 |
|
|
 |
|
| ABDULHAMİD HAN |
ABDÜLHAMİD HAN
Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı.
İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar:
Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi.
Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur.
Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur.
Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı.
Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız.
Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar.
Rabbim Başbakanımızı korusunu2026 |
|
|
|
|
 |
.
Üniversitelerde ders olarak okutulabilecek çapta çarpıcı bir örnek olan KEZBAN ismi üzerinde yurdumuzun çeşitli yerlerinde meydana gelen yanılma, yanıltma, ağlatma, isim değiştirmeye zorlama gibi gülünç ve acı tartışmalara son vermek, işin doğrusunu ortaya koymak istiyorum...
Kırk sene evvel imam olarak görev yaptığım yerlerde (İst. BEYKOZ, BELÇİKA-FRANSA-Yalova ÇINARCIK/ AKYAZI-Kuzuluk KAPLICALARI ) her yerde bu mevzu ile karşılaştım...
Bu kadarı da olamaz dediğim -Akıl Almaz- sözler duydum. Sokak, Kahve ve Hanımlar arası ULEMAdan tutun, Cami Kürsülerine, İmam. Hatip Okullarına kadar bu meseleyi dert edinenler(!) tarafından KEZBAN ismindeki kadınlara, Kızlara, Öğrencilere çok baskılar yapıldığını öğrendim...
Yapılmak istenen iyilik (!) İddia sahiplerine göre çok hayati ve çok önemli ! Yanlışı düzeltecekler ( !..)
Vee... Maalesef korktuğum şey sonunda başımıza geldi. Mesele Televizyonlarda da akıl almaz bir şekilde ele alınıp Milletimiz, İyilik ve doğruluk ! adına yanıltılmağa başlandı.
2012 Yılı / Ağustos Ayında KANAL 7 de -İKBAL ile “Hayatın İçinden” isimli Program da; İst. Marmara. İlahiyat Fakültesi. Öğr. Üyesi . Sayın Prof: VECDİ AKYÜZ tarafından dile getirilmişti. Doğru, zannedilen bu yanlış maalesef tekrarlandı.
( 08-Ekim-2012 Tarihinde STAR T.V de 19.00 Haberlerinde de SAMSUN Müftüsü Yrd. Doç. Dr. Sayın Hayrettin Öztürk tarafından aşağıda arz edeceğimiz şekilde dile getirildi...)
Kur'an-ı Kerimde Errahman Suresinde bulunan peltek (zal) harfliyalancı manasına gelebilecek olan TÜKEZZİBAN Kelimesi'nden hareketle KEZBAN isimli kadınlara yapılmak istenen hakareti bir gözden geçirelim:
O HALDE :
“KEZBAN” YALANCI demektir, bu isim kötü bir isimdir. Kızlarınıza böyle bir isim vermeyiniz. Verilmişse mutlaka adınızı değiştiriniz” şeklinde yapılan manevi baskılar... Anasına, babasına beddua edenler. Kızarak resmen ismini değiştirenler. İsmini değiştiremediği için ağlamaya devam edenler. Manevi işkence ve mahcubiyet içinde yaşayanlar. Akıl almaz sıkıntılar... Artık bunlara, bir son verelim..
Mübalağa ettiğimi sanmayınız. Çevrenizde KEZBAN ismi üzerinde yapacağınız basit bir araştırma sizi bu Gülünç Vakıa'ya ulaştıracaktır.
Sadede gelelim ve işin doğrusunu aziz milletimize (bir hatıra ile) açıklayalım.
Sene 1985… İsmi KEZBAN olan merhume Kayınvalidem katıldığı bir Mevlid merasiminde, kadınlar arası Ulema! dan birisinin :
-Senin adın YALANCI demektir. Aman bu adını değiştir'' tavsiyesiyle karşılaşır.
Çok mahcup olup üzülür. Kocasına adımı değiştirelim diye baskı yapar. Lüzumsuz tartışmalar yaparlar yapılır.
Münakaşalar devam ederken hoca olan damat izine gelir ve Kezban ismi üzerindeki tartışmalara ortak olur. Damat:
-Olmaz böyle şey. OSMANLI gibi dini hassasiyeti yüksek olan bir cemiyette (Allahın Halifesi olan) insan nesline YALANCI manasında bir isim, asla verilmez, TÜKEZZİBAN kelimesindeki (Z) harfi peltek harftir. Türk Alfabesinde bu harf yoktur'' der...
Amma meselemiz çözülmüş olmaz. Çünkü,
-Öyleyse sen söyle KEZBAN ne demektir'' sorusuna :
-İsmin manasını bilemediği için Damat ta cevap veremez.
Sevgili Okuyucularım.
O Damat benim...
Bu meseleyi dert edinip yüklenen birisi olarak senelerce araştırma yaptım. Belki binlerce kişiye sordum.
Çeşitli kitaplar inceledim. Netice yok, bulamadım. Bunaldım ve bulmaktan ümit keserek aramayı bıraktım.
Aradan on sene geçti. 1995 senesinde Belçika'dan, Almanya Frankfurt şehrine Kitap Fuarına gittim. Standları gezip incelerken “İSİMLERİN MANALARI” isimli Kitap gözüme çarptı.
Büyük bir heyecanla elime alıp (K) harfine baktım ve KEZBAN ismini buldum.
Öğrendiğim bilgiyi şimdi sizinle paylaşıyorum...
“KEZBAN” Aslı FARSÇA bir isimdir... Aslı (Orijinal şekli ) “KED-BANU” dur.
Türkçede (aslını değiştirdiğimiz) birçok isimde olduğu gibi kolay kullanım için önce KEDBAN, sonra da KEZBAN şekline dönüşmüştür.
KED-BANU dan üretilen KEZBAN ismi :
“Evine ve Kocasına bağlı olan dürüst KADIN” manasında çok güzel bir isimdir.
Kızlarımıza isim olarak verilmesinde hiçbir mahzur yoktur. Bunun dışındaki bütün sözler yanlıştır.
YALANCI olan; KEZBAN isimli olanlar değil, işin hakikatını bilmediği halde bilgiçlik taslayarak “yalan beyan”da bulunanlardır.
H. Çakır
*Bütün ilimler iki kelimenin içindedir:
1) Allah’ın emirlerine tâzim
2) Mahlûkâta şefkat. *Ahmet Gazâli-İhya)
Bütün âlimler bu kelâmı beğendiler.
*Allah’ın rızâsı iki şeyden ibârettir:
1) Allah’ın yaptığını beğenmek yânî cümle âlemlerini, dünyasını ukbâsını ve o âlemlerde olanların hepsini hikmete hamledip abes görmemek: Hak şerleri hayreyler Zannetme ki gayreyler... demek...
2) Kalb kırmayıp, gönül yapmaktır. Kalb kırmak kişinin zâhirini harap eder. Gönül yıkmak da bâtınını helâk eder. *Miftâhul-kulub Risâle-i Pendiye S.22-23)
İki cihan huzûru sığmış iki kelâma:
Dostlar ile mürüvvet, düşmanlarla müdâra
*İki şey helâke sebebdir:
1) Yapılan ikrâmı sebepten *halktan) bilip Mevlâ’yı unutmak
2) Nefsine değer verip, kendisini ikrâma lâyık görmek...*Hikem Şerhi S-250)
Cenâb-ı Hak kuluna nefsinin zilletini bildirdiği kadar izzet, ve nefsinin zilletinden gâfil etmek kadar zillet vermemiştir. *Zinnûn u Mısri K.S. Hikem Şerhi S 589)
*İki hâlin biriyle sıfatlanmadan vâsıl olunmaz:
1) Halkı görmemek.
2) Nefsini gönlünden silip hâdiselere ehemmiyet vermemek, *Hıkem Şerhi S,309)
*H.Ş.: İşlediğin gibi bir işle cezâ görürsün.
*“Darlık ve sıkıntılar Hakka dâvet, nûra hidâyet içindir. *Ebûl Fâruk K.S.)
*Muâmelâtta Dinin muhâfazası ve iki asıl:
1) Allahü Teâlâ'nın beğendiğini yapmak.
2) Allahü Teâlâ'nın yaptığını beğenmektir ki, bu daha mühim. Yıllarca Allahü Teâlâ'nın beğendiğini yapmak, belki bir saat O’nun yaptığını beğenmek gibi olamaz...
*H.Ş.: Kime nimet verilmişse hamdetmeyi çoğaltsın, kimin üzüntüsü varsa istiğfar etsin, kimin rızkı darsa, “Lâ havle velâ kuvvete illâ billahil aliyyilazim” demeye devam etsin. Bir kavmin arasına giren yalnız onların izniyle hareket etsin. Misâfir ev sâhibinin gösterdiği yere otursun! *Ebu Hüreyre R.A.den)
*Muaz ibn-i Cebel R.A. Rasûlüllah S.A.V. bize on kelime öğretti:
1- öldürseler, yaksalar da Allah’a şirk koşma,
2- Ehlinden ve malından ayırsalar da, ana-babana âsî olma
3- Beş vakit namazı kasten terk etme; Çünkü namaz kılmayan Allah’ın zimmetinden çıkar.
4- Şarap içme, çünkü bütün kötülüklerin aslı odur.
5- Günâh işleme, Zirâ bu Allah’ın azâbını helal kılar.
6- Herkes helâk olsa da harpten kaçma.
7- İnsanlara toplu ölüm gelse de aralarından ayrılma.
8- Sâhip olduğun servetten ehline infak et.
9- Ehlini iyi terbiye etmek için asanı üzerlerinden kaldırma! *Disiplin altında tut!)
10-Ehil ve ıyâlin hakkında Allah’dan kork!
*On şey cefâdır:
1- Kendisi için dua ettiği halde ana-babasına ve mü’minlere dua etmemek
2- Kur’an okumasını bildiği halde her gün 100 ayet okumamak,
3- Mescide girip de iki rekat namaz kılmadan çıkmak,
4- Kabristana girdiği halde mevtalara selam vermemek ve onlara duada bulunmamak,
5- Cuma günü Cuma kılınan yerde bulunup da Cuma namazı kılmamak.
6- İlim sahipleriyle buluşup onlardan bir mesele öğrenmeden ayrılmak,
7- İki müslüman karşılaştığında birbirlerinin isimlerini öğrenmeden ayrılmak,
8- Söz verdiği halde arkadaşının davetine gelmemek,
9- İlim ve edep öğrenmeden gençliğini geçirmek,
10-Kendisi tok olduğu halde, aç olan komşusunu düşünmemek!.*Süfyân-ı Sevri Rh. A.)
*Bazı semavi kitaplarda beyan buyurulmuş:
Sana dünya arz olunduğunda ölümü, günah işlediğinde tevbeyi, mal kazanırsan, hesabı, yemeğe oturunca açları, zayıfların yanında şecâat arz ederken Allah’ın kudretini, bir belâya mâruz kalırsan “Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azim” ile yardım istemeyi, hastalandığında sadaka ile kendini tedâvi etmeyi, musibete uğradığında “İnna lillahi ve innâ ileyhi râciûn” demeyi unutma.
*Allahü Teâlâ Dâvud A.S.’a buyurdu:
“Ey Dâvud, kullarıma nimetlerimi hatırlat. Onlar nimetlerimi hatırladıkça beni severler.”
*Dâvud A.S.:
- Yarabbi Âdem’e çok nimetler verdin; o sana nasıl şükretti?
- Âdem verdiğim bütün nimetleri benden bildi de, şükrüne saydım.
- Yarabbi, nimete şükretmek de senden gelen bir nimettir; nasıl şükredeyim?
- Sen de aczini îtiraf ettin; onu da şükrüne saydım” buyurmuştur.
*İmam-ı Suyûtî Rh. A. buyurdu:
Sadaka, fakire verilirse 10 misli, âmâ ve âcize verilirse, 70 misli, yakın akrabaya verilirse 1000 misli, ana-babaya verilirse 10 000 misli, talebe ve âlime verilirse milyon misli mukâbele görür.
* Ömer bin Abülaziz’in Hutbesinden:
Ey İnsanlar! Muhakkak biliniz ki, yarın mahşer gününde kurtuluş, bugün Allah’dan korkan küfür ve günâhlardan sakınan, fânî dünyayı bâkî âhirete satan içindir. Aksini yapan aldanır, sonra eli boş kalır.
Geçmişlerin yerine sizler geldiniz, Sizlerin yerine de başkaları gelecek. Görüyorsunuz gelenler gidiyor ve dönmüyor. Bu arzû dışı gidiş, cümlenin gideceği Cenâb-ı Hakk’adır.
Âhiret evine gidenleri her gün uğurluyoruz. Onları kabre götürüp kara toprak altında yataksız yorgansız ve yastıksız bırakıp dönüyoruz.. Ölüm evine giden o fânîlerin hâli ne kadar düşündürücüdür; tanımadıkları bir âleme sefer etmiş, sevdiklerinden ayrılmışlar. Dünya hayatının gafletinden uyanıp işi anlamışlar; lâkin fırsat elden gitmiştir. Fânî dünya mallarından uzak, gönderdikleri hayır amellere muhtaç, o dar ve korkunç kabirde işlediklerinin karşılığını görmek üzere haşır günü olan kıyâmetin gelmesini beklemekteler.
Bu haller uyarıcı şeylerdir: Hisse ve ibret almaz mısınız?
İncemeseleler.com / Arşiv
.
İBADETE YEGANE LAYIK OLANSIN
EŞİ VE BENZERİ OLMAYAN ALLAH
NOKSAN SIFATLARDAN ARINDIRILMIŞ
KEMAL SIFATLARLA DONANMIŞ ALLAH
YARATMIŞ OLDUĞUN TÜM CANLILARA
MERHAMET EDEN SENSİN ER-RAHMAN
AHİRET GÜNÜ YALNIZ MÜMİNLERE
MERHAMET EDECEK SENSİN ER-RAHİM
MÜLKÜN MUTLAK SAHİBİ ELBETTE SENSİN
KULLARIN EMANETÇİDİR BİLİRİZ YA-MELİK
AYIPLAR,KUSURLAR NOKSANLAR DIŞARI
BU SIFATLARDAN MÜNEZZEHSİN YA-KUDDÜS
HER TÜRLÜ NOKSANLIKTAN SELAMETTESİN
KULLARINIDA SELAMETE ÇIKARIRSIN YA- LATİF
KULLARINA VERDİĞİN VAATLERİ TUTARSIN
MÜMİNLERİ AZAPTAN KORUYAN YA -MÜ’MİN
YARATTIKLARININ HALLERİ SANA MALUMDUR
ONLAR SENİN HİMAYENDEDİR YA –MÜHEYMİN
MAĞLUBİYET BİLMEZSİN DAİM GALİPSİN
HER DEM GÜÇLÜ OLAN SENSİN YA-AZİZ
HÜKMÜNÜ TÜM VARLIKLAR ÜZERİNDE YÜRÜTÜR
DİLERSEN İSTEDİĞİNİ ZORLA YAPTIRIRSIN YA-CEBBAR
AZAMET VE KİBRİYA SAHİBİ OLAN SENSİN
YÜCELERDEN YÜCE ,ULULARDAN ULUSUN YA-MÜTEKEBBİR
YOKTAN VAR EDEN ,YARADAN SENSİN
YARATMAK SADE SANA MAHSUS YA- HALK
BİR ÖRNEĞE BİR MODELE İHTİYAÇ DUYMADAN
HER ŞEYİ YARATAN SENSİN YA-BARİ
YARATTIKLARINA BİRER ŞEKİL VERİRSİN
HER ŞEYE SURET VEREN SENSİN YA-MUSAVVİR
AF DİLEYEN KULLARINI DAİM SEVERSİN
GÜNAHLARI BAĞIŞLAR AFFEDERSİN YA-GAFFAR
İSYANKARLARI KAHREDEN MAĞLUP EDENSİN
İSTERSEM MAHF VE HELAK EDEBİLENSİN YA-KAHHAR
KARŞILIKSIZ VERİRSİN BAĞIŞTA BULUNURSUN
KARŞILIK BEKLEMEDEN VEREN SENSİN YA- VEHHAP
HER TÜRLÜ RIZKI YARATAN SENSİN
BUNU KULLARINA GARANTİ EDENSİN YA-REZZAK
KULLARINA HEM RAHAT HEM MİDE HAYIR
VE DAHİ TÜM KAPILARI AÇAN SENSİN YA-FETTAH
GİZLİ VE AÇIK HER ŞEYİ BİLEN SENSİN YA-ALİM
RUHLARI KABZEDEN,CANLARI ALAN SENSİN YA-KAABIZ
AYNI ZAMANDA RUHLARI RAHATLATANSIN
ÖMRÜ UZATIP RIZIKLANDIRANSIN YA-BAASİT
SEN DİLERSEN DİLEDİĞİNİ ALÇALTANSIN YA-HAAFID
DİLEDİĞİNİ AZİZ VE GÜÇLÜ KILARSIN YA-RAFİ
DİLERSEN DİLEDİĞİNİ ZELİL KILARSIN
HOR VE HAKİR YAPARSIN YA-MÜZİLL
HER ŞEYİ HAKKIYLA İŞİTİRSİN YA-SEMİ
GİZLİ AÇIK HER ŞEYİ GÖRÜRSÜN YA- BASİR
HAKLIYI HAKSIZI TAM OLARAK AYIRAN
HÜKÜM VEREN VE YERİNE GETİRENSİN YA-HAKEM
ADALET SAHİBİSİN ADALETLE HÜKMEDERSİN YA-ADL
KULLARINA HER TÜRLÜ BİLGİ YARDIM ULAŞTIRAN YA-LATİF
HER ŞEYDEN HABERDAR VE İÇYÜZÜNÜ BİLENSİN YA-HABİR
ŞEFKATLİ DAVRANIŞ SAHİBİ OLAN SENSİN YA- HALİM
KUL AKLININ ERİŞEMEYECEĞİ BÜYÜKLÜKTESİN YA-AZİM
AYIPLARI VE KUSURLARI SAKLAYAN,BAĞIŞLAYANSIN YA-GAFUR
İTAATKARI SEVEN,AZ AMELE ÇOK SEVAP VEREN YA-ŞEKUR
YÜKSEK VE YÜCESİN HER BAKIMDAN ÜSTÜNSÜN YA-ALİYY
ZAT VE SIFATLARI BÜYÜK OLAN YA-KEBİR
VARLIKLARI KORUR VE MUHAFAZA EDERSİN YA-HAFIZ
RIZKLARI BEDENİ VE KUVVETLERİ YARATAN YA-MUKİT
YAPTIĞIMIZ HER ŞEYİ BİLEN HESABINI TUTANSIN YA-HASİB
BÜYÜK VE YÜCE OLAN SENSİN YA- CELİL
CÖMERTSİN,BAĞIŞLAYICISIN VAADİNİ TUTARSIN YA-KERİM
SEN BİZLERİ GÖRENSİN GÖZETENSİN YA- RAKİP
YAKARIŞ VE YALVARIŞLARI BOŞ ÇEVİRMEZSİN YA-MUCİP
İLİM VE RAHMETİN GENİŞTİR SONSUZDUR YA-VAASİ
HER ŞEYİN HAKİMİSİN HİKMET SAHİBİ YA-HAKİM
MÜMİNLERİ SEVERSİN 0BLARDA SENİ SEVER YA-VEDÜD
ŞAN, ŞEREFİN KUDRETİN YÜKSEK,ULAŞILMAZ YA-MECİD
ÖLDÜKTEN SONRA DİRİLTEN AYAĞA KALDIRAN YA-BAA’İS
HER ŞEYİ HAKKIYLA GÖRENSİN,ŞAHİTSİN YA-ŞEHİT
VARLIĞI GERÇEK OLANSIN,BAKİ KALANSIN YA-HAKK
TEVEKKÜL EDİLEN HER ŞEYE EN İYİ VEKİLSİN YA-VEKİL
HER ŞEYE GÜCÜN YETER,GERÇEK GÜÇLÜ SENSİN YA-KAVİYY
GÜÇLÜSÜN, SAĞLAMSIN, SARSILMAZSIN YA-METİN
YARDIMCI VE EN HAKİKİ GERÇEK DOST SENSİN YA-VELİYY
ÖVÜLEN VE ÖVÜLMEYE EN LAYIK OLAN SENSİN YA-HAMİD
TÜM EŞYAYI KAVRAYAN VE SAYILARINI BİLENSİN YA-MÜHSİ
HER ŞEYİN İLK YARATANI ELBET SENSİN YA-MÜBDİ
VARLIKLARI ÖLDÜRDÜKTEN SONRA DİRİLTEN YA-MUUİD
DİRİLTİP HAYAT VERİP YAŞATAN YA-MUHYİ
HER CANLIYI ÖLDÜREN.............ÖLDÜREN YA- MÜMİT
HER ZAMAN DİRİ OLAN SONSUZ HAYAT SAHİBİ YA-HAYY
VARLIKLARI MUHAFAZA EDENSİN YA-KAYYUM
İSTEDİĞİ ZAMAN İSTEDİĞİNİ BULAN YA-VACİD
SONSUZ ŞAN VE ŞEREF SAHİBİ OLAN YA-MACİD
ORTAĞI VE BENZERİ OLMAYAN YA-VAHİD
HİÇ İHTİYACI OLMAYAN ,OLANLARIN BAŞVURDUĞU YA-SAMED
KUDRETLİ , HER ŞEYE GÜCÜ YETEN YA-KADİR
MUTLAK İKTİDAR SAHİBİ YA-MUKTEDİR
İSTEDİĞİNİ DİLEDİĞİ GİBİ ÖNE SÜREN YA-MUKADDİM
DİLEDİĞİNİ GERİ BIRAKAN YA- MUHARRİR
EZELDEN VAR OLAN,BAŞLANGICI OLMAYAN YA-EVVEL
EBEDİ OLAN , VARLIĞININ SONU OLMAYAN YA-AHİR
VARLIĞI APAÇIK AŞİKAR OLAN YA-ZAHİR
YARATTIKLARINDAN GİZLİ OLAN YA-BATIN
TÜM EŞYADA TASARRUF SAHİBİ YA-VALİ
ŞANI EN YÜCE OLAN YA- MÜTEALİ
KULLARINA ÇOK İYİLİKTE BULUNAN YA- BERR
TÖVBELERİ KABUL EDEN YA-TEVVAB
İSTEDİKLERİNDEN İNTİKAM ALAN YA-MÜNTAKİM
ÇOK AFFEDEN , AFFEDİCİ OLAN YA-AFÜVV
ÇOK MERHAMETLİ OLAN YA- RAUF
MÜLKÜN GERÇEK SAHİBİ YA-MALİKÜL MÜLK
BÜYÜKLÜK VE KEREM SAHİBİ YA-ZÜ’L CELAL VE’L İKRAM
ADİL VE ADALET SAHİBİ YA-MUKSİT
HESAP GÜNÜ KULLARINI TOPLAYAN YA-CAMİ
HİÇBİR ŞEYE İHTİYACI OLMAYAN YA-GANİYY
İSTEDİĞİNİ ZENGİN EDEREK MUHTAÇ ETMEYEN YA-MUĞNİ
İSTEDİĞİ ŞEYLERE ENGEL OLAN YA-MANİ
DİLEDİĞİNE ZARAR VEREN YA-(ED) DAR
DİLEDİĞİNE FAYDA VEREN YA-(EN) NAFİ
YOLUNU ŞAŞIRANLARA HİDAYET VEREN YA-NUR
DİLEDİĞİNİ DOĞRU YOLA İLETEN YA- HADİ
EŞSİZ VE ÖRNEKSİZ YARATAN YA- BEDİ
DEVAMLI OLAN, FANİ OLMAYAN YA-BAKİ
MÜLKÜN GERÇEK SAHİBİ YA-VARİS
DOĞRU YOLU GÖSTEREN YA-REŞİD
ACELECİ OLMAYAN ,SABIRLI OLAN YA- SABIR
.
Ne kahr-ı dest-i âdâdan, ne lütfu âşinâdan bil
Ümûrun Hakk'a tefvîz et, Cenâb-ı Kibriyâ'dan bil!
Hak kulundan intikâmın yine kul ile alır
Bilmeyen ilm-i lüdünn-ü onu kul etti sanır!
Cümle eşyâ Hâlık'ındır, kul eliyle işlenir
Emr-i Bârî olmayınca sanma bir çöp deprenir.
Ümûrun Hakk'a tefvîz et, ne elem çek ne keder
Gelir elbette zuhûra ne ise hükm-ü kader.
Ne kadar ceht etsen de bir murada,
Nasip olmaz mukadderden ziyâde.
Kimseye bâkî değildir mülk-ü devlet, sîm-ü zer
Bir harap olmuş gönül tâmir etmektir hüner.
Ne safâ var şu cihânın sîm-ü zeri nde
Bırakır hepsini insan hîn-i seferinde...
Ey Hoca! Sanma senden sîm-ü zer isterler,
Yevme Lâ yenfeu'da kalb-i selîm isterler.
Mâl u mülke mağrur olma, deme "Var mı ben gi-bi?"
Bir muhâlif rüzgâr eser savurur harman gibi.
Önce çalışmak sonra duâ, Din'in esâsı,
Kabul olunur ancak, çalışanın duâsı
Çeşm-i insaf ile bir bak; dünya misâfirhânedir.
Bir mukîm âdem bulunmaz, ne acîb kâşânedir.
Bir kefendir âkıbet sermâyesi şah-ı gedâ,
Buna mağrur olan mecnun değil de yâ ne-dir?
Kuluna zulmeylemez aslâ Hudâ'sı
Herkesin çektiği kendi cezası.
Belâ gelmez kula, Hak yazmayınca,
Hak belâ yazmaz kul azmayınca.
İki cihan huzûru sığmış iki kelâma:
Dostlar ile mürüvvet, düşmanlarla müdâra
Bana benden olur, her ne olursa,
Başım selâmet bulur, dilim durursa.
Hakka tefviz-i ümûr et, ne elem çek ne keder,
Gelir elbette zuhura, ne ise hükm-ü kader.
İncemeseleler.com/ Arşiv
.
Bu dünyanın en güzel şeyi hüzün ve kederdir. Bu sofranın hazmı kolay nimeti de elem ve musibettir. Bu bir şekerdir ki ekseriyâ ona acı şeyler kılıf yapılmış da belâ görünür. Saâdet sâhibi uyanık olanlar onun tadına bakar, acıyı şeker gibi yerler. Onun acılığını şekerden daha tatlı bulurlar.
Dünyaya ve dünya hayatına düşkün olmayanlar, sevdiği Mevlâ'dan gelen her hükmü hoş görür güzel karşılarlar. M. İ. R. C-2 M - 29
Cenâb-ı Hak, bir kimseye mihnet,sıkıntı, belâ vermek istemişse, "Hakk'ın muradıdır" diye, seven nazarında hoş karşılanmalıdır. Kişinin muradı Hak Teâlâ'nın muradına muvafık olur da böylece elemde lezzete sebep olur. M. İ. R. C-3 M-15
İnsana gelen her mihnet ve elem, Allahü Teâlâ'nın takdiri ve dilemesiyle olduğundan, razı olmaktan gayri çare ve başka bir yol yoktur. İbadetleri yerine getirmede acele ediniz ve gayretli olunuz. Ağrı ve hastalıklara sabrediniz ve Hak Teâlâ'nın kereminden iyilik isteyiniz. Allah'ın hükmü olmadan, kimse kimsedeki zararı gideremez. İşte hakîkî kulluk yolu böyle inanmaktır.
Muhaliflerin ezâsına sabredin, onları büyüklerin bâtınına havale ediniz. M. İ. M. C-1 M-72
Hoşça düşünülsün ki, dünyada dert, elem ve musîbet olmasa, kurtuluş olmazdı. Zira belâlar; sıkıntı veren şeyleri ve hadiseleri, acı ilâcın hastalığı giderdiği gibi, def'eder. Bu fakire mâlûm olduğu üzere, umûmî davetlerde yemek verenlerin hâlis niyete kudretleri olmadığından, yemekte zulmet hasıl olur; yemek yiyenlerden bazı kimseler onda noksan bulur, tenkit ederler; yemek veren kimse de üzülür. Bu üzüntü sebebiyle yemekte olan zulmet kalkar ve Allah indinde kabule sebep olur...
İnsanoğlunun yaratılışındaki hikmet, ve maksat; Cenâb-ı Hakka ibâdet etmek, hakir ve zelil halini ve yokluktan ibaret olduğunu bilmektir.
Bilhassa dindar Müslümanlar için dünya, zindandan ibarettir. Zindanda zevkle yeme-içmeyi düşünmek akıldan uzak bir iştir. Âdemoğlu için mihnete ve meşakkate mukavemet ve sabretmekten gayri çare yoktur. Yücelmek ancak bu suretle müyesserdir. (M.İ.R.C1 M.64)
Büyük günah işleyenlerin suçları tevbe ile, şefaatle veya afv-ü ihsanla veya dünyanın sıkıntılarıyla ve ölümün şiddetiyle affolunmazsa, ümit olunur ki, bazıları kabir azabıyla kurtulur. Bazısı da kıyâmetin mihnetleriyle affolunur da günahı kalmaz ve cehennem azabı görmez. M. İ. R. C-1 M-266
Şeyh Muhiddin-i Arabî K.S. "Evliyâdan evvelâ belânın gitmesini istemek alınmıştır. Zira velî kul, belâyı Mevlâ'dan bilir ve O'nun muradı olduğunu düşünür de gitmesine gayret etmez. Gitmesini dilerse de bu, duâya teşebbüs içindir. Hakikatte hiç istemez ve Hak'tan ne gelirse lezzet alırlar." demiştir. M. İ. R. C-3 M-15
Kötü işlerin ve günahların sebeb olduğu belâları Hak Teâlâ halk eder. Böylece insan belâ ve musibetin mahalli olur.
M. İ. M. C-1 M-119
Sebeblere sarılmak
Sebeblere sarılmak, tevekküle mânî değildir. Ancak te'siri Cenâb-ı Hak'tan bilip, kuvvetli itimat ve itikad edip yine o anda kuvvetli olan sebebe sarılmalı. Lâkin "Hayâlî ve uzak olan bir sebebe sarılmak tevekkül değildir" demek mümkündür. Fakat sebeb olduğu yakînen bilinen bir şeyi terk etmek de câiz değildir. Ateşi yaktığınız zaman yakma hassasını Hak Teâlâ'dan biliniz. Bir şey yediğinizde biliniz ki, te'sir etmek Allah'tandır. Eğer kişi ihtiyaç vaktinde sebebe sarılmayı terk eder ve bu yüzden mazarrata uğrarsa âsî olur...
Sebeb üç nevîdir:
1. Hayâlî: Bunun terki lâzımdır.
2. Yakînen bilinen: Yapışılması vâcibtir.
3. Şüpheli, zannî: Bu da iki şekilde câizdir. Teşebbüs etmekte veya etmemekte muhayyer... Hak Teâlâ, Kur'ân-ı Mecîd'de meşveret ve tevekkül ile emir buyurdu. M. İ. M. C-1 M-182
İncemeseleler.com / Arşiv
.
İlim tahsil etmek, öğrenmek ve öğretmek Hz. Allah indinde çok önemli mükafatlara vesiledir. İşte birbirinden dikkat çekici hadisi şerifler. Hepsini okuyunve ezberleyin, hatta kayıt altına alın.
H.Ş. Dilin verdiği sadakadan üstün sadaka yoktur. Zira, dil vâsıtasıyla bir Müslüman’a iyilik edilir, fayda verilir, diğer Müslüman’dan da zarar giderilir. Kenzül-Hafâ (Dili din gayretinde olan kurtulur, gayretsiz helâk olur, hak ettiğini bulur.)
Kötülüğü görüp de eliyle diliyle ve kalbiyle men etmeyen kişi yaşayan ölüdür. Huzeyfe R.A.(Din gayreti olmayanda hakîkî hayat yoktur.)H.Ş.: En üstün sadaka şefâat eden dildir ki sen onunla esiri kurtarır, cinayeti önler, iyiliği tavsiye eder ve kardeşini hayra ulaştırır, onun hoşlanmadığı şeyi de önlersin. Ramuz 1060 (Kurtuluş ilacı, selâmet yolu...)
H.Ş. İlimden bir mesele öğrendiğin zaman, o senin için kabul edilmiş bin rekat nâfile namaz kılmandan hayırlıdır. Bunu insanlara öğrettiğinde -amel edilsin veya edilmesin-, yine senin için kabul olunmuş bin rekat nâfile namaz kılmandan hayırlıdır. Râmuz 39/8
H.Ş.: Hiç kimse, insanlar arasında yayılan (gönüller dirilten) ilim değerinde sadaka veremez Taberânî
H.Ş.: Bir saat oturup ilimden bir mesele öğrenmek, bana bir geceyi sabaha kadar ibâdetle geçirmekten daha sevimlidir. Beyhakî (İbâdet, şahsına hizmet olur, ilim, insanları ihyâ eder, iki âlemde saâdete sebeptir.)
H.Ş.: Bir kimsenin işittiği bir kelimelik hikmet(li söz) bir yıl (nâfile) ibâdetden hayırlıdır. Buhârî - Müslim
H.Ş.: Bir kimse insanlara öğretmek maksadıyla ilimden bir mesele öğrenmiş olsa, kendisine yetmiş sıddîkın sevâbı verilir. Deylemî
H.Ş.: Melekler ilim tahsil eden talebenin yaptığı (işten) hoşnut oldukları için ayakları altına kanatlarını sererler. Beyhakî (1001 Hadis 166)
Hâsılı ilim: sırr-ı saâdet, sebeb-i selâmet, huzûra sebep, yüce devlet, büyük nimettir... Cehâlet bunun tersi; hepsi dalâlet, hepsi nedâmettir.
İncemeseleler.com / Arşiv
.
Belki hepsine riayet etsek sadece bir kaç dakikamızı alacak ama esrarı, hikmeti çok büyük olan mevzular vardır. İşte akıllı, muttaki bir mümin bunlardan gafil olmamalı, üşenmeden yapmalıdır bu amelleri. İşte bu amellerden bazıları..
H.Ş.: Abdest’te başa kaplama mesh yapanın vücûdunu Allahü Teâlâ Cehenneme haram kılar. Sünnetler: dünyada hastalıklara, âhirette cehenneme karşı kaledir...
H.Ş.: Misvaklı abdest’le kılınan namaz, misvaksız namazdan yetmiş defa efdaldir (İbni Âbidîn C:1S:150)
Niyet:
Namaza niyet kalple yapılır. Dille niyet bid’attır. (M.İ.R.C:1-M:186) Bilinmesi lâzım; mühim bir sünnet...
Ahzâb Duâsı:
Musîbet zamanında, sabah namazı sünnetinin ikinci rekâtında, zamm-ı sûreden sonra, kunut yapıp “Ahzâb Duâsı” okunursa belânın def’ine sebep olur...
Gafleti def için: Sabah namazının sünneti ile farzı arasında şu duâ en az üç kerre okunur: “Yâ Hayyü yâ Kayyûm, yâ zel celâli vel ikrâm. Es’elüke en tuhyiye kalbî bi nûri mâ’rifetike ebeden yâ allah yâ Allah yâ Allah yâ bedîassemavâti vel erdı.” (Emâli Şerhi)
Şu tesbihi her gün yüz defa okuyan, sonsuz mükâfâta erer: “sübhânallâhi ve bi hamdihî sübhânellâhil azîm, ve bihamdihî estağfirullah.” (M.İ.R .C:1. M:307)
Sabah Namazını Cemâatle kılmak, bir gece nâfile namaz kılmaktan üstündür. (M.İ.R. K.S. C.1 M 52) Sabah namazını cemâatsiz kılan kimsenin nefsi kemâl bulmaz.
Sabah namazını, âile ferdleriyle de olsa cemâatle kılıp kerâhat vaktinden sonra, Allah rızâsı için iki rekât namaz kılan, ihram giymiş ve kurban kesmiş gibi, tam Hac ve Umre sevâbına nâil olur. (Nîmet-i İslâm S. 133)
Sarık:
Sarıkla farz ve nâfile namaz, sarıksız kılınan yetmiş rekat namazdan üstündür. (Râmûz: 291/11) Akıllı kımse bu sünneti işler, kat kat kazanır, ahmaklar mahrum kalır...
Sabah namazı vaktini uykuda geçirmek:
Rızıkların taksimi ve berekâtin inme zamânı olan sabah namazı vaktini uykuda geçirenlerin rızkı noksanlaşır. Günün en şerefli zamanıdır. Vücûdun en zayıf vakti olduğundan, Verem hastalığının faaliyeti de o zaman başlar. Sabah uykusu rızkı noksanlaştırır. Koyun, köpek, çoban ve vezir hikâyeleri meşhurdur. Koyun o saatte uyanık; rızkı bol, nesli çok. Köpek uykuda; rızkı kıt, nesli azdır. Çoban da o saati boş geçirmeyip erenlerden olmuştur.
Sabah ve akşam namazlarından sonra onbir defa: “Lâ ilâhe illallahü vahdehû lâ şerîke leh, lehül mülkü velehül hamdü yuhyî ve yümît, ve hüve hayyün lâ yemût biyedihil hayri ve hüve alâ külli şey’in kadîr” tehlilini okuyanın maddî ve mânevî derecesi yükselir ve o gün günah işlemekten korunur. (Nîmet-i İslâm S: 133)
HÜVALLAHÜLLEZÎ:
Sabah ve akşam namazlarından sonra, okuyan kişiye yetmiş bin melek istiğfar eder. O gün vefat etse şehid olarak gider. (Râmûz 438) Böyle bir nimetten mahrum kalmak doğru olmaz...
ÂMENERRASÛLÜ:
Yatsı namazından sonra, okuyanın malı, canı, her şeyi gelecek yatsıya kadar himâye altında olur ve o kişiye bütün gece ibâdet etmiş sevâbı verilir. (Râmûz: 187/3) İnanmışlar istifâde eder, inanmazsa eli boş gider...
Salât-i Münciye
Vitir namazında kunut duâlarından sonra okuyanın namazları Mevlâ’ya tereddütsüz arzedilir ve kabûle sebep olur. Namazın kabûlü, kazancın büyüğüdür.
İstiğfar: Farz namazlardan sonra yetmiş istiğfar okumak, gelen musîbeti kaldırır, geleceğe mânî olur ve rızık genişliğine sebeptir. (M.İ.R.C:2.M:80) İnanan, unutmayan ve tatbik eder kârlı çıkar...
Âyetül kürsî, İhlas, Felak ve Nâs:
Tesbihlerden önce, bu sûreleri okuyanları Cenâb-ı Hak iç ve dış hastalıklardan ve belâlardan korur. (Nîmet-i İslâm S:246) Güç iş değil, her zaman yapılabilir...
Duhâ Namazı’na devam eden kimsenin günâhı deniz köpüğü kadar olsa da affolunur. (Râmûz: 416/13) Duhâ namazı kılan, dünya sıkıntısı çekmez. Bu namazın yüzde yetmiş beş mükâfâtı dünyada verilir.
Evvâbîn Namazı kılanın elli yıllık günahı silinir ve ona bir sene nâfile namaz sevâbı verilir. (Nîmet-i İslâm. S:368) (Şir’a’da on iki yıl denilmiş.)
Teheccüd namazı
H.Ş.: “Farz namazlardan sonra en fazîletli olan, Teheccüd namazıdır.” (Ebû Dâvûd. İhyâ C:1.S:1019) Bu namazı kılanların duâsı kabul, derecesi yüksek olur. Teheccüd vakti; gece, öğle namazına tekâbül eden vakitten imsak bitimine kadardır. Geç yatanlar, 12 den sonra kılıp yatarlar.
Evden Çıkan kimse: “Bismillahi tevekkeltü alellahi lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahil aliyyil azîm” der, üç, beş veya yedi Âyetül Kürsî okur, altı tarafa, “Hû” der, yedinciyi içe çekerse, ilâhî kaleye girer, belâlardan emin olur. (Râmûz: 420/2)
Eve girerken Besmele-i Şerîfe okumak, Şeytanı kovar. Selâm vermek de bereketlere sebep olur.
Namazdan Sonra,”LEKAD CÂEKÜM...” (S.Tevbe:128-129) okuyan, belâlardan korunur. Ona o gün ölüm gelmez. Bir zât devam etmiş; “Okumayı bırak, bize gel” denilmiş.
A.C.: “Sabırla (oruçla) ve namazla (Allahü Teâlâ’dan) yardım dileyin.” (S.Bakara:45) İşte boş dönülmeyen hâcet kapısı... Kuru yalvarmadan önce yapılacak iş; oruç tut, tesbih namazı kıl, hâcetin hâsıl olur, Mevlâ’nın inâyeti gelir.
İncemeseleler.com / Arşiv
.
Birbirinden güzel hikmetleri paylaşmaya devam ediyoruz. Dört büyük halifenin , Yahya bin Yusuf hazretlerinin, İbrahim Edhem Hazretlerinin hikmetli nasihatleri..
Akrabalar arasındaki dargınlık, ormana düşen ateşten farksızdır. (Hz. Ebûbekir R.A.)
(Üç günden fazla olan dargınlık, düşmanlığa dönüşür de, nerde, nasıl biter bilinmez. Her mü’min barışa yardımla mükelleftir. İşi azdırmaksa münâfık işidir.)
Nasihat etmeyen ve nasihat dinlemeyen kimselerde hayır yoktur. (Hz. Ömer R.A.)
(Nasihat, en büyük ilaç, hastaya yardım etmeyen kişi, ilaç saklayan mürüvvetsiz gibidir. Nasihat kabul etmeyen de, hekime hasım olan ve ilaç kabul etmeyen şuursuz hasta gibidir.)
Dünya üzüntüsü kalbde karanlık; Âhi-ret üzüntüsü, kalbde nur (ziya ve ışık)tır. (Hz. Osman R.A.)
(Değersize değer vermek, sıkıntıya sebep, âhiret devletini bilmek sonsuz saâdettir.)
Ana babaya iyilik, sâlih amellerin önde geleni ve en âlâsıdır. (Hz. Ali R.A.)
(Çünkü kişi peygamber duâsı gibi kıymete kavuşur, Hakk’ın rızâsını kazanır, evlâtlarından da iyi muâmele görür, iki âlemde mes’ut olur.)
İnsanın belâsı, dilinin cezâsıdır. (Hz. Ali R.A.)
Kişinin kıymeti, değer verdiği iş kadardır. (Hz. Ali R.A.)
(Dîni, dünyası, îmanı ve ahlâkı onunla ölçülür; Hayırlı işlerle uğraşan asâletini, âdî işlerle uğraşan aşağılığını ispat eder.)
Tatlı dil sermâyedir. (Hz Ali R.A.)
(Mânevî devlete mazhar asilzâdelerde görülen güzel hal her muvaffakiyetin anahtarıdır.)
Hakkındaki takdiri ilâhî seni bulur, kaderi unutup da gam çekme. (Hz. Ali R.A.)
(İnsanları yıpratan dünya düşüncesi işte şu hikmetin bilinmediğindendir. Aşırı menfaat elde etmek için geceyi gündüze katar, zorlar da zorlar...Gene de eline takdir olunan geçer.)
İyiler âhireti, kötüler dünyayı düşünürler.
(Aklı selim sâhibi iyi insan iyi işe îtibar eder. Şuuru yerinde olmayan da ne yaptığını bilmez, gözü kapalı gider...)
Süfyan-ı Sevrî Hz.’ne biri başına gelen musîbeti anlatırken:
“Hemen buradan ayrıl! Allahü Teâlâ’yı şikâyet için benden aşağı birini bulamadın mı?” der.
(Bu büyük evliyâ: “Allah’tan gelen musîbetin def’ini de Allah’tan iste, Mevlâyı kullarına şikâyet etme” demek istemiştir.)
Bu meydanda saâdet topunu kapan, halkın iyiliği için çalışandır. (İyilik eden de, kötülük eden de kendine eder demişler.) İnsanların işine yarayan şey de biriktirip burada bıraktıkları değil; öbür âleme götürdükleridir. (Şeyh Sâdi K.S.)
(Biriktirip de burada bırakılan şey vârislerce taksim edilir, öbür âlemde hesâbı verilir. Eğer gaflet etmeden öbür âleme göndermişse o da senin hesâbını verir, bitmeyen huzûra sebep olur.)
İyilikler devam ettikçe geçmiş hatalar silinir. (Güneş gördükçe eşyaya hayat gelir, iyi yolda olmakla her şey düzelir.)
Mubahları fazla kullanmak da israftır. (Kimya’yı Saâdet S. 482)
(Allah’ın kitabı, resûlünün sünnetleri ölçü. Bu ölçülere uygun her şey dürüst, uymayan bozuktur.)
Gündüz Allahü Teâlâ’ya isyan eden, gece ibâdetine kalkamaz. (İbrahim Edhem K.S.)
(Has kullara ziyâfet olan gece ibâdetine kabul olunmak âsîlere haramdır.)
Allah’ım, bu adamı bana sataştıran hangi günâhımsa, bağışla!. (Yahya bin Hüseyin)
(Cenâb-ı Hakk Kitabı-ı Kerimi’nde bildirmiş: “Kulun üzerindeki nimetler Allah’ın lütfu, musîbetler nefsin amelindendir” suç işleme, cezâ görme!..)
Cefâ günâhlarından, safâ tâatindendir. (İslâm meşhurları)
Kat’î delillerle bildirilen bu hikmet hâfızada bulunsun. Suçlu cezâ görür itâat eden safâ ve selâmettedir.)
Dünyaya kiracı gibi yerleş , ev sâhibi gibi yerleşme. Bırakıp gitmek zor olur.
(Resûlüllah’ın ağaç gölgesi diye bildirdiği yere yerleşen iyi düşünsün; nefsin gafleti insanı kötüye götürür.)
Dinini parçalayıp da dünyasını yamayanlardan olmayın. Dünyayı sevip de âhireti unutanın ibâdetine îtibar edilmez. (İbrahim Edhem K.S.)
(İlim, irfan, din, diyânet, mevkî ve makamını boşa harcayan hasta ruhlu kişiler kast olunmuştur.)
Hizmetin büyüğü: Sıhhat, servet ve saâdetin sigortası, sadakadır.
(Mü’minler için sadaka, belâyı def’eder, ömrü artırır, maksada ulaştırır, dünya ve âhirette kurtuluşa sebep, saâdete vesiledir.)
En makbul sadaka, insanları irşad etmek ve Allah ile arasını bulmaktır.
(Mânevî kârı büyük, her mü’mine farz olan mühim iş..)
Fukaraya verilen sadaka bire on, talebeye verilen sadaka, bire milyondur. İki cihan saâdeti kabul olmuş sadakada saklıdır.
(Aklı olan çorak yere tohum atmaz, iyi yere eker de ecir bekler.)
(Bu îtibarla erenlerin sözleri dertlere devâ gönüllere ziyâ ve şifâdır.)
Aziz Müslüman! Bunca beyanlar; her biri hazine değerinde kelâmlar, sana hizmettir. Yanlışı düzeltsin, hakla buluşsun, cefâ görmeden safâya, kavuşsun diye hazırlanmıştır. Dikkatle oku, başkalarına da okut ve anlat.
İncemeseleler.com / Arşiv
.
Sizin de günahınız var mı her insan gibi? Günahlarınızın her biri bir dağa mı benziyor? Onların ağırlığını her an benliğinizde duyuyor, belinizin kırılır gibi olduğunu mu hissediyorsunuz?
Rabbinizi, âhireti her hatırlayışınızda utancınızdan yüzünüz kızarıyor, ne yapacağınızı şaşırdığınız mı oluyor? Derdinizi dökmek, pişmanlığınızı dile getirmek, "sultana sultanlık, gedaya da gedalık yaraşır" demek için bir fırsat mı arıyorsunuz? Rahmeti gazabını geçen Allah'ımızın Celâl’iyle değil Cemâl’iyle, İntikam alıcı olarak değil, Rahmân, Rahîm ve Ğafûr isimleriyle tecelli ettiği günleri,anları mı arıyorsunuz?..
İşte şu aylar, şu günler, şu anlar... "Evveli rahmet, ortası mağfiret ve sonu cehennemden kurtulma" olan günler. "Kıyamet gününde oruçlunun ağız kokusunun Allah'ın yanında miskten daha güzel olduğu" günler. Kavuşulmak için "Allah'ım! Hakkımızda Receb ve Şaban'ı mübarek kıl ve bizi Ramazan'a eriştir" diye Âlemlerin Nûru tarafından duâ edilip özlemin dile getirildiği günler.
Münbit bir tarla gibi yapılan her güzel amele bedel kat kat sevabın verildiği ulûfe günleri."Faziletine inanarak ve mükafatını umarak Allah rızası için gecelerini ibadetle geçiren kimsenin geçmiş günahlarının mağfiret olunduğu" gufran günleri.. "Cennet kapılarının açılıp Cehennem kapılarının kapandığı, rahmet kapılarının açılıp şeytanların zincire vurulduğu" Rahmet Günleri. Gönüllerde Kur'ân'ın sihirli ikliminin buram buram hissedildiği Kur'ân günleri..
"Âh edip ağlamak, sînelerini dağlamak, sular gibi çağlamak" isteyenlere Üç aylar, özellikle Ramazan ayı bulunmaz fırsattır.. Zira bu günlerde "zamanın altın dilimi" daha bir kıymet kazanır ve herşey ayrı bir hâl alır.
Geceler adeta mîrâc için bir burak, gündüzler bitmez-tükenmez bir bereket kaynağı olur ve insanı hayrete düşürecek mevkilere yükseltir. Vuslatın tadı oruç ve iftarla daha da katmerleşir, beş vakit namaz ve teravihle şükür adına ayrı bir buud kazanılır.
İlâhî rahmetin sağanak sağanak yağdığı bu günler bitmez-tükenmez bir hazine kaynağıdır.
Aziz bir misafirin karşılanması gibi karşılanmalı bu günler. Yıllardır hasreti çekilen ve sonunda vuslata erilen ama sınırlı bir zaman diliminde beraber olunacak dostla geçirilecek günlerin, saatlerin değerlendirilme titizliğinde değerlendirilmeli!
Bu günlere kavuştuğunda ibadet, istiğfar, Kur'an tilaveti ve duayı zirve noktada yaşayan Efendimiz (S.A.V) gibi ibadetle bütünleşmeli, dilimiz istiğfar, aklımız tefekkürle meşgul olmalı... Ve dua dua yalvarmalı, İslam âleminin felâhı, memleketimizin geleceği ve nefsimizin ıslâhı için...
.
Ey Allah'ım!
Ancak sana kulluk ederiz ve yalnız senden medet umarız.Bize doğru yolu göster.Kendilerine lütuf ve ikramda bulunduğun kimselerin yoluna Gazaba uğramışların ve sapmışların yoluna değil.
Ey Rabbimiz!
Bizi sana boyun eğenlerden kıl,neslimizden de sana itaat eden bir ümmet çıkar.Bize ibadet usullerimizi göster, tövbemizi kabul et.Zira tövbeleri çokça kabul eden,çok merhametli olan ancak sensin.
Ey Rabbimiz!
Bizi doğru yola ilettikten sonra, kalplerimizi eğriltme. Bize tarafından rahmet bağışla, lütfü en bololan sensin.
Ey Rabbimiz!
indirdiğine inandık ve Peygamberine uyduk, simdi bizi şahitlerden yaz.(Birliğini ve Peygamberlerini tasdikeden)
Ey Allah'ım!
Unutursak veya hataya düşersek bizi sorumlu tutma.
Ey Rabbimiz!
Affına sığındık!Dönüş sanadır.
Ey Rabbimiz!
Bizden öncekilere yüklediğin gibi bize de ağır bir yükyükleme.
Ey Rabbimiz!
Bize gücümüzün yetmediği işler de yükleme!Bizi affet!Bizi Bağışla!Bize acı! Sen bizim mevlamızsın.Kafirler topluluğuna karşı bizeyardım et!
Ey Rabbimiz!
iman ettik;Bizim günahlarımızı bağışla,bizi ateşazabından koru!
Ey Rabbimiz!
Günahlarımızı ve içimizdeki taşkınlığımızı bağışla; Ayaklarımızı yolunda sabit kıl; Kafirler topluluğunakarşı bizi muzaffer kıl!
Ey Allah'im!
Amellerin hesap olunacağı gün beni,ana-babamı vemü'minleri bağışla!
Ey Rabbimiz!
Cehennem azabını üzerimizden sav.
Ey Rabbim!
Beni ve soyumdan gelecekleri namazı devamlıkılanlardan eyle;
Ey Rabbimiz!
Duamızı kabul et!
Ey Rabbim!
Bana ve ana-babama verdiğin nimete şükretmemi ve razı
olacağın yararlı iş yapmamı temin et.Benim için de zürriyetim için de iyiliği devam ettir.Ben sana
döndüm.Ve Elbette ki ben Müslümanlardanım.
Ey Allah'ım!
Bize,Peygamberlerin vasıtasıyla vaadettiklerini de ikram et ve kıyamet gününde bizi rezil-rüsvay
etme;Şüphesiz sen vadinden caymazsın! insanların dirilecekleri gün,beni mahcup etme. o gün ne mal faydaverir,ne de evlat.
Ey Rabbimiz!
Bize dünyada iyilik ver,ahirette de iyilik ver.Bizi Cehennem azabından koru!
Allah'ım!
Sen,gökleri ve yeri boşuna yaratmadın.Seni tesbih ederiz.Bizi cehennem azabından koru!
Ey Rabbimiz!
Doğrusu sen kimi cehenneme koyarsan,artık onu rusvay etmişsindir.Zalimlerin hiç yardımcıları yoktur.
Ey Rabbim!
Bana hikmet ver ve beni iyiler arasına kat.
Ey Rabbimiz!
Bizi inkar edenler için deneme konusu kılma,Bizi,bağışla! Yegane galip ve hikmet sahibi,ancak sensin....
Allah'ım!
Ben senden hidayet,takva,iffet ve servet niyaz ederim.
Allah'ım!
Hatalarımı,cehaletimi,yaptığım şeylerdeki aşırılıkları ve benden daha iyi bildiğin günahlarımı affet.
Allah'ım!
Ciddi olarak,şaka olarak,kasten ve hata en yaptığım günahları affet.Bunların hepsi bende var.
Allah'ım!
Yaptığım ve yapacağım,açığa vurduğum ve gizlediğim ve benden daha iyi bildiğin günahlarımı affet.Her şeyi yaptıranda,yaptıracak olanda sensin.Sen her şeyekadirsin.
Allah'ım!
işlerimde beni günahtan koruyan dinimi benim için faydalı kıl.Geçimimi temin ettiğim dünyayı bana hayırlı kıl.Son durağım olan ahiretimi de hayırlı kıl.Hayır yaptığım müddetçe ömrümü uzat. Kötülüklerden alıkoymak için de ruhumu al.
Allah'ım!
Senin rızan için Müslüman oldum.Sana inandım Sana güvenip itimat ettim.Sana yöneldim.Senin içinbaşkalarına düşman oldum.
Allah'ım!
Beni sapıtmadan izzetine sığınırım.Senden baska ilah yoktur.Sen ebedi hayat ile HAY'sın.Cinler ve insanlar ölürler.Ey kalpleri delaletten hidayete çeviren beniDin'inden ayırma.
Allah'ım!
Vücuduma sıhhat ve afiyet ver.Gözlerime sıhhat ve afiyet ver.Ve bunu benden sonrakilerde de devam ettir.Senden başka ilah yoktur.Sen Halim'sin,Kerim'sin. Arşın sahibi yüce Allah'ı tenzihederim.Alemlerin Rabbi Allah'a hamd olsun.Rabb'im bana yardımcı ol.Düşmanlarıma yardımcı olma.Bana yardım et,düşmanlarıma etme.Düşmanlarımı şaşırt,beni şaşırtma.Bana hidayet et Hidayeti
kolaylaştır.Bana isyan edene karşı bana yardım et.
Rabb'im! Rabb'im!
Beni sana şükreden,Seni anan,Sen'den korkan,Sana itaat eden ve sana yönelen kullarından eyle.Tevbemi kabul et.Günahlarımı affet.Dua'larımı kabul et.İman ve İslam-i sabit kıl,kalbime hidayet et,dilime doğruyu konuştur,kalbimdeki kinleri söküp at.
Allah'ım!
Sen'den Rahmetine ve mağfiretine vesile olan amelleri,bütün günahlardan uzak olmayı,bol bol iyilik
yapmayı,Cehennem'den kurtulup,Cennet'e kavuşmayıisteriz.
Allah'ım!
Yaptığımız zulüm ve günahları,şaka,ciddi ve kasten işlediğimiz kusurları affet.Bunların hepsi bizde var.
Allah'ım!
Beni en güzel şekilde yarattın, Ahlakımı dagüzelleştir.
Allah'ım!
Bana iyi ameller yaptır,kötülüklerden vazgeçir,fakirleri ve düşkünleri sevdir,tövbelerimikabul et.
Allah'ım!
ihtiyarlığımda,ömrümün sonunda bana,bol bol rızıkihsan et.
Allah'ım!
Borç yükünden ve düşmanların hakimiyetinden sanasığınırız.
Allah'ım!
Verdiğin nimetlerin yok olmasından,lütfettiğin afiyetlerin aybolmasından,beklenmedik afetlerden ve
bütün gazaplarından sana sığınırım.
Allah'ım!
Alaca illetinden,delilikten,cüzzamdan ve tehlikeli hastalıklardan sana sığınırım.
Allah'ım!
Kötü günden,kötü geceden,kötü zamandan,kötü arkadaştan,mahalledeki kötü komşudan sana sığınırım. Sen'den başka ilah olmadığı,yedi kat göklerin sahibi ve yüce arşın sahibi olduğun için senden istiyorum.Senden başka ilah olmadığı,yedi kat göğün,yedi kat yerin sahibi ve yüce arşın sahibiolduğun için senden istiyorum.Sen her şeye kadirsin..
Allah'ım!
Kur'an dan okuduğumuz her bir cüz karşılığında bize mükafaat ve her bir HARF karşılığında Manevi bir tad ver.
Allah'ım!
Bize Kur'an da bulunan her bir;
ELIF harfi ile ULFET Ver.
BE harfi ile BEREKET ver.
TA harfi ile TEVBE ver.
SE harfi ile SEVAP ver.
CIM harfi ile CEMAL ver.
HA harfi ile HİKMET ver.
HI harfi ile HAYIR ver.
DAL harfi ile DELİL ver.
ZEL harfi ile ZEKA ver
incemeseleler.com /arşiv
.
Yüce Kitabımız Kur'an-ı Kerimdeki bela ve itaatle alakalı ayeti kerimeler. Birbirinden mühim hakikatler. Okuyalım dersimizi alalım.
+YUNUS
44- Şübhesiz Allahü Teâlâ insanlara hiç bir şeyle zulmetmez. (O zulümden münezzehdir.) Fakat insanlar (Allahü Teâlâ'nın gazabına sebeb olan günahları işlemekle)kendi nefislerine zulmederler.
49- (Rasûlüm, onlara) de ki: "Ben kendime dahî Allah'ın dilediğinden başka ne bir zarar, ne de bir fayda vermeye mâlik değilim. (Size, kıyâmetin veya gelecek azâbın vaktini nasıl haber verebilirim. Onu acele getirmek ve vaktini bildirmek benim elimde değil.) Her ümmet (in cezâsı sebebiyle yok edilmesi) için (takdir edilmiş) bir vakit vardır. Ecelleri geldiğinde ne bir saat geri kalırlar, ne de ileri giderler." (Ey müşrikler! Acele etmeyin. Vakti geldiğinde o azab sizi de yakalar.)
57- Ey İnsanlar! Size Rabbinizden bir nasîhat, kalblerdeki (fâsid îtikat ve şübhe hastalık)larına şifâ, mü'min-ler için hidâyet ve rahmet geldi.
104- (Habibim) de ki: "Ey insanlar! Eğer dinimden şübhe ediyorsanız, (bilin ki) ben Allah'ı bırakıp da sizin taptıklarınıza tapmam. Ancak sizin rûhunuzu alacak olan Allah'a kulluk ederim. Ben iman edenlerden olmakla emrolundum."
107- Eğer Allahü Teâlâ sana bir zarar dokundu-rursa, onu, yine O'ndan başka kaldıracak yoktur. Eğer sana bir hayır dilerse, O'nun lütfunu geri çevirecek de yoktur. O, bu (lütfu)nu kullarından dilediğine verir. O, Gafûr’dür, Rahîm’dir.
NAHL
89. O gün her ümmete kendilerinden, üzerlerine birer şâhid göndereceğiz. (Ey Habibim!) Seni de onların üzerine şâhid olarak getirdik. Sana, her şeyi açıklayıcı, hidâyet, rahmet ve müslümanlara müjde olan kitabı (Kur'an’ı) indirdik.
KEHF
49- Kitab da (amel defteri önlerine) konulmuştur. (Açıp baktıklarında)günâhkârların, onun içinde (yazılı) olanlardan korktuklarını görürsün: "Vah bize! Bu kitâba ne olmuş? Küçük büyük hiç bir şey bırakmamış, hepsini saymış." derler. Onlar bütün yaptıklarını (o kitap içinde) hazır buldular. Rabbin hiç kimseye haksız muâmele de bulunmaz.
1. (Bu, Âlem-i Kudsî'den Cebrâil vâsıtasıyla size) indirdiğimiz ve (içindeki hükümlere uyulmasını) farz kıldığımız bir sûredir. Onda açık âyetler indirdik ki düşünüp nasîhat alasınız. (Dünya ve âhiret saadetine yol bulasınız.)
2. Zinâ eden kadın ve zinâ eden erkekden her birine yüz değnek vurun. Allah'a ve âhiret gününe inanıyorsanız Allah'ın dîni(ne uymak) husûsunda bunlara acımanız tutmasın. (Âleme teşhir için) mü'minlerden bir grup da bunların azabına (gördükleri cezâya) şâhid olsun.
3. Zinâ eden erkek, zinâ eden veya müşrik olan kadından başkasını nikâh etmez.(Çünkü imân ve iffet sâhibi olan temiz, sâliha kadınlar nefret edip ona tenezzül etmezler.)Zinâ eden kadını da zinâ eden veya müşrik olan bir erkekten başkası nikâh etmez. (İffet ve nâmusu olan erkekler de zinâ eden kadından nefret edip tenezzül etmez.) Böyle bir (nikah) mü'minlere haram kılındı.
4. (Müslüman âkil, bâliğ,) muhsenelere (iffetli ve hür kadınlara zinâ isnadıyla) iftirâ atan, sonra da dört şâhid getiremeyen (iddiâsını isbat edemeyen) kimseler(in her birerin)e seksen değnek vurun. Onların şâhidliğini de ebediyen kabul etmeyin! Onlar bizzat fâsıklardır.
24. O gün, dilleri, elleri ve ayakları yaptıkları şeylere aleyhlerinde şâhidlik edecekler (ve işledikleri cürümler meydana çıkacak, inkâr etme imkânı olmayacaktır.)
50. Bunların kalblerinde (küfür ve zulüm gibi) bir hastalık mı var? Yoksa(Peygamber’den) şübhe mi ediyorlar? Yoksa Allah ve Rasulünün kendilerine haksızlık edeceğinden mi korkuyorlar? Hayır; asıl zâlimler onlardır.
35. Allah, semâvât ve arzda olan nûrun sâhibidir. (Onları cismânî ve rûhânî nurlarla nurlandıran O’dur. Semâvât'ı parlak yıldızlarla ve Mukarrabîn melekleriyle, arzı da şerîat hüküleriyle ve Enbiyâ-i Mürselîn ve onların vârisleriyle nurlan-dırmıştır...)
(Mü'minin kalbinde) O'nun nûrunun misâli; kandil gibidir ki, onda bir kandil vardır. Kandil bir cam kap içindedir. Cam kap ise sanki, inci gibi parlayan bir yıldızdır. (Cam içindeki bu kandil) ne doğuya ne de batıya âit olmayan mübarek bir ağaçtan; zeytin ağacından tutuşturulup yakılır.
Onun yağı (öyle berraktır ki) neredeyse ateş dokunmasa bile ışık verir. (Öyle saf, öyle berrak, öyle güzeldir. Ateş dokunduğunda daha ziyâde ışık vereceği hakkında mübâlağadır.
İşte Allah'ın nûru) nûr üzerine nûrdur. (Burada ışık, camın güzelliği, yağın sâfiyeti nûrun parlaklığı birleşip mükemmel bir misal teşkil etmiş ve Allah'ın nûru buna teşbih edilmiştir.)
Allahü Teâlâ (kullarından) dilediğini nûruna kavuşturur. (Kitabına, Rasûlüne ve irşad salâhiyeti verdiği vâris-i rasûl olan mürşidlere tâbî olma devletine mazhar kılar.) Allah, insanlara (böyle) misaller verir. (Doğrudan doğruya anlayamayana hakîkatları hissî misallerle beyan edip anlatır da hidâyet yolunu gösterir.) Allahü Teâlâ, (mâ'kûlü, mahsûsu, zâhiri bâtını)herşeyi hakkıyla bilir.
51. Aralarında hükmetmesi için Allah ve Rasûlüne da'vet olunduklarında mü'minlerin sözü sâdece: “İşittik ve itâat ettik” demekten ibârettir. İşte felâha erenler bunlardır.
52. Kim Allah'a ve Rasûlüne itâat eder (farz ve sünnetleri yerine getirir) ve (işlediği günahlardan dolayı) Allah'dan korkar ve ona (sığınarak) korunursa, işte kurtuluşa erenler onlardır.
53. (Münâfıklar): Eğer kendilerine emredersen (cihad için yurtlarından) çıkacaklarına en ağır yeminleri ile yemin ettiler. (Onlara:)de ki: ("Boş yere) yemin etmeyin. (Tâatınız;) bilinen bir tâat.” (Veya: "Yemin etmeyin, (sizden istenen yalan yere yemin ile münâfıkca bir itâat değil,) mâruf vechile (İslâm'a uygun, hâlisâne bir) itâattır." Şübhesiz Allah, yaptıklarınızdan haberdârdır.
54. (Habibim): "Allah'a itâat edin, peygambere itâat edin." de. Şâyet yüz çevirirseniz (itâat etmezseniz bilin ki) ona düşen, ancak üzerine yüklenen (tebliğ vazifesi)dir. Sizin üzerinize düşen (vazife) de yüklendiğiniz (itâat)tır. Eğer itâat ederseniz doğru yolu bulursunuz. Peygamberin vazîfesi ancak açık tebliğ (ve hükümleri bildirmek)tir.
55. Allah, sizden îman edip sâlih amel işleyenlere: "Yemin olsun ki, onlardan öncekileri (İsrailoğullarını zorbalardan sonra Mısır ve Şam'a) nasıl halef (sâhip) kıldı ise, onları da yeryüzünde (Arab veya Acem’den, müşrik olanların yerine) halef kılacağını ve onlar için râzı olduğu dinlerini (hakkıyla yaşayabilmeleri için) kuvvetlice yerleştireceğini ve elbette onları, korkularından sonra emniyete kavuşturacağını vaad buyurdu. Çünkü onlar hiç bir şeyi ortak koşmadan bana ibâdet edecekler. Kim bundan sonra küfre sapar(veya bu ni'mete nankörlük eder)se; işte onlar, fâsıklardır.
56. Namaz kılın, zekat verin ve peygambere itâat edin. Umulur ki rahmete erdirilir, (iki cihan saâdetine kavuşur)sunuz...
57. (Yâ Muhammed!) Sakın (bizi) kâfirlerin yeryüzünde âciz bırakacaklarını sanma. Onların varacakları yer ateştir. O ne kötü dönüş yeridir!
*
RUM
14. Kıyâmet koptuğu gün, (evet) o gün (mü'minlerle kâfirler birbirlerinden)ayrılacaklar.
15. İman edip sâlih amel işleyenler; onlar bir bahçe içinde neşelenirler.
16. İnkâr edip, âyetlerimizi ve âhirete kavuşmayı yalanlayanlar: işte onlar azaba hazır halde tutulurlar. (Hiç bir sûrette kaçıp kurtulma ümit ve imkânına sâhip değildirler...)
*
SECDE
2. Bu kitab âlemlerin Rabbi (olan Allahü Teâlâ tarafından) indirilmiştir. Bunda aslâ şübhe yoktur.
3.Yoksa: (Kureyş kâfirleri) "Onu (Muhammed) kendi-liğinden uydurdu" mu diyorlar. Hayır! O (kitap) hak ve Rabbin tarafındandır. (Biz onu) senden evvel kendilerine nezîr(peygamber) gelmeyen bir kavmi korkutman için (indirdik.) Umulur ki, onlar hidâyeti kabul eder (ve nura kavuşur)lar.
12. (Ey Rasûlüm!) Günahkârları, Rableri huzûrunda (utançlarından) başlarını eğip: "Rabbimiz (işin hakîkatını ve vaad ettiğin azabı) gördük ve (inkar ettiğimiz peygamberlerin doğru söylediğini) işittik (anladık). Bizi (dünyaya) geri gönder de iyi işler yapalım. Muhakkak (şimdi) biz (senden başka ibâdete lâyık varlık olmadığına ve yine senden başka Rab bulunmadığına) yakînen inandık" dediklerini bir görsen!..
21. Muhakkak biz onlara (âhiretteki) büyük azabdan önce, yakın azab'dan da tattıracağız. Belki (küfür ve mâsiyetten tevbe edip, îman'a) dönerler.
38. (Onlar, kıyâmet gününden korkup namaz ve zekat gibi sâlih amel işledikleri için)Allah, kendilerini işledikleri amellerin en güzeli ile mükâfâtlandıracak ve lütfundan, onlara daha fazla verecektir. (Bire ondan yediyüze ve hatırlara sığmayan büyüklükte ikram ve ihsanlar edecektir.) Allahü Teâlâ dilediğini hesabsız rızıklandırır.
39. Kâfirlere gelince; Onların amelleri çöldeki serap gibidir; susayan kimse onu su zanneder. Yanına vardığında, orada bir şey bulamaz. (Harâretini giderecek suyu bulamadığı gibi su zannettiği parıltı da kalmaz. Emek verdiği isteklerinin boş olduğunu görür)ve yanında Allah'ı bulur. (Korkmak istemediği Allah'ın kahr ü gazabının yüreğine indiğini hisseder.) O da hisabını görüverir. Allahü Teâlâ’nın hesabı seridir.
43. Görmedin mi? Muhakkak Allah, bulutları (bölük bölük) sevkeder. Sonra aralarını birleştirip (üst üste) yığar, (tek bulut haline getirir) de yağmurun, onun aralarından çıktığını görürsün. Semâdan; ondaki dolu dağlarından (dolu) indirir de onunla dilediğine musîbet verir; (bağ, bahçe ve mahsüllerini harap eder.) dilediğinden de onu uzak eder (sâhiblerini âfâttan korur.) Onun şimşeğinin parıltısı neredeyse gözleri(n nurunu) alıverecektir.
44. Allah gece ile gündüzü çeviriyor. (Biri gidip diğeri geliyor, birini uzatıyor, diğerini kısaltıyor, onlarda karanlık, aydınlık, soğuk, sıcak gibi değişmeler yaratıyor.)Şübhesiz bunlarda basîret sâhipleri (kalb gözleri açık insanlar) için elbette ibret vardır.
45. Allah hareket eden her canlıyı sudan yarattı. Onlardan kimi karnı üstünde(sürünerek) yürür. Kimi iki ayağı üzerinde yürür. Kimi de dört (ayağı) üstünde yürür. Allahü Teâlâ, (sûret, vücûd ve hey'etten) dilediğini halk eder. Şübhesiz Allahü Teâlâ her şeye kaadirdir.
54. (Habibim): "Allah'a itâat edin, peygambere itâat edin." de. Şâyet yüz çevirirseniz (itâat etmezseniz bilin ki) ona düşen, ancak üzerine yüklenen (tebliğ vazifesi)dir. Sizin üzerinize düşen (vazife) de yüklendiğiniz (itâat)tır. Eğer itâat ederseniz doğru yolu bulursunuz. Peygamberin vazîfesi ancak açık tebliğ (ve hükümleri bildirmek)tir.
*
TAHRİM
7. Ey Kâfirler! Bu gün (boş yere) özür dilemeyin. Çünkü siz ancak yaptıklarınızın karşılığını göreceksiniz.
*
ARAF
172. (Ey Rasûlüm,) o vakti de hatırlat ki: Rabbin (Teâlâ ve tekaddes Hazretleri)Âdemoğullarının bellerin-den zürriyetlerini alıp onları kendilerine şâhid tutarak; "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" (buyurmuştu). Onlar da "Evet (Rabbimizsin,) şâhid olduk" demişlerdi. (İşte bu ahid), kıyâmet günü "Biz bundan habersizdik" dememeniz içindir.
*
FURKAN
37. Nuh kavmini de peygamberlerini yalanladıkları vakit suya gark ettik ve onları insanlara ibret kıldık. Biz zâlimlere elem veren azab hazırladık.
38. Âd ve Semûd'u da.. Res Eshâbı ve bunlar arasında geçen bir çok nesilleri de(ısyanları sebebiyle helâk ettik.)
39. Biz onların hepsine (nasîhat olsun diye) misaller verdik. (Fakat peygamberleri yalanladıkları için) hepsini helâk ettik de ettik.
*
NEML
1. jÀ´0 Bunlar Kur'an'ın ve apaçık kitabın âyetleridir.
2. Mü'minlere hidâyet ve müjdedir.
3. O (mü’min)ler ki; namazı (âdab ve erkânı ile) kılar, zekatı verirler. Ve onlar âhirete yakînen inanırlar.
4. Biz, âhirete inanmayanlara (kötü) amellerini hoş gösterdik; onların kalbleri kör olmuştur, (ilersini göremezler.)
5. Onlar öyle kimselerdir ki, kötü azab kendilerine âitdir; (amelleriyle onu hak ettiler.) Onlar, âhirette de ziyâde hüsrâna (büyük belâya) uğrayacaklardır.
6. (Ey Muhammed A.S.!) Muhakkak sen, (sana vahyolunan) Kur'an'ı elbette, Hakîm ve Alîm (olan Rabbin Teâlâ')nın katından almaktasın.
*
KASAS
2. Bu (sûre, helâl ve haramı) açıkca beyan eden kitab (Kur'an-ı Kerim)’in âyetleridir.
3. Biz Mûsâ ve Firavn'ın haberinden bir kısmını inanan bir kavm(in faydalanması)için sana doğru olarak (Cebrâil vasıtasıyla) beyan edeceğiz.
4. Şübhesiz Fir'avn o yerde (Mısır'da) zorbalığa kalktı (zulme başladı) ve oranın halkını fırkalara ayır(ıp her birini bir başka işde kullan)dı. Onlardan bir zümreyi zayıf düşürmek istiyor, bunların oğullarını boğazlıyor, kadınlarını hayatta bırakıyordu. Muhakkak ki o, müfsitlerdendi. (İstekle-rine ulaşmak için yeryüzünü fesâda vermekten çekinmezdi.)
*
ANKEBUT
41.Allah'dan başka dost edinenlerin misali, örümceğin misali gibidir. (O, kendine)bir ev edinmiş (üzerinde yürüyüp sinek avlayacak kadar bir ağ germiş)tir. Fakat,) muhakkak ki evlerin en çürüğü örümcek evidir. (Hafif bir rüzgarla târumâr olur.) Keşke bilmiş olsalardı!..
*
LOKMAN
2-3. Bunlar hikmetli kitab (Kur'an-ı Kerim)'in âyetleridir ki ihsan sâhipleri için hidâyet ve rahmettir.
*
AHZAB
64-65. Şübhesiz Allah kâfirlere lânet etmiş ve onlar için ebedî kalacakları çılgın ateş hazırlamıştır. Onlar ne bir dost ne de bir yardımcı bulamazlar.
66. Yüzleri ateşte (bir tarafdan diğer tarafa) çevrildiği gün "Yazıklar olsun bize! Keşke Allah'a itâat etseydik, peygamberlere itâat etseydik" diyecekler.
67-68. (Onlara tâbî olanlar da o gün) "Ey Rabbimiz muhakkak biz reislerimize ve büyüklerimize uyduk. Onlar da bizi (doğru) yoldan (dinden, imandan) saptırdılar(da kendimiz gibi insanlardan medet umar hâle getirdiler.) Rabbimiz! Onlara iki kat azab ver ve onları büyük la'net ile la'netle.." diyecekler.
*
RAAD
11. Onun (insanın) önünden ve arkasından kendisini tâkib eden (melek)ler vardır. Allah'ın emri ile onu gözetir (tâkip eder, işlerini ve sözlerini zabteder)ler. Muhakkak ki Allah, bir kavm(e verdiği, bolluk ve âfiyet gibi ni'metlerin)i, onlar, nefislerindeki (güzel huy ve hareketleri)ni bozmadıkça, değiştirmez, (nimetlerini üzerlerinde devam ettirir. Onlar hallerini değiştirince, Allahü Teâlâ da nimetlerini çeker, bereketsiz mihnetli bir hayat başlar.) Bir kavme de Allah kötülük (cezâ vermek) murâd etti mi, onu geri çevirmek mümkün olmaz. Onların, Allah'dan başka velileri (koruyacak kimseleri) de yoktur.
*
İBRAHİM
1. hÁ³7³! Bir kitab ki, onu sana, insanları, Rablerinin izniyle karanlıklardan aydınlığa, Azîz ve Hamîd (olan Allah)’ın yoluna çıkarman için indirdik.
2. O Allah ki: Göklerde ve yerde ne varsa hepsi onun (mülkü) dür. Şiddetli âzabdan dolayı vay kâfirler(in hâlin)e...
3. Onlar ki, dünya hayatını âhiret üzerine (tercih edip) severler, (“Bugün yaşayalım da yarın ne olursa olsun” derler) Ve (İnsanları) Allahü Teâlâ'nın yolundan çevirmeye çalışırlar, onda eğrilik ararlar. İşte bunlar (hidâyetten ve haktan) uzak bir sapıklık içindeler.
4. Biz her gönderdiğimiz peygamberi, ancak kavminin lisanıyla gönderdik ki, onlara, (emir ve yasaklarımızı açıkca) anlatsın. Allah dilediğini (amelleri sebebiyle) saptırır, dilediğini de doğru yola ulaştırır. O, her şeyden üstün, (yarattıklarıyla kıyaslanamaz bizâtihî yüce ve) yaptıklarında hikmet sâhibidir.
5. Yemin olsun biz Mûsâ'yı: Kavmini karanlıklardan aydınlığa çıkarsın ve onlara Allah'ın günlerini hatırlatsın diye mu'cizelerimizle gönderdik. Şübhesiz bunda çok sabreden, çok şükredenler için alâmetler vardır.
*
FUSSİLET
19. O gün Allah'ın düşmanları (olan müşrik ve münâfıkların evveli, âhiri) hepsi beraber ateşe sevkedilmek üzere (bir araya) toplanır.
20. Nihâyet oraya (ateşe) geldiklerinde, kulakları, gözleri ve derileri, yaptıkları şey hakkında aleyhlerinde şahidlik eder.
21. Onlar derilerine (teaccüble ve azarlayarak): "Niçin aleyhimize şâhidlik edersiniz. (Halbuki biz sizi kurtarmak istiyoruz)" derler.
(Derileri de: "Bu elimizde değil), bizi, her şeyi konuşturan Allah konuşturdu. Sizi ilk önce yaratan da O... Ve O'na döndürülüyorsunuz" derler.
22. Siz (günah işlerken halka rezil olmak korkusuyla onu gizliyordunuz da)kulaklarınızın, gözlerinizin ve derilerinizin (huzûr-u ilâhî'de) aleyhinize şâhidlik edeceğinden çekinmezdiniz. Ve Allahü Teâlâ yaptıklarınızın çoğunu bilmez sanırdınız.
23. İşte Rabbiniz hakkındaki (bu yanlış) zannınız sizi helâk etti de hüsrâna uğrayanlardan oldunuz.
24. Eğer dayanabilirlerse, işte ateş onların yeridir. (Fakat insanların kendi iradeleriyle işledikleri hıyânet, cinâyet, küfür ve isyan karşılığında kazandıkları cehennem ateşi, şiddet ve dehşet îtibârıyla dayanılır şey değildir.) Eğer (felâketi görünce, tekrar dünyaya dönüp Allah’ı) râzı etmek isterlerse, memnun edilecek değillerdir. (Dünyaya dönüş yolları kapalıdır.)
27. Elbette Biz, (Kur'an’la istihza eden) kafirlere (bitmeyen ve hafiflemeyen)şiddetli azabı tattıracağız ve yaptıklarının en kötüsü ile cezalandıracağız.
28. İşte o (şiddetli azab), Allah düşmanlarının cezâsı olan ateştir. Âyetlerimizi bilerek inkâr etmelerine cezâ olarak onlara, orada ebedî kalacakları yurd (cehennem) vardır.
29. Kâfirler (cehennem azâbını tadınca) derler ki: “Ey Rabbimiz! Cinlerden ve insanlardan bizi saptıranları, bize göster; onları ayaklarımızın altına alalım da(cehennemin) en alt (tabaka)sında kalanlardan olsunlar, (azabın en şiddetlisini tatsınlar.)”
30. Şübhesiz ki: "Rabbimiz Allah'dır" deyip sonra dosdoğru olanlar üzerine melekler iner de onlara: "Kork-mayın, üzülmeyin; vaad olunduğunuz cennetle sevinin"(diye müjdelerler.)
*
ŞURA
20 Kim (sevap işleyerek) âhiret kazancı (ve cennet nimetleri) isterse, onun(hasenâtını katlayıp) kazancını artırırız. Kim de (ameliyle) dünya kazancı (dünya nimetleri)isterse, ona da bundan (bir miktar) veririz. Fakat âhirette onun (Bu ameline karşılık cehennemden başka) hiç nasibi yoktur.
21. Yoksa onların, dinden Allahü Teâlâ’nın izin vermediği şeyleri kendilerine meşrû kılacak (putlardan ve şeytanlardan) ortakları mı var? Eğer (azabın belli bir vakte kadar gecikmesine dâir) ezelî hüküm olmasaydı, elbette aralarında hemen hüküm verilir(acele cezâlanırlar)dı. (Fakat cezâsız da kalmayacaklar.) Muhakkak zalimlere elem veren azab vardır.
22. Sen ( Allahü Teâlâ’nın izin vermediği şeyleri meşrû kılmaya çalışan) zâlimleri -(dünyada) kazandıkları (günah-lar) yüzünden- korkup titrediklerini görürsün. O(korktukları şey elbette) başlarına gelecektir. İman edip salih amel işleyenlerse, Cennet bahçelerinde olacaklar. (Korkarak titreyenlerin hali nerede, cennet bahçelerinde her arzûlarına ve ilâhî rızaya eren insanların hâli nerede...) Onlar için Rableri katında her istedikleri hazırdır. İşte (miktarı tâyin olunmayan ve bitip tükenmeyen) büyük lütuf budur.(Buna nisbetle bütün dünya ve içindekiler pek küçük ve hakirdir.)
24. Yoksa onlar (senin için, "Muhammed) Allahü Teâlâ'ya karşı yalan uydurdu" mu diyorlar. Allahü Teâlâ dilerse senin kalbini de mühürler. (Vahyini keser ve Kur'an'ı kalbinden silip unutturur. Fakat sen Allahü Teâlâ'ya iftira etmiş değilsin. Onların sözlerine üzülme, Allahü Teâlâ'nın lütfuna şükret.) Allahü Teâlâ bâtılı (mesnetsiz, tutarsız ve asılsız şeyliri tamâmen) imha eder, kelimeleriyle (Kur'an ile, veya delillerle izah edip) hakkı sâbit kılar. Muhakkak O, kalblerde olanları hakkıyla bilir.
*
ZUHRUF
36. Kim (nefsinin arzûlarına uyar da) Rahmân'ın zikrinden gaflet edip yüz çevirirse, Biz ona bir şeytan musallat ederiz de o, ona arkadaş olur, (kendisinden ayrılmaz; devamlı vesvese verip saptırır. Bu zâlim ne kötü arkadaştır!)
37. Ve o (şeytan)lar onları (doğru) yoldan çıkarır. Onlar ise kendilerini doğru yolda sanırlar, (küfür ve melanete devam ederler.)
.
Sağlığı bozan sebepler bulunduğu gibi, vücûdu hasta eden ruh ve beden alâkasını bozan mânevî sebepler de var. Tıbbî âletlerle bilinmeyen bir sebeple insan hastalanır, ruh ve beden acı çeker. Maddî sebebi anlaşılmayan hastalıklardan biri de “Nazar değmesi”dir.
Düşmanlık, hased ve kıskançlıkla bakmak, rûhun penceresi bulunan gözden fırlayan düşmanca bakışlar, karşıdaki varlığa saplanır. Elektrik şeraresi gibi çarpıcı bir tesir meydana getirir.
Bazı nazar değmeler cereyan çarpmış gibi hasta eder. Ölüme sebep olanlar da var. Ok gibi saplanan bu bakışa “İsâbet-i ayn” göz değmesi, kısaca nazar denir. Nazar insanlarla birlikte ekilmiş ve dikilmiş şeyler üzerinde de tahribât yapar. Nazar haktır. Dağı bile ufalayıp hakir eder.
H.Ş.: “Nazar insanı kabre; deveyi kıdre koyar.” (Feyzül kadir C. 4 S. 397)
Kötü kimsenin kıskançlık ve kinle bozulmuş rûhla bir şeye bakması karşıdaki varlığa zararlı olur. Hadîs-i şerifte: “Baykuş’ta (uğursuzluk diye ) bir şey yoktur. Fakat nazar değmesi haktır” buyuruluyor. Gözü keskin kimseleri kiralayarak düşmanından intikam alanlar bile olurdu. Mekke müşrikleri gözü dokunaklı bir adamla anlaşma yapmış, Resûlüllah (S.A.V.)’i nazara uğratmasını istemişlerdi.
Kin ve kıskançlıkla bakıp güçlü deveyi çökerten bu adam Peygamberimizin geçtiği bir sırada ona küfür, öfke ve hasedle nazar etmişti. Allahü Teâlâ Resûlünü korumuş ve şu âyet-i kerîme nâzil olmuştur:
“Hakikat o kâfirler zikri işittikleri zaman az kaldı seni gözleriyle yıkacaklardı. Hâlâ da (kin ve hasedlerinden) o, mutlaka bir mecnundur, diyorlar” (S. Kalem 51)
İnsan bir canlıya zarar vermemek için “Mâşallah lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh” demeli; kendisine nazar değmemesi için de Kalem Sûresi 51’inci âyetini okumalıdır.
Hz. Esmâ “Ey Allah’ın Resûlü! Câfer’in çocuklarına çabuk nazar değmekte. Onlara okuyabilir miyim?” diye sordu. Resûl-i Ekrem: “Evet, (okuyabilirsin). Şâyet kaderin önüne geçen (kaderi değiştiren) bir şey bulunmuş olsaydı göz (değmesi) olurdu” buyurdu.
Resûlüllah Efendimiz torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’e nazar isâbet etmesin diye “Üîzükümâ bikelimâtillâhittâmeh.. min külli şeytânın ve hâmmeh... ve min külli aynin lâmmeh...” duâsını okur ve İbrâhim A.S., oğulları İshak ve İsmâil’i bu duâ ile Allah’a sığınmalarını emrederdi” buyururdu. (Tuhfetül Ahvezî C. 6 S. 220-21)
Hz. Âişe Vâlidemiz “Resûlüllah (S.A.V.) göz dokunmasından dolayı nefes etmemi bana emretti” demiştir. (Buhârî)
İnsana kendi nazarı da dokunur. Aynaya bakınca kendini beğenen, “Yâ Allah! Beni güzel yarattığın gibi, huyumu da güzel yap” diye duâ etmeli. Süleyman bin Abd’ül Melik aynaya baktı ve görünüşü hoşuna gidince “Ben de genç bir hükümdarım”, dedi ve kendi nazarıyla hastalanıp bir ay geçmeden vefat etti.
Hadîs-i şerifte: “Göz değmesinden Allah’a sığının. Çünkü nazar değmesi haktır”. “Biriniz kendi nefsinden, malından ve (din) kardeşinden hoşuna giden bir şey görürse ona bereketle duâ etsin. (Allâhümme bârik fîhi desin.) Zîrâ nazar haktır.” Şeytan ve ona uyanların hasedi, nazarı değer. Âyet’ül- kürsî, Muavvezetiyn sûrelerini okuyarak ve “Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh” diyerek korunmalıdır.
Sehl R.A., yıkanırken yanından Âmir R.A. geçmişti. “Bu günkü gibi (güzel bir vücût) görmedim” dedi. Sehl bayılıp düştü. Resûlüllah’a getirdiler.Resûl-i Ekrem ona: “Biriniz ne sebepten (din) kardeşeni öldürüyor? Biriniz kardeşinden hoşa giden bir şey gördüğünde, ona bereketle duâ etsin (mâşâallah, bârekellah)” desin” buyurdu.
incemeseleler.com / Arşiv
.
Zamanın birinde bir zat kabenin yanında gerekli evradu ezkarı yapmış olmalı ki, ayağının tekini hafiften kabe istikametine uzatarak dinleniyormuş.
Bu manzarayı gören Hızır a.s. o zatın tepesine dikilerek onu uyarmak ister. O zatda şöyle bir kafasını kaldırır ve derki:
Bak benim peşimi bırak, senin Hızır olduğunu söylersem şimdi bütün ahaliyi başına üşüştürürüm.
Hızır a.s. hiç bir şey demeden oradan hızlıca ayrılır ve bir yerde durarak Hz. Allah'a durumu anlatır.
-Ey Allah'ım sen bana tüm evliyaların listesini vermiştin. Bu zat o listede olmadığı halde benim Hızır olduğumu nerden bildi?
deyince, Hz.Allah şöyle buyurur.
Ey kulum, sendeki Evliyaullahın listesi, beni seven evliyaullahın listesidir.
Bunun haricinde, birde benim sevdiğim evliyaullah vardır ki onun listesi bende saklıdır. Benden başka kimse bilemez.
Hızır a.s. durumu anlar ve yoluna devam eder...
sadakat forum
.
Kırk kitaptan kırk defa süzülmüş hakikatler. Tekrar tekrar dikkatle okuyan, çok şey kazanır…]
1- İnsan, gelen kötülüğü kalp gözüyle görse, gücenmez. Zira kötülük, yapana gücenmek, tevhid inancına zıd… Ariflere göre şirktir .[Yaratan yalnız Cenab-ı Hak'tır.] (M. İ. R. C-3 M-15--Muhiddin-i Arabî ks )
2- İnsanları ayıplamak kaderi görmemek, inkar ve cahilliktir. (Süfyan-ı Sevrl K.S.)[Kadere râzı ol, hâdiseyi Hak’tan bil!...]
3- Hazret-i Sıddık'ın sinesindeki sır: Vasıta ve sebeplere itibar etmeyip bütün hallerde Allah ile olmasındandır. (Aliyyül Havas K.S). (Hâdiseleri sebepten değil, Mevlâdan bilir)
4- İki iyi hal, çok da olsa kötülükten korur:
a) Cenab-ı Hakk'ın kazâ ve kaderine razı olmak, [Hiçbir şeyi sebepten bilmemek; hepsi ilâhî hükümdür demek]
b) Allah'ın kullarına iyilik etmek. [şefkatli olmak] (İmam-ı Şazili ks)
5- Kulluk davasında olup da hâlâ istekleri bulunan kimse yalancıdır. (Ebû Abdullah ibn-i Cela K.S.) ["Her iş Hakk'ın hükmüdür" de; İlâhî irâdeye teslim ol!]
6- Hakiki kul, Mevlâ'dan gayri her şeyden ümidini kesendir (Osman Kureşi ks ) [Hep O'ndan bekle!...]
7- Kulluk, doğru çalışmak, kendi arzûlarını silmek, murad-ı ilahide daim olmak ve her şeyi O'ndan bilmektir. (Ebu Abdullah ks) [Çeşitli yorumlara yol yok]
8- İyi huy, halkın cefâsından üzüntü duymamaktır. Bu da bütün işler Hakk'ın emri olduğunu bilip anlayınca başlar. [Haktan gelen her şey hoştur]
9- İşlerin ilahi hükümle olduğunu bildiği halde istediği olmayınca üzülene hayret ederim. (Hz.Osman RA) [Benim isteğim olaydı diye düşünmek yasak…] , .. , , _
10- Şikâyet ve gönül darlığı marifet azlığındandır (Nefahât S. 288) [Hakkıyla hakka tevekkül kıl, huzur bul!]
11- Eyyüp A.S. mânâda: "Ey Bâyezid, kişi neye güvenirse, o Allah'a perde olur. İnsan Allah'ın fadlından başkasına güvenmesin; ben Rabb'ime hiçlikle vardım." demiştir. [Sebeplere güvenme: onlar da senin gibi mahluk ve fânîdir.]
12- Hayır ve şerden meydana gelen bütün hadiseleri Hak Teala'dan bilip O'nun takdiri. hükmü ve iradesinin zuhuru olduğunu tasavvur ediniz (M.İ.M. C.3 M. 83)
13- A.C.: İyilikler Allah'ın lütfü, kötülükler nefsin suçundandır. (S. Nisa 79) İslâm îtikadının özü burada… (Ebulfâruk ks ) [Çünkü nefis: kalpde tasdik, lisanda ikrar varken de küfür ve inkarda israr eder.] (M.İ.M.C.1 M. 64)
14- Mihnet ve elemlerden kula ne gelirse, cümlesi takdir-i ilahi ve ezeli irade ve hükümdendir. (M.İ.M. C.3 M. 87) [Bunu bilen kul kederden kurtulur]
15- Hak Teala'dan her ne gelirse rağbet edilir ve sevimlidir. Gönül hoşluğu ile katlanıp razı olmak lazımdır. Kulluğun yolu işte budur. (M.İ.M. C.3 M. 132)
16- Musibet (sıkıntılar) ve ayrılık, gurbet acıları, Mevla Celle Şanühü'nun irade ve takdiriyledir. Razı olup teslim olmaktan gayri çare ve ilaç yoktur. (M.İ.M. C.3 M. 154) [İnsana bu kelam kafi değil mi?]
17- Hak Teâlâ'ya hakkıyla inanmış olan kimse her şeyden emin olur, Çünkü onun himâyesi altında bulunur.
18- Yakîn: Gelen hadiselerden Rabbini suçlamamandır. (Süfyan-ı Sevrî K.S.) [İyilikler Mevlâ'dan, sıkıntılar nefsindendir. Bunu bil!]
19- Hakkındaki takdir-i ilahi seni bulur, kaderi unutup da gam çekme! (Hz. Ali RA)[Bir mü'min şunu bilse yeter; Her hal ve hâdiseye "Rabbimin hükmüdür" der, kurtulur...]
20- Mü'min kişi kaderin acısına ve tatlısına katlanır. Zira insana gelen şey: tedbiri ve sakınmayı terkinden veya eksik yapmasından değil; kaderin hükmüdür (Birgivî Vasiyetnâmesi) [Huzur dolu bir hüküm]
21- H.Ş.: "Lâ ilahe illallah kelimesiyle îmanınızı tazeleyiniz." Lâ kelimesiyle kendi nefsinizin isteklerini (maksat ve muratları) defediniz. Zira kişinin kendi muradını istemesi, kendi ilahlığını iddia etmektir. Gönülde hiçbir murat için yer kalmadığı gibi, hayal kısmında da hevâ ve heves kalmasın. Kişi kendi muradını istemesi, Mevla'nın muradını reddetmek ve kendi sahibine karşı gelmektir. Bunun manâsı ise Mevla'sını bırakıp, kendisi mevlâlık iddia etmektir. Bu işin kötülüğünü iyi bilmeli ve ulühiyet davasını kökten silmelidir.
Tevhid okurken (Lâ) ile her şeyin tamamını silip, sinede hiçbir maksut ve murad kalmasın. Hatta ehemmiyetle düşündüğünüz, benim (hapisten) kurtulmam dahi maksudunuz olmayıp, Hak Teâlâ'nın takdirine, fiiline ve irâdesine râzı olunuz. (M.İ.R. C.3 M.2) [Gönül dirilten sözler, "keşke öyle olmasaydı, şöyle olsaydı" diye düşünmeye yol yok…]
22- Kişi gönül sahasında Allah'tan gayri her şeyi siler ve hiçbir isteği kalmaz. İnsan eşya (mevcut) ile olan alâka ve muhabbeti kesmeden rıza-i ilahiye ulaşamaz. Aslında bizler; dönen pervanenin havada çizdiği hayali görüntü gibiyiz. Kişi Kelime-i Tevhid'in tekrarıyla o hayali siler de yanlış düşünmekten, cehaletten kurtulur ve Mevla'dan başka var olan bir şey görmez olur. (M.İ.M. C. 3 M-7) [Haddini bil, Hakkı bul...]
23- Lâ ilahe illallahü'l-Meliküll-Cebbar'daki "Cebbar" ism-i Şerifinin esrarı: "Allahü Teâlâ, hidayete istidadı olanları bazen zorla hizaya getirir" demektir.
24- Cenâb-ı Hak "Hakîm" İsm-i Şerifinin hikmeti olarak: çeşitli âfat ve belalarla kullarını itaate çağırır. Allahü Teâlâ kaabiliyetini kaybetmeyen kulları itaat etsinler diye bir takım âfat ve belâlarla uyarır ve işledikleri bazı günâhların acısını bu dünyada kendilerine tattırır. (Ebulfâruk K..S,) [itaat kurtuluştur.]
25- H.Ş.: Kulun günâhları çoğalınca onu karşılayacak ameli yoksa günâhlarına kefâret olsun için Allah onu mahzun edecek bir belâya uğratır. (Muhtâru'l-Ehâdis)
26- Güzel söylemiş:
Hak kulundan intikamın yine kul ile alır
Bilmeyen İlm-i Ledünü onu kul yaptı sanır.
Açıklama: Hak Teala kulundan intikamını yine kul vasıtasıyla alır, manevi ilmi olmayan onu kul etti sanır.
27- Ne kahr-ı dest-i adadan, ne lütfu aşinadan bil,
Umurun Hakk'a havale et, Cenab-ı Kibriya'dan bil!
Açıklama: Ne gelen sıkıntıyı düşmandan, ne de lütfü dosttan bil! İşleri Allah'a havâle et, hepsini Hak Teala'dan bil! (Hikmetli sözler.)
28- H.Ş.: Haklı olduğu halde münakaşadan vazgeçmedikçe kişinin imanı tam olmaz.(Bezzar Buhari Kitabü'l Fiten) [Peygamber tavsiyesi; uyan kazanır, bütün sıkıntılara sebep olan kavga yasak...]
29- H.Ş.: Haksız olduğunu anlayıp, mücadeleden vazgeçen kimseye AIlahü Teala cennetin kenarında bir ev bina eder. Kim de haklı olduğu halde mücadeleyi terk ederse, AIlahü Teala ona cennetin en iyi yerinde bir bina inşa eder. (Tirmizı) [İradesine sahip olan; neler kazanır…]
30- Haklı da olsa kişi kavga ve münakaşayı terk etmedikçe kamil değildir. (Mühim Bilgiler S. 23) [Olgun insan çok şey kazanır]
31- Din selâmeti istiyorsan, husûmet ve devlet zoruyla alınacak haktan vazgeç!(Süleyman bin Uyeyne K.S.) [Ölümden sonra o yine senindir..]
32- İnsanlar uzun zaman din ile yaşayacak, din gidecek, hayaya sarılacak, onunla yaşayacak, o da yok olacak, onları itibar ve istek yaşatacak. Bir müddet sonra o da gidecek.. Hasılı: Her gelen zaman, birbirinden zor olacak. (Şâbî Rh..A.) [İnsanoğlu ne günlere kalmıştır...]
33- Allah dostları bir sözün hakîkatini görmeden söylemezler. (Ebulfâruk K..S.)
34- H.Ş.: Dünyalıktan yücelttiği bir şeyi alçaltmak, AIlahu Teala üzerine kat-î bir haktır. (Ramuz 385/2) [Fazla sivrilmeyi sevmek ve sevinmek lâzım gelmiyor]
İmtihan dünyasındayız; kazanan cennete, kaybeden cehenneme gider. Bu îtibarla: en büyük kazanç imtihan kazanmak için yardımlaşmaktır. Hakkın rızâsı da burada…(Büyüklerden)
[Bunlar: Kırk kitaptan kırk defa süzülmüş hakikatlerdir. Tekrar tekrar dikkatle okuyan, çok şey kazanır…]
İncemeseleler.com / Arşiv
.
Rasûlüllah S.A.V. Efendimizin Muaz Bin Cebel Hz.lerine, oğlunun vefâtı üzerine gönderdiği tâziye mektubu.
“Ey Muaz! Allahü Teâlâ sana selâmet versin. Muhakkak bilmeliyiz ki, kendi varlığımız, mallarımız, servetimiz, kadınlarımız ve çocuklarımız, Allahü Teâlâ’nın sayısız nimetlerinden ve ihsanlarındandır. Bu nimetleri bize sonsuz olarak kullanmak için değil, emânet olarak, vakti gelince almak üzere vermiştir. Bunlardan belli bir zaman faydalanırız. Vakti gelince hepsini geri alacaktır. Allahü Teâlâ, nimetlerini ihsan edip sevindirdiğinde şükretmemizi, vakti gelip geri aldığında da sabretmemizi emretmiştir. Senin oğlun, Allahü Teâlâ’nın sana ihsan ettiği sevgili ve faydalı nimetlerdendi. Geri almak kaydıyla sana emânet vermişti. Seni onunla faydalandırdı ve herkesi imrendirecek şekilde sevindirdi. Şimdi geri alırken de sana çok mükâfât ve iyilikler verecek ve merhametiyle doğru yolda yükselmeni ihsan edecektir. Bu ihsana kavuşman için sabretmeli ve O’nun hükmünü hoş görmelisin. Gücenir, darılır, bağırır-çağırırsan sevabdan mahrum kalır, pişman olursun.
İyi bil ki, sızlanıp sabırsızlanmak belâyı geri çevirmez, üzüntüyü dağıtmaz. Kaderde olan başa gelecektir. Olan işe sabretmek ve darılmamak lâzımdır.
Allahü Teâlâ hepimize selâmet versin.” (Şir’atül-İslâm)
H.K.: “Ben, kullarımdan birine; bedeninde, malında veya evlâ-dında bir musîbet verdiğimde onu güzel sabırla karşılarsa, kıyâmet günü o kişi için mîzan kurmaktan, hesap sormaktan hayâ ederim. (Onu rahmetimle cennete koyarım)” (İhyâ C.4 S.136)
H.Ş. Belâ îmanlı erkek ve kadının bedeninde, malında, evlâdında, üzerinde hiç günah kalmadan Allah’a kavuşuncaya kadar devam eder. (Râmuz 427/4) (Tesbih Namazı, tevbe ve istiğfarla yalvarıp belâdan kurtulmalı...)
Bir kadın Rasûlüllah Efendimiz’e:
“-Yâ Rasûlallah! Üç çocuğum vefat etti. Duâ et de cennete gireyim” dedi.
Rasûl-ü Ekrem (S.A.V.) :
“-Sen zâten cennette yerini hazırlamışsın” buyurdu. - 2 -
İncemeseleler.com / Arşiv
.
Evlatları terbiye etmede en güzel ahlak Yüce Dinimizin prensiplerine riayet etmekle mümkündür. İşte çocuk yetiştirmede terbiye prensipleri..
EVLAT TERBİYESİ
Aile içerisisnde ebeveynlerin birbirlerine, ebeveynlerin çocuklarına ve çocukların da ebeveynlerine karşı vazifeleri vardır. Sohbetimizde ise ebveynin çocukları üzerindeki vazifelerinden evlat terbiyesi üzerinde durulacaktır.
Cenab-ı Hakk ayet-i kerimesinde:
“Ey iman edenler, kendinizi ve aile halkınızı yakıtı ataş ve insanlardan olan ateşten koruyun.” (Tahrim ,6)
Ebu Hureyre'den rivayet edilen hadiste:
“Çocuğun babası üzerindeki haklardan biri ismini ve edebini güzel yapmasıdır.”(Feyzul Kadir)
Bu ayet ve hadisten anlıyoruz ki Hz. Allah ve Rasülü çocukların terbiyesinden ebeveynleri sorumlu tutmuş, baba olmadığı takdirde dede, anne, amca, gibi her kim velayeti üzerine almışsa onu sorumlu tutmuştur.
Yine bir hadiste :
“Bir baba çocuğuna güzel ahlaktan daha üstün bir miras bırakamaz.”
Burada emredilen korumanın te'dip, güzel ahlaki talim , kötü arkadaşlardan korumak , hevaya düşkün olmalarına mani olmak gibi şeylerle terbiyenin yapılmasıdır.
Diğer bir ayeti kerimede :
“Mallarınız ve canlarınız sizin için bir fitnedir (imtihandır).”(Teğabün,15)
Buradaki fitneden maksadın imtihan vesilesi olduğu belirtilmiştir. Imtihanı kazanmanın yolu onlara karşı olan vazifelerimizi yapmak, ahlaklarını güzel kılmak, onları hayata en iyi şekilde hazırlamaktır. Yoksa hem dünyada huzurlu olamayız, hem ahirette mesuliyetten kurtulamayız.
Hadisi Şerifte
“ Kişinin çocuğunu bir kerecik terbiye etmesi, onun için bir sa’ miktarında yiyecek tasadduk etmesinden daha hayırlıdır.” ( Tirmizi, Birr 33 )
Hadisi Şerifte
“Çocuğun kendisine iyi davranmasında ona yardımcı olan babaya Allah rahmetini bol kılsın.” (Feyzul Kadir)
Peygamber Efendimiz (S.A.V) güçlü kuvvetli bir adama uğrar. Ashab-ı Kiram ' Ya Rasülallah(S.A.V) , keşke şu adam Allah yolunda çalışır olsaydı' der. Peygamber Efendimiz de Eğer bu adam küçük çocuğu için çalışıyorsa Allah yolundadır.” (Taberani,2,60)
İbni Ömer: “Evladını terbiye et, zira bundan mesulsün; edep olarak ne yaptın , neler öğrettin diye hesaba çekileceksin.”
Hadisi Şerif:
“Çocuklarınıza ikram edin ve terbiyelerini güzel yapın.”(İbni Mace,Edeb, 3)
“ Kişi öldükten sonra geride bıraktığı şeylerin en hayırlısı kendisine dua eden salih bir evlat (kendisinden sonra halkın amel ettiği bir ilim)”(Ebu Davud,Vesaya 14)
Buraya kadar mevzuları umumi manada ayet ve hadislerle anlatmaya çalıştık. Bizler Rasülullah (S.A.V.) efendimizin evlat terbiyesini esas alarak sizlere safhalar halinde anlatmaya çalışacağız.
Çocuğun terbiyesinde dikkat edilmesi gereken safhalar:
SÜT SAFHASI
Çocuğun bedeni bir gelişmeye ihtiyacı olduğu hayat dair olumlu şeyleri (melekeleri) elde ettiği safhadır.Ayeti Kerimede mealen : Anneler çocuklarını tam iki yıl emzirsinler (Bakara 233) . Bir kısım hadisi şeriflerde süt devresinin sona erdiğinin ayrıca belirtilmesi bu safhanın ehemmiyetini izah eder.
Bu safhada çocuğa bilhassa ilk günlerde ilk yapılacak muamelelere ayrı bir önem verilmiştir.
İLK LİBAS
İlk günlerde iktibas Peygamber efendimiz doğumu yaklaşan kızı Hz. Fatıma’ya daha doğum yapmadan hususi bir alaka göstermektedir.Hz. FatımanınSevde binti Misrah(r.anha) anlatıyor. Doğum sancısı başlar başlamaz Peygamber efendimiz gelir ve Hz. Fatıma’nın halini hatırını sorduktan sonra”Doğum olunca bana haber vermeden hiçbir şey yapmayın” der, doğum olunca Hz. Sevde göbeğini keser sarı renkli bir beze sarar biraz sonra gelen Rasülullah (S.A.V.) efendimiz doğum olup olmadığını ve Hz. Fatıma’nın hatırını sorar. Hz. Sevde Ya Rasülullah Çocuk doğdu göbeğini kestim sarı bir beze sardım der. Rasülullah (S.A.V.) Efendimiz öfkelenir ve bana asi oldun der. Hz. Sevde Allah ve resulüne asi olmaktan Allah’a sığınırım cevabı üzerine Rasülullah (S.A.V.) efendimiz: çocuğu benim yanıma getir der: hz. Sevde çocuğu getir der. Hz. Sevde çocuğu getirir. Rasülullah (S.A.V.) efendimiz sarı bezi atar beyaz bir bez içerisine sarar. İlk elbisenin beyaz renkli olmamasına dikkat edilmelidir. doğumunda hazır bulunanlardan
İLK GIDA ( TAHNİK)
Rasülullah (S.A.V.) efendimiz çocuğu beyaz bir beze sardıktan sonra tükrüğünden çocuğun ağzına koyarak onu yutmasını sağlar. Keza Hz. Ali (k.v.) Rasülüllah (S.A.V.) efendimizin doğan çocuğa süt vermeden önce bana haber et, benden önce süt verme diye Hz. Fatıma validemize emir verdiğini belirtir. H.z. Ali k.v. efendimiz Hz. Hasanın doğumunda bu emri yerine getirdiğini Hz. Hüseyin’in doğumunda yerine getirmediğini babası gelmeden süt emzirdiğini zikreder.ve Hz. Hasan’ın ağzına Rasülüllah (S.A.V.) efendimiz kendisini bilmediğim bir şey koyduğunu ifade eder.(kenzül ummal,16.284)
Bu hadisden anlaşıldığına göre Rasülüllah (S.A.V.) efendimiz doğan çocuğun midesine ilk inen gıdaya dikkat etmektedir. Nitekim muhtelif rivayetler bu ihtimamı sadece torunları için değil,umumi bir prensip halinde bütün Müslüman çocuklara teşmil ettiğini ifade etmektedir.
(Bu ilk gıda tahnik deniliyor). Efendimizin kimlere tahnik yaptığını kitaplar isimleri ile sayıyor.
Enes(r.a) ile doğum yapacak olan annesi Ümmü Süleym’e Rasulullah Efendimiz haber salarak “Çocuğun göbeği kesilince bana haber verin ve benden evvel ağzına bir şey koymayın” der. Bebek doğunca göbeği kesilir ve Hz. Enes bebeği bir bahçede bulunan
Peygamberimize götürür.Peygamber Efendimiz Acve denen en iyi cins hurmadan 3 tanesi ile tahnik eder(gıdalandırır).
Bu hadisler tahnik meselesinin terbiyede ihmal edilmemesi gerektiği anlatmaktadır.Daha sonraki müslümanlar bu sünneti , doğan çocuğu bir alime tahnik ettirmektedirler.Harbuti Ömer Naimi , Terbiyeti Etfal adlı eserinde bunu şu mısralarla ifade eder :
Tevellüd ettiğinde veledin,
Bu fiil sünnet oldu eyle icra,
Verip bir alimin eline temri,
Onu kılsın buzakı ile helva,
O bani parmağınla alıp sen,
Çocuğun ağzına sür kıl mufa.
DUA
Çocuk dünyaya gelince ilk yağılan muamelelerden biri de duadır.Doğan çocukları Peygamber Efendimize getirildiğini, hayır dua edip, telkinde bulunduğunu belirtilmektedir.(Müslim). Gelen çocuklara Peygamber Efendimiz aynı zamanda dua ediyordu.Buhari de bu mevzu için ‘Çocuklara berektle dua ve başlarını okşama’ diye bir bab ayırması da sünnetteki ehemmiyeti tescil eder.
Muaviye İbnu Kurre (ra) oğlu İlyas dünyaya gelince Ashab-ı Nebi den bir grubu davet ediyor,onlara ziyafet veriyor ve arkasından Ashap çocuk için dua ediyor.Siz dua ettiniz Allah duasını mübarek kılsın, şimdi ben dua edeyim siz amin deyin der,çocuğun dini ve aklı hususunda dualarda bulunur.
Peygamber Efendimiz Ensar’ın eşlerine yaklaşınca Ensar çocukları etrafını sarar, Peygamber Efendimiz onlara selam verir ve dua ederdi. İbni Abbas Resulluah(SAV):beni kucakladı ve ‘Allah’ım bunu dinde fakih kıl,hikmet öğret’ diye dua etti buyurur. Peygamber Efendimize göre dua, müminin silahı,dinin direği, semavat ve arzın nurudur.
İLK TELKİN
İlk telkinden murat çocuğun kulağına ezan ve kamet okumaktır. Peygamber Efendimiz Hz.Hasan ve Hz.Hüseyin doğdukları zaman ezan ve kamet okumuştur ve kimin bir çocuğu olur da sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okursa ona ümmü sıbyan(çocuktan ayrılmayan cin) zarar vermez.Hertürlü idrakten uzak olan çocuğa ilk günden ihmal edilmeyip telkin yapılmalıdr.
SÜRUR
Peygamber Efendimiz çocuğu, kalplerin meyvesi ve gözün nuru olarak vasıflandırmıştır,doğum büyük bir sevinç vesilesidir.Nitekim Peygamber Efendimiz oğlu İbrahim’in doğum müjdesini veren azadlı kölesine Ebu Rafi’ ye bir köle hediye etmiştir.
Ashap doğum vesilesiyle ziyafet vermektedir.İbni Kurne ashabı ziyafete çağırıp dua ettiklerini haber veriyor.
7.GÜN
İbni Abbas(RA) çocuğun doğumunun yedinci gününde şunları yapmanın sünnet olduğunu belirtir.
1-İsim verilir(H.Ş:”Siz kıyamet günü kendi isimleriniz ve babalarınızın isimleriyle çağrılacaksınız.Öyle ise, isimlerinizi güzel kılın. “)
2-sünnet edilir.
3-Kızsa kulağı delinir.
4-Akike kurban kesilir.(Erkek için iki, kız için bir kurban kesilir.)
5-Başı traş edilir.
6-Traş edilen saçın ağırlığınca altın veya gümüş tasadduk edilir.
7-Ondan eza bertaraf edilir.
SÜT EVRESİNDE GIDA
Süt devresi içinde çocuğa verilen gıdanın çocuğun karakterine tesiri çok büyüktür.En önemli gıda süttür.Çocuğun özellikle et ve kemik yapısını güçlendirir.Verilen süt tabiat ve karakteri değiştirir.Süt anne aranıyorsa en başta süt annesi olacak olan kadının akllı,dindar,ahmak olmaması gibi titizlik gösterilmesi istenir.Helalden beslenmek,haramda hasıl olacak sütte bereket ve hayrın olmayacağı ve bu çeşit sütle beslenen çocuğun karakterinin,tabiatının iyi olmayacağı ittifaktır.Çocuğun annesi çocuğu emzirirken abdestli olması eftaldir.
Ebu Muhammed El-Cuveyni merhum, bir gün eve girince çocuğunu annesinden başka bir kadını emzirir bulur,hemen çocuğu alır, baş aşağı ederek karınını sıkar ve emdiği sütü tamamen kusturur.Sebebi hikmeti ise çocuğu emziren kişinin huyu çocuğa tesir eder.Nitekim Hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz ‘Evlat süte göredir.’ diye buyurur.İmamı Gazali de, haramla beslenen kadından hasıl olan sütle beslenen çocuğun ileride habis(kötü) şeylere meyledeceğini söyler.
MÜDEHALE DEVRESİ
Çocuğa fiili terbiye, müdahale ne zaman başlar ?
İyi alışkanlıklar kazandırmak, istenmeyen davranışlardan vazgeçirmek hususunda her çocuğun gelişimi farklı farklıdır. Bazıları etrafı daha erken anlar idrak eder, bazıları geç idrak eder.
KONUŞMA: terbiye açısından konuşmaya başladığı devre en önemli devredir. Artık çocuk söyleneni anlar düşüncelerini anlatır.
Her çocuğun İslam fıtratı üzere doğması anne ve babasının tesiri ile Yahudi, Mecusi ve Hıristiyan olacağı beyan edilmesi (“Çocuk İslam fıtratı üzeredir. Konuşmaya başlayıncaya kadar bu hal üzere devam eder. Bundan sonra ebeveyni onu Yahudi veya Hırıstiyan yapar.”) konuşmanın önemini vurguluyor terbiyede.” Rasulüllah (S.A.V.) efendimiz bu safhaya gelen çocuklarla hususi ilgilenirdi. İlk önce imanın öğretilmesini istiyordu. Rasulüllah (S.A.V.) efendimiz çocuğunuza ilk öğreteceğiniz kelime “La ilahe illallah ” olsun , ölüm sırasında da bu kelimeyi telkin edin” buyuruyor. Çocuk Allah, ana baba sevgisi gibi bazı şeyleri anlayacağı anda çok soru soracak , merak edecek. Çocuk diye hafife almamalı doğru ve olgun biri gibi meseleleri izah etmelidir. Sebepleri ve niçinler’i ile beraber iyi şeyler öğretilmeli, kötü şeylerden men edilmelidir..
Haya,ahlak sahibi olması için gayret edilmeli. Yerinde zamanında müdahale edilmeli sadece kötülük yaptığı zaman cezalandırılmamalı, iyilik yaptığı zamanda ödüllendirilmeli , takdir edilmeli ki, o hal pekişsin.
Çocukluk Devresindeki Terbiyenin Ehemmiyeti
Küçüklükte öğrenilen ve aşılanan şeylerin meleke durumuna geçerek hayta boyu tesir edeceği için Rasulüllah (S.A.V.) efendimiz çocuklar farz olmadığı halde namaz ,oruç gibi ibadetlere alıştırılmasını hatta namazda olduğu gibi mecburi tarzda alıştırılmasını istemiştir.Farz olmayan şeyin çocuğa zorlanması terbiye ve alışması içindir.
Terbiyeciler:
Çocukların meşguliyete boğulup akıllarının dağılmasından önce terbiye edilmesi zaruretinde müttefiktirler ve çocuğunu küçükten terbiye eden büyüyünce memnun kalır demişlerdir.
Alışkanlık, ibadetlerin, güzelliklerin aline gelmesi şarttır.Hayra alışın zira alışkanlık ile kaimdir. Hayırla dinen emredilen farz, vacip ,nafile, mendup v.s. gibi her çeşit ibadet , edep,güzel ahlak bütün bunlara tecrübe ve meşakkatle alışmak gerekmektedir. Huy, terbiyecinin küçüklüğünde çocuğa inat,acelecilik, hevaya uyma ve hırs gibi alıştırdığı şeylerden meydana gelir.
Çocuğun gelişmesi şu dört boyut ele alınarak takip edilmelidir: Ruhsal(dua, ibadet..), Zihinsel(okuma…), Sosyal(insanlarla ilişkiler…), Bedensel(spor…)
DİNİ TERBİYE NASIL OLMALI ?
1- İMAN ESASLARI
Peygamber Efendimiz ile Ashab-ı İkram çoçuklara, önce kelime-i tevhidi,imanı öğretmiştir.Cündeb İbni Abdullah anlatıyorlarki ‘Bir grup genç peygamber efendimiz(sav) yanında idik .Kuranı öğrenmeden önce imanı öğrendik bilahare Kuranı öğrendik.Böylece ona olan imanımız iyice arttı.’
Terbiye de her şeyden önce bütün dini hayatın temeli olan kalbi bir tasdikten ibaret olan iman esaslarının öğretilmesi telkini 1. plandadır.
2- KUR’AN
Hadisi Şerif:
Çocuklarınızı üç hususta yetiştirin  eygamber sevgisi , Ehli beyt sevgisi
:Kur’anın kıraatı(çünkü kuranın hafızları hiçbir gölgenin bulunmadığı kıyamet gününde peygamberler ve asfiyalarla birlikte Allah’ın gölgesindedir.)(Feynul Kadir 1-225)
Çocuğa küçük yaşta öğretilebilir.Bu öğretme yaşı çocuğun duruma göre değişebilir.Küçük yaşta öğretilmesi konusunda sadece zorlanarak bırakılmaması konusunda hasas olunmalı. Ancak namazı kılacak şekilde kıratı bilmesi buluğ çağına gelinceye kadar şarttır.
Kur’an öğrenmiş olan çocuk buluğa erişince namazda okuyacağı şeyleri bilir.Onun için buluğa erişmeden Kur’an’ın ve ezberlerin öğretilmesi gerekir.
3-DUA
Namaz harfinde okunacak duaların ezberletilmesi Hasreti Peygamberimize hizmet için verilen Kays İbnu Sad İbni Ubade : Peygamber efendimiz (SAV) “Kendisine sana cennet kapılarından birini öğreteyim mi ?” dedikten sonra LA HAVLE VELA GUVVETE İLLA BİLLAH cümlesini öğretir.
4-NAMAZ
İmandan sonra fazlar arasında en mühim yeri işgal eden namazdır.Namaz normal olarak buluğdan sonra farz olmakla beraber çocuğun buna alışması için daha erken yaşlarda başlatılması gerekir.Namaza alıştırmak için yedi yaşında çocuktan kılması istenir.bunun sebebi namaza mükellef olacak (buluğa gelmeden ) yaşa gelmeden namaza alışması öğretilmesi sebebiyledir.Yedi yaşında yumuşak bir şekilde davranarak namazı kılması istenir.On yaşında ise zorlamaya başlanır.Oniki ,onüç yaşında da kılmazsa dövülebileceği ifade edilmiştir.Küçük yaşta emretmek zorlamak vacib olduğu için değil alışkanlık olması içindir mükelleftir “
5-MESCİD’E V.S. ALIŞTIRMA
Hasan ve Hüseyin efendilerimizin kendi başlarına mescide girip Peygamber efendimiz (SAV) secdede iken sırtına binmiş ve bu yüzden secde uzamıştır.Hz. Hasanı zaman zaman minberde yanı başına oturtur mescide oynamalarına kızmazdı.Erkeklerin namaz safı ile kadınlar arasına çocuklar dururdu (Ebu Davud) .
6-ORUÇ
Peygamber efendimiz (SAV) ve Ashab, oruca tahammül edebilecekleri küçük yaşlarda buna teşvik edip tutturdukları rivayet ediliyor.Alıştırmak terbiye etmek maksadıyla takat getirebilecek çocuklara orucu tutturmak gerekir.7-10 yaşlarında mükellef olmadan önce (üzerine vacib olmadan önce) farzı yerine getirebilecek duruma geliyor.
7-KIYAFET
Muhammed İbni Iyaz ez-Zühri anlatıyor:
“Küçüklüğmde Rasullahın yanına götürüldüm. Üzerimde avretimi örtmeyen bir bez parçası vardı. Avretim açılmıştı ki Rasulullah :”Bunun avretinin hürmeti(haramlığı)ne riayet edip örtün. Zira küçüğün avretinin haramlığı, büyüğün avreti gibidir.Allah avretini açanı koruyup gözetmez.” (Müstedrek 3 , 257 )
Bir çeşit farzlarla çocuk mükellef olmasa bile velisi onu uygulamak çocuğu alıştırmakla mükelleftir.
HZ. ENESİN HATIRASI
Çocukluk devresinde bizzat Peygamber efendimiz (SAV) bu terbiye ve nezaretinin altında geçirmiş olan kimselere bakalım. Sekiz yaşında Peygamber Efendimiz (SAV) ın hizmetine girerek on yıl boyunca hizmet ettiğini söyleyen Enes(r.a.) kendisine Peygamber efendimiz (SAV) şunları öğrettiğini söyler:
1. sır saklaması
2. abdest alma
3. namaz ve teferruatı
4. gusül
5. kalp temizliği
6. selam vermek
7. büyüklere hürmet küçüklere merhamet
8. sünnete tabi olmak
Peygamber efendimiz (SAV) Medine’ye geldiği vakit ben sekiz yaşındaydım annem elimden tutarak Peygamber efendimiz (SAV) e götürdü ve” Ya Rasulüllah, Ensar’dan herkes sana bir hediyede bulundu, ben ise şu oğlumdan başka hediye edecek bir şeye sahip değilim bunu ala istediğin hususta sana hizmet etsin” dedi, bundan sonra ben on yıl hizmette bulundum bu hizmet zarfında beni ne dövdü, ne azarladı, ne tahkir etti, ne de bir defacık surat astı.
Bana ilk tavsiyesi, sırrımı kimseye ifşa etme: sırrını asla kimseye söyleme . bir seferinde şunu söyledi: “Oğulcuğum, abdestini tam al ta ki hafaza melekleri seni sevsin ve ömrün uzatılsın” .
“Ey enes, cenabetten gusül ederken mübalağa et ey oğulcuğum elinden geldiği nispette namazını bırakma zira bu taktirde melekler daima sana rahmet okurlar”
incemeseleler.com / Arşiv
.
Gıybet nedir diye sorulsa herkes, "başkasının arkasından hoşlanmayacağı şeyi konuşmak" şeklinde tanımı yapar. Ama tafsilatlı olarak gıybeti, mesela mübah olan gıybeti küfür olan gıybeti... ne kadar biliyoruz?
Gıybet, Kur’an-ı Kerim ile haram kılınmıştır. Gıybet yapan kişi kardeşinin etini yiyene benzetilmiştir. (Süreyi hucurat 12)
Çünkü kardeşinin eti, yabancının etinden daha çirkin, ölünün eti de dirinin etinden daha çirkindir. Nasıl kişiye kardeşinin eti haram ise onun ırz ve namusuna dil uzatmakta haram olur. Müslüman’ı gıybet haram olduğu gibi zimmiyi gıybet de haramdır. Gıybet; Kişede bulunup ancak konuşulmasını istemediği hallerinin veya sözlerinin gıyabında (yokluğunda) başkaları tarafından konuşulup anlatılmasıdır. Şayet anlatılan şeyler o kişide bulunmazsa buhtan (iftira) olur ki daha büyük günahtır. Gıybet lisanla olduğu gibi göz kırpmak, el işareti yapmak, yazı yazmak, onun taklidini yapmak ve tariz ile de olur.
Fakih Ebu Leys hazretlerinin telif ettiği Tenbihulgafilin de, gıybet dört vecih üzere taksim olundu.
1- Küfür olan gıybet: Buda gıybet eden kişiye gıybet ettin deyince “Bu gıybet değildir, çünkü ben doğruyu söylüyorum” der. Bu durumda adam kati delillerle haram olan bir şeyi helal kabul ettiğinden küfür olur.
2- Münafıklık olan gıybet: Buda gıybet edileni tanıyan bir kişinin yanında ismini söylemeden gıybet yapmaktır. Bu kişi gıybet yaptığı halde kendisini mütteki ve gıybet yapmamış gösteriyor. İşte bu nifaktır.
3- Haram olan gıybet: Günah ve haram olduğuna inanarak muayyen bir kişiyi gıybet etmektir. Bu kişilerin tövbe etmesi lazımdır.
4- Mübah olan gıybet: Buda fasıklığını ilan eden yani aleni günah işleyen kişiyi ve bid’at ehlini (inancı bozuk kişi) gıybet etmektir. Eğer halk bunlardan hazer edip çekinsinler diye gıybet ederse bundan dolayı sevap alır. Dünürlük kurmak isteyenlerin arasında kötülüklerini söylemek yani nikah meselelerinde kendisi ile istişare edip fikir sorulduğunda, aynı şekilde yolculuk, ortaklık, komşuluk, yanına emanet bırakmak ve emsali hususlarda o kişi emin midir, değil midir diye istişare edilecek olursa nasihat maksadıyla bildiklerini söylemesi mübah olur. Bir zalimin zumlunu hakime veya mani olacak kimseye şikayet edip anlatmak veya bu hususta müftüden fetva istemek için o zalimin yaptıklarını anlatmakta mübahtır. Bir adamın lakabı kör, topal, şaşı gibi şeyler olurda tarif için lakabını söylerse bu da mübah olur. Kasten bir kimseye hile ve kötülük yapmak isteyenleri anlatıp o adamı haberdar etmekte gıybet sayılmaz, mübahtır. Bunun gibi insanlara zulmü ve zararı dokunacak bir kimseyi anlatıp haber vermekte mübahtır. Hadis ravilerinden, şehitlerden ve müelliflerden cerh edilip zayıf sayılmış, itimada layık görülmemiş kişileri tanıtıp haber vermekte caizdir. Hatta şeriatı korumak için vaciptir. Meçhul bir kimsenin gıybeti mübahtır. Eğer bir kişi bir köy halkının gıybetini yaparsa bu gıybet olmaz. Çünkü o bu sözü ile bütün halkı kasdetmiyor. Bunların bir kısmını kasdediyor o da meçhuldür. Eğer gayrı akıl çocuk hakkında akıllı olduğu takdirde hoşuna gitmeyecek bir şey söylerse ve o sözden eza duyacak bir yakını da olmazsa gıybet olur mu olmaz mı? İbni hacer çocuğun gıybetini kati alarak vaki olduğunu ifade etti.
Şira şerhinde “Gıybeti dinleyen reddetmedikçe gıybetin günahından kurtulamaz, eğer gıybet yapanın şerrinden korkuyorsa kalbiyle inkarda bulunacaktır. Eğer kalkıp gitmeye gücü varsa veya başka şeyler konuşmak mevzu değiştirebilmesi mümkünken bunu yapmazsa günahkar olur. Hadisi şerifte “Gıybet dinleyende yapanlardan biridir.” buyurmuştur.
Gıybeti yapılan gıybet kulağına gitmezden önce ölürse gıybetçinin tövbesi sahihtir. Eğer ölmezden evvel duyarsa gıybetçinin tövbesi sahih değildir. Gidip gıybet yaptığı kimseden helal istemeli af talebinde bulunmalıdır. Eğer kişi iftirada bulunmuşsa, kimlerin yanında konuşmuşsa onlara gidip kendini yalanlaması gerekir. dediler. Eğer gıybet, gıybet edilen kişinin kulağına varmadan tövbe etmezse bil ittifak tövbe ile birlikte o kişiye konuştuklarını açıklayıp özür dileyecek ve affını isteyecektir. Önce gıybetini yaptığı kişiyi mubalağalı bir şekilde övecek methu sena edecek ve kendisini ona sevdirmeye çalışacaktır. Onun kalbini hoşnut edinceye kadar devam edecektir. Eğer kalbi buna rağmen hoşnut olmazsa gıybet edenin özür dilemesi ve sevgiyi oluşturmaya çalışması bir iyilik olur. Ahirette o iyilik ile gıybetin kötülüğünü karşılar. Özür dilerken de ihlaslı olmalıdır. Aksi taktirde bu üçüncü bir günah olur. Bütün rivayetler gıybet edilenden helallik almanın lazım olduğunu göstermektedir. Şayet ölmüş veya gaib ise onun için dua, istiğfar ve hayru hasenat yapar. Helallik istenen kişinin hakkını helal etmesi mecburi değildir, o fazladan bir ikramdır, ancak helal etmesi daha güzeldir. (DÜRRÜL MUHTAR – REDDUL MUHTAR C.6 S.408 . 411)
Fatih Sultan Mehmet Han Hazretleri devrinde Afganistan’in Herat sehrinde yetisen ve Fatih tarafindan Osmanliya davet edilen, bu davete icabet ederek Konya ya kadar gelen ancak orada Fatihin vefat haberini duyunca geriye donen Molla Cami kitabinin muellifi Nureddin Abdurrahman-i Cami hazretleri, Ehli sunnete dolayisi ile Eshabi kirama son derece bagli ve onlarin kadru kiymetini cok takdir eden bir zattir.
Kabri halen
Herat
sehrindedir.Eshab-i kirami vesile ittihaz ederek kendisini de son derece tevazu makamına indirerek Rasulullah efendimizden Cennete vesile olmasini soyle talep etmektedir.
Ya Rasulallah ; Eshab-ı Kehfin köpeği’nin cennete girmesi gibi bende senin ashabının arasında cennete girsem ne olur ki !
O (Eshab-ı kehfin köpeği) cennete gitsin ben cehenneme bu revamıdır
O (Eshab-ı kehfin köpeği) ben ise senin eshabının köpeğiyim !
Bir sünnet var ki; Bu sünneti herkes yapıyor. Yapanların çoğu da sünnet olduğunu bilmeyerek yapıyor. Ama biz bilerek yaptığımız için sünnet sevabıda alacağız. Peki bu sünnet nedir?Kaylûle: Öğle uykusu - Gün ortasında biraz uyu-mak ki, sünnettir.
Kaylûle’nin vakti: Gündüzün ortası olup güneşin tepe noktasına yaklaştığı zamandır. (Şir’a S. 342)
Tasavvufta kaylûle: Zâhiren uyku, mânen işrak-ı tecellî ile kesretin vahdette, vahdetin kesrette müşâhedesi, gayriyyetin ve kesretin zevâli yerinde kullanılır. (Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü)
*
H.Ş.: Gündüzün evvelinde uyumak, aklı azaltır, ortasında uyumak peygamberlerin ve evliyanın güzel ahlâkındandır, sonunda uyumaksa tembelliktir. (Şir’a S. 342)
Kaylûle etmek peygamber Efendimiz’in S.A.V. âdet-i şerîfesi idi. O’na uyanların bir parça kaylûle etmeleri ona uymadan bir çok geceyi ibâdetle geçirmekten kat kat üstündür. (Mektûbat - İmam-ı Rabbânî K.S. )
*
Gece yemeği gündüz orucuna yardımcı olduğu gibi kaylûle de gece ibâdetine yardımcıdır. Gece ibâdetine kalkmayanlar için de bu vakitlerde uyumak lüzumsuz dedikodudan hayırlıdır. (İhya - İmam-ı Gazâlî K.S. )
İmam-ı Âzam Rh. A. Her gün sabah namazını ca-mide kılıp öğleye kadar tâliblere cevap verir, öğleden önce oturduğu yerde kaylûle yapardı. (Temîmî, Mekkî)
incemeseleler.com
1- Ticarete başlarken sağlam îtikat ve iyi niyet sahibi olmalıdır. Meselâ: Helal kazanç sayesinde dilencilikten ve insanlara muhtaç olmaktan korunmaya, kazancıyla dinini kuvvetlendirmeye ve âilesinin geçimini te’min etmeye niyet etmelidir.
Ayrıca Müslüman’lara faydalı olmaya, adâlet ve ihsana, çarşı ve pazarda gördüğ kusurları düzeltmeye de niyet etmelidir.
İşte bu niyetlerle ticarete başladığı zaman, âhiret yoluna girmiş olur. Eğer alış-verişinde kâr ederse, o da dünyalığı olur. Şayet kâr edemezse, âhiretini kazanmış olur.
2- Ticaret veya san’atta farz- kifâyelerden olan bir borcu yerine getirmeye niyet etmelidir. Ticaret ve san’at farz-ı kifâyelerdendir; ihmal edilemez. Zira bunlar ihmal edilirse, geçim olmaz. Dünya nizamı karşılıklı yardımlaşma ve vazife taksimiyle mümkündür. Bu vazifelerden birine talip olan, bir farz-ı kifâyeyi yerine getirmeye niyet etmelidir.
3- Dünya pazarı, âhiret pazarına gitmeye mâni olmamalıdır. Âhiret pazarı camilerdir. Allahü Teâlâ şöyle buyurmaktadır: “Öyle ricâl var ki, kazanç ve alış-veriş kendilerini Allah’ı zikirden, namaz kılmaktan ve zekât vermekten alıkoymaz.” (Nûr:37) Lâyık olan ilk vakti âhiret için ayırmak, camilere gidip zikrini yapmak, sonra çarşıya çıkmaktır. Hz. Ömer R.A. tüccarlara: “Günün ilk vaktini âhiretiniz için ayırın, sonrasında da dünyalık için çalışın” demiştir.
Hadis-i Şerif: “Melekler, kulun (amel) defterini Allahü Teâlâ’ya arzettiklerinde, eğer günün ilk ve son vakitleri zikir ve iyiliklerle geçmişse aradaki kötülükleri Allahü Teâlâ bağışlar.” (Ebû Ya’lâ)
“(Nöbet devir ve teslimi için) gece ve gündüz melekleri sabah ve ikindi vakitlernde karşılaşırlar. Allahü Teâlâ onlardan daha iyi bildiği halde «kullarımı ne halde bıraktınız» diye sorar. Melekler: «namaz kılarken ayrıldık, namaz kılarken bulduk» derler. Allahü Teâlâ: «Şâhit olun, Ben onları mağfiret ettim» buyurur. (Buhârî, Müslim)
Sonra öğle ve ikindi ezanları okununca işini bırakıp namaza gitmelidir. Çünkü imamla alacağı ilk tekbirdeki mükâfatı, hiç bir dünyalık kazandırmaz. Bazı âlimler “cemaati terk etmek, Allah’a isyandır” demişler.
4- Yalnız cami ibâdetiyle yetinmemeli, dükkânında ve işinde bulunduğu müddetçe Allah’ı zikretmeli, tesbih ve tehlilde bulunmalıdır. Zirâ gâfiller arasında zikir daha zevkli ve daha makbuldür.
H.Ş.: “Kim çarşı ve pazarda: «Lâ ilâhe illallahü vahdehû lâ şerîke leh... Allah’tan başka ilâh yoktur, O birdir, ortağı ve benzeri yoktur, mülk onundur, hamd O’na masustur, öldürür, diriltir. Kendisi diridir, O ölmez. Hayır onun elindedir, O her şeye kadirdir,» derse Allahü Teâlâ onun için bir milyar hasene yazar.”
5- Çarşı ve pazara, kâr ve kazanca fazla düşkün olmamalıdır. Çarşıya ilk girip son çıkanlardan olmamalı ve deniz aşırı ticaret seferine gitmemelidir.
Rivayete göre İblis evlâtlarından zelenbur’e: “Yardım-cılarınla birlikte çarşıya çık! Yalan söylemeyi, yalan yemini, hile, hiyânet ve aldatmayı orada bulunanlara süslü göster ve ilk girip son çıkanla beraber ol!” der.
Hadis-i şerifte: “Durulacak yerlerin en kötüsü sokak ve çarşılardır. Buradakilerin en kötüleri de ilk girip son çıkanlardır,” buyurulmuştur.
6- Haramlardan sakınmayı kâfi görmeyip şüpheli şeylerden de sakınmalı. Ruhsatlara da fazla iltifat etmemelidir. Şüpheli bir mal geldiğinde onun aslını sorup öğrenmeden almamalıdır. Tüccar alış-veriş ettiği kimselerin vaziyetlerine bakmalı; zulüm, hiyânet, hırsızlık, fâiz gibi şeyleri yapmakla tanınan kimselerle ve hatta yardımcılarıyla da alış-veriş etmemelidir.
7- Alış-veriş ettiği herkesle bütün ticârî muâmelelerini gözden geçirmeli. Zira kendisi gözetilmektedir ve hesaba çekilecektir. Denildi ki, kıyâmet günü her esnaf alış-veriş ettiği her şahıs için ayrı ayrı hesap verecek ve hepsiyle karşılaşıp hesaplaşacaktır.(İhya:C.2)
incemeseleler.com / Arşiv
.
Abdül Halik Gücdüvani Hazretlerinden, günlük hayattaki davranışlarımızda dikkat etmemiz icap eden hassasiyetlerle alakalı, kaplerimize ilaç, saadet reçetesi.
Ey Oğul!
* Bütün hallerinde ilim, edep ve takvâ üzere ol!
* Geçmiş büyüklerin eserlerini oku, Ehl-i Sünnet ve’l-Cemâat yolunda git!
* Fıkıh ve hadis öğren. Câhillikten, cahillerden ve câhil sofu olmaktan sakın!
* Namazlarını mutlaka cemâatle kıl, zarûret yoksa imam veya müezzin olma!
* Şöhretten kaç; şöhrette âfet vardır.
* Dünyanın makam ve mevkiine bağlanma, fânîye gönül verme, sevgine yazık olur.
* Kendini halktan üstün görme! Halkın içine de fazla girme, onlarla işin bitince hemen kenâra çekil. Yalnızlığa alış, uzleti sev!
* Mahkeme işlerine bulaşma! Kimseye kefil olma, rezil olursun. Halkın vasiyetlerine karışma!
* Devlet adamlarıyla düşüp kalkma!
* Kendi adına dergah kurma, dergahlarda devamlı oturma.
* Boş durma; insanlara hizmet et!
* Müzik dinleme, kalbin kararır, ve orada günah tohumları yeşerir.
* Kalp huzurunu her şeye tercih et.
* Az ye, az konuş, az uyu! Helâlden kazanıp helâl yemeye çalış, şüphelilerden elini çek ki, huzurun bozulmasın!
* Kadınlarla, zenginlerle ve pısırık kimselerle düşüp kalkma!
* Yerli, yersiz çok gülme, kahkaha ile aslâ... Çok gülmek, ölümü unutturur, insanın heybetini giderir, edebini yok eder.
* Kimseyi küçümseme, herkese şefkatle bak.
* Dışını süsleyip içini unutanlardan olma! Çünkü İçi harap olanlar, dışın ziynetiyle meşgul olur.
* Elbisen sâde olsun, fakirlikten ve fakir görünmekten korkma! Asıl sermayen din ilmi olsun; ilmin yoksa kendini zengin sayma!
* Halktan nefret etme! Kimseden nefsin için bir şey isteme, ve kimseyi kendine hizmet için çağırma!
* Mürşid-i kâmillere malınla ve canınla hizmet et! Onların hallerini akılla değerlendirmeye kalkma! Onları aslâ kınama; Allah dostlarıyla uğraşanlar felâh bulmaz.
* Allah yoluna baş koymuş samîmî sofilerden ayrılma!
* Dünya ve dünya ehline gönül verme! Evini ibâdetsiz bırakıp, kabre çevirme. Nâfileleri evinde kıl ve mümkün olduğu kadar çoğalt!
* Dâima gönlün mahzun, gözün yaşlı olsun! Zikrullah ile arkadaş ol, Allahü Teâlâ’nın yakınlığını hisset ve Allah ile huzur bul!
* Bütün işlerinde ihlâslı, duâ ederken samîmi ol! Dilin istediğini kalbin de istesin
ABDÜLHÂLİK GÜCDEVÂNÎ K.S.
“Duaların sonunda Savatı şerife ile beraber niçin Fatiha-i şerife okunuyor, acaba imam Fatiha dediğinde, Fatiha okumak vacip midir?Böyle sualler ile günlük hayatta çok sıkça karşılaşırız.
Duaların ve aşırların sonunda “Fatiha” denildiğinde bu, bir tavsiyeden ibarettir. Çünkü böyle yerlerde Fatiha şerife okumak aslen vacip olmayıp sadece müstehaptır. Mükellef üzerine vacip (farz) olmayan bir husus hangi ifade ile söylenilirse söylenilsin vücup ifade edici olmaz.
Cenab-ı Hak Yunus Süresi 10. ayetinde cennet ehlinin dualarından haber veriyor.
“Amma iman edip güzel ameller işleyenler onların Rabb’ı kendilerini imanları sebebiyle hidayete erdirir, naim cennetlerinde altlarından ırmaklar akar. Orada duaları “Sübhanekellahümme” sağlıkları “Selam” dualarının sonu da hakikat “Elhamdülillahi rabbil alemin” dir.”
Dikkat edilirse Cennet ehlinin duasında üç şey mevcuttur. Birincisi tesbih, ikincisi selam sonuncusu ise hamd.
Bu ayet-i celileyi tefsir eden İmam-ı Kurtubî hazretleri: “Dua eden kimse, duasını cennet ehlinin yapmış olduğu dua gibi bitirmesi müstehaptır. Bu sebeple duanın sonunda “Saffat” süresinin son üç ayetini, peygamberler üzerine salatü selamı ve Fatiha-ı şerifeyi okumak güzel görülmüştür, der. (Tefsir-i Kurtubî c.8 s.314 Beyrut Lübnan)
Gıybet edilen mekanda gıybete mani olanlar hakkında Peygamberimizin Hadisini duyunca artık çok daha uyanacağız. Sehl Bin Abdullah hz. lerinin, Gıybetten nasıl kurtulunacağına dair notu da aklımızda tutalım.
Ebû Hüreyre radıyallâhü anh’den:
“Bir kimse, bir yerde gıybet edilmesine mâni olursa, Cenâb-ı Hakk, ondanyetmiş türlü âfet ve belâyı uzaklaştırır.”
GIYBETTEN NASIL KURTULUNUR?
Sehl ibn-i Abdullah Tüsterî (k.s.) hazretlerinden:
* Gıybetten kurtulmak isteyen, nefsine zan kapısını kapatsın. Çünkü;
* Zandan kurtulan tecessüsten,
* Tecessüsten kurtulan gıybetten,
* Gıybetten kurtulan günahtan,
* Günahtan kurtulan bühtandan berî olur.
* İlim üzere ve zarûret miktarı konuşan, kelâma ait âfetlerden korunur.
* İnsanlar; îmanları ile ateşten kurtulur, Allâh’ın rahmeti ile cennete girer, amelleri ile de derece alırlar. (Resâilü Sehli’bni Abdullahi Tüsterî, Köprülü Kütüphanesi, No: 727)
incemeseleler.com
Ashâb-ı yemîn veya ashâb-ı meymene, kelime olarak sağcılar, sağın adamları, sağ taraf insanları demektir. “Yemîn”; sağ, sağ taraf, uğur, kuvvet, yemin mânâlarına olduğu gibi, “meymene” de uğur, bereket ve sağ taraf mânâlarına gelmektedir. Dînî ıstılâhımızda ise, âhirette amel defterleri sağ taraflarından verilecek olan kişiler demektir. Bugünkü siyâsî ve iktisâdî mânâdaki sağcılık ve solculukla bir alâkası yoktur.
Kur’ân-ı Kerim’de, ashâb-ı yemîn’den şöyle bahsolunmaktadır:
“Ashâb-ı yemîn, nedir ashâb-ı yemîn? Dikensiz kirazlar, meyveleri tıklım tıklım muz ağaçları, yayılmış gölgeler, çağlayarak akan sular, bitip tükenmeyen ve yasaklanmayan birçok meyveler arasında ve yükseltilmiş döşekler üstünde (hûrilerle)dirler. Hakikat biz o hûrileri, yepyeni bir yaratılışla yarattık. Onları bâkireler kıldık. Eşlerine düşkün ve (onlarla) yaşıttırlar. (Bunlar), ashâb-ı yemîn içindir; birçoğu önceki ümmetlerden, birçoğu da sonrakilerdendir.” (S. Vâkıa, 27-40)
Meallerini naklettiğimiz bu âyetlerde, ashâb-ı yemîn’in cennetteki hayatları anlatılmaktadır. Âyetlerin tefsirinde, cennet ehlinin 30 veya 33 yaşlarında gençler olarak cennete girecekleri; hûrilerin, doğum vak‘ası olmaksızın yaratılacaklarına dair îzahlara yer verilmiştir.
Yine Kur’ân-ı Kerim’de, “Muhakkak ki sizin üzerinizde muhâfızlık eden çok şerefli kâtipler vardır; onlar, yapmakta olduklarınızı bilir (ve yazar)” (S. İnfitâr, 11-12) buyurularak, insanların her yaptığı şeyi kaydeden “Kirâmen kâtibîn” meleklerinden bahsolunmaktadır. Bu melekler, “amel defteri” denilen, fakat mâhiyeti bizce bilinmeyen bir deftere insanların yaptıkları her şeyi kaydederler. Her insanın bir amel defteri mevcuttur. Bu defterler, âhirette, bazılarına sağ, bazılarına ise sol taraflarından verilecektir. Amel defteri sol taraflarından verilenler, cehennemlik olanlardır; sağ taraflarından verilenler ise, cennetlik olan kişilerdir. Bu sebeple, yukarıda da zikrettiğimiz gibi bunların alâkaları, günlük hayatta kullanılan mânâlarıyla değil, îman ve inkâr iledir.
Cenâb-ı Hakk, cümlemizi ashâb-ı yemîn arasına ilhak eylesin. Âmîn...
Ashâb-ı şimâl veya ashâb-ı meş’eme... Bu iki terkip lugaten, sol taraf insanları veya solcular demektir. “Şimâl” kelimesi, lugat mânâsı itibariyle sol ve uğursuzluk mânâlarına olduğu gibi, “meş’eme” de kötülük ve sol taraf mânâlarına gelmektedir. Bu iki mefhum, Mekke’de nâzil olan Vâkıa sûresinde şöyle geçmektedir:
“Ashâb-ı şimâl, nedir ashâb-ı şimâl? İçlerine işleyen bir ateş ve kaynar su içinde ve kapkara dumandan bir gölge altındadırlar ki, (o gölge) ne serindir ne de faydalıdır. Çünkü onlar, bundan evvel keyiflerine düşkündüler (sefâhete dalmışlardı). O en büyük günah (şirk) üzerinde israr ediyorlardı. Bir de, ‘Biz öldükten, toprak ve kemik yığını hâline geldikten sonra, biz mi diriltilip kaldırılacağız? Evvelce geçmiş atalarımız da mı?’ diyorlardı.
“De ki: ‘Şüphesiz hem evvelkiler, hem de sonrakiler, mâlum bir günün muayyen vaktinde mutlaka toplanacaklardır. Sonra siz, ey sapıklar, yalancılar! Elbette bir ağaçtan, Zakkum ağacından yiyeceksiniz. Öyle ki, karınlarınızı hep ondan dolduracaksınız. Üstüne de kaynar sudan içeceksiniz. Susamış develerin suya saldırışı gibi içeceksiniz.’ İşte ceza gününde onlara (çekilecek) ziyâfet budur!” (Âyet: 41-56)
Bu sûre-i celîle, kıyâmet ve sonarasında vukû bulacak hâdiselerden bahsetmektedir. O bakımdan bu iki mefhumdan yani ashâb-ı şimâl ve ashâb-ı meş’eme’den maksat, âhirette amel defterleri sol taraflarından verilecek olan kimselerdir. Ashâb-ı yemîn’de olduğu gibi bunların da, günümüzde kullanılan iktisâdî veya siyâsî alandaki mânâlarıyla herhangi bir alâkası yoktur.
Allâhü zû’l-Celâl ve’l-Kemâl hazretleri, Ümmet-i Muhammed’i ashâb-ı şimâl’in şerrinden muhâfaza buyursun. Âmîn...
Fazilet
Malum takva, Allahtan korkarak haramlardan sakınmak ve vera da şüpheli şeylerden uzak durmak olarak ifade edilir. Vera mertebesindeki bir mümin halis, muhlis samimi ve ihlaslı bir kul olma yolunda hızla ilerliyor demektir. Peki günlük islamı yaşarken veramızın testi mahiyetindeki hususlar nelerdir? Hepimiz kendimizi sınayalım. 10'da kaç vera sahibiyiz?
Seyyid Şerif Cürcânî (k.s.) hazretlerine göre ibâdet; mükelleflerin, yani büluğ çağına eren akıl sahibi insanların, nefislerinin arzu ve temâyüllerinin hilâfına Rab’larına tâzim için yapmış oldukları amellerdir. Bir başka târife göre de, yapılması sevap olan ve Allâh’a yakınlık ifade eden husûsi tâatlerdir.
Tâatin aslı verâ‘dır. Vera‘ın aslı, nefs muhâsebesidir. Nefs muhâsebesinin aslı da, Allâh’ın azâbından korkmak, nîmetini ummaktır.
On şey nefse gerekli görülmeyince vera‘ tamamlanmaz:
1. Dili gıybetten korumak.
2. Kötü zandan sakınmak.
3. Halkla alay etmekten geri durmak.
4. Haramlara bakmamak.
5. Doğru sözlü olmak.
6. Îman nîmetinden dolayı Allah Teâlâ’ya minnettar olmak ve aslâ kendini beğenmemek.
7. Malı, hak yolunda harcayıp bâtıl yollarda sarf etmemek.
8. Yükseklik ve büyüklük arzusunda olmamak.
9. Beş vakit namazı, vakitlerine, rüku‘ ve secdelerine dikkat ve riâyet ederek korumak.
10. Sünnet ve cemaat üzere istikamet etmek. [Yani Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat yolundan ayrılmamak, bütün söz-hâl ve hareketlerinde doğruluk üzere olup, hakkı-hukûku gözetmektir.]
(A. Kadir Geylânî k.s., G. Tâlibîn)
Gerek toplum olarak, gerekse münferid olarak karşımıza çıkan bela ve musibetlere karşı okunması icap eden bir dua. Hz. Ali zamanındaki bir kıssa ve bu duanın esrarını öğrenip tatbik etmeli bela olsa da olmasa da her gün bu duayı okumayı da alışkanlık haline getirmeliyiz.
İmâm Gazâlî kuddise sırruh hazretleri anlatıyor:
“Kûfe ve Basra'da büyük bir tâun hastalığı zuhûr etti. Kûfe şehrinin ileri gelenlerindenAbdullah bin Hasan ve Ebu'l-Münzir, Hz. Ali (r.a.)'nin yanına geldiler.
— Musallat olan hastalık yüzünden insanlar kırılıp geçiyor, cenazeleri defnetmekle meşgul olanlar kâfi gelmiyor... Hatta vahşî hayvanlara yem olanlar var! Bize bir çare göster, himmet elini uzat, dediler.
Hazret-i Ali kerramellâhü vecheh,
— Böyle âfet ve felâketlerde Resûlüllah (s.a.v.)'tan rivâyet edilen duâlar var. Onları okumuyor musunuz? diye sordu.
— Tazzarrû ve niyâz hâlinde onları okuyoruz. Ama netice yok, dediler. O,
— Acaba ihlâssız mı okuyorsunuz, yoksa başka bir kusurunuz mu var? dedi.
— Belki hâlis niyetle okumuyoruz, dediler. Sonra da, ‘Yâ Emîre'l-Mü’minîn, şu sıkıntılı hâlimizde bize bir rehberlik yap da, İsm-i A‘zam'ı ta‘lim buyur’ diye yalvardılar.
Hz. Ali (r.a.) de onlara, Cünnetü'l-Esmâ ile birlikte bazı âyetleri yazıp verdi.”(Mecmûatü'l-Ahzâb, Şâzelî cildi, Cünnetü'l-Esmâ kısmından hulâsaten)
Cünnetü'l-Esmâ, Esmâ-i Hüsnâ'dan altısının bir arada okunmasıdır. Bunlar, “Ferdün, Hayyün, Kayyûmün, Hakemün, Adlün, Kuddûsün” isimleridir. Besmele 19 harf olduğu gibi, Cünnetü'l-Esmâ'nın da harfleri 19'dur. Bunun okuma usûlü, her birerinin başında Besmele çekmek suretiyle –ihtiyaca göre sonuna ilâve edilen ve yine harflerinin adedi 19olan bir âyetle birlikte– 19 kere sabah-akşam okumaktır.
Meselâ, veba ve tâun gibi hastalıklardan emniyette olmak isteyenler, Cünnetü'l-Esmâ'yı şöyle okurlar: “Bismillâhirrahmânirrahîm. Ferdün, Hayyün, Kayyûmün, Hakemün, Adlün, Kuddûsün, evemen kâne meyten fe ahyeynâhü.”
Cemâl-i İlâhî'yi görmek isteyenler, “Bismillâhirrahmânirrahîm. Ferdün, Hayyün, Kayyûmün, Hakemün, Adlün, Kuddûsün, Aneti'l-vücûhü li'l-hayyi'l-kayyûm” şeklinde, sabah-akşam okumaya devam ederler.
Bir şiddet ve sıkıntıya mâruz kalan ve zor işlerin kolaylaşmasını isteyenler, gene aynı usûlle, “Bismillâhirrahmânirrahîm. Ferdün, Hayyün, Kayyûmün, Hakemün, Adlün, Kuddûsün, Ve yec‘alüllâhü ba‘de usrin yüsrâ” şeklinde okurlar.
Allâh'ın nimetlerine tam mânâsıyla şükretmek isteyenler ise, Cünnetü'l-Esmâ'yı şöyle okumaya devam ederler: “Bismillâhirrahmânirrahîm. Ferdün, Hayyün, Kayyûmün, Hakemün, Adlün, Kuddûsün, ve'l-Hamdü lillâhi Rabbi'l-âlemîn.”
Evliyâullâh'ın yani Allah dostlarının mazhar oldukları tecelliyat, nâil oldukları vâridat başka başka isimlerden olabilir. Herkes için aynı olmaz. Nitekim evliyaullahtan birisine,“Bize İsm-i A‘zam'ı öğretseniz?” denildiğinde, o, “Siz bana ism-i asğar gösterebilir misiniz ki?” diye cevap vermiştir.
Ömrümüzde ecel, cuma gününde mübârek saat, ramazan ayında kadir gecesi gibi,İsm-i A‘zam da Esmâ-i Hüsnâ içinde gizlidir. Cenâb-ı Hakk kullarından dilediğine bildirir.
Mevzuumuzu hulâsa edecek olursak, bizim öncelikle yapmamız gereken şey; bilhassa son senelerde mâruz kaldığımız felâketlere karşı, almamız îcap eden tedbirleri, hiç vakit kaybetmeden hem de eksiksiz olarak yerine getirmektir. Yani, esbâba tevessül etmektir ki, bu, kul olarak üzerimize düşen vazifedir. Ancak, yukarıda da îzah etmeye çalıştığımız gibi, iş bununla bitmiyor; zira bütün bunların ötesinde, Rabbimiz'e karşı da vazifelerimiz var. Nasıl ki güneşin batması, akşam namazının kılınma vaktini gösterir; ayın tutulma ânı husûf namazının vaktidir; belâ ve musîbetlerin indiği zamanlar da, havf namazı gibi bazı ibâdet ve duâların vakitleridir. Onun için böyle zamanlarda da, yapılması gereken mânevî vazifeleri îfa ve edâdan geri kalmamalı; Cenâb-ı Hakk'a tazarrû ve niyaz ile iltica etmelidir. Bu, bizim Hâlikımıza karşı kulluğumuzun bir îcâbıdır.
Fazilet Takvimi -incemeseleler.com
Hepimiz bir şekilde Kur'an-ı okuyoruz ama hakiki mana da ne kadar okuyoruz? Zira "Nice Kuran okuyanlar var ki Kur'an onlara lanet eder " hakikatini bilmeyenimiz yoktur. Peki hakiki manada Kuran tilaveti nasıl olur ve nasıl anlaşılır. Kendimizi sınayalım.
“Kur’an okumakta insanlar üç kısma ayrılır:
1. Dili hareket eder; fakat neler söylediğinden, kalbinin haberi yoktur.
2. Başkasından duyup dinler gibi, dilinin okuduğunu kalbi dinler ve anlar. İşte bunlar ashâb-ı yemîndir (kıyâmet günü amel defterini sağ taraflarından alacak olanlardır); yani bu derece, ebrâr (iyiler) zümresinin derecesidir.
3. Kalpleri dillerine değil, dilleri kalplerine tâbi ve ona tercüman olur. Bu da mukarreblerin (Allâh’a yakın olan velîlerin) makamıdır. Binâenaleyh lisânın kalbe hocalık etmesiyle, kalbin emrinde olup ona tercümanlık etmesi arasındaki fark, cidden büyüktür.” (İmâm Gazâlî k.s. İhyâu Ulûmiddîn)
Bakara sûresi, 121. âyet-i kerimede buyuruluyor ki:
“Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler(den bazısı) onu, tilâvet hakkını gözeterek okurlar. Çünkü onlar, kitâba inanırlar.”
Evet, Kur’ân-ı Kerim’i hakkıyla tilâvette bulunmak hakiki iman sahibi mü’minleremahsustur.
Çünkü Allah Teâlâ, onlara îmânın hakîkatini verdiğinde, Kur’ân’ın mânâlarını anlamalarını da ihsân eder. Bunun menbaı, müşâhede ile hakikate nâil olmaktır ki, onların tilâveti de müşâhede ile olur ve tilâvetleriyle yeni yeni mânâlara kavuşurlar. Bu da imanlarındaki hakikatin derecesine göre olur.
Nitekim Rabbimiz şöyle buyurmuştur: “Mü’minler ancak, Allah zikrolunduğu zaman kalpleri titreyen, kendilerine Allâh’ın âyetleri okunduğunda îmanlarını artıran ve yalnız Rablerine tevekkül eden kimselerdir.” (S. Enfâl, 2) “İşte hakiki mü’minler onlardır.” (S. Enfâl, 4)
Velhâsıl kul, aklını ve tefekkürünü tilâvet ettiği âyetlere vererek, hakiki îman ve huzur ehlinden olur.
“Îman edenlere gelince; (âyetler), onların îmanlarını artırır ve onlar müjdelenirler” (S. Tevbe, 124)
âyeti esrârınca, daha pek çok faziletlere müstahak olup mesrûr olurlar.
(Ebû Tâlib-i Mekkî, Kûtu’l-Kulûb, Tilâvet bahsi) - incemeseleler.com
Kibrît-i ahmer, bir iksîr ve mâdendir. Onunla hâlis altın yapılır. Kibrît-i ahmerden, işlenmiş altın mâdenine azıcık katıldığında, hâli üzere kalır. Aksi durumda, yani mâden işlenmemişse, değişime uğrar ve seneler sonra aslî hâlini kaybeder. Kibrît-i ahmerin Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz tarafından zikredildiğini, Hz. Ali (r.a.)’den rivâyet edilen bir hadîs-i şerifte görüyoruz.
Orada Resûlüllah Efendimiz, ebdalleri vasfetmiş, onların sayı ve sıfatlarını bildirirken, sonunda “Onlar, ümmetin içinde, kibrît-i ahmerden daha kıymetlidirler” (Hılyetü’l-Evliyâ, 1/5-17) buyurmuştur.
Hz. Ali (r.a.) demiştir ki, “Yeryüzünde kibrît-i ahmerden daha kıymetli hiçbir şey yoktur; ancak, kulun ömründen elinde kalan kısmı hâriç... Zira, o daha kıymetlidir. Ömrünün kalan kısmını ise, sadece bir peygamber, yahut bir sıddîk bilebilir.”
Ulemâdan bir zât da şöyle demiştir: “Ömrünün kalan kısmında izzet ve şeref içinde ne kadar yaşayacağını, ancak kibrît-i ahmerin kaynağını tanıyan bilir.”
Sünnette hâlis (som) altından ise, sadece belâ ve imtihan hadîsinde bahsedilerek şöyle anlatılmıştır:
“Sizden biriniz altın maddesinin sahih olup olmadığını ateşle tecrübe ettiği gibi, Allah Teâlâ da kulunu (samimiyet, itâat ve teslîmiyet bakımından) ölçmek için, belâ ile imtihan eder. Onlardan bazıları (bu imtihandan) ‘saf altın’ gibi, bazıları simsiyah yanmış olarak, bazıları da ikisi arasında bir vaziyette çıkar.” (Zebîdî, İthâfü’s-Sâde, 9/523)
* * *
Fazilet Takvimi / 2000
Arapça dua yapmak en evla olanıdır ama mugtezai hale göre de hareket etmek icap ettiğinden bazı programlarda Türkçesini ilave etmek hatta bazen tamamen Türkçe yapmak gerekebiliyor. Türkçe dualarda aşağı yukarı kullanılan ifadeler aynı. Biz bir çok duayı güzelce derleyerek mütevazi bir dua çalışması yaptık. Sünnet merasimlerinde, ceneze merasimlerindeki ilaveleri de ayrıca belirttik. Bazı yerlere de kendimiz eklemeler yaptık İstifade etmeniz temennsi ile.
Elhamdülillâhi Rabbilâlemîn. Vessalâtü vesselâmü alâ Rasûlina Muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihî ecma'în. Va’fü annâ vağfirlenâ verhamnâ ente Mevlânâ ve ente erhamür-rahimîn, ente Mevlânâ ve ente ekramül ekramîn, ente Mevlânâ fensurnâ alel kavmil kâfirîn.
Başlangıç:
* İlahi Ya Rabbel Alemin!
Hamdini sözümüze sertaç ettik, zikrini kalbimize mi’rac ettik, kitabın olan Hz.Kur’anı gönlümüze minhac ettik. Bizler yok idik sen var ettin, varlığından haberdâr ettin, aşkınla kalbimizi bîkarar ettin, nurunla bütün letâiflerimizi ziyadar ettin.
Ya Rabbel-âlemîn!
*İnayetine sığındık kapına geldik, hidayetine sığındık lütfuna geldik, kullukta çeşitli kusurlar işledik affına geldik. Bizleri habibin Muhammed Mustafa (sav) hürmetine bağışla. Bağışladığın kullar zümresine ilhak eyle.
Hediye kısmı:
Ey bütün mevcudatın yegane sahibi olan Yüce Allahım! Bizlere okutma lütfunda bulunduğun şu ( Hatmi Şeriften, Yasini Şeriften, Aşrı Şeriflerden ve Diğer Süveri Şerifelerden,Tevhid Hatminden) hatimden hasıl olan sevabı;
* Evvelen bizzat hülasayı mevcudat, Sultanül Enbiya, Habîbi Hüda, Hz.Muhammed Mustafa (sallallahu aleyhi ve selem) Efendimiz Hazretleri’nin ruhu şeriflerine hediye eyledik vasıl eyle Yarabbi!
 Hülafayi Raşidin, Ehli Beyt, Ashabı Kiram, Tabiîn ve Tebei Tabiîn Hazeratının ruhlarına da ayrı ayrı hediye eyledik sen vasıl eyle Yarabbi!
* Cümle enbiya, evliya, süleha, şehid-i şüheda ve garibü gurabanın da ruhlarına hediye eyledik kabul eyle Yarabbi!
* Mağrib’den Maşrik’e kadar iman ile gelmiş, geçmiş, kimi kimsesi kalmamış, isimleri unutulmuş, nesilleri kesilmiş, kabirleri hâk ile yeksan olmuş, “Bize de bir Fatiha yok mu ?” diyen garibü gurebanın da cümlesinin ruhlarına hediye eyledik kabul eyle Yarabbi!
* Bu meclisi maneviyeye uzaktan ve yakından teşrif eden mümin kardeşlerimizin de ahirete intikal eden geçmişlerinin ruhlarına hediye ettik kabul eyle Ya Rabbi!
* Din, vatan, hak ve hakikat Uğuruna canlarını seve seve feda eden aziz şehitlerimizin de ruhlarını meclisimizden haberdar eyle Ya Rabbi!
a) Cenaze ise:
* Hususiyle Vefat eden ……………………………………… ruhuna hediye ettik Sen vasıl eyle Ya Rabbi!
* Merhumun Kabrini cennet bahçelerinden bir bahçe eyleyip, cehennem çukurlarından bir çukur olmaktan muhafaza eyle Ya Rabbi!
* Kabri içerisinde hapis olan ruhlar gibi hapis olmaktan muhafaza eyleyip; kabir alemindeki diğer yakınları ile hemhal olarak serbestçe dolaşmasını nasip eyle Ya Rabbi!
* Kabrinde Salih amellerini kendisine arkadaş ve kalkan eyle Ya Rabbi!
* Kabrinden açılan pencere ile Cennetteki na mütenahi nimetleri seyredebilmeyi ve kıyamet gününe kadar bu seyirle huzurlu ve müreffeh olmasını nasip eyle Ya Rabbi!
* Bizler de aynı hal ile hallendiğimiz zaman hatimlerle, tevhidlerle hatırlanmamızı cümlemize nasip eyle Ya Rabbi!
* Gören gözlerimiz kapanmadan, söyleyen dillerimiz tutulmadan, ol kelime-i minciyye-i mübâreke ki buyurun “Lailahe İllallah Muhammedün Resulullah ve Eşhedü en lailahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve resuluh” diyerek cümlemize çene kapamayı nasip eyle Ya Rabbi!
b) Sünnet ise:
* Hususiyle sünnet olan ve bu meclisi maneviyenin toplanmasına vesile olan evladımızın vatanına, milletine, dinine sadık bir evlat olarak yetişmesini nasip eyle Ya Rabbi!
* Kendisinin İslam ahlakı ve İslam şuuru ile yetişip hayatı boyunca bu hal üzere baki kalmasını nasip eyle Ya Rabbi.
* Cümlemizin evlatlarını, Cümle ümmedi Muhammedin evlatlarını;
Asrımızın fitne ve fesatlarından, şeytanın, şeytanlamış insanların desise ve tuzaklarından muhafaza eyleyip; onların edepli, ahlaklı, faziletli, anasına, babasına, hocasına saygı gösteren, Allah'ına, peygamberine hürmet ve tazim eden Salih bir evlat olmayı eyle.
Dua kısmı
* Hz. Kur’an’ı elden ele, dilden dile, gönülden gönüle bugünlere ulaştıran muhterem büyüklerimizi, hocalarımızı, üstazlarımızı ilim yolunda uğraşan din kardeşlerimizi, iki cihanda aziz eyle Yarabbi.
* Kıyamet günü kolaylık, sırat’ta selamet, cennet’inde cemalinle cümlemizi müşerref eyle, bu muhterem cemaati de nar-ı cehennem’inden azat eyle Ya Rabbi.
* Burada toplandığımız gibi yarın mahşer meydanında da Peygamber Efendimizin, Livaül-hamd ismiyle musemmâ kılınan sancağının altında toplanmayı nasip eyle yarabbi!
* İlahi Ya Rabbel Alemin! Hasta kullarına şifa, dertli kullarına deva, borçlu kullarına en yakın zamanda edalar nasip eyle Yarabbi!
* Hastane köşelerinde yatan, derdine derman arayan, evlerinde yatıp şifa bekleyen kardeşlerimize de acil şifalar nasib eyle Yarabbi!
* Cümlemizi günah hastalıklarından, haramlardan, ahlaksızlıklardan, yalandan, gıybetten, riyadan, hasetten ve kibirden gizli şirkten muhafaza eyle.
* Namazı niyazı bırakan, içki ve kumarla evinin yolunu unutan, çeşit çeşit fenalıklara koyulan Müslüman kardeşlerimize de hidayetler nasip eyle.
*Mütekebbirsin; her şeyden büyüksün, bizi büyüklenmekten koru.
Gaffarsın; çok çok affedensin, bizi affından mahrum etme.
Şekûrsun; şükürleri kabul edensin, bize şükretme imkanı ver.
Hasîbsin; her şeye hesap soransın, bizi veremeyeceğimiz hesaba düşürme.
Mucîbsin; duaları kabul edensin, dualarımızı karşılıksız bırakma.
Samedsin; hiçbir şeye muhtaç olmayansın, bizi senden başkasına muhtaç eyleme Allah’ım.
* Evlerimizi Kur’ansız, kalplerimizi imansız, camilerimizi cemaatsiz, minarelerimizi ezansız bırakma Ya Rabbi!
* Vatanımızı milletimizi her türlü afeti semaviye ve araziyeden muhafaza eyle Ya Rabbi!
* Dualarımızın kabulü ve son nefesimizde, nasip olması için buyurun bir kelime-i şehadet :
“Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhû ve rasûlühü”
Amin amin! bi hurmeti Taha ve Yasin. Ve hurmeti men erserltehü rahmeten lil alemin. Veselâmun alel-mürselin velhamdülillahi Rabbil alemîn el-Fatiha!
incemeseleler.com
Kul hakkı o kadar öneme haizdir ki, Allah cc.'ın hakkından bile önce geldiği ifade edilmektedir. Peki kul hakkı nedir? Ahirete intikal eden haklar nasıl bizi etkiler. Belli başlı hak meseleleri ve toplamdan hali olamayan bizlerin bilmesi icap eden muaşeret adapları nelerdir?
Kul Hakkı Nedir?:
Bir kulun diğer bir kuldan dünya ve âhire âit alacağı demektir.
Cenab-ı Hak Kur'anı Mübinde:
Ey Mü'minler! Mallarınızı aranızda haksızlıkla (şeriatın haram kıldığı fâiz, kumar, hırsızlık, gasb, zorbalık, hıyânet, sefâhat ve israf ile) yemeyin. Ancak birbirinizden hoşnut olarak karşılıklı ticâret yolu ile olursa (yiyebi-lirsiniz.) Kendi kendinizi öldürmeyin. (Veya nefsinizden sayılan mü'mini öldürmeyin. Veyâ kısas icâb eden cinâyetleri işleyerek kendi ölümünüze sebeb olmayın. Veyâ nefsinizi, tehlikeye atarak öldürmeyin. Ey Muhammed Ümmeti!) Şübhesiz Allah size merhamet eder. (Haram yemenize ve nefsinizi öldürmenize müsaade etmez. İsrâil-oğullarına, isyanları sebebiyle kendilerini öldürmelerini emretmişken, sizi ondan meneder.) ( Nisa 29 )
Hadisi Şerifte ise şöyle buyruluyor:
"Ben ancak insanım. Elbette bana iki hasım gelir. Bazınız diğerinden daha iyi konuşabilir. (Hakkını savunabilir.) Ben de onun haklı olduğunu sanırım da buna göre lehine hükmederim. Böylece bir müslümanın hakkını başkası lehine hükmetmiş olursam bu hüküm ateşten bir parçadır. (Haksız olan) ister onu alsın ister bıraksın.)"
Kul hakkı, Allah' hakkından önce gelir. Çünkü kul âhirete muhtaç, Allah' ise ganîdir. Bu sebeble borçlu kişi zekat ve hacla mükellef değildir.
İmam-ı Serahsî Rh.A. “Şehid’in kul hakkından başka bütün günahları affolunur” buyurdu.
Yine başka bir hadisi şerifte :
“Kim din kardeşine zulmetmişse, altın ve gümüşün fayda vermediği gün gelmeden önce ondan helallık istesin. Çünkü yarın haksızlığı kadar iyi amelinden alınır; iyi ameli yoksa haklının günahından zulmü kadar haksıza yüklenir. ( Meşarikul-envar)
Müslümanın müslüman üzerinde hakkı beştir:
1- Selamına cevap vermek
2- Hastalanınca yoklamak.
3 Ölünce cenazesine gitmek
4- Davetine icabet etmek.
5-Aksırıp Elhamdülillah deyince “Yerhamükellah” demek.
Abni Abidin’de deniyor ki:
Hak sahibi hakkını helal etmezse Kıyâmet günü haksızdan yarım gıram gümüş değerinde hak için-cemaatla kılınmış ve kabul olmuş yediyüz vakit namazı alınıp alacaklıya verilir.
İmam-ı Rabbani buyurdu:
İşlenen günahlarda kul hakkı varsa:
a. Hemen ödemek,
b. Helalleşmek,
c. Ona iyilik ve duada bulunmak, lazım.
Ölmüşse: Dua ve istiğfarla birlikte varisle-riyle helallaşmak lazımdır.
Burada şu hikaye zikredilebilir:
Nüşirevan öldüğü zaman tabutunu dolaştırıp kimin hakkı varsa gelsin alsın denildi. Bir fert çıkıp hak talep etmedi..
Rasûlüllah Efendimiz irtihalinden iki gün önce: “Kimin malını almışsam işte malım gelsin alsın. Kimin sırtına vurmuşsam işte sırtım gelsin vursun...
Eshabdan biri üç dirhem alacağı olduğunu iddia etti, derhal verildi Diğeri harbde sırtına kırbaç geldiğini söyledi.. ilah..
Beyhaki Amr bin A.S.'ın oda oğlu Abdullahdan rivayet ediyor:
Hz. Ebubekir bir cuma namazından sonra “Sadaka develerini hazırlayıp taksim edeceğim. İznim olmadan kimse yanımıza gelmesin dedi.
Bir kadın kocasının eline bir deve yuları verip “git Ebubekir’i bul belke sana da bir deve verir. Alıp gelirsin” dedi.
Hz. Ebubekir’in emrinden haberi olmayan adam gidip, ömerle birlikte devlerle meşgul olan Ebubekiri bulur.
Hz Ebubekir “Niye geldin, kimse iznim olmadan gelmesin demedim mi” buyurup adama yuları vurur.
Taksimden sonra yuları adamın eline verip “Benim vurduğum gibi sen de bana vur” buyurur.
Hz. Ömer:
“Senin vurduğun gibi vuramaz. Eğer öyle yaparsa adet haline gelir;
Hz. Ebubekir:
Kıyamet gününde beni bundan kim kurtarır?
Hz. Ömer:
Başka türlü razı et.” der.
Ebubekir oğluna “Yükü ile birlikte bir deve bir parça kadife içinde beş dinar vermesini söyler ve memnun eder.
Ebû üreyre (R.A.)
-Ya Rasûlüllah, bir kimse haksız yere malımı almak isterse ne yaparım?
- Vermezsin
- Bu uğurda mukatele ederse?
- Sen de mukatele edersin.
- Ya beni öldürürse?
- Şehid olursun.
- Ya ben onu öldürürsem?
- Cehennem de olursun.
H.Ş.:Malı uğrunda öldürülen şehiddir.
Hikaye:
İbni Sirin’e birisi gelip:
-Ben seni gıybet etmiştim; hakkını helal et.
-Allah'ın haram kıldığı bir münkeri ben helal edemem. Ben ancak bana ait olanı helal edebilirim.”
İmam-ı Azam Hz nin babası Sabit Hz nin elma hadisesi kul hakkı için nelere katlandığının yine başka bir misalidir.
H.Ş. “İşçinin ücretini teri kurumadan verin.
H.Ş. Bir kimse çalıştırdığı işçinin ücretini teri kurumadan vermezse Allah' ona rahmat naza-rıyla bakmaz.
H.Ş. Bir kimse çalıştırdığı işçinin ücretini vermezse ben onun hasmıyım. (Buhari C.3 S 50)
H.Ş. İşçilere yediğinizden yedirin, giydiğinizden giydirin ve güçlerinin yetmediği işleri yüklemeyin. Şayet güç işler verirseniz onlara yardım edin. Zira hizmetçinin işinden hafiflettiğin her şey kıyamet günü mizanda senin için sevap olacaktır.
Cemiyet hayatında muaşeret kaideleri:
1- Hoşgörü sahibi olmak. H.Ş. Hoş gör ki, hoş görülesin.
2. Mütehakkimâne değil, mütebessim çehre ile hitab etmek:
3. Sokakta giderken hiç kimsenin arkasın-dan seslenmemek.
İmam-ı Âzam Rh.A. talebesi Ebû Yusuf’a: “Kimseyi arkasından çağırma, biri seni arkadan çağırırsa dönüp bakma zira arkasından çağırılan hayvandır.
4. Aksırma, öksürme gibi durumlarda ağzını kapamalı ve arkasını dönmeli..
5. Gülmek icab ettiren bir şey yokken gülmemeli ve toplulukta iki kişi birbirine göz kırparak anlaşmamalı. Fısıltı halinde konuşmamalı.
6. Büyüklere - hocamıza -üstamıza - tecrübesinden istifade ettiğimiz yaşlılara hürmet etmeli Bunlar hem Hakk’ın rızasını hem onların hoşnutluğunu kazanmağa sebebdir.
7. Otobüs, dolmuş gibi vasıtalarda büyükle-re yer vermek
Mekke’ye 16 km. Uzaklıktaki Cirane mev-kiinde Rasûlüllah Efendimiz Süt validesi Halime-i Sadiye Hz. Lerini gördü. Ayağa kalktı ve cübbesini yere serip onu oturttu. Eshab-ı Kiram bunu gördüler ve örnek aldılar. Daha sonra Ebubekir ve Ömer (R.A.) da Halime validemize aynı şeyi yapmışlardır.
8. Bir toplantıya gideceğimizde el ve ayak temizliği yapmalı.
9. Cuma, Bayram gibi kalabalığa çıkacağı-mızda mümkünse boy abdesti almalı, güzel elbise, temiz çorap giymeli zoğan sarımsak yememelidir.
10. Camiye geldiğimizde neresi boşsa oraya oturmalı, cemaatın üzerinden atlayarak ileri geç-meye çalışmamalıdır.
11. Çay kahve meşrubat v.s gibi şeyler dağı-tırken, veya bir kalabalıkla musafahalaşırken kendine göre sağdan başlamalı
(Eleymenü feleymen...)
12. Yemekten önce ve sonra elleri yıkamalı
Yemekten evvel elleri yıkamak hastalıklara, yemekten sonra yıkamak da fakirliğe kalkandır buyurulmuş.
13 Bir ziyafete katıldığımızda ev sahibine teşekkür etmeli
incemeseleler.com
Dinimizde her şeyin yapılma usûlü ve âdâbı olduğu gibi Kabir ziyâreti hakkında da İslâm büyüklerinin tensip ettiği ve dikkat edilmesi gereken bir takım husûslar vardır. Bunları kısaca zikredelim.
* Kabir ziyâretini, perşembe, cuma ve cumartesi günleri yapmak. Hadîs-i Şerîfte: “Bana bildirildi ki Cuma günü veya Cuma gününden önce ve sonra ki günlerde meyyitler kendilerini ziyâret edenleri bilir.” (Şerhis-Sudûr 197)
* Ziyâreti Allah rızası için istifâde etmek için yapmak. Âhireti düşünüp ibret almak. Ölülerinden ibret almayıp, onları dahi bir gurur kaynağı yapanlar hakkında Cenâb-ı Hak şöyle buyurur meâlen: “Oyaladı o çokluk kuruntusu sizleri. Tâ ziyaret edişinize kadar kabirleri.” (Tekâsür Sûresi, 1-2)
* Ziyâret için gidilen kabristanlıkta fazla kalmamak.
* Mümkünse ayak ucu tarafından gelmek, ve ayak ucu tarafından ziyâret etmek.
* Selâm vermek, Peygamberimiz: “Selâmün aleyküm dare kavmin mü’minîn. inna İnşaallahu bîküm lahıkûn” diyerek selâm verirlerdi.
* Ayakta dua etmek. Oturacak ise hayatındaki mertebesine göre uzak veya yakın oturmak. (Elmalılı, 9-6046/50)
Bilinmelidir ki, ölüyü kabirde ziyâret etmek, hayatta iken ziyâret etmek gibidir. Çünkü o, -bilhassa Allah dostları- ziyâretçilerini görüp karşılar.
Allah dostlarının kabirlerine araba ile fazla yaklaşılmaz..
* Bir Fâtiha 11 İhlâs-ı Şerîf ve Yasîn-i Şerîf okunup hediye edilir.
* Dîni ve dünyası için, ziyâret ettiği Allah dostunu vesîle kılarak Cenâb-ı Hakk’a yalvarılır.
* Kabirler, Ka’be tavaf edilir gibi ziyâret edilmez. Kabrin üzerine oturmak ve mezarları çiğnemek mekruhtur. Peygamber Efendimiz: "Kor üzerinde veyâ kılıç üzerinde yürümek veya çarığımı ayağımda tâmir etmek, kabir üzerine basıp yürümekten bana daha sevimlidir," buyurmuşlardır.
(Levakıhu’l-Envar 898) .
Mizâh: İnsanların birbirleri ile lisân ve kalemle yaptıkları latîfedir ki fazlası zarâfeti giderir, terki ise çevresindekileri nefret ettirir.
Tâlim ve terbiyede mizâhın yeri büyüktür. İnsanlar, çatık kaşlı, hiç gülümsemeyen kimseleri sevmez.
Mizâh bir telkin ve ders vâsıtasıdır. Tebessüm ettirici olduğu kadar düşündürücüdür de. Mizâhlı ifâdeler, sevilerek dinlendiği için tesîrleri daha fazla olur. Hatırda da daha uzun müddet kalır.
Mizâh dinleyicilerin zihinlerini tahrik edip, dinleme arzusunu arttırır, bıkkınlığı giderir. Mizâhın gâyesi yorgunluk ve durgunluğu izâle ederek, dikkatleri toplayıp, şevki artırmaktır. Mizâh hiçbir zaman gâye değildir. Ancak gâyeye ulaşmak için kullanılan vâsıtalardandır. Vâsıtayı gâye yapmanın, kuru kuruya gülmeyi hedef almanın hiçbir faydası yoktur.
Ayrıca mizâhın istihzâ (alay) tarzında olması doğru değildir. Çünkü istihzâda başkalarını küçük görme ve kendisini üstün tutma temâyülü (arzusu) vardır.
En büyük mürebbî olarak Peygamberimiz (s.a.v.) de mizâh yapmıştır. Ama onun nükte ve mizâhları kırıcı değildir. Zarîf konuşması ve samîmî tavrıyla her zaman güvenilen bir şahsiyet olmuştur. Yine onun mizâhında yalan, insanları korkutmak ve ciddiyetsizlik yoktur.
Ebû Hüreyre’den (r.a.) naklolunduğuna göre:
“(Bir kısım Ashab) Ey Allah’ın Rasûlü, sen bize şaka yapıyorsun!”, demişlerdi. Peygamberimiz de: “Şurası muhakkak ki (şaka bile olsa) ben sadece hakkı söylerim.” (Tirmizi 4-357/1990)
Mizâh yaparken ifrâta gitmemeli, lüzûmundan fazlasına yer vermemelidir. Zîrâ mizâhı çoğaltıp sınırı aşmak, lüzûmundan fazla şaklabanlığa yer vermek kalpleri öldürür. Düşmanlık tohumları eker, küçüklerin, büyüklere karşı gelmesini kolaylaştırıp onlara cesâret verir. Nitekim Hz. Ömer (r.a.) bu mevzûda şöyle buyurmuştur:
“Çok gülenin heybeti azalır, şakacı küçümsenir, çok konuşan çok sürçer, çok yanılır. Çok yanılanın da hayası azalır, hâyâsı azalanın da veraı (Allah korkusu) azalır, verâı azalanın da kalbi ölür.”
.
Gerek zekat gerek sadakai fıtır gerekse mutlak bir sadaka vermek isteyen bir kişi, kimleri tercih etmelidir. Yardım almaya kimler daha layıktır?
Cömert; menfaati, hiçbir karşılık beklemeden ulaştıran kimsedir. “Kerem ve cömertlik, sahibinin ayıplarını ve kusurlarını örten bir meziyettir.”
(İmam Şâfiî)
Abdülkâdir Geylânî hazretleri:
“Ben Allah’a gece namaz kılarak, gündüz oruç tutarak vasıl olmuş değilim. Allah’a ancak cömertlikle, tevâzu’ ile ve sadrımın selâmetiyle vâsıl oldum.” buyurmuşlardır.
İkram edeceğimiz kimseler, Allah ve Rasûlü ile onların sevdikleri, kendilerine kıymet verdikleri kimseler olur ise, daha makbul olur. Cenab-ı Hak Peygamber Efendimizin talebeleri olan Ashâb-ı Suffe için (meâlen):
“Verin o fakirlere ki, Allah yolunda kapanmışlar, şuraya buraya dolaşmazlar. İstemekten çekindikleri için, bilmeyen onları zengin zanneder. Onları sîmâlarından tanırsın, halkı bîzar etmezler”, buyurmaktadır.
(Sûre-i Bakara 273)
Peygamberimiz ise, kendisinden, el değirmeni ile un öğütmekten elleri kabardığı için hizmetçi isteyen kızı Hz. Fâtıma’ya: “Kızım, Ashâb-ı Suffe’nin ihtiyaçlarını gideremediğim halde, ben sana nasıl yardımcı bulayım.”, demişti.
İmam-ı Suyuti hazretleri de :
“Sadaka fakire verilirse 10 misli, âmâ ve âcize verilirse, 70 misli, yakın akrabaya verilirse 1000 misli, ana babaya verilirse 10 000 misli, talebe ve alime verilirse milyon misli mukabele eder. buyurmuştur.
.
Erkeklerin kadınlara nazaran yaptıkları bir takım ayrıcalıklı ibadetler vardır. Cuma namazı, Allah yolunda cihad etmek, camilere gidip cemaat ile namazlara iştirak etmek vb. Kadınların bu ibadetleri yapamamaları neticesinde erkeklerin manevi olarak daha geniş imkanlara sahip olduklarını düşünen bir kimseye Peygamber efendimiz s.a.v. ' in cevabı.. “Esma binti Yezîd (r.a), bir gün Resûlüllah (s.a.v.)’ın huzuruna geldi. Ve şöyle dedi:
— Ey Allah’ın Resûlü! Ben kadınlar tarafından gönderildim. Allah seni bütün erkeklere ve kadınlara peygamber göndermiştir. Biz buna iman ettik. Lâkin biz kadınlar evlerinde kapanıp kalmışız. Sizler Cuma namazları kılmak, câmilere cemaate çıkmak, hastalara gidip hatır sormak, cenâzelerde bulunmak, bunlardan daha faziletlisi Allah yolunda muharebe ve cihad etmek gibi faziletlerle bizden üstün olmuşsunuzdur. Lâkin siz bunları yaparken evinizden çıktığınız vakit sizin mallarınızı korur, iplik eğirip elbiselerinizi dokuruz. Çocuklarınızı besleriz. O halde bizler o hayır ve sevaplı işlerin ecirlerinden sizlere ortak olamaz mıyız?
Resûlü Ekrem (s.a.v.) şöyle cevap buyurdu:
— Ey Esmâ! Anla ve seni gönderen kadınlara da anlat ki:
Kadının kocası ile iyi geçinip, kocasının hoşnutluğunu kazanması, o faziletlerin hepsine eşit olur.
(Meşâhir-i Nisâ) incemeseleler.com
.
En çok kullanılan kelimeler arasında olan şükür ve hamd kelimelerini doğru kullanmak için, ne anlama geldiğini bilmemiz lazım. Karşımızdaki insana Allaha şükür iyiyim kelimesini hastalık halinde kullanmak ne anlam ifade eder?
Şükür, kalble nimeti itirafın, lisanla onu veren Allah’a senanın ve uzuvlar ile tâatin mükafatıdır. Nitekim hamd, yalnız dil ile senadır.
Şükür, nimet karşılığında olur. Onun için mihnet durumunda «şükür olsun Haktan gelene» denirse mihnetin artmasını istemiş olur. Elhamdülillah demek gerekir. Elhamdülillah, lütufda da, kahırda da denir. Şükür ancak lutufda olur.
Demişlerdir ki, bir kimse nimete şükretse artmasına sebeb olur. Şükürden hâsıl olan ziyâdelik şükr olunan nimete göredir. Her türlü nimete şükür gerektir. Tâ ki, her birine göre ziyâdelik hâsıl olsun. Şükürden âciz olduğunu idrâk etmek de şükürdür.
Bir kimsenin cömertliği çok ise, teşekkür edeni de ona göre olur. Cömert kimse verdiği nimetler üzerine teşekkür taleb etse kendi nefsi için çaba harcamış olur. Amma Cenabı Hak böyle değildir, hem nimet verici hem de hamd ve sena edilendir. Kuldan şükür istemesi kulun kendi tarafına ait olur, başka maksat için değildir. Belki nimeti fazlalaştırmaktan ötürüdür. Çünkü daha fazla ihsan için şükür yoluna delâlet edir. Sonsuz ihsan ile ihsan eyler.
.
Bir çok evliyaullah, hikmetleri ile bizlere halen himmet etmekteler. Onların duası ile yer yüzünde, kıyamete kadar devam eden kerametler var. işte bunlardan üçü.
Cehennem ateşinde yanmak istemiyorsanız, fakirlik görmeden ahirete imanlı bir şekilde gitmek istiyorsanız ve Türkiye sınırları içinde Hac yapmak isterseniz bu yazıyı okumalısınız.
Mehmet Emin Tokadi Hz.'lerinin duası:
Mekke'de İmam-ı Rabbani Hz.'nin oğlunun talebesine (Ahmet Yekdes Cüryani Hz.) talebe olmuştur. 3 sene sonunda hocası artık İstanbul'a gitmesini istemiştir. Kendisinden son bir arzusunun olup olmadığını sormuştur. Mehmet Emin Tokadi Hz.'de hocasından dua istemiştir:
"Benim vefatımdan sonra kabrime gelip bir fatiha okuyanın vücudu cehennem ateşinde yanmasın."
Hocası kendisine şunları söyledi :" Vasiyet etki vefatından sonra kabrini kolay bulunacak bir yere yapmasınlar. Virane bir yere defnetsinler. Kimse bilmesin. Ancak, nasibi olanlar gelip bulsun, dua etsinler.
Unkapanına inen cadde ile Zeyrek yokuşunun kesistiği tepe üzerinde Soğukkuyu Piri Paşa Medresesi kabristanına defnedilmiştir.
***
Azzîz Mahmûd Hüdâyî hazretlerinin duası:
Azzîz Mahmûd Hüdâyî hazretleri bir gün Ahmed Hanı ziyârete gitmişti. Pâdişâh; "Efendim! Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerinin, kıyâmet günü talebelerine ve pekçok günahkâr mümine şefâat edeceği hakkında rivâyetler var. Bu rivâyetlerin doğruluğu hakkında ne buyurursunuz? diye suâl eyledi. Azîz Mahmûd Hüdâyî hemen cevap vermedi. Bir müddet murâkabe hâlinde kaldıktan sonra; "Bu söz doğrudur." buyurdu. Sonra Padişâh; "Efendim! Acabâ zât-ı âlinizin bizlere bir vâdiniz ve müjdeniz yok mudur?" diye sorunca, Mahmûd Hüdâyî ellerini kaldırarak:
"Yâ Rabbî! Kıyâmete kadar bizim yolumuza katılan, bizi sevenler ve ömründe bir kere türbemize gelip rûhumuza fâtiha okuyanlar bizimdir. Bize talebe olanlar denizde boğulmasınlar. Ömürlerinin sonlarında fakîrlik görmesinler. Îmânlarını kurtararak gitsinler ve öleceklerini bilip haber versinler." diye duâ eyledi. (Âlimler ve evliyâ bu duânın kabûl olduğunu, bu yola mensup kimselerin hiç denizde boğulmadıklarını ve pekçok kimsenin de vefât günlerine yakın, öleceklerini haber verdiklerini bildirdiler.)
***
Kabeyi ziyaret sevabına mazhar bırakan kabir !
Ali Semerkandi hz.leri:
Allah Rasulü (s.a.v.)'nün Ravzasında yedi yıl kadar türbedarlık hizmetinde bulundu. Bir gün rüyasında Allah Rasulü (s.a.v.)'nün muhterem kerimeleri Fatıma (r.anhâ) validemizi gördü.
Şöyle buyurdu: "Ey Ali! Allah Rasulü (s.a.v.)'nün huzuruna git. Seni manevî evlatlığa kabul buyuracak."
Ali Semerkandî Hazretleri uyanır uyanmaz hemen Allah Rasulü (s.a.v.)'nün mübarek huzuruna koştu. Mübarek kabrinin karşısına geçip, dizi üzerinde edeple oturdu. Bir müddet sonra Ravza-i Mutahhare'den Allah Rasulü (s.a.v.)'nün:
"Buyur yâ Ali! Seni manevî evladım olarak kabul ettim. Kıyamete kadar mucizem baki kalsın. Ya Ali! Öyle bir beldeye git ki, fakirlikleri sebebiyle beni ziyaret edemeyen ümmetim, seni ziyaret etsinler. Sen benim evladım olduğun için, sana yapılan ziyareti bana yapılmış gibi kabul ederim" mübarek sözlerini işitti. Bu sözleri büyük bir zevkle dinleyen Ali Semerkandî Hazretleri, sevincinden ağladı ve Yüce Allah'ın verdiği bu nimetten dolayı şükür secdesine vardı.
.
Şehitler üç kısımdır. 1- Hem dünya ve hem âhiret şehidleri, 2- Dünya şehidleri, 3-Âhiret şehidleri. Dünya şehitleri olmak belki bir çok mümine nasip olmaz ama, ahiret şehidi olabilmek herkese nasip olabilir. Yeter ki sayılan 23 maddeden birisi siz de bulunsun.
"Şehâdet ve şehidler" hakkında daha geniş bilgi için bakınız: Suyutî, el-Kelâm alâ’ş-Şühedâ ve Aksâmihim, varak: 2, mahtut. Abdullâtif Harputî, Mecâlisi’l-Envâri’l-Ahadiyye ve Mecâmiu’l-Esâri’l-Muhammediyye, s.183
.
Kıyamet günü herkesin kendi imamıyla çağrılacağı bir hakikattir. O gün, her fırkayı imamları ile çağırırız! [İsra 71] Kadı Beydavi hazretleri, bu âyet-i kerimenin tefsirinde, (Her ümmeti Peygamberleri ve dinde uydukları imamların isimleri ile çağırırız) buyuruyor. İşte kıyamette dikilecek sancaklardan bazıları
1- Sıdk sancağı, Hazret-i Ebû Bekir (r.a.) için dikilir. Ve bütün sıddîklar, onun sancağının altında toplanırlar.
2- Adâlet sancağı Hazret-i Ömer (r.a.) için dikilir. Ve bütün âdiller, onun sancağının altında toplanırlar.
3- Sehâvet (cömertlik) sancağı Hazret-i Osman (r.a.) için dikilir. Ve bütün cömertler, onun sancağının altında toplanırlar.
4- Şehâdet sancağı Hazret-i Ali (r.a.) için dikilir. Ve bütün şehidler, onun sancağının altında toplanırlar.
5- Fıkıh sancağı, Muaz bin Cebel (r.a.) için dikilir. Ve bütün Fakihler, onun sancağının altında toplanırlar.
6- Ebû Zerr-i Gifâri için zühd sancağı dikilir. Ve bütün zâhidler, onun sancağının altında toplanırlar.
7- Fakirlik sancağı Ebû Derdâ (r.a.) için kurulur. Ve bütün fakirler, onun sancağının altında toplanırlar.
8- Kıraat sancağı, Übeyy bin Ka'b (r.a.) için kurulur. Ve bütün kurrâlar, onun sancağının altında toplanırlar.
9- Müezzin sancağı, Bilâl-i Habeşî (r.a.) için kurulur. Ve bütün müezzinler, onun sancağının altında toplanırlar.
10- Zulmen öldürülenlerin sancağı Hazret-i Hüseyin bin Ali (r.a.) için kurulur. Ve bütün zulmen öldürülenler, onun sancağının altında toplanırlar.
Kaynak: (Ruhul Beyan Nisa Suresi)
Kemal Ekrem Soylu/ incemeseleler.com
Eskiden hükümdarlar, karşılaştıkları her müşkül işlerinde zamanın âlimleri ile istişâre etmedikçe bir karar vermezlerdi. Onların fikirlerinden istifade ederlerdi. Adâletiyle meşhur, İran hükümdarı Nûşirevân-i Âdil, arzû etti ki; kendisine rehber olmak için ba'zı nasîhatler tertip edilsin.Bu maksatla, zamanın âlimlerini topladı. Bunların içinden yirmi üç tanesini seçtirdi ve onlara: "Her biriniz bir hikmet söyleyiniz ki, hem ben istifade edeyim, hem de benden sonra gelenler" dedi.Her birisinin yazdığı hikmetli sözleri altınla yazdırdı.
Bunları, yine altından bir kasa yaptırıp, altın bir anahtar ile de kilitledikten sonra hazinesine koydurdu. Ne zaman ki, müşkül bir iş ile karşılaşırsa, bu hikmetleri okur ve ona göre karar verirdi.
* * *
Bu hikmetli sözler şunlardır:
1-Kendinizi biliniz, ilim ve iyi edep öğrenmeyi arzû ediniz. Malı, ilimden yüksek tutmayınız. Ahiret için azık toplayınız. Ahireti dünyaya satmayınız. Söylenmeyecek sözleri söylemeyiniz. Aranmakla bulunmayacak şeyi aramayınız.
2-Hikmet sahiplerinin nasîhatlerini hakîr görmeyiniz. İşlerde acele etmeyiniz. İşleri vaktinde yapınız. İşleri bilene emrediniz. Zararlı işlerden sakınınız. İşlerin önüne ve arka-sına dikkat ediniz. Akıllılarla istişâre ediniz. Tecrübe edilmişi tecrübe etmeyiniz. İhtiyarların sözlerine önem veriniz.
3-Herkes sizi takvânız ve iyilikleriniz ile tanısın. Kanaati zenginlik biliniz. Sağlığın kadrini biliniz. Kimsenin üzüntüsü ve elemi ile sevinmeyiniz.
4-Dert ve belâ sahiplerinden ibret alınız. Yerinde hâsıl olan zararın, yersiz hâsıl olan menfaatten iyi olduğunu biliniz. insanlara her zaman müdâra ediniz, dîniniz için dünyalık verin. Her nerede müdâra lâzım olursa sertleşmeyiniz. Dost ve düşmanla barışta bulu-nunuz.
5-İşleriniz kendi gücünüzü aşmasın. İnsanlardan ihsân esirgemeyiniz. Elinizi ve di-linizi kollayınız. Lâyık olmayan işlerden uzak kalınız.
6-Kötü komşudan, fenâ arkadaştan sakınınız. Arkadaşsız yola çıkmayınız. Kötü ve aslı belli olmayanlarla yolculuk yapmayınız.
7-Çorak yere tohum ekmeyiniz. Herkesin gözü önünde def'i hacet etmeyiniz. Son-radan görmüşlerden borç istemeyiniz, onlara borç yapmayınız. Aslı belli olmayanlardan kız istemeyiniz. Kıymetsiz insanlarla oturmayınız. Allah’tan korkmayandan korkunuz.
8-Malı, kendinize fedâ ediniz. Ahmak, sarhoş ve deliye nasîhat etmeyiniz. Nasihati anlayana yapınız. Nasîhatinizi kıymetli tutunuz. Elinizin altındakilere merhamet ediniz. Kimsenin ekmeğine göz dikmeyiniz.
9-Açların yanında yemek yemeyiniz. Ekmeğinizi açlardan esirgemeyiniz. Çocuklar ve kadınlara karşı tedbirli olunuz. Yabancı kadını evinize uğratmayınız. Dünya ni'meti ile kibirlenmeyiniz. Kötü kadınların hîlelerinden emin olmayınız.
10-Kimsenin evinin işine karışmayınız. Yabancı kimselere evinizin yolunu göster-meyiniz. Karı koca arasında aracı olmayınız. Başkasının bir şeyine sahibinden fazla şefkatli olunuz
11-Kibirli insanlardan korkunuz. Devlet adamlarına düşmanlık etmeyiniz. Kadın ve erkek hiç kimseye zulüm etmeyiniz.
12-Ana ve baba hakkını gözetiniz. Akrabalarınızdan kesilmeyiniz. İnsanlarla olan ahdi muhafaza ediniz. Ahdinizi yerine getiriniz. Dâvetsiz kimseye misâfir gitmeyiniz. Misâfirinizi kıymetli tutunuz. Eğer bir kimse size muhtâç olursa, kudretiniz dahilinde ihtiyâcını yerine getirmeye çalışınız.
13-Bilgide ileri olanları büyük tutunuz. İlim öğretmeyi ayıp tutanları insan sayma-yınız. İnsanın selâmetinin, lisanına dikkatte olduğunu biliniz. Lâyık olmayan sözü söyle-meyiniz.
14-Fenâ söz söylemeyi âdet etmeyiniz. Lâyık olmayan söze kulak vermeyiniz. Hükümdarların gıybetini yapmayınız. Sözden anlamayana söz söylemeyiniz. Her ne ki lisanen söyledinizse, o işi yapınız.
15-İyilerin ziyâretine rağbet gösteriniz. Salâh sahipleri ile sohbet ediniz. Ölüleri iyilikle yâd ediniz. Dosta ve düşmana nasihatten geri kalmayınız. Ölen babanızın vasiyetini yerine getiriniz. İlim tahsiline hırslı olunuz. İlimsiz bir iş işlemeyiniz.
16-Herkesin sözüne emin olmayınız. Güzel sözleri herkese işittiriniz. Doğru ya da yalan yere yemîn etmeyiniz. Dünyadan fazla âhiret dostu olunuz. Yetimin malına göz dikmeyiniz. Gençlikte, ihtiyarlıktan endişe ediniz. İhtiyarlık ihtiyaçlarını gençlikte hazır-layınız.
17-Kış hazırlığını yazın yapınız. Bugünün işini yarına bırakmayınız. Mütehassıs doktor söylemedikçe şunun bunun sözü ile kan aldırmayınız.
18-Cömertliği âdet ediniz. Bencillikten uzak olunuz. Ehil olmayanların sohbetinde bulunmayınız. Hacetinizi cömertlerden isteyiniz. Borçluları sıkıştırmayınız. Dostlarınızı hatâlarından dolayı îkaz ediniz.
19-Evlâtlarınıza hüner ve sanat öğretiniz. Halinizi dosttan ve düşmandan saklı tutunuz. Gizli söyleşilen yerleri dinlemeyiniz.
20-Emirlerin huzurunda gözlerinizi muhafaza ediniz. Sözlerinizi ölçülü söyleyiniz.
21-Ni'met ve bolluk zamanında dostlarınızı anınız. Düşmanı küçümsemeyiniz. Düşmanın dost görünmesinden endişe ediniz.
22-Emniyet zamanında daha çok korkunuz. Belâ vaktinde sabrediniz. Darlıkta genişlik zamanını hatırlayınız. Genişlikte darlık zamanını düşününüz. Vaatlerinize vefâ gösteriniz. Ümitlileri ümitsiz etmeyiniz. Bir görüşte kimseye aldanmayınız. Başkalarının ayıbını araştırmayınız.
23-Kendi yükünüzü başkasına yüklemeyiniz. Fenâ huyluları dost edinmeyiniz. Hak sözü yerden gökten üstün tutunuz. Cenâb-ı Hakka rücû etmeyi en güzel amel biliniz.
incemeseleler.com / Kemal Ekrem Soylu
Yahya Kemal Beyatlı, Sessiz gemi isimli şiirinde "Artık demir almak günü gelmişse zamandan, meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan." diyerek, ölümden itibaren geri dönüşü olmayan bir yolculuktan bahseder. Peki o yolculuk gerçekte ne zaman başlıyor ve bu yolculukta gemiyi batırmadan, rotayı şaşmadan nasıl seyahat edilir? Peygamber efendimiz s.a.v. bir hadisi şeriflerinde bizleri ikaz ediyor.
Hepimiz bir yolcuyuz ve ruhlar aleminden başlayarak ana rahmine inmemizle devam eden ve nihayeti olmayan bir yolculuk. Uçakla seyahat ederken, yanınızdaki kişiye dönüp sorsanız, nereden bindiniz ve nereye gidiyorsunuz? şeklinde. O da size " bilmiyorum " dese gülersiniz ve Allah selamet versin der geçersiniz.
Evet, hepimiz de bu dünyada birer yolcuyuz. Ve bu yolculuk dünyadaki tüm yapılan yolculuklardan daha önemli.
Ve bu öyle bir yolculuk ki, geminin motorları da dümeni de herkesin kendi önünde. Yani rahat bir seyahat için, bilet almak ve geri yaslanarak denizi seyretmekle biten bir yolculuk değil.
Peki bu yolculukta rahat bir seyahat için, uçak misalindeki "Allah selamet versin" lik bir durum olmaması için nasıl hareket edilmelidir? Bunun en güzel cevabını verecek olan da elbette, denizlerin sultanı, baş kaptan efendimiz s.a.v' dir. Ve bize nasıl seyahat edileceğini Eba Zerr Hazretleri vasıtası ile kıyamete kadar gelecek olan ümmetine hitaben şöyle ifade ediyor!
يا ابآ ذرٍّ ! جَدِّدِ السفينۀَ فاِنَّ البحرَ عَمِيقٌ
وخُزِ الزَّادَ كاملاً فان اسَّفرَ بعيدٌ
وخَفِّفِ الحِمْلَ فان العَقَبَۀَََََ كَئۈُدٌ
و اَخلِصِ الْعَمَلَ فان النّاقِدَ بصيرٌ
Ya Ebâ Zer, Gemini yenile çünkü deniz derindir. Azığını tam al, çünkü yol uzundur. Yükünü hafif tut, çünkü geçit çok sarptır. Amelini ihlaslı yap, çünkü gözetleyici, kalbin niyetine bakmaktadır.
(Bu Hadisi şerif İbni Hacer Askalani Hz. lerinin münebbihat isimli eserde 4 ler babında geçmektedir.)
(Fazilet takviminde bu hadisi şerif kısaca şu şekilde izah ediliyor.3 kasım 2003)
Gemilerimizi yeni ve bakımlı tutmalıyız: Yani mânevi hayatımıza, ibâdetlerimize, dikkat etmeli, mânevî canlılığımızı muhâfaza etmeliyiz.
Hadîs-i şerifle:İbâdetlerin az da olsa devamlı olanının makbul olduğu (Efdalül a'mali edvemühe ve in galle) bildirilmektedir. Çünkü deniz derindir: Kabir, suâl, hesap, kitap, sırat önümüzdedir. Ayrıca Dünya hayatı türlü zorluklarla, mücadelelerle, düşmanlarla doludur. Nefs-i emmâre bize darbe vurmak için gâfil ve zayıf anımızı kollayıp durmaktadır.
Azığını tam al çünkü yolculuk uzundur:
Efendimiz (s.a.v.) ise;Dünya ahiretin tarlasıdır (ne ekersen onu bulursun). buyurmuşlardır. 60-70 senelik bir ömrün neticesi asırlarla bile ifâde edilemeyen uzun zamanlarda görülecektir. Kabir hayatı, mahşer, hesap, mizan, sırat daha Cennet ve Cehenneme sıra gelmeden geçecek uzun zamanlar, hayatlar, hep bizleri beklemektedir. Âhiretin bir günü dünya hesabıyla bin sene gibidir.
Yükünü hafiflet, çünkü geçit çok sarptır: Dünya hayatında karşımıza çıkan bazı sıkıntılar bir nevi geçittir. Ölüm geçidi en önemli geçittir. Âhiret geçitlerinden her biri çok zordur. O halde yükümüzü hafifletmeli, hak, hukuka dikkat etmeli ibâdet borçlarımızı bırakmamalı, günahlardan da çokça istiğfar etmeliyiz.
Amelini ihlaslı yap, çünkü gözetleyici olan Cenâb-ı Hak kalpteki niyetleri görmektedir: İbâdetlerin de değeri niyet ve İhlâsın derecesine göredir. İmam-ı Rabbani Hazretleri şöyle buyurmaktadır.
Muhakkak ki fırsat bir ganîmettir. O halde ömrün tamamını faydasız işlerde değil bilâkis Cenab-ı Hakkın rızasında kullanmak lazımdır.
Bu cümleden olarak kişiye yakışan şey: Beş vakit namazı cemiyyetle kalb huzuru ve huşu ile cemâatle vaktin ilk evvelinde ve tadili erkâna riâyet ederek edâ etmek. Zira tadili erkâna riâyetsiz kılınan namaz fakirlik getirir.
.Hadisi Şerifle alakalı olarak,gerek internet sitelerinde, gerekse kitapçık halinde gerekse küçük süslü kartonlarda hep "kırk hadis" vardır. Neden rakam 40' tır da 10, 20 vs. değildir?
Çünkü 40 Hadis ezberlemekle alakalı iki hadis varid olmuştur. Bu müjdeler bir çok hadis kitabında geçmektedir.
Peygamberimiz s.a.v. buyuruyor ki:
"Kim ümmetim için kırk hadis ezberlerse, Allah Azze ve Celle onu kıyamet gününde fakih bir alim olarak diriltir. " 1
“Kim ümmetime sünneti öğrenmeleri için kırk hadis öğrenmeleri için kırk hadis ezberlerse kıyamet gününde onun için şefaatçı olurum.” 2
Bu müjdelere mazhar olabilmek için hiç olmazsa kısa hadislerden 40 tane ezberlemek lazımdır.
مَنْ لاَ يَرْحَمِ النَّاسَ لاَ يَرْحَمْهُ اللَّهُ
اَلدَّالُّ عَلىَ الْخَيْرِ كَفَاعِلِهِ
اَلإِسْلاَمُ حُسْنُ الْخُلُقِ
اَلْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ النَّاسُ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ
gibi..
1 Buhari Tarih (3/141)
2 Ramuzul Ehadis (41
.
Gerek düğünlerde gerek başka merasimlerde ilahi ile ya da başlıbaşına def çalmak uygun mudur? İslam alimlerinin bu hususta rivayetleri var mıdır?
İmam Ebu Yusuf hazretlerine def çalmanın hükmü sorulduğunda, düğün dışında çalınmasını kabul etmemiştir. Bayram günlerinde def çalmak caizdir. Bunlardan da anlaşılacağı üzere, def bir eğlence aletidir. Bununl şarkı, türkü söylemek caiz olmadığı gibi, ilahi söylemek dahi uygun değildir. Hazreti İmamın bu fetvası İmam Serahsi\'nin "Muhiyt" kitabında ve Fetavayı Hindiyye'de yer almaktadır.
Resulullahı övmek ibadettir. İbadet ile eğlence bir arada olmaz. Kimyayı Saadet kitabında, İmam Gazali hazretleri Resulullah Efendimizin kendisini def ile öven kişilerden bunu menettiğini nakletmektedir.
Selam ve dua ile..
.
Kabir alemine girdikten sonra ruhun cesede iade edileceği ve sual sorguların bu şekilde olacağı yaygın olan görüştür. Zira Kur'an-ı Kerimde "Sizi topraktan yarattık ve oraya iade edeceğiz." s. taha 55 ayeti ile de kasd edilen olduğunu müfessirler izah etmişlerdir. Ancak ruhun daha sonra alemi berzahtaki makamında mı yoksa kabrinde baki mi kalacağı hususunda ihtilaflar var. Abdül Aziz Debbağ Hz.leri bu hususta İbriz isimli eserinde şöyle diyor.
" Zat ölünce ruh berzah alemine intikal eder. Zatın kabirde kokuşup didişmesi ve çürümeye yüz tutmasıyla ruhun ondaki sırrı da ayrılır.
Bazen o sır kabirle ittisal halinde olur da öylece kalır. Bu daha çok bazı velilerde görülmektedir.
Böylece zatın imanının nuru kabrinin üzerinde bir sütun gibi uzanıp kalır, berzahtaki ruhuna doğru yükselir. Daha önce nasıl zat ile kaim olma durumu var idiyse yine (ona yakın bir ittisal ile) baplır kalır.
Bir çok defalar Fas şehrinin kabristanlığına ve o cihetteki kabirlere bakarım da nurların yerden çıkıp bir kamış gibi berzah alemindeki yerlerine doğru yükseldiğini görürüm; böylece bu nurların sahiplerinin velilerden olduğunu anlarım."
incemeseleler.com-araştırma / Kemal Ekrem Soylu
.
Kur'an-ı Kerimin muhtelif surelerindeki ayetlerin bazen yanyana getirilmesi durumunda birbirini tefsir eden, ya da gittikçe hususileşen şekilde ayetler arasında bir ittisalin olduğu görülür. Bunlardan bir tanesi de neden yaratıldığımıza dair olan 3 ayeti kerime.
Muminun suresi 115. ayette İnsanların hayvanlar ile farkını, başıboş yaratılmadığını Cenab-ı Hak ifade ediyor. Bir amaç için yaratıldığı anlaşılıyor.
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ
Sizi sadece boş yere yarattığımızı ve sizin hakikaten huzurumuza geri getirilmeyeceğinizi mi sandınız?
Bu ayetten sonra insan arayışa giriyor ve bir amaç için dünyaya geldiğini anlıyor.
Bu amacın da sadece Allaha iman ettik diyerek, Peygamberimiz s.a.v.' in ümmetiyiz; yani Müslümanız diye dolaşarak olmayacağını Ankebut suresi 2. ayette ifade ediyor.
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ
İnsanlar, imtihandan geçirilmeden, sadece «İman ettik» demeleriyle bırakılıvereceklerini mi sandılar?
Bu ayetten de Allahı bilip iman ettik demenin de kafi olmadığı anlaşılıyor. Ve Zariyat suresi 56. ayeti kerimede kısa öz ve net olarak yaratılış gayesi anlatılıyor.
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
Biz cinleri ve insanları ancak ibadet etsinler diye yarattık.
Yaratılış gayesi ile alakalı sohbetlerde bu hususileştirmeyi kullanarak dikkatleri son ayete daha güzel çekebilirsiniz.
Selam ve Dua ile.
.
Ramazan ayında kılınan teravih namazlarının her birinde ayrı bir hikmet olduğunu biliyor muydunuz? İmam-ı Gazali Hazretlerin Ey Oğul isimli arapça risalesinde geçen bu malumatlardan sonra teravih namazı kılma hassasiyetinizi bir daha gözden geçireceksiniz.
1. Gecesi Kılsa Hak Teala o kimsenin cemi günahlarını bağışlar.
2. Gecesi Kılsa Hak Teala o kimsenin anne babasının günahlarını bağışlar.
3. Gecesi Kılsa Melekler o kimseye "ey kişi sana mijdeler olsun hak teala senin amelini kabul edip umduğun devlete nail edip günahlarını af ve mağfiret etti" derler.
4. Gecesi Kılsa tevrat zebur incil ve kuranı hatmetmişçe hak teala hazretleri ol kula sevap ihsan eder.
5. Gecesi Kılsa Mescid-i haram'da ve mescii aksa'da mekke-i mükerremede ve medine-i münevverede namaz kılmışça Hak Teala hazretleri sevap ihsan ider.
6. Gecesi Kılsa Beytil ma'muru tavaf etmişçe sevap ihsan eder.
7. Gecesi Kılsa Firavn gazasında musa A.S. İle beraber olmuş gibi ecir verilir.
8. Gecesi Kılsa Bedir gazasında Rasulullh S.A.V. Hazretleriyle beraber olmuş gibi ecir verilir.
9. Gecesi Kılsa Hz. Davud ile ibadet etmiş gibi ecir verilir.
10. Gecesi Kılsa Dünya ve ahiret selametliği ihsan ider.
11. Gecesi Kılsa Kabul olunmuş umre sevabı verilir.
12. Gecesi Kılsa Ol kimse sıratı yıldırım gibi geçe.
13. Gecesi Kılsa Beytül mukaddesi imaret etmiş gibi sevap verilir.
14. Gecesi Kılsa Kadir gecesini sabaha kadar ihya etmişçe hak teala hazretleri sevap ihsan eder.
15. Gecesi Kılsa Hak Teala hazretleri ol kimsenin hacetin ve duasını kabul eder ve ahirette ali deracat ihsan eder.
16. Gecesi Kılsa Dünyadan ahirete giderken ve kıyamet gününde kabrinden kalkarken la ilahe illallah muhammed ür-rasülullah diyerek kalka.
17. Gecesi Kılsa Ol kimse dünyadan gitmez ta cennetteki makamını görmeyince.
18. Gecesi Kılsa Şehitlere gazilere verdiği ecir gibi Hak Teala hazretleri ona ecir ihsan eder.
19. Gecesi Kılsa Hak Teala hazretleri dünyada ve ahirette yardımcı olur.
20. Gecesi Kılsa Ol kimse dünyadan gitmez peygamberimiz muhammed A.S 'ı düşünde görmedikçe ve ölürken halet-i nezia' de susamaz ve kabrinden kalkınca dahi susamayıp arşı alanın gölgesinde ola.
21. Gecesi Kılsa Yerde ve gökte ne kadar melek var ise cümlesi ol kul için istiğfar ederler ve dünyadan gitmez allah teala hazretleri ol kuldan razi olmayınca.
22. Gecesi Kılsa Ümmeti muhammedin yetimlerini dul hatunlarını doyurmuşça sevap verilir.
23. Gecesi Kılsa Ümmeti muhammedden esir olmuşlarını alıp azap etmişçe sevap verilir.
24. Gecesi Kılsa Beratı sağ eline verile.
25. Gecesi Kılsa Ol kimse ölürken melekütul mevt ona güzel surette gele ve cennet taamlarını müjdeleyerek ruhunu kabz eder.
26. Gecesi Kılsa Hak tela hazretlerinin emriyle melekler ol kimseyi ölürken şeytanın şerrinden muhafaza ederler.
27. Gecesi Kılsa Hak celle ve ala hazretleri emr eder cehennem kapıları ol kul için kapanır.
28. Gecesi Kılsa Hak teala hazretleri cennetin rıdvanına emreder cennet kapılarını aç, ol kulum hangi kapıdan dilerse girsin.
29. Gecesi Kılsa Hazreti eEyyüp a.s.'ın dert belasına sabr eyledi mukabelesine verilen misillü ecir ol kula verilir ve cemi günahı afv olunur.
30. Gecesi Kılsa Hak Teala hazretlerinin emriyle arşı alanın altından bir münadi nida eder ki her gece teravihi kılan kullar cehennemden azad olmuş kullardır korktukları cehennemden kurtulup umdukları devlete cennet ve cemale nail oldular…
ve hak teala hazetleri azamet ve şanıyla buyurur ki;'izzet ve cemalim hakkı için bu kuluma affım ile muamele eyledim.Cehennem ateşini onun vücuduna haram kıldım.' Sonra Allah emreder de o kulun cehennem azabından kurtulduğuna ve sırat köprüsünü kolayca geçmesine dair bir berat yazılır,eline verilir.
Kimki tam bir ihlas ve itikatla ramazanı şerifte 30 gün teravih namazını kılarsa Allahı teala bu sevapları o kuluna ihsan buyurur.Bunda şek ve şüphe olmasın.
Kemal Ekrem Soylu / Araştırma
İncemeseleler.com editörü
.
İslâm, Kur'ân, Sünnet ne diyor?.. Hikmet ne diyor?.. Muhbir-i sadık (Bildirdiği, haber verdiği her şey doğru olan) zat (Salat ve selam olsun ona) ne diyor?.. 14 asırdır gelip geçen rabbani alimler, fakihler, mürşidler, allameler ne demişler?..
Hepsi dünya fanidir, gelip geçicidir, insan için dünya hayatı bir varmış bir yokmuştan ibarettir, hayat bir imtihandır... Bu dünyanın sebatı yoktur. Bu dünya çok aldatıcıdır... Gençlik, güzellik, servet, iktidar hep gelip geçer... Bu dünya bir aldanma ve oyalanmadır...
Peygamber şöyle dememiş mi? "Yolcunun biri kenarda bir ağaç görür, gölgesinde biraz soluk alır dinlenir ve sonra yoluna devam eder. İşte ben bu dünyada böyle bir yolcu gibiyim..."
İslam dininin temel inançlarından biri ahirete imandır. Ahiret inancıyla ilgili bazı bilgiler şunlardır:
Eceli gelince insanlar ölür. Ölüm, fanilik dünyasından, ebedi kalınacak olan ahiret dünyasına geçiştir. Ölüm ile insan varlığı son bulmaz. Zamanı gelince Kıyamet kopacak, ölüler tekrar diriltilecektir. Allah'ın Büyük Mahkemesi kurulacak ve herkes yargılanacaktır. İyiler Allah'ın lütuf ve keremiyle Cennet'e konulacak; kafirler, müşrikler, zalimler, asiler Cehennem'e atılacaktır... İnsan için en mühim an dünya hayatından ahiret hayatına geçişte, yani ölümünde imanlı olarak ölmektir. Buna hüsn-i hatime denir. İmanlı olarak ölenler, kötülükleri yüzünden Cehennem'de bir müddet sonra yansalar bile, cezalarını çektikten sonra Allah'ın lütfuyla Cennet'e konulacaklardır. İnsan Cennet'e veya Cehennem'e konulmadan önce, kabir/berzah hayatında mutluluk veya azap vardır.
İslam dini bize şu öğüt ve emirleri bildirmiyor mu?
Gerçek ve sahih bir iman ile iman edin... Salih (iyi ve yararlı) işler işleyin... Allah'a ibadet edin... Size gönderilen Resulü canınızdan çok sevin, ona itaat edin... Allah size Kur'an göndermiştir, ondaki emir ve öğütlere kulak verin, onları yerine getirin, ondaki yasak şeyleri sakın yapmayın... Peygamber Allah'ın resulüdür, onun emirlerine, öğütlerine, yasaklarına da itaat edin. Dünya hayatı bir imtihandır... Bu imtihanı nasıl kazanacağınız size bildirilmiştir, ona göre yaşayın... Ölümden sonra uzun ve çetin bir sefere çıkacaksınız, onun için azık toplayın... Ölümünüzden sonra işinize yarayacak, size sevap kazandıracak sadaka-i cariyeler hazırlayın... Sakın haram yemeyin, sakın azmayın kudurmayın... Nefs-i emmareniz sizin en büyük düşmanınızdır, ona uymayın... Allah bütün iman edenleri kardeş kılmış ve onları bir tek ümmet yapmıştır. Sakın parçalanmayın, kardeşlerinizle aranızdaki bağları kopartmayın... Sakın adaletten ayrılmayın, sakın zulm etmeyin...
Peki bizim çoğumuz şu dünya hayatında ne yapıyor?.. Maalesef gaflet içindeyiz... Zararlı dedikodular, faydasız meraklı şeyler peşinde koşuyoruz. Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya nimetleri topluyoruz... Binlerce lüzumsuz bilgi var hafızalarımızda ama en kısa şekliyle ilmihalimizi öğrenmiyoruz. Geçenlerde beş vakit namaz kılan Müslüman bir delikanlı ile tanıştım. "İzniniz olursa size bir soru yöneltmek istiyorum" dedim. Buyurun efendim dedi. Ona sordum: "Bana Allahü Teala hazretlerinin 14 sıfatını sayar mısınız?" Şaşırdı kaldı, sayamadı... Şarkıcı Tarkan'ı, Bülent Ersoy'u, futbolcu Arda'yı, Kemal Sunal'ı biliyor musun diye sorsaydım, hiç bilmez olur muyum diyecekti.
Lütfen dikkat buyurunuz, bu genç beş vakit namaz kılan bir Müslümandır ve Allah'ın 14 sıfatını ezbere bilmiyor... Kendisi yönlendirilseydi, ona öğretilseydi beş on dakika içinde bu sıfatları öğrenmiş, ezberlemiş olacak ve Rabbini tanıyacaktı.
Bir ay kadar önce bir toplulukta üç genç gördüm, aynı soruyu onlara sordum, hemen güzelce cevap verdilerdi. Bu üç genç merhum Süleyman Hilmi Tunahan cemaatine mensupmuş. İlmihallerini güzelce öğrenmişler, hocalarını ve kendilerini tebrik ediyor, hayır dualarını bekliyorum.
Allah hepimizi affetsin... Hepimize akıl, fikir, firaset nasip etsin... Hepimizi ıslah etsin... Hepimizi dünya vazifelerini yapar, dünya sınavında kazanmak için çalışır olduğu halde ahirete yöneltsin...
İtikadını, ilmihalini bilmeyen, Allah'ın 14 sıfatını sayamayan cahil ve gafil Müslümanların dünya dedikodularıyla uğraşmaları kendileri için ne büyük bir zarardır, bir bilseler.
Darbe sanıkları ne olacak?.. Hanefi Avcı yeni kitabında neler yazacak... Başbakan çok kızdı... Cumhurbaşkanı Mısır'a gitti... Dinsiz yazar Tamusever Müslümanlar karnını kaşıyor dedi... Şarkıcı filan kadın 50'yi devirdi ama 35'inde gösteriyor... Filan manken sevgilisiyle kaçamak yaptı... Filan mübarek'in uçtuğu söyleniyor... Borsa düşüşe geçti... Dolar yükseldi, altın fırladı, euro tepetaklak... Sofatv idarecileri neler dedi?.. Soruyorum: Böyle günlük gelip geçici fasa fiso aptalca haberlerin Müslümana ne faydası var?
Niçin ilmihalimizin ahlak bahsini güzelce okuyup öğrenmiyoruz?.. Müslümanlık gıybeti kesin şekilde yasak etmiyor mu? Gıybet çok çirkin bir günah değil mi? Öyleyse niçin gıybet yapıp duruyoruz?
Paraya put gibi tapmak... Nefsine put gibi tapmak... Hubb-i riyaset hırsı... Bunlar öldürücü günahlar değil midir?
Bir cemaat, kendi şeyhinin büyüklüğünü ispat sadedinde 600 sayfalık lüks bir kitap hazırlatıp bastırmış. Bu kitabın dine ne faydası olur? Her Müslümanın öğrenmesi, bilmesi, hayata uygulaması gereken ilmihal ve ahlak bilgilerini ihtiva eden 60 sayfalık küçük ve müfid bir ilmihal bastırıp dağıtsalardı daha iyi etmiş olmazlar mıydı?
Gelin hepimiz kendi kendimizi imtihan edelim. Sorular şunlardır:
1. Allah'ın ondört sıfatını say... 2. Peygamberlerin beş sıfatı nelerdir?.. 3. Namazın farzları nelerdir?.. 4. Ehl-i Sünnet'in itikatta iki imamı kimlerdir?.. 5. Kur'ana göre zekat verilebilecek sekiz sınıf Müslüman hangileridir?.. 6. İnsanların amellerini yazan meleklere ne isim verilir?.. 7. Selef-i Salihin kimlere denilir?.. 8. Kütüb-i sitte ne demektir, bunları sayınız... 9. Mütevatir ve sahih hadisler bir tür vahiydir, niçin?
Bunları veya bir kısmını bilmiyorsak, dünya dedikodularını, magazin haberlerini, Silivri davalarını bırakalım, icazetli bir alim tarafından yazılmış muteber küçük bir ilmihal ve ahlak kitabı alalım ve dinimizin temel bilgilerini güzelce öğrenelim.
Akıllı Müslüman yararına ve zararına olan şeyleri bilen kimsedir. Biz akıllı Müslümanlar mıyız acaba?
M.Şevket Eygi
.
Hacca gidileceği zaman maddi değil manevi yönden de çok hazırlık yapılmalıdır. Orada atılan her adımın programı evvelden ayarlanmalıdır.Yazık ki nice insanlar bu ruhtan mahrumdur. Bütün duaların müstecap olduğu bu ulvi mekanda yapılan en etkili dua ne ise o araştırılmalıdır. Haccın Ruhu olan dualar iyi kavranmalı ve oraya gitmeden bu ruha sahip olmaya çalışılmalıdır. işte haccın ruhu olan çok önemli dört kelime.
Bütün hacılar, niyet ederek Tavâf’a başlarken önce :
“Bismillâhi Allâhu Ekber” diyerek HACERUL- ESVED’İ selâmlar.
Bu selâmlam’dan sonra okunan duâ şöyledir :
-Allahumme îmânen bike,
-Ve tasdîkan bikitâbike,
-Ve vefâen biahdiki
-Vettibâen Lisünneti Nebiyyike sallellahu aleyhi vesellem”
Burada söylenen bu 4 kelime, son derece önemlidir.
Bu kelimelerde sâdık ve samimi olan bir HACI, artık memleketine, hakikaten annesinden yeni doğmuş gibi ter-temiz olarak avdet eder.
M A N A S I :
-Allâhım, Sana iman ettiğim için bu tavâfı yapıyorum.
-Senin yüce kitâbını (kur’anı kerimi) tasdik ederek tavâf etmekteyim,
-(Ruh âleminde verdiğin) ahdine vefâ göstermek için tavâf yapıyorum,
-Senin sevgili peygamberinin sünnetine tâbi olmak için bu tavâfı yapıyorum, Allahım”
Bu şuurda olmayan ve tavâfta yaptığı duâdaki bu 4 kelimenin ruhuna sâhip olmayan kişinin haccı, bir seyahatten farklı olmaz.
-Allahım, sana iman ettim, derken, DİN’in düşmanlarına mutlak tavır almış olması şarttır. Aksi halde “Allaha inanç” tehlikeye girer.
-Senin yüce kitâbını tasdik ettim, derken, kur’an hizmetlerine kayıtsız biri olmamalıdır. Aksi halde “kur’anı tasdik” tehlikeye düşer.
-Allahım, ahdine vefâ göstermek için tavâf yapıyorum, derken, (Ruh âlemindeki verdiği söze), yaşayışında, hakikaten sâdık olmalıdır.
-Allahım, Senin sevgili peygamberinin sünnetine tâbi olmak için bu hacerul-esvedi selâmlıyorum, derken, gerçek hayatında peygamberin yaşayış tarzını örnek almış olması gerekir.
DİĞER DUALAR
Bundan sonra tavâf bitinceye kadar devamlı olarak, müezzinlerin her gün okudukları şu duâlar okunmalıdır :
“Sübhânellâhi vel-hamdu lillâhi velâ ilâhe illellâhu vallâhu eber. Velâ havle velâ kuvvete illâ illlâhil- aliyyil azîm”
“Lâ ilâhe illellâhu vahdehu lâ şerike leh. Lehül mülkü velehül hamdu vehüve alâ külli şey’in kadir”
Bilhassa rük’ni yemâni ile Hacerul-esved arasında salavât-ı şerife ve salli bârik okunmalıdır. Şöyle :
“Allahumme salli alâ seyyidine Muhammedin ve alâ âl-i Muhammed. Kemâ salleyte alâ ibrâhime ve alâ âl-i İbrâhîm. İnneke hamîdün mecîd”
“Allahümme bârik alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âl-i Muhammed kemâ bârekte alâ ibrâhime ve alâ âl-i İbrâhîm. İnneke hamîdün mecîd”
-Allâhumme inneke afüvvun kerîmün, tuhibbul-afve fa’fu annî”
Mânası : Alahım, Şüphesiz ki sen, afvedicisin, kerem sâhibisin, afvetmeyi seversin. Beni de afvet Allahım”
Hz. Peygamber’i ziyâret çok önemlidir.
-Resulüllah’ın huzuruna, son derece edeple yaklaşmalı ve samimi misâfirlerini, bizzat karşıladığını aslâ unutmamalıdır.
-Kur’ânı kerim hatmi yapılarak Hz. peygambere hediyye edilmelidir.
-Bilhassa Medine-i Münevvere’de devamlı salavât-i şerîfe okunmalıdır.
-O mekânlarda, kusurlarımızı düşünerek, hep gözyaşı ile dolaşmalıdır.
-Tevbe ederek, Allah’ın makbûl kulları arasına alınmak için yalvarmalı,
-Çokça Salavât-i ºerîfe okuyarak, Hz. Peygamberin sevgili ümmetleri arasýna kabûl için dua edilmelidir.
H.Y. / incemeseleler.com
.
Çocuklar himayeye muhtaç nazik varlıklardır. Herkes 80 yaşında ihtiyar olmayabilir. Fakat dünyada bebek olmayan hiç bir insan yoktur. Bu sebeple doğuştan ve tabii olarak çocuklarımıza karşı bir takım vazifelerimiz ve onların da bir takım hakları vardır. Bunlardan biri de onların mülkiyet hakkıdır.
İslam dini çocuğa ana rahminde iken mülkiyet hakkı tanımıştır.Miras yolu ile çocuğa intikal eden mallar,çocuğun bizzat kendisine ait olmak üzere yapılan hibeler, doğumunda, sünnet merasiminde veya başka vesilelerle çocuk namına (adına) gelen bütün hediyeler çocuğun özel mülküdür.
Çocuğun malında anne ve babanın (velinin) tasarrufunda 2 dönem vardır.
1-Doğumundan rüşd yaşına kadar.
2-Rüşd yaşından sonra.
Anne ve baba rüşt yaşına (18) kadar çocuklarının bu mallarını onların adına muhafaza etmek, çoğaltılması gerekenleri onların adına çoğaltmakla mükelleftirler. Anne veya baba çocuklarının mallarını kendileri ödünç olarak dahi olsa alamazlar,borç olarak başkasına veremezler.Şöyle küçük bir misal vererek mes’elenin ehemmiyetini anlatmış olalım.Bir kimse misafirlik için gittiği evin 3 yaşındaki çocuğuna 2 tane çikolata alsa bunlardan birini annesinin yemesi helal değildir.Gerisini varın siz hesap edin.Eğer anneye almış olsaydı anne arzu ederse elbette çocuğuna verebilir.Fakat çocuk annesine verecek ve bağışlayacak yaşta değildir.
Esasen anne ve babalar bu mevzuda hazırlanmış kitapları okuyarak bilgi almalıdır. Zira bu hassas mevzu maalesef çok ihmal edilen hususlardan biridir. Çocuk kendi çocuğumuzda olsa kul dur ve yenilen kul hakkıdır.
Çocukları büyüyüp reşit olduktan sonrada anne ve baba ancak şartlarına uyarak çocuğunun malından yiyebilir.Baba-anne çocuğunun evine misafirliğe gitse veya bağına bostanına uğrasa elbette rahat rahat yiyebilir.Fakat bunu ters yorumlayarak çocuğunun her şeyini istediği gibi tasarruf edebilir diye anlamak uygun değil.Mesela oğlunun büyük bir fabrikası var baba köyden gelmiş ( Çocuk benim malı da benim) mantığıyla ben istersem fabrikasını da satar yerim demek caiz olur mu?Çocuklarının bu husustaki haklarını anne ve babaların daha kolay ve düzenli takip edebilmeleri bakımından bu kitapçığı hazırladık.
Hem kayıt, hem de size ve çocuklarınıza güzel bir hatıra.
Bu mesele bir kaç lirayı muhafaza etmekten ibaret bir fantazi değildir.Çocuk anne ve babasının kendi haklarına bu kadar riayet ettiğini anladığı zaman o da onların haklarına riayet edecektir. Anne ve babasının malına dokunmayan çocuk başkalarının malına, devletin malına nasıl dokunabilir?
Çocuk 18 yaşına gelince maddi ve manevi her türlü istifade ve mes’üliyyeti kendine ait olmak üzere malları kendisine teslim edilir. Bu mes’ele bir tarafdan da çocukları bu hususta da yetiştirmeye vesile olacaktır.
Hakk’ın mülkünde halkın hakk’ını yemeden hakk’ın huzuruna
Kavuşabilmek temennisiyle…
.
Ülkemizde dua merasimlerinde arapçanın yanında türkçe ilave yapmak, hazırunun daha çok dikkatini çekiyor ve amin seslerinin tonu daha yüksekten çıkıyor. Arapça evlilik ve nikah duasının
arkasına da şu Türkçe ilaveler yapılması bu minvalde değerlendirilebilir.
Her şeyi bir şeyden, bir şeyi her şeyden var eden Yüce Allah'ım!
Emri İlahiyeni eda, Habibinin sünnetini icra ediyoruz, kabul eyle Ya Rabbi!
Bu gençlerin mürüvvetini kavi ve sağlam eyleyip, onlara güzel geçimler ihsan eyle!
Kurdukları yuvada dirlik ve düzenlik, kendilerine daima birlik ve beraberlik ihsan eyle!
Bu gençleri birbirine râm, istikbali onlara bayram eyle Ya Rabbi!
Gençlerimizi, her hususta anlaşan, ülfet ve muhabbetle kaynaşan kullarından eyle!
Damadı geline layık bir eş, damada parlayan bir güneş eyle!
Gençlerimizin istikbalini parlak, aile hayatında yüzlerini ak eyle Ya Rabbi!
Anlaşıp kaynaşmakta kolaylık, ömür boyu onlara sağlık ihsan eyle!
Damadı geline sadık, gelini damada layık eyle!
Dert verip derman aratma,gürültü patırtı ile ömürlerini daraltma.
Ömür boyu onları mesud, kurdukları yuvayı La Yemut eyle ya Rab!
Damadı çevreye örnek, gelini evine melek eyle Ya Rab!
Yuvalarını haset ve hasitten vikaye, kötülüklerin şerrinden onları himaye eyle Allahım!
Her müşkillerini hallü asan, düşmanlarını kahru perişan eyle!
Geçimsizlik veripte inletme,gençleri komşularına gülünç eyleme Ya Rab!
Kurdukları yuvayı felaketten,gönüllerini kin ve nefretten vikaye eyle!
Mahkeme kapılarına düşürme, bir çatı altında ömür süren kullarından eyle!
Kendilerine hayırlı evlat, acı ve ızdırap olmayan hayat ihsan eyle!
Bu gençleri halde selametten, istikbalde saadetten ayırma!
Yaptığımız duayı kabei muazzamadaki müstecap dualara ilhak eyle, dergahı izzetinde kabul eyle!
Amin
Kemal Ekrem Soylu / incemeseleler.com
.
Evlatlarımızın islam ahlakı ile yoğrulması, dünya ve ahiret saadetimiz için en ehem meselelerdendir. Bu hususta ebeveyn, bilgili olup ne zaman nasıl davranması gerektiğini çok iyi idrak etmelidir. Özet olarak 4 dönemde irdelediğimiz çocuk ahlaki gelişimini şöyle sıralamak mümkün.
1- Telkin Dönemi: 0-6 Yaş
2- Teşvik Dönemi: 7-10 Yaş
3- İkaz Dönemi: 10-14 Yaş
4- Musamaha Dönemi: 14- ..
Telkin Dönemi:
En önemli temel telkindir. Çocuğun kulağına ezan ve kamet okunması. Konuşmaya başladığında "La İlahe İllellah" kelimei tevhidini söyletmek. Abdest alırken onu yanına alıp göstermek.
Teşvik Dönemi:
Bu dönemde çocuk namaz kılmaya özendirilir. Doğru davranışlar ile yanlış davranışlar ifade edilir. Az yemek yemeye ve arkadaşlarıyla paylaşmaya ikna edilmesi, oturarak su içilmesi, hadi gel 1 Fatiha, 3 İhlası Şerife okuyalım abdest alalım gibi teşvikler ile alışkanlıklar kazandırılabilir. Erkek çocuklar babalarıyla, kız çocuklar anneleriyle abdest almalıdır. Yemeğe besmele ile başlamak, yemekten sonra dua etmek, yemek tabağını sünnetlemekte bu dönemde kazandırılması gereken davranışlardandır.
İkaz Dönemi:
Ergenlikten önceki son virajdır. Burada çocuk yavaş yavaş aile otoritesinden kurtulmaya başlar. Kendi başına hareket etmeye özenir. Bu dönemde biraz disiplin gösterip, Namazını kıldın mı? ben görmedim gibi sorular sorulabilir.
Musamaha Dönemi:
Artık yetişkin bir genç vardır.Peygamberimiz s.a.v.' in bu yaştaki gençleri askere aldığı düşünülürse; Yavrum sanki namazını kılmadın gibi geldi, acaba neden kılmadın, haydi beraber kılalım vb. gibi dostane ve musamaha yolu ile yaklaşılmalıdır.
Batuhan Alkan / arşiv
.
Kur`an-ı Kerim`i indirildiği Arapça ile okumanın fayda ve hikmetleri sayılamayacak kadar çoktur. Onlardan sadece bir kaç tanesini arz ediyoruz:
1. Kur`an`ı orijinal Arabçası ile okuyan ibadet etmiş olur, bu okuma insanı Allah`a yaklaştırır, anlamaksızın dahi olsa okuyorsa sevap kazanır. Anlayarak okuyan ise ücret üstüne ücret elde eder.
Eklendi Yüce Allah`ın:
"Allah`ın kitabını okuyanlar, namazı kılanlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan (Allah için) gizli ve açık sarfedenler, asla zarara uğramayacak bir kazanç umabilirler. Çünkü Allah, onların mükafatlarını tam öder ve lütfundan onlara fazlasını da verir. Çünkü O, çok bağışlayan, şükrün karşılığını bol bol verendir."1 âyet-i celilesinde de ifade edildiği gibi, Allah`ın kitabını okuyanlar methedilmiş, Kur`an`ı mücerret okumak dahi namaz kılmak gibi ibadetlerden sayılmış, hatta Kur`an tilaveti namaz kılmak gibi çok önemli bir ibadetten önce zikredilmiştir.
Hz. Peygamber (a.s.m)`da: "Kim Allah`ın kitabından bir harf okursa onun için bir hasene vardır. Bir haseneye on misli sevab verilir. Ben Elif Lam Mim bir harftir demiyorum. Elif bir harftir, Lam bir harftir, Mim bir harftir diyorum."2 hadislerinde Kur`an`ı bizzat okumanın ibadet sevabı kazandıracağına dikkat çekmişlerdir. Ki, Kur`an bu özelliği ile ayrıcalık kazanmış, başkalarına fark atmıştır.
2. Kur’an-ı Kerim’i Arapça okumak, Allah`ın bundan önceki kitaplarının başına gelen tebdil ve tahriften O’nu korumak içindir. Cenab-ı Hakkın mânâsını anlamasa dahi Kur`an`ı okuyanlara büyük mükafat va`d etmesi, Kur`an`ın koruması ve bekası için en mühim saiklerden biri olmuştur.
Onun için insanlar Kur`an okumaya aşırı düşkünlük göstermişler, hatta bir kısmı Kur`an`ın hâfızı olmuştur. Kıraatın, Kurra ve hafızların çoğalıp her tarafa yayılması, Kur`an`ın dillerde deveranını netice vermiştir. Dolayısıyla hiç kimse onu değiştirmeye cür`et edememiş, çünkü Kur`an`ın ârifleri tarafından şiddetle kınanacağını hesaba katmışlardır. Nitekim buna cüret eden İslâm düşmanları, Kur`an ârifi, âlimi, kurra ve hâfızları tarafından ağızlarının payını almışlardır.
3. Müslümanlar arasında dil birliğini sağlamak, dinî birliklerini kuvvetlendirmek, aralarında anlaşma ve yardımlaşma vesilelerini kolaylaştırmak, böylece saflarını kuvvetlendirmek, güçlerini artırmak, sözlerini yüceltmek.
Bu ilahî ve yüce bir siyasettir. Bu siyaset başarılı olmuştur.
4. Devamlı okuyanın yavaş yavaş düşünme ve anlamaya da yol bulacağını sağlamak ve onunla amel etme imkanını temin etmek. Bu gün onu gafil okuyan, yarın onu hatırlayarak, düşünerek okur, yarın düşünerek okuyan da onun rehberliğinde amel etmeye başlar. Böylece okuyucu bir dereceden daha yüksek bir dereceye intikal eder.3
Şimdi Sorabilir miyiz?
Şimdi şu soruyu sorabilir miyiz?
Kur`an`ın orijinal Arabçasını istemeyenler veya Türkçe Kur`an isteyenler bu saydığımız maddelerin aksini söyleyebilirler mi? Yani müslüman oldukları halde:
Biz Kur`an`ın Arabçasını okumanın ibadet olduğuna inanmıyoruz, ondan sevab da beklemiyoruz, diyebilirler mi?
-Ve yine diyebilirler mi ki, bizim, Kur`an`ın kıyamete kadar korunması, tahrif ve tağyirden uzak kalması gibi, müslümanların birliğini korumak gibi bir derdimiz yok, diyebilirler mi?
-Müslüman oldukları için bunu diyemeyeceklerdir. Diyemeyeceklerine göre Kur`an`ın Arabçasına sahip olmalıdırlar, Türkçe ibadet, Türkçe Kur`an, Türkçe kâmet gibi basit, hiç bir ilmî ve dinî değeri olmayan heva ve heveslerden vazgeçmelidirler.
-"Çünkü aziz Kitab`ın, arşını terk etmesi mümkün değildir. Onun arşı Arabçadır. Kur`an`ı o arşa oturtan da Yüce Allah`tır. Padişah tahtını boşaltırsa izzet ve kuvvetten padişah için ne kalır? İşte bu Kur`an`ı Allah, sözlerin padişahı yapmış, ona i`caz tâcını giydirmiş, onun Arabçasını da bu i`caz ve i`tizaza bir ayna yapmıştır.4
"O bir Kitab-ı Azizdir. Ne önünden ne arkasından batıl ona yaklaşamaz. O, çok övülen hikmet sahibi Allah`dan indirilmiştir."5
-Biz milletimizi, vatanımızı, milli değerlerimizi, Türkçemizi seviyoruz. Ama aynı zamanda biz en mukaddes varlığımız olan Dinimizi, Kur`an`ımızı ve Kur`an`ın dili olan Arabçayı da seviyoruz.
-Türkçe ibadet konusunda ısrar edenler Arabçaya olan düşmanlıklarını da îlan ve itiraf etmektedirler. Arapçaya olan düşmanlıklarından nerdeyse Kur`an`a da düşmanlıklarını söyleyecekler ama hamdolsun ki, bir İslâm ülkesinde yaşamakta ve kendilerinin de müslüman olduklarını söylemektedirler.
-Zaman zaman öylesine garip tutum ve tavır içine girmektedirler ki, ırkçılık sevdasından mıdır yoksa din düşmanlığından mıdır sözü: "Neden Kur`an Türkçe gelmedi de Arabça geldi, neden Peygamber Araplardan çıktı da Türklerden çıkmadı?" demeye getiriyorlar. Bu benim aklıma şu ayeti getirdi:
"İsrailoğulları Hz. Musa (a.s)`ya: "Ey Musa, onların tanrıları olduğu gibi, bizim için de bir ilah yap." dediler. Musa: "Gerçekten siz cahil bir toplumsunuz." dedi.6 Halbuki bu tavır ve anlayış ne kadar yanlıştır.
-Biz aciz bir mahluk olarak, âlemlerin Rabbi ve Hâlıkı olan Allah`ı yargılamaya hakkımız var mı?
-O Allah, dilediğini yapmakta ve istediği gibi hükmetmede serbest olmasaydı Allah olamazdı. O böyle yapmışsa mutlaka bunun bir hikmeti vardır, deyip Allah`ın hükmüne boyun eğmemiz gerekir, müslümana da yakışan budur.
-İmam Şafii`nin Risalesinde şu ifadelere rastlıyoruz:
Arap olmayanların, Arap lisanına tâbi olmaları gerekir. Çünkü o bütün insanlığa elçi olarak gönderilen Allah Resulu (a.s)`nün dilidir. Onun dinini kabul edenler dilini de seve seve kabul ederler.
-Her müslüman elinden geldiği kadar Arap dilini öğrenmesi lazımdır. Ta ki, Allah`dan başka ilah olmadığına, Muhammed`in O`nun kulu ve Resulu olduğuna şehadet edebilsin. Allah`ın kitabını okuyabilsin, tekbir ve tesbihlerle Allah`ı zikredebilsin.7
-Yüce Allah Peygamberini Türklerden, kitabını da Türkçe gönderseydi bu sefer de başka milletler neden peygamber bizden çıkmadı, kitab bizim dilimizle gönderilmedi diyebilirlerdi ve bu soruların ardı arkası kesilmezdi.
-Öyleyse bize düşen Allah ne yaparsa doğru yapar deyip O`nun son Peygamberinin dinini ve dilini benimsemek, onu anlamak ve o istikamette yaşamaktır. Hepsi bu kadar.
Bu Gün Gelinen Nokta
Kur`an, Türkçe`yi kanatlandırmış ve Kur`an`ın ana kavramlarını, fiillerini, tabirlerini ve kültürünü hayranlık uyandıracak bir marifetle Türkçe`ye taşıyan ecdadımızın kendi dillerini beynelmilel ve beynel İslam çapta bir kemal derecesine ulaştırmıştır. Dil ırkçılarının Türkçe`den kovmaya çalıştıkları şey Arapça`dan ibaret değildi; onlar Türkçe`deki Kur`anî kültür ve muhtevayı kazımaya kararlı idiler.8
-Bu gün artık gelinen nokta ve hâkim olan kanaat şudur: Kur`an Arapçasız olmaz. Arapça`nın dışında bir dille ortaya konan da Kur`an sayılmaz. Çünkü Üstad Bediüzzaman`ın ifadesiyle "Lisan-ı nahvi olan Arapça`dan başka Kur`an`ın meziyetlerini ve nüktelerini hiçbir lisan muhafaza edemez."
Kaynaklar:
1. Fatır, 35/29-30.
2. Tirmizi Hakim`de bunun bir benzerini merfu olarak rivayet etmiştir. ez-Zerkanî, s. 129.
3. Ez-Zerkânî, Muhammed Abdul`azim, Menâhilu`l-İrfan fi Ulûmi`l-Kur`an, ty., s. 129-130.
4. ez-Zerkanî, a.g.e., s. 137.
5. Fussilet, 41/42.
6. A`raf, 7/138.
7. ez-Zerkanî, a.g.e., s. 151.
8. Alkan, A. Turan, "Kur`an`ın Kanatlandırdığı Türkçe", Zaman Gazetesi, 27 Kasım 1997.
İnsanın vasf-ı mümeyyizi olan konuşma nimeti, diğer nimetlerde de olduğu gibi, rast gele kullanılmamalı, belirli kıstaslar içerisinde konuşma adabına riayet edilmelidir.
Konuşma adabını “Ne söylediğine ve hangi zamanda söylediğine dikkat et.” diye en sade şekilde özetleyen Hazreti Ebu Bekir Efendimiz’in bu sözü bizim için mihenk taşıdır. Nerde konuşmak, ne zaman susmak, ne söylemek, neyi söylememek ve bunları yapabilmenin
pratik usullerini sizin için yedi maddede topladık.
1. Susmasını bilmek
Öncelikle konuşmanın zıddı olan susmak, en güzel huylardandır. Âfiyet ve selâmetin onda dokuzu susmaktadır. Çünkü insanın başına gelen belâlar çok konuşması sebebiyledir. Süleyman aleyhisselam “Eğer konuşmak gümüş ise susmak altındır.” buyurmuştur. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)de “Çok konuşanın hatası çok olur, hatası çok olanın günâhı da çok olur, günâhı çok olan kimseye de ateş daha lâyık olur.” buyurmuşlardır.
2. Faydasız sözleri terk etmek
Fazla konuşmak, tekrarında fayda olmayan şeyleri tekrar etmek ve lüzumundan fazla konuşmaktır. Faydası olmayan şeyleri konuşarak vakit zayi edilmemelidir. İnsan ömründen hesaba çekilecektir. Resûlullâh (s.a.v.); “Kişinin faydasız şeyleri terk etmesi, onun müslümanlığının güzelliğindendir.” yine başka bir hadisinde “Dilini fazla konuşmaktan tutan ve malının fazlasını infâk eden kimseye müjdeler olsun.” buyurdular.
Konuşmanın ortası; az sözle maksadını gizlemeyen, çok sözle muhâtabını usandırmayandır. Hızır (a.s.), Mûsâ (a.s.)’a bu hususta: “Ey Mûsâ, dinleyen söyleyenden daima fazla usanır ve yorulur. Konuştuğunda muhâtabına bıkkınlık verecek kadar sözü uzatma. Hem şurasını da iyi bil ki; kalbin bir kap gibidir. Onun içine koyacağın şeyleri düşün de koy.” der.
3. Yalana yaklaşmamak
Kişi, doğru veya yanlış her duyduğu şeyi söylememelidir. Müslüman, tehlike görse bile doğruyu söyler, yalan konuşmaz. Çünkü doğru söylemekte tehlikelerden kurtuluş vardır. Kurtuluş doğrulukta, helâk olmak ise yalandadır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Duyduğu her şeyi söylemesi, kişiye günah olarak yeter.” ve “Kim ki, yalan söylemeyi ve yalanla amel etmeyi bırakmazsa, Allâhü Teâlâ o kimsenin yemeyi, içmeyi bırakmasına, orucuna bir kıymet vermez.” buyurmuştur.
4. Bilmiyorum deme erdemine sahip olmak
Bir insan için bütün ilimleri bilmek imkânsızdır. İş böyle olunca bazı şeyleri bilmemek bir eksiklik değildir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir hadîs-i şerîflerinde “Kendine bir meseleden sorulup da bilmediği hâlde fetvâ veren kimse hem sapık hem de saptırandır.” buyurmuşlardır. Hz. Ali (k.v.): “Size bir şey sorulup da bilemediğiniz zaman ‘Bilmiyorum, Allah bilir.’ cevabını vermeniz kalb ve vicdâna ne kadar hoş gelir. Zâten âlim; bilmediklerinin bildiklerinden çok olduğunu bilendir, İbn-i Abbas radiyaallahumâ, “Bilmiyorum demeyi terk eden âlim, belâsını bulmuş demektir.” der. Bazı âlimler ise “Bilmiyorum diyen, noksanını bilip çalışa çalışa âlim olur, fakat bilmediği halde biliyorum dâvâsında bulunan, felâket çukuruna düşer.” demişlerdir.
5. Münakaşayı terk
Münâkaşa ve mücâdeleden uzak durmalıdır. Çünkü bunlar düşmanlığın anahtarıdır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Kim haklı olduğu hâlde münâkaşayı terk ederse cennetin en üst derecesinde onun için bir köşk yapılır. Kim de haksız olduğu hâlde münâkaşayı terk ederse onun için cennetin kenarında bir köşk yapılır.” buyurmuştur.
6. Gıybetten sakınmak
Konuşma adabına riayet eden kişi gıybet etmez. Gıybet, kişinin başka birisi hakkında, duyduğunda hoşlanmayacağı şeyleri o kişi yanında yok iken açıkça, kinâye yoluyla veya işâretle söylemesidir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurmuştur ki: “Bilir misiniz, gıybet nedir?” Allah ve resûlü daha iyi bilir, dediklerinde “Kardeşini, hoşlanmayacağı bir şey ile anmandır.” buyurdu. “Ya söylediğim kardeşimde varsa?…” denildiğinde ise “Eğer söylediğin onda varsa gıybet etmiş olursun ve eğer söylediğin onda yoksa o vakit ona iftirâ etmiş olursun.” buyurdu.
7. Çirkin sözden sakınmak
Sövmek ve çirkin söz söylemek de adaba riayet eden kişinin huyu değildir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Kötü ve çirkin söz cefâdır, cefâ ise cehennemdedir.” “Muhakkak Allah çirkin ve kötü söze buğzeder.” buyurdular. Allâh’ın yarattıklarından -canlı, cansız- hiçbir şeye lânet etmez, lânet etmeyi alışkanlık hâline getirmez. Resûlullah (s.a.v.) Efendimiz şöyle buyurdular:
“Kul bir şeye lanet ettiği vakit, bu lanet göğe yükselir, yükselince de göğün kapıları kendisine kapanır. Sonra bu lanet yeryüzüne iner. Yeryüzünün de bütün kapıları kendisine kapanır. Bundan sonra sağa döner, sola döner, çıkar yol bulamayınca, (sonunda) lanet edilmiş olan kimseye döner. Bu kimse buna lâyık ise, iş tamamdır; değilse, lanet edenin kendisine döner.” buyurmuşlardır.
Fatih Çelebi / İnsan ve Hayat
Kur’anı kerim okumak, son derece kazançlı bir ibadettir. Bazı âyetleri okumanın kazancı ise, daha büyüktür. Namaz kılan her müslümanın sabah ve akşam namazlarından sonra okudukları Haşir suresinin son üç âyeti kerimesi o gün akşama kadar bir emniyettir. Onunla birlikte sabahları ENAM suresinin başındaki üç âyet’i kerimeyi okumanın kazancı da çok büyüktür.
Ebul Faruk Hz.leri buna riâyet ettikleri gibi bütün talebeler de hep riâyet ederlerdi.
Ruhulbeyan tefsirinde açıklandığı üzere :
“Enam sûresi Mekke’i mükerremede bir gece def’aten nâzil oldu. Onunla birlikte yetmiş bin melek nâzil olmuştu.
Öyle ki, semâyı kaplamışlardı. Bu melekler tesbîh ve tahmîd ile öyle ses çıkarıyorlardı ki, şiddetinden arz titriyordu.
O anda Resûlüllah :
“Sübhâne Rabbiyel’azîm, sübhâne rabbiyel’azîm” diyerek secdeye kapanmış ve orada bayılmıştı.
Ebû Hureyre (radiyallahu anh)den rivâyet edilmiştir ki;
“Her kim Enâm sûresini okur ise, o melekler o kişi üzerine gece ve gündüz salât ederler.”
Resulüllah efendimiz şöyle buyurmuştur
:“Kim Enâm sûresinin evvelinden üç âyet’i kerîmeyi, her sabah
(Hüvellâhullezî’den sonra)
“ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ” a kadar okursa, Allahu Taâla ona yetmiş bin melek vekil eder. Onu muhâfaza ederler ve ona, kıyâmete kadar, o meleklerin amelleri gibi amel (sevabı) yazarlar.
Yine yedinci kat semâdan bir melek, “elinde demirden bir sopa olduğu halde” iner ve şeytan ne zaman o mü’minin kalbine ŞER’DEN bir şey (bir fitne) sokmak isterse onunla döver. (Hz. Allah) o kişi ile şeytân arasına yetmiş bin perde çeker. Ve kıyamet günü olduğunda yüce Allah şöyle buyurur:
-Ey Âdem oğlu (şimdi) benim nurumun gölgesinde yürü, cennetimin meyvelerinden ye, Kevser nîmetinin suyundan iç, Selsebîl suyundan yıkan. Çünkü sen, benim sevgili kulumsun, ben de senin (gönülden inandığın) Rabbinim. Sana (bu gün) hisâb yok, azâb da yoktur”
(Ruhulbeyan tefsiri cilt 3- sh. 2)
Mevzu edilen En'am Suresinin ilk 3 ayeti:
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِم يَعْدِلُون
(1 )Hamd, gökleri ve yeri yaratan, karanlıkları ve aydınlığı var eden Allah'a mahsustur. (Bunca âyet ve delillerden) sonra kâfir olanlar (hâla putları) Rab'leri ile denk tutuyorlar. (Enam suresi Kur’anı kerim sayfa 129)
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسمًّى عِندَهُ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ
(2) Sizi bir çamurdan yaratan, sonra ecel takdir eden ancak O'dur. O'nun katında bir de adı konmuş ecel (kıyamet zamanı) vardır. Sonra siz hâla şüphe mi ediyorsunuz?
وَهُوَ اللّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ
(3) O, göklerde ve yerde (ibâdete lâyık bulunan) tek Allah'tır. Sizin içinizi, dışınızı bilir.
incemeseleler.com (H. Yılmaz)
.
Bütün cemiyetlerin muhtaç olduğu çok önemli hayat prensiplerini öğretmek üzere Hz. Allah, Nisa suresi 36. ayet-i kerimesinde ON TEMEL KAİDEYİ zikrederek, ailelerin huzur ve istikrarı bakımından son derece önemi haiz esasları şöyle açıklamaktadır.
وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا
Allah'a ibadet edin, O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Bir de Anaya, babaya iyi davranın. Akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yakın arkadaşa, yolcuya, ellerinizdeki kölelere (cariye, hizmetçi ve benzerlerine) iyi davranın. Çünkü Allah, büyüklenen ve övünen hiçbir kimseyi sevmez. (Nisa sh 85 Elm. 2-562)
Anne babaya ihsan ile davranmak, emredilmiştir. Ebeveyne, sadece itaat ve iyilik değil, İHSAN ile davranmak ki, bu ifadenin, Hadis’i şerifteki manası düşünüldüğünde, çok ince manalar taşıdığı anlaşılır. Ayeti- i kerimede emredilen ON mühim vazife şöyle sıralanmaktadır :
BİRİNCİSİ : وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئًا
Allaha ihlas ile kulluk edip O’na hiçbir şeyi ortak koşmamak.
İKİNCİSİ :وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا
Ana baba’ya iyilikle muamele etmek,
ÜÇÜNCÜSÜ : وَبِذِي الْقُرْبَى
Akrabalara iyilik etmek.
DÖRDÜNCÜSÜ : وَالْيَتَامَى
Yetimlere iyilik etmek.
BEŞİNCİSİ : وَالْمَسَاكِينِ
Yoksullara iyilik etmek.
ALTINCISI : وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى
Yakın komşuya iyilik ki evi yakın olan veya akrabalardan olan
YEDİNCİSİ : وَالْجَارِ الْجُنُبِ
Uzak komşuya iyilik. yani evi uzak olan veya akrabadan olmayan komşu veya Müslüman olmayan komşu demektir.
Nitekim, Resul-i Ekrem efendimiz bir H.şeriflerinde şöyle buyurmuşlardır :
“Komşu üç kısımdır :
-Birisinin üç hakkı vardır, Komşuluk hakkı, yakınlık hakkı ve İslamiyet hakkı.
-İkincisinin iki hakkı vardır, komşuluk hakkı ve İslamiyet hakkı.
-Üçüncüsünün bir hakkı vardır; komşuluk hakkı ki bu, Müslüman olmayanlardan, kitap ehlinden ve şirk ehlinden olan komşudur.”
SEKİZİNCİSİ : وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ
Yanındaki arkadaşa iyilik. Ki, bu da talebelik, sanatkarlık, yolculuk, askerlik gibi faydalı bir işte baraber bulunan arkadaş ve yoldaş demektir.
DOKUZUNCUSU : وَابْنِ السَّبِيلِ
Yolculuktan gelen müsafire veyahut herhangi bir müsafire iyilik.
ONUNCUSU : وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ
Elinizin altındakilere, işçi hizmetçi, köle ve cariyelere iyilik.
إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا
“Allah, böbürlenen ve kibirlenip övünenleri sevmez.”
الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا
“O böbürlenenler öyle kimselerdir ki, hem kendileri cimrilik eder, hem de insanlara cimriliği telkin ve tavsiye ederler. Bunlar, Allah'ın kendilerine fazl-u kereminden verdiği şeyleri gizlerler. Biz de böyle nankörlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır”
(Nisa 37)
Bazı Yahudiler, Hz. Resulüllah zamanında Medine-i Münevvere'deki Müslümanlar arasında fitne çıkarmaya çalışıyorlardı. Muhacirleri kardeş edinen Ensar’dan fedakar mü’minlere menfi telkinler yaparak :
-Mallarınızı muhacirler için harcamayın, fakir düşmenizden endişe ediyoruz” gibi hainane sözlerle, o mübarek insanları hayır yapmaktan caydırmaya çalışıyorlardı. İşte bu ayet-i kerimeler, bu sebeple nazil olmuştu. (Elm. 2-562)
Yukarıda zikredilen On vazife, hakiki mü’minlerin ayrılmaz vasıflarındandır.
Bilinmelidir ki, Müslümanlık, sadece Namaz kılıp, oruç tutmaktan ibaret değildir. Vakıa, bu
iki husus, islam’ın beş temel esasından ikisini teşkil etmektedir.
Fakat,
-Ez zekatu kantaratul’islam” = Zekat, islamın köprüsüdür. Hükmü, nasıl ihmal edilebilir?
Ne gariptir ki, kime sorsanız herkes :
-Namaz, Dinin direğidir, diye bilir de, ne hikmetse kimse :
-Zekat, İslam’ın köprüsüdür, hükmünü bir çok müslümanlar bilmez..
Paraya gelince namaz kılanlar bile, öyle cimrilik gösterir ki, zekatın, dinin köprüsü olduğunu hiç hatırlamak istemezler.
Halbuki, Kur’an ilimlerini okuyanlara ve muhtaç olan müslümanlara yardım etmek ve kul haklarını ilgilendiren bütün beşeri münasebetler, islamda hayati ehemmiyet taşır.
Ayeti kerimede sıralanan on mühim meseleden, sadece birincisi, Allaha ibadet ve itikatla ilgilidir, yani, İlahi hak ile alakalıdır. Çok ibretlidir ki, diğer dokuz maddenin tamamı, kul haklarıyla ve insanlarla beşeri münasebetlerle alakalıdır.
Nitekim, aileyi teşkil eden Koca ve Karının iyi geçim ve birbirlerine karşı davranışları da, kul hakkı ve beşeri münasebetler hukukuna dahildir.
Şu bir gerçektir ki, aile nizamı ve beşeri münasebetler hukukuna riayet edilmeyen toplumların, maddi huzuru olmadığı gibi, manevi ahengi de kalmayacağından bu gibi insanların Allaha kulluk yapmanın tadını almaları da çok zordur.
Bütün bu sebeplerle, aile ve toplumların gerek dünyadaki huzuru ve gerekse ebedi hayatta mes’ud olmalarının temel şartı, Allahın emirlerine sımsıkı sarılmalarına bağlıdır. Çünkü, insanları yaratan yüce Allah, oların her iki cihanda mes’ud olmalarının bütün esaslarını de yüce kitabında bildirmiştir. Bu esaslara gönülden sarılanlar, dünyada izzet ve şerefle yaşadıkları gibi, ebedi hayatta da sonsuz seadeti kazanmış olurlar.
H. Yılmaz / incemeseleler.com
.
Büyük sufi Hz Mevlana, ruhunun derinliklerinde, karşılaştığı aşka kozmik bir dille yani Kuş Dili ile sorar: “-Sen kimsin?
Cevap şöyle gelir aşktan:
-Ben ölümsüz (bir) Hayat’ım
Ben tekrarlanıp duran (bir) Güzel’im
Ve bir Ömür’üm ben” (Divan-ı Kebir, c. VII, s. 104)
Yani Mevlana’ya göre aşk, hayattır, güzeldir, ömürdür. Bu üçlü tanımı mantıksal bir zemine oturtursak aşk, dirilik ve güzelliğin, ölümsüz tükenmeyen bir tekrarıdır. Mevlana aşka metafizik bir konum vererek onun ebediliğini, aşkınlığını
vurgular ve onunla tekâmül işaret eder. Ve nihayet o, iman aşktır (Divan-ı Kebir, c. V, s.330) diyerek “vellezine
amenu eşeddu hubben lillah” (Bakara/165) ayetine telmihte bulunur.
Aşka ihtiyaç hayati öneme sahiptir Hz. Mevlana’ya göre:
“Ey aşk sen olmazsan bütün pazar/çarşı yerlerinin düzeni bozulur, kâr edemez Bağ da senin yağmurunu istiyor, üzüm de çiçekler de…” (Divan-ı Kebir, c. I, s. 158)
Dünya çarşı yeri gibi, kâr etmek için aşka ihtiyaç var, aşkın dirilticiliğine yani insanlar mercimeğe, fasulyeye âşık olmasa çarşıya, alışverişe gider miydi? Aşk çarşıya rahmet olarak yağmasa hiç ticarette kâr elde edilir miydi?
Bahçeler aşkla yeşerir Üzüm aşkla tatlanır Çiçekler aşkla açar Her şey bu kâinatta aşkla açılım yapar hareket eder, tekâmül basamaklarında tırmanır.
Mevlânâ, aşkın diriltici tazeliğini şöyle anlatır:
“Aşk bir gönül alıcıdır. Dostların tekâmülü aşklarladır. (Aşk onların) canını ağaç gibi yeşertir, çiçeklerle süsler. Aşk güzeldir, tazedir, aşkı isteyen aşktan daha tazedir. Dünyanın şekli eskidir, onun aşığı da (ondaki) eskileri alandır. Aşk alanlar, ırmaktan ırmağa, onunla tâ denize kadar giderler. Dünyaya âşık olanlar, yani eskiye talip olanlarsa, eski pabuç
kimde var diye mahalle mahalle dolaşıp dururlar.” (Divan-ı Kebir, c. IV,
s. 352)
Mevlana kendisi gibi herkesi aşka davet eder:
“Ey insanlar! Aşka sarılın, onun çağrısına kulak/cevap verin. Aşka gidin. Çünkü Allah aşka ölümsüzlük vermiştir. Uyumayan uyuklamayan o aşk, o gökyüzündeki sevgi, bu gün gönülleri uyumakta olanları çağırıyor. Aşktır varlık âlemindeki hayat, seziş. AŞKSIZ HAYAT ANCAK KABUKTUR KABUK!” (Divan-ı Kebir, c. VII, s. 44)
Mevlana, gizli kabiliyetlerin ortaya çıkması için aşk ateşinde, insanın yanması gerektiğini söyler. Yani aşk fırınında insanların arınması, rafinasyonu, insandaki cevheri ortaya çıkaracaktır. Aşk ateşi ve aşk acısı insanı olgunlaştırmak için önemli bir konumdadır. (Divan-ı Kebir, c. IV, s. 162)
Metafizik olarak aşkı şaraba benzeten Hz. Mevlana şöyle der: “Sus, sus da artık şu aşk şarabını iç. İç ki titremekten, korkulu yerlere düşmekten kurtul…” (Divan-ı Kebir, c. V, s. 375)
incemeseleler.com
.
Bu iki sıfat, iki çeşit rahmete delâlet eder.
-Birisi, Rahmet’i Rahmâniyye,
-İkincisi, Rahmet’i Rahîmiyye'dir.
A-Rahmet-i Rahmâniyye,
hiç bir amelin şart koşulmadığı ve geri bırakılmadan başlangıçta bahşedilen ilâhi rahmettir ki, mü’mini de kâfiri de, çalışanı da, çalışmayanı da içine alır.
Mesela, başlangıçta var olma bu rahmetin eseridir.
Nitekim, anne karnındaki ceninler ve bütün hayvanat bu rahmet ile beslenir.
Yine bu rahmet ile Allah Teâlâ kâfirlere dahi dünyada rızık, akıl vesâire gibi nimetler verir.
B-Rahmet-i Rahîmiyye ise,
elde edilmesi için çalışmanın şart koşulduğu ve Rahmet’i Rahmâniyye'yi güzelce kullanarak çalışan kimselere verilen rahmettir ki, en aşağısı, amelle kazanılmış bir Hak’dan aşağı değildir.
Sırf fazilet olan yüksek derecesinin ise, sınırı ve sonu yoktur.
İşte dinin, takvanın, çalışma ve gayretin önemi, bu sebepledir.
Onun içindir ki,
“Rahmanud’dünya ve Rahimul’ahireti” =Dünyanın Rahman’ı ve âhiretin Rahimi’dir”denilmiştir.
Yani
"Rahmân, dünya ile Rahîm ise âhiretle ilgilidir"
Buna göre Rahîm sıfatı, imanlı ile imansızı, iyi ile kötüyü, korunanla korunmayanları ayırt ederek iyileri sonuçta mükâfat ile murâda erdirmek mânâsını ifade eder. Ona mukabil, Rahmet’i Rahmâniye'yi kötüye kullanmış kişilerin de mahrumiyet ve ceza göreceklerini ihtivâ eder. (Sadeleştirilmiş Elmalılı tefsiri 7-524)
Burada, çok hayati bir mesele var.
Çünkü, umumiyetle insanlar, dünyada yüce Allahın RAHMAN sıfatı ile tecelli eden umumi Rahmeti iyi kavrayamadığı için aldanmaktadır.
Bu hayatın sonunda yani ahirette, Hz. Allahın, RAHİM sıfatı ile tecelli edeceğini hiç düşünmüyorlar. Böyle bir hakikatı bilmiyor, idrak edemiyorlar.
Rahman sıfatının tecellisi, dünyaya aittir. Rahim sıfatı ise, ebedi hayata ait ve sadece mü’minlere mahsus bir rahmet sıfatıdır.
Dünyada tecelli eden Rahman sıfatındaki Rahmet, inançlı veya inançsız, hiçbir kimseyi dünyada ayırmayan. Hepsine merhamet ederek rızık ve sayısız nimetler veren bir Rahmet sıfatı.
Rahim sıfatı ise, ahirette, sadece iman ehline merhamet edip, sonsuz rahmet ve nimetler ihsan eden bir Rahmet sıfatı.
Mahşerde Hz. Allah şöyle ferman buyuracak :
“İzzet ve Celalime yemin ederim ki bu gün, iki korkuyu birleştirmeyeceğim. Dünyada benden korkanlara bu gün asla korku yoktur. Amma, dünyada benden korkmayanlara bu gün, korkunun ne demek olduğunu göstereceğim”
İnsan, iradesinde serbest kılınmıştır.
İster, dünyada Allahdan korkar, ahiretin, bütün korkularından emin olur. İsterse dünyada Rabbini unutur, sonra kabirde ve ahirette korkunun ne demek olduğunu görür.
H. Yılmaz / incemeseleler.com
.
Buhârinin rivayet ettiği Ashab’ı kiramın büyüklerinden Sa’d ibni Vakkas radyallahu anh hazretlerinin bir hadisi şerifi.
Sa’d radiyallahu anh diyor ki:
Resulüllah sallellahu aleyhi vesellem, Müellefe’i kulüb’dan bır takım kişilere (dünyalık) veriyordu.
Bu Sa’d da (yani kendisi) orada oturuyordu.. Derken Resulüllah sallelahu aleyhi vesellem, içlerinden en ziyade beğendiğim birini bıraktı (bir şey vermedi). Bunun üzerine ben :
-Yâ Resulellah, filanı bıraktın. Vallahi onu ben mü’min biliyorum, dedim. Resulüllah bana :
-Öyle deme!.. Müslim de, buyurdu.
Az bir müddet sustum. Sonra o adam hakkındaki bildiğim bana galebe etti de (dayanamadım). Yine sözümü tekrar ederek :
-Filânı niçin bıraktınız Ya Resulellah. Vallahi onu ben mü’min biliyorum, dedim.
Resuli Ekrem yine :
-Öyle deme, Müslim de, buyurdu.
Yine bir zaman sustum, sonra o zat hakkındaki duygum bana galebe etti. Sözümü tekrar ettim.
Resulüllah sallellahu aleyhi vesellem yine o sözü tekrar ettikten sonra :
-Ey Sa’d, (bazı defa) daha çok sevdiğim kimse varken (onu bırakırım da) başka birine (dünyalık) veririm.
(Bu tercihimin sebebi, Allahın bu adamı, (mal hırsı ile) yüzükoyu cehenneme atması endişesidir” buyurdu.
Vâkidi’nin Megazi’de tasrih ettiğine göre, bu mahrum edilen zât Muhâcirinden “Cüayl ibni Saraka” radiyallahu anh idi.
Sa’d hazretlerinin “Mü’min” demesini, Resul’i Erkem’in mükerreren(Müslim,de) diyerek tashih ve ihtar buyurması,
“imanın, vicdani bir emr’i bâtıni olup, bilinmesi, Cenabı Hakka âit ahvâl’i gaybiyyeden bulunmasına mebni, zâhiri hale göre Müslim, demek daha doğru olduğunu ta’lim içindir. (Buhâri tecrid 5-371)
H.Yılmaz/ incemeseleler.com
.
Günahların kaç çeşit olduğu, bu dünyada kul hakkını affettiremeyen kişilerin hangi amelleri yaparlarsa ahirette işlerinin kolaylaşacağını kıssas ayetinin tefsirinde İsmail Hakkı Bursevi hazretleri zikretmiş.
Bilmiş ol ki -Ey Mü’min!- günahlar ÜÇ VECİH üzeredir.
BİRİNCİSİ : Kul ile Allah arasında olan GÜNAH’dır. Zinâ, livâta, gıybet ve isnad, iftira gibi.. Ama eğer gıybet ve buhtan, muhatabına ulaşmadı ise.. (ancak o takdirde Allah ile kul arasında olmuş olur, tevbe kâfi gelir). (Gıybet ve bühtan) Muhâtabına ulaşmış ise, kendisinden helâllık alınıp, sonra da Allaha tevbe eder yalvarırsa, umulur ki Allah onu mağfiret eder.
Kezâ, bir kadınla zinâ ederse ve o kadının kocası da varsa, (onun hakkına tecavüz edildiğinden, kadının kocası helâlık vermedikçe) o günahı Allah mağfiret etmez. Çünkü hasmı insandır. Ama, zinâ eden kişi eğer Allah’a tevbe eder ve (kadının kocasından) helâllık da almış bulunursa, Allah (dilerse) onu mağfiret eder.
(Şöyle ki) :
Zinâkar kişi, zinâyı zikretmeden:
-Benim üzerimdeki bütün haklarını helal et” demek suretiyle) karşı taraf da :
-Seninle, aramdaki bütün husumetlerden dolayı, sana hakkımı kesin olarak helâl ettim” demesi kâfidir.
Bu; bilinenle bilinmeyen üzerinde bir SULH’dur ve bu tarz helâllık alma, âhir zaman ümmeti için kerâmeten câizdir. Çünkü, geçmiş ümmetlerde, günah açıkça zikredilmedikçe mağfiret hükmü yoktu.
İKİNCİSİ : Kişi ile Allaha karşı sorumlu olduğu ameller arasındaki GÜNAH’dır. Bu da, namazı terk etmek, orucu terk etmek, zekatı terk etmek ve Haccı terk etmek gibi günahlardır.. Bunlarda, namazın ve diğerlerinin kazâsı yapılmadıkça
TEVBE kâfi değildir. Zira, tevbenin kabul edilmesi için, terk edilen ibadetlerin kazâ edilmesi şarttır.
Onun için de, terk edilen (namaz, oruç, zekât ve hac) kazâ edilmedikçe, tevbe etse de, etmemiş gibi olur.
ÜÇÜNCÜSÜ : Allahın kulları ile, kişinin kendi arasındaki GÜNAH’dır. O da, kulların malını gasp etmek, ya da onları dövmek veya onlara sövmek veya onları öldürmek gibi günahlardır.
Şüphesiz ki, (doğrudan kul hakkı olan) bu gibi hallerde tevbe etmek kâfi değildir. Ancak hasmını râzi etmek şartı ile tevbe makbul olabilir.
(Çok önemli bir nokta)
Ya da, kişi Sâlih amellere kendini vererek, (Allaha yakınlık kesbeder de) böylece, kıyâmet gününde Hz Allah (rahmetiyle) ikisinin arasını sulh eder. Çünkü, kul tevbe ettiği zaman, eğer üzerinde kul hakları varsa, evvela onu,
sahiplerine ödemek durumundadır. Eğer, o hakları yerine ulaştırmaktan âciz kalırsa ve Hz. Allah da (o kulundan
râzi olup) onu mağfiret edip (zimmetten) kurtarmayı murad ederse, kıyamet günü onun hasmı olan alacaklı kişiye :
-Başını kaldır, buyurur. Onun üzerine, hasmı başını kaldırır kaldırmaz, muazzam bir köşk görür.
Onun üzerine alacaklı kişi der ki :
-Ya Rabbi, bu kime aittir?..
Yüce Allah buyurur :
-Kıymetini ödeyene aittir… Hadi hakkını kardeşine helal et de tut kardeşinin elinden. Gidin beraberce o cennet köşküne..
(Ruhulbeyan tefsiri- Bakara suresi 179. ayet )
|
| Bugün 827 ziyaretçi (2121 klik) kişi burdaydı! |
|
 |
|
|
eygamber sevgisi , Ehli beyt sevgisi
