 |
|
|
 |
|
| ABDULHAMİD HAN |
ABDÜLHAMİD HAN
Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı.
İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar:
Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi.
Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur.
Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur.
Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı.
Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız.
Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar.
Rabbim Başbakanımızı korusunu2026 |
|
|
|
|
 |
ĠNKÂRCILARA REDDĠYE EHL- Ġ SÜNNET ĠNANCINA GÖRE AHĠRETE ĠMAN KIYAMET ALAMETLERĠ NUZUL-Ġ ĠSA (A.S) ĠMAM-I MEHDĠ EBUBEKĠR TANRIKULU 2 Allahım! Bu Kitabı okuyanın, okutanın veya okunmasına sebeb olanların, Ġmanını Sen koru. Bizi nurlu yolundan ayırma. Bizi affına ve rızana erdir. Bütün hayırlı iĢlerimizde bizi baĢarıya ulaĢtır. ġüphesiz herĢeyi hakkıyla bilen, hidayete erdiren, herĢeye gücü yeten Sensin. Allahım! Bizi, Habibin Hz.Muhammed Mustafa(s.a.v)Efendimizin ve onun ashabının, sıddık veli kullarının yolundan ayırma. Kendi dostluğuna seçtiğin kullarınla iki cihanda beraber eyle. Âmin. Yazar: Ebubekir TANRIKULU Tashih: EBTNUR-Y.ERDOĞAN Kapak: Yılmaz ERDOĞAN Baskı Yeri: ANKARA-2020 3 İÇİNDEKİLER ÖNSÖZ............................................................................................... 6 AHİRET GÜNÜNE İMAN...................................................................... 8 YEDİ ŞEY GELMEDEN EVVEL ACELE EDİNİZ........................................ 13 KIYAMET ALAMETLERİ ..................................................................... 14 KIYAMETİN BÜYÜK ALAMETLERİ ...................................................... 19 AHİRETE AİT OLAYLAR...................................................................... 27 Ahiretin Varlığındaki Hikmet ........................................................ 29 PEYGAMBERİMİZ (S.A.V) KIYAMET GÜNÜ ÜMMETİNİ NASIL TANIYACAK? .................................................................................... 31 NUZULİ İSA (A.S) .............................................................................. 32 İsâ Aleyhisselâm’ın Muhammed Aleyhisselâm’ın Geleceğini İhbârı33 Nezd-i İlâhîye Yükseliş.................................................................. 33 HIRISTİYANLIK ve TESLİS İNANCI....................................................... 34 ÖLDÜRÜLEN HZ.İSA(A.S) A BENZETİLDİ............................................. 38 PEYGAMBERİMİZ’İN (S.A.V) HZ.İSA’NIN (A.S) GELECEĞİNİ HABER VERMESİ.......................................................................................... 40 Zülmaniyet Nur ile Eriyecek.......................................................... 43 Hazret-i İsa(a.s) İslamiyet’i Yayacak .............................................. 45 Hz.İsa (a.s.) Semadan Yeryüzüne İnecek ....................................... 46 4 HZ.İSA (A.S.) NİÇİN GELECEK?........................................................... 51 SORU İŞARETLERİ............................................................................. 52 KUR’AN VE KIYAMET ALAMETLERİ.................................................... 53 Mesih ve Mehdi İnancı İslâm’a Dışarıdan Mı Sokuldu?.................. 54 “Kur’an’da Yoksa İslâm’da da Yoktur” Anlayışı.............................. 56 Efendimiz (s.a.v) ve Gayb Bilgisi.................................................... 57 İMAM MEHDİ .................................................................................. 60 Soyu............................................................................................. 62 İsim ve Kimligi.............................................................................. 64 Fazileti ......................................................................................... 64 Çıkış Yeri ve Zamanı ..................................................................... 65 KUR’AN’I KERİMDE MEHDİ MESELESİ ............................................... 66 HADİSİ ŞERİFLERDE MEHDİ MESELESİ............................................... 68 MEHDİ ÜZERİNDE KURNAZLIK YAPMAK............................................ 71 ZAMAN ZAMAN ORTAYA ÇIKAN MEHDİLER...................................... 73 Beklenen Mehdi (a.s) ve İslam’da Ondan Söz Eden İlk Kişi ............ 74 Hazret-i Mehdi Gelecektir............................................................ 75 Hazret-i Mehdi’nin Üstünlüğü ...................................................... 76 5 MEHDİ VE DECCAL GELDİKLERİ VAKİT HERKES ONLARI TANIYACAK MI? ........................................................................................................ 78 GERÇEK MEHDİ’NİN ALÂMETLERİ..................................................... 79 MEHDİ GELDİĞİNDE NELER YAPACAK? ............................................. 92 a. Dini İkâme................................................................................ 93 b. Sünnet-i Seniyyeyi İhya ............................................................ 94 c. Süfyanla Mücadele ................................................................... 95 ç. Hz. Mehdîye Destek Verenler ................................................... 98 d. Kalpleri Birleştirmesi .............................................................. 100 e. Adalet, Sulh ve Sükûnu Tesis Etmesi ....................................... 100 f. Bolluk ve Berekete Vesile Olması ............................................ 101 g. Mezhebleri Tevhidi................................................................. 102 h. Dünya Hâkimiyeti................................................................... 103 i. İstanbul'un Fethi ..................................................................... 108 SAHTEKÂR YALANCI MESİH VE MEHDİLER DE ÇIKACAKTIR.............. 111 HZ.MEHDİ (a.f) İLE İLGİLİ HADİSLERİN SAHİH VE MÜTEVATİR OLDUĞUNU İTİRAF EDENLER.......................................................... 117 BİBLİYOGRAFYA ............................................................................. 122 6 ÖNSÖZ Değerli KardeĢlerim! Yine son zamanlarda basında, yayında TV. Ekranlarında, sağda solda yapılan konuĢmalarda, yazılan çizilen birçok yayınlarda Ġslam‟a onun kutsal değerlerine, planlı programlı sesli, görüntülü, saldırılar yapılmaktadır. Judeo Grek eğitimin tesiri altında kalmıĢ, çocuklarımızın, aziz milletimizin, maalesef, itikat ve imanında Ģüpheler meydana getirmeye çalıĢan, Ġslam‟dan soğutup uzaklaĢmasına, Deizme, Ateizme, Dinsizliğe, Mezhepsizliğe, MeĢrepsizliğe, ġüphe ve vurdumduymazlığa, manevi büyük bir çöküntüye düĢürmeye çalıĢmaktadırlar. Bu vurdumduymazlığın, bu lakaytlığın önüne mutlaka geçmek zorundayız. Bu Devletimizin, milletimizin Beka meselesidir. Bu duruma Ehl-i Sünnet Uleması ve sorumluluk taĢıyan Ulul Emr bir çeki düzen vermesi, bu zararlı faaliyetlere dur denilmesi, temiz Ġslam itikadının ve amelinin öğretilip yaĢanır hale getirilmesi Ģarttır. Son zamanlarda yine ortaya çıkan, mal bulmuĢ mağribi gibi, tekrar batıl Mutezili, ġii, Vahhabi, Selefi, Harici, Hristiyan, Siyonist, Masonik inanç ve düĢünceler, zerk edilmeye çalıĢılıyor. Sapık birçok davranıĢ yaĢantı teĢvik ediliyor. Osmanlıyı yıkmada kullanılan Ġngiliz ajanları, Ehli Sünnetten sapmıĢ Mason, Muhammed Abduhların, Afganilerin, ReĢit Rızaların inançları, düĢünceleri, eserleri, sanki Ġslam‟mıĢ gibi, gündeme getirilip, onların sapık, batıl görüĢleri aĢılanmaya, çalıĢılmaktadır. Bunlara bazı ilahiyatçı Proflarda, mezhepsiz, meĢrepsizlerde çanak tutmaktadır. Kimisi, Kaderi, Kimisi Namazı, Kimisi Mezhepleri, Kimisi Tasavvufu, Kimisi Mucize ve kerameti, kimisi Kabir hayatını, inkâr ediyor. Kimisi Ashabı Kirama dil uzatıyor, kimisi Peygamber Efendimizi (s.a.v) postacı görüyor, iĢi bitmiĢtir diyor, kimisi Ģefaati inkâr ediyor, Kimisi Hz.Meryem validemize çift cinsiyetli diyor, kimisi Kıyametin büyük alametlerinden olan, Hz.Ġsa (a.s)ın nüzulünü, kimisi Mehdi (a.s) nüzulünü, kimisi Dabbetül Arzı, Yecuc ve Mecucu 7 inkâr ediyor, dalga geçiyor. Bu tip saldırılar tarih boyunca hiç eksik olmamıĢ. Gerçek Ġslam âlimleri susunca, Ġslam devlet yöneticileri görevlerini yapmayınca meydan bunlara kalmıĢ, büyük fitne ve kargaĢalara sebeb olmuĢlardır. Ne zaman Gerçek Ehli Sünnet Ġslam âlimleri görevlerini yapmaya baĢlamıĢ, adil devlet yöneticileri meseleye sahip çıkmıĢ, Ġslam düĢmanlarının oyunları bozulmuĢtur. Bugünde Ġslam âleminde buna ihtiyaç vardır. Bu makalemde bu konuları dile getirip Ġslam Akaidinde Ehl-i Sünnetin görüĢlerini aktaracağım. Rabbim bizleride sizleride Hak yoldan, Ġslam‟dan, Kur‟an‟dan, Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v)nın yolundan Sırat-ı Müstakimden ayırmasın. Rabbimiz Kur‟an‟ında ne buyurmuĢ, Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v)ne söylemiĢse hepsi doğrudur. Biz Hepsine iman eder dilimizle ikrar kalbimizle tasdik ederiz. Ġslam son dindir kurtuluĢumuz bu son din Ġslam‟a, onu tebliğ eden son peygamber Hz. Muhammed Mustafa (s.av)ya iman ve itaate bağlıdır. Zira Rabbimiz Kim Resule itaat ederse Allah‟a itaat etmiĢ olur. Buyurur. Ġnkâr Allah‟u AzimüĢĢanı inkârdır. Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa(s.a.v) “Ben size iki şeyi bıraktım ki, onlara sımsıkı sarılıp tutunduğunuz müddetçe, katiyyen sapıtmazsınız. Birisi Allah‟ın kitabı, diğeri ise Resulullah‟ın sünnetidir.”(İmam-ı Malik, Muvatta) Hizmet bizden muaffakiyyet âlemlerin Rabbi olan Allah‟u AzimüĢĢandandır. Ebubekir TANRIKULU HOCA Emkl. Diyanet İşleri Bşk. Uzmanı 8 AHĠRET GÜNÜNE ĠMAN Ġmanın Ģartlarından birisi de hiç Ģüphesiz Ahiret Gününe imandır. Ġman ve Ġslam esaslarından birisini dahi kabul etmemek, alaya almak, yok Ģöyle olsa, yok böyle olsa demek, küçümsemek kiĢiyi küfre sokar, onlara sessiz kalanları da sorumlu tutar. Rabbim hepimizi muhafaza eylesin. Âmin. Ahiret, bu dünyadan sonraki nihayetsiz (sonsuz) âlemdir. Yüce Allah, içinde yaĢadığımız bu dünyayı ve üzerinde olan bütün varlıkları geçici bir zaman için yaratmıĢtır. Bir gün gelecek, bu dünyadan ve üzerinde bulunanlardan hiç bir eser kalmayacaktır. Allah‟ın takdir ettiği gün gelince, insanlarla beraber bütün canlı ve cansız varlıklar yok olacaktır. Bütün dağlar-taĢlar, yerler-gökler parçalanacaklardır. Böylece bu âlem bambaĢka bir âlem olacaktır. Bu, kıyamettir. Bundan sonra yine Yüce Allah‟ın takdir ettiği zaman gelince, bütün insanlar yeniden dirileceklerdir. Ġnsanların hepsi “MahĢer” denilen çok geniĢ ve düz bir sahada toplanmıĢ olacaklar ve yeni bir hayat baĢlayacaktır. Buna “Umumi HaĢr” denilir. Bu yeni hayatın baĢlayacağı günden itibaren, bitmez ve tükenmez, sonu gelmez bir halde devam edecek olan âleme, ahiret âlemi denir. Buna inanmak da, Müslümanlıkta bir esastır. Kıyametin kopması ve ahiretin meydana gelmesi, Kur‟an‟ın ayetleriyle, Peygamberin hadisleriyle ve ümmetin birliği ile sabittir. Diğer bütün peygamberler de kendi ümmetlerine bu gerçeği bildirmiĢlerdir. Onun için ahirete iman etmek büyük bir görevdir ve her din için önemli bir inançtır. Kudretine nihayet bulunmayan Yüce Allah için, gelecekte ahiret hayatını meydana getirmek pek kolay Ģeydir. Âlemleri yoktan var eden, hele insanları birçok güç ve meziyetlerle yaratıp kendilerine hayat veren büyük Yaratıcımız için, bütün bu âlemleri yok ettikten sonra tekrar yaratmak zor bir şey midir? Bir Ģeyi önce var eden, sonra tekrar onu var edemez mi? Bunları tekrar var edemeyen yaratıcı olur 9 mu? Hayır, Yüce Allah öyle bir büyük yaratıcıdır ki, nice âlemleri de yaratmaya kadirdir. Bir kere astronomi ilmine bakalım: Ucu bucağı olmayan bir boĢlukta dolaĢıp duran ve zaman zaman parlayıp sönen yüz binlerce nur ve ıĢık âlemini bu ihtiĢamları ile yaratmıĢ olan Allah, ahiret âlemini de yaratmaya kadirdir. Allah‟a hamdolsun ki, biz Müslümanlar, ahiret gününe, ahiretin sonsuz hayatına, Cennet ve Cehennem ’in daha önceden yaratılmıĢ olduğuna inanıyoruz. ĠĢte bu iman bizi kurtuluĢa götürür, ruhumuzu yükseltir ve bizi mutluluğa kavuĢturur. Bu imandan yoksun olmak, insanı ĢaĢırtıp sapıklığa düĢürür, her türlü fenalığa sürükler ve hem dünyada ve hem de ahirette yüzü kara eder. Meşhur Cibril hadisinde bildirildiği gibi, Cebrail aleyhisselam bir gün genç bir insan suretinde Efendimiz(s.a.v)gelerek Mescidin Nebide mihrapta karşısına oturup; ”İman Nedir? İslam Nedir? İhsan Nedir? Diye sorduğunda İmanın 6 şartını, İslam‟ın 5 şartını söylemiş, İhsanında Nerede olursan ol Allah‟u Zülcelâl‟i görüyormuşçasına ibadet ve taatte bulunmandır demiş, Her cevabı doğru söyledin Ya Muhammed(s.a.v) diye tasdik etmiş, Peki Kıyamet ne zaman kopacak? Diye sorduğunda Peygamber (s.a.v)efendimiz, Bu konuda sorulan, sorandan daha fazla bilgili değildir.” buyurmuştur. (Buhari, Müslim) Peki, Kıyamet Ne Demektir: Alâmetleri nelerdir?” Lügatte ayağa kalkmak, kıyama geçmek demek olan kıyamet, terim olarak kâinât düzeninin Allah‟ın emriyle bozulması, her Ģeyin alt üst olması ve yine Allah‟ın emriyle her Ģeyin yeniden yaratılması, ölenlerin diriltilerek ayağa kalkıp mahĢere doğru, Allah‟ın huzuruna doğru yönelmesi demektir. Bu durumda kıyamet hem genel bozuluĢu, genel yıkılıĢı, hem de yıkılıĢtan sonra genel diriliĢi ifade etmektedir. Sözlükte "alâmet" mânasındaki Ģeratın çoğulu olan eĢrât ile "zaman dilimi, belirlenmiĢ vakit" anlamına gelen sâat kelimelerinden oluĢan eĢrâtü's-sâa "kıyamet alâmetleri" demektir. Kur'ân-ı Kerîm'de değiĢik adlarla anılan kıyametin isimlerinden biri "es-sâa"dır. Kur'an'da eĢrâtü's-sâa terkibi yer almamakla birlikte bir âyette eĢrâtın "sâat"in yerini tutan zamire muzaf olması yoluyla bu terkip dolaylı biçimde oluĢturulmuĢtur. (Muhammed Suresi,18) Kıyamet, insanlığın gündemine Kur‟an ile girmiĢ ve zihnine Kur‟an ile nakĢolmuĢ bir gelecek olayıdır. Kur‟an‟da kıyamet bir 10 sûreye de ad olmanın yanında, birçok ayette bahsi geçen bir konudur. Önceki peygamberler ve kitaplar, bir büyük olay olarak Son Peygamberin (s.a.v) geliĢini ana haber konusu yapmıĢlardı. Kur‟an ise kıyametin geleceğini ana haber konusu yapmıĢtır. Kur‟an‟da kıyamet saati için, vâkıa (kesin meydana gelecek olay), saat (kesin gelecek saat), Et-Tâmmetü‟l-Kübrâ (en büyük felâket), hâkka (gerçek olacak olay), gâĢiye (Ģiddetiyle korku veren ve sarsan), Kâria (kapıyı çalacak gerçek) gibi isimler de kullanılmıĢtır. Kur'ân-ı Kerîm'de "kıyametin kopma zamanı" anlamında kırk yerde geçen sâat kelimesinin yer aldığı âyetlerde kıyametin mutlaka vuku bulacağı belirtilir. Onun kopuĢ zamanı yaklaĢmıĢ ve alâmetleri ortaya çıkmıĢtır. Ansızın gerçekleĢecek olan kıyametin kopuĢ zamanına ait bilgi Allah nezdindedir, dünyadaki davranıĢlarının karĢılığını görmeleri için bunun zamanı insanlardan gizlenmiĢtir. (M. F. Abdülbâk?, el-Mu?cem, "sâ?at" md.) Rabbimiz Kur’an’ın ’da:“Resulüm! Sana, kıyametin ne zaman gelip çatacağını soruyorlar. Onlara de ki: Onu ancak Rabbim bilir, onun vaktini, Ondan başka belirtecek yoktur. Göklerin ve yerin, ağırlığını kaldıramayacağı o saat, sizlere ansızın gelecektir. Sen sanki biliyormuşsun gibi sana ısrarla soruyorlar. Onlara de ki: Onu bilmek ancak Allah'a mahsustur, ama insanların çoğu bu gerçeği bilmez.”(Araf Suresi, 187) “İnsanlar senden kıyametin zamanını soruyorlar. Onlara de ki: Onun bilgisi ancak Allah katındadır. Ne bilirsin, belki de zamanı yakındır.” (Ahzab Suresi, 63) “Kıyametin ne zaman kopacağı bilgisi yalnız Allah'a aittir. Onun bilgisi dışında hiçbir ürün kabuğundan çıkmaz, hiçbir dişi gebe kalmaz ve doğurmaz. Onlara: "Bana koştuğunuz ortaklar nerede?" diye seslendiği gün: "Sana, buna dair bizden hiçbir şahit olmadığını arz ederiz" derler.” (Fussilet Suresi,47) “Senden kıyametin ne zaman gelip çatacağını sorarlar. [Allah bildirmedikçe] sen onu nereden bilirsin ki? Onu ancak Allah bilir.”(Naziat Suresi, 42-44) “Hak olan vaad/kıyamet yaklaĢmıĢtır. (O, vuku bulduğunda) kâfirlerin gözleri yuvalarından fırlayacak ve (diyecekler ki:) “Eyvahlar olsun bize! Muhakkak ki biz, bundan gaflet içerisindeydik. (Hayır, öyle değil!) Bilakis, biz zalimler idik.” (Enbiya Suresi, 97) 11 “ O söz/kıyamet baĢlarına gelip (zamanı yaklaĢınca) onlara yerden kendileriyle konuĢan bir Dabbe (olağanüstü bir canlı) çıkarırız. Onlara: “Ġnsanlar bizim ayetlerimize yakinen inanmıyorlardı.” (der) (Neml Suresi,82) “Dabbe” kıyamet yaklaştığında yerden çıkarılacak ve insanlarla konuşacak olan bir canlıdır. Kıyametin yaklaştığının alametidir. “Onlar, kıyametin ansızın gelmesinden baĢka bir Ģey mi bekliyorlar? ĠĢte, onun alametleri gelmiĢtir. (Kıyamet) baĢlarına geldiğinde nasıl öğüt alacaklar ki?” (Muhammed Suresi, 18) Müslüman için esas olan kıyamet vaktini bilmek değil, bir Kur‟ân haberi olan kıyamet saatinin geleceğine kesin olarak inanmak ve dünyanın geçici olduğunu kabul ederek, kıyamet saati ile birlikte geleceği asla Ģüphe götürmeyen kendi küçük kıyameti olan ölüme, dolayısıyla ebedî hayata hazırlık yapmaktır. Kıyametin zamanı bildirilmemekle beraber, Peygamber Efendimizin (s.a.v) haber verdiği, kıyamet saati ile ilgili olarak bir kısım alâmetler ve iĢaretler söz konusudur. Hadislerde de kıyamet alâmetleri eşrâtü's-sâa tabiriyle ifade edilir. Bu hadislerde belirtildiğine göre Hz. Peygamber kıyametin kopuş zamanını bilmediğini söylemiş, ancak kopmasından önce vuku bulacak bazı olayların onun yaklaştığının alâmetleri sayılacağını haber vermiştir. (Buhârî, "Îmân", 37) Kıyametin OluĢu ve BaĢlangıç Alâmetleri Ahiret âlemi baĢlamadan önce, yukarıda da iĢaret ettiğimiz gibi, bütün insanların ve bütün âlemlerin baĢına kıyamet kopacaktır. Bu kıyametin kopmasını “Sûr‟a birinci üfürüĢ” olayı meydana getirecektir. ġöyle ki: Melek Ġsrafil (a.s) “Sûr” denilen ve niteliği ve Yüce Allah tarafından bilinen bir ses verme cihazına üfürecektir. Bundan çıkan korkunç bir ses ile bütün canlılar ölecek, her Ģey altüst olacaktır. Bildiğimiz yer sarsıntıları, su basmaları, yanardağların patlamaları, yıldırımların düĢmesi ve yerlerin çökmesi gibi bir takım olaylar yüzünden yeryüzünde ne korkunç ve ne büyük felaketler meydana gelmektedir. Bunlardan her biri, Yüce Allah‟ın büyük kudretini gösteren niĢanlardır. 12 ĠĢte yeryüzünde ve göklerde büyük kıyametin kopması da, bizce bilinmeyen çok korkunç bir ses ve gürültü ile (Sûr‟a üfürülmenin dehĢeti) ile olacaktır. Kim bilir, hatır ve hayalimize gelmeyen daha nice büyük olaylar ve görüntüler buna eĢlik edecektir. Bütün âlemlerdeki düzen ve ölçü, ancak Yüce Allah‟ın eseridir. O‟nun kudretinin delilidir. Yüce Allah bu düzen ve ölçüyü herhangi bir sebeple bir an içinde kaldırınca, bütün varlıklar hemen altüst olur, maddeler arasındaki bağlantılardan hiç bir eser kalmaz, hiç bir canlının yaĢamasına imkân kalmaz. Hz. Enes (r.a) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v) buyurdular ki: “Kıyamet kopmazdan önce gece karanlığının parçaları gibi fitneler olacak. (O vakit) kiĢi mü'min olarak sabaha erer de kâfir olarak akĢama kavuĢur. Mü'min olarak akĢama erer, kâfir olarak sabaha kavuĢur. Birçok kimseler azıcık bir dünyalık mukabilinde dinlerini satarlar." (Tirmizî, Fiten 30) Ebu Hureyre (r.a) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v) buyurdular ki:"Otuz kadar yalancı deccaller çıkmadıkça kıyamet kopmaz. Bunlardan her biri Allah'ın elçisi olduğunu zanneder." (Tirmizî, Fiten 43, Ebu Davud, Melahim 16) Hz. Ebu Hureyre (r.a) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v) buyurdular ki:"GüneĢ, battığı yerden doğmadıkça kıyamet kopmaz. Batıdan doğunca, insanlar görür ve hepsi de iman eder. Ancak, daha önce inanmamıĢ veya imanın sevkiyle hayır kazanamamıĢ olan hiç kimseye bu iman fayda sağlamaz." (Buharî, Rikak 39, İstiska 27, Zekât 9; Müslim, İman 248, Ebu Davud, Melahim 12.) Ebu Said (r.a) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v) buyurdular ki:"Ruhumu kudret elinde tutan Zat-ı Zülcelal'e yemin olsun ki, vahĢi hayvanlar insanlarla konuĢmadıkça, kiĢiye kamçısının ucundaki meĢin, ayakkabısının bağı konuĢmadıkça, kendisinden sonra ehlinin ne yaptığını dizi haber vermedikçe kıyamet kopmaz." (Tirmizî, Fiten 19) Hz. Enes (r.a) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v) buyurdular ki:"Kıyamet Allah Allah diyen bir kimsenin üzerine kopmayacaktır." (Müslim, İman 234, Tirmizî, Fiten 35) Hadisin bir baĢka veçhinde: "Yeryüzünde Allah Allah diyen kaldıkça kıyamet kopmaz." buyrulmuştur. 13 Hz. Enes (r.a) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v) buyurdular ki:"Zaman yakınlaĢmadıkça kıyamet kopmaz. Bu yakınlaĢma öyle olur ki, bir yıl bir ay gibi, ay bir hafta gibi, hafta da bir gün gibi, gün saat gibi, saat de bir çıra tutuĢması gibi (kısa) olur." (Tirmizî, Zühd 24) YEDĠ ġEY GELMEDEN EVVEL ACELE EDĠNĠZ Resûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz Ģöyle buyurmuĢlardır: “Yedi şey gelmeden evvel, sâlih ameller işlemekte acele ediniz! Yoksa siz gerçekten; 1. (İbadeti, helâl ve haram hudutlarını) unutturan fakirlik, 2. Azdıran zenginlik, 3. (Her şeyi) bozup perişan eden hastalık, 4. Aklı ve idrâki zaafa uğratarak saçma-sapan konuşturan ihtiyarlık, 5. Ansızın geliveren ölüm, 6. Gelmesi beklenen şeylerin en şerlisi Deccâl ve, 7. Kıyâmetten başka bir şey mi beklediğinizi sanıyorsunuz? Kıyâmet ise, belâsı en müthiş ve en acı olandır.” (Tirmizî, Zühd, 3/2306) Hadislerde belirtildiğine göre kıyametin kopuĢu ansızın vuku bulacak, bu sırada alıĢveriĢ yapanlar iĢlerini bitiremeden, yemek yiyenler lokmasını ağzına götüremeden, havuz yaptıran kiĢi havuzuna giremeden ve devesinin sütünü sağan kimse bunu misafirine ikram edemeden kıyamet kopacaktır. (Buhârî, "Fiten", 25) Kıyametin alâmetlerine gelince: Bunlar, Eşrat-ı Saat (Kıyamet Alametleri) denen bazı tuhaf ve çirkin olağanüstü olaylardır. Bunların meydana geleceğini Peygamber efendimiz bildirmiştir. Bütün bu olaylar Yüce Allah‟ın kudretine göre, hiç bir zaman imkânsız sayılamaz. İçinde yaşadığımız bu âlemdeki olayların her biri, acaib bir yaratışın ve büyük bir kudretin nişanıdır, bir üstünlük örneğidir. Artık Kıyamet Alâmetleri denilen bu olayları düşünen hangi insan imkânsızı görebilir? Bundan önce varlıklarına imkân verilmeyen nice büyük icatlar zaman zaman ortaya çıkmıyor mu? İnsanların zekâ ve çalışmaları sayesinde böyle bir takım büyük ve güzel şeyler meydana geldiği halde, yaratıcımızın büyük kudreti ile artık nelerin meydana gelebileceğini düşünelim 14 “Bütün bunları yaratmak Allah‟a güç değildir.” (İbrahim:20) Hadis Ģerhleriyle "fiten" ve "melâhim" türü kitaplarda kıyamet alâmetleri hakkında çeĢitli rivayetler Hz. Peygamber(s.a.v)Efendimizee atfedilir. Bu rivayetlerde ahlâkî bozuluĢa, dinî-içtimaî hadiselere ve tabiat olaylarına iliĢkin oldukça ayrıntılı bilgilere yer verilir. Nakledilen metinlere göre kıyamet alâmetleri Ģöyle geliĢecektir: KIYAMET ALAMETLERĠ Kıyamet alâmetlerini dört kısımda inceleyeceğiz: 1-Kıyametin İlk Habercileri: İnsan iradesi dışında gerçekleşen, Allah‟ın din ile ilgili tasarrufları. Yani, son peygamberin (asm) gönderilmesi, son kitabın indirilmesi, son dinin gelmesi, Allah‟ın, kıyamete doğru, bizim için haber ve işaret taşıyan ilk tasarruflarını teşkil eder. Başka bir ifadeyle, Peygamber Efendimiz (asm) hakkında “Ve hâteme‟n-Nebiyyîn” (peygamberlerin sonuncusu)5 buyuran Kur‟ân, bu hükümle bildiriyor ki, peygamberlik halkasının sonuncusu olan Peygamber Efendimiz‟in (asm) şahsı, vazifesi, kitabı ve dini ilk kıyamet alâmeti ve habercisidir. Keza, “İkterabeti‟s-Saati” (Kıyamet yaklaştı)( Kamer Sûresi. 1)buyuran Kur‟ân, bizzat bir kıyamet alâmetidir. 2-Kıyametin Küçük Alâmetleri: Kıyametten önceki zamanlarda değişik yoğunluklarla meydana gelen ve genelde insan iradesinin eseri olan olumsuz olaylar zinciridir. Meselâ, ehliyetsiz insanın söz sahibi olması, adam öldürme olaylarının artması, dinin ihmâl edilmesi, ahlâkın bozulması, savaşların artması, depremlerin artması, dünyaya dalınması, şarabın açıktan içilmesi, zinanın yaygınlaşması, cehaletin artması bunlardan bazılarıdır.( Buhari, Tefsir, 79; Hudud, 20; Fiten, 25; Tirmizi, Fiten, 34, İbn-i Mace, Fiten, 25; Ebu Davud, Sünnet, 15) Kıyametin küçük alametleri nelerdir? Kıyametin kopmasına yakın önce küçük alametler çıkacaktır. Sonra da büyük alametler çıkacaktır. Kıyametin küçük alametleri ile ilgili hadis-i şeriflerden bazıları şunlardır: • (İnsanlar camilerle ve camilerin süsüyle övünmedikçe kıyamet kopmaz.) [İbni Mace] 15 • (Erkek erkekle, kadın kadınla yetinmedikçe, kıyamet kopmaz.) [Hatib] •(Fitneler artmadıkça, kıyamet kopmaz.) [Buhari] •(İnsanlarda cimrilik artar ve kıyamet kötülerden başkası üzerine kopmaz.) [İ.Neccar] •(Ahlaksızlık ve fuhuş açık olmadan komşular kötüleşmeden hainler emin, eminler hain sayılmadan, akrabalık arasında soğukluk olmadan kıyamet kopmaz.) [İ. Ahmed] •(Yemin ederim ki, cimrilik, fuhuş meydana çıkmadıkça, emine hıyanet edilip, haine güvenilmedikçe, iyiler helak olup kötüler kalmadıkça kıyamet kopmaz.) [Hakim] •(Yağmurların bereketi kaldıkça kıyamet kopmaz.) [Ebu Ya‟la] •(Yeryüzünde Allah diyen Müslüman kaldıkça kıyamet kopmaz.) [Müslim] •(Zamanda yakınlık olmadıkça, bir yıl bir ay gibi, bir ay bir hafta gibi, bir hafta bir gün, bir gün bir saat gibi kısa gelmedikçe kıyamet kopmaz.) [Tirmizi] • (İlim kalkmadıkça, depremler, katliamlar çoğalmadıkça kıyamet kopmaz.) [Buhari] • (Mal çoğalıp artmadıkça kıyamet kopmaz. Öyle ki, zekât verilecek kimse bulunmaz. Birine zekât teklif edilince, “Benim buna ihtiyacım yok” der.) [Buhari] • (İki büyük taife, davaları bir olduğu halde, çarpışmadıkça, kendilerine Allah‟ın resulüyüm [peygamberim] diyen yalancılar çıkmadıkça kıyamet kopmaz.) [Buhari] • (Müslümanlar Yahudilerle savaşmadıkça, taşlar bile, “Ey Müslüman şu arkamda gizlenen Yahudi‟yi öldür” diye haber vermedikçe kıyamet kopmaz.) [Buhari] • (Yetmiş tane resulüm diyen yalancı çıkmadıkça kıyamet kopmaz.) [Taberani] • (Erkekler azalacak, kadınlar çoğalacak.) [Buhari] • (Bir erkek çocuk bir kadın gibi kıskanılmadıkça kıyamet kopmaz.) [Deylemi] • (Livata mubah sayılmadıkça, gökten taş yağmadıkça kıyamet kopmaz.) [Deylemi] 16 • (Çocuklar öfkeli olmadıkça, büyüğe saygısızlık yapılmadıkça kıyamet kopmaz.) [Harâiti] • (Kıyamet kopmadan yüz yıl öncesinde yeryüzünde Allah‟a ibadet eden kalmaz.) [Hâkim] • (“Keşke şu kabirdeki ben olsaydım” denmedikçe kıyamet kopmaz.) [Müslim] • (Deprem, fitne, katillik artmadıkça, kıyamet kopmaz.) [Buhari] • (Kardeşler farklı dinden olmadıkça kıyamet kopmaz.) [Deylemi] • (Kötüler dünyaya hâkim olmadıkça kıyamet kopmaz.) [Tirmizi] • (Kıyamet ancak kötü insanların başına kopar.) [Müslim, İbni Mace] • (Kur‟an-ı kerim kalkmadıkça kıyamet kopmaz.) [Ebu Nuaym] • Kıyamet yaklaştığı zaman şunların da olacağı bildirilmiştir: • (İnsanlar temizlikte fazla titiz olacak, vesvese edip dinde haddi aşacaklar.) [Ebu Davud] • (Çeşitli isimler altında şaraplar çıkacak, helal sayılacak.) [İ. Ahmed] • (Ortalık bozulacak, dine uymak avuçta ateş tutmak gibi zor olacak.) [Hâkim] • (Köpek beslemek, evlat yetiştirmekten daha cazip olacak.) [Hâkim] • (Kötü kadınlar, çoğalıp, fuhuş bir toplum içinde yayılırsa, halk, daha önce görülmemiş [frengi, aids gibi] bulaşıcı hastalıklara maruz kalacak. Ölçüde, tartıda hile yapılacak ve geçim darlığı baş gösterecek.) [Beyheki] • (Çalgı her yere yayılacak, güvenlik güçleri çoğalacak.) [Beyheki] • (İşler, ehli olmayana verilecek.) [Buhari] 17 • (Bu dinin başlangıcı gibi, sonu da garip olacak!) [Tirmizi] • (Kur'an [Radyo, TV gibi] çalgı aletlerinden okunacak.) [Tergib-üs-salât] • (Sadece tanıdıklara selam verilecek ve yazarlar çoğalacak.) [Hâkim] • (Zengine malı için tazim edilecek, fuhuş yayılacak, piçler çoğalacak. Büyüğe hürmet, küçüğe de merhamet edilmeyecek. Kurtlar, kuzu postuna bürünecek.) [Hâkim] • (Tehıyyet-ül-mescid namazı kılınmaz olur.) [Taberani] • (İlim kalkar, cehalet, anarşi ve ölüm çoğalır.) [İbni Mace] • (Ulema, halkın istediği yönde fetva verip, helale haram, harama helal derler; Kur'anı ticarete, menfaate alet ederler.) [Deylemi] • (İnsanlar, yalnız malın, paranın gelmesini düşünecekler, helalini, haramını düşünmeyecekler.) [R.Nasıhin] • (Bir camide binden fazla kişi namaz kılacak, fakat, içlerinde bir tane mümin bulunmayacak.) [Deylemi] • (İzinsiz ticaret yapılmaz.) [Müslim] • (Vahşi hayvanlar, insanlarla konuşmadıkça kıyamet kopmaz.) [Tirmizi] • (Kıyamet alametleri bir ipteki boncukların peş peşe kopması gibi birbirini takip eder.) [İ.Ahmed, Taberani] • (Kıyamet Cuma günü kopacaktır.) [Buhari] • Hadis-i şerifle bildirilen kıyametin diğer alametlerinden bazıları da şöyledir: 1- Emanete riayet kalkar. 2- Veled-i zina çoğalır. 3- İçki çok içilir. 4- Zekât verilmez. 5- Hanıma uyup, anneye isyan edilir. 6- Erkekler ipek giyer. 18 7- Zararından korunmak için insanlara mudara edilir. 8- Gençler fâsık olur. 9- Daha önce yaşamış âlimler cahillikle suçlanır. 10- Tefecilik, faiz aşikâre olur. 11- Bilgin veya âlim denilenlerde, zerre kadar iman olmaz. 12- İslam‟a uymak ayıp sayılır. 13- Herkese iyilik eden Müslüman ahmak sayılır. 14- İslam‟a uymak, ateşi elde tutmak gibi zor olur. 15- Mescitlerde, toplantılarda fâsıkların sesi yükselir. 16- Cihad terk edilir. 17- Bid'atler yayılır. 18- Günaha teşvik artar. 19- İyiliğe mani olunur. 20- Emr-i bil maruf ve nehy-i anil münker kalkar. 21- Komşuluk kötüleşir. 22- Camilerde Kur'an-ı kerim teganni ile okunur. 23- Aşağı kimseler söz sahibi olur. 24- Zararından korunmak için insanlara ikram olunur. 25- Çalgı aletleri çoğalır. Her yerde çalgı çalınır. 26- Anarşi çoğalır. 27- Adam öldürmek çoğalır. 28- Dine uymak, güzel ahlaklı olmak ayıp sayılır. 29- Cansızlar da konuşur. 3-Kıyametin yaklaştığını haber veren, doğrudan inançla ilgili hadiseler zinciri: A-Deccalın çıkması: Kıyametin yaklaştığını haber veren doğrudan inançla ilgili hadiselerden birisi deccalin çıkmasıdır. Deccal, Allah inancını inkâr eden, dinde nifak tohumları atan bir cereyanın başı olarak boy gösterecek, elinde istidrac denilen bir takım olağan üstülükler bulunacak, bununla insanları etkisi altına alacak, yalanla ve aldatmayla iş görecek ve insanları dinsizliğe ve dünyevileşmeye çağıracaktır. Deccalın ve ektiği dinsizlik tohumlarının Hazret-i İsa tarafından öldürüleceği de bildirilmiştir. Ye´cüc ve Me´cüc´e karşı Sedd-i Zülkarneyn 19 B-Hazret-i Mehdinin gelmesi: İnsanlık tarihinde fitne ve fesat tohumlarının atıldığı ve insanların topluca dinsizliğe kaydırıldığı hiçbir dönem yoktur ki, Allah (cc) o döneme özgü olarak hak yolu gösteren bir tebliğci, hakikatin mücadelesini veren bir peygamber göndermemiş olsun. Son peygamberle beraber peygamberlik kapısı kapandığına göre, deccalın meydana getirdiği dinsizlik rüzgârına karşı Cenab-ı Hakkın hiçbir kimseyi görevlendirmeyeceğini düşünmek gerçekçi olmaktan uzaktır. Şu halde, deccal fırtınasına karşı Allah‟ın âdeti ve imtihan sırrı bir kişinin görevlendirilmesini gerekli kılacaktır ki, Hazret-i Mehdi o kimsedir. Nitekim Hazret-i Mehdinin geleceğini, takva ehline imam olacağını, deccalın tahribatına karşı dinde tamirat yapacağını, deccalın ektiği fitne tohumlarını kurutarak umumi sulhu temin edeceğini, Hazret-i İsa‟nın da kendisine tabi olacağını Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cenab-ı Hakkın vaadine dayalı olarak bildirmiş bulunmaktadır.( İ.Rabbani,Mektubat, s. 60) C-Hazret-i İsa‟nın (a.s) gökten inmesi: Hazret-i İsa‟nın, İslamiyet‟ten bir önceki din olarak kendisinin getirdiği, fakat bozulmuş olan Tevhid dinini Allah‟ın rahmetiyle yeniden Tevhid çizgisine çekmek ve dinini İslamiyet ile omuz omuza getirerek, dinsizliğe karşı İslamiyet ile bir güç birliği oluşturmak gibi bir görevle gökten ineceğini Peygamber Efendimiz (s.a.v) bildirmiştir. (Mektubat, s. 60) 4-Kıyametin Büyük Alametleri: Kıyametin başlaması esnasında görülecek, insan iradesinin dışında gerçekleşen olaylar zinciridir. Bu alametleri sıralayacak olursak: Kıyametin kopmasına yakın önce küçük alametler çıkacaktır. Sonra da büyük alametler çıkacaktır. KIYAMETĠN BÜYÜK ALAMETLERĠ Müslim, İbni Mace, Ebu Davud, Nesai, Tirmizi, İ. Ahmed, Taberani, İbni Cerir ve İbni Hibban‟daki hadis-i şerifte, şu on alametin çıkacağı bildirilmiştir: 1- Hazret-i Mehdi gelecek Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:(Kıyamet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.) [Tirmizi] 20 (Mehdi‟nin başı hizasında bir bulut olacak, buluttan bir melek, “Bu Mehdidir, sözünü dinleyin” diyecektir.) [Ebu Nuaym] (Kıyamet kopmadan önce, Allah‟u Teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.) [Tirmizi] Ebu Davud ve Tirmizi`nin Sünen`lerinde yeralan bazı hadislere göre Mehdî`nin çıkması da Kıyâmet`in büyük alametlerindendir (Sünen-i Tirmizî, IV, s.1-93: Sünen-i Ebu Davud, N. Şr. M.Abdul Hamid IV, 100, 106). 2- Deccal gelecek: Deccâl, kıyâmette zuhur edecek yalancı bir kişidir, Islâm Dini`ni ve Müslümanları ifsad edip, kötülüğe ve bozgunculuğa sevketmek isteyecektir. (Deccal çıkar, tanrı olduğunu söyler. Onun tanrılığına inanan kâfir olur.) [İ. E. Şeybe] Deccal`ın sağ gözünün kör olduğu, iki gözünün arasında "kâfir" yazdığı, çocuğunun olmadığı, Medine`ye ve Mekke`ye giremeyeceği, ortaya çıktıktan sonra yeryüzünde kırk gün kalacağı, bu süre içerisinde istidrac türünden bazı olağanüstü olaylar göstereceği, daha sonra da yine kıyâmetin büyük alametlerinden olan Hz. Isa`nın yeryüzüne inmesiyle onun tarafından öldürüleceği sahih Hadislerde belirtilmiştir (Buhârı, Fiten, 26; Müslim, Fiten, 37, 39, 40, 91, 101, 110, 112). 3- Hazret-i İsa gökten inecek: Hazret-i İsa‟nın gökten inerek bir müddet Peygamberimizin şeriatı ile amel etmesi… Ehl-i sünnet itikadına göre Kıyâmetin vukuundan önce Hazreti Isa yeryüzüne inecek, hiristiyanları Islâm`a davet edecek, Deccâl`ı öldürecek, Hazreti Peygamber (s.a.v)`in şerîatı ile hükmedecektir.Vefat ettiğinde Medine-i Münevverede Efendimiz(s.a.v)in ayak ucuna defnedilecek. (Buhârî, Büyû, 102; Müslim, Imân, 242-247). Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: •(Allah‟ın Resulü Meryem oğlu İsa‟yı öldürdük dedikleri için Yahudileri lanetledik. Onlar İsa‟yı öldürmediler, asmadılar da. Öldürülen, kendilerine İsa gibi gösterildi.) [Nisa Suresi, 157] •Hazret-i İsa göğe kaldırılmıştır. (Nisa Suresi,158) •(Elbette o [Hazret-i İsa‟nın Kıyamete yakın gökten inmesi], Kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyiniz!) [Zuhruf Suresi,61, Beydavi] 21 Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak, [Hristiyanlığı kaldıracak] domuzu öldürecek, [domuz etini yasaklayacak] İslam‟dan başka şeyi yasaklayacaktır.) [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] (İsa inince, her yerde sükûn, emniyet meydana gelir. Öyle ki aslanla deve, kurtla kuzu serbestçe dolaşır, çocuklar yılanlarla oynar.) [Ebu Davud] (On alamet çıkmadan kıyamet kopmaz. Biri İsa‟nın gökten inmesidir.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İ. Mace, Nesai, İ.Ahmed, Taberani, İ.Hibban, İ. Cerir] 4- Dabbet-ül-arz çıkacak: Kıyâmet`ten önce çıkacağı bildirilen bir yaratıktır. Kelime anlamı "yer hayvanı" demektir. Kur`an-ı Kerim`de "Kendilerine söylenmiş olan başlarına geldiği zaman, yerden bir çeşit hayvan (dâbbe) çıkarırız ki o, onlara, insanların âyetlerimize kesin olarak inanmadıklarını söyler" (enNeml, Suresi,82) buyurulmaktadır. Bu husustaki hadis-i şeriflerden birinin meali şöyledir: Peygamber(s.a.v)Efendimiz; Dâbbetü`l-arz hakkında "Çıkacak olan kıyâmet alametlerinden ilki, güneşin batı tarafından doğması ile, bir kuşluk vakti insanlara karşı bir dâbbenin (hayvanın) zuhurudur. Bu iki alametten biri, arkadaşından evvel olur. Akabinde diğeri de onun izi üzerinde yakın olarak meydana gelir" (Müslim, Fiten, 118) buyurmuştur. (Dabbet-ül arz, Musa‟nın asası ile mümine dokunur, alnına Cennetlik yazılır, yüzü nurlanır. Kâfire, Süleyman‟ın mührü ile vurur, Cehennemlik yazılır, yüzü simsiyah olur.) [Tirmizi] (O söz başlarına geldiği zaman, [Kıyamet alametleri zuhur edince], onlara yerden bir hayvan çıkarırız, bu hayvan, onlara, insanların âyetlerimize kesin iman etmemiş olduklarını söyler.) [Neml Suresi, 82, Tefsir-i Kurtubi] 5- Yecüc ve Mecüc çıkacak:Kıyâmetin vukuundan önce çıkarak "yeryüzünde bozgunculuk yapacak" (el-Kehf Suresi,94) olan asılları ve soyları belirsiz iki insan topluluğudur (Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini Kur`an Dili, IV, 3288). Hz. ZülKarneyn(a.s)`in önlerine yaptığı seddin yıkılarak(Yecüc ve Mecüc, set yıkılıp her tepeden akın ederler.) (el- 22 Enbiya Suresi, 96) açılması ile yeryüzüne dağılacaklar insanlara saldıracak, kentleri yakıp-yıkarak harabe haline getireceklerdir. Bazı rivayetlerde bu seddin Çin seddi olduğu zikredilir. (Muhammed Hamdi Yazır, a.g.e., IV, 3291, 3374; Buhârı, Enbiyâ, 7; Müslim, Fiten, 1,2) Hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Yecüc ve Mecüc, kıyametin ilk alametlerindendir.) [İbni Cerir] 6- Duman çıkacak, Duhan`ın çıkışı: Duman anlamına gelen duhan da kıyâmetin büyük alametlerinden biridir. (Müslim, Fiten, 39). Kıyâmetin vukuundan önce dünyayı bir duman bulutu kaplayarak, kırk gün ve kırk gece kalacak, mü`minler nezleye tutulmuş gibi, kâfirler ise sarhoş gibi olacaklardır. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Gökten bir duman çıkacağı günü gözetle!) [Duhan 10] Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: (Dumanın tesiri mümine nezle gibi gelir, kâfire ise çok şiddetlidir.) [Ebu Davud] 7- Güneş batıdan doğacak: Güneşin Batıdan doğması, insanlar topluca iman edecek, ancak daha önce iman etmemiş olanların imanları kendilerine bir yarar sağlamayacaktır (Tecrid-i Sarıh Tercümesi, XII 307; Müslim, Fiten, 118). Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Güneş batıdan doğmadıkça kıyamet kopmaz. O zaman herkes iman eder, ama imanı fayda vermez.) [Buhari, Müslim] Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Rabbinin bazı âyetleri [alametleri] geldiği gün, önce iman etmemiş veya imanında bir hayır kazanmamış kimseye, o günkü imanı fayda vermez.) [Enam Suresi,158] İslam Âlimleri, bu âyetteki alametlerden birinin de güneşin batıdan doğması olarak bildirmişlerdir. Yukarıdaki hadis-i şerif de zaten bunu açıkça bildiriyor. 8- Ateş çıkacak: Doğuda, Batıda, Arap Yarımadasında olmak üzere üç bölgede yer çöküntülerinin meydana gelmesi de Kıyâmet`in büyük alametlerindendir. (Müslim, Fiten, 39) Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Hicazdan çıkan ateş, Basra‟daki develerin boyunlarını aydınlatır.) [Müslim] 23 9- Yer batması görülecek: Hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Doğu, Batı ve Ceziret-ül Arab‟da yer batışı görülecek.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Mace] 10- Kâbe yıkılacak: Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Bir Habeşli Kâbe‟yi tahrip edecektir. Onu şu anda siyah elleri ile Kâbe‟nin taşlarını bir bir söker halde görüyorum.) [Buhari, Müslim] Hz. Peygamber (s.a.v)Efendimiz, Kıyâmetin kötü insanlar ve kâfirler üzerine kopacağını bildirmiştir. Bu hadislere göre Kıyâmet kopmadan önce mü`minlerin ruhları alınacak ve onların âhirete göçmeleri sağlanacaktır. (Buhari, Fiten, 5; Müslim, imare, 53) Ashab-ı kiramın büyüklerinden Abdullah bin Ömer “r.a” hazretleri, (Güneş, batıdan doğduktan sonra, Kıyamet kopana kadar, insanlar 120 yıl daha kalacak, öyle ki fidan bile dikeceklerdir) buyurdu. (Kurtubî) Hadis-i şerifte, (Güneş batıdan doğmadıkça Kıyamet kopmaz. O zaman iman edenin imanı fayda vermez) buyuruluyor. (Buhârî, Müslim) Henüz Güneş batıdan doğmadan, (Mehdi geldi, Kıyamet yakında kopacak) diyenlere itibar etmek ne kadar büyük yanlıştır. İmam-ı Rabbanî(k.s) hazretleri buyuruyor ki: Kıyamet kopacağı zaman, yıldızların yerlerinden ayrılıp dağılacağı, göklerin parçalanacağı, yeryüzünün ve dağların param parça olacakları Kur‟an-ı kerimde açıkça bildirilmektedir. Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (Sura bir kere üfürülünce, yeryüzü ve dağlar, yerlerinden kaldırılıp silkilecektir. O gün Kıyamet kopacak, gök yarılacak ve dağılacaktır.) [Hakka Suresi, 13-16] (Güneşin karardığı, yıldızların yerlerinden ayrılıp döküldükleri, dağların dağılıp saçıldıkları, denizlerin kaynadığı zamana...) [Tekvir Suresi,1-2] (Göğün yarıldığı ve yıldızların dağılıp yok oldukları zaman...) [İnfitar Suresi, 1-2] (Her şey yok olacak, yalnız O kalacaktır!) [Kasas Suresi, 88] 24 Kur‟an-ı kerimde, bunlar gibi, daha nice âyetler vardır. Bunların yok olacaklarına inanmamak felsefecilerin yaldızlı yalanlarına aldanmak olur. Mahlûkların yok olacaklarına inanmak, yoktan var edildiklerine inanmak gibi, imanın şartıdır. İnanmak elbet lazımdır. (Mektubat,3/57) Hadis-i şeriflere inanmak imandandır, inkâr etmek maksadıyla tevile kalkışmak sapıklıktır. Hele mütevatir olan bir hadis-i şerifi inkâr etmek, küfür olur. Bu hadis-i şeriflere kimse inanmaz demek, asırlardan beri gelen âlimlere ve Müslümanlara çok çirkin bir iftiradır. Bu çirkin tevilin sebebi şudur: Hazret-i Mehdi gelince, Deccal ve Dabbet-ül-arz da çıkacağı için, Mehdi geldi diyebilmek için bunları tevil etmek zorunda kalıyorlar. Tevil etmezlerse kendilerinin veya hocalarının Mehdi olduğunu nasıl söyleyecekler ki? Güneşin batıdan doğması, Deccal ve Dabbet-ül-arz gibi alametler, olağanüstü yani harikulade olaylardır. Elbette akılla izah edilemez. Peygamber (s.a.v)efendimizin bin kadar mucizesi görülmüştür, ama yine de Ebu Cehil gibiler inanmamıştır. İbrahim aleyhisselamı ateş yakmadığı halde, Nemrut ve avenesi iman etmemiştir. Musa aleyhisselamın âsâsı büyük bir yılan olduğu halde, Firavun ve taraftarları iman etmemiş, sadece sihirbazlar iman etmiştir. İsa aleyhisselamın, birçok mucizesi olmuştur. Körleri iyi etmesi, ölüleri diriltmesi gibi mucizeleri görüldüğü halde, 12 kişiden başka, iman eden olmamıştır. Bu 12 kişi de, sadece mucize gördükleri için değil, Peygamber olduğuna inandıkları için, iman etmişlerdir. Salih aleyhisselamın devesi, her kapıya giderek sütünü sağdırmış ve sütü hiç eksilmediği halde, inanmayıp deveyi kesmişlerdir. Evliya-yı kiramdan da, binlerce kerametler zuhur ettiği halde, bunları gören gayrimüslimlerden, iman etmeyen çoktur. Demek ki, mucize ve keramet gibi olaylar, imtihanı bozmuyor. Kıyametin bu büyük alametleriyle, (Akıl alacak şey değil) diye alay etmek büyük felakettir. Hem de, Allah böyle şeyler yaratamaz anlamı çıkar ki, onun kudretinden şüphe etmek olur. Harikulade olaylar olduğu için, bu alametleri tevil etmek, çok yanlış olur. Zaten, Dabbet-ül arz, Deccal ve güneşin batıdan doğması gibi, kıyametin büyük alametleri görüldükten sonra, (İman edin) denmiyor ki, aksine 25 imtihan müddetinin bittiği, bundan sonra imanın kabul edilmeyeceği bildiriliyor. Bir âyet-i kerime meali şöyledir: (Rabbinin bazı âyetleri [alametleri] geldiği gün, önce iman etmemiş veya imanında bir hayır kazanmamış kimseye, o günkü imanı fayda vermez.) [Enam Suresi, 158] Bu âyet-i kerimeyi açıklar mahiyetteki iki hadis-i şerif meali şöyledir: (Şu üç şey ortaya çıkınca, iman etmemiş veya imanından hayır görmemiş olana, imanı fayda vermez: Güneşin batıdan doğması, Deccal ve Dabbet-ül-arz.) [Müslim, Tirmizi, Beyheki] (Bunların peş peşe çıkacağı aşağıda açıkça bildiriliyor. “Deccal ve Dabbet-ül-arz çıktı, ama güneş 100 sene sonra batıdan doğacak” da denemez.) (Dabbe, âyette ve hadiste bildirildiği gibi hayvan değildir) demek, âyetleri ve hadisleri tevil yoluyla inkâr etmek demektir. Bu Bâtınîliğin bâtıl yoludur. (Bunun Bâtınî mânâsı var) yahut (Bunlar müteşabihtir) demek gerçek mânâsını inkâr etmektir. Nelerin müteşabih olduğunu dinimiz bildirmiştir. Bunlar da, genelde Allahü teâlânın zatıyla ilgili âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerdir. Yoksa herkes kendi kafasına göre, bu da müteşabihtir diye, istediği âyet ve hadisi tevil ederse, ortada din diye bir şey kalmaz. Mealci denilen mezhepsizler de, (Salât dua demektir, namaz dinimizde yoktur, dua vardır) diyorlar. Böylece namazı inkâr ediyorlar. Salât dua demektir diyerek salâtın namaz olduğunu inkâr etmekle, Dabbe‟nin hayvan olduğunu inkâr etmek arasında fark yoktur. Mutezile denilen fırka da, Sırat, Mizan gibi akılla anlaşılması zor olan hususları, sahih hadislerle bildirilmesine rağmen, akılları almadığı için inkâr etmişlerdir. Hadis-i şerifte, (Sırat köprüsü, kıldan ince, kılıçtan keskindir) buyuruldu. (İ. Ahmed) Yine hadis-i şeriflerde, Mizanda amellerin terazide tartılacağı bildirilmiştir. Mutezile fırkası, (Amelin ağırlığı mı olur) diyerek kabul edememiştir. Deccal ve Dabbet-ül-arzı tevil edenler olduğu gibi, güneşin batıdan doğmasını, Hazret-i İsa ve Hazret-i Mehdi‟yi de tevil ederek, (Güneşin batıdan doğması, İslamiyet‟in batıdan yayılmasıdır. İsa ve Mehdi de birer akım, şahs-ı manevi olarak gelecektir) diyen bid‟at 26 ehli sapıklar da çıkmıştır. Görüldüğü gibi, tevilin yolu açılınca, bunun sınırı olmaz. Herkes her şeyi dilediği gibi tevil edebilir. O zaman ortada din diye bir şey kalmaz. İbni Abbas(r.a) hazretleri, Hazret-i Ömer(r.a)‟in şöyle buyurduğunu bildirmiştir: (Recmi, Deccal‟ı, güneşin batıdan doğuşunu, kabir azabını, şefaati ve müminlerin günahları kadar yandıktan sonra, Cehennemden çıkartılmasını yalanlayan kimseler çıkacaktır.) [İbni Abdilberr, Kurtubi] Hazret-i Ömer(r.a), kerametle söylediği bu sözüyle, bunları inkâr eden birçok mezhepsize cevap vermiştir. Tevil yoluyla inkâr, mezhepsizlerin ortak özelliğidir. Tevil ederek, Mirac, Şakkul-kamer gibi birçok mucizeyi inkâr etmişlerdir. Açıkça (Deccal gelmeyecek) veya (Güneş batıdan doğmayacak) diyen yoksa da, tevil yoluyla inkâr eden sapıklar çoktur. Hazret-i Ömer‟in de kerametle bunları bildirdiği pek açıktır. Zaten aynı tevilciler, yani kıyamet alametlerini tevil edenler; recmi, şefaati, kabir azabını ve affa, şefaate uğramayan müminlerin, günahları kadar yandıktan sonra Cehennemden çıkıp Cennete gireceği gibi birçok hususu inkâr ediyorlar. İmam-ı a‟zam hazretleri de buyuruyor ki: Yecüc ve Mecüc‟ün ortaya çıkması, güneşin batıdan doğması, Hazret-i İsa‟nın gökten inmesi, Deccal‟ın ve diğer kıyamet alametlerinin hepsinin, aynen hadis-i şerifte bildirildiği gibi, [tevilsiz olarak] zamanı gelince gerçekleşeceğine inanırız. (Fıkh-ı ekber) Hiçbir Ehl-i sünnet âlimi de bunları tevil etmemiş, müteşabih olduğunu söylememiştir. Hâşâ Resulullah, bilmece gibi mi söz söylüyor? Böyle tevil etmek, çocukların oyunda (Elma dersem çık, armut dersem çıkma) demelerine benzer. (Ben hayvan dersem sen telefon anla, insan dersem ateistliği anla) demek, dini, değiştirmek suretiyle yıkmak olur. İmam-ı a‟zam hazretlerinin bildirdiği gibi, kıyametin bütün alametlerinin, hadis-i şeriflerde bildirildiği şekilde, aynen meydana geleceğini kabul etmeli ve tevil eden inkârcılardan olmamalıdır. A-Dabbetü‟l-Arz adında bir canlı türü çıkacak ve insanlığı tehdit edecektir. Kötü ahlâkı olmayan iman ehli, iman bereketiyle bu canlı türünün tehditlerinden korunacaktır. 27 B-Ye‟cüc ve Me‟cuc adında topluluklar yeryüzünde fitne ve fesat çıkaracaklardır. C-Kıyamete çok yakın bir süre kaldığında mü‟minlerin ruhları topluca kabzedilecek ve artık “Allah Allah” diyen kalmayacaktır. Kıyamet kâfirin başına kopacaktır. Güneş batıdan doğunca...Bediüzzaman Hazretleri bu konuda der ki: “Küre-i arz (dünya) kafasının aklı hükmünde olan Kur‟ân onun başından çıkmasıyla zemin divane olup, izn-i İlahi ile başını başka seyyareye (gezegene) çarpmasıyla hareketinden geri dönüp, garptan (batıdan) şarka (doğuya) olan seyahatini irade-i Rabbani ile şarktan garba tebdil etmekle güneş garptan tulua (doğmaya) başlar Hem müsademe (çarpışma) neticesinde emr-i İlahi ile kıyamet kopar.” Demek, Allah‟ın emri gelince güneş aklını kaybetmiş gibi yolunu şaşıracak, yer küre bir başka kürenin çarpmasıyla rotasını değiştirecek, tersine dönmeye başlayacak ve böylece güneş batıdan doğacaktır. Güneş batıdan doğduktan sonra artık tövbe kapısı kapanacaktır. Çünkü artık imtihan dünyası kapanmış olacaktır. Çünkü artık kıyamet saati gelmiş olacaktır.( Müslim, Fiten, 39; Ebû Davud, Melahim, 11; İbn-i Mace, Fiten, 28) AHĠRETE AĠT OLAYLAR Kıyamet koptuktan bir süre sonra Yüce Allah‟ın emriyle sura ikinci üfürüĢ olacaktır. Bunun üzerine bütün insanlar dirilerek yerlerinden kalkacaklar ve mahĢer (toplantı) meydanında bir araya gelmiĢ olacaklardır. Bir insanın bedeni yüz binlerce parçaya ayrılsa, her tarafa savrulup saçılsa ve çürüyüp kaybolsa, yine bunlar Yüce Allah‟ın ilminden ve kudretinden dıĢta kalmazlar. Yüce Allah dilediği zaman bunları kudreti ile bir araya toplayıp diriltir, dilediği sonuca kavuĢturur. Ġnsanların böyle yeniden hayat bulmalarına HaĢr-i Ecsad (Bedenlerin toplanması) denilir. Bu olay, ruhların bedenlerine yeniden girmesiyle meydana gelecektir. Bilindiği gibi, ruhlar Allah‟ın birer emridir. Onların gerçek halleri insanlar tarafından bilinmez. Ġnsanlar ölünce, onların ruhları geçici bir zaman için baĢka bir âleme gider. Orada dünyada yapmıĢ olduğu iĢlere göre ya rahat yaĢar yahut azab görür. O âleme Berzah Âlemi denir. Bu, dünya ile ahiretten baĢka olan bir âlemdir. Hayatla 28 ölüm arasında uyku hali ne ise, ölümle ahiret hayatı arasında olan Berzah âlemi de onun benzeridir. Bunun gerçek halini ancak Yüce Allah bilir. ĠĢte ruhlar, ebedî bir Ģekilde ölümden ve yok olmaktan kurtulmuĢ oldukları için, ahiret hayatı baĢlayınca her ruh, Allah‟ın kudreti ile meydana gelecek olan kendi bedenine döner. Onunla birleĢerek beraberce MahĢer‟e gider. Bu esas bakımından cisimle ruhun bir araya gelmesinden baĢka bir Ģey değildir. MahĢer‟de her mükellef (yükümlü) insan sorguya çekilecektir. Dünyada yaptığı iĢleri gösteren amel defteri kendisine verilecek, dünyadaki amelleri tartıya konacaktır. Müminlerin bir kısmı peygamberlerin ve diğer büyük kimselerin Ģefaatine kavuĢacaktır. Her insan “Sırat” denilen köprüden geçmek zorunda kalacaktır. Ġnsanların bir kısmı Sırat‟ı geçerek Cennet‟e girecek, bir kısmı da bundan geçemeyip Cehenneme düĢecektir. ġöyle ki: 1) Ahiret gününde sorguya çekilme, yükümlü olan bütün yaratıkların Allah tarafından hesaba çekilmesidir. MahĢer‟de büyük bir adalet mahkemesi kurulacak ve herkesden dünyada yaptıkları sorulacak, ona göre hakkında karar verilecektir. Daha önce de insan öldüğü zaman kabrinde “Münker ve Nekir” denilen iki melek tarafından sorguya çekilecektir. Ölüye soracaklardır: Rabbin kimdir? Peygamberin kimdir? Dinin nedir? Kıblen neresidir? Buna Kabir sorgusu denir. 2) Amellerin yazılı olduğu defter, her insanın dünyada iyi ve kötü her iĢlediği Ģeyin yazılı olduğu defterdir. Melekler tarafından yazılmıĢ olan bu defter, ahirette sahibine verilecek ve ona: “Al, kitabını oku!” denilecek ve böylece hiç bir Ģey gizli kalmayacaktır. 3) Mizan, MahĢer‟de herkesin dünyada yapmıĢ olduğu iĢleri tartmaya mahsus bir adalet ölçüsüdür ki, bununla amellerin iyi ve kötü miktarı anlaĢılmıĢ olur. 4) Sırat, Cehennem‟in üzerine kurulmuĢ, üzerinden geçilmesi pek zor olan bir köprüdür. Bunun üzerinden Allah‟ın iyi kulları çok kolaylıkla geçer. Öyle ki, bir kısmı ĢimĢek çakar gibi aniden geçer ve Cennet‟e girer. Kafirler ile müminlerden bağıĢlanmamıĢ kimseler geçemeyip Cehennem‟e düĢeceklerdir. Kafirler ebedî olarak orada kalacaklar, müminler ise cezalarını doldurduktan sonra Cennet‟e gireceklerdir. 29 5) Cennet, hatır ve hayale gelmeyen maddî ve manevî nimetleri içinde toplayan, hiç bir zaman yok olmayan ve bugün mevcut olan sekiz bölümlü bir mükafat alemidir. Bulunduğu yeri ancak Allah bilir. 6) Cehennem, bütün kafirlerle bazı günahkar müminler için yaratılmıĢ olan yedi aĢağı tabakaya bölünmüĢ bir azab kaynağıdır. Burada kafirler ebedî olarak kalacaklar ve azab çekeceklerdir. Günahkar müminler ise, bir müddet azab çektikten sonra bağıĢlanarak Cennet‟e konulacaklardır. Cehennem‟in bulunduğu yeri de ancak Yüce Allah bilir. 7) Kevser Havuzu, MahĢer günü Yüce Allah tarafından peygamberimize ikram buyurulacak olan gayet büyük bir havuzdur. Bunun çok tatlı ve berrak suyundan müminler içecekler. MahĢerin dehĢetinden ileri gelen hararetlerini gidereceklerdir.  ġefaat, ahiret günü bir kısım müminlerin bağıĢlanmaları ve bazı itaatli müminlerin de yüksek derecelere ermeleri için peygamberimizin ve diğer bazı büyük zatların Yüce Allah‟dan dilek ve yalvarıĢta bulunmalarıdır. Ahirette bütün insanlara ait hesaba çekilme iĢinin bir an önce yapılması için en büyük Ģefaatta bulunacak kimse, Hazreti Peygamber Efendimizdir. Onun bu Ģefaatına ġefaat-ı Uzma (En büyük ġefaat) denir. Peygamberimizin sahib olduğu Cennetteki yüksek makama da Makam-ı Mahmud (Övülen Makam) denir. Bütün bu saydığımız Ģeylerin aslını ve özünü ayrıntıları ile bilmek ancak Yüce Allah‟a mahsusdur. Ahiretle ilgili bütün bu olayların var olduğunu kabullenmek, Yüce Allah‟ın kudret ve azametini düĢünüp sezebilenler için asla uzak ve imkânsız görülemez. Yüce Allah‟a hamd olsun ki, biz bunların hepsine inanmıĢ ve iman etmiĢ bulunuyoruz. “Allah her şeye gücü yetendir.” (Kehf Suresi, 45) Ahiretin Varlığındaki Hikmet Bilindiği gibi, Yüce Allah‟ın varlığı ezelîdir, ebedîdir. O‟nun kudreti de sonsuzdur. Her iĢinde de nice hikmetler vardır. O‟nun yaratıcılık sıfatı her zaman varlığını gösterecektir. O‟nun yarattığı ve yaratacağı varlıkların bir kısmı devam edecektir. Kim bilir içinde yaĢadığımız bu alemi ne kadar asırlar önce yaratmıĢtır! Sonra da bu 30 âlemde birtakım ibadet ve görevlerle yükümlü olmak üzere insanları seçkin bir sınıf olarak meydana getirmiĢtir. Bütün bu insanlar ve diğer nice yaratılmıĢ varlıklar boĢuna mı yaratılmıĢtır? Geçici bir zaman için yaĢayıp da sonra tamamen yok olsunlar diye mi, bu kadar mükemmel suretle meydana getirilmiĢlerdir? Hayır, böyle bir iddiaya insanın vicdanı isyan eder. Her zerrede görülen hikmet buna karĢı çıkar. ġübhe yok ki, insanlar bu dünyaya bir imtihan için getirilmiĢtir. Bu alemde yapmıĢ olduktan iyi ve kötü amellerinin sonuçlarına ve karĢılıklarına baĢka bir alemde ebedî olarak kavuĢmak için yaratılmıĢlardır. Bu dünyada herkes yaptığının karĢılığını yeter derecede görmemektedir. Nice saygı değer iyi insanlar sefil bir halde yaĢarlar. Nice sapık ve azgın kimseler de, rahatlık içinde yaĢayarak kötü yürüyüĢlerinin cezasını dünyada görmezler. Bu bakımdan Yüce Allah‟ın adaletinin tam manasıyla gerçekleĢeceği bir alem lazımdır ki, herkes yaptığı iĢlerin karĢılığını orada bulsun. Böylece Yüce Allah‟ın yaratıcılık sıfatı kendisini daima göstersin. ġunu da düĢünmelidir: Bu dünyada insanlar ve diğer sorumlu yaratıklar iki kısma ayrılmıĢtır: Bir kısmı üzerine düĢen görevleri yerine getirmekte ve Allah‟ın varlığına değiĢmez bir inançla sarılmıĢ bulunmaktadır. Bu değiĢmez ve devamlı inanç sahiplerinin mükâfatları da ahiret hayatında ebedî olacaktır. Diğer bir kısmı ise, görevlerini kötüye kullandıklarından Yaratıcısını unutmuĢlar ve nefislerine uyarak gittikleri sapık yolun doğruluğuna devamlı bir inançla bağlanmıĢlardır. Milyarlarca sene yaĢayacak olsalar dahi, kendi inanç ve inkârlarını terketmemek kararında bulunurlar. Onun için bunların cezası da, kendi inançları gibi ebedî olacaktır. Ahirette sonu gelmeyen bir azaba düĢeceklerdir. ġunu da ilave edelim ki, Yüce Allah katında güzel iman o kadar makbul ve büyük bir Ģeydir ki, onun karĢılığı, Allah‟ın bir ihsanı olarak sonsuz bir mükâfattır. Allah‟ı inkâr edip batıla tapınmak da, o kadar büyük bir cinayettir ki bunun karĢılığı da, sonsuz bir azabdan baĢka bir Ģey değildir. “İyi insanlar Naîm‟de (Nimet Veren‟de), günahkâr kimseler de Cehennemdedirler.” (İnfitar Suresi,13-14) 31 PEYGAMBERĠMĠZ (S.A.V) KIYAMET GÜNÜ ÜMMETĠNĠ NASIL TANIYACAK? Müslümanların hangi ameli Efendimizin (s.a.v) onları tanımasını sağlayacak? Ebû Hüreyre (r.a) der ki: “Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz‟in Ģöyle buyurduklarını iĢittim:«Benim ümmetim Kıyâmet gününde abdest izlerinden dolayı “Yüzleri nurlu, elleri ve ayakları bembeyaz olanlar” diye (hesâp mahalline veya mîzan başına) çağrılacaklardır.» Ebû Hüreyre (r.a) sözüne Ģöyle devam eder:“Artık kim, bu parlaklığını daha ziyâde artırıp uzatmaya güç yetirebilirse bunu yapsın!” (Buhârî, Vudû‟, 3) Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) bir gün Cennetül Baki kabristana geldiler ve:“Selâm size ey mü‟minler diyarının sâkinleri! İnşâallah bir gün biz de sizin yanınıza geleceğiz. Kardeşlerimizi görmemizi çok isterdim” buyurdular. Ashâb-ı kirâm:“Biz sizin kardeşleriniz değil miyiz, yâ Rasûlallah?” diye sordular. Rasûl-i Ekrem (s.a.v):“Sizler benim ashâbımsınız, kardeĢlerimiz henüz gelmemiĢ olanlardır” buyurdular. Bunun üzerine ashâb-ı kirâm:“Ümmetinizden henüz gelmemiş olanları nasıl tanıyacaksınız, ey Allah‟ın Rasûlü?” diye sordular. Rasûlullah (s.a.v) de onlara:“Bir adamın alnı ve ayakları beyaz olan bir atı olduğunu düşünün. Adam bu atını, hepsi de simsiyah olan bir at sürüsü içinde tanıyamaz mı?” diye sordular. Sahâbe-i kirâm:“Evet, tanır ey Allah‟ın Rasûlü!” cevabını verdi. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v) Ģöyle buyurdular:“İşte kardeşlerimiz de abdestten dolayı yüzleri nurlu, el ve ayakları parlak olarak geleceklerdir. Ben, önceden gidip havuzumun başında ikrâm etmek için onları bekleyeceğim. Ama dikkat edin! Birtakım kimseler yabancı, devenin sürüden kovulup uzaklaştırıldığı gibi benim havuzumdan kovulacaklardır. Ben onlara «Buraya gelin!» diye nidâ edeceğim. O zaman (melekler) bana:«Onlar senden sonra hâllerini değiştirdiler, (senin Sünnet‟ini takip etmeyip başka yollara saptılar)» diyecekler. Bunun üzerine ben 32 de:«–Uzak olsunlar, uzak olsunlar!» diyeceğim.” (Müslim, Tahâret, 39; Fedâil, 26) Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz‟in Havuz‟undan kovulan bu zavallı insanların, Allah Rasûlü (s.a.v) Efendimiz‟e beyʻat ettikten sonra irtidâd eden (dinden dönen) az sayıdaki beyinsiz bedevîler olduğu söylenir. Nitekim diğer bir hadîs-i Ģerîfte Efendimiz (s.a.v) Ģöyle buyururlar:“…Bana Ģöyle denir«‒Sen onlardan ayrılınca topukları üzere gerisin geri döndüler ve o günden beri bu irtidâdları üzere devam ettiler!».” (Müslim, Cennet, 58) Rabbim cümlemizi Ehl-i Sünnet vel Cemaatten ayırmasın. Hem dünyasını hem de ahiretini mamur edenlerden eylesin. Her türlü sapık görüş ve inançlardan batıl amellerden muhafaza eylesin. Efendimiz(s.a.v)in ahlakıyla ahlaklanan, Onun şefaatine mazhar olan, Sırat-ı Müstakimde daim olan, Sadıkların, Hak dostlarının, Peygamberlerin yolundan ayrılmayan Allah‟u Zülcelâl‟in rızasını kazananlardan eylesin. Sapıtmış olan, Nefsinin, şehvetinin, şöhretinin, Şeytanın tuzaklarına düşen. Dünyanın geçici zevklerine aldanan, kâfirlerin, münafıkların, müşriklerin yolunda gidenlerden eylemesin. Âmin Ya Muin. NUZULĠ ĠSA (A.S) Değerli KardeĢlerim! Ġmanın Ģartlarından birisi de hiç Ģüphesiz Ahiret Gününe imandır. Ġman ve Ġslam esaslarından birisini dahi kabul etmemek, alaya almak, yok Ģöyle olsa, yok böyle olsa demek, küçümsemek kiĢiyi küfre sokar, onlara sessiz kalanları da sorumlu tutar. Rabbim hepimizi muhafaza eylesin. Âmin. Kıyametin kopması ve ahiretin meydana gelmesi, Kur‟an‟ın ayetleriyle, Peygamberin hadisleriyle ve ümmetin birliği ile sabittir. Diğer bütün peygamberler de kendi ümmetlerine bu gerçeği bildirmiĢlerdir. Onun için ahirete iman etmek büyük bir görevdir ve her din için önemli bir inançtır. Kudretine nihayet bulunmayan Yüce Allah için, gelecekte ahiret hayatını meydana getirmek pek kolay Ģeydir. Âlemleri yoktan var eden, hele insanları birçok güç ve meziyetlerle yaratıp kendilerine hayat veren büyük Yaratıcımız için, bütün bu âlemleri yok ettikten sonra tekrar yaratmak zor bir şey midir? Bir Ģeyi önce var eden, sonra tekrar onu var edemez mi? Bunları tekrar var edemeyen yaratıcı olur 33 mu? Hayır, Yüce Allah öyle bir büyük yaratıcıdır ki, nice âlemleri de yaratmaya kadirdir. Bir kere astronomi ilmine bakalım: Ucu bucağı olmayan bir boĢlukta dolaĢıp duran ve zaman zaman parlayıp sönen yüz binlerce nur ve ıĢık âlemini bu ihtiĢamları ile yaratmıĢ olan Allah, ahiret âlemini de yaratmaya kadirdir. Ġsâ Aleyhisselâm’ın Muhammed Aleyhisselâm’ın Geleceğini Ġhbârı Ġsâ Aleyhisselâm göğe yükselmeden önce bütün insanlara en büyük müjdeyi vererek Ģöyle söylemiĢti:“Ey İsrailoğulları! Doğrusu ben, benden önce gelmiş Tevrat‟ı tasdik edip doğrulayan, benden sonra gelecek ve ismi Ahmed olacak bir peygamberi müjdeleyen Allah‟ın size gönderilmiş bir peygamberiyim.” (Saf Suresi, 6) Yani;“Ben, Allah tarafından size bunları bildirmek ve açıklamak için gönderilen bir peygamberim.” diyor. Görülüyor ki Allah-u Teâlâ Habib-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem-inin geleceğini bütün peygamberlerine ismiyle ve cismiyle nasıl tanıtmıĢ ve bildirmiĢtir. Bu o kadar büyük bir vebaldir ki, hiç bir Hristiyan‟ın ve hiç bir yahu dinin bu vebalin altından kurtulması mümkün değildir. Cenab-ı Hakkın ve ulül-azm bir peygamberin açık bir fermanı var. “Ben bilmiyordum, duymadım.” gibi bir itiraz kabul edilmeyecektir. Binaenaleyh onların Ġsâ Aleyhisselâm‟a yaptıkları iman hiç bir zaman makbul değildir. Nezd-i Ġlâhîye YükseliĢ Ġsrailoğulları Romalıların esareti altında zillet içinde yaĢıyorlardı. Ġsâ Aleyhisselâm elinden o kadar parlak mucizeleri gördükleri halde, davetine icabet etmediler. Çünkü kurtarıcı bir Mesih bekliyorlardı. Bu Mesih‟in çok mücadeleci bir kiĢi olacağına ve diğer milletlerin esaretinden kurtararak yahudileri dünyaya hâkim kılacağına inanıyorlardı. Ġsâ Aleyhisselam‟ı çok yumuĢak ve merhametli gördükleri için, onun Mesih olduğuna inanmadıkları gibi, davetine kulak vermekten insanları alıkoymaya çalıĢtılar, Fakat baĢvurdukları her teĢebbüs neticesiz kaldı. Ġman etmek Ģöyle dursun, Yahya Aleyhisselam gibi Ġsâ Aleyhisselam‟ı da öldürmeye karar verdiler. 34 Ġçlerinden birini inanmıĢ gibi göstererek havarîlerin arasına soktular. Toplandıkları yeri ve zamanı öğrenip baskın yapacaklardı. Fakat Allah-u Teâlâ kendi kurdukları tuzağa kendilerini düĢürdü, plânlarını boĢa çıkardı. Âyet-i kerime‟sinde Ģöyle buyuruyor:“(Yahudiler gizlice) tuzak kurdular. Allah da onların tuzaklarına karşılık verdi. Allah tuzak kuranlara karşılık vermekte en güçlü olandır.”(Âl-i imran Suresi, 54) Allah-u Teâlâ kulu ve Resul‟ü Ġsâ Aleyhisselâm‟a vahiyle durumu haber verdi:“O vakit Allah şöyle buyurdu: Ey İsâ! Ben seni eceline yetireceğim ve seni nezdime yükselteceğim, seni inkâr edenlerden tertemiz ayıracağım, sana tâbi olanları kıyamet gününe kadar inkâr edenlerin üstünde tutacağım. Sonra da dönüşünüz bana olacak. İşte o zaman ayrılığa düştüğünüz şeyler hakkında aranızda ben hükmedeceğim. İnkâr edip kâfir olanları, dünyada da ahirette de şiddetli bir azaba çarptıracağım. Onların hiç yardımcıları da olmayacak.” (Âl-i imran: 55-56) Allah-u Teâlâ Ġsâ Aleyhisselâm‟ı Ġdris Aleyhisselâm gibi göğe kaldırdı, onlara ruhsat vermedi. Casus olarak gönderdikleri münâfığı Ġsâ Aleyhisselâm zannederek yakaladılar ve astılar. Göklerdeki ve yerdeki gizlilikleri bilen, olanları ve olacakları bilen Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟lerinde kesin bir ifade ile Ģöyle buyurur: “Bir de inkâr etmelerinden, Meryem‟in üzerine büyük bir iftira atmalarından ve „Allah‟ın Resul‟ü Meryem oğlu İsâ Mesih‟i öldürdük!‟ demelerinden ötürü... Hâlbuki onu öldürmediler ve asmadılar. Fakat onlara, benzer gösterildi. Onun hakkında anlaşmazlığa düşenler, bundan dolayı tam bir kararsızlık içindedirler. Bu hususta bir bilgileri yoktur, sadece zanna uyuyorlar. Kesin olarak onu öldürmediler. Bilakis Allah onu kendi katına yükseltti. Allah güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Nisâ Suresi, 156-157-158) HIRISTĠYANLIK VE TESLĠS ĠNANCI Ġsâ Aleyhisselâm göğe yükseltildikten sonra Havarîler Ġsâ Aleyhisselâm‟ın vasiyeti üzerine dinini yaymaya çalıĢtılar. Ġnananlar hayli çoğaldı. Fakat zamanla Hristiyanlar da Ġsrail Oğulları gibi yoldan çıktılar, tefrikaya düĢtüler. 35 Yahudiler Ġsâ Aleyhisselâm hakkında, babasız dünyaya geldiğini bahane ederek zinâ çocuğudur dediler, iftira ettiler. Hıristiyanlardan bir kısmı “Ġlâh” dediler, bir kısmı “Ġlâhın oğludur.” fikrine saplandılar. Bir baĢka fırka da “üçten biridir.” demiĢlerdi. Hakikat Kur‟an-ı kerim‟in bildirdiği gibidir. Allah-u Teâlâ Ġsâ Aleyhisselâm hakkında gerçek dıĢı beyan ve inançlarda ısrar eden ehl-i kitabın bu müfrit telâkkilerini reddeder, onun da mukarreb meleklerin de Allah‟a kul olmaktan asla çekinmeyeceklerini beyan buyurur: “Ey ehl-i kitap! Dininizde taşkınlık etmeyin. Allah hakkında ancak gerçeği söyleyin. Meryem oğlu İsâ Mesih, Allah‟ın peygamberi, Meryem‟e ulaştırdığı kelimesi ve O‟ndan bir ruhtur. Allah‟a ve peygamberine inanın, üçtür demeyin. Sizin için hayırlı olmak üzere bundan vazgeçin. Allah ancak bir tek ilâhtır. O, çocuk sahibi olmaktan münezzehtir. Göklerde ve yerde olanların hepsi O‟nundur. Vekil olarak Allah yeter. Mesih de Allah‟a yaklaştırılmış mukarreb melekler de, Allah‟a kul olmaktan asla çekinmezler. Kim O‟na kulluktan çekinir ve büyüklük taslarsa, bilsin ki O, hepsini huzuruna toplayacaktır.” (Nisâ: 171-172) Ġsâ Aleyhisselâm bir beĢerdir, insanlara hidayet yolunu göstermek için Allah tarafından gönderilmiĢ bir peygamberdir. Peygamberlik vazifesi ise halkı Allah‟ın birliğine ve yalnız O‟na kulluk yapmaya dâvet etmekten ibarettir. Allah-u Teâlâ hıristiyanların ona ve annesine ulûhiyet isnad etmelerini gözle görülür bir delil ile çürütmektedir. Ayet-i Kerime‟sinde Ģöyle buyurur: “Meryem oğlu Mesih ancak bir peygamberdir. Ondan önce de nice peygamberler gelip geçmiştir. Annesi de sıddîka bir kadındı. Her ikisi de yemek yerlerdi. Bak! Onlara delilleri nasıl açıklıyoruz? Sonra da bak ki, nasıl yüz çeviriyorlar?” (Mâide Suresi, 75) Kur‟an-ı kerim‟de Allah-u Teâlâ‟nın çocuğu olmaktan münezzeh olduğuna dair beyanlar sık sık ifade buyurulmaktadır:“Allah çocuk edindi dediler. Hâşâ! O yücedir. Göklerde ve yerde olanların hepsi O‟nundur. Hepsi O‟na boyun eğmişlerdir.” (Bakara Suresi, 116) “Allah çocuk edindi dediler. Hâşâ! O bundan uzaktır. Göklerde ve yerde olanların hepsi O‟nundur. Elinizde O‟nun çocuk 36 edindiğine dair hiç bir delil yoktur. Allah hakkında bilmediğiniz bir şey mi söylüyorsunuz? De ki: Allah‟a karşı yalan uyduranlar aslâ iflah olmazlar.” (Yunus Suresi, 68-69) “Bak! Nasıl da Allah‟a yalan yere iftira ediyorlar. Apaçık bir günah olarak bu yeter.” (Nisâ Suresi, 50) “O Allah ki göklerin ve yerin hükümranlığı O‟nundur. Hiçbir çocuk edinmemiştir. Mülkünde hiç bir ortağı yoktur. Her şeyi yaratmış, ona bir düzen vermiş, mukadderatını tayin etmiştir.” (Furkan Suresi, 2) “Yahudiler „Üzeyir Allah‟ın oğludur.‟ dediler. Hıristiyanlar da „Mesih (İsâ) Allah‟ın oğludur‟ dediler. Bu, daha önce inkâr edenlerin sözlerine benzeterek geveledikleri sözlerdir. Allah onları kahretsin! Nasıl da uyduruyorlar?” (Tevbe Suresi, 30) Bu iftiralarından dolayı Allah-u Teâlâ‟nın ilâhî gadabına maruz kalmıĢlardır: Ġsâ Aleyhisselâm kendisine insan olmanın dıĢında bir sıfat yakıĢtırmak istiyenlere kul olduğunu hatırlatmak ihtiyacı duymuĢ ve: “Ben ancak Allah‟ın kuluyum.” buyurmuştur. (Meryem Suresi, 30) Muhataplarına “Beni ilâh edinin.” dememiş:“Şüphesiz ki Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. O‟na kulluk edin. İşte doğru yol budur.” buyurmuştu. (Meryem Suresi,36) Allah-u Teâlâ Tevhid akidesini temelinden yıkan Üç Ġlâh (Teslis) inancının doğuracağı elim akibeti haber vermektedir. Allah‟tan baĢka iki ilâh edinenlerle Ġsâ Aleyhisselâm ilâhî huzurda yüz yüze getirilecekler, Allah‟a ve Peygamber‟ine iftira edenler hak ettikleri cezayı görecekler. Kıyamet gününde Allah-u Teâlâ ile Ġsâ Aleyhisselâm arasında geçecek olan muhavere Kur‟an-ı kerim‟de beyan buyurulmaktadır: “Allah „Ey Meryem oğlu İsâ! Sen mi insanlara „Beni ve anamı Allah‟tan başka iki ilâh edinin!‟ dedin?‟ demişti. O şöyle dedi: Hâşâ! Seni tenzih ederim. Hak olmayan sözü söylemek bana yakışmaz. Eğer demiş olsam, şüphesiz sen onu bilirsin. Sen benim içimdekini bilirsin, hâlbuki ben senin zâtında olanı bilmem. Gaybları bilen ancak sensin. Ben onlara sadece „Benim ve sizin Rabbiniz olan Allah‟a kulluk edin!‟ diye bana emrettiğini söyledim. Aralarında 37 bulunduğum müddetçe onlara şâhid idim. Beni aralarından aldığında, artık onlar üzerinde gözetleyici yalnız sen oldun. Sen her şeye şâhidsin. Eğer onlara azab edersen, şüphe yok ki onlar senin kullarındır. Eğer onları bağışlarsan, şüphesiz ki sen izzet ve hikmet sahibisin.” (Mâide Suresi, 116-117-118) Yahudiler vaktiyle Allah-u Teâlâ‟ya verdikleri sözde durmadıkları gibi Hristiyanlar da ahidlerini bozmuĢlar, bunun içindir ki kıyamete kadar aralarına kin ve düĢmanlık salınmıĢtır. Muhammed Aleyhisselâm peygamber olarak gönderildiğinde, ehl-i kitabın gizledikleri ve sakladıkları Ģeylerin çoğunu kendilerine açıklamıĢtır. ġu kadar var ki Yahudi ve Hristiyanlar kendilerini “Allah‟ın oğulları ve sevgilileri” sayarak dâvetine karĢı çıkmıĢlardır. Bu hususta Âyet-i kerime‟lerde Ģöyle buyurulmaktadır:“Biz Hristiyan‟ız diyenlerden de söz almıştık. Onlar da uyarıldıkları şeylerin bir kısmını unuttular. Bu yüzden kıyamet gününe kadar aralarına düşmanlık ve kin saldık. Yakında Allah yaptıklarını kendilerine haber verecektir.” (Mâide Suresi, 14) “Ey ehli kitap! Size Resul‟ümüz geldi. Kitap‟tan gizleyip durduğunuz Ģeylerin birçoğunu size açıklıyor, birçoğundan da geçiyor. Gerçekten size Allah‟tan bir nur ve apaçık bir kitap geldi.” (Mâide Suresi, 15) “Allah Meryem oğlu Mesih‟tir diyenler andolsun ki kâfir olmuşlardır. De ki: Eğer Allah Meryem oğlu Mesih‟i, anasını ve yeryüzünde olanların hepsini yok etmeyi dilerse, Allah‟a kim bir şey yapabilecektir? Göklerin, yerin ve ikisinin arasında ne varsa hepsinin hükümranlığı Allah‟ındır. Dilediğini yaratır. Allah‟ın kudreti her şeye yeter.” (Mâide Suresi,16- 17) “Yahudi ve hıristiyanlar „Biz Allah‟ın oğulları ve sevgilisiyiz.‟ dediler. De ki: O halde neden Allah günahlarınız sebebi ile size azâbediyor? Hayır! Siz de O‟nun yarattıklarından bir beşersiniz. O dilediğini bağışlar, dilediğine azab eder. Göklerin, yerin ve ikisinin arasında ne varsa hepsinin hükümranlığı Allah‟ındır. Dönüş de O‟nadır.” (Mâide Suresi, 18) Ġsâ Aleyhisselâm‟a “Allah‟ın oğlu” demekle yetinmeyip, daha da ileri giden “Meryem oğlu Mesih rabdır.” diye tutturan, hahamlarını, rahiplerini rabler edinen ehl-i kitabın bu durumları Âyet-i kerime ile 38 ortaya konulmaktadır:“Onlar Allah‟ı bırakıp hahamlarını, rahiplerini ve Meryem oğlu Mesih‟i rableri olarak kabul ettiler. Oysa kendilerine, bir olan Allah‟a ibadet etmeleri emredilmişti. Allah‟tan başka hiç bir ilâh yoktur. O, onların ortak koştukları şeylerden münezzehtir.” (Tevbe Suresi, 31) Bu emri dinlemediler, azdılar ve saptılar, Ģirke düĢtüler. Halbuki Ġsâ Aleyhisselâm‟ın dili ile kendilerine Ģöyle seslenilmiĢti:“Ey İsrailoğulları! Benim de Rabbim sizin de Rabbiniz olan Allah‟a kulluk edin.Kim Allah‟a ortak koşarsa, muhakkak ki Allah ona cenneti haram kılar. Varacağı yer ateştir, zâlimlerin yardımcıları yoktur.” (Mâide Suresi,72) “Onlar Allah‟ı bırakıp hahamları ve râhipleri rabler edindiler.” Âyet-i kerime‟sinin mânâsını bizzat Resulullah - sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz kendisi açıklamıştır. Şöyle ki:”Daha önceleri hıristiyan olan Adiy bin Hâtim, boynunda gümüşten bir haç olduğu halde, İslâm hakkında bilgi edinmek niyetiyle Medine‟ye gelmişti. Şüphelerini gidermek için Resulullah Aleyhisselâm‟a bazı sorular sordu. “Bu âyet bizi âlimlerimizi, rahiplerimizi rabler edinmekle suçluyor. Hâlbuki biz onları kendimize rabler edinmeyiz. Bunun mânâsı nedir?” dedi. Resulullah Aleyhisselâm;“Onlar helâli haram kıldılar, haramı helâl kıldılar. Siz bunu öylece kabul etmiyor muydunuz?” diye sorunca Adiy “Evet böyledir.” diye tasdik etti. Resulullah - sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz:“İşte bu sizin onları rabler edinmenizdir.” (İbn-i Kesir) Dolayısı ile bu Hadis-i Ģerif, Allah‟ın Kitab‟ını kenara iterek; haramı helâl, helâli haram yapanların nefislerini ilâh ve rab ittihaz ettiklerini, onlara uyup peĢinden gidenlerin de onları rabler edindiklerini göstermiĢ olmaktadır. Allah‟a inandık deseler bile, bu iddiâlarının inandırıcı olmadığı ortadadır. ÖLDÜRÜLEN HZ.ĠSA(A.S) A BENZETĠLDĠ Tibyan tefsirinde: Nisa suresinin 157 ve 158. âyeti tefsir edilirken, Hazret-i Ġsa‟nın öldürülmediği, asılmadığı, öldürülenin ona benzetildiği ve Hazret-i Ġsa‟nın ref edildiği, yani göğe kaldırıldığı bildirilmektedir. (Tibyan c.1,s.365) 39 Al-i imran suresinin 55. âyetinin tefsirinde ise Ģöyle buyuruluyor:”Hazret-i Ġsa diri olarak göğe kaldırıldı. Buhari ve Müslim‟in rivayet ettiği hadiste, Hazret-i Ġsa, kıyamete yakın yere inecek, Ġslamiyet‟le hükmedecek, Deccalı, domuzu öldürecek ve haçı kıracaktır. Yeryüzünde 7 sene, baĢka bir rivayette 40 sene kalacak ve vefat ederek cenaze namazı kılınacaktır. 40 sene dünyada kaldığı ömrü olabilir. Göğe kaldırılmadan önce 33, gökten indikten sonra da 7 sene kalacaktır. Toplamı 40 tır. (Tibyan c.1, s.233) Zuhruf suresi 61. âyetinin tefsirinde ise Ģöyle buyuruluyor:”Ġsa aleyhisselamın inmesi kıyamet alametidir.” (Tibyan c.4, s.137) Türkçe meallerin en kıymetlisi kabul edilen Hasan Basri Çantay‟ın mealinde, Nisa suresinin 157 ve 158. âyetinde diyor ki:”Hazret-i Ġsa öldürülmedi, asılmadı, öldürülen ona benzetildi ve Hazret-i Ġsa göğe kaldırıldı. Bu Celaleyn tefsirinden alınmıĢtır. (Kur‟an-ı hâkim ve meal-i kerim c.1, s150) Al-i imran suresinin 55. âyetinin tefsirinde ise diyor ki:”O zaman Allah, şöyle demişti: Seni öldürecek olan onlar değil, benim, seni kendime yükseltip kaldıracağım, yani himayeme alacağım.” Dip notunda ise, (Hazret-i Ġsa, Nisa suresinin 157 ve 158. âyetine göre, düĢmanları tarafından öldürülmemiĢ, Allah onu ruhu ve cesedi ile birlikte, yükseltip kaldırmıĢtır.) Buhari ve Müslim‟deki, Kıyamete yakın ineceğini bildiren hadis-i Ģerif nakledilmiĢ ve “Bu hususta sahih baĢka haberler de var” denmektedir. (Kur‟an-ı hâkim ve meal-i kerim c.1, s.92) Zuhruf suresi 61. âyetinin tefsirinde ise, Hazret-i Ġsa‟nın inmesinin kıyamet alametlerinden olduğu bildirilmektedir. Dipnotta ise, bu bilgileri Beydavi, Celaleyn ve Medarik‟ten aldığı bildirilmektedir. Ġbni Abbas hazretlerinin, (Hazret-i Ġsa‟nın nüzulü (yere inmesi), kıyamet alametlerindendir) ifadesine de yer verilmiĢtir. Buhari ve Müslim‟deki Hazret-i Ġsa‟nın ineceğini bildiren hadis-i Ģerif de ilave edilmiĢtir. (Kur‟an-ı hâkim ve meal-i kerim c.3, s.900) İmam-ı Kurtubi, El-camiu liahkamil Kur‟an isimli eserinde diyor ki: Zuhruf süresi 61. âyetinde O muhakkak kıyamet bilgisidir, alametidir ondan şüphe etmeyin buyuruluyor. İbni Abbas, Mücahid, Dahhak, Elsediy ve Katade yine buyurdu ki: Deccalın da kıyamet alametlerinden olduğu gibi âyet-i kerime Hazret-i İsa‟nın çıkışının da kıyamet alametlerinden olduğunu bildirir. Çünkü Allah‟u Teâlâ 40 onu kıyametin kopmasından önce gökten indirecektir. İbni Abbas, Ebu Hüreyre, Katade, Malik bin Dinar ve Dahhak alamet olarak bildirdiler. İbni Mesud dedi ki: Resulullah(s.a.v) miraca çıkarken Hazret-i İsa‟yı gördü. Hazret-i İsa (Kıyamet alameti Deccalın çıkmasıdır, ben inip onu öldüreceğim) dedi. Deccal çıktığı an Allah‟u Teâlâ İsa‟yı gönderir onu koklayan kâfirin nefesi kesilip ölür ve Deccalı öldürür. (Müslim, İbni Mace, Ebu Davud, İ. Ahmed, Taberani, Suyuti, İ. Münavi, Nevevi, Kenzil ummal, Mecmul zevaid) Bu itikadı bozuklar; Ġsa(a.s)'nın tekrar dünyaya gelmesi, Kur‟an ile çeliĢmiyor mu? Son peygamber olan Muhammed'den sonra Ġsa gelemez. Eğer gelirse son peygamber Ġsa olmaz mı? Eğer Ġsa peygamber olarak gelmeyecek denirse, o zaman da Ġsa‟nın peygamberliği inkâr edilmiĢ olmaz mı? Diyorlar. Bir Müslüman, Ġsa veya Muhammed diye konuĢmaz. Aleyhisselam der veya en azından hazret kelimesini kullanır. Bu ifadeler bu tip insanların daha islamı onun resulünü kabullenemediğini,edep ve adap yoksunu olduğunu,daha kalbine Kur‟an ahlakının yerleĢmediğini gösterir. Hazret-i Ġsa(a.s) son peygamber olarak değil, son peygamber Hz.Muhammed aleyhisselamın dinine hizmet etmek üzere gelecektir. Bir peygamber, baĢka peygamberin dinini yayabilir. Mesela Harun aleyhisselam, Musa aleyhisselamın dinini, Yahya aleyhisselam Hazret-i Ġsa‟nın dinini yaymak üzere peygamber olarak gönderilmiĢtir. Dinimizdeki dört delilden ikincisi olan hadis-i şerifde buyuruluyor ki:”Allah‟a yemin ederim ki, Meryem‟in oğlu İsa, âdil bir hakem olarak aranıza inecek, haçı kıracak [Hristiyanlığı kaldıracak], domuzu öldürecek [domuz etini yasaklayacak], İslam‟dan başka şeyi yasak edecektir.) [Buhari] PEYGAMBERĠMĠZ’ĠN (S.A.V) HZ.ĠSA’NIN (A.S) GELECEĞĠNĠ HABER VERMESĠ Ġsâ Aleyhisselâm‟ın kıyamete yakın bir zamanda ineceğine dair Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Ebu Hüreyre - radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i Ģerif‟lerinde Ģöyle buyuruyorlar: “Hayatım kudret elinde olan Allah‟a yemin ederim ki; çok sürmez Meryem oğlu İsâ âdil bir hakem olarak inecek, haçı kıracak, domuzu öldürecek, cizye vergisini kaldıracak ve mal o kadar 41 çoğalacak ki, onu kabul eden kimse bulunmayacaktır.” (Buharî. Tecrid-i sarih: 1018) Haçın kırılması, Hristiyanlığın yeryüzünden kaldırılması demektir. Dinleri iptal edilince, diğer bir çok bâtıl inançlarının yanında domuz yeme âdetleri de kaldırılmıĢ olacak. Bu Hadis-i Ģerif‟i teyid eden diğer bir Hadis-i Ģerif‟te ise Ģöyle buyruluyor: “Vallahi Meryem oğlu İsâ âdil bir hakem olarak mutlaka inecek ve haçı kıracak, domuzu öldürecek, cizye vergisini kaldıracak, genç dişi develer başıboş bırakılarak onlara rağbet edilmeyecek, bütün düşmanlıklar, küsüşmeler ve hasetlikler muhakkak surette kalkacak. (İsâ Aleyhisselâm) İnsanları mala dâvet edecek, fakat malı hiç kimse kabul etmeyecektir.” (Müslim: 155) Çıkan harplerde çok az insan kalacak. Çünkü 3. dünya harbi bitmiĢ, Yahudiler gitmiĢ, Çinliler yok olmuĢ, Ġsâ Aleyhisselâm gönderilmiĢ, birçok hadiseler olmuĢ, her Ģey meydanda kalmıĢ. Yani dünya yüzünde insan az, mal ve servet çok. Hazineler var, fakat insan yok. Câbir bin Abdullah -radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i Ģerif‟te Ģöyle buyuruluyor: “Ümmetimden bir tâife, kıyamet gününe kadar hakk için muzaffer bir şekilde mücadeleye devam edecektir. O zaman Meryem oğlu İsâ da iner. Müslümanların emiri „Gel bize namaz kıldır!‟ der. Fakat o „Hayır! Allah-u Teâlâ‟nın bu ümmete bir ikramı olarak siz birbirinize emirsiniz.‟ buyurur.” (Müslim: 155) Yani Allah-u Teâlâ‟nın ona verdiği lütfu tebeyyün ediyor. “Siz Allah-u Teâlâ‟nın Resulü‟nün nûrunu taĢıyorsunuz.” mânâsına gelir. Ġsâ Aleyhisselâm dahi Mehdi Aleyhisselâm‟ı kabul edecek ve Allah-u Teâlâ‟nın tayini olduğu için öne geçmeyecek. Ġsâ Aleyhisselâm ki önüne geçmiyor, onun önüne kim geçebilir? Veya karĢı gelebilir? Geçtiği zaman durumu ne olur? Onun nûrunu, onun vekâletini taĢıdığı için ulül-azm bir peygamber dahi öne geçemiyor. Ebu Hüreyre -radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i Ģerif‟te Ģöyle buyurulmaktadır: 42 “İnsanlar arasında Meryem oğlu İsâ‟ya dünyada ve ahirette en yakın olan benim. Bütün peygamberler kardeştir, bir babanın ayrı kadınlardan doğmuş evlatları gibidir. Dinleri birdir.”(Buharî. Tecrid-i sarih: 1403) Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟sinde: “O‟nun peygamberlerinden hiç birini ayırmayız.” buyuruyor.(Bakara Suresi, 285) Onları birbirinden ayırmak emr-i ilâhiye muhalefet etmek demektir. Onlar gerçek dinde kardeĢtir, muteber olan da dinde kardeĢ olmaktır, karında değil. Eğer karında kardeĢlik muteber olsaydı Nuh Aleyhisselâm‟ın oğlu da dâhil olurdu. Aynı zincir, son halka... Yalnız Ģu var ki, Allah-u Teâlâ Resulullah Aleyhisselâm‟ın nûrunu Âdem Aleyhisselâm‟a taktı. Onun Ģeref bulması, o nûr sayesindedir. O nûr bütün peygamberan-ı izam hazeratına geçti. Nûr nûra gelince bütün âlemleri kapladı. Sonra o nûr hangi vekile geçtiyse, yine o aynı âlemlerin nûrunu taĢıyordu. Meselâ bir Hadis-i Ģerif‟te buyuruluyor ki:“Ümmetimin âlimleri benî İsrâil‟in peygamberleri gibidir.” (K. Hafâ) Bu ise yalnız o nûru taĢıyana Ģâmildir.Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Abdullah bin Ömer -radiyallahu anhümâdan rivayet edilen diğer bir Hadis-i Ģerif‟lerinde Ġsâ Aleyhisselâm‟ı açık ve net bir Ģekilde tarif buyuruyorlar. “Bir gece rüyamda kendimi Kâbe‟nin yanında gördüm. Derken öyle karayağız güzeli bir zât gördüm ki, erkeklerden gördüğüm karayağızların en güzeli! Kulaklarına inmiş öyle saçları vardı ki gördüğüm uzun saçların en güzeli! Saçlarını taramış, üzerlerinden su damlıyordu. İki zâta (yahut iki zâtın omuzlarına) dayanarak beyti tavaf ediyordu. „Bu kim?‟ diye sordum. „Meryem oğlu Mesih‟ dediler. Sonra birdenbire son derece kıvırcık saçlı, sağ gözü şaşı bir herifle karşılaştım. Zannedersin ki, gözü salkımdan dışarı fırlamış bir üzüm tanesi. „Bu kim?‟ diye sordum. „Bu da Mesih Deccal‟dir‟ dediler.” (Müslim: 169) Ġsâ Aleyhisselâm geldiğinde Deccali öldürecektir.“Allah‟ın düşmanı deccal, İsâ‟yı görünce, tıpkı tuzun suda erimesi gibi erir.” (Müslim) 43 Zülmaniyet Nur ile Eriyecek Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Ebu Hüreyre - radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i Ģerif‟lerinde de Ġsâ Aleyhisselâm‟ın yeryüzüne indikten sonra hacc ve umre yapacağını haber vermiĢlerdir: “Nefsim kudret elinde olan Allah‟a yemin ederim ki Meryem oğlu hacc veya umre yahut ikisini birden yapmak için mutlaka fecc-i Ravhâ‟da telbiye getirecektir.” (Müslim: 1252) Ümmet-i Muhammed‟in her asırdaki âlimlerinin ileri gelenleri, Ġsâ Aleyhisselâm‟ın kıyamete yakın bir zamanda ineceği hakkında icmâ etmiĢler, muhalefette bulunmamıĢlardır. Ancak bir takım filozoflar inkâra kalkıĢmıĢlardır. Ġsâ Aleyhisselâm’ı çok sevmeli ve gelmesini de beklemeliyiz, ancak henüz daha gelmiĢ değil. Bu yüzden bu çıkanların hepsi sahtedir, yalancıdır, soytarıdır. Ġsâ Aleyhisselâm, göğe yükselmeden önce bütün insanlara en büyük müjdeyi vererek Ģöyle söylemiĢti. “Ey İsrailoğulları! Doğrusu ben, benden önce gelmiş Tevrat‟ı tasdik edip doğrulayan, benden sonra gelecek ve ismi Ahmed olacak bir peygamberi müjdeleyen Allah‟ın size gönderilmiş bir peygamberiyim.” (Saf Suresi, 6) Âyet-i kerime‟de buyurulduğu üzere; Ġsâ Aleyhisselâm, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimizin geleceğini haber verdiği gibi, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz de Ġsâ Aleyhisselâm‟ın geleceğini duyurmuĢtur. Biz de size bunları duyurmaya çalıĢıyoruz. Ve hemen ona uymanızı tavsiye ediyoruz. Ancak sahtelere değil. Allah-u Teâlâ‟nın semaya çektiği, deccal‟in fitnesi ile Müslümanların iyice bunaldığı bir sırada yeryüzüne göndereceği bir peygamber olan Hazret-i Ġsâ Aleyhisselâm hakkında, Kur‟an-ı kerim‟de, Hadis-i Ģerif‟lerde pek çok beyan vardır. Gerçek gelecek olan Hazret-i Ġsâ Aleyhisselâm, kıyametin en büyük ve en bariz alametlerinden birisidir. Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟sinde Ģöyle buyuruyor:“Şüphesiz ki o, kıyametin kopacağını gösteren bir bilgidir.” (Zuhruf Suresi,61) Onun yeryüzüne iniĢi ile kıyametin kopmasının yakın olduğu bilinir. 44 Ġsâ Aleyhisselâm ölmemiĢ, semâya çekilmiĢtir. Cesedi ile birlikte semâda yaĢamaktadır. Deccal‟in fitnesi ile Müslümanların iyice bunaldığı bir sırada yeryüzüne inecektir ve icraatlarını gerçekleĢtirecektir. Bu husus tevâtür derecesine ulaĢmıĢ; Kitap, sünnet ve icmâ ile sabit olmuĢtur. Allah-u Teâlâ‟nın ahirzamanda kıyametin kopmasına çok az bir zaman kala göndereceği gerçek Ġsâ Aleyhisselâm hakkında diğer bir Âyet-i kerime‟sinde Ģöyle beyanı vardır: “Ehl-i kitaptan her biri, ölümünden önce İsâ‟ya muhakkak iman edecektir. Kıyamet gününde de o onlara şahit olacaktır.” (NisâSuresi, 159) Ġman edecekler amma, imanları makbul değildir. Çünkü zamanın peygamberi o değil. Ancak Muhammed Aleyhisselâm‟a yapılan iman makbuldür. Ġsâ Aleyhisselâm’ın Ģahitlik yapması; “Ben o zamanın peygamberi değilim, ben onlara Resulullah‟ı tavsiye etmiştim.” Ģeklindedir. İsâ Aleyhisselâm Muhammed Aleyhisselâm‟ın geleceğini işaret etmişti, onun emrini dinlemediler, kendi arzularına uydular. Ġman etse Müslüman olacak, Yahudi veya Hristiyan olmayacak. Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟sinde ulül-azm peygamberlerden Ġbrahim Aleyhisselâm‟ın ne hıristiyan ne yahudi olduğunu, Allah‟ı bir tanıyan bir Müslüman olduğunu haber veriyor: “İbrahim ne Yahudi ne de Hristiyan‟dı. Fakat o Allah‟ı bir tanıyan dosdoğru bir müslümandı. Müşriklerden de değildi.” (Âl-i imran Suresi, 67) Allah-u Teâlâ Ġbrahim Aleyhisselâm‟ın müĢrik olmadığını beyan etmekle, yahudilerin ve hıristiyanların müĢrik olduklarına iĢaret etmektedir. Gerçek Ġsâ Aleyhisselâm‟ı Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟lerinde tanıtıyor. “Peygamberlerden söz almıştık. Resulüm! Senden, Nuh‟tan, İbrahim‟den, Musa‟dan ve Meryem oğlu İsâ‟dan pek sağlam bir söz aldık.” (AhzabSuresi, 7) BaĢta Resulullah Aleyhisselâm olmak üzere her biri azim sahibi peygamberlerdir. 45 “Zekeriyya, Yahya, İsâ ve İlyas‟ı da (doğru yola iletmiştik) Hepsi de iyilerdendi.” (En‟am Suresi, 85) Hepsi de salâhda son derece kemâle erenlerdendi. Hazret-i Ġsa(a.s) Ġslamiyet’i Yayacak “Elbette, ehl-i kitap [Yahudi veya Hristiyan] olsun, müşrik olsun, bütün kâfirler Cehennem ateşindedir. Orada ebedî kalırlar. Onlar insanların en kötüsü, en şerlileridir.” [Beyyine Suresi, 6; Kurtubi tefsiri] “Ey iman edenler, Yahudileri de, Hristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, [İslam‟a olan düşmanlıklarında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.” [Maide Suresi, 51] Ġslamiyet gelince, Hristiyanlık ve önceki bütün dinler nesh edilmiĢ, yürürlükten kaldırılmıĢtır. Hakiki Hristiyanlık da olsa, hakiki Ġncil ve Tevrat da bulunsa, bunlar artık geçerli değildir. Hakikisi geçerli olacak olsaydı, Allah‟u Teâlâ Ġslamiyet‟i göndermez, (Hakiki Ġsevilik Ģudur, Ġsevi dinine devam edin) derdi. Böyle demeyip, (Hak din, yalnız Ġslamiyet‟tir) buyurdu. (Ġslamiyet‟ten baĢka din, kabul etmem) buyurdu. Ġslamiyet‟in hükmünüyse, kıyamete kadar geçerli kıldı. Hristiyanlar, tahrif edilmeyen Ġncil‟i bulsalar, aynen Ġsa aleyhisselamın bildirdiği gibi ibadet etseler de, Muhammed aleyhisselamı hak peygamber ve Müslümanlığı hak din olarak kabul edip Müslüman olmadıkları müddetçe, küfür üzere olurlar. Çünkü imanın altı Ģartından biri, bütün peygamberlere inanmaktır. Birini kabul etmeyen kâfir olur. Ehl-i kitab kâfirdir. HoĢ gören çıksa da, kâfirlik asla hoĢ görülmez. Ġsa aleyhisselam gelince, zemzemle Ģarabı, Hristiyanlarla Müslümanları birleĢtirmeyecek, aksine Hristiyanlığı ortadan kaldıracak, Ġslamiyet‟in bir ferdi olarak Müslümanlığı yayacaktır. Bazı Hadisi ġeriflerde:”İsa, benim dinim üzerine gelir.” [İ. Ahmed,Müsned] “İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak [Hristiyanlığı kaldıracak], domuzu öldürecek [domuz etini 46 yasaklayacak], İslam‟dan başka şeyi yasaklayacaktır.” [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] “Vallahi Meryem‟in oğlu âdil bir hakem olarak inecek, haçı parçalayacak, domuzu öldürecek, kin, nefret ve haset ortadan kalkacaktır.” [Müslim] Hakiki Ġncil‟de Hz.Muhammed Mustafa(s.a.v)nın ve Ümmetinin üstünlüklerini gören Hazret-i Ġsa(a.s), onun ümmetinden olmak için çok yalvardı, dua etti ve duası kabul edildi. Allah‟u Teâlâ, Onu diri olarak, göğe yükseltti. Kıyamete yakın, Muhammed aleyhisselamın ümmeti olmak için yeryüzüne inecek, onun dinine uyacak ve onu yayacak, Hristiyanlık ve Yahudilik gibi bozuk dinleri kaldıracaktır. Hz.Ġsa (a.s.) Semadan Yeryüzüne Ġnecek Hazret-i İsa‟nın gökten inerek bir müddet Peygamberimizin şeriatı ile amel etmesi… Ehl-i sünnet itikadına göre Kıyâmetin vukuundan önce Hazreti Isa yeryüzüne inecek, hiristiyanları Islâm`a davet edecek, Deccâl`ı öldürecek, Hazreti Peygamber (s.a.v)`in şerîatı ile hükmedecektir. Vefat ettiğinde Medine-i Münevverede Efendimiz(s.a.v)in ayakucuna defnedilecek. (Buhârî, Büyû, 102; Müslim, Imân, 242-247). Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:(Allah‟ın Resulü Meryem oğlu İsa‟yı öldürdük dedikleri için Yahudileri lanetledik. Onlar İsa‟yı öldürmediler, asmadılar da. Öldürülen, kendilerine İsa gibi gösterildi.) [Nisa Suresi, 157] •Hazret-i İsa göğe kaldırılmıştır. (Nisa Suresi,158) •(Elbette o [Hazret-i İsa‟nın Kıyamete yakın gökten inmesi], Kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyiniz!) [Zuhruf Suresi,61, Beydavi] Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak, [Hristiyanlığı kaldıracak] domuzu öldürecek, [domuz etini yasaklayacak] İslam‟dan başka şeyi yasaklayacaktır.) [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] 47 (İsa inince, her yerde sükûn, emniyet meydana gelir. Öyle ki aslanla deve, kurtla kuzu serbestçe dolaşır, çocuklar yılanlarla oynar.) [Ebu Davud] (On alamet çıkmadan kıyamet kopmaz. Biri İsa‟nın gökten inmesidir.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İ. Mace, Nesai, İ.Ahmed, Taberani, İ.Hibban, İ. Cerir] Hadis ilminin birçok otoritesi, Hz. Ġsa Mesih (a.s)‟ın nüzulü (kıyamete yakın yeryüzüne inmesi) ve Mehdi hadislerinin “mütevatir” olduğunu belirtmiĢtir. Ezcümle hepsi de hadis hafızı olan Muhammed b. el-Hüseyin el-Âburî, müfessir Kurtubî (et-Tezkire, 651), Ġbnu‟lKayyım (el-Menâru‟l-Münîf, 142), el-Mizzî (Tehzîbu‟l-Kemâl, XXV, 149), Ġbn Hacer (Fethu‟l-Bârî, VI, 493; Tehzîbu‟t-Tehzîb, IX, 126), esSehâvî (Fethu‟l-Muğîs, III, 43) ve daha birçok alim, Mesih ve Mehdi hadislerinin tevatür seviyesinde olduğunu söylemiĢtir. Ayrıca gerek genel olarak “kıyamet alametleri”, gerekse Hz. Ġsa Mesih a.s.‟ın nüzulü ve Mehdi konusunda müstakil eser veren elBerzencî (el-ĠĢâ‟a, 112), es-Sefârînî (Levâmi‟u‟l-Envâr, II, 84), eĢġevkânî ve el-Kınnevcî (el-Ġzâ‟a, 61-2), el-Heytemî (el-Kavlu‟lMuhtasar, 17-8), el-Kevserî (Nazratun Âbire, 55) gibi ulema bu hadislerin mütevatir olduğunu açıkça ifade etmiĢtir. El-Kettânî, mütevatir hadisleri zikretmek masadıyla kaleme aldığı Nazmu‟l-Mütenâsir‟inde (236 vd.) Mehdi hadislerinin 20 sahabi tarafından nakledildiğini belirtmiĢtir. Bu sahabîlerden bazılarının, konu hakkında birden fazla rivayet naklettiğini burada belirtelim. el-Arfu‟l-Verdî isimli risalesinde (el-Hâvî içinde, II, 123 vd.) es-Süyûtî, konuyla ilgili merfu hadisler yanında mevkuf ve maktu hadislere (Sahabî ve Tabiî sözlerine) ve daha sonraki nesillerden bu konuda gelen ifadelere de yer vermiĢtir ki, toplamı -hızlıca yaptığım numaralandırmaya göre- 244‟tür. Ali el-Müttakî, es-Süyûtî‟nin eserlerinden istifadeyle hazırladığı el-Bürhân‟da bu rakamı daha da yukarıya çıkarmıĢ ve her türden 300 civarında rivayet derlemiĢtir. Konuyla ilgili rivayetlerin tamamının sahih ve bağlayıcı olduğunu söyleyebilir miyiz? Bu sorunun cevabını “hayır” olarak versek bile, bu durum Ģu gerçeği değiĢtirmeyecektir: Ġslâm‟ın ilk kuĢaklarında Mesih ve Mehdi meselesi, yaygın olarak bilinen, inanılan 48 ve dilden dile dolaĢan bir meseledir ki bu kadar rivayete konu teĢkil edebilmiĢtir. Bazı itikadı bozuk mezhepsiz ve meĢrep sizler, Ġsa ölmüĢtür, tekrar gelemez, diyor. Tefsirlere geçmeden önce, Nisa suresindeki iki ayetin mealine bakalım: “Allah‟ın resulü Meryem oğlu İsa‟yı öldürdük dedikleri için Yahudileri lanetledik. Hâlbuki onlar İsa‟yı öldürmediler, asmadılar da, öldürülen kimse kendilerine İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilafa düşenler tam bir kararsızlık içinde; bu konuda zandan başka hiçbir bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmediler. Bilakis Allah İsa'yı kendi nezdine kaldırmış yani himayesine almıştır.” (Nisa Suresi,157-158) Allah‟u Teâlâ, bu âyetlerde Hz.Ġsa(a.s)‟nın öldürülmediğini kesin olarak bildiriyor. Ġleride gelecektir, kendi nezdinden maksat, göğe kaldırılmasıdır. Yoksa Allah mekândan münezzehtir, gökte değildir. Gökleri de O yaratmıĢtır. Yaratılan Ģey, yaratana mekân olamaz. En iyi tefsir elbette Resulullah(s.a.v) Efendimizinkidir. Bu husustaki hadis-i Ģeriflerden birkaçı Ģöyledir:“On alamet çıkmadan kıyamet kopmaz. Biri İsa‟nın gökten inmesidir.” [Müslim, E. Davud, Tirmizi, İbni Mace, Nesai, İ.Ahmed, Taberani, İ.Hibban, İ.Cerir] “İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak, [Hristiyanlığı kaldıracak] domuzu öldürecek, [domuz etini yasaklayacak] İslam‟dan başka şeyi yasaklayacaktır.) [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] “Ġsa, yere inince evlenecek, bir oğlu olacak, kırk yıl kadar yaĢayıp ölecek ve benim yanıma defnedilecektir.” [Tirmizi, Mevahib] “Benim dinim üzerine Ġsa gelir, Deccalı öldürür, sonra kıyamet kopar.” [İ.Ahmed] “Ġsa gelince Deccalı öldürür.” [Müslim, İ.Ahmed, Taberani, Ruyani, Ziya el makdisi] “Ġsa, Deccalı öldürdükten sonra iki kiĢi arasında düĢmanlık kalmaz.” [Müslim] “Bir ümmet ki baĢında ben, sonunda Ġsa gelir. Allah onları hor etmez.” [Hâkim, Ebu Nuaym] “Ne mutlu Ġsa indikten sonraki hayata...” [E.Nuaym] 49 “Ahir zamanda İsa indikten sonraki hayat ne güzeldir. Yağmur yağdırması için gökyüzüne, bitki bitirmesi için yeryüzüne izin verilir. Tohumu düz bir taşa ekersen yeşerir. Bir kişi aslanın yanından geçer aslan ona zarar vermez. Yılana basar da, onu sokmaz. İnsanlar arasında menfaat mücadelesi, karşılıklı haset ve kin olmaz.” [Ebu Said-en-Nakkaş] “İsa, âdil bir hakem olarak indiği zaman kin, nefret ve haset kalkacaktır.” [Müslim] “İsa benim yanıma gömülecektir.” [Tirmizi] Kitab-ül-vefa fi-fedail-il-Mustafa kitabında Ģöyle yazıyor: Bir gün Ka‟bül-Ahbar, bir Yahudi âliminin ağladığını gördü. (Niçin ağlıyorsun?) diye sordu. Yahudi âlim söylemedi. Ka‟b, (Ġstersen seni ağlatan Ģeyleri sana söyleyeyim) dedi. Yahudi âliminin, (Söyle) demesi üzerine, Ģöyle dedi: (Musa aleyhisselam Tevrat‟tan okuyarak: “Yâ Rabbi! Ben bir ümmet gördüm ki, onlar ümmetlerin hayırlısıdır. Ġman etmeleri için insanlara emr-i maruf ve nehy-i münker yaparlar. Ġlk ve son kitaba inanırlar. Deccal ile savaĢırlar. Bunları bana ümmet eyle” dedi. Allah‟u Teâlâ, “Yâ Musa, Onlar Ahmed‟in ümmetidir” buyurdu.) Bunları dinleyen Yahudi âlimi, (Doğru söyledin yâ Ka‟b) diyerek, onu tasdik etti. Ka‟b dedi ki: (Musa aleyhisselam, “Yâ Rabbi, o ümmet, çok hamd eder. Bir iĢ yapmak isteyince inĢallah derler. Onları bana ümmet eyle” dedi. Allah‟u Teâlâ, “Yâ Musa, Onlar Ahmed‟in ümmetidir” buyurdu.) Yahudi âlimi, (Doğru söyledin ya Ka‟b) dedi. Yine Ka‟b Ģöyle devam etti: (Musa aleyhisselam Tevrat‟a bakıp, “Yâ Rabbi, ben bir ümmet görüyorum ki, onlar yükseğe çıksa tekbir getirirler, alçak yere inseler hamd ederler. Onlar için yeryüzünün toprağı temiz kılındı. O toprakla necasetten ve hadesten, cünüplükten, suyla temizlendikleri gibi temizlenirler. Yeryüzü onların mescitleridir. Yani, nerede dilerlerse, orada ibadet ederler. Onları bana ümmet eyle” dedi. Allah‟u Teâlâ, “Yâ Musa, Onlar Ahmed‟in ümmetidir” buyurdu.) Yahudi âlimi, (Doğru söylüyorsun ey Ka‟b) dedi. Yine Ģöyle anlattı: (Musa aleyhisselam, Tevrat‟ta görerek, “Yâ Rabbi, bir ümmet ki, onların Mushafları kalblerindedir. Namaz kılarken melekler gibi saf tutarlar. Mescitlerinde bal arısı gibi sesleri iĢitilir. Onlardan pek azı Cehenneme gider. Onları bana ümmet eyle” diye arz edince, Allah‟u Teâlâ, “Yâ Musa, Onlar Ahmed‟in ümmetidir” buyurdu.) Yahudi âlimi, (Doğru söyledin yâ Ka‟b) dedi. 50 Musa aleyhisselam, Muhammed aleyhisselamın ümmetine verilen hayırları görünce, Onun ümmetinden olmak istedi. Allahü teâlâ onu teselli etti. (Şevahid-ün-nübüvve.Tenbihül Gafilin,Bustanul Arifin,Ebulleys es Semerkandi)) Dünyaya gelmiĢ olan 124 binden fazla Peygamberin en büyükleri, Hz.Muhammed Mustafa(s.a.v)ya tâbi olmayı istemiĢtir. Musa aleyhisselam, Onun zamanında bulunsaydı, O büyüklüğü ile beraber, Ona tâbi olmayı istedi. Ġsa aleyhisselamın gökten inip, Onun dini yolunda yürüyecektir. Onun ümmeti olan Müslümanlar, Ona tâbi oldukları için, bütün insanların hayırlısı ve en iyileri oldu. Cennete gireceklerin çoğu bunlar oldu ve Cennete herkesten önce gireceklerdir. Ġslam Dini gelince, önceki bütün dinleri nesh etmiĢ, yürürlükten kaldırmıĢtır. Ġki dinli insan olmaz. Bir insan ya Müslüman‟dır veya Musevi‟dir yahut Ġsevi‟dir. Musevi Müslüman, Ġsevi Müslüman olmaz. Müslüman olmak için, bozuk, bâtıl dinlerden, yani küfürden kaçınmak da Ģarttır. Hazret-i Mehdi‟yi ve Hazret-i Ġsa‟yı herkes tanımaz demek de doğru değildir. O zamanki Müslümanlar, her ikisini de tanıyacaktır. Üç hadis-i Ģerif meali Ģöyledir: “Mehdi‟nin başı hizasında bir bulut olacak, buluttan bir melek, “Bu Mehdi‟dir, sözünü dinleyin” diyecektir.” [Ebu Nuaym] “İsa, Mehdi‟nin arkasında namaz kılacaktır.” [İbni Hacer-i Mekki] “İsa, benim yanıma gömülecektir.” [Tirmizi] Bir âyet-i kerime de mealen Rabbimiz Ģöyle buyurur: “Elbette o [Hazret-i İsa‟nın Kıyamete yakın gökten inmesi], Kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyin!”[Zuhruf 61; Beydavi tefsiri] Görüldüğü gibi, Hazret-i Ġsa‟nın gelmesi kıyametin yaklaĢtığını gösterir, bunda Ģüphe etmeyin deniyor. Demek ki, herkes onun geldiğinden haberdar olacaktır. Bu kadar vesikalar varken, alametleri açıkça bildirilmiĢken, (Hazret-i Mehdi ve Hazret-i Ġsa geldi, onları çok az kimse tanıyacak ve Hristiyanlarla iĢbirliği yapacaklar) demek, dinimize aykırıdır. 51 HZ.ĠSA (A.S.) NĠÇĠN GELECEK? Her peygamber görevini yapmıĢtır. Musa aleyhisselam, dinini yayarken, kardeĢi Harun aleyhisselamın yardımcı olmasını istemiĢti. Allah‟u Teâlâ da, ona yardımcı olarak, kardeĢi Harun aleyhisselamı peygamber olarak göndermiĢti. Ashab-ı kiram, dinimizin yayılmasına hizmet ettiği gibi, kıyamete kadar gelecek bütün âlimler de, dinimize hizmet etmeye devam edecektir. Bu hizmet, dinimizin emridir. HâĢâ bu, Peygamber efendimizin(s.a.v), görevini yapamadığını göstermez. Her Müslümanın elinden geldiği kadar bunun için çalıĢması, birinci vazifesidir. Bu hizmete Hazret-i Mehdi ve Ashab-ı Kehf de katılacaktır. Ġsa aleyhisselam da, Allah‟u Teâlâ‟dan Peygamber efendimize ümmet olmayı istemiĢ ve isteği kabul edilmiĢtir. Kıyamete yakın, peygamberlik vazifesi ile değil, bu ümmetin bir ferdi olarak gelecek ve Ġslamiyet‟in yayılması için çalıĢacak, Hristiyanlık dâhil, diğer bütün bâtıl dinleri kaldıracaktır. Rabbimiz Kur‟an‟ında:”Elbette o [İsa aleyhisselamın Kıyamete yakın gökten inmesi], Kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyin! Bana tâbi olun; tek doğru yol budur.) [Zuhruf 61, Beydavi] Bu hadis-i Ģeriflerin hiç birini, hiç bir Müslüman, inkâr etmez. Ġslâm âlimleri Nebiler gibidir.Hazret-i Ġsa, yeni bir peygamber olarak gelmeyecek, Ġslamiyet‟i kuvvetlendirmek için gelecek. Hazret-i Mehdi de aynı görevle gelecek. Eskiden nebiler geliyor, Resullerin getirdiği dini kuvvetlendiriyordu. Muhammed aleyhisselamdan sonra gelen âlimler bu iĢi yapıyorlar. Onun için Peygamber efendimiz(s.a.v): “Ümmetimin âlimleri beni İsrail peygamberleri gibidir.” buyurdu. (İmâm-ı Yâfiî, İmam-ı Rabbani, Abdülgani Nablusi, Neşr-ülmehasin) Ġmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:Ġsa aleyhisselam gökten inerek, ahir zaman Peygamberinin dinine uyunca, Onun hakîkati, kendi makamından yükselerek, Ona uyduğu için, hakîkat-i Muhammedînin makamına gelir. Onun dinini kuvvetlendirir. Bunun için, eski dinlerde, ülülazm Peygamberden sonra bin yıl içinde, yeni bir peygamber gönderilirdi. Bunlarla, o peygamberin dini kuvvetlendirilirdi. Onun dininin zamanı bitince, baĢka bir ülülazm Resul ile yeni bir din gönderilirdi. Muhammed aleyhisselam, 52 Peygamberlerin sonuncusu olduğu için ve Onun dini hiç değiĢtirilemeyeceği için, Onun ümmetinin âlimleri, nebiler gibi oldu. Ġslamiyet‟i kuvvetlendirmek iĢi bunlara yaptırıldı. Resulullahın vefatından bin yıl geçtikten sonra, gelecek âlimlerin sayısı az ise de, Ġslamiyet‟i tam kuvvetlendirmeleri için, çok yüksek derecede olacaklardır. Bunlardan baĢka, ülülazm bir Peygambere de [Hazret-i Ġsa‟ya da], Onun dinini kuvvetlendirme iĢi verildi. (Mektubat,1/209) Son zamanlarda kıyamet alametleri cümlesinden olarak Mesih ve Mehdi inancının sıklıkla tartıĢma konusu yapıldığı dikkatinizi çekmiĢtir. Gerek akademik çevrelerde, gerekse halk arasında - medyanın da katkılarıyla- bu meseleler üzerinde zaman zaman hayli ateĢli tartıĢmalar cereyan ediyor. Mesih ve Mehdi meselesi elbette sebepsiz, durduk yere tartıĢma gündemine sokulmuyor. Tıpkı daha pek çok benzerleri gibi… Farklı kesimlerin bu tartıĢmalar üzerinden farklı beklentileri bulunduğunu anlamak zor değil. Ancak biz bu yazıda konunun bu yönünden ziyade, Ġslâm‟da Mesih ve Mehdi inancının bulunmadığını söyleyenlerin ileri sürdüğü gerekçeler üzerinde duracağız. Ehl-i Sünnet’in konuyla ilgili kabulleri akaid/kelam kitaplarında, hadis Ģerhlerinde ve tefsirlerde detaylarıyla zikredilmiĢtir. Hatta genel olarak kıyamet alametleri, özel olarak da Mesih ve Mehdi konusunda müstakil kitap ve risaleler kaleme alınmıĢtır. Ancak günümüzde bu konuyla ilgili olarak birçok yeni soru iĢaretinin ve tereddüdün izhar edilmiĢ olması, ulemanın ortaya koyduğu hususların, mezkûr soru ve tereddütleri ortadan kaldıracak Ģekilde yeniden ifade edilmesini gerekli kılmaktadır. SORU ĠġARETLERĠ Ġslâm‟da Mesih ve Mehdi inancına yer olmadığını söyleyenlerin hareket noktalarını Ģu Ģekilde maddeleĢtirebiliriz: 1.Kur‟an‟da kıyametin ansızın kopacağı haber verilmektedir. En‟am Suresi‟nin 31, A‟raf Suresi‟nin 187, Yusuf Suresi‟nin 107. ayetlerinde ve aynı muhtevadaki daha pek çok ayette bu husus açıkça görülebilir. O halde kıyametin bir takım “alametlerinin” bulunduğunu söylemek ve buna inanmak Kur‟an‟a aykırıdır. Zira kıyamet kopmadan önce bir takım alametler ortaya çıkacaksa, kıyametin “ansızın” 53 kopması söz konusu değil demektir ki, bu durum Kur‟an‟la açık bir çeliĢki oluĢturur. 2. Mehdi ve Mesih inancı Ġslâm‟a diğer din ve kültürlerden geçmiĢtir. Bunun en önemli delili, Ġslâm‟dan önceki dinlerde ve inançlarda da bir “kurtarıcı Mesih/Mehdi” inancının bulunmasıdır. 3. Ne Mesih, ne de Mehdi Kur‟an‟da zikredilmemektedir. 4. Efendimiz (s.a.v)‟in gaybı bilmediği Kur‟an‟da açıkça zikredilmiĢtir. “De ki: Size, „Allah‟ın hazineleri elimdedir‟ demiyorum. Gaybı da bilmem. Size, „Ben meleğim‟ de demiyorum. Ben sadece bana vahyolunana uyarım…” (En‟âm Suresi, 50) ve “Gaybın anahtarları O‟nun katındadır. Onları ancak O bilir.” (En‟âm Suresi, 59) ayetleri ve benzerleri bu hususu ifade etmektedir. Kıyametten önce bir takım Ģeylerin meydana geleceğini söylemek, gaybden haber vermektir. Dolayısıyla Efendimiz (s.a.v)‟in bunları bildiğine ve söylediğine inanmak Kur‟an‟a aykırı düĢer. KUR’AN VE KIYAMET ALAMETLERĠ Bu soruları aynı sıra içinde cevaplayacak olursak: 1. Kıyametin ansızın kopacağının Kur’an’da birçok ayette ifade buyurulduğu doğrudur. Ancak dikkat edilecek olursa, bu ayetlerin istisnasız hepsi inkârcılardan bahsetmekte, kıyametin onların üzerine ansızın kopacağı bildirilmektedir. Dolayısıyla Kur‟an‟ı da, Efendimiz (s.a.v)‟i de inkâr edenler için kıyametin alametlerinin herhangi bir anlamı yoktur. Kıyamet alametlerinin anlamı biz müminler içindir. Bu söylediğimizin en büyük delili, yine bizzat Kur‟an ayetleridir. Yukarıdaki iddiada bulunanlar, Kur‟an‟ı iyi tetkik ettiklerinde göreceklerdir ki, Kur‟an‟da kıyametin bir takım alametlerinin bulunduğu açık bir Ģekilde zikredilmektedir. Mesela Muhammed Suresi‟nin 18. ayetinde Ģöyle buyurulur: “Onlar kıyametin kendilerine ansızın gelmesinden başka bir şey beklemiyorlar. İşte muhakkak onun alametleri gelmiştir. (Kıyamet) kendilerine gelip çatınca ibret almaları neye yarar?” Dikkat edilecek olursa bu ayet de inkârcıları bahse konu etmekte, üstelik de kıyametin alametlerinin geldiğini açıkça bildirmektedir. Aralarında Elmalılı‟nın da bulunduğu müfessirler burada ifade buyurulan alametlerin, Rasul-i Ekrem (s.a.v) Efendimiz‟in risaleti, 54 ayın ikiye yarılması… gibi hususlar olduğunu belirtmiĢlerdir ki, bunların kıyametin “uzak alametleri” olduğunu söylemek -Allahu a‟lem- yanlıĢ olmaz. Zira aĢağıda zikredeceğimiz ayette de kıyametin alametlerinden bahsedilmekte, ancak o alametler geldiğinde iman edenin imanının kendisine bir fayda sağlamayacağı bildirilmektedir: “Rabbinin bazı alametleri geldiği gün, önceden inanmamış ya da imanında bir hayır kazanmamış olan kimseye artık imanı bir fayda sağlamaz.” (En‟âm Suresi, 158). Bu ayette ifade buyurulan alametlerin de “yakın alametler” olduğunu söylemek mümkündür. Daha önce iman etmemiĢ yahut imanında gerekli samimiyeti göstermemiĢ, salih ve faydalı amel iĢlememiĢ olanlar için bu “yakın alametler” zuhur ettiğinde iman etmek artık bir fayda sağlamayacaktır. Kurtubî ve sair müfessirler, burada güneĢin batıdan doğmasının kastedilmiĢ olabileceğini belirtmiĢlerdir. Zikrettiğimiz bu iki ayetin ne anlattığı konusunda farklı Ģeyler söylemek de mümkündür. Biz, tercih edilen tefsirleri ifade ettik. Ancak her halükârda bu ayetlerin, kıyametin birtakım alametlerinin bulunduğunu açıkça ortaya koyduğu hususu inkâr edilemez bir gerçektir. ġu halde Kur‟an‟da kıyametin ansızın geleceğinin belirtildiği, dolayısıyla onun bir takım alametlerinin bulunduğunun söylenmesinin Kur‟an‟a aykırı olduğu tezi hiçbir Ģekilde geçerli değildir. Mesih ve Mehdi Ġnancı Ġslâm’a DıĢarıdan Mı Sokuldu? 2. Ġslâm’dan önceki birtakım dinlerde ve inanç sistemlerinde Kurtarıcı Mesih/Mehdi inancı bulunduğu doğrudur. Sadece Yahudilik ve Hıristiyanlık‟ta değil, Sümerler‟de dahi bu inancın bulunduğu bilinmektedir. Ancak baĢka dinlerde Ģu veya bu Ģekilde bulunması, Mesih ve Mehdi inancının Ġslâm‟a dıĢarıdan geldiğini göstermez. Hz. Ġsa Mesih (a.s)‟ın ölmediği, kendisini öldürmek isteyen yahudilerin elinden Allah Tealâ tarafından kurtarılarak göğe çekildiği, Kur‟an‟ın delaleti ve mütevatir Sünnet‟in açıkça haber vermesiyle bilinmektedir. Mehdi ise Hz. Ġsa (a.s)‟ın gökten ineceğini anlatan rivayetlerde geçmekte, ayrıca müstakil rivayetlerde de Efendimiz (s.a.v)‟in soyundan geleceği ve ahir zamanda Ümmet-i Muhammed‟in iĢlerini tedvir edeceği haber verilmektedir. 55 Burada bir noktanın altını kalın bir çizgiyle çizelim: Gerek Mesih ve Mehdi konusunda, gerekse daha farklı meselelerde inkâr tarafını tutanların ilk sığındığı, bunların İslâm‟a dışarıdan girdiği iddiasıdır. Böyle bir şeyin mümkün olabilmesi için her şeyden önce sosyal, siyasal ve kültürel şartların elverişli olması gerekir. Daha açık söylemek gerekirse, Müslümanların herhangi bir inanç unsurunu dışarıdan aldığını söyleyebilmek için, olağanüstü bir dinî ve toplumsal zaaf içinde bulunmuş olmaları gerekir. Ancak böyle bir durumda İslâm Ümmeti‟nin hâkim milletlerin dinî inançlarından ve kültürlerinden etkilendiğini söylemek inandırıcı olabilir. Ne var ki, Mesih ve Mehdi ile ilgili rivayetlerin yer aldığı hadis kitaplarının ve itikadî metinlerin vücuda getirildiği zaman dilimine baktığımızda şunu görüyoruz: İslâm bütün izzet ve ihtişamıyla bölgesinin ve hatta dünyanın her bakımdan en güçlü devletidir. Yahudi ve Hristiyanlar ancak “zimmî” statüsüyle İslâm devletinde yaşayabilmektedir. Müslümanların “hakim”, diğerlerinin “mahkûm” olduğu bir zaman diliminde derlenen eserlere herhangi bir yabancı unsurun, üstelik de “itikadî bir kabul olarak” girmesi bu şartlar altında nasıl mümkün olabilmiştir acaba?! Diğer din ve inanç sistemlerindeki Mehdi ve Mesih inancının genellikle toplumun zayıf düĢtüğü, insanların her Ģeyden ümit kesip çaresizlik içinde bir “kurtarıcı” beklediği durumlarda baĢ gösterdiği bilinmektedir. Oysa yukarıda da söylediğimiz gibi bu konudaki rivayetlerin derlendiği dönemde Müslümanlar izzet ve Ģehametin zirve dönemlerinden birisini yaĢamaktaydı. Böyle bir durumda kim, niçin “kurtarıcı” beklesin ki?! Mehdi inancının Ehl-i Sünnet‟e Şia‟dan geçtiğinin ileri sürülmesinin de ciddiye alınacak yanı yoktur. Zira Şia, 12. İmam olarak kabul ettiği Muhammed b. el-Hasan el-Askerî‟nin, 260/873 yılında 5 yaşındayken gaybete girdiğini (gayb alemine çekildiğini) ve kıyamete yakın ortaya çıkacağını söylerken, Ehl-i Sünnet inancında “gaybet”e yer yoktur. Mehdi, olağanüstü özelliklere sahip birisi değildir. O, bu ümmetin tarih boyunca yetiştirdiği büyük insanlardan birisi olarak doğup büyüyecek ve zamanı geldiğinde hayatın tabii akışı içinde görevini icra edecektir. Kaldı ki Mehdi ile ilgili rivayetlerin, Muhammed b. el-Hasan el-Askerî daha dünyaya gelmeden önce kaleme alınmıĢ - 56 Abdürrezzâk‟ın el-Musannef‟i, Ahmed b. Hanbel‟in el-Müsned‟i gibihadis eserlerinde yer almıĢ olması, konunun ġia ile irtibatlandırılmasını imkânsız kılmaktadır. “Kur’an’da Yoksa Ġslâm’da da Yoktur” AnlayıĢı 3. Mesih ve Mehdi meselesinin Kur’an’da yer almadığı gerekçesiyle inkâr edilmesi de bir baĢka problemli bakıĢ açısının ürünüdür. Bu bakıĢ açısına göre herhangi bir Ģey Kur’an’da açık bir Ģekilde yer almıyorsa islâmî değildir, reddedilmelidir. Oysa böyle bir düĢünce öncelikle Kur‟an‟ın kendisine aykırıdır. Zira Sünnet, Kur‟an‟ın mücmel (detay vermeyen) ayetlerini tafsil ve müphem (anlamı ilk bakıĢta anlaĢılmayan, kapalı) ayetlerini açıkladığına göre, kıyamet alametleriyle ilgili ayetlerin beyan ve tafsilinin de Sünnet tarafından yapılmıĢ olmasında garipsenecek bir durum yoktur. Zira Efendimiz (s.a.v)‟in en temel görevlerinden birisi Kur‟an‟ın “tebliği” ise, bir diğeri de “açıklanmasıdır. (Nahl Suresi, 44, 64) Bu cümleden olarak Efendimiz (s.a.v)‟in kıyamet alametleriyle ilgili ayetleri beyan ve tafsil etmiĢ olması da son derece tabiidir. Nitekim bir keresinde Sahabe‟den bazılarının bulunduğu bir meclise gelen Efendimiz (s.a.v) ne yaptıklarını sorduğunda, “Kıyametten bahsediyoruz” cevabını alınca şöyle buyurdu: “Siz onun öncesinde 10 alamet görmedikçe kıyamet kopmayacaktır…” Burada Efendimiz (s.a.v) duman, Deccal, Dâbbe-i Arz, güneĢin batıdan doğması, Hz. Ġsa (a.s)‟ın nüzulü, Ye‟cüc-Me‟cüc, doğuda, batıda ve Arap yarımadasında bir yer batması ve Yemen‟den, insanları önüne katarak sürükleyen bir ateĢin çıkmasını zikretmiĢtir. (Müslim) ĠĢte bu, yukarıdaki 1. maddede zikrettiğimiz En‟âm 158 ayetinin tefsiri sadedinde irat buyurulmuĢ hadislerden sadece birisidir. Hadis kitaplarının “EĢrâtu‟s-Sâ‟a”, “Fiten”, “Melâhim”… gibi bölümlerinde yer alan ve kıyamet kopmadan önce meydana gelecek hadiseleri anlatan rivayetlerin tamamını bu bağlamda düĢünmek gerekir ki, ulema bu hadislerin mütevatir olduğunu ifade etmiĢtir.
Öte yandan, “Kur‟an‟da geçmiyorsa kabul etmem” anlayışında olanlara şunu sormak gerekir: “Cuma namazı”, “Bayram namazı”, “Cenaze namazı” adı altında kıldığımız namazların hangisi Kur‟an‟da mevcuttur? Namaz, zekât, hac gibi 57 temel ibadetlerin ne zaman ve nasıl yerine getirileceği konusunda Kur‟an‟da bir açıklama var mıdır? Bütün bu hususlarda ve burada zikretmediğimiz daha pek çok meselede Sünnet‟le amel etmekten başka bir yol var mıdır? Bu sorunun cevabı ne ise, Mesih ve Mehdi hadislerinin kabulü konusundaki cevap da odur. Efendimiz (s.a.v) ve Gayb Bilgisi 4. Efendimiz s.a.v.‟in gaybı bilmediği iddiasına delil olarak ileri sürülen birçok ayet bulunduğunu biliyoruz. Bunları tek tek ele alıp cevaplandırmak ve konuyu detaylı olarak tartıĢmak bu yazının çerçevesini aĢacağı için, biz burada bu itiraza genel bir cevap vermekle yetineceğiz. Kur‟an‟da Allah Tealâ‟nın, bazı gaybî bilgileri bazı kullarına bildirdiğini açıkça gösteren ayetler vardır. Mesela Hızır a.s. ile ilgili kıssayı anlatan ayetler bunlardandır. Ulü‟l-azm bir peygamber olan Hz. Musa (a.s)‟ın dahi muttali kılınmadığı bir takım gaybî bilgileri onun bildiğini Kehf Suresi‟nin 65 ve devam eden ayetlerinden öğreniyoruz. Öyleyse “De ki: Göklerde ve yerde gaybı Allah‟tan başka bilen yoktur.” (NemlSuresi, 65) ayeti gibi gaybı Allah Tealâ‟dan baĢkasının bilmediğinin ifade buyurulduğu ayetleri Ģöyle anlamak gerekir: “Yerde ve gökte hiçbir varlık, Allah Tealâ tarafından bildirilmedikçe, kendiliğinden gaybı bilemez.” Yukarıdaki örnekte geçtiği gibi nasıl ki Hızır (a.s) gaybî bilgileri Allah‟u Tealâ‟nın bildirmesiyle biliyor idiyse, iĢte Efendimiz (s.a.v) de kendisine bildirilen gaybî haberleri öyle biliyordu. Nitekim “Allah müminleri (şu) bulunduğunuz durumda bırakacak değildir. Sonunda murdarı temizden ayıracaktır. Bununla birlikte Allah size gaybı da bildirecek değildir. Fakat Allah, elçilerinden dilediğini seçer (ve gaybı ona bildirir).” (Âl-i İmran Suresi, 179) ayeti de Allah‟u Teâlâ‟nın, bazı gaybî haberleri, seçtiği bazı elçilere (melek ve peygamberlere) ilettiğini ifade etmesi bakımından mutlaka göz önünde bulundurulmalıdır. Yine bu cümleden olarak Efendimiz (s.a.v)‟e Kur‟an dıĢında da vahiy geldiğini gösteren ayetler bulunduğu vakıasını da hatırdan çıkarmamak gerekir. Kur‟an‟ın beyan ve tefsiri ve hayata aktarılması 58 bağlamındaki hadislerin “Kur‟an dıĢı vahiy” olduğu Ġslâm âlimlerinin genel kabulüdür. Dolayısıyla bir takım gaybî hususların ve bu arada Mesih/Mehdi ile ilgili haberlerin Efendimiz (s.a.v)‟e bu Kur‟an dıĢı vahiyler cümlesinden olarak iletildiğini söylemek, gerçeğin ifadesi olacaktır. Allah-u Teâlâ Ġsâ Aleyhisselâm‟ın gerçek kiĢiliğini Âyet-i kerime‟sinde beyan buyurmaktadır: “Meryem oğlu İsâ‟ya açık mucizeler verdik ve kudsî ruh ile destekledik.” (Bakara Suresi, 253) Allah-u Teâlâ Ġsâ Aleyhisselâm‟ın peygamberliğini ve faziletini ortaya koyan açık delilleri, Ġncil‟i, Ġncil‟deki öğütleri ve etkileyici ikazları ifade eden Âyetleri; ayrıca beĢikte iken konuĢma, ölüleri diriltme, anadan doğma gözü kör olanları iyileĢtirme ve gaybtan haber verme gibi engin mucizeler vermiĢti. Ġsâ Aleyhisselâm annesine nisbet edilerek ismi açıktan söyleniyor. Ki bunlarda Ġsrailoğulları‟nın tam tersine „Ġlâh‟ ve „Allah‟ın oğlu‟ diyen Hristiyanların iftiralarına açık bir ret vardır. Ġsâ Aleyhisselâm Ġslâm‟ı tebliğ etmiĢ, kendisine tâbi olmaya çağırmıĢ, Allah‟ı anlatmıĢ, ahireti, hesabı, azabı hatırlatmıĢ, sapıklıklarından saplantılarından kurtarmaya çalıĢmıĢtr. Bir Âyet-i kerime’de Rabbimiz Ģöyle buyuruyor: “Ben size hikmet getirdim. Bir de ayrılığa düştüğünüz şeylerin bir kısmını size açıklamak için geldim. Allah‟tan korkun ve bana itaat edin. Şüphesiz ki Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. O‟na kulluk edin, doğru yol budur.” (Zuhruf: 63-64) “Ben size Rabbinizden bir mucize ile geldim. Size çamurdan bir kuş sureti yapar, ona üflerim ve Allah‟ın izni ile o hemen kuş oluverir. Yine Allah‟ın izni ile körü ve alacalıyı iyileştirir, ölüleri diriltirim. Ayrıca evlerinizde ne yiyip ne biriktirdiğinizi size haber veririm. Eğer inanmışsanız, bunda sizin için bir ibret vardır. Benden önce gelen Tevrat‟ı tasdik etmekle beraber size haram kılınan bazı şeyleri de helâl kılmak üzere gönderildim. Size Rabbinizden bir âyet getirdim. O halde Allah‟tan korkun ve bana itaat edin.Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. O‟na kulluk edin. İşte bu doğru yoldur.” (Âl-i imran Suresi, 49-51) Allah-u Teâlâ Ümmet-i Muhammed‟e hitap buyurarak, Havarîleri bu fazilet ve meziyetlerinden dolayı onlara misal olarak 59 göstermektedir:“Ey iman edenler! Allah‟ın yardımcıları olun!Nitekim Meryem oğlu İsâ Havarîler‟e „Allah‟a giden yolda benim yardımcılarım kimlerdir?‟ demişti. Havarîler de „Biziz Allah‟ın yardımcıları!‟ demişlerdi.” (Saf Suresi, 14) Havarîler daha önceleri makam sahibi, soylu ve zengin kimselerdi. Ġsâ Aleyhisselâm‟a tâbi olduktan sonra, onun uyarması üzerine kendi kazandıkları rızıklarıyla geçinmeye baĢlamıĢlardır. Ġsâ Aleyhisselâm göğe çekildikten sonra, vasiyetini muhafaza edip talimini yapanlar bunlar olmuĢ, çoğu, zamanla birer birer Ģehid edilmiĢlerdir. Değerli KardeĢlerim! Ehl-i Sünnet vel Cemaat yolu Fırkayı Naciyedir. Allah‟u AzimüĢĢanın seçtiği beğendiği Peygamberleri vasıtasıyla tebliğ ettiği, Habibi Hz. Muhammed Mustafa(s.a.v)le tamamladığı ilk ve son din Ģüphesiz ki Ġslam dinidir. Allah‟a ve Onun Resulü Hz. Muhammed Mustafa(s.a.v)ya iman ve iteat edenler kurtulur. Bunun dıĢında baĢka bir din baĢka bir sistem baĢka bir ideoloji arayanlar helak olur. Allah ve Resulü ne buyurmuĢsa o doğrudur. Ne olacak demiĢse o olacaktır. Hl-i Sünnet ülaması, Peygamber varisleri de bunları tespit etmiĢ, tertip ederek ümmetin istifadesine eserleriyle sunmuĢ. Bizlere düĢen bu tertemiz Ġslam akidesini muhafaza ederek Ehl-i Sünnet vel Cemaat yolunda dünya ve ahiretimizi mamur etmektir. Bu inancı itikadı bozuk münafık, facir, müĢrik, kâfir Ġslam düĢmanlarının oyunlarına gelmemek, Sevgili Peygamber Efendimiz(s.a.v)in de buyurduğu gibi; ”Size iki emanet bırakıyorum, bunlara sımsıkı sarıldığınız müddetçe yolunuzu şaşırmaz sapıtmazsınız. Bunlar Allah‟ın kitabı, hükmü kıyamete kadar baki, Kur‟an-ı Kerim, diğeri benim Sünnetimdir.”(İmam-ı Malik Muvatta) Dünyada birçok insan, Hıristiyan âlemi hakikati arıyor ve bir gün bulacak. Bütün engellemelere rağmen Ġslam çığ gibi büyüyor. Her geçen gün Ġslam‟la Ģereflenenler artıyor. Gök kubbede Ezan-ı Muhammedi, Tevhid sedaları yansıyor. Sen de bu sureti Haktan görünen, gâvurun ekmeğine yağ süren, mezhepsiz, meĢrep siz, bölücüleri bırak ve hakikati bul! 60 ĠMAM MEHDĠ Son zamanlarda kıyamet alametleri cümlesinden olarak Mesih ve Mehdi inancının sıklıkla tartıĢma konusu yapıldığı dikkatinizi çekmiĢtir. Gerek akademik çevrelerde, gerekse halk arasında -medyanın da katkılarıyla- bu meseleler üzerinde zaman zaman hayli ateĢli tartıĢmalar cereyan ediyor. Bazı mezhepsiz, meşrepsiz, ehl-i bidat, sözde Müslüman, bilerek veya bimeyerek sapla samanı birbirine karıştırarak, kaş yapayım derken göz çıkarıyor. Bu necip milletin temiz akidesini, birliğini, kardeşliğini zedeliyor, İslam düşmanlarının ekmeğine yağ sürüyor, kâfirlerin, şeytanın borazancılığını yapıyor. Ehl-i Sünnet âlimleri, Mezhep imamları, hadis imamları, kelam âlimleri, Kıyamet alametleri hakkında gerekli kaynaklı açıklamaları yapmış eserlerinde kaynaklarıyla yer vermişler Ehl-i Sünnetin görüşlerini bildirmişler, sapık, batıl, inkârcı görüşleride çürütmüşlerdir. Ahirzamanda, kıyâmetin kopmasına çok az bir zaman kala Allah-u Teâlâ‟nın ümmet-i Muhammed‟in baĢına göndereceği bir komutan olan Hazret-i Mehdi, adil bir idareci, dirayetli bir önder, Ģecâatli bir kumandandır. O doğrudan doğruya Resulullah Aleyhisselâm‟ın vekâletini taĢıyacak, onun hilâfetini, onun vazifesini yapacak. Garip duruma düĢen Ġslâm‟ı, gariplikten kurtarmaya çalıĢacaktır. Çünkü bunun için gönderilecek. Allah-u Teâlâ onu muzaffer edecektir. Mehdi, İslam dünyasının Şiîsiyle Sünnîsiyle yillardır yolunu gözlediği kıyametin büyük alametlerinden biri olan, gelmesi muhakkak ama zamanı ve saati gizli, şahsiyettir. Peygamber (s.a.v)Efendimiz, asırların geçmesiyle küfrün yeniden boy atacağını, Şeytanın üsler kurup hâkimiyetini tesis edeceğini görmüs, Cenab-ı Hakk'ın ümmeti merhumeye rahmeti olmak üzere, kuvveti kudsiye sahibi bir Zatı, ilahî imdat olarak göndereceğini müjdelemiştir. Gelmesi beklenen zat, gelecektir, ama bize düşen de ona yardım etmek, geldiği zaman kurulmuş müesseseler bulmasını temin etmektir. MeĢhur Müslüman tarihçi ve sosyolog Ibn Haldun, "gelecegi merak etme, insan fıtratının özelliklerindendir" der. Dünyanın ne kadar ömrü kaldığını merak edip, öğrenmeye çalıĢmanın insan 61 tabiatının gereği olduğunu savunur. Ġnsanlar zor ve sıkıntılı dönemlerde sürekli bir "kurtarıcı" arayıĢı içine girmiĢlerdir. Bazen meçhul bir Ģahıs, bazen bir lider, bazen de bir bilgin kurtarıcı olarak benimsenmiĢtir. Bu sayede insanlar sıkıntılarını biraz olsun atlatmıĢ, bir derece teselli bulmuĢlardır. Bir "kurtarıcı"yi bekleme inancı, yalnız Yahudi ve Hiristiyanlarda değil, hemen hemen bütün dinlerde ve kültürlerde mevcut olup, insanlığın müĢterek bir inancı, ümidi ve kurtuluĢ idealidir. HabeĢistan Hiristiyanları, kralları olan Theodor'un ahirzaman mehdisi gibi döneceğine inanıyorlardı. Mogollar Cengiz Han'ın dokuz asır sonra dünyaya tekrar gelip milletini Çin'in boyunduruğundan kurtarmayı va'dettigini ileri sürerlerdi. Eski Çin ve Eski Ġran kültürlerinde de "kurtarıcı" inancı vardı. Yine Hiristiyanların bekledigi Kurtarıcı Dositheos, bir nevi mehdileridir. Ġslam kaynaklarında da "kurtarıcı" mefhumu vardır. Farklı isimlerle dikkatimizi çeker. En büyük özelliği, toplumu zulümden kurtarıp, adaleti tesis etmek olan bu Ģahsiyet, "Hz. İsa", "İmam", "Müceddid" "Hadis", "Halife", "Mehdi", "Süfyanî", "Kahtam" gibi rolleri aynı, Ģahsiyetleri farklı olan isimlerle karĢımıza çıkmaktadır. Mesih ve Mehdi meselesi elbette sebepsiz, durduk yere tartıĢma gündemine sokulmuyor. Tıpkı daha pek çok benzerleri gibi… Farklı kesimlerin bu tartıĢmalar üzerinden farklı beklentileri bulunduğunu anlamak zor değil. Ancak biz Ġslâm’da Mesih ve Mehdi inancının bulunmadığını söyleyenlerin ileri sürdüğü gerekçeler üzerinde duracağız. Ehl-i Sünnet’in konuyla ilgili kabulleri akaid/kelam kitaplarında, hadis Ģerhlerinde ve tefsirlerde detaylarıyla zikredilmiĢtir. Hatta genel olarak kıyamet alametleri, özel olarak da Mesih ve Mehdi konusunda müstakil kitap ve risaleler kaleme alınmıĢtır. Ancak günümüzde bu konuyla ilgili olarak birçok yeni soru iĢaretinin ve tereddüdün izhar edilmiĢ olması, ulemanın ortaya koyduğu hususların, mezkûr soru ve tereddütleri ortadan kaldıracak Ģekilde yeniden ifade edilmesini gerekli kılmaktadır. Değerli kardeĢlerim! Sözlükte "Mehdî" “doğru yolu bulmak; yol göstermek, rehberlik etmek” anlamındaki hüdâ (hedy, hidâyet) kökünden türemiĢ bir sıfat olup “hidayete erdirilmiĢ, kendisine doğru yol gösterilmiĢ 62 kiĢi” demektir. Bütün istikâmetler Allah'dan geldiği için, bu kelime, kendisine Allah tarafından yol gösterilen, yani hususî ve Ģahsî bir Ģekilde Allah'ın hidâyetine nail olan mânâsını almıĢtır. Terim olarak mehdî, Hz. Peygamber (s.a)'in kıyamete yakın bir zamanda geleceğin haber verdiği sâlih kuldur. ġüphesiz burada kastedilen, ġiilerin "Mehdî-Î Muntazar = Beklenen Mehdi" dedikleri On Ġki Ġmam'ın sonuncusu olan Mehdî değildir. Ġleride gelecek bir kurtarıcı (mesîh, mehdî) inancı büyük dinlerde olduğu gibi ilkel dinlerde de görülmekte, bu inanç bir bakıma tarihte ve günümüzde bazı dinî-siyasî hareketlerin güç kaynağını oluĢturmaktadır. Kavramın içeriğindeki âhir zaman, hükümdarlık, dini yenileme, kurtarıcılık gibi ana özellikleri değiĢmemekle birlikte içinde bulunduğu dinin karakterine göre ayrıntılarda farklılıklar görülmekte, bu kavramı ifade eden kelimeler de dinlere ve kültürlere göre değiĢmektedir. Hz. Ali (r.a) adamın biri birgün Mehdi'yi sordu. Hz. Ali(r.a)da: “O ahirzamanda çıkacaktır. Kişinin, Allah, dedigi için ölüme mahkûm edilecegi bir zamanda gelecektir" diye cevap vermiĢtir. Devamında ,Allah, onun etrafında hiçbir şeyden korkmayan ve hiçbir menfaat için sevinmeyen bir topluluk meydana getirecektir"( Siddik Rasan Hanel-izan.s.128.) Soyu Mehdi'nin soyu konusunda en saglam delil kabul edilen Ebu Davud'ta kaydedilen rivayettir. Buna göre Mehdi,”Fatima'nin evlatlarindandir" ve ,,Hasan'ın soyundandir."( Ebu Davud, Mehdi, 1.) Fakat Mehdi'nin Hz. Fatıma'nın torunlarından olacağına dair hadis vardır. Ancak onun Hz. Hasan'ın mı yoksa Hz. Hüseyin'in mi torunlarından olacağı ihtilaflıdır. Aliyyü'l Kârî Mirkat'da, iki nesebin birlikte bulunmasına bir engel olmayacağını, zahire göre Mehdî'nin baba tarafından Hz. Hasan, Anne tarafından Hz. Hüseyin'e mensup olacağını söyler. Bunu söylerken de Hz. Ġbrahim'in oğulları Ġsmail ve Ġshak (a.s)'a kıyas yapar. Ġsrailoğullarının bütün peygamberleri Hz. Ġshak'ın soyundan geldiği halde bizim Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa(s.a.v), Hz. Ġsmail(a.s)'in soyundan gelmiĢ ve öbürlerinin tümü makamına kâîm olmuĢtur. Aynı Ģekilde imamların çoğu ve ümmetim büyükleri, Hz. Hüseyin(r.a)'in soyundan gelmiĢtir. ĠĢte buna karĢılık beklenen Mehdî'nin de Hz. Hasan(r.a)'ın soyundan gelmesi muvafıktır. 63 ĠĢte evliyanın sonuncusu olacak olan bu zat, diğer büyük zevatın yerine kaîm olacaktır. Her ne kadar bazıları Mehdi'nin Hz. Abbas(r.a)'in soyundan gelecegini söylemiĢlerse de, bunun hadislere ters düĢecegi ifade edilmistir. Zira Hz. Peygamberin(s.a.v) soyundan gelmesi hususundaki hadisler daha çok ve daha sahihtir. Hatta bazı hadis hafızları: Mehdi'nin Peygamberimizin neslinden olması hususunun tevatür derecesine vardigini söylemişlerdir."( el-Heytemi, el-Kavlu'lMuhtasar, s.22.) Ibn Hacer el-Heytemi, hadislere dayanarak onun Hz. Hasan(r.a)'ın soyundan olacağını, isminin Muhammed, babasının isminin Abdullah olacağını, alnı açık, burnu ince, diĢ1eri seyrek olup yedi sene hükümdarlik yapacağını anlatır. (el-Heytemi, a.g.e., s.27-8.) "Mehdî ise onun ismi değil lâkabıdır. Mehdi'nin çıkması kıyametin alâmetlerindendir. O, dini kuvvetlendirecek, yeryüzünde adaleti yayacak ve tüm Müslümanlar kendisine uyacaklardır. Mehdî'den sonra Hz. Ġsa (as) inecek ve Deccâl'ı öldürecektir. Bir rivayete göre ise, Mehdî ile Hz. Ġsa birlikte inecekler ve Deccâl'ı birlikte öldüreceklerdir. Hz. Ġsa (a.s), namazında Mehdiye uyacaktır. Sıddık Hasan Han da Mehdi'nin Peygamber Efendimiz (s.a.v)'in soyundan geldigini ifade eden hadislerin daha sağlam, tercihe daha layik oldugunu söyler. (Sıddık Hasan Han, el-Izan, s.135.) Bu ifadelerden anlaĢıldığına göre Mehdi Ehl-i Beytten olacaktır. Peygamber (s.a.v)Efendimizin sünnetine uyan ve yolunda gidenler de bu tabire dâhil edilebilir. Zira birçok hadiste “leyse minaa" (bizden değildir), derken, nesebini değil, sünnetini kastettigi bilinmektedir. Mehdî'nin zuhurunu haber veren hadîsi, Ebû Davûd, Tirmizî, Ibn Mace, Bezzâr, Hâkim, Taberanî, Ebû Râbî, rîvâyet etmiĢlerdir. Bu zatlar, hadisi sahabeden kalabalık bir gruba isnâd etmiĢlerdir. Bu sahabeler Ģunlardır. Ali, Ġbn Abbas, Tâlha, Ġbn Ömer, Abdullah b. Mes'ûd, Ebû Hureyre, Enes b. Malik, Ebû, Saîd el Hudrî, Ümmü Habîbe, Ümmü Seleme, Sevbân, Kürel b. Ġyas, Ali el Hilâl Abdullah b. Haris b. Cezaî (r.a)'dır. Yemenli meshur âlim el-ġevkani, Mehdi hakkındaki hadislerin sayısının elliyi buldugunu söyler. Bunları sahih, hasen ve zayif seklinde üç kisma ayirir. Ona göre bunlarin toplami mütevatir derecesindedir. Sıddık Hasan Han ise bu konuda zayıf hadisler de 64 dâhil olmak tizere 33 hadis zikreder.(Siddik Hasan Han, eI-Izaa Lima Kane ve ma Yekûnu Beyne Ye-deyi's-Saa, s. 114, Kahire, ts. (eşşevkani, et-Tavdih fima Te-vatere fi Zuhuri'l-Mehdi ve'd-Deccal ve'l-Mesih'ten naklen) Ġsim ve Kimligi Mehdi'nin ismi meselesi de hadis kaynaklarinda ifade edilmiĢtir. Ebu Davud'da kaydedilen rivayete göre ismi Resülullah'in ismine, babasının ismi de Resulullah'in babasının ismine uygunluk arzeder. (Ebu Davud, Mehdi; 4; Tirmiz{ Fiten, 52; Ihn Ranhel, 1, 376, 377, 430, 448.) Kimligi ve alametleri konusunda çok seyler söylenmektedir. Ibn Hacer altmiĢiki alametini zikreder. Burnunun yapısından, baĢındaki sarığın Ģekline kadar en detaylı bilgiler verilmektedir. Doğum yeri Medine'dir, rengi esmerdir. KonuĢmaktan sıkıldığı zaman sağ elini sol baldırına vurur, Ģeklinde muhtemelen belli bazı Ģahsiyetlere uydurmak maksadiyla Mehdi'nin Ģekil ve Ģemaili genisçe anlatilmistir. Muasir bazı yazarlara göre Mehdi'nin kendisi de Mehdi oldugunu önceden bilemeyecektir. Allah istediği salih kullarını, onun Mehdi olduğuna muttali kılar.(Ibn Hacer, eI-Kavlu'I-Muhtasar, 5. 29-52; el-Berzenci, eI-Isaa,119-12O, Kahire, ts.; es-Sefarini, Levami, II, 72-83. Resid erRasid, Tenvir, s.27.) Fazileti Mehdi'nin faziletine dair Ģöyle bir rivayet nakledilir: “Abdulmuttalib'in evlatları olan bizler, Cennet ehlinin efendileriyiz. Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi." ( Tirmizi, Fiten, 52; Ibn Mace, Fiten, 34.) Bu hadis fazilet meselesinin esas kaynağını teĢkil etmistir. Buna benzer rivayetlerde onun meziyetlerini gören Tavus-u Yemeni: “Keske onun zamanına yetişeydim" demistir. (Ibn Hacer, a.g.e., s.71.)Ibn Hacer bu hususdaki bir tahlilinde, onun faziletli kilinmasinin sebebi olarak, zamanındaki ağır fitneleri göstermektedir.”Zamanindaki fitnelerin zorlugu sebebiyle onun meziyetleri çoktur" der. (Ibn Hacer, a.g.e.,s.71.)Bazilari onu, fazilet bakımından Dört Halife'den daha önde görmüĢlerse de, Ibn Hacer, el-Heytemi ve es-Sefarini gibi zatlar, onun 65 Dört Halife ve Sahabeden sonra geldiği hususunda icma oldugunu söylemislerdir. (Ibn Hacer, a.y.; es-Sefarini Levami', II, 85.) Hz. Isa(a.s)'nın onun arkasında namaz kılacagina dair rivayetlere dayanarak bazıları onun bir Peygambere imamlık yapacak kadar faziletli oluĢuna dikkat çekmiĢlerdir. (Ibn Hacer, a.y.; bu konudaki hadis için hkz. Buhari Enbiya, 49.) ÇıkıĢ Yeri ve Zamanı Bir kıyamet alameti olması hasebiyle Mehdî'nin çikacağı yer ve zaman konusunda kesin bir Ģey söylemek mümkün değildir. Her dönemde islahatçı Ģahsiyetler bulunabilir ve bunlar bir çeĢit Mehdî vazifesini görürler. Ibn Hacer'in kaydettigine göre Mehdî'nin çıkıĢından önce öyle fitneler olacak ki insanlar haramı helal sayacaklardir. (Ibn Hacer, a.g.e., s. 47.) Neseî'de kaydedilen bir hadise göre Mehdî'nin çıkıĢ vakti ümmetin orta dönemidir: "Baslangıcında ben, sonunda Isa, ortasında Mehdî bulunan bir ümmet nasıl helak olur." (bkz. es-Suyutî, Kitabu'li'lam bi Hükmi Isa aleyhisselam, (elHavi içinde), II, 156, Beyrut, 1983/1403; el-Münavi, Fayzu'l Kadir, V, 301, Beyrut, 1392/1972; el-Kesmirî, et-Tashh,s. 181.) Buradaki "orta" tabiri, "sondan az önce, yani Ġsa(a.s)'nın nüzulünden önce" Ģeklinde yorumlanmaktadır. Zira Ġsa (a.s) onun zamanında nüzul edecektir. (el-Kesmiri, a.g.e., s. 181; Ibn Hacer, elKavlu'l Muhtasar, s. 24.) Mehdî'nin çikacağı yer konusunda kesin bir Ģey söylenmemektedir. “Yalnız doğudan siyah bayraklıların çıkacağı zaman, Mehdî onların arasında olacağından dolayı katılmayı emreden hadîste dogudan çıkacağı bildirilir”. (Tirmizî, Fiten, 79.) Diger taraftan Mehdî'nin zuhurunun yaklaĢtığını gösteren bazı kozmik alametlerede iĢaret edilir. Bunlara göre Mehdî'nin çikacağı senenin Ramazan ayının ilk gecesinde ay tutulması, onbeĢinde ise güneĢ tutulması olacaktır. Ġhtilaflar ve zelzelelerin çok olması da onun çıkıĢ alametlerinden sayılmıĢtır. (Redis er-Rasid Tenviru'rRical fi Zuhuri'l Mehdî ve'dDeccal, s. 22.) Ibn Hacer'in kaydettigi bir diğer alamet ise "İnsan ciğerini yiyen kadının çocuğu olan Süfyanî'nin Şam minberine oturmasıdır." (Ibn Hacer, el-Kaviu'lMuhtasar, s. 60.) 66 Süfyanî ve Mehdî arasındaki Ģiddetli bir mücadeleden bahsetmekte, sonunda Süfyanî'nin mağlup olacağını bildirmektedir. (Ibn Hacer, a.g.e., s. 49.) Ibn Hacer el-Heytemî'nin kaydettiğine göre Mehdî'nin mücadelesi kansız olacaktır. Aynen Ģu ifadeyi kullanmaktadır: "Ona bey'at edenler, rükün ve makam arasında (Hicaz'da) bey'at ederler. Uyuyanı uyandırmaz, asla kan dökmezler." (Ibn Hacer, a.g.e., s. 53.) Mehdî'nin hâkimiyeti, Hz. Süleyman(a.s) ve Zülkarneyn(a.s)'in hâkimiyetine benzetilir. Onun döneminde barıĢ içinde yaĢanacak, kurt kuzu yan yana otlayacak, çocuklar yılan ve akreplerle oynayacak, kimse kimseye zarar vermeyecek. (Ibn Hacer, a.g.e., s. 54; krs. Isaya, 45:13; 224.) Müslim'de geçen hadîsi Ģerife iĢareten Mehdî zamanında çok büyük bir bolluktan söz edilmektedir. Öyle ki kim Mehdî'den ne isterse ona verilecektir. ( Müslim, Fiten, 679; Siddik Hasan Han, elizaa, s. 1236) “Muhyiddini Arabî, Mehdî'nin dönemini anlatırken, yeryüzünde zulüm yaygınlaştığı zaman Allah bir halifesini gönderir. O yeryüzünü adaletle doldurur. Hata etmeksizin Resulullah(s.a.v)'ın izinde gider. Onun hatalarını düzelten ve görünmeyen bir meleği vardır. O zayıfı kuvvetlendirir, misafire ikram eder, söylediğini yapar, bildiğini söyler, gördüğünü bilir. Allah onu bir gecede irşad eder. Zulüm ve ehlini ortadan kaldırır, dini ikame eder, İslam'a ruh üfürür Zelîl iken aziz kılar, ölü iken diriltir. Onun zamanında adam akşam cahil, cimri ve korkak iken sabah en âlim, en cömert ve en cesur hale gelir”. (Resid er-Rasid, Tenviru'rRical, s. 23 (Futuhat elMekkiye'nin 366. babindan naklen). Mehdî'nin çıkıĢ vakti gelip gelmediği hususunda konuyla ilgili eser yazan Suriyeli alim Resid er-Rasid, "Kalbimde yakin var ki bugün onun zuhur vaktidir. Hatta birçok salih insan her sene Mehdî ile karĢılaĢmak üzere hacca giderler. Zira rükün ve makam arasinda ona bey'at edilecektir" (Resid er-Rasid, a.g.e., s. 26.) KUR’AN’I KERĠMDE MEHDĠ MESELESĠ Ahirzamanda beklenen bir Ģahsiyetin ünvanı olarak ,”Mehdi" meselesi Kur'an'da geçmemektedir. Ancak birçok islahatından bahsedilmektedir. Baska bir ifadeyle, sembolize ettigi düsünce 67 itibariyle Kur'an'da geçmediğini söylemek mümkün degildir. Ġnsanları fitnelerden kurtaran, karanlık dönemlerde nur götüren Ģahıslar ve gruplar mevzubahis edilmistir. (el-Kehf Suresi,18) H-D-Y kökünden birçok kelime geçtigi halde, aynı kökten olan ,,Mehdi" kelimesi degil de anlam itibariyle aynı olan ,,Muhtedi" kelimesi Kur'an-i Kerim'de üç yerde geçmektedir: ,,Allah'in kendisine hidayet ettigi kimse mühtedi (hidayete ermiş)dir." (el-A'raf Suresi,178; el-Isra Suresi,97; el-Kehf Suresi,17. (Bu kelimeler için bkz. M.F. Abdulbaki, eI-Mu'cemu'lMüfehres, s.731-6.) Mehdinin mefhum olarak Kur'an'da zikredildigini savunan bir kisim muasır yazarlar ,,Her milletin bir hadisi (yol göstereni) vardir" (ez-Zuhr'if Suresi,61)mealindeki ayeti delil getirmektedirler. Diger bir delil ise misak ayetidir:,,Hani Allah Peygamberlerden ,Ben size kitap ve hikmet verdikten sonra nezdinizdekileri tasdik eden bir peygamber geldiginde ona mutlaka inanip yardim edeceksiniz' diye söz almis, ,kabul ettiniz ve bu ahdimi yüklendiniz mi?' dediginde ,Kabul ettik' cevabini vermisler. Bunun üzerine Allah: O halde şahit olun, Ben de sizinle birlikte sahitlik edenlerdenim' demisti. Artik bundan sonra her kim dönerse, iste onlar yoldan çikmislarin ta kendileridir." Muasır bazi âlimlere göre ayet Mehdi'ye iĢaret etmektedir. (İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte Tercemesi ve Serhi, XIV, 278, Ankara, 1992.) ġia ise ,,O kiyamete bir alömettir" ( ez-Zuhr'if Suresi,61.) ayetinin Ġsa(a.s)'ya degil, Mehdi'ye iĢaret ettigini söylemiĢlerdir. (Mehdi'ye isaret eden diger ayetler için bkz. Ethem Rubi Figlali, ,,Mesih ve Mehdi Inanci Üzerine" AÜIF, c. 25, sn. 1981, s.2O1, Avni Ilhan, Mehdilik, s.62, Ist. 1993.) Kur’an’da yoksa Ġslâm’da da yoktur anlayıĢı Mesih ve Mehdi meselesinin Kur’an’da yer almadığı gerekçesiyle inkâr edilmesi de bir baĢka problemli bakıĢ açısının ürünüdür. Bu bakıĢ açısına göre herhangi bir Ģey Kur’an’da açık bir Ģekilde yer almıyorsa islâmî değildir, reddedilmelidir. Oysa böyle bir düĢünce öncelikle Kur‟an‟ın kendisine aykırıdır. Zira Sünnet, Kur‟an‟ın mücmel (detay vermeyen) ayetlerini tafsil ve müphem (anlamı ilk bakıĢta anlaĢılmayan, kapalı) ayetlerini açıkladığına göre, kıyamet alametleriyle ilgili ayetlerin beyan ve 68 tafsilinin de Sünnet tarafından yapılmıĢ olmasında garipsenecek bir durum yoktur. Zira Efendimiz s.a.v’in en temel görevlerinden birisi Kur’an’ın “tebliği” ise, bir diğeri de “açıklanması”dır. (Nahl Suresi, 44, 64) HADĠSĠ ġERĠFLERDE MEHDĠ MESELESĠ Mehdi hakkındaki rivayetler bir değil, birçok Ģahsı gösterir mahiyettedir. Yukarıda da ifade ettigimiz gibi Ömer b. Abdülaziz gibi zatlara, bir kisim hadislerin iĢaretinden hareketle, Mehdi denilmiĢtir. Hadislerde Mehdinin sayıca çokluğundan bahsedilmez, ancak her asırda bir müceddidin gelmesinden söz edilir. Mehdi ile ilgili tabirler mücerred mefhumlar olduğundan, o mefhumlara layık her asırda pek çok manevi sahsiyeler çıkabilir. (İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte Muhtasar Tercüme ve serhi, XIV, 266.) Bu manada Isa b. Meryem'in de bir çesit Mehdi olabileceği ifade edilmiĢtir. (İbn Kesir, Alamatu'l-Kiyame, (nsr. Ahdullatif Asur), s.33, Kahire, 1980.) Çok Mehdiler olsa da onlar gerçek Mehdi'den ayrıdırlar. Beklenen Mehdi, bütün Mehdilerin imamı ve sonuncusu kabul edilir.(es-Sefirini, Levami, II, 85; s. S.H. Ran, el-Izait, s. 143; Mehdi'nin yardimcilarindan da bahsedilir. Mesela Ibn Mes'ud'a nisbet edilen bir sözde, Mehdi'ye hazırlık yapan yedi kişiden bahsedilir. Fitneler zamanında Allah yedi kişiyi ortaya çıkarır. Bu âlimler muhtelif bölgelerden gelip Mekke'de toplanırlar. Bunlar Mehdi için hazırlık yaparlar. Allah bunlar sayesinde Mehdi'nin muhahbetini insanların kalplerine atar. Gündüz aslanlar gibi, gece ruhban gibi hür kavimle yola çıkar. (Reşid er-Raşid, Tenviru r-Rical, s.21, Haleb, 1389). Buhari ve Müslim'de,Imam",Halife" ve “Kahtani" tabirleriyle ahirzamandaki bir ,,kurtarıcı"dan söz edilmektedir. Bu kurtarıcı Buhari‟de, Ġmam" tabiriyle ifade edilmistir. ”Imamımız sizden oldugu halde Ibn Meryem nâzil oldugu zaman haliniz nasıl olur?" (Buhari, Enhiya, 49; Müslim, Iman, 244-246.) mealindeki hadisi Ģerheden Ibn Hacer el-Askalani, son dönem âlimlerinden e1-KeĢmiri ve Abdullah Haccac gibi zatlar bu hadisten zikredilen, Imam”dan maksadın Mehdi oldugunu ifade etmislerdir. (Ihn Hacer el-Askalani, Fethu'l-Bari VI, 570, Riyad, 1389/1969; eI-Kesmiri, et-Tasrih, (nsr. Ahdulfettah Ehu 69 Gudde) 8.97-8, Haleh, 1385/1965; Abdullah Haccac; Alamatu'lKiyameti'l-Kübra, 5, 79, Kahire, 14O7/1986.) Hatta Ibn Hacer, Hz. Ġsa(a.s)'nin ahirzamanda bu ümmetten bir adamın arkasında namaz kılmasının, Mehdinin zuhurundan bahseden sahih görüĢlere delil teĢkil ettiğini söylemektedir. Yorumun devamında Ġmam-i ġafii'den, Mehdi'nin bu ümmetten oldugu, Hz. Isa(a.s)'nin onun arkasinda namaz kılacağı hakkındaki haberlerin mütevatir oldugu hususunda bir nakil yapmaktadir. MeĢhur kelamcı Sa'duddin et-Teftazani de, Ġmam" tabirinden Mehdi'yi anlıyor. (et-Teftazani, serbu'l-Makasid, (nsn Abdurrahman Umeyre), V,314, Beyrut, 1989.) Yine Buhari ve Müslim'de Kahtani denilen bir zattan bahsedilmektedir. Rivayetcilere göre ,,Insannları asasiyla toplayan Kahtani çikmadıksa kıyamet kopmayacaktir."(Müslim, Fiten, 67-9.) Müslim'de geçen hadiste ise ahirzamandaki bir bolluk ve refah dönemine iĢaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan ,,halife"'den bahsedilmektedir. (Müslim, Fiten, 67-9) Bazıları, Hz. Ömer b. Abdülaziz(r.a) dönemindeki bolluğa bakarak bu hadisi ona tevil etmiĢlerdir. Ancak “üm-metimin âhirinde" tabiri bu bolluğun ümmetin sonunda da olacağını göstermektedir. Bu üç hadisin adı ne olursa olsun ahirzamandaki islahatçılardan bahsettiğinde Ģüphe yoktur. Bunun dıĢında Mehdi ile ilgili hadisler ise Ebu Davud, Tirmizi, Ibn Mace ve Ahmed b. Hanbel'in Müsned'i gibi hadis kaynaklarında geçmektedir. Mehdi meselesine çok ehemmiyet verdiği anlaĢılan Ebu Davud, Sünen'inde bu konuya ayrı bir kitap tahsis etmiĢtir. Ümmü Seleme(r.anha)validemizin rivayetine göre Hz. Peygamber(s.a.v):”Mehdi benim zürriyetimden, kızım Fatıma'nın evlatlarındandır." buyurmuştur.( Ebu Davud, Mehdi, 1.) Ebu Davud'un kaydettigi baska bir rivayete göre “Dünyanın tek günlük bir ömrü bile kalmış olsa, Allah O günü uzatıp benden bir kimseyi O günde gönderecek" diger bir rivayette ,,... Ehl-i beytimden birini ki, O zatın ismi benim ismime uyar, babasının ismi de babamın ismine uyar. Bu zat yeryüzünü, eskiden cevr ve zulümle dolmasının aksine, adalet ve hakkaniyetle doldurur." buyurulmustur. (Ebu Davud, Mehdi, 1, Tirmizi Fiten, 52; Ahmed b. Hanhel, Müsned, 1, 99.) 70 Diğer bir rivayette Mehdi'nin soyuna, Ģekline ve icraatına Ģöyle iĢaret edilmektedir: ,,Mehdi bizdendir. Alnı açık, burnu incedir. Zulümle dolmus yeryüzünü adaletle dolduracaktir.(Ebu Davud, Mehdi, 1, bkz. Siddik Hasan Ran, el-Izail, s.139) Hz. Ali(r.a)'den gelen bir rivayete göre Allah Mehdi'ye kisa bir süre içinde, hatta bir gecede bilgi ve anlayıĢ nasib edecek, onu irĢad edecektir. Rivayete göre Resülullah(s.a.v) Ģöyle buyurmustur: “ Mehdi bizdendir, Allah onu bir gecede irşad eder " ( Ibn Hanhel, Müsned, 1, 84. Meshur hadisçi el-EIbani, Mehdi hakkindaki hadislerin sahih oldugunu söylemektedir. (hkz. Silsiletu'l-Ehadisi's-Sahiha, 336, III, 38-43, 2371 nolu hadis, Kuveyt, 1400/1979.) Rivayet edildigine göre bir gün Hz. Ali(r.a), oglu Hasan'a baktı ve “Bu oğlum, Resulullah'ın tesniye buyurduğu üzere seyyiddir. Bunun neslinden Peygamherimizin adını taşıyan biri çıkacak. Ahlâki yönüyle Resülullah'a benzeyecek, şekli itibariyle ona benzemeyecektir" dedi ve sonra da yeryüzünü adaletle dolduracagina dair meseleyi anlattı. (Ebu Davud, Mehdi, 1.) Kütüb-i Sitte'den bazı kaynaklarda yer alan bu hadisler ümmetce kabul görmüĢtür. Senetlerine hadisi mevzu kılacak bir itiraz vaki değildir. Buna karĢılık bazı zayıf rivayetler de tesbit edilmiĢtir. Bir kısım rivayetlere yalancı ravilerin karıĢtığı hadis tahlilcileri tarafindan ortaya konmuĢtur. (S. H. Ran, el-Izaa, s.130.) Hadis ilminin birçok otoritesi, Hz. Ġsa Mesih( a.s)‟ın nüzulü (kıyamete yakın yeryüzüne inmesi) ve Mehdi hadislerinin “mütevatir” olduğunu belirtmiĢtir. Ezcümle hepsi de hadis hafızı olan Muhammed b. el-Hüseyin el-Âburî, müfessir Kurtubî (et-Tezkire, 651), Ġbnu‟lKayyım (el-Menâru‟l-Münîf, 142), el-Mizzî (Tehzîbu‟l-Kemâl, XXV, 149), Ġbn Hacer (Fethu‟l-Bârî, VI, 493; Tehzîbu‟t-Tehzîb, IX, 126), esSehâvî (Fethu‟l-Muğîs, III, 43) ve daha birçok âlim, Mesih ve Mehdi hadislerinin tevatür seviyesinde olduğunu söylemiĢtir. Ayrıca gerek genel olarak “kıyamet alametleri”, gerekse Hz. Ġsa Mesih (a.s)’ın nüzulü ve Mehdi konusunda müstakil eser veren el-Berzencî (el-ĠĢâ’a, 112), es-Sefârînî (Levâmi’u’l-Envâr, II, 84), eĢ-ġevkânî ve el-Kınnevcî (el-Ġzâ’a, 61-2), el-Heytemî (elKavlu’l-Muhtasar, 17-8), el-Kevserî (Nazratun Âbire, 55) gibi ulema bu hadislerin mütevatir olduğunu açıkça ifade etmiĢtir. 71 El-Kettânî, mütevatir hadisleri zikretmek maksadıyla kaleme aldığı Nazmu‟l-Mütenâsir‟inde (236 vd.) Mehdi hadislerinin 20 sahabi tarafından nakledildiğini belirtmiĢtir. Bu sahabîlerden bazılarının, konu hakkında birden fazla rivayet naklettiğini burada belirtelim.elArfu‟l-Verdî isimli risalesinde (el-Hâvî içinde, II, 123 vd.) es-Süyûtî, konuyla ilgili merfu hadisler yanında mevkuf ve maktu hadislere (Sahabî ve Tabiî sözlerine) ve daha sonraki nesillerden bu konuda gelen ifadelere de yer vermiĢtir ki, toplamı -hızlıca yaptığım numaralandırmaya göre- 244‟tür.Ali el-Müttakî, es-Süyûtî‟nin eserlerinden istifadeyle hazırladığı el-Bürhân‟da bu rakamı daha da yukarıya çıkarmıĢ ve her türden 300 civarında rivayet derlemiĢtir.Konuyla ilgili rivayetlerin tamamının sahih ve bağlayıcı olduğunu söyleyebilir miyiz? Bu sorunun cevabını “hayır” olarak versek bile, bu durum Ģu gerçeği değiĢtirmeyecektir: Ġslâm’ın ilk kuĢaklarında Mesih ve Mehdi meselesi, yaygın olarak bilinen, inanılan ve dilden dile dolaĢan bir meseledir ki bu kadar rivayete konu teĢkil edebilmiĢtir. MEHDĠ ÜZERĠNDE KURNAZLIK YAPMAK FETÖ vesilesiyle bir kere daha gündeme gelen ve çift taraflı istismar edilen “Mehdîlik” meselesi hakkında açıklama yapma zarureti hâsıl oldu. Diyeceklerim maddeler halinde ve özetle Ģunlardır: Mehdi inancı, konuyla ilgili eser yazmıĢ, görüĢ beyan etmiĢ Hadis âlimlerinin ittifakla belirttiği gibi “mütevatir” hadislere dayanır. Buradaki “tevatür” tabiri Hadis ulemasının tabirini anlatır ve Usul-i Fıkıh âlimlerinin ıstılahındaki “meĢhur”a tekabül eder. Mehdi inancının Ġslam Dünyası’na dıĢarıdan (ġia’dan ya da baĢka kültürlerden) geçtiğini iddia edenler bugüne kadar bu iddiayı “ilmî” ölçüler içinde ispat edebilmiĢ değildir. Ġslam Dünyası’nda bu konuyla ilgili hadislerin “güvenilmez” olduğu – bildiğimiz kadarıyla– ilk defa Ġbn Haldun tarafından dile getirilmiĢtir. Ancak; A) Ġbn Haldun bir “Hadis âlimi” değildir, 72 B) Ġlgili hadislerin tamamının güvenilmez olduğunu söylememiĢtir. Ġzmirli Ġsmail Hakkı da bu meselede kalem oynatmıĢ, yazdıklarını tamamen Ġbn Haldun’a dayandırmıĢ ve fakat –Ġbn Haldun’un aksine– “toptancılık” yaparak ilgili hadislerin “tamamının” güvenilmez olduğunu ileri sürmüĢtür. Bununla birlikte ne Ġbn Haldun‟un sözleri ne de Ġzmirli‟nintavrı ilgili hadislerin güvenilir olup olmadığı konusunda esas alınabilir. Zira her ikisinin de değerlendirmeleri ravi kritiğine dayanmaktadır. Ravi kritiği söz konusu olduğunda ise Cerh-Ta‟dil otoritelerinin değerlendirmeleri esastır. Ġlgili hadislerin açık beyanıyla sabittir ki, Mehdi, bu Ümmet‟in tarih boyunca yetiĢtirdiği karizmatik liderlerden bir liderdir. Lâ yuhti ve Lâ yüs‟el (hatasız, sorgulanamaz) değildir. Ġcraatları ve kararları Ġslamî denetim mekanizmalarının kontrolü altındadır. Mehdi, kendisinin Mehdi olduğunu bilmeyecektir. Mehdi olduğu, yapıp ettiklerine bakarak Ümmet‟in ileri gelenleri tarafından söylenecektir. Bu iki madde açıkça ortaya koymaktadır ki, tarih boyunca ortaya çıkan sahte mehdilerde olduğu gibi, aynı iddiayla bugün ortaya çıkanlar da, yarın çıkacak olanlar da sahtekârdır. Çünkü hepsinin ortak vasfı Mehdi olduğunu iddia etmek ve etraflarına adam toplamaktır. Mehdi‟nin iĢbaĢına geçmesi, Müslümanlarla küfür ehlinin topyekûn fiilî savaĢ durumunda olacağı bir vasatta gerçekleĢecektir. Ehl-i Sünnet inancında “Mehdi beklemek” diye bir davranıĢ kodu mevcut değildir. Bu sebeple Ehl-i Sünnet, tarihin hiçbir döneminde, hatta en olumsuz Ģartlarda bile Mehdi beklememiĢ, sorumlulukları neyi gerektiriyorsa onu yapmıĢtır. Bir takım sahtekârlar saf kitleleri aldatıp yanlıĢ istikametlere sevk ediyor gerekçesiyle Mehdi inancını inkâra yeltenmek kurnazlıktır. Sahte peygamberler çıkıyor diye Peygamberlik kurumunu tartıĢmak neyse, sahte Mehdiler çıkıyor diye Mehdîlik meselesini tartıĢmaya açmak da mantık olarak odur. Ġslamî çerçevede Ümmet adına hüküm verme yetkisi Ümmet’in âlimlerindedir. Mehdi de olsa hiç kimse ulemanın ak dediğine kara, kara dediğine ak deme ve bunu “Ġslam’ın hükmü/gereği olarak” lanse etme yetkisine sahip değildir. 73 Tarihi seyir içerisinde, Kimi makam ve söhret duygusuyla, kimi menfaat sebebiyle, kimisi de millî bir heyecan saikiyle bazi insanlar Mehdilik iddiasinda bulunmuslardir. Ne yazik ki bir kisim Islam cemiyetinde huzursuzluklara sebebiyet vermistir. ZAMAN ZAMAN ORTAYA ÇIKAN MEHDĠLER Hindistan Mehdisi Seyyid Muhammed (91,/ 1504), Magrib Mehdisi Abdullah b. Tumert (524/1103), Hindistan'da çikan ve Ingilizierin destekçisi olan Gulam Ahmed Kadiyani, Ingiliz isgal kuvvetlerine karsi çarpisan ve onlari maglup eden Sudan Mehdisi Muhammed Ahmed (1303/1885), 1895'te yaptigi hac ibadetinden döndükten sonra ortaya çikip Ingiliz ve Italyanlara karsi çarpisan Somali Mehdisi Muhammed b. Abdullah Hasan (1339/1920), Amerikali Zenci Müslümanlarin lideri Elijah Muhammed ortaya çikip etrafinda kitleleri toplayabilen Mehdilik hareketinin bazi mümessilleridir. Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v) soyundan gelen esSeyyid Muhammed es-Sünûsi (v. 1320) de Mehdi olduguna inanilan Ģahsiyetlerdendir. Yine tarihte Mısır'da Fatimi, Kuzey Afrika'da Muvahhidun devletleri Mehdilik fikri üzerine kurulmustur. Kendilerini Mehdi ilan ederek Ģarlatanlık yapanlar ile, kendi hallerinde ibadet ve takva üzere hareket eden ve böyle bir iddiasi olmayan mübarek zâtlari ayirmak lazımdır. Ikinciler, müritleri tarafindan, aĢırı hüsn-ü zandan dolayı, kendilerine Mehdi denilmisse de onlar umumiyetle kabul etmemistir. Birincisinde Ģarlatanlık vardir, ikincisinde iddia bile yoktur. O bakımdan Mehdi meselesine hücum edenler bu ayirimi yapmalıdır. ġarlatanlar Ġslam dünyasında fitne ve tefrika meydana getirmiĢlerdir. Batılı müsteĢrikler, Mehdilik iddiasinda bulunan bazi Ģahsiyetlerin eserlerini yayına hazırlamıĢlardır. Mesela Ibn Tumert'in eserlerini büyük çaba ile Luciani ve Goldziher yayinlamıĢtır. Mehdi olarak tanınan bazı Ģahsiyetlerin kendi insanlarına ve ülkelerine faydaları da oldugu bir gerçektir. Mesela Sudan ve Somali gibi Afrika Ülkelerindeki Mehdilik hareketlerinin, sömürgeci güçlere karsi büyük gayretler sarfederek vatanlarını düĢmanların iĢgalinden kurtardıklarını görmekteyiz. Bu yüzden müsbet hizmetleri görülmüĢtür. Buna karĢılık Kadiyanilik hareketi ise, aksine Hind Müslümanlarını Ġngiliz sömürgeciligine karĢı tam anlamıyla pasif hale 74 getirme gayreti iĢine girmistir. Dolayısıyla genelleme yapmaktan kaçınmak gerekir. Beklenen Mehdi (a.s) ve Ġslam’da Ondan Söz Eden Ġlk KiĢi Hadis, Tarih, Akaid ve Tefsir alanlarında yazılan gerek ġii, gerekse Sünni kaynaklara Ģöyle bir göz atılırsa, “Hz. Mehdi” ve onun evrensel kıyamından söz eden ve sahte Mehdilere meydan vermemek için onun özelliklerini en ufak ayrıntılarına kadar açıklayan ilk kiĢinin, Efendimiz(s.a.v)olduğu görülecektir. Bu kaynaklara müracaat edildiğinde, Resulullah (s.a.v)in, Tevhid, Nübüvvet, Mead ve kendinden sonraki Ġmamet ve hilafet meselesinden sonra üzerinde en çok durduğu konunun dünyayı barıĢ ve huzurla dolduracak son halifesi Mehdi konusu olduğu da görülecektir. Bu nedenledir ki, Hadis, Tarih ve Akaid alanlarında yazılmıĢ olan sayısız kaynakların bir bölümü “Mehdilik” konusuna ayrılmıĢ olmakla birlikte, sadece Sünni âlim ve yazarlar tarafından bu konunun ispatı hususunda müstakil olarak kaleme alınan yüz kırkın üzerinde kitap mevcuttur. Gerek Mehdilik meselesinin Ġslam akidesindeki yeri, gerekse Hz. Mehdi‟nin yeryüzünü adaletle dolduracağı, emniyet, huzur ve refahı sağlayacağı gibi inançların doğruluğu konusunda ġia ve Ehl-i Sünnet ittifak içerisindedir. Eskilere döndüğümüzde de Ġbn-i Hazm-ı Zahiri (ölm: H. 456) ve Ġbn-i Haldun Mağribi (ölm: H. 808) gibi konu hakkında görüĢ belirtme salahiyetine sahip bulunmayan bir iki kiĢinin dıĢında hemen bütün Ġslam âlimlerinin “Mehdilik” meselesinin tartıĢma götürmez bir Ġslami inanç olduğunu kabul ettiklerini görürüz. Bu nedenledir ki, bu konudaki inkârcı kitap, makale ve Ģahıslara karĢı ġia âlimlerinden daha çok Ehl-i Sünnet âlimleri reddiye yazmıĢlardır. 75 Hz. Mehdi hakkında yazılan veya onunla ilgili hadisleri içeren kitaplara bir göz attığımızda şu gerçekle karşılaşıyoruz ki, Efendimiz(s.a.v)in Hz. Mehdi hakkındaki hadislerini sahabe vasıtasız olarak direkt Efendimiz(s.a.v)den nakletmiş ve yaymışlardır. Hz. Mehdi ile ilgili hadisleri bu kadar sahabenin nakletmesi bile, bu hadislerin sıhhat, tevatür ve Efendimiz(s.a.v)den sadır olduğunun kesinliğine en büyük delillerinden biridir. Bu gösteriyor ki, mümin olan bir kimse, Hz. Mehdiyi inkâra ve ilgili hadisleri itibarsız saymaya ve bu konuda şüphe yaratmaya kalkışamaz. Hazret-i Mehdi Gelecektir Ġbni Hacer-i Mekki, (Alamat-i Mehdi), imam-ı Süyuti, (Elbürhan) ve imam-ı ġarani (Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi) kitabında iki yüze yakın, Hazret-i Mehdi‟nin alameti bildirilmektedir. Hazret-i Mehdi için hurafe demek, ilme ihanettir, kıyamet alametidir. Bu konudaki hadis-i Ģeriflerden birkaçı Ģöyledir: (Eshab-ı Kehf, Mehdi’nin yardımcıları olacak ve Ġsa bunun zamanında gökten inecek ve Deccal ile harb ederken, Mehdi, onunla beraber olacaktır.) [Ġ.Süyuti] (Yeryüzüne dört kiĢi malik oldu. Ġkisi mümin Zülkarneyn ile Süleyman idi. Ġkisi kâfir, Nemrud ile Buhtunnasar idi. BeĢinci olarak, benim evladımdan biri yeryüzüne malik olacaktır.) [Ġ.Süyuti] (Horasan tarafından gelen siyah sancaklılara katılın. Onların içinde Allah'ın halifesi Mehdi vardır.) [Hâkim, Ġ.Ahmed, Deylemi] (Nasıl helak olur bir ümmet ki, baĢında ben, sonunda Meryem oğlu Ġsa ve ortasında da ehl-i beytimden Mehdi vardır.) [Hâkim, Ġ.Asakir] (ġarktan çıkan bir grup, Mehdi’ye yardım ederler.) [Ġbni Mace, Taberani] (Mehdi çıkınca, Allahü teâlâ ona rahmetini indirir.) [Ġ.Ahmed, Hakim] (Mehdi bendendir, yeryüzünü hak ve adaletle doldurur.) [Ebu Davud] 76 (Dünyayı küfür kaplamadıkça Mehdi gelmez.) [Mekt. Rabbani 2/68] (Mehdi gelince, bir bereket olacak, ümmetim rahat edecektir.) [Ġbni Ebi ġeybe] (Mehdi ehl-i beyttendir. Allahü teâlâ onu bir gecede olgunlaĢtırır.) [Ġbni Mace, Ġ.Ahmed] (Deccal’ın veya Mehdi’nin geleceğine inanmayan kâfir olur.) [Favaid-il Ehbar - ġerh‟is-Siyer] (Mehdi, KureyĢten ve ehl-i beytimdendir.) [Ġ.Ahmed, Baverdi] (Mehdi benim soyumdandır.) [Ġbni Mace] (Mehdi evladı Fatıma’dandır.) [Ebu Davud, Hakim] (Ya Abbas, senin soyundan bir genç dünyayı adaletle doldurur, Ġsa ile namaz kılar.) [Hatib, Ġbni Asakir, Dare Kutni] [Burada tenakuz [çeliĢki] yoktur. Abdülkadir-i Geylani hazretleri anne tarafından seyyid, baba tarafından Ģerif idi. Hazret-i Mehdi de, Hazret-i Fatıma‟nın soyundan bir genç, Hazret-i Abbas‟ın soyundan biri ile evlenince, her iki soydan da gelmiĢ olur.] Hazret-i Ali, oğlu Hasanı gösterip, "Bu oğlumun neslinden biri çıkacak, dünyayı adaletle dolduracaktır" buyurdu. (Ebu Davud) Kütüb-i sitteden Buhari, Müslim, Ebu Davud, Ġbni Mace, Tirmizi ve diğer hadis âlimlerinin bildirdikleri bu hadis-i Ģerifleri ve Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarını akıl ve iman sahibi hiç kimse inkâr edemez. Tevil etmek de dinimize aykırıdır. Herkes dinin hükümlerini tevil etmeye kalkarsa ortada din diye bir Ģey kalmaz. Hazret-i Mehdi’nin Üstünlüğü Bu hususta Ġmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Resulullahın vefatından bin sene geçtikten sonra, ümmetinden gönderilen âlimlerin sayısı azsa da, Ġslamiyet‟i tam kuvvetlendirmeleri için, çok yüksek olacaklardır. Resulullah(s.a.v)efendimiz, hazret-i Mehdi‟nin geleceğini haber vermiĢtir. Bin sene sonra gelecektir. Ġsa aleyhisselam da, bin sene sonra, gökten inecektir. Bin sene sonra gelen Evliyanın yükseklikleri, Ashab-ı kiramın yüksekliklerine benzemektedir. Her ne kadar, Peygamberlerden sonra, en üstün insanlar Ashab-ı kiram ise de, sonra gelenler, bunlara çok benzedikleri 77 için, hangilerinin daha üstün oldukları anlaĢılamaz gibi olmuĢtur. Belki de bunun içindir ki, Resulullah (s.a.v)efendimiz, (Öncekiler mi daha üstündür, yoksa sonrakiler mi? Bilinemez) buyurdu. Yoksa (Öncekiler mi daha üstündür, yoksa sonrakiler mi, bilmem) buyurmadı, çünkü hangilerinin daha üstün olduğunu elbette biliyordu. Bunun için, (En üstün olanlar, benim zamanımda bulunan Müslümanlardır) buyurmuĢtu, fakat çok benzedikleri için, Ģüphe hâsıl olduğundan (Bilinemez) buyurdu. Resulullah(s.a.v), Ashab-ı kiramın zamanından sonra, Tabiinin zamanının yüksek olduğunu bildirdi. Bundan sonra da Tebe-i tabiinin zamanının üstün olduğunu bildirdi. Bunların da, bin sene sonra gelenlerden daha üstün oldukları anlaĢıldı. Sonra gelenlerin, Ashab-ı kirama çok benzemesi nasıl olur denilirse, Ģöyle cevap veririz ki, o iki asrın, bu son gelenlerden daha üstün olması, belki onlarda Evliya sayısının çok ve bid‟at sahiplerinin az olduğu için olabilir. Bunun için, sonra gelenler arasında birkaç Evliyanın, o iki asırda bulunan Evliyadan daha yüksek olduğunu söylemek, yanlıĢ olmaz. Mesela, Hz.Mehdi böyledir, fakat Ashab-ı kiramın zamanı, her bakımdan, daha yüksektir. Bunun üzerinde konuĢmak bile lüzumsuzdur. Önce gelenler, onlardır. Naim Cennetinde yakîn olanlar onlardır. BaĢkalarının dağ kadar altın sadaka vermesi, onların bir avuç arpa vermesinin sevabına kavuĢturamaz. Allah‟u Teâlâ, dilediğini rahmetine kavuĢturur. (Mektubatı Rabbani,1/209) Hazret-i Mehdi gelince, doğru Ġslam bilgileri unutulmuĢ ve ortadan kalkmıĢ olacak. Hazret-i Mehdi Ehl-i sünnet bilgilerini tazeleyeceği zaman, zaten Ġslam âlimi kalmamıĢ olacak. Yani fıkıh ve tasavvuf âlimleri zaten kalmamıĢ olacak. Dolayısıyla bu âlimler değil, ortalık mezhepsizlere kaldığı için, onlar Hazret-i Mehdi‟ye karĢı koyacaklar, feryat edecekler. Hazret-i Mehdi, âlimleri değil, bu türedileri zararsız hâle getirecektir. Hazret-i Ġsa da, Hazret-i Mehdi gibi ictihad edecektir. Ġmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Muhammed Parisa hazretleri, Fusul-i sitte kitabında, (Ġsa aleyhisselam gökten inip, Ġmam-ı a‟zam Ebu Hanife‟nin mezhebine uygun ictihad edecek, onun helal dediğine helal diyecek, haram dediğine haram diyecektir) buyuruyor. (Mektubatı Rabbani,3/17) 78 Hazret-i Mehdi, Ġslamiyet‟i yayacak. Resulullah‟ın sünnetlerini ortaya çıkaracak. Bid‟at iĢlemeye ve bid‟atleri Müslümanlık olarak yaymaya alıĢmıĢ olan Medine‟deki din adamı, Mehdi‟nin sözlerine ĢaĢıp, (Bu adam bizim dinimizi yok etmek istiyor) diyecek. Hazret-i Mehdi, bu din adamının öldürülmesini emredecektir. (Mektubatı Rabbani,1/255) MEHDĠ VE DECCAL GELDĠKLERĠ VAKĠT HERKES ONLARI TANIYACAK MI? Hayır. Mümkün değil. Bunlar öyle kolayca bilinse, zaten zaman âhirzaman olmaz, fitne–fesat meydan alamaz olurdu. Ahirzaman Ģahısları, ancak nur–i iman ve nur–i mârifet ile bilinir, tanınır. Hatta nur–i imanın da “dikkatiyle… ”Mehdî ve Deccal gibi âhirzaman Ģahısları hakkındaki hadisleri tefsir edenler, “O eĢhasın Ģahs–ı mânevîsine veya temsil ettikleri cemaate ait âsâr–ı azîmeyi o eĢhasın zatlarında tasavvur ederek öyle tefsir etmiĢler ki, o eĢhas–ı harika çıktıkları vakit bütün halk onları tanıyacak gibi bir Ģekil vermiĢler. “Hâlbuki Bu dünya tecrübe meydanıdır. Akla kapı açılır, fakat ihtiyarı elinden alınmaz. Öyleyse, o eĢhas, hattâ o müthiĢ Deccal dahi çıktığı zaman, çokları, hattâ kendisi de bidâyeten Deccal olduğunu bilmez. Belki nur–u imanın dikkatiyle o eĢhas–ı âhirzaman tanınabilir.” Ehli Sünnette bir Mehdî inancı vardır. Hadîslerden istihraç ederek Ehli Sünnet ulemasi da bazı yorum ve tasvirlerde bulunmuĢlardır. Kıyamet alametleri ve ahiret ahvaliyle ilgili eserleriyle de tanınan tarihçi ve muhaddis Ibn Kesir (774/1372), Ehli Sünnet ile ġiilerin beklediği Mehdî'nin farklılığına iĢaret ederek Ģöyle demektedir: "Mehdî, ahirzamanda ortaya çıkacak RaĢid Halifelerden ve kâmil manada hidayete ulaĢmıĢ imamlardan biridir. O Rafizîlerin Sammera'dan çıkacağını bekledigi Mehdî değildir. Onların Mehdîlerinin bir hakikati yoktur. Ġddialarina göre o, Muhammed b. Hasan el-Askerî'dir. BeĢ yaĢında iken bir evin bodrumuna girip gizlenmiĢtir. Bizim anlattığımız Mehdî ve Resülullah'tan varid olan hadîslerde zikredilmistir. Ahirzamanda gelecektir. Hz. Ġsa(a.s)'nin nüzülünden önce zuhur edeceğini tahmin ediyorum. Nitekim hadîsler de buna delalet eder." Mekkeli âlim Ibn Hacer el-Heytemî (v. 973/1564) Mehdî meselesiyle ilgili eserini Sünnî Mehdî akidesini ortaya koymak için te'lif etmistir. 79 Yalancı Mehdîlerden söz etmiĢtir. Onun bu eseri aynı zamanda bir fetvadır. Eserini yazmaya sevkeden hadise kendi döneminde (onuncu asır) bir taifenin kırk sene evvel ölen liderlerinin Mehdî oldugunu ve tekrar dirilip Mehdî olarak geleceğine inanmaları olmustur. ġiilerin buna benzer Mehdî inançlarını çürütmek amacıyla te'lif etmiĢtir. "Allah her yüz sene başında dini tecdid edecek bir müceddid gönderir" mealindeki hadîsi Ģerife atıfta bulunan bazı yazarlara göre "periyodik olarak gelen îman müceddidleri"ne de Mehdî denilmiĢtir. Ehli Sünnet mensuplari için Mehdî Hz. Peygamberin (s.a.v) son halifesidir. (Ebu Davud, Melahim, I.) "Ümmetimden kiyamete kadar hak üzere devam eden bir taife bulunacaktir." (Müslim, iman, 247.) Cenab-ı Hak her devirde hakikî Mehdîleri, yüzlerce islahatçıyı yaratabilir, vaktiyle de böyle yapmıĢtır. Bundan sonra da elbette böyle olacaktır. Bazı sahte Mehdîlerin çıktığı ve halkı kandırdığı doğrudur. Ancak sahte Mehdîler çıkıyor diye, bir fikri kökünden reddetmek dogru değildir. Müseylemetü'l Kezzab gibi sahte peygamberler de çıktı; peygamberliği reddetmek gerekmedi. Sahte doktorların çıkması doktorluk mesleğinin reddini gerektirmez. Hülasa Resülullah Efendimiz (s.a.v) ahirzaman hadiselerinin, belki de kiyametten önceki iki yüz senelik dönemin portresini çizmiĢtir. Bu dönemde cereyan edecek bazi hadiselere iĢaret etmiĢtir. Efendimiz(s.a.v)ne söylemiĢsse doğrudur. Olacak, çıkacak demiĢse mutlaka olacak ve çıkacaktır. Zira o vahiyle konuĢur. GERÇEK MEHDĠ’NĠN ALÂMETLERĠ Mehdi Aleyhisselâm hakkında çok sayıda Hadis-i Ģerif nakledilmiĢtir. Âlimler bunu mütevatir kabul ederler. Resulullah Aleyhisselâm‟dan beri, müslümanlar ahir zamanda, Ehl-i beyt‟e mensup bir zatın çıkıp dini güçlendireceğine, adaleti hâkim kılacağına, müslümanların ona tâbi olup Ġslâm beldelerinde hâkimiyet kuracağına, bu kimseye Mehdi deneceğine inanmıĢ ve bu âli zâtın gelmesini beklemektedirler. Hadis-i Ģerif‟lerde ifade edildiğine göre Ġsa Aleyhisselâm ile Mehdi Aleyhisselâm aynı zamanda çıkacak ve Hz. Ġsa(a.s), Hz. Mehdi‟ye yardımcı olacak, birlikte Deccâl‟i öldüreceklerdir. Hatta Hz. 80 Ġsa Aleyhisselâm‟ın Mehdi‟nin arkasında namaz kılacağı rivayet olunmuĢtur. Bugüne kadar “Mehdiyim” diyenlerin hepsi Ģeytanın kuklasıdır, maskarasıdır. Bu çıkanlar yalancıdır, sahtedir, soytarıdır. Gelecek olan Hazret-i Mehdi‟nin alâmetlerini Hadis-i Ģerif‟lerden öğreniyoruz. Resul-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i Ģerif‟lerinde Ģöyle buyuruyorlar:“Kıyametin kopmasına bir gün bile kalsa, Allah-u Teâlâ o günü uzatarak benim soyumdan bir kişi gönderecektir. Adı adımın, babasının adı babamın adının aynısı olacak, zulüm ve zorbalık altında inleyen yeryüzünü huzur ve adaletle dolduracaktır.” (Ebu Davud, Tirmizî) Mehdi Aleyhisselâm‟ın Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellemEfendimiz‟in neslinden geleceğini ve yeryüzünü adaletle dolduracağını bu Hadis-i Ģerif haber veriyor. Nice asırlardan sonra Hatem‟ün nebi Muhammed Aleyhisselâm‟ın ümmetinden ve kendi neslinden gelecek olan bu kurtarıcının dünyaya malik olacağı haber verilmektedir. “Yeryüzünde dört kişi malik olmuştur. İkisi mümin, ikisi kâfirdir. Müminler, Zülkarneyn ve Süleyman Aleyhisselâm, kâfirler ise Nemrud ve Buhtunnasr‟dır. Beşinci olarak Ehl-i Beytim‟den birisi gelecek ve o da dünyaya mâlik olacaktır.” (İmam-ı Suyûtî) ĠĢte o zât-ı âli Mehdi Aleyhisselâm, Ģeriat-ı mutahhara‟nın emir ve hükümlerine, tarikat-ı münevvere‟nin edeb ve erkânına harfiyyen riayet edecektir. Allah-u Teâlâ‟nın ahkâm-ı ilâhisini, Resul-i Ekrem - sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz‟in sünnet-i seniyyesini yaĢayacak ve yaĢatacaktır. “O zât insanlar içerisinde Peygamber‟in -sallallahu aleyhi ve sellem- sünneti ile amel eder. İslâm yeryüzüne tam mânâsı ile yerleşir. Yeryüzünde yedi sene kalır, sonra vefat eder ve müslümanlar onun üzerine namaz kılarlar.” (Ebû Dâvud. 4286) Mehdi Aleyhisselâm gelinceye kadar Ġslâm ümmeti parça parça olmuĢ, uhuvvet kalkmıĢtır. Âlimler nefis ve menfaatlarına düĢkündür. Ġslâm‟ın kurallarını hafife alma, yok sayma yarıĢına girmiĢlerdir. Koyun postuna bürünmüĢler, müslüman görünüyorlar. Hâlbuki ne zamanın âlimlerinde ihlas, ne de amirlerinde adalet vardır. ĠĢte o zaman Allah-u Teâlâ beklenen kurtarıcıyı gönderir, bölük bölük olan Ġslâm ümmetini sancağının altında toplar, zulüm içinde inleyen yeryüzünü adaletle doldurur. 81 “Dünyadan bir gece bile kalsa, Allah o geceyi uzatır ve Ehl-i Beytim‟den birisi gelerek dünyaya hakim olur. Onun adı adıma, babasının adı babamın adına uyar. Daha önce yeryüzü nasıl zulümle doluysa, o onu adaletle doldurur. Malı seviye üzere taksim eder ve Allah bu ümmetin kalblerine zenginlik verir. Yedi veya dokuz sene kalır. Mehdi‟den sonra, artık hayat yaşamakta, bir hayır yoktur.” (İmam-ı Suyûtî) Daha önce iĢkence, zorbalık, zulüm ile dolu olan yeryüzü, o geldiği zaman yedi yıl kadar adalet, emniyet ve zenginlik içinde kalacaktır. O zat-ı muhteremin Ģekil ve Ģemalini Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Ģöyle tarif ediyorlar:“Mehdî bendendir. Alnı geniş, burnu ince uzun ve ortası biraz yüksekçedir. Yedi sene hükmeder. Yeryüzü zulüm ve işkence ile dolduğu gibi, onu doğruluk ve adaletle doldurur.” (Ebû Dâvud. 4285) Mehdi Aleyhisselâm, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellemEfendimiz‟in kızı Hazret-i Fatıma validemiz‟in neslinden gelecektir.“Mehdî kızım Fâtıma‟nın çocuklarından ve benim ehl-i beytimdendir.” (Ebû Dâvud. 4284) Naim bin Hammad -radiyallahu anh-ın rivayet ettiği bir Hadis-i Ģerif‟te Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Mehdi Aleyhisselâm‟ı açıkça tarif buyuruyor:“Mehdi‟nin çıkış yeri Medine‟dir, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-‟in ehli beytindendir. İsmi Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-‟in ismidir. Hicret edeceği yer Beyt‟ül-Makdis (Kudüs)‟tir. Sakalı sıktır, gözleri sürmeli olacaktır. Dişleri parlaktır, yüzünde bir ben vardır. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-‟in softan bayrağı ile çıkacaktır. O bayrak dört köşeli olup dikişsizdir ve rengi de siyahtır. Onda bir hicr (hale) bulunur. O Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-‟in vefatından beri açılmamış olup Mehdi çıkınca açılacaktır. Hazret-i Allah üç bin meleği Mehdi‟ye yardım için gönderecek ve melekler O‟na muhalefet edenlerin yüzüne ve arkasına vuracaktır. O, yaşı otuz ile kırk arasında olduğu halde gönderilecektir.” (İmam-ı Suyûti) Bir diğer Hadis-i Ģerif‟lerinde ise; Mehdi Aleyhisselâm‟ın nurlu, parlak, adeta bir yıldız gibi parlayacağını haber veriyorlar.“Mehdî neslimden bir şahıstır. Yüzü parlak yıldız gibidir.” (İmam-ı Suyûtî) 82 Bunun böyle olduğunu bilin, bu sahteleri bu Hadis-i Ģerif‟in nûr ıĢığı altında tanıyın.“Mehdi bizden, ehl-i beytimizdendir. Allah onu bir gecede ıslah eder.” (Kütüb-ü sitte muhtasarı: c. 17, sh: 557) Allah-u Teâlâ onu hıfz-u himaye‟sine ve tasarruf-u ilahiye‟sine alacaktır. Mehdi Aleyhisselâm‟ı bir gecede olgunlaĢtıracak. O gece onu nûr‟u ile dolduracaktır. Yani Allah-u Teâlâ onu nûru ve kudsi ruhu ile destekleyecektir. “Biz Abdülmuttalib oğullarıyız. Cennet ehlinin efendileriyiz: Ben, Hamza, Ali, Câfer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi.” (Kütüb-ü sitte muhtasarı: c. 17, sh: 558) Hakem bin Uyeyne -radiyallahu anh-‟den Ģöyle nakledilir:“Ben Muhammed bin Ali‟ye dedim ki:„İşittiğimize göre sizden „bir adam‟ çıkacak, bu ümmet arasında adalet yapacak.‟ O dedi ki:“Karanlık gecenin parçaları gibi olan fitnelerden önce, hayırlı ameller işlemede acele edin. O fitne geldi mi kişi mü‟min olarak sabaha erer de kâfir olarak akşama girer. Mü‟min olarak akşama erer de kâfir olarak sabaha ulaşır; dinini basit bir dünya menfaatine satar.” (Müslim, İman 186, 118; Tirmizi, Fiten 30, 2196) Dinini basit bir dünyalığa satmıyorlar mı? Ġmam veya âlim görünen bu gibi kimseler bunu yapmıyorlar mı? Onlar dini kendilerine uydurmaya çalıĢırlar. Madde ve menfaat, mevki ve Ģöhret uğruna dinden çıktıkları gibi, baĢkalarını da çıkarmaya çalıĢırlar. “Onlar ahiret karşılığında dünya hayatını satın alan kimselerdir.” (Bakara Suresi, 86) Bununla da kalmayacak, Mehdiyim, hatta peygamberim diyen sahtekâr, soytarılar türeyecektir. Bunları Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz haber vermiĢtir. “Hepsi de Allah‟ın peygamberi olduğunu iddiâ eden otuza yakın yalancı deccaller türemedikçe kıyamet kopmaz.” (Tirmizi) ġimdi deccaliyet devrinin içindeyiz, en son deccale gelinceye kadar devam edecek.“Şüphesiz ki kıyametin önünde yalancılar zuhur edecektir.” (Müslim) ĠĢte bu yalancılar bu zamanda mevcuttur. Onların her Ģeyi yalan ve dolandır.Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟sinde bu gibilerin durumunu Ģöyle tarif ediyor:“Onlar hakikaten kendilerinin bir şey üzerinde bulunduklarını sanırlar. İyi bilin ki onlar yalancılardır. Şeytan onları 83 istilâ etmiş, onlara Allah‟ı anmayı bile unutturmuştur. Onlar şeytan fırkasıdır. İyi bilin ki, asıl kayba uğrayanlar şeytan taraftarı olanlardır.” (Mücâdele: 18-19) Ey Müslüman! ġeytanın istila ettiği bu sahte Mesihler, Mehdiler Ģeytan taraftarıdırlar. Onlara tabi olanda onlarla beraberdir ve Ģeytan fırkasındandır. Bu yalancılara kanmayın. Onları iyi tanıyın. Hazret-i Ali -radiyallahu anh- Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-‟e Ģöyle bir soru tevcih etti:“Ya Resulellah, Mehdi bizden Al-i Muhammed‟den mi, yoksa bizim gayrımızdan mı?” Buyurdular ki:“Hayır, bilakis bizdendir. Allah bu dini nasıl bizimle başlatmışsa onunla sona erdirecektir. Ve onlar bizimle nasıl şirkten kurtulmuşlarsa, onunla da fitneden kurtulacaklardır. Allah bizimle insanları nasıl şirk adavetinden kurtararak, onların kalplerine ülfet ve muhabbet yerleştirmiş ve din kardeşi yapmışsa, Mehdi ile fitne adavetinden kurtaracak ve kardeş yapacaktır.” (Naim bin Hammâd, Taberanî) Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz bir diğer Hadis-i Ģerif‟lerinde ise, Mehdi‟nin açık ve kesin beĢ alametinden bahsediyor, ümmet-i Muhammed‟e haber veriyor: “Mehdi’nin beĢ alâmeti bulunur. Bunlar, Süfyani, Yemâni, semâdan bir sayha, Beyda’da ordunun batıĢı ve günahsız insanların öldürülmesidir.” (Ġmam-ı Suyûtî) Dikkat ederseniz bunlar Allah Resulü Peygamber Efendimiz‟in beyanıdır. Artık bundan sonra çıkacak bu gibi sahtekârlara kulak vermeyin, itibar etmeyin. “Bizim Mehdimiz için iki alâmet vardır ki, Allah semavat ve arzı yarattığından bu yana böyle bir şey vaki olmamıştır. Bunlar Ramazanın ilk gecesinde ay, yarısında ise güneş tutulmasıdır. Allah semâvat ve arzı yarattığından beri böyle bir şey olmamıştır.” (İmam-ı Suyûtî) Yine Resul-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz, Hadis-i Ģerif‟lerinde, Mehdi Aleyhisselâm‟ı çok açık bir Ģekilde beyan buyuruyor, ümmet-i Muhammed‟e tarif ediyor: “Sizinle insanlar arasında dört sulh anlaşması olacak, dördüncü sulh, Heraklius ehlinden bir adam vasıtası ile olur ve bu yedi yıl devam eder. Bir adam „Ya Resulellah o gün insanların imamı 84 kimdir?‟ dedi. Buyurdu ki: „Evlâdımdan kırk yaşındaki Mehdi‟dir.‟ Yüzü parlayan yıldız gibi, yanağında siyah bir ben vardır, üzerinde kutvani iki aba bulunur. Tavrı beni İsrail ricaline benzer. Hazineleri çıkarır ve şirk beldelerini feth eder.” (İmam-ı Suyûtî) “Mehdi‟nin çıkışından önce, Ramazan‟da iki kez ay tutulması olacaktır.” (İmam-ı Suyûtî) “Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Mehdi‟yi anlatırken, dilinde pelteklik olacağını ve kelimeyi telaffuz ona zor geldiğinde sağ elini sol uyluğuna vuracağını söyledi ve ismi ismimin, babasının adı babamın adıdır buyurdu.” (İmam-ı Suyûtî) “Bir fitne görülür, bunu diğer fitneler takip eder ve birinciler sonuncuların kılıçla çatışmaya dönüşünü kamçılar ve bundan sonra bütün haramların helal sayılacağı bir fitne gelir. Sonra da hilafet, yeryüzünün en hayırlısı olan Mehdi‟ye evinde otururken gelecektir.” (İbn-i Ebi Şeybe) “Mehdi‟nin çıkışından önce, şarktan parlak kuyruklu bir yıldız doğacaktır.” (İmam-ı Suyûtî) “Bir halifenin ölümü anında (ehl-i hal ve akd arasında) ihtilaf olacak. (O zaman) Medine ahalisinden bir adam (Mehdi), kaçarak Mekke‟ye gidecek. Mekke halkından bir kısmı ona gelecek ve istemediği halde onu (evinden) çıkaracaklar. Rükn-ü Yemanî ile Makam-ı İbrahim arasında ona biat edecekler. Onları (ortadan kaldırmak için) Şam‟dan bir ordu gönderilecek. Ordu Mekke-Medine arasındaki el-Beyda‟da yere batırılacak. İnsanlar bunu görünce Şam‟ın Ebdâl‟ı ve Irak ahalisinin velileri ona gelip biat ederler. Sonra Kureyş‟ten, dayıları Kelb kabilesinden olan bir adam zuhur eder ve (Mehdi ve adamlarına) karşı bir ordu gönderir. Ama onlar bu orduya galebe çalarlar. Bu ordu, Kelbî‟nin (ihtirasıyla çıkarılmış) bir ordudur. Bu Kelbî‟nin ganimetine iştirak edemeyen zarara uğramıştır. Mehdi, malı taksim eder. Halk arasında peygamberlerinin sünnetini (ihya eder ve onun) ile amel eder. İslâm yeryüzüne yerleşir. Yedi yıl hayatta kalır. Sonra ölür ve müslümanlar cenaze namazını kılarlar.” (Ebu Dâvud: 4286, 4288, 4289) Hadis-i Ģerif‟ten anlaĢıldığına göre, bir halifenin ölümü üzerine, yerine seçilecek kimse meselesinde seçiciler arasında ihtilaf çıkar. Zikri geçen zât yani Mehdi Aleyhisselâm, Allah-u â‟lem, emirlik makamının mesuliyetinden ve fitne çıkmasından çekinerek Mekke‟ye kaçar. Çünkü 85 orası, kendine ilticâ edenlere emniyet sağlayan, mukaddes belde Harem-i Ģerif‟tir. Mekke halkı‟nın ihlaslı salih kimseleri, onun halini anlayacaklar ve onu yalnız bırakmayacaklar. Onu evinden çıkarıp Kâbe-i muazzama‟nın önünde Hacer-ü‟l-Esved, Rükn-ü ile Makam-ı Ġbrahim arasında biat edeceklerdir. Ancak ġam‟dan bir ordu gönderilerek bunlar tenkîl edilmek istenecek. Fakat ordu Mekke-Medine yolu üzerinde Beyda‟da yere batırılacak. Bu kerametle Allah-u Teâlâ‟nın vazifelisi olduğu anlaĢılır, kıymeti ve makamı ortaya çıkar. Böylece etrafında civarın salihleri toplanır. ġam‟ın ebdalları, Irak‟ın sulehâsı ve ihlâs sahipleri yanına gelip biat ederler. Sonra annesi Kelp kabilesinden olan KureyĢli birisi Mehdî Aleyhisselâm‟a karĢı çıkar ve hatta bir ordu hazırlar. Mehdî Aleyhisselâm ve askerleri bu orduyu bertaraf ederler, bol miktarda ganimet elde edilir. “İnsanlar başlarında bir imam bulunmaksızın Hac ederler. Mina‟ya indiklerinde etrafları, köpeklerin sarışı gibi sarılıp, kabilelerin birbirine girmesi ile büyük savaşlar olur. Öyle ki ayaklar kan gölü içinde kalır. İnsanlar endişeyle onların en hayırlısına koşarlar. Ve ona geldiklerinde onu kâbe duvarına yapışmış ağlar bir halde bulurlar. Ben onun gözyaşlarını adeta görür gibiyim. Ona „Gel sana biat edelim‟ derler. O ise, „Yazık size, ne kadar söz bozdunuz, ne kadar kan döktünüz.‟ der ve sonra istemediği halde biatlarını kabul eder. Eğer siz ona yetişirseniz ona biat ediniz, çünkü o yerde de gökte de Mehdi‟dir.” (İmam-ı Suyûtî) Mina‟da birçok Hacı‟nın öleceği Ģiddetli harpler olacaktır. Bu sıkıntılı anda insanlar Mehdi Aleyhisselâm‟a koĢacaklardır. “Süfyânî, bir ordu göndererek Medine‟de Beni Haşim‟den kim varsa öldürülmesini ister. Beni Haşim‟den ele geçirilenler öldürülür ve geride kalanlar dağlara kaçarak Mehdi, Mekke‟den çıkana kadar saklanırlar. Mehdi zuhur ettiği zaman Medine‟den kaçan bu insanlar Mekke‟de onun etrafında toplanırlar.” (İmam-ı Suyûtî) “Güneş alâmet olarak, doğmadıkça, Mehdi çıkmayacaktır.” (İmam-ı Suyûtî) Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz diğer bir Hadis-i Ģerif‟lerinde muhtelif Ġslâm beldelerinden yedi hakiki âlimin 86 Mekke‟de buluĢup Mehdi Aleyhisselâm‟a biat edeceklerini haber vermektedir. “Ticaret ve yolların kesildiği ve fitnelerin çoğaldığı zaman, muhtelif beldelerden yedi âlim, her birinin beraberinde üçyüzon küsür kişi olduğu halde, birbirlerinden habersiz bir şekilde Mekke‟de bir araya gelirler. Biri diğerine „Burada ne arıyorsun?‟ diye sorar. Ona şöyle derler: „Biz o şahsı aramak için geldik ki, fitneler onun eliyle sönebilir. Konstantiniyye onunla feth edilir. Biz onu ismi ile ve anasının, babasının ismiyle ve ordusu ile tanırız, Mekke‟de olduğunu da biliyoruz.‟ Bu yedi âlim bu konuda birleşirler onu ararlar ve Mekke‟de bulurlar. Ve kendisine „Sen falan oğlu falansın‟ derler. O ise „Ben sadece Ensar‟dan birisiyim‟ der. Onların elinden kurtulur. Onu tanıyan ve bilenlere anlatırlar, bunun üzerine „Aradığınız sahibiniz odur ve Medine‟ye gitmiştir.‟ denilir. Bu defa onu ararlar, hâlbuki o tekrar Mekke‟ye dönmüştür. Onu tekrar Mekke‟de bularak yine, „Sen falan oğlu falansın, annen de filân kızı filânedir, sende şu şu alâmetler vardır, birinci defa bizden kurtuldun, uzat elini sana biat edelim.‟ derler. Bunun üzerine o „Ben aradığınız değilim.‟ der ve tekrar Medine‟ye gider. Medine‟de yine aranınca tekrar Mekke‟ye döner. Mekke‟de kendisini Rükûn‟da bularak şöyle derler: „Eğer biatlarımızı kabul etmezsen, bizi aramakta olan ve başında Haddam‟dan birisinin bulunduğu Süfyani ordusuna karşı korumazsan, günahlarımız senin üzerine ve kanlarımız da boynuna olsun.‟ derler. Bunun üzerine Mehdi, Rûkun ile Makam arasına oturur ve elini uzatarak biatları kabul eder. Allah da onun muhabbetini insanların sinelerine yerleştirir. O daha sonra gündüz aslan, gece ise âbid olan bir kavimle beraber olur.” (İmam-ı Suyûtî) “Mehdi yatsı vaktinde Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem‟in bayrağı, gömleği, kılıcı ve Nûr ve beyan gibi daha birçok alametler yanında olduğu halde, Mekke‟de zuhur eder. Yatsı namazını kıldıktan sonra en yüksek sesi ile şöyle hitab eder: „Ey insanlar, ben size Allah‟ı hatırlatıyorum. Yarın mahşer gününde Allah‟ın huzurunda yerinizin ne olacağını haber veriyorum. Allah-u Teâlâ size pek çok deliller ve Peygamberler göndermiş, Kur‟an-ı indirmiş ve size şöyle emretmiştir: Allah‟a hiç bir şeyi ortak koşmayın, Allah ve Resulüne itaati koruyun. Kur‟an‟ın ihya ettiğini diriltin, yasaklarını da yasaklayın ve siz 87 Mehdi‟ye yardımcılar ve destek olun. Zira dünyanın fena bulması ve zevale ermesi yaklaşmıştır. Ve bu kesindir. Ben sizi Allah‟a ve Resulüne, O‟nun kitabıyla amel etmeye, batılı yok edip, sünnet-i ihya etmeye davet ediyorum.‟ Bu hitabdan sonra, yanında sonbahar bulutları gibi birbirinden habersiz toplanan, Bedir ehli sayısınca üçyüzonüç kadar, insanla birlikte zuhur eder. Onun ashabı gece abid, gündüz ise aslanlar gibidir. Allah, Mehdi için Hicaz toprağını feth ederek hapisteki Haşimi‟lerin hepsini de kurtarır. Siyah bayraklar ise Kûfe‟ye inip biat için Mehdi‟ye adam gönderirler. Hazret-i Mehdi ordusunu her tarafa gönderir. Zulmü ve zalimlerin hepsini yok eder. Beldeler onun emrine girer. Allah-u Teâlâ onun elindeki Konstantiniyye‟nin fethini müyesser kılar.” (İmam-ı Suyûtî) Bu kavim Mehdi Aleyhisselâm‟ın ordusudur. O ordunun erleri gündüzleri cihadda, geceleri ibadettedirler. O orduya asker olabilmek ne büyük bir Ģereftir. Diğer bir Hadis-i Ģerif‟te Ģöyle buyuruluyor:“Mehdi aşure günü zuhur eder. O gün Hüseyin bin Ali şehid edilmiştir ve o Muharrem ayının onuncu cumartesi günü olmuştur. O Rûkun ile Makam arasında kaim olur. Cebrail Aleyhisselâm onun sağında, Mikail Aleyhisselâm ise solunda olur. Arzın muhtelif yerlerinden gelen taraftarları toplanırlar ve ona biat ederler. Böylece, yeryüzü daha önce zulüm ile dolduğu gibi, şimdi de adaletle dolar.” (İmam-ı Suyûtî) Huzeyfe -radiyallahu anh-den rivayet edildiğine göre Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:“Zevra‟da bir savaş olacak.” Huzeyfe -radiyallahu anh-:“Yâ Resulellah! Zevra nedir?” diye sorduklarında; Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle cevap vermişlerdir:“Zevra doğuda, nehirler arasında bulunan ve ümmetimin en şerlilerinin yaşadığı bir şehirdir. Zalimler hep orada otururlar. Onlara dört çeşit belâ musallat olur. Kılıçtan geçirilir, yere batırılır, tufana maruz kalır ve hayvan suretine değiştirilirler.” Devamla Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdular:“Habeşliler Araplarla savaşmak isterler, ancak onlar korkup Ürdün toprağına sığınırlar. Bu arada Süfyânî üçyüz altmış süvari ile Şam‟a varır ve bir ay içinde otuz bin kişi onlara iltihak eder. 88 Süfyânî daha sonra ordusunu Irak‟a gönderir ve Zevra‟da yüzbin kişiyi öldürür. Nihayet Kûfe‟ye varır ve onları esir ederek bir ordu daha hazırlar ve onu Medine‟ye gönderir. Ancak bu arada doğuda başlarında Şuayb bin Salih Temimi‟nin bulunduğu bir ordu toplanır ve düşmanlarını yok ederek Kûfe‟li esirleri kurtarır. Süfyani‟nin Medine‟ye gönderdiği ordu üç günlük bir işgalden sonra Mekke‟ye yönelir, ancak Beyda‟ya geldiğinde Allah-u Teâlâ “Ya Cebrail onları cezalandır” emri ile Cebrail Aleyhisselâm‟ı gönderir ve Cebrail Aleyhisselâm bir ayağını yere vurarak bu orduyu toprağa gömer. Sadece Süfyânî‟ye haber getirecek iki kişi sağ kalır. Bu iki kişi Süfyânî‟ye gelip durumu anlattığında o herhangi bir korku duymaz. Bu sırada Kureyş soyundan bir grup insan Konstantiniyye‟ye kaçar. Ancak Süfyânî Rum büyüğüne haber göndererek bunları geri istetir. Bu kişiler ona iade edilir. Süfyani de Şam kapısında onların boynunu vurdurur. O gün o kadar çirkin olaylar olur ki, Şam kapısında gezdirilen bir kadın mihrapda Süfyânî‟nin dizlerine oturtulur. Bunu gören müslümanlardan birisi „Yazıklar olsun size imandan sonra küfre mi düştünüz, bu helâl değildir.‟ der. Ancak Süfyânî tarafından boynu vurdurulur. Bu olayı yayan herkesin de boynu vurulur. İşte o zaman semadan şu ses duyulur: „Ey insanlar! Allah-u Teâlâ size münafık ve zalimlere uymayı men etmiş ve Mekke‟de bulunan yeryüzündeki insanların en hayırlısı, ismi Ahmed, babasının adı Abdullah olan Mehdi‟yi reisiniz kılmıştır, ona uyun ve emrini dinleyin.” Bu sırada İmran bin Hüseyin -radiyallahu anh- „Hazret-i Mehdi‟nin nasıl bilineceğini‟ sordu. Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şu cevabı verdi:“O benim evlâdımdandır. Tavrı Benî İsrail ricali gibidir, üstünde pamuktan (kutvani) iki cübbe bulunur. Sağ yanağında siyah bir ben vardır. Yüzü parlayan yıldız gibi nurludur. Kırk yaşındadır. Şam, Mısır ve Doğunun birçok yerinden ebdallar ve ileri gelen insanlar ona gelir ve Rükun ile Makam arasında ona biat ederler. Sonra Hazret-i Mehdi, önünde Cebrail arkasında Mikail ile Şam‟a doğru yola çıkar ve onun hilafetine yer, gök ehli, yabani hayvanlar, kuşlar hatta denizdeki balıklar bile sevinir. Zamanı bereketli olur, nehirler suyunu, yer verimini artırır, hazineler çıkarılıp Şam‟a getirilir. 89 Süfyânî, dalları Hire ve Taberiye‟ye doğru uzanan bir ağacın altında öldürülür. Kelp kabilesi de yok edilir. Orada imkânsızlık nedeni ile de olsa bulunamayan hüsrana uğramıştır.” “Onlar tevhid ehli olduğu halde, onlarla savaşmak nasıl doğru olabilir?” şeklindeki sualini de Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellemşöyle cevaplandırmıştır:“Onlar mürteddirler. Zira şarabı helâl sayarlar ve namazı da kılmazlar.” (İmam-ı Suyûtî) ġimdilerde türeyen sahte mehdi de, kimisi peygamberliğini, kimisi beklenen mehdi olduğunu vs. (H.M.z. rcı. Feto. Adn. Hoca. Ġ. E.oğlu)ılımlı islam, dinler arası diyaloğu. hristiyan ve yahudileride birlikte cennete sokan, Ģarabı helâl saymakta, baĢı açık gezilmesine, kadınların çıplak dolaĢmasına izin vermekte, namazı hafife almakta, Ezan dan Muhammed lafzını kaldırıp okutmayan, daha birçok herzeleri vardır. ĠĢte Hadis-i Ģerif iĢte türeyenlerin durumu. Artık tanıyın bunları. “Şam‟ın ortasından, adına Süfyânî denilen ve kendisine tabi olanların çoğunun Kelb kabilesinden olacağı birisi çıkar. O insanları öldürür, hatta kadınların karınlarını deşip çocuklarını katleder. Sonra onunla savaşmak için bir ordu toplanır ve onu öldürür.” (İmam-ı Suyûtî) “Medine reisi, Mekke‟deki Haşimilere bir ordu gönderir, ancak Haşimiler bu orduyu hezimete uğratır. Bunun üzerine Şam‟ın o günkü sahibi olan Süfyani, içinde altı yüz yabancı olan yeni bir orduyu tekrar Haşimi‟lerin üzerine gönderir. Aydınlık bir gecede bu ordu çölde giderken, bir çoban farkederek „Vay Mekke‟nin başına gelene‟ şeklinde söylenirken, ordunun birden gözünün önünden kaybolduğunu görünce „Sübhanallah kısa zamanda nasıl da yok oldular‟ diyerek onların battığı yere gelip ve yarısı yerde, yarısı yerin dışında kalmış bir yorganı yakalıyarak, çıkarmaya çalışır. Lakin çıkaramaz ve o zaman ordunun toprağa battığını anlar. Mekke reisine bunu müjdelemek için gider ve bunu duyan Mekke reisi „Elhamdülillah, bize kendisinden haber verilen alâmet işte buydu‟ der.” (İmam-ı Suyûtî) “Beyda‟da ordunun yere batırılışı Mehdi‟nin çıkış alametidir.” (İmam-ı Suyûtî) Bu açık beyanlardan sonra hakiki, gerçek Mehdi‟nin alametlerini iyi tanıyın, sahte ve soytarılara, yalancılara kanmayın. 90 “Kâfirler Arap yarımadasına inerler, ordular düzenlenir, halife öldürülür, dertler de büyür. ġam surları üzerinde bir münâdî „YaklaĢan Ģerden dolayı vay Arapların haline!‟ der.” (İmam-ı Suyûtî) “Hazret-i Mehdi baĢı üzerinde bir bulut olduğu halde çıkacak, o bulutta bir münadi, „Bu Allah‟ın halifesi Mehdi‟dir O‟na tabi olun‟ diye nida edecektir.” (İmam-ı Suyûtî) “Bu fitnelerin en sonuncusu „Günahsız insanların‟ öldürülmesidir ki, artık o zaman kendisinden herkesin razı olacağı bir gidiĢatta olan Mehdi çıkar.” (İmam-ı Suyûtî) “Süfyani, Halid bin Yezid bin Ebusüfyan‟ın evlâdındandır. Kafası oldukça büyüktür. Yüzünde kaĢıntılı bir hastalıktan (çiçek bozuğu) eser vardır. Gözünde de beyaz bir nokta bulunur. ġam Ģehrinden çıkacaktır. Ona tabi olanların çoğu Kelb‟dendir. Kadınların karınlarını deĢip çocuklarını öldürür, kendisine karĢı toplanan Kays kabilesini de iyice yok eder. (ĠĢte o zaman) Ehl-i beytim‟den Harem de biri çıkar. Onun haberi Süfyani‟ye ulaĢınca, Süfyani ona karĢı ordusundan bir ordu gönderir. Ancak Mehdi, bu orduyu hezimete uğratır ve bunun üzerine Süyani yanındakilerden bir orduyu, ona karĢı tekrar gönderir. Ancak bu ordu arzdan Beyda‟ya vardıklarında yere batırılır ve kendilerinden haber getirecekler dıĢında kimse sağ kalmaz.” (İmam-ı Suyûtî) Ġbn-i Mes‟ud -radiyallahu anh- anlatıyor: “Biz, Resulullah Aleyhisselâm‟ın yanında iken Benî Hâşim‟den bir grub genç geldi. Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- onları görünce, gözü doldu ve rengi değişti. Ben: Ey Allah‟ın Resulü! Şimdiye kadar, mübarek yüzünüzde hoşumuza gitmeyen bir manzara hiç görmemiştik, (şimdi ne oldu da bizi üzen bir ifade ile karşılaşıyoruz?)” dedim. Şu cevabı verdiler: “Biz öyle bir Ehl-i Beytiz ki, Allah bizim için dünyaya mukabil ahireti tercih etmiştir. Benim Ehl-i Beytim benden sonra bela, kaçırılma ve sürgüne maruz kalacak. Nihayet, doğu tarafından beraberlerinde siyah bayraklar olan bir kavim gelecek. Bunlar hayır (saltanat) isteyecekler, fakat istekleri yerine getirilmeyecek. Bunun üzerine onlar savaşacak. Allah onlara yardım edecek. Bundan sonra istedikleri (hükümdarlık) kendilerine verilecek. Ne var ki, onlar bunu kabul etmeyip emirliği Ehl-i Beytim‟den bir adama tevdi edecekler. Bu (Emîr) de, insanlar yeryüzünü daha önce zulüm ile doldurdukları 91 gibi, yeryüzünü adaletle dolduracaktır. Artık sizden kim o güne yetişirse kar üstünde emeklemek suretiyle de olsa onlara varsın (katılsın)” (Kütüb-ü sitte muhtasarı c. 17 sh: 556) Bu Emr-i Ģerif de gösteriyor ki gerçek Mehdi Aleyhisselâm‟a tabi olmak Ģarttır. Öyleyse Ģimdiden Varaka bin Nevfel‟in Resulullah - sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimize Peygamberlik gelmeden evvel biat etmesi gibi, biz de ona biatımızı edelim ve ona tabi olalım. Zira daha henüz gelmedi.“Muharrem ayında bir münadi semadan “Agâh olun Allah‟ın seçtiği kişi falandır, onu dinleyin ve itaat edin” diyecektir ve bu çok şiddetli savaşların ve fitnelerin bulunduğu bir senede olacaktır.” (İmam-ı Suyûtî) “Süfyani Kûfe‟ye ulaĢtığı ve Âli Muhammed‟in yardımcılarını öldürdüğü zaman Mehdi çıkar ve onun bayraktarı ġuayb bin Salih Temimi olur.” (İmam-ı Suyûtî) “ġuayb bin Salih Temimi orta boylu, esmer, hafif sakallı olup, elbiseleri beyaz ve bayrakları siyah olan dört bin askerle çıkar. Bunlar Mehdi‟nin önünde olurlar ve karĢılarına çıkan herkesi hezimete uğratırlar.” (İmam-ı Suyûtî) “Mehdi‟nin bayrağında „Biat Allah içindir‟ yazılıdır.” (İmam-ı Suyûtî) “YaĢı küçük sakalı hafif ve sarıĢın bir genç çıkar, Mehdi‟nin bayrağını taĢır ve karĢısına dağlar bile çıksa onları ezerek Ġlya (Kudüs)‟ya kadar ulaĢır.” (İmam-ı Suyûtî) Diğer bir Hadis-i Ģerif‟te Mansur diye bir zâtın malıyla, canıyla, ona hazırlık yapacağını ve Mehdi‟nin halifeliğine yardımcı olacağı haber verilmekte, ona tabi olunup yardımcı olunması gerektiği belirtilmektedir. “Maverâunnehr‟den bir adam çıkacak, ona el-Hâris İbnu Harrâs (çiftçi) denecek. (Ordusunun) önünde Mansûr denen bir adam olacak. Bu zât Âl-i Muhammed için (malıyla, canıyla, silahıyla zemin) hazırlayacak, hilafeti mümkün kılacaktır. Tıpkı Kureyş‟in Resulullah Aleyhisselâm‟a mümkün kıldığı gibi. Ona yardımcı olmak ve icabet etmek her müslümana vâcib olmuştur.” (Kütüb-i sitte muhtasarı c. 15 sh. 438) “Maveraünnehir‟den bir adam çıkar, adına „Haris‟ denir, o çok savaşçıdır. Onun önünde ise, ismine „Mansur‟ denen birisi bulunur ve Kureyşliler Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem‟e nasıl 92 yardım etmişlerse, o da Âli Muhammed‟e öyle yardım eder. Her mümine ona yardım etmek vacib olur. Yahut da ona icabet vacib olur .” (İmam-ı Suyûtî) (Ebu Davud) Abdullah İbnu‟l-Hâris İbn-i Cez‟iz-Zübeydi -radiyallahu anhdan rivayetle Resulullah Aleyhisselâm şöyle buyurmuşlardır: “Doğudan bir takım insanlar çıkacak ve Mehdi için zemin hazırlayacak.” (Kütüb-i Sitte Muhtasarı c. 17 sh.558) “Mehdi‟den önce onun ehli beytinden doğu‟da bir zât çıkar hedefi Beytül Makdis (Kudüs) olarak, o onsekiz ay omuzunda kılıç taşır, öldürür, yaralar, ancak oraya varamadan ölür.” (İmam-ı Suyûtî) “Ashabı Kehf, Mehdi‟nin yardımcıları olacaktır.” (İmam-ı Suyûtî) MEHDĠ GELDĠĞĠNDE NELER YAPACAK? Kıyamete yakın geleceği bildirilen Hz. Mehdi hakkında Peygamber Efendimiz(s.a.v): “Başında benim bulunduğum, sonunda İsa bin Meryem'in, ortasında (sondan önce) Mehdî'nin bulunacağı bir ümmet helâk olmaz.” buyurmaktadır. (Neseî ve Ebû Nuaym (Said Havva, A.g.e., 9:339). Tarih Ģahittir ki, baĢında kendisinin bulunduğu ümmet helâk olmamıĢtır. Sonda Hz. Ġsa(a.s)‟nın ve sondan önce pâk neslinden Hz. Mehdînin bulunduğu ümmet de helâk olmayacaktır. Hz. Mehdî'nin hizmetleri öylesine önemli ve büyüktür ki, rivayetlerden onun hilafetinden sadece insanların değil, bütün yer ve gök ehlinin memnun olacağı belirtilir. ÇıkıĢı sadece ehl-i îman için değil, yer ve gök ehli için dahi sevinç kaynağı olur. Öyle ki kuĢlar, vahĢî hayvanlar, denizdeki balıklar dahi sevinirler. Hattâ Mehdî'nin bu güzel hizmetleri sebebiyledir ki, ölüler bile dirilip onun zamanında yaĢamayı temennî ederler. Kısaca Allah, kalbleri onun muhabbetiyle doldurur.( İs'âfü'rRâğıbîn, s. 146; el-Havî, 2:66-67.Rahbavî, Kıyamet Alâmetleri, s. 162-163. el-Kavlü'l-Muhtasar, s. 42.) Büyüklerden Tavus-u Yemenî onun zamanında yaĢamayı çok arzulamıĢtır. Bu önemli hakikati ifade ettikten sonra Ġslâmı, sadece âhiret diniymiĢ gibi görme veya göstermenin Ġslâmı tanımamak mânâsına geldiğini, peygamberlerin sadece âhiret iĢlerinde değil, dünya iĢlerinde 93 de rehber oldukları gibi Hz. Mehdînin de maddî ve mânevî her konuda yol göstereceğini, ıslahatını her sahada yapacağını hemen belirtelim. Evet, Hz. Mehdî vazifesini sadece din sahasında değil, saltanat, hilafet, sosyal hayat, cihad gibi hayatı kuĢatan her sahada icra edecektir. Biz Ģimdi rivayetlere dayanarak bu hizmetlerinin en dikkat çekici olanları üzerinde duralım: a. Dini Ġkâme Hz. Mehdî bir müceddittir. Cenab-ı Hak onunla dini tekrar iâde edecektir. ( Ikdü'd-Dürer, Varak: 9a.) O, âhir zamanda, Asr-ı Saadette olduğu gibi Ġslâmı yeni baĢtan hâkim kılacak, yüceliğini, üstünlüğünü bütün dünyaya îlan edecektir. Nuru'l-Ebsar müellifi Said bin Cübeyr,“Müşrikler hoşlanmasalar da Allah, bu dini bütün dinlere üstün kılacaktır.”( Tevbe Sûresi: 33.)âyetinin tefsirinde dini üstün kılacak kiĢinin Hz. Fatıma(r.anha)'nın çocuklarından Hz. Mehdî olduğunu belirtir. Bunun, “O Ġsa'dır (a.s.)” diyenlerin sözleriyle de çeliĢki teĢkil etmediğini, zira Hz. Ġsa'nın Hz. Mehdî'ye zemin hazırlayacağını söyler.( Nuru'l-Ebsâr, s. 186.) el-Kavlü'l-Muhtasar'da, Resûlullah (s.a.v) en baĢta Ġslâmı nasıl ayakta tuttuysa, Hz. Mehdî de en sonunda Ġslâmı aynı Ģekilde ayakta tutacaktır. Kaydı vardır.( el-Kavlü'l-Muhtasar, s. 27.) Ashab-ı Kehf'in mağaradan çıkıp Hz. Mehdî'ye asker olacakları tarzında bir rivayete yer verilir. Ashab-ı Kehf'in dirilip asker olmasının ne mânâya geldiğini kesin olarak bilemiyoruz. Yalnız Ģunu söyleyebiliriz ki, Hz. Mehdî'nin îmanî mesajlarıyla Ashab-ı Kehf'in diriliĢi gibi ölü ruhlar dirilecek, yeniden hayata dönecektir. Bu bize Hz. Mehdî'nin mesajının temelini de insanı mânen diriltecek îmanî hakikatler teĢkil ettiğini göstermektedir. (H. H. Işık, Saadet-i Ebediye, s. 1029.) Muhyiddin-i Arabî, Mehdî'nin dini ikàme edeceğini, önemsenmez hale geldikten sonra ona tekrar kıymet kazandıracağını, ihya edeceğini söyler ve "Dini Resûlullahın zamanında olduğu gibi aynen tatbik edecek" der.( M. Arabî, Fütûhât-ı Mekkiye, s. 66.) Ġmam-ı Rabbanî de sönen Ġslâm güneĢinin Hz. Mehdî'yle yeniden parlayacağını ifade eder.( İmam-ı Rabbânî, Mektûbât, 1:565.) 94 Ümmü Seleme(r.anha)validemizin rivayetine göre, Hz. Mehdî, Ġslâmı yeryüzünün değiĢik bölgelerinde hâkim kılacaktır.( Said Havva, A.g.e., 9:334.) Onun diktiği kuru bir dalın, hatta ağacın yeĢerip yapraklandığı belirtilir ki,bundan, onun kerametlere sahip bir kiĢi olduğu kadar, îmansızlıkla ölü hale gelen kalbleri, ağacın yeĢerdiği gibi, irĢadları ve eserleriyle canlandıklarını, yeniden hayata döndüklerini de çıkarabiliriz. (Kitabü'l-Bürhan, s. 67; el-Kavlü'l-Muhtasar, s. 43) b. Sünnet-i Seniyyeyi Ġhya Hz. Mehdî müceddit olduğu içindir ki, aynı zamanda dönemine Ġslâmın damgasını vuracaktır. Ġslâma yöneltilen hücumları bertaraf edecek, Sünnet-i Seniyyeyi ihya edecektir. AiĢe Validemizin rivayet ettiği bir hadis-i Ģerifte bu husus açık açık anlatılır:“Benim vahiy üzere mücadele verdiğim gibi Mehdî de sünnetim üzere mücadele verir.” buyurulur. (Ikdü'd-Dürer, Varak: 5b; el-Burhan, Varak: 85b) Rivayetlere göre Hz. Mehdî ihya etmedik sünnet, kaldırmadık bid'at bırakmayacak, âhir zamanda tıpkı Resûlullah gibi dinin vecibelerini îfa edecektir.( Rahbavî, Kıyamet Alâmetleri, s. 162, 163.) Ġmam-ı Rabbanî de Mektûbât'ında Hz. Mehdî'nin bu önemli hizmeti üzerinde durur. Onun aslî vazifelerinden birisinin Sünnet-i Seniyyeyi ihya ve bid'atları kaldırmak olduğunu söyler. Sünnet-i Seniyyenin önemini anlatırken de Ģu satırlara yer verir:“Sünnet ve bid'attan herbiri, diğerinin yokluğunu gerektirir. Birini ihya etmek, diğerini öldürmek sayılır. Bu mânâya göre Sünnet-i ihya etmek, bid'atı öldürmek demektir. Aksi dahi böyledir.” Hatta onun dini yayma ve sünneti ihya etme görevini yürütürken halkı bid'alarla amel etmeye alıĢtıran modern bir bilginden dahi söz eder.( İmam-ı Rabbanî, Mektûbât (Arapçası), 1:234; Mektûbât-ı Rabbanî Tercümesi, çev. Abdülkadir Akçiçek, İstanbul: Çile Yayınları, 1:565, 566.) Hz. Mehdî geldiğinde alabora olmuĢ bir atmosferle karĢılaĢır. Tepeden tırnağa Ġslâma yöneltilmiĢ bir tahribat söz konusudur. Ġslâmiyeti içine alan ve dağlar büyüklüğünde taĢları bulunan Ġslâm kalesinde bir sürü gedikler açılmıĢtır. Bin senedenberidir yığılan ve birikegelen Ģüphelerin bir anda kusulduğunu; Ġslâmî esas, cereyan ve Ģeâirlerin kırılmaya, kalb-i umumî ve efkâr-ı âmmenin dehĢetli 95 yaralanmaya, vicdan-ı umumînin bozulmaya yüz tuttuğunu müĢahede eder. Bütün bunlar Süfyan'ın öncülüğünde gerçekleĢir. Hz. Mehdî ise bu müthiĢ tahribatın sebep olduğu mânevî hastalığı Kur'ân eczahanesinden aldığı ilaçlarla tedavî eder; bid'atlarla unutulmaya, unutturulmaya çalıĢılan ve savaĢ açılan, gerçekte ise herbiri birer iksir olan Sünnet-i Seniyye prensiplerini yerleĢtirmeye çalıĢır. O ve onun nûrânî cemiyeti, Süfyan komitesinin tahribatçı rejim-i bid'akârânesini tamir edip Sünnet-i Seniyyeyi ihya edecektir. (Nursî, Mektûbât, s. 426.) c. Süfyanla Mücadele Bir gün Resûl-ü Ekrem (s.a.v), Hz. Ömer(r.a)‟e, Yahudî çocukları içerisinde birini gösterip, “ĠĢte Süfyanın sûreti!” buyurdu. Hz. Ömer(r.a) ileri atılıp, “Öyleyse ben onu öldüreceğim” dedi. Resûl-ü Ekrem (s.a.v) ise,“Eğer bu Süfyan ve Ġslâm Deccalı olsa, sen öldüremezsin; eğer o olmazsa, onun sûretiyle öldürülmez.” buyurdu. (Buharî, Cenâiz: 80, Cihad: 178; Müslim, Fiten: 85-86, 95; Tirmizî, Fiten: 63.) Evet, Süfyan âhir zamanda gelecek ve "Kıyamete kadar hak üzere cihada devam eden, muhalefet edip düĢmanlık edenlerin bir zarar veremeyeceği," bu hak cihadlarını muzaffer olarak sürdüren ve “en son grubu Mesih-i Deccalle savaĢan bir cemaat" ve onun temsilcisi olan Hz. Mehdî tarafından öldürülecektir. (Buharî, İ'tisam: 10; İbni Mâce, Mukaddime: 1; Tirmizî, Fiten: 51. Müslim, Îman: 247.Ebû Davud, Cihad: 4.) Hz. Mehdî, mücadelesini, bütün mukaddesleri inkâr fikriyle ortaya çıkan büyük Deccala, hem de Ġslâma, Kur'ân'a savaĢ açan, dinsiz, yalancı Ġslâm Deccalı Süfyana karĢı verecek, bu mücadeleler sonucunda onu öldürecek, tahribatını tamir edecektir. Allah'ı, Kur'ân'ı, peygamberi tanımayan, Ġslâm adına ne varsa hepsine savaĢ açan, icraatını sistemli ve münafıkâne bir tarzda yürüten, Ġslâmın rükünleri olan bu inanç esaslarını kaldırmaya, yok etmeye, zayıflatmaya çalıĢan Süfyan, “Hz. Mehdî'yi de devamlı tarassut altında tutacak, muhasarasını üzerinden kaldırmayacaktır.”( Tılsımlar Mecmuası, s. 212 (İs'afü'r-Rağıbîn'den naklen). 96 Bu demektir ki, Hz. Mehdî çok zor Ģartlarda hizmet verecek, mücadelesini sürdürecek. Hadis-i Ģeriflerde Süfyanın tahribatına olduğu kadar Hz. Mehdî'nin onunla yapacağı mücadelelere de yer verilmiĢtir. Bu mücadele birçoklarının zannettiği gibi maddî kılıçla değil, mânevî kılıçlı, fikir yoluyla; kanlı değil, kansız olacaktır. el-Heytemî bunu Ģöyle anlatır:“Ona bîat edenler, (Kâbe civarındaki) rükün ve makam arasında bîat ederler. Uyuyanı uyandırmaz, aslâ kan dökmezler.”( elHeytemî, el-Kavlü‟l-Muhtasar, s. 24.) Bediüzzaman da, Hz. Mehdînin, Süfyan komitesinin rejim-i bid‟akârânesini tamir edeceğini belirterek Mektûbât isimli eserinde, bu görevin kaba kuvvet ve güç kullanmakla değil, ıslahat ve tamirat yoluyla olacağını söylemektedir. Müslim'de yer alan bir hadiste(Müslim, Kitabü'l-Fiten, 23. Bab, 113. H. (H. 2938). Hz. Mehdî'nin Deccalle olan enteresan bir mücadelesine yer verilmektedir. Her ne kadar Mamer ve Ebû Ġshak gibi ravîler, bu zâtın, Hz. Hızır olduğunu söylüyorlarsa da hadisin öncesi ve sonrasından onun Hz. Mehdî olduğu anlaĢılmaktadır. Bu hadis-i Ģeriften anladığımıza göre Deccalın merkezde silahlı gözetleme yapan askerleri bulunmaktadır ki bu, onun büyük bir ordu ve hükümet gücüne sahip olduğunu göstermektedir. Buna dayanarak Hz. Mehdî'yi kendine bende etmek istemekte, kabul etmeyince de eziyet ve sıkıntı vermekte, tesirsiz hale getirmek için elinden gelen herĢeyi yapmaktadır. Öyle ki “sırtı ve karnı döve döve geniĢletilmekte,” yani onun dâvâsı gün geçtikçe etrafa daha da yayılmaktadır. O, bunca eziyet ve iĢkenceye rağmen asla boyun bükmez, Deccalı tanımaz, aksine Deccallığı hakkındaki kanaati daha da pekiĢir, mağlup edilmez bir edayla insanlara Ģöyle seslenir: “Ey insanlar Ģüphe yok ki artık Deccal bana yaptığı bu iĢi artık insanlardan hiçbir kimseye yapamayacaktır.” Deccal yine onu öldürmek için alır. Ama onun boynu ile köprücük kemiği arası bir bakır levha haline geliverir ve Deccal artık onu kesebilecek hiçbir yol bulamaz. Sonunda onu iki eli ve iki ayağı ile yakalar ve fırlatıp atar. Ġnsanlar, Deccalın onu ateĢe attığını sanırlar. Oysa o mü'min Cennet içine atılmıĢtır. Bu ifadeler Deccalın Hz. Mehdî'yi öldürmek istemesine rağmen bunu baĢaramayacağını göstermektedir. Ona diĢ geçiremeyecek, kılıcı da iĢlemeyecektir. Onu ateĢe atması ise zamanında bir nevi Cehenneme 97 dönen zindanlara atması demektir. Ama onun îmanı o zindanı da bir nevi Cennete çevirir. Çünkü Cennet ve Cehennem herĢeyden önce gönülde yaĢanır. Èman zindanları saraya, ateĢleri âb-ı hayata çevirebilecek güçte bir iksirdir. Aynı zamanda bu Deccalın Hz. Mehdî'yi en ücrâ, ıssız yerlere süreceğini, oraların ise bağlık bahçelik yerler olacağını da göstermektedir. Müslim'daki hadisin sonu Ģöyle bitiyor:“İşte o mü'min âlemlerin Rabbi katında insanların şehadet bakımından en büyük olanıdır.”( Buharî, Fiten: 27; Fezâilü‟l-Medine: 9; Müslim, Fiten: 112 (H. 2938). BaĢka bir rivayette ise Hz. Mehdî'nin Süfyanla ilgili mücadelesine Ģöyle dikkat çekilir:“Süfyanla Mehdî yarışa hazır iki at gibi ortaya çıkarlar. Kâh Süfyanî gâlip gelir, kâh Mehdî.” (Nuaym bin Hammad, Kitabü'l-Fiten: Varak: 76a; el-Burhan, v. 92a.) Hz. Mehdî ġam'a geldiğinde Süfyanîler dallı budaklı ağaçlar kesip Taberiye gölüne atarlar. Horasan tarafına giden bir taife de Süfyanîleri mağlup eder. Sonunda Süfyanîler hilafeti Hz. Mehdî'ye teslim ederler.( el-Havî li'l-Fetâvâ, s. 67-68. Tezkire, s. 187.Kitabü'lFiten, v. 50a.) Bu rivayetlerde de görüldüğü gibi Süfyan herĢeye rağmen Hz. Mehdî‟nin kılıncından kurtulamayacaktır. Hak ve hakikatin hükmettiği kâinatta bu kurulu düzene meydan okuyan, safsata, yalan ve hileden medet uman Deccalın teslim-i silâh etmemesi düĢünülebilir mi? Hem o Hz. Mehdî'den öyle bir darbe yiyecektir ki, bunu, unutmak mümkün olmayacaktır. Evet, "Ġslâmiyete darbe vuranların baĢlarında öyle müthiĢ bir patlayıĢ olacak ki, Kıyamete kadar unutulmayacak."( Kastamonu Lâhikası, s. 55.) Burada hemen belirtelim ki, Deccal da nihayet insandır. Önemli olan onun Ģahsının değil, fikrinin, inançsızlığının, bozuk cereyanının öldürülmesidir. Yoksa onun Ģahsını bir virüs dahi öldürebilir.ĠĢte ehl-i nifakın baĢına geçen, ġeriat-ı Ġslâmiyeyi tahribe çalıĢan bu müthiĢ Ģahsın meydana getirdiği münafıkâne cereyanı, Âl-i Beyt-i Nebevîden olan Hz. Mehdî öldürüp dağıtacaktır.( Mektûbât, s. 56.) Evet, Deccalın kurduğu tahripkâr rejime karĢı mücadele veren, onun tahribatını tamire çalıĢan Âl-i Beytten bu mübarek zât, Deccalın fitnesine son verecek, Süfyan komitesinin tahribatçı rejim-i bid'akâranesini tamir edip Sünnet-i Seniyyeyi ihya edecek; yani âlem-i 98 Ġslâmiyette risalet-i Ahmediyeyi (a.s.m.) inkâr niyetiyle Ģeriat-ı Ahmediyeyi (a.s.m.) tahribe çalıĢan Süfyan komitesi, Hz. Mehdî cemiyetinin mu'cizekâr manevî kılıncıyla öldürülecek ve dağıtılacaktır. (Mektûbât, s. 413.) Hz. Mehdî, bunu arkasını dayadığı Ģahs-ı mânevîsi, seyyidler cemaatı ve diğer ehl-i îmanla birlikte gerçekleĢtirecektir. Bu konudaki geliĢmelerin seyrinde de dikkat çekici noktalar vardır: Bediüzzaman‟ın belirttiğine göre Süfyan,“Yedi yüz sene müddetinde Ġslâmiyetin ve Kur‟ân‟ın elinde Ģeref-Ģiâr, bârika-asa bir elmas kılınç olan Türk milletini ve Türkçülüğü, muvakkaten Ġslâmiyetin bir kısım Ģeâirine karĢı istimal etmeğe çalıĢır. Fakat muvaffak olmaz, geri çekilir.„Kahraman ordu, dizginini onun elinden kurtarır.‟ diye rivayetlerden anlaĢılıyor.” (Şuâlar, s. 515.) “Rahmet-i Ġlâhiyeden ümit kesilmez. Çünkü Cenab-ı Hak, bin senedenberi Kur‟ân‟ın hizmetinde istihdam ettiği ve ona bayraktar tayin ettiği bu vatandaĢların muhteĢem ordusunu ve muazzam cemaatini muvakkat arızalarla periĢan etmez. Yine o nuru ıĢıklandırır ve vazifesini idame ettirir.”( Mektûbât, s. 327.) Bu bahsin devamında (el yazma nüshasında) Bediüzzaman, kendi el yazısıyla Ģu notu düĢer:“Kılıncını ayağına vurdurmaz, düĢmanına vurdurur. Kur‟ân‟a hizmetkâr eder. Ağlayan âlem-i Ġslâmı güldürür.” Hz. Mehdî, bu mücadeleleri esnasında elbette bir kısım sıkıntılarla karĢılaĢacaktır. Ona destek verenler de, cephe alanlar da çıkacaktır ç. Hz. Mehdîye Destek Verenler Süfyan da, Mehdî de faaliyetlerini tek baĢlarına yürütmezler. Her ikisi de destek bulurlar. Zaman fert değil, Ģahs-ı mânevî zamanı olduğu için Süfyan sırtını bir Ģer komitesine, Mehdî de dayanıĢmayı esas alan hak bir cemaate dayar. Ġlk anda Hz. Mehdînin etrafında toplananların sayısı oldukça azdır. Ama ihlaslıdırlar, sadıktırlar, sebatkârdırlar. Yılma bilmeyen bir azim, korku bilmeyen bir cesaret, ender rastlanan fedâkârlık içerisindedirler. Evet, onların baĢlangıçtaki sayıları Bedir Ashabı, yani 313 kiĢi kadar, Talut'la nehri geçenler kadar az, kalbleri uzlaĢmıĢ, Ģehid 99 düĢenlerine üzülmeyen, kendilerine katılanlara sevinmeyen kimselerden müteĢekkildir. (Kitabü'l-Bürhan, s. 57.) Onlar Allah yolunda kınayanın kınamasından, dedikodusundan korkmazlar. Hz. Ali‟nin belirttiğine göre, bu insanlar hiçbir Ģeyden korkmaz, hiçbir menfaate de sevinmezler. Azdırlar, ama bir ordu kuvvetindedirler. Güç ve kuvvetlerini ihlas, sadakat ve tesanüdden alırlar. Onun için "Ne kadar da az olsalar, mânen bir ordu kadar kuvvetli ve kıymetli sayılırlar." (İbni Mâce, 10:259. Sıddık Han, elİzaa, s. 128.) "ĠĢte o pek kesretli muktedir ordu, Âl-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâmdır ve Hz. Mehdî'nin en has ordusudur."( Emirdağ Lâhikası, 259.) Ġhlas, sadakat, sebat ve cesaret dolu bu topluluğun halleri, Hz. Musa zamanında Calut'la mücadele eden Talut'u andırır. Talut'un kuvveti azdı. Emirlere uymayıp bir imtihan vesilesi olan nehirden su içip gevĢeyen, Calut ve ordusuna güç yetiremeyeceklerini söyleyen askerlere karĢı, herĢeyi göze alan fedâkâr ve cefakâr az bir grup ise Ģöyle diyordu:"Nice az topluluk vardır ki, Allah'ın izniyle çok tupluluğa gâlip gelir."( Bakara Sûresi, 249.) Ġhlası esas alan, ihlasla zerrenin güneĢler kadar büyüyeceğine inanan bu samimi insanlar Süfyanizmi yıkmada zorlanmayacaklardır. Arap değil, diğer milletlerden olan bu yardımcılar her zalime ve cebbar oğlu cebbara gâlip geleceklerdir. Demir gibi kalblere sahip bu insanların diğer önemli bir özellikleri de geceleri âbid, gündüzleri de arslan kesilmeleridir.( Kıyamet Alâmetleri, s. 169.Kitabü'l-Bürhan, s. 57, 68.) Mehdî'nin ordusu zaman zaman darbeler yiyecek, zaman zaman o çetin görevi üstlenememek, rahatlık meyli; can, mal, mevki korkusu gibi çeĢitli sebeplerle kendisinden ayrılanlar olacaktır. Ama "onlar buna aldırmayacak," "Ayrılanlar da, muhalifler de ona zarar veremeyecek. O kendisinden ayrılanlara rağmen muzaffer olarak yoluna devam edecektir." Böylece "mücahede edenlerle sabredenler ortaya çıkarılmıĢ" olacaktır. (Âl-i İmran Sûresi, 142.Râmûzü'l-Ehadîs, s. 476 (İbni Mâce'den).s. 487 (Taberânî'nin Kebir'inden.) 100 d. Kalpleri BirleĢtirmesi Taklidî îmanları tahkikileĢtiren, îmanda inkiĢaf ve terakkì sağlayan Hz. Mehdî, her türlü iyilik ve güzelliğin kaynağı olan îmanla önce bir huzur atmosferi sağlar. O inanç birliği ile kalbleri birleĢtirir, kurtla kuzu bir arada yaĢayacak derecede dostluğu, uhuvveti, hürmeti, muhabbeti tesis eder. Böylece ehl-i îman büyük bir kuvvet kazanır. Hz. Ali'nin belirttiğine göre “Allah, Mehdî için birçok insanları bulut parçaları gibi toplayacak ve Allah kalblerini telif edecektir.” Yine Hz. Ali'nin rivayet ettiği bir hadis-i Ģerifte, dünyanın sonu geldiğinde fitne ve kargaĢalar çoğalacak, altın madeninde türediği gibi türeyecek, halk fitne içerisine dalacak, ġam ehli semadan yağan belâlarla darmadağın olacak ve o kadar zayıflayacak ki tilkiler bile harp etse mağlûp edecek. ĠĢte böyle bir anda Hz. Mehdî üç zafer sancağıyla çıkıp Müslümanların kalblerini telif edecek, eski nimetlerini geriye verecek, görüĢlerini birleĢtirip kalblerini yumuĢatacaktır.( Hâkim, Müstedrek'ten Mukaddime, Fasıl: 52; s. 318.) e. Adalet, Sulh ve Sükûnu Tesis Etmesi Herhangi bir kimseye ait olan Ģeye hak, hakkın hak sahibine verilmesi, yerine konulmasına da adalet diyoruz. Zulüm ise hakkın yerinden oynatılması, baĢka yerlere konulması demektir. HerĢeyin ters yüz edildiği, zulmün baĢına adalet külahını geçirdiği bir zamanda ruh dünyası kararan insanlık hakkı, adaleti tesis edecek bir kurtarıcıyı her zamankinden daha çok aramaya baĢlayacaktır. Resûlullahın yolunda, onun tarzında bir insanın âleme reis olup hükmetmesini, problemlerine çözüm bulmasını, zulme son verip sulh ve sükûnu temin ve adaleti hâkim kılmasını bekleyecektir. ĠĢte Hz. Mehdî böyle bir zamanda çıkacak, zulümle dolan yeryüzünü adaletiyle dolduracak, iĢleri düzene sokacak ve insanları hakka döndürünceye kadar mücadele edecektir.O, zulüm, istibdad hâkim olan dünyayı öylesine sulh ve sükûna kavuĢturacaktır ki Müslümanlar Ġslâmın ilk dönemlerindeki gibi yaĢamaya baĢlayacaktır. Artık kan dökülmeyecek, uyuyan kimse de rahatsız edilmeyecektir.”Onun döneminde iyilerin iyilikleri artar, kötülere bile iyilik yapılır.( Ebû Davud, Kitabü'l-Mehdî, 4:107 (H. 4284, 4290.); Sâdüddin Teftazanî, Şerhu'l-Makasıd, 2:307.Buharî, Kitabü'l-Fiten, 101 5.İbni Hacer, el-Metalibü'l-Âliye, 4:342 (H. 4553.)el-Burhan, Varak: 82a; Kitabü'l-Fiten, Varak: 51a.) f. Bolluk ve Berekete Vesile Olması Îmanın hükmettiği bir dünyada nelerin gerçekleĢebileceğini bir düĢünün. Orada çalıĢkanlık, gayret, faaliyet, fedakârlık, cömertlik gibi güzel huylar namına ne varsa hepsi yeĢerecek, meyvelerini vermeye baĢlayacaktır. Zâten îman, güzel meyveler veren nuranî bir ağaç değil midir? ĠĢte Hz. Mehdî zamanında Asr-ı Saadette olduğu gibi küllenmiĢ duygular bir bir tomurcuklanacak, çiçek açacaklardır. Bu huzur ve sulh döneminin en göze çarpan özelliklerinden biri de rivayetlerde belirtildiği gibi bolluk ve bereketin görülmesidir.( el-Havî li'l-Fetâvâ, s. 67, 68; Rahbavî, Kıyamet Alâmetleri, s. 162, 163.) Müslim'de, âhir zamanda geleceği bildirilen halife -ki Ġslâm âlimlerince bunun Mehdî olacağı bildirilir- malı sayılamayacak derecede taksim edecek5 ibaresi yer alır. Ebû Davud'daki ifade ise Ģöyledir:“Âhir zamanda bir halife gelir de malı avuç avuç verir, verdiği malı saymaz.” (Müslim, Kitap: 52 (H. 67-69.Ebû Davud, Kitap: 34.) Ebû Saidi'l-Hudrî'(r.a)den rivayet edilen bir hadis-i Ģerifte ise dönemindeki bolluk ve refahtan söz edilirken Ģöyle buyurulur: “Benim ümmetim onun döneminde öylesine bir refaha ulaşacaktır ki, o güne kadar benzerine asla rastlanmamıştır. O kadar ki yer ürünlerini verir, insanlardan hiçbir şey saklamaz, mal da o gün çok birikir. Adam kalkıp, „Ey Mehdî, bana ver!' dediğinde, Mehdî de„Al!‟ der.”( İbni Mâce Kitabü'l-Fiten: 34 (H. 4083.) “Ümmetim onun zamanında benzerine rastlanmamış derecede nimetlere kavuşacaklar, gök bol bol yağmurunu gönderecek. Yer de bitki ve mallardan hiçbir şey saklamayacak (yani yeraltı zenginliklerini insanların faydasına sunacaktır.) Onun döneminde yeryüzü hazinelerini dışarı fırlatacaktır. Hayvan sürüleri de fazlalaşacaktır.”( Mecmaü'z-Zevâid, 7:317. el-Kavlü'l-Muhtasar, s. 45.Müstedrek, 4:558.) Batılılarca kaleme alınan Ġslâm Ansiklopedisinde de, Macdonald'ın, Hz. Mehdî zamanındaki bu bolluğu Ģöyle anlattığını görüyoruz: “Müslümanlar onun şeriatini takip ederek, benzerini aslâ görmedikleri bir refaha erişeceklerdir. Yer bütün meyvelerini verecek 102 ve gökler yağmurlarını boşaltacak, gümüş para ayaklar altına alınacak, hesap bile edilmeyecektir. Bir kimse her kalkışında, „Ey Mehdî! Bana ver!‟ diyecek, o da, „Al!‟ cevabını verecektir. Elbisesinin eteğiyle taşayabileceği herşeyi adamın önüne dökecektir.” Bunu Müslim-i Şerifin rivayet ettiği şu hadis-i şerif de desteklemektedir:"Ümmetim kaybolmaya yaklaşınca, saymaksızın servetler saçan bir halife gelecektir.”( Macdonald, “Mehdî,” İslâm Ansiklopedisi, 7:478.) Bu bolluğun sebebini, teknolojinin geliĢtiği ve tohum ıslahı ile tarımda üretimin kat kat arttığı günümüzde anlamak zor olmasa gerek. Onun zamanında her Ģey olduğu gibi Müslümanların sayısı da artacaktır.( Müstedrek, 4:558.) g. Mezhebleri Tevhidi Hazret-i Mehdi geldiğinde, hak mezheplerin hükümleri unutulmuĢ olacak, bid‟atler ortalığı kaplayacak, ortada hak bir mezhep kalmayacaktır. Hazret-i Mehdi de yaygınlaĢan bu bâtıl mezhepleri, bid‟atleri kaldıracaktır. Mezhepsizleri yok edecektir. Bütün bu bildirilenlere rağmen, nasıl olur da, Müslümanlar için rahmet olan dört hak mezhep ve fıkıh kitaplarında bildirilen hükümler, ictihadlar, öcü gibi gösterilip, (Mehdi gelince bunlardan kurtulacağız) diye mezhep düĢmanlığı yapılabilir? Hazret-i Mehdi geldiği zaman, dört hak mezhebi kaldırmayacaktır. (Kaldıracaktır) demek, dört hak mezhebin bâtıl olduğunu iddia etmek olur. Bu da asırlardır gelen Ġslâm âlimlerini yalanlamak olur. Hangi Ehl-i sünnet âlimi, dört mezhebin hak olmadığını söylemiĢtir? Hak mezheplerdeki hükümlerin farklı olması, Peygamber (s.a.v) efendimizin emrettiği bir rahmettir. Allah‟u teâlânın gönderdiği dinlerin hepsi de, amel yönüyle farklıydı. Âdem(a.s),Nuh(a.s), Musa (a.s)ın Ģeriattaki uygulamaları farklıydı. Farklı olmaları hak din olmalarını engellemez. Mesela Ģarap mubah iken son gönderilen dinde haram kılındı. Niye dinde veya mezheplerde farklı hüküm var demek, Allah'ı suçlamak olur. Allah‟u teâlâ öyle dilemiĢ, öyle hükümler göndermiĢtir. Farklı ictihad da, yani farklı hükümler de dinimizin emridir. 103 Hazret-i Mehdi geldiği zaman, herkes dinden uzaklaĢmıĢ, dört hak mezhebin hükümleri unutulmuĢ, bâtıl mezhepler ve bid‟atler yayılmıĢ olacak. Hazret-i Mehdi, hak mezhepleri ve dinin hükümlerini değil, bu bid‟atleri ve bâtıl mezhepleri kaldıracak ve dinin hükümleri unutulduğu için ictihad edecektir. Yapacağı ictihadlar, Hanefî mezhebine uygun olacaktır. Hazret-i Ġsa da aynı Ģekilde ictihad edecektir. Muhammed Parisa hazretleri, (Hazret-i Ġsa‟nın yeryüzüne indiği zaman yapacağı ictihadlar, Hanefî mezhebindeki hükümlere uygun olacaktır) buyuruyor. (Füsul-i sitte) Hak dinlerdeki farklı hükümler amelde olduğu gibi, dört hak mezhep arasındaki farklar da, itikatta değil ameldedir. Bu ise, Ashab-ı kiramın farklı ictihadı gibi rahmettir. Ġki hadis-i Ģerif meali:(Ümmetimin [âlimlerinin] ihtilafı [farklı ictihadları] rahmettir.) [Deylemi] (Âlim, ictihadında hata ederse bir, isabet ederse iki sevab alır.) [Buhari] Sahabenin veya diğer müctehidlerin ictihadlarında doğruyu bulma mecburiyeti yoktur. Doğruyu bulamasa da, isabet edemese de yine sevab kazanır. Bunlara uyan da sevab kazanır. Farklı içtihada dil uzatmak, dinî yıkmaktan baĢka Ģey değildir. Muhyiddin-i Arabî, Fütûhât-ı Mekkiyye'sinde Hz. Mehdî'nin mezhebleri kaldıracağını, hâlis ve hakiki dinden baĢka bir mezheb kalmayacağını söyler.( Rahbavî, Kıyamet Alâmetleri, s. 186-187.) h. Dünya Hâkimiyeti Ġmam-ı Rabbanî, Mektûbât'ında Peygamberimizin bir hadislerinden bahseder. Bu hadis-i Ģerife göre Peygamberimiz, yeryüzünün dört meliki bulunduğunu, bunlardan ikisinin Müslüman, ikisinin de kâfir olduğunu, Müslüman olanların Hz. Zülkarneyn'le Hz. Süleyman, kâfir olanlarının da Nemrud'la Buhtunnasr olduğunu bildirmiĢtir. BeĢinci olarak da yere Ehl-i Beytinden birinin, yani Hz. Mehdînin hâkim olacağını zikretmiĢtir. Konuyla ilgili baĢka bir hadis-i Ģerif de Ģöyledir:"Mehdî, tıpkı Zülkarneyn ve Süleyman (a.s.) gibi bütün dünyaya hükmedecektir."( Mektûbât, 2:251.Kitabü'l-Bürhan, s. 10; el-Kavlü'l-Muhtasar, s. 32; Rahbavî, Kıyamet Alâmetleri, s. 162, 163.) 104 Hadis-i Ģerifte Hz. Mehdî'nin Zülkarneyn'e benzetilmesi oldukça enteresandır. Hz. Ġbrahim(a.s) döneminde yaĢamıĢ Yemen hükümdarlarından biri olan Hz. Zülkarneyn'i seyahatları, kavimlerle yaptığı mücadeleler ve nihayet zamanın azgın ve taĢkın kavmi Ye'cüc ve Me'cüce karĢı yaptığı meĢhur seddiyle tanıyoruz. Allah'ın, sahip olduğu herĢeyi ilmiyle kuĢattığını bildirdiği, Ġskender diye de bilinen Hz. Zülkarneyn, yolculuğu esnasında "iki dağ arasına ulaĢmıĢ, hiçbir söz anlamaz derecedeki bir kavme rast gelmiĢti. Onların zulmünden bîzar olanlar, "Ey Zülkarneyn! Ye'cüc ve Me'cüc, yeryüzünde fesat çıkarıp duran kimselerdir. Sana bir vergi versek, onlarla bizim aramızda bir set yapar mısın?" demiĢlerdi. O da, onların yardımlarını da alarak sağlam bir set yapmak için kolları sıvamıĢtı. Ġki dağ arasını demir kütleleriyle doldurmuĢ, pekiĢmesi için de aralarına erimiĢ bakır dökmüĢtü. Ondan sonradır ki Ye'cüc ve Me'cüc ne o seddi aĢabilmiĢ ve ne de ondan delik açabilmiĢti. Bu hadise, Kehf Sûresinin 93-97 âyetleri arasında anlatılır. Demek ki, zamanın terörizmine karĢı sedd-i Zülkarneyn büyük bir görev üstleniyordu. Hz. Mehdî zamanında da ateizme dayalı anarĢi dünyayı kasıp kavuracak, o da Ġslâmî hakikatlerle onlara set gerecektir. Küfre set geren faaliyetleriyle tanınacak olan Hz. Mehdî, Ġslâmı dünya kalesinin burcuna dikecektir. Ümm-ü Seleme'nin rivayet ettiği bir hadis-i Ģeriften öğrendiğimize göre Sünnet-i Seniyyeyi esas alan Hz. Mehdî, Ġslâmiyeti küre-i Arz'ın denizlerine kadar yayacaktır. Ancak onun fütûhâtı, dünya hâkimiyeti Ġslâmı yayma Ģeklinde, yani ilmen, maddeten değil, mânen olacaktır. (İbni Kesir, en-Nihaye, 1:27, 28; Suyûtî, el-Havî, 2:58, 59.) Öyle ki Ġslâmın ezelî ve ebedî, her çağda yeni ve canlı olan, güzelliğinden hiçbirĢey kaybetmeyen esas ve prensiplerini akıl ve gönüllere nakĢedecek, duyurmadık bir yer bırakmayacak, her okuyanı etkisi altına alacak, kalb ve kafaları fethedecektir. O, Ġslâmın yüce hakikatlerini öylesine parlak ve güçlü bir Ģekilde gösterecek, sarsılmaz delillerle ispatlayacaktır ki, ele aldığı meseleler karĢısında en muannid feylesoflar dahi susacak, itiraz edebilecek bir nokta bulamayacak; küfür ve zındıka her çeĢidiyle bu yıkılmaz sedd-i Zülkarneyne çarpıp kendisi yıkılmak zorunda kalacaktır. Bu hâkimiyetin önünde hiçbir kuvvet duramayacaktır. 105 AnarĢi ve teröre karĢı da en büyük bir sedd-i Zülkarneyn'dir bu mânevî surlar. Tarihin çeĢitli devirlerinde anarĢi ve fesat kaynağı olmuĢ, Deccalizmin hâkimiyet kurmaya çalıĢtığı asrımızda Büyük Deccala çanak tutarak fitne ve fesat kazanlarını kaynatmaktan geri kalmayan Ye'cüc ve Me'cüc denilen Mançur ve Moğol kabilelerinin istilâlarını da önler bu set. Hz. Zülkarneyn zamanında mazlum kavimler onların terörü altında eziliyorlardı. Hz. Zülkarneyn gedik dahi aĢılamayacak sağlamlıktaki setiyle onları bu musibetten korumuĢtu. Gerek Büyük Deccalın sisteminin iskeletini teĢkil eden komünizme ve gerekse Ġslâmı ve bütün mukaddesleri tahribi hedef olan Süfyanizme karĢı günümüzün insanlarının da sağlam bir sedde ihtiyaçları vardır. Hz. Ġsa'nın Ģahs-ı mânevîsini temsil eden, teslisten kurtulup tevhide teslim olan Hıristiyan âlemiyle Hz. Mehdî'nin baĢını çektiği Ġslâm âlemi bu dehĢetli fitneye, yani ateizme karĢı kurduğu, kuracağı savunmaya yönelik bir kısım kuruluĢ ve birlik teĢekküllerinin yanısıra mânevî bir set germekle de mükelleftir. ĠĢte bu mânevî set, Yecüc ve Mecücün bu asırdaki temsilcisi komünizmin ruh, kalb ve kafaları istilâ etmesini önleyen îman ve Kur'ân hakikatleridir. Evet, zamanının yağmacı, anarĢist, bozguncu, tahripçi Ye'cüc ve Me'cüc kabilelerinin tahribatına set germeyi baĢaran bu güçlü hükümdar, o günün dünyasına hâkim olacak derecede "yeryüzünde kudret sahibi" kılınmıĢ ve kendisine "muhtaç olduğu herĢeye ulaĢabileceği bir sebep" verilmiĢti. . (Kehf Sûresi, 84.) Bu tasarrufunu o, Allah'ın ihsan ettiği ilim ve kudretle yapıyordu. Mehdî de dünyaya hâkim olacak. Vehbî ilim ve mânevî iktidarla desteklenen Hz. Mehdî, ihlas, sebat ve tesanüdü esas alan Ģahs-ı mânevîsiyle önce müthiĢ Ģerleri def'edecek, sonra da mânevî hâkimiyetini kuracak, güçlü delillere dayanan izah ve ispatları karĢısında kefere ve fecere ya îmana gelecek, ya da susmak zorunda kalacaktır.(Râmûzü'l-Ehadis, 1:135.) Asrımızda Deccalizmin Ģahs-ı mânevîsi olan komünizm tehlikesi daha ortada yokken, 1911'de kaleme aldığı Muhakemat isimli eserinde doğmakta olan bu dehĢetli tehlikeyi haber veren büyük islâm âlimi Bediüzzaman, baĢta Avrupa olmak üzere bütün dünyanın korkunç bir fitneye hamile olduğunu bildiriyordu. Dinden uzaklaĢan Avrupa medeniyetinin iç yüzü karıĢmakta, birkısım fesat ve ihtilal fırkaları 106 doğmaya baĢlamaktaydı. Eğer Ġslâmın sağlam ipi ve Zülkarneyn seddi gibi sağlam hakikatlerine iltica edilip dayanılmazsa, bu fesat fırkaları medeniyetlerini yerle bir edecekti, hattâ tehdit etmeye bile baĢlamıĢtı.( Nursî, Muhakemât, s. 38.) Sonraki yıllarda bu fitne ortaya çıkacak, bütün dünyayı kasıp kavuracak, önüne gerilen engelleri bir bolduzer gibi ezip geçecekti. Ahtapot misali cemiyet hayatını saran bu tehlikeyi Bediüzzaman,"Sedd-i Zülkarneyn'in tahribiyle Ye'cüc ve Me'cüclerin dünyayı fesada vermesi gibi, ġeriat-ı Muhammediye (a.s.m.) olan sedd-i Kur'ânînin tezelzülüyle ve Ye'cüc ve Me'cücden daha müthiĢ olarak ahlâkta ve hayatta zulmetli bir anarĢilik ve zulümlü bir dinsizlik fesada ve ifsada baĢlıyor." Hıristiyanlığı mağlup eden ve anarĢiyi yetiĢtiren kuzeyde çıkan dinsizlik cereyanının değiĢik ülkelerdeki ayak sesleriydi bunlar. Hile, entrika ve gasbla gücü kendinde toplayan bu Ģer odakları birer cellat olup çıkıyor, menhus rejimlerini masum ülkelere yerleĢtirmek için zulmü, istibdadı, kanı tek çare olarak görüyordu. Artık karĢısında durulabilecek hiçbir maddî güç kalmamıĢtı. Bu müthiĢ tahribata karĢı nasıl karĢı konulacaktı? Ancak sedd-i Zülkarneyn gibi olan sedd-i Kur'ânî lâzımdı ki bu felâket durdurulabilsin. Bu sedd-i Zülkarneyn ise Kur'ân hakikatleriydi. Evet, Avrupa'da istilâkârâne hükmeden ve semavî dinlere dayanmayan dehĢetli cereyanın istilâsına karĢı ancak bir kale hükmündeki îman ve Kur'ân hakikatleriyle karĢı durulabilirdi."Dinsizlik Rus'u, Ģimdiye kadar yarı Çin'i ve yarı Avrupa'yı istilâ ettiği halde, bize karĢı tecavüz ettirmeyip tevkif ettiren, hakàik-ı îmaniye ve Kur'âniyedir. Yoksa Rusların tahribat nev'inden mânevî kuvvetlerine karĢı adliyenin binden birine maddî ceza vermesiyle serserilere ve fakirlere, zenginlerin malını peĢkeĢ çeken ve hevesli gençlere ehl-i namusun kızlarını ve ailelerini mübah kılan ve az bir zamanda Avrupa'nın yarısını istilâ eden bir kuvvete karĢı, ancak ve ancak mânevî bombalar lâzım ki, o da hakikat-i Kur'âniye ve îmaniye atom bombası olup o dehĢetli solculuk cereyanını durdursun. Yoksa, adliye vasıtasıyla yüzden birine verilen maddî ceza ile bu küllî kuvvet tevkif edilmez."( Kastamonu Lâhikası, s. 111.Emirdağ Lâhikası, 1:90.2:297.) 107 Demek oluyor ki, Hz. Mehdî'nin dünya hâkimiyetinin silahı maddî değil, mânevî olacaktır. Mânevî güç o kadar kuvvetlidir ki, maddî gücün yapamadıklarını yapar. Biraz da Hz. Süleyman'la Hz. Mehdî'nin münasebetleri üzerinde duralım. KuĢların dilini bilecek derecede ilim sahibi, cinlere hükmedecek seviyede yaratıklara hâkim, bakırı eritip kazanlar döktürecek ölçüde sanayici, muhteĢem saraylar yaptıracak kadar teknolojiye vâkıf, Kur'ân'ın "Ne güzel bir kuldur o!"79 diye tavsif ettiği Hz. Süleyman, sadece bir kısmını saydığımız bunca büyük nimete nasıl kavuĢmuĢtu acaba? ġu duâsına borçluydu bütün bunları Hz. Süleyman. Allah'a Ģöyle yakarmıĢtı:"Ya Rabbî, beni bağıĢla. Ve benden sonra kimseye nasip olmayacak bir hükümranlık ver. ġüphesiz ki Sen pek çok lütuf ve ihsan sahibisin."( Sâd Sûresi, 30.) Allah, onun duâsını kabul etti."ġüphesiz o, Allah'a yönelmiĢ bir kimseydi."( Sâd Sûresi,.35) Hz. Süleyman bunca nimeti istemiĢti, istemesine ama hepsine Ģükür gözlüğüyle bakmayı, "tefekküre vesile"82 yapmayı da ihmal etmemiĢti.( Sâd Sûresi, 32.) ĠĢte onun kendini Allah yoluna bu adamıĢlığı, onu emsali görülmemiĢ bu ihsanlara kavuĢturmuĢtu. O, yeryüzüne hükmü geçen bir hükümdardı. Son derece adaletliydi. Zâlimlerin korkulu rüyası, mazlumların Ģefkat meleği olmuĢtu. Daima hakkın, haklının yanında yer almıĢ, ezileni kaldırmıĢ, ülkesini sulh ve sükûna kavuĢturmuĢtu. Hz. Süleyman, zenginliğin, bolluğun sembolüdür. Ülkeyi baĢtan sona imar etmiĢtir. Kırk yıllık hükümranlığı esnasında, kurda kuĢa varıncaya kadar herkesi huzura kavuĢturmuĢ, mutlu bir hayat sürmelerini sağlamıĢtı. Ancak o, haĢmetli saltanatına rağmen musibetli dönemler yaĢamaktan da kurtulamamıĢtı. Hz. Mehdî'yle onun arasında birkısım benzerlikler var. Hz. Süleyman mânen görevliydi. Hz. Mehdî de öyle. Hz. Süleyman dünyaya hükmediyordu. Hz. Mehdî de hükmedecek. Gerçi Hz. Mehdî, dağa, taĢa, kuĢa hükmü geçirebilecek derecede bir hükümranlığa sahip değil. Ama Allah'ın izniyle taĢ gibi kalbleri yumuĢatabilecek, kömür gibi ruhları elmaslaĢtırabilecek, ölü ruhları îmanın nuruyla diriltebilecek, dünyanın en ücrâ köĢesinde de olsa hizmetleriyle 108 mü'minlere moral, kâfirlere hüzün verebilecek bir iksir, yani hizmet ve eserlerin sahibidir. Evet, Hz. Mehdî de Hz. Süleyman (a.s) gibi yeryüzüne hâkim olacaktır. Ama o, bu hâkimiyetini Ģahs-ı mânevîsiyle birlikte gerçekleĢtirecek; baĢtacı edindiği, müfaasını yaptığı kutsî hakikatleri ruh ve gönüllere nakĢedecek ve bu Amerika'dan Japonya'ya, Rusya'dan Avusturalya'ya kadar dünyanın her ülkesinde varlığını, gücünü, hâkimiyetini hissettirecek, bu mânevî gücün karĢısında küfrün çürük direkleri bir bir yıkılacak, teslim-i silah edeceklerdir. "Tesadüf, Ģirk ve tabiat"tan teĢekkül eden fesat Ģebekesi, âlem-i Ġslâmdan nefy ve ihraç edilecektir. Hz. Süleyman kırk yıl saltanat sürmüĢtü. Hz. Mehdî de kırk yıl hükmedecek. Hz. Süleyman dönemi bolluk ve refah dönemleriydi. Hz. Mehdî zamanında da bolluk ve bereket görülecek. Hz. Süleyman, emrindekilerle ülkesini baĢtanbaĢa îmar etmiĢti. Hz. Mehdî de talebeleriyle birlikte insanlığı mânen îmar edecek. Hz. Süleyman birkısım fitnelere maruz kalmıĢtı. Hz. Mehdî'de dinsiz komitenin sıkıntılarından kurtulamayacak. i. Ġstanbul'un Fethi Hz. Mehdî'nin icraatlarından biri de Ġstanbul'u fethetmesidir. Bir rivayette ümmet-i Muhammed'in son emiri Ehl-i Beyt-i Nebevîden hüsn-ü sîret sahibi Mehdî'nin çıkacağı, Kayser Ģehrini fethedeceği, zamanında Deccalın çıkacağı ve Hz. Ġsa (a.s)'nın gökten ineceğini bildirilir.Hatta Resûlullah bu konu üzerinde öylesine önemle durmuĢtur ki, dünyanın sonuna bir gün bile kalsa Allah'ın o günü uzatıp Kostantıniyeye fethedeceğini bildirmiĢtir.(el-Kavlü'l-Muhtasar, s. 24.Nuaym bir Hammad, Kitabü'l-Fiten, Varak: 59a.el-Bürhan, s. 74.M. Arabî, Fütûhât-ı Mekkiye, s. 66.Şârânî, Ölüm, Kıyamet, Âhiret ve Âhir zaman Alâmetleri, s. 445-446.) Muhyiddin-i Arabî de, Mehdî'nin Ġstanbul Ģehrini Deccalın elinden kurtaracağı kaydeder. Rivayetlerde bu fethin harp etmeden, Lâ ilâhe illallah tekbirleriyle gerçekleĢeceği de belirtilmektedir. Ki bundan fethin mânevî yönden gerçekleĢeceğini anlıyoruz. Kayser Ģehri Kostantıniyye, yani Ġstanbul‟un ilk fethinin Fatih Sultan Mehmed tarafından fethedildiğini, hadis-i Ģerifte de gerek 109 kendisi ve gerekse askerlerinin medhedildiğini biliyoruz. Yukardaki hadiste ise bundan farklı bir yöne, yani Ġstanbul'un Deccalın çıktığı, Hz. Mehdî'nin indiği bir zamanda fethine dikkat çekilmiĢtir. Bundan bir zaman gelip Ġstanbul'un iĢgal edileceğini, fakat kurtarılacağını, ayrıca fısk u fesada gömüldüğü bir zamanda Hz. Mehdî'nin gelip onu mânen fethedeceğini çıkarabiliriz. Ġmam-ı Rabbani -kuddise sırruh- Hazretleri de bu hususta buyururlar ki:“Sanıyorum ki Peygamber‟imizin -sallallahu aleyhi ve sellem- geleceğini haber verdiği Mehdi, velâyetin en yüksek derecesinde olacaktır. O da bu Tarikat-ı aliye‟den yetiĢmiĢ ve bu silsilei aliye‟yi tamamlamıĢ ve tekmil etmiĢ olacaktır. Zira bütün velâyet yolları, bu yolun altında bulunmaktadır. Diğer velâyetinin, nübüvvet makamının kemâlâtından nasibi azdır. Bu yoldan kazanılan velâyette ise, Sıddık-ı Ekber‟in yolu olduğu için, o nübüvvet makamının kemâlâtından pek çok bulunur.” (251. Mektup) Niçin bu yoldan ve bu kanaldan gelecek? “Siz beşeriyet için meydana çıkarılmış en hayırlı bir ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülüğü vazgeçirmeye çalışırsınız ve Allah‟a inanırsınız.” (Âl-i imran Suresi, 110) Âyet-i kerime‟sinin tecelliyatına mazhar olunduğu için. Bütünüyle ihsan-ı ilâhî‟ye mazhar olup, kemâliyetini üzerinde toplamıĢ olarak; sehm-i velâyete ve sehm-i nübüvvete de nâil olup onlara vâris olarak gelecek ve ümmet-i Muhammed‟e bir hediye-i ilâhî olacaktır. Yeryüzünü nuru ile doldurur. Bütünüyle küfrü ve küfür âdetlerini, her türlü sapıklığı ve bölücülüğü ortadan kaldırır. Sahtelere gelince onlar yalancıdır, sahtedir, soytarıdır. Hazret-i Mehdi çıkıncaya kadar bundan altmıĢ tane çıkmıĢ olacak. “Allah‟ın Resulü olarak gönderildiğini iddia eden altmıĢ yalancı çıkacaktır.” (İkdu‟d-durer) Taberani‟nin bir rivayetinde bu yalancıların sayısının yetmiĢ olacağı da haber verilmiĢtir. Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i Ģerif‟lerinde buyururlar ki:“Dünyanın tek günlük ömrü bile kalmıĢ olsa Allah, o günü uzatıp, benden bir kimseyi o günde gönderecek.” (İbn-i Mes‟ud) Ebu Ġshâk anlatıyor: “Hazret-i Ali -radiyallahu anh- oğlu Hasan - radiyallahu anh-a baktı ve “Bu oğlum, Resulullah Aleyhisselâm‟ın 110 tesmiye buyurduğu üzere Seyyid‟dir. Bunun sulbünden peygamberinizin adını taĢıyan biri çıkacak. Ahlakı yönüyle peygamberinize benzeyecek; yaratılıĢ yönüyle ona benzemeyecek” dedi ve sonra da yeryüzünü adaletle dolduracağına dair gelen kıssayı anlattı.” (Ebu Dâvud) Ebu Hureyre -radiyallahu anh- anlatıyor: Resulullah Aleyhisselâm buyurdular ki: “Otuz kadar yalancı Deccaller çıkmadıkça Kıyamet kopmaz. Bunlardan her biri Allah‟ın elçisi olduğunu zanneder.” (Tirmizi, Ebu Dâvud) Kıyametin büyük alametlerinden birisi de Ġsa Aleyhisselâm‟ın yeryüzüne inmesidir. Bu husus tevatür derecesine ulaĢmıĢ, kitap, sünnet ve icma ile sabit olmuĢtur.Âyet-i kerime‟de Ģöyle buyuruluyor: “Ehl-i kitaptan her biri, ölümünden önce İsa‟ya muhakkak iman edecektir. Kıyamet gününde de o, onlara şahit olacaktır.” (Nisa Suresi,159) Ġsa Aleyhisselâm‟ın kıyamete yakın bir zamanda ineceğine dair Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i Ģerif‟lerinde Ģöyle buyururlar: “Hayatım kudret elinde olan Allah‟a yemin ederim ki, çok sürmez Meryem oğlu İsa adil bir hakem olarak inecek, haçı kıracak, domuzu öldürecek, cizye vergisini kaldıracak ve mal o kadar çoğalacak ki, onu kabul eden kimse bulunmayacak.” (Buhâri, Tecrid-i sarih: 1018) Binaenaleyh Ġsa Aleyhisselam inecek ve Mehdi Aleyhisselâm‟ın arkasında namaz kılacaktır. Beraberce cihad edecekler. Deccal‟i öldüreceklerdir. “İsa bin Meryem‟in, arkasında namaz kılacağı kişi bizdendir.” (İmam-ı Suyûtî) Bir diğer Hadis-i Ģerif‟lerinde ise Ģöyle buyuruyorlar:“Mehdi bu ümmettendir ve Hazret-i İsa‟ya imam olacaktır.” (İmam-ı Suyûtî) Ebu Ümame -radiyallahu anha-den Ģöyle rivayet edilmiĢtir:“Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bize hitab etti. Deccal‟i anarak Ģöyle buyurdu:“Medine, körüğün demirin pasını giderdiği gibi içindeki pisliği giderir, o güne kurtuluş günü denir.” Ümmü ġüreyk:“Yâ Resulellah! O gün Araplar nerede?” diye sordu. 111 Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Ģöyle buyurdu:“Onlar o gün az olurlar, imamları salih bir insan olan Mehdi olduğu halde, Beytül Makdis‟e sığınırlar. Orada imamları kendilerine sabah namazını kıldırmak için öne geçtiği sıra, bir de bakarlar ki İsa bin Meryem Aleyhisselâm sabah vaktinde inmiştir. Bu imam (Mehdi) İsa‟yı öne geçirmek için arka arka çekilir. İsa Aleyhisselâm onun omuzlarına elini koyar ve ona der ki: „Geç öne namazı kıldır. Zira kamet senin için getirilmiştir.‟ Bunun üzerine imamları (Mehdi) onlara namazı kıldırır.” (İbn-i Mace, Hâkim) Hülasa-i kelam Ġsa Aleyhisselâm ile Mehdi Aleyhisselâm beraberce Ġslâm dininin muzafferiyeti için çalıĢacaklar. Kendilerine verilen vazifeyi bîhakk‟ın yapacaklardır. Sahtelere ise bu vazifeyi kim veriyor? ġeytan... Ve onlar Ģeytanın yardımcısı, askeridirler. Bunlar çıkacak fakat biz bu mevzuda da Hadisi Ģerif‟lerin ıĢığı üzerinde ümmet-i Muhammed‟e gerçek Mehdi‟nin alametlerini belirtiyor ve izah ediyoruz. “Mehdi yedi sene iki ay birkaç gün hüküm sürecektir.” (İmamı Suyûtî) “Âhir zamanda bir halife gelecek, malı taksim edecek, saymayacaktır.” (Müslim: 2914) “Ehli beytimden birisi yedi yıl hüküm sürüp, daha evvel zulümle dolu olan arzı adaletle doldurmadıkça bu dünya bitmez.” (İmam-ı Suyûtî) “Ehli Beytimden birisi çıkar ve sünnetimi söyler. Allah ona yağmur indirir ve yeryüzü ona bereketini çıkarır. Daha önce zulüm ve cebirle dolu olan dünya, adalet ve nefasetle dolar. Yedi yıl bu ümmete hükmeder ve Beytül-Makdis‟e iner.” (Taberâni) SAHTEKÂR YALANCI MESĠH VE MEHDĠLER DE ÇIKACAKTIR Bütün bu hadisatın olması ahirzamanda olacaktır. O zaman artık fitne ve fesat artmıĢ son haddini bulmuĢ olur. Sevbân -radiyallahu anh-dan rivayete göre Resulullah Aleyhisselâm Ģöyle buyurmuĢlardır:“Ümmetim için saptırıcı imamlardan korkarım. Ümmetim arasına kılıç bir kere girdi mi, artık kıyamet gününe kadar kaldırılmaz. Ümmetimden bir kısım kabileler müşriklere iltihak etmedikçe, ümmetimden bir kısım kabileler putlara 112 tapmadıkça kıyamet kopmaz. Ümmetimde otuz tane yalancı çıkacak hepsi de kendisinin peygamber olduğunu iddia edecek. Halbuki ben peygamberlerin mührüyüm (sonuncusuyum) ve benden sonra peygamber de yoktur. Ümmetimden bir grup hak üzerinde olmaktan geri durmaz. Onlara muhalefet edenler onlara zarar veremezler. Allah‟ın (kıyamet) emri, onlar bu halde iken gelir.” (Kütüb-i Sitte Muhtasarı c.13 sh. 425) Hadis-i Ģerif‟te:“Benden sonra halifeler bulunacak. Halifelerden sonra emirler, emirlerden sonra krallar, krallardan sonra da zalim idareciler olacak. Daha sonra Ehl-i Beytimden bir adam çıkacak, yeryüzü zulümle doldurulduğu gibi onu adaletle dolduracak. daha sonra onun yerine Kahtanî ümmetin başına geçirilecek. Beni hak ile gönderen Allah‟a yemin ederim ki, bu ondan aşağı değildir.” (Taberâni) Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz‟in bu Hadis-i Ģerif‟inde beyan ettiği Kahtânî Cehcah‟tır. Çok kıymetli bir kimse olup Mehdi Resul Hazretlerinden sonra çıkacak ve onun yolunu tutacaktır. Diğer bir Hadis-i Ģerif‟te Ģöyle buyuruluyor:“Cehcah denilen bir adam melik olmadıkça günlerle geceler gitmez.” (Müslim: 2911) Çok büyük dirayet sahibi ve temizleyici olacak ve bütün dünyayı koyun güder gibi güdecek, hükmünü yürütecek. “Zalimlerden sonra Cabir gelir, sonra Mehdi, sonra Mansur, sonra Selâm ve en sonra da Emirül Usub gelir.” (İmam-ı Suyûtî) Bu çıkanlar sahtedir. Bu çıkan ilk değil, sonuncusu da değil. Bundan sonra da çok çıkacak. Hadis-i Ģerif‟te:“Ümmetimden yalancılar deccaller vücuda gelir.” buyuruluyor. (Münavi) Yalancı ve deccalden maksat, dıĢtan insanları irĢad ve ıslah etmek sıfatıyla görünüp, gerçekte ise halkı ahkâma uymaktan alıkoyanlardır. “Ümmetimin arasından otuz tane yalancı çıkacak ve kendilerinin peygamber olduklarını iddia edeceklerdir. Oysaki ben peygamberlerin sonuncusuyum ve benden sonra artık peygamber gelmeyecektir.” (Buharî) Âyet-i kerime‟de Ģöyle buyuruluyor:“Allah‟a karşı yalan uydurandan ve kendisine hiç bir şey vahyedilmediği halde „Bana da vahyolundu.‟ diyenden de „Allah‟ın indirdiği âyetler gibi ben de 113 indireceğim.‟ diyenden daha zâlim kim olabilir? Bu zalimler ölüm dalgaları içinde can çekişirken, melekler de ellerini uzatmış „Haydi canlarınızı teslim edin, Allah‟a karşı gerçek olmayanı söylemenizden ve Allah‟ın âyetlerine karşı kibirlilik taslamanızdan ötürü, bugün siz horlayıcı alçaltıcı bir azabla cezalandırılacaksınız!‟ derken bir görsen!” (En‟am Suresi, 93) “O çok aldatıcı şeytan sizi Allah‟a karşı mağrur etmesin.” buyuruluyor. (Lokman Suresi, 33) Cenab-ı Hak onları:“Kalplerinde hastalık bulunanlar ve inkâr edenler.” olarak vasıflandırmaktadır. (Müddessir Suresi, 31) “Yolun doğrusunu göstermek ancak Allah‟a aittir.” buyuruluyor. (Nahl Suresi, 9) Zira Mehdi Aleyhisselâm ancak ihlas sahiplerini ordusuna alacaktır. ġu kadar varki Ġsa Aleyhisselâm‟ın da geleceği Âyet-i kerime ve Hadis-i Ģerif‟ler ile arzedildi. Ona ve Mehdi Aleyhisselâm‟a gönülden teslim olup biat etmek Ģarttır. Çünkü Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadisi Ģerif‟lerinde onun hakkında Ģöyle buyuruyor.“Bakalım imamınız kendinizden olduğu halde Meryem oğlu İsâ yanınıza indiği zaman durumunuz nasıl olur?” (Buhari. Tecrid-i Sarih: 1406) Herkes imtihan olacak, böylece iman ile küfür ayrılacak.Allah-u Teâlâ kime o lütuf nûr‟unu koymuĢsa ona tabi olacak, kime koymamıĢsa olmayacak. Kimi makam ve Ģöhret duygusuyla, kimi menfaat sebebiyle, kimisi de millî bir heyecan sâikiyle bazi insanlar Mehdilik iddiasında bulunmuĢlardır. Ne yazık ki bir kısmı Ġslam cemiyetinde huzursuzluklara sebebiyet vermiĢtir. Hindistan Mehdisi Seyyid Muhammed (91,/ 1504), Mağrip Mehdisi Abdullah b. Tumert (524/1103), Hindistan‟da çikan ve Ġngilizlerin destekçisi olan Gulam Ahmed Kadiyani, Ġngiliz iĢgal kuvvetlerine karĢı çarpıĢan ve onları mağlup eden Sudan Mehdisi Muhammed Ahmed (1303/1885), 1895‟te yaptığı hac ibadetinden döndükten sonra ortaya çıkıp Ġngiliz ve Ġtalyanlara karĢı çarpıĢan Somali Mehdisi Muhammed b. Abdullah Hasan (1339/1920), Amerikalı Zenci Müslümanların lideri Elijah Muhammed ortaya çıkıp etrafında kitleleri toplayabilen Mehdilik hareketinin bazı mümessilleridir.30 Hz. Peygamber Efendimiz (sav) soyundan gelen esSeyyid Muhammed es-Sünûsi (v. 1320) de Mehdi olduğuna inanılan 114 Ģahsiyetlerdendir. Yine tarihte Mısır‟da Fatımî, Kuzey Afrika‟da Muvahhidun devletleri Mehdilik fikri üzerine kurulmuĢtur. Hakikaten Mehdilik inancını su-i istimal eden ve Ġslam ümmetinin vahdetini bozan Mehdiler (!) olmuĢtur. Kendilerini Mehdi ilan ederek Ģarlatanlık yapanlar ile, kendi hallerinde ibadet ve takva üzere hareket eden ve böyle bir iddiası olmayan mübarek zatları ayırmak lazımdır. Ġkinciler, müritleri tarafından, aĢırı hüsn-ü zandan dolayı, kendilerine Mehdi denilmiĢse de onlar umumiyetle kabul etmemiĢtir. Birincisinde Ģarlatanlık vardır, ikincisinde iddia bile yoktur. O bakımdan Mehdi meselesine hücum edenler bu ayırımı yapmalıdır. ġarlatanlar Ġslam dünyasında fitne ve tefrika meydana getirmiĢlerdir. Batılı müsteĢrikler, Mehdilik iddiasında bulunan bazı Ģahsiyetlerin eserlerini yayına hazırlamıĢlardır. Mesela Ġbn Tümert‟in eserlerini büyük çaba ile Luciani ve Goldziher yayınlamıĢtır. Mehdi olarak tanınan bazı sahsiyet1erin kendi insanlarına ve ülkelerine faydaları da olduğu bir gerçektir. Mesela Sudan ve Somali gibi Afrika Ülkelerindeki Mehdilik hareketlerinin, sömürgeci güçlere karĢı büyük gayretler sarf ederek vatanlarını düĢmanların iĢgalinden kurtardıklarını görmekteyiz. Bu yüzden müspet hizmetleri görülmüĢtür. Buna karĢılık Kadiyanilik hareketi ise, aksine Hind Müslümanlarını Ġngiliz sömürgeciliğine karĢı tam anlamıyla pasif hale getirme gayreti içine girmiĢtir. Dolayısıyla genelleme yapmaktan kaçınmak gerekir. Bir diğer Hadis-i Ģerif‟lerinde ise Ģöyle buyuruyorlar:“Mehdi bu ümmettendir ve İsâ Aleyhisselâm‟a imam olacaktır.” (İmâm-ı Suyûtî) Ebu Ümame -radiyallahu anh-den Ģöyle rivayet edilmiĢtir:“Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bize hitab etti. Deccal‟i anarak Ģöyle buyurdu:“Medine, körüğün demirin pasını giderdiği gibi içindeki pisliği giderir, o güne kurtuluş günü denir.” Ümmü ġüreyk:“Yâ Resulellah! O gün Araplar nerede?” diye sordu. Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Ģöyle buyurdu:“Onlar o gün az olurlar, imamları salih bir insan olan Mehdi olduğu halde, Beytül Makdis‟e sığınırlar. Orada imamları kendilerine sabah namazını kıldırmak için öne geçtiği sıra, bir de bakarlar ki İsâ bin Meryem Aleyhisselâm sabah vaktinde inmiştir. Bu imam (Mehdi) İsâ‟yı öne geçirmek için arka arka çekilir. İsâ Aleyhisselâm onun 115 omuzlarına elini koyar ve ona der ki: „Geç öne namazı kıldır. Zira kamet senin için getirilmiştir.‟ Bunun üzerine imamları (Mehdi) onlara namazı kıldırır.” (İbn-i Mâce, Hâkim) ġeytanın gönderdiği yalancı Ġsâ‟ların, mehdilerin, peygamberlerin çıkacağını haber veren Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Ģöyle buyuruyorlar: “Hepsi de Allah‟ın peygamberi olduğunu iddiâ eden otuza yakın yalancı deccaller türemedikçe kıyamet kopmaz.” (Tirmizi: 2219) ġimdi deccaliyet devrinin içindeyiz, en son deccale gelinceye kadar devam edecek. “Şüphesiz ki kıyametin önünde yalancılar zuhur edecektir.” (Müslim) ĠĢte bu yalancılar bu zamanda mevcuttur. Onların her Ģeyi yalan ve dolandır. Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟sinde bu gibilerin durumunu Ģöyle açıklamaktadır: “Onlar hakikaten kendilerinin bir şey üzerinde bulunduklarını sanırlar. İyi bilin ki onlar yalancılardır. Şeytan onları istilâ etmiş, onlara Allah‟ı anmayı bile unutturmuştur. Onlar şeytan fırkasıdır. İyi bilin ki, asıl kayba uğrayanlar şeytan taraftarı olanlardır.” (Mücâdele Suresi, 18-19) Ey Müslüman! ġeytanın istila ettiği bu sahteler Ģeytan taraftarıdırlar. Onlara tâbi olan da onlarla beraberdir ve Ģeytan fırkasındandır. Bu yalancılara kanmayın, onları iyi tanıyın. Çünkü bunlar yalancıdır, sahtedir, soytarıdır. Hadis-i Ģerif‟te Ģöyle buyuruluyor:“Ümmetimden yalancılar deccaller vücuda gelir.” (Münâvî) Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟lerinde onları bize Ģöyle tanıtıyor:“Onları ateşe çağıran imamlar kıldık. Kıyamet günü onlar yardım görmeyeceklerdir.” (Kasas Suresi, 41) Allah-u Teâlâ‟nın, meleklerin ve müminlerin lâneti üzerlerine olacak, rahmet-i ilâhîden tardedileceklerdir. Bunlar kimlerdir?“Sen o münafıkları gördüğün zaman, kalıpları hoşuna gider ve söylerlerse dediklerine kulak verirsin. Sanki onlar direk olmuş keresteler gibidirler. Ve her gürültüyü, 116 korkularından aleyhlerinde sanırlar. Onlar düşmandırlar, onun için (kendilerine emniyet etme) onlardan sakın. Allah kahretsin onları. Hakk‟tan nasıl çevriliyorlar?” (Münâfikun Suresi, 4) Onları halk seçer. Seçtikleri halkı da cehenneme götürürler. Bütün iĢ ve icraatlarının hepsi ahkâma ters düĢer. Para toplarlar. Nam, Ģöhret peĢinde koĢarlar. Bunların ahirette hiçbir nasipleri olmaz. Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟lerinde Ģöyle buyurmaktadır:“Eğer onlara uyarsanız siz de müşrik olursunuz.” (En‟am Suresi, 121) “Hainlerden taraf olma!” (Nisâ Suresi,105) “Kendisine Rabbinin âyetleri hatırlatılarak öğüt verildikten sonra onlardan yüz çeviren kimseden daha zâlim kim olabilir? Muhakkak ki biz zalimlerden öç alacağız.” (Secde Suresi,22) “Her yalancı, günah yüklü kimseye veyl!” (Câsiye Suresi, 7) Allah-u Teâlâ diğer bir Âyet-i kerime‟sinde bu sapmışların zâlim olduklarını, cehaletin koyu karanlıklarına daldıklarını, hidayetten uzaklaştıklarını haber vermektedir: “Hayır!.. O zulmedenler bilgisizce keyiflerine uydular. Allah‟ın saptırdığını kim hidayete getirebilir? Onların hiç bir yardımcıları yoktur.”(Rum Suresi, 29) Abdullah bin Ömer -radiyallahu anhümâ- dan rivayet edildiğine göre, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Ģöyle buyurmuĢlardır: “Ġleride genç bir grup ortaya çıkacak. Bunlar Kur‟an‟ı okuyacaklar, ancak okudukları gırtlaklarından aĢağıya geçmeyecek. Onlardan bir grup çıktıkça kökleri kazınacaktır. Nihayet onların bu sürdürdüğü hile ve aldatma esnasında deccal çıkacaktır.” Abdullah bin Ömer -radiyallahu anhümâ- der ki:“Resulullah - sallallahu aleyhi ve sellem- in; „Onlardan bir grup çıktıkça kökleri kazınacaktır.‟ ibaresini yirmi kereden fazla iĢittim.” (İbn-i Mâce: 174) Yani türemeler türeyecek, kökü kesilecek, yine türeyecek yine kökü kesilecek. Bu o kadar devam edecek ki, deccal çıkıncaya kadar bu türeme devri devam edecek. Deccal çıkınca artık Ġslâm‟ı yaĢamak isteyenlere büsbütün büyük güçlükler gelecek. Devr-i deccalde yaĢıyoruz ve bu devir otuz deccale kadar devam edecek. Otuzuncusu çok büyük fitne ve fücurla gelecek. Cenab-ı Hak, Ġsâ Aleyhisselâm‟ı gönderecek, gerek bu deccalı, gerek bu fitne fücuru kaldıracak. 117 Değerli KardeĢlerim! Önümüzde bu kadar tehlikeli devirler var. Allah‟a ve Resul‟üne sığının. Ona iteat edin. HZ.MEHDĠ (A.F) ĠLE ĠLGĠLĠ HADĠSLERĠN SAHĠH VE MÜTEVATĠR OLDUĞUNU ĠTĠRAF EDENLER 1- Ebu-l Hasan, Muhammed b. Hüseyn Aburi Sicistani (ölm. H. 363):Ehl-i Sünnet‟in hadis hafızlarının ve hadis âlimlerinin kabul ettiği büyük muhaddislerdendir. Menakıb-uĢ ġafii kitabında “Meryem oğlu Ġsa‟dan baĢka Mehdi yoktur” uydurma hadisinin ravisi olan Muhammed b. Halid Cundi‟den bahsederken Ġmam Mehdi aleyhi‟sselâm hadislerinin sahih ve mütevatir olduğuna itiraf etmiĢtir. 2- Hafız Muhammed Yusuf Genci ġafii (658), “el-Beyan fi Ahbar-i Sahib-iz Zaman” 11. bölüm. 3- ġemsuddin Muhammed b. Ahmet Kurtubi (671), “et-Tezkire fi Ahval-Ġl Mevta ve Umur-ul Ahire”, s. 701. 4- Hafız Cemaluddin Mezzi (742), “Tehzib-ul Kemal”, c. 5, s. 146, 149, hadis: 5181. 5- Ġbn-i Kayyum Cevziye, Hanbeli (751), “Menar-ul Munif”, s. 142. 6- Ġbn-i Hacer Askalani (852), “Tehzib-ut Tehzib”, c. 9, s. 125. Ayrıca Ġbraz-ul Vehm-il Meknun, s. 423 nakline göre Feth-ul Bari. 7- ġemsuddin Sehavi (902), Feth-ul Muğis, Ebri‟den naklen (Nezm-ul Mütenasir, Ketani, s. 226, Ġbraz-ul Vehm-il Meknun, Gımari, s. 436 ve el-Ġmam‟ul Mehdi Ġnde Ehl-is Sünne, s. 232. 8- Celaleddin Abdurrahman Suyuti (911), Misbah-uz Zücace (Belbisi el-Atr‟ul Verdi Fi ġerhi-l Katr-iĢ ġehdi, s. 45 nakline göre); “Fevaid-ul Mütakasire Fi-l Ehdis-il Mütevatire” ve onun muhtasarı “el-Ezhar-ul Mütenasire”; (Ġbraz-ul Vehm-il Meknun, s. 434 nakline göre. 9- Ġbn-i Hacer Haysemi (974), es-Savaik-ul Muhrika, s. 99, diğer bir baskısında, s. 167. 10- ġeyh Mer‟a b. Yusuf Hanbeli (1033), “Feraid-ul Fikr-i Fil Ġmam-il Mehdiyy-il Muntazar”, “Levaih-ul Envar-il Behiyye”, c. 2 ve “el-Ġza‟e” Muhammed Sıddık Kanuci, s. 147 nakline göre. 118 11- Ebu Zeyd Abdurrahman b. Abdulkadir Fasi (1092), “Menhec-ül Makasid” “Merasid-ul Mutemed”in Ģerhi, ġeyh Muhammed Arabi Fasi, Sahaviden naklen. 12- Muhammed b. Abdurresul Berzenci (1103), “el-ĠĢaet-u Li EĢrat-is Sae”, s. 87. 13- Muhammed b. Abdulbaki Zerkani Maliki (1122) “ġerh-ul Mevahib-il Ledunniye” (“Ġbraz-ul Vehm-il Meknun” Sıddık Mağribi, s. 434 nakline göre ve “el-Ġmam-ul Mehdi Ġnde Ehl-is Sünne”, s. 230‟da kaydedilmiĢtir.) 14- ġeyh Muhammed b. Kasım b. Muhammed Cesus Maliki (1182) Abdullah b. Abdurrahman ġirvani‟nin “er-Risale” kitabının Ģerhi (Ketani, “Nezm-ül Mütenasir Min-el Hadis-il Mütavatir”, s. 226) 15- Ebu-l Ala Ġdris b. Muhammed Ġdris Hüseyni Iraki Fasi (1183) Ġmam Mehdi hakkındaki eserinde (Nezm-ul Mütenasir, s. 226 ve el- Mehdiy-ul Muntazar, Ġbn-i Sıddık Ğımari, s. 87 nakline göre) 16- ġeyh Muhammed b. Ahmed Sefarini (1188, Hanbeli) “Levaih-ul Envar-ul Behiyye” de, bu eser “el- Ġmam-ul Mehdi Ġnde Ehl-is Sünne”, c. 2, s. 20‟de kaydedilmiĢtir. 17- ġeyh Muhammed b. Ali Sabban (1206) “Ġsaf-ur Rağibin”, s. 145, 147, 152‟de. 18- Gazi Muhammed b. Ali ġevkani (1250) “et-Tevzih fi Tevatur-i Ma Ca‟e Fi-l Mehdiy-ul Muntazar ve-d Deccal ve-l Mesih” 19- Mü‟min b. Hasan ġeblenci (1291) “Nur-ul Ebsar”, s. 189. 20- Süleyman b. Ġbrahim Kunduzi Hanefi (1294), Yenabiu-l Mevedde, Bab: 85, s. 563. 21- Ahmet b. Zeyni Dehlan, ġafii Müftüsü (1304) “Futuhat-ul Ġslamiye”, c. 2, s. 211, Berzenci‟nin “e-ĠĢae”sinden naklen. 22- Seyyid Muhammed Sıddık Hasan Kanuci Buhari (1307) “elĠza‟et-u Lima Kane ve Ma Yekunu Beyn Yedey-is Sae”, s. 112‟de. 23- Muhammed Belbisi b. Muhammed b. Ahmet Hüseyni ġafii Mısri (1308), “Atr-ul Verdi fi ġerh-il Katr-il ġehdi”, s. 44‟de ġeyh Ebu Abdusselam ġebravi‟nin “ġerh-i Vird-is Seher” adlı kitabından naklen, s. 45‟de de “Menakıb-uĢ ġafii” Ebu-l Hasan Abiri (ölm. 363)den ve “Misbah-uz Zücace” Süyuti‟den naklen. 24- Ebu Abdullah Muhammed b. Cafer Ketani Maliki (1345) “Nezm-ul Mütenasir Min-el Hadis-il Mütevatir”, s. 225-227, hadis: 289. Beklenen Mehdi hususundaki hadislerin mütevatir olduğuna 119 itirafda bulunan sekiz alimin isimlerini kaynağıyla zikretmiĢtir. Ġsimleri Ģunlardır: Sehavi, Abiri, Iraki, ġeyh Cesus, Zerkani, “Meğanil Vefa Bi- Meani-l Ġktifa”nın müellifi, Sefarini, ġevkani. 25- Mübarekpuri (1353), “Tuhfe-tul Ahuzi”, s. 484, Bab: “Ma Cae Fil Mehdi” 2231. hadisi Ģerh ederken. 26- ġeyh Muhammed Hızır Hüseyn Mısri (1377), “Nazret-un Fi Ehadis-il Mehdi” makalesindeki “Mecellet-üt Temeddün-ül Ġslami” dergisinde yayınlanmıĢtır, DimeĢk, H. 1370/M. 1950, s. 829. 27- Ebulfeyz Seyid Ahmet b. Muhammed b. Sıddık Ğımari elHüseyni el-Ezheri eĢ-ġafii el-Mağribi (1380) “Ġbraz-ul Vehm-il Meknun Min Kelam-i Ġbn-i Haldun” veya “el-MürĢid-il Mübdi Li Fesad-i Ta‟ni Ġbn-i Haldun fi Ehadis-il Mehdi”, s. 423. Bu eser “elĠmam-ul Mehdi Ġnde Ehl-is Sünne”, c. 2, s. 227- 382‟de yayınlanmıĢtır. 28- ġeyh Nasıruddin-i Albani (Muasır) “Mecellet-ut Temeddünil Ġslami” dergisinde yayınlanan “Havl-el Mehdi” baĢlıklı makalesinde, DimeĢk, Yıl: 22 Zilkade 1371, s. 642-646 ve “el-imam-ul Mehdi Ġnde Ehl-is Sünne”, c. 2, s. 391‟de aynen kaydedilmiĢtir. 29- ġeyh Safauddin Âl-i ġeyh-il Halaka Iraki “Mecellet-ut Terbiyet-ul Ġslamiye” dergisi, sayı: 7, yıl: 14, s. 30, “el-Mehdiy-ul Muntazar Beyn-et Tasavvur-i vet Tasdik” ġeyh Muhammed Hasan Ali Yasin, s. 29; “el- Mehdiyy-ul Muntazar”, s. 29. 30- ġeyh Abdulmuhsin b. Hamd-i Abbad, Medine Ġslam Üniversitesi öğretim üyesidir. “Mecellet-u Camiat-il Ġslamiye” dergisinde “Akidet-u Ehl-is Sünne ve‟l Eser fi‟l Mehdiyy-il Muntazar” baĢlıklı makalesinde, Medine, yıl: 1, sayı: 3, H. Zilkade 1388, bu makale aynen “el-Ġmam-ul Mehdi Ġnde Ehl-is Sünne”, s. 402 ve s. 404‟de kaydedilmiĢtir. “Er- Red-du ala Men Kezzebe bi-l Ehadis-is Sahihet-il Varidet-i Fi-l Mehdi” baĢlıklı diğer daha geniĢ bir makalesinde. Bu makale de aynen “el- Ġmam-ul Mehedi Ġnde Ehl-is Sünne”, c. 2, s. 442‟de kaydedilmiĢtir. 31- Ebu-l Fazl Abdullah b. Muhammed b. Sıddık Hüseyni Ġdrisi, “el-Mehdiyy-ul Muntazar”, s. 95, Alem-ul Kutub, Beyrut bas. 32- ġeyh Hammud b. Abdullah (Muasır) Medine Ġslam Üniv. Üstatlarındandır. “el-Ġhticac bil Eser-i Ala Men Enkere-l Mehdiyy-el Muntazar” kitabında. O bu eseri Katar Müftüsünün “La Mehdiyy‟un 120 Yuntezer‟u Bad‟e-r Resul-Hayr‟il BeĢer” isimli makalesine reddiye olarak yazmıĢtır, s. 121. 33- ġeyh Abdulaziz b. Abdullah b. Baz (Muasır) Suudi Krallığının müftüsüdür. ġeyh Abdulmuhsin Abbad‟ın “Akidet-u Ehl-i Sünnet-i ve-l Eser Fi-l Mehdiy-ul Muntazar” (yukarıda geçmiĢ olan) isimli makalesine teyit olarak yazdığı makalede. 34- Dr. Abdulhalim Neccar, Sa‟d Muhammed Hasan Mısri‟nin “el- Mehdiyyu Fi-l Ġslam” adlı eserinin önsözünde tenkit ile hatırlatmaktadır ki, hadis ulemasına göre Mehdi mevzusu kesinlikle manevi tevatüre ulaĢmıĢtır, mütevatirdir. 35-Hafız Tirmizi (ölm. 297) “Sünen”inde. Bu eser Ehl-i Sünnet‟in Sihah-ı Sitte‟sinden biridir. c. 4, s. 505 ve 506. 36-Hafız Ebu Cafer Akili (ölm. 322), “ez-Züafa-ül Kebir”de Ali b. Nufeyl Harrani‟nin hal tercümesi bölümünde, c. 3, s. 253. 37- Ebu Muhammed Hasan b. Ali Halef Berbehari Hanbeli ġeyhi, (329), “ġerh-us Sünne” kitabında ġeyh Hammud Tuyceri, “elĠhticac-ü Bil Eser Ala Men Enkere-l Mehdiy-ul Mutazar”, s. 28‟i nakline göre. 38- Hakim NiĢaburi (ölm. 405), “el-Müstedrek”, c. 4, s. 429- 558. 39- Beyhaki (ölm. 458), “el- Ġtikat-u ve‟l Hidaye Ġla Sebil-ir ReĢad”, s. 127‟de ve yine Ġbn-i Kayyum‟un nakline göre “Menar-ul Munif”, s. 130, hadis: 225‟de. 40- Hafız Beğevi (ölm. 510 veya 516), “Mesabih-us Sünne”, s. 488, hadis: 4199, 492 ve 493. 41- Ünlü Tarihçi ve Muhaddis Ġbn-i Esir (ölm. 606): “EnNihayet-u Fi Ğerib-il Hadis ve‟l Eser”, c. 1, s. 290; c. 2, s. 172, 325, 386; c. 4, s. 33 ve c. 5, s. 254‟de. 42- Ġbn-i Menzur Afriki (711): “Lisan-ul Arab”, s. 59 “Huda” kelimesini açıklarken. 43- Ġbn-i Teymiye, (selefilik diye bilinen ekolün kurucusu, ölm. 728), “Minhac-üs Sünne”, c. 4, s. 211. 44- Hafız Zehebi (ölm. 748), “Telhis-ul Müstedrek”, c. 4, s. 553. 45- Ġbn-i Kesir-i ġami (ölm. 774), “en-Nihayet-u Fi‟l Fiten ve‟l Melahim”, c. 1, s. 55. 46- Fazıl Teftezani (ölm. 793), “ġerh-ul Mekasid”, s. 312, ġerh-i Akaid-i Nesefi, s. 169. 121 47- Nuruddin Haysemi (ölm. 807), “Mecma-üz Zevaid”, c. 7, s. 115-116, s. 313-317. 48- ġeyh Muhammed Cezeri DimeĢki ġafii (ölm. 833), “Esme-l Menakıb Fi Tehzib-i Esne-l Metalib”, s. 163, s. 168. 49- eĢ-ġehab Ahmet b. Ebu Bekr-i Busiri (ölm. 840), “Misbahüz Zücace Fi Zevaid-i Ġbn-i Mace”, c. 3, s. 263, hadis:1442. 5 0- Alauddin b. Hüsameddin, Muttaki Hindi (ölm. 975): “elBurhan Fi Alamat-i Mehdiyy-i Ahir-iz Zaman”, s. 177 183.Bu kitap, Mehdilik iddisında bulunan Seyyid Muhammed b. Seyyid Muhammed Han Cunpuri‟ye reddiye olarak yazılmıĢtır. Bu kitapta Mehdilikle ilgili hadislerin sıhhatini ve onlara inanmanın her Müslüman‟a farz olduğunu beyan eden dört mezhep ulemasının fetvaları da yer almaktadır. 51- Seyyid Muhammed Murtaza Hüseyni Hanefi Vasıti Zebidi (1205), “Tac-ül Arus”, c. 10, s. 408-409, “Huda” kelimesini açıklarken. 52- ġehabuddin Ahmet b. Ġsmail Halvani el-Mısri ġafii (1308), “Katr-üĢ ġehdi Fi Evsaf-il Mehdi” Manzumesinde, s. 68. 53- Ebu-l Berekat Alusi Hanefi (ölm. 1317), “Ğaliyet-ul Mevaiz”, s. 76, s. 77. 54- Ebu-t Tayyib Muhammed ġemsulhak Azimabadi (ölm. 1329), “Avn-ül Mabud ġerh-i Sünen-i Ebu Davud”, c. 11, s. 361. 55- ġeyh Mansur Ali Nasif (1371): “et-Tacu-l Cami-u Li-l Usul” b. 7, 5, s. 341. 56- ġeyh Muhammed b. Abdülaziz Mani (ölm. 1385): “Tehdikun Nazar Bi Ahbar-il Ġmam-il Muntazar”. 57- ġeyh Muhammed Fuad Abdulbaki (ölm. 1388), ġeyh Abdulmuhsin Abbad‟ın nakline göre “Akidet-u Ehl-i Sünneti ve‟l Eser Fil Mehdi‟yil Müntazar” isimli makalesinde Sünen-i Ebu Davud‟da yer alan bir hadise yaptığı açıklamada. 58- AraĢtırmacı Yazar Sait Eyyup (Muasır), “Akidet‟ul Mesih ved-Deccal Fi-l Edyan” s. 361, (Hicri 1413, Kum, 3. baskı). 122 BĠBLĠYOGRAFYA Büyük İslam İlmihali. Ö.Nasuhi Bilmen. Maturidi Akaidi. İ.Maturidi, B.Topaloğlu. Maturidiye Akaidi, Ömer Nesefi. Fıkhul Ekber, İmam-ı Azam. M. F. Abdülbâki, el-Mu‟cem, "sâ‟at" md. Buhârî, "Îmân", 37, "Tefsîr", 2/6, "Menâ?ıb", 51, "Fiten", 4-5, 22- 25, 26-27, "?It?", 8, "?İlim", 21, "?alâ?", 25, "Cihâd", 95, "Nikâ?", 110, "Ri???", 39. Müslim, "İlim", 8-10, "Fiten", 100-110, 132-135.İbn Mâce, "Fiten", 25-36.Tirmizî, "Fiten", 35, 42-43.Ebû Abdullah İbn Mende, Kitâbü'l-Îmân (nşr. Ali b. Muhammed el-Fükayhî), Beyrut 1406/1985, II, 911.Ebû Abdullah el-Halîmî, el-Minhâc fî şu?abi'l-îmân (nşr. Hilmî M. Fûde), Beyrut 1399/1979, I, 341-342, 430.Nevevî, Şerhu Müslim, XVIII, 58.İbn Kesîr, en-Nihâye (Ebû Abye), I, 21, 24-32, 52, 145-146, 152-153, 164-171, 173, 178-179.Keşfü'z-Zunûn, II, 1079, 1356, 1392.Berzencî, elİşâ‟a li-eşrâ‟i's-sâ‟a, Kahire 1393 ? Beyrut, ts. (Dârü'l-kütübi'l-ilmiyye), s. 3-27, 70-75, 87, 90, 91, 112, 122-123, 143, 144, 152, 156, 160, 177, 180-182, 189-190.Seffârînî, Ehvâlü'l-Kıyâme ve alâmâtühe'l-kübrâ, Beyrut 1406/1986, s. 106.a.mlf., Levâmi?u'l-envâri'l-behiyye, Beyrut, ts. (elMektebetü'l-İslâmiyye), II, 65, 142.M. Ahmed Abdülkadir, ?Adetü'l-ba‟s? ve'l-âhire fi'l-fikri'l-İslâmî, İskenderiye 1986, s. 50-56.M. Selâme Cebr, Eşrâ?ü's-sâ?a ve esrârühâ, Kahire 1413/1993, s. 13-14, 20-23, 25-30, 65-70, 92-99, 101-107.Hammûd b. Abdullah et-Tüveycirî, İt?âfü'l-cemâ?a bimâ câe fi'l-fiten ve'l-melâ?im ve eşrâ?i's-sâ?a, Riyad 1414, II, 78, 292-293, 374-375; III, 12-13, 137-138, 172-188, 237-241.Abdülkerîm Âl-i Şemseddin, el-A‟lü'l-İslâmî, Beyrut 1414/1994, II, 292-293.Yûsuf b. Abdullah el-Vâbil, Eşrâ?ü's-sâ?a, Riyad 1415/1995, s. 41-42, 57, 73-74, 77-176, 179-235, 239, 245-265, 315, 318, 378-392, 407-415.Mübârek el-Berrâk, e?-?a?îf ve'lmev?û? min a?bâri'l-fiten ve'l-melâ?im ve eşrâ?i's-sâ?a, Kahire 1416/1996, s. 38-39, 54, 58, 62-65.Mustafa M. et-Tayr, "el-Mehdî ve'l-?umeynî fî na?ari'l-İslâm", ME, LII/9, Kahire 1980, s. 1644. Neseî ve Ebû Nuaym (Said Havva, A.g.e., 9:339).İs'âfü'r-Râğıbîn, s. 146; elHavî, 2:66-67.Rahbavî, Kıyamet Alâmetleri, s. 162-163.Tezkiretü'l-Kurtubî, s. 186; Şerhu'l-Makàsıd, 2:307; İs'âfü'r-Rağıbîn, s. 145.Kitabü'l-Bürhan, s. 57.67; el-Kavlü'l-Muhtasar, s. 24 -43. 45.Ikdü'd-Dürer, Varak: 5b; elBurhan, Varak: 85b.Nursî, Mektûbât, s. 255. 426.İmam-ı Rabbanî, Mektûbât (Arapçası), 1:234; Mektûbât-ı Rabbanî Tercümesi, çev. Abdülkadir Akçiçek, İstanbul: Çile Yayınları, 1:565, 566.Buharî, Cenâiz: 80, Cihad: 178; Müslim, Fiten: 23.85-86,95. 112 ; Tirmizî, Fiten: 63.Buharî, İ'tisam: 10; Fiten: 5.27; Fezâilü‟l-Medine: 9; İbni Mâce, Mukaddime: 1; Tirmizî, Fiten: 51.Müslim, Îman: 247.Ebû Davud, Cihad: 4.Tılsımlar Mecmuası, s. 212 (İs'afü'r-Rağıbîn'den naklen). Nuaym bin Hammad, Kitabü'l-Fiten: Varak: 76a; el-Burhan, v. 92a.el-Havî li'l-Fetâvâ, s. 67- 123 68.Tezkire, s. 187.33. Kastamonu Lâhikası, s. 55.Mektûbât, s. 56-327- 413.Şuâlar, s. 515.Sıddık Han, el-İzaa, s. 128.Emirdağ Lâhikası, 259.Râmûzü'l-Ehadîs, s. 476 (İbni Mâce'den)., s. 487 (Taberânî'nin Kebir'inden.) 1:135.Mevdûdî, İslâmda İhya Hareketleri, s.Hakim, Müstedrek'ten Mukaddime, Fasıl: 52; s. 318.Ebû Davud, Kitabü'l-Mehdî, 4:107 (H. 4284, 4290.); Sâdüddin Teftazanî, Şerhu'l-Makasıd, 2:307.. İbni Hacer, el-Metalibü'l-Âliye, 4:342 (H. 4553.)Mecmaü'z-Zevâid, 7:317.Müstedrek, 4:558.Macdonald, “Mehdî,” İslâm Ansiklopedisi, 7:478.Hüseyin Hilmi Işık, Saadet-i Ebediye, s. 1029.. İbni Kesir, en-Nihaye, 1:27, 28; Suyûtî, el-Havî, 2:58, 59.M. Arabî, Fütûhât-ı Mekkiye, s. 66.Şârânî, Ölüm, Kıyamet, Âhiret ve Âhir zaman Alâmetleri, s. 445-446.Ibn Haldun, el-Mukaddime, (nsr. Abdulvahit Vafi), H, 821. Kahire, 1981.Goldziher, el-Akidem ve's-Seria, (trc. Muhammed Yusuf Musa v.dig), s. 215, Kahire, 1366/1946.S. Uludag, Islam'da Inanç Konulari ve Itikadi Mezhepler, s. 434, Istanbul, 1992.Buhari, Enbiya, 49.Ebu Davud, Melahim, 1.Müslim, Fiten, 67-9.Ebu Davud, Mehdi, 7, nr.4285-86.el-Rakim, elMüstedrek, IV, 520.Sa'd Muhammed Hasan, el-Mehdiyyetu fi'I-Islam Münzü Akdemi'l-Usuri Hattal-Yevm, s. 176-7, Kahire, 1953/1373.Sa'd Muhammed Hasan, el-Mehdiyyetu fi'l-Islam, s.177-9.Ihn Manzur, Lisanu'l-Arab, h-d-y; Mevdudi, Meseleler ve Çözümleri (çev. Yusuf Karaca), 5, 46-7, Istanbul, 1990.Ihn Manzur, a.g.e., h-d-y.Ahmed h. Hanbel, Müsned, 1.84.Abdullah Haccac, Alamatu'l-Kiyametü'l-Kübra, 5. 73, Kahire, 1986.bkz. D.B. Macdonald, ,,Mehdi", IA. VII, 474, Istanbul, 1993; Goldziher'in ,,Mehdi" sözünün zamanimizda ,smühtedi", yada, baska bir dinden Islam'a girmis sahislar hakkinda kullandigini bildirmesi ve buna delil olarak da aslinda Kipti iken, sonradan Islam'i kabul eden ve isimleri Mehdi olan biri 1812-1815, digeri de 1870-1890 senelen arasinda Ezher seyhligi yapmis iki zat göstermesi bir yakistirmadin Zira Misir'da Mehdi ismini tasiyan ve aslinda müslüman olan ve Ezber'in muhtelif bölümlerinde yer alan birçok kiymetli zevat bulunmaktadir. Ezher seyhleri ve isimleri hakkinda bk. el-Faber Tarihuhu ve Tatavvuruh, s. 161-5, Kahire, 1403- 1983.es-Sefarini, Levamiu'l-Envar, II, 72, Kahire, 1323; Siddik Hasan Han, el-Izaa, s.147, 1407/1986.Ahmed Emin, Duba'l-IsIam, III, 241, Beyrut, ts.Ahmed Emin Duha'I-IsIlim III, 236, eI-Mehdi ve'l-Mehdeviyye, s. 39, Kahire, 1953; Goldziher, el-Akide ve's Seria, 5. 342; Ibdu'l-Esir, Üsdü'l-Gabe, IV, 3, Kahire, ts..Nuaym h. eI-Hammad, Kitabu'l-Fiten, vn 53 a, Süleymaniye Atif Efendi ktp. no: 6O2.D.B. Macdonald, ,,Mehdi", IA, VII, 475.Tirmizi, Ilim, 16; Ibn Mace, Mukaddime, 6; Ebu Davud, Sünnet, 5.Ahmed Emin, Duha'l-Islam, III, 237; Uludag, Islam'da Inanç Konulari,s.435.Sa'd Muhammed Hasan, a.g.e., s.183-4.Avni Ilhan, Mehdilik, s.127-9, Istanbul, 1993.Ahined Emin, eI-Mehdi, s.42, Kahire, 124 1951.Ahmed Emin, Duha'l-Islam, III, 241.Ahmed Emin a.g.e., III, 236, 242; Muhsin Abdulhamid, Islam'a Yönelen Yikici Hareketler, s.49.Margoliouth, ,,Mehdi", ERE VIII, 337, New York, 1925; E. Ruhi Figlali, ,,Mesih ve Mehdi Inanci Üzerine" AÜIF dergisi, c. 25, sn. 1981, s.196.Ihrahim Canan, Kütüb-i Sitte Tercemesi ve Serhi, XIV, 278, Ankara, 1992.Ihn Kesir, Alamatu'l-Kiyame, (nsr. Ahdullatif Asur), s.33, Kahire, 1980.es-Sefirini, Levami, II, 85; s. S.H. Ran, el-Izait, s. 143. (Resid erRasid, Tenviru r-Rical, s.21, Haleb, 1389).Siddik Hasan Han, eI-Izaa Lima Kane ve ma Yekunu Beyne Ye-deyi's-Saa, s. 114, Kahire, ts. (essevkani, etTavdih fima Te-vatere fi Zuhuri'l-Mehdi ve'd-Deccal ve'l-Mesih'ten naklen)Buhari, Enhiya, 49; Müslim, Iman, 244-246.. Ihn Hacer elAskalani, Fethu'l-Bari, VI, 570, Riyad, 1389/1969; eI-Kesmiri, et-Tasrih, (nsr. Ahdulfettah Ehu Gudde) 8.97-8, Haleh, 1385/1965; Abdullah Haccac; Alamatu'l-Kiyameti'l-Kübra, 5, 79, Kahire, 14O7/1986.et-Teftazani, serbu'lMakasid, (nsn Abdurrahman Umeyre), V,314, Beyrut, 1989.Müslim, Fiten, 67-9.Ebu Davud, Mehdi, 1, Tirmizi Fiten, 52; Ahmed b. Hanhel, Müsned, 1, 99.Ibn Mace, Fiten, 34; el-Hakim, el-Müstedrek, IV, 441-2, Beyrut, ts.Ibn Kesir, Alamatu'l Kiyame, s.33.Ibn Hacer, eI-Kavlu'l-Muhtasar fi'lMehdi'l-Muntazar, (ns. Muhammed Zeynuhum-Muhammed Azeb), 5. 23, Kahire, 1407/ 1986.el-Azimabadi, Avnu'l-Ma'bud, IX, 362, Medine, 1389/1969.es-Sefarini, el-Mukaddime.el-Heytemi, el-Kavlu'l-Muhtasar, s.21; Kahire, 1987; S.H.Han, el-Izan, s.137.. es-Suyutî, Kitabu'li'lam bi Hükmi Isa aleyhisselam, (elHavi içinde), II, 156, Beyrut, 1983/1403; elMünavi, Fayzu'l Kadir, V, 301, Beyrut, 1392/1972; el-Kesmirî, et-Tashh,s. 181.Resid er-Rasid, Tenviru'rRical, s. 23 (Futuhat el-Mekkiye'nin 366. babindan naklen).el-Ket-Tanî, Nazmu'lMütenasir, s. 1446, Halep, ts; Süleyman Uludag, Islam'da Inanç Konulari, s. 438.Abdulkerim elHatip, elMehdî el-Muntazar, s. 4362, Kahire, 1401 /1980.John R. Hirineis, The Facts on File Dictionary of Religion, s. 198, USA, 1984.D.B. Macdonald, Mehdî", IA, VII, 476.B.S.Nursî,Mektubat,s.4112.Emirdag Lahikasi, 1,25960, Istanbul, 1976.Sualar, s. 355, Istanbul, 1958.Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Şerhi, Şamil Yayınevi: 14/393-394.Muhammed b. Yusuf Genci Eş-Şafii, El-Beyan fi Ahbari Sahib‟iz-Zaman s.69; Ebu Naim, El-Erbein Hadisen fi‟l-Mehdi‟de on üçüncü hadis; Celaleddin Es-Suyuti, El-Havi LilFetava c.2, s.36.Ebu İsa Muhammed b. İsa b. Sure et-Tirmizi, El-Cami‟usSahih (Sahih-i Tirmizi) c.4, s.25, Kitabu‟l-Fiten.Ebu Bişr Muhammed b. Ahmed Hamad Ed-Dulabi (ö:13), El-Kuna ve‟l-Esma c.1, s.481, h.277 ve 85; Süneni Ebu Davud c.4, s.151; Ebul Kasım Taberani Eş-Şami, ElMucem‟us-Sağir s.542; Celaleddin Suyuti, El-Cami‟us-Sağir c.2, s.773; Diyarbekri, Tarih‟ul-Hamis fi Ahvali Enfüs‟in-Nefis c.2, s.882; İbni Sabbağ El-Maliki, Fusul‟ul-Muhimme s.372; İbni Teymiye El-Harrani, 125 Minhac‟us-Sunne c.4, s.112; Ebu Naim, El-Erbein Hadisen fi Zikri‟lMehdi, yirmi üçüncü hadis; Alauddin Ali b. El-Muttaki El-Hindi, Muntehebu Kenzul Ummal c.6, s.3ve fazla uzatmaktan kaçındığımız için zikretmediğimiz diğer kaynaklar.Şeyh Ebutalib et-Teclil et-Tebrizi, Men Hüvel Mehdi s.76.Zehebi, Mizan‟ul İtidal c.2, s.35; İbni Hacer Mekki Heytemi, Sevaiki Muhrika s.237; İbni Kesir Kureşi Dımeşki, Nihayet‟ilBidaye ve‟n-Nihaye c.1, s.41.Allame Şeyh Abdulhâdi Abyari, el-Arais‟ilVadiha s.209, Mısır baskısı, ayrıca Berzenci‟nin Manzumesine şerh olarak yazdığı Caliyet‟ul-Keder isimli kitabında s.208; İbni Sabbağ El-Maliki, Fusul‟ul-Muhimme s.284.
|
| Bugün 483 ziyaretçi (1214 klik) kişi burdaydı! |
|
 |
|
|
ġefaat, ahiret günü bir kısım müminlerin bağıĢlanmaları ve bazı itaatli müminlerin de yüksek derecelere ermeleri için peygamberimizin ve diğer bazı büyük zatların Yüce Allah‟dan dilek ve yalvarıĢta bulunmalarıdır. Ahirette bütün insanlara ait hesaba çekilme iĢinin bir an önce yapılması için en büyük Ģefaatta bulunacak kimse, Hazreti Peygamber Efendimizdir. Onun bu Ģefaatına ġefaat-ı Uzma (En büyük ġefaat) denir. Peygamberimizin sahib olduğu Cennetteki yüksek makama da Makam-ı Mahmud (Övülen Makam) denir. Bütün bu saydığımız Ģeylerin aslını ve özünü ayrıntıları ile bilmek ancak Yüce Allah‟a mahsusdur. Ahiretle ilgili bütün bu olayların var olduğunu kabullenmek, Yüce Allah‟ın kudret ve azametini düĢünüp sezebilenler için asla uzak ve imkânsız görülemez. Yüce Allah‟a hamd olsun ki, biz bunların hepsine inanmıĢ ve iman etmiĢ bulunuyoruz. “Allah her şeye gücü yetendir.” (Kehf Suresi, 45) Ahiretin Varlığındaki Hikmet Bilindiği gibi, Yüce Allah‟ın varlığı ezelîdir, ebedîdir. O‟nun kudreti de sonsuzdur. Her iĢinde de nice hikmetler vardır. O‟nun yaratıcılık sıfatı her zaman varlığını gösterecektir. O‟nun yarattığı ve yaratacağı varlıkların bir kısmı devam edecektir. Kim bilir içinde yaĢadığımız bu alemi ne kadar asırlar önce yaratmıĢtır! Sonra da bu 30 âlemde birtakım ibadet ve görevlerle yükümlü olmak üzere insanları seçkin bir sınıf olarak meydana getirmiĢtir. Bütün bu insanlar ve diğer nice yaratılmıĢ varlıklar boĢuna mı yaratılmıĢtır? Geçici bir zaman için yaĢayıp da sonra tamamen yok olsunlar diye mi, bu kadar mükemmel suretle meydana getirilmiĢlerdir? Hayır, böyle bir iddiaya insanın vicdanı isyan eder. Her zerrede görülen hikmet buna karĢı çıkar. ġübhe yok ki, insanlar bu dünyaya bir imtihan için getirilmiĢtir. Bu alemde yapmıĢ olduktan iyi ve kötü amellerinin sonuçlarına ve karĢılıklarına baĢka bir alemde ebedî olarak kavuĢmak için yaratılmıĢlardır. Bu dünyada herkes yaptığının karĢılığını yeter derecede görmemektedir. Nice saygı değer iyi insanlar sefil bir halde yaĢarlar. Nice sapık ve azgın kimseler de, rahatlık içinde yaĢayarak kötü yürüyüĢlerinin cezasını dünyada görmezler. Bu bakımdan Yüce Allah‟ın adaletinin tam manasıyla gerçekleĢeceği bir alem lazımdır ki, herkes yaptığı iĢlerin karĢılığını orada bulsun. Böylece Yüce Allah‟ın yaratıcılık sıfatı kendisini daima göstersin. ġunu da düĢünmelidir: Bu dünyada insanlar ve diğer sorumlu yaratıklar iki kısma ayrılmıĢtır: Bir kısmı üzerine düĢen görevleri yerine getirmekte ve Allah‟ın varlığına değiĢmez bir inançla sarılmıĢ bulunmaktadır. Bu değiĢmez ve devamlı inanç sahiplerinin mükâfatları da ahiret hayatında ebedî olacaktır. Diğer bir kısmı ise, görevlerini kötüye kullandıklarından Yaratıcısını unutmuĢlar ve nefislerine uyarak gittikleri sapık yolun doğruluğuna devamlı bir inançla bağlanmıĢlardır. Milyarlarca sene yaĢayacak olsalar dahi, kendi inanç ve inkârlarını terketmemek kararında bulunurlar. Onun için bunların cezası da, kendi inançları gibi ebedî olacaktır. Ahirette sonu gelmeyen bir azaba düĢeceklerdir. ġunu da ilave edelim ki, Yüce Allah katında güzel iman o kadar makbul ve büyük bir Ģeydir ki, onun karĢılığı, Allah‟ın bir ihsanı olarak sonsuz bir mükâfattır. Allah‟ı inkâr edip batıla tapınmak da, o kadar büyük bir cinayettir ki bunun karĢılığı da, sonsuz bir azabdan baĢka bir Ģey değildir. “İyi insanlar Naîm‟de (Nimet Veren‟de), günahkâr kimseler de Cehennemdedirler.” (İnfitar Suresi,13-14) 31 PEYGAMBERĠMĠZ (S.A.V) KIYAMET GÜNÜ ÜMMETĠNĠ NASIL TANIYACAK? Müslümanların hangi ameli Efendimizin (s.a.v) onları tanımasını sağlayacak? Ebû Hüreyre (r.a) der ki: “Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz‟in Ģöyle buyurduklarını iĢittim:«Benim ümmetim Kıyâmet gününde abdest izlerinden dolayı “Yüzleri nurlu, elleri ve ayakları bembeyaz olanlar” diye (hesâp mahalline veya mîzan başına) çağrılacaklardır.» Ebû Hüreyre (r.a) sözüne Ģöyle devam eder:“Artık kim, bu parlaklığını daha ziyâde artırıp uzatmaya güç yetirebilirse bunu yapsın!” (Buhârî, Vudû‟, 3) Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) bir gün Cennetül Baki kabristana geldiler ve:“Selâm size ey mü‟minler diyarının sâkinleri! İnşâallah bir gün biz de sizin yanınıza geleceğiz. Kardeşlerimizi görmemizi çok isterdim” buyurdular. Ashâb-ı kirâm:“Biz sizin kardeşleriniz değil miyiz, yâ Rasûlallah?” diye sordular. Rasûl-i Ekrem (s.a.v):“Sizler benim ashâbımsınız, kardeĢlerimiz henüz gelmemiĢ olanlardır” buyurdular. Bunun üzerine ashâb-ı kirâm:“Ümmetinizden henüz gelmemiş olanları nasıl tanıyacaksınız, ey Allah‟ın Rasûlü?” diye sordular. Rasûlullah (s.a.v) de onlara:“Bir adamın alnı ve ayakları beyaz olan bir atı olduğunu düşünün. Adam bu atını, hepsi de simsiyah olan bir at sürüsü içinde tanıyamaz mı?” diye sordular. Sahâbe-i kirâm:“Evet, tanır ey Allah‟ın Rasûlü!” cevabını verdi. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v) Ģöyle buyurdular:“İşte kardeşlerimiz de abdestten dolayı yüzleri nurlu, el ve ayakları parlak olarak geleceklerdir. Ben, önceden gidip havuzumun başında ikrâm etmek için onları bekleyeceğim. Ama dikkat edin! Birtakım kimseler yabancı, devenin sürüden kovulup uzaklaştırıldığı gibi benim havuzumdan kovulacaklardır. Ben onlara «Buraya gelin!» diye nidâ edeceğim. O zaman (melekler) bana:«Onlar senden sonra hâllerini değiştirdiler, (senin Sünnet‟ini takip etmeyip başka yollara saptılar)» diyecekler. Bunun üzerine ben 32 de:«–Uzak olsunlar, uzak olsunlar!» diyeceğim.” (Müslim, Tahâret, 39; Fedâil, 26) Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz‟in Havuz‟undan kovulan bu zavallı insanların, Allah Rasûlü (s.a.v) Efendimiz‟e beyʻat ettikten sonra irtidâd eden (dinden dönen) az sayıdaki beyinsiz bedevîler olduğu söylenir. Nitekim diğer bir hadîs-i Ģerîfte Efendimiz (s.a.v) Ģöyle buyururlar:“…Bana Ģöyle denir«‒Sen onlardan ayrılınca topukları üzere gerisin geri döndüler ve o günden beri bu irtidâdları üzere devam ettiler!».” (Müslim, Cennet, 58) Rabbim cümlemizi Ehl-i Sünnet vel Cemaatten ayırmasın. Hem dünyasını hem de ahiretini mamur edenlerden eylesin. Her türlü sapık görüş ve inançlardan batıl amellerden muhafaza eylesin. Efendimiz(s.a.v)in ahlakıyla ahlaklanan, Onun şefaatine mazhar olan, Sırat-ı Müstakimde daim olan, Sadıkların, Hak dostlarının, Peygamberlerin yolundan ayrılmayan Allah‟u Zülcelâl‟in rızasını kazananlardan eylesin. Sapıtmış olan, Nefsinin, şehvetinin, şöhretinin, Şeytanın tuzaklarına düşen. Dünyanın geçici zevklerine aldanan, kâfirlerin, münafıkların, müşriklerin yolunda gidenlerden eylemesin. Âmin Ya Muin. NUZULĠ ĠSA (A.S) Değerli KardeĢlerim! Ġmanın Ģartlarından birisi de hiç Ģüphesiz Ahiret Gününe imandır. Ġman ve Ġslam esaslarından birisini dahi kabul etmemek, alaya almak, yok Ģöyle olsa, yok böyle olsa demek, küçümsemek kiĢiyi küfre sokar, onlara sessiz kalanları da sorumlu tutar. Rabbim hepimizi muhafaza eylesin. Âmin. Kıyametin kopması ve ahiretin meydana gelmesi, Kur‟an‟ın ayetleriyle, Peygamberin hadisleriyle ve ümmetin birliği ile sabittir. Diğer bütün peygamberler de kendi ümmetlerine bu gerçeği bildirmiĢlerdir. Onun için ahirete iman etmek büyük bir görevdir ve her din için önemli bir inançtır. Kudretine nihayet bulunmayan Yüce Allah için, gelecekte ahiret hayatını meydana getirmek pek kolay Ģeydir. Âlemleri yoktan var eden, hele insanları birçok güç ve meziyetlerle yaratıp kendilerine hayat veren büyük Yaratıcımız için, bütün bu âlemleri yok ettikten sonra tekrar yaratmak zor bir şey midir? Bir Ģeyi önce var eden, sonra tekrar onu var edemez mi? Bunları tekrar var edemeyen yaratıcı olur 33 mu? Hayır, Yüce Allah öyle bir büyük yaratıcıdır ki, nice âlemleri de yaratmaya kadirdir. Bir kere astronomi ilmine bakalım: Ucu bucağı olmayan bir boĢlukta dolaĢıp duran ve zaman zaman parlayıp sönen yüz binlerce nur ve ıĢık âlemini bu ihtiĢamları ile yaratmıĢ olan Allah, ahiret âlemini de yaratmaya kadirdir. Ġsâ Aleyhisselâm’ın Muhammed Aleyhisselâm’ın Geleceğini Ġhbârı Ġsâ Aleyhisselâm göğe yükselmeden önce bütün insanlara en büyük müjdeyi vererek Ģöyle söylemiĢti:“Ey İsrailoğulları! Doğrusu ben, benden önce gelmiş Tevrat‟ı tasdik edip doğrulayan, benden sonra gelecek ve ismi Ahmed olacak bir peygamberi müjdeleyen Allah‟ın size gönderilmiş bir peygamberiyim.” (Saf Suresi, 6) Yani;“Ben, Allah tarafından size bunları bildirmek ve açıklamak için gönderilen bir peygamberim.” diyor. Görülüyor ki Allah-u Teâlâ Habib-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem-inin geleceğini bütün peygamberlerine ismiyle ve cismiyle nasıl tanıtmıĢ ve bildirmiĢtir. Bu o kadar büyük bir vebaldir ki, hiç bir Hristiyan‟ın ve hiç bir yahu dinin bu vebalin altından kurtulması mümkün değildir. Cenab-ı Hakkın ve ulül-azm bir peygamberin açık bir fermanı var. “Ben bilmiyordum, duymadım.” gibi bir itiraz kabul edilmeyecektir. Binaenaleyh onların Ġsâ Aleyhisselâm‟a yaptıkları iman hiç bir zaman makbul değildir. Nezd-i Ġlâhîye YükseliĢ Ġsrailoğulları Romalıların esareti altında zillet içinde yaĢıyorlardı. Ġsâ Aleyhisselâm elinden o kadar parlak mucizeleri gördükleri halde, davetine icabet etmediler. Çünkü kurtarıcı bir Mesih bekliyorlardı. Bu Mesih‟in çok mücadeleci bir kiĢi olacağına ve diğer milletlerin esaretinden kurtararak yahudileri dünyaya hâkim kılacağına inanıyorlardı. Ġsâ Aleyhisselam‟ı çok yumuĢak ve merhametli gördükleri için, onun Mesih olduğuna inanmadıkları gibi, davetine kulak vermekten insanları alıkoymaya çalıĢtılar, Fakat baĢvurdukları her teĢebbüs neticesiz kaldı. Ġman etmek Ģöyle dursun, Yahya Aleyhisselam gibi Ġsâ Aleyhisselam‟ı da öldürmeye karar verdiler. 34 Ġçlerinden birini inanmıĢ gibi göstererek havarîlerin arasına soktular. Toplandıkları yeri ve zamanı öğrenip baskın yapacaklardı. Fakat Allah-u Teâlâ kendi kurdukları tuzağa kendilerini düĢürdü, plânlarını boĢa çıkardı. Âyet-i kerime‟sinde Ģöyle buyuruyor:“(Yahudiler gizlice) tuzak kurdular. Allah da onların tuzaklarına karşılık verdi. Allah tuzak kuranlara karşılık vermekte en güçlü olandır.”(Âl-i imran Suresi, 54) Allah-u Teâlâ kulu ve Resul‟ü Ġsâ Aleyhisselâm‟a vahiyle durumu haber verdi:“O vakit Allah şöyle buyurdu: Ey İsâ! Ben seni eceline yetireceğim ve seni nezdime yükselteceğim, seni inkâr edenlerden tertemiz ayıracağım, sana tâbi olanları kıyamet gününe kadar inkâr edenlerin üstünde tutacağım. Sonra da dönüşünüz bana olacak. İşte o zaman ayrılığa düştüğünüz şeyler hakkında aranızda ben hükmedeceğim. İnkâr edip kâfir olanları, dünyada da ahirette de şiddetli bir azaba çarptıracağım. Onların hiç yardımcıları da olmayacak.” (Âl-i imran: 55-56) Allah-u Teâlâ Ġsâ Aleyhisselâm‟ı Ġdris Aleyhisselâm gibi göğe kaldırdı, onlara ruhsat vermedi. Casus olarak gönderdikleri münâfığı Ġsâ Aleyhisselâm zannederek yakaladılar ve astılar. Göklerdeki ve yerdeki gizlilikleri bilen, olanları ve olacakları bilen Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟lerinde kesin bir ifade ile Ģöyle buyurur: “Bir de inkâr etmelerinden, Meryem‟in üzerine büyük bir iftira atmalarından ve „Allah‟ın Resul‟ü Meryem oğlu İsâ Mesih‟i öldürdük!‟ demelerinden ötürü... Hâlbuki onu öldürmediler ve asmadılar. Fakat onlara, benzer gösterildi. Onun hakkında anlaşmazlığa düşenler, bundan dolayı tam bir kararsızlık içindedirler. Bu hususta bir bilgileri yoktur, sadece zanna uyuyorlar. Kesin olarak onu öldürmediler. Bilakis Allah onu kendi katına yükseltti. Allah güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Nisâ Suresi, 156-157-158) HIRISTĠYANLIK VE TESLĠS ĠNANCI Ġsâ Aleyhisselâm göğe yükseltildikten sonra Havarîler Ġsâ Aleyhisselâm‟ın vasiyeti üzerine dinini yaymaya çalıĢtılar. Ġnananlar hayli çoğaldı. Fakat zamanla Hristiyanlar da Ġsrail Oğulları gibi yoldan çıktılar, tefrikaya düĢtüler. 35 Yahudiler Ġsâ Aleyhisselâm hakkında, babasız dünyaya geldiğini bahane ederek zinâ çocuğudur dediler, iftira ettiler. Hıristiyanlardan bir kısmı “Ġlâh” dediler, bir kısmı “Ġlâhın oğludur.” fikrine saplandılar. Bir baĢka fırka da “üçten biridir.” demiĢlerdi. Hakikat Kur‟an-ı kerim‟in bildirdiği gibidir. Allah-u Teâlâ Ġsâ Aleyhisselâm hakkında gerçek dıĢı beyan ve inançlarda ısrar eden ehl-i kitabın bu müfrit telâkkilerini reddeder, onun da mukarreb meleklerin de Allah‟a kul olmaktan asla çekinmeyeceklerini beyan buyurur: “Ey ehl-i kitap! Dininizde taşkınlık etmeyin. Allah hakkında ancak gerçeği söyleyin. Meryem oğlu İsâ Mesih, Allah‟ın peygamberi, Meryem‟e ulaştırdığı kelimesi ve O‟ndan bir ruhtur. Allah‟a ve peygamberine inanın, üçtür demeyin. Sizin için hayırlı olmak üzere bundan vazgeçin. Allah ancak bir tek ilâhtır. O, çocuk sahibi olmaktan münezzehtir. Göklerde ve yerde olanların hepsi O‟nundur. Vekil olarak Allah yeter. Mesih de Allah‟a yaklaştırılmış mukarreb melekler de, Allah‟a kul olmaktan asla çekinmezler. Kim O‟na kulluktan çekinir ve büyüklük taslarsa, bilsin ki O, hepsini huzuruna toplayacaktır.” (Nisâ: 171-172) Ġsâ Aleyhisselâm bir beĢerdir, insanlara hidayet yolunu göstermek için Allah tarafından gönderilmiĢ bir peygamberdir. Peygamberlik vazifesi ise halkı Allah‟ın birliğine ve yalnız O‟na kulluk yapmaya dâvet etmekten ibarettir. Allah-u Teâlâ hıristiyanların ona ve annesine ulûhiyet isnad etmelerini gözle görülür bir delil ile çürütmektedir. Ayet-i Kerime‟sinde Ģöyle buyurur: “Meryem oğlu Mesih ancak bir peygamberdir. Ondan önce de nice peygamberler gelip geçmiştir. Annesi de sıddîka bir kadındı. Her ikisi de yemek yerlerdi. Bak! Onlara delilleri nasıl açıklıyoruz? Sonra da bak ki, nasıl yüz çeviriyorlar?” (Mâide Suresi, 75) Kur‟an-ı kerim‟de Allah-u Teâlâ‟nın çocuğu olmaktan münezzeh olduğuna dair beyanlar sık sık ifade buyurulmaktadır:“Allah çocuk edindi dediler. Hâşâ! O yücedir. Göklerde ve yerde olanların hepsi O‟nundur. Hepsi O‟na boyun eğmişlerdir.” (Bakara Suresi, 116) “Allah çocuk edindi dediler. Hâşâ! O bundan uzaktır. Göklerde ve yerde olanların hepsi O‟nundur. Elinizde O‟nun çocuk 36 edindiğine dair hiç bir delil yoktur. Allah hakkında bilmediğiniz bir şey mi söylüyorsunuz? De ki: Allah‟a karşı yalan uyduranlar aslâ iflah olmazlar.” (Yunus Suresi, 68-69) “Bak! Nasıl da Allah‟a yalan yere iftira ediyorlar. Apaçık bir günah olarak bu yeter.” (Nisâ Suresi, 50) “O Allah ki göklerin ve yerin hükümranlığı O‟nundur. Hiçbir çocuk edinmemiştir. Mülkünde hiç bir ortağı yoktur. Her şeyi yaratmış, ona bir düzen vermiş, mukadderatını tayin etmiştir.” (Furkan Suresi, 2) “Yahudiler „Üzeyir Allah‟ın oğludur.‟ dediler. Hıristiyanlar da „Mesih (İsâ) Allah‟ın oğludur‟ dediler. Bu, daha önce inkâr edenlerin sözlerine benzeterek geveledikleri sözlerdir. Allah onları kahretsin! Nasıl da uyduruyorlar?” (Tevbe Suresi, 30) Bu iftiralarından dolayı Allah-u Teâlâ‟nın ilâhî gadabına maruz kalmıĢlardır: Ġsâ Aleyhisselâm kendisine insan olmanın dıĢında bir sıfat yakıĢtırmak istiyenlere kul olduğunu hatırlatmak ihtiyacı duymuĢ ve: “Ben ancak Allah‟ın kuluyum.” buyurmuştur. (Meryem Suresi, 30) Muhataplarına “Beni ilâh edinin.” dememiş:“Şüphesiz ki Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. O‟na kulluk edin. İşte doğru yol budur.” buyurmuştu. (Meryem Suresi,36) Allah-u Teâlâ Tevhid akidesini temelinden yıkan Üç Ġlâh (Teslis) inancının doğuracağı elim akibeti haber vermektedir. Allah‟tan baĢka iki ilâh edinenlerle Ġsâ Aleyhisselâm ilâhî huzurda yüz yüze getirilecekler, Allah‟a ve Peygamber‟ine iftira edenler hak ettikleri cezayı görecekler. Kıyamet gününde Allah-u Teâlâ ile Ġsâ Aleyhisselâm arasında geçecek olan muhavere Kur‟an-ı kerim‟de beyan buyurulmaktadır: “Allah „Ey Meryem oğlu İsâ! Sen mi insanlara „Beni ve anamı Allah‟tan başka iki ilâh edinin!‟ dedin?‟ demişti. O şöyle dedi: Hâşâ! Seni tenzih ederim. Hak olmayan sözü söylemek bana yakışmaz. Eğer demiş olsam, şüphesiz sen onu bilirsin. Sen benim içimdekini bilirsin, hâlbuki ben senin zâtında olanı bilmem. Gaybları bilen ancak sensin. Ben onlara sadece „Benim ve sizin Rabbiniz olan Allah‟a kulluk edin!‟ diye bana emrettiğini söyledim. Aralarında 37 bulunduğum müddetçe onlara şâhid idim. Beni aralarından aldığında, artık onlar üzerinde gözetleyici yalnız sen oldun. Sen her şeye şâhidsin. Eğer onlara azab edersen, şüphe yok ki onlar senin kullarındır. Eğer onları bağışlarsan, şüphesiz ki sen izzet ve hikmet sahibisin.” (Mâide Suresi, 116-117-118) Yahudiler vaktiyle Allah-u Teâlâ‟ya verdikleri sözde durmadıkları gibi Hristiyanlar da ahidlerini bozmuĢlar, bunun içindir ki kıyamete kadar aralarına kin ve düĢmanlık salınmıĢtır. Muhammed Aleyhisselâm peygamber olarak gönderildiğinde, ehl-i kitabın gizledikleri ve sakladıkları Ģeylerin çoğunu kendilerine açıklamıĢtır. ġu kadar var ki Yahudi ve Hristiyanlar kendilerini “Allah‟ın oğulları ve sevgilileri” sayarak dâvetine karĢı çıkmıĢlardır. Bu hususta Âyet-i kerime‟lerde Ģöyle buyurulmaktadır:“Biz Hristiyan‟ız diyenlerden de söz almıştık. Onlar da uyarıldıkları şeylerin bir kısmını unuttular. Bu yüzden kıyamet gününe kadar aralarına düşmanlık ve kin saldık. Yakında Allah yaptıklarını kendilerine haber verecektir.” (Mâide Suresi, 14) “Ey ehli kitap! Size Resul‟ümüz geldi. Kitap‟tan gizleyip durduğunuz Ģeylerin birçoğunu size açıklıyor, birçoğundan da geçiyor. Gerçekten size Allah‟tan bir nur ve apaçık bir kitap geldi.” (Mâide Suresi, 15) “Allah Meryem oğlu Mesih‟tir diyenler andolsun ki kâfir olmuşlardır. De ki: Eğer Allah Meryem oğlu Mesih‟i, anasını ve yeryüzünde olanların hepsini yok etmeyi dilerse, Allah‟a kim bir şey yapabilecektir? Göklerin, yerin ve ikisinin arasında ne varsa hepsinin hükümranlığı Allah‟ındır. Dilediğini yaratır. Allah‟ın kudreti her şeye yeter.” (Mâide Suresi,16- 17) “Yahudi ve hıristiyanlar „Biz Allah‟ın oğulları ve sevgilisiyiz.‟ dediler. De ki: O halde neden Allah günahlarınız sebebi ile size azâbediyor? Hayır! Siz de O‟nun yarattıklarından bir beşersiniz. O dilediğini bağışlar, dilediğine azab eder. Göklerin, yerin ve ikisinin arasında ne varsa hepsinin hükümranlığı Allah‟ındır. Dönüş de O‟nadır.” (Mâide Suresi, 18) Ġsâ Aleyhisselâm‟a “Allah‟ın oğlu” demekle yetinmeyip, daha da ileri giden “Meryem oğlu Mesih rabdır.” diye tutturan, hahamlarını, rahiplerini rabler edinen ehl-i kitabın bu durumları Âyet-i kerime ile 38 ortaya konulmaktadır:“Onlar Allah‟ı bırakıp hahamlarını, rahiplerini ve Meryem oğlu Mesih‟i rableri olarak kabul ettiler. Oysa kendilerine, bir olan Allah‟a ibadet etmeleri emredilmişti. Allah‟tan başka hiç bir ilâh yoktur. O, onların ortak koştukları şeylerden münezzehtir.” (Tevbe Suresi, 31) Bu emri dinlemediler, azdılar ve saptılar, Ģirke düĢtüler. Halbuki Ġsâ Aleyhisselâm‟ın dili ile kendilerine Ģöyle seslenilmiĢti:“Ey İsrailoğulları! Benim de Rabbim sizin de Rabbiniz olan Allah‟a kulluk edin.Kim Allah‟a ortak koşarsa, muhakkak ki Allah ona cenneti haram kılar. Varacağı yer ateştir, zâlimlerin yardımcıları yoktur.” (Mâide Suresi,72) “Onlar Allah‟ı bırakıp hahamları ve râhipleri rabler edindiler.” Âyet-i kerime‟sinin mânâsını bizzat Resulullah - sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz kendisi açıklamıştır. Şöyle ki:”Daha önceleri hıristiyan olan Adiy bin Hâtim, boynunda gümüşten bir haç olduğu halde, İslâm hakkında bilgi edinmek niyetiyle Medine‟ye gelmişti. Şüphelerini gidermek için Resulullah Aleyhisselâm‟a bazı sorular sordu. “Bu âyet bizi âlimlerimizi, rahiplerimizi rabler edinmekle suçluyor. Hâlbuki biz onları kendimize rabler edinmeyiz. Bunun mânâsı nedir?” dedi. Resulullah Aleyhisselâm;“Onlar helâli haram kıldılar, haramı helâl kıldılar. Siz bunu öylece kabul etmiyor muydunuz?” diye sorunca Adiy “Evet böyledir.” diye tasdik etti. Resulullah - sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz:“İşte bu sizin onları rabler edinmenizdir.” (İbn-i Kesir) Dolayısı ile bu Hadis-i Ģerif, Allah‟ın Kitab‟ını kenara iterek; haramı helâl, helâli haram yapanların nefislerini ilâh ve rab ittihaz ettiklerini, onlara uyup peĢinden gidenlerin de onları rabler edindiklerini göstermiĢ olmaktadır. Allah‟a inandık deseler bile, bu iddiâlarının inandırıcı olmadığı ortadadır. ÖLDÜRÜLEN HZ.ĠSA(A.S) A BENZETĠLDĠ Tibyan tefsirinde: Nisa suresinin 157 ve 158. âyeti tefsir edilirken, Hazret-i Ġsa‟nın öldürülmediği, asılmadığı, öldürülenin ona benzetildiği ve Hazret-i Ġsa‟nın ref edildiği, yani göğe kaldırıldığı bildirilmektedir. (Tibyan c.1,s.365) 39 Al-i imran suresinin 55. âyetinin tefsirinde ise Ģöyle buyuruluyor:”Hazret-i Ġsa diri olarak göğe kaldırıldı. Buhari ve Müslim‟in rivayet ettiği hadiste, Hazret-i Ġsa, kıyamete yakın yere inecek, Ġslamiyet‟le hükmedecek, Deccalı, domuzu öldürecek ve haçı kıracaktır. Yeryüzünde 7 sene, baĢka bir rivayette 40 sene kalacak ve vefat ederek cenaze namazı kılınacaktır. 40 sene dünyada kaldığı ömrü olabilir. Göğe kaldırılmadan önce 33, gökten indikten sonra da 7 sene kalacaktır. Toplamı 40 tır. (Tibyan c.1, s.233) Zuhruf suresi 61. âyetinin tefsirinde ise Ģöyle buyuruluyor:”Ġsa aleyhisselamın inmesi kıyamet alametidir.” (Tibyan c.4, s.137) Türkçe meallerin en kıymetlisi kabul edilen Hasan Basri Çantay‟ın mealinde, Nisa suresinin 157 ve 158. âyetinde diyor ki:”Hazret-i Ġsa öldürülmedi, asılmadı, öldürülen ona benzetildi ve Hazret-i Ġsa göğe kaldırıldı. Bu Celaleyn tefsirinden alınmıĢtır. (Kur‟an-ı hâkim ve meal-i kerim c.1, s150) Al-i imran suresinin 55. âyetinin tefsirinde ise diyor ki:”O zaman Allah, şöyle demişti: Seni öldürecek olan onlar değil, benim, seni kendime yükseltip kaldıracağım, yani himayeme alacağım.” Dip notunda ise, (Hazret-i Ġsa, Nisa suresinin 157 ve 158. âyetine göre, düĢmanları tarafından öldürülmemiĢ, Allah onu ruhu ve cesedi ile birlikte, yükseltip kaldırmıĢtır.) Buhari ve Müslim‟deki, Kıyamete yakın ineceğini bildiren hadis-i Ģerif nakledilmiĢ ve “Bu hususta sahih baĢka haberler de var” denmektedir. (Kur‟an-ı hâkim ve meal-i kerim c.1, s.92) Zuhruf suresi 61. âyetinin tefsirinde ise, Hazret-i Ġsa‟nın inmesinin kıyamet alametlerinden olduğu bildirilmektedir. Dipnotta ise, bu bilgileri Beydavi, Celaleyn ve Medarik‟ten aldığı bildirilmektedir. Ġbni Abbas hazretlerinin, (Hazret-i Ġsa‟nın nüzulü (yere inmesi), kıyamet alametlerindendir) ifadesine de yer verilmiĢtir. Buhari ve Müslim‟deki Hazret-i Ġsa‟nın ineceğini bildiren hadis-i Ģerif de ilave edilmiĢtir. (Kur‟an-ı hâkim ve meal-i kerim c.3, s.900) İmam-ı Kurtubi, El-camiu liahkamil Kur‟an isimli eserinde diyor ki: Zuhruf süresi 61. âyetinde O muhakkak kıyamet bilgisidir, alametidir ondan şüphe etmeyin buyuruluyor. İbni Abbas, Mücahid, Dahhak, Elsediy ve Katade yine buyurdu ki: Deccalın da kıyamet alametlerinden olduğu gibi âyet-i kerime Hazret-i İsa‟nın çıkışının da kıyamet alametlerinden olduğunu bildirir. Çünkü Allah‟u Teâlâ 40 onu kıyametin kopmasından önce gökten indirecektir. İbni Abbas, Ebu Hüreyre, Katade, Malik bin Dinar ve Dahhak alamet olarak bildirdiler. İbni Mesud dedi ki: Resulullah(s.a.v) miraca çıkarken Hazret-i İsa‟yı gördü. Hazret-i İsa (Kıyamet alameti Deccalın çıkmasıdır, ben inip onu öldüreceğim) dedi. Deccal çıktığı an Allah‟u Teâlâ İsa‟yı gönderir onu koklayan kâfirin nefesi kesilip ölür ve Deccalı öldürür. (Müslim, İbni Mace, Ebu Davud, İ. Ahmed, Taberani, Suyuti, İ. Münavi, Nevevi, Kenzil ummal, Mecmul zevaid) Bu itikadı bozuklar; Ġsa(a.s)'nın tekrar dünyaya gelmesi, Kur‟an ile çeliĢmiyor mu? Son peygamber olan Muhammed'den sonra Ġsa gelemez. Eğer gelirse son peygamber Ġsa olmaz mı? Eğer Ġsa peygamber olarak gelmeyecek denirse, o zaman da Ġsa‟nın peygamberliği inkâr edilmiĢ olmaz mı? Diyorlar. Bir Müslüman, Ġsa veya Muhammed diye konuĢmaz. Aleyhisselam der veya en azından hazret kelimesini kullanır. Bu ifadeler bu tip insanların daha islamı onun resulünü kabullenemediğini,edep ve adap yoksunu olduğunu,daha kalbine Kur‟an ahlakının yerleĢmediğini gösterir. Hazret-i Ġsa(a.s) son peygamber olarak değil, son peygamber Hz.Muhammed aleyhisselamın dinine hizmet etmek üzere gelecektir. Bir peygamber, baĢka peygamberin dinini yayabilir. Mesela Harun aleyhisselam, Musa aleyhisselamın dinini, Yahya aleyhisselam Hazret-i Ġsa‟nın dinini yaymak üzere peygamber olarak gönderilmiĢtir. Dinimizdeki dört delilden ikincisi olan hadis-i şerifde buyuruluyor ki:”Allah‟a yemin ederim ki, Meryem‟in oğlu İsa, âdil bir hakem olarak aranıza inecek, haçı kıracak [Hristiyanlığı kaldıracak], domuzu öldürecek [domuz etini yasaklayacak], İslam‟dan başka şeyi yasak edecektir.) [Buhari] PEYGAMBERĠMĠZ’ĠN (S.A.V) HZ.ĠSA’NIN (A.S) GELECEĞĠNĠ HABER VERMESĠ Ġsâ Aleyhisselâm‟ın kıyamete yakın bir zamanda ineceğine dair Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Ebu Hüreyre - radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i Ģerif‟lerinde Ģöyle buyuruyorlar: “Hayatım kudret elinde olan Allah‟a yemin ederim ki; çok sürmez Meryem oğlu İsâ âdil bir hakem olarak inecek, haçı kıracak, domuzu öldürecek, cizye vergisini kaldıracak ve mal o kadar 41 çoğalacak ki, onu kabul eden kimse bulunmayacaktır.” (Buharî. Tecrid-i sarih: 1018) Haçın kırılması, Hristiyanlığın yeryüzünden kaldırılması demektir. Dinleri iptal edilince, diğer bir çok bâtıl inançlarının yanında domuz yeme âdetleri de kaldırılmıĢ olacak. Bu Hadis-i Ģerif‟i teyid eden diğer bir Hadis-i Ģerif‟te ise Ģöyle buyruluyor: “Vallahi Meryem oğlu İsâ âdil bir hakem olarak mutlaka inecek ve haçı kıracak, domuzu öldürecek, cizye vergisini kaldıracak, genç dişi develer başıboş bırakılarak onlara rağbet edilmeyecek, bütün düşmanlıklar, küsüşmeler ve hasetlikler muhakkak surette kalkacak. (İsâ Aleyhisselâm) İnsanları mala dâvet edecek, fakat malı hiç kimse kabul etmeyecektir.” (Müslim: 155) Çıkan harplerde çok az insan kalacak. Çünkü 3. dünya harbi bitmiĢ, Yahudiler gitmiĢ, Çinliler yok olmuĢ, Ġsâ Aleyhisselâm gönderilmiĢ, birçok hadiseler olmuĢ, her Ģey meydanda kalmıĢ. Yani dünya yüzünde insan az, mal ve servet çok. Hazineler var, fakat insan yok. Câbir bin Abdullah -radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i Ģerif‟te Ģöyle buyuruluyor: “Ümmetimden bir tâife, kıyamet gününe kadar hakk için muzaffer bir şekilde mücadeleye devam edecektir. O zaman Meryem oğlu İsâ da iner. Müslümanların emiri „Gel bize namaz kıldır!‟ der. Fakat o „Hayır! Allah-u Teâlâ‟nın bu ümmete bir ikramı olarak siz birbirinize emirsiniz.‟ buyurur.” (Müslim: 155) Yani Allah-u Teâlâ‟nın ona verdiği lütfu tebeyyün ediyor. “Siz Allah-u Teâlâ‟nın Resulü‟nün nûrunu taĢıyorsunuz.” mânâsına gelir. Ġsâ Aleyhisselâm dahi Mehdi Aleyhisselâm‟ı kabul edecek ve Allah-u Teâlâ‟nın tayini olduğu için öne geçmeyecek. Ġsâ Aleyhisselâm ki önüne geçmiyor, onun önüne kim geçebilir? Veya karĢı gelebilir? Geçtiği zaman durumu ne olur? Onun nûrunu, onun vekâletini taĢıdığı için ulül-azm bir peygamber dahi öne geçemiyor. Ebu Hüreyre -radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i Ģerif‟te Ģöyle buyurulmaktadır: 42 “İnsanlar arasında Meryem oğlu İsâ‟ya dünyada ve ahirette en yakın olan benim. Bütün peygamberler kardeştir, bir babanın ayrı kadınlardan doğmuş evlatları gibidir. Dinleri birdir.”(Buharî. Tecrid-i sarih: 1403) Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟sinde: “O‟nun peygamberlerinden hiç birini ayırmayız.” buyuruyor.(Bakara Suresi, 285) Onları birbirinden ayırmak emr-i ilâhiye muhalefet etmek demektir. Onlar gerçek dinde kardeĢtir, muteber olan da dinde kardeĢ olmaktır, karında değil. Eğer karında kardeĢlik muteber olsaydı Nuh Aleyhisselâm‟ın oğlu da dâhil olurdu. Aynı zincir, son halka... Yalnız Ģu var ki, Allah-u Teâlâ Resulullah Aleyhisselâm‟ın nûrunu Âdem Aleyhisselâm‟a taktı. Onun Ģeref bulması, o nûr sayesindedir. O nûr bütün peygamberan-ı izam hazeratına geçti. Nûr nûra gelince bütün âlemleri kapladı. Sonra o nûr hangi vekile geçtiyse, yine o aynı âlemlerin nûrunu taĢıyordu. Meselâ bir Hadis-i Ģerif‟te buyuruluyor ki:“Ümmetimin âlimleri benî İsrâil‟in peygamberleri gibidir.” (K. Hafâ) Bu ise yalnız o nûru taĢıyana Ģâmildir.Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Abdullah bin Ömer -radiyallahu anhümâdan rivayet edilen diğer bir Hadis-i Ģerif‟lerinde Ġsâ Aleyhisselâm‟ı açık ve net bir Ģekilde tarif buyuruyorlar. “Bir gece rüyamda kendimi Kâbe‟nin yanında gördüm. Derken öyle karayağız güzeli bir zât gördüm ki, erkeklerden gördüğüm karayağızların en güzeli! Kulaklarına inmiş öyle saçları vardı ki gördüğüm uzun saçların en güzeli! Saçlarını taramış, üzerlerinden su damlıyordu. İki zâta (yahut iki zâtın omuzlarına) dayanarak beyti tavaf ediyordu. „Bu kim?‟ diye sordum. „Meryem oğlu Mesih‟ dediler. Sonra birdenbire son derece kıvırcık saçlı, sağ gözü şaşı bir herifle karşılaştım. Zannedersin ki, gözü salkımdan dışarı fırlamış bir üzüm tanesi. „Bu kim?‟ diye sordum. „Bu da Mesih Deccal‟dir‟ dediler.” (Müslim: 169) Ġsâ Aleyhisselâm geldiğinde Deccali öldürecektir.“Allah‟ın düşmanı deccal, İsâ‟yı görünce, tıpkı tuzun suda erimesi gibi erir.” (Müslim) 43 Zülmaniyet Nur ile Eriyecek Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Ebu Hüreyre - radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i Ģerif‟lerinde de Ġsâ Aleyhisselâm‟ın yeryüzüne indikten sonra hacc ve umre yapacağını haber vermiĢlerdir: “Nefsim kudret elinde olan Allah‟a yemin ederim ki Meryem oğlu hacc veya umre yahut ikisini birden yapmak için mutlaka fecc-i Ravhâ‟da telbiye getirecektir.” (Müslim: 1252) Ümmet-i Muhammed‟in her asırdaki âlimlerinin ileri gelenleri, Ġsâ Aleyhisselâm‟ın kıyamete yakın bir zamanda ineceği hakkında icmâ etmiĢler, muhalefette bulunmamıĢlardır. Ancak bir takım filozoflar inkâra kalkıĢmıĢlardır. Ġsâ Aleyhisselâm’ı çok sevmeli ve gelmesini de beklemeliyiz, ancak henüz daha gelmiĢ değil. Bu yüzden bu çıkanların hepsi sahtedir, yalancıdır, soytarıdır. Ġsâ Aleyhisselâm, göğe yükselmeden önce bütün insanlara en büyük müjdeyi vererek Ģöyle söylemiĢti. “Ey İsrailoğulları! Doğrusu ben, benden önce gelmiş Tevrat‟ı tasdik edip doğrulayan, benden sonra gelecek ve ismi Ahmed olacak bir peygamberi müjdeleyen Allah‟ın size gönderilmiş bir peygamberiyim.” (Saf Suresi, 6) Âyet-i kerime‟de buyurulduğu üzere; Ġsâ Aleyhisselâm, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimizin geleceğini haber verdiği gibi, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz de Ġsâ Aleyhisselâm‟ın geleceğini duyurmuĢtur. Biz de size bunları duyurmaya çalıĢıyoruz. Ve hemen ona uymanızı tavsiye ediyoruz. Ancak sahtelere değil. Allah-u Teâlâ‟nın semaya çektiği, deccal‟in fitnesi ile Müslümanların iyice bunaldığı bir sırada yeryüzüne göndereceği bir peygamber olan Hazret-i Ġsâ Aleyhisselâm hakkında, Kur‟an-ı kerim‟de, Hadis-i Ģerif‟lerde pek çok beyan vardır. Gerçek gelecek olan Hazret-i Ġsâ Aleyhisselâm, kıyametin en büyük ve en bariz alametlerinden birisidir. Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟sinde Ģöyle buyuruyor:“Şüphesiz ki o, kıyametin kopacağını gösteren bir bilgidir.” (Zuhruf Suresi,61) Onun yeryüzüne iniĢi ile kıyametin kopmasının yakın olduğu bilinir. 44 Ġsâ Aleyhisselâm ölmemiĢ, semâya çekilmiĢtir. Cesedi ile birlikte semâda yaĢamaktadır. Deccal‟in fitnesi ile Müslümanların iyice bunaldığı bir sırada yeryüzüne inecektir ve icraatlarını gerçekleĢtirecektir. Bu husus tevâtür derecesine ulaĢmıĢ; Kitap, sünnet ve icmâ ile sabit olmuĢtur. Allah-u Teâlâ‟nın ahirzamanda kıyametin kopmasına çok az bir zaman kala göndereceği gerçek Ġsâ Aleyhisselâm hakkında diğer bir Âyet-i kerime‟sinde Ģöyle beyanı vardır: “Ehl-i kitaptan her biri, ölümünden önce İsâ‟ya muhakkak iman edecektir. Kıyamet gününde de o onlara şahit olacaktır.” (NisâSuresi, 159) Ġman edecekler amma, imanları makbul değildir. Çünkü zamanın peygamberi o değil. Ancak Muhammed Aleyhisselâm‟a yapılan iman makbuldür. Ġsâ Aleyhisselâm’ın Ģahitlik yapması; “Ben o zamanın peygamberi değilim, ben onlara Resulullah‟ı tavsiye etmiştim.” Ģeklindedir. İsâ Aleyhisselâm Muhammed Aleyhisselâm‟ın geleceğini işaret etmişti, onun emrini dinlemediler, kendi arzularına uydular. Ġman etse Müslüman olacak, Yahudi veya Hristiyan olmayacak. Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟sinde ulül-azm peygamberlerden Ġbrahim Aleyhisselâm‟ın ne hıristiyan ne yahudi olduğunu, Allah‟ı bir tanıyan bir Müslüman olduğunu haber veriyor: “İbrahim ne Yahudi ne de Hristiyan‟dı. Fakat o Allah‟ı bir tanıyan dosdoğru bir müslümandı. Müşriklerden de değildi.” (Âl-i imran Suresi, 67) Allah-u Teâlâ Ġbrahim Aleyhisselâm‟ın müĢrik olmadığını beyan etmekle, yahudilerin ve hıristiyanların müĢrik olduklarına iĢaret etmektedir. Gerçek Ġsâ Aleyhisselâm‟ı Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime‟lerinde tanıtıyor. “Peygamberlerden söz almıştık. Resulüm! Senden, Nuh‟tan, İbrahim‟den, Musa‟dan ve Meryem oğlu İsâ‟dan pek sağlam bir söz aldık.” (AhzabSuresi, 7) BaĢta Resulullah Aleyhisselâm olmak üzere her biri azim sahibi peygamberlerdir. 45 “Zekeriyya, Yahya, İsâ ve İlyas‟ı da (doğru yola iletmiştik) Hepsi de iyilerdendi.” (En‟am Suresi, 85) Hepsi de salâhda son derece kemâle erenlerdendi. Hazret-i Ġsa(a.s) Ġslamiyet’i Yayacak “Elbette, ehl-i kitap [Yahudi veya Hristiyan] olsun, müşrik olsun, bütün kâfirler Cehennem ateşindedir. Orada ebedî kalırlar. Onlar insanların en kötüsü, en şerlileridir.” [Beyyine Suresi, 6; Kurtubi tefsiri] “Ey iman edenler, Yahudileri de, Hristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, [İslam‟a olan düşmanlıklarında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.” [Maide Suresi, 51] Ġslamiyet gelince, Hristiyanlık ve önceki bütün dinler nesh edilmiĢ, yürürlükten kaldırılmıĢtır. Hakiki Hristiyanlık da olsa, hakiki Ġncil ve Tevrat da bulunsa, bunlar artık geçerli değildir. Hakikisi geçerli olacak olsaydı, Allah‟u Teâlâ Ġslamiyet‟i göndermez, (Hakiki Ġsevilik Ģudur, Ġsevi dinine devam edin) derdi. Böyle demeyip, (Hak din, yalnız Ġslamiyet‟tir) buyurdu. (Ġslamiyet‟ten baĢka din, kabul etmem) buyurdu. Ġslamiyet‟in hükmünüyse, kıyamete kadar geçerli kıldı. Hristiyanlar, tahrif edilmeyen Ġncil‟i bulsalar, aynen Ġsa aleyhisselamın bildirdiği gibi ibadet etseler de, Muhammed aleyhisselamı hak peygamber ve Müslümanlığı hak din olarak kabul edip Müslüman olmadıkları müddetçe, küfür üzere olurlar. Çünkü imanın altı Ģartından biri, bütün peygamberlere inanmaktır. Birini kabul etmeyen kâfir olur. Ehl-i kitab kâfirdir. HoĢ gören çıksa da, kâfirlik asla hoĢ görülmez. Ġsa aleyhisselam gelince, zemzemle Ģarabı, Hristiyanlarla Müslümanları birleĢtirmeyecek, aksine Hristiyanlığı ortadan kaldıracak, Ġslamiyet‟in bir ferdi olarak Müslümanlığı yayacaktır. Bazı Hadisi ġeriflerde:”İsa, benim dinim üzerine gelir.” [İ. Ahmed,Müsned] “İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak [Hristiyanlığı kaldıracak], domuzu öldürecek [domuz etini 46 yasaklayacak], İslam‟dan başka şeyi yasaklayacaktır.” [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] “Vallahi Meryem‟in oğlu âdil bir hakem olarak inecek, haçı parçalayacak, domuzu öldürecek, kin, nefret ve haset ortadan kalkacaktır.” [Müslim] Hakiki Ġncil‟de Hz.Muhammed Mustafa(s.a.v)nın ve Ümmetinin üstünlüklerini gören Hazret-i Ġsa(a.s), onun ümmetinden olmak için çok yalvardı, dua etti ve duası kabul edildi. Allah‟u Teâlâ, Onu diri olarak, göğe yükseltti. Kıyamete yakın, Muhammed aleyhisselamın ümmeti olmak için yeryüzüne inecek, onun dinine uyacak ve onu yayacak, Hristiyanlık ve Yahudilik gibi bozuk dinleri kaldıracaktır. Hz.Ġsa (a.s.) Semadan Yeryüzüne Ġnecek Hazret-i İsa‟nın gökten inerek bir müddet Peygamberimizin şeriatı ile amel etmesi… Ehl-i sünnet itikadına göre Kıyâmetin vukuundan önce Hazreti Isa yeryüzüne inecek, hiristiyanları Islâm`a davet edecek, Deccâl`ı öldürecek, Hazreti Peygamber (s.a.v)`in şerîatı ile hükmedecektir. Vefat ettiğinde Medine-i Münevverede Efendimiz(s.a.v)in ayakucuna defnedilecek. (Buhârî, Büyû, 102; Müslim, Imân, 242-247). Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:(Allah‟ın Resulü Meryem oğlu İsa‟yı öldürdük dedikleri için Yahudileri lanetledik. Onlar İsa‟yı öldürmediler, asmadılar da. Öldürülen, kendilerine İsa gibi gösterildi.) [Nisa Suresi, 157] •Hazret-i İsa göğe kaldırılmıştır. (Nisa Suresi,158) •(Elbette o [Hazret-i İsa‟nın Kıyamete yakın gökten inmesi], Kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyiniz!) [Zuhruf Suresi,61, Beydavi] Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak, [Hristiyanlığı kaldıracak] domuzu öldürecek, [domuz etini yasaklayacak] İslam‟dan başka şeyi yasaklayacaktır.) [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] 47 (İsa inince, her yerde sükûn, emniyet meydana gelir. Öyle ki aslanla deve, kurtla kuzu serbestçe dolaşır, çocuklar yılanlarla oynar.) [Ebu Davud] (On alamet çıkmadan kıyamet kopmaz. Biri İsa‟nın gökten inmesidir.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İ. Mace, Nesai, İ.Ahmed, Taberani, İ.Hibban, İ. Cerir] Hadis ilminin birçok otoritesi, Hz. Ġsa Mesih (a.s)‟ın nüzulü (kıyamete yakın yeryüzüne inmesi) ve Mehdi hadislerinin “mütevatir” olduğunu belirtmiĢtir. Ezcümle hepsi de hadis hafızı olan Muhammed b. el-Hüseyin el-Âburî, müfessir Kurtubî (et-Tezkire, 651), Ġbnu‟lKayyım (el-Menâru‟l-Münîf, 142), el-Mizzî (Tehzîbu‟l-Kemâl, XXV, 149), Ġbn Hacer (Fethu‟l-Bârî, VI, 493; Tehzîbu‟t-Tehzîb, IX, 126), esSehâvî (Fethu‟l-Muğîs, III, 43) ve daha birçok alim, Mesih ve Mehdi hadislerinin tevatür seviyesinde olduğunu söylemiĢtir. Ayrıca gerek genel olarak “kıyamet alametleri”, gerekse Hz. Ġsa Mesih a.s.‟ın nüzulü ve Mehdi konusunda müstakil eser veren elBerzencî (el-ĠĢâ‟a, 112), es-Sefârînî (Levâmi‟u‟l-Envâr, II, 84), eĢġevkânî ve el-Kınnevcî (el-Ġzâ‟a, 61-2), el-Heytemî (el-Kavlu‟lMuhtasar, 17-8), el-Kevserî (Nazratun Âbire, 55) gibi ulema bu hadislerin mütevatir olduğunu açıkça ifade etmiĢtir. El-Kettânî, mütevatir hadisleri zikretmek masadıyla kaleme aldığı Nazmu‟l-Mütenâsir‟inde (236 vd.) Mehdi hadislerinin 20 sahabi tarafından nakledildiğini belirtmiĢtir. Bu sahabîlerden bazılarının, konu hakkında birden fazla rivayet naklettiğini burada belirtelim. el-Arfu‟l-Verdî isimli risalesinde (el-Hâvî içinde, II, 123 vd.) es-Süyûtî, konuyla ilgili merfu hadisler yanında mevkuf ve maktu hadislere (Sahabî ve Tabiî sözlerine) ve daha sonraki nesillerden bu konuda gelen ifadelere de yer vermiĢtir ki, toplamı -hızlıca yaptığım numaralandırmaya göre- 244‟tür. Ali el-Müttakî, es-Süyûtî‟nin eserlerinden istifadeyle hazırladığı el-Bürhân‟da bu rakamı daha da yukarıya çıkarmıĢ ve her türden 300 civarında rivayet derlemiĢtir. Konuyla ilgili rivayetlerin tamamının sahih ve bağlayıcı olduğunu söyleyebilir miyiz? Bu sorunun cevabını “hayır” olarak versek bile, bu durum Ģu gerçeği değiĢtirmeyecektir: Ġslâm‟ın ilk kuĢaklarında Mesih ve Mehdi meselesi, yaygın olarak bilinen, inanılan 48 ve dilden dile dolaĢan bir meseledir ki bu kadar rivayete konu teĢkil edebilmiĢtir. Bazı itikadı bozuk mezhepsiz ve meĢrep sizler, Ġsa ölmüĢtür, tekrar gelemez, diyor. Tefsirlere geçmeden önce, Nisa suresindeki iki ayetin mealine bakalım: “Allah‟ın resulü Meryem oğlu İsa‟yı öldürdük dedikleri için Yahudileri lanetledik. Hâlbuki onlar İsa‟yı öldürmediler, asmadılar da, öldürülen kimse kendilerine İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilafa düşenler tam bir kararsızlık içinde; bu konuda zandan başka hiçbir bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmediler. Bilakis Allah İsa'yı kendi nezdine kaldırmış yani himayesine almıştır.” (Nisa Suresi,157-158) Allah‟u Teâlâ, bu âyetlerde Hz.Ġsa(a.s)‟nın öldürülmediğini kesin olarak bildiriyor. Ġleride gelecektir, kendi nezdinden maksat, göğe kaldırılmasıdır. Yoksa Allah mekândan münezzehtir, gökte değildir. Gökleri de O yaratmıĢtır. Yaratılan Ģey, yaratana mekân olamaz. En iyi tefsir elbette Resulullah(s.a.v) Efendimizinkidir. Bu husustaki hadis-i Ģeriflerden birkaçı Ģöyledir:“On alamet çıkmadan kıyamet kopmaz. Biri İsa‟nın gökten inmesidir.” [Müslim, E. Davud, Tirmizi, İbni Mace, Nesai, İ.Ahmed, Taberani, İ.Hibban, İ.Cerir] “İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak, [Hristiyanlığı kaldıracak] domuzu öldürecek, [domuz etini yasaklayacak] İslam‟dan başka şeyi yasaklayacaktır.) [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] “Ġsa, yere inince evlenecek, bir oğlu olacak, kırk yıl kadar yaĢayıp ölecek ve benim yanıma defnedilecektir.” [Tirmizi, Mevahib] “Benim dinim üzerine Ġsa gelir, Deccalı öldürür, sonra kıyamet kopar.” [İ.Ahmed] “Ġsa gelince Deccalı öldürür.” [Müslim, İ.Ahmed, Taberani, Ruyani, Ziya el makdisi] “Ġsa, Deccalı öldürdükten sonra iki kiĢi arasında düĢmanlık kalmaz.” [Müslim] “Bir ümmet ki baĢında ben, sonunda Ġsa gelir. Allah onları hor etmez.” [Hâkim, Ebu Nuaym] “Ne mutlu Ġsa indikten sonraki hayata...” [E.Nuaym] 49 “Ahir zamanda İsa indikten sonraki hayat ne güzeldir. Yağmur yağdırması için gökyüzüne, bitki bitirmesi için yeryüzüne izin verilir. Tohumu düz bir taşa ekersen yeşerir. Bir kişi aslanın yanından geçer aslan ona zarar vermez. Yılana basar da, onu sokmaz. İnsanlar arasında menfaat mücadelesi, karşılıklı haset ve kin olmaz.” [Ebu Said-en-Nakkaş] “İsa, âdil bir hakem olarak indiği zaman kin, nefret ve haset kalkacaktır.” [Müslim] “İsa benim yanıma gömülecektir.” [Tirmizi] Kitab-ül-vefa fi-fedail-il-Mustafa kitabında Ģöyle yazıyor: Bir gün Ka‟bül-Ahbar, bir Yahudi âliminin ağladığını gördü. (Niçin ağlıyorsun?) diye sordu. Yahudi âlim söylemedi. Ka‟b, (Ġstersen seni ağlatan Ģeyleri sana söyleyeyim) dedi. Yahudi âliminin, (Söyle) demesi üzerine, Ģöyle dedi: (Musa aleyhisselam Tevrat‟tan okuyarak: “Yâ Rabbi! Ben bir ümmet gördüm ki, onlar ümmetlerin hayırlısıdır. Ġman etmeleri için insanlara emr-i maruf ve nehy-i münker yaparlar. Ġlk ve son kitaba inanırlar. Deccal ile savaĢırlar. Bunları bana ümmet eyle” dedi. Allah‟u Teâlâ, “Yâ Musa, Onlar Ahmed‟in ümmetidir” buyurdu.) Bunları dinleyen Yahudi âlimi, (Doğru söyledin yâ Ka‟b) diyerek, onu tasdik etti. Ka‟b dedi ki: (Musa aleyhisselam, “Yâ Rabbi, o ümmet, çok hamd eder. Bir iĢ yapmak isteyince inĢallah derler. Onları bana ümmet eyle” dedi. Allah‟u Teâlâ, “Yâ Musa, Onlar Ahmed‟in ümmetidir” buyurdu.) Yahudi âlimi, (Doğru söyledin ya Ka‟b) dedi. Yine Ka‟b Ģöyle devam etti: (Musa aleyhisselam Tevrat‟a bakıp, “Yâ Rabbi, ben bir ümmet görüyorum ki, onlar yükseğe çıksa tekbir getirirler, alçak yere inseler hamd ederler. Onlar için yeryüzünün toprağı temiz kılındı. O toprakla necasetten ve hadesten, cünüplükten, suyla temizlendikleri gibi temizlenirler. Yeryüzü onların mescitleridir. Yani, nerede dilerlerse, orada ibadet ederler. Onları bana ümmet eyle” dedi. Allah‟u Teâlâ, “Yâ Musa, Onlar Ahmed‟in ümmetidir” buyurdu.) Yahudi âlimi, (Doğru söylüyorsun ey Ka‟b) dedi. Yine Ģöyle anlattı: (Musa aleyhisselam, Tevrat‟ta görerek, “Yâ Rabbi, bir ümmet ki, onların Mushafları kalblerindedir. Namaz kılarken melekler gibi saf tutarlar. Mescitlerinde bal arısı gibi sesleri iĢitilir. Onlardan pek azı Cehenneme gider. Onları bana ümmet eyle” diye arz edince, Allah‟u Teâlâ, “Yâ Musa, Onlar Ahmed‟in ümmetidir” buyurdu.) Yahudi âlimi, (Doğru söyledin yâ Ka‟b) dedi. 50 Musa aleyhisselam, Muhammed aleyhisselamın ümmetine verilen hayırları görünce, Onun ümmetinden olmak istedi. Allahü teâlâ onu teselli etti. (Şevahid-ün-nübüvve.Tenbihül Gafilin,Bustanul Arifin,Ebulleys es Semerkandi)) Dünyaya gelmiĢ olan 124 binden fazla Peygamberin en büyükleri, Hz.Muhammed Mustafa(s.a.v)ya tâbi olmayı istemiĢtir. Musa aleyhisselam, Onun zamanında bulunsaydı, O büyüklüğü ile beraber, Ona tâbi olmayı istedi. Ġsa aleyhisselamın gökten inip, Onun dini yolunda yürüyecektir. Onun ümmeti olan Müslümanlar, Ona tâbi oldukları için, bütün insanların hayırlısı ve en iyileri oldu. Cennete gireceklerin çoğu bunlar oldu ve Cennete herkesten önce gireceklerdir. Ġslam Dini gelince, önceki bütün dinleri nesh etmiĢ, yürürlükten kaldırmıĢtır. Ġki dinli insan olmaz. Bir insan ya Müslüman‟dır veya Musevi‟dir yahut Ġsevi‟dir. Musevi Müslüman, Ġsevi Müslüman olmaz. Müslüman olmak için, bozuk, bâtıl dinlerden, yani küfürden kaçınmak da Ģarttır. Hazret-i Mehdi‟yi ve Hazret-i Ġsa‟yı herkes tanımaz demek de doğru değildir. O zamanki Müslümanlar, her ikisini de tanıyacaktır. Üç hadis-i Ģerif meali Ģöyledir: “Mehdi‟nin başı hizasında bir bulut olacak, buluttan bir melek, “Bu Mehdi‟dir, sözünü dinleyin” diyecektir.” [Ebu Nuaym] “İsa, Mehdi‟nin arkasında namaz kılacaktır.” [İbni Hacer-i Mekki] “İsa, benim yanıma gömülecektir.” [Tirmizi] Bir âyet-i kerime de mealen Rabbimiz Ģöyle buyurur: “Elbette o [Hazret-i İsa‟nın Kıyamete yakın gökten inmesi], Kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyin!”[Zuhruf 61; Beydavi tefsiri] Görüldüğü gibi, Hazret-i Ġsa‟nın gelmesi kıyametin yaklaĢtığını gösterir, bunda Ģüphe etmeyin deniyor. Demek ki, herkes onun geldiğinden haberdar olacaktır. Bu kadar vesikalar varken, alametleri açıkça bildirilmiĢken, (Hazret-i Mehdi ve Hazret-i Ġsa geldi, onları çok az kimse tanıyacak ve Hristiyanlarla iĢbirliği yapacaklar) demek, dinimize aykırıdır. 51 HZ.ĠSA (A.S.) NĠÇĠN GELECEK? Her peygamber görevini yapmıĢtır. Musa aleyhisselam, dinini yayarken, kardeĢi Harun aleyhisselamın yardımcı olmasını istemiĢti. Allah‟u Teâlâ da, ona yardımcı olarak, kardeĢi Harun aleyhisselamı peygamber olarak göndermiĢti. Ashab-ı kiram, dinimizin yayılmasına hizmet ettiği gibi, kıyamete kadar gelecek bütün âlimler de, dinimize hizmet etmeye devam edecektir. Bu hizmet, dinimizin emridir. HâĢâ bu, Peygamber efendimizin(s.a.v), görevini yapamadığını göstermez. Her Müslümanın elinden geldiği kadar bunun için çalıĢması, birinci vazifesidir. Bu hizmete Hazret-i Mehdi ve Ashab-ı Kehf de katılacaktır. Ġsa aleyhisselam da, Allah‟u Teâlâ‟dan Peygamber efendimize ümmet olmayı istemiĢ ve isteği kabul edilmiĢtir. Kıyamete yakın, peygamberlik vazifesi ile değil, bu ümmetin bir ferdi olarak gelecek ve Ġslamiyet‟in yayılması için çalıĢacak, Hristiyanlık dâhil, diğer bütün bâtıl dinleri kaldıracaktır. Rabbimiz Kur‟an‟ında:”Elbette o [İsa aleyhisselamın Kıyamete yakın gökten inmesi], Kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyin! Bana tâbi olun; tek doğru yol budur.) [Zuhruf 61, Beydavi] Bu hadis-i Ģeriflerin hiç birini, hiç bir Müslüman, inkâr etmez. Ġslâm âlimleri Nebiler gibidir.Hazret-i Ġsa, yeni bir peygamber olarak gelmeyecek, Ġslamiyet‟i kuvvetlendirmek için gelecek. Hazret-i Mehdi de aynı görevle gelecek. Eskiden nebiler geliyor, Resullerin getirdiği dini kuvvetlendiriyordu. Muhammed aleyhisselamdan sonra gelen âlimler bu iĢi yapıyorlar. Onun için Peygamber efendimiz(s.a.v): “Ümmetimin âlimleri beni İsrail peygamberleri gibidir.” buyurdu. (İmâm-ı Yâfiî, İmam-ı Rabbani, Abdülgani Nablusi, Neşr-ülmehasin) Ġmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:Ġsa aleyhisselam gökten inerek, ahir zaman Peygamberinin dinine uyunca, Onun hakîkati, kendi makamından yükselerek, Ona uyduğu için, hakîkat-i Muhammedînin makamına gelir. Onun dinini kuvvetlendirir. Bunun için, eski dinlerde, ülülazm Peygamberden sonra bin yıl içinde, yeni bir peygamber gönderilirdi. Bunlarla, o peygamberin dini kuvvetlendirilirdi. Onun dininin zamanı bitince, baĢka bir ülülazm Resul ile yeni bir din gönderilirdi. Muhammed aleyhisselam, 52 Peygamberlerin sonuncusu olduğu için ve Onun dini hiç değiĢtirilemeyeceği için, Onun ümmetinin âlimleri, nebiler gibi oldu. Ġslamiyet‟i kuvvetlendirmek iĢi bunlara yaptırıldı. Resulullahın vefatından bin yıl geçtikten sonra, gelecek âlimlerin sayısı az ise de, Ġslamiyet‟i tam kuvvetlendirmeleri için, çok yüksek derecede olacaklardır. Bunlardan baĢka, ülülazm bir Peygambere de [Hazret-i Ġsa‟ya da], Onun dinini kuvvetlendirme iĢi verildi. (Mektubat,1/209) Son zamanlarda kıyamet alametleri cümlesinden olarak Mesih ve Mehdi inancının sıklıkla tartıĢma konusu yapıldığı dikkatinizi çekmiĢtir. Gerek akademik çevrelerde, gerekse halk arasında - medyanın da katkılarıyla- bu meseleler üzerinde zaman zaman hayli ateĢli tartıĢmalar cereyan ediyor. Mesih ve Mehdi meselesi elbette sebepsiz, durduk yere tartıĢma gündemine sokulmuyor. Tıpkı daha pek çok benzerleri gibi… Farklı kesimlerin bu tartıĢmalar üzerinden farklı beklentileri bulunduğunu anlamak zor değil. Ancak biz bu yazıda konunun bu yönünden ziyade, Ġslâm‟da Mesih ve Mehdi inancının bulunmadığını söyleyenlerin ileri sürdüğü gerekçeler üzerinde duracağız. Ehl-i Sünnet’in konuyla ilgili kabulleri akaid/kelam kitaplarında, hadis Ģerhlerinde ve tefsirlerde detaylarıyla zikredilmiĢtir. Hatta genel olarak kıyamet alametleri, özel olarak da Mesih ve Mehdi konusunda müstakil kitap ve risaleler kaleme alınmıĢtır. Ancak günümüzde bu konuyla ilgili olarak birçok yeni soru iĢaretinin ve tereddüdün izhar edilmiĢ olması, ulemanın ortaya koyduğu hususların, mezkûr soru ve tereddütleri ortadan kaldıracak Ģekilde yeniden ifade edilmesini gerekli kılmaktadır. SORU ĠġARETLERĠ Ġslâm‟da Mesih ve Mehdi inancına yer olmadığını söyleyenlerin hareket noktalarını Ģu Ģekilde maddeleĢtirebiliriz: 1.Kur‟an‟da kıyametin ansızın kopacağı haber verilmektedir. En‟am Suresi‟nin 31, A‟raf Suresi‟nin 187, Yusuf Suresi‟nin 107. ayetlerinde ve aynı muhtevadaki daha pek çok ayette bu husus açıkça görülebilir. O halde kıyametin bir takım “alametlerinin” bulunduğunu söylemek ve buna inanmak Kur‟an‟a aykırıdır. Zira kıyamet kopmadan önce bir takım alametler ortaya çıkacaksa, kıyametin “ansızın” 53 kopması söz konusu değil demektir ki, bu durum Kur‟an‟la açık bir çeliĢki oluĢturur. 2. Mehdi ve Mesih inancı Ġslâm‟a diğer din ve kültürlerden geçmiĢtir. Bunun en önemli delili, Ġslâm‟dan önceki dinlerde ve inançlarda da bir “kurtarıcı Mesih/Mehdi” inancının bulunmasıdır. 3. Ne Mesih, ne de Mehdi Kur‟an‟da zikredilmemektedir. 4. Efendimiz (s.a.v)‟in gaybı bilmediği Kur‟an‟da açıkça zikredilmiĢtir. “De ki: Size, „Allah‟ın hazineleri elimdedir‟ demiyorum. Gaybı da bilmem. Size, „Ben meleğim‟ de demiyorum. Ben sadece bana vahyolunana uyarım…” (En‟âm Suresi, 50) ve “Gaybın anahtarları O‟nun katındadır. Onları ancak O bilir.” (En‟âm Suresi, 59) ayetleri ve benzerleri bu hususu ifade etmektedir. Kıyametten önce bir takım Ģeylerin meydana geleceğini söylemek, gaybden haber vermektir. Dolayısıyla Efendimiz (s.a.v)‟in bunları bildiğine ve söylediğine inanmak Kur‟an‟a aykırı düĢer. KUR’AN VE KIYAMET ALAMETLERĠ Bu soruları aynı sıra içinde cevaplayacak olursak: 1. Kıyametin ansızın kopacağının Kur’an’da birçok ayette ifade buyurulduğu doğrudur. Ancak dikkat edilecek olursa, bu ayetlerin istisnasız hepsi inkârcılardan bahsetmekte, kıyametin onların üzerine ansızın kopacağı bildirilmektedir. Dolayısıyla Kur‟an‟ı da, Efendimiz (s.a.v)‟i de inkâr edenler için kıyametin alametlerinin herhangi bir anlamı yoktur. Kıyamet alametlerinin anlamı biz müminler içindir. Bu söylediğimizin en büyük delili, yine bizzat Kur‟an ayetleridir. Yukarıdaki iddiada bulunanlar, Kur‟an‟ı iyi tetkik ettiklerinde göreceklerdir ki, Kur‟an‟da kıyametin bir takım alametlerinin bulunduğu açık bir Ģekilde zikredilmektedir. Mesela Muhammed Suresi‟nin 18. ayetinde Ģöyle buyurulur: “Onlar kıyametin kendilerine ansızın gelmesinden başka bir şey beklemiyorlar. İşte muhakkak onun alametleri gelmiştir. (Kıyamet) kendilerine gelip çatınca ibret almaları neye yarar?” Dikkat edilecek olursa bu ayet de inkârcıları bahse konu etmekte, üstelik de kıyametin alametlerinin geldiğini açıkça bildirmektedir. Aralarında Elmalılı‟nın da bulunduğu müfessirler burada ifade buyurulan alametlerin, Rasul-i Ekrem (s.a.v) Efendimiz‟in risaleti, 54 ayın ikiye yarılması… gibi hususlar olduğunu belirtmiĢlerdir ki, bunların kıyametin “uzak alametleri” olduğunu söylemek -Allahu a‟lem- yanlıĢ olmaz. Zira aĢağıda zikredeceğimiz ayette de kıyametin alametlerinden bahsedilmekte, ancak o alametler geldiğinde iman edenin imanının kendisine bir fayda sağlamayacağı bildirilmektedir: “Rabbinin bazı alametleri geldiği gün, önceden inanmamış ya da imanında bir hayır kazanmamış olan kimseye artık imanı bir fayda sağlamaz.” (En‟âm Suresi, 158). Bu ayette ifade buyurulan alametlerin de “yakın alametler” olduğunu söylemek mümkündür. Daha önce iman etmemiĢ yahut imanında gerekli samimiyeti göstermemiĢ, salih ve faydalı amel iĢlememiĢ olanlar için bu “yakın alametler” zuhur ettiğinde iman etmek artık bir fayda sağlamayacaktır. Kurtubî ve sair müfessirler, burada güneĢin batıdan doğmasının kastedilmiĢ olabileceğini belirtmiĢlerdir. Zikrettiğimiz bu iki ayetin ne anlattığı konusunda farklı Ģeyler söylemek de mümkündür. Biz, tercih edilen tefsirleri ifade ettik. Ancak her halükârda bu ayetlerin, kıyametin birtakım alametlerinin bulunduğunu açıkça ortaya koyduğu hususu inkâr edilemez bir gerçektir. ġu halde Kur‟an‟da kıyametin ansızın geleceğinin belirtildiği, dolayısıyla onun bir takım alametlerinin bulunduğunun söylenmesinin Kur‟an‟a aykırı olduğu tezi hiçbir Ģekilde geçerli değildir. Mesih ve Mehdi Ġnancı Ġslâm’a DıĢarıdan Mı Sokuldu? 2. Ġslâm’dan önceki birtakım dinlerde ve inanç sistemlerinde Kurtarıcı Mesih/Mehdi inancı bulunduğu doğrudur. Sadece Yahudilik ve Hıristiyanlık‟ta değil, Sümerler‟de dahi bu inancın bulunduğu bilinmektedir. Ancak baĢka dinlerde Ģu veya bu Ģekilde bulunması, Mesih ve Mehdi inancının Ġslâm‟a dıĢarıdan geldiğini göstermez. Hz. Ġsa Mesih (a.s)‟ın ölmediği, kendisini öldürmek isteyen yahudilerin elinden Allah Tealâ tarafından kurtarılarak göğe çekildiği, Kur‟an‟ın delaleti ve mütevatir Sünnet‟in açıkça haber vermesiyle bilinmektedir. Mehdi ise Hz. Ġsa (a.s)‟ın gökten ineceğini anlatan rivayetlerde geçmekte, ayrıca müstakil rivayetlerde de Efendimiz (s.a.v)‟in soyundan geleceği ve ahir zamanda Ümmet-i Muhammed‟in iĢlerini tedvir edeceği haber verilmektedir. 55 Burada bir noktanın altını kalın bir çizgiyle çizelim: Gerek Mesih ve Mehdi konusunda, gerekse daha farklı meselelerde inkâr tarafını tutanların ilk sığındığı, bunların İslâm‟a dışarıdan girdiği iddiasıdır. Böyle bir şeyin mümkün olabilmesi için her şeyden önce sosyal, siyasal ve kültürel şartların elverişli olması gerekir. Daha açık söylemek gerekirse, Müslümanların herhangi bir inanç unsurunu dışarıdan aldığını söyleyebilmek için, olağanüstü bir dinî ve toplumsal zaaf içinde bulunmuş olmaları gerekir. Ancak böyle bir durumda İslâm Ümmeti‟nin hâkim milletlerin dinî inançlarından ve kültürlerinden etkilendiğini söylemek inandırıcı olabilir. Ne var ki, Mesih ve Mehdi ile ilgili rivayetlerin yer aldığı hadis kitaplarının ve itikadî metinlerin vücuda getirildiği zaman dilimine baktığımızda şunu görüyoruz: İslâm bütün izzet ve ihtişamıyla bölgesinin ve hatta dünyanın her bakımdan en güçlü devletidir. Yahudi ve Hristiyanlar ancak “zimmî” statüsüyle İslâm devletinde yaşayabilmektedir. Müslümanların “hakim”, diğerlerinin “mahkûm” olduğu bir zaman diliminde derlenen eserlere herhangi bir yabancı unsurun, üstelik de “itikadî bir kabul olarak” girmesi bu şartlar altında nasıl mümkün olabilmiştir acaba?! Diğer din ve inanç sistemlerindeki Mehdi ve Mesih inancının genellikle toplumun zayıf düĢtüğü, insanların her Ģeyden ümit kesip çaresizlik içinde bir “kurtarıcı” beklediği durumlarda baĢ gösterdiği bilinmektedir. Oysa yukarıda da söylediğimiz gibi bu konudaki rivayetlerin derlendiği dönemde Müslümanlar izzet ve Ģehametin zirve dönemlerinden birisini yaĢamaktaydı. Böyle bir durumda kim, niçin “kurtarıcı” beklesin ki?! Mehdi inancının Ehl-i Sünnet‟e Şia‟dan geçtiğinin ileri sürülmesinin de ciddiye alınacak yanı yoktur. Zira Şia, 12. İmam olarak kabul ettiği Muhammed b. el-Hasan el-Askerî‟nin, 260/873 yılında 5 yaşındayken gaybete girdiğini (gayb alemine çekildiğini) ve kıyamete yakın ortaya çıkacağını söylerken, Ehl-i Sünnet inancında “gaybet”e yer yoktur. Mehdi, olağanüstü özelliklere sahip birisi değildir. O, bu ümmetin tarih boyunca yetiştirdiği büyük insanlardan birisi olarak doğup büyüyecek ve zamanı geldiğinde hayatın tabii akışı içinde görevini icra edecektir. Kaldı ki Mehdi ile ilgili rivayetlerin, Muhammed b. el-Hasan el-Askerî daha dünyaya gelmeden önce kaleme alınmıĢ - 56 Abdürrezzâk‟ın el-Musannef‟i, Ahmed b. Hanbel‟in el-Müsned‟i gibihadis eserlerinde yer almıĢ olması, konunun ġia ile irtibatlandırılmasını imkânsız kılmaktadır. “Kur’an’da Yoksa Ġslâm’da da Yoktur” AnlayıĢı 3. Mesih ve Mehdi meselesinin Kur’an’da yer almadığı gerekçesiyle inkâr edilmesi de bir baĢka problemli bakıĢ açısının ürünüdür. Bu bakıĢ açısına göre herhangi bir Ģey Kur’an’da açık bir Ģekilde yer almıyorsa islâmî değildir, reddedilmelidir. Oysa böyle bir düĢünce öncelikle Kur‟an‟ın kendisine aykırıdır. Zira Sünnet, Kur‟an‟ın mücmel (detay vermeyen) ayetlerini tafsil ve müphem (anlamı ilk bakıĢta anlaĢılmayan, kapalı) ayetlerini açıkladığına göre, kıyamet alametleriyle ilgili ayetlerin beyan ve tafsilinin de Sünnet tarafından yapılmıĢ olmasında garipsenecek bir durum yoktur. Zira Efendimiz (s.a.v)‟in en temel görevlerinden birisi Kur‟an‟ın “tebliği” ise, bir diğeri de “açıklanmasıdır. (Nahl Suresi, 44, 64) Bu cümleden olarak Efendimiz (s.a.v)‟in kıyamet alametleriyle ilgili ayetleri beyan ve tafsil etmiĢ olması da son derece tabiidir. Nitekim bir keresinde Sahabe‟den bazılarının bulunduğu bir meclise gelen Efendimiz (s.a.v) ne yaptıklarını sorduğunda, “Kıyametten bahsediyoruz” cevabını alınca şöyle buyurdu: “Siz onun öncesinde 10 alamet görmedikçe kıyamet kopmayacaktır…” Burada Efendimiz (s.a.v) duman, Deccal, Dâbbe-i Arz, güneĢin batıdan doğması, Hz. Ġsa (a.s)‟ın nüzulü, Ye‟cüc-Me‟cüc, doğuda, batıda ve Arap yarımadasında bir yer batması ve Yemen‟den, insanları önüne katarak sürükleyen bir ateĢin çıkmasını zikretmiĢtir. (Müslim) ĠĢte bu, yukarıdaki 1. maddede zikrettiğimiz En‟âm 158 ayetinin tefsiri sadedinde irat buyurulmuĢ hadislerden sadece birisidir. Hadis kitaplarının “EĢrâtu‟s-Sâ‟a”, “Fiten”, “Melâhim”… gibi bölümlerinde yer alan ve kıyamet kopmadan önce meydana gelecek hadiseleri anlatan rivayetlerin tamamını bu bağlamda düĢünmek gerekir ki, ulema bu hadislerin mütevatir olduğunu ifade etmiĢtir.
