 |
|
|
 |
|
| ABDULHAMİD HAN |
ABDÜLHAMİD HAN
Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı.
İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar:
Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi.
Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur.
Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur.
Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı.
Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız.
Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar.
Rabbim Başbakanımızı korusunu2026 |
|
|
|
|
 |
Daha büyük bir felâket için çalışıyorlar…
15 Şubat 2023 Çarşamba
14 milyon vatandaşımızı etkileyen büyük depremin sonuçları, yoğun kış şartlarında daha da ağırlaştı.
Vefat edenleri geri getirmek elbette mümkün değil ama kurtulan kardeşlerimiz için yapılması gereken o kadar çok şey var ki...
Yaralar tamamen sarılıncaya kadar tek önceliğimiz bu felâket olmalı. Sadece devlet değil; "insan"a saygısı olan herkes bu "gönül seferberliği"nde yerini almalı.
En çok iş düşecek meslek grubu ise gazetecilerdir. Çünkü medya, bölgede bir "ayna" fonksiyonu görecek ve eksiklerin giderilmesine büyük katkı sağlayacaktır.
Bu bakımdan, dürüst ve samimi meslektaşlarımızın, aksaklıkları dile getirmesine kimse kızmamalı, gereğini yapmalıdır. "Bölgede seyyar tuvalet ihtiyacı var, hijyen problemi sürüyor, salgın hastalık riski artıyor" gibi uyarılar çok değerlidir.
Biz de Star gazetesi olarak, yara sarma çabalarına katkı sağlamayı, boynumuzun borcu biliyoruz. Ama maalesef, sıcak gelişmeler dışındaki bütün yayınlarımız, "yalanlara verilen cevaplar"dan oluşuyor.
Sadece biz mi?
Cumhurbaşkanı'ndan, yardımcısına; bakanlara ve bürokratlara kadar bütün devlet yönetimi, canhıraş bir mücadelenin sürdürüldüğü şu en kritik günlerde, enerjisinin ve zamanının büyük bir kısmını bu yalanlara harcamaktadır.
Dezenformasyonla Mücadele Merkezi'nin "düzeltme"leri, ciltler dolusu ansiklopedi hacmindedir.
BU FELÂKETİ BİLE KULLANIYORLAR
20 yıldır, "kaliteli muhalefet" yaparak "alternatif" olmayı beceremediği için her şeyi istismar kolaylığına savrulan müflis siyasetçiler, siyaseti-seçimi düşünmenin bile çok ayıp olduğu bir dönemde, bu büyük felâketi de, siyaset için kullanacak kadar bayağılaştı.
Bendeniz, bunları milletimize havale ederek, meslektaşlarımızın tutumu üzerinde durmak istiyorum.
Biz, "Yanlış haber, yemekteki taş gibidir. Ama yine de olabilir; düzeltilir. Ancak, 'yalan haber', gazetecinin yapabileceği bir şey değildir" diye öğrendik.
Oysa son yıllarda, "yalan haber ve iftira" üzerine kurulu bir "gazetecilik(!)" tipi oluştu. "Erdoğan karşıtlığı" perdesi altında kurulan "öfke cephesi", bazı meslektaşlarımızın vicdanına ipotek koydu.
Daha da vahimi, bu enfeksiyonlu tipler, bu büyük felâketi bile "algı" malzemesi yapmaktan çekinmedi!
Organize yürütülen farklı operasyonlar; "Bu felaketin sebebi tek adam yönetimidir" algısı için kurgulanıyor. Hatta bu konuda o kadar istekliler ki, gazeteci olduğunu iddia eden bir müfteri, "Enkaz başındaki kurtarma ekibi, yukarıdan emir gelmeyince işe başlayamıyor" diyecek kadar alçalıyor.
İNCE İNCE FİTNE İŞLİYORLAR
Depremden kısa süre sonra 25 bin askerimiz sahaya indiği halde, "Asker çağırılmadı" yalanı ısrarla sürdürülüyor. Bir "gazeteci", bunu desteklemek için "Afganlılar, enkazdan çıkardığı kadının kolunu keserek bileziğini çaldı" diyor ve bu iddiasını "Öyle söylüyorlar" şeklinde ispat ediyor!
Bu yetmiyor, birkaç vicdansızın soygun ve hırsızlık teşebbüsü, "Bölgede güvenlik problemi had safhada, marketler ve tırlar yağmalanıyor" şeklinde ayyuka çıkarılarak, "Yeni sistem yüzünden askere görev vermiyorlar, güvenlik yerde sürünüyor" algısı besleniyor. (Bu arada yargıya teslim edilmesi gereken bu sanıkların ağzı burnunu kanatılarak sosyal medyaya servis edilmesini de kınıyorum; incelenmesi gerektiğini düşünüyorum.)
Yetkililerin açıklamalarını hiç duymayan(!) TV kanalları, "Bölgede güvenlik yok, çünkü devlet yok" yalanını devam ettirirken, bir istismar siyasetçisi, "Suriye'den Hatay'a mülteci akını var" şeklinde, yeni bir operasyon daha başlatıyor.
Aynı mecralar, (Cumhurbaşkanlığı'ndan Dışişleri Bakanlığı'na ve sınırdaki komutanlara kadar herkes yalanladığı halde) bu yalana da abanıyor. Hatay'daki bir "gazeteci"leri ise, "Dışarıdan gelmese bile içerideki Suriyeliler buraya akın eder" diyerek, merkezî operasyona destek veriyor.
Tam bu ortamda, "milliyetçi" bir parti lideri, "Hatay'da mülk satışına dikkat edilsin" diyor! Bu "eski" siyasetçi, Hatay'da yabancıya mülk satışının 1980 yılından bu yana yasak olduğu bilmiyor mu zannediyorsunuz?
Daha neler neler...
MİLLETİMİZ UYANIK OLMASAYDI, DAHA BÜYÜK FELAKET OLACAKTI
Bu organize yalanların, depremzedelere hiçbir faydası yok.
Ama başka bir şey var...
Hatırlıyor musunuz; yine bu öfke küpü gazetecilerden(!) biri, "Büyük bir felâket olmadıkça Erdoğan'dan kurtulamayız" demişti.
Mağduriyet arttıkça hassasiyet de artar ve "makuliyet"i kaybeden insanlar, ne telkin edilirse onu yapar. İşte bu çirkin çabaların asıl amacı da, insanları öfkelendirerek iğrenç emellerine alet etmektir.
Şayet bu kardeşlerimiz, bu kadar büyük acı ve mağduriyete rağmen, büyük bir erdem sergileyerek devletinin yanında yer almasaydı, bu illerimizde, dışarıdan içeriden yürütülen bu aşağılık tahriklerle çoktan "isyan" başlatılmıştı!
Zaten, bu bölgenin tutkunu(!) ABD Başkanı George W. Bush'un adını taşıyan "Uçak Gemisi" de hemen yola çıkmıştı...İktidardaki parti “Yeter… Söz Milletin” diyebilir mi?
21 Ocak 2023 Cumartesi
Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın, seçim tarihi olarak 14 Mayıs'ı zikretmesi ve "Yeter... Söz de Karar da Milletindir" demesi yeni bir tartışma başlattı.
Muhalif kesimler, "1950'de muhalefet, 27 yıldır iktidarda olan CHP'ye 'Yeter... Söz Milletindir' demişti. Oysa bugün, 20 yıllık iktidar 'Yeter... Söz Milletin' diyor" değerlendirmesi yapıyor. Bu görüş, düz mantıkla bakınca haklı gibi görünüyor.
İyi de, bu ülkede ne zaman her şey "göründüğü gibi" oldu ki...
Bu sözün zihinlere kazınmasının sebebi, muhalefetin; iktidara söylemesi değildir. Sloganın asıl gücü, 27 yıldır CHP üzerinden millete karşı yürütülen vesayet işgaline karşı isyan anlamı taşımasından gelmektedir.
Çünkü millete yönelik vesayet işgali, CHP'nin diğer zulümlerinden çok daha derin ve ağırdır!
Öyle bir işgal ki, millet yıllardır yaşadığı açlık ve sefalet için değil; kıyafetine, iman ve ibadetine yönelik düşmanlığa "Yeter..." demişti.
1947'deki CHP Kurultayı'nda delegeler, bütün Anadolu'dan bu yöndeki ağır şikâyetleri aktarmıştı. Durum o kadar vahimdi ki, "29 Mayıs, büyük Bizans medeniyetinin barbarca yıkılışının yıldönümüdür, sevinmeyip üzülmeliyiz" diyecek kadar Bizanslaşan CHP milletvekili H. Suphi Tanrıöver bile kürsüye çıkmış ve şöyle demişti:
"TBMM'de 6 Meclis hademesi yanıma geldi ve ağlayarak 'Vallahi, billahi 6 köyümüzde bir tek imam kaldı. Ölülere sıra bekletiyoruz. Bize imam vermezseniz ölülerimizi köpek leşi gibi gömeceğiz' dediler..."
MİLLETİN GELECEĞİ DE İŞGAL EDİLMİŞTİ!
CHP'nin "vesayet hıyaneti" bununla da sınırlı değildi. Sadece o günleri kurtarma karşılığında, milletin geleceğini de emperyalistlere ipotek etmişlerdi! Zira yerli ve millî sanayideki çok önemli ilerlemeler ısrarla engelleniyordu. Millete ait uçak fabrikaları kapatılıyor, ordumuz için silah ve mühimmat üretenler havaya uçuruluyor veya "sobacı" yapılıyordu!
Çünkü onların; o koltuklarda oturmasını sağlayanlar böyle istiyordu. Dönemin Hava Kuvvetleri Komutanı M. Zeki Doğan, "Uçakları bizden alın" diyen Nuri Demirağ'a, "Amerika bedava verirken senden uçak alırsam bu millet beni asar" cevabını vermişti.
Oysa yerli üretimleri kapattırarak ipleri ele geçiren Amerika, bu milletin "yerli" başbakanını asacaktı. Kıbrıslı kardeşlerimizi katliamdan kurtarmak istediğimizde, "Benim verdiğim silahları Rumlara karşı kullanamazsın" diyerek katliama destek verecekti! Bu kadar da değildi. Ne zaman "Yeter..." diyerek vesayete karşı ayaklansak, "darbe" vurup; ayaklarımızı kıracaktı!
Yani Cumhuriyet ile yönetildiğimiz söyleniyor; "millet iradesinin tecelligâhı" dedikleri TBMM'nin duvarında "Hakimiyet milletindir" yazıyorsa da, her şeye Türk milleti değil; Türkiye düşmanları karar veriyordu.
Anlayacağınız, "Yeter... Söz Milletindir" sloganı, vesayet işgaline yönelik bir "İstiklâl Mücadelesi" davetiydi.
AYNI MİLLÎ TEHDİTLER ŞİMDİ DE AYNEN GEÇERLİ
Gelelim bugüne...
14 Mayıs 2023 seçimleri, bütün partilerin; vatan ve millet menfaatlerini "kırmızı çizgi" olarak kabul ettiği demokratik bir ortamda, ülkeyi; kimin daha ileri götüreceğine karar vereceği bir yarış olsaydı, iktidar partisinin "Yeter... Söz Milletindir" demesi çok garip kaçardı.
Ama mevcut manzaraya bakılırsa, maalesef öyle "normal" bir seçime gitmiyoruz...
Öyle bir seçime gidiyor olsaydık, Batı bizim seçimimizle uğraşmazdı; Amerika ve Avrupa teyakkuza geçerek açıkça taraf olmaz, "Muhalefet kazansın" diye; devlet gücüyle abanmazdı.
Dahası; Hindistan, Kanada ve Avustralya gibi 14 ülkeyi hâlâ sömüren, halkın seçtiği yöneticiyi görevden alabilen bir "krallık"la yönetilen İngilizler, 20 yıldır; halkın güçlü desteğiyle yönettiği ülkeyi yine seçime götüren bir cumhurbaşkanına "diktatör" diyorsa... Herkesin demokrasiye saygı duyduğu bir Türkiye'de; muhalefet liderleri de tepki gösterir, "Hangi diktatörün ülkesinde gerçekçi seçim yapılıyor" diye sorardı.
Milletin menfaatlerini önceleyenlerin gittiği bir seçimde, "Parlamenter Sistem" denilen o "vesayet ve istikrarsızlık çukuru"na tekrar yuvarlanmamız teklif dahi edilemezdi.
Muhalefet partilerinin milletin duygularını esas aldığı bir ülkede, askerimizi güçlendiren İHA; SİHA vb. yerli üretimler asla hedef olmaz, bunlara daha büyük destek sözü verilirdi.
Normal bir seçim öncesinde ülkeyi yönetmeye talip olanlar, PKK'dan gelen "Aman muhalefet kazansın, yoksa biz biteriz" küstahlığına isyan eder, "Teröristlerin bize destek vermesi züldür" derdi.
Ülkeye hizmet fırsatı olarak görülen bir seçimde, hiçbir cumhurbaşkanı adayı, 7 yıldır iğneyle kuyu kazılarak yürütülen FETÖ mücadelesini "başladığı yere" döndürmeyi vadedemez, "Beni seçerseniz Fetullah Gülen'i getirip yargılayacağım" sözü verirdi.
Aslında çok uzatabileceğimiz bu ayrıntılara hiç gerek yok...
İcraatta rekabet yerine, "Erdoğan gitsin gerisi önemli değil" cephesi kurarak seçim kazanmaya çalışmak, kurtlar sofrasındaki Türkiye için tam bir "Beka" meselesidir.
1950'de "Yeter, Söz Milletindir" diyen Menderes'in devamı olduğunu iddia eden DP, 28 Şubat mağduru Erbakan'ı temsil ettiğini söyleyen SP, hatta "daha iyi milliyetçi parti" diye kurulan İYİ Parti ve diğer muhafazakârlar(!), bir zamanlar "Yeter..." dedikleri millet düşmanlarına "merdiven" olacak kadar savrulmuşsa... Hele bir de, milletin iradesini hâkim kılarak Türkiye'yi vesayet zincirinden kurtaran Erdoğan'a ateş püsküren Amerika'dan ve Avrupa'dan "destek" dileniyorlarsa, millete bundan daha büyük "kumpas" kurulabilir mi?
Makam hırsı yüzünden emperyalistlerle işbirliği yapan İttihatçıların acı itirafları hâlâ kulaklarımızı çınlatırken, tarih; feci bir "tekerrür"e daha zorlanmaktadır.
Oysa Avrupa ve Amerika'nın desteğiyle iktidara gelenler ancak onlara hizmet eder.
Kısaca Türkiye 14 Mayıs'ta, "normal" bir seçime değil; sandığa gizlenen "Haçlı Saldırısı"na yönelik bir "İstiklâl Mücadelesi"ne hazırlanmaktadır.
Gerçekten Yeter... Söz Milletindir...Nereden çıktı bu karar?
15 Aralık 2022 Perşembe
Yeni gündemimiz İmamoğlu'na verilen ceza...
Küçücük yuvarlak masada çok fena sıkışmış olan muhalefet büyük bir "Ohh!.." çekti. En azından "Adayınız kim" şeklindeki bunaltıcı sorudan kurtuldular. Öyle ya, demokrasi tehdit altındayken aday sorulur mu!..
İstiklâl Caddesi'nde patlayan hain bombayı bile teröristten değil de Ak Parti'den bilen entrikacı beyinlerin böyle "yağlı" bir fırsatı kaçırması beklenemezdi.
Kılıçdaroğlu başta olmak üzere, yargıdaki FETÖ mankurtlarının kamikaze kararlarına tek kelime etmeyen ucuz kahramanlar ortalığa saçılmış, Cumhurbaşkanı Erdoğan'a esip gürlüyor.
Çok cazip değil mi?
"Bir zamanlar mağdur idi, 2022 Türkiye'sinde aynı mağduriyeti rakiplerine yaşatıyor!"
Pardon... Kimin rakibi dediniz?..
Ya siz kafayı mı yediniz yoksa bu milleti ahmak yerine mi koyuyorsunuz?
Bu kararı 1997'deki "cunta kararı" ile ancak cunta zihniyetliler ilişkilendirebilir.
O zaman "hakim" olan 28 Şubat cuntası, kendileri için doğrudan tehdit olan Erdoğan'ın, muhtar bile olamaması için göstere göstere operasyon yaptı.
Peki bu mahkumiyet kararı, şimdinin "hakim"i olan Erdoğan'a ne kazandıracak?
Vicdanınızın sesini sansürlemeden paylaşacak kadar dürüst olmadığınızı biliyorum. Bu yüzden lütfen kendi kendinize sorun...
İmamoğlu kimin rakibi ve kim için tehdit?
Cumhurbaşkanlığı seçiminden bahsediyorsanız, İmamoğlu; Erdoğan'ın değil, Kılıçdaroğlu'nun rakibi. Akşener unsurunu da dikkate alırsanız, rakibi değil; başının belası!
Yok, "Erdoğan İstanbul'u geri almaya çalışıyor" diyorsanız, İstanbul'a son üç yıldır hiç uğramamışsınız demektir. Hatta bu kararın asıl mağduru İstanbullulardır. Zira İmamoğlu, icraatlarıyla değil; mahkeme kararıyla tekrar başlarına bela olabilir!
Şu ucuz sakız çiğneme alışkanlığından vazgeçin, her seferinde dişlerinize yapışıyor ve çok iğrenç görünüyorsunuz.
Aslında bu kararı duyduğunuzdan bu yana göbek atıyorsunuz. Hatta kendine hakim olamayan bazı silahşörleriniz "Bu fırsatı iyi değerlendirelim" çağrıları yapıyor.
Bu nasıl bir "mahkumiyet" ki, mahkum(!) İmamoğlu ile Akşener hararetle kucaklaşarak kutluyor!
Diğer tarafta ise Kılıçdaroğlu "İnşallah bu karar onaylanır" diye dua etmiyorsa ben de Kılıçdaroğlu'nu hiç tanımıyorum demektir!
Anlayacağınız, bu karar onaylanmazsa İmamoğlu, onaylanırsa Kılıçdaroğlu kazanacak.
Bu durumda, "Nereden çıktı bu operasyon gibi karar" diye kimin sorması gerekiyor?61 yıl geciken “Devrim”in hesabını kim verecek?
30 Ekim 2022 Pazar
Yıllar süren "geri sayım" bitti ve ilk yerli otomobilimiz dün Gemlik'ten yola çıktı.
Bu heyecan tam 61 yıl önce de yaşanmıştı. Birkaç "babayiğit" mühendisimiz, "Biz yerli otomobil yaparız" diyerek kolları sıvamıştı. Ama 27 Mayıs darbesinden sonra tekrar güçlenen CHP zihniyetliler, "Bize mi kalmış otomobil yapmak" yaygarasıyla; bildik komplekslerini kusmuşlardı.
Bu ezikliği, meslektaşımız Emin Pazarcı 22 Mart 2022 tarihli Akşam gazetesinde şöyle yazmıştı:
"Büyük Üstat" dedikleri Burhan Felek, "Heveskârlığı, hüner satarlığı bir kenara bırakalım da, harcıâlem ucuz hizmet aletleri gibi geçer akçe mamuller yapmaya bakalım" diye yazmıştı. Çetin Altan "El arabası ile at arabasını kusursuz bir şekilde yapıyoruz. Otomobil bunun bir adım ötesi..." şeklinde alay etmişti. Çetin Emeç "Türkiye otomobil yapamaz. Yapsa da o nesneye otomobil denmez" demiş; Aziz Nesin, Fethi Giray, Habib Edip Törehan, Hayri Alpay gibi daha pek çok isim bu teşebbüsü engellemeye çalışmıştı.
Bürokrasideki vesayetçiler de bu müstemleke tavra, mal bulmuş mağribî gibi sarılmıştı! Uzun mücadelelerle belirlenen bütçeyi, "Zaten boşa gidecek" diye kuşa çevirmiş, 4 otomobilin üretimi için sadece 900 bin lira vermişlerdi! "Bu sevdadan vazgeçin" anlamına gelen bu tutuma rağmen Mühendislerimiz kolları sıvamış ve Eskişehir'deki Demiryolu Fabrikası'nda işe koyulmuşlardı.
Darbeci yönetim bununla da kalmamış, "Yapmayın" anlamına gelen, "Otomobilleri 29 Ekim Törenlerine yetiştirin" talimatı vermişti! Çünkü 29 Ekim'e sadece 4,5 ay kalmıştı. Ama o "babayiğitler", bütün engellemelere rağmen gece gündüz çalışmış ve "Devrim" adı verilen dört otomobili, 28 Ekim akşamı sürüşe hazır hale getirmişlerdi. Seri üretim hazırlıklarına başlanan otomobilin fiyatı ise 30 bin lira olarak belirlenmişti. Türkiye, Batı Asya ve Ortadoğu'nun otomobil üretim üssü olacaktı!
"Beyaz" ve "Siyah" isimli iki "Devrim", Ankara'da yapılacak olan 29 Ekim gösterilerinde yer almak için trenle yola çıkarılmıştı. "Demiryolu Taşımacılığı Talimatı" gerekçesiyle, otomobillerin deposuna sadece birkaç litre benzin konmuş olup, asıl ikmal Sıhhiye'deki akaryakıt istasyonunda yapılacaktı.
29 Ekim sabahı Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel'in TBMM önünde bindiği "Devrim", daha 100 m. gitmeden kesik kesik öksürmüş ve irkilerek durmuştu! Cemal Gürsel "Hayrola, n'oldu" diye sormuş, direksiyondaki mühendis, "Paşam, benzin bitti" cevabını vermişti!
Böyle büyük bir "devrim" için bu küçük aksilik, anlayışla karşılanabilir ve rahatlıkla telafi edilebilirdi ama Cemal Gürsel çok sinirlenmiş ve öfkeyle otomobilden inmişti. O meşhur kompleks abidesi "Batı kafasıyla otomobil yaparız ama doğu kafasıyla yakıtını unuturuz" sözünü de o zaman söylemişti.
Leş kargası gibi üşüşmek için fırsat kollayan müstemleke matbuatı büyük balık yakalamıştı! Bu büyük rezaleti(!) "yıldırım baskı"yla duyurmuşlardı:
"Yaptıkları otomobil 100 metre gitti, bozuldu..."
"Yapamazsınız demedik mi" diye dalga geçenlerin haddi hesabı yoktu. Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel dâhil herkes; "Devrim Projesi"nden elini çekmişti... Oysa kendisi yanlış otomobile binmişti.
Yıllar önce yerli uçak üretimini durduran zihniyet, yerli otomobil projesini de başlamadan bitirmeyi başarmıştı! Hatta bu çok değerli başlangıç öyle katledilmişti ki, koca otomobil yok edilmişti! (Darbeden Beter Vesayetler, s. 324)
Bu zihniyet hiç değişmedi. Günümüzdeki temsilcileri de, aynen vesayetçi abileri gibi "Yapamazsınız, yapsanız da satamazsınız" demişlerdi. Bu yüzden, gerçekten yapıldığını görmeye gelememişlerdi. Oysa dün Gemlik'te yaşanan coşku, siyasî bir tören değil 61 yıl gecikmeli bir rövanştı.
Duydunuz mu? Aslında davet, üretici firmalardan gelseydi katılacaklarmış! Ne kadar ucuz bir gerekçe! Katılımcı firmaların fonksiyonu elbette tartışılmaz. Ama unutmayın ki, Sayın Erdoğan'ın ısrar ve desteği olmasaydı bu coşku asla yaşanamazdı.
Neden daha önce tek adım atılmadı?
Sektörün devleri neden yıllardır "montaj" kolaylığını seçti? Oysa devletin bütün imkânları bu sermayedarların emrindeydi.
Ford'un Tophane'deki montaj fabrikası 1929 yılında açılmıştı. Türkiye temsilciliğini 1946'da alarak Ford-Otosan'ı kuran Koç Grubu, neden bir yerli otomobil geliştirmedi? Bu millet neden merkeplerin kemirdiği otomobillere mahkûm edildi? Bu aile isteseydi, "Devrim"e sahip çıkıp seri üretimi gerçekleştiremez miydi?
Sayın Erdoğan'ın yıllarca tekrarladığı "Bir babayiğit yok mu" çağrılarına ancak 2011'de ses verilmiş ama bu süreç kolay ilerlemediği için daha 3-4 yıl önce Cumhurbaşkanı Erdoğan, "Gerekirse yabancı firmalara veririz" demişti. Yani Erdoğan'ın ısrarı olmasaydı bu üretim sittin sene yapılamazdı.
Elbette birlikte başarıldı. Sadece bu güzide firmalarımızın katkısı değil, bir işçimizin emeği bile, bu çok değerli sonucun bir parçasıdır. Bu gereksiz ayrıntıları zikrettiren, muhalefetin hazımsız gerekçesidir.
İşin özü, "Otomobil yapmak bize mi kalmış" diyen müstemlekeci eziklerin yeni versiyonu olan bu vesayetçiler, yeni "devrim"e hazımsızlık beslemektedir. Çünkü bu zihniyetin hiçbir zaman "millî sanayi" derdi olmamıştır.
Oysa bu yolculuk o günlerde başlasaydı, bugün nerelerde olacaktık! Bu büyük "devrim"in tam 61 yıllık gecikmesinin hesabını kim verecek?
2023'te de işte bunun "seçim"i yapılacak. Yeni Türkiye, her sahadaki "millî devrim"lerle şahlanan "Yeni Türkiye" mi devam edecek yoksa, "Devrim'lerin yok edildiği eski Türkiye"ye mi dönülecek?
İşte bütün mesele bu...“Türkiye Yüzyılı”na kimler katılıyor, kimler karşı çıkıyor?
28 Ekim 2022 Cuma
"Türkiye Yüzyılı Tanıtım Toplantısı"na katılmak üzere Ankara'dayız.
Öncelikle belirtelim ki, buraya sadece biz değil, muhalefet liderlerinden muhalif gazetecilere kadar herkes, ilgili genel başkan yardımcısı tarafından bizzat aranarak davet edildi.
Gel gör ki, daha önceki organizasyonlarda "Davet edilmedik" diye sızlananlar şimdi de günlerdir "Neden davet edildik" muhabbeti yapıyor.
Duruma bakılırsa muhalif meslektaşlarımız, davet edilmekten hiç memnun değil! "Dışlanıyoruz" konforu bozulan bu dostlarımızın bir kısmı bahane üretme telaşında, katılmak isteyenler ise "mahalle"nin acımasız baskısı altında... Neyse... Bugün Ankara'da kimin ne yaptığını göreceğiz ve bu "samimiyet testi"nde herkesin notunu vereceğiz!
Ne yazık ki davetin muhtevası, bu anlamsız tartışmalara feda edilmiş durumda. Daha da vahimi yüzde 50'nin üzerinde oyla seçilen Erdoğan'a, bir kere dahi "Cumhurbaşkanı" diyemeyenler, "Türkiye Yüzyılı"nı da "AK Parti'nin propagandası" olarak gösteriyor. Oysa bu vizyon belgesi, "Cumhurbaşkanı" sıfatıyla icra edilmekte olan bir "devlet projesi"dir.
Osmanlı'yı yıkan, yüz yıldır bize de etmediğini bırakmayan emperyalistler, asırlık stratejiler sayesinde "güçlü devlet" olmuşlardır. Bizim elbette emperyalist hedefimiz yoktur. Ama ilk yüz yılımız, güçlü olmazsak bu coğrafyada barınamayacağımızı gösteren "ders"lerle doludur.
"Yurtta sulh, cihanda sulh" ilkesini çarpıtarak "ninni" gibi kullananlar, Mustafa Kemal'in, 1 Mart 1922'de TBMM açılış konuşmasındaki, "Hazır ol cenge, eğer istersen sulh-ü salâh" hatırlatmasını hiç duymamış gibi davranmaktadır.
Atatürkçülüğü bile istismar malzemesi yapan vesayetçiler, bu millete yedi düvelden daha fazla zarar vermiştir. Bu zihniyet, gerektiğinde bombardıman uçağına dönüştürülebilen uçaklar üreten Nuri Demirağ'ı, "Zenginliği başını döndürdü" gibi garip bir gerekçeyle, "Havaalanını istimlak edin, uçaklarını da sattırmayın" talimatıyla "hurdaya çıkaran" İnönü'nün günümüzdeki versiyonudur. (Darbeden Beter Vesayetler, s. 303)
Aynı müstemleke zihniyeti, Mustafa Kemal'in "Yerli ve millî silah sanayiinin kurulmasına öncülük et" talimatıyla, uçak ve denizaltı bombaları üreten Şakir Zümre'nin de karşısına dikilmişti! Bu kahraman insan da, nice fedakârlıklarla kurduğu ve artık milyonlarca dolarlık ihracat yapan fabrikasını kendi elleriyle bozmuş, sırf elemanları işsiz kalmasın diye "Sobacı Şakir" olmuştu! CHP zihniyetinin "Halkçı" gazeteleri de bu rezaleti, "Harp malzemesi üretim tarzını değiştirerek, sulh istihsaline uygun tesisat yaptı" diye övgüyle(!) duyurmuştu! (s. 309)
Biliyor musunuz; bütün bu "millî servet"ler, Amerika'nın hatırı için feda edilmişti. "Acısı hissedilmesin" diye de, bedava(!) verilen savaş artığı askerî malzemeler "narkoz" olarak kullanılmıştı! Öyle bir hava oluşturulmuştu ki, dönemin Hava Kuvvetleri Komutanı (Org. M. Zeki Doğan), "Uçakları bizden alın" diye yalvaran Nuri Demirağ'a, "Amerika'dan bedava uçak almak dururken size sipariş verirsem bu millet beni asar" demişti. Oysa bedava(!) alınan bu uçaklara "bakım ve onarım ücreti" adı altında milyonlarca dolar ödenmişti!
Bu kadar da değildi, asıl "Amerikan kazığı" gerideydi!
1964 yılında, EOKA'cı Rumların, Türk kardeşlerimize uyguladığı katliamları, "garantörlük" hakkımızı kullanarak engellemek istemiş ama Amerika'nın, "Hooop... Benim silahlarımı Rumlara karşı kullanamazsınız" talimatıyla irkilmiştik.
CHP matbuatına göre Başbakan İnönü, Amerika'ya meydan okumuştu!
Hadi ya... ABD'den silah alırken, "Bu silahlar sadece bizim izin verdiğimiz yerlerde kullanılabilir" mealindeki 4. Madde'yi kabul eden kimdi?
Yıllardır "Johnson Mektubu"na kafa tutuyoruz! İyi de, o hurdaları bu şartlarla alanları neden görmüyoruz?
1974'te Rumlar yine azdığında askerimiz Kıbrıs'a gidince yine aynı şey olmadı mı? Ambargoya misilleme için kapattığımız üsleri ise Amerika, 1980'de "çocukları"na açtırmadı mı?
Daha son birkaç yıla kadar yüz binlerce dolara kiraladığımız "Heron"lar bize mi çalıştı yoksa PKK'ya mı?
İşte "Türkiye Yüzyılı" bu milleti, emperyalistlerin oyuncağı olmaktan kurtarma vizyonudur. "SİHA'lar piknikçilere saldırdı, TSK kimyasal silah kullandı" gibi ihanetçilerin anlamasını beklemiyoruz ama bu hedefler, "siyaset üstü" ortak paydamızdır. Bunlara engel olmak bir tarafa, destek olmamak bile ağır vebaldir.Eski
Diyarbakır'a kilit vuruldu!
24 Ekim 2022 Pazartesi
Diyarbakır'da geçen hafta ertelenen toplu açılış töreni dün gerçekleşti.
Yapılan yatırımlar, açılan yollar, TOKİ'nin yaptığı evler vs. yurdun her köşesinde yaşanan manzaralar olduğundan, üzerinde durmayacağım.
Dün Diyarbakır'da şahitlik ettiğimiz asıl önemli "icraat", "Eski Diyarbakır"a vurulan "kilit"tir.
Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın İstasyon Meydanı'ndaki mitingde yaptığı "Diyarbakır Cezaevi'ni müzeye dönüştürüyoruz" müjdesi, bence bu bölgede yapılabilecek en zor ama en önemli icraattır.
Çünkü terör örgütüne "eleman" yetiştirme merkezi gibi bir fonksiyon yürüten Diyarbakır Cezaevi'ne "kilit" vurulması, devletteki çok önemli bir zihniyet değişiminin tescilidir.
Çünkü bu kilit, rejimin güvenliğini; milleti birbirine kırdırmak üzerine bina eden sakat anlayışa vurulmuş bir "kilit"tir.
Diyarbakır Cezaevini, kapatılmadan dakikalar önce Adalet Bakanı Bekir Bozdağ ve Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy ile birlikte gezdik. 6,5 yıl bu cezaevinde tutulan Orhan Miroğlu da yaklaşık 40 yıl sonra tekrar girdiği koğuşunda yaşadıklarını anlattı.
Bu icraat neden önemli?
Yıllarca süren işkenceler asla "Oradaki birkaç sadistin işleri" şeklinde izah edilemez. Zira Orhan Bey'in Dıjvar kitabında da zikredilen ayrıntılar, bu yapılanların, Emniyet'ten Yargı'ya kadar uzanan bir "devlet politikası" olduğunu göstermektedir.
Kaldı ki daha son 10-15 yıla kadar "devletin memuru" ve "devletin askeri" de benzer "işkence"leri, "Kürt" oldukları için "potansiyel suçlu" olarak görülen sivillere karşı da uygulamıştır.
Bu uygulamalar sayesinde PKK asla "kadro" sıkıntısı çekmemiş, bugün artık HDP'nin bile yapamadığı "Dağa eleman devşirme" işini bizzat "devlet" yapmıştır.
Bu tavır, CHP'nin tek parti iktidarı döneminde devletin genlerine işlediği bir "İttihatçı ırkçılığı"dır.
8 Eylül 1925'te çıkarılan "Şark Islahat Planı"nın 14. maddesinde Kürtlerin yaşadığı il ve ilçeler tek tek sayılarak, "Hükümet, belediye ve diğer dairelerde, okullarda, çarşı ve pazarda Türkçeden başka dil kullananlar cezalandırılacaktır" deniyordu.
1960 darbesinden sonra ise "Kürt" ifadesinin, TBMM'deki millet kürsüsünde bile kullanılması yasaklanmıştı. Oysa bugün artık bizzat devletin kanalı Kürtçe yayın yapmaktadır.
Bu ülkenin başka bir Cumhurbaşkanı (Cemal Gürsel) aynı Diyarbakır'da "Bu memlekette Kürt yoktur. 'Kürdüm' diyenin suratına tükürürüm" demiştir.
Yani CHP'nin, diktatörlük döneminde diktiği nefret fidanı, 27 Mayıs ve 12 Eylül darbelerinde de özenle büyütülmüştür.
Şimdiki CHP temsilcilerinin, PKK terör örgütüne hizmet eden HDP'yi destekleme çabaları, CHP zihniyetinde hiçbir şeyin değişmediğini göstermektedir.
Dün Diyarbakır'da gerçekleşen seremoni bu hastalığın, yüksek duvarlar arkasına hapsedilmesi ve yepyeni bir dönemin başlatılmasıdır.
Bu sebeple, mitingden sonra izlediğim "İlk Oyum Erdoğan'a" programında, gençlerin sergilediği millî duruş; içten ve samimi tavır oldukça ümit vericidir. Çok şükür gençlerin "istikbali dağlarda arama" ümitsizliğinden artık kurtulduğu görülmektedir.
Şimdi sıra Diyarbakırlılarda...
Terörün, Kürtlere, zulüm ve vahşetten başka verebileceği hiçbir şey olmadığı açıkça görülmüştür.
Bu başlangıcın önemi ve değeri iyi anlaşılmalıdır. İnsana saygı odaklı bu yeni bakışın yerleşik hale gelmesi konusunda, bölge dinamiklerine de çok iş düşmektedir.
Bu "Yeni Diyarbakır"ın değeri iyi bilinmelidir.Diyarbakır'ı ve Diyarbakırlıyı nasıl bilirsiniz?
17 Ekim 2022 Pazartesi
2,5 ay önce "Evlat Nöbeti"ne destek için ziyaret ettiğimiz Diyarbakır'a, şimdi de Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın merakla beklenen konuşmasını izlemek için gitmiştik. Ancak malumunuz, Bartın'daki elim facia sebebiyle bu program ertelendi. Şehitlerimize rahmet, yaralılarımıza acil şifa diliyoruz.
Yine de verimli bir Diyarbakır ziyareti yaptığımızı düşünüyorum. Değerli kardeşim Murat Özer, 24 TV'deki özgün programı "Esas Mesele"yi, bu hafta mekan ve zaman olarak Diyarbakır'a ayırdı. Program öncesinde ise Diyarbakır'daki iş insanları ve STK temsilcileriyle çok verimli bir görüşme gerçekleştirdik.
Diyarbakır'da gözlemlediğim değişimi ve izlenimlerimi, sizlerle de paylaşmak istiyorum.
Önce "Gerçek Diyarbakır"ı hatırlatalım...
İslâmî açıdan çok önemli bir geçmişe sahip olan Diyarbakır, Anadolu'nun İslamiyet'e açılan kapısıdır. Hazret-i Ömer Efendimiz (radıyallahü anh) döneminde, Hazret-i Halid bin Velid gibi kahraman sahabîler tarafından fethedilmiştir. Ve ilk iş olarak MarToma Kilisesi camiye çevrilerek Ulu Cami adı veriliştir. Bu fetih esnasında şehit olan (Halid bin Velid Hazretlerinin oğlu) Süleyman ibni Halid Hazretleri, 26 kıymetli sahabe ile birlikte Hazret-i Süleyman Camii'ndedir.
Abbasîlerden Selçuklulara; her dönemde "İslâm merkezi" özelliğini koruyan Diyarbakır Osmanlı döneminde daha da önemli hale gelmiştir.
Şimdi de "Eski Diyarbakır"ı hatırlayalım...
Ne yazık ki Osmanlı'nın bitişi, "Gerçek Diyarbakır"ın da sonu olmuştu.
Sahabî emaneti olan Diyarbakır'ı değiştirmeye, "adından" başladılar. Diyar-ı Bekr veya Osmanlı dönemindeki "Diyarbekir" haliyle Peygamber Efendimizin ilk halifesi EbuBekr Efendimizi hatırlatan bu değerli isim, "Bakır memleketi" gibi bir sığlaştırmayla "Diyarbakır" yapılmıştı.
Bu güzelim medeniyet beldesi, bölgede tezgâhlanacak emperyalist oyunların merkezi haline gelmişti. Mesela, Hilafetin kaldırılmasına isyan eden Şeyh Said'in "Kürt İsyanı çıkardı" gerekçesiyle burada asılması (29 Haziran 1925) öyle uzun vadeli fitne idi ki, bu hıyanete sahne olan Dağkapı Meydanı hâlâ gözyaşlarıyla ziyaret edilmektedir.
Asıl dezenformasyon gerideydi. PKK'nın 1978'de Lice'de kurulması asla tesadüf değildi. İlerleyen yıllarda caddeleri dolduran "Başkent" tabelaları, bu İslâm diyarını terör merkezi yapma çabalarının eseriydi. Ne gariptir ki "rejim güvenliği"ni, farklı kesimleri birbirine düşürerek sağlayacağını düşünen devlet anlayışı da, Diyarbakır'ı terör örgütüne ikram etmişti!
Bu güzel diyarımızın, "muhafazakâr dokusunu kaybederek sanki Marksist; Leninist PKK'nın Moskova'ya uzanan kapısı haline geldiği" algısı hızla yayılmıştı.
O hale gelmişti ki artık Batı'dakiler, bırakın gezmeyi iş için bile Diyarbakır'a gidemiyordu. Zaten burada yaşayanlar da huzur nedir bilmiyordu!
"Bölgedeki değişimin canlı örneği" diyebileceğimiz Orhan Miroğlu, "Eski Diyarbakır"ı, fail-i meçhul kurbanı Musa Anter'in ağzından şöyle tarif ediyordu:
"Diyarbakır'da kaldığım 4 gün boyunca 'ölümden korkmadım' desem yalan olur. Ölümü hiç unutturmamaya, hep hatırlatmaya kararlı bir şehir olmuş Diyarbakır. Daha güneş batmadan herkes evlere çekiliyor, sokaklarda in-cin top oynuyor" (Dıjwar, s. 104)
Daha 6-7 yıl önce tezgâhladıkları "Hendek Terörü"yle şehri daha da "korkunç" hale getirmişlerdi!
Gelelim "Yeni Diyarbakır"a...
Çok şükür o eski Diyarbakır'dan eser yok şimdi... Bölgedeki değişimi yıllardır yakından izlediğim halde, "Yeni Diyarbakır"ı görmeseydim asla hayal edemezdim. Aynı şekilde, Diyarbakır'ı görmeyenlerin zihninde, hâlâ o korkunç sahnelerin döndüğü kanaatindeyim.
Sadece teröristlerin "köstebek yuvası"na çevirdiği Sur'un, tarihî dokuya uygun olarak yenilenmesini kastetmiyorum. Diyarbakır artık, Sayın Vali Ali İhsan Su başta olmak zere bütün kamu görevlilerinin yerli halkı mutlu etmek için çırpındığı bir huzur kenti haline gelmiş.
Ya Diyarbakırlılar...
Yeni tanıştığı bir "yabancı"ya, "Evimiz müsait; buyurun" diyecek kadar içten ve samimi olan Diyarbakırlılar, kucağını açmış Türkiye'yi bekliyor.
Demem o ki devlet, "Gerçek Diyarbakır"ı yeniden tesis etmek için gereken her şeyi yapmış. Şimdi sıra bizde...
Diyarbakır artık çok huzurlu ve güvenli bir şehirdir. "Medeniyetler arasındaki zaman tüneli" olan tarihî hazineleri, leziz yemekleri ve gülen yüzüyle sizi beklemektedir.
Kılıçdaroğlu samimi ise, bütün gücümle CHP'yi destekleyeceğim!
6 Ekim 2022 Perşembe
Birileri "Başörtülülere bu kadar özgürlük fazla" dese de, "şimdilik" çözülmüştür. Yani "Bu mesele kapandı; artık konuşmayalım" diyen dindarlar bile farkında değil ama mevcut başörtü serbestliği, "tapusuz ev" gibidir. Yani mesele toplumda çözüldüğü için sahada problem yaşanmıyor ise de, peş peşe sergilenen hazımsızlıklar, birilerinin fırsat beklediğini göstermektedir!
O halde Kılıçdaroğlu'nun ne yapmak istediğini doğru anlamak için CHP'yi yakından tanımak gerekir.
İslâm'la mücadeleyi "kalıcı" kılmak için kurulmuş olan CHP, halkın oyuna ihtiyaç duymadığı 27 yıl boyunca milletin; dininden giyimine kadar her şeyini değiştirmiştir.
"Seçim" hakkı olmayan halk, bu zulümlerin hesabını, "seçim" denen tiyatrolarda soramamıştır.
Bu CHP, milletin bütün hasılatına da, İslâmiyet'in "öşür" emrini istismar ederek el koyuyordu. Kısaca, insanların ne "insan" gibi yaşamasına izin veriyorlardı ne de Müslüman gibi ölmesine!
Bu yüzden 1946 seçimlerinde, jandarma dipçiği altında oy kullandırdıkları ve oyları parti merkezinde saydıkları(!) halde, iktidarı, gasp ederek zor kurtarabilmişlerdi ama böyle gitmeyeceği belliydi!
Çünkü Tevhid-i Tedrisat Kanunu ile kademeli bir "dinsizleştirme" uygulamışlardı. Dinî eğitim veren bütün kurumları kapatmışlardı. Göstermelik 4 adet "İmam Hatip Okulu"nu ise, ödenek vermeyerek ve mezun olanları da hiçbir yere almayarak köreltmiş, sonra da "Öğrenci yok" diye kapatmışlardı.
Memlekette cenazeleri yıkayıp defnedecek insan bile kalmamıştı. 1947'deki 7. Kurultay bu yöndeki yoğun şikayetlere sahne olmuştu. Sinop Mebusu Vehbi Dayıbaş'tan Çorun Delegesi Abdülkadir Güney'e kadar söz alan herkes, "dinsizleştirme"de gelinen noktadan yakınıyordu. Sanki bu ülkeyi 25 yıldır onlar değil; Haçlılar yönetiyordu!
Hatta "29 Mayıs, büyük Bizans medeniyetinin barbarca yıkılışının yıldönümüdür, sevinmeyip üzülmeliyiz" diyen CHP Milletvekili Suphi Tanrıöver bile "Bu kadar da olmaz" diyecek hale gelmişti:
"TBMM'de 6 tane Meclis hademesi ağlayarak şunları söyledi: Vallahi, billahi 6 köyümüzde bir tek imam kaldı. Ölülere sıra bekletiyoruz. O imam köyden köye koşuyor. Eğer bize imam vermezseniz ölülerimizi köpek leşi gibi toprağa gömeceğiz." (Darbeden Beter Vesayetler, s. 54)
Bu şikayetleri dinleyen Cumhurbaşkanı ve CHP lideri İnönü, bazı illerde "Hızlandırılmış İmam Kursları" açarak durumu idare etmeye çalışmıştı. Ama bu yeterli değildi, "pratik" bir çözüm bulması gerekiyordu!
Turp gibi sağlıklı olan Başbakan Hasan Saka'ya 16 Ocak 1949 günü "hastalan" talimatı veren İnönü, Şemsettin Günaltay'ı "Başbakan" tayin etmişti. Çünkü Şemsettin Bey, İlahiyat Fakültesi Dekanlığı yapmış; dindar(!) bir isimdi! Nitekim çoğu bu çözümü(!) yutmuştu, Anadolu'dan "Yaşasın Müslüman İnönü" tezahüratları bile gelmişti!
Aslında Müslümanlar çok daha büyük bir belaya duçar olmuştu. CHP'den, "oy" için dahi olsa; din adına doğru bir şey sadır olacağını zannedenler çok yanılmıştı.
Çünkü Şemsettin Günaltay, İngilizleri bile geride bırakan bir din düşmanıydı. Nitekim "3 kişi bir araya gelip dinden bahsederse Toplantılar Kanunu'na muhalefetten hapse girer" zulmündeki sınırı "2 kişi"ye düşürmüştü. Binlerce Müslümanın canını yakan o meşhur "163. Madde" zulmü de, bu "dindar(!) Başbakan"ın eseriydi!
Güya milletin "baş vekil"i olan bu reformcu, Diyanet bütçesi görüşülürken yaptığı konuşmada, "Biz Mekke'de nazil olan ayetleri alırız, Medine'de nazil olanları bırakırız" diyerek, milletin Meclisi'nde milletin dinine saldırmıştı!
İnönü, işte bu dindar görünümlü din düşmanıyla Müslümanları avlayacaktı!
Bu oyun tutmayınca CHP, normaline(!) dönmüş, İnönü; ezan yasağını kaldıran Menderes'i öldürtmüş, Ecevit ise başörtülü vekile; Meclis'te haddini bildirtmişti!
Sonra gelenler de öncekileri aratmamıştı! Parlamento'nun yüzde 67'sine sahip olan iktidar partisi, 2007'de, eşi başörtülü olan Cumhurbaşkanı adayı çıkarmaya kalkınca dönemin CHP lideri Baykal, "Sakın Ha..." tehdidiyle kalmamış, "Anayasa Mahkemesi bizim istediğimiz gibi karar vermezse Türkiye karışır" demişti!
Kılıçdaroğlu ise, İnönü'nün taktiğini "muhafazakar adaylar"la sürdürmüştü. Ama bir taraftan da, "CHP kıl kadar değişmedi" diyordu. Nitekim başörtüsüne, her cephede tam saha pres yapmış, başörtülülerin üniversite okumasını engellemek için bizzat Anayasa Mahkemesi'ne gitmişti.
CHP lideri, masa arkadaşlarıyla birlikte aylardır "ekonomik sıkıntı" üzerinde tepiniyor. Ancak, kendilerinin görmemek için direndiği "küresel kriz" gerçeğini, "yüksek faiz"cilerin iflasa gittiğini ve Türkiye'deki durumun ise hızla iyileştiğini vatandaş çok iyi görmüş ve yönünü tekrar iktidara dönmüştü.
Bunlara ilaveten milletin, inanç ve ibadet özgürlüğünü yine her şeyin önünde tuttuğunu görünce tıpkı İnönü gibi Kılıçdaroğlu da dindar tribünlere yönelik şova başladı!
Kurulduğu günden bu yana bir kere bile halkın oylarıyla iktidara gelemeyen CHP'nin takıyeci lideri, 2023'te gireceği "hayatının imtihanı" için yeni bir "dindarlık tiyatrosu" sahneliyor. Kılıçdaroğlu, CHP mağduru dindarlara bir süre önce uzattığı "borç ödemeden helalleşelim" oltasının ucuna şimdi de "Başörtüsünü yasal güvenceye alalım" yemi taktı!
Siyaset arenasında herkes her şeyi konuşur ama siyasetçinin kalite ölçüsü; samimiyetidir.
100 yıllık yol haritası ve doğal akışı İslâm düşmanlığı olan CHP'nin, dindarları ve başörtülüleri savunması; tabiatına aykırıdır. Bu yüzden böyle bir dönüşüm, asırlık vesayetin günümüzdeki temsilcilerinin hedefi olmayı göze alacak kadar güçlü bir irade gerektirir.
Sayın Kılıçdaroğlu şayet "helalleşme"de samimi ise CHP'nin, tek parti dönemi zulümlerinin yanlış olduğunu itiraf etmeli ve Müslümanlardan özür dileyerek yepyeni bir sayfa açmalıdır. Sırf imanı ve Kur'an'ı için zulüm gören hatta can veren "İskilipli"lerle nasıl helalleşeceğini de kendisi bilir!
Başörtüsü konusundaki son manevrasında da samimi ise bütün "düşmanca" beyanlarını geri almalı ve sırf başörtüsü düşmanlığı yaptıkları için partiye dahil ettiği "Nur Serter"leri, Kur'an Kursu düşmanlığı yapan; Meclis'te "aptes şeysi" avına çıkan "Özgür Özel"leri uzaklaştırmalıdır.
Kısaca, CHP gerçekten "tövbekâr" olmuşsa, başörtüsü konusundaki Anayasa değişikliğine önderlik etmelidir.
Sayın Kılıçdaroğlu, beni şaşırtabilecek misiniz?
Gerçekten samimi misiniz? Yoksa basit bir takıyeci misiniz?
Çekin o pis ellerinizi; öğretmenlerin üzerinden!
2 Eylül 2022 Cuma
"Millî Eğitim'de (geçmişe izafeten) altın çağı yaşıyoruz" diyebiliriz. Çok şükür, artık; az konuşup çok çalışan bir bakanımız var. Eğitimde kangren olmuş pek çok mesele çözülmüş veya masaya yatırılmış durumdadır.
"Türkiye'de Eğitimin 20 Yılı (2000-2019)" adlı bir kitap, genel anlamda ve iller bazında alınan mesafeyi net ifade ediyor.
Öncelikle eğitim yaygınlaştırılırken, okul ve dersliklerin mukayese kabul etmez oranda artması sayesinde sınıflardaki öğrenci sayısı çok azaldı. Bu, konforlu eğitimin yanı sıra, öğretmenlerin; öğrencilere daha fazla vakit ayırabilmesi anlamına geldiğinden, eğitim kalitesine doğrudan etki eden bir gelişmedir.
Zaten 3,4 milyar TL olan Millî Eğitim bütçesinin 113,8 milyara ulaşması, öğrenci başına düşen toplam bütçenin ise 6 bin 240 TL'ye yükselmiş olması her şeyi izah etmektedir.
Tabii ki yatırım ve bütçe tek başına kriter değildir. Ama bu iyileştirmelerin, PISA ve TIMSS performansları nezdinde eğitim kalitesine de yansıdığı görülmektedir.
Haa, eğitimin millîleşmesi ve yerlileşmesi konusunda ideal noktada mıyız diye sorarsanız elbette hayır.
Hasan Ali Yücel gibi bir ateistin, Köy Enstitüleri denilen ahlaksızlık imalathanelerinde seri üretim yaptığı "öğretmen" maskeli Allahsızların yeni nesillerimizin damarlarına zerk ettiği zehrin temizlenmesi, kim bilir kaç nesil devam edecek bir "millî ve yerli eğitim" gerektirir.
Elbette bu konuda da çok önemli adımlar atılıyor. En azından artık Milli Eğitim Bakanlığı'nın bastığı kitaplarında Abdülhamid Han'a "Uyanık gençliği boğan, zindanlarda çürüten Yıldız Baykuşu Kızıl Sultan"
Sultan Vahideddin Han'a ise "Tahtını kurtarmak için memleketini satan Sevr simsarı vatan haini" denmiyor. (1933 yılında Devlet Matbaası'nda basılan "Osmanlı İmparatorluğundan Türkiye Cumhuriyeti'ne adlı MEB kitabı)
MİLLÎ EĞİTİM'İ NEDEN TAŞLIYORLAR?
Bence tam da bu önemli başarılar sebebiyle, Milli Eğitim odaklı çirkin bir operasyon sürdürülmektedir.
Çünkü son yıllara gelinceye kadar, iktidarda kim olursa olsun; Millî Eğitim daima CHP'nin kalesi olarak kalmış ve bu sayede de, sadece adı dışında "millî" olamamıştır.
Bunun içindir ki, CHP genel başkanının liderliğinde bir operasyon başlatılmıştır.
Yüzsüzlüğe bakın ki, daha birkaç ay önce CHP'ye oy vermeyen öğretmenlere "öğretmen" demediğini söyleyecek kadar öğretmen düşmanlığı yapan biri, şimdi öğretmenleri savunma numarası yapıyor.
Önce "uzman öğretmenlik ve başöğretmenlik" uygulaması üzerinden operasyon yaptılar. Hatta "Başöğretmen bir tanedir" diye yaygara başlatan ucuz Kemalistler, eskiden okul müdürlerine "başöğretmen" dendiğini duymuş olacaklar ki bu saçmalığı fazla sürdüremediler.
Eğitimde dinamizm sağlamayı hedefleyen ve öve öve bitiremedikleri Batılı ülkelerin çoğunda uygulanan bu sistemin asıl amacı öğretmenlere kariyer imkânı sağlamaktır.
Bu nasıl bir kafa ki, 40 yaşında ehliyet imtihanına girerken veya profesörlük için yırtınırken "Bu yaşta sınav mı olur" demeyen bu "gerici" güruh, aslında "sınav" bile olmayan bir uygulama için öğretmenlere "Hâlâ sınav mı olur? Girmeyin!" çağrısı yapıyor.
Daha aday bile olamayan bir ipotekli siyasetçi, "Ben gelince..." diyor. Tam Nasreddin Hoca'nın borç ödeme hikâyesi... Gerçekten, özlük haklarında iyileştirmeler getirecek bu uygulamaya girmeyen öğretmenin mağduriyetini kim giderecek?
Dün 20 bin öğretmenin daha ataması yapıldı. Bu tören sırasında Cumhurbaşkanı Erdoğan, bu çirkin operasyonu kastederek, öğretmenleri; "Fitne teşebbüslerine prim vermeyin." diye uyardı. Bu uyarıdan hemen sonra, "Sınava girmeyin, sokağa çıkın" şeklindeki isyan çağrısını tekrarlayan Kılıçdaroğlu öte yandan da, "AK Parti'ye oy veren öğretmen; öğretmen değildir" derken, PKK uşaklarını "öğretmen" diye savunuyor. Bu, en ulvî meslek olan öğretmenliğe en büyük hakarettir?
Özel okullardaki öğretmenleri de tahrik ediyorlar. Efendim, devlet okullarındaki öğretmenlerin maaşı daha yüksek hale gelmiş, devletin; özel okul yöneticilerine baskı yapması gerekirmiş!
Sevsinler sizin gibi liberalleri...
Değerli öğretmen kardeşlerim... Hizmet siyaseti üreterek "alternatif" olamayan bu muhterisler, kolay yolla iktidar olmak için bütün "ulusal" değerlerimizi yerle bir etti. Şimdi de sizi sömürüyorlar. Gerçekten Kemal Bey'in seçilerek mevcut kazanımlarınıza yenilerini ekleyeceğinden emin olanlara Allah selamet versin! Ama acizane tavsiyemiz, bu kardeşlerimiz; "Dimyat'a pirince giderken evdeki bulgurdan olmak" deyimini de unutmasın...
Org. Büyükanıt'ın ilginç sözleri ve Diyarbakır Anneleri
17 Ağustos 2022 Çarşamba
Genelkurmay Başkanı Yaşar Büyükanıt'ın, 2008'deki bir brifingde "Ülkemizde 5 bin civarında terörist olduğunu tahmin ediyoruz. TSK olarak şimdiye kadar bu 5 bin sayısını defalarca sıfırladık ama terörün sıfırlanması için örgüte katılımın durdurulması gerekir. Bu da bizim değil; siyasî iradenin işidir." mealindeki sözleri çok dikkatimi çekmişti.
Gerçekten o yıllarda PKK'ya yoğun bir katılım vardı. Kürt çocukları, çok farklı yöntemlerle kandırılarak örgüte peşkeş çekiliyordu. Şanlıurfa Valisi İzzettin Küçük 10 Haziran 2015'te, sadece o bölgeden 6 ayda 3 bin çocuğun dağa kaçırıldığını açıklamıştı. Batıda da özellikle üniversitelerde yoğun kampanyalar yürütülüyordu.
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu'nun geçen hafta yaptığı "Terör örgütüne 2015'te 5 bin 584 kişi gitmişti bu yıl ise şu ana kadar 30 kişi gitti" açıklaması, bu konudaki çarpıcı değişimi net olarak ortaya koymaktadır.
Hakeza, Millî Savunma Bakanı Hulusi Akar'ın birkaç gün önceki "2015'ten bu yana 35 bin 656 terörist etkisiz hale getirildi" sözü de, Büyükanıt'ın, "Öldürdüklerimizin yerine sürekli yenileri geliyor" tespitini teyit ederken, yine Soylu'nun; "100 terörist kaldı" ifadesi, eski kısırdöngünün bugün artık geçerli olmadığını gösteriyor.
Peki, bu noktaya nasıl gelindi?
Terörle mücadelede ulaşılan başarıda, istihbarat birimlerimiz arasındaki işbirliğinin ve yetenekli askerî mücadelenin tabii ki büyük önemi var. Ancak, en tepedeki sorumlu "Sadece askerî mücadele ile olmuyor" dediğine göre, demek ki; başka şeyler oldu.
"Demokratik Açılım"ın sabote edilmesine rağmen inatla sürdürülen adımlar neticesinde mağduriyetler büyük ölçüde giderildi, istismar alanları yok edildi. Ama bu güzel noktaya gelmemizi sağlayan sebepler bunlarla da sınırlı değildi...
İşte "Diyarbakır Anneleri"nin; terör örgütüne ve siyasî maşası HDP'ye karşı sürdürdüğü cesur duruş, Genelkurmay Başkanı'nın bahsettiği "nitelikli mücadele"de bir dönüm noktası olmuştur. Çünkü Kürt ailelerin tuttuğu "Evlat Nöbeti", terör örgütüne iki büyük darbe vurmuştur:
Birincisi, "Biz Kürt halkının haklarını savunuyoruz" yalanı kökten çürümüştür.
İkinci darbe çok daha önemlidir. Evlatlarının başına gelenler sebebiyle "yaralı kaplan"a dönen bu anneler, her şeyi göze alarak; PKK'ya meydan okumuş ve bu cesur çıkış, terör örgütünün bölgede katliam ve zulümlerle tesis ettiği "Korku İmparatorluğu"nu bitirmiştir. Böylece PKK'nın, "Kürtler adına bağımsızlık mücadelesi veren özgürlük savaşçıları" değil, "emperyalizm uşakları" olduğu; bütün çıplaklığıyla ortaya çıkmıştır.
Bizim de yer aldığımız bugünkü "Evlat Nöbeti Çalıştayı" ile bütün dünyaya tanıtılacak olan "Diyarbakır Anneleri" artık gücünü ispatladı. Bu büyük aile; büyüyerek yoluna devam ediyor. Ama tabii ki bu destan kolay yazılmadı. Her "uzun yolculuk"ta olduğu gibi, burada da "ilk"lerin yeri ve değeri unutulmamalı.
İlk teşebbüsü, Yüksel Karaşin ve Mahfuze Eren isimli anneler, 19 Mayıs 2014 günü Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi önünde başlatmıştı.
Başbakan Erdoğan, 27 Mayıs 2014 tarihli grup konuşmasında "Anne babalar, tehdit nedeniyle bugüne kadar bu feryatlarını dile getiremiyor, acılarını içlerine atıyorlardı" demiş ve HDP yetkililerine, "Adresini çok iyi bildiğiniz bu çocukları getirin ve bu annelerin acısını dindirin." çağrısında bulunmuştu.
"Kısa" sürse de, "ilk" olması bakımından çok değerli olan bu duruşa, Erdoğan dışındaki siyasîlerin destek verdiğini hatırlamıyorum. Nitekim, kendisi de bir "anne" olan Diyarbakır Büyükşehir Belediye Başkanı Gültan Kışanak da, bu anne feryadına kulak vermek yerine, 9 Haziran günü belediyenin zabıta ordusunu üzerlerine salmış ve anneleri; "çöp" gibi süpürtmüş; oturdukları hasıra; kilime hatta çocuklarının fotoğraflarına bile el koymuştu.
Başbakan Erdoğan aynı grup konuşmasında yerli ve yabancı medyaya da, "Bu feryadı, Türkiye ve dünya medyasının görmesini arzu ediyorum. Medyanın bir kısmını tenzih ediyorum; duyarsız kalanlara sesleniyorum, Galatasaray Lisesi'nin önünde oturma eylemi yapanları yazardınız, peki yavruları dağa kaçırılan bu anneleri niye görmüyorsunuz" şeklinde çağrı yapmıştı.
Doğrusunu isterseniz Sayın Erdoğan'ın "tenzih ettiği" medya da o "ilk" annelere, beş yıl sonra; 22 Ağustos 2019'da HDP Diyarbakır İl Binası önünde tekrar başlatılan "Evlat Nöbeti"ne verdiği desteği, verememişti.
Bu şanlı başlangıcın, "Açılım Dönemi"ne rağmen medyamızda ve ülkemizde hak ettiği ilgi ve desteği görememesinde, 13 Mayıs 2014 günü Soma'da 301 vatandaşımızın ölümüne sebep olan büyük facianın önemli payı vardı. Ama ne olursa olsun; kahraman annelerimiz bu cesur çıkışla, kutlu bir sefer başlatmışlardı. Artık "Hedefe varmayan mızrak utansın"dı ki; onlar hedefe çoktan vardı!Bu millet ‘Alevi'ye oy vermez!”
11 Ağustos 2022 Perşembe
Yukarıdaki ifade bana ait değil. Hatta "Alevilere oy vermeyeceği" söylenen kesime de ait değil...
Bendeniz, yıllardır Kılıçdaroğlu'nun sadece çelişkilerini, samimiyetsizliklerini; özellikle de FETÖ ve 15 Temmuz hakkındaki anlamlı suskunluklarını eleştiriyorum. (Nitekim bu "FETÖ ipotekli siyaset" utancından bir parça kurtulmak için, son grup konuşmasında kullandığı "15 Temmuz darbedir" cümlesini, CHP Resmî Sitesi'ndeki metinden çıkarttırması tam bir "FETÖ esareti" itirafıdır.)
Bu eleştirilerimi yaparken, Kılıçdaroğlu'nun Alevi olduğu aklıma bile gelmemiştir. Sadece ben değil; milliyetçi muhafazakâr kesimdeki gazetecilerin hiç birinden bu yönde bir eleştiri hatta imaya bile şahit olmadım.
Ama son günlerde, Aleviler ve Kılıçdaroğlu'nun Aleviliği; en sıcak gündem haline geldi ve görünen o ki, 2023 seçimleri yaklaştıkça bu "çorba" daha çook ısıtılacak ve servis edilecek!
O halde gelin; döndürülen bu entrikaya biraz yakından bakalım.
Kılıçdaroğlu'nun Alevi bir aileye mensup olduğu ilk defa CHP'de yaptığı "ulusal temizlik" operasyonları sonrasında gündeme geldi. Bazı "kökten" CHP'liler, Kılıçdaroğlu'nun CHP'yi, "Küçük olsun, benim hâkimiyetimde olsun" anlayışıyla "Alevi partisi" haline getirdiğini söylemiş, "CHP, Tunceli Partisi oldu" iddiaları ayyuka çıkmıştı.
KILIÇDAROĞLU'NUN MAHALLESİ BÖYLE DÜŞÜNÜYOR
Bu önemsiz ayrıntı, Kılıçdaroğlu'nun Cumhurbaşkanı adayı olduğunu açıklamasından sonra tekrar ısıtıldı. Ancak çok ilginçtir, bunu Erdoğan, AK Parti veya ittifakın diğer üyeleri değil, bizatihi Kılıçdaroğlu cephesi gündeme taşıdı.
Sadece "Kılıçdaroğlu'nun Alevi olması, Sünni Müslüman kesim açısından bir endişe kaynağıdır" diyen İYİ Parti Milletvekili İbrahim Halil Oral aklınıza gelmesin. Onunkisi, ayyuka çıkan kulisleri seslendirmekten ibaretti.
Asıl manidar olan, İYİ Parti lideri Meral Akşener'in, Kılıçdaroğlu'nun adaylığına başından bu yana karşı çıkması ve bunu da; "Seçilebilecek aday olmalı" diye izah etmesidir. Nedense, "Kılıçdaroğlu neden seçilebilecek aday değil" diye kimse sormadı!
"Ama Akşener, Kılıçdaroğlu'nun Aleviliğinden bahseden vekilini disiplin kuruluna sevk etti" diye düşünenler, Akşener'i hiç tanımıyor demektir. "İYİ Parti, ikinci büyük parti oldu" iddiaları, aslında "siyaseten de neseben de seçilebilecek aday Akşener'dir" anlamına gelmektedir.
Daha garibi, CHP üst yönetiminden ve sol mahalleden bazı ileri gelenlerin, "Bu millet Alevi'ye oy vermez" endişesi oldukça artmış vaziyettedir! Bu endişelerini Kılıçdaroğlu'na iletip iletmediklerini bilmiyoruz. Ama mesele, "Bizim sol mahalleden, 'Kılıçdaroğlu, istismara açık Alevi kimliğini unutup CB adayı olarak Erdoğan'ın önüne çıkmamalı' türü lakırdıları duyunca çok üzülüyoruz" şeklinde sosyal medyaya taşacak kadar ayyuka çıkmış durumdadır.
CHP içinde kaynayan bu kazan, İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu'nun, 26 Temmuz 2022 akşamı; yani bu tartışmaların en yoğun olduğu bir dönemde, Teke Tek programında, "Ben Sünnî bir aileden geliyorum" açıklamasından sonra daha anlamlı hale gelmiştir.
Gördüğünüz gibi "Kılıçdaroğlu'nun; Alevi olduğu için seçilemeyeceği" iddiasının muhatabı; biri parti içinde, diğeri ise "Yuvarlak Masa"da yanı başında oturan iki ciddi rakibidir.
Yani bu siyasî entrikaları bizi hiç ilgilendirmiyor. Ama bu seviyesiz tartışmayı Sünnî Müslümanlar üzerinden yürütmeleri yakından ilgilendiriyor. Hatta Ankara'daki cemevlerine ve Alevi Vakıfları Federasyonu İkinci Başkanı ve Kartal Cemevi Başkanı Selami Sarıtaş'a yapılan saldırı sonrasında; yine hep birlikte Müslümanların üzerine çullanmışlardı ama bu saldırıyı, aynı derneğe üye olan başka bir Alevinin organize ettiği ortaya çıktı.
Milleti, "Alevi'ye oy vermemek" gibi bir ayrımcılıkla itham edenler, bu ülkenin çoğunluğunun seçtiği bir Cumhurbaşkanının, kendi cemevlerine yaptığı ziyareti bile hazmedememiş, bu ziyareti kabul eden Alevîleri derhal "aforoz"etmişlerdir.
Bu ucuz siyasetçilerin bahsettiği "millet", adayların Alevi olup olmadığına değil, millî olup olmadığına bakıyor. Yedi düvelin ve içimizdeki uşaklarının saldırıları karşısında, "millet"in yanında mı; yoksa millet düşmanlarının yanında mı durduğuna bakıyor. Kılıçdaroğlu'nuzun asıl problemi bu...
Kaldı ki, bu ülkenin 4. Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel, Dersim Alevilerindendi. Hatta Çankaya'ya çıkınca ilk işi Alevi dernekleri kurdurmak ve Diyanet'te; Mezhepler Dairesi'nde "Alevi Masası" kurulması için yasa tasarısı hazırlatmak olmuş ve bu derneklerden birinin Ankara'da düzenlediği "Cem Töreni"ne katılmıştı. (Erdoğan Yalgın, Dersim'in Gizemli Tarihi II, s. 274)
Yani CHP yöneticileri boşuna endişe ediyor, görüldüğü gibi "aday"ları, milletin oyunu almadan da seçilebiliyor!İmamoğlu bilerek tatile gitmiş, Kılıçdaroğlu'na mesaj vermiş!
28 Temmuz 2022 Perşembe
İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu, Fatih Altaylı'nın Teke Tek programında "Aday mısınız" sorusuna "2010'dan bu yana Kılıçdaroğlu'nun en yakın yol arkadaşıyım. 'Ben adayım' demedim" şeklinde, "Daha önce durduğum yerdeyim, tutumumda bir değişiklik yok" anlamına gelen ifadeler kullandı.
Yani tutumunda bir değişiklik olmadığını ifade etti.
Görünen o ki, o meşhur "Karadeniz Turu" sonrasında "Kemal"ist isimlerin sun'i bir gerekçe üzerinden yürüttüğü; abartılı "linç" saldırılarının etkisi sürüyor.
Ama "kendini taca veya auta atmadığını" her fırsatta ima ediyor. Halk Ekmek Fırını açılışında, hem de genel başkanının yanında "Bu şahane ülke artık ehil eller tarafından yönetilmiyor" diyerek, "yerel"den "genel"e mesajını sürdürmüştü.
Bu tür tutumundan çok rahatsız olan Kılıçdaroğlu da "Genel başkanımdan destek bekliyorum. Vaktinizin yarısını İstanbul'a ayırmanızı istiyorum" ifadelerine karşılık, "Zaten İstanbul'a fazla geliyorum. Çalıştığınız sürece göreceksiniz. Bu halk hakkını ve desteğini verir. Bu çerçevede çalışmak gerekiyor" diyerek adeta "İstanbul'a önce sen zaman ayır" demişti!
Bu açılıştan sonra iki saat baş başa görüşmeleri ve Kılıçdaroğlu ile yakın çevresindekilerin İmamoğlu hakkındaki öfkeli beyanları da "adaylık problemi"nin devam ettiğini göstermektedir.
TATİL SAVUNMASINDA DA SAMİMİ DEĞİL...
Sayın İmamoğlu diğer bir tartışma konusunda da, "3 yılda 3 defa tatil yaptım. Toplam 20 gün" dedi. Oysa Sayın başkanı kimse, "Niye ailenle tatile gittin" diye eleştirmedi ki...
Millet, tatillerin zamanlamasını tartışıyor...
Bütün duyarlı insanlar Elazığ'daki vahim depremin üzüntüsünü yaşarken, deprem bölgesinde bir görüntü verdikten sonra soluğu Palandöken Kayak Merkezi'nde alması için Sayın başkanı kim zorladı acaba?
Anadolu'nun tabiriyle "Cenaze evinde ağlayan, düğün evinde oynayan" bir insan, bu milletin bir parçası değil; ancak profesyonel bir "ajans elemanı" olabilir.
Önceki akşam yine savunmaya çalıştığı "son tatil faciası" çok daha vahimdir.
Malumunuz Kurban Bayramı'nda, yoğun sağanak sebebiyle İstanbul'un bazı semtlerini su basmıştı ama Sayın İmamoğlu'nun yine "tatilde" olduğu ortaya çıkmıştı! Bu konuda sabıkalı olduğu için yoğun eleştirilere muhatap olan İmamoğlu, "Sağanak geliyorum demiyor" şeklinde kendini savunmuştu!
2019'daki su baskınlarında da tatilde yakalanmış ve kendisini "Meteoroloji doğru zamanda doğru ve önemli uyarı yapmadı" diye savunmuştu! Oysa bu bayram öncesinde hepimiz şahidiz ki Meteoroloji uyarı üzerine uyarı yaptı; renk renk alarmlar verdi. Bayram öncesi bütün TV kanalları "Aman dikkat" yayınları yaptı. Mevsim normalinin 5 katı yağış düştüğünü Sayın İmamoğlu kendisi söylüyor.
Artık insanların evden çıkarken bile telefonundaki hava durumu uygulamalarını kontrol ettiği bir zamanda, İmamoğlu bütün bu uyarıları hiç duymamış mı? Bu uyarılar doğrultusunda İBB hiçbir koordinasyon yapmamış ki; İmamoğlu hiçbir şey olmayacak zannettiği için tatile gitmiş öyle mi?
Bu mümkün mü?..
Sözün kısası, "İstanbullu selde yüzüyor; İmamoğlu Fethiye'de yüzüyor" dedirtmek için ne gerekiyorsa yapmış!
"Bunu niye yapsın ki?" sorusunun cevabı aslında "İmamoğlu adaylıktan vazgeçti mi?" sorusunun da cevabıdır.
İmamoğlu, "Büyükşehir belediye başkanlarımız işine baksın, buraları gelecek dönemde de kazanmamız başkanlarımızın performansına bağlı" diyen Kılıçdaroğlu'na, "Beni engellersen İstanbul ile birlikte CHP'yi de batırırım" mesajı vermişti. Zira, İBB'deki başarı Türkiye'yi getirdiği gibi başarısızlık da götürecektir.
Anlayacağınız CHP'nin Ankara-İstanbul hattı hâlâ çok şeye gebedir.
FETÖ bitmedi, yeni FETÖ'cükler mantar gibi türedi
14 Temmuz 2022 Perşembe
"Haçlı lejyonerleri"nin 15 Temmuz 2016'daki "vekâleten işgal teşebbüsü"nün üzerinden 6 yıl geçti. Bu hainlerin yargılanması tamamlandı. Ancak FETÖ'nün bertaraf edildiğini hatta büyük darbe yediğini söylemek mümkün değil. Hâlâ "FETÖ operasyonu" olmayan gün yok. Kripto Fetullahçılar takıye siperlerinde uyutulurken, ifşa olmuş binlerce FETÖ üyesi Işık Evleri'nde gizleniyor, fırsat buldukça yurt dışına kaçıyor. Öte yandan son günlerde, "FETÖ ipotekli yargı" dönemini hatırlatan toplu tahliyeler oluyor.
Advertisement: 0:09
FETÖ hıyanetiyle mücadelede bir "millî mutabakat" oluşmadığı ortadadır. Türkiye'yi yönetmeye talip olanların, 15 Temmuz'a "darbe" bile diyememesi, hatta bu hıyanet ile mücadelenin başladığı 20 Temmuz'a "darbe" demesi asla "özgür" bir mütalaanın sonucu değildir.
Tam da FETÖ'nün, uluslararası anlaşmalarda "terör örgütü" olarak kayda girdiği günlerde, Kılıçdaroğlu'nun bazı tescilli FETÖ'cüleri kucaklaması da, üzerinde durulması gereken bir "moral" operasyonudur.
Güya, darbeye ve dış vesayete karşı olanlar, ucuz bir "ortak düşman" oyunuyla, emperyalist lejyonerleri darbecileri bal gibi desteklemektedir. Bu yüzden Fetullahçılar, 2023 veya en geç 2028'de Erdoğan'dan kurtuluncaya kadarki süreyi en az hasarla geçirme çabasındadır.
Kaldı ki FETÖ, asla PKK veya DEAŞ'a benzer bir örgüt değildir. Dolayısıyla, klasik mücadele yöntemleri yeterli değildir.
Nitekim kararlı bir siyasî irade desteğiyle 7-8 yıldır devam eden mücadele sonrasındaki fotoğrafa bakıldığında, bu fitne çınarının sadece dallarından bir kısmının budandığı görülmektedir. Ana gövde aynen durmaktadır. Yani, sadece suça bulaşan örgüt üyelerini cezalandırarak FETÖ'yü yok etmek mümkün değildir.
Hukukî mücadele elbette değerlidir. Ancak bununla birlikte FETÖ'nün temellerindeki ihanetler de ifşa edilerek, toplumdan ayrışması sağlanmalıdır.
Oysa FETÖ ile mücadele, sadece "buzdağı"nın görünen kısmına yönelik bir sığlıkta yürütülmektedir. Hukukî mücadelede "milat" olarak alınan 17 Aralık 2013 veya en fazla 7 Şubat 2012 tarihleri, buzdağının; su üstündeki bölümünün başlangıcıdır. Asıl FETÖ, 1960'lara kadar inen ve hâlâ "zararsız(!)" olarak bilinen bölümde gizlidir. "Hizmet cemaati olarak başlamışlardı, büyüyünce yabancı istihbarat örgütleri tarafından FETÖ'ye dönüştürüldü" yaklaşımı, bu örgüte yardım ve yataklık anlamına gelen bir saptırmadır.
"FETÖ hıyaneti"nin asıl "gövde"si, İslamiyet'e yönelik operasyonların yapıldığı "hizmet ambalajlı hıyanet" dönemidir.
Devlete ve iktidara yönelik olmadığı için mücadelede "milat" olamayan "dinlerarası diyalog" adındaki "Haçlı Saldırılar" karşılıksız kaldığı sürece, FETÖ ile mücadele de "geçici etkili narkoz" mesabesinde kalmaya mahkûmdur.
Zaten, emperyalist devletlerin FETÖ'ye hâlâ sahip çıkmasının sebebi de hâlâ kullanılabilir olmasıdır. Onlar, işlerine yaramıyorsa; babalarına bile bakmaz. Başka bir deyişle Amerika'nın FETÖ elebaşı ve üst düzey örgüt mensuplarını bırakmasının yolu, "kökleri"ni kurutmaktır.
Bunun için TBMM ve Diyanet'in yıllar önce açıkladığı raporlar yeterli değildir. Bu raporların gereği yapılmalıdır. Bu ise, sağlam kaynaklardan alınan doğru din bilgilerinin herkese ve özellikle de çocuklarımıza öğretilmesiyle mümkündür. Bugün en tehlikeli salgın haline gelen "din istismarı"nı önlemenin tek yolu, Peygamber Efendimize (sallallahü aleyhi vesellem) gönderilmiş olan İslâmiyet'in doğru olarak öğrenilmesini ve yaşanmasını sağlamaktır. Devletin "laik" olması, FETÖ ve benzeri sapıklıkların panzehri olan "doğru bilgilendirme"ye asla mani değildir. Tam aksine mevcut laiklik uygulaması, FETÖ gibi sapık örgütlerin mantar gibi çoğalarak hızla büyümesi için bir "sera" fonksiyonu görmektedir.
Bugün, "Devlette yeni 'cemaat' yapılanmaları var" iddialarının yanı sıra, "Prof; âlim; hoca" gibi etiketlerle ortalığa saçılan nice enfeksiyonlu tipler, İslâmî kuralları lastik gibi sündürerek yaptıkları ucuz yorumlarla popüler olmaktadır. Tıpkı "İmam-ı Gazalî, İmam-ı Rabbanî bugün yaşasaydı bana itaat etmekten başka çareleri yoktu" (İşgale Benzer Hıyanetler, s. 313) diyecek kadar sapıtan Fetullah Gülen'in yaptığı gibi, İslâmiyet'i bize ulaştıran binlerce âlimi yok sayan bu reformcular, kendi sapık düşüncelerini "İslâm" diye yaymaktadır.
Hasan Sabbah, M. Bin Abdülvehhab, Fetullah Gülen gibi din simsarları, zulmü; gaspı; kumpası; şantajı meşrû gören sapıklıklarını "din" diye sundukları için kolay taraftar bulmuştu. Bu "spot piyasa âlimleri" de, nabza göre fetva vererek etkili olmaktadır. FETÖ'yü besleyip büyüten Haçlı- Siyonist İttifak, bu "dost" âlimlere(!) de, paratoner olmaktadır. Bu tür isimleri eleştirenler derhal uyarılmakta veya sosyal medya hesapları askıya alınmaktadır.
Kısaca Haçlı- Siyonist ittifak, İslamiyet'i yozlaştırmaya yönelik "Reform(!) Projesi"ni, aynı sinsi yöntemlerle, içimizdeki yeni taşıyıcılar üzerinden devam ettirmektedir. Gerçek İslâmî bilgilerle tahkim edilmeyen beyinler, bu; uzaktan kumandalı çakma âlimler tarafından iğfal edilmektedir.
Yeni nesillerin zihnine, dinde reformcuların yaldızlı sapıklıklarını İslamiyet'ten ayırmaya yarayacak "mihenk taşı"nı yerleştirmediğiniz sürece bu Vatikan lejyonerleri istismarını rahatça sürdürecek, sapıklıklarını "din" diye yutturmaya devam edecektir.
Vatikan'ın "Yeni Tip Haçlı Seferleri"ne, bilerek veya bilmeyerek destek veren bu aykırı tipler de METÖ, NETÖ vs. haline geldikten sonra iş işten geçmiş olacaktır.
.Meğer hiç duymadığımız bir darbe daha varmış ve son anda önlenmiş…
21 Haziran 2022 Salı
Bize, "Avrupalı olmak istiyorsanız Osmanlı'yı unutun" dayatması yapan Batı, yüz yıl önce tarihe gömdüğü Osmanlı'yı asla unutmuyor, Laik Türkiye'yi; "Her an Osmanlı'ya dönüşebilir" endişesiyle sürekli gözetim altında tutuyor.
Bu sebeple emperyalist devletlerin ülkemize uyguladığı diplomatik, ekonomik, siyasî ve askerî ablukalar asla "ulusal menfaat çatışmaları" olarak izah edilemez.
Advertisement: 0:08
Amerika'yı ve Avrupa devletlerini Türkiye'ye karşı silahlı terör örgütleriyle açıktan işbirliği yapma cinnetine kadar savuran kâbusun sebebi, Abdülhamid Han'ı deviren Emmanuel Carasso'nun "Türkler rahat bırakılırsa her an yeni bir Abdülhamid çıkarabilir" şeklinde dile getirdiği korkudur.
Bu yüzden bugün yaşadıklarımızı, geçmişten gelen "millî hafıza" eleğinden geçirmediğimiz sürece doğru anlayamayız. Zaten geçmişimizle bağımızı koparma konusundaki ısrarlarının sebebi de budur.
Kısaca, etrafımızda hatta içimizde döndürülen entrikaların şifreleri, son iki asırda gizlidir. Hiç değilse Tanzimat'tan itibaren çevrilen dolapları, sonuçlarıyla birlikte değerlendirerek "ihanetler fotoğrafı"nı çıkarmamız gerekir.
Bu ihtiyacın günden güne arttığını görerek 7 yıl önce başlatmış olduğum çalışma çok şükür tamamlanmış olup, 4 kitaptan oluşan bir "Bugünü Anlama Kılavuzu" şeklinde milletimizin istifadesine sunulmuştur.
Abdülmecid Han'dan itibaren saraya yönelerek Abdülaziz Han'ı ve Abdülhamid Han'ı deviren "vekaleten" Haçlı Seferlerini "İçten Dıştan Entrikalar" adı altında derledik. Sultan Vahideddin Han'ın şahsında Osmanlı'nın nasıl yıkıldığını da "Devlet Yıkan Tefrikalar" adını verdiğimiz ikinci kitapta anlattık. Ayrıca bize çok yakın olmasına rağmen özellikle karanlık bırakılan "geçiş dönemi"ne de ışık tutmaya çalıştık.
"Yeni devlet ile birlikte milletin genlerini de yenilemek" gibi ham bir hayal uğruna Müslüman Türk milletine reva görülen zulümleri ise "Darbeden Beter Vesayetler" adı altında dile getirdik.
1950'den itibaren on yıllık bir demokrasi rüyasından sonra başlayan ve hâlâ devam eden ihanetler zincirini de "İşgale Benzer Hıyanetler" adıyla tarihe not düştük.
Ayrıca, bildiğimiz darbelerin bilinmeyen ayrıntılarına ilaveten, bugüne kadar kimsenin duymadığı bir darbe kalkışması da bu kitap sayesinde kamuoyuna duyurulmuştur. Hava Kuvvetleri öncülüğündeki bu kalkışma, milliyetçi bir subayın MİT'e bilgi uçurması sayesinde son anda önlenmiş! Başbakan Demirel'in "Deli mi?" dediği bu kahraman subayımızdan; 50 yıl sonra dinlediğim ilginç ayrıntıları aktardım. (Sayfa 71)
Bu 4 kitap, bu sıra dahilinde okunduğu taktirde "hıyanetler pazılı" tamamlanmakta, yüzyıllardır şekilden şekle girerek devam eden Haçlı- Siyonist entrikalar bütün ayrıntılarıyla ortaya çıkmaktadır.
Tamamen belgeler ışığında yapılan bu çalışma asla siyasî ve ideolojik bir amaç taşımamaktadır. Toplumun hangi kesiminden olursa olsun; bu ülkenin bağımsızlığını ve huzurunu önemseyen herkes bu gerçekleri bilmelidir.
Özellikle kolay anlaşılan; akıcı bir üslupla yazmaya özen gösterdiğimiz bu kitapların bilhassa gençlerimize ulaştırılması çok önemlidir. Çünkü, geleceğin Türkiye'si mutlaka bu gerçekler ışığında inşa edilmelidir
.İnönü istemeseydi Menderes ve bakanları idam edilmeyecekti!
27 Mayıs 2022 Cuma
Sondan başlayalım...
Kılıçdaroğlu'nun, "Askerî darbeler kesinlikle savunulamaz. 27 Mayıs darbesini yapanlar bugün utanıyor" ifadesi, CHP'nin "kurumsal" görüşü olmadığı gibi kendisinin de samimi düşüncesi değildir. CHP'de, "kaset" ile eş zamanlı olarak "takıye dönemi" başlamıştır. Kılıçdaroğlu'nu o koltuğa oturtanlar, izleyeceği yolu da belirlemiştir. Mesela "Kaçacak" saçmalığı da, FETÖ'nün yazdığı bir çamur senaryosudur. Bu yüzden, sahibinin sesi Kılıçdaroğlu'nun, "inanç ve ibadet özgürlüğü" konularındaki beyanları, "takıye darası" düşülerek değerlendirilmelidir.
Advertisement: 0:08
Nitekim Kılıçdaroğlu, 2010 yılı 27 Mayıs'ındaki bu "zoraki darbe karşıtlığı"nı, bir süre sonra unutmuştu. 15 Temmuz'da tankların arasından itibarsız bir şekilde kaçmış hatta bu hain kalkışmaya; "darbe" bile diyememişti.
Yalanlarla dürüstlük imajı oluşturmak dünyanın en zor işidir. Hiçbir "ajans", yalancıyı; ilelebet "dürüst" gösteremez. CHP'nin ağır sabıkalarından kurtulmak için böyle konuşan Kılıçdaroğlu, diğer taraftan da CHP'nin, "kuruluş değerleri"nden kıl kadar ayrılmadığını söylemektedir.
Bu kirli çelişki, 27 Mayıs darbesi için de sergilenmektedir.
Kaynaklar, "CHP ve İnönü'nün teşvik ve desteği olmasaydı, 27 Mayıs darbesi yapılamazdı" gerçeğini ortaya koymaktadır.
Tıpkı günümüzde olduğu gibi CHP'nin, halkın oylarıyla iktidara gelemeyeceğini anlayan İnönü, 27 Nisan 1960 tarihli TBMM genel kurulunda, "Dışarıdaki taburun başındaki binbaşıyı çağırın ve beni alıp götürmesini söyleyin; bakalım emrinize itaat edecek mi? Binbaşıyı ben çağırayım ve Meclis'i feshettireyim. Bunu ister misiniz? İhtilâl olacak ve siz bundan kurtulamayacaksınız" demişti.
Darbeye açıkça davetiye çıkaran bu talihsiz beyanlar, Meclis tutanaklarından çıkarıldığı için CHP'liler inkâr etse de, Yassıada'daki soruşturma dosyasında yer almıştı. Hatta iç tüzük gereği İnönü'ye "12 birleşime katılmama cezası" verilmişti ama darbeciler bir ay sonra Meclis'i kapatacağı için bu cezanın bir anlamı olmayacaktı!
Darbe lideri Cemal Gürsel, bu vb. katkılarından dolayı, 27 Mayıs sabahı İnönü'yü aramış ve "Paşam, emirleriniz bizim için (haşa) peygamber buyruğudur" demişti. "27 Mayıs'ı yapanlar utanıyor" diyen Kılıçdaroğlu'nun selefi İnönü ise, "Memleket için çok hayırlı bir iş yaptınız. Ben yanınızdayım, bir şey olursa hazırım" cevabı vermişti. (Cumhurbaşkanı yapılmayı bekliyordu.)
Bunları geçelim. Zaten Kılıçdaroğlu'nun takıyesi dışında 27 Mayıs'ı "darbe" olarak görüp adam gibi kınayan CHP yöneticisi yok...
Bizim dikkat çekmek istediğimiz hıyanet, darbeye destekten de vahimdir.
Çünkü her ne kadar Yassıada'daki "yargılama tiyatrosu"ndan, 15 sanık hakkında "idam" kararı çıkmışsa da bu hukukî değil; siyasî bir karardı, her an değiştirilebilirdi. Nitekim, Millî Birlik Komitesi üyeleri, yetkilerini; 1961 yılı başında kurulan "Temsilciler Meclisi"ne devrederken, "Paşam, idamlar konusundaki son kararı da Temsilciler Meclisi'ne devredelim. Siz bu kurula hâkimsiniz (çünkü üyelerin tamamı CHP'liydi), istemiyorsanız onaylatmazsınız" teklifinde bulunmuş, İnönü ise "Başladığınız işi bitirin" demişti! (Mücahit Türetken, AA, 21 Mayıs 2018)
Yani İnönü "Hayır" deseydi merhum Menderes ve bakanları asılmayacak, milletin sînesine açtıkları yara bu kadar derin olmayacaktı. Nitekim İnönü, Celal Bayar'ı kurtarmıştı.
CHP zihniyeti asla değişmez. Benzer bir durumda, takıyeci Kılıçdaroğlu'nun da derhal genetik kodlarına dönerek aynı tutumu sergileyeceğinden hiç şüpheniz olmasın!
İnönü istemeseydi Menderes ve bakanları idam edilmeyecekti!
27 Mayıs 2022 Cuma
Sondan başlayalım...
Kılıçdaroğlu'nun, "Askerî darbeler kesinlikle savunulamaz. 27 Mayıs darbesini yapanlar bugün utanıyor" ifadesi, CHP'nin "kurumsal" görüşü olmadığı gibi kendisinin de samimi düşüncesi değildir. CHP'de, "kaset" ile eş zamanlı olarak "takıye dönemi" başlamıştır. Kılıçdaroğlu'nu o koltuğa oturtanlar, izleyeceği yolu da belirlemiştir. Mesela "Kaçacak" saçmalığı da, FETÖ'nün yazdığı bir çamur senaryosudur. Bu yüzden, sahibinin sesi Kılıçdaroğlu'nun, "inanç ve ibadet özgürlüğü" konularındaki beyanları, "takıye darası" düşülerek değerlendirilmelidir.
Nitekim Kılıçdaroğlu, 2010 yılı 27 Mayıs'ındaki bu "zoraki darbe karşıtlığı"nı, bir süre sonra unutmuştu. 15 Temmuz'da tankların arasından itibarsız bir şekilde kaçmış hatta bu hain kalkışmaya; "darbe" bile diyememişti.
Yalanlarla dürüstlük imajı oluşturmak dünyanın en zor işidir. Hiçbir "ajans", yalancıyı; ilelebet "dürüst" gösteremez. CHP'nin ağır sabıkalarından kurtulmak için böyle konuşan Kılıçdaroğlu, diğer taraftan da CHP'nin, "kuruluş değerleri"nden kıl kadar ayrılmadığını söylemektedir.
Bu kirli çelişki, 27 Mayıs darbesi için de sergilenmektedir.
Kaynaklar, "CHP ve İnönü'nün teşvik ve desteği olmasaydı, 27 Mayıs darbesi yapılamazdı" gerçeğini ortaya koymaktadır.
Tıpkı günümüzde olduğu gibi CHP'nin, halkın oylarıyla iktidara gelemeyeceğini anlayan İnönü, 27 Nisan 1960 tarihli TBMM genel kurulunda, "Dışarıdaki taburun başındaki binbaşıyı çağırın ve beni alıp götürmesini söyleyin; bakalım emrinize itaat edecek mi? Binbaşıyı ben çağırayım ve Meclis'i feshettireyim. Bunu ister misiniz? İhtilâl olacak ve siz bundan kurtulamayacaksınız" demişti.
Darbeye açıkça davetiye çıkaran bu talihsiz beyanlar, Meclis tutanaklarından çıkarıldığı için CHP'liler inkâr etse de, Yassıada'daki soruşturma dosyasında yer almıştı. Hatta iç tüzük gereği İnönü'ye "12 birleşime katılmama cezası" verilmişti ama darbeciler bir ay sonra Meclis'i kapatacağı için bu cezanın bir anlamı olmayacaktı!
Darbe lideri Cemal Gürsel, bu vb. katkılarından dolayı, 27 Mayıs sabahı İnönü'yü aramış ve "Paşam, emirleriniz bizim için (haşa) peygamber buyruğudur" demişti. "27 Mayıs'ı yapanlar utanıyor" diyen Kılıçdaroğlu'nun selefi İnönü ise, "Memleket için çok hayırlı bir iş yaptınız. Ben yanınızdayım, bir şey olursa hazırım" cevabı vermişti. (Cumhurbaşkanı yapılmayı bekliyordu.)
Bunları geçelim. Zaten Kılıçdaroğlu'nun takıyesi dışında 27 Mayıs'ı "darbe" olarak görüp adam gibi kınayan CHP yöneticisi yok...
Bizim dikkat çekmek istediğimiz hıyanet, darbeye destekten de vahimdir.
Çünkü her ne kadar Yassıada'daki "yargılama tiyatrosu"ndan, 15 sanık hakkında "idam" kararı çıkmışsa da bu hukukî değil; siyasî bir karardı, her an değiştirilebilirdi. Nitekim, Millî Birlik Komitesi üyeleri, yetkilerini; 1961 yılı başında kurulan "Temsilciler Meclisi"ne devrederken, "Paşam, idamlar konusundaki son kararı da Temsilciler Meclisi'ne devredelim. Siz bu kurula hâkimsiniz (çünkü üyelerin tamamı CHP'liydi), istemiyorsanız onaylatmazsınız" teklifinde bulunmuş, İnönü ise "Başladığınız işi bitirin" demişti! (Mücahit Türetken, AA, 21 Mayıs 2018)
Yani İnönü "Hayır" deseydi merhum Menderes ve bakanları asılmayacak, milletin sînesine açtıkları yara bu kadar derin olmayacaktı. Nitekim İnönü, Celal Bayar'ı kurtarmıştı.
CHP zihniyeti asla değişmez. Benzer bir durumda, takıyeci Kılıçdaroğlu'nun da derhal genetik kodlarına dönerek aynı tutumu sergileyeceğinden hiç şüpheniz olmasın!Umarım ABD, NATO problemini 1980'deki gibi halletmez!
18 Mayıs 2022 Çarşamba
Hep söylüyorum; Rusya-Ukrayna Savaşı'nı çıkaran da, bitmesini engelleyen de ABD'dir. Nitekim "Ukrayna'nın NATO'ya girmesi bizim için güvenlik problemidir" gerekçesiyle saldıran Rusya'yı, bin 350 km ortak sınırı olan Finlandiya'yı ve düşman/savunma diye bir derdi olmayan İsveç'i; 70 yıl sonra NATO üyesi yaparak çıldırtmak istiyor!
Yani Amerika, kendi menfaatleri için Ukrayna'dan sonra bu iki devleti de "yem" olarak kullanıyor.
Öte yandan ABD bu adımıyla Türkiye'yi de; "Kırk katır mı, kırk satır mı" çıkmazına soktu. Türkiye de doğal olarak, "Terör örgütü hamileri, 'güvenlik kurumu' olan NATO'ya giremez" dedi.
Üstelik de Türkiye'nin, "Finlandiya ve İsveç, uluslararası anlaşmalar gereği teröristleri iade eder ve terör örgütlerine destekten vazgeçerlerse NATO'ya üye olabilirler" şeklindeki makul yaklaşımına, "yılanın başı" İsveç, Stockholm caddelerini "Kandil"e çevirerek ve teröristlerin toplantısına ev sahipliği yaparak cevap verdi!
Ne gariptir ki, bu iki devleti en kısa sürede NATO üyesi yaparak Rusya'ya büyük bir darbe vurmak isteyen ABD ve Almanya gibi yandaşları, İsveç ve Finlandiya'ya "Teröristleri desteklemeyin" demek yerine, Türkiye'ye baskı yapmayı tercih etti.
ABD Dışişleri Bakanı Blinken, "Çavuşoğlu ile görüştüm, İsveç ve Finlandiya'nın NATO üyeliğini, 'en sonunda' halledeceğimizden eminim!" diyerek, "İstediğiniz kadar itiraz edin, sonunda mecburen kabul edeceksiniz" mesajı verdi.
Peki, Cumhurbaşkanı Erdoğan, "Geri adım atmayız" dediğine göre ABD, bu çok önemli(!) meseleyi nasıl halledecek?
YUNANİSTAN'IN ÜYELİĞİNİ BÖYLE HALLETMİŞLERDİ!
Bizim yaştakiler iyi hatırlar, 1980 öncesinde de aynı durum vardı.
ABD, o dönemin "Rusya"sı olan SSCB'nin güçlü tehdidi sebebiyle Yunanistan'ın NATO'ya dönmesini istiyordu. Türkiye ise Ege'yi Yunan gölüne çevirmeye çalışan ve kaçak teröristlere kucak açan Yunanistan'a "Hayır" diyordu.
ABD ise aynen şimdiki gibi Türkiye'nin haklı gerekçelerine hiç bakmadan; "Hallet" baskısı yapıyordu.
Blinken'ın yaptığı gibi uzaktan telkinler(!) sonuç vermeyince ABD "yakın markaj" aşamasına geçmiş ve Dışişleri Bakan Yardımcısı Christopher 10 Ocak 1980'de Ankara'ya gelmişti. Christopher, Yunanistan'a vetonun kaldırılması için Başbakan Demirel ve CHP Genel Başkanı Ecevit ile görüşmüş ama eli boş dönmüştü.
Bir husus bugünkünden çok farklıydı. Ana muhalefet lideri Ecevit, 1978'deki "Güneş Motel" ihanetinden dolayı Demirel'in uyguladığı siyasî ambargoya rağmen hükümetin yanında yer almıştı...
SSCB ile amansız bir emperyalizm yarışı içerisinde olan ABD'nin, Türkiye'deki üsleri kullanması ve Yunanistan'ı NATO'ya alması çok önemliydi!
İş bitiriciliğiyle bilinen ABD Senatosu Dış İlişkiler Komitesi Başkanı Joe Biden, bazı senatörlerle birlikte 5 Nisan 1980'de Türkiye'ye gelmiş ve Başbakan Demirel'e tekrar rica etmişti! İstediği cevabı alamayan Biden son olarak; Genelkurmay Başkanı Kenan Evren ile görüşmüştü!
Sonrası malum...
ABD, vazgeçilmez(!) hedefine ulaşmak için "B Planı"nı devreye sokmuştu!
"Hayır" diyen Demirel, Hamzakoy'daki eski ABD üssünde misafir(!) edilirken, "sağ-sol olaylarını bitirmek için yönetime el koyan" cuntacıların ilk icraatı, "Yunanistan NATO'ya girebilir" demek ve üsleri ABD'ye vermek olmuştu...
ABD şimdi de aynı problemi yaşıyor.
Üstelik de ABD'yi, bu "çözüm(!)"ün sahibi yönetiyor!...
Ama Cumhurbaşkanı Erdoğan da "Yunanistan'ın NATO üyeliğini onaylayan yetkililer" hatırlatmasıyla, "Türkiye'yi artık, 'sizin çocuklar' yönetemez" mesajı veriyor.Parlamenter sistemi 15 yıl önce böyle katlettiler
27 Nisan 2022 Çarşamba
Biliyorsunuz değil mi; bugün, parlamenter sistemin ölümüne sebep olan organize saldırının 15. yıldönümüdür.
Çok garip ama saldırganlar da arkasından ağıt yakanlardır!
Advertisement: 0:07
Bakmayın şimdi; kurbanının cenazesine çelenk gönderen mafya babaları gibi "Parlamenter sistemi geri getireceğiz" diye yırtındıklarına. O gün, hep birlikte üzerine çullandıkları parlamentoyu komaya soktular.
Zaten açıldığı günden buyana, yapmadıklarını bırakmadılar.
"Milletin Meclisi" dediler ama milletin değerlerini koparmak için "cımbız" gibi kullandılar. Milleti sultandan; ezandan; Kur'an'dan; halifeden; türbeden; evliyadan, "milletin vekili" dedikleri vesayetçilerin talimatla kalkan elleriyle ayırdılar.
1950'de ilk defa gerçekten "milletin meclisi" oldu ama milletin elinden "zorla" alarak, "Milletin meclisi, milletten nasıl korunur"un kitabını yazdılar. Milletin iradesini, "yetkili organların eliyle" defalarca gasp ettiler! Yetkili organların gücü yetmediğinde ise, parlamenter sisteme haddini bildirmek için "orduyu göreve" çağırdılar!
Adı "Milletin Meclisi" idi ama 1983'te milletin; 400 vekilin 211'ini vererek yetkilendirdiği Özal'a, "tek adam rejimi" olmayan(!) parlamenter sistemin "güçsüz" cumhurbaşkanı Evren, on gün geçtiği halde hükümet kurma yetkisi vermemiş, Özal randevu isteyerek "zoraki" almıştı!
PARLAMENTER SİSTEMİ, ELBİRLİĞİYLE KOMAYA SOKTULAR
"Efendim, bunlar olağanüstü dönemler"di diyorlar ama yalan söylüyorlar. Çünkü onlar için "olağanüstü dönem", milletin; nefret ettikleri dindarlara yetki verdiği dönemlerdi. Nitekim, milletin 365 vekil ile yüzde 66 oranında temsil yetkisi verdiği en "olağan" dönemde de, organize örgüt kurarak parlamentoya saldırmışlardı!
Saldırıyı Sabih Kanadoğlu isimli bir tekaüt başlatmıştı. Parlamenter sistemin teminatı(!) olan CHP'nin, demokrasi havarisi lideri Baykal da "Nereden çıkardın bu 367 maskaralığını? Senden önceki hukukçular ahmak mıydı?" diyerek parlamentoya sahip çıkmak yerine, bir "tetikçi"nin peşine takılmıştı! Peki "en yetkili organ" olan Anayasa Mahkemesi neden "Siz ne yapıyorsunuz" demedi?
Ya parlamenter sistemi korumakla görevli askerler? Neden parlamenter sisteme saldıranların yanında "taraf" oldular acaba?
MECLİS, MÜSLÜMANLARDAN OLUŞUYORSA TANIMIYORLAR!
O çok sevdikleri parlamenter sistemin gereği olarak cumhurbaşkanını "parlamento" seçiyordu. Dolayısıyla Meclis'te çoğunluğa sahip olan partinin adayı seçiliyordu.
Ama bu demokrasi düşmanları, kendilerinden olmayan çoğunluğu kabul etmiyordu! Muhafazakâr cumhurbaşkanı istemedikleri için "Sakın ha... Aklınızdan bile geçirmeyin" dediler.
550 sandalyenin 365'ine sahip olan AK Parti'yi uyduruk bir 367 bariyeri ile durdurdular. Yani, parlamenter sisteme resmen "Ya bizimsin ya da kara toprağın..." muamelesi yaptılar. işlevsizleştirip komaya soktular.
3 bin 639 günlük "koma" döneminden sonra hayatını kaybeden parlamenter sistemin "katili" oldular!
"YÖNETİM SİSTEMİ" DEĞİL "DENETİM SİSTEMİ" ARIYORLAR
Okulumuzdaki yangın alarm butonlarının altındaki "Lüzumsuz kullanışlar cezalandırılır" yazısı hep dikkatimi çekerdi. Keşke bu uyarıyı bunlar da görseydi!
"Laik değilsen Çankaya'ya layık değilsin..." kriteri(!) Cumhurbaşkanı adayında aranan şartların kaçıncı maddesi acaba?
Cephede "dindar candır; hadi aslanım şehadet en yüksek makamdır", işiniz bitince "dindar en büyük düşmandır" öyle mi?
Siz "demokratik yönetim sistemi" değil, "milleti denetim sistemi" arıyorsunuz. Sizde bu kafa oldukça "güçlendirilmiş" değil zırh giydirilmiş sistem olsa elinizde abort eder.
Yok öyle yağma... Millet iradesini içinize sindireceksiniz. "Hâkimiyet milletindir" diyerek millete hâkim olmaya son verecek, yönetim sistemini ancak milletin güçlendirebildiğini öğreneceksiniz.Arşiv, “Temel Bey çok fena yalan söyledi” diyor
20 Nisan 2022 Çarşamba
SP Lideri Temel Karamollaoğlu "Suriye'yi karıştıran ilk adımları Türkiye attı" demiş!
Yuvarlak masada Temel Bey'in karşısında oturan Davutoğlu, o dönemin dışişleri bakanıydı ama bir düzeltme yaptığını hatırlamıyorum. O halde gelin bu talihsiz beyanları; asla unutmayan ve yalan konuşmayan "arşiv"e soralım:
Tunus'ta, fakir ama onurlu genç M. Buazizi'nin 4 Ocak 2010 günü kendini yakmasıyla başlayan olaylar hızla tırmanmış ve 24 yıldır Tunus'u yöneten Z. Abidin Bin Ali, 24 gün bile dayanamayarak 14 Ocak'ta kaçmıştı.
Bu olay ilk devrilen domino taşı olmuş, "Arap Baharı" diye yutturulan kasırga sadece 33 günde Mısır, Yemen ve Bahreyn'i dolaşarak 17 Şubat'ta Libya'ya ulaşmıştı!
HER YER TARUMAR... BU NASIL BAHAR?
Onlarca yıllık diktatörleri, tanklı tüfekli darbelerden daha hızlı deviren bu yöntemi mercek altına almış ve tespitlerimizi, 24 Şubat 2011 tarihli Türkiye gazetesinde "İşte dünyayı karıştıran adam" başlığıyla yayınlamıştık.
Temel Bey'in tanımadığı bu adam, "Silahsız darbe"nin kitabını yazmış bir sosyolog ve siyaset bilimci olan Gene Sharp idi. Emperyalizmin sanal sabotajcısı, birçok ülkede tezgâhladığı "renkli darbeler"de kullandığı "Sosyal medya üzerinden eylem düzenlemek, öğrencileri gösterilere çekmek, ülke liderini 'diktatör' ilan etmek" gibi taktikleri, "Arap Baharı" estirdikleri ülkelerde de aynen uyguluyordu!
Yani etrafımızda dolaşan yangının fitilini de Gene Sharp ateşlemişti. 198 maddelik "şiddet içermeyen silahlar" listesi; elden ele dolaşıyor, belirlediği semboller, sloganlar ve örgütlenme modelleri internet ve cep telefonu ile herkese ulaşıyordu.
TEMEL BEY, BAKIN SURİYE'Yİ KİM KARIŞTIRMIŞ...
Libya'da biraz oyalanan "kasırga" 15 Mart 2011 günü Suriye'ye sıçramıştı.
Türk medyasının "Kaddafi bulunacak mı" merakıyla Libya'ya kilitlendiği günlerde, bu acı gerçeği "Ateş kapıda" manşetiyle şöyle dile getirmiştik:
"Gizli eller Suriye'yi de karıştırdı. 1 milyon kişi e-posta ve SMS'le isyana davet edildi. Gösterilerin yapıldığı Der'a kan gölüne döndü. Bölgeye yüzlerce asker ve polis sevk edildi. 100 kişinin öldüğü öne sürüldü. Camiden İsrail silahları çıktı." (Türkiye, 25 Mart 2011)
Gördünüz mü Temel Bey, Suriye'yi kim karıştırmış...
Bunları, "11 yıl sonra biri çıkıp 'Suriye'yi Türkiye karıştırdı' derse kapak olsun" diye yazmamışızdır herhalde!
DURDURMAK İÇİN SADECE TÜRKİYE ÇABA SARFETMİŞTİ...
Türkiye ısrarla komşudaki yangını söndürmeye çalışıyordu ama gün geçtikçe durum daha da vahimleşiyordu. Nitekim Esad'ın ölüm saçan namlularından kaçan Suriyeliler akın akın Türkiye'ye gelmeye başlamıştı.
14 Haziran'da yani olayların başlamasından tam 3 ay sonra Başbakan Erdoğan telefonla görüştüğü Esad'a şiddetten uzak durmasını ve reformları bir an önce uygulamasını tavsiye etmişti. Ama saldırılar daha da şiddetlenmişti.
Erdoğan, 6 Ağustos 2011'deki Birlik Vakfı iftarında, Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu'nun 9 Ağustos'ta Suriye'ye gideceğini belirterek, "Mesajlarımız kendilerine kararlı bir şekilde iletilecek. Çünkü bizim Suriye ile çok uzun sınırımız ve tarih; kültür bağlarımız var" demişti.
O gün Cumhurbaşkanı Gül ve Başbakan Erdoğan'ın mesajlarını ilettikten sonra tam 6,5 saat görüşen Davutoğlu, Esad'ın güvenliği sağlayıcı adımlardan bahsetmesi üzerine "Önce güvenliği sağlayıp sonra reform yapacağız diyorsanız, o gün hiçbir zaman gelmeyecek" uyarısında bulunmuştu.
Bu arada kendisi hakkında "ABD'nin mesajlarını iletecek" diyen -yeni müttefiki- Kılıçdaroğlu'na da "Bu yakıştırma devlete hakarettir" şeklinde tepki göstermişti.
TÜRKİYE "DUR" DEDİKÇE ESAD VURUYORDU, ÇÜNKÜ...
Esad'ın kulağına kim ne fısıldamışsa bu uyarıları asla duymuyor, her gün biraz daha gaddarlaşıyordu.
Erdoğan, 29 Ağustos'taki "Ulus'a Sesleniş"te de Esad'a çağrısını sürdürerek, "Bir rejim, silahsız insanları ağır silahlarla vurup öldürerek ayakta kalamaz, halkın taleplerini dinlemek yegâne çıkar yoldur" demiş, Kürtlere kimlik vermesini tavsiye etmişti.
5 Şubat 2012 akşamı tıpkı İsrail gibi Mevlid Kandilinde Humus'u kana bulayarak 300'den fazla Müslümanı katleden Esad'ı tekrar uyaran Erdoğan "Gittiğin yol, çıkmaz sokaktır. Daha fazla kan akıtmadan bu yanlıştan dönmeni tavsiye ediyorum. Ya Beşar, Men Dakka Dukka, eden bulur" demişti.
Türkiye bütün bu çabalarına rağmen Suriye'deki kötü gidişi önleyememişti. Çünkü emperyalistlerin yazdığı senaryo farklıydı. Nitekim Amerika, kanı durdurmak için çabalayan Türkiye'ye "Esad gidici, bu ümitsiz çabayı bırakın, aranıza mesafe koyun" baskısı yapıyordu.
KISA SÜRE ÖNCE, REFORM İÇİN YARDIM İSTEMİŞTİ
Oysa Esad kendisi de reform konusunda çok istekliydi ve Türkiye'den yardım istiyordu. 16 Eylül 2009'da Türkiye'ye yaptığı ziyaretten üç gün önce bir grup gazeteci Şam'a giderek Esad ile görüşmüştük.
Suriye'de yoğun bir "reform" dönemi planladıklarını söyleyen Esad, "Mutlaka açık bir Suriye hayal ediyorum. Çok partili sisteme geçiş başta olmak üzere pek çok reform yapmamız gerekiyor. Ayrıca bu konuların enine boyuna tartışılabilmesi için özgür bir medyaya ihtiyaç var" demişti. Hatta röportaj sonrasındaki iftarda, kayıt yapılmadığından ve Baas kayyumu Buseyna Şaban'ın da orada bulunmadığından emin olduktan sonra, "Ben daha fazla reform yapmak istiyorum ama etrafımdaki Baas kuşatması engel oluyor" demişti.
Sayın Karamollaoğlu, hâlâ Suriye'yi Türkiye'nin karıştırdığını iddia edebiliyorsanız, kendi istikrarı demek olan komşunun istikrarını bozarak ne kazanmayı planladığını da söyleyebilir misiniz?
Yalan söylemek zor iştir Temel Bey; ihtisas ister... Kırk tilkinin kuyruğunun; kırk yıl sonraki pozisyonunu hesaplamalı, birbirine dokundurmamalısın! Sanırım solunuzdaki "üstad"ınızdan biraz daha ders almalısınız!
.
O açıklamayı AB büyükelçisine neden gönderdiler?
11 Nisan 2022 Pazartesi
Önce şunu netleştirelim. AB büyükelçisine kontrol için gönderilen metin, 28 Şubat'ta açıklanan "Güçlendirilmiş Parlamenter Sistemin Esasları"dır.
Niye gönderildiğini anlayabilmek için biraz geriden başlamamız gerekir.
Avrupalılar, bizim; padişah sultasından kurtularak, demokrasiyle yönetilmemizi o kadar çok istiyorlardı ki(!), bunun için üç padişah harcamışlardı!
Midhat Paşa öncülüğündeki demokratlar(!), meşrutiyeti kabul etmeyen Abdülaziz Han'ı bileklerini kestirerek devredışı bırakmışlardı! Yerine getirdikleri V. Murad'ı da, gönülsüz davrandığı için tahtını bile ısıtamadan devirmiş ve "meşrutiyet" sözü aldıkları II. Abdülhamid Han'ı getirmişlerdi.
Abdülhamid Han da sözünü tutmuş, Kanun-i Esasî'nin hazırlanmasından sonra 23 Aralık 1876'da meşrutiyeti ilan etmişti.
Yani Türk milleti "parlamenter sistem"e kavuşmuştu!
Gelin görün ki 18 Mart 1877'de açılan Meclis yani parlamento, azınlıkların muhtariyet mücadele merkezi gibi çalışıyordu. Millet adına aldıkları tek karar, padişahın ısrarla direnmesine rağmen Rusya ile savaşa girmek olmuştu.
Bir süre sonra Ruslar İstanbul'a kadar gelmişti. Neyse ki yine padişah devreye girmişti de Sultanahmet'teki "parlamento"yu işgal etmelerini önlemişti.
Yalnız ne hikmetse, meşrutiyetçilerin ülkeyi zorla soktuğu bu savaşta, biz savaşmıştık ama son kazanan İngilizler olmuştu!
Neyse ki Abdülhamid Han, "savaş kararı" dışında hiçbir icraatı olmayan bu "parlamento"yu 13 Mart 1878'de süresiz kapatarak, Osmanlı'yı imha bombasının saatini durdurmuştu! Haçlı Avrupa'nın, Abdülhamid Han'a çullanmasının sebebi de buydu. Çok kullanışlı bir aleti ellerinden almıştı.
Ne yazık ki Abdülhamid Han, "Haçlı-İttihatçı ittifakı"nın yoğun mücadelesi neticesinde 24 Temmuz 1908'de "meşrutiyet"i ikinci defa ilan etmek zorunda kalmıştı. Üstelik bu sefer neyi getirdiğini de çok iyi biliyordu.
Nitekim, kendi "Kraliyet"ini hâlâ koruyan İngiltere, hiçbir icra gücü kalmayan devlet temsilcisinden bile rahatsız olmuş ve Osmanlı'ya demokrasi getiren padişahı, bu parlamentonun 27 Nisan 1909'daki kararıyla tahttan indirtmişlerdi. (İçten Dıştan Entrikalar, s. 255-355)
PARLAMENTER SİSTEM OSMANLI'YI BİTİRDİ
"Batı patentli parlamento"nun bu darbesiyle Osmanlı Devleti fiilen bitmişti...
1920'de isim değiştirerek Ankara'ya taşınan "Batı tipi parlamenter sistem" de maalesef "nalıncı keseri" gibi yine sadece Batı için çalışmaya devam etmişti! CHP diktatörlüğünde, tek partiden oluşan bir parlamento ve milletle ilgisi olmayan parlamenterler, millet adına(!) milletin değerlerini imha eden "Batıcı" kararlar almıştı.
Bu "parlamento", tek parti tahakkümünden kurtulsa da Batı tahakkümünden asla kurtulamamış, her dönemde "sahibinin" hizmetinde olmuştu. Cumhurbaşkanını parlamentonun seçtiği 2007'de 550 üyeden 365'ine sahip olan AK Parti'nin, kendi adayını seçememesi nasıl izah edilebilir?
Bu sistemin en masum(!) hıyaneti, koalisyonlardır ve bu tür "sekerât" dönemlerinin kime hizmet ettiği ortadadır.
Bu yüzden merhum Özal gibi yerli ve millî yöneticiler bu sistemden hep şikâyet etmiş, güçlü yönetim sisteminin hasretini çekmişlerdir.
Uzatmaya gerek yok. Parlamenter sistem, özünde demokratik bir yönetim sistemi olabilir. Ancak, bize verdikleri "sürüm" bize değil, hep "üretici"ye çalışmıştır.
"Güçlendirilmiş" ibaresi bir "aldatmaca" olup, "daha güçlü vesayet" demektir. Bu sistem ile millî ve güçlü bir yönetim asla mümkün değildir. Emperyalist şeytanların kol gezdiği bu coğrafyada, güçlü bir iradeyle yönetilmeyen ülkelerin sömürülmesi ise kaçınılmazdır.
16 Mart 2017'de halkın tercih ettiği Cumhurbaşkanlığı Sistemi, doğrudan millet iradesine dayanan güçlü bir yönetim biçimidir. Bu sistem Erdoğan'a değil, Türk milletine hizmet etmektedir.
NEDEN "GÜÇLENDİRME" İHTİYACI DUYDULAR?
125 yıllık parlamenter sistemin falsolarını çok iyi bildikleri için "güçlendirilmiş" makyajı kullanmak zorunda kalanların, daha beş yılını doldurmamış bir sistemi, eksiklerinden dolayı(!) değiştirmek istemesi ne kadar gerçekçidir? Oysa "millete daha iyi hizmet" iddiasında olan muhalefetin, bize hiç yâr olmayan "Haçlı sistemi"ni geri getirmeye çalışmak yerine, tarih boyunca Türkleri daima şahlandıran bu "güçlü yönetim sistemi"nin eksiklerini gidermek için çaba sarf etmeleri gerekmez mi?
Kaldı ki, bütün karalama kampanyalarına rağmen bu sistem, "stajyer" döneminde bile çok çarpıcı sonuçlar doğurmuştur. Adeta dünyanın çalkalandığı son yıllarda Türkiye, o hantal ve "açık büfe" türü vesayetçi sistem ile yönetilseydi halimiz ne olurdu acaba?
Bugün bütün Batı'yı kapımıza dizen itibarımız bile bu yönetim sisteminin eseridir. Doğu Akdeniz'de bize karşı kurulan Haçlı-Siyonist kumpası parlamenter sistemle bertaraf edebilir miydik?
Terörle mücadelede alınan sonuç, yine güçlü iradeyle atılan savunma sanayii adımlarının yanı sıra, istihbarat birimleri ve TSK arasında sağlanan ahengin neticesidir. MİT'in bir tarafa, Jandarma ve Emniyet İstihbaratın diğer tarafa çektiği, Emniyet ile TSK'nın terörle değil birbiriyle mücadele ettiği o sistem olsaydı terörle mücadelede bu sonuç alınabilir miydi?
Görülüyor ki, muhalefet blokunun bu Haçlı vesayet sistemini; "güçlendirerek" geri getirmek için seferber olması, millet yararına bir adım değil, Batılı müttefiklerinin vazgeçilmez şartıdır.
Bu durumda "bizim taşeronlar"ın, yapacakları "fason üretim" hakkında, "patent sahibi"ne danışmasından daha doğal ne olabilir!..
.XXXX
ZElenski hesap verecek…
2 Nisan 2022 Cumartesi
Ukrayna'da 40 gündür ABD'nin yazdığı senaryo sahneleniyor. İnsanlar ölüyor, şehirler yerle bir oluyor, dünya krizden krize giriyor... Sadece ABD kazanıyor.
Advertisement: 0:10
Kırım'ın işgaline 2014'ten bu yana net tavır sergileyen tek ülke Türkiye'dir. Amerika, 7 yıldır Kırım'ı hiç mesele etmeyerek yeni işgal için cesaret vermiştir. Bu yetmemiş, aylarca Ukrayna'ya saldırma hazırlığı yapan Putin'e, "Ciddi bir karşılık vermeyeceğiz" mesajı vermiştir. Öte yandan Zelenski ise "Yalnız bırakmayacağız" mesajlarıyla cesaretlendirilmiştir.
Bu savaşı başlatan Amerika'dır. Rusya'nın ne zaman saldıracağını dakikasına kadar bilen Amerika, caydırıcı adımlar için neden Ukrayna'nın mahvolmasını bekledi acaba?
Bugün belli kesimlerin kahramanlaştırmaya çalıştığı Zelenski, Ukraynalıların çektiği çilede büyük pay sahibidir. Şimdi sergilediği mecburî tavrın hiçbir anlamı yoktur. Asıl liderlik, meselenin bu boyuta gelmesini engellemektir. Hiç kimse "Ne yapabilirdi?" demesin. ABD ve Avrupa'ya güvenerek sürekli tahrik mesajları vermiş, Putin'i adeta işgale teşvik etmiştir. Oysa ülke savunmasının başkalarına havale edilemeyeceğini bilmesi gerekirdi. Üstelik Cumhurbaşkanı Erdoğan, Rus askerlerinin eli tetikte olduğu bir sırada Zelenski'nin ayağına gitmiş ve "Batı'yı en iyi biz tanırız. Bunların şirin sözlerine sakın inanma. Batı'ya güvenirsen perişan olursun" mealinde uyarmıştır. Şimdi, "NATO'ya girmeyeceğiz, Her şeyi konuşabiliriz" diyor. "Madem her şeyi konuşabilecektin, milletine bu acıları neden yaşattın" diye sormazlar mı?
Putin de ABD'nin oyununa geldiğinin farkındadır. Çünkü ABD, Putin'in bu hatasını Rusya'yı bitirmek için kullanmaktadır. Bu yüzden Biden, savaşın daha vahimleşerek devam etmesini istemektedir. Rusya'ya daha ağır darbeler indirmek için Ukrayna'ya silah ve mühimmat vermektedir. Planını bozan Türkiye'ye, "Sana mı kaldı barış" diyemiyorsa da diş bilemektedir.
Öte yandan ABD'nin, emperyalist çıkarları için maymuncuk gibi kullandığı NATO, bu savaş sayesinde adeta yeniden doğdu! NATO'yu yok sayarak kendi güvenlik sistemini kurma hayallerinden vazgeçen Avrupa, "beyin ölümünün gerçekleştiğini" düşündüğü NATO'nun önemini artık anlamış görünüyor!
Bunlar Amerikalıların "ata yadigârı" sinsi politikaları sayesinde hiç savaşmadan elde ettiği büyük kazanımlardır.
Ölen insanlar onların umurunda değildir. Afganistan ve Ortadoğu'ya çöreklenmek için New York'un göbeğinde binlerce Amerikalının ölmesini göze alan bir zihniyet, bir değil birkaç tane Ukrayna'yı; gözünü kırpmadan gözden çıkarır. Hatta Amerika, küresel rakibini dize getirmek için sadece Ukrayna'yı değil bütün dünyayı gözden çıkarmıştır. Bu savaş ve ABD ambargoları Rus halkının yanı sıra, başta Avrupa olmak üzere bütün dünyayı derinden sarsacaktır.
Putin de Ukrayna'daki her saldırısında ABD'ye biraz daha kazandırdığının farkına varmıştır. Bu savaş elbette bitecek, taraflar masaya oturacaktır. Önemli olan da burasıdır. Zelenski umarım ülkesinin başına gelenlerden ders almış, Batı vekâletini bırakmıştır. Yani masaya kendi kafası ile oturup milletinin daha fazla mağdur olmaması için çalışmaz da yine Batı'nın suflelerini seslendirmeye devam ederse, elbette Putin de onu Ukrayna'nın lideri olarak değil, Amerika'nın vekili olarak kabul edecektir.
Ama bu savaş ne zaman ve nasıl biterse bitsin; basiretini hırsına esir eden Putin de, Batı'nın dolduruşuna gelerek ülkesini ateşe atan
Zelenski de ABD oyununu göremedikleri için kendi milletlerine hesap vereceklerdir.Hâlâ bu kadar “saf” olduğum için kendime çok kızdım!
13 Mart 2022 Pazar
"Kılıçdaroğlu Diyarbakır Anneleri ile görüşecek" açıklaması yapıldığında çok şaşırmış hatta Kemal Bey'i; medenî cesaretinden dolayı taktir etmiştim. Ve, "Demek ki Kılıçdaroğlu, HDP ile gerçekten demokratik bir işbirliği yaptığına inanıyor" diye düşünmüştüm. Çünkü HDP mağduru aileler nezdindeki faturası henüz Kılıçdaroğlu'nunki kadar kabarık olmayan Davutoğlu'nun bile o çadırda yaşadıklarını gördükten sonra çadıra gitmesi gerçekten ilginçti!
Bu yüzden bu geziyi yakından takip etmiştim.
Advertisement: 0:09
Gerçi Kılıçdaroğlu Diyarbakır'a iner inmez soluğu HDP'li kadınların yanında almış, Demirtaş'ın babasıyla görüşmüş, yine enfeksiyonlu vaatlerde bulunmuştu ama bunları, yapacağı çadır ziyaretini dengelemek için yaptığını düşünmüştüm!
Fakat merakla beklediğim ziyaret bir türlü gerçekleşmiyordu. Derken, ilerleyen saatlerde "CHP lideri Diyarbakır Annelerini ziyaret etti" açıklamasıyla servis edilen fotoğrafı görünce oyunu anlamış, Kılıçdaroğlu'nu hâlâ anlayamadığımı fark ederek kendime çok kızmıştım. Zira Kılıçdaroğlu HDP'nin önündeki çadıra gitmemiş, otelde yakaladığı iki kişiyle görüşmüştü. Hatta o kişiler de aslında "Otelde görüşelim" teklifini kabul etmemiş, "Çadıra gel" demişler. Ama o sırada çekilen fotoğraf, "Kılıçdaroğlu Diyarbakır Anneleri'nin dertlerini dinledi" diye servis edilmişti. Yani benim gibi saflıklarının kurbanı olmuşlardı! Cumhuriyet öncülüğündeki İttihatçı medya da bu "asparagas"ı, "Kılıçdaroğlu çadıra gitti" havasında yayınlayarak kumpası tamamlamışlardı!
Rezalet ortaya çıkınca da, "İktidar yanlısı aileler tarafından provoke edebilir endişesiyle(!) gitmedi" yalanını yaymış, Kılıçdaroğlu'nu savunmak için mağdur aileleri "provokatör" yapmışlardı!
Sonuç...
CHP ve Kılıçdaroğlu, Diyarbakır Annelerine resmen kumpas kurmuştu. HDP'nin programına giderken yapılan bu kaçak temas bile Kılıçdaroğlu'nun resmî programında görünmüyordu.
Propagandadan başka marifeti olmayan bir Kılıçdaroğlu, "çadır"a gitmesinin ne kadar önemli olduğunu; gidemezse ne kadar pahalıya malolacağını çok iyi biliyordu. Buna rağmen gidemedi. Çünkü, Diyarbakır Annelerinin kendisini "tükürükle boğacağını" da iyi biliyordu.
O halde bu tepkiyi hak ettiğini de biliyor demektir.
Öyleyse, HDP ile yürüttüğü ilişkinin Kürtleri bile kızdırdığını da iyi biliyor.
O zaman, "Eskiden buralara gelmiyorduk, helalleşip oyunuzu almaya geldik" derken de samimi değildi. Temas ve beyanlarına bakılırsa makul Kürt halkının değil, HDP'nin gönlünü almaya gittiği anlaşılıyor. Ama öte yandan "HDP de müttefikimizdir" diyemiyor hatta birlikte fotoğraf bile veremiyor.
Bu durumda Kılıçdaroğlu'nu, kendisini bu kadar zor durumda bırakan "Halka rağmen HDP" sevdasına kim zorluyor?
28 Şubat darbesinin “şerikleri”ni kim koruyor?
28 Şubat 2022 Pazartesi
15 Temmuz gibi bir işgal girişiminin "tiyatro" olduğunu iddia eden zihniyet, 28 Şubat'ı da sıradanlaştırmak için elinden geleni yapıyor. Muhalefet zirvesi için bugünün seçilmesi bile bu amacı taşıyor. İnsan, "28 Şubat mağdurları"nın da 28 Şubat mimarlarının yanında yer almasına şaşıyor.
28 Şubat'ın ne olduğunu bilhassa gençlerimize çok iyi anlatmalıyız. Arkadaşlarımızın ana hatlarıyla özetlediği haberimize aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz:
Türk demokrasi tarihinin kara lekesi 28 Şubat'ın üzerinden 25 yıl geçti
"28 Şubat sürecinde 14 yaşındaydım... Gözaltına alındım, yargılandım ve idam cezası aldım"
Bu kısa haberimize sığmayacak derinlikteki bir demokrasi katliamı olan 28 Şubat darbesi 20 yıl gecikmeli de olsa yargılandı. Ancak bu yargılama, "dostlar alışverişte görsün" babındandı. Onu da geçtik, sadece "tetikçi"ler yargılandı.
Advertisement: 0:10
Bu sebeple, onlara emir verenler de, darbede kullandıkları "silah"ları temin edenler de cezasını çekmedikçe 28 Şubat darbesi yargılanmış olamaz.
Hadi talimatı veren "küresel kabadayı" olduğu için hesap soramıyoruz. Peki "28 Şubat darbesinin silahı" olan o malum manşetleri atanları neden yargılayamıyoruz?
Halbûki, muhafazakârlara ve dindarlara yönelik "yaylım ateşi" olarak kullanılan bu manşetlerin "modern darbenin mühimmatı" olduğunu yargı da tescil etmişti.
Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi 3 Temmuz 2018 tarihinde yayınlanan "28 Şubat Davası Gerekçeli Kararı"nda medyanın 28 Şubat'taki rolünü şöyle açıklıyor:
"Meslek ilkelerini askıya alarak 28 Şubat darbesinin gerçekleştirilmesine sınırsız destek veren çok sayıda medya kuruluşu ve medya mensubu, Genelkurmay başkanı ve kuvvet komutanlarının talep ve talimatlarına uygun haberler üretti. Gerçek olmayan haberler yayınlayıp, gerçek olan haberleri gizledi, sanal irtica haberleriyle gündem oluşturdu.
28 Şubat darbesinin gerçekleşmesinde, Hürriyet yayın yönetmeni Ertuğrul Özkök, Sabah yayın yönetmeni Ergun Babahan, Milliyet yayın yönetmeni Derya Sazak başta olmak üzere çok sayıda gazeteci, radyo ve TV programcısı çok önemli rol oynadı. Eğer medya desteği olmasaydı, 28 Şubat darbesi gerçekleşmezdi. Bu manşetleri atanlar, anayasayı ilga ve hükümeti düşürme suçunun şerikleridir."
Bilmeyenler için açıklayalım, "şerik", "ortak" demektir. Yani yargı, 28 Şubat darbesinin, o dönemde "gazeteci" olarak ortalıkta dolaşan millet düşmanları sayesinde hedefine ulaştığını söylüyor.
Aslında bu tespite de gerek yok. Gazeteci kisveli darbecilerin "amiral gemisi" Ertuğrul Özkök, 28 Şubat'ın tarafı olduğunu ve hâlâ açıkça ifade ediyor.
Bazıları bu darbecinin "artık değiştiğini" zannediyor ama yanılıyor. Gemisi bizim limana demirlemiş olsa da o yine darbeci kafasını her fırsatta köşesinden uzatıyor, operasyonlarına devam etmek için pusuda beklediğini gösteriyor.
Peki, Ertuğrul Özkök ve avânesinin 28 Şubat'taki rolü bu kadar sabit iken hesabı neden hâlâ sorulmuyor?
Lütfen bilen varsa söylesin, bu demokrasi ve insanlık düşmanı darbecileri hâlâ kim koruyor?
Enfeksiyonlu muhalefet, milleti alternatifsiz bırakıyor
17 Şubat 2022 Perşembe
Kaliteli muhalefet iktidar partisine gerçekten "alternatif" olabilen muhalefettir. Bu ise, iktidarın yaptığı doğru şeyleri aynen devam ettireceğini ama yanlışlarını tekrarlamayacağını ortaya koymakla mümkündür.
Advertisement: 0:04
Bugünkü muhalefetin böyle bir kabiliyetinin olmadığı ortadadır. Çünkü, özellikle son on yıldır enfeksiyonlu bir muhalefet tarzı yürütülmektedir.
"Daha kaliteli hizmet" iddiası barındıran, proje ağırlıklı ve seviyeli bir siyaset yerine, bütün Erdoğan karşıtlarını örgütleyerek sonuç almayı hedefleyen "ucuz" bir yöntem uygulanmaktadır.
Bu yanlış strateji, millete izah edemedikleri bir savrulmayı da beraberinde getirmiştir.
Eski AK Partili Ahmet Davutoğlu ve Ali Babacan veya eski MHP'li Meral Akşener, SP'li Temel Karamollaoğlu "CHP ile tam mutabakat" diyorsa ve Kılıçdaroğlu da, "Biz bir milim bile değişmedik" diyorsa, diğerleri fena savrulmuş demektir.
Bakmayın Kılıçdaroğlu'nun "Yerimizde duruyoruz" dediğine, CHP de fena savrulmuştur. Siz sadece "Erdoğan düşmanlığı"nı belirleyici kriter olarak kabul ederseniz, sizden daha fazla Erdoğan düşmanı görünen ama aslında Türkiye düşmanı olan terör örgütleri ve uzantılarıyla da "müttefik" olursunuz.
Bu ise siyasî felâketin başladığı yerdir. Zira müttefik olduğunuz bu "virüs"lere karşı mesafenizi koruyamadığınız için "enfeksiyonlu" hale gelirsiniz. Artık ülke ve millet menfaatini değil, millet düşmanlarını öncelersiniz. Baykal bu uyarıyı tam 7 yıl önce "CHP, HDP'lileşiyor" diyerek yapmıştır.
Bu analizi gerçekçi bulmuyorsanız FETÖ, PKK gibi terör örgütlerine ve bunların patronu olan emperyalistlere karşı "adam gibi" tavır koyamamanızı, gitmedik yer bırakmadığınız halde "Diyarbakır Anneleri"ne gidememenizi nasıl izah edeceksiniz?
GÜNÜMÜZÜN İTTİHATÇILARI...
"Abdülhamid gitsin de gerisi önemli değil" diyen İttihatçıların günümüzdeki izdüşümü olan bu anlayış, Türkiye'nin bekası açısından asla sağlıklı değildir.
Bu zihniyet için her şey istismar malzemesidir. Mesela günlerdir "fatura" üzerinde tepinirken, doğalgazda yüzde 99, petrolde ise yüzde 92 oranında dışarı bağımlı bir ülke olduğumuzu ve pandemi sonrası küresel enerji piyasasında yüzde 300'e varan artışlar olduğunu asla görmezler, siz hatırlatınca da "Bana ne dünyadan" diyecek kadar sorumsuz davranmaktan imtina etmezler.
Geçtik bundan, Türkiye'nin dışarıdaki mücadelesinde bile "ulusal" bir duruş sergilemezler. Düne kadar "Bölge ülkeleriyle neden işbirliği yapmıyoruz" diyor hatta Esad ile dahi görüşmemizi istiyorlardı. Şimdi ise Türkiye'nin BAE, Mısır ve İsrail gibi ülkelerle işbirliğini eleştiriyorlar. "Türkiye hangi tavizleri verdi, Doğu Akdeniz'de bunun için mi sesimiz kesildi" diyorlar.
Beyinlerindeki enfeksiyon sebebiyle, "Doğu Akdeniz'de ve Libya'da Türkiye'yi saf dışı etmek için kurulan ittifaklar anlamsızlaştığı için Türkiye ile işbirliğine gitmek zorunda kaldılar" diye düşünemiyorlar.
Bu konularda devletin yanında yer almayı "Erdoğan'a destek" olarak gören Erdoğan'ı devirme ittifakı, yayınladıkları ortak bildiri ile de, Avrupa'daki Erdoğan düşmanlarına "açık çek" göndermişlerdir. Bize karşı hiçbir zaman dürüst davranmayan Batılı kurumlara "İktidara gelirsek bütün kararlarınızı uygulayacağız" demek, "Millî menfaatlerimizi bozuk para gibi harcayacağız" demektir. Bu ise "Erdoğan'ı birlikte devirelim" teklifi eşliğinde verilen bir rüşvettir.
Oysa biz biliyoruz ki emperyalistlerin Erdoğan ile hiçbir kişisel problemi yoktur. Zaten onları her zaman "kişi" değil, "işi" ilgilendirmiştir. Yani onlar için "Erdoğan düşmanlığı", Türkiye düşmanlığını güçlendirmek için kullanılan bir ambalajdır.
Millet bu gerçeği çok iyi görüyor. Nitekim yandaş "kamuoyu oluşturma şirketleri" bile AK Parti'den düşürdükleri oyları CHP'ye ilave edemiyor.
Yani ne kadar zorlasalar da bugünkü muhalefet, gerçekten iktidar alternatifi olamıyor.
Zira önce enfeksiyonlarından arınmaları gerekiyor.İyilik hareketimiz sadece İttihatçılar ve CHP döneminde kesintiye uğramış
4 Şubat 2022 Cuma
Kredi Yurtlar Kurumu'nun davetiyle, Konya'daki üniversiteli kardeşlerimizle sohbet imkânı bulduk. KYK bu programı yıllardır; farklı şehirlerde sürdürüyor.
Bendenize bu yıl "Türkiye'nin İyilik Faaliyetleri ve Etkisi" başlığı verilmişti.
Özel bir konu olduğu için Maarif Vakfı, TİKA, Kızılay, Deniz Feneri ve İHH başkanlarından yardım istedim. Sağ olsunlar, çok değerli bilgi ve izlenimler lütfettiler.
Konuştuklarımdan bir de yazı çıkarmak gibi bir alışkanlığım yok. Ancak bu sohbetimizden kısa süre önce CHP lideri Kılıçdaroğlu, yine "Suriyelileri kovacağız" demişti. Bilirkişilerin ortaya koyduğu "tarihten bugüne iyilik faaliyetlerimiz ve sonuçları" zaviyesinden bakınca bu tavrın vahameti daha net anlaşılıyor. Bu tespitleri sizlerle de paylaşmak istedim.
OSMANLI, HAÇLI BATI'NIN HER KÖŞESİNE "İYİLİK" YAĞDIRMIŞ...
O dönemde herkes zekât, kurban, sadaka gibi yükümlülüklerini yerine getirdiği için fakir ve muhtaç pek bulunmazdı. Zaten Osmanlı'nın "sosyal yardım" anlayışı, dağlardaki vahşi hayvanlara kadar uzanıyordu.
Bu iyilikseverlik, Türk düşmanı Avrupa'yı bile ihya ediyordu.
Fransa'daki (1856) ve Almanya'daki (1876) selzedelerin, İsveç'teki kıtlıkta ölümle pençeleşenlerin (1876) ve yangınzedelerin (1888), Sicilya'daki volkanzedelerin yardımına Osmanlı koşmuş, Lehistan'daki bekâr mültecilerin evlendirilmesini bile (1857) Osmanlı düşünmüştü.
1847'de açlıktan kırılmakta olan İrlandalılara yapılan yardım daha da anlamlıydı. "Büyük Kıtlık" denen felaket sırasında Osmanlı'nın gönderdiği yardımları İngilizler engellemişti. Oysa "komşuluk hakkı" sebebiyle ilk önce onların yardım etmesi gerekiyordu. Sultan Abdülmecid Han, dedesi Fatih'in Bizans zincirlerini aştığı gibi İngiliz engelini aşarak erzak ve patates yüklü gemileri muhtaçlara ulaştırmıştı. Halbuki kendileri de varlıklarını, I. Elizabeth'i İspanyolların elinden kurtaran Osmanlı'ya borçluydu.
Ne hazindir ki, İttihatçıların II. Abdülhamid Han'ı devirmesinden sonra, Osmanlı'da "iyi" olan her şey gibi bu iyilik hareketleri de sona ermişti.
Türklerin asaletine hiç uymayan bu "muhanetlik" dönemi, İttihatçıların uzantısı olan CHP diktatörlüğünde de aynen devam etmişti. Katılaşmış kalplerin hakim olduğu bu dönemde, kendi milletine bile zulmetmeyi marifet sayan bir zihniyet, başkasına iyilik etmeyi düşünür mü?
CHP ENGELİ KALKINCA YARDIMLAR TEKRAR BAŞLADI
Türkler, ayrılmaz parçaları olan "iyilik ve yardım" faaliyetlerine ancak CHP'den kurtulduktan sonra kavuşabildi.
Başbakan Menderes'in başlattığı iyilik faaliyetleri, Cumhurbaşkanı Özal'ın 1992 yılında kurduğu TİKA ile kurumsal nitelik kazandı. Son yıllarda ise hem kamusal iyilik faaliyetleri hem de gönüllü hizmetler adeta şahlandı.
Her şeyden önce, bu kadar çok sömüren ve zulmedenin olduğu bir dünyada, mazlumların ve mağdurların imdadına yetişerek zalimlerden ayrışmak en önemli neticedir. Zira büyük âlimler, "Nasıl bir insan olduğunuzu merak ediyorsanız ne yaptığınıza bakın" buyuruyor.
Ayrıca Türkiye'nin iyilik faaliyetleri, artık her alanda, "paha biçilmez kazanımlar" olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bendeniz çok anlamlı bulduğum birkaç örnekle yetineceğim.
LOZAN'DA İNÖNÜ'NÜN İMDADINA "OSMANLI YARDIMI" YETİŞTİ
Lozan'daki müzakerelerde, Türkiye'nin "acemi" temsilcilerini sürekli hırpalayan Avrupalılar arasındaki bir delege, Türk heyetini sürekli destekliyordu. Buna çok şaşıran Yahya Kemal müsait bir vakitte sebebini sormuş, "Ben İrlandalıyım. Biz açlıktan kırılırken Avrupalılardan hiç biri yardım etmedi ama sizin atalarınızın yardımları sayesinde çok sayıda İrlandalı ölmekten kurtuldu. Biz bunu asla unutamayız." cevabını almıştı.
"BİZ HÂLÂ KENDİMİZİ TÜRKİYE'YE BAĞLI HİSSEDİYORUZ"
Cibuti'ye bağlı Tajura Özerk Bölgesi Kralı, TİKA'nın yaptığı yollardan götürdüğü İHH ekibine, Mekke ve Medine'yi işgal ederek Peygamber Efendimizin (sallallahü aleyhi vesellem) mübarek naaşını Avrupa'ya kaçırmak üzere saldıran Portekizli Haçlıları defetmek için gelen Osmanlı levendlerinin (İçten Dıştan Entrikalar, s. 38) karaya çıktığı eski limanı gezdirmiş ve şunları söylemişti:
"Biz yeni doğan kız çocuklarına ilk önce 'İstanbul kadar güzel olasın' diye dua eder, düğünlerde İstanbul şarkıları dinleriz" demişti. "Biz kendimizi hâlâ Türkiye'ye bağlı hissediyoruz" diyen Tajura Kralı, sitem fışkıran bakışlarla, "100 yıldır neredeydiniz." diye sormuştu.
İlginçtir, bendeniz de 2015 yılında Cibuti'ye gitmiştim. Yaşlı bir Cibutili de "70 yıldır sizi bekliyoruz." demişti.
Yıllar sonra tekrar döndüğümüz Osmanlı coğrafyasının her köşesinde benzer sorular sorulmaktadır.
"TÜRK MÜTEAHHİTLER" DESTANINI İTÜ'LÜ MANGUŞ BAŞLATTI
"Bunlara neden bu kadar para harcıyoruz" diyenlere gelsin...
Merhum Menderes'in başlattığı "yabancı öğrencilere teşvik" kapsamında İTÜ'de mühendislik okuyarak 1964 yılında mezun olan Libyalı Muhammed el Manguş, 1971 yılında iskân bakanlığına getirilince, milyarlarca dolarlık bir yatırım olan Tripoli Limanı inşaatını Türklere vermek istemişti. Ancak bu proje, henüz dışarı adım atmamış olan Türk müteahhitlerin boyunu aşıyordu! Nitekim Libya'daki projelerin abonesi olan Avrupalı firmalar bu karara çok şaşırmış, Manguş'u, "Tecrübeleri yok, referansları yok, teminatları bile yok. Bitiremezler, başına iş alırsın." diye uyarmışlardı! Manguş ise "Teminatları benim" diyerek işi Türklere vermişti.
Bugün dünyada destan yazan Türk müteahhitlerin serüveni işte böyle başlamıştı.
BM'DEKİ BU İKİ OYLAMANIN FARKINI BULUN!
Haçlı- Siyonist ittifakın İsrail devletini kurmak için seferber olduğu 1947 yılında, büyük zorlamalarla yüzde 31'e çıkarılan sun'i Yahudi nüfusa, Filistin topraklarının yüzde 56,4'ünü veren bir rapor(!) BM'de oya sunulmuştu. ABD'nin Yahudi başkanı Truman, küçük devletlere rüşvetten şantaja her türlü baskıyı yaparak, kimsenin adil bulmadığı bu "Taksim Kararı"nı kabul ettirmişti!
70 yıl sonra ise Türkiye'nin BM'ye götürdüğü, "Kudüs İsrail'in başkenti olamaz" tasarısı, bu sefer de Trump'ın aynı baskı ve tehditlerine rağmen 9'a karşı 128 oyla kabul edilmişti.
Bu çarpıcı değişiklik de Türkiye'nin iyilik faaliyetlerinin eseridir.
Bu birkaç örnek bile iyilik faaliyetlerini "israf" olarak gören İttihatçı-CHP zihniyetinin, asil Türk milletinden ne kadar uzak olduğunu anlamak için yeterlidir. Çünkü CHP, Türk milletinin kurup büyüttüğü bir parti değildir.Sakın haa
Halk, Başkanlık Sistemini başarılı bulmasın; buldurmayın…
24 Ocak 2022 Pazartesi
Önce bir hususu netleştirelim. Emperyalist Amerika ve Avrupa, Türkiye'nin terk ettiği vesayet sistemine dönmesini çok istiyor. Çünkü yönetim sistemi değiştiği günden buyana, uzaktan kumanda cihazları çalışmıyor. Bu yüzden, bizim için endişeleniyor, mutlaka "tek adam sistemi"nden(!) kurtulup, parlamenter sisteme dönmemiz gerektiğini söylüyorlar.
Keşke biraz da hızla faşistleşen kendi halkları için endişelenseler!
Bu sömürgecilerin taşeronluğunu ise CHP öncülüğündeki "Millet İttifakı" yürütüyor. Yoksa, niye dönmek istesinler ki... Bütün Erdoğan düşmanlarının bir çatı altında toplanmasını sağlayan bu sistemde "dostlarıyla" iktidara gelme ihtimali olan CHP ve diğerleri, parlamenter sistemde iktidarı rüyada bile göremez. Parlamenter sistemde Erdoğan bu "beşi bir etmez" çapsız muhterisler karşısında rahatlıkla ömür boyu başbakan olabilir.
"Mevcut sistemin şu yönleri aksıyor veya şu hususlar yanlış uygulanıyor" gibi eleştirilerde bulunsalar, değerlidir; saygıyla karşılanmalıdır. Ama mevcut sistemi külliyen yok sayarak, ülkeyi tekrar vesayet çukuruna atmaya çalışmak nasıl bir Türkiye sevgisidir?
Millet İttifakı bu meseleyi seçim malzemesi olarak kullanıyor. Ama gidişata bakılırsa yolun sonuna gelmiş görünüyorlar. Milletin çoğunlukla kabul ettiği bir değişikliğe, "Erdoğan'ın zorla getirdiği bir yönetim biçimi" muamelesi yapmak, millet iradesine karşı en büyük saygısızlıktır. Ama CHP'nin genlerinde, millet iradesini ciddiye almak gibi bir alışkanlık olmadığı için bunu çok da garip karşılamıyoruz. Ancak milleti, masalcı nineyi dinleyen çocuk yerine koymaktan vazgeçip, "ne yapacaklarını ve nasıl yapacaklarını" dürüstçe anlatmaları gerekiyor. Sadece "döneceğiz" ezberinin ötesinde bir şeyler söyleme zorunluluğunun ortaya çıkmasıyla birlikte, zaaflar da peş peşe dökülüyor.
Ve inanın bu basit sorulara inandırıcı cevaplar bulmaları çok zor.
Birincisi, bu millete koalisyonlar ve krizlerden başka hiçbir şey vermeyen ve bizden çok, "parlamenter sistem" diye bize yutturanların işine yarayan o "vesayet sistemi"ne neden geri dönmek istediklerini izah etmeleri gerekir.
İkincisi ise sanki 2023 seçimlerini kazanırlarsa Türkiye ertesi gün parlamenter sisteme geçecekmiş gibi bir algı oluşturma sahtekârlığından vazgeçip, bu değişikliği nasıl yapacaklarını dürüstçe anlatmak zorundalar.
İşte bu noktada sanırım işler sarpa sarmış durumda. Görünüşe bakılırsa daha "istikşâfi" barajını aşamamışlar. Zaten bu garip yelpazenin "Erdoğan düşmanlığı" dışında bir sözbirliği sağlaması eşyanın tabiatına aykırıdır. Sağlamışlarsa, birileri kendisini inkâr etmiş, ötekine teslim olmuş demektir.
Nitekim daha yapacakları toplu açıklamada nasıl oturacaklarında bile anlaşamamışlar.
TAKRİR-İ SÜKUNCULAR GİBİ BEĞENMEDİKLERİNİ SUSTURUYORLAR
Bu arada kamuoyu araştırması yapan şirketleri; üniversiteleri uyarıyorum. Sakın ha "Millet, Cumhurbaşkanlığı Yönetim Sistemine destek veriyor" gibi bir sonuç açıklamaya kalkmayın.
Sakın haa...
Vermesin, verdirmeyin...
Benden söylemesi...
En son Kadir Has Üniversitesi "Halkın yüzde 55.4'ü Cumhurbaşkanlığı Sistemine destek veriyor. Yüzde 32'ye karşılık 38.7'si başarılı buluyor" diye bir sonuç açıkladı. İnanın pişman ettiler. Bir daha böyle bir hata(!) yapacaklarını sanmıyorum!
Böyle bir sonuç açıklarsanız "muhalif" olmanız da sizi kurtarmaz! Bu üniversitenin "muhalif bir Aydın" olan öğretim üyesi, Haber Türk'teki sürekli katıldığı programda, yıllardır çok iyi anlaştığı muhalif moderatöre, bu sonuçların hesabını verirken ecel teri döktü. Sosyal medyadaki linç kampanyasını hiç sormayın.
Artık öğrenin, konu "Erdoğan üzerinden Türkiye düşmanlığı" ise, ilke; etik; demokrasi; objektiflik gibi şeyler teferruattır
.CHP, din düşmanlığından neden bir türlü kurtulamıyor?
12 Ocak 2022 Çarşamba
"Çocuklara Kur'an öğretmek orta çağ zihniyetidir" diyen CHP Grup Başkanvekili Özgür Özel'i, Kılıçdaroğlu "Bu en doğal haktır" diyerek susturdu ama bu hezeyan, Özer'in kişisel tepkisi değil, CHP'nin "kurumsal" tavrıdır.
CHP'de muhafazakâr görünme ihtiyacını ilk hisseden İsmet İnönü'dür.
27 yıllık tek parti diktatörlüğü döneminde milletin oyuna hiç ihtiyaç duymayan CHP, 1946'daki ilk "seçim"de, milletten ne kadar uzak olduğunu fark etmiş, iktidarı dipçikle zor kurtarmıştı.
Bu yüzden 1947'deki 7. Kurultay, özeleştiri kurultayına dönüşmüştü. CHP Mebusu Hamdullah Suphi Tanrıöver, isyan noktasına getiren din düşmanlıklarını şöyle özetlemişti:
"Yanıma gelen Meclis hademeleri ağlayarak, 'Vallahi, billahi 6 köyde bir tek imam kaldı. Ölülere nöbet bekletiyoruz. Böyle giderse ölülerimizi köpek leşi gibi gömeceğiz' dedi."
CHP'nin "millet" diye bir derdi yoktu ama yağmur gibi yağan benzer şikâyetler, iktidarın elden gideceğini gösteriyordu.
1950 seçimleri yaklaşınca daha da panikleyen İnönü, Ocak 1949'da Başbakan Hasan Saka'yı istifa ettirerek "İlahiyat Fakültesi kurucusu" gibi göz alıcı bir dindarlık(!) makyajı bulunan Şemseddin Günaltay'ı başbakan yapmıştı.
Oysa; bilmediği dine saldıran öncekilerin aksine, bilerek din düşmanlığı yapan bu dindar(!) başbakanın darbeleri çok daha ağır olacaktı.
Eskiden 3 Müslümanın bir araya gelmesi "örgüt suçu" sayılırken, dindar(!) başbakan bu sınırı 2'ye indirmişti. Seçim öncesinde Müslümanların ağzına bir parmak bal sürmek için kapalı olan 19 "türbe"nin açılmasına karar verilmişti. Başbakan Günaltay'ın ilk açtırdığı türbe(!), İngiliz vesayetçisi mason M. Reşid Paşa'nın Beyazıt'taki şeyi olmuştu!
1950'DEN BU YANA BOCALIYORLAR
Türk milleti "samimi" ile "sahtekâr"ı çok iyi ayırdığı için bu çakma dindarlıklar CHP'yi kurtaramamıştı. Millet iradesinin ipotekten kurtulduğu 1950 sonrasında ise bir daha kendine gelememişti.
Zaman zaman "Laiklik elden gidiyor" türü "yanlış alarm"larla iktidarı gasp etseler de, sonunda yine mecburen milletin huzuruna çıkıyorlardı. Oysa CHP, milletin kurduğu bir parti olmadığı için milletin kalbine giden yolu bir türlü bulamıyor, her adımda daha da uzaklaştırıyorlardı. Çünkü muhafazakârlığı "rol icabı" olarak görüyor, başarılı CHP yöneticisi olmak için İslam düşmanlığı yapmak gerektiğini sanıyorlardı.
Nitekim, tek parti döneminin rahatlığıyla CHP Genel Başkanı İnönü, "Elimizde güç varken hocaları kaldıralım, gençliğin kafasını Allah-peygamber gibi (haşa) boş kavramlardan kurtaralım" derken CHP'li Başbakan Saraçoğlu da "Din zehirdir" demişti.
Ne yazık ki, sonra gelen yöneticilerin tutumu da hiç değişmemişti.
CHP Genel Başkanı Deniz Baykal, çarşaflı kadınlara CHP rozeti takıyordu ama Anayasa Mahkemesi ile omuz omuza Müslümanlara zulmetmekten de geri durmuyordu.
Seçim mitinglerinde başörtülü kız kardeşini yanından ayırmayan Muharrem İnce, CHP Grup Başkanvekili iken, "Başörtüsü takmak, saçını açma özgürlüğünden vazgeçmektir" diyordu.
CHP Grup Başkanvekili Engin Altay'a göre ise "Türban toplumu böler"di.
CHP Genel Başkan Yardımcısı Gürsel Tekin, "CHP'de türbanlı aday olabilir" demişti ama o gece ne olmuşsa ertesi gün, "CHP'de kesinlikle türbanlı aday olmayacak" demek için basın toplantısı düzenlemek zorunda kalmıştı.
Kahraman(!) başkonsolosumuz Öztürk Yılmaz bile, CHP Genel Başkan Yardımcısı olunca "Ezan Türkçe okunsun" demeye başlamıştı.
Bu örnekleri sayfalarca uzatabiliriz...
CHP'deki çakma dindarlığın en çarpıcı örneği ise Kemal Kılıçdaroğlu'dur. 2010 yılında, "Türbanı biz özgür kılacağız" diyerek yola çıkmış, haramı; helali hiç dilinden düşürmemişti. Hatta "helalleşme" adı altında, geçmişteki CHP zulümleri için zımnen özür bile dilemişti.
Ama aynı Kılıçdaroğlu, kendi mahallesinden gelen "derin" eleştirilere ise, "CHP ilk çizgisinden bir milim bile sapmadı" cevabını vermişti.
Zaten, "Kur'an öğretmek orta çağ zihniyetidir" diyen Özgür Özel de, gerekçe(!) olarak "Eğitimde Birlik Kanunu var"demişti. Yani Kılıçdaroğlu, kamuoyu önünde susturduğu(!) Özel ile aslında aynı yerde duruyordu.
Hülasa CHP, din düşmanlığını kurumsal hale getirmek için kurulmuştur ve yüz yıldır "Tevhid-i Tedrisat" noktasından "bir milim bile" ayrılmamıştır.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Erdoğan, ekonomi seferberliği için neden 18 yıl bekledi?
3 Aralık 2021 Cuma
Ben ekonomist değilim ama ekonomistler, ekonomi üzerinden siyaset yapmakla meşgul olduğu için bu konuyu yazmak bize düştü.
Bu enfeksiyonlu ekonomistler, önce "İpin ucu kaçtı, ülke batıyor" yaygarası yaptı. Kifayetsiz muhalefet de bunların peşine takılarak, sel önünden kütük kapar gibi erken seçimle iktidar kapmaya kalktı.
Advertisement: 0:10
Yahu sizin etrafınızda hiç mi "normal" insan yok? Siz günlerce "Ekonomi yönetimi kontrolden çıktı, dolar durdurulamıyor" diye tepinirken, "Biz saçmalıyoruz, faizi 2 puan artırarak doları düşürmeyi düşünememiş olamazlar" diyen olmadı mı?
Neyse, sonunda "Ekonomi kontrolden çıktı" söylemini sessizce terk ettiler. Şimdi de "18 yıldır iktidardaydınız, neden şimdi..." yaygarası yapıyorlar!
Bu gecikme, eko-vesayetçilerin anlayamayacağı iki sebepten kaynaklanmaktadır:
Birincisi altyapı hazırlığıdır...
Sayın Erdoğan İBB Başkanı olduğunda "Müslümanların Ayasofya Camii ile tekrar buluşması İstanbul'un ivedi meselesidir" demişti. (Al Mujtama, 26 Nisan 1994) Sizce Erdoğan, fikri değiştiği için mi 26 yıl bekledi?
Sakın "Ne alaka" demeyin. Türkiye'yi ekonomik vesayetten kurtarmak, Ayasofya'daki Haçlı zincirini kırmaktan belki bin kat daha zordur. Çünkü ekonomik vesayet, Ayasofya gibi tarihte kalmış bir sembol değil; altın yumurtlayan tavuktur. Bu yüzden Erdoğan'ın ekonomik vesayete savaş ilan etmek için de, saldırıya muhatap olacak cepheleri tahkim etmesi gerekiyordu. Nitekim siz görmek istemeseniz de Türk ekonomisi, önceki yıllara göre artık çok daha mukavemetlidir. Buna ilaveten, Kovid-19 sürecini ekonomik açıdan da çok iyi yöneten Türkiye, gelişmiş ülkelerin bile pusulasını şaşırtan bu küresel krizi "fırsat"a çevirmeyi başarmıştır. Bu fark, salgın sonrasında çok daha iyi anlaşılacaktır.
Gecikmenin ikinci sebebi daha önemlidir...
Nalıncı keseri gibi hep emperyalistlere yontan "müstemleke ekonomisi"ni "bilimsel ekonomi" zannederek, Washington veya Frankfurt'tan gelen sufleye göre hareket edenler sadece, üniversite kürsülerinde ve tv ekranlarında muhalif takılan faizkoliklerden ibaret değildir. Erdoğan'ın 2003 yılından bu yana birlikte çalıştığı ekonomistlerin çoğunun da, ekonomik bağımsızlık savaşını, "ülkenin batışı" olarak gören vesayetçilerden oluştuğu görülmektedir. Yıllarca ekonomiyi emanet ettiği Ali Babacan'ın bugün sergilediği tavır, tam bir emperyalist uşaklığıdır. Bu zatın ekonomiyi yönettiği ve başbakan yardımcısı olduğu yıllarda, "Erdoğan'ı bir kaşık suda boğmak isteyen Batı, aynı çizgideki Babacan'ı nasıl bu kadar seviyor ve başarılı buluyor" diye çok merak ederdim. Meğer "başkalarına" göre başarılı imiş. Erdoğan'ın bugün başlattığı seferberlikte, ilk karşısına dikilenler, eskiden yanında olan ekonomi bürokratları ve gazetecileridir. Erdoğan Ali Babacan, Durmuş Yılmaz gibi omurgasızlarla mı bağımsızlık savaşı başlatacaktı?
Bu savaşın ilan edildiği bu günlerde ekonominin kokpitinde oturan kişinin bile aynı vesayetçi zihniyete mensup olduğu anlaşılmaktadır. Şer cephesinin "İpin ucu kaçtı" yaygaraları, Hazine ve Maliye Bakanı'nın kamuoyuna, ne yapılmaya çalışıldığına dair tek kelime etmediği için karşılık bulmuştur.
Zafer ancak inanmış insanlarla elde edilir. "En kritik istiklâl savaşımız" diyebileceğimiz bu teşebbüsün, hedefe ulaşması için de bir avuç inanmış insan yeterlidir. Bunların başında geldiğine inandığım Sayın Nureddin Nebati'ye, "Kazanız mübarek olsun" diyorum.
Akşener, bir kadına küfreden Türkkan'ı asla cezalandıramaz
8 Kasım 2021 Pazartesi
Olay, sözde İYİ Parti Genel Başkanı Akşener'in Bingöl ziyareti sırasında, PKK mağduru bir vatandaşın "HDP'ye destek veriyorsunuz" eleştirileri üzerine patlak vermişti. Lütfü Türkkan, "Bu kadın HDP'yi; Selo'yu savunuyor. Onunla kahvaltıya gidiyor" diyen Tahir Gümren'in boğazını koluyla sıkarak bacısına sinkaflı küfür etmişti. Tahir Gürmen, PKK'nın 1997 yılında parçalayarak şehit ettiği İsa Gümren'in ağabeyi idi.
İlk tepkiler üzerine, küfrettiğini inkâr eden Türkkan, "Bırakın herhangi bir kötü ifadeyi, aksine kendisine sarılarak birlikte yürüdüm" şeklindeki külliyen yalan bir açıklama yaptı. Oysa, korumalarının iterek uzaklaştırdığı Gümren'e yetişerek boğazına sarılmak için yoğun bir çaba sarfetmiş sonra da açıkça küfretmişti.
Nitekim bu küfür videosunun her tarafa yayılması üzerine "yalan rüzgârı" bir video paylaşan Türkkan, Gürmen'in boğazını, onu korumak(!) için sıktığını söylüyor, üzerine basa basa yaptığı küfrü ise hiç hatırlamıyordu!
Bu arada medyaya, Meral Akşener 81 il yöneticisine "Lütfü beyi sosyal medyada destekleyin" talimatı gönderdiği yansımıştı. Zaten her şey için söyleyecek bir sözü olan Meral Akşener, partisinin sembolik ismi Lütfü Türkkan'ın son rezaleti hakkında da tek kelime etmemişti.
Oysa, birbirlerinin skandallarını görmemeye yemin eden cephedaş partilerle bağımsız(!) medya dışında bütün Türkiye bu çirkinliği konuşuyordu.
Nitekim bu talimat üzerine "İYİ Partili Dadaş" M. Güllük, şehit Gürmen için "Sadece 17 yaşında bir çoban" şeklinde yeni bir hakarette bulunmuş ve Lütfü Türkkan bunu da "beğenerek" küfründe ısrar ettiğini göstermişti.
KÜFÜRCÜ TÜRKKAN'I ÇAMURDAN ÇIKARMA HAREKÂTI
Sözde İYİ Parti, Lütfü Türkkan'ı düştüğü bu bataklıktan çıkmak için dün süper bir formül geliştirdi! "Türkkan görevden alındı" şeklindeki havalı başlıklarla açıklanan bu ceza(!) Lütfü Türkkan'ın grup başkanvekilliği görevinden alınmasından ibaretti. Yani Türkkan, TBMM'nin dokunulmazlığı ve Türk polisinin koruması altında istediği herkesin bacısına sövmeye devam edebilirdi!
Zaten Meral Akşener'den sıkça lafını ettiği bir "asena" duruşu beklemek de mümkün değildi. Akşener'in, parti masraflarını ve yurt gezilerini finanse eden Türkkan'ı gözden çıkaramayacağı söyleniyor. Bu gerekçe, Türkkan'ın önceki skandalları için geçerli olabilir. Ancak Akşener'in bu seferki sessizliği çok daha "derin"dir.
Zira milletin bacısı olduğunu iddia eden Akşener, kadın mağduriyetlerini dillendirmeye bayılabilir ama milletin ortasında bacımıza küfreden zengin fedaisi Lütfü Türkkan'a tek kelime söyleyemez.
Çünkü Lütfü Türkkan, Meral Akşener'i korumak için küfretmiştir.
Çünkü sözde İYİ Parti ve Meral Akşener'in bamteli, HDP'ye verdikleri desteğin yüzlerine vurulmasıdır. Çünkü HDP'nin meşrulaştırılmasına en büyük katkıyı CHP'nin yaptığı zannedilse de, asıl meşrulaştırma katkısı; HDP-CHP ittifakını, "milliyetçi parti" görüntüsüyle dengeleyen İYİ Parti'den gelmektedir. Bu katkı İYİ Parti'nin kendini inkâr etmesi anlamı taşıdığı için de İYİ Partililer ve Akşener, "HDP'ye destek" denildiğinde zıplıyor, ya "Hakkımı helal etmiyorum" gibi anlamsız tepkiler veriyor veya küfrediyorlar.
Kısacası Akşener, kendisini korumak için küfreden Türkkan'ı korumak zorundadır.
Şimdi biz hangi ''Kılıçdaroğlu''na inanacağız?
5 Kasım 2021 Cuma
Farkında mısınız bilmiyorum, CHP'li olmanın dayanılmaz ağırlığı son dönemde daha da arttı. Çok merak ediyorum; Anadolu'daki makul CHP tabanı, Kılıçdaroğlu'nun, birbirine 180 derece zıt sözlerini vicdanlarına nasıl kabul ettiriyor ve başkalarına nasıl izah ediyor acaba?
Kılıçdaroğlu CHP'nin başına düştüğü günden bu yana sürdürdüğü akla ziyan çıkışlarıyla yüz yıllık partiyi bir o yana bir bu yana savurmaktadır.
15 Temmuz darbesine bile "Darbe değil tiyatrodur" şeklindeki FETÖ avukatlığıyla milletten ayrılan Kılıçdaroğlu bununla da kalmamış, "Asıl darbe 20 Temmuz'dur" diyerek OHAL'i hedef almıştı.
Yıllarca sürdürdüğü "15 Temmuz tiyatrodur" hezeyanını bir süredir sinsice unutan(!) Kılıçdaroğlu, geçen haftaki grup konuşmasında yeni bir aşamaya geçerek, "15 Temmuz darbesine karşı hep birlikte mücadele ettik" dedi ve bu keskin zikzaklara alışık olan CHP'lileri bile şaşırttı.
CHP lideri Kılıçdaroğlu 15 Temmuz gecesi darbecilerle mücadele ederken!..
DAHA NE KADAR ŞAŞIRTABİLİR Kİ?
Bu kadar da değil...
Kılıçdaroğlu'nun, CHP oylarıyla adeta sırtlayarak Meclis'e taşıdığı HDP'ye verdiği büyük destek, PKK'nın aleti durumundaki bu partinin, millet nezdinde meşru bir ambalaja sarılması bakımından çok önemliydi. Gerçi bu destek CHP'ye çok pahalıya maloluyordu ama 2023 seçimlerine "dostlarıyla" gitmek zorunda olan Kılıçdaroğlu, parti tabanının sabrını zorlayarak bu ilişkiyi sürdürüyordu.
Ama sonunda öyle bir şey yaptı ki partide sabır taşı çatladı...
Kılıçdaroğlu yönetimindeki CHP, yıllardır "Evet" dediği tezkereye, sırf HDP'yi kızdırmamak için bu sefer "Hayır" demişti.
Maceracı birinin yönettiği marjinal bir partiye dönen CHP'nin tabanı çok şeye alışmıştı ama bu kadarına hazır değildi. PKK'nın yurt dışına uzanan köklerini kurutmaya "Hayır" diyerek, kendilerini "Kandil'in sivil muhafızları" durumuna düşen Kılıçdaroğlu'na "Yeter artık" demiş, genel merkeze tepki yağdırmışlardı.
Kılıçdaroğlu bu fırtınayı, her zamanki gibi "susarak savuşturma" taktiğine başvurmuş ise de bu seferki isyan, İsmet Paşa taktiğiyle geçiştirilecek gibi değildi. Bu yüzden 28 Ekim günü Muğla'da toplu açılış için toplanan CHP'lilere, 11 Şubat 2014'teki grup toplantısında kendisini eleştiren partiliyi "Genel Başkanın sözünü kesen hemen burayı terketsin, Atın onu dışarı" şeklinde kürsüden payladığı tonda bir konuşmayla, "Tezkereye 'Evet' dersek Cumhuriyet'e ihanet etmiş oluruz" demiş ve bu konunun kapatılmasını istemişti.
"O halde kaç yıldır tezkereye 'Evet' diyerek neden Cumhuriyet'e ihanet ettiniz!" diye düşünmek serbest idi ama sormak her babayiğidin harcı değildi!
TEPKİ DİNMEYİNCE "AJANS" DEVREYE GİRDİ
Ne var ki, bu tehditvâri çıkış da CHP'deki isyan ateşini söndürmeye yetmemişti. Bunun üzerine derhal "ajans zekası" devreye girdi. Tıpkı, Erdoğan'ı Netanyahu'ya benzetme gafleti üzerine tepkiden bunalan ortağı Akşener'in Rize'ye gittiği gibi Kılıçdaroğlu da "Terörle, kaynağında mücadeleye hayır" hezeyanını, milliyetçilerin ocağı olan Yozgat'ta telafi etmeyi planlamıştı. Onun için Yozgat'a gitmiş ve "Kandil denen o yuvayı başlarına yıkmazsam..." şeklindeki ajans suflesini, tam bir "oyuncu" ustalığıyla seslendirmişti.
Konu bir tiyatro sahnesinden ibaret olduğu için yardımcısı Özgür Özel'in tam 3 yıl önce "Kandil'de PKK unsuru kalmadı. Erdoğan boş Kandil'e bayrak dikmeyi ve bununla seçim kazanmayı planlıyor" demiş olmasının da bir önemi yoktu!
Hadi "nabza göre şerbet" ucuzluğundan kaynaklanan bu devedişi çelişkileri görmeyelim. Peki Kılıçdaroğlu, TSK'ya yurt dışında operasyon izni vermeden Kandil'i nasıl yıkacak?
Uzatmayalım... Kılıçdaroğlu, yıllardır sürdürdüğü "çamur siyaseti"nde debelendikçe batıyor ve artık; muhalefetteki iktidarının da sonu yaklaşıyor.
.xxxxxxxxxxxxx
2023'te Türkiye'yi ''silahsız bir 15 Temmuz'' bekliyor...
26 Ekim 2021 Salı
"Elçi"ler, iki ülke arasındaki ilişkileri geliştirmekle görevlidir ama "Batılı elçiler" daima birer Haçlı şövalyesi gibi davranmışlardır. Özellikle vekalet yöntemli Haçlı Seferlerinin başlamasıyla birlikte, içimizdeki devşirmeleriyle omuz omuza entrikalar düzenlemişlerdir.
En bariz örnekleri de vesayet yönteminin üstadı olan İngiltere'nin elçileri sergilemiştir. (10'ların arasında İngiliz büyükelçisinin bulunmaması kimseyi yanıltmamalı, çok daha derin bir anlam aranmalıdır.) Mesela İngiliz Sefiri Lord Canning, Londra mason localarında bizzat yetiştirdiği Reşid Paşa için Sultan Abdülmecid Han'a, "Reşid Paşa'yı Sadrazam yaparsanız İngiltere ile problem yaşamazsınız" demiş ve dönemin Osman Kavala'sı için verilen bu sinsi ültimatom hedefine ulaşmıştır. (İçten Dıştan Entrikalar, KTBkitap, s. 173)
3 Şubat 1932 günü ezan yasağının başlatıldığı Ayasofya Camii'nin üst katında toplanan Avrupalı büyükelçiler de yine İslamiyet'e karşı kazandıkları zaferi izliyorlardı.
DERTLERİ KAVALA DEĞİLDİ, ANLAMADINIZ MI?
Batılı 10 elçinin son operasyonu yöntem ve hedef itibariyle öncekilerden farklıdır.
Mesele asla Kavala'nın serbest bırakılması değildir. Bu entrika ustaları, "Derhal serbest bırakın" şeklindeki bir cinnete, Türkiye'nin "Peki" demeyeceğini çok iyi biliyorlardı. Ayrıca bu talimat(!) nasıl tezahür edecekti? Devlet, 13. Ağır Ceza Mahkemesi yargıcına "Amerika böyle istiyor, Kavala'yı berat ettirin" mi diyecekti?
Tam aksine, bu müstemleke muamelesinin nasıl bir sonuç doğuracağını çok iyi bilen Amerika, işe yaramaz hale gelen Kavala'yı, yeni operasyonun mühimmatı olarak kullanmıştır. Nitekim Kavala'nın kirli çamaşırları, Batılı patronları sayesinde hiç olmadığı kadar ortaya saçılmıştır.
KAVALA AÇIKLAMASI, BİDEN TARZI "DIŞ İLİŞKİ"DİR!
10'ların "şövalye" olarak kullanıldığı bu Haçlı saldırı, New York Times'ın da doğruladığı gibi ABD Başkanı Biden'ın talimatıyla yapılmıştır. Zira Biden "dış ilişkiler"i, diğer devletlerin "iç dinamikleri" üzerinden yürüten bir operasyoncudur. Nitekim 1980'de Başbakan Demirel ve ana muhalefet lideri Ecevit ile görüşen Dışişleri Bakanı Christopher, üslerin tekrar açılmasını başaramayınca, 12 Eylül'den kısa süre önce Ankara'ya gelen ABD Dış İlişkiler Komisyonu Başkanı Joe Biden, Genelkurmay Başkanı Kenan Evren ile görüşerek meseleyi çözmüştü! (Kılıçdaroğlu biliyor mu bilmiyorum ama o dönemde Ecevit, Demirel ile yaşadıkları çok derin Güneş Motel krizine rağmen bu ulusal meselede hükümetin yanında tavır almıştı.)
İşte bu Biden "Erdoğan'ı, Türkiye'deki muhalefet ile birlikte devirme" sürecini Kavala açıklamasıyla başlatmıştır.
Bu teşebbüsü, Batı'nın "intihar dalışı" olarak değerlendirmek de mümkündür.
Çünkü Türkiye'de vesayet sisteminin çöpe atılmasıyla birlikte Batılı emperyalistler, içeriden operasyon kabiliyetlerini tamamen kaybetmişlerdir. Yani yüzyıllardır kullandıkları uzaktan kumanda cihazlarının, 2018'den bu yana çalışmaz hale gelmesiyle çılgına dönmüşlerdir.
367 gibi bir garabetle iktidara çelme takan bir parlamento veya kritik iddianameleri hazırlarken CIA'ya danışan Zekeriya Öz'lerin yürüttüğü bağımsız(!) yargı olsaydı bu büyükelçilerin meydana dökülmesine hiç gerek kalmayacaktı. Batılı emperyalistler yine devletin farklı kademelerine, farklı yöntemlerle etki ederek sömürü hedeflerine ulaşacaklardı.
ABD'NİN HEDEFİ: MUHALEFET İLE ELELE "VESAYET SİSTEMİ"NE...
O halde kapısını penceresini vesayete karşı sımsıkı kapatan Cumhurbaşkanlığı sistemi değişmelidir! Yani 2023 seçimlerini mutlaka, vesayet sistemine dönüş sözü verenler kazanmalıdır!
Vesayetçi Türkiye'yi arayan Biden öncülüğündeki küresel sömürgecilerle ucuz yolla iktidar arayan Kılıçdaroğlu öncülüğündeki kifayetsiz siyasetçilerin oluşturduğu ittifak, ortak düşmanları olan Erdoğan'dan kurtulmak için daha nice içli-dışlı entrikalara başvuracaktır.
Anlayacağınız Batılıların, son küstahlıklarından geri adım atmaları kimseyi yanıltmasın. Biden'in de açıkça ilan ettiği gibi; Türkiye'yi 2023'te "silahsız bir 15 Temmuz" teşebbüsü bekliyor. Bu ülkeyi önemseyen herkes buna hazır olmalıdır. Ve maalesef "parlamenter sistem"ciler de aynen "meşrutiyetçi İttihatçılar" gibi emperyalist Amerika'nın saflarında olacak.
.
“Kürt Sorunu” lafını hortlatmak, PKK'ya hayat öpücüğü vermektir
24 Eylül 2021 Cuma
Emperyalist Batı, Fransız İhtilali'nde keşfettiği "Milliyetçilik" akımını bizim Jön Türklere "ırkçılık" olarak yutturdu. İttihatçı iktidarların bu politikaları, yeni Türkiye'de katı bir "Türkçülük" olarak ortaya çıkmış, Osmanlı'nın özgüvenli ve kucaklayıcı tavrı, Kürtleri inkâr eden bir ayırımcılığa dönüşmüştü.
1925'te yayınlanan "Şark Islahat Planı" ile Kürtlerin okulda, devlet dairesinde hatta çarşı-pazarda bile Kürtçe konuşması yasaklanmıştı. 1928'de GK. Başkanı Fevzi Çakmak, Kürt çocuklarının askerî okullardan ayıklanması talimatı vermişti. "Güneş- Dil Teorisi" ile derinleşen bu ayırım, 1930'larda kafatası kontrolüne kadar varmıştı. Adalet Bakanı M. Esat Bozkurt ve Reşid Galip yönetimindeki 10 ekip, Anadolu'nun 10 ayrı bölgesinde 40 bin kişinin kafatasını ölçmüş ve sonuçları 18 Eylül'de açıklayan Bozkurt, "Öz Türk olmayanların sadece Türklere hizmetçi ve köle olma hakkı vardır" demişti.
Reşid Galip'in yazdığı ve 29 Ekim 1933'ten itibaren bütün okullarda okutulan "Andımız" ile nesiller, kamplaşmak için ant içiyordu. CHP yönetimi, "Kürt'sün" diye askerliğe layık görmediği insanların şimdi de "Türk'üm" diye bağırmasını isteyerek, asrın çelişkisine imza atıyordu.
CHP GÜDÜMLÜ DARBECİLER DE BU IRKÇI POLİTİKAYI SÜRDÜRDÜ
1960'ta darbeci MBK'nın ilk işi 485 Kürt önderini tutuklayarak Sivas'a sürgün göndermek olmuştu. Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel Diyarbakır'da on binlerce Kürt'e, "Bu memlekette Kürt yoktur, 'Kürt'üm' diyenin suratına tükürürüm" diye haykırmıştı! Bu çarpık tutum 1961 Anayasası'ndaki ısrarlı "Türk" vurgusuyla sabitlenmiş, TBMM'de "Kürt" telaffuzuna ceza getirilmişti.
CHP zihniyetini yönetime hâkim kılmak için yapılan diğer darbelerde de bu ırkçı tavır sürdürülmüştür. Mesela 12 Eylül yönetimi, Kürtlerin, düşüncelerini Kürtçe açıklamasını yasaklamıştı. (T: 19 Ekim 1983/ S: 2932/ M: 2)
Bu yüzden CHP, Kürtlere yaptığı bütün şirinliklerine rağmen Ankara'nın öbür tarafına bir türlü geçememiştir.
PKK, CHP'NİN TÜRK MİLLETİNE HEDİYESİDİR!
Yıllarca devam eden zulüm ve inkâr politikasının oluşturduğu büyük mağduriyeti kullanmak isteyen İngilizler, 1978'de PKK'yı kurmuştu. Lice'deki Fis Mahallesi bir tiyatro sahnesi, Öcalan da oyuncudan ibarettir. Asıl merkez Londra'daki Chatham House'tu. Ama bu ortamı CHP'nin ısrarlı uygulamaları oluşturmuştu.
15 Ağustos 1984'te başlayan PKK saldırıları arttıkça, "ulusalcı" komutan ve bürokratların da Kürtlere zulmü artırıyor, Kürtler eziyet gördükçe istismarcı PKK güçleniyordu.
Kürtlerin mağduriyetini giderme iddiasıyla başlatılan "Kürt siyaseti" de PKK'ya hizmet ederek yeni mağduriyet kaynağı olmuştur.
Terörü besleyen bu kısır döngünün devam etmesi o kadar önemliydi ki, Kürtleri PKK'dan ayrıştırarak "Kürt Sorunu" tuzağını "Terör Sorunu" şeklinde düzeltmeye çalışan Turgut Özal, asker ve sivil prensleriyle birlikte yok edilmiştir.
Her türlü riski göze alarak bu süreci yıllar sonra tekrar başlatan Erdoğan, bir taraftan inkâr ve asimilasyonu kaldırdı diğer taraftan da Kürtleri PKK'dan ayrıştırdı. Nitekim bu enfeksiyon kurutulunca "tedavi" sonuç vermiş ve ısrarlı dış desteklere rağmen terör örgütü bitme noktasına getirilmiştir.
CHP, KENDİ ESERİ OLAN "KÜRT SORUNU"NU HORTLATMA PEŞİNDE
Toparlayacak olursak...
CHP hükümetleri tarafından özellikle hedef alınan Kürtler, sonraki yıllarda da CHP zihniyetli devlet görevlileri ve PKK terör örgütü arasında sıkıştırılmış ama bölünme senaryolarına tenezzül etmemiştir.
PKK'nın Kürtlerden ayrıştırılmasının, terör örgütünün iflası anlamına geldiğini gören merkezler, paniğe kapılmış ve filmi başa sarma çabasına girmişlerdir. Son günlerde bizzat Kılıçdaroğlu'nun ısrarla tekrarladığı "Kürt Sorunu" tanımı, can çekişen terör örgütüne sunulan bir hayat öpücüğüdür. Pusuda bekleyen terör sevicilerin hemen Kılıçdaroğlu'nun peşine takılması da, masum bir refleks zannedilmemelidir.
Hiç uzatmayalım, bugün artık Kürtlerin farklı bir mağduriyeti söz konusu değildir. Buna rağmen hâlâ "Kürt Sorunu" sakızı çiğneyenler, terör örgütüyle aynı merkezden yönetilen mankurtlardır.
“Üç bizden, üç sizden” değil Ertuğrul Özkök; “Bir sağdan, bir soldan”
18 Eylül 2021 Cumartesi
Adnan Menderes'in idamının 60. sene-i devriyesini şaşkınlıkla idrak ettik. Darbeciler dâhil herkes bu idamları eleştirdi! İyi de o zaman Menderes'i kim öldürdü?
27 Mayıs sıradan bir darbe değildir, 27 yıllık CHP diktatörlüğünde gerçekleştirilen operasyonları bertaraf etmeye kalkanları bertaraf eden bir "anaç" darbedir. Sonraki bütün darbe ve muhtıralar, bu darbelere "anayasa" kılıfı hazırlayan 1960 darbesinin meyvesidir. Bu yüzden 12 Mart muhtırasına, 12 Eylül darbesine veya 28 Şubat hıyanetine hatta 15 Temmuz işgaline adam gibi karşı çıkamayanların, 1961 idamlarını bugünkü konjonktür gereği eleştirmesi demokrasi münafıklığıdır.
Ama darbecilerin en iyi becerdiği şey istismardır. Bu marifetleri(!) sayesinde millete vurdukları her darbeyi "millete hizmet" diye sunmuşlardır. 28 Şubat darbesini, laikliğe ve cumhuriyete hizmet diye yutturan Ertuğrul Özkök dün de köşesinde çirkin bir istismar tezgâhlamış, hem Menderes ve bakanlarının hem de Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının asılmasını hüzünle(!) zikrederek ucuz bir demokratlık gösterisi yapmış.
Darbecilikten asla pişman olmadığını, AK Parti iktidarının en güçlü döneminde "28 Şubat'ı destekledim ve hâlâ destekliyorum" diye haykıran (Hürriyet, 5 Aralık 2006) bu zat, 27 Nisan e-muhtırasını ise "Hâlâ 12 Eylül'ün yanındayım ve Evren'i açıkça savunuyorum" ifadeleriyle eleştirmişti! (Hürriyet, 29 Nisan 2007) Gemisi, "karşı liman"a demirleyince rota değiştiren Ertuğrul Özkök'ün, Menderes'in idamı hakkında söyleyecek hiçbir sözü olamaz. Çünkü Menderes, Ertuğrul Özkök'ün desteklediği darbelere yol açılması için idam edildi.
Üstelik sinsi bir yöntemle Menderes'in idamını güya eleştirirken, onun davasını devam ettirenleri kan davası gütmekle itham ediyor. Efendim, Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının idamı oylanırken, DP'nin devamı olan AP milletvekilleri "Üç bizden, üç onlardan" diye intikam tamtamları çalıyormuş!..
Darbeci ruhu böyle bir şeydir. Ne kadar bastırmaya çalışsalar da bir yerden patlak verir. Ben o günkü meclis tutanaklarını taradım "Üç bizden, üç onlardan" diye bir ifade bulamadım. Ama araştırmacı gazeteci(!) Ertuğrul Özkök'ün göremediği(!) önemli bir ayrıntı dikkatimi çekti. Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının idamı için 28 CHP milletvekili "Evet" oyu vermiş... (TBMM Zabıtları, 24 Nisan 1972, s. 235)
Kaldı ki bu kullanışlı darbe araçlarının, Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının asılmasını eleştirmesi de ucuz bir itibar devşirme hareketidir. Çünkü bu idamlar da, "Hürriyet Anayasası" diye yutturdukları "darbeyi meşrulaştırma anayasası" sayesinde tezgâhlanan 12 Mart Muhtırasının ürünüdür.
Aslında idam konusunda bir "dengeleme" saçmalığı var ama Ertuğrul bey sanırım ilerleyen yaşı sebebiyle hatırlamıyor. "Denge bozulmasın diye bir sağdan bir soldan astık" diyen, savunmakla övündüğü Kenan Evren'dir.
Başka sözüm yok...
3 Temmuz 2018 tarihinde yayınlanan 28 Şubat Davası Gerekçeli Kararı'nda "Ertuğrul Özkök'ün attığı manşetler olmasaydı 28 Şubat darbesi gerçekleşemezdi. Özkök darbe şerikidir, yargılanmalıdır" diyen ama yargılamayan yargı mensupları; sanık sizin...
Bu kökten darbeci için "Artık bizim mahallede, bu kadar hırpalama" diyenlere de bir notum var. Darbeciden dost olmayacağını, aynı delikten daha kaç defa ısırılınca öğreneceksiniz?
Bu zat Cumhurbaşkanı Özal'ın yanından ayrılmadığı için basın camiasındaki soyadı "Özköşk" olmuştu ama sonra Özal'ın bütün değerlerine savaş açan bir darbeci oldu. Bakmayın şimdi sıkışınca "28 Şubat'ta dolduruşa geldik, pişmanım" gibi laflar etmesine. (TBMM Darbe Komisyonu, 4 Eylül 2012) Ayasofya'dan ilan edilen ezan yasağını kaldırdığı için Adnan Menderes'i İmralı'da asan bu zihniyet, fırsat bulsa, Ayasofya'yı açan Erdoğan'ı da Sultanahmet'te asmakta asla tereddüt etmez.
Çarşafa zincir takanlara, semazeni dansöz yapanlara teşekkür etmeliyiz
16 Eylül 2021 Perşembe
Günlerdir, çarşaflı kadına zincir vuran CHP'yi konuşuyoruz. Tepkiler "zincir" üzerinde yoğunlaşmış ise de asıl vahamet, Türk kadınının, çarşafı çıkarılarak yarı çıplak Avrupalıya dönüştürülmesidir.
Bir "yarı çıplak" skandal da İzmir Büyükşehir Belediyesi'nden geldi. Sahneye "semazen" kıyafetiyle çıkan bir dansçı, ney eşliğinde sema ederken sarığını ve tennuresini çıkararak, yarı çıplak vaziyette oyun havası eşliğinde dans etmiş. Neyse ki, erkek dansçı tercih edilmiş. Daha kökten bir CHP anlayışıyla bir kadın, "semazen" olarak başlayıp "üstsüz dansöz" olarak da devam edebilirdi.
Tunç Soyer, CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu'nun da huşuyla izlediği bu garip gösterinin "tema"sını, "Döngüsel Kültür" olarak açıklamış ve kültürümüzü "değiştirmek" istediklerini belirterek "yepyeni bir kültür" oluşturmaktan bahsetmiş.
Hatırlıyor musunuz? İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nde de Ekrem İmamoğlu ile birlikte CHP'nin "Türkçe Kuran" saplantısı hortlamıştı.
ASLINDA BÜYÜK HİZMET YAPIYORLAR!
Türk milleti olarak, bu gösterileri organize eden CHP'li yöneticilere teşekkür etmemiz gerekir.
Çünkü...
CHP aslında, İslam düşmanlığının kurumsallaşmış halidir. Türkçe ezan, Türkçe Kur'an zulümleriyle başlattığı bu görevini, tek parti diktatörlüğü boyunca tavizsiz sürdürmüştür. Sonrasında da "irtica hortladı" yaygarasıyla, Müslümanları, kendi yurdunda esir duruma düşürmüştür.
Ancak Baykal'ın, "Laiklik elden gidiyor" yaygaraları bu dönemin sonu olmuş, onursuz bir darbe ile birlikte CHP'nin stratejisi de tamamen değişmiştir.
Yeni Haçlı Seferlerini, "hizmet ehli cemaat(!)"ten çıkardığı "şövalye"lerle sürdüren "derin" beyinler CHP'ye de, "Israrla muhafazakârlaşan bir toplumda 'kör gözüne parmağım' tipi siyaset inadını bırakın, muhafazakâr makyajı yapın" talimatı vermişlerdir. İşi şansa bırakmamış, bir takıye örgütü olan FETÖ'ye takıye öğretecek kadar kâbiliyetli(!) olan Kılıçdaroğlu'nu da, CHP'nin direksiyonuna oturtmuşlardır.
Dikkat ederseniz 360 derecelik "döngüsel kapasite"ye sahip Kılıçdaroğlu, sürekli olarak "Biz de Müslümanız, kimsenin örtüsüne, inancına, ibadetine karışmayız" mesajı vermektedir. Bununla da kalmamış çarşaflı kadınlara CHP rozeti takmış, Eyüpsultan'da Yasin okuyarak seçim hazırlığı yapmışlardır.
Dürüst olmak gerekirse bu çabalar amacına ulaşmış ve toplumun birçok kesiminde "CHP değişti" algısı oluşmuştur. İstanbul ve Ankara gibi büyükşehirlerde muhafazakâr aday gösterilmesi de bu algıyı güçlendirmiştir. Özellikle, AK Parti'ye mesaj verme sevdalısı yüzeysel muhafazakârlar, bu algı sayesinde vicdanlarını kandırmış, tilkinin sahte iltifatlarına aldanarak ağzındaki peyniri kaptıran karga misali, "Artık CHP de dindarlaştı" hayaliyle oy vermiş ve dengeyi CHP lehine çevirmişlerdir.
Yoksa yerel hizmet konusunda yaşından büyük sabıkası olan bir partinin, "hizmet" endeksli bir yarışta bu sonucu alması mümkün değildir.
Nitekim CHP'li başkanların, halka hizmet etmek gibi bir derdinin olmadığı, kulaklarımızı sağır eden şikâyetlerden anlaşılmaktadır.
Ancak bu başkanlar, kendi şehrine hizmet edemese de Türk milletine çok önemli bir hizmette bulunarak, kadının çarşafını, semazenin kostümünü sıyırırken, CHP'nin "muhafazakâr" makyajını da sıyırıp indirmişlerdir.
Böylece birkaç dertli Müslümanın, yıllardır anlatamadığı "CHP'ye karşı olmak veya desteklemek, siyaset meselesi değil; itikad meselesidir" gerçeğinin anlaşılmasını sağlamışlardır.
Yok, CHP'nin asla değişmeyeceği, tam aksine her fırsatta değerlerimizi değiştirmeye devam edeceği hâlâ anlaşılmamışsa o zaman artık "Her toplum layık olduğu şekilde yönetilir" hükmü devreye girecek demektir ki, Allah muhafaza...
.
Gericiler(!) uzaya gidiyor, onlar yerin dibinde kafa çekiyor
6 Eylül 2021 Pazartesi
8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal, "Bizim en büyük sıkıntımız, ülkemizin sıcak kuşakta bulunmasıdır. Bu tür sıcak kuşak ülkelerinde "satılık" insan bulmak çok kolaydır. Nitekim İngilizler, Osmanlı'yı; içeriden satın aldıkları paşalarla yıkmış" diyor.
Advertisement: 0:10
İngilizler; savaşla ulaşamadıkları hedeflere oturdukları yerden ulaşmalarını sağlayan bu yöntemi, Osmanlı'dan sonra da kullanmaya devam etmektedir. İçimizdeki bazı bedbahtların İslam'la; bu denli savaşması, "bireysel tercih" ile izah edilemez.
Elbette bütün fitnecilerin İngilizlerden maaş aldığını iddia etmiyorum. Emperyalistler, lejyonerlerini motive etmek için ilerici(!) olmaktan rejimi korumaya(!) kadar birçok "havuç" kullanıyor. Maaş konusunda da herkese para dağıtmıyor, az sayıdaki "nitelikli elemanı" istihdam ederek; operasyonları ucuza kapatıyorlar.
HAÇLILAR ADINA İSLAM DÜŞMANLIĞI YAPIYORLAR
Haçlı Siyonist ittifak; sömürü ve işgalleri önündeki en büyük engel olan İslamiyet'i, ya İslam ülkelerinin başına kendi uşaklarını getirerek veya "terörle mücadele" bahaneli saldırılarla işgal ederek bertaraf etmeye çalışıyor.
Bu yolda büyük ilerleme kaydettikleri de maalesef bir vakıadır. Ancak, onlar için tarih boyunca en büyük tehdit, sahih İslam'ın membaı olan Anadolu'dan gelmiştir ve halen de böyledir. Bu yüzden her fırsatta, Anadolu'da İslam'ın kökünü tamamen kazımak istemiş ama bir türlü başaramamışlardır. Mesela, tek parti diktatörlüğü döneminde; İslamiyet'i akıllarınca; tamamen unutturmuşlardı! 1950'den sonra yanıldıklarını görünce de Müslümanları defalarca hırpalamış, 28 Şubat'ta ise kökünü kazımışlardı!
Oysa hesapları yine tutmamış, "Bin yıl ayağa kalkamazlar" dedikleri Müslümanlar, ülkeyi yönetmeye başlamıştı. Üstelik bu sefer, bildikleri her yöntemi deneyerek düşürmeye çalıştıkça, millet daha büyük bir destekle iktidara getirmişti. Hatta ince İngiliz siyasetiyle, Müslümanlar arasından yetiştirdikleri "cemaat" görünümlü lejyonerleri de devreye girmiş ama rezil olmuştu. Yıllarca kullandıkları vesayet sistemi devre dışı bırakıldığından, uzaktan kumanda cihazları da çalışmıyordu.
MÜSLÜMANLAR ÇAĞ ATLADI, "GERİCİ" MASALI ÇAĞDIŞI KALDI
Haçlılar ve uzantıları için daha vahim(!) bir durum vardı. 20 yıldır yıkamadıkları Müslümanlar, bütün engellemelerine rağmen Türkiye'yi şaha kaldırmış, farklı bir boyuta taşımışlardı. Milletleri kendilerine mahkûm etmek için kullandıkları "savunma sanayii"nde bile dev adımlar atan Türkiye, kontrolü imkânsız hale gelmişti.
Artık uzay teknolojisine yönelen Türkiye'nin; hemen her sahada sergilediği baş döndürücü gelişmeler, bir asırdır kullandıkları "Müslümanlar gericidir" iftirasını da gülünç hale getirmişti.
Bu gidişat karşısındaki çaresizlikleri Haçlı Batı'yı hırçınlaştırırken, içimizdeki uzantıları ise öfkeden kudurmakta, meyhanede teselli aramaktadır.
Ağzını her açtığında ayrışmadan şikâyet eden bu nefret sarhoşları, sergiledikleri aşağılayıcı; aşağılık üslupla, fitnenin ve kamplaşmanın asıl kaynağının kendileri olduğunu ilan etmektedir. Nasırlaşmış intikam hırsları, ellerine fırsat geçse; Sırpları bile kıskandıracaklarını göstermektedir.
70 yıldır milletin yanına yaklaşamayan bu güruh ile bir araya gelmemizi kimse beklemesin. Zira bunlarla ancak, kafa çektikleri çukurlarında buluşulabilir ki, bu çukurlar "millî birlik" mekânı değildir.
.
Gericiler(!) uzaya gidiyor, onlar yerin dibinde kafa çekiyor
6 Eylül 2021 Pazartesi
8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal, "Bizim en büyük sıkıntımız, ülkemizin sıcak kuşakta bulunmasıdır. Bu tür sıcak kuşak ülkelerinde "satılık" insan bulmak çok kolaydır. Nitekim İngilizler, Osmanlı'yı; içeriden satın aldıkları paşalarla yıkmış" diyor.
Advertisement: 0:11
İngilizler; savaşla ulaşamadıkları hedeflere oturdukları yerden ulaşmalarını sağlayan bu yöntemi, Osmanlı'dan sonra da kullanmaya devam etmektedir. İçimizdeki bazı bedbahtların İslam'la; bu denli savaşması, "bireysel tercih" ile izah edilemez.
Elbette bütün fitnecilerin İngilizlerden maaş aldığını iddia etmiyorum. Emperyalistler, lejyonerlerini motive etmek için ilerici(!) olmaktan rejimi korumaya(!) kadar birçok "havuç" kullanıyor. Maaş konusunda da herkese para dağıtmıyor, az sayıdaki "nitelikli elemanı" istihdam ederek; operasyonları ucuza kapatıyorlar.
HAÇLILAR ADINA İSLAM DÜŞMANLIĞI YAPIYORLAR
Haçlı Siyonist ittifak; sömürü ve işgalleri önündeki en büyük engel olan İslamiyet'i, ya İslam ülkelerinin başına kendi uşaklarını getirerek veya "terörle mücadele" bahaneli saldırılarla işgal ederek bertaraf etmeye çalışıyor.
Bu yolda büyük ilerleme kaydettikleri de maalesef bir vakıadır. Ancak, onlar için tarih boyunca en büyük tehdit, sahih İslam'ın membaı olan Anadolu'dan gelmiştir ve halen de böyledir. Bu yüzden her fırsatta, Anadolu'da İslam'ın kökünü tamamen kazımak istemiş ama bir türlü başaramamışlardır. Mesela, tek parti diktatörlüğü döneminde; İslamiyet'i akıllarınca; tamamen unutturmuşlardı! 1950'den sonra yanıldıklarını görünce de Müslümanları defalarca hırpalamış, 28 Şubat'ta ise kökünü kazımışlardı!
Oysa hesapları yine tutmamış, "Bin yıl ayağa kalkamazlar" dedikleri Müslümanlar, ülkeyi yönetmeye başlamıştı. Üstelik bu sefer, bildikleri her yöntemi deneyerek düşürmeye çalıştıkça, millet daha büyük bir destekle iktidara getirmişti. Hatta ince İngiliz siyasetiyle, Müslümanlar arasından yetiştirdikleri "cemaat" görünümlü lejyonerleri de devreye girmiş ama rezil olmuştu. Yıllarca kullandıkları vesayet sistemi devre dışı bırakıldığından, uzaktan kumanda cihazları da çalışmıyordu.
MÜSLÜMANLAR ÇAĞ ATLADI, "GERİCİ" MASALI ÇAĞDIŞI KALDI
Haçlılar ve uzantıları için daha vahim(!) bir durum vardı. 20 yıldır yıkamadıkları Müslümanlar, bütün engellemelerine rağmen Türkiye'yi şaha kaldırmış, farklı bir boyuta taşımışlardı. Milletleri kendilerine mahkûm etmek için kullandıkları "savunma sanayii"nde bile dev adımlar atan Türkiye, kontrolü imkânsız hale gelmişti.
Artık uzay teknolojisine yönelen Türkiye'nin; hemen her sahada sergilediği baş döndürücü gelişmeler, bir asırdır kullandıkları "Müslümanlar gericidir" iftirasını da gülünç hale getirmişti.
Bu gidişat karşısındaki çaresizlikleri Haçlı Batı'yı hırçınlaştırırken, içimizdeki uzantıları ise öfkeden kudurmakta, meyhanede teselli aramaktadır.
Ağzını her açtığında ayrışmadan şikâyet eden bu nefret sarhoşları, sergiledikleri aşağılayıcı; aşağılık üslupla, fitnenin ve kamplaşmanın asıl kaynağının kendileri olduğunu ilan etmektedir. Nasırlaşmış intikam hırsları, ellerine fırsat geçse; Sırpları bile kıskandıracaklarını göstermektedir.
70 yıldır milletin yanına yaklaşamayan bu güruh ile bir araya gelmemizi kimse beklemesin. Zira bunlarla ancak, kafa çektikleri çukurlarında buluşulabilir ki, bu çukurlar "millî birlik" mekânı değildir.
.
Yargı, 28 Şubat'çı generallere haksızlık yapıyor…
24 Ağustos 2021 Salı
Darbeler, öncesinde oluşturdukları algı operasyonunun etkisi oranında başarılı olur. Nitekim hâlâ anayasasını kullandığımız "12 Eylül" öncesinde toplum öyle olgunlaştırılmıştı(!) ki, toplumun büyük bir kısmı "Asker gelse daha iyi" diyordu. Hakeza, 15 Temmuz hıyanetinin fiyaskoyla sonuçlanmasının en önemli sebeplerinden biri de, olgunlaşmış bir algı üzerine bina edilmemiş olmasıydı.
Advertisement: 0:08
Darbe ortamlarının oluşmasını ise medya sağlamaktadır. Bu anlamda, Abdülhamid Han'a yönelik İttihatçı darbesi dâhil; bütün darbelerde basının çok büyük payı vardır.
28 Şubat darbesinde ise medya, ortam hazırlamakla kalmamış, darbenin mühimmatını da "manşetler" oluşturmuştur. Nitekim dikkat edilirse 28 Şubat darbesi daima, "İrtica tehdidi PKK'nın önüne geçti" veya "Gerekirse silah da kullanırız" gibi manşetlerle birlikte zikredilmiştir.
Çok derinlere dayanan bir ittifaktı, Aydın Doğan; "28 Şubat'a büyük katkımız oldu" şeklinde itiraf ederken, Sabah ve Show TV'nin sahibi Dinç Bilgin de, 7-8 Mayıs 2013 tarihli Türkiye gazetesinde yayınlanan röportajında "Aydın Doğan'ın, Dinç Bilgin'in, Cavit Çağlar'ın paşaları vardı. Bizim paşamız Vural Beyazıt idi..." diyerek, o dönemdeki bazı medya kurumlarını patronların değil paşaların yönettiğini ifşa etmişti.
YARGI DA "28 ŞUBAT MEDYA DARBESİDİR" DEDİ
Medyanın 28 Şubat darbesindeki büyük katkısı, yargının da tescil ettiği bir gerçektir.
28 Şubat'ın diğer müttefiki olan FETÖ'ye mensup hâkim ve savcıların uyguladığı karartma sayesinde yıllarca cezasız kalan 28 Şubat darbecileri, 15 Temmuz sonrasında yargının bir parça enfeksiyondan temizlenmesiyle yargılanabilmiştir.
Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi'ndeki 28 Şubat Davası; tam 21 yıl sonra 13 Nisan 2018 tarihinde karara bağlanabilmişti. 68 sanık beraat etmiş, 10'u zaman aşımına uğramış, 4'ü öldüğü için haklarındaki dava düşmüştü. Geriye kalan sanıklar, "Türkiye Cumhuriyeti hükümetini cebren düşürmeye ve devirmeye iştirak" suçundan ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılmış, darbecilerin iyi hali(!) sebebiyle, müebbet hapse çevrilmişti.
Bu cezaya rağmen lüks hayatına devam eden darbecilerden 14'ü, Yargıtay'ın 9 Temmuz 2021 tarihindeki onayından sonra cezaevine gönderildi.
DARBECİLER, "ŞERİKLERİMİZ NEREDE?" DİYE SORUYOR!
Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi'nin, 3 Temmuz 2018 tarihinde yayınladığı 3 bin 833 sayfalık "Gerekçeli Karar", ihtiva ettiği tespitler bakımından, cezalardan daha anlamlıydı:
"Meslek ilkelerini askıya alarak 28 Şubat darbesinin gerçekleştirilmesine sınırsız lojistik destek veren, çok sayıda medya kuruluşu ve gazeteci, Genelkurmay başkanı ve kuvvet komutanlarının taleplerine ve talimatlarına uygun haberler üretti. Gerçek olmayan haberler yayınladılar, gerçek olan haberleri gizlediler, sanal irtica haberleriyle gündem oluşturmaya çalıştılar.
28 Şubat darbesinin gerçekleşmesinde, Hürriyet yayın yönetmeni Ertuğrul Özkök, Sabah yayın yönetmeni Ergun Babahan, Milliyet yayın yönetmeni Derya Sazak başta olmak üzere, çok sayıda gazeteci, radyo ve TV programcısı çok önemli rol oynadı. Eğer medya desteği olmasaydı, 28 Şubat darbesi gerçekleşmezdi. Bu darbe sürecinde, komutanların talimatıyla manşetler atanlar, haberler yapanlar, anayasayı ilga ve hükümeti düşürme suçlarının şerikleridir."
Peki...
Bu tespitin sahibi olan yargı, bu "şerikleri", çok sevdikleri ve ölümüne destek verdikleri paşalarından neden ayırıyor ki?
Bu, büyük bir haksızlık değil mi?
THK önce kendi yangınını söndürsün
4 Ağustos 2021 Çarşamba
Ülkemiz; tarihin en büyük felaketiyle boğuşurken, birileri de; günlerdir "THK uçakları" masalı anlatıyor. Koro, sürekli aynı şeyleri tekrarlıyor. Bunları duyan da zanneder ki, THK'nın hangarında uçaklar bekliyor ama kullanılmıyor!
Hatta CHP lideri Kılıçdaroğlu o kadar abarttı ki, "THK'daki uçakları verin, yangınları biz söndürelim" bile diyebildi. Ama devlet yine sorumlu davranarak, önce Tarım ve Orman Bakanı sonra bizzat Cumhurbaşkanı, "THK'da, kullanılabilecek uçak olmadığını" açıkladı.
Ancak ne gariptir ki, özellikle yerleşim yerlerine yakın ormanları ateşe veren PKK hainlerine tek kelime etmeyen bu körükçüler, THK masalını bırakmadı.
"Türk Hava Kurumu" denen bu müflis kurumu bu kadar dillerine dolamaları elbette tesadüf değil. Gelin bu; emekli generaller çiftliğinin geçmişini biraz kurcalayalım.
VECİHİ HÜRKUŞ, "HAVACILIĞI GELİŞTİRSİN" DİYE KURMUŞTU
Vecihi Hürkuş, ilk yerli Türk uçağını 1924 yılında üretmişti ama o günlerde, şapka ve kılık kıyafet kanunu gibi çok daha önemli(!) işlerle uğraşan devlet, bu uçağa, teknik yetersizlik sebebiyle uçuş izni verememişti! Üstelik uçağa da el koymuşlardı. Bitmedi, uçağı yapanı da ev hapsine koymuşlardı. Bunlara çok içerleyen Vecihi Bey de İzmir Tayyare Okulu'ndan istifa etmişti.
İşte o günlerde (16 Şubat 1925), halka; havacılığın önemini anlatmak için THK'nın kuruluşunda yer almıştı. Hatta "Uçağımı verin, THK'ya bağış toplayayım" demişti ama alamamıştı.
Vecihi Bey, askerlikten istifa edince tek parti diktatörlüğünden kurtulacağını zannediyordu ama yanılıyordu. Nitekim THK heyeti olarak gittiği Avrupa'da, Junkers ve Rohrbach uçak fabrikalarını gezerek çok önemli verilerle dönen Vecihi Hürkuş, daha gelişmiş uçak yapmaya çalışırken, THK yöneticilerinin ilettiği; "Bu işten vazgeç ve elindeki bütün proje ve tasarımları da Hava Kuvvetleri'ne teslim et" talimatı alınca, CHP vesayetinin oraya da uzandığını anlamıştı.
Bir süre çalıştığı Kayseri'deki Alman patentli uçak fabrikası da iflas edince, güzel bir uçak daha yapmıştı ama yine sertifika alamamıştı. Devlet yine; beş yıl önceki "Tayyarenin teknik vasıflarını tespit edecek kimse bulunmadığından gereken vesika verilmemiştir" demişti. Türkiye'den ümidini kesen Vecihi Bey, trene yüklediği uçağı Prag'a taşımış, Çekoslovakya'dan sertifika almış ve ülkeye, kendi uçağıyla dönmüştü.
Başka bir iş verilmediği için bu uçağıyla Anadolu'yu dolaşan Vecihi Hürkuş, THK'ya rekor bağış toplamıştı. Ama o dönemde, milletine hizmet eden hiç kimse cezasız kalmamıştı. Nitekim onun da uçuşu yasaklanmıştı. O yılmamış Almanya'da uçak mühendisi olmuştu. Ama THK, uçak mühendisi elemanını Van bürosunda yollamıştı!
HAVA KURUMU; HAVACILIĞA DARBE VURUR MU?
Atatürk Havalimanı'nın ilk sahibi Nuri Demirağ'ın ocağına incir ağacı diken de yine THK'dır. Çünkü, 1938 yılında 64 planör ve 24 uçak sipariş etmişti ama üretilen uçakları almaktan son anda vazgeçmişti!
Tahkim mi dediniz? Tek yetkili "Millî Şef" idi. Nuri Demirağ da, CHP Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı İnönü'ye mektup yazmıştı ama nafile... Mağduriyetinin giderilmesini beklerken, özellikle iflas ettirilmişti.
İlerleyen yıllarda ise Müslümanların kâbusu olmuşlardı. Kurbanla bayramla hiç ilgileri yoktu ama vatandaşın; hizmet vakıflarına vermek istediği kurban derilerini devlet eliyle gasp ediyorlardı. Öte yandan, tüyü bitmemiş yetimin hakkına "bağış" diye çöküyorlardı.
Böyle; çok ah aldığından mıdır bilinmez; bu kurum hiç iflah olmadı. CHP zihniyetinin kimseye kaptırmadığı THK'nın yaptığı hiçbir hizmet yoktu ama bu kadar gelire rağmen, yolsuzluk iddialarıyla çalkalanıp duruyordu. 2009'da başkan olan emekli Tümgeneral Osman Yıldırım döneminde, 17 bankadan alınan 800 milyon lira kredi sebebiyle bütün taşınmazlara ve uçaklara ipotek kondu. Yolsuzluk iddiaları sebebiyle tutuklanan Osman Yıldırım, THK'yı cezaevinden yönetmeye(!) devam etti. Bataklığın her gün biraz daha derinleşmesi üzerine kurum, 2018 yılında devletten "kayyum" istedi. 1,8 milyar liraya yükselen borç yapılandırıldı.
Şimdi lütfen cevap verin...
Kendi yangınını söndüremeyip devlete havale eden bu THK, orman yangınını nasıl söndürecek?
.
İçimizdeki bazı medyacılar, neden Haçlıların kılıcını sallıyor?
26 Temmuz 2021 Pazartesi
ABD'li Chrest Foundation, bazı medya kuruluşlarını yıllardır "fonladığını" açıkladı. En çok fonlananlarsa Ruşen Çakır'ın "Çünkü Özgür" sloganlı Medyascope'u ile PKK organı Mezopotamya. Bir yıl önce de Center for American Progress; Gazete Duvar, Bianet ve yine Medyascope'un fonlandığını duyurmuştu.
Tabii ki bunlar sadece açıklananlar... Kim bilir daha ne foncular var.
Bir kere "aile vakfı" vurgusu, sadece kamuflajdır. Bu "aile" Türkiye'yi çok sevmişse, neden askerlerimizi şehit eden PKK sitesine para yağdırmış? Nitekim Teksaslı Jensen ailesinin, 15 Temmuz gecesi Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın uçağına ait lokasyon bilgilerini paylaşan ve "Gölge CIA" olarak bilinen Teksaslı Stratfor ile bağlantısı ortaya çıktı bile. Malum vakfın kurucu başkanı Lou Anne Jensen, 31 Mayıs 2001'de Stratfor'un Türkiye Masası'ndan Hakkâri, Mardin ve Kandil civarındaki Türk askerlerinin pozisyonları hakkında bilgi istemiş. Acaba yüzbinlerce dolar verdikleri gazetecilerden(!) neler istedi?
AB DE BAZI SİTELERİ BESLEYİP, YERLİ MEDYA ÜZERİNE SALIYOR
Yerli medya, bu tür rüşvetlere tenezzül etmeden "millî" duruşunu sürdürmeye çalışırken, kime hizmet ettiği belli olmayan bir sürü enfeksiyonlu mecraya dolar ve avro yağdırılıyor.
Habercilikle ilgisi olmayan haber siteleri(!), lüks semtlerde ofis kiralıyor, deli paralar harcıyor. Değirmenin suyu da AB'den geliyor. Karşılığında da, yerli ve millî medyayı, "Yahudi düşmanı" gibi iftiralarla Google'a şikâyet ediyor ve "Bunları niçin öne çıkarıyorsun" diye kafa tutuyor. Yetmiyor; "Google, AKP medyasını kayırıyor" yalanlarıyla baskı yapıyor. Hatta yerli sitelerde Google reklamları çıkan firmaları, "Marka değeriniz düşüyor" gibi entrikalarla Google'ın üzerine salıyor.
GÂVURUN FONLARINI YİYENLER...
Şaşırmayın ama bu "fon" rüşvetlerini de; "Bağımsız habercilik(!) yapmak için" alıyorlarmış!
İletişim Başkanı Fahrettin Altun, bu fonlamaların, Batılı liderlerin Türk siyasetini dizayn etme çabalarından bağımsız yorumlanamayacağını belirterek, gereken düzenlemenin yapılacağını söyledi. RTÜK ise yabancı kuruluşların fonlarıyla Türkiye'de yayın faaliyeti yürütmenin "millî güvenlik" meselesi olduğuna dikkat çekti.
Yüzsüzlüğe bakın ki; bu beslemeler, "özgür medya boğulmak isteniyor" diye yaygara yapıyor. Hangi özgür medya? Siz, sahiplerinize karşı en son ne zaman "özgür" davrandınız? Sizin lügatte özgürlük; Türk milletine hıyanet etmek midir?
Keşke "Gâvurun ekmeğini yiyen kılıcını sallar" diyen ninem kadar basiretiniz olsaydı.
BUNLAR HAÇLI ORDULARININ İÇİMİZDEKİ LEJYONERLERİDİR
Bu yeni bir hıyanet değildir. Gazetelerin 17. yüzyılda yayın hayatına başlamasıyla birlikte, yarım kalan Haçlı Seferleri de şekil değiştirerek yeniden başlamıştır. Kılıç kalkan kuşanmış şövalyelerin yerini kravatlı casus ve misyonerler almış, silah olarak da algı operasyonları ve beşinci kol faaliyetleri kullanılmıştır.
Yeni Haçlı savaşları artık meydanlarda değil; medyalarda yapılmaktadır. Medya unsurları çeşitlenip güçlendikçe bu saldırılar daha da etkili hale gelmiştir. Sosyal medyanın keşfiyle birlikte de bu silah, işporta tezgâhlarına düşmüştür.
"ALGI" DEDİKLERİ YALAN VE İFTİRA KAMPANYASIDIR
Emperyalist Batı, medyanın algı oluşturma gücünü kullanarak, toplumları arzu ettikleri yöne sevketmekte, çetin savaşlarla ulaşamadıkları hedeflere, oturdukları yerden ulaşmaktadır. Bu işin ustası olan Soros, nice ülkelerde uzaktan darbe yapmıştır. Arap Baharı diye yutturulan seri darbeler, birer medya operasyonudur.
"Algı oluşturmak" şeklinde meşrulaştırılan şey aslında bir "iftira operasyonu"dur. Belli odaklarda belirlenen süflî stratejiler çerçevesinde; hedefteki kişi ve kurum hakkında üretilen sistematik iftiralar, belli bir şeytanî düzenle servis edilmektedir.
Bir Müslümanın, düşmanına bile iftira atması mümkün değildir. Bu sebeple medyada, algı operasyonu dediğimiz "iftira" silahını sadece hıyanet cephesi kullanmaktadır. Bizler, sürekli olarak iftiraları cevaplandırmaya çalıştığımız bu savaşta daima "savunma" pozisyonunda kalmakta, zaferin şartı olan "taarruz"u, müfteri olmamak için hiçbir zaman yapamamaktayız. Bu yüzden de medyanın algı oluşturma gücü, sadece yıkım ekibine hizmet etmektedir.
Doğrudan ülke ve millet menfaatlerine yönelik bu saldırılar tam da beka meselesidir. İçimizden birileri olduğu zannedilen devşirme medyacılar, aldıkları dolar ve avro karşılığında, millete Haçlı kılıcı sallamakta, içimizde oldukları için verdikleri zarar da derin olmaktadır.
ÇANAKKALE'DE DÜŞMAN SAFINA GEÇEN NANKÖRLER GİBİLER
Abdülhamid Han'ın devrilmesiyle başlayan bütün darbelerde payı olan medyadaki "gizli şövalyeler", son yıllarda daha fazla kullanılmaktadır. Zira bu Haçlı devşirmeleri, kaliteli siyaset üretemeyen müflis muhalefetin de umudu haline gelmiştir. Dış ve iç hıyanetlerle oluşturulan "Erdoğan'ı devirme koalisyonu"nun sinsi operasyonlarını, bu "fondaş medya" yürütmektedir.
Türkiye'deki ifade özgürlüğü sayesinde, "Yeni Haçlılar"dan aldıkları sufleye göre kendi ülkesine savaş açan bu medya lejyonerlerinin, Çanakkale'de İngiliz saflarına geçen nankör azınlıklardan hiçbir farkı yoktur.
.
Darbe gerçekleşseydi 2021 Türkiye'si nasıl olurdu?
14 Temmuz 2021 Çarşamba
Türk tarihinin en büyük hıyaneti olan 15 Temmuz işgal teşebbüsü, kısa sürede defedildiği için boyutları tam olarak anlaşılamamıştır. Bundan istifade eden darbeciler ve işbirlikçileri, 15 Temmuz'u unutturmak için yoğun çaba sarf etmektedir. Bu sebeple, bu hıyaneti "tiyatro" olarak nitelemek, işgal için kullanılan Haçlı uşaklarına damardan destek vermektir. Hele özellikle 15 Temmuz'un sene-i devriyesinde CHP üst yönetiminin yaptığı "20 Temmuz darbesinin mağduru olan bütün KHK ihraçlarını geri döndüreceğiz" açıklamasının 15 Temmuz'a katkısı, millete kurşun yağdıran FETÖ katillerinden daha az değildir. Beş yıldır planlı olarak yürütülen bu algı operasyonu sonucunda 15 Temmuz hakkındaki farkındalık ciddi ölçüde azaltılmıştır. Nitekim FETÖ firarileri, "15 Temmuz'a tepki söylemleri her yıl biraz daha azalıyor" diye zil takıp oynuyor.
Oysa 15 Temmuz öyle bir alçaklıktır ki, diğer darbelere benzetmek bile sıradanlaştırmaktır. Star Gazete olarak, bu operasyonu farklı bir yöntemle ifşa etmek için her görüşten kanaat önderlerine ve bu saldırılara göğsünü siper eden vatandaşlarımıza "15 Temmuz hedefine ulaşsaydı bugün nasıl bir Türkiye olurdu?" sorusunu yönelttik. Cevapları star.com.tr'den izleyebilirsiniz.
Biz de bu sorunun "zor" cevabını dilimiz döndüğünce vermeye çalışalım:
15 Temmuz'un; yanlış bir genelleme ile "darbe" diye anılması, önceki darbelere benzediği algısını oluşturmakta; gerçek sonuçlarını doğru tahmin etmemizi engellemektedir.
Şöyle ki...
-1960'ta darbe vurulan DP'nin devamı olan AP'nin; 5. yılda tek başına iktidara geldiği gibi...
-1980 darbesinden 3 yıl sonra normalleşen Türkiye'nin; Özal liderliğinde daha güçlü adımlarla yoluna devam ettiği gibi...
-28 Şubat darbesinden 5 yıl sonra, planları tersine çeviren Türkiye'nin; Erdoğan ile uzun soluklu bir şahlanışa geçtiği gibi...
15 Temmuz'un 5. yılında da Türkiye; bütün tahribatları geride bırakarak, demokrasi ve kalkınma yoluna kaldığı yerden devam edebilecek miydi?
EMPERYALİST İŞGALİ, KEMALİST DARBE GİBİ GÖSTERDİLER
Önce şunun altını çizelim ki, yabancı istihbarat örgütlerinin katkılarıyla eksiksiz bir plân hazırlamış, mutlaka sonuca ulaşmak için her tedbiri almışlardı. Allah şaşırtıp; darbe erkene alınmasaydı, 16 Temmuz sabahı çok farklı bir Türkiye'ye uyanacaktık.
O akşam yönetime el koyan cuntaya, 27 Mayıs'ın "Milli Birlik Komitesi"ni ve 12 Eylül'ün "Millî Güvenlik Konseyi"ni taklit ederek; "Yurtta Sulh Konseyi" demeleri, darbenin; emir-komuta zinciri içerisinde yapıldığını iddia etmeleri ve bildirilerinde; abartılı "Kemalist" vurgusu yapmaları; önceki darbelerin devamı gibi göstererek "dokunulmazlık" hedefleyen bir takıye idi.
Nitekim önceki komite ve konseyler, yönetime "geçici olarak" el koyduklarını, ilk fırsatta demokrasiye dönüleceğini açıklamışlardı ki, yukarıda hatırlattığımız siyasi normalleşmeler de bu sayede gerçekleşmişti. Oysa Fetullahçılar, ülke yönetimini asla devretmeyecekti.
Peki 15 Temmuz sonrası nasıl bir "Türkiye" dizayn edilmişti?
O akşam TBMM feshedilmiş ve yönetime fiilen el konmuştu. Yani darbe konseyi, yürütme ve yasama yetkisini kendi üzerine almıştı. Zaten FETÖ işgalinde olan yargı ise, "Sıkıyönetim Mahkemeleri" ile kontrol edilecekti.
Cumhurbaşkanı Erdoğan mutlaka çatışmada(!) öldürülmüş olacak, Başbakan Binali Yıldırım başta olmak üzere bütün yöneticiler tutuklanacaktı.
Yönetimi ele alan Yurtta Sulh Konseyi ilk adım olarak, bütün vali ve kaymakamları görevden almış; yenilerini atamıştı. Asıl yetki ise, il sıkıyönetim komutanlarında olacaktı. Ayrıca Sıkıyönetim Direktifi listesine göre Başbakanlık ve bütün bakanlıklara "müsteşar", Devlet Personel Başkanlığı'na ve Merkez Bankası'na "başkan", Emniyet Genel Müdürlüğü'ne, kamu bankalarına, TÜRKSAT, MİT, AA, TRT, AFAD, MKE gibi stratejik kurumlara da "genel müdür" atanmıştı. Bunların tamamı Fetullahçı TSK mensupları idi. Bugün cezaevlerinde hesap veren darbecilerin her biri, askerî pozisyonları sabit kalmak üzere kritik görevlere atanmıştı.
Mesela, o gece hedeflerin hatasız vurulması için uçaklara sniper cihazı taktıran ve vurulacak hedefleri belirleyen Hakan Evrim, yeni Türkiye'de; çocuklarımızın eğitiminden sorumlu müsteşar olacaktı. Cumhurbaşkanı Erdoğan'a suikast operasyonunu yöneten Şahin Sönmezateş ise MİT Müsteşarı olarak atanmıştı.
Hasılı Fetullahçılar; Türkiye'ye el koymuştu.
İRAN'DA "AYETULLAH", TÜRKİYE'DE "FETULLAH"
Yeni yönetim yapısının tepesindeki, Yurtta Sulh Konseyi Başkanı, sadece görüntüdeki "kukla" başkan olacak; bütün talimatlar "yukarı"dan gelecekti.
"Ben Kıtmirim" muhabbetleriyle "mütevazı"lık taslayan Fetullah Gülen, benzersiz bir kibir dağıdır. Risk alıp; gasp ettiği devlet yönetimindeki "1 numara"yı başkasına bırakacağını düşünmek ahmaklıktır.
O, İran'daki "Ayetullah"lar gibi; Türkiye'nin "Fetullah"ı olacaktı. İncek sırtlarındaki; "Ankara'nın en yüksek sarayı" bunun için hazırlanmıştı. Türkiye, "dinî lider" takıyeli bir diktatör tarafından yönetilecekti.
Peki bu ne anlama gelecekti?
DARBE GERÇEKLEŞSEYDİ BATI İLE HİÇBİR PROBLEMİMİZ KALMAYACAKTI!
Öncelikle dış politika tamamen değiştirilecek, "Batı ile sıfır sorun" dönemi başlayacaktı. Aynen Kılıçdaroğlu'nun vadettiği gibi artık Avrupa ve Amerika ile hiçbir meselemiz kalmayacak, hepsiyle "sulh" içinde olacaktık! Zaten Haçlılar kimsenin inancına, namusuna, mabedine ilişmiyordu!
Bu politikanın gereği olarak, Suriye'ye giden askerlerimiz geri dönecekti. Artık Mehmetçiğin ayağına taş değmeyeceği için Meral Hanım da huzura erecekti! Askerlerimiz Suriye'ye, terörü kaynağında yok etmek için gitmişti ama "PKK'lı arkadaşlardan" bize bir zarar gelmeyecekti! Sınırımızda bir terör devleti kurulacaktı ama PYD, terör örgütü olmadığı için endişeye gerek yoktu! Bu durumda, Batılı dostlarımızın sinirini bozan SİHA'lara da ihtiyaç kalmayacaktı!
Doğu Akdeniz ve Libya gibi gergin ortamlardan da çekilerek, "Cihanda Sulh"u hakim kılacaktık. Zaten bu kadar zamandır, bir kova petrol bile çıkaramamışlardı! KKTC'de ise ilk seçimde bir "Akıncı" gelecek; tereyağından kıl çeker gibi Kıbrıs problemini çözecekti!
Yani dış politikada yeni bir sayfa açılacak BAE'den Suudi Arabistan'a, Mısır'dan Esad'a hatta İsrail'e kadar hiçbir devlet ile problemimiz kalmayacaktı!
Düşmanımızın kalmadığı bir ortamda, tabii ki, "savunma" da mantıksız olacak, "Rusya, S-400'lerini al başına çal" diyecektik!
Kısaca, dostumuz Amerika ne isterse o olacaktı.
"YURTTA SULH" HİÇ OLMAYACAKTI
İstiklâlimizi ve istikbâlimizi feda etme pahasına bir "Cihanda Sulh"umuz olacaktı ama korkarım "Yurtta Sulh", sadece konseylerinin adı olarak kalacaktı.
Çünkü "Paralel Devlet" iken güç zehirlenmesine duçar olarak herkesi sinek gibi gören FETÖ, artık "her şey" oldukları yeni Türkiye'de "Firavun"a dönüşecek ve görülmemiş bir "intikam" dönemi başlayacaktı.
Özellikle "Dinlerarası Diyalog" sapıklığını yeniden ihya edecek, bu Vatikan Projesi'ne daha önce karşı çıkan kim varsa, doğduğuna pişman edeceklerdi!
Netice itibariyle, PKK başta olmak üzere; bütün bölücü ve yıkıcıların "özgür" ama milliyetçi ve dindarların "esir" olduğu bir Türkiye oluşturacaklardı.
15 Temmuz gecesi, tankların; yağan bombaların önün gerilmekte hiç tereddüt etmeyen Türk milleti, tabii ki bu yedi düvel taşeronlarının vekâleten işgal hıyanetlerine de göz yummayacak, iç savaş kaçınılmaz olacaktı. Yani Allah muhafaza; Suriye'den beter bir Türkiye oluşturulacaktı.
Kan gövdeyi götürebilirdi ama onlardan istenen de buydu. Binlerce DEAŞ ve PKK militanı bunun için sınırda bekliyordu.
"FETÖ TEHLİKESİ BİTTİ" DİYEBİLİR MİYİZ?
Aradan beş yıl geçtiği halde her gün yeni operasyonlara uyandığımız bir ülkede, FETÖ'nün bittiğini söylemek bir gaflettir. Kaldı ki, FETÖ ile mücadelede yargı boyutu; devede kulaktır. Nitekim davalar sonuçlandığı halde "deve" hâlâ dimdik ayakta olup, kulağı bile kökten kesilememiştir. Sadece, suçüstü yakalananlar ceza alsa da, "örgüt" hiçbir şey kaybetmemiştir.
Zaten FETÖ, işi biten yakıt tanklarını bırakarak yükselen uzay roketleri gibi, insanları kullanıp çöpe atarak ilerleyen bir örgüttür. Yani bu cezaların FETÖ'ye hiçbir zararı yoktur. Hatta bunlar üzerinden yürütülen mağduriyet propagandalarıyla; güç bile devşirmektedir.
FETÖ'yü bitirmenin tek yolu, tamamen itibarsızlaştırarak, marjinal bir menfaat örgütüne dönüştürmek, böylece; malî ve insanî taban desteğini önlemektir. Yani, bütün dünya desteklese bile, Türkiye'de desteğin bittiği gün, FETÖ'nün de bittiği gündür.
FETÖ İLE ETKİLİ MÜCADELE EDEBİLECEK TEK KURUM DİYANET'TİR
FETÖ'yü hırpalayacak tek mücadele, bugünkü konuma gelmek için dinimizi nasıl kullandıklarının açığa çıkarılması, yüzsüzlüklerinin yüzlerine vurulmasıdır.
Bu gerçeği; etkili olarak ortaya koyabilecek tek yetkili kurum ise Diyanet'tir.
Ancak ne hazindir ki, İslamiyet'i saldırılardan koruması gereken bu kurum, FETÖ'nün istismar imparatorluğunun en büyük destekçisi olmuştur.
58, 59 ve 60. hükümetlerde Diyanet'ten Sorumlu Devlet Bakanı yapılan Mehmet Aydın, kendisini dinler arası diyalog ve FETÖ'ye adamış biridir. Diyanet'in hatta devletin bütün imkânlarını FETÖ'ye hizmet için yıllarca seferber etmiştir.
Din şuralarını tamamen FETÖ'ye tahsis eden Diyanet bu yüzden, dinler arası diyalog talimatlarıyla dolu 2, 3 ve 4. din şuralarını resmî sitesinden; tamamen çıkarmak zorunda kalmıştır. Sitelerindeki; 1. Din Şurası'ndan sonra, pat diye 2014'te yapılan 5. Din Şurası'na atlama ayıbını, format değiştirerek kapatabilirler ama silemeyecekleri kayıtlar da vardır.
Diyanet İşleri Başkanlığı bu vebalini, bilinenleri tekrarlayan raporlarla veya 15 Temmuz gecesi okutulan salalarla ödeyemez. 9 Temmuz Cuma hutbesinde FETÖ'nün din istismarından bahsedildi. Ancak kartlaşmış bu fitnenin, bir günkü yüzeysel yüzleşme ile bertaraf edilmesi mümkün değildir. Diyanet, FETÖ narkozundan gerçekten çıkmış ise bütün teşkilatı seferber ederek Fetullah Gülen'in bir İslam düşmanı, dinler arası diyalog safsatasının ise hoşgörü ambalajına sarılmış bir misyonerlik faaliyeti olduğunu anlatmak, doğru dinî bilgi için Ehl-i Sünnet âlimlerinin yazdığı kaynakları tavsiye etmek zorundadır. Belki bu sayede, FETÖ ile omuz omuza, yıllarca hırpaladığı sahih İslam'a olan borcunu ödeyebilir.
Hakeza, Abant'taki dinler arası diyalog hıyanetine hizmet eden bazı muhafazakâr "önder"ler, hâlâ "muteber" bir eda ile salına salına ortalıkta dolaşıyor ama FETÖ ile mücadelede kılını bile kıpırdatmıyorlar.
Ama unutmasınlar ki, Diyanet'in ve bu kişilerin susması, FETÖ'ye hizmetlerinin devam etmesi anlamına gelmektedir.
Artık, kendileri bilir...
.
Kılıçdaroğlu, Deniz Baykal'ı neden linç ettiriyor?
9 Temmuz 2021 Cuma
Deniz Baykal'ın milletvekillerinden Zülfü Livaneli, 3 Temmuz'da verdiği röportajda, "Baykal'ın solculukla ilgisi yok. Tipik bir Sünni, sağcı ve Ankara (devlet) politikacısıdır. Alevileri ve Kürtleri sevmez" demişti.
Bu ağır saldırı günlerce tartışıldı.
Günler sonra CHP lideri Kılıçdaroğlu, grup konuşmasında "CHP'de genel başkanlık yapan herkesin başımızın üstünde yeri var. Olayı getirip başka bir tartışma atmosferine çekmek ihanettir" diyerek bu tartışmaya son verilmesini istedi.
Kılıçdaroğlu'nun bu çıkışı, Baykal'ı savunuyor, Livaneli'ye had bildiriyor gibi algılandı. Ama bu konuşmadan sonra bazı CHP milletvekillerinin, "Baykal, istifa etmelidir" ısrarına bakılırsa, "Bu tartışmayı kesin" talimatının grubuna yönelik olmadığı anlaşılıyor. Ayrıca, gerçekten Baykal'ın yıpranmasını istemeseydi günlerce beklemez, ilk günden meseleye el koyardı. Yani, bu müdahalenin sebebi çok farklıydı.
BAYKAL'IN AVUKATI "KASET"E DİKKAT ÇEKTİ, AÇIKLAMA GELDİ
Zira, o gün 11.30'da yani Kılıçdaroğlu'nun grup konuşmasından iki saat önce, Baykal'ın avukatı Muzaffer Yılmaz, yaptığı yazılı bir açıklamada, "Baykal'a yönelik bu saldırıları gerçekten anlamak isteyen, 11 yıldır devam eden Kaset-Kumpas Davası'nı incelesin" demişti.
Bu çok sivri bir gelişmeydi.
Baykal'ın vekili, "FETÖ'nün kaset kumpası, bugün hâlâ devam eden siyasî sonuçlar doğurmuştur" diyordu.
Kılıçdaroğlu, bu ağır ithamı "CHP tertemiz bir partidir" şeklinde cevaplamıştı! Oysa tartışılan, Kılıçdaroğlu'nun temizliğiydi. O koltuğu helal yollarla mı elde etmişti, yoksa birileri mi hediye etmişti?
AMERİKA YAZMIŞ, FETÖ UYGULAMIŞ...
Dönemin Genel Başkan Yardımcısı Onur Öymen, ABD'nin Baykal'a; FETÖ vasıtasıyla nasıl operasyon çektiğini, Halk TV'de; Ayşenur Aslan'ın 24 Ekim 2018 günkü Medya Mahallesi programında ayrıntılı anlatmıştı.
WikiLeaks belgelerine göre Amerikalılar, 2007 seçimlerinden önce "Baykal bütün kötülüklerin başıdır, defedilmesi gerekir" kanaatine varmışlardı! 2008'de ABD Ankara Büyükelçiliği'nden Dışişleri Bakanlığı'na gönderilen telgrafta ise, Baykal'ın yerinde nasıl bir "başkan" olması gerektiği tarif ediliyordu.
Bu sorunun cevabını FETÖ'den alan ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, "kaset kumpası"ndan 7-8 ay önce Ankara Büyükelçisine, "Baykal'ın yerine Kemal Kılıçdaroğlu olur mu?" diye sormuştu.
Olumlu cevap almış olacak ki, bir süre sonra Silk Road Enstitüsü'nün hazırladığı senaryoda, "Deniz Baykal istifa etmek zorunda bırakılır. Onun yerine Kılıçdaroğlu genel başkanlığa seçilir ve parti politikalarını değiştirir" deniyordu.
Bir süre sonra CHP lideri Baykal'a suikast ihbarı yapılmıştı. İçişleri Bakanlığı bu ihbarı doğrulamış ve son anda vazgeçildiği bilgisini vermişti. Halbuki, operasyoncular "itibar suikastı"nı tercih etmiş ve yarım kalan bu teşebbüsten bir gün sonra Baykal'ın kasetini piyasaya sürmüştü.
Görüldüğü gibi "Kılıçdaroğlu" ismi çoktan netleşmiş olup, "Aday değilim" açıklaması, şaşırtmacadan ibaretti.
Peki Baykal neden tekrar hedef seçilmişti, kim/niçin linç etmek istiyordu?
Livaneli, Baykal ile başarısız bir genel başkanlık yarışı yapmıştı ama bunun hesabını 16 yıl sonra görüyor olamazdı. Üstelik Müslümanlarla, Alevileri, Türklerle Kürtleri birbirine düşürmeye yönelik bu açıklamalar, daha geniş kapsamlı bir hedef olduğunu gösteriyordu. Zaten, Livaneli sadece hoparlör vazifesi görmüş olup, Baykal'a son darbeyi vurmak isteyenler, kaset kumpasını düzenleyenlerdi.
Peki neden?
BAYKAL CHP'YE, "TEZGÂHA DİKKAT" UYARISI YAPMIŞTI
Baykal, Mayıs 2010'da istifasını açıkladığı basın toplantısında "Bu bir komplodur. Hedefi sadece ben değilim; CHP'dir. CHP de bu kirli tezgâhlar karşısında yolunu seçmek zorundadır" şeklinde çok önemli bir uyarıda bulunmuştu ama boşunaydı. Çünkü artık CHP'de, onların sözü geçecekti.
CHP'nin ilk eksen kayması HDP'ye yanaşma şeklinde olmuştu.
2014 yılında PYD'nin terör örgütü olmadığını(!) ilan eden Kılıçdaroğlu, 2015'te ise "Hendek terörü"nün faili PKK'lılarla "arkadaş" olmuştu!
Uyarısına rağmen CHP'deki bu eksen kaymasını gören Baykal, 15 Şubat 2016 tarihinde katıldığı Tarafsız Bölge'de, "CHP, terör konusunda çizgiyi HDP'ye doğru taşıyan açılımlara girdi" demiş ve uyarmıştı. Ancak bu erken uyarı, kendisine pahalıya mal olacaktı!
Baykal her şeye rağmen, CHP'deki bir politikacı için elinde köz tutmak kadar zor hale gelen ulusalcı çizgiyi temsil etmekte direniyordu. Zaten linç girişimine varan öfke de buradan kaynaklanıyordu.
CHP eski genel sekreteri Mehmet Sevigen, Yılmaz Ateş, Kemal Anadol gibi "kelaynak" misali birkaç ulusalcı, Baykal ile yakın diyalog içindedir. Yani Tuncelileşmiş CHP için en büyük tehdit, Baykal'ın etrafında kümelenen son ulusalcılardır. Bu yüzden Livaneli'nin "Baykal Alevi düşmanı; tipik bir Sünnî'dir" ifadesi bir "nokta atış"tır.
Nitekim Mehmet Sevigen bu son saldırıları, Kılıçdaroğlu'nun CHP'deki yeni bir operasyonu olarak değerlendirmiş, "Partideki ulusalcı, devletçi kanadı tamamen kesip atarak, HDP ile tam uyumlu; yeni bir 'sol' oluşturmaya çalışıyorlar" demişti.
Anlayacağınız CHP, HDP ile ittifakın önündeki bütün engelleri kaldırarak seçime hazırlanıyor. Bu ise İYİ Parti'yi; iyi bir imtihanın beklediği anlamına geliyor.
.
Amerika Afganistan'a niçin gelmişti, nasıl çekiliyor?
25 Haziran 2021 Cuma
Hep böyle yapıyorlar...
İstedikleri yere saldırıyor, ülkeleri, iliklerine kadar sömürüyor, insanları öldürüyor veya yurtlarından ediyor ama bir tane mülteci bile kabul etmiyor, evinden ettikleri insanları; Pakistan, Türkiye gibi mülteci barajlarında süründürüyorlar.
Bütün bunlardan sonra da, insanoğlunun "unutma" zaafından istifade ederek; hiçbir şey olmamış gibi; yeni zulüm ve sömürülerine devam ediyorlar.
Günlerdir Amerika'nın, Afganistan'dan çekilmesini konuşuyoruz. Ama sadece "Kabil Havaalanı'nın güvenliğini Türkiye mi sağlayacak" boyutunu tartışıyoruz. Hatta çoğumuz "Çok şükür, Afganistan huzur bulacak" diye içten içe seviniyoruz.
Gerçekten Amerika çekiliyor; Afganistan huzura mı kavuşuyor acaba?.. Daha da önemlisi, Amerika'nın buraya niçin geldiğini ve ne yaptığını neden kimse sorgulamıyor?
Bir kere; bu Haçlı-Siyonist emperyalistlerin, işgal ettiği bir ülkeden çekilerek, kendi haline bırakacağını zannetmek; kusura bakmayın ama "ahmaklık" demektir. Etrafımızdaki nice devletleri, yüz yılı aşkın süredir biri bırakıp öbürü kucaklıyor! Şimdiye kadar hangisi; nereyi bıraktı? Eski sömürgeler, "bağımsızlık günü" kutladıkları için gerçekten bağımsız olduklarını mı zannediyorsunuz? Asla... İşgale dayalı; klasik sömürü sistemi pahalıya mal olmaya başlayınca yöntem değiştirdiler o kadar. Öyle olmasaydı, İngiliz Tapınakçılar; Hindistan gibi sömürgelerdeki "bağımsızlık gösterileri"ne destek verir miydi? Zaten uzaktan sömürü yöntemlerinin bu kadar geliştiği günümüzde, bir ülkeyi; sömürmek için işgal etmek hamallıktır.
Ayrıca...
Bu emperyalistlere; o ülkelerde yedikleri nanelerin hesabını hiç sormayacak mıyız? Anladık, bu adaletsiz dünyada güçlünün dediği oluyor, onları kimse cezalandıramıyor. İyi de, hep Müslümanların sömürüldüğü, zulüm gördüğü bu dünyada bu zalimleri; hiç değilse kendi vicdanlarımızda bari mahkûm edelim.
Mesela Amerika, Afganistan niçin gelmişti; hatırlıyor musunuz?
11 Eylül 2001'de El Kaide'ye ihale edilen uçak saldırılarından sonra, ABD Başkanı George W. Bush, "Teröre karşı Haçlı seferi başlatıyoruz. Bu savaş uzun sürecek, Amerikalılar sabırlı olsun" demiş ve bu saldırıların hesabını sormak için 7 Ekim 2001'de, Afganistan'a gitmişlerdi.
NATO'yu da yanına alan Amerika, o dönemde sadece Kandahar'da etkili; tıfıl bir örgüt olan Taliban ile tam 20 yıl mücadele etti!
Peki sonunda ne oldu?
Amerika, bitirmek için geldiği terör örgütü Taliban ile "Afganistan'a Barışı Getirme Anlaşması" imzaladı!
Şaka gibi...
Madem Afganistan'a barışı Taliban getirecekti, senin orada ne işin vardı?
Ama Amerika'ya kimse bunu sormadı, terörle mücadele münafıklığını kimse yüzüne vurmadı.
Amerika'nın zaten terörle; teröristle bir derdi yoktu. Dünyanın en stratejik bölgesinde, Çin'den İran ve Rusya'ya kadar birçok ülke ile ilgili çıkarlarını kovalamak için gelmişti. Şimdi hesabı değişti ve gidiyor. Afganistan, Afgan, Taliban, ölenler, sakat kalanlar; hepsi teferruattı.
Nitekim Doha'da çekilen "teröristle el sıkışan Amerika" fotoğrafı, makyajsız yakalanmış Amerika'nın bölgemizdeki bütün ikiyüzlü politikalarını izah ediyordu.
Yani terör örgütü ile 20 yıldır mücadele eden Amerika şimdi Afganistan'ı, devleşmiş ve devletleşmiş bir Taliban'a devrederek gidiyordu.
O halde 200 binden fazla Afganlı neden öldü?
Geriye kalanların çoğu Türkiye'ye sığındı. Ülkede sadece, bir veya birkaç uzvunu kaybettiği için kaçamayanlar kaldı.
Ya Afganistan?..
Zaten 1979-89 arasında Kızıl Emperyalizmin sömürdüğü Afganistan şimdi tamamen terör ülkesi, uyuşturucu ve mayın tarlası haline getirildi.
Neyse, Amerika çekiliyor ya...
Amerika'nın çekildiği falan yok dostlar, sadece Afganistan'ı; ortağı Taliban'a devrediyor.
Şimdi ise Suriye'de "devlet" kurup, onu da oradaki müttefiki PYD'ye devretmeye gidiyor.
.
Dinle
Muhalefetin büyük buluşu “Güçlendirilmiş Koalisyon Sistemi” imiş…
9 Haziran 2021 Çarşamba
Kılıçdaroğlu ve "dostları", parlamenter sistemin; bizde uygulanan "vesayetçi" versiyonundan kurtulduğumuz günden bu yana, geri getirmek için çırpınıyor.
2007'de yüzde 67,5 gibi ezici bir çoğunlukla "Cumhurbaşkanını parlamento değil; halk seçsin" diyen, 2017'de ise başkanlık sistemine yönelik bütün belden aşağı saldırılara rağmen yüzde 51,5 çoğunlukla "Parlamenter sistem halk iradesini yönetime yansıtmıyor, biz; cumhurbaşkanlığı sistemini tercih ediyoruz" diyen halka, "Siz istemeseniz de biz geri getireceğiz" demek; millet iradesine karşı saygısızlık olacağına göre bunlar, parlamenter sistemi kimin için getirmek istiyor acaba?
Galiba, "İktidarı devirmek için bize yardım edin" diye yalvardıkları dış müttefikleri için istiyorlar. Çünkü, Türkiye'yi yıllardır kendi çıkarlarına göre yönlendirmelerini sağlayan sistem sökülüp atılınca, uzaktan kumanda cihazları çalışmadığı için en fazla onlar mağdur(!) oldu!
Peki, halkın aksi yöndeki iradesine rağmen; o vesayet sistemini nasıl geri getirecekler?
Bu şer ittifakının medyadaki uzantıları son günlerde, muhalefet 2023 seçimlerini kazanırsa, parlamenter sistem otomatikman geri gelecekmiş gibi konuşuyor. Yaptıkları şey, ucuz bir algı operasyonudur. 400 milletvekili çıkaramadıkları sürece, "Bu sistem mutlaka değişecek" palavrası, "Biz darbe yapacağız" anlamına gelir. Ağızlarından çıkanı kulakları duysa iyi olur.
Okyanus ötelerine kadar uzanan derin bir hafızaya sahip olan İYİ Parti, çöpteki; kokuşmuş sistemi tekrar millete servis etmek için keşfettiği "Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem" aldatmacasının günlerdir reklamını yapıyor.
"Ucu vesayetçilerin elinde olan bir ipi güçlendirmek, sizi daha "güçlü" çekmekten başka ne işe yarar ki?" diye düşünüyor, bu "Güçlendirilmiş" versiyonu çok merak ediyorduk.
Nihayet Meral hanımın açıklamaları "Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem" buluşunun gerisindeki gizemi aydınlattı.
Sıkı durun; asrın siyasî keşfini aktarıyorum!..
Efendim, çatıda üretilen müthiş buluşa göre, getirecekleri "Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem"de, Kılıçdaroğlu Cumhurbaşkanı, Akşener Başbakan olacak, diğer partnerlerine de; cürmüne göre bakanlık verilecekmiş.
Geçen seçimde köşe bucak kaçan, aday olmamak için Muharrem İnce'yi "kahraman" yapmayı bile göze alan Kılıçdaroğlu'nun, son günlerde; yürek yemiş bir tavırla sergilediği meydan okumaların sırrı buymuş demek ki...
Bu müthiş(!) buluşu ben bir yerden hatırlıyorum. Böbürlenerek sundukları bu buluş, milletimizin lanet okuduğu "koalisyon" değil mi?
Haksızlık etmeyelim; o koalisyonların aynısı değil...
O zaman koalisyon ortakları sadece hükümeti paylaşıyordu. Burada ise cumhurbaşkanlığı da dahil edilmiş. Yani bu yeni buluş; "Güçlendirilmiş Koalisyon Sistemi" olmuş.
Bu güçlü(!) sistemde sadece hükümeti değil, "devleti" de paylaşacaklar!
Vesayetçilerin ipi gerçekten oldukça güçlenmiş...
Bu yeni sistemin gerçekleşmesi için suyun ötesindekilerden okyanus ötesindekilere kadar bütün Haçlı-Siyonist güçlerin elinden gelen desteği vereceğinden hiç şüpheniz olmasın.
Allah çocuklarımızı, "koalisyon" denen bu millî felâketi; bizim gibi yaşayarak öğrenmekten muhafaza eylesin.
Medyadaki Haçlı Savaşı
3 Haziran 2021 Perşembe
"Haçlı saldırısı" denildiğinde bin yıl önceki yağmacı şövalyeleri hatırlıyorsak, bu; bizim gafletimizden veya şuur fakirliğimizdendir. Haçlı savaşları daha da vahşileşerek sürmektedir, bunun vebali de doyumsuz emperyalistlere aittir.
Haçlıların askerî operasyonları zaten, bütün İslam coğrafyasında devam etmektedir. Afganistan'da, Irak'ta, Suriye'de, Lübnan'da hatta Yemen'de, hatta Mısır ve Suudi Arabistan'da, Türkiye'ye saldırı üssü olarak kullanılan BAE'de olanları göremeyecek kadar kör olanlara; George W. Bush'un; karanlık 11 Eylül 2001 saldırılarından sonraki konuşmasını tekrar dinlemelerini tavsiye ederiz.
Bu kirli ittifakın, kucaklarında oturan FETÖ'cü haysiyetsizlerden destek alarak ve içimizdeki lejyonerleriyle de paslaşarak yürüttükleri başka bir savaş var ki, tahribatı uçak bombardımanlarından daha büyüktür.
Çağımızın en tehlikeli silahı, algı operasyonlarıdır. Bu da medya üzerinden yürütülmektedir. Türkiye'yi Mısır'a benzetmek için başlatılan Gezi kalkışması, bir medya operasyonuydu.
Bilmem dikkatinizi çekiyor mu; son günlerde ecnebi medyanın öncülüğünde yeni bir taarruz yürütülmektedir. "Z kuşağı" dedikleri gençlerimize yönelik bu algı operasyonunun amacı Türkiye'de yeni bir "Gezi" başlatmaktır.
Kaliteli siyaset özürlü; beceriksiz muhalefet Batı medyasına asparagas malzeme vermekte, Amerika ve Avrupa'nın ciddi(!) gazete ve TV mutfaklarında pişirilen operasyon haberleri de, içimizdeki "yabancı" medya tarafından iktibas(!) edilerek, sosyal medyanın da katkısıyla köpürtülmektedir.
Toplumu bu yolla tahrik ederek öfke yumağına dönüştürmek için aklınıza gelen her şey kullanılmaktadır. Önümüzdeki günlerde, haksızlığa tahammül edemeyen vicdanlı gençlerimizin protest tavrını istismar etmek için akla ziyan haberler(!) boca edilirse hiç şaşırmayın.
BİZİM CAMİMİZ ONLARI NEDEN GERİYOR?
Bizim "normalleşme" dediğimiz millî icraatlar, Tapınakçı ruhlu Haçlıların kalbine hançer gibi saplanmakta, öfkeleri daha da kabarmaktadır. Ayasofya Camii'nin açılmasına kuduran yerli ve yabancı Haçlılar, Diyanet İşleri Başkanı'nın "lanet" hatırlatması üzerinden öfkelerini kusmuş, günlerce tepinmişlerdi. En az Ayasofya kadar içlerini acıtan Taksim Camii sebebiyle sıkışan gazlarını ise, bir emekli imamın; yine genel anlamda aktardığı lanet hatırlatması üzerine salıyorlar.
Bu ezik Haçlı mankurtlarını, Batı medyasından gelen, "Laikliğin kalesi olan Taksim Meydanı düştü. Erdoğan; 8 yıl sonra Gezi Parkı protestolarının rövanşını aldı. Cumhuriyet elden gidiyor" gibi saçma tazyikler zıplatmaktadır.
Kendi ülkelerinde, tepemize yıkılacakmış gibi duran mağrur kiliselerini görmeyen bu haysiyetsizleri, üstelik de her türlü gayrimüslim mabetlerinin boy gösterdiği Taksim'e cami yapmamız neden bu kadar geriyor acaba?
Mesele cami değil. Güdümlerinden çıkıp kendi yoluna giden Türkiye onlar için en büyük düşmandır.
Operasyonculuğu bizzat İçişleri Bakanı Sayın Süleyman Soylu tarafından teyit edilen Türkçe BBC başta olmak üzere bütün Batı medyası, Türkiye ile ilgili hiçbir haberi objektif ve tarafsız olarak veremez. Onlar için "inanç özgürlüğü" bir masaldır, bütün Müslümanlar teröristtir. Müslüman veya Türk ise insanın hatta kadının veya çocuğun bir değeri yoktur.
Yerli versiyonları da en az onlar kadar Türkiye düşmanıdır. Milletin bu muhteşem yürüyüşünü engellemek için bütün gayrimeşru yapılara destek vermekte, her türlü tahrik unsurunu sonuna kadar istismar etmektedirler.
İçimizdeki ecnebilerin bu hıyaneti, artık bizi şaşırtmıyor. Ama millî ve yerli bir çizgide yayın yapmaya çalışan meslektaşlarımız, bu; millet düşmanlarının ekmeğine yağ sürmemelidir. Eleştiri hepimizin doğal hakkıdır. Ancak, bizim samimi ve yapıcı eleştirilerimizi; iktidara karşı mühimmat olarak kullanmak için yırtınan samimiyetsizler olduğu müddetçe eleştiri yapmak karşı cepheye çalışmak anlamına gelmektedir. Bu simsarların ninnisinde uyuyan nice değerli meslektaşlarımız, şimdi; Haçlı gemilerine iliştirilmiş kayıklarda kürek çekmektedir.
Zaten, gazeteci kisveli Haçlı müttefiklerinin saldırıları altında icraat yapmaya çalışanların; ufak tefek yanlışlarıyla uğraşmak sağduyulu bir davranış da değildir. Otobüsü, yaylım ateşi altında ilerletmeye çalışan kaptan şoföre, "Bizi neden sarsıyorsun" diye atarlanmak kadar vicdansız bir tutum olamaz.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
6 ay içinde darbe mi yapacaksınız Sayın Kılıçdaroğlu?
26 Mayıs 2021 Çarşamba
Yarın, bütün darbelerin anası olan 27 Mayıs'ın 61. hüzn-ü devriyesi...
Bayramdan çok "darbe yıldönümü" olan bir ülkede yaşıyoruz. Üstelik hiç kimse "Ben darbeciyim yanlısıyım" demiyor ama bu melanet de hiç bitmiyor.
Peki, kimse istemediği(!) halde darbe muhabbeti neden gündemden düşmüyor?
Mesela Sayın Kılıçdaroğlu üç gün önce gençlerle yaptığı sohbette "6 ay içerisinde çok farklı bir Türkiye göreceksiniz" şeklinde bir ifade kullandı. Devamında sıraladığı vaatler ise yerel yönetimlerin değil, genel yönetimin yapabileceği şeylerdi. Bu sürede bir seçim yapılmayacağına göre Kılıçdaroğlu acaba; Türkiye'nin yönetimini nasıl ele geçirecek?
Geçen yılki 27 Mayıs mesajında Menderes, Zorlu ve Polatkan'a rahmet dileyen CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu, 2010 yılında Murat Yetkin'e verdiği röportajda da, "27 Mayıs'ı yapanlar bugün utanıyor. Askerî darbeler asla savunulamaz." diyor. (http://www.radikal.com.tr/yazarlar/murat-yetkin/askeri-darbe-kesinlikle-savunulamaz-27-mayisi-yapanlar-bugun-utaniyor-999105/)
Çok güzel... Ama bir problem var. CHP'yi yönetenler 27 Mayıs hakkında gerçekten böyle düşünüyorsa, 1960'tan sonra Türkiye'de hiç darbe yaşanmaması gerekirdi.
O halde samimiyet testine buyurun sayın Kılıçdaroğlu.
1946 seçimleri öncesinde, yeni kurulmuş Demokrat Parti'ye halkın büyük ilgisini gören Nihat Erim'in, "Artık bir muhalefet partisi var, propaganda çalışmaları iyi gitmiyor" uyarısına bozulan CHP Genel Başkanı İsmet İnönü, "Ben ihtilalci İsmet'im. Biz bu ülkeyi sıfırdan bu hale getirdik, üç beş çapulcuya maskara etmeyiz. Yaptığımız bir tecrübedir. Muvaffak olursak ne âlâ, olmazsa vazgeçer eski usulde birkaç yıl daha devam ederiz" diyor. (M. Ali Birand, Demirkırat)
Bu cevap, aslında kaybedilen 46 seçimlerinin jandarma dipçiğiyle ve CHP'lilerin hâlâ dilinden düşürmediği "sandık kaçırma" yöntemiyle nasıl gasp edildiğini çok açık izah etmektedir. Bu yüzden ilk darbe, zannedildiği gibi 1960'ta değil, 1946'da yapılmıştır.
Sayın Kılıçdaroğlu, aynen genel başkanınızın dediği gibi, millet iradesini gasp ederek diktatörlüğünüzü birkaç yıl daha sürdürdünüz ama 1950'deki demokrasi harekâtına engel olamadınız. Gel gör ki, demokrasiye hiç alışık olmadığınız için sadece on yıl dayanabildiniz.
Aynı röportajınızda, "Darbeler hep CHP iktidara yakın olduğu dönemlerde yapılmıştır" diyorsunuz ama her zamanki gibi gerçekler sizi yalanlıyor. 1957'de, CHP'nin yoğun ısrarı üzerine erken seçime gidiliyor ve iki dönemlik iktidar yıpranmasına rağmen DP, yüzde 70 çoğunlukla yine iktidara geliyor. Yedi yılda üçüncü defa sandığa gömülen CHP, seçimle hiçbir zaman iktidara gelemeyeceğini iyice anlıyor ve başka yöntemler aramaya başlıyor.
Sayın Kılıçdaroğlu,
Halk, Menderes'in gittiği meydanlara akarken, CHP; Cumhuriyet gazetesi öncülüğündeki medyasıyla pompaladığı iftira ve yalanlarla askerî okul ve üniversite ahalisini sokağa döküyor. CHP'nin siyaseti tamamen sokağa taşıması üzerine, DP'nin verdiği "Seçim dışı yollarla iktidara gelme çabalarının araştırılması için Tahkikat Komisyonu kurulması" teklifi görüşülürken, genel başkanınız İnönü; hem de demokrasinin teminatı olan TBMM'de, "Şartlar tamam olduğu zaman ihtilal meşru bir haktır" tehdidini savuruyor.
Tesadüfe bakın ki, 27 Mayıs sabahı darbe lideri Cemal Gürsel, şefinizi arayarak, "Paşam, emirleriniz bizim için (haşa) peygamber buyruğudur" diyor. Hatta yetkileri Temsilciler Meclisi'ne devreden MBK üyesi darbeci subayların, "Paşam mahkemeler bitmedi. İdam kararlarının onaylanıp onaylanmaması yetkisini de Temsilciler Meclisi'ne devredelim, siz bu kurula hakimsiniz (çünkü üyelerin tamamı CHP'liydi), İstemiyorsanız onaylatmazsınız" teklifine İnönü, "Başladığınız işi bitirin" cevabını veriyor. Nitekim küçük oğlu Aydın'ın yalvarmasına dayanamayan Berrin Menderes, idamları durdurması için bir saat yalvarıyor ama İnönü kılını bile kıpırdatmıyor.
Sayın Kılıçdaroğlu CHP'nin, 27 Mayıs darbesinin neresinde olduğunu şimdi söyleyin.
Üzgünüm ama sizin darbe karnenizin de darbeci selefinizinkinden farkı yok. 15 Temmuz gecesi, darbecilerle pazarlık sonucu tankların arasından açılan yoldan geçerek, tıpkı İnönü gibi evde; "Başardık, buyurun" müjdesini(!) beklemek nasıl bir demokratlıktır? Bu hain darbeye, Fetullahçı bir ağızla "tiyatro" demek, öte yandan; darbecilerle hukukî mücadeleyi "darbe" şeklinde nitelemek darbe karşıtlığı mıdır?
Sadece bunlar da değil. Vatanseverlik dilinizden düşmüyor ama "Erdoğan'a muhalefetle birlikte silahsız darbe yapacağız" diyen Biden'a "Hadi oradan..." demeniz gerekirken, "Bize yardım edin" diye yalvarıyorsunuz. Kısaca, iktidarı yıpratmak uğruna bütün Türkiye düşmanlarıyla müttefik oluyor, FETÖ ve PKK'ya bile tavır koyamıyorsunuz. Şimdi ise Haçlı Siyonist ittifakın operasyon merkezi olan Dubai'den yapılan mafya saldırılarına mal bulmuş mağribî gibi sarılmış durumdasınız.
Sayın Kılıçdaroğlu,
Bırakın "askerî darbe"yi, bu zaaflarınızın her biri, demokrasiye vurduğunuz birer darbedir.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
O bombalar Gazze'ye değil; bize atılıyor
21 Mayıs 2021 Cuma
2,5 ay önce, 65 yaşındakilerin korona korkusundan parka bile gidemediği günlerde 85 yaşındaki Papa Francis, riskli bir ülke olan Irak'a gelmişti. Bendeniz Katolik liderin bu ziyaretini; "Papa 'Büyük İsrail'in son rötuşları için geldi" şeklinde değerlendirmiştim.
(https://www.star.com.tr/yazar/papa-buyuk-israilin-son-rotuslari-icin-geldi-yazi-1615214/)
Zira Papa Francis, Katolikler içerisine sızmış olan ve Yahudi hedefleri için çalışan; İsa Cemiyeti denilen yeni tip Tapınakçılar tarafından, 2013 yılında Papalık tahtına oturtulmuş bir Cizvit'tir. İsrail'in saldırıları, bu ziyaret ışığında değerlendirilmelidir. Yoksa İsrail, Filistin'i ve Filistinlileri tehdit olmaktan yıllar önce çıkarmıştır. Nitekim bombardımanın başlamasından bir hafta önce ABD Kongresi'ne sunulan İsrail'e yeni silah satışı, Biden tarafından alelacele onaylandı. Sizce İsrail, 735 milyon dolar tutarındaki hassas güdümlü füzeleri, açık hapishaneye tıkılmış; uçağı, tankı, topu, tüfeği olmayan Filistinli siviller için mi aldı?
Bu saldırılar ve yeni silahlar, 11 Eylül 2001'den sonra başlatılan "Büyük İsrail"i kuvveden fiile geçirme sürecini tamamlamaya yöneliktir. Gazze'ye günlerdir bomba yağdıran İsrail aslında dünyaya meydan okuyor, "Bizi asla durduramazsınız" diyor.
Lafın gelişi olarak "Dünyaya meydan okuyor" diyoruz...
İsrail, Yahudi katliamlarını eleştirenleri "antisemitizm" ilan edecek kadar Siyonizm mankurtu olan Amerika'ya mı, yoksa 1917'de mayasını Yahudilerin çaldığı Rusya'ya mı meydan okuyor? Veya Yahudi Pavlov'a tabi olan ve "İsrail savunma hakkını kullanıyor" ezikliğini yaşayan Katolik Avrupa'ya mı?
İran mı dediniz? Geçiniz... İran; ABD'den daha derin bir İsrail hamisidir. Bu Yahudi düşmanları(!) Gazze'de günlerdir devam eden çocuk katliamına ne dediler acaba? Hiçbir şey diyemezler, Şiiliği kuran Abdullah bin Sebe adındaki Yahudi'yi üzmek istemezler.
Eee, geriye kim kaldı? İsrail; Mısır, Suudi Arabistan, BAE, Bahreyn gibi İslam ülkelerinin başındaki talimat bekleyen lejyonerlerine mi, yoksa Papa'nın hizaya soktuğu Irak'a veya olmayan Suriye'ye mi gözdağı verecek?
Kuruluşundan bu yana en güçlü dönemini yaşayan İsrail'in keyfini kaçıran tek ülke Türkiye'dir. Zira 2011'den itibaren hızlanarak son aşamaya gelen "Büyük İsrail"i inşa etme adımlarının önündeki tek engel Türkiye'dir. Aslında Türkiye'yi de, Mısır'daki "Sisi Modeli" ile bu projeye dahil edeceklerdi ama bu planlar 15 Temmuz'da akamete uğradı. Ancak bu hain plan gecikmiş ama iptal edilmemiştir. 70 yıl önce Yahudilere İsrail devletini hediye eden Haçlı Siyonist ittifakın yeni hedefi, Türkiye'nin, Büyük İsrail oluşumunu engelleme kabiliyetini ortadan kaldırmaktır. Bu yüzden, önümüzdeki günlerde Amerika'nın; "PKK koridoru" aşkı tekrar depreşecek. Böylece Türkiye'yi tecrit ederek, oyunbozanlığını engellemeye çalışacaklar!
Peki bu "Büyük İsrail" cinneti kaçınılmaz bir bela mıdır?
Asla... Tam aksine; çok kolay önlenebilir. Kaldı ki, "Türkiye'nin bir bölümü de "Vadedilmiş Topraklar"dır! Başka bir ifadeyle, İsrail'in Gazze'deki hain saldırılarına "Bize ne..." demek, ülkemize yönelik şekilden şekle girmiş saldırıları kabul etmek demektir. Bu durum ortada iken, Netanyahu katilini aklamak için kendi Cumhurbaşkanını feda etmek, bu vatana en büyük ihanettir.
Zaten her gün biraz daha azan İsrail gücünü, Amerika'nın verdiği silahlardan değil, İslam dünyasındaki bireysel zaaflardan almaktadır.
Bugün, İsrail katiline karşı samimi olarak mücadele eden tek ülke Türkiye'dir. BM Genel Kurulu'nun Filistin için toplanması, "ateşkes"in konuşulması Türkiye'nin eseridir.
Bütün İslam ülkelerinin de Türkiye ile birlikte hareket ettiğini düşünün...
50'den fazla devlet; "Müslüman" gibi davranıp; ekonomik abluka ve boykot uygulasa, İsrail, şimdiki Gazze'den beter olur. Etrafı tamamen tecrit edilmiş bir İsrail'e ABD en modern silahları yağdırsa ne olur? Nitekim ilk yıllarda, ABD ve İngiltere'nin büyük desteğine rağmen Yahudilerin tek kâbusu İslam dünyasının göstereceği tepki idi. 1969'da bir Yahudi, Mescid-i Aksa'yı (Kıble Mescidi) yaktığında Başbakan Golda Meir'in ödü kopmuş ve "İşte şimdi bittik" demişti. İslam dünyasını bir nebze teskin etme ümidiyle acilen, "Hayatımın en kötü haberi" şeklinde açıklama yapan Meir, İslam ülkesi liderlerinin "itidal" çağrıları üzerine boşuna endişelendiğini anlamış ve fikrini değiştirerek, "Hayatımın en güzel haberi" demişti.
Bugünkü manzarada İsrail'in helaki hayal gibi görünebilir ama zalimler, zulümlerinin karşılığını bu dünyada görmeden ölmezler. Büyüklerden biri "Dünyada her şey inceldiği yerden kopar ama zulüm en güçlü iken müstahakını bulur" buyurmuştur. Nitekim SSCB'nin en güçlü olduğu dönemlerde, merhum Mustafa Necati Özfatura ağabeyin, "Çok yakında dağılacak" türü yazılarını "Nerde o günler" diyerek yayınlıyorduk ama Kafkaslardaki Müslüman Türklere kan kusturan SSCB, on yıl geçmeden tarumar olmuştu.
Bunlar da aynı akıbete duçar olacaktır. Yeter ki İslam ülkelerini yönetenler, Batı vesayetinden millet vekaletine terfi edebilsin...
.O bombalar Gazze'ye değil; bize atılıyor
21 Mayıs 2021 Cuma
2,5 ay önce, 65 yaşındakilerin korona korkusundan parka bile gidemediği günlerde 85 yaşındaki Papa Francis, riskli bir ülke olan Irak'a gelmişti. Bendeniz Katolik liderin bu ziyaretini; "Papa 'Büyük İsrail'in son rötuşları için geldi" şeklinde değerlendirmiştim.
(https://www.star.com.tr/yazar/papa-buyuk-israilin-son-rotuslari-icin-geldi-yazi-1615214/)
Zira Papa Francis, Katolikler içerisine sızmış olan ve Yahudi hedefleri için çalışan; İsa Cemiyeti denilen yeni tip Tapınakçılar tarafından, 2013 yılında Papalık tahtına oturtulmuş bir Cizvit'tir. İsrail'in saldırıları, bu ziyaret ışığında değerlendirilmelidir. Yoksa İsrail, Filistin'i ve Filistinlileri tehdit olmaktan yıllar önce çıkarmıştır. Nitekim bombardımanın başlamasından bir hafta önce ABD Kongresi'ne sunulan İsrail'e yeni silah satışı, Biden tarafından alelacele onaylandı. Sizce İsrail, 735 milyon dolar tutarındaki hassas güdümlü füzeleri, açık hapishaneye tıkılmış; uçağı, tankı, topu, tüfeği olmayan Filistinli siviller için mi aldı?
Bu saldırılar ve yeni silahlar, 11 Eylül 2001'den sonra başlatılan "Büyük İsrail"i kuvveden fiile geçirme sürecini tamamlamaya yöneliktir. Gazze'ye günlerdir bomba yağdıran İsrail aslında dünyaya meydan okuyor, "Bizi asla durduramazsınız" diyor.
Lafın gelişi olarak "Dünyaya meydan okuyor" diyoruz...
İsrail, Yahudi katliamlarını eleştirenleri "antisemitizm" ilan edecek kadar Siyonizm mankurtu olan Amerika'ya mı, yoksa 1917'de mayasını Yahudilerin çaldığı Rusya'ya mı meydan okuyor? Veya Yahudi Pavlov'a tabi olan ve "İsrail savunma hakkını kullanıyor" ezikliğini yaşayan Katolik Avrupa'ya mı?
İran mı dediniz? Geçiniz... İran; ABD'den daha derin bir İsrail hamisidir. Bu Yahudi düşmanları(!) Gazze'de günlerdir devam eden çocuk katliamına ne dediler acaba? Hiçbir şey diyemezler, Şiiliği kuran Abdullah bin Sebe adındaki Yahudi'yi üzmek istemezler.
Eee, geriye kim kaldı? İsrail; Mısır, Suudi Arabistan, BAE, Bahreyn gibi İslam ülkelerinin başındaki talimat bekleyen lejyonerlerine mi, yoksa Papa'nın hizaya soktuğu Irak'a veya olmayan Suriye'ye mi gözdağı verecek?
Kuruluşundan bu yana en güçlü dönemini yaşayan İsrail'in keyfini kaçıran tek ülke Türkiye'dir. Zira 2011'den itibaren hızlanarak son aşamaya gelen "Büyük İsrail"i inşa etme adımlarının önündeki tek engel Türkiye'dir. Aslında Türkiye'yi de, Mısır'daki "Sisi Modeli" ile bu projeye dahil edeceklerdi ama bu planlar 15 Temmuz'da akamete uğradı. Ancak bu hain plan gecikmiş ama iptal edilmemiştir. 70 yıl önce Yahudilere İsrail devletini hediye eden Haçlı Siyonist ittifakın yeni hedefi, Türkiye'nin, Büyük İsrail oluşumunu engelleme kabiliyetini ortadan kaldırmaktır. Bu yüzden, önümüzdeki günlerde Amerika'nın; "PKK koridoru" aşkı tekrar depreşecek. Böylece Türkiye'yi tecrit ederek, oyunbozanlığını engellemeye çalışacaklar!
Peki bu "Büyük İsrail" cinneti kaçınılmaz bir bela mıdır?
Asla... Tam aksine; çok kolay önlenebilir. Kaldı ki, "Türkiye'nin bir bölümü de "Vadedilmiş Topraklar"dır! Başka bir ifadeyle, İsrail'in Gazze'deki hain saldırılarına "Bize ne..." demek, ülkemize yönelik şekilden şekle girmiş saldırıları kabul etmek demektir. Bu durum ortada iken, Netanyahu katilini aklamak için kendi Cumhurbaşkanını feda etmek, bu vatana en büyük ihanettir.
Zaten her gün biraz daha azan İsrail gücünü, Amerika'nın verdiği silahlardan değil, İslam dünyasındaki bireysel zaaflardan almaktadır.
Bugün, İsrail katiline karşı samimi olarak mücadele eden tek ülke Türkiye'dir. BM Genel Kurulu'nun Filistin için toplanması, "ateşkes"in konuşulması Türkiye'nin eseridir.
Bütün İslam ülkelerinin de Türkiye ile birlikte hareket ettiğini düşünün...
50'den fazla devlet; "Müslüman" gibi davranıp; ekonomik abluka ve boykot uygulasa, İsrail, şimdiki Gazze'den beter olur. Etrafı tamamen tecrit edilmiş bir İsrail'e ABD en modern silahları yağdırsa ne olur? Nitekim ilk yıllarda, ABD ve İngiltere'nin büyük desteğine rağmen Yahudilerin tek kâbusu İslam dünyasının göstereceği tepki idi. 1969'da bir Yahudi, Mescid-i Aksa'yı (Kıble Mescidi) yaktığında Başbakan Golda Meir'in ödü kopmuş ve "İşte şimdi bittik" demişti. İslam dünyasını bir nebze teskin etme ümidiyle acilen, "Hayatımın en kötü haberi" şeklinde açıklama yapan Meir, İslam ülkesi liderlerinin "itidal" çağrıları üzerine boşuna endişelendiğini anlamış ve fikrini değiştirerek, "Hayatımın en güzel haberi" demişti.
Bugünkü manzarada İsrail'in helaki hayal gibi görünebilir ama zalimler, zulümlerinin karşılığını bu dünyada görmeden ölmezler. Büyüklerden biri "Dünyada her şey inceldiği yerden kopar ama zulüm en güçlü iken müstahakını bulur" buyurmuştur. Nitekim SSCB'nin en güçlü olduğu dönemlerde, merhum Mustafa Necati Özfatura ağabeyin, "Çok yakında dağılacak" türü yazılarını "Nerde o günler" diyerek yayınlıyorduk ama Kafkaslardaki Müslüman Türklere kan kusturan SSCB, on yıl geçmeden tarumar olmuştu.
Bunlar da aynı akıbete duçar olacaktır. Yeter ki İslam ülkelerini yönetenler, Batı vesayetinden millet vekaletine terfi edebilsin...
.
Babacan “masanın ortası”ndan “çatının ortası”na mı zıplıyor?
18 Mayıs 2021 Salı
Deva Partisi Genel Başkanı Ali Babacan'ın "Abdullah Gül'ün; muhalefetin ortak adaylığı çalışmalarında masanın tam göbeğindeydim" açıklaması üzerine başlayan tartışmalar, hâlâ bütün vahşetiyle devam eden İsrail katliamları sebebiyle hararetini kaybetmişse de seçime kadar asla sönmeyeceği kanaatindeyim.
Bu "gönüllü itirafları" bendeniz biraz farklı değerlendiriyorum.
İzninizle biraz geriden başlayalım. Sayın Babacan, "küskün" döneminde; benim de içinde bulunduğum bazı gazetecilerle bir yemekte buluşmuştu. AK Parti ile yollarını ayıracağının sinyalini veren Babacan, siyasî hayatını nasıl devam ettireceği; yeni parti kurup kurmayacağı sorusuna, "Siyasete başka yerde devam etmek gibi bir niyetim yok. Uzun zamandır ihmal ettiğim işlerimizin başına döneceğim" şeklinde cevap vermişti.
Tabii ki siyasette dün dündür, Babacan'ın bu beyanını "Sözünde durmadı, parti kurdu" demek için aktarmadım. Asıl dikkat çekmek istediğim husus, "Siyaset bana göre değil" diyen ve gerçekten AK Parti'de "teknokrat" kimliğiyle öne çıkan Babacan'ın; hem de parti kurarak siyaset yapmaya nasıl ikna edildiğidir. Zira Babacan, yüzde 50 oy alarak başkan seçilmeyi gözüne kestirdiği için parti kurmamıştır herhalde. O halde, sonuca yakın olan muhalefet bloğu nezdinde bir "fırsat siyaseti" hedeflemiş olmalı ki, zaten yeni dönemindeki; geçmişini inkâr eden duruşuyla da bunu teyit etmektedir.
Gelin şimdi bu "fırsat"ın boyutlarını keşfetmeye çalışalım.
Babacan'ın açıklamalarını değerlendiren gazetecilerden siyaset bilimcilere kadar herkes çok şey söyledi ama benim çok merak ettiğim sorulara cevap veren olmadı.
Şuradan başlayalım. "Sözün şehveti" denen siyasetçi hastalığından çok uzak olan ve adeta ağzından kerpetenle laf alınan Ali Babacan, bu açıklamasını; büyük bir gürültü koparacağını düşünemeyerek ağzından mı kaçırmıştır?
Üzerine basa basa ifşa edişine bakılırsa önceden tasarlayarak söylemiş.
O halde özellikle ifade ettiği bu beyanların; bu dayağı yemeye değecek bir getirisi olmalı.
Sayın Babacan, o çok tartışılan açıklamalarında bunu da beyan ediyor aslında. "Masanın ortasındaydım" ifşaatlarının gölgesinde kalan ve muhalefete uyarı niteliği taşıyan bir mesajı var:
"2018'den kötü bir tecrübemiz var. Gül, ortak aday yapılsaydı rahatlıkla kazanacaktı, yapılmadı Türkiye tam beş yıl kaybetti..."
Anlaşılmıştır sanırım!
Zaten muhalefet çatısının bekçisi Kılıçdaroğlu da, "dostlarımız" dediği bu çatı elemanlarını zedelememek için her beyanında yoğurdu üfleyerek yiyor.
Bu durumda geriye "Bu çatının adayı kim olacak" sorusu kalıyor. Buna da "eleme" metoduyla cevap bulmaya çalışalım.
Sayın Kılıçdaroğlu'nun Abdullah Gül aşkı devam ediyor ama artık Gül çok yıprandı, Kılıçdaroğlu'na "Güz gülleri gibiyim, ya sevmeyi bilmedim, ya sevince geç kaldım" şarkısını söylemek kaldı. Artık bütün diktatörlüğünü ortaya koysa da Gül'ün adaylığını; CHP'ye bile kabul ettiremez. Israr ederse, "Memleket" hesabına çalışmış olur.
Tam da bu çıkmazdaki Kılıçdaroğlu'na "Babacan" bir destek geliyor...
Neden olmasın? Hem AK Parti'de imzasıyla aday gösterdiği Erdoğan'ın karşısındaki ihanet çatısının direği yapacak kadar "Gül"cü hem de Gül'ün dezavantajlarından arınmış, uluslararası güçlerin çok tasvip ve takdir ettiği bir isim!
Ne dersiniz; Babacan bu ifşaatları, AK Parti'den dalga dalga yükselen "ihanet" ithamlarının, kendisini "Çatı adaylığı"na adım adım yaklaştırması için yapmış olmasın?
Nitekim son tepkiler Kılıçdaroğlu'nun işini oldukça kolaylaştırdı.
Malum yıpranan Güller, yeni sürgünlerle devam eder!..
.
Arap ülkelerindeki işgal bitmeden Filistin'deki zulüm bitmez
10 Mayıs 2021 Pazartesi
İsrail'in, ramazan ve bayramlarda özellikle tırmandırdığı zulüm ve katliamlar, sadece "Amerika desteği" ile izah edilemez. Zalim, asıl desteği "İslam ülkesi" diye anılan devletlerden almaktadır. Bunun çözümü de çağrılarla, İslam İşbirliği Teşkilatı kararlarıyla çözülebilecek kadar basit değildir.
İsrail'in, 14 Mayıs 1948'de kurulduğunu zannetmek ilk düğmeyi yanlış iliklemektir ve bunun üzerine kurulacak bütün stratejiler de yanıltıcı olacaktır.
Müslümanların göbeğine zehirli bir Siyonizm Hançeri saplama çabaları yüzyıllarca sürmüştür. Bölgenin iki güçlü devletinden biri İran olup, mayası Abdullah bin Sebe isimli Yemenli bir Yahudi'ye dayandığından, kurulması planlanan Yahudi devleti için ciddi bir problem oluşturmayacaktır. Asıl tehdit, devlet kuracakları toprakların da sahibi olan Osmanlı'dır.
Yahudi devleti için ilk adım, İngiliz Müstemlekeler Nezaretinin özel projesi olan bâtınî casus Hempher ile Muhammed Bin Abdülvehhab'ın ortak ürünü "Vehhabilik"in kurulmasıyla atılmış, devamında ise Arap kabileleri, "bağımsızlık" narkozuyla mankurt yapılmıştır. Sonra da Osmanlı Devleti'nin beynini ele geçirmeye yönelik operasyonlar başlatmışlardır. Ve maalesef bu "ulu çınarı"ı kesen baltanın sapı kendi ormanımızdandır.
Nitekim Yahudi parmağı, Osmanlı sarayını sürekli karıştırmaya çalışmış ama ancak içeriden desteğin yoğunlaştığı Abdülaziz Han döneminden itibaren etkili olmuş, II. Abdülhamid Han döneminde ise İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin kifayetsiz muhterislerini kullanarak hedefine ulaşmıştır.
Yani Filistin'de "Yahudi Devleti" kurulmasının yolu, Tapınakçı Tilki FitzMaurice ve Mark Sykes'in, altyapısını hazırladığı, Harp Kabinesi'nin Siyonist Sekreteri Amery'nin yazdığı ve İngiltere Dışişleri Bakanı Balfour'un, Kasım 1917'de Yahudi Cemiyeti Başkanı Rothschild'e gönderdiği, "Osmanlı topraklarında Yahudi devleti kurulacağı"nı müjdeleyen mektup ile değil, ondan 8,5 yıl önceki darbe ile açılmıştır.
Zira İsrail, Selanik Yahudilerinden Macedonia Locası Başkanı Emanuel Carasso'nun, Abdülhamid Han'ı tahttan indirdiği 27 Nisan 1909 Salı günü kurulmuştur.
O dönemin yazarlarından Mevlanzade Rıfat'ın, "Siyon Yahudi Cemiyetine bağlı idiler" dediği İttihatçıların ilk işi Abdülhamid Han'ın, Yahudilerden korumak için şahsi mülküne geçirdiği Filistin'i kamulaştırmaktı! Zira, özel mülkte devlet kuramazdı.
Nitekim sonrası çorap söküğü gibi geldi. Devlet ilanının 31 yıl gecikmesi, Filistin'i Araplardan temizlemek ve etrafını "düzenlemek" içindi.
14 Mayıs 1948; Yahudilerin devlete kavuştuğu tarih değil, Arz-ı Mevud dedikleri nihai hedefe ulaşma sürecinin başlangıcıdır. Nitekim kuruluş bildirisinde, bayraklarında iki çizgi şeklinde sembolleştirdikleri Fırat ile Nil arasındaki toprakların, "Tarihî hakları" olduğunu ilan etmişlerdir! Sonrasında olup bitenler bu hedefe ulaşma adımları olup; Lübnan, Irak, Suriye hatta Mısır halledilmiş, Büyük İsrail; Türkiye sınırına dayanmıştır.
Aslında Türkiye'yi de defalarca halletmişlerdi. 1950 sonrasında İsrail ile ilişkileri kesen, Bağdat Paktı kurarak İslam dünyasıyla bütünleşen Menderes, 1960'ta "eski dost" İnönü vasıtasıyla cezalandırılmıştı. İlerleyen yıllarda tekrar millî politikalara dönerek, Amerika'ya "Gölge etme" diyenler, üsleri vermeyenler de 1980'de gönderilmiş, yerlerine; emirlerinden çıkmayan "çocukları" getirilmişti.
Bundan bir yıl önce de İran'da İslam(!) devriminin gerçekleşmesiyle, Büyük İsrail için çok önemli bir adım daha atılmıştı. Amerika ve Yahudi düşmanı gibi görünen Şii yönetim, sürekli savurduğu tehditler sayesinde İsrail'e daha çok silahlanma ve daha acımasız davranma fırsatı sağlayacaktı.
Tesadüfe bakın ki, 1982 yılında ise Oded Yinon, "İsrail'in ilelebet ayakta kalabilmesinin tek yolu Büyük İsrail'in kurulmasına, bu da bütün Arap devletlerinin dağılarak devletçiklere dönüşmesine bağlıdır" şeklindeki; halen uygulanan "Kanlı Strateji"yi açıklamıştı.
Türkiye'ye dönelim... Evren cuntasından sonra gelen Özal, İsrail hedeflerinden biraz uzaklaşmışsa da 1997'de Türkiye, "İsrail'i ebedi düşman olarak görerek İslamî birlik kurmaya çalışan iktidara TSK, 'Ülkenin yüzünü İslam'a dönmesini ve İsrail ile ilişkilerin riske atılmasını izlemeyeceğiz' dedi" diyen Çevik Bir ve darbeci arkadaşları sayesinde tekrar hizaya getirilmişti!
Zaten süratle gelişen Fetullahçılar yakında kapıyı içeriden açacak ve "Dükkan sizin" diyerek ülkenin anahtarını "Güneyli Dostları"na teslim edecekti! Ama Türk milleti böyle düşünmüyordu. Onlarca yıllık projeyi; 15 Temmuz 2016'da bir gecede çökerten millet, ülkeyi yönetme yetkisini daima dış politikada kendisi gibi düşünenlere vermişti.
Bu sebeple Suudi Arabistan, Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri, Bahreyn; kısaca bütün Arap coğrafyasına hatta İran'a demokrasi gelmedikçe, yani yönetime milletin iradesi hakim olmadıkça İsrail zulmü durdurulamaz. Bunun önündeki en büyük engel ise vesayetçi Batı'dır.
Zira İsrail'in en büyük korkusu, bütün Arap devletlerinin İslamî bir politikaya dönerek İsrail'in karşısına dikilme dirayetini göstermesidir. Zaten bu şiddet ve zulüm de, güç ve özgüvenden değil, tam aksine; korku ve endişeden kaynaklanmaktadır.
.
Koronavirüsü “Yeni Tapınakçılar” mı yönetiyor?
4 Mayıs 2021 Salı
Nisan'ı virüsle boğuşarak geçirdik. Benden başlayıp; bütün aileyi dolaştı. Çok şükür biz atlattık ama her gün yüzlerce sevdiğimizi alıp götürmeye devam ediyor.
Salgının ilk dönemlerinde bu virüsün "laboratuvar ürünü" olduğu çok konuşulmuştu. 1,5 yıl sonunda soru işaretleri daha da arttı. Uzmanları sürekli yanıltan virüs, ezber bozarak ilerliyor.
"Salgını birileri mi yönetiyor" sorusu artık bana ütopik gelmiyor. Emperyalistlerin savaş ve işgale dayalı eski sömürüleri, son derece sinsi ve acımasız devam eden yeni sömürü yöntemleri yanında nerdeyse masum kalıyor! "Derin devlet, üst akıl" gibi isimler taktığımız bu yeni küresel güç, Tapınak Şövalyeleri' tarikatının güncel versiyonudur.
"TAPINAKÇI MI KALDI" DİYORUZ AMA...
Haşhaşîlerin Haçlı versiyonu olarak 1119'da Kudüs'ten yola çıkan Tapınak Şövalyeleri, tarikatlarıyla birlikte Batınî inancını da İtalya üzerinden Avrupa'ya taşımışlardı. Fransa Kralı IV. Philippe 1307'de çoğunu imha etti ise de Britanya'ya kaçanlar mason localarına sızdı farmasonluk tarikatını kurdu. Yani suikastçı; "şövalye" tipi Tapınakçılık tarihe karışmış ise de felsefesi, yeni yöntemlerle güçlenerek devam ediyordu. Zira artık hedeflerine, güç kullanarak değil insanları aldatarak veya satın alarak ulaşacaklardı. Mesela Ignatius Loyola'nın 1543'te kurduğu "Cizvit" tarikatı, Katolik görünen bir Tapınakçı tarikatı idi. Zamanla dünyanın ilk global şirketini kurarak çok güçlenen hatta İngiltere'nin yönetimini ele geçiren Cizvitler, 1773'te Papa'nın hışmına uğramışlarsa da Yahudi Cizvit Weishaupt ile Yahudi banker Rothschild, 1776 yılında kurdukları İlluminati (Aydınlanma) tarikatı ile daha güçlü bir başlangıç yapmışlardı. "Yeni Dünya Düzeni" hedefiyle yola çıkan Tapınakçılar, monarşileri ve hükümetleri devirerek, dünyayı yeniden dizayn ederek sömüreceklerdi.
1882 yılında Thomas Davidson, Almanya'daki "İlluminati"nin İngiliz versiyonu olan "Yeni Hayat Kardeşliği" cemiyetini kurdu. Bir süre sonra Davidson'ı pasif bulan bir grup genç 1884'te bu cemiyetten ayrılarak, "Fabian Cemiyeti" (Fabian Society) ile yoluna devam etti. Bunlar da Aydınlanma tarikatının "Yeni Dünya Düzeni" hedefini gerçekleştirmek istiyordu ama bu ancak "inkılaplar"la yapılabilirdi. Fabianlar İngiltere'nin yönetimini ele geçirmekle kalmamış, bütün dünyada faaliyete başlamışlardı. Mesela 1924 yılında Ankara'ya gelerek Türk millî eğitimini dizayn eden John Dewey, Amerika'nın en meşhur Fabianı idi. Öyle bir düzen kurmuştu ki; yüz yıl geçmesine ve Türkiye'nin görebileceği en güçlü muhafazakar iktidar 18 yıldır uğraşmasına rağmen hâlâ düzeltilemedi.
Avrupa'da dağılan imparatorluklar yerine "Avrupa Birleşik Devletleri" kurulmasına karar vererek, bugünkü AB'nin temelini Fabianlar atmış, bütün dünyayı siyasî, ekonomik ve askerî bakımdan kontrol edebilmek için BM, İMF ve NATO'yu kurmuşlardır. Chatham House ve onun ABD versiyonu olan Council on Foreign Relations'ı bunlar yönetmekte, önemli görevlere gelecek herkeste CFR referansı aranmaktadır.
DÜNYA NÜFUSU AZALMALIDIR!
Yeni dünya düzeni için farklı yöntemlerle aralıksız çalışan yeni Tapınakçıların, yıllardır kullandığı söylemlerden biri de "kadınların özgürleştirilmesi"dir. "Kadınlar, ekonomik özgürlük kazanarak 'koca köleliği'nden kurtuluyor" diyerek kadınları kendi sistemlerinin kölesi yapıyorlar. İşgücünde kadın oranı arttıkça boşanmaların da arttığını gösteren istatistikler onları pek ilgilendirmiyor. Nitekim Cizvit filozof Voltaire ve Adam Smith gibi Aydınlanmacılar, her türlü bakım maliyetine katlandıkları kölelerden oluşan işgücünün, sistemin hür kölelerinden daha pahalıya mal olduğu için köleliğe karşı çıkmışlardı. İstanbul Sözleşmesi'ni başta AB üyelerinin uygulamaması, içeriğindeki derin Fabian etkisinden olabilir mi?
"İnsan sayısı ne kadar az olursa, onları dönüştürmek o kadar kolay olacak" diyen Fabianlar, doğum kontrolünün de ateşli savunucularıdır. Yıllardır devam eden bu çabaların sonucu 1950'de yüzde 5 olan dünya doğurganlık hızı 2019'da 1,88'e düşmüştür.
Emperyalist devletlerin, Müslüman coğrafyada gerçekleştirdiği katliamlar da aynı amaca yönelik olup, öldürülenlerin Müslüman olması onlar için ayrıca kazançtır.
SİLAHLI SAVAŞLAR YETMİYOR BİYOLOJİK SAVAŞ GEREKİYOR!
Yeni Tapınakçıların dünya nüfusunu kontrol yöntemleri bunlarla da sınırlı değildir. Derin yapılar hakkındaki araştırmalarıyla bilinen Mehmet Hasan Bulut, Koronavirüs Vuhan'da ortaya çıkmadan 4 yıl önce yayınlanan "Yeni Dünyanın Kurtları" kitabında, Fabian önderlerinden Bertrand Russel'ın tavsiyelerini şöyle aktarıyor:
"Mutlaka negatif nüfusu gerçekleştirmeliyiz. Nüfus azaltılamazsa planımız gerçekleşmez. Dünya savaşlarının bu hedefe büyük bir katkısı olmadı. Fakat bakteriyolojik savaş daha efektif olabilir. Eğer dünyanın her yerinde her nesilde bir veba (veya Korona) salgını olabilseydi, kalanlar dünyayı böyle tıka basa dolduramazdı." (s. 85)
Görüldüğü gibi iki dünya savaşındaki 100 milyona yakın kayıp Tapınakçı üstadı tatmin etmemiş, salgından; daha büyük bir "katkı" beklemektedir. Dünyanın işi çok zor...
SİZCE BU VİRÜS KİME HİZMET EDİYOR?
Asıl konumuza dönelim ve Tapınakçıların "salgın şart" öngörüsü ışığında salgını tekrar gözden geçirelim.
Aşıya ulaşılabilme açısından da baktığımızda koronavirüsten daha çok fakir ülkelerin insanları ölüyor. Avrupa ve Amerika'da sadece yaşlı nüfus azalıyor ki, bu da onları sevindiriyor.
Farkında mısınız; "salgını bitirecek" diye yolunu beklediğimiz "mutasyon" yeni kâbusumuz oldu. Ayrıca virüs sınır tanımıyor zannediyorduk ama ülkeden ülkeye etkisi çok değişiyor! Bu farklılık aşı temininde daha korkunç bir hal alıyor.
Komplo teorileriyle işim olmaz. Ama emperyalistler artık bizi o kadar çok şaşırtıyor ki, bu salgını da onların üretip dünyaya salmış olmasına hiç şaşırmam.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
“İrtica”yı kim çıkardı, kimlere karşı kullanıldı?
1 Nisan 2021 Perşembe
Harp Okullarına girecek öğrencilerde aranan, "irticai ve bölücü görüşleri benimsememiş veya bu faaliyetlere karışmamış olmak" şartı, "terör örgütlerine veya milli güvenliğe karşı faaliyette bulunan gruplara üyeliği, iltisakı ya da irtibatı bulunmamak" şeklinde değiştirildi.
Yani, hortlatılan "Laiklik elden gidiyor" yaygarasının sebebi budur.
Bu değişiklik gerçekten TSK için bir tehdit oluşturur mu?
Tam aksine, daha net bir çerçeve oluşturur ama bunların derdi TSK değil ki... Yazımızı sonuna kadar okursanız bunu siz de göreceksiniz.
Peki genellikle "dumanlı" havalarda ortaya çıkan bu "irtica" belasının aslı nedir?
"İRTİCA"SIZ DARBE YAPAMIYORLAR
12/13 Nisan 1909 gecesi Avcı Taburuna gelen "hoca" kamuflajlı İttihatçılar, ellerindeki sahte fermanı sallayarak, "Siperli şapka giymek mecburiyeti geliyormuş. Siperli şapka küfürdür. Bunlar sizi de kafir yapacak" diyerek ayaklandırdıkları askerleri "irtica"ya dönüştürmüş ve sabahleyin Babıali'ye yürütmüşlerdi. (Malum 31 Mart ayaklanması.)
15/16 Nisan gecesi, Selanik'teki İttihat ve Terakki Merkezi'nden; saraya çekilen telgraftaki şu cümleler, bu "irtica" tiyatrosunun amacını açıklıyordu: "İrtica melanetiyle güzelim meşrutiyeti yok ettin ama ordunun sindirici gücü, irticaya yol verenleri kahredecektir."
Nitekim on gün sonra bu telgraftaki ikinci aşama devreye sokulmuş; Abdülhamid Han Selanik'e, Selanik'tekiler de Yıldız Sarayı'na taşınmıştı.
Darbeciler, tereyağından kıl çeker gibi operasyon yapan bu "ithal alet"i çok sevmişlerdi.
İRTİCA, CUMHURİYET'E İTTİHATÇI MİRASIDIR
"Koyun Vergisi" aldatmacasını saymazsak, yeni Meclis'in ilk icraatı olan Hıyanet-i Vataniye Kanunu, resmî tarihin dediği gibi savaştan kaçanları değil, Oktay Ekşi'nin de dediği gibi "irtica" eylemine bulaşanları(!) tanımlıyordu.
(Oktay Ekşi, Samimi iseniz buyurun, Hürriyet, 6 Ekim 2006)
Yani Müslümanların tepesinde bir "Demokles kılıcı" asmak için yine "irtica" kullanılmıştı. Bu kanunun çok daha hafifi olan 163. Madde ile yapılan irtica mücadelesini hatırlıyorsunuz değil mi?
Bu sihirli kelime bakın daha nerelerde kullanıldı.
Başvekil İsmet Paşa 4 Mart 1925'te TBMM'ye bir "sansür kanunu" teklif etmişti. Ama gerekçesinde, "Emniyet ve huzuru ihlal edecek irticaî teşebbüslere karşı tedbir..." şeklinde "irtica"dan bahsettiği için "dindarlara zulüm" demek olan Takrir-i Sükûn; yine tereyağından kıl çeker gibi çıkmıştı.
(TBMM Zabıtları, 2. Dönem, 2. Yasama Yılı, 69. Birleşim, 4 Mart 1925, Cilt 15, s. 131)
Bitmedi... Şapka dayatması "kanun" kılıfına sokulurken, Sakallı Nureddin Paşa, "Şapka giyme zorunluluğu Anayasa'ya da insan haklarına da aykırı" demişti.
Dönemin Adalet Bakanı M. Esat Bey, CHP zihniyetinin hâlâ uyguladığı "Biz yaparsak anayasaya aykırı olmaz" anlamında bir savunma yapmış ve "Hürriyetin nasibi, irticaın elinde oyuncak olmak demek değildir" diyerek, "irtica" denen buluşun, hürriyeti askıya almayı bile başardığını göstermişti!
(TBMM Zabıtları, 2. Dönem, 3. Yasama Yılı, 14. Birleşim, 25 Kasım 1925, Cilt 19, s. 222-231)
Şapka giymeyene ceza gelmişti ama "irtica"nın şapka görevi henüz bitmemişti! Kim şapka giymemişse Cumhuriyet, "Bu bir irtica hadisesidir" manşetini atmış, diğerleri de gereğini yapmıştı!
(Cumhuriyet, 27 Kadım 1925)
Daha neler başardı bu kelime... Kazım Karabekir'in kurduğu parti (TCF), milletten ilgi görünce "irtica" gerekçesiyle kapatılmıştı.
28 ŞUBAT BİR "İRTİCA" ESERİDİR...
28 Şubat'ın "irtica yaygarası" üzerine bina edildiği, yargı kararıyla sabittir.
29 Nisan 1997 günü bütün laik gazetecileri toplayan generaller, "İç tehdit, dış tehdidin önüne; iç tehdit olarak da 'irtica' PKK'nın önüne geçti" buyurmuş, o demokrat müsveddeleri de "En büyük düşman irtica" diye manşetten duyurmuştu. Yani bu "irtica"nın, bizi kuşatan yedi düvelden daha büyük ve PKK'dan daha tehlikeli bir düşman olduğunu ilan ediyor, resmen "Düşmanı bırakıp irtica ile uğraşacağız" diyorlardı.
(Sabah, Hürriyet, Milliyet gazeteleri, 30 Nisan 1997)
Bütün TSK mensuplarını irticacı avına çıkaran Batı Çalışma Grubu, 6 milyon kişiyi fişlemiş; binlerce mürteciye(!) haddini bildirmişti!
NEDİR BU İRTİCA?
Tam da TSK'nın "irtica" tanımına uyan, "Devleti ele geçireceğiz" diye bas bas bağıran mürteciler, orduya sızmış hatta tamamen ele geçirmişlerdi. Ama irtica ehlini "bakışından" tanıyan(!) generaller, ne hikmetse bunları hiç görmemişlerdi.
Peki, bu laik güruhun, ağızlarından düşürmedikleri "irtica" ifadesini bir kere olsun; TSK'yı ele geçiren ve darbe yapan FETÖ için kullandıklarını duydunuz mu?
Asla duyamazsınız...
Çünkü "irtica", sadece Müslümanlara zulmün kapısını açmak için kullandıkları bir "maymuncuk"tur.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
“Andımız” kimin andı?
20 Mart 2021 Cumartesi
"Andımız" hakkındaki son kararı, kokuşmuş bir ceset için verilen "resmî ölüm raporu" olarak gördüğüm için hakkında yazı yazmaya gerek duymamıştım. Ama arkasından yapılan "badem gözlü" muhabbetlerini görünce fikrimi değiştirdim.
Bendeniz, Alper Tunga Destanı'ndaki "Çiğil Türkleri"nin kurduğu; "Aşağı Çiğil" nahiyesinde doğup büyümüş Müslüman bir Türk olarak diyorum ki...
"Andımız diye dayatılan bu metin bizim andımız değildir."
Peki kimin andı?
Resmî kayıtlarda, "Eski Millî Eğitim Bakanı Reşit Galip'in yazdığı metin" olarak ifade ediliyor.
Ancak... "Kaldırılsın" talebini Danıştay'ın reddetmesi üzerine, idarî kararla kaldırıldığı 8 Ekim 2013 Salı günü, Başbakan Erdoğan; Grup toplantısında "Andımız olarak bilinen metnin yazarı son derece tartışmalı bir isim olan Reşit Galip'tir" demişti. Çok dikkatimi çeken "tartışmalı isim" ifadesi, birkaç gün sonra Milliyet'te yayınlanan bir röportajla daha da ilginç hale gelmişti! Reşit Galip'in torunu Feyhan Oran'a, "Reşit Galip dönme mi?" diye sorulmuş, o da "Dönme veya Sabetayist olsa ne olacak?" şeklinde cevap vermişti.
Bir şey olmayacak. Tabii ki herkesin; her şey olma hakkı var ama milletin de bunu bilmeye hakkı var.
Nitekim 1893 yılında Rodos'ta doğan ve ilk tahsiline; Yahudi ve dönmelere eğitim veren "Alliance İsraelite İlkokulu"nda başlayan Reşit Galip, Maarif Vekilliği döneminde; bu "ittifak"ın (alliance) gereğini yapmış, kendisine bağlı olan İstanbul Üniversitesi'ndeki çok değerli Türk profesörleri atarak yerlerine Alman Yahudilerini almıştı.(1)
Aslında Türklük veya Türkçülük gibi bir derdi yoktu. Bakan olunca, Nihal Atsız'ı Türkiyat Enstitüsü'nden attırmış, Ziya Gökalp'i ve kitaplarını yerden yere vurmuştu. Türkçülüğü sadece İslamiyet'i tahrif etmek için kullanıyordu. Nitekim, "Biz Türk'üz, ezanı Türkçe okumalı, ibadetleri de Türkçe yapmalıyız" söylemleri etkili olmuştu. Bu yüzden "Ezanı tercüme ve besteleme" çalışmaları 31 Aralık 1931 tarihinde, Dolmabahçe Sarayı'nda, Reşit Galip'in yönetiminde başlamıştı. Yani "Tanrı uludur" vahameti de Reşit Galip'in eseriydi.
Andımız dedikleri bu metni de o dönemde yazmış ve 23 Nisan 1933'te öğrencilere okutulmuştu.
İTTİHATÇI IRKÇILIĞININ CUMHURİYET'TEKİ MUTASYONU
İttihatçıların "yabancı düşmanlığı" şeklinde tezahür eden ırkçı politikaları, Cumhuriyetin ilk yıllarında da, farklı ırklara; özellikle de Kürtlere yönelik baskılarla devam ettiriliyordu. Hatta cinnet noktasına ulaşmış ve Başvekil İsmet Paşa'nın, "Bu ülkede sadece Türk ulusu ırksal haklar talep etme hakkına sahiptir" beyanatından sonra Reşit Galip ve M. Esat Bozkurt yönetiminde oluşturulan 10 ayrı ekip; Anadolu'da kafatası ölçme seferberliği başlatmıştı! (2)
Ölçüm sonuçları 18 Eylül 1930 günü Gölcük Yaylası'nda açıklanmış ve Adalet Bakanı Mahmut Esat Bozkurt, "Türk vatanında, 'öz Türk' olmayanların bir hakkı vardır, o da Türklere hizmetçi; köle olmaktır" demişti.(3)
"Andımız" denen metin, işte bu ırkçı fırtınanın; çocukları yutan hortumuydu...
1928'de Erkân-ı Harbiye-i Umumiye Reisi (Genelkurmay Başkanı) Fevzi Çakmak'ın imzasıyla gönderilen "gizli emir" ile Kürt çocuklarını, "Kürtsünüz" diye askerî liselerden atan devlet, şimdi de "Türk'sünüz" diyordu!
Başka lisan bilmedikleri halde, Kürtçe konuşmalarını yasaklayarak ağızlarını tıkadıkları insanlara, şimdi de "Türküm diye haykırın" diyorlardı. Bu da yetmiyor, "Türklere daha fazla düşman olsunlar" diye, karşı yamaçlara; dev puntolarla "Ne mutlu Türküm Diyene" yazıyorlardı.
Devlet; akla ziyan bu uygulamalarla, bölgeye özel ilgi duyan İngilizlerin istediği "mağduriyet" ortamını bizzat hazırlamış, "İstismar için her şey hazır, istediğin örgütü kur" demişti. Nitekim İngilizler de bu "altın pas"ı; ilerleyen yıllarda değerlendirmiş, 40 yıldır tepe tepe kullandıkları PKK'yı kurmuşlardı.
OKUNMAMASI İÇİN NE GEREKİYORSA YAPTILAR
Sonra gelenlerin Reşit Galip'i de aratacağı kimin aklına gelirdi?
Kemalistliği "dalkavukluk yarışı" zanneden 12 Mart darbecileri, "Andımız" dedikleri "bomba"nın tahrip gücünü artırmak için haşa; "Ey bugünümüzü yaratan ulu Atatürk..." diye başlayan bir bölüm daha ekleyerek, iman sahiplerinin asla okuyamayacağı hale getirmişlerdi. Anne babalar, okula giden çocuklarına; değerli kardeşim Yakup Köse'nin aktardığı, "Sakın okuma, okuyormuş gibi yap" uyarısını işte bunun için yapıyorlardı.
80 darbecileri, bu tepkiyi azaltmak için; "yaratan"ı "sağlayan" olarak değiştirmişlerdi ama sonuç değişmemişti. 28 Şubatçılar da "Andımız"ı güncellemeyi(!) ihmal etmemişlerdi.
Bu nasıl bir "milleti andı" ki, millet düşmanı bütün darbecilerin gözdesiydi?
Nihayet; narkozun etkisi 77 sene sonra geçmiş olacak ki, çözüm süreci hürmetine 2009'da, "Bu metin ırkçı söylemler içeriyor" gerekçesiyle, kaldırılması için Danıştay'a dava açılmıştı. Ama CHP iktidarda olmasa da, vesayetçileri dimdik ayakta olduğu için bu başvuru 2013'te reddedilmişti. Siyasî irade idarî kararla kaldırmış ama Danıştay, 2018'de bunu da iptal etmişti.
Gerisi malum...
Görüldüğü gibi bu metin, bizim andımız değildir... Bunu savunanlar; kimlerin diktiği ağaca sarıldığını iyi bilmelidir.
(1) Mustafa Armağan, Reşit Galip'in Marifetleri, Derin Tarih, Kasım 2018, s. 42
(2) Son Posta gazetesi, 21 Eylül 1930
(3) Aydın Engin, Mahmut Esat Bozkurt Güzellemeleri, Cumhuriyet gazetesi, 21 Eylül 2014
.
Çanakkale ruhu yaşıyor mu?
18 Mart 2021 Perşembe
Çanakkale Zaferi coşkusunu 106. defa yaşıyoruz.
Kendilerini dünyanın efendisi olarak gören ve "Denizaltılarımızın periskopunu, zırhlılarımızın bacalarını gören Türkler arkalarına bakmadan kaçacaklardır" (Savaş Bakanı Lord Kitchener) diyerek gelen İngilizlere had bildirmemiz bile, Çanakkale'nin unutulmaması; unutturulmaması için yeterli sebeptir.
Kaldı ki milletler, zaferlerini de hatalarını da yeni nesillere aktarıp, birinden ilham; diğerinden ders alabilirse ilerler.
O halde soralım; Çanakkale Zaferi'ni yeni nesillere aktarabildik mi?
Görkemli törenleri kastederek "Evet" diyorsanız, yanılıyorsunuz...
Önemli olan senede bir gün hamaset nutukları atmak değil; o ruhu yaşatmaktır.
Gelin; iki karşılaştırma yapalım ve cevabı birlikte bulalım.
1915 Ramazan'ı hem senenin hem de savaşın en "harâretli" günlerine rastlamıştı. Şeyhülislam Ürgüplü Hayri Efendi, "Savaşan askerler oruç tutmakla mükellef değil" diye fetva vermişti ama cephedeki bir askerimiz, "İttihatçı fetvası"na güvenmemiş, gece bulduğu birkaç parça kuru ekmeği yiyerek gizlice niyetlenmişti. Ertesi gün iftar saatinde savaşın yoğunlaşması üzerine tam da "Galiba orucumu açamayacağım" diye düşünürken "Ateş kes..." komutu gelmiş ve peşinden "Allahü ekber" nidaları yükselmişti. Ezanın tamamlanmasıyla da siperde; mataralar elden ele gezmişti.
Sadece kendisinin niyetli olduğunu zanneden askerimiz çok şaşırmıştı. Arkadaşlarının, hiçbir şey yemeden oruç tuttuğunu düşündü... Çok utandı.
Bir Ramazan sahnesi de günümüzden aktaralım:
Ramazan'ın 4. gününe rastlayan 9 Mayıs 2019 tarihindeki TBMM Genel Kurulu'nda, CHP Milletvekili Tufan Köse; bütün Türkiye'nin "canlı" izlediği konuşmasında, "Bu ülke savaş meydanlarında kuruldu" demiş ve sonra da, kürsüdeki bardağı kafasına dikmişti. Bunun üzerine AK Parti sıralarından İmran Kılıç, "Siz önce milletin Ramazan ayına saygı gösterin. Burası Müslüman Türk milletinin kürsüsü" demişti ama cevap; HDP sıralarından gelmişti. Hemen devreye giren HDP Mardin Milletvekili Tuma Çelik "Burası Müslüman Türkiye değil; laik Türkiye, ben Müslüman değilim" demişti.
O gün Çanakkale'de milleti için savaşırken; sahur yerine mermi yiyerek oruç tutan askerler, bugün ise onların kemiklerini sızlatan nankörler!
Gelelim ikinci sahneye...
12 Ağustos 1915 Perşembe sabahı güneş farklı doğmuştu Gelibolu sırtlarına... Çünkü İslam âlemi, "bayram" coşkusu yaşıyordu. Cephede de aynı heyecan vardı. Göğsü iman dolu mücahitler, ateş altındaki oruçlarını, "bayram namazı" ile taçlandırmak istiyorlardı. Ancak cephe kumandanı, "Düşmana toplu hedef olursunuz" endişesiyle izin vermek istemiyordu.
Bu kumandan sıradan bir İttihatçı değil, 10 Temmuz 1908 günü Manastır'daki (sonradan Hürriyet adı verilen) meydanda "Ya Kanun-i Esasi, ya ölüm" naralarıyla meşrutiyet ilan eden Güney Cephe kumandanı Vehip (Kaçı) Paşa idi. İttihatçı paşa yine de, askerin yoğun isteğine "Hayır" diyememiş; namaza izin vermişti.
Aman Allah'ım... Namaz esnasında zuhur eden manzaraya herkes hayret etmişti. Zira açık bir Ağustos havasında, sadece o meydana küme küme inen beyaz bulutlar; bayram cemaatini düşmandan gizlemişti.
Hatta çok yakın olan düşman siperlerinden; namaz kılan cemaat görülemese de, coşkulu teşrik tekbirlerinin duyulması üzerine, İngilizlerin "Halifeyi kurtarmak için Almanlarla savaşıyoruz" diye kandırdığı Müslüman Hint askerleri savaşmayı reddetmiş; bir kısmı öldürülmüş, bir kısmı da firar etmişti. Bunlardan birinin kaçış hikayesini, yıllar sonra; Pakistan'dan eğitim için gelen torunu Binbaşı Muhammed'in anlattığını, emekli Kurmay Albay Ziya Burcuoğlu "Bilinmeyen Yönleriyle Çanakkale Zaferi" kitabında anlatmaktadır (s. 130).
Darbeci bir İttihatçı olmasına rağmen maiyetindeki askerlerin inanç ve ibadetlerine saygı duyan paşalardan, tek derdi; ordudaki namaz kılan subayları ayıklamak olan generallere terfi ettik!
Soruyu şimdi tekrarlayalım...
Gerçekten; Çanakkale ruhu yaşıyor mu?
.
Papa “Büyük İsrail”in son rötuşları için geldi
10 Mart 2021 Çarşamba
Güneyimizdeki Haçlı-Siyonist kuşatma, emperyalist ortaklıktan çok daha derin; Yahudilerin kontrolünde bir ittifaktır.
Yahudiler kendilerini "seçilmiş; özel insanlar" olarak görür ve herkesin onlara hizmet etmesi gerektiğine inanır; buna çalışırlar. Museviliği de bu yüzden; Yahudiliğe dönüştürmüşlerdir. Hatta bu tahrifattan sonra gönderilen İseviliği, "üç tanrılı" Hristiyanlık haline dönüştüren de Pavlos isimli bir Yahudi'dir.
Bitmedi...
Tevrat'ta övülen "son peygamber"in (sallallahü aleyhi vesellem), kendi kavimlerinden gelmeyince, İslamiyet'i de hedef almışlardır. Hazret-i Osman Efendimizin (radıyallahü anh) şehit edilmesinde başrol oynayan Abdullah bin Sebe; Yemenli bir Yahudi'dir. Bununla da kalmamış, Şiiliği kurarak İslam'da ilk fitneyi başlatmıştır.
İsrail, Hristiyanları ve Yahudileri birleştiren ortak paydanın ürünüdür. İngiliz general Allenby, 11 Aralık 1917 günü Yafa Kapısı'ndan Kudüs'e girerken "Haçlı Seferleri şimdi bitti" demişti.
Sonra ne oldu? İngilizler, 30 yıl boyunca Siyonistleri getirip Arapları kovdu ve devlet kurma kıvamına gelince Filistin'i Yahudilere hediye etti.
İngiliz general 1917'de "Bitti" demişti ama Başkan Bush'un, hâlâ aydınlatılamayan 11 Eylül saldırıları sonrasında Afganistan'ın işgaliyle başlattığı "Haçlı Seferi" bütün şiddetiyle devam etmektedir. Irak ve Suriye'ye bomba yağdırırken, sosyal medya isimli son model silahla da Mısır, Yemen, Libya ve diğerlerini teslim almış; Türkiye'yi ise son anda elden kaçırmışlardır.
Şimdi Irak'ta hümanist sahneler oynayan Papa Francis'e soralım...
I. Dünya Savaşı'nda Müslümanları katleden, sonrasında Sykes-Pickot zehirli hançeriyle aileleri paramparça eden, son 20 yıldır ise Ortadoğu denen bu mağduriyet bölgesine katliam olup yağan kimdir? Afganları, Arapları, hata çok sevdikleri(!) Kürtleri yerinden yurdundan edip, sonra da Ege ve Akdeniz'in derinliklerine gönderen biz miyiz?
Papa, Müslüman yavrularının başına yıktıkları viraneler önünde poz verip; "kardeşlik" ve "barış" nutukları atarak, mağdur ettikleri milyonlarla dalga geçerken, gezi hatırası(!) diye; bölünmüş Türkiye haritası dağıtılmaktadır.
Bu katliamlarınızı, "DEAŞ'ın öldürdüğü birkaç Hristiyan'dan bahsederek kapatmaya kalkmak çok ucuz değil mi? Ayrıca DEAŞ denen bu İngiliz Anahtarını kim imal etti acaba? Büyük hedeflere ulaşabilmek için küçük kurbanlar verebildiğinizi 11 Eylül'den sonra öğrendik artık.
Ayin için Musul'un seçilmesi de çok manidardır. Çünkü Musul, Sünnilerin merkezidir. Böylece, yıllardır hırpalanan Irak Sünnilerini tamamen bitirme mesajı verilmiştir. Ayrıca, İnönü Lozan'da, "Her şeyi bıraktık, sadece Musul'a yüklendik" demişti ama Musul'u da İngilizlere hediye etmişti. Papa, uçurduğu güvercinlerle Musul'un elimizden nasıl uçtuğunu hatırlatır gibiydi.
Gelelim Necef bölümüne...
Vatikan'ın, 1965'teki II. Konsil'de "Milenyum Vizyonu" olarak ilan ettiği, "Diğer dinlerdekileri Hristiyan yapma projesi" 9 Şubat 1998'de "Gizli Kardinal" atanan Fetullah Gülen yönetiminde, Türkiye merkezli olarak yürürlüğe sokulmuş ve Diyanet'in desteğiyle büyük mesafe alınmıştı. Ancak 15 Temmuz'da kesintiye uğrayan bu Hristiyanlaştırma Projesi şimdi etrafımızı çevirmektedir.
Geçen yıl Mısır ve BAE'yi ziyaret ederek, "İnsan kardeşliği zaptı" imzalayan Papa, Şeyh Zayid Camii'nde farklı dinlerden 700 kişi ile de "Dinlerarası Diyalog" toplantısı yapmıştı. Şimdi bu yelpazeye Şiiler de eklenmiştir. Papa Francis'in, Irak'taki Hıristiyanları korumakla meşhur Şii lider Sistani ile "Siz bizden bir parçasınız, biz de sizden bir parçayız" pankartı altında yaptığı görüşme, Dinlerarası Diyalog Projesinin yeni bir etabıdır.
Yukarıda özetlemeye çalıştığımız Haçlı kuşatması ile Dinlerarası Diyalog Projesi'nin hiçbir farkı yoktur. İslam coğrafyasını biri dışarıdan, diğeri de içeriden işgal etmektedir.
Vatikan bir din merkezi değil, Haçlı-Siyonist ittifakın harekât merkezidir. Nitekim Papa, beraberindeki gazetecilere "Bu bir sembolik ziyaret, bir görevdir" demiş, yeni dönemde kendisine verilen rolü, hayatını riske atarak yerine getirmiştir.
Peki, bütün bu operasyonlar kimin işine yaramakta, hallaç pamuğu gibi atılan bu coğrafya kime hazırlanmaktadır?
İsteyenler bu operasyonları, "Ortodoks Rusya ile İsrail'in belalısı(!) İran'a gözdağı veriliyor" diye kendini avutabilir ama örümcek ağı sahih İslam'ın bölgedeki tek kalesi olan Türkiye için örülmektedir.
İçimizdeki devekuşları daha ne kadar direnecek bilmiyorum ama "Büyük İsrail"in zemini hazırlanmış, inşaatın başlaması için sadece; projeye dahil edilemeyen Türkiye'nin; "inşaat sahası"ndan tamamen tecrit edilmesi kalmıştır.
Papa, bütün Haçlı ordularıyla birlikte bu amaca hizmet etmekte, "Suriye'de; Libya'da ne işimiz var" diyenler de onlara yandan destek vermektedir.
.
28 Şubat hâlâ anlaşılmadı, bence de bin yıl sürebilir
28 Şubat 2021 Pazar
Tarifi imkansız zulümlere sahne olmuştu ama FETÖ'cü hakim ve savcıların taktiğiyle yıllarca uyutuldu. FETÖ işgalinden kurtulan yargıda da, buz dağının görünen kısmı; yasak savma babından yargılayıp; unutuldu. Gerekçeli kararında, "Şu şu yayın yönetmenleri olmasaydı darbe gerçekleşmezdi. Bunlar darbenin şerikleridir; yargılanmaları gerekir" diyen yargı, acaba bunu kimin yapmasını bekliyor. Zira o yayın yönetmeni hâlâ "amiral gemisi"ndeki konforlu köşesinde ahkam kesiyor, hatta iktidara akıl veriyor.
Muhafazakâr iktidarın rehavetine kapılan mağdur kesim ise genellikle; "Artık o günler gerilerde kaldı" diye düşünüyor. Oysa 28 Şubat zihniyeti; 19 yıllık AK Parti iktidarına rağmen istim üzerinde fırsat kolluyor, intikam ateşiyle yanıp tutuşuyor. En "makul" zannedilenlerin bile zaman zaman ağzından kaçırdığı "türban" düşmanlığı, bu öfkeyi ihbar ediyor.
Bu yüzden, Müslümanları ferahlatan inanç ve ibadet hürriyeti kazanımları, hukukî düzenlemelerle sabitlenmelidir. Bugünkü siyasî iradenin gücüyle devam eden fiilî uygulamalar "yok" demektir. Çünkü ilk fırsatta yok edilecektir. Satın aldığınız evin tapusu yoksa, bir gün sokağa atılmanız mukadderdir.
Çevik Bir'in "Etkisi bin yıl sürecek" öngörüsü, biraz erken alaya alındı. Çünkü bu darbe, öncekilerin yaptığı gibi milletin kollarını budamadı, köklerine zehir sıkarak; yavaş yavaş ölüme bıraktı.
28 ŞUBAT'IN DA KÖKÜ DIŞARIDADIR
Bu darbe, birkaç komutanın laiklik hassasiyetinden kaynaklanan bir kalkışma değil, Kemalistler ve FETÖ üzerinden yürütülen bir Haçlı saldırısıdır.
Çünkü İncil'in; "Bütün dünyaya tebliğ et!" emri gereği asırlardır uğraşan Batılıların, 1900'lü yıllarda yaptığı; "Dünyada 250 bin Müslüman var, 200 yıl sonra hiç kalmayacaklar" (Lord James Bryce) öngörüsü(1), yüz yıl sonra tersine tahakkuk etmiş; Hristiyanlar azalırken Müslümanların sayısı milyarlara ulaşmıştı.(2)
Artık Batılı araştırma şirketleri Hristiyanlığın ne zaman yok olacağı tahminleri yapıyor. Hatta ABD merkezli düşünce kuruluşu Pew Research Center 2015'teki, "2100 yılında dünyadaki Müslüman nüfus oranı yüzde 35'e yükselecek ve yüzde 34'e gerileyecek olan Hristiyanlığı geçecek" tahminini iki yıl sonra revize ederek 2070'e çekmişti.(3)
Bu gidişattan fena panikleyen Hristiyanlar, İslam'a karşı mücadelesini; daha da çirkinleştirerek hızlandırdı.
Nitekim Center For American Progress'in Ağustos 2011'de açıkladığı raporda, 10 yılda 42,6 milyon dolar harcanarak gerçekleştirilen iftira programı neticesinde, İslamofobiye inananların yüzde 10'dan yüzde 40'a çıktığı belirtiliyor. Özel dizayn ederek 1999'da piyasaya sürdükleri DEAŞ'ın kafa kesme ve terör eylemleri İslamofobi algısını da yükseltti.
Sonuç...
28 Şubat darbesinin tam da Haçlıların İslam'a saldırıda cinnet yaşadığı bir döneme rastlamasını "tesadüf" zannetmek, dünyanın sadece Türkiye'den ibaret olduğunu düşünmek kadar gerçek dışıdır. Tam aksine, kendi ifadeleriyle; "Yerel güçleri kullanarak, düşmanı kaynağında yok etme" taktiği uygulamışlardı.
İKİ DÜŞMAN(!) NASIL MÜTTEFİK OLDU?
28 Şubat'taki asker-FETÖ işbirliği, bilinenden çok daha derindir. Müslüman'ın "M"sine bile tahammül edemeyen, Müslümanları bulduğu yerde ezen bir cuntanın, "Biz cemaatiz, İslam'ı bütün dünyaya yayacağız" diye bas bas bağıran Fetullahçıların kılına bile dokunmaması sizce normal mi?
FETÖ; hızlı büyümesini 28 Şubatçılara borçludur. Fetullahçı firmaların önünü açmak için bütün muhafazakâr rakipleri "yeşil"e boyanarak imha edilmiştir. TSK'dan ayıklanan dindarların yerini Fetullahçıların doldurduğu zaten malumdur. Bu yüzden, "28 Şubat olmasaydı 15 Temmuz olamazdı" gerçeği, sıradan bir değerlendirme haline gelmiştir.
Normalde laiklerle dindarların, böyle sarmaş-dolaş olması mümkün değildir. Bu sıra dışı ittifak, Vatikan'ın marifetidir. Nitekim Fetullah Gülen'in 9 Şubat 1998 tarihinde Papa II. Jean Paul tarafından kabul edilerek "Gizli Kardinal" olarak atanması, 28 Şubat'taki hizmetlerinin karşılığıdır. Bu buluşmanın temelinin 28 Şubat sürecinde; hükümetin devrilmesinden hemen sonra, tedavi(!) için Amerika'ya giden Fetullah Gülen'in; Papa'nın sağ kolu olan New York Kardinali John O'Connor ile buluşmasında atıldığını, 28 Şubat'ın mimarlarından Ertuğrul Özkök yazmıştır.(4) "Dinlerarası Diyalog" adlı Vatikan Projesi de bu dönemde başlatılmıştır.
Kısaca 28 Şubat darbesi, bir "Vekaleten Haçlı Seferi"dir. "Hükümeti cebren devirmek" gibi; devenin kulağı bile olmayan bir çerçeveye indirgenen 28 Şubat, bin yıl kurumayacak; dipsiz bir İslam düşmanlığı bataklığıdır. Kurutulmamış; üstü örtülmüştür, yeniden patlamak için uygun ortam beklemektedir.
------------------
(1) Çerkeş Şeyhi-Zade Halil Hâlid Bey, Hilal ve Haç Kavgası, 1907 Londra
(2) Gerçek Hayat, 26 Mart 2018
(3) https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-39127472
(4) Ertuğrul Özkök, Fetullah Gülen-Papa buluşması, Hürriyet, 7 Şubat 1998
.
Genelkurmay, Kılıçdaroğlu'na gereken cevabı vermeli
20 Şubat 2021 Cumartesi
Duydunuz mu, Kılıçdaroğlu; PKK'nın Gara katliamını kınarken neden "PKK"yı anmayıp; sadece "bölücü örgüt" diyerek geçiştirmiş...
Adama o kadar saydırdınız. Oysa "PKK'nın reklamını yapmamak için" ismini anmıyormuş! "Biz bir terör örgütünün reklamını yapmak zorunda değiliz" diyen Kılıçdaroğlu'nun bu hassasiyetini kaç siyasetçi veya gazeteci gösteriyor! Üstelik de, ne kadar doğru davrandığı(!) konusunda çok sağlam bir delili var. "Açarsınız Genelkurmay Başkanlığının internet sitesini, 'bölücü terör örgütü' der. Aynı şeyi biz de kullanıyoruz" diyor...
( https://www.trthaber.com/haber/gundem/kemal-kilicdaroglu-kullandigimiz-dil-devlet-diline-uygundur-557926.html )
Sizi bilmiyorum ama ben "Pesss" diyorum. Biz bu tür; başdöndüren takıyye türlerini FETÖ'de görmüştük ve "Bu şeytanlıkları, CIA ve MOSSAD'dan başkası üretemez" demiştik. Peki Kılıçdaroğlu'nun bu ultra-takıyyesini nasıl izah edeceğiz?
Ziya Paşa'nın, "Sen herkesi kör, alemi sersem mi sanırsın" terkib-i bendi bile yetmiyor, insan; "Sen bu milleti enayi mi zannediyorsun" demek istiyor.
Kılıçdaroğlu, "Hendek kazan arkadaşlar... Bize saldırmazlar" diyerek meşrulaştırmak için kendi meşruiyetini feda ettiği PKK'nın katliamından bahsederken; reklamını yapmamak için adını anmıyormuş!.. Ve bu çirkin entrikasına da Genelkurmay'ı 'yalancı şahit' tutmuş.
Bu nasıl bir hadsizliktir Allah aşkına... Kendi PKK yandaşlığını gizlemek için, 35 yıldır PKK ile mücadele eden ve bu uğurda binlerce mensubunu şehit veren Genelkurmay'ı bozuk para gibi harcıyor.
Bu zihniyetin; kendi hedef ve çıkarları için harcayamayacağı değer yoktur. Milletin dinini; imanını harcamakta zerre kadar tereddüt etmediler, Genelkurmay'a mı acıyacaklar...
Bunlardı değil mi, askerimiz ölmesin(!) diye "Suriye'de ne işimiz var" diyen? Ama aynı askerleri, kendi PKK yandaşlıklarına kalkan yapmaktan utanmadılar.
Bu çok çirkin bir iftiradır. Genelkurmay'a ve binlerce şehidimize hakarettir. Bu itibar katliamı, sessiz kalarak geçiştirilebilecek bir şey değildir. Genelkurmay Başkanlığı aynı sitesinde; gereken cevabı vererek, artık Genelkurmay'ın, istedikleri zaman kullanabilecekleri bir "CHP ardiyesi" olmadığını göstermelidir.
.Türkçe Yılı'nda, Türkçeyi işgalden kurtarın Sayın Cumhurbaşkanım
15 Şubat 2021 Pazartesi
Bu yıl "Türkçe Yılı" ilan edildi. TDK, ilgili "genelge"yi; "Türkçemizin medeniyet dili kimliğiyle bir kez daha dünyaya duyurulmasına vesile olacak" notuyla paylaşmış. Kulağa hoş geliyor ama o Türkçe artık sizlere ömür...
İttihatçılarla başlayıp, cumhuriyet döneminde de devam eden "Türk ırkını arındırma" cinayetlerinin daha fazlası, "Türk dilini arındırma" adına işlenmiştir. Oysa Nihad Sâmi Banarlı, "Bir dilin doğuşunda, başka dillerden derlenmiş kelimeleri millîleştirme kudreti varsa artık o dili öz dil yapmaya kalkmak, dili kendi dehasından uzaklaştırmaktır ki, bunu ancak cehaletin elleri yapar. Türk milleti gibi büyük bir milletin dili öz dil olamaz, imparatorluk dili olur" demektedir.
Türkler derledikleri kelimeleri kendi gramer ve fonetiğine göre millîleştirmiş; asırlarca kullanmışlardır. Ancak öz Türkçe, "Arapça ve Farsça kökenli kelimeleri atın" talimatıyla budanmış, öte yandan da İngilizce ve Fransızcadan aynen alınan yabancı kelimeler, Türkçenin bağrına; Haçlı hançeri gibi saplanmıştır. Bu "yozlaştırma"nın adı da "Türkçeleştirme" olmuştur! Bu mudur medeniyet dili?
Oysa İngilizler dünyadan binlerce kelime devşirmiş, bunu da gururla söylemişlerdir. Hiçbir zaman da "Öz İngilizce" gibi bir saçmalığa teşebbüs etmemişlerdir.
"Yeni bir Türkçe oluşturmak" için 1932 yılında kurulan Türk Dil Kurumu'nun başına getirilen Robert Kolejli Agop Martanyan, 47 yıl boyunca Türkçeyi yenilemiştir!
Türkçeyi uyduruklaştıran CHP'liler, kendileri de; "yeni" Türkçe ile yazılan Nutuk'u anlamadıkları için İBB Başkanı İmamoğlu "Daha yeni (uydurukça) Türkçe Nutuk" bastırmış, Kılıçdaroğlu da, ağlaması gereken bu durumu övünerek anlatmıştır.
Kelimeleri kısaltarak yazan ve sadece 150-200 kelime ile konuşan gençliğimiz, 80'lerde yazılan kitapları bile anlayamıyor. Halbuki bir Fransız genci Victor Hugo'nun, bir İngiliz genci Shakespeare'in, bir Rus genci Tolstoy'un kitaplarını okuyor ve anlıyor.
Prof. Dr. Nuri Köstüklü; ders kitaplarında Amerika ve Almanya'da 70 bin, Japonya'da 44 bin, Türkiye'de ise sadece 5 bin kelime kullanıldığını belirtiyor ve "Bu, korkunç bir kısırlıktır" diyor.
Sovyetlerin dağılmasından sonra Türk Dünyası ile tekrar buluşup hasretle kucaklaştık ama aramıza "yanıt, kanıt, yapıt, sorun, olanak, koşul, öneri, ödün, öykü, doğa, sınav, gereksinim, olasılık, bellek, yaşam, önlem..." girdiği için anlaşamadık. Karabağ Harekâtı sırasında sık sık ekranlarımızda ağırladığımız Azerbaycanlı kardeşlerimizi bazen anlayamadık. Çünkü onlar, 70 yıllık Komünizm silindirine rağmen Türkçe'nin asaletini korumayı başarmıştı ama biz; artık Türkçe bilmiyorduk. Bu yüzden onlar da Türk dizilerini "dublaj"la izliyor.
Dil ilmine göre diller işte böyle işgal ediliyor. Ve dilin işgali de vatanın işgali anlamına geliyor. Dil gittiği zaman bağımsızlık da gidiyor. Bir milletin dilini tahrip etmek, topraklarını işgal etmekten daha etkilidir. Emperyalistler, neden sömürgelerine kendi dilini dayatıyor?
Kısaca istila da istiklal de "dil" ile başlıyor.
Prof. Dr. Muharrem Ergin "Katledilip ölüme mahkûm edilen kelimelerimiz çok iyi bilinmelidir. Çünkü onlar savaşta birer birer şehit edilen neferlerimiz gibidir. Türkçe kurtarılmadan Türkiye kurtarılamaz" demektedir. Yani asıl beka meselemiz, dilimizin uğradığı işgaldir. Bu işgal, yeni tip Haçlı seferlerinin en önemli cephesidir ve maalesef Türk milleti bu cepheyi kaybetmiştir.
Türkçenin maruz kaldığı kuşatma, Ayasofya'nınkinden daha ağırdır ve Türkçeyi kurtarmak, o zincirleri kırmaktan daha zordur.
Bu sinsi taarruzu, misyonerlerin Hristiyanlaştırma seferberliğinden hafif gördüğümüz sürece mani olamayız. Nitekim içimizdeki Haçlı uzantıları, uydurukça kelimeleri; "savaş" şuuruyla kullanmaktadır. Oysa, zamane muhafazakârları bu şuuru göstermemekte, "Agopça"yı rahatça kullanmaktadır. Zaten bu vahamet de bu gafletten kaynaklanmaktadır.
Dil vesayetçilerinin oluşturduğu algı sayesinde, ne idüğü belirsiz ifadeleri kullanmak, araya İngilizce sokuşturmak entelektüellik(!) ama Osmanlı Türkçesini tercih etmek gericilik olmaktadır! Suriye'yi konuşurken "Proxy devlet" dememişsen, uzman değilsin! "Meseleyi mütalaa etmek" dersen, müze firarisi olursun ama "konuyu discuss etmek" dersen saygıyı hakedersin!
Türkçemizdeki bu işgale; karınca kararınca direnmeye çalışan biri olarak, gazetecilik hayatım boyunca kendimi; ters yönde ilerleyen biri gibi hissetmişimdir.
Netice itibariyle bu dil yozlaşmasına karşı devlet savaş açmadıkça ve millet de; istiklal mücadelesi ruhuyla yerini almadıkça çözülmesi mümkün değildir.
Sayın Cumhurbaşkanım, inşallah Türkçe Yılı vesilesiyle dilimizi bu işgalden kurtararak, tuğla tuğla ördüğünüz millî ve yerli Türkiye'nin "kilit taşı"nı koyarsınız.
.
Allah bizi bu “tarafsızlar”ın şerrinden korusun!
3 Şubat 2021 Çarşamba
40 yıla yaklaşan meslek hayatımda medyanın envaiçeşit istismarına şahit oldum ama “ilke” diye diye bu kadar ilkesizleştirildiğini, tarafsız(!) yayınlarda yargısız infazlar yapıldığını hiç görmemiştim.
Habertürk yazar ve yorumcusu Nihal Bengisu Karaca, 14 Ocak’ta yaptığı sosyal medya paylaşımında, eski yazarımız Mehmet Metiner’in Star’dan kovulduğunu iddia etmişti.
Ciddi anlamda üslup problemi olan bu paylaşıma cevap vermeyi doğru bulmadım.
Ancak bu hanımefendi 27 Ocak’ta yayınladığı “ikinci bildiri”de bizi yine “malzeme” olarak kullanmış ve cevap vermemiş olmamızı, uçuk iddialarının ispatı olarak kabul etmişti!
Bunun üzerine, ismimizin daha fazla yıpratılmasını önlemek amacıyla, hakkımızdaki haddini aşan beyanlarını da sineye çekerek, iddialarına cevap verdim.
Gelin görün ki, bu hanımefendi susmak yerine; namluyu bana çevirmiş ve geç kaldığım(!) için “yazdıklarıma, medya ve siyaset camiasında kimsenin inanmayacağına” karar vermiş, hatta “bu açıklamamın grubumuzu aciz ve zayıf duruma düşürdüğünü” buyurmuş!
Bir dakika ya…
Siz kimsiniz? Hangi hakla insanlara karşı “tetikçi” vs. gibi fütursuz ithamlar yöneltiyor, kurumları kafanıza göre konumlandırıyor, hızınızı alamıyor; bazı kesimler adına ceza kesiyorsunuz? Medya ve siyaset dünyasını siz mi yönetiyorsunuz? Benim yazdıklarıma kimsenin inanmadığını, kurumumu aciz duruma düşürdüğümü nasıl anladınız?
Ben sizin fedainiz miyim ki, bir işaretinizle kavganızda yer alayım...
Ayrıca sürekli tekrarladığınız, “iktidar medyasının yeni merkezi” saçmalığına hangi “merkez”de karar verdiniz?
Siz nasıl bu kadar savruldunuz?
Birlikte defalarca bindiğimiz cumhurbaşkanlığı uçağından iyi tanıdığım bu hanımefendi hangi ara bu kadar değişti acaba?
Daha da ilginci, bu enfeksiyonlaşmanın “kurumsal” olduğu, geçen günkü Habertürk programında net olarak ortaya çıktı.
“Allah muhafaza” dedirten bir tarafsız(!) yayını, şok içinde izledik.
Cevap hakkını kullanmak için yayına bağlanan Hilal Kaplan’ı, daha sözlerinin başında susturdular. Sonra da hep birlikte üzerine çullanıp; acımasızca linç ettiler.
Aleyhinde kampanyalar düzenledikleri RTÜK, kendini yırtsa; sansürcülükte bunların yanına yaklaşamaz.
Türkiye’nin yanında olmayı, “iktidarın yanında olmak” olarak görenler; kendilerinin; kimlerle yan yana geldiğine hiç baktılar mı acaba?
İstediğiniz herkese, aklınıza gelen her şeyi söyleyecek ve söyleteceksiniz ama kendinize karşı en küçük eleştiriye tahammül etmeyecek, deneyeni; linç edeceksiniz!
Türkiye düşmanlarının her çeşidini kucaklayan ama Türk milletinin yanına hiç yaklaşmayan; marjinal tiplerle kurduğunuz tarafsız(!) dünyanızı kaygıyla izliyoruz.
Çünkü…
Emperyalistlere ve içimizdeki işbirlikçilerine karşı verilen istiklal mücadelesinde, “tarafsız” olmak; düşmanla müttefik olmaktır.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
Pandemiyi bile sömüren hırs bitmeden bu virüs bitmez
25 Ocak 2021 Pazartesi
İnterneti, “Dünya global bir köy oldu” diye tanıtmışlardı ama bu ifadenin, pazarlama sloganından ibaret olduğu çabuk anlaşıldı. Çünkü, dünyanın; zannedildiği gibi uçsuz bucaksız bir gezegen olmadığını anlamışlarsa, tutum ve davranışlarında bazı değişiklikler yapmaları gerekiyordu.
Zira dünyanın “çok küçük” olduğunu söyleyenler, havasını; suyunu; yine hiç bitmeyecekmiş gibi hoyratça kullanmaktan vazgeçmediler. Daha da fenası, “komşularının” neyi varsa alarak, sömürü sefası sürmeye devam ettiler.
Kendi refahları için başkalarının yurdunu işgal ediyor veya envaiçeşit teröristi üzerlerine salıyorlardı. Sonra da, senaryosunu yazdıkları bu kanlı filmleri; purolarını tüttürerek; vahşi bir zevkle izliyorlardı. O ateşin; bu koca dünyada(!); kıtaları aşarak kendilerine ulaşamayacağını zannediyorlardı.
Halbuki dünyanın “bir köy”den ibaret olduğunu anlayanların, ancak o köydeki herkes mutlu olursa mutlu kalabileceklerini de bilmesi gerekiyordu.
Üstelik mülteci akınından terör saldırılarına; nice sinyaller almışlardı ama Nuh Tufanından; yüksek dağlara çıkarak kurtulabileceğini söyleyen ahmaklar gibi “duvar” örerek huzurlu kalabileceklerini zannetmişlerdi.
Oysa o gelenler “mülteci” değil, yüzyıllardır gasp edilen haklarını isteyen alacaklılardı. Ama bu gerçeği emperyalistlerin hiç anlamadığı; aynı coğrafyaları yeni yöntemlerle sömürmeye devam etmelerinden anlaşılıyordu.
Tam bu dönemde başlayan Korona salgını beni çok umutlandırmıştı.
Global köyün “sorumsuz ağaları” artık ülke sınırlarının; bahçelerini koruyan çitler kadar önemi kalmadığını anlar ve kendisi için istemediğini; komşusu için de istememesi gerektiğini öğrenir diye düşünüyordum.
Zira medeniyetin(!) zirvesindeki Avrupa ve Amerika, dünyanın öbür ucunda ortaya çıkan ve göstere göstere yayılan bir virüse engel olamamıştı. Demek ki, bütün insanlar sağlıklı olmadıkça; sizin sağlığınız da tehlikedeydi.
Biz bu gerçeği zaten biliyorduk. Onun için asırlardır; “Komşusu açken tok yatan bizden değildir” diyorduk. “Komşu” kavramını ise bütün dünyada yaşayan; bizim gibi inanmayan insanları kapsayacak kadar geniş tutuyor, kafirin hakkının; Müslümanın hakkından önce geldiğine inanıyorduk.
Onun için içimizdeki bencillerin; seviyesiz eleştirilerine rağmen kendi insanlarımızla birlikte yüzlerce ülkeye de maske, dezenfektan, solunum cihazı gibi zaruri sağlık malzemesi gönderiyorduk.
Ama maalesef yanılmışım…
Global köyün “yularsız boğaları”nı bu küresel bela da durduramamıştı.
Dünya Sağlık Örgütü Başkanı Ghebreyesus, 49 zengin ülkede; 39 milyon doz aşı yapılırken, fakir bir ülkeye sadece 25 doz aşı verildiğini belirterek, “Dünya feci bir ahlaki çöküşün eşiğinde” diyor.
Daha doğrusu, dünyayı; birkaç doyumsuz ejderha feci bir çöküşe götürüyor.
Bu nasıl bir düzen ki, bütün dünyanın ekonomisini felç eden pandemi, aynı dünyanın en zengin 10 kapitalistine; tam 550 milyar (milyon değil) dolar; ekstra kazanç sağlıyor.
Kendileri bilir…
Yalnız şunu da bilmelerinde fayda var. Sömüre sömüre öfke topuna döndürdükleri dünya; artık patlamak üzeredir. Küresel adaletsizliğe karşı asırlardır biriken tepki; taşmak için sadece “son damla”yı beklemektedir.
Hatta dünyanın dört bir yanından “patlama” sesleri gelmektedir. Bu “bomba”yı, koronavirüs ateşliyor olabilir ama pandemiyi falan mumla aratacak çaptadır.
Fakat bu öfkenin boyutları, gözünü hırs bürüyen; beyni sadece “sömürü” düşünen küresel bencillerin anlayamayacağı kadar büyüktür.
Ve bunu anladıklarında iş işten geçmiş olabilir…
.
Erdemli siyasetin “beka sorunu” Kılıçdaroğlu…
12 Ocak 2021 Salı
Kılıçdaroğlu’nun, FETÖ kumpası sonucu CHP’nin başına geldiğini herkes biliyor ama sonuçlarını kimse irdelemiyor… Sizce, Kılıçdaroğlu o koltuğa oturduktan sonra FETÖ; “Sepeti koluna, herkes yoluna” mı demiştir?
Birlikte bakalım...
Kılıçdaroğlu ile birlikte CHP’de, FETÖ’ye endeksli siyasetin yoğunlaştığını görüyoruz. Dev ekranlara yansıtıp üzerinde tepindiği veriler, 17-25 darbesinde ortaya saçılan FETÖ dosyalarından alınmıştı.
15 Temmuz’a karşı; her türlü siyasî ve ideolojik farklar üzerinde oluşturulan geniş yelpazede Kılıçdaroğlu hiç yer almadı. Tam aksine o gece, tankların açtığı yoldan ilerleyerek gittiği evde, İnönü’nün 1960’ta yaptığı gibi darbe sonucunu bekledi. Ama bu sefer; o kahvesini yudumlarken millet; ölüm şerbeti içme pahasına hainleri durdurduğu için İnönü gibi muradına erememişti.
Nitekim Yenikapı mitingine “kerhen” katılmış ama CHP tabanı dahil; bütün milletin “darbe” dediği 15 Temmuz hıyanetine, aynen Fetullah Gülen gibi “Tiyatro” demiş, “darbe” tabirini, FETÖ ile mücadeleye hukukî zemin oluşturan OHAL için kullanmıştı.
FETULLAH GÜLEN ALACAK TAHSİLİNDE ACIMASIZDIR
FETÖ, işine yaramayacak olana selam dahi vermez. Birini bir yere getirmişse, mutlaka karşılığını alır ve “tahsilat” konusunda da; mafyadan daha acımasızdır.
Son yıllarda; emperyalist kuşatmaya karşı yürütülen mücadele, Kurtuluş Savaşı’ndan farksızdır. Hatta şimdi; düşman çok daha kalleş ve karmaşıktır. Bugün, üç dolarlık Marshall yardımı için millî sanayiimizi kendi elleriyle boğan CHP’lilerin asla anlayamayacağı kadar yerli ve millî bir dış politika yürütülmektedir. Kaldı ki; “Komutan yanlış karar verdi” diye; düşman saflarına geçip kendi vatanına saldırmak hıyanettir. Oysa Kılıçdaroğlu’nun; emperyalist uşağı PKK/ PYD teröristlerine karşı takındığı müsamahakâr hatta himayeci tavrı ve “Afrin’e girmeyin, Libya’da ne işimiz var” gibi; millî menfaatlerimizi zaafa uğratan tavırları, asla “muhalefet yapmak”la izah edilemez. Hiçbir vatansever, millet menfaatleri üzerinden siyaset yapamaz. Bu tutum Erdoğan’a değil, Türkiye’ye zarar vermektedir.
Teröristler sınır ötesinden yıllarca bomba yağdırırken, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, “Harekât” talimatlarını, “Suriye bataklığına girersek çıkamayız” bahanesiyle geçiştiren FETÖ’cü komutanlar(!) ile “Suriye’de ne işimiz var” diyen Kılıçdaroğlu arasında ne farkı var?
BU ADAMIN, ESKİ KILIÇDAROĞLU İLE HİÇ İLGİSİ YOK
Kılıçdaroğlu’nun 22 Mayıs 2010’a gelişi çok iyi araştırılmalıdır.
Savaş Ay’ın programındaki, mahcup olma erdemini kaybetmemiş SSK Genel Müdürü Kılıçdaroğlu’nu; “gerçek” gibi yalan söyleyebilen CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu ile karşılaştırın. Bu “değişim”i Darwin bile açıklayamaz.
Kılıçdaroğlu, 11 yıllık “muhalefette iktidar” başarısını, FETÖ’nün “algı operasyonu” ve “takıyye” taktiklerine borçludur.
CHP’de ayyuka çıkan taciz ve tecavüzleri inkar edemeyen ama tek kelime de söylemeyen Kılıçdaroğlu, CHP kürsüsünden yine kadınlara; “Haklarınızı savunun” diyebiliyorsa bu “yüz”ün; adli tıpta incelenmesi gerekir. CHP’li tecavüzcülerin oluşturduğu gündemi, “Gündemi değiştirmek istiyorlar” diyerek değiştirmeyi; ancak FETÖ şeytanları düşünebilir.
Oysa kendisi; ne zaman köşeye sıkışsa, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a karşı seviyesiz bir hakaret veya iftira ile gündemi değiştirmeye çalışmaktadır. Bu yüzden aldığı mahkumiyetin sayısı belli değildir.
Son terbiyesizlik de aynı FETÖ taktiğinin ürünüdür.
Bu mahkumiyetlerin, tazminat cezalarını milletvekillerine yükleyen Kılıçdaroğlu’na hiçbir zararı yoktur! Problem de tam buradadır. Dürüstlük endişesi taşımayan Kılıçdaroğlu, “kaliteli siyaset” açığını, ahlaki değerleri heba ederek karşılamaktadır. Sadece “düşmanımın düşmanı” diye bu seviyesizliklere müsamaha gösterenler de, bu katliamın suç ortaklarıdır.
Siyaset hızla yozlaşmaktadır ve bu ahlak savurganlığının faturasını Türkiye ödeyecektir.
.
Çünkü darbeciler, Menderes'in “erken seçim” açıklamasına izin vermedi
6 Ocak 2021 Çarşamba
Generaller, toplumdan kopuk bir egemenlik dünyasından, gerçek hayata geçince travma yaşıyor. İlker Başbuğ bunu, kitap yazarak aşıyor ama yaşananları yanlış aktarıyor.
Son kitabı hakkında Cumhuriyet’e verdiği röportajda “Menderes, Eskişehir’de erken seçimi açıklasaydı, darbe olmazdı” demiş! Siyasî değerlendirmeyi sonraya bırakalım, önce; buradaki çarpıtmaya bakalım.
Başbuğ aynı röportajda; “23 Mayıs’taki GİK’te Sıtkı Yırcalı, ‘Derhal seçimleri yapacağımızı açıklayayım’ deyince, Menderes de ‘derhal’ demişti” diyor ki, doğrudur; zaten Eskişehir’e de bu açıklama için gitmişti.
Peki, neden açıklamadı da darbeye davetiye çıkardı!
1960’ın ilk, DP’nin son günleriydi…
Seçimle iktidara gelemeyeceğini anlayan CHP’nin mücadeleyi tamamen sokağa taşıması üzerine DP’nin verdiği; “CHP'nin seçim dışı yollarla iktidara gelme çabasının araştırılması” için Tahkikat Komisyonu kurulması teklifi, 18 Nisan günü TBMM’de görüşülürken konuşan İnönü, açıkça; “Şartlar tamam olduğu zaman ihtilal meşru bir haktır” demişti.
Bu konuşmadan sonra üniversiteler ve sokaklar daha da karışmıştı. 5 Mayıs’ta; “555K” koduyla; büyük bir miting düzenlenmişti. Hatta Siyasal Bilgiler öğrencisi Deniz Baykal, Kızılay’da; “Hürriyet istiyoruz” diye Menderes’in yakasına yapışmış, O da “Başbakan’ın yakasına yapışıyorsun, bundan büyük hürriyet olur mu” demişti.
Öte yandan Cumhuriyet öncülüğünde, korkunç bir iftira kampanyası yürütülüyor, her gün; akla gelmez iftiralar yayınlanıyordu. CHP’lilerin herkese fısıldadığı; “Polis gösteri yapan öğrencilere ateş açtı, yüzlerce ölü var” yalanını o kadar yaydı ki, başlatanlar bile inandı. Ve bu algı operasyonu, en önemli darbe gerekçelerinden birini oluşturmuştu.
Toplumu kamplaştırmakla itham edilen Menderes, gerçekleri anlatmak için mitingler düzenliyordu. Bir avuç suda fırtına koparanların aksine, halkın yoğun desteği devam ediyordu. Hatta bu teveccüh, kulağını sağır eden “darbe” söylentilerini yeteri kadar ciddiye almasını engellemişti. Zavallı Menderes, egemenliğin millete ait olduğunu zannediyordu.
26 Mayıs’ta Eskişehir, Kütahya ve Konya’ya yapacağı gezinin ilk durağı olan Eskişehir’e gitmişti. “Benim okulum” dediği Hava Harp Okulu’nda askeri öğrencileri selamlarken, subayların bir kısmı kendisine yumruk sallamıştı. Bu terbiyesizlik yetmezmiş gibi, selamlama sırası tören mangasına geldiğinde; komutanın “Geri dön...” emri üzerine Menderes’e sırtını dönen askerler, 10. Yıl Marşı söyleyerek gitmişti. Bu, üzerinde çalışılmış; organize bir isyandı.
Bu darbecilerin günümüzdeki izdüşümleri de, iki gün önce; aynı yöntemi, Boğaziçi Üniversitesi’ne atanan yeni rektöre uyguladı.
Buraya dikkat…
Menderes; mitingde halka hitap etmek için Odunpazarı’na gitmişti. Erken seçim açıklamasının zaruretine daha fazla inanmıştı. Burada açıklayarak ortalığı sakinleştirecekti!
Oysa cuntacılar çoktan tedbir almıştı. Alandaki ses düzeninin kablolarını keserek konuşmayı engellemiş, erken seçim açıklamasına izin vermemişlerdi.(*)
Harp Okulu’ndan sonra yaşadığı bu ikinci sabotaj Menderes’i çok üzmüştü. Geceyi Eskişehir Şeker Fabrikası’nda geçirip; bu açıklamayı; kendi evi gibi hissettiği Kütahya’da yapacaktı!
Ama yine yapamayacaktı… Gece 02.00’de Genelkurmay Başkanı Erdelhun aramış, “Bazı genç subaylar darbe yapmaya çalışıyor, kolayca bastırırız” demişti ama kökü dışarıda olan bu hıyanet, onu da yutacak kadar büyüktü.
Gerisi malum…
Sayın Başbuğ…
1957 seçimlerine de; CHP’nin ısrarı üzerine “erken” gidilmişti ve İnönü’nün Heybeliada’daki köşkünde kurulan şer ittifakına rağmen, DP yine Meclis’in yüzde 70’ini almıştı.
Menderes; sadece 2,5 yıl sonra tekrar başlayan bu “erken seçim” yaygaralarına yine “Peki” diyecekti ama sizinkiler izin vermedi.
(*) https://www.aa.com.tr/tr/demokrasinin-infazi-27-mayis/menderesin-siyasi-yasamindaki-donum-noktasi-kutahya/1157208
.
Kadın istismarı ve ayrımı, CHP'nin genetik problemidir
4 Ocak 2021 Pazartesi
Fikri Sağlar’ın başörtü düşmanlığı bireysel bir çıkış değil, CHP’nin kökten İslam düşmanlığının tezahürüdür. Tıpkı sık sık hortlattıkları ezan ve Kur’an düşmanlığı gibi…
Kılıçdaroğlu, “Fikri Sağlar’a katılmam mümkün değil” diyor ama tek parti CHP’sini kastederek, “Milim geri adım atmadık” diyen de kendisidir. Zaten bunu da hep göstermiştir. Baykal’ın, 28 Şubat’taki başörtü düşmanlığını mükâfatlandırdığı Nur Serter, partiye nasıl bir katkı yaptı ki; 2011’de tekrar meclise taşıdı? Öbür taraftan, “Kadına seçilme hakkını biz verdik” diye kasılırlar ama milletin oylarıyla seçilen kadın, milletin meclisine; milletim örtüsüyle geldiği için “haddini bildirmeye” kalkmışlardır.
Başörtüsünü Çankaya’ya çıkartmamak için yırtınan Baykal’ın ve takıyyeci Kılıçdaroğlu’nun; çarşaflı kadınlara rozet takması, “değişim” değil; CHP’nin geçmişine gittikçe daha niceleri görülen istismar cinnetidir.
KIZLARIMIZI, SAPIK İDEOLOJİLERİNE KURBAN ETTİLER
CHP’deki kadın istismarı, bazı sapık CHP yöneticilerinin taciz ve tecavüzünden ibaret değildir. Her dönem farklı istismar ve ayırımcılık sergilemişlerdir.
Mesela, masum kızlarımızı; azılı İslam düşmanı Hasan Ali Yücel’in Köy Enstitülerinde, “yozlaştırma malzemesi” olarak kullandılar. Şimdiki millî eğitim bakanının “İz bıraktı” (17 Nisan 2020) diyerek yâdettiği bu batakhaneleri çok iyi tanıyan selefi Tevfik İleri, 26 Aralık 1952’de yaptığı konuşmada, “Bu merkezlerde, ahlaka aykırı her türlü hareket teşvik edilmiştir. Çirkin muamelelere mukavemet gösteren kızlarımızdan, bıçaklarla tecavüze uğrayanlar olduğunu, sorumluların ise bunlara izin verdiğini, hatta enstitülerdeki içki âlemlerine iştirak ettiğini gösteren belgeler var” demiştir.
(TBMM Zabıtları, 9. Dönem, 4. Yasama Yılı, 22. Birleşim, 26 Aralık 1952, Cilt 18, s. 442)
“Türkiye’nin ilk kadın pilotunu yetiştirdik” diye övündükleri Sabiha Gökçen’i, 4 Mayıs 1937 tarihli “Köyler kamilen tahrip edilecek” şeklindeki hükümet kararı doğrultusunda, Dersim’e bomba yağdırmak için kullandılar! Ölenlerin çoğu da kadındı…
“KADINLARI SÜRGÜN ETMEYELİM” DİYEN CHP’LİYİ YUHALADILAR
Daha geriye gittiğimizde, Abdülhamid Han’ı devirip saraydaki kadınları sokağa atarak, çoğunun; istismarcılar eliyle Beyoğlu batakhanelerine düşmesine sebep olan İttihatçıları aratmayan CHP uygulamaları görüyoruz.
Cumhuriyetten sonraki ilk işleri hilafeti kaldırmak ve hanedanı sürmek olmuştu. Meclisteki görüşmeler sırasında, sağduyu sahibi birkaç mebusun imzasıyla, “Kadınlar sürgünden muaf tutulsun” teklifi verilmişti. Teklifi sunan, Ahmed Muhtar Bey, “Hilafeti lağvettik, hanedanın erkeklerini de istisnasız memleketten çıkaracağız. Ancak bendeniz kadınların bu memlekette bir problem çıkaracaklarını düşünmüyorum” diyerek, CHP’nin çoktan unuttuğu “insanlık” mefhumunu hatırlatmış, “Onları su-i ahlâka sevk edeceğiz. Bir zamanlar yüksek saydığımız kadınların fena ahlâka savrulmalarına sebep olacağız. Bunları memleketten tardetmeyin” diye yalvarmıştı.
(TBMM Zabıtları, 2. Dönem, 2. Yasama Yılı, 2. Birleşim, 3 Mart 1924, Cilt 7, s. 66-69)
CHP’Lİ MEBUS: OSMANLILARIN KEMİKLERİNİ BİLE ÇIKARIP ATALIM
Tabii ki bu insanî teklif; “Kemiklerini bile mezardan çıkarıp atmak lazım gelir” yalakalıklarıyla karşılanarak reddedilmiş, Osmanlı’nın son emaneti olan kadınları, 600 yıllık vatanından kovmuştu. Hem de “Haçlılar intikam alsın” diye özellikle Avrupa’ya sürmüşlerdi.
Neyse ki bu hanımefendiler, çok sürünmüş ama asaletini kaybetmemişti. Abdülhamid Han’ın hanımı İkbal Sultan’ın çektiklerini, NATO bursu ile Napoli’de bulunduğu yıllarda yakından ilgilenen merhum Enver Ören ağabeyden dinlemiştik ki; yürek dayanmaz…
Hülasa, CHP’deki kadın ayırımcılığı ve istismarı, irsî bir hastalık olup; tedavisi mümkün değildir. Zaten böyle bir dertleri de yoktur.
.
XXXXX
Erdoğan, ekonomi seferberliği için neden 18 yıl bekledi?
3 Aralık 2021 Cuma
Ben ekonomist değilim ama ekonomistler, ekonomi üzerinden siyaset yapmakla meşgul olduğu için bu konuyu yazmak bize düştü.
Bu enfeksiyonlu ekonomistler, önce "İpin ucu kaçtı, ülke batıyor" yaygarası yaptı. Kifayetsiz muhalefet de bunların peşine takılarak, sel önünden kütük kapar gibi erken seçimle iktidar kapmaya kalktı.
Advertisement: 0:10
Yahu sizin etrafınızda hiç mi "normal" insan yok? Siz günlerce "Ekonomi yönetimi kontrolden çıktı, dolar durdurulamıyor" diye tepinirken, "Biz saçmalıyoruz, faizi 2 puan artırarak doları düşürmeyi düşünememiş olamazlar" diyen olmadı mı?
Neyse, sonunda "Ekonomi kontrolden çıktı" söylemini sessizce terk ettiler. Şimdi de "18 yıldır iktidardaydınız, neden şimdi..." yaygarası yapıyorlar!
Bu gecikme, eko-vesayetçilerin anlayamayacağı iki sebepten kaynaklanmaktadır:
Birincisi altyapı hazırlığıdır...
Sayın Erdoğan İBB Başkanı olduğunda "Müslümanların Ayasofya Camii ile tekrar buluşması İstanbul'un ivedi meselesidir" demişti. (Al Mujtama, 26 Nisan 1994) Sizce Erdoğan, fikri değiştiği için mi 26 yıl bekledi?
Sakın "Ne alaka" demeyin. Türkiye'yi ekonomik vesayetten kurtarmak, Ayasofya'daki Haçlı zincirini kırmaktan belki bin kat daha zordur. Çünkü ekonomik vesayet, Ayasofya gibi tarihte kalmış bir sembol değil; altın yumurtlayan tavuktur. Bu yüzden Erdoğan'ın ekonomik vesayete savaş ilan etmek için de, saldırıya muhatap olacak cepheleri tahkim etmesi gerekiyordu. Nitekim siz görmek istemeseniz de Türk ekonomisi, önceki yıllara göre artık çok daha mukavemetlidir. Buna ilaveten, Kovid-19 sürecini ekonomik açıdan da çok iyi yöneten Türkiye, gelişmiş ülkelerin bile pusulasını şaşırtan bu küresel krizi "fırsat"a çevirmeyi başarmıştır. Bu fark, salgın sonrasında çok daha iyi anlaşılacaktır.
Gecikmenin ikinci sebebi daha önemlidir...
Nalıncı keseri gibi hep emperyalistlere yontan "müstemleke ekonomisi"ni "bilimsel ekonomi" zannederek, Washington veya Frankfurt'tan gelen sufleye göre hareket edenler sadece, üniversite kürsülerinde ve tv ekranlarında muhalif takılan faizkoliklerden ibaret değildir. Erdoğan'ın 2003 yılından bu yana birlikte çalıştığı ekonomistlerin çoğunun da, ekonomik bağımsızlık savaşını, "ülkenin batışı" olarak gören vesayetçilerden oluştuğu görülmektedir. Yıllarca ekonomiyi emanet ettiği Ali Babacan'ın bugün sergilediği tavır, tam bir emperyalist uşaklığıdır. Bu zatın ekonomiyi yönettiği ve başbakan yardımcısı olduğu yıllarda, "Erdoğan'ı bir kaşık suda boğmak isteyen Batı, aynı çizgideki Babacan'ı nasıl bu kadar seviyor ve başarılı buluyor" diye çok merak ederdim. Meğer "başkalarına" göre başarılı imiş. Erdoğan'ın bugün başlattığı seferberlikte, ilk karşısına dikilenler, eskiden yanında olan ekonomi bürokratları ve gazetecileridir. Erdoğan Ali Babacan, Durmuş Yılmaz gibi omurgasızlarla mı bağımsızlık savaşı başlatacaktı?
Bu savaşın ilan edildiği bu günlerde ekonominin kokpitinde oturan kişinin bile aynı vesayetçi zihniyete mensup olduğu anlaşılmaktadır. Şer cephesinin "İpin ucu kaçtı" yaygaraları, Hazine ve Maliye Bakanı'nın kamuoyuna, ne yapılmaya çalışıldığına dair tek kelime etmediği için karşılık bulmuştur.
Zafer ancak inanmış insanlarla elde edilir. "En kritik istiklâl savaşımız" diyebileceğimiz bu teşebbüsün, hedefe ulaşması için de bir avuç inanmış insan yeterlidir. Bunların başında geldiğine inandığım Sayın Nureddin Nebati'ye, "Kazanız mübarek olsun" diyorum.
Akşener, bir kadına küfreden Türkkan'ı asla cezalandıramaz
8 Kasım 2021 Pazartesi
Olay, sözde İYİ Parti Genel Başkanı Akşener'in Bingöl ziyareti sırasında, PKK mağduru bir vatandaşın "HDP'ye destek veriyorsunuz" eleştirileri üzerine patlak vermişti. Lütfü Türkkan, "Bu kadın HDP'yi; Selo'yu savunuyor. Onunla kahvaltıya gidiyor" diyen Tahir Gümren'in boğazını koluyla sıkarak bacısına sinkaflı küfür etmişti. Tahir Gürmen, PKK'nın 1997 yılında parçalayarak şehit ettiği İsa Gümren'in ağabeyi idi.
İlk tepkiler üzerine, küfrettiğini inkâr eden Türkkan, "Bırakın herhangi bir kötü ifadeyi, aksine kendisine sarılarak birlikte yürüdüm" şeklindeki külliyen yalan bir açıklama yaptı. Oysa, korumalarının iterek uzaklaştırdığı Gümren'e yetişerek boğazına sarılmak için yoğun bir çaba sarfetmiş sonra da açıkça küfretmişti.
Nitekim bu küfür videosunun her tarafa yayılması üzerine "yalan rüzgârı" bir video paylaşan Türkkan, Gürmen'in boğazını, onu korumak(!) için sıktığını söylüyor, üzerine basa basa yaptığı küfrü ise hiç hatırlamıyordu!
Bu arada medyaya, Meral Akşener 81 il yöneticisine "Lütfü beyi sosyal medyada destekleyin" talimatı gönderdiği yansımıştı. Zaten her şey için söyleyecek bir sözü olan Meral Akşener, partisinin sembolik ismi Lütfü Türkkan'ın son rezaleti hakkında da tek kelime etmemişti.
Oysa, birbirlerinin skandallarını görmemeye yemin eden cephedaş partilerle bağımsız(!) medya dışında bütün Türkiye bu çirkinliği konuşuyordu.
Nitekim bu talimat üzerine "İYİ Partili Dadaş" M. Güllük, şehit Gürmen için "Sadece 17 yaşında bir çoban" şeklinde yeni bir hakarette bulunmuş ve Lütfü Türkkan bunu da "beğenerek" küfründe ısrar ettiğini göstermişti.
KÜFÜRCÜ TÜRKKAN'I ÇAMURDAN ÇIKARMA HAREKÂTI
Sözde İYİ Parti, Lütfü Türkkan'ı düştüğü bu bataklıktan çıkmak için dün süper bir formül geliştirdi! "Türkkan görevden alındı" şeklindeki havalı başlıklarla açıklanan bu ceza(!) Lütfü Türkkan'ın grup başkanvekilliği görevinden alınmasından ibaretti. Yani Türkkan, TBMM'nin dokunulmazlığı ve Türk polisinin koruması altında istediği herkesin bacısına sövmeye devam edebilirdi!
Zaten Meral Akşener'den sıkça lafını ettiği bir "asena" duruşu beklemek de mümkün değildi. Akşener'in, parti masraflarını ve yurt gezilerini finanse eden Türkkan'ı gözden çıkaramayacağı söyleniyor. Bu gerekçe, Türkkan'ın önceki skandalları için geçerli olabilir. Ancak Akşener'in bu seferki sessizliği çok daha "derin"dir.
Zira milletin bacısı olduğunu iddia eden Akşener, kadın mağduriyetlerini dillendirmeye bayılabilir ama milletin ortasında bacımıza küfreden zengin fedaisi Lütfü Türkkan'a tek kelime söyleyemez.
Çünkü Lütfü Türkkan, Meral Akşener'i korumak için küfretmiştir.
Çünkü sözde İYİ Parti ve Meral Akşener'in bamteli, HDP'ye verdikleri desteğin yüzlerine vurulmasıdır. Çünkü HDP'nin meşrulaştırılmasına en büyük katkıyı CHP'nin yaptığı zannedilse de, asıl meşrulaştırma katkısı; HDP-CHP ittifakını, "milliyetçi parti" görüntüsüyle dengeleyen İYİ Parti'den gelmektedir. Bu katkı İYİ Parti'nin kendini inkâr etmesi anlamı taşıdığı için de İYİ Partililer ve Akşener, "HDP'ye destek" denildiğinde zıplıyor, ya "Hakkımı helal etmiyorum" gibi anlamsız tepkiler veriyor veya küfrediyorlar.
Kısacası Akşener, kendisini korumak için küfreden Türkkan'ı korumak zorundadır.
Şimdi biz hangi ''Kılıçdaroğlu''na inanacağız?
5 Kasım 2021 Cuma
Farkında mısınız bilmiyorum, CHP'li olmanın dayanılmaz ağırlığı son dönemde daha da arttı. Çok merak ediyorum; Anadolu'daki makul CHP tabanı, Kılıçdaroğlu'nun, birbirine 180 derece zıt sözlerini vicdanlarına nasıl kabul ettiriyor ve başkalarına nasıl izah ediyor acaba?
Kılıçdaroğlu CHP'nin başına düştüğü günden bu yana sürdürdüğü akla ziyan çıkışlarıyla yüz yıllık partiyi bir o yana bir bu yana savurmaktadır.
15 Temmuz darbesine bile "Darbe değil tiyatrodur" şeklindeki FETÖ avukatlığıyla milletten ayrılan Kılıçdaroğlu bununla da kalmamış, "Asıl darbe 20 Temmuz'dur" diyerek OHAL'i hedef almıştı.
Yıllarca sürdürdüğü "15 Temmuz tiyatrodur" hezeyanını bir süredir sinsice unutan(!) Kılıçdaroğlu, geçen haftaki grup konuşmasında yeni bir aşamaya geçerek, "15 Temmuz darbesine karşı hep birlikte mücadele ettik" dedi ve bu keskin zikzaklara alışık olan CHP'lileri bile şaşırttı.
CHP lideri Kılıçdaroğlu 15 Temmuz gecesi darbecilerle mücadele ederken!..
DAHA NE KADAR ŞAŞIRTABİLİR Kİ?
Bu kadar da değil...
Kılıçdaroğlu'nun, CHP oylarıyla adeta sırtlayarak Meclis'e taşıdığı HDP'ye verdiği büyük destek, PKK'nın aleti durumundaki bu partinin, millet nezdinde meşru bir ambalaja sarılması bakımından çok önemliydi. Gerçi bu destek CHP'ye çok pahalıya maloluyordu ama 2023 seçimlerine "dostlarıyla" gitmek zorunda olan Kılıçdaroğlu, parti tabanının sabrını zorlayarak bu ilişkiyi sürdürüyordu.
Ama sonunda öyle bir şey yaptı ki partide sabır taşı çatladı...
Kılıçdaroğlu yönetimindeki CHP, yıllardır "Evet" dediği tezkereye, sırf HDP'yi kızdırmamak için bu sefer "Hayır" demişti.
Maceracı birinin yönettiği marjinal bir partiye dönen CHP'nin tabanı çok şeye alışmıştı ama bu kadarına hazır değildi. PKK'nın yurt dışına uzanan köklerini kurutmaya "Hayır" diyerek, kendilerini "Kandil'in sivil muhafızları" durumuna düşen Kılıçdaroğlu'na "Yeter artık" demiş, genel merkeze tepki yağdırmışlardı.
Kılıçdaroğlu bu fırtınayı, her zamanki gibi "susarak savuşturma" taktiğine başvurmuş ise de bu seferki isyan, İsmet Paşa taktiğiyle geçiştirilecek gibi değildi. Bu yüzden 28 Ekim günü Muğla'da toplu açılış için toplanan CHP'lilere, 11 Şubat 2014'teki grup toplantısında kendisini eleştiren partiliyi "Genel Başkanın sözünü kesen hemen burayı terketsin, Atın onu dışarı" şeklinde kürsüden payladığı tonda bir konuşmayla, "Tezkereye 'Evet' dersek Cumhuriyet'e ihanet etmiş oluruz" demiş ve bu konunun kapatılmasını istemişti.
"O halde kaç yıldır tezkereye 'Evet' diyerek neden Cumhuriyet'e ihanet ettiniz!" diye düşünmek serbest idi ama sormak her babayiğidin harcı değildi!
TEPKİ DİNMEYİNCE "AJANS" DEVREYE GİRDİ
Ne var ki, bu tehditvâri çıkış da CHP'deki isyan ateşini söndürmeye yetmemişti. Bunun üzerine derhal "ajans zekası" devreye girdi. Tıpkı, Erdoğan'ı Netanyahu'ya benzetme gafleti üzerine tepkiden bunalan ortağı Akşener'in Rize'ye gittiği gibi Kılıçdaroğlu da "Terörle, kaynağında mücadeleye hayır" hezeyanını, milliyetçilerin ocağı olan Yozgat'ta telafi etmeyi planlamıştı. Onun için Yozgat'a gitmiş ve "Kandil denen o yuvayı başlarına yıkmazsam..." şeklindeki ajans suflesini, tam bir "oyuncu" ustalığıyla seslendirmişti.
Konu bir tiyatro sahnesinden ibaret olduğu için yardımcısı Özgür Özel'in tam 3 yıl önce "Kandil'de PKK unsuru kalmadı. Erdoğan boş Kandil'e bayrak dikmeyi ve bununla seçim kazanmayı planlıyor" demiş olmasının da bir önemi yoktu!
Hadi "nabza göre şerbet" ucuzluğundan kaynaklanan bu devedişi çelişkileri görmeyelim. Peki Kılıçdaroğlu, TSK'ya yurt dışında operasyon izni vermeden Kandil'i nasıl yıkacak?
Uzatmayalım... Kılıçdaroğlu, yıllardır sürdürdüğü "çamur siyaseti"nde debelendikçe batıyor ve artık; muhalefetteki iktidarının da sonu yaklaşıyor.
.xxxxxxxxxxxxx
2023'te Türkiye'yi ''silahsız bir 15 Temmuz'' bekliyor...
26 Ekim 2021 Salı
"Elçi"ler, iki ülke arasındaki ilişkileri geliştirmekle görevlidir ama "Batılı elçiler" daima birer Haçlı şövalyesi gibi davranmışlardır. Özellikle vekalet yöntemli Haçlı Seferlerinin başlamasıyla birlikte, içimizdeki devşirmeleriyle omuz omuza entrikalar düzenlemişlerdir.
Advertisement: 0:04
En bariz örnekleri de vesayet yönteminin üstadı olan İngiltere'nin elçileri sergilemiştir. (10'ların arasında İngiliz büyükelçisinin bulunmaması kimseyi yanıltmamalı, çok daha derin bir anlam aranmalıdır.) Mesela İngiliz Sefiri Lord Canning, Londra mason localarında bizzat yetiştirdiği Reşid Paşa için Sultan Abdülmecid Han'a, "Reşid Paşa'yı Sadrazam yaparsanız İngiltere ile problem yaşamazsınız" demiş ve dönemin Osman Kavala'sı için verilen bu sinsi ültimatom hedefine ulaşmıştır. (İçten Dıştan Entrikalar, KTBkitap, s. 173)
3 Şubat 1932 günü ezan yasağının başlatıldığı Ayasofya Camii'nin üst katında toplanan Avrupalı büyükelçiler de yine İslamiyet'e karşı kazandıkları zaferi izliyorlardı.
DERTLERİ KAVALA DEĞİLDİ, ANLAMADINIZ MI?
Batılı 10 elçinin son operasyonu yöntem ve hedef itibariyle öncekilerden farklıdır.
Mesele asla Kavala'nın serbest bırakılması değildir. Bu entrika ustaları, "Derhal serbest bırakın" şeklindeki bir cinnete, Türkiye'nin "Peki" demeyeceğini çok iyi biliyorlardı. Ayrıca bu talimat(!) nasıl tezahür edecekti? Devlet, 13. Ağır Ceza Mahkemesi yargıcına "Amerika böyle istiyor, Kavala'yı berat ettirin" mi diyecekti?
Tam aksine, bu müstemleke muamelesinin nasıl bir sonuç doğuracağını çok iyi bilen Amerika, işe yaramaz hale gelen Kavala'yı, yeni operasyonun mühimmatı olarak kullanmıştır. Nitekim Kavala'nın kirli çamaşırları, Batılı patronları sayesinde hiç olmadığı kadar ortaya saçılmıştır.
KAVALA AÇIKLAMASI, BİDEN TARZI "DIŞ İLİŞKİ"DİR!
10'ların "şövalye" olarak kullanıldığı bu Haçlı saldırı, New York Times'ın da doğruladığı gibi ABD Başkanı Biden'ın talimatıyla yapılmıştır. Zira Biden "dış ilişkiler"i, diğer devletlerin "iç dinamikleri" üzerinden yürüten bir operasyoncudur. Nitekim 1980'de Başbakan Demirel ve ana muhalefet lideri Ecevit ile görüşen Dışişleri Bakanı Christopher, üslerin tekrar açılmasını başaramayınca, 12 Eylül'den kısa süre önce Ankara'ya gelen ABD Dış İlişkiler Komisyonu Başkanı Joe Biden, Genelkurmay Başkanı Kenan Evren ile görüşerek meseleyi çözmüştü! (Kılıçdaroğlu biliyor mu bilmiyorum ama o dönemde Ecevit, Demirel ile yaşadıkları çok derin Güneş Motel krizine rağmen bu ulusal meselede hükümetin yanında tavır almıştı.)
İşte bu Biden "Erdoğan'ı, Türkiye'deki muhalefet ile birlikte devirme" sürecini Kavala açıklamasıyla başlatmıştır.
Bu teşebbüsü, Batı'nın "intihar dalışı" olarak değerlendirmek de mümkündür.
Çünkü Türkiye'de vesayet sisteminin çöpe atılmasıyla birlikte Batılı emperyalistler, içeriden operasyon kabiliyetlerini tamamen kaybetmişlerdir. Yani yüzyıllardır kullandıkları uzaktan kumanda cihazlarının, 2018'den bu yana çalışmaz hale gelmesiyle çılgına dönmüşlerdir.
367 gibi bir garabetle iktidara çelme takan bir parlamento veya kritik iddianameleri hazırlarken CIA'ya danışan Zekeriya Öz'lerin yürüttüğü bağımsız(!) yargı olsaydı bu büyükelçilerin meydana dökülmesine hiç gerek kalmayacaktı. Batılı emperyalistler yine devletin farklı kademelerine, farklı yöntemlerle etki ederek sömürü hedeflerine ulaşacaklardı.
ABD'NİN HEDEFİ: MUHALEFET İLE ELELE "VESAYET SİSTEMİ"NE...
O halde kapısını penceresini vesayete karşı sımsıkı kapatan Cumhurbaşkanlığı sistemi değişmelidir! Yani 2023 seçimlerini mutlaka, vesayet sistemine dönüş sözü verenler kazanmalıdır!
Vesayetçi Türkiye'yi arayan Biden öncülüğündeki küresel sömürgecilerle ucuz yolla iktidar arayan Kılıçdaroğlu öncülüğündeki kifayetsiz siyasetçilerin oluşturduğu ittifak, ortak düşmanları olan Erdoğan'dan kurtulmak için daha nice içli-dışlı entrikalara başvuracaktır.
Anlayacağınız Batılıların, son küstahlıklarından geri adım atmaları kimseyi yanıltmasın. Biden'in de açıkça ilan ettiği gibi; Türkiye'yi 2023'te "silahsız bir 15 Temmuz" teşebbüsü bekliyor. Bu ülkeyi önemseyen herkes buna hazır olmalıdır. Ve maalesef "parlamenter sistem"ciler de aynen "meşrutiyetçi İttihatçılar" gibi emperyalist Amerika'nın saflarında olacak.
.
“Kürt Sorunu” lafını hortlatmak, PKK'ya hayat öpücüğü vermektir
24 Eylül 2021 Cuma
Emperyalist Batı, Fransız İhtilali'nde keşfettiği "Milliyetçilik" akımını bizim Jön Türklere "ırkçılık" olarak yutturdu. İttihatçı iktidarların bu politikaları, yeni Türkiye'de katı bir "Türkçülük" olarak ortaya çıkmış, Osmanlı'nın özgüvenli ve kucaklayıcı tavrı, Kürtleri inkâr eden bir ayırımcılığa dönüşmüştü.
Advertisement: 0:10
1925'te yayınlanan "Şark Islahat Planı" ile Kürtlerin okulda, devlet dairesinde hatta çarşı-pazarda bile Kürtçe konuşması yasaklanmıştı. 1928'de GK. Başkanı Fevzi Çakmak, Kürt çocuklarının askerî okullardan ayıklanması talimatı vermişti. "Güneş- Dil Teorisi" ile derinleşen bu ayırım, 1930'larda kafatası kontrolüne kadar varmıştı. Adalet Bakanı M. Esat Bozkurt ve Reşid Galip yönetimindeki 10 ekip, Anadolu'nun 10 ayrı bölgesinde 40 bin kişinin kafatasını ölçmüş ve sonuçları 18 Eylül'de açıklayan Bozkurt, "Öz Türk olmayanların sadece Türklere hizmetçi ve köle olma hakkı vardır" demişti.
Reşid Galip'in yazdığı ve 29 Ekim 1933'ten itibaren bütün okullarda okutulan "Andımız" ile nesiller, kamplaşmak için ant içiyordu. CHP yönetimi, "Kürt'sün" diye askerliğe layık görmediği insanların şimdi de "Türk'üm" diye bağırmasını isteyerek, asrın çelişkisine imza atıyordu.
CHP GÜDÜMLÜ DARBECİLER DE BU IRKÇI POLİTİKAYI SÜRDÜRDÜ
1960'ta darbeci MBK'nın ilk işi 485 Kürt önderini tutuklayarak Sivas'a sürgün göndermek olmuştu. Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel Diyarbakır'da on binlerce Kürt'e, "Bu memlekette Kürt yoktur, 'Kürt'üm' diyenin suratına tükürürüm" diye haykırmıştı! Bu çarpık tutum 1961 Anayasası'ndaki ısrarlı "Türk" vurgusuyla sabitlenmiş, TBMM'de "Kürt" telaffuzuna ceza getirilmişti.
CHP zihniyetini yönetime hâkim kılmak için yapılan diğer darbelerde de bu ırkçı tavır sürdürülmüştür. Mesela 12 Eylül yönetimi, Kürtlerin, düşüncelerini Kürtçe açıklamasını yasaklamıştı. (T: 19 Ekim 1983/ S: 2932/ M: 2)
Bu yüzden CHP, Kürtlere yaptığı bütün şirinliklerine rağmen Ankara'nın öbür tarafına bir türlü geçememiştir.
PKK, CHP'NİN TÜRK MİLLETİNE HEDİYESİDİR!
Yıllarca devam eden zulüm ve inkâr politikasının oluşturduğu büyük mağduriyeti kullanmak isteyen İngilizler, 1978'de PKK'yı kurmuştu. Lice'deki Fis Mahallesi bir tiyatro sahnesi, Öcalan da oyuncudan ibarettir. Asıl merkez Londra'daki Chatham House'tu. Ama bu ortamı CHP'nin ısrarlı uygulamaları oluşturmuştu.
15 Ağustos 1984'te başlayan PKK saldırıları arttıkça, "ulusalcı" komutan ve bürokratların da Kürtlere zulmü artırıyor, Kürtler eziyet gördükçe istismarcı PKK güçleniyordu.
Kürtlerin mağduriyetini giderme iddiasıyla başlatılan "Kürt siyaseti" de PKK'ya hizmet ederek yeni mağduriyet kaynağı olmuştur.
Terörü besleyen bu kısır döngünün devam etmesi o kadar önemliydi ki, Kürtleri PKK'dan ayrıştırarak "Kürt Sorunu" tuzağını "Terör Sorunu" şeklinde düzeltmeye çalışan Turgut Özal, asker ve sivil prensleriyle birlikte yok edilmiştir.
Her türlü riski göze alarak bu süreci yıllar sonra tekrar başlatan Erdoğan, bir taraftan inkâr ve asimilasyonu kaldırdı diğer taraftan da Kürtleri PKK'dan ayrıştırdı. Nitekim bu enfeksiyon kurutulunca "tedavi" sonuç vermiş ve ısrarlı dış desteklere rağmen terör örgütü bitme noktasına getirilmiştir.
CHP, KENDİ ESERİ OLAN "KÜRT SORUNU"NU HORTLATMA PEŞİNDE
Toparlayacak olursak...
CHP hükümetleri tarafından özellikle hedef alınan Kürtler, sonraki yıllarda da CHP zihniyetli devlet görevlileri ve PKK terör örgütü arasında sıkıştırılmış ama bölünme senaryolarına tenezzül etmemiştir.
PKK'nın Kürtlerden ayrıştırılmasının, terör örgütünün iflası anlamına geldiğini gören merkezler, paniğe kapılmış ve filmi başa sarma çabasına girmişlerdir. Son günlerde bizzat Kılıçdaroğlu'nun ısrarla tekrarladığı "Kürt Sorunu" tanımı, can çekişen terör örgütüne sunulan bir hayat öpücüğüdür. Pusuda bekleyen terör sevicilerin hemen Kılıçdaroğlu'nun peşine takılması da, masum bir refleks zannedilmemelidir.
Hiç uzatmayalım, bugün artık Kürtlerin farklı bir mağduriyeti söz konusu değildir. Buna rağmen hâlâ "Kürt Sorunu" sakızı çiğneyenler, terör örgütüyle aynı merkezden yönetilen mankurtlardır.
“Üç bizden, üç sizden” değil Ertuğrul Özkök; “Bir sağdan, bir soldan”
18 Eylül 2021 Cumartesi
Adnan Menderes'in idamının 60. sene-i devriyesini şaşkınlıkla idrak ettik. Darbeciler dâhil herkes bu idamları eleştirdi! İyi de o zaman Menderes'i kim öldürdü?
27 Mayıs sıradan bir darbe değildir, 27 yıllık CHP diktatörlüğünde gerçekleştirilen operasyonları bertaraf etmeye kalkanları bertaraf eden bir "anaç" darbedir. Sonraki bütün darbe ve muhtıralar, bu darbelere "anayasa" kılıfı hazırlayan 1960 darbesinin meyvesidir. Bu yüzden 12 Mart muhtırasına, 12 Eylül darbesine veya 28 Şubat hıyanetine hatta 15 Temmuz işgaline adam gibi karşı çıkamayanların, 1961 idamlarını bugünkü konjonktür gereği eleştirmesi demokrasi münafıklığıdır.
Ama darbecilerin en iyi becerdiği şey istismardır. Bu marifetleri(!) sayesinde millete vurdukları her darbeyi "millete hizmet" diye sunmuşlardır. 28 Şubat darbesini, laikliğe ve cumhuriyete hizmet diye yutturan Ertuğrul Özkök dün de köşesinde çirkin bir istismar tezgâhlamış, hem Menderes ve bakanlarının hem de Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının asılmasını hüzünle(!) zikrederek ucuz bir demokratlık gösterisi yapmış.
Darbecilikten asla pişman olmadığını, AK Parti iktidarının en güçlü döneminde "28 Şubat'ı destekledim ve hâlâ destekliyorum" diye haykıran (Hürriyet, 5 Aralık 2006) bu zat, 27 Nisan e-muhtırasını ise "Hâlâ 12 Eylül'ün yanındayım ve Evren'i açıkça savunuyorum" ifadeleriyle eleştirmişti! (Hürriyet, 29 Nisan 2007) Gemisi, "karşı liman"a demirleyince rota değiştiren Ertuğrul Özkök'ün, Menderes'in idamı hakkında söyleyecek hiçbir sözü olamaz. Çünkü Menderes, Ertuğrul Özkök'ün desteklediği darbelere yol açılması için idam edildi.
Üstelik sinsi bir yöntemle Menderes'in idamını güya eleştirirken, onun davasını devam ettirenleri kan davası gütmekle itham ediyor. Efendim, Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının idamı oylanırken, DP'nin devamı olan AP milletvekilleri "Üç bizden, üç onlardan" diye intikam tamtamları çalıyormuş!..
Darbeci ruhu böyle bir şeydir. Ne kadar bastırmaya çalışsalar da bir yerden patlak verir. Ben o günkü meclis tutanaklarını taradım "Üç bizden, üç onlardan" diye bir ifade bulamadım. Ama araştırmacı gazeteci(!) Ertuğrul Özkök'ün göremediği(!) önemli bir ayrıntı dikkatimi çekti. Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının idamı için 28 CHP milletvekili "Evet" oyu vermiş... (TBMM Zabıtları, 24 Nisan 1972, s. 235)
Kaldı ki bu kullanışlı darbe araçlarının, Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının asılmasını eleştirmesi de ucuz bir itibar devşirme hareketidir. Çünkü bu idamlar da, "Hürriyet Anayasası" diye yutturdukları "darbeyi meşrulaştırma anayasası" sayesinde tezgâhlanan 12 Mart Muhtırasının ürünüdür.
Aslında idam konusunda bir "dengeleme" saçmalığı var ama Ertuğrul bey sanırım ilerleyen yaşı sebebiyle hatırlamıyor. "Denge bozulmasın diye bir sağdan bir soldan astık" diyen, savunmakla övündüğü Kenan Evren'dir.
Başka sözüm yok...
3 Temmuz 2018 tarihinde yayınlanan 28 Şubat Davası Gerekçeli Kararı'nda "Ertuğrul Özkök'ün attığı manşetler olmasaydı 28 Şubat darbesi gerçekleşemezdi. Özkök darbe şerikidir, yargılanmalıdır" diyen ama yargılamayan yargı mensupları; sanık sizin...
Bu kökten darbeci için "Artık bizim mahallede, bu kadar hırpalama" diyenlere de bir notum var. Darbeciden dost olmayacağını, aynı delikten daha kaç defa ısırılınca öğreneceksiniz?
Bu zat Cumhurbaşkanı Özal'ın yanından ayrılmadığı için basın camiasındaki soyadı "Özköşk" olmuştu ama sonra Özal'ın bütün değerlerine savaş açan bir darbeci oldu. Bakmayın şimdi sıkışınca "28 Şubat'ta dolduruşa geldik, pişmanım" gibi laflar etmesine. (TBMM Darbe Komisyonu, 4 Eylül 2012) Ayasofya'dan ilan edilen ezan yasağını kaldırdığı için Adnan Menderes'i İmralı'da asan bu zihniyet, fırsat bulsa, Ayasofya'yı açan Erdoğan'ı da Sultanahmet'te asmakta asla tereddüt etmez.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
Çarşafa zincir takanlara, semazeni dansöz yapanlara teşekkür etmeliyiz
16 Eylül 2021 Perşembe
Günlerdir, çarşaflı kadına zincir vuran CHP'yi konuşuyoruz. Tepkiler "zincir" üzerinde yoğunlaşmış ise de asıl vahamet, Türk kadınının, çarşafı çıkarılarak yarı çıplak Avrupalıya dönüştürülmesidir.
Advertisement: 0:05
Bir "yarı çıplak" skandal da İzmir Büyükşehir Belediyesi'nden geldi. Sahneye "semazen" kıyafetiyle çıkan bir dansçı, ney eşliğinde sema ederken sarığını ve tennuresini çıkararak, yarı çıplak vaziyette oyun havası eşliğinde dans etmiş. Neyse ki, erkek dansçı tercih edilmiş. Daha kökten bir CHP anlayışıyla bir kadın, "semazen" olarak başlayıp "üstsüz dansöz" olarak da devam edebilirdi.
Tunç Soyer, CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu'nun da huşuyla izlediği bu garip gösterinin "tema"sını, "Döngüsel Kültür" olarak açıklamış ve kültürümüzü "değiştirmek" istediklerini belirterek "yepyeni bir kültür" oluşturmaktan bahsetmiş.
Hatırlıyor musunuz? İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nde de Ekrem İmamoğlu ile birlikte CHP'nin "Türkçe Kuran" saplantısı hortlamıştı.
ASLINDA BÜYÜK HİZMET YAPIYORLAR!
Türk milleti olarak, bu gösterileri organize eden CHP'li yöneticilere teşekkür etmemiz gerekir.
Çünkü...
CHP aslında, İslam düşmanlığının kurumsallaşmış halidir. Türkçe ezan, Türkçe Kur'an zulümleriyle başlattığı bu görevini, tek parti diktatörlüğü boyunca tavizsiz sürdürmüştür. Sonrasında da "irtica hortladı" yaygarasıyla, Müslümanları, kendi yurdunda esir duruma düşürmüştür.
Ancak Baykal'ın, "Laiklik elden gidiyor" yaygaraları bu dönemin sonu olmuş, onursuz bir darbe ile birlikte CHP'nin stratejisi de tamamen değişmiştir.
Yeni Haçlı Seferlerini, "hizmet ehli cemaat(!)"ten çıkardığı "şövalye"lerle sürdüren "derin" beyinler CHP'ye de, "Israrla muhafazakârlaşan bir toplumda 'kör gözüne parmağım' tipi siyaset inadını bırakın, muhafazakâr makyajı yapın" talimatı vermişlerdir. İşi şansa bırakmamış, bir takıye örgütü olan FETÖ'ye takıye öğretecek kadar kâbiliyetli(!) olan Kılıçdaroğlu'nu da, CHP'nin direksiyonuna oturtmuşlardır.
Dikkat ederseniz 360 derecelik "döngüsel kapasite"ye sahip Kılıçdaroğlu, sürekli olarak "Biz de Müslümanız, kimsenin örtüsüne, inancına, ibadetine karışmayız" mesajı vermektedir. Bununla da kalmamış çarşaflı kadınlara CHP rozeti takmış, Eyüpsultan'da Yasin okuyarak seçim hazırlığı yapmışlardır.
Dürüst olmak gerekirse bu çabalar amacına ulaşmış ve toplumun birçok kesiminde "CHP değişti" algısı oluşmuştur. İstanbul ve Ankara gibi büyükşehirlerde muhafazakâr aday gösterilmesi de bu algıyı güçlendirmiştir. Özellikle, AK Parti'ye mesaj verme sevdalısı yüzeysel muhafazakârlar, bu algı sayesinde vicdanlarını kandırmış, tilkinin sahte iltifatlarına aldanarak ağzındaki peyniri kaptıran karga misali, "Artık CHP de dindarlaştı" hayaliyle oy vermiş ve dengeyi CHP lehine çevirmişlerdir.
Yoksa yerel hizmet konusunda yaşından büyük sabıkası olan bir partinin, "hizmet" endeksli bir yarışta bu sonucu alması mümkün değildir.
Nitekim CHP'li başkanların, halka hizmet etmek gibi bir derdinin olmadığı, kulaklarımızı sağır eden şikâyetlerden anlaşılmaktadır.
Ancak bu başkanlar, kendi şehrine hizmet edemese de Türk milletine çok önemli bir hizmette bulunarak, kadının çarşafını, semazenin kostümünü sıyırırken, CHP'nin "muhafazakâr" makyajını da sıyırıp indirmişlerdir.
Böylece birkaç dertli Müslümanın, yıllardır anlatamadığı "CHP'ye karşı olmak veya desteklemek, siyaset meselesi değil; itikad meselesidir" gerçeğinin anlaşılmasını sağlamışlardır.
Yok, CHP'nin asla değişmeyeceği, tam aksine her fırsatta değerlerimizi değiştirmeye devam edeceği hâlâ anlaşılmamışsa o zaman artık "Her toplum layık olduğu şekilde yönetilir" hükmü devreye girecek demektir ki, Allah muhafaza...
.
Gericiler(!) uzaya gidiyor, onlar yerin dibinde kafa çekiyor
6 Eylül 2021 Pazartesi
8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal, "Bizim en büyük sıkıntımız, ülkemizin sıcak kuşakta bulunmasıdır. Bu tür sıcak kuşak ülkelerinde "satılık" insan bulmak çok kolaydır. Nitekim İngilizler, Osmanlı'yı; içeriden satın aldıkları paşalarla yıkmış" diyor.
Advertisement: 0:10
İngilizler; savaşla ulaşamadıkları hedeflere oturdukları yerden ulaşmalarını sağlayan bu yöntemi, Osmanlı'dan sonra da kullanmaya devam etmektedir. İçimizdeki bazı bedbahtların İslam'la; bu denli savaşması, "bireysel tercih" ile izah edilemez.
Elbette bütün fitnecilerin İngilizlerden maaş aldığını iddia etmiyorum. Emperyalistler, lejyonerlerini motive etmek için ilerici(!) olmaktan rejimi korumaya(!) kadar birçok "havuç" kullanıyor. Maaş konusunda da herkese para dağıtmıyor, az sayıdaki "nitelikli elemanı" istihdam ederek; operasyonları ucuza kapatıyorlar.
HAÇLILAR ADINA İSLAM DÜŞMANLIĞI YAPIYORLAR
Haçlı Siyonist ittifak; sömürü ve işgalleri önündeki en büyük engel olan İslamiyet'i, ya İslam ülkelerinin başına kendi uşaklarını getirerek veya "terörle mücadele" bahaneli saldırılarla işgal ederek bertaraf etmeye çalışıyor.
Bu yolda büyük ilerleme kaydettikleri de maalesef bir vakıadır. Ancak, onlar için tarih boyunca en büyük tehdit, sahih İslam'ın membaı olan Anadolu'dan gelmiştir ve halen de böyledir. Bu yüzden her fırsatta, Anadolu'da İslam'ın kökünü tamamen kazımak istemiş ama bir türlü başaramamışlardır. Mesela, tek parti diktatörlüğü döneminde; İslamiyet'i akıllarınca; tamamen unutturmuşlardı! 1950'den sonra yanıldıklarını görünce de Müslümanları defalarca hırpalamış, 28 Şubat'ta ise kökünü kazımışlardı!
Oysa hesapları yine tutmamış, "Bin yıl ayağa kalkamazlar" dedikleri Müslümanlar, ülkeyi yönetmeye başlamıştı. Üstelik bu sefer, bildikleri her yöntemi deneyerek düşürmeye çalıştıkça, millet daha büyük bir destekle iktidara getirmişti. Hatta ince İngiliz siyasetiyle, Müslümanlar arasından yetiştirdikleri "cemaat" görünümlü lejyonerleri de devreye girmiş ama rezil olmuştu. Yıllarca kullandıkları vesayet sistemi devre dışı bırakıldığından, uzaktan kumanda cihazları da çalışmıyordu.
MÜSLÜMANLAR ÇAĞ ATLADI, "GERİCİ" MASALI ÇAĞDIŞI KALDI
Haçlılar ve uzantıları için daha vahim(!) bir durum vardı. 20 yıldır yıkamadıkları Müslümanlar, bütün engellemelerine rağmen Türkiye'yi şaha kaldırmış, farklı bir boyuta taşımışlardı. Milletleri kendilerine mahkûm etmek için kullandıkları "savunma sanayii"nde bile dev adımlar atan Türkiye, kontrolü imkânsız hale gelmişti.
Artık uzay teknolojisine yönelen Türkiye'nin; hemen her sahada sergilediği baş döndürücü gelişmeler, bir asırdır kullandıkları "Müslümanlar gericidir" iftirasını da gülünç hale getirmişti.
Bu gidişat karşısındaki çaresizlikleri Haçlı Batı'yı hırçınlaştırırken, içimizdeki uzantıları ise öfkeden kudurmakta, meyhanede teselli aramaktadır.
Ağzını her açtığında ayrışmadan şikâyet eden bu nefret sarhoşları, sergiledikleri aşağılayıcı; aşağılık üslupla, fitnenin ve kamplaşmanın asıl kaynağının kendileri olduğunu ilan etmektedir. Nasırlaşmış intikam hırsları, ellerine fırsat geçse; Sırpları bile kıskandıracaklarını göstermektedir.
70 yıldır milletin yanına yaklaşamayan bu güruh ile bir araya gelmemizi kimse beklemesin. Zira bunlarla ancak, kafa çektikleri çukurlarında buluşulabilir ki, bu çukurlar "millî birlik" mekânı değildir.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
Gericiler(!) uzaya gidiyor, onlar yerin dibinde kafa çekiyor
6 Eylül 2021 Pazartesi
8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal, "Bizim en büyük sıkıntımız, ülkemizin sıcak kuşakta bulunmasıdır. Bu tür sıcak kuşak ülkelerinde "satılık" insan bulmak çok kolaydır. Nitekim İngilizler, Osmanlı'yı; içeriden satın aldıkları paşalarla yıkmış" diyor.
Advertisement: 0:11
İngilizler; savaşla ulaşamadıkları hedeflere oturdukları yerden ulaşmalarını sağlayan bu yöntemi, Osmanlı'dan sonra da kullanmaya devam etmektedir. İçimizdeki bazı bedbahtların İslam'la; bu denli savaşması, "bireysel tercih" ile izah edilemez.
Elbette bütün fitnecilerin İngilizlerden maaş aldığını iddia etmiyorum. Emperyalistler, lejyonerlerini motive etmek için ilerici(!) olmaktan rejimi korumaya(!) kadar birçok "havuç" kullanıyor. Maaş konusunda da herkese para dağıtmıyor, az sayıdaki "nitelikli elemanı" istihdam ederek; operasyonları ucuza kapatıyorlar.
HAÇLILAR ADINA İSLAM DÜŞMANLIĞI YAPIYORLAR
Haçlı Siyonist ittifak; sömürü ve işgalleri önündeki en büyük engel olan İslamiyet'i, ya İslam ülkelerinin başına kendi uşaklarını getirerek veya "terörle mücadele" bahaneli saldırılarla işgal ederek bertaraf etmeye çalışıyor.
Bu yolda büyük ilerleme kaydettikleri de maalesef bir vakıadır. Ancak, onlar için tarih boyunca en büyük tehdit, sahih İslam'ın membaı olan Anadolu'dan gelmiştir ve halen de böyledir. Bu yüzden her fırsatta, Anadolu'da İslam'ın kökünü tamamen kazımak istemiş ama bir türlü başaramamışlardır. Mesela, tek parti diktatörlüğü döneminde; İslamiyet'i akıllarınca; tamamen unutturmuşlardı! 1950'den sonra yanıldıklarını görünce de Müslümanları defalarca hırpalamış, 28 Şubat'ta ise kökünü kazımışlardı!
Oysa hesapları yine tutmamış, "Bin yıl ayağa kalkamazlar" dedikleri Müslümanlar, ülkeyi yönetmeye başlamıştı. Üstelik bu sefer, bildikleri her yöntemi deneyerek düşürmeye çalıştıkça, millet daha büyük bir destekle iktidara getirmişti. Hatta ince İngiliz siyasetiyle, Müslümanlar arasından yetiştirdikleri "cemaat" görünümlü lejyonerleri de devreye girmiş ama rezil olmuştu. Yıllarca kullandıkları vesayet sistemi devre dışı bırakıldığından, uzaktan kumanda cihazları da çalışmıyordu.
MÜSLÜMANLAR ÇAĞ ATLADI, "GERİCİ" MASALI ÇAĞDIŞI KALDI
Haçlılar ve uzantıları için daha vahim(!) bir durum vardı. 20 yıldır yıkamadıkları Müslümanlar, bütün engellemelerine rağmen Türkiye'yi şaha kaldırmış, farklı bir boyuta taşımışlardı. Milletleri kendilerine mahkûm etmek için kullandıkları "savunma sanayii"nde bile dev adımlar atan Türkiye, kontrolü imkânsız hale gelmişti.
Artık uzay teknolojisine yönelen Türkiye'nin; hemen her sahada sergilediği baş döndürücü gelişmeler, bir asırdır kullandıkları "Müslümanlar gericidir" iftirasını da gülünç hale getirmişti.
Bu gidişat karşısındaki çaresizlikleri Haçlı Batı'yı hırçınlaştırırken, içimizdeki uzantıları ise öfkeden kudurmakta, meyhanede teselli aramaktadır.
Ağzını her açtığında ayrışmadan şikâyet eden bu nefret sarhoşları, sergiledikleri aşağılayıcı; aşağılık üslupla, fitnenin ve kamplaşmanın asıl kaynağının kendileri olduğunu ilan etmektedir. Nasırlaşmış intikam hırsları, ellerine fırsat geçse; Sırpları bile kıskandıracaklarını göstermektedir.
70 yıldır milletin yanına yaklaşamayan bu güruh ile bir araya gelmemizi kimse beklemesin. Zira bunlarla ancak, kafa çektikleri çukurlarında buluşulabilir ki, bu çukurlar "millî birlik" mekânı değildir.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
Yargı, 28 Şubat'çı generallere haksızlık yapıyor…
24 Ağustos 2021 Salı
Darbeler, öncesinde oluşturdukları algı operasyonunun etkisi oranında başarılı olur. Nitekim hâlâ anayasasını kullandığımız "12 Eylül" öncesinde toplum öyle olgunlaştırılmıştı(!) ki, toplumun büyük bir kısmı "Asker gelse daha iyi" diyordu. Hakeza, 15 Temmuz hıyanetinin fiyaskoyla sonuçlanmasının en önemli sebeplerinden biri de, olgunlaşmış bir algı üzerine bina edilmemiş olmasıydı.
Advertisement: 0:08
Darbe ortamlarının oluşmasını ise medya sağlamaktadır. Bu anlamda, Abdülhamid Han'a yönelik İttihatçı darbesi dâhil; bütün darbelerde basının çok büyük payı vardır.
28 Şubat darbesinde ise medya, ortam hazırlamakla kalmamış, darbenin mühimmatını da "manşetler" oluşturmuştur. Nitekim dikkat edilirse 28 Şubat darbesi daima, "İrtica tehdidi PKK'nın önüne geçti" veya "Gerekirse silah da kullanırız" gibi manşetlerle birlikte zikredilmiştir.
Çok derinlere dayanan bir ittifaktı, Aydın Doğan; "28 Şubat'a büyük katkımız oldu" şeklinde itiraf ederken, Sabah ve Show TV'nin sahibi Dinç Bilgin de, 7-8 Mayıs 2013 tarihli Türkiye gazetesinde yayınlanan röportajında "Aydın Doğan'ın, Dinç Bilgin'in, Cavit Çağlar'ın paşaları vardı. Bizim paşamız Vural Beyazıt idi..." diyerek, o dönemdeki bazı medya kurumlarını patronların değil paşaların yönettiğini ifşa etmişti.
YARGI DA "28 ŞUBAT MEDYA DARBESİDİR" DEDİ
Medyanın 28 Şubat darbesindeki büyük katkısı, yargının da tescil ettiği bir gerçektir.
28 Şubat'ın diğer müttefiki olan FETÖ'ye mensup hâkim ve savcıların uyguladığı karartma sayesinde yıllarca cezasız kalan 28 Şubat darbecileri, 15 Temmuz sonrasında yargının bir parça enfeksiyondan temizlenmesiyle yargılanabilmiştir.
Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi'ndeki 28 Şubat Davası; tam 21 yıl sonra 13 Nisan 2018 tarihinde karara bağlanabilmişti. 68 sanık beraat etmiş, 10'u zaman aşımına uğramış, 4'ü öldüğü için haklarındaki dava düşmüştü. Geriye kalan sanıklar, "Türkiye Cumhuriyeti hükümetini cebren düşürmeye ve devirmeye iştirak" suçundan ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılmış, darbecilerin iyi hali(!) sebebiyle, müebbet hapse çevrilmişti.
Bu cezaya rağmen lüks hayatına devam eden darbecilerden 14'ü, Yargıtay'ın 9 Temmuz 2021 tarihindeki onayından sonra cezaevine gönderildi.
DARBECİLER, "ŞERİKLERİMİZ NEREDE?" DİYE SORUYOR!
Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi'nin, 3 Temmuz 2018 tarihinde yayınladığı 3 bin 833 sayfalık "Gerekçeli Karar", ihtiva ettiği tespitler bakımından, cezalardan daha anlamlıydı:
"Meslek ilkelerini askıya alarak 28 Şubat darbesinin gerçekleştirilmesine sınırsız lojistik destek veren, çok sayıda medya kuruluşu ve gazeteci, Genelkurmay başkanı ve kuvvet komutanlarının taleplerine ve talimatlarına uygun haberler üretti. Gerçek olmayan haberler yayınladılar, gerçek olan haberleri gizlediler, sanal irtica haberleriyle gündem oluşturmaya çalıştılar.
28 Şubat darbesinin gerçekleşmesinde, Hürriyet yayın yönetmeni Ertuğrul Özkök, Sabah yayın yönetmeni Ergun Babahan, Milliyet yayın yönetmeni Derya Sazak başta olmak üzere, çok sayıda gazeteci, radyo ve TV programcısı çok önemli rol oynadı. Eğer medya desteği olmasaydı, 28 Şubat darbesi gerçekleşmezdi. Bu darbe sürecinde, komutanların talimatıyla manşetler atanlar, haberler yapanlar, anayasayı ilga ve hükümeti düşürme suçlarının şerikleridir."
Peki...
Bu tespitin sahibi olan yargı, bu "şerikleri", çok sevdikleri ve ölümüne destek verdikleri paşalarından neden ayırıyor ki?
Bu, büyük bir haksızlık değil mi?
THK önce kendi yangınını söndürsün
4 Ağustos 2021 Çarşamba
Ülkemiz; tarihin en büyük felaketiyle boğuşurken, birileri de; günlerdir "THK uçakları" masalı anlatıyor. Koro, sürekli aynı şeyleri tekrarlıyor. Bunları duyan da zanneder ki, THK'nın hangarında uçaklar bekliyor ama kullanılmıyor!
Hatta CHP lideri Kılıçdaroğlu o kadar abarttı ki, "THK'daki uçakları verin, yangınları biz söndürelim" bile diyebildi. Ama devlet yine sorumlu davranarak, önce Tarım ve Orman Bakanı sonra bizzat Cumhurbaşkanı, "THK'da, kullanılabilecek uçak olmadığını" açıkladı.
Ancak ne gariptir ki, özellikle yerleşim yerlerine yakın ormanları ateşe veren PKK hainlerine tek kelime etmeyen bu körükçüler, THK masalını bırakmadı.
"Türk Hava Kurumu" denen bu müflis kurumu bu kadar dillerine dolamaları elbette tesadüf değil. Gelin bu; emekli generaller çiftliğinin geçmişini biraz kurcalayalım.
VECİHİ HÜRKUŞ, "HAVACILIĞI GELİŞTİRSİN" DİYE KURMUŞTU
Vecihi Hürkuş, ilk yerli Türk uçağını 1924 yılında üretmişti ama o günlerde, şapka ve kılık kıyafet kanunu gibi çok daha önemli(!) işlerle uğraşan devlet, bu uçağa, teknik yetersizlik sebebiyle uçuş izni verememişti! Üstelik uçağa da el koymuşlardı. Bitmedi, uçağı yapanı da ev hapsine koymuşlardı. Bunlara çok içerleyen Vecihi Bey de İzmir Tayyare Okulu'ndan istifa etmişti.
İşte o günlerde (16 Şubat 1925), halka; havacılığın önemini anlatmak için THK'nın kuruluşunda yer almıştı. Hatta "Uçağımı verin, THK'ya bağış toplayayım" demişti ama alamamıştı.
Vecihi Bey, askerlikten istifa edince tek parti diktatörlüğünden kurtulacağını zannediyordu ama yanılıyordu. Nitekim THK heyeti olarak gittiği Avrupa'da, Junkers ve Rohrbach uçak fabrikalarını gezerek çok önemli verilerle dönen Vecihi Hürkuş, daha gelişmiş uçak yapmaya çalışırken, THK yöneticilerinin ilettiği; "Bu işten vazgeç ve elindeki bütün proje ve tasarımları da Hava Kuvvetleri'ne teslim et" talimatı alınca, CHP vesayetinin oraya da uzandığını anlamıştı.
Bir süre çalıştığı Kayseri'deki Alman patentli uçak fabrikası da iflas edince, güzel bir uçak daha yapmıştı ama yine sertifika alamamıştı. Devlet yine; beş yıl önceki "Tayyarenin teknik vasıflarını tespit edecek kimse bulunmadığından gereken vesika verilmemiştir" demişti. Türkiye'den ümidini kesen Vecihi Bey, trene yüklediği uçağı Prag'a taşımış, Çekoslovakya'dan sertifika almış ve ülkeye, kendi uçağıyla dönmüştü.
Başka bir iş verilmediği için bu uçağıyla Anadolu'yu dolaşan Vecihi Hürkuş, THK'ya rekor bağış toplamıştı. Ama o dönemde, milletine hizmet eden hiç kimse cezasız kalmamıştı. Nitekim onun da uçuşu yasaklanmıştı. O yılmamış Almanya'da uçak mühendisi olmuştu. Ama THK, uçak mühendisi elemanını Van bürosunda yollamıştı!
HAVA KURUMU; HAVACILIĞA DARBE VURUR MU?
Atatürk Havalimanı'nın ilk sahibi Nuri Demirağ'ın ocağına incir ağacı diken de yine THK'dır. Çünkü, 1938 yılında 64 planör ve 24 uçak sipariş etmişti ama üretilen uçakları almaktan son anda vazgeçmişti!
Tahkim mi dediniz? Tek yetkili "Millî Şef" idi. Nuri Demirağ da, CHP Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı İnönü'ye mektup yazmıştı ama nafile... Mağduriyetinin giderilmesini beklerken, özellikle iflas ettirilmişti.
İlerleyen yıllarda ise Müslümanların kâbusu olmuşlardı. Kurbanla bayramla hiç ilgileri yoktu ama vatandaşın; hizmet vakıflarına vermek istediği kurban derilerini devlet eliyle gasp ediyorlardı. Öte yandan, tüyü bitmemiş yetimin hakkına "bağış" diye çöküyorlardı.
Böyle; çok ah aldığından mıdır bilinmez; bu kurum hiç iflah olmadı. CHP zihniyetinin kimseye kaptırmadığı THK'nın yaptığı hiçbir hizmet yoktu ama bu kadar gelire rağmen, yolsuzluk iddialarıyla çalkalanıp duruyordu. 2009'da başkan olan emekli Tümgeneral Osman Yıldırım döneminde, 17 bankadan alınan 800 milyon lira kredi sebebiyle bütün taşınmazlara ve uçaklara ipotek kondu. Yolsuzluk iddiaları sebebiyle tutuklanan Osman Yıldırım, THK'yı cezaevinden yönetmeye(!) devam etti. Bataklığın her gün biraz daha derinleşmesi üzerine kurum, 2018 yılında devletten "kayyum" istedi. 1,8 milyar liraya yükselen borç yapılandırıldı.
Şimdi lütfen cevap verin...
Kendi yangınını söndüremeyip devlete havale eden bu THK, orman yangınını nasıl söndürecek?
.
İçimizdeki bazı medyacılar, neden Haçlıların kılıcını sallıyor?
26 Temmuz 2021 Pazartesi
ABD'li Chrest Foundation, bazı medya kuruluşlarını yıllardır "fonladığını" açıkladı. En çok fonlananlarsa Ruşen Çakır'ın "Çünkü Özgür" sloganlı Medyascope'u ile PKK organı Mezopotamya. Bir yıl önce de Center for American Progress; Gazete Duvar, Bianet ve yine Medyascope'un fonlandığını duyurmuştu.
Tabii ki bunlar sadece açıklananlar... Kim bilir daha ne foncular var.
Bir kere "aile vakfı" vurgusu, sadece kamuflajdır. Bu "aile" Türkiye'yi çok sevmişse, neden askerlerimizi şehit eden PKK sitesine para yağdırmış? Nitekim Teksaslı Jensen ailesinin, 15 Temmuz gecesi Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın uçağına ait lokasyon bilgilerini paylaşan ve "Gölge CIA" olarak bilinen Teksaslı Stratfor ile bağlantısı ortaya çıktı bile. Malum vakfın kurucu başkanı Lou Anne Jensen, 31 Mayıs 2001'de Stratfor'un Türkiye Masası'ndan Hakkâri, Mardin ve Kandil civarındaki Türk askerlerinin pozisyonları hakkında bilgi istemiş. Acaba yüzbinlerce dolar verdikleri gazetecilerden(!) neler istedi?
AB DE BAZI SİTELERİ BESLEYİP, YERLİ MEDYA ÜZERİNE SALIYOR
Yerli medya, bu tür rüşvetlere tenezzül etmeden "millî" duruşunu sürdürmeye çalışırken, kime hizmet ettiği belli olmayan bir sürü enfeksiyonlu mecraya dolar ve avro yağdırılıyor.
Habercilikle ilgisi olmayan haber siteleri(!), lüks semtlerde ofis kiralıyor, deli paralar harcıyor. Değirmenin suyu da AB'den geliyor. Karşılığında da, yerli ve millî medyayı, "Yahudi düşmanı" gibi iftiralarla Google'a şikâyet ediyor ve "Bunları niçin öne çıkarıyorsun" diye kafa tutuyor. Yetmiyor; "Google, AKP medyasını kayırıyor" yalanlarıyla baskı yapıyor. Hatta yerli sitelerde Google reklamları çıkan firmaları, "Marka değeriniz düşüyor" gibi entrikalarla Google'ın üzerine salıyor.
GÂVURUN FONLARINI YİYENLER...
Şaşırmayın ama bu "fon" rüşvetlerini de; "Bağımsız habercilik(!) yapmak için" alıyorlarmış!
İletişim Başkanı Fahrettin Altun, bu fonlamaların, Batılı liderlerin Türk siyasetini dizayn etme çabalarından bağımsız yorumlanamayacağını belirterek, gereken düzenlemenin yapılacağını söyledi. RTÜK ise yabancı kuruluşların fonlarıyla Türkiye'de yayın faaliyeti yürütmenin "millî güvenlik" meselesi olduğuna dikkat çekti.
Yüzsüzlüğe bakın ki; bu beslemeler, "özgür medya boğulmak isteniyor" diye yaygara yapıyor. Hangi özgür medya? Siz, sahiplerinize karşı en son ne zaman "özgür" davrandınız? Sizin lügatte özgürlük; Türk milletine hıyanet etmek midir?
Keşke "Gâvurun ekmeğini yiyen kılıcını sallar" diyen ninem kadar basiretiniz olsaydı.
BUNLAR HAÇLI ORDULARININ İÇİMİZDEKİ LEJYONERLERİDİR
Bu yeni bir hıyanet değildir. Gazetelerin 17. yüzyılda yayın hayatına başlamasıyla birlikte, yarım kalan Haçlı Seferleri de şekil değiştirerek yeniden başlamıştır. Kılıç kalkan kuşanmış şövalyelerin yerini kravatlı casus ve misyonerler almış, silah olarak da algı operasyonları ve beşinci kol faaliyetleri kullanılmıştır.
Yeni Haçlı savaşları artık meydanlarda değil; medyalarda yapılmaktadır. Medya unsurları çeşitlenip güçlendikçe bu saldırılar daha da etkili hale gelmiştir. Sosyal medyanın keşfiyle birlikte de bu silah, işporta tezgâhlarına düşmüştür.
"ALGI" DEDİKLERİ YALAN VE İFTİRA KAMPANYASIDIR
Emperyalist Batı, medyanın algı oluşturma gücünü kullanarak, toplumları arzu ettikleri yöne sevketmekte, çetin savaşlarla ulaşamadıkları hedeflere, oturdukları yerden ulaşmaktadır. Bu işin ustası olan Soros, nice ülkelerde uzaktan darbe yapmıştır. Arap Baharı diye yutturulan seri darbeler, birer medya operasyonudur.
"Algı oluşturmak" şeklinde meşrulaştırılan şey aslında bir "iftira operasyonu"dur. Belli odaklarda belirlenen süflî stratejiler çerçevesinde; hedefteki kişi ve kurum hakkında üretilen sistematik iftiralar, belli bir şeytanî düzenle servis edilmektedir.
Bir Müslümanın, düşmanına bile iftira atması mümkün değildir. Bu sebeple medyada, algı operasyonu dediğimiz "iftira" silahını sadece hıyanet cephesi kullanmaktadır. Bizler, sürekli olarak iftiraları cevaplandırmaya çalıştığımız bu savaşta daima "savunma" pozisyonunda kalmakta, zaferin şartı olan "taarruz"u, müfteri olmamak için hiçbir zaman yapamamaktayız. Bu yüzden de medyanın algı oluşturma gücü, sadece yıkım ekibine hizmet etmektedir.
Doğrudan ülke ve millet menfaatlerine yönelik bu saldırılar tam da beka meselesidir. İçimizden birileri olduğu zannedilen devşirme medyacılar, aldıkları dolar ve avro karşılığında, millete Haçlı kılıcı sallamakta, içimizde oldukları için verdikleri zarar da derin olmaktadır.
ÇANAKKALE'DE DÜŞMAN SAFINA GEÇEN NANKÖRLER GİBİLER
Abdülhamid Han'ın devrilmesiyle başlayan bütün darbelerde payı olan medyadaki "gizli şövalyeler", son yıllarda daha fazla kullanılmaktadır. Zira bu Haçlı devşirmeleri, kaliteli siyaset üretemeyen müflis muhalefetin de umudu haline gelmiştir. Dış ve iç hıyanetlerle oluşturulan "Erdoğan'ı devirme koalisyonu"nun sinsi operasyonlarını, bu "fondaş medya" yürütmektedir.
Türkiye'deki ifade özgürlüğü sayesinde, "Yeni Haçlılar"dan aldıkları sufleye göre kendi ülkesine savaş açan bu medya lejyonerlerinin, Çanakkale'de İngiliz saflarına geçen nankör azınlıklardan hiçbir farkı yoktur.
.
Darbe gerçekleşseydi 2021 Türkiye'si nasıl olurdu?
14 Temmuz 2021 Çarşamba
Türk tarihinin en büyük hıyaneti olan 15 Temmuz işgal teşebbüsü, kısa sürede defedildiği için boyutları tam olarak anlaşılamamıştır. Bundan istifade eden darbeciler ve işbirlikçileri, 15 Temmuz'u unutturmak için yoğun çaba sarf etmektedir. Bu sebeple, bu hıyaneti "tiyatro" olarak nitelemek, işgal için kullanılan Haçlı uşaklarına damardan destek vermektir. Hele özellikle 15 Temmuz'un sene-i devriyesinde CHP üst yönetiminin yaptığı "20 Temmuz darbesinin mağduru olan bütün KHK ihraçlarını geri döndüreceğiz" açıklamasının 15 Temmuz'a katkısı, millete kurşun yağdıran FETÖ katillerinden daha az değildir. Beş yıldır planlı olarak yürütülen bu algı operasyonu sonucunda 15 Temmuz hakkındaki farkındalık ciddi ölçüde azaltılmıştır. Nitekim FETÖ firarileri, "15 Temmuz'a tepki söylemleri her yıl biraz daha azalıyor" diye zil takıp oynuyor.
Oysa 15 Temmuz öyle bir alçaklıktır ki, diğer darbelere benzetmek bile sıradanlaştırmaktır. Star Gazete olarak, bu operasyonu farklı bir yöntemle ifşa etmek için her görüşten kanaat önderlerine ve bu saldırılara göğsünü siper eden vatandaşlarımıza "15 Temmuz hedefine ulaşsaydı bugün nasıl bir Türkiye olurdu?" sorusunu yönelttik. Cevapları star.com.tr'den izleyebilirsiniz.
Biz de bu sorunun "zor" cevabını dilimiz döndüğünce vermeye çalışalım:
15 Temmuz'un; yanlış bir genelleme ile "darbe" diye anılması, önceki darbelere benzediği algısını oluşturmakta; gerçek sonuçlarını doğru tahmin etmemizi engellemektedir.
Şöyle ki...
-1960'ta darbe vurulan DP'nin devamı olan AP'nin; 5. yılda tek başına iktidara geldiği gibi...
-1980 darbesinden 3 yıl sonra normalleşen Türkiye'nin; Özal liderliğinde daha güçlü adımlarla yoluna devam ettiği gibi...
-28 Şubat darbesinden 5 yıl sonra, planları tersine çeviren Türkiye'nin; Erdoğan ile uzun soluklu bir şahlanışa geçtiği gibi...
15 Temmuz'un 5. yılında da Türkiye; bütün tahribatları geride bırakarak, demokrasi ve kalkınma yoluna kaldığı yerden devam edebilecek miydi?
EMPERYALİST İŞGALİ, KEMALİST DARBE GİBİ GÖSTERDİLER
Önce şunun altını çizelim ki, yabancı istihbarat örgütlerinin katkılarıyla eksiksiz bir plân hazırlamış, mutlaka sonuca ulaşmak için her tedbiri almışlardı. Allah şaşırtıp; darbe erkene alınmasaydı, 16 Temmuz sabahı çok farklı bir Türkiye'ye uyanacaktık.
O akşam yönetime el koyan cuntaya, 27 Mayıs'ın "Milli Birlik Komitesi"ni ve 12 Eylül'ün "Millî Güvenlik Konseyi"ni taklit ederek; "Yurtta Sulh Konseyi" demeleri, darbenin; emir-komuta zinciri içerisinde yapıldığını iddia etmeleri ve bildirilerinde; abartılı "Kemalist" vurgusu yapmaları; önceki darbelerin devamı gibi göstererek "dokunulmazlık" hedefleyen bir takıye idi.
Nitekim önceki komite ve konseyler, yönetime "geçici olarak" el koyduklarını, ilk fırsatta demokrasiye dönüleceğini açıklamışlardı ki, yukarıda hatırlattığımız siyasi normalleşmeler de bu sayede gerçekleşmişti. Oysa Fetullahçılar, ülke yönetimini asla devretmeyecekti.
Peki 15 Temmuz sonrası nasıl bir "Türkiye" dizayn edilmişti?
O akşam TBMM feshedilmiş ve yönetime fiilen el konmuştu. Yani darbe konseyi, yürütme ve yasama yetkisini kendi üzerine almıştı. Zaten FETÖ işgalinde olan yargı ise, "Sıkıyönetim Mahkemeleri" ile kontrol edilecekti.
Cumhurbaşkanı Erdoğan mutlaka çatışmada(!) öldürülmüş olacak, Başbakan Binali Yıldırım başta olmak üzere bütün yöneticiler tutuklanacaktı.
Yönetimi ele alan Yurtta Sulh Konseyi ilk adım olarak, bütün vali ve kaymakamları görevden almış; yenilerini atamıştı. Asıl yetki ise, il sıkıyönetim komutanlarında olacaktı. Ayrıca Sıkıyönetim Direktifi listesine göre Başbakanlık ve bütün bakanlıklara "müsteşar", Devlet Personel Başkanlığı'na ve Merkez Bankası'na "başkan", Emniyet Genel Müdürlüğü'ne, kamu bankalarına, TÜRKSAT, MİT, AA, TRT, AFAD, MKE gibi stratejik kurumlara da "genel müdür" atanmıştı. Bunların tamamı Fetullahçı TSK mensupları idi. Bugün cezaevlerinde hesap veren darbecilerin her biri, askerî pozisyonları sabit kalmak üzere kritik görevlere atanmıştı.
Mesela, o gece hedeflerin hatasız vurulması için uçaklara sniper cihazı taktıran ve vurulacak hedefleri belirleyen Hakan Evrim, yeni Türkiye'de; çocuklarımızın eğitiminden sorumlu müsteşar olacaktı. Cumhurbaşkanı Erdoğan'a suikast operasyonunu yöneten Şahin Sönmezateş ise MİT Müsteşarı olarak atanmıştı.
Hasılı Fetullahçılar; Türkiye'ye el koymuştu.
İRAN'DA "AYETULLAH", TÜRKİYE'DE "FETULLAH"
Yeni yönetim yapısının tepesindeki, Yurtta Sulh Konseyi Başkanı, sadece görüntüdeki "kukla" başkan olacak; bütün talimatlar "yukarı"dan gelecekti.
"Ben Kıtmirim" muhabbetleriyle "mütevazı"lık taslayan Fetullah Gülen, benzersiz bir kibir dağıdır. Risk alıp; gasp ettiği devlet yönetimindeki "1 numara"yı başkasına bırakacağını düşünmek ahmaklıktır.
O, İran'daki "Ayetullah"lar gibi; Türkiye'nin "Fetullah"ı olacaktı. İncek sırtlarındaki; "Ankara'nın en yüksek sarayı" bunun için hazırlanmıştı. Türkiye, "dinî lider" takıyeli bir diktatör tarafından yönetilecekti.
Peki bu ne anlama gelecekti?
DARBE GERÇEKLEŞSEYDİ BATI İLE HİÇBİR PROBLEMİMİZ KALMAYACAKTI!
Öncelikle dış politika tamamen değiştirilecek, "Batı ile sıfır sorun" dönemi başlayacaktı. Aynen Kılıçdaroğlu'nun vadettiği gibi artık Avrupa ve Amerika ile hiçbir meselemiz kalmayacak, hepsiyle "sulh" içinde olacaktık! Zaten Haçlılar kimsenin inancına, namusuna, mabedine ilişmiyordu!
Bu politikanın gereği olarak, Suriye'ye giden askerlerimiz geri dönecekti. Artık Mehmetçiğin ayağına taş değmeyeceği için Meral Hanım da huzura erecekti! Askerlerimiz Suriye'ye, terörü kaynağında yok etmek için gitmişti ama "PKK'lı arkadaşlardan" bize bir zarar gelmeyecekti! Sınırımızda bir terör devleti kurulacaktı ama PYD, terör örgütü olmadığı için endişeye gerek yoktu! Bu durumda, Batılı dostlarımızın sinirini bozan SİHA'lara da ihtiyaç kalmayacaktı!
Doğu Akdeniz ve Libya gibi gergin ortamlardan da çekilerek, "Cihanda Sulh"u hakim kılacaktık. Zaten bu kadar zamandır, bir kova petrol bile çıkaramamışlardı! KKTC'de ise ilk seçimde bir "Akıncı" gelecek; tereyağından kıl çeker gibi Kıbrıs problemini çözecekti!
Yani dış politikada yeni bir sayfa açılacak BAE'den Suudi Arabistan'a, Mısır'dan Esad'a hatta İsrail'e kadar hiçbir devlet ile problemimiz kalmayacaktı!
Düşmanımızın kalmadığı bir ortamda, tabii ki, "savunma" da mantıksız olacak, "Rusya, S-400'lerini al başına çal" diyecektik!
Kısaca, dostumuz Amerika ne isterse o olacaktı.
"YURTTA SULH" HİÇ OLMAYACAKTI
İstiklâlimizi ve istikbâlimizi feda etme pahasına bir "Cihanda Sulh"umuz olacaktı ama korkarım "Yurtta Sulh", sadece konseylerinin adı olarak kalacaktı.
Çünkü "Paralel Devlet" iken güç zehirlenmesine duçar olarak herkesi sinek gibi gören FETÖ, artık "her şey" oldukları yeni Türkiye'de "Firavun"a dönüşecek ve görülmemiş bir "intikam" dönemi başlayacaktı.
Özellikle "Dinlerarası Diyalog" sapıklığını yeniden ihya edecek, bu Vatikan Projesi'ne daha önce karşı çıkan kim varsa, doğduğuna pişman edeceklerdi!
Netice itibariyle, PKK başta olmak üzere; bütün bölücü ve yıkıcıların "özgür" ama milliyetçi ve dindarların "esir" olduğu bir Türkiye oluşturacaklardı.
15 Temmuz gecesi, tankların; yağan bombaların önün gerilmekte hiç tereddüt etmeyen Türk milleti, tabii ki bu yedi düvel taşeronlarının vekâleten işgal hıyanetlerine de göz yummayacak, iç savaş kaçınılmaz olacaktı. Yani Allah muhafaza; Suriye'den beter bir Türkiye oluşturulacaktı.
Kan gövdeyi götürebilirdi ama onlardan istenen de buydu. Binlerce DEAŞ ve PKK militanı bunun için sınırda bekliyordu.
"FETÖ TEHLİKESİ BİTTİ" DİYEBİLİR MİYİZ?
Aradan beş yıl geçtiği halde her gün yeni operasyonlara uyandığımız bir ülkede, FETÖ'nün bittiğini söylemek bir gaflettir. Kaldı ki, FETÖ ile mücadelede yargı boyutu; devede kulaktır. Nitekim davalar sonuçlandığı halde "deve" hâlâ dimdik ayakta olup, kulağı bile kökten kesilememiştir. Sadece, suçüstü yakalananlar ceza alsa da, "örgüt" hiçbir şey kaybetmemiştir.
Zaten FETÖ, işi biten yakıt tanklarını bırakarak yükselen uzay roketleri gibi, insanları kullanıp çöpe atarak ilerleyen bir örgüttür. Yani bu cezaların FETÖ'ye hiçbir zararı yoktur. Hatta bunlar üzerinden yürütülen mağduriyet propagandalarıyla; güç bile devşirmektedir.
FETÖ'yü bitirmenin tek yolu, tamamen itibarsızlaştırarak, marjinal bir menfaat örgütüne dönüştürmek, böylece; malî ve insanî taban desteğini önlemektir. Yani, bütün dünya desteklese bile, Türkiye'de desteğin bittiği gün, FETÖ'nün de bittiği gündür.
FETÖ İLE ETKİLİ MÜCADELE EDEBİLECEK TEK KURUM DİYANET'TİR
FETÖ'yü hırpalayacak tek mücadele, bugünkü konuma gelmek için dinimizi nasıl kullandıklarının açığa çıkarılması, yüzsüzlüklerinin yüzlerine vurulmasıdır.
Bu gerçeği; etkili olarak ortaya koyabilecek tek yetkili kurum ise Diyanet'tir.
Ancak ne hazindir ki, İslamiyet'i saldırılardan koruması gereken bu kurum, FETÖ'nün istismar imparatorluğunun en büyük destekçisi olmuştur.
58, 59 ve 60. hükümetlerde Diyanet'ten Sorumlu Devlet Bakanı yapılan Mehmet Aydın, kendisini dinler arası diyalog ve FETÖ'ye adamış biridir. Diyanet'in hatta devletin bütün imkânlarını FETÖ'ye hizmet için yıllarca seferber etmiştir.
Din şuralarını tamamen FETÖ'ye tahsis eden Diyanet bu yüzden, dinler arası diyalog talimatlarıyla dolu 2, 3 ve 4. din şuralarını resmî sitesinden; tamamen çıkarmak zorunda kalmıştır. Sitelerindeki; 1. Din Şurası'ndan sonra, pat diye 2014'te yapılan 5. Din Şurası'na atlama ayıbını, format değiştirerek kapatabilirler ama silemeyecekleri kayıtlar da vardır.
Diyanet İşleri Başkanlığı bu vebalini, bilinenleri tekrarlayan raporlarla veya 15 Temmuz gecesi okutulan salalarla ödeyemez. 9 Temmuz Cuma hutbesinde FETÖ'nün din istismarından bahsedildi. Ancak kartlaşmış bu fitnenin, bir günkü yüzeysel yüzleşme ile bertaraf edilmesi mümkün değildir. Diyanet, FETÖ narkozundan gerçekten çıkmış ise bütün teşkilatı seferber ederek Fetullah Gülen'in bir İslam düşmanı, dinler arası diyalog safsatasının ise hoşgörü ambalajına sarılmış bir misyonerlik faaliyeti olduğunu anlatmak, doğru dinî bilgi için Ehl-i Sünnet âlimlerinin yazdığı kaynakları tavsiye etmek zorundadır. Belki bu sayede, FETÖ ile omuz omuza, yıllarca hırpaladığı sahih İslam'a olan borcunu ödeyebilir.
Hakeza, Abant'taki dinler arası diyalog hıyanetine hizmet eden bazı muhafazakâr "önder"ler, hâlâ "muteber" bir eda ile salına salına ortalıkta dolaşıyor ama FETÖ ile mücadelede kılını bile kıpırdatmıyorlar.
Ama unutmasınlar ki, Diyanet'in ve bu kişilerin susması, FETÖ'ye hizmetlerinin devam etmesi anlamına gelmektedir.
Artık, kendileri bilir...
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
Kılıçdaroğlu, Deniz Baykal'ı neden linç ettiriyor?
9 Temmuz 2021 Cuma
Deniz Baykal'ın milletvekillerinden Zülfü Livaneli, 3 Temmuz'da verdiği röportajda, "Baykal'ın solculukla ilgisi yok. Tipik bir Sünni, sağcı ve Ankara (devlet) politikacısıdır. Alevileri ve Kürtleri sevmez" demişti.
Bu ağır saldırı günlerce tartışıldı.
Günler sonra CHP lideri Kılıçdaroğlu, grup konuşmasında "CHP'de genel başkanlık yapan herkesin başımızın üstünde yeri var. Olayı getirip başka bir tartışma atmosferine çekmek ihanettir" diyerek bu tartışmaya son verilmesini istedi.
Kılıçdaroğlu'nun bu çıkışı, Baykal'ı savunuyor, Livaneli'ye had bildiriyor gibi algılandı. Ama bu konuşmadan sonra bazı CHP milletvekillerinin, "Baykal, istifa etmelidir" ısrarına bakılırsa, "Bu tartışmayı kesin" talimatının grubuna yönelik olmadığı anlaşılıyor. Ayrıca, gerçekten Baykal'ın yıpranmasını istemeseydi günlerce beklemez, ilk günden meseleye el koyardı. Yani, bu müdahalenin sebebi çok farklıydı.
BAYKAL'IN AVUKATI "KASET"E DİKKAT ÇEKTİ, AÇIKLAMA GELDİ
Zira, o gün 11.30'da yani Kılıçdaroğlu'nun grup konuşmasından iki saat önce, Baykal'ın avukatı Muzaffer Yılmaz, yaptığı yazılı bir açıklamada, "Baykal'a yönelik bu saldırıları gerçekten anlamak isteyen, 11 yıldır devam eden Kaset-Kumpas Davası'nı incelesin" demişti.
Bu çok sivri bir gelişmeydi.
Baykal'ın vekili, "FETÖ'nün kaset kumpası, bugün hâlâ devam eden siyasî sonuçlar doğurmuştur" diyordu.
Kılıçdaroğlu, bu ağır ithamı "CHP tertemiz bir partidir" şeklinde cevaplamıştı! Oysa tartışılan, Kılıçdaroğlu'nun temizliğiydi. O koltuğu helal yollarla mı elde etmişti, yoksa birileri mi hediye etmişti?
AMERİKA YAZMIŞ, FETÖ UYGULAMIŞ...
Dönemin Genel Başkan Yardımcısı Onur Öymen, ABD'nin Baykal'a; FETÖ vasıtasıyla nasıl operasyon çektiğini, Halk TV'de; Ayşenur Aslan'ın 24 Ekim 2018 günkü Medya Mahallesi programında ayrıntılı anlatmıştı.
WikiLeaks belgelerine göre Amerikalılar, 2007 seçimlerinden önce "Baykal bütün kötülüklerin başıdır, defedilmesi gerekir" kanaatine varmışlardı! 2008'de ABD Ankara Büyükelçiliği'nden Dışişleri Bakanlığı'na gönderilen telgrafta ise, Baykal'ın yerinde nasıl bir "başkan" olması gerektiği tarif ediliyordu.
Bu sorunun cevabını FETÖ'den alan ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, "kaset kumpası"ndan 7-8 ay önce Ankara Büyükelçisine, "Baykal'ın yerine Kemal Kılıçdaroğlu olur mu?" diye sormuştu.
Olumlu cevap almış olacak ki, bir süre sonra Silk Road Enstitüsü'nün hazırladığı senaryoda, "Deniz Baykal istifa etmek zorunda bırakılır. Onun yerine Kılıçdaroğlu genel başkanlığa seçilir ve parti politikalarını değiştirir" deniyordu.
Bir süre sonra CHP lideri Baykal'a suikast ihbarı yapılmıştı. İçişleri Bakanlığı bu ihbarı doğrulamış ve son anda vazgeçildiği bilgisini vermişti. Halbuki, operasyoncular "itibar suikastı"nı tercih etmiş ve yarım kalan bu teşebbüsten bir gün sonra Baykal'ın kasetini piyasaya sürmüştü.
Görüldüğü gibi "Kılıçdaroğlu" ismi çoktan netleşmiş olup, "Aday değilim" açıklaması, şaşırtmacadan ibaretti.
Peki Baykal neden tekrar hedef seçilmişti, kim/niçin linç etmek istiyordu?
Livaneli, Baykal ile başarısız bir genel başkanlık yarışı yapmıştı ama bunun hesabını 16 yıl sonra görüyor olamazdı. Üstelik Müslümanlarla, Alevileri, Türklerle Kürtleri birbirine düşürmeye yönelik bu açıklamalar, daha geniş kapsamlı bir hedef olduğunu gösteriyordu. Zaten, Livaneli sadece hoparlör vazifesi görmüş olup, Baykal'a son darbeyi vurmak isteyenler, kaset kumpasını düzenleyenlerdi.
Peki neden?
BAYKAL CHP'YE, "TEZGÂHA DİKKAT" UYARISI YAPMIŞTI
Baykal, Mayıs 2010'da istifasını açıkladığı basın toplantısında "Bu bir komplodur. Hedefi sadece ben değilim; CHP'dir. CHP de bu kirli tezgâhlar karşısında yolunu seçmek zorundadır" şeklinde çok önemli bir uyarıda bulunmuştu ama boşunaydı. Çünkü artık CHP'de, onların sözü geçecekti.
CHP'nin ilk eksen kayması HDP'ye yanaşma şeklinde olmuştu.
2014 yılında PYD'nin terör örgütü olmadığını(!) ilan eden Kılıçdaroğlu, 2015'te ise "Hendek terörü"nün faili PKK'lılarla "arkadaş" olmuştu!
Uyarısına rağmen CHP'deki bu eksen kaymasını gören Baykal, 15 Şubat 2016 tarihinde katıldığı Tarafsız Bölge'de, "CHP, terör konusunda çizgiyi HDP'ye doğru taşıyan açılımlara girdi" demiş ve uyarmıştı. Ancak bu erken uyarı, kendisine pahalıya mal olacaktı!
Baykal her şeye rağmen, CHP'deki bir politikacı için elinde köz tutmak kadar zor hale gelen ulusalcı çizgiyi temsil etmekte direniyordu. Zaten linç girişimine varan öfke de buradan kaynaklanıyordu.
CHP eski genel sekreteri Mehmet Sevigen, Yılmaz Ateş, Kemal Anadol gibi "kelaynak" misali birkaç ulusalcı, Baykal ile yakın diyalog içindedir. Yani Tuncelileşmiş CHP için en büyük tehdit, Baykal'ın etrafında kümelenen son ulusalcılardır. Bu yüzden Livaneli'nin "Baykal Alevi düşmanı; tipik bir Sünnî'dir" ifadesi bir "nokta atış"tır.
Nitekim Mehmet Sevigen bu son saldırıları, Kılıçdaroğlu'nun CHP'deki yeni bir operasyonu olarak değerlendirmiş, "Partideki ulusalcı, devletçi kanadı tamamen kesip atarak, HDP ile tam uyumlu; yeni bir 'sol' oluşturmaya çalışıyorlar" demişti.
Anlayacağınız CHP, HDP ile ittifakın önündeki bütün engelleri kaldırarak seçime hazırlanıyor. Bu ise İYİ Parti'yi; iyi bir imtihanın beklediği anlamına geliyor.
.
Amerika Afganistan'a niçin gelmişti, nasıl çekiliyor?
25 Haziran 2021 Cuma
Hep böyle yapıyorlar...
İstedikleri yere saldırıyor, ülkeleri, iliklerine kadar sömürüyor, insanları öldürüyor veya yurtlarından ediyor ama bir tane mülteci bile kabul etmiyor, evinden ettikleri insanları; Pakistan, Türkiye gibi mülteci barajlarında süründürüyorlar.
Bütün bunlardan sonra da, insanoğlunun "unutma" zaafından istifade ederek; hiçbir şey olmamış gibi; yeni zulüm ve sömürülerine devam ediyorlar.
Günlerdir Amerika'nın, Afganistan'dan çekilmesini konuşuyoruz. Ama sadece "Kabil Havaalanı'nın güvenliğini Türkiye mi sağlayacak" boyutunu tartışıyoruz. Hatta çoğumuz "Çok şükür, Afganistan huzur bulacak" diye içten içe seviniyoruz.
Gerçekten Amerika çekiliyor; Afganistan huzura mı kavuşuyor acaba?.. Daha da önemlisi, Amerika'nın buraya niçin geldiğini ve ne yaptığını neden kimse sorgulamıyor?
Bir kere; bu Haçlı-Siyonist emperyalistlerin, işgal ettiği bir ülkeden çekilerek, kendi haline bırakacağını zannetmek; kusura bakmayın ama "ahmaklık" demektir. Etrafımızdaki nice devletleri, yüz yılı aşkın süredir biri bırakıp öbürü kucaklıyor! Şimdiye kadar hangisi; nereyi bıraktı? Eski sömürgeler, "bağımsızlık günü" kutladıkları için gerçekten bağımsız olduklarını mı zannediyorsunuz? Asla... İşgale dayalı; klasik sömürü sistemi pahalıya mal olmaya başlayınca yöntem değiştirdiler o kadar. Öyle olmasaydı, İngiliz Tapınakçılar; Hindistan gibi sömürgelerdeki "bağımsızlık gösterileri"ne destek verir miydi? Zaten uzaktan sömürü yöntemlerinin bu kadar geliştiği günümüzde, bir ülkeyi; sömürmek için işgal etmek hamallıktır.
Ayrıca...
Bu emperyalistlere; o ülkelerde yedikleri nanelerin hesabını hiç sormayacak mıyız? Anladık, bu adaletsiz dünyada güçlünün dediği oluyor, onları kimse cezalandıramıyor. İyi de, hep Müslümanların sömürüldüğü, zulüm gördüğü bu dünyada bu zalimleri; hiç değilse kendi vicdanlarımızda bari mahkûm edelim.
Mesela Amerika, Afganistan niçin gelmişti; hatırlıyor musunuz?
11 Eylül 2001'de El Kaide'ye ihale edilen uçak saldırılarından sonra, ABD Başkanı George W. Bush, "Teröre karşı Haçlı seferi başlatıyoruz. Bu savaş uzun sürecek, Amerikalılar sabırlı olsun" demiş ve bu saldırıların hesabını sormak için 7 Ekim 2001'de, Afganistan'a gitmişlerdi.
NATO'yu da yanına alan Amerika, o dönemde sadece Kandahar'da etkili; tıfıl bir örgüt olan Taliban ile tam 20 yıl mücadele etti!
Peki sonunda ne oldu?
Amerika, bitirmek için geldiği terör örgütü Taliban ile "Afganistan'a Barışı Getirme Anlaşması" imzaladı!
Şaka gibi...
Madem Afganistan'a barışı Taliban getirecekti, senin orada ne işin vardı?
Ama Amerika'ya kimse bunu sormadı, terörle mücadele münafıklığını kimse yüzüne vurmadı.
Amerika'nın zaten terörle; teröristle bir derdi yoktu. Dünyanın en stratejik bölgesinde, Çin'den İran ve Rusya'ya kadar birçok ülke ile ilgili çıkarlarını kovalamak için gelmişti. Şimdi hesabı değişti ve gidiyor. Afganistan, Afgan, Taliban, ölenler, sakat kalanlar; hepsi teferruattı.
Nitekim Doha'da çekilen "teröristle el sıkışan Amerika" fotoğrafı, makyajsız yakalanmış Amerika'nın bölgemizdeki bütün ikiyüzlü politikalarını izah ediyordu.
Yani terör örgütü ile 20 yıldır mücadele eden Amerika şimdi Afganistan'ı, devleşmiş ve devletleşmiş bir Taliban'a devrederek gidiyordu.
O halde 200 binden fazla Afganlı neden öldü?
Geriye kalanların çoğu Türkiye'ye sığındı. Ülkede sadece, bir veya birkaç uzvunu kaybettiği için kaçamayanlar kaldı.
Ya Afganistan?..
Zaten 1979-89 arasında Kızıl Emperyalizmin sömürdüğü Afganistan şimdi tamamen terör ülkesi, uyuşturucu ve mayın tarlası haline getirildi.
Neyse, Amerika çekiliyor ya...
Amerika'nın çekildiği falan yok dostlar, sadece Afganistan'ı; ortağı Taliban'a devrediyor.
Şimdi ise Suriye'de "devlet" kurup, onu da oradaki müttefiki PYD'ye devretmeye gidiyor.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
Muhalefetin büyük buluşu “Güçlendirilmiş Koalisyon Sistemi” imiş…
9 Haziran 2021 Çarşamba
Kılıçdaroğlu ve "dostları", parlamenter sistemin; bizde uygulanan "vesayetçi" versiyonundan kurtulduğumuz günden bu yana, geri getirmek için çırpınıyor.
2007'de yüzde 67,5 gibi ezici bir çoğunlukla "Cumhurbaşkanını parlamento değil; halk seçsin" diyen, 2017'de ise başkanlık sistemine yönelik bütün belden aşağı saldırılara rağmen yüzde 51,5 çoğunlukla "Parlamenter sistem halk iradesini yönetime yansıtmıyor, biz; cumhurbaşkanlığı sistemini tercih ediyoruz" diyen halka, "Siz istemeseniz de biz geri getireceğiz" demek; millet iradesine karşı saygısızlık olacağına göre bunlar, parlamenter sistemi kimin için getirmek istiyor acaba?
Galiba, "İktidarı devirmek için bize yardım edin" diye yalvardıkları dış müttefikleri için istiyorlar. Çünkü, Türkiye'yi yıllardır kendi çıkarlarına göre yönlendirmelerini sağlayan sistem sökülüp atılınca, uzaktan kumanda cihazları çalışmadığı için en fazla onlar mağdur(!) oldu!
Peki, halkın aksi yöndeki iradesine rağmen; o vesayet sistemini nasıl geri getirecekler?
Bu şer ittifakının medyadaki uzantıları son günlerde, muhalefet 2023 seçimlerini kazanırsa, parlamenter sistem otomatikman geri gelecekmiş gibi konuşuyor. Yaptıkları şey, ucuz bir algı operasyonudur. 400 milletvekili çıkaramadıkları sürece, "Bu sistem mutlaka değişecek" palavrası, "Biz darbe yapacağız" anlamına gelir. Ağızlarından çıkanı kulakları duysa iyi olur.
Okyanus ötelerine kadar uzanan derin bir hafızaya sahip olan İYİ Parti, çöpteki; kokuşmuş sistemi tekrar millete servis etmek için keşfettiği "Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem" aldatmacasının günlerdir reklamını yapıyor.
"Ucu vesayetçilerin elinde olan bir ipi güçlendirmek, sizi daha "güçlü" çekmekten başka ne işe yarar ki?" diye düşünüyor, bu "Güçlendirilmiş" versiyonu çok merak ediyorduk.
Nihayet Meral hanımın açıklamaları "Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem" buluşunun gerisindeki gizemi aydınlattı.
Sıkı durun; asrın siyasî keşfini aktarıyorum!..
Efendim, çatıda üretilen müthiş buluşa göre, getirecekleri "Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem"de, Kılıçdaroğlu Cumhurbaşkanı, Akşener Başbakan olacak, diğer partnerlerine de; cürmüne göre bakanlık verilecekmiş.
Geçen seçimde köşe bucak kaçan, aday olmamak için Muharrem İnce'yi "kahraman" yapmayı bile göze alan Kılıçdaroğlu'nun, son günlerde; yürek yemiş bir tavırla sergilediği meydan okumaların sırrı buymuş demek ki...
Bu müthiş(!) buluşu ben bir yerden hatırlıyorum. Böbürlenerek sundukları bu buluş, milletimizin lanet okuduğu "koalisyon" değil mi?
Haksızlık etmeyelim; o koalisyonların aynısı değil...
O zaman koalisyon ortakları sadece hükümeti paylaşıyordu. Burada ise cumhurbaşkanlığı da dahil edilmiş. Yani bu yeni buluş; "Güçlendirilmiş Koalisyon Sistemi" olmuş.
Bu güçlü(!) sistemde sadece hükümeti değil, "devleti" de paylaşacaklar!
Vesayetçilerin ipi gerçekten oldukça güçlenmiş...
Bu yeni sistemin gerçekleşmesi için suyun ötesindekilerden okyanus ötesindekilere kadar bütün Haçlı-Siyonist güçlerin elinden gelen desteği vereceğinden hiç şüpheniz olmasın.
Allah çocuklarımızı, "koalisyon" denen bu millî felâketi; bizim gibi yaşayarak öğrenmekten muhafaza eylesin.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
Medyadaki Haçlı Savaşı
3 Haziran 2021 Perşembe
"Haçlı saldırısı" denildiğinde bin yıl önceki yağmacı şövalyeleri hatırlıyorsak, bu; bizim gafletimizden veya şuur fakirliğimizdendir. Haçlı savaşları daha da vahşileşerek sürmektedir, bunun vebali de doyumsuz emperyalistlere aittir.
Haçlıların askerî operasyonları zaten, bütün İslam coğrafyasında devam etmektedir. Afganistan'da, Irak'ta, Suriye'de, Lübnan'da hatta Yemen'de, hatta Mısır ve Suudi Arabistan'da, Türkiye'ye saldırı üssü olarak kullanılan BAE'de olanları göremeyecek kadar kör olanlara; George W. Bush'un; karanlık 11 Eylül 2001 saldırılarından sonraki konuşmasını tekrar dinlemelerini tavsiye ederiz.
Bu kirli ittifakın, kucaklarında oturan FETÖ'cü haysiyetsizlerden destek alarak ve içimizdeki lejyonerleriyle de paslaşarak yürüttükleri başka bir savaş var ki, tahribatı uçak bombardımanlarından daha büyüktür.
Çağımızın en tehlikeli silahı, algı operasyonlarıdır. Bu da medya üzerinden yürütülmektedir. Türkiye'yi Mısır'a benzetmek için başlatılan Gezi kalkışması, bir medya operasyonuydu.
Bilmem dikkatinizi çekiyor mu; son günlerde ecnebi medyanın öncülüğünde yeni bir taarruz yürütülmektedir. "Z kuşağı" dedikleri gençlerimize yönelik bu algı operasyonunun amacı Türkiye'de yeni bir "Gezi" başlatmaktır.
Kaliteli siyaset özürlü; beceriksiz muhalefet Batı medyasına asparagas malzeme vermekte, Amerika ve Avrupa'nın ciddi(!) gazete ve TV mutfaklarında pişirilen operasyon haberleri de, içimizdeki "yabancı" medya tarafından iktibas(!) edilerek, sosyal medyanın da katkısıyla köpürtülmektedir.
Toplumu bu yolla tahrik ederek öfke yumağına dönüştürmek için aklınıza gelen her şey kullanılmaktadır. Önümüzdeki günlerde, haksızlığa tahammül edemeyen vicdanlı gençlerimizin protest tavrını istismar etmek için akla ziyan haberler(!) boca edilirse hiç şaşırmayın.
BİZİM CAMİMİZ ONLARI NEDEN GERİYOR?
Bizim "normalleşme" dediğimiz millî icraatlar, Tapınakçı ruhlu Haçlıların kalbine hançer gibi saplanmakta, öfkeleri daha da kabarmaktadır. Ayasofya Camii'nin açılmasına kuduran yerli ve yabancı Haçlılar, Diyanet İşleri Başkanı'nın "lanet" hatırlatması üzerinden öfkelerini kusmuş, günlerce tepinmişlerdi. En az Ayasofya kadar içlerini acıtan Taksim Camii sebebiyle sıkışan gazlarını ise, bir emekli imamın; yine genel anlamda aktardığı lanet hatırlatması üzerine salıyorlar.
Bu ezik Haçlı mankurtlarını, Batı medyasından gelen, "Laikliğin kalesi olan Taksim Meydanı düştü. Erdoğan; 8 yıl sonra Gezi Parkı protestolarının rövanşını aldı. Cumhuriyet elden gidiyor" gibi saçma tazyikler zıplatmaktadır.
Kendi ülkelerinde, tepemize yıkılacakmış gibi duran mağrur kiliselerini görmeyen bu haysiyetsizleri, üstelik de her türlü gayrimüslim mabetlerinin boy gösterdiği Taksim'e cami yapmamız neden bu kadar geriyor acaba?
Mesele cami değil. Güdümlerinden çıkıp kendi yoluna giden Türkiye onlar için en büyük düşmandır.
Operasyonculuğu bizzat İçişleri Bakanı Sayın Süleyman Soylu tarafından teyit edilen Türkçe BBC başta olmak üzere bütün Batı medyası, Türkiye ile ilgili hiçbir haberi objektif ve tarafsız olarak veremez. Onlar için "inanç özgürlüğü" bir masaldır, bütün Müslümanlar teröristtir. Müslüman veya Türk ise insanın hatta kadının veya çocuğun bir değeri yoktur.
Yerli versiyonları da en az onlar kadar Türkiye düşmanıdır. Milletin bu muhteşem yürüyüşünü engellemek için bütün gayrimeşru yapılara destek vermekte, her türlü tahrik unsurunu sonuna kadar istismar etmektedirler.
İçimizdeki ecnebilerin bu hıyaneti, artık bizi şaşırtmıyor. Ama millî ve yerli bir çizgide yayın yapmaya çalışan meslektaşlarımız, bu; millet düşmanlarının ekmeğine yağ sürmemelidir. Eleştiri hepimizin doğal hakkıdır. Ancak, bizim samimi ve yapıcı eleştirilerimizi; iktidara karşı mühimmat olarak kullanmak için yırtınan samimiyetsizler olduğu müddetçe eleştiri yapmak karşı cepheye çalışmak anlamına gelmektedir. Bu simsarların ninnisinde uyuyan nice değerli meslektaşlarımız, şimdi; Haçlı gemilerine iliştirilmiş kayıklarda kürek çekmektedir.
Zaten, gazeteci kisveli Haçlı müttefiklerinin saldırıları altında icraat yapmaya çalışanların; ufak tefek yanlışlarıyla uğraşmak sağduyulu bir davranış da değildir. Otobüsü, yaylım ateşi altında ilerletmeye çalışan kaptan şoföre, "Bizi neden sarsıyorsun" diye atarlanmak kadar vicdansız bir tutum olamaz.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
6 ay içinde darbe mi yapacaksınız Sayın Kılıçdaroğlu?
26 Mayıs 2021 Çarşamba
Yarın, bütün darbelerin anası olan 27 Mayıs'ın 61. hüzn-ü devriyesi...
Bayramdan çok "darbe yıldönümü" olan bir ülkede yaşıyoruz. Üstelik hiç kimse "Ben darbeciyim yanlısıyım" demiyor ama bu melanet de hiç bitmiyor.
Peki, kimse istemediği(!) halde darbe muhabbeti neden gündemden düşmüyor?
Mesela Sayın Kılıçdaroğlu üç gün önce gençlerle yaptığı sohbette "6 ay içerisinde çok farklı bir Türkiye göreceksiniz" şeklinde bir ifade kullandı. Devamında sıraladığı vaatler ise yerel yönetimlerin değil, genel yönetimin yapabileceği şeylerdi. Bu sürede bir seçim yapılmayacağına göre Kılıçdaroğlu acaba; Türkiye'nin yönetimini nasıl ele geçirecek?
Geçen yılki 27 Mayıs mesajında Menderes, Zorlu ve Polatkan'a rahmet dileyen CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu, 2010 yılında Murat Yetkin'e verdiği röportajda da, "27 Mayıs'ı yapanlar bugün utanıyor. Askerî darbeler asla savunulamaz." diyor. (http://www.radikal.com.tr/yazarlar/murat-yetkin/askeri-darbe-kesinlikle-savunulamaz-27-mayisi-yapanlar-bugun-utaniyor-999105/)
Çok güzel... Ama bir problem var. CHP'yi yönetenler 27 Mayıs hakkında gerçekten böyle düşünüyorsa, 1960'tan sonra Türkiye'de hiç darbe yaşanmaması gerekirdi.
O halde samimiyet testine buyurun sayın Kılıçdaroğlu.
1946 seçimleri öncesinde, yeni kurulmuş Demokrat Parti'ye halkın büyük ilgisini gören Nihat Erim'in, "Artık bir muhalefet partisi var, propaganda çalışmaları iyi gitmiyor" uyarısına bozulan CHP Genel Başkanı İsmet İnönü, "Ben ihtilalci İsmet'im. Biz bu ülkeyi sıfırdan bu hale getirdik, üç beş çapulcuya maskara etmeyiz. Yaptığımız bir tecrübedir. Muvaffak olursak ne âlâ, olmazsa vazgeçer eski usulde birkaç yıl daha devam ederiz" diyor. (M. Ali Birand, Demirkırat)
Bu cevap, aslında kaybedilen 46 seçimlerinin jandarma dipçiğiyle ve CHP'lilerin hâlâ dilinden düşürmediği "sandık kaçırma" yöntemiyle nasıl gasp edildiğini çok açık izah etmektedir. Bu yüzden ilk darbe, zannedildiği gibi 1960'ta değil, 1946'da yapılmıştır.
Sayın Kılıçdaroğlu, aynen genel başkanınızın dediği gibi, millet iradesini gasp ederek diktatörlüğünüzü birkaç yıl daha sürdürdünüz ama 1950'deki demokrasi harekâtına engel olamadınız. Gel gör ki, demokrasiye hiç alışık olmadığınız için sadece on yıl dayanabildiniz.
Aynı röportajınızda, "Darbeler hep CHP iktidara yakın olduğu dönemlerde yapılmıştır" diyorsunuz ama her zamanki gibi gerçekler sizi yalanlıyor. 1957'de, CHP'nin yoğun ısrarı üzerine erken seçime gidiliyor ve iki dönemlik iktidar yıpranmasına rağmen DP, yüzde 70 çoğunlukla yine iktidara geliyor. Yedi yılda üçüncü defa sandığa gömülen CHP, seçimle hiçbir zaman iktidara gelemeyeceğini iyice anlıyor ve başka yöntemler aramaya başlıyor.
Sayın Kılıçdaroğlu,
Halk, Menderes'in gittiği meydanlara akarken, CHP; Cumhuriyet gazetesi öncülüğündeki medyasıyla pompaladığı iftira ve yalanlarla askerî okul ve üniversite ahalisini sokağa döküyor. CHP'nin siyaseti tamamen sokağa taşıması üzerine, DP'nin verdiği "Seçim dışı yollarla iktidara gelme çabalarının araştırılması için Tahkikat Komisyonu kurulması" teklifi görüşülürken, genel başkanınız İnönü; hem de demokrasinin teminatı olan TBMM'de, "Şartlar tamam olduğu zaman ihtilal meşru bir haktır" tehdidini savuruyor.
Tesadüfe bakın ki, 27 Mayıs sabahı darbe lideri Cemal Gürsel, şefinizi arayarak, "Paşam, emirleriniz bizim için (haşa) peygamber buyruğudur" diyor. Hatta yetkileri Temsilciler Meclisi'ne devreden MBK üyesi darbeci subayların, "Paşam mahkemeler bitmedi. İdam kararlarının onaylanıp onaylanmaması yetkisini de Temsilciler Meclisi'ne devredelim, siz bu kurula hakimsiniz (çünkü üyelerin tamamı CHP'liydi), İstemiyorsanız onaylatmazsınız" teklifine İnönü, "Başladığınız işi bitirin" cevabını veriyor. Nitekim küçük oğlu Aydın'ın yalvarmasına dayanamayan Berrin Menderes, idamları durdurması için bir saat yalvarıyor ama İnönü kılını bile kıpırdatmıyor.
Sayın Kılıçdaroğlu CHP'nin, 27 Mayıs darbesinin neresinde olduğunu şimdi söyleyin.
Üzgünüm ama sizin darbe karnenizin de darbeci selefinizinkinden farkı yok. 15 Temmuz gecesi, darbecilerle pazarlık sonucu tankların arasından açılan yoldan geçerek, tıpkı İnönü gibi evde; "Başardık, buyurun" müjdesini(!) beklemek nasıl bir demokratlıktır? Bu hain darbeye, Fetullahçı bir ağızla "tiyatro" demek, öte yandan; darbecilerle hukukî mücadeleyi "darbe" şeklinde nitelemek darbe karşıtlığı mıdır?
Sadece bunlar da değil. Vatanseverlik dilinizden düşmüyor ama "Erdoğan'a muhalefetle birlikte silahsız darbe yapacağız" diyen Biden'a "Hadi oradan..." demeniz gerekirken, "Bize yardım edin" diye yalvarıyorsunuz. Kısaca, iktidarı yıpratmak uğruna bütün Türkiye düşmanlarıyla müttefik oluyor, FETÖ ve PKK'ya bile tavır koyamıyorsunuz. Şimdi ise Haçlı Siyonist ittifakın operasyon merkezi olan Dubai'den yapılan mafya saldırılarına mal bulmuş mağribî gibi sarılmış durumdasınız.
Sayın Kılıçdaroğlu,
Bırakın "askerî darbe"yi, bu zaaflarınızın her biri, demokrasiye vurduğunuz birer darbedir.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
O bombalar Gazze'ye değil; bize atılıyor
21 Mayıs 2021 Cuma
2,5 ay önce, 65 yaşındakilerin korona korkusundan parka bile gidemediği günlerde 85 yaşındaki Papa Francis, riskli bir ülke olan Irak'a gelmişti. Bendeniz Katolik liderin bu ziyaretini; "Papa 'Büyük İsrail'in son rötuşları için geldi" şeklinde değerlendirmiştim.
(https://www.star.com.tr/yazar/papa-buyuk-israilin-son-rotuslari-icin-geldi-yazi-1615214/)
Zira Papa Francis, Katolikler içerisine sızmış olan ve Yahudi hedefleri için çalışan; İsa Cemiyeti denilen yeni tip Tapınakçılar tarafından, 2013 yılında Papalık tahtına oturtulmuş bir Cizvit'tir. İsrail'in saldırıları, bu ziyaret ışığında değerlendirilmelidir. Yoksa İsrail, Filistin'i ve Filistinlileri tehdit olmaktan yıllar önce çıkarmıştır. Nitekim bombardımanın başlamasından bir hafta önce ABD Kongresi'ne sunulan İsrail'e yeni silah satışı, Biden tarafından alelacele onaylandı. Sizce İsrail, 735 milyon dolar tutarındaki hassas güdümlü füzeleri, açık hapishaneye tıkılmış; uçağı, tankı, topu, tüfeği olmayan Filistinli siviller için mi aldı?
Bu saldırılar ve yeni silahlar, 11 Eylül 2001'den sonra başlatılan "Büyük İsrail"i kuvveden fiile geçirme sürecini tamamlamaya yöneliktir. Gazze'ye günlerdir bomba yağdıran İsrail aslında dünyaya meydan okuyor, "Bizi asla durduramazsınız" diyor.
Lafın gelişi olarak "Dünyaya meydan okuyor" diyoruz...
İsrail, Yahudi katliamlarını eleştirenleri "antisemitizm" ilan edecek kadar Siyonizm mankurtu olan Amerika'ya mı, yoksa 1917'de mayasını Yahudilerin çaldığı Rusya'ya mı meydan okuyor? Veya Yahudi Pavlov'a tabi olan ve "İsrail savunma hakkını kullanıyor" ezikliğini yaşayan Katolik Avrupa'ya mı?
İran mı dediniz? Geçiniz... İran; ABD'den daha derin bir İsrail hamisidir. Bu Yahudi düşmanları(!) Gazze'de günlerdir devam eden çocuk katliamına ne dediler acaba? Hiçbir şey diyemezler, Şiiliği kuran Abdullah bin Sebe adındaki Yahudi'yi üzmek istemezler.
Eee, geriye kim kaldı? İsrail; Mısır, Suudi Arabistan, BAE, Bahreyn gibi İslam ülkelerinin başındaki talimat bekleyen lejyonerlerine mi, yoksa Papa'nın hizaya soktuğu Irak'a veya olmayan Suriye'ye mi gözdağı verecek?
Kuruluşundan bu yana en güçlü dönemini yaşayan İsrail'in keyfini kaçıran tek ülke Türkiye'dir. Zira 2011'den itibaren hızlanarak son aşamaya gelen "Büyük İsrail"i inşa etme adımlarının önündeki tek engel Türkiye'dir. Aslında Türkiye'yi de, Mısır'daki "Sisi Modeli" ile bu projeye dahil edeceklerdi ama bu planlar 15 Temmuz'da akamete uğradı. Ancak bu hain plan gecikmiş ama iptal edilmemiştir. 70 yıl önce Yahudilere İsrail devletini hediye eden Haçlı Siyonist ittifakın yeni hedefi, Türkiye'nin, Büyük İsrail oluşumunu engelleme kabiliyetini ortadan kaldırmaktır. Bu yüzden, önümüzdeki günlerde Amerika'nın; "PKK koridoru" aşkı tekrar depreşecek. Böylece Türkiye'yi tecrit ederek, oyunbozanlığını engellemeye çalışacaklar!
Peki bu "Büyük İsrail" cinneti kaçınılmaz bir bela mıdır?
Asla... Tam aksine; çok kolay önlenebilir. Kaldı ki, "Türkiye'nin bir bölümü de "Vadedilmiş Topraklar"dır! Başka bir ifadeyle, İsrail'in Gazze'deki hain saldırılarına "Bize ne..." demek, ülkemize yönelik şekilden şekle girmiş saldırıları kabul etmek demektir. Bu durum ortada iken, Netanyahu katilini aklamak için kendi Cumhurbaşkanını feda etmek, bu vatana en büyük ihanettir.
Zaten her gün biraz daha azan İsrail gücünü, Amerika'nın verdiği silahlardan değil, İslam dünyasındaki bireysel zaaflardan almaktadır.
Bugün, İsrail katiline karşı samimi olarak mücadele eden tek ülke Türkiye'dir. BM Genel Kurulu'nun Filistin için toplanması, "ateşkes"in konuşulması Türkiye'nin eseridir.
Bütün İslam ülkelerinin de Türkiye ile birlikte hareket ettiğini düşünün...
50'den fazla devlet; "Müslüman" gibi davranıp; ekonomik abluka ve boykot uygulasa, İsrail, şimdiki Gazze'den beter olur. Etrafı tamamen tecrit edilmiş bir İsrail'e ABD en modern silahları yağdırsa ne olur? Nitekim ilk yıllarda, ABD ve İngiltere'nin büyük desteğine rağmen Yahudilerin tek kâbusu İslam dünyasının göstereceği tepki idi. 1969'da bir Yahudi, Mescid-i Aksa'yı (Kıble Mescidi) yaktığında Başbakan Golda Meir'in ödü kopmuş ve "İşte şimdi bittik" demişti. İslam dünyasını bir nebze teskin etme ümidiyle acilen, "Hayatımın en kötü haberi" şeklinde açıklama yapan Meir, İslam ülkesi liderlerinin "itidal" çağrıları üzerine boşuna endişelendiğini anlamış ve fikrini değiştirerek, "Hayatımın en güzel haberi" demişti.
Bugünkü manzarada İsrail'in helaki hayal gibi görünebilir ama zalimler, zulümlerinin karşılığını bu dünyada görmeden ölmezler. Büyüklerden biri "Dünyada her şey inceldiği yerden kopar ama zulüm en güçlü iken müstahakını bulur" buyurmuştur. Nitekim SSCB'nin en güçlü olduğu dönemlerde, merhum Mustafa Necati Özfatura ağabeyin, "Çok yakında dağılacak" türü yazılarını "Nerde o günler" diyerek yayınlıyorduk ama Kafkaslardaki Müslüman Türklere kan kusturan SSCB, on yıl geçmeden tarumar olmuştu.
Bunlar da aynı akıbete duçar olacaktır. Yeter ki İslam ülkelerini yönetenler, Batı vesayetinden millet vekaletine terfi edebilsin...
.O bombalar Gazze'ye değil; bize atılıyor
21 Mayıs 2021 Cuma
2,5 ay önce, 65 yaşındakilerin korona korkusundan parka bile gidemediği günlerde 85 yaşındaki Papa Francis, riskli bir ülke olan Irak'a gelmişti. Bendeniz Katolik liderin bu ziyaretini; "Papa 'Büyük İsrail'in son rötuşları için geldi" şeklinde değerlendirmiştim.
(https://www.star.com.tr/yazar/papa-buyuk-israilin-son-rotuslari-icin-geldi-yazi-1615214/)
Zira Papa Francis, Katolikler içerisine sızmış olan ve Yahudi hedefleri için çalışan; İsa Cemiyeti denilen yeni tip Tapınakçılar tarafından, 2013 yılında Papalık tahtına oturtulmuş bir Cizvit'tir. İsrail'in saldırıları, bu ziyaret ışığında değerlendirilmelidir. Yoksa İsrail, Filistin'i ve Filistinlileri tehdit olmaktan yıllar önce çıkarmıştır. Nitekim bombardımanın başlamasından bir hafta önce ABD Kongresi'ne sunulan İsrail'e yeni silah satışı, Biden tarafından alelacele onaylandı. Sizce İsrail, 735 milyon dolar tutarındaki hassas güdümlü füzeleri, açık hapishaneye tıkılmış; uçağı, tankı, topu, tüfeği olmayan Filistinli siviller için mi aldı?
Bu saldırılar ve yeni silahlar, 11 Eylül 2001'den sonra başlatılan "Büyük İsrail"i kuvveden fiile geçirme sürecini tamamlamaya yöneliktir. Gazze'ye günlerdir bomba yağdıran İsrail aslında dünyaya meydan okuyor, "Bizi asla durduramazsınız" diyor.
Lafın gelişi olarak "Dünyaya meydan okuyor" diyoruz...
İsrail, Yahudi katliamlarını eleştirenleri "antisemitizm" ilan edecek kadar Siyonizm mankurtu olan Amerika'ya mı, yoksa 1917'de mayasını Yahudilerin çaldığı Rusya'ya mı meydan okuyor? Veya Yahudi Pavlov'a tabi olan ve "İsrail savunma hakkını kullanıyor" ezikliğini yaşayan Katolik Avrupa'ya mı?
İran mı dediniz? Geçiniz... İran; ABD'den daha derin bir İsrail hamisidir. Bu Yahudi düşmanları(!) Gazze'de günlerdir devam eden çocuk katliamına ne dediler acaba? Hiçbir şey diyemezler, Şiiliği kuran Abdullah bin Sebe adındaki Yahudi'yi üzmek istemezler.
Eee, geriye kim kaldı? İsrail; Mısır, Suudi Arabistan, BAE, Bahreyn gibi İslam ülkelerinin başındaki talimat bekleyen lejyonerlerine mi, yoksa Papa'nın hizaya soktuğu Irak'a veya olmayan Suriye'ye mi gözdağı verecek?
Kuruluşundan bu yana en güçlü dönemini yaşayan İsrail'in keyfini kaçıran tek ülke Türkiye'dir. Zira 2011'den itibaren hızlanarak son aşamaya gelen "Büyük İsrail"i inşa etme adımlarının önündeki tek engel Türkiye'dir. Aslında Türkiye'yi de, Mısır'daki "Sisi Modeli" ile bu projeye dahil edeceklerdi ama bu planlar 15 Temmuz'da akamete uğradı. Ancak bu hain plan gecikmiş ama iptal edilmemiştir. 70 yıl önce Yahudilere İsrail devletini hediye eden Haçlı Siyonist ittifakın yeni hedefi, Türkiye'nin, Büyük İsrail oluşumunu engelleme kabiliyetini ortadan kaldırmaktır. Bu yüzden, önümüzdeki günlerde Amerika'nın; "PKK koridoru" aşkı tekrar depreşecek. Böylece Türkiye'yi tecrit ederek, oyunbozanlığını engellemeye çalışacaklar!
Peki bu "Büyük İsrail" cinneti kaçınılmaz bir bela mıdır?
Asla... Tam aksine; çok kolay önlenebilir. Kaldı ki, "Türkiye'nin bir bölümü de "Vadedilmiş Topraklar"dır! Başka bir ifadeyle, İsrail'in Gazze'deki hain saldırılarına "Bize ne..." demek, ülkemize yönelik şekilden şekle girmiş saldırıları kabul etmek demektir. Bu durum ortada iken, Netanyahu katilini aklamak için kendi Cumhurbaşkanını feda etmek, bu vatana en büyük ihanettir.
Zaten her gün biraz daha azan İsrail gücünü, Amerika'nın verdiği silahlardan değil, İslam dünyasındaki bireysel zaaflardan almaktadır.
Bugün, İsrail katiline karşı samimi olarak mücadele eden tek ülke Türkiye'dir. BM Genel Kurulu'nun Filistin için toplanması, "ateşkes"in konuşulması Türkiye'nin eseridir.
Bütün İslam ülkelerinin de Türkiye ile birlikte hareket ettiğini düşünün...
50'den fazla devlet; "Müslüman" gibi davranıp; ekonomik abluka ve boykot uygulasa, İsrail, şimdiki Gazze'den beter olur. Etrafı tamamen tecrit edilmiş bir İsrail'e ABD en modern silahları yağdırsa ne olur? Nitekim ilk yıllarda, ABD ve İngiltere'nin büyük desteğine rağmen Yahudilerin tek kâbusu İslam dünyasının göstereceği tepki idi. 1969'da bir Yahudi, Mescid-i Aksa'yı (Kıble Mescidi) yaktığında Başbakan Golda Meir'in ödü kopmuş ve "İşte şimdi bittik" demişti. İslam dünyasını bir nebze teskin etme ümidiyle acilen, "Hayatımın en kötü haberi" şeklinde açıklama yapan Meir, İslam ülkesi liderlerinin "itidal" çağrıları üzerine boşuna endişelendiğini anlamış ve fikrini değiştirerek, "Hayatımın en güzel haberi" demişti.
Bugünkü manzarada İsrail'in helaki hayal gibi görünebilir ama zalimler, zulümlerinin karşılığını bu dünyada görmeden ölmezler. Büyüklerden biri "Dünyada her şey inceldiği yerden kopar ama zulüm en güçlü iken müstahakını bulur" buyurmuştur. Nitekim SSCB'nin en güçlü olduğu dönemlerde, merhum Mustafa Necati Özfatura ağabeyin, "Çok yakında dağılacak" türü yazılarını "Nerde o günler" diyerek yayınlıyorduk ama Kafkaslardaki Müslüman Türklere kan kusturan SSCB, on yıl geçmeden tarumar olmuştu.
Bunlar da aynı akıbete duçar olacaktır. Yeter ki İslam ülkelerini yönetenler, Batı vesayetinden millet vekaletine terfi edebilsin...
.
Babacan “masanın ortası”ndan “çatının ortası”na mı zıplıyor?
18 Mayıs 2021 Salı
Deva Partisi Genel Başkanı Ali Babacan'ın "Abdullah Gül'ün; muhalefetin ortak adaylığı çalışmalarında masanın tam göbeğindeydim" açıklaması üzerine başlayan tartışmalar, hâlâ bütün vahşetiyle devam eden İsrail katliamları sebebiyle hararetini kaybetmişse de seçime kadar asla sönmeyeceği kanaatindeyim.
Bu "gönüllü itirafları" bendeniz biraz farklı değerlendiriyorum.
İzninizle biraz geriden başlayalım. Sayın Babacan, "küskün" döneminde; benim de içinde bulunduğum bazı gazetecilerle bir yemekte buluşmuştu. AK Parti ile yollarını ayıracağının sinyalini veren Babacan, siyasî hayatını nasıl devam ettireceği; yeni parti kurup kurmayacağı sorusuna, "Siyasete başka yerde devam etmek gibi bir niyetim yok. Uzun zamandır ihmal ettiğim işlerimizin başına döneceğim" şeklinde cevap vermişti.
Tabii ki siyasette dün dündür, Babacan'ın bu beyanını "Sözünde durmadı, parti kurdu" demek için aktarmadım. Asıl dikkat çekmek istediğim husus, "Siyaset bana göre değil" diyen ve gerçekten AK Parti'de "teknokrat" kimliğiyle öne çıkan Babacan'ın; hem de parti kurarak siyaset yapmaya nasıl ikna edildiğidir. Zira Babacan, yüzde 50 oy alarak başkan seçilmeyi gözüne kestirdiği için parti kurmamıştır herhalde. O halde, sonuca yakın olan muhalefet bloğu nezdinde bir "fırsat siyaseti" hedeflemiş olmalı ki, zaten yeni dönemindeki; geçmişini inkâr eden duruşuyla da bunu teyit etmektedir.
Gelin şimdi bu "fırsat"ın boyutlarını keşfetmeye çalışalım.
Babacan'ın açıklamalarını değerlendiren gazetecilerden siyaset bilimcilere kadar herkes çok şey söyledi ama benim çok merak ettiğim sorulara cevap veren olmadı.
Şuradan başlayalım. "Sözün şehveti" denen siyasetçi hastalığından çok uzak olan ve adeta ağzından kerpetenle laf alınan Ali Babacan, bu açıklamasını; büyük bir gürültü koparacağını düşünemeyerek ağzından mı kaçırmıştır?
Üzerine basa basa ifşa edişine bakılırsa önceden tasarlayarak söylemiş.
O halde özellikle ifade ettiği bu beyanların; bu dayağı yemeye değecek bir getirisi olmalı.
Sayın Babacan, o çok tartışılan açıklamalarında bunu da beyan ediyor aslında. "Masanın ortasındaydım" ifşaatlarının gölgesinde kalan ve muhalefete uyarı niteliği taşıyan bir mesajı var:
"2018'den kötü bir tecrübemiz var. Gül, ortak aday yapılsaydı rahatlıkla kazanacaktı, yapılmadı Türkiye tam beş yıl kaybetti..."
Anlaşılmıştır sanırım!
Zaten muhalefet çatısının bekçisi Kılıçdaroğlu da, "dostlarımız" dediği bu çatı elemanlarını zedelememek için her beyanında yoğurdu üfleyerek yiyor.
Bu durumda geriye "Bu çatının adayı kim olacak" sorusu kalıyor. Buna da "eleme" metoduyla cevap bulmaya çalışalım.
Sayın Kılıçdaroğlu'nun Abdullah Gül aşkı devam ediyor ama artık Gül çok yıprandı, Kılıçdaroğlu'na "Güz gülleri gibiyim, ya sevmeyi bilmedim, ya sevince geç kaldım" şarkısını söylemek kaldı. Artık bütün diktatörlüğünü ortaya koysa da Gül'ün adaylığını; CHP'ye bile kabul ettiremez. Israr ederse, "Memleket" hesabına çalışmış olur.
Tam da bu çıkmazdaki Kılıçdaroğlu'na "Babacan" bir destek geliyor...
Neden olmasın? Hem AK Parti'de imzasıyla aday gösterdiği Erdoğan'ın karşısındaki ihanet çatısının direği yapacak kadar "Gül"cü hem de Gül'ün dezavantajlarından arınmış, uluslararası güçlerin çok tasvip ve takdir ettiği bir isim!
Ne dersiniz; Babacan bu ifşaatları, AK Parti'den dalga dalga yükselen "ihanet" ithamlarının, kendisini "Çatı adaylığı"na adım adım yaklaştırması için yapmış olmasın?
Nitekim son tepkiler Kılıçdaroğlu'nun işini oldukça kolaylaştırdı.
Malum yıpranan Güller, yeni sürgünlerle devam eder!..
.
Arap ülkelerindeki işgal bitmeden Filistin'deki zulüm bitmez
10 Mayıs 2021 Pazartesi
İsrail'in, ramazan ve bayramlarda özellikle tırmandırdığı zulüm ve katliamlar, sadece "Amerika desteği" ile izah edilemez. Zalim, asıl desteği "İslam ülkesi" diye anılan devletlerden almaktadır. Bunun çözümü de çağrılarla, İslam İşbirliği Teşkilatı kararlarıyla çözülebilecek kadar basit değildir.
İsrail'in, 14 Mayıs 1948'de kurulduğunu zannetmek ilk düğmeyi yanlış iliklemektir ve bunun üzerine kurulacak bütün stratejiler de yanıltıcı olacaktır.
Müslümanların göbeğine zehirli bir Siyonizm Hançeri saplama çabaları yüzyıllarca sürmüştür. Bölgenin iki güçlü devletinden biri İran olup, mayası Abdullah bin Sebe isimli Yemenli bir Yahudi'ye dayandığından, kurulması planlanan Yahudi devleti için ciddi bir problem oluşturmayacaktır. Asıl tehdit, devlet kuracakları toprakların da sahibi olan Osmanlı'dır.
Yahudi devleti için ilk adım, İngiliz Müstemlekeler Nezaretinin özel projesi olan bâtınî casus Hempher ile Muhammed Bin Abdülvehhab'ın ortak ürünü "Vehhabilik"in kurulmasıyla atılmış, devamında ise Arap kabileleri, "bağımsızlık" narkozuyla mankurt yapılmıştır. Sonra da Osmanlı Devleti'nin beynini ele geçirmeye yönelik operasyonlar başlatmışlardır. Ve maalesef bu "ulu çınarı"ı kesen baltanın sapı kendi ormanımızdandır.
Nitekim Yahudi parmağı, Osmanlı sarayını sürekli karıştırmaya çalışmış ama ancak içeriden desteğin yoğunlaştığı Abdülaziz Han döneminden itibaren etkili olmuş, II. Abdülhamid Han döneminde ise İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin kifayetsiz muhterislerini kullanarak hedefine ulaşmıştır.
Yani Filistin'de "Yahudi Devleti" kurulmasının yolu, Tapınakçı Tilki FitzMaurice ve Mark Sykes'in, altyapısını hazırladığı, Harp Kabinesi'nin Siyonist Sekreteri Amery'nin yazdığı ve İngiltere Dışişleri Bakanı Balfour'un, Kasım 1917'de Yahudi Cemiyeti Başkanı Rothschild'e gönderdiği, "Osmanlı topraklarında Yahudi devleti kurulacağı"nı müjdeleyen mektup ile değil, ondan 8,5 yıl önceki darbe ile açılmıştır.
Zira İsrail, Selanik Yahudilerinden Macedonia Locası Başkanı Emanuel Carasso'nun, Abdülhamid Han'ı tahttan indirdiği 27 Nisan 1909 Salı günü kurulmuştur.
O dönemin yazarlarından Mevlanzade Rıfat'ın, "Siyon Yahudi Cemiyetine bağlı idiler" dediği İttihatçıların ilk işi Abdülhamid Han'ın, Yahudilerden korumak için şahsi mülküne geçirdiği Filistin'i kamulaştırmaktı! Zira, özel mülkte devlet kuramazdı.
Nitekim sonrası çorap söküğü gibi geldi. Devlet ilanının 31 yıl gecikmesi, Filistin'i Araplardan temizlemek ve etrafını "düzenlemek" içindi.
14 Mayıs 1948; Yahudilerin devlete kavuştuğu tarih değil, Arz-ı Mevud dedikleri nihai hedefe ulaşma sürecinin başlangıcıdır. Nitekim kuruluş bildirisinde, bayraklarında iki çizgi şeklinde sembolleştirdikleri Fırat ile Nil arasındaki toprakların, "Tarihî hakları" olduğunu ilan etmişlerdir! Sonrasında olup bitenler bu hedefe ulaşma adımları olup; Lübnan, Irak, Suriye hatta Mısır halledilmiş, Büyük İsrail; Türkiye sınırına dayanmıştır.
Aslında Türkiye'yi de defalarca halletmişlerdi. 1950 sonrasında İsrail ile ilişkileri kesen, Bağdat Paktı kurarak İslam dünyasıyla bütünleşen Menderes, 1960'ta "eski dost" İnönü vasıtasıyla cezalandırılmıştı. İlerleyen yıllarda tekrar millî politikalara dönerek, Amerika'ya "Gölge etme" diyenler, üsleri vermeyenler de 1980'de gönderilmiş, yerlerine; emirlerinden çıkmayan "çocukları" getirilmişti.
Bundan bir yıl önce de İran'da İslam(!) devriminin gerçekleşmesiyle, Büyük İsrail için çok önemli bir adım daha atılmıştı. Amerika ve Yahudi düşmanı gibi görünen Şii yönetim, sürekli savurduğu tehditler sayesinde İsrail'e daha çok silahlanma ve daha acımasız davranma fırsatı sağlayacaktı.
Tesadüfe bakın ki, 1982 yılında ise Oded Yinon, "İsrail'in ilelebet ayakta kalabilmesinin tek yolu Büyük İsrail'in kurulmasına, bu da bütün Arap devletlerinin dağılarak devletçiklere dönüşmesine bağlıdır" şeklindeki; halen uygulanan "Kanlı Strateji"yi açıklamıştı.
Türkiye'ye dönelim... Evren cuntasından sonra gelen Özal, İsrail hedeflerinden biraz uzaklaşmışsa da 1997'de Türkiye, "İsrail'i ebedi düşman olarak görerek İslamî birlik kurmaya çalışan iktidara TSK, 'Ülkenin yüzünü İslam'a dönmesini ve İsrail ile ilişkilerin riske atılmasını izlemeyeceğiz' dedi" diyen Çevik Bir ve darbeci arkadaşları sayesinde tekrar hizaya getirilmişti!
Zaten süratle gelişen Fetullahçılar yakında kapıyı içeriden açacak ve "Dükkan sizin" diyerek ülkenin anahtarını "Güneyli Dostları"na teslim edecekti! Ama Türk milleti böyle düşünmüyordu. Onlarca yıllık projeyi; 15 Temmuz 2016'da bir gecede çökerten millet, ülkeyi yönetme yetkisini daima dış politikada kendisi gibi düşünenlere vermişti.
Bu sebeple Suudi Arabistan, Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri, Bahreyn; kısaca bütün Arap coğrafyasına hatta İran'a demokrasi gelmedikçe, yani yönetime milletin iradesi hakim olmadıkça İsrail zulmü durdurulamaz. Bunun önündeki en büyük engel ise vesayetçi Batı'dır.
Zira İsrail'in en büyük korkusu, bütün Arap devletlerinin İslamî bir politikaya dönerek İsrail'in karşısına dikilme dirayetini göstermesidir. Zaten bu şiddet ve zulüm de, güç ve özgüvenden değil, tam aksine; korku ve endişeden kaynaklanmaktadır.
.
Koronavirüsü “Yeni Tapınakçılar” mı yönetiyor?
4 Mayıs 2021 Salı
Nisan'ı virüsle boğuşarak geçirdik. Benden başlayıp; bütün aileyi dolaştı. Çok şükür biz atlattık ama her gün yüzlerce sevdiğimizi alıp götürmeye devam ediyor.
Salgının ilk dönemlerinde bu virüsün "laboratuvar ürünü" olduğu çok konuşulmuştu. 1,5 yıl sonunda soru işaretleri daha da arttı. Uzmanları sürekli yanıltan virüs, ezber bozarak ilerliyor.
"Salgını birileri mi yönetiyor" sorusu artık bana ütopik gelmiyor. Emperyalistlerin savaş ve işgale dayalı eski sömürüleri, son derece sinsi ve acımasız devam eden yeni sömürü yöntemleri yanında nerdeyse masum kalıyor! "Derin devlet, üst akıl" gibi isimler taktığımız bu yeni küresel güç, Tapınak Şövalyeleri' tarikatının güncel versiyonudur.
"TAPINAKÇI MI KALDI" DİYORUZ AMA...
Haşhaşîlerin Haçlı versiyonu olarak 1119'da Kudüs'ten yola çıkan Tapınak Şövalyeleri, tarikatlarıyla birlikte Batınî inancını da İtalya üzerinden Avrupa'ya taşımışlardı. Fransa Kralı IV. Philippe 1307'de çoğunu imha etti ise de Britanya'ya kaçanlar mason localarına sızdı farmasonluk tarikatını kurdu. Yani suikastçı; "şövalye" tipi Tapınakçılık tarihe karışmış ise de felsefesi, yeni yöntemlerle güçlenerek devam ediyordu. Zira artık hedeflerine, güç kullanarak değil insanları aldatarak veya satın alarak ulaşacaklardı. Mesela Ignatius Loyola'nın 1543'te kurduğu "Cizvit" tarikatı, Katolik görünen bir Tapınakçı tarikatı idi. Zamanla dünyanın ilk global şirketini kurarak çok güçlenen hatta İngiltere'nin yönetimini ele geçiren Cizvitler, 1773'te Papa'nın hışmına uğramışlarsa da Yahudi Cizvit Weishaupt ile Yahudi banker Rothschild, 1776 yılında kurdukları İlluminati (Aydınlanma) tarikatı ile daha güçlü bir başlangıç yapmışlardı. "Yeni Dünya Düzeni" hedefiyle yola çıkan Tapınakçılar, monarşileri ve hükümetleri devirerek, dünyayı yeniden dizayn ederek sömüreceklerdi.
1882 yılında Thomas Davidson, Almanya'daki "İlluminati"nin İngiliz versiyonu olan "Yeni Hayat Kardeşliği" cemiyetini kurdu. Bir süre sonra Davidson'ı pasif bulan bir grup genç 1884'te bu cemiyetten ayrılarak, "Fabian Cemiyeti" (Fabian Society) ile yoluna devam etti. Bunlar da Aydınlanma tarikatının "Yeni Dünya Düzeni" hedefini gerçekleştirmek istiyordu ama bu ancak "inkılaplar"la yapılabilirdi. Fabianlar İngiltere'nin yönetimini ele geçirmekle kalmamış, bütün dünyada faaliyete başlamışlardı. Mesela 1924 yılında Ankara'ya gelerek Türk millî eğitimini dizayn eden John Dewey, Amerika'nın en meşhur Fabianı idi. Öyle bir düzen kurmuştu ki; yüz yıl geçmesine ve Türkiye'nin görebileceği en güçlü muhafazakar iktidar 18 yıldır uğraşmasına rağmen hâlâ düzeltilemedi.
Avrupa'da dağılan imparatorluklar yerine "Avrupa Birleşik Devletleri" kurulmasına karar vererek, bugünkü AB'nin temelini Fabianlar atmış, bütün dünyayı siyasî, ekonomik ve askerî bakımdan kontrol edebilmek için BM, İMF ve NATO'yu kurmuşlardır. Chatham House ve onun ABD versiyonu olan Council on Foreign Relations'ı bunlar yönetmekte, önemli görevlere gelecek herkeste CFR referansı aranmaktadır.
DÜNYA NÜFUSU AZALMALIDIR!
Yeni dünya düzeni için farklı yöntemlerle aralıksız çalışan yeni Tapınakçıların, yıllardır kullandığı söylemlerden biri de "kadınların özgürleştirilmesi"dir. "Kadınlar, ekonomik özgürlük kazanarak 'koca köleliği'nden kurtuluyor" diyerek kadınları kendi sistemlerinin kölesi yapıyorlar. İşgücünde kadın oranı arttıkça boşanmaların da arttığını gösteren istatistikler onları pek ilgilendirmiyor. Nitekim Cizvit filozof Voltaire ve Adam Smith gibi Aydınlanmacılar, her türlü bakım maliyetine katlandıkları kölelerden oluşan işgücünün, sistemin hür kölelerinden daha pahalıya mal olduğu için köleliğe karşı çıkmışlardı. İstanbul Sözleşmesi'ni başta AB üyelerinin uygulamaması, içeriğindeki derin Fabian etkisinden olabilir mi?
"İnsan sayısı ne kadar az olursa, onları dönüştürmek o kadar kolay olacak" diyen Fabianlar, doğum kontrolünün de ateşli savunucularıdır. Yıllardır devam eden bu çabaların sonucu 1950'de yüzde 5 olan dünya doğurganlık hızı 2019'da 1,88'e düşmüştür.
Emperyalist devletlerin, Müslüman coğrafyada gerçekleştirdiği katliamlar da aynı amaca yönelik olup, öldürülenlerin Müslüman olması onlar için ayrıca kazançtır.
SİLAHLI SAVAŞLAR YETMİYOR BİYOLOJİK SAVAŞ GEREKİYOR!
Yeni Tapınakçıların dünya nüfusunu kontrol yöntemleri bunlarla da sınırlı değildir. Derin yapılar hakkındaki araştırmalarıyla bilinen Mehmet Hasan Bulut, Koronavirüs Vuhan'da ortaya çıkmadan 4 yıl önce yayınlanan "Yeni Dünyanın Kurtları" kitabında, Fabian önderlerinden Bertrand Russel'ın tavsiyelerini şöyle aktarıyor:
"Mutlaka negatif nüfusu gerçekleştirmeliyiz. Nüfus azaltılamazsa planımız gerçekleşmez. Dünya savaşlarının bu hedefe büyük bir katkısı olmadı. Fakat bakteriyolojik savaş daha efektif olabilir. Eğer dünyanın her yerinde her nesilde bir veba (veya Korona) salgını olabilseydi, kalanlar dünyayı böyle tıka basa dolduramazdı." (s. 85)
Görüldüğü gibi iki dünya savaşındaki 100 milyona yakın kayıp Tapınakçı üstadı tatmin etmemiş, salgından; daha büyük bir "katkı" beklemektedir. Dünyanın işi çok zor...
SİZCE BU VİRÜS KİME HİZMET EDİYOR?
Asıl konumuza dönelim ve Tapınakçıların "salgın şart" öngörüsü ışığında salgını tekrar gözden geçirelim.
Aşıya ulaşılabilme açısından da baktığımızda koronavirüsten daha çok fakir ülkelerin insanları ölüyor. Avrupa ve Amerika'da sadece yaşlı nüfus azalıyor ki, bu da onları sevindiriyor.
Farkında mısınız; "salgını bitirecek" diye yolunu beklediğimiz "mutasyon" yeni kâbusumuz oldu. Ayrıca virüs sınır tanımıyor zannediyorduk ama ülkeden ülkeye etkisi çok değişiyor! Bu farklılık aşı temininde daha korkunç bir hal alıyor.
Komplo teorileriyle işim olmaz. Ama emperyalistler artık bizi o kadar çok şaşırtıyor ki, bu salgını da onların üretip dünyaya salmış olmasına hiç şaşırmam.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
“İrtica”yı kim çıkardı, kimlere karşı kullanıldı?
1 Nisan 2021 Perşembe
Harp Okullarına girecek öğrencilerde aranan, "irticai ve bölücü görüşleri benimsememiş veya bu faaliyetlere karışmamış olmak" şartı, "terör örgütlerine veya milli güvenliğe karşı faaliyette bulunan gruplara üyeliği, iltisakı ya da irtibatı bulunmamak" şeklinde değiştirildi.
Yani, hortlatılan "Laiklik elden gidiyor" yaygarasının sebebi budur.
Bu değişiklik gerçekten TSK için bir tehdit oluşturur mu?
Tam aksine, daha net bir çerçeve oluşturur ama bunların derdi TSK değil ki... Yazımızı sonuna kadar okursanız bunu siz de göreceksiniz.
Peki genellikle "dumanlı" havalarda ortaya çıkan bu "irtica" belasının aslı nedir?
"İRTİCA"SIZ DARBE YAPAMIYORLAR
12/13 Nisan 1909 gecesi Avcı Taburuna gelen "hoca" kamuflajlı İttihatçılar, ellerindeki sahte fermanı sallayarak, "Siperli şapka giymek mecburiyeti geliyormuş. Siperli şapka küfürdür. Bunlar sizi de kafir yapacak" diyerek ayaklandırdıkları askerleri "irtica"ya dönüştürmüş ve sabahleyin Babıali'ye yürütmüşlerdi. (Malum 31 Mart ayaklanması.)
15/16 Nisan gecesi, Selanik'teki İttihat ve Terakki Merkezi'nden; saraya çekilen telgraftaki şu cümleler, bu "irtica" tiyatrosunun amacını açıklıyordu: "İrtica melanetiyle güzelim meşrutiyeti yok ettin ama ordunun sindirici gücü, irticaya yol verenleri kahredecektir."
Nitekim on gün sonra bu telgraftaki ikinci aşama devreye sokulmuş; Abdülhamid Han Selanik'e, Selanik'tekiler de Yıldız Sarayı'na taşınmıştı.
Darbeciler, tereyağından kıl çeker gibi operasyon yapan bu "ithal alet"i çok sevmişlerdi.
İRTİCA, CUMHURİYET'E İTTİHATÇI MİRASIDIR
"Koyun Vergisi" aldatmacasını saymazsak, yeni Meclis'in ilk icraatı olan Hıyanet-i Vataniye Kanunu, resmî tarihin dediği gibi savaştan kaçanları değil, Oktay Ekşi'nin de dediği gibi "irtica" eylemine bulaşanları(!) tanımlıyordu.
(Oktay Ekşi, Samimi iseniz buyurun, Hürriyet, 6 Ekim 2006)
Yani Müslümanların tepesinde bir "Demokles kılıcı" asmak için yine "irtica" kullanılmıştı. Bu kanunun çok daha hafifi olan 163. Madde ile yapılan irtica mücadelesini hatırlıyorsunuz değil mi?
Bu sihirli kelime bakın daha nerelerde kullanıldı.
Başvekil İsmet Paşa 4 Mart 1925'te TBMM'ye bir "sansür kanunu" teklif etmişti. Ama gerekçesinde, "Emniyet ve huzuru ihlal edecek irticaî teşebbüslere karşı tedbir..." şeklinde "irtica"dan bahsettiği için "dindarlara zulüm" demek olan Takrir-i Sükûn; yine tereyağından kıl çeker gibi çıkmıştı.
(TBMM Zabıtları, 2. Dönem, 2. Yasama Yılı, 69. Birleşim, 4 Mart 1925, Cilt 15, s. 131)
Bitmedi... Şapka dayatması "kanun" kılıfına sokulurken, Sakallı Nureddin Paşa, "Şapka giyme zorunluluğu Anayasa'ya da insan haklarına da aykırı" demişti.
Dönemin Adalet Bakanı M. Esat Bey, CHP zihniyetinin hâlâ uyguladığı "Biz yaparsak anayasaya aykırı olmaz" anlamında bir savunma yapmış ve "Hürriyetin nasibi, irticaın elinde oyuncak olmak demek değildir" diyerek, "irtica" denen buluşun, hürriyeti askıya almayı bile başardığını göstermişti!
(TBMM Zabıtları, 2. Dönem, 3. Yasama Yılı, 14. Birleşim, 25 Kasım 1925, Cilt 19, s. 222-231)
Şapka giymeyene ceza gelmişti ama "irtica"nın şapka görevi henüz bitmemişti! Kim şapka giymemişse Cumhuriyet, "Bu bir irtica hadisesidir" manşetini atmış, diğerleri de gereğini yapmıştı!
(Cumhuriyet, 27 Kadım 1925)
Daha neler başardı bu kelime... Kazım Karabekir'in kurduğu parti (TCF), milletten ilgi görünce "irtica" gerekçesiyle kapatılmıştı.
28 ŞUBAT BİR "İRTİCA" ESERİDİR...
28 Şubat'ın "irtica yaygarası" üzerine bina edildiği, yargı kararıyla sabittir.
29 Nisan 1997 günü bütün laik gazetecileri toplayan generaller, "İç tehdit, dış tehdidin önüne; iç tehdit olarak da 'irtica' PKK'nın önüne geçti" buyurmuş, o demokrat müsveddeleri de "En büyük düşman irtica" diye manşetten duyurmuştu. Yani bu "irtica"nın, bizi kuşatan yedi düvelden daha büyük ve PKK'dan daha tehlikeli bir düşman olduğunu ilan ediyor, resmen "Düşmanı bırakıp irtica ile uğraşacağız" diyorlardı.
(Sabah, Hürriyet, Milliyet gazeteleri, 30 Nisan 1997)
Bütün TSK mensuplarını irticacı avına çıkaran Batı Çalışma Grubu, 6 milyon kişiyi fişlemiş; binlerce mürteciye(!) haddini bildirmişti!
NEDİR BU İRTİCA?
Tam da TSK'nın "irtica" tanımına uyan, "Devleti ele geçireceğiz" diye bas bas bağıran mürteciler, orduya sızmış hatta tamamen ele geçirmişlerdi. Ama irtica ehlini "bakışından" tanıyan(!) generaller, ne hikmetse bunları hiç görmemişlerdi.
Peki, bu laik güruhun, ağızlarından düşürmedikleri "irtica" ifadesini bir kere olsun; TSK'yı ele geçiren ve darbe yapan FETÖ için kullandıklarını duydunuz mu?
Asla duyamazsınız...
Çünkü "irtica", sadece Müslümanlara zulmün kapısını açmak için kullandıkları bir "maymuncuk"tur.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
“Andımız” kimin andı?
20 Mart 2021 Cumartesi
"Andımız" hakkındaki son kararı, kokuşmuş bir ceset için verilen "resmî ölüm raporu" olarak gördüğüm için hakkında yazı yazmaya gerek duymamıştım. Ama arkasından yapılan "badem gözlü" muhabbetlerini görünce fikrimi değiştirdim.
Bendeniz, Alper Tunga Destanı'ndaki "Çiğil Türkleri"nin kurduğu; "Aşağı Çiğil" nahiyesinde doğup büyümüş Müslüman bir Türk olarak diyorum ki...
"Andımız diye dayatılan bu metin bizim andımız değildir."
Peki kimin andı?
Resmî kayıtlarda, "Eski Millî Eğitim Bakanı Reşit Galip'in yazdığı metin" olarak ifade ediliyor.
Ancak... "Kaldırılsın" talebini Danıştay'ın reddetmesi üzerine, idarî kararla kaldırıldığı 8 Ekim 2013 Salı günü, Başbakan Erdoğan; Grup toplantısında "Andımız olarak bilinen metnin yazarı son derece tartışmalı bir isim olan Reşit Galip'tir" demişti. Çok dikkatimi çeken "tartışmalı isim" ifadesi, birkaç gün sonra Milliyet'te yayınlanan bir röportajla daha da ilginç hale gelmişti! Reşit Galip'in torunu Feyhan Oran'a, "Reşit Galip dönme mi?" diye sorulmuş, o da "Dönme veya Sabetayist olsa ne olacak?" şeklinde cevap vermişti.
Bir şey olmayacak. Tabii ki herkesin; her şey olma hakkı var ama milletin de bunu bilmeye hakkı var.
Nitekim 1893 yılında Rodos'ta doğan ve ilk tahsiline; Yahudi ve dönmelere eğitim veren "Alliance İsraelite İlkokulu"nda başlayan Reşit Galip, Maarif Vekilliği döneminde; bu "ittifak"ın (alliance) gereğini yapmış, kendisine bağlı olan İstanbul Üniversitesi'ndeki çok değerli Türk profesörleri atarak yerlerine Alman Yahudilerini almıştı.(1)
Aslında Türklük veya Türkçülük gibi bir derdi yoktu. Bakan olunca, Nihal Atsız'ı Türkiyat Enstitüsü'nden attırmış, Ziya Gökalp'i ve kitaplarını yerden yere vurmuştu. Türkçülüğü sadece İslamiyet'i tahrif etmek için kullanıyordu. Nitekim, "Biz Türk'üz, ezanı Türkçe okumalı, ibadetleri de Türkçe yapmalıyız" söylemleri etkili olmuştu. Bu yüzden "Ezanı tercüme ve besteleme" çalışmaları 31 Aralık 1931 tarihinde, Dolmabahçe Sarayı'nda, Reşit Galip'in yönetiminde başlamıştı. Yani "Tanrı uludur" vahameti de Reşit Galip'in eseriydi.
Andımız dedikleri bu metni de o dönemde yazmış ve 23 Nisan 1933'te öğrencilere okutulmuştu.
İTTİHATÇI IRKÇILIĞININ CUMHURİYET'TEKİ MUTASYONU
İttihatçıların "yabancı düşmanlığı" şeklinde tezahür eden ırkçı politikaları, Cumhuriyetin ilk yıllarında da, farklı ırklara; özellikle de Kürtlere yönelik baskılarla devam ettiriliyordu. Hatta cinnet noktasına ulaşmış ve Başvekil İsmet Paşa'nın, "Bu ülkede sadece Türk ulusu ırksal haklar talep etme hakkına sahiptir" beyanatından sonra Reşit Galip ve M. Esat Bozkurt yönetiminde oluşturulan 10 ayrı ekip; Anadolu'da kafatası ölçme seferberliği başlatmıştı! (2)
Ölçüm sonuçları 18 Eylül 1930 günü Gölcük Yaylası'nda açıklanmış ve Adalet Bakanı Mahmut Esat Bozkurt, "Türk vatanında, 'öz Türk' olmayanların bir hakkı vardır, o da Türklere hizmetçi; köle olmaktır" demişti.(3)
"Andımız" denen metin, işte bu ırkçı fırtınanın; çocukları yutan hortumuydu...
1928'de Erkân-ı Harbiye-i Umumiye Reisi (Genelkurmay Başkanı) Fevzi Çakmak'ın imzasıyla gönderilen "gizli emir" ile Kürt çocuklarını, "Kürtsünüz" diye askerî liselerden atan devlet, şimdi de "Türk'sünüz" diyordu!
Başka lisan bilmedikleri halde, Kürtçe konuşmalarını yasaklayarak ağızlarını tıkadıkları insanlara, şimdi de "Türküm diye haykırın" diyorlardı. Bu da yetmiyor, "Türklere daha fazla düşman olsunlar" diye, karşı yamaçlara; dev puntolarla "Ne mutlu Türküm Diyene" yazıyorlardı.
Devlet; akla ziyan bu uygulamalarla, bölgeye özel ilgi duyan İngilizlerin istediği "mağduriyet" ortamını bizzat hazırlamış, "İstismar için her şey hazır, istediğin örgütü kur" demişti. Nitekim İngilizler de bu "altın pas"ı; ilerleyen yıllarda değerlendirmiş, 40 yıldır tepe tepe kullandıkları PKK'yı kurmuşlardı.
OKUNMAMASI İÇİN NE GEREKİYORSA YAPTILAR
Sonra gelenlerin Reşit Galip'i de aratacağı kimin aklına gelirdi?
Kemalistliği "dalkavukluk yarışı" zanneden 12 Mart darbecileri, "Andımız" dedikleri "bomba"nın tahrip gücünü artırmak için haşa; "Ey bugünümüzü yaratan ulu Atatürk..." diye başlayan bir bölüm daha ekleyerek, iman sahiplerinin asla okuyamayacağı hale getirmişlerdi. Anne babalar, okula giden çocuklarına; değerli kardeşim Yakup Köse'nin aktardığı, "Sakın okuma, okuyormuş gibi yap" uyarısını işte bunun için yapıyorlardı.
80 darbecileri, bu tepkiyi azaltmak için; "yaratan"ı "sağlayan" olarak değiştirmişlerdi ama sonuç değişmemişti. 28 Şubatçılar da "Andımız"ı güncellemeyi(!) ihmal etmemişlerdi.
Bu nasıl bir "milleti andı" ki, millet düşmanı bütün darbecilerin gözdesiydi?
Nihayet; narkozun etkisi 77 sene sonra geçmiş olacak ki, çözüm süreci hürmetine 2009'da, "Bu metin ırkçı söylemler içeriyor" gerekçesiyle, kaldırılması için Danıştay'a dava açılmıştı. Ama CHP iktidarda olmasa da, vesayetçileri dimdik ayakta olduğu için bu başvuru 2013'te reddedilmişti. Siyasî irade idarî kararla kaldırmış ama Danıştay, 2018'de bunu da iptal etmişti.
Gerisi malum...
Görüldüğü gibi bu metin, bizim andımız değildir... Bunu savunanlar; kimlerin diktiği ağaca sarıldığını iyi bilmelidir.
(1) Mustafa Armağan, Reşit Galip'in Marifetleri, Derin Tarih, Kasım 2018, s. 42
(2) Son Posta gazetesi, 21 Eylül 1930
(3) Aydın Engin, Mahmut Esat Bozkurt Güzellemeleri, Cumhuriyet gazetesi, 21 Eylül 2014
.
Çanakkale ruhu yaşıyor mu?
18 Mart 2021 Perşembe
Çanakkale Zaferi coşkusunu 106. defa yaşıyoruz.
Kendilerini dünyanın efendisi olarak gören ve "Denizaltılarımızın periskopunu, zırhlılarımızın bacalarını gören Türkler arkalarına bakmadan kaçacaklardır" (Savaş Bakanı Lord Kitchener) diyerek gelen İngilizlere had bildirmemiz bile, Çanakkale'nin unutulmaması; unutturulmaması için yeterli sebeptir.
Kaldı ki milletler, zaferlerini de hatalarını da yeni nesillere aktarıp, birinden ilham; diğerinden ders alabilirse ilerler.
O halde soralım; Çanakkale Zaferi'ni yeni nesillere aktarabildik mi?
Görkemli törenleri kastederek "Evet" diyorsanız, yanılıyorsunuz...
Önemli olan senede bir gün hamaset nutukları atmak değil; o ruhu yaşatmaktır.
Gelin; iki karşılaştırma yapalım ve cevabı birlikte bulalım.
1915 Ramazan'ı hem senenin hem de savaşın en "harâretli" günlerine rastlamıştı. Şeyhülislam Ürgüplü Hayri Efendi, "Savaşan askerler oruç tutmakla mükellef değil" diye fetva vermişti ama cephedeki bir askerimiz, "İttihatçı fetvası"na güvenmemiş, gece bulduğu birkaç parça kuru ekmeği yiyerek gizlice niyetlenmişti. Ertesi gün iftar saatinde savaşın yoğunlaşması üzerine tam da "Galiba orucumu açamayacağım" diye düşünürken "Ateş kes..." komutu gelmiş ve peşinden "Allahü ekber" nidaları yükselmişti. Ezanın tamamlanmasıyla da siperde; mataralar elden ele gezmişti.
Sadece kendisinin niyetli olduğunu zanneden askerimiz çok şaşırmıştı. Arkadaşlarının, hiçbir şey yemeden oruç tuttuğunu düşündü... Çok utandı.
Bir Ramazan sahnesi de günümüzden aktaralım:
Ramazan'ın 4. gününe rastlayan 9 Mayıs 2019 tarihindeki TBMM Genel Kurulu'nda, CHP Milletvekili Tufan Köse; bütün Türkiye'nin "canlı" izlediği konuşmasında, "Bu ülke savaş meydanlarında kuruldu" demiş ve sonra da, kürsüdeki bardağı kafasına dikmişti. Bunun üzerine AK Parti sıralarından İmran Kılıç, "Siz önce milletin Ramazan ayına saygı gösterin. Burası Müslüman Türk milletinin kürsüsü" demişti ama cevap; HDP sıralarından gelmişti. Hemen devreye giren HDP Mardin Milletvekili Tuma Çelik "Burası Müslüman Türkiye değil; laik Türkiye, ben Müslüman değilim" demişti.
O gün Çanakkale'de milleti için savaşırken; sahur yerine mermi yiyerek oruç tutan askerler, bugün ise onların kemiklerini sızlatan nankörler!
Gelelim ikinci sahneye...
12 Ağustos 1915 Perşembe sabahı güneş farklı doğmuştu Gelibolu sırtlarına... Çünkü İslam âlemi, "bayram" coşkusu yaşıyordu. Cephede de aynı heyecan vardı. Göğsü iman dolu mücahitler, ateş altındaki oruçlarını, "bayram namazı" ile taçlandırmak istiyorlardı. Ancak cephe kumandanı, "Düşmana toplu hedef olursunuz" endişesiyle izin vermek istemiyordu.
Bu kumandan sıradan bir İttihatçı değil, 10 Temmuz 1908 günü Manastır'daki (sonradan Hürriyet adı verilen) meydanda "Ya Kanun-i Esasi, ya ölüm" naralarıyla meşrutiyet ilan eden Güney Cephe kumandanı Vehip (Kaçı) Paşa idi. İttihatçı paşa yine de, askerin yoğun isteğine "Hayır" diyememiş; namaza izin vermişti.
Aman Allah'ım... Namaz esnasında zuhur eden manzaraya herkes hayret etmişti. Zira açık bir Ağustos havasında, sadece o meydana küme küme inen beyaz bulutlar; bayram cemaatini düşmandan gizlemişti.
Hatta çok yakın olan düşman siperlerinden; namaz kılan cemaat görülemese de, coşkulu teşrik tekbirlerinin duyulması üzerine, İngilizlerin "Halifeyi kurtarmak için Almanlarla savaşıyoruz" diye kandırdığı Müslüman Hint askerleri savaşmayı reddetmiş; bir kısmı öldürülmüş, bir kısmı da firar etmişti. Bunlardan birinin kaçış hikayesini, yıllar sonra; Pakistan'dan eğitim için gelen torunu Binbaşı Muhammed'in anlattığını, emekli Kurmay Albay Ziya Burcuoğlu "Bilinmeyen Yönleriyle Çanakkale Zaferi" kitabında anlatmaktadır (s. 130).
Darbeci bir İttihatçı olmasına rağmen maiyetindeki askerlerin inanç ve ibadetlerine saygı duyan paşalardan, tek derdi; ordudaki namaz kılan subayları ayıklamak olan generallere terfi ettik!
Soruyu şimdi tekrarlayalım...
Gerçekten; Çanakkale ruhu yaşıyor mu?
.
Papa “Büyük İsrail”in son rötuşları için geldi
10 Mart 2021 Çarşamba
Güneyimizdeki Haçlı-Siyonist kuşatma, emperyalist ortaklıktan çok daha derin; Yahudilerin kontrolünde bir ittifaktır.
Yahudiler kendilerini "seçilmiş; özel insanlar" olarak görür ve herkesin onlara hizmet etmesi gerektiğine inanır; buna çalışırlar. Museviliği de bu yüzden; Yahudiliğe dönüştürmüşlerdir. Hatta bu tahrifattan sonra gönderilen İseviliği, "üç tanrılı" Hristiyanlık haline dönüştüren de Pavlos isimli bir Yahudi'dir.
Bitmedi...
Tevrat'ta övülen "son peygamber"in (sallallahü aleyhi vesellem), kendi kavimlerinden gelmeyince, İslamiyet'i de hedef almışlardır. Hazret-i Osman Efendimizin (radıyallahü anh) şehit edilmesinde başrol oynayan Abdullah bin Sebe; Yemenli bir Yahudi'dir. Bununla da kalmamış, Şiiliği kurarak İslam'da ilk fitneyi başlatmıştır.
İsrail, Hristiyanları ve Yahudileri birleştiren ortak paydanın ürünüdür. İngiliz general Allenby, 11 Aralık 1917 günü Yafa Kapısı'ndan Kudüs'e girerken "Haçlı Seferleri şimdi bitti" demişti.
Sonra ne oldu? İngilizler, 30 yıl boyunca Siyonistleri getirip Arapları kovdu ve devlet kurma kıvamına gelince Filistin'i Yahudilere hediye etti.
İngiliz general 1917'de "Bitti" demişti ama Başkan Bush'un, hâlâ aydınlatılamayan 11 Eylül saldırıları sonrasında Afganistan'ın işgaliyle başlattığı "Haçlı Seferi" bütün şiddetiyle devam etmektedir. Irak ve Suriye'ye bomba yağdırırken, sosyal medya isimli son model silahla da Mısır, Yemen, Libya ve diğerlerini teslim almış; Türkiye'yi ise son anda elden kaçırmışlardır.
Şimdi Irak'ta hümanist sahneler oynayan Papa Francis'e soralım...
I. Dünya Savaşı'nda Müslümanları katleden, sonrasında Sykes-Pickot zehirli hançeriyle aileleri paramparça eden, son 20 yıldır ise Ortadoğu denen bu mağduriyet bölgesine katliam olup yağan kimdir? Afganları, Arapları, hata çok sevdikleri(!) Kürtleri yerinden yurdundan edip, sonra da Ege ve Akdeniz'in derinliklerine gönderen biz miyiz?
Papa, Müslüman yavrularının başına yıktıkları viraneler önünde poz verip; "kardeşlik" ve "barış" nutukları atarak, mağdur ettikleri milyonlarla dalga geçerken, gezi hatırası(!) diye; bölünmüş Türkiye haritası dağıtılmaktadır.
Bu katliamlarınızı, "DEAŞ'ın öldürdüğü birkaç Hristiyan'dan bahsederek kapatmaya kalkmak çok ucuz değil mi? Ayrıca DEAŞ denen bu İngiliz Anahtarını kim imal etti acaba? Büyük hedeflere ulaşabilmek için küçük kurbanlar verebildiğinizi 11 Eylül'den sonra öğrendik artık.
Ayin için Musul'un seçilmesi de çok manidardır. Çünkü Musul, Sünnilerin merkezidir. Böylece, yıllardır hırpalanan Irak Sünnilerini tamamen bitirme mesajı verilmiştir. Ayrıca, İnönü Lozan'da, "Her şeyi bıraktık, sadece Musul'a yüklendik" demişti ama Musul'u da İngilizlere hediye etmişti. Papa, uçurduğu güvercinlerle Musul'un elimizden nasıl uçtuğunu hatırlatır gibiydi.
Gelelim Necef bölümüne...
Vatikan'ın, 1965'teki II. Konsil'de "Milenyum Vizyonu" olarak ilan ettiği, "Diğer dinlerdekileri Hristiyan yapma projesi" 9 Şubat 1998'de "Gizli Kardinal" atanan Fetullah Gülen yönetiminde, Türkiye merkezli olarak yürürlüğe sokulmuş ve Diyanet'in desteğiyle büyük mesafe alınmıştı. Ancak 15 Temmuz'da kesintiye uğrayan bu Hristiyanlaştırma Projesi şimdi etrafımızı çevirmektedir.
Geçen yıl Mısır ve BAE'yi ziyaret ederek, "İnsan kardeşliği zaptı" imzalayan Papa, Şeyh Zayid Camii'nde farklı dinlerden 700 kişi ile de "Dinlerarası Diyalog" toplantısı yapmıştı. Şimdi bu yelpazeye Şiiler de eklenmiştir. Papa Francis'in, Irak'taki Hıristiyanları korumakla meşhur Şii lider Sistani ile "Siz bizden bir parçasınız, biz de sizden bir parçayız" pankartı altında yaptığı görüşme, Dinlerarası Diyalog Projesinin yeni bir etabıdır.
Yukarıda özetlemeye çalıştığımız Haçlı kuşatması ile Dinlerarası Diyalog Projesi'nin hiçbir farkı yoktur. İslam coğrafyasını biri dışarıdan, diğeri de içeriden işgal etmektedir.
Vatikan bir din merkezi değil, Haçlı-Siyonist ittifakın harekât merkezidir. Nitekim Papa, beraberindeki gazetecilere "Bu bir sembolik ziyaret, bir görevdir" demiş, yeni dönemde kendisine verilen rolü, hayatını riske atarak yerine getirmiştir.
Peki, bütün bu operasyonlar kimin işine yaramakta, hallaç pamuğu gibi atılan bu coğrafya kime hazırlanmaktadır?
İsteyenler bu operasyonları, "Ortodoks Rusya ile İsrail'in belalısı(!) İran'a gözdağı veriliyor" diye kendini avutabilir ama örümcek ağı sahih İslam'ın bölgedeki tek kalesi olan Türkiye için örülmektedir.
İçimizdeki devekuşları daha ne kadar direnecek bilmiyorum ama "Büyük İsrail"in zemini hazırlanmış, inşaatın başlaması için sadece; projeye dahil edilemeyen Türkiye'nin; "inşaat sahası"ndan tamamen tecrit edilmesi kalmıştır.
Papa, bütün Haçlı ordularıyla birlikte bu amaca hizmet etmekte, "Suriye'de; Libya'da ne işimiz var" diyenler de onlara yandan destek vermektedir.
.
28 Şubat hâlâ anlaşılmadı, bence de bin yıl sürebilir
28 Şubat 2021 Pazar
Tarifi imkansız zulümlere sahne olmuştu ama FETÖ'cü hakim ve savcıların taktiğiyle yıllarca uyutuldu. FETÖ işgalinden kurtulan yargıda da, buz dağının görünen kısmı; yasak savma babından yargılayıp; unutuldu. Gerekçeli kararında, "Şu şu yayın yönetmenleri olmasaydı darbe gerçekleşmezdi. Bunlar darbenin şerikleridir; yargılanmaları gerekir" diyen yargı, acaba bunu kimin yapmasını bekliyor. Zira o yayın yönetmeni hâlâ "amiral gemisi"ndeki konforlu köşesinde ahkam kesiyor, hatta iktidara akıl veriyor.
Muhafazakâr iktidarın rehavetine kapılan mağdur kesim ise genellikle; "Artık o günler gerilerde kaldı" diye düşünüyor. Oysa 28 Şubat zihniyeti; 19 yıllık AK Parti iktidarına rağmen istim üzerinde fırsat kolluyor, intikam ateşiyle yanıp tutuşuyor. En "makul" zannedilenlerin bile zaman zaman ağzından kaçırdığı "türban" düşmanlığı, bu öfkeyi ihbar ediyor.
Bu yüzden, Müslümanları ferahlatan inanç ve ibadet hürriyeti kazanımları, hukukî düzenlemelerle sabitlenmelidir. Bugünkü siyasî iradenin gücüyle devam eden fiilî uygulamalar "yok" demektir. Çünkü ilk fırsatta yok edilecektir. Satın aldığınız evin tapusu yoksa, bir gün sokağa atılmanız mukadderdir.
Çevik Bir'in "Etkisi bin yıl sürecek" öngörüsü, biraz erken alaya alındı. Çünkü bu darbe, öncekilerin yaptığı gibi milletin kollarını budamadı, köklerine zehir sıkarak; yavaş yavaş ölüme bıraktı.
28 ŞUBAT'IN DA KÖKÜ DIŞARIDADIR
Bu darbe, birkaç komutanın laiklik hassasiyetinden kaynaklanan bir kalkışma değil, Kemalistler ve FETÖ üzerinden yürütülen bir Haçlı saldırısıdır.
Çünkü İncil'in; "Bütün dünyaya tebliğ et!" emri gereği asırlardır uğraşan Batılıların, 1900'lü yıllarda yaptığı; "Dünyada 250 bin Müslüman var, 200 yıl sonra hiç kalmayacaklar" (Lord James Bryce) öngörüsü(1), yüz yıl sonra tersine tahakkuk etmiş; Hristiyanlar azalırken Müslümanların sayısı milyarlara ulaşmıştı.(2)
Artık Batılı araştırma şirketleri Hristiyanlığın ne zaman yok olacağı tahminleri yapıyor. Hatta ABD merkezli düşünce kuruluşu Pew Research Center 2015'teki, "2100 yılında dünyadaki Müslüman nüfus oranı yüzde 35'e yükselecek ve yüzde 34'e gerileyecek olan Hristiyanlığı geçecek" tahminini iki yıl sonra revize ederek 2070'e çekmişti.(3)
Bu gidişattan fena panikleyen Hristiyanlar, İslam'a karşı mücadelesini; daha da çirkinleştirerek hızlandırdı.
Nitekim Center For American Progress'in Ağustos 2011'de açıkladığı raporda, 10 yılda 42,6 milyon dolar harcanarak gerçekleştirilen iftira programı neticesinde, İslamofobiye inananların yüzde 10'dan yüzde 40'a çıktığı belirtiliyor. Özel dizayn ederek 1999'da piyasaya sürdükleri DEAŞ'ın kafa kesme ve terör eylemleri İslamofobi algısını da yükseltti.
Sonuç...
28 Şubat darbesinin tam da Haçlıların İslam'a saldırıda cinnet yaşadığı bir döneme rastlamasını "tesadüf" zannetmek, dünyanın sadece Türkiye'den ibaret olduğunu düşünmek kadar gerçek dışıdır. Tam aksine, kendi ifadeleriyle; "Yerel güçleri kullanarak, düşmanı kaynağında yok etme" taktiği uygulamışlardı.
İKİ DÜŞMAN(!) NASIL MÜTTEFİK OLDU?
28 Şubat'taki asker-FETÖ işbirliği, bilinenden çok daha derindir. Müslüman'ın "M"sine bile tahammül edemeyen, Müslümanları bulduğu yerde ezen bir cuntanın, "Biz cemaatiz, İslam'ı bütün dünyaya yayacağız" diye bas bas bağıran Fetullahçıların kılına bile dokunmaması sizce normal mi?
FETÖ; hızlı büyümesini 28 Şubatçılara borçludur. Fetullahçı firmaların önünü açmak için bütün muhafazakâr rakipleri "yeşil"e boyanarak imha edilmiştir. TSK'dan ayıklanan dindarların yerini Fetullahçıların doldurduğu zaten malumdur. Bu yüzden, "28 Şubat olmasaydı 15 Temmuz olamazdı" gerçeği, sıradan bir değerlendirme haline gelmiştir.
Normalde laiklerle dindarların, böyle sarmaş-dolaş olması mümkün değildir. Bu sıra dışı ittifak, Vatikan'ın marifetidir. Nitekim Fetullah Gülen'in 9 Şubat 1998 tarihinde Papa II. Jean Paul tarafından kabul edilerek "Gizli Kardinal" olarak atanması, 28 Şubat'taki hizmetlerinin karşılığıdır. Bu buluşmanın temelinin 28 Şubat sürecinde; hükümetin devrilmesinden hemen sonra, tedavi(!) için Amerika'ya giden Fetullah Gülen'in; Papa'nın sağ kolu olan New York Kardinali John O'Connor ile buluşmasında atıldığını, 28 Şubat'ın mimarlarından Ertuğrul Özkök yazmıştır.(4) "Dinlerarası Diyalog" adlı Vatikan Projesi de bu dönemde başlatılmıştır.
Kısaca 28 Şubat darbesi, bir "Vekaleten Haçlı Seferi"dir. "Hükümeti cebren devirmek" gibi; devenin kulağı bile olmayan bir çerçeveye indirgenen 28 Şubat, bin yıl kurumayacak; dipsiz bir İslam düşmanlığı bataklığıdır. Kurutulmamış; üstü örtülmüştür, yeniden patlamak için uygun ortam beklemektedir.
------------------
(1) Çerkeş Şeyhi-Zade Halil Hâlid Bey, Hilal ve Haç Kavgası, 1907 Londra
(2) Gerçek Hayat, 26 Mart 2018
(3) https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-39127472
(4) Ertuğrul Özkök, Fetullah Gülen-Papa buluşması, Hürriyet, 7 Şubat 1998
.
Genelkurmay, Kılıçdaroğlu'na gereken cevabı vermeli
20 Şubat 2021 Cumartesi
Duydunuz mu, Kılıçdaroğlu; PKK'nın Gara katliamını kınarken neden "PKK"yı anmayıp; sadece "bölücü örgüt" diyerek geçiştirmiş...
Adama o kadar saydırdınız. Oysa "PKK'nın reklamını yapmamak için" ismini anmıyormuş! "Biz bir terör örgütünün reklamını yapmak zorunda değiliz" diyen Kılıçdaroğlu'nun bu hassasiyetini kaç siyasetçi veya gazeteci gösteriyor! Üstelik de, ne kadar doğru davrandığı(!) konusunda çok sağlam bir delili var. "Açarsınız Genelkurmay Başkanlığının internet sitesini, 'bölücü terör örgütü' der. Aynı şeyi biz de kullanıyoruz" diyor...
( https://www.trthaber.com/haber/gundem/kemal-kilicdaroglu-kullandigimiz-dil-devlet-diline-uygundur-557926.html )
Sizi bilmiyorum ama ben "Pesss" diyorum. Biz bu tür; başdöndüren takıyye türlerini FETÖ'de görmüştük ve "Bu şeytanlıkları, CIA ve MOSSAD'dan başkası üretemez" demiştik. Peki Kılıçdaroğlu'nun bu ultra-takıyyesini nasıl izah edeceğiz?
Ziya Paşa'nın, "Sen herkesi kör, alemi sersem mi sanırsın" terkib-i bendi bile yetmiyor, insan; "Sen bu milleti enayi mi zannediyorsun" demek istiyor.
Kılıçdaroğlu, "Hendek kazan arkadaşlar... Bize saldırmazlar" diyerek meşrulaştırmak için kendi meşruiyetini feda ettiği PKK'nın katliamından bahsederken; reklamını yapmamak için adını anmıyormuş!.. Ve bu çirkin entrikasına da Genelkurmay'ı 'yalancı şahit' tutmuş.
Bu nasıl bir hadsizliktir Allah aşkına... Kendi PKK yandaşlığını gizlemek için, 35 yıldır PKK ile mücadele eden ve bu uğurda binlerce mensubunu şehit veren Genelkurmay'ı bozuk para gibi harcıyor.
Bu zihniyetin; kendi hedef ve çıkarları için harcayamayacağı değer yoktur. Milletin dinini; imanını harcamakta zerre kadar tereddüt etmediler, Genelkurmay'a mı acıyacaklar...
Bunlardı değil mi, askerimiz ölmesin(!) diye "Suriye'de ne işimiz var" diyen? Ama aynı askerleri, kendi PKK yandaşlıklarına kalkan yapmaktan utanmadılar.
Bu çok çirkin bir iftiradır. Genelkurmay'a ve binlerce şehidimize hakarettir. Bu itibar katliamı, sessiz kalarak geçiştirilebilecek bir şey değildir. Genelkurmay Başkanlığı aynı sitesinde; gereken cevabı vererek, artık Genelkurmay'ın, istedikleri zaman kullanabilecekleri bir "CHP ardiyesi" olmadığını göstermelidir.
.Türkçe Yılı'nda, Türkçeyi işgalden kurtarın Sayın Cumhurbaşkanım
15 Şubat 2021 Pazartesi
Bu yıl "Türkçe Yılı" ilan edildi. TDK, ilgili "genelge"yi; "Türkçemizin medeniyet dili kimliğiyle bir kez daha dünyaya duyurulmasına vesile olacak" notuyla paylaşmış. Kulağa hoş geliyor ama o Türkçe artık sizlere ömür...
İttihatçılarla başlayıp, cumhuriyet döneminde de devam eden "Türk ırkını arındırma" cinayetlerinin daha fazlası, "Türk dilini arındırma" adına işlenmiştir. Oysa Nihad Sâmi Banarlı, "Bir dilin doğuşunda, başka dillerden derlenmiş kelimeleri millîleştirme kudreti varsa artık o dili öz dil yapmaya kalkmak, dili kendi dehasından uzaklaştırmaktır ki, bunu ancak cehaletin elleri yapar. Türk milleti gibi büyük bir milletin dili öz dil olamaz, imparatorluk dili olur" demektedir.
Türkler derledikleri kelimeleri kendi gramer ve fonetiğine göre millîleştirmiş; asırlarca kullanmışlardır. Ancak öz Türkçe, "Arapça ve Farsça kökenli kelimeleri atın" talimatıyla budanmış, öte yandan da İngilizce ve Fransızcadan aynen alınan yabancı kelimeler, Türkçenin bağrına; Haçlı hançeri gibi saplanmıştır. Bu "yozlaştırma"nın adı da "Türkçeleştirme" olmuştur! Bu mudur medeniyet dili?
Oysa İngilizler dünyadan binlerce kelime devşirmiş, bunu da gururla söylemişlerdir. Hiçbir zaman da "Öz İngilizce" gibi bir saçmalığa teşebbüs etmemişlerdir.
"Yeni bir Türkçe oluşturmak" için 1932 yılında kurulan Türk Dil Kurumu'nun başına getirilen Robert Kolejli Agop Martanyan, 47 yıl boyunca Türkçeyi yenilemiştir!
Türkçeyi uyduruklaştıran CHP'liler, kendileri de; "yeni" Türkçe ile yazılan Nutuk'u anlamadıkları için İBB Başkanı İmamoğlu "Daha yeni (uydurukça) Türkçe Nutuk" bastırmış, Kılıçdaroğlu da, ağlaması gereken bu durumu övünerek anlatmıştır.
Kelimeleri kısaltarak yazan ve sadece 150-200 kelime ile konuşan gençliğimiz, 80'lerde yazılan kitapları bile anlayamıyor. Halbuki bir Fransız genci Victor Hugo'nun, bir İngiliz genci Shakespeare'in, bir Rus genci Tolstoy'un kitaplarını okuyor ve anlıyor.
Prof. Dr. Nuri Köstüklü; ders kitaplarında Amerika ve Almanya'da 70 bin, Japonya'da 44 bin, Türkiye'de ise sadece 5 bin kelime kullanıldığını belirtiyor ve "Bu, korkunç bir kısırlıktır" diyor.
Sovyetlerin dağılmasından sonra Türk Dünyası ile tekrar buluşup hasretle kucaklaştık ama aramıza "yanıt, kanıt, yapıt, sorun, olanak, koşul, öneri, ödün, öykü, doğa, sınav, gereksinim, olasılık, bellek, yaşam, önlem..." girdiği için anlaşamadık. Karabağ Harekâtı sırasında sık sık ekranlarımızda ağırladığımız Azerbaycanlı kardeşlerimizi bazen anlayamadık. Çünkü onlar, 70 yıllık Komünizm silindirine rağmen Türkçe'nin asaletini korumayı başarmıştı ama biz; artık Türkçe bilmiyorduk. Bu yüzden onlar da Türk dizilerini "dublaj"la izliyor.
Dil ilmine göre diller işte böyle işgal ediliyor. Ve dilin işgali de vatanın işgali anlamına geliyor. Dil gittiği zaman bağımsızlık da gidiyor. Bir milletin dilini tahrip etmek, topraklarını işgal etmekten daha etkilidir. Emperyalistler, neden sömürgelerine kendi dilini dayatıyor?
Kısaca istila da istiklal de "dil" ile başlıyor.
Prof. Dr. Muharrem Ergin "Katledilip ölüme mahkûm edilen kelimelerimiz çok iyi bilinmelidir. Çünkü onlar savaşta birer birer şehit edilen neferlerimiz gibidir. Türkçe kurtarılmadan Türkiye kurtarılamaz" demektedir. Yani asıl beka meselemiz, dilimizin uğradığı işgaldir. Bu işgal, yeni tip Haçlı seferlerinin en önemli cephesidir ve maalesef Türk milleti bu cepheyi kaybetmiştir.
Türkçenin maruz kaldığı kuşatma, Ayasofya'nınkinden daha ağırdır ve Türkçeyi kurtarmak, o zincirleri kırmaktan daha zordur.
Bu sinsi taarruzu, misyonerlerin Hristiyanlaştırma seferberliğinden hafif gördüğümüz sürece mani olamayız. Nitekim içimizdeki Haçlı uzantıları, uydurukça kelimeleri; "savaş" şuuruyla kullanmaktadır. Oysa, zamane muhafazakârları bu şuuru göstermemekte, "Agopça"yı rahatça kullanmaktadır. Zaten bu vahamet de bu gafletten kaynaklanmaktadır.
Dil vesayetçilerinin oluşturduğu algı sayesinde, ne idüğü belirsiz ifadeleri kullanmak, araya İngilizce sokuşturmak entelektüellik(!) ama Osmanlı Türkçesini tercih etmek gericilik olmaktadır! Suriye'yi konuşurken "Proxy devlet" dememişsen, uzman değilsin! "Meseleyi mütalaa etmek" dersen, müze firarisi olursun ama "konuyu discuss etmek" dersen saygıyı hakedersin!
Türkçemizdeki bu işgale; karınca kararınca direnmeye çalışan biri olarak, gazetecilik hayatım boyunca kendimi; ters yönde ilerleyen biri gibi hissetmişimdir.
Netice itibariyle bu dil yozlaşmasına karşı devlet savaş açmadıkça ve millet de; istiklal mücadelesi ruhuyla yerini almadıkça çözülmesi mümkün değildir.
Sayın Cumhurbaşkanım, inşallah Türkçe Yılı vesilesiyle dilimizi bu işgalden kurtararak, tuğla tuğla ördüğünüz millî ve yerli Türkiye'nin "kilit taşı"nı koyarsınız.
.
Allah bizi bu “tarafsızlar”ın şerrinden korusun!
3 Şubat 2021 Çarşamba
40 yıla yaklaşan meslek hayatımda medyanın envaiçeşit istismarına şahit oldum ama “ilke” diye diye bu kadar ilkesizleştirildiğini, tarafsız(!) yayınlarda yargısız infazlar yapıldığını hiç görmemiştim.
Habertürk yazar ve yorumcusu Nihal Bengisu Karaca, 14 Ocak’ta yaptığı sosyal medya paylaşımında, eski yazarımız Mehmet Metiner’in Star’dan kovulduğunu iddia etmişti.
Ciddi anlamda üslup problemi olan bu paylaşıma cevap vermeyi doğru bulmadım.
Ancak bu hanımefendi 27 Ocak’ta yayınladığı “ikinci bildiri”de bizi yine “malzeme” olarak kullanmış ve cevap vermemiş olmamızı, uçuk iddialarının ispatı olarak kabul etmişti!
Bunun üzerine, ismimizin daha fazla yıpratılmasını önlemek amacıyla, hakkımızdaki haddini aşan beyanlarını da sineye çekerek, iddialarına cevap verdim.
Gelin görün ki, bu hanımefendi susmak yerine; namluyu bana çevirmiş ve geç kaldığım(!) için “yazdıklarıma, medya ve siyaset camiasında kimsenin inanmayacağına” karar vermiş, hatta “bu açıklamamın grubumuzu aciz ve zayıf duruma düşürdüğünü” buyurmuş!
Bir dakika ya…
Siz kimsiniz? Hangi hakla insanlara karşı “tetikçi” vs. gibi fütursuz ithamlar yöneltiyor, kurumları kafanıza göre konumlandırıyor, hızınızı alamıyor; bazı kesimler adına ceza kesiyorsunuz? Medya ve siyaset dünyasını siz mi yönetiyorsunuz? Benim yazdıklarıma kimsenin inanmadığını, kurumumu aciz duruma düşürdüğümü nasıl anladınız?
Ben sizin fedainiz miyim ki, bir işaretinizle kavganızda yer alayım...
Ayrıca sürekli tekrarladığınız, “iktidar medyasının yeni merkezi” saçmalığına hangi “merkez”de karar verdiniz?
Siz nasıl bu kadar savruldunuz?
Birlikte defalarca bindiğimiz cumhurbaşkanlığı uçağından iyi tanıdığım bu hanımefendi hangi ara bu kadar değişti acaba?
Daha da ilginci, bu enfeksiyonlaşmanın “kurumsal” olduğu, geçen günkü Habertürk programında net olarak ortaya çıktı.
“Allah muhafaza” dedirten bir tarafsız(!) yayını, şok içinde izledik.
Cevap hakkını kullanmak için yayına bağlanan Hilal Kaplan’ı, daha sözlerinin başında susturdular. Sonra da hep birlikte üzerine çullanıp; acımasızca linç ettiler.
Aleyhinde kampanyalar düzenledikleri RTÜK, kendini yırtsa; sansürcülükte bunların yanına yaklaşamaz.
Türkiye’nin yanında olmayı, “iktidarın yanında olmak” olarak görenler; kendilerinin; kimlerle yan yana geldiğine hiç baktılar mı acaba?
İstediğiniz herkese, aklınıza gelen her şeyi söyleyecek ve söyleteceksiniz ama kendinize karşı en küçük eleştiriye tahammül etmeyecek, deneyeni; linç edeceksiniz!
Türkiye düşmanlarının her çeşidini kucaklayan ama Türk milletinin yanına hiç yaklaşmayan; marjinal tiplerle kurduğunuz tarafsız(!) dünyanızı kaygıyla izliyoruz.
Çünkü…
Emperyalistlere ve içimizdeki işbirlikçilerine karşı verilen istiklal mücadelesinde, “tarafsız” olmak; düşmanla müttefik olmaktır.
.
nuhalbayrak@stargazete.com
Tüm Yazıları
Dinle
Pandemiyi bile sömüren hırs bitmeden bu virüs bitmez
25 Ocak 2021 Pazartesi
İnterneti, “Dünya global bir köy oldu” diye tanıtmışlardı ama bu ifadenin, pazarlama sloganından ibaret olduğu çabuk anlaşıldı. Çünkü, dünyanın; zannedildiği gibi uçsuz bucaksız bir gezegen olmadığını anlamışlarsa, tutum ve davranışlarında bazı değişiklikler yapmaları gerekiyordu.
Zira dünyanın “çok küçük” olduğunu söyleyenler, havasını; suyunu; yine hiç bitmeyecekmiş gibi hoyratça kullanmaktan vazgeçmediler. Daha da fenası, “komşularının” neyi varsa alarak, sömürü sefası sürmeye devam ettiler.
Kendi refahları için başkalarının yurdunu işgal ediyor veya envaiçeşit teröristi üzerlerine salıyorlardı. Sonra da, senaryosunu yazdıkları bu kanlı filmleri; purolarını tüttürerek; vahşi bir zevkle izliyorlardı. O ateşin; bu koca dünyada(!); kıtaları aşarak kendilerine ulaşamayacağını zannediyorlardı.
Halbuki dünyanın “bir köy”den ibaret olduğunu anlayanların, ancak o köydeki herkes mutlu olursa mutlu kalabileceklerini de bilmesi gerekiyordu.
Üstelik mülteci akınından terör saldırılarına; nice sinyaller almışlardı ama Nuh Tufanından; yüksek dağlara çıkarak kurtulabileceğini söyleyen ahmaklar gibi “duvar” örerek huzurlu kalabileceklerini zannetmişlerdi.
Oysa o gelenler “mülteci” değil, yüzyıllardır gasp edilen haklarını isteyen alacaklılardı. Ama bu gerçeği emperyalistlerin hiç anlamadığı; aynı coğrafyaları yeni yöntemlerle sömürmeye devam etmelerinden anlaşılıyordu.
Tam bu dönemde başlayan Korona salgını beni çok umutlandırmıştı.
Global köyün “sorumsuz ağaları” artık ülke sınırlarının; bahçelerini koruyan çitler kadar önemi kalmadığını anlar ve kendisi için istemediğini; komşusu için de istememesi gerektiğini öğrenir diye düşünüyordum.
Zira medeniyetin(!) zirvesindeki Avrupa ve Amerika, dünyanın öbür ucunda ortaya çıkan ve göstere göstere yayılan bir virüse engel olamamıştı. Demek ki, bütün insanlar sağlıklı olmadıkça; sizin sağlığınız da tehlikedeydi.
Biz bu gerçeği zaten biliyorduk. Onun için asırlardır; “Komşusu açken tok yatan bizden değildir” diyorduk. “Komşu” kavramını ise bütün dünyada yaşayan; bizim gibi inanmayan insanları kapsayacak kadar geniş tutuyor, kafirin hakkının; Müslümanın hakkından önce geldiğine inanıyorduk.
Onun için içimizdeki bencillerin; seviyesiz eleştirilerine rağmen kendi insanlarımızla birlikte yüzlerce ülkeye de maske, dezenfektan, solunum cihazı gibi zaruri sağlık malzemesi gönderiyorduk.
Ama maalesef yanılmışım…
Global köyün “yularsız boğaları”nı bu küresel bela da durduramamıştı.
Dünya Sağlık Örgütü Başkanı Ghebreyesus, 49 zengin ülkede; 39 milyon doz aşı yapılırken, fakir bir ülkeye sadece 25 doz aşı verildiğini belirterek, “Dünya feci bir ahlaki çöküşün eşiğinde” diyor.
Daha doğrusu, dünyayı; birkaç doyumsuz ejderha feci bir çöküşe götürüyor.
Bu nasıl bir düzen ki, bütün dünyanın ekonomisini felç eden pandemi, aynı dünyanın en zengin 10 kapitalistine; tam 550 milyar (milyon değil) dolar; ekstra kazanç sağlıyor.
Kendileri bilir…
Yalnız şunu da bilmelerinde fayda var. Sömüre sömüre öfke topuna döndürdükleri dünya; artık patlamak üzeredir. Küresel adaletsizliğe karşı asırlardır biriken tepki; taşmak için sadece “son damla”yı beklemektedir.
Hatta dünyanın dört bir yanından “patlama” sesleri gelmektedir. Bu “bomba”yı, koronavirüs ateşliyor olabilir ama pandemiyi falan mumla aratacak çaptadır.
Fakat bu öfkenin boyutları, gözünü hırs bürüyen; beyni sadece “sömürü” düşünen küresel bencillerin anlayamayacağı kadar büyüktür.
Ve bunu anladıklarında iş işten geçmiş olabilir…
.
Erdemli siyasetin “beka sorunu” Kılıçdaroğlu…
12 Ocak 2021 Salı
Kılıçdaroğlu’nun, FETÖ kumpası sonucu CHP’nin başına geldiğini herkes biliyor ama sonuçlarını kimse irdelemiyor… Sizce, Kılıçdaroğlu o koltuğa oturduktan sonra FETÖ; “Sepeti koluna, herkes yoluna” mı demiştir?
Birlikte bakalım...
Kılıçdaroğlu ile birlikte CHP’de, FETÖ’ye endeksli siyasetin yoğunlaştığını görüyoruz. Dev ekranlara yansıtıp üzerinde tepindiği veriler, 17-25 darbesinde ortaya saçılan FETÖ dosyalarından alınmıştı.
15 Temmuz’a karşı; her türlü siyasî ve ideolojik farklar üzerinde oluşturulan geniş yelpazede Kılıçdaroğlu hiç yer almadı. Tam aksine o gece, tankların açtığı yoldan ilerleyerek gittiği evde, İnönü’nün 1960’ta yaptığı gibi darbe sonucunu bekledi. Ama bu sefer; o kahvesini yudumlarken millet; ölüm şerbeti içme pahasına hainleri durdurduğu için İnönü gibi muradına erememişti.
Nitekim Yenikapı mitingine “kerhen” katılmış ama CHP tabanı dahil; bütün milletin “darbe” dediği 15 Temmuz hıyanetine, aynen Fetullah Gülen gibi “Tiyatro” demiş, “darbe” tabirini, FETÖ ile mücadeleye hukukî zemin oluşturan OHAL için kullanmıştı.
FETULLAH GÜLEN ALACAK TAHSİLİNDE ACIMASIZDIR
FETÖ, işine yaramayacak olana selam dahi vermez. Birini bir yere getirmişse, mutlaka karşılığını alır ve “tahsilat” konusunda da; mafyadan daha acımasızdır.
Son yıllarda; emperyalist kuşatmaya karşı yürütülen mücadele, Kurtuluş Savaşı’ndan farksızdır. Hatta şimdi; düşman çok daha kalleş ve karmaşıktır. Bugün, üç dolarlık Marshall yardımı için millî sanayiimizi kendi elleriyle boğan CHP’lilerin asla anlayamayacağı kadar yerli ve millî bir dış politika yürütülmektedir. Kaldı ki; “Komutan yanlış karar verdi” diye; düşman saflarına geçip kendi vatanına saldırmak hıyanettir. Oysa Kılıçdaroğlu’nun; emperyalist uşağı PKK/ PYD teröristlerine karşı takındığı müsamahakâr hatta himayeci tavrı ve “Afrin’e girmeyin, Libya’da ne işimiz var” gibi; millî menfaatlerimizi zaafa uğratan tavırları, asla “muhalefet yapmak”la izah edilemez. Hiçbir vatansever, millet menfaatleri üzerinden siyaset yapamaz. Bu tutum Erdoğan’a değil, Türkiye’ye zarar vermektedir.
Teröristler sınır ötesinden yıllarca bomba yağdırırken, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, “Harekât” talimatlarını, “Suriye bataklığına girersek çıkamayız” bahanesiyle geçiştiren FETÖ’cü komutanlar(!) ile “Suriye’de ne işimiz var” diyen Kılıçdaroğlu arasında ne farkı var?
BU ADAMIN, ESKİ KILIÇDAROĞLU İLE HİÇ İLGİSİ YOK
Kılıçdaroğlu’nun 22 Mayıs 2010’a gelişi çok iyi araştırılmalıdır.
Savaş Ay’ın programındaki, mahcup olma erdemini kaybetmemiş SSK Genel Müdürü Kılıçdaroğlu’nu; “gerçek” gibi yalan söyleyebilen CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu ile karşılaştırın. Bu “değişim”i Darwin bile açıklayamaz.
Kılıçdaroğlu, 11 yıllık “muhalefette iktidar” başarısını, FETÖ’nün “algı operasyonu” ve “takıyye” taktiklerine borçludur.
CHP’de ayyuka çıkan taciz ve tecavüzleri inkar edemeyen ama tek kelime de söylemeyen Kılıçdaroğlu, CHP kürsüsünden yine kadınlara; “Haklarınızı savunun” diyebiliyorsa bu “yüz”ün; adli tıpta incelenmesi gerekir. CHP’li tecavüzcülerin oluşturduğu gündemi, “Gündemi değiştirmek istiyorlar” diyerek değiştirmeyi; ancak FETÖ şeytanları düşünebilir.
Oysa kendisi; ne zaman köşeye sıkışsa, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a karşı seviyesiz bir hakaret veya iftira ile gündemi değiştirmeye çalışmaktadır. Bu yüzden aldığı mahkumiyetin sayısı belli değildir.
Son terbiyesizlik de aynı FETÖ taktiğinin ürünüdür.
Bu mahkumiyetlerin, tazminat cezalarını milletvekillerine yükleyen Kılıçdaroğlu’na hiçbir zararı yoktur! Problem de tam buradadır. Dürüstlük endişesi taşımayan Kılıçdaroğlu, “kaliteli siyaset” açığını, ahlaki değerleri heba ederek karşılamaktadır. Sadece “düşmanımın düşmanı” diye bu seviyesizliklere müsamaha gösterenler de, bu katliamın suç ortaklarıdır.
Siyaset hızla yozlaşmaktadır ve bu ahlak savurganlığının faturasını Türkiye ödeyecektir.
.
Çünkü darbeciler, Menderes'in “erken seçim” açıklamasına izin vermedi
6 Ocak 2021 Çarşamba
Generaller, toplumdan kopuk bir egemenlik dünyasından, gerçek hayata geçince travma yaşıyor. İlker Başbuğ bunu, kitap yazarak aşıyor ama yaşananları yanlış aktarıyor.
Son kitabı hakkında Cumhuriyet’e verdiği röportajda “Menderes, Eskişehir’de erken seçimi açıklasaydı, darbe olmazdı” demiş! Siyasî değerlendirmeyi sonraya bırakalım, önce; buradaki çarpıtmaya bakalım.
Başbuğ aynı röportajda; “23 Mayıs’taki GİK’te Sıtkı Yırcalı, ‘Derhal seçimleri yapacağımızı açıklayayım’ deyince, Menderes de ‘derhal’ demişti” diyor ki, doğrudur; zaten Eskişehir’e de bu açıklama için gitmişti.
Peki, neden açıklamadı da darbeye davetiye çıkardı!
1960’ın ilk, DP’nin son günleriydi…
Seçimle iktidara gelemeyeceğini anlayan CHP’nin mücadeleyi tamamen sokağa taşıması üzerine DP’nin verdiği; “CHP'nin seçim dışı yollarla iktidara gelme çabasının araştırılması” için Tahkikat Komisyonu kurulması teklifi, 18 Nisan günü TBMM’de görüşülürken konuşan İnönü, açıkça; “Şartlar tamam olduğu zaman ihtilal meşru bir haktır” demişti.
Bu konuşmadan sonra üniversiteler ve sokaklar daha da karışmıştı. 5 Mayıs’ta; “555K” koduyla; büyük bir miting düzenlenmişti. Hatta Siyasal Bilgiler öğrencisi Deniz Baykal, Kızılay’da; “Hürriyet istiyoruz” diye Menderes’in yakasına yapışmış, O da “Başbakan’ın yakasına yapışıyorsun, bundan büyük hürriyet olur mu” demişti.
Öte yandan Cumhuriyet öncülüğünde, korkunç bir iftira kampanyası yürütülüyor, her gün; akla gelmez iftiralar yayınlanıyordu. CHP’lilerin herkese fısıldadığı; “Polis gösteri yapan öğrencilere ateş açtı, yüzlerce ölü var” yalanını o kadar yaydı ki, başlatanlar bile inandı. Ve bu algı operasyonu, en önemli darbe gerekçelerinden birini oluşturmuştu.
Toplumu kamplaştırmakla itham edilen Menderes, gerçekleri anlatmak için mitingler düzenliyordu. Bir avuç suda fırtına koparanların aksine, halkın yoğun desteği devam ediyordu. Hatta bu teveccüh, kulağını sağır eden “darbe” söylentilerini yeteri kadar ciddiye almasını engellemişti. Zavallı Menderes, egemenliğin millete ait olduğunu zannediyordu.
26 Mayıs’ta Eskişehir, Kütahya ve Konya’ya yapacağı gezinin ilk durağı olan Eskişehir’e gitmişti. “Benim okulum” dediği Hava Harp Okulu’nda askeri öğrencileri selamlarken, subayların bir kısmı kendisine yumruk sallamıştı. Bu terbiyesizlik yetmezmiş gibi, selamlama sırası tören mangasına geldiğinde; komutanın “Geri dön...” emri üzerine Menderes’e sırtını dönen askerler, 10. Yıl Marşı söyleyerek gitmişti. Bu, üzerinde çalışılmış; organize bir isyandı.
Bu darbecilerin günümüzdeki izdüşümleri de, iki gün önce; aynı yöntemi, Boğaziçi Üniversitesi’ne atanan yeni rektöre uyguladı.
Buraya dikkat…
Menderes; mitingde halka hitap etmek için Odunpazarı’na gitmişti. Erken seçim açıklamasının zaruretine daha fazla inanmıştı. Burada açıklayarak ortalığı sakinleştirecekti!
Oysa cuntacılar çoktan tedbir almıştı. Alandaki ses düzeninin kablolarını keserek konuşmayı engellemiş, erken seçim açıklamasına izin vermemişlerdi.(*)
Harp Okulu’ndan sonra yaşadığı bu ikinci sabotaj Menderes’i çok üzmüştü. Geceyi Eskişehir Şeker Fabrikası’nda geçirip; bu açıklamayı; kendi evi gibi hissettiği Kütahya’da yapacaktı!
Ama yine yapamayacaktı… Gece 02.00’de Genelkurmay Başkanı Erdelhun aramış, “Bazı genç subaylar darbe yapmaya çalışıyor, kolayca bastırırız” demişti ama kökü dışarıda olan bu hıyanet, onu da yutacak kadar büyüktü.
Gerisi malum…
Sayın Başbuğ…
1957 seçimlerine de; CHP’nin ısrarı üzerine “erken” gidilmişti ve İnönü’nün Heybeliada’daki köşkünde kurulan şer ittifakına rağmen, DP yine Meclis’in yüzde 70’ini almıştı.
Menderes; sadece 2,5 yıl sonra tekrar başlayan bu “erken seçim” yaygaralarına yine “Peki” diyecekti ama sizinkiler izin vermedi.
(*) https://www.aa.com.tr/tr/demokrasinin-infazi-27-mayis/menderesin-siyasi-yasamindaki-donum-noktasi-kutahya/1157208
.
Kadın istismarı ve ayrımı, CHP'nin genetik problemidir
4 Ocak 2021 Pazartesi
Fikri Sağlar’ın başörtü düşmanlığı bireysel bir çıkış değil, CHP’nin kökten İslam düşmanlığının tezahürüdür. Tıpkı sık sık hortlattıkları ezan ve Kur’an düşmanlığı gibi…
Kılıçdaroğlu, “Fikri Sağlar’a katılmam mümkün değil” diyor ama tek parti CHP’sini kastederek, “Milim geri adım atmadık” diyen de kendisidir. Zaten bunu da hep göstermiştir. Baykal’ın, 28 Şubat’taki başörtü düşmanlığını mükâfatlandırdığı Nur Serter, partiye nasıl bir katkı yaptı ki; 2011’de tekrar meclise taşıdı? Öbür taraftan, “Kadına seçilme hakkını biz verdik” diye kasılırlar ama milletin oylarıyla seçilen kadın, milletin meclisine; milletim örtüsüyle geldiği için “haddini bildirmeye” kalkmışlardır.
Başörtüsünü Çankaya’ya çıkartmamak için yırtınan Baykal’ın ve takıyyeci Kılıçdaroğlu’nun; çarşaflı kadınlara rozet takması, “değişim” değil; CHP’nin geçmişine gittikçe daha niceleri görülen istismar cinnetidir.
KIZLARIMIZI, SAPIK İDEOLOJİLERİNE KURBAN ETTİLER
CHP’deki kadın istismarı, bazı sapık CHP yöneticilerinin taciz ve tecavüzünden ibaret değildir. Her dönem farklı istismar ve ayırımcılık sergilemişlerdir.
Mesela, masum kızlarımızı; azılı İslam düşmanı Hasan Ali Yücel’in Köy Enstitülerinde, “yozlaştırma malzemesi” olarak kullandılar. Şimdiki millî eğitim bakanının “İz bıraktı” (17 Nisan 2020) diyerek yâdettiği bu batakhaneleri çok iyi tanıyan selefi Tevfik İleri, 26 Aralık 1952’de yaptığı konuşmada, “Bu merkezlerde, ahlaka aykırı her türlü hareket teşvik edilmiştir. Çirkin muamelelere mukavemet gösteren kızlarımızdan, bıçaklarla tecavüze uğrayanlar olduğunu, sorumluların ise bunlara izin verdiğini, hatta enstitülerdeki içki âlemlerine iştirak ettiğini gösteren belgeler var” demiştir.
(TBMM Zabıtları, 9. Dönem, 4. Yasama Yılı, 22. Birleşim, 26 Aralık 1952, Cilt 18, s. 442)
“Türkiye’nin ilk kadın pilotunu yetiştirdik” diye övündükleri Sabiha Gökçen’i, 4 Mayıs 1937 tarihli “Köyler kamilen tahrip edilecek” şeklindeki hükümet kararı doğrultusunda, Dersim’e bomba yağdırmak için kullandılar! Ölenlerin çoğu da kadındı…
“KADINLARI SÜRGÜN ETMEYELİM” DİYEN CHP’LİYİ YUHALADILAR
Daha geriye gittiğimizde, Abdülhamid Han’ı devirip saraydaki kadınları sokağa atarak, çoğunun; istismarcılar eliyle Beyoğlu batakhanelerine düşmesine sebep olan İttihatçıları aratmayan CHP uygulamaları görüyoruz.
Cumhuriyetten sonraki ilk işleri hilafeti kaldırmak ve hanedanı sürmek olmuştu. Meclisteki görüşmeler sırasında, sağduyu sahibi birkaç mebusun imzasıyla, “Kadınlar sürgünden muaf tutulsun” teklifi verilmişti. Teklifi sunan, Ahmed Muhtar Bey, “Hilafeti lağvettik, hanedanın erkeklerini de istisnasız memleketten çıkaracağız. Ancak bendeniz kadınların bu memlekette bir problem çıkaracaklarını düşünmüyorum” diyerek, CHP’nin çoktan unuttuğu “insanlık” mefhumunu hatırlatmış, “Onları su-i ahlâka sevk edeceğiz. Bir zamanlar yüksek saydığımız kadınların fena ahlâka savrulmalarına sebep olacağız. Bunları memleketten tardetmeyin” diye yalvarmıştı.
(TBMM Zabıtları, 2. Dönem, 2. Yasama Yılı, 2. Birleşim, 3 Mart 1924, Cilt 7, s. 66-69)
CHP’Lİ MEBUS: OSMANLILARIN KEMİKLERİNİ BİLE ÇIKARIP ATALIM
Tabii ki bu insanî teklif; “Kemiklerini bile mezardan çıkarıp atmak lazım gelir” yalakalıklarıyla karşılanarak reddedilmiş, Osmanlı’nın son emaneti olan kadınları, 600 yıllık vatanından kovmuştu. Hem de “Haçlılar intikam alsın” diye özellikle Avrupa’ya sürmüşlerdi.
Neyse ki bu hanımefendiler, çok sürünmüş ama asaletini kaybetmemişti. Abdülhamid Han’ın hanımı İkbal Sultan’ın çektiklerini, NATO bursu ile Napoli’de bulunduğu yıllarda yakından ilgilenen merhum Enver Ören ağabeyden dinlemiştik ki; yürek dayanmaz…
Hülasa, CHP’deki kadın ayırımcılığı ve istismarı, irsî bir hastalık olup; tedavisi mümkün değildir. Zaten böyle bir dertleri de yoktur. |
| Bugün 228 ziyaretçi (430 klik) kişi burdaydı! |
|
 |
| |
| |
 |
|
|
| Bugün 389 ziyaretçi (947 klik) kişi burdaydı! |
|
 |
|
|
