 |
|
|
 |
|
| ABDULHAMİD HAN |
ABDÜLHAMİD HAN
Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı.
İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar:
Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi.
Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur.
Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur.
Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı.
Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız.
Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar.
Rabbim Başbakanımızı korusunu2026 |
|
|
|
|
 |
.
1)’’Din olayını önce Diyânetin yayınladığı onbir ciltlik Sahihi Buhari tercümesini okuyarak başlatmış, sonra tüm Kütübü Sitte’yi ve Rahmetli Elmalılı’nın “Hak Dini” isimli tefsirini okuyarak sürdürmüştür. İki yıla yakın zâhir ilimleri itibariyle olabildiğince kaynakları inceledikten, yoğun riyâzatlar ve çalışmalarla tasavvufa kendini vermiş; ilk kitaplarını 1965 yılında yazdıktan sonra kendindeki açılım ve hissedişleri…’’
(1/1)Bir Müslümanın dinini öğrenmedeki ilk basamağı itikad ve fıkıhtır.Tefsir değil!Birinci temel yanlış burada!Fıkıhsız ne tefsirin, nede hadis-i şeriflerin nede tasavvufun faydası olmaz.Buna ilmihal bilgileri denir.Fıkıh: İçinde bulunduğu hallerle ilgili ”hal” ilmini öğrenmektir(İbn-i Abidin,c.1,sh:29)Fıkıhsız tarikatta olmaz, insanı mazallah zındıklığa götürür!Kendisini tasavvufa nasıl vermiştir?Hocası, mürşidi var mıdır?Zannetmiyorum.Çünkü Peygamberden doğrudan ışık alan biriymiş (!)
Zahir ilimler, sadece tefsir ve hadis değildir.: İlm-i lügat, ilm-i metni lügat, ilm-i bedii, ilm-i beyan, ilm-i meani, ilm-i belagat, ilm-i usul-i tefsir, sarf, nahiv, mantık, manay-ı zahiri, manayı zımni, manayı muradi, manayı iltizami; usulü fıkıh..vs gibi daha sayamadığımız ilimler de zahiri ilimlerdir.İbn-i Abidin (rh.a.) hazretleri bizlere müthiş önemli bir uyarıda bulunuyorlar; “manaları açık ve kat’i olan ayet-i kerime ve hadis-i şerifleri doğru te’vil edenin, manaları kapalı olanlarını da te’vil etmeden, zahiriyle açıklayan kişinin dinden çıkacağını Mülhid olduğunu bildirdikten sonra, Mülhid, kendisini müslüman sanır.” buyurulmaktadır. Demek ki, tefsir okumaya geçmeden önce, ilmihal ve fıkıh okunmalıdır. İslami kültür sahibi olmak gerekir.Düşününüz, yukarıdaki bu uyarılar, tefsir okuyanlar için, ya bir de eline kalemi alıp tefsir yazdığını zannedenler..!Alimler, fıkıh ilmini, en şerefli ve üstün ilim olarak zikretmişlerdir.
Sonra Hulusi, kendinde açılım ve hissedişlerle başlamış yazmaya!Ama ne cehalet örnekleri..Bu açılım kelimesini de öyle müphem bırakmış ki, Bediüzzaman Hz.lerinin ”yazdırıldı” sına özenmiş..
(2)Prensibi, “kimseye tâbi olmayın, kendi yolunuzu kendiniz çizin, Rasûlullah öğretisi ışığıyla”; olmuştur.
(2/2)Bu da bir dinde cahilin sözü olabilir. Madem kimseye tabi olmasınlar, sitende ve kitaplarınla ne diye insanlara hitap ediyorsun?Seni dinlemelerini ve sana tabi olmalarını istemiyorsan, ne diye bu gayret.. Bir insan rehbersiz, mürşidsiz kendi yolunu kendi (hevası ve kısır aklıyla) çizecekti de, ne diye -haşa-Allah; Peygamberleri, Veli ve alim kullarını gönderdi?
Bununla ilgili ayet ve tefsirlerini sıralasak kitap hacmini bulur..Resulün ışığını alacak göz var mı, bu günah asrı Müslümanlarında ?(Hadiste : Benden sonra müjdeciler gelir buyruldu.Kimdir, diye soranlara veliler cevabı verildi.Kamil Mürşidlerin ışığını, -her zaman var oldukları halde- almakta gafilken Kainatın Övüncünden (sav) ışık almak kim, biz kim? )
(3)İslâm Dini’ni, Kurân-ı Kerîm, Kütübü Sitte (altı önde gelen kitap) hadisleri temelinde kabul ederek inceleyen; geçmişteki ünlü tasavvuf sîmalarının çalışmalarını değerlendirerek, gereklerini yaşadıktan sonra; bunları, günümüz ilmiyle de birleştirerek değerlendiren ve mantıksal (!) bütünlük içinde BİR SİSTEM olarak sizlere açıklayan Ahmed Hulûsi; insanların kişiliğiyle değil, düşünceleriyle ilgilenmesini istemektedir…..
(3/3)”..Bir takım kimseler gelecek ki, iman etmeden, (itikadları doğru ve tamam olmadan) Kur’an (ilmi) kendilerine verilecektir. Onlar harflerine riayet edecek, fakat çerçevesini aşacak, hükmünü çiğneyeceklerdir.”Biz okuyucuyuz, bizden daha iyi okuyan kimdir ? Biz alimiz bizden alimi kimdir ? ” derler. İşte Kur’an’dan hisseleri ancak budur (bu sözü söylemektir) ve bunlar bu ümmetin fenalarıdırlar.”
“ Her kim Kur’an hakkında kendi görüşüne dayanarak bir şey derse, cehennemde yerini hazırlasın.”
“Her kim Kur’an hakkında kendi görüşüyle bir şey derse, isabet etse ( doğru dese) de muhakkak hata etmiştir.” (İmam-ı Gazali hz. İhya, c.I, sh: 195 terc. Serdaroğlu, 1973; Tirmizi, Tefsir: 1 No : 2951, 5/199 Tirmizi, tefsir: 1/2952. Ebu Davud, İlim: 5/3652 )
Hadis-i şerifler de Kur’an ayetlerinden farklı sayılmaz. Onlarında nasihi mensuhu,kapalı manaları olanları var.Onlar için de muhaddisin ulemasından olmak gerekir. Hadisle de amel etmek tehlikelidir.Bunun da çeşitli örneklemelerine yerimiz müsait değil.
”Tasavvuf ulemasının da eserlerini değerlendirmiş”(!) yani incelemiş, hani alçak gönüllüce onların kitaplarını okudum, öğrendim, çok istifade ettim bile diyemiyor!
Tasavvuf, mürşid eli olmadan yaşansaydı, bunca silsile-i sadat olmazdı..Hocalar (mürşidler) zinciri..hele ”mantık”çerçevesinde diyor. Yani kafanın aldıkları, nefsinin kabul ettiği bir biçimde!
(4)”Zira, Hz. Muhammed’in açıkladığı SİSTEME göre,….”
(4/4) Kendisinde o bahsettiği açılım ve tasavvuf, Hakk yönden yer etseydi, Sevgili Efendimiz (sav)’i has isimleriyle zikretme adapsızlığına düşmez ve selatü selamı eksik etmezdi!
(5)”Herkes yalnızca Allah Rasûlü ve KURÂN bildirilerinden mesûldür!. Bunun dışında kalan tüm veriler kişilerin göresel yorumlarıdır ve kimseyi BAĞLAMAZ!”diyor
(5/5) İşte mezhepsizlik kapısı böyle açıldı.Müçtehid ve içtihadın ne olduğunu bilmeyen, edille-i şer’iyyeden nasiptar olmayanların cür’etkar çıkışlarıdır bu! Diğer mezhepsizler gibi, İslam kaynaklarını 4′den 2′ye indirdi bu reformcuda..Bu konuda Hulusi yalnız değil, sürüsüyle varlar, hemde çok meşhurlar ve kitapları her yerde..
“Orijin İslâm” Kurân ve Hadis’tir!.demek, başta,” Ashabım yıldızlar gibidir, hangisine tabi olursanız şaşırmazsınız” mealli hadisle bildirilen ashab-ı kiram, tabiin, tebe-i tabiin ve müçtehid efendilerimiz ve sonra veliler ordusunu -haşa- hata üzerinde görme çirkinliğine insanı düşürür.Çünkü onlar Hulusi gibi demediler.Kıyas ve İcma’da dinin kaynaklarından kabul edildi ve ümmet bu mezhepler sebebiyle rahmet ve kolalık içindei sıkıntısız İslami hayatını sürdürmektedir.
Bir İmam-ı Rabbani hazretleri ikinci bin yılın müceddidi olduğu halde, ” fatihasız namaz olmaz” hadisi şerifine rağmen imam arkasında fatiha okumadım.Mezhebden ilhad (çıkmak) olmaktan korktum, mezhepden ilhad dinden ilhada götürür “ buyurarak delilsiz, zaruretsiz ve şartlarna riayet etmeksezin mezhebin hükümlerinin dışına çıkmayı böyle vahim görmüştür, hanefi mezhebine titizlikle uyup, kendince hadise bakıp amel etmazken, günümüz reformcuları, mezhepleri ne vahim noktadadırlar var sen hesap et!
Her müctehid aynı zamanda bir müceddiddir, ama her müceddid müçtehid olamayabilir..Müceddid kendisinden önceki müçtehidin mezhebine sonradan giren bid’atları ayıklayıp temizlemekle kalmaz, kendisi de bizzat o müctehidin mezhebi ile hayatını sürdürür.
(6)Bugünkü yanlış kabul ise, “Kurân + Hadis + Kıyası Fukuha + ümmetin ortak kararı”dır!.
İşte yanlış bu noktada başlamaktadır!.
Kurân veya hadiste olmayan HER ŞEY, “KİŞİSEL YORUMDUR”, yani “FETVA”DIR ve kimseyi bağlamaz DİN ADINA!.
Hele hele, Kurân’da veya Hadiste olmayan bir konuya ilişkin kişisel yorumunun(fetva) Din hükmüymüş gibi uygulatılmaya kalkışılması, insanlara en büyük zulümdür!.
(6/6)Şu satırları yazan biri olmaktansa, ölmeyi; yeğlerim!Ne kadar gelmiş geçmiş İslam alimi, sahabe, evliya, müftü varsa hepsine -haşa- zalim dedi!1400 senedir bu ümmet, elhamdülillah, sağlam nakil ve icazet zinciri ile bu dini doğru anladı ve tatbik etti..Şimdi bu Teymiyye kılıklı herifler, aslında fetvaya karşı çıkarken yaptıklarının yine ve yeni fetvalar olduğunu göremeyecek kadar sığ olduklarını göremiyorlar..Kendi kişisel yorumlarıyla, insanların kafalarını karıştıran iman hırsızlarıdır bunlar!
Hz.Mehdi (as) ile ilgili zırvalarına değinmeyeceğim bile.Mehdi ile, müceddid, müçtehid kavramlarını bile birbirinden ayıramayacak kadar şaşkın!
Kur’an’da, hadiste ”olmayan” denmez, bulunamayan denir.Kendisi bu 2 kaynakta bulamayınca ilmihale de bakmıyor, nasıl itikad ve ibadet ediyor acaba ?
(7)Rasûlullah, devrinde “kılık-kıyafet Müslümanlığı” yapmamıştır! “Gardıropçuluk” ilkel kafalara mahsus bir haslettir!. İlkel insanlar birbirlerinin kıyafetlerine ambargo koymaya kalkarlar!. Rasûlullah, Din gerçekleriyle ilgili olmayan konularda, yaşadığı putperest toplumun örf ve âdetlerine saygı göstermiştir!. Bu bize açık örnektir!..diyor
(7/7)Şimdi aşağıdakileri okuyunca bu kişinin ”ilkel” lafı acaba ve bin kere haşa kim için söylenmiş oluyor?Sünnet-i seniyeye uymak mı ilkellik?
“Abdullah b.Amr. b. As şöyle diyor :Hz.Peygamber üzerimde rengi sapsarı bir elbise gördüğünde şöyle buyurdu:
“- Bu elbise ( renk ve şekil itibariyle ) kafirlerin elbisesidir. Onu giyme.” (A. b. Hanbel- Müsned: 2/164)
“Erkekleşen kadınlara, kadınlaşan erkeklere Allah lanet etsin” hareket, tavır, davranış, giyim kuşam.(Et-Tac 3/178)
“Bıyıkları kısaltınız, sakalınızı uzatınız.Yahudilere benzemeyiniz” (Camiussağir)
Sünnet sakalın uzunluğu bir tutam (kabza)dır.Bıyıklar ise cilt derisi görünecek derecede kısaltılmış olmalıdır.(Buhari libas: 64)
Sarık takınmaya ayet-i celileyle bile işaret vardır.”::Rabbiniz size (sarıklar ile) nişanlı beşbin melekle..”( Al-i İmran 125, ibn Kesir)
Men teşebbeha..diye başlayan ve kendi istek ve arzusuyla, Müslüman olmayanlara benzemek de şiddetle yasaklanmıştır. Ama Hulusi, suud tarzı top sakalıyla, bu sahih hadisleri, okuduğunu söylediği Kütüb-i sitte’de hiç görmedi mi..İbrahim Canan’dan okusa bu lafları sallamazdı!
Nefsen yada ”dar” mefhumu yüzünden yapamamak, zaruretler başka şey..İslami kıyafet, şekil, eda, tavır yoktur demek saçmalğı ayrı şeydir..
Sonuç olarak, 2 sayfada yazdıklarından alıntılara bunları yazdık.Kısa tutmaya gayret ettik. Ne ayet-i celile ve tefsirine, nede bolca hadis yada alimlerden nakillere gereğince yer veremediğimiz halde, inşaallah okuyucu nezdinde konu anlaşılmıştır.
Siz, siz olun dostlar, ehl-i sünnetin muteber, mutemed ve mübarek alimlerinin nurlu caddesinden sapmayınız.
Allah (cc); böyle düşünenleri, düştükleri bu açmazdan, saptıkları heva sokağından, kurtarıp, ehli sünnet ve cemaat caddesini nasip etsin inşallah..
AHMET HULUSİ DENEN ŞAHSA DİKKAT!
Bu da Amerika patentli ve orada bulunuyor ve yayın yapıyor. Türkiye’de binlerce bedava kitap dağıtyor. Cübbeli Hoca yazının sonunda bu konuya şöyle değiniyor: “Bu kadar kitapları nasıl, hangi imkanlarla bedava dağıtabiliyorlar, şaştım kaldım. Biz iki kitap basamıyoruz”
İŞTE CÜBBELİ HOCANIN YAZISI
Ahmet Hulusi denen yazarın kitaplarını soruyorlar geçenlerde baktım, hapishanedeki mahkumlara 1000 tane bunun bir kitabını hediye ettiler, dağıttılar. Ben 20 sene önce bunu araştırmış ve Ehli-i Sünnet’e muhalif nice görüşlerini tespit etmiştim.
Bu adam tasavvuf ağzı konuşuyor, vahdet-i vücuttan dem vuruyor. Muhyiddin ibni Arabi (Kuddise Sirruhû)ya nispet edilen bu makamın ince izahları vardır ki Efendi Hazretleri Mektubat’ın 2. cildinin 1. mektubunda açıklanan bir konuyu bize defalarca izah etmiştir.
Of’tan Nuhoğlu merhum Fazlı Ağa ki bu zat ihvandan olup aynı zamanda memlekette ve burada çok etkili bir şahsiyetti. Hurşid Efendi, Rasul Hocam ve ben 1980 senesi icazetimden önce Of’a gidip halkı icazetime davet için cumadan önce Of Merkez Câmii’nde vaaz etmek istediğimizde o zamanki müftü Numan Kama izin vermemişti ama bu merhum Fazlı Ağa ayağa kalkıp müftünün masasına yumruğu vurunca hemen müsaade etmişti.
Fakat bu Fazlı Ağa’ya bazı hocalar Muhyiddin ibni Arabi Hazretleri’nin vahdet-i vücut gibi fikirleri yüzünden kafir olduğunu söylemişler, onu da buna ikna etmişlerdi. O vakit yaşı doksanına yakın olduğu halde çok zeki olan Fazlı Ağa Fusûsü’l-Hikem gibi kitaplarına atıflar yaparak Muhyiddin ibni Arabi (Kuddise Sirruhû) Hazretleri’ne atıp tutuyordu.
Efendi Hazretlerimiz çok sevdiği bu müridinin bu yanlış fikirden döndürmek için Mektubatın 2. cildinin 1. mektubunda geçen İmâm-ı Rabbânî Hazretleri ile Muhyiddin ibni Arabi Hazretleri’nin meşrep farkları hakkındaki beyanlarının o yaşta adama tekrar ede ede öyle bir anlattı ki günlerce devam eden bu derslerde biz de dinlerken çok ince marifet anlamıştık fakat bu ilimler “Anlarım, anlatamam, hissederim, söyleyemem” cinsinden şeyler olduğu için bu mektup bunların zerresinin şerhine dahi müsait düşmez. Zaten biraz anlatmaya kalksam çoğunun ayağı yerden kesilir kafası karışır kalır.
“İnsanlara akılları ölçüsünde konuşun” buyruğuyla memuruz.
İşte bu Ahmet Hulusi ve bir de kadın çıktı. Nur Cemal mi, Cemal Nur mu ne adında, bu büyüklerin ince ilimlerine vakıf olmadan ne demek istediklerini anlamadan tasavvufi konulara girerek insanları yoldan çıkarabilirler.
Nitekim Muhyiddin ibni Arabi (Kuddise Sirruhû):
“Biz kitaplara bakılması haram olan bir toplumuz” buyurmuştur. Ayrıca bu konuları en iyi şerh İmâm-ı Şârânî (Kuddise Sirruhû) Yahudilerin Muhyiddin ibni Arabi Hazretleri’nin kitaplarına sapık fikirler doğuracak sözler karıştırdıklarını, asıl kendi el yazma nüshalarını incelediğinde istinsah (kopya) edilen kitaplarda olan bazı yanlış beyanlara o el yazmalarında rastlanmadığını açıklamıştır.
Dolayısıyla kimsenin Muhyiddin ibni Arabi (Kuddise Sirruhû) Hazretleri’nin aleyhine konuşması helal olmaz. O veli bazılarının hatta birçoklarının anlayamayacağı kadar yukarılardadır. Kendisi hakkında:
“Her asrın kendisiyle yüceldiği biri vardır, Gelecek asırların tümü içinse o bir benim” diyebilecek kadar mânevî âlemde nazı olan, bacağı kırıldığında “Ben bunu nice zaman önce Fâtiha’daki ilimlerden çıkartmıştım” diyebilen, kabrinin yüzyıllar sonra Yavuz Selim Han tarafından çıkarılacağını:
“Sin Şın’a yani Selim Şam’a girince Muhyiddin’in kabri zuhur eder” sözüyle bildirecek büyük bir keramet izhar eden, Fütuhât-ı Mekkiyye isimli o hacimci ve değerli eserini Allâh-u Te?âlâ’nın kabul edip etmediğini ortaya çıkarmak için yazma eserin tamamını bir sene boyunca Kâbe-i Muazzama’nın tavanında bıraktığı halde o kadar rüzgarlar ve yağmurlara rağmen kitabının bir yaprağı dahi bozulmayan, muhaddis ve müctehitlerden kabul edilen bir zâtın aleyhine konuşmak kimin haddine düşmüş?!
İmâm-ı Rabbânî (Kuddise Sirruhû) da:
“Şeyh Muhyiddin mânevî keşfimde makbul kimselerden görülüyor” buyurarak bu meseleye bizim cepheden son noktayı koymuştur.
Gerçi üstünlük meselesine gelince İmâm-ı Rabbânî (Kuddise Sirruhû) bize göre Muhyiddin Arabi (Kuddise Sirruhû)dan efdaldir. Hatta bir kere Efendi Hazretleri, hocası Hacı Dursun Fevzi Efendi ile bu konuda tartışmış, hocası İbni Arabi Hazretleri’ni tafdil etmiş (üstün tutmuş) ama o gece rüyasında ona “Ahmed el-Fârûkî” diye bir nida gelince Efendi Hazretlerimiz’in görüşüne dönmüştür.
Diyeceğim o ki aslanlar mücadele ederken çakallara bir şey düşmez. Lakin İmâm-ı Rabbânî Hazretleri’nin “Vahdet-i vücut makamı çok tatlı ve lezzetli bir makam, ben de o makamda bir süre bulundum hatta o makamdan hiç ayrılmamak istedim fakat Allâh-u Te?âlâ hâlis fazl-u keremiyle beni o makamdan yukarı çekince baktım ki Muhyiddin ibni Arabi Hazretleri aşağıda çadır kurmuş duruyor” şeklindeki beyanından vahdet-i vücudun tasavvufta nihâî bir mertebe olmadığı anlaşılmaktadır. Üzücü olan ise o makamın ehli olmayan Ahmet Hulusi gibilerin bu konuları istismar ederek insanları saptırmaları ve varlıkların hakikini inkar yoluna giderek dünyadaki mesuliyetleri ortadan kaldırmaya çalışmalarıdır. Oysa İbni Arabi Hazretleri’nin maksadı asla bu yanlış görüşler değildir.
Bakın geçen Pazar Rehâ Muhtar, Ahmet Hulusi’nin “Evrensel Sırlar” adındaki kitabından bir bölümü “Günün Sözü” köşesinde almış ki yazının başlığı bile “Her şey ‘Tek’ birden ibarettir” şeklinde büyük bir fecaat içeriyor yani bütün varlıkların Allâh ile birleşmiş olduğunu, bizim varlıklarımızın bir hayal ürünü olduğunu söylemeye çalışıyor, zaten yazının sonunda geçen “Yaşadığınız dünya hayatı kozmik bilinçten ibaret olan gerçek benliğinizin rüyasında ibarettir, uykudan uyanarak gerçek benliğine kavuşan için bu rüya sona erer, uyanamayanlar içinse rüya, dünya-âhiret, cennet-cehennem adları altındaki özel rüyalar halinde devam eder” ifadeleri gerçek maksadını açığa vurmaktadır yani sapık Sûfestâiyye fırkasının inancı gibi eşyanın hakikati yok yani varlıklarımız gerçek değil, dünya-âhiret hepsi rüyadan ibaret, dolayısıyla yaptıklarımızın mesuliyeti yok gibi nice insanı dinden imandan çıkaracak safsatalar ve şeytanın kendi dostlarına ilka ettiği “Zuhrufe’l-kavl” yani yaldızlı edebî sözler, Reha Muhtar gibiler de böyle edebî cümleleri görünce balıklama dalmış.
Murat Bardakçı’nın dediği gibi, bizim programlarımızdaki eski kelimeleri ve bilgileri dinleyin, ehil değilsiniz de belki entellektüel takılarak kız tavlamanıza yardımcı olur. Bu işler ciddî meseleler şakası yok, ben 2002’de Bandırma Cezaevi’nde yatarken o zamanki Ahmet Sarıhan yönetimindeki Beyan Dergisi Harun Yahya ekibinin bir yazısının dergiye koymuş, o yazıda da “Eşyanın hakikatı yoktur yani eşya sizin zannettiğiniz gibi gardolap, buzdolabı değildir” demişler. Yani “Allâh’tan başka varlık yok” demek, “Bizim varlıklarımız gerçek değil” demek, bunun da neticesi “Âhiretin de, azabın da gerçeği yok” demek. Bak iş nereye, hangi şirk noktasına varıyor, halbuki Muhyiddin ibni Arabi (Kuddise Sirruhû)nun mezhebi bu mu, görüşü bu mu?!
Hâşâ ve kellâ! Anlar-anlamaz, bilip-bilmeden yazıp çiziyorlar, bazıları da maksatlı olarak tasavvufu, dini, mezhebi bozmak için ortaya çıkmışlar. Rabbim şerlerinden muhafaza eylesin. Onun için bu adamında, bu kadının da kitaplarından ve konuşmalarından uzak durun, bunlardan bazıları Amerika’daki bazı Hristiyanlara Mevlevî şeyhliği bile veriyorlarmış. “Tilki mağaraya girememiş, kuyruğuna süpürge bağlamış.” Sanki kendileri Mevlevî şeyhi olmuş da gavurlara da icazet veriyor, hep dinleri birbirine katma projelerinin uzantıları bunlar,
Ahmet Hulusi de Amerika’da duruyor, oradan yayın yapıyor. Bu kadar kitapları nasıl, hangi imkanlarla bedava dağıtabiliyorlar, şaştım kaldım. Biz iki kitap basamıyoruz birden televizyon kuramıyoruz Şî?îleri, Şî?î yalakaları, peygamberlik taslayan Evrenesoğlu gibileri, Mesihlik Mehdîlik iddia edenleri, tasavvuf bozguncuları, hepsinin ne kanalları var, Haydar Baş’ın hem de iki tane, siz hâlâ Ehl-i Sünnet’in sesi olan bizim gibileri desteklemezseniz, bir hak üzere kanal kurdurmazsanız, âhirette cevap veremezsiniz Rabbinize! Benden söylemesi!
AHMET HULUSİ’ NİN , İNSANI KÜFRE SOKACAK YANLIŞLARI
Submitted by Panzehir on Paz, 2008-06-08 23:46 ahir zaman ahmed baki Ahmed Hulusi ahmet hulusi akıl yürütmek akılcılık aklı rehber edinenler bozuk itikad din tahripçileri dinden çıkmak islam düşmanları islamdan uzaklaşmak küfre düşmek küfür sapık fikirler tahrifat
Kitapları Baştan başa kelime oyunları ve tüm gerçekleri inkâr eder nitelikte ve tahriflerle dolu olan. İnsanları yanıltıp inkâra götürücü ve bindörtyüz seneden beri gelen süzel inançları yok edici sözleri aşağıdaki bölümlerde tek tek açıklanacaktır.
Öncelikle Sayın Hulusi; Tüm kitabınızda Kur’an-ı Kerîm’e ve sağlam hadislere dayanan, peygamberimizden günümüze kadar sapasağlam en güzel şekilde gelen:
Allah, melek, ruh, cin, şeytan, ahiret, cennet ve cehennem inancını yıkarak ve de Vahdet-i Vücud görüşünün kafasını, gözünü kırarak, kendinize göre öncekilere hiç benzemeyen bir şekilde empoze etmek istiyorsunuz. Daha doğrusu; insanları ve tüm canlı, cansız,temiz- pis, her şeyi, her zerreyi “Allah” kabul ederek,” Allah, zatıyla ve tüm sıfatlarıyla, her zerrenin içindedir” diyip , yeni bir din icad ediyor ; bunu da sizin keşfiniz olduğunu söylüyorsunuz !
Nasıl mı? İşte zihinleri karıştıran sözleriniz:
a-Önce Tanrı kelimesini tenkid ederek; ”gökte, ötelerde bir Tanrı yoktur.” diyorsunuz.
b-Sonra daha ileri giderek; “İlah yoktur, Ötede, göklerde bir İlah yoktur.” diyorsunuz.
c-“Allah Kur’an-da İlah yoktur dediği halde, adamlar ilahiyat fakültesi kurmuşlar. İşte onların ilimleri bu kadardır.” derken ne hale düştüğünüzün farkında mısınız?…
Çünkü; göklerin ve yerin İlahı vardır. O da Allah’dır. Halbuki siz, Bektaşi gibi cümleyi yarıda kesiyorsunuz, Lâ İlâhe deyip İllâllah lafzını söylemek istemiyorsunuz. İlerideki bölümlerde göreceksiniz .
ç- Allah (c.c.) Kur’an-ı Keriminde:
“(Ey insanlar! ) O gün (hesap için) huzura alınırsınız; size ait hiçbir sır gizli kalmaz.” ( Hakka suresi ayet: 18)
“ Musa da: Ben, hesap gününe inanmayan her kibirliden, benim de Rabbim, sizin de Rabbinize sığındım, dedi.” (Mü’min suresi.ayet: 27)
“ Bugün herkese kazandığının karşılığı verilir. Bugün haksızlık yoktur. Şüphesiz Allah, hesabı çarçabuk görendir.” (Mü’min suresi.ayet: 17)
d-“İbadetler, rıza kazanmak için değil, İkinci yaşamda kimse senden hesap sormayacak. Bu ibadetleri (fizikî) fayda ve cehennem olan güneşin! çekiminden kaçabilmek için yapıyorsun . ” diyebiliyorsunuz!
e-“Ötelerde arşta bir ilah yoktur. Allah diye işaret edilen, insanların özünde” diyor ve Allah’ı arştan indirip, kafir, ateist her tip insanın özüne hapsediyorsunuz!
f-“Holografik esasa göre, her zerrede tümüyle, tasavvufa göre her zerrede zatıyla, sıfatıyla, isimleriyle mevcuttur.” diyebiliyor ve Allah’ı (c.c.) maddelerin içine sıkıştırıyorsunuz. Hâşâ Allah o anlayışlardan berîdir, ilmi ve kudretiyle her zerreye hakimdir. Yerleri ve gökleri yarattıktan sonra arşa [Ancak kendisinin bileceği halde] istiva etmiştir.
g-Allah’ın ruh üflemesini, meleklerin ruh üflemesini bildiren âyet ve hadisleri görmemezlikten gelip hiçe sayarak: “Beyin kendi ruhunu üretir.” diyebiliyorsunuz.
h-“Evrende sayısız dalga boyları katmanlarında, sayısız bilinç türleri vardır. Dünyamızda bu alt katmanlarda yaşayan bu canlı türlerinin bir kısmına da o devirde “ cin” adı verilmiştir.” derken:
Sanki cinler kendiliğinden var olmuş ve o zamanki insanlar, onlara “cin”ismini takmış gibi
“ Ben cinleri ve insanları ancak ibadet etsinler diye yarattım.”
âyetini ve Kur’an-da insan suresi olduğu gibi bir de cin suresi olduğunu, cin ismini, Allah’ın Kur’an’da bildirdiğini, babaları Cann’ın yalın ateşten yaratıldığını, Hz. Süleyman’ın ve peygamberimiz Hz.Muhammed (s.a.v.)’in hem insanlara hem cinlere peygamber olduğunu:
“Biz cenneti ve cehennemi insanlar ve cinlerle dolduracağız.”
Ayetini, bildiğiniz halde yok sayarak, Kur’an daki “cinlerle” ilgili diğer ayetleri, onların Hz. Süleyman’ın emriyle Mescid-i Aksa’yı inşâ ettiklerini ve bir çok hizmetlerde bulunduklarını; kaleler, heykeller, sabit kazanlar yaptıklarını; peygamberimizin ilk yıllarında ise: Kur’an-da bildirildiği gibi bir cin; sabah namazında peygamberimizi dinleyerek kavmine haber vermesi sonucu, Allah’ın hidayeti ile müslüman olduklarını, onların da salihleri ve ermiş velileri olduğunu, İmam Taberi’nin rivayetine göre;
“Onlardan sekiz yüz peygamber geldiğini” bilmeniz gerekirken; bunları hiç kâle almadan, onlar tabiat kuvvetlerinden bir enerjiymiş ve ölüm ötesinde melekler ve disiplin yokmuş da orada insanlara nüfuz edeceklermiş gibi ciddiyetten uzak laflar edebiliyorsunuz.!
“(Resûlüm!) De ki: Cinlerden bir topluluğun (benim okuduğum Kur’an’ı) dinleyip de şöyle söyledikleri bana vahyolunmuştur: Gerçekten biz, hârikulâde güzel bir Kur’an dinledik .” (Cin Sûresi âyet:1)
“Doğru yola iletiyor, ona iman ettik. (Artık) kimseyi Rabbimize asla ortak koşmayacağız.” (Cin Sûresi âyet:2)
i-Neredeyse Cebrail (a.s)’ı postacıya benzeterek istihza…
Peygamberimizi (s.a.s.)’i de , güya tenzih etmek için…robota benzetiyorsunuz ?
Her bölümde “Allah diye işaret edilen” ifadesini kullanırken : Allah (c.c.) görünen bir mekanda sabit, parmakla işaret edilir bir cisimmiş gibi, bir şekle sokmuyor musunuz? Veya Allah’ın zatı yok mu ki; Allah diye işaret edilen tabirini kullanıyorsunuz. Haşa!
Avnullah Özmansur Hocaefendinin eserinden faydalanılmıştır.
sevgili yahya kardesim, öncelikle tebrik ederim ahmed Hulusi hakkinda yazdiklarindan dolayi. Bende maalesef (!) kitaplarinin bir kacini okudum ve hezeyanlarina vakif oldum. Allah böyle sapiklardan müslümanlari muhafaza eylesin. Rabbim sadat-i Kiramin yani kuran ve sünnet ehlinin yolundan cümlemizi ayirmasin. Yasar nari Öztürk, Zekerriya kapkara, ahmet hulusi vb. ahir zamanda zuhur edecek olan deccalin bu zamanki askerleridir (Hizbusseytan-kuran dili ile)…
sunu da eklemeden gecemiyecegim yahya kardesim. ” Zaten yanlis olan Vahdet-i Vucud görüsü” tabirini yinede kullanmazsak iyi olur. Cünkü Muhyiddin Arabi, Imam Nablusi, Sadreddin Konevi, Mevlana-i Rumi gibi zatlarin benimsedigini unutmamak gerek, her nekadar imam-i Rabbani tenkit etmissede. Zira imam-i rabbani mektubatinda seyhul ekber icin vahdet-i vucudu benimsemesine ragmen cok yüce makamlarda müsahede ettigini buyuruyor ve hayre ediyor. Vahdet-i Vucud büyük imamin buyurdugu gibi hayret makamidir, dilin susdugu, aklin durdugu ve kalbin serfiraz ettigi bir haldir. Mevlana hz. sormuslar Ask nedir? Cevaben: Ben ol anlarsin! Askdir derim, saygilarimla vesselam
(ben muhammediyim s.a.v.))diyen birini küfürle itham etmek çok tehlikeli bir yaklaşım değil mi Yahya kardeş?ithamın doğruysa ki (ben doğru demiyorum),siz birşey kazanamazsınız.eğer yanılmışsanız ne kaybedeceğiniz üzerinde çok çok düşünmenizi acizane tavsiye ederim.
idrak edemediğini inkar etme basitliğinden kurtulamayanın tasavvuf yolunda ilerleyemeyeceği kanaatindeyim.çünkü bu yolun büyükleri yaşadıkları devirlerde makamlarını idrak edemeyenlerce şiddetle inkar edilmişlerdi.bu zatların büyüklükleri ise zaman geçtikçe nisbeten anlaşılmaya başlandı.müntesibi olduğunuzu düşündüğüm yolun büyüklerini hakkıyla tanıyıp onlar gibi olmaya çalışarak yaşamınızı değerlendirmeye çalışmanız sizin için çok daha iyi olacaktır.inşaalah-u teala…allah c.c. size razı olacağı hayatı kolaylaştırsın……
hasan Diyor: bu yolun büyükleri yaşadıkları devirlerde makamlarını idrak edemeyenlerce şiddetle inkar edilmişlerdi!
Kardeş bu yolun büyükleri ile A. Hulusi arasında ne gibi benzerlikler var? açıklarmısın…
a.hulusi’nin kim olduğu, ne dediği, niye dediği, nasıl dediği, kitapları, bütün yayınları, herşeyi ortada. yayınlarını satınalamayan isterse web sitesini açar kendi aklıyla değerlendirir herşeyi orada para ödemeden. insanları islamı öğrenmekten uzaklaştırmaya çalışan buradaki saptırmacalar kitaplarda kendisine açıklananı anlayamayan bir kişinin a.hulusi ismi üzerinden kendini meşhur etmek için çok eski boşuna bir uğraşıdır. uzatmaya değmez. Allah onu da bu iş için varetmiş deyip geçiniz.
Yahya kardeş buraya yazı yazmaktaki gayem A.Hulusiyi savunmak değil,onu anlayamayanların ya da yanlış anlayanların tehlikeli ithamlarla ebedi hayatlarını hüsrana uğratmalarına engel olmaya çalışmak…birini küfürle itham etmek iki namlusu olan bir silahı ateşlemeye benzer.ateşlendiği anda ya karşıdakini ya da (Allah muhafaza eylesin)kendimizi vururuz..kim olursa olsun,ne söylerse söylesin başkalarını ikaz etmek maksadıyla bile olsa bu riski almak akıl karı değildir..dünyaya iki kere gelmeyeceğimize göre hayatımızı başkalarının dedikodusuyla değil sevdiğimiz,
tabi olduğumuz büyükleri mümkün olduğu kadar örnek alıp onlar gibi olmaya çalışarak değerlendirmeliyiz..bu yolun büyükleriyle A.Hulusinin benzerliğine gelince hiçbiri hakkında yorum yapmak benim haddim değil.yalnız şunu söyleyebilirim,Allah bana onları hakkıyla sevebilmeyi nasib etsin…’bana’ yerine ‘bize’ diyerek dua etmek isterdim,ancak farklı düşündüğümüz için şimdilik bu duayı ferdi olarak yapıyorum..Allah’ın selam’ı üzerinize olsun….
hasan Diyor: Yahya kardeş buraya yazı yazmaktaki gayem A.Hulusiyi savunmak değil,onu anlayamayanların ya da yanlış anlayanların tehlikeli ithamlarla ebedi hayatlarını hüsrana uğratmalarına engel olmaya çalışmak!
HER ŞEYİ İLAH EDİNEBİLİYORUZ
Bu yazımda insanların, bir şeyleri ilah edinebildiğini kaleme almaya çalışacağım.
İlah edinmenin ne demek olduğunu tekrarlamak gerekirse, isimi Allah olandan başka bir varlığa uluhiyet yüklemek. Peki açık konuşalım, bizim neleri övüp yücelttiğimiz ortada kimileri futbol için bulsa ölecek, kimileri seks, kimileri para ve dünya için, kimileri siyaset,kimileri kimileri sayar gidersin.Herkes bir ilah edinmiş.
Vicdanı açık gönüllere sesleniyorum,Allah’tan gayri bir varlığı,övmek yüceltmek için hizmet etmek,onun rızasını kazanmak için uğraşmak,daha doğrusu,Allah’tan başkasını kalbe sokmak, ona hizmet etmek,onu ilah edinmekten başka nedir?Düşünmek gerekir,hayatımıza neleri soktuğumuzu(Allah’ın evine)düşünmemiz gerekir.
Sevgili dostlar,açık şirk devri kapanmıştır.Fakat gizli şirk,insanların korkulu rüyasıdır.
Ve kimse bunun farkında değil.Müslüman, elhamdulüllah müslümanım deyip camiye gidiyor,namazını kılıyor(namazını onlar kılıyor derler, ben eda edilir yada ikame edilir derim)cami kapısından çıkarken siyaset başlıyor,yok o parti yok bu parti,yok şu zengin olmuş,bende şu tarlayı aldım,vs,vs. Dostlar,dost acı söyler,kalbinde gerçekten Allah olan!başka ilah edinmez!O, kişi ilgilenmez böyle şeyler ile.Tümden elini ayağını çeker demiyorum,yaşamında bir şeyleri ilah edinmez diyorum.Çünkü bilir o kişi şirkte olanın af edilmeyeceğini.Ayrıca,Allah tarafından bırakın affı,kendisi dahi,özde bir olduğu isimi Allah olanı bulamaz ve fark edemez.
Dostlarım, insanlık bir şeyleri bal gibi ilah edinmiş durumda.Allah kuranında bildirilen şirke düşmeyin.Nedir şirk,Allah’tan başka ilah edinmeyin.Lailaheillallah diyoruz,tanrı ve tanrılar,putlar,Allah yerine konmaz,onlar yok,sadece Allah var diyoruz.1400yıl evvel putları ve tanrılık kavramını yıkan Muhammet a.s. gibi,O,risalem nurları kaynağından nur alan, bir yenileyicinin gelmesi ve bir şeyleri yenilemesinin zamanı geldi de geçiyor.Kim bilir belki de yenileyici görevini yapıyordur.
Günümüzdeki kuran meallerinin hemen, hemen tamamında,Allah’tan başka tanrı yoktur ve temizlenmemişler kitaba el sürmesinler geçer.Abdest’i temizlik sanan bir zihniyet oldukça,abdest temizlik olsa,su olmadığı zaman toprak ile abdest alın denmez di.
Ancak kurana göre necaset,kirlilik,bedende değil,şirk olan da,yani bilinçte. Oda nasıl olur demeyin.Kuran kirliğin şirk olduğunu,bilgini arındıran kişi,o kitaba el sürsün demek istemiştir.Vücudunu temizleyen değil.Bilincini temizleyen.Yani ötelerde bir tanrı aramayan,isimi Allah olanı kalbinde hisseden kalbine koyan demiştir.
Evet sevgili dostlar,bu yüzyılda bu gibi konuları yeniliye cek bir yenileyiciye ihtiyaç vardır.Allah’ın sistemin de inzal olmuş bir yenileyici tanıyorum çünkü beni de bilincimi arındıran o yenileyicidir.İsimi önemli değil bilgileri önemlidir.Yeniliği önemlidir.Bu vesile ile dostların bir şeyleri gözden geçirmesi dileğimle.Herkese.Selam ve sevgilerimle…
Sevgili yahya kardesim, anlasilan o ki sözde allahin sisteminii cözmüs islam neferi hakkinda yaptigin calismalr yeterli degil. A.H.nin ne kadar sapkin oldugu hakkinda bir kac yazi daha hazirla ki kimin ne oldugu daha iyi anlasilsin! Ilmihal seviyesini asamamis müslümanlarin bu herifin yaldizli sözlerine kanmasi gayet dogal! Tashihi itikat etmeden kendi akklimiza daha dogrusu heva ve hevesimize göre neyin dogru neyin yanlis oldugu bilmemiz mümkün degildir! Ahmet hulusizedelere duyurulur…
Nasıl mı? İşte zihinleri karıştıran sözleriniz:
a-Önce Tanrı kelimesini tenkid ederek; ”gökte, ötelerde bir Tanrı yoktur.” diyorsunuz.
b-Sonra daha ileri giderek; “İlah yoktur, Ötede, göklerde bir İlah yoktur.” diyorsunuz.
c-“Allah Kur’an-da İlah yoktur dediği halde, adamlar ilahiyat fakültesi kurmuşlar. İşte onların ilimleri bu kadardır.” derken ne hale düştüğünüzün farkında mısınız?…
Çünkü; göklerin ve yerin İlahı vardır. O da Allah’dır. Halbuki siz, Bektaşi gibi cümleyi yarıda kesiyorsunuz, Lâ İlâhe deyip İllâllah lafzını söylemek istemiyorsunuz. İlerideki bölümlerde göreceksiniz .
hönk hoönk hönk, OHA yani,
müslümanlar niye geri kalıyor diye soruyorlar.şu islamı tanımalarına bakarsak, valla çok ilerdeler. böyle avnullahlar oldukça...
yazıyı baştan sona okudum . altındaki yorumlarıda...yukarıya aldığım kısımda, avnullah denen kişi, kusura bakmasın hoca diyemiyeceğim ben ona. o olsa olsa. ayet manyağı olmuş biri. bir cümleyi anlatmak için en az on ayet yazmış, ama ayetler ile söyledikleri hiç alakasız şeyler.şu yukarıdaki alıntıladığım yerde.
a-Önce Tanrı kelimesini tenkid ederek; ”gökte, ötelerde bir Tanrı yoktur.” diyorsunuz.
diyor. bu durumda, avnullah tersini söylemiş oluyor. yani gökte bir yerlerde tanrı var diyor. e o zaman sormazlarmı adama, peki avni, orallarada bi yerde tanrı varsa, onunla diğeer varlıkların arasındaki sınır nerede başlıyor nerede bitiyor.?
sonra dönüveriyor. la ilahe diyor gersini söylemiyor diyor. adam tam matrak. sen gökte tanrı var diyorsan, tanrının dışındada varlıklar olduğunu söylersen. adama sormazlarmi, sen niye la ilahe deyip gerisini söylemiyorsun diye.
la ilahe ilallah dedinmi. Allah var başka bir şey yok demiş olursun.
ama yukarılarda bi yerde tanrı var dersen, onun dışındada varlıklar kabul etmiş olursun......
diğer saçmalıklara bakıp vakit kaybetmeye değmez avni, Allah , sana ve sana inanan varsa eğer, hepinize İZAN nasip etsin.
Submitted by Deniz on Salı, 2007-10-02 14:33 Ahmed Hulusi ahmet hulusi akıl yürütmek akılcılık aklı rehber edinenler aklına güvenenler cehalet din tahripçileri Ehl-i Sünnet dışı islam düşmanları kişisel yorum Kuran'ı yorumlamak mantık tenkit
Euzübillahimineşşeytanirracim,Bismillahirrahmanirrahim.Hamd, Alemlerin Rabbine, selat-u selam İki Cihan Güneşi (sav)’e Al ve Ashabına ve dahi yollarına kıyamete kadar tabi olanlara olsun.
İlk tenkit yazımın üzerinden geçen uzunca sürenin ardından, yapılan yorumlardan anlaşılan 2 önemli altı çizilecek husus var.
1-Türkiyeli Müslümanlar ile dünya Müslümanlarının insan olarak ortak özelliklerinden birincisi; fıkh yani ilmihal alanında son derece sığ, bilgisiz, ilgisiz, hatta çoğu kez cahillik derecesinde görüntü veriyor oluşlarıdır. İşbu realite, yaşayan Müslümanlarla, yaşayan İslam arasında yegane köprü/bağ olmasına karşın; kendilerini/bilgilerini, fıkıhlarını (update ) sürekli canlı ve taze tutamayışın hazin dramıdır. En avamının bilmem ne kilisesine Müslüman kimliğine rağmen adaklar ve dualarla çaputlarla gitmesinden, oruç baba sirke ritüellerinden; popçuları ”idol” yapıp, önlerinde dokunmak için ezilip bayılanlarına yada İslami perspektifte; ille bir modele (yazara) sorgusuz sırtını yaslama ve savunmalar bunun en bariz trajik örnekleridir!
2- Kimi Türkiyeli ve dünya Müslümanları; 1428 şu kadar yıldır, bizlere nurlu bir koldan ulaşmış olan ehl-i sünnet ve cemaat adı verilen ve hadislerde övülüp ”fırka-i naciye-cennet fırkası” diye açıklanan kaynağı hakkınca öğrenemediği için; kevser gibi kana kana içip manevi sususuzluğu tatmin yolunda da kör kalmış olmalarıdır! Oysa cennetteki Kevserin, dünyadaki izdüşümü, karşılığı ehl-i sünnet ve cemaat sevad-ı a’zamıdır ve ona bağlı kamil mürşiddir.
Bu ana caddenin dışındaki ne kadar; fikir/izm; fikircik/felsefe ve fikir kırıntısı varsa; çıkmaz sokak, serseri fitne yollarıdır.Ehli sünnet yolu, Allah Teala’nın bizlere göndermeyi vaad ettiği müceddidler ve kamil mürşidler gibi; büyük bir ahir zaman nimetidir.
Bu kopmaz ”ipe” tutunan, hevasının, mantığının, nefsaniyetinin ve görünür gözükmez şeytanların iğvasından korunur.
Bazen şeytan yada cinlerin müslüman olmayanı; insanlardan kendisine dostlar edinir! O dostlarının ”yazan eli/kalemi, gören şaşı gözü, söyleyen dili olur.”
Siz yazar şeytan gördünüz mü? Siz şeytanı konuşurken gördünüz mü? Siz şeytanın, insanın kanında dolaştığını, müsait bulduğu beyinlere hükmettiğini yoksa biliyor ama anlamıyor musunuz? Yoksa siz, şeytanın dünya üzerinde her izm ve mantık cambazlığından hoşnut; yalnızca ehl-i sünnet vel cemaat inancı ve saliklerine amansız düşman olduğunu da mı bilmiyorsunuz?
”Ben şeytanla bu konuda savaşım verdim! Henüz uyumadığım, yatağıma sırt üstü yattığım bir demde göğsüme ayan beyan çöküp: ”Ehl-i sünneti savunan sana artık daha çok düşmanım” dediği demler halen aklımdadır.’’ diyen insanları tanırız biz..
Bu satırlarda yaptığımız, ilmimiz miktarınca (aklımız mantığımız demiyorum) geleneksel temiz İslam kaynaklarına, gücümüz miktarınca ve Allah Tealanın yardım ve lütfu ile bir yazarın mantığını esas alarak öne sürdüğü aşırı bir takım fikir kırıntılarına, nakil ile tenkitten başkası değilidir.Bunu yaparken biz de kimseden ücret istemiyoruz.Ama küfürle itham edenlere de hakkımızı helal etmiyoruz! Kardeşlere şunu da söyleyebilirdim; kaldırın yazımı; kimseyle uğraşmayalım.Hulusi yüzünden kafir diye hakaret edip kendisini helak edenler olmaz! Ama öte yandan, burada yazılanlar sebebiyle; bu sakat fikirli kişiden bir kardeşimiz bile uzaklaşsa;(ki uzaklaşanlar oldu elhamdulillah) bu her şeyden daha hayırlıdır.
21 Ocak 1945 tarihinde İstanbul’da dünyaya gelmiş olan Ahmet Hulusi sitesinde şöyle diyor : ( aşağıdaki alıntıların tamamı için bak:http://ahmedhulusi.org/yazi/seriat.htm)
1- ”İslâm Dini’ni, Kurânı Kerîm, Kütüb-ü Sitte (altı önde gelen kitap) hadisleri temelinde kabul ederek inceleyen; geçmişteki ünlü tasavvuf sîmalarının çalışmalarını değerlendirerek, gereklerini yaşadıktan sonra; bunları, günümüz ilmiyle de birleştirerek değerlendiren ve mantıksal bütünlük içinde BİR SİSTEM olarak sizlere açıklayan Ahmed Hulusi; insanların kişiliğiyle değil, düşünceleriyle ilgilenmesini istemektedir.
Sizlere karşılıksız olarak verilen bu Allah hibesi ilmi hakkıyla inceleyin.”
”Yukarıda ”inceleyen” tabirini kullanıyor!Öyle birilerinin dediği gibi koskoca cümleden cımbızla ayıklamıyoruz.Cümlenin tamamı yukarıda ve kaynak da verdik. Bu inceleme kelimesinde koskoca bir ”ene” yatıyor.Okuyan, öğrenen değil, inceleyen!Temelinde kabul edip, lütuf göstermişler!Tasvvuf simalarının çalışmalarını da ”değerlendirmiş”Hani bir üstad vardır yada bir öğretmen; ona çalışmalarınızı (eserlerini de demeye dili varmıyor) verirsiniz, O’da ”değerlendirir,inceler” vaay anam vay.Sen kimsin Kütüb-ü Sitte’yi ”temelinden kabul etmek, incelemek, değerlendirmek” kim.Elbette tarihsel egoizmin reformcu sloganı“Hüm ricalün ve nahnü rica “Yani, onlar adamsa, biz de adamız” sözleridir.
Nerde o İslam alimlerinin mütevazi halleri ve her eserde, ”doğrusunu ancak Allah bilir”diye son vermeleri, nerede bunlar..!
Yaşayan alim bir hocamızın, özel sohbetinde, bu konuda bizlerle paylaştığı önemli tespitinin de altını çizmek gerekir:
”Arapça bilmeyen bir kimse Kur’an’ı ve hadisleri nasıl inceler? Kur’an’ı hangi meal yazarının zaviyesinden anlamış, hadisleri kimin çevirisinden “incelemiş?”
Sonra niçin sadece Kütüb-i Sitte? Bu altı hadis kitabındaki hadislerin toplam sayısı –tekrarlar hariç– yaklaşık olarak 10.500′dür. Oysa sadece Ahmed b. Hanbel’in Müsbned’indeki hadislerin toplam miktarı yaklaşık 28 bindir. Diğer müsnedler, sünenler, camiler, musannefler… göz önünde bulundurulduğunda, Kütüb-i Sitte’nin ihtiva ettiğinden daha fazla sayıda hadisin bu 6 eser dışındaki Hadis kaynaklarında mevcut olduğu kolayca anlaşılacaktır. Ahmed Hulusi bu eserlerden dilimize çevrilmediği için mi istifade edememiştir, yoksa başka bir sebep mi vardır?” işte sahasında uzman olan bir alim, ilmi bakımdan hiç ciddiye almadığı Hulusi gibiler için ”teknik” sorgulamaya bu cümlelerle başlar.
”Günümüz ilmiyle, MANTIKSAL bir sistem içinde bizler açıklamış” mantık ve İslam..Mantık ve tefsir..!Asla bağdaşmaz. İslam birilerinin salladığı gibi mantık değil, nakil dinidir.İş mantığa kalsa, mestler üstüne değil, altına mesh yapardım, ama bu din akıl değil, nakil dinidir; buyurur muydu o ilmin kapısı Hz.Ali (kv.r.a) efendimiz ?
Aslında bu yazı sadece bu mantık meselesine ayrılsa, sayfalarca yazılırdı. Mantıktan, İhya’da İmam Gazali (ks) Hazretlerinin ”İlmin afetleri” kısmını okurlara tavsiye etmekle yetinelim.
Yukarıdaki cümlelerini ”Sizlere karşılıksız olarak verilen bu Allah hibesi ilmi hakkıyla inceleyin.” diye tamamlamış!Ömer Öngüt tarzı..!Hiçbir sözü olmasa bile, kibre hasım olan Allah’ın dininde, böyle söz eden İslam alimi (ehl-i sünnetten) asla çıkmamıştır.Onlar dolu başaklar gibiydiler, başları yerde ve toprakta, gönülleri Hakkın zikrinde. Şimdikiler boş başak oldukları için, kibir başları dik ve her vesvese rüzgarında savrulup, bu tür hezeyanlar savuruyorlar.Ama insanların çoğu, kelime ve kavramların ne ifade ettiğini dahi çözmekten uzaklar. ”Düşünen beyinleri”bu noktada dumura uğruyor nedense !
2-”Orijin İslâm’da, bugünkü lâik uygulamaların vermediği ölçüde insan hakları mevcuttur!. Başkalarına bilfiîl zarar verme söz konusu olmadıkça, İslâm kişiyi inancıyla başbaşa bırakır ve zorlamaz; cezalandırmaz!.”
İşte kendi mantığından atmasa, muteber bir tefsire baksa, bu vahim lafları edebilir miydi? ‘‘Dinde zorlama yoktur. Çünkü doğruluk, sapıklıktan ayırd edilmiştir. Artık her kim tâğutu inkar edip, Allah’a inanırsa, sağlam bir kulpa yapışmıştır ki, o hiçbir zaman kopmaz. Allah, her şeyi işitir ve bilir.” (Bakara 256)
Elmalılı tefsirinde geniş açıklama vardır.Bir kısmını okuyalım:
”..zarflık değil, sebeblik mânâsı düşünülürse, mânâ şu olur: Zorlama, din için yoktur, yahut zorlama, din için, dine sokmak için yapılmaz. Çünkü zorlama, bir kimseye hoşlanmadığı bir işi fiili bir tehditle zorunlu olarak yaptırmaktır. Halbuki din, hoşlanılmayacak bir şey değildir. Dinin aslı olan imanın kökü tasdik ve kalbden inanmaktır. Bu ise sırf bir rıza ve seçenek işidir. Bunu “Dilediğini yapar.” (Bakara, 2/253; Hac, 22/14) olan Allah’tan başka kimse zorunlu hale getiremez. Allah’ın iradesiyle iman ve hatta iman ile salih amel, zorlamaya değil, güzel bir seçime ve gönül rızasına bağlı bulunduğundan din için zorlama mümkün olmaz. Ancak tebliğ ve teklif edilir. “Eğer Rabbin dileseydi, yer yüzünde bulunanların hepsi iman ederdi. Öyle ise sen, iman etmeleri için insanları zorluyor musun?” (Yunus, 10/99) Şu halde dine girmesi için kimseye zorlama yapılmamalıdır. Çünkü zorlanan kimsenin açığa vuracağı iman, Allah yanında gerçek iman olmaz. (………..)
Bu özellikle şunu gösteriyor ki, “dinde zorlama yoktur” deyince, hiç kimseye sorumluluk, ceza ve azab yoktur, demek şeklinde anlaşılmasın; elbette doğruluğun sapıklıktan kesin olarak ayrılmış bulunması, dine aykırı hareketlerde muhakkak bir azabın ortaya çıkmış olmasındandır. ”(tefsir devam ediyor,bakılabilir.Biz bu kadarını aldık)
Yine yukarıda (2 nolu paragrafta) vahim yanlış şu: ”İslâm kişiyi inancıyla başbaşa bırakır ve zorlamaz; cezalandırmaz!.”
Bunun kıstası, bir ön satırda dediği gibi, başkalarına zarar vermek değildir ki..İslam hukukunda, namaz kılmayan başkasına direkt zarar vermiyor ama, ikazlı hapisten, ölüm cezasına kadar müeyyidesi var.
“İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır!” (Kıyâmet 75/36)
Tevbe :16- Yoksa siz kendi halinize bırakılacağınızı mı zannettiniz? Cihad ile emrolunmayacağınızı, sizi ayıklayacak ve arındıracak sınavlara çekilmeyeceğinizi, bulunduğunuz hâl üzere terk olunacağınızı mı sandınız? Ve Allah’ın içinizden hakkıyla cihad edenleri, Allah ve Resulü’nden ve bir de müminlerden başkasına sığınıp dost ve sırdaş tutmayanları hiç bilmediğini mi sanıyordunuz? Böylesine ihlaslı mücahitlere kıymet vermemiş, sevap yazmamış olduğunu mu düşünüyordunuz? Hiç öyle olur mu? Oysa Allah yaptıklarınızın hepsinden haberdardır. Binaenaleyh çalışan ile çalışmayanı, savaşan ile savaşmayanı, Allah’dan, Resulü’nden ve müminlerden başka sığınılacak, yanına sokulup dost olunacak ne bir yer ne bir kimse olmadığını bilerek hareket edenlerle bunun zıddını yapanları, münafıkları ve onların neler yaptıklarını Allah’ın bilmemesi ve ona göre ecir ve sevap veya ceza vermemesi mümkün mü? Hiç böyle bir şey olur mu? ( Elmamlılı’dan ) Örneklemeler, ayet-i celileler, İslam tarihindeki uygulamalar ve mesela Hz.Ömer (ra) Efendimizin oğluna uyguladığı şer’i ceza gibi misallerle yazıyı uzun tutmak istemiyorum.
Yani bu kişinin dediği gibi, İslam kişiyi kendisiyle başbaşa bırakıp ne halin varsa gör demez.Namaz zamanı dükkanı kapattırır,oruç zamanı tutturur, zekat zamanı zekat memurunu gönderir, zekatı aldırır.Özetlersek, iman ettiğini beyan eden Müslüman; dinin emrettiği vecibeleri yapmakla ”mükelleftir”.Nasıl bri ğlkede yaşarken, bir suç işlediğinizde, ben bunun suç olduğunu bilmiyordum deme mazeretiniz geçersizse, nasıl o ülke kanunlarına ister-istemez uymak zorundaysanız; söz gelimi vergi vermek, askere giitmek mecburiyetindeyseniz, aynen bunun gibi de İslam’ın emrettiği farzları yapmak zorundasınız. İslam, Hulusi’nin dediği gibi şu açıdan da kendi başına bırakmaz :
İçinizde, hayra çağıran, marufu emreden ve münkeri nehyeden bir topluluk bulunsun. İşte bunlar, kurtuluşa erenlerdir. (Â. İmran 104)
Fitne (bid’at, sapıklık, küfür) yayıldığı zaman, hakikati, doğruyu bilen bir kimse, (imkanı nispetinde, söz ile, yazı ile, gazete, dergi, radyo, tv ile) başkalarına (mümkün olan her yere ve herkese) bildirsin, (imkanı var iken, bir engel de yok iken bildirmezse), Allahü teâlânın, meleklerin ve bütün insanların laneti onun üzerine olsun! (Deylemi)
Ümmetimin bir kısmı, kabirlerinden maymun ve domuz şeklinde kalkar. Bunlar Allah’a isyan edenlere, nehy-i münker yapmayan kimselerdir. (Ebu Nuaym)
Bir toplumda, gücü yettiği halde, günah işleyenlere, mani olmayanlar, ölmeden önce de, Allahü teâlânın azabına maruz kalırlar. (İbni Mace)
Kötülük men edilmezse, azap o milletin hepsine birden iner. (Hakim)
Geçmiş ümmetlerden bir kısmı çeşitli azaba uğradı. Bunların arasında iyiler yok muydu) denildiğinde, Peygamber efendimiz buyurdu ki:
Hep birlikte helak oldular. Zira günah işlenirken iyiler susmuştu. (Taberani)
Âlimlerin, güçleri yettiği kadar, fitneye sebep olmadan idarecilere, emr-i maruf yapması gerekir. Bir hadis-i şerifte de buyuruldu ki:
Cihadın en kıymetlisi, zalim sultan yanında, hak yolu gösteren bir söz söylemektir. (Tirmizi)
Demekki Hulusi bu meselede de, büyük yanılgı içinde.İslam kişiyi başıboş bırakmıyor.Herkesi birbirinden sorumlu kılıyor.Bizim şimdi ona ve onu savunanlara yapmağa çalıştığımız gibi! ”Hepiniz çobansız…” buyuruldu.”Hepiniz inancınızla başbaşasınız” buyurulmadı.
3-”Hadsiz hesapsız kişisel yorumlardan oluşan fetvalarla; kar topu gibi olan şeriat, günümüze ulaştığında bir çığ olmuştu!.”
Kişisel yorum..hadsiz hesapsız…Cahil lafları bunlar.Kişisel yorumun alasını ”benim kanaatim, mantığım” diyerek kendisi yapıyor!Daha yorumla, içtihadı ayıramayan biri nasıl bu meydanda at oynatmaya cür’et eder?Günümüz naylon önderleri kişisel yorum ve mantık yürütme sizin mesleğiniz.Hemde hadsiz diyor.Sensin hadsiz ve desteksiz vahyi özümseyememiş mantığınla düşünen beyinler safsatası ile beyinleri bulandıran, yorumlar yapan. O çığ dediğinin altında ancak mezhepsiz reformcular kalır!
Farklı içtihadlardan rahatsız olanlar, herkes tek bir içtihad etrafından toplanmış olsa, bu sefer de “baskı ve zorlama vardı, fikir özgünrlüğü yoktu…” diyecekler. Neresinden baksanız “hastalıklı” bir bakış açısı.
4-”Geçmişte, tek bir İslâm Devleti olmamıştır Hazreti Âli’nin dünyadan ayrılışından sonra!. Hep saltanatlar veya diktatörlükler vardır!. Ondan önce ise zaten devlet kavramı yoktu… Kabile yaşamı, bir tür devlet yaşamına döndürülmeye çalışıldı!. Bugünkü devlet anlayışı ile o günkü devlet anlayışı arasında sadece isim benzerliği vardır!.”
Öyle cımbızlamak falan yok.Tam paragraf yada bütün cümleler!Hz. Ali (ra) efendimizden sonra..bu kadar genel konuşulur mu ”hep saltanatlar ve diktalar ”diyerek? Şimdi Hz.ali (ra) Efendimizden sonraki müstesna şahsiyetleri tek tek sayma imkanımız yok.Az çok tarih bilgisi olan, onlara diktatör deme gafletindeki bu zattan daha iyi onları bilir.
Hz.Ali (ra) Efendimizden öncede Devlet kavramı yok’muş(!) Cihan Hz.Ömer(ra) efendimizin devlet ve devlet idaresini; tarihçi A.Tonby,Osmanlının devlet idaresini Eflatun’un ideal devletine en yakın tarif eder.Yani, Hz.Ali Efendimizden önce ve sonra muazzam İslami devlet ve kavramı vardı.Mecelle bunun son örneğidir.
Hz.Ali (ra) Efendimizden önce ”kabile yaşamı” vardı demek cehaletin son mertebesidir.Peygamber (sav) cihanşumul bir dinle cihanşumul bir devletin başkanıydı.Kabile reisi azamı değildi.O (sav) kabilelerden İslami bir devlet, o devletten, koskoca bir imparatorluğun ve kainatın Peygamberini, anca batılı müsteşrik ağzıyla düz mantıkla anlatırsın.En azından beytül malın devlet kasası olduğunu duymuş olmalıydı!
Bu konuda da başlı başına makale yazılırdı.Ama yine işaret edelim, nasipliler alsın.
5-”Kişiler kendi anladıkları İslâm’ı, ele geçirdikleri güç ile insanlara “orijin İslâm’mış” gibi kabul ettirerek saltanatlarını sürdürmüşlerdir yüzyıllardır.”
Kendisini tarif ediyor haberi yok!Kendi anladığını insanlara süsleyip, uzay şerbeti ile sunma aymazlığı.Paraya telif ücretine gerek yok.Hükmetme, hitap etme, ünlü olma, kendisine üstad denmesi; paradan öncedir insan nefsi için.
Yüzyıllardır saltanat sürmüşler ve bunun orijin İslam olup olmadığını o devrin meşhur alimleri anlamamış, internet padişahları saltanat sürerken anlayıvermiş ve mal bulmuş mağribi gibi, hamamdan suyun kaldırma kuvvetini bulup fırlayan fizikçinin ”buldum” naraları ve hezeyanı ile ahkam kesmeye başlamışlar..
Kim kime neyi kabul ettirmiş? Hangi yönetici “Benim İslam anlayışımı benimseyeceksiniz; yoksa kellenizi keserim” diyerek halka baskı uygulamış İslam tarihinde? Bunun tek istisnası Mu’tezile mezhebinin Abbasiler’e hakim olduğu 15 yıllık dönemdir.
Bugüne niçin birşey söylemiyor bu vatandaş? Bugün kendi anladıkları dini, kitlelere zorla dayatan anlayıştan niçin hiç yakınmıyor?
6-“Orijin İslâm” Kurân ve Hadis’tir!.Bugünkü yanlış kabul ise, “Kurân + Hadis + Kıyası Fukuha + ümmetin ortak kararı”dır!.İşte yanlış bu noktada başlamaktadır!.Bugünkü yanlış kabul değil Hulusi bey, 1400 yıllık İslam nizamıdır o.Senin yaptığın ne; ayetlere ”kanaatim” diyerek yeni mana yüklerken ”kıyas” yapıyorsun bal gibi!Ama icam-i ümmet yani ümmetin ortak kararından hep mahrum kalacaksın!Senin itiraf ettiğin gibi, ne medreseden, ne ilahiyattan icazetin yok!Ümmetin alimlerince kabul gören fikirlerin de yok! Yanlış nokta buradan başlıyor diyebilmek, gerçekten büyük cesaret işi!Boşuna dememişler cahil cesur olur diye!
Sahabe-i Kiram hazeratından, onları görenlere, mübarek Hak mezhep imamlarımıza, sonra gelenlere kadar, sevad-ı azam, büyük topluluk alimlerden kimse İslam’ın bu 4 kaynağı konusunda ”işte yanlışlık burada” dememiştir.İslam tarihinden, günümüze, Kitap ve Sünnet’in dışındaki 2 temel kaynağa itiraz edenler olmuştur. Onlara da, çağdaşları ve sonra gelenler ”reddiyeler” yazarak hadlerini bildirmişlerdir.
Aslında burada icma ve kıyas üzerine bir başlık atıp, uzunca bir yazı daha yazmak gerekiyor.Anca yazı zaten bir hayli uzun olduğu için, ilgilenenlerin yada bunların ne olduğunu tam bilmeyenlerin bu konuda yoğunlaşmasını tavsiye edelim.Müçtehid sıfatını haiz alimler, içtihadlarında Allah indinde hata bile etseler, ecirleri vardır.İş, müçtehid olabilmekte; mesele içtihada ehil olarak içtihad edebilmekte.
Birilerinin anladığı gibi, içtihadı, yorum sanmamak, öğrenmek gerekir.
Bir önemli soru da şu :”Orijin İslam”ın Kur’an ve Sünnet’ten ibaret olduğu tesbiti kime ait ve niçin dogru kabul edilmeli? İcma ve kıyasın Kur’an ve Sünnet’ten “ayrılan”, onlara aykırı olan tarafları nelerdir ki burada Din çerçevesinin dışında tutulmuştur?
7-”Kurân veya hadiste olmayan HER ŞEY, “KİŞİSEL YORUMDUR”, yani “FETVA”DIR ve kimseyi bağlamaz DİN ADINA!.Hele hele, Kurân’da veya Hadiste olmayan bir konuya ilişkin kişisel yorumunun(fetva) Din hükmüymüş gibi uygulatılmaya kalkışılması, insanlara en büyük zulümdür!.Bırakalım geçmişi bir yana…”
Belirttiğimiz gibi kişisel yorumla, içtihadı aynı sanıp böyle laflar etmek; sapla samanı aynı sanmaktan da vahim bir cehalet örneğidir.
Bir defa Kur’an ve Hadis’te olmayan değil, bulunamayan denilmek gerekir.Zira, “Yaş ve kuru hiçbir şey müstesna olmamak üzere hepsi apaçık bir kitaptadır.” (En’am, 6/59) Hak Teala,hikmeti gereği; kiminin anlamını belli bir süre yada ehli için kapalı bırakmıştır.Vakti gelince keşfedilir.Kiminin sırlarını bazı kullarının kalbine döker ve insan aklı ile cehd eder; müçtehid ve müfessirler Kitap ve sünnet’ten deliller çıkarır, kıyas yaparak, yeni meselelerin çözümünü ”fetva”ya bağlarlar. Bu fetva, Kitap ve Sünnete doğru/uzman kişilerce dayandığı için dinde senettir.Bu sebeple de, tevatürle gelen icmaın inkarı küfürdür.(İmam-ı Serahsi, Fıkhi Meseleler, Yusuf Kerimoğlu, Kitap 1, sayfa 35-37/1982)
İcma’ya karşı, Kur’an diyenlere Kur’andan tek bir delille yetinelim :İcmanın dinin bir kaynağı olduğuna dair Kur’an’dan şu delil getirilmiştir:
Kim kendisine ‘dosdoğru yol’ apaçık belli olduktan sonra, elçiye muhalefet ederse ve mü’minlerin yolundan başka bir yola uyarsa, onu döndüğü şeyde bırakırız ve cehenneme sokarız. Ne kötü bir yataktır o!.. (Kur’an:4/115)
Yine”…. Ey akıl sahipleri, ibret alın” (Kur’an :59/2) Kur’andan kıyasa delildir.
Nahl suresi: 43′de geçen ”Öyleyse bilmiyorsanız zikir ehlinden sorunuz”mealindeki ayetin tefsirini ve bundan yola çıkarak İslam hukukundaki yerini bilenler bilir; Teberi Tefsirinde ve Fahruddin Er–Razi Hazretlerinin Tefsir–i Kebir de de bazı müfessirlerin görüşlerine yer verilerek, ayet şöylece tefsir edilmiştir:
“Ehl–i Zikr” den maksadın, Kur’an ehli kimseler olduklarını söylemişler, buna delil olarak da, Kur’an–ı Kerimin başka yerlerinde “zikir” kelimesinin “Kur’an” manasına geldiğini gösteren misalleri vermişlerdir. Bu görüşe göre de ayetin izahı şöyledir: “Ey müşrikler, daha önce gönderilen Peygamberlerin de bir kısım erkek kişiler olduklarını bilmiyorsanız, Kur’an’a iman eden Kur’an ehline sorunuz. Kendi mantığınızla karar vermeyiniz.”
Bunlara kişsel yorum diyerek, kişisel yorum yapanlar Hulusi gibi: ”Bırakalım geçmişi bir yana.” demekle varmak istedikleri yer neresidir? Geçmişi bir yana bırakmak..!?Bunu da siz okurlar yorumlayın, yazı çok uzun oldu..
İçtihadın tabi sonucu olan ve İslam hukukunda içtihat=fetva sayıldığından buna zulüm dendiğinde, ilk yazımızda kısaca dediğindiğimiz gibi bakın fetva makamına ”zulüm” yani fetva sahiplerine ”zalim” demek nereye varıyor : “İnsanların hayırlısı, benim asrımda yaşayanlardır.Sonra onları takiben gelen (tabiin), daha sonra onların peşinde olanlar (Tebe-i Tabiin)’dir.” (Buhari;Müslüm) Sahabe-i Kiramı öven ayetlere girersek uzar. Bu durumdaki biri, ikinci ve ücüncü asırdaki icma-i ümmet olan fakihlere dil uzatmanın ne demek olduğunu çok iyi düşünmelidir. Çünkü bu dil uzatış-haşa- onlar için “hayırlıdır” buyuran aleyhisselatü vesselama kadar gidebilmektedir. Allahrasulünün “hayırlıdır” buyurduğu bir topluluğa hayırsızlık isnadında bulunmak,-haşa- fetvacı zalimler demek ! Bundan Allah bizleri muhafaza etsin
Bütün bunlar “Usul” ilminin konusudur. Usul-i Fıkıh tahsil etmemiş bir kimseyle bu meselelerin konuşulması beyhudedir. Niçin böyle söylemek gekir, bir tek nokta üzerinde durarak izah edeyim:
“Kur’an ve hadiste yer almamak” ne demektir? Kur’an ve hadisin delalet vecihleri tek düze değildir. Kur’an ve sünnet bir meseleye “sarahaten” delalet edebileceği gibi, “iktizaen”, “ibareten”, “işareten”… de delalet eder. Bu delalet vecihleri hakkında bilgi sahibi olmadan herhangi bir meselenin Kur’an ve hadiste yer almadığını söyleyen kimseye sadece “Git, daha iyi bildiğin bir işle uğraş” denir.
8-”Kişinin imanı veya İslâm anlayışı, “islam devleti” veya “şeriât devleti” kapsamına bağlı olsaydı, bugün yeryüzünde imanlı veya İslâmı kabul etmiş tek kişi olmazdı!. Oysa bugün binlerle evliyâullah, “İslâmî olmayan rejimlerle” yönetilen ülkelerde yaşıyor yeryüzünde!.”
Bu cümlelerin de ”ilmi” bir tarafı bulunmamaktadır.İman anlayışı nasıl İslami devlet kapsamına bağlı olmaz?Şimdi biri çıksa deseki :”Ben İslam’daki her şeye iman ettim ama, İslami devleti kabul etmem..!Devlet seküler, laik, komünist, demokrasi vs…olacak.!” Dine dayalı sistem istemese, bilinçli olarak birilerinin yaptığı gibi kabul etmese ”iman” dairesinde kalacak mı? Kur’an’ın sosyal hayata ve devlet modelini belirleyici ayetlerini inkar etmiş olacak mı, olmayacak mı?Peşinen belirtelim, İslam nizamın, inen hükümleri kabul ama uygulamayı istemesse, zalim yada fasık olması en iyi temennidir.Zira kafir olacağını beyan eden ulema da olmuştur.
Bu da başlı başına uzunca bir bahistir.Ne kadar kısa tutmaya çalışsak da bir miktar daha açmamız gerek.Olur ki, bu tiplere aldananların gözleri açılır.
“Hüküm ancak Allah’ındır. Çünkü O, gerçeğe uyar ve O, sağlam hüküm verenlerin en hayırlısıdır.” (6 En’am/57)
“Bilesiniz ki, hüküm yalnız O’nundur ve O hesap görenlerin en çabuğudur.” (6 En’am/62)
Mısır Arap Cumhuriyeti Anayasası 109. maddede şöyle geçer: “Kanun koyma hakkı, cumhurbaşkanına aittir.” Ayrıca 112 ve 113. maddeler, ortaya konan her türlü kanun için cumhurbaşkanının kabul veya red hakkının olduğunu belirtir.
Suriye Anayasası’nın 115. maddesi, kanun koyma ve ortaya konan kanuna itiraz etme hakkını, köpek Hafız Esad’a vermekteydi.
Libya Cumhuriyeti Geçici Anayasası 20. maddede şöyle geçer: “Yüksek Bakanlar Kurulu, kanunları inceler ve kabul eder.” 18. madde ise şöyledir: “Devrim Mahkemesi, kanunları ve onların çıkarılmasını onaylar.”
Fas Anayasası 1972 senesinde çıkarılmıştır. Bu anayasanın 26. bölümünde şöyle geçer:
“Kanunları belirleme ve teşri etme hakkı kralındır.”
Ürdün Anayasası 31. madde, kanunları belirleme ve teşri hakkını krala vermektedir.
Tunus Anayasası’nda, önerge, devlet işlerinde karar verme, itiraz ve kabul yetkisi devlet başkanına verilmektedir.
“Sana indirilene ve senden önce indirilenlere iman ettiklerini ileri sürenleri görmedin mi? Zira tağuta iman etmemeleri emrolunduğu halde tağutun önünde muhakemeleşmek istiyorlar. Halbuki şeytan onları büsbütün saptırmak istiyor. Onlara, ‘Allah’ın indirdiğine ve Rasul’e gelin’ denildiği zaman, münafıkların senden iyice uzaklaştıklarını görürsün” (4 Nisa/60)
“Hayır; Rabbine andolsun ki, aralarında çıkan anlaşmazlık hususunda seni hakem kılıp sonra da verdiğin hükümden içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın (onu) tam manasıyla kabullenmedikçe iman etmiş olmazlar.” (4 Nisa/65)
“Kim Allah’ın indirdiği (hükümler) ile hükmetmezse işte onlar kâfirlerin ta kendileridir.” (5 Maide/44)
“Yoksa onlar cahiliyye idaresini mi arıyorlar? İyi anlayan bir topluma göre, Allah’tan daha iyi hüküm veren kim vardır?” (5 Maide/50)
“Yoksa onların, dinden Allah’ın izin vermediği şeyleri onlara şeriat kılan ortakları mı var? Eğer azabı erteleme sözü olmasaydı, derhal aralarında hüküm verilir (işleri bitirilir)di. Şüphesiz zalimler için can yakıcı bir azap vardır.” (42 Şura/21)
İbn-i Cerir (r.h) şöyle der: “Seleme bin Kuheyl’den rivayet edildiğine göre, Alkame ve Mesruk, İbn-i Mes’ud’a rüşvet hakkında sordular. İbn-i Mes’ud, “Haramlardandır” diye cevap verdi. “Hükümde nasıldır?” diye sordular. Bunun üzerine İbn-i Mes’ud, “O zaman küfürdür” dedi ve “Kim Allah’ın indirdiği (hükümler) ile hükmetmezse işte onlar kâfirlerin ta kendileridir” (5 Maide/44) ayetini okudu.
Ömer İbnu’l-Hattab’ın, Ali bin Ebi Talib’in, Hasan el-Basri’nin, Said bin Cübeyr’in, İbrahim en-Nehai’nin ve Süddi’nin görüşü de budur. İbn-i Kudame el-Hanbeli (r.h) şöyle der: Allahu Tealâ şöyle buyurur: ”Durmadan haram yerler…” (5 Maide/42)
“Kim Allah’ın indirdiği (hükümler) ile hükmetmezse işte onlar kâfirlerin ta kendileridir.” (5 Maide/44)Ali Cüreyşe şöyle der: “Kur’an-ı Kerim, Allahu Tealâ’nın indirdiği hükümlerden başkası ile hükmeden yöneticileri, kâfirler, zalimler ve fasıklar olarak nitelemektedir. Kişi, yüzünü Allahu Tealâ’nın indirdiği hükümlerden başkasına çevirirse, küfür ve zulüm ile buluşur. Allahu Tealâ’nın hükümlerini yerine getirmekten kaçınır ise farklı manaları ile fasıklık ile buluşur.”
“Ey iman edenler! Allah’a itaat edin, Peygamber’e ve sizden olan emir sahiplerine itaat edin. Eğer bir hususta anlaşmazlığa düşerseniz, (Allah’a ve ahiret gününe gerçekten iman ediyorsanız) onu Allah’a ve Rasulü’ne götürün. Bu, hayırlı ve netice itibarıyla en güzeldir.” (4 Nisa/59)
İbn-i Kesir (r.h) bu ayetin tefsirinde şöyle der: “Yani husumetleri ve bilmediklerinizi Allah’ın Kitabı’na ve Rasulü’nün (s.a.v) sünnetine götürerek, aranızda anlaşmazlık konusu olan şeylerde onları hakem kılın. “Allah’a ve ahiret gününe gerçekten iman ediyorsanız..” sözü, anlaşmazlık konusu olan meselede, Allah’ın Kitabı’nı ve Rasulü’nün (s.a.v) sünnetini hakem kılmayanların, Allah’a ve ahiret gününe iman etmemiş olduklarına delalet etmekdir.”
İşte değerli canfm.info dostları, bunlar ahkam ayetlerinden, İslam nizamını emreden farzlardandır.Hepsinin tefsirlerine yer veremedim, bakıla ancak burada ‘‘tağut’‘ kavramına iki satırla işaret etmeden geçemeyiz.Tağut nedir konusunda da kardeşlerin detaylı bilgi sahibi olmalarını tavsiye ederim. Demekki Hulusinin dediği gibi değilmiş.Kişilerin iman ve İslam anlayışı, İslam devleti kapsamına bağlıymış! Tekraren belirtelim; ilgili ayetlerin günümüz cahil halkına yansıması inşaallah ”fasık” derecesini geçmiyordur!Çünkü İslam ile bağları koprılmış, İslami eğitimde cahil kalmış halk, imanın 6 şartı ile sınırlı bir iman sahibidir.Onların ”kocakarı imanı ” ile iman ehli olduklarını düşünüyorum.Ama bilinçli bilgilice, aydın(!) denilenlerden İslam nizamını reddedenlerin ”zalim yada kafir” olacağını yukarıda gördük!
Kur’an’ı “incelediğini” söyleyen bu vatandaş, Kur’an’da zekât, miras, nikâh ve talak, kısas, haddler, diyet… ve daha pek çok meseleyle ilgili ayetleri de “görmüş” olmalıdır. Eğer “uygulamaya değer” değillerse bu ahkâmın Allah’ın kitabı’nda işi ne? Şayen “uygulanması gereken” ahkam ise, bunları kim uygulayacak? Bugün bu ahkâmın uygulandığını söyleyemeyeceğimize göre bu vatandaşın söyledikleri havada kalıyor…
”İslami olmayan rejimlerde binlerce evliya”nın yaşaması, o rejimleri onayladıkları ve razı oldukları anlamına mı gelir? Düz mantık kalıplarını, ”düşünen beyin” olarak pazarlama marifetini takdir ediyorum. Hani nasıldı o cümle; her kör satıcının, bir kör alıcısı bulunur diye!
9-Kesin olarak bilin ki, “Mehdî” lakabıyla bildirilen YENİLEYİCİ, eğer olağanüstü kuvvelerle donanmış bir ordu beraberinde, beyaz atlı komutan olarak gelmezse, “şeriat devleti” beklentisi, insanların enerjisini yanlış yolda harcatan ham hayal olmaktan öteye gitmeyecektir!.
”Beyaz atlı..” bu alaycı tavrı İsveç, Danimarka yapıyor İslami portrelere karşı da, Ey Hulusi sen neden hakkında hadis-i şerifler ve ulema şerhleri olan bu ciddi konuya ”beyaz atlı prens” masalı gibi yaklaşıyorsun?Bu mu İslami ciddiyet, vakar; ilim (!) adamının İslam anlatışı!?
Bir defa, Müslümanlar İslami devlet beklentisi, ümidi, çalışması ve en hafifi özlem ve isteği ile yaşamak zorundadırlar!Buna yukarıda bir nebze ayet ve tefsirleri ile temas ettik.İman bunu gerektirir.Kaldı ki, Efendimiz (sav)’in Hicreti hangi sebeptendi? Kendisine (sav) ne isterse vermeyi (kadın,makam,para..vs) teklif etmediler mi?Karşılığında bizim yerleşik devlet sistemimizin işleyiş biçimine karışma demediler mi?Hicret=İslami devlet içindir.Yukarıdaki ayetler de bu hedef ve Allah Tealanın Müslümanlara emrettiği yaşam biçimidir!
Hz.Mehdi (as)’a yalnızca YENİLEYİCİ anlamını büyük harflerle yüklemesi de manidar.Çünkü daha sonra aşağıda göreceksiniz, yenileyici Mehdi (!) öyle hiç de uzaklarda değilmiş..!! İnsanlar beklerken zaten kulluk görevlerini yerine getiriyorlar!Boşa harcanan enerji yok ama boşa çalışan çeneler ve beyinlerin olduğu muhakkak!
Bush oğlu Bush da kendisini Mehdi olarak görüyor, evangelistlerinIrak, Afganistan işgallerinde ona desteği bu sebeple.Yani Hulusi rakibin de var mehdilikte!Bu konuyu da kısa kesmek sadedinde 3 adet link vereyim, okunursa faydalı olur:
http://bizimhoca.com/modules.php?name=News&file=article&sid=1308
http://arsiv.sabah.com.tr/2005/10/10/yaz57-40-116.html
http://www.objektifhaber.com/yeni/objhab/default.aspx?id=2O33O107462
Bilindiği gib Fransa eski cumhurbaşkanı Jacques Chirac ve ABD Başkanı George Bush, Irak Savaşı’ndan birkaç hafta önce biraraya geldi. Bu toplantıda Bush, Fransa liderini savaşa girmeye ikna etmek için “Ortadoğu’da Yecüc ve Mecüc harekete geçti. İncil’in öngördükleri yaşanmaya başladı. Bana yardım etmelisin” dedi. Ancak Chirac Yecüc ve Mecüc’ün kim olduğundan tamamen habersiz olduğu için bu anekdottan bir şey anlamadı. Bush’a da hissettirmedi..Bunu neden verdim? Hristiyanlar bile din inancı için savaşırken, Yahudiler de dahil, 3 dinde Hz.Mehdi (as) beklenirken, sen kalk ”yok öyle bir şey diyerek alay et ve Bush gibi kendini Mehdi ilan et.Bir ara Y.Nuri’de bu imalarda bulunmuştu!Ki, tarihte bu sapkınlık ve sahte mehdiler say say bitmez.
10-Hayal edildiği şekilde bir Mehdi’nin, ortaya çıkmayacağını 1985′te yazdım…O Zât’ın açığa çıkacağını sanmıyorum! Bu benim kişisel düşüncemdir. Bundan sonra da ömrü olanlar haklılık derecemi bu konuda da göreceklerdir inşâallah!.
Yenileyici, diyelim 1980 ya da 1985 ten beri görevine başlamış, işlevini yerine getiriyorsa, bu kadar zamandır acaba neyle meşgul? Ne yapıyor?
Yaşadığınız günün gerçeklerini iyi görün!.
Hayal edildiği gibi..Neden ısrarla Mehdi demek yerine ”yenileyici” kavramı.Çok basit çünkü o yenileyici, Allah’ın sizlere (telif hakkı istemeyen,soyadını bile kullanmayan) nimeti benim demek için!Peygamberin bildirdikleri hayal değildir bay Hulusi.
Ebu Hureyre (RA) den: Resulullah (SAV): “Meryem oğlu (İsa aleyhisselam) içinize indiği ve sizden (birini) imam yaptığı zaman haliniz nasıl olacaktır?” buyurdu. (Sahih-i Müslim ve Tercemesi, Mütercim: Mehmed Sofuoğlu, İrfan Yayınevi, İstanbul 1972, c. 1, s. 208)
Abdullah (RA)den rivayet edilmiştir: Resulullah (SAV) buyurdu ki: “Ehli beytimden ismi ismime mutabık olan bir kişi başa geçecektir.” Asım diyor ki: Ebu Salih, Ebu Hüreyre’nin şöyle dediğini bize bildirdi: “Dünyanın ancak bir günlük ömrü kalmış olsa, onun başa geçmesi için Cenab-ı Allah o günü behemehal uzatır.” (Sünen-i Tırmizi Tercemesi, Hadis No: 2332, Mütercim: Osman Zeki Mollamahmutoğlu, Yunus Emre Yayınları, c. 4, s. 92)
“Mehdi ben(im neslim) dendir. O açık alınlı ve ince burunludur. Dünyayı zulümle dolduğu gibi adaletle dolduracak ve yedi sene hüküm sürecektir.” (Ahmed, b. Hanbel II-291, III-17) (Sünen-i Ebu Davud Terceme ve şerhi cilt. 14, Şamil Yayıncılık, K. el-Mehdi (35), s. 404)
http://www.dervisan.com/kiyamet/mehdi.html
http://www.aleyhisselam.org/index.php?option=com_content&task=view&id=53...
Kim demiş 1980-85 de Hz.Mehdi (ra) çıkacak diye?Alaycı tavrı sürüyor, olmayan bir tahmin üzerine nerdeymiş, ne yapıyormuş, diyerek.. Neyseki ”bu benim kişisel düşüncem” diyor.Yani her düşüncesi gibi..!Dediğimiz gibi, aslında Hulusinin fikirlerini ciddiye aldığımızdan değil, beyinlerini yıkadığı ve yıkacağı temiz gençleri uyarma adına bu çabamız.
11-İslâm yeryüzünde, dar kafalı, şekilci anlayışlı, robot beyinli, ezberlediğini tekrardan öteye gidemeyen din âlimleriyle(!?) değil, işin hakikatini görüp yaşayan gönül ehliyle yayılmıştır!.
Hulusi’ye göre, Peygamber arkadaşlarına kadar, günümüzden giden, titizlikle takip edilen o altın zincir, nakli esas alarak eserler yazanlar-haşa- ezberci, dar kafalı din alimleriymiş.Sanki S.Kutub’u okuyorum, ne kadar da birbirlerine benziyorlar.Cins cinsi çeker, diye boşuna dememişler.Bir toplulukta 100 kişi olsa, içlerinde biri münafık olsa, gelen münafıksa gider onu bulur; tersi de böyledir..(hadis meali) Gönül ehli sen misin Hulusi..
Kendisiyle özel bir dostluğumuz (abi kardeş hukukumuz olan), hadis bilim dalında yüksek lisans doktorası olan, bir dönem üniversitelerin ilahiyat fakültelerinde araştırma görevlisi, ilm-i irfanından istifade ettiğimiz, pek çok eser ve çeviri sahibi olarak halen bir gazete günlük (aylık dergilerde de) makaleleri ile ehl-i sünnet dışı reformist fikirlere de reddiyeler ve tenkitler yazan, kendisiyle ropörtajlar yapılan, yumuşak huylu, kolay celallenmeyen muhterem hocam sonunda Hulusi konusunda çok önemli tespitlerde bulunarak şunları ifade etmiştir:
”Bu, artık “ilmî ve entelektüel” bir söylem olmaktan çıkıyor, ukalalık sınırına giriyor. Bu zat o ulemadan bir tekinin eserini orijinal Arapçasından okumuş mudur?
Aslında bu ifadeler bu zatın maksadını ve hedefini açıkça ele veriyor. Şöyle ki:
“Gönül ehli” dediği o insanlar ilimsiz zühdün zındıklık olduğunu söylerken aslında bu vatandaş gibilerin fitnesine dikkat çekiyorlardı. Ehl-i Sünnet mutasavvıfların hiç birisi “zahirî ilimler” olmadan kişinin gereği gibi kulluk yapabileceğini söylememiştir. Ehl-i Sünnet dışı “mustasvife” ise insanları batınîliğe çağırma bozgunculuğundan başka bir işle iştigal etmemiştir/etmiyor. Bu noktaya son derece dikkat etmek gerekir. Bu gibi adamların yaptığı, cahil halk kesiminin kafasını bulandırarak Ehl-i Sünnet çizginin deformasyonuna çalışmaktan başka birşey değildir. Amaç ise bu topraklara bin yıldır esas kimliğini veren sahih İslamî akideyi devre dışı bırakarak müslüman halkı kimliksizleştirmek, vatanı dahil herşeyine, bütün varlığına el koymaktır. Bu oyunun siyasal, tarihsel, kültürel ve ideolojik birçok boyutu vardır.”
Aşağıda gelecek olan pasajlar da hep bu yolda müslüman neslin direnç mekanizmalarını dumura uğratmaya, onları mankurtlaştırmaya dönük söylemlerden ibarettir!!!
12-Devleti değil, gönülleri fethetmeye çalışalım!.Tağut hesabına çalışan ajanlar vardır.Bunlardan mesela Musa Carullah, Efgani gibi isimlerin oynadıkları rol hiç küçümsenmeyecek nitelikte bir reform ve geçmişi karalama hareketidir. (Bu önemli yazı da okunmalıdır: http://canfm.info/?p=963#more-963) Şimdi cihad kavramından ne anladığını sormuyacağız.Nefs ve basamakları ile sınırlayacaktır.Devlet mi, sana ne; ( onu tağutlar ele geçirip hortumlasın; oligarklar sömürüsü devam etsin); sen karışma anlamazsın, sen gönül fethet, evden camiye..!
13-Allah yolunda savaşmak demek, Din hakkında bilgi sahibi olup, insanları Rasûlullah yolundan uyarmak demektir!.
Geçmişimiz de böyle anlasaydı, yukarıda bir kısmını verdiğimiz ayetleri; ki daha pekçok ayet ve hadis var bu konuda, ama yazı makale sınırlarını çoktan aştığı için örneklemeye girmeyeceğiz.( Yolundan değil, yolunda olacaktı.Herhalde teknik hata diyelim.Yoksa vahim bir dilbilgisi ihlali ile anlam farkı var!) Evet, Allah yolunda fisebilillah savaşmaya, uzmanımız tek ve dar bir mana yükleyerek;bu konuda da son söz ve ”fetva”larını verdiler..!Din hakkında bilgi sahibi olmak, cümlesine giremiyorum bile..
14-Rasûlullah, devrinde “kılık-kıyafet Müslümanlığı” yapmamıştır! “Gardıropçuluk” ilkel kafalara mahsus bir haslettir!. İlkel insanlar birbirlerinin kıyafetlerine ambargo koymaya kalkarlar!. Rasûlullah, Din gerçekleriyle ilgili olmayan konularda, yaşadığı putperest toplumun örf ve âdetlerine saygı göstermiştir!. Bu bize açık örnektir!
Bu konuyla ilgili başlıbaşına ayrı bir yazım da olduğundan yine mantık ürünü bu gayri ilmi cümleler karşısında şimdi aklıma hasta yatağında yatarken kendisini ziyarete gelen adamın etek boyu yere değdiği için onu sertçe uyaran Hz.Ömer (ra) efendimiz geldi.Yine ashabına zaman zaman ”bunu giyme, bu giyim tarzı…bu renk…bizimle kafirler arasındaki fark, külahımızn (takke) üzerine sarık dolamamızdır” gibi onlarca hadis ve uygulamadan sonra Hulusi’nin korkunç cesur lafı:”ilkel insanlar birbirlerinin kıyafetlerine ambargo koyarlar..” Elmalılı tefsirini okumuşsa eğer, yasin suresinde olması lazım, orada müfessir M.Hamdi efendi’nin ”kravat” meselesini okusun!Yada İskilpli Atıf Efendi merhumun ”şapka”dan şehid olması bu Hulusi mantığına göre ”ilkel”bir ölüm mü?Bediüzzaman (rh.a) hazretlerinin Atatürk karşısında şapka (serpuş) giyme/me konusundaki direnci ve sözleri tarihe mal olmuştur..
İslam’da gayrimüslimlere benzemenin hükmü konusunda bir hayli Nebevî uyarı vardır. Bu konuya özel monografi çalışmalarında ilgili hadisler görülebilir. Kütüb-i Sitte’yi incelediğini söyleyen biri, eğer yalancı ve sahtekâr değilse, bu hadislerden bihaber olamaz! Müslümanların sadece giyim-kuşam alanında değil, ibadetler dahil hayatın her alanında gayrimüslimlere muhalefet etmek gibi bir dinî sorumluluğu vardır ki, bu, tarihsel birikimimizden bize kültürel bir davranış kodu olarak miras kalmıştır.
15-Mevcut yönetimlerin yanlış, haksız ve belki de inançsızlığı doğrultusunda amaçlı uygulamalarını, yerinde bulmamak ve karşı çıkmak ayrı şeydir; onun yerine bir başka yanlışı uygulamak uğruna ömrü hebâ etmek ayrı şeydir!.
Aslında (11) nolu pasajda bahsettiğimiz Dr.hocamın tespitlerinin sadık şahidi ifadeler..!Bu karşı çıkışın adı ne, metodu nedir?Hani (12.) paragrafta devleti değil, gönülleri fethedecektik, kendileri öyle buyurmuşlardı! Çok konuşan çok hata eder derler ya, kendi kendisiyle de böyle tenakuza düşmektedir.
16-Ölüp yok olup, kıyamette topraktan biteceğini düşünen din bilginleri(!) yetiştiren bu kurslar ve cemaatler, İslâm’ın önündeki en büyük perdelerdir esasta, devlet değil!.
İnsanlar kendi iyilikleri için, âcilen, bizzât yeni baştan DİN’i araştırmak ve sorgulamak zorundadır!.
Bu ne şimdi !!Kıyamette topraktan bitip yeniden dirileceğiz.Yoksa ölenlerin ruhları uzay aracında toplanıp yeni bir beden içinde evrende kozmik seyahata mı çıkıyorlar, parti vererek!! Tabii devlete ve sisteme laf yok!Laik devletle hiçbir sorunu yok Hulusinin.Her ne kadar (12.de başka,15.de başka ve şimdi 16.paragrafta yine bir ”u” dönüşü varsa da; zaten düşünen beyin olacak diye, düşüne düşüne, tenakuz ve saçma fikirler kuyusuna düşer ehl-i sünnet ve cemaat sisteminden ayrılan insanlar!)
İşte o bakla!Yeni baştan DİN’i araştırmak, sorgulamak..Geleneksel cümle alimlere - daha önceki yazılarımızda isimlerinin bir kısmını verdiğimiz reformcular gibi- hakir bakmak, klasik ulema diyerek onları beğenmemek ve bu dini anlamadıklarını söylemek.Onlar yüzünden İslam dünyasının geri kaldığını söylemek!Sonunda mezhep tanımamak, mezhepsiz reformcu yada zındıklık çizgisine kıç üstü oturmak!
Dini ihya hareketleri..Seküler İslam..!Rasyonalist ve hümanist diyalogcu İslam..!
Kanuni’ye kadar İslam dünyasının bilime katkısını ve dünyanın bilim çekirdeğinin tohumunu Müslüman alimlerin attığı gerçeğini, insaflı batılılar yazmışlardır ve bilirler ama; bizdeki cahiller yada maksatlı hainler; geleneksel İslam yani ehl-i sünnet ve cemaat İslamı yüzünden İslam dünyasının geri kaldığını utanmadan, nankörce dillendirirler.Bu konuya da işaret ettik sadece.
Yukarıda Hulusi’nin vahim sözlerinin orijinalini sitesinde görebilirsiniz işte yeri : ( http://ahmedhulusi.org/yazi/yenilenartik.htm )
17-Deccâliyetin akı kara, karayı ak gösteren televizyonları varsa; Mehdiyetin de sana her doğruyu bulduracak, kavratacak interneti var!.
Hımm..!Adam daha ne yapsın.Daha açık nasıl desin ben buradayım, bir tuş kadar size yakınım. Böyle bir Mehdi beyaz atıyla gelmeyecek, boşuna beklemeyin, (beni açılış sayfanıza ekleyin demiş olmuyor mu?) Mehdiyetin de kafanı bulandıracak interneti ve sitesi var diyor işte..Komik gerçekten.Bir siyasi, bir milletvekiliydi, sonra Almanya’da sarı parlak cübbeler içinde kendisinin Mehdi olduğunu söylemişti!İnşallah iyileşmişsindir Hasan Mezarcı..Öbürü genel papazlarını öldürmeye kalktı, sonra hapiste ben Mehdiyim dedi..!Oluyor işte ne yapacaksınız.Allah’ın ”aşırı gitmeyiniz, vasat ümmet olunuz” emrine göre itidalli düşünmek ve İslamı yaşamak gerekir.
18-“Yağmur damlası iki melekle yeryüzüne iner” diyen Rasûlullah’ın işaretini anlayamazsın ilmin olmazsa, saçma bulursun. Yağmur damlası denen suyun, Hidrojen ve Oksijen olarak adını koyduğumuz iki kuvveden (melekten) meydana geldiğini bilmiyorsan!.
Vaah vaah..!Önceki yazılarımda lütfen Süleyman Ateş bahsini okuyunuz.Melekleri tabiat kuvveti, elementler saymak..!Başka bir şey demiyeceğim, yazık demekten başka..!
Aslında belki ilmi olan biri Hulusi vak’ası için küçük çapta bu tarz bir reddiye yazsa faydası olur gençlerimize.Benim ne ilmim ve zamanım yok.Bu arada bu bahiste de onun sözlerinin aslını : ( http://ahmedhulusi.org/yazi/yenilenartik.htm ) buradan görebilirsiniz.
Yazıları ben yazıyorum, sevgili editörüm ve en zeki takipçim/kardeşim göğüslüyor gelen yorumları.Ama bana ilk teklifinizde zamanımın olmadığını, siteye yazınca; ( kitap yazmak gibi olmadığını ve ) mutlaka takibinin gerektiğini söylediğimde; sizler kabul etmiştiniz.Bu vesile ile yapılan yorumların çoğunun ilmi olmaktan uzak ve tahripkar, provoke edici, tekfire kadar varan acımasızlık noktasında gördüğüm zaman çok üzüldüm.”Cahillerden yüz çevir” hükmünce, ahmaka cevap sükuttur, arap atasözü geldi aklıma..
Her iki fikrin savunucuları kardeşler! Lütfen ”dinin yarısı olan insaf” ve nezaket çizgisini kaybetmeyiniz. Sonuçta fikre karşı tenkittir, yapılan.Dileyen dilediğini seçecektir.Kişi sevdiği ve savunduğuyla haşrolacaktır.Bu yazıdan sonra da, gözü açılmayan ve hala bir şeyler arayan,Hulusiyi ısrarla savunup,ciddiye alan; tartışma çabası içinde olanlara cevap verilmesi, zaman ve emek israfı olur!
Tekraren şunu ifade ederek kısa yazmaya çabaladığım yazımı nihayetlendirirken; Hulusi’nin yalnızca iki başlıktaki zırvalarından bu kadar vahim hatalar ve ilim dışı ve ancak ilimde cahillerin kanacağı ibretlik veriler ortaya çıkmıştır.Bir yorumcunun onun Allah tarifi de bir acaip dediği konuları okumadım, kim bilir orada ne korkunç saptırıcı cürümler vardır.Ama belirttiğimiz gibi, maruf/münker prensibi ve insan sevgimiz sebebi ile bunca yazıyı/ikazı, zaman ve emeği, Hulusi’ye aldananlar için ayırdık.Hulusi’yi ciddiye aldığımızdan değil.
Mevlam, cümlemize sıratı müstakıym olan cennet fırkası üzerinde yaşayıp, ruh teslim etmeyi nasip eylesin.(amin)
Allah kendilerinden razı olsun..
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
https://sorularlaislamiyet.com/ibn-teymiye-seyyid-kutub-mevdudi-cemalettin-efgani-...
2 Haz 2009 - İbn Teymiye, Seyyid Kutub, Mevdudi, Cemalettin Efgani, Muhammed Abduh, Muhammed Reşit Rıza, Fazlurr
.
İbn Teymiye, Seyyid Kutub, Mevdudi, Cemalettin Efgani, Muhammed Abduh, Muhammed Reşit Rıza, Fazlurrahman ve Ali Şeriati hakkında bilgi verir misiniz?
Soru Detayı
- Bunların eserlerini okumak zararlı mıdır?
Sorularlaislami... tarafından Sa, 02/06/2009 - 00:00 tarihinde gönderildi
Cevap
Değerli kardeşimiz,
İbn Teymiye
Hicri VII. yüzyıl sonunda Selef akidesini ihya için faaliyet gösteren İbn Teymiye (v. 728/1328)’ ilim ve düsünce adamlarından en fazla tenkit edilenlerden biridir. Selefiyye mezhebini savunmak, inanç sistemini sahabe ve tabiin zamanındaki şekle çevirmek isteğiyle yola çıkan İbn Teymiye, zaruri olarak nakli tercih etmiştir. Ona göre Kur’ân ve sünnetten başka kurtuluş yolu yoktur. Bu sebeple akıl, naklin karşısına konulamaz. Esas olan nakildir; akıl ise idrak ve tasdik edicidir. Onun en çok tenkit edildiği yönü, bid’at hakkındaki görüşleridir.
Ancak bunu, içinde bulunduğu toplumun bu konudaki aşırılıklardan kurtarmaya yönelik olduğu şeklinde izah etmek mümkündür. Onun bu konudaki görüşleri, ileride bir kısım ekoller tarafından çığrından çıkartılmış ve onun itidalli mecrasından uzaklaştırılmıştır. Belki de onun yazmadığı bir kısım hususlar onun adı kullanılarak neşredilmiş de olabilir. Zira İbn Teymiye’nin çizdiği genel düşünce içinde özellikle bidatla ilgili bir kısım ona isnad edilen görüşleri tereddütlü hale getirmektedir.
Ayrıca şunu da ifade edelim ki, Moğollar’a karşı hem kılıcı ve de genel olarak kalemi ile İslam’a hizmet eden ve pek çok hacimli eser kaleme alan bu şahıs, sonuç olarak Masumiyet (İsmet) sıfatına haiz değildir. Onun da bir kısım farklı düşünceleri olabilir. Kaldı ki bunlar sonuçta bir yorumdur ve kendisine aittir.
Ehl-i sünnete uymayan görüşleri varsa, onları almadan diğer fikir ve düşüncelerinden istifade edilebilir.
Ayrıca fikirlerini, sitesine ve yayınlarına alanların daha dikkatli olmaları gerekir. Eğer varsa ehli-i sünnete aykırı düşünceleri onları da ayıklamaları veya o fikirlere dikkat çekmeleri en uygun yoldur.
Ancak bazı hatalarının olması onlardan istifade etmemize engel değildir. Çünkü, bir bahçede çürük birkaç meyvenin olması, bütün bahçenin çürüklüğünü göstermez. Aynı şekilde bir hazinede birkaç sahte para bulunmakla hazinenin değeri düşmez.
Yüzlerce kitabından ikisi: Minhâcü’s-Sünne, Mecmû u Fetâvâ.
Seyyid Kutub
Hacı İbrahim Kutub'un oğlu olan Seyid Kutup, 1906'da Asyut kasabasına bağlı Kalıa köyünde dünyaya geldi. Babası köyde, sayılan bir kişi ve Vatan Partisinin bir üyesi olarak bilinmekteydi. O zaman bu partinin başkanlığında Mustafa Kamil vardı. Hacı İbrahim Kutup ziraatla uğraşır, elde ettiği mahsulün bir kısmını satar bir kısmını da fakirlere infak ederdi. Annesi ise çok mütedeyyin ve asil bir aileye mensup birisiydi. Seyyid Kutub'a terbiyesiyle, sevgi ve şefkatiyle çok tesir et mişti.
Seyyid Kutup'un Hamide ve Emine adlı iki kız kardeşiyle Muhammed adında küçük bir de erkek kardeşi vardı. Daha Kahire'de okurken babasını kaybedince, annesinin ve kardeşlerinin bütün mesuliyetleri onun üzerine yıkılmış oluyordu. O da bu durumdan oldukça sıkılmıştı. Bu sıkıntıdan biraz olsun kurtulmak için, annesini Kahire'ye taşınmaya razı etti ve Kahire`ye taşındılar. 1940'da annesinin ani vefatı Seyid Kutup'u oldukça etkilemişti. Kendisini hayatta yalnız hissetmeye başladı. Bu konudaki duygularını bizzat kendisi bazı kitaplarında anlatmaktadır.
1949 yılında ABD'ye gitmiştir. Bu dönem boyunca Amerikan yaşam tarzını ve toplumunu, tanık olduğu ırkçılığı eleştirmiş ve Amerikan medeniyetini primitif olarak görmüş ve reddetmiştir. Ayrıca, 1949 yılında, o yurtdışındayken, "İslam'da Sosyal Adalet" isimli eseri yayımlanmıştır. Bu eserinde gerçek sosyal adaletin İslam'da olduğunu öne sürmüştür. Ayrıca yine ABD'deki yıllarında, daha önce kaleme almış olduğu edebi makale ve eserleri eleştiriyor, o dönemlerde sahip olduğu daha seküler olarak tanımlanabilecek edebiyat anlayışından ziyade, edebiyatın da kaynak olarak en başta İslam'ı alması gerektiğini savunuyordu.
Mısır'a döndüğünde, kamu hizmetinden ayrılıp İhvan-ı Müslimin yani Müslüman Kardeşler teşkilatına katılmıştır. Teşkilatın gazete ve dergilerinden devamlı olarak düşüncelerini aktarmaya çalışırken, teşkilatın genel düşüncesiyle kendi fikirleri arasındaki bazı farklılıklar ortaya çıksa da, bunlar ufak detaylardı. Cemal Abdül Nasır'a düzenlenen 1954 tarihli suikast girişimi nedeniyle birçok Müslüman Kardeşler üyesi gibi o da tutuklandı. Yargılama sonunda Seyyid Kutub'a on yıl ağır hapis cezası verilmiştir. Hapiste ileride büyük bir önem ve üne kavuşacak iki eseri olan, Kur'an tefsiri Fi zilâl-il-Kur'an ve Kutub'un siyasi ve düşünsel görüşlerinin en son ve bütününü ifade eden Yoldaki İşaretler`i kaleme almıştır. 1964'te serbest bırakıldıktan sonra, 1965'te tekrar tutuklandı. Bu kez de birçok Müslüman Kardeşler üyesi ile birlikte tutuklanmıştı ve tutuklanma nedeni devlete karşı bir darbe girişimi idi. 22 Ağustos 1966'da hakkında idam cezası verildi. Kararı Pakistan, İngiltere, Lübnan, Ürdün, Sudan ve Irak gibi ülkelerdeki birçok dini otorite ve grup tepkiyle karşılasa ve Nasır'ı kararından döndürmeye çalışsalar da Seyyid Kutub 29 Ağustos 1966'da idam edilmiştir.
Seyyid Kutub dönemi siyasi çalkantılar içerisinde geçmiştir. Eserlerinde bunun etkileri görülmektedir. Bu bakımdan bazı noktalarda hataları olsa bile kendisinden istifade edilebilir.
Mevdudi
Mevdudi, Haydarabat – Hindistan’da 1903 yılında doğmuş olup, babası tarafından İngiliz eğitiminin hakim olduğu resmi okullara gönderilmeksizin, özel öğretmenler aracılığı ile yetiştirildi.
Arapça, Farsça, Urduca ve İngilizce bilmekte idi. Çeşitli gazete ve dergilerde yazdı. İslam birliğini tesis etmek için Hilafet’in tekrar ihyası için çalıştı. “İslam’da Cihad’, “İslam Hukuku ve Anayasası” ve “Dört Terim” adlı eserlerini kaleme aldı.
“Cemaat el-İslam” adlı teşkilatın kurucusudur. “Sünnet’in Hukuki Önemi” adlı eseri ile sünnet aleyhtarı görüşlere cevaplar vermiştir. Mısır’da el-Ezher üniversitesinin ıslahı için de bir ara çalışmıştır.
Mevdudi kendi çapında ve şartlarında İslam’a gönül vermiş ve hizmet etmiştir. Bir kısım kişiler tarafından sürekli tenkit edilmiştir. Bunlar ise adeta İslam’da bir değişiklik yapacağı şeklindeki tezlerle ortaya çıkmışlardır. Ancak İslam’ı asrın idrakı içinde temele dokunmaksızın anlatmak ve farklı metotlar kullanmak İslam’ı aslından uzaklaştırmak değildir.
Bütün bunlarla beraber Mevdudi de bir insandır ve küçük bazı hataları olabilir. Bu ise kendisinden istifade etmeyi engellemez.
Mevdudi, hadis, sünnet, sahabenin adaleti, peygamberlik, peygamberlerin ismeti, Hz. İsa’nın durumu, deccal konusu, Hz. Muaviye’nin ve Emeviler’in yönetimi, İslâm’ın devlet anlayışı, ictihad-taklid meselesi, müt‘a nikahı gibi konularda eleştirilmiştir.
Ehl-i sünnete uymayan görüşlerini almadan, diğer fikir ve düşüncelerinden istifade edilebilir.
Ayrıca sitesine ve yayınlarına fikirlerini alanların daha dikkatli olmaları gerekir. Eğer ehl-i sünnete aykırı düşünceleri varsa, onları da ayıklamaları veya o fikirlere dikkat çekmeleri en uygun yoldur.
Ancak bazı hatalarının olması onlardan istifade etmemize engel değildir.
Cemaleddin Efgani
İleri görüşlü ve açık fikirli bir bilgin, büyük bir mütefekkir olarak tanınan Cemaleddin Efgânî (1254-1314 / 1836-1897) her şeyden evvel şarkın uyandırıcılarından biridir. İslam alemine hürriyet fikrini aşılamış, Müslümanları uyandırmak için çalışmıştır. Hem muharrir hem de hatip bir kişi idi. Onun iki gayesi vardı:
- İslam’ı uyandırmak, ıslahat yapmak, medeniyet yolunu göstermek,
- Müslüman ülkelerini Avrupalıların siyasî ve iktisadî nüfuzundan kurtarmak.
O, Müslümanları cehalet karanlığından, gaflet bataklıklarından kurtarmak için çalıştı.
İstilacılara karşı amansız bir düşmandı. Milliyeti ile ilgili rivayetler muhteliftir. Mısır’a gitti orada uzun süre kalamayıp 1286/1870 yılında İstanbul’a geldi. Büyük camilerde vaazlar etti. Dâru’l-Fünun’da konferans verdi. İslam birliğinin tesisi için II. Abdülhamid Han tarafından görevli olarak İran’a gönderildi. Ancak İranlılar İslam Birliği ile ilgili teklifleri reddettiler.
Maalesef zaman zaman İslam dünyasında yapılan yanlışlıklardan biri tekfir meselesidir. Bu hususta Cemaleddin Afgani de tekfire muhatap olmuş olanlardan biridir. Mehmet Akif bu hususu şiddetle reddeder ve şöyle der: “Müslümanlıkta en güç bir şey varsa, o da bir adama dinsiz payesini vermekten ibaret olduğu halde fazlını, irfanını, ikbalini, şöhretini çekemediğimiz, yahut tarz-ı tefekkürünü kendi meşrebimize muvafık görmediğimiz kimseleri, bu hasbî rütbe ile nazardan düşürmek nedense bize pek kolay geliyor.(Mehmet Akif, Sırat-ı Müstakim, sayı 91, Cemaziyelevvel 1328 / Mayıs 1326)
Sonuç olarak Cemaleddin Afgani, zamanında yaşayan Müslümanların içinde bulundukları yanlışlıklardan ve gerilikten kurtarmak için gayret gösteren önemli simalardan biridir. (Geniş bilgi için bkz. Osman Keskioğlu, “Cemaleddin Efgânî”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, yıl 1962, Ankara 1963, s. 91 vd..; Hamid İnayet, Arap Siyasi Düşüncesinin Seyri, İstanbul 1997, s. 95 vd..)
Muhammed Abduh
Cemaleddin Afgani’nin en ünlü talebelerinden biridir. Mısır’da dini düşüncenin canlandırılmasında önemli rol oynamıştır. Aklı ön planda tutan bir görünüm sergilemiştir. 1294/1877 yılı Ezher Üniversitesinden alimlik belgesi aldı. O, şuursuzlukla mücadele etti ve Mısır’da her şeyden önce ahlaki eğitim ve fikrî hazırlık yapılması düşüncesindeydi. O, işgalcilere karşı idi ancak işgalcileri atmak için de dini düşüncede bir ıslah hareketine girmenin lüzumuna inanıyordu.
Abduh, Avrupa düşüncesini almanın yanında iki iş daha yapmıştır. Biri, yeni düşünceleri İslam düşüncesiyle karıştırıp ikisini barışık duruma getirmek, diğerisi de taklit ve taassup zincirlerinin kırılmasının dinsizliğe ve ahlaki temellerin gevşemesine neden olmasını önlemekti.
Sonuç olarak şunu söyleyebiliriz: Muhammed Abduh, bir kısım modernist düşünceleri ile tenkit edilmekte ve bu tenkitlerin bir kısmı gerçekten yerinde olsa da genel anlamda geri kalmış olan Müslümanların tekrar terakkisi için çaba sarfetmiş bir şahıstır. Bize düşen iyi ve güzel gördüğümüz yönlerinden istifade edip, yanlış gördüğümüz konularda ise onu taklit etmemektir. Kaldı ki, o da taklitten insanları men etmekte idi. Bir de bu tarz düşünceye sahip olan kişileri kendi toplum yapısı içinde değerlendirmek daha isabetli olacaktır. Hele hele en küçük bir şeyden tekfire yönelmek İslam’ın ruhu ile bağdaşacak şey değildir. (Hamid İnayet, Arap Siyasi Düşüncesinin Seyri, İstanbul 1997, s. 133 vd.)
Muhammed Reşit Rıza
Reşid Rıza da Abduh’un öğrencisidir. Cemaleddin Afgani ve Abduh’un fikirlerinin şiddetli savunucusudur. Onların fikirlerine ilave olarak çok farklı bir düşünceye sahip olmadığı bilinmektedir. Bir husus vardır ki, onu diğer yenilikçilerden ayırır. O da, hilafetin ıslahı ve ilk dönemki haline tekrar döndürülmesidir. Ona göre Müslümanların kurtuluşu, hilafetin Türklerden alınarak tekrar Araplara verilmesi ve halifenin de Araplar arasından seçim şekliyle tesbit edilmesine bağlıdır. (Hamid İnayet, Arap Siyasi Düşüncesinin Seyri, İstanbul 1997, s. 178-180)
Tekrar şu hususu vurgulamakta yarar vardır: Bu insanlar şüphesiz ki, ne melektir ne de masum sıfatına sahip olan bir peygamberdir. Bunların doğruları olabileceği gibi, şüphesiz yanlışları da vardır. Bazen bu içinde bulunduğu toplum yapısından, bazen etkisinde kaldığı bir kısım şahıslardan, bazen de içine düştüğü çok farklı ruh yapısından kaynaklanabilir. Kendi toplum yapısı için doğru olabilen bir şey diğer bir toplum için çok da doğru olmayabilir. Meseleyi bu açıdan değerlendirerek modernizm veya selefiyyeciliği artıları ve eksileri ile değerlendirmeli ve de özellikle kişilerin dini hassasiyetine de dikkat etmelidir. Şüphesiz İslam her çağa ve her farklı topluma hitap eder. Ancak bunun o asrın anlayışına uygun bir şekilde sunulması mutlak zarurettir. Bunu yaparken dikkat edilmesi gereken husus İslam’ın Kur’ân ve sahih sünnet eksenli yapılmasıdır. Bunun sunumunu yapacak olan da şüphesiz akıl sahibi olan insanlardır. Onun için aklı ve onun bir ürünü olan bilimi de dışlamak mümkün değildir.
Fazlurrahman
21 Eylül 1919'da Hindistan'ın (bugünkü Pakistan'ın kuzeybatısında bulunan) Hazara şehrinde, dindar bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Mevlana Şihabuddin, Deobandî (Diyobendî) ekole mensup bir alimdi. Fazlur Rahman, ilk eğitimini babasından aldıktan ve –kendi ifadesiyle– 10 yaşında Kur'an'ı ezberledikten sonra, medrese eğitimine başladı. Ailesi 1933 yılında Lahor kentine taşınınca üniversiteye gitti. Bir yandan da babasından aldığı özel eğitimini devam ettirdi ve 1940'ta Pencap Üniversitesi'nden mezun oldu. Aynı üniversitede yaptığı yüksek lisansını 1942 yılında tamamladı ve aynı yıl bu üniversiteye asistan olarak atandı.
1946-1949 yılları arasında Oxford Üniversitesi'nde doktora çalışması yaparken bir taraftan da İslam felsefesi ile ilgilendi. Bu dönem, Fazlur Rahman'ın geçirdiği zihniyet dönüşümü bakımından bir dönüm noktası olmuştur. Bunu kendisi şöyle ifade eder: "İngiltere'de Oxford Üniversitesi'nde doktora öğrenimi yaptıktan ve Durham Üniversitesi'nde ders vermeye başladıktan sonra, daha önce almış olduğum modern eğitim ile geleneksel eğitimim arasında bir çelişki hissettim. 1940'lı yılların sonu ile 1950'li yılların başlarında felsefe çalışmaktan doğan ciddi bir şüphe dönemi geçirdim. Bu, geleneksel inançlarımı darmadağın etti."
Doktorasını tamamladıktan sonra Oxford'da Fars Medeniyeti ve İslam Felsefesi hocası olarak ders vermeye başladı; arkasından Durham Üniversitesi'ne, 1958 yılında da Kanada McGill Üniversitesi'ne geçti. Burada üç yıl çalıştıktan sonra Pakistan'da askeri bir darbeyle yönetimi ele geçiren Eyüp Han'ın daveti üzerine Pakistan'a gitti. Eyüp Han'a danışmanlık, İslamî Araştırmalar Enstitüsü'nde idarecilik ve müdürlük yaptı (1961-1968); İngilizce "Islamic Studies" ve Urduca "Fikr-o-Nazar" dergilerini çıkardı. Bu enstitü bünyesinde çok sayıda talebeye dersler verdi ve yurtdışına gitme imkânı sağladı.
Burada kaleme aldığı kitap ve makalelerde ortaya attığı görüşler dolayısıyla Pakistan ulemasının büyük tepkisini çekti. Gittikçe artan tepkiler onu 1968 yılında Pakistan'ı terk etmeye zorladı. Amerika'ya gitti; 1969 yılında Chicago Üniversitesi'ne hoca olarak intisap etti ve 26 Temmuz 1988 yılında vefat edene kadar burada İslam Düşüncesi Profesörü olarak çalıştı.
Fikirleri
Özellikle metodolojik (Usul'e yönelik) çalışmalarıyla dikkat çeken ve ağırlıklı olarak akademik camia arasında etkili olduğu gözlenen Fazlur Rahman, Tasavvuf'tan Hadis'e, Fıkıh'tan Kelam'a kadar İslamî disiplinlerin tümü hakkında yenilikçi/modernist bir yaklaşımla kelam etmiş birisi olarak, kendisinden sonraki modernist fikirlere ilham kaynağı olmaya devam etmektedir.
İslam kaynaklarında bildirildiği ve açıklandığı gibi vahyin hem anlam, hem de lafız olarak Hz. Peygamber (s.a.v)'e bir melek vasıtasıyla intikal ettiği konusunda Fazlur rahman'ın ciddi şüpheleri vardır.
Kur'an'ın tarihselliği [içerdiği hükümlerin Hz. Peygamber (s.a.v) dönemine mahsus olup bugün aynen uygulanamayacağı] tezinin alt yapısını teşkil eden bu anlayışı Fazlur Rahman şöyle ifade etmektedir:
"İslamî çağdaşçılığın bir anlamı varsa, o da kesinlikle şeriatın muhtevasının değişime, büyük ölçüde ve çok yönlü bir değişime tabi tutulması gerektiğidir. Bu makalede belirtildiği şekilde değişim ilkesi kabul edilirse, bu faaliyet hiçbir şeyle sınırlandırılamaz; hatta Kur'an'ın kanun koyan ayetleri dahi bu yeni yorumun kapsamı dışına itilemez. Bu ilkenin tek sınırı ve gerekli çerçevesi, Kur'an'ın sosyal gayeleri, temel ve ahlakî ilkeleridir."
Değerlendirme: Yukarda kısmen değindiğimiz bazı fikirlerinden de açıkça anlaşılacağı üzere Fazlurrahman, geleneksel Ehl-i sünnet çizgisine oldukça uzak, bütün İslam alimlerinin ittifak ettiği konularda dahi aykırı düşüncelere sahip bir zattır. Dolayısıyla İslâmî ilimler alanında köklü bilgilere sahip olmayan bir kimsenin bu zatın eserlerini okumakla etkisinde kalması, en azından kafasının karışması kuvvetle muhtemeldir.
Ali Şeriati
İran Devriminin ideologlarından olan ve din sosyolojisi alanındaki eserleriyle tanınan Şeriati 1933 yılında İran'da doğdu. Babası ilerici, milliyetçi bir vaizdi. Eğitim yıllarında ilk kez İran'ın daha aşağı sınıflarından insanlarla tanıştı, var olan fakat bilmediği yoksulluk ve zorluklarla tanışması bu dönemde oldu. Ayrıca aynı dönemde Batı felsefi ve siyasi düşüncesiyle de tanışmıştır. Modern sosyoloji ve felsefenin bakış açısı ve bunun geleneksel İslami prensipler ile harmanlanması aracılığıyla Müslüman toplum ve toplulukların karşılaştığı sorunları açıklamaya ve çözümler bulmaya çalışmıştır. Şeriati, Mevlana ve Muhammed İkbal'den büyük ölçüde etkilenmiştir.
Ali Şeriatî, edebi bir üslupla daha çok sosyal konularda eserler kaleme almış olan ve altmış civarındaki eserlerinin hemen hemen tamamı Türkçeye çevrilmiştir. Şeriatî eserlerini duygusal devrimci bir ruhla kaleme aldığı için bilhassa gençler arasında taraftar bulmuş, bazıları tarafından da büyük bir İslam kahramanı ve inkılapçısı olarak takdim edilmiştir. Öte yandan onun fanatik bir şii gibi bazı sahabeye hücum etmesi göz ardı edilmiş, adeta hoşgörülmüştür. Şeriatî’nin eserlerinde İslamla sosyalizmi sentezlemeye çalıştığı da hissedilmektedir. Ayrıca Allah hakkında kullandığı teşbih ve tecsimi çağrıştıran benzetmeler de İslâm âdabına uygun düşmemektedir.
Fazlur Rahman, Şeriatî gibi aydınların fikirleri genelde doğru olsa da her konuda istikamet üzere olamadıkları, eserlerinde yer yer Ehl-i sünnetin çizgilerinden uzaklaştıkları müşahede edilmektedir.
Bu nevi aydınların üzerinde durdukları tevhîd, adalet, özgürlük, uyanış, öze dönüş, devrim gibi cazip kavramlarla yola çıkıldıktan sonra, onlara tabi olanlar işi ileri götürüp, zamanla suçlu bulunan "geleneksel" denilen değerlere savaş açılmış ve bu savaşta sınır gözetilmeden İslâmî pek çok değer ve anlayışa da başkaldırı halini alabilmiştir.
Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet
|
| Bugün 847 ziyaretçi (2170 klik) kişi burdaydı! |
|
 |
|
|
