ehlisunnnetde - M.Ş.EYGİ-MEAL

Diyanet'in Tefsiri

Mehmed Şevket Eygi

23 Eylül 2005 Cuma 09:59

Diyanet, dört ilâhiyatçıya beş ciltlik bir tefsir yazdırtmış. Telif ücreti olarak 300 bin dolar ödenmiş. Ayrıca, her baskıdan sonra para verilecek mi bilmiyorum. Bu 300 bin dolar rakamını, Diyanetin sorumlu devlet bakanı açıkça beyan etti.

Telif ücreti önemli değil, bu tefsirde Ehl-i Sünnet anlayışına ve görüşüne uymayan yerler varmış.Bakara sûresinin 62'nci âyetinin yorumunda cumhura uymayan görüş kabul edilmiş.

Tefsirden bir takım alıp görmek istedim, mevcudu kalmamış...

1970'li yılların başında Diyanet çok bozuk bir kitap çıkartmıştı. Reşid Rıza'nın Telfik-i Mezâhib adlı kitabı. Bu kitabı niçin basmışlardı?

Diyanetten sorumlu devlet bakanı "Tefsirdeki görüşler Diyaneti bağlamaz, yazanların görüşleridir..." demiş.

Diyanet tefsir yazdıracaksa, kimlere, nasıl bir tefsir hazırlatacağını elbette önceden bilir.

-Rivayet tefsiri mi?

-Dirayet tefsiri mi?

- Rivayet, dirayet karışımı bir tefsir mi?

Ehl-i Sünnete aykırı (modern) görüşlere yer verilirse, "Tefsir bi'l-heva ve'r-rey" olur.

Türkiye'de İslâmî kesimin intikal ve reaksiyon müddeti uzundur. Sanırım önümüzdeki aylarda ve yıllarda Diyanetin beş ciltlik, 300 bin dolar telif ücretli ve reformcu yorum ve görüşlerle dolu tefsiri çok konuşulacak, çok tenkit edilecektir.

Diyanetin, oradaki şahısların üzerinde bir hükmî şahsiyeti vardır. Bu resmî dairenin yayınlayacağı tefsirde ana caddeden sapmalar olmamalıdır.

Birtakım reformcular, ellerine fırsat geçince bozuk ve bid'at reform ve yenilik görüşlerini yaymaya çalışıyorlar. Yakışıksız bir durum.

27 Mayıs 1960 darbesinden sonra Diyanete çok baskı yapıldı. Darbeciler, "Kur'ân Türkçeye çevrilsin, yobaz hocalar aradan çıksın, halk dinini Kutsal kitabın tercümesinden öğrensin..." diyorlardı.

Türkiye'de, Türkçe tercüme veya meâl mi yok? Çok... Hattâ gerekenden ve ihtiyaçtan fazla var. Lâkin bazılarının niyetleri bozuk. Kur'ân tercümesi, Kur'ân meâli diyerek, dinimizi bozmak, Müslümanların kafalarını karıştırmak istiyorlar.

Son elli sene zarfında birtakım Sabataycı gazeteler, okuyucularına bedava Kur'ân tercümeleri dağıtıyor. Allah, Allah... Adamlar hem Sabataycı, hem Kur'ân tercümesi dağıtıyor. Onların da niyetleri temiz değil. Müslümanların arasında şu fikri ve metodu yaymaya çalışıyorlar:

-Herkes Kur'ân'ın tercümesini okuyarak dinini öğrensin.

Sözü ayağa düşürmek istiyorlar...

Bakkal, işçi, balıkçı, kahveci, küçük esnaf Kur'ân tercümesi okuyarak İslâm'ı öğrenecek...

Doktor, mühendis, avukat, veteriner, işletmeci... Onlar da Kur'ân tercümesiyle ictihad yapacaklar.

Hâtemü'l-Hulefa olan cennet mekân Sultan Abdülhamid Hân zamanında böyle şeylere izin veriliyor muydu?

Yahu Müslümanlar, kafanızı çalıştırsanıza! Sabataycı bedava Kur'ân tercümesi dağıtıyorsa bu işte bir bit yeniği vardır demektir.

Soruyorum, hangi Sabataycı büyük gazete şimdiye kadar merhum Ömer Nasuhi Bilmen'in büyük İslâm İlmihali'ni okuyucularına dağıttı? Hiç dağıtırlar mı?

Yazık!.. On binlerce, yüz binlerce Müslümanın zihinlerini karmakarışık ettiler. Elifi görse mertek sanan nice yüksek tahsilli câhil, dinî kendi kafasına göre yorumluyor. Radyoda dinlemiş, Moritanya'da Şevval hilâli görülmüş, bizim âhir zaman Müslümanı güpegündüz oruç bozuyor. A mübarek! Radyodan dinlemekle Şevval hilâlinin rüyeti sübut bulmuş olur mu? Her şeyin bir kuralı, kaidesi var.

Beyaz karınca denilen bir böcek türü vardır, biyolojide adı termittir. Bu böcek selülozla beslenir. Termitler ahşap bir binaya girdiler mi, birkaç ay sonra yapı çöker. Tahtanın bir ucundan girerler, yiye yiye, içini boşalta boşalta öbür ucundan çıkarlar. Maalesef Müslüman kesimin içine de reformcu, yenilikçi termitler girmiştir. Bunlarla ilmin, irfanın, hikmetin, sağduyunun ışığında mücadele etmezsek İslâm yapısını çökertebilirler. Kimin üzerine çöker? Hepinizin. Sonunda ne Sünnî Müslüman kalır, ne reformcu Müslüman...

Kefere ve fecere de bayram yapar.

Bunların tuzaklarına düşmeyelim.

Peki, reformcu ve bid'atçiler harıl harıl çalışırken Ehl-i Sünnet geçinenler ne yapıyor?

Ne yaptıklarını söyleyeyim:

-Bol bol şifahî sızıldanma ve şikayet yapıyorlar.Şifahî kültürle köy olmaz kasaba olmaz. Reformculara karşı, yazılı bir savunma savaşı başlatılmalıdır. Savaş kelimesini mecazî mânâda kullanıyorum. Bir kimsede gerçekten iman varsa, o adam reformcu da olsa, bid'atçi de olsa din kardeşimizdir, onu dışlamaya hakkımız yoktur.

Bazı reformcuların ve bid'atçilerin sapık görüşleri kendilerini dinden çıkartabilir mi?

Maalesef çıkartabilir.

Kitab, Sünnet ve İcmâ-i ümmet ile sâbit bir farzı inkâr ederse İslâm dairesinin dışına çıkmış olur. Tabii, bu konuda ehliyetli, liyakatli, icazetli ulemanın kesin fetvalarının bulunması gerekir. İslâm dini ulu orta tekfir etmeye izin vermez. Herkesin fetva vermesine yine izin yoktur.

Reformcuların belli başlı bozuk fikirlerini çürüten küçük bir broşür çıkartılmalı, iddia ve çürütmelerin gerekçeleri yazılmalıdır ve bu broşür en az (tekrar ediyorum en az) bir milyon adet basılıp dağıtılmalıdır.

Söylemeye hacet yok ki, bu broşürün üslubu, muhtevası, tertibi çok vasıflı olmalıdır. Kolay okunmalı, kolay anlaşılmalı, ikna etmelidir.

Ülkemizde bunca Ehl-i Sünnet hocası var, Maaşallah böyle hizmetler yapmıyorlar.

Bugünkü reformculuk ve bid'atçilik fitne ve fesadının iki türlü sorumlusu vardır:

Birinciler reformcu, yenilikçi, oryantalist zihniyetli bozuk adamlardır.

İkinciler, bunlara karşı Ehl-i Sünnet İslâmlığını; Kur'ân'ın ve Peygamberin anlattığı dini savunmayan, bid'atleri çürütmeyen, sapıklıkları cerh, red ve iptal etmeyen pısırık ve pasif hocalardır.

Türkiye'de Şeyhülislâm Mustafa Sabri, Zahid El-Kevserî, Elmalılı Hamdi, Ömer Nasuhi Bilmen, Ahmed Davudoğlu (Ezherî) ve benzeri hocalar bulunmuş olsaydı, reformcu, yerli oryantalistler böylesine palazlanamazlardı.

M. Esed'in ve Ötekilerin Meâl ve Tefsirlerindeki Yanlışlar

Mehmed Şevket Eygi

27 Şubat 2006 Pazartesi 00:29

BELÇİKALI mühtedi Müslümanlardan Abdülaziz kardeşimizden bizzat dinledim:Şu anda tam tarihini hatırlamıyorum, 1975 veya 1977'de olacak, hacca gitmiş, dönüşte bazı İslâm ülkelerine de uğramış. Tanca'da meşhur Muhammed Esed''i de ziyaret etmiş. Bu zat Avusturyalı bir Yahudi iken ihtida eden çok zekî, çok kültürlü, çok ziyalı (aydın) bir kişidir; Arapça dahil olmak üzere beş altı lisan bilirdi. Bizde daha ziyade, İngilizce'den Türkçe'ye çevrilen Kur'ân meâli ve tefsiri ile tanınır.

Muhammed Esed, Tanca'da bahçe içinde bir villada yaşıyormuş.Abdülaziz ve yanındakiler kaşane gibi evde hazretin üçüncü hanımını görmüşler. Amerikalı bir hanımmış, dekolte kıyafetliymiş, elinde bir sigara ağızlığı varmış, misafirleri görünce "Hello!.." demiş.

Belçikalı mühtedi dostum, büyük ve tanınmış bir İslâm mütefekkirinin (düşünürünün) hanımının kıyafetinden rahatsız olmuş; bize taaccüp ve üzüntü ile bahs etmişti.

Muhammed Esed, rahmet-i Rahman'a kavuşmuş bulunuyor. Aleyhinde konuşmak istemem. Lâkin İngilizce'den Türkçe'ye çevrilen ve epey "sükse" yapan Kur'ân meâli ve yorumu hakkında Müslüman kardeşlerimi uyarmak isterim.

Beyan dergisinin 47'nci sayısında (Ocak 2003) Ahmet Tekin imzasıyla bir makale yayınlanmış, bunda Esed'in kitabı tenkit edilmişti. Bu tenkitler üzerine Yeni Şafak gazetesinde Sami Hocaoğlu takma adıyla Mustafa İslamoğlu, Esed'in müdafaasına soyunmuş, yedi gün boyunca Ahmet Tekin'in, Esed'i tenkit eden bendenizin, tefsir profesörü Suat Yıldırım'ın haksız olduklarını iddia etmişti.

Esed'in Kur'ân meâl ve yorumu "Kur'ân Mesajı" adını taşıyor. Bir gazete tarafından Ramazan'da okuyucularına dağıtıldığı için hayli yayılmıştır.

Önce bu kitabın İngilizce aslı ile ilgili bilgi vereyim:

"Bu tefsirî meâl, merkezi Mekke'de olan Rabitâtü'l-Âlemi'l-İslâm tarafından M.Esed'e yayınlanmak üzere sipariş ediliyor. İlk cildi Cenevre'de basılıyor. Rabıta, Nedvî'nin, sekreterinin ve merhum Hasanü'l-Benna'nın damadı Dr.Said Ramazan'ın da içinde bulunduğu sekiz kişilik bir heyeti bu kitabı inceleyip duyurmak ve Avrupa'da dağıtımını sağlamakla görevlendiriyor. Heyet, inceleme sonucu, bu kitabın yayılmaması, Müslümanlara dağıtılmaması sonucuna varıyor ve basılan 100 bin adet kitabı, hamur yapılmak üzere kâğıt fabrikasına gönderiyorlar. Bunun için M. Esed'e ödenen paranın da geri istenmemesine karar veriyorlar. İslâmî bir kuruluş olan Rabıta'nın yayınlamaktan vazgeçtiği bu kitabı M.Esed Darü'l-Endülüs'te basma yoluna gidiyor. Bu hadisenin bütün safahatı ile birlikte görgü şahidi sayın Doç. Dr. Mustafa Bilge bu yazdıklarımızı te'yide her an hazırdır." (Kur'ân Yolunda Kalem Oynatanlar, Ahmet Tekin, Kelâm Yayınları, İst. 2006, S. 170)

Değerli Prof. Dr. Ahmet Akgündüz, Esed'in tefsirli meâlini okumuş ve konu hakkında ilmî bir rapor hazırlamıştır. Kitapta vahim ve büyük yanlışlıklar olduğunu iddia etmektedir. Prof. Suat Yıldırım da Esed'in kitabını tenkit edenlerdendir.

Şimdiye kadar değerli eserler telif etmiş ve yayınlamış bulunan Ahmet Tekin hoca, "KUR'ÂN YOLUNDA KALEM OYNATANLAR" adıyla 335 sayfalık bir kitap çıkartmış bulunuyor. Bu kitapta:

(1)Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından 300 bin dolar telif ücreti ödenerek Prof. Hayreddin Karaman'a, Prof. Mustafa Çağrıcı'ya, Prof. İbrahim Kafi Dönmez'e, Prof. Sadettin Gümüş'e hazırlatılan "Kur'ân Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir",

(2) Eski Diyanet İşleri Başkanı Prof. Süleyman Ateş'in "Yüce Kur'ân'ın Çağdaş Tefsiri",

(3) Yahudilikten İslâm'a dönmüş merhum M. Esed'in "Kur'ân Mesajı",

(4) Meşhur Yaşar Nuri Öztürk'ün Yüce Kitabımızın meâllendirilmesi ve yorumlanması konusundaki sayısız büyük yanlışları ortaya konulup tenkit edilmektedir.

Son yıllarda ülkemizde Kur'ân meâllerinin ve tefsirlerinin sayısı hayli çoğaldı. Bu meâl ve tefsirler niçin yayınlanıyor? Bu konuyu aydınlatalım:

(1) Bir kısım müfessirler sırf Allah rızası için, Kur'ân-ı mübîne bir hizmet olsun diye meâl ve tefsir yazmakta ve bunları ya kendileri bizzat yayınlamakta, yahut bir yayıncıya verip telif ücreti almaktadır. Meâl ve tefsiri para kazanıp zengin olmak niyet ve kasdı ile hazırlamayanların bir miktar telif ücreti almalarında bir mahzur (sakınca) ve ahlâksızlık olmasa gerektir.

(2) Bazıları Allah rızası için değil de sırf para kazanmak, zengin olmak, köşeyi dönmek için meâl ve tefsir hazırlayıp bastırmaktadır. Bunların yaptıkları "Âmeller niyetlere göredir" hadîsine göre değerlendirilir.

(3)Meâl ve tefsir yazan bazı kimseler icazetli din âlimidir, kendilerinde müfessirlik ehliyeti vardır. Tefsirlerini rivâyet ve dirayet metodu üzerine yaparlar ve Ehl-i Sünnet yolundan ayrılmazlar. Tefsir perdesi altında dinde reforma, tahrife kalkışmazlar. Bunların tefsirleri muteber tefsirdir.

(4) Bazı kimselerin ilmi, Arapçası, ehliyeti, icazeti yoktur.Bu gibilerin yazdığı meâl ve tefsirler "Hevâ ve re'y tefsiridir" ve kesinlikle makbul değildir.

(5) Bazı yayınevleri Fransızca'dan, İngilizce'den Kur'ân meâli tercüme ettirmektedir ki, bunun ciddiyetsiz bir iş olduğunu söylemeye bile lüzum yoktur.

(6) Birtakım fesat komitaları dinimizi bozmak, Müslümanların kafalarını karıştırmak, İslâm'ın temellerini dinamitlemek için kasıtlı olarak bozuk fikirler, görüşler, ihtiva eden tefsir ve meâl çıkartmaktadır. Son olarak "Dinde Reform... Dinde yenilik...Dinde değişiklik... Light/ılımlı İslâm... Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü..." modaları ve cereyanları çıkartılmıştır. Birtakım tefsir ve meâllerde bu fikirler işlenmektedir.

(7) Ülkemizde bazı ilâhiyatçıların (bazı dedim, hepsini kasd etmiyorum) Farmason Cemâleddin Afganî'nin müridi oldukları herkesçe bilinen bir gerçektir. Cemâleddin Afganî her Müslümanın ictihad yapmasını isteyen bir kişiydi. İşte onun bugünkü talebeleri, ağlarına düşürdükleri Müslümanlara yanlışlarla dolu meâl ve tefsirler vermekte ve "Alın kutsal kitabınızı elinize ve dininizi kendi kafanıza göre yorumlayın" dercesine cahillere ictihad kapısını açmaktadır.

Reformcuların, yenilikçilerin, mezhepsizlerin, Afganîcilerin, Diyalog ve Hoşgörücülerin üzerinde en fazla durdukları ayet Bakara Sûresi'nin 62'nci ayetidir. Onlar bu ayeti yanlış yorumlayarak; Hz. Muhammed'i (Salat ve Selam olsun ona), Kur'ân-ı Kerim'i, İslâm dinini inkâr eden Ehl-i Kitabı cennete sokmakta, onları ehl-i necat olarak görmektedir ki, bu yorumları İslâm dininin ruhuna, Kur'ân'a, Peygamberin risaletine ve tâlimatına tamamen aykırıdır.

Milyonlarca Müslümanın yeni Kur'ân tercüme, meâl ve tefsirleri konusunda mutlaka uyarılması gerekmektedir. Bu uyarı birkaç bin tiraj yapan kitaplarla olmaz. Konuyu çok güzel anlatan ve aydınlatan broşürler hazırlanmalı ve bunlar milyonlarca adet basılmalıdır.

Bazı bozuk meâl ve tefsirlerde "Üç semavî din... Üç tevhid dini... Üç İbrahimî din..." gibi tâbirler geçmektedir. Bunlar İslâm'a uygun değildir.

* Hazret-i Adem'den bugüne kadar tek geçerli din İslâm'dır.

* Atamız İbrahim aleyhisselam Yahudi ve Nasranî değildi, Müslümandı.

* Allah İslâm'dan başka bir din kabul etmez,

* Allah katında hak ve geçerli din İslâm'dır.

* İslâm'ın dışında necat yoktur.

* Bütün peygamberlerin, Hz. İbrahim'in, Hz. Musa'nın, Hz. İsa'nın dini İslâm'dır.

Resûl-i Kibriya aleyhissalâtü vesselâm efendimizin risâleti ve dâveti kendisine ulaştıktan sonra bunları inkâr ve tekzip eden kâfirdir ve cehennemde muhalled kalacaktır.

Müslümanlar Müslümanlar Müslümanlar!... Kur'ân ve meâl ve tefsiri alırken şu hususlara dikkat ediniz:

(1) İcazetli bir din alimi tarafından yazılmış olsun,

(2) Bu âlim, müfessirlik ehliyetine sahip bulunsun,

(3) Ehl-i Sünnet ve Cemaat yolunda ve çizgisinde bulunsun,

(4) Mezhepsiz ve reformcu olmasın,

(5) Diyalogcu ve hoşgörücü olmasın.

(6) Mason Afganîci olmasın.

(7) Tefsire ve meâle kendi kafasından, heva ve re'y mahsulü fikir ve görüşler koymasın.

Muhammed Esed'e Allah'tan rahmet diliyorum, taksiratının afv edilmesi için dua ediyorum. Esed kesinlikle müfessir değildir. Mühtedi olmak, çok geniş bir kültüre sahip bulunmak, zeki olmak tefsir yazmak için yeterli şartlar değildir. O bir fikir adamıdır. Vaktiyle Cenevre'de basılan ve sonra bir heyet tarafından tedkik edilen ve nüshaları kağıt fabrikasına gönderilerek imha edilen bir "Tefsir bi'l-heva ve'r-re?y" nasıl oluyor da Türkiye'de yayınlanıyor ve halkımıza, gençliğimize sunuluyor?

Ben bir Müslüman olarak dinimi Esed'den öğrenmem.

Allah'ın rahmeti her şeyi kuşatmıştır. Ona rahmet dilerim, yanlışları konusunda din kardeşlerimi uyarırım.

Sevgili Müslümanlar!.. Akıllı olalım, mantıklı olalım, uyanık olalım, firasetli olalım, dikkatli olalım, ihtiyatlı olalım...

(Ahmet Tekin hocanın kitabını okuyunuz. KUR'AN YOLUNDA KALEM OYNATANLAR. Kelam Yayınları. Tel: 0 216/651 78 21... 0 533 336 65 70... e-mail: canday@mynet.com.

Kur'ân'dan Hüküm Çıkartmak

Mehmed Şevket Eygi

06 Ocak 2007 Cumartesi 19:13

BUNDAN otuz sene kadar önceydi, namaza gittiğim bir camide genç bir vaiz konuşuyordu. Şöyle diyordu:

-Ey Müslümanlar! Bizim dinimizin iki ana kaynağı Kur'ân ile Sünnet değil midir? Öyleyse her Müslüman bir Kur'ân tercümesi veya meâli, bir de hadîs külliyatı edinmeli ve dinini doğrudan doğruya bu iki ana kaynaktan öğrenmelidir. Her Müslüman evinde mutlaka bir Kur'ân meâli, bir de hadîs külliyatı bulunmalıdır...

Ne kadar parlak bir fikir değil mi?

Parlak olduğu kadar, metod olarak o nisbette yanlış bir fikir ve teklif.

Elbette Müslümanın evindeki özel kütüphânesinde Kur'ân meâli, tefsiri, hadîs külliyatı olacaktır ama o (ehil değilse) bunlardan kesinlikle dinî hüküm çıkartmayacak, ictihada yeltenmeyecektir.

Atalarımız İslâm'ı kabul ettikten kısa bir müddet sonra Kur'ân-ı Kerîm'i Oğuz Türkçesine çevirmişlerdir.

"Kur'ân tercüme edilsin, yobaz hocalar aradan çıksın, herkes dinini doğrudan doğruya tercümelerden kendisi öğrensin..."fikri iyi niyetli Müslümanlardan çıkmamıştır.

Bu cereyanı çıkartanlar Dönmeler, sinsi din düşmanlarıdır.

Merhum Mehmed Âkif'e Türkçe Kur'ân tercümesi ısmarlanmıştı ve bu iş için bir miktar da avans almıştı. Sonra şüphelendi, vermiş olduğu müsveddeyi geri aldı, avansı da iade etti. Hazırlamış olduğu Türkçe Kur'ân tercümesini Mısır'daki dostu İhsan efendiye teslim etti, "Ben öldükten sonra yakarsınız" dedi. Tercümenin asıl Kur'ân yerine konmasından çok korkuyordu, böyle bir cinayete ortak olmak istemiyordu. Maalesef ölümünden sonra tercüme, vasiyeti gereği yakıldı.

Müslümanların, Allah kelâmı olan Kur'ân-ı Azimüşşana karşı birtakım vazifeleri vardır. Bunları sıralıyorum:

(1) Onu Kelâm-ı Kadim olarak kabul etmek.

(2) Onu din ve dünya işlerinde düstur olarak kabul etmek.

(3) İlmî ehliyeti olmayanların o kutsal kitabı kendi heva ve re'yleri ile mânâlandırıp yorumlamamaları.

(4) Onun tercümelerine "Türkçe... Fransızca... İngilizce Kur'ân" dememeleri, "Kur'ân-ı Kerîm'in Türkçe, Almanca, Farsça tercümesi" demeleri. "Türkçe Kur'ân" olmaz, Kur'ân Arapça'dır.

(5) Din düşmanlarının, münâfıkların, bid'atçilerinin, din bezirgânlarının Kur'ân'ı ticarete âlet etmelerini, tahrife yeltenmelerini engellemeye çalışmak.

(6) Sırf para kazanmak için yalan yanlış çıkartılmış tercüme, meâl ve tefsirleri almamak, bu konuda Müslümanları uyarmak.

Hâtemü'l-hulefa (halifelerin sonuncusu) olan merhum ve mağfur Sultan Abdülhamid Hân-ı Sanî hazretleri zamanında devlet Kur'ân'ı koruyordu. O devirde kimse yalan yanlış Kur'ân meâli, tercümesi, tefsiri yapamazdı. İkinci Meşrutiyet ilân edilince (1908) ne kadar Mason, Sabataist, Jön Türk, mürted varsa yayıncılığa başladı ve bu arada Kur'ân ticaretine el attı.

Aradan geçen yüz sene içinde birkaç kıymetli tercüme, tefsir ve meâl hazırlanıp yayınlandı, lakin bu arada bir yığın da bozuk tercüme ve tefsir çıktı.

Bundan otuz sene önce cami kürsüsünde "Her Müslüman bir Kur'ân tercümesi, bir de hadîs külliyatı alsın ve dinini ana kaynaklardan öğrensin" diyen câhil ve gafil vâizin dedikleri oldu.

Bir ara meâlciler diye bir fırka veya taife türemişti. Bunlar Arapça bilmedikleri ve Arapça Kur'ân okuyamadıkları için rastgele bir meâl ediniyorlar ve onu asıl Kur'ân'ın yerine koyuyorlardı.

İslâm dünyasında herkesin kendi kafasına, kendi re'y ve hevasına, kaba tâbirle kendi işkembe-i kübrasına göre ictihad yapması çığırını Farmason ve taqiyyeci Cemalüddin Afganî başlatmıştır. Al eline bir Kur'ân tercümesi, bir de hadîs kitabı ve bol bol ictihad yap... Ebû Hanife de benim gibi bir insandır. O ictihad yapmış da ben niçin yapamayacakmışım?..

Maalesef İlâhiyat Fakültelerinden de bu kafada adamlar çıkmıştır.

Elifi görse mertek sanacak kadar câhil ve ictihad yapıyor. Bundan büyük bir felâket olur mu?

Şu anda kitap piyasası bozuk tercüme, meâl ve tefsirlerle doludur.

Adam cilt cilt tefsir çıkartmış, âyetlere yanlış mânâ vermiş, zorlamış ve Ehl-i Kitap da Cennete girecektir diyor...

Zavallı Müslümanlar. Kur'ân tefsiri ve tercümesi alırken cildine, kağıdına, fiyatına bakıyor.

Eczahâneden (eczane değil!) ilaç alırken nasıl ehil ve hâzık bir doktorun reçetesi gerekliyse; Kur'ân tercümesi, meâli, tefsiri alırken de mutlaka ehil bir din hocasının tavsiyesi gerekir.

Sevgili Müslümanlar!

* Rastgele tercüme, meâl ve tefsir almayınız. Ehil kimselere sorarak alınız.

* Kendi kafanıza, re'yinize, heva ve hevesinize göre kutsal kitaptan din, fıkıh, şeriat hükmü çıkartmaya yeltenmeyiniz.

* Ehl-i Sünnet âlimlerinin hazırlamış oldukları meâlleri, tercümeleri, tefsirleri okuyunuz. Bunları okurken "Bana göre... Bu konuda benim fikrim şudur..." gibi şeytanî vesveselere (kuruntulara) kapılmayınız.

* Dinî hükümleri ve vazifeleri Kur'ân tercümesinden ve tefsirinden bizzat çıkartmaya kalkışmayınız; ilmihal, fıkıh, ahlâk, irşad, mev'ize kitaplarını okuyarak bunları öğreniniz.

* Reformcuların, bid'atçilerin, iki kimliklilerin İslâm'ı tahrif için ve Müslümanları sapıttırmak için çıkarttıkları din kitaplarını sakın alıp okumayınız.

* İnsî ve cinnî şeytanların tuzaklarına düşmeyiniz.

Uyarıyorum

BENDENİZ din hocası değilim, fetva veremem. Zaten, rastgele her hoca ve ilâhiyatçı da fetva veremez. Fetva verebilmek için ehliyetli, liyakatli, icazetli müftü olmak gerekir.

Ancak bazı kesin dinî meseleler vardır ki, onları beyan etmek, Müslümanlara hatırlatmak, Ümmet-i Muhammed'i uyarmak için müftü olmak gerekmez. 2 kere 2'nin dört ettiğini, parçanın bütünden büyük olamayacağını, bir çocuğun yaşça babasından daha yaşlı olamayacağını söylemek için matematikçi, mantıkçı, biyoloji âlimi olmak gerekmediği gibi.

Bu açıklamadan sonra bazı kesin din hükümlerini sevgili Müslüman kardeşlerime hatırlatmakta yarar görmekteyim. Bunlar tartışılmaz gerçeklerdir.

(1) İslâm, usûl yani inanç ve temel hükümler bakımından Hazret-i Âdem'den Hazret-i Muhammed aleyhisselama kadar vahy edilmiş ve Kıyamet'e kadar geçerli olan hak dindir. Değişiklik füruatta, şeriatlarda olmuştur. Binaenaleyh Allah katında hak ve geçerli olan tek din İslâm'dır. Bu husus Kur'ân ayetleriyle sabittir. İslâm'ın Tevhid inancı ile Hıristiyanlığın Teslis (Peder, Oğul, Ruhü'l-Kuds inancı) bağdaşmaz. Museviliği, Nasranîliği ve İslâm'ı hak dinler olarak kabul eden Dinlerarası Diyalog cereyanı sapıklıktan başka birşey değildir. Bu cereyan kesinlikle İslâm'la bağdaşmaz.

(2) Tesettür Kur'ân ile, Sünnet ile, 1400 yıllık icmâ-i ümmet ile sabit bir farz-ı ?ayndır. Bu farza aykırı içtihad yapılamaz, fetva verilemez. Bu farzın münkiri dinden çıkar.

(3) Kalbinde imanı olan bir kimse Resûl-i Kibriya Efendimiz için "o bir postacı idi, öldü ve işi bitti..." gibi lâflar edemez.

(4) İbrahimî dinler sözü bâtıldır. Tek İbrahimî din İslâm'dır. Hazret-i Musa da, Hazret-i İsa da İslâm dinine bağlıydı. Kur'ân,Hazret-i İbrahim için "O Yahudi ve Nasranî değildi, hanif bir müslimdi" buyurmaktadır.

(5) İslâm şeriatı yabancı kadınlarla erkeklerin tokalaşmalarını caiz görmemiştir. Binaenaleyh dindar Müslüman hanımlarla, dindar Müslüman kadınların, nâmahremlerle tokalaşmamasını tenkit etmek din ve inanç hürriyetini ihlâl olur.

(6) "Dinlerarası diyalog yeni çıkmış bir şey değildir. Diyalog Hazret-i Adem'den beri vardır..." gibi sözler hezeyandan ibarettir.

(7) Dinlerarası Diyalog Kitab'a, Sünnet'e, icmâ-i ümmete aykırıdır. Müslümanların vazifesi dâvet ve tebliğdir. Tevhid akidesinden sapmış, Hazret-i Muhammed'in risaletini inkâr eden kimseleri ehl-i necat ve ehl-i cennet olarak göstermek itikadla ilgili dehşetli bir bid'attir.

(8) Kendilerini uyaran mü'min ve müslim kardeşlerine düşman olan, gayr-i müslimleri dost ve veli edinen kimseler kesinlikle doğru yolda değildir.

(9) Hiçbir "Hazret" kendisini Kur'ân'ın, Sünnet'in, icma-i ümmetin üzerinde görmeye yeltenmesin. Böyle bir had-nâ-şinaslık kişiyi, içi ateş dolu bir uçuruma düşürür.

Sevgili Müslüman kardeşlerim. Bu imtihan dünyası fânidir. Birtakım meşakkatler çekilse de Ehl-i Sünnet ve Cemaat yolundan kıl kadar ayrılmamak gerekir. Bu yol Peygamberin, Ashabının, Tabiînin, Selef-i Sâlihîn'in, Eimme-i müctehidîn'in, mücedditlerin, fukahanın, âmil âlimlerin, kâmil mürşidlerin, Allah dostlarının yoludur. Ehl-i Sünnet yolunda çekilen çileler mü'min kul için en büyük kazançtır. Zaman zaman ağızlarından dinimize ve ümmetimize kin, husumet, adavet kusan; içlerindeki kin ve düşmanlık ise büsbütün ve kat kat fazla olan İslâm düşmanlarıyla işbirliği yapanlar ne büyük bir zarar içindedir.

Bundan önceki asırlarda gelip geçmiş ulema, fukaha, müctehidler usûl (temel hükümler ve bilgiler) hususunda bize ne bıraktılarsa onlara sımsıkı uyalım. Reformcuların, bid'atçilerin, diyalogçuların bozuk fikirlerine ve propagandalarına kulak asmayalım.

Din Büyükleri Dinden Tâviz Vermez

BENDENİZ gerçek ulema ve meşâyih (din âlimleri ve tarikat şeyhleri) görmüş bir kimseyim. 1960'da merhum Ömer Nasuhi Bilmen Hoca'nın altı ay kadar Diyanet'te özel kalem müdürlüğünü yapmıştım. Merhum Ahmed Davudoğlu Hoca Efendi'ye gider gelirdim. Şeyh Muhammed Zâhid Kotku efendi hazretlerinin sohbetlerine katılırdım.

Lise talebesiyken, Bediüzzaman hazretleri, aleyhinde açılan bir dâva için İstanbul'a gelmişti. Galatasaray'dan iki arkadaşımla birlikte ziyaretine gitmiş, elini öpüp duasını almıştık.

Daha çok hocalar ve şeyhler gördüm. Hepsi de rahmet-i Rahman'a kavuştular. Mekânları cennet olsun.

Ahmed Davudoğlu Bulgaristan'da iken kızıl rejimin zulmüne ve işkencelerine mâruz kalmış, zindanlarda çok çileler çekmişti. Türkiye'de de, şer'î bir mesele hakkında verdiği fetva dolayısıyla hapse atılmıştır.

Hocalardan ve şeyhlerden başka Üstad Necip Fazıl, Üstad Mahir İz gibi edipler ve münevverle de muarefem olmuştur. Hepsini minnet ve şükran ile anıyorum.

İster âlim, ister şeyh, ister mütefekkir (düşünür) olsun bir İslâm büyüğünün birinci özelliği din konusunda tâviz (ödün) vermemesidir. Din konusunda ödün veren, dine aykırı bid'atler (bid'at-i seyyie) çıkartan, dine hizmet ediyorum diye dini ve mukaddesatı istihdam eden, kısaca din sömürüsü yapanlar asla büyük olamaz.

Büyükler din uğrunda can ve baş verirler fakat taviz vermezler.

Dinini dünyasına satanlar ne kadar sefil ve alçak kişilerdir.

Aczime rağmen Müslümanları uyarıyorum.

Dinde en ufak bir tâviz bile verilmesin. Dinimizin en küçük bir hükmü bile önemsiz görülmesin. Bu emâneti bir "BÜTÜN" olarak korumalıyız.

Hemen, Hiç Gecikmeden!

ÂHİR zamanda yaşayan Müslümanlar için şöyle bir müjde vardır: İlk Müslümanların, kurtulmak ve ebedî saadete nail olmak için dinin 10'da 9'unu yerine getirmeleri gerekiyordu. Son Müslümanlar, 10'da 1 'ini yaparak inşaallah kurtulacaklardır. Ancak şu husus hiç hatırdan çıkartılmamalıdır: BEŞ VAKİT NAMAZ KILMAK BU 10'da 1'e DAHİLDİR... Binaenaleyh aklı başında her vicdanlı, şuurlu ve sorumluluğunu müdrik Müslüman namaza çok önem vermeli, onu dosdoğru bir şekilde edaya çalışmalıdır. Namazı terk etmek büyük bir felâkettir. Namazı hafife almak, o da felâkettir. "Efendim, vaktim yok kılamıyorum... Nefsime bir türlü namazı kabul ettiremiyorum. Benim kalbim temizdir, namaz kılmadan da kurtulabilirim..." gibi kuruntuları, bahaneleri ve geçerli olmayan özürleri bırakıp ciddî bir irade ile günlük namazlara başlamamız gerekir. Eski Müslümanlar nasıl dosdoğru kılmışlarsa biz de pekâlâ kılabiliriz. Şeytanî vesveselerle kendimizi oyalamayalım... Namaz kılmayan kardeşlerimiz ne zaman başlayacaklar?.. "Gelecek sene başlayacağım... Ay başı gelsin, başlarım... Bir hafta sonra başlamayı düşünüyorum..." gibi geciktirmeler doğru değildir. HEMEN başlamak gerekir. O günün öğle vakti karar verdin, hemen öğle namazını kılmalısın. "Ben Fatiha'yı ve namaz surelerini bilmiyorum..." diyenler, bunları en kısa zamanda ezberleyince kadar yine kılmalıdır. Namaz mü'minin mi'racıdır. Namaz bizi, zamandan ve mekândan münezzeh olan Yüce Allah'a manen yaklaştırır. Peygamber kıldı, Ashab kıldı, Tabiîn kıldı, Tebe-i Tabiîn kıldı, Selef-i Sâlihîn kıldı. Yakın zamanlara kadar sâlih ve günahkâr bütün Müslümanlar kıldı. O halde biz de kılacağız, kılmalıyız. Namaz kılarsak zilletten izzete, esaretten hürriyete, yenilgiden galibiyete geçebiliriz. Şu anda Türkiye Müslümanları olarak gerçekten çok kötü bir durumdayız. Dünyada necat bulmak, âhirette ebedî mutluluğa nail olmak istiyorsak, eylem planında ilk yapacağımız şey beş vakit namaz kılmak olmalıdır.

Cennet'e Kimler Girecek? Elmalılı Hamdi Efendi'nin Yorumu

Mehmed Şevket Eygi

09 Mart 2007 Cuma 00:50

YAKIN devrin büyük din âlimlerinden ve Kur'ân müfessirlerinden (yorumcularından) Elmalılı Hamdi Efendi, Hak Dini Kur'ân Dili adlı büyük eserinde, Bakara Sûresi'nin 62'nci âyetini Türkçe'ye şöyle tercüme etmiştir:

"Şüphe yok ki, İMAN EDENLER ve Yahudîler, Nasranîler, Sabiîler; bunlardan her kim Allah'a ve Âhiret Günü'ne HAKİKATEN iman eder ve sâlih bir amel işlerse, elbette bunların Rableri yanında ecirleri vardır, bunlara bir korku yoktur ve bunlar mahzun olacak değillerdir" (C. 1, S. 371).

Birtakım ilâhiyatçılar, yenilikçiler bu âyete dayanarak, Hz. Muhammed'in risâletini ve dâvetini duyup da kabul etmeyen, aksine yalanlayan; Peygamber'e yalancı diyen, Kur'âna düzmece diyen, İslâm Dini'ni ilâhî ve hak din olarak kabul etmeyip, insan uydurması bir din olarak görenlerin de Cennet'e gireceklerini iddia ediyorlar.

Elmalılı Hamdi Efendi merhum, adı geçen tefsirini zengin Osmanlı Türkçesi ile kaleme almıştır. Bu âyetle ilgili açıklamalarının bazısını, lisanını sadeleştirerek, lâkin mânâsını kesinlikle değiştirmeyerek ve bozmayarak aşağıda muhterem okuyucularımın dikkat ve ibret bakışlarına arz ediyorum:

(1) "...Yahudîler gibi zillet ve meskenete düşenler ve ilâhî gazaba uğramış olanlar bile her ne zaman tevbe eder, Allah'a ve Âhiret Günü'ne iman ederek SON ZAMANDA GÖNDERDİĞİ HİDÂYETE TÂBİ OLUR VE ONA GÖRE SÂLİH AMELLER İŞLERSE o gazabtan kurtulur ve indallah (Allah katında) ecir ve mükâfat bulur."

(2) "Hazret-i Muhammed'in gelmesinden/gönderilmesinden önce Allah'a ve Âhiret Günü'ne iman eden ve sâlih ameller işleyenler bile Tevrat ve İncil'in hükmünce, geleceğin Büyük Peygamberine iman ile yükümlü idiler... Hal böyle iken, Hz. Muhammed'in gelmesinden sonra O'nu inkâr edenler içinde HAKİKÎ İMAN sahipleri olduğunu tasavvur etmeye imkân kalır mı?"

(3) "Allah'a ve Ceza Günü'ne imanı bulunan ve bu imana uygun salih amel yapan kimselerin Hz. Muhammed'in Peygamberliğini inkâr etmeleri mümkün değildir."

(4) "Tarihin şahitlik sayfaları içinde Hz. Muhammed'in peygamberliğinden daha belirgin ve daha açık hangi peygamberlik vardır? Bundan dolayıdır ki, gökteki yıldızlardan bazılarını kabul edip de güneşi inkâr edenlerin Allah'a karşı olan imanlarında ciddiyet ve ihlâs tasavvur etmek, hak fikriyle asla bağdaşmayan bir çelişki teşkil eder."

(5) Dikkate değer bir husustur ki, bu âyetteki iman, biri insanlara göre zâhirî (dış), diğeri Allah katında hakikî olmak üzere iki defa zikr edilmiş ve önceki "ellezîne âmenû=o iman edenler" Yahudilere, Nasaraya, Sâbiîne mukabil tutulmuştur. Demek ki, bu üçü Kur'ânın bahsettiği imandan mutlak olarak hariçtirler."

(6) "(Müslüman görünen) zahirî/dıştan iman sahipleri bunlarla akran tutulmuş ve hepsinin gerçek selâmeti kâmil bir imanla ve salih amelle şartlandırılmıştır."

(7) Demek ki, gerek zâhiren (dıştan) mü'min olan Müslümanlar ve gerek bunların haricindeki Yahudiler, Nasranîler ve diğerleri, KUR'ÂN'DA İSTENİLDİĞİ GİBİ ALLAH VE ÂHİRET GÜNÜ'NE ZÂHİR VE BÂTINLARIYLA CİDDÎ ŞEKİLDE İMAN EDER ve salih ameller işlerler ve bunda sebat ederlerse (ancak) o zaman "Onlar için korku yoktur ve mahzun olmak yoktur" sırrına mazhar olacaklardır ki, bundan da İslâm Dini'nin, dâveti ve hidâyeti (doğru ve hak yola kılavuzlaması) genel olan evrensel din olduğu açığa çıkar."

(8) "Sonuç olarak bu âyetten anlaşılır ki, İslâm Dini'nin hâkim olduğu toplumun oluşması için hakikî iman şart değildir. O zahirî bir ikrar (kabul ve tasdik) ile de oluştuğu gibi, bunun içinde dünyevî bakımdan siyasî bir sözleşme ile diğer dinlerin bağlıları dahi, din hürriyetleri korunmuş olarak hayat hakkına sahiptirler. Fakat bütün bu topluluk içinde bireysel veya toplumsal gerçek selâmet (ve kurtuluş) ancak KÂMİL İMAN ve sâlih amel sahiplerine vaad edilmiştir."

Elmalılı Hamdi Efendi'nin tefsirinden çıkan hükümler şunlardır:

(a) Dıştan mü'min ve müslim görünen, fakat kalplerinde ciddî ve samimî iman bulunmayanlar bile kurtulamazlar.

(b) Peygamberimiz gönderilmeden önce, Allah, Tevrat ve İncil'de, ileride onu göndereceğini bildirmiştir. Binaenaleyh, önceki devirlerdeki mü'minlerin de, böyle bir peygamber gönderileceğini bilmeleri ve ona iman etmeleri gerekirdi.

(c) Hz. Muhammed gönderildikten sonra, onun risâleti (peygamberliği) ve dâveti (çağrısı) kendisine ulaştıktan sonra onu inkâr ve tekzib edenler (reddedip yalanlayanlar) için necat ve kurtuluş yoktur.

(ç) Kur'ân kesin olarak Teslis'i (Allah'ın üç olduğu, Hz. İsa'nın O'nun oğlu olduğu) inancını reddetmektedir. Hal böyle iken nasıl olur da, Allah hem birdir, hem üçtür, İsa Mesih O'nun oğludur diyenler Kur'âna ve İslâm'a göre Ehl-i Necat ve Ehl-i Cennet olabilir?

(d) Kur'ânın bir âyetini yorumlarken veya bir hadîse mânâ verirken yahut dinî bir meseleyi incelerken; bu incelemeyi İSLÂM'IN BÜTÜNÜNÜ GÖZÖNÜNE ALARAK YAPMAK GEREKİR. İslâm tevhid dinidir, Kur'ân ve Peygamber Teslis'i reddetmektedir. Böyle bir durumda birtakım ilâhiyatçılar, reformcular, Diyalogcular, yenilikçiler ve değişiklik taraftarları, Hz.Muhammed'i inkâr ve tekzib eden Teslisçilerin Cennet'e gireceklerini nasıl iddia edebilirler?

Özet olarak şunu söyleyebiliriz:

Bakara Sûresi'nin 62'nci ayetini Hz.Muhammed'i yalanlayan Ehl-i Kitab'ın Cennet'e gireceği şeklinde tefsir etmek, gerçek ve doğru bir tefsir değil, heva ve re'y mahsulü yanlış bir tefsirdir.

Bırakın İslâm'ı, Kur'ânı, Peygamber'i inkâr eden Ehl-i Kitab'ı; dil ile iman ettik diyen, lâkin iman kalplerine inmemiş zâhir Müslümanlar bile kurtulamazlar. Çünkü iman sadece lisan ile ikrar etmekle bitmez. Asıl ve esas olan kalp ile tasdiktir, zerre kadar şek ve şüphe olmaksızın ciddî ve samimî şekilde inanmaktır.

Sadece lisan ile ikrar yetseydi, münâfıkların, Müslüman olmadıkları halde biz de Müslümanız deyiverenlerin de Cennet'e girmeleri gerekirdi.

Son zamanlarda ortaya sürülen Büyük Ortadoğu Projesi'nin ana madde ve ilkelerinden biri de, İslâm Dini'nin tek hak din olduğu inancını yıkmaktır. Birtakım (hepsini kasdetmiyorum) Diyalogcular bu işte taşeron olarak kullanılıyor. Firâset sahibi Müslümanlar böyle tuzaklara düşmemek için dikkatli ve uyanık olsunlar.

Yazımı Resûl-i Kibriya Efendimizin Sahih-i Müslim'de yer alan bir hadîs-i şeriflerini zikr ederek bitiriyorum:

"Nefsimi elinde tutana (Allah'a) yemin ederim ki, bu ümmetten* bir kimse -Yahudi olsun, Hıristiyan olsun- beni (risaletimi ve dâvetimi) işitir, sonra da bana gönderilenlere iman etmeden ölecek olursa mutlaka Cehennem Ehli'nden olacaktır."

Not: "Ehl-i Kitab Cennetlik mi?.. Cennet Kimsenin Tekelinde Değildir. Mâlikü'l-Mülk Olan Allah'ın Elindedir" isimli ve Şam ulemâsından, Mekke-i Mükerreme Kral Abdülaziz Üniversitesi sabık profesörlerinden büyük müfessir, büyük Ehl-i Sünnet Âlimi muhterem Şeyh Muhammed Ali es-Sabunî Hazretleri tarafından yazılmış bulunan broşürün dağıtımı devam etmektedir. Arzu edenler, maliyet fiyatına istedikleri miktarda alıp dağıtabilir (Bedir Yayınevi, Tel: 0212/519 36 18). Söylemeye hâcet yok, bu broşür ticaret maksadıyla yayınlanmamıştır.

09.03.2007

*İnsanlığın tümü Hz. Peygamber'in ümmetidir. İman edenler «ümmet-i icâbet», iman etmeyenler «ümmet-i dâvet»tir.

Kur'an, Sünnet ve İcma Yolundan Ayrılmayalım

Mehmed Şevket Eygi

15 Mayıs 2008 Perşembe 00:20

Medreseler kapatıldı, icazetli ve ehliyetli ulema yetişmedi... Tekkeler kapatıldı, icazetli ve ehliyetli meşayih yetişmedi. Aradan uzun yıllar geçtikten sonra din okulları ve ilahiyat fakülteleri açıldı ama onlar yeterli olmadı.

Kahire Ezher'de, Şam'da, Bağdat'ta, Hindistan ve Pakistan'da bir miktar alim yetişti, onların da diplomaları tasdik edilmedi, kendilerine iş ve hizmet verilmedi.

Dinî sahada bir yetersizlik, bir boşluk meydana geldi.

Zındıklık komiteleri dini bozmak, yeni bir İslâm türetmek için seferber oldular. Sapıklıklar, bid'atler aldı yürüdü.

Dinin, Şeriatın en temel hükümleri inkâr edildi.

Pakistan'dan kovulan Fazlurrahman'ın "Tarihsellik mezhebi" bazı ilahiyat fakültelerine bile sızdı.

Fıkhî konularda fetva vermeye bile ehliyeti ve icazeti olmayan adamlar mutlak müctehid kesildi.

Re'y, heva ve heves tefsirleri yazıldı. Piyasaya yüzlerce Kur'an meali, tercümesi çıkarıldı; büyük kısmı yanlışlarla, zorlama tevillerle dolu.

Dinî konular ayağa düştü.

Sağlam bir din kültürüne ve bilgisine sahip olmayan Müslüman yığınların akılları, zihinleri iyice karıştırıldı.

Sapıklık o derecelere vardı ki:

* Tevhid ile Teslis birdir diyenler çıktı.

* Resûlullah Efendimizin (salat ve selam olsun O'na) risaletini, dinini, Allah katından getirdiği Kitabı inkar edenler ehl-i necat ve ehl-i cennet ilan edildi.

* Din kardeşlerine düşmanlık edenler, kafirleri dost ve velî edindiler.

* Kafir rüesasının ayaklarına, huzurlarına gidilip arz-ı ubudiyet edildi.

* Kur'an-ı Kerim'in kesin hükmüyle, Allah katında tek geçerli ve makbul din İslâm iken, "ibrahimî dinler" safsatası ile üç hak din bulunduğunu iddia edenler çıktı.

* İslâm mukaddesatı dünyevî ve nefsanî şehvet ve ihtiraslara alet edildi. Din ticareti, mukaddesat bezirganlığı yapıldı.

* Kur'an ile, Sünnet ile, 1400 yıllık icma ile sâbit olan temel dinî inanç ve hükümler inkâr edildi.

Velhasıl din konusunda korkunç bir anarşi, kaos, kargaşa meydana geldi ve getirildi.

Bir ve beraber olmaları gereken Müslümanlar bin parçaya bölündü, bu parçaların arasına kin, nefret, fesat tohumları ekildi.

Ümmet bilinci yıkıldı, hizip ve fırka fanatizmi kışkırtıldı.

Müslümanları cahil bırakmak, bölmek, birbirine düşman etmek, çıkmaz sokaklara sokmak, aciz bırakmak, esaret ve zillet içinde tutmak için ne kadar şeytanlık varsa hepsi yapıldı.

İslâm düşmanı kâfirleri çok sevenler, meşreb ve fikir farklılıkları yüzünden salih, muttaki, temiz din kardeşlerine düşman oldu.

Kafirlerin İslâm dünyasını ve Muhammed (Salat ve selam olsun) Ümmetini bölmek için hazırladıkları tuzak planlarına destek verenler çıktı.

Daha bir sürü vahim ve yıkıcı bid'at, dalalet, küfür zuhur etti.

Böyle bir fesat zamanında akıllı ve vicdanlı Müslüman ne yapacaktır?

Yapılacak şeyler şunlardır:

(1) İtikatta Ehl-i Sünnet dairesinde bulunmak, Rabbani âlimlere tâbi olmak.

(2) Fıkıh ve Şeriat hükümleri konusunda ehl-i sünnet dairesi içinde bulunmak.

(3) Din konusunda kendi kafasından, kendi re'y ve hevası ile konuşmamak, muteber ehl-i sünnet kitaplarına ve Sünnî ulemaya tabi olmak. Mesela dinî bilgilerini, Hanefî mezhebinde ise Ömer Nasuhi Bilmen'in Büyük İslâm İlmihali adlı güvenilir kitabından (veya ona benzer muteber ilmihal kitaplarından) öğrenmek.

(4) Tefsir yazma ehliyetine sahip olmayanların yazdıkları tercüme, meal ve tefsirleri kesinlikle okumamak. Kendi kafasına göre Kur'an'dan hüküm çıkartmamak.

(5) Kâfirleri dost ve velî (idareci) olarak kabul etmemek.

(6) Dinde reform sapıklığına ve küfrüne asla iltifat etmemek.

Halk farkında değil ama son yıllarda ülkemizde irtidat (dinden çıkma) vak'aları çoğalmıştır. Misyoner teşkilatı vatan sathını örümcek ağı gibi sarmıştır. Müslümanlara din hürriyeti vermeyenler misyonerlik hareketlerini destekliyor.

Ebedî saadetini yitirmek, sonsuz felakete maruz kalmamak isteyenler Kur'an, Sünnet, icmâ-i ümmet yolunda ayaklarını zemine sıkı bassınlar.

Hz. Peygamber'den (Salat ve selam olsun O'na) bu güne kadar devam eden gerçek Müslümanlıktan bir milimetre bile ayrılmasınlar.

Reformcular, bid'atçiler, küfür ajanları, münafıklar dinimizi içten yıkmak, kendi emel ve arzularına uygun muharref bir İslâm türetmek için gece gündüz çalışıyor.

Yangın korkunçtur, tahribat büyüktür... Her Müslüman kendini, ailesini, çoluk çocuğunu, yakınlarını sapıklıktan korumak için çalışsın.

Dinde tecdit vardır ama sapıkların istediği şekilde bir yemlik olamaz.

Allah'ın indirmiş, Resulün tebliğ etmiş olduğu kesin hükümlerde reform, yenilik, değişiklik olmaz. Böyle bir şeyi isteyen katmerli sapıktır.

Dinimizi, Allah'ın ve Resûlü'nün rızasına uygun şekilde öğrenelim ve uygulayalım. Bid'atçilerden ve dallîn zümresinden olmayalım.

Gerçek İslâm Ehl-i Sünnet İslâmlığıdırNaylon Müctehidler İslâm'ı Öğretemez

Mehmed Şevket Eygi

27 Mayıs 2008 Salı 00:09

BENDENİZ din âlimi değilim, dinî konulara temas ediyorum. Yanılabilir miyim? Cevabım: Beş vakit namazın farz olduğu, âqil ve baliğ her Müslümanın bunu mutlaka kılması gerektiği gibi muhkem, müttefakun aleyh (üzerinde kesin ittifak/birlik olan) konuları yazmak için din âlimi olmak gerekmez. Nasıl ki, iki kere ikinin dört ettiğini söylemek için matematik profesörü olmanın gerekli olmaması gibi...

Bir Ehl-i Sünnet ve Cemaat Müslümanı olarak ilmihal fıkıh, akaid, ahlâk kitaplarındaki bazı kesin bilgileri halkımıza hatırlatıyorum. Kendimden bir ilave ve yorum yaptığım yoktur.

Tesettür konusunu ele alalım;

Tesettür Kitab ile yani Kur'ân-ı Kerîm'in kesin ayetiyle, Sünnet ile on dört asırlık icmâ-i ümmet ile bilinen kesin bir farzdır. Tesettürün farz olduğunu inkâr eden, "Hayır, İslâm dininde böyle bir şey yoktur!.." diyen kişi dinden çıkar. Dinimizde tesettürün farz olduğunu savunmak, yazmak, hatırlatmak için fakih olmak, gerekmez.

İlmihal, fıkıh, akaid kitaplarına sımsıkı bağlı olan bendeniz yanılmam ama müctehid olmadığı halde ictihad yapan, gerçek müftü olmadığı halde fetva veren, Kur'an-ı Kerim'i kendi re'y, heva ve hevesi ile tefsire yeltenen bid'atçiler, reformcular, naylon müctehidler, ilahiyatçı kisvesine bürünmüş olsalar da hatâ edebilirler. Nitekim de ediyorlar.

Şu zata bakınız, defalarca yazdı, meydan okudu. Özetle şunları söyledi: "Müslümanların inandığı ilmihal Müslümanlığı yanlıştır. Gerçek Müslümanlık benim anlattığım Kur'ân Müslümanlığıdır..."

Bu adam doğru mu söylüyor, yoksa yalan mı?

Onun iddiası kabul edilirse on dört asırdır gelip geçen büyük müctehidler, allameler, gerçek âlimler, gerçek müfessirler, gerçek muhaddisler, ?âmil ve rabbanî din bilginleri yanılmışlar, bizim hazret doğruyu bulmuş. Aklı başında bir Müslüman böyle bir hezeyanı kabul eder mi?

Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz ne buyurmuşlar: "Benim ümmetim yanlış üzerinde ittifak etmez..."

On dört asırdan beri gerçek İslâm vardır, devam etmektedir. Gerçek İslâm'da bir kopukluk olmamıştır. Bundan önceki dinlerde olduğu gibi gerçek İslâm'da tahrif vuku bulmamıştır.

Gerçek İslâm'ı on dört asır boyunca müctehid imamlar, allameler, gerçek büyük müfessirler, büyük muhaddisler, gerçek fakihler, gerçek ulemâ, ?âmil ve rabbanî din bilginleri; Resulullah Efendimizin varisleri, vekilleri, halifeleri halka öğretmişler, hizmetlerini yürütecek halifeler yetiştirmişlerdir.

Ülkemizde medaris-i İslâmiye kapatılmıştır ama Mısır'da, Suriye'de, Irak'ta, Hindistan'da, Pakistan'da, Fas'ta ve diğer bilad-i islâmiyede medreseler açıktır ve lehülhamd gerçek ulemâ yetiştirmektedir.

Peygamberimizin haber verdiği gibi İslâm dünyasında bozuk fırkalar ve hizipler zuhur etmiştir. Lâkin doğru, katışıksız, gerçek İslâm'ı anlatan Ehl-i Sünnet ve Cemaat yolu da hiçbir zaman kapanmamıştır ve inşaallah ila kıyame (dünyanın sonuna kadar) mevcut olacaktır.

Merhum Mevdudî'nin, "Kur'an'da Dört terim" kitabındaki iddiası yanlıştır. Ona göre, Müslümanlar üçüncü hicrî asırdan sonra Kur'ân'ın dört temel değeri/kavramı olan Rab, İlah, din, ibadet konusunda doğru yoldan çıkmışlar da doğruyu kendisi bulmuş!.. Çağımızın büyük din âlimi merhum Ebu'l-Hasen en-Nedvî "Kur'ân'ın Siyasî Yorumu" adlı kitabında Mevdudî'nin bu tezini çürütmektedir. (Bedir Yayınevi. Tel. 0212/519 36 18)

Hülasa (özet) olarak derim ki:

1. Ehl-i Sünnetin ilmihal kitaplarında yazılı olan kesin bilgilere bağlı kalan kimse, din bilgini olmasa da yanılmaz.

2- Ehl-i Sünnetin sınırlarını ve haddini aşan reformcu, naylon müctehid, kendi kafasından konuşan kişi ilahiyatçı olsa da yanılır.

3. İslâm dininde ve Şeriatında on dört asırdan beri üzerinde ittifak edilmiş tesettür gibi dinî hükümleri, değerleri, kavramları inkar edenler dinden çıkar.

4. Kendisinde tefsir yapma, müfessir olma ehliyeti bulunmayan kimseler Arapça bilmekle, ilahiyatçı olmakla tefsir yapamazlar. Böyle bir şeye yeltendikleri takdirde "Men fessere'l-Kur'âne bire'yihi fekad kefer" büyük tehdidi üzerlerinde olur.

5. Binlerce çok büyük âlimin, on binlerce büyük alimin, yüz binlerce alimin gösterdikleri Kur'ân, Sünnet ve icmâ Müslümanlığını bırakıp da kendi kafalarına göre yeni İslâmlar türetmeye kalkışanlar sapıktır ve sapıttırmaktadır. Onların peşinden gidenler, Mevlâlarını değil, belâlarını bulur.

6. Akıllı, vicdanlı, firasetli Müslümanlar dinlerini muteber/güvenilir ilmihal, fıkıh, akaid kitaplarından okuyup öğrenirler.

7. Ehliyetsizlerin yazdığı tefsirlerden din öğrenilmez. Mukallid Müslümanlar, temel ilmihal bilgilerini muteber tefsirlerden bile öğrenemezler. Namaz kılmasını bilmeyen bir kimse Râzî Tefsiri'nden iki rekat namaz kılmayı iki sene çalışsa öğrenemez. Küçük bir ilmihal okuyarak iki saatte öğrenir.

Sevgili Müslüman kardeşlerim, sakın Ehl-i Sünnet ve Cemaat İslâmlığından ayrılmayınız. Reformculara, naylon müctehidlere, mezhepsizlere, telfik-i mezahip taraftarlarına, selefilere, şuculara buculara kulak vermeyiniz. Din işinin şakası yoktur. Cenâb-ı Hak cümlemizi doğru yoldan, Kendi rızasına ve Resulünün rızasına ve Salih seleflerin anlayışına uygun gerçek İslâm'dan ayırmasın.

Irak'ta Nakşibendî Ordusu

WEB sitesi Arapçadır... alnakshabandia-army.org'dan ulaşabilirsiniz. Irak Nakşibendîleri askerî bir teşkilât kurmuşlar...

Vaktiyle 19'uncu asırda Kafkasya'da Şeyh Şamil ve diğer imamlar da Nakşî-Kadirî tarikatını askerî bir disiplin altına almışlar ve vatanlarını istilâ eden Ruslarla 40 yıl çarpışmışlardı.

Birinci Dünya Savaşı'nda Osmanlı ordusunda Mevlevî taburları vardı.

Kurtuluş savaşımızda sarıklı din ulemâsı, başlarına tarikat taçları geçirmiş şeyhler, istilâcı Yunan kuvvetlerine karşı yapılan kutsal savaşı desteklemişler, maddî ve mânevî yardımda bulunmuşlardır.

Kafkasya'daki müridizm (tarikatların ordu haline gelip düşmanla savaşması) hakkında çeşitli dillerde hayli kitap ve ilmî makale yazılmıştır.

Arapça bilen okuyucularımın dikkatlerine sunarım...

Yaşar Nuri'ye cevap: Türkiye'nin kızıl bir cehennem olmasını istemedik

Mehmed Şevket Eygi

28 Mayıs 2008 Çarşamba 00:49

Bugün gazetesini 1966 ile 1971 yılları arasında yayınladım. Kendim kapatmadım. 12 Mart 1971 darbesinden sonra sıkıyönetim kumandanlığı tarafından süresiz kapatıldı. O tarihte çok olumsuz yayınlar yapan, ortalığı karıştıran Cumhuriyet gazetesi ise sadece 20 gün kapatılmıştı. Gazetemin ve müesseselerimin batmasında rolleri olan Başbakan Şalcı Nihat Erim'e, bakan Sadi Koçaş'a, sıkıyönetim kumandanı Org. Faik Türün'e haklarımı helâl etmiyorum. BUGÜN, Marksist kızıl teröristlere karşı Türkiye'nin bütünlüğünü, millî kimliği savunan bir gazete idi. 12 Mart hareketi Müslümanlara karşı değil, kızıllara karşı yapılmıştı. Cumhuriyet gibi 20 gün kapatılabilirdi. Lakin, İslâm'ı ve Müslümanları bu ülke için kızıllardan daha tehlikeli görenler onu süresiz kapattılar.

O zaman yurt dışındaydım. 1974'te af kanunundan sonra yurda döndüğüm zaman, bir dostuma emanet olarak bırakmış olduğum BEDİR Yayınevi dışında elimde hiçbir imkân kalmamıştı. Artık günlük gazete çıkartamazdım. Beyazlar benden intikamlarını almışlardı...

Türkiye'de nisyan/unutma, hâfıza yetersizliği vardır. Genç nesiller yakın tarihin hadiselerini, içyüzünü iyi bilmezler.

Birileri/bazıları 1971 darbesinden sonra mahkeme kararı ve Büyük Millet Meclisi'nin bu kararı tasdik etmesi ile asılan Deniz Gezmiş'i ağzı süt kokan mâsumcuk olarak gösteriyor. Bizi de eli kanlı Amerikancı katiller olarak.

Bir kısım medya hadiseleri çarpıtıyor, akları kara, karaları ak olarak göstermek için her türlü hileyi, yalanı, dolanı, dezenformasyonu irtikap ediyor.

Bendeniz Amerikancı, kanlı katil oluyorum. Deniz Gezmiş yurtsever...

Meşhur ilâhiyatçı ve politikacı Yaşar Nuri Öztürk de bir kitap yazmış, orada beni Amerikan taraftarı olmakla suçlamış. Kitabı henüz tedkik etmedim. Kendisiyle iki TV programında karşı karşıya bulunduk. Oradaki konuşmalarındaki iddia ve tezlerine karşı birkaç madde yazmak istiyorum.

1. 1960'lı yılların sonlarında, 70'li yılların başlarında dünyada iki süper güç vardı. Sovyet Rusya ile Amerika. Benim gibi bir Müslümanın gözünde bunların ikisi de küfür idi. Acaba Müslümanlar için ehven (hafif olan) hangisi idi? Dünya iki kampa ayrılmıştı? Türkiye hangi kampta olmalıydı? Bulgaristan gibi Marksist kampta mı, yoksa kerhen de olsa, kendi yolunu kendisi çizecek ve açacak imkânlara kavuşuncaya kadar Amerikan nüfuzu sahasında mı olmalıydı? Deniz Gezmiş'ler, onların ağabeyleri bize Marksist ve sosyalist bir model teklif ediyorlardı. Komşumuz Bulgaristan'daki soy ve din kardeşlerimizin durumunu görüyorduk. Orada insan hakları, gerçek demokrasi, çoğulculuk, din ve inanç hürriyeti yoktu. Dehşetli bir baskı, zulüm, asimilasyon, ezme politikası takip ediliyordu. Türkiye'nin Bulgaristan'a benzemesi, çoğunluğu oluşturan Müslümanlar için bir felâket olurdu. İslâm hukukunun ve bilgeliğinin evrensel prensiplerinden biri de "Ehven-i şerreyn tercih olunur" (iki kötülükle karşı karşıya kalınırsa, bunlardan az kötü olanı seçilir) kaidesiydi. Biz Müslümanlar, ülkemizdeki düzenin kötü bir düzen olduğunu kabul ediyorduk. Lâkin o tarihteki şartlar ve imkânlar içinde onu değiştirip yerine daha iyi bir düzen getirmek imkânlarına sahip değildik. O halde, o imkânlar elimize geçinceye kadar, ehven-i şerreyn yani Amerikan nüfuzu bölgesinde bulunmak zorundaydık...

2. Deniz Gezmiş'leri ağzı süt kokan mâsumcuklar olarak gösteren birileri, Müslümanların, Türkiye'de terör yaparak, şiddet kullanarak çalışan, kan döken, çarpışanlara karşı yürüyüşler, mitingler yapmasını tenkit ediyorlar. Onlara sormak gerek: Teröristleri destekleyenlerin miting yapma, yürüme, bağırma hakları var da, anti-komünist Müslümanların yok mudur?

3. Deniz Gezmiş ve arkadaşları adam öldürünce kanlı katiller olmuyor, onlara karşı çıkan Müslümanlar oluyor? Bu adamlar ne kadar taraflı, adaletsiz, gerçekleri örtücü bir zihniyete sahiptir?

4. Güneydoğu Asya ülkelerinden Kamboçya'da, Amerika'dan destek ve yardım gören berbat bir rejim vardı. O ülkenin Deniz Gezmiş'i olan Pol Pot bu rejimi devirdi, yerine, Sovyetler Birliği'ne ve Kızıl Çin'e dönük Marksist bir dehşet rejimi kurdu ve ülkenin 6 milyon olan nüfusunun (şimdi vereceğim rakama dikkat buyurunuz) tam iki milyonunu öldürttü, yani üçte birini... Bu ne demektir? Amerikan yanlısı berbat rejim ne kadar berbat ve iğrenç olursa olsun; berbatlıkta, iğrençlikte, katillikte, canavarlıkta, haydutlukta, gaddarlıkta Pol Pot rejimini geçemez. Vicdanlı ve insaflı okuyucularımdan rica ediyorum lütfen internet'e baksınlar ve bu Pol Pot'un tarihte benzeri görülmemiş cinayetiyle ilgi bilgiler edinsinler.

5. Türkiye'nin Pol Pot'ları, bizim ülkemizde de böyle katliamlar (soykırımlar) yapabilirler miydi? O günlerin ünlü savcısı Baki Tuğ, Aksiyon dergisinin kendisi ile yaptığı röportajda bizde de 3 milyon civarında vatandaşın öldürüleceğine ait bilge ve belgelere ulaşmış olduklarını beyan ediyor. Bizim teröristler yine insaflı imişler. Pol Pot orada halkın üçte birini temizlemişti, bizimkiler aynısını yapacak olsalardı, 10 milyondan fazla adam öldürmeyi planlamaları gerekirdi.

6. 1960'ların sonlarında ve 70'lerin başlarında Müslümanların, bugün olduğu gibi İslâm'a ve Müslümanlara açıktan saldırmayan Amerika'nın safında olmaları caiz miydi?.. Bunun için İslâm'ın ilk çağına bakmamız, Asr-ı Saadet tarihini incelememiz gerekir. O tarihte dünyada iki imparatorluk (süper güç, büyük devlet) vardı. Doğuda Fars/İran devleti. Batı'da Bizans/Roma devleti. Bizans Ehl-i Kitab'tı, İran ise müşrikliğe yakındı. Müslümanlar, tabiatıyla Bizans'ı destekliyordu. Bu destek, elbette onların tahrif edilmiş dinini desteklemek mânâsına gelmezdi. Ama onlar Allah'a, Peygamberlere, Kutsal Kitaplara, ahirete, Cennet ve Cehenneme inanıyorlardı... Zaten tarih kitaplarımız yazıyor, o devirdeki Mekke müşrikleri (putlara tapıcılar) İran'ı desteklermiş, Müslümanlar da Bizans'ı. Hattâ bir ara iki devlet savaşmış, İran galip gelmiş. Müşrikler bayram yapmış, Müslümanlar üzülmüş... Kur'ân-ı Kerîm'in Rûm süresindeki âyetler nâzil olmuş, Hıristiyanların ileride İran'ı yenecekleri bildirilmiş... İşte 60'lı 70'li yıllarda ateist, çok zalim, çok merhametsiz, çok gaddar Sovyetler Birliği'ne karşı, Amerika'yı kerhen desteklememiz böyledir.

7. Amerika o tarihlerde bugünkü gibi bir rejime sahip değildi. Müslümanların dinlerine saygı gösteriyordu. ABD Başkanlarından Eisenhover, başkent Washington'da güzel bir cami ve İslâm merkezi inşa ettirmişti. Amerika'da yaşayan Müslümanlar, Türkiye'deki din kardeşlerinden daha fazla hürriyete sahipti.

8. Küfür tek bir millettir. Evet, bu doğrudur. Ancak küfür milletinin içinde eşedleri ve ehvenleri de bulunur. Kur'ân-ı Azimüşşan'daki iki âyetin meallerini dikkatlerinize sunuyorum:

"İnsanlar içinde mü'minlere (Müslümanlara) en şiddetli/sert düşmanlık yapanları Yahudiler ve müşrikler (Allah'a ortak koşan, putlara tapanlar) bulacaksın. Mü'minlere dostluk ve meveddet bakımından en yakın olanları da ?Biz Hıristiyanlarız' diyenleri bulacaksın. Çünkü bunların içinde âlim keşişler ve tarik-i dünya rahipler vardır ve bunlar kibr etmezler....." (Maide, âyet 82)

Bugün Hıristiyan dünyasında İslâm'a çok yakın olan kimseler ve zümreler vardır. İslâm onlara (anlayacakları) şekilde anlatılabilse elbette bir kısmı hakkı kabul edecektir.

Lâkin Amerika'da kendilerine Evangelistler denilen üç kilise/mezhep vardır ki, onlar İslâm'a ve Müslümanlara düşmanlıkta müşriklerden daha şiddetli, sert ve yamandır. Bunlar yeryüzünden İslâm'ı ve Müslümanları kazımaya ahd etmişlerdir. Irak'ta bir milyondan fazla Müslümanı katl edenler onlardır.

Maalesef İslâm'a en yakın olması gereken Yahudilerin büyük kısmı da Hak Din'e şiddetli, sert, amansız bir düşmanlık sergiliyor. Yahudiler içindeki bir azınlık ki, bunların içinde Tevrat'a sadık Neturei Karta hahamları da vardır, onlar Müslümanların haklarını savunuyor, İsrail devletini ve Siyonizm ideolojisini çok sert bir şekilde tenkit ediyor.

İmdi zerre kadar aklı ve vicdanı olan bir Müslüman, ateist bir sistem olan Sovyetler Birliği'ne karşı (1960'ların, 70'lerin Ehl-i Kitab Amerikasını kerhen desteklemenin uygun olacağı konusunda tereddüt etmez.

60'larda, 70'lerde Amerika'da bugünkü Bush rejimi gibi İslâm düşmanı bir rejim yoktu. Amerikalılar zahiren de olsa İslâm'a ve Müslümanlara saygı gösteriyordu.

Türkiye'yi Allahsız, katil, cani, canavar, zalim, soykırımcı bir ideolojinin pençesine atmak için çalışanlara karşı (o günün şartları ve konteksti içinde) hür ve demokrat dünya dairesi içinde tutmaya çalışmak asla Amerikancılık olarak suçlanamaz.

Şunu bir kere daha belirteyim:

Amerikancı değilim, olmadım da...

İslâm'a taraftarım...

Marksizme karşıyım...

Ülkemin, halkımın, devletimin Marksist bir cehenneme yuvarlanmasını önlemek için çalıştım.

Gençlik dolayısıyla eskiden zaman zaman sert bir üslup kullanmış olabilirim ama o günkü fikir ve görüşlerime esas olarak yine sahibim.

Türkiye'yi savundum...

Ülkemdeki bozuk düzene ve sisteme her zaman karşı oldum...

Bu yüzdendir ki, 12 Mart 1971'de, düzenciler ve sistemciler gazetelerimi süresiz olarak kapattılar.

12 Mart Marksist/solcu kızıl terör hareketine karşı yapılmıştı. En büyük darbeyi Müslümanlar yedi...

Bozuk Meal, Tercüme ve Tefsirler Kur'an'a Hıyanettir

Mehmed Şevket Eygi

19 Haziran 2008 Perşembe 02:16

AKLI başında, vicdanlı, vasıflı Müslüman yayıncıları tenzih ederek yazıyorum. Yakın tarihimizde İslâmî yayıncılıkta bir patlama oldu ve yüzlerce yayınevi kuruldu. Bunların bir kısmı "Bizim de bir Kur'an meali çeşidimiz, bir Kur'an tefsirimiz olsun..." zihniyetiyle ehliyetsiz yazarlara ısmarlama mealler, tercümeler, tefsirler yazdırdılar. Ortalık ticarî maksatla hazırlanmış yüzlerce meal ve tefsirle doldu.

Birtakım ilahiyatçılar ve hocalar da kendi hesaplarına meal, tercüme, tefsir yazarak bunun ticaretini yaptılar.

Böylece kitap piyasasında bozuk mealler, tercümeler, tefsirler satılmaya başlandı.

Diyanet bunları kontrol etmedi veya edemedi.

Diyanet dışı islâmî cemiyetler, vakıflar, cemaatler de bu hizmeti yapmadı.

Birileri Kur'an'a hizmet ediyoruz iddiasıyla din sömürüsü yaptı, zihinleri karıştırdı, yanlış inanç ve görüşler yaydı.

Yazımın başında belirttiğim gibi İslâm'a, imana, Kur'an'a, Hz. Peygamberin Sünnetine hizmet için ciddî yayınlar yapanlara; naşir olsun, müellif, musannif veya mütercim olsun bir şey dediğimiz yoktur. Onlara hayır dua ve teşekkür ederiz.

Birtakım tefsirlerde büyük iddialar var. Bunlardan biri "Kur'an'ı Kur'an ile yorumlamaktır". Açıkça söylemiyorlar ama Peygamberi ve Sünnetini aradan çıkartmak istiyorlar. Kur'an-ı Kerim'in Sünnete başvurmadan tefsiri ve yorumu yapılabilir mi? Adam kendi kafasına göre yorum yapıyor, Peygamberin hadîslerindeki yorumları ele almıyor, kabul etmiyor. Böylece dolaylı şekilde kendini sanki Peygamberden üstün görmüş oluyor.

Yeni/modern tefsirlerde cumhura muhalefet vardır. Yani on dört asırdan beri gelip geçmiş büyük müfessirlerin, büyük muhaddislerin, büyük ulemanın üzerinde ittifak ettikleri görüşler reddediliyor, onlara uymayan yeni ve aykırı görüşler sergileniyor.

1400 sene boyunca büyük ulema yanılmış, bizim nevzuhur ilahiyatçımız doğruyu bulmuş...

Bazı müfessirler dinde yeri olan birtakım hükümleri de kolayca reddediveriyor. Bunlardan biri recm'dir. Oysa Peygamberimiz, vak'a sayısı olarak az da olsa recm cezasını tatbik etmiştir. Bu konuda çok kuvvetli rivayetler, hadîsler bulunmaktadır. Her işini Allah'ın vahyi ve ilhamı ile yapan Peygamber yanılmış, bizim yenilikçi müfessir doğrusunu bulmuş...

Kendi re'y ve hevası ile tefsir yazan bir ilahiyatçı, recm cezasının Allah'ın rahmetine uygun olmadığını iddia ediyor. Peki, müşriklerin ve kâfirlerin, cehennemde recmden bin kere daha ağır cezalara çarptırılacaklarını nasıl açıklıyor bu kişi?

Başka bir müfessir, sanki Cennet babasının malıymış gibi açmış kapılarını ve Peygamberimizi, Kur'an'ı, İslâm'ı inkar eden Ehl-i Kitabı içine dolduruyor.

Kitap piyasasındaki uygunsuz tefsir, meal ve tercümeler konusunda Müslüman halkın ve gençliğin mutlaka uyarılması, bu maksatla ilmî kitaplar hazırlanıp basılması gerekmektedir.

İsmini vermeyeceğim bir cemaat, kendi "özel müfessirine" hazırlattığı tefsirde her ayetin altına muharref Tevrat ve İncil'den ayet numaraları koydurtmuştur. Böyle bir şey caiz midir? Tefsirde diyalog!..

Sevgili din kardeşlerimiz gerçek din alimlerinin, gerçek müfessirlerin hazırladıkları meal, tercüme ve tefsirleri alıp okumalıdır.

Meal, tefsir ve tercüme sahasındaki bozuklukları, bid'atleri, yanlışları önlemenin en iyi yolu, piyasaya çok güvenilir, çok sahih, çok titizce hazırlanmış bir meal, bir de tefsir çıkartıp bunları maliyet fiyatından halka dağıtmaktır. Bu işi bir vakıf yapabilir.

Bu meal ve tefsir en iyi kağıda basılmalı, nefis bir şekilde ciltletilmeli, lisanı çok güzel olmalıdır. Böyle bir hizmeti yapanlar ne büyük sevap ve ecir kazanırlar.

Yanlışlarla dolu meal, tercüme ve tefsir yayınlamak Kur'an'a hizmet değil, Kur'an'a hıyanet etmektir.

Diyalog

- EFENDİM, büyük deprem yaklaşıyormuş, şehirde 1 milyondan fazla çürük bina varmış, tarihte benzeri görülmemiş bir felâket yaşanabilirmiş,

CEVAP: Şehirdeki ağaçlar budanıyor, her yere milyonlarca lale ekildi, Boğaz'daki tüp geçidin bitmesine az kaldı, kenelere karşı amansız bir savaş başlattık, bayram geceleri ışıklandırma yapıyoruz...

- Bu şehir bu kadar nüfusu kaldırmaz, ülkenin yekûn nüfusu 72 milyon, İstanbul 20 milyonu geçmiş. Ne düşünüyorsunuz?

CEVAP: Şehrin içinde ve çepeçevre dış kısmında on binlerce çok katlı meskenler inşa ettiriyoruz. Bunlar yerleşime açılınca nüfus 1-2 milyon daha artacaktır, Haaa, tedbir almıyor değiliz, alt geçitler, üst geçitler yaptırıyoruz. Her şey daha iyi olacak, sakın bizi çalışmıyor sanmayın.

- Trafik tam bir arapsaçı... Evden işe, işten eve gitmek günde 3 saat alıyor. Bazı yerlerde ve bazı saatlerde trafik ilerlemiyor, dehşetli bir yakıt israfı oluyor. Bu işin sonu ne olacak?

CEVAP: Çin'den, Hindistan'dan, İran'dan 100 binlerce yeni otomobil ithal ediyoruz. Vatandaşın cebinde iki anahtar olacak; bir ev anahtarı, bir de otomobil anahtarı. Bu gidişle bir sene sonra İstanbul trafiğine 1 milyon araba daha girecek. Ülkede refah ve kalkınma var, bizi boş oturuyor mu sanıyorsunuz?

- Rusya, ihraç edilen domateslerin ve sebzelerin, yapılan tahlil sonunda insan sağlığına zarar veren yapay gübrelerle, hormonlarla, çeşit çeşit kimyevî maddelerle dolu olduğunu görmüş ve malları Türkiye'ye iade etmiş.

CEVAP: Tarım sektörünü korumak ve üreticileri zarara uğratmamak için bu domatesleri iç piyasada harcayacağız. Biz o kadar düşüncesiz değiliz.

- Peki, bu domatesleri yiyen Türklere yazık olmaz mı?

CEVAP: Acı patlıcanı kırağı çalmaz, He, he, he...

- Siz çoluk çocuğunuza böyle kimyalı, hormonlu domates, sebze, meyve yediriyor musunuz?

CEVAP: Hayır, biz hormonsuz, kimyasız, ekolojik lüks meyveler ve sebzeler alır tüketiriz. Çoluk çocuğumuza zararlı, zehirli, kanserojen maddeler yedirecek kadar akılsız ve vicdansız değiliz.

Hayatımızı Kur'ân ve Sünnete Göre Ayarlamalıyız

Mehmed Şevket Eygi

09 Ağustos 2008 Cumartesi 01:38

Müslümanlar "her şeyi" Kur'ân ve Sünnete göre tanzim etmeli ve ayarlamalıdır. Bu odaklamada akıl, zekâ, firaset, ilim birer vasıtadır. Onlar kesinlikle ana değer ve gaye olamaz.

"Yaş ve kuru" her şey Kur'ân'da mevcuttur.

Kur'ân mücmeldir, Sünnet onun şerhini yapar ve öğretir.

Sünnet olmadan Kur'ân'ı tefsir etmek (yorumlamak) mümkün değildir.

Peygamberi ve Sünneti dışlamak için ortaya çıkartılan Kur'ân Müslümanlığı, gerçek İslam değildir; onu ortaya çıkartan bozuk ilâhiyatçıların, yerli oryantalistlerin dinidir.

Âlet ilimlerini, ?âli ilimleri ve bilhassa usûl-i tefsir ilmini ehliyetli ve icazetli hocalardan/üstadlardan hakkıyla okuyup müfessir olmamış, icazet almamış kimselerin Kur'ân'ı kendi heva ve re'ylerine göre tefsir etmeleri/yorumlamaları son derece yanlıştır.

Ehliyetsizlerin Kur'ân'dan kendi heva ve re'ylerine göre fıkıh ve Şeriat hükmü çıkartmaları yanlıştır.

Arapça bilmeyenlerin kendi kafalarına göre Kur'ân'dan hüküm çıkartmaları, Yüce ve Kutsal Kitabı tefsire yeltenmeleri büyük bir kendini bilmezliktir. Böyle bir şey din hayatında kaos ve anarşiye sebebiyet verir.

"Men fessere'l-Kur'âne bi-re'yihi fekad kefer=Kur'ân'ı kendi reyiyle (hevasıyla) tefsir eden kâfir olur" buyurulmuştur.

Sırf Arapça bilmek Kur'ân'ı anlamak, tefsir etmek ve ondan fıkıh ve Şeriat hükmü çıkartmak için yeterli değildir.

Bir kimsenin müfessir olması için 14 ilim öğrenmesi gerekir. Bunlar kisbî ilimlerdir, yani çalışarak elde edilen ilimlerdir.

Bunları tamamlayan 15'inci ilim kisbî değil vehbîdir, yani Allah vergisidir. Bunu Cenâb-ı Hak dilediği salih ve âlim kuluna verir.

İslâm dininin hüküm öğretilerinin ikinci ana kaynağı Sünnettir, Peygamber Efendimizin (Sallallahu aleyhi ve sellem) hadîsleridir.

Sünneti/hadîsleri bilmeden Kur'ân şerh ve tefsir edilemez.

Sünneti bilmek ve onu öğretmek için icazetli din âlimi, muhaddis olmak gerekir.

Din âlimi olmayan, lâkin kültürü ve birikimi olan her ziyalı Müslüman ehl-i sünnet ve cemaat âlimlerinin yazmış olduğu tefsirleri okuyarak Kur'ân'dan feyz alır, yine Sünnî âlimlerin tasnif ettiği hadîs kitaplarını mütalaa ederek Sünneti öğrenmeye, ondan feyz almaya çalışır.

Eline bir Kur'ân tercümesi veya meali (yahut Türkçe tefsir) alıp, onun yanında yine Türkçe bir hadîs külliyatı bulundurup ve bunlardan kendi kafasına göre din hükmü, fıkıh kaidesi çıkartmaya kalkanlar, içtihada yeltenenler doğrusu hadlerini çok aşmış olurlar.

Kur'ân ve Sünnet yüce dinimizin iki ana kaynağıdır ama ehliyeti, ilmi, liyakati, icazeti olmayan her Müslümanın onlardan hüküm çıkartmaya kalkışması, onları kendi re'y ve hevasına göre yorumlamaya yeltenmesi çok yanlıştır.

Mukallid Müslümanlar dinlerini hangi kitaplardan öğrenir:

(1) Muteber ve güvenilir ilmihal kitaplarından.

(2) Fıkıh kitaplarından.

(3) İslâm ahlâkını anlatan kitaplardan. Bunların en genişi ve doğrusu İhyau Ülumi'd-Din adlı mübarek eserdir.

(4) İslâm ahlâkını anlatan kitaplardan.

(5) Muteber olmak şartıyla dinî bir konuyu işleyen monografilerden. İslâm'da komşuluk...İslâm'da çocuk yetiştirmek... İslâm'da mütevâzı ve orta bir hayat sürmek... gibi

(6) Efendimizi (sallallahu aleyhi ve sellem) anlatan muteber ve güvenilir siyer kitaplarından.

(7) Geçmiş Müslüman büyüklerinin örnek hayatlarını, ahlâklarını, menkabelerini anlatan kitaplardan.

"Al eline Türkçe bir meâl, bir de Türkçe hadîs kitabı ve onlardan dinini öğren, ahkam çıkart, ahkam kes, ictihad yap..." metodu son derece verimsizdir. Nice kimsenin ayağının kaymasına ve Ümmet içinde fitne ve fesat çıkmasına yol açmıştır.

Yanlış anlaşılmasın:

Ne kadar çok Kur'ân okursak bizim için o kadar hayırlı olur.

Okuyamayanlar dinlesinler. Kur'ân okumak sünnet, dinlemek farzdır.

Hayatımız boyunca yaptığımız her şeyin Kur'ân'a ve Sünnete uygun olup olmadığını düşünmemiz, sormamız, öğrenmemiz gerekir.

Bunları bize gerçek, icazetli, ehliyetli, ihlâslı din âlimleri bildirir.

Ailemiz için yeni bir ev mi alacağız. Bunu Kur'ân'a ve Sünnete sormamız lazımdır. Bu konuda Kur'ân'ın ve Sünnetin ne dediğini biz kendimiz bilemeyiz. Amil, arif, kamil bir alime, müftüye, şeyhe, bir mürşid-i kâmile sormalıyız.

Şeytan ve nefsimiz bizi tahrik etti ve lüks, gösterişli, gurur verici pahalı bir oto mu almak istiyoruz? Bunu da gerçek âlimlere, rehberlere, mürşidlere sormalıyız.

Antalya'ya 7 yıldızlı lüks mü lüks, pahalı mı pahalı, gösterişli mi gösterişli bir otelde bir çuval para ödeyerek tatil yapmak mı istiyoruz?Bunu da Kur'ân'a ve Sünnete, yukarıda anlattığım şekilde sormalıyız.

Velhasıl her şeyi Kitabullah'a ve Resulullah'a sormalı ve onların cevabını aldıktan sonra doğru ve uygun olan neyse öyle yapmalıyız.

Herkesin ictihad yapması çığırını Farmason, takiyeci, Müslümanları aldatan şu bulaşık Cemaleddin Efganî ve müridleri çıkartmıştır. Bu yanlış yola girmekten kaçınalım.

Hayatımızı Kur'ân'a ve Sünnete göre tanzim edelim, ayarlayalım.

Bu tanzim ve ayarlama işini de kendi kafamıza göre yapmayalım. Mutlaka gerçek/icazetli din âlimlerine, kâmil mürşidlere, gerçek müftüleri, zâhid ve ?âmil ulemâya soralım.

Aşırı lüks, gösterişli, hava attırıcı, gurur ve kibir verici bir lokantaya giderken bile soralım. Soralım ki, gitmekten vaz geçelim..

Kur'ân'la Aldatanlar

Mehmed Şevket Eygi

01 Eylül 2008 Pazartesi 10:26

Birtakım şarlatanlar, din eğitimi almamış cahilleri Kur'ân'la aldatmaya çalışıyor.

Neler diyorlar?

İslâm'ın tek kaynağı Kur'ân'dır. Başka kaynak yoktur.

Peygamber bir postacı idi, dini tebliğ etti, işi bitti...

H Sünnet ve hadîsler din kaynağı değildir...

H İlmihal Müslümanlığı yanlıştır. Doğru olan bizim anlattığımız Kur'ân Müslümanlığıdır.

Bunlar sapıktır ve sapıttırmaktadır.

Bu konuda doğrular şunlardır:

*Kur'ân-ı Kerim din hükümlerinin ana kaynağıdır ama tek kaynağı değildir. Peygamberin (salat ve selam olsun O'na) hadîsleri, Sünneti; onun yanında icmâ-i ümmet ve kıyas-ı fukaha da Şeriat ve fıkıh hükümlerinin kaynağıdır.

*Muhammed Mustafa aleyhissalatü vesselamın işi ölümle bitmemiştir. O, Kıyamet kopuncaya kadar sadece Müslümanların değil, bütün insanlığın hidayet rehberi, önderi, seyyidi, kurtuluş ve saadet yolunda mürşidi ve kılavuzudur. Ruhaniyeti Müslümanlarla beraberdir. Mânen yaşamaktadır. Müslümanların, yapacakları her işte, "Peygamberimiz bu işin nasıl yapılmasını isterdi?." diye sormaları ve ona göre amel etmeleri gerekir. Peygamber asla devreden çıkartılamaz.

*Allah-ü Teâlâ, Kur'ân-ı Azimüşşan'da Peygambere itaat etmemizi kesin şekilde emir buyurmuştur. O'na itaat eden Allah'a itaat etmiş olur. Bu konuda nice ayet bulunmaktadır.

*Peygamberin sahih hadîsleri de vahiydir, ilahî ilhamdır.

*Peygamber yanılmaz.

*Peygamberi devreden çıkartmak isteyenler iyi niyetli değildir.

*Dinimizi, en doğru şekilde muteber, güvenilir ilmihal, fıkıh ve İslâm ahlâkı kitaplarından öğrenebiliriz. Bunları icazetli gerçek din alimleri yazmıştır.

*Kur'an'ın muhkem hükümleri, emir ve yasakları, öğütleri kesinlikle tarihsel değildir; bunların hükümleri Kıyamet'e kadar yürürlükte kalacaktır. Pakistanlı Fazlurrahman denilen adamın ortaya çıkartmış olduğu tarihsellik tezi, binden fazla müftü, ulema, fukaha tarafından protesto edilmiştir.

* İslâm, indirilmiş ilahî dindir. Reformcular, tarihselciler, değişimciler uydurulmuş bir İslâm türetmek istiyorlar. Başarılı olamayacaklardır. Yüce Allah nurunu söndürtmez. Sapıttıkları insanların vebali onların üzerinde olacaktır.

* Peygamberi bırakın, benim anlattığım ve öğrettiğim Kur'ân Müslümanlığına bağlanın demek ne demektir? Peygamberi bırakın ve bana uyun demektir... Bu, büyük bir küstahlık ve sapıklık değil midir?

Biz Ehl-i Sünnet ve Cemaat Müslümanları Kur'ân'a tâbi olan Peygamberin, Ashabının, Ehl-i Beytinin, Tâbiînin, Tebe-i Tâbiînin, Selef-i Sâlihînin, Eimme-i Müctehidînin; asırlar boyu gelip geçmiş ulemanın, fukahanın, kâmil mürşidlerin, her asırda bir gönderilen mücedditlerin, Peygamberin zâhir ve bâtın ilimlerinde vârisleri, vekilleri, halifeleri olan büyük zatların peşinden gidiyoruz. Onlara uyduğumuz taktirde yanılmamız ve sapıtmamız mevzuubahs olamaz.

Ehl-i Sünnet fukahasına ve gerçek meşâyihe bağlananlar, ucu Resullerin Seyyidine ulaşan çok sağlam, çok nuranî, ebedî mutluluk kazandırıcı ve kurtarıcı bir silsileye (zincire) bağlanmış olurlar.

Ehl-i Sünnet yolu bir cadde-i kübradır (büyük caddedir). Reformcu, tarihselci, değişimci kişilerin yolları ise çıkmaz sokaktır, bid'attir.

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) "Ümmetimin içinde bir ihtilaf (anlaşmazlık) çıkarsa siz sevad-ı azama (büyük karaltıya, çoğunluğa) dahil olunuz" buyurmuşlardır. Sevad-ı Azam Ehl-i Sünnettir.

Sakın reformcuların tuzaklarına düşmeyelim.

Zekâtları Dine Aykırı Şekilde Toplayanlar Büyük Günah İşlemiş Olur

Mehmed Şevket Eygi

02 Eylül 2008 Salı 09:49

Bazı cemaat ve vakıfların zekatları dine, fıkha, şeriata, Kur'ân ve Sünnet'e aykırı bir şekilde topladıklarına dair tenkitlerim birilerini çok rahatsız etmiş. Bunlarla öğrenci okutuluyor, okul açılıyor diyorlar. Tekrar ediyorum:

Zekat paralarıyla cami, okul, tekke, köprü, hastahane, şadırvan, yurt binası, imarethane ve diğer hayır işi binaları yapılmaz.

Zekat paraları dinî gazete ve dergilere verilemez.

Tüzel kişiler (dernekler, vakıflar vs) zekat toplayamaz, alamaz.

Zekatların kimlere, hangi hakikî şahıslara verileceği Kur'ân-ı Kerim'in Tevbe Suresi'nin 60'ıncı ayetinde çok açık, çok seçik, çok bağlayıcı şekilde beyan buyrulmuştur.

Kızılay'a, Türk Hava Kurumu'na, Çocuk Esirgeme Kurumu'na, bunlara benzer hayır derneklerine asla zekat verilemez.

Çocuk Esirgeme Kurumu (ilk ismi Himaye-i Etfal Cemiyeti'dir) Masonlar tarafından kurulmuştur, birMason kurumudur.Bu da biline...

Bir cemaatin mensupları, "Zekatlarla okul açılıyor, açılmasın mı?" gibi itirazlarda bulunuyorlar. Açılmasın diyen yok. Başka yardımlarla, hayır paralarıyla, sadakalarla açılsın. Lakin kesinlikle zekat paraları bu iş için toplanmasın. Çünkü dine aykırıdır. Bu şekilde zekat toplayanlar büyük vebal altındadır. Büyük zulüm ediyorlar. Fukaranın ve miskinlerin haklarını gasbediyorlar. Kur'ân'a, Sünnete, fıkha, şeriata aykırı bir iş yapıyorlar. Günah-ı Kebair işliyorlar. Güneş balçıkla sıvanmaz. Hangi icazetli gerçek din alimine sorarlarsa sorsunlar bu konuda fetva ve ruhsat alamazlar. Çünkü mevrid-i nasta içtihad olmaz, kesin dinî emirlere ve hükümlere aykırı fetva ve ruhsat verilemez.

Zekat parasıyla cami ve medrese yapılamayacağına göre, okul haydi haydi yapılmaz.

Zekatların gasbedilmesi çok büyük bir fitnedir. Yüce dinimizin emr-i mâruf ve nehy-i münker farizası gereğince bu fitnenin tenkit edilmesi halkın uyarılması, zekatların dine uygun bir şekilde gerçek kişilere (tüzel kişilere değil) verilmesinin temini gerekir.

Zekat, beş vakit namazdan sonra dinimizin ikinci büyük amelî ibadettir. Çok muhkem ve kuvvetli bir farzdır. Yüce Kur'ân'da defalarca Hak Teâlâ hazretleri biz mü'min kullarına namazı kılınız zekatı veriniz diye buyurmaktadır.

Zekatların, Allah ve Rasulü nasıl öğrettilerse o şekilde verilmesi gerekir.

Bir Müslüman namaz kılarken kıbleye dönmese namazı sahih olur mu? Olmaz...

Abdestsiz namaz kılınsa o namaz sahih olur mu? Olmaz.

Bir kişi "Hem Allah'a ibadet etmek, hem halka şirin görünmek" niyetiyle namaz kılsa o namaz sahih olur mu? Olmaz... Olmaz... Olmaz...

İşte zekat da böyledir.

Bugün ülkemizde birtakım Müslümanlar zekat ibadetini tâtil etmişlerdir.

Bu büyük bir cinayettir, azim bir fitnedir, korkunç bir isyandır.

Zekatlar milyonlarca fakir ve miskin Müslümanın hakkıdır.

Bediüzzaman hazretleri, Risale-i Nur'da, bir Nur talebesi fakirse, gerçekten ihtiyacı varsa zekat alabilir, fakat isteyemez diyor.

Zekatları Kur'ân'a, Sünnet'e, fıkha, şeriata, on dört asırlık icmâ-i ümmete aykırı olarak toplayanlar kesinlikle gerçek Nurcu değildir.

Nurculukta Kur'ân'dan, Sünnet'ten Şeriat'tan, fıkıhtan zerrece sapmak yoktur. Sapanlar Nurcu olamaz.

Zekatlarını kaptıran Müslümanlar, bu malî ibadeti yerine getirmemiş olurlar. Kur'ân'a, Sünnete, şeriata, fıkha, ilmihale uygun şekilde tekrar vermeleri gerekir.

Diyanet İşleri Başkanlığı'nın bu konuda Müslümanları uyarması gerekir.

Geliniz, dünyadaki bütün muteber fetva merkezlerine, Darü'l-ulumlara, şeyhülislamlıklara, şer'iye camialarına, gerçek fakihlere, gerçek müftülere, gerçek ulemaya soralım ve zekat konusunda gerçek neymiş öğrenelim.

Bu dünyada zekatları dine aykırı bir şekilde toplamak kolaydır ama yarın ahirette Mahkeme-i Kübra'da, Ruz-i Ceza'da nasıl hesap verecekler? İyi düşünsünler...

Bendenize hakaret edip sövüp saymakla kendilerini aklayamazlar...

Notlar

KARDA kışta, soğuk havalarda başıma kürkten bir kalpak, bazen keçeden bir serpûş geçiririm. Yakın tarihte bir ara bunlar serbestti, polis ve adliye karışmıyordu. 28 Şubat post-modern darbesinden sonra baskılar başladı. Bir gazetede kırmızı bereli (Çek malı) resmim basılmış, Genelkurmay ikinci başkanı Org. Çevik Bir resmen savcılığa şikayet etmiş. Çağırdılar, gittim ifade verdim. Takipsizlik kararı çıktı...

Bazı gazetelerde, dergilerde, internet sitelerinde zaman zaman böyle kalpaklı, serpuşlu resimlerim yayınlanıyor. Şu sıcak yaz aylarında garip kaçıyor. Gerçi Müslümanlıkta erkeklerin başlarının daima imame, sarık, fes, keçe külah, poşu gibi şeylerle örtülü olması lazımdır ama bu devirde bunu bilen çok az kişi var. Bir Müslümanın başının açık olması en büyük zillettir.

Bir zat Ali Şeriati'yi tenkit ettiğime bozulmuş, İslâm Şinasi kitabının Farsça orijinal metnini okudun mu diye soruyor. Yazımda belirtmiştim, Türkçe tercümesini okudum, "Allah gerçek bir Janustur" cümlesi orada geçiyordu. Bunu defalarca tenkit etmiş bulunuyorum. Kütüphanemde kitabı aradım bulamadım. Bulur bulmaz, mezkur cümlenin geçtiği sayfanın numarasını vereceğim. Hattâ bu sütunlarda aynen fotokopisini basacağım.

Din, Nakil, Akıl, Heva

Mehmed Şevket Eygi

14 Eylül 2008 Pazar 03:36

Namaz günde beş vakittir? Oruç Ramazan ayında tutulur? Zekat sekiz grup insana verilir? Bir Müslüman, imkanı varsa ömründe bir kere hacca gitmelidir? Zina büyük bir günah ve suçtur? Riba haramdır?..

Bütün bunlar Kur'an'a, Sünnete, icmâ-i ümmete başvurularak bilinir.

Aklı olmayanın dini de yoktur ama akıl dinin kaynağı değil, vasıta ve aletidir.

Bir kısım zamane Müslümanları, asıl ve esas olan din kaynaklarını bırakmışlar, sırf akıllarıyla, hevalarıyla, şahsî re'yleriyle din hakkında, din adına konuşup duruyorlar ve bir yığın yanlış sergiliyorlar.

Akıl İslâm'ı anlamak içindir, İslâm'ın yerine geçmek için değil... İslâm dini naklî bir dindir.

Cenab-ı Hak bazı konuları mücmel (kısa, özet) olarak Kur'an'da beyan etmiştir. Peygamber, hadîsleri ve amelleriyle bunu açıklamıştır. Müctehidler, fakihler de fıkıh ilmiyle bu bilgileri Ümmet'e bildirmişlerdir.

Bir Müslüman için en ayıp şey ilmi, ehliyeti, liyakati, izin ve icazeti olmadığı halde dinî konularda "Benim görüşüm şöyledir böyledir" demesidir.

Namaz günde beş kere kılınacaktır.

Peygamber nasıl kıldıysa öyle kılınacaktır. (Hadîs meali: "Beni nasıl namaz kılıyor görürseniz siz de öyle kılınız.")

Peygamber kendi hevasından konuşmaz ve yanılmaz.

Peygamberin iki türlü vekili vardır: Meşru halifeler.

Bir de, onun vekili, vârisi, ilim, ahlâk ve nasihat bakımından halifesi olan gerçek ulema, gerçek meşâyih.

Din işlerinde, ibadetlerde, muamelatta, ahlâkta, dünyanın nizama konulmasında öncelikle bu ikinci vekillere uymamız lazımdır.

Onları dinlemek farzdır. Kur'an-ı Azimüşşan'da "Allah'a, Resulüne ve sizden olan ülü'l-emre itaat ediniz" buyurulmaktadır.

Gerçek ulema ülü'l-emrdir, yani emir sahipleridir.

Mukallit bir Müslüman namazı kendi kafasına göre kılamaz.

Kendi re'y ve hevasıyla Kitab ve Sünnetten hüküm çıkartarak da kılamaz. Müctehidlere, ulemaya, fıkha tabi olarak kılacaktır.

Zekatın ödenmesi de böyledir.

Hiçbir Müslüman kendi kafasına göre zekat toplayamaz. Yine hiçbir Müslüman kendi kafasına göre zekat veremez.

Şeriat, fıkıh ne diyorsa ona göre zekat verilecek ve alınacaktır.

Şeriat ve fıkha uygun şekilde zekat veren, Kur'an'a ve Sünnete uygun olarak vermiş olur.

Aradan fıkhı, şeriatı çıkartıp kendi hevasına, reyine göre zekat verenler yanılırlar.

Bu memlekette zekat konusunda yüz milyarlar oynamaktadır.

İslâmî kesim para konusunda kirlenmiştir. Dedikodunun, rivayetin bini bir parayadır. Her taraftan pis kokular gelmektedir.

İslâmî kesimde öyle sapıklıklar türemiştir ki, şeytanı bile hayretten ağzı açık bırakmaktadır.

Yahudilik ve Nasranîlik de haktır diyenler vardır.

Hazret-i Muhammed'i yalanlayanlar, İslâm'ı kabul etmeyenler de Cennet'e girecektir diyenler vardır. İtiraz ederseniz "Cennet senin tekelinde mi?" diyorlar. Bre nâbekârlar, cennet sizin tekelinizde midir? Cennet Allah'ın mülküdür. Dilediğini oraya koyar. Kitabı olan Kur'an'da Tevhid inancını, Hz, Muhammed'in risalet ve davetini, din-i mübin-i İslâm'ı inkâr edenlerin giremiyeceğini, onların yerinin Ateş=Cehennem olduğunu açıkça beyan buyurmuştur.

Bu ülkede hak ve gerçek tarikatlar vardır. Çok hayırlı işler yapan cemaatler vardır. Ehl-i sünnet ve cemaate hizmet eden gruplar vardır. Onlara minnet ve şükranlarımızı sunuyor, tebrik ediyoruz.

Bir de, cemaatlerini İslâm ile özdeşleştiren, adeta bir cemaat dini çıkartanlar vardır.

Bunların içinde zalim Siyonistlerle ve Evangelistlerle sıkı işbirliği yapanlar, onların maşalığına soyunanlar vardır.

Harbî kafirleri dost ve velî edinen, Müslüman kardeşlerine düşmanlık edenler vardır.

Onların bu dini ve ümmeti temsil etmeye hakları yoktur.

Onların, Şeriata ve fıkha (yani Kur'an, Sünnet ve icmaya aykırı) fetva ve ruhsatları bâtıldır.

Müslümanlar!.. Böylelerinin tuzaklarına düşmeyiniz. Zekatlarınızı Kur'an'a, Sünnete, icmâ-i ümmete, fıkha, şeriata göre veriniz. Vermezseniz borçtan kurtulmuş olmazsınız.

Müslümanlar!.. Ribacıların tuzaklarına düşmeyiniz. Riba kesin olarak haramdır, yasaktır. Helaldir diyen kafir olur

Allahü Teala ve Tekaddes hazretleri zekatların hangi gerçek şahıslara temlik (mülkünü, sahipliğini ona vermek) suretiyle verileceğini Kur'an-ı Kerim'in Tevbe suresinin 60'ıncı ayetinde çok açık ve kesin olarak bildirmiştir.

Sevgili Müslümanlar!.. Sakın bu kesin ve açık hükümlere karşı gelmeyiniz.

Memleketimizin para, mal, dünya konusundaki kirli durumuna bakınız.

Bir kısım Müslümanların ne boyalara girdiklerine bakınız. Tesettür konusundaki acınacak halimize bakınız.

Resûl-i zi-şan aleyhissalatü vesselam Efendimizin "Onların dinleri paraları, kıbleleri karılarıdır" diyerek tavsif etmiş olduğu uğursuzları düşününüz.

Para konusunda dıştan Müslüman görünen, içleri ise nifak dolu olan birilerinin ne haltlar yediklerini duyuyorsunuz.

Zekatlarınızı, Allah ve Peygamber nasıl emr etmişlerse öyle veriniz.

Zekatların dışında bol bol hayır hasenat yapınız, sadaka veriniz. Lakin mutlaka yerli yerinde veriniz. Ta ki, ilahî rızayı kazanasınız, hayırlı ücretler alasınız, ahirette mutlu olasınız.

Unutmayalım: Dinî hükümlerin ve bilgilerin dört kaynağı

Kur'ân-ı Kerim,

Sünnet,

İcmâ-i Ümmet,

Kıyas-ı fukahadır.

Akıl kaynak değil, âlettir.

İlmihalsiz Müslümanlık Olmaz

Mehmed Şevket Eygi

29 Eylül 2008 Pazartesi 00:21

ÂHİR zamanda İslâm dinini, Şeriatı, Peygamberimizin sünnetini yaşamak ve uygulamak avucunda kor tutmak kadar güç olacakmış. Efendimiz böyle buyuruyor.

Buna mukabil bir müjde var: İslâmın ilk devrinde, bu dinin onda dokuzunu yaşayanlar kurtulacakmış; ahir zamanda ise onda birini uygulayanlar (tabii bu onda birin içinde beş vakit namaz ve diğer kesin zaruri muhkem dini emirleri yerine getirmek; riba, zina, zulüm, israf gibi yasaklardan kaçınmak vardır.)

İslâm'ın temel bilgileri, hükümleri, emirleri, yasakları, öğütleri ilmihâl ve ahlâk kitaplarında yazılıdır. Her Müslüman evinde mutlaka ilmihâl bulunmalıdır. Her Müslüman mutlaka ilmihâlini okumalıdır ve öğrenmelidir.

İlmihâl okumadıkları için birçok namaz kılan Müslümanın ibâdeti tehlikeye girmektedir. Her Müslümanın istibra denilen temizliği bilmesi gerekir. Tuvalete gidiyor, küçük abdestini yapıyor ve hiç beklemeden hemen abdest alıyor... Böylece istibraya dikkat etmemiş oluyor. Biraz bekleseydi, istibra temizliğini yapmış olsaydı abdesti (Vücut'tan çıkan küçük bir damla idrar ile) bozulmamış olacaktı.

Zekât verecek... Mutlaka ilmihâl okuması lâzım; ilmihâli okumadan, zekât ile ilgili temel bilgi ve hükümleri öğrenmeden zekât ödemeye kalkarsa ibâdeti yerine gelmemiş olabilir.

Dinimizde hürmet-i musahare diye bir şey vardır. Bunu bilmeyen, buna dikkat etmeyen bir kimsenin, hiç farkında olmadan hanımı boş düşebilir.

Ticaret, alış-veriş, iktisadi ve mâli işlemler yapan her Müslümanın, riba ile ilgili bilgilere sahip olması lazımdır. Riba, Kur'ân'a ve sünnete göre haramdır. Aklı başında bir Müslüman kesinlikle riba almaz ve vermez, ribaya bulaşmaz.

Dinimizin, Şeriatın, fıkhın bu konudaki hükümlerini bilmiyorsa, cahillik yüzünden bulaşabilir, gelirine ve servetine haram karışabilir. Ne büyük felaket!

İslâm hayat dinidir, hayatın her konusuyla, her boyutuyla ilgili, tanzim edici hükümleri vardır.

Bir Müslümanın, doyduktan sonra yemesi haramdır. İstisnaları vardır: Oruçludur, çok acıkmıştır, biraz fazla yiyebilir. Yahut, misafirleri vardır, onları teşvik için yiyebilir. Misafir, ikram eden ev sahibini üzmemek için yiyebilir... Bütün bunlar ilmihâl ve ahlâk kitaplarımızda yazılıdır.

Ey Müslüman!

Hiçbir faydası olmayan gazete haberlerini, saçma sapan yorumları okuyorsun, saatlerce tv seyrediyorsun, lâkin dinini öğrenmiyorsun.

Bir takım fantezi, cafcaflı kitaplar var: "İslâm'ın Sosyolojik Morfolojisi..." Heves edip böyle kitapları okuyorsun, karışık aklın, karmakarışık oluyor.

Bazı ukâla ve züppeler "Mızraklı İlmihâl okumanın zamanı mı?" gibi laflar ediyorlar. Ayaklarını denk alsınlar, bu gibi sözlerin altından kalkamazlar. Mızraklı İlmihâl mübarek bir din kitabıdır. Onu okuyan, öğrenen, içindeki bilgileri hayatına uygulayan kimse, âhirete inşaallah iman ile göçebilirse ebedi saadetini kurtarmış ve kazanmış olur.

İnsan kabre konulunca, sual melekleri ona "İslâm'ın sosyolojik morfolojisini" sormazlar, imanın ve İslâm'ın şartlarını sorarlar.

İmam Hatip lisesinden mezun olmuş gençlere soruyorum: "Bana Allahü Teâla'nın ondört sıfatını sayınız?" İnanmayacaksınız ama çoğu suratıma aval aval bakıyor. İslâm dininin temellerinden biri Allah'ı, kemâl sıfatlarla vasıflandırmak ve noksan sıfatlardan tenzih etmektir. Bunları öğrenmezsek, bu konuda cahil kalmış oluruz.

Sen şarkıcı İsmail Hoşses'i, türkücü Mazlum Irlar'ı, manken Sevda Fingirder'i, futbolcu Tolgaç Teper'i, politikacı Tosun Büyükyutar'ı, gazeteci Atar Tutar'ı tanıyorsun, fakat seni yaratmış olan, sana bunca nimetler, rızıklar ihsan eden Rabbinin sıfatlarını bilmiyorsun... Böyle bir şey Müslümanlığa yakışır mı?

Cahilliğimiz ve yamukluğumuz en fazla İslâm Ahlâkı konusundadır. Ahlâk bakımından neler iyidir, neler kötüdür, bunları çok sağlam şekilde öğrenmeliyiz. Ahlâk, aksiyon demektir. Sadece öğrenmekle iş bitmez, hükümlerini hayata uygulamamız gerekir.

Kaba sofu, geceleri teheccüd namazına kalkıyor, lâkin komşu hakkı tanıdığı yok. Komşularına kan kusturuyor. Böyle sofu olmaz olsun!

Şu sahte dindara bakınız:

Günde beş kilo ölü kardeşinin etini yiyor. Gıybetçi mi gıybetçi, laf taşır, ara bozar, diliyle incitir, kalp kırar... Böyle Müslüman olur mu?

Şu zamane Müslümanlarına bakınız, kendileri haddinden fazla lüks yemekler ve tatlılar yiyorlar, öbür tarafta fakir, sefil, muhtaç din kardeşleri kıvranıp sürünüyor. Müslümanlığın temellerinden biri de paylaşma ahlâkıdır...

Sözün kısası: İlmihâl alalım, ilmihâl okuyalım, ilmihâl öğrenelim, ilmihâli hayatımıza uygulayalım. İlmihâlin yanında İslâm ahlâkı ile ilgili muteber, güvenilir bir kitap edinelim, onu da okuyalım, öğrenelim, uygulayalım.

Bu dediğim şeyi yapanlar inşaallah iman ile çene kaparlar. Ebedi saadete nail olurlar, ya doğrudan doğruya, yahut günahlarından ve isyanlarından dolayı bir müddet cehennemde ceza çektikten sonra, cennete girerler, orada ebediyen sefa sürerler.

Felâketler İçinde Kahkahalar...

DOĞUDAKİ bir Müslümanın ayağına diken batsa, Batıdaki Müslüman onun acısını duyacaktır... Peygamber-i Zişan sallallahu aleyhissalatu vesselam Efendimiz böyle buyuruyorlar. Peki biz Müslümanlar ne yapıyoruz?

Irak'ta bir buçuk milyon Müslümanın ayaklarına diken falan batmadı. Onlar katl edildiler, onlar zulüm yüzünden öldüler. Orada büyük bir ordu kadar yetimler var, feryatlarından yer gök inliyor, gözyaşları seller gibi akıyor. Orada dullar var. Orada yaralılar, sakat kalmışlar var.

Dünyanın daha nice yerinde Müslümanlara korkunç zulümler yapılıyor.

Afganistan... Filistin... Bazı Ortaasya/Türkistan ülkelerinin hapishaneleri Müslüman dolu... Filipinlerin güneyi...

Dünyada oluk oluk Müslüman kanı akarken... İslâm ülkeleri ve şehirleri savaşlarla harap olurken... Din ve iman kardeşlerimiz çeşit çeşit zulümlerle ezilirken... Milyonlarca aç Müslüman, milyonlarca sefil Müslüman perişan vaziyetteyken...

Türkiye'mizdeki birtakım tuzu kuru Müslümanlar vur patlasın çal oynasın bir hayat sürüyor. Şu mübarek Ramazanda bile şenlikler, etkinlikler, lüks iftarlar, karılı erkekli toplantılar, kahkahalar, lüks, israf, sefahat, gösteriş, gurur, kibir...

Türkiye büyük felaketler içindeyken, İngiliz idaresindeki Hindistan'da Müslümanlar otuz bin altın toplayıp Ankara'daki İslâmî ve Millî Kurtuluş hareketimize yardımcı olmuşlardı. (O paralarla İş Bankasının kurulduğu rivayet edilir...)

En ucuz şey ağlamak... Kalplerimiz öyle taşlaşmış ki, bunu bile yapamıyoruz...

Bir İlahiyatçıya Açık Mektup

Mehmed Şevket Eygi

12 Kasım 2008 Çarşamba 08:50

SAYIN Bay İlahiyatçı!.. Size muhterem demiyorum ama sayın diyorum. Gayem polemik yapmak, çıngar çıkartmak, horoz döğüşü sergilemek değildir.

Yıllardan beri Ehl-i Sünnet ve Cemaat Müslümanlarını sapıklıkla suçluyor, gerçek Müslümanlığı tahkir edici ifadelerle aşağılıyor ve asıl doğru İslâm'ı kendinizin bulduğunu ilan ediyorsunuz.

Yanılıyorsunuz, yanıltıyorsunuz... İslâm'ın en doğru yorumu Ehl-i Sünnet Müslümanlığıdır.

Asıl Kur'ân Müslümanlığı sizin anlattığınız değildir, Ehl-i Sünnet Müslümanlığıdır.

Gerçek İslâm, ilmihallerde anlatılan İslâm'dır.

Sizin, bunu anlayacak derecede Arapçanız ve din kültürünüz vardır ama birtakım şahsî menfaatler uğrunda bu temel gerçeği görmezlikten geliyorsunuz.

Doğrusu Allah'ın ayetlerini çok ucuza sattınız.

Din eğitimi almamış, din kültürü olmayan birtakım cahil vatandaşları kandırdınız ama çok büyük ve korkunç vebal altında kaldınız.

Bu yolla birkaç milyon dolar edindiniz.

Hayli şöhret-i kâzibe sahibi oldunuz.

Nefs-i emmârenizi tatmin ettiniz.

Lâkin âhiretinizi berbat ettiniz.

Terazinin bir kefesinde 1400 yıldan beri gelip geçmiş ulema, suleha, gerçek müctehidler, eimme, fukaha var; öbür kefede siz varsınız. Siz onların ayaklarının tozu olamazsınız. Sizin zerre kadar ağırlığınız yoktur.

Kaç defa yazdınız, "Peygamber bir postacı idi, öldü, işi bitti..." diye. Bu ne kadar yanlış ve çarpık bir iddiadır. Peygamber bu fanî dünya hayatına veda etmiştir ama rehberliği, önderliği Kıyamet'e kadar devam edecektir. Biz Ehl-i Sünnet Müslümanları O'nun ruhaniyeti ile birlikte yaşıyoruz. Kendisini şahsen görmüyoruz ama bize yol gösteren, bizi aydınlatan Sünneti ve sahih hadîsleri yanımızdadır.

Sayın İlahiyatçı!.. Peygamberi bırakıp da sizin peşinizden mi gideceğiz? Yooo, o kadar akılsız ve deli değiliz.

Sizin ne demek istediğinizi anlamaz değiliz. Peygamber'i bırakın benim peşimden gelin demek istiyorsunuz. Yağma yok.

Ne dersen de, biz Müslümanlar fıkhın, şeriatın dört kaynağı oldunuğunu biliyoruz. Allah'ın Kitabı, Peygamberin Sünnet'i, Ümmet'in icmâı ve bir de kıyas-ı fukaha.

Tarih boyunca bu ümmeti aldatan bozuk insanlar bulunmuştur. Siz de onlardan birisiniz.

Müslümanları Kur'an'la aldatmak istiyorsunuz.

Buharî'de bir hadîs var, bilirsiniz. Resûl-i Kibriya aleyhi ekmelüttahaya Efendimiz Kıyamet'e kadar otuz küsur Deccal ve Kezzab (yalancı) zuhur edecek, bunlar ya tanrı olduklarını, yahut nebi olduklarını iddia edeceklerdir buyuruyor.

Peygamber öldü, o bir postacı idi, işi bitti... İlmihal Müslümanlığını bırakın. Benim anlattığım Kur'ân Müslümanlığına gelin derken, siz satır aralarında kendinizi Peygamber mi göstermek istiyorsunuz?

Evet, sayın İlahiyatçı siz bir deccal, siz bir kezzabsınız.

Allah'ın ayetlerini ucuza sattınız. Fâni servet, kâzib şöhret, biraz alkış, tantana... Lüks hayat ve sonra... İki metrelik bir çukur, birkaç metre kefen bezi... Yarın Mahkeme-i Kübra'da, Huzur-i Rabbü'l-âleminde bu yaptıklarınızın hesabını nasıl vereceksiniz?

Siz bâtıl ve sapık inançlarınız ve görüşleriniz uğrunda Kur'ân'ı heva, re'y ve nefsanî hevesinizle yorumladınız.

Siz dinî hükümlerin kaynağı olarak Sünnet'i devre dışı bırakmak istediniz.

Siz Selef-i Sâlihîn efendilerimizin mübarek, aydınlık, temiz yolundan saptınız.

Siz kendi kafanıza göre yeni bir din türetmeye yeltendiniz.

Pek âlâ biliyordunuz ki, Kur'ân'ın en büyük ve temel açıklayıcısı Sünnet'tir. Sünnet olmadan Kitabullah tefsir edilemez.

Bir ara her konuşmanız için binlerce lira ücret alıyordunuz. Para para para... İşte sizin sevdanız.

Ehl-i Sünnet'in gerçek imamları kesinlikle doğru yoldadır.

Müctehidler, fukaha, muhaddisler, müfessirler doğru yoldadır.

Abdülkadir Geylanî, Ahmed er-Rufaî, Şah Nakşibend, İmamı Rabbanî ve diğer büyük mutasavvıflar hep doğru yoldadır.

Onlara ters düşen siz yanlış yoldasınız.

Siz maalesef dâl ve mudilsiniz.

Tevbe edip, geçmiş günahlarınızdan pişman olmanız için henüz vakit, imkân ve fırsat var. Gurur ve kibrinizi, nefsaniyetinizi, dünya sevginizi yenip de tevbe eder misiniz bilemiyorum.

Aldattığınız saf halkın vebalini nasıl taşıyacaksınız?

Sayın İlahiyatçı!.. Siz yıllar boyunca maalesef insî bir şeytan gibi hareket ettiniz. Kapalı kapılar ardında agresif din düşmanlarıyla nasıl konuştuğunuzu, onlarla nasıl işbirliği yaptığınızı bilmez değiliz.

Siz halkı Kur'ân'la aldatıyorsunuz.

Tekrar ediyorum: Asıl Kur'ân Müslümanlığı muteber ilmihal kitaplarında yazılı olandır.

Biz Müslümanlar, dinimizi ilmihal kitaplarından öğreneceğiz, itikadımızı akaid imamlarımızdan öğreneceğiz. Kur'ân-ı Kerim'i, mânalarını, hükümlerini, inceliklerini ehliyetli gerçek müfessirlerden öğreneceğiz.

Sen bir vâdide, biz Müslümanlar başka bir vâdideyiz.

Senin yolun çıkmaz yol.

Müctehid Taslaklarına, Sahte Müftülere Dikkat!..

Mehmed Şevket Eygi

22 Kasım 2008 Cumartesi 09:29

İctihada yeltenen, müctehidlik taslayan birtakım adamlar var ki, bırakın mutlak müctehidlik, tabakat-i fukahanın en alt derecesi olan müftülük seviyesinde bile değildirler. Evliyaullah'tan bir zat böyleleri için "Bunlar müftü değil, muhtidirler" (Hatâ yapanlar) buyurmuştur.

Bu gibi haddini bilmez kişilere dinî sorular yöneltmek, onlardan fetva istemek kesinlikle caiz değildir. Onların fetvaları geçersizdir, verdikleri ruhsatlar yanıltıcıdır. Çünkü onlar ilimle ve icazetle değil, hevalarından ve re'yleriyle fetva verir.

Yakın tarihte ülkemizde çok değerli, icazetli, ehliyetli müftüler vardı. Bunlardan ikisinin isimlerini rahmetle zikr ediyorum: İstanbul müftüsü ve bilahare Diyanet İşleri Başkanı olan Ömer Nasuhi Bilmen ile Ahmed Davudoğlu hocaefendiler... Davudoğlu hoca, dinî ve şer'î bir gerçeği dile getirdiği için ağır ceza mahkemesinde yargılanmış ve hapse atılmış, çok çileler çekmiştir.

Birtakım mürekkeb cahillerin, fâcir ve fâsıkların, mezhepsizlerin, bozuk mezheplilerin, haddini bilmezlerin fetvalarını kabul edenler, ekinlerini ateşe vermiş olurlar, sapıtırlar. Bazen bu sapıklık onları dinden çıkartır, küfür ateşine düşürür.

Kur'ân ayetlerini tefsir etmek, hadîsleri yorumlamak, kaynaklardan din hükmü çıkartmak çocuk oyuncağı değildir.

Tedavi ve ameliyat olmamız gerektiğinde nasıl mesleğinde ve uzmanlığında kuvvetli doktorlar ve cerrahlar arıyorsak, dinî sorularımızı da gerçek, icazetli, râsih, ehliyetli, takvalı ulemaya sormamız gerekir.

Gözü ağrıyan kişi, göz uzmanına gitmeyip de nalbanta gider, onun beygirler için kullandığı merhemi kullanır ve kör olursa, suç kendisine aittir.

Merhum Ahmed Davudoğlu hocaefendi hazretleri "Din Tahripçileri" adlı kitabında Müslümanları reformcu, yenilikçi, ehliyetsiz, değişimci sahte hocaların şerleri konusunda uyarmıştır.

Birtakım reformcular neler istiyor ve yapıyor?

1. Mezheplerin aleyhinde bulunuyor, mezhepsizlik propagandası yapıyor.

2. Sünnetin aleyhinde bulunuyor, sahih hadîsleri inkar ediyor.

3. Fıkhı kaldırmak istiyor.

4. Şeriatsız bir İslâm türetmek istiyor.

5. Kimisi telfik-i mezâhib yapılsın (Mezheplerin hükümleri ve kolaylıkları karışık olarak uygulansın) diyor.

6. Bazıları Peygamberimizi inkâr ve tekzib eden kafirler ehl-i necat ve ehl-i cennettir diyor.

7. Ehl-i Sünneti herhangi bir fırka ve hizip gibi görüp gösteriyor.

8. Kur'ân-ı Kerim'i kendi hevalarına göre tefsir ediyor.

9. Kafirlerin isteği üzere ehlî/evcil ılımlı, light bir İslâm türetmek istiyor.

10. Bazıları Kitab, Sünnet ve icmâ-i ümmet ile sâbit kesin bir farz olan tesettürü inkâr ediyor.

11. Yalancı, aldatan, takiyyeci, farmason, aktivist, bulaşık, maceraperest Efganî'yi Müslümanları kurtaracak büyük önder ve rehber olarak tanıtıyor.

Sevgili Müslümanlar!.. Kur'ân'ın heva ve re'y ile tefsir edilmesi, Sünnet hâdislerin inkârı, ehliyetsizlerin ictihad yapması, İslâm dininde reform yapılması gerektiği iddiası, bozuk fetva ve ruhsatlarla milyonlarca Müslümanın Kitab ve Sünnetten saptırılması gerçekten büyük bir felakettir.

İmanını korumak istiyorsan bozuk ve ehliyetsiz müctehidlere kulak asma,

Onların fetva ve ruhsatlarını kabul etme,

Dinde reform fikrine karşı çık,

Ehliyetsizin yazdıkları tefsirleri okuma,

Sünnete ve hadîslere yapılan saldırıları, doğrudan doğruya İslâm'a yapılmış bil,

Azılı ve harbî İslâm düşmanı Siyonist ve Evangelistleri dost ve velî edinenlerden uzak dur,

Fıkha ve ahkam-ı Şeriata sımsıkı bağlı ol...

Birtakım bozuk mezhepler Kitabullah'taki ve hadîslerdeki müteşebihatı, lügavî manalarına alarak tecsim vartasına düşmektedir. Bunları dinleme.

İşkembe-i kübradan verilmiş uyduruk ictihadları sakın ciddiye alma.

Onları verenler, müctehid değil, mütecehhittir (Müctehid taslağıdır).

Fitne zamanında, fetret devrinde, sözün ayağa düştüğü hemgamda yapılacak şeyler şunlardır:

İtikadda Ehlisünnet imamlarına, ulemasına tabi olmak.

Fıkıhta yine Ehlisünnet ulemasına tabi olmak.

Gerçek müftü olmayanlara dinî soru sormamak, onlardan fetva istememek.

Sadece gerçek icazetli müfessirlerin yazdıkları meal, tercüme ve tefsirleri okumak.

Mezhepsizlerden uzak durmak. Mezhepsizlik dinsizliğe köprüdür. İslâm dinini ve şeriatini tehdit eden en tehlikeli bid'at mezhepsizliktir.

Telfik-i mezahibi kabul etmemek. Çünkü bu, dinimizi ve fıkhımızı oyuncak etmek demektir.

Dinî konularda "Benim görüşüm, benim düşüncem şöyledir, böyledir..." gibi saygısızca, haddini bilmezce, edeb dışı laflar etmemek.

Sevgili Peygamberimizin (Sallallahu aleyhi ve sellem) mucize olarak haber verdiği üzere Ümmet'in yetmiş üç fırkaya ayrılmış olduğunu ve bunlardan ancak birinin "Fırka-i Nâciye" (Kurtulan kısım) olduğu gerçeğini hatırdan çıkartmamak.

Bazı bid'atlerin insanı küfre götüreceğini bilmek ve bundan çok korkmak ve çekinmek.

İlmi, ehliyeti, icazeti olmadığı halde Kur'ân-ı Kerim'i hevası ve re'yi ile tefsir etmenin kişiyi küfre düşürebileceğini bilmek.

Mukallid Müslümanların dinlerini doğrudan doğruya meallerden ve hadis tercümelerinden değil, muteber ve güvenilir ilmihallerden öğrenmesinin en doğru ve sağlam metod olduğunu bilmek.

Cenab-ı Hakk'ın, dinî konularda ayaklarımızın kaymaması için bize yardımcı olmasına dua edelim.

Ehl-i Sünneti Koruyalım

Reformculara, bid'atçilere, müctehid taslaklarına, Kur'ân'ı hevalarıyla yorumlamaya kalkanlara, uyduruk fetvalar verenlere, Ehl-i Sünneti yıkmaya çalışanlara karşı olduğum için, böylelerinin foyalarını meydana çıkardığım için nasıl köpürdüklerini ve saldırdıklarını görüyorsunuz.

İyi niyetli Müslümanların uyarılmaları, bilgilendirilmeleri farzdır.

Kötülüklerle, bid'atlerle mücadele gereklidir.

Dinimizin safiyetini korumak birinci vazifemizdir.

Dinin safiyeti ve devamlılığı cumhur-i ulemaya tâbi olmakla korunur.

Cumhur-i ulemayı bırakıp da İbn Teymiye'yi imam tanımak doğru değildir.

Cumhur-i ulemayı bırakıp da Efganî'yi önder ve rehber olarak kabul etmek çok yanlıştır.

Fıkıhsız, Şeriatsız İslâm olmaz. Fıkhı, Şeriatı, hak mezhepleri yıkmak isteyenler bunlarsız bir İslâm türetmeye kalkanlar ya çok gafil, ya çok hain kimselerdir.

Her Müslümana, Kur'ân'dan ve Sünnet'ten çıkartılmış hükümleri bilmek ve dini hayata uygulayabilmek için fıkıh ve mezhep lazımdır.

Bendenize âdi ve seviyesiz küfürler savuruyorlar. Ben sokak serserisi değilim ki, bunlara misilleriyle cevap vereyim, onların seviyesine düşeyim.

Ehl-i Sünneti savunmaya devam... Bid'atçilerle, dâl ve mudil olanlarla mücadeleye devam...

Yeni bir İslâm türetilmesine kesinlikle karşıyız.

Siyonistlerin, Haçlıların, Evangelistlerin, Sabataycıların, mülhidlerin, sapıkların istediği; ılımlı, light, sulandırılmış, beşerî bir ideoloji ve hümanizma haline getirilmiş bir İslâm'ı halkımıza empoze etmelerine izin vermeyeceğiz.

Bu dini bize Allah emanet etmiştir. Bu dini bize Peygamber, Ashabı ve her asırdaki Peygamber vârisleri, vekilleri, halifeleri olan gerçek alimler ve mürşidler öğretmiştir. Onları devre dışı bırakıp da ibadetsiz, namazsız, takvasız, dengesiz maceraperestlerin peşine düşmeyiz.

Fukahanın, ulemanın, Ehl-i Sünnet büyüklerinin yolundan gitmeye devam... Bu yol bizi selamete, necata, ebedî saadete götürür.

Saptırıcılarla en güzel metod ve üslupla hiç ara vermeden mücadele edelim.

İtikatta, ibadetlerde, fıkıhta, muamelatta, ahkam-ı sultaniyede, ahlâkta ve diğer her konuda Ehl-i Sünnet Ehl-i Sünnet...

İnsan Başıboş Değil

Mehmed Şevket Eygi

30 Eylül 2008 Salı 00:06

BAŞIBOŞ değilsin, varlığın kendinden değil. Bil ki, sen bir yaratıksın ve senin bir Yaratıcın var. Seni niçin yaratmış? En önemli meselen bu. Sâdık, söylediği ve bildirdiği her şey doğru olan bir Haberci seni uyarıp aydınlatıyor: Sen Yaratan'a kulluk ve ibadet etmek için yaratıldın. Bunda hiç şek ve şüphe yok.

Sen Yaratan'ı göremezsin, O'nun künhünü ve mahiyetini bilemezsin. Aklın, zekân buna yeterli değil.Sana bir Elçi ve Peygamber gönderilmiş, haberi ondan alacaksın.

Bil ki, seni Yaratan kemal sıfatlarla sıfatlı ve noksan sıfatlardan münezzehtir. Her yerde O'nun ayetleri ve tecellileri var. Alıcı gözle bak, görürsün.

"Her yeşillik ki, yerden biter,

Birdir O, ortağı yoktur der..."

Peygamber'e iman ve itaat edersen, O'na itaat etmiş olursun.

1400 seneden bu yana işin başı Kelime-i Şehadet'i kalp ile kesin bir şekilde tasdik, lisan ile ikrar etmektir. Kelime-i Şehadet bir bütündür. Yarısını söyleyip yarısını ketm etmek olmaz.

İslâm, Hak din önce de vardı. İslâm'ın inanca ait asılları Hazret-i Âdem'den (aleyhisselâm) bugüne kadar hiç değişmedi.

Hz.Muhammed aleyhissalatü vesselamdan sonra peygamber gelmeyecektir Kıyamet'e kadar.

Rab olarak Allah'tan, Nebi olarak Hz.Muhammed'den, Kitap olarak Kur'ân'dan, din olarak İslâm'dan râzı olacaksın. Aksi takdirde senin için kurtuluş ve ebedî saadet olmaz.

Kesin şekilde bil ki, İslâm dini, tek hak din olmakta ortaklık kabul etmez. Bu devirde üç ibrahimî din yoktur, bir tek ibrahimî din vardır, o da İslâm'dır.

Bu inanç Kitab ile Sünnet ile icmâ ile sâbittir. Aksini iddia eden sapıktır.

Allah ile ezelde, Elest Bezmi'nde yaptığın ahd ü misakı unutma. O sormuştu: "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" Ruhlar şu cevabı vermişti: "Evet, Sen elbette bizim Rabbimizsin..." Dünya hayatında bu ahd ve misaka uygun bir hayat sürersen, kurtulur ve ebedî saadete kavuşursun.

Bil ki, dünya çok aldatıcıdır. Sakın ona güvenme, kanma. Dünya servetleri, mal mülk, çoluk çocuk, tantana âlâyiş... Bunların hepsi gelip geçicidir. Hayat ölüme, gençlik ihtiyarlığa, sağlık hastalığa, ikbal idbara dönüşür. Yazılmış olan vakit gelince insan hepsini terk eyleyip ve başka bir âleme intikal eder.

"Dehrin ne sefa var acaba sîm ü zer'inde

İnsan bırakır hepsini hîn-i seferinde"

Bil ki, sana bir Şeriat gönderilmiştir, o sana dünyada Rabbinin istediği hayatı sürmeyi sağlar.

Şeriatın emirleri, yasakları, öğütleri vardır. Şeriat sana sınırlar koymuştur. Sakın onları çiğneme.

Allah ile iyi geçinmek istiyorsan Şeytana, Tağut'a, nefs-i emmârene uyma.

Hâtemülenbiya'da senin için çok güzel bir örnek ve model vardır. Hayatını onun Sünnetine uydurmaya çalış. Sakın azma. Onun gibi mütevâzı, alçakgönüllü, ölçülü ol.

Rabbin sana ihsan ve ikram ettiği nimet ve nafakaları muhtaçlarla paylaş. Zekatı, hakkedenlere Şeriatın kurallarına göre ver, sadaka ver, hayır hasenat yap, paylaşma ahlâkına sahip ol.

Açları doyur, çıplakları giydir, muhtaçlara destek ol. Böyle yaparsan ilâhî rızayı kazanırsın.

Sakın parayı din iman haline getirme, sonra feci şekilde yanarsın.

Allah'ın farzlarını yerine getir, itaatli ve sadık kullardan ol.

Sakın Allah'a eş ve ortak koşma.

Tevbekârlardan ol. Sen günah işleyen bir kulsun. O affeden, bağışlayan Rab'tir.

En iyi ticaret Allah ile yapılandır. İhlasla Allah için, Resulullah için, din ve iman için, Kur'ân için, Şeriat için, Sünnet için harcama yap. Zaten sendeki para ve servet aslında senin değil. Emanettir, sana imtihan için verilmiş.

Ölmeden önce gençliğinin, sağlığının, servetinin, vaktinin, imkân ve fırsatların kıymetini bil.

Dünya imtihanında çileler de vardır. Onlara hazır ol, çile sınavını kazanmaya bak. Sen kazançlı çıkarsın.

Sakın Nemrudlara, Firavunlara, Tâğutlara özenme, onlar gibi yaşamaya yeltenme.

Merhametli ol ki, geniş rahmet Sahibi olan Allah sana merhamet etsin.

Câhilliğin, hele mürekkeb câhilliğin her türlüsünden kaç, bilenlerden ol. Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?

Yeryüzünde Allah'ın şahitleri vardır. Sen de o kafileye iltihak et, şahit ol.

Sakın azıtıp dağıtma, dünya sarhoşu olma. Düşünen, tefekkür ve teemmül edenlerden ol. Hüzünlü ol.

Bu dünya için burada ne kadar kalacaksan o kadar çalış, âhirette ne kadar kalacaksan orası için de o nispette çalış.

Mârufu emr et, münkeri yasakla.

Haksızlık karşısında dilsiz şeytan gibi olma.

İman kardeşlerini sev, kâfirleri dost ve velî edinme.

Her türlü hırsızlıktan, yolsuzluktan, haramdan uzak dur.

Kendi ayıp, kusur ve günahlarına üzülmekten başkalarınınkileri görme.

Resûl ne demiş? "Bir din kardeşini onda olan bir ayıpla ayıplayanın canını, Yüce Allah o aybı ona vermeden almaz..." tekrar oku, iyi düşün.

Sana örnek olarak gönderilen peygamber emîn/güvenilir idi, sen de öyle ol.

Kibri, gururu, halka tepeden bakmayı, lüksü, israfı, aşırı tüketimi bırak. Allah böylelerini sevmez.

Ölmeden önce öl ki, ölüm canını çok yakmasın.

Birlikten ayrılma, birliği bozma. Peygamber ne buyuruyor: "İki Müslüman birlikte olsalar, namazı ayrı ayrı kılsalar şeytan onları istilâ eder..." Yine buyuruyor:"Zamanındaki İmama/Emîre biat etmeden ölen kimse sanki cahiliyet ölümü ile ölmüş olur."Uyanık ol, gafillerden olma.

Kötülüğe iyilikle mukabele et... Cimrilerden olma, cömert ol... İlim konusunda ya öğreten ol, ya öğrenen, üçüncüsü olma.

İyilikte hayır hasenatta, ilim ve irfanda, ibadet ve taatte her yeni günün, bir öncekinden ileri olsun.

Örnek ve iyi bir Müslüman olmaya çalış. Sen konuşma, sana bakan sende İslâm'ı görsün.

Bütün Müslümanların Ramazan bayramlarını tebrik eder, sıhhat ve selametler dilerim. İyilerin duaları üzerimize sâyeban olsun. Âmin...

(Not: Bu yazıdaki nasihatler bendenize ait değildir. Yıllardan beri faydalı kitaplar okuyorum, onlardan süzülmüştür. Kendimden nasihat etmek için icazetim ve ehliyetim yoktur...)

Ramazan Hilali Kavgaları

Mehmed Şevket Eygi

04 Eylül 2008 Perşembe 04:53

Geçen yıllarda olduğu gibi bu yıl da Ramazanın başlangıcı hakkında tartışmalar yapılıyor, ileri geri konuşuluyor. Bendeniz bu konuda kendimden konuşmayacağım. Bir Ehl-i Sünnet Müslümanı olarak bazı hususlara dikkat çekeceğim.

1. Dinî ve şer'î konu ve meselelerde, Müslümanların fukahaya yani icazetli ve ehliyetli din bilginlerine tâbi olması gerekir. Fukaha yedi tabakadır; birinci tabaka mutlak müctehidlerdir, yedinci yani en alttaki tabaka ise fetva vermeye ehil olan gerçek icazetli müftülerdir.

2. Müslümanların dinî-şer'î konularda ehliyetsiz ve icazetsiz kimselere sormamaları ve onları dinlememeleri gerekir. Aksi takdirde dinî konularda kafa karışıklığı ve sapmalar başlar.

3. Yakın tarihte yaşamış bir "Doktor Milaslı İsmail Hakkı" vardı. Bu zat kitap yazacak kadar Arapça bilirdi ama icazetli din alimi, fakih değildi. "Tezkiyetü'l-lühum fî'l-İslâm" adlı bir kitap yazarak, kontrol edilip temizlenerek domuz eti yenebileceğine fetva verdi. Kendi kafasına ve re'yine göre birtakım çürük gerekçeler gösterdi. Şimdi bu adama inanıp, bu tezini kabul eden bir Müslüman maazallah dinden çıkar.

4. Yüce Şeriat ayların tesbitini, Ramazan'ı Şevval'i rü'yete (gözle görmeye) bağlamıştır. Rü'yeti bırakıp da sadece hesaba yönelmek yanlış olur.

5. Bu devirde ilimler, fenler, hesap çok ilerlemiş, rü'yetle hesap arasında farklılık olmazmış... Eyvallah... Biz yine de rü'yet ile Ramazanı tesbit etmeliyiz.

6. Dünya yuvarlaktır. Dünyanın her yerinde, her bölgesinde Ramazan ve Şevval hilalleri aynı zamanda görülmez. Buna ihtilâf-ı metali' denir. Pasifik Okyanusunda Japonya'nın doğusunda bir "gün çizgisi" vardır. Türkiye'de gündüz iken, Amerika'nın California bölgesinde gecedir.

7. Eskiden ilimler ve fenler bu kadar ilerlememişti, iletişim çok ağır oluyordu. İstanbul'da hava bulutlu iken hilal görülemiyor, Ankara'da açık ve berrak ise görülüyordu. Görüldüğü de, şeriatın kabul ettiği şekilde İstanbul'a haber verilemiyordu.

8. Osmanlı devletinin son zamanlarında basılmış bir Mecmua-i Cedide vardır. Şeyhülislamlığın verdiği fetvaları ihtiva eder (içerir). Onda, "Mücerret telgrafname ile hilalin görüldüğünün başka bir şehre bildirilmesinin geçerli olmayacağı" beyan edilmektedir.

9. Ankara'daki Diyanet İşleri Başkanlığına Ergenekoncular, dinsizler, Sabataycılar çok baskılar yapıyor ama orada yine de çok muhterem Sünnî hocalar bulunmaktadır. Biz Türkiye Müslümanları Ramazanın başlangıcı konusunda Diyanete uymalıyız.

10. Osmanlı devleti zamanındaki metot şöyleydi. İki Müslüman arasında bir borçlanma akdi yapılıyor ve "Ramazan hilali görüldüğünde borç ödenecektir" diye bir şart konuluyordu. Ramazan hilali görülünce, alacaklı kadıya gidiyor, hilalin görüldüğünü tesbit ettiriyordu. Oradan Şeyhülislamlığa haber veriliyor ve Halife ve şer'î devlet adına Ramazan'ın veya bayramın başladığı resmen ilan ediliyordu.

11. Halktan bir Müslüman veya herhangi bir hoca yahut müftü kendi re'yiyle Ramazan hilalinin görüldüğünü ilan edip Müslümanların oruca başlamalarını emr edemez. Bu iş şer'î devletin, hilafetin yetkisi dahilindedir.

12. Mesela: Londra'dan biri buradaki kayınçosuna telefon ediyor. The Times gazetesi Ramazan hilalinin görüldüğünü yazdı, oruca başlansın... Böyle bir şey gülünçtür, din ve ibadet işlerini oyuncak etmektir.

13. Bazı radikal ve aktivist Müslümanlar Ramazan ve Şevval hilallerinin görülmesi meselesini mıncıklamışlar ve çığırından çıkartmışlardır.

14. Özetlemek gerekirse: Hilâl rüyet edilecek yani görülecek... Sonra bu rüyet kadı tarafından resmen tesbit edilip hükme/ilama bağlanacak... Bu hüküm Şeyhülislamlık tarafından şer'î devlet adına halka ilan edilecektir... Sadece rüyet edilmekle, bu niyetin telefon veya başka bir iletişim vasıtasıyla özel olarak bildirilmesiyle ne Ramazan başlar, ne bayram olur...

15. Fıkhın, şeriatın, İslâmî prosedürün gerekleri yerine getirilmezse, aynı ülke ve beldede bir kısım Müslümanlar oruç tutarken, bir kısmı bayram yapar, dehşetli ve utanç verici bir kargaşa çıkar... Lütfen fıkhımızı öğrenelim.

16. Bugünkü durumda elbette sakıncalar vardır ama Diyanet'e uymak ehven sakıncadır.

17. Ramazan hilali konusunda Ehl-i Sünnet dışı fırkalara uymakta büyük sakıncalar vardır.

18. Önemli olan Ramazan orucunu hakkıyla tutmak, Allah'a kulluk etmektir.

19. Ramazan ve Şevval hilalleri konusunda şiddetli tartışmalar çıkartmak, birbirini suçlamak, İslâm kardeşliğini zedeleyici ağır ifadeler kullanmak doğru olmaz.

20. Halk bu konuda merhum Ömer Nasuhi Bilmen'in Büyük İslâm İlmihali ile merhum Hacı Zihni Efendinin Nimet-i İslâm'ına bakarak sahih bilgi edinebilir.

Din iman elden gitmiş. Biz Ramazan Şevval kavgaları yapıyoruz.

İslâm'a, Kur'ân'a, Sünnet'e, şeriata, fıkha aykırı olarak birtakım cemaatler zekatları gayr-i nizamî olarak topluyor; bu konuda herhangi bir uyarma ve olumlu tartışma yapılmıyor... Çok yazık!..

Bütün gücümüzle halkın beş vakit namaz kılması, Ramazan orucunun tutulması, zekatların dosdoğru şekilde; Kur'ân'a, Sünnete, fıkha, şeriata uygun şekilde verilmesinin sağlanması için elbirliği ile çalışmalıyız.

Mübarek Ramazan ayı hepimize hayırlar getirsin. Oruç tutanların ibadetlerinin makbul olmasını dilerim. Tutmayan Müslümanlara da tutmalarını naçizane tavsiye ederim.

İslâm'a Aykırı Ramazan Etkinlikleri

Mehmed Şevket Eygi

05 Eylül 2008 Cuma 04:59

İslâm'a aykırı Ramazan etkinlikleri günahtır, fısk ve fücurdur. Ramazan kutsal bir aydır. Oruç bir ibadettir. İslâm'a, Kur'ân'a, Şeriata aykırı eğlenceler, göbek atmalar, çalgılar çengiler, kadın erkek karışık fısk u fücur alemleri, ha ha ha hi ho holar Ramazan etkinliği değil, anti-Ramazan etkinliğidir.

Dindar ve şuurlu (bilinçli) Müslümanların bu gibi etkinliklere katılmaması gerekir. Dinimiz fısk ve fücur mahallerine gitmeyi, Şeriata aykırı çalgıları dinlemeyi, kadın erkek karışık oturmayı yasaklamıştır.

Dine uygun kültürel faaliyetlere ve eğlencelere bir şey dediğim yoktur. Faydalı, değerli, meşru etkinlikler yapan belediyeleri ve diğer kuruluşları tebrik ediyorum.

Ramazan'da fısk ve fücur etkinlikleri yapan belediyeler desteklenmemeli, onların partilerine seçimlerde oy verilmemelidir. Ramazan münasebetiyle iftar çadırları kuruldu. Hayır hasenat yapan şahıs ve müesseselere teşekkür ediyorum. Ne mutlu onlara... Lakin bu hayır ve hasenatlara riya ve gösteriş karıştırılmamalıdır. Allah için yapılan iyilikler ile reklamlar, gösterişler, filan şahsın veya ticarî kurumun iftarıdır diye kocaman levhalar bağdaşmaz. Bunlar ihlasa aykırıdır.

Oruç sadece aç ve susuz kalmaktan ibaret değildir. Oruç tutan kişi gıybet etmeyecek, diliyle ve eliyle fenalık yapmayacak, melek gibi olacaktır.

Hem oruç tutuyor, hem de ölü kardeşinin etini yiyor... Gıybet eden oruçlunun durumu böyledir.

İslâm dini lüksü, israfı, gösterişi yasak kılmıştır. İftar ziyafetlerinin mütevazı, orta halli olması gerekir. Davetlilerin "Yahu ne muhteşem iftar ziyafetiydi..." demelerini istemek faziletli ve hikmetli bir şey değildir.

Her sene aynı şey oluyor. Ramazanda namaz kılanların sayısı artıyor, camilerdeki cemaat çoğalıyor. Bayramdan sonra namaz terk ediliyor, cemaat azalıyor. Demek ki, halka tesirli/etkili nasihat edilemiyor.

Ramazan cer ayıdır. Birtakım cerrar kişiler ve kurumlar toplar da toplar... Dine ve Şeriata uygun şekilde planlı ve programlı harcama yapanlara bir şey demiyorum. Dine aykırı şekilde zekat toplayanları kınıyorum. Topladıkları zekatlar kendileri için ateş olacaktır.

Devamlı namaz kılmayanlar Ramazanı fırsat bilip namaza başlasınlar. Bayramdan sonra da bırakmasınlar.

Ramazanınız mübarek olsun!"

Gayr-i Müslimler Bile Ezanın Güzel Okunmasını İstiyor

Kıyıda köşede kalmış bir köyde, yahut kenarın kenarı bir mahallede müezzin güzel ezan okuyamıyormuş... Olabilir. Lâkin İstanbul'un, Ankara'nın, İzmir'in, Konya'nın, diğer büyük şehirlerimizin merkezî ve büyük camilerinde güzel ezan okunamaması kabul edilemez.

Doğru dürüst ezan okuyamayan bir kimsenin, nağme yapmaya yeltenmeden, hoparlör kullanmadan ezan okuması kabul edilebilir ama hem sesi güzel değil, hem ezan okumasını doğru dürüst bilmiyor ve hem de hoparlörü sonuna kadar açmış; işte bu kabul edilemez.

Din işleri oyuncak değildir.

Dinî hizmetler ehil ve layık olmayan kimselere bırakılamaz.

Ezan-ı Muhammedî hafife alınamaz.

Üç arkadaş kıra gittiler, piknik yapacaklar. Vakit gelince içlerinden biri ezan okur, namaz kılarlar. Burada ezanın ille de iyi ve güzel okunması şart değildir.

Lakin büyük şehrin büyük camiinde ezan mutlaka iyi ve güzel okunmalıdır.

Biz Müslümanların hangi işi düzgün ki, ezan okuma düzgün olsun...

Ezan bağırılmaz, okunur...

İyi ve ehliyetli bir müezzinde iki şart vardır. Birincisi:Allah'ın ses, hançere vermiş olması... İkincisi, ezan konusunda üstadlardan talim ve terbiye görmesi.

Birkaç ay önce inançsız bir vatandaşla görüştüm. Söz ezana intikal etti. Şöyle dedi: "Eskiden yakındaki büyük camide güzel ezan okunuyordu, zevkle dinliyordum. Şimdi güzel okunmuyor, üstelik hoparlör sonuna kadar açılıyor. Ben de mecburen, ezan okunurken teybi sonuna kadar açıyorum..." Bu konuda birtakım kimselerin utanması gerekir.

Bir vatandaş ezanların çeşitli makamlardan okunacağına dair yazıma şaşmış. Evet ezanlar çeşitli vakitlerde çeşitli makamlarda okunur. Saltanat-ı seniye ve hilafet-i aliye-i İslâmiye zamanında böyle idi. Şimdi de böyle olması gerekir. Şarkı ve türkü gibi okumamak şartıyla bu caizdir.

Sabah ezanı saba, akşam ezanı segah makamında okunur. Öğle ezanı rast, uşşak veya hüseynî, ikindi ezanı hicaz, yatsı ezanı uşşak makamında okunur. İstanbul'daki ezan kültürü böyledir.

Şu anda İstanbul'da konservatuar mezunu müezzinlerimiz vardır.

Tezelden bir Ezan ve Müezzinlik Yüksek Okulu açılmalı ve güzel ezan okuyan ehliyetli ve liyakatli müezzinler yetiştirilmelidir.

İstanbul müftüsü Mustafa Çağırıcı geçenlerde ezan konusunda beyanat verdi ve şöyle dedi:

"İstanbul'daki Musevî cemaatinin ileri gelenlerinden birisi bana telefon etti: ?Hocam bizim bir müezzinimiz vardı. Her sabah dinlerdik, o ezan okuyacağı zaman balkona çıkardık, ezanımızı dinlerdik, bittikten sonra dinimize göre dua ederdik. Müezzinimizi aldınız, yerine birini verdiniz, bizi kurtarın' dedi. Dolayısıyla bir Musevî bile İstanbul'da güzel ezan okunsun istiyor..."

Bendeniz, bir Müslüman olarak iyi, güzel, harika ezanlar okunmasını istiyorum ve bazı din kardeşlerimden azar işitiyor, hakarete maruz kalıyorum. Lütfen insaf edelim.

İyi ve güzel ezan okunmasını istemek suç mudur? Ezanlar bed sesle mi okunsun?

İğrenç ve şeytanî hoparlörler sonuna kadar mı açılsın?

Açık Saçık Mankenler, Türkücüler, Şarkıcılar Dinî Sohbet Yapıyor!..

Mehmed Şevket Eygi

25 Eylül 2008 Perşembe 04:17

MÜBAREK Ramazan ayında yoğunlaştı; Kur'ân'a, sünnete, fıkha, şeriata aykırı saçma sapan fetvalar veriliyor. Televizyon kanallarına, açık saçık şarkıcı, türkücü, manken kadınlar çıkıp din hocalığı taslıyor. İşin en vahimi bütün bunlara karşı Diyanet İşleri Başkanlığı uyarma ve düzeltme vazifesini yapmıyor; gerçek din âlimleri fıkhı, sünneti, şeriatı müdafaa etmiyor (savunmuyor).

Dostlarımdan biri, bir fetva bürosuna telefon açmış "Kur'ân kursu öğrencilerine yemek yedirsem, zekât yerine geçer mi?" sorusunu yöneltmiş, "olur..." demişler. Son derece yanlış bir fetvadır bu. Zekât'ta temlik, yani zekât olarak verilen para veya malın mülkiyetini, zekâtı alan kimseye aktarmak şartı vardır. Örnek vereyim: Kırk koyununuz var, birini zekât olarak vereceksiniz; koyunu vermeniz gerekir. Bu hayvanı kesip pişirseniz, yanına pilav ve helva ekleseniz, fakirlere yedirseniz zekât olmaz; sadaka, hayır, hasenat olur.

Bozuk fetvaları ve ruhsatları maalesef bir takım bozuk ilâhiyatçılar veriyor. Ciddi, vakarlı, şeriata ve sünnete bağlı ilâhiyatçıları tenzih ederim. Ben, bozuk, reformcu, yerli oryantalist, ciddiyetsiz olanları kasd ve tenkit ediyorum.

Dini meselelerde Türkiye'de geçerli olan kitap, merhum Ömer Nasuhi Bilmen'in "Büyük İslâm İlmihâli" adlı çok faydalı, mübarek, feyizli eseridir. Hanefi mezhebine göredir, Şafii mezhebine mensup din kardeşlerimiz, muteber ve güvenilir bir Şafii ilmihaline müracaat etmelidir.

Dinini şarkıcılardan, türkücülerden, mankenlerden, açık saçık kadınlardan; bozuk ilâhiyatçılardan öğrenmeye kalkan kişi dünya ve âhiret konusunda büyük zararlara uğrar. İbadetleri boşa gidebilir. Zekât veriyorum diye paralar öder, onlar da zekât olmaz, sevap kazanacağım diye günah işler...

Öyle bozuk fetva ve ruhsatlar veriliyor ki bunlar maazallah insanı küfre götürür.

Teslis inancını hak olarak kabul etmek küfürdür.

Teslisciler, Tevhid inancını kabul etmiyor; bir takım Müslümanlar ise "teslis dini de haktır ona inananlar da cennetliktir..." gibi hezeyanlar sergiliyor.

Maalesef din işleri ayağa düşmüştür: Bilenler konuşmuyor, bilmeyenler bol bol konuşuyor.

Bildikleri halde konuşmayanlar, sapıklıkları tenkit etmeyenler, halkı uyarmayanlar büyük sorumluluk ve vebal altındadır. Dünyada rahatsız olmak istemiyorlar ama bu suskunlukları dolayısıyla ahirette çok rahatsız olurlar.

Bozuk fetvalardan biri de hayızlı kadınların namaz kılabileceği, oruç tutabileceği iddiasıdır. Müslümanlar böyle tuzaklara düşmemelidir.

Kendisini çok yükseklerde gören bir ilâhiyatçı "Kur'ân, Yahudileri ve Hıristiyanları İslâm'a çağırmıyor" iddiasını ortaya attı. Böyle bir iddia Kur'ân'a, sünnete, icma-i ümmete aykırıdır. Sakın inanmayınız, kanmayınız.

Birkaç kere yazdım, tekrarlamak istiyorum: Bundan otuz küsur sene önce araba vapurunda yaşlı bir kadıncağız ile yarenlik etmiştim. Yanımdakilerle Sultan Abdülhamid ile ilgili bir sohbet yapıyorduk. Kadıncağız sözümüzü kesti "zaten Sultan Abdülhamid ve Abdülmecid Kur'ân'da yazıyor..." dedi. "Neresinde yazıyor?" diye sorduk "aaa bilmiyor musunuz, İnneke Hamidun Mecid denmiyor mu?" cevabını verdi.

Maalesef bugünkü bozuk fetvalar, yersiz ruhsatlar, câhilâne dini tartışmalar bu seviyeye inmiştir.

Dinî konularda bilgi edinmek, soru yöneltmek isteyenler mutlaka icazetli gerçek din adamlarına, gerçek müftülere sormalıdır.

Sahte âlim dinden imândan, sahte tabib candan edermiş...

Bazı zındıklar mütevâtir hadisleri inkâr ediyor. Ulema böyle bir inkârın küfür olduğunu bildirmişlerdir.

Son yıllarda sünnet düşmanlığı yapılıyor. Sünneti inkâr etmek, dolaylı olarak Resulullah Efendimizi inkâr demektir. Ne korkunç bir sapıklık. Bazı aykırı ilâhiyatçılar Ümmeti Kur'ân'la aldatmaya çalışıyor. İleride büyük tokatlar yiyeceklerdir.

Sünnetsiz Müslümanlık olmaz.

"Bu dediğin Kur'ân'da var mı?" lafı cahillerin ağızlarında sakız olmuştur. Bunların bazısı namaz kılıyor. Nasıl kılıyor? Fıkhın verdiği bilgilere göre kılıyor. Kur'ân namaz kılın diyor, bu ibadetin ayrıntılarını vermiyor. Onları Peygamberin sünnetinden müctehidler, fakihler, büyük âlimler çıkartmışlar.

Kur'ân-ı Kerim, mü'minleri Peygambere itaat etmekle, uymakla vazifelendiriyor. Cahiller ise sünneti inkâr ediyor. Ne günlere kaldık!

Dualarımız Niçin Kabul Edilmiyor?

Belh sultanı iken, tacını tahtını bırakıp derviş olan, böylece mâneviyat sultanlığını kazanan evliyaullahın büyüklerinden İbrahim bin Edhem kaddesallahu sirrehu efendimiz hazretleri Basra çarşısında gezerken, etrafında toplanan halk "Bana dua edin (Benden isteyin), size icabet edeyim" mealindeki ayet-i kerime uyarınca Allah'a dua ediyoruz, lakin dualarımız kabul edilmiyor. Acaba bunun sebebi nedir diye sordular. Hazret şu cevabı verdi:

Kalbiniz şu on şeyden dolayı ölmüştür, bu yüzden dualarınız müstecab (makbul) olmuyor.

* Birincisi: Allah'a iman ettik dersiniz ama hukukullahı eda etmezsiniz. Yani Allah'ın sizin üzerinizdeki haklarını yerine getirmezsiniz.

* İkincisi: Allah'ın size göndermiş olduğu Kitabını, Kur'ân-ı Azimüşşanı okursunuz ama onun içindeki hükümlerle amel etmez, hayatınızı ona göre tanzim etmezsiniz.

* Üçüncüsü: Şeytana düşman olduğunuzu iddia edersiniz ama ona tâbi olur, tuzaklarına bile bile düşersiniz.

* Dördüncüsü: Resulullah'a iman edersiniz, O'nu sevdiğinizi söylersiniz ama O'nun Sünnetine uymaz, izinden gitmezsiniz.

* Beşincisi: Cennet'e gitmek istersiniz ama oraya girmek için gerekli olan amelleri yapmazsınız.

* Altıncısı: Cehennemden korktuğunuzu söylersiniz ama sizi oraya sokacak günahlardan kaçınmazsınız.

* Yedincisi: Ölümün hak olduğunu, her canlının ölümü tadacağını söyler ve bilirsiniz ama onun için hazırlanmazsınız.

* Sekizincisi: Başkalarının ayıplarını görür ve onlarla meşgul olursunuz ama kendi ayıplarınızı görmezsiniz.

* Dokuzuncusu: Allah'ın size verdiği rızıkları ve nimetleri yersiniz ama O'na şükr etmezsiniz.

* Onuncusu: Ölülerinizi kabre koyarsınız ama onlardan ibret ve ders almazsınız.

Gırtlaklarına kadar günaha, isyana, fısk ve fücura, bid'ate, dalâlete (sapıklığa) batmış olan, her kötülüğü aşikâre işleyen, haramlardan kaçınmayan, namazı terk etmiş, gurur ve kibre batmış, lüks ve israf içinde sefihâne yaşayan, geliri az olduğu halde kanaatli yaşamayan, kadere isyan eden, din kardeşlerine düşmanlık eden, kafirleri dost ve velî edinen birtakım kimseler "Dualarımız acaba niçin kabul edilmiyor?" diye soruyorlar. Böyleleri İbrahim bin Edhem hazretlerinin yukarıdaki açıklamasını okusunlar.

Duaların kabul edilmeleri için birtakım şartlar vardır. Bunlar muteber din kitaplarında yazılıdır.

Duaların kabul edildiği saatler (zamanlar), mekanlar vardır. Duaları kabul edilen insanlar vardır. (İmamı Süyûtî hazretlerinin"Sihâmü'l-İsabe fî Kenzi'd- Deâvati'l-Müstecabe" kitabını okumalı...)

Dualarımızın kabul edilmesi için birtakım sebeplere ve vesilelere tevessül etmemiz gerekir. Bunları öğrenelim.

Makbul (kabul edilen) dualar bizim en büyük gücümüzdür.

Kur'âniyyûn Sapık Mezhebi

03 Ocak 2009 00:14

Bunlar, Ehl-i Sünnet'in "Edille-i Erbaa" (dört delil) dedikleri Kur'ân, Sünnet, icmâ ve kıyastan birincisini kabul ederler, diğerlerini dinî delil olarak kabul etmezler. Bu ise büyük bir çelişkidir. Çünkü bizzat Kur'ân'da şöyle buyurulmaktadır:

"Peygamber size neyi verirse alınız; o sizi neden men' ederse ondan uzaklaşınız." (Haşr, 7)

"Ona (Rasulullaha) itaat ederseniz, hidayete ulaşırsınız." (Nur, 54)

"Allah'ın Resulünde sizin için güzel bir örnek vardır." (Ahzab, 21)

"Ey Peygamber) de ki: Allah'ı seviyorsanız, bana tâbi olun (uyun) ki, Allah da sizi sevsin." (Âl-i İmran, 31)

"Allah'a ve Resûlüne itaat edin." (Nur, 54)

"Allah'ın Resûlüne itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur." (Nisa, 80)

Ehl-i Sünnet müctehidleri, fukahası, alimleri şu konularda ittifak etmişlerdir.

Peygambere iman ve itaat etmek farzdır.

İslâm'ın açıklanmasında, doğru anlaşılmasında Sünnet ve sahih hâdislere baş vurmak şarttır.

Dinin ikinci ana kaynağı olarak Sünneti ve sahih hadîsleri inkar edenler sapıktır, doğru yoldan çıkmıştır, vahim bir bid'at ve dalalete düşmüştür

Ülkemizde İslâm medreseleri kapatıldıktan sonra uzun bir zulüm ve karanlık devri yaşandı. Daha sonra kurulan İlahiyat fakültelerine sızan bazı bid'atçiler, reformcular, bozuk fırkaların taraftarları, oryantalist zihniyetliler Ehl-i Sünneti sarsmak için açık veya sinsi tahribat yaptılar ve yapmaktadır.

Önceleri icmâ ve kıyası inkâr etmişler, sonra Sünnet'i de devre dışı bırakmaya çalışmışlardır.

Bazı ilahiyatçılar yalancı, aldatıcı, taqiyyeci Efganî'yi imam olarak kabul etmiş ve onun herkes ictihad yapsın tezini savunmuştur. Böylece Ümmet arasında dinî konularda kaos ve anarşi çıkmış, mezhepsizlik yayılmış, eskiden usûlde bir olan dört hak fıkıh mezhep varken, şimdi yüz binlerce özel mezhep çıkmıştır.

Kendilerine Kur'âncı diyerek Sünnet'i inkâr edenler acaba gerçekten Kur'âncı mıdır?

Onların olmadıklarını anlamak zor değildir. Çünkü onlar:

1. Bu inanç ve iddiaları ile Kur'ân'a ters düşüyorlar.

2. Onlar 1400 yıllık bu icmaya karşı geliyorlar.

3. Onlar ehl-i sünnetin cadde-i kübrasından ayrılmışlardır.

Onların hilelerine, yalanlarına, bid'atlerine kanmamak gerekir. Onlar "Bizim anlattığımız din Kur'ân dinidir, ehl-i sünnetin dini ilmihal dinidir" derken mügalata yapıyor, yalan söylüyorlar, aldatıyorlar.

Muteber, güvenilir hadîs kitabı Ebû Davud'ta şöyle bir hadîs yer almaktadır:

Peygamberimiz şöyle buyurdular: "Bana Kur'ân ve bir de onun kadar (sünnet) verildi. Yakında karnı tok, koltuğuna yaslanmış birisi, "Size Kur'ân yeter; onda neyi helal bulursanız onu helâl kabul ediniz, onda neyi haram bulursanız onu da haram biliniz' diyecek. Şunu iyi bilin ki, Allah Resulünün haram kıldığı da Allah'ın haram kıldığı gibidir."

Sünneti ve sahih hadîsleri inkar eden sadece ehl-i sünnet dairesinden çıkmakla kalmaz, dinden de çıkar.

Mutlak müctehid derecesinde ilmi, ehliyeti, salahiyeti, liyakati olmayanların ictihada yeltenmeleri büyük vebaldir. Böyleleri hem dall, hem de mudildir.

Bugün Türkiye'de kimler Kur'âniyyûn bozuk fırkasına hizmet ediyor? Bu konuda isim vermeyeceğim. Çünkü böyle bir şey fitneye sebebiyet verir. Mü'minler bu gibi konulara firasetle baksınlar. Doğru ile yanlışı ayırt edeceklerdir.

Kur'âniyyûn taifesi Ehl-i Sünnet mezhebi bağlılarına bin türlü hakaretler yağdırmakta, onları "Mezheplerini din haline getirmekle... Mezheleri putlaştırmakla..." suçlamaktadır.

Mü'minler uyanık olsunlar, böyle tuzaklara düşmesinler.

Edille-i Erbaa (dört delil) Kur'ân, Sünnet, icmâ ve kıyas-ı fukahadır. Bunların üçünü inkar edenin ayağı kayar.

islam'da recm cezası vardır

12 Ocak 2009 07:41

Merhum Mevdudî "Kur'ân'da Dört Terim" adlı kitabında, İslâm ümmetinin hicrî üçüncü asırdan sonra İlah, Rab, Din, İbadet konusunda sahih anlayışı yitirdiğini iddia eder ve bunların doğrusunu kendisinin bulduğunu ve bildirdiğini söyler.

Çağımızın büyük Ehl-i Sünnet âlimi Hindistanlı merhum Ebü'l-Hasen Nedvî, "Kur'ân'ın Siyasî Yorumu" (Bedir Yayınevi, Tel: 0212/519 36 18) adlı kitabını Mevdudî'nin bu iddiasını çürütmek maksadıyla yazmıştır.

Nedvî, Mevdudî'nin dostudur ve kitabını üzülerek yazdığını beyan eder. Lâkin hak ve hakikat dostluktan önce gelmektedir ve yanlışların düzeltilmesi gerekmektedir.

Mevdudî gibi din ilimlerini tahsil etmiş, bunca eser yazmış bir kimse bile Kur'ân'daki dört ana terim konusunda yanılabilirse; onunkinin binde değil, milyonda biri kadar ilmi ve irfanı olmayan cahillerin, kendi kafalarına ve hevalarına göre yaptıkları ve yapacakları yorumların sıhhatini siz düşününüz.

Mevdudî niçin yanılmıştır?

Cumhur-i ulemânın yolundan gitmediği, Ehl-i Sünnet imamlarına ve allâmelerine tabi olmadığı için.

Bilindiği gibi bu zat kitaplarında İslâm'ın iman şartlarını beşe indirmekte, kadere imanı listeye koymamaktadır. Bunca eimme, fukaha, müctehid, ulemâ kadere imanı Âmentü şartları içinde saymış da merhum Mevdudî saymamış... Kime tâbi olacağız? Elbette çoğunluğa, yani Ehl-i Sünnet ulemâsına.

İslâm'ı ve Kur'ân'ı halkın yorumlaması doğru değildir. Mukallid halkın fukahaya tâbi olması gerekir. Aksi takdirde her kafadan ayrı bir yorum çıkar. Ümmet içinde kaos ve anarşi baş gösterir.

Müslümanlar Kur'ân'ı okumasınlar mı?Böyle diyen yok. Okusunlar. Lâkin mânâsını ve yorumunu ehliyetli ve icazetli ulemânın ve müfessirlerin yazdıkları tefsirlerden okusunlar.

Her Müslüman Kutsal Kitabı kendi hevasına, re'yine göre yorumlayamaz ve ondan hüküm çıkartamaz.

Arapça bilmeyen, âlet ilimlerini ve 'âli ilimleri tahsil etmemiş ve icazet almamış olan kimseler ellerine bir meal veya tercüme alacaklar ve başlayacaklar yorum yapmaya, hüküm çıkartmaya, ahkâm kesmeye. Ne kadar yanlış bir metottur bu.

Kur'ân'ı Yüce Allah insanlara okusunlar, ibret alsınlar, doğru yolu bulsunlar diye göndermedi mi? Elbette gönderdi ama ondan hüküm çıkartmanın, onu yorumlamanın şartları ve kuralları vardır.

Bunun için on dört ilmi bilmek gerekir. Bu ilimlerin bir kısmı âlet ilimleridir, bir kısmı 'âli ilimlerdir.

Bu on dört ilim kisbîdir, yani çalışarak, imtihan verip icazet alarak öğrenilir.

Bunları tamamlayan bir ilim daha vardır ki, o kisbî değil vehbîdir. Allahü Teâlâ bu ilmi ihlâslı alim kullarına verir.

Kur'ân-ı Kerîm'i tefsir edebilmek için çok geniş ve engin bir genel kültüre de sahip olmak gerekir.

Nalbant, terzi, veteriner, doktor, esnaf... Bunlar kendi kafalarına göre Kur'ân yorumu yaparlarsa elbette yanılırlar.

Bazı ayetler nasih veya mensuhtur.

Bazı ayetlerde tahsis vardır.

Bazı ayetlerde birkaç vecih vardır.

Bazı ayetler müteşabihtir. İlimde rüsuhu olmayanların onlar hakkında konuşması caiz değildir.

Sadece mükemmel Arapça bilmekle de tefsir yapılamaz.

Usûl-i fıkıh bilecek, usûl-i hadîs bilecek, usûl-i tefsir bilecek.

Onbinlerce hadîs bilmeden Kur'ân tefsir edilebilir mi?

İslâm'ı yorumlamak da herkesin haddi ve işi değildir.

Peygamberimizin (sallallahu aleyhi ve sellem) vekili, vârisi, halifesi durumunda 'âmil ve gerçek alimler vardır. Onlar nasıl anlatıyorsa İslâm'ı ve Kur'ân'ı o şekilde anlamak ve öğrenmek gerekir.

Namaz kılmayan bir fasığa sormuşlar. Niçin kılmıyorsun? Kur'ân'da namaza yaklaşmayın ayeti var, ben de o yüzden kılmıyorum... demiş. Delil göster demişler. İçkili (sarhoş) iken namaza yaklaşmayınız (kılmayınız) ayetinin sadece "Namaz kılmayınız" kısmını okumuş. Ayetin tamamını okusana denilince "Ben Medine kurrâsı değilim" cevabını vermiş!

Evet Kur'ân Allah'ın kitabıdır... Kur'ân bize gönderilmiştir... Kur'ân'a uyarsak kurtuluruz...

Lakin Kur'ân'ı kendi kafamıza, re'y ve hevamıza göre yorumlamamız doğru değildir.

Allah korusun cahilliğimiz yüzünden ters bir yorum yaparak küfre bile düşebiliriz.

Kur'ân "Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" diyor.

Kur'ân'ı ve İslâm'ı anlamada "Bilenlere" yani gerçek icazetli ulemâya, fukahaya, müfessirlere, kâmil mürşidlere tâbi olmalıyız.

Aklın, hikmetin, sağduyunun gösterdiği yol budur.

Bu yolu bırakırsak aşırılıklara düşeriz, yanlış yorumlar yaparız ve doğru yoldan çıkarız.

Peygamberimiz 72 bozuk fırkadan bahs ediyor ve bunlar cehennemliktir diyor. Niçin sapıtmışlar? Kur'ân'ı inkâr ettikleri için değil, Kur'ân'ı yanlış yorumladıkları için...
İslâm'da Recm Cezası Vardır

Bazı reformcuların, dinde değişiklik isteyenlerin, light ve ılımlı İslâm taraftarlarının, fıkıhsız ve Şeriatsız bir İslâm türetmeye çalışanların, sözde ilahiyatçıların inkâr ettikleri İslâmî hükümlerden biri de recmdir.

Recm cezası sadece Ehl-i Sünnet ve cemaat mezhebince değil, Haricîlik dışındaki fırkalar tarafından da kabul edilmektedir.

Bu konuda doyurucu ve ikna edici bilgiler edinmek isteyenler Ebebukir Sifil hocaefendinin konuyla ilgili yazılarını okuyabilir.

Bugün dünyada korkunç bir ilhad, ateizm, dinsizlik, iffetsizlik fırtınası esmektedir. Kendilerini ilerici, çağdaş, uygar sanan birileri nikaha bile karşı çıkıyor, zinayı bir suç olarak kabul etmiyor.

Onlara yaranmak isteyen birtakım tatlısu Müslümanları da nice temel İslâmî kurumu ve değeri inkâr ediyor veya sulandırmaya çalışıyor.

Müslümanlar bu gibi tuzaklara düşmemelidir.

İslâm dininin farizalarından biri de iffettir. Yani cinsel şehvet konusunda Kur'ân, Sünnet, fıkıh, Şeriat, ahlâk-ı islamiyye, hikmet sınırlarının ve hükümlerinin dışına çıkmamaktır.

İslâm hukukunda recm cezası vardır. Bunu inkâr etmek, güneş gibi açık ve aydınlık bir gerçeği inkâr demektir.

Peygamberimizin (salat ve selâm olsun O'na), evli olarak zina edene (suçu şer'an sabit olduğu takdirde) recm cezası uyguladığı, tevatür derecesine ulaşan sahih hadislerle sabittir.

Râşid Halife Ömerü'l-Faruk radiyallahu anh hazretleri Medine-i Münevvere'deki Mescid-i Nebevî minberinden İslâm dininde recm cezası olduğunu ilan ve beyan etmiş, onu dinleyen ashabtan hiç biri de buna itiraz etmemiştir. Bu da, recmin sahih olduğunu gösterir.

İslâm’ı ve Kur’ân’ı Doğru Yorumlamak

Asr-ı Saadette ashabtan Mâiz bin Mâlik (radiyallahu anh) Peygamberimize gelerek "Yâ Resulallah beni temizle" dedi. Efendimiz "Yazık sana, çık git, Allah'a tevbe ve istiğfar et..." buyurdu. Mâiz, fazla uzaklaşmadan geri döndü ve "Ey Allah'ın Resulü! Beni temizle..." dedi. Hz.Peygamber aynı sözleri söyleyerek onu geri gönderdi. Bu şekilde üç kere gitti geldi. Dördüncü ikrarında (suçunu itiraf etmesinde) "Seni hangi konuda temizleyeyim?" diye sordu. Mâiz "Zinadan" cevabını verdi. Hz. Peygamber "Bunda akıl hastalığı var mıdır?" diye sordu. Böyle bir rahatsızlığı olmadığını söylediler. "Şarap içmiş olabilir mi?" diye sordu. Bir adam kalktı, ağzını kokladı, onda şarap kokusu bulamadı. Hz.Peygamber tekrar "Sen zina ettin mi?" buyurdu. Mâiz açık bir şekilde "Evet" dedi. Bunun üzerine Efendimiz emir buyurdu ve Mâiz recm edildi. Bu hadiseden hemen sonra Ashab ikiye ayrıldı, bir kısmı Mâiz'in helâk olduğuna, bir kısmı ise onun en faziletli tevbeyi yapmış olduğunu söyledi. Efendimiz Ashabının yanına geldi ve Mâiz bin Mâlik için dua edin... AllahMâiz'e mağfiret eylesin...Mâiz öyle bir tevbe etti ki, onun bu tevbesi bir ümmet (toplum) arasında paylaştırılsa onlara yeterdi..." buyurdular. (Sahih-i Müslim, Hudûd, 22... Şevkânî, Neylü'l-evtar, VII, 95, 109... Zeylâî, Nasbu'r-râye, III, 314 ve devamı)

Zina suçunun isbatı (sübutu) çok zordur. Şeriatımız bunun için hayli şart koymuştur. Bu şartların yerine getirilmesi kolay değildir. Ceza ağırdır ama isbatı da çok ama çok zordur. İki kişinin zina ettiğini dört şahidin görmesi gerekir. Üçü, zinayı fiilen görse, biri çiftleri sadece yorgan altında görse zina yine isbat edilmiş olmaz. Hattâ, gördük diyen şahitlere kazf (zina iftirası) cezası verilir.

Fıkıh kitaplarımızda bunlar tafsilatlı bir şekilde (ayrıntılarıyla) yazılıdır.

Durum böyle iken birtakım aykırı ilâhiyatçıların "İslâm'da recm cezası yoktur" diye diretmeleri gülünçtür, ayıptır.

Tarihselciler denilen bozuk fırkanın bazı mensupları "Evet eskiden böyle bir ceza vardı ama zamanımızda geçerli değildir" diyorlar. Böyle bir te'vil fâsiddir.

İslâm dininde, fıkhında, Şeriatında olan kesin bir hükmü inkâr edenlerde hiç akıl, firaset, denge, insaf yok mudur?

Maalesef zamanımızdaki bazı İslâmcılar, kefereyi memnun, mesrur ve mahzuz etmek ve onlara yaranmak için zinayı suç olmaktan çıkardılar. Böyle bir şey ibahiye fırka-i merdudesinin yoluna sapmak değil midir?

Doğrusu recm haddini inkâr eden ilâhiyatçılara ve reformculara şaşılır ve onlara dinî konularda kesinlikle itimad edilmez.

Aykırı İlahiyatçılar

08 Şubat 2009 08:21

(Dikkat: Bu yazıdaki tenkitler anonimdir. İsim vererek hiçbir şahsa mal edilemez.)

Besmele, hamdele ve salveleden sonra... Bu yazıma öncelikle Kur'ân'a, Sünnet'e, icmâ-i ümmete, fıkha, şeriata sâdık gerçek ilahiyatçılara teşekkür ederek başlıyorum. Onlar tenkitlerimin haricindedir. Kendilerine an samimi'l-kalb hürmet ediyorum. Hizmetleri feyizli olsun, ömürleri hüsn-i hâtime ile son bulsun.

Bundan sonra derim ki: İlahiyatçı postuna bürünmüş bazı kesan var ki, onlar din-i mübine hizmet perdesi altında İslâm'ı tahrife, tahribe, tağyire çalışıyorlar. Bunların bozuk ve zararlı taraflarından bazısını zikr ediyorum:

1. Dinde reform yapmak istiyorlar. İslâm dini ilahî ve münzel dindir. Onda kesinlikle reform, değişiklik, yenilik yapılamaz. Hâşâ Cenab-ı Hak yanıldı mı ki, O'nun dinini değiştirecekler? Dinde tecdid olur, Yüce Yaratan her hicrî asrın başında bid'atleri ayıklamak için bir müceddid gönderir. Tecdid başka reform başkadır. Tecdid asla dönmek, reform asıldan uzaklaşmaktır...

2. Bazı ilahiyatçılar, İslâm'a hak din olmakta ortaklar katıyor, üç İbrahimî din diyor, ehl-i kitabı ehl-i cennet ve ehl-i necat olarak gösteriyor. Böyle bir iddia ve inanç korkunç bir bid'attir. İslâm hak din olmakta müşareket (ortaklık) kabul etmez. Bu, Kur'ân'la, Sünnet'le, 14 asırlık icmâ-i ümmetle sâbit bir gerçektir. Aksine inanan dinden çıkmış olur.

3. Bazı ilahiyatçılar "Resûl bir postacı idi. Dini tebliğ etti, öldü gitti ve işi bitti..." diyorlar. Böylece Resûlü aradan çıkartıp O'nun yerine ya kendileri geçmek, yahut birini geçirmek istiyorlar. Böyle bir iddia büyük bir sapıklıktır. Resûl vefat etmiştir ama O'nun hatırası, O'nun ruhaniyeti Ümmeti ile beraberdir. O, kıyamet'e dek Müslümanların Seyyidi, Kaaidi, Önderi, Rehberi olarak kalacaktır.

4. Bazı ilahiyatçılar Kur'ân'ın birtakım emir ve yasakları tarihseldir, Pakistanlı matrud (kovulmuş) Fazlurrahman'ın dediği gibi bunlar zamanımızda geçerli değildir diyorlar. Böyle bir inanca ve görüşe sahip olanlar dall ve mudildir (sapıtmıştır ve saptırmaktadır.) Kur'ân'ın bütün muhkem emirleri, yasakları Kıyamet'e kadar yürürlüktedir.

5. Bazı İlahiyatçılar sinsice Sünnet'e cephe alıyor, hadîslerin çoğunun uydurma olduğunu iddia ediyor. Hattâ kimisi o kadar ileri gidiyor ki, kibar-ı Ashab'tan Ebu Hureyre radiyallahu anh hazretlerini yalancılıkla suçluyor. Bu gibi bozuk fikir, görüş ve inançları merduttur.

6. Bazı ilahiyatçılar İslâm'da tesettür yoktur diyorlar. Tesettür Kur'ân, Sünnet ve icmâ ile sabit bir farzdır. Münkiri kâfir olur.

7. Bazı ilahiyatçılar, tesettür vardır ama kadınların başlarını örtmeleri gerekmez, boyunlarını ve göğüslerini örtmeleri yeterlidir diyor. Bu da batıldır. İslâm'da kadınların başlarını örtmeleri tesettüre dahildir.

8. Bazı ilahiyatçılar küfürle imanı, dinsizlikle dini bağdaştırmaya ve uyuşturmaya çalışıyorlar. Onların bu yaptığı akla, mantığa, dine, Kur'ân'a, sünnete, Şeriata aykırıdır.

9. Bazı ilahiyatçılar son derece bulaşık ve şaibeli bir kişi olan Egfanî'yi Müslümanlara rehber olarak gösteriyor, bu zatın Ümmet'i kurtaracak fikir ve metod önderi olduğunu iddia ediyor. Efganî İranlı olduğu halde kendisini Afgan, Şiî olduğu halde Sünnî gösteren bir taqiyyeci ve yalancıdır. Üstelik Farmasondur. Hiçbir lüzum ve zaruret olmadığı halde Müslümanları aldatmıştır. Böylece "Bizi aldatan bizden değildir" hadîsi dairesine girmiştir.

10. Bazı ilahiyatçılar fıkıh mezheplerini tenkit ediyor, mezhepsizlik propagandası yapıyor.

11. Bir ilahiyatçı aykırı fikirleriyle efsanevî bir servet edinmiştir.

12. Bazı bozuk ilahiyatçılar İslâm dininin en temel amelî ibadeti olan beş vakit namazı terk etmiştir. Bazıları alaca bulaca zaman zaman kılmaktadır.

13. Hayızlı kadınlar namaz kılabilir, oruç tutabilir, Kâbe'yi tavaf edebilir diyen bazı ilahiyatçılar vardır ki, onlar bu iddialarıyla 14 asırlık bir icmaa karşı çıkmaktadır.

14. Kur'ân, Yahudileri ve Hıristiyanları İslâm'a ve imana çağırmıyor diyen ilahiyatçılar vardır.

15. İslâm'ın kesinlikle yasak kılmış olduğu birtakım günahları, haramları açıkça işleyen, bu suretle fasık-ı mütecahir durumuna düşen ilahiyatçılar vardır.

Bu gibi ilahiyatçılar dine hizmet etmiyor, maalesef dini temellerden sarsmaya çalışıyor.

İlahiyat fakültelerinde okuyan temiz gençlerimizi bu gibi menfi ilahiyatçıların şerlerinden ve tesirlerinden korumamız gerekir.

Doğru yolda olan, Kur'ân ve Sünnet çizgisinde yürüyen gerçek ilahiyatçıların bozuk meslekdaşlarını tenkit etmeleri ve uyarmaları onlar için vazifedir. Bu vazifeyi yerine getirmezlerse sorumlu olurlar.

Bozuk ilahiyatçıların şerlerinden, desiselerinden ve tahriplerinden korunmak için itikatta, fıkıhta, ahlâkta Ehl-i Sünnet ve Cemaat dairesi içinde bulunmak gerekir.

Bozuk Mealler, Tercümeler, Tefsirler

22 Şubat 2009 08:19

HÂTEMÜ'L-HULEFA cennetmekân Sultan Abdülhamid-i Sâni hazretlerinin devr-i saltanatında önüne gelenin Kur'ân tercümesi, meali, tefsiri basmasına izin verilmezdi. Bu iş için ehliyet, liyakat, icazet aranırdı. O devirde zaten kitap piyasasında Türkçe tercüme ve tefsirler vardı. Tibyan Tefsiri, Medarik Tefsiri, Mısır'da Türkçe basılmış Cemâlî Tefsiri gibi. Ehl-i Sünnet ve Cemaat mezhebine uygun olan bu meal ve tefsirleri isteyen alıp okuyordu.

1908'de İkinci Meşrutiyet ilan edildikten sonra Pandor'un kutusu açıldı ve İslâm'a, Ümmete, Devlet-i Aliyyeye zarar verecek bütün kötülükler, münkerler, bid'atler ortalığa saçıldı.

Bu arada Kur'ân tercüme, meal ve tefsirleri konusuna gayr-i Müslimler, bid'atçiler, Dönmeler, İslâm düşmanları el attı. Ehliyeti, liyakati, ilmi, icazeti olmayanlar çalakalem alelacele Kur'ân tercümeleri yapmaya başladı.

Sahibi Mihran isimli bir Ermeni olan Cihan Kütüphanesi, Giritli Cemil Said diye bir adama Fransızcadan Kur'ân tercüme ettirip yayınladı.

Zeki Megamiz adlı Hıristiyan bir Arap da kutsal kitabımızı tercüme etti.

Kur'ân tercüme meal ve tefsirinde para var diyenler bu sahaya girdi.

Böylece Kur'ân'a saygısızlık edildi.

Maalesef Kur'ân tercüme, meal ve tefsirleri furyası günümüzde de vardır.

Tefsir yapma ehliyeti olan, arabî âlet ilimlerini ve 'âli ilimleri bihakkın bilen, akidesi sağlam, niyeti sahih hocaefendileri tenzih ederim.

Lakin bu sahada çok uygunsuz işler yapılmıştır, yapılmaktadır.

Her yayıncıyı suçlamam ama bazı yayıncılar "Mealde iyi ticaret var, bizim de bir mealimiz olsun..." bozuk niyet ve zihniyetiyle hareket ediyor, ehliyetsiz kimselere çabucak bir meal hazırlatıp bastırıyor.

1950'li yıllarda Ismayıl Hakkı Baltacıoğlu adında bir zat da kendi kafasına, re'yine, hevasına göre bir meal çıkartmış ve buna isim olarak "Kur'ân" demişti, Kur'ân-ı Azimüşşan'ın tercümesine Kur'ân denilemez, "Kur'ân Tercümesi" (veya meali) denir.

Bu zat doğru dürüst Arapça bilmezdi. Bazı kelimelerin mânâsını öğrenmek için Osmanlıca bir sözlük olan Lügat-i Nâci'ye baktığını itiraf etmiştir.

1950'li, 60'lı yıllarda memlekette hayli gerçek alim vardı. Bunlar eski medreselerde, Ezher'de, Bulgaristan'ın Şumnu Nüvvab medresesinde, Şam'da, Bağdad'ta ve sair İslâm beldelerinde okuyup icazet almışlardı. Bu muhterem zevatın bazısı, yanlışlıklarla dolu meal, tercüme ve tefsirleri tenkit ederlerdi.

Bugün artık böyle tenkitler yapılmıyor. Bu tenkit ve şikayetlerimi kimse çarpıtmaya kalkmasın. Bendeniz Kur'ân Türkçeye çevrilmesin, Türkçe meal ve tefsir yazılmasın demiyorum. Elbette bu hizmetler yapılacaktır ama bunun birtakım zarurî şartları vardır.

Bir: Niyet sahih olacak. Allah rızası için yapılacak. Para için, telif ücreti için, voli vurmak için yapılmayacak. Sahih niyetle yapmış, onun yanında bir miktar da telif ücreti veya ticaret olarak para kazanmış, buna da bir şey demiyorum. Lakin ana niyeti para, kazanç, voli vurmak olursa, doğrusu çok ayıplarım.

İki: Arapça bilmek, Kur'ân tercümesi ve tefsiri yapmak için yeterli değildir. On dört Arabî ilmi okumuş ve bunlardan icazet almış olacaktır. Bu da yetmez. Zamanın genel kültürüne sahip olacaktır. Bir üçüncüsü daha var: Allah kendisine, Kur'ân tercüme ve tefsiri yapmak için vehbî bir ilim daha vermiş olacaktır.

Allah beni böyle bir şeyden korusun, istesem ben de, daha önce yapılmış yüz kadar meal ve tercümeyi alırım, onun yanına beş on Fransızca tercüme koyarım ve bunlara baka baka ben de bir Kur'ân tercümesi yazarım. Yazarım ama ahıretimi berbat etmiş olurum. Men fessere'l-Kur'âne bi re'yihi fekad kefer... buyurulmuştur. Yani Kur'ân-ı Kerîm'i (ilmi, icazeti, ehliyet ve liyakati olmadığı halde) kendi re'y ve hevası ile yorumlayan kâfir olur. Ya küfre yol açan vahim bir yanlışlık yapar dinden çıkar, yahut en büyük ilâhî nimet olan Kur'ân nimetine küfranda bulunmuş olur.

Tezelden yedi kişilik bir ilmî heyet kurulmalı ve piyasadaki meal, tercüme ve tefsirler kontrol ettirilip netice bir raporla millete arz edilmelidir.

Bu heyet yeminli olacak ve Allah rızasından başka bir şeyle bağlı olmayacaktır.

Kimsenin gözünün yaşına da bakılmayacaktır.

Bozuk tercüme meal ve tefsirlerin belli başlı yanlışlıkları belirtilecek ve "Ey millet!.. Bunları alıp okuma..." denilecektir.

Menfaatleri bozulanlar buna çok bozulacaklar, çeşitli yalan ve iftiralara başvuracaklardır. Olsun...

Aslında yapılacak iş şudur:

Çok büyük ve güçlü bir "Kur'ân'a Hizmet Vakfı" kurulacak, milyarlarca dolarlık bir imkâna sahip olunacaktır. Bu vakıf şu işleri ve hizmetleri yapacaktır:

1. Çeşitli boylarda ve hatlarda nefis Mushaflar bastırılacaktır.

2. Ehl-i Sünnet ve Cemaate uygun olarak Kur'ân meal ve tercümesi yaptırıp bastıracaktır.

3. Yine Ehl-i Sünnet âlimlerine bir tefsir hazırlatılıp yayınlanacaktır.

Basılan tercümeler, mealler, tefsirler, Mushaflar maliyet fiyatına halka verilecektir.

Vakfın gelirleri: Bu hizmetleri gören dindar halk para yardımı yapacak, evini, arsasını bağışlayacaktır.

Vakfın hesapları, faaliyetleri son derece şeffaf ve temiz olacak, bir kuruş bile ziyan ve israf edilmeyecektir.

Bu vakfa hem ilim, hem ahlâk, hem kültür bakımından ehliyetli zevat idareci ve hizmetkâr olacaktır.

Türkiye Müslümanları bu hizmeti yapamazlar mı?

Yapamıyorlar ki, ortada böyle hizmetler yoktur.

Son olarak şunu söylemek istiyorum: Diyalogçu bir cemaat bir Kur'ân meali bastırıp yayınlamış. Her ayetin altına muharref Tevrat'tan ve muharref İncil'den ayet numaraları koymuşlar. Fesubhanallah...

Diyanet bunları görüyor mu?

Görmüyor... Diyanet'in yayınladığı yeni bir tefsir var ki, içindeki hatalı yorumlar dillere destan.

Biz bu kafayla gidersek, Kur'ân bizden şikayetçi olacaktır.

Mahkeme-i Rûz-i Cezada ne diyeceğiz?

Ey ilim sahipleri, ey gerçek ve icazetli ulemâ!.. Niçin susuyorsunuz?

Mezhepsizlik Fitnesi Nasıl Çıktı?

Müslümanlar arasındaki dehşet verici kafa karışıklığının başlangıcı 1970'lere dayanır. O tarihlerde Diyanet'e hakim olan zihniyet, Osmanlı idaresindeki Suriye'den Mısır'a kaçmış olan reformcu ve yenilikçi Reşid Rıza'nın Telfik-i Mezahib (Mezheplerin fıkıh hükümlerini karışık olarak uygulamak) lehindeki kitabını Osmanlıca'dan bugünkü Türkçeye çevirtip yayınlamıştı.

Bendeniz o zaman Almanya'da sürgünde bulunuyordum. 1974'te Af Kanunu çıktıktan sonra vatanıma döndüğümde şöyle bir vak'a anlatmışlardı: Bir cami, kürsüde turfa bir vaiz haykırıyor "Ey Müslümanlar! Problemlerimize çare ve çözüm getirecek çok değerli bir kitap ayınlandı. Ankara'dan yeterli miktarda getirttik, camiden çıkarken birer nüsha alınız..." Bu kitap Telfik-i Mezahib kitabıymış...

Zehi gaflet!... Farmason, taqiyyeci, yalancı, Müslümanları aldatan, Halife-i Müslimîn Gazi Sultan Abdülhamid-i Sanî hazretlerini bir İngiliz ajanı ile birlikte tahttan indirme planları yapan Cemalüddin Efganî'nin talebesi Abduh'un şakirdi bir adamın yanlış bir tezi savunan kitabını okuyarak Müslümanlar kurtulacakmış...

Bu zihniyet, ictihad yapmaya ehliyeti olmayan kimselerin işkembeden ictihad yapmalarını tavsiye ediyordu. Eskiden ümmet dört büyük müctehide bağlıydı. Şimdi bozukların ve bid'atçilerin sayesinde yüzbinlerce naylon müctehidimiz oldu.

"Kur'ân Yahudileri ve Hıristiyanları İslâm'a çağırmıyor..." diyenler bile çıktı.

Vah vah, ne günlere kaldık!..

Kıyamet'e kadar kapanmayacak bir fitne fesat, nifak şikak, çekişme, verimsiz tartışma kapısını açtılar.

Birtakım mezhepsizlerin iddia ettiği gibi dört hak mezhep bir bölünme değildir. Asıl bölünme mezhepsizliktir. Ehl-i Sünnet içinde dört fıkıh sistemi vardır. Mezhepsizlikte ise on binlerce, yüz binlerce sistem değil, sistemsizlik, kafa karışıklığı bulunmaktadır.

Artık bu işler kolay kolay düzelmez.

Mezhepsiz bid'atçiler ictihad yaptıklarını, dini doğrudan doğruya Kur'ân'dan öğrendiklerini, Kutsal Kitabımızı doğru şekilde tefsir ettiklerini sanıyorlar. Bu zan onları gururlandırıyor, kendileriyle iftihar ediyorlar, kibre düşüyorlar.

Birtakım Rafizîler de bu toz duman, bu kargaşa içinde pür ümid bekliyor. Ehl-i Sünnet Müslümanları kendi fıkıhlarını bırakacak ve onların mezhebine girecek.

Zehi gaflet... Zehi gaflet...

Mezhep ve fıkıh lehindeki bir yazımı iktibas etmiş olan internet sitesine bir okuyucu şu mail'i göndermiş: "İbn Arabî'yi destekleyenin imanından şüphe ederim."

Ne kadar aşırı fikirlerdir bunlar.

Mezhepsizlik Arap ülkelerinde Müslümanları yüceltti ve kurtardı mı ki, Türkiye'de kurtarsın?

Mezhepler putmuş... Ne hezeyanlar ne hezeyanlar...

Bu konuları Şiî kardeşlerimle tartışmak istemem. Onları kendi hallerine bırakırım. Benim sözüm Ehl-i Sünnet Müslümanlarınadır. İslâm'ı doğru anlamak ve uygulamak istiyorsanız, dört mezhepten birinin fıkhını kabul edeceksiniz ve (istisnaî ve zarurî) haller dışında bütünüyle uygulayacaksınız.

İtikatta İbn Teymiyye ve onun gibi aşırılara tâbi olmayacak, Ehl-i Sünnet imamlarına ve gerçek ulemaya tâbi olacaksınız.

Kur'ân'ı kendi re'yinizle ve hevanızla yorumlamayacaksınız.

Dinde reformculuktan ve yenilikten ateşten kaçar gibi kaçacaksınız.

Resulullah Efendimiz'in (sallalahu aleyhi ve sellem) sünnetine sımsıkı sarılacaksınız.

Ashab-ı Kiram'ın tamamını sevip sayacaksınız.

Onların bazısının arasında bundan 1400 sene evvel cereyan etmiş bazı üzücü hadiseleri dinin esası olarak kabul etmeyecek ve bunlar hakkındaki hükmü Âdil-i Mutlak olan Yüce Rabbimiz'e bırakacaksınız.

Velhasıl din konusunda tartışmayacaksınız, çekişmeyeceksiniz.

Bilmeyenler bilenlere tabi olacak. Yüce Kur'ân'da "Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" buyurulmuştur.

İslâmî hiyerarşiye riayet edeceksiniz. Mezhebi, fıkhı inkar etmek bir ordudaki rütbeleri, hiyerarşiyi, disiplini inkar etmek gibidir.

Bizi Resulullah'a, O'ndan, Yüce Rabbimiz'e ulaştıran nuranî bir silsileye bağlanmak zorundayız.

Bu silsile gerçek fakihlerin ve mürşidlerin silsilesidir.

Mezhepsizlikte silsile milsile, icazet micazet yoktur. Mezhep devamlılıktır, mezhepsizlik kopukluktur.

Bazı mezhepsiz kardeşlerimi uyarıyorum. Bendenize sövüp sayarak, hakaret ederek, saçma sapan konuşarak bir yere varamazsınız.

Tefsir ve fıkıhta Resulullah Efendimiz'in iki büyük talebesi vardı. İbn Abbas ve İbn Mes'ud (radiyallahu anhüma) hazretleri. Onlar Tabîi'nden talebe yetiştirdiler. Onlar da tebe-i Tabiî'nden... Böylece karnen ba'de karnin (bir nesilden öteki nesle) icazetli gerçek müfessirler ve fukaha yetişti. Bu devirde gerçek İslâm'ı onlar anlatıyor, öğretiyor. Bu muhterem zevata tabi olmakta büyük yararlar vardır.

Resulullah'a geçerli ve sahih bir silsile ile bağlı icazetli gerçek ulemaya, fukahaya, müfessirlere, muhaddislere ve diğer din bilginlerine bağlananlar Mevlalarını bulurlar. Bunları inkar edip, dini kendi nefs, heva ve cehaletleriyle yorumlamaya yeltenenler ise, yanlış yorumları yüzünden korkarım belalarını bulacaklardır.

Seçim bize aittir.

Fıkıh Düşmanlığı Fitnesi

TÜRKİYE'de din ilimlerini ayakta tutan medreseler (medâris-i İslâmiyye) kapatıldığı zaman, İslâm'a ve İmana büyük hizmetler etmiş olan veli bir zat şöyle söylemiş: "Camiler kapatılmış, medreseler açık bırakılmış olsaydı, daha sonra medreselerin sâyesinde camiler tekrar açılırdı. Lakin medreselerin kapatılması büyük bir felaket oldu, ilme büyük darbe vuruldu."

Medreseler öncelikle fıkıh denilen ve bir bahr-ı bî-payan olan ilmi öğretiyor ve temsil ediyordu. Medreselerin kapatılmasından sonra fıkıh sarsıldı ve nihayet şu 2009 yılında Müslümanlar arasında bid'atler, sapıklıklar, bozukluklar yaygın hale geldi.

İmam-Hatip mektepleri ve İlahiyat fakülteleri İslâm medreselerinin yerini tutamaz. Nitekim tutamamaktadır.

Bir İslâm ülkesinde yeterli sayıda ve yeterli vasıfta icazetli fakih yetiştirilmezse oradaki dinî hayatta kaos ve anarşi olur, cahiller müctehid ve müftü kesilir, her kafadan aykırı bir ses çıkar ve Ümmet'in birliği bozulur.

İslâm dinini yıkamayan dinsizler, dini bozma ve tahrip etme faaliyetlerini gece gündüz sürdürüyor. Onlar fıkıhsız, Şeriatsız ılımlı, evcil, light, diyalogçu bir İslâm istiyor. Bunun ilhamını da ABD'den, İsrail'den, Haçlı merkezlerinden alıyorlar.

Dinsizler bir karar alsalar ve İstanbul'daki Süleymaniye Camii'ni yıkmak isteseler, Müslümanlar ne yapar? Bütün güçleriyle bu yıkımı protesto eder, engellemeye çalışır, feryat ve figan kopartır. Fıkhın, Şeriat ahkâmının yıkılması, Süleymaniye'nin yıkılmasından daha büyük bir fitne değil midir? Öyledir ama maalesef Müslümanlar bu konuda yeteri kadar tepki göstermiyor.

Türkiye'deki İslâm'ı değiştirmek, Sünnîliğin yerine bid'at fırkaları getirmek isteyenler fıkıh mezhepleri aleyhinde ağza alınamayacak iftira ve hakaretler savuruyor, ağızlarından kin akıyor.

Onlara göre fıkıh mezhepleri, birliği parçalıyormuş, Müslümanları bölüyormuş, mezhepler putmuş.

Bu propagandaların büyük kısmını Sünnîlik düşmanları yapıyor. Gayeleri şu: Ehl-i Sünnet ve Cemaat yıkılacak, yerine onların bozuk fırkaları hâkim olacak...

Medreseler açık olsaydı, icazetli ve gerçek sarıklı ulema yetişseydi, onlar halk yığınlarını, okur-yazarları uyarır, aydınlatır, bilgilendirirdi. Ne yazık ki, artık ülkemizde nâdir istisnâlar dışında gerçek ulema, gerçek fukaha kalmamıştır.

İyi niyetli, temiz, doğru ve dürüst, firâsetli, şuurlu Müslüman kardeşlerime sesleniyorum:

Ehl-i Sünneti koruyunuz.

Ehl-i Sünnete sarılınız.

Fıkıh mezheplerine sahip çıkınız.

Fıkıhsızlık ve mezhepsizlik en büyük fitnedir.

Bizi Peygamber Efendimize ulaştıran bağ olan geleneksel İslâm'a sahip çıkınız.

Fıkıh elden giderse din büyük sarsıntı geçirir.

Her Müslüman asgarî ve zarurî fıkıh bilgilerini Büyük İslâm İlmihali ve Nimet-i İslâm gibi Ehl-i Sünnet kitaplarından öğrenmelidir.

İslâm’ı Tahrif Etmek İstiyorlar

26 Mart 2009 07:42

Daha önceki semavî dinler gibi İslâm'ı tahrif etmek istiyorlar. Kimler istiyor? Bir kısım gayr-i Müslimler istiyor, harbî ve militan İslâm karşıtları istiyor, onlarla işbirliği yapan bozuk ve bid'atçi sözde Müslümanlar istiyor.

İslâm'ı nasıl tahrif etmek istiyorlar?

(1) Kur'ân'ın geleneksel yorumunu değiştirerek.

(2) Hadîsleri ayıklayarak, nice sahih hadîsi atarak, hükümden kaldırarak.

(4) Fıkhı kaldırarak.

(5) Şeriatı kaldırarak.

(6) Kendilerini son derece rahatsız ve dergin eden, uykularını kaçırtan cihad fî sebilillah farzını kaldırarak.

(8) İslâm'ın, Allah katında muteber ve geçerli tek hak din olduğu temel inancını tâtil ederek.

(9) Kadına hürmet, iffet ve hayâ prensiplerine dayanan İslâmî hükümleri kaldırarak veya değiştirerek. (Nitekim, kadınla ilgili nice sahih hadîsi "ayıklamışlardır" ve ayıklamaya devam etmektedirler.)

(10) İslâm'ı sekülerleştirerek.

(11) İslâm'ı ilahî ve münzel din olmaktan çıkartıp beşerî bir ideoloji ve hümanizma haline getirerek.

(12) Aldattıkları kimselere "Ehl-i Kitab da ehl-i necat ve ehl-i cennettir" yanlış ve bozuk inancını aşılayarak.

(13) On dört asırlık icma-i ümmet ve cumhur-i ulemanın görüşlerine aykırı şazz fikirler, görüşler, hükümler ortaya atarak.

(14) Kur'ân'daki ve Sünnet'teki muhkem ve kesin hükümler hakkında "Bunlar tarihseldir, günümüzdeki geçersizdir" bozuk, sapık inancını ve görüşünü yayarak.

(15) Ehl-i Kitab ile biz Müslümanlar arasında Âmentü konusunda ittifak vardır yalanını yayarak.

İslâm'ı tahrif etmek isteyenler başarılı olabilir mi?

Cevap: Mutlak olarak başarılı olamazlar. Çünkü Kur'ân korunmuştur.Kur'ân'ın tefsiri mahiyetinde olan Sünnet korunmuştur. İslâm korunmuştur... Lakin, tahrifçiler yeterli din bilgisine ve kültürüne sahip olmayan birtakım Müslümanları şaşırtabilir, hak yoldan çıkartabilir. Hattâ onların imanlarını bile tehlikeye atabilir.

İslâm'ın tahrif edilme çabaları karşısında:

1. İcazetli ve gerçek ulemanın.

2. Ulemadan olmamakla birlikte, din kültürüne sahip Müslüman münevverlerin ve ziyalıların.

3. Kur'ân'a ve Sünnete bağlı bütün şuurlu ve uyanık Müslümanların... ellerinden geldiği kadar, güçleri nisbetinde münzel ve ilahî İslâm'ı korumak için planlı ve programlı şekilde gayret sarfetmeleri gerekir.

Bu gayreti sarf etmezlerse sorumlu ve günahkar olurlar.

İlahî ve münzel İslâm bize Allah'ın bir emanetidir, Peygamberin emanetidir, on dört asırdır gelip geçmiş eimmenin, müctehidlerin, fukahanınn, ulemanın, kamil mürşidlerin, Ehl-i Beyt efendilerimizin emanetidir.

İslâm'ı tahriften korumazsak emanete ihanet etmiş oluruz.

Emanete ihanet büyük günahtır.

İslâm ile sekülarizm bağdaşmaz.

Kur'ân'ın muhkem hükümlerinin bir teki bile tatil edilemez, değiştirilemez, kaldırılamaz.

Sahih hadîsler ayıklanamaz.

Feminizm Batı'da çıkmış sapık bir ideolojidir. Feministleri memnun ve mesrur etmek için Kur'ân, Sünnet, fıkıh, şeriat hükümleri kaldırılamaz, değiştirilemez.

Cihad fî sebilillah Kıyamet'e kadar hükümde olacak muhkem bir farîzadır.

Yüce Allah, Kur'ân'da birtakım ukubat hükümleri ve hadler koymuştur. Bunlar kaldırılamaz, değiştirilemez.

Kur'ân'ın ve Sünnetin yorumu, açıklaması, bunlardan hüküm çıkartmak sadece ehliyetli ve icazetli ulemaya, fukahaya, eimme-i müctehidîne ait bir vazifedir.

Müslümanlar!.. Uyanık olunuz, firâsetli olunuz ve dininizi tahrif ettirmeyiniz. Tahrif fitnesi ile bütün yasal imkânlarla mücadele ediniz.

Tahrifçiler gece gündüz çalışırken siz uyumayınız, bana ne demeyiniz.

Din Konusunda 25 Temel Ana Prensip

1. İnsanlar ikiye ayrılır: (a) Rahman'ın kulları. (b) Şeytanın taraftarları.

2. Rahman'ın velîleri (evliyaurrahman) vardır, Şeytan'ın velîleri.

3. Mü'minler bir tek ümmettir. Ümmet birliğini bozmayan ve sarsmayan çeşitlilikler olumlu ve Rahmanîdir; Ümmet birliğini bozan, sarsan, dinamitleyen, çeşitlilikler şeytanîdir.

4. Bir Müslümanda Ümmet şuuru (bilinci) olmaz; cemaat, fırka, hizip, parça asabiyeti olursa o Müslüman bid'atçidir, bozuktur, dengesizdir.

5. Bütün mü'minler kardeştir.

6. İki çeşit çeşitlilik vardır: Rahmanî, şeytanî...

7. Hiçbir parça ve fırka bütünle özdeşleştirilemez.

8. Bir Müslüman futbol kulübü tutar gibi, futbol holiganlığı yapar gibi aşırılık, hizipçilik, cemaatçilik yapamaz. Yaparsa sapıtır, dengesiz olur, zarar verir.

9. "Ben kendi cemaatime bakarım, öteki cemaatler ve başka Müslümanlar beni ilgilendirmez" diyen sapıktır.

10. Şeyhini, üstadını, hocasını, hocaefendisini, kendi baronunu putlaştıran, farkında olmadan rab haline getiren, onun ismet sıfatıyla muttasıf olduğuna inanan kişi büyük günah, büyük sapıklık içindedir, küfre ve şirke düşmesinden korkulur.

11. Hiçbir din baronunun, cemaat önder veya liderinin dinde değişiklik yapmaya, din esaslarından tâviz vermeye hakkı ve salahiyeti yoktur.

12. İki türlü şeyh vardır: (a) Hakikî şeyh. (b) Müteşeyyıh, yani sahte şeyh, şeyh taslağı. Hakikî şeyhe intisab eden, ucu Resullerin Seyyidine (Sallallahu aleyhi ve sellem) ulaşan çok sağlam ve kavi bir zincire yapışmış ve Mevlâsını bulmuş olur. Sahte şeyhin eteğine yapışan belâsını bulur.

13. Yüce İslâm dini, halkın para ve mallarının ganimet gibi toplanıp zimmete geçirilmesini kesinlikle yasak ve haram kılmıştır.

14. İnanç, ibadet, hizmet konularında Peygamber aleyhissalatü vesselamın metodu dışında hak metod yoktur.

15. Halkın parasını ve malını toplayıp zimmetlerine geçiren, kendilerini putlaştıran, övdüren kimselerde hayır yoktur.

16. Nefs-i emmâre seviyesinde ve derekesinde bulunan kişiden reis olmaz, önder olmaz, rehber olmaz, mürşid olmaz. Böyleleri dall ve mudildir.

17. İslâm büyükleri mahlukattan ücret, mükâfat, aferin, para, mal istemezler ve almazlar. Onların işi Haliq iledir. Ücretleri O'na aittir.

18. Mahlukatın alkışlarına, övgülerine meftun olanlar zahirde büyük görünseler bile gerçekte çok küçük ve sefildirler.

19. Müslümanların zillet ve esaretlerinin sebebi düşmanlarında değil kendi cehalet, gaflet, zaaf ve şuursuzluklarıdır.

20. İman ile küfür birlikte sulh içinde olamaz.

21. Hem Haliq'a, hem Tağut'a birlikte itaat edilemez.

22. Kur'ân'ın, İslâm'ın temel hükümlerinin, Peygamberin mütevâtir hadîslerinin bir kısmına inanıp, bir kısmına inanmayanlar küfre düşer.

23. Ben Müslümanım ama Şeriatı kabul etmiyorum diyen büyük bir tenâkuza (çelişkiye) düşmüş olur. Şeriat, Kur'ân'dan ve Sünnetten çıkartılmış din hükümleri demektir. Şeriatı inkâr ve red eden İslâm'ı inkâr ve reddetmiş olur.

24. Müslüman, ezelde Bezm-i Elest gününde Allah ile yapmış olduğu ahd ü misakı unutmayan, Yaratana verdiği sözü tutan sâdık kimsedir.

25. Kelime-i Tevhid, iki parçadan oluşan bir bütündür.Kesinlikle ikinci parçası terk ve ihmal edilemez, sükutla geçiştirilemez. Muhammed Resulullah diyen kişi Peygambere biatlidir. Bu biatine ihanet edemez

Mezhepsiz Kardeşime Mektup

03 Nisan 2009 08:14

Muhterem kardeşim... Dört fıkıh mezhebi ortadan kalkınca Müslümanların bir ve beraber olacağını, tefrikanın ve çekişmelerin kalkacağını iddia ediyorsun. Mezheb sahibi olmayı zararlı görüyorsun. Yanılıyorsun.

Dört fıkıh mezhebi esasta, usûlde, temelde birdir, aralarında ayrılık yoktur. Çeşitlilik esasa ait değildir, teferruata ait bazı meselelerdir ki, bir sakınca teşkil etmez. Aksine bir rahmet ve zenginlik teşkil eder.

Dört mezhep kalkar ve mezhepsizlik yayılırsa ne olur biliyor musun? Her kafadan ayrı bir ses çıkar. Elifi görse mertek sanan cahiller ictihad yapar, fetva verir, din hakkında konuşur, söz ayağa düşer. Hak fıkıh mezhebi dört iken; binlerce, on binlerce, yüz binlerce bozuk, yanlış, sapık mezhep çıkmış olur. Bu ise Ümmet içinde kaos ve anarşi doğurur.

Sizin mezhep aleyhtarlığınızın samimî olduğunu kabul edelim. Lakin bütün mezhepsizler sizin gibi değildir. Bazı kimseler, Ehl-i Sünnet İslâmlığını yıkmak, onun yerine yanlış yorumlara dayanan birtakım marjinal bid'at fırkalarını hakim kılmak istiyor.

Daha önce de yazmıştım, iki büyük ve zengin Ortadoğu devleti Türkiye'yi kendi mezhep veya fırkalarına sokmak için gece gündüz çalışıyor, bu yolda büyük paralar harcıyor. Onlar doğrudan doğruya, açık ve samimî olarak Ehl-i Sünnet fıkhını, mezhebini, akaidini bırakın bizim mezhebimize girin demiyorlar, öncelikle Türkiye Müslümanlarını mezhepsizleştirmek istiyorlar.

Bunların oyunlarına gelmemeliyiz.

Taqiyyeyi bıraksınlar, cesur olsunlar, açık olsunlar, samimî olsunlar.

Bendeniz bir Ehl-i Sünnet Müslümanı olarak nasıl açık seçik konuşup yazıyorsam onlar da böyle yapsınlar.

Türkiye'de Ehl-i Sünneti kimler istemiyor?

1. Başka bir mezhebe, fıkha bağlı bir Ortadoğu devleti.

2. Ehl-i Sünnet dışı bir mezhebe bağlı başka bir devlet.

3. Reformcular, dinde yenilik, değişiklik isteyenler.

4. Müslüman yerli oryantalistler.

5. Fazlurrahmancılar, Ankara ekolü.

6. Sekülarizmle İslâm'ı bağdaştırmak, uyumlu hale getirmek isteyenler.

7. Bir kısım militan Sabataycılar, Gizli Yahudiler.

8. Kemalistler, Ergenekoncular.

Bunların Ehl-i Sünnet aleyhinde çalışmaya hakları var da, benim Sünnî bir Müslüman olarak kendi mezhebim ve fıkhım için çalışmaya hakkım yok mudur?

Mezhep ve mezhepsizlik konusundaki yazılarım bazılarını çok üzüyor, çok öfkelendiriyor. Hattâ küfür edenler, ağır hakaretler savuranlar bile görülüyor. Müslümanların kendi aralarındaki ihtilaflı konuları, anlaşmazlıkları ahlâk, edep, terbiye, efendilik, kardeşlik, insaf ve adalet sınırları içinde olumlu bir şekilde tartışmaları ve müzakere etmeleri gerekmez mi?

Mesela, bazı mezhepsizlerin göklere çıkardıkları Kurtuluş Rehberi ilan ettikleri Efganî'yi ele alalım. Aykırı fikirleri olan bir zat "Efganî'yi tenkit edenler onun taharet bezi olamazlar..." demiş. Bu söz bir ilim adamına, ziyalı (aydın) bir Müslümana yakışır mı? Efganî gerçekten büyük, iyi, faziletli bir Müslüman ise bunu ciddî, ilmî bilgi ve belgelerle, tutarlı gerekçelerle isbat etmeye çalışsın.

Ben ne diyorum: Efganî azılı bir farmasondur diyorum. Şiî olduğu halde kendisini Sünnî, İranlı olduğu halde Afgan olarak göstererek din kardeşlerini aldatmıştır, herkesin ictihad yapması yönündeki fikri ve görüşü bozuktur, maceraperest ve aktivisttir, İran şahını onun bir yakını katl etmiştir, ihtilalcidir, bir İngiliz ajanı ile yakın ilişkisi vardır, Bahaîlikle alakası vardır... Bunlara niçin cevap verilmiyor da, taharet bezi edebiyatı yapılıyor?

Efganî'nin mason olduğunu söylemek iftira mıdır, hakaret midir? Bu gerçeği gizlememizi mi istiyorlar? Açıklanınca niçin sinirleniyor ve hakaret ediyorlar?

Benim yazılarım büyük Müslüman kütle içindir. Mezhepsizleri muhatap kabul etmem. Sevgili din kardeşlerimi uyarıyorum: Zamanımızın en büyük fitnesi mezhepsizliktir, fıkıh ve Sünnet düşmanlığıdır. Sahih hadîslerin ayıklanması büyük fitnedir. Bu ayıklanma işinde bir Cizvit papazının çalıştırılması büyük ihânet ve rezalettir.

Reformculuk, evcil ve ılımlı bir İslâm türetme çabaları İslâm ve Ümmet için en büyük tehlikedir.

Ehl-i Sünnet, bid'atleri, hurafeleri kabul etmez.

Bid'atler ve hurafeler elbette ayıklanacaktır. Lakin sahih hadîsler ayıklanamaz.

Ben bir Müslüman olarak dinde reformu, mezhepsizliği, hadîs ayıklanmasını, Kur'ân'ın heva ve re'y ile yanlış yorumlanmasını asla kabul etmem.

İcazetsiz, ehliyetsiz, reformcu ilahiyatçılara asla güvenmem.

Laik düzenin ilahiyat fakültelerinden, icazetli din hocası çıkmaz, genellikle oryantalist yetişir.

İslâm kültüründe ilahiyatçı kelimesi ve terimi yoktur. Ulema, fukaha, müfessirîn, muhaddisîn kelimeleri vardır.

İcazetsizlik büyük, vahim, öldürücü bir kopukluktur.

Diyanet her geçen gün bunların kontroluna, tesiri altına giriyor.

Mason masonluk, reformcu reformculuk için nasıl çalışıyorsa ben de Ehl-i Sünnet için çalışacağım. İtirazı olan, gerekçelerini belirterek edeple, terbiyeli bir şekilde tartışsın.

Bendeniz Ehl-i Sünneti savunmak için hiçbir yerden para almıyorum, herhangi bir maddî menfaatim yoktur.

Ehl-i Sünnet ve Cemaatin doğru yol olduğunu ilmelyakîn ve hakkalyakîn bildiğim için bu yazıları kaleme alıyorum.

Seçim Mafyaları Neler Yaptı?

Yazılarımı devamlı okuyanlar hatırlayacaklardır, kaç ay önceydi, seçim mafyalarının gizli, sinsi, kanun dışı faaliyetlerine dikkat edilmesini, tedbir alınmasını yazmıştım.

Seçimler bitti, dedikodular, iddialar, feryatlar, figanlar bitmedi. Acaba bunların hepsi de gerçek dışı mı, boş mu, fos mu? İçlerinde hiç doğru olan yok mu?

Nice yerde oylar yeniden sayılıyor. Yakılan oylar varmış. Küllerin tahlili yapılacakmış... Geçen seçimlerde çöplükte oylar bulunmuştu, bu sefer de öyle durumlar varmış.

Oylar değiştirilmiş... Oylar saklanmış...

Niçin böyle sahtekarlıklar yapılıyor? Niçin belediyeleri ele geçirmek için ahlâk ve hukuk dışı işler yapılıyor?

Çünkü belediyecilikte büyük rantlar var. Yurt çapında yekun olarak yüz milyarlarca liralık rantlar. Bu rantlar bazılarının gözlerini karartıyor, başlarını döndürüyor, kudurtuyor.

Hayır, yanlış anlaşılmasın, herkes ve her yer için yazmadım bu satırları. Elbette şaibesiz seçimler de yapıldı. Genelde böyle olduğunu sanıyorum. Lakin bir çürük incir bir çuval inciri berbat edermiş...

Başkanın biri makamına gidince odasının kapısını söktürmüş, "Bundan sonra vatandaş hiçbir engele takılmadan gelsin derdini anlatsın" demiş. Tebrik ediyorum.

Türkiye'de iyi şeyler de oluyor, kötü şeyler de.

İyi şeylerin engellenmesi, yaygın ve hakim hale gelmesi; kötülerin azalması, engellenmesi, kösteklenmesi gerekiyor.

Belediyelerde hizmete evet; ranta, soyguna, israfa, hırsızlığa, talana, haram yemeye hayır.

Ey iyi, temiz, doğru, dürüst vatandaşlar!.. Sizler kötülerden, yamuklardan, şerirlerden, fâsık ve fâcirlerden, hainlerden daha cesaretli, daha gözükara, daha güçlü, daha yılmaz olmazsanız bu memleketin geleceği karanlıktır.

1946 seçimlerini hatırlıyorum, o zaman çocuktum, Arslanköy'de, Senirkent'te oy sandıkları gasb edilmiş, halk buna itiraz edince bir kısım vatandaşlar faşist oligarşik rejim tarafından zincirlere vurularak tutuklanmıştı. Bunlar unutulmamalı, bu konuda kitaplar ve risaleler yayınlanarak, köşe yazılarıyla ve araştırmalarla yeni nesillere öğretilmelidir.

Sadece Dört Hak Mezhep Vardır

05 Nisan 2009 09:12

ŞİÎ bir okuyucum (kendisine selam ederim) "Dört hak mezhep vardır" dediğim için bendenizi ağır şekilde tenkit ediyor. Nereden çıkardın bunu diye soruyor.

Biz Sünnîler katında çok değerli, çok sağlam, çok güvenilir bir bilgi kaynağı olan BÜYÜK İSLÂM İLMİHALİ adlı kitabın "Mukaddime" kısmında eski İstanbul Müftüsü ve Diyanet İşleri Başkanı dersiamdan Ömer Nasuhi Bilmen Hocaefendi şöyle yazıyor:

"Velhasıl, bu dört müctehidin (Ebû Hanife, Malik, Şâfiî, Ahmed b. Hanbel'i kasd ediyor) büyüklüğünde, onlara mensup dört mezhebin hakkıyetinde (hak ve doğru oluşunda) cumhur-i müslimînin (Müslümanların büyük topluluğunun) ittifakı vardır. Bu dört mezhepten başkasına uyulmaması hakkında yine âmmê-i müslimînin adeta bir ittifakı mün'akit olmuştur." (1957 baskısı, s. 57)

Şiî kardeşimiz insaflı ve adaletli düşünsün. Şia, Ehl-i Sünneti hak kabul ediyor mu? Etmiyor. Ehl-i Sünnet, Şiayı hak ve doğru kabul ediyor mu? Etmiyor.

Sen Ehl-i Sünnet mezhebini hak ve doğru kabul etmeyeceksin ve sonra Sünnîlerin Şiîliği hak mezhep olarak benimsemelerini isteyeceksin. Akla, mantığa, insafa sığar mı bu?

Bendeniz burada bir Sünnî olarak Sünnî kardeşlerime hitap ediyorum. Şiîleri üzmek istemem. Lütfen bu gibi yazılarımı okumasınlar, okurlarsa aşırı tepki göstermesinler.

Şianın Ehl-i Sünneti, Ehl-i Sünnetin Şiayı hak ve doğru kabul etmediği herkesin bildiği bir şeydir. Lütfen taqiyye yaparak birbirimizi aldatmaya tevessül etmeyelim.

Türkiye'de Ehl-i Sünnet Müslümanlarını Sünnîlikten çıkartıp, onun yerine iki ayrı mezhebe sokmak için çalışan iki Ortadoğu devleti ve ülkesi bu gayretkeşlikten vaz geçmelidir. Asıl büyük fitne bu tür mezhepçiliktir.

Biz Sünnîler, Şiîleri ve Vehhabîleri mezhebimize çekmek için harıl harıl çalışmıyoruz, büyük paralar harcamıyoruz. Onlar da bizim yakamızı bıraksınlar. Böylece barış içinde yaşayalım.

Minberde Otizm Hutbesi!..

BAŞIMA bu da gelecekmiş... Son Cuma, hatip efendi minberde otist çocuklarla ilgili bir hutbe okudu. Konu engellilerdi ama konuşmasının büyük kısmında otizm denilen arıza veya engelle malul kimselerden bahs etti. Doğrusu, Resul-i Kibriya aleyhi ekmelüttahaya Efendimizin minberinden böyle bir konuşma yapılmasını yadırgadım.

Cuma hutbelerinde usûle, dinin temellerine, kesin hükümlerine, İslâm'ın zarurî değerlerine, muhkem farzlara, haramlara, emirlere, yasaklara, Efendimizin Sünnetine, ahkâm-ı şer'iyeye, şeâir-i İslâmiyeye dair hutbeler irad edilmelidir.

İzin verilirse bir kaç hutbe konusunu sıralamak istiyorum:

1. Bir insan için imanın en büyük değer olduğu, iman eden kimsenin ebedî mutluluğa kavuşacağı, imansız kişinin ebedî felakete ve mutsuzluğa duçar olacağı.

2. İmanın korunması gerektiği.

3. İman ile ilgili bilgilerin sahih (doğru, Kur'ân'a ve Sünnete mutabık) olması gerektiği, tashih-i itikadın büyük önemi.

4. İhlasın dinimizdeki önemi.

5. Beş vakit namazın ve cemaatin önemi.

6. Haram yemenin kötülüğü.

7. Müslümanların tek bir ümmet oldukları. Her Müslümanda ümmet şuurunun/bilincinin bulunması gerektiği.

8. Fuhşiyyat ne demektir? Allah fuhşiyyatı sevmez. Ey mü'minler fuhşiyyattan yani azgınlıktan uzak durunuz.

9. Dinimiz israfı, lüksü, aşırı tüketimi, saçıp savurmayı yasak ve haram kılmıştır. İsraf ve lüks, toplumları yıkan bir beyinsizliktir. Topluma örnek olan büyüklerin bundan kaçınmaları.

10. Emanetlerin ehline verilmesi gerektiği, emanetlere hıyanet edenlerin katmerli münafık olduğu.

11. Şirkin, küfrün, nifakın her türlüsünden, ateşten kaçar gibi kaçmak gerektiği.

12. Mü'minin âdil olması gerektiği.

13. Emr-i mâruf ve nehy-i münker farîzası. Bu farz terk edilirse toplumun batacağı.

14. Herkesin kendini kurtaracak kadar akaid, ilmihal ve İslâm ahlâkı bilgilerini sağlam bir şekilde öğrenmesi, bellemesi.

15. Müslümanlık kuru bilgi ile olmaz. Bizi kurtaracak bilgileri hayatımıza şuurlu bir şekilde uygulamamız gerektiği.

16. Zekatların dosdoğru bir şekilde, zekatı hakkeden kişilere verilmesi.

17. Şeriatın kutsal olduğu, Şeriatı tahkir edenin kafir ve mürted olacağı.

18. Bu dünyanın bir imtihan yeri olduğu, çok aldatıcı olduğu; mala, zenginliğe, çoluk çocuğa, makam ve mevkie güvenilmemesi gerektiği. Mü'minin, dünya vazifelerini ihmal etmemek, onları güzelce yerine getirmek şartıyla âhirete dönük olması icap ettiği.

19. İçkinin, kumarın, kadın erkek iç içe ahlâksızca ve iffetsizce eğlencelerin, zararlı tv yayınlarının, İslâm'a aykırı luubiyatın kötü olduğu ve bunlara alışmış kişilerin ayaklarının kayacağı.

20. Haram rant yiyenlerin sonunun iyi olmayacağı.

Şimdi bunlar gibi bunca önemli ve ana İslâmî konu varken, otizm hastalığı konusunda hutbe okumak doğru mudur?

Bundan iki ay önce de, bir cuma hutbesinde halk umre yapmaya teşvik edilmişti. Meğerse Diyanet'e bağlı bir kurum bundan iyi para kazanıyormuş.

Cami minberleri Peygamber makamıdır. Ülkemizde hakim olan laik rejim, bu makamlarda okunacak hutbelere kesinlikle karışmamalıdır.

Şu konu işlenip okunacak diye emir vermemelidir.

Diyanet böyle baskıları kabul etmemelidir.

Otizm hutbesi okunurken camiyi terk etmeyi düşündüm ama yanlış anlaşılabileceği için etmedim.

Diyanet'e hakim olmaya çalışan "Ankara Ekolü" acaba bu konuda ne düşünür?

(Not. Her hafta camilerde makbuzsuz para toplanıyor. Bu doğru değildir. İlle de bir hayır işi için para toplanacaksa karşılığında makbuz verilmelidir.)

Fıkhı Sevmek ve Öğrenmek

Fıkıh İslâm'ın ilk asırlarında zuhur etmiş büyük ve mutlak müctehidlerin, Kur'ân'dan ve Sünnet'ten çıkarmış oldukları uygulamaya ait hükümlerin tamamına verilen addır.

İlk asırlarda yirmi küsur mutlak müctehid zuhur etmiş, bunların dördünün fıkıh sistemi Ümmet tarafından benimsenmiş, diğerleri uygulanmamıştır.

Bütün bu mutlak müctehidler muhterem, mübarek, aziz, eli öpülesice, Müslümanların veliyyinimeti, üstadı, rehberi, ışık tutucusu, ebedî saadete götüren yolun kılavuzu, âlim, ihlâslı, takvalı, faziletli, mânen yüksek dereceli kimselerdir. Onları severiz, onlara hürmetsizlik etmeyiz, onlara minnet ve teşekkür borçluyuz. Sa'yleri, hizmetleri makbul olsun. Ruhaniyetleri üzerimize sâyeban olsun.

Resûl-i Kibriya Efendimizin (sallallahu aleyhi ve sellem) zaman-ı saadetlerinde mezhep yoktu, mezhebe lüzum yoktu. İmana gelip Müslüman olanlar dinin hükümlerini, namazın nasıl kılındığını, abdestin nasıl alındığını ve diğer dinî işleri O'na bakarak, O'ndan bilgi edinerek bilip öğreniyorlardı.

Nihayet "Bugün dininizi tamamladım" ayeti geldi, İslâm bütünüyle tebliğ edildi. Efendimizin vefatından sonra dinimiz hızla yayıldı. Kısa zamanda doğuda Çin sınırlarına, batıda Atlas Okyanusu'na dayandı. Yayan olarak, atla, gemiyle aylarca yolculuk yapılmasını gerektiren uzak iklimlerde Tevhid bayrağı dalgalandı. Arapça bilmeyen, çeşit çeşit lisanlarla konuşan insanlar İslâm ile şereflendi, işte o zaman fıkıh ilmi tesis edildi, mutlak müctehidler, varyantlarıyla beraber yüz binlerce hadîsi taradılar. En temel ve asıl hükümlerden en küçük ve ayrıntıya ait bilgileri ihtiva eden fıkıh ilmini kurdular. Bu ilim bir bahr-i bi-pâyandır, yani kenarı, kıyısı, sahili olmayan muazzam bir okyanustur.

Kur'ân elbette ana kaynağımızdır ama fıkıh bilmeden iki rekat namazı sahih olarak, yanlışsız olarak kılmak mümkün değildir. Resulullah Efendimiz "Beni nasıl namaz kılıyor görüyorsanız, siz de öyle kılınız" buyurmuşlardır.

Kitabullah'ın mücmel (özet, kısa) geçtiği konuları Sünnet açıklar, tamamlar, aydınlatır, tafsil ve teşrif eder.

Bugün mezhepleri inkâr edenler bile, namaz kılabilmek için fıkıhtan yararlanır. Ol mâhiler ki, derya içredir, deryayı bilmezler...

Fıkıh ve hak mezhep düşmanlığı bugünkü İslâm dünyasının en büyük felaketidir. Fıkıhsızlık ve mezhepsizlik en büyük bid'at ve fitnedir.

Peygamber zamanında mezheb yokmuş... Ne ucuz bir gerekçedir bu!.. O saadetli devirde Mushaf, yani tek bir kitap şekline getirilmiş yazılı bir Kur'ân nüshası da yoktu. Kitabullah ayrı ayrı sayfalara, çeşit çeşit malzemeler üzerine yazılmıştı, bunlar dağınık ve perakende idi. Sonra, lüzum ve zaruret üzerine Hz. Ebubekir zamanında Kur'ân tek bir Mushaf halinde yazıldı. Hazreti Osman zamanında bu Mushaf çoğaltıldı, Darülislâm'ın çeşitli bölgelerine gönderildi... Peygamber zamanında Mushaf yoktu diyerek onu da mı bid'at kabul edeceğiz?

Fıkha nasıl ulaşılır? Dört hak mezhep yoluyla...

Cadde-i Kübra'da giden cumhur-i ulema bin küsur yıldan beri dört hak ve doğru mezhep olduğunda ittifak etmişlerdir.

Fıkıh sadece taharetten, ibadetlerden bahs etmez. Fıkıh, insanın bütün faaliyetleriyle ilgili hükümler koyar. Bu hükümler Kur'ân'dan, Sünnet'ten, icmâ-i ümmetten ve kıyas-ı fukahadan elde edilmiştir. Muamelât, nikah ve talak hükümleri, miras, ticaret, ceza hukuku, ahkâm-ı sultaniye daha nice konular.

Her Müslümanın evinde, dört hak mezhepten hangisine bağlı ise, onun fıkhını anlatan muteber ve güvenilir bir kitap bulunmalıdır. Mesela: ÖmerNasuhi Bilmen'in Büyük İslâm İlmihali.

Osmanlı İslâm Anlayışı ve Uygulaması

10 Nisan 2009 08:08

1950'li yılların Türkiye'sinde bir Müslüman "Mezhepler lüzumsuzdur, hattâ puttur, mezhepler ve fıkıh Müslümanları bölüyor. Sünnete lüzum yoktur, tek kaynak Kur'ân'dır, tasavvuf şirktir, zındıklıktır, sapıklıktır..." gibi laflar etseydi ona zır deli derlerdi. Bugün Müslümanlar içinde böyle diyenler var ve fazla tepki de toplamıyorlar.

Türkiye Müslümanlarının bir kısmı bugünkü karışık bulanık ve dağınık hale nasıl geldi?

Tarih boyunca İslâm'ın çeşitli yorumları olmuştur. Yakın zamana kadar Türkiye'de hâkim olan Osmanlı yorumu idi. Osmanlı devleti için, 1306'da vefat eden Mekke Şafiî reisüluleması Ahmed Zeynî Dahlan hazretleri "Fütuhat-ı İslâmiyye" adlı kitabında şöyle yazıyor:

"Hulefa-i Râşidîn devrinden sonra Kur'ân ve Sünnete en uygun devlet Osmanlı devletidir" (Adı geçen kitabın Osmanlı devleti bölümünün başında...)

1970'lerden sonra ülkemizde dışarıdan İslâm yorumları ithal edildi, Osmanlı yorumu dominant yorum olma vasfını kaybetti, sonunda bugünkü karışıklık, kargaşa, kaos ve anarşi çıktı, Müslümanlar birbirine girdi.

Hangi İslâm ülkelerinden, hangi cereyanlar geldi?

İran'dan Humeynicilik geldi.

Pakistan'dan Mevdudîcilik geldi.

Mısır'da din ile siyaseti özdeşleştiren aktivist İslâmî akım geldi.

Suudi Arabistan'dan, adına ister Vehhabîlik, ister Selefîlik deyin Muhammed ibn Abdilvehhab doktrini ve mezhebi geldi.

İbn Teymiyecilik geldi.

Mason Cemalüddin Efganî'yi Müslümanları kurtaracak büyük önder olarak gösteren cereyan geldi.

Çeşitli yerlerden tasavvuf düşmanlığı geldi.

Bazı batılı mühtedilerin doktrinleri geldi.

Pakistan'dan kovulan Fazlurrahman'ın tarihsellik akımı geldi.

Dışarıdan bu gibi cereyanlar, mezhepler, fırkalar gelirken içeride de Sabataycılar ve onların kendilerine benzettiği tatlısu Müslümanı dinde reform, dinde değişiklik ve yenilik, ılımlı İslâm, light İslâm çığırını açmak için çalışıyorlardı.

1970'ten bu yana ne kitaplar yayınlanmadı ki...

Üçüncü asırdan sonra Müslümanlar ilah, rab, din, ibadet temel kavramlarında sapıttılar, şimdi doğrusunu ben buldum tezli kitaplar. Ebü'l-Hasen Nedvî bu iddiaya "İslâm'ın siyasî Yorumu" adlı kitabında cevap vermiştir. (Bedir Yayınevi, 0 212/519 36 18)

Nice Şiî ahondunun bile reddettiği Ali Şeriatî adlı adamın, Türkçe'ye (sözde aşırı yerleri ayıklanarak) tercüme edilmiş bir kitabında "Allah gerçek bir Janustur" (Janus iki çehreli birRoma putudur) denilerek küfür sözü edilmiştir. Bu kitap da Müslüman gençliğe şifa niyetine yutturulmuştur.

Mısırlı bir yazarın bir eserinde şöyle bir cümle yer alıyordu:

"Namazlar ve dualar tembellik çağlarının ürünüdür." (Daha sonraki baskılarda "Salavatlar ve zikirler" şeklinde değiştirilmiştir.)

Bu furya içinde yüze yakın bozuk mealler, tercümeler, tefsirler çıkartıldı.

Şu anda, otuz kırk yıllık bir birikim olarak kitap piyasasında binlerce bozuk, yanlış, karışık, ayak kaydırıcı sözde İslâmî kitap mevcuttur.

Osmanlı'nın İslâm yorumu şu ana temeller üzerine kuruluydu:

1. Ehl-i Sünnete bağlılık.

2. Fıkha bağlılık.

3. Cadde-i Kübra'da ve Sevad-ı Azam'da bulunmak.

4. Şeriata mutabık ve uygun olmak, şeriattan kıl kadar ayrılmamak şartıyla gerçek İslâm tasavvufuna bağlılık.

Osmanlı bu hak, doğru, geniş, mutedil İslâm anlayışı ile 622 sene pâyidar oldu, Toynbee'nin dediği gibi "Eflatun'un ideal Cumhuriyetine realitede en fazla yaklaşabilen devlet ve sistem olma" vasfını kazandı (Toynbee, Tarih üzerine bir etüd, Ispartalılar faslı).

Tanzimat'tan sonra İslâm'dan uzaklaşma başladı. Gazi Sultan Abdülhamid-i Sani hazretlerinin tahttan indirilmesinden on sene sonra devlet teslim bayrağını çekti.

Tarih boyunca İslâm'ın uygulamada çok yorumları olmuştur. Emevî İslâmlığı, Abbasî İslâmlığı, Fâtimî İslâmlığı, Safevî İslâmlığı, Memlûk İslâmlığı, Endülüs İslâmlığı, Hint yarımadasındaki Babürî devletinin İslâm anlayışı, Arabistan'daki Vehhabî İslâm anlayışı gibi.

Bütün bu İslâm yorumlarının, anlayışlarının aslına en uygunu, en başarılısı, Dahlan hazretlerinin dediği gibi Hulefa-i Râşidîn devrinden sonra Kitab'a ve Sünnet'e en uygun olanı Osmanlı uygulaması ve anlayışıdır.

Hiçbir İslâmî uygulama Resûl-i Kibriya aleyhi ekmelüttahaya Efendimizin uygulaması gibi olamaz. O, İslâm'ı yüzde yüz bilen, anlayan ve uygulayan idi. Ondan sonra bazı kayıplar olması tabiîdir.

Türkiye Müslümanlarının zilletten izzete esaretten hürriyete, geriden ileriye çıkmaları için Osmanlı İslâm zihniyetini, anlayışını, yorumunu benimsemelerinin şart olduğunu düşünüyorum.

Boş lafları, edebiyatları bırakalım ve gerçekçi olalım. İşte Suudî Arabistan'daki, İbn Teymiye ve Muhammed ibn Abdilvehhab doktrinine dayanan Vehhabî uygulaması önümüzdedir.

Osmanlılar, Şeyh-i Ekber Muhyiddin Arabî'ye hürmet ediyorlardı. Vehhabîler ise ona Şeyh-i Ekfer (en kâfir) şeyh diyorlar.

İnsaf edelim... Osmanlılar elbette Ashab-ı kiram radiyallahu anhüm ecmâîn derecesinde ve rütbesinde değildiler. Lakin İslâm'a muhlisen lillah çok hizmet etmişler, Tevhid bayrağını üç kıt'ada şanla şerefle dalgalandırmışlardır.

Ehl-i Sünnet'e uymayan, bozuk, şazz, aşırı, marjinal yorumlarla bugünkü zilletten kurtulmamız mümkün değildir.

Şu bir kısım İslâmcıların, şu kendilerine siyasal İslâm denilen güruhun hal-i pür melâline bakınız. Ne demek istediğimi anlarsınız.

ABDÜLAZİZ BEKKİNE HAZRETLERİ

MEŞÂYİH-İ nakşibendiyyeden, mazanne-i kiramdan, sülehadan örnek Müslüman Abdülaziz Bekkine Hazretleri Zeyrek'te küçük bir camide imamlık yapıyordu. Cahil bir genç iken bir kere ziyaretine götürülmüştüm.

O tarihlerde imamların maaşı çok azdı, geçimleri çok sıkıntılıydı. Şeyh Bekkine hazretlerinin bir keçisi vardı. Onun sütünden yararlanıyordu. Keçiye yem alacak imkânı olmadığından pazar yerlerine atılan sebze ve meyve artıklarını akşama doğru toplar, hayvancağıza yedirirmiş.

Hazret bir mâneviyat güneşi idi. İhlaslı bir Müslümandı. Dünyaya, dünya zenginliklerine yönelik değildi. Kimseden bir şey istemez ve kabul etmezdi.

Müslüman gibi yaşadı, Müslüman öldü. Nur içinde yatsın.

İlmî vardı, tasavvuf tarafı vardı. İcazetli alim ve şeyh idi. Sevenleri vardı. Mânevî hizmetleri için kimseden ücret talep etmedi. Fâkirâne yaşadı. Ne mutlu böyle fakirlere.

Fakirlik vardır, sultanlıktır.

Uzak ve yakın tarihteki gerçek ve örnek büyüklerimizden ibret almalıyız. Rehberimiz ve modelimiz onlar olmalıdır. Onlar, sahih icazetlerle, ucu Resullerin Seyyidine (Salat ve selam olsun O'na) ulaşan bir silsileye bağlıdır. Onların eteklerine yapışan, onların öğütlerini dinleyen kimse kurtulur biiznillah.

Gerçek büyükler dini, ticarete ve geçime alet etmezler.

Dini, nefsaniyete ve benliğe alet etmezler.

Dinî, riyaset ihtirasına ve şehvetine alet etmezler.

Onlar, Hâliq için yaptıklarının ücretini mahluqattan istemezler ve almazlar.

Onlar mütevâzı olurlar, şöhretten kaçarlar.

Onlar gizli hazinelerdir.

Onlar bizim veliyyinimetlerimizdir. Selâm olsun hepsine.

Din Âlimi Ömer Nasuhi Bilmen Diyor ki

25 Nisan 2009 08:11

Son 60 yıl içinde ülkemizde en fazla basılan, satılan, yayılan din kitabı, merhum Ömer Nasuhi Bilmen'in "BÜYÜK İSLÂM İLMİHALİ" adlı eseridir. Bu ilmihal Ehl-i Sünnet ve Cemaat Müslümanları için son derece değerli, faydalı ve önemlidir. Şimdiye kadar milyonlarca adet basılmıştır.

Bu feyizli kitap basıldığı ve satıldığı kadar okunuyor mu? Bu soruya evet demek zordur. Maalesef zamanımızda iyi niyetli Müslümanlar faydalı ve değerli kitapları alıyorlar ama doğru dürüst okumuyorlar, bunların içindeki kurtarıcı İslâmî ve ahlâkî bilgileri iyice öğrenip belleyip hayatlarına uygulamıyorlar.

Bu yazımda Büyük İslâm İlmihali'nin "Mukaddime"sindeki bilgileri, bir kısmını özetleyerek, bir kısmını aynen alarak okuyucularımın dikkatlerine sunmak istiyorum. (Kullandığım nüsha, 1957 tarihinde İst.Ahmed Said matbaasında basılmıştır. Bazı kelimelerin yanına köşeli parantez içinde sade Türkçe mânâlarını yazdım.)

"MUKADDİME: Dünyanın her tarafına yayılmış olan milyonlarca Müslüman, İslâm tarihinin ilk asırlarından zamanımıza kadar ibadetler hususunda ve muamelât ile ukubat gibi İslâm hukukunu teşkil eden mes'eleler hususunda dört büyük müçtehidden birinin mezhebine tâbi olagelmişlerdir.Bu dört müctehid şu zatlardır:"

(Bu girişten sonra Ömer Nasuhi Bilmen hocaefendi İmamı A'zam Ebu Hanife, İmamMalik ibn Enes, İmam Muhammed ibn İdris el-Şafiî ve İmam Ahmed ibn Hanbel hazretlerini kısaca anlatmakta, her birini saygı ile anmaktadır. Sonra satırlarına şöyle devam etmektedir...)

"Bu dört kudretli mübarek imamın mezhepleri Kitab, Sünnet, icmâ-i ümmet ve kıyas-ı fukaha üzerine kurulmuştur.

Kitaptan maksat, Kur'ân-ı mübindir. Sünnet'ten maksat, Peygamberimizin mübarek sözleri, işleri ve görüp de men' etmeksizin sükût buyurmuş oldukları şeylerdir. Peygamber Efendimizin, evvelce men' etmemiş olduğu bir şeyi görüp de ona karşı sükût buyurmaları o şeyin meşru olduğunu gösterir.

İcmâ-i ümmetten maksat, bir asırda bulunan bütün müctehidlerin, bir hâdisenin şer'î hükmü hakkında ittifak etmeleridir. Resûl-i Ekrem Efendimiz: 'Ümmetim dalâlet üzerine toplanmaz' buyurmuştur. Bir hadîs-i şerifte de 'Müslümanların güzel gördüğü bir şey Allah indinde de güzeldir' buyrulmuştur. Binaenaleyh Müslümanların dinî varlıklarını temsil eden bütün müctehidlerin bir mesele hakkında aynı re'y ve kanaatta bulunmaları o mesele hakkında şer'an muteber bir delildir, bir hüccettir.

Kıyas-ı fukahaya gelince, bundan maksat da: Bir hâdisenin Kitab ve Sünnet ile veya icmâ-i ümmet ile sâbit olan hükmünü aynı illete, aynı sebebe, aynı hikmete mebnî o hadisenin tam benzerinde de izhar etmekten ibarettir. Bu ikinci hadise hakkındaki hüküm de, güzelce düşünüldüğünde anlaşılır ki, yine Kitab ile veya Sünnet ile veya icmâ' ile sâbit bulunmuştur. Müctehid ise, yaptığı kıyas ile bu hükmü yeniden izhar etmiş, meydana çıkarmış oluyor.

Kıyas-ı fukaha, bir ictihad meselesidir. Bunun meşruiyeti, memduhiyeti (övülen bir şey olması) ise şer'an sâbittir. 'Fa'tebirû yâ üli'l-ebsar' emr-i Kur'ânîsi buna delildir. Resûl-i Ekrem Efendimiz, ümmetinin fukahası için böyle bir ictihadı câiz görmüş, tahsin buyurmuştur.

Nitekim Sahabe-i kiramdan Muaz ibn Cebel radiyallahu anh Yemen'e kadı tâyin olunmuştu. Peygamber Efendimizin: 'Yâ Muaz! Ne ile hükm edersin?' sualine 'Kitab ile hükm edeceğim, onda bulamazsam Sünnet ile hükm edeceğim, onda da bulamazsam ictihadımla hükm edeceğim' diye cevap vermesiyle Resul-i Ekrem hazretleri: 'Allah Teâlâ'ya hamd olsun ki, Resûlünün elçisini, Resûlünün râzı olduğu şeye muvaffak buyurmuş' diye memnuniyetini izhar etmiştir.

Binaenaleyh salâhiyetli zatların kıyas yolu ile ictihadda bulunmaları da şer'ân pek memduh (övülmüş) bulunmaktadır.

Kitab, Sünnet, icmâ-i ümmet ile kıyas-ı fukahaya 'Edille-i erbaa', 'Usûl-i erbaa' (dört delil, dört asıl)denir. Bütün müctehidlerin cumhuru bu dört delili kabul etmiş, bütün yüksek müctehidler, şer'î hükümleri bu dört delilden birine veya birkaçına istinad ettirmiştir (dayandırmıştır). Artık bu delillerin hepsini de kabul etmek bir vecibedir. Bu deliller insanların haklarını, vazifelerini bildiren İslâm hukukun inkişafını temine mahsus birer ulvî feyz ve hikmet menbaıdır (kaynağıdır). Müslümanların dinî hayatı bu dört feyizli hikmet ve maslahat kaynağından asla müstağni olamaz.

Yukarıda mübarek adlarını yazdığımız dört büyük imam, Müslümanlar hakkında bir rahmet-i ilahiyedir. Bunlar edille-i erbaadan dinî hükümleri çıkartmış, Müslümanlara takip edecekleri yolu açıkça göstermişlerdir. Artık bunlardan her hangisinin mezhebine uyan bir Müslüman, hak bir mezhebe intisab etmiş (bağlanıp uymuş), Peygamberimizin yolunda bulunmuş olur.

Bu pek muhterem müctehidlerin hepsi de dinî meselelerin esasında (temelde) müttefiktirler, aralarında bir ayrılık yoktur. Ancak ikinci derecede bulunan bir kısım fer'î meselelerde (uygulamaya ait ayrıntılarda) ihtilâf etmişlerdir. Fakat güzelce incelenirse görülür ki, bunların bir çoğu da zâhirî bir ihtilâftan başka değildir. Çünkü bu meselelerin bir çoğunda bu mübarek zatlardan biri bir azimet ve takva yolunu, diğeri de bir ruhsat ve müsaade yolunu ihtiyar etmiş (seçmiş), bu suretle Ümmet-i merhumenin (Allah'ın rahmetine nail olmuş Ümmetin) önünde geniş bir rahmet sahası açık bulunmuştur. İşte (ihtilafu ümmetî rahmeh=Ümmetimin ihtilâfı (çeşitliliği) bir rahmettir) hadîs-i şerifi ile buna işaret buyrulmuştur.

Evet... Düşünmeli ki, Müslümanlıkta ibadetlere, muamelelere ve saireye ait ne kadar çok meseleler vardır. Bunların hükümlerini, Kur'ân-ı mübin ile ahâdis-i nebeviyeden ve ümmetin icmâından bulup meydana çıkartmak, öyle her Müslüman için kolay bir şey değildir. Bu, pek büyük bir ihtisas (uzmanlık) işidir.

İşte bu yüksek müctehidler, bu vazifeyi mücerred (sadece)Hak Teâlâ'nın rızası için yapmış, Müslümanlara lazım olan bütün meseleleri açıkça bildirmiş, her asırda milyonlarca ehl-i İslâm'a rehber olmuşlardır.Artık, bu muhterem zatlarınİslâm milleti için ne büyük hizmetlerde bulunmuş olduğunda, bunların her türlü şükrana (teşekküre)layık bulunduğunda kim şüphe edebilir?

Bu kıymetli âlimler, büyük bir salâbet ve seciye ile, pek güzel bir niyet ile ictihad sahasında çalıştıkları içindir ki, isabet ettikleri (doğru hüküm verdikleri) meselelerden dolayı ikişer kat, isabet edemedikleri meselelerden dolayı da birer kat sevaba nâil olmuşlardır.

Şunu da ilâve edelim ki, bu dört müctehid-i izama ait dört mezhepten her birinin müntesipleri (onu kabul edip ona bağlanmış olanlar), kendi mezheplerinin daha doğru, daha isabetli, Sünnet'e, maslahata daha muvafık (uygun) ve daha elverişli olduğuna kail bulunurlar.Aksi takdirde o mezhebi ihtiyar etmelerinin hikmeti kalmaz.

Fakat bundan dolayı diğer mezheplerin kadrini azaltmak da akıllarından geçmez; bu dört mezhebin dördüne de hürmet ederler. Bu hürmet, Ehl-i Sünnetin şiarıdır.

Mâlumdur ki, İslâm hukukunu ihtiva eden ilme, fıkıh denir. Fıkıh, lûgatta bir şeyi hakkıyla, künhi ile bilmek mânâsınadır: İbadetlere, muamelelere, cezalara dair dinî hükümleri bildiren ilme, söylediğimiz gibi ilm-i fıkıh adı verilmiştir ki, yazdığımız İlmihal bu ilm-i fıkhın bir şubesi demektir.

Dinî hükümleri mufassal delillerden, yâni yukarıda yazdığımız edile-i erbaadan anlayıp çıkartmaya muktedir olan İslâm âlimlerinden her birine fakih, cemine (çoğuluna) fukaha denir. Müctehidler ise fukahanın en yüksek tabakasını teşkil ederler.

Dinî hükümleri tâyin ve beyan etmek salâhiyeti (yetkisi) bu kudretli fukahaya aittir. Hâfızalarında binlerce hadîs-i şerif, binlerce ilmî mesele bulunmuş olan bir nice munsif (insaflı) âlimler, dinî hükümleri tâyin hususunda sözü fukahaya bırakmış, bu pek ince, müşkül vazifeyi ifa (yerine getirmek, yapmak) için kendilerinde salahiyet görmemişlerdir.

Filhakika (gerçekten) mübarek isimleriyle sahifelerimizi tezyin etmiş (süslemiş, değerlendirmiş) olduğumuz dört büyük imamdan, muhterem müctehidden her birine tâbi olan zatlar arasında öyle ihatalı, mütefennin, kudretli âlimler vardır ki, her biri ilim ve irfan harikası iken ictihada cür'et göstermemiş, bu eimme-i erbaadan (dört din önderinden) birine intisabı (bağlanmayı, itaat etmeyi)kendisi için bir şeref bilmiştir.

Artık mahdut (sınırlı) bilgili kimselerin kendilerinde böyle bir salahiyet görmeye nasıl hakları olabilir?

Evet... İtiraf etmeliyiz ki, biz şer'î meselelerin, hâdiselerin, hükümlerini öteden beri âmmenin kabulüne mazhar olmuş olan o büyük müctehidlerden öğrenmek mecburiyetindeyiz. İctihad iktidarını hâiz olmayan (ictihad yapma gücüne sahip olmayan) kimselerin dinî meseleler hakkında -müctehidlerin mezheplerine aykırı olarak- kendi anlayışlarına göre hükm etmeleri, kendi düşüncelerine göre cevap vermeleri 'indillah (Allah katında) pek büyük mes'uliyete (sorumluluğa) sebep olacaktır. Böyle bir kimse, vereceği cevapta isabet etse bile, bilmeksizin cevap vermiş olacağı cihetle, yine mes'uliyetten kurtulamaz. Nitekim bir hadîs-i şerifte: "Sizin ateşe atılmaya en cü'retkârınız, fetvâya, yâni şer'î meselelere dair cevap vermeye en ziyade cü'ret gösterenenizdir" meâlindedir.

Bir kere düşünelim, bir kimse meselâ tıbba, riyaziyeye (matematiğe) veya hey'et ilmine (astronomiye) dair bilgisi olmadığı takdirde bunlara ait söz söylemeye, yazı yazmaya cesaret edemez. Cesaret edecek olursa büyük hatâlara düşmüş, kendini teşhir etmiş olur. Artık bu ilimlerden daha geniş ve ehemmiyeti (en önemli oluşu), mes'uliyeti (sorumluluğu) daha büyük olan dinî ilimlere dair kâfî (yeterli) derecede mâlumatı (bilgisi, birikimi) olmayan kimselerin söz söylemeye, cevap vermeye cür'et göstermeleri nasıl doğru olabilir? Böyle bir cür'et büyük mes'uliyetleri celb etmez mi?

Yine bunun gibi, insanların yapmış oldukları kanun maddelerini bilmeyen kimselerin bu maddeler hakkında gelişi güzel söz söylemeleri, bunların nelerden ibaret olduğunu ve nasıl tatbik edileceğini (uygulanacağını) tâyine kalkışmaları asla doğru görülemez. O halde bir Kanun-i İlâhî olan dinin (İslâm'ın) yüksek hükümleri hakkında lâyıkı ile bilgileri bulunmayan kimselerin söz söylemeye, cevap vermeye kalkışmaları nasıl doğru olabilir? İnsan bunun mânevî mes'uliyetini düşünerek titremelidir. Maddî menfaatler, yüz gösterecek olan mes'uliyetlere asla tekabül edemez.

Eğer dinî hususlarda herkes, âmmenin kabulüne mazhar olmuş bulunan muhterem bir müctehide tâbi olmaz da, kendi düşüncesine göre söz söyleyecek olursa, halk dinin ulvî mahiyetini gaib etmiş, büyük bir dalâlet (sapıklık) içinde kalmış olur. Nitekim böyle zulmetli bir hal geçmiş ümmetlerden bir çoğunun başına gelmiştir.

İşte bunun içindir ki, İslâm milleti, böyle bir dalâlete düşmemek için öteden beri dört muazzam müctehidden birine tâbi olmuş, onu rehber ittihaz etmiş (kılavuz olarak tanımış ve kabul etmiş), o sâyede mânevî mes'uliyetten kurtulmak çaresini elde edebilmiştir.

Velhâsıl: Bu dört müctehidin büyüklüğünde, onlara mensup dört mezhebin hakkıyetinde cumhur-i müslimînin ittifakı vardır.

Bu dört mezhebten başkasına uyulmaması hakkında da yine âmme-i Müslimînin âdeta bir ittifakı mün'akid olmuştur.

Çünkü bu dört mezhebi te'sis eden dört müctehidden her biri, Asr-ı Saadet'e yakın bir zamanda yetişmiş, büyük bir ilim ile, güzel ameller ile, fevkalâde bir zekâ ile muttasıf bulunmuş, eserleri zamanımıza kadar mahfuz kalmış (korunarak gelmiş), asırlardan beri bütün Müslümanların teveccühlerine nâil olmuşlardır. Artık bu sâyede Müslümanların arasında fazla ihtilâf kapısı kapanmış, tam salâhiyet sahibi olmayanların ictihada kalkışmalarına meydan kalmamıştır.

Ara sıra yüz gösterecek bazı hadiselerin, mes'elelerin hükümlerini tâyin hususunda ise bu dört müctehidden birinin takib etmiş olduğu esasa, va'z ü iltizam etmiş olduğu usûle müracaat kâfidir. Bunlara tevfikan dinî ilimlerde iktidarları, faziletleri müsellem olan zatlar tarafından bu gibi hadiselerin, mes'elelerin hükümleri hal ve tâyin edilebilir.

Bu dört muhterem müctehide "Eimme-i Erbaa', İmam-ı A'zam'dan başka üçüne de "Eimme-i selâse" denir. Allah Teâlâ hazretleri hepsinden razı olsun. Âmin..." (Ömer Nasuhi Bilmen'in Mukaddime'si burada tamamlandı.)

(Bu konu ile ilgili tahlillerimi yarınki yazımda arz edeceğim.)

Niçin Ehli Sünnet?

27 Nisan 2009 07:58

Dün bu sütunlarda eski İstanbul Müftüsü, eski Diyanet İşleri Başkanı dersiâmdan merhum Ömer Nasuhi Bilmen'in "Büyük İslâm İlmihali"nin "Mukaddime" bölümünü okudunuz. Köşeme taşıdığım bu metin biz Ehl-i Sünnet Müslümanları için metod bakımından son derece önemlidir. Önce niçin Ehl-i Sünnet Müslümanları dedim, onu arz edeyim:

Sevgili Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) mucizevî bir şekilde, Ümmetinin yetmiş üç fırkaya ayrılacağını haber vermiştir. İslâm dünyasının en büyük kısmı Ehl-i Sünnet ve Cemaat adı verilen topluluktur. Bendeniz, diğer Müslüman kardeşlerimi üzmemek şartı ile, mensubu bulunduğum bu topluluğa hitap ediyorum. Şia, Haricî, Fazlurrahmanî, Vehhabî ve daha nice grupla aramızda maalesef usûl, anlayış, metod bakımından derin ihtilaflar vardır. Bu ihtilafları bendeniz çıkartmadım. Önümde acı bir gerçek duruyor... Bunu kabul etmek, gerçekçi olmak zorundayım.

Bir Şiî, Şiîliğin hak, Ehl-i Sünnet'in bozuk olduğuna inanır...

Bir Vehhabî, İbn Teymiye'yi ve Muhammed İbn Abdilvehhab'ı imamân (iki imam) olarak kabul eder, yolunun hak olduğuna inanır, Ehl-i Sünnet'in bir kısmını müşrik kabul eder.

Fazlurrahmancılık mezhebine veya fırkasına bağlı olanlar, klasik ve geleneksel Müslümanları hatâlı görür, Kur'ân'daki ve Sünnet'teki nice farzın, haramın, emir, yasak ve tavsiyenin tarihsel olduğunu, bunların bu devirde geçerli olmadığını iddia eder.

Haricîler, dünyada doğru Müslüman kalmadı, bir biz kaldık diye hayıflanır.

Velhasıl, Ehl-i Sünnet'in dışındaki her mezhep, her fırka kendi yolunun doğru olduğunu, kendi anladığı ve anlattığı İslâm'ın hak olduğunu iddia ile Ehl-i Sünnet'in yanlış olduğunu iddia eder.

Bendeniz ise bir Sünnî Müslüman olarak Ehl-i Sünnet ve Cemaat yolunun anlayışının doğru ve hak olduğunu, ötekilerde ise az veya çok bid'atler bulunduğunu iddia ederim.

İhtilaflı ve tartışmalı bir konu olan, Cemalüddin Afganî konusunu ele alalım. Bu zat Afganistanlı değildir, İran'ın Esedâbad şehrine mensuptur... Sünnî değil, Şiîdir... Taqiyye yaparak kendisini Afgan ve Sünnî gibi göstermiştir... Kendisi öyle sıradan bir Mason değil, çok azılı bir masondur... Son derece şüphe verici karışık, bulanık, bulaşık işler yapmıştır... Kahire'de ikamet ettiği zaman niçin Yahudi mahallesinde oturmuştur?.. İngiliz ajanı Blunt ile Sultan Abdülhamid'i tahtından indirmek için niçin işbirliği yapmıştır?.. Onun müridlerinden biri niçin İran şahını öldürmüştür... Babîlik ve Bahaîlik ile olan alakaları nelerdir?.. Afganî'nin içyüzünü anlamak isteyenler, "Ehl-i Sünnet'i MÜDAFAA ve Bid'atleri TENKİD - Makaleler incelemeler" adındaki kitabın "On maddede özetle Cemaleddin Efganî gerçeği" (s. 339-348) başlıklı bölümünü okumalıdır. (Bedir yayınevi, tel: 0 212/519 36 18)

Kendi anlayışına göre, bir Kur'ân tefsiri yazmış bir zat, Afganî'yi tenkit edenler için "Onun taharet bezi olamazlar" şeklinde talihsiz bir cümle sarf etmiştir. Böyle bir cümle bir ilim adamına yakışır mı? Afganî gerçekten bir İslâm büyüğü, bir İslâm önderi ise ilmî, dinî, tarihî delil ve gerekçelerini ortaya dökerek meseleyi aydınlığa çıkartsın. Onu tenkit edenlere "Taharet bezi olamazlar" demekle neyi isbat edebilir?

Muhterem Müslümanlara, haddim olmayarak, ilmî tartışmalarda ciddî ve seviyeli olmalarını tavsiye ediyorum.

Şimdi bazıları soracaklar: Afganî'nin Şiî olması, İranlı olması suç mudur? Değildir ve zaten bendeniz böyle bir şey söylememişimdir. Suç olan nedir biliyor musunuz? Bu zatın kendisini İranlı olduğu halde Afgan, Şiî olduğu halde Sünnî tanıtmasıdır. Taqiyye yapıyormuş... Buna hakkı var mıdır. Sünnîler Müslüman değil mi? Onun, Müslüman kardeşlerini aldatmaya, kandırmaya, onlara yalan söylemeye hakkı var mı?

19'uncu asırda Afganî ve iki müridi, ictihad konusunda birtakım fikirler, görüşler, tezler ortaya attılar. Onlara göre Müslümanlar Kur'ân'dan ve Sünnet'ten kendi kafalarına ve re'ylerine göre hüküm çıkarabilirdi. Ehl-i Sünnet, bu hususta ilim, ehliyet, icazet şartını getirir. Evet, alim ve fakih olanlar Kur'ân'dan ve Sünnet'ten hüküm çıkartabilir ama bunu yapabilmek için yeterli ehliyetleri olması lazımdır. Cahil olanlar, yetersiz olanlar bunu yapamaz. Yaparlarsa Ümmet için kaos ve anarşi çıkar. Zamanımızda olduğu gibi...

Ehliyeti olmayanların ictihada yeltenmesi büyük bir kendini bilmezlik, büyük bir küstahlıktır. Merhum Mehmed Akif'in Safahat'ında müctehid taslaklarını hicv eden harika bir manzume bulunmaktadır.

İşte son devrin büyük din alimi, büyük ve gerçek müftüsü, gerçek fakihi, başta büyük Kur'ân tefsiri ve Hukuk-i İslâmiye ve Istılahat-ı Fıkhiyye adlı derin ve mufassal eseri ve diğer faydalı kitapları ile İslâm'a ve Ümmet'e büyük hizmetler etmiş olan Ömer Nasuhî Bilmen hazretleri, metnini dün köşeme nakl ettiğim "Mukaddime"sinde Müslümanları metod bakımından uyarıyor:

Dört hak fıkıh mezhebi vardır diyor.

Bundan başka hak mezhep yoktur diyor.

Her Müslüman bunlardan birine bağlı olarak İslâm'ı hayata uygulamalı, ibadetlerini bunların ahkam-ı fıkhiyesine göre yapmalıdır diyor.

Ehliyeti, ilmi, salahiyeti olmadığı halde kendi heva, re'y ve hevesleri ile Kur'ân'dan ve Sünnet'ten hüküm çıkarmaya yeltenenler yanlış yoldadır diyor.

Bazı reformcu, yenilikçi, değişimci İlahiyatçılar Afganî'yi, müridi Abduh'u, onun müridi Reşid Rıza'yı Ehl-i Sünnet Müslümanları için kurtarıcı ve örnek önderler olarak gösteriyor, mezhepsizliği, telfik-i mezahibi teşvik ediyor. Bendeniz de Sünnî bir Müslüman olarak onları tenkit ediyorum.

Müslümanlar Muhammed İbn Abdilvehhab'ın, Afganî'nin, Abduh'un, Reşid Rıza'nın, Fazlurrahman'ın ve benzerlerinin peşinden giderek değil; Şeyhülislâm Mustafa Sabri'nin, Muhammed Zahid el-Kevserî'nin, Yusuf İsmail en Nebhanî'nin, Ahmed zeynî Dahlan'ın ve benzeri Sünnî ulemanın ve fukahanın peşinden giderek, dini onlar gibi anlayıp algılayarak, onların metodlarını benimseyerek kurtulabilirler.

Bu konular tartışılacaksa, "Taharet bezi" edebiyatı yapılmamalı, seviye düşürülmemelidir.

Ehl-i Sünnet, cadde-i kübrâdır.

Ehl-i Sünnet, sevâd-ı a'zamdır.

Ehl-i Sünnet, İslâm'ın doğru ve hak yorumudur.

Ehl-i Sünnetin metodu doğrudur.

"İşlerin hayırlısı orta olandır" buyurulmuştur. Ehl-i Sünnet İslâm'ın orta, mutedil şeklidir.

Ehl-i Sünnet, Kur'ân'a ve Sünnet'e uygundur.

Ehl-i Sünnette aşırılık yoktur.

Ehl-i Sünnette kopukluk yoktur.

Ehl-i Sünnet Ehl-i Beyt'in, Ashab-ı kiramın, Tâbîin'in, Selef-i Sâlihin'in, her asırda gelip geçmiş ulemanın, sulehânın, evliyaullahın yoludur.

Atalarımız Osmanlılar yüz yıllar boyunca Ehl-i Sünnet bayrağını dalgalandırmış, üç kıt'ada i'lâ-i kelimetullah yapmıştır.

Ehl-i Sünnete saldıranlar hatâ etmektedir.

Ehl-i Sünnete göre tabakat-ı fukaha vardır, ilmî ehliyeti olmayanlar Kitab'tan ve Sünnet'ten hüküm çıkartamaz.

Ehl-i Sünnet İslâmî birlik, hiyerarşi, disiplin demektir.

Bu gerçekleri Müslüman kardeşlerime saygı ile arz ederim. Bana saldıran din kardeşlerim için bile Allah'tan rahmet dilerim.

Diyanet'e baskı yapılmasın

13 Mayıs 2009 07:58

İSLÂM, insanı hem fert (birey), hem de toplum olarak ebedî saadete kavuşturan dindir. İslâm, Müslümanlara ve İslâmî nizama tâbi olan gayr-i müslimlere dünya rahatı, selameti, güvenliği, adaleti sağlar; âhiret selametini ve saadetini mü'minlere sağlar.

Bugün Müslümanlar için en büyük tehdit, tehlike, felaket ve fitne İslâm'ın içten bozulmak istenmesidir. İslâm'ı kimler bozmak istiyor? Öncelikle kafirler, müşrikler istiyor. Sonra, maalesef onların aldattığı birtakım yolunu şaşırmış Müslüman görünenler.

İslâm'ı hangi zümreler bozmaya, yanlış yorumlamaya çalışıyor?

1. Kur'ân-ı Kerim'i, tefsire/yorumlamaya, ondan hüküm çıkartmaya ehliyeti olmadığı halde tefsir, tercüme, meal yazanlar.

2. Dinde reform, yenilik, değişiklik, tahrifat yapmak isteyenler.

3. Kur'ân'ın ve Sünnet'in kesin hükümlerinin bir kısmı için "Bunlar tarihseldir, bu devirde geçerli değildir" diyen Fazlurrahmanîler.

4. Fıkıh inkarcıları ve düşmanları.

5. Peygamberimizin risaletini ve davetini, Kur'ân'ın hak ilahî kitap olduğunu, İslâm dininin Allah katında geçerli tek hak din olduğunu inkar eden muannid kafirleri ehl-i necat ve Cennet yapan taife.

6. Peygamberimizin Sünnetini, mütevâtir ve sahih hadîs-i şerifleri inkar edenler.

7. Ehl-i Sünnet ve cemaat mezhebini ve yolunu sapık olarak görenler.

8. Neo-haricîler.

9. Bazı rühbanları ve din ulularını erbab haline getirerek putlaştıranlar.

10. Muvahhid mü'minleri şirk ve küfür ile suçlayıp mallarını helal, kanlarını heder kabul edenler.

11. Cumhur-i ulema yolunu ve metodunu bırakıp; azılı Mason, yalancı, taqiyyeci, Müslümanları aldatan Afganî'yi imam, rehber ve mürşid olarak kabul edip peşinden gidenler.

Zamanımızdaki bozuk fırkalar saymakla bitmez.

Herkes bilmelidir ki, dünya ve ahiret selameti ve ebedi mutluluk için Kur'ân'ı Allah'ın rızasına uygun şekilde, Peygamberin tefsir edip yorumladığı gibi anlamak gerekir.

Kur'ân'ı en doğru şekilde yorumlamak için Peygamberimizin Sünnetini, sahih hadîsleri bilmek gerekir.

1400 yıldan beri Ümmet-i Muhammed'in alimlerinin, müctehidlerinin, ulu kişilerinin üzerinde icmâ ve ittifak ettiği hükümler doğrudur. İcmâ-i ümmeti reddedenler yanlış yoldadır.

İslâm'ı doğru ve hak şekilde anlamak için âli ve 'âli ilimleri okuyup, öğrenmiş olmak ve icazet almış bulunmak gerekir.

Usûl-i tefsir, usûl-i fıkıh, usûl-i hadîs bilmeyen kimseler Kitabullahı yorumlayamaz.

Önüne gelen herkes ictihad yapamaz.

Ümmet içinde fitne fesat, tefrika, nifak ve şikak çıkarsa, akıllı ve firasetli Müslümanların sevad-ı 'azama tâbi olmaları gerekir.

Bazı fesat komitaları Diyanet İşleri Başkanlığı'nı mezhepler üstü yapmak, ehl-i sünneti dışlamak veya herhangi bir fırka gibi göstermek istiyor.Bu çok yanlış bir projedir. Böyle bir şey tek parti devrinde bile yapılmak istenmemiştir.

Ehl-i Sünneti beğenmeyen reformcular, Fazlurrahmanîler, neo-haricîler ve diğer fırkaların mensupları taqiyye yapmasınlar, din kardeşlerini aldatmasınlar ve çok açık, çok şeffaf bir şekilde ortaya çıksınlar, fikir ve görüşlerini açıklasınlar. Peygamberimiz "Bizi aldatan bizden değildir" buyurmuşlardır. Ehl-i Sünnet yanılmışsa, Fazlurrahman doğru söylemişse laflarını gevelemesinler ve mertçe konuşsunlar ve yazsınlar.

Birtakım Radikal Müslüman politikacılar Diyanet'e baskı yapmasınlar, din işlerine yön vermeye kalkışmasınlar.

Evet, son birkaç yıldan beri ABD ve İsrail'in Büyük Ortadoğu Projesi (BOP) uyarınca Diyanet'e yön verilmek istenmektedir.

Gayr-i Müslimler İktidara ve Diyanet'e baskı yaparak Cuma hutbelerinde "Allah katında din İslâm'dır" ayetinin okunmamasını istemişlerdir. Onlardan korkarak, onlardan çekinerek, bu ayeti okumaktan vaz geçmek Müslümana yakışmaz. Bu ayet-i kerime her Cuma minberlerden yüksek sesle okunmalıdır.

Ehl-i Sünnet hocası Ebubekir Sifil hoca ilmî deliller ile Diyanet'in yeni yayınlarındaki bazı yanlışlara dikkat çekti. Diyanet bunlara cevap vermedi. Niçin? Cevap bekliyoruz.

Hac ve umre seyahati konusunda Türkiye Müslümanlarına zulm edilmektedir. Müslümanların seyahat hakları çiğnenmektedir. Bu konudaki bütün tekeller kaldırılmalıdır. Hiçbir kurum hac ve umre seyahatinden nemalanmamalı, rant temin etmemelidir.

Gayr-i Müslimlerin baskılarıyla, yönlendirmeleriyle Diyanet teşkilatında kadın müftü yardımcıları bid'ati çıkartılmıştır. Bunu da bu sütunlarda protesto ediyorum.

Bundan birkaç yıl önce Harran'da çeşitli kiliselere mensup papazlar ile büyük bir ilimizin müftüsü, çan ve ezan sesleri içinde havuzun üzerindeki salaş köprüden geçerek Diyalog ve Hoşgörü tiyatrosu oynamışlardır. Bunu da bir Müslüman olarak ayıplıyor, tenkit ve protesto ediyorum.

Ankara'dan bana telefon eden zata selam ve hürmetler ederek hatırlatıyorum: Bir açıklama metni göndereceklerdi. Bekliyorum...

Din İşleri, Kur'ân tefsiri, ictihad yapmak gibi işler çocuk oyuncağı değildir.

Bir ehl-i sünnet Müslümanı olarak vazifemi yapmaya devam edeceğim.

Müslüman kardeşlerimi Şeyhülislâm Mustafa Sabri'lerin, Düzceli Zâhid el-Kevserî'lerin, Yusuf İsmail Nebhanîler'in, Mekke Şâfiî reisüluleması Zeynî Dahlan'ların ve benzeri Ehl-i Sünnet hocalarının yolundan gitmeye çağırıyorum.

Mason Afganî'nin izini takip edenler selamete eremez, Mevlâ'yı bulamaz.

Ehl-i Sünnet ana caddesinde yürüyelim...

MÜSLÜMANLARA DOMUZ ETİ YEDİRİLİYOR!..

BENDENİZ bir Müslüman olarak ehlî domuz eti, yaban domuzu eti, eşek eti ve yağı yemek istemiyorum. Lokantada müşteriye verilen bir tabak pilavda kaç gram pirinç bulunacağına bile karışan devletin, belediyelerin bu konuda beni korumaları gerekmez mi?

Maalesef ülkemizde domuz eti ve yağı konusunda Müslümanlar korunmuyor.

Adam dinsizmiş, domuz eti yemek istiyormuş. Olabilir, ne halt, ne zıkkım yerse yesin. Ben yemek istemiyorum.

İstanbul'da tüketilen etlerin yüzde ellisinin domuz, yaban domuzu, eşek eti olduğuna dair rivayetler var.

Hayır, yalan söylüyorsun, çok sayın halkımıza domuz yedirilmiyor... Peki öyleyse soruyorum:

1. Ehl-i domuz çiftliklerinde yetiştirilen bunca domuz ne oluyor? Sakın bunlar kıyma makinesine domuz olarak sokulup öbür tarafından dana kıyması (d. eti) olarak çıkmasın?

2. Avcıların ormanlarda vurdukları yabanî domuzların etleri ne oluyor?

3. Bunca eşek eti nereye gidiyor?

Geçenlerde gazeteler yazdı. Hastalıklı hayvanlar öldürülmüş ve gömülmüş. Bir çete bunları çıkartıp etlerini satmış... Bana inanmayan internetten arayıp bilgi edinebilir.

Dışarıdan ithal edilen domuz etleri...

Gemiler dolusu getirilen fıçı fıçı domuz yağları.

Domuzlu ilaçlar, insülinler.

Domuz derileri...

Türkiye Hahambaşılığı ülkemizdeki Yahudilerin domuz eti yememesi için gereken bütün tedbirleri almıştır. Ankara'daki Diyanet İşleri Başkanlığımız Müslümanları bu konuda niçin korumuyor?

Bu konuda vazifelerini yapmayan belediyeleri protesto ediyorum. Böyle yaptığım için bana bozguncu diyen çıkar mı acaba?

Kur’ân’a en büyük hıyanet

19 Mayıs 2009 07:59

KUR'ÂN'A en büyük hıyanet, tefsir ve tercüme yapmaya ehliyeti olmayan birtakım kimselerin para kazanma hırsıyla yaptıkları tercüme, meâl ve tefsirlerdir.

İlim sahibi ehliyetli ve icazetli ulemâdan (kaç kişi kaldı) bir heyet kurulmalı, piyasadaki bütün meâl, tercüme ve tefsirler incelenmeli, bozuk ve yanlış yerleri tesbit edilmeli, çok açık ve seçik raporlar halinde yayınlanarak Müslüman halka duyurulmalıdır.

Aslında bu vazife Diyanet İşleri Başkanlığı'na aittir.

Bugün ülkemizde Ehl-i Sünnet ve Cemaat yolunu savunan çok zengin, çok güçlü cemaatler, tarikatler, gruplar vardır. Onların bu hizmeti yapmaya yetecek paraları vardır.

Niçin yapmıyorlar?

Kur'ân'ı savunmak bütün Müslümanların vazifesi değil midir?

İlmi ve iktidarı olan kimseler ilimleriyle, olmayanlar onları destekleyerek...

Yakın tarihimizde mealcilik diye bir mezhep çıktı. Bunlar, Arapça'yı ve din ilimlerini bilmedikleri için ellerine meal ve tercümeler alıp, bunları okuyarak dini öğreneceklerini, hizmet edeceklerini sanıyorlar. Bu kardeşlerimiz uyarılmalıdır.

Nice İslâmî yayınevi, "Bizim de bir mealimiz olsun, biz de bu yolla para kazanalım..." diyerek meal hazırlattı. Hazırlayanlarla uzun pazarlıklar yapıldı. Telif ücretleri ödendi, meal veya tefsir piyasaya çıktı...Böyle şeyler İslâm'ın ihlas prensibine uyar mı?

Bazıları meal, tercüme ve tefsirlerle büyük servet sahibi oldu; hanlar, apartmanlar, yazlıklar yaptırdı.

Kur'ân ticareti Müslüman bir topluma hayır, yümn ü bereket getirmez.

Kur'ân kutsal kitabımızdır, kitapçıdan bir Mushaf satın alırken "Bunun fiyatı kaç lira?" diye sorulmaz, "Hediyesi ne kadar?" diye sorulur.

Kur'ân tercümeleri, tefsirleri, mealleri bezirgânlığa alet edilmemelidir.

Sırf ticaret için meal, tercüme, tefsir yapılmasın.

Meal, tercüme ve tefsirlerde kasıtlı, vahim hatalar olmasın.

Ehliyeti ve icazeti olmayanlar bu hizmetlere burunlarını sokmasın.

Bu konuda Müslüman halk uyarılsın.

Sırf Allah rızası için Kur'ân meali, tercümesi, tefsiri yapan icazetli müfessirleri tebrik ediyorum. Para kazanmak için yalap şalap tercüme, meal, tefsir yapanları kınıyorum.

Müslümanlar!.. Sizi Kur'ân'la aldatmak istiyorlar.Bu fâsık ve fâcirlerin tuzaklarına düşmeyiniz.

(İsim veremiyorum...Bundan birkaç yıl önce, bozuk bir tefsir tenkit edilmişti. Tefsir taciri mahkemeye müracaat etti, ticaretime, kâr u kisbime zarar verildi dedi ve büyük bir tazminat kopardıydı.)

SADECE AKILLA KURTULUŞ OLMAZ

ZEKA ve akıl tek başına yeterli değildir. Nice çok zeki ve çok akıllı kişiler varoluş konusunda doğruyu bulamamış, sapıklıktan kurtulamamıştır. Şu çok akıllılar güruhuna bakınız, her biri bir yol, bir felsefe tutturmuş gidiyor. Edison, Marconi, Darwin, Einstein ve benzerleri akıl ve zeka bakımından deha çapında idiler ama Nuru bulamadılar.

İlahî vahiy ve nebevî nur olmadan gerçek bulunmaz.

Akl-ı selîm sahipleri Muhammedî risaletin ışığında kurtuluş ve ebedî mutluluk yolunu bulur, ebedî saadete nâil olur.

IQ'su 130'un üzerinde olan kimseler süper zekâlıdır. Öyle kimseler gördüm ki, IQ'ları 150'yi geçiyordu ama mâneviyat bakımından karanlıklar ve sapıklıklar içinde yüzüyorlardı.

Kimse aklına, zekâsına güvenmesin.

İnsan rehbersiz, kılavuzsuz doğru yolu bulamaz. Yüce Allah rahmet ve hikmetiyle insanlara bir haberci ve müjdeci göndermiştir. İlâhî kelâm olan Kur'ân'ı göndermiştir.İslâm dinini, İslâm şeriatini göndermiştir. Selim aklı, selim zekası olan bunları şeksiz ve şüphesiz bir şekilde tasdik ve kabul eder.

Peygamber vefat etmiş, O'nun öğretilerini Ashabı, insanlara talim etmiştir. Ashab ölmüş, Tâbiîn efendilerimiz dini tebliğ, insanları irşad etmiştir.

Sonra Tebe-i Tâbiîn... Selef-i Sâlihîn...

Karnen ba'de karnin (kuşaktan kuşağa, devirden devire)Resûlullah'ın vârisleri, vekilleri, halifeleri, ülülemr olan ulemâ...

Günümüze kadar bu silsile devam etmiştir.

Kur'ân, Sünnet, icmâ-i ümmet, cumhur-i ulemâ yolundan dışarıya çıkanlar sapmış ve sapıtmıştır.

Peygamber mucizevî şekilde haber vermiştir: Benden sonra ümmetim yetmiş üç fırkaya ayrılacaktır, buyurmuştur.

Doğru yoldan ayrılanlar:

* Haricîler ve bugün onların devamı olan neo-Haricîler...

* Mutezile...

*Muvahhid mü'minleri küfür ve şirkle itham eden, onların canlarını heder, mallarını helâl gören azgınlar.

* Kur'ân'ın nice kesin emir ve yasağını, mütevâtir ve sahih hadîslerle bildirilen din ahkamını reddeden Tâtiliyye ekolü...

* Muhammedî risaleti inkâr ve tekzib eden kâfirlerin de cennetlik olduğunu iddia eden diyalogçular.

* Rühbanlarını erbab ve put haline getiren aşırılar.

* Evliyaullaha evliyauşşeytan diyen gulüvve sapmışlar.

*Müslümanları kasıtlı yanlışlarla dolu Kur'ân mealleri, tercümeleri, tefsirleri ile aldatanlar.

* Peygambere saldırılınca hiç ses çıkartmayıp, kendi baronlarına saldırılınca kızılca kıyamet kopartan dengesiz sapıklar.

Sapıklıktan kurtulmak, necat ve felah bulmak isteyenler icazetli âmil ulemânın peşinden gitsinler. Gerçek şeyhlerin, gerçek kâmil mürşidlerin eteklerine yapışsınlar.

Bozuk din kitaplarını okuyanlar sapıtır.

Gerçek İslâm'da kopukluk yoktur. Kopukların sonu iyi olmaz.

Bütün sapık ve bozuk fırkalar Kur'ân diyor. Sadece Kur'ân demekle iş bitmiyor. Kur'ân'ı iyi ve doğru anlayanlara ve anlatanlara tâbi olmalıyız.

Din ticareti, din sömürüsü, din bezirgânlığı yapanlarda hayır yoktur.

Şu adama bakınız, İslâm'ın en büyük amelî emri olan namazı kılmıyor, kalkmış Müslümanlara önderlik ve rehberlik taslıyor. Vah ona, eyvah ona, veyl ona ki, bu adamın peşine düşer.

İhlâs ve takva kalptedir ama onların alâmetleri vardır.

Ey Müslümanlar!.. Kurtulmak istiyorsanız ihlâslı, takvalı, icazetli, faziletli, ahlâklı rehberlerin peşinden ve izinden gidiniz, dine hizmet ediyoruz diye dini tahrip edenlere tâbi olmayınız.

Evet, sadece akılla, zekâ ile insan doğru yolu bulamaz. Şeytan akılsız değildi.

YALOVA VALİLİĞİ'NE

YALOVA Valiliği'ne saygı ile arz ederim: 14 Mayıs Cuma günü öğleden sonra İstanbul Kadırga semtine çay içmeye gitmiştim. Yolda 60 yaşlarında bir zat bendenizi tanıdı, selâm verdi, ayak üstü biraz konuştu. İçi çok yanıktı. Yalova'da ticaret/iş yapan bir oğlu varmış.Bir kurumdan alacağı varmış. Parasını vermiyorlarmış, savsaklıyorlar, bin türlü güçlük çıkartıyorlarmış. Aylarca savsakladıktan, beklettikten, ezdikten sonra baklayı ağızlarından çıkartmışlar, "BeşCumhuriyet altını verirsen, alacağını alırsın..." demişler.

Bunu bana anlatan vatandaş çok kederliydi, çok üzüntülüydü, çok kahırlıydı... "Ne olur rüşvet hakkında yazınız, katıldığınız TV programlarında ülkemizdeki rüşveti dile getirip kötüleyiniz..." diye yalvardı.

Dinlesem saatlerce konuşacaktı. Vaktim olmadığı için izin istedim, el sıkıştık ayrıldık.

Vak'a Yalova'da geçtiği için siz muhterem Vali beyefendiyi saygılarımı sunarak haberdar ediyorum.

Bendeniz Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi (Mektebi Mülkiye) mezunuyum. Meslekdaş sayılırız... Akıl vermek gibi olmasın, valiliklerimiz tebdil-i kıyafet etmiş, sıradan herhangi bir vatandaş gibi görünen özel istihbarat elemanları ile bütün kötülükleri, yolsuzlukları, fenalıkları, ahlâka ve hukuka aykırı işleri araştırmalı, tesbit etmeli ve sağlam deliller elde ederek suçluların cezalandırılmasını sağlamalıdır.

Rüşvet ülkemizin kanayan büyük yaralarındandır. Türkiye'de yaygın bir rüşvet yoktur demek mümkün değildir. Böyle bir söz vicdana ve gerçeğe aykırı olur.

Bizde rüşvet yoksa, uluslararası temizlik ve saydamlık notumuz niçin 5'in altındadır.

Vali beyefendi!.. İşbu açık dilekçemi saygı ve selâmla huzurunuza sunuyorum.

Diyanet’te neler oluyor?

29 Mayıs 2009 08:12

Dün bu sütunlarda, BBC'nin Ankara'da yapılan devrim çapındaki hadîs revizyonuyla ilgili yazısının tercümesini okudunuz. Dünyanın en ciddî ve güvenilir medya kuruluşunun bu konudaki iddia ve beyanları şunlardır:

1. Türkiye, İslâm'ı temelden yorumlayan bir yayının hazırlığındadır.

2. Bu çalışma ve teşebbüs, radikal (kökten) olduğu kadar da tartışmalıdır.

3. Diyanet İşleri Başkanlığı Ankara Üniversitesi'nden bir grup ilâhiyatçıyı, hadîsleri kökten revize etmek (gözden geçirmek) ile görevlendirmiştir.

4. Bu çalışma Hıristiyan reform hareketine benziyor.

5. İslâm ilâhiyatının temelleri değiştiriliyor.

6. Türkiye rejimi, çağdaşlaştırma sıkıntısı çektiği bir toplumda, hadîslerin çoğu zaman olumsuz etkileri olduğunu fark etti.

7. İslâm'ın gerçek değerlerinin gizli kalmasından hadîsler sorumlu tutuluyor.

8. Hadîslerin önemli bir kısmını, Hz. Muhammed'in söylemediği iddia ediliyor.

9. Bir kısım hadîslerin de yeniden yorumlanması gerektiği iddia ediliyor.

10. Diyanet Başkan yardımcısı söylüyor: Kadınların, kocasının izni olmadan yalnız başına seyahat etmemesiyle ilgili sahih hadîs tarihseldir. Peygamber zamanında yol güvenliği yoktu, şimdi var, o halde kadınlar kocalarının izni olmadan tek başına seyahat edebilir...

11. Yorumcular, radikal (kökten, tümden) bir islâmî yenilenme için İslâm ilâhiyatının yeniden yorumlandığını söylüyor.

12. Projenin destekçileri 1400 yıl önce İslâm'ın özünde bulunan mantık ve akıl ruhunun yeniden keşfedildiğini belirtiyor.

13. Bazıları bunun İslâm'da bir reform için bir başlangıç olabileceğini düşünüyor.

14. Gelenekçi Müslümanlar arasında tartışmaya sebep olabileceği için bugüne kadar projeye dair açıklama yapmak istemeyen Türk resmî makamları BBC'ye konuştular.

15. Tartışmalı hadîs projesinin bilimsel araştırmaları Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi'nde yürütülüyor.

16. Projeyi izleyen Hıristiyan ilâhiyatçı Peder (Cizvit rahibi) Felix Körner, hadîs olarak bilinen bazı sözlerin Hz. Muhammed'in vefatından yüzlerce yıl sonra, toplum çıkarlarına uygun olarak uydurulduğunun ispat edilebileceğini söylüyor.

17. Cizvit rahibi Körner, "Bugün maalesef hadîs kabul edilen sözler yoluyla kadın sünneti denilen İslâmî veya sözde İslâmî uygulamayı bile haklı çıkartabilirsiniz diyor.

18. Cizvit papazı Körner, "Bu Peygamberin bize emr ettiği şeydir, şeklinde rivayetler görürsünüz. Fakat bu emirlerin, nasıl diğer kültürlerin etkisiyle ortaya çıktığını ve sonradan hadîslere haml edildiğini tarihsel olarak gösterebilirsiniz" diye ilave ediyor.

19. Diyanet'in hadîs projesi yöneticileri, sonraki nesillerin, hadîsleri hayal ürünü şeylerle doldurduklarını, bu arada Peygamber'i siyasî emellerine âlet ettiklerini iddia ediyor.

20. Bu projenin devrimci bir doğası vardır.

21. Türkiye, "Kültürel yükü" üzerinden atmak istiyor.

22. Türkiye (Ankara İlâhiyatçılarına göre) Peygambere uygun bir İslâm'a dönmek istiyor.

23. Gerçekten Hz. Muhammed tarafından söylenmiş olduğu kabul edilen bazı hadîsler de değiştirilip yeniden yorumlanıyor.

24. Türkiye, iddialı yenileşme programının bir parçası olarak 450 kadına ilâhiyat eğitimi verip bunları "vâize" olarak atamıştır. Bu vâizelere, geniş Türkiye topraklarının ücra köşelerindeki halka İslâm'ı anlatma vazifesi verilmiştir.

25. Bu vâizelerden Hülya Koç, bugün kadınlara reva görülen şiddetli baskıyı meşrulaştırmak için İslâm'ın çokça kullanıldığını söylüyor.

26. Londra'daki Chatham House'ın Türkiye uzmanlarından Fadi Fakura'ya göre Türkiye'nin yaptığı, İslâm'ı yeniden yaratmaktan başka bir şey değil.

27. İslâm, kurallarına uyulması gereken bir dinden, çağdaş seküler (lâikleşmiş) bir demokraside yaşayan insanların ihtiyaçlarına karşılık verecek bir din haline getiriliyor.

28. Türkiye devleti yeni bir din inşa ediyor.

29. Bu, Hıristiyan reformasyonuna benziyor... Tam olarak aynısı değil ama yakından baktığınızda görürsünüz ki, İslâm ilâhiyatının temelleri değiştiriliyor.

30. Türkiye'de yeni bir İslâm oluşturuluyor.

31. Projede çalışan Ankara Ekolü İlâhiyatçıları Batı'nın eleştirisel tekniklerini ve felsefesini kullanıyor.

32. Ankara Ekolü ilâhiyatçıları, İslâm fıkhının temellerinden olan, sonradan gelen nassların öncekileri geçersiz kıldığı kuralını reddettiler.

BBC'nin 32 maddede özetlediğim iddiaları doğru mudur? Bence maalesef doğrudur. Diyanet'in devrim çapındaki hadîs çalışması Ankara Ekolü mensubu Fazlurrahmancı ilâhiyatçılara verilmiştir.

Bu çalışmalar, Müslümanların tepkisinden korkularak gizlenmiştir.

Daha sonra BBC'ye Ankara resmî otoriteleri bilgi vermiştir.

Ankara'da ikamet eden Cizvit papazı Körner bu projeyi "izlemektedir".

Ankara'da lâik bir İslâm türetilmek istenmektedir.

Sahih olan hadîsler beğenilmemektedir.

Ankara'da İslâmî bir reform hareketi başlatılmıştır.

Şimdi bir Müslüman olarak soruyorum:

Bu kadar önemli bir proje çalışmalarının uzun müddet İslâm ulemâsından ve Müslüman halktan gizlenmesi doğru mudur?

Bu iş niçin sadece Ankara Ekolü ilâhiyatçılarına verilmiştir?

Bu proje için ne miktarda bir bütçe oluşturulmuştur ve şimdiye kadar ne kadar para dağıtılmıştır?

Fikirleri, görüşleri, tezleri tartışmalı bazı ilâhiyatçılar niçin bu ekibe alınmıştır? Onları tenkit eden Sünnî hocalar niçin saf dışı edilmiştir?

Hadîs çalışmaları içinde niçin icazetli muhaddisler yoktur?

Bu kadar ehemmiyetli bir projede bütün dünyanın Sünnî ulemâsından ve muhaddislerinden yardım ve katkı istenmesi gerekmez miydi?

Biz reform yapmıyoruz diyorlar ve sonra sahih hadîsleri tenkit ediyorlar yahut bugün hükmü yoktur diyorlar. Böyle şey olur mu?

Bu konu alabildiğine tartışılmalıdır. Durumdan bütün İslâm dünyasına bilgi verilmelidir.

Ortada gerçekten çok üzücü, çok şüphe ve kaygı verici bir durum vardır.

Bu konularda kimsenin taqiyye yapmaya, Müslümanları aldatmaya veya şaşırtmaya hakkı yoktur.

Bu iş burada bitmez. Geleneksel Ehl-i Sünnet ve Cemaat İslâmlığına bağlı bir Müslüman olarak bu konuda yazmaya devam edeceğim.

Benim yüce dinim, Ankara Ekolü ilâhiyatçılarının, Tarihselcilik mezhebinin, Fazlurrahmancıların, reformcuların ellerine bırakılamaz.

Diyanet, devrim çapındaki bu hadîs projesi işinde çalıştırılan ilâhiyatçıların listesini yayınlamalıdır. Bunu öğrenmek bütün Müslümanların hakkıdır. Böyle bir çalışma gizli tutulamaz, gizlenemez.

Bir hakikat kalmasın Allah'ım âlemde nihan..

Diyanet ve resmî ideoloji

31 Mayıs 2009 07:51

2008 yılının Mayıs ayında Van'da toplanan 81 il müftüsüne Diyanet İşleri Başkanı bir konuşma yapmış ve şöyle söylemişti:

"Cumhuriyetimizin temel değerleri, Atatürk ilke ve inkılapları, lâiklik, bizim hep gözönüne aldığımız temel prensipler olmuştur."

Yukarıdaki görüşler Diyanet İşleri Başkanı'nın kendi şahsî görüşleridir.

Başkan'a soruyorum:

Ezan-ı Muhammedî'nin yasaklanması bir inkılaptı. Bunu kabul ediyor musunuz, doğru buluyor musunuz?

Türkiye'de lâiklik var mıdır? Bizdeki lâiklik midir, yoksa "Devlet dini" sistemi midir?

Dünya üzerinde belki de yüz çeşit cumhuriyet denenmiştir. Arnavutluk'taki Enver Hoca rejimi de bir cumhuriyetti. Siz, İsmet İnönü'nün Millî Şeflik cumhuriyeti ile İslâm dinini ve nizamını te'lif edebiliyor musunuz?

Bugün ülkemizde, Müslüman kadın ve kızlara dehşetli bir başörtüsü baskısı yapılmaktadır. Müslümanların temel hakları ve hürriyetleri çiğnenmektedir. Üniversitelerde eşitlik ilkesi ayaklar altına alınmıştır. Diyanet İşleri Başkanlığı niçin bu zulmü protesto etmiyor?

Bundan birkaç sene önce Mardin'de tarihî bir medresenin avlusundaki havuz üzerine uyduruk tahta bir köprü yapıldı ve çan ve ezan sesleri içinde bunun üzerinden çeşitli kiliselere mensup papazlar ve sarıklı cübbeli İstanbul müftüsü geçti. Sözde Diyalog ve Hoşgörü yapıldı. Gûya bu Köprü Sırat Köprüsüymüş, üç ibrahimî din mensupları da üzerinden geçip Cennet'e girmişler.

Böyle gülünç ve dine aykırı tiyatrolar Diyanet'e yakışıyor mu?

Sayın Başkan'ın ideolojik ve tartışmalı söylemlerden uzak durmasını temenni ederiz.

Diyanet yüzde yüz devlete bağlı, genel müdürlük seviyesinde resmî bir kuruluştur. En ufak bir özerkliği yoktur.

Derin devlete yaranayım derken Hakk'ın rızasına muhalif sözler de edilebilir.

Türkiye'de bütün uyanık ve şuurlu Müslümanlar Diyanet'in bağımsız veya özerk olmadığını biliyor.

Müslümanların büyük bir kısmı, artık Diyanet'e maalesef güvenmemektedir.

Diyanet resmî ideolojinin dışında ve üstünde tutulmalıdır. İslâm dini hiçir ideoloji ile, hiçbir .....izm ile bağdaşmaz.

Türkiye'deki bugünkü Kemalizmin Atatürk ile bir ilgisi yoktur.

Dünyanın en ciddî medya organı BBC Türkiye'de çok köklü bir din reformu hazırlıkları yapıldığını yazdı.

Bazı İslâmcı politikacılar, Ehl-i Sünnet İslâm anlayışını ve yorumunu kaldırıp, onun yerine Fazlurrahman'ın Tarihsellik mezhebini ve yorumunu koymak için harekete geçmişlerdir.

Bu iş için büyük paralar harcanmakta, Ekolcülere yüklü telif ücretleri ödenmekteymiş.

Derin devlet köklü reform ve yeni bir İslâm türetme çalışmalarını halktan gizlemektedir.

Ehl-i Sünnete mensup müftüler üzerinde ağır baskılar vardır.

Başkanlığı yıpratacak söylemlerden, reform hareketlerinden, mezhep değiştirme teşebbüslerinden uzak durulmasını bir Müslüman olarak hâlisâne temenni ederim.

On milyonlarca Ehl-i Sünnet Müslümanını, Sünnîlikten çıkartıp Fazlurrahmancı, Tarihselci yapmak kolay bir iş değildir.

Daha fazla yazmak istemiyorum.

ASHABI SEVMEK

RESÛL-İ KİBRİYA aleyhissalatü vesselam Efendimizi mü'min olarak gören ve mü'min olarak ölen herkes sahabedir. Onlar derece derecedir. Ashabın derecesi ve rütbe itibarıyla en geride olanına, daha sonraki Müslümanların en yüksekleri erişemez. Kur'ân'a, Sünnete, icmâ-i ümmete bağlı mü'minler Ashab-ı Kiram efendilerimizi (radiyallahu anhüm ecmaîn) severler, onlara saygı duyarlar.

Ashab-ı Kiram efendilerimiz din konusunda âdildir. Yani, Peygamber Efendimizden öğrendikleri dinî bilgileri insanlara doğru olarak bildirmişler, asla hıyanet etmemişlerdir.

Ashab, Peygamber Efendimiz gibi mâsum (ismet sıfatıyla sıfatlı, günahtan korunmuş) değildir. Hatâları olmuşsa biz bunlardan dolayı onları red ve terk etmeyiz, hâtıralarına saygısızlık yapmayız.

Ashab arasındaki birtakım anlaşmazlıklar hakkında kesin hüküm vermeyiz, bunları Mahkeme-i Kübra'ya bırakırız.

Peygamber'i görmüş olmak, İslâm'a ve Kitabullah'a hizmette bulunmuş olmak, cihad fi sebilillah yapmış olmak o kadar büyük bir mazhariyet ve fazilettir ki, birtakım ictihad hatâları bunların yanında küçük kalır diye düşünürüz.

Hz. Ebubekir Sıddık Efendimizi çok severiz.

Hz. Ömer el-Faruk Efendimizi çok severiz.

Hz. Osman Zinnureyn Efendimizi çok severiz.

Hz. Ali bin Ebi Talib Efendimizi çok severiz.

Aşere-i mübeşşereyi çok severiz.

Ashab-ı Bedr'i çok severiz.

Mü'minlerin anneleri olan Peygamber hanımlarına çok saygı besleriz.

Ehl-i Beyt'i ve onların gözbebeği olan Hz. Fatıma, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin Efendilerimizi, Kerbelâ şehidlerini çok severiz.

Üzücü ihtilâflardan dolayı bir tarafı tutup öbür tarafa sövüp saymayız ve böyle bir şeyi büyük bir beyinsizlik sayarız.

Mescid-i Nebevî'yi süpüren siyahî sahabe kadıncağıza bile rahmet okuruz, onu kendimizden çok yüksek görürüz.

Ashab-ı Kiram, Kur'ân'da övülmüştür. Peygamberimiz de onları övmüştür. Onların kimisi Allah yolunda çok eziyet ve işkencelere göğüs germiştir. Kimisi şehid, kimisi gazi olmuştur. Onlara dil uzatmak, onlara düşmanlık etmek, onları dışlamak aklı başında bir Müslümana yakışmaz. Onlar arasında meşreb farklılıkları vardı ama hepsi mü'mindi, hepsi sahabeydi. İhtilâflarla ilgili hüküm vermekten kaçınırız ve hükmü âlemlerin Rabbi Allahü Zülcelala bırakırız.

Onların en küçüğü bizim en büyüğümüzden çok yüksektir.

Peygamber nazarı ne büyük bir nimet ve mazhariyettir.

Efendimizin ve Ashab-ı Kiram'ın ruhaniyetleri üzerimize sâyeban olsun. min...

SULTANAHMED'TE ÖĞLE NAMAZI

ÖĞLE yemeğimi Bahçekapı'da, İstanbul'un 40 esnaf lokantası kitabında yer almış küçük lokantada yedim, çayımı Rüstem Paşa Camii civarında içtim, biraz alışveriş yaptım. Sirkeci'den tramvaya bindim, Sultanahmet durağında indim. Ezan okunuyordu.

Sultanahmet Camii... Firuzağa Camii... Ayasofya (Hünkar kasrında beş vakit namaz kılınıyor)... İshak Paşa Camii... Yerebatan Camii... Akbıyık Camii... Kapıağası Camii... Nakilbent Camii... Köprülü Camii... Gazi Atik Ali Paşa Camii... Daha da var. Hepsinde hoparlörler en sonuna kadar açılmış en yüksek sesle ezan okunuyor. Hep bir ağızdan okumuyorlar tabiî... Makamla okuyan var mı, anlaşılmıyor... Dehşetli bir ses yüksekliği, dehşetli bir karmaşa...

Ezan okumayı bile yoluna koyamıyoruz. Bir yerde çok cami varsa, hepsinin hoparlörünün sonuna kadar açılarak ezan okunması Ezan-ı Muhammedî'ye saygısızlık olmaz mı?

Bence bu işin kuralları şunlardır:

1. Sesi güzel olmayan, güzel ezan okuyamayan müezzinler hoparlör kullanmamalıdır. Sesi yok, okumasını da bilmiyor ve hoparlörü sonuna kadar açıyor. Bu bir rezalet değil midir?

2. Sesi güzel olan müezzinler hoparlörü sonuna kadar açmamalıdır. Çünkü, sonuna kadar açılan hoparlör ezanı bozar.

3. Ezan okumasını bilmeyen kişiler nağme yapmaya yeltenmemelidir. Hem kendileri gülünç duruma düşüyor, hem de ezana eza ediliyor.

Ezan okunuyor, öğleyi Sultanahmet'te kılayım dedim. Caminin etrafı, avlusu çeşit çeşit insanla doluydu. Yerliler, turistler, açık saçık kadınlar, çarşaflılar, sözde tesettürlüler, çocuklar...

Yan kapıdan girdim, girerken ayakkabımı poşete koymadım. Koy diye diretseler geri dönerim...

Mevcut cemaat Sultanahmet için az sayılırdı. Halktan kimseler... Kostümlü, kravatlı, şık İslâmcı yok. Sünnet kılındı, kamet getirildi. Bermutad (adet olduğu üzere) hoparlörler yine haddinden fazla açılmıştı. Kamet bitti, namaz başlamadı. On saniye kadar beklendi, öyle iftitah tekbiri alındı.

Cemaatin kılığına kıyafetine baktım. Bir derbederlik, babayanilik görülüyordu. Çok şükür bu sefer ibadet edilirken cep telefonları çalmadı.

Caminin geri tarafındaki boydan boya tahta parmaklık ne kadar çirkin. Seneler önce bunun yerine sanatlı bir parmaklık yapılsın diye konuşmuştuk...

Camide hattat Ali Toy beyin çividî mavi üzerine zerendut bir levhası var. Sultan Birinci Ahmed'in Peygamber Efendimizin kadem-i şerifiyle ilgili meşhur kıt'ası. Nefis bir sanat eseri, Müslüman cemaat bunu okuyamıyor. Millî yazımız onlar için Çince gibi bir şey.

İkinci güzel ve sanatlı bir levha da hattat Fuad beyin büyük boy hilyesi... Her iki levha ışık saçıyor. Görene... Köre ne...

Cemaatin büyük kısmı takkesiz. Onlara, başı açık namaz kılmamaları konusunda nasihat eden yok.

Eskiden kalma iki hüsn-i hat levhası tâmir/restorasyon istiyor. Kim ettirecek?

Hoparlörlerin aşırı sesinden, açık saçık kadınlardan, çocuk gürültülerinden, üryan turistlerden, pejmürdelikten rahatsız oldum. Farzdan sonra çıktım, yakındaki evime gittim. İnsanın evi bir sığınak. On gündür telefonlarım da kapalı. Huzur içindeyim...

Elhamdülillah Ehl-i Sünnet mezhebindenim

On onbeş sene kadar önceydi. Bir gün Sultanahmet civarındaki Divanyolu caddesinden geçerken, Şiî hocası kıyafetinde bir zat gördüm.Şiî hocalarının kıyafetleri çok estetiktir. Başlarında düzgün sarılmış sarıkları, sırtlarında nefis maşlahları... Selam verdim, siz hangi ülkeden geliyorsunuz dedim. Lübnan'dan dedi. Lübnan, eskiden Osmanlıda olduğu gibi interconfessionnel, yani çeşitli dinî ve kültürel cemaatlerden oluşan bir yapıya sahiptir.

Cumhurbaşkanı Marunî Hıristiyanlardan olur, Başbakan Sünnî, Meclis Başkanı Şiî... Kabinede Dürzi bakan olur, Ermeni bakan...

Lübnanlı hocaya sordum: Hangi cemaate mensupsunuz? Kaşlarını çattı, sorum hoşuna gitmemişti. Cemaat memaat yok, ben Müslümanım dedi.

Söylediği söz güzeldi ama taqiyye yaparak kimliğini saklamıştı. Pekâlâ "Müslümanım Şiîyim..." diyebilirdi. Şiî hocası olduğu halde bunu niçin gizliyordu?

İslâm dünyasında çeşitlilikler, faklılıklar vardır.

Hazret-i Ali efendimizi (radiyalahu anh ve kerremallahu vecheh) şehid eden Haricîler de biz Müslümanız derler. Namaz kılarlar, diğer ibadetleri eda ederler.

Mirza Gulam Ahmed Kadiyanî'yi (hâşâ) nebi olarak kabul eden Ahmedîler de Müslümanız diyor.

Selanikli Avdetîler, sıkıştılar mı "Elhamdülillah biz de Müslümanız" derler.

Evet bugün yeryüzünde 73 çeşit Müslüman vardır.

Bunlar, dinin üsûlünde (asıllarında, temel inançlarında, esaslarında) birlik halinde değildirler.

Vehhabîlere göre Allah göktedir.Bu, O'nun muhkem sıfatıdır ve inkâr eden kâfir olur.

Sünnîlerle Şia nice esaslı konuda zıttır.

Yeni zuhur eden Diyalog mezhebinde, İslâm'ın Hak katında tek hak din olduğu kabul edilmez ve üç ibrahimî hak din olduğu inancına yer verilir.

Fazlurrahman mezhebine göre nice Kur'ân ayeti ve nice sahih hadîs tarihseldir ve günümüzde hükümleri geçerli değildir.

İlm-i Kelam kitaplarında firak-ı dalle anlatılır.

Ehl-i Sünnet ve Cemaat camiası içinde dört hak fıkıh mezhebi vardır. Bir Müslüman bu dört hak mezhepten birine mensup olduğunu belirtir ve beyan ederse onun Sünnî olduğu anlaşılır.

Bir Sünnî Müslümanın mezhebi olması gereklidir. Mezhepli olmak caiz, mezhepçilik yapmak, mezhep taassubuna sahip olmak caiz değildir.

Zamanımızda Türkiye'de bir sürü mezhep, fırka, hizip, taife türemiştir.

Meselâ Nasirüddin Albanî'yi üstad, imam, önder kabul edenler vardır. Bu zat aleyhinde Sünnî ulemâ ciltlerle kitap yazmış, bozuk ve bid'at fikirlerini, görüşlerini red ve cerh etmiştir. (Bu konuda bir yazı kaleme alacağım.)

Azılı Farmason Afganî'yi Müslümanlara rehber, kılavuz, önder, kurtarıcı gibi gösterenler vardır.

Şeriatî'yi de üstad bilenler bulunmaktadır.

Böyle bir kaos ve kargaşa içinde Ehl-i Sünnet Müslümanlarının itikaden ve fıkhen hangi hak mezhebe mensup olduklarını beyan etmelerinde hiçbir sakınca yoktur.

Meselâ bendeniz:

"Ehl-i Sünnet ve cemaat Müslümanıyım. İtikaden Mâturîdiyim, amelen mezhebim Hanefîyim."

Benim bu yazımdan Şiîler, mezhepsizler, telfik-i mezâhib taraftarları, Afganîciler, Fazlurrahmancılar, Neo-Haricîler, Reformistler, Modernistler, şunlar bunlar memnun olmazlarmış. Bu onların bileceği bir iştir.

Şiîler Türkiye'yi Şiî yapmak istiyor.

Fazlurrahmancılar, Ehl-i Sünneti kaldırıp kendi mezheplerini hakim kılmak istiyor.

Şu mâlum ve mâhut kıdemli ilâhiyatçı Türkiye Müslümanlarını Afganîci yapmak istiyor.

Onlara karşı ben de "Müslümanım elhamdülillah... Ehl-i Sünnettenim... İtikadda imamım İmamı Mâturidî, amelde mezhebim Hanefîliktir..." dersem niçin yanlış olacakmış, suç olacakmış?

Bazı mutaassıplar (fanatikler, bağnazlar) "Mezhepler puttur..." gibi aşırı sözler ediyor. Bu gibi sözler, beyanlar Ehl-i Sünnet dışıdır, hezeyandır.

Bid'at fırkalarına mensup aşırılığa, gulüvve sapmış bazı kişiler, neredeyse Sünnîyim, Şâfiî veya Hanefîyim demeyi küfür sayacaklar.

Hiç kimse taqiyye yapmasın, herkes hangi inanç ve amel mezhebine bağlıysa samimî şekilde açıklasın.

Kendi bozuk ve bid'at mezhebine (veya fırkasına) içinden sımsıkı bağlı olacak, zahirde ise "Mezhebe lüzum yoktur" diye bağıracak. Kimsenin böyle bir riyakârlığı yapmaya hakkı yoktur.

Bugün ülkemizde Yüce İslâm dini ile resmî ideolojiyi te'lif etmeye (bağdaştırmaya, birleştirmeye) çalışan bid'atçiler bulunmaktadır. Onların önündeki en büyük engel Ehl-i Sünnettir. Onu yıkacaklar ki, kötü emellerini gerçekleştirsinler. Allah onlara fırsat vermesin.

Sevgili kardeşlerim!.. İtikaden ve 'amelen Ehl-i Sünnet mezhebine bağlı olduğunuzu iftiharla söyleyiniz. Mezhepli olunuz, lâkin asla mezhepçilik yapmayınız.

Kur’anla aldatanlar

13 Haziran 2009 07:57

Mealciler fırkasına mensup Müslüman bir kardeşimiz zehir zemberek bir üslupla tenkit ediyor: "Mezhepler böler, Kur'ân yeter. Mezhepler puttur. Mezhepler ortadan kalksın, her Müslüman İslâm'ı Kur'ân tercüme, meal ve yorumlarından öğrensin. Sen bölücülük yapıyorsun, yanlış yoldasın falan..."

Kur'ân-ı Kerim elbette Yüce İslâm dininin temel kaynağıdır. Bu gerçeği inkar edene ben Müslüman demem. Lakin Müslümanlar Kur'ân'ı nasıl anlayacaklar, Kur'ânî bilgileri, Kur'ân'a dayanan dini nasıl öğreneceklerdir? İşte meselenin aslı budur.

Herkes eline bir meal, tercüme ve tefsir alsın, bunları kendi kendine okuyarak dinini öğrensin... Bundan daha yanlış bir metod olamaz.

Tarih boyunca Arabî ilimlerde ve 'Âlî ilimlerde zirveye çıkmış müfessirlerden (Kur'ân yorumcularından) biri Zemahşerî'dir.Bu zat bile, Mutezile fırkasından olduğu için yanılmıştır.

Kur'ân'ı iyi anlamak, Kur'ân'a dayalı gerçek İslâm'ı öğrenmek istiyorsak, bunun yolları, metodları olduğunu bilmemiz gerekir.

Maddeler halinde arz ediyorum:

1. Sadece ve sadece ehliyetli ve icazetli, itikadları sahih, Peygamberimizin (Salat ve selam olsun ona) vekili, vârisi, halifesi durumunda olan ehliyetli ve icazetli müfessirlerin yazdığı mealleri, tercümeleri ve tefsirleri okumalıyız.

2. Mealler, tercümeler, tefsirler roman gibi, gazete gibi, hikaye kitabı gibi okunmaz. Bunların, icazetli ve ehliyetli üstadlardan okunması gerekir.

3. Hiçbir cahil Müslüman, Kur'ân tercüme, meal ve tefsirlerini okuyarak kendi kafasından, kendi re'y ve hevası ile dinî, fıkhî, itikadî, şer'î hüküm çıkartamaz. Böyle hükümler, icazetli fukahanın ve ulemanın güvenilir kitaplarından öğrenilmelidir. Aksi taktirde kişi (iyi niyetli de olsa) haddini aşmış, dinde kaos ve anarşi çıkmasına yol açmış olur.

4. Ehliyetli ve icazetli hocalardan okunan Kur'ân dersleri okuyana nur olur, şifa olur, ebedî mutluluğa götürür.

5. Kur'ân'ı roman gibi, hikaye gibi, gazete gibi okumak ona saygısızlıktır, laubaliliktir.Böyle bir okuyuş, yanlış yorumlamalara sebebiyet vereceği için çok veballidir ve ayak kaymasına sebebiyet verebilir.

6. Basit bir örnek vereyim: Adam divanına uzanmış... Müziği açmış... Çayı veya gazozu yanında... Arada bir ağzına, yanındaki kâseden birkaç fındık fıstık alıp atıyor... Elinde, reformcu, bozuk ve ehliyetsiz bir kişinin yaptığı Kur'ân tercümesi var ve bunu laubali ve saygısız bir şekilde okuyor... Böyle Kur'ân okunur mu?

7. Kur'ân-ı Kerim açık (mübîn) bir kitaptır. Lâkin içinde müteşebihat vardır, gavamız vardır, esrar (sırlar) vardır, incelikler vardır. Bunlar ehliyetli, liyakatli, icazetli ulema, üstadlar, hocalar tarafından ders verilerek anlatılabilir.

8. Haricîler de Kur'ân okurlar, hattâ onların zahirî (dıştan) dindarlıkları çok koyudur. Abdestsiz yere basmazlar, namazı kılarlar, oruç tutarlar. Lakin Kur'ân'ın bir ayetini yanlış yorumladıkları için Hz. Ali kerremallahu vecheh ve radiyallahu anh efendimize bühtan ve düşmanlık ederler. Zaten herkes bilir, Hz. Ali Efendimizi İbn Mülcem adında bir Haricî şehit etmiştir.

9. Şia da, Sünnîler de Kur'ân diyorlar ama yorumlamaları başkadır.

10. Vehhabîler de Kur'ân derler, lakin birçok ayetin yorumunda Sünnîlerden ayrılırlar.

11. Diyalogçular da Kur'ân'ı esas tutuyorlar ve kendi kafalarına göre yaptıkları yorumlarla, "Allah katında (hak) din İslâm'dır" ayetine muhalif olarak Risalet-i Muhammediyeyi inkar ve tekzib eden muannid gayr-i Müslimlerin cennetlik olduğunu iddia ediyorlar.

12. Bugün ülkemizde yüzden fazla Türkçe Kur'ân tercüme, meal ve tefsiri vardır. Bunların bir kısmı ehliyetsiz, liyakatsiz ve icazetsiz kimseler tarafından para kazanmak için yazılmıştır. Büyük çapta Kur'ân, meal, tercüme, tefsir ticareti yapılmaktadır. Halk hangi tercümenin, mealin, tefsirin muteber olduğunu nasıl bilecek, öğrenecek?

İslâm'ı, Kur'ân'ı, Muhammedî risaleti öğrenmenin en verimli yolu; Sevgili Peygamberimizin vekilleri, vârisleri, halifeleri, bizden olan emîr sahipleri statüsünde bulunan gerçek, icazetli, ehliyetli, liyakatli, selahiyetli ulemanın, fukahanın, müfessirlerin yazdıkları itikad, ilmihal, fıkıh, ahlak-ı İslâmiye kitaplarını okumaktır.

Bazısı abdest namaz bilmez reformcuların, yerli oryantalistlerin, yüklü ücretler alarak içinde hatalar bulunan din kitapları yazan sahte müctehidlerin kitaplarını okuyarak İslâm öğrenilmez.

Ehl-i Tevhid ve Ehl-i Kıbleyi kolayca tekfir eden, şirkle suçlayan mutassıpların kitaplarıyla da Kur'ân öğrenilmez. Mü'mine kafir diyenin kendisi kafir olur.

Sünneti inkar edenlerin yaptığı tercümeler, mealler, yorumlar okunmaz. Çünkü Kur'ân Sünnetsiz yorumlanamaz. Sünneti inkâr Peygamberi inkâr olur ki, böyle bir şey maazallah küfre götürür.

Kur'ân'ı en doğru şekilde Sünnet ve Cemaat ehli ulema ve müfessirler yorumlamıştır.

Eskiden camilerde ehliyetli ulema tarafından "Cami Dersleri" verilirmiş. Keşke zamanımızda bu güzel âdet yeniden canlandırılsa ve ehliyetli ve icazetli din alimleri tefsir dersleri verseler.

Hülâsa: "Herkes kutsal kitabımız Kur'ân'ın tercüme, meal ve tefsirlerini alsın, kendi kafasına göre okuyup İslâm'ı öğrensin" sözü cazip görünen, fakat çok tehlikeli olan bir sözdür. Kur'ân'a saygısızlıktır.

Halkı Kur'ân'la aldatmak isteyenler var. Bunların tuzaklarına düşmeyelim...
Samimiyetsiz dinsizler

Türkiye'de yaşayan insanlara Hz. Muhammed'in (SAV) peygamberliği, insanlara verdiği mesajlar ulaşmıştır. Hele yüksek tahsil yapmış, akademik kariyerde yükselmiş kimseler için bilmemek mazereti yoktur.

Müslüman tabanın kültür seviye düşükmüş, Müslümanlar İslâm'ı temsil edemiyormuş... Bu iddia maalesef doğrudur. Bunu sık sık yazıyorum.

Müslümanların cahil kalması, daha doğrusu cahil bırakılması, aydınlarımız için mazeret olamaz. Onlar yabancı dil biliyorlar, İslâm'ı hakkıyla anlatan kitap ve kaynaklar ellerindedir.

Ülkemizde İslâm dini ile agresif (saldırgan) şekilde savaşan aydınımsı, okumuş, akademisyen vatandaşlar bulunmaktadır. İman bir nasib meselesidir. İmanlı olmasalar bile, Müslüman bir ülkenin Müslüman halkı ile savaşmaları onların bilge kimseler olmadığını ortaya koymaktadır.

Yakın tarihimizde, bu ülkede çoğunluğu oluşturan Müslümanları tehdit ve tehlike unsuru olarak görenleri ve gösterenleri biliyoruz.

Bu gibi agresif din düşmanlarında, empati dediğimiz karşısındakini anlamaya çalışma çabası ve yeteneği yoktur.

İslâmla ve Müslümanlarla savaşanlar samimî midir? Maalesef büyük çoğunluğu değildir. Aziz Nesin, samimî hareket etmiş ve öldüğünde cenazesinin camiye getirilmemesini, İslâm dininin kurallarına göre yıkanıp kefenlenmemesini, çiftliğinde bir çukur kazılıp oraya defnedilmesini vasiyet etmiş ve arzusu yerine getirilmişti.

Nice aydınımsılar, bir ömür boyu İslâm'a ve Müslümanlara düşmanlık ediyor ve ölünce cesetleri camiye getiriliyor, namazları kılınıyor. Bu bir komedidir.

Meşhur Fransız kadın yazarı Colette öldüğünde Katolik kilisesi cenazesini dinî törenle gömmeyi reddetmişti.

Molière'in cenazesi de birkaç gün kiliseye alınmamış, Kral 14'üncü Louis'nin emir ve ısrarıyla dinî tören yapılabilmiştir.

İstanbul'da adını herkesin bildiği bir cami vardır. İslâm'a ve Müslümanlara savaş ilan etmiş Avdetîlerin cenazeleri buraya getirilir ve genellikle Zincirlikuyu kabristanına gömülür.

İsmini vermek istemediğim bu caminin alt katında Avdetîlik dinine ait gizli bir mekânı bulunduğuna dair rivayetler duydum ama bunları araştıramadım.

Bu dine mensup olanlar, lüks otellerde yapılan nikah ve düğünlerde, kapıları içeriden kilitli bir odada "sazanlarına" Avdetî şeriatına göre nikâh kıydırıyorlarmış...

Etiler'de Alkent sitesinde büyük bir binanın altında Avdetî tapınağı vardı. Şimdi açık mı bilmiyorum.

Halkının büyük çoğunluğu Müslüman olan; İslâm, millî kimliğinin birinci unsuru ve maddesi olan Türkiye'de aydın ve ileri fikirli geçinen vatandaşların agresif dinsizlik yapmaları gerçekten büyük bir talihsizliktir.

İnanmıyorlar... İslâm'da zorlama yoktur... İslâm toplumunun sözleşmesinde Ehl-i Kitab için de yer vardır. Lakin azınlıkta olan bir zümrenin ülkede bir sömürge düzeni kurarak İslâm ve Müslümanlarla savaşması aklın, mantığın, insafın, bilgeliğin kabul edebileceği bir şey değildir.

Keşke bu gibi aşırılıkları ortadan kaldırabilsek.

Keşke, agresif dinsiz Avdetîler (hepsi için söylemiyorum, saldırgan olanları kasd ediyorum) Müslümanlarla toplumsal barış konusunda uzlaşabilseler. Kendi ideolojilerini çoğunluğa empoze etmekten vazgeçseler.

Agresif İslâm ve Müslüman düşmanı bir azınlığın çoğunluğu oluşturan Müslümanları baskı altında tutması, ezmesi, onların temel haklarını ve hürriyetlerini gasb etmesi daha ne kadar sürecek?

Mukallidler Dini, Tercüme ve Meâllerden Öğrenemez

12 Temmuz 2011 08:34

Yeni hidâyete gelmiş üniversite mezunu bir kimse namaza başlamak istiyor. Abdest nasıl alınır, namaz nasıl kılınır, hiç bilgisi yok, her şeyi öğrenmesi gerekiyor. Bu kişiye beş ayrı Kur'an tercümesi ve meâli, on tefsir verseniz. Bu tefsirlerden biri otuz cilt olsa. Bunların yanında on kadar hadîs külliyatı...

Bu kültürlü, iyi niyetli kimse bu eserleri üç ay boyunca okusa; doğru dürüst abdest almayı, iki rekat namaz kılmayı öğrenebilir mi?

Öğrenemez.

Ne yapması lâzımdır?

İcazetli bir Ehl-i Sünnet aliminin yazmış olduğu bir namaz hocası kitabı alır, onu okur ve çok kısa zamanda abdest almayı ve namaz kılmayı sahih ve doğru bir şekilde öğrenir.

Halkı ve gençliği Ehl-i Sünnet'ten ayırmak ve kopartmak isteyenler bazıları şu edebiyatı yapıyor:

Kur'an tek kaynaktır. Herkes Kur'an meali, tercümesi, yorumu okusun ve dinini öğrensin.

Kur'an elbette Allah'ın kitabıdır, dinin ve şeriatın ana kaynağıdır ama cahiller ve mukallidler dini ve şeriatı doğrudan doğruya Kur'andan öğrenemez.

İlimleri, irfanları, kültürleri, ufukları buna yeterli değildir.

Ashab-ı Kiram radiyallahu anhüm ecmain efendilerimiz dini, imanı, namazı, abdesti Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem efendimizden öğrenmişlerdir.

O, bu fanî dünyaya veda ettikten sonra Tâbiîn Ashab'tan, Tebe-i Tâbiîn Tâbiînden öğrenmiştir.

Sonra her asırda âlet ilimlerini ve 'âli ilimleri tahsil etmiş icazetli ulama ve fukaha halka dinini, ibadetini, Şeriatını, ahlakını sözlü veya yazılı olarak öğretmiştir.

İcâzetli gerçek ulema Resullullah Efendimizin temsilcileri, vekilleri, vârisleri durumundadır. Din onlardan öğrenilir.

İcazetli ulema ve fukaha tarafından te'lif ve tasnif edilmemiş (yazılmamış, derlenmemiş), re'y, heva ve para kazanmak için yayınlanmış kitaplardan din öğrenilmez.

Bir reformcu din kitabı yazmış, o kitabı okuyan yanılmaya ve sapıtmaya mahkumdur.

Reformcu beş yüz sayfalık kitap yazar, bunun içindeki bilgilerin yüzde doksanı doğrudur ama yüzde on vahim hatâ vardır: Bu kitap okunmaz.

Bugün öyle ilahiyatçılar vardır ki, Mutezile mezhebine bağlıdır, fakat tepkilerden korktuğu için taqiyye yaparak gizlemektedir. Ehl-i Sünnet Müslümanlarının onun yazdığı din kitaplarını okumamaları gerekir.

Zamanımızda Selefîlik mezhebi yayılıyor. Bu mezhebin taraftarları kendilerini Selef-i Sâlihîn yolunda gösteriyor.

Selef-i Sâlihîn yolunda olanlar Ehl-i Sünnet ve Cemaat Müslümanlarıdır.

Selefîlerin büyük çoğunluğu Vehhabîdir. Vehhabîler Muhammed ibn Abdilvehhab'ın peşinden gidiyor.

Bu zatın imamı ise İbn Teymiye'dir.

Muhammed ibn Abdilvehhab, İbn Teymiye'den de aşırıdır, onun vur dediğine öldür demektedir.

Vehhabîliğin bid'at ve bâtıl olduğu hususunda Ehl-i Sünnet uleması, fukahası ve müftüleri ittifak etmiştir.

Zamanımızda bir de Mealciler bozuk bir fırkası zuhur etmiştir.

Bütün bozuk, bid'atçi, bâtıl fırkalar ve cereyanlar Ehl-i Sünnet'i yıkmak için seferber olmuştur.

Bunların tahribatından korunmak için dinimizi, akaidimizi, Şeriatımızı, ahlak kurallarımızı Ehl-i Sünnet ulema ve fukahasından öğrenelim.

Dinimizi rasgele kitap okuyarak doğru öğrenemeyiz.

Bazı bozuk fırkalar Allahü Tealaya, Onun Zat-ı Kibriyasına yakışmayacak noksan sıfatlar izafe ederek küfre düşüyor.

Bozuk fırkaların bazısı cihad fi selibillah ile terörü birbirine karıştırıyor.

Bazı bozuk fırkalar kaderi inkar ederek küfre düşüyor.

Kimisi şefaati, kabir ahvalini inkar ediyor.

Ashab-ı Kiram efendilerimize iftira eden, düşmanlık besleyen bozuklar var.

"Bozuk düzenlerde bozuk işler yapılır" diyerek İslam'ın kesinlikle yasak ettiği haram işleri fütursuzca işleyen, haram kazançlar ve servetler elde edenleri görüyoruz.

Bozuk fırkaların çoğu taqiyye yaparak Müslümanları aldatıyor.

Birkaç yıldan beri 14 asırlık İslam tarihinde görülmemiş bir fitne çıktı. İslam'ı, Kur'anı, Resûlullah'ı inkar, tekzib ve reddeden kâfirlerin de ehl-i necat ve ehl-i Cennet olduğu iddiası...

Müslüman gençlik ve halk bunların yazdığı kitaplardan dinini sahih olarak öğrenebilir mi?

Maalesef İmam Hatip mekteplerinde ve İlahiyat fakültelerinde bid'at cereyanları cirit atıyor.

İtikad konusundaki bozukluklar ayyuka çıkmıştır.

Bütün okullarda mecburî olarak okutulan sözde din dersleri kitaplarına bakınız. Başında Paşa'nın kocaman bir resmi ve Gençliğe Hitabesi... Bunun İslam diniyle ne alakası var?

Kemalist ilahiyatçılar İslam dini ile Kemalizm ideolojisini bağdaştırmaya uğraşıyor. Boşuna gayret.

Bid'atçilerin şu söylemlerine dikkat buyurunuz: Sizin Müslümanlığınız ilmihal Müslümanlığıdır. Bu ilmihal Müslümanlığın içine hurafeler karışmıştır. Biz size Kur'an Müslümanlığını öğretiyoruz. Doğru olan budur.

Evet halkı ve gençliği Kur'an ile aldatıyorlar.

Asıl Kur'an Müslümanlığı Ehl-i Sünnet ve Cemaat Müslümanlığıdır.

Asıl Kur'an Müslümanlığı cumhur-i ulemanın anlattığı ve öğrettiği Müslümanlıktır.

Agâh olunuz:

Bilcümle reformcuların,

Dinde yenilik isteyenlerin,

Dinde değişim isteyenlerin,

Vehhabîlerin,

Selefîlerin,

BOP'çuların,

Ilımlı/light İslamcıların,

Kemalist ilahiyatçıların,

Fazlurrahmancıların,

Mezhepsizlerin,

Telfik-i mezahib taraftarlarının,

Müctehid taslaklarının,

Farmason Afganîcilerin,

Bevval-i çeh-i Zemzem'lerin... Ehl-i Sünnete aykırı inanç, fikir, görüş, fetva ve ictihadlarının tamamı bâtıldır.

Dinini, imanını, ahlakını, Şeriatını, ebedî saadetini kurtarmak isteyen iki ayağıyla Ehl-i Sünnet dairesi içinde bulunsun.

Bir ayağı Ehl-i Sünnette, diğer ayağı bid'atte... Olmaz olmaz olmaz!..

(İkinci yazı)
Çocuklara Özel Din ve Kur'an Dersleri Verilmelidir

Yaz tâtili geldi. Çocuklar, öğrenciler elbette dinlenecek. Lakin tatil esnasında, istirahatten ve eğlenceden biraz fedakârlık yaparak dinlerini öğrenmeleri de lazımdır.

Din eğitimi beş yaşında başlamalıdır.

Bugün, 28 Şubat zâlimleri tarafından konulmuş, küçük çocuklara ve öğrencilere özel din ve Kur'an eğitimi yasağı çok ağır ve vahim bir insan hakları ihlâlidir.

Bütün şuurlu Müslümanlar bu yasağın kalkması için elbirliğiyle çalışmalıdır.

Bu konudaki ihtilaflar Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne (AİHM) kadar götürülmelidir.

Bir Müslüman çocuğun din eğitimi çok küçük yaşlarda başlamazsa ilerideki eğitim temelsiz kalır.

Müslümanlar bu gibi haksızlık ve zulümlerle mücadele etmezlerse sorumlu olacak, vebal altında kalacaklardır. Kendileri namaz kılan Müslüman anne babalar büluğa eren çocuklarına da namaz kıldırmalıdır.

Baba namazlı abdestli oğlan serseri, böyle İslam ailesi olmaz. Anne tesettürlü, kız açık saçık hoppa mı hoppa. Böyle Müslüman aile olur mu?

Ana baba umreye gitmiş, oğlan Bağdad caddesinde lüks arabasıyla yarış yapıyor, dehşet saçıyor.

Anne tarikata mensup, kız fink atıyor.

Müslümanların çocuklarını imanlı, dindar, ahlaklı ve faziletli yetiştirmeleri farzdır. Ana baba gayret gösterir, elinden geleni yapar ama çocuklar dindar olmaz. O takdirde sorumlu olmazlar ama gereken çabayı göstermezler, gereken tedbirleri almazlarsa sorumlu olurlar. Ebedî saadetleri elden giden çocuklar yarın Mahkeme-i Kübra'da, kendilerini dindar yetiştirmeyen anne ve babalarından dâvacı olacaklardır.

Metin yetişsin, iyi para kazansın, lüks hayat sürsün, dünyada keyif çatsın...

Mübeccel lüks bir hayat yaşasın, refahlı olsun, elini sıcak sudan soğuk suya sokmasın.

Müslüman ana babalar çocukları için böyle düşünmez.

Nasıl düşünür?

Oğlum kızım iyi insan, iyi Müslüman olsun, hayır hasenat yapsın, biz öldükten sonra, onların iyilikleri bizim defterimize de sadaka-i câriye olarak yazılmaya devam etsin.

Çocuklarınıza ehliyetli Ehl-i Sünnet hocaları tarafından özel din ve Kur'an dersleri verdiriniz.

BİRLİK EHL-İ SÜNNETLE OLUR

KÂFİRLER, müşrikler, nifakları küfre götüren münafıklar; Müslümanların birlik olmasından nefret ederler ve onları bölmek, parçalamak, birbirlerine düşürmek için ellerinden geleni artlarına koymazlar.

Bunda hiç kimsenin şüphesi olmamalıdır.

İslâm dünyasının yüzde 80'i veya 85'i Ehl-i Sünnet ve Cemaat dairesi içindedir. Kafirler, müşrikler, münafıklar, şeytanlar; sarsılmaz bir bütün olması gereken Sünnî Müslümanların içine nifak şikak, fitne fesat, ayrılık tohumları ekmişlerdir.

Sünnî İslâm birliğini bozan en büyük fitne mezhepsizliktir.

Sonra telfik-i mezahib.

Sonra, Sünnî inanç ve fıkıhtan az veya çok uzaklaşmış fırkalar.

Sünnî İslâm dünyası sadece ve sadece Ehl-i Sünnet ve Cemaat'in temel prensiplerinde, esaslarında, akaidinde, fıkhında birleşebilir.

Sünnîliğe göre dört hak mezheb usûlde (asıllarda) tamamen bir veya beraberdir.

Mezheplere puttur demek, çok korkunç bir bid'attir.

Türkiye'nin Sünnî Müslümanları mezhepsizlik bid'ati bataklığına düşerse birleşmekten, kurtulmaktan, izzet bulmaktan ümitlerini kessinler.

Selefîliği gerçek İslâm gibi gösterenler yanılıyor ve yanıltıyor. Selef-i Sâlihîn ilk Müslümanlardır. Bugün kendilerine Selefi diyenler ise Muhammed ibn Abdilvehhab'ın kurmuş olduğu Vehhabîlik fırkasına mensup olanlardır.

Vehhabîliğin meyvası nedir? Suudî Arabistan'dır. Onların doktrini ortaya böyle bir eser çıkartmıştır.

Sunnî İslâm fıkhı bir bahr-i bî-pâyandır (Ucu bucağı olmayan bir okyanustur) Mezhepler yıkılırsa fıkıh yıkılır, bina çöker.

Osmanlı devlet-i aliyyesine bakınız. Viyana'yı iki kere kuşatmış... Polonya'da Hotin kalesini almış... Bir ucu Afrika ortalarında... Mısır, Cezayir, Yemen... Habeşistan'a kadar uzanmış... Sumatra adasındaki Açeh sultanlığına, Portekizlilerle baş edebilmeleri için yardım göndermiş... Tarih felsefecisi Arnold J. Toynbee'nin dediği gibi "Eflatun'un ideal cumhuriyetine realitede en fazla yaklaşabilen devlet" olmuş. Ondokuzuncu asırda yaşamış büyük din alimi ve tarihçi Ahmed Zeyni Dahlan'ın Fütuhat-ı İslâmiyye adlı eserindeki "Hulefa-i Râşidîn devrinden sonra Kur'ân ve Sünnet'e en uygun İslâm devleti Osmanlı devletidir" övgüsüne mazhar olmuş başarılı bir uygulama.

İşte bu Osmanlı devleti, Ehl-i Sünnet Müslümanlığına dayanan, Ehl-i Sünnet'i destekleyen, ona hizmet eden bir devletti.

Osmanlı devleti zamanında Ehl-i Sünnet aleyhtarlığına izin verilmezdi.

Osmanlı devleti zamanında mezhepsizlik propagandası yapılamazdı.

Osmanlı devleti zamanında fıkıh düşmanlığı, Sünnet ve hadîs düşmanlığı yapılamazdı.

Tarihten ibret almalıyız.

Müslümanlar din konusunda olumsuz tartışmalara, birbirleriyle çekişip tepişmeye başlarsa gelecekleri iyi olmaz.

Cahillerin nefs-i emmareleri "Al eline bir Kur'ân meali ve keyfince ictihad yap" teklifinden çok hoşlanır.

Vicdanı, iz'anı, aklı, ilmî, hikmeti olanlar, her önüne gelenin içtihad yapmaya kalkmasının bir felaket olduğunu kolayca anlar.

Ankara'daki Diyanet'i mezhepler üstü yapmaya çalışmak hayırlı bir iş değildir. Böyle bir şey Sünnîliğe büyük darbe vurur.

Türkiye'de Sünnîliği kaldırıp yerine Fazlurrahman'ın Tarihsellik mezhebini koymaya çalışmak korkunç bir suikasttır.

Ehl-i Sünnet Müslümanlığını kaldırıp, yerine AB standartlarına uygun bir İslâm getirme çalışmaları cür'et değil cinnettir.

Ehl-i Sünnet Müslümanlığı sağlam ve sahih bağlarla Resulullah efendimize (Salat ve Selam olsun ona) bağlıdır.

Bu Müslümanlıktan, Avrupalıların hatırı için cihadı, zinanın günah ve suç oluşunu, erkeğin aile reisi oluşunu, bunlara benzer nice şer'î ve ahlakî hükmü ayıklamak, on dört asırlık tarihimizde benzeri görülmemiş bir reform hareketidir.

Bugün, ülkemizde Ehl-i Sünnet İslâmlığının yeteri kadar korunmadığını ve savunulmadığını görmek bana büyük üzüntü ve keder veriyor.

Gerçek din alimlerinin ve hâdimlerinin temel vazifelerinden biri de bid'atlarla mücadele etmektir. Bu vazife hakkıyla yapılmıyor.

Bilenlere, sorumlulara, vazifelilere hatırlatıyorum: Bina çökerse enkazın altında siz de kalacaksınız.

Müslümanların birleşmesi

31 Temmuz 2009 00:01

Tutturmuşlar, "Mezhepler kalksın, Müslümanlar bir ve beraber olsun, hepimiz Kur'ân'da birleşelim..." diyorlar. Ne kadar parlak bir söz bu... Lakin bin parçaya ayrılmış, her biri bir türlü söyleyen Müslümanlar nasıl birleşecekler? İşte bu nasılın cevabını veremiyorlar.

İlk üç Râşid Halife haindir, Ehl-i Beyt'in hakkını yemiştir diyenlerle Kur'ân'da nasıl birleşeceğiz?

Ali b. Ebi Tâlib, hakeme müracaat ettiği için -hâşâ- kâfir olmuştur diyen Haricîlerle nasıl birleşeceğiz?

Ashabın büyük kısmı âdil değildir, dâvaya ihanet etmiştir, sapıtmıştır diyenlerle nasıl birleşeceğiz?

Lügâvî mânada Allah göktedir diyen, Cenab-ı Hakk'a noksan sıfatlar izafe eden mücessime ile nasıl birleşeceğiz?

İmamı Rabbanî, Celalüddin Rûmî, Abdülkadir Geylanî gibi evliyaullaha -hâşâ- evliyauşşeytan diyen aşırılarla, mükeffirlerle nasıl anlaşıp birleşeceğiz?

İmanın altı şartından biri olan kadere inanmayan filancalarla nasıl birleşeceğiz?

"Allah gerçek bir Janus'tur" diyerek Cenab-ı Hakkı iki çehreli bir Roma putuna benzeten zındığın taraftarları ile nasıl birleşeceğiz?

Kur'ân tahrif edilmiştir diyenlerle nasıl birleşeceğiz?

Dini imanı para olan modern müellefe-i kulûb ile nasıl birleşeceğiz?

Herkes Nuh diyor, Peygamber demiyor... Evet nasıl birleşeceğiz?

Her bozuk taife eline Kur'ân almış; yanlış ve bozuk inanç, görüş ve yorumlarını Kur'ân Kur'ân Kur'ân diye bağırarak savunuyor.

"Peygamberlik Hz. Ali'nin hakkıydı, Hz. Ali ile Hz. Muhammed birbirlerine iki karganın birbirine benzediği gibi benzerlerdi. Bu yüzden vahyi getiren Cebrail şaşırdı, Hz. Ali'ye vereceğine Hz. Muhammed'e verdi..." diyen Gurabiye taifesi de Kur'ân diyor, başka bir şey demiyor.

Birbirleriyle savaşan çeşitli fırkalar, hizipler, taifeler, cemaatler mızraklarına Kur'ân sayfaları bağlamışlar; kendi inançlarını, görüşlerini, yorumlarını hep Kur'ân Kur'ân Kur'ân diye feryat ederek savunup yayıyorlar.

Ortada bin çeşit "Kur'ân Müslümanlığı" var.

Acaba bunlardan hangisi Kur'ân'a uygundur?

Önemli olan Kur'ân'a uygun İslâm anlayışını bulmaktır.

İşte bu İslâm Sünnet ve Cemaat İslâmlığı'dır.

Bu İslâm Ana caddedir, Sevad-ı Âzamdır, Büyük Topluluktur... Bu İslâm'da Kur'ân ve Sünnet iki ana temel kaynaktır. Ayrıca icmâ-i ümmet ve kıyas-ı fukaha vardır.

Bu İslam, günümüzden Asr-ı Saadet'e kadar, kopuğu olmayan bir silsile ile Resullerin Seyyidine (Sallallahu aleyhi ve sellem) ulaşır.

İşte, Kur'ân'da birleşmek, Kur'ân'la birleşmek Ehl-i Sünnet'te olur.

Ehl-i Sünnet kalksın, onun yerine Selefîlik, Necdîlik, şu veya bu fırka hakim olsun ve birleşme böyle sağlansın... Bu duaya âmin denmez.

Geliniz Kur'ân'da, Sünnet'te, icmâ-i ümmetle sâbit olan İslâmî hüküm ve değerlerde, Cadde-i Kübra'da, Sevad-ı Âzam'da birleşelim.

Müslüman yazarlar

Müslüman bir gazeteci... Yazı yazıyor, yorum yapıyor, röportaj veya dosya hazırlıyor... Bunlara mukabil maaş veya telif ücreti alıyor, bununla geçimini sağlıyor... Bu anlattığım gayet normaldir.

Bir de şöyle bir durum var: (Namuslu Müslüman gazetecileri ve yazarları tenzih ederek belirtiyorum) Adamın kalemi ve vicdanı kiralık. Açık arttırmaya çıkartmış. Kim fazla para veriyorsa onun düdüğünü çalıyor. Adam bukalemun gibi... Adam rüzgâr fırıldağı gibi... Adam değil gökkuşağı... Renk değiştiriyor, meşreb değiştiriyor, taraf değiştiriyor...Ne için? Para ve menfaat için, ikbâl için, şöhret için, nefsaniyet için... Böylelerinden İslâm'a ve Ümmet'e yarar gelmez bol bol zarar gelir.

Müslüman gazeteci ve yazar haysiyetli olacak, bağımsız olacak, ilkeli olacak, ahlak ve karakter sahibi olacak, dün ak dediğine bugün kara demeyecek, her hâl ü kârda âdil olacak... Farfaracı olmayacak, şakşakçılık ve yağcılık yapmayacak, yalaka olmayacak.

Bazı gazeteciler çok yüksek maaşlar alıyormuş. Birkaç yerden gelirleri varmış... Olabilir. Önemli olan vasıflı, karakterli, faziletli, doğru, dürüst ve âdil olmasıdır. Yüksek kazançlar, helâl olmak şartıyla nasip ve kısmet meselesidir.

Eski üstadlar içinde yazılarından telif ücreti almayanlar vardı.

Fazilet timsali örnek insan merhum Nurettin Topçu üstadımızın çok yazısını bastım. Telif ücreti istemezdi.

Merhum Cevat Rıfat Atilhan Yeni İstiklal'a her hafta bir makale verir ve telif ücreti istemez ve almazdı. Kaç kere "Şevket bey, yazılarıma telif ücreti teklif edersen keserim..." demiştir.

İslâmî matbuatın duayeni, ulu çınarı, kaç devir görmüş Sebilürreşad sahibi merhum üstad Eşref Edib bey yazıları için telif ücreti istemez ve almazdı.

Telif ücreti alanlar vardı. Mesela merhum üstad Necip Fazıl ücret alırdı. Kalabalık bir ailesi vardı, eli genişti, sık sık para sıkıntısı çekerdi. Alması gayet tabiî idi. Üstadımdı, onu tenkit etmem, ona toz kondurmam. Cenab-ı Hak hepsine rahmetiyle ve afviyle muamele buyursun.

Necip Fazıl yazılarından telif ücreti alırdı ama hak bellediği yoldan bir milimetre sapmaz, İslâm dâvasından asla tâviz vermezdi. Ölümü kabul ederdi, lakin doğru yoldan sapmazdı. Yazıları için bugünün parasıyla bir iki yüz lira alırdı, milyon verseniz dinden tâviz vermezdi.

Bugün birtakım yayınlar için bazı Müslümanlara astronomik telif ücretleri ödeniyor. Bendeniz bunlara "telef ücreti" diyorum. Bakıyorsunuz reformcu, şazz fikir ve görüşleri olan bir ilahiyatçıya büyük paralar ödenmiş. Yazdığı kitaplarda bozuk yerler var. Böylelerine telif veya telef ücreti ödemek haramdır.

Bendeniz bir tv kanalında 14 hafta (haftada bir gün) program yaptım. Kendim istemedim, onlar teklif ettiler. Ücret için bir şey söylemedim. Onlar haftada bin lira veririz dediler. On dört hafta sonra (rivayete göre) bâlâdan (yukarıdan) emir gelmiş, "O adama program yaptırmayın" denmiş. İşime son verildi. On dört haftada on dört bin lira... Bu benim için çok büyük bir gelir ve ücretti. Harcaya harcaya, yiye yiye bitirememiştim.

Cenab-ı Hak bütün Müslüman gazetecileri, yazarları, medyacıları doğruluktan, dürüstlükten, itidalden, faziletten ayırmasın. Cümlemizi yağcılıktan, yalakalıktan, pohpohçuluktan, dalkavukluktan, eyyamcılıktan, arivistlikten, kalemimizi ve vicdanımızı kiralamaktan muhafaza buyursun. Âmin...

Peygambere 'Postacı, ölmüş ve işi bitmiş' diyen sapıklar

10 Ağustos 2009 00:01

Aldanmayınız

Ehl-İ Sünnet hocalarından biri, aykırı bir ilâhiyatçının basına sızdırılmayan gizli bir konferansının (gizlice alınan) ses kayıtlarını dinlemiş ve şöyle söylemiş:

"Bu adamın bozuk olduğunu söylüyorduk. Bu konferansından sonra onun kâfir olduğunda şüphe kalmadı..."

(Doğru, dürüst, temiz ilâhiyatçıları tenzih ederiz...)

Maalesef zamanımızda birtakım reformcular, değişimciler, yenilikçiler taqiyye yaparak asıl inançlarını gizliyorlar.

Aykırı fikirleri olan reformculara karşı Müslümanların çok dikkatli olması gerekir.

Böylelerine kesinlikle itimad edilmez, güvenilmez.

1. Kur'ân tek kaynaktır, Sünnet kaynak değildir diyenler Sünnet'i inkâr ettikleri için dinden çıkmışlardır.

2. Kur'ân'daki ve Sünnet'teki kesin hükümlerin bir kısmı tarihseldir, onlar bugün geçerli değildir diyenler Doğru Yol'dan çıkmışlardır.

3. İslâm ve iman ile küfrü bağdaştırmak, uzlaştırmak isteyenler açık bir sapıklık içindedir.

4. Peygamberi hafife alan, "O bir postacı idi, ölmüştür, işi bitmiştir" diyenler sapıktır.

5. Ben de Müslümanım ama Şeriata karşıyım diyenler korkunç bir çelişki içindedir.

6. Ashabın büyüklerinden Ebu Hureyre hazretlerine sövüp sayanlar Kur'ân ve Sünnet Müslümanı olamaz.

7. Yüzden fazla hadîsle geleceği bildirilmiş ve bu bilgi mânevî tevâtür derecesine ulaşmış olan Mehdi'nin zuhurunu ve Hz.İsa'nın nüzulünü inkâr edenler Cadde-i Kübra ve Sevad-ıAzam İslâmlığından çıkmış olurlar.

8. Azılı Farmason, taqiyye yaparak Müslümanları aldatan, şaibeli ve bulaşık Efganî'yi, onun tilmizi Abduh'u, onun tilmizi Reşid rıza'yı; münci (kurtarıcı), imam (din önderi), hidayet kılavuzu olarak gösterenler dall ve mudildir.

9. Ehl-i Sünneti yıkmak için çalışanlar hizmetkâr değil, hezimetkârdır.

10. Din hocaları, ulemâ aradan çıksın, herkes kendi kafasına göre Kitabullahı yorumlasın, ondan hüküm çıkartsın diyenler tamir değil tahrip ederler.

Muhterem Müslüman kardeşlerimiz!.. Reformculara, değişimcilere, yenilikçilere, diyalogçulara, İslâm aktivistlerine, şazz ve aykırı inanç ve görüşlere sahip olanlara, Ehl-i Sünnet yıkıcılarına kapılmayınız, aldanmayınız, tuzaklarına düşmeyiniz. Ebedî saadetinizi yitirebilirsiniz.

İmam ve allâme Kevserî

İmam (din önderi) Muhammed Zahid el-Kevserî hazretleri (Cenâb-ı Hak ona rahmetiyle muamele buyursun) Türkiyemizin, İslâm âleminin, özel olarak da Çerkeslerin medar-ı iftiharı bir âllamedir. Onun için "Asrının müceddididir" denilmiştir.Her şeyin en doğrusunu Allah bilir.

Bu zat Kur'ân'a, Sünnet'e, Selef-i Sâlihîn ve Ehl-i Sünnet ve Cemaat yoluna çok büyük hizmet etmiştir.

Bazı sebepler dolayısıyla, Şeyhülislâm Mustafa Sabri Efendi gibi Türkiye'yi terk etmiş, Mısır'a yerleşmiş, ölünceye kadar orada çok değerli Arapça kitaplar yazarak Din-i Mübin-i İslâm'a, Kur'ân-ı Azimüşşana, Sünnet-i Resulullah'a, Şeriata, fıkha, ulûm-i islâmiyeye, Ümmet-i merhumeye hizmet etmiştir.

Bid'at ve dalalet fırkalarıyla mücadele etmiş, çürütülmesi mümkün olmayan ilmî ve dinî delillerle bozuk ve yanlış görüşleri red ve cerh etmiş, Müslümanlara doğru yolu göstermiştir.

Her Ehl-i Sünnet Müslümanı bu büyük âlimi, hizmetlerinden ve himmetinden dolayı rahmet, minnet ve şükranla anmalıdır.

Bendeniz, bir Müslümanın doğru yolda olup olmadığını, Zahid el-Kevserî gibi âlimlere bakışından anlarım. Kevserî'yi Mustafa Sabri'yi, İsmail Yusuf en-Nebhanî'yi, Zeynî Dahlan'ı ve benzerlerini seviyor ve tutuyor mu? O halde doğru yoldadır.

Şu hususu da tebarüz ettirmekte faide var: Merhum Şeyhülislâm Mustafa Sabri ile Zahid Kevserî arasında teferruata ve dekayıka (inceliklere) ait bir meselede ilmî tartışma olmuştur. Böyle şeyler büyük âlimler arasında olabilir. Kendim için söylüyorum, küçükler bunlara karışmaz, tartışan âlimlerin birine veya bazısına saygısızlık göstermez. İslâm'da, teferruata ait konularda çeşitlilik vardır. Bu çeşitlilik geniş bir rahmettir. Ehl-i Sünnet ulemâsının hepsi bizim başımızın tacıdır.

Kevserî hazretleri, Cenâb-ı Hak hazretlerini noksan sıfatlardan tenzih hususunda, ehl-i bid'at fırkalarıyla gerçekten iyi ve başarılı bir mücadele yapmıştır. Allah onu hayırla mükafatlandırsın.

Bid'atçiler, yukarıda saydığım büyük Sünnî ulemâyı ve diğerlerini halka ve gençliğe tanıtmazlar. Bu onların vazifesi değildir. Sünnîlerin ve Sünnî geçinenlerin vazifesidir. Vâ esefâ...

İmkânım olsa son yüzyılın otuz kadar büyük Sünnî ulemâsı hakkında müstakil kitaplar hazırlatır, hizmetlerini, himmetlerini yazdırır, eserlerinden parçalar ilave ettirir yayınlardım. Böyle kitaplar bir iki bin baskı ile tesirini göstermez. Bunları yüzer bin yüzer bin basmalı ki, halkKur'ân'a, Sünnet'e, Hak Yola hizmet edenleri tanısın, bid'atçileri öğrensin.

Kevserî hazretleri gurbette yaşadı. Malı mülkü, akrabaları burada kaldı. Diyar-ı gurbette kanaat ile geçindi. Din-i Mübin'e para ile hizmet etmedi. Ehl-i bid'at ile para karşılığında tartışmadı.

Bir ara af çıktıktan sonra Türkiye'ye gelmek istedi. Frenk serpuşu giydirirler korkusuyla gelemedi.

Yaşadı, hizmet etti, öldü...Faydalı, kıymetli eserleri sadaka-i câriye olarak kaldı. O kitaplar okundukça, o kitaplar bâtılı iptal ettikçe, o kitaplar tereddüt ve şüpheleri izale ettikçe inşaallah melekler, açık duran defter-i a'maline sevap yazacaklardır.Ne mutlu böylelerine. Allah'ın selâm, rahmet ve bereketi salihlerin, ahyarın ve onları sevenlerin üzerine olsun.

İslâmî dergi enflasyonu

Cemaatçiliğin Ümmete zararlı tarafları var.Dikkat buyurunuz, cemaatlerin, bir cemaate mensup olmanın demedim cemaatçiliğin...

Meselâ dergicilik konusunda.İslâmî kesimde her cemaatin, her tarikatın, her tarikat şubesinin, her vakfın, her grubun, her kliğin KENDİ dergisi, KENDİ yayın organı var. Bu yüzden bir İslâmî dergi enflasyonu ile karşı kaşıyayız.

Deneklerin, cemaatlerin, vakıfların bültenleri olabilir ama hepsinin ayrı ayrı Türkiye çapında, İslâm çapında dergi çıkartması güç parçalanmasına yol açar.

Ümmetin dergi planında neye ihtiyacı var:

1. Haftalık Time, Newsweek, Economics, Le Point, Famiglia Cristiana gibi bir aktüalite ve yorum dergisine. Türkiye gibi 72 milyon nüfusa sahip bir ülkede böyle bir derginin en az 500 bin satması gerekir. Çok ciddî (sadece ciddî olması yetmez), çok vasıflı, çok güçlü, çok tesirli, çok güvenilir bir dergi.

2. Reader's Digest gibi ayda yine 500 bin satacak ve zevkle okunacak bir dergi.

3. En az 250 bin satacak bir tarih-coğrafya dergisi.

4. 500 bin satacak bir gençlik dergisi. Fransa'da bir Katolik yayınevi harika bir gençlik dergisi çıkartıyor. Elime eski sayıları düşünce merakla okuyorum.

5. Ayda bir milyon satması gereken bir kadın dergisi.

6. Çok lüks bir sanat, antika, dekorasyon, mimarlık vs dergisi.

Böyle dergiler sadece Müslümanlar, sadece dindarlar için çıkartılmaz. Bütün halk için çıkartılır.

Biz ne yapıyoruz şimdi? Bütün Müslümanlara hitap eden dergi de çıkartamıyoruz. Kendi cemaatimizin, kendi tarikatımızın, kendi grubumuzun özel dergisini, özel yayın organını çıkartıyoruz. Bu bir acz ve kaçış değil midir?

Şu anda Nakşîlerin bile tek dergisi yoktur. Mâlumunuz Nakşilik çok geniş bir camiadır, çeşitli şubeleri bulunmaktadır, her şube KENDİ dergisini yayınlamaktadır.

Bizim de dergimiz olsun zihniyeti Müslümanları dergicilik konusunda büyük bir çıkmaza sokmuştur.

Sekter zihniyetle dergi problemimizi çözmek mümkün olamaz.

Benim kanaatimce bugün Türkiye'nin en güzel ve lüks iki dergisi şunlardır:

1. "P" dergisi. Üç ayda bir çıkar. Sahibi Raffi Portakal.

2. İngiltere'de hazırlanıp basılan "Cornucopia" dergisi. Bu da üç aylıktır.

İslâmî kesimin (dindar milliyetçiler bu kesim içindedir) artık varoş ve bedevilik zihniyetini, kültürünü, davranışlarını bırakıp ufuklarını genişletmesi gerekir.

Cemaatler olsun, hizmet etsinler ama cemaatçilik fanatizmi ve darlığı olmasın.

İslâm ve Ümmet bütününü bir parçanın içine sığdırmak akılsızlığını bırakalım.

Geniş düşünelim, kucaklayıcı olalım.

Meselâ: Öyle bir tarikat ve tasavvuf dergisi çıkartalım ki, onu bütün tarikatların mensupları seve seve okusun.

Öyle bir tarih, coğrafya, seyahat dergisi çıkartalım ki, 70 milyon Türkiyeli hayran kalsın, meftun olsun. Kapış kapış satılsın, zevkle okunsun.

"Hazret-i Muhterem bizim ayrı dergimiz olmasını istiyor, aman kardeşler abone olalım, destekleyelim, para verelim..." zihniyetini bırakalım.

Dergicilik çocuk oyuncağı değildir. Yüksek kültür ister, uzmanlık ister, sanat ve estetik boyutu ister, hikmet ister.

Üç çeşit dergi vardır:

1. Seyah-beyaz dergi.

2. Dört renkli dergi.

3. Boyalı dergi.

Biz Müslümanlar artık boyalı dergi devrini geride bırakmalıyız. Dergi tasarımcılarımız dünyanın en güzel dergilerini hazırlamalıdır. En güzel olduğu nereden anlaşılacak? Uluslararası yarışmalarda (Tasarım, kağıt, baskı vs. bakımından) birinci oldukları, ödül kazandıkları zaman...

Yazımın baş tarafında Famiglia Christiana adlı bir İtalyan dergisinden bahsetmiştim. Türkçesi "Hıristiyan Ailesi" demek. 1931'de kurulmuş, şu anda Edizioni San Paola Katolik yayın kuruluşu tarafından neşr ediliyor. Haftada ne kadar basıyor biliyor musunuz? Bir milyon adet. İtalya'nın nüfusu 60 milyon...

Yeni bid’at fırkaları

11 Ağustos 2009 00:18

Zamanımızda ülkemizde ve İslâm âleminde yığınla bozuk dinî fırka, mezhep, grup türemiştir. Medreseler kapatılmamış olsaydı; Şeyhülislâm Mustafa Sabri, Zahid Kevserî, Elmalılı Hamdi, Manastırlı İsmail Hakkı gibi büyük âlimler, fakihler, kelâmcılar yetişecek ve bunları red ve cerh edeceklerdi.

Ehl-i Sünnete bağlı doğru İlâhiyatçılar yeni bozuk fırkaları tenkit ediyorlar ama bu tenkit ve uyarıları yeterli olmuyor. Maalesef şu anda ülkemizde Zahid Kevserî ayarında bir Ehl-i Sünnet müdafii yoktur.

Bendeniz bu yazımda, bazı bid'at fırkalarının listesini yapmak istiyorum:

1. Kur'âniyyûn fırkası. Bunlar Edile-i Erbaa'yı kabul etmezler, İslâm'ın tek temeli ve kaynağı vardır, o da Kur'ân'dır derler. Bunlar, bu görüşleri ile Kur'ân'a açık bir muhalefet içindedirler. Çünkü Kitabullah mü'minleri Resul'e itaat etmeye, onu en güzel bir örnek ve model olarak kabul etmeye, o ne getirdiyse almaya çağırmaktadır. Bunu reddedenler, Sünnet'i din kaynağı olarak kabul etmeyenler, Kur'ân deyip dursalar da dairenin dışına çıkmış olurlar.

2. Meâlciler fırkası. Bunlar kendi işlerine gelen bir meal veya tercüme alarak, bundan heva, re'y ve hevesleriyle din hükmü çıkartan, Kitabullah'ı akılarınca yorumlayan kimselerdir. Yanlış yolda olduklarında şüphe yoktur. Osmanlı ulemâsı yaşamış olsaydı bunlara "Meâliyyûn fırkası" ismini verirdi.

3. Efganiyye fırkası. Bunlar yalancı, taqiyyeci, Farmason Cemalüddin Efganî'yi din önderi olarak kabul ederler ve onun izinden giderler. Bu adam Afgan değildir, İranlıdır, kendisini Sünnî gibi göstermiştir, aslında Şiîdir. Masonluğun en dinsiz fırkasına mensuptur. Son derece karışık ve bulaşık bir kimsedir. Kılavuzu karga olanın...

4. Militan İslâmcılık fırkası. Bunlar İslâm'ı beşerî bir ideoloji seviyesine düşürmüş kişilerdir. Aktivisttirler. Son altmış yıl içinde hiçbir İslâm ülkesinde başarılı olamamışlardır.

5. Mükebbire fırkası. Bunlar Büyük Okyanus'taki "Kargo kültü" zihniyet ve kültürü seviyesinde ilkel, bedevî, özürlü bir akla sahiptirler. Camilere hoparlör, kalorifer, soğutma sistemi, vantilatör, soğuk su cihazı, kapılara naylon poşet sandığı koymanın, üç şerefeli minare yapmanın, 120 desibel yüksek sesle ezan okumanın İslâmî hizmet ve himmet olduğunu sanırlar.

6. Fazlurrahman'ın Tarihsellik veya Tatiliyye mezhebi. Bunlar Kur'ân'daki ve Sünnetteki hükümlerin bir kısmının tarihsel olduğunu, bugün geçerli olmadığını iddia ederler. Ülkemizde bazı ilâhiyat fakültelerine sızmışlardır. Hadîsleri, AB standart veya normlarına göre ayarlama ve ayıklama projeleri vardır. Yüklü telif veya telef ücretleriyle beslenirler.

7. Necdîler veya Selefîler. Bunlar gerçekten Selef-i Sâlihîne bağlı ve tâbi değildirler. İmamları İbn Teymiyye ve Muhammed ibn Abdilvehhab'tır. İnançlarında mücessime unsurları vardır. Tasavvufa ve tarikata son derece düşmandırlar.

8. İctihadiyye fırkası. Bunlar her Müslümanın ictihad yapmasını isterler.

9. Tekfiriyye fırkası. Bunlar, inançlarını ve meşreblerini beğenmedikleri mü'minleri şirk ve küfürle suçlamakta pek aşırı giderler. Bu suretle, mü'mini tekfir ettikleri için kendileri kâfir olurlar.

10. Feministler yahut Nisaiye taifesi. Bunlar, Batı dünyasında çıkmış sapık bir ideoloji ve görüş olan feminizme din gibi bağlıdır. Buharî'de bulunan sahih hadisleri bile reddederler.

11. Diyalogiyye taifesi. Bunlar zamanımızda üç ibrahimî din vardır, bunların üçünün mensupları da ehl-i necat ve ehl-i Cennet'tir derler. Tevhid ile Teslisi bir tutarlar. Kur'ân Yahudileri ve Nasranîleri İslâm'a çağırmıyor gibi daireden çıkartıcı iddiaları vardır.

12. Müekkilîn (Yiyiciler)taifesi. Bunlar bozuk düzende haram yemenin, beytülmalı hortumlamanın, kara servet sahibi olmanın caiz olduğuna inanırlar.

13. Erbabiyyûn taifesi. Bunlar kendi baronlarını, rühbanlarını, şeyhlerini (daha doğrusu müteşiyyihlerini) rableştirir ve putlaştırırlar.

14. Telfikıyye (telfik-i mezâhib) taifesi. Bunlar fıkıh mezheplerinin hükümlerinin karışık şekilde uygulanmasını isterler. Şiadan mut'a nikahını da alırlar. Böylece dini ve fıkhı oyuncak ederler.

15. Uzlaştırma fırkası. Bunlar din ile lâ-dinîliği uzlaştırmak hevesindedir.

Listeyi uzatmak mümkündür. Bu kadarla yetiniyorum.

Kudretli bir Ehl-i Sünnet kelâmcısı çıksa da bu bid'at fırkalarını güzelce tenkit, red ve cerh eden, çürüten bir kitap yazsa ne iyi olur.

Bazı talepler
Bazı çokbilmiş kardeş veya vatandaşlarımızın bendenizden talepleri oluyor.

Hep Müslümanları tenkit etme, biraz da düzeni tenkit et... Bendeniz elli senedir düzeni veya sistemi tenkit ediyorum.Bu yüzden başıma gelmeyen kalmadı. Mahkemelerde süründüm, hapishanelerde yattım, iki günlük gazetem süresiz olarak kapatılıp batırıldı, defalarca evim ve bürom arandı, kitaplarım ve evrakım çuvallara doldurulup müsadere edildi, göz altına alındım. İkinci sınıf vatandaş, sömürge yerlisi, zenci muamelesi gördüm. Benim, bir Müslüman olarak bozuk düzeni veya sistemi tenkit etmemem mümkün müdür? Elimden bu kadar geliyor. Bu konuda daha fazla hizmet imkânı olan ortaya çıksın yapsın.

Müslümanları tenkit etmeye gelince... Onları yıkıcı şekilde tenkit etmiyorum. Müspet özeleştiri yapıyorum. Niyetim temizdir. Faydalı olduğuna inanmasam yapmam. Samimiyetim şuradan anlaşılır ki, bu özeleştiri hizmeti şahsen benim aleyhimedir. Nice kişi ve grup kırılıyor, düşman olanlar bile var. Bu özeleştirilerden dolayı hiçbir maddî menfaat ve şahsî nüfuz elde etmiyorum.

Geçenlerde biri mesaj atmış, yiyici Müslümanlardan bahs ediyorsun, listesini yap yayınla diyor. Epey güldüm. Listesini yaptığım kimseler beni sonra ne yaparlar? Tozumu havaya savururlar. Bendeniz savcı mıyım ki, böyle bir liste yapayım. Memlekette yolsuzluk var, Müslümanların da bir kısmı haram rant yiyor. Bu konuda tevâtür derecesinde rivayet var. Zaten uluslararası temizlik ve saydamlık anketlerinde Türkiye'nin notu 10 üzerinden 4'tür... İslâmî kesimde mantar gibi kirli, kara, necis, haram servetler ve birikimler oluştu. Bunları yazarım, tenkit ederim ama liste vermek benim işim değildir.

Sabataycılar için de liste isteyenler var. Onlarca defa yazdım, Müslümanlar çok ciddî bir "Türkiye Yahudilerini ve Sabataycılarını Araştırma Enstitüsü" kursunlar ve ilmî araştırmalar yapsınlar. Liste o zaman (eksik olarak) ortaya çıkacaktır.Bu iş benim gibi bir gazetecinin vazifesi değildir.

İyi ve vatansever bir gazeteci bir tür savcıdır ama gerçek bir savcı değildir. Savclığının sınırlarını bilmelidir... Hakimliğe gelince: Hiçbir gazeteci hakim değildir, kesin hüküm veremez. Cellatlık da yapamaz.

Bendeniz yağcı, yalaka, dalkavuk, yandaş, şakşakçı, kemik yalayıcı bir yazar değilim.

Siyasî mânâda değil, genel mânâda muhalifim. Bu kadar kötülük, kokuşma, pislik, eğrilik, rüşvet, haram yeme, kirli rant alavere dalavere olan ülkede; vicdanı olan bir kimsenin muhalif olmaması mümkün müdür?

Şunu da belirteyim: Kesinlikle devlete karşı değilim. Sisteme ve düzene karşıyım. Devlet cevherdir, düzen ise araz. Kaba bir açıklama yapayım: Sürahiye şarap koymuşlar, bendeniz şarabın dökülmesini, yerine süt konulmasını istiyorum. Sürahiyi kırmak taraftarı değilim...

Bir uçaktasınız. Havayolları şirketini, uçağın personelini, yolculara verilen hizmeti ve çektirilen eziyeti beğenmiyorsunuz. Bu uçak düşsün der misiniz?

Devlet batsın demek, uçak düşsün demek gibidir.

Bunu anlamak için âmme hukuku bilmek gerekmez.

Akıl Din Kaynağı Değildir

18 Eylül 2009 01:25

Akıl dinin kaynaklarından değildir, dini anlamak için alet ve vasıtadır. Aklı olmayanın dini de yoktur. Mükellef olmanın temel şartı akıl sahibi olmaktır.

Sadece akılla hiçbir din hükmü ortaya konulamaz.

Dinin temeli, ana iki kaynağı Kur'ân ve Sünnet'tir. Akıl onları anlamak, yorumlamak için vasıtadır.

Aklın türleri vardır:

Sıradan akıl.

Selim akıl.

Hendesî akıl (geometri aklı).

İncelik aklı (edebiyata, sanata, hikmete, keyfiyete yönelik akıl).

Muhammedî hedy (yönlendirme, kılavuzluk) olmazsa dünyanın en parlak, en keskin, en üstün aklı tek başına gerçeği bulamaz, doğru yolda gidemez.

Tarih boyunca ve bugün İslâm dünyasında aklı din kaynağı olarak gösterenler bid'atçidir.

Müslüman çocuklar ve gençler içinde çok akıllı, çok zeki, çok istidatlı, çok kabiliyetli, çok vasıflı, çok üstün gençler vardır. Bunlara özel paralel ve alternatif eğitim verilerek; İslâm'a, insanlığa, Türkiye'ye, dünyaya, ülkemize, halkımıza hizmet etmeleri sağlanmalıdır.

İlimsiz aklın fazla kıymeti yoktur.

Akıl iki şekilde ilimle techiz edilebilir (ilim silahı ile silahlandırılabilir):

1. Kişi âlet ilimlerini ve 'âlî ilimleri öğrenir, icazet alır, din âlimi ve fakih olur.

2. Din âlimi olmazsa, icazetli din âlimlerine tâbi olur, onları taklid eder, onların mukallidler için yazdıkları muteber kitaplardaki bilgileri öğrenir; münevver (aydın, nurlu, ziyalı) bir Müslüman olur.

Müslümanın ayrıca, sosyal seviyesine, Ümmet hiyerarşisi içindeki rütbesine göre genel kültür ve çağdaş kültür birikimi olması gerekir.

Her hâl ü kârda Müslümanlar sırf kendi akıllarıyla din hakkında uluorta konuşamazlar, kendi heva ve re'yleriyle din hükmü koyamazlar.

Müslümanlıkta din konusunda en ayıp ve çirkin şey, "Bana göre...Ben bu konuda öyle veya böyle düşünüyorum..." demektir.

Şu anda Türkiye'de ictihad yapacak derecede hiçbir din âlimi ve fakih yoktur.

Bazı icazetsiz ilâhiyatçıların ictihada yeltenmeleri gülünçtür. İcazetleri olmadığı için onlar fetva bile veremez.

Tasavvuf ve ahlâk boyutu olmadan, kişi fakih de olsa eksik kalır.

Selim, olgun, olumlu bir akıl nasıl anlaşılır:

1. Böyle bir akla sahip olan Müslüman sahih bir itikada sahip olur.

2. Namazı dosdoğru şekilde kılar.

3. Faydalı ilim öğrenir, zararlı ilme talib olmaz ve onu öğrenmez.

4. Ahlâk ve fazilet sahibi olur.

5. Dünya tuzaklarına düşmez, zahid olur.

6. Benliğini en büyük düşman bilir. Benliğinin yap dediklerini yapmaz, yapma dediklerini yapar.

7. Dünyayı bir imtihan (sınav) yeri bilir. Ahiret için azık toplar.

8. Allah'ı Rab, Hz.Muhammed'i (Salat ve selâm olsun O'na) nebi, İslâm'ı din, Kur'ân'ı düstur ve imam, Şeriatı nizam olarak kabul eder.

9.İyiliğe yönelik olur, kötülükten kaçınır. İyilik yapamıyorsa, hiç olmazsa kötülük yapmaz.

10. Bütün ömrü boyunca Allah'ı kendisinden razı ve hoşnud etmek için çalışır, davranır, hareket eder.

Bu yazdığım fazilet ve hasletlere sahip olabilmek için rabbanî ulemâya ve fukahaya, kâmil mürşidlere tâbi olmak, onların yap dediklerini yapmak, yapma dediklerini yapmamak, gerekir.

Ulemâ ve fukaha ikiye ayrılır:

Gerçek, rabbanî, ilmi ile 'ameli birbirine uygun hakiki âlimler.

Ulemâ-i su', yani kötü âlimler. Bunlar Allah'ın ayetlerini, İslâm mukaddesatını ucuza satarlar. Zalimlere yağcılık ve yalakalık yaparlar. Kendilerini seven Müslümanların paralarını devşirirler. Böyle insî şeytanlardan uzak durmak gerekir.

Rabbanî, icazetli, gerçek âlimlere ve fakihlere tâbi olanlar, onları taklid edenler inşaallah ebedî saadete nail olurlar.

Ulemâ-i su'a tabi olanlar, onların peşlerinden gidenler imanlarını ve dinlerini tehlikeye atar, şeytanın tuzaklarına düşer.

Gerçek mürşid-i kâmilin bazı özellikleri şunlardır:

1. Nefsini yenmiş, kemal derecesine ulaşmıştır.

2. Şeriattan kıl kadar ayrılmaz.

3. Sahih itikadlıdır.

4. Başta beş vakit namaz olmak üzere ibadetlerini güzelce ve dosdoğru eda eder.

5. Peygamberimizin Sünnetine sarılmıştır.

6. Kendisini sevenlerden para toplamaz.

7. Onda hubb-i riyaset yoktur.

8.Dünya fâniliklerinin, dağdağalarının, kıyl ü kalinin, boş koşuşturma ve telâşların dışında ve üstünde kalır, entrikalara karışmaz.

Velhasıl akıl nassa, nakle, gerçek âlimlere, gerçek fukahaya, gerçek mürşidlere tabi olmadığı müddetçe serseri mayın gibidir.

Din hükümlerinin ve bilgilerinin kaynağı ve delili dörttür:

Kur'ân... Sünnet... İcmâ-i ümmet ve kıyas-ı fukaha...

Akıl kaynak değildir.

Mutlak müctehidler dışında hiçbir Müslüman kendi kafasına, hevasına, re'yine göre ictihad yapamaz. Yaparsa dâll ve mudil olur yani sapıtır ve sapıttırır.

Cenâb-ı Hak cümlemize selim akıl nasip etsin.

Bir salağın not defterinden

İyice anladım ki, çevremdeki herkes salak, bir ben akıllıyım.

O gece Filibit'lerin evinde herkes bana hayran oldu, yıldız gibi parladım...

Raziş bana çılgınlar gibi aşık ama hiç yüz vermiyorum....

Neroş'a kur yaptım, ilgilenmedi. Bu kızın kafasını kör testere ile kesmeli. Benden iyisini mi bulacak?

Bu gidişle ben adam olmam, bir şişe şarap içtim, küp gibi sarhoş oldum, sabahtan ikindiye kadar kendimi bilmeden uyumuşum.Adam dediğin beş şişe içmeli, yalpalamadan yürümeli, saçmalamadan konuşmalı...

Tamu restoranda yumurtada kızartılmış salyangoz ve kurbağa bacağı yedim. Tadı tuzu olmayan iğrenç şeylerdi ama renk vermedim, nefisti dedim.

Profesör Argon Tolgaç'ın "SosyalDebreyaj" kitabını okudum. Ben ondan iyisini yazarım ama kadrimi bilen yok.

Sesimin güzel olduğunu söylüyorlar. Acaba Şantöz Mimi Velosipet'ten ders mi alsam? Bakarsın, on sene sonra Pavarotti gibi bir âlem olurum.

Babamgilin dev inşaatı çökmüş, fazla harçlık veremedi. Beyaz işine gireceğim, korkuyorum.

Cuma günü bir yerden geçiyordum. Cemaat camiye sığmamış, yollara taşmıştı. Ah Atam, bu günleri de mi görecektik?

Yeliz, Neliz ve Martoloj hep birlikte Bayramda Lesbos adasına gidip sakız rakısı içeceğiz. Tabiî başka haltlar da yiyeceğiz. Heh heh heh...

Yazdığım son şiiri arkadaşlara okudum, güldüler, eşekler hoşaftan ne anlar!..

Babamdan yeni lüks bir Mini istedim, ihale alamıyormuş, rantlar çok kısıtlıymış alamam dedi. Babam olmasa onu boğardım.

Dün gece geç vakitlere kadar Cafe Çandragupta'da bizim ekiple düşünsel ve filozofik tartışmalar yaptık. Ben Dadaizm'in Kubizm'in bir çeşidi olduğunu söyledim, ötekiler hayır ikisi ayrıdır dediler. Sonunda ben galip geldim ama kabullenmediler. Ne olacak salaklar.

Bayram yaklaşıyor. Ne garip ülke... Ramazan'da Müslümanlar oruç tutuyor, aç kalıyor, çile çekiyor. Bayramda dinsizler keyif sürüyor.

İlk denemem "Lökorbô" dergisinin Ekim ayında yayınlanacak. Kültür hayatına bir güneş gibi doğacağım.

Ah Semiramis!.. Bana yaptıklarını ölünceye kadar unutmayacağım. (Konunun ne olduğu bir sırdır...)

Perşembe günü Kadıköy'e gittik, Tuvazon Dor'da yemek yedik, Saylan'da Kup Griye... Hayat ne hoş, hayat ne boş...

Mezuniyet Albümü için toplanan paraları yemiştim, matbaa albümleri vermedi. Arkadaşlardan biri beni savcılığa vermekle tehdit ediyor. Alçaaak!..

Zincirlikuyu Mezarlığı'nın önünden geçiyordum. Ana kapının üzerine, "Her canlı ölümü tadacaktır" diye yazmışlar. Gericilik aldı yürüdü. Ölümü düşünmek bile istemiyorum. Yaşasın hayat!..

Neşo, Moşe, Zerduz ve ben Montralon klübüne üye olacağız. Herkesi almıyorlarmış. Babam baskı yapacak. Klüb üyelerinin geleceği parlak oluyormuş. Evet aydınlık ufuklara açık ve temiz alınla koşar adım yürümek ne kıvançlı bir şey...

Ben ne Raskolnikov'um ne de Sibirya'ya gitmek isterim. Martılar gibi özgür olmak isterim. Sibirya çok soğuk, Altınkum'da güneşlenmek ne hoş.

Bugünlük bu kadar...Bende cevher tükenmez, doğurgan bir zihnim ve kalemim var. Yaz yaz bitmez... Güneşe selam, Ay'a selam ey Mirkelam!..

Aykırı İlâhiyatçılar

05 Eylül 2010 01:43

Bazı aykırı ilâhiyatçılar meşhur olmak, dikkati çekmek, reyting yapmak için yakışıksız işler ve çıkışlar sergiliyor.

* Müttefakun aleyh (üzerinde kesin ittifak olan) mesele ve konularda aykırı görüşler ve ictihadlar yapıyor, saçma sapan fetvalar veriyor.

* Meselâ: İslâm'da tesettür vardır ama başı örtmek yoktur diyor.

* Meselâ: Namaz günde beş vakit değil, üç vakittir diyor.

* Hırsızın elini kesmek haddi yoktur. Kesmekten maksat ince bir çizik yapıp birkaç damla kan çıkartmaktır diyor.

* Bin küsur yıldan beri bütün müctehid imamlar, ulemâ, fukaha, müfessirler, muhaddisler yanılmıştır. Doğrusu benim dediğimdir diyor.

* Şer'î takvimlerdeki imsak vakti yanlıştır. İmsaktan sonra da yenilebilir diyor.

Medya bu gibi aykırı çıkışlara büyük yer veriyor.

Meselâ düzgün bir din âlimi "Ey Müslümanlar!.. Beş vakit namaz büyük bir farzdır, bunu eda ediniz, cemaatle namaz kılınız..." mealinde bir yazı yazsa medya bununla ilgilenmiyor. Aykırı bir ilâhiyatçı "Ey Müslümanlar! Namaz günde beş değil, üç vakittir" dese, mal bulmuş mağribî gibi bu beyanı ele alıp duyuruyorlar.

Milyonlarca Müslüman kuvvetli ve sağlam din eğitimi almamış olduğu için aykırı fikirler, görüşler, ictihadlar, fetvalar büyük tahribata sebebiyet veriyor.

Bazı aykırı ilâhiyatçıların büyük hatalarından biri de, Kur'ândaki zekât ayetinde geçen fi sebilillah'ı eâmm mânâda ele alıp derneklere, cemaatlere, tüzel kişilere, mütecâhidlere (mücahid taslaklarına) zekat verilebilir fetvalarıdır.

Bazı aykırı ilâhiyatçılar, resmî ideoloji (...izm) ile İslâm dinini birbirleriyle uyumlu gibi göstermeye çabalıyor. Neûzu billah!..

İslâm tarihinde yirmi kadar mutlak gerçek müctehid zuhur etmiştir. Bizde ise şu anda binlerce müctehid taslağı uyduruk ve geçersiz ictihadlar yumurtlamaktadır.

Aykırı ilâhiyatçıların bir kısmı fıkıh ilmini yıkmak istiyor. Fıkıh, sonu olmayan mübarek bir ilimdir.Fıkıh yıkılınca din kültürü ve uygulaması çöker.

Aykırı ilâhiyatçıların ektiği şüphe ve tereddüt tohumları Müslüman toplum içinde anarşi, kaos, kargaşa çıkmasına, zihinlerin karışmasına sebep olmuştur. Bir ve beraber olması gereken Ümmet binlerce hizbe, fırkaya, gruba, kliğe parçalanmıştır.Din konusunda kavga, çekişme, tepişme başlamıştır.

Bu kötü durumdan kurtulmak için Sünnî kökenli bütün Müslümanların Ehl-i Sünnet mezhebinde birleşmeleri gerekir. Ehl-i Sünnet fıkıh konusunda dört ekole ayrılır: Hanefîlik, Malikîlik, Şafiîlik ve Hanbelîlik.

İtikad konusunda Ehl-i Sünnetin iki ekolü vardır: Eş'arîlik ve Mâturidîlik.

Ehl-i Sünnet Müslümanları dinî konularda kendi nefis, heva ve re'yleriyle konuşup yazmamalıdır.

Dinî konularda tartışmak, çekişip tepişmek Müslümanları böler ve güçlerini bitirir.

Aykırı ilâhiyatçılar tecrid edilmelidir.

Ehl-i Sünnet Müslümanları için ana prensip şudur:

Bozuk mezheplerin bozuk ilâhiyatçıların, bozuk fırka ve hiziplerin Ehl-i Sünnete aykırı BÜTÜN fikir, görüş, iddia ve ictihadları bozuktur, bâtıldır, geçersizdir.

Kur'an Kur'an Diyerek Kur'ana İhanet Etmek

29 Eylül 2010 09:49

TÜRKİYE'de en çok okunan kitap Kur'an-ı Kerîm'dir. Her yıl milyonlarca adet baskısı yapılır ve satılır.

Türkiye'de büyük sayıda, bir ordu Kur'an hâfızı vardır, mukaddes Kitabı baştan sonuna kadar ezberlemişlerdir.

Türkiye'nin dindar çoğunluğu (istisnalar dışında) Kur'anın yapılmasını istediği nice işleri yapmaz, yapılmamasını istediği nice işleri yapar.

Kur'an beş vakit namaz kılın diyor, halkın ancak yüzde 10'u kılar.

Kur'an gıybet etmeyin, gıybet etmek ölü kardeşinin etini yemek gibi iğrenç ve çirkin bir şeydir der, Müslümanlar bol bol gıybet eder.

Kur'an ribayı kesinlikle haram kılmıştır, riba Müslüman toplum arasında çok yaygındır.

Kur'an lüksü, israfı, her türlü beyinsizliği, aşırı tüketimi, azgınlığı yasak etmiştir. Eline para ve imkan geçiren büyük sayıda Müslüman lüks ve israfa yönelmiştir.

Kur'an bölünmeyiniz, parçalanmayınız, birbirinize düşmeyiniz; böyle yaparsanız gücünüz, kuvvetiniz, devletiniz elinizden gider, esir ve zelil olursunuz der, Müslümanlar bin parçaya bölünmüştür ve bunların bir kısmı birbiriyle çekişir.

Kur'an zekatı verin der, Müslümanlar zekatı dosdoğru bir şekilde vermezler, birtakım çeteler ve din mafyaları zekatları Kur'ana, Sünnete, Şeriata aykırı olarak toplar ve sarf eder.

Kur'an kafirleri dost ve velî edinmeyiniz der, Müslümanların bir kısmı edinir.

Velhasıl Kur'an deriz, Kur'an okuruz ve Kur'anın emirlerini yerine getirmez, yasaklarını çiğneriz.

Kur'an bir kavim için "Onlar namazı terk ettiler ve şehvetlerine uydular" buyuruyor. Acaba bu kavim biz miyiz?

Resulullah Efendimiz (Salat ve selam olsun ona) uğursuz bir topluluk için "Onlar Kur'an okurlar, okudukları Kur'an hançerelerinden aşağı kalplerine inmez. Onlar gergin yaydan fırlayıp ava isabet eden, o hızla avdan da çıkıp giden ok gibi dinden çıkarlar" buyuruyor.

Kur'an Kur'an diyerek, Kur'an okuyarak Kur'ana ihanet edilmektedir.

Bu ihanet cezasız kalmaz.

Allah'ın Dinine, Peygamberine, Kitabına sımsıkı ve dosdoğru şekilde sarılmadıkça ilahî emirleri yerine getirmedikçe, ilahî yasaklardan kaçınmadıkça bizlere kurtuluş, izzet, hürriyet, necat, felah yoktur.

Müslüman Kendi Hevâ ve Re'yi ile Hüküm Vermez, Değerlendirmez...

06 Ekim 2010 09:12

İSLÂM'ın kendi ölçüleri, kıstasları, hükümleri vardır. Bir Müslüman olup bitenleri, hadiseleri, gidişatı, insanları, toplumu bunlara göre değerlendirir. Müslüman kendi re'yi ile, kendi hevâsı ile değer hükmü vermez.

İslam'a göre bir insanın iyiliğinin veya kötülüğünün birinci ölçüsü onun inançlarıdır. İmanlı ise, bu imanı-itikadı sahih (doğru) ise,

İmandan sonra âbid (ibadet eden) bir kul ise; başta namaz olmak üzere İslam'ın anlattığı ibadetleri eda ediyorsa,

Ahlaklı ve faziletli bir insan ise,

İlim, irfan, hikmet (bilgelik) sahibi ise,

Nefsanî-beşerî ihtiraslarını gemliyorsa,

Kendisinde paylaşma, yardımlaşma ahlakı varsa,

İnsanlığa hayrı dokunuyor, zararı dokunmuyorsa,

Adaletli ise, zulm etmiyorsa,

Yalan söylemiyorsa,

Halkı aldatmıyorsa,

Haram yemiyorsa,

Paraya, maddeye, zenginliğe tapmıyorsa,

Verdiği sözleri tutuyorsa,

Emanetlere ihanet etmiyorsa,

Güvenilir bir insansa,

Kendisi ve yakınları aleyhinde de olsa doğru şahitlik yapıyorsa,

İyi bir eş ve iyi bir baba ise,

İyi âmir veya memur ise,

Vazifelerini yerine getiriyorsa...

İşte bu kişi iyi bir insandır, iyi bir Müslümandır, iyi bir vatandaştır.

Haram yiyorsa,

Hırsızlık yapıyorsa,

Rüşvet alıp veriyorsa,

Riba alıp veriyorsa,

Gururlu ve kibirli ise,

Sefahat ve lüks içinde yaşıyorsa,

Gerekenden fazla yiyen obur bir kişiyse,

Komşusu aç iken kendisi tok ise,

Çocuklarını iyi insanlar olarak yetiştirmiyorsa,

Paraya put gibi tapıyorsa...

İşte böyle olan kişi kötüdür.

Müslüman iyiliği ve kötülüğü, güzeli ve çirkini, doğru olan ile yanlış olanı kendi kafasına, kendi heva ve re'yine göre değerlendirmez.İslam'ın ölçülerini kabul eder, onlara göre değerlendirir.

İslam'ın ölçüleri, hükümleri, kıstasları şu kaynaklardan çıkartılmıştır:

Allah'ın Kitabı olan Kur'ân-ı Kerîm'den.

Peygamberin Sünnetinden. Sahih hadîsler de bir tür vahiydir. Sünneti, sahih ve mütevâtir hadisleri inkar eden dinden çıkmış olur.

İcmâ-i ümmetten.

Başta Selef-i sâlihîn olmak üzere gerçek ulema, fukaha, mürşidlerin, evliyaullahın, gerçek Ehl-i Beytin uygulamalarından.

(İtikadı sahih olmayan, namaz kılmayan, âşikâre fısk ve fücur işleyen, Allah'ın yap dediklerini yapmayan, yapma dediklerini yapan, Efendimizin sünnetine uymayan kimseler gerçek Ehl-i Beyt'ten sayılmazlar. Onlara uyulmaz, peşlerinden gidilmez.)

Bu devirde bazı Müslümanların İslamî ve şer'î ölçü, hüküm ve kıstasları bırakıp; nefislerine, hevâlarına, re'ylerine, mensup oldukları cemaatlerin (İslam'a uymayan) bid'atlerine, yanlış prensiplerine uydukları görülüyor. Onların bu hali hem kendileri, hem de Ümmet için son derece zararlıdır.

Fırkasını ve hizbini İslam ile özdeşleştiren, onu dinden yüksek gören kimse Müslüman değil, sapıktır.

Ruhbanları, din baronlarını putlaştıran, erbab (rabler) haline getirip tanrılaştıran sapıktır.

Din ve mukaddesat ticareti yapan şerir ve şaqîdir.

Kur'ana, Sünnete, Şeriata zıt ve muhalif olan her şey hederdir.

Bütün doğru inanç ve düşünceler, bütün iyi hareket ve ameller, bütün güzel şeyler İslam'da ve İslam Şeriatındadır.

Aklı olmayanın dini de yoktur ama sıfr (salt) akılla insan doğruyu, iyiyi, güzeli bulamaz ve bilemez. Bulup bilseydi binlerce yıldan beri filozoflar, bilgeler birbiriyle çelişen bin türlü sistem ve doktrin icat edip çekişmezlerdi.

İnsanı dünya ve ahirette ebedî saadete ulaştıracak tek hedy (rehberlik, kılavuzluk) Allah'ın Resulü Muhammed Mustafa aleyhissalatü vesselamın hedyidir.

Peygamberin varisleri, vekilleri, halifeleri; Müslümanların itaat etmekle mükellef olduğu ülü'l-emr icazetli ulema, icazetli fukaha, icazetli gerçek meşayih ve kâmil mürşitlerdir.

Bir rehbere muhtaç olduğu halde böyle bir rehber edinmeyen, ona intisap etmeyen kimse Şeytan'ı kendisine şeyh edinmiş olur. Nitekim...

Bid'atçileri, münafıkları, muslih görünen müfsidleri rehber edinenin akıbeti kötü olur.

İcazetli ulema, fukaha, meşayih ve kâmil mürşidler, ucu Resullerin Seyyidine (Salat ve selam olsun ona) ulaşan gerçek silsilelere sahiptirler. Kur'anın ve Sünnetin, din ve şeriatin en doğru yorumunu onlar yapar.

Rabbanî alimlere, kamil mürşitlere itaat ve biat eden kişi, zaman ve mekandan ve diğer noksan sıfatlardan münezzeh olan Rabbülalemîn'in rızasına yaklaşmış olur, O'nun lütfuyla ebedî saadeti bulur.

Kur'ân Ticareti

18 Ekim 2010 09:19

ALLAH'IN Kitabı olan Kur'an-ı Kerîm'e (doğrudan doğruya veya dolaylı olarak) ihlâsla hizmet etmek bir Müslüman için büyük bir şereftir, sevaptır, hayırdır, vazifedir.

Kur'ana ihlasla hizmet eden mü'minlere Allah büyük ücretler verir, onları Cennetle, ebedî mutlulukla mükafatlandırır.

Kur'anı dünyevî menfaatler, hırslar, para kazanmak, zengin olmak için âlet ve vâsıta kılanlar, Kitabullah'ı istihdam ve istismar etmeye yeltenenler ise münâfıktır, fâsık ve fâcirdir.

İcazetli din alimi ve fakih... Tefsir yazmaya ehliyeti ve liyakati var... Bu zat, sırf Allah rızası için, ihlâsla, yüzde yüz temiz niyetle Kur'an tercümesi, meâli veya tefsiri te'lif etti. Ne mutlu ona!..

İlmi var ama niyeti bozuk... İlmini para kazanma ihtirasına âlet ediyor ve köşeyi dönmek için, bol te'lif ücreti almak için meal, tercüme ve tefsir yazıyor... Vah ona, eyvah ona, veyl ona, efsus ona!..

Ameller niyetlere göre değerlendirilir. Hizmet eden sevap kazanır; istihdam eden, sömüren azap...

Matbaanın icat edilmediği, yayınevlerinin bulunmadığı eski çağlarda büyük ulema, büyük fukaha, büyük müfessirler, büyük muhaddisler, büyük allâmeler, büyük imamlar, mürşid-i kâmiller Kur'an tefsirleri, hadis külliyatları, fıkıh ve ahlak kitapları yazmışlar ve Ümmet-i Muhammed'e hediye etmişlerdir. Onlar bu kıymetli kitapları te'lif ücreti almak, zengin olmak, köşeyi dönmek, vurgun vurmak için ortaya koymadılar. Dine, imana, Kur'ana, Şeriata, ahlaka hizmet için hasbeten ve muhlisen lillah çalıştılar. Sa'yleri meşkûr olsun, kabirleri nurla dolsun, onlara minnettar ve müteşekkiriz. Biz Müslümanları aydınlattılar. Allah onlardan razı olsun.

Allah rızası için ihlasla yazılmayan, ihlasla yayınlanmayan din kitapları feyizli ve tesirli olmaz.

Zamanımızda ehliyetsiz, liyakatsiz, icazetsiz bazı kişiler sırf para kazanmak için, içlerinde vahim yanlışlar olan din kitapları yazıyor. Bunlar yazanlar, yayınlayanlar için büyük vebaldir.

Adam Kur'an meali, tercümesi, tefsiri yazıyor ve kasıtlı olarak Bakara suresinin 62'nci ayetini yanlış yorumluyor, Hz. Muhammed aleyhissalatü vesselamı inkar edenlerin de Cennetlik olduğunu iddia ediyor. Bu adam belki bir miktar telif ve tercüme ücreti alıyor, bunlarla daire, ev, yazlık, eşya, otomobil ediniyor ama beride ebedî saadetini yitiriyor.

Çünkü: Hz. Muhammed'in zuhurundan sonra, onun Peygamberliğinin haberi, onun dâveti kendisine ulaştığı halde bunu inkâr ve tekzip eden kişi asla Cennetlik değildir.

Bakara suresinde zikr edilen ve Rablerinden ecir alan Yahudiler, Hıristiyanlar ve Sabiîler hangileridir?

Çok değerli ve muteber bir tefsir olan Beyzâvî Tefsirinde şu açıklama yer alıyor:

"İşte bu dinlere mensup olanlardan her kim, kendi dini nesh edilmeden önce Allah'ı ve ahireti kalben tasdik eder, (tahrife uğramamış şekliyle)kendi dininin gereği üzere yaşarsa..."

Yıl 2010, İslam daveti dünyaya duyurulmuş, milyarlarca insana Hz. Muhammed'in çağrısı ulaştırılmış...Bu daveti duymuş olan bir gayr-i Müslim iman etmezse onun için necat, cennet, ecir yoktur.

Muannid tekzipçiler -hâşâ- Hz. Muhammed peygamber değildir, yalancıdır. Kur'an, Allah'ın kitabı değildir, düzmedir; İslam hak din değildir diyecekler ve sonra bizim bazı müfessirlerimiz bunları Cennetlik yapacak.Ne büyük rezâlet!

Hatâlı tercüme-tefsirlerden birine laik/kemalist rejim tarafından yüz binlerce dolar te'lif ücreti ödenmiştir. İyi para mı? Hayır hayır!.. Çok kötü para, yakıcı para.

Bir Kur'an meali, tercümesi, tefsiri Ehl-i Sünnet mezhebine mensup icazetli bir alim tarafından hazırlanmış olsa bile, o kişinin niyeti halis değilse, dünyalık için yapılmışsa yine bereketli ve tesirli olmaz.

İlle de ihlas.

Teklif ediyorum: İcazetli, ihlaslı, takvalı alim ve fakihlerden oluşan bir komisyon kurulsun, piyasadaki Kur'an mealleri, tercümeleri, tefsirleri incelensin, içlerinde kasıtlı kasıtsız bozukluk olanlar Müslüman halka bildirilsin.

Böyle bir şey Kur'ana hizmet olacaktır.

Şu anda yüzlerce çeşit tercüme, meal ve tefsir vardır. Bunların kaçta kaçı ihlasla, sırf Allah rızası için, İslam'a hizmet etmek amacıyla hazırlanmıştır, kesin bir rakam veremem. İyi bildiğim bir şey varsa, bunların yarıdan fazlasının vahim hatalarla dolu olduğudur.

İlim, imkan, fırsat sahipleri vazifelerini yapmazlar, Kur'an-ı Kerîm'i istismardan, sömürüden korumaya çalışmazlarsa, Ümmet'i uyarmazlarsa sorumlu olurlar.

Âyetleri tahkir edenler

04 Kasım 2010 08:15

KUR'ÂN ayetiyle alay eden şarkıcı grup Isparta'ya konser vermeye gitmiş. Şehrin Müslüman halkı, bilhassa imanlı gençlik protesto etmiş. Grup konser veremeden dönmüş.

Çağdaşlar, dinsizler, militan lâikler durumu protesto ediyorlar. Neymiş efendim, mahalle baskısı varmış, ayetleri hafife alan, tahkir edenlere güçlük çıkartılıyormuş.

Isparta Müslümanlarının yasal sınırlar içinde yaptığı protesto tamamen haklıdır, normaldir ve meşrudur.

Anormallik, ayetleri tahkir edenlerdedir.

Kuş kadar akılları olsaydı bu Müslüman memlekette böyle bir densizlik yapmazlardı.

Onların yaptığını ne Yahudi yapar, ne Hıristiyan, ne de aklı başında ateist.

Hürriyet var diye, halk çoğunluğunun dinini alaya almak elbette suçtur, aşırılıktır, densizliktir.

Biz çağdaşız, biz Saylancıyız, biz Kemalistiz, biz ateistiz canımızın istediğini yaparız, Yağma yok!.. Yapamazlar.

Bu ülkede sosyal barış ve mutabakat olmasını istiyorlarsa halkın dinine, mukaddesatına saygı göstermek zorundadırlar.

Sen ayetleri tahkir et, hafife al, onlarla aley et, sonra da protesto edilince feryadı bas.Siz de hiç akıl yok mudur?

Kur'an Müslümanı Yaftasıyla

24 Ocak 2011 08:23

"Kuranda birleşmek ama nasıl?" başlıklı bir yazı yazmışım, /memurlar.net/ sitesi bunu iktibas etmiş, okuyan biri de "Kuran Müslümanı" takma adıyla şu yorumu yapmış:

"Kanlı pazar öncesi yazdığı kışkırtıcı yazıdan 20 gün sonra, commerzbank'da adına Amerikalılar 350.000 dolar yatırıldığı iddia edilir; yine 12 Mart 1971 de Arabistan'a kaçıp aramco'da (Amerikanın Suudi Arabistanla ortak petrol şirketi) misafir edilmiş, zaman aşımından sonra dönmüştür; yani bu sünni patriği adam Amerikanın sünnisidir!!!

Kendisine en güzel cevabı, zamanında, tam zamanında, kanlı pazar zamanında, has bir müslüman vicdan, Nurettin Topçu vermiştir. (İslamcılık'la sağcılık'ın iki farklı şey olduğunu ihsas edilmesi dikkatten kaçmamış olmalı.)

Türk sağının temel bir özelliğidir herhalde, İslam ayet hadis bilmezler, bilseler de anlamazlar, anlasalar da tutarlı bir şekilde düşüncelerini buna göre şekillendir(e)mezler.Anti-komünizm denen saçma oyuna bu kadar meyil verebilmişlikleri, hâlâ da verişleri, bundandır herhal.

Eygi ayrıca estetik fetişizminden faşizme giden kısa yolu gösteren bir figürdür kanımca.

Topçu'nun kanlı pazar sonrasında yazdığı, Türk sağına yönelik ağır eleştiri mahiyetindeki yazısında atıf yaptığı, Türkiye'de yaşayan herkesin bir şekilde hayatında en az bir defa duyduğunu sandığım âyet de şudur: Bir insanı öldürmek bütün insanlığı öldürmek gibidir."

Bu Kuran Müslümanı, beni Amerikalılardan 350 bin dolar almakla, Arabistan'da Aramco'nun misafiri olmakla itham ediyor. "Sünnî Patriği, Amerikan Sünnîsi" diyor.

350 bin dolar hikâyesi tamamen yalan ve iftiradır. Derin Devlet ve Ergenekoncular tarafından uydurulmuştur. Belki yüz defa yazdım: Bunu ispat ederseniz, gazetelerimi (o zaman İstanbul'da iki günlük gazetem vardı) ve tesislerimi size hibe edip basın ve yazarlık hayatından çekileceğim dedim. Utanmaz haysiyetsiz yalancılar, iftiracılar ispat edemediler, ortaya en ufak bir belge koyamadılar.

En son, bundan birkaç yıl önce bu iftira bir kitapta tekrarlandı. Mahkemeye verdim, müfteriler kıvırttılar, kıvrandılar, Hollanda'da böyle bir banka var mıdır sorulsun dediler. Mahkeme resmen sordu, Hollanda hükümetinden gelen cevap şu oldu: "Hollanda da böyle bir banka yoktur!.."

Bu konuda hiçbir belge yoktur.

Yalancıların ve iftiracıların prensibi şudur: "İftira et, karala, pislik at, çamur dök... Mutlaka bir izi kalır."

Olmayan bir belgeyi ben bulacak değilim.

Müfteriler arasınlar, bulurlarsa artık gazetem ve tesisim yok, oturduğum bir daire var, küçük bir yayınevim var, kitaplarım, eşyalarım var. (Bulurlarsa) bunları onlara hibe edeyim, kalemimi kırayım, gazeteciliği bırakayım.

İnternette yoğun şekilde dezenformasyon yapılıyor.

Dinsizler, Müslüman kılığına giriyor, bizden görünerek yalan söylüyor, iftira ediyor, şaşırtıyor.

Kendisine Kur'an Müslümanı diyen yalancı ve müfteri, merhum Üstad Nurettin Topçu'dan bahsetmiş.

Nurettin Topçu Bey, sahibi ve yayın müdürü olduğum haftalık Yeni İstiklâl Gazetesine yazılar lütfederdi. Kendisi bizim büyüğümüzdü, üstadımızdı. İmanlı ve salih Sünnî bir Müslümandı, beş vakit namaz kılardı, son derece doğru, dürüsttü, ahlâk ve fazilet timsaliydi. Nezih, asil, kibar bir mü'mindi. Yüksek kültür sahibiydi, Fransa'da doktora yapmıştı.

Bazen Üstadın Pierre Loti Caddesine açılan Şatır sokaktaki evine giderdim. Çalışma odasında Hitler'in resmi asılıydı. Kendisinin bütün fikir ve görüşlerine katılmazdım ama ona hürmette asla kusur etmezdim.

Bir gece Ali Fuat Başgil Hocanın evine davet edilmiştim, Üstad Nurettin Topçu da oradaydı, yemekten sonra kahve içilirken sohbet esnasında, Üstad Nurettin Beyle bendeniz arasında İslam'da bütünlük olduğu, dünyevî uhrevî ayrımı bulunmadığı konusunda ihtilaf olmuştu. Başgil Hoca bendenize hak vermişti. Bu, Topçu Hocamızın kadr ü kıymetine halel getirmez.

Nurettin Topçu, çok ihlâslı bir kimseydi, yazılarından dolayı telif ücreti kabul etmezdi. Temiz yaşadı, temiz vefat etti, Cenab-ı Hak rahmetiyle muamele buyursun.

Bizim müfteri ve sahte "Kur'an Müslümanı", "Eygi ayrıca estetik fetişizminden faşizme giden kısa yolu gösteren bir figürdür kanımca" diyor. Mimarlıkta, şehircilikte, meskenlerde, dekorasyonda, hayatın her vechesinde güzellik olmasını istemek fetişizm midir?

"Sünnî patriği", "Amerikan Sünnîsi" ne demektir? Bizim Kur'an Müslümanı Şiî midir, Alevî midir acaba?..

Faşizm demiş, baltayı taşa vurmuş... (Nurettin Topçu'nun odasındaki Hitler resmi...)

12 Mart 1971'de Suudî Arabistan'a kaçmışım... Yalan!.. 1969'un Ocak ayında normal pasaportla Hacca gitmiştim, bir daha da dönmemiştim.

Aramco'nun misafiri olmadım.

Kanlı Pazar denilen hadiseyle de bir ilgim yoktur.

Kur'an Müslümanı rümuzlu yalancılara ve iftiracılara karşı uyanık olalım. Bana saldıran adam, şerefli ve namuslu bir insansa asıl ismiyle ve kimliğiyle ortaya çıksın ve mertçe tartışsın.

"Kur'an Müslümanı" yaftası altında yalan söyleyen, iftira atan bu adamcağız kimdir acaba?

ur'âna Uymak

22 Şubat 2011 08:14

Ezan-ı Muhammedî bir çağrıdır. Müslümanın ona icabet etmesi gerekir. Bazıları bu icabeti, ezan okunurken Müslümanın da kısık sesle tekrarlamasından ibaret olduğunu sanıyor. Ezan namaza davettir, ona icabet de namaz kılmakla olur.

Manasını anlamasa bile Kur'an okumak çok sevaplı bir iştir. Lakin Müslümanın Kur'an'ın müjdelerini, uyarılarını, mesajını mutlaka, kendine yetecek kadar bilmesi gerekir.

Kur'an okuyor ama Kur'anın yap dediklerini yapmıyor, yapma dediklerini yapıyor. Bu ne biçim Kur'an okumaktır?

Büyük Müslümanlar tarafından, Allah rızası için yazılmış İslam ahlâkı kitaplarındaki bilgiler Kur'andan süzülmüştür. Kur'anı anlamak için o kitapları okumak gerekir. Zamanımızda, Allah rızası için değil, para kazanmak için çalakalem yazılmış mealler, tercümeler, tefsirler, din ve ahlâk kitapları var, onlardan feyiz alınmaz. Alınsa bile çok az olur.

Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) yaşayan bir Kur'andı. Kur'an ahlâkının mücessem heykeliydi. Ona bakan Kur'anın güzel ahlâkını görürdü.

Biz ahirzaman Müslümanları elbette Peygamber gibi olamayız ama bütün gücümüzle, bütün irademizle, bütün gayretimizle ona benzemeye çalışmalıyız.

Öğle yemeği için bir esnaf lokantasına gidiyorsun... Yolda dar gelirli bir tanıdığına rastladın... Hadi gel, sana bir yemek ısmarlayayım diyerek, onu lokantaya götürür ve doyurursan, Peygamberin sünnetine uymuş, onun yolundan gitmiş olursun.

Arada bir mahalle muhtarına gider, çevremizde çok fakir, çok düşkün kimseler var mı diye sorarsın... Muhtar sana küçük bir liste verir, sen de onlara yardım etmeye çalışırsın. Gerekiyorsa imkânı olan birkaç dostunla işbirliği yaparsın.

Öfkelendiğin, kızdığın vakit öfkeni dışarıya vurmaz, içine hapsedersin. Peygamber böyle yapardı.

Asık suratlı olmazsın, güler yüzlü olursun...

Hayvanlara, ağaçlara, bitkilere, yeşilliğe merhamet edersin.

İnternette okudum, resimlerini gördüm, hain ve merhametsiz cellatlar, kıymaya zehir karıştırarak sokak kedilerini ve köpeklerini feci şekilde öldürmüşler. Sakın sen bunlardan olma, bunlara benzeme. Merhamet etmeyene merhamet edilmez...

Gurur ve kibirden bucak bucak kaçmalısın. Sen fani bir insansın, ahirzamanda dünyaya gelmişsin, başın bin türlü belada... Kibir ve gurur senin neyine gerek.

Peygamber bu dünyada bir yolcu gibi yaşadı.

Sen de onun gibi ol, geçici ve uçucu dünya nimetleri peşinde deliler gibi koşma.

Kur'ana uymak istiyorsan, Peygamberi kendine örnek ve model olarak kabul et.

190 Küsur Kur'an Tercümesi ve Tefsiri!..

05 Haziran 2011 09:08

"Her meseleyi, her ihtilafı, her derdi, her konuyu Kur'ana soralım, Allah'ın Kitabını hakem tutalım" sözü çok doğru bir sözdür.

Lakin işin teferruatında (ayrıntılarında), metodunda çok incelikler vardır.

Kur'anı nasıl anlayacağız?

Onu nasıl yorumlayacağız?

Ondan nasıl hüküm çıkartacağız?

Bu konuda İslam dünyası birlik halinde değildir.

Yetmiş küsur fırka zuhur etmiştir.

Kur'anı anlamanın, yorumlamanın, ondan hüküm çıkartmanın şartları vardır.

Birincisi: Alet ilimlerini öğrenip İslami diploma (icazet) almış olmak.

İkincisi: Kur'anı anlamak için gerekli yüksek ilimleri okumuş ve diploma almış olmak.

Bir adam ki, nasih mensuh nedir, esbab-ı nüzul nedir, tahsis nedir, tevcih nedir, muhkem ve müteşabih nedir bilmiyor, o kişi Kur'anı bütünüyla nasıl anlayabilir ve yorumlayabilir?

Kur'anı anlamak ve onu yorumlamakta birinci anahtar Peygamberi, onun Sünnetini ve sahih hadislerini bilmektir.

Sünneti, hadisleri inkar eden bir kişi Kur'anı hakkıyla ve bütünüyle anlayamaz.

Tarihteki ve bugünkü İslam dünyasına bakınız: Ümmet yığınlarla fırkaya, hizbe ayrılmış, her kafadan bir ses çıkıyor.

Hepsi Kur'an diyor ama birinin ak dediğine öteki kara diyor.

Hangisi haklıdır?

Mirza Gulam Ahmed Kadiyani'ye nebi diyen fırka da gece gündüz Kur'an okuyor.

Hazret-i Ali'yi tekfir ve şehid eden Hariciler de Kur'an okuyor.

Ashab-ı Kiram'ın çoğunu nifak ve küfürle suçlayan yoldan çıkmışlar da Kur'an okuyor.

Ne kadar bid'at fırkası varsa hepsi Kur'an diyor, Kur'an okuyor.

Peygamberlik Hz. Ali'ye gönderilecekti, Hz. Ali ile Hz. Muhammed birbirlerine iki karganın birbirine benzemesi gibi benziyordu, bu yüzden Cebrail aleyhisselam şaşırdı da, vahyi Hz. Muhammed'e getirdi diyen sapık Gurabiye taifesi de Kur'an diyor.

Peygamberimiz bundan 1400 yıl önce haber vermiş: "Ümmetim yetmiş üç fırkaya ayrılacaktır. Bunların biri müstesna diğerleri ateştedir... Ashab sormuş: Kurtulacak olan fırka hangisidir? Benim ve Ashabımın peşinden gidenler, izinde olanlar" buyurmuştur.

Demek ki: Doğru yolda olmak, İslam'ı ve Kur'anı doğru anlamak için Peygamber (Salat ve selam olsun ona) ve Ashab (Allah onlardan razı olsun) peşinde ve yolunda olmak gerekiyor.

Bu yol cumhur-i ulema yoludur.

Bu yol Sevad-ı Azam yoludur. Sevad-ı Azam büyük karaltı (büyük kalabalık) demektir. Peygamber Efendimiz "Ümmetim içinde ihtilaf (anlaşmazlık) çıkarsa siz büyük karaltıya tabi olunuz" buyurmuşlardır.

Diyelim ki, İbn Teymiye ve yandaşları bir konuda ihtilaf çıkardılar. Biz onlara mı tabi olmalıyız? Hayır, Sevad-ı Azam'a, yani ulema, fukaha, eimme çoğunluğuna tabi olmalıyız.

Muhammed ibn Abilvehhab bazı konularda çoğunluğa muhalefet etmiş, onlara ters sözler söylemiş, hükümler vermiştir. Ona mı uyacağız, yoksa çoğunluğa mı?

Muhammed ibn Abdivvehab'ın kardeşi Süleyman ibn Abdilvehhab onun aşırı fikir, görüş, yorum ve ictihadlarını çürüten bir kitap yazmıştır. Ben bir Ehl-i Sünnet ve Cemaat Müslümanı olarak Muhammed ibn Abdilvehhab'ı değil, Süleyman ibn Abdilvehhab'ı dinler ve tutarım. Çünkü cumhur-i ulema yolunda ve Sevadı Azam dairesi içinde olan Süleyman'dır.

Kur'an apaçık (mübin) bir kitaptır ama ondan her Müslüman kendi kafasına ve re'yine göre hüküm ve mana çıkartamaz.

Kur'anı ancak ilimde rasih olanlar anlayabilir, yorumlayabilir.

Din ilimleri okumamış bir terzinin, tabibin, mühendisin, bakkalın, çiftçinin, balıkçının Kur'andan kendi kafasına göre hüküm çıkartması Kur'ana hıyanet olur.

Böyle bir hıyaneti ancak cahiller yapabilir. İlim sahibi olan yapmaz.

Hulefa-i Raşidin devrinden sonra İslam'ı Kur'an ve Sünnete göre en iyi yorumlayan ve uygulayan Osmanlı Hilafeti zamanında herkesin kendi re'yiyle, kendi hevasıyla cahilane bir cür'etle Kur'an yorumu yapmasına izin verilmezdi.

Bugün Türkiye kitap piyasasında 190 küsur Kur'an tercümesi, Kur'an meali, Kur'an tefsiri bulunmaktadır.

Allah aşkına elimizi vicdanımıza koyarak doğru cevap verelim: Bunların kaç tanesi sırf Allah rızası için ehliyetli alimler tarafından yazılmış ve yayınlanmıştır?

İnsaflı ve adil bir ulema ve müfessir heyetine bunları tedkik ettirin, yirmi tanesine bile doğrudur raporu vermezler.

Kocaman bir tefsiri açıyorsunuz, İslam'ı inkar eden, Resulullahın risaletini ve davetini duyup da ona iman etmeyen kafirler de Cennetliktir diye yazıyor.

Öyle aşırı giden bir fırka vardır ki, onlar müşrikler için indirilmiş ayetleri Müslümanlar için yorumlayıp ehl-i Tevhidi ve ehl-i kıbleyi tekfir ediyor.

Reformcunun meal ve tefsiri alın, Kur'anı reformculuk için yanlış yorumluyor.

Dinde değişim isteyen Allah'ın kitabını kendi tezine uygun şekilde yorumluyor.

Dinde yenilik... Ilımlı İslam... BOP'çuların istediği İslam... Fazlurrahman'ın tarihsellik mezhebine göre İslam... M. Kemal Paşa'nın ölümünden sonra çıkartılmış Kemalizm ideolojisine göre ayarlanan ve uyarlanan İslam... Bunların taraftarları hep kendi fırka ve mezheplerine göre tercüme, meal ve tefsir yapıyor.

Bir İslam düzeninin ilk yapacağı iş din konusundaki kaos ve anarşiyi kaldırmak, Asr-ı Saadet ve Selef-i Salihin anlayışına ve yorumuna dönmektir.

Müslümanlar, Allah'ın kitabını, İslam dinini anlamak ve yorumlamak konusunda hizaya gelmelidir.

Mezhepler, fıkıh bid'attir, herkes kendi kafasına ve re'yine göre Kur'anı yorumlasın gibi sözler tehlikeli hezeyanlardır.

Asr-ı Saadet'te mezhep yokmuş... Elbette yoktu. Çünkü İslam henüz tamamlanmamıştı.

Asr-ı Saadet'te Mushaf da yoktu. İlk Mushaf Hz. Ebubekir zamanında toplanıp yazılmıştır. Fıkıh mezhebine bid'at diyenler Mushaf'a da mı diyecekler?

Kur'an "Bilenler ile bilmeyenler bir olur mu?" buyuruyor.

Aklı başında olan Müslümanlar din ve Kur'an konusunda bilenlere yani gerçek ulemaya ve fukahaya tabi olmalıdır.

"Bana alim ve fakih gerekmez, ben kendi kafama ve re'yime göre Allah'ın Kitabını yorumlarım, mezhep falan kabul etmem..." diyenler, farkına varmadan Şeytanı şeyh ve mürşid edinmiş olur.

Cumhur-i ulema yolundan, Sevad-ı Azam dairesinden ayrılmayalım.

Kur'anda Birleşme Nasıl Olur?

21 Temmuz 2011 08:20

Onların amacı (gayesi maksadı) Müslümanları Kur'an-ı Azimüşşan etrafında toplamak ve birleştirmek değil, Ehl-i Sünneti yıkmaktır.

Propagandalarının özeti şudur: Bütün Müslümanlar doğrudan doğruya Kur'anı (Arapça bilmiyorlarsa meal ve tercümelerini) okusunlar ve İslam'ı doğrudan doğruya Kur'an okuyarak öğrensinler ve hayata uygulasınlar.

Ne kadar parlak bir amaç değil mi?

Zâhirde öyle ama bunların niyetleri nedir?

Kimisi Müslümanları Vehhabî yapmak istiyor.

Kimisi reformcu, dinde değişim ve yenilik taraftarı.

Kimisi Fazlurrahman'ın Tâtiliye mezhebine mensup.

Kimisi Kemalist Müslüman. (Nasıl oluyorsa?..)

Kimisi BOP'çu.

Kimisi Ehl-i Sünnet karşıtı bir mezhebe mensup.

Kimisi Farmason Afganîci.

Kimisi mezhepsiz.

Kimisi telfik-i mezahibçi.

Kimisi Kur'anı inkar edenler de cennetlik diyenlerden.

Niçin bütün Müslümanlar doğrudan doğruya Kur'anda birleşsin diyorlar?

Zaten bütün Müslümanlar İslam'ın ana kaynağının Kur'an olduğunu kabul etmiyorlar mı?

Ediyorlar ama bir türlü birleşemiyorlar.

Maksud bir amma rivâyât muhtelif.

Bütün Müslümanlar doğrudan doğruya kendi re'y ve hevalarıyla Kitabullah'tan hüküm çıkartamaz.

İslam'da bütün Müslümanlar hukuk önünde eşittir ama mutlak eşitlik yoktur.

Kur'an "bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" buyuruyor. Hiç âlimle câhil bir ve eşit olur mu?

İnsanlar akıl ve zekâ bakımından da eşit değildir. IQ'su 80 olan var, 100 olan var, 130 olan. Bunlar hiç eşit olur mu?

İnsanlar genelde sekiz ana karakter türünden birine mensuptur. Bu karakterler de eşit değildir.

Mü'minle kâfir veya münafık hiç bir olur mu?

Muttaqi bir âbid ile mütecâhir bir fâsık ve fâcir bir olur mu?

Müslümanlar derece derecedir.

Avam, havas ve ehassülhavas diye üç sınıf vardır.

Ebrar için sevap olan bazı şeyler mukarreb kullar için günah olur.

Kur'andan kim fıkıh hükmü çıkartabilir?.. İlmi ve irfanı ictihad yapmaya müsait olanlar.

Önüne gelen Kur'anı kendi heva ve re'yi ile yorumlarsa Ümmet içinde anarşi ve kaos çıkar. Bugün olduğu gibi.

Müslüman halkın Ümmetin alimlerine tâbi olmaları gerekir.

Bir soru:

İlk Müslümanlar, Ashab-ı kiram zamanında ulema ve fukaha mı vardı?

Hiç olmaz olur mu?

Bir kere Resulullah efendimiz vardı. Salat ve selam olsun ona.

Efendimizin vefatına kadar Asr-ı Saadet'te Mushaf (tek bir kitap şeklinde Kur'an nüshası) yoktu.

Kur'an peyderpey nâzil oldukça Efendimiz gelen âyetleri Ashabına okuyor, öğretiyor, ezberletiyordu.

Kur'anın manasını, hükümlerini, yorumlarını Ashab Peygamberden öğreniyordu.

Ashabın hepsi müctehid değildi.

Ashabın hepsi ilimde Abdullah ibn Mes'ud veya Abdullah ibn Abbas derecesinde değildi.

İslam dünyası genişledi, bir ucu Atlas okyanusuna, öbür ucu Çin sınırlarına dayandı, Arapça bilmeyen düzinelerle kavim Müslüman oldu, mutlak müctehidler çıktı; Kur'andan, Sünnetten, icmâdan fıkıh hükümleri çıkartarak fıkıh mezhepleri kurdular. Dört hak mezheb usulde, esasta, temelde birdir, sadece teferruata ait küçük farklılıklar vardır, bu da Ümmet için geniş bir rahmet ve zenginliktir.

Bugün Sünneti yıkmak isteyenler var. Sünnet yıkılırsa Kur'anın doğru yorumu yapılamaz.

Sünnet yıkılırsa fıkıh mezhepleri yıkılır, meydan bozuk mezhep ve fırkalara kalır.

İslam'ı içinden yıkmak isteyen derin küfür ve nifak güçleri öncelikle Sünneti, hak mezhepleri, Ehl-i Sünneti yıkmak istiyor.

İslam dünyasına firasetli bir bakış atınız; Siyonistlerin ve militan Haçlıların, emperyalistlerin, sömürgecilerin, agresif İslam düşmanlarının en büyük müttefiki kimlerdir. Mâlum ve mâhud mezhep mensupları değil mi?

Kafirler ve münafıklar şeytana parmak ısırtacak kurnazlıklarla çalışıyor. Onların, ilk fırsatta Müslümanların başına geçirmeyi düşündükleri bir Halife adayları bile vardır.

Kafirler ve münafıklar sadece bir hizbi veya fırkayı desteklemez.

Müslümanları bölmek, parçalamak, birbirine düşürmek için bir düzine fırkayı ve hizbi destekler.

Bugün Ehl-i Sünneti yıkmak, bid'at cereyanları türetmek, Müslümanları parçalamak için büyük paralar harcanıyor, dağıtılıyor.

Kafirler, münafıklar, onların ajanları, işbirlikçileri, yardımcıları, destekçileri İslam kalesinin içine sızmışlar, girmişlerdir.

Kitap piyasasında 200'e yakın Kur'an meali, tercümesi, tefsiri satılıyor. Bunların büyük kısmı ilmî ehliyeti ve icazeti olmayan kişiler tarafından yazılmıştır.

Bu rakam yakında beş yüze çıkar. Müslümanlar dinlerini doğrudan doğruya Kur'andan öğrensinler... Ya öyle mi?

Muhterem Müslümanlar!

Kur'an Allah'ın kitabıdır.

Dinimizin ana kaynağıdır.

Kur'an öğrenelim ve okuyalım.

Mânasını anlamasak bile (herkes Arapça bilmez, herkes din alimi değildir) Kur'an okumak sevaptır, Kur'an şifadır.

İlmî ehliyeti, yeterliliği, icazeti olmayanların hod be hod kendi re'y ve hevalarıyla Kur'anı yorumlamaları ve ondan hüküm çıkartmaya yeltenmeleri Kur'ana saygısızlıktır.

Kur'anın en doğru yorumunu Ehl-i Sünnet müfessirleri yapmıştır.

Kur'andan ve Sünnetten fıkhî hüküm çıkartabilmek için ehliyetli ve icazetli hocalardan en az 14 ilmi okumuş, öğrenmiş, imtihan verip icazet almış olmak gerekir. Ayrıca çağın genel kültürüne de sahip olmak gerekir.

Bunlar da yetmez, bu kisbî (çalışarak elde edilebilen) ilimlerin yanında, Allah'ın 'âmil, âlim ve muhlis kullarına ihsan buyurduğu bir de vehbî (Allah vergisi) ilim olması gerekir.

Herkes ictihad yapsın cereyanını şu meşhur Farmason Afganî çıkartmıştır.

Kemalistler ne diyor? Hocalar, alimler, fakihler aradan çıksınlar halk kitabını kendisi okuyup yorumlasın.

Bir ara camilerde Arapça Kur'an okumayı yasaklayıp tercümesini okutmak istemişlerdi.

Merhum Mehmed Âkif, hazırlamış olduğu Türkçe Kur'an mealinin, Kemalistlerin şerrinden korkarak yakılmasını vasiyet etmişti.

Müslümanlar!

Kemalist ve reformcu ilahiyatçıların hile ve desiselerine sakın kanmayınız, dininiz imanınız elden gider.

Derin güçler Türkiye'ye Fazlurrahman mezhebini getirmek istiyor. Bu mezhep gelirse din elden gider, sadece ismi ve resmi kalır.

Mezhepsiz, fıkıhsız, Şeriatsız bir İslam türetmek isteyenlerin oyunlarına aldanmayınız.

Şeriatsız, fıkıhsız İslam olmaz.

Peygamberimizin 1400 yıl önce haber vermiş olduğunu unutmayınız. Ne buyurmuştu:

"Ümmetim yetmiş üç fırkaya ayrılacak, biri müstesna bunlar Cehennemliktir... Ashab sormuşlardı: Kurtulacak olan fırka hangisidir?.. Şu cevabı vermişti: Benim ve Ashabımın yolundan ve peşinden gidenler..."

İşte Peygamberin, Ashabın yolundan gidenler Ehl-i Sünnet ve Cemaat mezhebidir.

Bu yol cadde-i kübradır.

Bu yol cumhur-i ulema yoludur.

Bu yol Sevad-ı Azam'dır.

Ehl-i Sünnette avam ve mukallitler kendi re'y, heva ve hevesleriyle Kur'anı yorumlamazlar, ondan hüküm çıkartmazlar. Resulullah'ın vârisleri, vekilleri, halifeleri durumunda olan din imamlarına, mutlak müctehidlere, allamelere, gerçek ulema ve fukahaya, gerçek icazetli müfessirlere, gerçek icazetli muhaddislere tâbi olurlar.

Böylece Ümmet-i merhume içinde disiplin olur, birlik ve beraberlik olur, tefrika ve anarşi çıkmaz.

Kur'anda birleşme Ehl-i Sünnet ile olur.

(Karşıt fikir ve görüşlere sahip olanların, gerçek isim, adres, meslek, şehir belirtmeleri, mümkünse telefon no.su vermeleri ve gerekçelerini bildirmeleri rica olunur.)

Herkes Beyin Ameliyatı Yapabilir mi?

09 Ağustos 2011 08:50

Hukuk fakültesinden diploma, barodan ruhsat almadan avukat olunur mu? Olunmaz.

Tıp fakültesinden tıp doktoru diploması almadan tabip olunur mu? Olunmaz.

Beyin veya kalp ameliyatını kimler yapabilir? Ruhsatlı beyin cerrahisi uzmanları ve kalp cerrahisi uzmanları.

Pratisyen doktorlar beyin veya kalp ameliyatı yapabilir mi? Doktordur ama yapamaz.

Herkes uçak kullanabilir mi? Kullanamaz.

Herkes sünnet yapabilir mi? Yapamaz.

Yahu bu dünyada arıcılık yapmak bile uzmanlık işidir. Koy bir bahçeye 100 kovan, arılar vızır vızır vızıl vızıl çalışıp bol bol bal üretsinler... Hiç de öyle değil. İşin başında arıcılıktan anlayan birinin bulunması lazımdır.

İlkokul öğretmeni olmak için bile pedagoji tahsili yapmış olmak gerekir.

Dünyada en ulvi, en birinci, en önemli konu nedir?.. Dindir.

Din bilgilerinin uzmanları kimlerdir?

Din ilimlerini tahsil etmiş, diploma almış ulema ve fukahadır.

Gerçek din alimlerinin diplomasına ne denir? İcazet denir.

İcazet ne demektir?

Ucu Peygamber Efendimize (Salat ve selam olsun ona) kadar uzanan bir silsile diplomasıdır.

Bugünkü ilahiyat fakülteleri böyle icazetler/islamî diplomalar veriyor mu? Vermiyor.

Ülkemizde icazet veren İslamî medreseler var mıdır? Vardır. Kemalist rejim bunları tanımıyor ama yine de vardır.

Dış dünyada var mıdır? Vardır. Birkaçını sayar mısınız?

Hindistan'da, Pakistan'da, Mısır'da, Suriye'de, Ürdün'de, Sudan'da, Endonezya'da ve daha nice İslam ülkesinde.

İcazetli din alimleri ve fakihler dinde reform isterler ve yaparlar mı? İstemezler ve yapmazlar.

Dinde değişim, dinde yenilik, Fazlurrahmancılık, BOP'çuluk, Kemalizme uygun İslam, ılımlı İslam gibi şeyler de istemezler.

İstisnalar olabilir mi?

Hemen hemen olmaz.

Kur'anın ve Sünnetin yorumunu en iyi kimler yapar?... İcazetli ulema ve fukaha yapar... Niçin?.. Çünkü onlar ilim sahibidir. Kur'an "Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" diyor.

Halk İslam'ı nasıl öğrenmelidir?

İcazetli din alimlerinin kitaplarından öğrenmelidir.

Doğrudan doğruya bir Kur'an tercümesi, bir de hadîs kitabı alarak dinini kendi kendine öğrense olmaz mı? Olmaz.

Niçin?.. Gerekli âlet ilimlerini ve 'âli ilimleri bilmediği için yanılabilir, bid'at ehlinin tuzaklarına düşebilir.

Peygamber zamanında böyle miydi? Elbette böyleydi. Ashab dini Peygamberden öğreniyordu.

Ashab Tâbiîne öğretti... Tâbiîn Tebe-i Tâbiîne hocalık yaptı... İlk asırdan bugüne kadar İslam dini, alimlerin ve fakihlerin, yani bilenlerin bilmeyenlere öğretmesi ile bu güne geldi.

Ulema ve fukaha aradan çıksın, herkes dinini kendisi öğrensin diyenler kimlerdir?

Ehl-i Sünneti yıkmak isteyenlerdir.

Kemalist ilahiyatçılardır. Onlar İslam ile Kemalist ideolojiyi birbirine uydurmak istiyorlar. İcazetli gerçek ulema ve fukaha böyle bir şeye asla razı olmaz.

BOP'çu İslamcılar da ulemaya ve fukahaya karşıdır.

Dinde değişim, dinde yenilik, dinde reform yapılmasını isteyenler de.

Fazlurrahmancılar Sünnî ulema ve fukahadan nefret ederler.

Farmason Afganî'ye, farmason Abduh'a, farmason Reşid Rıza'ya hayran ve âşık olan ilahiyatçılar da Ehl-i Sünnet ulema ve fukahasına karşıdır.

İcazetli din hocaları aradan çıksın, herkes dinini doğrudan doğruya meallerden öğrensin diyenler nasıl bir çığır açtılar?

Müslümanlar arasında kaosa, anarşiye, fırkalaşmaya, çekişmeye yol açtılar.

Ortaya binlerce, on binlerce naylon müctehid çıktı. Her kafadan ayrı ses çıktı.

Müslümanlar arasında birlik kalmadı.

Fitne fesat, nifak şikak, tartışma çekişme ayyuka çıktı.

Hâtemü'l-Hulefa merhum Sultan Abdülhamid zamanında böyle fitnelere izin verilmezdi. Önüne gelen Kur'an tercümesi, meâli tefsiri yazıp yayınlayamazdı. Dinde reform gibi bid'atlere izin verilmezdi.

Meşrutiyet ilan edildikten sonra, bir Ermeni kitabevi Fransızca bir Kur'an tercümesini Türkçeye çevirtip yayınlamıştır.

Anlayana bu kadar yeter...

* (İkinci yazı)

İslam'ı Anlamak ve Anlatmak

İSLAM'ı anlamak çok kolaydır. Anlatmak da kolaydır. Küçük bir ilmihaldeki bilgileri okuyup, öğrenmek, bellemek yeterlidir.

İslam'ı hakkıyla, derin bir şekilde anlamak zordur. Bunun için Peygamberle icazet irtibatı olan gerçek alimlerden, fakihlerden, mürşidlerden uzun yıllar boyunca ilim öğrenmek, irfan edinmek ve icazet almış bulunmak gerekir.

Bu ilim ve irfan kendi kendine meal, tercüme veya tefsir okumakla, gayr-i Müslim veya Müslüman oryantalistlerin kitaplarını tedkik ve tetebbu etmekle elde edilmez.

Okuma yazma bilmeyen cahil bir bedevî de Müslüman olabilir ama İslam'ı hakkıyla anlatamaz, öğretemez.

Din konusunda her ilim ve kültür sahibi de İslam'ı anlamış değildir, İslam'ı anlamayan anlatamaz.

19'uncu ve 20'nci asırlarda öyle müsteşrikler yetişmiştir ki, Zemahşerî kadar Arapça biliyorlardı, kimisi on lisana, hattâ daha fazlasına sahipti. Lakin bu ilimleri onları hidayete götürmedi. İslam'ı derin bir şekilde, hakkını vererek anlamak ve anlatmak için şu şartlar lazımdır:

(1) Her devirde Resulullah'ın (Salat ve selam olsun ona) vekili, vârisi, halifesi durumunda olan muhlis, muttaqi, râsih, nurlu, Sünnet ve Cemaat dairesinde bulunan gerçek âlimlerden ilim tahsil etmiş olmak.

(2) Öğrendiği kurtarıcı, faydalı ilmi hayatına uygulamak.

(3) Peygamberin ve Ashabının ahlakı ile mütehalli olmak (ziynetli bulunmak).

(4) Çalışarak, hocalardan okuyarak elde etmiş olduğu kesbî ilimlerin yanında, Allah vergisi olan vehbî ilimle şereflenmiş bulunmak.

(5) Efendimizin (Salat ve selam olsun ona), Sadat-ı Kiramın ve evliyaullahın ruhaniyetlerinin onun üzerinde sâyeban olması.

(6) Din ilimlerini, Allah'ın âyetlerini, Peygamberin Sünnetini, İslam mukaddesatını ucuza veya pahalıya satmamak, bunlara muhlisen lillah, rızaen lillah, garazsız ivazsız, dünyevî menfaatsiz hizmet etmek, insanlara dini ücretsiz öğretmek ve tebliğ etmek. Ücretini Allah'tan âhirette beklemek.

(7) Ehl-i dünya olmamak.

(9) Dünyevî hizmetlerini yerine getirmekle birlikte ahirete yönelik olmak.

(11) Allah'ı kemal sıfatlarla sıfatlı ve noksan sıfatlardan münezzeh bilmek, itikadı sahih olmak.

(12) İslam dinini, Kur'anın emir ve yasaklarını, Sünnet-i seniyyeyi, Şeriat-ı Garra-i Ahmediyyeyi insanlara öğretmek hususunda hiçbir tehditten korkmamak, meşakkatten kaçınmamak.

(13) Din konusunda, hele zaruriyat-ı diniyede en ufak bir tâviz bile vermemek. Dinin ve Şeriatın en küçük hükümlerini, edeblerini muhafaza etmek.

(14) Diliyle ve kalemiyle mârufu emr etmek, münkerden nehy etmek.

(15) Allahla ezelde yapmış olduğu ahd ü misaka ve Resulullah'a olan biatına her zaman sadık olmak.

Sevgili Müslüman kardeşlerim!... Rabbanî, 'âmil, râsih, muhlis, sâdık gerçek din alimlerinin ve evliyaullahın yazmış olduğu küçük ilmihalleri ve ahlak kitaplarını okumak; fâsıkların ve bid'atçilerin yazmış olduğu ciltlerle kitabı okumaktan daha hayırlıdır.

İtikadlarında vahim bid'atler olan, Kitabullahı re'y ve heva ile tefsir eden, din kitaplarını sırf maddî menfaat için yazan kimselerden hayır gelmez.

Sapıklar, Kur'anda müşrikler ve kafirleri kınayan âyetleri Ehl-i Sünnet Müslümanlarınaymış gibi gösteriyor.

Ehl-i Sünnetin geçmiş âlimleri ve fakihleri doğru yol, hidayet üzerinde idiler. Biz de onların izini takip ediyoruz.

Bu yol Tevhid, tenzih, sahih itikad, beş vakit namazı dosdoğru kılmak, ihlas, Peygamberî ahlak, büyük ve küçük cihad, memduh ahlaka sahip olmak, mezmum ahlaktan kaçınmak, dünya malının gerekenden ve ihtiyaçtan fazlasına rağbet etmemek, fazilet ve hikmet yoludur.

Zâlim meliklere "Celâletü'l-melik el-muazzam..." diye hitap eden bid'atçiler İslam'ı temsil edemezler ve öğretemezler.

*(İkinci yazı)
Müslümanlığın Esası

1. Müslüman, miladî 571 yılında Mekke'de doğmuş, 632 yılında Medine'de vefat etmiş olan Resulullah Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi ve selleme, insanlığa tebliğ etmiş olduğu Kitabullah'a iman eden, getirdiği ilahî dini benimseyip kabul eden kimsedir.

2. Kur'an'a, Resulullaha, onun öğretilerine öğrenip iman eden kişi Allah'ı en doğru şekilde, kemal sıfatlarla muttasıf ve noksan sıfatlardan münezzeh olarak öğrenmiş, tanımış olur.

3. Kur'an'da "Allah'a, Resûlüne ve sizden olan emir sahiplerine itaat ediniz" buyrulmaktadır. Din konusunda kendilerine itaat edilmesi gereken kimseler bir ucu Resulullaha ulaşan silsileli icazetlere sahip gerçek din alimleri, gerçek fakihler, gerçek mürşidlerdir.

4. Allah Kur'an'da Resulullah'a itaat edilmesini kesin şekilde emir buyurmuştur. Resulullaha itaat etmeyen Allah'a itaat etmemiş olur.

5. İslam'ın en doğru uygulamasını Peygamber yapmıştır.

6. Peygamber'den sonra Ashab, Tâbiîn, Tebe-i Tâbiîn yapmıştır. Onlara Selef-i Sâlihîn denir.

7. Selef-i Sâlihînden sonra, tarih boyunca çeşitli zamanlarda ve çeşitli coğrafyalarda İslam'ın çeşitli yorumları ve uygulamaları olmuştur. Bunlar içinde aslına en yakın, Kur'an'a ve Peygamberin sünnetine en uygun uygulama Osmanlı uygulamasıdır.

8. Peygamber mucizevî şekilde haber vermiştir: "Ümmetim (benden sonra) yetmiş üç fırkaya ayrılacak. Biri dışında bunlar Cehennemlik olacak..." "Kurtulacak olan fırka hangisidir?" sorusuna "Benim ve Ashabımın yolundan gidenler" cevabını vermiştir.

9. Peygamberin ve Ashabının yolundan gidenler Sünnet ve Cemaat ehlidir. Ehl-i Sünnetin muttaqi ve muhlis alimleri, fakihleri, müfessirleri Kur'an'ı en doğru şekilde anlamış ve yorumlamıştır. Peygamberimizin sülalesinden gelen ve onun yolundan giden sâdat-ı kiram her devirde İslam bayrağını yüceltmiş, ilâ-i kelimetullah etmiş, Müslümanlara yol göstermiş, hidâyet rehberi olmuştur.

10. Peygamberin Sünneti İslam dininin hükümlerinin ve yüce Şeriatın ikinci kaynağıdır.

11. Peygamberin Sünnetini inkar edenler doğru yoldan çıkmıştır.

12. Allah'a noksan sıfatlar yakıştıranlar doğru yoldan çıkmıştır.

13. İslam bütün mü'minlere istikameti (doğruluğu) emr eder.

14. İslam adalet dinidir.

15. Müslümanlar tek bir Ümmettir. Allaha iman ederler, namazı kılarlar ve mâruf ile emr edip münkerden nehy ederler.

16. Kur'anla, Sünnetle ve icmâ-i ümmetle sabittir ki, Allah katında tek hak, makbul, geçerli din İslam'dır. İslam'dan başka hak ve makbul din yoktur.

17. İslam'da hiçbir eksiklik ve noksanlık yoktur. Eksiklik, kabahat, hatâ Müslümanlardadır.

18. İslam, Batılıların anladığı dar mânada bir din değildir, o bir medeniyettir ve barıştır.

19. İslam'da dünyevî ve uhrevî ayırımı yoktur.

20. Tarih boyunca Müslümanların zaman zaman geri kalması ve hezimete uğraması bazen İslam'ı iyi anlayıp iyi yorumlamamaktan, bazen de iyi anladıkları halde hayata uygulamamaktan kaynaklanmıştır.

21. Müslümanların kurtulması İslam'ı anlamakta, yorumlamakta, hayata uygulamakta, ahlakta, cihatta; Ashab'a, Tâbiîne, Tebe-i Tâbiîne benzemekle ve onlar gibi yapmakla olabilir.

*(İkinci yazı)
Dinî Te'liflerin ve Hizmetlerin Ticarîleşmesi

Bir âlime gidiyorsunuz, "Hocam halk yığınları için çok kolay anlaşılır, çok faydalı, çok özlü bir ilmihal kitabı yazar mısınız?" diyorsunuz. Yazarım derse telif ücreti konuşuluyor, yayıncı ile hoca anlaşabilirse kitap hazırlanıyor, yayınlanıyor.

Kur'an meali, tercümesi, tefsiri böyle.

Hadîs kitabı böyle.

Siyer, ahlak, kelam, usul-i fıkıh, din tarihi böyle.

Çocuklar için dinî, ahlakî, terbiyevî kitapçıklar böyle.

Arapçadan Türkçeye tercümeler böyle.

Dinî, imanî, İslamî, Kur'anî, Nebevî, Şer'î ilimler, bilgiler, aydınlatmalar hep ticarî esaslar üzerinden yazılıyor, yayınlanıyor.

Diyanet bile dört ilahiyatçıya hazırlattığı tartışmalı Kur'an tercümesi için bir defada 300 bin Amerikan doları ödedi...

Amerika'da, Avrupa'da Hıristiyanların büyük vakıfları, dernekleri var, din kitaplarını paraya endeksli olmayan şekilde hazırlatıyor, bastırıyor, dağıtıyorlar.

Yahova Şahitleri dinini duymuşsunuzdur. Dev matbaa tesisleri üç vardiya çalışıyor ve yüzden fazla lisanda, bir tek kitabın yekun tirajı yüz milyonun üzerinde olmak üzere dünya çapında yayın yapıyorlar. Hizmetleri para kazanmaya, zengin olmaya yönelik değil.

İmamı Süyutî, İmamı Gazalî, İmamı Şaranî, İmamı Birgivî, İmamı Rabbanî ve benzeri alimler, fakihler, mürşidler bu devirde yaşamış olsalardı, yazmaları istenen kitaplar, broşürler için telif ücreti isterler miydi?

Teklif edilmesinden bile hoşnut olmazlardı.

Verilse almazlardı.

Biz Müslümanlar teşkilatlanıp, vakıflar ve dernekler kurup dinimizi, gerçeklerimizi, davetimizi niçin muhlisen lillah, hasbeten lillah, garazsız ivazsız halkımıza ve insanlığa duyuramıyoruz?

İslam dinine göre ticaret yapmak, üretmek, din dışı hizmetler vermek yoluyla para kazanmak helaldir.

Dinimiz bazı konuları kutsal (haram) kabul etmiştir ve bunların ticarete, zengin olma hırsına alet edilmesine izin vermemiştir.

Mesela İslam dini karı satışına, fuhşa izin vermez.

Ticaret helal, riba haramdır.

Din de böyledir. Sonradan verilmiş birkaç fetva ve ruhsat dışında din, iman, Kur'an, mukaddesat hizmetleri ticarete, para kazanmaya, zengin olmaya alet edilemez.

Fetva ve ruhsat hangi konularda verilmiştir?

İmamlık, müezzinlik, müftülük, vaizlik, kadılık, müderrislik, din dersi öğretmenliği gibi birkaç hizmet.

Bunun sebebi de, bu hizmetleri yapan kimselerin ve ailelerinin geçimlerini sağlamaktır.

Bu gibi dinî hizmetleri alet ederek, vasıta kılarak zenginleşmeye fetva ve ruhsat verilmemiştir.

İslam dinine göre bir genç para kazanmak, dünya geçimini temin etmek için doktor, mühendis, işletmeci, iletişimci olabilir ama para kazanmak, zengin olmak için din hocası, alim, fakih olamaz.

Ümmetin en zeki, en akıllı, en ahlaklı, en karakterli, en istidatlı, en mürüvvetli, en fütüvvetli, en fedakâr, en kabiliyetli çocukları şu üç mesleğe yönlendirilmelidir:

(1) Din, iman, Kur'an hizmetleri, dâvet ve tebliğ yapmak üzere din ilimlerini ve fıkıh okumak.

(2) Genç nesilleri İslam'a, Kur'ana, Sünnete, Şeriata göre yetiştirecek öğretmenler, eğitimciler.

(3) Ordu zabitleri ve elemanları.

Bu üç sınıfın en önemlisi ulema ve fukaha sınıfıdır.

İslam dünyası, İslam Ümmeti ulema ve fukahasıyla yükselmiş veya alçalmıştır.

Ulemanın ve fukahanın fakir olanları elbette (geçimlerini temin için) ücret, maaş alabilir ama din ilimleri ve hizmetleri asla ve asla ticarete, zenginleşmeye alet edilemez, vasıta kılınamaz.

Müslümanlar İslam'ı yaymak, halkı bilgilendirmek ve aydınlatmak, dâvet ve tebliğ yapmak için ticarî esasa dayanmayan büyük vakıflar ve dernekler kurmalıdır.

İlmihaller, Kur'an tercüme, meal ve tefsirleri, hadîs kitapları, dine ve imana dâvet yayınları para kazanmak, zenginleşmek için yazılmamalıdır.

Niyet Allah rızası olmalıdır.

İhlas müşareket (ortaklık) kabul etmez.

Hem Allah rızası için, hem de para kazanmak, zengin olmak için niyeti ihlasa mukarin midir?

Öyle bir ulema ve fukaha sınıfı yetiştirilmelidir ki, halkı irşad, bilgilendirme, aydınlatma, uyarma vazife ve hizmetlerini ihlasla, aşkla, şevkle, titizlikle Allah rızası için yapsınlar.

Dinî, İslamî, imanî, Kur'anî, şer'î hizmetlerin ticarileşmesi bu zamanın büyük afet ve felaketlerindendir.

(Ülkemizde sırf Allah rızası için kitap yazan, hizmet eden müstesna alimlere, fakihlere, mürşitlere, ziyalı Müslümanlara, muhlis mü'minlere, derneklere, vakıflara minnet ve teşekkürlerimi arz eder, ellerinden öperim.)

*(İkinci yazı)

Bunca Kitap İçinde Korkunç Cehalet

TÜRKİYE'DE son elli yılda 200'e yakın Kur'an tercümesi, meali, tefsiri yayınlanmış...

Dinî kitaplar sektörü bir endüstri haline geldi.

İrili ufaklı beş yüz kadar (belki de daha fazla) İslamî-dinî yayınevi var.

Her yıl on milyonlarca dinî kitap, kitapçık, risale yayınlanıyor.

Çeşit çeşit ilmihaller peynir etmek gibi satılıyor.

Mushaf ticareti ayrı bir branş.

Yayınlanan kitapların bir kısmı (yüzde kaçı?) bozuk ama yüzde 99'unda İslam'ın emirleri ve yasakları yazılı.

Milyonlarca kitap satın alınıyor.

Satın alanların bir kısmı bunları okumuyor.

Okuyanların bir kısmı okuduğunun manasını iyice anlamıyor.

Manasını anlayanların bir kısmı öğrendikleri bilgileri hayatlarına uygulamıyor.

Bunca kitaba rağmen...

Sabah namazlarında İstanbul camilerine gidiniz ve fecaati bizzat görünüz.

Camiler (Eyüp Sultan camii gibi birkaç nâdir istisnâ dışında) hemen hemen boş.

Tefsir kitaplarını, hadîs külliyatlarını, ilmihalleri, fıkıh kitaplarını satın almış Müslümanlar sabahleyin camiye gelmiyor.

İhyau Ulumiddin'in çeşitli tercümeleri şimdiye kadar (korsan baskıları dahil) birkaç milyon adet tiraj yapmıştır.

Evet camilerde tefsir, hadis, fıkıh, İhyâ okuyan Müslümanları göremiyorsunuz.

Demek ki, bu kitaplar hakkıyla gerçekten okunmuyor.

Gözle okunsa bile içlerindeki bilgiler, emirler, yasaklar, öğütler kalplere inmiyor.

Tefsir, hadîs, fıkıh, ahlak okuyan bir kimsenin sabah namazında camiye gelmemesi mümkün müdür?

Bırakın camiye gelmek, halkımızın yüzde doksanı artık beş vakit namaz kılmıyor.

Cuma namazlarında halk bilgilendirilmiyor, aydınlatılmıyor, uyarılmıyor.

Hutbeleri görüyorsunuz, Din İman Şeriat elden gitmiş, minberlerden Kur'an kursunun damının tamiratı için para isteniyor.

On milyonlarca Müslüman medya dedikoduları ile kendinden geçmiş.

En faydalı bir yazıyı okuyan pek yok. İki kodaman yazar şiddetli bir polemik yaparlarsa milyonlar okur.

Yetmiş iki milyonluk Türkiye'de sahih itikad, beş vakit namaz, cemaat konusunda yoğun, genel ve etkili propaganda yapılmıyor.

Her yıl Müslümanlardan milyarlarca dolar yardım ve hizmet parası toplayanların öncelikle itikadın sıhhati ve beş vakit namazın dosdoğru kılınması konusunda halkı uyarmaları, bilgilendirmeleri, aydınlatmaları gerekmez mi?

Müslümanların başında ehil bir İmam-ı Kebir bulunmazsa işte böyle olur.

Ticarî gayelerle milyonlarca Mushaf, Kur'an meal ve tefsiri, hadîs külliyatı, dinî kitap basılır ve fazla faydası olmaz.

Din kitapları ihlasla hazırlanmaz ve yayınlanmazsa tesirleri ya hiç olmaz, yahut pek az olur.

Türkiye Müslümanların beş vakit namaz konusundaki notu, 10 üzerinden 1'dir.

Erkeklerin farz namazları cemaatle kılması dersindeki notu 1 bile değildir, 10 Üzerinden 0,1'dir.

Halkının büyük çoğunluğu Müslüman olan bu ülkede ahlak çok bozulmuştur.

Tesettürün bile bu ülkede cılkı çıkartılmıştır.

17 Ağustos büyük zelzelesinde bir kısım yağmacılar felaket bölgesine akın etmiştir.

İstanbul Ayamamaderesi sel baskınında suların sürüklediği mallar, koliler yağma edilmiştir.

Müslüman bir toplumun müstaqim/doğru olması gerekmez mi?

Dinî bir kurumumuzda bile yolsuzluk yapılmış, müfettişlerin raporlarını gördüm.

Cayır cayır Kur'an tercümesi, meali, hadîs kitabı, ilmihal satılıyor ama Müslümanlar paramparça olmuşlar.

Bu tefsirler, bu hadîs külliyatları, bu ilmihal ve ahlak kitapları Müslümanların bir tek Ümmet olması gerektiğini yazıyorlar ama zikr ettiğim kitapları satın alanlar onları ya okumamışlar, yahut okumuş olsalar bile anlamamışlar.

Yahu on milyonlarca din kitabındaki bunca bilgi ağaçlara, taşlara, odunlara söylenmiş olsalardı onlar bile secde ederdi.

Yolcu sarhoş hancı sarhoş...

Kur'an tercümesi, meali, tefsiri, hadîs kitabı, tek kelimeyle din kitabı nasıl yazılır?

İlimle ve ihlasla yazılır.

Mushaflar, tefsirler, mealler ve tercümeler, hadîs külliyatları, fıkıh ve ilmihal kitapları, ahlak ve tasavvuf kitapları para kazanmak, zengin olmak için yazılırsa ve yayınlanırsa işte manzara ortada, etkili olmuyorlar.

(Yazımdan sahih itikatlı ve namazı dosdoğru kılan salih ve muhlis Müslümanlar gocunmasınlar. Onların ellerinden öperim. Memlekette her şey yolundadır diyen varsa, kendileriyle görüşelim, bir program yapalım. Bir ay boyunca İstanbul camilerine sabah namazına gidelim...)

Kur'anın Re'y ve Heva ile tefsiri

12 Ekim 2011 08:37

DERİN vesayet rejimi, Türkiye'yi İslam'dan uzaklaştırmayı amaçlamıştı. İslam'ı büsbütün ortadan kaldıramazlarsa bozacaklar, tahrif edecekler, aslından uzaklaştıracaklar, münzel (indirilmiş) İslam'ın yerine uydurulmuş bir İslam getireceklerdi.

Bu amaçlarına yüzde yüz erişememiş de olsalar da maalesef büyük tahribat yapmışlardır.

İslam'ı kazımak veya tahrif etmek için neler yaptılar?

1. Doğru yol, cadde-i kübra, fırka-i Nâciye, Sevâd-ı Âzam, Kur'an Sünnet ve icmâ-i ümmet dini olan Ehl-i Sünnet İslamlığını sarsmaya, yıkmaya, çökertmeye çalıştılar.

2. İcazetli Ehl-i Sünnet uleması ve fukahası yetiştiren medâris-i islamiyeyi yıktılar.

3. Din işlerini Kemalist rejime bağımlı resmî bir kuruma verdiler.

4. Ezan-ı Muhammedî okumayı yıllarca yasak ettiler, okuyanlara devlet terörü uyguladılar. Lakin ezan konusunda başarılı olamadılar. 1950'de Ezan yine serbest bırakıldı. (İlle Arapça ezan okunacak denilmedi ama yasak kalkar kalkmaz Müslüman halk gerçek Ezana döndü. Bütün Türkiye'de bir tek Türkçe ezan okunan cami kalmadı. Maalesef, o zaman İngiliz sömürgesi olan Kıbrıs'ta, aşırı Kemalistlerin diretmesiyle Türkçe ezan okunmaya bir müddet daha devam edildi.)

5. Derin vesayet rejimi Türkiye Müslümanlarını Kur'andan kopartmak için "Yobaz hocalar aradan çıksın, her Müslüman kutsal kitabını kendi dilinden okusun ve kendi kafasından yorumlasın" fikrini ortaya attı. Bu, Ziya Gökalp'in ve Moiz Kohen Tekin Alp'in fikriydi. İşte bu konuda derin, ideolojik vesayet rejimi hayli başarılı oldu. Yazımın alt tarafında bu konuyu inceleyeceğim.

6. Osmanlılar ve Cumhuriyet'in ilk 40-50 yılında bütün Ehl-i Sünnet Müslümanları, çeşitliliklere ve farklı meşreblere rağmen tek bir Ümmetti. Vesayet rejimi Ümmetin içine İbn Sebe'ler, ajanlar, casuslar, provokatörler, manipülatörler, yönlendiriciler, kafa karıştırıcılar, fitne ve fesatçılar soktu ve Müslümanları böldü ve parçaladı. Bazı bölük ve parçalar birbirine düşman edildi. Ümmet birliği darmadağın oldu. Ümmet hiyerarşisi kalmadı. Sonunda ne oldu? Bugünkü manzara ve tablo ortaya çıktı.

7. Derin vesayet rejimi Müslümanları laik yapamadı ama sekülerleştirdi, din ile hayatı birbirinden koparttı.

Maddeleri çoğaltabiliriz ama bendeniz şimdi Kur'an konusunda neler yaptılar onu biraz anlatayım. Önce bazı hadîs mealleri vermek istiyorum.

*Birinci hadîs-i şerif:

"Kim Kitabullah hakkında (Kur'an hakkında ) şahsî re'yiyle söz ederse, isâbet etse bile (yorumu, sözü doğru olsa bile) hatâdadır." (Ebû Dâvud, Tirmizî Tefsir'inde).

Bu hadîsin Rezîn rivayetinde şu ilave vardır: "Kim kendi re'yi ile söz eder de hatâ ederse küfre düşer."

*İkinci hadîs-i şerif:

İbn Abbas radiyallahu anhüma Peygamberimizin (Salat ve selam olsun ona) şöyle buyurduğunuz rivayet ediyor: "Kim Kur'an hakkında ilme dayanmadan söz ederse ateşteki (Cehennemdeki) yerine hazırlansın." (Tirmizî, Tefsir)

*Üçüncü hadîs-i şerif:

"..... Kim de Kur'an hakkında re'yi ile söz ederse ateşteki yerine hazırlansın." (Tirmizî, Tefsir)

Bugün Türkiye'deki milyonlarca Müslüman, sayısı 200'e yaklaşan ve çoğunda vahim yanlışlar bulunan Kur'an tercüme, meal ve tefsirlerini okumaktadır. Yeterli ilmi, ehliyeti ve icazeti olmayan kimseler Kur'an konusunda konuşmakta, heva ve re'yleriyle, kendi kafalarından ulu orta yorum yapmaktadır.

Bu metod Afganî'nin, Ziya Gökalp'in, Moiz Kohen Tekin Alp'in ve muakkiplerinin (onların peşinden gidenlerin) metodudur.

Kur'an konusunda korkunç, dehşet verici bir disiplinsizlik ve laubalilik görülmektedir.

Sağlam din kültüründen mahrum kalmış, daha doğrusu kasıtlı ve planlı olarak mahrum bırakılmış nice Müslüman, "Men fessere'l-Kur'ane bi re'yihi fekad kefer" kaidesinden bîhaberdir.

Kur'an tercümesi, meali, tefsiri (Nadir istisnalar dışında) ticaret konusu olmuştur.

(Allah rızası için tefsir, meal ve tercüme yapan; bunu yapmak için yeterli ilme, ehliyete, icazete sahip bulunan müfessirleri, ulema ve fukahayı tenzih eder, hürmetlerimi arz ederim.)

Ehliyeti, icazeti, liyakati, yeterli kisbî ve vehbî ilmi olmayan kişilerin Kur'an tercümesi ve tefsiri yapmaya cür'et etmeleri ne büyük bir cinnet ve felakettir.

Kur'an İslam'ın, Şeriatın ana kaynağı ve temelidir ve maalesef onun yorumu ayağa düşürülmüştür.

Bu işte reformcu, Kemalist, mezhepsiz, telfik-i mezahipçi, Afganîci, Abduhçu, Reşid Rızacı, Fazlurrahmancı, light/ılımlı İslamcı, İslam Protestanlığı taraftarı, BOP'çu kişi ve kliklerin de büyük rolü olduğunu iddia ediyorum.

Bir yandan derin ve vesayetçi rejimin adamları, öte yandan dinde reform isteyenler.

Ehl-i Sünnet Müslümanları iki ateş, örs ile çekiç arasında kalmıştır.

"Dinimizin birinci kaynağı Kur'an, ikinci kaynağı Sünnet değil mi? Öyleyse al eline bir Kur'an tercümesi, bir de hadîs külliyatı ve kendi kafana göre konuş, yorum yap, hüküm çıkart..." Bundan daha yanlış bir metod olamaz. Yukarıda zikr ettiğim hadîslerde, böyle yapanların Cehennemlik olduğu bildirilmektedir.

Kur'anın emirlerini, yasaklarını, öğütlerini öğrenmek için ehliyetli ve icazetli ulema ve fukahanın kitaplarını okumak gerekir.

Peki hiç Kur'an tercümesi, meali, tefsiri okunmasın mı?

Böyle bir şey demedim.

Okunsun ama ehliyetli, liyakatli, icazetli müfessirlerin, ulemanın, fukahanın hazırladığı kitaplar okunsun.

Hiçbir Müslüman, kendi re'yi ve hevası ile, kendi kafasından Türkçe tercüme ve tefsir ile Kitabullahı yorumlamaya, ondan din hükmü çıkartmaya yeltenmesin, böyle bir edepsizlik yapmasın.

Peygamberimiz ne buyuruyor. İlmi ve ehliyeti olmadığı halde sözünde, yorumunda isabet eden bile günaha girmiş olur.

Yirminci asrın büyük alimi merhum Şeyhülislam Tokatlı Mustafa Sabri efendi hazretleri, Cumhuriyetin ilk on beş yılında Kur'an Tercümesi devrimi yapıldığı zaman sürgünde bulunduğu Mısır'da "Mes'eletü Tercümeti'l-Kur'an" adıyla bir kitap kaleme almış ve Ankara rejimini çürütmüş ve tenkit etmişti. (Arzu eden Bedir Yayınevi'den tercümesini temin edip okuyabilir. 0212/519 36 18)

Derin vesayet rejimi İmamet-i İslamiyeyi yıktı, Ümmet birliğini ve hiyerarşini yıktı.

Bu yıkımda ve tahribatta birtakım reformcuları kullandı. Ağacı kesip deviren baltanın sapı, ağaç dalından yapılırmış.

Yıllardan beri Türkiye'de Ehl-i Sünnet İslamlığını yıkmak, onun yerine Siyonistlerin, Haçlıların, ABD'nin, AB'nin istediği ılımlı bir İslam getirmek için çalışıyorlar.

Açık konuşayım: İslam'ı tahrif etmek istiyorlar.

Müslümanları, icazetli Sünnî ulemanın, fukahanın, mürşidlerin yolundan ve izinden ayırıp Afganîlerin, Abduhların, Reşid Rızaların (üçü de Farmasondur), Fazlurrahmanların, Moiz Kohenlerin (nâm-ı diğer Tekin Alp) çıkmaz sokaklarına saptırmak istiyorlar.

Ehl-i Sünnet İslamlığında, itikatta iki imam, fıkıhta dört imam vardır, bunlar usûlde bir ve beraberdir. Reformcular ve vesayet rejimi ajanları her Müslümanı kendi başına imam yapmak istiyor.

Bu memlekette Süryanî, Ermeni, Rum Ortodoks, Musevî cemaatlerinin bağımsız ruhanî başkanları, bağımsız kilise teşkilatları vardır ama çoğunlukta olan Sünnî Müslümanların bağımsız din teşkilatı yoktur. Başlarında bir İmam-ı Kebir, bir Emîrü'l-mü'minîn yoktur.

Büyük Müslüman kütlelerin beyinleri öylesine yıkanmıştır ki, onların çoğunda İmam, Emîr, biat kavramı bile yoktur.

Müslümanlar tek bir Ümmet olmaktan çıkmış, birbirinden kopuk, kimisi birbiriyle çatışan, birbirini sevmeyen, işbirliği yapmayan, müşterek bir plan ve programa sahip olmayan bir cemaatler, tarikatlar, hizip ve fırkalar, klik ve gruplar yığınına dönüştürülmüştür.

Müslümanların kendisine biat ve itaat edilen, emirleri yerine getirilen tek bir İmamı olmadığı için itikatta bozukluklar başlamış, namaz terk edilmiş, halk şehvetlerine uymuştur. Bütün bu hengâme içinde korkunç bir din sömürüsü yapılmaktadır.

Ümmet birliği şuuru gitmiş, onun yerini cemaat ve hizip asabiyeti, militanlığı, fanatizmi almıştır.

Şu hale bakınız:

İslamda kader yoktur diyen ilahiyatçılar var.

Kur'an Yahudileri İslam'a çağırmıyor diyeni var.

Kur'an Hıristiyanları İslam'a çağırmayan diyeni.

Kimisi şefaati inkar ediyor.

"Allah gerçek bir Janustur" diyen İranlının kitapları Müslüman gençliğe okutuluyor. (Janus iki çehreli bir Roma putunun adıdır. Allah'ı herhangi bir şeye, hele bir puta teşbih etmek küfürdür.)

Bu adamın kitapları Diyanet kitap evlerinde bile satılıyor.

İslamda tesettür yoktur. Tesettür bize Yahudilikten geçmiştir deyen ilahiyatçıyı da gördük.

Ramazan'da bazıları bas bas İslam'da teravih namazı yoktur diye bağırmadılar mı?

Peygamberimizin (Salat ve selam olsun ona) Sünnetini inkar edenleri bile gördük.

Derin ve ideolojik küfür İslam'ı içinden yıkma kararı almıştı. Bir an bile durmadan bunu hayata uyguluyorlar. Ramazan'da Malatya'da bir vekil imam Cuma hutbesinde Şeriattan ve Hilafetten bahs edilince ne oldu? Adamcağızı minberden indirdiler ve imamlıktan attılar.

Bu memlekette kaç şuurlu Müslüman var?

Yeni Ceza Kanunundan zina suçu çıkartılınca kaç kişi protesto etti?

Allah Kur'anın ve İslam'ın koruyucusudur.

Biz Müslümanlar dinimize, imanımıza, Kitabımıza, Sünnete, Şeriata sadık olmaz, bu konudaki vazifelerimizi yerine getirmezsek vebal altında kalır, cezalandırılırız.

Evet, Kur'anı kendi re'y ve hevasıyla yorumlayanlar büyük günaha girmiş olur. Müslümanları bu konuda uyarmak gerekir.

En büyük imamlar ve müfessirler bile böyle yapmamıştır.

Kur'an ya Kur'an ile, yahut Sünnet ile, usulüne göre yorumlanır.

On dördü kesbî (çalışarak elde edilen), on beşincisi vehbî (Allah'ın muhlis ve sadık âlim kullarına verdiği) ilme ve din alimi, fakih, müfessir icazetine sahip bulunmayan bir Müslüman kendi re'yi ve hevasıyla Kitabullahı yorumlayamaz, ondan hüküm çıkartamaz.

İcazetli alimler ve müfessirler de Kur'anı kendi re'y ve hevalarıyla yorumlamazlar.

Kur' an salt akılla değil, nakille yorumlanır.

Kur'ana hürmet edelim.

Kafirlerin, münafıkların, şeytanın, nefsimizin tuzaklarına düşmeyelim.

Din sahasındaki kaosa ve anarşiye karşı çıkalım.

Cahillerin ve ehliyetsizlerin Kur'an konusunda kendi re'yleriyle konuşmamalarını söyleyen, böyle yapanları Cehennemle korkutan Peygamberimize kulak verelim ve ona itaat edelim.

Kur'an nimetine küfranda bulunmayalım.

(İkinci yazı)
İnkârcı Bozuk İlahiyatçılar
MÜSLÜMAN geçinip de namazı inkar eden var mıdır?.. Vardır... Bazıları "Namaz zikir demektir, zikir de Allah'ı hatırlamak ve anmak demektir. Binaenaleyh İslam'da, bildiğimiz namaz yoktur" diyorlar.
Bunlar kimlerdir? O biçim sözde Müslümanlardır. Sayıları azdır.
İslam'da kader yoktur diyenler var mıdır?.. Vardır.
Kader neyle sâbittir? Kur'anla, Sünnetle, icmâ ile sâbittir.
Nasıl inkar ediyorlar?.. Kader yoktur diyor, böylece kaderin olmadığını ispat ettiğini sanıyor.
Kader imanın altı temel şartından biridir ve inkar eden dinden çıkar.
İslam'da şefaat var mıdır?... vardır. Bunu da inkar edenler vardır.
İslam'da Peygamberimizin (Salat ve selam olsun ona) mir'aca çıktığı inancı var mıdır? Hiç olmaz olur mu? Mi'racın Mescid-i Haram'dan Mescid-i Aksa'ya olan kısmı Kur'an ile sabittir. İnkar eden küfre düşer.
İslam dininde Hz. İsa'nın âhir zamanda dünyaya tekrar nüzul edeceği inancı var mıdır? Bu konuda Ehl-i Sünnet ulemasının icmâı bulunmaktadır. Nüzul-i İsa aleyhisselamla ilgili hadîsler mânevî tevâtür derecesindedir. Son devrin büyük alimlerinden Düzceli Zahid el-Kevserî İsa aleyhisselamın nüzulünü inkar edenlerin küfre düşeceğini yazmıştır.
İslam'da kabir halleri ile ilgili sahih bilgiler var mıdır? Vardır. Sâlih mü'minlerin kabirleri Cennet bahçelerinden bir bahçe, kafir ve münafıkların kabirleri Cehennem çukurlarından bir çukur olacaktır... Bütün muteber fıkıh ve ilmihal bilgisi kitaplarında yazan bu bilgileri inkar eden bid'atçiler, reformcular, doğru yoldan sapmışlar da vardır.
Bu gibi dinî konularda yanılmamak, sapıtmamak, şaşırmamak için ne yapmalıyız?
Muteber ve güvenilir Ehl-i Sünnet kitaplarını okuyarak dini bilgilerimizi o kaynaklardan öğrenmeliyiz.
Ehl-i Sünnet akaidi... Ehl-i Sünnet ilmihali... Ehl-i Sünnet fıkhı...
Bid'atçilerin, reformcuların., aykırı ilahiyatçıların,. BOP'çuların, Kemalist ilahiyatçıların, ılımlı/light İslamcıların, Fazlurrahmancıların, Müslüman postuna bürünmüş yerli oryantalistlerin kitaplarını okumamalı, fikir ve görüşlerine itibar etmemeliyiz.
Onların, Ehl-i Sünnete aykırı bir tek, tekrar ediyorum bir tek fikir, itiraz, görüşleri bile haklı ve doğru değildir.
Nüzul-i İsa aleyhisselamı inkar eden reformcularda hiç akıl ve iz'an yok mudur ki, düşünemiyorlar: Allah için hiçbir zorluk yoktur. O, bir şeyin olmasını irade ederse ol der ve o şey olur. Hz. Adem'i anasız babasız, Hz. İsa'yı babasız yaratan Allah , o muhterem zatı gökten indirmeye de kadirdir.
Bazı ilahiyatçiler ve reformcular bu gibi dinî hüküm ve bilgileri niçin inkar ediyor?
Ehl-i Sünnet İlahiyatçıları tenzih ederek beyan ediyorum: Bu gibi inkarlarda sansasyon, şöhret vardır.
Adam İslam'da kader yoktur diye bağırıyor... Bir anda gündeme geliyor, ünlü oluyor... Dinsizler ondan bahs ediyor... Yoldan çıkmış Müslümanlar ondan bahs ediyor... Ehl-i Sünnet Müslümanları tuzağa düşüp ondan bahs ediyor... Bevval-i çeh-i Zemzem (Zemzem kuyusuna işeyen adam) gibi bir anda büyük bir şöhrete kavuşuyor...
İnşaallah tevbe ve rücu ederler de ebedî saadetlerini kurtarırlar. Aksi takdirde zarar ve ziyanları pek büyük ve sonsuz olacaktır.

İçimizdeki İbn Sebe'ler

07 Mart 2012 08:51

ÜMMETİN, islamî hareket ve hizmetlerin, bazı cemaatlerin, hizip ve fırkaların, radikal İslamcıların içine gayr-i Müslim casuslar, ajanlar, Kriptolar sızmış mıdır?

Bu soruya hayır sızmamış demek mümkün değildir.

Hülefâ-i Râşidînin üçüncüsü Hz. Osman devrinde, zâhirde dönmüş görünen, bâtında ise dönmemiş olan Yemenli haham Abdullah ibn Sebe' büyük fitnelere, fâcialara, felaketlere sebep olmuştu.

Her coğrafyada, her zamanda böyle sızmalar olmuştur.

Son bir asırda bu gibi sızmalar dolayısıyla Ümmet-i Muhammed büyük kayıplar vermiş, izzetini yitirmiş, zillet uçurumlarının dibine yuvarlanmış, hürriyetini kaybetmiş, param parça olmuş, esir statüsüne düşmüştür.

Türkiye'nin yakın tarihine bakınız. İslama, Kur'ana, Sünnete, hukuka, vicdana aykırı bunca zulmü, çok günahkar olsalar da Müslüman kökenliler yapmış olamaz.

Sözü uzatmayayım, iddiam şudur:

Lafı eveleyip gevelemeden çok açık şekilde söyleyeceğim. Şu anda Ümmet-i Muhammed'in (Salat ve selam olsun ona) içinde:

* MOSSAD ajanları vardır.

* CIA ajanları vardır.

* Papalığa hizmet eden ajanlar vardır.

* Evangelistlere hizmet eden ajanlar vardır.

* Siyonizme hizmet eden ajanlar vardır.

* Kripto Yahudiler vardır.

* Kripto Hıristiyanlar vardır.

* (Müslüman Kürt kardeşlerimi tenzih ederek söylüyorum) Zahiren Müslüman görünen gizlenmiş Kürt Yahudileri vardır.

* Tat Yahudileri (Dağ çufutları) vardır.

* Kırım Yahudileri vardır.

* Aslında ihtida etmemiş birtakım sözde mühtediler vardır.

Bunların hapsi yeşile boyanmış Müslüman postlarına bürünmüşlerdir.

Türkiye'deki Müslümanlık bir Ehl-i Sünnet ve Cemaat Müslümanlığı olduğu için ajanların, casusların, provokatörlerin, tahripçilerin yüzde sekseni Ehl-i Sünneti yıkmaya çalışmaktadır.

Geri kalan yüzde yirmisi Ehl-i Sünnet gibi görünerek Ehl-i Sünnetin bozmaya çalışmaktadır.

Bugün Türkiye'de dini yüceltmek gayesiyle dini tahrip etmek isteyenler vardır. Bunların içyüzünü Müslümanların çok büyük bir kısmı iyi bilmemektedir.

Bütün ajanlar, casuslar, Kriptolar taqiyye ve kitman yapmaktadır.

Müslüman yığınların bunlardan pek haberi yoktur.

Şifahî kültürlülerin, rehbersiz ve mürşitsiz kalmış olanların, dinin esaslarını çok iyi bilmeyenlerin bilgilendirilmesi, uyarılması, aydınlatılması çok zordur.

Türkiye Müslümanlarının çok büyük bir kısmı, din kültürü, akaid, ilmihal, hikmet-i islamiye konusunda kasıtlı olarak cahil bırakılmıştır.

Yirmi beş senedir günde beş vakit namaz kılıyor, Ramazan'da oruç tutuyor ama "Allahın on dört sıfatını sayınız" sorusuna cevap veremiyor.

Yüzlerce politikacıyı, şarkıcıyı türkücüyü, mankeni, futbolcuyu, gazeteciyi biliyor, tanıyor ama Yaratanı, Rezzakı, Rabbi olan Allahü Tealanın sıfatlarını bilmiyor.

Bu duruma düşmüş Müslümanlara bazı gerçekleri anlatmak, onları uyandırmak ve aydınlatmak deveye hendek atlatmaktan zordur.

Evet bu memlekette nice yıldan beri İslama savaş açılmıştır.

İçimizdeki ajanlar indirilmiş (münzel) İslam'ı kaldırıp, onun yerine uydurulmuş yapay bir İslam türetmek istiyor.

Laik bir İslam türetmek istiyorlar.

Batı medeniyetinin normlarını kabul etmiş yabancılaşmış bir İslam.

Fıkıhsız ve Şeriatsız bir İslam.

Hilafetsiz bir İslam.

Feminist bir İslam.

ABD'nin, AB'nin, İsrail'in, Vatikan'ın istediği suya sabuna dokunmaz light ve ılımlı seküler bir İslam.

Maalesef Müslüman halkın bir kısmını kandırmış ve kötü yollara sokmuşlardır.

Ümmet-i Muhammed'in muhterem imamlarını, müctehidlerini, ulema ve fukahasını, kâmil mürşidlerini, sâlihlerini devre dışı bırakıp Müslümanları sarıklı Farmasonların yoluna çekmeye çalışıyorlar.

İçimizdeki casusların, ajanların, kriptoların ektikleri fitne ve fesat tohumları yeşermiş ve Ümmet bin parçaya ayrılmıştır. Birbirinden kopuk bin parçaya ayrılan bir Ümmet ne olur? Ümmet olmaktan çıkar, sürüye döner.

Bugün öyle Müslümanlar var ki, Allahü Teala hazretlerini bir Roma putuna benzeten, "Allah gerçek bir Janustur=Hoda Janus-i hakikî est" diyen bir adamı baş tacı ediyorlar.

Sarıklı Farmasonlardan birinin temel ilkelerinden biri şuydu: "Her mukallid ve cahil Müslüman açsın Kur'anı, (Arapça bilmiyorsa) tercüme ve mealleri ve kendi re'yiyle ve hevasıyla ictihad yapsın, din hükmü çıkartsın..."

Bir Müslüman, Allahü Tealayı iki yüzlü bir Roma putuna benzeten, üstelik de "Gerçek bir Janus" diyerek iddiasını pekiştiren birini din büyüğü ve mücahit olarak kabul ediyorsa; artık o Müslümanda akıl, iz'an, firaset, denge var mıdır yok mudur siz karar veriniz.

İçimizdeki ajanlar, casuslar, İbn Sebe'ciler, Ehl-i Sünneti yıkmak için İmamı Âzam Ebû Hanife hazretlerine açıkça ve sinsice saldırıyorlar. Bu hususu da firasetli Müslümanların dikkat nazarlarına arz ederim.

Bu ülkede, kimler MOSSAD ve CIA hesabına, doğrudan doğruya ve dolaylı olarak çalışıyor?.. Bu konuda elimde hiçbir müsbet belge yoktur.

Olsa bile açıklayamam. Çünkü adamı linç ederler, ettirirler.

Şu meşhur Tekin Alp (Moiz Kohen) kitaplarından birine "Kahr olsun Şeriat!" diye bir bölüm koymuştu.

Bugün nice light/ılımlı İslamcı da onun yolundan gidiyor ve Şeriat-ı Muhammediyeyi inkar ve tekzip ediyor.

Ehl-i Sünnet Müslümanlarının âcilen (en kısa zamanda) yapmaları gereken şudur:

"İslamı, Kur'anı, Sünneti, Ümmeti, Ehl-i Sünnet ve Cemaati Koruma, Savunma; bu maksatla Müslümanları Bilgilendirme, Uyarma ve Aydınlatma" hareketini başlatmak.

Bunun için:

Ehl-i Sünnete bağlı bütün cemaatlerin, tarikatların, hizip ve fırkaların, grupların, parçaların (en az bu konuda) birleşmesi gerekir.

Bizde bunu yapacak niyet, irade, şuur , vicdan inşallah vardır.

Hangi Âlimlere ve Fakihlere Tâbi Olmalı?

12 Nisan 2012 08:28

Âlet ilimlerini ve 'âli ilimleri öğrenmiş, din âlimi ve fakih olmuş ama öğrendiği ilimlerin, edindiği bilgilerin, hayata mutlaka geçirilmesi, uygulanması gerekenlerini yerine getirmiyor, yaşamıyor... Böyle bir âlimi sakın kendine rehber ve mürşid edinme.

Yine âlim olmuş ama ilmini dünyalık edinmeğe, zengin olmaya âlet ediyor, Allahın ayetlerini ucuza veya pahalıya satıyor... Bunun da peşine düşme.

Âlim ve fakih olmuş ama Ehl-i Sünnete aykırı inanç, görüş ve fikirlere sahip... Ondan bucak bucak kaç.

Âlim ve fakih olmuş ama din konusunda bid'atçi... Sakın onun tuzaklarına düşme.

Âlim ve fakih olmuş ama Ashab-ı Kiramın bir kısmını reddediyor, onlara dil uzatıyor... Ondan vebadan kaçar gibi kaç.

Âlim ve fakih olmuş ama Allah'ı kemal sıfatlarla sıfatlı ve noksan sıfatlardan münezzeh bilmiyor; O'nu zamanla, mekânla, cihetle kayıtlıyor, O'na cisim ve şekil isnad ediyor, O'nu yaratıklardan bir şeye benzetiyor Böylesine inanırsan küfre düşebilirsin. Kaç kaç kaç.

Bildiklerini Allah rızası için öğretmeyen; âyetleri, hadîsleri, fıkhı, mukaddesatı paraya ve maddî menfaate âlet ve tahvil eden âlim taslağından uzaklaş.

Lüks, israf, tebzir, gösteriş, gurur, kibir içinde yaşayan, halktan para toplayan, bunların bir kısmını zimmetlerine geçirenler sahte âlimlerdir.

Zalimlere yağcılık yapan, fâsıkları şakşaklayan âlimler bir vâdidedir, sen başka bir vâdide ol.

Tabakat-ı fukahanın en alt derece ve rütbesi olan müftülük makamında olduğu halde müctehidlik taslayanlara mağrur ve mütekebbirlere sırtını çevir, onları dinleme.

Mutlak müctehid bile olsa hiçbir âlim, Kur'anı ve Sünneti kendi re'yi ve hevası ile yorumlayamaz. Öyle yapanları gözün görmesin. Uzaklaş uzaklaş uzaklaş.

Peki hangi alimlere tabi olmalısın? Onların sıfatlarını sayıyorum:

* İlimleriyle âmil olacaklar, yâni bilgilerini hayata uygulayacaklar.

* İlmi Allah rızası için öğrenmiş ve yine Allah rızası için öğretir olacaklar.

* Muhlis (ihlaslı) olacaklar,

* Muttaki (takvalı) olacaklar.

* Müteverri (veralı) olacaklar, şüpheli şeylerden kaçınacaklar.

* Zalimleri ve fasıkları övmeyecekler, zaruret olmadıkça onların huzurlarına gitmeyecekler.

* Allahın ayetlerini, Peygamberin (Salat ve selam olsun ona) hadîslerini ucuza veya pahalıya satmayacaklar.

* Kur'ana, Sünnete, Şeriata, Ehl-i Sünnet akaidine ve fıkhına hizmet yolunda icabında canlarını bile fedaya hazır olacaklar.

* Ücret ve mükafatlarını mahlukattan değil, Haliq Tealadan bekleyecekler.

* Dünyada değil, âhirette mükafatlandırılmalarını ve ücretlendirilmelerini isteyecekler.

* Selef-i Sâlihîn yolundan kıl kadar ayrılmayacaklar.

* Dinde reform, dinde yenilik, dinde değişiklik taraftarı olmayacaklar.

* Masonluk, Dr. Moon dini gibi İslam dışı sektlere mensup olmayacaklar, onlarla işbirliği yapmayacaklar, onlardan para almayacaklar.

* Haysiyetli ve vakarlı olacaklar.

*Âmirîne bi'l-mâruf ve nâhine 'âni'l-münker olacaklar.

* Resulullah Efendimize (Salat ve selam olsun ona) biatli, rabıtalı ve onunla irtibatlı olacaklar.

Böyle gerçek âlimlere tâbi olan, onları mürşid ve rehber edinenler Mevlâyı bulur.

Sahte ve bid'atçi âlimlere tâbi olanlar, onları kılavuz edinenler de belâlarını bulur.

Kılavuzu karga olanın...

Kur'an Konusunda Zararlı Münakaşalar Haramdır

Mehmed Şevket Eygi

28 Ocak 2013 Pazartesi 00:55

Az sözle çok manalar ifade eden Resulullah Efendimiz’in, Kütüb-i Sitte’den Ebu Davud’da bulunan bir hadîs-i şerifini dikkatli bakışlarınıza sunuyorum:

Ebu Hureyre Radıyallahu anh rivayet ediyor: Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdular: “Kur’an hakkında münakaşa küfürdür.”

Şarihler buradaki münakaşanın, cahillerin, kötü niyetlilerin, bid’atçilerin yaptıkları olumsuz ve zararlı tartışmalar olduğunu beyan etmişlerdir. Haram olan münakaşa konuları şunlardır:

1. Kur’anın kadim ve Kelamullah olduğu hususunda şekke düşürücü konuşmalar.

2. Müteşâbih ayetleri, Allah’ın kemal sıfatlarla sıfatlı ve noksan sıfatlardan münezzeh olduğu inancına aykırı şekilde, lügavî manalarını almak.

3. Kur’anın bazı ayetlerini, diğer bazı ayetleriyle tekzibe yeltenmek.

4. Cahillerin kendi re’y ve hevasıyla ayetleri yorumlamaları, hüküm çıkartmaları ve tartışmaları.

Zamanımızda bir takım sapıklar, Ehl-i Sünnetin kesin haram olduğunu bildirdiği konularda, yanlış tevil ve tefsirlerle kafa karıştırıyorlar. Mesela İslam’da tesettür başın ve saçların kapatılması manasına gelmez diyorlar… Kimisi riba başka şeydir, faiz başka şey; muzaaf riba haramdır, düşük faiz helaldir diyenler ve bu iddialarını Kur’anla ispat etmeye kalkışan cüretkârlar görünmektedir. Bazı sapıklar ise, dinde ikrah yoktur ayetini Müslümanlara teşmil ederek İslamî emir ve yasakların uygulanmasındaki zorlamayı tatil etmek istiyor.

On dokuzuncu asırda İngiltere’de basılmış Arapça bir misyoner kitabı görmüştüm. Konusu, Kur’an ayetlerine göre teslisin hak olduğunun ispatı idi!..

Günümüzde ne kadar sapık, modernist, reformcu, bid’atçi İslamcı varsa bunların hepsi de Kur’anı kendi re’y ve hevalarıyla yorumlamakta; Kur’an âyetleri konusunda batıl, olumsuz, saptırıcı münakaşalar ve teviller yapmaktadır.

İcazetli, ehl-i sünnet din âlimlerinin, fakihlerin, müfessirlerin bid’at ehlini reddetmek, haram helal hükümlerini ortaya koymak, gâmız manaları açıklamak gibi müspet=olumlu maksatlara dayanan tartışmaları ve incelemeleri, tefsir hizmetleri (ehliyetli ve icazetli âlimler tarafından yapılması şartıyla) müstahsen, övülen, iyi bir iştir. Bunlara tartışma yerine, araştırma ve mübahase demek daha doğru olur.

Kur’andaki müteşabihatı tartışmamakta hayır vardır. Bunlar Allah’a havale edilir, lakin her hal ü kârda Allah’a yakışmayacak şekilde lügavî manalarına alınmaz.

Zamanımızda Mealciler denilen İslamcı bir bid’at mezhebi zuhur etmiştir. Bunlar Arapça bilmezse, din ilimlerini okumamışlardır, içinde yanlışlar bulunan meal kitaplarını esas alarak din hakkında bol bol konuşurlar ve tartışırlar. Muhakkak ki onlar çok yanlış bir yol ve metot üzerinedir.

Ehl-i Sünnet Müslümanları İslam’ı Resulullah Efendimizin, onun Ashabının, Tâbiînin, Tebe-i Tâbiînin yani Selef-i Sâlihîn’in anladığı gibi anlarlar. Resulullah Efendimize kopuksuz silsileli icazetlerle irtibatı olan ulemaya, fukahaya, müfessirlere, muhaddislere, müftülere itimat eder ve onların kitaplarını okurlar.

Kur’anı re’y ve heva ile yorumlayan, Allah’ın Kitabı konusunda olumsuz ve saptırıcı münakaşalar yapan, mü’minlerin kalplerine şüphe ve tereddüt tohumları eken kimseler ve cemaatler dall ve mudildir.

Ahillerin Kur’an konusunda tartışmaları büyük bir fitnedir.

Halk İslam’ı Kur’an Tercümelerinden Değil, Muteber Din Kitaplarından Öğrenebilir

Mehmed Şevket Eygi

23 Mart 2013 Cumartesi 00:39

Manasını anlamadan Kur’an okumakta sevap var mıdır?.. Elbette vardır… Manasını öğrense de okusa daha iyi olmaz mı?.. Elbette çok iyi olur ama mana ve mealini doğru öğrenmiş olması gerekir.

Kur’an konusunda en önemli vazifemiz nedir?.. O kutsal Kitab Allahtan bize gönderilmiş bir mesajdır, talimatnamedir. Onun emirlerini, yasaklarını, tavsiyelerini, öğütlerini öğrenmemiz ve bunları hayatımıza geçirmemiz gerekir.

Kur’anın mesajını meal, tercüme ve tefsirlerden mi öğrenebiliriz, yoksa başka kaynaklardan mı?.. Kur’an mesajını en doğru, en iyi, en kolay şekilde Ehl-i Sünnet ve Cemaat ulemasının, fukahasının, imamlarının, müctehidlerinin, mürşidlerinin; Kur’andan ve Sünnetten süzerek hazırlamış oldukları muteber akaid, fıkıh, ilmihal, ahlak, mev’ize kitaplarından öğrenebiliriz.

Niçin doğrudan doğruya meal ve tercümelerden değil?.. Çünkü Kur’an tercüme, meal ve tefsirlerinin bir kısmını ehliyetsiz, Reformcu, dinde yenilik ve değişim isteyen, Afganici, Fazlurrahmancı, bid’atçi kişiler yazmıştır. Kitaplarında doğrularla yanlışlar karmakarışık şekilde sunulmaktadır.

En büyük Ehl-i Sünnet müfessirinin tefsirini okuyarak iki rekat namazın nasıl kılınacağı öğrenilemez.

Türkiye’de 60 milyon Müslüman yaşadığı farz edilse ve bunların her birine zimmetli olarak birer Kur’an meali verilse bile halk ilmihalini öğrenemez. Dini öğrenmenin en kolay, en sağlam yolu güvenilir/yanlışsız ilmihal, akaid, fıkıh, namaz hocası, ahlak kitaplarını okumaktır.

Sen Kur’an tefsirlerine karşı mısın? Kesinlikle değilim. Bu konuda isteklerim şunlardır: Tefsir icazeti olmayanlar re’y ve heva ile tefsir yapmasın… Halk tefsir veya meal kitaplarını okuyarak kendi kafasından dinî hüküm çıkartıp kaos ve anarşiye sebebiyet verilmesin… Din ilmihal kitaplarından öğrenilsin.

Kur’anı kendi re’y ve hevası ile tefsir edenler ne olur? Kafir olur. Bu konuda hadis vardır. Müslümanların Kur’an konusunda cahilce tartışmaları haramdır, yasaktır.

Niçin herkes kendi kafasına göre, re’y ve hevasından Kur’anı tefsir edemez ve ondan hüküm çıkartamaz?

Muhkemat vardır, müteşabihat vardır… Nâsih mensuh vardır… Tahsis vardır… Din ilimlerini medreselerde okuyup da bunları öğrenmemiş olanlar Kur’an konusunda yanılabilir.

Kur’an Allahın apaçık Kitabıdır ama bir kısım müteşabihatı ancak ilimde rüsuh sahibi olanlar anlayabilir.

Peygamberimiz (Salat ve selam olsun ona) Ümmetim yetmiş üç fırkaya ayrılacaktır, biri dışında bu fırkalar cehennemliktir. Kurtulacak olan Fırka-i Naciye benim ve Ashabımın yolundan gidenlerdir buyurmuştur.

Bugün piyasada, peygamberliğini ilan etmiş bir mürteddin tefsiri bile satılmaktadır.

Mezhepsizler, telfik-i mezahib taraftarları, İslamın Allah katında tek hak din olduğunu ayetini inkar edenler, kaderi inkar edenler, şefaati inkar edenler, tesettürü inkar edenler, bazı Kemalist İlahiyatçılar, Farmason Afganiyi imam tanıyanlar, Fazlurrahmancılar velhasıl bir sürü bid’atçi Kur’an meali, tercümesi ve tefsiri yazmıştır. Bunları okuyanlar elbette sapıtır.

İcazetli üstad ve hocalardan âli ve ’âli ilimleri okuyup, imtihan verip icazet almamış olan Müslümanlar dinlerini önce ilmihal, akaid, fıkıh ve ahlak kitaplarından öğrensinler, sonra isterlerse Sünnî müfessirlerin yazdıkları tefsir kitaplarını da (kendi re’y ve hevalarıyla din hükmü çıkartmamak şartıyla) okuyabilirler.

XXXXXXXXXXXXXXXXXX

TÜRKÇE KUR'AN-I KERİM MEALLERİ VE BİR AYET

Musa K. Yılmaz

En'âm Sûresi'nin 143. âyetinde geçen "Semâniyete ezvâc" cümlesindeki "ezvâc" kelimesi, Türkçe tefsir sahibi büyük âlim Hamdi Yazır'ın dışındaki hemen hemen bütün türkçe meâllerde "çiftler" olarak tercüme edilmiş, "semâniyete ezvâc" cümlesi "sekiz çift" olarak Türkçeye aktarılmıştır. Konunun, daha ziyade Arapçadaki "zevc" lafzının, Türkçedeki "çift" kelimesinin karşılığı olduğu üzerindeki hatalı ısrardan doğduğu kanaatindeyiz. Arapçada "zevc-ezvâc" kelimelerinin tahlilî yapıldığı zaman, "semâniyete ezvâc" cümlesini "sekiz çift" diye tercüme etmeye hiç de gerek olmadığı anlaşılacaktır.
KELİMENİN TAHLİLİ :
Ayette geçen "ezvâc", "zevc"in çoğuludur. Bir başka gramer deyimiyle, "zevc", "ezvâc"ın müfredidir. Ancak bu kelimenin arab dilindeki kullanılış biçimi farklıdır. Luğatta, aralarında üreme hasıl olabilen iki şeye ya da onlardan her birisine "ezvâc" denir. Bir başka ifadeyle, cinsinden arkadaşı bulunan şeylere "zevc" denir (1). Müfred olan "zevc" kelimesi tek başına olduğu, yani yanında arkadaşı olmadığı zaman "eş" mânâsındadır (2). Eğer türünden birisi daha yanında varsa, o takdirde her birisinde "zevc" (eş) denildiği gibi ikisine de "zevc" (çift) denir. Çiftlerden her biri birer "zevc" olmaları hasebiyle ikisi için "zevcân" tâbiri de kullanılır (3).
Çiftlerden her birisi için "zevc" ikisi için "zevcân-zevceyn" tâbirinin kullanıldığına en büyük delil konumuz olan âyet-i kerimedir(4). Müfessir Kurtubî'ye göre arablar, bir başkasının varlığına muhtaç olan her şey için "zevc" ifadesini kullanırlar, örneğin, erkek için "zevc" kullanıldığı gibi kadına da "zevc" denir. Bir başka deyimle, "zevc" lafzı hem müfred hem de tesniye için kullanılır. Karı-koca için ya da aralarında tenasül münasebeti olan iki şey için "Hüma zevcâni" (onlar birer eştir) diyebileceğimiz gibi, "Hüma zevcün" (onlar çifttir) de diyebiliriz. Nitekim arabçada "eşittir" anlamına gelen "sevaün" ve "seyyani" kelimeleri de böyledir. "İkisi eşittir" demek için "Hüma sevaün" ve "Hüma seyyani" diyebiliriz (5). Oysa Türkçede durum aynı değildir. Meallerimizde "zevc"in tam karşılığı olarak kabul edilen "çift" kelimesi "iki" anlamını veriyor. İki çift, dört tane demektir. Sekiz çift, onaltı adettir. "Bu klinikte, ayda oniki çift muayeneden geçiyor" dediğimiz zaman, karı koca olmak üzere yirmidört kişinin muayene edildiğini ifade etmek istiyoruz.

KUR'ÂN'DAKİ İFADELER ve MÜFESSİRLERİN GÖRÜŞLERİ
1) "Ezvâc" ya da "zevceyn" kelimelerinin geçtiği âyetlere dikkatle bakıldığı zaman, bu kelimelerin "çiftler" ya da "iki çift" anlamına gelmedikleri görülecektir. Allahu Teâlâ, En'âm 141. ve 142. âyette nimetlerini sayarken, çardaklı ve çardaksız üzüm bahçelerini çeşit çeşit ürün veren hurma, zeytin, nar ve ekinleri yarattığını, kimi hayvanları yük için, kimini de etinden ve sütünden istifade için yarattığını beyan etmektedir. Ancak müşrikler, bazen erkek hayvanları, bazen dişi hayvanları, bazen de yavrularını haram kabul ediyorlardı (6). Allah, aynı sûrenin 143. ve 144. âyetlerinde onların bu yersiz tutumlarını yeriyor ve şöyle buyuruyor: "Sekiz eş (semâniyete ezvâc) yarattı. Koyundan iki, keçiden iki. De ki, Allah iki-erkeği mi haram kıldı yoksa iki dişiyi mi? Yoksa iki dişinin rahminde bulunanları mı? Eğer doğru iseniz bana ilimle haber veriniz ve deveden iki, sığırdan iki..."
Âyetlerde dört çift, erkek ve dişileri olan sekiz tür hayvan nazara verilmektedir. 141. âyette nimet olarak yaratılan hayvanlar sayılırken yük için yaratılanlar, et ve tüyünden istifade için yaratılanlar olmak üzere iki kısma ayrılmıştır. Sonra "semâniyete ezvâc" ifadesiyle, bunlar da sekiz kısma ayrılmıştır. Zira yük taşıyanlar, ya deve, ya da sığırdır. Tüyünden ve etinden istifade edilenler de, ya koyun, ya da keçidir. Bunlar da, ya dişi olurlar, ya da erkek, tamamı sekiz cinstir (7). Yani sekiz eştir. Bir başka ifadeyle sekiz tane hayvandır. Küçükbaş hayvan gurubunun erkekleri koç ve teke, dişileri koyun ve keçidir. Büyükbaş hayvan gurubunun erkekleri cemel ve sevr (erkek deve ve öküz), dişileri de nâka ve bakara (dişi deve ve inek)'dir (8).
Erkek ve dişi olarak birbirine eş olan sekiz hayvan için, ya da koyun, keçi, deve ve sığır olarak zikredilen dört çift için (9) "sekiz çift" ifadesini kullanmak doğru olmasa gerek.
2) Birçok müfessirimizin belirttiğine göre "semâniyete ezvâc" "semâniyete efrad" mânâsındadır (10). Daha evvel de ifade edildiği üzere, birbirine eş olan ferdlerin herbirisine "zevc" denildiği gibi, ikisine birden de "zevc" (çift) denir. O halde arabçadaki her "zevc" kelimesinin Türkçeye "çift" olarak tercüme edilmesi hatalıdır. Erkek dişinin zevci olduğu gibi, dişi de erkeğin zevcidir.
Kur'ân-ı Kerim, Hz. Peygamber (a.s.m) azatlısı Zeyd'le konuşmasını hikâye ederken "emsik 'aleyke zevcek" (eşini yanında tut), diyor (11). Bu ve benzeri birçok yerdeki "zevc" kelimesinin "çift" mânâsında kullanılmasının mümkün olmadığı göz önünde bulundurulduğu zaman, "semâniyete ezvâc" cümlesini "sekiz eş" diye tercüme etmenin daha isabetli olduğu görülecektir.
3) "ezvâc" kelimesini "esnaf" mânâsında kullanmak da mümkündür. O takdirde "semâniyete ezvâc" cümlesi "sekiz sınıf" ya da "tür" olarak tercüme edilebilir. Koyundan erkek ve dişi olmak üzere iki sınıf, keçiden iki sınıf, deveden iki sınıf ve sığırdan da iki sınıf, toplamı sekiz sınıf olur (12). Nitekim Necm, 45. ve Kıyâme 39. âyette geçen "zevceyn" kelimesi sınıf-tür mânâsında tefsir edilmiştir (13). Bu iki âyette ve Zariyât 49. âyette geçen "zevceyn"den maksat birbirinin eşi durumunda olan dişi ve erkektir.
Çünkü "zevceyn" kelimesi iki âyette (Necm, 45. Kıyâme, 39) "ezzekere ve'l-ünsâ" ifadesiyle açıklanmıştır.
Eğer bunlar "iki çift" diye ve "Allah yarattı iki çifti; erkeği, dişiyi şeklinde tercüme edilirse hatadan hali olmayacaktır. Doğrusu şöyle olabilir: "Allah erkek ve dişi olmak üzere iki eşi (ya da cinsi) yarattı" (Necm, 45 - Kıyâme, 39).
Öte yandan Allahu Teâlâ "ve min külli şey'in halakna zevceyni" diyor (14). Buradaki "zevceyn" Türkçeye "iki çift" olarak tercüme edildiği zaman, Allah'ın iki ayrı çift, yani dört tür yarattığı anlaşılacaktır. Oysa Allah erkek ve dişi diye iki tür yaratmıştır. Şu halde âyeti, "her şeyden çift yarattık", ya da, "her şeyi çift olarak yarattık" şeklinde tercüme etmek daha isabetli olabilir.
4) Zemahşeri'ye göre, tek olan bir nesnenin, yanında cinsinden biri bulunmak şartiyle "zevc" diye adlandırılması, camın (bardağın), içinde şarab bulunduğu zaman ke's (kadeh) diye adlandırılmasına benzer (15). Bu duruma göre, Arapçada bir kişiye ya da nesneye "zevc" denildiği zaman, başkasının eşi olduğu içindir. Buna göre "zevc" eş, mânâsında, "zevceyn" ise "iki çift" değil "iki eş" mânâsında olur.

ÂYETLE İLGİLİ OLARAK TÜRKÇE MEALLERİN DURUMU
1) Hasan Basri Çantay (r.h), En'âm 143. âyetini "Allah sekiz çift yarattı: koyundan iki çift, keçiden de iki çift... Deveden de iki, sığırdan da iki çift yarattı." şeklinde tercüme etmiştir. "çift" sözcüğü "iki eş" anlamına geldiğine göre iki çift, dört eş olur. Sekiz çift, 16 adet demektir. Oysa hayvanların tamamı sekiz ferddir.
2) Bir komisyon tarafından tercüme edilen ve Suudi Arabistan hükümetince basılan meâlde "Semâniyete ezvâc" cümlesi, aynen Hasan B. Çantay gibi tercüme edilmiştir. Keza, Necm 45. âyetinde geçen "zevceyn" kelimesi, "iki çift" diye türkçeye aktarılarak benzer hataya düşülmüştür. Aynı mealde, Kıyâme, 39. âyeti, "Ondan da iki eşi, yani erkek ve dişiyi yarattı. " şeklinde isabetli olarak tercüme edilmiştir. Yine "zevceyn" kelimesinin geçtiği Zâriyât, 49. âyet tercüme edilirken, "çift" kelimesinin sebeb olacağı yanlış mânâya meydan vermemek için âyet, "herşeyden çift çift yarattık" şeklînde türkçeye aktarılmıştır.
3) Ömer Nasuhi Bilmen, Prof. Süleyman Ateş ve A. Fikri Yavuz gibi meâl sahibleri "semâniyete ezvâc" âyetini birbirine yakın mânâlarla tercüme etmişlerdir: "Allah sekiz çift yarattı. Koyundan iki, keçiden iki.. Deveden iki, sığırdan iki..." Bilmen, Necm, 45. âyetini "iki çift erkek ve dişiyi o yarattı" şeklinde tercüme ederken, aynı anlamdaki Kıyâme, 39. âyetini "erkek ve dişi iki sınıfı var kıldı." diyerek daha isabetli davranmıştır.
Fikri Yavuz, Necm, 45 ve Kıyâme, 39. âyetlerini "gerçekten O'dur, erkeği ve dişiyi iki eş yaratan" şeklinde güzel bir tercüme yapmıştır. Halbuki, "semâniyete ezvâc' âyeti de "sekiz eş olarak tercüme edilebilirdi. Prof. Süleyman Ateş, Necm 45. ve Kıyâme 39. âyetlerini "O yarattı iki çifti, erkeği ve dişiyi" şeklinde tercüme etmiştir. Oysa "O yarattı iki eşi, erkeği ve dişiyi" şeklinde tercüme edilebilirdi. Aynı tercüme hatası, Zâriyât 49. âyette de yapılmıştır. Prof. Süleyman Ateş ve Bilmen, âyeti "Herşeyden iki çift yarattık" şeklinde tercüme ederken, Fikri Yavuz, "herşeyden çift çift yarattık" diyerek "zevceyn" kelimesinin türkçe karşılığı olan "iki çift" deyimini kullanmaktan kaçınmıştır. Halbuki, "herşeyden çift yarattık", ya da, "herşeyi çift yarattık" şeklinde tercüme edilebilirdi.
4) Diyanet İşleri Başkanlığı yayını, Hüseyin Atay ve Yaşar Kutluay'ın meâlinde "semâniyete ezvâc" âyeti (16) "Allah sekiz çift hayvan yarattı" şeklinde tercüme edilmiştir, Adları zikredilen çiftler sayıldığında sekiz değil dört çift olduğu görülmektedir. Kıyâme ve Necm surelerinde geçen "zevceyn" kelimesine "iki cins" mânâsı verilerek tercüme daha isabetli olmuştur.
5) Celal Yıldırım, "Tefsirli Kur'ân Meâli"nde "semaniyete ezvâc" âyetini "Allah sekiz çift “dişili erkekli sekiz dâvâr) yaratmıştır.” şeklinde tercüme ettikten sonra yazdığı dipnotta "zevc" kelimesini şöyle açıklamıştır: "Zevc, yanında eşi bulunan her bireye verilen cins bir isimdir" (17). Zevcin mânâsı bu olunca, onu türkçeye ille de "çift" diye tercüme etme alışkanlığının nerden kaynaklandığını araştırmak gerekir.
Bunlardan başka, burada isimlerini teker teker sayamayacağımız bir çok meâlde (ki İzmirli İsmail Hakkı, Ahmed Davudoğlu ve Yeni Asya Yayınlarının yayınladığı meâller bunlardandır), "semâniyete ezvâc" âyeti "sekiz çift" diye tercüme edilmiştir. Oysa meâl sahibleri, âyette geçen hayvan çiftlerini saydıklarında sekiz yerine dört çift bulacaklardır. "Zevc" kelimesini türkçeye "çift" diye tercüme edenler, ya tercümelerini düzeltmelidirler, ya da "çift" kelimesine yeni bir anlam bulmalıdırlar.

İSABETLİ MEALLER:
1) Büyük Müfessir Elmalı'lı Hamdi Yazır: "semaniyete ezvâc" (18) âyetini tefsir ederken "zevc" kelimesini "çift" diye tercüme etmenin mahzurlarına dikkat çekerek şöyle diyor: "Zevc, cinsinden bir diğeriyle bulunan demektir ki, bunlardan her biri diğerine nazaran zevc, kendi kendine ferd olarak adlandırılır. Buna göre zevc, ikisinin değil, ikisinden birinin diğerine göre ismidir, ikisine "zevcân-zevceyn" denilir. Şu halde zevc, bizim "çift" dediğimiz değil, "eş" yani bir çiftin her bir tekidir. Meselâ sekiz çift, dediğimiz zaman "onaltı" anlaşılır. "Semaniyete ezvâc" ise, âyette beyan olunduğu üzere ikisi koyun, ikisi keçi, ikisi deve ve ikisi sığır olmak üzere erkek ve dişi toplam dört çift, fakat sekiz zevcdir" (19).
"Zevc" ve "zevceyn" İle ilgili bu güzel bilgisine dayanan Yazır, Necm 45. âyetini "erkeği, dişiyi iki eş yaratan O'dur" (20) şeklinde tercüme etmiştir. Keza Kıyâme 39. âyetinin tefsirinde daha güzel bir üslup kullanarak, "yaptı ondan iki eşi erkek ve dişi" (21) dîye tercüme etmiştir. Gerçekten de zevc ve zevceyn kelimelerini Türkçeye "çift" ya da "iki çift" diye tercüme yerine, "eş" ya da "iki eş" olarak tercüme etmek ne kadar isabetlidir!
2) Cemil Said tarafından Osmanlıca olarak yapılan Kur'ân tercümesinde "semâniyete ezvâc" âyeti, "dört çift ve sekiz baş hayvan vardır" şeklinde tercüme edilerek "sekiz çift" deyiminin türkçemizde ifade ettiği mahzurdan kaçınılmıştır. Yine aynı mahzur için Kıyâme, 39. âyeti, "Allah bundan bir çift (erkek ve kadını) yarattı" şeklinde tercüme edilerek, "zevceyn" ifadesi "iki çift" olarak değil "bir çift" olarak kabul edilmiştir. İsabetli olan da budur.
3) İngilizce tefsirli bir meâl yazarı olan Yusuf Ali, İngilizce "çift" mânâsına gelen "pair" sözü günün anlatımda ifade edeceği mahzurları önlemek amaciyle "semaniyete ezvâc" âyetini en az hata ile şöyle tercüme etmiştir: "(Take) eight (head of cattle) in (four) pair. (sekiz baş hayvanı dört çift olarak yarattı.)(22).

SONUÇ:
Gerek "semaniyete ezvâc", gerek diğer sûrelerde geçen "zevceyn' kelimelerini "çift-iki çift" olarak tercüme etmek okuyucuyu asıl mânâdan uzaklaştıracaktır. Bu itibarla zevc kelimesini "eş" diye ve "zevceyn" kelimesini de "iki eş", ya da, "çift" olarak tercüme etmek daha isabetli olur kanaatindeyiz.

KAYNAKLAR
1) Ahmed Savi, Hâşiyetü Celâleyn, II, 42, Matbaa-i Amire 1318 H.İst.
2) Araf, 19; Tâhâ, 17; Ahzâb, 37; Bakara, 102; Enbiya, 90.
3) Zemahşeri, el-Keşşaf, 11,73, Neşru Edebi'1-Havza, Tahran, tarihsiz.
4) En'âm, 143.
5) Kurtubi, Ahkâmü'i-Kur'ân, VII, 113, Beyrut, ofset.
6) İbnu Kesir, Tefsir, II, 190, Beyrut 1987.
7) Mustafa Meraği, Tefsir, VII, 53, Mısır 1970.
Zemahşeri, cI-Keşşâf, II, 73.
9) Alusi, Ruhu'1-Maâni, VIII, 40.
10) Tabressi, Mecmau'i-Beyan, IV, 581, Beyrut 1986.
11) Ahzâb, 37.
12) Tabresi, Mecma, IV, 581; Kurtubi, Tefsir, VII, 113; Sabuni, Tefsir, I, 424.
13) Zemâhşeri, Keşşâf, IV, 664; Tabressi, Mecma, IX, 276.
14) Zâriyât, 49.
15) Zemahşeri, Keşşaf, II, 73.
16) En'âm, 143.
17) Celal Yıldırım, Tefsirli Kur'ân-ı Kerim Meâli, I, 297.
18) En'âm, 143.
19) Hamdi Yazır, Hak Dini, III, 2072.
20) Hamdi Yazır, a.g.e, VII, 4611.
21) Hamdi Yazır, a.g.e., VIII, 5486.
22) Yusuf Ali, The Holy Qur'ân, Pitman press, Bath (İngiltere)