MİSÂK-I MİLLÎ’Yİ KONUŞMA VAKTİ!..

26 Aralık 2023 01:30 | Güncelleme :26 Aralık 2023 01:31

 

A -

A +

Haberlere bakıp “vah vah” diyerek, birkaç öfkeli veya cesur laf ederek, bir miktar yardım yaparak, birkaç uçakla yaralı getirerek, gönlümüzden geçtiği gibi Gazze’ye destek olduğumuzu söyleyemeyiz.

 

Şu ânâ kadar en az bin serdengeçtimiz Gazze’deki arslanların yanına ulaşmış olmalıydı.

 

Ama; onlar orada hiç yoklar da denemez:

 

O isimsiz serdengeçti yiğitlerimiz, şu veya bu kadarıyla Gazze’de muhakkak vardır. “Serdengeçti” dediğimiz şehadet sevdalısı bu özel görevlilerimiz, bâzen Irak’ın şimalindedir, bâzen Filistin’in cenubunda. Onların ismi de mezarı da eseri de bilinmez. Kendilerine cennetle müjdelenmiş sahabeyi örnek almış bu aslanlar, dâvâsında fenâ bulmuş, Kızılelma’da yok olmuş kahramanlardır. Dün vardılar. Bugün de varlar. Yarın da var olacaklar.

 

Her ezân onlar için bir rahmet sağanağıdır…

 

Çok söyledik, bir kere daha söylüyoruz, bin kere daha söyleyeceğiz:

 

Ankara’nın müdafaa hattı Gazze’den geçer. Tabiî hudutlarımızın nöbetçisi o fedakâr ve korkusuz kahramanların çok âcil olarak İHA’ya, SİHA’ya, silaha, askere, mühimmata, gıdaya ve ilaca ihtiyacı var.
Filistin’in yarısı, Gazze’nin hemen tamamı Türkmen’dir. Muhakkak ki pek çoğu da sahabe-i kirâm evlâdıdır, evlâd-ı Resuldür, aleyhisselâm. Bütün o havale topraklar gibi Gazze de Kıpçak Memlûk, Kınık Selçuklu ve Kayı Osmanlı Türkü’nün mirasıdır, bakiyesidir. Gazze Türkü’nün Garbî Trakya [Paşaeli], Kerkük ve Kıbrıs Türkü’nden farkı yoktur. Gazze, Türkmen ilidir, halis mü’min yurdudur.

 

Bu itibarla garantörlükten daha sağlam olan Türkiye-Filistin Stratejik Ortaklığıdır. Ankara, Filistin Devletiyle her ne pahasına olursa olsun bu iltizamî, bağlayıcı akdi yapmalı ve Filistin Hükûmeti, Türkiye’yi derhâl yardıma çağırmalıdır. Malum olduğu gibi stratejik ortaklıklarda taraflardan birinin saldırıya uğraması her iki devletin saldırıya uğraması olarak telakki edilir.
Siyon-Evanjelist İttifakı; düşman, boş durmuyor. Birtakım İsrail yurttaşları, Kıbrıs Türk Cumhuriyetinde mülkler satın aldığı gibi İsrail de Güney Kıbrıs üzerinden tahkimat yapmakta. Nil’den Fırat’a Büyük İsrail rüyası görenler, Gazze ile karşısındaki Larnaka şehri arasında deniz yolu açarak Refah sınır kapısını devre dışı bırakıp Türkiye’yi Filistin’e yardım edemez duruma düşürme peşindeler. Bu taktik, Güney Kıbrıs, Tel Aviv ve sömürgeci başkentler tezgâhıdır. Ankara, şeytanî tezgâh işlemeden bozmalıdır. Türkiye, Kıbrıs’ın güneyini devlet saymadığı için oradan Filistin’e yardım yollayamayacaktır. Larnaka devreye girince de İsrail, “Refah kapısına gerek yok; Larnaka var!” diyerek Mısır’la arasındaki geçişi kapatacaktır…

 

Cephe tek değil:

 

Irak’ın kuzeyinde şehîd sayımızın birden yükselmesi, tesadüf olamaz. Devamı gelebileceği gibi benzer haberler Suriye’nin kuzeyinden de alınabilir.

 

Asla hatırdan çıkmamalı:

 

ABD ve içinde olduğu sözde uluslararası koalisyonun desteğiyle Süleymaniye’den Akdeniz’e kadar uzanacak bir kuşakta Kürt devleti kuracaklardı. Türkiye, 24 Ağustos 2016’da Fırat Kalkanı Harekâtıyla başlayarak yaptığı dört harekâtla terörist militanları Fırat’ın batısından doğusuna sürdü. Fırat’ın doğu yakasına dair harekât kararını iptal etmiş değildir. Tahayyül ve tasavvur edilen o Kürt garnizon devleti gerçekleşseydi Türkiye’nin; Anadolu’nun Arap İslâm Coğrafyasıyla irtibatı kesilmiş olacak ve İsrail’e arz-ı mev’ud için yol açılmış olacaktı.

 

Geldiğimiz günde Fırat’ın doğusuna sıkışmış ve Gazze’de mağlup olmuş durumdalar. Sömürgeci zihniyet, İsrail’i bu zor vaziyetten çıkarmak için son çâreye gidebilir. Bölücü terör örgütü, Suriye’nin Kuzeyinde Fırat’ın doğusunda ve Irak’tan da yer almış bir saha üzerinde âniden müstakil bir devlet ilân edebilir. Bunu hemen ABD ve yanındaki devletler tanıyacağı gibi Türkiye’de hazineden beslenen Kürtçü parti de tanır. Bu meyanda daha evvel de görüşlerimizi dile getirmiştik. Mevcut şartlarda bu ihtimal daha artmıştır. Bir düzine Mehmetçiğin kısa sürede kara toprağa düşmesini böyle okuyor ve tehlikeye bir defa daha dikkat çekiyoruz. Siyonist-Evanjelist cephe, Türkiye’nin İsrail’in karşısında yer alıp, Filistin’e, Gazze’ye verdiği desteğin intikamını alma ihtirasındadır.

 

Tek cümleyle vaziyetin tarifi:

 

-Bir asır sonra yeniden 7 Düvel ve onların buradaki muhipleriyle muharebe ediyoruz!..

 

Bu savaş, zaten hiç bitmemişti, bitmeyecektir de!..

 

Emperyalistlerin, Suriye ve Irak’ın kuzeyinde eğitim ve silah verdiği bölücü teröristlerin, 12 askerimizi şehid etmeleri, Türkiye’ye MÎSAK-I MİLLÎ’yi yüksek sesle konuşma hakkını vermiştir.

 

Mîsak-ı Millî, fikir olarak Erzurum ve Sivas Kongrelerinde dile gelmiş ve 28 Ocak 1920’de Osmanlı Türkiye’si Meclis-i Meb’usanı’nda kabul ve ilân edilmiştir. 1939 ve 1974’te varlığından istifade edildi. Türkiye’nin dört bir yanıyla alakalı 6 maddelik bir ahdnâmedir, millî metindir. Bugün Devlete düşen, Mîsak-ı Millî hudutlarımızın doğuda, batıda, güneyde ve kuzeyde nereden nereye uzandığını, buralarda kimlerin malik değil de zilyed yani kullanıcı olduğu hakkında netleştirme yaparak ilân etmek ve milletin mevzua dair kavrama gücünü desteklemektir.

 

Kabul etmeli ki böylesine nüfuzlu bir iktidar ve siyasî ittifak her zaman işbaşında olmayabilir. Hiçbir şeyi yarına bırakma talihine sahip değiliz. Akıllı hamlelerle Kandil’den Gazze’ye kadar terörü kazıma harekâtı yapmak mecburiyetindeyiz.

 

Harekâtlarımızda şu veya bu şekilde İİT-İslam İşbirliği Teşkilatı, TDT-Türk Devletleri Teşkilatı ve Arap Ligi de bizimle olabilmelidir. Bu noktada diplomasinin ikna kudretine ihtiyaç vardır. Böyle bir şekillenme aynı zamanda BM’nin de fiilen bittiğinin resmi olacaktır.

 

Hamas’ı İki Devletli Çözüm’e râzı edebiliriz. İsrail’i ise 1948 hudutlarına dönmek zorunda bırakmalıyız. Ankara, Batı’nın ezber cümlesi “İsrail 1967 sınırlarına çekilmeli” sözünü telaffuz etmemelidir.

 

Soykırım ve katliam suçlularının cezalandırılmasına gelince:

 

Ne, var olduğu söylenen uluslararası hukuka ve ne de Lahey Adalet Divanına güvenilir. BMGK ne ise bunlar da odur. Netanyahu ve suç ortaklarının Serdengeçtiler tarafından alınıp Sinop Cezaevine getirilerek Türkiye’de adalete hesap vermeleri üzerinde şimdiden çalışmak gerekir. İsrail’in bir Nazi subayını 50 sene sonra kaçmış olduğu Arjantin’den alıp getirerek ilerlemiş yaşına bakmadan mahkeme eliyle cezalandırdığı hafızalardadır. Gazze Celladı, intihar etmeyip de saklanır veya kaçarsa olduğu yerden alınmalıdır.
Ancak, Binyamin Netanyahu’nun ölmesi, Arz-ı Mev’ud’un bitmesi anlamına gelmez. Nil’den Fırat’a Büyük İsrail, Siyonistlerin millî hedefidir. Bu gayelerini İsrail’in kuruluşunun yüzüncü senesi olan 2048’de hayata geçirerek 2071 Kızılelma yürüyüşümüzü kesme peşindeler.
Su uyur…
düşman uyumaz!..

ZORLU MÜCADELE!..

21 Aralık 2023 02:53 | Güncelleme :21 Aralık 2023 02:54

 

A -

A +

Türkiye, dikkatini şuurla millî dâvâmız Filistin’e; Gazze’ye teksif etmiş olarak canhıraş bir mücadele içindedir:

 

Filistin’in daha da açık bir ifadeyle Gazze’nin bizden başka hâmisi yok. Evvel Allah, sonra biz. Bu insanların Müslümanlıkları dindaşlığımızın, Filistinli olmaları tarih müşterekliğimizin eseri. Bütün bunlardan dolayı onlara sahip çıkmakla mükellefiz. Ancak, bizi yardıma yönelten yalnızca bu gerçekler değil. Filistin ve bütün o çevre Selçuklu yurdudur. Türkler, Anadolu’dan önce oralardaydı. Ardından Osmanlı yurdu oldu. Gazzelilerin Türk soylu oldukları o kadar belli ki delile bile hacet yok. Kassam Tugaylarının gözü pek destânî kahramanlıkları yeter delildir.

 

Siyonist-Evanjelist zalimler, 7 Ekim 2023’ten bugüne dek 20 bine yakın Filistinli mazlumun hayatına kıydılar. Bir bu kadar da yaralı var. Savaş hukukunun zerresine aldırmadan ahlaksızca soykırımı sürdürmekteler. Katledilenlerin üçte ikisi çocuk ve yaşlılardır. Bu vahşi toplu cinayet, yarın dursa bile tesirleri yarım asırda ortadan kalkamaz. Gazze, Hiroşima’ya atılan bombaların çok fazlasına maruz kaldı…

 

Bölgemizdeki elîm manzara bu iken yakın tarihten ihtilaflı mevzuların fitne ateşine odun olsun için gündeme taşınması, statlarda tuhaflıklar olması tesadüf olamaz! Bunlar, Türkiye için tuzaktır. Her vatanseverin bu oyuna karşı uyanık olması gerekir. Yarın daha dehşetli kışkırtmalar da olabilir.

 

Geçen asrın başlarında bugün konuşulan anlaşmazlık konularını başlatan emperyalist Batı, eş zamanlı olarak Filistin dramını inşa etmişti. Şimdi bir yandan İsrail’e her türlü desteği verirken bir yandan da içimizden ahmak yandaşlar toplamakta. Bir buçuk asır evvel milyonlarca km2’lik şu vatanda insanlar, müslim ve gayrimüslim diye iki ana unsurdan ibaretti. Müslim olanlar Ümmet-i vahideydi; tek ümmet; Ümmet-i Muhammed. Bunlar, kendi aralarında eşit milliyetler hâlinde yaşıyorlardı. Fransız İhtilali’nden sonra sömürgeci merkezler bu yapılanmayı her iki şekliyle de tahrip ettiler. Milliyet özlü bir değerdir. Herkes kendi milliyetini sever. Fakat bu, diğer milliyetleri reddetme hakkı vermez. O yok saymayı ırkçılık yapar. Müstemlekeci garp dünyası, Osmanlı Türkiye’sinde hem gayrimüslim ve hem de müslim unsurlar arasında izm’ler üzerinden fitne tohumları ekti. Bir koca imparatorluğu ayrılık alevleriyle kaybettik. Türk’ü Türk yapan maya İslâm olmasıdır. Biz, küçük yaşlarımızdayken Harput’ta arkadaşlarımızla bâzı konuşmalarımızda anlatılanı anlamak için “Türk mü, gâvur mu?” diye sorular sorardık. ’90’larda Bosna Savaşında Sırp keskin nişancılar, Boşnak şehid ettiklerinde arkadaşlarına dönüp “bir Türk öldürdüm!” diye övünüyorlardı. Anadolu’da “Müslüman oldu” deme niyetiyle “Türk oldu” da denir. Değerimiz, Müslüman Türk’tür. Milliyetçilik, ırkçılık değil, eşit hukuk içinde farklılıkları kucaklamaktır. Tarihî ve içtimâî hakîkat bu iken birtakım politika döküntüsü karanlık niyetli kimseler, bazı gençlerin kifâyetsizliğinden istifadeyle onları uyuşturucuya alıştırırcasına ırkçılığa sevk etmekteler. Bunlar, İslamiyet’e ve Osmanlıya en galiz iftiraları atmaktalar. Fatih Sultan Mehmed Han’a bile dil uzatmaktalar. Bu telkinlere kapılanlar, bir taraftan dar görüşlülükle “Filistin’den bize ne?” diyerek İsrail’e yanaşırken, diğer taraftan İslamiyet’i öteleyerek şaman paganlığına yönelmekteler. Devletin de milliyetçi varlıkların da bu putperest tuzağa karşı çok hassas olması gerekir. Türk, İslamiyet’ten mahrum olunca hüviyetini kaybetmekte ve ırken de başkalaşmaktadır. Bulgar Hanlığı ilk Müslüman olan Türklerden olduğu hâlde Bulgarlar, İslamiyet’ten uzaklaşınca ırken de Slavlaştılar.

 

Düşmanın, Gazze’ye verdiğimiz desteği pahalıya ödetme çabasında olduğunun farkındayız:

 

İhmalkâr ve aldırışsız olamayız. Bir asır sonra Filistin Cephesinde bir defa daha kayba uğrarsak, bu sonuç, Türkiye Yüzyılı için çok zararlı olur. Kabul etmeli ki 31 Mart 2024 Mahallî İdareler Seçimine dolaylı bir savaş ortamında gidiyoruz. Siyonist-Evanjelist ittifakı ülkemizi karıştırmak için her yolu kullanabilir. İslamiyet inkârcısı Irkçı Kürt, Türk, Arap vs. iddialar, Büyük Türkiye dâvâsının önündeki engeldir.

 

Türkiye Yüzyılı yahut Türk Asrı yürüyüşümüzde önümüzdeki 50 yıl boyunca şu 3 tehlikeyi akıldan hiç çıkarmamalı:

 

-İç kargaşa,

 

-Zayıf lider,

 

-Zayıf iktidar.

 

Erken Cumhuriyetteki bir kısım yanlış uygulamaların kargaşası, bugünlerimizi dahi etkilemektedir. Darbelerin sarstığı zayıf iktidarların âcizliği yarım asrımızı harcadı.

 

Şu gün bir asır öncesinde olduğu gibi 7 Düvel işbaşındadır. Karşımızda Haçlı/Siyon ittifakı, çevremizde Şia, Vehhabi yayılmacılığı var. Mücadelemiz tek yönlü değil. Acem’e şimdi de güvenilmez. Irak, Suriye, Ürdün, Lübnan ve Filistin’in zayıflıkları, bizim için sıkıntı sebebidir. Devreye 2048 Büyük İsrail projesi de girmiştir. İsrail, kıra kıra o hedefe varmak için işgalini genişletirken kendi ülkesinin işgalcisi Batı kuklası Arap yönetimleri sadece seyircidir. İslamiyet’in de Müslümanın da koruyucu, kalkanı ve şanlı sancağı bugün de Müslüman Türk’tür, Türkiye’dir.

 

Gazze’den, Kıbrıs’tan, Libya’dan, Gümülcine’den, Halep’ten, Kerkük’ten… nereden bakılırsa bakılsın görünen aynı gerçektir. I. Dünya Harbi devam ediyor. O gün silahlar konuşuyordu. Bugün diplomasi konuşuyor. Çok güçlü savunma sanayimiz ve güçlü diplomasimiz olmazsa olmazımızdır.

 

MİT inanıyoruz ki mücavir komşu alanlarda teröristlere kan kustururken içeride de Polis ve jandarmayla birlikte muhtemel ajan suikastlarına karşı da teyakkuzdadır.

 

Üzerimize çevrilmiş namlular bunlardan ibaret değil. Vatandaşı bunaltan sıkıntılar var:

 

İnsafsız fiyatlar, adaletsiz kiralar, çaresiz bırakan pahalılık, merhametsiz zamlar… da düşmanca mezalimdir. Türlü tedbirlere rağmen dize gelmeyen hayat pahalılığı, 2071 yürüyüşümüze karşı hem fiilî ve hem de psikolojik saldırıdır.

 

Çok yönlü saldırı altındayız.

 

Ne gün aksi oldu ki!

 

Bir ölüp bin dirilmek, Müslüman Türk’e mahsus ilâhî bir haslettir!..

TARİH HASBİHÂLİ

19 Aralık 2023 01:19 | Güncelleme :19 Aralık 2023 11:13

 

A -

A +

Cumartesi akşamı AKM’de Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın huzurlarıyla mühim bir mükâfat merasimi yapıldı:

 

Uzun ve titiz hey’et çalışmalarıyla değişik ilmî dallarda tesbit edilmiş isimlere İlim Yayma Vakfı Akademi Ödülleri verildi. Ödül çeşitlerinden biri de Sosyal İlimler Dalıydı. Özel Ödül’den başka Tıp, Mühendislik ve Tabiat ve Çevre İlimleri gibi tarihe verilen emeğe mükâfat takdir edilmesini de memnuniyetle karşıladık. Kalem sorumluluğu sahibi Prof. Zekeriya Kurşun Hoca, “Osmanlı Arapları, Hilafet-Siyaset-Milliyet, 1798-1918” adlı kitabıyla sosyal ilimler dalında mükâfata layık görülmüştü.

 

Gelecek yıllarda hem İlim Yayma Vakfı Ödüllerinin dünya ölçeğine açılmasını ve hem de kendini akademiyle tahdit etmemesini, ilahiyat, hukuk, edebiyat ve benzeri ilimlerin de alaimisemaya dâhil edilmesini dileriz.

 

Şeyh Said isminin Diyarbakır’da bir caddeye verilme hikâyesinin dile gelmesiyle münakaşalı gündem yangınına bir odun daha atıldı. Mevzubahis şahsa “hain” diyenler ve “kahraman” diyenler şeklinde taraflar oluştu. İsmi geçen simanın idamına dair bir yazı kaleme almadan evvel araştırmalar yaparak mevcut malumatımızı takviye etmek istedik. Türkiye gazetesinin büyük hizmetlerinden olan “Yeni Rehber Ansiklopedisi”nin 266. Sayfasında devrin Van MV Seyyid İbrahim Arvas merhumun hatıratına da atıfta bulunulan Şeyh Said maddesini okuduk. Necip Fazıl’ın “Son Devrin Din Mazlumları” adlı kitabında Şeyh Said için 30 küsur sayfa yer verdiği kısmı inceledik, tenkid ve tahliller üzerine düşündük. Ardından merak ettik. TDV İslâm Ansiklopedisinde ne diyordu? Baktık; bu ansiklopedide Şeyh Said maddesini Prof. Dr. Zekeriya Kurşun kaleme almıştı.

 

Bu üç incelemeden evvel, aşağıdaki tesbit, fikir ve kanaatlerimizin ana fikrini çıkartmıştık. 18.12.2023 günü ise Türkiye gazetesinde Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci’nin “Şeyh Said Hâdisesi: Çözülmeyen Muamma” başlıklı makalesini okuduk. İsmi geçen her iki Hoca, seviyeyi korumuş ve hadiseyi kendi zaman ve mekân şartları içinde türlü etki ve unsurlarıyla mütalaa etmişlerdi…

 

Bizim, daha önce çıkarttığımız notlarımıza gelince. Şöylece kanaatler serdediyorduk:

 

Sağlam istikbal, doğru tarihle inşa edilir. Tarihin yarından kopması mümkün değildir. Tarih, yaşanmış hayat ve olaylar ile bunların kazandırdığı acı ve tatlı neticelerdir. Tarih ilmi, soğukkanlılık ve fikir namusunu şart kılar.

 

Abdülhamid Han’a bir asır boyunca, “müstebid”, “Kızıl Sultan” gibi haşin kelimelerle hakaretler edildi. “Kızıl Sultan!” iftirası Fransız akademisyen Albert Vandal’a aittir. Ermenilerin gözüne girmek için böyle bir hakaret kurgulamış, İttihatçılar devriyle Erken Cumhuriyette uzunca bir müddet buna sahip çıkılmıştı.

 

Keza; 27 Mayıs darbesinden sonra Yassıada Mahkemesinde sözde yargılanıp, idam edilmesi yetmezmiş gibi Başvekil Adnan Menderes ve arkadaşlarına da “kuyruklar”, “düşükler” gibi nice galiz sözlerle çeyrek asır sövüldü.

 

Bugün vatandaştan rey talep eden bir politikacını velev ki Abdülhamid Han, Adnan Menderes’e hatta Vahideddin Han’a kin duysa bile bu hislerini içine gömer ve paylaşamaz. Vahideddin Han, bugün olmuş hâlâ çok zalim tezviratın muhatabıdır. Romancı Mehmed Niyazi Özdemir Bey, bir gün Cağaloğlu’ndaki çalışma yerime ziyarete gelmişti. O günkü sohbetimizde aynen şunları anlattı
-1926’da Reisi Cumhur Mustafa Kemal, bir gün kadrosuyla beraber iken kendisine bir vazifeli gelerek Vahideddin’in vefat haberini verir. Mustafa Kemal, yerinden kalkıp arkadaki odaya geçer ve bir süre sonra geri gelir. İçeride ağlamıştır. Arkadaşlarına “Vahideddin hain değil, dürüst bir insandı!” der. Mehmed Niyazi ağabey, bunları anlatırken odamda kaç kişi daha vardı. Onlardan birini hatırlıyorum; bugün Yıldız Teknik Üniversitesinde Hoca olan Cemal Zehir. Prof. Dr. Cemal Zehir, o sıralarda ilk gençlik yıllarındaydı.

 

“Hain” demek de “kahraman” demek de büyük iddiadır. Bu itham ve taltif ancak büyük mesailerden sonra dile gelebilir.

 

Bize göre devlet şunu gerçekleştirmelidir:

 

1800’den 2000’e dek ve biraz öncesi ve biraz sonrasıyla son 200-250 yılımız, ilmî seviyesi tam, ahlakı düzgün, fikir haysiyetine sahip, iftirayı da dalkavukluğu da namusu için leke sayan 10 kişilik tarihçi bir encümen 5 yıl içinde yazmalıdır. Devlet, onlara bu vazifeyi vermeli fakat kendilerine asla müdahale etmemelidir.

 

“İstiklal Mahkemeleri”nin adı mahkemedir. Evvela adaleti, hukuku sonra da gayri âdil muhakemelerle çok sayıda vatandaşı asmışlardır. Mahkeme reis ve âzâsı hukukçu değildi. Hiçbir hukuk umdesini nazara almadan emredici gücün istediği kararı veriyorlardı. Bu mahkemeler, yakın tarihin büyük ayıplarından biridir. Yassıada, onların hortlamış hâlidir.

 

Bu vesileyle bir hâtıramı paylaşmak isterim. Babamdan dinlemiştim. Şeyh Said Vak’ası, nihayet El Azîz’e [1940’lara kadar şehrin ismi budur] sıçrar. Ortalık karmakarışıktır. Askerî depo yağmalanır. Yağmacılardan biri, kucağında bir sürü silahla karşıdan gelirken babamı görür ve seslenir “Mustafa! Ne duruyorsun? Koş sen de alsana!” Daha çok genç olan merhum babam, bir Şehîd evlâdına yakışan büyük bir olgunlukla şu cevabı verir: “Siz, alın bakalım; yakında görürsünüz!” Ve yoluna devam eder.

 

Tarih ilmî, tıp ilminden daha az değerli değildir. Buna rağmen, kimse bir cerrahın ameliyatına müdahil olamazken birçok kimse, kendini tarihçi görebilmekte ve kulaktan dolma malumatla konuşmaktadır. Fikrî ve içtimâi kargaşanın esas sebeplerinden biri bu sorumsuz beyan ve hükümlerdir.

 

Bu itibarla, ödüllerle, mükâfatlarla ilim, fikir ve sanat insanlarımızın teşvik edilmesi çok kıymetlidir. Bunlar, kalkınmamızın mânevî boyutudur. Genişleyerek devam etmesi gerekir.

 

Tarih, yaşanmış ve bitmiştir. Her milletin geçmişinde yanlışlar ve doğrular vardır. Onlar dürüstçe tetkik edilir ve dersler çıkartılırsa yarınlara malzeme hazırlanmış olur.

 

Son söz:

 

Hüküm verirken çok hassas olmalı. Hüküm vermenin bu dünyada belki ve fakat mâverâda mutlaka hesabı vardır.

 

 

TÜRKİYE, FİLİSTİN’İN GARANTÖR DEVLETİ!..

16 Aralık 2023 01:10 | Güncelleme :16 Aralık 2023 01:11

 

A -

A +

İzzeddin el Kassam Tugayları’nın İsrail’in Gazze ve Batı Şeria’ya saldıracağını önceden istihbar edip de 7 Ekim 2023 akşamı İsrail’in hassas noktalarına taarruz etmesi, Filistin’in için bir meşrû müdafaadır…

 

Bu baskın meşru müdafaada İsrail, çok zayiat verdi. Devlet olarak İsrail’in ve istihbarat olarak da MOSSAD’ın üstleri çizildi. Şu var ki işgalci ve hukuk tanımaz, insaf bilmez bu şımarık devletin tutanı çoktu. Bütün AB ve ABD ile diğer birtakım teferruat devletler arkasındaydı. Dünyanın tesirli basın-yayın organları siyonistlerin güdümündeydi. Bunlar ve Siyonist-Evanjelist güç ve lobilerin yönlendirmesiyle dünya umumî efkârında 7 Ekim Vak’ası tersine çevrildi. İsrail mazlum, olarak gösterildi. Amerikan Başkanı Biden, Dışişleri Bakanı ve hemen bütün AB Başbakan ve Dışişleri Bakanları Tel Aviv’e koşup siyonizme biat ve Netanyahu’ya destek sırasına girdiler.

 

Tam bu ortamda Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın bir toplantıda kendisine yöneltilen bir soruya “Hamas, seçimle işbaşına gelmiş bir parti, vatanını müdafaa eden bir cihad teşkilatıdır!” cevabını vermesi, cesaret ve hakkaniyet numunesi ve gidişata tesir eden bir etki oldu. Bu söz, Davos’ta söylenen “one minute”tan daha az değerli değildir. Onun kadar çarpıcı ve onun kadar tarihîdir. Hakkı teslim etmemek adaletsizlik olur. Bu mes’uliyet idrakiyle söylüyoruz ki Sn. Erdoğan, o gün kendisine tevcih edilen suale, suya-sabuna dokunmayan veya dolaylı bile olsa İsrail’i destekleyen bir cevap verseydi bugün Filistin’de her şey tam aksi manzaradaydı. Bu neticede muhakkak ki 14 Mayıs ve 28 Mayıs 2023 seçimlerinde aklıselimle hareket edip Türkiye yönetimini basiretle seçen seçmenin çok büyük payı vardır.

 

Gazze, Batı Şeria, Filistin’in 7 Ekim’den bu yana hem Türkiye’de ve hem yerkürede tanınmışlıkları yüzlerce kat arttı. Başkan Erdoğan’ın “Hamas, bir mücahid teşkilattır!” demesi ve Sn. Devlet Bahçeli’yle Cumhur İttifakı liderlerinin kendisine yani ülkemizin yüksek menfaatleriyle mazlumlara tam destek vermeleri, Filistin Millî Kuvvetleri için ferahlık sebebi oldu. Bu söz ve destekler, onları ayakta tuttu. Öyle ki ABD ve AB çapsız liderlerinin aksine bu memleketlerin ahlaklı vatandaşları, yaptıkları ses getiren, göz dolduran ve takdir uyandıran gösterileriyle Filistinli bebek, çocuk, kadın, yaşlı, mağdur ve mazlumlarının yanında olduklarını haykırdılar.

 

Bütün bunlar yaşanırken cümle Garbı arkasına almış Cellat Netanyahu, Filistin tarafında insan, hayvan, ağaç… canlı ne varsa onları sürekli şekilde bombalıyordu. Fosfor bombaları atmaktan çekinmiyor, atom bombası tehditleri savruluyordu. Katliam, soykırıma dönüşmüştü. Vahşi ve zalim bir şiddet yaşanıyordu… Ambulanslar, hastaneler, mektepler, camiler, pazar yerleri, siviller bombalanıp bir ırkın yok edilmesi adına hamile kadın ve çocuklar dahi katledilirken endişe büyüktü. Bütün imkânlarıyla bütün Batıyı arkasına almış olan terörist İsrail’in her imkâna sahip silahlı kuvvetleri önünde tek başına bir Gazze ne yapabilir, O’nun Millî Kurtuluş Ordusu, ne kadar dayanabilirdi?

 

Aslında elem verici, bu dramatik hadise, tarihin tekrarıydı. Yaşananlar bize, 1979’da SSCB’nin Afganistan’ı işgalini hatırlatıyor. Orduları ürküten Kızılordu, bu küçük ülkeye insafsızca ateş yağdırıyordu. “Afganistan, acaba bir hafta dayanabilir mi?” diye tahminler yapıyorduk. Bir yanda kartal azmanı vahşi bir “Süpergüç” diğer yanda cılız bir serçe vardı. Serçenin arkasında kimsecikler yoktu. O gün, bugünkü Türkiye de yoktu. Türkiye, kan ve kargaşa içindeydi. Her gün onlarca genç ölüyordu. İktisadi hayat kötüydü. Gidişat darbeye doğruydu.

 

Bu şartlardayken Afgan mücahidleri, meşhur Kızılordu’ya kök söktürüyordu. Neticede bir hafta dayanması bile şüpheli görülen Afganistan, muharebeden zaferle çıktı. Devasa SSCB, çöktü. Çünkü; Afganistan’ın arkasında devletler, ordular yoktu ama dua orduları vardı. Afgan mücahidlerine sağanak sağanak dua yağdı, nusret i ilâhiyeye kavuştular.

 

Bugün Filistin, Gazze ve Gazze Mukavemet Kuvvetleri, Afganistan mücahidlerinden daha talihliler. Filistin’in arkasında düştüğü yerden doğrulmuş ve Cihan Devleti olma yolunda önemli mesafeler katetmiş olan Türkiye Cumhuriyeti var. Keza Afganistan’da olduğu gibi Türk milleti ve bütün ümmet, her gün 24 saat onlara dua ediyor. Leşker-i dua, dua ordusu işbaşında.

 

20. asrın başlarında Trablusgarb [Libya] ve Filistin’den ayrı düştük. Türk Milleti’nin, Türk Ordusunun çekildiği yerlerde elbette bizden iz, eser ve hüner kalmıştır. Onlardan biri de “Lağımcılık”tır. Günümüzde “Tünelcilik” denen ve Lağımcı Ocaklarımızla birçok savaşta, toprak altından kalelere girerek veya buraları alttan berhava ederek zafer kazandık. Bu askerî meslek, bir miras olarak Filistin’de yaşıyor. Osmanlı torunu Gazzeliler, akıllara durgunluk veren bir maharetle Gazze’nin altında bir yer altı şehri inşa etmişler. Bu yapılaşmanın farklılığı İsrail’in hüsrana uğramasında esas unsur oldu.
Bir yanda Filistin Mücahidlerinin Lağımcı Ocağı ustalıkları ve Filistin halkının muazzam sabır ve dayanma azmi, bir yanda Türkiye’nin atalar yurdu bu yerlere sahip çıkışı ve yanı sıra ümmetin duası keza dünyanın vicdanlı kitlelerinin siyonist zulmüyle zalimlere destek veren hükûmetlerini meydan meydan yermeleri, siyonistliğiyle övünen iş bilmez Biden’ı, Başkan Sn. Erdoğan’ı aramaya mecbur etti.

 

Gazze’de yalnızca Netanyahu değil, zalim ve çapulcu İsrail ordusu değil, merhamet yoksunu İsrail değil; sıkılmadan susarak veya çekinmeden destek vererek zulmün yanında yer alan Batılı bütün liderler de mağlup olmuştur.
Bir saat süren telefon görüşmesinde Sn. Erdoğan, gerek sahada ve gerekse BM’de zalimle birlikte olan Biden’a “ateşkes şarttır, Amerika’nın İsrail’e verdiği desteği çekmesi tarihî sorumluluğu gereğidir” dedi. Bilindiği gibi daha başka mevzular da konuşuldu. Bütün bu konuşulanların içinde Türkiye Başkanının muhatabına Filistin için garantörlük mekanizması kurulmasının olmazsa olmaz olduğunu bir kere daha hatırlatması ise en önemli kayıtlardan biridir.

 

Israrlı bir diplomatik emekle Filistin’e garantör [hâmi] olmamız elzemdir. İki devletli çözüme gidilse de gidilmese de Filistin için koruyucu kanat olmalıyız. Kıbrıs’ta garantörlük hakkına sahip olmasaydık 1974 Askerî Harekâtını yapamazdık. Şimdi KTC-Kıbrıs Türk Cumhuriyeti diye bir devletimiz olmazdı.

 

KTC ne ise Filistin odur…

 

Dünya şimdi daha farklı dönüyor.

 

Sovyetler Birliği, önce Macaristan’ı sonra Çekoslovakya’yı işgal etti. Üçüncü işgali Afganistan sonu oldu. Kızılderililer vs. bir tarafa II. Cihan Harbi’nden sonra ABD de Vietnam’ı, Irak’ı, Afganistan’ı ve bir daha Irak’ı işgal etti.
Aldığı ahlarla uyanmadı. Döndü bu defa da bir cellada yardım etti. Bir defa daha diyoruz ki, içinde olduğumuz asır dolmadan tarih kitaplarının şöyle yazması mümkündür:

 

-Gazze, Amerika için sonun başlangıcı oldu!
Tarih, tefekkür, ibret ve ders almak içindir.

 

Unutulmasın:

 

Yürüdüğünde yerleri titreten Kızılordu, şimdilerde sahnelerde konser veriyor. Yarın Pentagon da tiyatro olabilir. İsrail, bahse bile değmez.

SAVAŞLARIN SIRLI YANLARI!

14 Aralık 2023 02:00 | Güncelleme :14 Aralık 2023 01:12

 

A -

A +

GAZZE, sıradan bir yer; basit bir kıyı şeridi değildir. Hayvanların cins olanları gibi mekânların da mübarek olanları vardır. Bu itibarla soylu Gazze, vicdanlı ve insanlıktan nasibli insanların müşterek yüksek kıymetidir. Bütünüyle Filistin, Mescid-i Aksa cevherli olarak mü’minlerin kalbinin çarptığı yerdir.

 

Bu toprağın; bu bölgenin sakinleri, bir asırdan bu yana ve bilhassa 7 Ekim 2023’ten beri vahşi bir yok etme, zalimâne katliam ve aman vermez soykırım yaşamaktalar. Onlara hani neredeyse Türkiye’den başka sahip çıkan yok. Hem sahipsizler, hem düşmanları çok. ABD ve AB liderleri, başta vicdanı dumura uğramış Biden olmak üzere Netanyahu adlı cellada alabildiğine yardım etmekteler.

 

Son birkaç Amerikan Başkanı, kifâyetsiz muhteris numunesidir. Biden’sa yaşına rağmen diğer işgal maceraperestlerini aratır oldu. Siyonistliğiyle; Yahudi ırkçılığıyla övünüp durmakta. Amerikan seçmeni 5 Kasım 2024’te bu münasebetsiz kasaba politikacısını herhâlde gönderir. Eğer seçimlere kadar kayıtsız, şartsız ve sınırsız şekilde Gazze celladı Netanyahulu siyonist İsrail’in soykırım savaş suçunu yılışa yılışa desteklemeye devam eder de buna rağmen Kongre, O’nu durduramaz veya vazifeden almazsa yahut yeniden seçilirse Amerika, en az bir asır bu ayıbın altında terlemeye mecbur kalır? Biden politikası Amerika’ya pahalıya mal olacaktır. Bir asır geçmeden tarih kitaplarının şöyle yazması beklensin: “Gazze’de yaşanan insanlık suçu soykırım destekçiliği, ABD için sonun başlangıcı oldu.”

 

Londra ve Berlin de şaşkın politika gütmekteler. İngiliz kralı, sükûta gömülmüştür. Münzevî, tasasız, habersiz ve gamsız bir hayat sürüyor. Vahşi katliamı tek cümleyle kınamadı. İngiliz sarayı ırgat Başvekil kullanmakta. Bu Hintli de koşa koşa Netanyahu’nun boynuna sarılmaya gitmişti.

 

Bunun gibi Beyaz Saray adlı küçük konak da eski kölelerinin çocuklarını Savunma Vekili ve BM temsilcisi yapmaktadır. BM’de 191 devlet, ateşkes kararına “evet” derken onların aksine tek başına veto için el kaldıran Amerikalı siyahî delege, muhakkak ki yalnızca Filistin halkına, mazlum ve mağdur Gazzelilere değil, kendi atalarına da kötülük etmiştir.

 

Almanya, yakın geçmişlerinden gelen Nazi ayıbından kurtulmak isterken bu defa da Siyonist ayıbını sahipleniyor. Berlin, bu gidişle nesiller boyu yüzünde hem Nazi, hem Siyonist karası taşır. Alman Hükûmeti, yol yakınken akla ziyan bu işgüzarlığı terk etmelidir…

 

Mısır, Suudi Arabistan, Ürdün, Suriye ve Irak’tan müteşekkil Arap devletleriyle İsrail arasında 5 Haziran 1967’de başlayan ve adına “6 Gün Savaşlar” denen muharebede maalesef ve maalesef İsrail galip geldi. Mısır, Ürdün, Suriye toprak kaybetti. Bu üçüncü Arap-İsrail Harbi’nde ABD ve BK-İngiltere, İsrail’i, el Fetih hareketi ve Lübnan, Arab Ordusunu destekledi. Bugün Filistin Millî Ordusuyla İsrail’in arasındaki çatışma 6 Gün Savaşlarıyla mukayese edildiğinde netice şudur:
-1967’de İsrail’e taarruz eden 5 Arap devleti, düşmana sadece 6 gün dayandığı hâlde şimdi Gazze Arslanları, 70 günden beri İsrail’e kök söktürüyor. Hâlbuki o İsrail’in arkasında bütün batıl başkentler, basın, tüccarlar, siyasetçi ve sanatçılar var.

 

Siyonist ve Evanjelist desteğe rağmen Kassam Tugayları, işgalci İsrail’i vatanından kovacaktır. Bu zafer gerçekleştiğinde bölgede, dünyada ve bazı ideolojilerde çözülmeler beklenebilir. Kemalist dünde kalmışlığın beslediği “Araplar, bizi arkadan vurdu!” yalanı, çoktan açığa çıkmıştı. Şimdi aynı özürlü zekânın 7 Ekim’den sonra sarıldığı “Filistinli Araplar, Filistin’de Yahudilere toprak sattılar!” düzmece ve dayanaksız iftirası da çöktü. Ama orada kalınmadı; tartışmalar, genişleyerek devam ediyor. Şimdi; Filistin’in neden terk edildiği, niçin 401 yıldır vatanımız olan bir yerin İngilizlere bırakıldığı, Mescid-i Aksa ve Kudüs’ün neden arkada bırakıldığı, neden diplomasi dehâsı Abdülhamid Han’ın çizdiği stratejiden uzaklaşıldığı da Alman ve İngiliz muhipliği ölçeğinde tartışılmakta.

 

Saf, berrak ve tertemiz Gazze insanının ahı, çok ezberi bozacaktır. Dünya, Şanlı Gazze Direnişi üzerine İslâmiyete merak sardı. Böylece bir nasipli, Müslüman oldu. Bunun gibi birçok Türk de yakın tarihimize daha bir ilgi duyarak, belletilmiş ezberleri aşarak birçok hakîkate ulaşacaktır. Zaman, yeni bir döneme giriyor. Gazze şehîdlerinin ruhaniyeti zihinleri aydınlatmakta.

 

Savaşların, böylesi hesap edilmeyen tarafları ortaya çıkar. Harb-i Umumi, I. Dünya Harbi cereyan ederken 25 Ekim 1917’de Moskova’da sosyalist ihtilal oldu. Sovyet idaresi, Çarlık Rusya’sıyla İngiltere ve Fransa arasında Osmanlı Türkiye’sinin Arap coğrafyasındaki topraklarının paylaşılmasına dair 16 Mayıs 1916’da Londra’da akdedilen “Saykız-Piko” adlı gizli muahedeyi; andlaşmayı açıkladı. İmzacı devletlere âdeta baskın verilmişti.

 

Kim ne yaparsa yapsın kader, hükmünü icra eder. Bundan böyle namuslu tarihçi, dürüst araştırmacı, haysiyetli mütefekkirlere çok iş düşmekte.

 

Türkiye’nin de dünyanın da en mühim gündemi Gazze’dir, Filistin’dir. Filistin, işgalden kurtularak dört başı mamur bir devlet olmalıdır.

 

Şu son cümlemizi önceden de yazmıştık. Şimdi bir defa daha tekrar etmek gerekiyor:

 

Türkiye’ye kalbiyle ve ruhuyla değil de yalnızca pasaportuyla bağlı bazı kimselerin şu gün İsrail ordusunda yer alarak kardeşlerimize karşı savaştıkları, mezalimin içinde yer aldıkları bilinmektedir. Ankara, bu ihbarın üzerine gitmelidir. Bu kanı karışıklar, ister hem Türk hem Yahudi vatandaşı olsun, isterse sadece Türk vatandaşı olsunlar. Vatana ihanet cümlesinden olarak bu yaptıklarının hesabı sorulmalıdır.

 

Bir de tavsiyemiz var:

 

Filistin Devleti’nin iki yakası Gazze ile Batı Şeria yönetimlerindeki idarî, siyâsî ve fikrî çatlak malumdur. Şanlı Gazze Direnişi, zaferle bitince bu ayrılık, kendiliğinden ortadan kalkacak ve Filistin’in yönetimi yürekli vatanseverlere geçecektir. Şimdi makale ve tartışmalarda bu meseleyi, yen içinde bırakıp düşmanı sevindirmemek, cesaretlendirmemek ve mevcut soğukluğu arttırmamak için dile getirmemelidir.

 

Her sözün bir zamanı, her icraatın bir vakti vardır.

GAZZE’DEN ÖNCE, GAZZE’DEN SONRA!

7 Aralık 2023 02:00 | Güncelleme :7 Aralık 2023 01:11

 

A -

A +

Siyonist, ırkçı İsrail’in Gazze’de yaptığı emsali görülmemiş bu korkunç soykırım, BM-Birleşmiş Milletler Teşkilâtı için son imtihandır…

 

Siyonist ve Evanjelist İttifakı’nın vahşice icra ettiği yok etme haydutluğu karşısında da BM, stat seyircisi olmaktan öteye geçip bir varlık gösteremiyor. Bütün yeryüzü 3-5 devletin keyfîliğine mahkûm olmuştur. Öyle ise “Dünya 5’ten Büyüktür!” ihtarının ikinci kademesine geçilerek üye devletler, BM’den istifa etmeye çağrılabilir. Soğuk Savaş döneminin bu çarpık eseri, nasılsa dağılacaktır. Bâri âdil bir BM kurulması için bir ân evvel çöksün. Veya her aidiyet kendi teşkilatını kursun!
Siyonist-Evanjelist-Haçlı dayanışmasıyla Filistin topraklarında; Gazze’de, bebekler, çocuklar, kadınlar, ambulanslar, hastaneler, câmiler, mektepler, su depoları… yok edilirken bu suçları tarif etmek için “vahşi”, “korkunç”, “zalim” ve daha ağırıyla benzeri kelimeler, kifayetsiz kalmıştır!

 

Hâl, maalesef böylesine dram ötesi dram manzarasındayken, Gazze Celladı Netanyahu, her yaştan sivile karşı bu soykırım suçunu işlerken AB ve ABD, o cellada destek olmaya devam ettikleri gibi tarihe tartı kalacak Biden yönetimi de “Amerika, İsrail’in Filistin’de sivilleri kasten öldürdüğüne dair bir delil görememiştir” diyebilmektedir. Bu söze muhteşem insan, ulemanın göz bebeği İmâm-ı Rabbanî unvanlı Ahmed Faruk Serhendî Hazretlerinin sık tekrarladıkları şu sözle cevap vermenin vaktidir:

 

-Kör, görmez ise güneşin suçu ne?!.

 

Bir yerde adaletsizlik yaşanıyorsa o adaletsizliğe müdahale edecek meşru bir müessesenin olması şarttır. Yoksa hayata buhran, kargaşa, kör döğüşü hâkim olur. O müessese memleketlerin hayatında emniyet ve adalet teşkilatı, milletlerarası, beynelmilel hayatta ise BM gibi teşkilatlardır.
Paranın kölesi ve faşist İsrail, envaiçeşidiyle zulüm işlerken askerleri de organ ve at hırsızlığı yapmakta, katlettikleri çocukların bisikletlerine binerek sirk maymunlarına taş çıkartan maskaralıklarını teşhir etmekteler.

 

Zoraki devlet siyonist zorbalık, görebildiğimiz ve göremediğimiz, sayabildiğimiz ve sayamadığımız bütün bu terör suçlarını işler, O’nun asker kılıklı haydutları tasvirinden ar edeceğimiz hınzırlık üstüne hınzırlıklar yaparken; bütün bunlar, câninin yanına kâr kalıyorsa orada insanlık bitmiş demektir…

 

Hakîkat şudur:

 

-Hürriyet, müsavat, uhuvvet… adalet, diyen Fransız İhtilali insanlığı, Gazze’de bitmiştir.

 

-Çağdaş uygarlık, diyen Avrupa insanlığı Gazze’de tükenmiştir.

 

-İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi yayınlayan Soğuk Savaş sonrası İnsanlık, Gazze’de yok olmuştur.

 

-Amerikan Barışı denen asılsız iddia, Gazze’de iflas etmiştir.

 

-Köhne Yeni Dünya Düzeni, Gazze’de sona ermiştir.
Tarih, bundan böyle “Gazze’den önce” ve “Gazze’den sonra” diye konuşulacaktır...

 

İlâhi kuvvet ve kudret, o Filistinli güzeller güzeli masum yavruların, öksüzlerin, yetimlerin, ciğeri yanan babaların, yüreği tutuşmuş anaların, ağır yaralı masumların, bu korkunç katliamın, bu vahşi soykırımın, bir milleti hunharca imha ihanetinin hesabını soracaktır.

 

Bu hesap, hem Siyonist İsrail’e ve hem ona destek olan veya cinayeti seyreden kim ve ne varsa onlara sorulacaktır.
Bu bâdireden uzun vâdede Türkiye ve Filistin, kârlı ve galip çıkacaktır. Kassam Tugayları, 7 Ekim’de Mossad’ıyla birlikte İsrail’in üstünü çizdi. Tel-Aviv, o günden bu yana çılgın ve azgın bir ruh hâlindedir. Varılan bu noktada Kudüs Gönüllüleri ve Filistin Mücahidleri, talihi ve tarihi kendi doğru istikametine çevirmekteler.

 

Zafer, zalimlerin değil, mazlumlarındır!!!

 

Herkes bilsin ki!

 

Gazze’de yaşanan, medeniyetler çatışması değildir. Din tektir, adı İslâmiyettir. Medeniyet tektir, ismi, İslâm Medeniyetidir.
İnsanlığı kuşatan Cihanşümul Beyanname bir tanedir adı, Veda Hutbesidir.

 

Yaşasın İslamiyet!

 

Yaşasın Vedâ Hutbesi

 

Yaşasın İslâm Medeniyeti!

 

Yaşasın İslamın Sancaktarı Türk Milleti!

 

Yaşasın 2071 şafağında beliren Müslüman Türk’ün Osmanlı Ruhu!

 

Yaşasın Kudüs Gönüllüsü Mehmetçik!

 

Kuzgunların, leş kargalarının dönemi bitmiştir…

BİR GÜZ GÜNÜ GEÇTİK GAZZE’DEN KAAFİLELERLE!

5 Aralık 2023 00:58 | Güncelleme :5 Aralık 2023 09:34

 

A -

A +

Bebek katili, çocuk katili, kadın katili, hamile katili, yaşlı katili, hekim ve hemşire katili, gazeteci katili, sivil katili, masum insanların katili ve huzur ve barışın katili… Soykırımcı, Siyonist İsrail, vicdanlı Yahudilerin yüz karasıdır. İnsanlığın merhametten nasipli mensupları, O’na öfke ve lanetler yağdırmaktalar.

 

İsrail, Filistin’de terör estirip soykırım yaparken ona destek olan her hükûmet, her devlet adamı ve insafı dumura uğramış her kim varsa hepsi cellat Netanyahu’yla Siyonist İsrail’in suç ortağıdır!

 

Filistin topraklarının, tapusu Abdülhamid Han’a ait olan bir mülkün işgalcisi İsrail, hiç kimseyi umursamadan Gazze’de her yaştan sivili hunharca katleder, binaları enkaza çevirirken dünya ve İslâm âlemi, bu vahşeti sâdece seyretmektedir.

 

BM üyeliği zengin devletler tarafından engellense de Filistin, Türkiye, Rusya, Hindistan, Çin dâhil 127 BM üyesi devlet tarafından tanınmış bir devlettir. Bugün bu devletin başında güçlü bir irade sahibi lider olsaydı; ya Filistin Millî Meclisi, Türkiye’ye ilhak, katılma kararı alır veya Filistin’i koruması için Türkiye’yi çağırırdı.

 

Gelinen iki aylık süreçte vaziyet şudur:

 

İsrail, bir haftalık ateşkesten sonra şiddet ve zulmü katbekat arttırmıştır. Gazze’yi kuzeyi ve güneyi ile her cepheden ve her metrekaresiyle kudurganca vurmaktadır. Hiç şüphe edilmesin ki Gazze bitirilince sıra Doğu Kudüs’e, Batı Şeria’ya gelecektir. Ardından “Arz-ı mev’ud” saldırıları başlar.

 

Azgın Netanyahu, en masum insanları, çocukları hunharca katlederken heyhat ki Joe Biden, Allah’tan da kuldan da hicap etmeden gülebilmekte ve “İsrail’e tavizsiz ve sınırsız şekilde yardıma devam edeceğiz!” demektedir. Londra ve diğer Batı merkezleri de aynı tutum içindedir. Hilâl’e yâni Elif’e duydukları kin, şifa kabul etmez cinstendir.

 

İtidal ve sorumlulukla hareket eden Ankara, Filistin mes’elesi; sulhen ve insana yaraşır biçimde hallolsun diye bütün şartları, her imkânı ve her kapıyı zorlamaktadır.

 

Tel Aviv’se gözü dönmüşlüğünden vazgeçmiyor. 1848’de devlet olma çalışmasına başlayıp, 1948’de hedefine kavuşan Siyonist ideoloji, bu kez de 2048’de “Nil’den Fırat’a Büyük İsrail”i kurma çabasındadır. Bu maksatla arkasındakilere güvenerek pervasızca yoluna devam ediyor.

 

Asıl gaye şudur:

 

Siyonist-Evanjelist İttifakı, diğer bir ifadeyle Siyon-Haçlı dayanışması için Filistin, kolay lokma ve bahanedir. Hedef, 2071 Kızılelma ufkuna; Cihan Devleti Türkiye’ye koşan ülkemizdir. Ankara, elbette bunun farkında. Türk Milleti ve İslâm Ümmeti adına Gazze’ye cesaretle sahip çıkan, Filistin’e ses olan, gaddar tasasızları paylayan Başkan Recep Tayyip Erdoğan, buna rağmen dişlerini öğüte öğüte “barış!” diyor. Tekrar eden bu dâvetin son sözü, “vebal bizden gitti!” cümlesi olur.

 

Ankara, tabiî ki şunun da şuurundadır; tecrübesiz İttihad ve Terakki kadrolarının Abdülhamid Han’ın ince diplomasisi yolundan çıkıp Alman çizgisine sapma gafletiyle Harb-i Umumî’ye dâhil olmamız, bize bir imparatorluğu ve İslâm âlemi sözcülüğünü kaybetmemize ve yarım milyona yakın şehid vermemize ve daha nelere mal oldu. Bu acı hakikati unutmamız mevzu bahis olamaz. Sn. Erdoğan ve Sn. Bahçeli sadece bu tecrübeyi değil, 31 Mart 2024 Mahalli Seçimlerini de hesap etmekteler. Siyon-Evanjelist ittifakı, Cumhur’un seçimi kaybetmesini, pek çok arzu ediyor. Karşılarında Erdoğan-Bahçeli güçlü iradesi olmayınca Ankara için müstemleke komiserliğine başlayacaklarını her gece düşte görür haldeler. Ne var ki bütün hüsnüniyet, temkin ve tedbirimize rağmen vatan toprakları, beka ve istiklâlimiz tehlikeye düşerse “Kudüs Gönüllüleri” ile başlayarak havadan, karadan ve denizden taarruz edip düşmana haddini bildiririz.
Şu vakıayı çok yazdık, yine yazıyoruz ve her vesileyle yazacağız:

 

İmparatorluk hayatımızda Payitaht İstanbul’un tabiî hududu Belgrad’dı. Başşehrin müdafaası Belgrad’dan geçerdi. Bu ilimiz düştükten 40 yıl sonra İstanbul İngiliz işgaline uğradı. Bu sebeple akıldan çıkarmamalı ki Rodos, Oniki Ada, Lefkoşa, Filistin, Gazze, Halep, Kerkük, Bakü, Kırım, Ankara’nın tabiî müdafaa hattıdır.

 

Ankara’nın -Allah göstermesin- yaşayacağı bir felâket, ağır yıkım olur. Yalnızca Türkiye değil, bütünüyle İslâm dünyası çok büyük zarar görür.

 

MHP Genel Başkanı muhterem Devlet Bahçeli’nin liderce bir azimle verdiği haber, bunalmış gönüllere ferahlık oldu:

 

-Herkes bilmelidir ki GÖNÜLLÜ KUDÜS SEVDALILARI, her türlü göreve hazırdır!

 

Devlet Bey, muhasebesi ve muhakemesi yapılmamış bir fikri seslendirmez.

 

İslâm ve insanı koruyacak bu serdengeçtiler, sahaya indiğinde soykırımcı zalim Siyonistlerin vay hâline! O zaman dünya kaç bucaktır görürler!..

 

O kutlu vakitte de milletimiz, bu defa, merhum Yahya Kemal’in Akıncılar şiirindeki “Bir yaz günü geçtik Tuna’dan kaafilelerle!” mısraını şu şekilde de söylemeye başlar:

 

-Bir güz günü geçtik Gazze’den kaafilelerle!

 

Zalimler bilmeli ki çok sabrettik, çok tahammül ettik. Bıçak, çoktandır kemiği kesmekte. Cellat ve sahipleri, nasihatlerimizi kaale almazlarsa o zaman el mi yaman, bey mi yaman anlaşılır. O zaman bu vesileyle haritalar yeniden çizilir.

 

Mehmetçik, tarihe bir zafer daha hediye eder.

 

Irkçı İsrail’in Amerika’ya yaslanması boşa çabadır. Amerika, son 75 yılda girdiği hiçbir harbi kazanamadı. Zaten görünen de o ki insaflı Amerikan seçmeni, Siyonist Biden’ı tekaüt edip evine yollayacaktır. Netanyahu’ya yaptığı yardım ve dağıttığı gülücüklerin seçim rüşveti olarak görüldüğü bellidir.

 

Netice itibarıyla:

 

Allah var gam yok!

 

Her karanlık gecenin bir aydınlık sabahı vardır. Gecenin en karanlık ânı, şafağa en yakın olduğu zamandır. Zalimin hasmı, Allahü teâlâdır. Allahü teâlâ, Gazzeli o güzel çocukların intikamını alacaktır. Bu intikamı da kimin eliyle alacağı bellidir:

 

-Allah, tektir, ordusu Türk’tür!

 

Her cisim inceldiği, zulüm güçlendiği yerden kopar. 

 

Şanlı Gazze Direnişi’nin yiğit kahramanları! İnanınınız ki Allah, sizinledir.

 

O, ne güzel vekildir!

 

 

ORGAN HIRSIZI!

30 Kasım 2023 02:00 | Güncelleme :30 Kasım 2023 01:13

Sesli Dinle

 

A -

A +

Filistin Devleti’yle İsrail arasında kademeli olarak bir haftaya yakın bir süre tutan mütareke yaşandı. Bu ateşkesin sürekli olmasını dileriz. Ama onun devamlı olması, Gazze’den sürülüp çıkarılan her Gazzeliyle “yerleşimci” denen teröristlerin mülklerinden çıkarttıkları Batı Şerialıların yeniden evlerine dönmesi ve İsrail’in öldürdüğü insanlarla yıktığı binalar için noksansız şekilde maddî ve mânevî tazminat ödemesiyle mümkün olur.

 

Bu arada bir hatayı da düzeltmek gerekir: Mütareke esnasında haberler hep “esir takası” diye geçti. Bu yanlış bir haber dilidir. 5 yıl, 10 yıl, 15 yıl gibi zamanlarca berbat İsrail zindanlarında işkenceler altında şartlara katlanan Filistinli çocuk, kadın ve gençler elbette esirdi. Ama Gazzeli askerlerin nezaretindeki İsrailliler, sadece misafirdi. Nitekim, o Yahudiler, ayrılırken kendilerini ağırlayan mücahidlere tekrar tekrar teşekkür ettiler. Mütareke sürecinde bizimkiler, misafirleri uğurlayıp çilekeş mazlumlarımızı teslim aldılar…

 

Bundan böyle; zalimle şeriklerinin artık, elleri mahkûm olduğu için er veya geç barış için masaya oturacaklardır. Bu müzakerelerde son karar merkezi Ankara’dır. Hariciyecilerimiz masada yer alacaklardır. O masada taviz vermemek şehîdlere borcumuzdur. Görüşülecek ana mesele “iki devletli çözüm!” olacaktır. Buna peki fakat 1967 hudutlarını kabule kesinkes hayır! Ankara, bu çok uluslu hileye dikkat etmelidir. Türk Milleti ve Türk Devleti, İsrail’in yalnızca 1948 hudutlarını meşru sayar. İsrail, 1948’den sonra girdiği her karış toprağımızda işgalcidir. Bu işgallerin de tazminatını ödemeye mecburdur. Bir defa daha hatırlatalım ki BM’nin İsrail’i tanıdığı harita, 1948 tarihlidir. Bu laf anlamaz, insaf tanımaz politik kurgu, 1948 hudutlarına çekilmedikçe toplantı masasında sadece havanda su dövülür. Devletimiz, elbette şu gelişmenin farkındadır; İzzeddin el-Kassam Millî Mücadele Kuvvetleri, 7 Ekim 2023 akşamı yıllardır birike birike kocaman olmuş bir cerahat yığınına neşter vurdular. Bir ‘büyü’ bozuldu. İsrail için hayat, bundan böyle zehirdir. Yahudiler dâhil insanlığın vicdanlı olanları İsrail’in gerçek yüzünü net şekilde gördüler. Siyonist İsrail silahlı güçleri bombardımanlarla bebekleri katledebildiler ama Filistin Millî Kuvvetlerinin karşısına çıkarak savaşma cesaretini gösteremediler.

 

Şehid vermeyen, gazisi olmayan bir dâvâ, zafer kazanamaz. Filistin; tabiî ki evvelâ Gazze, çok sayıda şehid verdi, çok insan gazi oldu. Bunun mükâfatını göreceklerdir.

 

Manzara, ibretliktir:

 

Çocuğu, kadını, genci ve yaşlısıyla Gazze’nin o güzel insanları, başta Müslümanlar olmak üzere yeryüzüne sabrı, şükrü, tevekkülü, vakarlı olmayı, mücadele azmini ve vatan aşkını öğrettiler. Bu ahlâk abideleri, herhâlde iki cihanın en gözdeleridir. Hiçbir vâiz, onların öğrettiğini insanlığa öğretemezdi.
Soğuk savaş dönemi eseri BM’nin haksızlık ürünü Güvenlik Konseyi herkesçe malumdur. Bu kurum, ikili yapıya sahiptir. Birinci kısmı, II. Cihan Harbi’nin galipleri olan 5 daimî üye teşkil eder. Öteki 10 âzâ ise BM mensubu diğer devletlerden meydana gelir. Birinci 5 daimî, ikinci 10 dönemliktir. Kararlarda ne 193 devletten mürekkep BM genel kurulunun ve ne de konseydeki muvakkat 10 üye devletin dediği olur. BM kararlarında tek tayin edici unsur 5’li adaletsizliktir. Kalan 188 devlet, oy birliğiyle bir karara varsa dahi 5’liden tek bir devlet “hayır!” dese, kararı veto etse imzaların hiçbir hükmü kalmaz.

 

Bundan sebep yıllardır “dünya, 5’ten büyüktür!” demekteyiz. Bu gerçeğe rağmen 5’ten büyük dünya, 5’li keyfiliğin önünde çâresizdir. Ne kimse 5’li oluşuma bir hesap sormakta ve ne de onlar, bir zalime hesap sormaktalar. Kendilerine kalsa bu 5’li devletin her biri dünyaya nisbetle üst akıl olduklarını iddia edeceklerdir. Vaki iddia şâyet doğru olsaydı “beyaz adam”, 5 bin çocuk, 5 bin kadın, 5 bin yetişkin ölmeden, 5 bin kayıp olmadan harekete geçer ve katilin elini tutardı. Hâlbuki bu dayatmacı, kibirli yapı, zulmün ancak 52. gününde toplanma kararı aldı. Sanki İsrail’in işini bitirmesi beklendi. Zaten toplantıda alınacak karar da bellidir. Soykırımcı, zalim ve nihayet organ hırsızı Siyonist İsrail ve savaş suçlusu Netanyahu için vicdanları rahatlatacak bir hükmün çıkması zor görünüyor.

 

Evet; bundan bir süre önce yazdığımız ihtimal maalesef hakikat oldu. Dünya Sağlık Teşkilatının raporuna nazaran, Siyonistler, katlettikleri maktul ve maktulelerin karınlarını yararak iç organlarını çalmaktalar. Hem vahşet ve hem de paraya taparlık olan bu kan dondurucu korkunç fiil için lügatlerin yazdığı hakaret kelimeleri yetmez. Bu lanetliler, insanlık hasletlerinin, vicdanın ve acıma duygusunun zerresine bile sahip değiller. Çoğu, sözümona BM Güvenlik Konseyi üyesi devletlerin ilk günden, bugün olmuş fasılasız ve sınırsız destek verdikleri İsrail işte budur!

 

Gazze’de, Batı Şeria’da hem terör hem soykırım yaşıyoruz.

 

Bu harita değişmeye mahkûmdur.

 

Cüce İsrail, 5 bin yıl öncesinin dâvâsını güderken biz, bir asır evvelinin hesabını göremezsek Türkiye Yüzyılı hedefine varamaz!

 

İsrail’in arkasında 5 devlet varsa; sırat-ı müstakim üzre olan doğruların arkasında da Allah vardır!.

İSLÂM ÂLEMİNİN FİLİSTİN'LE İMTİHANI

28 Kasım 2023 01:04 | Güncelleme :28 Kasım 2023 01:05

Sesli Dinle

 

A -

A +

İslâm âlemi, ırkî, coğrafî ve itikadî olarak üç-döt ana başlık altında tarif edilebilir. Irkî olarak Balkanlardan Şarkî Türkistan’a kadar Türk dünyası, Irak’tan Fas’a dek Arap dünyası, Cenubî ve Uzak Asya diye ayırabiliriz. Türkiye ile Türk Cumhuriyetleri arasında Fars ağırlıklı İran bulunmaktadır. Güney Asya’da Pakistan/Bangladeş ve Uzak Asya’da da Malezya ve Endonezya yer alır.

 

İtikadî yani ait olunan inanç itibariyle de asıl olarak Sünnî, Şia ve Vehhabî diye üçe ayrılır.

 

Arap dünyasının "Arap Birliği" teşkilatı vardır.

 

Türk Dünyası’nın TDT-Türk Devletleri Teşkilatı yeni kuruldu.

 

Bağımsız Müslüman devletler, İİT-İslâm İşbirliği Teşkilatına üyeler.

 

Bunlardan müstakil olanlar aynı zamanda BM üyesidir. Hem BM ile kendi soy teşkilatlarında ve İslam İşbirliği Teşkilatında faaliyet gösterme, söz söyleme ve kamuoyu oluşturma imkânına sahipler. Buna rağmen, asrın utancı bu İsrail zulmü ve Gazze mağduriyetinde mevzubahis İslâm âlemi netice alıcı olamadı, zalimi caydıramadı, durduramadı, Filistin’e Gazze’ye sahip çıkamadı. Kardeşlik görevini yapamadı.

 

Ortada bu dert ile dertlenmiş ve her türlü diplomatik imkânı kullanan ve en cesur ve can acıtıcı konuşmaları yapan bir tek Türkiye var. Bunun haricinde bir miktar Katar’ın gösterdiği gayretler ve bir de ele alınır bir çaba olarak İİT’nin Riyad’daki toplantısı gösterilebilir. Burada Yahudi işgalcilere "terörist" dendiği gibi İsrail’in Filistin’de yaptıklarına "soykırım" denerek zulmün adı da kondu ama orada kalındı. Türkiye’nin zorlamasıyla metne giren bu sözler hayat bulabilmeliydi. Henüz görünürde bir şey yok. Ateş edilecek hedef kalmadıktan sonra kaypak bir ateşkes ilân edildi!

 

Arap Devletleri, Batı’ya petrol ihracatlarında hiçbir azaltma veya iptale gitmediler. İthalat ve ihracatlarında bir azalma olmadı. AB ve ABD bankalarından tek kuruşlarını olsun çekmediler. Batı’ya giden turist sayıları düşmedi. Daha garibi Arap ülkelerinde Müslüman halk, dünya memleketlerinde olduğu gibi meydanlara çıkarak soykırım yapan İsrail’i protesto edemedi, Filistin’e destek veremedi. Küçük istisnalar hariç, Türkiye dışında Türk dünyası şehir ve meydanlarında da bu manzaralar görülmedi.

 

Tahran’ın Irak ve Suriye’de Haşdi Şabi, Lübnan’da Hizbullah, Yemen’de Husiler diye kendisiyle irtibatlı kuvvetleri var. İzzeddin el-Kassam Tugayları, imkânsızlıklar içinde Filistin’in istiklali uğruna çok yaman bir mücadele verirken Lübnan’daki Hizbullah, İsrail’in Batı Şeria ve Gazze’de bebek, çocuk, kadın ve yaşlıları katletmesini sadece seyretti. Seyretmekle de kalınmadı. İran, "bir devlet için, bir başka devletle harp etmeyiz!" diye yersiz bir açıklama yaptı. Bari susulsaydı. Böyle bir cümle, dolaylı olarak İsrail’e teminat, Filistin’e de kötülük oldu. Nitekim İran hakkındaki o meşhur suçlama haksız değildir: "İran, hiçbir zaman gayrimüslim devletlerle savaşmadı!" Sisi Mısır’ı da Refah Kapısı’nda oyalanmaktan öteye gidemedi, bir varlık gösteremedi.

 

Filistin imtihanında Suudi Arabistan, Mısır ve İran sınıfta kaldılar.

 

Diğer devletleri saymaya gerek yok.

 

Keza Arap Birliği de sınıfta kaldı. Hâlbuki bu teşkilata mensup 22 devlet, gayretleriyle dünyayı ayağa kaldırabilirlerdi. Türk dünyasından elbette farklı bir manzara beklenirdi. Onlardan çoğu da yeni müstakil olmanın çekingenliği içindeler. Şunu bir teselli cümlesi olarak söylemek mümkündür: "Türkiye’nin attığı her adım ve söylediği her söz, aynı zamanda TDT ve Türkistan coğrafyası adınadır."

 

AB ve ABD, zalimle birlikte Siyonist-Evanjelist dayanışmasında olurken İslâm âlemindeki manzara maalesef böyle oldu. İslâm âleminin yükünü tek başına Türkiye çekti ve çekiyor. İrsî olan, tabiî olan da budur. Çünkü daha bir asır evvel bütün bu İslam âlemi, fiilen veya Hilafet yoluyla İstanbul’a bağlıydı. Buradan idare ediliyor yahut yönlendiriliyordu. Bugün başta farklı bir yapı da olabilirdi. Şükür ki Ankara, bu şanlı direnişte yarınlara yüz akı bir miras bırakmaktadır. Fakat yapılacak daha çok işimiz var. Bizim daha evvel yazdığımız ve Sn. Cihat Yaycı’nın da etraflıca ele aldığı gibi Filistin Devletiyle mutabakata vararak Gazze-Antalya arasında Mavi Vatan’ın doğu kanadını kurmalıyız.

 

AB, ABD, Arap Birliği ve İİT’de durum bu iken Çin ve Rusya ne vaziyette?

 

Onlar da sınıfta kaldılar.

 

Lafla, kemiyetle büyük devlet olunmuyor.

 

Ayıbı, utancı çok bir çağdayız:

 

-8 milyon İsrail’e tutsak, 8 milyarlık dünya, Filistinli bebekler, çocuklar, kadınlar, masumlar önünde sınıfta kaldı.

 

-2 milyon Gazzeli, 2 milyar Müslüman adına şehadete koştu.

 

Türkiye’ninse alnı ak. Bu üslup, bu duruş, milletimizin hasletidir. Azîz ecdadımızdan başımızı eğecek hiçbir ayıp devralmadığımız gibi biz de bugünden yarına hiçbir utancı devretmeyeceğiz.

İSRAİL’İN İDEOLOJİSİ

21 Kasım 2023 01:14 | Güncelleme :21 Kasım 2023 01:15

Sesli Dinle

 

A -

A +

Şark ve Garbıyla dünyanın muhtelif şehirlerinde ve çok kere de hükûmetlerine rağmen Filistinli mazlum ve mağdurlara destek vermek için canhıraş bir şekilde protestolar yaparak İsrail’i lânetleyen, bu Beyaz Vicdan Hareketleriyle de mazlum ve kimsesizlere ses olan vicdanlı insanların hepsi, teşekkür ve duaya layıktır. Allah, onların hepsinden râzı olsun…

 

Sirkte eğlence seyreder gibi kılını kıpırdatmadan Filistin’de soykırım izleyen bugünkü istatistikçi çağdaş dünyada AB, ABD’yle topyekûn batıda hükûmetlerle ülke vatandaşları anlayış çatışması içindeler. İdareler, pervasızca zalim Netanyahu’nun yanındalar. Bu yönetimler, halklarını temsil etmiyorlar. Ömürlü olmazlar. Bu gayrı insânî tutumlarıyla vatandaşlarının yüzüne bakamaz ve yerlerini koruyamazlar.

 

Bir de bizim yüz ağartmayan malûm bir dünyamız var:

 

Filistinli kardeşlerinizin kökü kazınır, onlar, aile aile tüketilirken İslâm âleminden çıt çıkmıyor. Sadece bâzılarında arada bir cılız sesler yükselmekte. “Türk dünyası”, “Arap dünyası” demeden yönetim ve halkıyla İslâm âleminde görülen bu vurdumduymazlık, şeriatın ilgili emrine aykırılık ve azap verici bir hâldir. Dünyada vicdanlar galeyana gelirken, iki milyar Müslümandaki bu gaflet ve duyarsızlık, vicdanları sızlatan bir utandırıcı bir manzaradır.

 

Şöyle bir çapraşıklık mevcut:

 

8 milyon İsrail, 8 milyar dünyayı tutsak almışken, 2 milyon Gazzeli 2 milyar Müslüman yaşasın diye hayatını fedâ etmektedir…

 

Türkiye de olmasa, Gazze şehri başta olmak üzere Filistin çoktan devâsâ bir mezarlık hâline gelmişti. Gazze Direnişinin arkasında Ankara’nın ivazsız ve garazsız desteğinin payı büyüktür. Allah’tan ki 2023’ün 14 Mayıs ve 28 Mayıs seçimlerinde bir yol kazası yaşanmadı. Yoksa bugün Netanyahu ağzıyla konuşanlar da şimdi soykırımcıya destek yarışında olurlardı. Seçimlerde meğerse büyük bir tehlike atlatılmış.

 

Gazze ve Batı Şeria’da çok benzeri olmayan katliamlar işlenir, dehşetli bir soykırım yapılırken Türkiye’de bazı gazeteler, İsrail rahatsız olmasın diye Netanyahu ve Siyonistler aleyhine birinci sayfalarında tek satır yazmıyor, Filistinli mazlumların tek kare fotoğraflarını yayınlamıyor, bazı TV’ler vahşeti sıradan haber olarak görüyorlar. Hiçbir ayıp ve günahları olmasa bu ayıp ve günah onlara yeter. Bazı baro ve meslek odaları da bu yüz kızartıcı tutumdalar.

 

Merhum Necip Fazıl, haykırışında haklıydı:

 

-Siz hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

 

Filistin, “Müslümanım!” diyen herkesin dâvâsı, “insanım!” diyen her ferdin mes’elesidir.

 

Şanlı Filistin Direnişi, Gazze Destanı, dünyada İslâm düşmanlığını gizleyemeyen bazı pespâye politikacı ve ikiyüzlü bir kısım medyanın maskelerini düşürüp gerçek yüzlerini ortaya çıkardı. Düne kadar tarafsız bilinen bazı Batılı riyakâr medya, bugün katliamın yanındadır. Onların da Netanyahu’ya sarılıp tebrik eden oy düşkünü politikacılardan farkı yoktur.
Gazze adlı çile yurdunda, Filistin’de hunharca katledilen bebek, çocuk, genç kız, delikanlı, yetişkin, kadın, hamile, yaşlı, ana-baba ve ailelerin kanları, Netanyahu başta olmak üzere katliamcı İsraillilerle, Netanyahu’ya destek olan Garplı her politikacının, her Evanjelistin elinden ve yüzünden ebediyyen silinmeyecektir.

 

Filistin direnişi, Filistinlideki dayanma gücü, imân sağlamlığı, bütün yeryüzünde insanları hayran ediyor ve hayrete düşürüyor. AB ve ABD şehirlerinde sokak ve meydanların lebâleb dolmasındaki sebep de esasen bundandır. Küçüğü ve büyüğü, erkeği ve kadını, sağlıkçısı ve fırıncısıyla yaşadıkları korkunç yıkıma rağmen Filistinlilerde görülen bu asalet, şerden hayrın zuhuruyla dünyada İslam dînîne duyulan merakı zirveye taşıdı. Vaziyet şudur; her yaştan Filistinli, o güzel insanlar, aldıkları yaralar ve şehadetleriyle emr-i mâruf yapmakta, insanlığı hidayete çağırmaktalar. Bu gelişme hayrlı bir çığırın habercisidir.

 

Durum muhakemesi:

 

Katliam ve vahşetini tamamlayan Netanyahu’yu yarın sandıkla veya intihar gibi başka bir şekilde devirirler. Bu soykırım suçlusu ölünce veya gidince İsrail, hiçbir şekilde tertemiz olmayacaktır. 70 yıl önce Binyamin Netanyahu diye bir vicdan mahrumu yoktu fakat siyonizm aynı vahşetle vardı. Bu ideoloji, derin İsrail’in vazgeçilmez ilkesidir. Netanyahu, gider, beteri gelebilir. Tel Aviv’de katiller değişebilir lâkin, bizim muhkem devlet siyâsetimiz değişmemelidir. Hükûmet farklarına rağmen de değişmemelidir. Ankara, mademki bugün İsrail’i -haklı olarak- “terör devleti!” diye telakki ve ilân ediyor o hâlde yarın insan kasabı Netanyahu gitti diye İsrail’le münasebetlerimiz güllük-gülistanlık olamaz. Olmamalıdır. O şehidlerin yakınlarının ahından korkmalı. İsrail’de başbakan, hükûmet değişti diye Ankara, Tel Aviv’e kucak açarsa bu bize yakışmaz. Hiç şüphe edilmesin ki bir süre sonra yeni İsrail yönetimi de başka türlü katliama başlar. Çünkü “Nil’den Fırat’a Büyük İsrail Krallığı” İsrail’de hükûmet değil, devlet siyasetidir…

 

İsrail, katlettiği her Filistinliyle yıktığı her bina için kuruşuna kadar def’aten yani tek seferde maddî ve mânevî tazminat ödemeden, Netanyahu başta olmak üzere bütün suçlular hak ettikleri cezayı almadan, mutlaka 1948 hudutlarına çekilmeden, Gazze ve Batı Şeria birleşip yekpâre vatan olmadan, G20 ülkeleri Filistin Devleti’ni tanımadan, Filistin, beynelmilel teminatlarla Akdeniz’deki gaz ve petrol haklarına kavuşmadan Tel Aviv-Ankara münasebetleri normalleşemez. Hiçbir şey olmamış gibi davranamayız. Ermeniler, bir asırdan fazla bir zamandır aslı olmayan bir Ermeni soykırımı ve tazminat talebiyle Türkiye’yi rahatsız ederken Ankara, akan şehîd kanları soğumamışken İsrail gazı pazarlayamaz. Şimdiden söyleyelim ki böyle bir barış, zarar verir. Böyle bir adım, ağır vebâl olur. Altından kalkamayız.

GAZİ GAZZE