Sitemiz takipçilerinden Necak Şimşek Kardeşimizin yaptığı çalışmadır:
بسم الله الرحمن الرحيم                                    
ALLAH İNDİNDE TEK HAK DİN İSLAM’DIR
         HAK DİNİN MAHİYETİ
Hz. Adem’den Hz. İsa’ya kadar olan bütün mübarek Peygamberlerin insanlara tebliğ ettiği dinler, aslı itibari ile birdir; Allah’ın birliği akidesine dayalı iken, bunlar sonradan bozulmuş, asılları kaybolmuş tur.Yahudi ve Hristiyanlık  asılları bakımından birer hakiki din iken sonradan bozulmuş, ilahi mahiyyetlerini kaybetmiş olan dinlerdir. Zira Yahudi ve Hristiyanların kitaplarının  tahrif olması hususunda Cenab-ı Hak şöyle buyurmaktadır :
وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
“Yine şüphesiz o (kitap ehli ola)nlardan elbette bir fırka vardır ki ; kendisini sanasınız diye kitap ile dillerini eğip büker (ek, doğru okuyormuş gibi yapıp gerçek indirilmiş olanın yerine kendi değiştirdiklerini telaffuz eder)ler, halbuki o ( okudukları), kitaptan değildir.
  Bir de:” o, Allah katındandır!” derler. Oysa o (tahrif ettikleri şey), Allah katından değildir.
  Böylece Allah’a karşı ( iftira ederek ) yalan söylerler, üstelik kendilerine de ( yalancı olduklarını) bilirler.(Al-i İmran 78.)
     Hak Teala Hazretleri en son ve en büyük Peygamberi olan Hz. Muhammed (S.A.V)i bütün insanlara Peygamber olarak göndermiş, O’nun vasıtasıyla da hakiki dinlerin en sonu ve en mükemmeli olan İslam dinini kullarına ihsan buyurmuştur.Bundan dolayı yeryüzünde bugün Hakiki ve  kıyamete kadar sürecek tek Hak din İslam dinidir.
   İSLAM DİNİNİN HAK OLMASININ MAHİYETLERİ
 İslam dini, hakiki dinlerin en sonu ve en mükemmelidir.Bu mübarek din, yalnız bir kavme, bir asra mahsus değildir.Bilakis bütün insanlara ve bütün asırlara ait umumi, tabi bir dindir.Cenab-ı Hak Hazretleri Peygamber Efendimizin son ve mükemmel olan İslam’ın son Peygamberi olduğuna dair Ahzab süresinin 40.ayeti şöyle buyurmaktadır :
مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا
  “Muhammed sizin erkeklerinizden hiç birinin( gerçek) babası değildir (ki, baba-evlat arasında sabit olan haklar ve yasaklıklar, onunla bir başkası arasında geçerli olsun)!
  Lakin(o) Allah’ın elçisi ve Peygamberlerin sonuncusudur!
  Allah(, son Peygamber olmaya kimin layık olduğu dahil) her şeyi daima ( hakkıyla bilen bir) Alim olmuştur.(Ahzab) 
AYETİN İZAHATI
Alusi (Rh)ın beyanına göre; bu ayetten anlaşıldığı üzere, Rasulullah (S.A.V)den sonra kimseye Peygamberlik verilmeyecektir. Buna göre; İsa (A.S)ın ahir zamanda inmesi buna ters düşmez. Zira o, Rasulullah (S.A.V)den önce Peygamberliğe kavuşmuştu.Dolayısıyla onun inişi, yeni bir peygamber olarak değil, kendi duasının kabulunun bir eseri olmak  üzere, Rasulullah (S.A.V)e ümmet olma vasfıyla gerçekleşecektir.
CENAB-I HAKKIN DİN OLARAK SADECE İSLAMDAN  
RAZI OLDUĞU
الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا
 Bugün sizin için dininizi kemale erdirdim. Size nimetimi tamamladım ve sizin için din olarak İslâm’ı seçtim ( MAİDE 3.)
Nesefi tefsirinde bu ayeti kerimenin tefsirinde şu ayet ile açıklamaktadır ;
وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ    
  Her kim İSLAM’dan başka din ararsa, asla kabul edilmeyecektir. O kimse ahirette hüsrana uğrayanlardan olacaktır. (Ali imran 85.)
   Celalleyn Tefsirinde zikrolunduğuna göre hüsrayana uğrayanlar cehennem ateşinde ebedi kalacakları yere gireceklerdir.
     İslam dini  İnsanların yaratılışlarına, yaşayışlarına tamamıyla uygundur.Bu muazzam din, birkurtuluş ve mutluluk yoludur, bir selamet ve saadet kaynağıdır.Cenab-ı Hak Hazretlerinin razı olduğu yegane din İslam dinidir. Bu hususta Rabbimizin ayetlerini zikredelim ;
إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ
“Şüphesiz ki Allah nezdinde o ( gerçek ve makbul ) din ancak İslam’dır. O kendilerine ( Tevrat ve İncil ) kitap(ları) verilmiş olan ( Yahudi ve Hristiyan)lar, ( İslam’ın hak olduğunıu dair kesin ) ilim onlara geldikten sonra (hak ve hakikati anladıkları halde) ancak aralarında bulunan bir  kıskançlıktan dolayı ayrılığa düşmüştür. 
  Her kim Allah’ın ( kitaplarının) ayetlerini ( ve hak dinin ancak İslam olduğuna delalet eden hüccetleri) inkar ederse şüphesiz ki Allah, muhasebesi pek çabuk olan Zat’tır.( Tüm kullarının hesabını, dünya saatlerinden altı saate denk gelen kısa bir süre içinde tamamlayacaktır.) (Al-i İmran 19 )
İZAHAT
Bu yüzden Rasulullah (S.A.V)in ve İslam’ın doğruluğuna, Uzeyr ve İsa (A.S) Allah’ın kulu olduğuna inanmak gibi itikadi konularda hak üzere birleşememişlerdir. Kimi Rasulullah (S.A.V)i ve İslam’ı tümüyle nefyetmiş, kimi; Araplara mahsus olarak doğru kabul etmiş, kimi İsa ve Uzeyr (A.S) Allah’ın kulu ve Rasulu olarak görmüş, kimi de oğlu kabul ederek kafir olmuştur.
İSLAM’IN TEK HAK DİN OLDUĞUNA DAİR AYET
  Ve HADİS-İ ŞERİFLER
إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ
 “Şüphesiz ki Allah nezdinde o ( gerçek ve makbul ) din ancak İslam’dır.
وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ
“Her kim din olarak İslam’dan başkasını ararsa, asla kendisinden (bu yanlış dini de ,diyaneti de ) kabul edilmeyecektir.
    Üstelik o, (fıtratında bulunan İslam kabiliyetini işleterek sonsuz cennetleri ve nimetleri kazanma imkanına sahipken, kafirliği seçip bu istidadını iptal ederek ebedi azaplara düçar olacağından ) ahirette hüsrana düşenlerdendir.
       AYETİN İZAHI
    İslam kelimesi, tevhid ve inkıyad ( Allah’u Teala’nın birliğini kabul edip gönderdiği Peygambere itaat) manasında olduğundan, her peygamberin dini İslam’sa da burada kastedilen, Rasulullah (S.A.V)in getirdiği özel şeri’attır.Bu durumda mana: “ Muhammed (S.A.V) gönderildikten sonra her kim onun şeriatından başka yol arayışına girerse, onun bu yolu, kendisini Allah’u Teala’nın rızasına ve mukafatına asla ulaştırmayacak, üstelik cehennem azabına düşürecektir.” şeklindedir.
Evvela diyaloğu savunup, Yahudi ve Hristiyanların Peygamberimize inanılması yeterli olduğunu, İslama girmenin gerekmediğini savunan bozuk fikirli alim geçinen kişilerin delil olarak ele aldığı ve batıl davalarında  öne sürdükleri Ayet-i Kerimeleri tefsir etmek yerinde olacaktır ;
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
   Şüphesiz o kmseler ki ( önceki peygamberlere ) iman etmştirler, bir de  o kimseler ki Yahudi ( olarak yeni bir şeriat gelinceye kadar Musa (A.S)ın tahrif ve neshe uğramamış ıkab şeri’atına tabi ) olmuşturlar,ayrıca (Kuran gelinceye kadar İsa (A.S)ın, değişime maruz kalmamış olan dinine uyan) Hristiyanlar ve ( Nuh ile İbrahim (A.S) döneminde onların dini üzere bulunan ) Sabiler ;( bunlar içerisinden ) her kim ( o günkü şeri’atın emrine göre ) Allah’a ve son güne inanmış, salih amel de işlemişse; onların için Rableri nezdinde ( kendilerine ait )ecirleri vardır. (Kafirler korkuya düştüğünde ) onlar üzerine hiçbir korku yoktur ve (günahkarlar, kaçırdıkları mükafatlara üzülecekleri zaman ) ancak onlar mahzun olmayacaklardır ( Bakara -62 )
 إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
Şüphesiz o ( münafık) kimseler ki ( dilleriyle) inan(ıp da, kalpten inanma)ışlardır, o kişiler ki Yahudi olmuşlardır, birde o ( Nuh ile İbrahim (A.S) döneminde yaşayıp onların dini üzere bulunan ) Sabiler, Hristiyanlar; işte ( bunlardan ) her kim Allah’a ve son güne inanır ( ahir zaman Peygamberine iman başta olmak üzere diğer iman şartlarına da iman eder ), ayrıca (namaz,oruç,hac,zekat gibi ) salih bir amel işlerse, artık (kafirlerin korkuya düşeceği o kıyamet gününde )onlar üzerine hiçbir korku yoktur ve (günahkarlar kaçırdıkları mükafatlara üzülecekleri zaman ) ancak onlar mahzun olmayacaklardır.(maide 69. )
 
Bakara 62. ve Maide 69. Ayeti kerimesinde yola çıkan,bozuk fikrlere sahip bazı İlahiyatçı geçinen kişiler, Hak yoldan ayrılmaları  veya belli vaadler,menfaatlerden dolayı Hakkı gizlemeye çalışmaları İslam’ı Tahrife yeltenmekten başka bir şey değildir. Nitekim Cenab-ı Hak bu gibi dinlerini dünyalık fani bir takım kıymetsiz metalar satmaları hakkında şöyle buyurmaktadır ;
إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
O ( mürted ve munafık ) kimseler ki ; İmana karşılık kafirliği satın almışlardır, şüphesiz onlar ( kafirliğe dönmekle ) Allah’a (noksanlık ve ziyandan ) hiçbir şeyle asla zarar veremezler. ( Onlar ancak kendilerine zarar vermektedirler. Zira iman ederek ebedi mükafatlara nail olabilecekken, inkarı seçmeleri yüzünden ) onlar için çok acı verici pek büyük bir azap vardır. (Al-i İmran 177.)
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (82) 
 
“Andolsun ki; elbette Yahudileri ve şirk koşmuş olan kimseleri, iman etmiş olanlara düşmanlık yönünden mutlaka insanların en şiddetlisi bulacaksın! Ama yemin olsun ki: “Şüphesiz biz hristiyanlarız!” demiş olan kimseleri de, inanmış olan kimselere sevgi bakımından elbette o (insa)nların en yakını bulacaksın.
İşte sana ! Bu, şu sebebledir ki; şüphesiz onlardan bir kısmı (ilim ve ibadetle meşgul olan ) keşişler ve (ahiret korkusuyla dünyayı bırakıp manastıra kapanan) rahiplerdir, bir de gerçekten onlar ( Yahudilerden farklı olarak, doğruyu anladıklarında hakkı kabul etmekten ve ona uymaktan ) büyüklük taslamazlar. ( Maide 82.)
İZAHAT
 Ebu Hayyan  beyanı vechile; bu ayeti celilede Hristiyanların, Müslümanlara dost olduğu açıklanmamış, ancak onların onların Yahudilerden ve müşriklerden daha yakın olduğu bildirilmiştir.Yahudilerin düşmanlıklarının şiddeti izaha muhtaç değildir, zira onların inançlarına göre; din bakımından kendilerinden olmayan kimselere hangi yol ve şartla olursa olsun kötülük yapmak farzdır.Böylece öldürebildiklerini öldürürler, değilse mallarını gasp etmek, hırsızlık yapmak veyahut çeşitli hile, tuzak ve desiseler kurmak suretiyle insanlara ellerinden gelen zararı yapmaya çalışırlar.
 Hristiyanların inancı ise böyle değildir; onların dinine göre, başkalarına eziyet etmek haramdır.Ama şu bilinmelidir ki; Hristiyanlar inanç konusunda Yahudilerden daha kötü durumdadırlar, zira Yahudilerin inancının bozukluğu Peygamberlik konusunda, Hristiyanlarınki ise ilahlık mevzuundadır.
    Cessas ve Begavi gibi alimler, ayeti kerimenin bütün Hristiyanları kastetmediğini bilakis Necaşi ve arkadaşları gibi İslamı seçen bir taife hakkında indiğini açıkladıktan sonra: “ Müslümanları öldürmek, esir etmek, şehirlerini harap etmek, mescitlerini yıkmak ve mushaflarını yakmak gibi zülümler hususunda Hristiyanlar da Yahudiler gibidir!” demişlerdir.Sebebi nuzülle ilgili rivayetler de bu görüşü doğrular niteliktedir.
 Dini Mübini İslamı Tahrif etme hususunda din düşmanları, bu hususta kendi batıl davalarına yardımcı olacak bir takım bozuk fikirli İlahiyatçıları seçip kendilerine vaadler neticesinde  küfürlerini yayma çabasında bu kişileri alet etmektedirler.
    Ahir zaman Peygamberine( Ahzab 40.) inanma ve kendi dinlerinden beri olarak İslam’a girme şartlarını yerine getirmedeni, sadece bu ayetlerde zikredilen ( bakara62. Maide 69. ) “ Allah’a ve ahirete iman ’’ bir de “ Salih amel ” şartlarını ifa eden Yahudi ve Hristiyanların da cennete girebileceğini söyleyerek , kendilerini dinden çıkarmış  ve “ Cennete girmenin olmazsa olmaz şartı olan İslamı şartı olan “ İslam’ı kabullenme zorunluluğu’nu toplum nezdinde zaafa uğratmaya yönelik büyük bir ihanette bulunmuşlardır. 
Zira Kuran ayetleri arasında hiçbir çelişki söz konusu olmayıp, hepside birbirlerini tasdik ve tefsir eder mahiyettedir.Nitekim  Bakara süresinin 285. Ayeti kerimesinde 
 آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ
O Peygamber de , Rabbinden kendisine indirilmiş olana iman etmiştir, müminler de ( indirilenlerin tümüne inanmışlardır) ! Her biri Allah’a, Meleklerine, Kitaplarına ve Resullerine inanmıştır. “ Resullerinden hiçbirinin arasında ayrım yapmayız !” ( demişlerdir ) Onlar (Allah-u Teala’nın, Peygamberler vasıtasıyla kendilerine yöneltilmiş olduğu yükümlülükler  karşısında ) : ( Buyruğunu ) işittik, (emrine) itaat ettik ! Ey Rabbimiz ! Mağfiretini (dileriz ) !  ( Ölümden sonra diriltilerek ) varış(ımız) ancak sanadır !” demişlerdir. 
  Aynı şekilde Nisa süresinin 136.ayeti kerimesinde ;
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا
  Ey ( İslam’ın tümüne ) inanmış olan kimseler ! Allah’a Rasulune, Rasulune peyderpe indirmiş olduğu o Kitaba ( Kurana) ve daha önce topyekün indirmiş olduğu kitaplar a iman (da sebat) edin.
  Ey ( Peygamberlerle Kitapların bir kısmına ) inanmış olan ( Yahudi ve Hristiyan)lar! (Peygamberlerle Kitapların tümüne ) iman edin! Ey (kalpleriyle)inan(mayıp,dillerinden im)an (açıklayan munafık)lar! (Dillerinizle inandığınızı söylediğiniz gibi, .kalplerinizle de) iman edin!.
   Her kim Allah’ı, Meleklerini,Kitaplarını, Peygamberlerini ve son günü ( yahut bunlardan birini ) inkar ederse, muhakkak ki o, (dönüşü düşünelemeyecek şekilde ) pek uzak sapmayla ( hak yoldan) sapıtmıştır.
       Bakara süresininin 285. ve Nisa süresinin 136. Ayeti kerimelerinde; Allah’a ve Ahirete İman etmenin yanında “ Meleklere, Kitaplara ve Peygamberlere İman” dan ibaret üç şart daha ilava edilmiştir.
Zira delalet yolundan ayrılmayan bozuk fikirli kişiler ;
“ Ehli kitap ile amentude ittifakımız var ” şeklinde görüşleriyle hem kendilerini İslam dairesinden çıkarmış olmakta kalmayıp ve de İslamı Tahrif etme hususunda son tek Hak din olan İslama girmenin zorunluğunu inkar etmektedirler.
  Beyyine süresinin 6. Ayeti kerimesinde ;
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُولَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ
   Kendileri kafir olmuş olab o Ehli kitap ve müşrikler ; gerçekten içerisinde ebedi kalıcılar olarak cehennem ateşindedirler!  İşte onlar, yaratıkların en kötüsü ancak onlardır.
   Bu ayet-i kerimelerin beyanı vechile ; Rasulullah (S.A.V) gibi bir  beyyine kendilerine gelmiş olduğu halde, ona inanmayıp dinine girmemiş olan Yahudi ve Hristiyanlar, Ehl-i  Kitap olma vasıflarına rağmen, kafirlik sıfatlarına rağmen, kafirlik sıfatından kurtulamamışlardır. 
  Günümüzde bazı İlahiyatçılar  onları cennete sokma çabasındaysalar da , bu ayeti kerime, Ehli Kitaptan da olsa, RASULLAH’A (SALLALLAH-U ALEYHİ VE SELLEM ) inanmayan ve kendi dinini bırakıp İslama tabi olmayan kafirlerin hepsinin cehennemde ebedi kalacağı hususunda bir nasstır ! Bu konuda Ayeti Kerimeler, farklı sürelerce epeyce geniştir;
إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا (150) أُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا
Şüphesiz o ( Yahudi ve Hristiyanlara mensup ) kimseler ki; Allah’ı ve Peygamberlerini inkar etmektedir. Allah ile Peygamberleri arasında ayırım yapmak isterler ve (Peygamberlerle kitaplardan ) bir kısmı(ın)a inanırız, bir kısmı(nı) inkar ederiz!” derler ve işte sana ! Böylece bu (anlatıla)n (küfürle iman yol) lar(ı) arasında (orta ) bir yol edinmek isterler! İşte onlar ! hakikaten kafirlerin ta kendileridir ! Bizde o kafirler için çok alçaltıcı pek büyük bir azap hazırlamışızdır . ( Nisa 150. ve 151. )
   Bu ayeti celilelerden anlaşıldığı üzere ; Peygamberlerin  birine dahi inanmayarak aralarında ayırım gözetenler gerçek manada kafirlerdir.
Dolasıyla günümüzde  bazı alim geçinen kimselerin Bakara süresi ve Maide süresi 69. Ayeti kerimesinde zikredilen “Allah’a ve ahiret gününe iman ” bir de “salih amel işlemek ” şartlarıyla yetinerek, Peygamberlerin tümüne iman şartı gözetmeksizin Yahudi ve Hristiyanların da cennete gideceklerini söylemeleri öyle bir delalettir ki, asr-ı  saadetten günümüze değin hiçbir Müslüman böyle bir şey söylememiş ve bu fikirde bulunmamıştır.
Malum olduğu üzere Kuran-ı Kerim’in ayetleri hususunda hiçbir çelişki söz konusu olamaz. Ama bu husus, ayetlerin tamamı birlikte değerlendirildiği zaman ortaya çıkar. Yoksa bir ayette bulunan bazı şartlarla yetinilip, diğer ayetlerde bulunan şartları göz ardı etmek, insanı inanç ve amel yönünden büyük felaketlere götürür.
  Nitekim burada ; Allah’a imandan sonrai, Peygamberlere inanma şartı  özellikle belirtilmiş ve onlardan hiçbiri arasında iman bakımından ayırım yapmamak gerektiği, aksi takdirde kişinin hakiki manada kafir olacağı ifade edilmiştir.Bir sonra ki ayeti kerimede de ;
وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ أُولَئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
 Ama o kimseler ki; Allah’a ve Peygamberlerine inanmışlardır, o ( gönderilmiş ola)nlardan hiçbirisinin arasında da ayırım gözetmemişlerdir, işte onlar ki, O onlara ecirlerini mutlaka verecektir.Allah ( bu kullarının evvelce yaptıkları günahları ) daima ( çokca bağışlayan bir ) Gafur ve ( kendilerine ziyade acıdığı için sevaplarını kat kat artıran bir) Rahim olmuştur. (Nisa 152.)
    
Ayeti Kerimede, ancak Peygamberler arasında ayırım yapmayanlara mükafat verileceği açıkca zikredilmiştir.
   Rasulullah (S.A.V) gibi en büyük Peygambere inanmadıkları için Allah’u Teala’nın kafir olarak nitelediği ve alçaltıcı azap tehdidinde bulunduğu kafirleri, özellikle Rasulullah (S.A.V)e düşmanlık ve hakarette ileri giden Yahudi ve Hristiyanları cennetle müjdelemek, hemde Kuranı Kerim’in bu konudaki sarih beyanlarına rağmen yapmak, kişinin imanını sağlam bırakmayacak bir inanç tehlikesidir.
 
YAHUDİ ve HRİSTİYANLARIN  İMANSIZLIĞI  HAKKINDAKİ    
AYETLER
لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ أَنْ يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
“Andolsun ki “ gerçekten Allah, Meryem oğlu İsa’nın ta kendisidir!” demiş olan şüphesiz kafir olmuştur.
(Habibim! Bu iddada olanlara) deki : “Peki O (Allah-u Teala), Meryem oğlu Mesih’i, annesini ve yerde bulunanları topluca helak etmek isterse, Allah’tan ( zuhur edecek bu yöndeki bir irade ve kudreti çevirme hususunda ) en ufak bir şeye kim malik olabilir ? !
(Diğer mümkin varlıklar gibi, İlahi kudrete bağımlı olup,yok olmaya mahkum olan yaratıkların ilahlıkla ne alakası olabilir ? ! )
Göklerin, yer(ler)in ve ikisi arasındakilerin mülkü (; saltanat ve hükümranlığı ) ancak Allah’a aittir. O dilediğini yaratır. Allah ( Adem (A.S) ı erkeksiz ve dişisiz, eşini dişisiz, İsa (A.S)ı erkeksiz yaratmak dahil ) herşeye ( hakkıyla gücü yeten bir ) Kadir’dir. (Maide 17. )
 
وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (
“ Yahudiler ve Hristiyanlar:
Biz, Allah’ın oğullarıyız  ve O’nun (çok yakın ) dostalarıyız.” Dedi.
(Habibim! Bu iftiracılara) de ki :
“( Bu makamda olanın dokunulmazlık hakkı kazanması gerekir.Halbuki mağlubiyetler, esaretler ve maymuna,dönüştürülme gibi suretlerle Allah size dünyada defaatle azap etmiştir ki, ahirette de sayılı günler süresince  de olsa, azaba uğrayacığınızı kendiniz bile itiraf etmektesiniz.Eğer bu iddanız doğruysa;) peki ya niçin günahlarınız sebebiyle size azap ediyor ?
Doğrusu siz (diğer ademoğulları gibi, ) O’nun yaratmış oldukları arasından birer beşersiniz (, bu nedenle iyilik ve kötülüklerinizin karşılığını göreceksiniz). O dilediği kimseyi bağışlar (ki onlar, O’na be Peygamberlerine inananlardır). Göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin mülkiyeti ancak Allah’ındır. Son varış da ancak O’nadır !” ( Artık O , herşeye karşılığını verecektir.)
İZAHAT
Yahudi ve Hristiyanların, Allah’ın oğulları ve dostları olduklarına dair iddiaları, Uzeyr ile İsa (A.S) a intisaplarıyla irtibatlıdır. Zira Yahudiler Uzeyr (A.S)ı, Hristiyanlar ise İsa (A.S)ı  (Haşa) Allah’ın oğlu olarak görmektedirler ve kendilerinin bu iki zata bağlı olduklarını savunmaktadırlar. Bir kralın yakınları başkalarına karşı övünürken: “ Biz hükümdarlarız!” diyerek, hükümdara olan yakınlıklarını ortaya koydukları gibi, Yahudi ve Hristiyanların da Allah’ın oğlu olarak inandıkları bu iki zata bağlılık açıklamaları, dolaylı olarak kendilerini de Allah’ın oğulları ve dostaları yerine iktiza etmiştir.
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِيرٍ وَلَا نَذِيرٍ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
Ey Ehli Kitap ! Gerçekten (insanlar,) Peygamber(i göndermemiz)den bir (kesiklik ve ) fetret üzere ( yaşıyorlar) iken size Rasulumuz gelmiştir ki,o size (dinin hükümleri hakkında ) tam manasıyla açıklama yapmaktadır. Ta ki: “ Bize ne bir müjdeleyici, ne de bir uyarıcı gelmemiştir!” diyemezsiniz !
   İşte muhakkak size büyük bir müjdeleyici ve tam bir uyarıcı (olan Muhammed (S.A.V) gelmiştir. Allah ( Peygamberlerini ğeş peşe ve ara sıra göndermek dahil ) her şeye ( hakkıyla gücü yeten bir ) Kadir’dir.( Maide 19. )
 
وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ
“ Yahudiler( Uzeyr (A.S) yüz sene ölü kalmasının ardından diriltilerek, kaybolan Tevrat’ı yazdırdı.Sonra Tevrat’ı bulduklarında bunun, onun yazdırdığına harfi harfine uyduğunu görünce onlar ):  Uzeyr Allah’ın oğludur! Dedi(ler)
Hristiyanlar  da (İsa (A.S)ın babasız yaratıldığını ve harikulade mücizelerini görünce: )
“Mesih Allah’ın oğlu ! dedi (ler).
İşte sana! Bu, onların (hiçbir delile dayanmaksızın sadece) ağızlarıyla söyledikleridir. (Bu sözleriyle) onlar daha önce kafir olmuş (atalarının ve meleklere: “ Allah’ın kızlarıdır! diyen ) o (müşrik) kimselerin sözüne benze(yen bir sözle)mektedirler.
Allah onları katletsin(; kahretsin)! Onlar nasılda (bile bile haktan batıla ) döndürülüyorlar.
İZAH
İbni Abbas (R.Anhume)dan rivayete göre; Allah (Celle Celaluhu) Uzeyr (A.S)ı ve merkebini yüz sene ölü bıraktıktan sonra diriltince o, merkebine atlayıp mahallesine geldiğinde evini bulamadı, kimse onu tanımadığı gibi, oda kimseyi tanıyamadı.Tahmin üzere vardığı bir evin kenarında, evvelce kendilerinin cariyesi olan, yüz yirmi yaşındaki kör ve kötürüm bir neneye rastladı. Uzeyr (A.S) tanıdığında yirmi yaşında olan bu neneye” Burası Uzeyr’in evi mi?” diye sorunca, o ağlamaya başlayarak: “ Yüz sene oldu Uzeyr’i kaybettiğimiz! Şunca yıldır adını bile ananı duymadık!” dedi. Uzeyr (A.S) ona: “ İşte ben Uzeyr’im! Allah beni yüz sene ölü olarak sakladıktan sonra tekrar dirilti! deyince o: “ Uzeyr duası makbul bir zat idi, o halde dua et, Allah gözlerimi bana geri versin de, seni göreyim! Eğer Uzeyr isen seni tanırım! dedi. Uzeyr (A.S) Rabbine dua edip,eliyle gözlerini sıvazladığı anda gözleri görmeye başladı. Eliyle tutup:” Allah’ın izniyle kalk! Deyince de, kadın sapasağlam kalkıverdi. Uzeyr (A.S)a bakınca: “ Ben şahitlik ederim ki gerçekten sen Uzeyr’sin !” dedi.
Sonra birlikte İsrailoğullarının topluca oturdukları meclise geldiklerinde kadın başından geçenleri anlattıysa da onlar inkar ettiler.O mecliste Uzeyr (A.S)ın torunları bile piri fani vaziyette oturuyorlardı, o an için yüz on sekiz yaşında olan bulunan oğlu: Benim babamın iki omuzu arasında hilal şeklinde siyah bir beni vardı!” diyerek babasının omuzlarını açınca, o beni görüp babasını tanıdı. O zaman İsrailoğulları ondan, kaybolmuş Tevrat’ı kendilerine yazdırmasını istediler, o da bunu yazdırdı, sonra aslını bulduklarında bir harf bile şaşmadığını görünce: “Uzeyr, Allah’ın oğludur! dedile
 
YAHUDİLERİN ve HRİSTİYANLARIN PEYGAMBERİMİZİN GELECEĞİNİ KİTAPLARINDAN  BİLMELERİ
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
“Kendilerine kitap vermiş olduğumuz o ( Abdullah ibni Selam (R.A) gibi mümin) kimseler ( Muhammed (S.A.V)  açık tarifini Tevrat’ta buldukları için, ) kendi oğullarını ( şeksiz şüphesiz ) tanıdıkları gibi onu tanımaktadırlar. Şüphesiz ki onlardan (inat edip Müslüman olmayan) bir fırka elbette (kıskançlık yüzünden) hakkı gizlemektedirler. Oysa kendileri (kitaplarında bildirilen zatın, Muhammed (S.A.V) olduğunu ) bilmektedirler.
İZAHAT
Bu ayeti kerime, Efendimiz (S.A.V)in bütün şemail ( görünen şekli ) ve evsafı (sıfatlar)nın, kütübi salife( geçmiş kitaplar) da mezkur (zikrolunmuş) olduğunu ve ehli kitap alimlerinin, öz oğullarını tanıdıkları gibi Rasulullah (S.A.V)i tanıdıklarını, ayrıca Efendimiz (S.A.V)in verdiği haberlerin doğru olduğunu bildiklerini haber vermektedir.
Beyzavi, Hazin, Nesefi, Beğavi, Fahrurrazi ve diğer tefsirlerin zikrettiğine göre, Hazreti Ömer (R.A), yahudi alimlerinden oluğ İslamla müşerref olan Abdullah ibn-i Selam Hazretlerine bu ayetin manasını sorduğunda, Abdullah ibn-i Selam buyurduki : “ Ben o Peygamberi (S.A.V) oğlumdan daha iyi tanıyorum. Bunun üzerine Hazreti Ömer: “Nasıl?” dedi. O da: “Çünkü ben Muhammed( S.A.V) in Nebi olduğunda hiç şüphe etmiyorum, zira Allah-u Teala, onu sıfatlarıyla bize kitabımız Tevrat’ta tanıtmıştı amma oğlumun annesi belki de hainlik etmiş olabilir, kadınların ne yaptığını bilemem fakat Tevrat’ın haber verdiğinde hiç şüphe etmem!” buyurdu. Bunun üzerine Hazreti Ömer (R.A), Abdullah ibn-i Selamı (R.A) alnından öptü ve “Ey İbn-i Selam! Allah seni muvaffak etsin”. buyurdu.(Suyuti,Durrul-Mensur:1/357)
Taberani, Selman-ı Farisi’nin bu ayetin tefsiri sadedinde şöyle buyurduğunu zikretmiştir: Ben din aramak için dolaşıyordum, ehli kitabın kalıntıları olan rahiplerin arasına düştüm. Onlar :” Bu zaman, arap topraklarından çıkması yakın olan bir Peygamberin zamanıdır, onun bir çok alametleri vardır, birisi de Peygamberlik mühürü olmak üzere iki omuzu arasında bulunan yuvarlak bendir.” dediler.( Suyuti,Durrü-l Mensur: 1 /357)
وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُبِينٌ
“Hani Meryem oğlu İsa (Peygamber olarak gönderildiği Yahudi milletine hitaben ):
“Ey İsrailoğulları! Gerçekten de ben, kendimden önceki Tevrat’ı doğrulayan ve İsmi Ahmed olup benden sonra gelecek olan pek kıymetli bir Rasülü müjdeleyen biri olarak Allah’ın size elçisiyim!” demişti.
   Fakat o onlara (, ölüleri diriltmek, körleri ve alaca hastalarını iyi etmek gibi ) pek açık mucizeler getirdiğinde( inanacakları yerde ):
  “İşte bu pek açık bir büyüdür!” demişlerdi.(İsa (A.S)a inanmayan Yahudilerin,onun müjdelediği ahir zaman Peygamberine inanmaları nasıl beklenebilir?)
        İZAHAT
   Alusi tefsirinde zikredildiğine göre İncil’de İsa (A.S)ın şu sözü nakledilmiştir :
Benim Allah’a gitmem sizin için çok hayırlı olacaktır. Çünkü ben gitmez isem Faraklit(Peygamberimiz) size gelemez. Ben gittiğim zaman onu size göndereceğim. Benim çok söyleyeceklerim var ama siz onları kaldıramazsınız. Ama o size gelince bütün hakikatlere sizi irşad edecektir.Çünkü o kendi katında konuşmayacaktır. Bilakis, vahiy olarak işittiklerini anlatacaktır.Tüm gelecekleri sizlere bildirecektir ve Rabbime ait olan tüm vasıfları size anlatacaktır. Eğer beni seviyorsanız bu vasiyetlerimi iyi tutun. Gerçi bende sizi yetim olarak bırakacak değilim. Zira pek yakında Tekrar geleceğim.İsa (A.S)ın bu sözlerinden geçen Faraklit ilim ve ihtisas sahibi olan bazı hristiyanlar tarafından hamdedici manasıyla tefsir edilmiştir ki, bu Ahmed isminin karşılığıdır.Artık  Allah’ın gözlerinden taassup perdesini açtığı kişiler, bu Faraklit tabirinden Rasulullah (S.A.V)in kastedilmiş olduğunu kolayca anlar.
İsa (A.S)ın kendisinin yakında gelecek olduğunu müjdelemesi ise, deccali öldürmek İslam dinini dünyaya hakim kılmak üzere , Rasullullah (S.A.V)in ümmeti olarak ahir zamanda gökten ineceğinin bir ifadesidir. ( Alusi 28/87)
GAYRİ MÜSLİMLERİN MÜSLÜMANLARA OLAN 
   KİN VE NEFRETİ
َدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَما كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَواءً فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ
O ( mürted olan)lar temenni ettiler ki ; kendileri kafir olduğu gibi ,keşke siz de kafir olsanız da hepiniz eşit olsanız . ( NİSA -89 )
Evet ayeti kerime gayat açık bir şekilde onların emellerinin müslümanları kendileri gibi küfür dairesine ilhak etmek . Müslümanlar ise bunların farkına varmadan onlara büyük bir özen ,taklit olma yolundalar .Gayri müslimleri medeni , çağdaş oldukları iddasında bulunarak  , yaşam tarzlarını onlara uygun yapmaya çalışmaktadırlar. Halbuki bu tür düşünce ve ideal müslümanların ancak dünyasını ve ahiretini heder etmesine seben olacaktır . 
     Nitekim Mevla Teala hz. onların ( gayri müslim kafirlerin ) müslümanlara ve İslama ne kadar büyük bir buğz , kin , düşmanlık benimsediklerini ayeti celilerinde bize açıklıyor . Birkaç tanesini burada zikr edelim :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ يَأْلُونَكُمْ خَبَالاً وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الآيَاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ
Ey iman etmiş olan kimseler ! Kendi ( din kardeşleri)nizden başkası(nı, Yahudi ve Hristiyanlar gibi kafir fırkaları )nı (güveninize mazhar konumda ) bir sırdaş edinmeyin ! (çünkü ) onlar hiçbir (fitne ve ) fesat hususunda size hiçbir şeyi eksik yapmazlar .
   Onlar (din ve dünya hususunda daima ) sizin sıkıntınızı ( ve zarara uğramanızı ) istemişlerdir .
    Gerçekten (size karşı büyük bir kin ve nefret taşıdıklarından , kendilerine hakim olamamış ve ) ağızlarından (dökülen sözlerinde ) aşırı öfke açığa çıkmıştır .
   Onların göğüslerininin gizlemekte olduğu ( düşmanlık ) ise (açıkladıklarından ) daha büyüktür .
  Muhakkak  Biz   (Allah ve Rasulunun düşmanlarıyla dost olmanızı ifade eden )ayetleri size iyice açıklamışızdır.  Eğer siz ( dostla düşman arasındaki farkı düşünüp ) anlamakta olduysanız ( gerekeni yaparsınız )!  (Ali imran -118 )
  Bu ayetin sebebi nuzulü olarak İbni Abbas’ dan rivayete göre ; bazı Müslümanlar cahiliyyet devrinde aralarında bulunan komşuluk ve antlaşma  yüzünden kimi Yahüdilerle ilişkilerini sürdüyorlardı. Bunun üzerine Allah’u Teala onlar  hakkında bu ayet-i kerimeyi indirerek, kendi dinlerinden olmayan kimselerle gizlice dostluk  yapmalarını yasakladı .
 
وَلَن تَرْضَى عَنكَ الْيَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ الَّذِي جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ 
(Habibim ) Sen onların dinine tamamen uyuncaya kadar, ne Yahudiler ne de Hristiyanlar asla senden razı olacak değillerdir .De ki Allah ın hidayeti ve dosdoğru yolu olan İslam var ya şüphesiz ki iki cihan saadetine ulaştıracak istikameti gösteren hidayet ancak odur. Sizin davet ettiğiniz sapık yolların ise hidayetle hiçbir alakası yoktur. Andolsun ki eğer İslamın doğruluğuna dair sana gelmiş olan bunca ilimden sonra yine onların eğri büğrü görüşlerine ve kötü arzularına uyacak olursan , elbette Allah ‘tan başına gelecek belalara karşı senin için ne bir dost bulunur, ne de bir yardımcı ( bakara -120 )
Ayeti kerime i iyi bir analiz ettiğimiz takdirde şu sonuçlar çıkmaktadır ;
1- bizden razı olmaları onların tahrif olmuş olduğu dinlerine ( hükmü kaldırılmış ) girmekle olacaktır ki bu da imkansızdır.Anlaşılan şudur ki bizden onlar kıyamete kadar razı olmayacaklar ve İslama olan düşmanlıkları devam edecektir .
2-Rabbimiz Peygamberimize (S.A.V) hitaben, eğer onların arzularına uyacak olursan ,yani onların istediklerine uyarsan hiçbir yardımcı ve dostun olmayacağını buyuruyor.Günümüzde müslümanlar ise , gayri müslimlerin arzularına uyduklarından dolayı , İlahi yardım gelmemekle beraber ,aziz ve şerefin yerini zelillik , acizlik almıştır .
EHLİ KİTABIN İNATLARINDAN DOLAYI BİLE BİLE İSLAMI İNKAR ETTİĞİNİ BEYAN EDEN AYETİ KERİMELER
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
  “Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler ( Yahudi ve Hristiyanlar ) tıpkı kendi oğullarını tanıdıkları gibi onu tanırlar ( Peygamberin Allah tarafından gönderildiğini bilirler) fakat nefislerini hüsrana ( kendilerini ziyana) sokan (o inatçı )lar inanmazlar.,
   Allah’a karşı yalan ( sözlerle) iftira edenden veya onun ayetlerini yalanlayandan başka zalim kim olabilir. Muhakkak (şu iyi bilinsin ki ) zalimler ( kurtuluş)a ermezler.”  (Enam Suresi : 20,21)
وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ
“ Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, onun (Kuranın) gerçekten Rabbin tarafından indirilmiş olduğunu bilirler.Onun için sakın şüpheye düşenlerden olma” (Enam Suresi:114.)
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ
“Ey Ehli Kitap! Niçin hakkı ( değiştirmeye ve batılı hak süretinde göstermeye gayret ederek onu ) batılla karıltırıyorsunuz ve (Muhammed (S.A.V)in nübüvvetinin doğruluğunu ifade eden ) o hakkı gizliyorsunuz? Oysa siz( gerçeği) biliyorsunuz ! ( Al-i İmran 71. )
PEYGAMBERİMİZİN (S.A.V) RİSALETİNİN BÜTÜN İNSANLARA OLDUĞU vede İNKAR EDENLERİ CEHENNEM ASHABI OLACAĞI HAKKINDA SAHİH HADİS-İ ŞERİFLER
حَدَّثَنِي يُونُسُ بْنُ عَبْدِ الْأَعْلَى، أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ، قَالَ: وَأَخْبَرَنِي عَمْرٌو
، أَنَّ أَبَا يُونُسَ، حَدَّثَهُ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ: «وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، لَا يَسْمَعُ بِي أَحَدٌ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ يَهُودِيٌّ، وَلَا نَصْرَانِيٌّ، ثُمَّ يَمُوتُ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ، إِلَّا كَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ»
  Muhammed’in (S.A.V) canı, elinde olan Zat’a yemin olsunki; bu ümmetten Yahudi veya Hristiyan herhangi bir kimse, beni duyar da, sonra benimle gelen dine inanmadan ölürse, mutlaka cehennem ashabından olur (Müslim,İman:70, No:153,1/134)
 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
مِنْ مُحَمَّدٍ عَبْدِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى هِرَقْلَ عَظِيمِ الرُّومِ، سَلاَمٌ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الهُدَى، أَمَّا بَعْدُ: فَإِنِّي أَدْعُوكَ بِدِعَايَةِ الإِسْلاَمِ، أَسْلِمْ تَسْلَمْ، وَأَسْلِمْ يُؤْتِكَ اللَّهُ أَجْرَكَ مَرَّتَيْنِ، فَإِنْ تَوَلَّيْتَ فَإِنَّ عَلَيْكَ إِثْمَ الأَرِيسِيِّينَ، وَ: {يَا أَهْلَ الكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ، أَنْ لاَ نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ} إِلَى قَوْلِهِ: {اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ} [آل عمران: 64]
“Rahman ve Rahîm olan Allah’ın adıyla!
Allah’ın kulu- ve elçisi Muhammed’den Rûm’ların Başbuğu Heraklius’a:
Allah’ın selâmı, hidâyet yoluna girmiş bulunan kimse üzerine olsun! Buna göre ben seni tam bir İslâm dâveti ile (İslâma) çağırıyorum. İslâma gir, sonunda emniyet ve selâmet içinde olursun. Ve Allah sana iki defa sevap verecektir, şayet bundan kaçınacak olursan, köylülerin (yani tebeanın) günahları da senin üzerinde toplanacaktır. Ve “(Siz) ey (Mukaddes) Kitap sâhipleri! Gelin, sizinle bizim aramızda müşterek olan bir tek kelimede, (yani) Allah’tan başka bir tanrıya topmamak, O’na hiç bir şeyi şerik ve ortak koşmamak, Allah’tan başka aramızdan hiç bir kimseyi âmir ve efendi yapmamak (hususunda) birleşelim. Şayet onlar sırtlarını dönüp (bundan) kaçınacak olurlarsa şöyle deyiniz: “ – Siz şâhit olun ki kesinlikle bizler, (Allah’a) itaat edip teslim olan müslümanlarız.”(buhari cüz 4 sahife 45 ) 
 Bu hadis-i şerif buharide zikrolunup, Peygamberimiz Dıhyetül  kelbi’yi ,  Rum kralı Hraklius’a İslam dinine davet etmiş, kabul etmediği takdirde günahkar olup cehennem ashabından olacağını beyan edip , İslam’ı tebliğ etmiştir. ( Buhari )
«مَا مِنْ مَوْلُودٍ إِلَّا يُولَدُ عَلَى الفِطْرَةِ، فَأَبَوَاهُ يُهَوِّدَانِهِ أَوْ يُنَصِّرَانِهِ، أَوْ يُمَجِّسَانِهِ، كَمَا تُنْتَجُ البَهِيمَةُ بَهِيمَةً جَمْعَاءَ، هَلْ تُحِسُّونَ فِيهَا مِنْ جَدْعَاءَ» ، ثُمَّ يَقُولُ أَبُو هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: {فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا} [الروم: 30] الآيَةَ
 
Hazreti Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi Vesellem)’in, “Her doğan, İslâm fıtratı üzerine doğar. Sonra, anne-babası onu Hıristiyan, Yahudi veya Mecusi yapar.” (Buhârî, cenâiz 92; Ebû Dâvut, sünne 17; Tirmizî, kader 5)
  Peygamberimiz (S.A.V ) bize bu durumu haber veriyor ;
لَتَتَّبِعُنَّ سَنَنَ مَنْ قَبْلَكُمْ شِبْرًا بِشِبْرٍ، وَذِرَاعًا بِذِرَاعٍ، حَتَّى لَوْ سَلَكُوا جُحْرَ ضَبٍّ لَسَلَكْتُمُوهُ» ، قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ: اليَهُودَ، وَالنَّصَارَى قَالَ: «فَمَنْ
‘Sizden öncekilere elbette ve elbette karış karış , zira zira tabi olacaksını.Hatta onlar kertenkele deliğine girseler sizde girersiniz ! .Ya Rasulellah  Bunlar Yahudi ve Hristiyan mıdır ? diye sorulduğunda ; 
Peygamberimiz (S.A.V ) ya başka kimlerdir! (sahihi  buhari) 
لَيْسَ مِنَّا مَنْ  تَشَبَّهَ بِغَيْرِنَا، لَا تَشَبَّهُوا بِاليَهُودِ وَلَا بِالنَّصَارَى   
    Bizden başkasına benzeyen bizden değildir .Yahudi ve Hristiyanlara benzemeyin ( tirmizi hasen hadis )
__________” أُعْطِيتُ خَمْسًا لَمْ يُعْطَهُنَّ أَحَدٌ مِنَ الأَنْبِيَاءِ قَبْلِي: نُصِرْتُ بِالرُّعْبِ مَسِيرَةَ شَهْرٍ، وَجُعِلَتْ لِي الأَرْضُ مَسْجِدًا وَطَهُورًا، وَأَيُّمَا رَجُلٍ مِنْ أُمَّتِي أَدْرَكَتْهُ الصَّلاَةُ فَلْيُصَلِّ، وَأُحِلَّتْ لِي الغَنَائِمُ، وَكَانَ النَّبِيُّ يُبْعَثُ إِلَى قَوْمِهِ خَاصَّةً، وَبُعِثْتُ إِلَى النَّاسِ كَافَّةً، وَأُعْطِيتُ الشَّفَاعَةَ
Hz. Câbir (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:
“Bana beş şey verilmiştir ki, bunlar benden önceki peygamberlerden hiçbirine verilmemiştir.
*Benden önceki Peygamberlerin her biri yalnız kendi kavimlerine gönderilirken, ben bütün insanlara gönderildim. 
* Bana ganimetler helal kılındı. Halbuki benden öncekilerden kimseye helal değildi.
* Yer bana tahur, pâk ve mescid kılındı. Her kim namaz vaktine girerse, nerede olursa olsun namazını kılar.
* Ben, bir aylık mesafede olan düşmanımın içine düşen bir korku ile yardıma mazhar oldum.
* Bana şefaat (etme yetkisi) verildi.” 
[Buhârî, Teyemmüm 3, Salât 56,l Humus 8; Müslim, Mesâcid 3, (521); Nesâî, Gusl 26, (1, 210-211).]
Nesâî bir rivayette şu ziyadeyi kaydetmiştir.
“Ben, cevami’u’lkelim (veciz sözler)le de gönderildim.”
Bu konu hakkında farklı hadis-i şerifleri zikretmek mümkün, yalnız  bu kadarıyla iktifa ettik.Peygamberimiz (S.A.V) bu hadisinde açık bir şekilde kendisinin bütün insanlığa gönderildiğini, kendisine inananların felaha ereceğini, inanmayanların ise gazaba uğradığını açık bir şekilde zikretmiştir.         Nitekim Müfessirlerin beyanı vechile “ Hanif ” ; Aralarında hiçbir ayırım gözetmeksizin bütün Peygamberlere inanan kimse demektir ! O halde Peygamberlerin En Şereflisi olan Muhammed ( S.A.V ) e inanmayan kişi hanif olamayacağı için cennet yüzü göremez . 
Cenabı Hak İslam dairesinden bizi ayırmasın ..Ümmeti Muhammed’i İslam’dan ayırmaya çalışan şer odaklı güçlerin hidayeti mümkün değilse, bu cihanda rezil ve alçaklardan eylesin. Zira ahirette sığınacakları tek menzilleri ateş yuvasıdır.Bize düşen Allah’ın ipine (İslam’a) hepimizin sarılması ve insanların hidayetine çalışıp taşın altına elimizi koymaktır. Nemelazımcılıktan Allah’a sığınırız.Her müslüman insanlığın ıslahı için bir çaba sarfetmek zorundadır.İnsanlığın ıslah olmasının tek yoluda Dini Mübini İslamı yaşamakladır. Ümmetin bu suskunluğu, umursamaz tavrı edecek olursa korkarız ki,  küfür cemiyeti küfrünü yeryüzüne yayacak, gelecek neslimizin İslam’i hassasiyeti kalmamış olacaktır.Bize düşen İslamı yaşayıp  aynı zamanda toplumuzda bulunan kişilerin yaşaması için gayret sarf etmektir. Ves-selam ..
www.ihvanlar.net

.


.XXX

Medeniyetler Defilesi saçmalığı – Diyalog oyunları devam ediyor

Dinler arası diyalog ve medeniyetler ittifakı gibi isimlerle başlayan ifsad projeleri her alana yayılmaya başladı. Çeşitli kitap, dizi ve sinema filmleriyle sistematik olarak yürütülen ifsad projelerine bir yenisi daha eklendi. Üçlü din şiarıyla hareket edilen bu projelere şimdide ‘kültür ve moda’ kılıfı uyduruluyor. Bu içi boş Müslümanlık projelerine ‘üç dine ait çizgiler defilesiyle’ devam ediliyor. Bu üçlü din projesi defilesini ‘modern tesettür’ modasını çıkaran Muammer Ketenci tasarladı Başbakanlık, Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Valilik de destekliyor.
İfsada ‘Medeniyetler Defilesi’ kılıfı
Son dönemlerde hız kazanan ifsad projelerine bir yenisi daha eklendi. Dinlerarası diyalog ve hoşgörü adı altında yapılan ifsad faaliyetleri 10 Ocak’ta İstanbul’da yapılacak olan üç dine ait çizgiler defilesiyle devam ediyor. Kimsenin dur demediği bu faaliyetler kanserli bir virüs gibi her yanımızı sarıyor.
Kimse Ses Çıkarmıyor
Dinlerarası diyalog ve medeniyetler ittifakı gibi isimlerle başlayan ifsad projeleri her alana yayılmaya başladı. Üç dinin ibadethanesinin bulunduğu ‘Dinler Bahçesi’, ‘Hoşgörü Merkezi’ adı altında projeleri gibi ifsad faaliyetine bir yenisi daha eklendi. Üç din felsefesini halka kabullendirmek amacıyla hareket edilen bu projelere şimdi de ‘kültür ve moda’ kılıfı

uyduruldu. Çeşitli kitap, dizi ve sinema filmleriyle sistematik olarak yürütülen ifsad faaliyetlerine ne yazık ki kimse ses çıkarmıyor.
Kültür Bakanlığı Ve Valilik Destekliyor
Bu tür ifsad projelerine destek vermekten çekinmeyen Kültür ve Turizm Bakanlığı şimdi de 10 Ocak’ta yapılması planlanan üç dine ait çizgiler defilesine de destek veriyor. Üçlü din projesi defilesini ‘modern tesettür’ modasını çıkaran Muammer Ketenci tasarladı. Başbakanlık, Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Valilik de destekliyor.
“Medeniyetler Defilesi”ymiş
Defilede yer alan kreasyonu tasarlayan modacı ise ‘Modern Tesettür’ modasını çıkaran Muammer Ketenci. İstanbul’a atfedilen parça dışında, Müslümanlar, Hıristiyanlar ve Yahudilerin kullandıkları renklerin ön plana çıkacağını söyleyen Ketenci, bu kadarla da yetinmeyip dinlerarası diyaloğun temel felsefesi olan semavi din mensuplarını da biraraya toplamayı da hedefliyor.
İfsad defilesi!
Bu yıl ilki düzenlenecek İstanbul Medeniyetler Defilesi adı altında düzenlenen ifsad programı, 10 Ocak 2014’te Pera Palace Hotel Jumeirah’ta gerçekleştirilecek. Defilenin, proje sahipliğini Medya doktoru yapım firması, danışma kurulu başkanlığını Nazır Şentürk, organizasyonunu da Erberk Ajans üstleniyor.
İfsada Başbakanlık, Kültür Ve Turizm Bakanlığı’da İzin Vermiş
Defilenin koordinatörü Selçuk Karataş, yaptığı açıklamada; Projeyle ilgili Başbakanlık, Kültür ve Turizm Bakanlığı, İstanbul Valiliği ile özel kurum ve kuruluşların bilgilendirildiğini belirtti. 10 Ocak 2014’te Pera Palace Hotel Jumeirah’ta düzenleneceği duyuruldu.
Bir Başka İfsad Faaliyeti
2004 yılında Antalya Belek’de içinde üç dinin ibadethanesinin bulunduğu ‘Dinler Bahçesi’, ‘Hoşgörü Merkezi’ adı altında açılmış, Şanlıurfa, Antalya ve Hatay’ın ardından bir dinler bahçesi de Kuşadası’nda yapılmıştı.
Modern tesettür!
Defilede yer alan kreasyonu tasarlayan modacı ise ‘Modern Tesettür’ modasını çıkaran Muammer Ketenci. Ketenci, İstanbul’un üç semavi dinin değerlerinin ve kültürünün bir arada yaşadığı kent olması itibarıyla ilk defilenin İstanbul’da düzenleneceğini ifade etti. Koleksiyonu 61 parça olarak hazırladığını anlatan Ketenci, İstanbul’a atfedilen parça dışında, Müslümanlar, Hristiyanlar ve Yahudilerin kullandıkları renklerin ön plana çıkacağını kaydetti. Muammer Ketenci, bu kadarla da yetinmeyip dinler arası diyaloğun temel felsefesi olan semavi din mensuplarını da bir araya toplamayı hedefliyor.
 Hoşgörü Adı Altında Hıristiyanlık Propagandası
İfsad projeleri geçtiğimiz yıllarda ise okullarda yapılmıştı. Dinler, insanlar ve kültürler arasındaki barış, kardeşlik ve hoşgörüyü vurgulamak, inanç hoşgörüsünü yansıtmak amacıyla geliştirilen proje kapsamında birçok okulda, “Birlikte Yaşama ve Kardeşlik” konulu seminerler verilmişti. Seminerlere papazlarda katılmış, Kağıthane, Şişli ve Beyoğlu’ndaki okullarda yapılan bu faaliyetlerde, genç beyinlere, birlikte yaşama adı altında açıkça Hıristiyanlık propagandası yapılmıştı. Birlikte yaşama ve kardeşlik değeri ile ilgili yapılan çalışmalar arasında yardıma ihtiyacı olan okullara malzeme yardımı yapılması; öğrencilere dostluk, arkadaşlık ve kardeşlik kavramlarını özümsetmek için hikâyeler okunması; yeni yıl kutlamaları gibi faaliyetler bulunuyor. Çalışmalarda inancımızda ve örflerimizde yer almayan yılbaşı kutlamalarına hem meşruiyet kazandırılıyor hem de kutlamalar teşvik edilmişti. Veliler ise bu ifsad projesine büyük tepki göstermişti.
Mustafa Kılıç – Milli Gazete

.

Fethullah Gülen, Papa’yı İSLAM’ı temsilen ziyaret etmiş!

 Yorum Yap

   Dinler arası diyalog zırvasında gözden kaçan büyük bir ayrıntıyı sizlere deşifre ediyoruz.

   Bildiğiniz gibi 98 yılında Fethullah Gülen, Papa 2. Jean Poul ile bir görüşme gerçekleştirmiş ve dinler arası diyalog zırvasının Papa’nın tabiri ile “yeni misyonerliğin” Türkiye ve Asya kıtası için adımlarını atmışlardı. Fethullah Gülen bu buluşmaya bakın hangi sıfatla gitmiş…

İSLAM DÜNYASINI TEMSİLEN!
   Fethullah Gülen’in Papa ziyareti, Zaman Gazetesinde eynen şu ifadelerle aktarılmış:
   “Fethullah Gülen Hocaefendi, İslam ve Hıristiyan dünyasını temsilen “Dinler Arası Diyalog” çerçevesinde Papa 2. Jean Paul ile yarım saat görüştü.
….
   “İslam ve Hıristiyan dünyasını temsilen “Dinler Arası Diyalog” zemininde bir araya gelinene görüşme, yaklaşık yarım saat sürdü.”

 

    Fethullah Gülen, Papa ile “İslam dünyasını temsilen” görüşmüş! Yani İslam dünyasını ve Müslümanları temsil ediyormuş. Peki, bu yetkiyi ona kim vermiş?

   Hani bu bir dernek veya vakıf değil ki, başkan oldum deyip kendinizde temsil yetkisi göresiniz. Bu koskoca İSLAM dini ve İSLAM ÜMMETİ’DİR.

   Müslümanlar sadece Türkiye’den ibaret değildir. İslam ümmetinin yaklaşık 1,5 milyar kadar olduğu söylenir ve çok geniş bir coğrafyaya dağılmıştır. Bir kimsenin bu Müslümanları ve “İslamı” temsil etmeye yetkili olabilmesi için her ülke veya belde Müslümanlarını temsil eden bir alimden “biat” alması icap eder.

   Papa Katolik Hıristiyanları temsil eder. Oraya seçilmiş ve onaylanmıştır. Patrik Ortodoksları temsil eder. O da seçilmiş ve onaylanmıştır. Peki, Fethullah Gülen’i kim seçmiştir, kim onaylamıştır?

   Bırakın dünyada tanınmış bir alimin onay vermesini Türkiye’den bir müftü bile “sen bizi temsil ediyorsun, sana biat ediyoruz” dememiştir ve demez. Peki ne oluyor da birileri kendinde “İSLAMI TEMSİL ETME” yetkisi görüyor?

İSLAM’IN ŞEREFİ AYAKLAR ALTINA ALINMAK İSTENDİ
   Bu buluşmada “İslam’ı temsil ediyoruz” diyerek çevrilen tiyatroda “İslam’ın izzet ve şerfi” ayaklar altına alınmaya çalışıldı.

   Çünkü “İslam’ı temsil ettiğini iddia eden” birisi Papa’nın ayağına gidiyordu. Yaverleri Papa’nın elini öpüyordu. Ardından gönderilen mektupta ise “Papa 6. Paul Cenaplari tarafindan baslatilan ve devam etmekte olan Dinlerarasi Diyalog Icin Papalik Konseyi (PCID) misyonunun bir parcasi olmak uzere burada bulunuyoruz.” Deniyordu. Bunlar bir zillet değil midir?

   İslam’ın izzetini düşünen ne yapardı?

OKUYUN: PATRİĞİN AYAĞINA GİTMEYEN İSTANBUL MÜFTÜSÜ

SKANDAL DEĞİL MİDİR?
   Bu büyük bir skandal değil midir? Yani birilerinin kalkıp İslam dinini ve Müslümanları temsil ettiğini söylemesi, bu ünvanı kendine yakıştırıp PAPA ile buluşması, misyonunuzun bir parçasıyız, papa cenapları demesi büyük bir garabet değil midir?

www.ihvanlar.net

GERÇEKLER SİLİNİYOR
   Zaman Gazetesi arşivleri “Dinler Arası Diyalog” zırvası hakkında yaptığı ve İslam aleminden büyük tepki toplayan haberleri sitesinden kaldırıyor.

   İlginç olan şey, bu haberi kendileri savunuyorlardı. Şimdi ise kaldırıyorlar. Eğer tövbe ediyorlar ise herkese açıklasınlar da biz de bilelim…

Eskiden çalışan bu sayfa artık çalışmıyor: http://arsiv.zaman.com.tr/2000/04/15/guncel/2.html

 ASLINI BURADAN GÖREBİLİRSİNİZ

https://web.archive.org/web/20061030070150/http://arsiv.zaman.com.tr/2000/04/15/guncel/2.html

MEKTUBA BAK!
   İşte Zaman Gazetesinin İslam’ı temsil ettiğini yazdığı Fethullah Gülen’in Papa’ya yazdığı mektup:

Pek muhterem Papa cenaplari,

Uc buyuk dinin dogum yeri olarak bilinen topraklarin dunyayi daha iyi yasanabilir bir mekan kilma yolundaki kutsal misyonumuzu tam manasiyla bilen halkindan size en icten selamlari getirdik. Yogun gundeminizde bize zaman ayirarak sizinle muserref olmayi bahsettiginiz icin zatialilerinize en derin kalbi tesekkurlerimizi sunariz.

Papa 6. Paul Cenaplari tarafindan baslatilan ve devam etmekte olan Dinlerarasi Diyalog Icin Papalik Konseyi (PCID) misyonunun bir parcasi olmak uzere burada bulunuyoruz. Bu misyonun tahakkuk edisini gormeyi arzu ediyoruz. En aciz bir sekilde hatta biraz curetle, bu pek kiymetli hizmetinizi icra etme yolunda en mutevazi yardimlarimizi sunmak icin size geldik.

Islam yanlis anlasilan bir din olmustur ve bunda en cok suclanacak olan Muslumanlardir. Uygun bir yerdeki vakitli bir gayret bu yanlis anlamanin buyuk oranda azalmasina katki saglayabilir. Musluman dunyasi, Islam’in asirlarla olculen yanlis algilanmasini silip atacak bir diyalog imkanini bagrina basacaktir.

Beseriyet, celisen gorusler ortaya koyduklari gerekcesiyle, zaman zaman bilim adina dini, din adina da bilimi inkar etmistir. Bilginin tamami Allah’a aittir ve din Allah’tandir. O halde bu ikisi nasil celisebilir? Insanlar arasinda anlayisi ve hosgoruyu artirmaya yonelik dinlerarasi diyaloga yonelik ortak gayretlerimiz cok is gorebilir.

Kendi memleketimizde simdiye kadar cesitli Hiristiyan mezheplerinin liderleriyle diyalog icinde olduk. Bu naciz gayretlerin bosa cikmadigini acizane ifade etmek isteriz. Amacimiz bu uc buyuk dinin inananlari arasinda hosgoru ve anlayis yoluyla bir kardeslik tesis etmektir. Bizler bir araya gelmek suretiyle sozde medeniyetler catismasinin gerceklesmesini gormek isteyen yolunu sasirmis ve supheci kimselere karsi dalgakiranlar gibi, isterseniz bariyerler gibi deyin, karsi durabiliriz.

Gecen yil bazi unlu uluslararasi bilim adamlarinin katildigi medeniyetlerarasi baris ve diyalog konulu bir sempozyum duzenledik. Bu gayretin basarisindan aldigimiz tesvikle bu tur etkinlikleri tekrarlamak istiyoruz. Halihazirda uc buyuk dinin baglilari arasindaki baglari guclendirmeye yonelik olarak dinlerarasi diyalog konusunda Vatikan’in da temsil edilecegini umit ettigimiz bir konferans duzenleme surecinde bulunuyoruz.

Yeni fikirlerimiz varmis iddiasinda bulunmuyoruz. Yine musamahaniza siginarak, bu misyonun hedeflerine yakindan hizmet etmek icin ustlenmek istedigimiz birkac teklifte bulunmayi arzu ediyoruz. Hiristiyanligin ucuncu bin yilina girisi munasebetiyle yapilacak kutlamalar vesilesiyle Ortadogu’daki Antakya, Tarsus, Efes ve Kudus gibi bazi kutsal yerlere musterek ziyaretleri iceren bircok etkinlik onermek istiyoruz. Bunu Sayin Cumhurbaskanimiz Demirel’in, cenaplarinin ulkemizi ziyaretine ve mezkur kutsal mekanlari gostermeye davetini tekrarlamak icin bir firsat addediyoruz. Anadolu halki size misafirperverligini gostermeyi ve sevkle selamlamayi hararetle beklemektedir. Filistinli liderlerle diyalog kurmak suretiyle Kudus’u birlikte ziyaret etmemize davetiye cikarabiliriz. Bu ziyaret bu mubarek sehri Hiristiyanlar, Yahudiler ve Muslumanlarin, hicbir kisitlama, hatta vize dahi olmaksizin serbestce ziyaret edebilecegi uluslararasi bir bolge olarak ilan etme gayretlerine yonelik dev bir adim teskil edebilir.

Uc buyuk dinden liderlerin isbirligi ile ilki Washington DC’de olmak uzere muhtelif dunya baskentlerinde bir konferanslar serisinin gerceklestirilmesini teklif ediyoruz. Ikinci serinin zamani icin Hz. Isa’nin dogumunun 2000. yildonumu ideal olabilir.

Bir ogrenci degisim programi da cok faydali olacaktir. Inancli genc insanlarin birlikte egitim gormesi birbirlerine yakinliklarini artiracaktir. Ogrenci degisim programi cercevesinde uc buyuk dinin babasi oldugu ikrar edilen Hazreti Ibrahim’in dogumyeri olarak bilinen Urfa sehrindeki Harran’da bir ilahiyat okulu kurulabilir. Bu, ya Harran Universitesi’ndeki programlarin genisletilmesi suretiyle ya da uc dinin ihtiyaclarini da temin edecek sumullu bir mufredata sahip bagimsiz bir universite seklinde gerceklestirilebilir.

Onerilen programlar asiri buyuk isler gibi algilanabilir; ama bunlar erisilmez degildir. Dunyada iki tip insan vardir. Bazilari kendilerini topluma adapte etmeye calisir. Diger bazilari ise topluma uymaktansa toplumu kendi degerlerine adapte etmek ister. Toplum butun ilerlemeleri bu ikinci tip insanlara borcludur. Onlari yarattigi icin Rabb’e sukurler olsun.

M. Fethullah Gulen / Rabb’in aciz kulu / 9 Subat 1998

MEKTUP HAKKINDA
   Mektup bir Müslüman din adamından değil de sanki bir talebeden hocasına yazılmış gibi duruyor.

   Mektupta altını çizdiğimiz kısmın sizlere ne anlatmak istediğini Papa II. Paul’un ağzından aktaralım: “Birinci bin yılda Avrupa Hıristiyanlaştırıldı. İkinci bin yılda Amerika ve Afrika Hıristiyanlaştırıldı. Üçüncü bin yılda ise Asya’yı Hıristiyanlaştıralım.”

    Gerisini sizler anlıyorsunuz zaten…

.

Siyonizmle ilgili yazı Gülen Cemaatini rahatsız etmiş. Sebep:DİYALOG

 Yorum Yap

Akşam gazetesi yazarı Turgay Güler dünkü yazısında Siyonizmi eleştirdiği için cemaatten bir ismin kendisini arayarak Musevilerin bundan rahatsız olduğunu ilettiğini yazmıştı.

Bu ismin kim olduğu bugünkü yazısında belli oldu. O isim Gülen cemaatinin resmi açıklamalarını yapan kurum olarak bilinen Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı Başkan Yardımcısı hatta Akil İnsan Heyeti’nde de görev yapan Cemal Uşşak.

Uşşak, Turgay Güler’e açıklama göndererek o diyaloğun nasıl olduğunu anlattı. Uşşak’ın ifadelerine dikkat!

 

İşte o yazı;

Dünkü yazımda, Gezi darbesi sırasında yaşadığım bir olayı nakletmiştim. Siyonizm eleştirisi yaptığım o günkü yazımın ardından Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı’ndan bir kişi beni arayıp, rahatsızlığını dile getirmişti.

İsim vermemiştim.
Şık olmazdı.
Kendileri dün sabah ilk iş bana bir açıklama gönderdi.
“Keşke ismimi de verseydin” diyor.
Gönderdiği açıklamayı da yayımlamamı istiyor.

Açıklamasını yayımlamam halinde bana “hakkını helal edeceğini” söylüyor.
O vakit “helalleşelim.”
O kişi Cemal Uşak.
Sayın Uşak diyor ki; “Kur’an üzerine yemin ederim ki aramızda böyle bir konuşma geçmedi!”
Nasıl bir konuşma?
İşte dünkü yazımdaki ilgili o bölüm:
“Turgay bey Cemaat olarak bu yazınızdan biz de Musevi Cemaati de çok rahatsızız.
Biliyorsunuz. Bizim dinler arası diyalog projemiz var. Buna zarar veriyor.
Oradaki dostlarımız bizi aradı, rahatsızlığını bize iletti, sizinle bir yemek yemek istiyorlar.”

Sayın Cemal Uşak, yemin ederek bu satırları yalanlıyor.
Ve diyor ki; “aramızda öyle bir konuşma geçmedi”.
Peki nasıl bir konuşma geçmiş?
İşte Sayın Uşak’ın açıklaması.
Noktasına, virgülüne, imla hatasına dokunmadan aktarıyorum.

“Ben size sadece ve sadece şunları söyledim: “Turgay Bey’ciğim; Biliyorsunuz, bendenizin yıllardan beri dinler arası diyalog faaliyetleri ile meşgul olması itibarıyla, her cemaatle olduğu Musevi Cemaati ile irtibatım var. Beni aradılar.
Ögünkü yazınızdan rahatsız olmuşlar. ‘Tarih boyunca olduğu gibi bugünün de tüm Yahudilerini suçlayıcı ifadeler var. Biz Türkiye Yahudileri olarak bu suçlamaların muhatabı değiliz’ derler ve sizinle doğrudan temas kurup rahatsızlıklarını ifade etmek isterler. Sizin irtibatlarınızı benden istediler. Uygun görürseniz kendilerine vereceğim” dedim.
Siz de, “Gayet tabi neden olmasın” anlamında bir şeyler söylediniz. Yanlış hatırlamıyorsam, bir yoğun trafikte ve gürültülü ortamda idiniz. Arkadan şunu eklemiştim:
“Biliyorsunuz, biz Müslümanlara göre Yahudiler Ehl-i Kitap kavramı içindedirler. Bazı Yahudilerin yapıp ettikleri yüzünden hepsini, toptan suçlayamayız. “

Yorum yapmayacağım. Takdiri siz değerli okurlarıma bırakıyorum.
Ama yazımı da bir fıkra ile kapatmayı uygun buldum.
Temel, bir iş başvurusu için sekretere ismini yazdırıyormuş.
Sekreter sormuş:
Adınız.
Temel cevap vermiş:
Temel. Ama yanlış olmasın yumuşak g’si yok!
Sekreter bu cevaba bozulmuş:
Dalga mı geçiyorsunuz benimle beyefendi, Temel’de yumuşak g ne arar?
İşte Temel’in cevabı:
Biz ne deduk?

.

Hatay’da dinler arası diyalog GAREBETİ

 Yorum Yap

Dinlerarası Diyalog, Medeniyetler Buluşması, Dinler Bahçesi gibi ifsad faaliyetlerinin merkezi konumuna getirilmek istenen Hatay’da 29 Ekim resmi törenlerinde yer alan bir pankart, yapılan ifsad faaliyetlerinin boyutlarını gözler önüne serdi. Resmi geçit kortejinde çıktıkları arabanın üstünden “Ben, Sen, O Yok ! Biz Varız!” pankartı altında halkı selamlayan zevat, etkinliklere gölge düşürdü. Diyalog ve hoşgörü adı altında Hâk din olan İslam’ı, tahrif edilmiş dinlerin içine çekerek, üç din arasında hiçbir fark yokmuş gibi lanse eden bu mihrakların amacının ne olduğunu tahmin etmek pek de zor değil.

Fotoğraflar yoruma yer bırakmıyor

Bu fotoğraflar artık çok fazla bir yoruma da yer bırakmıyor. Dinlerarası diyalog adeta resmi törenlere, geçitlere, kortejlere sirayet etmiş durumda. Sanki bir devlet politikasıymış gibi vatandaşlara lanse edilen bu ifsad projesinin, İslam düşmanlarına karşı verilen Kurtuluş Savaşı’nın zafer kutlamalarına kadar sokulması, durumun vehametini açıklıyor. Pankartın kimler tarafından hazırlandığı, hazırlık komitesinin bu durumdan haberdar olup olmadığı da bilinmiyor.

 

Milli Gazete

KİM VAR KİM YOK!

    Bu dünyada sen de var, o da var, şu da var, bu da var! Ama Allah katında sadece İslam var hiç biriniz yoksunuz… Allah katında tek din İSLAMDIR… İslam’dan başka hiçbir din kabul edilmeyecektir…

   Dünyanın her yerinde Müslüman kanı akarken siz burada diyalog masalı okuyorsunuz. 

   Hıristiyan ve yahudiler özellikle Türkiye ve Asya ülkelerinde kendi dinlerini İslam dininin yanına koyarak “hak ve geçerli bir dinmiş” gibi göstermeye çalışıyorlar. Hadi onların bu çabası kendilerine göre normal bir şey. Peki, buna destek veren bizim Müslümanlara ne oluyor?

   Yani halâ anlayamadınız mı diyalog oyununun amacını?

www.ihvanlar.net

.

Diyalogcuların “Selam” Filmi ve diyalog ihaneti

 Yorum Yap

   Biz deşifre etmekten bıktık, bunlar bu senaryoları millete ısıtıp ısıtıp yedirmekten bıkmadılar.

   Selam filmindeki mesajlar, bir “NewYork’ta 5 Minare” filmindeki gibi, bir “Hakkını Helal Et” dizisindeki gibi açıkça değil, daha profesyonelce işlenmiş. Duygu dolu anlarda, duygu dolu müziklerle…

Bu filmimizin geçmişe göre, Fazlası var eksiği yok !

 

Hizmet için ( Olimpiyatlara Öğrenci Hazırlamak ) için çalışan öğretmenimiz(!), tam İstanbul’a geri dönerken okulda görev yapan Hristiyan İrina Radovic hoca vefat ediveriyor.

Bu haberi duyunca bizim öğretmenin gözleri doluyor ve İstanbul’a gitmeyerek “Hristiyan Cenaze Törenine” katılmaya karar veriyor. Bu büyük görevi doğum yapacak karısına tercih ediyor.

“Onlardan ölen birinin üzerine, ebedî olarak aslâ namaz kılma ve onun kabri başında durma! Çünkü onlar, Allah ve Resûlünü inkâr ettiler ve onlar, fâsık kimseler olarak öldüler.” (Tevbe, 84)

ve Tahmin ettiğiniz gibi tüm görsel temalarıyla ve detaylarıyla bir “Hristiyan Cenaze Töreni Sahnesi” bizi bekliyor.

“NewYork’ta 5 Minare” Filminde en ince detayına kadar “Hristiyan Nikah Töreninin” hafızalara işlenmesi gibi.

Sırada detaylı bir ayin töreni kaldı, bakalım o hangi filimlerine kısmet olacak !

Geniş bir açıyla kiliseye doğru gidiyoruz…

Gözlerde yaş (öğretmen gavurun ölüsüne ağlıyor), kulaklarda duygusal bir müzik… Arkada dekolteler… 

Baksanıza nasıl da huzur içinde(!) uyuyor kadıncağız. Gülümsüyor mu ne !

Sayın yönetmen izleyenlere kilisede duygu dolu anlar yaşatarak ne yapmak istiyor acaba, o haç’ı durmadan gözümüzün içine sokarak ne yapmak istiyor acaba…

 İstavroz çıkarmalar havada uçuşuyor…

Evet tütsü nasıl yakılıyor ölüye onu da öğrendik mi tamam !

 

Ne tamamı dur bakalım. Daha mum yakacaz! Törende eksiklik istemiyoruz!

(Yönetmen Arka planda Dekolteyi de unutmuyor)

Tamam artık. Mezarlıkla girilen kiliseden haç ile çıkılıyor…

 AaA aynı bizim namazdan dağılmamıza benziyor. (İzleyenlere huşu atmosferi verilmeye çalışılıyor)

Sonunda öğretmenimiz baklayı çıkarıyor ağzından; (Biz de bu anı bekliyorduk bu kadar görüntünün arkasından …)

x hoca : Sen yolundan kalma adem hocam, hanımın bekliyor.

adem hoca : Çağrı filminde çok içli bir yer vardır hocam. Habeş kıralı asası ile yeri çizerde, işte sizinle bizim aramızda ki fark bu çizgi kadar der ya… İrina Radovic’le bizim aramızda ki fark işte o çizgi kadar hocam ! Ben o çizgiyi geçip gidemem.

( Bu sözleri söylerken haç ve hilal yan yana gösteriliyor ! Tam 12 sn boyunca ! )

İSLAM DİNİNE İHANET!

   Kendi uydurdukları senaryolarla İslam dinine böyle ihanet ediyorlar. Kalplere ve zihinlere gavurluk tohumu ekiyorlar.

   Hocaefendileri de çok beğenip takdir etmiş… Demek ki, zihniyet aynı değişen bir şey yok. Tek kelimeyle yazıklar olsun diyoruz…

.

Müslüman kadını Hıristiyan Erkek ile evlendirme sapıklığını TV’de işliyorlar

 Yorum Yap

   Vatikan’ın (ve onunla anlaşanların) Dinler Arası Diyalog ile Türkiye’de yapmak istediği en büyük ihanetlerden birisi de dinimzde haram olan “Müslüman kadının Hıristiyan erkekle evlenmesi” sapıklığını yaygınlaştırmaktı. Bunun için televizyon dizilerini, reklamlarını ve filimlerini kullandılar. Şimdi size bir kaç örnek verelim:

Turkcell Reklamı; TOM ve GÜL ‘ün Nikah Töreni – Mutlu Son !   
Tom ‘un Hristiyanlar gibi dua ettiği gösterilerek damadın Hristiyan olduğu
bilinçaltı mesaj olarak hafızalara kazınıyor.

 

BU SENARYOYU BİR YERDEN HATIRLAYACAĞIZ SANKİ ?

EVET EVET ! Böyle bir şeye ilk olarak 2000 yılında Zaman gazetesinde çıkan övgü dolu 
bir manşetle şahit olduk.

Bunu tenkit edenleri “olayları çarpıtmakla” suçlayanlar bir çok program yaptılar.
Yani “hata oldu pardon” demek yerine bu haber savunuldu. Yani ?

“Diyalogdan Düğüne”  Neler yazıyordu bu manşetin altında beraber hatırlayalım !

–  “Sosyoloji profesörü Hristiyan Lester Kurtz ile gazeteci Müslüman Meryem Kurtz’un
nikahları, Urfa’da İbrahim Camii’nde müftü, haham ve papazın huzurunda kıyıldı”
–  “Hz. İbrahim’in mekanında haham, papaz ve müftünün huzurunda kendisini
kelime-i şehadet getirerek hem Hristiyan hem de Müslüman ilan eden ve aynen
çifte vatandaşlıkta olduğu gibi, çifte dinli olmak istediğini belirten Prof. Dr. Lester 
‘İbrahim Peygamberin mekanında dostlarımın da dualarıyla hayatımı bundan böyle
Meryem ile dini nikah kıyarak sürdürmek istiyorum’ dedi.”

– “Diyaloğun bir başka göstergesi ise Lester ile Meryem’in nikahlarıydı.”

 

“NewYork’ta 5 Minare” FİLMİNDEKİ DİNSİZLİK

Hacı rolündeki “Adam” ın karısı Hristiyan. Bunda ne var diyebiliriz.
İşin can alıcı kısımları yaşanan konuşmalarda ortaya çıkıyor.

Mustafa Sandal : “Hoca efendi” hanımın Hristiyan mı ?
Hacı : Evet.
Mustafa Sandal : Nasıl yani, bu İslam’a ters değil mi ?

Hacı : Allah bir değil mi oğlum ? Hangi dinden olursa olsun maksat Allah’a yakın olmak değil mi ? İnsanın günahı da sevabı da kendinedir. Hüküm ise bir tek “O” nundur. Ayet ne diyor : “Dinde zorlama yoktur, onlara zor kullanacak değilsin.”

Hacı: O bizim tek evladımız. Thomas kızıma iyi bak.
Thomas : Merak etmeyin, bugün kilisede Hristiyan nikahımızdan sonra Camide imam nikahı
                kıyılacak.
Hacı: Hadi şimdi gidin.

   Ve şu kareler izleyenlerin bilinçaltına yollanıyordu..

5 Minare Filminin Türkiye gazını yine saman. medya gurubu veriyordu:

YABANCI DAMAT!

ve Senelerce Kanal D ‘de yayınlanan “YABANCI Damat” dizisi Nazlı ile NiKo’nu Düğünleri ! Mutluluk göz yaşları içinde …

Burada ne dediler?
–  “Beyanlarınız ve Nüfus Kayıtlarınıza göre evlenmenize bir engel yoktur“
(Dizideki tek engel kızın dedesi ve damadın babaannesi idi, onları da atlattılar ! )

– “Evet, Nazlı ile Niko evlendiler. Her şeye, bütün önyargılara rağmen!..
   Bağnazlara, eski kafalılara, iki halk arasında sürtüşme yaratmak isteyen politikacılara rağmen evlendiler!..
   Ama bu bir son değil tabii… Bir başlangıç !..”  (Düğünün sonunda söylenen ve akan jenerik)

   İşin acı tarafı bu dizi şimdilerde ise KANAL 7’DE YAYINLANIYOR…. TAKDİR SİZİN…

————————

   Yazının Hazırlanmasında Emek harcayan kardeşlerimize teşekkür ediyoruz…

www.ihvanlar.net

.

Vatikan’ın Diyalog ile varmak istediği son nokta

 Yorum Yap

Mehmet Oruç’un diyalog ihanetini anlatan kitabından alıntılar yapmaya devam ediyoruz..

ÖNCEKİ YAZILAR:

 

• Diyaloğun İslam’dan yok etmek istedikleri
• Diyaloğu kim başlattı, diyaloğun hedefi nedir?

   Diyalog ve hoşgörü, Vatikan’ın bir tuzağıdır. Diyalog vasıtasıyla, önce, Müslümanların imanları bozulacak, islami şuurdan, yaşayıştan uzaklaştırılacaklar. Hz. Peygamber ve âlimler devre dışı bırakılarak İslamiyet, emir ve yasağı olmayan, felsefi bir sistem haline getirilecek.
Müslümanlar arasında, Müslüman olsun Hıristiyan olsun fark etmez. Nasıl olsa, iki din mensubu da Cennete gidecek, inancı hakim kılınacak. Bu hale getirilen Müslümanların, Hıristiyanlığa kaymaları kolaylaşmış olacaktır. Çünkü, insan, nefsinin hoşuna giden, kendine kolay gelen şeyleri tercih eder. Hâl böyle olunca, haftada bir gün Kiliseye gitmekten başka hiçbir kuralı olmayan Hıristiyanlığa kayması daha kolay olacaktır. Böylece, nihai birleşme Hıristiyanlıkta olmuş olacak. Çeşitli vesilelerle yaptıkları konuşmalarda bunu zaten açıkça dile getiriyorlar. Onlara göre gerçek din sadece Hıristiyanlıktır:
   “Biz her ne kadar Hıristiyan olmayan dinlerin manevi ve ahlaki değerlerini tanıyor, saygı gösteriyor, onlarla diyaloğa hazırlanıyor ve din hüviyetini savunmak, insanlık kardeşliğini tesis etmek, kültür, sosyal refah ve sivil iradeyi oluşturmak gibi hususlarda diyaloğa girmek istiyorsak da dürüstlük bizi gerçek kanaatimizi açıkça ilan etmeye mecbur etmektedir; yegane gerçek din vardır. O da Hıristiyanlıktır.” ( Leibhard, Wilmington 1978, s. 13 vd.)

   Papa II. Jean Paul’un 20 yıllık dostu ve “Papa’nın Düşüncesi” kitabının yazarı Buttiglione bu düşünceleri şöyle açıyor: “Hıristiyanlar İsa’nın Mesih olduğuna ve insanın onun sayesinde kurtulduğuna inanır. Tanrı’ya götüren başka bir yol yoktur..” ( NPQ; Cilt: 1, Yaz 1991.)

   Nihai birleşmenin Hıristiyanlık çatısı altında olacağını, Dinlerarası Diyaloğun mimarlarından M.Watt, “dinleri birleştirme” projesi ile bakınız nasıl dile getiriyor: “Uzun vadede bütün dünya için tek bir dinin olacağı ümid edilebilir. Bu din Hıristiyanlığın çatısı altında, Sünni İslam’da dört fıkhi mezhebe müsaade eden anlayışa benzer bir şekilde kendi içinde bazı görüş ayrılıklarına yer verebilir.” (Modern Dünyada İslam Vahyi s.171)
Papa II. Jean Paul da, Sen Pietro Kilisesi’nde, 25.6.2000 günü pazar ayininde, “Kilise ile diğer dinler arasındaki diyaloga evet. Ama aynı zamanda tek kurtarıcının İsa olduğunu ilan etmek gerekiyor’’ diyerek diyalog sonunda nerede birleşeceğinin açık adresini de vermiştir.

Vatikan’ın tarihi İslam düşmanlığı devam ediyor
   Vatikan’ın; dinlerarası diyalog, hoşgörü, dostluk, faaliyetlerinde samimi olmadığını, tarihi İslam düşmanlığının devam ettiğini, 27.4.2003 tarihinde düzenlenen ayinde Papa, “barış değil savaş istiyen” papazın mertebesini yükselterek bir kere daha göstermiş oldu:
   “PAPA İkinci Jean Paul, 27 Nisan 2003 günü, bundan asırlarca önce yaşamış olan altı kişiyi Hıristiyan inancına göre ‘aziz’liğin bir alt basamağı kabul edilen ‘ermiş’ mertebesine yükseltti.

   Vatikan’da 27 Nisan’da bu ‘ermişlik ilánı’ münasebetiyle düzenlenen büyük ayin sırasında, Papa’nın İsviçreli muhafızlarıyla İtalyan güvenlik kuvvetleri alarma geçirilmişlerdi. Zira, ‘ermiş’ yapılanlardan birinin, 17. asırda yaşamış olan Avianolu Marco adındaki papazın bazı çevrelerin, özellikle de Müslümanlar’ın gözünde ‘netameli’ olduğunu düşünüyor, Müslümanlar’ın en azından bir protesto gösterisi yapabileceklerini bekliyorlardı.
Böyle bir şey beklemelerinin sebebi de şuydu: Merzifonlu Kara Mustafa Paşa’nın 1683’teki Viyana kuşatması Marco’nun cephelerde verdiği, ‘‘Haçın altında toplanın! Meryem adına savaşın! Türkler’i yenin! Hıristiyanlık adına büyük düşman Türkler’e karşı savaşı kazanmak için Allah’a olan imanımızı güçlendirmemiz lázımdır. Bunu yapmadan önce neye kalkışırsak kalkışalım, netice alamayız. Tanrı barış değil, savaş istiyor.” vaazı yüzünden korkunç bir bozgun halini almış ve bu bozgun Avrupa’daki topraklarımızı kaybetmemize öncülük etmişti.
‘‘Avrupalılaşma’’ uğruna ‘‘mozaik’’ ve ‘‘dinlerarası diyalog’’ teraneleriyle kendi kendimize gelin-güvey olduğumuz şu günlerde Hıristiyan dünyasının ve Papa’nın geçmişimiz hakkında ne düşündüğünü Marco’nun “ermişliği” sayesinde bir hatırlatayım dedim.” (Murat Bardakçı – Hürriyet,11.5.2003)

   Şimdi sormak lazım: Eski yaraları kaşımakla, eski düşmanlıkları gündeme getirmekle, ödüllendirmekle “Barış” “Hoşgörü” “Diyalog” sağlanması nerede görülmüştür?
Bütün bunlar samimiyeti mi gösterir yoksa, sinsi bir maksadı mı?

.

Diyaloğun İslam’dan yok etmek istedikleri

 Yorum Yap

ÖNCEKİ YAZI: Diyaloğu kim başlattı, diyaloğun hedefi nedir?

Prof. Dr. Ramazan Ayvallı’nın takrizini yaptığı Mehmet Oruç’a ait “Dinler Arası Diyalog Tuzağı ve Dinde reform” adlı kitabından alıntılara devam ediyoruz… İşte dikkatle okuyacağınız bir bölüm:

 

   Papalığa göre, Hıristiyanlaştırmada en büyük engel; Müslümanların, Muhammed aleyhisselamın son peygamber olduğu, O’na inanmayıp yolunda gitmeyenlerin, sonsuz olarak Cehennemde kalacağı, inancıdır. Buna bağlı olarak da; son dine inanmayıp Müslüman olmayanların düşman kabul edilmesi, Müslüman olana kadar bunlarla mücadele edilmesi inancı.

   Bu inancın kırılması için ortaya yeni fikirler attılar. Bu fikirleri yerleştirmek için, Papaz Thomas Michael 1987’de Türkiye’ye geldi. Bazı İlahiyat fakültelerinde seminerler verdi. Bu fikirlerin devamlı kendileri tarafından seslendirilmesinin tepki doğuracağını bildikleri için de, düşüncelerini yayma işini İlahiyat fakültelerinde ikna ettikleri bazı akademik kadrolara havale ettiler.

   Bu, İslamın temel inancına aykırı fikirleri iki ana grupta toplayabiliriz:
   1- “Kur’an-ı kerimin bazı ayetleri ve bazı hadis-i şerifler tarihi sürecini doldurduğu için bunlarla amel edilemez. Kur’an-ı kerimin gelmesiyle yürürlükten kalkmış olan İncil ve Tevrat’ın hükümleri hâlâ geçerlidir. Bugünkü İncillere ve Tevrata inanan, Yahudi ve Hıristiyanlar da cennetliktir. Ehl-i Kitap ile ilgili âyetler, hadisler tarihseldir, dolayısıyla bugünkü Yahudi ve Hıristiyanları değil o dönemin insanlarını bağlar.”
   Nitekim, ülkemizde dinlerarası diyaloğun önde gelen temsilcisi Fethullah Gülen, bu konu ile ilgili âyetleri yorumlarken; Yahudi ve Hıristiyanlarla ilgili Kur’an-ı kerimde geçen ayetleri, bilinen manalarının dışında çok farklı bir düzeyde ele alıyor: Ayetlerde geçen düşmanlığın o günün Yahudi ve Hıristiyanlarını içine adığını, Kur’anın kullandığı aynı üslup, bugünün Yahudi ve Hıristiyanlarını içine alacak diye bir şart, bir mecburiyet olmadığını, ayetlerin kesin, fakat bugünkü Yahudi ve Hıristiyanları içine aldığının kesin olmadığını, ifade etmektedir. ( Hoşgörü ve Diyalog İklimi s.155-156)

   Yine aynı kitapta, Sayın Gülen, Kur’an-ı kerimde, Hıristiyanlarla, Yahudilerle ve Müşriklerle ilgili geçen sert ifadelerin uç noktayı temsil ettiğini,Yahudi ve Hıristiyanlarla diyalog kurup dostluk tesis edilebileceğini, Kur’anın onları dost edinmemek konusundaki nehyinin (yasağının) hususi şartlarda olduğunu; bunu umumileştirmenin Kur’anın ruhuna aykırı olacağını, Üstad Bediüzzamanın “Münazarat” kitabında bildirdiğini ifade etmektedir. (s.170)

   Hocaefendi, aynı konularla ilgili hadisleri yorumlarken de, “Yahudileri ve Hıristiyanları kınayan ve azarlayan âyetler ya Hazret-i Muhammed (A.S.M) döneminde yaşayan ya da kendi peygamberlerleri döneminde yaşayan bazı Yahudi ve Hıristiyanlar hakkındadır.” diyor. ( Küresel Barışa Doğru, s.45)
Halbuki, bugüne kadar hiçbir İslam alimi bu âyet ve hadislerin tarihsel olduğunu, geçerliliğini yitirdiğini söylememiştir. Aksine, kıyamete kadar geçerli olduklarını ittifakla bildirmişlerdir.

   Resulullah efendimiz, İslamiyeti kabul etmeyen Yahudilerin ve Hıristiyanların, Allah’a iman etmiş sayılmayacağını bunların Cehennemlik olduğunu bildirmiştir.
Dört büyük müctehid imamdan biri olan İmam-ı Ahmed bin Hanbel’in meşhur hadis kitabı olan El-Müsned isimli eserde, sahabeden Ebu Hureyre’nin rivayet ettiği şu hadis-i şerif bunu açıkca göstermektedir:
   “Allah Resûlü’ne biri geldi ve ‘Ey Allah’ın elçisi! Hıristiyanlardan Allah’a ve Resulü’ne inanarak İncil’e sâdık biri veya aynı şekilde Allah’a ve Resûlü’ne inanarak Tevrat’a bağlı biri, sonradan sana tâbi olmazsa, bu kişiler hakkında ne buyurursunuz?’ dedi.
Bunun üzerine Hz. Peygamber şöyle buyurdu: “Nefsim yed-i kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki, bu ümmetten biri veya Yahudi ve Hıristiyan bir kişi beni dinlemez ve getirdiğimi kabul etmeden ölürse, kesinlikle Cehennemlik olur.”

   Bu konu ile ilgili diğer bazı hadis-i şeriflerde de şöyle buyuruldu:
   “Beni duyup iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan elbette Cehenneme girecektir.” (Hakim)
   “Cennete sadece Müslüman olan girer.” (Buhari)

Daireyi iyice genişlettiler
   Önceleri kitap ehli yani sadece Hıristiyanlar ve Yahudiler Cennete gidecek diyenler şimdi daireyi iyice genişlettiler. Neye inanırsa inansın, inanan herkesin Cennete gireceğini söylemeye başladılar:
   “İslam’ın temel anlayışı, Allah’ın varlığı ve birliğine dayanır. Birliği konusunda değişik spekülasyonlar olsa da, varlığını kabul ettikten sonra, gerisi
üzerinde fazla durmaz İslam. Nitekim bir hadiste, ‘Allah’tan başka ilah yoktur diyenler cennete girecektir’ denilir. Bu hadisten dolayı İslam bilginleri Hıristiyanların, Yahudilerin, Zerdüştilerin, hatta Budist gibi herhangi bir şekilde bir tanrıya inananların cennete gireceklerini kabul ederler. (Kendisi gibi düşünenlerin dışında böyle söyleyen İslam alimi yoktur) . Halbuki, Kuran tanrıtanımazlığa karşı derin bir hassasiyet göstermektedir. Ancak bu hassasiyet onların canına, malına kıyma noktasında değildir. Her çağ, dini metinleri kendisine göre yorumlama yetkisine ve imkánına sahiptir. Dolayısıyla, günümüzde ateistlere karşı olumsuz bir tutum takınılması söz konusu bile olamaz. Kaldı ki, ben ateistim diyen insanların, Kuran’da söylenen tarzda ateist oldukları kanaatinde değilim.” (Prof.Dr. Bekir Karlığa, Hürriyet, 18.4.2004)

“Acaba iyi ediyor muyuz?” endişesi
Aslında, diyalog konusunda, dinlerarası diyalogun öncülerinin de şüpheleri var. İyi mi kötü mü yaptıklarında endişeliler. Nitekim Fethullan Gülen bir röportajında bunu şöyle dile getiriyor:
   “Diyalog ve hoşgörü adına değişik kiliselere gidilip “Gelin Kur’an’ı beraber okuyalım” deniliyor. Değişik yerlerde “Siz de bizim İncil derslerimize iştirak edin” diyorlar. Bu karşılıklı olur. Sizin kendi derslerinizden şüpheniz varsa, Kur’an’a olan güveniniz ve itimadınız hemen sarsılacaksa böyle mail-i inhidam olan bir inanç bugün olmazsa yarın yıkılacak. Varsın yıkılsın. Ama sağlam inanmışsanız, kimsenin size bir şey bulaştırmayacağına inanıyorsanız korkunuz olmamalı.

   Seleflerimiz var bu mevzuda. Bediüzzaman Vatikan’a mektup yazmış. Aynı zamanda Ortodokslara mektup yazmış. Onlardan cevabî mektuplar almış. Bayram tebriği almış. Hoşgörü içinde olmanın yollarıdır bunlar.
   Ama bununla beraber ‘acaba iyi ediyor muyuz, yanlış anlaşılır mı bu mesele?’ diye oturup bir yerde hıçkıra hıçkıra ağladığımı bilirim.” (Zaman, 30.3.2004)
   Adem aleyhisselâmdan, Muhammed aleyhisselâma kadar, dinlerin nesh edilmesi, semavi kitapların, âyetlerin nesh edilmesi yani yürürlükten kaldırılması Allahü teâlâ tarfından yapılmıştır. Kur’anın bazı âyetlerinin veya bunların açıklaması olan hadislerin tarihsel olduğunu, geçerliliğinin kalmadığı iddiası, ve bunu savunmak yeni bir kitap veya Peygamberin geldiğini söylemek olur ki, bu da İslam inancına göre küfürdür.

   2- “Üç dinden herhangi bir dine inanmak yeterlidir. Mühim olan kelime-i tevhid inancıdır. Hz. Muhammed’i kabul ve tasdik etmek ise şart olmayıp bir kemal mertebesidir” diyorlar. “Ehli kitap ile amentüde ittifak halindeyiz.” İddiasında bulunuyorlar. (Ahmet Şahin, Zaman- 17.4.2000)
   Nitekim, Fethullah Gülen, “Kur’an-ı kerim, Kitap ehline çağrıda bulunulurken, “Ey kitap ehli! Aramızda müşterek olan bir kelimeyi gelin.” Nedir o kelime? “Allahtan başkasına ibadet yapmayalım”. Allaha kul olan başkasına kul olmaktan kurtulur. İşte gelin, sizinle bu mevzu üzerinde birleşip bütünleşelim. Kur’an devamla, “Allahı bırakıp
da, bazılarımız bazılarımızı Rab edinmesin” diyor. Dikkat edin, bu mesajda, “Muhammedün Rasûlüllah” yok.” diyor. (Hoşgörü ve Diyalog İklimi. S.241)

   Fasıldan Fasıla kitabında da, “Herkes kelime-i tevhidi esas alarak çevresine bakışını yeniden gözden geçirmeli ve ıslah etmelidir. Hatta kelime-i tevhidin ikinci bölümünü, yani ‘Muhammed Allah’ın resülüdür’ kısmını söylemeksizin sadece ilk kısmını ikrar eden kimselere rahmet ve merhamet bakışıyla bakmalıdır… ” demektedirler. (Küresel Barışa Doğru-131)

   Halbuki ayet-i kerimede, “Rahmetim her şeyi kaplamıştır” buyurulduktan sonra, “(Rahmetim) Allah’tan korkup, haramlardan kaçan, zekâtlarını veren ve ayetlerimize inananlar içindir” buyuruluyor. (Araf 156) Bundan sonraki ayette de, “Ümmi peygamberime (Resulullaha) uyanlar için” buyuruyor. Yine, ayet-i kerimelerde, “Allah indinde hak din ancak İslâmdır.” (A. İmran 19) “İslâmdan başka din arayan, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.” (A. İmran 85) buyuruluyor.

   Şu âyet-i kerimeler de, Allaha iman için, Resulullaha inanıp itaat etmenin şart olduğunu bildiriyor:
“Resule itaat eden, Allaha itaat etmiş olur” (Nisa 80)
“Deki, “Allaha ve Peygambere itaat edin! Eğer itaat etmeyip yüz çevirirlerse, (kafir olurlar) Elbette Allah kafirleri sevmez.” (Ali imran 32)
“Allah ve Resulüne itaat eden Cennete, etmeyen Cehenneme gider” ( Feth 13)

   Görülüyor ki, gayri müslimlerle aramızda iddia edildiği gibi bırakın ittifakı, benzerlik bile yok. Hıristiyanlarla aramızdaki inanç farklılıkları çok ise de birkaçını bildirelim:

Amentüde ittifak var mı?
1- Biz bir Allah’a inanırız. Onlar üç ilaha inanırlar. Hz. İsa’ya tanrının oğlu ve tanrı diyorlar. Onlar melekleri kız gibi görüyorlar, biz ise, meleklerde erkeklik dişilik olmadığına inanıyoruz. Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki: “Allah ile birlikte başka ilâh edinen cehenneme atılır. Rabbiniz oğulları size ayırdı da kendisi için kız olarak melekleri mi edindi? Elbette vebali çok büyük söz ediyorsunuz.” (İsra 39, 40)
2- Onlar tanrı gökte derler, biz Allah’ı mekandan münezzeh biliriz.
3- Biz semavi kitapların hepsine inanırız, onlar, Kur’an’a inanmazlar.
4- Biz bütün peygamberlere inanırız, onlar, Muhammed aleyhisselama inanmazlar. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: “Bana iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan, mutlaka Cehenneme girecektir.” (Hakim)
5- Biz hayrın ve şerrin Allah’tan olduğuna inanırız, onlar, (Tanrı kötülükleri takdir etmez) derler.

   Görüldüğü gibi, Diyalogçuların ortaya attığı fikirler İslâm dininin genel hükümlerine aykırıdır, İslam dininde yeri yoktur. İncil ve Tevrat’ın hükümleri Kur’an-ı kerimin gelmesiyle nesih olmuş, yürürlükten kalkmıştır. Kur’an-ı kerimin ve hadis-i şeriflerin bütün hükümleri kıyamete kadar geçerlidir. Bunların bazılarının tarihsel olduğu için yürürlükten kalktığını iddia etmek, Kur’an-ı kerime ve Allah indinde dinin İslam olduğuna inanmamak olur. Allahü teâlâ, kıyamete kadar değişmemek üzere İslamiyeti bütün insanlara din olarak göndermiştir.

Diyalog ve Hubbu fillâh – Buğdu fillâh
Vatikan’ın en çok korktuğu, Hıristiyanlaştırmada en büyük engel gördüğü, İslamiyetin, “hubbu fillah-buğdu fillah” emridir. Yani, Allah dostlarını Allah için sevmek, Allahın düşmanlarını, (dinimize göre, Müslüman olmayan herkes Allah düşmanıdır) Yahudileri, Hıristiyanları sevmemektir. Hubbu fillah, buğdu fillâh, imanın esasıdır. İmanın altı şartının geçerli olup olmaması bu esasa bağlıdır.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“İmanın en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-ı fillahtır.” (Ebu Davüd)
“İmanın temeli Mümini sevmek ve kâfiri sevmemektir.” (İmamı Ahmed)
“İmanın efdali Allah için sevgi, Allah için buğzdur.” (Taberânî)
Yine Resulullah buyurdu ki:
“Cebrail aleyhisselam gibi ibâdet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiç bir ibâdetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!”
Allahü teâlâ, Hz. Musa’ya sordu:
– Ya Musa, benim için ne işledin?
– Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
– Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir. Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?
– Ya Rabbi, senin için olan ameli bana bildir.
– Dostlarımı benim için sevdin mi, düşmanlarıma benim için düşmanlık ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâ’yı sevmenin onun için olan en kıymetli amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-ı fillah olduğunu anladı. (İmam-ı Gazali)
Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki:
“Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, (İslâma olan düşmanlıklarında) birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan olur. Allahü teâlâ, (kâfirleri dost edinip, kendine) zulmedenlere hidayet etmez.” (Maide 51)
“Müminler, müminleri bırakıp da, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah’ın dostluğunu bırakmış olurlar.” (Ali İmran 28)
“Allah’a ve ahiret gününe iman edenler, babaları veya oğulları veya kardeşleri ya da akrabaları olsa bile Allah’a ve Resûlüne düşman olanları sevmezler.” (Mücadele-22)
Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: “Bir kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur” (Taberânî)
Vatikan, bu inanç yıkılmadıkça, Müslümanların Hıristiyan olmayacağını bildiği için, “Diyalog” vasıtasıyla bu inancı yıkmak istiyor.

Diyalog ve emri maruf – nehyi münker
İslâmiyette, iyilikleri yayıp, kötülüklere mani olmanın önemi büyüktür. İslâmiyeti ayakta tutan budur. Din-i islâmın temeli, imânı, farzları ve haramları öğrenmek ve öğretmektir. Allahü teâlâ, Peygamberleri bunun için göndermiştir. Gençlere bunlar öğretilmediği zaman, islâmiyet yıkılır, yok olur. Allahü teâlâ, müslimânlara “Emr-i ma’rûf” yapmağı emirediyor. Yani, benim emirlerimi bildiriniz, öğretiniz diyor ve “Nehy-i anilmünker”i emrediyor. Yani, yasak ettiğim haramları bildiriniz ve yapılmasına râzı olmayınız, diyor.
Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki:
   “Siz, insanların iyiliği için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz; iyiliği emreder, kötülükten meneder ve Allah’a inanırsınız. Ehl-i kitap da inansaydı, elbet bu, kendileri için çok iyi olurdu.” (Ali imran-110)
   “Namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye çalış, başına gelenlere sabret. Doğrusu bunlar, azmedilmeye değer işlerdir.” (Lokman-17)
Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyor ki.
   “Büyüğünü saymıyan, küçüğüne merhamet etmiyen, emr-i maruf ve nehy-i münkerde bulunmıyanlar bizden değildir.” (Tirmizî)
   “Bütün ibâdetlere verilen sevap, Allah yolunda gazâya verilen sevâba göre, deniz yanında bir damla su gibidir. Gazânın sevâbı da, emr-i ma’rûf ve nehy-i anilmünker sevâbı yanında, denize nazaran bir damla su gibidir” . (Deylemî)
   “Allahü teâlâ, bir meleğe, bir kasabanın altını üstüne getirmesini emreder. O melek, bu kasabada hiç günah işlemiyen bir zatın da olduğunu, o zatı kurtarıp kurtarmıyacağını suâl edince, Cenab-ı Hak, “Bütün şehir halkı ile onu da alt üst et! Çünkü o zat, bana isyan edenlere karşı yüzünü ekşitmemiştir” buyurdu.” (Beyhekî)
   “Birbirinize müslümânlığı öğretiniz. Emr-i ma’rûfu bırakır iseniz, Allahü teâlâ, en kötünüzü başınıza musallat eder ve düâlarınızı kabûl etmez”. (Bezzar)

   İslamiyet günümüze kadar, emri maruf sebebiyle gelmiştir. Bir din öğretilmezse, öğreten bulunmazsa yok olmaya mahkumdur.
   Vatikan bunun üzerinde çok duruyor. “Diyolag” vasıtasıyla emr-i marufu yok etmek istiyor. İnsan kendi dinini niçin yaymaya çalışır? Kendi dininin doğru, diğerlerinin yanlış olduğuna inandığı için. Diğer dinler de doğru kabul edilirse, o zaman niçin kendi dinini yaymaya çalışsın?

   Görüldüğü gibi Peygamberimiz emri maruf yapın, İslamiyeti yayın diyor. Diyalogçular yayamazsınız, diyorlar. Hatta İslamiyeti yaymaya çalışanları dinsizlikle suçluyorlar. II. Din Şurasında, yaptığı konuşmada Diyanetten Sorumlu Devlet Bakanı Prof.Dr. Mehmet Aydın bununla ilgili bakınız ne diyor: “Bazı Müslüman kardeşlerimiz diyor ki, yahu bir fırsat düştü. Müslümanlığı anlatalım Hıristiyanlara. Allah belki hidayetini gösterir… Yani adam aslında Müslümanlaştırmak için gelmiş… İşin ucunda din değişitirmek bilmem adam kazanmak, üye kazanmak varsa, açıkcası bu bir din mensubuna yapılacak en dinsizce bir harekettir. Dinsizce diyorum, çünkü bunu hiç bir din kabul etmez.” (II.Din Şurası tebliğ ve Müzakereleri, C.2, S.322)

www.ihvanlar.net

.

Diyaloğu kim başlattı, diyaloğun hedefi nedir?

 Yorum Yap

   Prof. Dr. Ramazan Ayvallı’nın takrizini yaptığı Mehmet Oruç’un “Dinler Arası Diyalog Tuzağı ve Dinde reform” adlı kitabından bazı bölümleri sizin için alıntıladık. Çok önemli konulara temas edilen bölümlerde diyaloğun hedefi ve kimler tarafından başlatıldığı anlatılıyor… Devamı da gelecek inşaAllah. Buyurun:

Diyaloğu başlatan kim?
   İki asıra yakın zamandan beri Papalık, Misyonerlik faaliyetleri ile Hıristiyanlığı Ortadoğu’ya yaymaya, cahil Müslümanları Hıristiyanlaştırmaya çalışmaktadır. Fakat, Afrika ülkeleri gibi, dinden haberi olmayan sadece isimleri Müslüman olan ülkelerde başarı elde etmelerine rağmen, İslamiyetin aslına uygun bir şekilde bilindiği ve yaşandığı, Müslüman ülkelerde istedikleri neticeyi alamadılar. Bunun neticesinde, Misyonerlik faaliyetlerine destek verilmesi için Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü projesi gündeme geldi.

   Bu çalışmaları yapan Konsil ilk defa 1962’de bu konuyu görüşmek için toplandı. Daha sonraki toplantılarla da misyonerlik faaliyetinin bir parçası olmak üzere “Diyaloğa”
önem verilerek devam ettirilmesi kararlaştırıldı. II. Paul’ün 1991 yılında ilan ettiği Redemptoris Missio (Kurtarıcı Misyon) isimli genelgesinde aynen şöyle diyordu:    “Dinlerarası diyalog, Kilise’nin bütün insanları Kilise’ye döndürme amaçlı misyonunun bir parçasıdır… Bu misyon aslında Mesih’i ve İncil’i bilmeyenlere ve diğer dinlere mensup olanlara yöneliktir. “

 

   1964 yılında 2. Vatikan Konsilinde kurulan ‘Hıristiyan Olmayanlar Sekreteryası’nın 1973 yılında, sekreterlik görevine getirilen Pietro Rossano, Sekreterya’nın yayın organı Bulletin’deki bir yazısında şunu belirtiyordu: “Diyalogdan söz ettiğimizde, açıktır ki bu faaliyeti, Kilise şartları çerçevesinde misyoner ve İncil’i öğreten bir cemaat olarak yapıyoruz. Kilise’nin bütün faaliyetleri, üzerinde taşıdığı şeyleri yani Mesih’in sevgisini ve Mesih’in sözlerini nakletmeye yöneliktir. Bu sebeple diyalog, Kilise’nin İncil’i yayma amaçlı misyonunun çerçevesi içinde yer alır.”

   Pietro Rossano, ayrıca diyaloğun şartlar gereği ortaya çıktığını, İseviliği ilk yayan Havarilerin metodu olduğunu şöyle ifade etmektedir:
   “Kilisenin henüz bulunmadığı yerlerde tesis edilmesi için yapılan bir faaliyet olarak anlaşılan misyon, artık diyalog olmadan başarıya ulaşamaz.”

   1984 yılından beri “Hıristiyan Olmayanlar Sekreteryası”nın başkanlığını yapan Kardinal Francis Arinze ise, geçmişten bugüne gelinen noktayı anlatırken bunun Kilisenin bir misyonu olduğunu ifade etmektedir: “Papa VI. Paul’ün vizyonu gerçekleşmektedir. Çünkü dinlerarası diyalog, Kilise misyonunun normal bir parçası olarak görülmektedir” (Bulletin, 59/XX – 2, 1985, 124).

   Papa’yı ziyaretinde Fethullah Gülen de bu konuyu vurgulamıştır:
   “Papa 6. Paul Cenapları tarafından başlatılan ve devam etmekte olan Dinlerarası Diyalog İçin Papalık Konseyi (PCID) misyonunun bir parçası olmak üzere burada bulunuyoruz. Bu misyonun tahakkuk edişini görmeyi arzu ediyoruz.” (F. Gülen’in Papa’ya mektubundan, Zaman,10.2.1998)

   Nihai hedeflerini de Papa II. Paul’un 2000 yılı mesajında şöyle bildiriyordu: “Birinci bin yılda Avrupa Hıristiyanlaştırıldı. İkinci bin yılda Amerika ve Afrika Hıristiyanlaştırıldı. Üçüncü bin yılda ise Asya’yı Hıristiyanlaştıralım.”

   Müslümanlar cephesinde ise; “Dinlerarası diyaloğun kararlı bir destekçisi ve teşvikçisi”nin Sayın Fethullah Gülen olduğu, Hocaefendi’nin onursal başkanlığını yaptığı Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı yayını “Küresel Barışa Doğru” kitabında bildirilmektedir. Yine aynı kitaba göre, Fethullah Hoca’nın, Papa II.Paul ile görüşmesinden önce bu diyaloğu daha önce başlatan üstadı Saidi Nursi’dir. Bediüzzaman Saidi Nursi’nin, bu konuda, Papa XII. Pier ile yazışma yaptığı, 1950’li yıllarda Fener semtinde ikamet etmesinin, Rum Patrik Atenagoras ile de yapılan diyaloğu kolaylaştırdığı aynı kitapta ifade edilmektedir. Dinlerarası diyaloğun lüzumu ile ilgili Hocaefendi’nin yayınlanmış pek çok makalesi ve kitabı var. (Mesela, “Hoşgörü ve Diyalog İklimi” kitabı tamamen bu konu ile ilgilidir.)

Diyanet ve İlahiyat fakülteleri de diyaloga destek vermektedirler.
   23/24.10.2003 tarihleri arasında; ülkemizde, bölücü faaliyetlerde bulunduğu iddiası ile kapatma davası açılan Alman Konrad Adenauer vakfının, Armada otelinde düzenlediği, “Türkiye ve Avrupa’da Din, Devlet ve Toplum- Dinlerarası Barışçı bir Ortak Yaşam için Olanaklar ve Engeller” konulu konferansa katıldım.

   Bu toplantıda “Dinlerarası Diyalog” projesinin önde gelen temsilcilerinden Prof.Dr. Niyazi Öktem yaptığı konuşmada bu projeye kimlerin destek verdiğini şöyle dile getirdi:
“80’li yıllarda başlattığımız “Dinlerarası Diyalog” projesinde hayli mesafe aldık. Bu konuda bize en büyük desteği Diyanet verdi. Sayın Başkanın gün boyu aramızda bulunması bunun en güzel ispatıdır. Sivil kuruluşlardan ise destek, Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı’ndan geldi. Vakfın onursal başkası Fethullah Gülen Haca bize büyük destek verdi. Bütün bunların üstünde, Diyalog konusunun Türkiye’de ki mimarı, öncüsü Prof. Dr. Mehmet Aydın’dır. Her birine huzurunuzda teşekkür ediyorum.”

   Son zamanlardaki diyalog toplantılarında olduğu gibi, bu toplantıda da, “Yahudi temsilcileri” göremedim. Yahudiler uyanık. Baktılar bu işbirliğinde kendilerine bir fayda yok, parsayı Hıristiyanlar toplayacak, bunun için diyalog projesine mesafeliler.

   Siyasi cephede ise, Bülent Ecevit, Süleyman Demirel ve bir kısım siyasiler diyaloğa tam destek vermişlerdir.

   Müslümanlardan, diyaloğa destek verenlerin, niyetlerini tam bilemediğimiz için, bir yorum getirmek sağlıklı olmaz. Zaten bu pek de önemli değil. Önemli olan diyaloğu başlatan, yönlendiren “Vatikan”ın niyeti ve gayesidir. Şimdi biraz da bunun üzerinde duralım.
Diyaloğun hedefi

   Müslüman halkı Hıristiyanlaştırmak için faaliyet gösteren misyonerler, Ortadoğu’da büyük bir dirençle karşılaştılar. Bunu kırmak için, bu bölgede yaşayan Müslümanların, dini şuurunun yok edilmesi gerekiyordu. Dinlerarası diyalog ile, Hıristiyanlığın da hak bir din olduğu, korkulacak bir şey olmadığı konusu işlenerek, Müslümanların Hıristiyanlara karşı olan husumetini kırmayı gaye edindiler.

   Bunu sağlamak için de, “Benim dinim son dindir, diğerleri yanlıştır” inancından vazgeçirmeği prensip edindiler. Dinlerarası diyaloğun mimarlarından M.Watt, “Modern Dünyada İslam Vahyi” adlı çalışmasında bunu açıkça yazmaktadır.

   Watt’a göre diyaloğun şartı “Benim dinim son dindir” inancından vazgeçmektir: “Dinlerin karşılaştırılması, yani üstünlük ve aşağılık açısından herhangi bir değerlendirmeye gitmemektir. Objektif anlamda geçerli olmadığı için gerçek diyalog anlayışı, bu çeşit karşılaştırmalardan vazgeçmeyi icab ettirir. Taraflardan biri “Benim dinim son dindir” derse bu olmaz; çünkü buradaki “son” kelimesi diğer dinlerden üstün olma veya diğer dinleri geçersiz kılma anlamlarına gelir. Bunun için, benim dinim diğerlerinkinden daha üstündür inancının terk edilmesi gerekir.”

   Halbuki Kur’an-ı kerim, İslamiyetin “son din” olduğunu, diğerlerinin geçersiz olduğundan kabul edilemez olduğunu açıkca bildirmiştir. Dolayısıyla bir Müslüman bunun aksini düşünemez. Böyle düşündüğü, inandığı hatta şüphe ettiği takdirde dinden çıkmış olur. İslamiyetin son din olduğu ayet-i kerimelerde meal şöyle bildirilmiştir:
   “Bugün, dininizi kemale erdirdim, ikmal ettim. Size olan nimetlerimi tamamladım ve sizin için din olarak İslâmı seçtim.” (Maide 3)
   “Allah indinde hak din ancak İslâmdır.” (A. İmran 19)
   “Kim İslâmdan başka din ararsa, bilsin ki, bulduğu din asla kabul edilmeyecektir.” (A. İmran 85)

   M.Watt’ın bu fikrinin, dini bilgilerde nakli yani vahyi esas olan “Ehli sünnet” inancına sahip Müslümanlara kabul ettirmenin mümkün olmayacağını bildikleri için de, Müslümanları Endülüs’te İbn Tufeyl ve İbn Rüşd’ün temsil ettiği “Felsefî İslama” yönlendirmeye karar verdiler.

   Watt’a göre, bu filozoflar, İslam’ın dışında kalan dinleri, açıktan açığa tartışma konusu etmediler, onları da hak din kabul ettiler.

   R. Arnaldez, Ehli sünnet bir Müslümana diyaloğu kabul ettirmenin pratikte imkansız olduğunu, bu inancın tahrip edilmesi gerektiğini söyledikten sonra, İslami esasları, nakil ile değil, akıl ile anlamayı bir metod haline dönüştürmüş Vehhabi, Selefi anlayışının temsilcisi olan “Abduh ekolü”nün hakim kılınması halinde, dinlerarası diyaloğun oldukça kolaylaşacağını ifade etmektedir.( R. Arnaldez: Contidions dun avee İslam)

   Dinlerarası Diyalog fikrinin babası olan Louıs Massignon, “Onların (Müslümanların) her şeylerini tahrif ettik. İnançları, dinleri mahvoldu. Artık hiçbir şeye tam inanmıyorlar. Derin bir boşluğa düştüler. İntihar ve anarşi için olgun hale geldiler” demektedir.

   Dinimiz, İslamiyetin son din olduğunu, diğerlerinin geçersiz olduğunu, onlarla dostluk kurulamayacağını bildiriyor. Diyologçular ise, dostluktan da öte, diğer dinleri kendine yakın görmeği tasavvufta bir makam olarak telakki ediyorlar. Prof. Dr. Mehmet Aydın bunu bakınız nasıl ifade ediyor: “Bir sufinin, bütün dinleri birbirine yakın seviyede görmesi, zaten bu tevhid, vahdet makamıdır.” (II.Din Şurası tebliğ ve Müzakereleri, s. 342)

   Diyanet İşleri Başkanı Ali Bardakoğlu da aynı görüşte: Yaptığı açıklamada, ılımlı hoşgörülü İslam anlayışında, Müslümanların, ‘İslamlaştırma’, Hıristiyanların ‘Hıristiyanlaştırma’ politikalarını izlememelerinin gerekli olduğunu, söylemektedir. (3.4.2004 Habertürk)
İstedikleri yeni Müslüman modeli

   Hıristiyan Batı âlemi, İslamiyeti yok etmek için yaptığı asırlar süren mücadeleden bir netice alamayınca; kendileri ile uyumlu, istedikleri tarafa yönlendirebilecekleri, sınırlarını kendilerinin çizdiği yeni bir “İslam” yeni bir “Müslüman” modeli geliştirmeye karar verdi.
“Hoşgörü” “ılımlı” “Light İslam” adını verdikleri bu modelde; emir ve yasağı olmayan, tatlıya, tuzluya karışmayan, haftada bir cumaya giden, bayram namazlarını kılan, cenazesi camiden kalkan ve Müslüman mezarlığına gömülen, Müslüman tipi esas alınmaktadır. Bu yolla, dinin dinamik değerleri, emir ve yasakları yok edilerek, ilâhî olmayan tamamen insan düşüncesine dayalı felsefî, ahlakî bir sistem geliştirmek istiyorlar. Bu çalışmanın içinde sadece Vatikan değil ABD’de var.

   Bunu açıkca da ifade ediyorlar. Bununla ilgili önce bir haber sonra da bir yorumu sizlere sunmak istiyorum:
   AA‘ nin Washington mahreçli ve 23 Eylül 2003 tarihli haberi özetle şöyle: “CIA ve ABD Federal Soruşturma Bürosu FBI hakkında yazdığı kitaplarla tanınan Ronald Kessler “CIA Savaşta” (The CIA at War) adlı kitabında, CIA Direktörü George Tenet ve diğer üst düzey CIA yetkilileriyle yaptığı görüşmelere de yer verdi. ‘İslamda, öteki dinlerde olduğu gibi ruhban sınıfı olmadığı için herhangi bir kişi kendini dini lider olarak adlandırabilir. Bu yüzden CIA, bazı din adamlarını para ile satın aldığı gibi, sahte dini liderler de çıkarttı’ ifadelerinin yer aldığı kitapta, CIA’nin, kendilerini din adamı olarak tanıtan ve Müslüman olmayanlar hakkında daha yumuşak dini mesajlar verecek görevlileri işe aldığı ifade edildi.

   Bir CIA kaynağının “Radyo istasyonlarının yönetimini devralıyor ve din adamlarını destekliyoruz. Propagandaya geri dönüş. Ilımlı Müslümanlar çıkartıyoruz” şeklindeki sözlerine yer verdi. Bu yönde fetvalar veya dini yazılar yayınlamaları için din adamlarına para verildiği de bildirildi.”

   Şimdi de, araştırmacı – yazar Serdar Kuru’nun bu konu ile ilgili yorumuna (yorumdan pasajlara) yer verelim:
   “Bugünlerde elime çok ilginç bir kitap geçti. Kitap, CIA ve FBI üzerine çeşitli kitapların da yazarı olan Ronald Kesslerin ” The CIA at War” çalışması.

   Yazar CIA’nin İslamda kesin kurallara ve hiyerarşiye bağlı resmi bir ruhban sınıfı olmadığını analiz ettiğini bunun üzerine çeşitli din adamlarına rüşvet vermek dışında kendi din adamlarını da ortaya çıkarttığını söylemekte. CIA tarafından şekillendirilen bu “din adamı” ajanların kendilerini şeyh, hoca, molla ve dini lider olarak tanıtıp bütün islam aleminde “ılımlı” ve “hoşgörülü” islam modelini vaaz ettiklerini belirtmiş.

   Kitapta görüşlerine başvurulan ismi açıklanmayan bir CIA kaynağı teşkilatın şu anda dünya çapında elindeki tüm propaganda tekniklerini kullanarak bu sahte din adamlarını destekledikleri ve kendi “ılımlı müslüman” modellerini kendilerinin çıkarttığını söylemekte.
Sonuç olarak özellikle 1980lerden sonra dünyaya yayılan emperyalizme, kapitalizme ve siyonizme “hoşgörüyle” bakan islam ve Müslüman versiyonlarının nereden seri üretim yapıldığı hakkında bu kitap oldukça zihin açıcı bir görev yapmakta.”

www.ihvanlar.net

.

Ahmed Şahin ve amentüde ittifak

 Yorum Yap

Kadir Mısıroğlu’nun Sebil Yayınevinden çıkan Tarihten Günümüze Tahrif hareketlerinin 3. cildinde, ehli kitapla amentüde ittifak ettiğini söyleyen Zaman yazarı Ahmed Şahin hakkında dikkat çekici notlar var. Ahmed Şahin’in, Kadir Mısıroğlu ile karşılaşması da hayli ilginç… Buyurun:

 

PAYLAŞ

.

Camide diyalog tiyatrosu!

 Yorum Yap

   Almanya’da bir camide diyalog adına yapılan kepazeliği sizlere yorumsuz olarak aktarıyoruz. camide Çıplak oturan kadın resmini buzlamak zorunda kaldık…

İŞTE O HABER:

www.hurriyet.com.tr de yer alan haber şöyle:

 

   ALMANYA’da ilk kez bir cami tiyatro eserine sahne oldu. Münih merkezli bir tiyatro aynı kentteki bir camide dinlerarası diyalog ve hoşgörü temalı bir oyun sergiledi. Münih Şehir Oda Tiyatrosu sanatçıları, Björn Bicker’in yazdığı ‘Urban Prayers’ (Kentsel Dualar) adlı eseri, cemaatinin büyük kısmı Türk olan Mehmet Akif Camisi’nde sergiledi. Caminin toplantı salonunda başlayan oyun, daha sonra mescidinde devam etti. Yaklaşık 400 Alman seyirci oyunun bu bölümünü yerde halı üstüne oturarak izledi. 
YEDİ GÜNDE YEDİ İBADETHANE
 ‘Urban Players’ dinlerarası diyalog, hoşgörü, önyargılar, göçmenlik olgusu ve şehir yaşamı gibi konuları ele alan bir eser. Yedi günde yedi farklı inanca ait ibadethanelerde gerçekleştirilmesi planlanan oyun daha önce bir sinagog ve bir proteston kilisesinde sahnelendi. Oyunun ilk bölümü ‘Diyalog’ adını taşıyor ve Edmund Telgenkaemper, Çiğdem Teke, Steven Scharf, Wiebke Puls ile Stefan Scharf müzikli bir drama sahneye koyuyor. Ana ibadethanede geçen ikinci bölümünde tenor Christopher Homberger bir koro eşliğinde dört eser seslendiriyor. Gösteri öncesi ve sonrası caminin imamı Hüseyin Acar, Kuran’dan ayetler okudu. Dinlerarası diyalog gönüllüsü Meryem Turan, izleyicilere cami hakkında bilgi verirken, gösteri sonunda katılanlara geleneksel Türk mutfağından yiyecek ve içecekler sunuldu.

www.ihvanlar.net

.

Muhammed Esed Kimdir? Nasıl bir Sapıktır?

 Yorum Yap

   Haham olan babasından çocukluğundan itibaren Yahudilik eğitimi alan Leopold Weiss daha genç yaşında bir Başbakan’ın bile gitmediği yerlere gidiyor ve bir anda Müslüman oluyor. Müslüman olduktan sonra yaptığı işlerden birisi de tefsir yazmak oluyor. Bir talebenin bile çabucak anlayacağı hatalara düştüğü tefsirde ayetlerin manasıyla oynayıp kafirlerin istediği kalıba sokmaya çalışıyor… İşte Kadir Mısıroğlu’nun Sebil Yayınevinden çıkan “Tarihten Günümüze Tahrif hareketleri” adlı muhteşem eserin 3. cildinden Muhammed Esed sapıklığı… Dinler arası diyalogcuların fikir babasının anatomisi…

• ALİ EREN HOCAMIZIN MUHAMMED ESED HAKKINDAKİ YAZISININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN..

 

 

 

PAYLAŞ

.

KADİP gavur ailelerle ihanet buluşmaları için çalışıyor

 Yorum Yap

    Dinler Arası Diyalog ismi tepki çekince Kültürler Arası Diyalog olarak değiştirip ihanete devam ediyorlar. İşte bir ihanet daha… Öncelikle Fetullah Gülen’e bağlı KADİP (Kültürler Arası Diyalog Platformu) sitesinden alınan ekran görüntüsüne göz atalım:

GAZETECİ VE YAZARLAR VAKFI NE ALAKA
    Bu işin başından beri Diyalog ihanetine zemin hazırlayan vakıflardan birisi de GYV… Adı gazeteci ve yazarlar ama Dinler Arası Diyalog için çalışıyor… Sizce de manidar değil mi? Sizce de garip değil mi?

 

DİYALOG VE DAYANIŞMA DERNEĞİ
   Adamlar kafirlerle Diyalog ve dayanışma derneği kuruyorlar, son derece bir dayanışma içerisindeler ama Müslümanlarla böyle bir diyalog ve dayanışma göremiyoruz maalesef. Amerika’da gök gürlese taziye yayınlayanlar Ölen binlerce Müslüman için nedense sessiz kalabiliyor…

   Neyse bu ayrıntıları bir soru işareti koyarak bilgi hazinenizin arasına dahil edin. Biz asıl konumuza gelelim.

AİLELER BULUŞUYOR, OLDUĞU KONUMDA KABUL ETMEK İÇİN!
   Projeye göre Müslüman ve gavur aileleri bir araya getiriyorlarmış. Yazıda da okuduğunuz gibi amaç: “herkesi bulunduğu konumda kabul etmek”

   Evet, bu prjeler bizim ne kadar haklı olduğumuzu gösteriyor. Biz en başından beri diyaloğun “tebliği ve emri bil marufu” ortadan kaldırmak için yapıldığını söylüyoruz. Çünkü herkes birbirini olduğu gibi kabul edince tebliğe gerek kalmayacak. Gavurun cehenneme gitmesine razı olacaksın. Ona tebliğ etmeyeceksin. İslamın güzelliklerinden haberdar etmeyeceksin.

   Peki, nerede kaldı Emri Bil maruf, Nehyi anil Münker! Allah’ın “onları olduğu konumda kabul edin” diye bir hükmünü hangi kitapta okudunuz ey gafiller topluluğu!

   YAŞARAYAK TEBLİĞ(!)
   Şimdi tutturmuşlar biz yaşarak tebliğ ediyoruz diye… Sen nasıl yaşıyorsun ki, senden ders alsın. Bir kere tesettürün tesettüre benzemiyor, kadın erkek karışık rahatça oturabiliyorsun, haremlik selamlık yok. Karını gavur erkekleri ile konuşturabiliyorsun. Sen hangi İslamı yaşıyorsun ki, onlardan da görmelerini bekliyorsun! Daha en başında Allah’a isyan ediyorsun… Dolayısıyla bu düşünceleri de fiyaskodan başka bir şey değildir.

FARKLILIKLAR ZENGİNLİKMİŞ
   Farklı dine mensup olmayı zenginlik sayan bir zihniyet bu… Allah muhafaza bu cümle insanı kafir eder. Çünkü Allahu Teala son olarak Hak bir din gönderdi ve sadece ondan razı oldu.

   “Kim İslam’dan başka bir din ararsa asla ondan kabul edilmez. O, ahirette de hüsrana uğrayanlardandır.” (Al-i İmran 85)

   Bu nasıl bir zihniyettir ki, gavurun gavurluğundan razı olup onu zenginlik olarak kabul ediyor. Hazreti Peygamber ise (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ölüm döşeğinde olan bir Yahudi gence bile İslamı tebliğ ediyor. Nerede kaldı ki, onları olduğu konumda kabul etmek ve bunu bir farklılık görüp zenginlik saymak… 

   Bu çalışmalar üzerine tek söylenecek söz “Allahu Teala şerlerinden Ümmeti muhafaza eylesin”…

www.ihvanlar.net

.

Antakya Medeniyetler Korosu Saçmalığı

 Yorum Yap

   Siyonizm patentli bu oluşumlar halkın inancını baltalamaya devam ediyor. “Medeniyetler korosu” ismini verdikleri gurupta sözde Müslüman, Yahudi ve Hristiyanlar toplanıp şarkı ve kendilerince ilahi söylüyorlar. Bunu da barış için yaptıklarını iddia ediyorlar. Bu koro muhabbetleri artık Müslümanları rahatsız etmeye başladı. Artık halk buna bir son verilmesini istiyor.

ÖNCE HABERE BİR GÖZ ATALIM:
   “Antakya Medeniyetler Korosu Urfa’da konser verdi. 3 farklı din ve 7 ayrı mezhebi temsil eden grup, Urfa’da Barış ve kardeşlik türkülerini seslendirdiler
Antakya Medeniyetler Korosu, Özel bir okulun konferans salonunda konser verdi.”

   Bu koroda 4 saçmalık gözümüze çarpıyor:

 

   1. Medeniyet korosu deyip dini ortaya atmanın manası nedir? Yani biriniz Türkiye’den herhangi bir insan olarak, diğeriniz Amerika’dan bir başka insan olarak buluşun bir koro kurun ve ne yapıyorsanız yapın. “Üç dini” temsil etmek de ne oluyor? İslam alemi bu kimselere İslamı temsil yetkisi mi vermiş? Kendi kafalarına göre biz İslamı temsil ediyoruz diyorlar… (Daha önce dinler korosu olan isimlerini tepkiler çoğalınca medeniyetler korosu olarak değiştirdiler)

   2. Medeniyet deyince İslam’ın olmasını anladık da diğer dinlerin bir medeniyeti yoktur ki, onlar bu güne vahşet ve sömürü ile gelmişlerdir.

   3. Burada kardeşlik korosu seslendirenler Filistin’de, Afganistan’da, Irak’ta ve dünyanın der yerinde Müslüman katliamı yapmaktadırlar. Bunu yapan da o koroda temsil edilen Yahudi ve Hıristiyanlardır.

   4. Kadın erkek karışık olmakla İslam’ı temsil etmek şöyle dursun İslam’a isyan vardır.

   Şu resme bir bakar mısınız? “Hadi Müslüman olanı bulun” desek elbette bulamazsınız. Çünkü “biz aynıyız, farkımız yok” mesajı vermeye çalışıyorlar.

   Biz bu gibi misyonerlik oyunu “Dinler Arası Diyalog” faaliyetlerini deşifre edeceğiz ve oyunu bozacağız Allah’ın izniyle.

www.ihvanlar.net

.

Zaman Gazetesinde BÜYÜK diyalog SKANDALI

 Yorum Yap

   Zaman Gazetesi Dinler Arası Diyalog süreci ile başlatılan oyuna yeni bir skandal daha ekledi. Peygamberimizi yanlış tanısa bile aklen Allah’ın varlığına ve birliğine ulaşanların cennete gireceğini zırvaladı.

   Öncelikle yazıya bir göz atalım. 3 Nisan 2013 tarihli nüshanın 24. sahifesinde Ümit Kesmez imzasıyla kaleme alınan yazının başlığı şöyle: “La ilahe illallah diyen cennete girer mi?”

   Yazının başında halkın tepkisi dile getirilerek şöyle deniyor: “Son günlerde, ‘Sizler, şunu-bunu, Peygamberi kabul etmeyeni cennete sokuyorsunuz” diye ısıtılarak yeniden “servis” yapılan bir konu var”

 

   Bu başlıktan sonra öyle güzel bir giriş yapılıyor ki zannedersiniz yazıyı bir Şeyhü’l İslam kaleme almış. Peygamberimize inanmayanların kesinlikle cennete giremeyeceği, aslında Muhammedün Resulüllah’ın da La ilahe illlah cümle-i tayyibesinde olduğu gibi ifadelerle tenkitlere cevap niteliğinde seyreden bir yazı… Ancak yazı ilerleyen satırlarda birden seyrini değiştiriyor…

   Anlayacağınız iş yine kalem ustalığı ve kelime kalabalığına getiriliyor…

   Yazının dördüncü maddesinde aynen şöyle diyor.. Gazetenin görüntüsü:

PEYGAMBERİ YANLIŞ TANISA BİLE!

   Gazetenin başlığını büyük puntolarla verdiği yazıyı kaleme alan şahıs konuyu bağlayıp fetvayı veriyor:

   “Günümüz dünyasının yarısı Allah Resulü’nü tanıyor, tanıyanların da yarısı yanlış tanımaktadır. Bunlar arasında herhangi birisi aklıyla Cenab-ı Mevla’nın varlık ve birliğine ulaşsa, ancak O’nun Peygamberi hakkında malumat sahibi olmadan vefat etse hüküm aynıdır”

Yazıya göre:

   Yani Yahudi Hıristiyan vb. de olsa bir insan sadece Allah var ve birdir diye bir düşünceye kapılsa… (ki bu gün böyle bir düşüncede olan kâfire rastlamak imkânsızdır. Çünkü misyonerler bütün dünyada kendi batıl ilah inançlarını yaymışlardır.)  Böyle bir düşünceye kapılsa ama Peygamberimizi yanlış tanıttıkları için ona küfretse, hakaret etse, Kur’an-ı Kerimi yalanlasa “Arapların çöl kanunu” dese bu adam cennete girebilirmiş!

   Yani bir insan Allah’ın varlığına ve birliğine inansa ama Peygamberimizi yanlış tanıdığı için onu yalanlasa, karikatürünü çizip hakaret etse yine de cennete girebilirmiş!

   Yani bir insan Allah’ın varlığına ve birliğine inansa ama öldükten sonra dirileceğine inanmasa veya öldükten sonra kedi, fare veya bir bitki gibi tekrar dünyaya geleceğine inansa yine cennetlikmiş!

   Yani bir adam Allah vardır ve birdir gibi bir düşünceye sahip olsa ama imkanı olduğu halde araştırmayıp Peygamberimize inanmadan, İslam dinine girmeden ölse cennetlikmiş!

   Peygamberimiz zamanında, özellikle Yahudiler Peygamberimizi kendi çocuklardan daha iyi tanıyorlardı. Bu hakikat ayet-i kerimede şöyle belirtiliyor:

  “Kendilerine kitap verdiklerimiz onu (Peygamberi) oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar. Böyle iken içlerinden bir takımı bile bile gerçeği gizlerler” (Bakara 146)

   Böyle olduğu halde Peygamberimiz Yahudi ve Hıristiyanları İslam dinine davet etmiş, Kur’an-ı kerimde de Peygamberi tanısa bile inanmayan, inkar eden ehli kitabın cehennemlik olduğu beyan edilmiştir.

   “Şüphesiz, kitap ehlinden ve müşriklerden inkar edenler, içinde ebedi kalıcılar olmak üzere cehennem ateşindedirler. İşte onlar, yaratılmışların en kötüleridir.” (Beyyine 6)

   Yazar kendisi ile de çelişmektedir. Öncelikle verdiği misal “Peygamberin risaletine ulaşamayanlar” olduğu halde sonra işi Peygamberi tanıyanlara kadar getirmektedir.

HEZEYAN ÖTESİ BİR YAZI!

   Değerli Gönül Dostları! Öncelikle şunu beyan edelim ki, bir kişinin Allah vardır ve birdir demesi,  Peygamberimize ve getirdiğine iman şartı ile birlikte Müslüman olması gerekir. Yani burada asıl mesele Müslüman olmaktır. Çünkü müslüman olmayan kurtuluşa eremez.

   Dikkat ettiyseniz Kur’an-ı Kerimde çeşitli ayetleri bir araya getirdiğimizde Allah’a, Resulüne, meleklerine, kitaplarına ve diğer iman hususlarının inanmanın zaruriyetinden bahsedilirken kişinin, Allah katında kabul edilmesini ise MÜSLÜMAN olmasına yani İslam dinine girmesine bağlamıştır.

   “Şüphesiz ki Allah katında tek din İslam’dır…” (Al-i İmran 19)

 “Peki onlar, Allah’ın dininden başka bir din mi arıyorlar? Oysa göklerde ve yerde her ne varsa -istese de istemese de- O’na teslim olmuştur ve O’na döndürülmektedirler.” (Al-i İmran 83)

   “Kim İslam’dan başka bir din ararsa asla ondan kabul edilmez. O, ahirette de hüsrana uğrayanlardandır.” (Al-i İmran 85)

   Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Necaşi ve diğer krallara yazdığı mektupta da “İslam Dinine” davet etmiştir:

   “Allah’ın kulu ve Rasûlü Muhammed’den, Bizans’ın Başı Herakliyus’a.  Selam hidayete tabi olanların üzerine olsun… Bundan sonra ey kral, seni İslâmiyete davet ediyorum. Müslüman ol……”

    Görüldüğü üzere kişinin Allah’ın varlığını ve birliğini idrak etmesi yeterli olmuyor. Kişi İslam’a girmeden kurtulmuyor. İslam dinini çeşitli vasıtalarla bütün dünyanın tanıdığı şu dünyada böyle bir idrakin hiçbir değeri kalmıyor.

    “Allah, kimin göğsünü İslam’a açmışsa, artık o, Rabbinden bir nur üzerinedir” (Zümer 22) Diğerleri ise karanlıklar içerisindedir.

KELİME OYUNLARI İLE KANDIRMAYIN HALKI!

   Nedendir bilinmez cennet ve cehenneme kimin gireceği konusunu işledikleri zaman “fetret ehlini” (Allah’ın dininin ulaşmadığı insanlar) ileri sürerler ve öyle bir yazı kaleme alırlar ki, yukarıda gördüğünüz gibi kelime kalabalığında herkesi sokmuşlar cennete. Adama sormazlar mı: “Nedir bu fetret ehli ile işiniz?”

   Öyle ya adı üstünde fetret ehlidir ve Allahu Teala’nın dini ve Peygamberi o dönemde kendilerine ulaşmamıştır. Onların böyle bir fetvaya da amel edemeyecekleri için ihtiyacı yoktur. O halde nedir derdiniz?

   Derdiniz kafa karıştırmaktır…

   Allem edip kallem edip lafı fetret ehline getirip fetvayı verirsiniz:

   “Günümüz dünyasının yarısı Allah Resulü’nü tanıyor, tanıyanların da yarısı yanlış tanımaktadır. Bunlar arasında herhangi birisi aklıyla Cenab-ı Mevla’nın varlık ve birliğine ulaşsa, ancak O’nun Peygamberi hakkında malumat sahibi olmadan vefat etse hüküm aynıdır”

LA İLAHE İLLAH DİYEN CENNETE GİRER!

   Yazar daha fetret ehli konusunda bile fikir yürütmekten başka bir delil getiremese de bu hadisten yola çıkarak ağzındaki baklayı çıkarıyor: “Zaten Allah (Celle Celaluhu) bizi, ne cennetin ne de cehennemin kapısına bekçi tayin etmiştir! Aynı zamanda cennet, bize miras kalan üç dönümlük bir alan da değildir ki başkasının oraya girmesi bize tahsis edilen alanı daraltmış olsun! Bizim yapmamız gereken, bu işin hakikatini anlamaya çalışmak, ihtilaflı gibi duran yerleri te’vil ve mucibince amel etmektir.”

   Yazara sormazlar mı ki: “Cennete kimseyi sokmamak bize kalmadı da herkesi doldurmak, Allah’ın giremez dediğine de girer demek size mi kaldı?”

   Allah’ın dinini savunmayı “cennette yer kavgasına” çeken yazar bir de ihtilaflı(!) olan yerleri te’vil edip mucibince de amel edecekmiş… Sizin te’viliniz ancak bu kadar olur.

   Bir kere Peygamberimizin “La ilahe illallah diyen cennete girer” sözünün muhatabı kimdir bunu bilin. Peygamber Efendimiz bu hadis-i şerifi neden söylemiştir bunu bilin. Bunları bilmez iseniz, bilmediğinizin cahili olup konuyu ihtilafı zannedersiniz. Sonrada kendi yolunuza (size dayatılan diyalog oyununa) göre tevil edip hataya düşersiniz…

   Hadis-i şerif İslam’daki tevhid inancının ve imanın bir hulasası niteliğindedir. Bir kişi Allah’a ortak koşmadan “İhlas suresinin” manasında ifade edilen hakikat gibi temiz ve pak bir inanç ile ölürse, imanını bu halde muhafaza eder ve kurtarırsa cennete girer demektir. Yani hadis-i şerifin muhatapları Müslümanlardır. Bu konunun kaynağı olan ayet şudur:

   “Şüphesiz Allah kendisine şirk koşulmasını kesinlikle affetmez, şirk dışındaki günahları dilerse affeder. Kim Allah’a şirk koşarsa gerçekten büyük bir günah işleyerek iftirada bulunmuş olur.” (Nisa 4/48)

   Görüldüğü gibi hadis-i şerif ayeti tefsir, ayet de hadis-i şerifi teyit etmektedir.

   Sahabe-i kiram bu hususta Resulüllah Efendimize ısrarlı sorular yöneltmişler ve kesin cevaplar almışlardır. Mesela onlardan bir tanesi de şudur:

  Ebû Zer’den (Radıyallahü anh) anlatıyor:

   Rasûlullah’ın (Saiiaiiahü aleyhi ve seilem) yanına geldim, üzerinde beyaz bir elbise vardı ve uyuyordu. Sonra konuşmak için tekrar geldim, yine uyuyordu. Bir müddet sonra tekrar geldim, baktım ki RasûluMah uyanmış, dizinin dibinde oturdum. Bana dedi ki:

   “Bir kul Allah’tan başka ilâh yoktur der ve bu iman ile ölürse kesinlikle cennete girer.”

Ben ona:

   “Zina etse de, hırsızlık yapsa da mı?” diye sordum.

Rasûlullah şöyle buyurdu:

   “Evet, zina etse de, hırsızlık yapsa da.,” (Müsned-i Ahmed)

   Bu müjdenin Müslümanlara olduğu aşikardır. Hadis-i şerifin ravisi devamla şöyle demektedir:

   “Daha sonra Hazreti Peygamber’in (Sallallahü aleyhi ve sellem) huzurundan ayrıldık ki bunu insanlara müjdeleyelim. Yolda Ömer b. Hattab (Radıyallahü anh) karşımıza çıktı, (olayı öğrenince) bizi Rasûiullah’a geri getirdi ve i(Ey Allah’ın Rasûlü! Buyurduğunuz müjdeli haber insanlara duyurulduğu takdirde buna güvenirler (de ibadeti azaltabilirler), ” dedi. Bunun üzerine Rasûlullah sükût etti (bir şey demedi).

   Bu hadis-i şerife göre bir mümin ne kadar günahkâr olsa da şirk bulaşmamış bir iman ile ölmesi halinde cennete girecektir. İşlediği günahları kabir, mahşer gibi sıkıntılar temizlemedi ise (Allah’ın rahmeti ile affettikleri hariç) cehennemde yanacak ve nihayetinde muhakkak cennete girecektir. Yine bu konuyu izah eden bir haidis-i şerif şöyledir:

   “Kalbinde bir arpa (tanesi) ağırlığınca hayır (yâni iman) bulunduğu halde “lâ ilahe illallah diyen herkes cehennemden çıkacaktır. Keza: kalbinde bir buğday (tanesi) ağırlığınca iman bulunduğu halde “Lâ ilahe illallah” diyen herkes cehennemden çıkacaktır. Kalbinde zerre ağırlığı kadar hayır iman bulunup da “Lâ ilahe illallah” diyen herkes de cehennemden çıkacaktır.” (ibni Mace, Zühd)

   Bu manayı destekleyen başka bir hadis-i şerif şöyledir. Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), şirk üzere ölmeyen ve kalbinde zerre kadar imanı olan Müslümanlara şefaat edecektir.

   Bize Ebû Bekr ibnu Ayyaş tahdîs etti ki, Humeyd et-Tavîl şöyle demiştir: Ben Enes(ibn Mâlik) ten işittim, şöyle dedi: Ben Peygamber(Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den işittim, şöyle buyuruyordu: “Kıyamet günü olduğunda (Allah tarafından) umûmî şefaate ben me’mûr edilirim.

Ben:

– Yâ Rabbi, kalbinde hardal tanesi kadar îmânı olanları cen­nete koy! diye niyaz ederim.

Bunlar cennete girerler. Sonra ben:

– Yâ Rabbi, kalbinde hardal tanesinden daha az îmânı olanları da cennete koy! diye şefaat ederim”.

   Bütün bunlardan anlaşılacağı üzere “La ilahe illallah diyen cennete girer” hadis-i şerifi Müslümanları muhatap almaktadır. Sahabe, tabiin, muhaddisler, müfessirler bundan başka bir mana çıkarmamışlardır.

   Yazar devamla şöyle diyor: “Zira söylemediği bir beyanı Allah Resulüne izafe ederek hakkında hadis uydurmak ne ise O’nun beyan buyurduklarını da yok saymak aynı şeydir”

   Peygamberimizin söylemediği bir hadisi uydurmak çok büyük günah da, o hadisi kendi keyfinize göre yorumlayıp kafirlere uyarlamak günah değil mi? Bir de sanki bu hadis iddialarına delilmiş gibi “yok saymanın” da büyük bir vebal olacağını söylüyor.

DİYALOG OYUNU DEVAM EDİYOR…

   Evet, biz bütün bu kelime oyunları arasında dayatılan “Müslüman olmayanlar da cennete girer” mesajından anlıyoruz ki, bunlar “dinler arası diyalog” oyununa devam ediyorlar. Başlattıkları ihaneti görmezden geliyor, kendilerini Peygamberimizi tanıtan gönüllüler gibi lanse ediyorlar. Halbuki dinler arası diyaloğun amacının Müslümanlaştırmak olmadığını herkes biliyor..

   Fıkıh üstadı olarak kabul ettiğiniz ve Abant Plaformunda alkış tuttuğunuz konuşmasında Hayrettin Karaman ne demişti:

   “Bütün insanların Müslüman olmaları’ dinin, Kur’ân’ın hedefi değildir.” (Polemik Değil Diyalog, s. 41);
   “Müslümanların çoğu ‘Peygamberin, bütün din sâliklerini İslâm’a çağırdığına’ inanırlar”(Polemik Değil Diyalog, s. 35);
   “Peygamberimiz ‘Yahudiler mutlaka Müslüman olsun!’ demiyor, ‘Hıristiyaanlar mutlaka Müslüman olsun!’ demiyor.”(Polemik Değil Diyalog, s. 35);
   “Diyaloğun hedefi, tek bir dine varmak, dinleri teke indirgemek olmamalı” (Polemik Değil Diyalog, s. 36);
   “Kur’ân-ı Kerîm’de Ehl-i Kitab’la ilgili devamlı vurgulanan şey; Allah’a iman, âhirete iman ve amel-i salihdir. Kur’ân birçok âyette bunu söylüyor; yani ‘Peygambere iman edin’ demiyor.” (Polemik Değil Diyalog, s. 37);

www.ihvanlar.net

   Diyalog toplantılarında ne oluyor? Bakın bir misal: OKUMAK İÇİN TIKLAYIN

   Diyaloğun sonucu nedir? İŞTE VİDEOSU:

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=zfUJoN4uhW0?rel=0]

.

HANİ DİYALOG VARDI? PAPA’NIN UŞAKLARI İSRAİL’E NEDEN SESSİZ?

 Yorum Yap

   Dinler Arası Diyalog toplantıları yapan zavallılar birlikte yaşama kültürü gibi konuları tartışıyorlar. Halbuki bütün dünya biliyor ki, Türkiye halkının Osmanlı’dan beri bütün inanç sahiplerine ibadetleri konusunda bir müdahalesi olmamıştır. Görüldüğü gibi gavurlar Müslümanlardan çok daha imtiyazlıdırlar. Böyle olmasına rağmen “barış içinde yaşama” safsatası ile toplantılar yapıyorlar.

   İnsan düşünmeden edemiyor: Bu barış bize mi yoksa kafirlere mi lazım?

   Bakınız mesela İsrail’de zorba Yahudiler, Müslümanların ibadet ettiği camiyi kendi kutsal günleri için kapatıyorlar.

 

HABER ŞÖYLE:

   İsrail yönetiminin Hamursuz (Pesah) Bayramı kutlamaları nedeniyle, Batı Şeria’nın El-Halil kentindeki İbrahim Camisi’ni iki gün süreyle kapatacağı bildirildi.
   AA muhabirine konuşan El-Halil Vakıflar Müdürü Zeyd el-Caberi, ”İsrailli yetkililer, Hamursuz Bayramı nedeniyle 27-28 Mart’ta kentteki İbrahim Camisi’ni ibadete kapatacaklarını Filistinli makamlara iletti” diye konuştu.
   İsrail yönetiminin camiyi Yahudi yerleşimcilere tahsis edeceğini ve Filistinlilerin girişini yasaklayacağını ifade eden Caberi, bu süre zarfında camiden ezan okunmasına izin verilmeyeceğini kaydetti.”

NEREDESİNİZ DİYALOGCULAR?

   Hani diyalog vardı? Diyalog toplantılarına Haham’da katılmıyor muydu? Nerede bu hahamlar? Nerede bu diyaloğu başlatanlar? Neden sesiniz çıkmıyor?

   Diyalog sadece Türkiye ile mi? Diyalog sadece Türki devletlerle mi? Diyalog sadece Asya kıtasıyla mı?

EVET, DİYALOG SADECE TÜRKİYE VE ASYA İLE SINIRLI… İSLAM ÜLKELERİ İSE KAN AĞLIYOR… BUNA DA CEVAP VERİN EY DİYALOGCULAR…

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=S4qbTFsBuxk]

.

Diyalogcuların sözde delil olarak aldığı ayetlerin izahı – Müşterekler artırılmalı mı?

 Yorum Yap

   İnternet ortamında bu konuda pek sağlıklı bilgi olmadığı için yine kolları sıvadık ve bu konuya noktayı koymak istedik… Diyalogcuların delil olarak kabul edip ihanetlerine perde yapmaya çalıştıkları ayetleri tafsilata girmeden, kelime kalabalığında kaybolmadan sade bir şekilde anlatmaya çalışacağız…

   Bildiğiniz gibi Kur’an-ı Kerim bir bütündür, tamamıyla değerlendirilir ve çelişki yoktur. Bir ayet diğeri ile kesinlikle çelişmez aksine tefsir eder. Önünüze gelen bir ayeti alarak hüküm çıkarmanız sadece cehaletinizin hükmünü vermeniz olur.

   Dolayısıyla bir ayeti alarak Yahudi ve Hıristiyanlar hakkında “cennetlik” fetvasını verenler, müşterek yanların bulunması gerektiğini savunanlar, bu büyük kaideyi çiğneyerek kendi cehalet veya art niyetlerini ortaya koymaktadırlar.

 

   Şimdi diyalog, tolerans ve taviz için sözde delil olarak aldıkları ayetleri izah edelim..

MÜŞTEREKLERİ BULUN! ALİ İMRAN 64
   DiyalogcularınYahudi ve Hıristiyanlar ile ortak nokta arama gayretine delil olarak aldığı bir ayet ise Ali İmran 64. ayettir.

   “De ki, Ey ehli kitap! Sizinle bizim aramızda müsavi bir kelimeye gelin, Allah’tan başkasına ibadet etmeyelim ve ona hiçbir şeyi ortak koşmayalım ve Allah’ı bırakıp da birbirimizi rabler edinmesin. Eğer yüz çevirirlerse şahit olun ki, ‘şüphesiz biz Müslümanlarız’ deyin.”

   Ayeti celilede geçen Ehli Kitap’tan maksat Necran’dan gelen Hıristiyanlar ve Medine’de bulunan Yahudilerdir. Zira Necran Hıristiyanlarının Resulüllah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile görüşmeleri sırasında, Medine Yahudilerinin bazılarının da haberdar oldukları hatta bir kısmının bu görüşmede bulundukları rivayet edilmektedir. Dolayısıyla hakka uymaktan yüz çeviren her iki millet de bu ayeti celileyle kelime-i tavhide davet edilmektedir.

   Evet, bu ayeti kerime Yahudi Ve Hıristiyanlara yumuşaklıkla hitap edilmesinin bir hikmetini beyan etmektedir. Ancak bu ayet ortak noktalarımızın bulunarak çoğaltılması anlamına gelmiyor.

   Şöyle ki, ayette geçen “sevaün” kelimesi, İbni Abbas, Rabi’ ve Katade (Radıyallahu Anhum) Hazeratının buyurduğuna göre, “ADL” yani DOĞRULUK manasındadır ki, “Allah’tan başkasına ibadet etmeyeceğiz” manasından ibaret olan tevhid kelimesinin son derece doğru olduğunu ifade etmek için, doğru kelime buyrulmayıp, doğruluğun ta kendisi olan kelime buyrulmuştur.”

   “sevaün” kelimesinin müsteviye manasında mastar olduğunu söyleyenler de vardır ki, buna göre mana, Tevhid kelimesi: “Tevrat, İncil ve Kur’anın kendisinde ihtilaf etmediği ve hiçbir şeriata göre değişmeyen, bilakis hepsinde eşit olan bir kelimedir.” demektedir.

Ayet-i Kerimede 3 husus beyan ediliyor:

 1- Allah’tan başkasına ibadet etmeyeceğiz. İfadesidir ki bu “İbadetlerimizle Allah’ı tevhid edeceğiz 8birleyeceğiz) ve ibadetlerimizi sırf O’nun için yapacağız” demektir.
 2- O’na hiçbir şeyi ortak etmeyeceğiz kavli şerifidir ki, bu da: “Allah’tan başka hiçbir şeyi ibadete layık olmakta ona ortak koşmayacağız ve ibadet olunmaya layık görmeyeceğiz” demektir.
 3- Allah’ı bırakıp Rabler edinmeyeceğiz cümle-i celilesidir ki, bu da ibni Cüreyc (Radıyallahu anh) ın buyurduğuna göre: “Allah’a isyan hususunda birbirimize itaat etmeyeceğiz.” demektir.

DİKKAT!
   Ayet-i kerimeye dikkat edildiğinde Yahudi ve Hıristiyanlar ile müşterek yanlar aranmıyor, Tevrat ve İncil’in bozulmamış, tahrif edilmemiş halinde bulunan ve İslamın emrettiği hakikate dikkat çekiliyor. Çünkü sayılan 3 maddenin hepsi şuan bulunan İncil ve Tevratta olmadığı gibi Yahudi e Hıristiyanların da inanç sisteminde mevcut değildir…

   Bu hakikat Kur’an-ı kerimde birçok ayet ile sabittir. Bir tanesi şöyledir:
“Onlar Allah’ı bırakıp bilginlerini ve rahiplerini rablar (ilahlar) edindiler ve Meryem oğlu Mesih’i de.. Oysa onlar tek olan bir ilah’a ibadet etmekten başka bir şeyle emrolunmadılar. O’ndan başka ilah yoktur. O bunların şirk koştukları şeylerden yücedir.” (9/31)

   Dolayısıyla burada Yahudi ve Hıristiyanlara indirilen dinin bozulmamış halindeki Hak ve Hakikat hatırlatılmaktadır. “Ehli Kitap” olarak hitap edilmesi de bu sebepledir. Bakınız şu ayeti kerime yukarıdaki hakikati nasıl beyan ediyor:

   “Ve: “Biz Hıristiyanlarız” diyenlerden kesin söz (misak) almıştık. Sonunda onlar kendilerine hatırlatılan şeyden (yararlanıp) pay almayı unuttular. Böylece biz de, kıyamete kadar aralarında kin ve düşmanlık saldık. Allah, yapageldikleri şeyi onlara haber verecektir.” (5/14)

   Görüldüğü üzere ayeti kerime müşterek yanların aranması ve ortaklığın geliştirilmesini değil yumuşak bir üslup ile bozdukları dinin hakikatini onlara hatırlatmak suretiyle İslam’a davet edilmesini emrediyor. Ayetin sonunda bulunan: “Eğer yüz çevirirlerse şahit olun ki, ‘şüphesiz biz Müslümanlarız’ deyin” buyrulması da bunun bir tebliğ olduğunu beyan ediyor.

   Yani kısaca bu ayet İslama davetin onların bozdukları inanç sisteminin özünün hatırlatılması ile yumuşak bir şekilde yapılmasını emrediyor.

BAKARA 62 – MAİDE 69
   “Şüphesiz o kimseler ki, iman etmiştirler, bir de o kimseler ki Yahudi olmuşturlar, ayrıca Hıristiyanlar ve Sabiiler; Allah’a ve o son güne inanmış, Salih bir amel de işlemişse; onlar için Rableri nezdinde ecirleri vardır. Onlar üzerine hiçbir korku yoktur ve onlar mahzun olmayacaklardır.” (Bakara 62)

   “… O kişiler ki, Yahudi olmuşlardır. Bir de o sabiler ile Hıristiyanlar; işte her kim Allah’a ve o son resulüne inanır ayrıca Salih bir amel de işlerse, artık onlar üzerine hiçbir kork yoktur ve ancak onlar mahzun olmayacaklardır.” (Maide 69)

   Ayetlerin yalın manalarını verdik. Kur’an’ı açıp ilk olarak bu ayetleri gören Müslüman veya herhangi bir insan muhakkak ki çeşitli evhamlara kapılacaklar, biraz arsızlık var ise bu ayetlerden hüküm bile çıkaracaktır.

   İlk olarak şu bilinmelidir ki, bu ayetler Peygamber Efendimize kavuşamayan ve tek Allah inancına sahip olan bozulmamış ehli kitap hakkında nazil olmuştur. Fakat bazıları gibi bu ayetler o zamanda geçerliydi bu zamanda geçerli değil diyemeyiz. Ayetler kıyamete kadar tazeliğini koruyacaktır.

   Ancak en başta da dediğimiz gibi Kur’an bir bütündür ve tamamını ele almadan hususi mana ifade eden bir ayeti umumi şekilde anlayamazsınız.

   Bu nedenle diğer ayetlere göz atacağız bakalım ne olacak…

   Her gece okuduğumuz “Amenerrasulü” de bakınız Mevla Teala ne buyuruyor:

   “O Peygamber de, Rabbinden kendisine indirilmiş olana iman etmiştir, müminler de. Her biri Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve resullerine inanmıştır” (Bakara 285)

   Ne görüyorsunuz bu ayette? İman şartları kaça tamamlandı?

   Yukarıda “Allaha, resulüne ve ahirete” iman zikredilirken bu ayette ise “Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve resullerine” inanmak da zikrediliyor. Bunu teyit eden ve ters istikamette gidenleri tehdit eden bir başka ayeti kerime okuyalım:
   “Ey inanmış olan kimseler! Allah’a, Resulüne peyderpey indirmiş olduğu o kitaba ve daha önce topyekün indirmiş olduğu kitaplara iman edin (imanda sebat edin)
Her kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve o son günü (bunlardan birini) inkâr ederse, muhakkak ki o, pek uzak bir sapmayla sapıtmıştır.” (Nisa 136)

   Görüldüğü üzere iman şartları sadece Allah’a ve son güne inanmaktan ibaret değil. Ve işin ince noktası bu şartları inkâr edenler dalalete düşmüş, hidayet yolundan sapmış sapık olarak nitelendiriliyor.

   Şimdi bir kişi Bakara 62, Maide 69 ayetlerine bakarak Yahudi ve Hıristiyanların Allah’a ve Ahiret gününe inanmak kaydıyla mükafatlara nail olacağını iddia etmesi cahilliğinden veya art niyetinden kaynaklanmaktadır.

   Daha bitmedi… Bu ayeti kerimede de Yahudi Hıristiyan fark etmeden bütün insanlara Resulüllah’a yani Hazreti Muhammed (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) inanmanın ve ona tabi olmanın zarureti, kaçınılmazlığı ve hidayetin anahtarı olduğu beyan ediliyor.

   “De ki: “Ey insanlar! Şüphesiz ki ben, O Allah’ın sizin hepinize (gönderdiği) elçiyim ki, göklerin ve yerin mülkü sadece kendisine aittir, O’ndan başka hiçbir ilah yoktur, o diriltir ve öldürür.
O halde Allah’a da, o Nebiyy-i Ümmi olan Rasulüne de iman edin ki, o da Allah’a ve kelimelerine (indirmiş olduğu kitaplara) inanmaktadır. Bir de ona hakkıyla tabi olun, ta ki siz hidayet bulabilesiniz.” (Araf 158)

   Gördüğünüz gibi Allahu Teala, Peygamberine insanları kendisine iman ve itaat etmeye çağırmasını emrediyor ve hidayetin bu imana bağlı olduğunu beyan ediyor. (Bu ayet, “peygamber Yaudilere Müslüman olun demedi, Hıristiyanlara Müslüman olun demdedi” diyen Hayrettin Karaman’a da cevaptır.)

   Şimdi bir kişi kalkarak Bakara 62, Maide 69 ayetlerini alıp Yahudi ve Hıristiyanlara cennet vizesi vermeye kalkması ya cahilliğinin ya da art niyetinin eseridir. Böyle kişiler diğer ayetleri görmezden geldikleri için Kuran’ın bütünlüğünü yok saymış olurlar ki, buda büyük bir vebaldir, affedilemeyecek bir ihanettir.

   YAHUDİ VE HIRİSTİYANLAR CENNETE GİREMEYECEĞİ HUSUSUNU OKUMAK ve DAHA DETAYLI BİLGİ İÇİN TIKLAYIN

İNCİL İLE HÜKÜM VERMEK MAİDE 47 – 68
   Bazıları bu ayetleri alıp İncil ve Tevratın yürürlülükte olduğunu dolayısıyla hak olduğunu iddia ediyor, dinler çorbasının temellerini atmaya çalışıyorlar. Ayetler şöyle:
“İncil sahipleri Allah’ın onda indirdikleriyle hükmetsinler. Kim Allah’ın indirdiğiyle hükmetmezse, işte onlar, fasık olanlardır.” (5/47)

   De ki: “Ey Kitap Ehli, Tevrat’ı, İncil’i ve size Rabbinizden indirileni ayakta tutmadıkça hiçbir şey üzerinde değilsiniz.” Andolsun, Rabbinden sana indirilen, onlardan çoğunun tuğyanlarını ve inkârlarını arttıracaktır. Sen de kafirler topluluğuna karşı üzüntüye kapılma. (5/68)

   Ehli sünnet müfessirlere göre ayetin manası: “İncil ehli, Allahu Teala’nın İncil’de Muhammed (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)in peygamberliği hakkında indirdiği delillerle hükmetsin.” demektir.

   Nitekim şu ayeti kerime de bu gerçeği beyan etmektedir:
   “Hani Meryem oğlu İsa da: “Ey İsrailoğulları, gerçekten ben, sizin için Allah’tan gönderilmiş bir elçiyim. Benden önceki Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra ismi “Ahmed” olan bir elçinin de müjdeleyicisiyim” demişti. Fakat o, onlara apaçık belgelerle gelince: “Bu, açıkça bir büyüdür” dediler.” (Saf 6)

   “Yanınızda olan (Tevrat)ı doğrulayıcı olarak indirdiğime (Kur’an’a) iman edin; onu inkâr edenlerin ilki siz olmayın ve ayetlerimizi az bir değer karşılığında değişmeyin. Ve yalnızca benden korkun.” (Bakara 41)

   Eğer Yahudi ve Hıristiyanlar kitaplarında yazan gerçeğe kulak verip itaat etselerdi, yani orada bulunan hükmü tatbik etselerdi mutlaka Müslüman olmaları gerekirdi. Zaten onlar da İncil ve Tevrat’ta bütün özellikleri en ince detayına kadar anlatılan Peygamberimizi beklemekteydiler. Kendilerinden değil de Araplardan çıkınca kitaplarında bulunan Peygamberimizin özelliklerini Deccalin özellikleri ile değiştirdiler.

   “Artık vay hallerine; kitabı kendi elleriyle yazıp sonra az bir değer karşılığında satmak için “Bu Allah katındandır” diyenlere. Artık vay elleriyle yazdıklarından dolayı onlara; vay kazanmakta olduklarına.” (Bakara 79)

   Kelbı’nin bu ayet için verdiği bilgi şöyledir: “Rasûlullâh (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kitaplarındaki vasfını değiştirdiler. Kitaplarında o, orta boylu, esmer olarak zikredilirken onu buğday benizli düz (kıvırcık değil) saçlı ve uzun boylu yaptılar. Arkadaşlarına ve kendilerine tabî olanlara da: “Ahir zamanda gönderildiğini iddia eden şu peygambere bakın; kitabımızda zikredilen vasıflara uymuyor.” dediler. Haham ve bilginlerin diğer yahudiler için olmayan bir takim menfaatleri vardı ki eğer Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kitaplarındaki gerçek vasıflarını açıklarsalar bu menfaatlerinin elden gideceğinden korkmuş ve Hazreti Peygamber (Aleyhisselam)’ın, kitaplarındaki vasıflarını değiştirmişlerdi.
   Neseî ve İbn Ebî Hatim rivayetlerinde Efendimiz (Aleyhisselam)’in vasıfları ile ilgili olarak verilen  bilgiler biraz daha farklı ve detaylıdır. İbn Abbâs’tan gelen rivayette o şöyle demiştir: Bu âyet yahudi hahamları hakkında inmiştir. Peygamberimizin Tevrat’taki vasıflarını “Gözleri sürmeli, orta boylu, kıvırcık saçlı, güzel yüzlüdür.” şeklinde bulmuşken çekememezlikten ve azgınlıklarından (sapıklıklarından) bunları elleriyle silip yerine çok uzun boylu, mavi gözlü, düz saçlıdır.” yazdılar.

SONUÇ
   Gördüğünüz gibi ayetler ayetleri tefsir ediyor ve  çok büyük bir hakikatin gizlendiği ortaya çıkıyor. Hakikat: “Yahudi ve Hıristiyanlara yumuşak bir şekilde TEBLİĞ yapmaktır.” Onlarla ortak yönlerimizin geliştirilmesi değildir.

   Yukarıda zikredilen ayetleri delil alıp diğer ayetleri yok sayarak Yahudi ve Hıristiyanların cennete gireceğini, kurtuluşa ereceğini, nimetlere kavuşacağını iddia etmek, ortak noktaların aranması hükmünü çıkartmak, İncil ve Tevratın yürürlüğünü koruduğunu, Hak olduğunu iddia etmek çok iyi niyetle bakarsak cahillikten kaynaklanıyordur. Değilse büyük bir ihanetin eseridir. Satılmışlığın, ihanetin, Allah’ın ayetlerine karşılık geçici dünya menfaatlerini satın almanın göstergesidir.

Bu zihniyetten Allahu Teala’ya sığınırız…

www.ihvanlar.net

.

Yahudi ve Hıristiyanlar Cennete Giremez – Ayet ve Hadis delilleri ile

 Yorum Yap

   Yahudi Ve Hıristiyanların cennete giremeyeceği mevzusu Cübbeli Hocamız tarafından mükemmel bir reddiye ile kitap haline getirmiş kitaba da “Yahudi Hıristiyanlar Cennete Girecek diyenler Cennete Giremez” ismini verilmişti. Biz kısa ve öz bir şekilde bu konuya açıklık getireceğiz. Böylelikle her yerde susturucu deliller ışığında bu konu hakkında konuşabileceksiniz.

   Öncelikle bu konu hakkında delil olarak alınan ayetleri izah edelim… Diyalogcuların İMAN ŞARTLARINI indirgemek için delil olarak kabul edip ihanetlerine perde yapmaya çalıştıkları ayetleri, tafsilata girmeden, kelime kalabalığında kaybolmadan sade bir şekilde anlatmaya çalışalım…

   Bildiğiniz gibi Kur’an-ı Kerim bir bütündür, tamamıyla değerlendirilir ve çelişki yoktur. Bir ayet diğeri ile kesinlikle çelişmez aksine tefsir eder. Önünüze gelen bir ayeti alarak hüküm çıkarmanız sadece cehaletinizin hükmünü vermeniz olur.

 

   Dolayısıyla bir ayeti alarak Yahudi ve Hıristiyanlar hakkında “cennetlik” fetvasını verenler bu büyük kaideyi çiğneyerek kendi cehalet veya art niyetlerini ortaya koymaktadırlar.

   Şimdi konuyu genişleterek Yahudi ve Hıristiyanlar için iman şartının ne olduğunu anlatmaya çalışacağız.

BAKARA 62 – MAİDE 69

   Öncelikle size ayetlerin manasını verelim sonra izah edelim:

   “Şüphesiz o kimseler ki, iman etmiştirler, bir de o kimseler ki Yahudi olmuşturlar, ayrıca Hıristiyanlar ve Sabiiler; Allah’a ve o son güne inanmış, Salih bir amel de işlemişse; onlar için Rableri nezdinde ecirleri vardır. Onlar üzerine hiçbir korku yoktur ve onlar mahzun olmayacaklardır.” (Bakara 62)

   “… O kişiler ki, Yahudi olmuşlardır. Bir de o sabiler ile Hıristiyanlar; işte her kim Allah’a ve o son resulüne inanır ayrıca Salih bir amel de işlerse, artık onlar üzerine hiçbir kork yoktur ve ancak onlar mahzun olmayacaklardır.” (Maide 69)

   Ayetlerin yalın manalarını verdik. Kur’an’ı açıp ilk olarak bu ayetleri gören Müslüman veya herhangi bir insan muhakkak ki çeşitli evhamlara kapılacaklar, biraz arsızlık var ise bu ayetlerden hüküm bile çıkaracaktır.

   İlk olarak şu bilinmelidir ki, bu ayetler Peygamber Efendimize kavuşamayan ve tek Allah inancına sahip olan bozulmamış ehli kitap hakkında nazil olmuştur. Fakat bazıları gibi bu ayetler o zamanda geçerliydi bu zamanda geçerli değil diyemeyiz. Ayetler kıyamete kadar tazeliğini koruyacaktır.

   Ancak en başta da dediğimiz gibi Kur’an bir bütündür ve tamamını ele almadan hususi mana ifade eden bir ayeti umumi şekilde anlayamazsınız.

   Bu nedenle diğer ayetlere göz atacağız bakalım ne olacak…

   Her gece okuduğumuz “Amenerrasulü” de bakınız Mevla Teala ne buyuruyor:

   “O Peygamber de, Rabbinden kendisine indirilmiş olana iman etmiştir, müminler de. Her biri Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve resullerine inanmıştır” (Bakara 285)

   Ne görüyorsunuz bu ayette? İman şartları kaça tamamlandı?

   Yukarıda “Allaha, resulüne ve ahirete” iman zikredilirken bu ayette ise “Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve resullerine” inanmak da zikrediliyor. Bunu teyit eden ve ters istikamette gidenleri tehdit eden bir başka ayeti kerime okuyalım:

   “Ey inanmış olan kimseler! Allah’a, Resulüne peyderpey indirmiş olduğu o kitaba ve daha önce topyekün indirmiş olduğu kitaplara iman edin (imanda sebat edin)

   Her kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve o son günü (bunlardan birini) inkâr ederse, muhakkak ki o, pek uzak bir sapmayla sapıtmıştır.” (Nisa 136)

   Görüldüğü üzere iman şartları sadece Allah’a ve son güne inanmaktan ibaret değil. Ve işin ince noktası bu şartları inkâr edenler dalalete düşmüş, hidayet yolundan sapmış sapık olarak nitelendiriliyor.

   Yazının üçüncü kısmında ayet ve hadis-i şerifler ile delillerimizi sıralayacağız ancak öncelikle Yahudi ve Hıristiyanların içinde bulundukları şirki gözler önüne serelim…

KÜFRE DÜŞEN YAHUDİ HIRİSTİYANLAR

  “Andolsun “Şüphesiz Allah Meryem oğlu Mesih’tir.” diyenler küfre düşmüştür. De ki: “O eğer Meryem oğlu Mesih’i onun annesini ve yeryüzündekilerin tümünü helak (yok) etmek isterse Allah’tan (bunu önlemeye) kim birşeye malik olabilir? Göklerin yerin ve bunlar arasındakilerin tümünün mülkü Allah’ındır; dilediğini yaratır. Allah herşeye güç yetirendir.” (5/17)

   “Yahudi ve Hıristiyanlar: “Biz Allah’ın çocuklarıyız ve sevdikleriyiz” dedi. De ki: “Peki ne diye sizi günahlarınızdan dolayı azablandırıyor? Hayır siz O’nun yarattığından birer beşersiniz. O dilediğini bağışlar dilediğini azaplandırır. Göklerin yerin ve bunların arasındakilerin tümünün mülkü Allah’ındır. Son varış O’nadır.” (5/18)

   Dediler ki: “Allah oğul edindi.” O (bu yakıştırmadan) yücedir. Hayır göklerde ve yerde her ne varsa O’nundur tümü O’na gönülden boyun eğmişlerdir. (2/116)

   “Yahudiler: “Üzeyir Allah’ın oğludur” dediler; Hıristiyanlar da: “Mesih Allah’ın oğludur” dediler. Bu, onların ağızlarıyla söylemeleridir; onlar, bundan önceki inkâr edenlerin sözlerini taklid ediyorlar. Allah onları kahretsin; nasıl da çevriliyorlar? (9/30)

  “Onlar Allah’ı bırakıp bilginlerini ve rahiplerini rablar (ilahlar) edindiler ve Meryem oğlu Mesih’i de.. Oysa onlar tek olan bir ilah’a ibadet etmekten başka bir şeyle emrolunmadılar. O’ndan başka ilah yoktur. O bunların şirk koştukları şeylerden yücedir.” (9/31)

   “Allah katından yanlarında olan (Tevrat)ı doğrulayan bir Kitap geldiği zaman, -ki bundan önce inkâr edenlere karşı fetih istiyorlardı- işte bilip-tanıdıkları gelince, onu inkâr ettiler. Artık Allah’ın laneti kafirlerin üzerinedir.” (2/89)

   “Kitap Ehlinden olan kafirler ve müşrikler, Rabbinizden üzerinize bir hayrın indirilmesini arzu etmezler. Allah ise, dilediğine rahmetini tahsis eder. Allah büyük fazl sahibidir.” (2/105)

   Bu ayeti kerimelerden anlaşılacağı üzere Hıristiyan ve Yahudiler Allah’a çocuk isnat eden, kendilerini onun çocuğu gören ve rahiplerini rab edinen, birer kafir ve müşrik topluluktur.

   Kafir ve müşrikler için ise büyük tehditler vardır:

   “Şüphesiz küfredip kafir olarak ölenler, bunların hiçbirisinden, yeryüzü dolusu altını olsa -bunu fidye olarak verse de- kesin olarak kabul edilmez. Onlar için acı bir azab vardır ve onların yardımcıları yoktur.” (3/91)

   “Ve kafirler için hazırlanmış olan ateşten sakının.” (3/131)

   “İnkâr edenler, Beni bırakıp kullarımı veliler edindiklerini mi sandılar? Gerçekten Biz cehennemi kafirler için bir durak olarak hazırlamışız. (18/102)”

   “Gerçekten Allah, kafirleri lanetlemiş ve onlar için ‘çılgın bir ateş’ hazırlamıştır. (33/64)”

AYET-İ KERİMELERDEN DELİLLERİMİZ

   İSLAM BÜTÜN DİNLERDEN ÜSTÜNDÜR

   “Elçilerini hidayet ve hak din üzere gönderen O’dur. Öyle ki onu (hak din olan İslam’ı) bütün dinlere karşı üstün kılacaktır; müşrikler hoş görmese bile.” (Saf 9)

   ALLAH KATINDA TEK DİN İSLAMDIR

   “Şüphesiz ki Allah katında tek din İslam’dır…” (Al-i İmran 19)

   Bazıları bu ayete karşılık “o halde neden Allah Kur’an-ı Keriminde diğer dinleri muhatap alıyor” diyebilir. İşte onların bu yanlış anlamalarına fırsat verilmemesi için başka bir ayet yukarıdaki ayeti hem tefsir etmekte hem de manasını kuvvetlendirmektedir:

   “Peki onlar, Allah’ın dininden başka bir din mi arıyorlar? Oysa göklerde ve yerde her ne varsa -istese de istemese de- O’na teslim olmuştur ve O’na döndürülmektedirler.” (Al-i İmran 83)

   “Kim İslam’dan başka bir din ararsa asla ondan kabul edilmez. O, ahirette de hüsrana uğrayanlardandır.” (Al-i İmran 85)

   Görüldüğü üzere Allah katında tek din İslam’dır ve her kim İslam’dan başka herhangi bir dine uymuş olursa ondan kabul olunmayacak, ahirette hüsrana uğrayacak yani batıl yolda olduğunu anlayacak, eli boş kalacak, cehenneme gönderilecektir.

   EHLİ KİTAP İMAN ETSEYDİ!

   Bu ayette ise İslam dinine iman etmeyenlerin fıska saptıklarını, hayrın İslam’da olduğu beyan ediliyor..

   “Kitap Ehli de inanmış olsaydı, elbette kendileri için hayırlı olurdu. İçlerinden iman edenler vardır, fakat çoğunluğu fıska sapanlardır. (Al-i İmran 110)

   MÜMİNLERİN TÖVBESİNİ KABU LEDER

   “Şundan ki: Allah, münafık erkekleri ve münafık kadınları, müşrik erkekleri ve müşrik kadınları azablandıracak; mü’min erkeklerin ve mü’min kadınların tevbesini kabul edecektir. Allah çok bağışlayandır, çok esirgeyendir.” (33/73)

   İSLAM’A AÇILAN GÖNÜL

   “Allah, kimin göğsünü İslam’a açmışsa, artık o, Rabbinden bir nur üzerinedir” (Zümer 22)

   Bu ayette Müslüman olanların hidayete ulaştıran nur olduğu beyan edilirken alttaki ayet tarafından teyit ve tefsir edilmektedir

   “Allah, kimi hidayete erdirmek isterse, onun göğsünü İslam’a açar; kimi saptırmak isterse, onun göğsünü, sanki göğe yükseliyormuş gibi dar ve sıkıntılı kılar. Allah, iman etmeyenlerin üstüne işte böyle pislik çökertir.” (6/125)

   Yani hidayet İslam dinindedir.

   İNKAR EDEN EHLİ KİTAP

   Aşağıdaki ayette ise Ehli Kitap ve müşrik burada aynı kategoride zikredilip ikisinin kurtuluşuda İmana bağlanmış, İslam dinini inkar ederek imandan yüz çevirmeleri halinde her iki guruba da cehennem vaad edilmiştir.

   “Şüphesiz, kitap ehlinden ve müşriklerden inkâr edenler, içinde sürekli kalıcılar olmak üzere cehennem ateşindedirler. İşte onlar, yaratılmışların en kötüleridir. (98/6)

   İSLAMA ÇAĞRILDIĞI HALDE…

   “İslam’a çağrıldığı halde, Allah’a karşı yalan uyduranlardan daha zalim kimdir? Allah, zalim bir kavmi hidayete erdirmez.” (Saf 7)

HADİS-İ ŞERİF VE SİYER ÖRNEKLERİ

   Şu hadis-i şerif aslında tartışmalara mahal bile bırakmamaktadır..

   “Muhammed’in canı, (kudret) elinde olan Zât’a yemin olsun ki; bu ümmetten Yahudi veya Hıristiyan herhangi bir kimse beni duyar da, sonra benimle gönderilen dine inanmadan ölürse, mutlaka cehennem ashâbından olur!” (Müslim, İman: 70, no:153)”

   Hadîs-i şerifi de, bu kâfirlikten, sadece “Allâh’ı ve âhireti inkâr” kastedilmeyip, bununla birlikte “Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in dinine uymamanın da imansızlık sayıldığını açıklamaktadır.

   BİZANS KAYSERİ HERAKLİYUS’A GÖNDERİLEN MEKTUP:

   Bizans kayserine gönderilen mektup bu konuda hayli açıktır:

   “Allah’ın kulu ve Rasûlü Muhammed’den, Bizans’ın Başı Herakliyus’a.  Selam hidayete tabi olanların üzerine olsun.. 
   Bundan sonra ey kral, seni İslâmiyete davet ediyorum. Müslüman ol. Allah seni bütün belâlardan korur ve seni iki kat mükâfatlandırır. Amma inkâra sapar ve bu tebliği kabulden imtinâ edersen, yalnız kendi inkârının günahını değil, tebaalarının inkârının günahı da senin boynunadır.

   De ki: “Ey kitap ehli! Aramızda müşterek olan bir söze gelin de yalnız Allah’a ibadet edelim, ona hiçbir şeyi ortak tutmayalım.” 
Fakat yüz çevirirlerse: “Şâhid olun ki biz (Allah’ın iradesine teslim olan) Müslümanlarız” deyin. 
(Âl-i İmrân: 64)

   Peygamber Efendimiz, İslama davet ettiği Ehli kitap bir hükümdara Müslüman olması aksi halde inkara sapacağını ve halkının da vebalini yükleneceğini ilan ediyor… Halbuki diyalogculara ve bazı ilahiyatçı geçinenlere göre kralın Müslüman olması şart değil! Peygamberimize göre hidayetin ve doğal olarak cennetin anahtarı Müslüman olmasında, sapıklara göre ise tam tersi!

   YAHUDİ GENCE İSLAM TEBLİĞİ

   Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hizmetinde bulunan yahudi bir genç vardı. Bir gün hastalandı. Peygamberimiz, onu ziyarete gitti, başucuna oturdu ve ona, “müslüman olmasını” teklif etti. Çocuk, düşüncesini öğrenmek için, yanında bulunan babasının yüzüne baktı. Babası: Ebü’l-Kâsım’ın çağrısına uy, deyince, çocuk da Müslüman oldu.
   Bunun üzerine Peygamberimiz: “Şu yavrucağı cehennemden kurtaran Allah’a hamdolsun.” diyerek oradan ayrıldı. (Buhârî, Cenâiz 80)

   Görüldüğü üzere Peygamberimiz bir Yahudiye ölüm anında bile İslam’ı tebliğ etmiş, kabul ederek vefat etmesi üzerine cehennemden kurtulduğunu söylemiştir. Kabul etmeden Yahudilik üzerine ölseydi cehennem odunundan başka bir şey olmayacaktı.

   MÜSLÜMAN OLMAK ŞART

   Gayri Müslim bir kimsenin Müslüman olabilmesi için Allah’a, Peygamberimize, getirdiğine iman etmesi ve ona tabi olması ile mümkün olur. Peygamber Efendimize itaat ise mensubu olduğu batıl dinin bütün inanç sisteminden sıyrılması gerekir.

   “Allah’tan başka ilah olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Resulü olduğuna şehadet edinceye kadar, insanlarla savaşmakla emrolundum.” (Müslim 52-53, Buhari: 1/14)

   “Kendilerine kitap verilenlerden Allah’a ve ahiret gününe iman etmeyen, Allah’ın ve Resûlünün haram kıldığını haram saymayan ve hak din İslam’ı din edinmeyen kimselerle, küçülerek (boyun eğerek) kendi elleriyle cizyeyi verinceye kadar savaşın.“ (Tevbe 29)

   “De ki: “Ey insanlar! Şüphesiz ki ben, O Allah’ın sizin hepinize (gönderdiği) elçiyim ki, göklerin ve yerin mülkü sadece kendisine aittir, O’ndan başka hiçbir ilah yoktur, o diriltir ve öldürür. O halde Allah’a da, o Nebiyy-i Ümmi olan Rasulüne de iman edin ki, o da Allah’a ve kelimelerine (indirmiş olduğu kitaplara) inanmaktadır. Bir de ona hakkıyla tabi olun, ta ki siz hidayet bulabilesiniz.” (Araf 158)

   Bu ayeti kerimede de Yahudi Hıristiyan fark etmeden bütün insanlara Resulüllah’a yani Hazreti Muhammed (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) inanmanın ve ona tabi olmanın zarureti, kaçınılmazlığı ve hidayetin anahtarı olduğu beyan ediliyor.

   Gördüğünüz gibi Allahu Teala, Peygamberine insanları kendisine iman ve itaat etmeye çağırmasını emrediyor ve hidayetin bu imana bağlı olduğunu beyan ediyor. (Bu ayet, “peygamber Yahudilere Müslüman olun demedi, Hıristiyanlara Müslüman olun demedi” diyenlere de cevaptır.)

   Şimdi bir kişi bunca ayet hadise rağmen kalkarak Bakara 62, Maide 69 ayetlerini alıp Yahudi ve Hıristiyanlara cennet vizesi vermeye kalkıyorsa bilin ki ya o çok cahil bir adamdır, ya da çok meşhur bir insandır. Cahil ise bilgisizliğindendir. Peygamberimiz: “Cahil cesur olur” buyurmuştur. Meşhur bir kimse ise anlayın ki satılmıştır. Adı kullanılarak bu sapıklığın yayılması kolaylaştırılır.

   Biz bu gün bu iddiayı atan kelli felli hocaların daha dün bu görüşlere karşı geldiğini de biliyoruz. İnsan sormadan geçemiyor: “Peki, ne oldu da değiştiniz?” Siz mi değiştiniz, yoksa kitabınız mı değişti?

   Bu delilleri ezberleyen kişi Yahudi Ve Hıristiyanların cennetin kokusunu dahi alamayacağını, deve iğne deliğinden girse bile Yahudi ve Hıristiyanların cennete giremeyeceğini ortaya koyar. Biz yemeği pişirdik size kaşık sallaması kaldı…

www.ihvanlar.net

.

EHL-İ KİTAB İLE İLİŞKİLERDE İNCE NOKTALAR

 Yorum Yap

   Kur’an, aynı inanç birliği içindeki insan gruplarının birbirleriyle ilişkisini, aralarındaki ortak zemini esas alarak “velayet ilişkisi” şeklinde tanımlamıştır. Buna göre;

Mü’min erkek ve kadınlar birbirlerinin velisidir. (9/et-Tevbe, 71)

Münafık erkek ve kadınlar birbirlerindendir. (9/et-Tevbe, 67)

 

Yahudiler ve Hristiyanlar birbirlerinin velisidir. (5/el-Mâide, 51)

Kâfirler birbirlerinin velisidir. (8/el-Enfâl, 73)

   Üstelik Mü’minler, Ehl-i Kitab’ı ve daha genelde kâfirleri veli edinmekten sakındırılmış (3/Âl-i İmrân, 28; 4/en-Nisâ, 144), Mü’minler’i bırakıp kâfirleri veli edinmenin münafıkların özelliği olduğuna dikkat çekmiştir (4/en-Nisâ, 138-9).

   Bütün bu ayetlerde geçen ve meselenin omurgasını oluşturan kavram “velayet/veli edinmek”tir. Dolayısıyla onun anlam sahasının içini nelerin doldurduğunu tesbit etmeden bütün bu ayetlerin ne anlattığını kavramak mümkün olmayacaktır.

   Müfessirlerin belirttiğine göre buradaki “velayet”, dost tutmak, yardımcı olmak, samimiyet kurmak, dayanmak, güvenmek? gibi anlamlara gelmektedir. Nitekim Kur’an’da, bir taraftan Mü’minler diğerlerini veli edinmekten sakındırılırken, diğer taraftan şöyle buyurulmaktadır: “Sizin veliniz ancak Allah, Resulü ve Mü’minler’dir?” (5/el-Mâide, 55)

   Şu halde bu kavramı “yönetici edinme”ye, ya da “sevgi besleme”ye indirgemek Kur’an’ın izin vermediği “keyfî” bir tevil olur.

   Esasen Mü’minler’le diğerleri arasındaki ilişkinin mahiyeti konusunda daha bir netliğe ulaşmak için “velayet” kavramının çerçevesini aşarak bizatihi “iman” ve “küfür” olgularının ontolojisi üzerinde yoğunlaşmak durumundayız.

   Kur’an, kâfirlerin üzerinde hareket ettiği zemini ele veren ilginç bir durumdan bahseder: “Onlara yeryüzünde fesat çıkarmayın dendiği zaman, “Biz ancak ıslah edicileriz” derler.” (2/el-Bakara, 11)

   Müfessirlerin belirttiğine göre yukarıdaki ayette (2/el-Bakara, 11) geçen “ifsat”, Allah Teala’ya isyan ve günah anlamındadır. Dolayısıyla yeryüzünde itikadî fesattan başlayarak amelî fesada kadar uzanan bir dizi ma’siyet işlemek kâfirlerin bariz vasıflarıdır. Yeryüzünün düzen ve dengesi Allah Teala’ya itaat ile kaimdir. İsyan söz konusu olduğunda bu düzen ve denge bozulur. Müfessirin-i kiramın, iman ile küfrün ontolojik mahiyetleriyle ilgili hikmet yüklü bir tesbitidir bu?

   Yine rivayet tefsirlerinin zikrettiğine göre, yukarıdaki ayetin tefsiri sadedinde Selmân el-Fârisî (r.a) şöyle demiştir: “Bu ayette anlatılanlar henüz gelmemiştir.” İbn Cerîr et-Taberî, onun bu ifadesini şöyle açar: Selmân (r.a)’ın kasdettiği şudur: Ayette özellikleri zikredilenler, fesat çıkarmak bakımından Hz. Peygamber (s.a.v) döneminde yaşayanlardan daha şedit ve etkindir.

   Selmân el-Fârisî (r.a) ve onun sözünü keskin bir firasetle şerh eden büyük müfessir ve müçtehid İbn Cerîr et-Taberî (rh.a)’in günümüzü resmettiğini görmemek için ya gözü veya gönlü kapalı olmak gerekir!

    Kâfirlerin değer sistemine, ıslahı ifsat, ifsadı da ıslah olarak gören bir mekanizma hakimdir. Bu sebeple yeryüzüne nizamat vermeyi hedefleyen projeler üretip dünyanın canına okurken aslında ıslah ettiklerini ileri sürerler. Bu sebeple İslâm ile bir arada kullanmaya özen gösterdikleri -ve kendi imalatları olan- “şiddet”, “terör” gibi kavramları kendi ıslah anlayışlarının zemini ve meşruiyet gerekçesi olarak görürler?

   Büyük müfessir İbn Cerîr et-Taberî, “ifsad”ın mahiyeti üzerinde dururken ilgi çekici bir noktaya parmak basar: Yeryüzünde fesat çıkarmanın birçok şekli vardır. Mü’minlerin kâfirleri veli edinmesi de yeryüzünde fesat çıkarmak cümlesindendir. Allah Teala şöyle buyurur: “Allah’a ve ahret gününe iman eden hiçbir topluluğun, babaları, oğulları, kardeşleri yahut akrabaları da olsa, Allah’a ve Resulü’ne düşman olan kimselerle dostluk ettiğini göremezsin.” (58/el-Mücâdele, 22)

   İşte bu ahvaldeki gayrimüslimler hakkında mü’minler uyarılmakta ve onları dost, sırdaş, yaran, yar ve yardımcı tutmamaları emir buyurulmaktadır. Hz. Ömer (r.a)’in, gayrimüslim bir yardımcı edinen valisi Ebû Musa el-Eş’arî (r.a)’ı azarlaması ve ardından 5/el-Mâide, 51. ayetini okuması ilginç bir örnektir.

   Tam bu aşamada Bediüzzamaan’ın Münâzarât’daki itirazına değinmek yerinde olacaktır.

   Malum olduğu üzere Bediüzzaman, Meşrutiyet sonrası Doğu’daki Kürt aşiretlerini gezerek Meşrutiyet’in niçin desteklenmesi gerektiğini anlatmaktadır. Bu meyanda muhataplarından varit olan bir soru söz konusu olur: Kur’an Ehl-i Kitap’la dostluk kurmayı yasaklamaktadır. Meşrutiyet ise onlarla müsavat (eşitlik) ilişkisini öngörmektedir. Burada bir çelişki yok mudur?

   Bediüzzaman’ın verdiği cevap bu ayetin ifadesinin mutlak olduğu, dolayısıyla taklide müsait olduğudur. Bediüzzaman burada birkaç unsur daha zikreder. (1) Ancak konu dışı olduğu için onlara değinmeyeceğim. Ancak orada, bizim için önemli olan bir hususun altını çizer ve anlam olarak şöyle der: Bu ayetin hükmünün mutlak olmadığı şuradan bellidir ki, Müslümanlar Ehl-i Kitap kadınlarla evlenebilir. Bir kimsenin böyle bin hanımı olsa elbette sevecektir. Buradan;, Ehl-i Kitab’ı veli edinmeme durumunun belli kayıtlarla mukayyet olduğu sonucu çıkmaktadır.

   Burada önemli bir işkâl var gibi görünmektedir. Öyle ya, kişi Ehl-i Kitap’tan olan hanımını elbette sevecektir; yoksa onunla evlenmesinin ne anlamı olur?!

   İbn Abbâs (r.a), “Ehl-i Kitab’ın kestiklerinden yiyin; kadınlarından (evlenmenizde sakınca olmayanlarla) evlenin. Zira Allah Teala, “Ey iman edenler! Yahudiler’i ve Hristiyanlar’ı veli edinmeyin! Onlar birbirlerinin velisidir. Sizden kim onları veli edinirse onlardandır” buyuruyor. Eğer onlardan olmak onlarla velayet ilişkisi içinde bulunmaktan başka bir şeyle de olsaydı, onların kestiğini yiyen ve kadınlarıyla evlenen de onlardan olurdu.”

   Bu durumda ilgili ayetlerin, münhasıran Ehl-i Kitab’ı “yönetici edinmemekle” sınırlı bir hüküm ifade ettiğini söyleyenlerin haklı olduğu gibi bir sonuç çıkmaktadır.

   Burada durup hadiseyi somutlaştıralım ve Hristiyan bir kadınla evli bulunan bir mü’minin evlilik hayatı üzerinde biraz düşünelim. Akşamları eve geldiğinde ortalık içki kokusundan geçilmiyor. Evde muntazaman domuz eti pişiyor; Noel ve Paskalya törenleri aksatmadan kutlanıyor. Hristiyan kadın, kendi inancına göre mübah/helal olan fiilleri işliyor ve Müslüman koca bundan şikâyet etmeden mesut bir hayat sürüyor!!

   Evin idaresinin, üçüncü şahıslarla ilişkilerin, çocukların yetiştirilme tarzının ve buna benzer hususların ne anlam ifade ettiği üzerinde ayrıca durmaya gerek yok. Zira tek başına bu husus bile Ehl-i Kitab’a mensup bir kadınla evliliğin nasıl bir zemin üzerine oturması gerektiği konusunda bize net bir fikir verecek mahiyettedir.

   Şurası açık ki bir müslümanla evlenmeyi kabul etmiş kitabî bir kadın -teoride olmasa bile pratikte- kendi dinindeki birtakım mübahları/helalleri terk etmeyi göze almış demektir. Aksi halde böyle bir evlilik çürük bir zemin üzerine kurulmuş olacaktır.

   İbnu’l-Hümâm bu noktaya parmak basar ve anlam olarak şöyle der: Hz. Ömer (r.a) Ehl-i Kitap kadınlarla evlenen bazı sahabîleri bundan men ederken, bu kadınlarla evlenmenin haram olduğunu söylememiştir. Onun dikkate aldığı husus şudur: Böyle bir evlilik yapan müslüman için gayrimüslimlere karışma (onların hayat tarzlarını içine sindirme) durumu söz konusu olacak; ayrıca böyle bir evlilik çocuklar için risk teşkil edecektir. Zira küçük yaştaki çocuk annesine daha düşkündür. Dolayısıyla annesinin dini üzere yetişecektir. Bütün bunlar birer “fitne” durumudur. İmam Mâlik, de erkeğin, karı-koca münasebetleri çerçevesinde içki içen karısıyla mübaşeret etmek durumunda kalacağının ve bunun doğuracağı olumsuzlukların altını çizmektedir.
Ehl-i Kitap kadınla evlilik ya bu türlü sonuçları tevlit edecek, ya da kaçınılmaz olarak bunun tersi söz konusu olacaktır. Yani Müslüman koca giderek karısının yaşantısını paylaşmaya, onun gibi olmaya başlayacaktır. Aksi durumda böyle bir evliliğin yürümesi mümkün değildir.
Bu sebeple ulema, evla olan davranışın Ehl-i Kitab’ın kestiğini yememek ve kadınlarıyla evlenmemek olduğunu söylemiştir. Bu hüküm, Kur’an’ın getirdiği cevazla çatışma teşkil etmez. Zira Kur’an’ın hükmü, her durumda ve herkes için yerine getirilmesi gereken bir “emir” değil, gerektiği zaman başvurulabilecek bir “izin/ruhsat”tır.

   Dolayısıyla kâfirleri dost edinmeme emri veren ayetle Ehl-i Kitap kadınla evliliği serbest kılan ayet arasında herhangi bir çatışmanın söz konusu olmadığını söylemek durumundayız.
Bir de ulemanın bu hükmün münhasıran “zimmî” statüsündeki Ehl-i Kitap kadınlar için geçerli olduğuna, Daru’l-harp’te ikamet eden kitabî kadınların ise bu hükmün dışında tutulduğuna dikkat edilmelidir.

   Öte yandan tarih boyunca birtakım gayrimüslimlerin devlet idaresinde yüksek makamlara kadar çıktığı realitesini de gözden uzak tutmamak gerekir. Bu da elbette bir önceki paragrafta vurgulanan “zimmî” statüsünde bulunanlar için bahis konusudur. Bunlar içinde ?Sava Paşa örneğinde olduğu gibi? İslamî ilimlere ciddi şekilde vakıf olanlar dahi bulunmuştur.
Şu halde ilgili ayetlerin nüzul sebebi ile irtibatını, uygulamayı ve ulemanın dikkat çektiği noktaları da dikkatte tutarak Ehl-i Kitab’ın veli edinilmemesi durumunun çerçevesini şöyle çizmek yanlış olmasa gerek: Ehl-i Kitap ve daha genelde bütün gayrimüslimlerin Müslümanlar tarafından dost, sırdaş, yaran edinilmesi yasaklanmıştır. Bu durum, onların özellikle zimmî statüsünde bulunan kesimiyle sınırlı olarak uzmanlıklarından istifade etmek, iffetli kadınlarıyla evlenmek, kestiklerini yemek tarzında ilişkiler kurulmasına mani değildir. Ancak bunun da genel geçer bir serbesti olarak algılanması doğru değildir. Evla olan, bu türlü ilişkilerin “ihtiyaç” durumuyla sınırlı olarak kurulmasıdır.

   İslam’ın Batı tarafından bilinçli ve amaçlı bir şekilde “küresel düşman/tehdit” olarak ilan edildiği ve hemen bütün politikaların bu zeminde şekillendirildiği günümüzde, genel olarak gayrimüslimlerle, özel olarak da Ehl-i Kitap ile ilişki kurarken daha bir dikkatli olmak durumundayız. Kur’an’ın onların tabiatı hakkında bize verdiği haberleri “tarihsel” (o dönemin Ehl-i Kitab’ına mahsus özellikler) olarak görmek ölümcül bir hatadır.

Ebubekir Sifil Hocaefendi

.