ABDÜLHAMİD HAN
Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı.
İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar:
Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi.
Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur.
Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur.
Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı.
Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız.
Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar.
Rabbim Başbakanımızı korusunu2026
Sual: Mehdi hurafedir diyenler oluyor. Nasıl cevap verilebilir? CEVAP İbni Hacer- i Mekki, (Alamat-i Mehdi), imam-ı Süyuti, (El-bürhan) ve imam-ı Şarani ...
Sual: İmam-ı Rabbani, Mehdi'nin Peygamberimizden bin sene geçtikten sonra mı , ...Peygamber efendimizden bin sene sonra gelecek olsaydı, 400 sene önce ...
6- Bilen pek yoksa da, Mehdi gelmiştir, 93 sene sonra, Güneş'in Batıdan doğmasından sonra da İsa, Mehdi'nin arkasında namaz kılacak. Bundan 15 saat sonra ...
Hak olan dört mezhebi Mehdi niye kaldıracak? CEVAP Mevdudi mezhepsizdir, onun sözü dinde senet değildir. Hak kalkarsa yerine bâtıl gelir. Hak olan mezhep ...
Mehdi'nin geldiğinin gökten haber verilmesi, telefonla, radyo veya TV ile ... ( Mehdi'nin zuhuru Muharrem ayında olacak ve semadan gelen bir nida, “Bu, Allah 'ın ...
Sual: Mehdi gelince, Deccal'ın da gelmesi gerekiyor. Bunun için, Mehdi geldi diyenler, Deccal'a da bir kılıf bulmuşlar. (Deccal, hadiste bildirildiği gibi insan değil, ...
Bunun için, (10 sene sonra Mehdi, 20 sene sonra İsa ortaya çıkacak. Kıyamet de, hicri ...(Küfür, her tarafı kaplamadıkça ve açıktan yapılmadıkça Mehdi gelmez.) ...
236 — MEHDİ: Hz. Mehdi, ahir zamanda dünyaya gelecektir. Adı, Muhammed, babasının adı Abdullahdır. Resulullah efendimizin soyundan olacaktır.
www.dinimizislam.com/kaynakeserler.asp?id=16&h=M
Hazret-i Mehdi gelecektir
Sual: Mehdi hurafedir diyenler oluyor. Nasıl cevap verilebilir? CEVAP İbni Hacer-i Mekki, (Alamat-i Mehdi), imam-ı Süyuti, (El-bürhan) ve imam-ı Şarani (Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi) kitabında iki yüze yakın, Hazret-i Mehdi’nin alameti bildirilmektedir. Hazret-i Mehdi için hurafe demek, ilme ihanettir, kıyamet alametidir. Bu konudaki hadis-i şeriflerden birkaçı şöyledir: (Eshab-ı Kehf, Mehdi’nin yardımcıları olacak ve İsa bunun zamanında gökten inecek ve Deccal ile harb ederken, Mehdi, onunla beraber olacaktır.) [İ.Süyuti]
(Yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi mümin Zülkarneyn ile Süleyman idi. İkisi kâfir, Nemrud ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, benim evladımdan biri yeryüzüne malik olacaktır.)[İ.Süyuti]
(Horasan tarafından gelen siyah sancaklılara katılın. Onların içinde Allah'ın halifesi Mehdi vardır.) [Hakim, İ.Ahmed, Deylemi]
(Nasıl helak olur bir ümmet ki, başında ben, sonunda Meryem oğlu İsa ve ortasında da ehl-i beytimden Mehdi vardır.) [Hâkim, İ.Asakir]
(Şarktan çıkan bir grup, Mehdi’ye yardım ederler.) [İbni Mace, Taberani]
(Mehdi çıkınca, Allahü teâlâ ona rahmetini indirir.) [İ.Ahmed, Hakim]
(Mehdi bendendir, yeryüzünü hak ve adaletle doldurur.) [Ebu Davud]
(Dünyayıküfür kaplamadıkça Mehdi gelmez.) [Mekt.Rabbani 2/68]
(Mehdi gelince, bir bereket olacak, ümmetim rahat edecektir.)[İbni Ebi Şeybe]
(Mehdi ehl-i beyttendir. Allahü teâlâ onu bir gecede olgunlaştırır.) [İbni Mace, İ.Ahmed]
(Deccal’ın veya Mehdi’nin geleceğine inanmayan kâfir olur.)[Favaid-il Ehbar - Şerh’is-Siyer]
(Mehdi, Kureyşten ve ehl-i beytimdendir.) [İ.Ahmed, Baverdi]
(Ya Abbas, senin soyundan bir genç dünyayı adaletle doldurur, İsa ile namaz kılar.) [Hatib, İbni Asakir, Dare Kutni]
[Burada tenakuz [çelişki] yoktur. Abdülkadir-i Geylani hazretleri anne tarafından seyyid, baba tarafından şerif idi. Hazret-i Mehdi de, Hazret-i Fatıma’nın soyundan bir genç, Hazret-i Abbas’ın soyundan biri ile evlenince, her iki soydan da gelmiş olur.]
Hazret-i Ali, oğlu Hasanı gösterip, "Bu oğlumun neslinden biri çıkacak, dünyayı adaletle dolduracaktır" buyurdu. (Ebu Davud)
Kütüb-i sitteden Buhari, Müslim, Ebu Davud, İbni Mace, Tirmizi ve diğer hadis âlimlerinin bildirdikleri bu hadis-i şerifleri ve Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarını akıl ve iman sahibi hiç kimse inkâr edemez. Tevil etmek de dinimize aykırıdır. Herkes dinin hükümlerini tevil etmeye kalkarsa ortada din diye bir şey kalmaz.
Hazret-i Mehdi gelince
Sual: Tam İlmihal’deki,(Hazret-i Mehdi, ahir zamanda dünyaya gelecektir. İsa aleyhisselamla buluşacak, mezhepleri kaldıracak, yalnız onun mezhebi kalacaktır) ifadesinden kasıt nedir? CEVAP Hazret-i Mehdi geldiğinde, hak mezheplerin hükmü unutulmuş olacak, bid'at mezhepleri ortalığı kaplayacak, ortada hak bir mezhep kalmayacaktır. Yani mezheplerin doğru bilgileri kalmayacak, sadece isimleri kalıp, din düşmanları veya sapıklar tarafından bu isimler suistimal edilecektir.
Hazret-i Mehdi, ictihad edecek, ictihadı Hanefi mezhebine uygun olacaktır. Zaten İsa aleyhisselamın Hıristiyanlığı yasak ettiği gibi, Hazret-i Mehdi de diğer bozuk fırkaları, bozuk mezhepleri yasak edecektir. Bozuk mezhepleri kaldıracağı için mezhepleri kaldıracak ifadesi kullanılmıştır.
Hazret-i Mehdi’nin üstünlüğü
Sual: Hazret-i Mehdi, dört halifeden daha üstün müdür? CEVAP Kesinlikle değildir. Bu hususta İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Resulullahın vefatından bin sene geçtikten sonra, ümmetinden gönderilen âlimlerin sayısı azsa da, İslamiyet’i tam kuvvetlendirmeleri için, çok yüksek olacaklardır. Resulullah efendimiz, hazret-i Mehdi’nin geleceğini haber vermiştir. Bin sene sonra gelecektir. İsa aleyhisselam da, bin sene sonra, gökten inecektir. Bin sene sonra gelen Evliyanın yükseklikleri, Eshab-ı kiramın yüksekliklerine benzemektedir. Her ne kadar, Peygamberlerden sonra, en üstün insanlar Eshab-ı kiram ise de, sonra gelenler, bunlara çok benzedikleri için, hangilerinin daha üstün oldukları anlaşılamaz gibi olmuştur. Belki de bunun içindir ki, Resulullah efendimiz, (Öncekiler mi daha üstündür, yoksa sonrakiler mi? Bilinemez) buyurdu. Yoksa (Öncekiler mi daha üstündür, yoksa sonrakiler mi, bilmem) buyurmadı, çünkü hangilerinin daha üstün olduğunu elbette biliyordu. Bunun için, (En üstün olanlar, benim zamanımda bulunan Müslümanlardır) buyurmuştu, fakat çok benzedikleri için, şüphe hâsıl olduğundan (Bilinemez) buyurdu.
Resulullah, Eshab-ı kiramın zamanından sonra, Tabiinin zamanının yüksek olduğunu bildirdi. Bundan sonra da Tebe-i tabiinin zamanının üstün olduğunu bildirdi. Bunların da, bin sene sonra gelenlerden daha üstün oldukları anlaşıldı. Sonra gelenlerin, Eshab-ı kirama çok benzemesi nasıl olur denilirse, şöyle cevap veririz ki, o iki asrın, bu son gelenlerden daha üstün olması, belki onlarda Evliya sayısının çok ve bid’at sahiplerinin az olduğu için olabilir. Bunun için, sonra gelenler arasında birkaç Evliyanın, o iki asırda bulunan Evliyadan daha yüksek olduğunu söylemek, yanlış olmaz. Mesela, hazret-i Mehdi böyledir, fakat Eshab-ı kiramın zamanı, her bakımdan, daha yüksektir. Bunun üzerinde konuşmak bile lüzumsuzdur. Önce gelenler, onlardır. Naim Cennetinde yakîn olanlar onlardır. Başkalarının dağ kadar altın sadaka vermesi, onların bir avuç arpa vermesinin sevabına kavuşturamaz. Allahü teâlâ, dilediğini rahmetine kavuşturur. (1/209)
İmam-ı Rabbani ve Hazret-i Mehdi
Sual: İmam-ı Rabbani, Mehdi’nin Peygamberimizden bin sene geçtikten sonra mı, yoksa kendisinden bin sene sonra mı geleceğini bildirmiştir? CEVAP Kendisinden bin sene sonra geleceğini bildirmiştir. Peygamber efendimizden bin sene sonrası zaten, İmam-ı Rabbani hazretlerinin kendi zamanı oluyor. Peygamber efendimizden bin sene sonra gelecek olsaydı, 400 sene önce gelmiş olması gerekirdi. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Hazret-i Mehdi çıkmadan önce doğu cihetinde, parlak bir kuyruklu yıldız doğacaktır. Bir yıldız doğmuştur, ama şunu bilmelidir ki, bu doğuşlar, Mehdi’nin zuhuru zamanında meydana gelecek olanlardan farklıdır, çünkü Mehdi’nin zuhuru ortaya çıkması, yüz yılın başlangıcında olacaktır. Şu an ise yüz yılın başını 18 sene geçmiştir.(2/68) [Görüldüğü gibi, hicri yüzyıl başını 18 sene geçtiği için, bir yıldız da görüldüğü halde, kendi zamanında gelmesinin mümkün olmadığını açıkça bildiriyor. Günümüzde ise, yüzyıl başını 30 sene geçmiştir.]
Resulullahın vefatından bin sene geçtikten sonra, ümmetinden gönderilen âlimlerin sayısı az ise de, İslamiyet’i tam kuvvetlendirmeleri için, çok yüksek olacaklardır. Resulullah efendimiz, hazret-i Mehdi’nin teşrif edeceğini haber vermiştir. Bin sene sonra gelecektir. İsa aleyhisselam da, bin sene sonra, gökten inecektir. (1/209) [Burada açıkça, (Bin sene sonra gelecektir) deniyor, yani kendisinden bin sene sonra geleceği bildiriliyor. Şimdi gelecek olsaydı, İmam-ı Rabbani hazretleri, (Peygamberimizden 1500 sene sonra gelecek) diyemez miydi?]
Bu ümmetin sonu, Peygamberimizin vefatından bin sene sonra, yani ikinci bin ile başlamıştır, çünkü bin sene geçmesiyle, insanlarda ve eşyada büyük değişiklik olur. Allahü teâlâ, bu dini kıyamete kadar değiştirmeyeceği için, ilk zamanda gelenlerin tazelikleri, kuvvetleri sondakilerde de görülmekte ve böylece ikinci bin başında İslamiyet’i kuvvetlendirmektedir. Bu sözümüzü ispat etmek için, kuvvetli şahit olarak, hazret-i İsa ile hazret-i Mehdi’yi gösteririz. (1/261) [Burada da, bin sene geçtikçe İslamiyet’in kuvvetlendirileceği bildiriliyor. İkinci bin başında İslamiyet’i kuvvetlendiren, ikinci binin müceddidi olan, müceddid-i elf-i sani İmam-ı Rabbani hazretleridir. Kendisinden bin sene sonra, bu kuvvetlendirme işini ise hazret-i İsa ve hazret-i Mehdi yapacaktır.]
Ahmed Said Faruki hazretlerinin oğlu Muhammed Mazhar hazretleri de, İmam-ı Rabbani hazretlerinin hayatını anlattığı kitabında buyuruyor ki:
Her yüz sene başında bir müceddid yani dini kuvvetlendirici gelir, ama yüz senede gelen müceddid ile, bin senede bir gelen müceddid arasında çok fark vardır. Yüzle bin arasında ne kadar fark var ise, bu iki müceddid arasında da o kadar, hatta daha çok fark vardır. İmam-ı Rabbani hazretlerinin vakti şöyledir ki, eski ümmetler zamanında dünyanın zulmetle dolduğu yıllarda, ülülazm bir Peygamber gelir ve yeni bir din getirirdi. Ümmetlerin en hayırlısı, Muhammed aleyhisselamın ümmetidir. Bu ümmetin Peygamberi de, Peygamberlerin sonuncusudur. Bu ümmetin âlimleri, Benî İsrail’in Peygamberleri gibidir. Hadis-i şerifte, böyle olduğu bildiriliyor. Bu ümmette âlimlerin varlığı kâfi görüldü. Böyle bir vakitte, yani Peygamber efendimizden bin sene sonra, marifeti tam, âlim ve ârif bir zat lazımdır ki, eski ümmetlerdeki ülülazm bir Peygamberin yerini tutsun. Zira bu ümmetin sonu, Peygamber efendimizin vefatından bin sene sonradır, çünkü bin sene geçmesinde büyük bir özellik ve işlerin değişmesinde kuvvetli tesirler vardır. Bu ümmette ve bu dinde değişiklik olmayacağına göre, şüphesiz geçmişlerdeki nispetin ve o sağlam yolun, sonra gelenlerde yeniden kuvvetlenmesi zorunludur. Böylece, İmam-ı Rabbani hazretlerinin mübarek zatında, nübüvvet ve risaletin bütün üstünlüklerini toplayıp, bu yüksek makamla diğerlerinden ayırdılar. (Menakıb ve Makamat-i Ahmediyye-i Saidiyye)
Hazret-i Mehdi, İmam-ı Rabbani hazretlerinin bildirdiğine göre, kendisinden bin sene sonra gelecek ve üçüncü binin müceddidi olacaktır. (F. Bilgiler)
Görüldüğü gibi, hiçbir âlim, (İmam-ı Rabbani hazretleri, hazret-i Mehdi’nin Peygamberimizden bin sene sonra geleceğini bildiriyor) diye bir şey anlamamış; hepsi, Peygamber efendimizden bin sene sonra gelecek olan müceddidin, İmam-ı Rabbani hazretleri olduğunu bildirmiştir.
İmam Rabbani Hz. Mehdi'nin, Peygamberimiz (sav)'in vefatından 1000 (bin) sene geçtikten sonra, “bin ile ikinci bin YIL arasında” geleceğini bildirmektedir:
Ancak beklenen odur ki; aradan bin sene geçtikten sonra bu saklı devlet tecid edile (yenilene). Ona bir üstünlük verilip suyu bulması, arttırıla... Böylece kemalatin (faziletlerin, mükemmelliklerin) aslı zuhur edip onun zilletini örte.. Ve yüce bağlılığa değer veren Mehdi gelsin. Allah ondan razı olsun. (Mektubat-i Rabbani, 1/569)
Şeriatin teyit hasletleri, milleti tecdidi (yenilemesi) bu ikinci bindedir. Bu davanın doğruluğuna adil şahid: İsa'nın (a.s.) Mehdi'nin (r.a.) bu bin içinde var oluşlarıdır. (Mektubat-ı Rabbani, 1/611)
Resulullah (s.a.v.)’ın ümmeti arasından çıkanlar pek kamildirler. Yani Resulullah (s.a.v.)'ın irtihali (vefatı) üzerinden bin sene geçtikten sonra isterse az olsunlar. Onların pek kemalli olmaları şunun içindir ki: Şeriatin takviyesi, pek tamam şekliyle hasıl ola. Aradan bin sene geçtikten sonra, Mehdi'nin gelişi de bunun içindir.
Onun mübarek kudumünü (gelişini), Hatem'ür-resül Resulullah (s.a.v.) müjdelemiştir. İsa (a.s.) dahi aradan bin sene geçtikten sonra nüzul edecektir. (Mektubat-i Rabbani, 1/440)
Peygamber Efendimiz (sav)'in vefatının ardından bin sene geçtikten sonra ikinci bin yılına girilir. İmam Rabbani Hazretleri’nin yukarıdaki izahlarına göre, Hz. İsa ve Hz. Mehdi, bu bin ile ikinci bin yıl arasında geleceklerdir.
Büyük İslam alimi İmam Suyuti'den yapılan rivayete göre, Peygamberimiz (sav)'in hadislerinde, ümmetin ömrünün 1500 seneyi aşmayacağını bildirdiğini haber vermektedir:
Bu ümmetin ömrü bin (1000) seneyi geçecek fakat bin beşyüz (1500) seneyi aşmayacaktır. (Kıyamet Alametleri, s. 299) (Celaleddin Suyuti'nin "El-Kesfu Fi Mücazeveti Hazin el-Ümmeti El Elfe Ellezi Dellet Aleyh el-Asar"isimli kitabından nakil)
Buradan yola çıkarak İslam’ın hakimiyeti Hicri 1500’e kadar sürecektir diyenler olabilir. Fakat geleceği sadece ALLAH bilir. Bu konularda kesin konuşmak kişiyi hatalara götürebilir.
İmam Rabbani Hazretlerinin bu konuyu açıkladığı diğer bir sözünde de, Hz. Mehdi'nin ortaya çıkışının yüzyıl başında olacağını belirtmiştir:
Zira onun (Hz. Mehdi'nin) zuhuru, yüz başlarında olacaktır. (Mektubat-ı Rabbani, 3/158-159))
Buradan yola çıkarak Hz. Mehdi'nin gelişi Hicri takvime göre 1500 yılından önceki asırlarda olabileceğini düşünebiliriz. Yani 1400 ya da 1300'lü yıllar olarak düşünebiliriz. 1300-1400 arası 1888-1980 li yıllar arası gibi gözükebilir.. Bazılar bunu 1980 sonrası olarak ta değerlendirebilir. Fakat böyle bir iddiada bulunmak GAFLET'in ta kendisidir. 1980 li yıllar ile 1880 li yılları karşılaştırdığımızda 1880 li yıllar islam dünyasının en karanlık günlerinin başlayacağı gizli hesapların yapıldığı dönem iken 1980 li yıllar ise tüm dünyada islam güneşinin yavaş yavaş aydınlandığı dönemdir.. 1980'lilere gelindiğinde Küfrün beli artık kırılmıştır.
İmam Rabbani Hazretlerinin yüzyılın başı tarifi göreve başladığı tarih mi yoksa dünyaya geldiği tarih mi onu Allah bilir. Belki de dünyaya geldiği tarih olabilir. Bazı kişiler kendi mehdiliklerini ilan edebilmek için göreve başladığı tarih olarak değerlendirebilir..
Peygamberimiz (sav)'in hadisinde bildirildiğine göre, İslam ahlakının hakim olduğu bir yüzyıl geçtikten sonra, yaklaşık bir yüzyıl da zulüm ve imansızlık hakim olacak, ve bunun ardından kıyamet beklenecektir (en doğrusunu Allah bilir):
Resulullah (s.a.v.) buyurdu: Kıyamet, yeryüzünde Allah'a ibadet edilmeyen bir yüz sene geçmedikçe kopmaz. (Kitab-ül Burhan Fi Alamet-il Mehdiiyy-il Ahir Zaman, 92)
Büyük islam alimlerinden Ebu'l Faruk Silistrevi hazretlerinin: "Bu alem eski bir saraya benzer. Nasil ki eski bir saray tamir görünce ömrü uzarsa, din-i mübin-i Islam da ihya edilirse, kiyamet tehir olunur."sözü bize birtakım ipuçları da vermekte. İslam dini ihya edildiği sürece de kıyamet gününün erteleceğini haber vermektedir.
Buradan da anlaşıldığı gibi İslam ümmetine ÖMÜR biçmek bizim haddimiz değildir. Hizmetlere devam ettiğimiz sürece islam sancağı bu cihanda dalgalanacaktır. Hz. Mehdi üzerinden rant kazanmak isteyen çevreler ısrarla bir tarih ortaya koymakta ve rantları için de imam rabbani gibi büyük isimlerin adlarını anarak TAMAMEN KENDİ YORUMLARI ile kehanette bulunmaktadırlar.
Son not ise: Hz. Mehdi matematiksel hesaplarla şifrelerle bulunmaz. İnançla iman ile bulunur. Gerçekten iman edip, Allah yolunda cihad eden, onun kitabı için hizmetten hizmete koşan, kalpleri füyuzatı ilahi ile dolup dolup taşan yüreklere, eğer Allah nasip ederse onu tanımayı nasip eder! Allah istemediği sürece kimse Hz. Mehdi'yi tanıyamaz.
Hz. Mehdi geldiğinde ben mehdiyim demiyecek. O hizmetini yapacak. Ya da o geldiği gün herşey birden güllük gülistanlık olmıyacak. Küfür birden yok olmıyacak. Nasibi olmıyan onun varlığından bile haberdar olmıyacak. Hz. Mehdi Allah rasülünün varisidir. Rabbim rasülünün varisine EVLAT olabilmeyi nasip eder inşaallah.
zehirli.org
Hazret-i Mehdi’nin alametleri
Sual: Mehdi’nin alametleri çeşitli şekillerde tevil edilerek deniyor ki: 1- Medine, şehir demektir. (Mehdi, Medine’de doğacak) demek, köyde değil, şehirde doğacak demektir. Ben şehirde doğduğuma göre, ne demek istediğimi anlarsınız. 2-(Mehdi, İsa ile birlikte Deccal’ı öldürecek) demek, ateizmi yok edecekler demektir. 3-(Mehdi gelince semadan bir melek haber verecek) demek, insanlar birbirine telefon, radyo veya TV ile haber verecek demektir. 4-(Mehdi bid’atleri temizleyecek) demek, fıkıhçıların ictihad diyerek uydurduğu şeyleri ve dört mezhebi ortadan kaldıracak demektir. 5-(Mehdi’nin adı benim adımla, babasının adı da benim babamın adıyla aynı olacak) hadisinden maksat, adı Muhammed, babasının adı Abdullah olacak demek değildir. Mehdi’nin adı Peygamberin dedelerinden birinin adı da olabilir. Mesela Haşim olabilir, İlyasolabilir, Adnan da olabilir. 6- Bilen pek yoksa da, Mehdi gelmiştir, 93 sene sonra, Güneş’in Batıdan doğmasından sonra da İsa, Mehdi’nin arkasında namaz kılacak. Bundan 15 saat sonra da kıyamet kopacak. 7- Mehdi kararmış olan dünyayı aydınlatan bir güneştir ve aydınlatmaya da başlamıştır. Mehdi güneş olduğuna göre, Güneş’in Batıdan doğması, Mehdi’nin çıkışı demek de olabilir.
Herkes aklına göre böyle bir tevil yaparsa, dinin bildirdiklerine kim inanır ki? CEVAP Zırva tevil götürmez. Bu tevillerin hepsi yersizdir. Peygamber efendimizin hadis-i şerifleri, bulmaca, bilmece gibi değildir. Yani (Ben Medine dersem, siz Ankara, İzmir gibi bir şehir anlayın, ben Muhammed dersem siz Haşim anlayın) cinsinden değildir. Hâşâ Resulullah efendimiz, bilmece gibi söz söylemez. Bu zırvalara kısaca cevap verelim: 1- Bir hadis-i şerif meali: (Medine halkından olan Mehdi, Mekke’ye gidecek. Mekke halkından bir kısmı ona gelecek ve istemediği halde onu evinden çıkarıp ona biat edecekler.) [Ebu Davud] (Burada açıkça, Medine halkından deniyor. Devamında da, Mekke’ye gidecek deniyor. Ne diye “Şehir halkından” denilip de, sonra Mekke’ye gidecek densin?)
Hazret-i Ali’nin rivayeti de şöyledir: (Mehdi, Medine’de doğacaktır.) [İ. Münavi] (Medine şehrinde doğmayacak olsa, ne diye Medine’de doğacak densin? Köyde ve şehirde doğmasının ne önemi var? Yukarıdaki hadis-i şerifte de, Medine’de doğup sonra Mekke’ye gideceği açıkça bildiriliyor.)
2- Bir hadis-i şerifte, Deccal’ın nasıl çıkacağı da açıkça bildiriliyor. Hazret-i Mehdi Kudüs’e intikal ettiğinde, Deccal’ın çıktığını haber alacaklar deniyor. (Kitab-ul-Burhan fi alamat-i Mehdiyyi ahir-iz-zaman)
Bunun ateizmle ne ilgisi olabilir? Kudüs’e gittiğinde, ateizmin çıktığını mı haber alacak? Atalarımız boşuna, (Zırva tevil götürmez)dememişler.
3- Peygamber efendimiz, (Melek seslenecek) buyururken, tevilciler, telefon, radyo veya TV diyor. Bir hadis-i şerif meali:
(Mehdi’nin başı hizasında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek,“Bu Mehdi’dir, sözünü dinleyiniz” diyecektir.) [M. Rabbani]
4- Bu, fıkıh âlimlerine, müctehidlere yapılmış çok çirkin bir iftiradır. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Kıyas ve ictihad, bid’at değildirler, çünkü bunlar, âyet-i kerimelerin mânâlarını meydana çıkarırlar. Bu mânâlara başka bir şey eklemezler.(1/186)
Hazret-i Mehdi geldiği zaman, dört hak mezhebi kaldırmayacaktır.(Kaldıracaktır) demek, dört hak mezhebin bâtıl olduğunu iddia etmek olur. O zaman, dört hak mezhebin hükümleri unutulmuş, bâtıl mezhepler ve bid’atler yayılmış olacak. Hazret-i Mehdi ve Hazret-i İsa, hak mezhepleri ve dinin hükümlerini değil, bu bid’atleri ve bâtıl mezhepleri kaldıracak ve ictihad edecektir. Hatta ictihad ederek bildireceği hükümler, Hanefî mezhebine uygun olacaktır. Muhammed Parisa hazretleri buyuruyor ki:
İsa aleyhisselamın ictihad ile çıkaracağı bütün hükümler, Hanefi mezhebindeki hükümlere uygun olacaktır. (Füsul-i sitte)
5- Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Allahü teâlâ, kıyamet kopmadan önce, ehl-i beytimden birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle doluyken, onun zamanında adaletle dolar.) [Ebu Davud, İ. Ahmed, Tirmizi, Taberani, Ebu Nuaym, İbni Ebi Şeybe]
Peygamber efendimiz açıkça isminin ve babasının isminin ne olacağını bildirirken, nasıl olur da, Mehdi’nin ismi, Haşim, İlyas, Adnan veya diğer dedelerinden birinin ismi olacak denebilir? Bu, açıkça hadis-i şerifi inkâr etmek değil midir?
6- Hem Mehdi geldi diyor, hem de 100 sene sonra, güneş batıdan doğduktan sonra, Hazret-i İsa, Mehdi’nin arkasında namaz kılacak diyor. Mehdi, 40 yaşında zuhur edeceğine göre, tevilcilere göre, şimdi gelmiş olan Mehdi, 100 sene sonra yani 150 yaşındayken mi Hazret-i İsa, Mehdi’nin arkasında namaz kılacak?
7- Hani Güneş 93 sene sonra Batıdan doğacaktı? Bu alametlerin peş peşe olacağını yeni mi okudular ki, Dabbe çıktı dediklerine göre, Güneş’in Batıdan doğması için, acilen bir tevil bulmak zorunda mı kaldılar?
Görüldüğü gibi, bu iddia edilenlerin tamamı, dinimize aykırıdır. İmam-ı a’zam hazretleri de,bütün Ehl-i sünnet âlimleri gibi,bunları tevil etmemiş, (Yecüc ve Mecüc’ün ortaya çıkması, Güneş’in Batıdan doğması, Hazret-i İsa’nın gökten inmesi, Deccal’ın gelmesi ve diğer kıyamet alametlerinin hepsinin, hadis-i şerifte bildirildiği gibi, zamanı gelince aynen gerçekleşeceğine inanırız)buyurmuştur. (Fıkh-ı ekber)
Hazret-i Mehdi keramet sahibidir
Sual: (Mehdi sıradan bir insandır, kerameti, harikulade halleri yoktur, bir meleğin, “Bu Mehdi’dir” demesi gibi bir şey olamaz. Böyle bir şey imtihana aykırıdır, insanın seçme iradesini kaldırır. Mehdi’nin geldiğinin gökten haber verilmesi, telefonla, radyo veya TV ile bildirilmesi demektir) diyenlerin maksadı nedir? Kendilerini veya hocalarını mı Mehdi yapmak istiyorlar? CEVAP Belki de o maksatla söylüyorlardır. Hazret-i Mehdi’de birçok olağanüstü olaylar görülecektir. Bu harikulade olaylar, imtihana aykırı değildir. Öyle olsaydı, Peygamberlerin mucizelerini gören bütün müşrikler, hemen iman ederdi. Her peygamberden mucize görüldüğü halde, inanmayanlar daha çok olmuştur. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Hazret-i Mehdi’nin zuhurunun alametleri, Peygamber efendimizin peygamberliğinin bildirilmesinden önce ortaya çıkan irhasat gibidir. Nitekim Peygamber efendimiz ana rahmine düşünce, yeryüzündeki bütün putlar yüzüstü düştü. Bütün şeytanlara işlerinden el çektirildi. Melekler, İblis’in tahtının altını üstüne getirerek, onu denize attılar ve ona kırk gün azap ettiler. Doğduğu gece, Kisra’nın sarayı sallandı, 14 kulesi düştü. Mecusilerin bin senedir sönmeyen ateşi söndü. Hazret-i Mehdi de, büyük bir zat olup, sayesinde İslamiyet’e ve Müslümanlara üstün bir takviye hâsıl olacağından ve evliyalığının maddî ve manevî açıdan büyük bir etkisi bulunacağından, kendisi harikulade birçok keramete sahip olup, döneminde olağanüstü alâmetler zuhur edecektir. Bu yüzden, Resulullahın irhasatı gibi olağanüstü işler, Hazret-i Mehdi’nin zuhurundan önce de ortaya çıkarak, onun alametleri olacaktır. (2/68) [İrhasat, bir peygamberden, peygamberliği bildirilmeden önce meydana gelen harikulade [olağanüstü] haller demektir. İsa aleyhisselâmın beşikte konuşması, Muhammed aleyhisselama, ağaçların, taşların selam vermeleri gibi hâllere irhasdenir. Henüz peygamberlikleri bildirilmediği için, mucize denmez.]
Yine İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Hindistan’da biri, Mehdi olduğunu iddia etmişti. Meşhur, hatta manası tevatür derecesine varmış birçok hadis-i şerifler, böylelerinin bu itikat ve sözlerini yalanlamaktadır. Birçok hadis-i şeriflerde, (Mehdi’nin başı hizasında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek, “Bu Mehdidir, sözünü dinleyiniz” diyecektir) buyuruldu. O halde insaf etsinler ki, bu alametler, o adamda var mıdır, yok mudur? Hazret-i Mehdi’nin daha birçok alametlerini, Peygamber efendimiz haber vermiştir. Ahmed ibni Hacer-i Mekki hazretleri (El-kavl-ül-muhtasar fi alamat-il-Mehdi)ismindeki kitabında, Hazret-i Mehdi’nin iki yüze yakın alametlerini yazmıştır. Geleceği bildirilen Mehdi’nin alametleri meydandayken, başkalarını Mehdi sananlar, ne kadar cahildir! (2/67)
İmam-ı Rabbani hazretlerinin bildirdiği bu hadis şerifte açıkça, Hazret-i Mehdi’nin zuhurunu, meleğin haber vereceği bildiriliyor. Melek için nasıl olur da, telefon, radyo veya TV denebilir? Demek ki, tevilcilerden her şey beklenir. Nitekim melekler için (Tabiat kuvvetleridir) diyen sapıklar da çıkmıştı. Buna, tevil yoluyla inkâr denir. Açıkça inkâr edemedikleri için, böyle tevil ederek inkâr ediyorlar. Her şey böyle tevil edilirse, ortada din diye bir şey kalmaz.
(El-kavl-ül-muhtasar fi alamat-il-Mehdi) kitabında bu hususta bildirilen birkaç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Mehdi, çıkarken başında bir sarık olacak ve bir münadi, “Bu, Allah’ın halifesi olan Mehdi’dir, ona uyunuz” şeklinde nida edecektir.)
(Mehdi, başının üzerinde, “Bu Mehdi’dir, ona uyunuz” şeklinde çağıran bir melek olduğu halde çıkacaktır.)
(Hiçbir tarafın kendisinden korunamayacağı bir fitne zuhur edecek. Bu fitne, çıktığı yerden hemen başka bir tarafa yayılacak ve bu durum, bir münadinin semadan seslenerek, “Ey insanlar, emîriniz artık Mehdi’dir” demesine kadar devam edecektir.)
(Mehdi’nin zuhuru Muharrem ayında olacak ve semadan gelen bir nida, “Bu, Allah’ın halifesi Mehdi’dir, ona uyunuz ve sözünü dinleyiniz” diyecektir.)
Bunları hiçbir Ehl-i sünnet âlimi tevil etmemiş, İmam-ı a’zam hazretleri de, (Kıyamet alametlerinin hepsinin, hadis-i şerifte bildirildiği gibi, zamanı gelince aynen gerçekleşeceğine inanırız)buyurmuştur. (Fıkh-ı ekber)
Yahudiler ve Mehdi
Sual: (Yahudilere göre de Mehdi gelecek. Mehdi gelince Yahudiler, Hıristiyanlar ve Müslümanlar kucaklaşacaktır. Müslümanlar, Ehl-i kitapla omuz omuza verip, ateizme karşı mücadele edeceklerdir. Zaten ehl-i kitap bizim kardeşimizdir, fakat Hıristiyanların üç tanrı inancı yanlıştır. Yahudiler onlar kadar kötü değildir, can ciğer kardeşimizdir. Tevrat’ı okumak gerekir. Şiiler gibi Vehhabiler de din kardeşimizdir, bunlar Mehdi’nin askerleri olacaktır. Yahudilerin bekledikleri Mesih, bizim beklediğimiz Mehdi’dir. Bu onları baskıdan kurtaracak, vaat edilmiş toprakları yeniden elde edecek ve Yahudileri tüm dünyaya hâkim kılacaktır) diyenler çıktı. Bunların maksatları nedir? Mehdi, Müslümanları değil de, niye Yahudileri dünyaya hâkim kılacak? Sanki aralarında iş bölümü yapar gibi, niye günümüzdeki insanların bazıları Hıristiyanlara, bazıları da Yahudilere daha çok sempati duyar ki? Bu işin Yahudi İbni Sebe ile de bir ilgisi olabilir mi? CEVAP Dinimizde böyle bir şey yoktur, hiçbir din kitabında böyle bir şey yazmaz. Bunlar yeni türedilerin uydurmalarıdır.
Yahudilerin Mehdi’yi beklediğini söylemek çok yanlıştır. Onlar, Muhammed aleyhisselam kendi ırklarından olmadığı için, âhir zaman peygamberini bekliyorlar, (Kral Mesih gelecek ve bizi dünyaya hâkim kılacak) diyorlar. Buna Mehdi demek kadar saçma bir şey olamaz.
Hazret-i Mehdi ve Hazret-i İsa gelince, Yahudilik veya Hıristiyanlık değil, İslamiyet yeryüzüne hâkim olacak ve bütün bâtıl dinler ortadan kalkacaktır. Üç hadis-i şerif meali: (İsmini duyduğunuz kimselerden, yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi mümin, ikisi de kâfirdi. Mümin olan iki kişi, Zülkarneyn ile Süleyman idi. Kâfir olan ikisi de, Nemrut ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, yeryüzüne, benim evladımdan biri, [Mehdi] malik olacaktır.) [M. Rabbani]
(Allah’a yemin ederim ki, Meryem’in oğlu İsa, âdil bir hakem olarak aranıza inecek, haçı kıracak [Hıristiyanlığı kaldıracak],domuzu öldürecek [domuz etini yasaklayacak], İslam’dan başka her şeyi yasak edecektir.) [Buhari]
(İsa inince İslamiyet’le hükmedecektir. O zaman Allahü teâlâ,Müslümanlardan başka herkesi helak edecek, sonra yeryüzünde sükûn, emniyet meydana gelecektir. O kadar ki, aslan deveyle, kaplan inekle ve kurt kuzuyla serbestçe dolaşacak, çocuklar yılanlarla oynayacak. İsa ölünce, cenazesini Müslümanlar kaldıracaktır.) [Ebu Davud]
Peygamber efendimiz, Hazret-i İsa gelince, Allahü teâlânın Müslümanlardan başka herkesi helak edeceğini bildirirken, Müslümanların Yahudi ve Hıristiyanlarla, yani Allahü teâlânın düşmanı olan kâfirlerle kucaklaşacaklarını söylemek, normal insanın söyleyeceği bir söz değildir.
Yahudilere ve Hıristiyanlara kucak açanlar, şu mealdeki âyet-i kerimeleri hiç mi görmediler? Gördüler de, yoksa hâşâ inanmıyorlar mı? (İman edenlere en şiddetli düşmanlık edenler Yahudi ve müşriklerdir.) [Maide 82]
(Dinlerine uymadıkça, Yahudilerle Hıristiyanlar senden asla hoşnut olmazlar.) [Bekara 120]
Demek ki, Tevrat ve İncil okumakla, onlarla dost olmakla, bunlar Müslümandan hoşnut olmazmış. Hoşnut olmaları için, Allahü teâlânın bildirdiği gibi, dinlerine uymak gerekiyormuş. Peki, bunu bir Müslüman nasıl yapar?
Allahü teâlânın, sevmeyin, dostluk kurmayın dediği kimseleri sevmek ve onlarla dostluk kurmak, dinimize aykırıdır. Birkaç hadis-i şerif meali şöyledir: (İmanın en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-i fillahtır.) [Ebu Davud]
(Bir kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur.) [Taberani]
Hıristiyanlarla Yahudilere olduğu gibi, Vehhabilerle Şiilere neden kucak açıldığını, özellikle de Yahudilerle Şiilerin ön planda tutulmasının sebebini anlamak da zordur.
Hazret-i Mehdi’nin mezhebi
Sual: Mevdudi, (Mehdi ortaya çıkınca, mezhep diye bir şey olmayacak. Mehdi, hayatın ana problemlerinde derin nüfuza sahip, modern bir reformcu olacak. Mezhepleri kaldıracak. Fıkıh ve tasavvuf âlimleri, onun getireceği yeniliklere karşı feryat edecekler. O zaman, bu dört mezhepten kurtulacağız) gibi şeyler söylüyormuş. Onun hayranları da aynısını söylüyorlar. Dört mezhep hak değil mi? Hak olan dört mezhebi Mehdi niye kaldıracak? CEVAP Mevdudi mezhepsizdir, onun sözü dinde senet değildir.
Hak kalkarsa yerine bâtıl gelir. Hak olan mezhep, kaldırılmaz. Mezhepleri kimse kaldırmayacaktır. Mezhepler dinin emriyle, Peygamber efendimizin emriyle ortaya çıkmıştır. Mezhep imamı demek, Peygamber efendimizin Kur’an-ı kerimden çıkardığı bilgileri, Eshab-ı kiramdan işiterek toplayan, kitaba geçiren büyük âlim demektir. Bu ise, Resulullah’a ve Kur’an-ı kerime uymak demektir. Eshab-ı kiram, Resulullah’tan işittiklerine uyardı. Kendi talebelerinden birine uymaya, yani dört mezhepten birinde olmalarına lüzum yoktu. Onların her biri, bütün bilgileri asıl kaynağından alıyordu.
Birbirlerine sorarak da öğreniyorlardı. Hepsi, mezhep imamlarından daha çok âlim ve daha yüksek müctehid, yani mezhep sahibiydiler. Bir müctehidin mezhebi kendi mezhebidir. Bir müctehid olan Hazret-i Mehdi’nin mezhebi de, kendi mezhebidir.
Hazret-i Mehdi gelince, doğru İslam bilgileri unutulmuş ve ortadan kalkmış olacak. Hazret-i Mehdi Ehl-i sünnet bilgilerini tazeleyeceği zaman, zaten İslam âlimi kalmamış olacak. Yani fıkıh ve tasavvuf âlimleri zaten kalmamış olacak. Dolayısıyla bu âlimler değil, ortalık mezhepsizlere kaldığı için, onlar Hazret-i Mehdi’ye karşı koyacaklar, feryat edecekler. Hazret-i Mehdi, âlimleri değil, bu türedileri zararsız hâle getirecektir.
Hazret-i İsa da, Hazret-i Mehdi gibi ictihad edecektir. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Muhammed Parisa hazretleri, Fusul-i sitte kitabında, (İsa aleyhisselam gökten inip, İmam-ı a’zam Ebu Hanife’nin mezhebine uygun ictihad edecek, onun helal dediğine helal diyecek, haram dediğine haram diyecektir) buyuruyor. (3/17)
Hazret-i Mehdi, İslamiyet’i yayacak. Resulullah’ın sünnetlerini ortaya çıkaracak. Bid’at işlemeye ve bid’atleri Müslümanlık olarak yaymaya alışmış olan Medine’deki din adamı, Mehdi’nin sözlerine şaşıp, (Bu adam bizim dinimizi yok etmek istiyor) diyecek. Hazret-i Mehdi, bu din adamının öldürülmesini emredecektir. (1/255)
Görüldüğü gibi, Hazret-i Mehdi geldiğinde, hak mezheplerin hükümleri unutulmuş olacak, bid’atler ortalığı kaplayacak, ortada hak bir mezhep kalmayacaktır. Hazret-i Mehdi de yaygınlaşan bu bâtıl mezhepleri, bid’atleri kaldıracaktır. Mezhepsizleri yok edecektir. Bütün bu bildirilenlere rağmen, nasıl olur da, Müslümanlar için rahmet olan dört hak mezhep ve fıkıh kitaplarında bildirilen hükümler, ictihadlar, öcü gibi gösterilip, (Mehdi gelince bunlardan kurtulacağız) diye mezhep düşmanlığı yapılabilir?
Hazret-i Mehdi gelince
Sual: (Bir dinde bir mesele, mezhebin birine göre farz, ötekine göre haram olur mu? Mehdi gelince bu ihtilaflara son verecektir. Mehdi’nin bir an önce gelmesinin önemi buradan da anlaşılıyor)deniyor. Asırlardır hiçbir İslâm âlimi, dört hak mezhepteki farklı hükümlere itiraz etmemiştir. Mehdi niye hak mezhepleri kaldıracak ki? CEVAP Hazret-i Mehdi geldiği zaman, dört hak mezhebi kaldırmayacaktır.(Kaldıracaktır) demek, dört hak mezhebin bâtıl olduğunu iddia etmek olur. Bu da asırlardır gelen İslâm âlimlerini yalanlamak olur. Hangi Ehl-i sünnet âlimi, dört mezhebin hak olmadığını söylemiştir?
Hak mezheplerdeki hükümlerin farklı olması, Peygamber efendimizin emrettiği bir rahmettir. Allahü teâlânın gönderdiği dinlerin hepsi de, amel yönüyle farklıydı. Âdem aleyhisselamın diniyle Nuh aleyhisselamın, Musa aleyhisselamın dinleri farklıydı. Farklı olmaları hak din olmalarını engellemez. Mesela şarap mubah iken son gönderilen dinde haram kılındı. Niye dinde veya mezheplerde farklı hüküm var demek, Allah'ı suçlamak olur. Allahü teâlâ öyle dilemiş, öyle hükümler göndermiştir. Farklı ictihad da, yani farklı hükümler de dinimizin emridir.
Hazret-i Mehdi geldiği zaman, herkes dinden uzaklaşmış, dört hak mezhebin hükümleri unutulmuş, bâtıl mezhepler ve bid’atler yayılmış olacak. Hazret-i Mehdi, hak mezhepleri ve dinin hükümlerini değil, bu bid’atleri ve bâtıl mezhepleri kaldıracak ve dinin hükümleri unutulduğu için ictihad edecektir. Yapacağı ictihadlar, Hanefî mezhebine uygun olacaktır. Hazret-i İsa da aynı şekilde ictihad edecektir.
Muhammed Parisa hazretleri, (Hazret-i İsa’nın yeryüzüne indiği zaman yapacağı ictihadlar, Hanefî mezhebindeki hükümlere uygun olacaktır) buyuruyor. (Füsul-i sitte)
Hak dinlerdeki farklı hükümler amelde olduğu gibi, dört hak mezhep arasındaki farklar da, itikatta değil ameldedir. Bu ise, Eshab-ı kiramın farklı ictihadı gibi rahmettir. İki hadis-i şerif meali: (Ümmetimin [âlimlerinin] ihtilafı [farklı ictihadları] rahmettir.)[Deylemi]
(Âlim, ictihadında hata ederse bir, isabet ederse iki sevab alır.)[Buhari]
Sahabenin veya diğer müctehidlerin ictihadlarında doğruyu bulma mecburiyeti yoktur. Doğruyu bulamasa da, isabet edemese de yine sevab kazanır. Bunlara uyan da sevab kazanır. Farklı içtihada dil uzatmak, dinî yıkmaktan başka şey değildir.
Deccal da gelecektir
Sual: Mehdi gelince, Deccal’ın da gelmesi gerekiyor. Bunun için, Mehdi geldi diyenler, Deccal’a da bir kılıf bulmuşlar. (Deccal, hadiste bildirildiği gibi insan değil, ateizmdir. Ateizmin bilimsel bir dayanağı kalmadığına yani öldüğüne göre, Deccal da ölmüştür) diyorlar. Deccal’ı Hazret-i İsa öldürmeyecek miydi? Deccal’ın birçok vasıfları vardır. Deccal bir insan olacağına göre, ateizme nasıl deccal denir?
CEVAP Deccal’ın geldiği de, öldüğü de doğru değildir. Mehdi geldi denince, Hazret-i İsa ile Deccal’ı da getirmek gerektiği için, akıl almaz teviller yapılıyor. Kimisi, Hazret-i İsa’nın kendisi gelmeyecek, manevi bir şahsiyet, bir akım olarak gelecek diyor; kimi de, gelecek, ama herkes tanımayacak diyor. Deccal için de, Mao, Lenin gibi diktatörleri gösteren olduğu gibi, o bir sistemdir diyenler oluyor. Deccal Amerika’dır diyenler de oldu. Hâlbuki Deccal’ın da, Hazret-i İsa ve Hazret-i Mehdi’nin de birer insan olarak geleceğini ve o zamanki Müslümanların bunları tanıyacağını Peygamber efendimiz, açıklamaya ihtiyaç bırakmadan, açıkça bildirmiştir. Bu konudaki birkaç hadis-i şerif meali: (Deccal, doğu taraftan çıkar.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İ.Mace, İ.Ahmed, İ. Ebi Şeybe, Hakim]
(Deccal, Mekke ve Medine’ye giremez.) [Buhari, Müslim, Tirmizi, İ.Ahmed]
(Deccal’ın bir gözü kördür.) [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Ebu Nuaym]
(Deccal’ın boyu kısa, saçları kıvırcıktır.) [Ebu Davud] (Bunu da, ateistlerin saçları kıvırcıktır diye mi tevil edilecek? Deccal ateizm diye tevil edilirse, yani Deccal insan olmayıp ateizm olduğuna göre, ateizmin saçları kıvırcık olur mu?)
(Deccal’ın çocuğu olmaz .) [İ.Ahmed]
(Deccal çıkınca, tanrıyım der. Onun tanrılığına inanan kâfir olur.)[İ.E.Şeybe]
(Deccal, bir kimseyi öldürüp diriltecektir.) [Buhari, Müslim]
(Miracda Deccal’ı da gördüm.) [Buhari, Müslim, İ.Ahmed]
(İsa inince, Deccal’ı öldürecektir.) [Müslim, Ebu Davud]
(İsa, Deccal’ı öldürdükten sonra iki kişi arasında düşmanlık kalmaz.) [Müslim] (Deccal öldüyse, niye hâlâ düşmanlıklar, savaşlar var?)
(Deccal’ın zamanında bulunan müminlerin gıdası, meleklerin gıdası gibi, tesbih olur. Allahü teâlâ, o zaman, tesbih edenlerin açlığını giderir.) [Hâkim] (Deccal çıktığına göre, Müslümanların acıkması nasıl yorumlanmalı?)
Peygamber efendimiz, (Deccal’ın son günleri o kadar kısa olur ki, sizden biriniz Medine kapısından çıkıp, tepesine varıncaya kadar, akşam olacaktır) buyurunca, (Ya Resulallah, o kısa günlerde nasıl namaz kılacağız) dediler. Cevaben buyurdu ki: (O uzun günlerde takdir ettiğiniz gibi takdir edeceksiniz.) [İbni Mace] (Deccal öldü dendiğine göre, bu kısa günler ne zaman gelip geçti?)
Bir âyet-i kerime meali: (Rabbinin bazı âyetleri [alametleri] geldiği gün, önce iman etmemiş veya imanında bir hayır kazanmamış kimseye, o günkü imanı fayda vermez.) [Enam 158]
Bu âyet-i kerimeyi açıklayan Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (Şu üç şey ortaya çıkınca, iman etmemiş veya imanından hayır görmemiş olana, imanı fayda vermez: Güneşin batıdan doğması, Deccal ve Dabbet-ül-arz.) [Müslim, Tirmizi, Beyheki]
Demek ki, Deccal ortaya çıkınca artık herkes iman edecek, ama olağanüstü alametler görülmeye başladığı için, artık iman kabul edilmeyecek. Deccal çıkıp öldürüldüyse, o zaman niye hâlâ insanlar iman etsin diye uğraşılıyor ki? Yoksa bu konudaki âyet ve hadisler inkâr mı ediliyor?
Deccal ile ilgili birkaç hadis-i şerif meali daha şöyledir: (Medine, körüğün demirin pasını çıkardığı gibi Deccalı çıkarır.)[Buhari, Müslim]
(Her Peygamber, ümmetini Deccal ile korkuttu.) [Buhari, Müslim]
(Ümmetimden hak üzere devam edenler, Deccal’le de savaşırlar.) [Ebu Davud]
(İsa, Deccal’le savaşırken, Mehdi, onunla beraber olacaktır.) [İ. Süyuti]
(On alamet çıkmadan Kıyamet kopmaz. Biri Deccal’dır.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İ.Mace]
(Âdem aleyhisselamdan, Kıyamete kadar, Deccal’dan büyük fitne yoktur.) [Müslim]
Muhammed bin Hasan Askeri hazretleri buyurdu ki:
Deccal çıkmadan, onu gördüğünü söyleyen yalancıdır. (Şevahid-ün-Nübüvve)
İbni Abbas hazretleri de, Hazret-i Ömer ’in şöyle buyurduğunu bildirmiştir: (Recmi, Deccal’ı, güneşin batıdan doğuşunu, kabir azabını, şefaati ve müminlerin günahları kadar yandıktan sonra, Cehennemden çıkartılmasını yalanlayan kimseler çıkacaktır.)[İbni Abdilberr, Kurtubi]
Deccal gelmeyecek ve güneş batıdan doğmayacak diyen yoksa da, bunları tevil eden, (Deccal ateistliktir, güneşin batıdan doğması da İslamiyet’in batıdan yayılmasıdır) diye tevil edenler vardır. Hazret-i Ömer, bu sözüyle, böyle tevilcileri bildirmektedir.
Deccal gelince Sual: Hadis kitaplarında, Sahabe Deccal’ın dünyada ne kadar kalacağını sorunca Resulullah, (Kırk gün kalır, fakat ilk günü bir sene gibi, ikinci günü bir ay gibi, üçüncü günü bir hafta gibi, diğer günleri de sizin günleriniz gibi olur) buyuruyor. Bu, akla uygun mudur? Hiç, bir gün, bir sene olur mu? Dünya'nın dönüşü bellidir. Elbette bunun tevili gerekir. Demek ki, Mehdi ve Deccal mânevî şahsiyetlerdir, insan olarak gelmeyeceklerdir. Bunları tevilsiz yazmak yanlış değil mi? CEVAP Yanlış değildir. Bunlar tevili gerektirmez. Bu husus Eshab-ı kirama söylenince, (Bunun tevili nedir?) dememişler, (Yâ Resulallah! O zaman bu bir sene gibi olacak günde, bir günün namazı bize kâfi gelecek mi?) diye sormuşlardır. Cevabında, (Hayır, günün miktarını takdir edersiniz) buyurmuştur. Demek ki, bir gün bir yıl gibi uzun olacaktır. Bazı âlimlerimiz, kutuplar gibi, altı ay gece, altı ay gündüz olan yerlerde veya daha kısa, daha uzun olan yerlerde, böyle takdirle namaz kılınması ve oruç tutulması gerektiğini bildirmişlerdir. Yani belli bir saat oruç tutulur, belli saat aralığıyla namazlar kılınır. Bir gün bir yıl gibi uzun olmasaydı, (Namazı böyle kılın) buyurmazdı.
Kıyamet ne zaman kopacak?
Sual: (Bu ümmetin ömrü 1500 yılı geçmez) diye bir hadis olduğu söyleniyor. Bunun için, (10 sene sonra Mehdi, 20 sene sonra İsa ortaya çıkacak. Kıyamet de, hicri 1545 ve miladi 2120’de kopacak) deniyor. Bu doğru olabilir mi?
CEVAP Böyle bir hadis-i şerife rastlamadık.Böyle bir hadis-i şerif olsa bile, bundan kıyametin ne zaman kopacağı anlaşılmaz. Buna benzer başka hadis-i şerifler de vardır. Birkaç örnek verelim: 1- Abdullah bin Mesud’un haber verdiği hadis-i şerifte, (İslam değirmeni 35 yıl döner. Sonra helak olanlar bulunur. Daha sonra gelenler, İslamiyet’i 70 yıl kuvvetlendirirler) buyuruldu. Şah Veliyyullah-ı Dehlevi hazretleri buyuruyor ki:
Bu hadis-i şerifte bildirilen vaktin başlangıcı, ilk cihadın başladığı, hicretin ikinci yılıdır. 35. yılda, hazret-i Osman şehid edilerek, Müslümanlar arasında ayrılık oldu. Cihad ve İslamiyet’in yayılması durdu. Allahü teâlâ, hilafete tekrar düzen verip, cihad yeniden başladı. Emevi devletinin sonuna kadar devam etti. Abbasi devleti kurulurken, ortalık yine karıştı. Çok Müslüman öldü. Sonra Allahü teâlâ, hilafete düzen verip, Hülagü’nün Bağdat’ı yakıp yıkmasına kadar sürdü.(Kurret-ül ayneyn)
Buradaki tarihleri toplayıp da, İslamiyet 70+35=105 yıl sonra ortadan kalkar denmez. Bunlar, Müslümanların kuvvetli olduğu zamanı bildirmektedir.
2- Sa’d ibni Ebi Vakkas’ın bildirdiği hadis-i şerifte, (Dua ediyorum ki, ümmetimin kuvvetini, yarım günün sonuna kadar sürdürsün)buyuruldu. Yarım gün ne kadar denilince, Sa’d, (500 yıldır) dedi. Yine Şah Veliyyullah-ı Dehlevi, (Bu hadis-i şerif, Abbasi devletinin ömrünü [524 yılı] göstermektedir) buyurmuştur. (Kurret-ül ayneyn)
Bu hadis-i şerife bakıp da, Peygamberimizden 500 sene sonra kıyamet kopar diyen olmamıştır.
3- Bir hadis-i şerifte, (Ümmetim istikamet üzere giderse bir gün[bin yıl] yaşar. İstikamet üzere gitmezse, yarım gün [500 yıl]yaşar) buyuruldu. Buna bakıp da, hicri 1000 veya 500’de kıyamet kopar diyen olmamıştır.
4-(Dünyanın ziyneti, yüz elli yılında kaldırılır.) [Hayrat-ül-hisan]
Büyük fıkıh âlimi Şems-ül-eimme Abdülgaffar Kerderi, (Bu hadis-i şerif, İmam-ı a’zam Ebu Hanife’yi bildiriyor, çünkü o 150’de vefat etmiştir) dedi. (Redd-ül-muhtar)
Hicri 150’den sonra, İslamiyet ortadan kalkar denmez.
5-(Ümmetim beş tabakadır. Her bir tabaka 40 yıldır. Benim ve Eshabımın dönemi, ilim ve iman ehli dönemidir. 80’e kadar gelenler, iyilik ve takva ehlidir. 120’ye kadar gelenler, merhamet ve sıla ehlidir. Bunlardan sonra, 160’a kadar gelenler, sıla-ı rahimden kesilir ve birbirlerine yüz çevirir. Bunlardan sonra, 200’e kadar gelenlerde ise, harpler ve karışıklıklar olur.) [Ramuz]
Burada açıkça, (Ümmetim beş tabakadır. Her tabaka 40 yıldır)deniyor. Buna bakıp da, Peygamberimizden 200 yıl sonra kıyamet kopacak diyen olmamıştır.
Görüldüğü gibi, ümmetim şu kadar yaşar veya ümmetimin ömrü şu kadardır diye bildirilen hadis-i şeriflerin, kıyametin kopmasıyla hiçbir ilgisi yoktur.
Cebrail aleyhisselam, meşhur Cibril hadisinde bildirildiği gibi, (Kıyamet ne zaman kopacak?) diye sorduğunda Peygamber efendimiz, (Bu konuda sorulan, sorandan daha bilgili değildir)buyurmuştur. (Buhari, Müslim)
Dört âyet-i kerime meali de şöyledir: ([Resulüm] Sana, kıyametin ne zaman gelip çatacağını soruyorlar. Onlara de ki: Onu ancak Rabbim bilir, onun vaktini, Ondan başka belirtecek yoktur. Göklerin ve yerin, ağırlığını kaldıramayacağı o saat, sizlere ansızın gelecektir. Sen sanki biliyormuşsun gibi sana ısrarla soruyorlar. Onlara de ki: Onu bilmek ancak Allah’a mahsustur, ama insanların çoğu bu gerçeği bilmez.) [Araf 187]
(İnsanlar senden kıyametin zamanını soruyorlar. Onlara de ki: Onun bilgisi ancak Allah katındadır. Ne bilirsin, belki de zamanı yakındır.) [Ahzab 63]
(Kıyametin ne zaman kopacağı bilgisi yalnız Allah’a aittir. Onun bilgisi dışında hiçbir ürün kabuğundan çıkmaz, hiçbir dişi gebe kalmaz ve doğurmaz. Onlara: “Bana koştuğunuz ortaklar nerede?” diye seslendiği gün: “Sana, buna dair bizden hiçbir şahit olmadığını arz ederiz” derler.) [Fussilet 47]
(Senden kıyametin ne zaman gelip çatacağını sorarlar. [Allah bildirmedikçe] sen onu nereden bilirsin ki? Onu ancak Allah bilir.)[Naziat 42-44]
Şu üç hadis-i şerif bile, hazret-i Mehdi’nin gelmesine, kıyametin kopmasına, daha çok zaman olduğunu açıkça bildirmektedir: (Küfür, her tarafı kaplamadıkça ve açıktan yapılmadıkça Mehdi gelmez.) [M. Rabbani]
(Kıyamet kopmadan yüz yıl öncesinde yeryüzünde Allah’a ibadet eden kalmaz.) [Hâkim]
(Yeryüzünde Allah diyen Müslüman kaldığı sürece kıyamet kopmaz.) [Müslim, Tirmizi]
Allah diyen Müslüman olduğuna göre, bugün veya yarın nasıl kıyamet kopar?
Peygamber efendimizin ve Cebrail aleyhisselamın kıyametin ne zaman kopacağı bilinemez dediği bir hususta kesin tarih vermek de, ne büyük cüret, ne çirkin bir iştir.
Kıyametin kopması
Sual: Maya Takvimi’ne göre Kıyamet kopacak dendi. Paniğe kapılanlar oldu. Acaba Kıyametin kopmasını deprem gibi bir şey mi sanıyorlar da bazı yerlere gidenler oldu? 120 yıl sonra kopacak diyenler de var. Kıyamet kopmasının alametleri yok mu? CEVAP Kıyametin kopmasına daha çok vardır. Kıyamet alametleri çıkmadan Kıyamet kopmaz. Din kitaplarında şöyle bildiriliyor:
Kıyametin ne zaman kopacağı açıkça bildirilmedi, kimse de anlayamaz. Fakat Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, birçok alametlerini ve başlangıçlarını haber verdi: Hazret-i Mehdi gelecek, İsa aleyhisselam gökten Şam’a inecek, Deccal çıkacak. Yecüc ve Mecüc her yeri karıştıracak. Güneş batıdan doğacak. Büyük zelzeleler olacak. Din bilgileri unutulacak. Fısk, kötülük çoğalacak. Haramlar her yerde işlenecek, Yemen’den bir ateş çıkacak. Gökler ve dağlar parçalanacak. Güneş ve Ay kararacak. Denizler birbirine karışacak ve kaynayıp kuruyacaktır. (H.L.O. İman)
Allahü teâlâ, Sur üfürüldükten sonra, Kıyametin kopmasını murat buyurduğu zaman, dağlar uçar, bulutlar gibi yürümeye başlar. Denizler birbirinin üzerine taşar. Güneşin nuru gider, kararır. Dağlar toz hâline gelir. Âlemler [ve gezegenler] birbirine girer. Yıldızlar, dizili incinin kopup dağıldığı gibi dağılır. Gökler gül yağı gibi erir ve değirmen döner gibi deveran eder ki, şiddetli bir şekilde hareket eder. Allahü teâlâ, göklerin parça parça olmasını emreder. Yerde ve gökte diri olarak kimse kalmaz, her canlı ölmüş olur. (Kıyamet ve Âhiret)
İmam-ı Rabbanî hazretleri buyuruyor ki:
Kıyamet kopacağı zaman, yıldızların yerlerinden ayrılıp dağılacağı, göklerin parçalanacağı, yeryüzünün ve dağların param parça olacakları Kur’an-ı kerimde açıkça bildirilmektedir. Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (Sura bir kere üfürülünce, yeryüzü ve dağlar, yerlerinden kaldırılıp silkilecektir. O gün Kıyamet kopacak, gök yarılacak ve dağılacaktır.) [Hakka 13-16]
(Göğün yarıldığı ve yıldızların dağılıp yok oldukları zaman...)[İnfitar 1-2]
(Her şey yok olacak, yalnız O kalacaktır!) [Kasas 88]
Kur’an-ı kerimde, bunlar gibi, daha nice âyetler vardır. Bunların yok olacaklarına inanmamak felsefecilerin yaldızlı yalanlarına aldanmak olur. Mahlûkların yok olacaklarına inanmak, yoktan var edildiklerine inanmak gibi, imanın şartıdır. İnanmak elbet lazımdır. (3/57)
Güneş batıdan doğunca Sual: Güneş batıdan doğduktan sonra, Kıyamet hemen kopacak mı, yoksa insanlar daha yaşayacak mı? Kimi, Kıyametin kopacağına çok az bir zaman kaldığını söylüyor. Güneş, batıdan doğar doğmaz mı Kıyamet kopacak? CEVAP Eshab-ı kiramın büyüklerinden Abdullah bin Ömer “radıyallahü anhüma” hazretleri, (Güneş, batıdan doğduktan sonra, Kıyamet kopana kadar, insanlar 120 yıl daha kalacak, öyle ki fidan bile dikeceklerdir) buyurdu. (Kurtubî)
Hadis-i şerifte, (Güneş batıdan doğmadıkça Kıyamet kopmaz. O zaman iman edenin imanı fayda vermez) buyuruluyor. (Buhârî, Müslim)
Henüz Güneş batıdan doğmadan, (Mehdi geldi, Kıyamet yakında kopacak) diyenlere itibar etmek ne kadar büyük yanlıştır.
236 —MEHDİ: Hz. Mehdi, ahir zamanda dünyaya gelecektir. Adı, Muhammed, babasının adı Abdullahdır. Resulullah efendimizin soyundan olacaktır. İsa aleyhisselamla buluşacak, her yerde adalet olacak, Eshab-ı Kehf, uyanıp mağaradan çıkarak, Mehdi’nin askeri olacaktır. Bazı saf kimseler, büyük zan ettikleri kimselere Mehdi demektedir. Mehdi’nin alametlerini Resulullah efendimiz bildirmiştir. İbni Haceri Mekkinin Alamet-ül-Mehdi kitabında ve Süyutinin Cüzün minel ehadis velasaril varidetil varideti fi alametil mehdikitabında bunlardan ikiyüze yakın alamet yazılıdır. El-fütuhat-ülİslamiyye, ikinci cüz, ikiyüzdoksanyedinci sayfasında diyor ki, Beklenilen Mehdi, Hz. Fatıma’nın soyundan olacaktır. Mekke’de zuhur edecektir. O zaman, Müslümanlar halifesiz olacaktır. İstemediği halde, zor ile halife yapılacaktır. Zuhur edeceği zaman ve yaşı ve ömrü kesin belli değildir. Mehdi çıkacağı zaman yeryüzünde halife bulunmayacağı ve Mehdiliklerini ilan edenlerin Mehdi olmadıkları, buradan anlaşılmaktadır. İmam-ı Rabbani hazretleri, birinci cildin ikiyüzellibeşinci mektubunda, Mehdi’nin Medine’deki sapık din adamlarını öldüreceğini yazmaktadır.
Hazreti Mehdi gelecek
Son günlerde bazı ilahiyatçılar, hazreti İsa’nın gelmeyeceği iddiasını ortaya atarak yeni bir tartışma daha başlattılar. Geçenlerde, bu konuda icma (ittifak) bulunduğu için, Hz. İsa’nın geleceğine inanmamanın insanı dinden çıkartacağını vesikaları ile bildirmiştik. İmam-ı a’zam, imam-ı Malik, imam-ı Safii, İmam-ı Ahmed, imam-ı Es’ari, imam-ı Maturidi, Suyuti, Teftazani, F. Razi gibi Ehli sünnet büyüklerinin Hz. İsa’nın geleceği konusunda ittifakının bulunduğunu yazmıştık.
Şimdi de, buna bağlı olarak Hazreti Mehdi’nin gelmeyeceği konusu tartışılmaya başlandı. Tartışmayı başlatanlar da yine aynı güruh. Aklı naklin üstünde tutan, kendi akıllarının almadığı hadis-i şerifleri, İslam büyüklerinin sözlerini inkar edenler... Geçenlerde bunlardan biri, Hz. İsa konusunda; bütün hadis kitaplarında geçiyor, inkarı mümkün değil ancak bunlar akla mantığa aykırı, kabulü mümkün değil dedi. Bu nasıl bir mantık bu nasıl bir akıl, bu duruma nasıl gelindi anlamak mümkün değil. Şu anekdot böyle “aykırı” davranışların sebebini anlamamızı biraz kolaylaştırıyor.
Şu anekdot böyle “aykırı” davranışların sebebini anlamamızı biraz kolaylaştırıyor. 1950’li yıllarda, dini okullar açılıp dini faaliyetler yoğunlaşınca, bazı kesimler rahatsızlıklarını dile getirirler. Daha sonra, “Bu okullara, dini mihraptan yıkmak için müsaade ediliyor!” cevabı ile de rahatlarlar.
Şimdi gelelim hazreti Mehdi konusuna. Hz. Mehdi’nin geleceği hadis-i şeriflerle bildirilmiş, İbni Hacer-i Mekki hazretlerinin (Alamat-i Mehdi), İmam-ı Süyutî hazretlerinin (El-bürhan) ve İmam-ı Şaranî hazretlerinin (Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi) kitaplarında, iki yüze yakın alameti açıklanmıştır. Bu hadis-i şeriflerden bazıları şunlar:
“Kıyamet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.” (Tirmizî)
“Yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi mümin, ikisi kâfir idi. Mümin olan Zülkarneyn ile Süleyman aleyhisselam idi. Kâfir olan ikisi de, Nemrud ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, benim evladımdan biri yeryüzüne malik olacaktır.” (İ.Süyuti)
“Eshab-ı Kehf, Hz. Mehdinin yardımcıları olacak ve İsa aleyhisselam bunun zamanında gökten inecektir. İsa aleyhisselam, Deccal ile harb ederken, Hz. Mehdi, onunla beraber olacaktır. Bunun hükümdarlığı zamanında, her zamankinin aksine olarak ve hesapların tersine olarak, Ramazan-ı şerifin 14. günü güneş ve ilk gecesinde ay tutulacaktır.” (İ.Süyuti”
“Mehdinin başı hizasında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek, “Bu Mehdidir, sözünü dinleyiniz” diyecektir.” (Ebu Nuaym)
“Mehdi gelince daha önce görülmemiş bir bereket olacak, ümmetim rahat edecektir.” (İbni Ebi Şeybe)
“İsa, evlatlarımdan Mehdi’nin arkasında namaz kılacaktır.” (İbni Hacer-i Mekki)
“Benden sonra fitneler, harpler, hicretler olur. O kadar yayılır ki fitnenin dokunmadığı Müslüman kalmaz. Bu kötü durum, Mehdi çıkıncaya kadar devam eder” (Ebu Nuaym)
“Mehdi evlenir, bir oğlu olur. Bu son doğan çocuk olur, ondan sonra kısırlık yayılır, doğum olmaz. Böylece halk tükenir.” (Kurtubi)
İmam-ı Rabbanî hazretleri de, “Yeryüzünü küfür ve kâfirlik kaplamadıkça, Mehdi gelmez” hadis-i şerifini naklederek, hazret-i Mehdi çıkmadan önce, küfür ve kâfirliğin her yere yayılacağını bildirmektedir.
Kütüb-i sitteden Buharî, Müslim, Ebu Dâvud, İbni Mace, Tirmizî ve diğer hadis âlimlerinin bildirdikleri bu hadis-i şerifleri ve Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarını akıl ve insaf sahibi hiç kimse inkar etmez, edemez. Tevil de edemez. Herkes dinin hükümlerini tevil etmeye kalkarsa ortada din diye bir şey kalmaz. Bu kadar açık deliller karşısında, Hz. Mehdi’nin gelmeyeceğini söylemek büyük cahillik ve büyük taassup olur.
Hz. Mehdi için hurafe demek, ilme ihanettir, kıyamet alametidir. Bu konudaki hadis-i şeriflerden birkaçı şöyledir:
(Kıyamet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.) [Tirmizî, İ. Asâkir], (Yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi mümin Zülkarneyn ile Süleyman idi. İkisi kâfir, Nemrud ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, benim evladımdan biri yeryüzüne malik olacaktır.) [İ. Süyuti], (Eshab-ı kehf, Hz. Mehdi’nin yardımcıları olacak ve Hz. İsa bunun zamanında gökten inecektir.) [İ. Süyuti], (Mehdi’nin başı hizasında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek, “Bu Mehdi’dir, sözünü dinleyiniz” diyecektir.) [Ebu Nuaym]
İmam-ı Rabbanî hazretleri de bu hadis-i şerifleri naklettikten sonra buyuruyor ki: (O halde insaf etsinler ki, bu alametler, Mehdi zannedilen kimselerde var mıdır?) [Mektubat 2/67] (Hz. Mehdi, sünneti diriltirken, bid’at işlemeye alışmış olan Medine’deki âlim, bid’atı güzel sandığı ve ibadet olarak yaptığı için Hz. Mehdi’nin emirlerine şaşarak “Bu adam bizim dinimizi yok ediyor” diyecektir. Hz. Mehdi bu âlimi öldürecektir.) [1/255], (Kıyâmet alâmetlerinin hepsi doğrudur. Güneş, batıdan doğacak, Hz. Mehdî ve Deccal çıkacak, Hz. İsa gökten inecek, Yecüc ve Mecüc yeryüzüne yayılacaktır.) [2/67]
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Horasan tarafından gelen siyah sancaklılara katılın. Onların içinde Allah’ın halifesi Mehdi vardır.) [Hâkim, İ. Ahmed Deylemî], (Nasıl helâk olur bir ümmet ki, başında ben, sonunda Meryem oğlu İsa ve ortasında da ehli beytimden Mehdi vardır.) [Hâkim, İ. Asâkir], (Şarktan çıkan bir grup, Mehdi’ye yardım ederler.) [İ. Mâce, Taberani], (Mehdi çıkınca, Allahü teâlâ ona rahmetini indirir.) [İ. Ahmed, Hâkim], (Mehdî bendendir, yeryüzünü hak ve adaletle doldurur.) [Ebu Davud], (Dünyayı küfür kaplamadıkça Mehdi gelmez.) [Mekt. Rabbani 2/68]
(Mehdi gelince, bir bereket olacak, ümmetim rahat edecektir.) [İbni Ebi Şeybe], (Mehdi bizdendir. Allah onu bir gecede olgunlaştırır.) [İ. Mâce, İ. Ahmed], (İsa, Mehdi’nin arkasında namaz kılacaktır.) [İbni Hacer-i Mekki], (Mehdi, Kureyşten ve ehli beytimdendir.) [İ. Ahmed, Baverdi], (Mehdi benim soyumdandır.) [İbni Mace], (Mehdi evladı Fatıma’dandır.) [Ebu Davud, Hâkim], (Mehdi, emmim Abbasın soyundandır.) [İ. Asâkir, Dare Kutni], (Ya Abbas, senin soyundan bir genç dünyayı adaletle doldurur, İsa ile namaz kılar.) [Hatîb, İ. Asakir, Dare Kutni]
[Burada tenakuz [çelişki] yoktur. Abdülkadiri Geylani hazretleri anne tarafından seyyid, baba tarafından şerif idi. Hz. Fatıma’nın soyundan bir genç, Hz. Abbas’ın soyundan biri ile evlenince, Hz. Mehdi de, her iki soydan da gelmiş olur.]
Hz. Ali, oğlu Hasan’ı gösterip, “Bu oğlumun neslinden biri çıkacak, dünyayı adaletle dolduracaktır.” buyurdu. (Ebu Davud)
Hazret-i Mehdi’nin gelmesi
Sual: İmam-ı Rabbani hazretleri, 209. mektubunda, Hazret-i Mehdi’nin ve Hazret-i İsa’nın bin yıl sonra geleceğini bildiriyor. Kendisinden bin yıl sonra mı, yoksa Peygamber efendimizden bin yıl sonra mı?
CEVAP: Kendisinden bin yıl sonra geleceğini bildiriyor. 1624 yılında vefat ettiğine göre, Hazret-i Mehdi ile Hazret-i İsa’nın gelmesi 2600’lü yıllarda olacaktır. Daha önce veya daha sonra da olabilir. Bin yıl ifadesi yuvarlak bir ifadedir. Demek daha bu zatların gelmesine yaklaşık 600 yıl vardır. Kıyamet de, onlar geldikten sonra kopacağına göre, birkaç sene sonra kıyametin kopacağını söyleyenlerin yanlış bir hesap içinde oldukları meydandadır.
İmamı Rabbani hazretleri, buyuruyor ki:
İsa aleyhisselam gökten inerek, ahir zaman Peygamberinin dinine uyunca, Onun hakikati, kendi makamından yükselerek, Ona uyduğu için, hakikat-i Muhammedi’nin makamına gelir. Onun dinini kuvvetlendirir. Bunun içindir ki, eski dinlerde, ülülazm Peygamberin vefatından sonra, bin sene içinde, yeni bir Peygamber gönderilirdi. Bunlarla, o Peygamberin dini kuvvetlendirilirdi. Onun dininin zamanı bitince, başka bir ülülazm Peygamber ile yeni bir din gönderildi. Muhammed aleyhisselam, Peygamberlerin sonuncusu olduğu için ve Onun dini hiç değiştirilemeyeceği için, Onun ümmetinin âlimleri, Peygamberler gibi oldu. İslamiyet’i kuvvetlendirmek işi bunlara yaptırıldı. Bunlardan başka, ülülazm bir Peygamber de, Onun dinine sokuldu. Onun dinini kuvvetlendirmek işi buna da verildi.
Resulullahın vefatından bin sene geçtikten sonra, ümmetinden gönderilen âlimlerin sayısı az ise de, bu İslamiyet’i tam kuvvetlendirmeleri için, çok yüksek olacaklardır. Resulullah aleyhissalatü vesselam, Hazret-i Mehdi’nin teşrif edeceğini haber vermiştir. Bin sene sonra gelecektir. İsa aleyhisselam da, bin sene sonra, gökten inecektir. Bin sene sonra gelen Evliyanın yükseklikleri, Eshab-ı kiramın yüksekliklerine benzemektedir. Her ne kadar, Peygamberlerden sonra, en üstün Eshab-ı kiram ise de, sonra gelenler, bunlara çok benzedikleri için, hangilerinin daha üstün oldukları anlaşılamaz gibi olmuştur. Belki de bunun içindir ki, Resulullah, (Öncekiler mi daha üstündür, yoksa sonrakiler mi? Bilinemez) buyurdu. Yoksa (Öncekiler mi daha üstündür, yoksa sonrakiler mi? Bilmem) buyurmadı. Çünkü, hangilerinin daha üstün olduğunu biliyordu. Bunun için, (En üstün olanlar, benim zamanımda bulunan Müslümanlardır) buyurmuştu. Fakat, çok benzedikleri için, şüphe hasıl olduğundan (Bilinemez) buyurdu. (1/209)
Hazret-i Mehdî ne zaman gelecek?
âhir zamanda dünyâya gelecek olan Hz. Mehdî’nin alâmetlerini de, Resûlullah Efendimiz muhtelif hadîs-i şerîflerinde bildirmiştir.
Bazı saf kimseler, büyük zannettikleri kimselere “Mehdî” demektedirler. “el-Fütûhâtü’l-İslâmiyye”de (c.2, s. 297) deniliyor ki: “Beklenilen Mehdî, Hz. Fâtıma’nın soyundan olacaktır. Mekke’de zuhûr edecektir. O zaman, Müslümanlar Halîfesiz olacaktır. İstemediği hâlde, zorla Halîfe yapılacaktır. Zuhûr edeceği zaman, yaşı ve ömrü kesin belli değildir.”
Onaltıncı yüzyılda yetişen büyük İslâm âlimlerinden Ahmed İbn-i Hacer-i Mekkî Heytemî’nin (v. 974/1566) “el-Kavlü’l-Muhtasar fî Alâmâti’l-Mehdî el-Muntazar”, yine büyük âlimlerden İmâm Celâleddîn-i Suyûtî’nin (v. 911/1505) “Cüz’ün mine’l-Ehâdîs ve’l-Âsâri’l-vârideti fî Alâmâti’l-Mehdî”, “el-Bürhân” ve İmâm-ı Şa’rânî’nin (v. 973/1565) “Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubî” kitaplarında Mehdî’nin alâmetlerinden ikiyüz kadarı bildirilmektedir.
Hz. Mehdî’nin alâmetlerini bildiren hadîslerden bir kısmını zikredecek olursak:
“Mehdî bendendir, yeryüzünü hak ve adâletle doldurur.” [Ebû Dâvûd]
“Mehdî, Kureyş’ten ve Ehl-i Beyt’imdendir.” [İ. Ahmed]
“Mehdî bizdendir. Allah onu bir gecede olgunlaştırır.” [İbn-i Mâce, İ. Ahmed]
“Ya Abbâs, senin soyundan bir genç dünyâyı adâletle doldurur, Îsâ ile namaz kılar.” [Dârekutnî, İbn-i Asâkir, Hatîb]
[Burada tenâkuz (çelişki) yoktur. Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri, anne tarafından “seyyid”, baba tarafından “şerîf” idi. Hz. Fâtıma’nın soyundan bir genç, Hz. Abbâs’ın soyundan biri ile evlenince, Hz. Mehdî de her iki soydan da gelmiş olur.]
Hz. Ali, oğlu Hasanı gösterip, “Bu oğlumun neslinden biri çıkacak, dünyâyı adâletle dolduracaktır” buyurdu. (Ebû Dâvûd)
“Dünyayı küfür kaplamadıkça Mehdî gelmez.”
[İ. Rabbânî, II, 68. mek.]
“Mehdî çıkınca, Allahü teâlâ ona rahmetini indirir.” [İ. Ahmed, Hâkim]
“Mehdî gelince, bir bereket olacak, ümmetim râhat edecektir.” [İbn-i Ebî Şeybe]
“Kıyâmet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evlâdımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünyâ zulümle dolu iken, onun zamanında adâletle dolar.” [Tirmizî, İbn-i Asâkir]
“Ehl-i Beyt’imden bir zât yeryüzüne hâkim olmadıkça kıyâmet kopmaz. Onun alnı açıktır, kemer burunludur. Yeryüzü zulümle dolu iken, o, dünyâyı adâletle doldurur. İdâresi yedi yıl sürer.” [Müslim]
“İsmini duyduğunuz kimselerden, yeryüzüne [ya’nî, o zaman bilinen memleketlerin çoğuna] dört kişi mâlik oldu. İkisi mü’min, ikisi de kâfir idi. Mü’min olan iki kişi, Zülkarneyn ile Süleymân (aleyhimesselâm) idi. Kâfir olan ikisi de, Nemrûd ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, yeryüzüne, benim evlâdımdan biri, yâni Mehdî de mâlik olacaktır.” [İ. Suyûtî]
“Mehdî’nin başı hizâsında bir bulut olacak; buluttan bir melek, ‘Bu Mehdîdir, sözünü dinleyin’ diyecektir.” [Ebu Nuaym]
“Eshâb-ı Kehf, Mehdî’nin yardımcıları olacak, Îsâ (aleyhisselâm) bunun zamanında gökten inecek ve Deccâl ile harb ederken, Mehdî onunla beraber olacaktır. Bunun hükümdârlığı zamanında, her zamankinin aksine olarak ve hesâpların tersine olarak, Ramazân-ı şerîfin ondördüncü günü güneş tutulacaktır ve birinci gecesinde ay tutulacaktır.” [İ. Suyûtî]
“Şarktan çıkan bir grup, Mehdî’ye yardım ederler.” [İbn-i Mâce, Taberânî]
“Horasân tarafından gelen siyâh sancaklılara katılın. Onların içinde Allah’ın halîfesi Mehdî vardır.” [Hâkim, İ. Ahmed, Deylemî]
“Bir ümmet nasıl helâk olur ki, başında ben, sonunda Meryem oğlu Îsâ ve ortasında da Ehl-i Beyt’imden Mehdî vardır.” [Hâkim, İ. Asâkir]
“Îsâ, Mehdi’nin arkasında namaz kılacaktır.” [İbni Hacer-i Mekki]
Şu hâlde Hazret-i Mehdî’nin ismi Muhammed, babasının adı Abdullah olacaktır. Resûlullah Efendimizin soyundan, Hazret-i Fâtıma evlâdından âdil bir devlet reîsi ve zamanın halîfesi olup, mutlak müctehid derecesine yükselmiş ve velî olan mübârek bir zâttır. İmâm-ı Rabbânî hazretleri, “Mehdî’nin Medîne’deki sapık dîn adamlarını öldüreceğini” (c.1, 255. mektûb) yazmaktadır.
Bu kadar açık delîller karşısında, Hz. Mehdî’nin ve Deccâl’ın gelip geçtiğini söylemek büyük câhillik veya taassup olur. Allahü teâlâ, dilediği zaman yaratıp insanlara gönderir; İslâm dînine yardım için gönderilir. Hz. Mehdî ve Deccâl gelmiş olsalardı, Kıyâmet de şimdiye kadar kopmuş olacaktı; ama görüldüğü gibi henüz kıyâmet kopmuş değildir.
“Deccâl’ın veya Mehdî’nin geleceğine inanmayan kâfir olur.” [Fevâidü’l-Ahbâr, Şerhu’s-Siyer]
Hazret-i Mehdî’nin çıkışı
Alâmetlerin hepsinin tamâm olmasından sonra misk ve anber kokusu gibi ferahlatıcı serin rüzgârlar esip, bütün mü’minler vefât eder. Dünyâda “Allah” diyen kimse kalmaz. Kur’ân-ı kerîmin bütün hükümleri yeryüzünden kalkıp, halkın hepsi cehâlette kalır. Yeryüzünde yalnız kâfirler kalıp, hayvânlar gibi türlü fesat, zulüm ve çok azgınlık yaparlar. Bütün cihân küfür, sapıklık ve fesat ile dolar. İşte bu hâlde sûra üflenip, onların başına ansızın kıyâmet kopar. Hadîs-i şerîfte; “Kıyâmet insanların kötüleri ve kâfirler üzerine kopar” buyuruldu. Cennete ve Cehenneme gideceklerin adedi tamam olunca kıyâmet kopar.
“Önceki âlimler cahillikle suçlanır!”
Bugün geçmişi inkâr; İslam âlimlerini, fıkıh kitaplarını hafife alma, alay etme, hatta hadis-i şerifleri çeşitli bahanelerle (uydurma, akla, mantığı uygun değil gibi) dolaylı inkâr günümüz bazı din adamlarının alameti farikası haline geldi. Geriye kalan tek kaynak Kur’an-ı kerime de istedikleri gibi mana vererek, halkın geçmiş ile irtibatını kesmek ve dinde kargaşa çıkarmak istiyorlar. Bu durumu Resulullah efendimiz on dört asır önce “Öyle bir zaman gelir ki, âlimler fitne unsuru olur, camiler ve hafızlar çoğalır, ama, hemen hemen (hakiki) âlim hiç bulunmaz.”, “Daha önce yaşamış âlimler cahillikle suçlanır” buyurarak haber vermiş, bunun kıyamet alametlerinden olduğunu bildirmiştir.
Kendi foyalarını meydana çıkardığı için bazı kesimler kıyamet alametleri ile ilgili hadis-i şerifleri de inkâr etmektedirler. Halbuki, on büyük alamet çıkmadıkça kıyametin kopmayacağını Peygamber efendimiz bildirmiştir. Bunlar:
1- Mehdi gelecek. “Ehl-i beytimden bir zat yeryüzüne hakim olmadıkça kıyamet kopmaz. Onun alnı açıktır, kemer burunludur. Yeryüzü zulümle dolu iken, o, dünyayı adaletle doldurur. İdaresi yedi yıl sürer.” (Müslim).
2- Deccal gelecek. “Deccal çıkınca, tanrı olduğunu söyler. Onun tanrı olduğuna inananın imanı gider.” (İbni Ebi Şeybe)
3- Hz. İsa gökten inecek. “Elbette o (Hz. İsa’nın kıyamete yakın gökten inmesi) kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyin.” (Zuhruf 61-Tibyan)
4- Dabbet-ül-arz çıkacak. (Neml 82)
5- Yecüc ve mecüc çıkacak. Yecüc-mecüc seddi yıkıp çıkar. (Enbiya 96)
6- Duman çıkacak. Yeri göğü duman kaplar. (Duhan 10)
7- Güneş batıdan doğacak. “Güneş batıdan doğmadıkça kıyamet kopmaz. O zaman herkes iman ederse de fayda vermez.” (Müslim). Ehli sünnet âlimleri, bunun fiziki olarak olacağını, mecazi manada yani İslamiyetin Batı’ya yayılacağı manasında olmadığını bildirmişlerdir
8- Ateş çıkacak. “Hicaz’dan çıkan ateş, Basra’daki develerin boyunlarını aydınlatır.” (Müslim)
9- Doğu, Batı ve Arabistan’da ay tutulacak ve yer batması olacak. (B.Arifin)
10- Kâbe yıkılacak. (T.Kurtubi)
Küçük alametlerden bazıları da hadis-i şeriflerde şöyle bildirilmiştir:
“İlim kalkar, cehalet, anarşi ve ölüm çoğalır.” (İbni Mace), “İşler, ehli olmayana verilir.” (Buharî), “Ulema, halkın istediği yönde fetva verip, helâle haram, harama helâl derler; Kur’anı ticarete, menfaate alet ederler.” (Deylemî), “Bu dinin başlangıcı gibi, sonu da garip olur!” (Tirmizî), “Çalgı her yere yayılır, gıybetçi çoğalır.” (Beyhekî), “İnsanlar, yalnız malın, paranın gelmesini düşünür, helâlini, haramını düşünmezler” (R.Nasıhin), “Bir camide binden fazla kişi namaz kılar, fakat, içlerinde bir tane mümin bulunmaz” (Deylemî), “Lutilik mubah sayılmadıkça kıyamet kopmaz.” (Deylemî), “Kardeşler farklı dinden olmadıkça kıyamet kopmaz.” (Deylemî).
Hadis-i şerifle bildirilen diğer alametlerden bazılarını da âlimler şöyle bildirmişlerdir:
Bilgin veya âlim denilenlerde, zerre kadar iman olmaz. Herkese iyilik eden Müslüman ahmak sayılır. İslâma uymak, ateşi elde tutmak gibi zor olur. Mescidlerde, toplantılarda fâsıkların sesi yükselir. Bid’atler yayılır. Günaha teşvik artar. Emr-i bil maruf ve nehy-i anil münker kalkar. Komşuluk kötüleşir. Cimrilik artar. Akrabalık ilişkileri kopar. Ana-babaya isyan edilir. Menfaat için din alet edilir. Kötülükler başgösterir. İltimas, rüşvet çoğalır. İçki çok içilir. Zekât verilmez. Hanıma uyup, anneye isyan edilir. Zararından korunmak için insanlara müdara edilir. Gençler fâsık olur.
Hz. Mehdi’nin gelmesine daha altı asır var!
Son zamanlarda Hazreti Mehdi meselesi yine tartışılmaya başlandı. Zaten İslam âleminde bu konu her devirde tartışma konusu olmuş; hiçbir dönem gündemden düşmemiştir. Bugüne kadar, bu mesele şahıslar ve cemaatler nezdinde tartışılırdı. Bu defa işin içine ilk defa bir de devlet girdi. İran, şii devlet ve din adamları art arda yaptıkları açıklamalarda, hazreti Mehdi’nin gelme vaktinin geldiğini bildirerek, yolunun açılması için bütün Müslümanları, İran’ın yanında olmaya çağırdılar. Böylece, hazreti Mehdi meselesi siyasi istismara da sahne oldu.
ÜÇ FARKLI YAKLAŞIM
Hazreti Mehdi meselesinde Müslümanları üç kategoride toplamamız mümkün:
Birinci grup, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği şekilde inananlar. Bunlar böyle bir iddiada bulunmazlar.
İkinci grup istismarcılardır: Dünyalık menfaat toplamak, şan şöhret sahibi olmak için ortaya çıkan sahte Mehdilerdir. Bunlar, kendilerinin Mehdi olmadıklarının farkındadırlar, menfaat için yalanlar ile, kelime oyunları ile kendilerinin Mehdi olduğuna inandırırlar. (Ayrıca İslama zarar vermek için, Mehdi kılığına sokulan Ahmed Kadıyani gibiler de var.)
Üçüncü grup bir art niyeti olmayıp aşırı sevgiden dolayı bu meseleye yanlış bakan, yanlış yorumlayanlardır. Tarih boyunca, bu üçüncü grup düşüncesi daha çok, tarikatlarda, cemaatlarda görülmüştür. Talebeler bir art niyeti olmadan, hocalarını çok sevdikleri için kendisini Mehdi makamında görmüşler veya görmek istemişler. Hocaları da bu düşünceleri açıkça reddetmedikleri için, talebeler zımnen kabul olarak anlamışlar, bu yanlış düşünceden kurtulamamışlardır.
Hazreti Mehdi’nin geleceği, alametleri açık bir şekilde hadis-i şeriflerde bildirilmiş fakat ne zaman geleceği açık bildirilmemiştir. Zaman belli olmadığı için, alametleri tevil eden çok kimse Mehdilik iddiasında bulunmuştur. Zamanın Ehl-i sünnet âlimleri de bu iddiaları çürütmüşlerdir:
İmam-ı Rabbani hazretleri zamanında da Hindistân’da birisi, Mehdî olduğunu iddiâ etmişti. Bu iddialar üzerine hazreti İmam, talebesine yazdığı bir mektupta Hazreti Mehdi’nin alametlerini bildirip şöyle buyurmuştur: “O hâlde, insâf etsinler ki, bu alâmetler o ölen adamda var mıdır, yok mudur. Hz. Mehdî’nin daha birçok alâmetlerini, Muhbir-i sâdık haber vermiştir. Ahmed ibni Hacer-i Mekkî hazretleri (Elkavlülmuhtasar fî alâmâtil-Mehdî) ismindeki kitabında, Hz. Mehdî’nin iki yüze yakın alâmetini yazmıştır. Geleceği bildirilen Mehdî’nin alâmetleri meydanda iken, başkalarını Mehdî sananlar, ne kadar câhildir. Allahü teâlâ, onlara, doğruyu görmek nasip eylesin!”
Ehl-i sünnet âlimleri her bin yılda büyük bir müceddid âlimin geleceğini, dini küfürden, bid’atlerden temizleyeceğini bildirmişlerdir. İkinci bin yılın yenileyicisinin de İmam-ı Rabbani hazretleri olduğu konusunda İslam âlemi “ittifak” halindedir. Bunun için kendisini “müceddid-i elfi sani” (ikinci bin yılın müceddidi) unvanı ile anmışlardır.
ÜÇÜNCÜ BİN YILIN YENİLEYİCİSİ
İkinci bin yılın müceddidi olan bu büyük âlim İmâm-ı Rabbânî (1563-1624) hazretleri üçüncü bin yılın müceddidinin Hz. Mehdî olduğunu bildirmiştir. Bu hususta Mektubatın birinci cild, 209. mektubunda şöyle buyurmaktadır: “Önceki dinlerde, ülül’azm Peygamberin vefâtından sonra bin sene içinde, yeni bir Peygamber gönderilirdi. Bunlarla, o Peygamberin dîni kuvvetlendirilirdi. Onun dîninin zamanı bitince, başka bir ülül’azm Peygamber ile yeni bir din gönderilirdi. Muhammed aleyhisselam, Peygamberlerin sonuncusu olduğu için ve Onun dîni hiç değiştirilemeyeceği için, Onun ümmetinin âlimleri, Peygamberler gibi oldu. İslâmiyeti kuvvetlendirmek işi bunlara yaptırıldı. Resûlullah, Hz. Mehdînin teşrîf edeceğini haber vermiştir. Bin sene sonra gelecektir. Hz. Îsâ da, bin sene sonra, gökten inecektir.”
İmam-ı Rabbani hazretlerinin bu keşfine göre, hazreti Mehdi’nin gelmesi hicri 2000’li yıllarda olacak, yani altı asır sonra olacak!
Hazret-i Mehdi’nin alâmetleri...
Hazreti Mehdi, Hz. Fâtıma-tüz-zehrâ soyundan, kıyâmete yakın gelecek bir zâttır. Adı Muhammed, babası Abdullah olacaktır. Âlim, müctehid ve Velî olacak, yeryüzünün halîfesi olacaktır. Hz. Îsâ gökten Şâm’a inince, Hz. Mehdî ile buluşacaktır. Çok âdil olacak, hiçbir mahlûk arasında düşmanlık kalmayacaktır. Eshâb-ı Kehf uyanıp, mağaradan çıkacak, Mehdî’ye hizmet edecektir.
Ali Müttakî Hindî hazretleri de “Mehdî-yi Ahir Zaman” adlı kitabında, âhir zamanda hazret-i Mehdî’nin geleceğini uzun olarak anlatmaktadır. Bu kitapta, hazret-i Mehdî’nin birçok alâmetleri yazılmıştır. Bunlardan bâzıları şunlardır:
“MEHDİ BENİM NESLİMDENDİR!”
1. Kıyâmet kopmadan önce, Mehdî muhakkak gelecektir. Ebû Sa’îd-i Hudrî’den rivâyet edilen hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Benim ümmetimden Mehdî gelecektir. Daha önce zulümle dolu olan dünyâyı, adâletle dolduracaktır...”
2. Hazret-i Mehdî’nin özellikleri hakkındaki hadîs-i şerîfte, “Mehdî benim evlâdımdandır. Yüzü nûrlu, alnı açıktır. Burnunun üst tarafı yüksekçedir. Yeryüzünü adâlet ve doğrulukla doldurur. Nitekim ondan önce dünyâ, zulüm ve cefâ ile dolu olur...” buyuruldu.
3. Hazret-i Mehdî, yeryüzünde zulmün had safhada olduğu bir zamanda gelip, dünyâyı adâletle dolduracaktır. Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Âhir zamanda, ümmetimin başına sultanlardan şiddetli belâlar gelir. Öyle ki, yerler Müslümanlara dar gelir. O zaman Allahü teâlâ, daha önce zulümle dolu olan dünyâyı adâletle dolduran, benim neslimden birisini gönderecektir. O zaman bol bol yağmur yağacak, yer de bereketlenecektir.”
4. O zaman açıkça Allahü teâlâyı inkâr eden kişiler çok olacaktır. Hadîs-i şerîfte buyruldu ki: “Açıkça Allahü teâlâ inkâr edilmedikçe, Mehdî’ye bîat edilmez.”
5. Hazret-i Mehdî gelmeden önce, fitne fesâd çok olacaktır. Bu fitnelerin içinde en şerlisi; bir kişinin mümin olarak akşama ermesi, ama sabah kâfir olarak kalkması, mümin olarak sabahlayıp, kâfir olarak akşama ulaşmasıdır. Hadis-i şerifte, “Ümmetim, bal arılarının beyleri etrâfında toplanması gibi, Mehdî’ye sığınırlar. O daha önce zulümle dolu olan dünyâyı adâletle doldurur. Uykuda olan uyandırılmaz ve bir damla bile kan dökülmez.”
6. Hazret-i Mehdî çıkacağı zaman, sünnetler unutulup, bid’atler yaygınlaşmış olacaktır. Hadîs-i şerîfte; “Kıyâmete yakın müminlerin kalbi; ölüm, açlık, fitneler, sünnetlerin kaybolması, bid’atlerin yaygınlaşması, emr-i bil-ma’rûf ve nehy-i anil-münkerin terk edilmesi gibi sebeplerle zayıfladığı zaman, benim evlâdımdan Muhammed bin Abdullah’la (Mehdî), cenâb-ı Hak, sünnetleri ihyâ eder. Onun adâlet ve bereketiyle, müminlerin kalbi ferahlar. Acem ve Arab milletleri arasında ülfet ve muhabbet yerleşir. Bu durum bir müddet devâm ettikten sonra, o vefât eder.” buyuruldu.
Diğer bir hadis-i şerifte de şöyle buyuruldu: “Nefsim yed-i kudretinde olan Allahü teâlâya yemîn ederim ki, Allahü teâlâ benim neslimden, dişleri aralıklı, alnı açık, yeryüzünü adâletle dolduracak, malı ve mülkü insanlara bol bol ikrâm edecek bir evlâdımı gönderecektir. Zulüm ve fıskla dolu olan dünyâ, o geldikten sonra adâletle dolup taşacaktır. Mehdî’nin başı hizâsında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek; ‘Bu Mehdî’dir. Sözünü dinleyiniz!’ diyecektir.”
“ALAMETLERE TEVİLSİZ İNANIRIZ!”
Kütüb-i sittede ve diğer hadis âlimlerinin bildirdikleri bu hadis-i şerifleri ve Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarını akıl ve iman sahibi hiç kimse inkâr edemez. Tevil etmek de dinimize aykırıdır. Herkes dinin hükümlerini tevil etmeye kalkarsa ortada din diye bir şey kalmaz.
İmam-ı a’zam hazretleri buyuruyor ki:
“Yecüc ve Mecüc’ün ortaya çıkması, Güneş’in batıdan doğması, Hz. İsa’nın gökten inmesi, Deccal’ın ve diğer kıyamet alametlerinin hepsinin aynen hadis-i şerifte bildirildiği gibi, tevilsiz olarak zamanı gelince gerçekleşeceğine inanırız.”
1 — ÜÇÜNCÜ CİLD, 105. ci MEKTÛB
Bu mektûb, şeyh Hasen-i Berkînin mektûbuna cevâb olarak yazılmış olup, unutulmuş sünnetleri meydâna çıkarmağı ve bid’atden kaçınmağı teşvîk etmekdedir:
[Bu mektûbumu yazmağa, Besmele ile başlıyorum.] Allahü teâlâya hamd, seçdiği iyi insanlara selâm ve düâ ederim. Kardeşim şeyh Hasenin mektûbunu okuyunca, çok sevindim. Kıymetli bilgiler ve ma’rifetler yazılı idi. Bunları anlayınca, pek hoşuma gitdi. Allahü teâlâya şükrler olsun ki, yazdığınız bilgilerin, keşflerin hepsi doğrudur. Hepsi, Kur’ân-ı kerîme ve hadîs-i şerîflere uygundur. Ehl-i sünnet âlimlerinin doğru i’tikâdları böyledir. Cenâb-ı Hak, doğru yolda bulundursun. Yüksek derecelere erişdirsin! Yayılmış olan bid’atlerin ortadan kalkmasına çalışdığınızı yazıyorsunuz. Bid’at karanlıklarının ortalığı kapladığı böyle bir zemânda, bid’atlerden bir bid’atin ortadan kalkmasına sebeb olmak ve unutulmuş sünnetlerden bir sünneti meydâna çıkarmak, pek büyük bir ni’metdir. Sahîh olan hadîs-i şerîflerde, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyor ki,(Unutulmuş bir sünnetimi meydâna çıkarana yüz şehîd sevâbı vardır!). Bu işin büyüklüğünü, bu hadîs-i şerîfden anlamalıdır. Fekat, bu işi yaparken, gözetilecek mühim bir incelik vardır. Ya’nî, bir sünneti meydâna çıkarayım derken, fitne uyanmasına sebeb olmamalı, bir iyilik, çeşidli kötülüklere, zararlara yol açmamalıdır. Çünki, âhır zemândayız. Müslimânlığın za’îf, garîb olduğu bir asrdayız.
[(Hadîka)da, fitneyi anlatırken diyor ki, (Fitne, müslimânlar arasında bölücülük yapmak, onları sıkıntıya, zarara, günâha sokmak, insanları hükûmete karşı isyâna kışkırtmak demekdir. Zâlim olan hükûmete de itâ’at etmek vâcibdir.) (Berîka)da, doksan birinci sahîfede diyor ki, (Başınızdaki âmir, bir habeş hizmetci gibi zelîl, âdî, aşağı kimse olsa da, islâmiyyete uygun emrlerine itâ’at vâcibdir. İslâmiyyete uymıyan emrlerine de, fitneye, fesâda sebeb olmamak için karşı gelmemeli, isyân etmemelidir). Din adamlarının insanlara yapamıyacakları fetvâları bildirmeleri de fitneye sebeb olur. Köylüye ve ihtiyâra, tecvîdsiz nemâz kılınmaz demek böyledir. Çünki, bunlar artık öğrenemez ve nemâzı büsbütün bırakır. Hâlbuki, tecvîdsiz nemâzın câiz olduğuna, fetvâ verenler vardır. Bu fetvâ za’îf ise de, hiç kılmamakdan iyidir. Harac olunca başka mezhebi taklîd câiz olduğunu düşünerek, câhillere, âcizlere zorluk çıkarmamalıdır. Bu husûsda (Şerh-ul-ma’füvât)da îzâhât vardır. Birinci kısmda, 54. cü maddeye bakınız! Kabrleri, türbeleri ziyâret etmelerine, Evliyâya adak yapmalarına ve türbelere giderek bereket istemelerine mâni’ olmamalıdır. Öldükden sonra da, kerâmet sâhibi olduklarını inkâr etmemelidir. Çünki, câiz olduğunu bildiren fetvâlar vardır. [(Berîka) 270. ci sahîfede diyor ki, (Allahü teâlâya düâ ederken, Peygamberleri ve Sâlihleri vesîle etmek ve vesîle olmalarını onlardan istemek câizdir. Çünki mu’cize ve kerâmet, ölüm ile bitmez. Ölünce kerâmetin yok olmıyacağını Remlî de bildirdi. Velînin, diri iken, kılıfında olan kılınç gibi olduğunu, ölünce kılıfdan çıkacağını, tesarrufunun dahâ kuvvetli olacağını Echûrî bildirmekdedir).] Fitneye sebeb olacak nasîhati yapmamalıdır. Gücü, kuvveti, salâhiyyeti olan nasîhat etmez ise,(Müdâhene) olur, harâm olur. Gücü yetdiği hâlde, fitne çıkarmamak için nasîhat etmezse, (Müdârâ) denir, câiz olur. Hattâ müstehab olur. Güc kullanmak, hükûmet adamlarının vazîfesidir. Alay edenlere, zarar yapacaklara nasîhat verilmez. Nasîhat, birinin yüzüne karşı olmamalı, umûmî olarak, ortadan söylemelidir. Hiç kimse ile münâkaşa etmemelidir. Resûlullaha biri geldi. Onu uzakdan görünce, (Kabîlesinin en kötüsüdür) buyurdu. Odaya girince, gülerek karşılayıp, iltifât eyledi. Gidince, hazret-i Âişe “radıyallahü anhâ”, sebebini sordu. (İnsanların en kötüsü, zararından kurtulmak için yanına yaklaşılmıyan kimsedir) buyurdu. O, müslimânların başında bulunan bir münâfık idi. Müslimânları onun şerrinden korumak için müdârâ buyurdu. Fıskı, fuhşu, zulmü açık, ya’nî herkes arasında yayılmış olanı başkalarına söylemek(Gıybet) olmıyacağı ve şerrinden korunmak için müdârâ câiz olduğu buradan anlaşılmakdadır. Abdürraûf-i Münâvînin “rahmetullahi teâlâ aleyh” (Künûz) kitâbındaki hadîs-i şerîfde, (İnsanlara müdârâ için gönderildim) buyuruldu. Dîni ve dünyâyı korumak için dünyâlık vermeğe(Müdârâ) denir. Dünyâlık ele geçirmek için dîni vermeğe (Müdâhene)denir. Tatlı dil ile iyilik ve hattâ yalan söyliyerek gönül almak, dünyâlık vermek olur. Müslimânların, [gizli yapdıkları] büyük günâhlarını görünce, örtmek lâzımdır. Başkalarına söylerse, (Kazf) olur. Zan ile, iftirâ ile söylemek ise, dahâ büyük günâhdır).]
Merhûm, mevlânâ Ahmedin “rahmetullahi teâlâ aleyh” çocuklarının okumalarına, terbiyeli, bilgili yetişmelerine çok gayret ediniz. Zâhirî ve bâtınî edebleri öğretiniz! Tanıdığınız, görüşdüğünüz herkesin, hattâ, orada bulunan bütün din kardeşlerimizin islâmiyyete uymalarına, sünnete yapışmalarına ön ayak olunuz! Bid’at işlemenin, dinsizliğin zararlarını herkese anlatınız! Cenâb-ı Hak hepimize iyi işler yapmak nasîb eylesin! Dîn-i islâmın yayılmasına, gençlere öğretilmesine çalışanlara başarılar versin! Dîn-i islâmı yıkmak için, temiz gençliğin îmânını, ahlâkını çalmak için uğraşan, yalan ve iftirâlarla gençleri aldatmağa çalışan din ve fazîlet düşmanlarına aldanarak kötü yola sapmakdan, yavrularımızı korusun! Âmîn.
İmâm-ı Rabbânî “rahmetullahi aleyh”, ikinci cildin altmışsekizinci mektûbunda buyuruyor ki, Hadîs-i şerîfde, (Yeryüzünü küfr kaplamadıkca ve heryerde küfr ve kâfirlik yapılmadıkca, hazret-i Mehdî gelmez) buyuruldu. Bundan anlaşılıyor ki, hazret-i Mehdî çıkmadan evvel, küfr ve kâfirlik her tarafa yayılacak, islâm ve müslimânlar garîb olacakdır. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, âhır zemânda, müslimânların garîb olacaklarını haber vermiş ve(Herc, fitne zemânında yapılan ibâdet, [Mekkeden Medîneye] benim yanıma hicret etmek gibidir) buyurmuşdur. Fitne ve fesâd zemânında, polisin, askerin ufak bir hareketi, râhatlık ve sükûnet zemânlarında yapacakları hareketlerinden katkat dahâ kıymetli olduğunu herkes bilir. Fitne yok olduğu zemân gösterecekleri kahramanlıkların kıymeti yokdur. O hâlde ibâdetlerin en kıymetlisi ve kabûl olunanı, fitnelerin yayıldığı zemânlarda yapılanlardır. Kıyâmet günü, makbûl olanlardan, kurtulanlardan olmak istiyorsanız, Allahü teâlânın râzı olduğu, beğendiği iyi işleri yapınız! Sünnet-i seniyyeye, ya’nî Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” yoluna sarılınız! Bu yola uymıyan hiçbirşey yapmayınız!(Eshâb-ı Kehf) “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în”, her tarafı fitne kapladığı zemân, bir hicret yapmakla, yüksek dereceye kavuşdular. Siz, Muhammed aleyhisselâmın ümmetisiniz. Ümmetlerin en iyisi olan ümmetdensiniz. Ömrünüzü lehv ve la’b ile, ya’nî oyun ve eğlence ile ziyân etmeyiniz! Çocuklar gibi, top oynamakla vaktinizi elden kaçırmayınız!
Yavrum! Fitnelerin yayıldığı, fesâdların çoğaldığı zemânlar, tevbe ve istiğfâr zemânıdır. Kenâra çekilmeli, fitnelere karışmamalıdır. Fitneler çoğalıyor. Gün geçdikce yayılıyor. Peygamberimiz “aleyhi ve alâ âlihis-salâtü vesselâm” buyurdu ki, (Kıyâmet yaklaşdıkca, fitneler çoğalır. Gece başlarken karanlığın artması gibi olur. Sabâh evinden mü’min olarak çıkan çok kimse akşam kâfir olarak döner. Akşam mü’min iken, gece safâlarında îmânları gider. Böyle zemânlarda, evinde kapanmak fitneye karışmakdan hayrlıdır. Kenârda kalan, ileri atılandan hayrlıdır. O gün oklarınızı kırınız! Silâhlarınızı, kılınclarınızı bırakınız! Herkesi tatlı dil ile, güler yüzle karşılayınız! Evinizden çıkmayınız!). Mektûbâtdan terceme temâm oldu. Müslimânlar bu nasîhatlara uymalı, Mevdûdî ve Seyyid Kutb gibi mezhebsizlerin, sapıkların, din câhillerinin ısyâna teşvîk eden, fitneyi körükliyen zararlı, uydurma tefsîrlerine, kitâblarına aldanmamalıdır. Cihâd, devletin, ordunun, düşmanlarla, kâfirlerle, sapıklarla harb etmesi demekdir. Müslimân devlet olsun, kâfir devlet olsun, âdil olsun, zâlim olsun, kendi devletine ısyân etmeğe, vatandaş kanı dökmeğe, birbirine saldırmağa cihâd denmez. Fitne, fesâd çıkarmak denir. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Fitne çıkarana Allah la’net etsin!)buyurdu. Müslimânlar devlete karşı ısyân etmez. Fitneye, ısyâna karışmaz. Kanûnlara karşı gelmez. [Ehl-i sünnet âlimleri, siyâsete karışmamış, hükûmetde vazîfe almamış, yazıları ile, sözleri ile hükûmet adamlarına nasîhat vermişler, onlara hak ve adâlet yolunu göstermişlerdir. Ba’zı câhil din adamları, Ehl-i sünnet âlimlerinin yolundan ayrılarak, devlet işlerine karışmış, asl vazîfeleri olan öğrenmek ve öğretmek se’âdetini ihmâl ederek, kendilerine de, müslimânlara da fâideli olamamışlardır. Son Osmânlı şeyh-ul-islâmlarından Mustafâ Sabri efendi, i’tilâf fırkasında [partisinde] çalışdı. Tekke şeyhi olan Hüsameddîn Peçeli, tefsîrinde, bilhâssa (Tebbet) sûresinin ittihâdcıları medh etdiğini yazmakdadır. Şeyh-ul-islâm Mûsâ Kâzım ve Ürgüblü Mustafâ Hayrî efendiler, hem ittihâdcı, hem de mason idi. Erzincanlı Şemseddîn Günaltay, din târîhi müderrisi iken halk fırkasına girip meb’ûs ve başvekîl oldu. Eyyûb sultânda düğmecilerde Ümmî-Sinân tekkesinde şeyh iken, siyâsete atılan Yahyâ Gâlib, Kırşehr meb’ûsu oldu. Akhisarlı Mustafâ Fevzi, Şer’iyye vekîli iken halk fırkasına girip, meb’ûs ve meclisde kanûn encümeni reîsi oldu. Tesavvuf ehlinden Gümüşhâneli Ziyâüddîn efendinin oğlu Fehmi efendi, İstanbul müftîsi iken, halk fırkasına dâhil oldu. Sultân Abdülhamîd hân zemânında âyân [senato] reîsi olan seyyid Abdülkâdir efendi ve son Osmânlı şeyhul-islâmı olan Mustafâ Sabri efendi, ehl-i sünnet âlimi idiler. İngilizlere satılmış olan devlet adamları ile ve islâmiyyeti içerden yıkan din adamları ile mücâdele etdiler.]
Kimseye bâkî değildir, mülk-i dünyâ sîmü zer,
bir harâb olmuş kalbi, ta’mîr etmekdir hüner.
Buna fânî dünyâ derler, durmayıp, dâim döner.
Âdem oğlu bir fenerdir, âkıbet birgün söner!
Deccal da gelecektir
En’am suresinin (Rabbinin bazı alametleri geldiği gün, iman etmemiş veya imanında hayır kazanmamış olana, imanı fayda vermez.) mealindeki 158. âyetini açıklayan Peygamber efendimiz buyurdu ki: (Şu üç şey ortaya çıkınca, iman etmemiş veya imanından hayır görmemiş olana, imanı fayda vermez: Güneşin batıdan doğması, Deccal ve Dabbetülarz.) [Müslim,Tirmizî, Beyheki]
(Deccal doğu taraftan çıkar.) [Müslim Ebu Davud, Tirmizi, İ. Mâce, İ. Ahmed, İ. Ebi Şeybe, Hâkim]
(Deccal’ın bir gözü kördür.) [Buharî, Müslim, Ebu Davud, Ebu Nuaym]
(Deccal’ın boyu kısa, saçları kıvırcıktır.) [Ebu Dâvud]
(Deccal mekke ve Medine’ye giremez.) [Buharî, Müslim, Muvatta, Tirmizi, İ. Ahmed]
(Deccal’ın çocuğu olmaz.) [Ahmed]
(Deccal, ilah olduğunu söyler.) [İ. Ebi Şeybe]
(Âdem’den, kıyamete kadar Deccal’dan büyük fitne yoktur.) [Müslim]
(Deccal, bir kimseyi öldürüp diriltecektir.) [Buhari, Müslim]
(Miracta Deccal’ı da gördüm.) [Buhârî, Müslim, İ. Ahmed]
(İsa inip Deccal’ı öldürecektir.) [Müslim, Ebu Dâvud]
(İsa, Deccal’ı öldürdükten sonra iki kişi arasında düşmanlık kalmaz.) [Müslim]
(Taybe, körüğün demirin pasını çıkardığı gibi Deccal’ı çıkarır.) [Buhari, Müslim, Tirmizi]
(Her peygamber, ümmetini Deccal ile korkuttu.) [Buhari, Müslim]
(İmanın aslından olan üç şey: Lâilâhe illallah diyene, günah işlediği için kâfir denmez. Cihad, Deccal’le savaşan bu ümmetin son ferdine kadar devam eder. Kadere iman.) [Ebu Dâvud]
(Ümmetimden hak üzere devam edenler, Deccal’le de savaşırlar.) [Ebu Davud]
(İsa, Deccal’le savaşırken, Mehdi, onunla beraber olacaktır.) [İ. Süyuti]
(Yalancı Deccaller, sizin ve ceddinizin işitmediği şeyleri anlatırlar, onlardan sakının.) [Müslim]
(Yedi şeyden önce amelde acele edin. Amel için neyi bekliyorsunuz, azdırıcı fakirliği ve zenginliği mi, ifsat edici hastalığı mı, aklınızı alacak ihtiyarlığı mı, âni ölümü mü, Deccal’ı mı, yoksa kıyameti mi bekliyorsunuz? Kıyamet ise hepsinden kötüdür.) [Tirmizi, Nesâî]
(Deccal’ın fitnesinden Allah’a sığının!) [Müslim, Ebu Dâvud]
(Kehf suresinin baş veya sonundan on âyet ezberleyen Deccal’ın şerrinden emin olur.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İ. Ahmed]
(On alâmet çıkmadan Kıyâmet kopmaz. Biri Deccal’dır) [Müslim, E. Davud, Tirmizî, İ. Mâce]
Peygamber efendimiz, (Deccal’ın son günleri o kadar kısa olur ki, sizden biriniz Medine kapısından çıkıp, tepesine varıncaya kadar, akşam olacaktır) buyurunca, (Ya Resûlullah, o kısa günlerde nasıl namaz kılacağız) dediler. Cevaben buyurdu ki: (O uzun günlerde takdir ettiğiniz gibi takdir edeceksiniz.) [İbni Mâce]
Bu kadar hadis-i şerifi inkâr edenlere ne demek gerekir
BUNDAN SONRAKİ YAZILARI DAHA DİKKATLİ OKURSAK EHLİ SÜNNET ALİMLERİN AÇIKLAMALARINA UYMAYAN KONULARIN OLDUĞU GÖRÜLECEKTİR
EHL-İ SÜNNET ANLAYIŞINA GÖRE MEHDİLİK
Dr. Selman Kuzu
İtikadî bağların zaafa uğradığı, amelin terk edildiği, muamelâtın tamamen gözden çıkarıldığı dönemlerde kurtarıcı bir zatın beklenmesinin tarihi çok eskilere dayanır. Peygamberlik silsilesinin devam ettiği devirlerde beklenen bir peygamber, bir Mesih'dir; Efendimizden sonra da hemen her dönemde bir müceddid, bir kurtarıcı beklenmiştir; ama artık beklenen, bir peygamber değil, O'nun soyundan gelecek bir rehber olmuştur.
Mehdi” kelimesi, “Heda: doğru yolu bulmak, yol göstermek” mastarından, “kendisine Allah tarafından yol gösterilen, hidayete erdirilmiş kimse” anlamına gelir. Istılahta ise, zulüm ve haksızlıkların yaygınlaştığı zamanda, yeryüzünü adaletle dolduracak, Efendimiz’in müjdelediği vazifeli şahsın adıdır. Hadislerde belirtildiği üzere bu kimse Peygamberimiz’in soyundan olacaktır: Ümmü Seleme validemiz Peygamberimiz’den şöyle işittiğini söylemektedir: “Mehdi benim soyumdan, Fatıma’nın çocuklarındandır.” (Ebu Davud, Mehdi 1)
Mehdi’nin Geleceğini Bildiren Hadisler
Peygamber Efendimiz (s.a.s.)’in ister geçmişe, isterse yakın ve uzak geleceğe ait hatta kıyamet öncesi ve ondan sonrasına dair verdiği haberler vardır. Bu geçmiş ve geleceğe ait gaybi haberler O’nun mucizelerindendir. O, -peygamberliğinden önce de sonra da- ne dediyse doğru söylemiş ve haber verdiği her şey tek tek çıkmıştı. Zira O, hep ilahi mesajlarla konuşmuş, vahyin tercümanlığını yapmıştır. Zira, “O hevâdan konuşmaz.” (Necm 53/3)
İşte Yüce Resul’ün, Mehdi, Deccal ve Hz. İsa’nın nüzûlüyle ilgili verdiği haberler, zamanı gelince birer birer gerçekleşecektir. Bugüne kadar söyledikleri, O’nun sıdk ve hakkaniyetini gösterdiği gibi bundan sonra da, sahih hadislerde belirtilen istikballe ilgili müjdeleri, bir kere daha O’nun hak bir peygamber olduğunu ispat edecektir.
1. Mehdi Muhakkak Gelecektir.
Ahirzamanda zulüm ve adaletsizlik her tarafı kapladığı bir sırada, ehl-i beytten bir kişinin çıkacağı, zülmü ortadan kaldıracağı, adaleti ikame edeceği ve bir cihan hakimiyeti kuracağı, hadislerde belirtilmektedir.
Abdullah b. Mesud’dan rivâyet edildiğine göre Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan sadece bir gün bile kalsa, Allah o günü uzatır ve o günde benden veya benim ehl-i beytimden ismi ismime, babasının ismi babamın ismine denk bir adam gönderir.” Fıtr b. Halife’nin rivayetinde “Zulümle ve zorbalıkla doldurulmuş olduğu gibi, yeryüzü adalet ve doğrulukla doldurulacaktır.” ilavesi vardır. Süfyan’ın rivayetinde de; “Benim ehl-i beytimden ismi ismime uygun bir kimse Araplara hakim oluncaya kadar dünya gitmez veya ömrü bitmez.” (Ebu Davud, Mehdi 1; Tirmizî, Fiten 52) ilavesi vardır.
Tirmizî bu hadisler için “hasen–sahih” demektedir. Ebu Davud bu hadisler hakkında bir değerlendirme yapmamış, susmayı tercih etmiştir. Ebu Davud’un bir değerlendirme yapmaması, bu hadisleri sahih kabul ettiği manasına gelmektedir.
Görüldüğü gibi bu hadis-i şerifle birlikte burada kaydetmediğimiz pek çok hadislerde, kıyametten önce, hatta kıyametin kopmasına bir gün veya bir gece bile kalsa, Allah, Mehdi’yi gönderecek, ona yaptırmak istediği vazifeleri yaptıracak ve yeryüzünü adaletle dolduracaktır.
2- Mehdi Döneminde İktisadî Hayat
Mehdi hadislerinde ekseriyetle göze çarpan hususlardan biri de, Mehdi’nin malı saymadan bol bol dağıtması, ihsanının bol ve peşin olması, onun zamanındaki ümmetin, hiçbir ümmete nasip olmayacak şekilde refah içinde yaşamasıdır. Yüzeysel bir bakışta imkansız gibi gözüken bu iktisadi zenginlik, aslında adil bir idarenin, cihan çapında temin ve tesis edilen hakiki adaletin bir yansıması olacaktır, denilebilir.
Bugün yeraltı ve yerüstü zenginlikleri ile önümüze bir sofra gibi hazırlanmış şu yeryüzü ve kâinat sofrası, beş milyara ulaşmış dünya nüfusunu doyurmaya yeter ve artar bile. Fakat, her şey başı ve sonu itibarı ile eğitime, sistemli ve disiplinli çalışmaya bağlıdır. Mehdi, insanı gerçek mana ve değerine kavuşturacak olan hakiki adaleti cihan çapında gerçekleştirdikten sonra, onun bir parçası olan dengeli gelir dağılımını, kaynakların tam ve isabetli kullanımını, her çeşit israf ve sefahetin önlenmesini de temin edecektir.
Mehdiliğe ait bu önemli unsurları gördükten sonra şimdi de Mehdi hadislerinin ve Mehdilik düşüncesinin genel bir değerlendirilmesini yapmaya çalışacağız.
Mehdi Hadislerinin Genel Değerlendirilmesi
1- Peygamber Efendimiz (s.a.v) Mehdi’yi Haber Vermiştir.
Hadis-i şeriflerde Peygamber Efendimiz (s.a.s.) ümmetini Mehdi’yle müjdelemiş ve bu haberler bize sahih hadis kaynaklarında sahih bir yolla intikal etmiştir.
Bu rivayetler arasında Tirmizi ve Ebu Davud’un hadisleri mehdilik düşüncesiyle ilgili en sahih rivayetleri teşkil etmektedir. İbn Mâce’nin hadisleri ise ravilerinin bazıları itibarıyla zayıftır. İbn Mace’nin ravilerinin arasında Şiî olduğu söylenen kimseleri de genel anlamda sadece Şia mezheplerinden herhangi birisine mensupmuş gibi anlamak yanlıştır. Bunların, Ehl-i Beyt’e düşkünlükleri itibarıyla bu şekilde değerlendirilmiş olma ihtimali asla göz ardı edilmemelidir. Yoksa onlar aşırı veya aşırı olmayan çeşitli Şia gruplarına mensup olsalardı hadis imamlarımız kendilerinden hadis nakletmeyi mahzurlu görür ve terk ederlerdi.
2- Mehdi’yle İlgili Buharî ve Müslim’de Hadis Var mı?
Mehdi’yi müjdeleyen hadîslerin, İmam Malik’in Muvatta’ında, Buharî ve Müslim’in Sahih’lerinde yer almayışını bir zafiyet işareti olarak değerlendirmek asla doğru değildir. Zira sahih hadisleri sadece bu iki eserde bulunan hadislerle sınırlayarak, Mehdilik düşüncesinin İslâm’da olmadığını iddia etmek, Mehdiliği reddetmede delil olarak buna sığınmak, hadis ve hadis usulü açısından kabul edilemez bir yargıdır. Zira, Buhari ve Müslim’de bulunmadığı halde diğer hadis kaynaklarında bulunan pek çok sahih hadis ve bunlara dayanılarak hüküm verilen pek çok mesele vardır. Dolayısıyla Mehdi hadislerinin Buharî ve Müslim’de rivayet edilmemesini, Mehdiliği reddetmede temel veya yardımcı kriter olarak kullanma tamamen yanlıştır. Nitekim Buhari ve Müslim’in sıhhat şartlarına uyduğu halde eserlerine almadıkları hadisleri, “Müstedrek” adlı çalışmasında toplayan Hâkim, Mehdilikle ilgili 12 tane hadisi bu kitabına almıştır.
Müslim’in Ebu Hureyye’den rivâyet ettiği bir hadiste şöyle denilmektedir: “Kahtan’dan1 bir adam çıkıp da elindeki asasıyla insanları idare etmedikçe kıyamet kopmaz.” (Buharî, Fiten 23; Müslim, Fiten 18) Burada, Kahtânî’nin Mehdi’den sonra geleceğini ifade eden açık bir lafız yoktur. Fakat zayıf rivâyetlerde, Kahtânî’nin Mehdi’den sonra geleceği ve ondan geri kalmayacağı söylenmektedir.2
Yine Müslim’de geçen bir başka hadiste ise, ahirzamandaki bir bolluk ve refah dönemine işaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan bir halifeden bahsedilmektedir. Bazı kimseler, Hz. Ömer b. Abdülaziz dönemindeki bolluğa bakarak bu hadisi ona tevil etmiştir. Ancak “Ümmetimin sonunda” tabiri bu zenginliğin, ümmetin sonunda da olacağını göstermektedir. Aslında burada kastedilen Halife’den maksat Mehdi’den başkası değildir. Netice olarak bütün bu hadis-i şeriflerden anlıyoruz ki, adı ne olursa olsun, genel manada bir ıslahatçıdan, bir kurtarıcıdan bahsedildiği kesindir. Dolayısıyla bu konuda Buharî ve Müslim’in rivayetlerini esas alacak olsak da hadislerde mehdi düşüncesinin varlığı şüphe götürmeyen bir gerçektir.
3- Mehdi Hadislerini Rivayet Eden Sahabiler
Mehdi’yle ilgili sahih hadislerin yanında bazı zayıf rivayetlerin varlığı, Mehdi’yle ilgili bütün hadislerin zayıf ve uydurma olduğu anlamına gelmez. Adeta hadis-i şeriflere hizmet için yaratılmış cerh ve tadil âlimleri ve Muhaddisler sahih hadisleri zayıf hadislerden ve uydurma sözlerden ayıklamış ve bu konuda müstakil eserler kaleme almışlardır. Bu sahih hadis mecmualarının hemen hepsinde Mehdi’yle ilgili sağlam haberler bulmak mümkündür. Dolayısıyla hadis uzmanları Mehdi’yle ilgili zayıf ve uydurma rivayetlerin varlığını kabul ederlerse de, hadis literatüründe Mehdî meselesinin gerek isim ve gerekse mefhum olarak varlığını inkar etmenin mümkün olmadığı kanaatindedirler. Zira bu hadisler ashabın en tanınmış kişileri tarafından rivayet edilmektedir. Onların mehdiyle ilgili bu rivayetleri asla ictihadî bir kanaat olamaz. Zira bu mesele bir ictihad konusu değil, ancak nakille bilinebilecek bir mevzudur ve “Mevrid-i nasda içtihada mesağ” yoktur. Kaldı ki mehdi hadisleri bize elli kadar sahabe kanalıyla gelmektedir. Bunun üçte biriyle gelen bir haber bile mütevatir kabul edilirken mehdi hadislerinin toptan reddedilmesi asla düşünülemez.
Elliden fazla sahabinin rivayet ettiği ve ehl-i hadisin kabul ettiği bir meseleyi, ehl-i beytin ezilmesi sonucu bir kurtarıcı fikri üretip geliştirmelerine bağlamak veya bu düşüncenin Yahudi ve Hıristiyanlıktan İslâm dünyasına bulaşmış bir düşünce olduğunu iddia etmek hiçbir ilmî kritere göre kabul edilemez. Böyle bir açıklama tamamen bir kurgudan ibaret hiçbir değeri olmayan vâhi bir iddia olur. Dolayısıyla bize bu kadar çok kanaldan ulaşan bu hadis ve rivayetleri, aklı şaşmaz yegane ölçü olarak kabul edip inkar etmek asla doğru değildir.
4- Mehdi Haberleri Tevatür Seviyesine Ulaşmıştır.
Hadis âlimleri sahih hadis kaynaklarında rivayet edilen Mehdi hadislerinin manevi mütevatir haber seviyesine ulaştığını belirtmektedir. Mütevatir haber; aklın, yalan üzerine ittifak etmelerini kabul edemeyeceği kalabalık bir cemaatin, yine aynı şekilde kalabalık bir cemaatten rivayet ettikleri hadislerdir. Manevî mütevatir ise, kelimenin manasından da anlaşılacağı gibi, “Lafzî mutabakatı olmayan, mana üzere rivayet edilen hadislerdir.” Bu tür hadislerde tevatür derecesine ulaşan husus hadisin aslıdır, yahut özüdür. İşte Mehdi’yle ilgili hadisler o kadar şöhret kazanmış ve ümmet tarafından kabul görmüştür ki Kettanî, mütevatir haberleri topladığı eserinde Mehdi’nin gelişiyle ilgili hadisleri bu türden saymaktadır. Kettanî, Hafız Sehavî, Ebu’l-Huseyn el-Aburri, es-Sefarinî, Şevkanî, İbn Hacer el-Heysemî gibi pek çok hadis âliminin de bu konudaki hadislerin manevi mütevatir seviyesine ulaştığını tespit ettiğini de belirtmektedir.3
6- Bu Haberler Müteşabih İfadelerle Gelmiştir.
Müteşabih, birden fazla manaya gelebilen, zahiri manasıyla anlaşılması da beşer aklı yönünden güçlük arz edebilen izah ve yoruma muhtaç olan ifade demektir. İşte Mehdi, Deccal, Hz. İsa’nın nüzûlü veya Dabbetu’l-Arz gibi gelecekle alakalı haberler genelde bu şekilde ifade edilmiştir. İstikballe ilgili Allah Resulü (s.a.s.)’den nakledilen bu hadis ve rivayetlerin sahih olanları “bir lem’a-i i’caz-ı Nebevî”dir. Önemli olan bunların hakiki tevillerinin ve izahlarının ortaya konmasıdır. Bunun için gaybe ait bu hadisler, şu temel prensipler ışığında ele alınıp değerlendirilirse, ancak o zaman doğru anlaşılmış olur. Akıl da, yüzeysel bir bakışla anlamadığı bu haberler karşısında hemen red ve inkara kalkışmaz.
1- Gelecekle ve kıyamet alametleri ile ilgili rivayetler Kur’ân-ı Kerim’in müteşabih ayetleri gibi, üstü kapalı, anlaşılması ilim ehli tarafından tevile bağlı, yoruma açık olarak gelmiştir. Zira “İman ve teklif, irade dairesinde bir imtihan, bir tecrübe, bir müsabaka olduğundan perdeli, derin, tetkik ve tecrübeye muhtaç olan nazarî meseleleri elbette bedihi olmaz. Herkes ister istemez tasdik edecek derecede açık ve zaruri olmaz. Ta ki Ebu Bekirler âlâ-yı illiyyîne çıksınlar ve Ebu Cehiller esfel-i safiline düşsünler. İhtiyar kalmazsa teklif olamaz. Bu sır ve hikmet içindir ki, mucizeler seyrek ve nâdir verilir. Hem dâr-ı teklifte gözle görünecek olan alâmet-i kıyamet ve eşrât-ı saat, bir kısım müteşabihat-ı Kur’âniye gibi kapalı ve tevilli oluyor. Yalnız, güneşin mağripten çıkması bedahet derecesinde herkesi tasdike mecbur ettiğinden, tevbe kapısı kapanır, daha tevbe ve iman makbul olmaz. Çünkü Ebu Bekirler Ebu Cehiller ile tasdikte beraber olurlar. Hatta Hazret-i İsa (a.s) olduğu, imanın nuru dikkatiyle bilinir; herkes bilemez. Hatta Deccal ve Süfyan gibi müthiş şahıslar, kendileri dahi kendilerini bilmiyorlar.”5
2- Bu konudaki bazı gaybî haberler ise daha net ve açık olarak bildirilmiştir. Bunlarda ise yorum geçerli değildir.
3- Bu rivayetlerde bir döneme ait özellikler, şahıslara aitmiş gibi zannedilmiş ve müteşabih olmuştur.
4- Ravilerin içtihat ve yorumları hadislere karışmış olabilir.
5- Bir millete ait özellikler o günkü sosyal yapı gereği, bir şahsa verilmiş olabilir.
6- Rivayetlerde haber verilen Deccal veya Mehdilerin özellikleri birbirine karışmış olabilir.
)
İlk dönem eserlerinde bir inanç konusu olarak yer almayan mehdiliğin, sonraki asırlarda yazılan akaid kitaplarında yer alması ise tenkit edilecek bir husus değildir. Zira Şia mezheplerinin pek çoğunda itikadi prensipler içinde olan imamet meselesiyle yakından ilgili Mehdilik düşüncesi, bizde fer’î meselelerden sayılsa bile Kelamî açıdan incelenip, ehli sünnetin kanaati ortaya konmalıydı. Nitekim yapılan da bundan ibaretti. Mesela; Taftazanî Mehdi meselesini, imamet bahsinin bir ek konusu olarak ele almıştır. Hz. İsa’nın nüzûlünü de bu bahse dahil etmiştir. Bazı kıyamet alametleri ile alakalı kitaplarda meselenin yer alması onun itikadi bir konu olduğu manasına gelmez.
Sonuç
Sonuç olarak şunu belirtmeliyiz ki Mehdilik inancı, Şiîlerde olduğu gibi, bizde, temel bir inanç esası değildir. Zira, imanî meselelerin de, kendi içinde dereceleri vardır. Bazıları kesin delil ister, bazılarında ise, zann-ı galip kafidir. Bundan dolayıdır ki, imanın temel prensiplerinden olmayan, ahirzamanda meydana gelecek olaylarla ilgili, füru’ sayılabilecek konularda, kati delil aranmaz. Belki, yalnız reddetmemek ve teslimiyetle ilişmemek yeterlidir. Kesin delil aranmaz derken, bu konudaki hadislerin, hiç araştırılıp, tetkik edilmemesi gerektiğini de kastetmiyoruz. Fakat, bu mevzuda gerekli araştırmaları yaptığımızda, hadislerin zann-ı galipten fazla şey ifade ettiğini açıkça görmekteyiz. Kaldı ki her ne kadar rivayet edilen hadisler ahad ise de amellerin fazileti ve gelecekte Müslümanların başına gelecek olaylarda bunlar hüccettirler. Hadis imamları ahad haberlerin bu hususlardaki delaletlerini kabul etmişlerdir.
Burada, şunu da özellikle tekrar hatırlatmak gerekir. Bazı yazar ve araştırmacıların belirttiği gibi, İslâm’daki Mehdi düşüncesini, tamamen “dış tesir” deyip Hıristiyan ve Yahudi kültürüne ve etkilerine bağlamayı, ilmi açıdan kabul etmek mümkün değildir. Toplumların, ahlakî ve içtimaî açıdan Mehdilik manasına ihtiyaçları göz önüne alındığında, bunun, ilahi dinlerde ortak noktalardan olabileceği de, üzerinde düşünülüp araştırılacak bir konudur. Zira, tarihin her döneminde peygamberlerden sonra, onların hakiki varisi olup, onun getirdiği vahyi yaşatacak, insanların hidayetine vesile olacak ve onları her çeşit kötülüklerden alıkoyacak, fazilet sahibi ıslahatçılara ihtiyaç olmuştur ve olacaktır da.. Aksi takdirde dinin ve vahy-i semavinin, gelecek nesillere sağlam olarak intikali mümkün değildir. İşte, bir müslümanın bu anlamda, sahih hadislerde belirtildiği şekliyle, dinî hayat ve onun hayata hayat kılınması mevzuunda, Mehdi inancını kabul etmesi normaldir. Yanlış olan, mü’minin fert ve topluma karşı vazife ve sorumluluklarını ihmal edip, Mehdi’nin gelip, ortamı düzelteceğini beklemesidir. Beşer üstü bir tabiata sahip, elinde mucizeler yaratacak ve bütün dünyaya bir anda şekil verecek bir zatın zuhurunu, oturup tembel tembel beklemektir. İslâm adına hiçbir şey yapmamaktır. “Dünya yörüngesinden çıkmış, ben mi yörüngesine oturtup, düzelteceğim. Mehdi gele, işler düzele” gibi.. gayr-i İslâmî mantalitedir. Ümitsizliğe düşüp kabuğuna çekilmedir.
Bugün, bütün Müslüman toplumların, hem İslâm’ın emirlerine hem de Allah’ın kâinata koyduğu kevnî kanunlara, hakkıyla riayet edip, maddî ve manevî kalkınmaya çalışmaları gerekir. “Mehdi ve Mesih gelecektir, onu bekleyelim.” diye hiçbir kimse, İslâm’ı yaşama ve yaşatma adına kendisine düşen vazifeleri ihmal etmemelidir. Mehdilik düşüncesi, topluma, doğrularıyla ve doğru bir üslupla anlatılırsa, tembelliğe değil, bilakis bütün Müslümanları, insanlığın beklediği böyle bir ıslahatçıya zemin hazırlama adına seferber edecektir.
* Araştırmacı - Yazar
skuzu@yeniumit.com.tr
DİPNOTLAR
1. Kahtan; Yemen kabilelerinin atası olarak kabul edilmektedir. Kahtan’ın oğulları iki kabileye bölünmüş, şehirde yaşayanlara “Himyer”, taşrada yaşayanlara ise “Kahtâni” denmiştir. Müncid. s, 546.
4. Bediüzzaman Said Nursi, Mektubat, Şahdamar Yay., s. 131.
5. S. Nursi, Şualar, s, 884
6. Muhsin Abdülhamid, İslâm’a Yönelen Yıkıcı Hareketler, s. 52
Mehdilik Meselesi
Doç. Dr. Hüdaverdi Adam
Mehdilikle ilgili hadisler
Yemenli meşhur âlim Şevkani, Mehdi hakkında elli kadar hadis-i şerif olduğunu söyledikten sonra bunları sahih, hasen ve zayıf şeklinde üç kısma ayırır. Ona göre, bunların toplamı mütevatir derecesindedir (Han, 114).
Buhari ve Müslim’de “Imam”, “Halife” ve “Kahtani” tabirleriyle âhir zamandaki bir kurtarıcıdan söz edilmektedir. Buhari’de geçen “İmamınız sizden oldugu hâlde Ibn Meryem nâzil olduğu zaman hâliniz nasıl olur?” (Buhari, enbiya 49) şeklindeki hadisi şerheden Ibn Hacer el-Askalâni, son dönem alimlerinden e1-Keşmiri ve Abdullah Haccac gibi zatlar, bu hadiste zikredilen “Imam”dan maksadın Mehdi olduğunu ifade etmişlerdir (Askalanî, 6:570). Hz. Isa’nın (a.s.) âhir zamanda bu ümmetten bir zâtın arkasında namaz kılmasının, Mehdinin zuhurundan bahseden sahih görüşlere delil teşkil ettiğini söyleyen İbn Hacer el-Askalani, İmam Şafiî’den, Mehdi’nin bu ümmetten ve Hz. İsa’nın onun arkasında namaz kılacağı hakkındaki haberlerin mütevatir olduğu hususunda bir nakil yapmaktadir (a.y.). Meşhur Kelâm âlimi Sa’duddin et-Teftazani de, “İmam” tabirinden Mehdi’yi anlamaktadır (Taftazanî, 5:314).
Müslim’de Kahtani denilen bir zattan bahsedilmekte, âhir zamandaki bir bolluk ve refah dönemine işaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan “halife”den haber verilmektedir (Müslim, fiten 67-69). Bunların dışında Mehdi ile ilgili hadisler ise, Ebû Davud, Tirmizi, İbn Mâce ve Ahmed b. Hanbel’in Müsned’i gibi hadis kaynaklarında geçmektedir. Bu meseleye çok ehemmiyet verdigi anlaşılan Ebû Davud, Sünen’inde bu konuya ayrı bir bölüm tahsis etmistir.
Mehdi’nin soyu konusunda en sağlam delil olarak kabul edilen bilgi, Ebû Davud’ta kaydedilen onun “Fâtıma’nın evlâdından” ve “Hasan’in soyundan” (Ebû Davud, mehdi 1:69) olduğu rivâyetidir. Bazı hadisçiler, Mehdi’nin Peygamberimizin neslinden olması hususunun tevatür derecesine vardığını söylemişlerdir (Heytemî, 22).
Hadis kaynaklarında Mehdi’nin ismi ve alâmetleriyle ilgili bilgilerede yer verilmiştir. Buna göre, ismi Resûlullah’ın ismine, babasının ismi de Resûlullah’ın babasının ismine uyar (Ebû Davud, mehdi 4; Tirmizî, fiten 52). Ibn Hacer, altmışiki alâmetini zikreder ve burun yapısından başındaki sarığın şekline kadar detaylı bilgiler verir (İbn Hacer,, 71).
Hadis kaynaklarında Mehdi’nin fazileti, çıkış yeri ve zamanı hakkında da bilgiler verilmiştir. Hadislerde, Mehdi’nin, Peygamber Efendimiz’in (s.a.s.) soyundan geleceği, isminin Peygamber Efendimiz’in (s.a.s.) ismine uygun olacağı, dünyayı adaletle dolduracağı, Mehdi’nin hususiyetleri olarak ön plandadır (Buhari, enbiya 49; Müslim, fiten 679; İbn Hacer, 47; Münavî, 5:301).
Konuyla ilgili hadislerin pek çoğunun Buharî ve Müslim’de yer almayışını bir za’fiyet işareti olarak değerlendiren muasır yazarlardan Mevdudî (Mevdudi, 48), Mehdi ile ilgili hadislerin ravilerinin büyük çoğunluğunun şii olduğunu belirtmekte, ancak hadislerin bir kısmını doğru kabul etmekte; Mehdi’nin alâmet ve işaretlerini geniş bir sekilde anlatan hadislerin uydurma olduğunu söylemektedir. Çünkü Resûlullah, prensip olarak detaylara çok girmemistir. Mevdudi’ye göِre, Abbasîler dِöneminde hilâfetlerini desteklemek amacıyla bu türlü hadisler uydurulmuş olabilir (Mevdudi, 45, 51). Ahmed Emin ise, hadisler karşısındaki tavrını burada da ortaya koyar ve bu hususu Mehdi hadîslerinin tamamını reddetmeye gerekçe sayar. Ona göre bu konudaki hadisler, Emevî ve Abbasîler dönemindeki taht kavgalarından dolayı uydurulmuş rivâyetlerdir (Duha’l-İslâm, 3:23-78).
Hadis ilmiyle meşgul olanlar, bu konuda zayıf rivâyetlerin varlığını kabul etmekle birlikte, hadis literatüründe Mehdi meselesinin gerek isim ve gerekse mefhum olarak varlığını reddetmenin mümkün olmadığı kanaatindedirler. Zira bu hadisleri rivâyet edenler arasında Hz. Ali, İbn Abbas, İbn Ömer, Talha, İbn Mes’ud, Ebû Hureyre, Enes İbn Malik, Ümmü Seleme, Ebû Said el-Hudrî, Ümmü Habibe, Sevban, Kurre İbn İyas, Abdullah İbn el-Haris İbn el-Cez’ ve Ali el-Hilâlî gibi ashabın en tanınmıs kişileri bulunmakta ve bu hadisler, Ebû Davud, Tirmizî, İbn Mace, Bezzar, Hâkim, Taberanî gibi meshur hadis imamlari tarafindan tahriç edilmektedir. Hadislerde görülen ipham, bu hadislerin zayıflığından değil, nübüvvet dilinin vecizliğindendir (Canan, 14:227). On dört asır öncesinden Kıyamet’e kadar bütün zamanlara ve anlayışlara konuşan Peygamber Efendimiz, bilhassa gayb haberleriyle ilgili konularda teşbih, istiare, mecaz ve temsiller isti’malinde bulunmuştur. Ayrıca, gayb haberlerinde, çok açık ifadelerden kaçınmak, O’nun takip ettiği bir edep tavrıdır. Ayrıca, din bir imtihandır ve akla kapı açıp, iradeyi elden almamaya dayanan bu imtihanın gereği olarak, bazı meseleler çok açık şekilde değil de, kapalı ve yoruma açık şekilde gelir. Dördüncü olarak, Kur’ân’ın olduğu gibi, hadisin de mutlakı, mukayyedi, müteşabihi vardır. Bütün bunların dışında bir diğer husus da, hadis ravileri, bazı rivâyetlere açıklama sadedinde derclerde bulunmuşlar, meselâ, pây-i taht-ı İslâm’da meydana gelecek bir hâdiseyi, râvi kendi zamanındaki pây-i tahta uygulamış ve onun ismini vermiştir. İşte, Mehdi meselesi gibi bazı meselelerde ilgili hadislerdeki bazı farklılık ve ihtilâflar, bu hususlara dayanmaktadır. Gerçekte ise, Mehdi ile ilgili hadisler, meselâ Kettanî’ye göre, en azından mütevatiru’l-mânâdır; yani, ifade ettikleri anlam açısından mütevatirdir (Kettanî, 1:446).
Mehdi meselesiyle detaylı bir şekilde ilgilenen âlimlerden biri de Müslüman tarihçi ve sosyolog İbn Haldun’dur (733/1332). Gelecekte meydana gelecek olayların gaybî meseleler olduğunu, Allah vahiy veya rüya yoluyla bildirmedikçe beşerin gaybî meseleleri bilemeyeceğini iddia eden İbn Haldun, Mehdi meselesinin, Müslümanlar arasında asırlar boyunca meşhur olduğunu, dini te’yid ve adaleti tesis edecek birisinin gelmesinin gerekli olduğuna inanıldığını, ancak bu konudaki hadislerin pek azı müstesna, tenkid edilmekten hâli kalmadığını belirtir. Mutasavvife’nin Mehdi anlayışını tenkid eden İbn Haldun’a göre tasavvufçularin Mehdi hakkındaki görüşleri şiîlikten alınmıştır (İbn Haldun, 2: 165, 787, 807, 822).
Mehdi hadisleri konusunda en titiz davranan İbn Haldun dahi onları kökten reddetmemiş, “Pek azı müstesna” şeklinde ihtiyatlı bir ifade kullanmıştır. Bu ifadeden, onun bu konuda az da olsa sahih hadislerin varlığını kabul ettiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle Mehdi hakkındaki hadislerin bir çırpıda reddedilmesi doğru değildir. Aralarında zayıf hadislerin bulunması, hepsinin inkârını gerektirmez.
Tarihçi ve muhaddis İbn Kesir (774/1372), Ehl-i Sünnet ile Şiîlerin beklediği Mehdi’nin farklılığını ele alarak Mehdi’nin âhir zamanda geleceğini, Hz. İsa’nin nüzulünden önce zuhur edeceğini belirtir ve hadislerin de buna delâlet ettiğni söyler (İbn Kesir, 24). Mekkeli âlim İbn Hacer el-Heytemî (v. 973/1564), Mehdi meselesiyle ilgili eserini bu konudaki Sünnî akideyi ortaya koymak, Şiîlerin Mehdi inançlarını çürütmek amacıyla te’lif etmistir.
Sonuç
Ehl-i Sünnet’te Mehdilik bir inanç esası olarak kabul edilmiş değildir. İlk akaid kaynaklarında Mehdi konusuna değinilmemektedir. Çünkü bir akaid konusu olarak düşünülmüş değildir. İmam A’zam’ın el-Fıkhu’l Ekber’i başta olmak üzere Maturidî ve Eş’arî’nin eserlerinde bu hususa temas edilmemektedir. Kelâm âlimleri Mehdiliği imametle ilgili bir mesele kabul etmişlerdir. İmamet konusu ise, Kelâm kitaplarına Şia’nın bu konuya gösterdiği aşırı ilgi dolayısıyla daha sonraki dönemlerde girmiştir (İlhan, 141). Mehdi meselesini, imamet bahsine ek olarak ele alan meşhur Sünnî kelâmcı Teftazanî, bu konuda sahih hadislerin varid olduğunu söyler. O, Hz. İsa’nın nüzulünü de bu konuya dahil eder (Teftazanî, 5: 312-313). Bakıllanî, Cüveynî, el-Îcî, Nesefî ve Gazzalî de Mehdi’den bahsetmez.
“Ümmetimden kıyamete kadar hak üzere devam eden bir taife bulunacaktır” (Müslim, iman 247) hadisini değerlendiren Muhsin Abdulhamid, Mehdi’nin bir şahıs değil bir topluluk olacağını, bu topluluğun dinî mevzuları tazeleyeceğini, din yolunda mücadele edeceğini, adaleti yayacağını, dosdoğru ölçülere sarılacağını, zulümle mücadele edeceğini ve yeryüzüne İslâm’ı hakim kılacağını belirtmekte, yani meseleyi şahs-ı mânevîye bağlamaktadır. Onlar, dünyada yaşarlar, (gizlenmiş imam gibi) gayb âlemindeki şeylerle uğraşmazlar. Bu anlayış, sünnetullaha (Allah’ın kainattaki sünnetine), İslâm’ın ruhuna ve amelî tâlimatlarına da uygunluk arzeder. İnsanların kendi vazifelerini bırakıp, Kur’ân-ı Kerîm’in hakikatlerindan uzaklaşarak hayalî bir Mehdi beklemeleri yanlıştır (Abdülhamid, 52). Bütün bunlar yanında, Mehdi’liği dinî olmaktan çok sosyal bir hareket olarak değerlendiren ve durumları kötü olan cemiyetler için bir ümit ışığı olarak ele alan ilim adamları da vardır (Uludağ, 435).
Sonuç olarak belirtmek gerekirse, hemen hemen bütün din ve kültürlerde yer alan bir “kurtarıcı” fikri İslâm’da da vardır. Şu kadar ki, Sünnî inanç sisteminde Mehdi’lik, Şiî akidede olduğu gibi, temel bir inanç esası değildir. Bu konu daha çok imamet meselesi ile irtibatlı olmuş, bu sebeple de Ehl-i Sünnet’te fer’î bir mesele olarak kabul edilmistir.
Hadis-i şeriflerde âhir zamanda Mehdi’den ve mehdiyet hareketinden bahsedilmiş ve bu hadisler büyük ölçüde sahih olmuş bile olsa, bu, Müslümanları tenbelliğe itip, her şeyi Mehdi’nin düzelteceğini beklemek şeklinde bir anlayışa yol açacak mahiyette değildir. Hâdiseler, yine sünnetullah çerçevesinde ve insan sorumluluk ve iradesinin sahası içinde geçecektir. Mehdi beklentisi ile inananların vazifelerini aksatmaları ve ihmal etmeleri, en azından mükellefiyetten kaçmak ve toplumu atalet ve tenbelliğin kucağına atarak felâkete zemin hazırlamak demektir. Muhsin Abdulhamid’in de işaret ettiği gibi, Mehdi, belki bir sahıstan ziyade bir hareket, bir ekol, bir şahs-ı mânevî olmalıdır. Zira Mehdi’ye yüklenen misyonu ve vazifeyi bir şahsın gerçekleştirmesi mümkün değildir. Onu ancak bir topluluk yapabilir.
Her devirde olduğu gibi günümüzde de Mehdi’lik iddiasında bulunan bazı şarlatanlar ve sahte Mehdilerin ortaya çıktığı ve halkı kandırarak bu meseleyi istismar ettiği doğrudur. Bunlar, bundan sonra da yaşanacaktır. Ancak bunlara bakarak bir kısım sahte Mehdiler çıkıyor diye, bir müesseseyi, bir fikri kökünden reddetmek te doğru değildir.
Uludağ, Süleymen, İslâm’da İnanç Konulari ve İtikadi Mezhepler, Istanbul, 1992.
*****
Giriş
Meşhur Müslüman tarihçi ve sosyolog İbn Haldun, "geleceği merak etme, insan fıtratının özelliklerindendir" der. Dünyanın ne kadar ömrü kaldığını merak edip, öğrenmeye çalışmanın insan tabiatının gereği olduğunu savunur.1 İnsanlar zor ve sıkıntılı dönemlerde sürekli bir "kurtarıcı" arayışı içine girmişlerdir. Bazen meçhul bir şahıs, bazen bir lider, bazen de bir bilgin kurtarıcı olarak benimsenmiştir. Bu sayede insanlar sıkıntılarını biraz olsun atlatmış, bir derece teselli bulmuşlardır.
Bir "kurtarıcı"yı bekleme inancı, yalnız Yahudi ve Hıristiyanlarda değil, hemen hemen bütün dinlerde ve kültürlerde mevcut olup, insanlığın müşterek bir inancı, ümidi ve kurtuluş idealidir.(BU SÖYLEM MÜŞRİKLERİN SÖYLEMLEİ GİİBİDİR) Habeşistan Hıristiyanları, kralları olan Theodor'un ahir zaman mehdisi gibi döneceğine inanıyorlardı. Moğollar Cengiz Han'ın dokuz asır sonra dünyaya tekrar gelip milletini Çin'in boyunduruğundan kurtarmayı va'dettiğini ileri sürerlerdi. Eski Çin ve Eski İran kültürlerinde de "kurtarıcı" inancı vardır.2 Yine Hıristiyanların beklediği Kurtarıcı Do-sitheos, bir nevi mehdileridir.3
İslâm kaynaklarında da "kurtarıcı" mefhumu vardır. Farklı isimlerle dikkatimizi çeker. En büyük özelliği, toplumu zulümden kurtarıp, adaleti tesis etmek olan bu şahsiyet, "Hz. İsa", "İmam"4-, "Müceddid"5 "Hadis"6, "Halife"6, "Mehdi"7, "Süfyan?', "Kahtanî" gibi rolleri aynı, şahsiyetleri farklı olan isimlerle karşımız; çıkmaktadır. Yalnız rivayetlerde geçtiği üzere Süfyanî tahribatçı ve şer karakterli olarak görülmekte, onun dışındakiler, hayır ve fazileti yerleştirmek, kötülüğü ortadan kaldırmak makamında zikredilegelmiştir. Hatta Süfyanî'nin de Emevîler döneminde bir kurtarıcı rolünde çıkacağının beklendiğini görüyoruz. İnanışa göre Şiilerin mehdisi ile Emevîlerin Süfyanîsi ahir zamanda; çarpışacaklardır.9 Hatta beklenen Süfyanî ile ilgili olarak Halid b. Yezid'in hadis uydurduğu ve kendisine işaretler çıkardığı belirtilmektedir.ı0
Bütün bu mefhumların ortak yanı, ahir zaman da bir ıslahat hareketinin rehberliğini yapacak manevî güce sahip bir şahsiyetin ortaya çıkacağıdır. Biz burada şahsiyetleri farklı, fakat fonksiyonları aynı olan bu isimlerden Mehdi meselesi üzerinde durmaya çalışacak, meselenin Ehl-i Sünnet inancındaki yerini tesbite çalışacağız.
Etimoloji:
Sözlük mânâsı itibariyle mehdi, doğru yola, hidayete erişmiş kimsedir. "Allah'ın kendisini hakka ulaştırdığı kişiye Mehdi denir."11 Bu itibarla doğru yolda; bulunan her müslümana Mehdi denilebilir. Ancak kelimenin başına "el" takısı gelirse, özel bir ünvan olur. Hz. Peygamber (sav)'in ahir zamanda geleceğini haber verdiği şahsiyet için kullanılır. Bu zât, zulüm ve haksızlıkların alıp yürüdüğü bir zamanda gelip, yeryüzünü adaletle dolduracak bir şahsiyettir. "Mehdi" ismiyle anılan bu şahsiyeti Resûlullah müjdelemiştir. Çoğul sîğası olan "Mehdiyyûn" (Mehdiler) ise, dört halife ve onların solunda gidenler için kullanılmıştır.12 Ahir zamanda gelecek zâtın "Mehdi" ismiyle anılmasının sebebi Hz. Ali'den rivayet edilen hadis olabilir. Buna göre Cenâb-ı Hak, Mehdi'yi bir gecede kâmil mânâda hidayete ulaştırır.13 Mehdi'nin irşadı vehbî olacaktır. O, Allah'ın hususî inayetiyle yetişecektir.14
Bazı yorumcuların bu kelimenin yanlış kullanıldığını nazara vererek, aslının İsm-i fail sîğası olarak 'mühdî" (yol gösteren, hidayete ulaştıran" olduğunu söylemelerinin aslî bir kaynağı yoktur.'5
Hanbelî âlimi es-Sefarinî, Mehdi'ye bu ismin verilmesini sübjektif bir mütalâa ile açıklamıştır: Ona göre Mehdi gizli bir hususa irşad olunmuştur. Şam dağlarından bir dağa sığınmıştır. Zamanı gelince oradan gerçek Tevrat ve İncil'in süfürlerini ortaya çıkaracak, bunlarla Yahudi ve Hıristiyanları susturacak, onun vasıtasıyla Hıristiyanlardan bir cemaat müslüman olacaktır.16
I. MEHDİ KAVRAMININ TARİHÎ SEYRİ
Ahmed Emin'e göre Mehdilik fikrinin ortaya çıkışının sosyal, siyasî ve dinî sebepleri vardır. Şöyle diyor: "Bence kaynağı Şiiliktir. İlk olarak ortaya çıkaran onlardır. Hilafet ellerinden çıkıp, Hz. Muaviye'ye intikal edince, ümitsizliğe düştüler, ileri görüşlü liderleri, hâkimiyetlerine Mehdi vasıtasiyle tekrar kavuşacaklarını müjdelemişlerdir." 17
Tarihte Hz. İbrahim (as)'a, Peygamber Efendimiz sav)'e, dört halifeye, Hz. Hüseyin'e, Süleyman b. Abdülmelik'e, Hişam b. Abdülmelik'e ve bazı Abbasî halifelerine de Mehdi denilmiştir. Bilhassa Hz. Ali'ye hem 'Hadi" hem "Mehdi" denilmiştir.18 Hz. Ömer b. Ab-lulaziz'e Mehdi diyenler, bazı hadisleri de ona hamletmişlerdir.19
Macdonald, bunun şeref unvanından fazla bir mânâ taşıdığını, zira onun müceddidliğinin herkes tarafından benimsendiğini belirtiyor.20 Hatta dört halifeye bizzat Peygamber Efendimiz (sav) "Mehdiler" tabirini kullanmıştır: "Sizi benim sünnetime sarılmaya, raşid ve Mehdi halifelerimin yolunda gitmeye teşvik ederim." buyurmuştur.21 Resûl-i Ekrem Efendimiz (sav) bizzat halifeleri için kullanması, bu tabirin yalnız ve yalnız ahir zamanda gelecek bir şahsa münhasır olmadığını bize göstermektedir.
Ancak "beklenen Mehdi" mefhumu bizzat hadislerde gelmiş olmalıdır ki birçok kimse kendisinin o olduğunu ileri sürmüştür. Aslında Mehdilik fikrinin ilk istismar edilme hadisesi Hz. Ali'nin azatlı kölesi Keysan tarafından çıkarılmıştır. Hz. Ali'nin küçük oğlu Muhammed b. Hanefıyye'nin ölmediğini, günün birinde çıkacağını ve adaleti tesis etmek üzere Cebel-i Rıdvan'da gizlendiğini iddia etmiştir. Muhtar es-Sakafî bu fikri kendisine menfaat sağlamak amacıyla sömürmüştür. Hâlbuki Muhammed b. Hanefıyye, h. 81'de Medine'de ölmüş ve cenaze namazını da o zamanın Medine valisi Hz. Osman'ın oğlu Eban kıldırmıştır.22 Hicri 128'de Haris b. Şureyc kendisinin beklenen Mehdi olduğunu söylemiştir. Fakat kimseye kabul ettiremediği için başarılı olamamıştır. "Haris isminde bir kurtarıcı çıkacaktır" şeklinde hadis bile uydurduğu kaydedilmektedir.33 Yine Hicri 132. senesinde Yezid'in torunu Ebu Mu-hammed, kendisinin beklenen ve va'dedilen Mehdi olduğunu ilan ederek, Abbasilere karşı isyan etmiştir.34 Haccac-ı Zalim'e karşı mücadele veren ve sonunda şehit düşen Abdullah b. Zübeyr'in Mehdi olduğu iddia edilmiştir, bu mânâda hadis uydurulmuştur.25 Hatta İslâm tarihinde Zenci ayaklanması olarak bilinen ve Bağdat'ı tarumar eden isyanın başını çeken Ali isminde bir İranlı kendisini Mehdi ilan etmiştir. Bunlar Muhtar es-Sakafî'ye bağlı kişilerdi.26
Yine Halife Mansur, Mehdi hadislerinin fazla intişarı sebebiyle olmalıdır ki oğluna Mehdi ismini vermiştir. Onun özelliklerine uyacak şekilde tarifler yapılmış, "Mehdi bizdendir, fakat annesi dışımızdandır" gibi hadisler uydurulmuştur.27
Şia'ya rekabet duygusu ve Kufe muhitinin, içinde Yahudilik, Hıristiyanlık ve Mecusilik gibi fikirleri barındırması Mehdilik düşüncesinin değişik şekillerde görülmesine sebebiyet vermiştir.28 Kufe muhitinde gelişen Mehdilik düşüncesinde Hıristiyanlığın Mesih ile ilgili fi-kirlerinin bir tesiri söz konusudur. Bu açıdan Philippe Hitti ve Margoliouth'un görüşlerine29 bakılabilir. Yoksa İslâm'daki kurtarıcı fikrini tamamen Hıristiyan kültürüne bağlamayı kabul etmek mümkün değildir.
Kimi makam ve şöhret duygusuyla, kimi menfaat sebebiyle, kimisi de millî bir heyecan saikiyle bazı insanlar Mehdilik iddiasında bulunmuşlardır. Ne yazık ki bir kısmı İslâm cemiyetinde huzursuzluklara sebebiyet vermiştir.
Hindistan Mehdisi Seyyid Muhammed (910/ 1504), Mağrib Mehdisi Abdullah b. Tûmert (524/ 1103), Hindistan'da çıkan ve İngilizlerin destekçisi olan Gulam Ahmed Kadıyanî, İngiliz işgal kuvvetlerine karşı çarpışan ve onları mağlup eden Sudan Mehdisi Muhammed Ahmed (1303/1885), 1895'te yaptığı hac ibadetinden döndükten sonra ortaya çıkıp İngiliz ve İtalyanlara karşı çarpışan Somali Mehdisi Muhammed b. Abdillah Hasan (1339/1920), Amerikalı Zenci Müslümanların lideri Elijah Muhammed ortaya çıkıp etrafında kitleleri toplayabilen Mehdilik hareketinin bazı mümessilleridir.30 Hz. Peygamber Efendimiz (sav) soyundan gelen es-Seyyid Muhammed es-Sünûsî (v.1320) de Mehdi olduğuna inanılan şahsiyetlerdendir. Yine tarihte Mısır'da Fatımî, Kuzey Afrika'da Muvahhidun devletleri Mehdilik fikri üzerine kurulmuştur.31
Hakikaten Mehdilik inancını su-i istimal eden ve İslâm ümmetinin vahdetini bozan Mehdiler (!) olmuştur. Kendilerini Mehdi ilan ederek şarlatanlık yapanlar ile kendi hallerinde ibadet ve takva üzere hareket eden ve böyle bir iddiası olmayan mübarek zâtları ayırmak lazımdır. İkinciler, müritleri tarafından, aşırı hüsn-ü zandan dolayı, kendilerine Mehdi denilmişse de onlar umumiyetle kabul etmemiştir. Birincisinde şarlatanlık vardır, ikincisinde iddia bile yoktur. O bakımdan Mehdi meselesine hücum edenler bu ayırımı yapmalıdır. Şarlatanlar İslâm dünyasında fitne ve tefrika meydana getirmişlerdir. Batılı müsteşrikler, Mehdilik iddiasında bulunan bazı şahsiyetlerin eserlerini yayına hazırlamışlardır. Meselâ İbn Tûmert'in eserlerini büyük çaba ile Luciani ve Goldziher yayınlamıştır.32
Mehdi olarak tanınan bazı şahsiyetlerin kendi insanlarına ve ülkelerine faydaları da olduğu bir gerçektir. Meselâ Sudan ve Somali gibi Afrika ülkelerindeki Mehdilik hareketlerinin, sömürgeci güçlere karşı büyük gayretler sarfederek vatanlarını düşmanların işgalinden kurtardıklarını görmekteyiz. Bu yüzden müsbet hizmetleri görülmüştür. Buna karşılık Kadiyanîlik hareketi ise, aksine Hind Müslümanlarını İngiliz sömürgeciliğine karşı tam anlamıyla pasif hale getirme gayreti içine girmiştir. Dolayısıyla genelleme yapmaktan kaçınmak gerekir.
A. Kur'ân-ı Kerîm'de Mehdi meselesi:
Ahir zamanda beklenen bir şahsiyetin unvanı olarak "Mehdi" meselesi Kur'ân'da geçmemektedir. Ancak birçok ıslahatçıdan bahsedilmektedir. Başka bir ifadeyle, sembolize ettiği düşünce itibariyle Kur'ân'da geçmediğini söylemek mümkün değildir. İnsanları fit-nelerden kurtaran, karanlık dönemlerde nur götüren şahıslar ve gruplar mevzubahis edilmiştir.33 H-D-Y kökünden birçok kelime geçtiği halde, aynı kökten olan "Mehdi" kelimesi değil de34 anlam itibariyle aynı olan "Muhtedi" kelimesi Kur'ân-ı Kerim'de üç yerde geçmektedir: "Allah'ın kendisine hidayet ettiği kimse mühtedî (hidayete ermiş)dir."35
Mehdinin mefhum olarak Kur'ân'da zikredildiğini savunan bir kısım muasır yazarlar "Her milletin bir hâdisi (yol göstereni) vardır"36 mealindeki âyeti delil getirmektedirler. Diğer bir delil ise misak âyetidir: "Hani Allah Peygamberlerden 'Ben size kitap ve hikmet verdikten sonra nezdinizdekileri tasdik eden bir peygamber geldiğinde ona mutlaka inanıp yardım edeceksiniz diye söz almış, 'kabul ettiniz ve bu ahdimi yüklendiniz mi?' dediğinde 'Kabul ettik' cevabını vermişler. Bunun üzerine Allah: 'O halde şahit olun, Ben de sizinle birlikte şahitlik eden-lerdenim' demişti. Artık bundan sonra her kim dönerse, işte onlar yoldan çıkmışların ta kendileridir." Muasır bazı âlimlere göre âyet Mehdi'ye işaret etmektedir.37 Şia ise "O kıyamete bir alâmettir"38 âyetinin İsa'ya değil, Mehdi'ye işaret ettiğini söylemişlerdir.39
B. Hadislerde Mehdi Meselesi
1. Varlığı:
Mehdi hakkındaki rivayetler bir değil, birçok şahsı gösterir mahiyettedir. Yukarıda da ifade ettiğimiz gibi Ömer b. Abdülaziz gibi zatlara, bir kısım hadislerin işaretinden hareketle, Mehdi denilmiştir. Hadislerde Mehdinin sayıca çokluğundan bahsedilmez, ancak her asırda bir müceddidin gelmesinden söz edilir. Mehdi ile ilgili tabirler mücerred mefhumlar olduğundan, o mefhumlara layık her asırda pek çok manevî şahsiyetler çıkabilir.40 Bu mânâda İsâ b. Meryem'in de bir çeşit Mehdi olabileceği ifade edilmiştir.41 Çok Mehdiler olsa da onlar gerçek Mehdi'den ayrıdırlar. Beklenen Mehdi, bütün Mehdilerin imamı ve sonuncusu kabul edilir.42
Mehdi hakkındaki hadislere gelince: Kütüb-i Sitte'den Ebu Davud, Tirmizî ve İbn Mace gibi hadis mecmualarında Mehdi sarihan zikredilmektedir. Yemenli meşhur âlim eş-Şevkanî, Mehdi hakkındaki hadislerin sayısının elliyi bulduğunu söyler. Bunları sahih, hasen ve zayıf şeklinde üç kısma ayırır. Ona göre bunların toplamı mütevatir derecesindedir. Sıddık Hasan Han ise bu konuda zayıf hadisler de dâhil olmak üzere 33 hadis zikreder.43
Buhari ve Müslim'de sarih olarak geçmemekle birlikte "İmam" "Halife" ve "Kahtanî" tabirleriyle ahir zamandaki bir "kurtarıcı"dan söz edilmektedir. Bu kurtarıcı Buharî'de "İmam" tabiriyle ifade edilmiştir. "İmamınız sizden olduğu halde İbn Meryem nazil olduğu zaman haliniz nasıl olur?"44 mealindeki hadisi şerh eden İbn Hacer el-Askalanî, son dönem alimlerinden el-Keşmirî ve Abdullah Haccac gibi zatlar bu hadisten zikredilen "İmam"dan maksadın Mehdi olduğunu ifade etmişlerdir.45 Hatta İbn Hacer, Hz. İsa'nın ahir zamanda bu ümmetten bir adamın arkasında namaz kılmasının, Mehdinin zuhurundan bahseden sahih gö-rüşlere delil teşkil ettiğini söylemektedir. Yorumun devamında İmam-ı Şafiî'den, Mehdi'nin bu ümmetten olduğu, Hz. İsa'nın onun arkasında namaz kılacağı hakkındaki haberlerin mütevatir olduğu hususunda bir nakil yapmaktadır.46 Meşhur kelâmcı Sa'duddin et-Teftazanî de "İmam" tabirinden Mehdi'yi anlıyor.47 Yine Buharî ve Müslim'de Kahtânî denilen bir zattan bahsedilmektedir. Rivayetlere göre "İnsanları asasıyla toplayan Kahtanî çıkmadıkça kıyamet kopmayacaktır."48 Müslim'de geçen hadiste ise ahir zamandaki bir bolluk ve refah dönemine işaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan "halife”den bahsedilmektedir.49 Bazıları, Hz. Ömer b. Abdülaziz dönemindeki bolluğa bakarak bu hadisi ona tevil etmişlerdir. Ancak "üm-metimin ahirinde" tabiri bu bolluğun ümmetin sonunda da olacağını göstermektedir. Bu üç hadisin adı ne olursa olsun ahir zamandaki ıslahatçılardan bahsettiğinde şüphe yoktur. Bunun dışında Mehdi ile ilgili hadisler ise Ebu Davud, Tirmizî, İbn Mace ve Ahmed b. Hanbel'in Müsned'i gibi hadis kaynaklarında geçmektedir. Mehdi meselesine çok ehemmiyet verdiği anlaşılan Ebu Davud, Sünen'inde bu konuya ayrı bir kitap tahsis etmiştir.(Bk. 4/86, 30 no'lu kitap D. el-Fikr, Thk: Sıdkı Cemil el-Attar).
Ümmü Seleme'nin rivayetine göre Hz. Peygamber "Mehdi benim zürriyetimden, kızım Fatımanın evlatlarındandır" buyurmuştur.50
Ebu Davud'un kaydettiği başka bir rivayete göre "Dünyanın tek günlük bir ömrü bile kalmış olsa, Allah o günü uzatıp benden bir kimseyi o günde gönderecek" diğer bir rivayette "... Ehl-i beytimden birini ki, o zâtın ismi benim ismime uyar, babasının ismi de babamın ismine uyar. Bu zât yeryüzünü, eskiden cevr ve zulümle dolmasının aksine, adalet ve hakkaniyetle dol-durur."51 buyurulmuştur.
Diğer bir rivayette Mehdi'nin soyuna, şekline ve icraatına şöyle işaret edilmektedir: "Mehdi bizdendir. Alnı açık, burnu incedir. Zulümle dolmuş yeryüzünü adaletle dolduracaktır."52
Hz. Ali'den gelen bir rivayete göre Allah Mehdi'ye kısa bir süre içinde, hatta bir gecede bilgi ve anlayış nasib edecek, onu irşad edecektir. Rivayete göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: "Mehdi bizdendir, Allah onu bir gecede irşad eder."53
Rivayet edildiğine göre bir gün Hz. Ali, oğlu Hasan'a baktı ve "Bu oğlum, Resûlullah'ın tesmiye buyurduğu üzere seyyiddir. Bunun neslinden Peygamberimizin adını taşıyan biri çıkacak. Ahlâkı yönüyle Resûlullah'a benzeyecek, şekli itibariyle ona benzemeyecektir" dedi ve sonra da yeryüzünü adaletle dolduracağına dair meseleyi anlattı.34 Kütüb-i Sitte'den bazı kaynaklarda yer alan bu hadisler ümmetçe kabul görmüştür. Senetlerine hadisi mevzu kılacak bir itiraz vaki değildir. Buna karşılık bazı zayıf rivayetler de tesbit edilmiştir. Bir kısım rivayetlere yalancı ravilerin karıştığı hadis tahlilcileri tarafından ortaya konmuştur. Meselâ Hz. Hüseyin'den rivayet edilen bir hadiste Peygamber Efendimiz (sav) Hz. Fatıma'ya: "Sana müjde Mehdi senden olacaktır" hadisinin senedinde iki yalancı ravi bulunmaktadır.55 Hadisin zayıf olduğu ortaya konmuştur.
Hz. Ali'den anlatıldığına göre adamın biri kendisine Mehdi'yi sordu. Hz. Ali ise "O ahir zamanda çıkacaktır. Kişinin "Allah" dediği için ölüme mahkûm edileceği bir zamanda gelecektir" diye cevap vermiştir. Devamında "Allah, onun etrafında hiçbir şeyden korkmayan ve hiçbir menfaat için sevinmeyen bir topluluk meydana getirecektir"56 sözü, hadis değil, Hz. Ali'nin sözü olarak geçmektedir. Hadis âlimleri arasında tartışılan hususlardan biri de "İsa'dan başka Mehdi yoktur" şeklinde İbn Mace'de rivayet edilen hadistir.57 İbn Kesir bu hadisin doğru olabileceğini söylemektedir. Ona göre hakikî Mehdi'nin yanında İsa b. Meryem'in de Mehdi olması mümkündür. Bu husus İsa'dan başka Mehdilerin de bulunmasını engellemez.58 İbn Hacer el-Heytemî ise hadisin zayıf olduğuna hükmetmektedir.59 et-Teftazanî ise hadiste geçen "Mehdi" kelimesini sözlük mânâsı itibariyle ele alarak, "Deccal'ı öldürmeye irşad olunacak İsa'dan başka yoktur" şeklinde bir yorumun uzak olmadığını belirtmektedir.60 Avnu'l-Ma'bud müellifi halisin zafiyetine işaret eder.61 Bazı yorumcular İsa'dan başka kâmil mânâda bir Mehdi yoktur, şeklinde yorumlamışlardır. Zira İsa (as) bir peygamber olduğundan Mehdi'den daha mükemmeldir.62 İbn Haldun da hadisi zayıf ve muztarib görmektedir.63
"Mehdi'yi İnkâr eden kâfir olur" şeklinde hadis olarak rivayet edilen bu sözün sahih olmadığı ve rivayet silsilesinde müttehem ve zayıf raviler bulunduğundan hadis alimleri tarafından kabul görmemiştir.64 İbn Haldun da bu hadisi "isnad yönünden en garib hadis" olarak değerlendirmekte ve Enes'e (ra) nisbetini şüpheli görmektedir.65
Soyu:
Mehdi'nin soyu konusunda en sağlam delil kabul edilen Ebu Davud'ta kaydedilen rivayettir. Buna göre Mehdi "Fatıma'nın evlatlarındandır" ve "Hasan'ın soyundandır."66 Her ne kadar bazıları Mehdi'nin Hz. Abbas'ın soyundan geleceğini söylemişlerse de, bunun hadislere ters düşeceği ifade edilmiştir. "Zira Hz. Peygamberin soyundan gelmesi hususundaki hadisler daha çok ve daha sahihtir.Hatta bazı hadis hafızları Mehdi'nin Peygamberimizin neslinden olması hususunun tevatür derecesine vardığını söylemişlerdir."61 İbn Hacer el-Heytemî, hadislere dayanarak onun Hz. Hasan'ın soyundan olacağını, isminin Muhammed, babasının isminin Abdullah olacağını, alnı açık, burnu ince, dişleri seyrek olup yedi sene hükümdarlık yapacağını anlatır.68 Sıddık Hasan Han da Mehdi'nin Peygamber Efendimiz (sav)'in soyundan geldiğini ifade eden hadislerin daha sağlam, tercihe daha layık olduğunu söyler.69 Bu ifadelerden anlaşıldığına göre Mehdi Ehl-i Beytten olacaktır. Hz. Peygamber'in sünnetine uyan ve yolunda gidenler de bu tabire dâhil edilebilir. Zira birçok hadiste "leyse minna" (bizden değildir), derken, nesebini değil, sünnetini kastettiği bilinmektedir.
3. İsim ve Kimliği:
Mehdi'nin ismi meselesi de hadis kaynaklarında ifade edilmiştir. Ebu Davud'da kaydedilen rivayete göre ismi Resûlullah'ın ismine, babasının ismi de Resûlullah'ın babasının ismine uygunluk arz eder.70 Kimliği ve alâmetleri konusunda çok şeyler söylenmektedir. İbn Hacer altmış iki alâmetini zikreder. Burnunun yapısından, başındaki sarığın şekline kadar en detaylı bilgiler verilmektedir. Doğum yeri Medine'dir, rengi esmerdir. Konuşmaktan sıkıldığı zaman sağ elini sol baldırına vurur, şeklinde muhtemelen belli bazı şahsiyetlere uydurmak maksadıyla Mehdi'nin şekil ve şemaili genişçe anlatılmıştır.71 Muasır bazı yazarlara göre Mehdi'nin kendisi de Mehdi olduğunu önceden bilemeyecektir. Allah istediği salih kullarını, onun Mehdi olduğuna muttali kılar.72
4. Fazileti:
Mehdi'nin faziletine dair şöyle bir rivayet nakledilir: "Abdulmuttalib'in evlatları olan bizler, Cennet ehlinin efendileriyiz. Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi."13 Bu hadis fazilet meselesinin esas kaynağını teşkil etmiştir. Buna benzer rivayetlerde onun meziyetlerini gören Tavus-u Yemenî: "Keşke onun zamanına yetişseydim" demiştir.74 İbn Hacer bu hu-susdaki bir tahlilinde, onun faziletli kılınmasının sebebi olarak, zamanındaki ağır fitneleri göstermektedir. "Zamanındaki fitnelerin zorluğu sebebiyle onun meziyetleri çoktur" der.75 Bazıları onu, fazilet bakımından Dört Halife'den daha önde görmüşlerse de, İbn Hacer, el-Heytemî ve es-Sefarinî gibi zâtlar, onun Dört Halife ve sahabeden sonra geldiği hususunda icma olduğunu söylemişlerdir.76 Hz. İsa'nın onun arkasında namaz kılacağına dair rivayetlere dayanarak bazıları onun bir Peygambere imamlık yapacak kadar faziletli oluşuna dikkat çekmişlerdir.77
(Devam edecek)
Dipnotlar
*) Harran Üni. İlahiyat Fak. Öğretim Üyesi
1) İbn Haldun, el-Mukaddime, (nşr. Abdulvahit Vafi), II, 821. Kahire, 1981.
2) Goldziher, el-Akidetu ve'ş-Şeria. (trc. Muhammed Yusuf Musa v.diğ), s. 215, Kahire, 1366/1946.
3) S. Uludağ. İslâm'da İnanç Konuları ve İtikadı Mezhepler, s. 434, İstanbul, 1992.
4) Buharî, Enbiya, 49.
5) Ebu Davud. Melahim, 1.
6) Müslim, Fiten, 67-9.
7) Ebu Davud. Mehdi, 7, nr. 4285-86.
ei-Hakim. el-Müstedrek, IV, 520.
9) Sa'd Muhammed Hasan, el-Mehdiyyetu fi'1-İslâm Münzü Akdemi'l-üsuri Hatta'I-Yevm, s. 176-7, Kahire, 1953/1373.
10) Sa'd Muhammed Hasan, el-Mehdiyyetu fi'l-İslâm, s. 177-9.
11) İbn Manzur, Lisanu'1-Arab, h-d-y: Mevdudî. Meseleler ve Çözümleri (çev. Yusuf Karaca), s, 46-7, İstanbul, 1990.
12) İbn Manzur, a.g.e., h-d-y.
13) Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1. 84.
14) Abdullah Haccac. Alamatu'l-Kıyameti'I-Kübra, s. 73, Kahire, 1986.
15) bkz. D.B. Macdonald, "Mehdi", İA. VII, 474, İstanbul, 1993; Goldziher'in "Mehdi" sözünün zamanımızda "mühtedi", yani, başka bir dinden İslâm'a girmiş şahıslar hakkında kullandığını bildirmesi ve buna delil olarak da aslında Kıptî iken, sonradan İslam'ı kabul eden ve isimleri Mehdi olan biri 1812-1815, diğeri de 1870-1890 seneleri arasında Ezher şeyhliği yapmış iki zatı göstermesi bir yakıştırmadır. Zira Mısır'da Mehdi ismini taşıyan ve aslında müslüman olan ve Ezher'in muhtelif bölümlerinde yer alan birçok kıymetli zevat bulunmaktadır. Ezher şeyhleri ve İsimleri hakkında bk. el-Ezher Tarihuhu ve Tatavvuruh, s. 161-5, Kahire, 1403-1983.
16) es-Sefarinî, Levamiu'l-Envar, II, 72. Kahire. 1323; Sıddık Hasan Han, el-İzaa, s. 147, 1407/1986.
17) Ahmed Emin. Duha'l-İslâm, III, 241, Beyrut, ts.
18) Ahmed Emin Duha'l-İslâm III, 236, el-Mehdi ve'I-Mehdeviyye, s. 39, Kahire, 1953; Goldziher, el-Akide ve'ş-Şeria , s. 342; Îbdu'1-Esir. Üsdü'I-Ğabe. IV, 3, Kahire, ts..
19) Nuaym b. el-Hammad, Kitabu'l-Fiten. vr. 53 a. Süleymaniye Atıf Efendi ktp. no: 602.
20) D.B. Macdonald, "Mehdi", İA, VII, 475.
21) Tirmizî, İlim. 16; İbn Macc, Mukaddime, 6; Ebu Davud, Sünnet, 5.
22) Ahmed Emin, Duha'l-İslâm, III, 237; Uludağ, İslâm'da İnanç Konulan, s. 435.
23) Sa'd Muhammed Hasan, a.g.e., s. 183-4.
24) Bk. Süleyman Uludağ, İslâm'da İnanç Konuları, s. 435.
25) Avni İlhan, Mehdilik, s. 127-9, İstanbul, 1993.
26) Ahmed Emin, el-Mehdi, s. 42, Kahire. 1951.
27) Ahmed Emin, Duha'l-îslâm, m, 241.
28) Bkz. Ahmed Emin a.g.e., III, 236, 242; Muhsin Abdulhamid, İslâm'a Yönelen Yıkıcı Hareketler, s. 49.
29) Bkz. Margoliouth. "Mehdi", ERE VTII, 337, New York, 1925; E. Ruhi Fığlalı. "Mesih ve Mehdi İnancı Üzerine" AÜÎF dergisi, c. 25, sn. 1981, s. 196.
30) Bu konuda geniş bilgi için bkz. Sa'd Muhammed Hasan, el-Mehdiyyetu fı'1-İslâm s. 81-273; Ahmed Emin, eî-Mehdi, s. 63, 72 78-9, 80, 82, 84.
31) Ahmed Emin, el-Mehdi, s. 29-37.
32) Sa'd Muhammed Hasan. a.g.e., s. 195.
33) Bkz.el-Kehf(18)
34) Bu kelimeler için bkz. M.F. Abdulbaki. el-Mu'cemu'1-Müfehres, s. 731-6.
37) İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte Tercemesi ve Şerhi, XIV, 278, Ankara, 1992.
38) ez-Zuhruf(43), 61.
39) Mehdi'ye işaret eden diğer âyetler için bkz. Ethem Ruhi Fığlalı, "Mesih ve Mehdi İnancı Üzerine" AÜÎFD, c. 25, sn. 1981, s. 201, Avni İlhan, Mehdilik, s. 62, İst. 1993.
40) Bkz. İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte Muhtasarı Tercüme ve Şerhi. XIV,266.
41) İbn Kesir, Alamatu'l-Kıyame, (nşr. Abdullatif Aşur), s. 33, Kahire, 1980.
42) es-Sefârinî, Levami, II, 85; krş. S.H. Han, el-İzaa, s. 143; Mehdi'nin yardımcılarından da bahsedilir. Meselâ İbn Mes'ud'a nisbet edilen bir sözde, Mehdi'ye hazırlık yapan yedi kişiden bahsedilir. Fitneler zamanında Allah yedi kişiyi ortaya çıkarır. Bu âlimler muhtelif bölgelerden gelip Mekke'de toplanırlar. Bunlar Mehdi için hazırlık yaparlar. Allah bunlar sayesinde Mehdi'nin muhabbetini insanların kalplerine atar. Gündüz aslanlar gibi gece rubhan gibi bir kavimle yola çıkar. (Reşid er-Raşid. Tenviru'r-Rical. s. 21,Haleb, 1389).
43) Sıddık Hasan Han, el-İzaa Lima Kane ve ma Yekûnu Beyne Yedeyis-Saa, s, 114, Kahire, ts. (eş-Şevkânî, et-Tavdih fima Te-vatere fi Zuhuri'l-Mehdi ve'd-Deccal ve'1-Mesih'ten naklen)
44) Buharî, Enbiya, 49; Müslim. İman, 244-246.
45) Bkz. îbn Hacer el-Askalanî, Fethu'I-Bari, VI, 570, Riyad, 1389/ 1969; el-Keşmirî, et-Tasrih. (nşr. Abdulfettah Ebu Gudde) s. 97-8. Haleb, 1385/1965; Abdullah Haccac; Alamatu’l-Kıyameti'l-Kübra, s, 79, Kahire, 1407/1986.
51) Ebu Davud, Mehdi, 1, Tirmizî Fiten, 52; Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 99.
52) Ebu Davud, Mehdi, I, bkz. Sıddık Hasan Han, el-İzaa. s. 139.
53) İbn Hanbel, Müsned, I, 84. Meşhur hadisçi el-Elbanî, Mehdi hakkındaki hadislerin sahih olduğunu söylemektedir, (bkz. Silsiletu'l-Ehadisi's-Sahiha, 336, m, 38-13. 2371 nolu hadis, Kuveyt, 1400/ 1979.)
54) Ebu Davud, Mehdi, 1.
55) S. H. Han, el-İzaa, s. 130.
56) Sıddık Hasan Han, a.g.e., s. 128.
57) İbn Mace, Fiten, 34; el-Hakim, el-Müstedrek, IV, 441-2, Beyrut, ts..
58) İbn Kesir. Alamatu'l-Kıyame, s. 33.
59) İbn Hacer, el-Kavlu'l-Muhtasar fi'1-Mehdi'l-Muntazar. (nşr. Muhammed Zeynuhum-Muhammed Azeb). s. 23, Kahire, 1407/ 1986.
64) el-Heytemî, el-Kavlu'l-Muhtasar, s. 21; Kahire, 1987; S.H.Han, el-İzaa,s. 137.
65) İbn Haldun, a.g.e., II, 789.
66) Ebu Davud, Mehdi, I.
67) el-Heytemî, el-Kavlu'1-Muhtasar, s. 22.
68) el-Heytemî, a.g.e., s. 27-8.
69) Sıddık Hasan Han, el-İzaa, s. 135.
70) Ebu Davud, Mehdi; 4; Tirmizî, Fiten. 52; İbn Hanbel, I, 376, 377, 430, 448.
71) İbn Hacer, el-Kavlu'1-Muhtasar. s. 29-52; el-Berzencî, el-İşaa, 119-120, Kahire, ts.; es-Sefarinî, Levami, II, 72-83.
72) Reşid er-Raşid, Tenvir, s. 27.
73) Tirmizî, Fiten, 52; İbn Mace, Fiten, 34.
74) İbn Hacer, a.g.e., s. 71.
75) İbn Hacer, a.g.e., s. 71.
76) İbn Hacer, a.y.; es-Sefarinî Levami'. II. 85.
77) İbn Hacer, a.y.: bu konudaki hadis için bkz. Buharî Enbiya, 49.
5. Çıkış yeri ve zamanı
Bir kıyamet alâmeti olması hasebiyle Mehdî'nin çıkacağı yer ve zaman konusunda kesin bir şey söylemek mümkün değildir. Her dönemde ıslahatçı şahsiyetler bulunabilir ve bunlar bir çeşit Mehdî vazifesini görürler. İbn Hacer'in kaydettiğine göre Mehdî'nin çıkışından önce öyle fit-neler olacak ki insanlar haramı helâl sayacaklardır.78 Neseî'de kaydedilen bir hadise göre Mehdî'nin çıkış vakti ümmetin orta dönemidir: "Başlangıcında ben, sonunda İsa, ortasında Mehdî bulunan bir ümmet nasıl helak olur."79 Buradaki "orta" tabiri, "sondan az önce, yani İsa'nın nüzulünden önce" şeklinde yorumlanmaktadır. Zira İsa (as) onun zamanında nüzul ede-cektir.80 Mehdî'nin çıkacağı yer konusunda kesin bir şey söylenmemektedir. Yalnız doğudan siyah bayraklıların çıkacağı zaman, Mehdî onların arasında olacağından dolayı katılmayı emreden hadîste doğudan çıkacağı bildirilir.81 Kurtubî, onun Kuzey Afrika'dan çıkacağını söylemektedir. Bu konuda naklettiği rivayetin ise, aslı ve esası yoktur.82 Kurtubî (v.671/1272), Gırnata Nusayrilerinin ilk yıllarında, bu devletin İspanya'nın Müslümanlara kalmış yegâne parçası olduğu zamanda ölmüştür. Macdonald'a göre Kurtubî'nin. Mehdî'nin Kuzey Afrika'dan çıkacağını söylemesi, o dönemde bir ıslahatçı ve Mehdî ihtiyacından kaynaklanmıştır.83
Diğer taraftan Mehdî'nin zuhurunun yaklaştığını gösteren bazı kozmik alâmetlere de işaret edilir. Bunlara göre Mehdî'nin çıkacağı senenin Ramazan ayının ilk gecesinde ay tutulması, onbeşinde ise güneş tutulması olacaktır. İhtilaflar ve zelzelelerin çok olması da onun çıkış alâmetlerinden sayılmıştır.84 İbn Hacer'in kaydettiği bir diğer alâmet ise 'insan ciğerini yiyen kadının çocuğu olan Süfyanî'nin Şam minberine oturmasıdır."85 Süfyanî ve Mehdî arasındaki şiddetli bir mücadeleden bahsetmekte, sonunda Süfyanî'nin mağlup olacağını bildirmektedir.86 İbn Hacer el-Heytemînin kaydettiğine göre Mehdî'nin mücadelesi kansız olacaktır. Aynen şu ifadeyi kullanmaktadır: "Ona bey'at edenler, rükün ve makam arasında (Hicaz'da) bey'at ederler. Uyuyanı uyandırmaz, asla kan dökmezler.'"87 Mehdî'nin hakimiyeti, Hz. Süleyman ve Zülkarneyn'in hakimiyetine benzetilir. Onun döneminde barış içinde yaşanacak, kurt kuzu yan yana otlayacak, çocuklar yılan ve akreplerle oynayacak, kimse kimseye zarar vermeyecek. İbn Hacer'in verdiği bu bilgiler İsa'nın nüzulü vaktiyle ilgili Eski Ahit'te geçen bilgilere büyük ölçüde paralellik arzediyor.88 Müslim'de geçen hadîs-i şerife işareten Mehdî zamanında çok büyük bir bolluktan söz edilmektedir. Öyle ki kim Mehdî'den ne isterse ona verilecektir.89
Muhyiddin-i Arabî, Mehdî'nin dönemini anlatırken, yeryüzünde zulüm yaygınlaştığı zaman Allah bir halifesini gönderir. O yeryüzünü adaletle doldurur. Hata etmeksizin Resulullah'ın izinde gider. Onun hatalarını düzelten ve görünmeyen bir meleği vardır. O zayıfı kuvvetlendirir, misafire ikram eder, söylediğini yapar, bildiğini söyler, gördüğünü bilir. Allah onu bir gecede irşad eder. Zulüm ve ehlini ortadan kaldırır, dini ikâme eder, İslâm'a ruh üfürür. Zelîl iken aziz kılar, ölü iken diriltir. Onun zamanında adam akşam cahil, cimri ve korkak iken sabah en alim, en cömert ve en cesur hale gelir.90 Mehdî'nin çıkış vakti gelip gelmediği hususunda konuyla ilgili eser yazan Suriyeli alim Reşid er-Raşid, "Kalbimde yakin var ki bugün onun zuhur vaktidir. Hatta birçok salih insan her sene Mehdî ile karşılaşmak üzere hacca giderler. Zira rükün ve makam arasında ona bey'at edilecektir"91 der.
Hadîsleri Değerlendirme: Farklı yanlarına rağmen hadîslerin ortak yönleri şöyle ifade edilebilir: a) Mehdî, Peygamber Efendimiz (sav)'in soyundan gelecek, b) İsmi Peygamber Efendimiz (sav)'in ismine uygun olacak, c) Dünyayı adaletle dolduracaktır.
Konuyla ilgili hadîslerin, Mâlik, Buharî ve Müslim'de yer almayışını bir za'fiyet işareti olarak değerlendiren92 muasır yazarlardan Mevdûdî, Mehdî ile ilgili hadîslerin ravilerinin pek çoğunun şiîler olduğunu belirtmekle birlikte, hadîslerin bir kısmını doğru kabul etmektedir. Mehdî'nin alâmet ve işaretlerini geniş bir şekilde anlatan hadîslerin uydurma olduğu görüşündedir. Ona göre Resûlullah prensip olarak çok detaylara girmemiştir.93 Abbasîler döneminde hilafetlerini desteklemek amacıyla hadîs uydurulmuş olabileceğine dikkati çekmektedir. Özellikle Abbasîlerin bir alâmeti olan "siyah bayraklılar1'ın desteklenmesi hakkındaki hadisleri uydurma görmektedir.94 Ahmed Emin ise bu hususu Mehdî hadîslerinin tamamını reddetmeye gerekçe sayar. Ona göre hadisler Emevî ve Abbasîler dönemindeki taht kavgasından dolayı uydurulmuş rivayetlerdir.95 Iraklı âlim Muhsin Abdulhamid'in tenkit ettiği husus ise Şiilerin beklediği Mehdî ile ilgili hadislerdir.96
Ancak hadis uzmanları zayıf rivayetlerin varlığını kabul ederlerse de, hadis literatüründe Mehdî meselesinin gerek isim ve gerekse mefhum olarak varlığını inkâr etmenin mümkün olmadığı kanaatindedirler. Zira ashabın en tanınmış kişileri rivayet eder. Hz. Ali, İbn Abbas, İbn Ömer, Talha, İbn Mes'ud, Ebu Hureyre, Enes b. Malik, Ümmü Seleme, Ebu Said el-Hudri, Ümmü Habibe, Sevban, Kurre b. îyas, Abdullah b. el-Haris b. el-Cez' ve Ali el-Hilâlî gibi râviler bulunmaktadır. Ebu Davud, Tirmizî, İbn Mace, Bezzar, Hâkim, Taberanî gibi meşhur hadîs imamları tarafından tahriç edilmiştir. Hadîslerde bir ibham görülüyorsa da bu hadîslerin zayıflığından değil, nübüvvet dilinin vecizliğindendir.97 Böylesine şöhret kazanmış ve ümmet tarafından kabul görmüş olmasındandır ki Kettânî gibi zatlar bunların mütevatiru'l-ma'na olduğunu söylemişlerdir.97
Mehdî hadîslerine ciddî tenkidin Müslüman tarihçi ve sosyolog İbn Haldun'dan (733/1332) geldiği birçok müellif tarafından dile getirilmektedir. Hatta İbn Haldun'un konuyla ilgili hadîsleri zayıf gördüğünden, Mehdî meselesini inkâr ettiğini söylemişlerdir.99 Gerçekten Mehdî meselesiyle detaylı bir şekilde ilgilenen alimlerden birinin ibn Haldun olduğunu görüyoruz. Gelecekte vuku, bulacak olayların gaybî meseleler olduğunu, Allah'ın vahiy veya rüya yoluyla bildirmedikçe beşerin gaybî meseleleri bilemeyeceğini söyler.100 Mehdî meselesinin, asırlar boyunca Müslümanlar arasında meşhur olduğunu, dini te'yid ve adaleti te-sis edecek birisinin gelmesinin gerekli olduğuna inanıldığını objektif bir ifadeyle dile getiriyor.101 Bu konudaki hadîsleri tahlil eder, sened ve ricali açısından değerlendirir ve sonuç olarak şu hükmü ortaya koyar: "Görülüyor ki, pek azı müstesna, bu hadîsierin hepsi de tenkid edilmekten hâli kalmamıştır."102 Bu ifadelerden hareketle ibn Haldun'un Mehdî meselesini inkâr ettiği hükmünü çıkarmak mümkün değildir, İbn Haldun, mutasavvifenin oldukça detaylı anlatılan Mehdî anlayışlarını tenkit etmektedir. Ona göre tasavvufçuların Mehdî hakkındaki görüşleri Şiilikten alınmıştır.103
Görüldüğü gibi Mehdî hadîsleri konusunda en titiz davranan İbn Haldun dahi kökten reddetmemiş, "Pek azı müstesna" diyerek ihtiyatlı bir tâbir kullanmıştır. Bu tâbirinden, Mehdî konusunda az da olsa sahih hadîslerin var olduğu anlaşılır. Dolayısıyla hadîsleri ceffe'1-kalem inkâr etmenin yanlış olacağı, aralarında zayıfların bulunması ise hepsinin imkânını gerektirmeyeceği kanaatindeyim. Bir sepette bulunan elmalardan birkaç tanesi çürükse hepsinin çürüklüğüne hükmetmenin doğru olmadığı aşikârdır. (Bir mevzuda bu kadar çok hadîsin bulunması -velev bir kısmı zayıf olsun- o meselenin ciddi bir aslının olmasını gerektirir. Y. Ü.)
III. YAPILAN YORUMLAR:
Zikrettiğimiz hadîslerden hareketle Ehl-i Sünnette bir Mehdî inancı bulunduğunu söyleyebiliriz. Hadîslerden istihraç ederek Ehl-i Sünnet uleması da bazı yorum ve tasvirlerde bulunmuşlardır. Kıyamet alâmetleri ve ahiret ahvaliyle ilgili eserleriyle de tanınan tarihçi ve muhaddis İbn Kesir (774/1372), Ehl-i Sünnet ile Şiilerin beklediği Mehdî'nin farklılığına işaret ederek şöyle demektedir: "Mehdî, ahirzamanda ortaya çıkacak Raşid Halifelerden ve kâmil mânâda hidayete ulaşmış imamlardan biridir. O Rafizîlerin Sammera'dan çıkacağını beklediği Mehdî değildir. Onların Mehdîlerinin bir hakikati yoktur. İddialarına göre o Muhammed b. Hasan el-Askerî'dir. Beş yaşında iken bîr evin bodrumuna girip gizlenmiştir. Bizim anlattığımız Mehdî ve Resûlullah'tan varid olan hadîslerde zikredilmiştir. Ahirzamanda gelecektir. Hz. İsa'nın nüzulünden önce zuhur edeceğini tahmin ediyorum. Nitekim hadîsler de buna delâlet eder."104
Mekkeli alim ibn Hacer el-Heytemî (v.973/1564) Mehdî meselesiyle ilgili eserini Sünnî Mehdî akidesini ortaya koymak için te'lif etmiştir. Yalancı Mehdîlerden söz etmiştir. Onun bu eseri aynı zamanda bir fetvadır. Eserini yazmaya sevkeden hadise kendi döneminde (onuncu asır) bir taifenin kırk sene evvel ölen liderlerinin Mehdî olduğunu ve tekrar dirilip Mehdî olarak ge-leceğine inanmaları olmuştur. Şiilerin buna benzer Mehdî inançlarını çürütmek amacıyla te'lif etmiştir.105
"Allah her yüz sene başında dini tecdîd edecek bir müceddid gönderir"106 mealindeki hadîs-i şerife atıfta bulunan bazı yazarlara göre "periyodik olarak gelen îmân müceddidleri"ne de Mehdî denilmiştir.107 Ehl-i Sünnet mensupları için Mehdî Hz. Peygamberin (sav) son halifesidir.108
Ehl-i Sünnette Mehdîlik bir inanç esası olarak kabul edilmiş değildir. İlk akaid kitaparında Mehdî meselesinden bahsedilmemektedir. Zira bir akaid konusu olarak düşünülmemiştir. İmam-ı A'zam'ın el-Fıkhu'l-Ekber'inde, Maturidî ve Eş'ârî'nin,109 eserlerinde bu hususa temas edilmemektedir. Kelam alimleri Mehdîliği imametle ilgili bir mesele kabul etmişlerdir. İmamet konusu da daha sonraki dönemlerde kelam kitaplarında yer almıştır.110 Meşhur kelâm alimi Teftazanî, Mehdî meselesini, imamet bahsinin bir ek konusu olarak göstermektedir. Hatta İsa'nın nüzulünü de bu konuya dahil etmiştir.111
Bunların yanında Bakıllanî, Cüveynî, el-îcî, Nesefî, Mehdî isminde gelecek bir zattan bahsetmemişlerdir. Gazzalî'nin de Mehdî'den bahsettiğine rastlamıyoruz. Macdonald'ın Şerhü'l-Akaid'inde bahsetmediğini söylediği Teftazanî. Mehdî meselesinden detaylı sayı-labilecek kadar bahsetmiştir. Sa'deddin et-Teftazanî, Resûlullah (sav)'ın soyundan gelen Mehdî ile ilgili sahih hadîslerin varid olduğunu söyler.112
İbn Haldun ise sosyolojik bir tesbitte bulunmaktadır. "Bir şahıs bir güce, bir millete dayanmayıp, sadece ehi-i beyte nisbetiyle ortaya çıkarsa muvaffak olamayacağı sosyolojik bir gerçektir. Muvaffak olabilmesi için bir millet gücü gerekir ki ona destek olup, başa ge-çirinceye kadar onu müdafaa etsin."113 Tek başına bir şahsın böylesi büyük ıslahatı gerçekleştiremeyeceğine işaret etmektedir.
İbn Haldun'un bu tesbitinden sonra muasır alimlerden Mevdudî'nin bir yorumuna yer vermek istiyorum. Ona göre Mehdî adı ile dinde özel bir makam gibi Mehdîye de îmân etmenin şart olduğunu düşünmek tamamen yanlıştır. Mehdî hakkındaki fikrini ise şöyle ifade ediyor: "Mehdî ne zaman gelirse gelsin, o, zamanın bilgisini, kültürünü, ahvalini, zorunlu şeylerini çok iyi bilecek ve zamanına uygun tedbirleri alacak, dönemindeki fennî ve ilmî buluşlardan, aletlerden faydalanacak, onları en iyi şekilde kullanacaktır." Hemen ifade edeyim ki bu fikrinden dolayı Mevdudî tenkide uğramış, hadîslere ters düşmekle itham edilmiştir.114
Goldziher günümüzde Mehdîlik iddialarıyla ortaya çıkan şahıslardan söz ederken "Onlar çoğunlukla, İslâm ülkelerinde artmaya başlayan Avrupa devletlerinin nüfuzuna karşı koymak üzere çalışıyorlar" diyor.115 Mehdîlik düşüncesini Ehl-i Sünnet ve Şia ayırımını yapmaksızın- hurafe olarak telâkkî eden Batıcı fikirleriyle meşhur Ahmed Emin, bunun Allah'ın kâinata koyduğu kanunlarla bağdaşmayacağını söyler. İnsanların akıl ve bilgi açısından ilerlemeleriyle, akla ters düşen bu fikrin kalıntıları da sona erecektir. İnsanlar yeryüzünde adaleti, beklenen Mehdî ile değil, güçleri ve akıllarıyla gerçekleştirecektir.116 Abdulkerim el-Hatip ve Abdullah es-Semman da Mehdî mes'elesini tamamen reddetmektedirler. Bu konudaki hadîslerin uydur-ma olduğunu söylerler.117
Bu katı rasyonel fikre mukabil muasır alimlerden olan Bediüzzaman'ın görüşlerine yer vermek istiyorum. Tesbit edebildiğim kadarıyla Bediüzzaman'ın Mehdî düşüncesi İbn Haldun'un sosyolojik tahliline uygunluk arzetmektedir. Abdulkerim el-Hatip ve Abdullah es-Semman gibileri bu yorumu görmüş olsalardı, Mehdî meselesini kökten reddetmezlerdi, kanaatindeyim. Bediüzzaman, Mehdî konusunda olağanüstü bir şahıs beklentisi içinde değildir. Herşeyin kevnî kanunlar çerçevesinde cereyan edeceğine inanır. Bu bakımdan nassların zahirine, akla uygun olsun olmasın, yapışıp kalan katı tutumlu ilim adamlarından değildir. Meselâ "muslih", "mürşid-i ekmel", "müceddid", "'halife-i zişan" gibi tabirleri de Mehdî kategorisi içinde mütalâa etmektedir. Fitne zamanlarında bir "Islahatçının bulunmasını "Allah'ın kâinata koyduğu kanun" açısından zarurî görmektedir. Bediüzzaman'a göre ahirzamanın en büyük fesadına karşı, Cenâb-ı Allah en büyük bir müceddid ve mürşid olan bir Zat-ı Nuranîyi gönderecek ve o zat da Ehl-i Beyt-i Nebeviden olacaktır.118 Bir şahıs ne kadar kuvvetli olursa olsun büyük bir ıslahatı tek başına yapamaz. İbn Haldun'un sosyolojik bir tesbit olarak söylediği "bir kuvvete dayanması" meselesini vuzuha kavuşturmaktadır. Ona göre Mehdî'nin beşerî güç kaynağı, Âl-i Beyt-i Nebevî, yani Resûlullah'ın soyundan gelen insanlardır. Bu neslin oldukça güçlü olduklarına işaretle şöyle devam ediyor: "Eski zamandan beri bütün ehl-i hakikatin başında onlar vardı. Ehl-i kemalin namdar reisleri yine onlardı. Şimdi de kemmiyyeten (sayısal olarak) milyonları geçen bir nesl-i mübarektir." Meydana gelen büyük hadiseler, o büyük cemaatin içindeki kudsî kuvveti harekete geçirecektir. "Elbette, o kuvvet-i azimedeki bir hamiyet-i aliyye feveran edecek ve Hz. Mehdî başına geçip, tarîk-i hak ve hakîkata sevkedecektir. Böyle olmak ve böyle olmasını beklemek, bu kıştan sonra baharın gelmesi gibi, adetullahtan ve rahmet-i ilâhiyyeden bekleriz ve beklemekte haklıyız."119 Mehdî'nin üç mühim vazifeyi gerçekleştireceğini söylemektedir: a) Maddecilik fikrini tam susturmak, b) İslâm şeâirini ihya, c) Bütün îmân ehlinin yardımıyla ve ittihad-ı İslâm'ın desteğiyle bütün âlimler ve velilerin, bilhassa her asırda Hz. Peygamber (sav)'in soyundan gelen oldukça çok ve güçlü bulunan seyyidlerin iltihakıyla büyük vazifesini yapmaya çalışır.120
Mehdî, herşeyi mucizevârî bir şekilde kılıçla düzelten bir şahıs değildir. Bediüzzaman, Mehdiyi normal bir insan, büyük bir ıslahatçı olarak görmekte ve etrafındaki nuranî cemiyetinden bahsetmektedir. Resûlullah (sav)'ın sünnetini ihya edeceğini, Süfyan'a karşı mü-cadelesinin de manevî olacağını söylüyor.121 Böylesine esbab dairesinde hareket eden bir zatın muvaffak olması kudret-i ilâhiyye noktasından da mümkündür. Bir dakikada yer ve gök arasını bulutlarla doldurup, boşaltan, bir saniyede denizin fırtınalarını teskin eden, bahar içinde bir saatte yaz mevsimini, yazda bir saatte kış fırtınasını icad eden Allah (cc), Mehdî ile de İslâm âleminin karanlıklarını dağıtabilir.122 Her ne kadar rivayet edilen hadîsler âhad ise de Fezâil-i a'mâl (ibadetlerin sevapları) ve hadisat-ı İslâmiyyede (gelecekte Müslümanların başına gelecek hâdiseler) bunlar hüccettirler. İmamlar bunların bu hususlardaki delâletlerini kabul etmişlerdir.123
İslâm toplumunda daima doğru yolda olan bir grubun bulunacağı hadîs-i şerifte anlatılmaktadır: "Ümmetimden kıyamete kadar hak üzere devam eden bir taife bulunacaktır."124 Buna dayanarak Mehdî'nin bir şahıs olamayacağını söyleyen Muhsin Abdulhamid, Resûlullah'ın haber verdiği bu grubun dinî mevzuları tazeleyeceğini, din yolunda mücadele edeceğini, adaleti yayacağını, dosdoğru ölçülere sarılacağını, zulümle mücadele edeceğini ve yeryüzüne İslâm'ı yerleştireceğini belirtmektedir. Onlar dünyada yaşarlar, gayb alemindeki şeylerle (gizlenmiş imamla) uğraşmazlar. Bu, Allah'ın kâinattaki sünnetine, İslâm'ın ruhuna ve amelî talimatlarına mutabıktır. Cenâb-ı Allah her devirde hakikî Mehdileri, yüzlerce ıslahatçıyı yaratabilir, vaktiyle de böyle yapmıştır. Bundan sonra da elbette böyle olacaktır. İnsanların vazifelerini bırakıp, Kur'ân-ı Kerîm'in hakikatlanndan kaçıp hayalî bir Mehdî bek-lemeleri yanlıştır.125 Mehdîliği sosyal bir hareket olarak değerlendiren, kötü durumda bulunan cemiyetler için bir ümit ışığı, müsbet bir unsur şeklinde anlayan alimler de vardır.126
SONUÇ:
Hemen hemen bütün dinler ve kültürlerin sahip olduğu bir "kurtarıcı" fikri İslâm'da da vardır. Ehl-i Sünnet inancında muhtelif isimlerin bulunmasına rağmen, "Mehdî" ismi şöhret kazanmıştır. Yukarıda işaret ettiğimiz gibi her yüzyılda bir gelen müceddidierden bahsedilir. Bu ıslahat hareketi sosyal bir hâdisedir. Sosyal şartların bir neticesidir. Nerede fitne ve tahribat varsa, orada ona karşı bir hayır ve ıslahat sözkonusudur. Demek ıslahat hareketleri İslâm ümmetinin fıtrî bir ihtiyacıdır. Ahirzamanda içtimaî ve ahlâkî bozuklukların artması, küfür ve inkârın yaygınlaşması karşısında insanların manevî liderlere muhtaç olduğu sosyal bir realitedir. Nitekim sosyolojik olarak tarihe baktığımızda hep böyle cereyan etmiştir.
Sünnî Müslümanlarda Mehdîlik, Şiîlerde olduğu gibi, temel bir inanç değildir. Zira imanî meselelerin dereceleri vardır. Bazıları kat'î delil ister, bazılarında zann-i galib kâfidir. O halde îmânın temel esaslarından olmayan ahirzaman hadîsleriyle ilgili teferruat sayılabilecek meseleler için, kat'î delil aranmaz. "Belki yalnız reddetmemek ve teslimiyetle ilişmemek" yeterdir. Mehdî meselesi daha çok imamet konusuyla irtibatlı olmuş, bu bakımdan Ehl-i Sünnet'te fer'î bir mesele olarak kabul edilmiştir. Hadîs kaynaklarımızdan Buharî ve Müslim'de ismen geçmediği doğrudur. Ancak "Mehdî" rolünü üstlenen "hak üzerine devam eden taife" ve buna benzer tabirlerle mefhum olarak geçtiğini söylemek mümkündür. Hz. İsa'nın nüzulüyle ilgili varid olan hadîste geçen "mü'minlerin imamı" meselesi ve İbn Hacer el-Askalanî gibi bir allâmenin, hadîsin yorumunda Mehdî'ye atıfta bulunması dikkate değerdir.
Mehdîlikle ilgili haberlerin kaynağında ihtida etmiş bazı şahsiyetlerin bulunması, hadîsleri temelden reddetmeyi gerektirmez. Bazı zatların, bin seneden beri ümmetçe kabul edilmiş bir mefhumu, reddetmelerinin ciddî delilleri bizce yoktur. En azından delilleri, isbat edenlerinkinden daha kuvvetli değildir. İbn Haldun dahi, Mehdî hadîslerini tenkit etmiş, ancak kökten reddetmemiştir. Az da olsa bir kısmının sıhhatini kabul etmiştir. Ayrıca her zayıf veya mevzu hadîsin "mânâsı yanlıştır", demek değildir. Hadîs olduğu kesin değilse de, mânâsı doğru olabilir.
Bizce, bazı yazarların iddia ettiği gibi, İslâm'daki Mehdî fikrini tamamen Hıristiyan kültürüne bağlamayı kabul etmek ilmî açıdan mümkün değildir.
Yeryüzünün belli bir bölgesinde, belli bir tarihte Mehdî olarak bir şahsı beklemek gibi bir inancı yanlış görüyoruz. Zira her devrede, her dönemde bu mânâyı taşıyan ıslahatçılar, faziletli şahsiyetler bulunabilir.
Hadislerde beyan edildiği üzere bir Müslümanın Mehdî'ye inanması normaldir. Kötü olan tembelliğe düşüp herşeyi Mehdî'nin düzelteceğini beklemektir. Gaybî bir insanın gelip bizi kurtarmasını bekleyerek uyuşmaktır. Gerçekten Müslüman kendisini tembellik döşeğine atıp ümit deryasında boğulmamalıdır. Arapların bir atasözü vardır; "Gökten altın yağmaz", top-lumların huzur ve refahı da kendiliğinden meydana gelmez. Büyük çabalar gerektirir. Bugün Müslümanların bütün kuvvetleriyle, Allah'ın koyduğu kevnî kanunlara riayet edip, maddî ve manevî olarak ilerlemeye çalışmaları gerekir. Mehdî gelecektir diye vazifeyi bırakmak mükellefiyetten kaçmaktır. Mehdîlik fikri gerçekten toplumu tembelliğe atıyorsa, felakettir. Ama Amerikalıların, ülkelerini, Hz. İsa'ya yer hazırlamak düşüncesiyle yeşillendirmeleri gibi, Müslümanların da Mehdî'ye zemin hazırlamak maksadıyla gayrete gelmeleri, netice itibariyle kötü olmasa gerektir.
Kanaatimizce Mehdî bir şahıstan ibaret değildir. Faaliyetleri geniş bir zaman dilimine dağılmış bir hareket, bir ekol ve bir cemaat olabilir. Zira hadîslerde anlatıldığı üzere adaletin tesisini bir şahsın yapması mümkün değildir. Bir cemaat, büyük bir heyet, Müslümanların büyük bir topluluğu birlikte hareket ederse ancak başarabilir.
Mehdî meselesine inanıp bağlanmak, bir kişinin kâmil Müslüman olmasını, kurtuluşa ermesini gerektirmez. Bizce Mehdî'yi kavram olarak düşünmek gerekir. Hayır kavramının bir sembolü olarak düşünülürse, mü'minler her dönemde hayır ve iyiliğin yanında yer alırlar. Her dönemde de buna ihtiyaç vardır. Zira hayır ve şer kavgası her zaman olmuş, kıyamete kadar da devam edecektir. Dolayısıyla hayır yoluna devam edildiği sürece Mehdî'ye tâbi olmaktan elde edilen netice kazanılmış demektir. Bir hayalî Mehdî'yi beklemek yerine, nerede hayır varsa oraya koşmak, orada bulunmak daha isabetlidir. Mehdî inancına da daha uygundur. Bu dünya imtihan yeridir. İnsan ne kadar hayra koşarsa, İmtihanı o kadar başarır. Herşeyin açık seçik olması imtihan prensibine ters olur. Mehdî olsa bile onun Mehdî olduğuna dair gökten bir nida yapılmayacaktır. Bazı şeyleri zaman gösterir.
Bazı sahte Mehdîlerin çıktığı ve halkı kandırdığı doğrudur. Ancak sahte Mehdîler çıkıyor diye, bir fikri kökünden reddetmek doğru değildir. Müseylemetü'l-Kezzab gibi sahte peygemberler de çıktı; peygamberliği reddetmek gerekmedi. Sahte doktorların çıkması doktorluk mesleğinin reddini gerektirmez.
Hülâsa Resûlullah Efendimiz (sav) ahirzaman hadiselerinin, belki de kıyametten önceki iki yüz senelik dönemin portresini çizmiştir. Bu dönemde cereyan edecek bazı hadiselere işaret etmiştir. Yalnız işaretle iktifa etmiştir. Tasrih etmesi de düşünülemezdi. Sadece işaretle iktifa etmesi de yorumlara açık kapı bırakmıştır. Bununla herkesi inanmaya mecbur tutmadığını göstermiştir. Şayet mecbur tutmak isteseydi, bunları tasrih ederdi. Bu bakımdan bizce Mehdî'ye inanmayan bir insanı tekfir etmek doğru değildir. Aynı şekilde hadîs-i şeriflerin ışığında, Mehdiye inanan bir Müslümanı cahillikle itham etmenin doğru olmadığı kanaatindeyiz.
Dipnotlar
78) İbn Hacer, a.g.e., s. 47.
79) bkz. es-Suyutî, Kitabu'l-i'lam bi Hükmi İsa aleyhisselâm, (el-Havi içinde). If, 156, Beyrut, 1983/1403; el-Mûnavi, Fayzu'l-Kadir, V, 301, Beyrut, 1392/1972; el-Keşmirî, et-Tasrih. s. 181.
80) el-Keşmiri, a.g.e., s. 81; İbn Hacer, el-Kavlu'l-Muhtasar, s. 24.
81) Tirmizî, Fiten, 79.
82) İbn Hacer el-Heytemî. el-Kavl. s. 24.
83) D.B. Macdonald, "Mehdi″, İA, VII, 477.
84) Rediş er-Raşid Tenvirur-Rical fi Zuhuri'l-Mehdî ve'd-Deccal, s. 22.
85) İbn Hacer, el-Kavlu'l-Muhtasar, s. 60.
86) İbn Hacer, a.g.e., s. 49.
87) İbn Hacer. a.g.e.. s. 53.
88) İbn Hacer, a.g.e., s. 54: krş. İşaya, 45:1-3; 2-2-4.
89) Bkz. Müslim, Fiten. 67-9: Sıddık Hasan Han, el-İzaa, s. 123-6.
93) Mevdudi. a.g.e.. s. 45; Mehdî konusundaki hadislerin senet açısından tahlilleri için bkz. Avni ilhan, Mehdîlik, s. 111-139.
94) Mevdudi. a.g.e., s. 51.
95) Ahmed Emin, Duha'l-islâm, III. 237-8.
96) Muhsin Abdulhamid. İslâm'a Yönelen Yıkıcı Hareketler (çev. M. Saim Yeprem, Hasan Güleç), s. 53, Ankara. 1984.
97) İbrahim Canan. Kütüb-i Sitte Muhtasarı XIV, 227, 269.
98) el-Kettânî, Nazmul-Mûtenasir, s. 144-6, Halep, ts; Süleyman Uludağ, İslâm'da inanç Konuları, s. 438.
99) Bkz. Abdulkerim el-Halip, el-Mehdî el-Muntazar, s. 43-62, Kahire. 1401/1980.
100) ibn Haldun, el-Mukaddime. II, 822.
101) İbn Haldun, a.g.e.,!i, 787.
102) İbn Haldun, a.g.e., II, 807; (Çev. Zakir Kadiri Ugan), II, 165, İstanbul, 1989.
103) İbn Haldun, a.g.e., 111,1109.
104) İbn Kesir, Alamatu Yevmi'l-Kıyame, (nşr. Abdullatif Aşur), s. 24.
105) Goldziher, a.g.e., s. 344.
106) Ebu Davud, Melahim. I.
107) JohnR. Hinneis, The Facts on File Dictionary of Reltgion, s. 198, USA. 1984.
108) D.B. Macdonald, "Mehdi", İA., VII. 476.
109) Ancak Eşarî, Makalat'ında "Hz. Peygamberin müjdelediği Mehdî'nin Rafizîlerden Harbiyye'dir" demekle, sanki kendisi de Peygamberin müjdelediği Mehdî fikrini benimsiyor, ancak Rafizîlerin dediği kişinin, Mehdî olmadığını söylüyor, fbk. Makalatu'l-islamiyyin, s. 23 (nşr. Richard Mc Carthy, Beyrut, 1953).
110) Avni İlhan, "Mehdîlik". Ehl-i Sünnet Tetkikleri, s. 330; Mehdîlik, s. 141.
114) Mevdudî, Meseleler ve Çözümleri, s. 47, 50, 51.
115) Goldziher. el-Akide ve!ş-Şeria, s. 195.
116) Ahmed Emin, Duha'l-İslâm, III, 245.
117) Abdulkerim ei-Hatip, el-Mehdî'l-Muhtazar ve Men Yenteziruneh, s. 14-82.! 12: Abdullah es-Semman. el-islâmu'l-Musafta. 90-1, Kahire ts.
118) B.S. Nursî, Mektubat, s.411-2.
119) a.y.
120) B.S. Nursî, Emirdağ Lahikası, 1.259-60, İstanbul, 1976. 12!) B. S. Nursî; Mektubat, s. 411-2, istanbul. 1976.
122) a.y.
123) B. S. Nursî, Şualar, s. 355, İstanbul, 1958.
124) Müslim, iman, 247.
125) Muhsin Abdulhamid, islâm'a Yönelen Yıkıcı Hareketler, s. 52.
126) Bkz. Süleyman Uludağ. İslâm'da İnanç Konuları, s. 435.
hz.mehdinin geleceği inancının iman akidelerinden olmadığını yazan akademisyenlere cevap
OSMANLI TOPLUMUNDA MEHDÎLİK HAREKETLERİ
Prof. Dr. Abdulkadir Özcan
Hidayete erdirilmiş, doğru yolu bulmuş kişi anlamına gelen “Mehdî”, ıstılah olarak Ahir Zaman’da kıyamete yakın bir dönemde zulüm ve adaletsizliğin her tarafı kapladığı bir devirde gelip, yeryüzünü adaletle dolduracağına inanılan kişi olarak kullanılır. Gerçekten, temel itikadî bir mesele olmamakla beraber Ehl-i Sünnet inancına göre Kütüb-i Sitte’de mevcut bazı hadislere dayanılarak Mehdî’nin Ahir Zaman’da geleceği, bozuk dünyayı düzelteceği, Hz. İsa’nın gökten inerek kendisine tabi olacağı ve birlikte Deccal’ı öldürecekleri inancı her devirde var olmuştur.1 İslâm tarihinin daha başlarında Emevi Devleti’nin kurucusu Muaviye’nin 680 yılında ölümünden sonra ortaya çıkan fitneler ve iç savaşlar sırasında, idareyi ele alarak âlemi ıslah edecek birinin beklentisi başladı. Başta Ömer b. Abdülaziz olmak üzere bazı Emevî halifelerine Mehdî gözüyle bakıldı. Hilafeti Emevîlerden devralan Abbasîler de aynı inanç ve beklenti ile kuruluşları arefesinde çıkan ihtilâli desteklediler. Bazı Abbasî halifelerinin adı da Mehdî idi. Zaman ilerledikçe Müslümanlar arasında Mehdî inancı hiç kaybolmamış, karşı karşıya kalınan en zor durumlarda hep bir kurtarıcı beklenmiştir. Ancak çoğu zaman bu inanç bazı kişiler tarafından kötüye kullanılmış, büyük iç karışıklıkların ve kanlı kavgaların ortaya çıkmasına yol açmıştır.2 Özellikle İslam dünyasında mehdîlik iddiasıyla ortaya çıkmış kişilerin, büyük siyasî buhranlar, istilalar ve anarşi dönemlerinde görülmeleri de tesadüfî olmamıştır.
12 imamlı Şiîlik inancında ise Mehdî düşüncesi daha yaygın olup, beklenen son ve gizli imamdır. Şiada farklı gruplar içinde farklı şahıslar Mehdi olarak beklenmektedir. Nitekim bir gruba göre kendisine “Mehdî-i Muntazar” denilir. Hz. Hüseyin’in öldürülmesinden sonra ortaya çıkan bu düşünce Hz. Ali’nin oğlu Muhammed b. Hanefiye’nin ölmeyip günün birinde Mehdî olarak geri döneceği inancını benimser. Şiîliğin farklı şubelerinde farklı şekilde gelişen mehdîlik inancı hep var olmuştur. Onlara göre gizli imam geri geldiğinde bizzat idareyi ele alacak ve sapkınlıkları ortadan kaldıracaktır.
Zaman zaman İslâm dünyasının çeşitli bölgelerinde mehdîlik iddiasıyla ortaya çıkan kişiler görülmüş, çevresine toplanan kalabalık taraftar kitlesi ile bunlar hükümetleri zor durumda bırakmışlardır. Mesela Horasan’da Emevîlere karşı başlatılan muhalefetin liderlerinden Hâris b. Süreyc ile Abbasî ihtilâlinin lideri Ebû Müslim-i Horasanî mehdi olarak algılanmışlardır. Aynı durum daha sonraki asırlarda Kuzey Afrika, Hindistan, Sudan ve Nijerya’da da söz konusu olmuş, özellikle Avrupa sömürgeciliğine karşı ortaya çıkan liderler genellikle mehdîlik iddiasında bulunmuşlardır.3
Selçuklular döneminde 1240 yılında ortaya çıkan Babaîler İsyanı, Şiîliğin İsmailiyye koluna mensup propagandacıların faaliyetleri sonucunda patlak vermiştir. Anadolu’da konar-göçer Türkmenleri kullanarak heterodoks cereyanların ilk örgütlü temelini atan Türkmen şeyhi Baba İlyas-ı Horasanî ve onun adına isyanı başlatan ve yöneten Baba İshak’ın amacı Anadolu Selçuklu Devleti’nin idaresini ele geçirmekti. Karizmatik bir kişiliğe sahip Baba İlyas-ı Horasanî, Resul, Velî ve Mehdî sıfatlarıyla da anılıyordu. Bir yandan Moğol istilası, diğer yandan taht kavgalarının hüküm sürdüğü çok buhranlı bir dönemde ortaya çıkan ve kendisini maddî, manevî bir gücün sahibi gösteren Baba İlyas, mehdi kimliğiyle harekete geçti.4 Baba İshak tarafından başlatılan isyan günümüz Adıyaman dolaylarında gelişti ve kısa sürede Orta Anadolu’ya sıçradı. Amasya’da yakalanan Baba İlyas’ın ve ardından Baba İshak’ın öldürülmesinden sonra bastırılabildi. Daha sonra sıkı bir dayanışma içine giren Babaîler, liderleri Baba İlyas’ın efsaneleşen şahsında farklı dinî-tasavvufî bir hareketin adı oldu ve zamanla Kızılbaşlığın ve Bektaşîliğin bünyesinde varlığını sürdürdü.5 Onların eşler hariç her çeşit mal ve servetin ortaklığına dair düşünceleri Osmanlı döneminde kısmen Bedreddinîler’de devam etmiştir.6
Osmanlı Devlet-i Aliyyesinde Mehdilik İddia Edenler
Gazâ devleti olarak XIV. yüzyıl başlarında ortaya çıkan Osmanlı Beyliği, bulunduğu mevkiin askerî ve stratejik durumunu gayet iyi değerlendirerek kısa sürede güçlü bir devlet olmuş, asrın sonlarında ise kendisine bağlı (vasal/teba’) devletlerle çok uluslu imparatorluğa dönüşmüştür. Özellikle Balkanlarda kurduğu siyasî otorite, sağlamış olduğu sosyal, ekonomik ve dinî dengeler, varlığının en garantili unsurları olmuştur. Burada attığı sağlam temellerden sonra Anadolu Türk birliğini de kuran Osmanlı hükümdarları, XV. yüzyıl başlarında Yıldırım Bayezid zamanında doğudan gelen kalabalık Timur kuvvetlerine yenilmiş, böylece devlet çok ciddî bir sarsıntı geçirmiştir. Anadolu’daki Türkmen beylikleri tekrar eski yarı bağımsız otoritelerini kurarlarken, Osmanlı da Timur’a bağlı bir devlet konumuna düşmüştür. 1402-1413 yılları arası, kardeş kavgaları içinde geçerken, dahilî bazı isyan hareketlerinin tohumları da bu dönemde atılmıştır.
Şeyh Bedreddin
Dinî ve siyasî nitelikli bu olayların ilki Simavnalı Şeyh Bedreddin önderliğinde farklı yerlerde çıkan ayaklanmalardır. Yanlışlıkla Bedreddin-i Simavî diye de anılan bu kişi, Edirne civarında olup günümüzde Yunanistan sınırları içinde kalan Simavna (Samona)’da XIV. yüzyıl ortalarında doğmuştur. Torunu Halil’in Menâkıbnâme’sine göre babası Selçuklu Sultanı II. İzzeddin Keykavus’un (ö. 1279) torunu, annesi ise Rum kökenli iken müslüman olan Melek Hatun’dur. Ancak son zamanlarda yapılan araştırmalar, soyunu Selçuklu hanedanına bağlayan bu rivayetin siyasî amaçla uydurulduğunu ve bununla mehdici kimliğinin güçlendirilmek istendiğini göstermektedir.7 Babası bulunduğu yerin kadısı olduğundan “Simavna Kadısı oğlu” diye tanınmış, bu da zamanla “Simavî” şekline dönüşmüştür.
Bedreddin, Bursa’da, Konya’da, Şam’da, Kudüs’te seçkin müderrislerden naklî ve aklî ilimlerde dersler aldı. Kahire’de Seyyid Şerif-i Cürcanî ile birlikte Felsefe ve Mantık hocası Mübarek Şah’ın gözde talebelerinden oldu. Hocası ile birlikte hac için Mekke’ye, oradan da Medine’ye geçen Bedreddin, Seyyid Şerif ’in daveti üzerine tekrar Kahire’ye döndü. Burada Memlük Sultanı Berkuk’un (ö. 1399) oğlu Ferec’in hocalığını yaptı. Zaman zaman Berkuk’un sarayında düzenlenen ilmî toplantılara katıldı ve başarılarından dolayı Sultan’ın takdirlerini kazandı. Burada kendisinin mehdî olduğuna inanan Şeyh Hüseyin-i Ahlatî ile tanışarak onun etkisi altına girdi ve müridi oldu. Hastalandığı için şeyhi tarafından seyahate çıkması tavsiye edilince 1400’lü yılların başında Tebriz’e gitti ve buranın ulemasıyla yaptığı münazaralarda Timur’un da takdirini kazandı. Bir ara Kazvin’e de giden Bedreddin’in burada Bâtınî fikirlerle dolduğu anlaşılmaktadır. Timur’un kalma teklifine rağmen Kahire’ye dönen Bedreddin, şeyhi Ahlatî’nin ölümü üzerine onun postnişîni oldu. Fakat Kahire’deki diğer şeyhlerle arası açılınca Edirne’ye dönmeye karar verdi. Bir süre Konya’da kaldı ve oradan Tire’ye geçti. Burada ilerideki isyan hareketinin temsilcilerinden olup “Dede Sultan” diye anılan Börklüce Mustafa ile tanıştı. Daha sonra Sakız adasının Hıristiyan idarecisinin daveti üzerine buraya gitti ve onun İslâm’a geçmesine vesile oldu.8 Buradan İzmiroğlu Cüneyd’in daveti üzerine İzmir’e ve oradan da Kütahya’ya geçen Bedreddin bu sırada ilerideki isyanın ikinci elebaşısı Torlak Kemal’le tanıştı. Bursa ve Gelibolu üzerinden Edirne’ye döndü. Daha sonra tekrar Bursa ve Aydın taraflarına gittiyse de geri dönerek Edirne’de 7 yıl kadar inzivaya çekildi.9
O sırada Osmanlı Devleti’nde tam bir fetret hüküm sürüyordu. 1402 Ankara Savaşı sonrasında Yıldırım Bayezid’in oğulları arasında kıyasıya taht mücadeleleri yapılıyordu. Musa Çelebi’nin, ağabeyi Emir Süleyman’ı ortadan kaldırıp Edirne’ye hâkim olmasıyla yıldızı parlayan Bedreddin onun tarafından kazaskerliğe, yani şer’î ve hukukî otoritenin başına getirildi. Böylece siyasî hayatı başlayan Şeyh Bedreddin, Musa’nın, kardeşi Çelebi Mehmed tarafından bertaraf edilmesinden sonra İznik’te mecburî ikamete tâbi tutuldu. Bu sırada kendisine 1000 akçe maaş bağlandı. Ancak burada rahat durmayan Bedreddin zahiren dinî/tasavvufî, gerçekte siyasî anlamda teşkilâtlanmaya başladı. Bu sırada Anadolu’da ve Rumeli’de yoğun bir propaganda faaliyetine girişerek kısa sürede çevresine kalabalık bir mürid ve sempatizan kitlesi toplamayı başardı. Tire’de tanıştığı, daha sonra da zaman zaman görüştüğü Börklüce Mustafa’yı Aydın ve Karaburun taraflarında faaliyet göstermekle görevlendirdi. Yine evvelce tanıştığı ve bağlantısını sürdürdüğü Torlak Kemal’e de Manisa ve dolaylarındaki faaliyetlerin başına getirdi. Her iki adamı bulundukları yörelerde binlerce taraftar ve sempatizan topladılar. Bu arada Bedreddin bir yolunu bularak İznik’ten kaçtı ve Kastamonu’da Candaroğlu İsfendiyar Bey’e sığındı. Amacı Kırım tarafına geçmekti. Ancak bunu başaramayınca Sinop’tan gemiyle Zağra, Silistre, Dobruca10 üzerinden Deliorman’a gitti ve burayı faaliyetlerinin üssü yaptı. Her tarafa gönderdiği adamlarıyla Balkanlar’da da geniş bir propaganda faaliyeti başlattı. Zamanın mehdîsi olduğuna inanan biri olarak Bedreddin ve halifeleri, toplumsal sıkıntıları gidermek için iktidara talip oldu ve ayaklandı. Özellikle Çelebi Mehmed tarafından timarları ellerinden alınan gayrimemnunlar ile, kendilerine yeni timarlar verilen memnun kesimin ve mahallî Hıristiyanların da katılımıyla büyük bir isyan patlak verdi. Bir süre önce müridleri Börklüce Mustafa ile Torlak Kemal’in başlattığı isyanları bastırtan Çelebi Mehmed, Şeyh Bedreddin’in üzerine de asker sevk etti. Veziriazam Bayezid Paşa kumandasındaki Osmanlı kuvvetleri kısa sürede Bedreddin’in isyanını bastırmaya ve kendisini yakalamaya muvaffak oldular. Serez’de bulunan Sultan Mehmed’in huzuruna götürülen Bedreddin, ulemadan olması sebebiyle hemen öldürülmedi. Zira Osmanlı’da ulemaya ölüm cezası pek verilmezdi. Padişahın huzurunda ulema meclisinde ilmi olarak ilzam edilip, kendi hatasını itiraf ettikten sonra cezalandırılırdı. Padişahın emriyle oluşturulan heyet tarafından sorgulanan Bedreddin, faaliyetlerinin dinî yönü olmayıp doğrudan “hurûc ale’s-sultân” suçuna girdiği kanaatiyle örfî hukuk gereği Serez çarşısında idam edildi. Bir rivayette bizzat Şeyh’in de kararın isabetli olduğunu kabul ettiği belirtilir.
Şeyh Bedreddin’in Bazı Görüşleri
Özellikle fıkıh ve felsefede derin bilgisi olduğu nakledilen Bedreddin’in, Vâridât adlı eseri meşhurdur. Şeyh Bedreddin, bu eserinde monist olduğunu açıkça ortaya koyar. O, “Varlıkta yalnız birlik vardır. Âlem Cenâb-ı Hakk’ın zuhurundan ibarettir. Bu sebeple âlem yaratılmamıştır.” diyerek tıpkı materyalistler gibi maddenin ezelî ve kadim olduğuna inanmaktadır.
Şeyh Bedreddin, bedenî haşre karşı çıkması, cennet-cehennem, melek-şeytan gibi konularda ileri sürdüğü görüşleriyle dikkati çekmiş ve büyük eleştiri almıştır. Özellikle ahiret ve haşirle ilgili görüşleri yüzünden mülhidlikle suçlanırken,11 bazı ulema tarafından da övülmüştür. Başta Börklüce Mustafa ve Torlak Kemal olmak üzere bazı müridlerinin özel mülkiyeti reddedip ibâhîliği savunmaları yüzünden eleştirilen Bedreddin, Marksistler tarafından bayraklaştırılmış ve Komünizm’in ilk temsilcisi gibi gösterilmiştir. Ölümünden sonra sempatizanları “Bedreddin Sûfîleri” veya “Bedredinîler” diye anılmış, bunlar da zamanla Alevî-Kızılbaş zümreleri arasında eriyip gitmiştir. Bazı araştırmacılara göre, bu zümre içerisinde geliştirilen “Bedreddin Ocağı”na göre, Şeyh bir gün dönecek ve âlemi düzene kavuşturacaktır. Aslında Şeyh’in, “Bedenle birlikte ruh da ölür.” düşüncesine aykırı olan bu inanış, Bedreddin’i ve faaliyetlerini mehdîlik anlayışı içerisine dahil etmektedir. Nitekim, eserini II. Bayezid’in emriyle yazan İdris-i Bitlisî Heşt Bihişt’nde, “Şeyh’in gaipten aldığı haberlerle harekete geçtiğini, idareyi ele aldıktan sonra nizamı sağlayacağı ve bazı haramları helal kılacağını” belirtir. 12 Amacının siyasî ve iktidarı ele geçirmek olduğunda şüphe bulunmayan Bedreddin, taraftarlarına eşitlikçi dünya ve cennet vaat etmiştir. Zira yukarıda denildiği gibi o sırada dirlikleri ellerinden alınmış sipahilerin sayısı oldukça kabarıktı ve bunlar onun baş destekçileri idi. Kendisine isnad olunan bedenî haşri inkârı, ilk üç halifeyi reddi, mum söndülü işret âlemlerini teşviki vs. gibi fikirleri ile XVI. yüzyılda Şeyhülislâm Ebüssuud Efendi (ö. 1574), Sofyalı Bâli Efendi (ö. 1553) ve XVII. yüzyılda Aziz Mahmud Hüdayî (ö. 1628) gibi âlim ve mutasavvıflar tarafından mülhidlik ve Râfızîlikle itham edilmiştir. Ancak Bedreddin’in fikirleri bazı kesimlerce hâlâ benimsenmektedir.13
***
Sultan II. Bayezid devrinde (1481-1512) bir İranlı’nın “mehdinin çavuşları”ndan olduğunu ilan etmesiyle bir kargaşa çıkmıştır. Meselenin ulema arasında görüşülmesinden sonra 8 kişi tarafından “zındık” suçlamasıyla, anılan kişi katledilmiştir.14
Şah Kulu
İran’da Şiîlik esaslarına dayanarak kurulan Safevî Devleti’nin başındaki Şah İsmail’in Anadolu’daki propaganda faaliyetleri meyvelerini vermeye başlamıştı. Teke yöresindeki Kara Bıyık oğlu Hasan (Şah Kulu Baba Tekeli) adında olup Osmanlı kaynaklarında Şeytan Kulu unvanıyla anılan Safevî dâisi, İran’a giderek bâtınî akidelerle dolu olarak Anadolu’ya dönmüştür. Antalya yöresinde bir mağarada inzivaya çekilmiş, hatta II. Bayezid tarafından kendisine her yıl in’âmlar gönderilmiştir. Baba Tekeli, etrafına topladığı alevî konar-göçer aşiretleri kullanarak 1511 yılında “ülke bizimdir. Bana erenlerden işâret olmuştur. Hâlâ ortaya çıkmış olan Şâh İsmail’in halîfesiyim” diyerek ayaklanmış ve bir süre devleti ciddî anlamda meşgul etmiştir. İnsan kaynağı olarak yine sosyal ve ekonomik sıkıntı içindeki halkı, özellikle de tımarları kesilen sipahileri kullanmıştır. Ayaklanmayı Şiîlerce kutsal sayılan 10 Muharrem günü başlatması tesadüfî olmamıştır. O sırada II. Bayezid’in şehzadeleri arasında kıyasıya saltanat mücadelelerinin bulunması, Antalya yöresini idaresi altında bulunduran Şehzade Korkut’un İstanbul’a hareketinin burada bıraktığı idarî boşluk, Şahkulu’na beklediği fırsatı vermişti. İsyanın zamanlaması ve bir iç karışıklığa denk getirilmesi, Bedreddin hareketini hatırlatmaktadır. Amacı Osmanlı Devleti’ndeki kargaşadan yararlanarak Anadolu’yu ele geçirmek olan Şahkulu, kalabalık bir kuvvetle Anadolu Beylerbeyliği’nin merkezi Kütahya’ya yürüyerek hükümet kuvvetlerini dağıtmış, ele geçirdiği Karagöz Paşa’yı kazığa oturtarak katletmiştir. Bu vahim durum karşısında Veziriâzam Atik Ali Paşa kumandasındaki Osmanlı merkez kuvvetleri sevk edilmiş ve isyan sona erdirilmiştir.15 Şah Kulu, tarihçi Müneccimbaşı Ahmed Dede tarafından mülhid, zındık, Râfızî ve Kızılbaş olarak nitelenir.
<>Nur (Nureddin) Ali Halife
II. Bayezid döneminde Şah İsmail adına ayaklanan bir başka âsi Rumiyeli Nur (Nureddin) Ali Halife’dir. Yine şehzadeler arasında saltanat mücadelelerinin kızıştığı bir zamanda 1512 yılında 20, 30 bin kişilik bir kuvvetle ayaklanan Nur Ali Halife üzerine gönderilen devlet kuvvetlerini yenmiş, Amasya, Tokat, Niksar ve Şarkî Karahisar taraflarını yağmalamıştır. Osmanlı kaynaklarında Kızılbaş, geniş meşrebli ve Şah İsmail’in dâîsi olarak nitelenen16 Nur Ali Halife 1514 Çaldıran Meydan Muharebesi’nde taraftarlarıyla birlikte Şah İsmail’in yanında savaşa katılmıştır. Bu savaştan sonra Şah İsmail’in Anadolu’daki faaliyetleri bir süre azalmıştır.
***
Keza Sultan II. Bayezid döneminde 1493 yılında bugün Makedonya sınırları içinde bulunan Manastır’da kulağı küpeli, boynu tokalı haydarî kılıklı bir kişi, kebesini çıkarıp, yalın kılıç “mehdî benim” diyerek öldürme amacıyla padişahın üzerine yürümüş, hatta çavuşları aşıp iyice yaklaştığı bir sırada İskender Paşa’nın uzaktan bozdoğan veya gürzünü fırlatıp yere yıkmasıyla bertaraf edilebilmiştir.17
Bozoklu Celal
Anadolu isyanlarına adını veren Bozoklu Celal’in mehdîlik iddiasıyla ortaya çıkması Yavuz Sultan Selim (1512-1520) dönemindedir.18 Solakzâde tarafından mülhid ve zındıklar listesinin başı olarak nitelenen Celal, Bozok’tan Tokat’a gelmiş; “meczûb-ı ilâhîdir” denilerek halkın gözdesi olmuştur. 1519 yılında Turhal taraflarında bir mağarada yaşayan ve çevresine, “yakında mehdînin geleceğini ve bu mağaradan çıkacağını” söyleyen Celal, bir süre sonra onları hazır hale getirince kendisini mehdî ilân etmiş ve “Şah Veli” unvanıyla dünya saltanatını ele geçirmeye çalışmıştır. Münzevî yaşantısıyla etrafına çok sayıda taraftar toplayan Celal, Şah İsmail’e güvenerek 20 bin kadar süvari ve piyadeden oluşan bir kuvvetle ayaklanmış, bu arada civardaki Osmanlı beyleri ve görevlileri de ister istemez maiyetine girmiştir. Olay Dulkadirli Beyi Şehsuvar oğlu Ali Bey tarafından büyümeden bastırılarak19 Celal’in başı kesilmiştir. Ancak adı Anadolu isyanlarının sembolü haline gelmiş, hatta II. Bayezid dönemi isyanları bile bu kategoride ele alınmıştır.
Daha sonra Kanunî Sultan Süleyman döneminde (1520- 1566) de aynı mahiyette isyanlar çıkmış, fakat hepsi fazla büyümeden bastırılmıştır. Bunların başlıcaları Bozok, Tokat, Amasya, Maraş, Adana ve İçel taraflarına yayılan Süklün Oğlu (Süklün Koca) ve Zünnûn Oğlu (Baba Zünnun), Adana taraflarında Domuz Oğlan ve Yekçe (Yenice) Bey, Yozgat taraflarında Atmaca, Orta Anadolu’da çıkıp etkisi büyük olan Kalender Oğlu (Kalender Çelebi), Adana civarında Seydi Bey ve İncir Yemez gibi, liderlerinin adlarıyla anılanlardır.20 Osmanlı kaynaklarında râfızî ve mülhid diye nitelenen bu kişilerin ayaklanma sebebi zahiren vergi meselesi gibi görünse de, Osmanlı Devleti’nin Macaristan ile yaptığı savaş sırasında ortaya çıkmaları tesadüfî olmamıştır. Özellikle Abdal ve Işık taifesini etrafına toplayarak zamanın mehdisi olma iddiasında bulunan ve soyunu Hacı Bektaş-ı Velî’ye bağlayan Kalender Şah isyanı güçlükle bastırılabilmiştir.
***
XVI. yüzyılda Anadolu dışında da aynı mahiyette ayaklanmalar çıkmıştır. Ezcümle, II. Selim döneminde (1566-1574) Yemen’de mehdîlik iddiasıyla bir sapkın kişi, bazı zihni karışık kişileri yoldan çıkarıp, yanına adam toplayıp fesat ve kıtalde bulununca Vezir Koca Sinan Paşa kendisini ve adamlarını ortadan kaldırıp kellelerini İstanbul’a göndermiştir.21 Yine bu padişah döneminde Rum eyaletinde “mehdi gelmesi yakındır” diye ortaya çıkan bir kişi tutuklanmış ve merkeze gönderilerek kürek cezasına çarptırılması istenmiştir.22
III. Murad zamanında (1574-1595) Trablusgarp’ta Yahya bin Yahya adlı Hâricî “halîfe-i mehdî” olma davasıyla ayaklanmış, 60 bin kadar askerle kaleye saldırmış, Güzelce Ali Paşa’nın babası Tunus valisi Kaya Paşa’yı öldürmüştür.23 Yine bu padişah döneminde Anadolu’da Düzmece Şah İsmail hareketleri görülmüş; asrın sonlarına doğru ünlü ozan Pîr Sultan Abdal beklenen mehdi adına başkaldırmış, hatta Kanunî’nin Bağdat fethi münasebetiyle kederinden bir de ağıt yakmıştır.
III. Mehmed zamanında (1595-1603) mehdi adıyla biri peyda olmuş, etrafına pek çok kişi toplanmıştır. Hapsedilmiş, fakat İstanbul kahvehanelerinde halkın diline düşmüştür. Bu gelişmeler üzerine Sadrazam Damat İbrahim Paşa kazaskerleri çağırmış, yapılan soruşturmada kişi inkâr edip, “iyidür ki, sizin bu fikr ü amelinize göre her ayda bir iki mehdî zuhur eylemez. Hiç bilir misiz ne yolda ne kârdasız” diye idareyi ve gidişatı eleştirince, Balıkpazarı siyâsetgâhında asılmıştır24. Keza 1600 yılında Yemen’de imam ve mehdilik iddiasıyla bir müfsit ortaya çıkmıştır.25
Hicrî ikinci bin yıl (millennium) inancının da eklenmesiyle XVII. yüzyıl başlarından itibaren Anadolu’da büyük çaplı isyanlar çıkmıştır. Yine Celâlî isyanları adıyla anılan bu ayaklanmaların zahirî sebepleri de sosyo-ekonomik ağırlıklıdır. Özellikle Osmanlı-Avusturya savaşlarının yoğun olarak görüldüğü zamanlarda çıkan bu ayaklanmaların en önemlileri Karayazıcı Abdülhalim, Deli Hasan, Canbulatoğlu ve Kalenderoğlu Mehmed gibi liderlerinin adlarıyla anılır. Bu isyanlar Sadrazam Kuyucu Murad Paşa tarafından sert ve kanlı bir şekilde bastırılmıştır.
Bazı araştırıcılara göre, sadece Anadolu’yu ele geçirmek amacında olan Şahkulu, Nur Ali, Bozoklu Celal ve Kalenderoğlu isyanlarının mehdici bir yanı söz konusu değildir. Ancak diğer bazı araştırıcılara göre ise, bu ayaklanmalarda Mesih’le ilgili bir ideoloji vardır ve buradaki mehdî kavramı İran Safevî devletiyle bağlantılı olup ihtilâlci bir karakter arz eder. Zira Safevî anlayışına göre Osmanlı Yezid’dir ve mutlaka devrilmelidir. Kendileri de beklenen mehdidir ve amaçları Yezid’in mülkünü ele geçirmektir.
Sultan I. Ahmed’in saltanatının sonlarında 1616 yılında Ali Paşa’nın Budin valiliği esnasında Boçkay Emîri denilen ve sâdâttan olduğunu söyleyen bir kimse, “mehdî-i sâhib-i zuhûr” iddiasıyla o şehri ve askerî taifesini teshir ederek gûyâ, “düşmanın hücûmu ihtimâli vardır” diye orduyu ovada toplatıp, meşveret için gün belirlemiştir. Fakat asıl amacı paşayı ve asker ileri gelenlerini öldürtüp kendisini vali yapmak idi. O sırada Dârülkurra Şeyhi Mehmed Efendi meşverete dahil olup sert bir konuşma yapmış ve herkesi fasık ve sapkın ilân etmiştir. Yakalanan Emîr, kalede hapsedilerek büyük bir fitnenin önü alınmıştır.26
Sultan II. Osman döneminde Tunus’ta Kadirî Şeyhi Ebülgays divanelik belirtileri gösterip zaman zaman “imâm-ı sâhibü’z- zaman, mehdilik ve gaybdan haberler aldığı” iddiasında bulunmuştur. Belde ileri gelenleri durumu Tunus Beylerbeyi Ramazan Paşa’ya bildirmişler, Şer’-i şerîf üzere yapılan muhakemede davasından men edilmiş ve uyarılmıştır. İddiasından vaz geçen Ebülgays bir süre divane gibi dolaşmış, bu arada cami, tekke, köprü ve medreseler yaptırmış ve bunlara geliri yüksek vakıflar tayin etmiştir.27
IV. Murad zamanında Eskişehir’de mehdilik iddiasıyla ortaya çıkanlar olmuş ve ayaklanmışlardır.28 Yine bu dönemde “Sakarya Şeyhi” adıyla tanınan Şeyh Ahmed de mehdilik iddiasıyla ayaklanmış; Eskişehir halkına gönderdiği, “Şehr-i Atîk ahâlîsi, şöyle malûm ola ki, kâğıd size vusûl buldukta, yüz yirmi yılluk haracınuzu bi’t-temâm gönderüp ve kendünüz içün bir ayluk zahîre alıkoyup ziyâdesini bilcümle gönderesiz. Ve illâ taallül ederseniz üzerinize âdem gönderüp katl olunmanız mukarrerdir” şeklindeki tehdit dolu yazısında imzasını “İsa Rûhullah” diye atmış, fakat yakalanarak öldürülmüştür.29 Yine IV. Murad zamanında Rumiye Şeyhi denilen kişi de aynı iddiayla zuhur etmiş ve hakkından gelinmiştir.30
XVII. yüzyıl sonlarında 1694 yılında sâdâttan olduğunu iddia eden bir kimse Edirne Eski Cami’de alenen, “Ben mehdîyim, hâlâ (şimdi) zuhûr ettim” deyince, kaymakamın huzuruna celp edilmiş, yapılan sorgulamada, “Fakra mübtelâ, füls-i ahmere muhtâc olduğumdan bana cünûn galebe etmekle, bu gûne kelâma tasaddî eyledim. Yoksa benim gibi âdem niçe mehdî olabilir ve bu iddiayı niçe edebilir” diye akıllıca cevap vermekle, kaymakam tarafından kendisine bol atiye verilip salıverilmiştir. Ancak meczup olmakla, nasihat kâr etmeyip birkaç gün sonra yine Eski Cami’de ve Selimiye Camii’nde münasebetsiz sözler söyleyip insanların kafasını karıştırınca çavuşlar tarafından Bozcaada’da mecburî ikamete tâbi tutulmuştur.31 Keza aynı yıllarda Arap Müneccim adlı biri Edirne’de, “Hz. Muhammed’in zuhuru”nu ilan etmiş, siyasî vaazlar vermiş, Tuna’ya atılarak cezalandırılmıştır.
Öte yandan bu yüzyılda Bayramî Melâmîleri arasında da mehdici görüşlerin varlığı bilinmektedir. Zîra bu tarikatta “kutub” un yalnız manevî değil, dünyevî otoriteyi de ele alarak adaleti tesis edecek düşüncesi mehdîlik inancıyla birleştirilmiştir. Dolayısıyla Bayramî Melâmîleri gayrimeşru gördükleri Osmanlı iktidarına muhalefet etmişler, fakat XVI ve XVII. yüzyıllarda birçoğu siyaseten katledilmiştir.32
XVII. yüzyılda mesihlik iddiasında bulunan ve etkisi hâlâ günümüzde devam eden isim Sabatay Sevi (ö. 1676)’dir. Kendisini Allah’ın oğlu ve İsrail’in kurtarıcısı olarak kabul eden bu kişi 1666’da İzmir’de Mesihliğini ilan etmiştir. Polonya kökenli bir haham tarafından şikâyet edilmesi üzerine Edirne’ye getirilerek sorgulanmıştır. Ölümden kurtulmak için müslüman olduğunu söyleyince Mehmed Aziz adını almış ve kendisine kapı ortası tekaütlüğü maaşı bağlanmıştır. Taraftarları Osmanlı saltanatını ele geçirmesini çok beklemişlerse de bu gerçekleşmemiştir. Daha sonra “Dönme”33 mezhebinin ortaya çıkmasıyla, Sabataistler faaliyetlerini daha örtülü olarak sürdürmüşlerdir. Ortodoks Yahudiler tarafından sahte Mesih olarak kabul edilen Sabatay Sevi taraftarları, en yoğun faaliyetlerini açtıkları okulla Selanik’te sürdürmüşlerdir.34
Celâlî ayaklanmalarının had safhaya vardığı, her türlü tayin ve tevcihlerin rüşvetle yapılmaya başlandığı bu yüzyılın ortalarında sadrazamlığa getirilen İpşir Mustafa Paşa’nın (ö. 1655) hemen görevinin başına gelmeyip, Anadolu’daki karışıklıkları düzeltmek amacıyla aylarca oralarda oyalanması, bazı tarihçiler tarafından “mehdilik” iddiasında bulunma şeklinde ele alınmıştır. Nitekim Vak’anüvis Naîmâ, İpşir Paşa’nın “Bu dünya ma’- mûr olursa bizim elimizde olur. Ve devlete nizâm verirsek biz veririz.” sözlerini, “Lisân-ı hâlle mehdî-i âhir-zamân ise biziz.” demek istediği şeklinde yorumlamaktadır.35
XVIII. yüzyılda Batı örnek alınarak yapılan yenilik hareketlerine karşı çıkan ayaklanmalar da bazı araştırıcılar tarafından mehdici nitelikte gösterilirse de, bunların sosyoekonomik adaletsizlik ve düzen bozukluğuna karşı bir tepki niteliğinde olması daha doğru olsa gerektir.36 Bu asrın sonlarında 1789 senesinde Dağıstan taraflarından Osman adlı birinin mehdilik iddiasıyla ayaklandığı ve çok sayıda kimsenin kendisine tâbi olduğu Soğucak valisi tarafından merkeze bildirilmiştir.37
Sonuç olarak, temel meselelerden olmamakla birlikte, İslâm toplumunun baskı altına girdiği dönemlerde mehdi beklentisi hep olmuş, hatta hadîs-i şeriflerde her asır başında geleceği ve teferruatta dini yenileyeceği bildirilen müceddidlere, maneviyat büyüklerine -onlar böyle bir iddiada bulunmadıkları halde- mehdi gözüyle bakıldığı olmuştur. Ele almaya çalıştığımız üzere, Osmanlı döneminde incelemeye çalıştığımız “mehdilik” meselesini suiistimal ederek belli bir iktidar ve güç elde etmek için ortaya çıkanlar da olmuştur.
* Mimar Sinan Üniv. Fen Edebiyet Fak. Öğrt. Üyesi
aozcan@yeniumit.com.tr
DİPNOTLAR
1. Yusuf Şevki Yavuz, “Mehdî”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA), XXVIII, 371; Zeki Sarıtoprak, “Deccâl”, DİA, 69 vd.
2. Hasting’s, Encyclopedia of Religion and Ethics, VIII, 336-340.
3. Mustafa Öz, “Mehdîlik”, DİA, XXVIII, 384-386.
4. Ahmet Yaşar Ocak, Babaîler İsyanı – Alevîliğin Tarihsel Altyapısı yahut Anadolu’da İslâm-Türk Heterodoksisinin Teşekkülü, İstanbul 1996.
5. aynı müellif (a. mlf.), “Babaîlik”, DİA, IV, 373-374.
6. a. mlf., Osmanlı Toplumunda Zındıklar ve Mülhidler, İstanbul 1998, s. 172-173, 196.
7. İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi, Ankara 1995, I, 361; Orhan Şaik Gökyay, “Şeyh Bedreddin’in Babası Kadı mı?”, Tarih ve Toplum, sayı 2 (1984) s. 16-18.
8. Mecdî Mehmed , Hadâiku’ş-Şakaik (nşr. Abdülkadir Özcan), İstanbul 1989, s. 72.
10. Buradaki Sarı Saltuk tekkesinde hazırlıklar yaptığı bilinir (Ocak, Osmanlı Toplumunda …, s. 169).
11. M. Ertuğrul Düzdağ, Şeyhülislâm Ebussuud Efendi’nin Fetvaları Işığında 16. Asır Türk Hayatı, İstanbul 1972, s. 193.
12. Heşt Bihişt’ten naklen M.Şerefeddin Yaltkaya, “Bedreddin Simâvî”, İA, İstanbul 1970, II, 446.
13. Düzdağ, Şeyhülislâm Ebussuud s. 193; Müfid Yüksel, “Simavna Kadısıoğlu Şeyh Bedreddin I”, Tezkire, sayı 7-8 (1996, Bahar-Yaz), s. 57 vd.
14. Ahmet Yaşar Ocak, “Türk Heterodoksi Tarihinde Zındık, Hâricî, Mülhid, ve Ehl-i Bid’at terimlerine dair bazı düşünceler”, İÜ Ed. Fak. Tarih Enstitüsü Dergisi, sayı 12, s. 510.
15. M.C. Şehabeddin Tekindağ, “Şah Kulu Baba Tekeli İsyanı”, Belgelerle Türk Tarihi Dergisi I/3 (Aralık 1967), s. 34-39; I/4 (Ocak 1968), s. 54-59.
16. Solak-zâde Mehmed Hemdemî Çelebi, Solak-zâde Tarihi (haz. Vahid Çabuk), Ankara 1989, I, 461- 462; Ali Coşkun, s. 363.
17. Anonim Tevârîh-i Âl-i Osman (nşr. F. Giese- haz. Nihat Azamat), İstanbul 1992, s. 130; Anonim Osmanlı Kroniği (nşr. Necdet Öztürk), İstanbul 2000, s. 137; Edirneli Oruç Beğ, Oruç Beğ Tarihi (haz. Atsız), İstanbul [1972], s. 140-141; Nicolae Jorga, Osmanlı İmparatorluğu Tarihi (trc. Nilüfer Epçeli), İstanbul 2005, II, 243.
18. İdrîs-i Bitlîsî, Selim Şah-nâme (nşr. Hicabi Kırlangıç), Ankara 2001, s. 387.
3. Süfyani ordusunun Medine'de Beni Haşim'den insanları öldürmesi ................................... 45
4. Süfyani Ordusunun Şeyda'da yere batışı ........ 45
V. BÖLUM-Hz. MEHDİ'NİN ZUHURU
1.Zuhurundan önceki ve zuhuru sırasındaki nidalar . 51
2.
3.Z VI. BÖ uhur şekli .................................. 52
4.- Hz. MEHDİ'NİN YARDIMCILARI?:
1. Çeşidi yardımcılar .......................
2. Doğudan gelecek siyah bayraklılar .........
3. Siyah bayraklılar ve Hz. Mehdi'nin bayraktan ... o*
vıı. BÖLÜM-HZ. MEHDİ'NİN SAVAŞLARI VE FETİHLERİ ..........................................65
1. Kudüs'e gelmeden Önceki hareketleri ........... 65
2. Hz. Mehdi'nin Süfyani ile savaşı ................ 68
3. Hz. Mehdi'nin Kudüs'den sonraki savaş ve fetihleri 72 VIH. BÖLÜM- Hz. MEHDİ'NİN Hz. İSA (a.s.) İLE BULUŞMASI ....................................... 78
1. Hz. Mehdi'nin Hz. İsa (a.s.) imamlık yapması .... 78
IX. BÖLÜM- Hz. MEHDİ'DEN SONRA
GELECEK HALİFELER... 82
1. Hz. Mehdi'nin hükmünün süresi ........... .... 82
2. Hz. Mehdi'deıi sonra gelecek olan halifeler . .... 84
2.13 Hasen b. Süfyan ve Ebu Naim, Ebıı Hureyre'den tahric etliler ki: "Eğer dünyadan bir gece bile kalsa, Allah onu uzatır ve Enl-i Beytim'den birisini Melik lalardı
GİRİŞ
Bismillahirrahmanirrahim
Hamd, âlemlerin Rabbı olan Allah'a ve sayısız selât-ü selâm da Efdal-ül Beşer olan Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.)'e ve O'nun Âl-ü Ashabına olsun.
Ahmed îbni Hâcer-i Mekki Hz.'nin "Beklenen Mehdi'nin alâmetleri" isimli eserinden sonra, Ali b. Hüsarneddin el-Muttaki'nin dörtyüz elli yıl kadar Önce telif ettiği "Kitab-ül Burhan fi Alâmet-il Mehdiyy-il Âhir Zaman" isimli kitabını da tercüme ederek yayınlıyoruz.
Bu eser, müellifi'nin önsözünde de belirttiği gibi, asrının müçtehidi, büyük îslâm âlimi "Celâleddin es-Süyûti" Hz.'nin "Kilab-ül ArPü verdi fi AhbarMl Mehdi" ve "Cem'ül Cevami" ismindeki kitablan ile,"Ikdıddurer fi'Ahbar-il MehdiyyİI muntazar" adındaki diğer bir eserden alınmış hadisi şeriflerle tasnif edilmiştir. Ayrıca "Hatime" kısmı ise yine Celâleddin es-Süyûti'nin "Kitab*ül Keşf an Müca-vezeti Hanhİl Ümmeti el-ElP' risalesinden alınmıştır.
Bütün bu eserleri bir araya getiren "Ahir Zaman Meh-di'sinin Alâmetleri" adıyla neşrettiğimiz bu kitab, kana-atırnızca, Hz. Mehdi konusunda yapılmış en geniş araştırma ve bir kaynak eserdir. Bu sebeple de, imam Süyûti
Hz.'nin "KitalMil Arfil Verdi fi AhbarMl Mehdi" isimli eserini aynca yayınlamıya gerek duymadık. Eserin orijinali Islanbul-Süleymaniye Kütüphanesinde e! yazması olarak "CanıHah 14M/3 sayfa 76-133" kaydında bulunmakta, aynca yine el yazması bir nüshası da Konya Kütüphanesinde bulunmaktadır.
Esas itibariyle kitab 13 bölüm ve bir Hatimeden teşekkül etmiştir. Fakat biz kitabdaki hadisi şerifleri yemden bir tasnife tabi tutarak, hatime dahil 10 bölümde toplamış olduk. Bu şekilde, aynı konudaki hadisi şerifleri bir araya getirerek, mevzuun daha iyi anlaşılmasına yardımcı olduğumuz fikrindeyiz. Bu arada hadisi şerifleri numaralamak sureti ile eski bölüm ve o bölümdeki sıralarını da belirtmiş olduk. Yalnız, geçmişte Mehdi'lik iddiasında bulunmuş olan kimseleri ve onlann yanlışlığını belirten fetvaları ihtiva eden 12'nci ve 13'ncü bölümleri bu tercümeye dahil etmedik.
Bugün, pek çok kimse, artık kıyametin küçük alâmetlerinin neredeyse tamamlanmış ve büyük alâmetlerinin ise gelmekte olduğu kanaatmda bulunmaktadır. Bilindiği gibi bunların başlama işareti de esas adı Abdullah, oğlu Mu-hammed olan ve kendisine kısaca "Mehdi" denen zatın zuhurudur.
Peygamber (s.a.v.) tarafından, insanlık tarihinin en büyük fitnesi olarak belirtilen ve Tanrılık iddiasında bulunacak olan Deccal'ın çıkışı ve arkasından Hz. İsa (a.s.)'nın nüzul edip Kudüs civarında onu öldürmesi ve sonra Ye'cüc-Me'cüc'ün istilâsı gibi büyük hadiseler hep, O'ndan sonra ve arka arkaya vukua gelmektedir.
Şimdiye kadar çok istismar edilmiş ve çok hassas olan bu konuda, hataya düşmemek, kendisini iyi tanımak, sahtelerinden ve fitnelerden korunmak ve gerekli tedbirleri alarak
I. BÖLÜM
HZ. MEHDİNİN GELİŞİ ve İDARESİ
l -KIYAMETTEN ÖNCE, MEHDİNİN MUHAKKAK GELECEĞİ
D Hz. Mehdinin muhakkak geleceği,
1.28 ~ Ebu Naim, Said'dcn tahrü: etli, O dedi. Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Ümmetim arasında Mehdi gelecektir. Örnrü, kısa olursa yedi, yoksa sekiz, yoksa dokuz sene. Ümmetim Onun zamanında iyi ve kötünün benzeri İle nimetlenmediği bir nimetle nimetlenecek, sema üzerlerine bol yağmur yağdıracak, arz nebatından hiçbir şey sakla-mayacaktır.
J.37 - İkni Ebi Şeybe, Musannef isimli kitabında, Ebu Said-i! Uuılri'ılen tahric etti, O dedi, Resulültah (s.a.v.) buyurdu: Benim ümmetimden Mehdi gelecektir. Eğer ömrü uzasa da kısalsa da, yedi, sekiz, yıl veya dokuz yıl, mülk sürecektir. Ve daha Önce zulümle dolu olan dünyayı adaletle dolduracaktır. Sema yağmurunu indirecek, yer bereketini çıkaracak, daha önce görülmemiş bir biçimde ümmetim (^nun zamanında rahata erecektir.
D Dünyadan bir gün bile kalsa Hz. Mehdi'nin idareyi ele alacağı
1.5 - Tîrmizi, sahih diverek Ebu Hurevre'den tahric elli, buyurdu ki: Eğer dünyadan bir gün bile kalsa, Allah, O. idareyi ele alıncaya kadar, o günü uzatırdı.
1.13 - Hanen b. Süfyan ve Ebu Naim, Ebu Hureyre'den tahric elliler ki: Eğer dünyadan bir gece bile kalsa, Allah onu uzatır ve Ehli Beytim'den birisini Melik kılardı.
1.46 - fbni Mâce ve Ebu Naitn, Ehu fiurcyre'detı taline elliler. Ödedi, Peygamber (s.a.v.) bu)wdu: Eğer dünyadan bir gün kalsa, Allah o günü uzatır ve Ehli Beytim'den birisini Meiik kılar, O Kostantiniyyeyi ve Deylem dağlarını da feth eder.
1.43 - İmam Ahmed, Ebu Davud ve Hanen v Suhih diyerek Tirmizi, ilmi Mes'ud'dan tahric eni/er. O dedi. Peygamber (s.a.v.) jıövle buyurdu: Dünya, müslümanlara Ehli Beytimden bir adam, (Arab'a) Melik olana kadar, yıkılmayacak ve gitmeyecektir. O'nun ismi ismime uyacaktır.
D Hz. Mehdi'nin, beşinci olarak, yeryüzüne? hakim olacağı
1.44 - - Ibni Ov'/', Tarih isimli enerinde İbııi Abbas'dan tahrif elti. Ödedi, Peygamber (s.a.v.} buyurdu- Yeryüzüne dört kişi malık olmuştur, tkisi mü'min, ikisi kâfirdir. Mü'rninter, Zülkarneyn ve Süleyman (a.s.), kâfirler ise Nemmd ve Buhlunnasr'dır. Beşinci olarak Ehli Beytim* -den birisi gelecek ve O da dünyaya malik olacaktır.
1.32 - Ebu Naim, tbni Mes'ud'dan tahric elti, O dedi, Ri'sulüllah (s.a.v.) buyurdu: Dünyadan bir gece bile kalsa, Allah o geceyi uzatır ve Ehli Beytim'den birisi gelerek dünyaya hakim olurdu. Onun adı adıma, babasının adı babamın adına uyar. Daha (ince yeryüzü nasıl zulümle doluysa, O, onu adaletle doldurur. Malı seviye üzere taksim eder ve Allah bu ümmetin kalblerinde gına verir. Yedi veya dokuz sene kalır. Mehdi1 den sonra, (Hz. Isa (a.s.)'ın kırk senelik devrinden sonra) anık hayat yaşamakta, bir hayır yoktur.
2 - HZ. MEHDİNİN YERYÜZÜNÜ ADALETLE DOLDURACAĞI
O Hz. Mehdi'nin, önce zulümle dolu olan dünyayı, adaletle
dolduracağı
2.10 - Haris b- Ebu Usame ve Ebu Naim, Ebu Scâd-i! Hudri'den tahrif eltiler. O dcdıki, Resulallah (s.a.v.) buyurdu: Yeryüzü zulüm ve düşmanlıkla dolduktan sonra, mutlaka Benim Ehli Beytim'den birisi çıkar. Ve nasıl daha önce zulüm ve düşmanlıkla doluysa, O dünyayı adaletle doldurur. 1.19 - Naim b. Hammad, Ehu Said-il Hudri'den tahric etti.
O dedi Peygamber (s.a.v.) buyurdu ki: Ümmet bal anlarının beyleri etrafında toplanması gibi Mehdi'ye sığınırlar, O daha önce zulümle dolu olan dünyayı adaletle doldurur, insanlar asr-t saadet dönemine adetâ geri döner, uykuda olan uyandırılmaz ve bir damla bile kan akıtılmaz. D Hz. Mehdi'nin yeryüzünün zulüm ve fitnelerle dolu olduğu bir zamanda geleceği
2.26 - İbni Ebi Şeyhe, Ibni Ahbav'eian tahric etti, buyurdu
11
10
ki: Fitneleri önlemenin kendisine zor gelmeyeceği ve öldürmenin de onu vazgeçiremeyeceği Ehli Beytime mensup birisi sahîp olmadan günler ve geceler bitmeyecektir. Ey Abbas'ın oğlu, sizin ihtiyarlarınız ona yetişemeyecek, gençleriniz yetişecektir. Bu Allah'ın emridir, dilediği insanlara verir.
1.33 - Hâkim, Ebu Said'den tahric etti, Resulüllah (s.a. v.) buyurdu: Ahir zamanda ümmetimin başına, sultanlarından şiddetli belâlar gelir, öyle -ki yerler müslümanlara dar gelir. Ozaman Allah, daha önce zulümle dolu oian dünyayı adaletle dolduran Benim soyumdan birisini gönderecektir. O zaman gök hiç bir yağmur damlasını esirgemeyecek ve yer de bereketlenecektir. O dünyada yedi vcy sekiz kalacak, eğer çok olursa dokuz.
2.19 - Tabarani, Kebir isimli eserinde, Ebu Naim ise Ali Hilâl'dan tahric ettiler. Resulüllah (s.a.v.) Uz. Fatıma'vaşöylt buyurdu: Beni Hak ile baas eden Allah'a yemin ederim ki, şuümmetinMehdi' si Hasan ve Hüseyin'dendir.Dünyahercü merc içinde kaldığında, fitneler zuhur ettiğinde, yollar kesildiğinde, bazıları bazısına hücum ettiğinde, büyük küçüğe merhamet etmediği, büyük büyüğe vakarlı davranmadığında; Allah, bu sırada, onlardan adavetin kökünü kazıyarak dalâlet kalelerini feth edecek ve evvelce Benim ayakta tuttuğum gibi, ahir zamanda, dini ayakta tutacak, önceden zulümle dolu olan dünyayı adaletle dolduracak birini gönderecektir. D İslâm'ın Hz. Mehdi eliyle açıklanacağı
2.12 - Ebu Naim, Huzeyfe'den tahric eni. O dedi ki. Resuiüllah (s.a. v.) buvwdu:Vay bu ümmete.o öldüren zalim meliklerden dolayı. Bu zalimler, kendilerine itaat edenler hariç, sessiz mutileri bile korkuturlar. Muttaki tnü'min, diliyle taraftar gibi görünse de, kalbiyle onlardan nefret
eder. Allah Tealâ, îslâmı aziz olarak iade etmek murad edince, her muannid zalimi helak edecektir. O, bir ümmeti, istediğinde, fesadından sonra İslah etmeye kadirdir. Ya Huzeyfe, eğer dünyadan bir gün bile kalsa, Allah o günü uza ur, lâki Benim Ehli Bey tim'den bir kimseyi Melik kılsın ve onun eliyle melhameler yapsın ve İslâmı açıklasın. O vaadinden dönmez ve hesablân seri olarak görücüdür. D Peygamber (s.a.v.)'in "Mehdi ile Müjdelenin" hitabı
1.20 - îbni Ebu Şeybe ve Tabarani İfrad'da, Ebu Naim ve Hâkim İbni Mes'ud'dan tahric ettiler, O dedi ki: Resulüllah fs.a.v.) şöyle buyurdu: Mehdi ile müjdelenin. O Kureyş'den ve Ehli Beytim'den bir kişidir. O insanların ihtilâf ve içtimai sarsıntılar içinde bulundukları bir sırada çıkar. O, daha Önce zulüm ve çevirle dolu olan dünyayı adalet ve insaf ile doldurur. Ondan yer ve gök ehli razıdır. O malı insanlar arasında seviyyen dağıtır. Ve Ümmeti Muham-medin kalblerini zenginlikle doldurur ve adaleti onları ihata eder. O kadar ki; bir münadiye "Kimin ihtiyacı varsa bana gelsin" diye nida etmesi emrolunduğunda, bir kişiden başka kimse gelmez. O kimse istekte bulunur. O da "hazinedara git sana versin" der. O da "Mehdinin gönderdiğini" söyleyerek hazinedardan gücü yettiğince mal alır, fakat daha sonra pişman olarak, "Ben herkesten daha mı muhtacım ki, kimse gitmedi ben gittim" diyerek, aldığı malı iade etmek ister, o zaman hazinedar şöyle der: "Biz verdiğimizi geri almayız". Bu devir altı, yedi, sekiz veya dokuz sene devam eder. Bundan sonraki hayatta ise hayır yoktur. (Hz. Isa ,'a.s.Vm kırk senelik devri hariç)
D Kar üzerinde sürünerek de olsa Mehdi'ye katılma emri
2.6 - îbni Ebi Şeybe ve Naim b. Hammad Fiten isimli eserde, İbni Mâce ve Ebu Naim ise thni Mes'ud'dan tahric
12
13
ettiler. O deüi kî: Biz bir ara Peygamber (s.a.v.)'in yanında iken Beni Haşim'den bir grub genç geldi. Peygamber (s.a.v.) onlan görünce gözleri doldu ve rengi değişti. Dedim ki, "ne oldu ki, sevmediğin bir şeyi yüzünüzde görüyoruz." Buyurdu ki: Biz öyle bir Ehli Beyüz ki, Allah bizlere dünyayı değil ahireti ihtiyar etti. Muhakkak ki, Benden sonra, Ehli Beytim belâ ve mihnetlerle karşılaşacaklar ve tarda manız kalacaklardır. Şark tarafından siyah bayraklı bir kavim gelinceye kadar. Bunlar Hakkı isterler verilmez. Çarpışırlar, muzaffer olurlar, istedikelri verilir. Fakat o Hak, Ehli Beytim'den birisine verilmedikçe kabul etmezler. O (Mehdi) arza sahib olur ve kendisinden önce baskı ve zulümle dolu olan arzı adaletle doldurur. Sizden CPna kim yetişirse, kar üzerinde sürünerek dahi olsa gelsin, 0*na katılsın. Zira O Mehdi'dir.
3 - HZ. MEHDİ ZAMANINDAKİ BOLLUK
G Zamanın inkitaa uğradığında, gelecek olan Hz. Mehdi-*nin ihsanı
1.31-Naim veEbuNaim, Ebu Said'den tahric etti. Ödedi Resulullah '(s.a.v.) buyurdu: Zamanın inkitaa uğradığı (sistemlerin değiştiği) bir dönemde. Mehdi denen bir adam gelecek ve ihsanı bol ve güzel olacaktır.
1.34 - İbni Ebi Şeyhe, Ebu Said'den tahric etli, O dedi. ResuliiHah (s.a.v.) bu vurdu: Fitnelerin zuhur ettiği ve zamanın kesildiğinde, Ehli Beytimden bir adam çıkacak, O'nun atası bol olacaktır.
1.26 - Ebu Ya'la ve İbni Asakir, Ebu Said'den tahric ettiler, o dedi ResuliiHah (s.a.v.) buyurdu: Ahir zamanda fitnelerin zuhuru sırasında, zaman inkitaa uğradığında, bir
Emir olur ki O'nun insanlara ilk ihsanı, kendisinden sadaka kabul edecek olan kimselerin olmaması kaygısı ile, kendisine gelen kimsenin kucağına taşıyabileceği kadar bol mal vermesidir. Bu mal insanlara ferahdan isabet eden şey sebebiyledir. a Hz. Mehdi'nin malı saymadan dağıtması
1.27 - Ahmed ve Müslim. Ebu Said'den tahric elti ve Cahir de Resulullah (s.ıı.v.)'den rivayet etti, buyurdu ki: Ahir zamanda bir halife olacak, malı sayıp îıesab etmeden
taksim edecektir.
1.22 - Bt'zzar. Cabir'den lahric etti. Dedi ki, Resulullah I.IM.V.) şöyle buyurdu: Ümmetim arasında bir halife olacak, malı saçacak ve saymadan verecektir.
1.23 - Ahmed, Ebu Said'den tahric etli, O dedi ki, Resulullah (s.a.v.)'in şövle buyurduğunu iniltim: Emirlerinizden bir emir olacak ki, malı saçacak saymayacaktır. Birisi O'ndan mal istediğinde "AL" der, ü da elbisesini yayar ve O da doldurur.
D Hz. Mehdi'nin çalışanlara disiplinli, miskinlere merhametli olduğu
L 35 .!cıinı, Tâvus'dan tahric etti. Buyurdu ki: Mehdi' geldiği zaman malı çok verir. Çalışanlara disiplinli davranır, miskinlere merhamet eder.
D Hz. Mehdi zamanında Ümmetin nimetleneceği™
1.29 - Ebu Nâım ve Hâkim. Ebu Said'den tahrif elliler, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Ümmetim arasında Mehdi çıkacak, Allah O'nu insanları zengin kılmak için gönderecektir. Ümmet nimetlenecek, hayvanlar bol bol yiyip içecek, arz nebatını çıkaracak, mal "Sahan" Üzere (seviye üzere) verilecektir.
14
D Hz. Mehdi zamanında isteyene istediği kadar mal verileceği
1.26 - Darekutni Ifrad isimli, Tabarani ise Evsad isimli eserlerinde Ebu Hureyre'den tahric ettiler. Peygamber (s.tLv.)'den: Ümmetim arasında Mehdi gelecektir. Ömrü tasa olursa yedi, yoksa sekiz, yoksa dokuz sene. O zaman Ümmetim, iyisi kötüsü hepsi de mislim görmedikleri nimetlerle nimetlenir. Allah onlara, bol yağmur gönderir. Arz nebatatdan bir şey saklamaz. Mal hakir olur. Bir adam kalkar şöyle der: "Ey Mehdi bana ver"0 da"AL" der.
1.25 - İbni Mâce Ebu Said'den tahric etti, Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: Ümmetim arasında Mehdi çıkacak, eğer kısa olursa yedi, yoksa dokuz. O zaman ümmetini, asla benzeri görülmemiş şekilde, bolluk içinde nimete kavuşacaktır. Yeryüzü yenecek şeylerini verecek, onlar-dan hiç birsey saklamayacaktır. O gün mal hakir olur. Bir adam kalkar ve "Ey Mehdi bana ver" der, O da "AL" der.
1.24 - Tirmizi, Ebu Said-ül Hudri'den hasen diyerek tahric etti, Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: Ümmetim arasında Mehdü çıkacak beş, yedi veya dokuz yıl yaşayacaktır. (Ravi bu sayılarda şüphe etti). Birisi O'na gelir "Ya Mehdi bana ver, bana ver" der. O da, onun taşıyabileceği kadar elbisesine doldurur.
1.21 - İbni Ebi Şeybe, Matar'dan tahric etti ki: Bir gün Matar'in yanında Ömer b. Abdülaziz'den bahsedildiğinde O şöyle cevap verdi: Bize ulaştığına göre, Mehdi öyle bir şey yapacak ki, Ömer b. Abdülaziz onu yapmamıştır. Bunun ne olduğu sorulduğunda Matar şöyle cevap verdi: Birisi Mehdi'ye gelip ondan birşeyler ister ve kendisine: "Bey-tülmal'a gir istediğin kadar al" denir, o kişi girer ve çıkar.
Ancak İnsanları dok gözlü görürde pişman olarak Mehdi'ye döner ve "Bana verdiğini geriye al" der. O ise imtina eder ve şöyle cevap verir: "Biz veririz ve almayız." a Hz. Mehdi'nin malı Allah yolunda taksim edeceği
1.36 - Naim b. Hammad, Hz. Ömer b. Hattab'dan lahric etli ki: Hz. Ömer bir gün Beytülmala girdi ve dedi ki; "Vallahi mal ve silâhdan olan Beytülmaldaki hazineleri bırakayım mı yoksa Allah yolunda dağıtayım mı?" Hz. Ali İbni Ebi Talib (r.a.) dedi ki; "Ey Emiril Mü'minin, sen onun refaketçisi değilsin, sen kendi işine bak, onun sahibi ahir zamanda gelecek olan bizden bir gençtir ve malı Allah yolunda O taksim edecektir." D Hz. Mehdi'nin zamanında yaşamayı temenni
1.39 - Keza (Naim) Lehia'dan lahric etti. Dedi ki: Mehdi' nin zamanında, küçükler keşke ben büyük olsaydım, büyükler de keşke ben küçük olsaydım diye temenni ederler.
1.38 - Naim, Tâvus'dan tahric'etti. Dedi ki: Ben Mehdi1 ye yetişene kadar Ölmeyeyim istedim. Zira Onun döneminde iyi insanların iyiliği artar, kötülere karşı bile iyilik yapılır.
'16
II. BÖLÜM
Hz. MEHDİNİN NESEBİ ve VASIFLARI
l - Hz. MEHDİNİN NESEBİ
D Hz. Mehdinin adının "Muhammed" olduğu
3.8 -'- Keza (N. b. Hammad) Hz. Ali'den tahric eni. Buyurdu ki: Mehdi'nin adı Muhammendir,
3.9 - Keza (N.b. Hammad) Ebu Said'ül Hudri'den tahric etti. Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Mehdi'nin adı Benim adımdır,
2.4 -- Tinnizi. îbni Mes'ud'Jan sahih diyerek lahric etti. Peygamber (s.a, v.) buyurdu ki: Ehli Beytimden bir adam idareyi ele alır. Onun ismi ismime uyar.
D Mehdi'nin Peygamberimiz (s.a.v.)'in soyundan ve Hz. Fahma (r.a.) evlâdından olduğu
2.2 - Ebu Davııd, îbni Mâce, Tabarani ve Hâkim, Ümmü Seleme'den tahric ettiler. O dedi. Ben Resulullah (s.a.v.)'den duydum, f öyle huyuruyordu: Mehdi Benim soyumdandır ve Fatıma'ran evlâdındandır.
2.23 ~- Keza'N.b. Hammad) Hz. Ali'den tahric etti, buyurdu ki: Mehdi Bizden Patıma evlâdından bir reculdür.
2.22 - Keza (Nt Hammad) Zühri'den lahric etti, buyurdu ki: Mehdi, Patıma evlâdındandır. (Devrinde) O'nunkinden başka hilâfet yoktur.
2.20 - Naim b. Hammad, Katâde'den tahric etti ki: Ben Said b. Müyesseb'e "Mehdi hak'tır" dedim. O da "Evet" dedi. "O kimdendir?" dedim. "Fatıma'ran evlâdındandır'-'dedi.
D Hz. Patıma (r.a.)'ya verilen müjde
2.18 ~ İbnİAsakir, Hz. Hüseyin'den tahric etti. Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Müjdeler olsun sana Ya Patıma. Mehdi sendendir.
2.17- Ebu Naim, Hz. Hüseyin'den tahric etti. Peygamber (s.a.v.) Hz. Fatıma'ya şöyle buyurdu: Mehdi, senin evlâdındandır. D Cennetin efendisi olan yedi kişi
2.3 - Hâkim, Ibni Mâce ve Ebu Naim, Hz. Enes'den lahric etliler. Ben Resulullah (s.a.v.)'den duydum. Şöyle buyurdu: Biz Abdülmuttalip'in evlâdından yedi kişi, Cennetin efendileriyiz. Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi. D Hz. Mehdi'nin bir gecede olgunlaşftnlacağı
2.1 - Ahmi'd^İbni Ebi Şeyhe, îbni Mâce ve Naim b. Hammad Filen isimli kitabta Hz. Ali'den tahric ettiler, Resuluİlah (s.a.v.) buyurdu: Mehdi, bizden Ehli Beyttendir. Allah O1 nü bir gecede ıslah eder. (olgunlaştım).
2.28 ~ İbni Münde, Isfahan Tarihi isimli eserinde îbni Abbas'dan tahric etti ki: Mehdi, ehli Beyt J tendir. Q Hz. Mehdi'nin gelişi ile insanların fitneden kurtulacağı
2.8 - Naim b. Hamma4 ve Ebu Naim, Mekhul tariki ile Hz. Ali'den tahric ettiler. Dedi ki: Dedim "Ya Resulullah (s.a.v.) Mehdi bizden Âl-i Muhammed'den mi, yoksa bizim
Allah bu dini nasıl Bizimle başlatmışsa O'nunla sona erdirecektir. Ve onlar Bizimle nasıl Şirk'ten kurtulmuşlar-sa, Onunla da fitneden kurtulacaklardır. Allah Bizimle, insanları nasıl şirk adavetinden kurtararak, onların kalplerine ülfet ve muhabbet yerleştirmiş ve din kardeşi
yapmışsa, Mehdi ile fitne adavatinden kurtaracak ve
kardeş yapacaktır.
2.7 - Taburemi, Evsad'da Amr. b. Ali tariki ile Hz. Alt h. Ebi Talih'den fotine elti: Hz. Ali Peygamber (s.a.v.)'e "Ya Resulallah Mehdi bizden mi yoksa faizim gayrımızdan mı?" diye sordu. Buyurdular ki: Bilâkis Bizdendir. Cenâb-ı Hak
IsISmı nasıl Bizimle başlatmışsa O'nunla sona erdirecektir. Nasıl, Bizimle onlar aralarındaki şirk ve adavetten kurtulmuş ve kalplerine ülfet ve muhabbet yerleşmişse, (Onun gelişi ile) yine öyle olacaktır.
ü Hz.Mehdi*nin Hz. Abbas (r.a.) evlâdından olduğu
2.24- Naimb. Hammad Kâb'dun tcıhric etti. Buyurdu ki: Mehdi Hz. Abbas evlâdındandır.
2.25 - Dârekutni İfmd'du. Ibni A şakirde Tarih'lnde Hz. Osman Jbni Affan 'dan lahric eltiler. O dedi. Peygamber (<>,a.v.)'den şöyle işittim. Buyunıyordtt ki: Mehdi amcam Abbas'ın evlâdındandır.
(Bu hadis-i şerifler, Hz. Mehdi'nin anne cihetinden nesebinin Hz. Abbas (r.a.) dayanabileceğini göstermektedir.)
2 - Hz. MEHDİNİN VASIFLARI
D Hz. Mehdinin ismi, künyesi ve ahlâkı
2.9 - Ebu Naim, Huzeyfe'den mhricelli, Resulüllah(s.a.v.) buyurdu: Eğer dünyadan bir gün bile kalsa, Allah, ismi Benim ismime, ahlâkı Benim ahlâkıma uyan ve künyesi de Ebu Abdullah olan bir Reculü gönderecektir.
2.11 - Tabarani Kehir'inde ve Ebu Naim Ibni Mes'ud'dan lahric elliler. O dedi, Resulüllah (s.a.v.) buyurdu: Ehli Beytimden ismi Benim ismim, ahlâkı Benim ahlâkım olan bir evlâdım çıkacak ve daha Önce zulümle dolu olan dünyayı, O adaletle dolduracaktır.
Q Hz. Mehdi'nin amelinde ayıb ve zulüm olmayacağı
!,18 - Naim Kaâh'dan tahric elti, Buyurdu ki: Ben Mehdi'yi Peygamberlerin Suhufun'da şöyle bulurum. Mehdi'nin amelinde ne zulüm ne de ayıb yoktur.
n Hz, Mehdi'nin, kemer burunlu ve açık alınlı olduğu
3.1 - Ebu Davud, Naim b. Hammad ve Hâkim Ebu Said'den tahric elliler. RemlüUah (s.a.v,) buyurdu: Mehdi Bendendir. Kemer burunlu ve açık alınlıdır. Zulümle dolu olan dünyayı adaletle dolduracak ve yedi yıl malik olacaktır.
3.2 - Ebu Said'den lahric edildi, Peygamber (s.a,v.)'den: Mehdi Bizdendir, alnı açık ve kemer burunludur.
D Hz. Mehdi'nin kaşları, gözleri ve yüzünün parlaklığı
3.5 - Keza (N. b. Hammad) Muhammed b. Ciibeyr'den tahric etli: Buyurdu ki: Mehdi'nin kaşları ince, yüzü parlak ve gözlerinin siyahı büyük olacaktır. Hicaz'dan gelip Şam'da minbere oturduğunda 18 (40) yaşında olacaktır.
D Sağ yanağında siyah bir benin olduğu ve yaşı
2.15 - Ebu Naim, Ebu Umame'den tahric etti, O dedi, Resuiüilah (s.a.v.) buyurdu: Sizinle insanlar arasında dört sulh anlaşması olacak, dördüncü sulh, Heraklius ehlinden bir adam vasıtası ile olur ve bu yedi yıl devam eder. Bir adam "Ya Resulallah (s.a.v.) O gürt insanların imamı kimdir?" dedi. Buyurdu ki: Evlâdımdan kırk yaşındaki "Mehdi"dir. Yüzü parlayan yıldız gibi, yanağında siyah bir ben vardır, üzerinde kutvani iki aba bulunur. Tavn beni İsrail ricaline benzer. Hazineleri çıkarır ve şirk beldelerini feth eder.
D Dişlerinin aralıklı olduğu
J.30 - Ebu Naim, Abdurrahman b. Avfdan tahric etti, Resuiüilah (s.a.>.) buyurdu: Yemin ederini ki Allah Benim soyumdan bir adam gönderecektir. Onun dişleri aralıklı ve alnı geniştir. Yeryüzünü adaletle dolduracak ve malı bol bir şekilde dağıtacaktır.
D Dilinde pelteklik olacağı
3.4 - Keza/N, b. Hammad) Ebu Tufeyt'clen tahric etli: ResuJullah (s.a.v.) Mehdi'yi anlattı, dilinde pelteklik olacağını ve kelimeyi telâffuz ona zor geldiğinde sağ elini sol uyluğuna vuracağını söyledi ve ismi ismim, babasının adı Babamın adıdır buyurdu,
Q Bacaklarının aralıklı olduğu
3.10 - Abdül Gaftı- Farisi Mecma-il Garaib kitabında ve îbni Cevzi Fi'l Garibi! Hadis'de ve îbnül Esir'de Nilıaye'de tahric ettiler, Ih. Ali Hadisi hakkında dediler ki: Hz. Mehdi, Hz. Hasan'm soyundandır. Bacakları aralıklıdır.
D Tavrının Beni İsrail ricaline benzeyeceği
3.3 - Naim b. Hammad, Abdullah b. Haris'den tahric etli.
Buyurdu ki: Mehdi sanki Beni İsrail'den bir reculdür. (Tavn onlara benzer, yani heybetli ve acar)
D Hz. Mehdi'nin Allah'dan çok korkan bir kimse olduğu
3.1! - Naim b. Hammad, Kâb'dan tahric etti. Buyurdu: Mehdi, gerges kuşunun kanadı ile titremesi gibi, Allah'dan çok korkan bir kimsedir.
ü Hz. Mehdi'nin diğer vasıfları
3.6 - Keza f/V. b. Hammad) Hz. Ali bin Ebi Talib'den tahric etti. O dedi ki: Mehdi'nin doğum yeri Medine'dir, Peygamber (s.a.v.)'in Ehli Bcytindendir. ismi Peygamber (s.a.v.)'in ismidir. Hicret edeceği yer Beytiil Makdis (Kudüs) 'dir. Sakalı sıktır, gözleri sürmeli olacaktır. Dişleri parlaktır, yüzünde bir ben vardır. Omuzunda Peygamber (s.a.v.)'in alâmeti, vardır. Peygamber (s.a.v.)'in softan bayrağı ile çıkacaktır. O bayrak dört köşeli olup dikişsizdir ve rengi de siyahtır. O'nda bir hicr (hale) bulunur. O Resulüllah (s.a.v.)'in vefatından beri açılmamış olup Mehdi çıkınca açılacaktır. Hz. Allah üçbin meleği Mehdi' ye vardım için gönderecek ve melekler O' na muhalefet edenlerin yüzüne ve arkasına vuracaktır.
O, yaşı otuz ile kırk arasında (kırk yaşında) olduğu halde gönderilecektir.
n Büyüklerin ve küçüklerin temennileri
1.40 - - Keza (N.h. Hammad) Sabah 'dun tahric etti, O dedi ki: Mehdi, insanlar arasında otuz dokuz yıl bekler. (Kırk da Çıkar). Küçükler büyük, büyükler de küçük olmak temennisinde bulunur.
2.27-Naimb. Hammad, İbni. Abbas "dtm tahric etti ki: Mehdi Bizim Ehli Beyt'ten bir gençtir. İhtiyarlarımız ona yetişmeyecek, gençleriniz ise onu ümid edeceklerdir. Allah dilediğini yapacaktır.
23
- --&-
2.16 - Rafyanı, Müsned isimli eserinde ve Ebu Naim Huzeyfe'den tahric etti, Resulüllah (s.a.v.) buyurdu: Mehdi Benim evlâdımdan bir Reculdür. Rengi arabi, cismi İsraili cismidir. Sağ yanağında parlayan yıldız gibi bir ben bulunur. Evvelce zulümle dolu olan yer yüzünü adaletle dolduracaktır. O'nun hilâfeti döneminde yer ve gök ehli, havadaki kuşlar bile Candan razı olacaktır.
III. BÖLÜM
Hz. MEHDİNİN ZUHURUNDAN ÖNCEKİ ALÂMETLER
l -GÖRÜLECEK FİTNELER
D Ahlâs (Deveçulu) Fitnesi
4.3 - ~ Naim b, llammad, Ebu Said-ül Hudri'den tahric elti. O dedi, Resulüllah (s.a.v.) buyurdu: Benden sonra fitneler görülecektir. O fitnelerden biri de "Ahlâs" (Deveçulu) fitnesidir. Orada harb ve hicretler olur. Sonra ondan daha şiddetli bir fitne olur, ha kesildi denirken, sonra daha da devam eder ve fitnenin girmediği hiç bir ev ve dokunmadığı hiçbir müslüman kalmaz. Bu hal Itretimden (soyumdan) bir Recul çıkana kadar devam eder.
D Devam edip giden fitneler
l.1 - Tabarani Evsad'da Talha bin öbeyduUah'dan, O da. Peygamber (s.a.v.)'den rivayet elti ki: Henüz bir tarafta sönmeden, diğer tarafta alevlenen fitneler görülecek ve semadan bir münadinin, "Emriniz filân :'dır" şeklindeki nidasına kadar böyle devam edecektir.
1.6 - Naim b. Hammad, Said bin Müseyyeb'den tahric elti. Buyurdu ki: Başlangıcı çocuk oyuncağı gibi basit olan, fakat, bir tarafta sükûnet bulsa da, diğer tarafta genişliye-
25
tf-
rek devam eden ve ancak semadan bir münadinin üç defa "Uyaran, falan Emir şirin gerçek emirinizdir" diyinceye kadar sona ermeyen fitneier görülür,
1.9 - Naim b. Hammcıd, İshak b. Yahya'dan, O da annesinden (ki, O eski ulemadan idi) rivayet ettiler ki: ZÜbeyr öldürüldüğünde ben anneme bu fitnenin bizi helak edeceğini söylediğim zaman, O "hayır ey oğlum" dedi. Bundan sonra öyle bir fitne var ki, İnsanlar onda helak olur. İşler semadan bir münadinîn "Falana uyunuz" demesine kadar düzelmez.
4.2 - Tabamni, Av/'b. Malik'den tahrir etti. Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Tozlu, dumanlı karanlık bir fitne görülecek, bunu diğerleri takib edecek, tâki. Ehli Beytimden kendisine Mehdi denilen bir zât çıkıncaya kadar. Şayet (Tna yetişirsen, O'na tâbi ol ve hidâyete erenlerden ol. Ö Kılıçla çatışmaya dönüşen fitneler
4. l - İhni Ebi Şeyhe, Ebi Celd'den tahric etti, O dedi ki: Bir fitne görülür, bunu diğer fitneler takib eder, ve birinciler sonuncuların kılıçla çatışmaya dönüşünü kamçılar, ve bundan sonra bütün haramların heiâl sayılacağı bir fitne gelir. Sonra d!a hilâfet, yeryüzünün en hayırlısı olan Mehdi'ye evinde otururken gelecektir.
D Fitnelerin en şerlisi
4.7 - Dâni, Hakem b. Uyeyne'den lahric etti, O dedi ki: Ben Muhammed b. Alİ'ye dedim kî, "İşittiğimize göre sizden bir adam çıkacak, bu ümmet arasında adalet yapacak" O dedi ki: "Biz de insanların umduğunu ummaktayız ve ümid ediyoruz ki, dünyadan bir gün hile kalsa, Allah Tealâ o günü uzatır, ta ki bu ümmetin umduğu olsun." Ancak ondan önce fitneler görülecektir. Bu fitnelerin içinde en şerlisi, bîr kişinin mü'min olarak akşama ermesi, ama
sabah kâfir olarak kalkması ve mü'min olarak sabahlaması fakat, kâfir olarak akşama ulaşmasıdır. a Hz, Mehdİ'nin insanlar için en sevgili kimse olması
4.8 - Dâni, Seleme b. Züfer'den tahric etti. Dedi ki: Bir gün Huzeyfe'nin yanında Mehdi'nin çıküğı söylendi. O dedi ki: Siz, eğer aranızda Hz. Muhammed (s.a.v.)'in ashabı olduğu halde O çıkarsa felah buldunuz. Muhakkak ki O, insanların karşılaştıkları serler sebebi ile, Gaibin (Mehdinin) kendilerine insanların en sevgilisi olmadıkça çıkmayacaktır, n Küfe mescidinin duvarının yıkılması
4.9-Ebu Abdullah Hüseyin bin A U (r. a.) 'den. Buyurdu ki: Küfe mescidi'nin Abdullah b. Mes'ud'un evinin tarafındaki duvarı yıkıldığında, o zaman, o kavmin mülkünü kayb etmesidir ve o mülkün zevali sırasında da Mehdi huruç eder. D Açıkça Allah Tealâ'yı inkâr edecek kimseler olacağı
4.6 - Keza (N.b. Hammad), Ebu Hureyre'den tahric etti, Dedi ki: Açıkça Allah Tealâ inkâr edilmedikçe Mehdi'ye biat edilmez. ü Mısır*da Kureyş'ten çıkacak bir adam hadisesi
H. 30 - Deylemi, Ebu AH Merdani'den (ravi silsilesi ile) O da Ebu Zer'den, O da Resulüllah (s.a.v.)'den rivayet ettiler, Buyurdu ki: Mısır'da Kureyş'ten bir adam çıkar, çökük burunludur. Mağlup olur ve mülkünü zail eder ve Rum'a kaçar. Unlan alıp îskenderiyye'ye getirir ve müslüman-larla savaşır ve ilk melhame bu olur.
H. 31 - İbra Asakir Tarih'inde, Ebu Zer'e dayanan ravi silsilesi ile rivayet ettiler. Resulüllah (s.a.v.) buyurdu: Mısır'da Emevi soyundan burnu çökük birisi çıkar. Mağlup olur veya mülkünü zail eder, Rum'a kaçar. Onları İskenderiy-
26
27
28
'ye'ye getirir ve Ehli fsJâm ile savaşırlar. Bu melhameîerin ilki olur.
(Bu Allahu ağlem, I879'da Mısır1 da başa gelen Mehmed Tevfik Paşa ile ilgili olaylar olsa gerek)
2 - FIRAT NEHRİNDE ALTINDAN BİR DAĞIN ORTAYA ÇIKMASI
D Dört türlü fitne, altın madeni fitnesi
4.31 - Nainı b. Hammad Fiten'ninde sahih bir senetle Müslim'den nakille Hz. Ali (r.a.)'den tahric eni. Buyurdu ki: Fitneler dörtdür. Bolluk fitnesi, darlık fitnesi, keza bir fitne ve aîtm madeninin zikri. Sonra da Peygamber (s.a.v.)'in soyundan Birisi çıkar ve Allah O'nun eliyle insanların işini ıslah eder.
O Fırat'ın, altından bir dağı ortaya çıkarması
4.24 -- Ebu Hureyre (r.a.)'dan rivayet edildi, Resulü/lafı (s.a.) buyurdu: 4'ncü fitne on sekiz gün (veya^yıl) sürer. Sonra açılır. O zaman Fırat altından bir dağı ortaya çıkarmış olur. Ümmet ona üşüşür, Bunun üzerine her dokuzdan yedisi öldürülür.
D Fırat1 m ortaya çıkaracağı alün'dan kimsenin bir şey almaması emri
4,28 - Fırat altından bir hazineyi nerede ise ortaya çıkaracak. Kim onda hazır bulunursa ondun bir f ey almasın. (Bu hadisi Buharı ve Müslim 'de tahric etmişlerdir.) , 4.29 - Ebu Davud, Ebu Hureyre'Jen tahric elti. Buyurdu: Fırat altından ve gümüşten bir dağı ortaya çıkaracak. Bunun üzerinde her dokuzdan yedisi öldürülür. Siz ona yetiştiğinizde ona yaklaşmayın.
Bu hadisi Nairn b. Hammad'u Ebu Hureyre'den nakille Filen isimli kitab'da yazmaktadır.
D Fırat'ın- altınları mücadelesinde her yüz'den doksan dokuz'un öldürüleceği
4.25 - Ntıim b. Hammad Filen isimli Kitabında tahric etli ki: Fırat neredeyse altından bir dağı ortaya çıkaracak, insanlar bunu duyduklannda oraya gelirler ve oradaki bir kimse: "Vallahi insanlar bırakılsa bunun hepsim alıp götürebilirler" der. Bunun üzerine bir birbirleriyle savaşırlar. Bu savaşta her yüz kişiden doksan dokuzu ölür.
Bu hadisi Ahmedb. Hanbel'de tahric etmiştir.
4.30 - Fırat altından bir dağı ortaya çıkanr. Onun üzerinde insanlar çarpışırlar- Her yüzden doksan dokuzu öldürülür. Kıyamet ancak gündüzün kopacaktır.
(Ibni AsaMr, F.bu lüııryre'ıfcn bu lunfisi lahrfc etmiştir.)
4.27 - Tabarani, Übey'den tahric etti. Dedi ki: Üzerinde insanların her yüz'den doksan dokuz'unun öldürüleceği altından bir dağı Fırat ortaya çıkarmadıkça kıyamet kopmaz. Onlardan herbirisi "Keşke ben almış olsaydım"
diyecekti r.MMlm-He bu h"fl!İf Fin Ffcn^?dâı ührtc etmişti t.
4.26 - Müslim, Übey'den tahric etti. Dedi ki: Fırat altından bir dağı açığa çıkarmadıkça kıyamet kopmaya-caktır. O zaman insanlar onun üzerinde savaşacak ve her ondan dokuzu ölecektir.
Bu hadisi Ünü MSce'de Ebu Hureyre'den Ovaya eontşttr.
3 - Hz, MEHDİ'NİN ZUHUR ZAMANINI
VEREN ALÂMETLER
ZUHUR SENESİN* VEREN ALÂMETLER
D Yedi yıl devam edecek olan 4. Sulh'dan sonra Hz. Mehdi'nin zuhur edeceği
2.15 - Ebu Naim, Ebu Ürname'den tahric etti, Resuiullah (s.a.v.) buyurdu: Sizinle insanlar (Bir nüshada Rumlar deniyor) arasında dört sulh olacak, dördüncü sulh, Herak-lius ehlinden bir adara vasıtası ile olur ve bu yedi yıl devam eder. Bir adam, "Ya Resulallah (s.a.v.) O güır insanların imamı kimdir?" dedi. Buyurdu ki: Evlâdımdan kırk yaşında Mehdİ'dir. Yüzü parlayan yıldız gibidir, yanağında siyah bir ben vardır, üzerinde kutvani iki aba bulunur. Tavn beni îsrail ricaline benzer^hazmeleri çıkarır ve şirk beldelerini feth eder.
(Tavn .'Beni israil ricaline benzemesi, onlar gibi heybetli ve acar manasına gelmektedir;
O Kuyruklu yıldızın görülmesinin zuhur alâmeti olduğu
4-19 - Naim, Kaâb'dan tahric eni. Dedi ki: Mehdi'nin çıkışından önce, şarktan parlak kuyruklu bir yıldız doğacaktır.
D Siyah bayraklı ordunun çıkışı ile Mehdi'nin zuhuru arasında 72 ay olduğu
7.17-Naimb. llammad, Muhammedb. Hanefi'den tahric etti, O f-öyle dedi: Beni Abbas'a ait siyah bayraklar çıkar. Sonra Horasan'dan yirıe siyah bayraklı bîr başka ordu çıkar. Onların sarıkları siyah, elbiseleri beyaz olur. Ve
-
başlannda Şuayb b. Salih Temimi bulunur. Süryani'nin ordusunu yenerek Beytül Makdis'e iner. Mehdi'nin saltanatını hazırlarlar. Şam'dan üçyiiz kişi de O'na yardım eder. Bu ordunun çıkışı ile MehüTye saltanatın teslimi arasında yetmiş iki ay vardır.
AYLARA GÖRE ALÂMETLER:
D Hz. Mehdi'nin gelişinden önceki aylarda zuhur edecek alâmetler
6.13 ~ Dâni, Şehr b. Havşeb'den tahric etti. Dedi ki. Resuiullah (s.a.v.) buyurdu: Ramazanda bir seda, Şevvalde bir ses, Zilkadede kabileler arasında savaş olur. Hacılar talana uğrar. Mina'da ölülerin.çok olacağı bir savaş olur,
öyleki orada taşlan kan gölü içinde bırakacak, kadar kan akar. İnsanlar nihayet Mehdi'ye gelirler ve Rükün ile Makam arasında, kendisi istemediği halde, O'na biat ederler. "Eğer kabul etmezsen boynunu vururuz" derler. Yer ve gök ehli O'ndan razı olur.
Zuhura tekaddüm eden Ramazan ayındaki alâmetler
D Ramazan'da görülecek ay ve güneş tutulmaları
4.15 - Dârekutni Sunen'de Muhammed b. Ali'den tahric eni. O şöyle dedi: Bizim Mehdimiz için iki alâmet vardır ki, Allah semavat ve arzı yarattığından bu yana böyle bir şey vaki olmamıştır. Bunlar Ramazanın ilk gecesinde ay, yansında ise güneş tutulmasıdır. Allah semavat ve arzı yarattığından beri böyle bir şey olmamıştır.
4.20 - Naim, Şureyk'den tahric etti. Dedi ki, bana ulaştı ki: Mehdi'nin çıkışından önce, Ramazan'da iki kez ay tutulması olacaktır.
(Bu Hadisi Naim b. Haranaıfda Fften'de tahric efmlgtiı.)
D Şark'tan boynuz şeklinde bir yıldızın doğuşu
4.17 - Naim b. HammadFiten'de, ve Ebu Cafer, Muham-med b. Ali (r.a.)'dan tahric etliler. Buyurdu kî: Abbasî, Horasan'a ulaştığı zaman Şarkta boynuz şeklinde bir yıldız Çıkar. Bu yılcGz, ilk çıktığında Allah Nuh- kavmini helak etmiştir. Hz. İbrahim ateşe atıldığında da çıkmıştır .Firavun kavmi yok edildiğinde ve Yahya b. Zekeriya öldürüldüğünde de görülmüştür. Siz o yıldızı gördüğünüzde fitnelerin şerrinden Allah'a sığının. O yıldızın doğması güneş ve ay tutulmasından sonra olacaktır. Sonra fitneler "alaca karga" Mısır'da zuhur edinceye kadar devam eder. D Geceleyin, doğudan bir ateşin görülmesi
4.21 - Ali oğlu Ebu Abdullah Hüseyin (r.a.)'dan rivayet edildi. Buyurdu ki: Semadan bir alâmet gördüğünüzde ki o doğudan geceleri doğan büyük bîr ateştir. O zaman insanlar ferahlanacaklar. O alâmet Mehdi'nin çıkışı dernektir.
4.18 - Kesir Ibn '.Mürne El Huderi'den, Buyurdu ki: Ramazandaki olayların alâmeti, kendisinden sonra insanlar arasında ihtilâfın olacağı semada bir alâmettir. Sen ona yetişirsen azığım gücün yettiği kadar çoğalt.
(Nalın t>. Hamnuufda bu hadisi lahric elti.)
4.22 - Ebu Cafer b. Muhammedb. Ali (r.a)'dan rivayet edildi. Buyurdu ki: Siz üç veya yedi gün, doğudan bir ateşi gördüğünüz zaman Âl-i Muhammed'in çıkmasını bekleyiniz, İnşaallah-ü Tealâ, bir münadi Mehdi'nin ismi ile semadan nida edecek ki, doğuda batıda olan herkes bu sesi işitecek. Öyleki korkudan, uykuda olanlar uyanacak, ayakta olan çökecek, oturan ise ayağa fırlayacaktır. O sesi işitip de "icabet eden" kimseye Allah rahmet etsin. Zira bu birinci ses Cebrail'in sesidir.
D Semadan bir münadİnin seslenişi
1.5- Naim, Hz. AH (r.a.) 'dan rivayet etti ki: Semadan bir münadi "Hak Âl'i Muhammed'dedir"şeklindebağırdığı zaman Mehdi (a.s.) zuhur eder, herkes sadece O'ndan konuşur, O'nun sevgisini içer ve O'ndan baş'jka bir şeyden bahsetmezler.
1.7'- Keza (N.b. Hammad) Ebu Cafer'den tahric etti, buyurdu ki: Semadan bir münadi "Hak Âl-i Muhammed'-dedir", yerden de, bir münadi "Hak Âl-î İsa'nın veya Abbas'mdır" (Ravi burada şüphe etti) diyecektir. Yerden gelen ses şeytanın kelimesi, semadan gelen sea ise Allah'ın yüce kelimesidir. G Ramazanın 15.nci gecesinde duyulacak ses
1.8 - Muhammed b. Ali'den, Buyurdu ki: O malûm ses, Ramazan ayında Cuma gecesinde olursa onu dinleyin ve itaat edin. Eğer gündüzün sonunda olursa, o mel'un iblisin "Falan adam mazlum olarak öldürüldü" şeklinde nidasıdır. Busesin amacı, insanları şüphe ve fitneye düşrmektir. O günde niceleri tereddüt ve şaşkınlık içinde kalacaktır. O, birinci sesi Ramazanda işittiğinizde, ondan şüphelenmeyin zira o Cebrail'in sesidir ve bunun alâmeti Mehdi'nin ve babasının ismini zikretmesidir.
D Güneşin alâmet olarak dogması
4.14 - Naim b. Hammad ve Ehil Hasenil Harbi Harbiyal isimli eserlerinin birinci faslında Ali b. Abdullah b. Abbas'dan tahric ettiler. O dedi ki: Mehdi, güneş bir alâmet olarak doğmadıkça çıkmaz.
4.16 - Hafız Ebu Bekir b. A hmed b. Hasan El-Beyhaki ve Hafız Ebi Abdullah ve Naim b. Hammad^Abdullah Abbas (r.a.)'dan tahric ettiler. Buyurdu ki: Güneş alâmet olarak, doğmadıkça, Mehdi çıkmayacaktır.
D Zilkade ayında kabile savaşlarının başlaması
6.1 - Naİen b. Hammad ve Hâkim, Amr b. Şuayb'dan, O babasından, babası da dedesinden tahric etli, {öyle dedi Resulullah (s.a. v.) buyurclu:Zilkade ayında kabileler savaşır, Hacılar kaçırılır, melhameler olur. Sahipleri (Mehdi) çekinir ve neticede istemediği halde Ehli Bedir sayısınca insan Ona, Rükün île Makam arasında, biat eder .Yer ve gök ehli de ondan razıdır,
D Medine'deki büyük vak'a
4.5 - Keza (N. b. Hammad) Ebu Hureyre'den tahric etti Buyurdu ki: Medine'de büyük bir vak'a>:, o olur. Öyleki yağ taşlan kan içinde kalır. Bu vak'ada bir kadının öldürülmesi, bir kırbacın sallanması kadar kolaydır. Bu olay Medine'den yirmi dört mil kadar yayılır. Sonra Hz. Mehdi'ye biat edilir.
G Mıfyani ordusunun Medine'yi harap ettikten sonra Beyda'da yere banşı
4.38 - Muhammed b. Samid'den, dedi ki: Ben Ebu Abdullah Hüseyin bin Ali (r.a.)'a dedim: "Bu işin önünde alâmetler var mıdır?" -ki Mehdi'nin zuhurunu kasd ediyor-Dedi ki: "Evet" Dedim. "Nedir onlar?" Dedi ki: "Beni Abbas'ın helaki, Süryani'nin çıkması, Beyda'da batma" Ben yine "Sana canım kurban olsun, bu işin uzamasından korkuyorum" dedim. Dedi ki: "Bu iş teşbih taneleri gibi arka arkaya gelir."
ü Hz. Mehdi'nin zuhuru için beş alâmet
4.3?' - Ebu Abdullah Hüseyin b. Ati(r.a.) 'dan: Buyurdu ki: Mehdi'nin beş alâmeti bulunur. Bunlar, Süfyani, Yemani, semadan bir sayha, Beyda'da ordunun batışı ve günahsız insanların öldürülmesidir. (Mina'da hacıların Öldürülmesi)
n Zilhicce ayında hacıların öldürülerek talana uğratılması
4.32 -Ebu Naim, Hz. Aİi(r.a.)'dan tahric elti. Buyurdu ki:, Mehdi her dokuzdan yedi öldürülünceye kadar çıkmaz.j Günahsız insanların öldürülmesi onlardandır.
4.33 - Ibni Ebi Şeyhe, Mücahid'den tahric elti. Peygamber (s.a.v.)'in ashabından bir adam bana dedi ki: Günahsız insanlar öldürülmeden Mehdi çıkmaz. Günahsızlar Öldürüldüğünde, onları öldürenlere yer ve gök ehli buğz ederler.ı Mehdi insanlara gelir de onu yeni gelin gibi aşk ve muha-1 betle kucaklarlar. O yeryüzünü adaletle ve nesafetle doldurur. Arz nebatatını çıkarır, gökde yağmurunu yağdırır. Ümmetim daha önce görülmemiş biçimde nimetlenir.
4.34 - Ammar b. Yasir (r.a.)'dan: Günahsız insanlar katledildiği ve kardeşi de Mekke'de öldürüldüğü zaman semadan bir münadi: "Emiriniz filandır. İşte bu yer yüzünü adaletle dolduracak olan Mehdi'dir." diye nida eder.
(Bu hadisi tmam EJHi Abdullah, Nainı b. Hammad da Filen kimli kitabında bunu lahrlc elti.)
D Muharrenfde Kabe'de Hz. Mehdi'nin biatlan kabul edişi
6.6 - Keza (N. b. Hammad) Abdullah b. Amr'dan tahric etti. O şöyle dedi: "insanlar başlarında bir imam bulunmaksızın Hac ederler." Mina'ya indiklerinde "trafları, köpeklerin şansı gibi, sarılıp, kabilelerin birbirine girmesi ile büyük savaşlar olur. Öyle ki ayaklar kan gölü içinde kalır, insanlar endişeyle onların en hayırlısına koşarlar. Ve O'na geldiklerinde O'nu Kabe duvarına yapışmış ağlar bir halde bulurlar. Peygamber (s.a.v.) buyurur ki: Ben O'nun göz yaşlarını adeta görür gibiyim. O'na "Gel sana biat edelim" derler. O ise, "Yazık size, ne kadar söz bozdunuz, ne kadar kan döktünüz" der ve sonra istemediği halde biatlannı kabul eder. Eğer siz O'na yetişirseniz O'na biat ediniz, çünkü O yerde de gökte de Mehdi'dir.
35
4-"îkdiddurer" İSİMLİ KİTABDAKİ ALÂMETLER
(Sahih Hadis-i Şeriflerden Özetlenmiş olarak)
a Doğudan gelen Moğol istilası
5.1 - Çok acıklı durumlar ve elim. manzaralar görülür. Fitneler arka arkaya devam eder. Doğudan bir llç (acem diyarmdaki kâfirlerden kuvvetli birisi) çıkar ve Beni Abbasın mülkünü yok ederek geçtiği her şehri feth eder-Karşısında hiç bir bayrak barınamaz. Geçtiği her beldeyi yakıb yıkar, istediği her şeyi elde eder. Allah ondan ve O'na tabi olarUardanfhıerhametikaldınnıştırlKendisiıie isyan edeni zulme uğratır. Bunlar ağlayana merhamet etmez, şikâyetçi olanlara da cevap vermez. Ana, baba, kız, erkek herkesi öldürür ve Acem ve Irak beldelerini feth ederek ümmete acıklı azab tattırırlar. Bunların arasında fitne, şiddet, helak ve kaçmalar olur. Ne zaman bitti denilir, genede devam eder gider. Bu olaylar o denli şiddetlenir ki içine girmedikleri bir ev ve zararı dokunmadık bir müslüman kalmaz. Çok keskin kılıçların ve şiddetli ihtilâflarla umumi belâların gelmesi, bu olayların ÖzeJliklerindendir. (O zaman) Çürümüş kemiklere bile gıbta edilir.
a Altmış yalancının çıkığı-'IfeSfe
5,3 - Her birisi kendinin Tek Mabud olan Allah'dan, Resul olarak gönderildiğini iddia eden altmış yalancının çıkması.
D Doğuda, Semada üç gece görünen bir ateşin çıtası
5.2-Doğuda, semada üç gece görünen büyük bir ateşin çıkması.
5.7 -o Mutad şafak kızıllığı gibi olmayan bir kırmızılığın semada görülüp ufukta yayılması.
D Ramazanın 15. ncl gecesinde duyulacak bir seda
5.14 - Ramazanın yarı gecesinde (15. nci gecede) uykuda olanı uyandıran ve uyanıkları da korkutan bir seda.
5.11 - Semadan, arz ehline, şamil olan bir ses ki, herkes bunu kendi lisanı ile işitir.
D Ramazanın ortasında güneş'in, sonunda ise ay*ın tutulması
5.20 - Halka ibret olsun diye, Güneş'in oruç ayının
ortasında
ay'ın ise sonunda tutulması, Allah Tealâ Adem (a.s.)'ı yeryüzüne İndireliberi bu iki alâmet vukua gelmemiştir.
D Şevvalde savaş nidaları, Zilhiccede çarpışmalar ve hacıların talana uğrayarak Öldürülmesi Cemaziyül âhir ve Recep1 de hayret verici olaylar görülmesi
5.İ5 - Şevval'de savaş naraları, Zühicce'de harb ve kıtal olur, yine Zühicce'de Hacv talana uğrar, hatta caddeler de kan'dan geçilmez ve haramlar çiğnenir. Beytül Muazzamın yanında büyük günahlar işlenir. Yine Cemadül sara ve Recep aylarında da pek çok hayret verici şeyler görülür. Hercümerç çoğalarak devam eder. Üçten biri Öldürülür üçten biri de ölür. Baştaki sorumluların hepsi de zalim olur. Kişi mümin akşamlar, kâfir olarak sabanlar.
D Süryani'nin kuru bir vadiden çıtası
5.22 - "Ciğerleri yiyenlerin oğlu" olan Süfyani kuru bir vadiden çıkar. Kelp kabilesinden abus çehreli, sert kalbli adamlardan bir ordu düzenler ve bunlar her tarafa zulmederler. O; medrese ve mescidleri yıkar, rükû ve secdeye giden herkesi cezalandırır. Zulüm, fesad ve fısk çıkarır. Alim ve zahidleri katleder, pek çok şehiri de işgal eder. kanakıtmayı helâl kılarak, Âli Muhammed':!e düşman kesilir. Temiz insanlara ihaneti tecviz eder.
37
G Büyük şehirlerin yıkılışı
5.18 -Büyük şehirler, dün sanki yokmuş gibi helak olur. Süfyani ile ordusu kalabalık beş kabileyi istilâ eder.
O Kâfirlerin Arab yarımadasına inişi, halifenin öldürülmesi
5.16 - Kâfirler Arab yarımadasına inerler, ordular düzenlenir, halife öldürülür, dertlerde büyür. Şam surları üzerinde bir münadi "Yaklaşan şer1 den dolayı yay arahla-nn haline" der.
u Şam'da Haresla köyünün batması
5.4 - Şam karyelerinden Haresta denilen bir köyün batması. 5.9 - Pek çok insanı yok eden bir batma olması.
n Süfyani ordusunun Medine ile Mekke arasında Beyda denilen yerde yere batışı
5.23 - Süfyani'nin ordusunun ve onunla bulunanların Beyda'da batması.
D Rükün ile Makam arasında bir Haşimi'nin öldürülmesi
5.19 - Rükün ile Makam arasında bir Hadimi öldürülür.
D Fitnelerin en sonuncusunun günahsız Hacıların öldürülmesi olduğu
524 - Bu fitnelerin en sonuncusu "Günahsız insanların" öldürülmesidir ki, artıko zaman kendisindenherkesinrazı olacağı bir gidişatta olan Hz. Mehdi çıkar.
n İkdiddurer'de zikredilen diğer alâmetler.
5.6 - Doğu'dan ay'ı ışıklandıran bir yıldız'ın doğması, sonra bu yıldız eğrilir, öyleki iki ucu birbirine yakın olur veya neman hemen birleşir.
5.8 - Selâm şehrinin kerh tarafında bir köprünün yapılması ve siyah bir dumanın yükselmesi.
5.5 - Küfe mescidinin, Abdullah tbrû Mes' ud'un evi tarafındaki duvarının yıkılması.
5,10 - Fırat nehrinin durdurulması, ve onun suyunun Küfe'ye girip şehri harap etmesi,
5.21 - Küfe ve Hire arasında da pekçok fitneler, korkulu durumlar ve cinayetler görülmesi.
5.12 - Bid'at ehli bir kavmin suretinin değişmesi.
5.13 - Kölelerin, efendilerinin itaatmdan çıkması. 5.17 - Kinde soyundan topal bir adamın, batı tarafından çıkıp zafer bayrakları ile Mısır'm üzerine galip gelmesi.
39
38
lIV. BÖLÜM
SÜFYANİ FİTNESİ
Hz. Mehdi'nin zuhuruna çok yakın (bitişik), fitnelerden bir diğeri de, Süfyani denilen bir kimsenin Şam'da emirliği ve bir ordusunun Beyda'da (Medine ile Mekke arasında bir yer) yere batması ve kendisinin işin sonunda Mehdi tarafından Öldürülmesidir. Bu alâmetler tevatür (kesinlik) hududuna yakındır.
l - SÜFYANİ'NİN ŞAM'DA ÇIKIŞI
U Süfyani'nJn Şam'ın ortasından çıkacağı
4.48 - Hâkim, Ebıt Hurevre'den lahric eni. Dedi ki Resıtlüllah (s.a.v.) buyurdu: Şam'ın ortasından, adına Süfyani denilen ve kendisine tabi olanların çoğunun KeJb Kabilesinden olacağı birisi çıkar. Ü insanları öldürür, hatta kadınların karınlarını deşip çocuklarını katleder. Sonra onunla savaşmak için bir ordu toplanır ve onu öldürür, a Süfyani'nin vasıflan
4.36 - fimiril Mü'minin Hz. AH b. Ehi Talih (r.a.)'dan. Buyurdu ki: Süfyani, Halid b. Vezid b. Ebusüfyan'ın evİâdjndandır. Kafası oldukça büyüktür. Yüzünde kaşıntılı bir hastalıktan (çiçek bozuğu) eser vardır. Gözünde de beyaz bir nokta bulunur. Şam şehrinden çıkacaktır. Ona tabi olanların çoğu Kelb'dendir. Kadınların karınlarını deşip çocuklarını öldürür, kendisine karşı toplanan Kays
40
kabilesini de iyice yok eder. (Işteozaman) Ehlibeytinizden Harem de bir Recul çıkar. Onun haberi Süfyani'ye ulaşınca, Süfyani ona karşı ordusundan bir ordu gönderir. Ancak Mehdi, bu orduyu hezimete uğratır ve bunun üzerine Süfyani yanındakilerden bir orduyu, O'na karşı tekrar gönderir. Ancak bu ordu arzdan Beyda'ya vardıklarında yere batınhr ve kendilerinden haber getirecekler dışında kimse sağ kalmaz.
Bu hadisi, Ibni Abdullah Hâkim, Müstedrek'de tahric etmiş ve Buhari ve Müslim'in hadislerin doğruluğu ile ilgili şartlan dahilinde bu hadisin sahih olduğunu Delinmiştir. Fakat Buhari ve Müslim bu hadisi almamıştır.
D Süfyani'nin rüyası
4,41 - airn b. Hammad Fiten'de nakletti. Ebu Merye-tne'den, o da kendi şeyhlerinden rivayet elti ki: SÜfyaniye rüyasında "Kalk ve ortaya çık" denilir. Kalkar ancak kimseyi bulamaz, ikinci bir rüya İle ayni şeyi görür, yine kimseyi bulamaz, üçüncü bir rüyada ise "kalk çık ve kapıran önüne bak" denilir. Kalkıp kapıyı açtığında ellerinde bayraklarla yedi ila dokuz kişiyi görür, bunlar Süfyani'ye "Biz senin ashabınız" derler. Süfyani onlarla beraber çıkar ve vadinin muhtelif yerlerinden bir çok insanda kendisine tabi olur. Allah kendisine karşıŞam sahibini çıkarır, ona karşı gelir savaşır, sancağına baktığı zaman, Süfyani onu hezimete uğratır. D Süryani'nin çıkışının, Hz. Mehdi'nin zuhur alâmetlerinden olduğu
4.53 - Naitn b. Hammad, Kâab'cian tahric elti, O şöyle dedi: Beni Abbas'ın değirmeni döndüğü zaman, bayrak sahipleri atlarını Şam'da zeytin ağaçlarına bağladığı zaman ve bu ordu ile Allah'ın," Esheb ve ailesini" yok ettiği
41
zaman, onlardan kaçacak ve saklanacak kimsenin kalmadığı /aman, Caferiler ve Abbasiler düştüğünde, "Ciğer yiyen oğullarının " (Süfyantnin) Şam minberine oturduğunda Berten kavmi de Şam'a geldiği zaman, işte bu Mehdi'nin çıkış alâmetidir.
4.13 - li.hu KuİK'vl'den rivayel edildi. Buyurdu ki: Beni Haşimi'den bir adanı Melik olur ve Beni Ürneyye'yi öldürür. Onlardan azıcık bir şey kalır, onlardan başkasını öldürmez. Sonra Beni Umeyye'den birisi çıkar ve bir kişiye karşılık iki kişiyi öldürerek, kadınlardan başkasını sağ bırakmaz. Sonra ise Mehdi gelir.
Bu hadîsi, (mam Ebııl Hasen re Ahmed b. Cafer el-Münadi Mrlâhîm isimli kitafxla latıric etmiştir.
a Süfyani'nin çıkış alâmetleri
4.51 - A'rt/Hi, Amıntırb. Yaxirien lalıric elli. O siyle dedi; {Mehdi'nin alâmeti) Türk size hücum ettiği zaman, malı toplayan halifeniz öldüğü zaman, o halifeden sonra iki yıl içinde de azledilecek olan zayıf bir adam başa geçtiği zaman, Şam'ın batısında balma olduğu zaman, Şam'dan üç kişi çıktığı zaman, Batı insanları, da Mısır'a çıktığı zaman, bunlar Süfyani'nin alâmetleri olacaktır.
D Süfyani'nin çıkış şekli
4.40 - Naimb. Hammad. Htıliclb. Said'den itiliri t i'iıi. dedi ki: Süfyani elinde, vurduğu kimseyi öldürecek, üç kılıçla çıkar.
4.60 - Keza (Nainı h. Hanmtad), Ebu Hıtrem'leıı taline eni. O dedi A ı: Süfvani'de Mehdi'de iki yanş a ti gibi çıkarlar ve arkalarından gelenlere karşı galip gelirler.
2 - SÜFYANİ'NİN DOĞUDAKİ SAV AŞLARI
D Süryani'nin I.. at'ı ancak kaür olarak geçeceği
4.42 -- kuh-ii! Mıhtır fr.u.l'dtin, Bııvunlıı ki: Süfyani, Fırat'ı ancak kâfir olduğu halde gucur
Buhadisi,tmamEbuAnırE(VDâıûSüm>n '.inde, K";ı imam Hıisoyin l İ b. Muhammed b. txhdlah el Kısai'de Kısas-ı EnHya'sıntUt nakletmekle- l l
(ÜT.
C Süfyani'ninKûte'ye gireceği
4.4Q - Naiın b. Hıtııııınıti. Ehi Kılı uf dan n'vıivef elti ki: Süîyani Kûte'ye girer ve üç günlük bir işgnİden sonra altmış bin kişiyi öldürür .Burada on sekiz gece kalır. Kûfe'nin mallannm hepsini paylaştırır. Ancak Süfyani'nin Küie'ye girişi Türkler ve Rumlarla "karkısa"da çarpışmasından sonradır. Sonra onların aralarına fimder sokar ve onlardan bir grup Horasan'u döner. Süfyani öldürür, kaleleri yıkar, Küf e'ye girer. Sonra Horasan ehlini arar. llorasan'dan Mehdi'ye itaat edecek bir grub zuhur eder. Sonra Süfyani Medine'ye bir ordu gönderir, Peygamber (s.a.v.)'in soyundan bazı insanları Kûfe'ye getirtir. Sonra, Mehdi ve Mansur çıkıp kaçar ve Süfyani'de onla n araştım1. Mehdi ve Mansur Mekke'ye vardığında Süfyani'nin ordusu da Bey-da'da lxıımış > olur. Sonra Mehdi Medine'ye i^lerek Beni Haşim'den hapiste olanlan kurtarır. Ve bu L', ı ada siyah bayraklılar çıkarak bir su kenarımı varırlar ve bunu duyan Sütyani ile yakınları kaçarlar. Mehdi, bilâhare Kûfe'ye inerek buradaki Hiüjimileri kurtarır. Sonra Küfe havalisinden kendilerine "Usub" adı verilen bir cemaat çıkar ki silâhtan da azdır. Onlunu arasında Süfyaniıiıiı arkadaşlarım fark etmiş olan bir kısım taşralılar da bulunur. Böylece onlar Küfe halkından esir bulunanlar, Sül'yanilerin elinden kurtanrlar ve ardından siyah bayraklı ordu biat için Mehdi'ye gelir.
43
42
a Süfyani'nin Küfe ve Bağdat'tan sonra ordularını etrafa göndermesi
4.54 - Ehıı Cafer rivayet elti. Dedi ki: Süfyani, Küfe veBağdat'a girdikten sonra ordularım etrafa gönderir, Horasan toprağındaki Maveraün nehir'den başında Ernevi soyundan birisinin bulunduğu bir fırka Süfyani'nin ordusuna katıJır. Onlar için Tunus'ta bir vak'a olur. Bir vak'a da Rey şehrinde olur. Bir başka vak'a da Sımakta görüldükten sonar, sağ avucunda bir ben bulunan Haşimi bir gencin komuta ettiği, siyah bayraklı bir ordu çıkar. Ve Allah bu ordunun işlerini ve yolunu kolaylaştırır. Sonra Horasan sınırında onların lehinde bir vak'a olur. Bu Haşimi karayolu ile ilerier ve Şuayb b. Salih Ternimi'nin komutasındaki bir başka ordu ile birleşerek, Esîahir kapısındaki savaştan sonra Mehdi ile buluşurlar. Bu savaşlar atların ayaklarını kanlar içinde bırakacak şiddette-olur. Yine Allah Tealâ, başında Beni Adilden bir adamın bulunduğu ve Sicistan'-dan gelen bir orduya da yardım edecektir. Rey vak'asından sonra Medayinde de büyük bir vak'a olur. Kerkük'de de kurtulabilenin onu anlatacağı bir vak'a görülür ve sonra büyük bir katliam meydana gelir. Nııseybin arzında da bir vak'a olacak ve Ahvaz'da kendilerine "Usüb" denilen hepsi de Küfe ve Basra'lı bir topluluk çıkıp Kiife'li esirleri kurtaracaklardır.
3 Süfyani'nin doğu halta ile savaşları
4.55 - Keza (Nairn b. Hammad) Demure bin Habib ve onun hocalarından lahric çiti. Dediler ki: Süfyani ordusunu, Horasan ve Fars toprağından doğu'nun bütün insanlarına karşı gönderir. Doğu halkı ile defalarca savaşır. Bu savaşlar devam ederken, doğu'nun en uç noktasında Beni Haşim'den birisine biat edilir. Beni Haşim'den olan bu genç, Horasan ehli ile beraber çıkar ve başlarında Şuayb b.
o f
44
Salih Temimi olur. Bu genç sansın oiup hafif sakallıdır. Beş bin kişilik ordusu vardır. Bu ikisi birleşirler ve Şuayb b Salih Temimi komutan olur. Bunların karşısına dağlar çıksa ezilir. Süfyani'nin ordusu ile savaşırlar, ancak Süfyani galip gelir. Haşimi genç kaçar. Şuayb b Salih'de saklanarak Kudüs'e gelir ve Hz. Mehdi Şam'a ulaştığında onun için Kudüs'de bir ev hazırlar.
(Velid diyor ki: "Bu Haşimi Mehdİ'nin amcasıdır. Bazıları ise onun Mehdİ'nin amcanglu olduğunu söylemişler ve Ölmeyerek hezimetten sonra Mekke'ye kaçtığını ve Mehdi zuhur ettiği zaman, onun da çıkacağını belirtmişlerdir.)
3 - SÜFYANİ ORDUSUNUN MEDİNEDE BENÎ HAŞİMDEN İNSANLARI ÖLDÜRMESİ
G Süfyani ordusunun Medine'de Haşimileri öldürmesi
4.59 - Keza (Naim b. Hammad) Ehu Kubeyl'den tahric elti. Dedi ki: Süfyani, bir ordu göndererek, Medine'de Beni Haşim'den kim varsa öldürülmesini ister. Beni Haşim'den ele geçirilenler öldürülür ve geride kalanlar dağlara kaçarak Mehdi, Mekke'de çıkana kadar saklanırlar. Mehdi zuhur ettiği zaman Medine'den kaçan bu insanlar Mekke'de O'nun etrafında toplanırlar.
4.57 - KezafN.b. Hammad) Hz. Ali'den tahric elti. Dedi ki: Medine'ye gönderilen bir ordu, Beni Haşim'den kadın ve erkekleri öldürür. Hz. Muhammet! (s.a.v.) ehlinden bir kısmını da esir alır. O zaman Mehdi ve Mebis Medine'den Mekke'ye kaçarlar. Süfyani ise onları yakalamak için bir ordu gönderir. Ancak onlar Mescid-ül Harama varmış
olurlar.
D Süfyani'nin Medînelilerve savaşı
4.58 - Keza (N. b. Hammad), Yusuf b. Zikarabat'dan tahric etti. Dedi ki: Şam'da bir halife olur Medine'lilerle
45
46
savaşır. Medine ehli, kendilerine karşı bir ordunun gelmekle olduğu haberini alınca içlerinden yedi kişi Mekke'ye giderler ve saklanırlar. Medine reisi, Mekke reisine bu yedi kişinin kendisine ulaştığında Öldürülmesini ister. Bu durum Mekke Reisinin ağırına gider ve bir gece kendisine sığınan bu yedi kişiye, önce "serbestsiniz, emniyetle gidiniz" der. onlarçıkarlar.ancak sonra ikisinigeriçağırarakbinni Öldürür. Diğeri kaçarak arkadaşlarına yetişir ve hep beraber Taife giderek dağlarda banrvrlar. İnsanlar onlarla irtibat kurar. Mekkehlerle savaşırhr fakat esir düşerek Mekke'ye geri ı getirilirler. Bu yedi kişinin başkanı öldürülür ve geride kalanlar Beyda'da ordunun batma olayına kadar Mekke'de kalırlar.
(s.ıı.r.) buyurdu: Şam'ın alt tarafından, kendisine Süfyani
denen bir adam çıkar ve ona tabi olanların çoğu Kelb' len
olur, Süfyani insanlan öldürür ve hattâ kadınların karınla
rın! deşerek çocuklannı katleder. Onlara karşı Kays
toplanır ve onları da Öldürür. Hatta zulmü o hale gelir ki
kurtlar bile onu lanetlerler, Sonra Ehlibeytim'den olan
Mehdi Harra'da çıkar ve bu haber Süfyani'ye ulaşır ve O
Mehdi üzerine bir ordu gönderir. Ancak Mehdi Siifyani'nm
ordusunu hezimete uğratır. Süfyani bunun üzerine yanın
daki bütün askerlerini toplayarak O'nun üzerine tekrar bir
ordu gönderir, fakat bu ordu Şeyda'ya varınca yere
batınlır. Onlardan ancak haberci kurtulur.ı
D Süfyani ordusunun bir şahsı aramak için Medine'ye gelişi
4.44 - Bezzâr, Hz. Ene?(r.a.)'dan lahric elti, dedi ki: Bir gün Peygamber (s.a.v.) Ümmü Seleme'nin evinde uyurken birden uyanarak "Biz Allah içiniz ve Allah'a döneceğiz" dedi. Ümmü Seleme "Niçin böyle dediniz Ya Resulallah"
dediğinde, Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Medine'li bir şahsı aramak için Irak tarafından gelen bir ordu sebebile ki, Allah Tealâ o ordudan o şahsı komr ve onlar Zülhuley-fden Beyda'ya geldiklerinde yere batmlırlar. Onlann Önde olanları, arkadakilere yetişemedikleri gibi, arkadakiler öndekilere kıyamet gününe kadar yetişemezler.
n Süryani ordusunda 600 yabancı kimsenin olacağı
4.69 - Naim b. Hamımui, Ihııi Ablvıs'üan talıric elli. O dedi ki: Medine reisi, Mekke'deki Haşimüere bir ordu gönderir, ancak Haşimiler bu orduyu hezimete uğratır. Bunun üzerine Şam'ın o günkü sahibi olan Süfyani, içinde al" yüz yabancı olan yeni bir orduyu tekrar Haşimi'lerin üzerine gönderir. Aydınlık bir gecede bu ordu çölde giderken, bir çoban farkederek "Vay Mekke'nin başına gelene" şeklinde söylenirken, ordunu birden gözünün önünden kaybolduğunu görünce "Stibhanallah tasa zamanda nasıl da yok oldular" diyerek onların battığı yere gelip ve yansı yerde, yansı yerin dışında kalmış bir yorganı yakalı yarak, çıkarmaya çalışır. Lâkin çıkaramaz ve o zaman ordunun toprağa battığın anlar. Mekke reisine bunu müjdelemek için gider ve bunu duyan Mekke reisi "Elhamdülillah, bize kendisinden haber verilen alâmet işle buydu" der.
G Batan ordudan sadece iki kişinin kurtulacağı
4.70 - Reza(N. b. Hamrnad) Ebu Ktıbo't't/i'tHa/ırici'tti, O dedi ki: Batan ordudan biri müjdeleyici, diğeri ise korku-
47
tucu olan iki kişi sağ kalır. MÜjdeleyici Mehdi'ye, korkutucu ise Süfyani'ye haber verir Bunların ikisi de Kelp'dendir.
n Beyda'da ordunun batışının Hz. Mehdİ'nin çıkış alâmeti olduğu
4.50 - Naim, Amr b. Âsi'den tahric etti. O şöyle dedi: Beyda'da ordunun yere batınlışı Mehdİ'nin çıkış alâmetidir.
^Kabe'ye karşı gelen ordu'nun Beyda'da yere batacağı
4.80 - Nesei, Ebu Hunyre'den tahric etti. O dedi: Şu Beyt'e bir ordu gelir, ancak Beyda'da yere batar.
4.79 - imam Ahmed, Muslini, Nesei, tbni Mâce Hz Hafsadan tahric ettiler. O dedi: Şu Beyt'e karşı bir ordu gönderilir, ancak Beyda'ya girdiğinde bu ordunun önce ortası batar ve haftakiler sondakilere bağırırken, hepsi birden batar. Onlardan bir kaç haberci dışında kimse sağ kalmaz.
4.81 - Nesei ve Hâkim, Ehu Hureyre'den tahric eltiler. O dedi ki: insanlar, Beyda'da bir ordu batana kadar Beyt'in fethinden vazgeçmeyeceklerdir.
a Beyda'da yere batanların kıyamette niyetlerine göre dirileceği
4.77-Buharı ve Ibni Mâce, Hz. Aişe'den tahric ettiler; o dedi ki: Kabe'ye saldırmak için gönderilen bir ordu, Beyda'da yere batar. Kıyamet günü ise herkes niyetine göre dirilir.
4.75 - Ahmed b. Hanbel, Tirmizi, tbni Mâce ve Ebu Davud, Hz. Safıyyeden tahric ettiler, O dedi ki: insanlar şu Beyt'in fethinden vazgeçmezler. Bir ordu savaş için gelir, çöle girdiğinde baş ve sonundakJieri batar, ortadaküerde kurtulmaz. Denildi ki: "Istemiyerek o orduya katılıp batanların durumu ne olur?" Buyurdu. "Allah onlan niyetlerine göre diriltir."
4.76 - Ahmed b. Hanbel ve Müslim, Üıranii Sekme'den tahric etliler: O dedi ki: Mehdi, Beyt'e iltica ettiğinde, üzerine her taraftan ordular gönderilir. Ancak bunlar, Beyda'da tatarlar. Peygamber (s.a.v.)'e "Istemiyerek gidenlerin durumunun ne olacağı" sorulduğunda, Buyurdu. ki: "Kıyamet günü herkes niyetine göre dirilecektir."
D Sufyani ordusunun Kabe'deki bir zatı (Mehdi'yi) aramaya gelmesi
4.78 - Tabarani, Ümmii Seleme'den tahrif etti. O dedi ki:1 Ümmetimden bir grub, Mekke'deki bir adama karşı gönderilir. Ancak Beyda'da yere batarlar. Onların battığı yer aynı, ancak niyetleri ayrıdır.
4.47 - Tabarani, Evsad'da Ütnmti Habibe'den tahric etti, O dedi, Remlullah (s.a.v.)'den işittim şöyle buyuruyordu: Doğu tarafından bir kısım insanlar, Beyt'teki bir şahsı aramak için yola çıkarlar. Beyda denilen yere geldiklerinde yere batınlırlar.
Musannif diyor id: Şeyh tbni Hacer'i Mekkir(Heytemi) de El Kavin! Muhtasar fi alâmetti Mehdiyyil Muntazar'da bu konuda şöyle nakletmektedir: Irak tarafından bir ordu, Medine'li bir şahsı aramak için yola çıkar. Bu şahıs Mehdi'dir. Ancak Cenâb-ı Hak onlan engeller ve 'zulhuley-fe yakınında Beyda'da yere batınlırlar. Öyle ki altta kalan üsttekini, üste kalan alttakini kıyamete kadar göremez. Bu ordunun Irak tarafından geleceği rivayeti ile doğudan geleceği rivayeti arasında bir zıtlık olmadığı gibi, pek çok nakilden açık olarak anlaşılacağı gibi Onlar Şanı ehlinden olacaktır.
50
G Süfyaııi'nin helaki
4.68 - İbniAsakir, Halidh. Miğdan'dan tahric etti, Ödedi ki: Süfyani'nin helaki bir cemaatı iki defa hüsrana uğrattıktan sonra olur. Mehdi'de Gota bölgesinde Haresta adı verilen bir köy batmadan çıkmaz.
4.67 - Naim, Hâkim b. Nâfi'deu tahric etli. Dedi ki: Süfyani Türklerle savaştıktan sonra, onun yok edilmesi görevi, Mehdi'nin elinde olur. Mehdi ilk kurduğu orduyu da Türk (tarafındaki düşmanlara)'e gönderir.
V. BOLÜM Hz. MEHDİ'NİN ZUHURU
l - ZUHURUNDAN ÖNCEKİ ve ZUHURU SIRASINDAKİ NİDALAR
D Hacılar Mina ve Arafatta iken duyulacak nidalar
1.30 - Keza (N. b. Hammacl) Hakem b. Nâfi'deu tahrıt etti. Buyurdu ki: Kabileler arasındaki savaşlardan sonra, insanlar Mina ve Arafat'da iken bir rnünadi, "Emiriniz falandır" diye seslenir ve arkasından ikinci bir ses gelir. "Agâh olun, bu münadi kesinlikle doğru söyledi" der. Bunun üzerine insanlar silâhlarını sıyırırlar şiddetle çarpışırlar. İşte o zaman semadan kendini belli eden bir el görünür ve savaş ise şiddetlenir. Hak yardımcılarının sayılan Bedir Savaşçıları sayısınca kalana kadar bu şiddet devarneder ve onlarda sahihlerine (Mehdi'ye) biat etmek için giderler.
n Mekke'de günahsız insanlar öldürüldüğünde duyulacak nida
. l-H - Keza (N.b. Hammadj Attımar b. Yasir'den lahric etli. Buyurdu ki: -.-Mekkede hiç yoktan günahsız insanlar öldürüldüğünde, semadan "Emiriniz falandır, işte bu Mehdi'dir, ki yeryüzünü adalet ve bollukla dolduracaktır" şeklinde bir nida duyulur.
îkd .ıddurer isimli kiiabda da "Bu nida yeryüzünü kaplar ve her dilin ehli onu kendi lisanında işilir" denilmektedir.
51
G Muharrem'de zuhuru esnasında duyulacak nidalar
L10 - Keza (N. b. Hammadl Şelır b. Havşeb'den tahric etli, Resulullah (s.a,v.) buyurdu: Muharrem ayında bir münadi semadan "Agâh olun Allah'ın seçtiği kişi falandır, onu dinleyin ve itaat edin" diyecektir ve bu çok şiddetli savaşların ve fitnelerin bulunduğu bir senede olacaktır.
1.2 ~ Ebu Naim, İbni Ömer'den tahric etti. laldı) O dedi ki, Resulullah (s.a.v.) şöyk buyurdu:H7.. Mehdi başı üzerinde bir bulut olduğu halde çıkacak, o bulutta bir münadi, "Bu Allah'ın halifesi Mehdi'dir O'na zabi olun" diye nida edecektir.
1.3 - Ebu Naim ve Hatib, Telhis'ül-Müteşabihe isimli eserlerinde, ibni Ömer'dentahric etliler, Resulullah (s.a.v.} şöyle buyurdu: Mehdi (a.s.) başı Üzerinde "Bu Mehdidir ona uyunuz" diye nida eden bir melek olduğu halde çıkacaktır.
1.4 -ibni Ebu Şeybe, Asım bin Ömer Beceh'den tahric et ti. Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Bir adam semadan ismiyle mutlaka çağrılacak ve delil onu İnkâr etmeyecek, zelil ona mani olmayacaktır.
2 -ZUHUR ŞEKLİ
D Yedi Âlim'in Hz. Mehdi'yi arayıp bulması ve biat almaya zorlaması
6.5 - Naim b. Harnmad, İbni Mes'ud'dan tahric etti, O şöyle dedi: Ticaret ve yolların kesildiği ve fitnelerin çoğaldığı zaman, muhtelif beldelerden yedi âlim her birinin beraberinde üçyüz on küsur kişi olduğu halde, birbirlerinden habersiz bir şekilde Mekke'de bir araya gelirler. Biri diğerine "Burada ne arıyorsun?" diye sorar. Ona şöyle derler: "Biz O şahsı aramak için geldik ki, fitneler 0*nun elile sönebilir. Konstantiııiyye O'mınla feth edilir. Biz O'nu ismi ile ve anasının, babasının ismiyle ve ordusu i)e tanırız,
Mekke'de olduğunu da biliyoruz". Bu yedi âlim bu konuda birleşirler O'nu ararlar ve Mekke'de bulurlar. Ve,kendisine "Sen falan oğlu falansın" derler. O ise "Ben sadece Ensar'dan birisiyim" der. Onların elinden kurtulur. O'nu tanıyan ve bilenlere anlatırlar, bunun üzerine "aradığınız sahibiniz O'dur ve Medine'ye gitmiştir" denilir. Bu defa O'nu ararlar, halbuki O tekrar Mekke'ye dönmüştür. O'nu tekrar Mekke'de bularak yine, "Sen falan oğlu falansın, annen de filân kızı filânedir, sende şu şu alâmetler vardır, birinci defa bizden kurtuldun uzat elini sana biat edelim" derler. Bunun üzerine O "Ben aradığıraz değilim" der ve tekrar Medine'ye gider. Medine'de yina aranınca tekrar Mekke'ye döner. Mekke'de kendisini Rükûn'da bularak şöyle derler; "Eğer Matlarımızı habul etmezsen, bizi aramakta olan ve başında Haddam'dan birisinin bulunduğu Siifyam ordusuna karşı korumazsan, günahlarımız Senin üzerine ve kanlarımız da boynuna olsun." derler. Bunun üzerine Mehdi, Rükün ile Makam arasına oturur ve elini uzatarak biatlan kabul eder!
Allah'da 0"nun muhabbetini insanların sinelerine yerleştirir. O daha sonra gündüz aslan, gece ise âbid olan bir kavimle beraber olur. D Hz. Mehdi'nin Önce biat almayı istememesi
6.12 - Dâni, Katâde'dcn tahric etti, O dedi ki: Fitne içindeki insanlar kan akıtıldığı bir zamanda evinde oturmakta olan Mehdi'ye gelir ve "Bizim için kalk artık" der. O ise kabul etmez, ancak ölümle tehdit edildikten sonra onlar için kalkar. Ondan sonra artık kan dökülmez.
6.2 - KezafN.b. Hammad) Zühri'den tahric etti, Odediki: Hz. Fatıma'nın soyundan gelen Mehdi, Mekke'de meydana çıkarılır ve istemediği halde kendisine biat edilir.
6.10 -- Keza (N.b. Hammad) Katâde'den tahric etti. ResuMİah <s.a.v.) buyurdu: Mehdi, Medine'den Mekke'ye
53
gelir ve kendisi istemediği halde, insanlar O'nu kendi
aralarından çıkarıp, Rükün ile Makam arasında O'na biat
.derler.
D Allah Tealâ Hz. Mehdİ'yi bir gecede olgunlaştım-
1.41 - Keza (Naim) Ebu Said-iî Hııdri'den tahric etli. Peygamber (s.a. v.) buyurdu: Allah Mehdi'yi bir gecede ıslah eder (olgunlaştım-).
D Hz. Mehdi Muharremin 10. gecesi yatsı vaktinde zuhur eder
6.14 - Ebu Cafer fr.aj'dan rivayet edildi. Şöyle dedi: Mehdi, aşure günü zuhur eder. O gün Hüseyin b. Ali (r.a.) şehid edilmiştir, ve O Muharrem ayının onuncu cumartesi günü olmuştur. O Rükün ile Makam arasında kaim olur. Cebrail (a.s.) O'nun sağında, Mikail (a.s.) ise solunda olur. Arzın muhtelif yerlerinden gelen taraftarları toplanırlar ve O'na biat ederler. Böylece, yeryüzü, daha önce zulüm ve cevirle dolduğu gibi, şimdi de adaletle dolar.
D Hz. Mehdi'ye Rükün ile Makam arasında biat edilir
6.9 - Keza (Naim b. Hammad) Ebu Jlureytv'dım tahric ctıi, O j oy/t- dedi: Rükün ile Makam arasında Mehdi ye biat edilir ve (zamanında) ne uykuda olan uyandırılır, ne de herhangi bir kan akıtılır.
D Hz. Mehdi'ye ilk önce Bedir ehli katlar kişi hiat eder
4.045 - Tabarani Evsad'da ve Hâkini Cnınni Sck'inc'ik'n tahric etıihr. Resulullah (s.a. v.) buyurdu: Mehdi'ye Bedir ehli sayısınca kişi, Rükün ve Makam arasında, biat eder. Irak halkının ileri gelenleri ve Şam ebdalları O'na gelirler. O zaman Şam'dan bir ordu O'na karşı savaşmak için gelir, ancak Beyda'ya süreliğinde yere batırıhr. (Beyda, Medine ile Mfkk: arasında bir mevkidir.)
D Hz. Mehdi'nin Mattan sonra iki rik'at namaz kılıp minbere çıkması
6.7-Keza (Naim b. Hammad) İbni Abbas'dan tahric etli. O şöyle dedi: insanların ümitsiz olduğu ve "Hiç Mehdi falan yokmuş" dediği bir sırada Allah Mehdi'yi gönderir. O'nun yardımcıları Şam ehlinden sayılan Bedir ashabının sayılan kadar üçyüz onbeş kişidir. Bunlar Şam'dan O'na gelirler ve O'nu Mekke'de Safa'daki bir evden çıkararak, kendisi istemediği halde, O'na biat ederler. O da onlarla birlikte Makam'ın yanında iki rik'at namaz kıldıktan sonra minbere çıkar,
6.11 -Keza (Naim b. Hammad) Hz. Ali'den tahric etti, O şöyle <fc</;:Başında Şuayb b. Salih Temimi'nin bulunduğu siyah bayraklı ordu, Süfyani'nin memleketinde, çıktığı zaman insanlar Mehdi'yi arar ve O, Resulüllah (s.a.v.)'in bayrağı ile, insanların başlanna telâ üzerine belâ yağdığı ve O'nun çıkışından ümit kesildiği bir sırada Mekke'de zuhur eder. İki rik'at namaz kılar. Namazdan dönünce şöyle der: "Ey insanlar, Ümmeti Muhammed ve bilhassa O'nun Ehli Beyti çok belâlar gördü, ve bizler kahr ve haksızlığa maruz kaldık." D Hz.Mehdi'nin biattan sonraki hitabesi
6.3 - Keza (N.h. Hammad) Cafer'den iahric eni, O şöyle dedi: Mehdi yatsı vaktinde Resulüllah (s.a.v.)'in bayrağı, gömleği kılıcı ve Nur vebeyangibi daha bir çok alâmetler yamnda olduğu halde, Mekke'de zuhur eder. Yatsı namazını kıldıktan sonra en yüksek sesi ile şöyle hitab eder: "Ey insanlar, Ben size Allah'ı hatırlatıyorum. Yann mahşer gününde Allah'ın huzurunda yerinizin ne olacağını haber veriyorum. Allah Tealâ size pek çok deliller ve Peygamberler göndermiş, Kur'an-ı indirmiş ve size şöyle emretmiştir: Allah'a hiç bir şeyi ortak koşmayın, Allah ve
yasaklanın da yasaklayın ve siz Mehdi'ye yardımcılar ve
destek olun. Zira dünyanın fena bulması ve zevale ermesi
yaklaşmıştır. Ve bu kesindir. Ben sîzi Allah'a ve Resulüne,
ynun kitabıyla amel etmeye, batılı yok edip, sünneti İhya
ttrneye davet ediyorum." Bu hitabdan sonra, yanında,
sonbahar bulutları gibi birbirinden habersiz toplanan,
Bedir ehli sayısınca, üçyüzonüç kadar, insanla birlikte
aıhur eder. Onun ashabı gece âbid, gündüz ise aslanlar
ibidir. Allah, Mehdi için Hicaz toprağını feth ederek
hapisteki Haşimi'Ierin hepsini de kurtarır. Siyah bayraklar
se Kûfe'ye inip biat için Mehdi'ye adam gönderirler. Hz.
Mehdi ordusunu her tarafa gönderir. Zulmü ve zalimlerin
hepsini yok eder. Beldeler onun emrine girer. Allah Tealâ
onun elindeki Konstaniyyenen fethini müeyesser kılar.
VI. BÖLÜM Hz. MEHDİ'NİN YARDIMCILARI
11- ÇEŞİTLİ YARDIMCILAR
D Hz. Mehdi'nin etrafında toplanacakların vasıflan
6.8 - Muhammed b. Hanefi (r.a.) 'dan rivayet edildi ki: Bir gün biz Hz. Ali'nin yarımdayken birisi Hz. Mehdi'den sual etti. Ali (r.a.) "Heyhat" dedi. Sonra eliyle bir dokuz yaptı ve sonra da O ahir zamanda, kişiye "Allan'dan kork, Allah'dan kork" denildiği zamana çıkar, dedi. (ve Şöyle devam etti): Bulutların semada toplandığı gibi, Allah O'nun etrafına bir kavim toplar. Onların kalblerini uzlaştı-nr. Onlar içlerinden şehit düşene üzülmez, kendilerine katılana da sevinmezler. Sayılan Bedir ashabı kadardır. Evvelkiler onları, geçmediği gibi, sonrakiler de onlara
yetişemezler ve onların sayıları Talûdjle nehri geçenler Jiadardır.
7.6 - İbni Cerir, Tehzib-i! Âsar'da şöyle tahric elli: Muhammed ümmetinin en hayırlısı ve sizin zorluklan gideren veliniz olan kimseye katılın. O Mekke'dedir. O Mendi'dir ve ismi Muhammed b. Abdullah'dır. Şam
Ebdallan, ve doğunun ileri gelenleri O'na katılır ki, onların kalbleri demir gibidir ve onlar gündüz aslan gece de âbidlerdir.
56
__
O Küfe, Yemen ve Şam ebdallan ile Cebrail ve Mikail (a.s.)'nı kendisinin yardımcılarından olacakları
1.17 - Naitnb. Hammad, Kâb'dan tahric eni, Buyurdu ki: Katâde'nin söylediği gibi Mehdi, (zamanındaki) insanların en hayırlısıdır. O'nün yardımcılan ve O'na biat edenler, Küfe, Yemen ve Şam ebdallanndan olacaktır. Cebrail onların önünde, Mikail de arkalannda bulunur. O mahlukat arasında sevilir. Allah, kör fitneleri O'nün vasıtasiyle söndürür. Her yer emin bir hale gelir. Yanında bir adam olmadan, bir kadın beş kadın arkadaşıyla birlikte Allah'dan başka kimseye güvenmeden rahatlıkla hacca gidebilecek, O'nun zamanında yer ve gök bereket yağdıracaktır.
D Küfe ehlinin mes'ud insanlardan olduğu
7.7 o-- İlmi Said ve İbni Ebi Şeybe, İbni Ömer'den tahrlc ettiler. O şöyle dedi: Ey Küfe ehli, siz Mehdi sebebiyle insanların en mes'udusunuz.
D Başlarında Kinde kabilesinden topal bîr adamın bulunduğu bayraklılar
7.13 - KezafN.b. Hammad) Kâab'dan tahricetti, Oşöyle dedi: Mehdi'nin çıkış alâmetlerinden birisi de Batı'dan başlarında Kinde kabilesinden topal bir adamın bulunduğu bayrakların çıkmasıdır.
D Afrika'dan gelecek esmer bir adamın da yardımcılarından olacağı
7.9 - Keza (N.b. Hammad) Ebu Kubeyl'den tahric etti. O şöyle dedi: Afrika'da bir emir on iki yıl hüküm sürdükten sonra bir fitne görülür. Ve orasını adaletle dolduran esmer bir adam başa geçer Ve sonra Mehdi çıktığında O'na biat ederek O'nun lehinde savaşır.
ü Şam'da görülecek küçük siyah bayraklı bir adam
7. 8 - Netim h. llamınad. Kâcıb'dan. tahrif, çili, O şövk-dedi: Bir adam Şam'a , bir adam da Mısır'a malik olduklarında, Şamlı ile Mısırlı savaşıp, Şam Ehli, Mısır kabilelerini esir ettiğinde ve yine Şam'dan küçük siyah bayraklı bir adam görüldüğünde işte O Mehdi'nin itaatına girer.
n Talikan (Afganistan'dan gelecek yardımcılar
7.14 - Elnı Ganenı Kfi/İ, l-ilen'dc llz. Ali h. Ebi Talib'den tahric cin. Oşiivle dedi: Talikan'a yazık oldu. Şüphesiz Allah Tealâ'mn orada altın ve gümüş olmayan hazineleri vardır. Orada Allah'ı hakkıyla bilen insanlar vardır. Onlar ahir zaman Mehdi'sinin yardımcılarıdır.
a Ashab-ı Kehf in Yardımcılardan olacakları
7.15 - İbni Merdüye, Tefsirinde İbni A bha Inıdmni mcrfıı olarak tahric elli. O şöyle dedi: Ashabı Kehf, Mehdi'nin yardımcılan olacaktır.
1.42 - İmam Ebu İshak .Salebi Kur'aıı tefsirinin Ehli Kehf Kıssasını anlatırken diyor ki: Mehdi çıktığı zaman, Ehli Kehf'e gidib selâm verince, Allah onları diriltecek ve Mehdi'nin yanında yerlerini alacaklardır. Daha sonra yattıkları yere dönüp kıyamete kadar da kalkmazlar.
D İmam Suyutî ve İbni Hacer'in görüşleri
Imam-ı Suyuti diyor ki: Ashabı Kehf in uykusunun bu zamana kadar tehirinin sebebi, Allah'ın onlara bir ihsanıdır. Çünkü onlar Mehdi'ye yardımcı olacak ve böylece ümmeti Muhammede dahil olma şerefi kazanacaklardır.
İbni Hacer-i Mekki'de şöyle dedi: Mehdi'ye yardım edecek olanların doğu tarafından geleceği rivayeti ile, Irak tarafından geleceği rivayeti arasında bir zıtlık yoktur, zira , pek çok nakilden de açıkça anlaşıldığı gibi, onlar Şam' ehlinden olacaktır.
_
58
2 - DOĞUDAN GELECEK SİYAH BAYRAKLILAR
D Hz. Mehdi'ye yardım edecek Şark'tan bir cemaat çıkacağı
7.2 - Ibni Mâce ve Tabanını, Abdullah b. Haris b. Cüz Zebidi'den tahric eni, O şöyle dedi, Resulullah (s.a.v.) buyurdu: Şark'tan bir cemaat çıkar ve Mehdi'nin saltanatına yardım ederler.
D Hz. Hasan evlâdından birisinin doğu tarafından çıkacağı
2.14 - Tanıman, Fevaid isimli eserinde ve İbni Asakir, Abdullah b. Amr'dan lahric etliler. Buyurdu ki: Hasan'ın evlâdından birisi doğu tarafından çıkacak, eğer O'na dağlar bile karşı gelse, onları ezecek, ve kendisine o dağlarda yollar edinecektir.
4.4 - Naim b. Hammad Uz. A li b. Ebi Talib'den tahric etti. Buyurdu: Mehdi'den önce O'nün ehli beytinden doğu'da bir zât çıkar , , hedefi Beytlil Makdis (Kudüs) olarak, O onsekiz ay omuzunda kılıç taşır, öldürür, yaralar, ancak oraya varamadan ölür.
D Maveraünnehir'den Haris ve Mansur isimli iki kimse Çıkacağı
7.1 - Ebu Davud Hz. Ali (r.a.)'dan tahric etti. Dedi ki Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: Maveraünnehir'den bir adam çıkar, adına "Haris" denir, o çok savaşçıdır. Onun önünde ise, ismine "Mansur" denen birisi bulunur ve Kureyşliler Resulullah (s.a. v.)'e nasıl yardım etmişlerse, o da Âli Muhammed'e öyle yardım eder. Her mü'mine ona yardım etmek vâcib olur. Yahudda O'na icabet vacib olur dedi. o_
G Horasan'dan çıkacak siyah bayraklıların Kudüs'e gireceği
7.3 - Ahmed ve Tirmizi ve Naim h. Hammad Ebu Hurey-re'den tahric ettiler, O şöyle de.di- Resulullah (s.a.v.) buyurdu: Horasan'dan siyah bayraklılar çıkar ve îlya (Kudüs)'ya bayraklarını dikene kadar, onian kimse durduramaz.
ü Horasan'dan çıkacak siyah bayraklıların Kûfe'ye inecekleri
7,72 - Keza (Naim b. Hammad) Ebu Cafer'den tahric etti. O şöyle dedi: Horasan'dan çıkan siyah bayraklılar Kûfe'ye iner, ve Mehdi Mekke'de ortaya çıktıktan sonra, O'na biat için elçi gönderirler.
^p-'Horasan'dan çıkacak siyah bayraklılara katılma emri
7.4 - Naim b. Hammad Hâkim ve Ebu Naim Sevban'dan tahric ettiler, o şöyle dedi. Resulullah (s.a.v.) buyurdu: Horasan tarafından siyah bayraklılar çıktığını gördüğünüzde kar üzerinde sürünerek de olsa onlara katılın, çünkü içlerinde Allah'ın halifesi Mehdi vardır.
7.5 - Hasan b. Su/yan ve Ebu Naim, Sevban'dan tahric etliler. O şöyle dedi, Resulullah (s.a.v.) buyurdu: Doğu'dan siyah bayraklılar çıkar, onların yürekleri demir gibidir. Kim onları işitirse, kar üzerinde sürünerek de olsa, gitsin ve onlara biat etsin.
D Siyah bayraklı orduya destek olmak lüzumu
7.10 - Keza (Naim b. Hammad) îlaser'den tahric etti. O dedi ki, Resulullah (s.a.v.) Eh/i Beytinin karşılaşacağı bir musibet/en bahsederek şöyle buyurdu: Bu musibet Doğu'dan siyah bayrakJı bir ordu çıkana kadar devam eder. Kim bu orduya destek olursa, Allah ona yardım eder, kim engellemeye kalkarsa da onu perişan eder. Sonunda onlar ismi
61
benim ismim olan birisine gelerek O'nu başa geçirirler. Allah da onları zafere ulaştırır.
G Doğu'dan gelecek siyah bayraklıların Hz. Mehdi'nin İtaatına girecekleri
7.77 -~ Keza (Naiın b. Hatıutuıd) Saih b . Mü.ıeyyeh'den tahrif etli. O şöyle dedi, Remlullah fs.a.v.) buyurdu: Doğu'dan Beni Abbas'a ait siyah bayraklar çıkar, onlar bir süre devam ettikten sonra, yine doğudan bu kez küçük siyah bayraklar çıkar ve Ebu Süfyan'm soyundan bir adamla savaşarak Mehdi'nin itaatına girerler.
D İbni Kesir'in bu konuyla ilgili görüşü
Bu siyah bayraklılar Ebu Müslim-i Horasani'nin kendisi île Emevi devletini yıktığı siyah bayraklar değildir. Bu siyah bayraklar Hz. Mehdi'y&'jöncülük edeceklerdir.
D Hz. Mehdi zuhur ettiğinde ona katılma ve biat emri
4.23 - İbni Mâce ve Sahih diyerek Hâkim ve Ebu Naiın, Sevban'dan talıric etliler. ResuhıHalı fs.a.v.j buyurdu- Sizin hazinenizin yanında, hepsi: :de bir halifenin oğullan olan üç kişi öldürülür ve bu hazine hiçbirisine nasip olmaz. Sonra Doğu tarafından siyah bayraklar çıkarak hiçbir kavmin yapmadığı bîr şekilde savaş yapar ve ardından Allah'ın halifesi Mehdi gelir. Siz O'nun ismini işittiğinizde kar üzerinde sürünerek de olsa (yna gelin ve 0*na biat ediniz. Çünkü O Allah'ın halifesi Mehdi'dir.
62
3 -
SiYAH BAYRAKLILAR VE Hz. MEHDİ'NİN BAYRAKTARI
D Siyah bayraklıların öncü kumandanının, Şuayb b. Salih Temimi olacağı
7.20 - - ,'aim b. Hammaıi, Eh" Cafer'den tahric etli, O şövle dedi: Beni Haşim'den sağ avucunda ben bulunan bir genç, siyah bayraklarla Horasan'dan çıkar, onun önünü*,1 Şuayb b. Salih bulunur ve Süryani ordusu ile savaşır onları hezimete uğratır.
7.22 - Keza (N.b. Hanvnad) Hz. Ali'den tahric elti, O şöyle dedi: Sol avucunda ben bulunan Haşimi bir gencin içinde bulunduğu, siyah bayraklı bir ordu çıkar, Onların önünde Şuayb b. SaJih Temimi adındaki şarus bulunur. liu ordu Süfyani ile savaşır ve O'nun ordusunu hezimete uğratır.
ı
Q Siyah bayraklıların Süryani ordusunu yenmeleri
7.26 - Keza (N.b, Ifammad) Hz. Ali'den tahric e/fi, O şöyle dedi: Süfyani'nin kuvveti Kûfe'ye girdiğinde, O Horasan ehlini aramak İçin ordu gönderir. Horasan ehli ise 1 Mehdi'yi arar. ve Haşimi gençle birlikte başlarında Şuayb b. Salih Temimi'nin bulunduğu siyah bayraklarla birleşirler. Bu ordu Estahir kapısında Süfyani ile karşılaşır. Büyük bir savaş olur Neticede siyah bayraklılar galib gelir. Süfyani kuvvetleri kaçar. İşte o zaman insanlar Mehdi'yi temenni ederler ve ararlar.
63
D Şuayb b. Salih'in Hz. Mehdi'nin bayraktan olacağı
7.19 - Naim b. Hammad, Ammar b. Yasir'den tahric etti, O şöyle dedi: Mehdi'nin evvelinde Şuayb b. Salih olacaktır. 7.16 - Tabaranİ, Evsad'da, İbni Ömer (r.a.)'dan tahric etti, O şöyle dedi; Peygamber (s.a.v.) bir gün Hz. Ali (r.a.)'ın elinden tutarak şöyle buyurdu: Bunun soyundan bir genç çıkar ve arzı adaletle doldurur. Siz onu gördüğünüzde
Temimi genci arayın
nÇünkü o doğudan çıkacak ve Mehdi'nin bayraktan olacaktır.
7.23 - Keza (N. b. Hammad) Ammar b. Yasir'den tahric etti, O şöyle dedi: Süfyani Kûîe'ye ulaştığı ve Âli Muham-med'in yardımcılarını öldürdüğü zaman Mehdi çıkar ve (ynun bayraktan Şuayb b. Salih Temimi olur.
n Şuaybb. Salih'in vasıflan
7.18 - Naim b. Hammad, Hasan'dan tahric etti, O şöyle dedi: Şuayb b. Salih Temimi orta boylu, esmer, hafif sakallı olup, elbiseleri beyaz ve bayrakları siyah olan dört bin askerle çıkar. Bunlar Mehdi'nin önünde olurlar ve karşılarına çıkan herkesi hezimete uğratırlar.
'64
VII. BÖLÜM
Hz. MEHDİ'NİN SAVAŞLARI ve FETİHLERİ
l - KUDÜS'E GELMEDEN ÖNCEKi HAREKETLERİ
D Hz. Mehdi'nin beraberinde, Resulüllah (s.a.v.)'in bayrağının bulunacağı
724 - Keza (N.b.Hammad), Abdullah b. Şureyk'den tahric etti, O şöyle dedi: Mehdi'nin beraberinde, püskülleri olan, Resulüllah (s.a.v.)'in bayrağı bulunur.
n Hz. Mehdi'nin bayrağında "Biat Allah içindir" şeklinde yazı olduğu
7.25 - Keza (N.b. Hammad) ibra Strin'den tahric etti, O şöyle dedi: Mehdi'nin bayrağında "Biat Allah içindir"
yazılıdır.
D Bayraktarın vasıflan ve Kudüs'e ulaşacağı
7.2} - Keza (N. b. Hammad) Kâab b. Alkame'den tahric etti, O şöyle dedi: Yaşı küçük sakalı hafif ve sansın bir genç çıkar, Mehdi'nin bayrağını taşır ve karşısına dağlar bile çıksa onlan ezerek tlya (Kudüs)'ya kadar ulaşır.
D Hz. Mehdi'nin sünnet üzere çarpışacağı
2.27 - Keza (N. b. Hammad) Hz. Ali ve Hz. Ayşe'den tahric etti. Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Mehdi Benim ıtre-timden bir reculdur. Benim vahiy üzerine savaştığım gibi* O da Benim sünnetim üzere çarpışacaktır.
65
a Hz. Mehdi eli ile sünnetlerin ihya edileceği
4.71 -ibra Münavi, Melâhim'de Hz. Ali'den tahric elti, O dedi ki: Kıyamet yaklaştığı zaman ve mü'minlerin kalbi, ölüm, açlık fitneler, sünnetin kaybolması, bid'atlerin ortaya çıkması, emribil maruf ve nehyi anil münker imkânlarının kaybolması gibi sebeplerle zayıfladığı zaman, Benim evlâdımdan Muhammed b. Abdullah (Mehdi) ile Cenâb-ı Hak sünnetleri ihya eder. Onun adalet ve bereketi ile mü'minlerin kalbi ferahlar. Acem ve Arab milletleri arasında ülfet ve muhabbet yerleşir. Bu durum bir müddet devam ettikten sonra O vefat eder.
n Hz, Mehdi'nin Hazim kabilesi üstüne yürümesi
6.4 -o Keza (N.b. ffammad) îbııi Mes'ud'dan tahric etti, O şöyle dedi: Muhtelif beldelerden yedi âlim, birbirlerinden habersiz olarak gelip, Mekke'de buluşur ve Hz. Mehdî'ye biat ederler. Halbuki bunlardan her birine de üçyüz on küsur kişi biat etmiştir. Mekke'ye toplanan bu insanlar Mehdi'ye biat ederler. Allah Tealâ insanların kalplerine O'nun muhabbetini yerleştirir. O, başlarında Hazim Kabilesinden bir adamın bulunduğu ve Süryani'ye biat etmiş Mekke'li grublara karşı yürür.
Hz. Mehdi, yanındakileri arkasına alarak, üzerinde bir entari ve cübbe olduğu halde çıkar ve Hazim'e gelir. Burada da biatlan kabul eder. Ancak Kelp kabilesi, onların biatlanna'kızarak bir ordu hazırlar, fakat Hz. Mehdi onları yenerek yok eder ve Allah O'nun eliyle Rumları'da hezimete uğratır. Allah O'nun eliyle fakirliği giderir ve Mehdi Şam'a iner. D Hz, Mehdi'nin amcaoglu bir Hasanı ile görüşmesi
1.15 - Emini Mü'minin Hz. Ali bin Ebi Talih (r.a.)'dan. Buyurdu ki: Biri Batıda, biri Cezire de, birisi de Şam'da
olmak üzere üç grub bayrak dikilir. Fitne bunların arasında bir yıl devam ettikten sonra, Süfyani'nin çıkışı ve yaptığı zulüm ve fücuru anılır. Sonra Mehdi (a.s.)'m hurucu ve insanların Rükün ile Makam arasında O'na biatlan anılır. Ve Hz. Mehdi hazırladığı askeriyle yavaşça ve sekinetle kura vadisine kadar yürür. Burada kendisine on iki bin kişilik ordusuyla amcaoğlu bir Hasanı (Hz. Hasanın soyundan) yetişir ve ona şöyle der: "Ey amcaoğlu, bu ordunun başına ben daha layığım, çünkü Hasan (r.a.)'ın oğlu benim ve Mehdi benîm" Gerçek Mehdi'de "Hayır gerçek olan benim" der. Bunun üzerine Hasani, ona "O halde sendeki alâmetler nedir? Varsa biat ederim" cevabını verir. Bunun üzerine Mehdi (a.s.) bir kuşa işaret eder, kuş eline düşer, bir yere kuru bir dalı diker ve dal yapraklanıp yeşillenir. Bunun üzerine Hasani ona derki: "Ey amcaoğlu bu emirlik senindir."
1.14 -- Emiril Mü'minin Ali b. Ebi Talih (r.a.)'dan Buyurdu ki: Mehdi bir kuş'a işaret eder, kuş ellerine düşer. Bir yere kuru bir dal diker, dal yeşerir ve yapraklanır.
G Hz. Mehdi'nin önünde Cebrail (a.s.), arkasında ise Mikail (a.s.) ile birlikte Şam'a doğru yola çıkacağı
1.16 - Huzeyfe b. Yamani'den, Mehdi kıssası hakkında Resulüllah (s.a.v.)'den buyurur ki: Onun çıkışı ve O'na biatlaşma, Rükün ve Makam arasında olur ve Mehdi, önünde Cebrail ve arkasında Mikail olduğu halde Şam'a doğru yola çıkar, sema ve arz ehli, kuşlar ve vahşi hayvanlar, hatta denizdeki balıklar bile O'nun hilâfetiyle sevineceklerdir.
İmam Ebu Ömer ve Osman da, Saidi': el-Mukarri'nin Sünen isindi kitabında bu hadisi aynen rivayet etmişlerdir.
'66
67
a Hz. Mehdi ve arkadaşlarının her zalime karşı galib
gelecekleri
4.46 - Tabarani Evsad'da Ümmü Seleme'den tahric etti. Resulüllah fs.a.v.) toywrdw:Doğwun hâkimi Batı melikine gider ve O'nu Öldürür. Sonra Batı meliki de doğuya gider onu öldürür. Ondan sonra Batı meliki, Medine'ye bir ordu gönderir, ancak bu ordu yere batınlır. Sonra ikinci bir ordu gönderir. Bu arada Medine halkından bir kısım insanlar bir araya gelirler, Harem'den çıkan bir kimsenin etrafında, dağınık olarak, gelen kuşlar gibi toplanırlar. Öyle ki aralarında kadınlarında bulunduğu üç yüz ondort kişilik bir grub oluştururlar. Onlar her zalime ve Cebbar oğlu Cebbar'a galib gelir. O'nun devrinde, ölülerin dirilere imreneceği bir adalet görülür. O yedi yıl kalır. (Hz. İsa'nın kırk senelik döneminden) sonra ise yerin altı, üstünden daha hayırlı olur.
2 - Hz. MEHDİ'NÎN SÜFYANİ İLE SAVAŞI D Hz. Mehdi ile Süfyani ordusu karşılaştıklarında Semadan gelecek bir ses
4.46 - Keza (N.h. Hammad) Ztihri'den tahric etti, O dedi ki: Ordunun Beyda'da batmasından sonra, yanında Bedir, ehli sayısınca insanla Hz. Mehdi çıkar, û ve Süfyani ordusu karşı karşıya gelir. Mehdi'nin askerlerinin miğferleri zırh'dan olur. Ve O gün semadan bir ses "Ey insanlar, Allah'ın yer yüzündeki dostları Mehdi'ye tabi olanlardır" der. Süfyani ve ordusu hezimete uğrar. Ve kendilerinden savaşa girmeyen ancak küçük bir grub kalır. Bunlar kaçarak Süîyani'ye haber götürürler. Mehdi Şam'a geldi-ğinde Süfyani'de dahil pekçok insan biat etmek için ona gelirler. Yeryüzü de adaletle dolar.
1.12 - Keza (N. b. Hammad) Ziihri . den mhric etti. Buyurdu: Süfyani ve Mehdi savaş için karşı karşıya geldikleri günde semadan şöyle bir ses işitilir: "Allah'ın evliyası Falanın ashabıdır." (Yani Mehdi a.s,)'yi kast ediyor)
Esma binti Umeys dedi ki: O günün alâmeti Semadan uzatılmış ve insanların kendisine bakıb durduğu bir el'dir.
ü Süryani'nin esir alınıp, öldürülmesi
461 - Keza (Naim b. Hammad), VeM b. Müslim'den la/ıric etli. Velidşöyle dedi, Mııhatnmed b. . Ali'den şöyle duydum: Süfyani ve Kelp kabilesi ile Hz. Mehdi Beytül Makdis (Kudüs)'de savaşır ve Süfyani esir olarak getirilir Mehdi'nin emrite Rahmet kapısında öldürülür. Onların ganimetleri ve kadınları da Şam caddelerinde satılır.
D Hz. Mehdi ile Süfyani arasındaki savaşa ait çeşitli rivayetler Hz. Ümmü Seleme'den gelen bir rivayet
4.43 - İbni Ebi Şeyhe, Ahmed ve Ebu Davud, Ebu Ya'la ve Tabarani, Ümmü Seleme'den tahric ettiler. Peygamber (s.û- v.) şöyle buyurdu: Bir halifenin ölümünde ihtilaf olur. Mekkeye gitmek üzere, Medine ehlinden bir Recul çıkar, ve Mekke halkından bîr kısım insanlar O'na gelerek, kendisi istemediği halde, O'nu meydana çıkarır ve Rükün ile Makam arasında O'na biat ederler. Şam'dan O'na karşı bir ordu gönderilir, ancak bu ordu Beyda'da toprağa batırılır. insanlar bunu görünce, Şam ebdallan ve Irak ehlinin önde gelenleri Ona gelip biat ederler. O zaman etrafında Kelb kabilesinden insanlar olan Kureyşli bir adam çıkar ve (Mehdi) onlann üzerine bir ordu gönderir ve bu ordu onlara galip gelir. Mağlup olan Kelb ordusudur. Cennet Kelb ganimetlerinde hazır olanlara olsun. Mehdi malı paylaştı-
69
nr, insanlar arasında Peygamber (s.a.v.)'in sünnetine göre amel eder ve İslâmı hâkim kılar, yedi sene kalır, sonra vefat eder. Müslümanlar O'nun üzerine namaz
kılarlar.
Q Süfyani İle yapılacak savaşlar hakkında Hz. Huzeyfe
(r.a.)'dan gelen bir rivayet
4.66 -- Dâni, Huzeyfe'den tahric etti. O dedi ki: Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Zevra'da bir savaş olur, Huzeyfe ise, "Ya Resulallah Zevra nedir?" dedi .Buyurdu; Zevra doğu'da nehirler arasında bulunan ve ümmetimin en şerlilerinin yaşadığı bir şehirdir. Zalimler hep orada otururlar. Onlara dört çeşit belâ musallat olur. Kılmçtan geçirilir, yere batınlır, tufana maruz kalır ve hayvan suretine değiştirilirler.
Sonra Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Habeşliler arablarla savaşmak isterler, ancak onlar korkup Ürdün toprağına sığınırlar. Bu arada Süfyani üçyüz altmış süvari ile Şam'a varır ve bir ay içinde otuz bin kişi onlara İltihak eder. Süfyani daha sonra ordusunu İrak'a gönderir ve Zevrada yüzbin kişiyi Öldürür. Nihayet Kûfe'ye varır ve onları esir ederek bir ordu daha hazırlar ve onu Medine'ye gönderir. Ancak bu arada Doğu'da başlarında Şuayb b. Salih Temimi'nin bulunduğu bir ordu toplanır ve düşmanlarını yok ederek Küf e'li esirleri kurtarır.
Süfyani'nin Medine'ye gönderdiği Ordu üç günlük bir işgalden sonra Mekke'ye yönelir, ancak Beyda'ya geldiğinde Allah Tealâ "Ya Cebrail onları cezalandır" emri ile Cebrail (a.s.)'ı gönderir ve Cebrail (a.s.) bir ayağını yere vurarak bu orduyu toprağa gömer. Sadece Süfyani'ye haber getirecek iki kişi sağ kalır. Bu iki kişi Süfyani'ye gelip durumu anlattığında o herhangi bir korku duymaz. Bu sırada Kureyş soyundan bir grup insan Konstaniyye'ye __
(Roma'ya) kaçar. Ancak Süfyani Rum büyüğüne haber göndererek bunları geri istetir. Bu kişiler ona iade edilir. Süfyani'de Şam kapısında onların boynunu vurdurur. Huzeyfe devam ederek, O gün o kadar çirkin olaylar olur ki, Şam kapısında gezdirilen bir kadın mihrap'da Süfyani-'nin dizlerine oturtulur, bunu gören müslümanlardan birisi "Yazıklar olsun size imandan sonra küfre mi düştünüz, bu helâl değildir" der. Ancak Süfyani tarafından boynu vurdurulur. Bu olayı yayan herkesin de boynu vurulur, îşte o zaman semadan şu ses duyulur: "Ey insanlar, Allah Tealâ size münafık ve zalimlere uymayı men etmiş ve Mekke'de bulunan yeryüzündeki insanların en hayırlısı ismi Ahmed babasının adı Abdullah olan Mehdi'yi reisiniz kılmıştır, O'na uyun ve emrini dinleyin."
Bu sırada Imran b. Hüseyin "Mehdi'nin nasıl bilineceğini" sordu. Resululiah (s.a.v.) şu cevabı verdi: O benim evlâdımdandır. Tavn beni israil ricali gibidir,; üstünde pamuktan (kutvani) iki cübbe bulunur.
Sağ yanağında siyah bir ben vardır. Yüzü parlayan yıldız gibi nurludur. Kırk yaşındadır. Şam, Mısır ve Doğunun birçok yerinden ebdallar ve ileri gelen insanlar O'na gelir ve Rükün ile Makam arasında O'na biat ederler. Sonra Hz. Mehdîysönünde Cebrail arkasında Mikail ile Şam' >A DpGRU YOLA ÇIKAR VE O'nun hilâfetine yer, gök ehîi, yabani hayvanlar, kuşlar hattâ denizdeki balıklar bile sevinir. Zamanı bereketli olur, nehirler suyunu, yer verimini artırır, hazineler çıkarılıp Şam'a getirilir.
Süfyani dallan Hire ve Taberiye'ye doğru uzanan bir ağacın altında öldürülür. Kelp kabilesi de yok edilir. Orada imkânsızlık nedeni ile de olsa bulunamayan hüsrana uğramıştır. "Onlar tevhid ehli olduğu halde, onlarla savaşmak nasıl doğru olabilir?" şeklindeki sualini de Resu-
71
lüllah (s.a.v.) şöyle cevaplandırmıştır. Onlar miirted'dir-ler. Zira şarabı heâl sayarlar ve namazı da kılmazlar,"
3 - Hz. MEHDİ'NİN KUDÜSTEN SONRAKİ SAVAŞ VE FETİHLERİ
D Pekçok kimsenin biat İçin Kudüs'e gelmeleri
4.63 -- Keza (Naim b. Hammad) Hz. All'tkn tahric etti. O dedi ki: Süfyani'nin Mehdi üzerine gönderdiği ordu Beyda-'da batınca, bu haberi duyan Şam ehli, Mehdi'nin çıktığını ve O'na biat edilmesi gerektiğini söyleyerek, kendi halifelerini ölümle tehdit ederler. Bunun üzerine halife, hazinelerini de yanına alarak Mehdi'ye biat için Beytül Makdis'e gelir. Arab ve Acem savaşçılar, Rum ehli ve onlann dışındaki pek çok insan da biat için Mehdi'ye gelirler. Hatta Hz. Mehdi, Konstaniyye ve diğer şehirlerde mescidler inşa
eder. Hz. Mehdi'den Önce onun yakınlarından bir adam doğu-
'dan çıkar ve hedefi Kufüs olarak onsekiz ay savaşır, ancak
oraya varamadan Ölür.
n Kuzeyden gelecek bir düşmanla savaş
1.47 - Naim, Kâab'dan tahric etli, Dedi ki: Mehdi, düzenlediği bir orduyu Türk'e (Türk tarafından gelen bir düşmana) gönderir, onları hezimete uğratır, esirleri ve mallarını alarak Şam'a getirir. Daha sonra köleleri azat ederek sahiplerine bedellerini öder.
D Melhame-v Kübra veya Amik Ovası Savaşı
8.10 - Naim b. Hammad, Kâab'diin tahric elti. Dedi ki: Mehdi, Rumlarla savaşmak için bir ordu gönderir. O'nun fıkıh bilgisi on âliminkine bedeldir. O Tabut-u Sekine'yi de Antakya mağrasından çıkanr.
D Rumların gadri veya Amik Ovası savaşı
8.6- Hatip, Mütlefek ve Müfterek'inde Ebu Hureyre'den tahric etti. Dedi ki, Resulüllah (s.a.v.) buyurdu: Rumlar, Benim soyumdan ve ismi ismime uygun bir Vali (Mehdi)'-ye gadr ettikten sonra Amak (Amik) denilen yerde sizinle savaşacaklardır. Burada müslümanlann üçte bir kadan öldürülür, sonra diğer bir gün yine o kadar insan öldürülür. 3. gün (seferde) ise savaş Rumlar aleyhine döner. Müslümanlar böylece savaşa devam eder ve Konstantiniyye (Roma)'yı feth eder ve oradaki mallan taksim ederler. Tam bu sırada ise "Deccal sîzin evinize girmiş ve çocuklarınızı esir almıştır." şeklinde bir ses duyacaklardır.
(Burada bahsi geçen savaş Amik ovasında Rumlarla (yani Hristiyan-larla) yapılacak savaş olup, diğer hadis kitaplarında "Melhame-i Kübra"
diye bahsi geçen savaştır.)
D Yedi Bayrak ehli ile savaş
4.12 - Naim b. Hammad ve Hâkim Sahih diyerek, Hz. Ali İbni Ebi Talih (r.a.)'dan tahric ettiler,'Buyurdu ki: Öyle bir fitne olacak ki, insan o fitneye, altının cevherde, bulunması gibi kanşmış olacaktır. Siz, zalimleri hariç Şam ehli hakkmda fena söz söylemeyin. Zira onların arasında ebdallar vardır. Atlah Tealâ, onlan daima dağın edecek olan şiddetli bir yağmuru semadan boşaltacak, öyleki savaşsalar tilkiler bile onlara galip gelecektir. Bu sırada Allah Resulüllah (s.a.v.)'m soyundan bir Reculü, az olurlarsa on iki, çok olurlarsa on beş binden müteşekkil üç bayrak üzere bir ordu arasında gönderir. Parolaları î'Emit Emit" (öldür, öldür î'dür. Ve bunlar yedi bayrak ehli ile savaşırlar. (Bu yedi bayraktan) her birinin sahibi, mülkün kendisinin olacağına tamah ederek çarpışırken, hezimete uğrayacaktır. Sonra Hasimi (Hz. Mehdi) Muzaffer olur ve
73
ı göre:
r
a Yahudilerden büyük bir cemaatın Müslüman oluşu
5.9 - Naİm, Selman b. İsa'dan tahric elti, o Dedi: Duyduğuma göre, Mehdi'nin elinde (zamanında) sekine bulunan tabut Taberiye gölünden çıkarılır ve Beyt-ül Makdis'de O'nun önüne getirilir. Yahudiler bunu görünce, pek azı hariç, çoğu müslüman olurlar.
Q Hz. Mehdi'ye "Mehdi" denilmesinin sebebi
8.8 - Ebu Atnr Dânî, Sünen'inde Ibni Şevzeb'den tahric elti, O dedi ki: O'na Mehdi denilmesinin sebebi şudur. O, Yahudilerin hac yaptığı Şam dağlarından bir dağın içindeki Tevrat'a dair kitaplan çıkanr ve Yahudilerden bir cemaat O'nun elinde müslüman olur.
8J! - Keza (N. b. Hammad) Kâab'dan tahric elti, O dedi ki: O, kimsenin bilmediği gizli bir duruma kılavuzlandığı için kendisine "Mehdi" denilmiştir. O, Tabut-u Sekine'yi Antakya mağarasından çıkarır.
D Hz. Mehdi ve Ehli Beyti'nin Kudüs'te uzun müddet kalacağı
8.7 - Naim b. Hammad, Ertah'dan tahric etti, Dedi: Hz. Mehdi Beyt-ül Makdis'e İner ve millet O'nun Ehli Beyt'in-den gelenlerle uzun bir müddet yaşar. Daha sonra zalimler görünür ve Beni Abbas rahmetle aranır.
77
VIII. BÖLÜM
Hz. MEHDİ'NİN Hz. İSA (a.s.) İLE BULUŞMASI
l - Hz. MEHDİ'NİN Hz. İSA (a.s.) A İMAMLIK YAPMASI
D Hz. Mehdi'nin ümmetin ortasında olduğu
9.5 - Ebu Naim, İbııi Abbtıs'dan hıltric etli. Dedi ki, Resulutlah (s.a.v.) huvurdu: Nasıl helak olur bir ümmet ki, evvelinde Ben, sonundaMeryem oğlu îsa (a.s.)ve ortasında da Ehli Beytimden Mehdi vardır. G İbni Hacer-i Mekki'nin bu husustaki bir izahı
Şt'-/t İhni Hticer-i ickki'de El Kavini Muhtasar fi Alâmeti! Mehdiyy-ü Muntazar isimli kitabında şunları söylemektedir:
Hazreti Mehdi'nin vasat (ortada) olacağından kasıt, ahire yakın olmasını izah için olup, Mehdi'nin bu ümmetin âhiri olacağını bildiren sahih rivayetlere zıtlık teşkil etmez. Vasat tabiri, Mehdi'nin Hz. İsa'dan çok az bir süre önce (Yedi sene iki ay birkaç gün) geleceğini ifade etmek için kullanılmış ve Hz. İsa (a.s.) ü'ndan kısa bir zaman sonra gökten ineceği içinde âhir olarak vasıflandırılmıştır.
D Hz. Mehdi'nin Hz. İsa (a.s.)'a imamlık yapacağı
9.1 - Naint'-Kbu Said'den tafıric etli, dedi ResuluIItıh (s.av.)buyururıisa b. Meryem'in arkasında namaz kılacağı kişi bizdendir.
78
9.7 - İbni Ebi Şeyhe. Musunml'inde, İbni Şirin 'den rcthric eni. Dedi ki: Mehdi bu ümmettendir ve Hz. isa'ya İmanı olacaktır.
V.ti - NÜİIH b. Hammad, Abdullah b. Amr'dun lalını: etli, Dedi ki- Mehdi, İsa İbni Meryem'in üzerine ineceği ve arkasında namaz kılacağı kimsedir.
9.4 -Buharı ve Müslim, Ebu Hureyre'den lahric çiti. Buyurdu: Meryem oğlu İsa (a.s.) aranıza indiğinde ve imamınız sizden olduğunda, bakalım ne yapar siniz?
n Hz. İsa (a.s,) gökten inince, Hz. Mehdi'nin kendisine namazı kıldırmasını leklif etmesi
9.2 - Ebn Naint. Câbir'den lahric etti. Dedi Resiıhtllah (s.a,v.) buyurdu; .İsa b. Meryem gökten iner, onlann (rnü-'ıninlerin) Emin olan Mehdi, kendisine "Gel bize namaz kıldır" der. O (Hz. Isa a.s.) ise. şu ümmete Allah'ın bir ikramı olarak, "Hayır, sizin bazınız bazılarınızın Emindir" der.
Q Hz. İsa (a.s.)'ın gökten sabah vakti ineceği
9.6 - İbni Mâce, Râvyanı. İbni Huzcvme. lihu Avâne, Hâkim ve Ebu AV///".- F.bu İmanif'den lahric elliler. Dedi, Rc.ıulııllah f.ı.a.v.) bize hiiab etti. Deccal'i anarak y ov/e huvurdu: Medine, körüğün demirin pasını giderdiği gibi, içindeki pisliği giderir, O güne "kurtuluş günü" denir, tlmmü Şüreyk: "Ya Resulallah (s.a.v.) o gün Arablar nerede?" dedi. Buyurdu: Onlar o gün az olurlar, imamları salih bir insan olan Mehdi olduğu haîde, Bcytül Makdis'e sığınırlar. Orada imamları kendilerine sabah namazını kıldırmak için dne geçtiği sıra, birde bakarlar ki İsa İbni Meryem (a.s.) sabah vaktinde inmiştir. Bu imanı (Mdıdi) H/, isa'yı öne geçirmek için arka arka çekilir. Hz. İsa (a.s.) onun omuzların;] elini koyar ve O'na der ki: "Geç öne
Allah Tealâ muslümanlara onun ülfet ve muhabbetini yerleştirir. Bu hal Deccal çıkıncaya kadar devam eder.
D Hindistan'ın f eth editeceği
t.45 - Naim b. Hammad Fiten isimli kitabında Kaabül Ahbar'dan tahric etti, O dedi ki: Beytül Makdis'in (Kudüs) Meliki (Mehdi) Hindistana asker gönderir. Feth eder ve hazinelerim alır ve onun ziynetleri ile Beytül Makdisİ "isler. Ona Hind Melikleri bağlanarak getirilir. Kendisine ağu-baü arası feth olunur. ı Konstarâyye ve Deylem'in fethedileceği 8,5 - İbni Mâce ve Ebu Naim, Ebu Hureyre'den tahric " -~™>w is.a.v.) buyurdu: Eğer dünyadan - PMİ Bevtim'den
o"74
z" Buyurdu ki: O denizin derinliği bulunmamaktadır. İnsanlar ona ancak küçük gemilerle-; geçebilirler. Hz. Mehdi ve ordusu o denizin kenarından geçerler.
Allah orada Âdem oğulları için menfaatlar yaratmıştır. Kafi beldesinin 360 kapısı bulunur ve her kapıdan da 1000 savaşçı çıkar. Mehdi ve ordusu4 tekbirle şehrin duvarlarını yerle bir eder. İçindeki hazineleri alır ve burada yedi yıl kaldıktan sonra Beyt-ül Makdis'e geçerler. Deccal'in Isfahan yahudileri ile birlikte çıktığı haberi bu sırada onlara ulaşır. (Bu hadisi Ebıı Ömer ed-Daıri Sünen'de zikreder.
D Hz. Mehcü'nin dünyanın her yerine teveccüh edeceği ve Zülkareyır'nin girdiği her şehre gireceği
&.? - Emiril Müzminin Hz. ali Ibnİ Kbi Talib (r.a.j'dan Mehdi kıssası hakkında rivayet edildi. Dedi ki: O (Mehdi) dünyanın her yerine teveccüh eder ve her zalimi yok eder. Ehli İslâmın kalbini Allah (Tınınla ihya eder. Hazineieri Beyt-ül Makdis'de toplar. İçinde bir çarşısının her bir Çarşıda da bin dükkânın bulunduğu bir şehre gelir, orayı feth ettikten sonra dünyayı kuşatan yeşil deniz üzerindeki Kafi şehrine gelir. BM denizin arkasında Allah'dan başkasının bilmediği şeyler vardır. Kafinin uzunluğu bin mil, genişliği ise beş yüz mildir. Mehdi'nin askerleri üç tekbirle şehrin duvarlarını yerle bir ettikten sonra bir milyon insanı öldürerek burayı feth ederler. Hz. Mehdi daha sonra bin 1 adet binekle buradanBeyt-ülMakdis'egeri yönelir. Filistin de Trablusşam, Akka, Sur, Gazze ve Askalanı da alarak oburadaki hazineleri Kudüs'ü şerife getirir. Deccal çıkınca-!ya kadar burada ikâmet eder. Daha sonra da Hz. İsa (a.s.) tnüzul eder ve Deccal'ı öldürür.
ı ' ^Bu konuda "Ikdıddıırer'de daha geniş bilgi vardır).
75
namazı laldır. Zira kamet senin için getirilmiştir" Bunun [üzerine imamları (Mehdi) onlara namazı kıldırır.
D Hz. îsa (a.s.)'m saçlarından su damlıyor gibi olduğu
9.9 - Ebu Amr ve Dâni Sünen'inde Hıızevfe (r.a.)'dan tahric eltiler. Dedi Resııtüllcıh (s.a. v.) buvurdu: Mehdi bakar ki Hz. tsa tbni Meryem inmiştir, sanki saçlarından sular damlıyor haldedir. Ve Mehdi O'na derki, "Geç öne İnsanlara namazı laldır." Hz. îsa ise der ki: "Namaz ancak Senin için ikame olundu." Bunun üzerine, O, Benim evlâdımdan bir Reculün arkasında namazı kılar.
O Hz. İsa (a.s.) inene kadar Hak üzere çarpışan bir taife'nin bulunacağı
9.10- Ebu Amr ve Dâni Sütıen'inde Câbirb. Abdıtllah'dan tahric ettiler , Dedi ki. Resulullahfs.a.v.) buyurdu: Tâki, îsa tbni Meryem, fecrin tuluu sırasında, Beytül Makdis'te Mehdi üzerine nüzul edene kadar Benim Ümmetimden bir taife Hak üzere çarpışacaktır, ö zaman Mehdi der: "Ey Allah'ın Peygamberi geç öne bize namazı kıldır" O (Hz. İsa) ise, "Bu ümmetin biri diğerlerine emirdir" der.
9.3 - Ahmed, Muslini, İhııi Cürevr ve İhni liıbban, Câbir b. Abdıtttah'dan tahrif ettiler. Buyurdu: Kıyamete (Deccal île savaşa) kadar Benim ümmetimden bir grub, Hak üzere galîb olarak çarpışacaktır. Ve İsa b. Meryem gökten nüzul ettiğinde, onlann Emiri, kendisine, "Gel bize namazı kıldır" der. Ancak O, şu ümmete Allah'ın bir ikramı olarak "Sizin Biriniz, diğerlerinize emirdir" cevabını verir. (Yani imamınız Mehdi aranızdadır. O kıldırmalıdır dernek ister.)
D Hz. Mehdî'nîn ilk namazdan sonra imamlığı Hz. tsa (a.s.)'a vermesi
9.11-Naim, Kâab'dan tahric etti. Dedi ki: Deccal, Beytül Makdis'de mü'minieri muhasara altına alır ve onlara (mü'minlere) öylesine şiddetli bir açlık icabet ederki açlıktan yaylarının kirişini bile yemek zorunda kalırlar.
Onlar bu halde iken, aniden karanlığın içinden bir ses işitirler ve "Bu tok bir adamın sesidir" derler. Bir de bakarlar ki O, İsa İbni Meryem'dir. Namaza kalkarlar, müslümanlann imamı Mehdi geri çekilir. Bunun üzerine Hz. tsa der ki: "Geç öne Namaz senin için ikâme olundu." Hz. Mehdi de onlara namaz kıldırır ve bundan sonra Hz. İsa (a.s.) İmam olur.
9.12 - Na. b. llatımmd. İlmi Abbas'dun tahric etti. Dedi ki: .' :Mehdi bizdendir. İmamlığı Hz. İsa îbni Meryem'e verir.
80
81
IX. BÖLÜM
Hz. MEHDİ'DEN SONRA GELECEK HALİFELER
l - Hz. MEHDİ'NÎN HÜKMÜNÜN SÜRESi
D H. Mehdi'nin zuhurundan Hz. İsa (a.s.) ininceye kadar ki, hükmünün süresinin yedi sene civarında olduğu
10.6 - Kezaf N. b. Hammad) Muhammedb. ('uhcyr'dcn O da babasından tahric etti, Babası şöyle dedi: Mehdi, yedi sene İki ay birkaç gün hüküm sürecektir,
10.1 - Ebu Ya'la, Ebu Hureyre'den lahric etti. Dedi ki. Dostum Ebu Kasım s.a.v. bana şöyle buyurdu: Ehli Beytimden birisi çıkıp insanları Hakk'a dönene kadar mücadele etmedikçe kıyamet kopmaz. Ben dedim: "Onun hükmü ne kadar devam eder?" B uy urdu: "Beş ve iki" (Yedi sene)
10.3 - Ahmcd ve Ebu Naim, Ebu Said'den tahric elliler. Dedi Peygamber (s. a. v.) buyurdu: Ehli Beytimden birisi yedi yıl hüküm sürüp, daha evvel zulümle dolu olan arzi, adaletle doldurmadıkça bu dünya bitmez.
11,2 - Tabarani Evsad'ında ve Ebu Naim Ebu Said-ül Hudri'den tahric etti. Dedi ki, Resulullah (s.a.v.) şövle buyurdu: Ehli Beytimden birisi çıkar ve sünnetimi söyler.
Allah O'na yağmur indirir ve yeryüzü O'na bereketim çıkarır. Daha önce zulüm ve cevirle dolu olan dünya, adalet ve nesafetle dolar. Yedi yıl bu ümmete hükmeder ve Beytüt- Makdis'e iner.
10.2 - Ebu Naim, Ebu Said'den tahric etti. Dedi. Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Benim soyumdan bir insan gelir ve daha önce zulüm ve cevirle dolu olan dünyayı adaletle doldurur. Hükmü yedi veya dokuz yıl sürer.
D Hz. Mehdi'nin, Hz. tsa (a.s.) ile birlikte bulunacağı zamanlar da dahil olarak hüküm sürebileceği zamanlar
10.8 -- Keza fN.b. Hammad) Bukayye b. Vclid'den tahric etti. O dedi ki: Mehdi'nin hayatı 30 senedir.
10.9 - Keza (N. b. Hammad) Hz. Ali (r.a.)'den tahric etti. Dedi ki: Mehdi, insanların işlerini otuz ile kırk yıl üzerine alacaktır.
10.4 - Naim b. Hammad, Ertah'dan tahric etti, Dedi : Mehdi kırk yıl baki kalır.
10.7 - Keza (N. b. Hammad) Dinar b. Dinar'dan tahric etti. Dedi ki: Mehdi'nin bekası kırk yıldır.
D Şeyh Ahmed İbni Hacer*in görüşü:
Hz. Mehdi'nin yedi sene hüküm süreceği rivayeti hem daha çok, hem de daha meşhurdur. Ancak bütün rivayetlerin sahih olması takdirinde, aralarını şöyle bağdaştırmak mümkündür: Yedi yıl (kendi başına) etkili müddetidir. (Hz. Isa ile beraber kalacağı müddetle birlikte) bu müddet ortalama yirmi sene alınabilir. Veya 40 seneye kadar uzanabilir.
83
82
2 -Hz. MEHDİ'DEN SONRA GELECEK OLAN HALİFELER
NOT: Hz. Mehdi'nin yedi senelik kendi idaresinden sonra, Deccal çıktığı zaman, Hz. İsa (a.s.)'ın nüzul edip, Deccal'i Öldüreceği ve Kırk sene dünyada hüküm süreceği Allah'ın izni ile kesindir. Bu zamanın bir kısmında da Hz. Mehdi ile beraber bulunabileceği yukarıda açıklandı.
Aşağıdaki Hadis-i Şeriflerde ismi geçen ve Hz. Mehdİ'den sonra geleceği bildirilen zâtlann ise, ya Hz. İsa (a.s.)'m veziri olarak veya 0*ndan sonra müstakil olarak hüküm sürmeleri muhtemeldir.)
D Hz. Mehdi'den sonra "Kâhtani" denilen bir kimsenin geleceği
11.3 - Tabamni Kebir'inde, îbni Mûnde Ebu Naîm, İbni Asakİr, Kays b. Câbir'den, O da babasından, babası da dedesinden lahric ettiler, O dedi ki Resulülluh (s.a.v.) şöyle buyurdu: Benden sonra halifeler olur. Halifelerden sonra emirler, emirlerden sonar da zalim melikler gelir. Son olarak da Ehli Beytimden birisi çıkar, daha önce zulümle dolu olan dünyayı adaletle doldurur. Sonra O gider Kâhtani gelir. Beni Hak olarak gönderen Allah'a yemin ederim ki, O diğerinden dün değildir.
11.10 - KezafN.b. Hammad) Kays b. Câbir es-Sadefı'den tahric etti. Dedi ki: Resutullah (s.a.v.) buyurdu: Ehli Beytimden bir adam olacak ve daha önce zulümle dolu olan dünyayı adaletle dolduracaktır. Ondan sonra Kâhtani'dir. Nefsim yedi-i kudretinde Olana yemin ederim ki, O 0*nun dununda değildir.
84
n Kâhtara'nin Hz. Mehdi'den dûn olmayacağı
11.7 - KezafN.b. Hammad), Velid'den O da Ma'mer'den lahric etli. Dedi ki, Resuiullah (s.a.v.) buyurdu: Mehdi'den sonra Kâhtani'dir. O, Onun dûnunda değildir.
D Kâhtani'nin Hz. Mehdi'nin yolunda gideceği
11.12 - Keza(N. b. Hammad) Kâab'den tahric etti. Ödedi, ki: Buyurdu: Benden sonra, ehli Yemen'den Mehdi'nin dinde kardeşi olan, Kâhtan'dan bir halife olur. Ve 0"nun (Mehdi'nin) yolunda gider. Rum şehrini feth edecek olan Odur ve ganimetlerini de alır.
D Kâhtani'nin yirmi sene kadar kaldıktan sonra silâhla, öldürüleceği
l L i 5 - Keza (N. b. Hammad) Ertad'dan tahric etti, Dedi bana ulaştı ki: Mehdi kırk yıl yaşadıktan sonra döşeğinde vefat eder. Sonra Kâhtan'dan iki kulağı delik olan bir adam çıkar ve Mehdi'nin yolu üzerinde gider. Yirmi sene kaldıktan sonra silâhla öldürülür. Peygamber (s.a.v.)'in Ehli Beytinden bir adam olan, Mehdi güzel tavırlıdır. Kayzer şehrine gaza eder. O Ümmeti Muhammed (s.a.v.)'in emirlerinin sonuncusudur. Sonra O"nun zamanında Deccal çıkar. G Kâhtani'nin isminin Mansur olabileceği hususu
H.9 - Keza (N. b. Hammad) îbni Amr'dan tahric etti, O dedi ki: Ey Yemen topluluğu, Mansuı°un sizden olduğunu söylüyorsunuz. Nefsim kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, O'nun babası Kureyşi'dir. İstesem O'nu son ceddine kadar sayardım.
.'./ -Namı b. Hammad, Süleyman b. İsa'dan tahric etti. Dedi ki: Bana ulaşan bir habere göre, Hz. Mehdi ondört sene Beytül-Makdis'de kalır, ardından ölür. Kendinden sonra, kendi kavminden Mansur adında bir adam arkasından
gelir. Beytül-Makdis'de yirmi bîr sene durur. Sonra öldü-
__
rülür, daha sonra Mevlâ adında birisi gelir ve üç yıl kaldıktan sonra o da öldürülür. Ve bilâhare Heşimül-Mehdi gelip üç yıl dört ay on gün kalır.
11.5 - Keza(N.b. Hammad) Zühri'den tahric etti, Dedikî: Mehdi ölür, sonra insanlar fitnelere düşer ve kendilerine Manzum kabilesinden bir adam gelir, O'na biat olunur. Bir müddet kalır, sonra semadan ins ve cin'ne ait olmayan bir münadi şöyle nida eder: "Falana biat edin ve hicretten sonra topuklarınız Üzere geriye dönmeyin." insanlar hemen bakınırlar, ancak (biat edecek kimse) göremezler. Sonra bu nida üç kez duyulur. Bilâhare Mansur*a biat edilirde, Mansur Mahzuni üzerine yürür. Allah'da O'na nusret verir de onu ve beraberindekileri .öldürür.
D Hz. MehdPden sonra gelecek diğer kimseler Mansur, Selâm ve Emiril Usub
11.13 - KezafN. b. Hammad) Ertad'dan tahric etti, Ödedi ki: Mehdi ile Rumlar arasında bir antlaşma olur, sonra Mehdi vefat eder, sonra Ehli Beytinden bir adam işleri üzerine alır. Az adalet yapar, sonra öldürülür.
11.18 - Ebu Hüseyin Ibni Münadi, Salimb. EbiCa'd'dan Melâhim'inde tahric etti. O dedi ki: Mehdi yirmi bir yıl kalır, kendinden sonra bir diğeri gelir ve O"nun dununda olur, fakat O da salihdir, ondört yıl kalır. Sonra bir diğeri gelir, O da onun dunundadır, o da salihdir, dokuz yıl kalır.
11.8 - Keza (N. b. Hammad) Abdullah b. Amr'dan tahric etti Dedi ki: Zalimlerden sonra Cabir gelir, sonra Mehdi, sonra Mansur, sonra, Selâm ve en sonra da Emirül Usub gelir.
11.17-- Naim, Abdullah b. Amr'dan tahric elti. Dedi ki: Zalimlerden sonra Câbir çıkar. Öyle ki Allah Muhammed (s.a.v.)'in ümmetini ona tabi kılar. Sonra Mehdi, sonra Mansur, sonra Selâm ve sonra da Emirül-Usub. Bundan sonra ölmeye muktedir olan ölsün.
11.11 -KezafN.b. Hammad) Abdullah b, Amr'dan tahric etti. Dedi ki : Üç emir arka arkaya gelir. Allah onlara yeryüzünün tamamının fethini müyesser kılar. Evvelinde salih Câbir, sonra Müferrec, SDnra da Zûlusub. Kırk yıl kalırlar. Onlardan sonra dünyada hiç hayır yoktur.
86
87
X.BÖLÜM HATİME
l - DÜNYANIN ÖMRÜ
(Burada insanlık tarihinin Ömrü kast edilmektedir.)
D Dünyanın ömrünün yedi bin yıl olduğu
//. 2 - İbni Asakir diyor ki: EbuScıidAhmedb. Muham-med Bağdadi (aradaki ravi silsilesi ile) rivayet etti. Enes b. Malik (r.a)'dan O dedi ki, Resulullah (s.a.v.) buyurdu: Kim bir din kardeşinin Allah yolunda bir ihtiyacını görürse, Allah Tealâ onun için, gündüzlerini oruçla, gecelerini de ibadetle geçirrnişçesine şu dünyanın yedi bin yıllık ömrü müddetince sevap yazar.
H.3 -îbni Adiyy diyor ki: Ebuîshak, ibrahim b. Abdullah Nebti, (aradaki ravi silsilesi ile) Enes Malİk'âen tahric etti. O dedi ki, Resulüüah (s.a v.) buyurdu: Dünyanın ömrü, ahiret günlerinden yedi gündür. AÎlah Tealâ buyurdu ki: "Senin Rabbinin yanındaki birgiin, sizin saydğınız bin yıl gibidir." H. 7 - İbni Ebi Dünya, Zemmil Emet'inde diyor ki; A U b. Said, Hamza b. Hişan'dan, O da Said b. Cûbeyr'den rivayet ettiler ki; Dünya, ahiret haftalarından bir haftadır.
H.5 - İbni Ebi Halem, Tefsirinde İbni Abbas'dan rivayet etti ki: Dünya, ahiret haftalarından bir hafta olup, yedi bin senedir ve bunun altı bini geçmiştir.
88
H. 6 - İbni Abbas'dan sahih olarak nakledilen şöyle bir rivayet vardır; O dedi ki: Dünya yedi gündür. Her bir gün bin yıl gibidir. Ve Resulullah (s.a.v.)'de onun sonunda gönderildi.
Q Ashabı Kiramın gördüğü bir rüya
H.4 - Tabarani Kebir'iııde diyor ki, Ahmed b. Nadr i'I-Askeri ve Cafer h. Muhammed-ül Feryabi nakletmişler ki; (Ravi silsilesi ile) Dakkak b. Zeyd-ü Cüheni'den rivayet atiler. O dedi ki: Ben gördüğüm bir rüya'yı Resulullah (s.a.v.)'e anlattım. Bu rüyada Peygamber (s.a.v.) yedi basamaklı bir minberin en üst basamağında idi. O buyurdu ki: Yedi basamaklı gördüğün minber şu dünyanın ö'rnrü olan yedi bin senedir, Ben de Onun son bininde olacağım. H. 8 - İbni Abd-il Hamid, Tefsir'inde diyor ki; Muhammed b. faal. Hamınadb. Zeyd'den, Oda Yahya b. Atik'den, Oda Muhammed b. Sirin'den, O da müslüman olmuş kiiab ehli birisinden rivayet elliler ki: Allah, gökleri ve yerleri altı günde yaratmıştır. Rabbimin yanında bir gün, sizin dünya hayatında saydığınız bin yıl gibidir. Ve dünyanın eceli altı gündür, yedinci günde kıyamet kopacaktır. Altı gün gitmiştir ve siz yedinci göndesiniz. . , .,.
D Peygamber (s.a.v.) zamanında, Adem (a.s.)*dan beri 5600 yıl geçmiş olduğu
11.28 - Ahmed İbni Hanbet İlel'inde nakletti, ismail b. Abdülkerim, Abdüssamed'den O de Vehb'den rivayet etti: Dünyadan beş bin altı yüz yıl geçmiştir. ''* Müellifin görüşü: Bu hudis-i Şerifle gösteriyor ki, l)mmet-i Muhammed 'm ömrü en az 1400 yıl olacaktı r -
n Yahudilerin Cehennemde kalış müddetleri hakkındaki zanlan
H. 9 -- Ebu îshak diyor ki: Muhammed b. Ebi Muhammed
ikrime'den, O da Said b. Cübeyr'den. O da İbni Abbas'dan
_ __
-ı-,
t =
rivayet ettiler ki: Yahudiler şöyle dediler. "Dünyanın müddeti yedi bin yıldır. O yüzden biz dünyanın her bin senesi karşılığnda, bir gün Cehennemde kalacağız, ki hepsi yedi gündür, sonra bizden azab kesilecektir." Allah işte şu mealdeki ayeti onlar hakkında inzal buyurdu: "Yahudiler, ateş bize ancak sayılı günler dokunacaktır derler. Siz Allah'ın indinde bir sözleşme mi yaptınız? Allah Tealâ hiçbir zaman sözüne muhalefet etmez. Yoksa siz Allah'a karşı bilmediklerinizi mi söylüyorsunuz? Hayır, kim ki günah işleyip günahı onu kaplarsa, O Cehennem ehlinin ta kendisidir, ve orada ebedi kalacaktır."
Bu hadisi İbni Cüreyr, İbra Mıınzır, İbnİ Ebi Hatem rivayef etmiştir.
Aynea, Abd b. Humeyd, Sebbabe'den, O da Varaka b. Ebi Nech*den, O da Mücahid'detı yukarki hadisin benzerini aynen rivayet etmişlerdir.
2 - Hz. İSA (a.s.)'IN DÜNYADA 40 YIL KALIŞI
G Deccal'in bir hicri yüzyıl başlannda çıkacağı
H. 10 - İbnİ Ebi Halem Tefsir'inde, Yahya b- Abdullah el-Kazvuni'den(ravi. silsilesi ile): Abdullah b, Amr f>. A s'dan rivayet ettiler ki, -Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Dünya, kurulduğundan beri her yüz'Un başında önemli bir olay olmuştur. Bir yüzün başlannda da Decca) çıkar ve İsa b. Meryem (a.s.) nüzui ederek onu öldürür.
ü Hz. İsa (a.s.)'nm Deccal'i öldürdükten sonra yeryü-zündk kırk yıl kalacağı
H-I3 - İmam Ahmed, Müsned'inde Hz. Aişe'den tahric etti. Dedi ki; Resulüllah (s.a.v.) buyurdu: Deccal çıkar, Hz. İsa İbni Meryem onu öldürür. İsa (a.s.) adil bir imam ve Hâkim olarak yeryüzünde kırk yıl kalır.
.__- .
H. 11 - Tabarani, A bdullah b. Selâm 'dan tahric etli, O dedi ki: İnsanlar, Deccal'den sonrakırkyıl kalır, bu dönemde çarşılar yapılır ve hurma ağaçlan dikilir.
H.12 - Tabarani, Ebıı Hureyre'den tahric etti. Dedi ki; Resuhillah (s.a.v.) buyurdu: Meryem oğlu İsa (a.s.) iner ve insanlar arasında kırk sene kalır. (Hz. İsa(a.s.)'ın bukırk yılhk dönemine "Hayırlılar devri" denir.)
O Hz. İsa (a.s.) devrinde hayat ve Ye'cüc-Me'cüc'ün çıkışı
H.I5 - Hakim, Müstedrek'inde, İbni Mes'ud'dan, O da Peygamber (s.a.v.)'den rivayet etti. Buyurdu; Deccal'in bineğinin kanatlan (kulakları) arasındaki mesafe kırk zira (arşın)'dır. Hadis'e şöyle devam etti. İsa İbni Meryem iner ve onu öldürür. Ondan sonra kırk yıl bol nimet içinde yaşarsınız. Kimse ne hasta olur, ne de ölür. Kişi koyunlarına ve hayvanlarına "gidin otlayın" der, onlar İki tarla arasından hiç bir başak yemeden geçip otlarlar. Yılanlar ve akreplerde kimseye zarar vermezler, yırtıcı kuş ve hayvanlar kapılara gelir ve kimseye bir zarar vermezler. Bir avuç buğday toprağa atıldığında, çift sürmeksizin yedi yüz avuç olarak biçilir. Ve bu durum Ye'cüc ve Me'cüc'ün şeddinin açılmasına kadar devam eder. Daha sonra Ye'cüc ve Me'cuc dalgalar halinde gelerek etrafı fesada boğarlar. Ve nihayet Allah, onların kulaklarına giren bir kurtçuğu musallat eder ve onlar topdan ölü olarak sabahlar. Ancak leşleri çok fena kokar ve insanlar ondan çok muzdarip olurlar ve Allah'dan yardım isterler. Bunun üzerine Allah bir rüzgâr gönderir ve sıkıntılarını kaldırır ve onların leşleri de denize atılır. İnsanlar da güneş batıdan doğuncaya kadar az bir zaman kalırlar.
91
ı
H. 14 - İmanı Ahmet! Zühd'ünde Ebu Hureyre'den tahric eüi. O dedi ki: İsa İbni Meryem yeryüzünde kırk yıl kalır ve eğer Batha'ya "bal olarak ak" dese o da akar.
D Hz. Isa (a.s.)'dan sonra Mukaat adında bir halifeye biat edileceği
H. 16 - Ebu Şeyh, Kitab-ü! Fiten'de Ehıı Hureyre'den tiıhric etti. Dedi ki, Resulullah (s.a.v.) buyurdu: İsa b. Meryem iner Deccal'ı öldürür ve kırk yılAllah'm kitabı ve Benim sünnetimle hükmeder, vefat eder. Sonra İsa (a.s.)'m emri ile yerine Temim oğullarından Mukaaî adında bir halifeye biat edilir. O da öldükten sonra, insanlar üzerine üç yıl geçmeden, Kur'an insanların göğüslerinden ve sahifelerden kaldırılır.
G Güneşin batıdan doğuşunun, kıyametten 120 sene önce olacağı
H. 21 - Ahd b. Hümeyd, Yezid b. Harun'dan, O da İsmail b. Halid'den, O da Ebu Heyseme'den, O da Abdullah b. Ömer'den rivayet ettiler, O dedi ki: İnsanlar güneşin batıdan doğmasından sonra yüzyinnî yıl daha kalırlar.
(N.b. Hammad da Fİten'inde bu hadisi nakletmektedir.)
H.20 - İbni Ehi Şeyhe, Vekîi'den, O de İsmail'den, Oda Ehu Heyseme'den, O da Abdullah b. Ömer'den rivayet eltiler, O dedi ki: İnsanlar güneşin batı' dan doğmasından sonra yüzyinni yıl daha dünyada kalırlar. D Kıyametten önceki son yüz sene içinde Allah'a ibadetin kalkacağı
11.21 - Hâkim Tarih'inde, Ebu Saİdb. Hamid Abdullah '-dan (Ravi silsilesi ile) O da Abdullah b. Beride'den O da babasından rivayet ettiler, Resulullah (s.a.v.) buyurdu: Kıyu-met, yeryüzünde Allah'a ibadet edilmeyen bir yüz sene geçmedikçe kopmaz.
D Müzminlerden son grubun canı alındıktan sonra insanların yüz sene daha dünyada kalacağı
H. 22 - Naim b. Hammad, Kâab'dan tahric etti. Dedi ki: İsa b. Meryem (a.s.) ve mü'minler, Ye'cüc-Me'cüc'den sonra senelerce kalırlar. Sonra gürültülü toz-duman gibi bırşey görürler ve birde bir rüzgâr ki Allah onu mü'minle-rin canını almak için göndermiştir. İşte onlar mU'minier-den canı alınacak son grubtur. İnsanlar bundan sonra yüz yıl daha dünyada kalırlar. Ne din ne sünnet tanırlar, yabani rr.erkebler gibi birbirleri ile buluşurlar. Kıyamet'te onların üzerine kopar.
H. 23--Naim b. Hammad Abdullah b. Ömer'den tahric etti. Dedi ki: AHah, Ye'cüc ve Me'cüc'dan sonra temiz bir rüzgâr gönderir. Bununla Hz. İsa, ashabı ve yeryüzündeki bulunan her mu'rninin ruhunu alır. Ve geriye kâfirlerin bekayası ki onlar yeryüzünün en şerlileridir ve yüz yıl daha kalırlar.
H.17 - Ebu Ya'la ve Ravyani, Müsned'lerinde, İbni Nâfi'de Mücem'inde, Hâkim Müatedrek'inde. Diya ise Mtıh-tara'da Bûreyde'den tahric eltiler. O dedi ki, Resulüllah (s.a.v.) buyurdu: Allah bir Yüzün bağında bir rüzgâr gönderir ki, O her mu'rninin ruhunu alır. D
D Şerliler devrinde insanların yeniden putlara tapacakları
H.16 - Müslim ve Hâkim, Abdullah b. Ömer'den tahric ettiler. Dedi ki, Resulüllah (s.a.v.) buyurdu: Deccal çıkar, kırk gün kalır. Sonra Allah Hz. İsa (a.s.)'ı gönderir ve öldürünceye kadar onu arar. Daha sonra insanlar yedi (kırk) sene kalır. Bu esnada iki kişi arasında düşmanlık olmaz. Daha sonra ise dağda bir mağaraya saklansanız dahi size ulaşacak olan soğuk bir rüzgâr, Şam tarafından
gelir ve kalbinde zerre miktarı imanı olan bir kimse bırakmaz ruhunu alır. Hatta bir kimse bir dağın içine saklansa bile o rüzgâr oraya girer ve onun ruhunu da alır. Geride şerli insanlar kalır ve şeytan onlara putlara tapmaları için emir verir de onlarda o emri yerine getirirler. H.23 - Naim, Abdullah b. Ömer'den tahric etti. Dedi ki: Kıyamet, Arablar eski atalarının putlarına yeniden tapmadan kopmaz. Bu süre'de Deccal'dan ve Meryem oğlu İsa'nın inişinden sonra yüzyirmi yıldır.
Q Hayırlılardan sonra, şerlilerin 130 sene olduğu
H.IS - îbni Ebi Şeybe, Musannefde, Ebu Muaviye Atneş'den, O da Ebu Kays'dan O da Heysem b. Esved'den rivayet ettiler. O dedi ki: Muaviye zamanında ben ona uğramıştım. Yanında Abdullah b. Ömer vardı. Bana "Kimlerdensin" dedi. Ben "Iraklılardan" dedim. Bana "Sen orada tuzlu bir yer olan Kusi'yi bilir misin?" dedi. Ben "Evet" deyince. O dedi ki: "Deccal oradan çıkar" Sonra dedi, "Hayırlılardan sonra şerliler için yüz yirmi yıl vardır. İnsanların hiç biri kıyametin ne zaman kopacağını bilmez."
'N. b. Hamnıad da Fiten'nincte bu hadisi nakletmektedir, ., ..
H.29 - Devlemi, Müsnet-il Firdevs'inde, kendini babasından, O da Süleyman Hafiz'dan (o da ravi silsilesi ile) İbni Ömer'den, O da Resulüllah (s.a.v.) 'den rivayet ettiler ki: Şerli insanlar, hayırlılardan sonra yüz elli sene bütün dünyaya hakim olurlar. Onlar da Türklerdir.
(Burada Türklerden maksat, Moğollar, ve Çinlilerdir) Bu durum da Hz. İsa (.s.)'dan sonra dünyanın sonuna 150 sene var de lektir. Doğrusunu Allah bilir.)
D İki nema arasının 40 yıl olduğu
H.26 - İbni Mübarek Züht'de, Hz. Hasan'dan tahric etti, O dedi ki: İki nema arası kırk yıldır. Birinci nema ile Allah her diriyi öldürecek ikinci nema ile de her ölüyü dirilte-cektir.
H.25 - İbni Ebu Davud. Baas'da, Merduye'ı ." Ebu Hu-reyre'den tahric ettiler, o dedi ki. Peygamber (s.a.v,) buyurdu: İki nefha arası kırk yıldır.
H.24 - Buharı ve Müslim, Ebu Hureyre'den tahric elti, o dedi ki, Resulüllah (s.a. v.) buyurdu: iki nefha arasındaki süre kırk yıldır.
Müellifin son sözü
Celâleddin Es-Suyûti'nin, "Kitab-ül,KeşfıaniVIiicavezeti Hazıhıl Ümmeti El-elf" isimli eseri (ondan alınan kısımlar) burada sona erdi. Böylece bizim kitabımız olan "Kitab-ül Burhan fi Alâmet-il Mehdiyy-iJ Âhir Ez-Zaman"da-.
bitmiş oldu.
Âlemlerin Rabbına hamd olsun ve selât-ü selâm ebedi ve daimi din gününe kadar Hz. Muharnrned (s.a.v.) ve ashabı ile Tabiin ve Tebe-i Tabiin ile onlann ehli üzerine olsun.
Biz de deriz ki Allah Tealâ bütün fitnelerden ve Deccal fitnesinden de bizleri ve bütün mü'minleri korusun ve bizleri "Hayırlılara" kavuşmak nasib etsin.
Amin
Mehdilik Meselesi
Doç. Dr. Hüdaverdi Adam
Mehdi inancının, yaratılışı gereği sadece gününü değil, geleceğini de merak eden insanın zor ve sıkıntılı dönemlerinde “bir kurtarıcı” aramasına bağlamak mı daha doğrudur; yoksa, mehdi inanç ve beklentisi dinlerle gelmiş bir gerçek olup, insan buna binaen mi bir kurtacıcı beklemektedir, doğrusu üzerinde düşünmeyi gerektiren bir konudur. Bu çerçevede dikkat çekilmesi gereken bir diğer husus da şudur: Modern bilim anlayışı, dünyanın farklı yerlerinde, milletlerinde ve farklı dinlerde ortak olan bazı inanç ve kabulleri mutlaka birinden diğerine geçmiş gibi ele almakta ve insanlığın ilk dinleri olarak da “ilkel dinler”i kabul ettiği için, bu inançların ilkel dinlerden geldiği gibi bir sonuca varmakta; buna karşılık, bütün insanlık için başlangıç itibariyle temelde tek bir din olabileceğini, sonra insanların bu dinden saptığını ve bu dinin, zaman zaman göِnderilen peygamberlerle yeniden aslına irca edildiğini bir ihtimal olarak bile düşünmek istememektedir.
Mehdi inanç ve beklentisi, sadece Müslümanlarda, Yahudi ve Hiristiyanlarda değil, müsterek bir inanç ve ümit şeklinde bütün din ve kültürlerde, hattâ eski Çin ve İran (Goldziher, 215) kültürlerinde de mevuttur (Uludağ, 434). İslâm kaynaklarında beklenen “kurtarıcı”, “Imam”, “Müceddid”, “Halife”, “Mehdi”, gibi farklı isimler altında geçer. Bunlar, yeryüzünde ıslahat hareketinin rehberliğini yapacak olan, mânevî güce sahip, insanları zulümden kurtarip, adaleti tesis etmek üzere görevlendirilmiş kişilerdir.
Mehdi, lugatta hidayete ermiş “Allah’in kendisini hakka ulaştırdığı” kişidir (İbn Manzur, “h-d-y” md.) Istılahta ise, zulüm ve haksızlıkların yaygınlaştığı zamanda, yeryüzünü adaletle dolduracak bir kişinin adıdır. Cenab-ı Hak, onu bir gecede kâmil mânâda hidayete ulaştıracak (İbn Manzur, a.y.), irşadı vehbî olacak bu zat, Allah’ın hususî inayetine mazhar olacaktır (Müsned, 1:84). Zamanı gelince ortaya çıkacak olan bu zat, başka dinlerin tesirini kıracak, onun vasıtasıyla Hıristiyanlardan bir cemaat müslüman olacaktır (Sefarınî, 2:72).
Bazı araştırmacılara göre, Mehdi düşüncesinin temel kaynağı Şiîlik’tir. Çünkü hilâfet ellerinden çıkıp, Hz. Muaviye’ye (r.a.) intikal edince, ümitsizliğe düşmüşler, Mehdi vasıtasiyle tekrar eski durumlarına kavuşacaklarını düşünmüşlerdir (A. Emin, 3:241). Ancak Mehdilik fikrinin ilk defa Hz. Ali’nin (r.a.) azatlı kölesi Keysan tarafından ortaya atıldığını söyleyenler de vardır. Keysan, Hz. Ali’nin küçük oglu Muhammed b. Hanefiyye’nin ölmediğini, Cebel-i Rıdvan’da gizlendiğini, günün birinde adaleti tesis etmek üzere ortaya çıkacağını iddia etmistir. Halbuki Muhammed b. Hanefiyye, Medine’de ölmüs (H. 81) ve cenaze namazını, o zamanın Medine valisi Hz. Osman’ın oğlu Eban kıldırmıştır.
Mehdilik iddia edenler ve sınırlı “Mehdi” hareketleri
İlk dönem Mehdilik iddiasında bulunanlar arasında Hicri 128 senesinde kendisinin beklenen Mehdi olduğunu söyleyen Haris b. Sûreyc (Hasan, 183-184) ile Hicri 132. senesinde beklenen ve va’dedilen Mehdi olduğunu ilan ederek, Abbasilere karşı isyan eden Yezid’in torunu Ebû Muhammed’i (Uludağ, 435) sayabiliriz. İddiasını kimseye kabul ettiremediği için başarılı olamayan Haris’in “Haris isminde bir kurtarıcı çıkacaktır.” seklinde hadis bile uydurduğu bilinmektedir. İslâm tarihinde zenci ayaklanması olarak bilinen ve Bağdat’ı harap eden isyanın başını çeken Ali isminde bir Iranlı da kendisini Mehdi ilân etmiştir (Emin, 42). Haccac-ı Zalim’e karşı mücadele veren ve sonunda şehit düşen Abdullah b. Zübeyr’in de Mehdi olduğu iddia edilmiştir (İlhan, 127-129). Halife Mansur, oğluna Mehdi ismini vermiş; onun özelliklerine uyacak şekilde Mehdi tarifleri yapılmış, hatta “Mehdi bizdendir, fakat annesi dışımızdandır.” gibi rivâyetler uydurulmuştur (A. Emin, Duha’l-İslâm, 3:241).
Mehdilik iddiasında bulunanların bazısı makam ve şöhret duygusuyla, bazısı menfaat sebebiyle, bazısı da millî bir takım duygularla kendilerini bu işin içinde bulmuşlardır. Bunlar arasında ilk akla gelen isimlerden Hindistan Mehdisi Seyyid Muhammed (91/1504), Hindistan’da ortaya çıkan ve İngilizlerin destekçisi olan Gulam Ahmed Kâdıyani, Magrib Mehdisi Abdullah b. Tumert (524/1103), İngiliz işgal kuvvetlerine karşı çarpışması ve onları mağlup etmesiyle tanınan Sudan Mehdisi Muhammed Ahmed (1303/1885), Somali Mehdisi Muhammed b. Abdullah Hasan (1339/1920), Amerikalı Zenci Müslümanlarin lideri Elijah Muhammed bu anlamda oluşan Mehdilik hareketlerinin bazı mümessilleridirler (S.M. Hasan, 81-273). Hz. Peygamber’in (s.a.s.) soyundan gelen es-Seyyid Muhammed es-Sünûsi (v. 1320) de Mehdi olduğu kabul edilen şahsiyetlerdendir. Tarihte Mısır’da Fatımi, Kuzey Afrika’da Muvahhidun devletleri Mehdilik fikri üzerine kurulmuşlardır.
Bu konuda şarlatanlık yapanlar, fitne ve tefrikaya sebep olmuşlardır. Bu sebeple, Mehdilik iddiasinda bulunan bazi şahsiyetlerin eserlerini büyük ihtimamla batılı müsteşrikler yayına hazirlamıslardır. Meselâ, Ibn Tumert’in eserlerini büyük çaba ile Luciani ve Goldziher yayınlamıştır (S.M. Hasan, 195).
Mehdilikle ilgili hadisler
Yemenli meşhur âlim Şevkani, Mehdi hakkında elli kadar hadis-i şerif olduğunu söyledikten sonra bunları sahih, hasen ve zayıf şeklinde üç kısma ayırır. Ona göre, bunların toplamı mütevatir derecesindedir (Han, 114).
Buhari ve Müslim’de “Imam”, “Halife” ve “Kahtani” tabirleriyle âhir zamandaki bir kurtarıcıdan söz edilmektedir. Buhari’de geçen “İmamınız sizden oldugu hâlde Ibn Meryem nâzil olduğu zaman hâliniz nasıl olur?” (Buhari, enbiya 49) şeklindeki hadisi şerheden Ibn Hacer el-Askalâni, son dönem alimlerinden e1-Keşmiri ve Abdullah Haccac gibi zatlar, bu hadiste zikredilen “Imam”dan maksadın Mehdi olduğunu ifade etmişlerdir (Askalanî, 6:570). Hz. Isa’nın (a.s.) âhir zamanda bu ümmetten bir zâtın arkasında namaz kılmasının, Mehdinin zuhurundan bahseden sahih görüşlere delil teşkil ettiğini söyleyen İbn Hacer el-Askalani, İmam Şafiî’den, Mehdi’nin bu ümmetten ve Hz. İsa’nın onun arkasında namaz kılacağı hakkındaki haberlerin mütevatir olduğu hususunda bir nakil yapmaktadir (a.y.). Meşhur Kelâm âlimi Sa’duddin et-Teftazani de, “İmam” tabirinden Mehdi’yi anlamaktadır (Taftazanî, 5:314).
Müslim’de Kahtani denilen bir zattan bahsedilmekte, âhir zamandaki bir bolluk ve refah dönemine işaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan “halife”den haber verilmektedir (Müslim, fiten 67-69). Bunların dışında Mehdi ile ilgili hadisler ise, Ebû Davud, Tirmizi, İbn Mâce ve Ahmed b. Hanbel’in Müsned’i gibi hadis kaynaklarında geçmektedir. Bu meseleye çok ehemmiyet verdigi anlaşılan Ebû Davud, Sünen’inde bu konuya ayrı bir bölüm tahsis etmistir.
Mehdi’nin soyu konusunda en sağlam delil olarak kabul edilen bilgi, Ebû Davud’ta kaydedilen onun “Fâtıma’nın evlâdından” ve “Hasan’in soyundan” (Ebû Davud, mehdi 1:69) olduğu rivâyetidir. Bazı hadisçiler, Mehdi’nin Peygamberimizin neslinden olması hususunun tevatür derecesine vardığını söylemişlerdir (Heytemî, 22).
Hadis kaynaklarında Mehdi’nin ismi ve alâmetleriyle ilgili bilgilerede yer verilmiştir. Buna göre, ismi Resûlullah’ın ismine, babasının ismi de Resûlullah’ın babasının ismine uyar (Ebû Davud, mehdi 4; Tirmizî, fiten 52). Ibn Hacer, altmışiki alâmetini zikreder ve burun yapısından başındaki sarığın şekline kadar detaylı bilgiler verir (İbn Hacer,, 71).
Hadis kaynaklarında Mehdi’nin fazileti, çıkış yeri ve zamanı hakkında da bilgiler verilmiştir. Hadislerde, Mehdi’nin, Peygamber Efendimiz’in (s.a.s.) soyundan geleceği, isminin Peygamber Efendimiz’in (s.a.s.) ismine uygun olacağı, dünyayı adaletle dolduracağı, Mehdi’nin hususiyetleri olarak ön plandadır (Buhari, enbiya 49; Müslim, fiten 679; İbn Hacer, 47; Münavî, 5:301).
Konuyla ilgili hadislerin pek çoğunun Buharî ve Müslim’de yer almayışını bir za’fiyet işareti olarak değerlendiren muasır yazarlardan Mevdudî (Mevdudi, 48), Mehdi ile ilgili hadislerin ravilerinin büyük çoğunluğunun şii olduğunu belirtmekte, ancak hadislerin bir kısmını doğru kabul etmekte; Mehdi’nin alâmet ve işaretlerini geniş bir sekilde anlatan hadislerin uydurma olduğunu söylemektedir. Çünkü Resûlullah, prensip olarak detaylara çok girmemistir. Mevdudi’ye göِre, Abbasîler dِöneminde hilâfetlerini desteklemek amacıyla bu türlü hadisler uydurulmuş olabilir (Mevdudi, 45, 51). Ahmed Emin ise, hadisler karşısındaki tavrını burada da ortaya koyar ve bu hususu Mehdi hadîslerinin tamamını reddetmeye gerekçe sayar. Ona göre bu konudaki hadisler, Emevî ve Abbasîler dönemindeki taht kavgalarından dolayı uydurulmuş rivâyetlerdir (Duha’l-İslâm, 3:23-78).
Hadis ilmiyle meşgul olanlar, bu konuda zayıf rivâyetlerin varlığını kabul etmekle birlikte, hadis literatüründe Mehdi meselesinin gerek isim ve gerekse mefhum olarak varlığını reddetmenin mümkün olmadığı kanaatindedirler. Zira bu hadisleri rivâyet edenler arasında Hz. Ali, İbn Abbas, İbn Ömer, Talha, İbn Mes’ud, Ebû Hureyre, Enes İbn Malik, Ümmü Seleme, Ebû Said el-Hudrî, Ümmü Habibe, Sevban, Kurre İbn İyas, Abdullah İbn el-Haris İbn el-Cez’ ve Ali el-Hilâlî gibi ashabın en tanınmıs kişileri bulunmakta ve bu hadisler, Ebû Davud, Tirmizî, İbn Mace, Bezzar, Hâkim, Taberanî gibi meshur hadis imamlari tarafindan tahriç edilmektedir. Hadislerde görülen ipham, bu hadislerin zayıflığından değil, nübüvvet dilinin vecizliğindendir (Canan, 14:227). On dört asır öncesinden Kıyamet’e kadar bütün zamanlara ve anlayışlara konuşan Peygamber Efendimiz, bilhassa gayb haberleriyle ilgili konularda teşbih, istiare, mecaz ve temsiller isti’malinde bulunmuştur. Ayrıca, gayb haberlerinde, çok açık ifadelerden kaçınmak, O’nun takip ettiği bir edep tavrıdır. Ayrıca, din bir imtihandır ve akla kapı açıp, iradeyi elden almamaya dayanan bu imtihanın gereği olarak, bazı meseleler çok açık şekilde değil de, kapalı ve yoruma açık şekilde gelir. Dördüncü olarak, Kur’ân’ın olduğu gibi, hadisin de mutlakı, mukayyedi, müteşabihi vardır. Bütün bunların dışında bir diğer husus da, hadis ravileri, bazı rivâyetlere açıklama sadedinde derclerde bulunmuşlar, meselâ, pây-i taht-ı İslâm’da meydana gelecek bir hâdiseyi, râvi kendi zamanındaki pây-i tahta uygulamış ve onun ismini vermiştir. İşte, Mehdi meselesi gibi bazı meselelerde ilgili hadislerdeki bazı farklılık ve ihtilâflar, bu hususlara dayanmaktadır. Gerçekte ise, Mehdi ile ilgili hadisler, meselâ Kettanî’ye göre, en azından mütevatiru’l-mânâdır; yani, ifade ettikleri anlam açısından mütevatirdir (Kettanî, 1:446).
Mehdi meselesiyle detaylı bir şekilde ilgilenen âlimlerden biri de Müslüman tarihçi ve sosyolog İbn Haldun’dur (733/1332). Gelecekte meydana gelecek olayların gaybî meseleler olduğunu, Allah vahiy veya rüya yoluyla bildirmedikçe beşerin gaybî meseleleri bilemeyeceğini iddia eden İbn Haldun, Mehdi meselesinin, Müslümanlar arasında asırlar boyunca meşhur olduğunu, dini te’yid ve adaleti tesis edecek birisinin gelmesinin gerekli olduğuna inanıldığını, ancak bu konudaki hadislerin pek azı müstesna, tenkid edilmekten hâli kalmadığını belirtir. Mutasavvife’nin Mehdi anlayışını tenkid eden İbn Haldun’a göre tasavvufçularin Mehdi hakkındaki görüşleri şiîlikten alınmıştır (İbn Haldun, 2: 165, 787, 807, 822).
Mehdi hadisleri konusunda en titiz davranan İbn Haldun dahi onları kökten reddetmemiş, “Pek azı müstesna” şeklinde ihtiyatlı bir ifade kullanmıştır. Bu ifadeden, onun bu konuda az da olsa sahih hadislerin varlığını kabul ettiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle Mehdi hakkındaki hadislerin bir çırpıda reddedilmesi doğru değildir. Aralarında zayıf hadislerin bulunması, hepsinin inkârını gerektirmez.
Tarihçi ve muhaddis İbn Kesir (774/1372), Ehl-i Sünnet ile Şiîlerin beklediği Mehdi’nin farklılığını ele alarak Mehdi’nin âhir zamanda geleceğini, Hz. İsa’nin nüzulünden önce zuhur edeceğini belirtir ve hadislerin de buna delâlet ettiğni söyler (İbn Kesir, 24). Mekkeli âlim İbn Hacer el-Heytemî (v. 973/1564), Mehdi meselesiyle ilgili eserini bu konudaki Sünnî akideyi ortaya koymak, Şiîlerin Mehdi inançlarını çürütmek amacıyla te’lif etmistir.
Sonuç
Ehl-i Sünnet’te Mehdilik bir inanç esası olarak kabul edilmiş değildir. İlk akaid kaynaklarında Mehdi konusuna değinilmemektedir. Çünkü bir akaid konusu olarak düşünülmüş değildir. İmam A’zam’ın el-Fıkhu’l Ekber’i başta olmak üzere Maturidî ve Eş’arî’nin eserlerinde bu hususa temas edilmemektedir. Kelâm âlimleri Mehdiliği imametle ilgili bir mesele kabul etmişlerdir. İmamet konusu ise, Kelâm kitaplarına Şia’nın bu konuya gösterdiği aşırı ilgi dolayısıyla daha sonraki dönemlerde girmiştir (İlhan, 141). Mehdi meselesini, imamet bahsine ek olarak ele alan meşhur Sünnî kelâmcı Teftazanî, bu konuda sahih hadislerin varid olduğunu söyler. O, Hz. İsa’nın nüzulünü de bu konuya dahil eder (Teftazanî, 5: 312-313). Bakıllanî, Cüveynî, el-Îcî, Nesefî ve Gazzalî de Mehdi’den bahsetmez.
“Ümmetimden kıyamete kadar hak üzere devam eden bir taife bulunacaktır” (Müslim, iman 247) hadisini değerlendiren Muhsin Abdulhamid, Mehdi’nin bir şahıs değil bir topluluk olacağını, bu topluluğun dinî mevzuları tazeleyeceğini, din yolunda mücadele edeceğini, adaleti yayacağını, dosdoğru ölçülere sarılacağını, zulümle mücadele edeceğini ve yeryüzüne İslâm’ı hakim kılacağını belirtmekte, yani meseleyi şahs-ı mânevîye bağlamaktadır. Onlar, dünyada yaşarlar, (gizlenmiş imam gibi) gayb âlemindeki şeylerle uğraşmazlar. Bu anlayış, sünnetullaha (Allah’ın kainattaki sünnetine), İslâm’ın ruhuna ve amelî tâlimatlarına da uygunluk arzeder. İnsanların kendi vazifelerini bırakıp, Kur’ân-ı Kerîm’in hakikatlerindan uzaklaşarak hayalî bir Mehdi beklemeleri yanlıştır (Abdülhamid, 52). Bütün bunlar yanında, Mehdi’liği dinî olmaktan çok sosyal bir hareket olarak değerlendiren ve durumları kötü olan cemiyetler için bir ümit ışığı olarak ele alan ilim adamları da vardır (Uludağ, 435).
Sonuç olarak belirtmek gerekirse, hemen hemen bütün din ve kültürlerde yer alan bir “kurtarıcı” fikri İslâm’da da vardır. Şu kadar ki, Sünnî inanç sisteminde Mehdi’lik, Şiî akidede olduğu gibi, temel bir inanç esası değildir. Bu konu daha çok imamet meselesi ile irtibatlı olmuş, bu sebeple de Ehl-i Sünnet’te fer’î bir mesele olarak kabul edilmistir.
Hadis-i şeriflerde âhir zamanda Mehdi’den ve mehdiyet hareketinden bahsedilmiş ve bu hadisler büyük ölçüde sahih olmuş bile olsa, bu, Müslümanları tenbelliğe itip, her şeyi Mehdi’nin düzelteceğini beklemek şeklinde bir anlayışa yol açacak mahiyette değildir. Hâdiseler, yine sünnetullah çerçevesinde ve insan sorumluluk ve iradesinin sahası içinde geçecektir. Mehdi beklentisi ile inananların vazifelerini aksatmaları ve ihmal etmeleri, en azından mükellefiyetten kaçmak ve toplumu atalet ve tenbelliğin kucağına atarak felâkete zemin hazırlamak demektir. Muhsin Abdulhamid’in de işaret ettiği gibi, Mehdi, belki bir sahıstan ziyade bir hareket, bir ekol, bir şahs-ı mânevî olmalıdır. Zira Mehdi’ye yüklenen misyonu ve vazifeyi bir şahsın gerçekleştirmesi mümkün değildir. Onu ancak bir topluluk yapabilir.
Her devirde olduğu gibi günümüzde de Mehdi’lik iddiasında bulunan bazı şarlatanlar ve sahte Mehdilerin ortaya çıktığı ve halkı kandırarak bu meseleyi istismar ettiği doğrudur. Bunlar, bundan sonra da yaşanacaktır. Ancak bunlara bakarak bir kısım sahte Mehdiler çıkıyor diye, bir müesseseyi, bir fikri kökünden reddetmek te doğru değildir.
Uludağ, Süleymen, İslâm’da İnanç Konulari ve İtikadi Mezhepler, Istanbul, 1992.
EHL-İ SÜNNET ANLAYIŞINA GÖRE MEHDİLİK
Dr. Selman Kuzu
İtikadî bağların zaafa uğradığı, amelin terk edildiği, muamelâtın tamamen gözden çıkarıldığı dönemlerde kurtarıcı bir zatın beklenmesinin tarihi çok eskilere dayanır. Peygamberlik silsilesinin devam ettiği devirlerde beklenen bir peygamber, bir Mesih'dir; Efendimizden sonra da hemen her dönemde bir müceddid, bir kurtarıcı beklenmiştir; ama artık beklenen, bir peygamber değil, O'nun soyundan gelecek bir rehber olmuştur.
Mehdi” kelimesi, “Heda: doğru yolu bulmak, yol göstermek” mastarından, “kendisine Allah tarafından yol gösterilen, hidayete erdirilmiş kimse” anlamına gelir. Istılahta ise, zulüm ve haksızlıkların yaygınlaştığı zamanda, yeryüzünü adaletle dolduracak, Efendimiz’in müjdelediği vazifeli şahsın adıdır. Hadislerde belirtildiği üzere bu kimse Peygamberimiz’in soyundan olacaktır: Ümmü Seleme validemiz Peygamberimiz’den şöyle işittiğini söylemektedir: “Mehdi benim soyumdan, Fatıma’nın çocuklarındandır.” (Ebu Davud, Mehdi 1)
Mehdi’nin Geleceğini Bildiren Hadisler
Peygamber Efendimiz (s.a.s.)’in ister geçmişe, isterse yakın ve uzak geleceğe ait hatta kıyamet öncesi ve ondan sonrasına dair verdiği haberler vardır. Bu geçmiş ve geleceğe ait gaybi haberler O’nun mucizelerindendir. O, -peygamberliğinden önce de sonra da- ne dediyse doğru söylemiş ve haber verdiği her şey tek tek çıkmıştı. Zira O, hep ilahi mesajlarla konuşmuş, vahyin tercümanlığını yapmıştır. Zira, “O hevâdan konuşmaz.” (Necm 53/3)
İşte Yüce Resul’ün, Mehdi, Deccal ve Hz. İsa’nın nüzûlüyle ilgili verdiği haberler, zamanı gelince birer birer gerçekleşecektir. Bugüne kadar söyledikleri, O’nun sıdk ve hakkaniyetini gösterdiği gibi bundan sonra da, sahih hadislerde belirtilen istikballe ilgili müjdeleri, bir kere daha O’nun hak bir peygamber olduğunu ispat edecektir.
1. Mehdi Muhakkak Gelecektir.
Ahirzamanda zulüm ve adaletsizlik her tarafı kapladığı bir sırada, ehl-i beytten bir kişinin çıkacağı, zülmü ortadan kaldıracağı, adaleti ikame edeceği ve bir cihan hakimiyeti kuracağı, hadislerde belirtilmektedir.
Abdullah b. Mesud’dan rivâyet edildiğine göre Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan sadece bir gün bile kalsa, Allah o günü uzatır ve o günde benden veya benim ehl-i beytimden ismi ismime, babasının ismi babamın ismine denk bir adam gönderir.” Fıtr b. Halife’nin rivayetinde “Zulümle ve zorbalıkla doldurulmuş olduğu gibi, yeryüzü adalet ve doğrulukla doldurulacaktır.” ilavesi vardır. Süfyan’ın rivayetinde de; “Benim ehl-i beytimden ismi ismime uygun bir kimse Araplara hakim oluncaya kadar dünya gitmez veya ömrü bitmez.” (Ebu Davud, Mehdi 1; Tirmizî, Fiten 52) ilavesi vardır.
Tirmizî bu hadisler için “hasen–sahih” demektedir. Ebu Davud bu hadisler hakkında bir değerlendirme yapmamış, susmayı tercih etmiştir. Ebu Davud’un bir değerlendirme yapmaması, bu hadisleri sahih kabul ettiği manasına gelmektedir.
Görüldüğü gibi bu hadis-i şerifle birlikte burada kaydetmediğimiz pek çok hadislerde, kıyametten önce, hatta kıyametin kopmasına bir gün veya bir gece bile kalsa, Allah, Mehdi’yi gönderecek, ona yaptırmak istediği vazifeleri yaptıracak ve yeryüzünü adaletle dolduracaktır.
2- Mehdi Döneminde İktisadî Hayat
Mehdi hadislerinde ekseriyetle göze çarpan hususlardan biri de, Mehdi’nin malı saymadan bol bol dağıtması, ihsanının bol ve peşin olması, onun zamanındaki ümmetin, hiçbir ümmete nasip olmayacak şekilde refah içinde yaşamasıdır. Yüzeysel bir bakışta imkansız gibi gözüken bu iktisadi zenginlik, aslında adil bir idarenin, cihan çapında temin ve tesis edilen hakiki adaletin bir yansıması olacaktır, denilebilir.
Bugün yeraltı ve yerüstü zenginlikleri ile önümüze bir sofra gibi hazırlanmış şu yeryüzü ve kâinat sofrası, beş milyara ulaşmış dünya nüfusunu doyurmaya yeter ve artar bile. Fakat, her şey başı ve sonu itibarı ile eğitime, sistemli ve disiplinli çalışmaya bağlıdır. Mehdi, insanı gerçek mana ve değerine kavuşturacak olan hakiki adaleti cihan çapında gerçekleştirdikten sonra, onun bir parçası olan dengeli gelir dağılımını, kaynakların tam ve isabetli kullanımını, her çeşit israf ve sefahetin önlenmesini de temin edecektir.
Mehdiliğe ait bu önemli unsurları gördükten sonra şimdi de Mehdi hadislerinin ve Mehdilik düşüncesinin genel bir değerlendirilmesini yapmaya çalışacağız.
Mehdi Hadislerinin Genel Değerlendirilmesi
1- Peygamber Efendimiz (s.a.v) Mehdi’yi Haber Vermiştir.
Hadis-i şeriflerde Peygamber Efendimiz (s.a.s.) ümmetini Mehdi’yle müjdelemiş ve bu haberler bize sahih hadis kaynaklarında sahih bir yolla intikal etmiştir.
Bu rivayetler arasında Tirmizi ve Ebu Davud’un hadisleri mehdilik düşüncesiyle ilgili en sahih rivayetleri teşkil etmektedir. İbn Mâce’nin hadisleri ise ravilerinin bazıları itibarıyla zayıftır. İbn Mace’nin ravilerinin arasında Şiî olduğu söylenen kimseleri de genel anlamda sadece Şia mezheplerinden herhangi birisine mensupmuş gibi anlamak yanlıştır. Bunların, Ehl-i Beyt’e düşkünlükleri itibarıyla bu şekilde değerlendirilmiş olma ihtimali asla göz ardı edilmemelidir. Yoksa onlar aşırı veya aşırı olmayan çeşitli Şia gruplarına mensup olsalardı hadis imamlarımız kendilerinden hadis nakletmeyi mahzurlu görür ve terk ederlerdi.
2- Mehdi’yle İlgili Buharî ve Müslim’de Hadis Var mı?
Mehdi’yi müjdeleyen hadîslerin, İmam Malik’in Muvatta’ında, Buharî ve Müslim’in Sahih’lerinde yer almayışını bir zafiyet işareti olarak değerlendirmek asla doğru değildir. Zira sahih hadisleri sadece bu iki eserde bulunan hadislerle sınırlayarak, Mehdilik düşüncesinin İslâm’da olmadığını iddia etmek, Mehdiliği reddetmede delil olarak buna sığınmak, hadis ve hadis usulü açısından kabul edilemez bir yargıdır. Zira, Buhari ve Müslim’de bulunmadığı halde diğer hadis kaynaklarında bulunan pek çok sahih hadis ve bunlara dayanılarak hüküm verilen pek çok mesele vardır. Dolayısıyla Mehdi hadislerinin Buharî ve Müslim’de rivayet edilmemesini, Mehdiliği reddetmede temel veya yardımcı kriter olarak kullanma tamamen yanlıştır. Nitekim Buhari ve Müslim’in sıhhat şartlarına uyduğu halde eserlerine almadıkları hadisleri, “Müstedrek” adlı çalışmasında toplayan Hâkim, Mehdilikle ilgili 12 tane hadisi bu kitabına almıştır.
Müslim’in Ebu Hureyye’den rivâyet ettiği bir hadiste şöyle denilmektedir: “Kahtan’dan1 bir adam çıkıp da elindeki asasıyla insanları idare etmedikçe kıyamet kopmaz.” (Buharî, Fiten 23; Müslim, Fiten 18) Burada, Kahtânî’nin Mehdi’den sonra geleceğini ifade eden açık bir lafız yoktur. Fakat zayıf rivâyetlerde, Kahtânî’nin Mehdi’den sonra geleceği ve ondan geri kalmayacağı söylenmektedir.2
Yine Müslim’de geçen bir başka hadiste ise, ahirzamandaki bir bolluk ve refah dönemine işaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan bir halifeden bahsedilmektedir. Bazı kimseler, Hz. Ömer b. Abdülaziz dönemindeki bolluğa bakarak bu hadisi ona tevil etmiştir. Ancak “Ümmetimin sonunda” tabiri bu zenginliğin, ümmetin sonunda da olacağını göstermektedir. Aslında burada kastedilen Halife’den maksat Mehdi’den başkası değildir. Netice olarak bütün bu hadis-i şeriflerden anlıyoruz ki, adı ne olursa olsun, genel manada bir ıslahatçıdan, bir kurtarıcıdan bahsedildiği kesindir. Dolayısıyla bu konuda Buharî ve Müslim’in rivayetlerini esas alacak olsak da hadislerde mehdi düşüncesinin varlığı şüphe götürmeyen bir gerçektir.
3- Mehdi Hadislerini Rivayet Eden Sahabiler
Mehdi’yle ilgili sahih hadislerin yanında bazı zayıf rivayetlerin varlığı, Mehdi’yle ilgili bütün hadislerin zayıf ve uydurma olduğu anlamına gelmez. Adeta hadis-i şeriflere hizmet için yaratılmış cerh ve tadil âlimleri ve Muhaddisler sahih hadisleri zayıf hadislerden ve uydurma sözlerden ayıklamış ve bu konuda müstakil eserler kaleme almışlardır. Bu sahih hadis mecmualarının hemen hepsinde Mehdi’yle ilgili sağlam haberler bulmak mümkündür. Dolayısıyla hadis uzmanları Mehdi’yle ilgili zayıf ve uydurma rivayetlerin varlığını kabul ederlerse de, hadis literatüründe Mehdî meselesinin gerek isim ve gerekse mefhum olarak varlığını inkar etmenin mümkün olmadığı kanaatindedirler. Zira bu hadisler ashabın en tanınmış kişileri tarafından rivayet edilmektedir. Onların mehdiyle ilgili bu rivayetleri asla ictihadî bir kanaat olamaz. Zira bu mesele bir ictihad konusu değil, ancak nakille bilinebilecek bir mevzudur ve “Mevrid-i nasda içtihada mesağ” yoktur. Kaldı ki mehdi hadisleri bize elli kadar sahabe kanalıyla gelmektedir. Bunun üçte biriyle gelen bir haber bile mütevatir kabul edilirken mehdi hadislerinin toptan reddedilmesi asla düşünülemez.
Elliden fazla sahabinin rivayet ettiği ve ehl-i hadisin kabul ettiği bir meseleyi, ehl-i beytin ezilmesi sonucu bir kurtarıcı fikri üretip geliştirmelerine bağlamak veya bu düşüncenin Yahudi ve Hıristiyanlıktan İslâm dünyasına bulaşmış bir düşünce olduğunu iddia etmek hiçbir ilmî kritere göre kabul edilemez. Böyle bir açıklama tamamen bir kurgudan ibaret hiçbir değeri olmayan vâhi bir iddia olur. Dolayısıyla bize bu kadar çok kanaldan ulaşan bu hadis ve rivayetleri, aklı şaşmaz yegane ölçü olarak kabul edip inkar etmek asla doğru değildir.
4- Mehdi Haberleri Tevatür Seviyesine Ulaşmıştır.
Hadis âlimleri sahih hadis kaynaklarında rivayet edilen Mehdi hadislerinin manevi mütevatir haber seviyesine ulaştığını belirtmektedir. Mütevatir haber; aklın, yalan üzerine ittifak etmelerini kabul edemeyeceği kalabalık bir cemaatin, yine aynı şekilde kalabalık bir cemaatten rivayet ettikleri hadislerdir. Manevî mütevatir ise, kelimenin manasından da anlaşılacağı gibi, “Lafzî mutabakatı olmayan, mana üzere rivayet edilen hadislerdir.” Bu tür hadislerde tevatür derecesine ulaşan husus hadisin aslıdır, yahut özüdür. İşte Mehdi’yle ilgili hadisler o kadar şöhret kazanmış ve ümmet tarafından kabul görmüştür ki Kettanî, mütevatir haberleri topladığı eserinde Mehdi’nin gelişiyle ilgili hadisleri bu türden saymaktadır. Kettanî, Hafız Sehavî, Ebu’l-Huseyn el-Aburri, es-Sefarinî, Şevkanî, İbn Hacer el-Heysemî gibi pek çok hadis âliminin de bu konudaki hadislerin manevi mütevatir seviyesine ulaştığını tespit ettiğini de belirtmektedir.3
5- Mehdi’yle İlgili Rivayetlerdeki İhtilafın Sebebi
Burada, Üstad Bediüzzaman’ın Mehdi ve benzeri konulardaki rivâyetlerin ihtilaf sebebi hakkındaki önemli bir tesbitini de, hadisleri anlama ve yorumlamada bize bir rehber, önemli bir anahtar olduğu için belirtmek istiyorum.
“Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın istikbalden haber verdiği bazı hâdiseler, cüz’i birer hadise değil, belki tekerrür eden birer hadise-i külliyeyi, cüz’i bir surette haber verir. Halbuki o hadisenin müteaddit vecihleri var. Her defa bir veçhini beyan eder. Sonra hadisin ravisi, o vecihleri birleştirir. Hilâf-ı vaki gibi görünür. Meselâ, Hz. Mehdi’ye dair muhtelif rivâyetler var. Tafsilât ve tasvirat başka başkadır. Halbuki, Resul-i Ekrem (a.s), vahye istinaden, her bir asırda kuvve-i mâneviye-i ehl-i imanı muhafaza etmek için, hem dehşetli hâdiselerde ümitsizliğe düşmemek için, hem âlem-i İslâmiyetin bir silsile-i nuraniyesi olan Âl-i Beytine, ehl-i imanı mânevi raptetmek için Mehdiyi haber vermiş. Âhirzamanda gelen Mehdi gibi her bir asır, Âl-i Beytten bir nevi mehdi, belki mehdiler bulmuş. Hattâ, Âl-i Beytten sayılan Abbasi halifelerinden, Büyük Mehdinin çok evsâfına câmi bir mehdi bulmuş. İşte, büyük Mehdiden evvel gelen emsalleri, nümuneleri olan hulefa-i mehdiyyin ve aktâb-ı mehdiyyin evsafları, asıl Mehdinin evsafına karışmış ve ondan rivâyetler ihtilafa düşmüş.”4
Yine Bediüzzaman, bu ihtilafın bir sebebinin de hadislerin o günün sosyal, siyasal ve coğrafî şartlara göre yorumlanmasından kaynaklandığını şöyle belirtmektedir: “Şimdi Mehdi gibi eşhâsın hakkındaki rivâyâtın ihtilâfâtı ve sırrı şudur ki: Ehadîsi tefsir edenler, hadisin metnini tefsirlerine ve istinbatlarına tatbik etmişler. Meselâ: Merkez-i saltanat o vakit Şam’da veya Medine’de olduğundan, vukuat-ı Mehdiye veya Süfyâniyeyi merkez-i saltanat civarında olan Basra, Kûfe, Şam gibi yerlerde tasavvur ederek öyle tefsir etmişler.
6- Bu Haberler Müteşabih İfadelerle Gelmiştir.
Müteşabih, birden fazla manaya gelebilen, zahiri manasıyla anlaşılması da beşer aklı yönünden güçlük arz edebilen izah ve yoruma muhtaç olan ifade demektir. İşte Mehdi, Deccal, Hz. İsa’nın nüzûlü veya Dabbetu’l-Arz gibi gelecekle alakalı haberler genelde bu şekilde ifade edilmiştir. İstikballe ilgili Allah Resulü (s.a.s.)’den nakledilen bu hadis ve rivayetlerin sahih olanları “bir lem’a-i i’caz-ı Nebevî”dir. Önemli olan bunların hakiki tevillerinin ve izahlarının ortaya konmasıdır. Bunun için gaybe ait bu hadisler, şu temel prensipler ışığında ele alınıp değerlendirilirse, ancak o zaman doğru anlaşılmış olur. Akıl da, yüzeysel bir bakışla anlamadığı bu haberler karşısında hemen red ve inkara kalkışmaz.
SAYIN SELMAN KUZUNUN BU SÖZÜNE AŞAĞIDA MEHMET ORUÇ BEYİN YAZISI TAM CEVAP OLMUŞ DURUMDA
önemli olan bunların hakiki tevil ve izahlarının ortaya konmuş olmasıdır ifadesi ile sanki 1430 senedir bu gibi konualr halledilmemiş MUALLAKDA duruyormuş gibi bir izlenim verilmekdedir halbuki ehli sünnet alimleri her konuda olduğu gibi bu konudada naklen açıklamalar yapmışlardır ilerde bu konulara değinilecektir
Aklı naklin üstünde tutan, kendi akıllarının almadığı hadis-i şerifleri, İslam büyüklerinin sözlerini inkar edenler... Geçenlerde bunlardan biri, Hz. İsa konusunda; bütün hadis kitaplarında geçiyor, inkarı mümkün değil ancak bunlar akla mantığa aykırı, kabulü mümkün değil dedi. Bu nasıl bir mantık bu nasıl bir akıl, bu duruma nasıl gelindi anlamak mümkün değil. Şu anekdot böyle “aykırı” davranışların sebebini anlamamızı biraz kolaylaştırıyor. 1950’li yıllarda, dini okullar açılıp dini faaliyetler yoğunlaşınca, bazı kesimler rahatsızlıklarını dile getirirler. Daha sonra, “Bu okullara, dini mihraptan yıkmak için müsaade ediliyor!” cevabı ile de rahatlarlar.
Şimdi gelelim hazreti Mehdi konusuna. Hz. Mehdi’nin geleceği hadis-i şeriflerle bildirilmiş, İbni Hacer-i Mekki hazretlerinin (Alamat-i Mehdi), İmam-ı Süyutî hazretlerinin (El-bürhan) ve İmam-ı Şaranî hazretlerinin (Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi) kitaplarında, iki yüze yakın alameti açıklanmıştır. Bu hadis-i şeriflerden bazıları şunlar:
“Kıyamet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.” (Tirmizî)
“Yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi mümin, ikisi kâfir idi. Mümin olan Zülkarneyn ile Süleyman aleyhisselam idi. Kâfir olan ikisi de, Nemrud ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, benim evladımdan biri yeryüzüne malik olacaktır.” (İ.Süyuti)
“Eshab-ı Kehf, Hz. Mehdinin yardımcıları olacak ve İsa aleyhisselam bunun zamanında gökten inecektir. İsa aleyhisselam, Deccal ile harb ederken, Hz. Mehdi, onunla beraber olacaktır. Bunun hükümdarlığı zamanında, her zamankinin aksine olarak ve hesapların tersine olarak, Ramazan-ı şerifin 14. günü güneş ve ilk gecesinde ay tutulacaktır.” (İ.Süyuti”
“Mehdinin başı hizasında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek, “Bu Mehdidir, sözünü dinleyiniz” diyecektir.” (Ebu Nuaym)
“Mehdi gelince daha önce görülmemiş bir bereket olacak, ümmetim rahat edecektir.” (İbni Ebi Şeybe)
“İsa, evlatlarımdan Mehdi’nin arkasında namaz kılacaktır.” (İbni Hacer-i Mekki)
“Benden sonra fitneler, harpler, hicretler olur. O kadar yayılır ki fitnenin dokunmadığı Müslüman kalmaz. Bu kötü durum, Mehdi çıkıncaya kadar devam eder” (Ebu Nuaym)
“Mehdi evlenir, bir oğlu olur. Bu son doğan çocuk olur, ondan sonra kısırlık yayılır, doğum olmaz. Böylece halk tükenir.” (Kurtubi)
İmam-ı Rabbanî hazretleri de, “Yeryüzünü küfür ve kâfirlik kaplamadıkça, Mehdi gelmez” hadis-i şerifini naklederek, hazret-i Mehdi çıkmadan önce, küfür ve kâfirliğin her yere yayılacağını bildirmektedir.
Kütüb-i sitteden Buharî, Müslim, Ebu Dâvud, İbni Mace, Tirmizî ve diğer hadis âlimlerinin bildirdikleri bu hadis-i şerifleri ve Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarını akıl ve insaf sahibi hiç kimse inkar etmez, edemez. Tevil de edemez. Herkes dinin hükümlerini tevil etmeye kalkarsa ortada din diye bir şey kalmaz. Bu kadar açık deliller karşısında, Hz. Mehdi’nin gelmeyeceğini söylemek büyük cahillik ve büyük taassup olur.
mehmet oruç beyin yazısı burada tamamlanmıştır konumuza devam edelim
1- Gelecekle ve kıyamet alametleri ile ilgili rivayetler Kur’ân-ı Kerim’in müteşabih ayetleri gibi, üstü kapalı, anlaşılması ilim ehli tarafından tevile bağlı, yoruma açık olarak gelmiştir. Zira “İman ve teklif, irade dairesinde bir imtihan, bir tecrübe, bir müsabaka olduğundan perdeli, derin, tetkik ve tecrübeye muhtaç olan nazarî meseleleri elbette bedihi olmaz. Herkes ister istemez tasdik edecek derecede açık ve zaruri olmaz. Ta ki Ebu Bekirler âlâ-yı illiyyîne çıksınlar ve Ebu Cehiller esfel-i safiline düşsünler. İhtiyar kalmazsa teklif olamaz. Bu sır ve hikmet içindir ki, mucizeler seyrek ve nâdir verilir. Hem dâr-ı teklifte gözle görünecek olan alâmet-i kıyamet ve eşrât-ı saat, bir kısım müteşabihat-ı Kur’âniye gibi kapalı ve tevilli oluyor. Yalnız, güneşin mağripten çıkması bedahet derecesinde herkesi tasdike mecbur ettiğinden, tevbe kapısı kapanır, daha tevbe ve iman makbul olmaz. Çünkü Ebu Bekirler Ebu Cehiller ile tasdikte beraber olurlar. Hatta Hazret-i İsa (a.s) olduğu, imanın nuru dikkatiyle bilinir; herkes bilemez. Hatta Deccal ve Süfyan gibi müthiş şahıslar, kendileri dahi kendilerini bilmiyorlar.”5
2- Bu konudaki bazı gaybî haberler ise daha net ve açık olarak bildirilmiştir. Bunlarda ise yorum geçerli değildir.
3- Bu rivayetlerde bir döneme ait özellikler, şahıslara aitmiş gibi zannedilmiş ve müteşabih olmuştur.
4- Ravilerin içtihat ve yorumları hadislere karışmış olabilir.
5- Bir millete ait özellikler o günkü sosyal yapı gereği, bir şahsa verilmiş olabilir.
6- Rivayetlerde haber verilen Deccal veya Mehdilerin özellikleri birbirine karışmış olabilir.
Dolayısıyla bu ölçüler dahilinde meseleyi ele aldığımızda Mehdî’nin âdil, muksıt bir insan olacağına, “kıst”ı yani insaf, merhamet ve adaleti temsil edeceğine dair rivayetler varsa da bu konuda belli bir zaman ve belli bir şahsa açıkça delalet eden bir ifade yoktur. Yani şüphe ve tereddüde meydan vermeden sarih bir şekilde “İşte Mehdi şu şahıstır.” denilmediği için, bu haberler müteşâbihtir. Müteşabih olunca da, o mevzuda mülahazaya alınabilecek pek çok mânâlar vardır. Bir mefhum nass ölçüsünde bile olsa, sarih ifade edilmemiş ve bir zahire bağlanmamışsa pek çok ihtimal ve yorumdan herhangi birine mutlak inanmak da şart olmaz. Mehdi hadislerinin belli bir şahsa “İşte bu Mehdi’dir.” diye delaleti kesin değildir. Onun için bir kimsenin kalkıp “Ben Mehdi’yim.” iddiasında bulunması dalalet olur. Kaldı ki böyle bir iddia ile ortaya çıkıp insanları kendine tabi olmaya çağıran kimse asla Mehdi değildir. Zira Mehdi, “ben Mehdi’yim” iddiasıyla ortaya çıkmaz. Onun böyle bir iddiayla ortaya çıkmasına ihtiyaç da yoktur. Onu, herkes imanının nuruyla, basiret ve ferasetiyle her şeyden öte icraatlarıyla tanıyacaktır. Cihan çapında hakim kılacağı adalet, emniyet, güven ve devrinde herkesi kuşatan iktisadî zenginlik ve bereketle onu ümmet tanıyıp, bilecektir. “Ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz.” (M. Fethullah Gülen, Ümit Burcu, s. 33-40)
6- Bu Haberler Müteşabih İfadelerle Gelmiştir.
Müteşabih, birden fazla manaya gelebilen, zahiri manasıyla anlaşılması da beşer aklı yönünden güçlük arz edebilen izah ve yoruma muhtaç olan ifade demektir. İşte Mehdi, Deccal, Hz. İsa’nın nüzûlü veya Dabbetu’l-Arz gibi gelecekle alakalı haberler genelde bu şekilde ifade edilmiştir. İstikballe ilgili Allah Resulü (s.a.s.)’den nakledilen bu hadis ve rivayetlerin sahih olanları “bir lem’a-i i’caz-ı Nebevî”dir. Önemli olan bunların hakiki tevillerinin ve izahlarının ortaya konmasıdır. Bunun için gaybe ait bu hadisler, şu temel prensipler ışığında ele alınıp değerlendirilirse, ancak o zaman doğru anlaşılmış olur. Akıl da, yüzeysel bir bakışla anlamadığı bu haberler karşısında hemen red ve inkara kalkışmaz.
1- Gelecekle ve kıyamet alametleri ile ilgili rivayetler Kur’ân-ı Kerim’in müteşabih ayetleri gibi, üstü kapalı, anlaşılması ilim ehli tarafından tevile bağlı, yoruma açık olarak gelmiştir. Zira “İman ve teklif, irade dairesinde bir imtihan, bir tecrübe, bir müsabaka olduğundan perdeli, derin, tetkik ve tecrübeye muhtaç olan nazarî meseleleri elbette bedihi olmaz. Herkes ister istemez tasdik edecek derecede açık ve zaruri olmaz. Ta ki Ebu Bekirler âlâ-yı illiyyîne çıksınlar ve Ebu Cehiller esfel-i safiline düşsünler. İhtiyar kalmazsa teklif olamaz. Bu sır ve hikmet içindir ki, mucizeler seyrek ve nâdir verilir. Hem dâr-ı teklifte gözle görünecek olan alâmet-i kıyamet ve eşrât-ı saat, bir kısım müteşabihat-ı Kur’âniye gibi kapalı ve tevilli oluyor. Yalnız, güneşin mağripten çıkması bedahet derecesinde herkesi tasdike mecbur ettiğinden, tevbe kapısı kapanır, daha tevbe ve iman makbul olmaz. Çünkü Ebu Bekirler Ebu Cehiller ile tasdikte beraber olurlar. Hatta Hazret-i İsa (a.s) olduğu, imanın nuru dikkatiyle bilinir; herkes bilemez. Hatta Deccal ve Süfyan gibi müthiş şahıslar, kendileri dahi kendilerini bilmiyorlar.”5
(Senedi sahih olsa da itibar edilmez) demek, bu sözü Allah Resulü söylemiştir ama yanlış söylemiştir demektir. Senedi sahih olan meşhur hadis-i şeriflere inanmamak küfre kadar götürür. İkincisi, hadis âlimleri, hadislerin hâşâ Kur’ana aykırı olduğunu, imtihan için gönderildiğimizi bilememişler de, şimdiki türediler mi biliyor? Dini yıkmak için, âyetleri ve hadisleri yalan yanlış tevil etmeye çalışıyorlar.
Hadis-i şeriflerle bildirilen kıyamet alametleri niye imtihanı bozsun ki? Bir harikulade olay olunca veya bir keramet görülünce yahut mucizeler meydana çıkınca imtihan bozulur mu? Din kitaplarında bildiriliyor ki, Peygamber efendimizin bin kadar mucizesi görülmüştür. Buna rağmen Ebu Cehiller, Ebu Lehebler ve birçok müşrik iman etmemiştir. Demek ki mucize ve keramet gibi olaylar imtihanı bozmuyor. Üstelik bunlar olunca iman edin denmiyor ki, aksine imtihan müddetinin bittiğini, bundan sonra imanın kabul edilmeyeceği bildiriliyor.
Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Rabbinin bazı âyetleri [alametleri] geldiği gün, önce iman etmemiş veya imanında hayır kazanmamış olana, [o günkü]imanı fayda vermez.) [Enam 158]
Âyet-i kerimede bildirilen alametlerden üçünü Peygamber efendimiz şöyle açıklıyor:
(Güneş batıdan doğmadıkça, Kıyamet kopmaz. O zaman herkes iman ederse de imanı fayda vermez.) [Buhari, Müslim]
(Şu üç şey ortaya çıkınca, iman etmemiş veya imanından hayır kazanmamış olana, imanı fayda vermez: Güneşin batıdan doğması, Deccal ve Dabbet-ül-arz.) [Tirmizi]
Kıyamet alametlerinden güneşin batıdan doğmasını, Avrupa'nın Müslüman olması diye tevil etmeli diyorlar. Avrupa Müslüman olunca, iman fayda vermez mi?
Güneşin batıdan doğması aklen de, ilmen de mümkündür. Tevile ihtiyaç yoktur. Allahü teâlâ, dünyayı şimdiki yörüngesinden çıkarır. Başka yörüngeye girer. Dönüşü değişince, güneş batıdan doğmuş olarak görülür.
Peygamber efendimiz, o hadis-i şerifi Arabistan’da söylemiştir. Arabistan’a göre, Batı, Avrupa değildir, Afrika’dır. Afrika Müslüman olacak dense, biraz daha az yanlış olur. Türkiye’ye göre Avrupa Batı’dadır. Asya’ya göre de Türkiye Batı’dadır. Her ülkenin batısında başka bir ülke vardır. Batı’nın Müslüman olması demek, bütün dünyanın Müslüman olması demektir. Batıda olmayan tek ülke yoktur. Çünkü dünya yuvarlaktır. Bu tevilin ne kadar mantıksız ve saçma olduğu meydandadır.
Hadisi-i şerifte, (Güneş Batı’dan doğunca tevbe kapısı kapanır, iman edenin imanı fayda vermez) buyuruluyor. Şimdi, saçma tevile göre, Afrika veya Avrupa, yahut bütün dünya Müslüman olunca, tevbe kapısı niye kapansın ki? Tevbe kapısı kapalı, iman edene imanı fayda vermiyor, bunlar nasıl Müslüman olacak ki? Öyle ya ötekine tevil bulan buna da bir kulp takabilir. Peygamber efendimizin hadisleri bulmaca bilmece gibi değildir. Müteşabih olanlar hariç, hepsi anlatıldığı gibidir, (Ben elma dersem, sen muz anla, ben koca karı dersem sen kız anla) cinsinden değildir. Hâşâ Resulullah efendimiz, bilmece gibi mi söz söylüyor?
Bunun gibi, (Salat, duadır, namaz diye bir şey yok) diyenler çıkmıştır. Tevil ederek dini yıkmaya çalışıyorlar.
AIDS hastalığına da, Kur'an-ı kerimde bildirilen hayvan olduğunu söylemek yanlıştır.
(O söz başlarına geldiği zaman, [Kıyamet alametleri zuhur edince], onlara yerden bir hayvan çıkarırız, bu hayvan, onlara, insanların âyetlerimize kesin bir iman etmemiş olduklarını söyler.) [Neml 82, Tefsir-i Kurtubi]
Dabbet-ül-arz hakkında birçok hadis-i şerif vardır. (Feraid-ül fevaid), (Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi), (Megaribüz zaman) ve (El kavlül muhtasar fi alamatil Mehdil muntazar) isimli kitaplardaki hadis-i şeriflerden birkaçı şöyle:
(Dabbet-ül arzın deve ayağı gibi dört ayağı ve kuş gibi kanatları vardır. Başı öküz başına, kulağı fil kulağına, kuyruğu ise, koç kuyruğuna benzer.)
(İnsanlar, bu hayvandan kaçarlar. Kimi ondan korkarak namaza durur. Hayvan bunun yanına gelir, “Ey kişi şimdi mi namaz kılıyorsun” diyerek yüzünü damgalar. Böylece müminler kâfirlerden ayırt edilerek tanınır.)
Hazret-i Mehdi davul zurna ile gelmeyecek; ama gökten bir melek bunu haber verecek ve bütün dünya duyacaktır. İki hadis-i şerif meali:
(Mehdi’nin başı hizasında bir bulut olacak, buluttan bir melek,“Bu Mehdidir, sözünü dinleyin” diyecektir.) [Ebu Nuaym]
(Ehl-i beytimden bir zat yeryüzüne hâkim olmadıkça kıyamet kopmaz. Onun alnı açıktır, kemer burunludur. Yeryüzü zulümle dolu iken, o, dünyayı adaletle doldurur. İdaresi yedi yıl sürer.)[Müslim] (Mehdiyim diyenler geldi de hangisi dünyayı adaletle doldurdu?)
İmam-ı a’zam hazretleri buyuruyor ki:
Yecüc ve Mecüc'ün ortaya çıkması, güneşin batıdan doğması, Hazret-i İsa'nın gökten inmesi, Deccal’ın ve diğer kıyamet alametlerinin hepsi aynen hadis-i şerifte bildirildiği gibi, [tevilsiz olarak] zamanı gelince gerçekleşeceğine inanırız. (Fıkhı ekber)
Kıyamet alametlerini tevil etmek, İmam-ı a’zamın sözüne aykırıdır. Hiçbir İslam âlimi kıyamet alametlerini tevil etmemiştir. Buna rağmen tevil etmeye çalışmak, biz bunlara inanmıyoruz, ama bunu da açıkça diyemiyoruz, demenin başka şeklidir.
2- Bu konudaki bazı gaybî haberler ise daha net ve açık olarak bildirilmiştir. Bunlarda ise yorum geçerli değildir.
3- Bu rivayetlerde bir döneme ait özellikler, şahıslara aitmiş gibi zannedilmiş ve müteşabih olmuştur.
4- Ravilerin içtihat ve yorumları hadislere karışmış olabilir.
5- Bir millete ait özellikler o günkü sosyal yapı gereği, bir şahsa verilmiş olabilir.
6- Rivayetlerde haber verilen Deccal veya Mehdilerin özellikleri birbirine karışmış olabilir.
Dolayısıyla bu ölçüler dahilinde meseleyi ele aldığımızda Mehdî’nin âdil, muksıt bir insan olacağına, “kıst”ı yani insaf, merhamet ve adaleti temsil edeceğine dair rivayetler varsa da bu konuda belli bir zaman ve belli bir şahsa açıkça delalet eden bir ifade yoktur. Yani şüphe ve tereddüde meydan vermeden sarih bir şekilde “İşte Mehdi şu şahıstır.” denilmediği için, bu haberler müteşâbihtir. Müteşabih olunca da, o mevzuda mülahazaya alınabilecek pek çok mânâlar vardır. Bir mefhum nass ölçüsünde bile olsa, sarih ifade edilmemiş ve bir zahire bağlanmamışsa pek çok ihtimal ve yorumdan herhangi birine mutlak inanmak da şart olmaz. Mehdi hadislerinin belli bir şahsa “İşte bu Mehdi’dir.” diye delaleti kesin değildir. Onun için bir kimsenin kalkıp “Ben Mehdi’yim.” iddiasında bulunması dalalet olur. Kaldı ki böyle bir iddia ile ortaya çıkıp insanları kendine tabi olmaya çağıran kimse asla Mehdi değildir. Zira Mehdi, “ben Mehdi’yim” iddiasıyla ortaya çıkmaz. Onun böyle bir iddiayla ortaya çıkmasına ihtiyaç da yoktur. Onu, herkes imanının nuruyla, basiret ve ferasetiyle her şeyden öte icraatlarıyla tanıyacaktır. Cihan çapında hakim kılacağı adalet, emniyet, güven ve devrinde herkesi kuşatan iktisadî zenginlik ve bereketle onu ümmet tanıyıp, bilecektir. “Ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz.” (M. Fethullah Gülen, Ümit Burcu, s. 33-40)
7- Mehdiliğe İman, İnanç Esaslarından Değildir.
İlk asırlarda telif edilen muteber Sünnî Akaid ve Kelam kitaplarında mehdilik düşüncesi hiç ele alınmamıştır. Ne Fıkh-ı Ekber de, ne de İmam Maturidi ve Eşarî’nin eserlerinde, bununla alakalı hiç bir malumat verilmemektedir. Daha sonraki kelam kitaplarının konuları arasına girmesi ise şöyle ifade edilmektedir: “İmamet furua, yani inançla ilgili olmayan konulara ait bir meseledir. Mükelleflerin fiillerindendir. Zamanla imamet konusunda, Müslümanlar arasında yanlış itikadlar ortaya çıkınca, bilhassa Rafizi ve Harici fırkalar tarafından aşırı iddialar ortaya atılıp, İslâm’ın ana kaidelerinden uzaklaşmaya götürecek derece saplantılar yaygınlaşınca, kelamcılar imamet konusunu, kelamın konuları arasına aldılar. Nitekim aynı şeyden dolayı, akaid eserlerinin son kısımlarına, imamet ve mehdilik bahislerini de ilave etmişlerdir.”
Muhsin Abdulhamid, “Ümmetimden kıyamete kadar hak üzere devam eden bir taife bulunacaktır” (Müslim, iman 247) hadisini değerlendirirken Mehdi’nin bir şahıs değil bir topluluk olacağını belirtmektedir. Ona göre bu topluluk terk edilen dinî hayatı canlandıracak, ihmale uğrayan dinî meseleleri ise yeniden ihya edecektir. Din yolunda mücadelede bulunacak, adaleti bütün dünyada hakim kılacak, dosdoğru ölçülere sarılacak, zulümle mücadele edecek ve yeryüzüne İslâm’ı hakim kılacaktır. Bir diğer ifadeyle o meseleyi tek bir şahsa değil şahs-ı mânevîye bağlamaktadır. Onlar, dünyada yaşarlar. Şia mezheplerinde olduğu gibi gizlenmiş imam gibi gayb âlemindeki şeylerle uğraşmazlar. Böyle bir anlayış, sünnetullaha yani Allah’ın kâinattaki cari kanunlarına, İslâm’ın ruhuna ve amelî tâlimatlarına da terstir. Onun için insanların kendi vazifelerini bırakıp, Kur’ân-ı Kerîm’in hakikatlerinden uzaklaşarak hayalî bir Mehdi beklemeleri yanlıştır.6
İlk dönem eserlerinde bir inanç konusu olarak yer almayan mehdiliğin, sonraki asırlarda yazılan akaid kitaplarında yer alması ise tenkit edilecek bir husus değildir. Zira Şia mezheplerinin pek çoğunda itikadi prensipler içinde olan imamet meselesiyle yakından ilgili Mehdilik düşüncesi, bizde fer’î meselelerden sayılsa bile Kelamî açıdan incelenip, ehli sünnetin kanaati ortaya konmalıydı. Nitekim yapılan da bundan ibaretti. Mesela; Taftazanî Mehdi meselesini, imamet bahsinin bir ek konusu olarak ele almıştır. Hz. İsa’nın nüzûlünü de bu bahse dahil etmiştir. Bazı kıyamet alametleri ile alakalı kitaplarda meselenin yer alması onun itikadi bir konu olduğu manasına gelmez.
Sonuç
Sonuç olarak şunu belirtmeliyiz ki Mehdilik inancı, Şiîlerde olduğu gibi, bizde, temel bir inanç esası değildir. Zira, imanî meselelerin de, kendi içinde dereceleri vardır. Bazıları kesin delil ister, bazılarında ise, zann-ı galip kafidir. Bundan dolayıdır ki, imanın temel prensiplerinden olmayan, ahirzamanda meydana gelecek olaylarla ilgili, füru’ sayılabilecek konularda, kati delil aranmaz. Belki, yalnız reddetmemek ve teslimiyetle ilişmemek yeterlidir. Kesin delil aranmaz derken, bu konudaki hadislerin, hiç araştırılıp, tetkik edilmemesi gerektiğini de kastetmiyoruz. Fakat, bu mevzuda gerekli araştırmaları yaptığımızda, hadislerin zann-ı galipten fazla şey ifade ettiğini açıkça görmekteyiz. Kaldı ki her ne kadar rivayet edilen hadisler ahad ise de amellerin fazileti ve gelecekte Müslümanların başına gelecek olaylarda bunlar hüccettirler. Hadis imamları ahad haberlerin bu hususlardaki delaletlerini kabul etmişlerdir.
Burada, şunu da özellikle tekrar hatırlatmak gerekir. Bazı yazar ve araştırmacıların belirttiği gibi, İslâm’daki Mehdi düşüncesini, tamamen “dış tesir” deyip Hıristiyan ve Yahudi kültürüne ve etkilerine bağlamayı, ilmi açıdan kabul etmek mümkün değildir. Toplumların, ahlakî ve içtimaî açıdan Mehdilik manasına ihtiyaçları göz önüne alındığında, bunun, ilahi dinlerde ortak noktalardan olabileceği de, üzerinde düşünülüp araştırılacak bir konudur. Zira, tarihin her döneminde peygamberlerden sonra, onların hakiki varisi olup, onun getirdiği vahyi yaşatacak, insanların hidayetine vesile olacak ve onları her çeşit kötülüklerden alıkoyacak, fazilet sahibi ıslahatçılara ihtiyaç olmuştur ve olacaktır da.. Aksi takdirde dinin ve vahy-i semavinin, gelecek nesillere sağlam olarak intikali mümkün değildir. İşte, bir müslümanın bu anlamda, sahih hadislerde belirtildiği şekliyle, dinî hayat ve onun hayata hayat kılınması mevzuunda, Mehdi inancını kabul etmesi normaldir. Yanlış olan, mü’minin fert ve topluma karşı vazife ve sorumluluklarını ihmal edip, Mehdi’nin gelip, ortamı düzelteceğini beklemesidir. Beşer üstü bir tabiata sahip, elinde mucizeler yaratacak ve bütün dünyaya bir anda şekil verecek bir zatın zuhurunu, oturup tembel tembel beklemektir. İslâm adına hiçbir şey yapmamaktır. “Dünya yörüngesinden çıkmış, ben mi yörüngesine oturtup, düzelteceğim. Mehdi gele, işler düzele” gibi.. gayr-i İslâmî mantalitedir. Ümitsizliğe düşüp kabuğuna çekilmedir.
Bugün, bütün Müslüman toplumların, hem İslâm’ın emirlerine hem de Allah’ın kâinata koyduğu kevnî kanunlara, hakkıyla riayet edip, maddî ve manevî kalkınmaya çalışmaları gerekir. “Mehdi ve Mesih gelecektir, onu bekleyelim.” diye hiçbir kimse, İslâm’ı yaşama ve yaşatma adına kendisine düşen vazifeleri ihmal etmemelidir. Mehdilik düşüncesi, topluma, doğrularıyla ve doğru bir üslupla anlatılırsa, tembelliğe değil, bilakis bütün Müslümanları, insanlığın beklediği böyle bir ıslahatçıya zemin hazırlama adına seferber edecektir.
* Araştırmacı - Yazar
skuzu@yeniumit.com.tr
DİPNOTLAR
1. Kahtan; Yemen kabilelerinin atası olarak kabul edilmektedir. Kahtan’ın oğulları iki kabileye bölünmüş, şehirde yaşayanlara “Himyer”, taşrada yaşayanlara ise “Kahtâni” denmiştir. Müncid. s, 546.
4. Bediüzzaman Said Nursi, Mektubat, Şahdamar Yay., s. 131.
5. S. Nursi, Şualar, s, 884
6. Muhsin Abdülhamid, İslâm’a Yönelen Yıkıcı Hareketler, s. 52
Giriş
Meşhur Müslüman tarihçi ve sosyolog İbn Haldun, "geleceği merak etme, insan fıtratının özelliklerindendir" der. Dünyanın ne kadar ömrü kaldığını merak edip, öğrenmeye çalışmanın insan tabiatının gereği olduğunu savunur.1 İnsanlar zor ve sıkıntılı dönemlerde sürekli bir "kurtarıcı" arayışı içine girmişlerdir. Bazen meçhul bir şahıs, bazen bir lider, bazen de bir bilgin kurtarıcı olarak benimsenmiştir. Bu sayede insanlar sıkıntılarını biraz olsun atlatmış, bir derece teselli bulmuşlardır.
Bir "kurtarıcı"yı bekleme inancı, yalnız Yahudi ve Hıristiyanlarda değil, hemen hemen bütün dinlerde ve kültürlerde mevcut olup, insanlığın müşterek bir inancı, ümidi ve kurtuluş idealidir.(BU SÖYLEM MÜŞRİKLERİN SÖYLEMLEİ GİİBİDİR) Habeşistan Hıristiyanları, kralları olan Theodor'un ahir zaman mehdisi gibi döneceğine inanıyorlardı. Moğollar Cengiz Han'ın dokuz asır sonra dünyaya tekrar gelip milletini Çin'in boyunduruğundan kurtarmayı va'dettiğini ileri sürerlerdi. Eski Çin ve Eski İran kültürlerinde de "kurtarıcı" inancı vardır.2 Yine Hıristiyanların beklediği Kurtarıcı Do-sitheos, bir nevi mehdileridir.3
İslâm kaynaklarında da "kurtarıcı" mefhumu vardır. Farklı isimlerle dikkatimizi çeker. En büyük özelliği, toplumu zulümden kurtarıp, adaleti tesis etmek olan bu şahsiyet, "Hz. İsa", "İmam"4-, "Müceddid"5 "Hadis"6, "Halife"6, "Mehdi"7, "Süfyan?', "Kahtanî" gibi rolleri aynı, şahsiyetleri farklı olan isimlerle karşımız; çıkmaktadır. Yalnız rivayetlerde geçtiği üzere Süfyanî tahribatçı ve şer karakterli olarak görülmekte, onun dışındakiler, hayır ve fazileti yerleştirmek, kötülüğü ortadan kaldırmak makamında zikredilegelmiştir. Hatta Süfyanî'nin de Emevîler döneminde bir kurtarıcı rolünde çıkacağının beklendiğini görüyoruz. İnanışa göre Şiilerin mehdisi ile Emevîlerin Süfyanîsi ahir zamanda; çarpışacaklardır.9 Hatta beklenen Süfyanî ile ilgili olarak Halid b. Yezid'in hadis uydurduğu ve kendisine işaretler çıkardığı belirtilmektedir.ı0
Bütün bu mefhumların ortak yanı, ahir zaman da bir ıslahat hareketinin rehberliğini yapacak manevî güce sahip bir şahsiyetin ortaya çıkacağıdır. Biz burada şahsiyetleri farklı, fakat fonksiyonları aynı olan bu isimlerden Mehdi meselesi üzerinde durmaya çalışacak, meselenin Ehl-i Sünnet inancındaki yerini tesbite çalışacağız.
Etimoloji:
Sözlük mânâsı itibariyle mehdi, doğru yola, hidayete erişmiş kimsedir. "Allah'ın kendisini hakka ulaştırdığı kişiye Mehdi denir."11 Bu itibarla doğru yolda; bulunan her müslümana Mehdi denilebilir. Ancak kelimenin başına "el" takısı gelirse, özel bir ünvan olur. Hz. Peygamber (sav)'in ahir zamanda geleceğini haber verdiği şahsiyet için kullanılır. Bu zât, zulüm ve haksızlıkların alıp yürüdüğü bir zamanda gelip, yeryüzünü adaletle dolduracak bir şahsiyettir. "Mehdi" ismiyle anılan bu şahsiyeti Resûlullah müjdelemiştir. Çoğul sîğası olan "Mehdiyyûn" (Mehdiler) ise, dört halife ve onların solunda gidenler için kullanılmıştır.12 Ahir zamanda gelecek zâtın "Mehdi" ismiyle anılmasının sebebi Hz. Ali'den rivayet edilen hadis olabilir. Buna göre Cenâb-ı Hak, Mehdi'yi bir gecede kâmil mânâda hidayete ulaştırır.13 Mehdi'nin irşadı vehbî olacaktır. O, Allah'ın hususî inayetiyle yetişecektir.14
Bazı yorumcuların bu kelimenin yanlış kullanıldığını nazara vererek, aslının İsm-i fail sîğası olarak 'mühdî" (yol gösteren, hidayete ulaştıran" olduğunu söylemelerinin aslî bir kaynağı yoktur.'5
Hanbelî âlimi es-Sefarinî, Mehdi'ye bu ismin verilmesini sübjektif bir mütalâa ile açıklamıştır: Ona göre Mehdi gizli bir hususa irşad olunmuştur. Şam dağlarından bir dağa sığınmıştır. Zamanı gelince oradan gerçek Tevrat ve İncil'in süfürlerini ortaya çıkaracak, bunlarla Yahudi ve Hıristiyanları susturacak, onun vasıtasıyla Hıristiyanlardan bir cemaat müslüman olacaktır.16
I. MEHDİ KAVRAMININ TARİHÎ SEYRİ
Ahmed Emin'e göre Mehdilik fikrinin ortaya çıkışının sosyal, siyasî ve dinî sebepleri vardır. Şöyle diyor: "Bence kaynağı Şiiliktir. İlk olarak ortaya çıkaran onlardır. Hilafet ellerinden çıkıp, Hz. Muaviye'ye intikal edince, ümitsizliğe düştüler, ileri görüşlü liderleri, hâkimiyetlerine Mehdi vasıtasiyle tekrar kavuşacaklarını müjdelemişlerdir." 17
Tarihte Hz. İbrahim (as)'a, Peygamber Efendimiz sav)'e, dört halifeye, Hz. Hüseyin'e, Süleyman b. Abdülmelik'e, Hişam b. Abdülmelik'e ve bazı Abbasî halifelerine de Mehdi denilmiştir. Bilhassa Hz. Ali'ye hem 'Hadi" hem "Mehdi" denilmiştir.18 Hz. Ömer b. Ab-lulaziz'e Mehdi diyenler, bazı hadisleri de ona hamletmişlerdir.19
Macdonald, bunun şeref unvanından fazla bir mânâ taşıdığını, zira onun müceddidliğinin herkes tarafından benimsendiğini belirtiyor.20 Hatta dört halifeye bizzat Peygamber Efendimiz (sav) "Mehdiler" tabirini kullanmıştır: "Sizi benim sünnetime sarılmaya, raşid ve Mehdi halifelerimin yolunda gitmeye teşvik ederim." buyurmuştur.21 Resûl-i Ekrem Efendimiz (sav) bizzat halifeleri için kullanması, bu tabirin yalnız ve yalnız ahir zamanda gelecek bir şahsa münhasır olmadığını bize göstermektedir.
Ancak "beklenen Mehdi" mefhumu bizzat hadislerde gelmiş olmalıdır ki birçok kimse kendisinin o olduğunu ileri sürmüştür. Aslında Mehdilik fikrinin ilk istismar edilme hadisesi Hz. Ali'nin azatlı kölesi Keysan tarafından çıkarılmıştır. Hz. Ali'nin küçük oğlu Muhammed b. Hanefıyye'nin ölmediğini, günün birinde çıkacağını ve adaleti tesis etmek üzere Cebel-i Rıdvan'da gizlendiğini iddia etmiştir. Muhtar es-Sakafî bu fikri kendisine menfaat sağlamak amacıyla sömürmüştür. Hâlbuki Muhammed b. Hanefıyye, h. 81'de Medine'de ölmüş ve cenaze namazını da o zamanın Medine valisi Hz. Osman'ın oğlu Eban kıldırmıştır.22 Hicri 128'de Haris b. Şureyc kendisinin beklenen Mehdi olduğunu söylemiştir. Fakat kimseye kabul ettiremediği için başarılı olamamıştır. "Haris isminde bir kurtarıcı çıkacaktır" şeklinde hadis bile uydurduğu kaydedilmektedir.33 Yine Hicri 132. senesinde Yezid'in torunu Ebu Mu-hammed, kendisinin beklenen ve va'dedilen Mehdi olduğunu ilan ederek, Abbasilere karşı isyan etmiştir.34 Haccac-ı Zalim'e karşı mücadele veren ve sonunda şehit düşen Abdullah b. Zübeyr'in Mehdi olduğu iddia edilmiştir, bu mânâda hadis uydurulmuştur.25 Hatta İslâm tarihinde Zenci ayaklanması olarak bilinen ve Bağdat'ı tarumar eden isyanın başını çeken Ali isminde bir İranlı kendisini Mehdi ilan etmiştir. Bunlar Muhtar es-Sakafî'ye bağlı kişilerdi.26
Yine Halife Mansur, Mehdi hadislerinin fazla intişarı sebebiyle olmalıdır ki oğluna Mehdi ismini vermiştir. Onun özelliklerine uyacak şekilde tarifler yapılmış, "Mehdi bizdendir, fakat annesi dışımızdandır" gibi hadisler uydurulmuştur.27
Şia'ya rekabet duygusu ve Kufe muhitinin, içinde Yahudilik, Hıristiyanlık ve Mecusilik gibi fikirleri barındırması Mehdilik düşüncesinin değişik şekillerde görülmesine sebebiyet vermiştir.28 Kufe muhitinde gelişen Mehdilik düşüncesinde Hıristiyanlığın Mesih ile ilgili fi-kirlerinin bir tesiri söz konusudur. Bu açıdan Philippe Hitti ve Margoliouth'un görüşlerine29 bakılabilir. Yoksa İslâm'daki kurtarıcı fikrini tamamen Hıristiyan kültürüne bağlamayı kabul etmek mümkün değildir.
Kimi makam ve şöhret duygusuyla, kimi menfaat sebebiyle, kimisi de millî bir heyecan saikiyle bazı insanlar Mehdilik iddiasında bulunmuşlardır. Ne yazık ki bir kısmı İslâm cemiyetinde huzursuzluklara sebebiyet vermiştir.
Hindistan Mehdisi Seyyid Muhammed (910/ 1504), Mağrib Mehdisi Abdullah b. Tûmert (524/ 1103), Hindistan'da çıkan ve İngilizlerin destekçisi olan Gulam Ahmed Kadıyanî, İngiliz işgal kuvvetlerine karşı çarpışan ve onları mağlup eden Sudan Mehdisi Muhammed Ahmed (1303/1885), 1895'te yaptığı hac ibadetinden döndükten sonra ortaya çıkıp İngiliz ve İtalyanlara karşı çarpışan Somali Mehdisi Muhammed b. Abdillah Hasan (1339/1920), Amerikalı Zenci Müslümanların lideri Elijah Muhammed ortaya çıkıp etrafında kitleleri toplayabilen Mehdilik hareketinin bazı mümessilleridir.30 Hz. Peygamber Efendimiz (sav) soyundan gelen es-Seyyid Muhammed es-Sünûsî (v.1320) de Mehdi olduğuna inanılan şahsiyetlerdendir. Yine tarihte Mısır'da Fatımî, Kuzey Afrika'da Muvahhidun devletleri Mehdilik fikri üzerine kurulmuştur.31
Hakikaten Mehdilik inancını su-i istimal eden ve İslâm ümmetinin vahdetini bozan Mehdiler (!) olmuştur. Kendilerini Mehdi ilan ederek şarlatanlık yapanlar ile kendi hallerinde ibadet ve takva üzere hareket eden ve böyle bir iddiası olmayan mübarek zâtları ayırmak lazımdır. İkinciler, müritleri tarafından, aşırı hüsn-ü zandan dolayı, kendilerine Mehdi denilmişse de onlar umumiyetle kabul etmemiştir. Birincisinde şarlatanlık vardır, ikincisinde iddia bile yoktur. O bakımdan Mehdi meselesine hücum edenler bu ayırımı yapmalıdır. Şarlatanlar İslâm dünyasında fitne ve tefrika meydana getirmişlerdir. Batılı müsteşrikler, Mehdilik iddiasında bulunan bazı şahsiyetlerin eserlerini yayına hazırlamışlardır. Meselâ İbn Tûmert'in eserlerini büyük çaba ile Luciani ve Goldziher yayınlamıştır.32
Mehdi olarak tanınan bazı şahsiyetlerin kendi insanlarına ve ülkelerine faydaları da olduğu bir gerçektir. Meselâ Sudan ve Somali gibi Afrika ülkelerindeki Mehdilik hareketlerinin, sömürgeci güçlere karşı büyük gayretler sarfederek vatanlarını düşmanların işgalinden kurtardıklarını görmekteyiz. Bu yüzden müsbet hizmetleri görülmüştür. Buna karşılık Kadiyanîlik hareketi ise, aksine Hind Müslümanlarını İngiliz sömürgeciliğine karşı tam anlamıyla pasif hale getirme gayreti içine girmiştir. Dolayısıyla genelleme yapmaktan kaçınmak gerekir.
A. Kur'ân-ı Kerîm'de Mehdi meselesi:
Ahir zamanda beklenen bir şahsiyetin unvanı olarak "Mehdi" meselesi Kur'ân'da geçmemektedir. Ancak birçok ıslahatçıdan bahsedilmektedir. Başka bir ifadeyle, sembolize ettiği düşünce itibariyle Kur'ân'da geçmediğini söylemek mümkün değildir. İnsanları fit-nelerden kurtaran, karanlık dönemlerde nur götüren şahıslar ve gruplar mevzubahis edilmiştir.33 H-D-Y kökünden birçok kelime geçtiği halde, aynı kökten olan "Mehdi" kelimesi değil de34 anlam itibariyle aynı olan "Muhtedi" kelimesi Kur'ân-ı Kerim'de üç yerde geçmektedir: "Allah'ın kendisine hidayet ettiği kimse mühtedî (hidayete ermiş)dir."35
Mehdinin mefhum olarak Kur'ân'da zikredildiğini savunan bir kısım muasır yazarlar "Her milletin bir hâdisi (yol göstereni) vardır"36 mealindeki âyeti delil getirmektedirler. Diğer bir delil ise misak âyetidir: "Hani Allah Peygamberlerden 'Ben size kitap ve hikmet verdikten sonra nezdinizdekileri tasdik eden bir peygamber geldiğinde ona mutlaka inanıp yardım edeceksiniz diye söz almış, 'kabul ettiniz ve bu ahdimi yüklendiniz mi?' dediğinde 'Kabul ettik' cevabını vermişler. Bunun üzerine Allah: 'O halde şahit olun, Ben de sizinle birlikte şahitlik eden-lerdenim' demişti. Artık bundan sonra her kim dönerse, işte onlar yoldan çıkmışların ta kendileridir." Muasır bazı âlimlere göre âyet Mehdi'ye işaret etmektedir.37 Şia ise "O kıyamete bir alâmettir"38 âyetinin İsa'ya değil, Mehdi'ye işaret ettiğini söylemişlerdir.39
B. Hadislerde Mehdi Meselesi
1. Varlığı:
Mehdi hakkındaki rivayetler bir değil, birçok şahsı gösterir mahiyettedir. Yukarıda da ifade ettiğimiz gibi Ömer b. Abdülaziz gibi zatlara, bir kısım hadislerin işaretinden hareketle, Mehdi denilmiştir. Hadislerde Mehdinin sayıca çokluğundan bahsedilmez, ancak her asırda bir müceddidin gelmesinden söz edilir. Mehdi ile ilgili tabirler mücerred mefhumlar olduğundan, o mefhumlara layık her asırda pek çok manevî şahsiyetler çıkabilir.40 Bu mânâda İsâ b. Meryem'in de bir çeşit Mehdi olabileceği ifade edilmiştir.41 Çok Mehdiler olsa da onlar gerçek Mehdi'den ayrıdırlar. Beklenen Mehdi, bütün Mehdilerin imamı ve sonuncusu kabul edilir.42
Mehdi hakkındaki hadislere gelince: Kütüb-i Sitte'den Ebu Davud, Tirmizî ve İbn Mace gibi hadis mecmualarında Mehdi sarihan zikredilmektedir. Yemenli meşhur âlim eş-Şevkanî, Mehdi hakkındaki hadislerin sayısının elliyi bulduğunu söyler. Bunları sahih, hasen ve zayıf şeklinde üç kısma ayırır. Ona göre bunların toplamı mütevatir derecesindedir. Sıddık Hasan Han ise bu konuda zayıf hadisler de dâhil olmak üzere 33 hadis zikreder.43
Buhari ve Müslim'de sarih olarak geçmemekle birlikte "İmam" "Halife" ve "Kahtanî" tabirleriyle ahir zamandaki bir "kurtarıcı"dan söz edilmektedir. Bu kurtarıcı Buharî'de "İmam" tabiriyle ifade edilmiştir. "İmamınız sizden olduğu halde İbn Meryem nazil olduğu zaman haliniz nasıl olur?"44 mealindeki hadisi şerh eden İbn Hacer el-Askalanî, son dönem alimlerinden el-Keşmirî ve Abdullah Haccac gibi zatlar bu hadisten zikredilen "İmam"dan maksadın Mehdi olduğunu ifade etmişlerdir.45 Hatta İbn Hacer, Hz. İsa'nın ahir zamanda bu ümmetten bir adamın arkasında namaz kılmasının, Mehdinin zuhurundan bahseden sahih gö-rüşlere delil teşkil ettiğini söylemektedir. Yorumun devamında İmam-ı Şafiî'den, Mehdi'nin bu ümmetten olduğu, Hz. İsa'nın onun arkasında namaz kılacağı hakkındaki haberlerin mütevatir olduğu hususunda bir nakil yapmaktadır.46 Meşhur kelâmcı Sa'duddin et-Teftazanî de "İmam" tabirinden Mehdi'yi anlıyor.47 Yine Buharî ve Müslim'de Kahtânî denilen bir zattan bahsedilmektedir. Rivayetlere göre "İnsanları asasıyla toplayan Kahtanî çıkmadıkça kıyamet kopmayacaktır."48 Müslim'de geçen hadiste ise ahir zamandaki bir bolluk ve refah dönemine işaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan "halife”den bahsedilmektedir.49 Bazıları, Hz. Ömer b. Abdülaziz dönemindeki bolluğa bakarak bu hadisi ona tevil etmişlerdir. Ancak "üm-metimin ahirinde" tabiri bu bolluğun ümmetin sonunda da olacağını göstermektedir. Bu üç hadisin adı ne olursa olsun ahir zamandaki ıslahatçılardan bahsettiğinde şüphe yoktur. Bunun dışında Mehdi ile ilgili hadisler ise Ebu Davud, Tirmizî, İbn Mace ve Ahmed b. Hanbel'in Müsned'i gibi hadis kaynaklarında geçmektedir. Mehdi meselesine çok ehemmiyet verdiği anlaşılan Ebu Davud, Sünen'inde bu konuya ayrı bir kitap tahsis etmiştir.(Bk. 4/86, 30 no'lu kitap D. el-Fikr, Thk: Sıdkı Cemil el-Attar).
Ümmü Seleme'nin rivayetine göre Hz. Peygamber "Mehdi benim zürriyetimden, kızım Fatımanın evlatlarındandır" buyurmuştur.50
Ebu Davud'un kaydettiği başka bir rivayete göre "Dünyanın tek günlük bir ömrü bile kalmış olsa, Allah o günü uzatıp benden bir kimseyi o günde gönderecek" diğer bir rivayette "... Ehl-i beytimden birini ki, o zâtın ismi benim ismime uyar, babasının ismi de babamın ismine uyar. Bu zât yeryüzünü, eskiden cevr ve zulümle dolmasının aksine, adalet ve hakkaniyetle dol-durur."51 buyurulmuştur.
Diğer bir rivayette Mehdi'nin soyuna, şekline ve icraatına şöyle işaret edilmektedir: "Mehdi bizdendir. Alnı açık, burnu incedir. Zulümle dolmuş yeryüzünü adaletle dolduracaktır."52
Hz. Ali'den gelen bir rivayete göre Allah Mehdi'ye kısa bir süre içinde, hatta bir gecede bilgi ve anlayış nasib edecek, onu irşad edecektir. Rivayete göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: "Mehdi bizdendir, Allah onu bir gecede irşad eder."53
Rivayet edildiğine göre bir gün Hz. Ali, oğlu Hasan'a baktı ve "Bu oğlum, Resûlullah'ın tesmiye buyurduğu üzere seyyiddir. Bunun neslinden Peygamberimizin adını taşıyan biri çıkacak. Ahlâkı yönüyle Resûlullah'a benzeyecek, şekli itibariyle ona benzemeyecektir" dedi ve sonra da yeryüzünü adaletle dolduracağına dair meseleyi anlattı.34 Kütüb-i Sitte'den bazı kaynaklarda yer alan bu hadisler ümmetçe kabul görmüştür. Senetlerine hadisi mevzu kılacak bir itiraz vaki değildir. Buna karşılık bazı zayıf rivayetler de tesbit edilmiştir. Bir kısım rivayetlere yalancı ravilerin karıştığı hadis tahlilcileri tarafından ortaya konmuştur. Meselâ Hz. Hüseyin'den rivayet edilen bir hadiste Peygamber Efendimiz (sav) Hz. Fatıma'ya: "Sana müjde Mehdi senden olacaktır" hadisinin senedinde iki yalancı ravi bulunmaktadır.55 Hadisin zayıf olduğu ortaya konmuştur.
Hz. Ali'den anlatıldığına göre adamın biri kendisine Mehdi'yi sordu. Hz. Ali ise "O ahir zamanda çıkacaktır. Kişinin "Allah" dediği için ölüme mahkûm edileceği bir zamanda gelecektir" diye cevap vermiştir. Devamında "Allah, onun etrafında hiçbir şeyden korkmayan ve hiçbir menfaat için sevinmeyen bir topluluk meydana getirecektir"56 sözü, hadis değil, Hz. Ali'nin sözü olarak geçmektedir. Hadis âlimleri arasında tartışılan hususlardan biri de "İsa'dan başka Mehdi yoktur" şeklinde İbn Mace'de rivayet edilen hadistir.57 İbn Kesir bu hadisin doğru olabileceğini söylemektedir. Ona göre hakikî Mehdi'nin yanında İsa b. Meryem'in de Mehdi olması mümkündür. Bu husus İsa'dan başka Mehdilerin de bulunmasını engellemez.58 İbn Hacer el-Heytemî ise hadisin zayıf olduğuna hükmetmektedir.59 et-Teftazanî ise hadiste geçen "Mehdi" kelimesini sözlük mânâsı itibariyle ele alarak, "Deccal'ı öldürmeye irşad olunacak İsa'dan başka yoktur" şeklinde bir yorumun uzak olmadığını belirtmektedir.60 Avnu'l-Ma'bud müellifi halisin zafiyetine işaret eder.61 Bazı yorumcular İsa'dan başka kâmil mânâda bir Mehdi yoktur, şeklinde yorumlamışlardır. Zira İsa (as) bir peygamber olduğundan Mehdi'den daha mükemmeldir.62 İbn Haldun da hadisi zayıf ve muztarib görmektedir.63
"Mehdi'yi İnkâr eden kâfir olur" şeklinde hadis olarak rivayet edilen bu sözün sahih olmadığı ve rivayet silsilesinde müttehem ve zayıf raviler bulunduğundan hadis alimleri tarafından kabul görmemiştir.64 İbn Haldun da bu hadisi "isnad yönünden en garib hadis" olarak değerlendirmekte ve Enes'e (ra) nisbetini şüpheli görmektedir.65
Soyu:
Mehdi'nin soyu konusunda en sağlam delil kabul edilen Ebu Davud'ta kaydedilen rivayettir. Buna göre Mehdi "Fatıma'nın evlatlarındandır" ve "Hasan'ın soyundandır."66 Her ne kadar bazıları Mehdi'nin Hz. Abbas'ın soyundan geleceğini söylemişlerse de, bunun hadislere ters düşeceği ifade edilmiştir. "Zira Hz. Peygamberin soyundan gelmesi hususundaki hadisler daha çok ve daha sahihtir.Hatta bazı hadis hafızları Mehdi'nin Peygamberimizin neslinden olması hususunun tevatür derecesine vardığını söylemişlerdir."61 İbn Hacer el-Heytemî, hadislere dayanarak onun Hz. Hasan'ın soyundan olacağını, isminin Muhammed, babasının isminin Abdullah olacağını, alnı açık, burnu ince, dişleri seyrek olup yedi sene hükümdarlık yapacağını anlatır.68 Sıddık Hasan Han da Mehdi'nin Peygamber Efendimiz (sav)'in soyundan geldiğini ifade eden hadislerin daha sağlam, tercihe daha layık olduğunu söyler.69 Bu ifadelerden anlaşıldığına göre Mehdi Ehl-i Beytten olacaktır. Hz. Peygamber'in sünnetine uyan ve yolunda gidenler de bu tabire dâhil edilebilir. Zira birçok hadiste "leyse minna" (bizden değildir), derken, nesebini değil, sünnetini kastettiği bilinmektedir.
3. İsim ve Kimliği:
Mehdi'nin ismi meselesi de hadis kaynaklarında ifade edilmiştir. Ebu Davud'da kaydedilen rivayete göre ismi Resûlullah'ın ismine, babasının ismi de Resûlullah'ın babasının ismine uygunluk arz eder.70 Kimliği ve alâmetleri konusunda çok şeyler söylenmektedir. İbn Hacer altmış iki alâmetini zikreder. Burnunun yapısından, başındaki sarığın şekline kadar en detaylı bilgiler verilmektedir. Doğum yeri Medine'dir, rengi esmerdir. Konuşmaktan sıkıldığı zaman sağ elini sol baldırına vurur, şeklinde muhtemelen belli bazı şahsiyetlere uydurmak maksadıyla Mehdi'nin şekil ve şemaili genişçe anlatılmıştır.71 Muasır bazı yazarlara göre Mehdi'nin kendisi de Mehdi olduğunu önceden bilemeyecektir. Allah istediği salih kullarını, onun Mehdi olduğuna muttali kılar.72
4. Fazileti:
Mehdi'nin faziletine dair şöyle bir rivayet nakledilir: "Abdulmuttalib'in evlatları olan bizler, Cennet ehlinin efendileriyiz. Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi."13 Bu hadis fazilet meselesinin esas kaynağını teşkil etmiştir. Buna benzer rivayetlerde onun meziyetlerini gören Tavus-u Yemenî: "Keşke onun zamanına yetişseydim" demiştir.74 İbn Hacer bu hu-susdaki bir tahlilinde, onun faziletli kılınmasının sebebi olarak, zamanındaki ağır fitneleri göstermektedir. "Zamanındaki fitnelerin zorluğu sebebiyle onun meziyetleri çoktur" der.75 Bazıları onu, fazilet bakımından Dört Halife'den daha önde görmüşlerse de, İbn Hacer, el-Heytemî ve es-Sefarinî gibi zâtlar, onun Dört Halife ve sahabeden sonra geldiği hususunda icma olduğunu söylemişlerdir.76 Hz. İsa'nın onun arkasında namaz kılacağına dair rivayetlere dayanarak bazıları onun bir Peygambere imamlık yapacak kadar faziletli oluşuna dikkat çekmişlerdir.77
(Devam edecek)
Dipnotlar
*) Harran Üni. İlahiyat Fak. Öğretim Üyesi
1) İbn Haldun, el-Mukaddime, (nşr. Abdulvahit Vafi), II, 821. Kahire, 1981.
2) Goldziher, el-Akidetu ve'ş-Şeria. (trc. Muhammed Yusuf Musa v.diğ), s. 215, Kahire, 1366/1946.
3) S. Uludağ. İslâm'da İnanç Konuları ve İtikadı Mezhepler, s. 434, İstanbul, 1992.
4) Buharî, Enbiya, 49.
5) Ebu Davud. Melahim, 1.
6) Müslim, Fiten, 67-9.
7) Ebu Davud. Mehdi, 7, nr. 4285-86.
ei-Hakim. el-Müstedrek, IV, 520.
9) Sa'd Muhammed Hasan, el-Mehdiyyetu fi'1-İslâm Münzü Akdemi'l-üsuri Hatta'I-Yevm, s. 176-7, Kahire, 1953/1373.
10) Sa'd Muhammed Hasan, el-Mehdiyyetu fi'l-İslâm, s. 177-9.
11) İbn Manzur, Lisanu'1-Arab, h-d-y: Mevdudî. Meseleler ve Çözümleri (çev. Yusuf Karaca), s, 46-7, İstanbul, 1990.
12) İbn Manzur, a.g.e., h-d-y.
13) Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1. 84.
14) Abdullah Haccac. Alamatu'l-Kıyameti'I-Kübra, s. 73, Kahire, 1986.
15) bkz. D.B. Macdonald, "Mehdi", İA. VII, 474, İstanbul, 1993; Goldziher'in "Mehdi" sözünün zamanımızda "mühtedi", yani, başka bir dinden İslâm'a girmiş şahıslar hakkında kullandığını bildirmesi ve buna delil olarak da aslında Kıptî iken, sonradan İslam'ı kabul eden ve isimleri Mehdi olan biri 1812-1815, diğeri de 1870-1890 seneleri arasında Ezher şeyhliği yapmış iki zatı göstermesi bir yakıştırmadır. Zira Mısır'da Mehdi ismini taşıyan ve aslında müslüman olan ve Ezher'in muhtelif bölümlerinde yer alan birçok kıymetli zevat bulunmaktadır. Ezher şeyhleri ve İsimleri hakkında bk. el-Ezher Tarihuhu ve Tatavvuruh, s. 161-5, Kahire, 1403-1983.
16) es-Sefarinî, Levamiu'l-Envar, II, 72. Kahire. 1323; Sıddık Hasan Han, el-İzaa, s. 147, 1407/1986.
17) Ahmed Emin. Duha'l-İslâm, III, 241, Beyrut, ts.
18) Ahmed Emin Duha'l-İslâm III, 236, el-Mehdi ve'I-Mehdeviyye, s. 39, Kahire, 1953; Goldziher, el-Akide ve'ş-Şeria , s. 342; Îbdu'1-Esir. Üsdü'I-Ğabe. IV, 3, Kahire, ts..
19) Nuaym b. el-Hammad, Kitabu'l-Fiten. vr. 53 a. Süleymaniye Atıf Efendi ktp. no: 602.
20) D.B. Macdonald, "Mehdi", İA, VII, 475.
21) Tirmizî, İlim. 16; İbn Macc, Mukaddime, 6; Ebu Davud, Sünnet, 5.
22) Ahmed Emin, Duha'l-İslâm, III, 237; Uludağ, İslâm'da İnanç Konulan, s. 435.
23) Sa'd Muhammed Hasan, a.g.e., s. 183-4.
24) Bk. Süleyman Uludağ, İslâm'da İnanç Konuları, s. 435.
25) Avni İlhan, Mehdilik, s. 127-9, İstanbul, 1993.
26) Ahmed Emin, el-Mehdi, s. 42, Kahire. 1951.
27) Ahmed Emin, Duha'l-îslâm, m, 241.
28) Bkz. Ahmed Emin a.g.e., III, 236, 242; Muhsin Abdulhamid, İslâm'a Yönelen Yıkıcı Hareketler, s. 49.
29) Bkz. Margoliouth. "Mehdi", ERE VTII, 337, New York, 1925; E. Ruhi Fığlalı. "Mesih ve Mehdi İnancı Üzerine" AÜÎF dergisi, c. 25, sn. 1981, s. 196.
30) Bu konuda geniş bilgi için bkz. Sa'd Muhammed Hasan, el-Mehdiyyetu fı'1-İslâm s. 81-273; Ahmed Emin, eî-Mehdi, s. 63, 72 78-9, 80, 82, 84.
31) Ahmed Emin, el-Mehdi, s. 29-37.
32) Sa'd Muhammed Hasan. a.g.e., s. 195.
33) Bkz.el-Kehf(18)
34) Bu kelimeler için bkz. M.F. Abdulbaki. el-Mu'cemu'1-Müfehres, s. 731-6.
37) İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte Tercemesi ve Şerhi, XIV, 278, Ankara, 1992.
38) ez-Zuhruf(43), 61.
39) Mehdi'ye işaret eden diğer âyetler için bkz. Ethem Ruhi Fığlalı, "Mesih ve Mehdi İnancı Üzerine" AÜÎFD, c. 25, sn. 1981, s. 201, Avni İlhan, Mehdilik, s. 62, İst. 1993.
40) Bkz. İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte Muhtasarı Tercüme ve Şerhi. XIV,266.
41) İbn Kesir, Alamatu'l-Kıyame, (nşr. Abdullatif Aşur), s. 33, Kahire, 1980.
42) es-Sefârinî, Levami, II, 85; krş. S.H. Han, el-İzaa, s. 143; Mehdi'nin yardımcılarından da bahsedilir. Meselâ İbn Mes'ud'a nisbet edilen bir sözde, Mehdi'ye hazırlık yapan yedi kişiden bahsedilir. Fitneler zamanında Allah yedi kişiyi ortaya çıkarır. Bu âlimler muhtelif bölgelerden gelip Mekke'de toplanırlar. Bunlar Mehdi için hazırlık yaparlar. Allah bunlar sayesinde Mehdi'nin muhabbetini insanların kalplerine atar. Gündüz aslanlar gibi gece rubhan gibi bir kavimle yola çıkar. (Reşid er-Raşid. Tenviru'r-Rical. s. 21,Haleb, 1389).
43) Sıddık Hasan Han, el-İzaa Lima Kane ve ma Yekûnu Beyne Yedeyis-Saa, s, 114, Kahire, ts. (eş-Şevkânî, et-Tavdih fima Te-vatere fi Zuhuri'l-Mehdi ve'd-Deccal ve'1-Mesih'ten naklen)
44) Buharî, Enbiya, 49; Müslim. İman, 244-246.
45) Bkz. îbn Hacer el-Askalanî, Fethu'I-Bari, VI, 570, Riyad, 1389/ 1969; el-Keşmirî, et-Tasrih. (nşr. Abdulfettah Ebu Gudde) s. 97-8. Haleb, 1385/1965; Abdullah Haccac; Alamatu’l-Kıyameti'l-Kübra, s, 79, Kahire, 1407/1986.
51) Ebu Davud, Mehdi, 1, Tirmizî Fiten, 52; Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 99.
52) Ebu Davud, Mehdi, I, bkz. Sıddık Hasan Han, el-İzaa. s. 139.
53) İbn Hanbel, Müsned, I, 84. Meşhur hadisçi el-Elbanî, Mehdi hakkındaki hadislerin sahih olduğunu söylemektedir, (bkz. Silsiletu'l-Ehadisi's-Sahiha, 336, m, 38-13. 2371 nolu hadis, Kuveyt, 1400/ 1979.)
54) Ebu Davud, Mehdi, 1.
55) S. H. Han, el-İzaa, s. 130.
56) Sıddık Hasan Han, a.g.e., s. 128.
57) İbn Mace, Fiten, 34; el-Hakim, el-Müstedrek, IV, 441-2, Beyrut, ts..
58) İbn Kesir. Alamatu'l-Kıyame, s. 33.
59) İbn Hacer, el-Kavlu'l-Muhtasar fi'1-Mehdi'l-Muntazar. (nşr. Muhammed Zeynuhum-Muhammed Azeb). s. 23, Kahire, 1407/ 1986.
64) el-Heytemî, el-Kavlu'l-Muhtasar, s. 21; Kahire, 1987; S.H.Han, el-İzaa,s. 137.
65) İbn Haldun, a.g.e., II, 789.
66) Ebu Davud, Mehdi, I.
67) el-Heytemî, el-Kavlu'1-Muhtasar, s. 22.
68) el-Heytemî, a.g.e., s. 27-8.
69) Sıddık Hasan Han, el-İzaa, s. 135.
70) Ebu Davud, Mehdi; 4; Tirmizî, Fiten. 52; İbn Hanbel, I, 376, 377, 430, 448.
71) İbn Hacer, el-Kavlu'1-Muhtasar. s. 29-52; el-Berzencî, el-İşaa, 119-120, Kahire, ts.; es-Sefarinî, Levami, II, 72-83.
72) Reşid er-Raşid, Tenvir, s. 27.
73) Tirmizî, Fiten, 52; İbn Mace, Fiten, 34.
74) İbn Hacer, a.g.e., s. 71.
75) İbn Hacer, a.g.e., s. 71.
76) İbn Hacer, a.y.; es-Sefarinî Levami'. II. 85.
77) İbn Hacer, a.y.: bu konudaki hadis için bkz. Buharî Enbiya, 49.
5. Çıkış yeri ve zamanı
Bir kıyamet alâmeti olması hasebiyle Mehdî'nin çıkacağı yer ve zaman konusunda kesin bir şey söylemek mümkün değildir. Her dönemde ıslahatçı şahsiyetler bulunabilir ve bunlar bir çeşit Mehdî vazifesini görürler. İbn Hacer'in kaydettiğine göre Mehdî'nin çıkışından önce öyle fit-neler olacak ki insanlar haramı helâl sayacaklardır.78 Neseî'de kaydedilen bir hadise göre Mehdî'nin çıkış vakti ümmetin orta dönemidir: "Başlangıcında ben, sonunda İsa, ortasında Mehdî bulunan bir ümmet nasıl helak olur."79 Buradaki "orta" tabiri, "sondan az önce, yani İsa'nın nüzulünden önce" şeklinde yorumlanmaktadır. Zira İsa (as) onun zamanında nüzul ede-cektir.80 Mehdî'nin çıkacağı yer konusunda kesin bir şey söylenmemektedir. Yalnız doğudan siyah bayraklıların çıkacağı zaman, Mehdî onların arasında olacağından dolayı katılmayı emreden hadîste doğudan çıkacağı bildirilir.81 Kurtubî, onun Kuzey Afrika'dan çıkacağını söylemektedir. Bu konuda naklettiği rivayetin ise, aslı ve esası yoktur.82 Kurtubî (v.671/1272), Gırnata Nusayrilerinin ilk yıllarında, bu devletin İspanya'nın Müslümanlara kalmış yegâne parçası olduğu zamanda ölmüştür. Macdonald'a göre Kurtubî'nin. Mehdî'nin Kuzey Afrika'dan çıkacağını söylemesi, o dönemde bir ıslahatçı ve Mehdî ihtiyacından kaynaklanmıştır.83
Diğer taraftan Mehdî'nin zuhurunun yaklaştığını gösteren bazı kozmik alâmetlere de işaret edilir. Bunlara göre Mehdî'nin çıkacağı senenin Ramazan ayının ilk gecesinde ay tutulması, onbeşinde ise güneş tutulması olacaktır. İhtilaflar ve zelzelelerin çok olması da onun çıkış alâmetlerinden sayılmıştır.84 İbn Hacer'in kaydettiği bir diğer alâmet ise 'insan ciğerini yiyen kadının çocuğu olan Süfyanî'nin Şam minberine oturmasıdır."85 Süfyanî ve Mehdî arasındaki şiddetli bir mücadeleden bahsetmekte, sonunda Süfyanî'nin mağlup olacağını bildirmektedir.86 İbn Hacer el-Heytemînin kaydettiğine göre Mehdî'nin mücadelesi kansız olacaktır. Aynen şu ifadeyi kullanmaktadır: "Ona bey'at edenler, rükün ve makam arasında (Hicaz'da) bey'at ederler. Uyuyanı uyandırmaz, asla kan dökmezler.'"87 Mehdî'nin hakimiyeti, Hz. Süleyman ve Zülkarneyn'in hakimiyetine benzetilir. Onun döneminde barış içinde yaşanacak, kurt kuzu yan yana otlayacak, çocuklar yılan ve akreplerle oynayacak, kimse kimseye zarar vermeyecek. İbn Hacer'in verdiği bu bilgiler İsa'nın nüzulü vaktiyle ilgili Eski Ahit'te geçen bilgilere büyük ölçüde paralellik arzediyor.88 Müslim'de geçen hadîs-i şerife işareten Mehdî zamanında çok büyük bir bolluktan söz edilmektedir. Öyle ki kim Mehdî'den ne isterse ona verilecektir.89
Muhyiddin-i Arabî, Mehdî'nin dönemini anlatırken, yeryüzünde zulüm yaygınlaştığı zaman Allah bir halifesini gönderir. O yeryüzünü adaletle doldurur. Hata etmeksizin Resulullah'ın izinde gider. Onun hatalarını düzelten ve görünmeyen bir meleği vardır. O zayıfı kuvvetlendirir, misafire ikram eder, söylediğini yapar, bildiğini söyler, gördüğünü bilir. Allah onu bir gecede irşad eder. Zulüm ve ehlini ortadan kaldırır, dini ikâme eder, İslâm'a ruh üfürür. Zelîl iken aziz kılar, ölü iken diriltir. Onun zamanında adam akşam cahil, cimri ve korkak iken sabah en alim, en cömert ve en cesur hale gelir.90 Mehdî'nin çıkış vakti gelip gelmediği hususunda konuyla ilgili eser yazan Suriyeli alim Reşid er-Raşid, "Kalbimde yakin var ki bugün onun zuhur vaktidir. Hatta birçok salih insan her sene Mehdî ile karşılaşmak üzere hacca giderler. Zira rükün ve makam arasında ona bey'at edilecektir"91 der.
Hadîsleri Değerlendirme: Farklı yanlarına rağmen hadîslerin ortak yönleri şöyle ifade edilebilir: a) Mehdî, Peygamber Efendimiz (sav)'in soyundan gelecek, b) İsmi Peygamber Efendimiz (sav)'in ismine uygun olacak, c) Dünyayı adaletle dolduracaktır.
Konuyla ilgili hadîslerin, Mâlik, Buharî ve Müslim'de yer almayışını bir za'fiyet işareti olarak değerlendiren92 muasır yazarlardan Mevdûdî, Mehdî ile ilgili hadîslerin ravilerinin pek çoğunun şiîler olduğunu belirtmekle birlikte, hadîslerin bir kısmını doğru kabul etmektedir. Mehdî'nin alâmet ve işaretlerini geniş bir şekilde anlatan hadîslerin uydurma olduğu görüşündedir. Ona göre Resûlullah prensip olarak çok detaylara girmemiştir.93 Abbasîler döneminde hilafetlerini desteklemek amacıyla hadîs uydurulmuş olabileceğine dikkati çekmektedir. Özellikle Abbasîlerin bir alâmeti olan "siyah bayraklılar1'ın desteklenmesi hakkındaki hadisleri uydurma görmektedir.94 Ahmed Emin ise bu hususu Mehdî hadîslerinin tamamını reddetmeye gerekçe sayar. Ona göre hadisler Emevî ve Abbasîler dönemindeki taht kavgasından dolayı uydurulmuş rivayetlerdir.95 Iraklı âlim Muhsin Abdulhamid'in tenkit ettiği husus ise Şiilerin beklediği Mehdî ile ilgili hadislerdir.96
Ancak hadis uzmanları zayıf rivayetlerin varlığını kabul ederlerse de, hadis literatüründe Mehdî meselesinin gerek isim ve gerekse mefhum olarak varlığını inkâr etmenin mümkün olmadığı kanaatindedirler. Zira ashabın en tanınmış kişileri rivayet eder. Hz. Ali, İbn Abbas, İbn Ömer, Talha, İbn Mes'ud, Ebu Hureyre, Enes b. Malik, Ümmü Seleme, Ebu Said el-Hudri, Ümmü Habibe, Sevban, Kurre b. îyas, Abdullah b. el-Haris b. el-Cez' ve Ali el-Hilâlî gibi râviler bulunmaktadır. Ebu Davud, Tirmizî, İbn Mace, Bezzar, Hâkim, Taberanî gibi meşhur hadîs imamları tarafından tahriç edilmiştir. Hadîslerde bir ibham görülüyorsa da bu hadîslerin zayıflığından değil, nübüvvet dilinin vecizliğindendir.97 Böylesine şöhret kazanmış ve ümmet tarafından kabul görmüş olmasındandır ki Kettânî gibi zatlar bunların mütevatiru'l-ma'na olduğunu söylemişlerdir.97
Mehdî hadîslerine ciddî tenkidin Müslüman tarihçi ve sosyolog İbn Haldun'dan (733/1332) geldiği birçok müellif tarafından dile getirilmektedir. Hatta İbn Haldun'un konuyla ilgili hadîsleri zayıf gördüğünden, Mehdî meselesini inkâr ettiğini söylemişlerdir.99 Gerçekten Mehdî meselesiyle detaylı bir şekilde ilgilenen alimlerden birinin ibn Haldun olduğunu görüyoruz. Gelecekte vuku, bulacak olayların gaybî meseleler olduğunu, Allah'ın vahiy veya rüya yoluyla bildirmedikçe beşerin gaybî meseleleri bilemeyeceğini söyler.100 Mehdî meselesinin, asırlar boyunca Müslümanlar arasında meşhur olduğunu, dini te'yid ve adaleti te-sis edecek birisinin gelmesinin gerekli olduğuna inanıldığını objektif bir ifadeyle dile getiriyor.101 Bu konudaki hadîsleri tahlil eder, sened ve ricali açısından değerlendirir ve sonuç olarak şu hükmü ortaya koyar: "Görülüyor ki, pek azı müstesna, bu hadîsierin hepsi de tenkid edilmekten hâli kalmamıştır."102 Bu ifadelerden hareketle ibn Haldun'un Mehdî meselesini inkâr ettiği hükmünü çıkarmak mümkün değildir, İbn Haldun, mutasavvifenin oldukça detaylı anlatılan Mehdî anlayışlarını tenkit etmektedir. Ona göre tasavvufçuların Mehdî hakkındaki görüşleri Şiilikten alınmıştır.103
Görüldüğü gibi Mehdî hadîsleri konusunda en titiz davranan İbn Haldun dahi kökten reddetmemiş, "Pek azı müstesna" diyerek ihtiyatlı bir tâbir kullanmıştır. Bu tâbirinden, Mehdî konusunda az da olsa sahih hadîslerin var olduğu anlaşılır. Dolayısıyla hadîsleri ceffe'1-kalem inkâr etmenin yanlış olacağı, aralarında zayıfların bulunması ise hepsinin imkânını gerektirmeyeceği kanaatindeyim. Bir sepette bulunan elmalardan birkaç tanesi çürükse hepsinin çürüklüğüne hükmetmenin doğru olmadığı aşikârdır. (Bir mevzuda bu kadar çok hadîsin bulunması -velev bir kısmı zayıf olsun- o meselenin ciddi bir aslının olmasını gerektirir. Y. Ü.)
III. YAPILAN YORUMLAR:
Zikrettiğimiz hadîslerden hareketle Ehl-i Sünnette bir Mehdî inancı bulunduğunu söyleyebiliriz. Hadîslerden istihraç ederek Ehl-i Sünnet uleması da bazı yorum ve tasvirlerde bulunmuşlardır. Kıyamet alâmetleri ve ahiret ahvaliyle ilgili eserleriyle de tanınan tarihçi ve muhaddis İbn Kesir (774/1372), Ehl-i Sünnet ile Şiilerin beklediği Mehdî'nin farklılığına işaret ederek şöyle demektedir: "Mehdî, ahirzamanda ortaya çıkacak Raşid Halifelerden ve kâmil mânâda hidayete ulaşmış imamlardan biridir. O Rafizîlerin Sammera'dan çıkacağını beklediği Mehdî değildir. Onların Mehdîlerinin bir hakikati yoktur. İddialarına göre o Muhammed b. Hasan el-Askerî'dir. Beş yaşında iken bîr evin bodrumuna girip gizlenmiştir. Bizim anlattığımız Mehdî ve Resûlullah'tan varid olan hadîslerde zikredilmiştir. Ahirzamanda gelecektir. Hz. İsa'nın nüzulünden önce zuhur edeceğini tahmin ediyorum. Nitekim hadîsler de buna delâlet eder."104
Mekkeli alim ibn Hacer el-Heytemî (v.973/1564) Mehdî meselesiyle ilgili eserini Sünnî Mehdî akidesini ortaya koymak için te'lif etmiştir. Yalancı Mehdîlerden söz etmiştir. Onun bu eseri aynı zamanda bir fetvadır. Eserini yazmaya sevkeden hadise kendi döneminde (onuncu asır) bir taifenin kırk sene evvel ölen liderlerinin Mehdî olduğunu ve tekrar dirilip Mehdî olarak ge-leceğine inanmaları olmuştur. Şiilerin buna benzer Mehdî inançlarını çürütmek amacıyla te'lif etmiştir.105
"Allah her yüz sene başında dini tecdîd edecek bir müceddid gönderir"106 mealindeki hadîs-i şerife atıfta bulunan bazı yazarlara göre "periyodik olarak gelen îmân müceddidleri"ne de Mehdî denilmiştir.107 Ehl-i Sünnet mensupları için Mehdî Hz. Peygamberin (sav) son halifesidir.108
Ehl-i Sünnette Mehdîlik bir inanç esası olarak kabul edilmiş değildir. İlk akaid kitaparında Mehdî meselesinden bahsedilmemektedir. Zira bir akaid konusu olarak düşünülmemiştir. İmam-ı A'zam'ın el-Fıkhu'l-Ekber'inde, Maturidî ve Eş'ârî'nin,109 eserlerinde bu hususa temas edilmemektedir. Kelam alimleri Mehdîliği imametle ilgili bir mesele kabul etmişlerdir. İmamet konusu da daha sonraki dönemlerde kelam kitaplarında yer almıştır.110 Meşhur kelâm alimi Teftazanî, Mehdî meselesini, imamet bahsinin bir ek konusu olarak göstermektedir. Hatta İsa'nın nüzulünü de bu konuya dahil etmiştir.111
Bunların yanında Bakıllanî, Cüveynî, el-îcî, Nesefî, Mehdî isminde gelecek bir zattan bahsetmemişlerdir. Gazzalî'nin de Mehdî'den bahsettiğine rastlamıyoruz. Macdonald'ın Şerhü'l-Akaid'inde bahsetmediğini söylediği Teftazanî. Mehdî meselesinden detaylı sayı-labilecek kadar bahsetmiştir. Sa'deddin et-Teftazanî, Resûlullah (sav)'ın soyundan gelen Mehdî ile ilgili sahih hadîslerin varid olduğunu söyler.112
İbn Haldun ise sosyolojik bir tesbitte bulunmaktadır. "Bir şahıs bir güce, bir millete dayanmayıp, sadece ehi-i beyte nisbetiyle ortaya çıkarsa muvaffak olamayacağı sosyolojik bir gerçektir. Muvaffak olabilmesi için bir millet gücü gerekir ki ona destek olup, başa ge-çirinceye kadar onu müdafaa etsin."113 Tek başına bir şahsın böylesi büyük ıslahatı gerçekleştiremeyeceğine işaret etmektedir.
İbn Haldun'un bu tesbitinden sonra muasır alimlerden Mevdudî'nin bir yorumuna yer vermek istiyorum. Ona göre Mehdî adı ile dinde özel bir makam gibi Mehdîye de îmân etmenin şart olduğunu düşünmek tamamen yanlıştır. Mehdî hakkındaki fikrini ise şöyle ifade ediyor: "Mehdî ne zaman gelirse gelsin, o, zamanın bilgisini, kültürünü, ahvalini, zorunlu şeylerini çok iyi bilecek ve zamanına uygun tedbirleri alacak, dönemindeki fennî ve ilmî buluşlardan, aletlerden faydalanacak, onları en iyi şekilde kullanacaktır." Hemen ifade edeyim ki bu fikrinden dolayı Mevdudî tenkide uğramış, hadîslere ters düşmekle itham edilmiştir.114
Goldziher günümüzde Mehdîlik iddialarıyla ortaya çıkan şahıslardan söz ederken "Onlar çoğunlukla, İslâm ülkelerinde artmaya başlayan Avrupa devletlerinin nüfuzuna karşı koymak üzere çalışıyorlar" diyor.115 Mehdîlik düşüncesini Ehl-i Sünnet ve Şia ayırımını yapmaksızın- hurafe olarak telâkkî eden Batıcı fikirleriyle meşhur Ahmed Emin, bunun Allah'ın kâinata koyduğu kanunlarla bağdaşmayacağını söyler. İnsanların akıl ve bilgi açısından ilerlemeleriyle, akla ters düşen bu fikrin kalıntıları da sona erecektir. İnsanlar yeryüzünde adaleti, beklenen Mehdî ile değil, güçleri ve akıllarıyla gerçekleştirecektir.116 Abdulkerim el-Hatip ve Abdullah es-Semman da Mehdî mes'elesini tamamen reddetmektedirler. Bu konudaki hadîslerin uydur-ma olduğunu söylerler.117
Bu katı rasyonel fikre mukabil muasır alimlerden olan Bediüzzaman'ın görüşlerine yer vermek istiyorum. Tesbit edebildiğim kadarıyla Bediüzzaman'ın Mehdî düşüncesi İbn Haldun'un sosyolojik tahliline uygunluk arzetmektedir. Abdulkerim el-Hatip ve Abdullah es-Semman gibileri bu yorumu görmüş olsalardı, Mehdî meselesini kökten reddetmezlerdi, kanaatindeyim. Bediüzzaman, Mehdî konusunda olağanüstü bir şahıs beklentisi içinde değildir. Herşeyin kevnî kanunlar çerçevesinde cereyan edeceğine inanır. Bu bakımdan nassların zahirine, akla uygun olsun olmasın, yapışıp kalan katı tutumlu ilim adamlarından değildir. Meselâ "muslih", "mürşid-i ekmel", "müceddid", "'halife-i zişan" gibi tabirleri de Mehdî kategorisi içinde mütalâa etmektedir. Fitne zamanlarında bir "Islahatçının bulunmasını "Allah'ın kâinata koyduğu kanun" açısından zarurî görmektedir. Bediüzzaman'a göre ahirzamanın en büyük fesadına karşı, Cenâb-ı Allah en büyük bir müceddid ve mürşid olan bir Zat-ı Nuranîyi gönderecek ve o zat da Ehl-i Beyt-i Nebeviden olacaktır.118 Bir şahıs ne kadar kuvvetli olursa olsun büyük bir ıslahatı tek başına yapamaz. İbn Haldun'un sosyolojik bir tesbit olarak söylediği "bir kuvvete dayanması" meselesini vuzuha kavuşturmaktadır. Ona göre Mehdî'nin beşerî güç kaynağı, Âl-i Beyt-i Nebevî, yani Resûlullah'ın soyundan gelen insanlardır. Bu neslin oldukça güçlü olduklarına işaretle şöyle devam ediyor: "Eski zamandan beri bütün ehl-i hakikatin başında onlar vardı. Ehl-i kemalin namdar reisleri yine onlardı. Şimdi de kemmiyyeten (sayısal olarak) milyonları geçen bir nesl-i mübarektir." Meydana gelen büyük hadiseler, o büyük cemaatin içindeki kudsî kuvveti harekete geçirecektir. "Elbette, o kuvvet-i azimedeki bir hamiyet-i aliyye feveran edecek ve Hz. Mehdî başına geçip, tarîk-i hak ve hakîkata sevkedecektir. Böyle olmak ve böyle olmasını beklemek, bu kıştan sonra baharın gelmesi gibi, adetullahtan ve rahmet-i ilâhiyyeden bekleriz ve beklemekte haklıyız."119 Mehdî'nin üç mühim vazifeyi gerçekleştireceğini söylemektedir: a) Maddecilik fikrini tam susturmak, b) İslâm şeâirini ihya, c) Bütün îmân ehlinin yardımıyla ve ittihad-ı İslâm'ın desteğiyle bütün âlimler ve velilerin, bilhassa her asırda Hz. Peygamber (sav)'in soyundan gelen oldukça çok ve güçlü bulunan seyyidlerin iltihakıyla büyük vazifesini yapmaya çalışır.120
Mehdî, herşeyi mucizevârî bir şekilde kılıçla düzelten bir şahıs değildir. Bediüzzaman, Mehdiyi normal bir insan, büyük bir ıslahatçı olarak görmekte ve etrafındaki nuranî cemiyetinden bahsetmektedir. Resûlullah (sav)'ın sünnetini ihya edeceğini, Süfyan'a karşı mü-cadelesinin de manevî olacağını söylüyor.121 Böylesine esbab dairesinde hareket eden bir zatın muvaffak olması kudret-i ilâhiyye noktasından da mümkündür. Bir dakikada yer ve gök arasını bulutlarla doldurup, boşaltan, bir saniyede denizin fırtınalarını teskin eden, bahar içinde bir saatte yaz mevsimini, yazda bir saatte kış fırtınasını icad eden Allah (cc), Mehdî ile de İslâm âleminin karanlıklarını dağıtabilir.122 Her ne kadar rivayet edilen hadîsler âhad ise de Fezâil-i a'mâl (ibadetlerin sevapları) ve hadisat-ı İslâmiyyede (gelecekte Müslümanların başına gelecek hâdiseler) bunlar hüccettirler. İmamlar bunların bu hususlardaki delâletlerini kabul etmişlerdir.123
İslâm toplumunda daima doğru yolda olan bir grubun bulunacağı hadîs-i şerifte anlatılmaktadır: "Ümmetimden kıyamete kadar hak üzere devam eden bir taife bulunacaktır."124 Buna dayanarak Mehdî'nin bir şahıs olamayacağını söyleyen Muhsin Abdulhamid, Resûlullah'ın haber verdiği bu grubun dinî mevzuları tazeleyeceğini, din yolunda mücadele edeceğini, adaleti yayacağını, dosdoğru ölçülere sarılacağını, zulümle mücadele edeceğini ve yeryüzüne İslâm'ı yerleştireceğini belirtmektedir. Onlar dünyada yaşarlar, gayb alemindeki şeylerle (gizlenmiş imamla) uğraşmazlar. Bu, Allah'ın kâinattaki sünnetine, İslâm'ın ruhuna ve amelî talimatlarına mutabıktır. Cenâb-ı Allah her devirde hakikî Mehdileri, yüzlerce ıslahatçıyı yaratabilir, vaktiyle de böyle yapmıştır. Bundan sonra da elbette böyle olacaktır. İnsanların vazifelerini bırakıp, Kur'ân-ı Kerîm'in hakikatlanndan kaçıp hayalî bir Mehdî bek-lemeleri yanlıştır.125 Mehdîliği sosyal bir hareket olarak değerlendiren, kötü durumda bulunan cemiyetler için bir ümit ışığı, müsbet bir unsur şeklinde anlayan alimler de vardır.126
SONUÇ:
Hemen hemen bütün dinler ve kültürlerin sahip olduğu bir "kurtarıcı" fikri İslâm'da da vardır. Ehl-i Sünnet inancında muhtelif isimlerin bulunmasına rağmen, "Mehdî" ismi şöhret kazanmıştır. Yukarıda işaret ettiğimiz gibi her yüzyılda bir gelen müceddidierden bahsedilir. Bu ıslahat hareketi sosyal bir hâdisedir. Sosyal şartların bir neticesidir. Nerede fitne ve tahribat varsa, orada ona karşı bir hayır ve ıslahat sözkonusudur. Demek ıslahat hareketleri İslâm ümmetinin fıtrî bir ihtiyacıdır. Ahirzamanda içtimaî ve ahlâkî bozuklukların artması, küfür ve inkârın yaygınlaşması karşısında insanların manevî liderlere muhtaç olduğu sosyal bir realitedir. Nitekim sosyolojik olarak tarihe baktığımızda hep böyle cereyan etmiştir.
Sünnî Müslümanlarda Mehdîlik, Şiîlerde olduğu gibi, temel bir inanç değildir. Zira imanî meselelerin dereceleri vardır. Bazıları kat'î delil ister, bazılarında zann-i galib kâfidir. O halde îmânın temel esaslarından olmayan ahirzaman hadîsleriyle ilgili teferruat sayılabilecek meseleler için, kat'î delil aranmaz. "Belki yalnız reddetmemek ve teslimiyetle ilişmemek" yeterdir. Mehdî meselesi daha çok imamet konusuyla irtibatlı olmuş, bu bakımdan Ehl-i Sünnet'te fer'î bir mesele olarak kabul edilmiştir. Hadîs kaynaklarımızdan Buharî ve Müslim'de ismen geçmediği doğrudur. Ancak "Mehdî" rolünü üstlenen "hak üzerine devam eden taife" ve buna benzer tabirlerle mefhum olarak geçtiğini söylemek mümkündür. Hz. İsa'nın nüzulüyle ilgili varid olan hadîste geçen "mü'minlerin imamı" meselesi ve İbn Hacer el-Askalanî gibi bir allâmenin, hadîsin yorumunda Mehdî'ye atıfta bulunması dikkate değerdir.
Mehdîlikle ilgili haberlerin kaynağında ihtida etmiş bazı şahsiyetlerin bulunması, hadîsleri temelden reddetmeyi gerektirmez. Bazı zatların, bin seneden beri ümmetçe kabul edilmiş bir mefhumu, reddetmelerinin ciddî delilleri bizce yoktur. En azından delilleri, isbat edenlerinkinden daha kuvvetli değildir. İbn Haldun dahi, Mehdî hadîslerini tenkit etmiş, ancak kökten reddetmemiştir. Az da olsa bir kısmının sıhhatini kabul etmiştir. Ayrıca her zayıf veya mevzu hadîsin "mânâsı yanlıştır", demek değildir. Hadîs olduğu kesin değilse de, mânâsı doğru olabilir.
Bizce, bazı yazarların iddia ettiği gibi, İslâm'daki Mehdî fikrini tamamen Hıristiyan kültürüne bağlamayı kabul etmek ilmî açıdan mümkün değildir.
Yeryüzünün belli bir bölgesinde, belli bir tarihte Mehdî olarak bir şahsı beklemek gibi bir inancı yanlış görüyoruz. Zira her devrede, her dönemde bu mânâyı taşıyan ıslahatçılar, faziletli şahsiyetler bulunabilir.
Hadislerde beyan edildiği üzere bir Müslümanın Mehdî'ye inanması normaldir. Kötü olan tembelliğe düşüp herşeyi Mehdî'nin düzelteceğini beklemektir. Gaybî bir insanın gelip bizi kurtarmasını bekleyerek uyuşmaktır. Gerçekten Müslüman kendisini tembellik döşeğine atıp ümit deryasında boğulmamalıdır. Arapların bir atasözü vardır; "Gökten altın yağmaz", top-lumların huzur ve refahı da kendiliğinden meydana gelmez. Büyük çabalar gerektirir. Bugün Müslümanların bütün kuvvetleriyle, Allah'ın koyduğu kevnî kanunlara riayet edip, maddî ve manevî olarak ilerlemeye çalışmaları gerekir. Mehdî gelecektir diye vazifeyi bırakmak mükellefiyetten kaçmaktır. Mehdîlik fikri gerçekten toplumu tembelliğe atıyorsa, felakettir. Ama Amerikalıların, ülkelerini, Hz. İsa'ya yer hazırlamak düşüncesiyle yeşillendirmeleri gibi, Müslümanların da Mehdî'ye zemin hazırlamak maksadıyla gayrete gelmeleri, netice itibariyle kötü olmasa gerektir.
Kanaatimizce Mehdî bir şahıstan ibaret değildir. Faaliyetleri geniş bir zaman dilimine dağılmış bir hareket, bir ekol ve bir cemaat olabilir. Zira hadîslerde anlatıldığı üzere adaletin tesisini bir şahsın yapması mümkün değildir. Bir cemaat, büyük bir heyet, Müslümanların büyük bir topluluğu birlikte hareket ederse ancak başarabilir.
Mehdî meselesine inanıp bağlanmak, bir kişinin kâmil Müslüman olmasını, kurtuluşa ermesini gerektirmez. Bizce Mehdî'yi kavram olarak düşünmek gerekir. Hayır kavramının bir sembolü olarak düşünülürse, mü'minler her dönemde hayır ve iyiliğin yanında yer alırlar. Her dönemde de buna ihtiyaç vardır. Zira hayır ve şer kavgası her zaman olmuş, kıyamete kadar da devam edecektir. Dolayısıyla hayır yoluna devam edildiği sürece Mehdî'ye tâbi olmaktan elde edilen netice kazanılmış demektir. Bir hayalî Mehdî'yi beklemek yerine, nerede hayır varsa oraya koşmak, orada bulunmak daha isabetlidir. Mehdî inancına da daha uygundur. Bu dünya imtihan yeridir. İnsan ne kadar hayra koşarsa, İmtihanı o kadar başarır. Herşeyin açık seçik olması imtihan prensibine ters olur. Mehdî olsa bile onun Mehdî olduğuna dair gökten bir nida yapılmayacaktır. Bazı şeyleri zaman gösterir.
Bazı sahte Mehdîlerin çıktığı ve halkı kandırdığı doğrudur. Ancak sahte Mehdîler çıkıyor diye, bir fikri kökünden reddetmek doğru değildir. Müseylemetü'l-Kezzab gibi sahte peygemberler de çıktı; peygamberliği reddetmek gerekmedi. Sahte doktorların çıkması doktorluk mesleğinin reddini gerektirmez.
Hülâsa Resûlullah Efendimiz (sav) ahirzaman hadiselerinin, belki de kıyametten önceki iki yüz senelik dönemin portresini çizmiştir. Bu dönemde cereyan edecek bazı hadiselere işaret etmiştir. Yalnız işaretle iktifa etmiştir. Tasrih etmesi de düşünülemezdi. Sadece işaretle iktifa etmesi de yorumlara açık kapı bırakmıştır. Bununla herkesi inanmaya mecbur tutmadığını göstermiştir. Şayet mecbur tutmak isteseydi, bunları tasrih ederdi. Bu bakımdan bizce Mehdî'ye inanmayan bir insanı tekfir etmek doğru değildir. Aynı şekilde hadîs-i şeriflerin ışığında, Mehdiye inanan bir Müslümanı cahillikle itham etmenin doğru olmadığı kanaatindeyiz.
Dipnotlar
78) İbn Hacer, a.g.e., s. 47.
79) bkz. es-Suyutî, Kitabu'l-i'lam bi Hükmi İsa aleyhisselâm, (el-Havi içinde). If, 156, Beyrut, 1983/1403; el-Mûnavi, Fayzu'l-Kadir, V, 301, Beyrut, 1392/1972; el-Keşmirî, et-Tasrih. s. 181.
80) el-Keşmiri, a.g.e., s. 81; İbn Hacer, el-Kavlu'l-Muhtasar, s. 24.
81) Tirmizî, Fiten, 79.
82) İbn Hacer el-Heytemî. el-Kavl. s. 24.
83) D.B. Macdonald, "Mehdi″, İA, VII, 477.
84) Rediş er-Raşid Tenvirur-Rical fi Zuhuri'l-Mehdî ve'd-Deccal, s. 22.
85) İbn Hacer, el-Kavlu'l-Muhtasar, s. 60.
86) İbn Hacer, a.g.e., s. 49.
87) İbn Hacer. a.g.e.. s. 53.
88) İbn Hacer, a.g.e., s. 54: krş. İşaya, 45:1-3; 2-2-4.
89) Bkz. Müslim, Fiten. 67-9: Sıddık Hasan Han, el-İzaa, s. 123-6.
93) Mevdudi. a.g.e.. s. 45; Mehdî konusundaki hadislerin senet açısından tahlilleri için bkz. Avni ilhan, Mehdîlik, s. 111-139.
94) Mevdudi. a.g.e., s. 51.
95) Ahmed Emin, Duha'l-islâm, III. 237-8.
96) Muhsin Abdulhamid. İslâm'a Yönelen Yıkıcı Hareketler (çev. M. Saim Yeprem, Hasan Güleç), s. 53, Ankara. 1984.
97) İbrahim Canan. Kütüb-i Sitte Muhtasarı XIV, 227, 269.
98) el-Kettânî, Nazmul-Mûtenasir, s. 144-6, Halep, ts; Süleyman Uludağ, İslâm'da inanç Konuları, s. 438.
99) Bkz. Abdulkerim el-Halip, el-Mehdî el-Muntazar, s. 43-62, Kahire. 1401/1980.
100) ibn Haldun, el-Mukaddime. II, 822.
101) İbn Haldun, a.g.e.,!i, 787.
102) İbn Haldun, a.g.e., II, 807; (Çev. Zakir Kadiri Ugan), II, 165, İstanbul, 1989.
103) İbn Haldun, a.g.e., 111,1109.
104) İbn Kesir, Alamatu Yevmi'l-Kıyame, (nşr. Abdullatif Aşur), s. 24.
105) Goldziher, a.g.e., s. 344.
106) Ebu Davud, Melahim. I.
107) JohnR. Hinneis, The Facts on File Dictionary of Reltgion, s. 198, USA. 1984.
108) D.B. Macdonald, "Mehdi", İA., VII. 476.
109) Ancak Eşarî, Makalat'ında "Hz. Peygamberin müjdelediği Mehdî'nin Rafizîlerden Harbiyye'dir" demekle, sanki kendisi de Peygamberin müjdelediği Mehdî fikrini benimsiyor, ancak Rafizîlerin dediği kişinin, Mehdî olmadığını söylüyor, fbk. Makalatu'l-islamiyyin, s. 23 (nşr. Richard Mc Carthy, Beyrut, 1953).
110) Avni İlhan, "Mehdîlik". Ehl-i Sünnet Tetkikleri, s. 330; Mehdîlik, s. 141.
114) Mevdudî, Meseleler ve Çözümleri, s. 47, 50, 51.
115) Goldziher. el-Akide ve!ş-Şeria, s. 195.
116) Ahmed Emin, Duha'l-İslâm, III, 245.
117) Abdulkerim ei-Hatip, el-Mehdî'l-Muhtazar ve Men Yenteziruneh, s. 14-82.! 12: Abdullah es-Semman. el-islâmu'l-Musafta. 90-1, Kahire ts.
118) B.S. Nursî, Mektubat, s.411-2.
119) a.y.
120) B.S. Nursî, Emirdağ Lahikası, 1.259-60, İstanbul, 1976. 12!) B. S. Nursî; Mektubat, s. 411-2, istanbul. 1976.
122) a.y.
123) B. S. Nursî, Şualar, s. 355, İstanbul, 1958.
124) Müslim, iman, 247.
125) Muhsin Abdulhamid, islâm'a Yönelen Yıkıcı Hareketler, s. 52.
126) Bkz. Süleyman Uludağ. İslâm'da İnanç Konuları, s. 435.
hz.mehdinin geleceği inancının iman akidelerinden olmadığını yazan akademisyenlere cevap
Hazret-i Mehdi gelecektir
Sual: Mehdi hurafedir diyenler oluyor. Nasıl cevap verilebilir?
CEVAP
İbni Hacer-i Mekki, (Alamat-i Mehdi), imam-ı Süyuti, (El-bürhan) ve imam-ı Şarani (Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi) kitabında iki yüze yakın, Hazret-i Mehdi’nin alameti bildirilmektedir. Hazret-i Mehdi için hurafe demek, ilme ihanettir, kıyamet alametidir. Bu konudaki hadis-i şeriflerden birkaçı şöyledir:
(Kıyamet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.) [Tirmizi, İ.Asakir]
(Mehdi’nin başı hizasında bir bulut olacak, buluttan bir melek,“Bu Mehdidir, sözünü dinleyin” diyecektir.) [Ebu Nuaym]
(Ehl-i beytimden bir zat yeryüzüne hâkim olmadıkça kıyamet kopmaz. Onun alnı açıktır, kemer burunludur. Yeryüzü zulümle dolu iken, o, dünyayı adaletle doldurur. İdaresi yedi yıl sürer.)[Müslim]
(Eshab-ı Kehf, Mehdi’nin yardımcıları olacak ve İsa bunun zamanında gökten inecek ve Deccal ile harb ederken, Mehdi, onunla beraber olacaktır.) [İ.Süyuti]
(Yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi mümin Zülkarneyn ile Süleyman idi. İkisi kâfir, Nemrud ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, benim evladımdan biri yeryüzüne malik olacaktır.)[İ.Süyuti]
(Horasan tarafından gelen siyah sancaklılara katılın. Onların içinde Allah'ın halifesi Mehdi vardır.) [Hakim, İ.Ahmed, Deylemi]
(Nasıl helak olur bir ümmet ki, başında ben, sonunda Meryem oğlu İsa ve ortasında da ehl-i beytimden Mehdi vardır.) [Hâkim, İ.Asakir]
(Şarktan çıkan bir grup, Mehdi’ye yardım ederler.) [İbni Mace, Taberani]
(Mehdi çıkınca, Allahü teâlâ ona rahmetini indirir.) [İ.Ahmed, Hakim]
(Mehdi bendendir, yeryüzünü hak ve adaletle doldurur.) [Ebu Davud]
(Dünyayı küfür kaplamadıkça Mehdi gelmez.) [Mekt.Rabbani 2/68]
(Mehdi gelince, bir bereket olacak, ümmetim rahat edecektir.)[İbni Ebi Şeybe]
(Mehdi ehl-i beyttendir. Allahü teâlâ onu bir gecede olgunlaştırır.) [İbni Mace, İ.Ahmed]
(Deccal’ın veya Mehdi’nin geleceğine inanmayan kâfir olur.)[Favaid-il Ehbar - Şerh’is-Siyer]
(Mehdi, Kureyşten ve ehl-i beytimdendir.) [İ.Ahmed, Baverdi]
(Ya Abbas, senin soyundan bir genç dünyayı adaletle doldurur, İsa ile namaz kılar.) [Hatib, İbni Asakir, Dare Kutni]
[Burada tenakuz [çelişki] yoktur. Abdülkadir-i Geylani hazretleri anne tarafından seyyid, baba tarafından şerif idi. Hazret-i Mehdi de, Hazret-i Fatıma’nın soyundan bir genç, Hazret-i Abbas’ın soyundan biri ile evlenince, her iki soydan da gelmiş olur.]
Hazret-i Ali, oğlu Hasanı gösterip, "Bu oğlumun neslinden biri çıkacak, dünyayı adaletle dolduracaktır" buyurdu. (Ebu Davud)
Kütüb-i sitteden Buhari, Müslim, Ebu Davud, İbni Mace, Tirmizi ve diğer hadis âlimlerinin bildirdikleri bu hadis-i şerifleri ve Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarını akıl ve iman sahibi hiç kimse inkâr edemez. Tevil etmek de dinimize aykırıdır. Herkes dinin hükümlerini tevil etmeye kalkarsa ortada din diye bir şey kalmaz.
İmam-ı a’zam hazretleri buyuruyor ki:
(Yecüc ve Mecüc'ün ortaya çıkması, güneşin batıdan doğması, Hazret-i İsa'nın gökten inmesi, Deccal’ın ve diğer kıyamet alametlerinin hepsi aynen hadis-i şerifte bildirildiği gibi, [tevilsiz olarak] zamanı gelince gerçekleşeceğine inanırız.) [Fıkhı ekber]
Hazret-i Mehdi gelince
Sual: Tam İlmihal’deki, (Hazret-i Mehdi, ahir zamanda dünyaya gelecektir. İsa aleyhisselamla buluşacak, mezhepleri kaldıracak, yalnız onun mezhebi kalacaktır) ifadesinden kasıt nedir?
CEVAP
Hazret-i Mehdi geldiğinde, hak mezheplerin hükmü unutulmuş olacak, bid'at mezhepleri ortalığı kaplayacak, ortada hak bir mezhep kalmayacaktır. Yani mezheplerin doğru bilgileri kalmayacak, sadece isimleri kalıp, din düşmanları veya sapıklar tarafından bu isimler suistimal edilecektir.
Hazret-i Mehdi, ictihad edecek, ictihadı Hanefi mezhebine uygun olacaktır. Zaten İsa aleyhisselamın Hıristiyanlığı yasak ettiği gibi, Hazret-i Mehdi de diğer bozuk fırkaları, bozuk mezhepleri yasak edecektir. Bozuk mezhepleri kaldıracağı için mezhepleri kaldıracak ifadesi kullanılmıştır.
Hazret-i Mehdi’nin üstünlüğü
Sual: Hazret-i Mehdi, dört halifeden daha üstün müdür?
CEVAP
Kesinlikle değildir. Bu hususta İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Resulullahın vefatından bin sene geçtikten sonra, ümmetinden gönderilen âlimlerin sayısı azsa da, İslamiyet’i tam kuvvetlendirmeleri için, çok yüksek olacaklardır. Resulullah efendimiz, hazret-i Mehdi’nin geleceğini haber vermiştir. Bin sene sonra gelecektir. İsa aleyhisselam da, bin sene sonra, gökten inecektir. Bin sene sonra gelen Evliyanın yükseklikleri, Eshab-ı kiramın yüksekliklerine benzemektedir. Her ne kadar, Peygamberlerden sonra, en üstün insanlar Eshab-ı kiram ise de, sonra gelenler, bunlara çok benzedikleri için, hangilerinin daha üstün oldukları anlaşılamaz gibi olmuştur. Belki de bunun içindir ki, Resulullah efendimiz, (Öncekiler mi daha üstündür, yoksa sonrakiler mi? Bilinemez) buyurdu. Yoksa (Öncekiler mi daha üstündür, yoksa sonrakiler mi, bilmem) buyurmadı, çünkü hangilerinin daha üstün olduğunu elbette biliyordu. Bunun için, (En üstün olanlar, benim zamanımda bulunan Müslümanlardır) buyurmuştu, fakat çok benzedikleri için, şüphe hâsıl olduğundan (Bilinemez) buyurdu.
Resulullah, Eshab-ı kiramın zamanından sonra, Tabiinin zamanının yüksek olduğunu bildirdi. Bundan sonra da Tebe-i tabiinin zamanının üstün olduğunu bildirdi. Bunların da, bin sene sonra gelenlerden daha üstün oldukları anlaşıldı. Sonra gelenlerin, Eshab-ı kirama çok benzemesi nasıl olur denilirse, şöyle cevap veririz ki, o iki asrın, bu son gelenlerden daha üstün olması, belki onlarda Evliya sayısının çok ve bid’at sahiplerinin az olduğu için olabilir. Bunun için, sonra gelenler arasında birkaç Evliyanın, o iki asırda bulunan Evliyadan daha yüksek olduğunu söylemek, yanlış olmaz. Mesela, hazret-i Mehdi böyledir, fakat Eshab-ı kiramın zamanı, her bakımdan, daha yüksektir. Bunun üzerinde konuşmak bile lüzumsuzdur. Önce gelenler, onlardır. Naim Cennetinde yakîn olanlar onlardır. Başkalarının dağ kadar altın sadaka vermesi, onların bir avuç arpa vermesinin sevabına kavuşturamaz. Allahü teâlâ, dilediğini rahmetine kavuşturur. (1/209)
Mehdi” kelimesi, “Heda: doğru yolu bulmak, yol göstermek” mastarından, “kendisine Allah tarafından yol gösterilen, hidayete erdirilmiş kimse” anlamına gelir. Istılahta ise, zulüm ve haksızlıkların yaygınlaştığı zamanda, yeryüzünü adaletle dolduracak, Efendimiz’in müjdelediği vazifeli şahsın adıdır. Hadislerde belirtildiği üzere bu kimse Peygamberimiz’in soyundan olacaktır: Ümmü Seleme validemiz Peygamberimiz’den şöyle işittiğini söylemektedir: “Mehdi benim soyumdan, Fatıma’nın çocuklarındandır.” (Ebu Davud, Mehdi 1)
Mehdi’nin Geleceğini Bildiren Hadisler
Peygamber Efendimiz (s.a.s.)’in ister geçmişe, isterse yakın ve uzak geleceğe ait hatta kıyamet öncesi ve ondan sonrasına dair verdiği haberler vardır. Bu geçmiş ve geleceğe ait gaybi haberler O’nun mucizelerindendir. O, -peygamberliğinden önce de sonra da- ne dediyse doğru söylemiş ve haber verdiği her şey tek tek çıkmıştı. Zira O, hep ilahi mesajlarla konuşmuş, vahyin tercümanlığını yapmıştır. Zira, “O hevâdan konuşmaz.” (Necm 53/3)
İşte Yüce Resul’ün, Mehdi, Deccal ve Hz. İsa’nın nüzûlüyle ilgili verdiği haberler, zamanı gelince birer birer gerçekleşecektir. Bugüne kadar söyledikleri, O’nun sıdk ve hakkaniyetini gösterdiği gibi bundan sonra da, sahih hadislerde belirtilen istikballe ilgili müjdeleri, bir kere daha O’nun hak bir peygamber olduğunu ispat edecektir.
1. Mehdi Muhakkak Gelecektir.
Ahirzamanda zulüm ve adaletsizlik her tarafı kapladığı bir sırada, ehl-i beytten bir kişinin çıkacağı, zülmü ortadan kaldıracağı, adaleti ikame edeceği ve bir cihan hakimiyeti kuracağı, hadislerde belirtilmektedir.
Abdullah b. Mesud’dan rivâyet edildiğine göre Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan sadece bir gün bile kalsa, Allah o günü uzatır ve o günde benden veya benim ehl-i beytimden ismi ismime, babasının ismi babamın ismine denk bir adam gönderir.” Fıtr b. Halife’nin rivayetinde “Zulümle ve zorbalıkla doldurulmuş olduğu gibi, yeryüzü adalet ve doğrulukla doldurulacaktır.” ilavesi vardır. Süfyan’ın rivayetinde de; “Benim ehl-i beytimden ismi ismime uygun bir kimse Araplara hakim oluncaya kadar dünya gitmez veya ömrü bitmez.” (Ebu Davud, Mehdi 1; Tirmizî, Fiten 52) ilavesi vardır.
Tirmizî bu hadisler için “hasen–sahih” demektedir. Ebu Davud bu hadisler hakkında bir değerlendirme yapmamış, susmayı tercih etmiştir. Ebu Davud’un bir değerlendirme yapmaması, bu hadisleri sahih kabul ettiği manasına gelmektedir.
Görüldüğü gibi bu hadis-i şerifle birlikte burada kaydetmediğimiz pek çok hadislerde, kıyametten önce, hatta kıyametin kopmasına bir gün veya bir gece bile kalsa, Allah, Mehdi’yi gönderecek, ona yaptırmak istediği vazifeleri yaptıracak ve yeryüzünü adaletle dolduracaktır.
2- Mehdi Döneminde İktisadî Hayat
Mehdi hadislerinde ekseriyetle göze çarpan hususlardan biri de, Mehdi’nin malı saymadan bol bol dağıtması, ihsanının bol ve peşin olması, onun zamanındaki ümmetin, hiçbir ümmete nasip olmayacak şekilde refah içinde yaşamasıdır. Yüzeysel bir bakışta imkansız gibi gözüken bu iktisadi zenginlik, aslında adil bir idarenin, cihan çapında temin ve tesis edilen hakiki adaletin bir yansıması olacaktır, denilebilir.
Bugün yeraltı ve yerüstü zenginlikleri ile önümüze bir sofra gibi hazırlanmış şu yeryüzü ve kâinat sofrası, beş milyara ulaşmış dünya nüfusunu doyurmaya yeter ve artar bile. Fakat, her şey başı ve sonu itibarı ile eğitime, sistemli ve disiplinli çalışmaya bağlıdır. Mehdi, insanı gerçek mana ve değerine kavuşturacak olan hakiki adaleti cihan çapında gerçekleştirdikten sonra, onun bir parçası olan dengeli gelir dağılımını, kaynakların tam ve isabetli kullanımını, her çeşit israf ve sefahetin önlenmesini de temin edecektir.
Mehdi Hadislerinin Genel Değerlendirilmesi
1- Peygamber Efendimiz (s.a.v) Mehdi’yi Haber Vermiştir.
Hadis-i şeriflerde Peygamber Efendimiz (s.a.s.) ümmetini Mehdi’yle müjdelemiş ve bu haberler bize sahih hadis kaynaklarında sahih bir yolla intikal etmiştir.
Bu rivayetler arasında Tirmizi ve Ebu Davud’un hadisleri mehdilik düşüncesiyle ilgili en sahih rivayetleri teşkil etmektedir. İbn Mâce’nin hadisleri ise ravilerinin bazıları itibarıyla zayıftır. İbn Mace’nin ravilerinin arasında Şiî olduğu söylenen kimseleri de genel anlamda sadece Şia mezheplerinden herhangi birisine mensupmuş gibi anlamak yanlıştır. Bunların, Ehl-i Beyt’e düşkünlükleri itibarıyla bu şekilde değerlendirilmiş olma ihtimali asla göz ardı edilmemelidir. Yoksa onlar aşırı veya aşırı olmayan çeşitli Şia gruplarına mensup olsalardı hadis imamlarımız kendilerinden hadis nakletmeyi mahzurlu görür ve terk ederlerdi.
2- Mehdi’yle İlgili Buharî ve Müslim’de Hadis Var mı?
Mehdi’yi müjdeleyen hadîslerin, İmam Malik’in Muvatta’ında, Buharî ve Müslim’in Sahih’lerinde yer almayışını bir zafiyet işareti olarak değerlendirmek asla doğru değildir. Zira sahih hadisleri sadece bu iki eserde bulunan hadislerle sınırlayarak, Mehdilik düşüncesinin İslâm’da olmadığını iddia etmek, Mehdiliği reddetmede delil olarak buna sığınmak, hadis ve hadis usulü açısından kabul edilemez bir yargıdır. Zira, Buhari ve Müslim’de bulunmadığı halde diğer hadis kaynaklarında bulunan pek çok sahih hadis ve bunlara dayanılarak hüküm verilen pek çok mesele vardır. Dolayısıyla Mehdi hadislerinin Buharî ve Müslim’de rivayet edilmemesini, Mehdiliği reddetmede temel veya yardımcı kriter olarak kullanma tamamen yanlıştır. Nitekim Buhari ve Müslim’in sıhhat şartlarına uyduğu halde eserlerine almadıkları hadisleri, “Müstedrek” adlı çalışmasında toplayan Hâkim, Mehdilikle ilgili 12 tane hadisi bu kitabına almıştır.
Müslim’in Ebu Hureyye’den rivâyet ettiği bir hadiste şöyle denilmektedir: “Kahtan’dan1 bir adam çıkıp da elindeki asasıyla insanları idare etmedikçe kıyamet kopmaz.” (Buharî, Fiten 23; Müslim, Fiten 18) Burada, Kahtânî’nin Mehdi’den sonra geleceğini ifade eden açık bir lafız yoktur. Fakat zayıf rivâyetlerde, Kahtânî’nin Mehdi’den sonra geleceği ve ondan geri kalmayacağı söylenmektedir.2
Yine Müslim’de geçen bir başka hadiste ise, ahirzamandaki bir bolluk ve refah dönemine işaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan bir halifeden bahsedilmektedir. Bazı kimseler, Hz. Ömer b. Abdülaziz dönemindeki bolluğa bakarak bu hadisi ona tevil etmiştir. Ancak “Ümmetimin sonunda” tabiri bu zenginliğin, ümmetin sonunda da olacağını göstermektedir. Aslında burada kastedilen Halife’den maksat Mehdi’den başkası değildir. Netice olarak bütün bu hadis-i şeriflerden anlıyoruz ki, adı ne olursa olsun, genel manada bir ıslahatçıdan, bir kurtarıcıdan bahsedildiği kesindir. Dolayısıyla bu konuda Buharî ve Müslim’in rivayetlerini esas alacak olsak da hadislerde mehdi düşüncesinin varlığı şüphe götürmeyen bir gerçektir.
3- Mehdi Hadislerini Rivayet Eden Sahabiler
Mehdi’yle ilgili sahih hadislerin yanında bazı zayıf rivayetlerin varlığı, Mehdi’yle ilgili bütün hadislerin zayıf ve uydurma olduğu anlamına gelmez. Adeta hadis-i şeriflere hizmet için yaratılmış cerh ve tadil âlimleri ve Muhaddisler sahih hadisleri zayıf hadislerden ve uydurma sözlerden ayıklamış ve bu konuda müstakil eserler kaleme almışlardır. Bu sahih hadis mecmualarının hemen hepsinde Mehdi’yle ilgili sağlam haberler bulmak mümkündür. Dolayısıyla hadis uzmanları Mehdi’yle ilgili zayıf ve uydurma rivayetlerin varlığını kabul ederlerse de, hadis literatüründe Mehdî meselesinin gerek isim ve gerekse mefhum olarak varlığını inkar etmenin mümkün olmadığı kanaatindedirler. Zira bu hadisler ashabın en tanınmış kişileri tarafından rivayet edilmektedir. Onların mehdiyle ilgili bu rivayetleri asla ictihadî bir kanaat olamaz. Zira bu mesele bir ictihad konusu değil, ancak nakille bilinebilecek bir mevzudur ve “Mevrid-i nasda içtihada mesağ” yoktur. Kaldı ki mehdi hadisleri bize elli kadar sahabe kanalıyla gelmektedir. Bunun üçte biriyle gelen bir haber bile mütevatir kabul edilirken mehdi hadislerinin toptan reddedilmesi asla düşünülemez.
Elliden fazla sahabinin rivayet ettiği ve ehl-i hadisin kabul ettiği bir meseleyi, ehl-i beytin ezilmesi sonucu bir kurtarıcı fikri üretip geliştirmelerine bağlamak veya bu düşüncenin Yahudi ve Hıristiyanlıktan İslâm dünyasına bulaşmış bir düşünce olduğunu iddia etmek hiçbir ilmî kritere göre kabul edilemez. Böyle bir açıklama tamamen bir kurgudan ibaret hiçbir değeri olmayan vâhi bir iddia olur. Dolayısıyla bize bu kadar çok kanaldan ulaşan bu hadis ve rivayetleri, aklı şaşmaz yegane ölçü olarak kabul edip inkar etmek asla doğru değildir.
4- Mehdi Haberleri Tevatür Seviyesine Ulaşmıştır.
Hadis âlimleri sahih hadis kaynaklarında rivayet edilen Mehdi hadislerinin manevi mütevatir haber seviyesine ulaştığını belirtmektedir. Mütevatir haber; aklın, yalan üzerine ittifak etmelerini kabul edemeyeceği kalabalık bir cemaatin, yine aynı şekilde kalabalık bir cemaatten rivayet ettikleri hadislerdir. Manevî mütevatir ise, kelimenin manasından da anlaşılacağı gibi, “Lafzî mutabakatı olmayan, mana üzere rivayet edilen hadislerdir.” Bu tür hadislerde tevatür derecesine ulaşan husus hadisin aslıdır, yahut özüdür. İşte Mehdi’yle ilgili hadisler o kadar şöhret kazanmış ve ümmet tarafından kabul görmüştür ki Kettanî, mütevatir haberleri topladığı eserinde Mehdi’nin gelişiyle ilgili hadisleri bu türden saymaktadır. Kettanî, Hafız Sehavî, Ebu’l-Huseyn el-Aburri, es-Sefarinî, Şevkanî, İbn Hacer el-Heysemî gibi pek çok hadis âliminin de bu konudaki hadislerin manevi mütevatir seviyesine ulaştığını tespit ettiğini de belirtmektedir.3
MEHDİ VE İSA (A.S)
ESERİ TAKDİM
Alemlerin rabbine sonsuz hamdu sena, sevgili peygamberi Muhammed (Aleyhisselam) ve âline sonsuz selatu selam olsun.
Günümüzde insanlar son derece cahil olduğun dan onları kandırmak, istismar etmek bir takım uyanıklar için çok kolay olmaktadır. Öyle ki hakkında pek çok Hadisi Şerif ve ayeti kerimenin delalet ettiği hususların zıttına, insanları aldatmaya cüret etmektedirler.
Bu cümleden olarak son ‘Mezarcı’ olayı ve onun karşısında konuşup islamın asırlarca sahih Hadisi Şerif kitaplarında ve Tefsirlerde beyan ettiği kıyamet alametlerini inkara kalkan etiketli, rütbeli din hırsızları bizi bu hususta harekete geçirmiştir. Belki, bu kısa çalışmamız temiz ehli sünnet itikadında ki kardeşlerimizi tatmin etmek hususun da yeterli delilleri ifade etmesi bakımından son derece faideli olacağını umarız.
Ahır zamanda olması beklenen olayların ilki Mehdi (Aleyhisselam)’nin zuhuru ile başlayacaktır. Bun dan evvel onun gelişini haber veren pek çok alamet zuhur etmiştir. En mühimi yalancı Mehdilerin zuhur etmesi, yeryüzünün zulüm, isyan ve küfürle dolmasıdır.
Bundan sonra Deccalın zuhur edip ortalığı fesada boğması beklenmektedir. Daha sonra İsa (Aleyhisselam) gökten inerek Mehdi ve mü’minlere destek olarak Deccal ve ordusunu helak edecektir.
İslamın bütün dünyaya hakim olmasından belli bir müddet geçtikten sonra artık diğer alametler sırasıyla vakı olup dünya varacağı son noktaya elbette ulaşacaktır.
Biz bu eserimizde sadece hadisi şerif, ayetler ve onların asırlarca yapılan tefsirlerinden aldığımız bilgileri sizlere aktarmakla yetinmekteyiz. Herhangi bir yorum getirmekten kaçınmaktayız. Zira gaybı ancak Allah bilir. Gayemiz siz kardeşlerimize ilmi destek vererek itikad ve amelinizi ehli sünnet üzere muhafaza etmekte yardımcı olmak ve muhaliflere cevap vermektir.
Cenabı Hak (Celle Celalühü) bizleri hak ehlinden, sıratı müstakimden ve dostlarından dünya ve ahırette ayırmasın. Amin.
ALİ KARA
Ramazan 1421 - 2000
KIYAMET ALÂMETLERİ
Onlar, kıyametin kendilerine ansızın gel mesinden başka bir şeyi beklemiyorlar. İşte muhakkak onun alametleri gelmiştir. Artık onlara geldiği vakit düşünmelerinin ne faydası ola cak. (Muhammed 18)
Bu ayeti kerimenin izahında Celaleyn tefsi-rinin haşiyesi Cemel’de, Huzeyfe (Radıyellahu anhu) hadisi şerifi zikredilmiştir. Bu hadisi şerifte Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) kıyamet alametlerini şu şekilde beyan etmiştir:
Huzeyfe İbni Esedil Gıfari’den, şöyle söylediği rivayet edildi: Biz oturmuş Resulullah’ın odasının gölgesinde konuşuyorduk. Kıyametten bahsettik. Seslerimiz yükseldi. Resulullah (Sallalla hu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Kıyamet asla kaim olmaz, taki ondan evvel on alamet bulunmadıkça.
Güneşin battığı yerden doğması, Dâbbetül arz’ın çıkması, Ye’cüc-Me’cüc’ün çıkması, Deccal, Meryemoğlu İsa’nın inmesi, Duman, Batı-doğu arapyarımadası’nda üç yer batması. Bunların sonuncusu Yemen’de Aden derinliklerinden bir ateşin çıkmasıdır. İnsanları mahşere sevkeder.
(Ebu Davud)
*******************
MEHDİ (Aleyhisselam) HAKKINDAKİ HADİSİ ŞERİFLER
Abdullah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Dünyada bir günden başkası kal -masa, elbette Allah o günü uzatır, taki o günde benden veya ehli beytimden bir adamı gönderir. İsmi benim ismime uyar, babasının ismi babamın ismine uyar.
Yeryüzünü, zulüm ve haksızlıkla dolduğu gibi adalet ve doğrulukla doldurur.” (Ebu Davud)
*******************
Ali (Radıyellahu anhu) dan rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Zamandan bir günden başka kalmasa da elbette Allah, ehli beytimden bir adam gönderir. Zulümle dolduğu gibi, yeryüzünü adaletle doldurur. (Ebu Davud)
*******************
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) riva yet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Dünyadan bir günden başka kalmasa da elbette Allah o günü uzatır, hatta ehli beytimden bir adam, Deylem dağına ve Kostantıniyye’ye (İstanbul) sahip olur.”
(İbni Mace)
*******************
SİYAH BAYRAKLILAR
Alkame’den, o da Abdullah’tan (Radıyellahu anhuma) rivayet edildiki birara biz Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) yanında idik. Birden Haşim oğullarından bir genç topluluğu geldi. Resulullah onları görünce gözleri yaşla doldu, rengi değişti. Dedimki ‘Yüzünde hoşlanmadığımız şeyi görmemiz nedendir?’
Buyurduki “Muhakkak biz Ehli beytiz. Allah bizim için, dünya üzerine ahıreti seçti. Muhak kak ehli beytim benden sonra belalar, kovulmak ve sürgünlere kavuşacak. Taki bir kavim doğu tarafın dan gelecek. Onlarla birlikte siyah bayraklar vardır. Hayrı (imameti) isterler, onlara verilmez. Bu yüzden savaşırlar, yardım olunurlar (Galip gelir ler) İstedikleri onlara verilir de onu kabul etmez ler. Onu ehli beytimden olan bir adama verirler.
Yeryüzü zulümle dolduğu gibi onu adaletle doldurur. Sizden her kim bu vakte yetişirse, kar üzerinde sürünerek olsa da onlara katılsın,”
(İbni Mace)
*******************
Abdulah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edil diki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Ehli beytimden bir adam gelmedikçe kıyamet kopmaz. İsmi, ismime uyar. (Ahmed)
*******************
Abdulah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edil diki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Günler bitmez veya zaman tükenmez, taki Araplara ehli beytimden olan bir adam hakim olmadıkça. İsmi, benim ismime uyar.” (Ahmed)
*******************
Ebu Said el Hudri (Radıyellahu anhu) Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu rivayet etti: “Ehli beytimden olan alnı açık, haya sahibi bir adam (dünyaya) hakim olmadıkça kıyamet kopmaz. Daha evvel zulümle dolduğu gibi yeryüzünü adaletle doldurur. Yedi sene daim olur. (Ahmed)
*******************
MEKTUBATI RABBANİ’DE
KIYAMET ALAMETLERİ VE MEHDİ
Peygamberimizin haber verdiği kıyamet alametlerinin hepsi haktır. Onlarda meydana gelmeme ihtimali yoktur.
Adetin hılafına, batıdan güneşin doğması.
Mehdi (Aleyhisselam)’nin zuhuru.
Ruhullah İsa (Aleyhisselam)’nın gökten inmesi.
Deccal’ın çıkması.
Ye’cüc ve Me’cücün çıkması.
Dâbbetül arzın çıkması.
Sonra bir dumanın ortalığı kaplayıp, onları elim bir azabla azablandırması.
Sıkıntıdan insanlar şöyle der: “Ey Rabbimiz! Bizden azabı kaldır, biz mü’minleriz.”
Son alamet, Aden tarafından çıkan bir ateş tir. (bu ateş insanları mahşere sürecek.)
Cahillikten dolayı bir cemaat, Hindistan ehlinden mehdilik iddia eden birisinin Mehdi olduğunu zanetti. Onlara göre Mehdi geçti ve öldü, kabrinin “Kurre” denilen bir yerde olduğunu söyle diler. Halbuki şöhret ve tevatürü manevi derecesi ne ulaşan sahih hadisi şerifler bu taifeyi yalanlıyor. Zira Efendimiz, Mehdi için alametler beyan etti. Bu alametler o iddia edilen şahısta yoktur.
Hadisi Nebevi’de şöyle geldi: “Mehdi çıkacak ve başının üzerinde bir parça bulut olacak, içinde bir melek şöyle nida edecek “şu şahıs Mehdi’dir, ona tabi olun.”
Yine Efendimiz buyurdu ki “Yeryüzünün tamamının maliki dört tanedir. Zülkarneyn ve Süleyman mü’minlerdendir. Nemrud ve Buhtunnasır kafirlerdendir. Yeryüzüne ehli beytim den olan beşinci bir şahıs malik olacaktır.” (Bu Mehdidir.)
Efendimiz buyurdu: “Benim ehli beytimden bir adamı Allah göndermedikçe dünya yok olmaz, onun ismi ismime uyar, babasının ismi babamın ismine uyar, zulum ve haksızlıkla dolduğu gibi yeryüzünü doğruluk ve adaletle doldurur.”
Hadisi şerifte “Eshabı Kehf Mehdinin yardımcılarıdır” şeklinde buyuruldu.
İsa (Aleyhisselam) Mehdinin zamanında ine cek, Mehdiye, Deccalı öldürmekte yardım edecek, saltanatının zahir ve (galib) olduğu zamanda ramazanın ondördünde güneş tutulacak ve ayın evvelinde ay tutulacak, bunlar normal adetin ve münec cimlerin hesabının hılafına olacak.
İnsaf nazarıyla bakmak lazım, şu alametler o bahsedilen şu ölü şahısda var mı yok mu (yok.) Mehdi’nin, Efendimiz tarafından haber verilen diğer pek çok alametleri vardır. Şeyh İbni Hacer, Mehdinin alametleri beyanında bir risale yazdı ki o alametler ikiyüze ulaşıyor.
**********************
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki: “Davaları bir olan iki gurup savaşmadıkça kıyamet kopmaz.” (Buhari)
******************
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki: “İki gurup savaşmadıkça kıyamet kopmaz. Aralarında büyük ölümler olur. Davaları birdir. Otuz taneye yakın yalancı Deccallar gönderilmedikçe kıyamet kopmaz. Bunlardan herbiri, kendini Allah’ın Resulu zanneder.” (Buhari)
*******************
DECCAL
Nevvas ibni Sem’an el Kelbi’den söyle demiştir. ‘Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) Deccalı zikretti ve şöyle buyurdu “Ben içinizde iken Deccal çıkarsa ben onunla mücadele ederim, siz değil. Ben yok iken çıkarsa, kişi nefsini müdafaa edecektir. Allah, her müslüman üzerine vekildir.
Sizden herkim Deccala kavuşursa, Kehf suresinin başını (on ayeti) ona karşı okusun. Onlar sizi Deccalın fitnesinden korur.”
Dedikki ‘Dünyada kalması ne kadardır?’ Buyurduki ”Kırk gün. Bir günü bir sene gibidir. Bir günü, bir ay gibidir. Bir günü, Cuma gibidir. Diğer günleri, sizin günleriniz gibidir. “(Takriben 424 gün)
Dedikki ‘Ya Resulellah! Şu bizim senemiz gibi olan günde, bir gün ve gecelik namaz bize yetermi?’ Buyurduki ”Hayır. Onun miktarını takdir edin. (Vakitlere taksim edin.)
Sonra Meryemoğlu İsa (Aleyhisselam), doğu Dimaşk’ta (Şam) beyaz minarenin yanına inecektir. Deccali Lüddi kapısında yakalayacak ve öldürecektir.” (Ebu Davud)
*******************
Salimden, o babasından şöyle rivayet etti ‘Hayır, vallahi Resulullah, İsa için kırmızıdır deme di. Fakat şöyle buyurdu “Birara ben uyuyordum. Rüyamda Kabe’yi tavaf ediyorum. Kıvırcık saçlı bir adam, iki kişi arasında salınarak yürüyordu. Başından su damlıyordu veya başı su akıtıyordu. Bu kimdir? dedim. Dedilerki Meryemoğlu İsa’dır. Yürüyüp gittim. Birden bir kırmızı ve cüsseli bir adam, başı kıvırcık, sağ gözü kör. Sanki gözü üzüm salkımı (gibi sarkmış) Dedimki “Bu kimdir? Dedilerki ‘Bu Deccaldir’ İnsanların ona en çok benzeyeni İbni Katan’dır.” Zühri derki: Huzaa kabilesinden olan bir kişidir. Cahiliyye döneminde ölmüştür. (Buhari)
*******************
HAK TAİFE
Cabir ibni Abdullah derki Resulullah (Sallal lahu aleyhi ve sellem)‘in şöyle buyurduğunu işittim. “Ümmetimden bir taife, hak üzere savaş maktan zail olmayacaktır. (Hak üzere devam edecekler.) Kıyamet gününe kadar üstün olacaklar dır.”
Şöyle buyurdu: “Meryemoğlu İsa (Aleyhisse lam) inecektir. (Mü’minlerin) Emiri derki ‘Gel, bize namaz kıldır.’ (İsa) Derki ‘Hayır. Muhakkak sizin bazının, Allah’ın bu ümmete olan ikramı ile bazınız üzerine emirlersiniz.’ (Müslim)
*********************
Ebu Hureyre’den rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Rum (hıristiyan ordusu) A’mak veya Dâbık’a inmedikçe kıyamet kopmaz. Onlara karşı, Medine’den o vakitte yeryüzü müslümanlarının en hayırlılarından olan bir ordu çıkar. Karşılıklı saf olunca, Rumlar derki ‘Bizim ile bizden esir alanların arasını serbest bırakın ki onlarla savaşalım’
Müslümanlar ‘Hayır! Vallahi sizin ile kardeş lerimizin arasını asla serbest bırakmayız.’ Onlarla (Rumlarla) savaşırlar. Ordunun üçte biri hezimete uğrar. (kaçar) Allah, onların ebediyyen tevbesini kabul etmez. Ordunun üçte biri şehid olur. Allah katında en faziletli şehidler bunlardır. Üçte biri savaşı kazanır. Bunlar ebediyyen fitnelenmezler (asi olmazlar) Kostantiniyye’yi (İstanbul’u) feth ederler.
Onlar, kılıçlarını zeytin ağaçlarına astıkları halde ganimetleri taksim ederlerken, içlerinde şeytan nida ederek ‘Mesih Deccal arkanızdan ehlinize musallat oldu’ der. Yola çıkarlar, halbuki bu söz batıldır.
Şam’a vardıklarında Deccal çıkmış olur. Bir de onlar savaşa hazırlanıp saf olduklarında namaz için kamet edilir. Meryemoğlu İsa (Sallallahu aleyhi ve sellem) gökten iner. Onlara namaz kıldırır.
Allahın düşmanı (Deccal) onu görünce tuzun suda eridiği gibi erir. Şayet onu kendi haline bıraksaydı elbette eriyip helak olurdu, fakat Allahu Teala O’nun elinde Deccal öldürür. Onlara kanını, süngüsünde gösterir.”
*******************
DECCALIN DOLAŞMASI
Nevvas ibni Sem’an’dan (Radıyellahu anhu) şöyle dediği rivayet edildi: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bir gün kuşluk vaktinde Deccal’i anlattı, hakkında hem küçümseyici, hem de mühimsenecek şeyler söyledi. Hatta onu hurma taifesi arasında zannettik. Sonra kendisine gittiğimizde, bizdeki üzüntünün farkına vardı ve:
Neyiniz var? Diye sordu.
Ey Allahın Resulü, Deccal’dan söz ettin; hakkında hem küçümseyici, hem de mühimsene cek şeyler söyledin. O kadar ki onu hurmalıklar taifesi arasında zannettik, dedik.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem):
Bana sizin için Deccaldan başkası daha korkuludur, dedi. Çünkü Deccal, ben aranızda iken çıkarsa, tek başıma onunla davalaşır ve iddiasını iptal ederim. Ben, aranızda yokken çıkarsa, herkesin bizzat kendisi davalaşmak zorundadır ve her müslüman için Allah, benim vekilliğimi yapar.
Deccal, genç ve çokça kıvırcık saçlıdır, bir gözü kördür. Onu, Katanoğlu Abdül Uzza’ya sanki benzetiyorum. Kim, sizden ona yetişirse, Kehf suresinin ilk on ayetini okusun. O, Şam ile Irak arasındaki bir yerden çıkacaktır. Sağı, solu fesada boğacak, ey allahın kulları (hak’ta) sabit olunuz! buyurdu.
Ey Allahın Resulu! Deccal yeryüzünde ne kadar kalacaktır? Diye sorduk.
Kırk gün, fakat onun bir günü, bir sene, bir günü bir ay, bir günü de Cuma gibi, öteki günleride, sizin bu günkü günleriniz gibidir, dedi.
Ey Allahın Resulu! Bir sene gibi olan o günde, bir günün namazı bize kafi gelecek mi? Diye sorduk.
Hayır, onu takdir ederek (her 24 saatte beş vakit namaz kılmak suretiyle) hesablayın.
Onun yer yüzündeki hızı ne olacak? Dedik.
Peygamber (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: hızlı rüzgarlı yağmur gibi. Bir kavme gelecek. Onları davet edecek. Onlar da kendisine iman edip davetine koşacaklar. Göğe emir edecek, gök yağmur yağdıracak, yere emir edecek, yer bol bol bereketlerini çıkaracak, insanla rın hayvanları, meraları, cüsseleri en güzel şekilde, memeleri sütle dolu olduğu halde döneceklerdir.
Sonra Deccal bir başka kavme gelecek. Onları davet edecek. Onlar ise onun davetini kabul etmeyecekler. Deccal da onlardan yüz çevirip gidecek. Ve onlar hemen büyük bir kıtlığa maruz kalıp ellerinde ne varsa bir şeyleri kalmayacak.
Deccal bir harabeye uğrayacak ve: “definele rini çıkar” diyecek. Defineler, arı oğulu gibi arkasından gelecekler. Sonra gençlikle dolup, taşan birini çağıracak. Onu, kılıç darbesi ile iki parçaya bölecek. Sonra bunu çağıracak ve bu dirilip, güler yüzle kendisine gelecektir.
Deccal bunları yaparken Allah, Meryemin oğlu İsa (Aleyhisselam) yı gönderecek.
İsa (Aleyhisselam) iki elbise içinde, ellerini iki melek kanatları üzerine koymuş olarak Dimaşk doğusunda, Minare-i Beyza (Beyaz Minare) denilen yere inecek. Başını eğdiği vakit su damlaya cak, kaldırdığı vakitte inci daneleri gibi su damlaları dökülecektir. Nefesinin kokusunu duyan her bir kafir, derhal ölecektir. Nefesi ise, gözünün gördüğü yere kadar yayılmaktadır.
İsa (Aleyhisselam) derhal Deccalı arayacak ve onu Lüddi denilen (Beyti Mukaddes yakınlarında) bir beldede kendisini yakalayıp öldürecektir.
Sonra İsa’ya (Aleyhisselam), Allahın kendilerini Deccal’den koruduğu bir kavim gelecek, İsa (Aleyhisselam) onların yüzlerini mesh edecek ve cennetteki derecelerini anlatacaktır.
İsa (Aleyhisselam) bu durumda iken Allah, kendisine “Ben kimsenin kendileri ile savaşmayıp öldüremeyeceği bir takım kullarımı ortaya çıkardım, sana tabi durumda olan kullarımı Tur dağına çıkar ve bunlardan koru” diye emredecek ve Allah, Ye’cüc ve Me’cüc’ü, her tepeden sürate iner oldukları halde gönderecek.
İlk önde gelenler, Taberiyye gölüne uğrayacak ve bütün suyunu içecekler. Arkalarındakiler gelince “burada bir defa su vardı” diyecekler.
İsa (Aleyhisselam) ile ona tabi olan mümin ler muhasarada kalmış olacaklar. O kadar ki, onlar için bir öküz başı, sizin için bu günki yüz dinardan daha değerli olacaktır. Allahın peygamberi İsa (Aleyhisselam) ve arkadaşları Allaha dua edecekler, Allah da onların (Ye’cüc ve Me’cüc) boyunlarına negaf denilen bir kurt gönderecek ve tek kişi gibi hepsi öleceklerdir.
Sonra İsa (Aleyhisselam) arkadaşları ile Tur’dan inecekler ve yeryüzünde onların kokmuş pisliklerinin doldurmadığı bir yer bulamayacaklar. İsa (Aleyhisselam) ve arkadaşları Allah’a dua edecekler. Allah da, Horasan develerinin boyunları gibi bir takım kuşlar gönderecek, bunların kokmuş cesedlerini taşıyıp Allahın dilediği tarafa atacaklar dır. Sonra Allah bir yağmur gönderecek ki, bu yağmurdan ne çadırlar, ne de binalar kendini koru yamayacaktır. Yağmur yerleri ayna gibi yapıncaya kadar yıkacaktır.
Sonra yere:
“Bitir meyvelerini, çıkart bereketlerini” denilecek. Ve o gün cemaat narlardan yiyecekler ve kabukları ile gölgenecekler. Hayvanlarına öyle bereket verilecek ki, devenin sütü bir cemaata yetecek, ineğin sütü bir kabileye, koyunun sütü de insanların bir mahallesine yetecektir.
İnsanlar bu halde iken; Allah, hoş bir rüzgar gönderecek, bu rüzgar insanları koltuk altla rından alıp, her mü’min ve müslimin ruhunu alacaktır. (Dünyada) yalnız yabani eşekler gibi, birbirine girmiş olduğu halde bulunan kötü insanlar kalacak tır. Ve, kıyamet de bunlar üzerine kopacaktır.
(Müslim)
DECCAL NE KADAR KALIR
Urve İbni Mes’ud es Sakafi derki, Abdullah ibni Amr’ı işittim, ona bir adam geldi ve ‘Şu sözler nedir ki kıyamet şöyle şöyle kaim olacak dersin’
Bunun üzerine (Urve) Subhanellah, lailahe illellah veya buna benzer bir kelime söyledi. Muhakkak ebediyyen hiç kimseye bir şey söyleme meyi kast ettim. Ancak ben dedimki muhakkak siz, az zaman sonra büyük işler göreceksiniz. Beyt yarılacak, şöyle şöyle olacak...
Sonra dediki ‘Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: Deccal, ümmetim içinde çıkacak, kırk kalacak. Kırk aymı, günmü, senemi dediğini bilmiyorum. Allah, Meryemoğlu İsa’yı gönderecek. Sanki O, Urve ibni Mes’ud gibidir. (Ona benzer) Deccali arar ve onu helak eder.
Sonra insanlar, iki kişi arasında düşmanlık olmayan yedi sene beklerler. Sonra Allahu Teala Şam tarafından soğuk bir rüzgar gönderir, yeryü zünde kalbinde hayırdan veya imandan zerre ağırlığı bulunan hiçkimse kalmaz, ancak hepsinin ruhu alınır. Öyleki sizden biri dağın içine girse elbette onun üzerine gelir ve ruhunu alır.
(Urve) Derki, bunu Resulullah’tan (Sallalla hu aleyhi ve sellem) işittim. Şöyle buyurdu: “İnsan ların en şerlileri kalacak. Ma’rufu bilmezler, çirkini inkar etmezler. Şeytan onlara şekillenerek gelir ve derki ‘İcabet etmeyecekmisiniz?
Derlerki: Ne emrediyorsun? Onlara putlara ibadeti emreder. Onlar bu halde iken rızıkları bol, geçimleri güzeldir.
Sonra Sur’a üfürülür. Onu işiten ilk kişi, deve havuzunu sıvarken düşüp ölür. Bütün insanlar ölür.
Sonra Allahu Teala bir yağmur gönderir, sanki o çisedir veya gölgedir. Bütün insanların cesedleri bundan dolayı yerden biterler. Sonra Sur’a diğer bir üfürüşle üfürülür ve birde bütün insanlar ayakta bakıp dururlar.
Sonra denilir: ‘Ey insanlar! Rabbinize doğru gelin. ’Onları durdurun, zira onlar mes’uldürler.’
(Buhari)
*******************
DECCALİN VASIFLARI
İmamı Mücahid’den şöyle rivayet edildi, biz İbni Abbas (Radıyellahu anhuma) nın yanında idik. Deccalı konuştuk. Bize dedi ki “Muhakkak onu iki gözü arasına kafir yazılmıştır.” (Buhari)
*******************
Abdullah derki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bir gün insanların ortasında Mesih Deccalı anlattı ve şöyle buyurdu: “Muhakkak Allah kör değildir. Ancak Mesih Deccal sağ gözü kördür. Sanki gözü üzüm salkımı gibi sarkmış.
Bir gece uykumda kendimi Kabe’de gördüm. Bir de Baktım ki insanların en güzellerinden olan bir adam, saçları iki omuzu arasında sarkmış ve düzgün taranmış. Başından su damlıyor. Ellerini iki kişinin omuzlarına koyduğu halde beyti şerifi tavaf ediyordu.
Dedim ki bu kimdir? Dediler ki bu Meryem oğlu Mesih İsa’dır.
Sonra ötesinde başka bir adam gördüm ki kıvırcık ve kısa saçlı, sağ göz kör, sanki gördükle rim arasında en çok İbni Katan’a benziyor. İki elini bir adamın iki omuzuna koymuş olduğu halde beyti şerifi tavaf ediyor.
Dedim ki; Bu kimdir? Dediler ki ‘Mesih Deccaldır.’ (Buhari)
******************
İbni Ömer (Radıyellahu anhu) den rivayet edildiki şöyle demiştir. Biz, veda haccında kendi aramızda konuşuyorduk. Halbuki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) henüz aramızda idi. Bunun veda haccı olduğunu bilmiyorduk. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) Allaha hamd ve sena etti, sonra Mesih Deccal’ı anlattı. Onun hakkında sözü uzattı.
Ve buyurdu ki Allahu Teala hiçbir peygamber göndermedi ki onlar ümmetini Deccal’den korkutmamış olsun. Nuh ve ondan sonraki peygamberler (ümmetlerini Deccal’den) korkutmuştur.
Muhakkak deccal içinizde çıkar. Onun durumu sizin üzerinize gizli kalmaz. Muhakkak rabbiniz, sizin üzerinize gizli değildir. (bunu üç kere tekrar etti.)
Muhakkak rabbiniz kör değildir. Muhakkak Deccalın sağ gözü kör olup sanki sarkmış üzüm gibidir. Dikkat edin! Allah kanlarınızı, mallarınızı şu günün, şu beldenizin, şu ayınızın hürmeti gibi haram etmiştir. Dikkat edin! Tebliğ ettim mi? Dediler ki evet. Buyurdu ki Allahım şahid ol! (bunu üç kere tekrar etti.) Yazıklar olsun, bakın benden sonra küfre dönmeyin. Bazınız bazınızın boynunu vurmasın.” (Buhari)
*******************
RESULULLAH’IN DUASI
Enes İbni Malik (Radıyellahu anhu) derki Muhakkak Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle dua ederdi “Ey Allahım! Cimrilikten, tenbellikten, erzeli ömürden, kabir azabından, Deccalın fitnesinden, hayatın ve ölümün fitnesinden sana sığınırım.” (Buhari)
*********************
Aişe (Radıyellahu anha) validemiz derki Resu-lullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle derdi.
“Allahım! Cehennemin fitnesinden, cehen nem azabından, kabir fitnesinden, kabir azabından, zenginliğin şerrinden, fakirliğin fitnesinin şerrin den sana sığınırım. Allahım! Mesih Deccalın fitnesinin şerrinden sana sığınırım. Allahım! Kalbimi kar ve dolu suyu ile yıka. Kalbimi beyaz elbise kirlerden pak edildiği gibi hatalardan pak eyle. Benimle hatalarım arasını, doğu ile batı arasını uzak ettiğin gibi uzak eyle. Allahım! Tenbellikten, günahtan ve borçtan sana sığınırım.” (Buhari)
*******************
DECCAL, MEKKE VE MEDİNE’YE GİREMEYECEK
Ebi Bekrete (Radıyellahu anhu) Resulullahtan şöyle rivayet etti. “Medine’ye, Mesih Deccalın korkusu girmeyecek. O vakitte Medine’nin yedi kapısı olup, herbir kapı üzerinde iki melek buluna caktır.” (Buhari)
*******************
Ebu Said derki, bir gün Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize Deccal hakkında uzun konuştu. Şöyle buyurdu:
“Deccal gelir. Halbuki Medine’nin kapılarından girmesi ona haram edilmiştir. Medine’nin yakınındaki çorak araziye iner. O vakitte insanla rın en hayırlısı olan bir kişi, ona doğru çıkar ve derki ‘Ben şahitlik ederim ki sen Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) bahsettiği Deccalsın.’
Deccal der ki, söyleyin bakayım eğer bu adamı öldürürsem, sonra onu diriltirsem benim işimde şüphe edermisiniz? Etrafındakiler derki ‘Hayır.’
Deccal o kişiyi öldürür, sonra diriltir. O kişi der ki ‘Allaha yemin olsun ki bu gün senin hakkındaki basiretim daha şiddetli oldu. (Senin deccal olduğunu şimdi daha iyi anladım)’Deccal onu öldürmek isteyecek fakat ona güç yetireme yecek.” (Buhari)
*******************
YALANCI DECCALLER
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) Müslim ibni Yesar şöyle işitmiştir. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Ahır zamanda yalancı deccallar olacaktır. Sizin ve babalarınızın işitmediği söylerle size geleceklerdir. Sakının, onlarıda sakındırın. Sizi saptıramazlar, sizi fitnelen diremezler.” (Buhari)
*******************
KABUL EDİLEN İMANIN VAKTİ
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki “Üç şey çıktıkları vakitte kişiye daha evvel iman etmemiş veya imanında hayır kazanmamışsa artık iman etmesi fayda vermez. Güneşin batıdan doğması, deccalın ve dabbetül arzın çıkması.”
(Buhari)
*******************
MEDİNE SALLANACAK
Enes İbni Malik (Radıyellahu anhu) derki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Deccal gelip Medine’nin yakınına konaklar. Sonra Medine üç kere sallanır. Her bir kafir ve münafık olan çıkıp deccalın yanına gelir.” (Buhari)
*******************
DECCALDEN NASIL KORUNURUZ
Ebud’Derda (Radıyellahu anhu) dan rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Her kim Kehf suresinin evvelin den on ayet ezberlerse Deccaldan muhafaza edilir.” (Müslim)
*******************
DECCALİN NEHİRLERİ
Huzeyfe’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildi ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: ‘Ben Deccal ile birlikte bulunan şeyi en iyi bilirim. Onunla birlikte akan iki nehir vardır. İkisinden biri göz görmesi ile beyaz sudur. Diğeri göz görmesi ile tutuşmuş ateştir. Sizden biri onu idrak ederse, ateş olarak gördüğü nehre gelsin, gözünü yumsun. Sonra başını eğerek ondan içsin. Zira o, soğuk sudur.
Muhakkak Deccal, gözü mesh edilmiştir (kördür) Üzerinde kalın bir tabaka vardır. İki gözü arasında ‘kafir’ yazılıdır. Yazı bilen veya bilme yen her mü’min bunu okur. (Müslim)
*********************
Ukbe İbni Amir Huzeyfe’ye (Radıyellahu anhu) dedi ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) den işitmiş olduğun şeyleri bize haber vermeyecek misin?
Dedi ki ben şöyle buyurduğunu işittim. “Muhakkak Deccal ile beraber çıktığı vakitte su ve ateş bulunacak. İnsanların ateş olarak gördüğü şey soğuk sudur. İnsanların su olarak gördüğü şeyde yakıcı ateştir. Sizden her kim ulaşırsa ateş olarak gördüğüne gitsin. Zira o tatlı ve soğuk sudur.”
(Buhari)
*****************
DECCALE KARŞI ÇIKAN MÜ’MİN
Ebu Said el Hudri’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Deccal çıkar, onun karşısı na mü’minlerden bir adam çıkar. Deccalin silahlı muhafızları onun karşısına çıkar ve nereye (gitmek) istiyorsun? derler. Mü’min derki ‘Şu çıkmış olan kişiyi kast ediyorum’ Muhafızlar ona derki ‘Rabbimize iman etmiyormusun?’ Mü’min derki ‘Rabbimizin gizli bir tarafı yoktur.’ Muhafız lar ‘Onu öldürün’ derler. Bazıları diğerlerine derki ‘Rabbiniz kendinden habersiz hiç kimseyi öldürmekten sizi nehyetmedimi?’ (Ebu Said) Derki ‘Onu Deccal’e götürürler.
Mü’min onu görünce, ‘Ey insanlar! Şu, Resu lullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) bahsettiği Deccaldir’ der. (Ebu Said) Derki; Deccal derki: ‘Onu tutun, onu ikiye yarın.’ Sırtı ve karnı sopa ile dövülür. (Ebu Said) Derki; Deccal ona derki ‘Bana iman etmeyecekmisin’ (Ebu Said) Derki: Mü’min ‘Sen yalancı Mesihsin’ der. Deccal emreder testere ile iki parçaya yarılır, hatta iki ayak arası ayrılır. (Ebu Said) Derki sonra Deccal iki parça arasında yürür, sonra ona ‘Kalk’ der. Sapasağlam ayağa kalkar. Sonra ona derki ‘Bana iman etmeyecekmisin?’ Mü’min derki ‘Ancak senin hakkında basiretim arttı’ Sonra derki ‘Ey insanlar! Bu, benden sonra insanlardan hiç kimseye bir şey yapamaz’ (Ebu Said) Derki Deccal onu kesmek için yakalar, boynundan köprücük kemiğine kadarki kısmı bakır yapılır, artık ona güç yetirmeye yol bulamaz.
(Ebu Said) Derki Deccal onu iki eli ve ayağından tutar ve atar. İnsanlar onu ateşe attığını zanneder. Ancak o, cennete atılır. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki ‘Alemlerin Rabbi indinde şehadet bakımından insanların en faziletlisi bu kişidir.’ (Müslim)
****************
DECCAL ZİNCİRLE BAĞLIDIR
Resulullah’ın münadisi insanları namaz için çağırmıştı. Resulullah ile birlikte kıldık. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) namazı bitirince minber üzerine oturdu. Tebessüm ettiği halde idi. Sonra buyurdu ‘Bilirmisiniz sizi niçin buraya topla dım?’ Dedilerki ‘Allah ve Resulü daha iyi bilir.’ Buyurduki ‘Allaha yemin olsun ki sizi rağbetlendir mek veya korkutmak için toplamadım. Fakat sizi şunun için topladım ki Temimid Dari, hıristiyan bir adamdı. Gelip biat ederek müslüman oldu. Bana bir haber getirdiki ben daha evvel size Mesih Deccal hakkında söylediklerime tam uygundur. Temim haber verdiki kendisi Lahm ve Cüzam (kabilelerinden olan) otuz kişi ile birlikte denizde bir gemiye binmişlerdi.
Denizde dalgalar onlara bir ay oyun oynamış, sonra denizde güneş batarken bir adaya çıkmışlar. Adaya girmişler. Karşılarına çok kıllı bir hayvan çıktı. Kılların çokluğundan önü ve arkası belli değildi.
— Ona dedilerki ‘Vay sana! Sen kimsin?’ Hayvan ‘Ben Cessâseyim’ (haberci) dedi. Dediler ki ‘Cessase nedir?’
— Dediki ‘Ey kavim! Şu manastırdaki adama gidin. Zira o, sizin haberinize arzuludur.’
Temim derki ‘Bize bir adamı söyleyince onun Şeytan olmasından korktuk.’ Sür’atle gittik, taki manastıra girdik. Birde baktıkki orda, asla görmediğimiz büyük bir insan gördük. İki eli boynuna sımsıkı bağlı, iki dizi topuklarına kadar demirle kelepçelenmiş. Dedikki ‘Vay sana! Sen kimsin?’
— Dediki ‘Muhakkak benim haberime ulaştınız. Bana haber verin, sizler kimsiniz?
Dedikki ‘Biz, Araplardan bir takım insanla rız, denizde gemiye bindik. Denizin dalgalı vaktine tesadüf etmişiz, dalgalar bizimle bir ay oynadı. Sonra senin adana çıktık. Yakınına oturduk ve adaya girdik. Bizi, kılları çok olup önü arkası belli olmayan bir hayvan karşıladı. Ona dedikki ‘Vay sana. Sen kimsin? Dediki ‘Ben Cessaseyim’ Dedikki ‘Cessase nedir?’ Dediki ‘Şu manastırdaki adama gidin. Zira o, sizin haberinizi arzu eder.’ Ondan korkup sür’atle sana geldik. Senin şeytan olmandan emin değildik.
(Bağlı) Adam dediki: Beysan hurmalığından bana haber verin?
Dedikki ‘Hangi şeyini öğrenmek istersin?
ـــــ Hurmalarından soruyorum. Meyva veriyor mu?
ـــــ Evet., dedik.
ـــــYakında meyva vermemesi umulur., dedi. Taberiye gölünden haber verin dedi.
Hangi şeyinden haber soruyorsun? Dedik.
ـــــ Onda su varmı? Dedi.
ـــــ Onun suyu boldur. Dedik.
ـــــ Yakında suyunun yok olması umulur, dedi. Bana Zuğar kaynağından haber verin? Dedi.
ـــــ Hangi şeyini öğrenmek istersin dediler.
ـــــ Kaynakta su varmı? Ahalisi kaynak suyu ile ekin ekiyormu? Dedi.
ــــــ Evet, kaynağın suyu çok, suyundan ahalisi ekin ekiyor, dedik.
ــــــ Bana Ümmi Peygamberden haber verin, ne yaptı? Dedi.
ــــــ Dedikki ‘Mekke’den çıktı, Yesrib’e (Medine) hicret etti.
ــــــ Araplar onunla savaştı mı? Dedi.
ــــــ Evet, dedik.
ــــــ Onlara nasıl yaptı? Dedi.
ــــــ Ona, Araplardan etrafında olanlara galip geldiğini ve ona itaat ettiklerini anlattık.
ــــــ Bu oldumu? Dedi.
ــــــ Evet, dedik.
ــــــ Bu onlar için daha hayırlıdır, dedi.
Kendimden size haber vereyim.
Ben Mesihim, (Deccal). Bana yakında çıkmam için izin verilmesini umarım. Çıkarım ve yeryüzünde dolaşırım. Mekke ve Taybe (Medine) hariç kırk gece içinde inmedik bir belde bırak mam. Bu iki belde bana haram edilmiştir. Onlar dan birine ne zaman girmek istesem elinde keskin kılıç olan bir melek beni ordan men eder. Onun herbir kapısı üzerinde bekçilik yapan melekler vardır.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) âsası ile minbere vurarak ‘Şu Taybedir, şu Taybedir, şu Taybedir. Medine’yi kasdetti.’ ‘Size bu haberi anlatmamışmıydım? buyurdu. İnsanlar ‘Evet’ dediler.
Temim’in haberi beni teaccüb ettirdi. Bu haber, size kendisinden haber verdiğime, Medine ve Mekke hakkındaki habere de uygun oldu.
Dikkat edin o, Şam denizindedir. Veya Yemen denizindedir. Hayır belki doğu tarafındadır. O, doğu tarafındadır, o doğu tarafındadır, diyerek eli ile doğu tarafına işeret eyledi. (Müslim)
******************
DECCAL HORASAN’DAN ÇIKAR
Ebu Bekiris Sıddık (Radıyellahu anhu) derki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize haber verdiki Deccal doğu tarafından çıkacaktır. Oraya Horasan denir. Kavimler ona tabi olacaktır.
(Tirmizi)
******************
Ebu Ümame el Bahili’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki şöyle haber vermiştir. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize hitap etti. Ekseri hutbeleri Deccal hakkındaki sözleriydi. Bizi ondan sakındırırdı. Şu sözü de bundandır: “Yeryüzünde Adem’in (Aleyhisselam) neslini Allah’ın yaratma sından bu yana Deccalin fitnesinden daha büyük bir fitne yoktur.
Allah’ın gönderdiği bütün peygamberler ümmetlerini Deccalden sakındırmışlardır. Ben, Peygamberlerin sonuncusuyum. Sizler ümmetlerin sonuncususunuz. Deccal, çaresiz sizin içinizde çıkacaktır.
Eğer ben sizin aranızda iken çıkarsa, herbir müslüman yerine ben, onunla davalaşırım. Eğer benden sonra çıkarsa herkes, kendi nefsini savuna caktır. Allah, her müslüman üzerine, benim vekilimdir.
Muhakkak o, Şam ile Irak arasından çıkacak tır. Sağı solu ifsad eder.
Ey Allahın kulları sabit kalın. Muhakkak ben size onun sıfatlarını vasfedeceğim ki benden evvel hiçbir peygamber onu böyle vasfetmemiştir.
ـــــ O başladığı vakitte “Ben peygamberim” der. Halbuki benden sonra peygamber yoktur.
ـــــ İkinci olarak derki ‘Ben sizin rabbinizim’ Halbuki sizler ölmedikçe rabbinizi göremezsiniz.
ـــــ Hemde onun gözü kördür. Halbuki rabbiniz kör değildir.
ـــــ Onun iki gözü arasında ‘kafir’ yazılıdır. Yazıyı bilen veya bilmeyen herbir mümin onu okur.
ـــــ Onun beraberinde bir bahçe ve ateş olma sı da onun fitnesindendir. Onun ateşi bahçedir, bah çesi ateştir. Her kim onun ateşi ile imtihan edilirse Allah’tan imdad istesin ve Kehf suresinin evvelini okusun. Onun üzerine (ateşi) soğuk ve selametli olur. Nasıl ki İbrahimin üzerine ateş böyle olmuştu.
ـــــ Bir bedeviye şöyle demeside onun fitnesindendir. ‘Şayet sana babanı ve anneni diriltirsem benim, senin rabbin olduğuma şahitlik edermisin?’ Bedevi evet der. İki şeytan annesi ve babası suretinde gelip derler ki ‘Ey evladım ona tabi ol. Muhakkak o senin rabbindir’
ـــــ Yine onun fitnesinden biride bir kişiye musallat olup onu öldürmesi ve testere ile onu ikiye yarmasıdır. Hatta iki parça halinde açılır. Sonra der ki ‘Şu kuluma bakın, muhakkak ben onu şimdi dirilteceğim. Sonra o zanneder ki benden başka rabbisi var’ Allahu Teala o kulu diriltir. Habis (Deccal) der ki ‘Rabbin kimdir?’
ــــ Rabbim Allahtır, sen Allahın düşmanısın, sen Deccalsın, Allaha yemin olsun ki bu günkü olduğum basiretten daha şiddetlisi üzere olmamış tım.
Ebu Said der ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu. “Bu adam ümmetimin cennette derece bakımından en üstünüdür.”
ـــــ Onun fitnesinden biride gökyüzüne emr edip yağmur yağdırması, yere emredip bitki bitir mesidir.
ـــــ Fitnesinden biride, bir beldeye uğrayıp onu yalanladıklarında, sağlam hiçbir yaylım hayva nı kalmayıp hepsinin helak olmasıdır.
ـــــ Başka bir beldeye uğrayıp onu tasdik ettiklerinde gökyüzüne emrederek yağmur yağdırması, yeryüzüne emrederek bitki bitirmesidir, öyle ki o günde hayvanları olduklarından daha fazla semiz, en büyük halde olup memeleri bol sütle dolar.
Yeryüzünde basmadık arazi bırakmaz, ancak Mekke ve Medine hariçtir. Kapılarından hiç birin den onlara giremez, ancak melekler onu keskin kılıçlarla karşılarlar, taki Medine’nin yakınında çorak kırmızı bir araziye iner. Medine, ahalisini üç kere şiddetli şekilde sallar. İçerde münafık erkek ve kadından kimse kalmayıp hepsi çıkar. Körük demirin pisliğini dışarı attığı gibi Medine, içinde bulunan habisleri dışarı atar. Bu güne halas (kurtuluş) günü denir.
Ebu Akrenin kızı Ümmü Şerik derki ya Resulullah o günde araplar nerdedir.
Buyurdu ki “O gün araplar çok azdır. Toplulukları Beyti Makdis’dedir. (Kudüs) İmamla rı salih bir adamdır.
Bir ara imamları (Mehdi) sabah namazı için öne geçince o anda Meryem oğlu İsa iner. İmam olan zat gerisingeri döner ki, İsa (Aleyhisselam) insanlara namaz kıldırsın. İsa elini onun iki omuzu arasına kor, sonra şöyle der “Öne geç ve namazı kıldır. Zira senin için kamet edilmiştir.” İmamları onlara namazı kıldırır.
Namaz bitince İsa (Aleyhisselam) der ki “Kapıyı açın.” Kapı açılır, birde ötesinde Deccal ve beraberinde yetmiş bin yahudi hepsi kılıç ve kalkanla kuşanmş.
Deccal, İsa’yı (Aleyhisselam) görünce, su içinde tuz eridiği gibi erir ve korkarak kaçar. İsa (Aleyhisselam) derki “Muhakkak benim için sana vurmak vardır. Bu hususta beni geçemezsin.” Onu (Deccali) doğu tarafındaki Luddi kapısının yanında yakalayıp öldürür.
Allahu Teala yahudileri hezimete uğratır. Allahın yarattığından hiçbir şey ile yahudiler örtünemezler ki Allahu Teala o şeyi konuştur masın. Ne bir taş, ne bir ağaç, ne bir duvar, ne bir hayvan. Ancak kargad ağacı müstesnadır. Zira bu ağaç onların ağacı olup yahudiyi haber vermez. Diğerleri konuşup “Ey Allahın kulu müslüman. Şu saklanan yahudidir, gel onu öldür.” (derler.)
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Deccalın günleri kırk senedir. Bir sene si, senenin yarısı gibidir. Bir senesi ay gibidir. Bir ayı Cuma gibidir. Diğer günleri kıvılcım gibidir. Öyle ki kişi şehrin kapısında sabahlar, akşama diğer kapısına ulaşamaz.
Denildiki ya Resulullah o kısa günlerde nasıl kılarız. Buyurdu ki şu uzun günlerinizde taktir ettiğiniz gibi taktir edersiniz ve kılarsınız.
(İbni Mace)
*******************
BÜYÜK SAVAŞLAR
Utbe ibni Ebi Vakkas (Radıyellahu anhu) Resulullah’tan (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu haber verdi: “Arap yarımadası ile savaşırsınız ve Allah onu size feth eder. Sonra Rum ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Deccal ile savaşırsınız, Allah onu size feth eder.”
Utbe ibni Ebi Vakkas (Radıyellahu anhu) Resulullah’tan (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu haber verdi: “Arap yarımadası ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Faris (İran) ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Rum ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Deccal ile savaşırsınız, Allah onu, sizin için feth eder.
Nafi’ ibni Utbe derki bir savaşta Resulullah ile birlikte idik. Batı tarafından bir kavim ona geldi. Üzerlerinde yün elbiseler vardı. Onlar ayakta idiler, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) oturuyordu. Onun yanına vardım ve aralarında durdum. Ondan dört kelime belledim.
Buyurduki “Arap yarımadası ile savaşacak sınız. Allah orayı feth edecektir. Sonra Fars ile savaşacaksınız, Allah orayı feth edecektir. Sonra Rum ile savaşacaksınız, Allah orayı feth edecektir. Sonra Deccal ile savaşacaksınız, Allah onu feth edecektir.
Nafi’ derki ‘Ya Cabir! Bakmazmısın, Deccal, Rum feth edilmedikçe çıkmaz.’
(Ahmed)
*******************
Esma binti Yezid (Radıyellahu anhâ) derki, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) ile birlikte evinde idik. Buyurduki “Deccalin çıkışından üç sene evvel üç sene gök yağmurunun üçte birini tutacak. Yer nebatının üçte birini tutacak.
İkinci sene olunca gök yağmurunun üçte ikisini tutacak. Yer nebatının üçte ikisini tutacak.
Üçüncü sene olunca gök yağmurunun tamamını tutacak. Yer ekininin tamamını tutacak. Tırnaklı ve diğer bütün hayvanlar helak olacaktır.
Deccal bedevilerden olan bir adama derki ‘Bana söyle eğer deveni, memeleri dolgun, hörgücü iri olarak diriltirsem benim senin rabbin olduğumu bilirmisin?’ Adam ‘evet’ der. Şeytanlar ona, devesi suretinde şekillenir. Neticede adam, Deccale tabi olur.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) dışarı çıktı, ev halkı ağlaştılar. Biz ağlarken Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) geri döndü. Neden ağlıyorsunuz? Dedi.
Dedimki ‘Ya Resulullah! Deccalden bahset tin. Allaha yemin olsunki cariyem hamurunu yoğurur, daha olmadan nerdeyse açlıktan helak olacağım. O gün nasıl yaparız.’
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Mü’mine yemeğinden, içeceğin den o gün tekbir, tesbih, tahmid yeterlidir.” Sonra buyurdu “Ağlamayın! Şayet Deccal çıkarsa ben içinizdeyim. Onunla çekişirim. Benden sonra çıkar sa Allah, benim yerime herbir müslüman üzerine vekilimdir.” (Ahmed)
*******************
İSA (A.S.) GÖKTEN İNECEK
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki “Ümmetim içinde Meryem oğlu İsa (Aleyhisselam) adaletli hakem ve adil imam olur. Haçı kırar, hınzırları keser, cizyeyi kaldırır, sadaka yı kendi haline bırakır. Koyun ve deve üzerine zekat memuru gönderilmez.
İnsanlar arasında kin ve düşmanlık kalkar. Zehirli olan her bir hayvan dan zehiri alınır. Hatta küçük bir çocuk elini yılanın ağzına sokarda ona zarar vermez. Küçük çocuklar aslanları korkutur da ona zarar vermezler. Kurt koyunlar içinde bulunur. Sanki onların bekçi köpeğidir. Yer yüzü kabın su ile dolması gibi sulh ile dolar. Söz tek olur. Allah’tan başkasına ibadet olunmaz. Harbler ağırlığını bırakır. (biter.)
Deccalın çıkışından evvel üç sene şiddetli olur. Onlarda, insanlara şiddetli açlık isabet eder. (Allah) Yere emreder, nebatının üçte birini tutar. Sonra ikinci senede semaya emreder, yağmurunun üçte ikisini tutar. Yere emreder, nebatının üçte ikisini tutar. Sonra üçüncü senede Allah, semaya emreder, bütün yağmurunu tutar. Bir damla bile yağdırmaz. Yere emreder bütün nebatını tutar, bir yeşillik bittirmez. Tırnaklı hiçbir hayvan kalmaz (ölür), ancak Allahın dilediği müstesnadır.
Denildiki ‘İnsanlar o zamanda nasıl yaşar lar?’ Buyurduki “Tehlil (La havle..), tekbir (Allahu ekber), tesbih (subhanellah) ve tahmid (el hamdulillah) ile. Bunlar, onlara yemek yerine geçer.
(İbni Mace)
*******************
İbni Mes’ud (Radıyellahu anhu) Resulullah’ ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu rivayet etti: “Yürütüldüğüm (İsra) gecesi İbrahim, Musa ve İsa’ya kavuştum. Kıyamet saatini konuştuk. İşlerini İbrahim’e çevirdiler. O dediki ‘Benim kıyamet hakkında ilmim yok’ İşlerini Musa’ya çevirdiler. O dediki ‘Benim kıyamet hakkında ilmim yok’
İşlerini İsa’ya çevirdiler. O, dediki ‘Onun sesini Allahtan başkası bilemez. Rabbimin bana söz verdiği şey şuki, Deccal çıkacaktır. Yanımda iki tane keskin kılıç vardır. Deccal beni görünce bakırın erimesi gibi eriyecektir. Allah onu helak eder. Öyleki taş ve ağaçlar elbette derki ‘Ey müslüman! Muhakkak altımda kafir gizlendi, gel ve onu öldür.’ Allah onların hepsini helak eder.
Sonra insanlar beldelerine ve vatanlarına dönerler. Bu anda Ye’cüc ve Me’cüc çıkar. Onlar herbir gedikten akıp gelirler. Onların beldelerini çiğnerler. Bir şey üzerine gelirlerse elbette onu helak ederler. Suya uğrarlarsa elbette onu içip tüketirler.
Sonra bana dönüp gelirler, onlardan (Ye’cüc ve Me’cüc’ten) şikayetlenirler. Aleyhlerine bed dua ederim. Allah, onları helak eder. Onların hepsini öldürür. Hatta yeryüzü onların kokusu ile kokuşur.
Allah azze ve celle bir yağmur gönderir. Onların cesetlerini sürükler, ta onları denize atar.
Hişamın hadisinde şöyledir: İsa (Aleyhisse lam) derki ‘Rabbim azze ve cellenin bana verdiği söz şöyleki durum böyle olunca kıyametin saati hamile kadın gibi olup, doğumu tamamlanmış fakat ehli, çocuğunu gecemi yoksa gündüz mü doğuracağını bilmemektedirler.’ (Ahmed)
*******************
İSA (A.S.)’yı NASIL TANIRIZ?
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğu rivayet edildi: “Peygamberler baba bir kar-deştirler. Anneleri değişiktir. Dinleri birdir. Ben Meryemoğlu İsa’ya insanların en evlasıyım. Zira onunla benim aramda peygamber yoktur. Ve O, mutlaka inecektir.
Onu gördüğünüz vakitte onu kırmızı ve beyaza mail orta boylu bir adam olarak tanıyın. Üzerinde iki kırmızımsı elbise vardır. Sanki başından su damlıyor, her ne kadar ona ıslaklık değmese de.
Haçı kırar, hınzırları öldürür, cizyeyi kaldırır, insanları islama davet eder. Zamanında Allah, islamdan başka bütün milletleri helak eder. Zamanında Allah, Mesih Deccali helak eder.
Yeryüzüne emniyet gelir, hatta aslanlar develerle otlar, kaplanlar ineklerle otlar, kurtlar ko yunlarla otlar, çocuklar yılanlarla oynar da onlara zarar vermezler.
Yeryüzünde kırk sene bekler, sonra vefat eder, müslümanlar üzerine cenaze namazı kılarlar.
(Ahmed)
*******************
Rivayet edildiki Osman ibni Ebil As’ın etrafında oturduk, O dediki ‘Resulullah’tan (Sallal lahu aleyhi ve sellem) işittimki şöyle buyurmuştu: “Müslümanlar üç şehirde bulunacaklardır. Bir şehir iki denizin birleştiği yerdir. (İstanbul) Hıre’ de bir şehir. Şam’da bir şehir. İnsanlar üç korku ile şiddetle korkarlar.
Deccal, insanların ortasında çıkar. Doğuda olanları hezimete uğratır.
Evvelki şehir, iki denizin birleştiği yerdeki şehir halkı da ona gelir. Ahalisi üç fırka olur. Bir fırka silahlanıp bekleyelim der. Bir fırka araplara katılır. Bir fırka yakınlarındaki şehre katılır.
Deccal ile birlikte yetmişbin kişi olup üzerle rinde zırhları vardır. Ona tabi olanların ekserisi yahudiler ve kadınlardır.
Müslümanlar, Efık önlerine çekilirler. Onlara asker gönderirler.Askerleri mağlup olur. Bu durum onlara ağır gelir. Onlara şiddetli açlık, şiddetli sıkıntı isabet eder. Öyleki onlardan biri yayın kirişini (ipini) parçalayıp onu yer.
Onlar bu halde iken birden seher vakti bir münadi nida eder. ‘Ey insanlar! Size yardımcı geldi.’ Üç kere bunu tekrar eder.
Meryemoğlu İsa (Aleyhisselam) sabah vakti iner. Müslümanların emiri ona ‘Ruhullah! Öne geç, namazı kıldır.’ der. İsa derki ‘Şu ümmetin bazısı, bazısı üzerine emirlerdir.’
Emirleri (Mehdi) öne geçerek namazı kıldı rır. Namazı tamamlayınca İsa (Aleyhisselam) süngüsünü alır, Deccale doğru gider. Deccal onu görünce kalayın erimesi gibi erir.
Süngüsü ile onu (Deccali) öldürür. Adamlarını hezimete uğratır. Onlardan kimse o gün gizlenemez, hatta ağaç derki ‘Ey Mü’ min şu kafirdir. ‘ Taş derki ‘Ey Mü’min şu kafirdir.’ (Gel onu öldür der.) (Ahmed)
******************
İSA (Aleyhisselam) HAKKINDA
AYETLER VE TEFSİRİ
Ve ‘Allah elçisi Meryem oğlu İsa'yı öldür dük’ demeleri yüzünden (onları lânetledik). Halbuki onu ne öldürdüler, ne de astılar; fakat (öldürdükleri) onlara İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilâfa düşenler bundan dolayı tam bir kararsızlık içindedirler; bu hususta zanna uymak dışında hiçbir (sağlam) bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmediler. (Nisa 157)
Bilâkis Allah onu (İsa'yı) kendi nezdine kaldırmıştır. Allah izzet ve hikmet sahibidir. (Nisa 158)
Ehl-i kitaptan her biri, ölümünden önce ona muhakkak iman edecektir. Kıyamet günün de de O, onlara şahit olacaktır. (Nisa 159)
Bu ayetlerin tefsirinde Bahrul-Ulum Tefsirin de şöyle denilmektedir:
Yahudiler onu öldürmek için toplandığında İsa aleyhisselam kaçıp bir eve girdi. Birisine içeri girmekle emir verdiler. Cebrail aleyhisselam gelip İsa’yı göğe yükseltti. İçeri giren adam kimseyi bulamadı. Bu kişi İsa’nın suretine dönüştürüldü. Dışarı çıkınca, onu İsa zannedip öldürüp astılar.
Sonra dedilerki‘Bu İsa ise, bizim adamımız nerde? Bu adamımız ise, İsa nerde?
İmamı Mukatil derki ‘Allah onu Ramazan ayında, kadir gecesinde semaya yükseltti.’
Dahhak derki ‘Aşura günü akşam ve yatsı arasında’
— Yahudilere ölüm anında melekler gelip derki‘Ey Allahın düşmanı! Sana Üzeyir aleyhis selam geldi. O’nu yalanladın.
Hıristiyana denirki ‘Ey Allahın düşmanı! Sana Allahın kulu ve resulü İsa geldi, sen onu Allahın oğlu zannettin. O anda iman edip onun Allahın kulu ve resulü olduğunu kabullenecek, fakat bu vakitteki imanın ona bir faydası olmaya cak. Bu imanları kıyamette aleyhlerine şahid olacak.
İbni Mes’ud derki, İsa aleyhisselam dünya da kırk sene kalacak. Adaletli imam olarak hükme decek. Sonra vefat edince, bu ümmet, üzerine cenaze namazı kılacak.
Dahhak derki‘İsa aleyhisselam Beyti Makdiste bir kaya üzerine inecek. İnişi Deccalin çıkışından sonradır. Deccali öldürecek, haçı kıracak, kilese ve havraları yıkacak, yeryüzünde hıristiyan ve yahudi kalmayacak, herkes müslüman olacak.’
“Muhakkak O, kıyamet için bir bilgidir, asla ondan şüphe etmeyin ve bana tabi olunuz. Bu dosdoğru yoldur..” (Zuhruf 61)
— Bu ayetin tefsirinde Semerkandî Tefsiri 3. cilt sahife 262 de şu açıklamalar vardır:
Yani İsa’nın inişi kıyamet saatinin alameti dir. Denildi ki: İsa’nın inişi insanlar için (ayet) nişadır.
İbni Abbas’tan (Radıyellahu anhuma) riva-yet edildi ki bu ayetin tefsirinde şöyle buyurmuş tur “Meryemoğlu İsa’nın ortaya çıkmasıdır.”
İmamı Katade’den “İsa’nın inişidir” şeklin de rivayet edilmiştir.
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) rivayet edilidki “İsa aleyhisselam yeryüzünde adaletli imam olarak görülmedikçe kıyamet kopmaz. İsa aleyhisselam ile bir sofrada yemek yemedikçe ölmemeyi arzu ederim. Sizden herkim ona kavuşur sa benden ona selam söylesin.”
— Elmalı Tefsirinde bu ayetin izahında “Muhakkak ki O, saat içi bir ilimdir de kıyametin geleceğini, ölülerin dirilip ayağa kalkacağını bildiren bir delil bir alamettir. Çünkü İsa gerek ortaya çıkışı, gerek ölüleri diriltme mucizesi ve gerekse ölülerin ayağa kalkmasını haber vermesi itibarıyla kıyametin meydana geleceğine bir delil olduğu gibi, hadisi şerifte haber verildiğine göre inmesi de kıyametin alametlerindendir.” Cilt 7. Sahife 58)
— Ruhul Beyan Tefsirinde bu ayetin izahında şöyle denilmiştir “İsa aleyhisselamın ahır zamanda inmesi kıyametin alametidir. Bununla kıyametin yakınlaştığı bilinir.
Hadisi şerifte buyurulduki ‘İsa aleyhisselam Arzı Mukaddes (Kudüs) te ‘Efik’ denen bir yere inecektir. (Burası Havran ile Ğur arasındadır) Üzerinde sarıya mail kırmızımsı iki elbise olacak tır. Başı yağlanmış, elinde süngü. Onunla Deccal’i öldürecektir.
Beyti makdis’e gelir, insanlar orda sabah namazındadırlar. İmam olan (Mehdi) geri çekilir, fakat İsa aleyhisselam onu öne geçirir ve onun arkasında Muhammed aleyhisselamın şeriatı na göre namazı kılar.
Sonra domuzları öldürür, haçı kırar, havra ve kiliseleri yıkar, iman edenleri hariç diğer bütün hıristiyanları (ve yahudileri) öldürür.
İsa aleyhisselamın namazda Mehdi aleyhis selama uyması da sahihtir, zira mahdi Resulullahın halifesidir. Miraç gecesinde İsa aleyhisselam, Resulullaha (Sallallahu aleyhi ve sellem) uyarak namazı kıldığı gibi, dünyaya indiği vakitte de onun halifesine uyarak namazı kılacaktır.”
(R.Beyan c.lt 8 sahf 384)
NETİCE
inmesi, onun bizim peygamberimize tabi olan bir ümmet olması için yaptığı duasının kabulü içindir.
İsa ‘nın (Aleyhisselam) dünyada ölmeden evvel, gök yüzüne kaldırılmış olup ölümü tadmak için tekrar dünyaya inecektir.
Kendisini öldürmeye gelen ve annesi Meryem validemize iftira eden, Zekeriyya (Aleyhisselam) ı öldüren yahudilerden intikamını alması için Allahu Teala tarafından dünyaya indirilecek olan İsa (Aleyhisselam) zamanında islam bütün dünyaya hakim olacaktır.
Bunu inkar eden zındıklar bilmelilerdir ki, onların inkarı hakikatı değiştirmeyecektir, belkide Mehdi ve İsa (Aleyhisselam) çıktığı vakitte öldürü lecek olan bid’atçı sahte ilim adamları, şimdiden kendilerini belli etmeye başlamış olmaktan başka bir şey yapamamanın telaşı içinde zırvalamaktadırlar.
Bu gibi fitnelerin, yalancı Mehdi ve İsa’ların çıkışı da, asıllarının gelişinin müjdesidir, inşaallah.
Herne olursa olsun biz ehli sünnet yolunun salikleri, asla Mezhep imamlarımızın beyan ettiği fıkıh yolundan ayrılmayıp, sahih tefsir ve hadisi şerif kitaplarının beyan ettiği hususlarda en ufak bir şüpheye yer vermemeliyiz.
Zira bu gibi pek çok husus, asırlardır böyle bilinip inanıldığı halde ecdadımız tarafından bu güne kadar bu şekilde korunduğu halde, şimdi ortaya çıkan birkaç kıravatlı, etiketli, saçı ile birlikte aklının ekserisi dökülmüş, başı açık aklı kaçık, ısmarlama din hırsızlarının inkarı veya saptırması ile değişmez, iptal edilemez.
Bu dinin sahibi yüce Mevla Tealâdır, O ne güzel vekildir, O bize kafidir.
O’na sonsuz hamdler ve sevgili Peygamberi Muhammed (Sallallahu aleyhi ve sellem) üzerine sürekli selamlar olsun
****
MEHDİ VE İSA (A.S)
ESERİ TAKDİM
Alemlerin rabbine sonsuz hamdu sena, sevgili peygamberi Muhammed (Aleyhisselam) ve âline sonsuz selatu selam olsun.
Günümüzde insanlar son derece cahil olduğun dan onları kandırmak, istismar etmek bir takım uyanıklar için çok kolay olmaktadır. Öyle ki hakkında pek çok Hadisi Şerif ve ayeti kerimenin delalet ettiği hususların zıttına, insanları aldatmaya cüret etmektedirler.
Bu cümleden olarak son ‘Mezarcı’ olayı ve onun karşısında konuşup islamın asırlarca sahih Hadisi Şerif kitaplarında ve Tefsirlerde beyan ettiği kıyamet alametlerini inkara kalkan etiketli, rütbeli din hırsızları bizi bu hususta harekete geçirmiştir. Belki, bu kısa çalışmamız temiz ehli sünnet itikadında ki kardeşlerimizi tatmin etmek hususun da yeterli delilleri ifade etmesi bakımından son derece faideli olacağını umarız.
Ahır zamanda olması beklenen olayların ilki Mehdi (Aleyhisselam)’nin zuhuru ile başlayacaktır. Bun dan evvel onun gelişini haber veren pek çok alamet zuhur etmiştir. En mühimi yalancı Mehdilerin zuhur etmesi, yeryüzünün zulüm, isyan ve küfürle dolmasıdır.
Bundan sonra Deccalın zuhur edip ortalığı fesada boğması beklenmektedir. Daha sonra İsa (Aleyhisselam) gökten inerek Mehdi ve mü’minlere destek olarak Deccal ve ordusunu helak edecektir.
İslamın bütün dünyaya hakim olmasından belli bir müddet geçtikten sonra artık diğer alametler sırasıyla vakı olup dünya varacağı son noktaya elbette ulaşacaktır.
Biz bu eserimizde sadece hadisi şerif, ayetler ve onların asırlarca yapılan tefsirlerinden aldığımız bilgileri sizlere aktarmakla yetinmekteyiz. Herhangi bir yorum getirmekten kaçınmaktayız. Zira gaybı ancak Allah bilir. Gayemiz siz kardeşlerimize ilmi destek vererek itikad ve amelinizi ehli sünnet üzere muhafaza etmekte yardımcı olmak ve muhaliflere cevap vermektir.
Cenabı Hak (Celle Celalühü) bizleri hak ehlinden, sıratı müstakimden ve dostlarından dünya ve ahırette ayırmasın. Amin.
ALİ KARA
Ramazan 1421 - 2000
KIYAMET ALÂMETLERİ
Onlar, kıyametin kendilerine ansızın gel mesinden başka bir şeyi beklemiyorlar. İşte muhakkak onun alametleri gelmiştir. Artık onlara geldiği vakit düşünmelerinin ne faydası ola cak. (Muhammed 18)
Bu ayeti kerimenin izahında Celaleyn tefsi-rinin haşiyesi Cemel’de, Huzeyfe (Radıyellahu anhu) hadisi şerifi zikredilmiştir. Bu hadisi şerifte Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) kıyamet alametlerini şu şekilde beyan etmiştir:
Huzeyfe İbni Esedil Gıfari’den, şöyle söylediği rivayet edildi: Biz oturmuş Resulullah’ın odasının gölgesinde konuşuyorduk. Kıyametten bahsettik. Seslerimiz yükseldi. Resulullah (Sallalla hu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Kıyamet asla kaim olmaz, taki ondan evvel on alamet bulunmadıkça.
Güneşin battığı yerden doğması, Dâbbetül arz’ın çıkması, Ye’cüc-Me’cüc’ün çıkması, Deccal, Meryemoğlu İsa’nın inmesi, Duman, Batı-doğu arapyarımadası’nda üç yer batması. Bunların sonuncusu Yemen’de Aden derinliklerinden bir ateşin çıkmasıdır. İnsanları mahşere sevkeder.
(Ebu Davud)
*******************
MEHDİ (Aleyhisselam) HAKKINDAKİ HADİSİ ŞERİFLER
Abdullah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Dünyada bir günden başkası kal -masa, elbette Allah o günü uzatır, taki o günde benden veya ehli beytimden bir adamı gönderir. İsmi benim ismime uyar, babasının ismi babamın ismine uyar.
Yeryüzünü, zulüm ve haksızlıkla dolduğu gibi adalet ve doğrulukla doldurur.” (Ebu Davud)
*******************
Ali (Radıyellahu anhu) dan rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Zamandan bir günden başka kalmasa da elbette Allah, ehli beytimden bir adam gönderir. Zulümle dolduğu gibi, yeryüzünü adaletle doldurur. (Ebu Davud)
*******************
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) riva yet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Dünyadan bir günden başka kalmasa da elbette Allah o günü uzatır, hatta ehli beytimden bir adam, Deylem dağına ve Kostantıniyye’ye (İstanbul) sahip olur.”
(İbni Mace)
*******************
SİYAH BAYRAKLILAR
Alkame’den, o da Abdullah’tan (Radıyellahu anhuma) rivayet edildiki birara biz Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) yanında idik. Birden Haşim oğullarından bir genç topluluğu geldi. Resulullah onları görünce gözleri yaşla doldu, rengi değişti. Dedimki ‘Yüzünde hoşlanmadığımız şeyi görmemiz nedendir?’
Buyurduki “Muhakkak biz Ehli beytiz. Allah bizim için, dünya üzerine ahıreti seçti. Muhak kak ehli beytim benden sonra belalar, kovulmak ve sürgünlere kavuşacak. Taki bir kavim doğu tarafın dan gelecek. Onlarla birlikte siyah bayraklar vardır. Hayrı (imameti) isterler, onlara verilmez. Bu yüzden savaşırlar, yardım olunurlar (Galip gelir ler) İstedikleri onlara verilir de onu kabul etmez ler. Onu ehli beytimden olan bir adama verirler.
Yeryüzü zulümle dolduğu gibi onu adaletle doldurur. Sizden her kim bu vakte yetişirse, kar üzerinde sürünerek olsa da onlara katılsın,”
(İbni Mace)
*******************
Abdulah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edil diki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Ehli beytimden bir adam gelmedikçe kıyamet kopmaz. İsmi, ismime uyar. (Ahmed)
*******************
Abdulah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edil diki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Günler bitmez veya zaman tükenmez, taki Araplara ehli beytimden olan bir adam hakim olmadıkça. İsmi, benim ismime uyar.” (Ahmed)
*******************
Ebu Said el Hudri (Radıyellahu anhu) Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu rivayet etti: “Ehli beytimden olan alnı açık, haya sahibi bir adam (dünyaya) hakim olmadıkça kıyamet kopmaz. Daha evvel zulümle dolduğu gibi yeryüzünü adaletle doldurur. Yedi sene daim olur. (Ahmed)
*******************
MEKTUBATI RABBANİ’DE
KIYAMET ALAMETLERİ VE MEHDİ
Peygamberimizin haber verdiği kıyamet alametlerinin hepsi haktır. Onlarda meydana gelmeme ihtimali yoktur.
Adetin hılafına, batıdan güneşin doğması.
Mehdi (Aleyhisselam)’nin zuhuru.
Ruhullah İsa (Aleyhisselam)’nın gökten inmesi.
Deccal’ın çıkması.
Ye’cüc ve Me’cücün çıkması.
Dâbbetül arzın çıkması.
Sonra bir dumanın ortalığı kaplayıp, onları elim bir azabla azablandırması.
Sıkıntıdan insanlar şöyle der: “Ey Rabbimiz! Bizden azabı kaldır, biz mü’minleriz.”
Son alamet, Aden tarafından çıkan bir ateş tir. (bu ateş insanları mahşere sürecek.)
Cahillikten dolayı bir cemaat, Hindistan ehlinden mehdilik iddia eden birisinin Mehdi olduğunu zanetti. Onlara göre Mehdi geçti ve öldü, kabrinin “Kurre” denilen bir yerde olduğunu söyle diler. Halbuki şöhret ve tevatürü manevi derecesi ne ulaşan sahih hadisi şerifler bu taifeyi yalanlıyor. Zira Efendimiz, Mehdi için alametler beyan etti. Bu alametler o iddia edilen şahısta yoktur.
Hadisi Nebevi’de şöyle geldi: “Mehdi çıkacak ve başının üzerinde bir parça bulut olacak, içinde bir melek şöyle nida edecek “şu şahıs Mehdi’dir, ona tabi olun.”
Yine Efendimiz buyurdu ki “Yeryüzünün tamamının maliki dört tanedir. Zülkarneyn ve Süleyman mü’minlerdendir. Nemrud ve Buhtunnasır kafirlerdendir. Yeryüzüne ehli beytim den olan beşinci bir şahıs malik olacaktır.” (Bu Mehdidir.)
Efendimiz buyurdu: “Benim ehli beytimden bir adamı Allah göndermedikçe dünya yok olmaz, onun ismi ismime uyar, babasının ismi babamın ismine uyar, zulum ve haksızlıkla dolduğu gibi yeryüzünü doğruluk ve adaletle doldurur.”
Hadisi şerifte “Eshabı Kehf Mehdinin yardımcılarıdır” şeklinde buyuruldu.
İsa (Aleyhisselam) Mehdinin zamanında ine cek, Mehdiye, Deccalı öldürmekte yardım edecek, saltanatının zahir ve (galib) olduğu zamanda ramazanın ondördünde güneş tutulacak ve ayın evvelinde ay tutulacak, bunlar normal adetin ve münec cimlerin hesabının hılafına olacak.
İnsaf nazarıyla bakmak lazım, şu alametler o bahsedilen şu ölü şahısda var mı yok mu (yok.) Mehdi’nin, Efendimiz tarafından haber verilen diğer pek çok alametleri vardır. Şeyh İbni Hacer, Mehdinin alametleri beyanında bir risale yazdı ki o alametler ikiyüze ulaşıyor.
**********************
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki: “Davaları bir olan iki gurup savaşmadıkça kıyamet kopmaz.” (Buhari)
******************
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki: “İki gurup savaşmadıkça kıyamet kopmaz. Aralarında büyük ölümler olur. Davaları birdir. Otuz taneye yakın yalancı Deccallar gönderilmedikçe kıyamet kopmaz. Bunlardan herbiri, kendini Allah’ın Resulu zanneder.” (Buhari)
*******************
DECCAL
Nevvas ibni Sem’an el Kelbi’den söyle demiştir. ‘Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) Deccalı zikretti ve şöyle buyurdu “Ben içinizde iken Deccal çıkarsa ben onunla mücadele ederim, siz değil. Ben yok iken çıkarsa, kişi nefsini müdafaa edecektir. Allah, her müslüman üzerine vekildir.
Sizden herkim Deccala kavuşursa, Kehf suresinin başını (on ayeti) ona karşı okusun. Onlar sizi Deccalın fitnesinden korur.”
Dedikki ‘Dünyada kalması ne kadardır?’ Buyurduki ”Kırk gün. Bir günü bir sene gibidir. Bir günü, bir ay gibidir. Bir günü, Cuma gibidir. Diğer günleri, sizin günleriniz gibidir. “(Takriben 424 gün)
Dedikki ‘Ya Resulellah! Şu bizim senemiz gibi olan günde, bir gün ve gecelik namaz bize yetermi?’ Buyurduki ”Hayır. Onun miktarını takdir edin. (Vakitlere taksim edin.)
Sonra Meryemoğlu İsa (Aleyhisselam), doğu Dimaşk’ta (Şam) beyaz minarenin yanına inecektir. Deccali Lüddi kapısında yakalayacak ve öldürecektir.” (Ebu Davud)
*******************
Salimden, o babasından şöyle rivayet etti ‘Hayır, vallahi Resulullah, İsa için kırmızıdır deme di. Fakat şöyle buyurdu “Birara ben uyuyordum. Rüyamda Kabe’yi tavaf ediyorum. Kıvırcık saçlı bir adam, iki kişi arasında salınarak yürüyordu. Başından su damlıyordu veya başı su akıtıyordu. Bu kimdir? dedim. Dedilerki Meryemoğlu İsa’dır. Yürüyüp gittim. Birden bir kırmızı ve cüsseli bir adam, başı kıvırcık, sağ gözü kör. Sanki gözü üzüm salkımı (gibi sarkmış) Dedimki “Bu kimdir? Dedilerki ‘Bu Deccaldir’ İnsanların ona en çok benzeyeni İbni Katan’dır.” Zühri derki: Huzaa kabilesinden olan bir kişidir. Cahiliyye döneminde ölmüştür. (Buhari)
*******************
HAK TAİFE
Cabir ibni Abdullah derki Resulullah (Sallal lahu aleyhi ve sellem)‘in şöyle buyurduğunu işittim. “Ümmetimden bir taife, hak üzere savaş maktan zail olmayacaktır. (Hak üzere devam edecekler.) Kıyamet gününe kadar üstün olacaklar dır.”
Şöyle buyurdu: “Meryemoğlu İsa (Aleyhisse lam) inecektir. (Mü’minlerin) Emiri derki ‘Gel, bize namaz kıldır.’ (İsa) Derki ‘Hayır. Muhakkak sizin bazının, Allah’ın bu ümmete olan ikramı ile bazınız üzerine emirlersiniz.’ (Müslim)
*********************
Ebu Hureyre’den rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Rum (hıristiyan ordusu) A’mak veya Dâbık’a inmedikçe kıyamet kopmaz. Onlara karşı, Medine’den o vakitte yeryüzü müslümanlarının en hayırlılarından olan bir ordu çıkar. Karşılıklı saf olunca, Rumlar derki ‘Bizim ile bizden esir alanların arasını serbest bırakın ki onlarla savaşalım’
Müslümanlar ‘Hayır! Vallahi sizin ile kardeş lerimizin arasını asla serbest bırakmayız.’ Onlarla (Rumlarla) savaşırlar. Ordunun üçte biri hezimete uğrar. (kaçar) Allah, onların ebediyyen tevbesini kabul etmez. Ordunun üçte biri şehid olur. Allah katında en faziletli şehidler bunlardır. Üçte biri savaşı kazanır. Bunlar ebediyyen fitnelenmezler (asi olmazlar) Kostantiniyye’yi (İstanbul’u) feth ederler.
Onlar, kılıçlarını zeytin ağaçlarına astıkları halde ganimetleri taksim ederlerken, içlerinde şeytan nida ederek ‘Mesih Deccal arkanızdan ehlinize musallat oldu’ der. Yola çıkarlar, halbuki bu söz batıldır.
Şam’a vardıklarında Deccal çıkmış olur. Bir de onlar savaşa hazırlanıp saf olduklarında namaz için kamet edilir. Meryemoğlu İsa (Sallallahu aleyhi ve sellem) gökten iner. Onlara namaz kıldırır.
Allahın düşmanı (Deccal) onu görünce tuzun suda eridiği gibi erir. Şayet onu kendi haline bıraksaydı elbette eriyip helak olurdu, fakat Allahu Teala O’nun elinde Deccal öldürür. Onlara kanını, süngüsünde gösterir.”
*******************
DECCALIN DOLAŞMASI
Nevvas ibni Sem’an’dan (Radıyellahu anhu) şöyle dediği rivayet edildi: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bir gün kuşluk vaktinde Deccal’i anlattı, hakkında hem küçümseyici, hem de mühimsenecek şeyler söyledi. Hatta onu hurma taifesi arasında zannettik. Sonra kendisine gittiğimizde, bizdeki üzüntünün farkına vardı ve:
Neyiniz var? Diye sordu.
Ey Allahın Resulü, Deccal’dan söz ettin; hakkında hem küçümseyici, hem de mühimsene cek şeyler söyledin. O kadar ki onu hurmalıklar taifesi arasında zannettik, dedik.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem):
Bana sizin için Deccaldan başkası daha korkuludur, dedi. Çünkü Deccal, ben aranızda iken çıkarsa, tek başıma onunla davalaşır ve iddiasını iptal ederim. Ben, aranızda yokken çıkarsa, herkesin bizzat kendisi davalaşmak zorundadır ve her müslüman için Allah, benim vekilliğimi yapar.
Deccal, genç ve çokça kıvırcık saçlıdır, bir gözü kördür. Onu, Katanoğlu Abdül Uzza’ya sanki benzetiyorum. Kim, sizden ona yetişirse, Kehf suresinin ilk on ayetini okusun. O, Şam ile Irak arasındaki bir yerden çıkacaktır. Sağı, solu fesada boğacak, ey allahın kulları (hak’ta) sabit olunuz! buyurdu.
Ey Allahın Resulu! Deccal yeryüzünde ne kadar kalacaktır? Diye sorduk.
Kırk gün, fakat onun bir günü, bir sene, bir günü bir ay, bir günü de Cuma gibi, öteki günleride, sizin bu günkü günleriniz gibidir, dedi.
Ey Allahın Resulu! Bir sene gibi olan o günde, bir günün namazı bize kafi gelecek mi? Diye sorduk.
Hayır, onu takdir ederek (her 24 saatte beş vakit namaz kılmak suretiyle) hesablayın.
Onun yer yüzündeki hızı ne olacak? Dedik.
Peygamber (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: hızlı rüzgarlı yağmur gibi. Bir kavme gelecek. Onları davet edecek. Onlar da kendisine iman edip davetine koşacaklar. Göğe emir edecek, gök yağmur yağdıracak, yere emir edecek, yer bol bol bereketlerini çıkaracak, insanla rın hayvanları, meraları, cüsseleri en güzel şekilde, memeleri sütle dolu olduğu halde döneceklerdir.
Sonra Deccal bir başka kavme gelecek. Onları davet edecek. Onlar ise onun davetini kabul etmeyecekler. Deccal da onlardan yüz çevirip gidecek. Ve onlar hemen büyük bir kıtlığa maruz kalıp ellerinde ne varsa bir şeyleri kalmayacak.
Deccal bir harabeye uğrayacak ve: “definele rini çıkar” diyecek. Defineler, arı oğulu gibi arkasından gelecekler. Sonra gençlikle dolup, taşan birini çağıracak. Onu, kılıç darbesi ile iki parçaya bölecek. Sonra bunu çağıracak ve bu dirilip, güler yüzle kendisine gelecektir.
Deccal bunları yaparken Allah, Meryemin oğlu İsa (Aleyhisselam) yı gönderecek.
İsa (Aleyhisselam) iki elbise içinde, ellerini iki melek kanatları üzerine koymuş olarak Dimaşk doğusunda, Minare-i Beyza (Beyaz Minare) denilen yere inecek. Başını eğdiği vakit su damlaya cak, kaldırdığı vakitte inci daneleri gibi su damlaları dökülecektir. Nefesinin kokusunu duyan her bir kafir, derhal ölecektir. Nefesi ise, gözünün gördüğü yere kadar yayılmaktadır.
İsa (Aleyhisselam) derhal Deccalı arayacak ve onu Lüddi denilen (Beyti Mukaddes yakınlarında) bir beldede kendisini yakalayıp öldürecektir.
Sonra İsa’ya (Aleyhisselam), Allahın kendilerini Deccal’den koruduğu bir kavim gelecek, İsa (Aleyhisselam) onların yüzlerini mesh edecek ve cennetteki derecelerini anlatacaktır.
İsa (Aleyhisselam) bu durumda iken Allah, kendisine “Ben kimsenin kendileri ile savaşmayıp öldüremeyeceği bir takım kullarımı ortaya çıkardım, sana tabi durumda olan kullarımı Tur dağına çıkar ve bunlardan koru” diye emredecek ve Allah, Ye’cüc ve Me’cüc’ü, her tepeden sürate iner oldukları halde gönderecek.
İlk önde gelenler, Taberiyye gölüne uğrayacak ve bütün suyunu içecekler. Arkalarındakiler gelince “burada bir defa su vardı” diyecekler.
İsa (Aleyhisselam) ile ona tabi olan mümin ler muhasarada kalmış olacaklar. O kadar ki, onlar için bir öküz başı, sizin için bu günki yüz dinardan daha değerli olacaktır. Allahın peygamberi İsa (Aleyhisselam) ve arkadaşları Allaha dua edecekler, Allah da onların (Ye’cüc ve Me’cüc) boyunlarına negaf denilen bir kurt gönderecek ve tek kişi gibi hepsi öleceklerdir.
Sonra İsa (Aleyhisselam) arkadaşları ile Tur’dan inecekler ve yeryüzünde onların kokmuş pisliklerinin doldurmadığı bir yer bulamayacaklar. İsa (Aleyhisselam) ve arkadaşları Allah’a dua edecekler. Allah da, Horasan develerinin boyunları gibi bir takım kuşlar gönderecek, bunların kokmuş cesedlerini taşıyıp Allahın dilediği tarafa atacaklar dır. Sonra Allah bir yağmur gönderecek ki, bu yağmurdan ne çadırlar, ne de binalar kendini koru yamayacaktır. Yağmur yerleri ayna gibi yapıncaya kadar yıkacaktır.
Sonra yere:
“Bitir meyvelerini, çıkart bereketlerini” denilecek. Ve o gün cemaat narlardan yiyecekler ve kabukları ile gölgenecekler. Hayvanlarına öyle bereket verilecek ki, devenin sütü bir cemaata yetecek, ineğin sütü bir kabileye, koyunun sütü de insanların bir mahallesine yetecektir.
İnsanlar bu halde iken; Allah, hoş bir rüzgar gönderecek, bu rüzgar insanları koltuk altla rından alıp, her mü’min ve müslimin ruhunu alacaktır. (Dünyada) yalnız yabani eşekler gibi, birbirine girmiş olduğu halde bulunan kötü insanlar kalacak tır. Ve, kıyamet de bunlar üzerine kopacaktır.
(Müslim)
DECCAL NE KADAR KALIR
Urve İbni Mes’ud es Sakafi derki, Abdullah ibni Amr’ı işittim, ona bir adam geldi ve ‘Şu sözler nedir ki kıyamet şöyle şöyle kaim olacak dersin’
Bunun üzerine (Urve) Subhanellah, lailahe illellah veya buna benzer bir kelime söyledi. Muhakkak ebediyyen hiç kimseye bir şey söyleme meyi kast ettim. Ancak ben dedimki muhakkak siz, az zaman sonra büyük işler göreceksiniz. Beyt yarılacak, şöyle şöyle olacak...
Sonra dediki ‘Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: Deccal, ümmetim içinde çıkacak, kırk kalacak. Kırk aymı, günmü, senemi dediğini bilmiyorum. Allah, Meryemoğlu İsa’yı gönderecek. Sanki O, Urve ibni Mes’ud gibidir. (Ona benzer) Deccali arar ve onu helak eder.
Sonra insanlar, iki kişi arasında düşmanlık olmayan yedi sene beklerler. Sonra Allahu Teala Şam tarafından soğuk bir rüzgar gönderir, yeryü zünde kalbinde hayırdan veya imandan zerre ağırlığı bulunan hiçkimse kalmaz, ancak hepsinin ruhu alınır. Öyleki sizden biri dağın içine girse elbette onun üzerine gelir ve ruhunu alır.
(Urve) Derki, bunu Resulullah’tan (Sallalla hu aleyhi ve sellem) işittim. Şöyle buyurdu: “İnsan ların en şerlileri kalacak. Ma’rufu bilmezler, çirkini inkar etmezler. Şeytan onlara şekillenerek gelir ve derki ‘İcabet etmeyecekmisiniz?
Derlerki: Ne emrediyorsun? Onlara putlara ibadeti emreder. Onlar bu halde iken rızıkları bol, geçimleri güzeldir.
Sonra Sur’a üfürülür. Onu işiten ilk kişi, deve havuzunu sıvarken düşüp ölür. Bütün insanlar ölür.
Sonra Allahu Teala bir yağmur gönderir, sanki o çisedir veya gölgedir. Bütün insanların cesedleri bundan dolayı yerden biterler. Sonra Sur’a diğer bir üfürüşle üfürülür ve birde bütün insanlar ayakta bakıp dururlar.
Sonra denilir: ‘Ey insanlar! Rabbinize doğru gelin. ’Onları durdurun, zira onlar mes’uldürler.’
(Buhari)
*******************
DECCALİN VASIFLARI
İmamı Mücahid’den şöyle rivayet edildi, biz İbni Abbas (Radıyellahu anhuma) nın yanında idik. Deccalı konuştuk. Bize dedi ki “Muhakkak onu iki gözü arasına kafir yazılmıştır.” (Buhari)
*******************
Abdullah derki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bir gün insanların ortasında Mesih Deccalı anlattı ve şöyle buyurdu: “Muhakkak Allah kör değildir. Ancak Mesih Deccal sağ gözü kördür. Sanki gözü üzüm salkımı gibi sarkmış.
Bir gece uykumda kendimi Kabe’de gördüm. Bir de Baktım ki insanların en güzellerinden olan bir adam, saçları iki omuzu arasında sarkmış ve düzgün taranmış. Başından su damlıyor. Ellerini iki kişinin omuzlarına koyduğu halde beyti şerifi tavaf ediyordu.
Dedim ki bu kimdir? Dediler ki bu Meryem oğlu Mesih İsa’dır.
Sonra ötesinde başka bir adam gördüm ki kıvırcık ve kısa saçlı, sağ göz kör, sanki gördükle rim arasında en çok İbni Katan’a benziyor. İki elini bir adamın iki omuzuna koymuş olduğu halde beyti şerifi tavaf ediyor.
Dedim ki; Bu kimdir? Dediler ki ‘Mesih Deccaldır.’ (Buhari)
******************
İbni Ömer (Radıyellahu anhu) den rivayet edildiki şöyle demiştir. Biz, veda haccında kendi aramızda konuşuyorduk. Halbuki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) henüz aramızda idi. Bunun veda haccı olduğunu bilmiyorduk. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) Allaha hamd ve sena etti, sonra Mesih Deccal’ı anlattı. Onun hakkında sözü uzattı.
Ve buyurdu ki Allahu Teala hiçbir peygamber göndermedi ki onlar ümmetini Deccal’den korkutmamış olsun. Nuh ve ondan sonraki peygamberler (ümmetlerini Deccal’den) korkutmuştur.
Muhakkak deccal içinizde çıkar. Onun durumu sizin üzerinize gizli kalmaz. Muhakkak rabbiniz, sizin üzerinize gizli değildir. (bunu üç kere tekrar etti.)
Muhakkak rabbiniz kör değildir. Muhakkak Deccalın sağ gözü kör olup sanki sarkmış üzüm gibidir. Dikkat edin! Allah kanlarınızı, mallarınızı şu günün, şu beldenizin, şu ayınızın hürmeti gibi haram etmiştir. Dikkat edin! Tebliğ ettim mi? Dediler ki evet. Buyurdu ki Allahım şahid ol! (bunu üç kere tekrar etti.) Yazıklar olsun, bakın benden sonra küfre dönmeyin. Bazınız bazınızın boynunu vurmasın.” (Buhari)
*******************
RESULULLAH’IN DUASI
Enes İbni Malik (Radıyellahu anhu) derki Muhakkak Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle dua ederdi “Ey Allahım! Cimrilikten, tenbellikten, erzeli ömürden, kabir azabından, Deccalın fitnesinden, hayatın ve ölümün fitnesinden sana sığınırım.” (Buhari)
*********************
Aişe (Radıyellahu anha) validemiz derki Resu-lullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle derdi.
“Allahım! Cehennemin fitnesinden, cehen nem azabından, kabir fitnesinden, kabir azabından, zenginliğin şerrinden, fakirliğin fitnesinin şerrin den sana sığınırım. Allahım! Mesih Deccalın fitnesinin şerrinden sana sığınırım. Allahım! Kalbimi kar ve dolu suyu ile yıka. Kalbimi beyaz elbise kirlerden pak edildiği gibi hatalardan pak eyle. Benimle hatalarım arasını, doğu ile batı arasını uzak ettiğin gibi uzak eyle. Allahım! Tenbellikten, günahtan ve borçtan sana sığınırım.” (Buhari)
*******************
DECCAL, MEKKE VE MEDİNE’YE GİREMEYECEK
Ebi Bekrete (Radıyellahu anhu) Resulullahtan şöyle rivayet etti. “Medine’ye, Mesih Deccalın korkusu girmeyecek. O vakitte Medine’nin yedi kapısı olup, herbir kapı üzerinde iki melek buluna caktır.” (Buhari)
*******************
Ebu Said derki, bir gün Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize Deccal hakkında uzun konuştu. Şöyle buyurdu:
“Deccal gelir. Halbuki Medine’nin kapılarından girmesi ona haram edilmiştir. Medine’nin yakınındaki çorak araziye iner. O vakitte insanla rın en hayırlısı olan bir kişi, ona doğru çıkar ve derki ‘Ben şahitlik ederim ki sen Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) bahsettiği Deccalsın.’
Deccal der ki, söyleyin bakayım eğer bu adamı öldürürsem, sonra onu diriltirsem benim işimde şüphe edermisiniz? Etrafındakiler derki ‘Hayır.’
Deccal o kişiyi öldürür, sonra diriltir. O kişi der ki ‘Allaha yemin olsun ki bu gün senin hakkındaki basiretim daha şiddetli oldu. (Senin deccal olduğunu şimdi daha iyi anladım)’Deccal onu öldürmek isteyecek fakat ona güç yetireme yecek.” (Buhari)
*******************
YALANCI DECCALLER
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) Müslim ibni Yesar şöyle işitmiştir. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Ahır zamanda yalancı deccallar olacaktır. Sizin ve babalarınızın işitmediği söylerle size geleceklerdir. Sakının, onlarıda sakındırın. Sizi saptıramazlar, sizi fitnelen diremezler.” (Buhari)
*******************
KABUL EDİLEN İMANIN VAKTİ
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki “Üç şey çıktıkları vakitte kişiye daha evvel iman etmemiş veya imanında hayır kazanmamışsa artık iman etmesi fayda vermez. Güneşin batıdan doğması, deccalın ve dabbetül arzın çıkması.”
(Buhari)
*******************
MEDİNE SALLANACAK
Enes İbni Malik (Radıyellahu anhu) derki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Deccal gelip Medine’nin yakınına konaklar. Sonra Medine üç kere sallanır. Her bir kafir ve münafık olan çıkıp deccalın yanına gelir.” (Buhari)
*******************
DECCALDEN NASIL KORUNURUZ
Ebud’Derda (Radıyellahu anhu) dan rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Her kim Kehf suresinin evvelin den on ayet ezberlerse Deccaldan muhafaza edilir.” (Müslim)
*******************
DECCALİN NEHİRLERİ
Huzeyfe’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildi ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: ‘Ben Deccal ile birlikte bulunan şeyi en iyi bilirim. Onunla birlikte akan iki nehir vardır. İkisinden biri göz görmesi ile beyaz sudur. Diğeri göz görmesi ile tutuşmuş ateştir. Sizden biri onu idrak ederse, ateş olarak gördüğü nehre gelsin, gözünü yumsun. Sonra başını eğerek ondan içsin. Zira o, soğuk sudur.
Muhakkak Deccal, gözü mesh edilmiştir (kördür) Üzerinde kalın bir tabaka vardır. İki gözü arasında ‘kafir’ yazılıdır. Yazı bilen veya bilme yen her mü’min bunu okur. (Müslim)
*********************
Ukbe İbni Amir Huzeyfe’ye (Radıyellahu anhu) dedi ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) den işitmiş olduğun şeyleri bize haber vermeyecek misin?
Dedi ki ben şöyle buyurduğunu işittim. “Muhakkak Deccal ile beraber çıktığı vakitte su ve ateş bulunacak. İnsanların ateş olarak gördüğü şey soğuk sudur. İnsanların su olarak gördüğü şeyde yakıcı ateştir. Sizden her kim ulaşırsa ateş olarak gördüğüne gitsin. Zira o tatlı ve soğuk sudur.”
(Buhari)
*****************
DECCALE KARŞI ÇIKAN MÜ’MİN
Ebu Said el Hudri’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Deccal çıkar, onun karşısı na mü’minlerden bir adam çıkar. Deccalin silahlı muhafızları onun karşısına çıkar ve nereye (gitmek) istiyorsun? derler. Mü’min derki ‘Şu çıkmış olan kişiyi kast ediyorum’ Muhafızlar ona derki ‘Rabbimize iman etmiyormusun?’ Mü’min derki ‘Rabbimizin gizli bir tarafı yoktur.’ Muhafız lar ‘Onu öldürün’ derler. Bazıları diğerlerine derki ‘Rabbiniz kendinden habersiz hiç kimseyi öldürmekten sizi nehyetmedimi?’ (Ebu Said) Derki ‘Onu Deccal’e götürürler.
Mü’min onu görünce, ‘Ey insanlar! Şu, Resu lullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) bahsettiği Deccaldir’ der. (Ebu Said) Derki; Deccal derki: ‘Onu tutun, onu ikiye yarın.’ Sırtı ve karnı sopa ile dövülür. (Ebu Said) Derki; Deccal ona derki ‘Bana iman etmeyecekmisin’ (Ebu Said) Derki: Mü’min ‘Sen yalancı Mesihsin’ der. Deccal emreder testere ile iki parçaya yarılır, hatta iki ayak arası ayrılır. (Ebu Said) Derki sonra Deccal iki parça arasında yürür, sonra ona ‘Kalk’ der. Sapasağlam ayağa kalkar. Sonra ona derki ‘Bana iman etmeyecekmisin?’ Mü’min derki ‘Ancak senin hakkında basiretim arttı’ Sonra derki ‘Ey insanlar! Bu, benden sonra insanlardan hiç kimseye bir şey yapamaz’ (Ebu Said) Derki Deccal onu kesmek için yakalar, boynundan köprücük kemiğine kadarki kısmı bakır yapılır, artık ona güç yetirmeye yol bulamaz.
(Ebu Said) Derki Deccal onu iki eli ve ayağından tutar ve atar. İnsanlar onu ateşe attığını zanneder. Ancak o, cennete atılır. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki ‘Alemlerin Rabbi indinde şehadet bakımından insanların en faziletlisi bu kişidir.’ (Müslim)
****************
DECCAL ZİNCİRLE BAĞLIDIR
Resulullah’ın münadisi insanları namaz için çağırmıştı. Resulullah ile birlikte kıldık. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) namazı bitirince minber üzerine oturdu. Tebessüm ettiği halde idi. Sonra buyurdu ‘Bilirmisiniz sizi niçin buraya topla dım?’ Dedilerki ‘Allah ve Resulü daha iyi bilir.’ Buyurduki ‘Allaha yemin olsun ki sizi rağbetlendir mek veya korkutmak için toplamadım. Fakat sizi şunun için topladım ki Temimid Dari, hıristiyan bir adamdı. Gelip biat ederek müslüman oldu. Bana bir haber getirdiki ben daha evvel size Mesih Deccal hakkında söylediklerime tam uygundur. Temim haber verdiki kendisi Lahm ve Cüzam (kabilelerinden olan) otuz kişi ile birlikte denizde bir gemiye binmişlerdi.
Denizde dalgalar onlara bir ay oyun oynamış, sonra denizde güneş batarken bir adaya çıkmışlar. Adaya girmişler. Karşılarına çok kıllı bir hayvan çıktı. Kılların çokluğundan önü ve arkası belli değildi.
— Ona dedilerki ‘Vay sana! Sen kimsin?’ Hayvan ‘Ben Cessâseyim’ (haberci) dedi. Dediler ki ‘Cessase nedir?’
— Dediki ‘Ey kavim! Şu manastırdaki adama gidin. Zira o, sizin haberinize arzuludur.’
Temim derki ‘Bize bir adamı söyleyince onun Şeytan olmasından korktuk.’ Sür’atle gittik, taki manastıra girdik. Birde baktıkki orda, asla görmediğimiz büyük bir insan gördük. İki eli boynuna sımsıkı bağlı, iki dizi topuklarına kadar demirle kelepçelenmiş. Dedikki ‘Vay sana! Sen kimsin?’
— Dediki ‘Muhakkak benim haberime ulaştınız. Bana haber verin, sizler kimsiniz?
Dedikki ‘Biz, Araplardan bir takım insanla rız, denizde gemiye bindik. Denizin dalgalı vaktine tesadüf etmişiz, dalgalar bizimle bir ay oynadı. Sonra senin adana çıktık. Yakınına oturduk ve adaya girdik. Bizi, kılları çok olup önü arkası belli olmayan bir hayvan karşıladı. Ona dedikki ‘Vay sana. Sen kimsin? Dediki ‘Ben Cessaseyim’ Dedikki ‘Cessase nedir?’ Dediki ‘Şu manastırdaki adama gidin. Zira o, sizin haberinizi arzu eder.’ Ondan korkup sür’atle sana geldik. Senin şeytan olmandan emin değildik.
(Bağlı) Adam dediki: Beysan hurmalığından bana haber verin?
Dedikki ‘Hangi şeyini öğrenmek istersin?
ـــــ Hurmalarından soruyorum. Meyva veriyor mu?
ـــــ Evet., dedik.
ـــــYakında meyva vermemesi umulur., dedi. Taberiye gölünden haber verin dedi.
Hangi şeyinden haber soruyorsun? Dedik.
ـــــ Onda su varmı? Dedi.
ـــــ Onun suyu boldur. Dedik.
ـــــ Yakında suyunun yok olması umulur, dedi. Bana Zuğar kaynağından haber verin? Dedi.
ـــــ Hangi şeyini öğrenmek istersin dediler.
ـــــ Kaynakta su varmı? Ahalisi kaynak suyu ile ekin ekiyormu? Dedi.
ــــــ Evet, kaynağın suyu çok, suyundan ahalisi ekin ekiyor, dedik.
ــــــ Bana Ümmi Peygamberden haber verin, ne yaptı? Dedi.
ــــــ Dedikki ‘Mekke’den çıktı, Yesrib’e (Medine) hicret etti.
ــــــ Araplar onunla savaştı mı? Dedi.
ــــــ Evet, dedik.
ــــــ Onlara nasıl yaptı? Dedi.
ــــــ Ona, Araplardan etrafında olanlara galip geldiğini ve ona itaat ettiklerini anlattık.
ــــــ Bu oldumu? Dedi.
ــــــ Evet, dedik.
ــــــ Bu onlar için daha hayırlıdır, dedi.
Kendimden size haber vereyim.
Ben Mesihim, (Deccal). Bana yakında çıkmam için izin verilmesini umarım. Çıkarım ve yeryüzünde dolaşırım. Mekke ve Taybe (Medine) hariç kırk gece içinde inmedik bir belde bırak mam. Bu iki belde bana haram edilmiştir. Onlar dan birine ne zaman girmek istesem elinde keskin kılıç olan bir melek beni ordan men eder. Onun herbir kapısı üzerinde bekçilik yapan melekler vardır.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) âsası ile minbere vurarak ‘Şu Taybedir, şu Taybedir, şu Taybedir. Medine’yi kasdetti.’ ‘Size bu haberi anlatmamışmıydım? buyurdu. İnsanlar ‘Evet’ dediler.
Temim’in haberi beni teaccüb ettirdi. Bu haber, size kendisinden haber verdiğime, Medine ve Mekke hakkındaki habere de uygun oldu.
Dikkat edin o, Şam denizindedir. Veya Yemen denizindedir. Hayır belki doğu tarafındadır. O, doğu tarafındadır, o doğu tarafındadır, diyerek eli ile doğu tarafına işeret eyledi. (Müslim)
******************
DECCAL HORASAN’DAN ÇIKAR
Ebu Bekiris Sıddık (Radıyellahu anhu) derki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize haber verdiki Deccal doğu tarafından çıkacaktır. Oraya Horasan denir. Kavimler ona tabi olacaktır.
(Tirmizi)
******************
Ebu Ümame el Bahili’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki şöyle haber vermiştir. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize hitap etti. Ekseri hutbeleri Deccal hakkındaki sözleriydi. Bizi ondan sakındırırdı. Şu sözü de bundandır: “Yeryüzünde Adem’in (Aleyhisselam) neslini Allah’ın yaratma sından bu yana Deccalin fitnesinden daha büyük bir fitne yoktur.
Allah’ın gönderdiği bütün peygamberler ümmetlerini Deccalden sakındırmışlardır. Ben, Peygamberlerin sonuncusuyum. Sizler ümmetlerin sonuncususunuz. Deccal, çaresiz sizin içinizde çıkacaktır.
Eğer ben sizin aranızda iken çıkarsa, herbir müslüman yerine ben, onunla davalaşırım. Eğer benden sonra çıkarsa herkes, kendi nefsini savuna caktır. Allah, her müslüman üzerine, benim vekilimdir.
Muhakkak o, Şam ile Irak arasından çıkacak tır. Sağı solu ifsad eder.
Ey Allahın kulları sabit kalın. Muhakkak ben size onun sıfatlarını vasfedeceğim ki benden evvel hiçbir peygamber onu böyle vasfetmemiştir.
ـــــ O başladığı vakitte “Ben peygamberim” der. Halbuki benden sonra peygamber yoktur.
ـــــ İkinci olarak derki ‘Ben sizin rabbinizim’ Halbuki sizler ölmedikçe rabbinizi göremezsiniz.
ـــــ Hemde onun gözü kördür. Halbuki rabbiniz kör değildir.
ـــــ Onun iki gözü arasında ‘kafir’ yazılıdır. Yazıyı bilen veya bilmeyen herbir mümin onu okur.
ـــــ Onun beraberinde bir bahçe ve ateş olma sı da onun fitnesindendir. Onun ateşi bahçedir, bah çesi ateştir. Her kim onun ateşi ile imtihan edilirse Allah’tan imdad istesin ve Kehf suresinin evvelini okusun. Onun üzerine (ateşi) soğuk ve selametli olur. Nasıl ki İbrahimin üzerine ateş böyle olmuştu.
ـــــ Bir bedeviye şöyle demeside onun fitnesindendir. ‘Şayet sana babanı ve anneni diriltirsem benim, senin rabbin olduğuma şahitlik edermisin?’ Bedevi evet der. İki şeytan annesi ve babası suretinde gelip derler ki ‘Ey evladım ona tabi ol. Muhakkak o senin rabbindir’
ـــــ Yine onun fitnesinden biride bir kişiye musallat olup onu öldürmesi ve testere ile onu ikiye yarmasıdır. Hatta iki parça halinde açılır. Sonra der ki ‘Şu kuluma bakın, muhakkak ben onu şimdi dirilteceğim. Sonra o zanneder ki benden başka rabbisi var’ Allahu Teala o kulu diriltir. Habis (Deccal) der ki ‘Rabbin kimdir?’
ــــ Rabbim Allahtır, sen Allahın düşmanısın, sen Deccalsın, Allaha yemin olsun ki bu günkü olduğum basiretten daha şiddetlisi üzere olmamış tım.
Ebu Said der ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu. “Bu adam ümmetimin cennette derece bakımından en üstünüdür.”
ـــــ Onun fitnesinden biride gökyüzüne emr edip yağmur yağdırması, yere emredip bitki bitir mesidir.
ـــــ Fitnesinden biride, bir beldeye uğrayıp onu yalanladıklarında, sağlam hiçbir yaylım hayva nı kalmayıp hepsinin helak olmasıdır.
ـــــ Başka bir beldeye uğrayıp onu tasdik ettiklerinde gökyüzüne emrederek yağmur yağdırması, yeryüzüne emrederek bitki bitirmesidir, öyle ki o günde hayvanları olduklarından daha fazla semiz, en büyük halde olup memeleri bol sütle dolar.
Yeryüzünde basmadık arazi bırakmaz, ancak Mekke ve Medine hariçtir. Kapılarından hiç birin den onlara giremez, ancak melekler onu keskin kılıçlarla karşılarlar, taki Medine’nin yakınında çorak kırmızı bir araziye iner. Medine, ahalisini üç kere şiddetli şekilde sallar. İçerde münafık erkek ve kadından kimse kalmayıp hepsi çıkar. Körük demirin pisliğini dışarı attığı gibi Medine, içinde bulunan habisleri dışarı atar. Bu güne halas (kurtuluş) günü denir.
Ebu Akrenin kızı Ümmü Şerik derki ya Resulullah o günde araplar nerdedir.
Buyurdu ki “O gün araplar çok azdır. Toplulukları Beyti Makdis’dedir. (Kudüs) İmamla rı salih bir adamdır.
Bir ara imamları (Mehdi) sabah namazı için öne geçince o anda Meryem oğlu İsa iner. İmam olan zat gerisingeri döner ki, İsa (Aleyhisselam) insanlara namaz kıldırsın. İsa elini onun iki omuzu arasına kor, sonra şöyle der “Öne geç ve namazı kıldır. Zira senin için kamet edilmiştir.” İmamları onlara namazı kıldırır.
Namaz bitince İsa (Aleyhisselam) der ki “Kapıyı açın.” Kapı açılır, birde ötesinde Deccal ve beraberinde yetmiş bin yahudi hepsi kılıç ve kalkanla kuşanmş.
Deccal, İsa’yı (Aleyhisselam) görünce, su içinde tuz eridiği gibi erir ve korkarak kaçar. İsa (Aleyhisselam) derki “Muhakkak benim için sana vurmak vardır. Bu hususta beni geçemezsin.” Onu (Deccali) doğu tarafındaki Luddi kapısının yanında yakalayıp öldürür.
Allahu Teala yahudileri hezimete uğratır. Allahın yarattığından hiçbir şey ile yahudiler örtünemezler ki Allahu Teala o şeyi konuştur masın. Ne bir taş, ne bir ağaç, ne bir duvar, ne bir hayvan. Ancak kargad ağacı müstesnadır. Zira bu ağaç onların ağacı olup yahudiyi haber vermez. Diğerleri konuşup “Ey Allahın kulu müslüman. Şu saklanan yahudidir, gel onu öldür.” (derler.)
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Deccalın günleri kırk senedir. Bir sene si, senenin yarısı gibidir. Bir senesi ay gibidir. Bir ayı Cuma gibidir. Diğer günleri kıvılcım gibidir. Öyle ki kişi şehrin kapısında sabahlar, akşama diğer kapısına ulaşamaz.
Denildiki ya Resulullah o kısa günlerde nasıl kılarız. Buyurdu ki şu uzun günlerinizde taktir ettiğiniz gibi taktir edersiniz ve kılarsınız.
(İbni Mace)
*******************
BÜYÜK SAVAŞLAR
Utbe ibni Ebi Vakkas (Radıyellahu anhu) Resulullah’tan (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu haber verdi: “Arap yarımadası ile savaşırsınız ve Allah onu size feth eder. Sonra Rum ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Deccal ile savaşırsınız, Allah onu size feth eder.”
Utbe ibni Ebi Vakkas (Radıyellahu anhu) Resulullah’tan (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu haber verdi: “Arap yarımadası ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Faris (İran) ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Rum ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Deccal ile savaşırsınız, Allah onu, sizin için feth eder.
Nafi’ ibni Utbe derki bir savaşta Resulullah ile birlikte idik. Batı tarafından bir kavim ona geldi. Üzerlerinde yün elbiseler vardı. Onlar ayakta idiler, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) oturuyordu. Onun yanına vardım ve aralarında durdum. Ondan dört kelime belledim.
Buyurduki “Arap yarımadası ile savaşacak sınız. Allah orayı feth edecektir. Sonra Fars ile savaşacaksınız, Allah orayı feth edecektir. Sonra Rum ile savaşacaksınız, Allah orayı feth edecektir. Sonra Deccal ile savaşacaksınız, Allah onu feth edecektir.
Nafi’ derki ‘Ya Cabir! Bakmazmısın, Deccal, Rum feth edilmedikçe çıkmaz.’
(Ahmed)
*******************
Esma binti Yezid (Radıyellahu anhâ) derki, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) ile birlikte evinde idik. Buyurduki “Deccalin çıkışından üç sene evvel üç sene gök yağmurunun üçte birini tutacak. Yer nebatının üçte birini tutacak.
İkinci sene olunca gök yağmurunun üçte ikisini tutacak. Yer nebatının üçte ikisini tutacak.
Üçüncü sene olunca gök yağmurunun tamamını tutacak. Yer ekininin tamamını tutacak. Tırnaklı ve diğer bütün hayvanlar helak olacaktır.
Deccal bedevilerden olan bir adama derki ‘Bana söyle eğer deveni, memeleri dolgun, hörgücü iri olarak diriltirsem benim senin rabbin olduğumu bilirmisin?’ Adam ‘evet’ der. Şeytanlar ona, devesi suretinde şekillenir. Neticede adam, Deccale tabi olur.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) dışarı çıktı, ev halkı ağlaştılar. Biz ağlarken Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) geri döndü. Neden ağlıyorsunuz? Dedi.
Dedimki ‘Ya Resulullah! Deccalden bahset tin. Allaha yemin olsunki cariyem hamurunu yoğurur, daha olmadan nerdeyse açlıktan helak olacağım. O gün nasıl yaparız.’
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Mü’mine yemeğinden, içeceğin den o gün tekbir, tesbih, tahmid yeterlidir.” Sonra buyurdu “Ağlamayın! Şayet Deccal çıkarsa ben içinizdeyim. Onunla çekişirim. Benden sonra çıkar sa Allah, benim yerime herbir müslüman üzerine vekilimdir.” (Ahmed)
*******************
MEHDİ VE İSA (A.S)
ESERİ TAKDİM
Alemlerin rabbine sonsuz hamdu sena, sevgili peygamberi Muhammed (Aleyhisselam) ve âline sonsuz selatu selam olsun.
Günümüzde insanlar son derece cahil olduğun dan onları kandırmak, istismar etmek bir takım uyanıklar için çok kolay olmaktadır. Öyle ki hakkında pek çok Hadisi Şerif ve ayeti kerimenin delalet ettiği hususların zıttına, insanları aldatmaya cüret etmektedirler.
Bu cümleden olarak son ‘Mezarcı’ olayı ve onun karşısında konuşup islamın asırlarca sahih Hadisi Şerif kitaplarında ve Tefsirlerde beyan ettiği kıyamet alametlerini inkara kalkan etiketli, rütbeli din hırsızları bizi bu hususta harekete geçirmiştir. Belki, bu kısa çalışmamız temiz ehli sünnet itikadında ki kardeşlerimizi tatmin etmek hususun da yeterli delilleri ifade etmesi bakımından son derece faideli olacağını umarız.
Ahır zamanda olması beklenen olayların ilki Mehdi (Aleyhisselam)’nin zuhuru ile başlayacaktır. Bun dan evvel onun gelişini haber veren pek çok alamet zuhur etmiştir. En mühimi yalancı Mehdilerin zuhur etmesi, yeryüzünün zulüm, isyan ve küfürle dolmasıdır.
Bundan sonra Deccalın zuhur edip ortalığı fesada boğması beklenmektedir. Daha sonra İsa (Aleyhisselam) gökten inerek Mehdi ve mü’minlere destek olarak Deccal ve ordusunu helak edecektir.
İslamın bütün dünyaya hakim olmasından belli bir müddet geçtikten sonra artık diğer alametler sırasıyla vakı olup dünya varacağı son noktaya elbette ulaşacaktır.
Biz bu eserimizde sadece hadisi şerif, ayetler ve onların asırlarca yapılan tefsirlerinden aldığımız bilgileri sizlere aktarmakla yetinmekteyiz. Herhangi bir yorum getirmekten kaçınmaktayız. Zira gaybı ancak Allah bilir. Gayemiz siz kardeşlerimize ilmi destek vererek itikad ve amelinizi ehli sünnet üzere muhafaza etmekte yardımcı olmak ve muhaliflere cevap vermektir.
Cenabı Hak (Celle Celalühü) bizleri hak ehlinden, sıratı müstakimden ve dostlarından dünya ve ahırette ayırmasın. Amin.
ALİ KARA
Ramazan 1421 - 2000
KIYAMET ALÂMETLERİ
Onlar, kıyametin kendilerine ansızın gel mesinden başka bir şeyi beklemiyorlar. İşte muhakkak onun alametleri gelmiştir. Artık onlara geldiği vakit düşünmelerinin ne faydası ola cak. (Muhammed 18)
Bu ayeti kerimenin izahında Celaleyn tefsi-rinin haşiyesi Cemel’de, Huzeyfe (Radıyellahu anhu) hadisi şerifi zikredilmiştir. Bu hadisi şerifte Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) kıyamet alametlerini şu şekilde beyan etmiştir:
Huzeyfe İbni Esedil Gıfari’den, şöyle söylediği rivayet edildi: Biz oturmuş Resulullah’ın odasının gölgesinde konuşuyorduk. Kıyametten bahsettik. Seslerimiz yükseldi. Resulullah (Sallalla hu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Kıyamet asla kaim olmaz, taki ondan evvel on alamet bulunmadıkça.
Güneşin battığı yerden doğması, Dâbbetül arz’ın çıkması, Ye’cüc-Me’cüc’ün çıkması, Deccal, Meryemoğlu İsa’nın inmesi, Duman, Batı-doğu arapyarımadası’nda üç yer batması. Bunların sonuncusu Yemen’de Aden derinliklerinden bir ateşin çıkmasıdır. İnsanları mahşere sevkeder.
(Ebu Davud)
*******************
MEHDİ (Aleyhisselam) HAKKINDAKİ HADİSİ ŞERİFLER
Abdullah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Dünyada bir günden başkası kal -masa, elbette Allah o günü uzatır, taki o günde benden veya ehli beytimden bir adamı gönderir. İsmi benim ismime uyar, babasının ismi babamın ismine uyar.
Yeryüzünü, zulüm ve haksızlıkla dolduğu gibi adalet ve doğrulukla doldurur.” (Ebu Davud)
*******************
Ali (Radıyellahu anhu) dan rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Zamandan bir günden başka kalmasa da elbette Allah, ehli beytimden bir adam gönderir. Zulümle dolduğu gibi, yeryüzünü adaletle doldurur. (Ebu Davud)
*******************
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) riva yet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Dünyadan bir günden başka kalmasa da elbette Allah o günü uzatır, hatta ehli beytimden bir adam, Deylem dağına ve Kostantıniyye’ye (İstanbul) sahip olur.”
(İbni Mace)
*******************
SİYAH BAYRAKLILAR
Alkame’den, o da Abdullah’tan (Radıyellahu anhuma) rivayet edildiki birara biz Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) yanında idik. Birden Haşim oğullarından bir genç topluluğu geldi. Resulullah onları görünce gözleri yaşla doldu, rengi değişti. Dedimki ‘Yüzünde hoşlanmadığımız şeyi görmemiz nedendir?’
Buyurduki “Muhakkak biz Ehli beytiz. Allah bizim için, dünya üzerine ahıreti seçti. Muhak kak ehli beytim benden sonra belalar, kovulmak ve sürgünlere kavuşacak. Taki bir kavim doğu tarafın dan gelecek. Onlarla birlikte siyah bayraklar vardır. Hayrı (imameti) isterler, onlara verilmez. Bu yüzden savaşırlar, yardım olunurlar (Galip gelir ler) İstedikleri onlara verilir de onu kabul etmez ler. Onu ehli beytimden olan bir adama verirler.
Yeryüzü zulümle dolduğu gibi onu adaletle doldurur. Sizden her kim bu vakte yetişirse, kar üzerinde sürünerek olsa da onlara katılsın,”
(İbni Mace)
*******************
Abdulah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edil diki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Ehli beytimden bir adam gelmedikçe kıyamet kopmaz. İsmi, ismime uyar. (Ahmed)
*******************
Abdulah’tan (Radıyellahu anhu) rivayet edil diki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Günler bitmez veya zaman tükenmez, taki Araplara ehli beytimden olan bir adam hakim olmadıkça. İsmi, benim ismime uyar.” (Ahmed)
*******************
Ebu Said el Hudri (Radıyellahu anhu) Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu rivayet etti: “Ehli beytimden olan alnı açık, haya sahibi bir adam (dünyaya) hakim olmadıkça kıyamet kopmaz. Daha evvel zulümle dolduğu gibi yeryüzünü adaletle doldurur. Yedi sene daim olur. (Ahmed)
*******************
MEKTUBATI RABBANİ’DE
KIYAMET ALAMETLERİ VE MEHDİ
Peygamberimizin haber verdiği kıyamet alametlerinin hepsi haktır. Onlarda meydana gelmeme ihtimali yoktur.
Adetin hılafına, batıdan güneşin doğması.
Mehdi (Aleyhisselam)’nin zuhuru.
Ruhullah İsa (Aleyhisselam)’nın gökten inmesi.
Deccal’ın çıkması.
Ye’cüc ve Me’cücün çıkması.
Dâbbetül arzın çıkması.
Sonra bir dumanın ortalığı kaplayıp, onları elim bir azabla azablandırması.
Sıkıntıdan insanlar şöyle der: “Ey Rabbimiz! Bizden azabı kaldır, biz mü’minleriz.”
Son alamet, Aden tarafından çıkan bir ateş tir. (bu ateş insanları mahşere sürecek.)
Cahillikten dolayı bir cemaat, Hindistan ehlinden mehdilik iddia eden birisinin Mehdi olduğunu zanetti. Onlara göre Mehdi geçti ve öldü, kabrinin “Kurre” denilen bir yerde olduğunu söyle diler. Halbuki şöhret ve tevatürü manevi derecesi ne ulaşan sahih hadisi şerifler bu taifeyi yalanlıyor. Zira Efendimiz, Mehdi için alametler beyan etti. Bu alametler o iddia edilen şahısta yoktur.
Hadisi Nebevi’de şöyle geldi: “Mehdi çıkacak ve başının üzerinde bir parça bulut olacak, içinde bir melek şöyle nida edecek “şu şahıs Mehdi’dir, ona tabi olun.”
Yine Efendimiz buyurdu ki “Yeryüzünün tamamının maliki dört tanedir. Zülkarneyn ve Süleyman mü’minlerdendir. Nemrud ve Buhtunnasır kafirlerdendir. Yeryüzüne ehli beytim den olan beşinci bir şahıs malik olacaktır.” (Bu Mehdidir.)
Efendimiz buyurdu: “Benim ehli beytimden bir adamı Allah göndermedikçe dünya yok olmaz, onun ismi ismime uyar, babasının ismi babamın ismine uyar, zulum ve haksızlıkla dolduğu gibi yeryüzünü doğruluk ve adaletle doldurur.”
Hadisi şerifte “Eshabı Kehf Mehdinin yardımcılarıdır” şeklinde buyuruldu.
İsa (Aleyhisselam) Mehdinin zamanında ine cek, Mehdiye, Deccalı öldürmekte yardım edecek, saltanatının zahir ve (galib) olduğu zamanda ramazanın ondördünde güneş tutulacak ve ayın evvelinde ay tutulacak, bunlar normal adetin ve münec cimlerin hesabının hılafına olacak.
İnsaf nazarıyla bakmak lazım, şu alametler o bahsedilen şu ölü şahısda var mı yok mu (yok.) Mehdi’nin, Efendimiz tarafından haber verilen diğer pek çok alametleri vardır. Şeyh İbni Hacer, Mehdinin alametleri beyanında bir risale yazdı ki o alametler ikiyüze ulaşıyor.
**********************
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki: “Davaları bir olan iki gurup savaşmadıkça kıyamet kopmaz.” (Buhari)
******************
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki: “İki gurup savaşmadıkça kıyamet kopmaz. Aralarında büyük ölümler olur. Davaları birdir. Otuz taneye yakın yalancı Deccallar gönderilmedikçe kıyamet kopmaz. Bunlardan herbiri, kendini Allah’ın Resulu zanneder.” (Buhari)
*******************
DECCAL
Nevvas ibni Sem’an el Kelbi’den söyle demiştir. ‘Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) Deccalı zikretti ve şöyle buyurdu “Ben içinizde iken Deccal çıkarsa ben onunla mücadele ederim, siz değil. Ben yok iken çıkarsa, kişi nefsini müdafaa edecektir. Allah, her müslüman üzerine vekildir.
Sizden herkim Deccala kavuşursa, Kehf suresinin başını (on ayeti) ona karşı okusun. Onlar sizi Deccalın fitnesinden korur.”
Dedikki ‘Dünyada kalması ne kadardır?’ Buyurduki ”Kırk gün. Bir günü bir sene gibidir. Bir günü, bir ay gibidir. Bir günü, Cuma gibidir. Diğer günleri, sizin günleriniz gibidir. “(Takriben 424 gün)
Dedikki ‘Ya Resulellah! Şu bizim senemiz gibi olan günde, bir gün ve gecelik namaz bize yetermi?’ Buyurduki ”Hayır. Onun miktarını takdir edin. (Vakitlere taksim edin.)
Sonra Meryemoğlu İsa (Aleyhisselam), doğu Dimaşk’ta (Şam) beyaz minarenin yanına inecektir. Deccali Lüddi kapısında yakalayacak ve öldürecektir.” (Ebu Davud)
*******************
Salimden, o babasından şöyle rivayet etti ‘Hayır, vallahi Resulullah, İsa için kırmızıdır deme di. Fakat şöyle buyurdu “Birara ben uyuyordum. Rüyamda Kabe’yi tavaf ediyorum. Kıvırcık saçlı bir adam, iki kişi arasında salınarak yürüyordu. Başından su damlıyordu veya başı su akıtıyordu. Bu kimdir? dedim. Dedilerki Meryemoğlu İsa’dır. Yürüyüp gittim. Birden bir kırmızı ve cüsseli bir adam, başı kıvırcık, sağ gözü kör. Sanki gözü üzüm salkımı (gibi sarkmış) Dedimki “Bu kimdir? Dedilerki ‘Bu Deccaldir’ İnsanların ona en çok benzeyeni İbni Katan’dır.” Zühri derki: Huzaa kabilesinden olan bir kişidir. Cahiliyye döneminde ölmüştür. (Buhari)
*******************
HAK TAİFE
Cabir ibni Abdullah derki Resulullah (Sallal lahu aleyhi ve sellem)‘in şöyle buyurduğunu işittim. “Ümmetimden bir taife, hak üzere savaş maktan zail olmayacaktır. (Hak üzere devam edecekler.) Kıyamet gününe kadar üstün olacaklar dır.”
Şöyle buyurdu: “Meryemoğlu İsa (Aleyhisse lam) inecektir. (Mü’minlerin) Emiri derki ‘Gel, bize namaz kıldır.’ (İsa) Derki ‘Hayır. Muhakkak sizin bazının, Allah’ın bu ümmete olan ikramı ile bazınız üzerine emirlersiniz.’ (Müslim)
*********************
Ebu Hureyre’den rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Rum (hıristiyan ordusu) A’mak veya Dâbık’a inmedikçe kıyamet kopmaz. Onlara karşı, Medine’den o vakitte yeryüzü müslümanlarının en hayırlılarından olan bir ordu çıkar. Karşılıklı saf olunca, Rumlar derki ‘Bizim ile bizden esir alanların arasını serbest bırakın ki onlarla savaşalım’
Müslümanlar ‘Hayır! Vallahi sizin ile kardeş lerimizin arasını asla serbest bırakmayız.’ Onlarla (Rumlarla) savaşırlar. Ordunun üçte biri hezimete uğrar. (kaçar) Allah, onların ebediyyen tevbesini kabul etmez. Ordunun üçte biri şehid olur. Allah katında en faziletli şehidler bunlardır. Üçte biri savaşı kazanır. Bunlar ebediyyen fitnelenmezler (asi olmazlar) Kostantiniyye’yi (İstanbul’u) feth ederler.
Onlar, kılıçlarını zeytin ağaçlarına astıkları halde ganimetleri taksim ederlerken, içlerinde şeytan nida ederek ‘Mesih Deccal arkanızdan ehlinize musallat oldu’ der. Yola çıkarlar, halbuki bu söz batıldır.
Şam’a vardıklarında Deccal çıkmış olur. Bir de onlar savaşa hazırlanıp saf olduklarında namaz için kamet edilir. Meryemoğlu İsa (Sallallahu aleyhi ve sellem) gökten iner. Onlara namaz kıldırır.
Allahın düşmanı (Deccal) onu görünce tuzun suda eridiği gibi erir. Şayet onu kendi haline bıraksaydı elbette eriyip helak olurdu, fakat Allahu Teala O’nun elinde Deccal öldürür. Onlara kanını, süngüsünde gösterir.”
*******************
DECCALIN DOLAŞMASI
Nevvas ibni Sem’an’dan (Radıyellahu anhu) şöyle dediği rivayet edildi: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bir gün kuşluk vaktinde Deccal’i anlattı, hakkında hem küçümseyici, hem de mühimsenecek şeyler söyledi. Hatta onu hurma taifesi arasında zannettik. Sonra kendisine gittiğimizde, bizdeki üzüntünün farkına vardı ve:
Neyiniz var? Diye sordu.
Ey Allahın Resulü, Deccal’dan söz ettin; hakkında hem küçümseyici, hem de mühimsene cek şeyler söyledin. O kadar ki onu hurmalıklar taifesi arasında zannettik, dedik.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem):
Bana sizin için Deccaldan başkası daha korkuludur, dedi. Çünkü Deccal, ben aranızda iken çıkarsa, tek başıma onunla davalaşır ve iddiasını iptal ederim. Ben, aranızda yokken çıkarsa, herkesin bizzat kendisi davalaşmak zorundadır ve her müslüman için Allah, benim vekilliğimi yapar.
Deccal, genç ve çokça kıvırcık saçlıdır, bir gözü kördür. Onu, Katanoğlu Abdül Uzza’ya sanki benzetiyorum. Kim, sizden ona yetişirse, Kehf suresinin ilk on ayetini okusun. O, Şam ile Irak arasındaki bir yerden çıkacaktır. Sağı, solu fesada boğacak, ey allahın kulları (hak’ta) sabit olunuz! buyurdu.
Ey Allahın Resulu! Deccal yeryüzünde ne kadar kalacaktır? Diye sorduk.
Kırk gün, fakat onun bir günü, bir sene, bir günü bir ay, bir günü de Cuma gibi, öteki günleride, sizin bu günkü günleriniz gibidir, dedi.
Ey Allahın Resulu! Bir sene gibi olan o günde, bir günün namazı bize kafi gelecek mi? Diye sorduk.
Hayır, onu takdir ederek (her 24 saatte beş vakit namaz kılmak suretiyle) hesablayın.
Onun yer yüzündeki hızı ne olacak? Dedik.
Peygamber (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: hızlı rüzgarlı yağmur gibi. Bir kavme gelecek. Onları davet edecek. Onlar da kendisine iman edip davetine koşacaklar. Göğe emir edecek, gök yağmur yağdıracak, yere emir edecek, yer bol bol bereketlerini çıkaracak, insanla rın hayvanları, meraları, cüsseleri en güzel şekilde, memeleri sütle dolu olduğu halde döneceklerdir.
Sonra Deccal bir başka kavme gelecek. Onları davet edecek. Onlar ise onun davetini kabul etmeyecekler. Deccal da onlardan yüz çevirip gidecek. Ve onlar hemen büyük bir kıtlığa maruz kalıp ellerinde ne varsa bir şeyleri kalmayacak.
Deccal bir harabeye uğrayacak ve: “definele rini çıkar” diyecek. Defineler, arı oğulu gibi arkasından gelecekler. Sonra gençlikle dolup, taşan birini çağıracak. Onu, kılıç darbesi ile iki parçaya bölecek. Sonra bunu çağıracak ve bu dirilip, güler yüzle kendisine gelecektir.
Deccal bunları yaparken Allah, Meryemin oğlu İsa (Aleyhisselam) yı gönderecek.
İsa (Aleyhisselam) iki elbise içinde, ellerini iki melek kanatları üzerine koymuş olarak Dimaşk doğusunda, Minare-i Beyza (Beyaz Minare) denilen yere inecek. Başını eğdiği vakit su damlaya cak, kaldırdığı vakitte inci daneleri gibi su damlaları dökülecektir. Nefesinin kokusunu duyan her bir kafir, derhal ölecektir. Nefesi ise, gözünün gördüğü yere kadar yayılmaktadır.
İsa (Aleyhisselam) derhal Deccalı arayacak ve onu Lüddi denilen (Beyti Mukaddes yakınlarında) bir beldede kendisini yakalayıp öldürecektir.
Sonra İsa’ya (Aleyhisselam), Allahın kendilerini Deccal’den koruduğu bir kavim gelecek, İsa (Aleyhisselam) onların yüzlerini mesh edecek ve cennetteki derecelerini anlatacaktır.
İsa (Aleyhisselam) bu durumda iken Allah, kendisine “Ben kimsenin kendileri ile savaşmayıp öldüremeyeceği bir takım kullarımı ortaya çıkardım, sana tabi durumda olan kullarımı Tur dağına çıkar ve bunlardan koru” diye emredecek ve Allah, Ye’cüc ve Me’cüc’ü, her tepeden sürate iner oldukları halde gönderecek.
İlk önde gelenler, Taberiyye gölüne uğrayacak ve bütün suyunu içecekler. Arkalarındakiler gelince “burada bir defa su vardı” diyecekler.
İsa (Aleyhisselam) ile ona tabi olan mümin ler muhasarada kalmış olacaklar. O kadar ki, onlar için bir öküz başı, sizin için bu günki yüz dinardan daha değerli olacaktır. Allahın peygamberi İsa (Aleyhisselam) ve arkadaşları Allaha dua edecekler, Allah da onların (Ye’cüc ve Me’cüc) boyunlarına negaf denilen bir kurt gönderecek ve tek kişi gibi hepsi öleceklerdir.
Sonra İsa (Aleyhisselam) arkadaşları ile Tur’dan inecekler ve yeryüzünde onların kokmuş pisliklerinin doldurmadığı bir yer bulamayacaklar. İsa (Aleyhisselam) ve arkadaşları Allah’a dua edecekler. Allah da, Horasan develerinin boyunları gibi bir takım kuşlar gönderecek, bunların kokmuş cesedlerini taşıyıp Allahın dilediği tarafa atacaklar dır. Sonra Allah bir yağmur gönderecek ki, bu yağmurdan ne çadırlar, ne de binalar kendini koru yamayacaktır. Yağmur yerleri ayna gibi yapıncaya kadar yıkacaktır.
Sonra yere:
“Bitir meyvelerini, çıkart bereketlerini” denilecek. Ve o gün cemaat narlardan yiyecekler ve kabukları ile gölgenecekler. Hayvanlarına öyle bereket verilecek ki, devenin sütü bir cemaata yetecek, ineğin sütü bir kabileye, koyunun sütü de insanların bir mahallesine yetecektir.
İnsanlar bu halde iken; Allah, hoş bir rüzgar gönderecek, bu rüzgar insanları koltuk altla rından alıp, her mü’min ve müslimin ruhunu alacaktır. (Dünyada) yalnız yabani eşekler gibi, birbirine girmiş olduğu halde bulunan kötü insanlar kalacak tır. Ve, kıyamet de bunlar üzerine kopacaktır.
(Müslim)
DECCAL NE KADAR KALIR
Urve İbni Mes’ud es Sakafi derki, Abdullah ibni Amr’ı işittim, ona bir adam geldi ve ‘Şu sözler nedir ki kıyamet şöyle şöyle kaim olacak dersin’
Bunun üzerine (Urve) Subhanellah, lailahe illellah veya buna benzer bir kelime söyledi. Muhakkak ebediyyen hiç kimseye bir şey söyleme meyi kast ettim. Ancak ben dedimki muhakkak siz, az zaman sonra büyük işler göreceksiniz. Beyt yarılacak, şöyle şöyle olacak...
Sonra dediki ‘Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: Deccal, ümmetim içinde çıkacak, kırk kalacak. Kırk aymı, günmü, senemi dediğini bilmiyorum. Allah, Meryemoğlu İsa’yı gönderecek. Sanki O, Urve ibni Mes’ud gibidir. (Ona benzer) Deccali arar ve onu helak eder.
Sonra insanlar, iki kişi arasında düşmanlık olmayan yedi sene beklerler. Sonra Allahu Teala Şam tarafından soğuk bir rüzgar gönderir, yeryü zünde kalbinde hayırdan veya imandan zerre ağırlığı bulunan hiçkimse kalmaz, ancak hepsinin ruhu alınır. Öyleki sizden biri dağın içine girse elbette onun üzerine gelir ve ruhunu alır.
(Urve) Derki, bunu Resulullah’tan (Sallalla hu aleyhi ve sellem) işittim. Şöyle buyurdu: “İnsan ların en şerlileri kalacak. Ma’rufu bilmezler, çirkini inkar etmezler. Şeytan onlara şekillenerek gelir ve derki ‘İcabet etmeyecekmisiniz?
Derlerki: Ne emrediyorsun? Onlara putlara ibadeti emreder. Onlar bu halde iken rızıkları bol, geçimleri güzeldir.
Sonra Sur’a üfürülür. Onu işiten ilk kişi, deve havuzunu sıvarken düşüp ölür. Bütün insanlar ölür.
Sonra Allahu Teala bir yağmur gönderir, sanki o çisedir veya gölgedir. Bütün insanların cesedleri bundan dolayı yerden biterler. Sonra Sur’a diğer bir üfürüşle üfürülür ve birde bütün insanlar ayakta bakıp dururlar.
Sonra denilir: ‘Ey insanlar! Rabbinize doğru gelin. ’Onları durdurun, zira onlar mes’uldürler.’
(Buhari)
*******************
DECCALİN VASIFLARI
İmamı Mücahid’den şöyle rivayet edildi, biz İbni Abbas (Radıyellahu anhuma) nın yanında idik. Deccalı konuştuk. Bize dedi ki “Muhakkak onu iki gözü arasına kafir yazılmıştır.” (Buhari)
*******************
Abdullah derki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bir gün insanların ortasında Mesih Deccalı anlattı ve şöyle buyurdu: “Muhakkak Allah kör değildir. Ancak Mesih Deccal sağ gözü kördür. Sanki gözü üzüm salkımı gibi sarkmış.
Bir gece uykumda kendimi Kabe’de gördüm. Bir de Baktım ki insanların en güzellerinden olan bir adam, saçları iki omuzu arasında sarkmış ve düzgün taranmış. Başından su damlıyor. Ellerini iki kişinin omuzlarına koyduğu halde beyti şerifi tavaf ediyordu.
Dedim ki bu kimdir? Dediler ki bu Meryem oğlu Mesih İsa’dır.
Sonra ötesinde başka bir adam gördüm ki kıvırcık ve kısa saçlı, sağ göz kör, sanki gördükle rim arasında en çok İbni Katan’a benziyor. İki elini bir adamın iki omuzuna koymuş olduğu halde beyti şerifi tavaf ediyor.
Dedim ki; Bu kimdir? Dediler ki ‘Mesih Deccaldır.’ (Buhari)
******************
İbni Ömer (Radıyellahu anhu) den rivayet edildiki şöyle demiştir. Biz, veda haccında kendi aramızda konuşuyorduk. Halbuki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) henüz aramızda idi. Bunun veda haccı olduğunu bilmiyorduk. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) Allaha hamd ve sena etti, sonra Mesih Deccal’ı anlattı. Onun hakkında sözü uzattı.
Ve buyurdu ki Allahu Teala hiçbir peygamber göndermedi ki onlar ümmetini Deccal’den korkutmamış olsun. Nuh ve ondan sonraki peygamberler (ümmetlerini Deccal’den) korkutmuştur.
Muhakkak deccal içinizde çıkar. Onun durumu sizin üzerinize gizli kalmaz. Muhakkak rabbiniz, sizin üzerinize gizli değildir. (bunu üç kere tekrar etti.)
Muhakkak rabbiniz kör değildir. Muhakkak Deccalın sağ gözü kör olup sanki sarkmış üzüm gibidir. Dikkat edin! Allah kanlarınızı, mallarınızı şu günün, şu beldenizin, şu ayınızın hürmeti gibi haram etmiştir. Dikkat edin! Tebliğ ettim mi? Dediler ki evet. Buyurdu ki Allahım şahid ol! (bunu üç kere tekrar etti.) Yazıklar olsun, bakın benden sonra küfre dönmeyin. Bazınız bazınızın boynunu vurmasın.” (Buhari)
*******************
RESULULLAH’IN DUASI
Enes İbni Malik (Radıyellahu anhu) derki Muhakkak Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle dua ederdi “Ey Allahım! Cimrilikten, tenbellikten, erzeli ömürden, kabir azabından, Deccalın fitnesinden, hayatın ve ölümün fitnesinden sana sığınırım.” (Buhari)
*********************
Aişe (Radıyellahu anha) validemiz derki Resu-lullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle derdi.
“Allahım! Cehennemin fitnesinden, cehen nem azabından, kabir fitnesinden, kabir azabından, zenginliğin şerrinden, fakirliğin fitnesinin şerrin den sana sığınırım. Allahım! Mesih Deccalın fitnesinin şerrinden sana sığınırım. Allahım! Kalbimi kar ve dolu suyu ile yıka. Kalbimi beyaz elbise kirlerden pak edildiği gibi hatalardan pak eyle. Benimle hatalarım arasını, doğu ile batı arasını uzak ettiğin gibi uzak eyle. Allahım! Tenbellikten, günahtan ve borçtan sana sığınırım.” (Buhari)
*******************
DECCAL, MEKKE VE MEDİNE’YE GİREMEYECEK
Ebi Bekrete (Radıyellahu anhu) Resulullahtan şöyle rivayet etti. “Medine’ye, Mesih Deccalın korkusu girmeyecek. O vakitte Medine’nin yedi kapısı olup, herbir kapı üzerinde iki melek buluna caktır.” (Buhari)
*******************
Ebu Said derki, bir gün Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize Deccal hakkında uzun konuştu. Şöyle buyurdu:
“Deccal gelir. Halbuki Medine’nin kapılarından girmesi ona haram edilmiştir. Medine’nin yakınındaki çorak araziye iner. O vakitte insanla rın en hayırlısı olan bir kişi, ona doğru çıkar ve derki ‘Ben şahitlik ederim ki sen Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) bahsettiği Deccalsın.’
Deccal der ki, söyleyin bakayım eğer bu adamı öldürürsem, sonra onu diriltirsem benim işimde şüphe edermisiniz? Etrafındakiler derki ‘Hayır.’
Deccal o kişiyi öldürür, sonra diriltir. O kişi der ki ‘Allaha yemin olsun ki bu gün senin hakkındaki basiretim daha şiddetli oldu. (Senin deccal olduğunu şimdi daha iyi anladım)’Deccal onu öldürmek isteyecek fakat ona güç yetireme yecek.” (Buhari)
*******************
YALANCI DECCALLER
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) Müslim ibni Yesar şöyle işitmiştir. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Ahır zamanda yalancı deccallar olacaktır. Sizin ve babalarınızın işitmediği söylerle size geleceklerdir. Sakının, onlarıda sakındırın. Sizi saptıramazlar, sizi fitnelen diremezler.” (Buhari)
*******************
KABUL EDİLEN İMANIN VAKTİ
Ebu Hureyre (Radıyellahu anhu) şöyle dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki “Üç şey çıktıkları vakitte kişiye daha evvel iman etmemiş veya imanında hayır kazanmamışsa artık iman etmesi fayda vermez. Güneşin batıdan doğması, deccalın ve dabbetül arzın çıkması.”
(Buhari)
*******************
MEDİNE SALLANACAK
Enes İbni Malik (Radıyellahu anhu) derki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Deccal gelip Medine’nin yakınına konaklar. Sonra Medine üç kere sallanır. Her bir kafir ve münafık olan çıkıp deccalın yanına gelir.” (Buhari)
*******************
DECCALDEN NASIL KORUNURUZ
Ebud’Derda (Radıyellahu anhu) dan rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Her kim Kehf suresinin evvelin den on ayet ezberlerse Deccaldan muhafaza edilir.” (Müslim)
*******************
DECCALİN NEHİRLERİ
Huzeyfe’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildi ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: ‘Ben Deccal ile birlikte bulunan şeyi en iyi bilirim. Onunla birlikte akan iki nehir vardır. İkisinden biri göz görmesi ile beyaz sudur. Diğeri göz görmesi ile tutuşmuş ateştir. Sizden biri onu idrak ederse, ateş olarak gördüğü nehre gelsin, gözünü yumsun. Sonra başını eğerek ondan içsin. Zira o, soğuk sudur.
Muhakkak Deccal, gözü mesh edilmiştir (kördür) Üzerinde kalın bir tabaka vardır. İki gözü arasında ‘kafir’ yazılıdır. Yazı bilen veya bilme yen her mü’min bunu okur. (Müslim)
*********************
Ukbe İbni Amir Huzeyfe’ye (Radıyellahu anhu) dedi ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) den işitmiş olduğun şeyleri bize haber vermeyecek misin?
Dedi ki ben şöyle buyurduğunu işittim. “Muhakkak Deccal ile beraber çıktığı vakitte su ve ateş bulunacak. İnsanların ateş olarak gördüğü şey soğuk sudur. İnsanların su olarak gördüğü şeyde yakıcı ateştir. Sizden her kim ulaşırsa ateş olarak gördüğüne gitsin. Zira o tatlı ve soğuk sudur.”
(Buhari)
*****************
DECCALE KARŞI ÇIKAN MÜ’MİN
Ebu Said el Hudri’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Deccal çıkar, onun karşısı na mü’minlerden bir adam çıkar. Deccalin silahlı muhafızları onun karşısına çıkar ve nereye (gitmek) istiyorsun? derler. Mü’min derki ‘Şu çıkmış olan kişiyi kast ediyorum’ Muhafızlar ona derki ‘Rabbimize iman etmiyormusun?’ Mü’min derki ‘Rabbimizin gizli bir tarafı yoktur.’ Muhafız lar ‘Onu öldürün’ derler. Bazıları diğerlerine derki ‘Rabbiniz kendinden habersiz hiç kimseyi öldürmekten sizi nehyetmedimi?’ (Ebu Said) Derki ‘Onu Deccal’e götürürler.
Mü’min onu görünce, ‘Ey insanlar! Şu, Resu lullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) bahsettiği Deccaldir’ der. (Ebu Said) Derki; Deccal derki: ‘Onu tutun, onu ikiye yarın.’ Sırtı ve karnı sopa ile dövülür. (Ebu Said) Derki; Deccal ona derki ‘Bana iman etmeyecekmisin’ (Ebu Said) Derki: Mü’min ‘Sen yalancı Mesihsin’ der. Deccal emreder testere ile iki parçaya yarılır, hatta iki ayak arası ayrılır. (Ebu Said) Derki sonra Deccal iki parça arasında yürür, sonra ona ‘Kalk’ der. Sapasağlam ayağa kalkar. Sonra ona derki ‘Bana iman etmeyecekmisin?’ Mü’min derki ‘Ancak senin hakkında basiretim arttı’ Sonra derki ‘Ey insanlar! Bu, benden sonra insanlardan hiç kimseye bir şey yapamaz’ (Ebu Said) Derki Deccal onu kesmek için yakalar, boynundan köprücük kemiğine kadarki kısmı bakır yapılır, artık ona güç yetirmeye yol bulamaz.
(Ebu Said) Derki Deccal onu iki eli ve ayağından tutar ve atar. İnsanlar onu ateşe attığını zanneder. Ancak o, cennete atılır. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki ‘Alemlerin Rabbi indinde şehadet bakımından insanların en faziletlisi bu kişidir.’ (Müslim)
****************
DECCAL ZİNCİRLE BAĞLIDIR
Resulullah’ın münadisi insanları namaz için çağırmıştı. Resulullah ile birlikte kıldık. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) namazı bitirince minber üzerine oturdu. Tebessüm ettiği halde idi. Sonra buyurdu ‘Bilirmisiniz sizi niçin buraya topla dım?’ Dedilerki ‘Allah ve Resulü daha iyi bilir.’ Buyurduki ‘Allaha yemin olsun ki sizi rağbetlendir mek veya korkutmak için toplamadım. Fakat sizi şunun için topladım ki Temimid Dari, hıristiyan bir adamdı. Gelip biat ederek müslüman oldu. Bana bir haber getirdiki ben daha evvel size Mesih Deccal hakkında söylediklerime tam uygundur. Temim haber verdiki kendisi Lahm ve Cüzam (kabilelerinden olan) otuz kişi ile birlikte denizde bir gemiye binmişlerdi.
Denizde dalgalar onlara bir ay oyun oynamış, sonra denizde güneş batarken bir adaya çıkmışlar. Adaya girmişler. Karşılarına çok kıllı bir hayvan çıktı. Kılların çokluğundan önü ve arkası belli değildi.
— Ona dedilerki ‘Vay sana! Sen kimsin?’ Hayvan ‘Ben Cessâseyim’ (haberci) dedi. Dediler ki ‘Cessase nedir?’
— Dediki ‘Ey kavim! Şu manastırdaki adama gidin. Zira o, sizin haberinize arzuludur.’
Temim derki ‘Bize bir adamı söyleyince onun Şeytan olmasından korktuk.’ Sür’atle gittik, taki manastıra girdik. Birde baktıkki orda, asla görmediğimiz büyük bir insan gördük. İki eli boynuna sımsıkı bağlı, iki dizi topuklarına kadar demirle kelepçelenmiş. Dedikki ‘Vay sana! Sen kimsin?’
— Dediki ‘Muhakkak benim haberime ulaştınız. Bana haber verin, sizler kimsiniz?
Dedikki ‘Biz, Araplardan bir takım insanla rız, denizde gemiye bindik. Denizin dalgalı vaktine tesadüf etmişiz, dalgalar bizimle bir ay oynadı. Sonra senin adana çıktık. Yakınına oturduk ve adaya girdik. Bizi, kılları çok olup önü arkası belli olmayan bir hayvan karşıladı. Ona dedikki ‘Vay sana. Sen kimsin? Dediki ‘Ben Cessaseyim’ Dedikki ‘Cessase nedir?’ Dediki ‘Şu manastırdaki adama gidin. Zira o, sizin haberinizi arzu eder.’ Ondan korkup sür’atle sana geldik. Senin şeytan olmandan emin değildik.
(Bağlı) Adam dediki: Beysan hurmalığından bana haber verin?
Dedikki ‘Hangi şeyini öğrenmek istersin?
ـــــ Hurmalarından soruyorum. Meyva veriyor mu?
ـــــ Evet., dedik.
ـــــYakında meyva vermemesi umulur., dedi. Taberiye gölünden haber verin dedi.
Hangi şeyinden haber soruyorsun? Dedik.
ـــــ Onda su varmı? Dedi.
ـــــ Onun suyu boldur. Dedik.
ـــــ Yakında suyunun yok olması umulur, dedi. Bana Zuğar kaynağından haber verin? Dedi.
ـــــ Hangi şeyini öğrenmek istersin dediler.
ـــــ Kaynakta su varmı? Ahalisi kaynak suyu ile ekin ekiyormu? Dedi.
ــــــ Evet, kaynağın suyu çok, suyundan ahalisi ekin ekiyor, dedik.
ــــــ Bana Ümmi Peygamberden haber verin, ne yaptı? Dedi.
ــــــ Dedikki ‘Mekke’den çıktı, Yesrib’e (Medine) hicret etti.
ــــــ Araplar onunla savaştı mı? Dedi.
ــــــ Evet, dedik.
ــــــ Onlara nasıl yaptı? Dedi.
ــــــ Ona, Araplardan etrafında olanlara galip geldiğini ve ona itaat ettiklerini anlattık.
ــــــ Bu oldumu? Dedi.
ــــــ Evet, dedik.
ــــــ Bu onlar için daha hayırlıdır, dedi.
Kendimden size haber vereyim.
Ben Mesihim, (Deccal). Bana yakında çıkmam için izin verilmesini umarım. Çıkarım ve yeryüzünde dolaşırım. Mekke ve Taybe (Medine) hariç kırk gece içinde inmedik bir belde bırak mam. Bu iki belde bana haram edilmiştir. Onlar dan birine ne zaman girmek istesem elinde keskin kılıç olan bir melek beni ordan men eder. Onun herbir kapısı üzerinde bekçilik yapan melekler vardır.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) âsası ile minbere vurarak ‘Şu Taybedir, şu Taybedir, şu Taybedir. Medine’yi kasdetti.’ ‘Size bu haberi anlatmamışmıydım? buyurdu. İnsanlar ‘Evet’ dediler.
Temim’in haberi beni teaccüb ettirdi. Bu haber, size kendisinden haber verdiğime, Medine ve Mekke hakkındaki habere de uygun oldu.
Dikkat edin o, Şam denizindedir. Veya Yemen denizindedir. Hayır belki doğu tarafındadır. O, doğu tarafındadır, o doğu tarafındadır, diyerek eli ile doğu tarafına işeret eyledi. (Müslim)
******************
DECCAL HORASAN’DAN ÇIKAR
Ebu Bekiris Sıddık (Radıyellahu anhu) derki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize haber verdiki Deccal doğu tarafından çıkacaktır. Oraya Horasan denir. Kavimler ona tabi olacaktır.
(Tirmizi)
******************
Ebu Ümame el Bahili’den (Radıyellahu anhu) rivayet edildiki şöyle haber vermiştir. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) bize hitap etti. Ekseri hutbeleri Deccal hakkındaki sözleriydi. Bizi ondan sakındırırdı. Şu sözü de bundandır: “Yeryüzünde Adem’in (Aleyhisselam) neslini Allah’ın yaratma sından bu yana Deccalin fitnesinden daha büyük bir fitne yoktur.
Allah’ın gönderdiği bütün peygamberler ümmetlerini Deccalden sakındırmışlardır. Ben, Peygamberlerin sonuncusuyum. Sizler ümmetlerin sonuncususunuz. Deccal, çaresiz sizin içinizde çıkacaktır.
Eğer ben sizin aranızda iken çıkarsa, herbir müslüman yerine ben, onunla davalaşırım. Eğer benden sonra çıkarsa herkes, kendi nefsini savuna caktır. Allah, her müslüman üzerine, benim vekilimdir.
Muhakkak o, Şam ile Irak arasından çıkacak tır. Sağı solu ifsad eder.
Ey Allahın kulları sabit kalın. Muhakkak ben size onun sıfatlarını vasfedeceğim ki benden evvel hiçbir peygamber onu böyle vasfetmemiştir.
ـــــ O başladığı vakitte “Ben peygamberim” der. Halbuki benden sonra peygamber yoktur.
ـــــ İkinci olarak derki ‘Ben sizin rabbinizim’ Halbuki sizler ölmedikçe rabbinizi göremezsiniz.
ـــــ Hemde onun gözü kördür. Halbuki rabbiniz kör değildir.
ـــــ Onun iki gözü arasında ‘kafir’ yazılıdır. Yazıyı bilen veya bilmeyen herbir mümin onu okur.
ـــــ Onun beraberinde bir bahçe ve ateş olma sı da onun fitnesindendir. Onun ateşi bahçedir, bah çesi ateştir. Her kim onun ateşi ile imtihan edilirse Allah’tan imdad istesin ve Kehf suresinin evvelini okusun. Onun üzerine (ateşi) soğuk ve selametli olur. Nasıl ki İbrahimin üzerine ateş böyle olmuştu.
ـــــ Bir bedeviye şöyle demeside onun fitnesindendir. ‘Şayet sana babanı ve anneni diriltirsem benim, senin rabbin olduğuma şahitlik edermisin?’ Bedevi evet der. İki şeytan annesi ve babası suretinde gelip derler ki ‘Ey evladım ona tabi ol. Muhakkak o senin rabbindir’
ـــــ Yine onun fitnesinden biride bir kişiye musallat olup onu öldürmesi ve testere ile onu ikiye yarmasıdır. Hatta iki parça halinde açılır. Sonra der ki ‘Şu kuluma bakın, muhakkak ben onu şimdi dirilteceğim. Sonra o zanneder ki benden başka rabbisi var’ Allahu Teala o kulu diriltir. Habis (Deccal) der ki ‘Rabbin kimdir?’
ــــ Rabbim Allahtır, sen Allahın düşmanısın, sen Deccalsın, Allaha yemin olsun ki bu günkü olduğum basiretten daha şiddetlisi üzere olmamış tım.
Ebu Said der ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu. “Bu adam ümmetimin cennette derece bakımından en üstünüdür.”
ـــــ Onun fitnesinden biride gökyüzüne emr edip yağmur yağdırması, yere emredip bitki bitir mesidir.
ـــــ Fitnesinden biride, bir beldeye uğrayıp onu yalanladıklarında, sağlam hiçbir yaylım hayva nı kalmayıp hepsinin helak olmasıdır.
ـــــ Başka bir beldeye uğrayıp onu tasdik ettiklerinde gökyüzüne emrederek yağmur yağdırması, yeryüzüne emrederek bitki bitirmesidir, öyle ki o günde hayvanları olduklarından daha fazla semiz, en büyük halde olup memeleri bol sütle dolar.
Yeryüzünde basmadık arazi bırakmaz, ancak Mekke ve Medine hariçtir. Kapılarından hiç birin den onlara giremez, ancak melekler onu keskin kılıçlarla karşılarlar, taki Medine’nin yakınında çorak kırmızı bir araziye iner. Medine, ahalisini üç kere şiddetli şekilde sallar. İçerde münafık erkek ve kadından kimse kalmayıp hepsi çıkar. Körük demirin pisliğini dışarı attığı gibi Medine, içinde bulunan habisleri dışarı atar. Bu güne halas (kurtuluş) günü denir.
Ebu Akrenin kızı Ümmü Şerik derki ya Resulullah o günde araplar nerdedir.
Buyurdu ki “O gün araplar çok azdır. Toplulukları Beyti Makdis’dedir. (Kudüs) İmamla rı salih bir adamdır.
Bir ara imamları (Mehdi) sabah namazı için öne geçince o anda Meryem oğlu İsa iner. İmam olan zat gerisingeri döner ki, İsa (Aleyhisselam) insanlara namaz kıldırsın. İsa elini onun iki omuzu arasına kor, sonra şöyle der “Öne geç ve namazı kıldır. Zira senin için kamet edilmiştir.” İmamları onlara namazı kıldırır.
Namaz bitince İsa (Aleyhisselam) der ki “Kapıyı açın.” Kapı açılır, birde ötesinde Deccal ve beraberinde yetmiş bin yahudi hepsi kılıç ve kalkanla kuşanmş.
Deccal, İsa’yı (Aleyhisselam) görünce, su içinde tuz eridiği gibi erir ve korkarak kaçar. İsa (Aleyhisselam) derki “Muhakkak benim için sana vurmak vardır. Bu hususta beni geçemezsin.” Onu (Deccali) doğu tarafındaki Luddi kapısının yanında yakalayıp öldürür.
Allahu Teala yahudileri hezimete uğratır. Allahın yarattığından hiçbir şey ile yahudiler örtünemezler ki Allahu Teala o şeyi konuştur masın. Ne bir taş, ne bir ağaç, ne bir duvar, ne bir hayvan. Ancak kargad ağacı müstesnadır. Zira bu ağaç onların ağacı olup yahudiyi haber vermez. Diğerleri konuşup “Ey Allahın kulu müslüman. Şu saklanan yahudidir, gel onu öldür.” (derler.)
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu “Deccalın günleri kırk senedir. Bir sene si, senenin yarısı gibidir. Bir senesi ay gibidir. Bir ayı Cuma gibidir. Diğer günleri kıvılcım gibidir. Öyle ki kişi şehrin kapısında sabahlar, akşama diğer kapısına ulaşamaz.
Denildiki ya Resulullah o kısa günlerde nasıl kılarız. Buyurdu ki şu uzun günlerinizde taktir ettiğiniz gibi taktir edersiniz ve kılarsınız.
(İbni Mace)
*******************
BÜYÜK SAVAŞLAR
Utbe ibni Ebi Vakkas (Radıyellahu anhu) Resulullah’tan (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu haber verdi: “Arap yarımadası ile savaşırsınız ve Allah onu size feth eder. Sonra Rum ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Deccal ile savaşırsınız, Allah onu size feth eder.”
Utbe ibni Ebi Vakkas (Radıyellahu anhu) Resulullah’tan (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu haber verdi: “Arap yarımadası ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Faris (İran) ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Rum ile savaşırsınız, Allah orayı size feth eder. Sonra Deccal ile savaşırsınız, Allah onu, sizin için feth eder.
Nafi’ ibni Utbe derki bir savaşta Resulullah ile birlikte idik. Batı tarafından bir kavim ona geldi. Üzerlerinde yün elbiseler vardı. Onlar ayakta idiler, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) oturuyordu. Onun yanına vardım ve aralarında durdum. Ondan dört kelime belledim.
Buyurduki “Arap yarımadası ile savaşacak sınız. Allah orayı feth edecektir. Sonra Fars ile savaşacaksınız, Allah orayı feth edecektir. Sonra Rum ile savaşacaksınız, Allah orayı feth edecektir. Sonra Deccal ile savaşacaksınız, Allah onu feth edecektir.
Nafi’ derki ‘Ya Cabir! Bakmazmısın, Deccal, Rum feth edilmedikçe çıkmaz.’
(Ahmed)
*******************
Esma binti Yezid (Radıyellahu anhâ) derki, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) ile birlikte evinde idik. Buyurduki “Deccalin çıkışından üç sene evvel üç sene gök yağmurunun üçte birini tutacak. Yer nebatının üçte birini tutacak.
İkinci sene olunca gök yağmurunun üçte ikisini tutacak. Yer nebatının üçte ikisini tutacak.
Üçüncü sene olunca gök yağmurunun tamamını tutacak. Yer ekininin tamamını tutacak. Tırnaklı ve diğer bütün hayvanlar helak olacaktır.
Deccal bedevilerden olan bir adama derki ‘Bana söyle eğer deveni, memeleri dolgun, hörgücü iri olarak diriltirsem benim senin rabbin olduğumu bilirmisin?’ Adam ‘evet’ der. Şeytanlar ona, devesi suretinde şekillenir. Neticede adam, Deccale tabi olur.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) dışarı çıktı, ev halkı ağlaştılar. Biz ağlarken Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) geri döndü. Neden ağlıyorsunuz? Dedi.
Dedimki ‘Ya Resulullah! Deccalden bahset tin. Allaha yemin olsunki cariyem hamurunu yoğurur, daha olmadan nerdeyse açlıktan helak olacağım. O gün nasıl yaparız.’
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Mü’mine yemeğinden, içeceğin den o gün tekbir, tesbih, tahmid yeterlidir.” Sonra buyurdu “Ağlamayın! Şayet Deccal çıkarsa ben içinizdeyim. Onunla çekişirim. Benden sonra çıkar sa Allah, benim yerime herbir müslüman üzerine vekilimdir.” (Ahmed)
*******************
İSA (A.S.) GÖKTEN İNECEK
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyurdu ki “Ümmetim içinde Meryem oğlu İsa (Aleyhisselam) adaletli hakem ve adil imam olur. Haçı kırar, hınzırları keser, cizyeyi kaldırır, sadaka yı kendi haline bırakır. Koyun ve deve üzerine zekat memuru gönderilmez.
İnsanlar arasında kin ve düşmanlık kalkar. Zehirli olan her bir hayvan dan zehiri alınır. Hatta küçük bir çocuk elini yılanın ağzına sokarda ona zarar vermez. Küçük çocuklar aslanları korkutur da ona zarar vermezler. Kurt koyunlar içinde bulunur. Sanki onların bekçi köpeğidir. Yer yüzü kabın su ile dolması gibi sulh ile dolar. Söz tek olur. Allah’tan başkasına ibadet olunmaz. Harbler ağırlığını bırakır. (biter.)
Deccalın çıkışından evvel üç sene şiddetli olur. Onlarda, insanlara şiddetli açlık isabet eder. (Allah) Yere emreder, nebatının üçte birini tutar. Sonra ikinci senede semaya emreder, yağmurunun üçte ikisini tutar. Yere emreder, nebatının üçte ikisini tutar. Sonra üçüncü senede Allah, semaya emreder, bütün yağmurunu tutar. Bir damla bile yağdırmaz. Yere emreder bütün nebatını tutar, bir yeşillik bittirmez. Tırnaklı hiçbir hayvan kalmaz (ölür), ancak Allahın dilediği müstesnadır.
Denildiki ‘İnsanlar o zamanda nasıl yaşar lar?’ Buyurduki “Tehlil (La havle..), tekbir (Allahu ekber), tesbih (subhanellah) ve tahmid (el hamdulillah) ile. Bunlar, onlara yemek yerine geçer.
(İbni Mace)
*******************
İbni Mes’ud (Radıyellahu anhu) Resulullah’ ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu rivayet etti: “Yürütüldüğüm (İsra) gecesi İbrahim, Musa ve İsa’ya kavuştum. Kıyamet saatini konuştuk. İşlerini İbrahim’e çevirdiler. O dediki ‘Benim kıyamet hakkında ilmim yok’ İşlerini Musa’ya çevirdiler. O dediki ‘Benim kıyamet hakkında ilmim yok’
İşlerini İsa’ya çevirdiler. O, dediki ‘Onun sesini Allahtan başkası bilemez. Rabbimin bana söz verdiği şey şuki, Deccal çıkacaktır. Yanımda iki tane keskin kılıç vardır. Deccal beni görünce bakırın erimesi gibi eriyecektir. Allah onu helak eder. Öyleki taş ve ağaçlar elbette derki ‘Ey müslüman! Muhakkak altımda kafir gizlendi, gel ve onu öldür.’ Allah onların hepsini helak eder.
Sonra insanlar beldelerine ve vatanlarına dönerler. Bu anda Ye’cüc ve Me’cüc çıkar. Onlar herbir gedikten akıp gelirler. Onların beldelerini çiğnerler. Bir şey üzerine gelirlerse elbette onu helak ederler. Suya uğrarlarsa elbette onu içip tüketirler.
Sonra bana dönüp gelirler, onlardan (Ye’cüc ve Me’cüc’ten) şikayetlenirler. Aleyhlerine bed dua ederim. Allah, onları helak eder. Onların hepsini öldürür. Hatta yeryüzü onların kokusu ile kokuşur.
Allah azze ve celle bir yağmur gönderir. Onların cesetlerini sürükler, ta onları denize atar.
Hişamın hadisinde şöyledir: İsa (Aleyhisse lam) derki ‘Rabbim azze ve cellenin bana verdiği söz şöyleki durum böyle olunca kıyametin saati hamile kadın gibi olup, doğumu tamamlanmış fakat ehli, çocuğunu gecemi yoksa gündüz mü doğuracağını bilmemektedirler.’ (Ahmed)
*******************
İSA (A.S.)’yı NASIL TANIRIZ?
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) Resulullah’ın (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğu rivayet edildi: “Peygamberler baba bir kar-deştirler. Anneleri değişiktir. Dinleri birdir. Ben Meryemoğlu İsa’ya insanların en evlasıyım. Zira onunla benim aramda peygamber yoktur. Ve O, mutlaka inecektir.
Onu gördüğünüz vakitte onu kırmızı ve beyaza mail orta boylu bir adam olarak tanıyın. Üzerinde iki kırmızımsı elbise vardır. Sanki başından su damlıyor, her ne kadar ona ıslaklık değmese de.
Haçı kırar, hınzırları öldürür, cizyeyi kaldırır, insanları islama davet eder. Zamanında Allah, islamdan başka bütün milletleri helak eder. Zamanında Allah, Mesih Deccali helak eder.
Yeryüzüne emniyet gelir, hatta aslanlar develerle otlar, kaplanlar ineklerle otlar, kurtlar ko yunlarla otlar, çocuklar yılanlarla oynar da onlara zarar vermezler.
Yeryüzünde kırk sene bekler, sonra vefat eder, müslümanlar üzerine cenaze namazı kılarlar.
(Ahmed)
*******************
Rivayet edildiki Osman ibni Ebil As’ın etrafında oturduk, O dediki ‘Resulullah’tan (Sallal lahu aleyhi ve sellem) işittimki şöyle buyurmuştu: “Müslümanlar üç şehirde bulunacaklardır. Bir şehir iki denizin birleştiği yerdir. (İstanbul) Hıre’ de bir şehir. Şam’da bir şehir. İnsanlar üç korku ile şiddetle korkarlar.
Deccal, insanların ortasında çıkar. Doğuda olanları hezimete uğratır.
Evvelki şehir, iki denizin birleştiği yerdeki şehir halkı da ona gelir. Ahalisi üç fırka olur. Bir fırka silahlanıp bekleyelim der. Bir fırka araplara katılır. Bir fırka yakınlarındaki şehre katılır.
Deccal ile birlikte yetmişbin kişi olup üzerle rinde zırhları vardır. Ona tabi olanların ekserisi yahudiler ve kadınlardır.
Müslümanlar, Efık önlerine çekilirler. Onlara asker gönderirler.Askerleri mağlup olur. Bu durum onlara ağır gelir. Onlara şiddetli açlık, şiddetli sıkıntı isabet eder. Öyleki onlardan biri yayın kirişini (ipini) parçalayıp onu yer.
Onlar bu halde iken birden seher vakti bir münadi nida eder. ‘Ey insanlar! Size yardımcı geldi.’ Üç kere bunu tekrar eder.
Meryemoğlu İsa (Aleyhisselam) sabah vakti iner. Müslümanların emiri ona ‘Ruhullah! Öne geç, namazı kıldır.’ der. İsa derki ‘Şu ümmetin bazısı, bazısı üzerine emirlerdir.’
Emirleri (Mehdi) öne geçerek namazı kıldı rır. Namazı tamamlayınca İsa (Aleyhisselam) süngüsünü alır, Deccale doğru gider. Deccal onu görünce kalayın erimesi gibi erir.
Süngüsü ile onu (Deccali) öldürür. Adamlarını hezimete uğratır. Onlardan kimse o gün gizlenemez, hatta ağaç derki ‘Ey Mü’ min şu kafirdir. ‘ Taş derki ‘Ey Mü’min şu kafirdir.’ (Gel onu öldür der.) (Ahmed)
******************
İSA (Aleyhisselam) HAKKINDA
AYETLER VE TEFSİRİ
Ve ‘Allah elçisi Meryem oğlu İsa'yı öldür dük’ demeleri yüzünden (onları lânetledik). Halbuki onu ne öldürdüler, ne de astılar; fakat (öldürdükleri) onlara İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilâfa düşenler bundan dolayı tam bir kararsızlık içindedirler; bu hususta zanna uymak dışında hiçbir (sağlam) bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmediler. (Nisa 157)
Bilâkis Allah onu (İsa'yı) kendi nezdine kaldırmıştır. Allah izzet ve hikmet sahibidir. (Nisa 158)
Ehl-i kitaptan her biri, ölümünden önce ona muhakkak iman edecektir. Kıyamet günün de de O, onlara şahit olacaktır. (Nisa 159)
Bu ayetlerin tefsirinde Bahrul-Ulum Tefsirin de şöyle denilmektedir:
Yahudiler onu öldürmek için toplandığında İsa aleyhisselam kaçıp bir eve girdi. Birisine içeri girmekle emir verdiler. Cebrail aleyhisselam gelip İsa’yı göğe yükseltti. İçeri giren adam kimseyi bulamadı. Bu kişi İsa’nın suretine dönüştürüldü. Dışarı çıkınca, onu İsa zannedip öldürüp astılar.
Sonra dedilerki‘Bu İsa ise, bizim adamımız nerde? Bu adamımız ise, İsa nerde?
İmamı Mukatil derki ‘Allah onu Ramazan ayında, kadir gecesinde semaya yükseltti.’
Dahhak derki ‘Aşura günü akşam ve yatsı arasında’
— Yahudilere ölüm anında melekler gelip derki‘Ey Allahın düşmanı! Sana Üzeyir aleyhis selam geldi. O’nu yalanladın.
Hıristiyana denirki ‘Ey Allahın düşmanı! Sana Allahın kulu ve resulü İsa geldi, sen onu Allahın oğlu zannettin. O anda iman edip onun Allahın kulu ve resulü olduğunu kabullenecek, fakat bu vakitteki imanın ona bir faydası olmaya cak. Bu imanları kıyamette aleyhlerine şahid olacak.
İbni Mes’ud derki, İsa aleyhisselam dünya da kırk sene kalacak. Adaletli imam olarak hükme decek. Sonra vefat edince, bu ümmet, üzerine cenaze namazı kılacak.
Dahhak derki‘İsa aleyhisselam Beyti Makdiste bir kaya üzerine inecek. İnişi Deccalin çıkışından sonradır. Deccali öldürecek, haçı kıracak, kilese ve havraları yıkacak, yeryüzünde hıristiyan ve yahudi kalmayacak, herkes müslüman olacak.’
“Muhakkak O, kıyamet için bir bilgidir, asla ondan şüphe etmeyin ve bana tabi olunuz. Bu dosdoğru yoldur..” (Zuhruf 61)
— Bu ayetin tefsirinde Semerkandî Tefsiri 3. cilt sahife 262 de şu açıklamalar vardır:
Yani İsa’nın inişi kıyamet saatinin alameti dir. Denildi ki: İsa’nın inişi insanlar için (ayet) nişadır.
İbni Abbas’tan (Radıyellahu anhuma) riva-yet edildi ki bu ayetin tefsirinde şöyle buyurmuş tur “Meryemoğlu İsa’nın ortaya çıkmasıdır.”
İmamı Katade’den “İsa’nın inişidir” şeklin de rivayet edilmiştir.
Ebu Hureyre’den (Radıyellahu anhu) rivayet edilidki “İsa aleyhisselam yeryüzünde adaletli imam olarak görülmedikçe kıyamet kopmaz. İsa aleyhisselam ile bir sofrada yemek yemedikçe ölmemeyi arzu ederim. Sizden herkim ona kavuşur sa benden ona selam söylesin.”
— Elmalı Tefsirinde bu ayetin izahında “Muhakkak ki O, saat içi bir ilimdir de kıyametin geleceğini, ölülerin dirilip ayağa kalkacağını bildiren bir delil bir alamettir. Çünkü İsa gerek ortaya çıkışı, gerek ölüleri diriltme mucizesi ve gerekse ölülerin ayağa kalkmasını haber vermesi itibarıyla kıyametin meydana geleceğine bir delil olduğu gibi, hadisi şerifte haber verildiğine göre inmesi de kıyametin alametlerindendir.” Cilt 7. Sahife 58)
— Ruhul Beyan Tefsirinde bu ayetin izahında şöyle denilmiştir “İsa aleyhisselamın ahır zamanda inmesi kıyametin alametidir. Bununla kıyametin yakınlaştığı bilinir.
Hadisi şerifte buyurulduki ‘İsa aleyhisselam Arzı Mukaddes (Kudüs) te ‘Efik’ denen bir yere inecektir. (Burası Havran ile Ğur arasındadır) Üzerinde sarıya mail kırmızımsı iki elbise olacak tır. Başı yağlanmış, elinde süngü. Onunla Deccal’i öldürecektir.
Beyti makdis’e gelir, insanlar orda sabah namazındadırlar. İmam olan (Mehdi) geri çekilir, fakat İsa aleyhisselam onu öne geçirir ve onun arkasında Muhammed aleyhisselamın şeriatı na göre namazı kılar.
Sonra domuzları öldürür, haçı kırar, havra ve kiliseleri yıkar, iman edenleri hariç diğer bütün hıristiyanları (ve yahudileri) öldürür.
İsa aleyhisselamın namazda Mehdi aleyhis selama uyması da sahihtir, zira mahdi Resulullahın halifesidir. Miraç gecesinde İsa aleyhisselam, Resulullaha (Sallallahu aleyhi ve sellem) uyarak namazı kıldığı gibi, dünyaya indiği vakitte de onun halifesine uyarak namazı kılacaktır.”
(R.Beyan c.lt 8 sahf 384)
NETİCE
inmesi, onun bizim peygamberimize tabi olan bir ümmet olması için yaptığı duasının kabulü içindir.
İsa ‘nın (Aleyhisselam) dünyada ölmeden evvel, gök yüzüne kaldırılmış olup ölümü tadmak için tekrar dünyaya inecektir.
Kendisini öldürmeye gelen ve annesi Meryem validemize iftira eden, Zekeriyya (Aleyhisselam) ı öldüren yahudilerden intikamını alması için Allahu Teala tarafından dünyaya indirilecek olan İsa (Aleyhisselam) zamanında islam bütün dünyaya hakim olacaktır.
Bunu inkar eden zındıklar bilmelilerdir ki, onların inkarı hakikatı değiştirmeyecektir, belkide Mehdi ve İsa (Aleyhisselam) çıktığı vakitte öldürü lecek olan bid’atçı sahte ilim adamları, şimdiden kendilerini belli etmeye başlamış olmaktan başka bir şey yapamamanın telaşı içinde zırvalamaktadırlar.
Bu gibi fitnelerin, yalancı Mehdi ve İsa’ların çıkışı da, asıllarının gelişinin müjdesidir, inşaallah.
Herne olursa olsun biz ehli sünnet yolunun salikleri, asla Mezhep imamlarımızın beyan ettiği fıkıh yolundan ayrılmayıp, sahih tefsir ve hadisi şerif kitaplarının beyan ettiği hususlarda en ufak bir şüpheye yer vermemeliyiz.
Zira bu gibi pek çok husus, asırlardır böyle bilinip inanıldığı halde ecdadımız tarafından bu güne kadar bu şekilde korunduğu halde, şimdi ortaya çıkan birkaç kıravatlı, etiketli, saçı ile birlikte aklının ekserisi dökülmüş, başı açık aklı kaçık, ısmarlama din hırsızlarının inkarı veya saptırması ile değişmez, iptal edilemez.
Bu dinin sahibi yüce Mevla Tealâdır, O ne güzel vekildir, O bize kafidir.
O’na sonsuz hamdler ve sevgili Peygamberi Muhammed (Sallallahu aleyhi ve sellem) üzerine sürekli selamlar olsun...
FEYZ DERGİSİNDEN
Hz. MEHDİ
Gelelim Hz. Mehdi’ye. Ahir zaman bilinci yerleşince Mehdi’yi bulma işinin %90’ı bitmiş demektir. Çünkü işin bu kısmında hadisler ve açık gerçekler konuşuyor. Mehdi’nin özellikleri en ince ayrıntısına kadar hadislerde mevcut. Bunların değerlendirilmesi konusunda yazılan çizilen çok fazla malumat var. Hz. Mehdi’yi bekleyen teyakkuz halindeki Müslümanların, âlimlerin, meşayihlerin çok önemli değerlendirmeleri var. Bunlardan istifade etmek, araştırmak herkes için çok faydalı olacaktır diye düşünüyorum. Ama bu aşamaya gelmek, okumak, araştırmak büyük bir iştir; aynı zamanda külfetlidir. Kimin için külfet? Fasıklar için, şuursuzlar için. Hadislerle Mehdi’yi arama zahmetine girmeyen, kendi dünya görüşü ve kıstaslarıyla Mehdi’yi bulacağını zanneden zavallılar yanılıyorlar. Hem de ne büyük yanılgı! O Mehdi’yi sana seçtirirler mi hiç? Be hey akılsız! Sen kendi kıyafetini dahi seçemiyorsun, evindeki eşyayı seçmekten acizsin, Batı’nın yönlendirmesine muhtaçsın! O zaman Mehdi’yi seçmeyi de sana bırakmazlar; Batılı hemen seçer o Mehdi’yi. Ama Elhamdülillah hadislerimiz var, kapı gibi ölçülerimiz var elimizde. En kıymetli cevherlerden daha değerli olan bu hadislerin ipiyle ancak bu kuyudan çıkabiliriz.
Kısa kısa bahsetmek istiyorum Hz. Mehdi’yi işaret eden hadis ve âlimlerin yorumlarından:
Mesela, “Doğuştan keşif ve feraset sahibi olacak.” buyruluyor. Efendime söyleyeyim “Ehl-i Beyt olacak, olağanüstü halleri ve özellikleri olacak.” deniliyor. “Heybetli ve acar olacak, yiğit olacak.” deniliyor… İşte bu hadis ve yorumların açtığı yoldan yürümek gerek kardeşlerim.
Bu hadisler ışığında aranan Mehdi, Allah’ın izniyle muhakkak bulunur. Ben şimdi düşünüyorum: İnsanımızın “Bu Mehdi mi acaba?” dediği kimselerden bazısını, bizim Ulus’taki İsmetpaşa semtine tek başına gönderiyorum zihnimde. Yahu bakıyorum, o adamcağızı orada iki dakikada kaybederler. Bu nasıl Mehdi anlayışı kardeşim? Adam zavallı, kendini korumaktan aciz bir bedene ve sönük ruha sahip; seni nasıl kurtarsın? Demek ki Mehdi’nin heybetli ve acar olması lazım diyorum.Keşif, feraset bir yerde teville, mübalağayla yakıştırmayla hallediliyor bazılarına göre; ama bunu ne yapacağız? İnsan biraz amel ehli olur, biraz ilim ehli olur, az çok güzel ahlak sahibi olur olmaya da hemen Mehdi olmaz kardeşim; akl-ı selim olmak lazım. Ben, Mehdilik iddia edenlere kötü insanlar demiyorum. Elbette onlar da “Şu Ümmet-i Muhammed’i kandıralım, hepsini cehenneme dolduralım.” demiyorlar; ama akl-ı selim olmak lazım.
Bakın bir başka hadiste Efendimiz: “Mehdi kuru ağacı yeşertir.” buyuruyor. Bizim içimizde kuru ağaçlar var, hem de çok fazla var. Ama bir de elektrik direkleri var ki bunlar sohbetle irşat olmaz, çok daha fazlası lazım bunlara… Sözün kısası Seyyidimiz’in “Mehdilik Delilik mi?” yazısı bu konu için tam bir ölçü niteliğindedir. Orada belirtildiği gibi ayne’l yakîn delil görmeden biz kimsenin Mehdiliğine inanmayız; delilsiz de hiçbir Mehdi adayının Mehdiliğini inkar etmeyiz. Teyakkuz hâlinde ayne’l yakîn delilleri görmeyi, bulmayı umarak bekleriz ve ahir zaman bilincinden de asla gafil kalamayız.
Sözün özü bilinçli olalım. Her konuda akıllı, makul kararlı olalım. Dünyaya bir kere gelme şansımız vardı, o da bitmek üzere…
Mehdi ne demektir ve kimdir?
Mehdî kelime olarak; doğru yolu bulmak, hidayet yoluna girmek, yol göstermek ve yol târif etmek mânâlarına gelen “hidâyet” masdarından meydana gelmiştir.
Bir başka ifadeyle Mehdî, hidâyete eren, doğru yolu bulan kimse demektir.
Kelime mânâsı itibariyle mehdî, “kendisine rehberlik edilen” demek olduğu halde, hidâyetin Allah’tan olması sebebiyle daha husûsi bir mânâ kazanmış ve “Allâh’ın hidâyetine nâil olan, O’nun tarafından yol gösterilen kimse” için kullanılır olmuştur.
İslâmî ilimler ıstılâhında Mehdî, kıyâmet kopmadan önce gelecek ve kendisinden evvel zulümle dolmuş olan dünyayı adâletle dolduracak olan Ehl-i Beyt’ten bir zâttır.
***
Mehdî, kıyâmetin büyük alâmetlerindendir
Bir gün bir kimse, Hz. Ali’nin oğlu Muhammed Hanefiyye’nin (r. anhüm) yanına geldi ve “es-Selâmü aleyke yâ Mehdî!” diye selâm verdi. Muhammed Hanefiyye hazretleri o zâta, biraz da lâtîfeli bir tarzda buyurdu ki:
“Doğru söylüyorsun. Ben insanları hidâyete, hayra/iyiliğe dâvet etmek ve doğru yolu göstermek bakımından Mehdî’yim. Lâkin, âhir zamanda gelecek olan Mehdî değilim. Öyle anlaşılmaması için, bana selâm vereceğiniz vakit, ismimle veya künyemle hitab ediniz.”
Mehdî ile alâkalı hadislerin bir kısmı, bizzat Resûlüllah Efendimiz’in (s.a.v.) mübârek ağızlarından, bir kısmı da Hz. Ali’den (k.v.) nakledilmektedir. Bu hadislerde Mehdî’nin, Ehl-i Beyt’ten, Hz. Fâtıma’nın (r.anhâ) çocuklarından olacağı, yani nesebinin hem Hz. Hasan hem de Hz. Hüseyin’e (r.anhümâ) dayanıp seyyid ve şerif ünvanlarına sahip bulunacağı, ahlâken de aynen Resûlüllah Efendimiz’e benzeyeceği bildirilmektedir.
Resûlüllah sallallâhü aleyhi vesellem [Efendimiz, bir gün kızı] Fâtıma radıyallâhü anhâ’ya şöyle buyurdu:
“Nebîmiz nebîlerin hayırlısıdır. O, babandır. Şehidimiz, şehitlerin hayırlısıdır. O, babanın amcası Hamza’dır. İki kanadıyla cennette dilediği yerde uçan bizdendir. O, babanın amcasının oğlu Ca‘fer’dir. Ve bu ümmetin torunları Hasan ve Hüseyin bizdendir. Onlar senin oğlundur. Mehdî de bizdendir.”[1]
Hadîs-i şerifte Peygamberimiz’in, (s.a.v.) Uhud Harbi’nde şehit düşen amcası Hz. Hamza’nın (r.a.)... Mûte Harbi’nde şehit olan amcasının oğlu Hz. Ca‘fer’in (r.a.)... Torunları Hz. Hasan ve Hüseyin’in (r.anhümâ) faziletine dikkat çekildikten sonra... Hz. Mehdî’nin (aleyhirrahmeti verrıdvân) de Ehl-i Beyt’ten olduğu hatırlatılmaktadır.
***
Nakşibendî yolu Müceddidîn kolu silsilesi kendisiyle ikmâl ve tamamlanmış bulunan, bu zincirin 33. ve son halkasını teşkil eden Süleyman Hilmi Tunahan (k.s.) hazretleri, bir sohbetlerinde bu hususta şu îzahatta bulunurlar:
“Hz. Mehdî (aleyhirrıdvân) hakkında vâki hadîs-i şeriflerde, Fahr-i Âlem Efendimiz’den (s.a.v) sırran haber sâdır olmuştur; ancak, anahtarı kimde ise o açar ve işin hakikatini o anlar, başkası anlayamaz. Herkes anlasa sır zâhir olur, usûle muhâlif gelir. Yani zamanın sâhibi, Resûlüllâh’ın vârisi perdeyi kime açarsa, ancak o anlar. Nüzûl-i İsa aleyhisselâm’daki (Hz. İsa’nın yeryüzüne inişindeki) sır da böyle... Allah dostlarının rütbesindeki büyüklükleri nisbetinde halleri ve sırları kapalıdır.”[2]
***
İkinci bin yılın müceddidi, Silsile-i Aliyye-i Nakşibendiye’nin 23. halkası İmâm-ı Rabbânî (k.s.) hazretleri de Mektubat’ında, Hz. Mehdî (aleyhirrıdvân) ile alâkalı şu açıklamalara yer vermektedir:
Haberde şöyle bildirildi: Geleceği va‘d edilen Hz. Mehdî aleyhirrıdvân, saltanâtı zamanında dînin tervîcini (kıymet ve itibârını artırmayı) ve sünnetin ihyâsını murâd ettiğinde, bid‘at ile ameli âdet edinen ve onları güzel zannedip bu zannı sebebiyle dîne ilhak eden Medîne âlimi, hayretle şöyle diyecektir: ‘Şüphe yok ki bu şahıs, dinimizi ortadan kaldırmak ve şerîatimizi yok etmek istiyor!’ Bunun üzerine Hz. Mehdî aleyhirrıdvân, onun öldürülmesini (bid‘atlerinin ortadan kaldırılmasını) emreder. Böylece onun, güzel sandığı fiillerin kötü yani birer bid‘at olduğu da görülmüş olur. ‘Bu Allâh’ın fazlıdır, onu dilediğine verir. Allah en büyük fazlın (lûtuf, ihsan ve inâyetin) sahibidir.”[3]
“Öyle zannediyorum/o kanaatteyim ki, ekmel-i velâyetle geleceği va‘dedilen Mehdî (aleyhirrıdvân), bu nisbet (yani kendisinin mensûbu bulunduğu Tarîkat-ı Aliyye-i Nakşibediyye-i Müceddidîn kolu) üzere olacak ve bu Silsile-i Aliyye’yi tamamlayıp ikmâl edecektir. [Bu zincirin son halkası o olacaktır.]”[4]
İmam-ı Rabbani (k.s.) hazretleri, adı geçen Mektuplarını ve diğer pek çok telifatını kaleme alış sebebini açıklarken, aşağıdaki dikkat çekici cümleye de yer veriyorlar:
“Bize, bütün yazılarımızı âhir zamanda geleceği va‘d edilen Mehdî’nin (aleyhirrahmeti vettahiyyeti verrıdvân) okuyacağı ve hepsini makbul bulacağı bildirildi. Bu kadar yazı yazmamızın sebebi budur” [5]
Mazanne-i hayr/mazanne-i kirâmdan dinleyip işittiğimize göre Süleyman Hilmi Tunahan (k.s.) hazretleri bir gün buyuruyorlar ki (mealen): ‘İmam-ı Rabbani hazretlerinden Allah razı olsun, bu mektupları yazmışlar, hepsi de makbulümüzdür. Eğer o bunları yazmamış olsaydı, bunları da bizim yazmamız icap edecekti’.
Son söz; Allâhu a’lem…
Her şeyin olduğu gibi “Mehdî” meselesinin de en iyisini, en doğrusunu bilen Allah Teala’dır.
DİPNOTLAR
[1] Taberânî, Mu‘cemü’s-Sağîr (Terc.), 1, H. no: 66.
[2] Erol, Ali, Hatıratım, s. 31.
[3] el-Mektûbât, 1, 255; K.K., Cum‘â sûresi, 4.
[4] el-Mektûbât, 1, 251.
[5] Hocazade Ahmed Hilmi, Hadîkatü’l-Evliya; Muhammed Haşim-i Keşmî, Berekât.
HALİS ECE
DR. EBUBEKİR SİFİL İLE MEHDİLİK ÜZERİNE
MÜDAFAA – Haziran 2010
….
Müdafaa: Hocam, öncelikle mehdî inancının dinimizdeki yeri nedir?
Ebubekir Sifil: Bismillâhirrahmânirrahîm. Mehdî inancı mütevatir sünnetle sabit olmuş bir meseledir. Müslümanlar İslam’ın ilk yıllarından beri bu konuda bir ihtilâfa düşmemişlerdir. Son yüzyılda ise modernizm dalgası ile Sünnetin kaynak olmaktan çıkarılmak istenmesi sebebiyle sürekli gündemde tutulmaya çalışılıyor. Zaten modernistlerin esas problemi Sünnet/Hadis iledir.
Müdafaa: Mehdî ile ilgili hadislerin farklı farklı olması sıhhatine bir halel getirir mi?
Sifil: Hayır. Hadislerdeki ortak nokta Mehdî’nin geleceğidir. Bu sebepten dolayı alimler bunun manen tevatür derecesinde sabit olduğunu söylerler
Müdafaa: Mehdî inancı itikâdî bir mesele olduğuna göre inkar edenin durumu nedir?
Sifil: İnkar eden ehl-i bid’at olur. Ehl-i Sünnet pek çok bid’at fırkasını tekfir etmez, ciddi konularda yanlış yapmalarına rağmen. Tevile dayalı olduğu için böyledir bu.
Müdafaa: Peki hocam, geçmişten bugüne bir takım veli olarak kabul edilen insanlar bazen kendilerinde, bazen başkalarında, bazen de Mehdî’nin çıkacağı tarih konusunda bazı sözler söylediler. Bu durumda bu sözler keşfe dayalı sözler olduğundan herhangi bir bağlayıcılığı var mıdır?
Sifil: Hayır. Keşif sadece sahibini bağlar. Keşifle umuma dönük itikadi veya fıkhi bir hüküm verilemez.
Müdafaa: Mehdî’nin İstanbul’dan çıkacağını söyleyenler var. Ne dersiniz?
Sifil: Yok öyle bir şey. Nerede, nasıl çıkacağı ve vasıfları hadislerde vardır.
MEHDÎ İNANCI FARKLI DİNLERDEN VEYA KÜLTÜRLERDEN Mİ İSLÂM’A GİRMİŞTİR?
Müdafaa: Modernistlerin iddialarından birisi Mehdî inancının farklı kültürlerden İslam’a girdiği… Sizce böyle bir şey mümkün mü?
Sifil: Siz hiç İslam tarihinde Mehdî beklenilen bir dönem hatırlıyor musunuz? Müslümanlar hiç bir zaman böyle bir psikolojiye girmemişlerdir. Zaten Müslümanların hâkim olduğu bir ortamda niye böyle bir düşünce gelişsin? Mehdî rivayetlerinin derlenip kitaplara kaydedildiği dönem, Müslümanların fiilî hakimiyetlerinin bulunduğu bir dönemdir. Böyle bir dönemde “Bir gün gelecek bizi bu acılardan birisi kurtaracak, bir mehdî çıkacak ümmetin birliğini sağlayacak, küffârı kıracak, şu olacak, bu olacak…” Buna niye gerek olsun ki!
Müdafaa: Müslümanlar hâkim olduğu için birlik zemini var zaten değil mi?
Sifil: Tabii. Zaten Müslümanlar hâkim. Dolayısıyla Mehdîyet inancının başka coğrafya, din veya inançlardan İslâm’a geçmesi mümkün değil.
Müdafaa: Hocam, Mesih ve Mehdî inancı diğer dinlerde var mıdır? Varsa nasıldır?
Sifil: Yahudilikte bildiğiniz gibi bir kurtarıcı Mesih düşüncesi vardır. Onlar bunun Hz. Davud’un soyundan geleceğine ve kıyamete yakın Yahudileri düşmanlarından kurtarıp yeryüzünde bir Yahudi hakimiyeti tesis edeceklerine inanırlar. Benzeri bir düşünce hristiyanlarda da vardır, özellikle Protestanlarda, Evanjeliklerde Tanrı krallığı inancı vardır. Buna göre kıyamete yakın kirlenmiş olan bu dünyaya yeniden tanrının hakimiyetini getirecek, Bunun karşısında duran inkarcı güçleri kırıp geçirecek gibi bir inançları var. Peki Müslümanlıkta nasıl bir şeydir? Müslümanlıkla bunlar arasındaki Mesih inancında geçişkenlikler ya da birbirini çağrıştıran unsurlar var mıdır? Vardır. Mesela Yahudilikteki mesihin İslam rivayet kitabiyatında Deccal’e tekabül ettiğini söyleyebiliriz. Bizim rivayetlerimizde “Mesih Deccal” diye geçiyor Efendimiz’in ağzından. Yani sıfatı da veriliyor Mesih Deccal diye. Dolayısıyla Yahudilerin beklediği Mesih, Mesih Deccal’dir. İsa aleyhisselâm ise Rûhullah, kelimetullah olan ve Deccal’i öldürecek olan zattır. Sonra Yahudilikte gökten inecek bir Mesih yoktur inanç olarak. Oysa biz İsa aleyhisselam’ın gökten ineceğini söylüyoruz, buna inanıyoruz, hadisler bunu söylüyor bize çünkü. Bizdeki Mehdî aleyhisselam’a gelince; o aslında çok olağanüstü işler yapacak birisi değil. Hemen onu söyleyeyim. Kurtarıcı düşüncesi diyoruz ya. Aslında burada meseleyi biraz yakın plana alsak göreceğiz ki farklı dinlerdeki kurtarıcı motifiyle bizdeki Mehdî inancı aynı değil. Mehdî aleyhisselam’ın olağanüstü güçleri olmayacak. Normal bir anadan babadan doğacak. Büyüyecek, Mekke’de mücâvir olacak. Orada bir takım evliyâullâh ona Mehdî olduğunu söyleyecek, kendisi buna inanmayacak. Kendisi kendisinin Mehdî olduğunu bilmeyecek mesela, buna inanmayacak. Bir kurtarıcı düşünün, bu motif ne Yahudilikte ne de hristiyanlıkta vardır. Sonra kendisine yapılan ısrarlı başvurular neticesinde Mehdî olduğunu kendisi de kabul edecek. Sonra Medine’den Beyt-i Makdis’e hicret edecek. Orada fiili bir çatışma olacak, yani Yahudilerle Müslümanlar arasında fiili bir çatışma olacak. Mehdî aleyhisselam çatışmada Müslümanlara kumanda edecek, liderlik yapacak. Müslümanlar bir yere kıstırılmış olacak. İsa aleyhisselâm’ın tam indiği süreci rivayetler bu şekilde haber veriyor. İsa aleyhisselâm’ın nüzûlünden önce Deccal zuhûr edecek. Deccal’e karşı Müslümanlar Mehdî aleyhisselam’ın kendisi de dahil olmak üzere herhangi bir çare bulamayacak, güç yetiremeyecekler. Bu açıdan bakıldığında Mehdî Aleyhisselam olağanüstü güçleri olan birisi değil, normal bir insan. Bu ümmetin başına geçecek, liderlik edecek, vasıfları bize bildirilmiş normal bir insan. Normal bir insan derken sokaktaki bir insandan bahsetmiyoruz. Elbetteki üstün özellikleri var, dirayeti, cesareti, maneviyatı güçlü, savaşçılığı olan bir insan.
Dolayısıyla İslam’ın dışındaki inanç sistemlerindeki Mehdî-Mesih inancının İslâm’a girdiğini kesinlikle söyleyemeyiz. Bu tamamen İslam’ın bütünlüğü içinde yer alan bir inançtır, bir vakı’adır.
ŞİA’DAKİ MEHDİ İNANCI
Müdafaa: Hocam bazıları da Mehdî inancının Şia’dan geçtiğini söylüyor. Buna ne dersiniz?
Sifil: Evet böyle bir iddia da var. Şia’daki Mehdî on birinci imam olarak kabul edilen Hasan el-Askerî’nin oğlu Muhammed Mehdî’dir. Onların Mehdîyyi Muntazar dedikleri budur. Şia’ya göre beklenen Mehdî 3 ya da 5 yaşında iken Irak’ta Kûfe’de bir dehlize girmiş. Bir daha da görünmemiş. Şia rivayet kitaplarında bazı özel kişilere zaman zaman göründüğü nakledilir. Kıyamete yakın tekrar geleceğine inanırlar. Bizim rivayetlerimizde ise böyle bir gaybet yoktur. Mehdî normal ana babadan doğacak, vadesi gelince ölecek. Yoksa uzun asırlar boyunca gaybette, başka bir alemde, başka bir boyutta yaşayan bir Mehdî inancı Sünni rivayet külliyatında yok. Bu birincisi. İkincisi, bizdeki Mehdî rivayetleri Şia’nın beklediği Muhammed Mehdî daha dünyaya gelmeden oluşturulmuş, tasnif edilmiş kitaplarda var. Abdurrezzak’ın Musannef’i gibi mesela. Daha Muhammed Mehdî dünyada yokken Sünni rivayet eserlerinde Mehdînin zuhuruna dair rivayetler var. Dolayısıyla mehdilik inancının biz Şia’dan geçtiğini söylemek mümkün değildir.
MEHDÎ BEKLEME SENDROMU
Müdafaa: Geçmişe baktığımızda Müslümanlar içinde bir Mehdî bekleme sendromu yaşanmamış. Zaten yüzyıllar boyunca İslam hakimiyetini de tesis ettikleri için belki böyle bir beklenti içine girmemişler. Ama günümüzde Mehdî’yi bekleyen pek çok çevre var. Böyle bir sendrom oluşmuş.
Sifil: Dün bir gazetede okudum. Aslı varsa eğer, Suriye ayaklanmaları olurken bazı Ehl-i Tasavvuf diyorlarmış ki; “Ayaklanmayın, nasılsa Mehdî gelecek, bizi kurtaracak, kan dökülmesin”. Haber doğru ise böyle bir sendrom oluşmaya başlamış dediğiniz gibi.
Müdafaa: Mehdî bekleme sendromu niçin oluşuyor? Bunun sebeplerini açabilir miyiz?
Sifil: Şimdi tarih içinde oluşmuş Mehdîlik hareketlerine baktığımız zaman bunların hepsinde bir ortak nokta var: Mehdîlik iddiası, bu iddiayı ileri süren kişiye ya dîni, ya politik ya da sosyolojik bir hususiyet sağlıyor. Ya politik bir hareket başlatacak ‘ben mehdîyim’ diyor. Ya sosyal alanda -çağdaş tabirle- kendisine bir kariyer sağlıyor. Ya da dini çevrelerde bir ayrıcalık, bir imtiyaz sağlıyor kendisinde. Etrafında insanlar toplanıyor vs. Yani sosyolojik, maddi veya politik fayda ortak noktadır.
Müdafaa: Tarih boyunca hiçbir bid’at fırkasının mütevatir Sünnetle sabit Mehdî, Deccal gibi itikadi unsuları inkar etmediğini söylemiştiniz. Yüzyılımızın başlangıcında ise bu inkarların başladığını görüyoruz. Modernist zihniyetin mütevatir sünnetle sabit olmuş bu tür meseleleri inkardaki rolüne dair neler söyleyebilirsiniz?
Sifil: Modernist zihniyetin esas problemi sünnet/hadis alanındadır. Onların kafasında farklı bir İslam anlayışı olduğu için edille-i şer’iyye’nin her biri için devre dışı bırakma formülleri var. Mesela kıyas hakkında ne derler? Derler ki; “bu lafızcı bir anlayışın ürünüdür. Oysa asl olan maksaddır. Nassların maksadına, hedefine bakalım.” Mesela icma’ya ne derler? Derler ki; “icma her devirde vardır. Sahabenin bir icması varsa kendi dönemlerini bağlar. Biz kendi dönemimizde kendi icma’mızı oluşturabiliriz. Dolayısıyla geçmiş icma’ya aykırı icma’da bulunabiliriz.” Sünnete geliyoruz, burada birkaç mekanizma devrede. Birincisi nakil problemi var. İşin içine ravi girdiyse orada problem var demektir. Dolayısıyla rivayetlere tam anlamıyla güvenmemiz, en azından Kur’an’a itimad ettiğimiz gibi itimad etmemiz mümkün değildir derler. İkincisi rivayetlerin mana ile nakledilmesi gibi bir hadise var. Burada Efendimiz aleyhissalâtü vesselâm’ın tam olarak ne dediğini tesbit etmemiz hemen imkansızdır derler. Üçüncüsü Efendimiz aleyhisselam Sünnet vazederken kendi dönemini, şartlarını, toplumunu dikkate almıştır. O, tarihin o döneminde kalmıştır. Bugün her şey değişiyor. Efendimizin kendi toplumu için vazettiği bir takım uygulamaları biz bugünün toplumunu dikkate alarak yeniden yorumlamalıyız gibi bir takım mekanizmalarla edille-i şer’iyye’yi devre dışı bırakırlar. Sünnet konusunda Mehdî, nüzul-i İsa (a.s) üzerinde bunu çok yaparlar. Özellikle bu meseleler hakkında araştırma yaparken sık sık şu iddialarını görürüz: “Rivayetlerin, hadislerin sahih kabul edilebilmesi için birincisi Kur’an’a uygun olması, ikincisi akla uygun olması, üçüncüsü vakıaya uygun olması gerekir. Bunlardan birisiyle çatışırsa rivayet sahih değildir. Hanefiler de zaten böyle demişler. Onlar da bizim gibi düşünürler” derler. İyi de siz zaten aklı ve Kur’an’ı kendinize göre yeniden tarif ediyorsunuz. Bir şeyin Kur’an’a uygun olup olmadığına nasıl karar vereceğiz. Şimdi recm Kur’an’a uygun mudur, aykırı mıdır? Bu ümmetin seleften halefe bütün alimlerine göre Kur’an’a aykırı değildir. Ama modernistlere göre aykırıdır. Burada kim hakemlik yapacak? Bu akıl hangi akıl? İslami akıl mı, hristiyanın aklı mı, ateistin aklı mı, kimin aklı? Eğer akıl yeknesak bir şey olsa idi hiç kimsenin Allah’ı inkar etmemesi lazımdı. Oysa bakıyorsunuz ateistlerin de kendilerine göre bir akli zeminleri var. Onun için bu tamamen İslam itikadiyatının, bilhassa Kelam ilminin vazettiği çerçeve içersinde hareket edilmesi gereken bir alandır. Akla uygun mudur değil midir meselesi girdiği zaman orada Kelam ilmi devreye girer.
Müdafaa: Bu akıl nasıl çalışacak? Bu akla çalışma ilkelerini kim verecek? Ölçüsü ne olacak? Hangi zeminde hareket edecek, neyi hedef alacak?
İSLÂM KUR’AN’DAN İBARET DEĞİLDİR
Sifil: Tabii. Akıl sahibine göre şekillenen bir şey. Mehdî aleyhisselam hakkındaki rivayetlerin sünnet temelli olması bu rivayetlerin herhangi bir biçimde zayıf noktasını oluşturmaz. Biz herhangi bir hususun hakikat olarak telakki edilebilmesi için münhasıran Kur’an’da açık bir şekilde yer alması şartı aramayız. Çünkü Kur’an’ı bize nakleden, tebliğ eden, tefsir eden Aleyhissalâtü Vesselâm Efendimiz aynı zamanda Allah Teala’dan aldığı emirle ve selahiyetle mecazen şari’dir. Onun şari olması bu dinin tebliği ve tefsiri bağlamında Kur’an dışı bir vahiyle bize pek çok şey söylemiş, pek çok hüküm koymuş olması, Kur’an’ın yanında ikinci bir kaynak olarak Sünnetine itibar etmek zorunda bırakıyor bizleri. Efendimiz bize sadece Kur’an’ın lafızlarını tebliğ etmemiş. Aynı zamanda muradullah nedir bunu bilfiil göstermiş. Dolayısıyla biz İslam’ı Kur’an’dan ibare görmüyoruz, ortada bir peygamber gerçeği var. Peygamber Alehisselâm’ın sünneti aynı zamanda Kur’an’ın etrafında bir mahfazadır. O mahfazayı, o fanusu kaldırdığınız zaman Kur’an tabiri caizse korumasız kalır. Dileyen ona dilediği yerde dilediği şeyi söyletebiliyor. Evet Kur’an korunmuştur, lafzı kıyamete kadar korunmuştur. Ama ortada saçma sapan Kur’an yorumu yok mudur? O kadar saçma Kur’an yorumları var ki! İnsan şaşırıyor, Allah Teala Kur’an’da başka bir şey buyurmuş, falan adam başka bir şey söylüyor. Bunu yorum yapmak suretiyle yapıyorlar. Ehl-i Kitab da kendi kitaplarını yorumla tahrif ettiler. Sadece İncil’i çıkarmalar veya ilavelerle değil, yorumla da bozmuşlardır. Hatta İncil araştırmacıları İncil’deki tahrifin en fazla yorum yoluyla yapıldığını söylerler. Tevrat’ta da bu geçerlidir. Aynı şey Kur’an için de geçerlidir. Kimse eline silgi alıp Kur’an’dan bir ayeti silemez. Ama yorumlarında öyle şeyler söyleyenler var ki resmen tahrif etmiş oluyor. İşte Hindistan’da Kur’aniyyûn ekolü yapıyor bunu. Salât (namaz) kelimesi dua demektir, günde üç kere kıbleye dönersiniz dua edersiniz bu emir yerine getirilmiş olur diyorlar. Bu tahrif değil midir? Kur’an’ın metni orada duruyor. Adam namaz emrini dua olarak yorumluyor ve bu temel ibadet başka bir şeye dönüşüyor.
DÜNYA’NIN ÖMRÜ BİTTİ Mİ?
Müdafaa: Mehdî aleyhisselam’ın zuhuruna dair yapılan konuşmalarda bir de dünyanın ömrü meselesi gündeme geliyor. Bununla ilgili rivayetlerin sıhhat durumu nedir?
Sifil: İmam Suyûti’nin el-Hâvi isimli kitabının içinde dünyanın ömrü ile ilgili bir risalesi var. O risalede verilen rakamları tek tek aldık, altalta sıraladık. Tutmuyor. Bunun sebebi şu: Rivayetlerde yer alan rakamlar ya kesretten kinâyedir, ya ağlebiyyet tarikiyle gelmiştir, ya ravi tasarrufuna maruz kalmıştır. Bunları yüzdeyüz kesin/doğru rakamlar olarak almak doğru değildir. Çünkü kesretten kinaye hadisler o kadar çoktur ki, sadece Mehdî aleyhisselam hakkında değil diğer konular hakkında da vardır. Mesela 70 bin rakamı çok geçer hadislerde. Bu tam olarak bu rakamı bildirmek için değil, çokluğu yani kesreti bildirmek içindir. Arap dilinde çok kullanılır böyle. İmam Suyutî’nin risalesindeki rakamlara göre şimdiye kadar kıyametin çoktan kopması lazımdı. Onun için o rakamlara pek itibar edilmemelidir. Bu türlü hadislerde geçen rakamları ele alıp aritmetik hesaplar yapmak doğru değildir.
Müdafaa: Hocam Müdafaa isminde yeni bir dergi çıkarıyoruz inşallah. Belli bir cemaat veya gruptan ziyade bütün Müslümanların ortak sesi olan, değerlerimizi müdafaa eden bir yayın olmayı istiyoruz. Bu çalışmamızla ilgili tavsiyeleriniz nelerdir?
Sifil: (Gülerek) Rıhle’ye rakip gelmiyor değil mi? Ehl-i Sünnet çerçevede, bu kavramın ağırlığıyla mütenâsib ne kadar fazla yayın yapılırsa o kadar iyi. Bir noktayı vurgulama ihtiyacı hissederim: Bu memlekette Ehl-i Sünnet adına bir şey yapmak çok kolaydır. Ama bunu Ehl-i Sünnet kavramının ağırlığıyla mütenâsib bir şekilde yapmak zordur. Çünkü bugüne kadar bu kavramın içi defalarca farklı şekilde doldurulmuş, çok istismar edilmiş ve dillere pelesenk olmuş, dolayısıyla tırnak içinde “çürümeye başlamış” bir kavram. Çünkü ağzını açan Ehl-i Sünnet adına konuşuyor. Birileri de Ehl-i Sünnet budur diyor. Ortada hiç hesabı verilmiş, teri dökülmüş, çilesi çekilmiş bir gayret olmadan berhava olan bir Ehl-i Sünnet hakikati var. Ben Müdafaa Dergisi’nin işin bu tarafını gözeterek çıkan bir dergi olacağını umuyorum. Biz de elimizden gelen her türlü katkıyı vermeye de hazırız. Allah yolunuzu bahtınızı açık etsin. Niyet hayr, âkıbet hayr.
Müdafaa: Hocam Allah razı olsun bu güzel mülâkât için.
BEKLENEN MEHDİ’nin ALAMETLERİ
(El-kavlu’l muhatasar fi alamet-il mehdiyy-il muntazar)
AHMED İBN-İ HACER-İ MEKKİ (HEYTEMİ)
Tercüme : Müşerref Gözcü
Yayına Hazırlayan : Dr. Suat Arusan
Bu kitabın yayınlanmasında Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti'nin izniyle verilen mikrofilmlerden faydalanılmıştır.
ÖNSÖZ
Mehdi'lik konusu, İslam tarihinin en tartışmalı konularından birisidir. Hatta zaman zaman istismar edilerek, toplumların bunalımlı dönemlerinde sahte mehdi'ler dahi görülmüş ve müslümanlar aldatılarak değişik oyunlara alet edilebilmişlerdir.
Büyük İslam alimi ve Şafii mezhebinin büyüklerinden İbn-i Hacer-i Mekki'nin sahih rivayetleri biraraya getiren ve günümüzden 450 yıl kadar önce yazılmış olan bu eserinin Türkçe'ye kazandırılması, Mehdi'lik konusundaki tartışma ve spekülasyonlara yarar getirecektir. Hz.Mehdi hakkındaki doğru bilgilerin, müslümanları yanlışlardan, bid'atlardan ve sahteliklerden koruyacağı kanısındayım. Ayrıca, araştırmacılara bir kaynak olmasını da temenni ederim.
"Beklenen Mehdi'nin Alametleri" ismini taşıyan bu kitap için vurgulanması gereken önemli bir nokta, İmam-ı Rabbani hazretlerinin Mektubat'ının 380. mektubunda bu eserden bahsediyor olmasıdır.
Bu tercüme, eserin İstanbul Süleymaniye Kütüphanesi’nde bulunan el yazma Arapça nüshasından yapılmıştır.
Tercüme'yi yapan Müşerref Gözcü'ye, gerekli izinle kitabın mikrofilmlerini Süleymaniye Kütüphanesi’nden sağlayan kardeşim Nejat Arusan'a, kapak düzeni için Ayberk Şentepe'ye, dizgi ve baskısı için de Şafak Basım ve Yayınevi'ne teşekkürü bir borç bilmekteyim.
Büyük İslam alimlerinden, asıl adı Şihabüddin Ahmed b.Muhammed'dir. Mısır'da Heytem denilen yerde 1498'de doğdu. (H.889) Şemsuddin b.Ebi Hamail, Şemsuddin Şenavi, Kadı Zekeriya Ensari, Abdülhak Sünbati, Şihabüddin Tablavi, Ebul Hasen-el Bekri, Şihabüddin Necar, Şihabur- Remli, Şihabul Bulkini gibi meşhur alimlerden hesab, mantık, sarf, nahiv, meani, feraiz, fıkıh usulü, hadis, tefsir, kelam ve tasavvuf ilimlerini öğrendi. Şafi mezhebinde ve diğer mezheplerde büyük bir alim olarak yetişti. Yirmi yaşlarında iken talebe yetiştirmek ve fetva vermek için icazet (diploma)aldı, Mekke'ye yerleşti ve "İmamül Harameyn" adıyla meşhur oldu. Şöhreti bütün beldelere yayıldı, "İbn-i Hacer-Mekki'nin sözleri, dört mezhepde de hüccet ve senettir" denilmiştir. Büyük hizmetler gördü, pek çok eser verdi, insanları doğru yola sevketmeye çalıştı. 1566'da (H.974), Mekke'de vefat etti.
ESERLERİ
Savaik-ül Muhrika : Dört halifenin hilafetleri ve Eshab-ı Kiram'ın faziletlerinden bahseder. Bidat sahibi ve zındıkları reddeder.
Minhac Şerhi Tuhfetül Muhtaç : Dört ciltlik bu eser, Şafii mezhebinin en ünlü fıkıh kitabıdır.
Saltanatının büyüklüğü ve celalinin kemaliyle övgüye layık olan Allah'a (C.C), sonsuz hamd ü senalar olsun. Salat ve selam, efendimiz Hz.Muhammed (S.A) ve onun ali-ashabı üzerine olsun.
Bu kitaba, "El-kavlu'l muhtasar fi alamatil mehdiyy-il muntazar" adını verdim. Cahillerin bu konuyla ilgili birçok uydurmalarını ayırarak, Hz.Mehdi'nin alametlerinden, faziletlerinden, özelliklerinden ve onun hakkındaki rivayetlerde bunların ravilerinden bahsedeceğim.
Bu kitabımı yazmaya başlamadan önce, zamanımızda ve daha önceki zamanlarda kendilerinin mehdi olduğunu iddia eden bir kısım insanlar çıkmıştır. Aslında bunlar farkında olmadan hem sapıtmış, hem de kendilerine inananları saptırmış kimselerdir. Böyle bir iddiada bulunmaya nasıl cesaret edebiliyorlar? Halbuki, sünnet-i seniyye bu yalancıların sefih ve azaba layık olduklarına hükmetmiştir.
Bu kitaptaki izahatlarım hususunda, Rabbimin beni doğruya isabet ettirmesini onun feyzinden diliyorum. Rabb-i rahimimiz kerim, cevvad (ihsanı bol), mu'nim, (nimet verici) ve vehhab'dır (çok hibe edici). O bana kafidir ve en güzel vekil de O'dur. Büyük küçük, bütün günahlarımdan Allah'a (C.C) sığınırım.
Kitabımı, bir mukaddime, üç bölüm ve bir hatime şeklinde düzenledim.
MUKADDİME
Resulullah efendimizden nakledilen bir hadiste "Kim Deccalı yalanlarsa kafir olur, kim de Mehdi'yi yalanlarsa o da kafir olur" buyurulmuştur. Bu hadis-i şerifi, Ebubekir El-İskaf Favaid-il-ehbar isimli kitapta, Ebul Kasım Es-Süheyli de Şerh'is-Siyer isimli eserinde zikretmişlerdir.
İleride de anlatılacağı gibi, Hz. Mehdi'nin, Fatıma validemizin soyundan olacağına dair birçok rivayet gelmiştir. Peygamber efendimizin bu rivayetlere zıt gibi gelen "Mehdi, amcam Abbas’ın soyundandır"şeklindeki hadisine gelince; Meşhur ravilerden Darekutni, bu hadisin garip bir hadis* olduğunu söylemiş ve Beni Haşimin ünlülerinden Muhammed b. Velid'in bu nakilde yalnız kaldığını ifade etmiştir. Ancak, Rafii'nin İbni Abbas'tan rivayet ettiği başka bir hadis de, Muhammed b. Velid'in naklini doğrular niteliktedir. Bu hadis şöyledir: "Ey amcacığım, sana müjdeler olsun ki, asfiya ve hulefa senin soyundan olacak, kendisiyle hidayet neşrolunan, küfür ateşi kendisiyle sönen ve ahir zamanda gelecek olan Mehdi de senden olacaktır, Allah (C.C.) İslamı benimle başlatmış ve senin zürriyetinle sona erdirecektir."
Ayrıca, Ebu Naim'in, HİLYE adlı eserinde Ebu Hüreyre (R.A)'den rivayet ettiği bir başka hadis de şöyledir: ‘Ey Fadl'ın babası (yani Abbas), sana müjdeler olsun ki, Allahü Teala, şu İslam dininin kapısını benimle açmış, senin zürriyetinle sona erdirecektir.'
Heytem bin Kuleyb ve İbni Asakir'in, İbni Abbas'tan naklettikleri ve bütün ravileri güvenilir olan bir başka hadis de şöyledir; "Peygamber efendimiz üç defa, Allah'ım, sen Abbas ve onun soyuna nusret et demiş ve ey amcam, sen bilmiyormusun ki, muvaffak ve mardi ** olan Mehdi, senin soyundan olacaktır."
Yine Deylemi'nin Ümmü Seleme'den rivayet ettiği bir başka hadisde de Peygamber efendimiz, "Deccal çıkıncaya kadar, hilafet babamın öz kardeşi olan amcamın soyunda devam edecektir" buyurmuştur.
Yine, Hatib ve İbni Asakir'in Hz.Ali'den rivayet ettikleri bir hadis ise şöyledir. "Ey amcacığım, sana haber vereyim ki, Allahü Teala İslamı benimle başlatmış, senin zürriyetinle sona erdirecektir."
Bütün bu rivayetler, en başta geçen ve Hz. Mehdinin Fatıma validemizin soyundan geleceğin bildiren hadise bir zıtlık arzetmez, çünkü Mehdinin Fatıma validemizin soyundan geleceğini bildiren hadisler hem daha çok, hem daha sahihtir. Bazı muhaddisler, bilhassa bu noktanın kesin bir gerçek olduğunu ifade etmişlerdir. Ancak, Hz. Mehdi'nin hem Peygamber efendimizin kız Fatıma zürriyetinden, hem de amcası Hz. Abbasın soyundan gelmesi mümkündür, ve buna bir mani de yoktur. Belki, Hz. Mehdi anne ciheti itibarıyla Hz. Abbas'ın soyuna dayanıyor olabilir.
(**) Mardi: Allahın ve insanların kendisinden razı olduğu.
Yine Hz. Mehdi'nin Hz. Hasan'ın (Hz. Fatıma’nın büyük oğlu) soyundan gelmesi ihtimali daha büyüktür. Zira bu husustaki hadisler daha çoktur. Keza, Hz. Hüseyin (Hz. Fatıma'nın küçük oğlu) ve Hz. Abbas'ın soyundan gelme ihtimali de büyüktür. Zira, muhtelif cihetlerden birkaç kişinin, ilerideki nesillerde bir şahısta evlatlığının ortaklaşmasında bir engel yoktur.
İbni Mace'den gelen ve "İsa b. Meryem'den başka hiçbir mehdi yoktur" şeklindeki hadis, "İsa b. Meryem'den başka kamil, masum bir mehdi yoktur." anlamında yorumlanmalıdır. Kaldı ki, bu zayıf bir hadistir. Ayrıca, sabit olan hadislerden, Hz. Mehdi'nin, kesin olarak Hz. Fatıma'nın soyundan geleceği anlaşıldığından, bu rivayetlerin "İsa b. Meryem'den başka hiçbir mehdi yoktur" nakline tercihi gerekmektedir.
Mehdi'nin geleceği, Resulullah efendimizin neslinden olacağı, dünyaya yadi sene hükmedeceği, yeryüzünü adaletle dolduracağı ve İsa (A.S)'nın onun arkasında namaz kılacağı anlamındaki bütün hadisler, pek çok ravinin nakilleriyle kesinlik kazanmıştır. Sayılan bu noktalar, Hz.Mehdi'nin hayatına ait en önemli özelliklerdir.
Gelecek rivayetlerden de anlaşılacağı gibi, İmam Kurtubi'nin Tezkire'sinde bahsedilen "Mehdi, batının en uzak bölgesinden çıkacaktır" şeklindeki naklin aslı yoktur.
BİRİNCİ BÖLÜM
(Bu bölümde, Resulullah Efendimizden gelen rivayetlerin ışığında Hz. Mehdi'nin alametleri ve özellikleri anlatılacaktır.)
1- Hz. Mehdi, ehl-i beyt'ten olacaktır.
2- Hz. Hasan'ın (R.A) soyundan gelecektir. Ancak Resulullah efendimizin, Hz. Fatıma'ya söylediği 'Beni peygamber olarak gönderen Allah'a yemin ederim ki, şu ümmetin mehdisi, senin iki oğlun olan Hasan ve Hüseyin'den olacaktır' şeklindeki hadisle, bu bilgi arasında bir zıtlık yoktur, zira Hz. Mehdi'nin babasının Hasani, anasının da Hüseyni olması pekala mümkündür.
3- Hz. Mehdi'nin ismi, Peygamber Efendimizin isminden (yani Muhammed), başka bir rivayete göre de Ahmed olacaktır. Ancak bu iki isim arasında bir zıtlık yoktur, zira her ikisi ile de isimlendirilmesi mümkündür.
4- Babasının ismi, Resulullah Efendimizin babasının ismi olacaktır.
5- Hz. Mehdi, geniş alınlıdır, burnu kavislidir ve dişleri de aralıklıdır.
6- Yedi sen dünyaya malik olacaktır. (Meşhur pek çok rivayete göre böyledir, ancak buna muhalif başka nakiller de gelmiştir. Bunlara göre, bu süre bazılarında 19 sene ve birkaç ay, bazılarında 40 sene, 24 sene, 30 sene şeklindedir. Bir nakilde de onun hilafeti sırasında 9 sene ehli Rum'la barış içinde kalacağı bildirilmektedir. Kanaatımca, bu rivayetlerin hepsinin de sahih olması mümkündür. Şöyle ki, onun dünyada kalışı 40 sene olur, herkesçe zuhuru ve kuvveti 7 sene olur, bu zuhur ve kuvvet, başlangıç ve sonuç itibarıyla 20 sene sürebilir.
7- Zulüm ve fısk'la dolu olan dünya, o geldikten sonra adaletle dolup taşacaktır.
8- Muhtelif zelzelelerin olacağı bir dönemde gönderilecektir.
9- Yerde ve gökte, herkes ondan razı olacaktır.
10- Malı, eşit bir şekilde insanlara dağıtacaktır.
11- Muhammed ümmetinin gönlü, zenginlikle dolacaktır.
12- Onun adaleti her yeri kaplayacak ve insanlar arasında Hz.Peygamberin sünnet-i-seniyyesi ile muamele edecektir. Hatta birisinden, mala ihtiyacı olan kim varsa çağırmasını isteyecek, o kişi emrini yerine getirdiğinde, sadece bir kişi gelecektir.
13- Zuhurundan hemen önce, bir halifenin ölümünde ihtilaf olacaktır. İşte tam o esnada, Medine'de bulunan Hz. Mehdi, Mekke'ye gelecek ve Mekke'liler, kendisi istemediği halde ondan ortaya çıkmasını talebedecekler ve sonunda Rükun (Kabenin köşesi) ile Makam (Hz. İbarahim'in makamı) arasında ona biat edeceklerdir.
14- Biattan sonra, Şam'dan Hz. Mehdi üzerine bir ordu gönderilecek, ancak bu ordu çölde Zulhüleyfe (*) denilen yere geldiğinde, arzın dibine batırılacaktır.
15- Onun devrinde, ümmetin gerek iyileri ve gerekse de kötüleri, misli asla görülmemiş şekilde, pek çok nimetlere sahip olacaktır. Çok yağmur yağmasına rağmen bir damlası bile boşa gitmeyecek, toprak bir tek tohum istemeden verimli ve bereketli olacaktır.
16- Doğudan siyah bayraklı bir ordu çıkacak ve bu ordu, hiçbir kavmin yapmadığı bir savaşı yaptıktan sonra, Hz. Mehdi zuhur edecektir.
17- Doğu tarafından birtakım insanlar çıkıp, Hz. Mehdi'nin saltanatını hazırlayacaklardır.
18- Horasan'dan bir takım siyah bayraklar çıkacak ve onların sahipleri Beytül Mukaddes'e (Kudüs) geleceklerdir.
19- Hz. Mehdi 7 veya 8 sene kalacaktır. Bu süre daha uzun olursa 9 sene olacaktır. (Bu nokta daha önce izah edilmişti.)
20- Irak tarafından bir ordu, Medineli bir şahsı istemek üzere, Hz. Mehdi'ye karşı harekete geçecektir. Ancak, bu ordu çöle girdiğinde Zulhüleyfe denilen yerde öylesine toprağa gömülecektir ki, onların üstte olanları alttakileri, altta olanları üsttekileri, kıyamete kadar göremeyeceklerdir. Bu ordunun Irak tarafından geleceği rivayeti ile, Doğu tarafından geleceği rivayeti arasında bir zıtlık yoktur, zira, pek çok nakilden de anlaşıldığı gibi, onlar Şam ehlinden olacaklardır.
21- İnsanlara malı ve eşyayı dağıtırken, saymadan bol bol verecektir.
22- Hiçbir tarafın ondan mahfuz kalmayacağı bir fitne zuhur edecek, bu fitne kaldığı yerden hemen başka bir tarafa yayılacak ve bu durum bir münadinin semadan seslenerek ‘Ey insanlar, emiriniz artık Mehdi'dir' demesine kadar devam edecektir.
23- Hz. Mehdi, çıkarken başında bir sarık olacak ve bir münadi, ‘Bu, Allah'ın halifesi olan Mehdi'dir, ona uyunuz' şeklinde nida edecektir.
24- Hz. Mehdi, başının üzerinde ‘Bu Mehdi'dir, ona uyunuz' şeklinde çağıran bir melek olduğu halde çıkacaktır.
25- Allahü Teala, İslamı nasıl Resulullah Efendimizle başlatmışsa, Hz. Mehdi ile sona erdirecektir. Kahtan ve benzerlerinin (*) İslamı yürütme görevi, bu gerçeğin dışında değildir, zira onlar da Hz. Mehdi'ye tabi kimseler olacaktır.
26- Sayıları Bedir savaşçıları adedince olan insanlar, Rükun ve Makam arasında ona biat ettikten sonra, Irak ve Şam'dan pek çok ebdallar (Hz.Mehdi'ye tabi olanlar) gelecek ve Mehdi'ye katılacaklar, fakat Şam'dan ayrı bir ordu da ona karşı gönderilecek ama bu ordu çölde yere batacaktır. Ancak, biri Mehdi'ye, diğeri de Süfyan'a mensup iki kişi sağ kalacaktır.
27- Hz. Mehdi'ye, aralarında kadınların da bulunduğu 314 kişi biat edecek ve her zalim onun karşısında mağlup olacaktır. Zamanı o kadar adil olacak ki, kabirdeki ölüler, dirilere imrenecektir. Bu durum, 7 sene devam ettikten sonra artık yerin altı, yerin üstünden hayırlı olacaktır.
28- Onun bayraktarı, doğudan Temimi soyuna mensup bir genç olacaktır.
29- Beytül Mukaddes'e (Kudüs) inecektir.
30- İnsanlar, hakka dönünceye kadar mücadelesine devam edecektir.
31- Bir hadisde ‘Ahir zamanda ümmetimden bir halife çıkacak, malı sayıp hesabetmeden bol bol insanlara verecektir.' denilmiştir.
32- ‘Ümmetimden Mehdi çıkacaktır. Allahü Teala hazretleri, insanları zengin kılmak için onu gönderecektir. O zaman ümmetim nimetlenecek, hayvanlar bolluk içinde ve arzın nebatatı çok fazla olacak, Hz. Mehdi, insanlara eşit şekilde bol bol mal dağıtacaktır.'
33- Resulullah Efendimiz, ‘Yemin ederim ki Allahü Teala, benim neslimden, dişleri aralıklı, alnı açık, yeryüzünü adaletle doldurarak malı ve eşyayı insanlara bol bol ikram eden bir evladımı gönderecektir' buyurmuştur.
34- Bir hadiste ‘Onun ismi benim ismim olacak, ahlakı benim ahlakım olacak ve künyesi de Ebu Abdullah olacaktır' denilmektedir.
35- Peygamber Efendimiz ‘Horasan tarafından bayraklar çıktığını gördüğünüzde, kar üzerinde sürünerek de olsa, o bayraklara katılınız, zira içlerinde Allah'ın halifesi Hz. Mehdi vardır.'buyurmaktadır.
36- O, fitnelerin zuhur ettiği bir zaman aralığında gelecek ve ihsanı karşılıksız olacaktır.
37- Hadisde, ‘Dünyadan bir gün bile kalsa, Allahü Teala o günü uzatıp benim ehli beytimden birisini, dünyaya hakim kılmak için gönderecektir.' buyurulmuştur.
38- Konstantiniyye ve Deylem dağını fethedecektir.
39- Yeryüzünü adaletle doldurduktan sonra, Kahtani'yi emir olarak tayin edecek ve işleri o yürütecektir.
40- İsa (A.S), namazını Hz. Mehdi'nin arkasında kılacaktır.
41- İsa (A.S), semadan nüzul edecek ve onun emirliğini itiraf edecektir. İsa (A.S)'ya ‘Bize namaz kıldır'denilecek, ancak O, ‘Emir sizin içinizdedir' karşılığını vererek, ‘Bu, Allah'ın ümmeti Muhammede bir ikramıdır' diyecektir.
42- Hz. Mehdi, bu ümmetin vasatı, Hz. İsa'da ahiri olacaktır. Vasattan kastedilen, Mehdi'nin Hz. İsa'dan çok az bir süre önce geleceğini ifade etmek içindir. Hz. İsa'da, ondan hemen sonra geldiği için ahir olarak vasıflandırılmıştır. Bu bilgiler, İbni Ömer'den naklolan ve zalimlerden sonra, Allah'ın Muhammed ümmetini kendisi ile koruyacağı Cabir (*) bir şahıs, daha sonra Mehdi, bilahare de Mansur ve Selam ile Emirülgadap'ı göndereceği bilgisine zıt değildir. Peygamber Efendimiz ‘Nefsim yedi kudretinde olan Allah'a yemin ederim ki, Mehdi’nin babası Kureyşidir. Eğer istenseydi onu en son ceddine kadar sayardım, çünkü Hz. Mehdi, İslamın sonu olacaktır' buyurmuştur. Yukarıda belirtilen şahsiyetler, her ne kadar Mehdi'den sonra iseler de, Mehdinin sona yakın sayılmasına engel değillerdir, bunlar daha sonradırlar ama Hz. Mehdi'ye tabidirler.
İbni Ebil Caad da ‘Mehdi 21 veya 22 yıl kaldıktan sonra, gelecek olan kimselerin sonuncusu, salih bir kişi olacak ve 9 yıl adil bir şekilde hükmedecektir' demiştir.
43- Hz. Mehdi, müminlerle beraber Beytül Mukaddes'te sabah namazı kılarken o sırada nüzul eden İsa (A.S)'ı takdim edecek ve Hz. İsa, ellerini onun omuzlarına koyarak ‘Namazın kaameti senin için getirilmiş, bu yüzden sen kıldır' diyecek ve nihayet Hz. Mehdi İsa (A.S) ve müminlere imam olarak namazı kıldıracaktır.
44- Peygamber Efendimiz ‘Hz. İsa, saçlarından sanki sular damlıyormuş gibi bir halde nüzul edecek, Hz. Mehdi ona, ‘Ya İsa, geç de bize namaz kıldır' dediğinde, Hz. İsa ‘Kaamet senin için getirilmiş'diyecek ve ‘benim evlatlarımın birisinin arkasında namaz kılacaktır' buyurmuştur.
45- ‘Hz. Mehdi, benim evlatlarımdandır. 40 yaşlarındadır ve yüzü sanki yıldız gibi nurludur. Sağ yanağında siyah bir ben bulunur. Üzerinde pamuktan iki cübbesi vardır. Kıyafeti, sanki Hz. Musa zamanındaki Beni İsrail'in kıyafetine benzer. Yeraltındaki hazineleri çıkaracak ve şirk beldelerini fethedecektir.'
46- Rükun ve Makam arasındaki biat'tan önce, insanlar gurub gurub ona akın edecekler ve oraya giden herkes ondan bereket kazanacaktır.
47- Hz. Mehdi'nin rengi arabi, bedeni İsraili'dir. Sağ yanağı üzerinde parlayan yıldız gibi bir ben vardır. Onun hilafetinden yer ve gök ehli, hatta havadaki kuşlar bile razı olacaktır.
48- Bazı savaşlarına Kua denilen bir köyden çıkacaktır. Medine'den ilk çıkışıyla arasında bir zıtlık olmaması için, bazı savaşlarına bu köyden çıkacağını söylemekteyiz. MEKKE'de kendisine biat olunur. Daha sonra Şam'a, Horasan'a ve diğer ülkelere gidecektir. Son durağı ise Kudüs'tür.
Hakim, Ebu Davut ve diğer ravilerden gelen bir hadis de ‘Beytül Mukaddesin tahribi Medine'den, Medine'nin tahribi büyük bir fitne ve olaylardan, büyük fitne ve olaylar Konstantiniyye'nin fethinden, Konstantiniyye'nin fethi de Deccal'ın çıkmasında önce olacaktır' denilmiştir. Bir başka sahih hadiste de Medine'nin tahribinin 40 sene süreceği ve sonunda orada yabani hayvanlar ve kuşlar dışında hiçbir şeyin kalmayacağı söylenmiştir.
49- Hz. Peygamber, en başta İslamı nasıl ayakta tuttuysa, Hz. Mehdi'de en sonunda aynı şekilde İslamı ayakta tutacaktır.
50- Rum'larla 3 gün savaşacak, 3. gün galibiyet onun olacaktır. Konstantiniyye fetholana kadar savaşa devam edecektir. Savaşa iştirak edenler, elegeçen altını ölçeklerle taksim edecekler. Bu sırada birisi ‘Deccal sizin çoluk çocuğunuzu elde etmiştir' diye bağıracaktır. Bu bilgi, sahih bir hadisle günümüze kadar gelmiştir ki, hadisin tamamı şöyledir: ‘Rumlar (Hristiyanlar) A'mak veya Dabık'a (Halep yakınlarında iki yer) gelene kadar, kıyamet kopmaz. Medine'nin en hayırlı insanlarından bir ordu, o gün hristiyanlara karşı çıkacaktır. Müslüman ordusu, hristiyanlara karşı harb nizamında saf saf olduğunda, hristiyanlar Müslümanlara ‘Mallarımızı harabedenlerle savaşmak için bize yol açın' diyecekler, ancak müslümanlar izin vermeyeceğinden savaş olacaktır. Müslümanlar bu savaşta 3 gruba ayrılır. Üçte biri, savaştan kaçar ve mürted olur, ve Allah onların tövbelerini ebediyen kabul etmez, üçte biri şehit olur, ki bunlar Allah katından şehitlerin en faziletlisidir. Diğer üçte biri de, fethe devam ederler, netice de Konstantiniyye'yi alırlar. Fetihten sonra, kılıçlarını zeytin ağaçlarına asmış bir halde ganimeti aralarında taksim ederken şeytan aniden nara atarak ‘Deccal, ehlinizi elde etmiş ve sizin yerinize geçmiştir' der. Şeytanın bu haberi yalan olduğu halde Müslüman askerler yola çıkarlar ve Şam'a gelirler. Bu sırada Deccal çıkar. Savaşmak üzere hazırlık yapıldığı bir sırada, Meryem oğlu İsa (A.S), gökten nüzul eder. Allah'ın düşmanı olan Deccal, Hz. İsa’yı görünce, tuzun suda erimesi gibi erir. Şayet İsa (A.S), onu bırakmış olsaydı, o zaten kendi kendine helak olacaktı. Ancak Allah onu, İsa (A.S)'nın eliyle öldürtür ve Hz. İsa, süngüsündeki Deccalın kanını Müslümanlara gösterir.'
Birçok nakille doğrulanan bir başka sahih hadisde de şöyle buyurulmaktadır. ‘Hz. İshak'ın oğullarından (Bir başka rivayette de Hz.İsmail'in oğullarından denilmiştir ki, doğrusu da budur) 70 bin kişi, bir tarafı karaya, diğer tarafı denize ulaşan bir beldeyi fethetmedikçe, kıyamet kopmayacaktır. Bu şehre gelindiğinde, müslümanlar savaş yapmayacaklar. Sadece La ilahe illallahü vallahü ekber dediklerinde, şehrin deniz tarafı düşecek, tekrar tekbir getirdiklerinde diğer tarafı düşecek, 3. kez La ilahe illallahü vallahü ekber dediklerinde de şehrin tamamı ellerine geçecektir. Herşeyi ganimet olarak aldıktan ve aralarında taksime başladıktan sonra aniden, ‘Deccal çıktı' şeklinde bir ses işitilecek. Bunu duyan müslümanlar, ganimeti olduğu gibi bırakacak ve geriye dönecekler.'
Hakimden gelen bir rivayette de şöyle denilmiştir: ‘Konstantiniyye'yi fethedenler, Hicaz ehlinden olcaktır. Bu hicaz ehli, misli görülmemiş bir serveti elde ederler ve mal üzerine mal yığarken, Deccalın geldiğini haber veren bir ses duyarlar. Bunun üzerine ganimeti kimi alır, kimisi de bırakır. Fakat sonunda hepsi de pişman olurlar. Sonra bakarlar ki Deccal da yoktur. Daha sonra da, Kudüs yakınındaki Lud köyüne dönmek üzere hazırlanırlar'.
Huzeyfe'den gelen bir başka rivayet ise şöyledir: ‘Bu yetmişbin kişi, rum kalelerini tekbirlerle fethederler. Konstantiniyye ve bütün Rumistan'ı fetheder ve bu arada 400 bin kafiri de öldürürler. Altından ve çok çeşitli mücevherattan müteşekkil hazineleri çıkarıp mescitleri de inşa ederler. Burada bir sene kaldıktan sonra başka bir beldeye geçerek, o beldenin de hazinelerini çıkarırlar. O anda birisi ‘Deccal Şam'da çıkmış ve bütün çoluk çocuğunuzu elde etmiş' şeklinde bağırır. ‘Hemen geriye dönerler, bir de bakarlar ki, yalandır. Sonra onlar, bin adet olan bineklerini hazırlayıp, aralarında Doğu ehli, Şam ve Hicaz ehliyle birlikte tek bir ruh ve tek bir kalp halinde Rumistan'a gitmek üzere yola çıkarlar. Bir tekbirle o beldenin duvarları yıkılır, ve bu ikinci defa da 600 bin kafiri öldürürler'.
Bütün bu anlatılanlar, uzun bir kıssanın içindeki muhtelif pasajlardır.
AÇIKLAMA : Tarihçiler, Rumistan olarak isimlendirilen bu beldeyi, dünya üzerindeki hiçbir şehirde bulunmayan bir takım hususlarla vasıflandırıyorlar. Bu özelliklere en yakın olan da Konstantiniyye'dir. Birçok rivayetle sabit olduğuna göre Peygamber Efendimiz, ‘Dünyanın sonundaki en büyük hadislerden ikisi, Deccalın çıkması ve 7 ayda Konstantiniyye'nin fethidir' buyurmuştur. Başka bir rivayette ise, bu sürenin 7 sene olacağı bildirilmektedir ve Ebu Davud, Sünen'inde bu rivayetin daha sahih olduğunu ifade etmektedir.
51- İnsanlar, bal arılarının beyleri etrafında toplanması gibi, Hz. Mehdinin çevresinde toplanırlar. Daha önce zulümle dolu olan dünyayı, O adaletle doldurur. Adaleti o denli olur ki, uykuda olan bir kimse dahi uyandırılmaz ve bir damla kan bile akıtımaz. Dünya, adeta asr-ı saadet devrine geri döner.
52- Aynen Zülkarneyn ve Süleyman (A.S) gibi, bütün dünyaya malik olacaktır.
53- İslamın aleyhine söylenecek bir söz bile, ona ağır gelir.
54- Hz. Mehdi, sözüne karşı gelindiği zamanlar, sağ elini sol uyluğuna vurur.
55- Peygamber efendimizin vahiyle savaştığı gibi, sünnete muhalefet karşısında o da savaşacaktır.
56- Zuhuru, Muharrem ayında olacak ve semadan gelen bir nida, ‘Bu, Allah'ın halifesi Hz. Mehdi'dir, ona uyunuz ve sözünü dinleyiniz' diyecektir.
57- Süfyan, 360 süvari ile, Hz. Mehdi'den önce çıkacaktır. Kelp kabilesinden 30 bin kişinin katılacağı bir orduyu Irak'a gönderecek ve bu ordu Doğu'da bir şehir olan Zevra'da 100 bin kişiyi öldürdükten sonra Kufe'yi işgal edecektir. Ancak, Temimi kabilesinden Şuayb ismindeki bir komutanın emri altındaki mukabil bir ordu da Doğudan çıkacak ve Kufe işgalcilerini öldürerek, buradaki esirleri kurtaracaktır. Bunun üzerine Süfyan, ikinci bir ordu düzenleyerek Medine ye gönderecek ve 3 günlük bir işgalden sonra Mekke'ye yöneldiğinde, Allah (C.C), Cebrail aleyhisselamı ayağıyla onlara vurmakla görevlendirecek ve çöl toprağında Süfyanın bu ordusu, yere gömülecektir. Süfyana haber verecek 2 kişi dışında sağ kalan olmayacaktır. Sonuçta, müslümanlar Mekke'yi onlara teslim etmeyeceklerdir. Daha sonra Süfyan, savaşçılarının Konstantiniyye'yi tahribetmeleri için Rum'un reisine haber salacak, ancak Şam kapısında Müslümanlar galip gelerek, onların boyunlarını vuracaktır.
Süfyan, kendi zulüm ve kayfine karşı geleni öldürtür. Ve saqltnatı devam ederken aniden semadan bir münadi ‘Ey insanlar, muhakkak Allahü Teala size zalimleri, münafıkları ve onlara uyanları menetmiş ve size ümmeti Muhammedin en hayırlısı olan ve Mekke'de bulunan ismi Ahmed, babasının ismi Abdullah olan Hz. Mehdi ‘yi reis kılmıştır, ona katılınız' diyecektir. Bu arada sahabe tarafından; ‘Ya Resulullah, Mehdi nasıl bilinecektir?' diye sorulmuş ve peygamberimiz de ‘O benim neslimdendir', boyu posu sanki Beni İsrail ricalindendir, üzerinde pamuktan iki cübbe bulunur, yüzü parlayan yıldız gibi nurludur ve sağ yanağında bir nişan vardır, 40 yaşlarındadır' cevabını vermiştir.
Daha sonra Şam'dan, Mısır ve Doğu illerinden birçok insan Mekke'ye gelir, burada Rükun ve Makam arasında ona biat ettikten sonra, önlerinde Cebrail (A.S) arkalarında da Mikail (A.S) olduğu halde, Şam'a gelmek üzere Mekke'den yola çıkarlar. O zaman, yer ve gök ehli, bütün yabani hayvanlar, kuşlar, hatta denizdeki balıklar bile onun hilafetiyle sevineceklerdir. Onun devrinde, akan ırmaklar bile suyunu fazlalaştıracaktır. Hz. Mehdi, hazineleri çıkaracak ve Şam'a geldiğinde Taberiye adasına ulaşan ağacın altında Süfyan'ı keserek öldürecektir. (Buna zıt başka bir rivayet de gelecek, ancak bu nakil daha sıhhatli olduğu için öne alındı.)
Ve yine Hz. Mehdi, Kelp kabilesini yok edecektir. Resulullah Efendimiz bu savaşla ilgili olarak ‘Kim o savaşta bulunmamışsa, zarara uğramıştır' buyurmuştur. Bu kabilenin yok edilmesine, içkiyi helal kılmaları sebebiyle müsaade edilmiştir.
58- Fitneler ve savaşlar, Ramazan ve ondan sonraki Zilhicce ayına kadar devam ettikten sonra, Muharrem ayında Mehdi'ye biat edilecektir. Yanan ateşlerin alevlerini söndürecek kadar şiddetli olan bu fitne ve savaşlardan sonra, Hz. Mehdi Mekke'ye gidecek ve burada, kendisi istemediği halde, insanların‘Eğer kabul etmezsen, senin boynunu vururuz' şeklindeki zorlamalarından sonra Rükun ve Makam arasında biatlarını kabul edecektir.
59- Bir özelliği de, yürürken uyluklarının açık ve birbirinden uzak olmasıdır.
60- Mehdi, adil bir hakem olarak çıkacak, haçları kıracak, domuzu öldürecek ve eşyayı, malı dağıtacak, fakat bolluktan dolayı kabul eden olmayacaktır. Bu rivayet ‘Bunları, Hz. İsa yapacaktır' şeklindeki nakle zıt değildir, zira bunları, her ikisi de birlikte yapacaklardır.
61- Hz. Mehdi, Rumistan'ı 4 tekbirle fethedecek ve burada 600 bin kişiyi yok edip Beytül Mukaddes'in hazinelerini, Tabut-u Sekine'yi (*), Beni İsrail sofrası ile levhaların madenlerini (*) Hz. Adem'in cübbesini, Hz. Süleyman'ın minberinin asasını ve Allah'ın Beni İsrail'e gönderdiği süt kadar beyaz olan eldivenleri çıkaracaktır.
Hz. Mehdi daha sonra, uzunluğu 1000 mil, genişliği ise 500 mil olan ve Kati denilen beldeye gelir. Bu beldenin 360 kapısı vardır ve her kapıdan 1000 savaşçı çıkar. Mehdi'nin askerleri 4 tekbir getirdikten sonra şehrin duvarları yerle bir olur ve içindeki bütün malları alarak, ganimet olarak taksim ederler. Bu ordu 7 yıl burada kaldıktan sonra Beytül Mukaddes'e geçer ve bu arada Deccal'ın, İsfahan Yahudileri ile çıktığı haberi onlara ulaşır.
62- Tahur b. Esma, Beni İsrail ile savaşır, onları esir alır ve içindeki hazineleri aldıktan sonra Beytül Mukaddes'i ateşe verir, aldığı hazineleri de 1700 gemi ile denizden götürür.
Huzeyfe (R.A) diyor ki ‘Peygamber Efendimizden işittim ki, Hz. Mehdi o hazineleri gemilerden geri alıp, tekrar Beytül Mukaddes'e getirecektir.'
Daha sonra Hz. Mehdi ve ordusu, içinde yüz çarşının ve her bir çarşıda da yüzbin esnafın bulunduğu Rumistan beldesine gelirler. Burayı da fethettikten sonra uzunluğu 1000 mil, genişliği 300 mil olan, 300 kapalı, kara ile çevrili ve yeşil deniz üzerindeki Kati denilen beldeye gelirler.
63- Hz. Mehdi, sanki Beni İsrail ricalindendir, yeryüzünün hazinelerini çıkaracak ve küfür diyarlarını fethedecektir.
_____________________
(*) Mütercimin Notu:
Zulhüleyfe, Medine'ye 10km. mesafede, hacıların ihrama girdiği bir yerdir.
(*) Mütercimin Notu:
Bu zat'lar Mehdi'den sonra başa geçecek olanlardır.
(*) Mütercimin Notu:
Cabir : Himaye eden, koruyan demektir.
(*) Mütercimin Notu:
Hz. Davud'a ait, içinde mukaddes emanetlerin bulunduğu tabut.
(**) Mütercimin Notu:
Hz. Musa'ya gelen, on emrin üzerine yazıldığı gerçek Tevrat levhaları.
İKİNCİ BÖLÜM
(Bu bölüm'de Mehdi hakkında, sahabe'den intikal eden rivayetler anlatılacaktır.)
1- Mehdi'den önce, yaygın katliamların vuku bulacağı büyük bir fitne görülecektir. Bu dönem için, ‘Şam ehline hatta onların zalim olanlarına bile sövmeyiniz, zira onun askerleri, Şam ehlinden olacaktır'denilmiştir.
Sonra Allah (C.C), insanları darmadağın edecek olan bir yağmuru semadan boşaltacaktır. İnsanlar o hale gelecekler ki, eğer savaşsalar tilkiler bile onlara galip gelecektir.
Ve sonra, Allah (C.C), 12 bin askerle Mehdi'yi gönderir. (Bir rivayette 15 bin). Onlar 3 bayrak altında, 7 bayrak taşıyanlarla savaşırlar ve alametleri ‘Ümmet, ümmet' şeklinde bağırmalarıdır. Her bir bayrağı taşıyan, mülkün kendisinin olacağı ümidini taşırken Mehdi çıkacak ve Deccal çıkıncaya kadar Müslümanların ülfet ve muhabbetini kazanacaktır. Bu rivayetlerin çoğu, Peygamber Efendimizden de varit olmuştur.
2- Masum insanlar katloluncaya kadar Mehdi çıkmayacak ve bu katliamlara yerde ve göktekiler, artık tahammül edemez bir hale geldiğinde zuhur edecektir. Hz. Mehdi gelince, insanlar onu aşk ve muhabbetle kucaklayacaklardır.
3- Hz. Mehdi, bütün haramların helal sayıldığı, büyük bir fitneden sonra çıkacaktır. Hilafet, ona evinde otururken gelecek ve devrinde yeryüzünün en hayırlısı kendisi olacaktır.
4- Çıkış alametlerinden birisi de, daha önce zikredildiği gibi, çölde bir ordunun yere batmasıdır.
5- Doğu tarafından çıkacaktır. Geldiğinde, karşısına dağlar bile dikilse onları ezip geçecek, o dağlarda kendisine yol bulacaktır.
6- Ona göre en mes'ut kimseler, Kufe ehlidir.
7- Moğol nesli, Müslümanlara saldıracak, halife ölecek ve 2 sene biattan sonra azledilecek olan zayıf bir adam başa geçecek, Şam batısındakş bir cami batacak, ve Şam'dan 3 kişi ile batıdan gelenler birlikte Mısır'a gidecekler… Bu ise, Süfyan'ın alameti olacaktır.
8- Bir münadinin semadan ‘Hak, Muhammed (S.A)'in ehlindedir' şeklinde bağırmasından sonra, Hz. Mehdi'nin sevgisi insanların kalbine yerleşecek, dillerde onun adı dolaşacak ve ondan başka bir şeyden bahsedilmeyecektir.
9- Siyah bayraklar taşıyan ordular çıkacak ve Süfyan'la savaşacaklar. Onların y savaş, Temimi soyundan Salih oğlu Şuayb adındaki bir kumandanın öncülüğünde yapılacaktır.
10- Mehdi'nin gelmesinden önce, Süfyan'ın ordusu Kufe'ye gidecek, Horasan ehli de Mehdi'yi aramaya çıkacaktır. Horasan ehli ve aralarında Haşimi gencin bulunduğu ordu siyah bayraklarla birleşecekler ve başlarındaki önder, Şuayb b. Salih olacaktır. Bu ordu, Süfyan'la Estahir kapısının sağında karşılaşacak ve büyük bir savaştan sonra Süfyan'ın askerleri dağılacak ve siyah bayraklar galip gelecektir. İşte o zaman insanlar Mehdi'yi temenni edecek ve onu arayacaklardır.
11- Mehdi gelmeden önce onun ehli beytinden birisi Doğudan çıkacak, hedefi Kudüs olarak 18 ay kılıçla savaşacak, fakat oraya varamadan vefat edecektir.
12- Hz. Mehdi çıkmadan önce, Medine'de simsiyah taşların bile kan içinde kaybolacağı büyük bir vak'a olacaktır. Bu olayda, bir kadının öldürülmesi bir kamçının sallanması kadar kolay olacaktır. Ve bu olay 2 km kadar yayılacak, bilahare Mehdiye biat edilecektir.
13- Medine'nin reisi, Mekke'deki Haşimilerden bir ordu ile yardım isteyecek ve Medine asileri bu ordu ile hezimete uğratılacak. Şam'daki halifenin bunu haber almasından sonra, Süfyan tarafından bir ordu da Mekke'ye gönderilecek. Aydınlık bir gecede çölde ilerleyen bu orduyu gören bir çoban ‘Eyvah, Mekke'ye yazık olacak, vay başlarına gelene!' şeklinde söylenirken, ordunun bir anda gözden kaybolduğunu görecek ve ‘Sübhanallah' diyecek, ‘Nasıl da kısa bir zamanda kayboldular?' Aşağıya inip baktığında ise, yarısı yerin içinde yarısı da yerin dışında kalmış bir yorganı farkedecek, onu çıkarmaya çalışacak, bir türlü çıkaramayınca da, gördüğü ordunun toprağa battığını anlayacak ve hadiseyi müjdelemek için Mekke reisine koşacak. Bunu haber alan Mekke reisi, Allah'a hamdedecek ve ‘İşte, bizim beklediğimiz alamet buydu' diyecek. Daha sonra da Şam'a geçecekler.
14- Mehdi çıkmadan önce, milletler arasında ticaret ve yollar kesilecek, insanlar arasında fitneler çoğalacaktır. Muhtelif ülkelerden birçok alim, birbirlerinden habersiz şekilde Mehdi'yi aramak üzere yollara çıkacak ve alimlerden her birisine 310 kadar insan refakat edecektir. Sonunda hepsi de Mekke'de buluşurlar. Ve birbirlerine ‘Buraya niçin geldiklerini' sorduklarında, hepsi de ‘Bu fitneleri önleyecek ve Konstantiniyye'yi fethedecek olan Mehdi'yi arıyoruz, çünkü biz onun, babasının anasının ve ordusunun isimlerini öğrendik' şeklinde cevap verirler. Hep birlikte onu aradıktan sonra, Hz. Mehdi'yi Mekke'de bulacaklar, ‘Sen, Mehdi'sin' dediklerinde O inkar edecek ve Medine'ye kaçacaktır. Ancak O'na Medine'de yetişecekler, O ise tekrar Mekke'ye gidecek, onu tekrar bulacaklar ve kendisine ‘Senin ismin budur, babanın ismi şudur, alametler sende mevcuttur' diyecekler, ancak O yine inkar ederek Medine'ye kaçacaktır. Sonunda onu Mekke'de Rükun'da tekrar bulacaklar ve ‘Eğer elini bize uzatıp biatımızı kabul etmezsen, ve başında Haddam'dan birisinin bulunduğu, amacı da bizim canımızı almak olan Süfyan ordusuna karşı bizi korumazsan, bütün günahımız ve dökülen kanlarımız boynuna olsun' diyecekler. Bu konuşmadan sonra Hz. Mehdi, Rükun ve Makam arasına oturup, elini uzatarak biatları kabul edecektir. Daha sonra da Allah (C.C), bütün insanların kalplerini onun muhabbetiyle dolduracaktır. Sonra O, gündüzleri aslan, geceleri abid olan bir kavimle yürüyecektir.
15- Hz. Mehdi'nin zuhurundan önce bir Haşimi çıkacak, Kudüs'e ulaşmak için 18 ay savaşacak, ancak daha varamadan Süfyan, Mehdi'nin üzerine bir ordu gönderecek ve bu ordu çölde yere batacaktır. Bu olay Şam'a ulaştığında, Şam ehli kendi halifelerini, ‘Mehdi çıkmıştır, ona biat et, yoksa seni öldürürüz'şeklinde zorlayacaklar ve halife, biat edeceğine dair Mehdi'ye haber gönderecek ve hazinelerini de yanına alarak Beytül Mukkaddes'e gelecektir. Daha sonra Arap, Acem savaşçılar, Rum'lar ve birçok insan savaşmadan Mehdi'ye itaat ederler. Hz. Mehdi, Konstantiniyye ve diğer birçok beldede camileri inşa eder.
23- Peygamber efendimizin bayrağıyla çıkacaktır. O bayrak, dikilmemiştir, siyah ve dört köşelidir. Peygamberimizin vefatından sonra hiç açılmamış olup ancak Hz. Mehdi tarafından açılacaktır.
24- Allah (C.C) onu 3 bin melekle destekleyecektir. O melekler, Hz. Mehdi'ye muhalefet edenin yüzüne ve arkasına vurcaktır.
25- Yaşı 30 ile 40 arasında olduğu halde gönderilecektir.
26- Esmer ve orta boylu olacaktır.
27- Haşimi'dir, hilafeti Hz. İsa'ya devredecektir.
28- Ondan önce bir fitne olacak, Hz. Ali'nin soyundan bir adam çıkacak ve etrafına geniş bir cemaat toplanacaktır. Bu insan, Allah'ın dinine zerre kadar muhalefet etmeyecektir. Sonunda ölecek veya öldürülecektir. Bilahare de Mehdi zuhur edecektir.
29- İnsanlar birlikte hacca gidecek ve hep beraber Hz. Mehdi"yi arayacaklar. Bu arada kabileler arasında, ayakları kanlar içinde bırakacak kadar büyük savaşlar olur, sonra da bir hayra iltica ederler. Hz. Mehdi'yi yüzü Kabe'ye dayanmış, ağlar bir halde bulacaklardır. İnsanlar o zaman "Gel sana biat edelim"dediklerinde, O, "Size yazıklar olsun, ne kadar sözünüzden dönüyor, ne çok kan döküyorsunuz"diyecek ve istemediği halde biatları kabul edecektir. "Siz ona yetişirseniz, biat ediniz, çünkü o yerde ve gökte Mehdi'nizdir' buyurulmuştur.
30- Şam ehlinden, Bedir savaşçıları adedince insan yanına gidecek ve Hz. Mehdi'yi Mekke'den çıkararak Safa'daki bir evde, kendisi istemediği halde ona biat edilecektir. Daha sonra Hz. Mehdi, onlara 2 rekat namaz kıldıracak ve Makam'ın yanında minbere çıkacaktır.
31- Rükun ve Makam arasında kendisine biat edilecektir. Hz. Mehdi, o kadar merhametli olacaktır ki, zamanında ne bir kimse uykusundan uyandırılacak, ne de bir kimsenin burnu kanayacaktır.
32- Resulullah Efendimizin bayrağıyla çıkacaktır.
33- Mekke'deki hazineleri, malları ve silahları Allah yolunda taksim edecektir. Hz. Ömer kendi zamanındaki ganimet mallarını biriktirirken, Hz. Ali'ye "Bu malları taksim mi edeyim, yoksa gömeyim mi?" diye sormuş, ve ondan "Bu hazineyi Mehdi geldiğinde, O taksim edecektir" cevabını almıştır. Bu rivayete karşı çıkan Ahmet ve Ebu Davud'un naklettikleri bir hadisde ise, Resulullah efendimiz "Sizi terk ettikleri gibi siz de Habeşileri terk ediniz, zira Kabe'nin hazinesini Habeşli Züssevikateyn çıkaracaktır" buyurmuştur. Bu iki rivayet aslında birbirine zıt olmayıp arasında ce'm mümkündür, belki Kabe'nin iki hazinesi vardır, birini de Mehdi çıkaracaktır.
34- Onun zamanında yeryüzü içindeki hazineleri dışarıya fırlatacaktır.
35- Bu madde ana metinde bulunmayıp, herhalde atlanmış olması gerekir.
36- Hz. Mehdi, uçan bir kuşa işaret ettiğinde kuş hemen bu emirle yere düşecek, kuru bir ağacı diktiğinde de ağaç hemen yeşillenip yapraklanacaktır.
37- Rum kaleleri ve Rumistan'ı tekbirlerle fethedecektir.
38- Onun zamanında, kurtla koyun bir arada oynayacak, yılanlar çocuklara bir zarar vermeyecektir. İnsan bir avuç tohum atacak, 700 avuç hasatedecektir. Riya, riba, zina, içki kalmayacak, ömürler uzayacak ve emanet zayi olmayacaktır. Kötüler helak olacak, Peygamber Efendimize buğzedecek kimse kalmayacaktır. (Bütün bunlar, Hatime bölümünde de izah edileceği gibi, Hz. İsa'nın nüzulundan sonra olacaktır.)
39- Hz. Mehdi, hiçbir bid'atı bırakmayacak ve bütün sünnet-i seniyye'yi ihya edecektir. Konstantiniyye, Çin ve Deylem dağlarını fethedecek ve bu durum 7 yıl devam edecektir. Ancak onun her senesi, sizin 20 senenize bedel olacaktır. Sonra Allahü Teala dilediğini yapacaktır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
(Bu bölümde Tabiin (*) ve Tebe-i tabiinden (**) gelen Mehdi hakkındaki rivayetler anlatılacaktır.)
1- Onun ismiyle semadan nida olunacak ve hiç kimse onun mehdiliğini inkar edemeyecektir.
2- O, güneşten bir alamet belirinceye kadar gelmeyecektir.
3- Mehdi için 2 alamet vardır ki, Allah (C.C), kainatı yarattığından beri bunlar vaki olmamıştır. Bunun birincisi, Ramazanın birinci gecesi ayın, ikincisi ortasında güneşin tutulmasıdır.
4- Mehdi'den önce Beni Abbas için siyah bayraklar çıkacak, sonra Horasan'dan, başlarında Şuayb b. Salih Temimi'nin bulunacağı, sarıkları siyah, cübbeleri beyaz bir ordu toplanacak ve bu ordu, Süfyan'ın ordusunu hezimete uğratacaktır. Bilahare Kudüs'e inecekler ve Hz. Mehdi için saltanat hazırlayacaklardır. Bu ordunun çıkması ile, halifeliği Mehdi'nin teslim alması arasında geçen zaman 72 aydır.
5- Onun kumandanları, insanların en hayırlısıdır. Onun yardımcıları, Yemen ve Şam ehlinden olacaktır. Önlerinde Cebrail (A.S), arkalarında Mikail (A.S) bulunacaktır. Yeryüzü emniyetle dolacak ve hatta birkaç kadın, yanlarında hiç erkek olmaksızın, rahatlıkla hacca gidebileceklerdir.
6- Peygamberlere dair olan kitaplarda, "Mehdi'nin işi zulüm ve kötülük değildir" şeklinde işaret edilmiştir.
7- Kuzey illerine bir bayrak dikecek onları, hezimete uğrattıktan sonra, ellerindeki esir ve ganimetleri alarak Şam'a geçecek, burayı da fethettikten sonra, köleleri bedellerini ödeyerek sahiplerinden alacak ve azat edecektir.
8- Mehdi, insanlar arasında 39 sene kalacaktır. Onun zamanında, büyükler "keşke ben küçük olsaydım", küçükler de "keşke ben büyük olsaydım" diyeceklerdir,
9- Hz. Mehdi, 40 sene baki kalacaktır.
10- Mehdi'nin hayatı 7 veya 8 ya da 9 yıl olacaktır. Bu üç görüşü şu şekilde birleştirmek mümkündür:
Hayat'ından kastedilen, görevlendirildiği andan başlayarak, hükmedeceği süre olabilir. Yoksa 7,8 veya 9 yıl yaşayacağı anlamına değildir.
"30 sene'dir" tabiri de belki onun hakimiyetinin en çok bu kadar süreceğine işaret içindir.
"40 sene'dir" diyenlerin görüşü de 30 yıl olacağını ifade edenlerle ayni şekilde yorumlanmalıdır.
11- Hz. Mehdi 14 sene yaşayacaktır. Bunun anlamı, özel bir yaşantı demektir ki, diğer rivayetlere bir zıtlık arz etmez. Mesela, Süleyman b. İsa'dan da işitildiğine göre, Mehdi, Kudüs'de 14 yıl kalacaktır.
12- 40 yıl kadar yaşadıktan sonra, yatağında Allah'ın rahmetine kavuşacaktır.
13- Onun yanına, büyük bir fitneden sonra kendilerine hükmetmesi için gidilecek ve ancak ölümle tehdit edildikten sonra başa geçmeye razı olacaktır. Ondan sonra insanlar arasında bir damla kan dökülmeyecektir.
14- Alimler, 1204 yılında yapılacak olan bir icma'da ahir zamanda bir mehdi'nin geleceği konusunda fikir birliği edeceklerdir.
15- Mehdi'nin bayraktarı, sakalı hafif, rengi sarı, küçük bir genç olacaktır. Dağlar ona karşı çıksa, onları aşacak ve Belye'ye kadar inecektir.
16- Ondan önce Şam ve Mısır melikleri öldürülecektir. Ve Şam ehli, Mısır'lı kabileleri esir alacaklardır. Doğudan siyah bayraklı bir adam, Şam sahibinden önce çıkacak ve Mehdi'nin itaatına girecektir.
17- Ondan önce, Afrika'da bir emir 12 yıl malik olacak, sonra Afrika'yı adaletle dolduran esmer bir adam; Mehdi'ye gelerek onun yanında savaşacaktır.
18- Ondan önce Horasan'da siyah bayraklar çıkacak ve Mehdi, Mekke'de zuhur ettikten sonra onun yanına gideceklerdir.
19- Onun alametlerinden birisi de, Beni Abasın değirmeninin dönmesidir. (Mütercimin notu: Bu bir teşbih olsa gerektir. Herhalde kastedilen, Beni Abbasın sözünün geçmeye başlaması olacaktır) Diğer bir alameti de, siyah bayraklı ordunun askerlerinin, atlarını Şam'daki zeytin ağaçlarına bağlamalarıdır. Diğer bir alameti de, "ciğerleri yiyenlerin oğlu" (zalim) olan Süfyan'ın Beni Abbas ve Beni Cafer'i mağlub etmesidir ve ardından Süfyan Şam minberine oturacak ve Berberi kavmi de Şam'a gelecektir.
20- Süfyan'ın ordusu, Horasan, Fars diyarı ve sonra Doğu'daki insanlara ulaşır. Doğu insanları onlara karşı çıkarak, defalarca savaşırlar. Sonra da sağ avucunda ben olan bir Haşimi'ye biat ederler. Allahü Teala, ona bütün yolları ve işleri kolay kılacaktır. Bu Haşimi'nin Horasan ehlinden 5000 civarında bir ordusu vardır, başlarında da Şuayb b. Salih Temimi bulunur. Bu Haşimi'nin rengi sarı, sakalı hafiftir. Ordusuyla, dağlar karşı çıksa, aşıp geçecektir. Süfyanla savaşacak, ancak büyük bir savaştan sonra mağlup düşecek ve Kümme'ye kaçacaktır. Bu Haşimi, Mehdi ile babadan kardeş olup, mehdi zahir olduktan sonra o da çıkacaktır. Bazıları, onun Hz. Mehdi'nin amca oğlu olduğunu söylemişlerdir. Şam'a geldiği duyulduğunda, ona Kudüs'te bir ev tahsis edilecektir.
21- Ordusunu Medine'ye gönderen Süfyan, "Beni Haşimi'den kimi bulursanız, öldürürün" emrini veriyor. Müslümanlar da Mehdi zahir olup toparlanana kadar dağlara kaçıyorlar.
22- Çıkışının bir alameti de Batı'dan bayrakların çıkması ve başlarında Kende kabilesinden topal bir adamın bulunmasıdır.
23- Alametlerden birisi de, 200. senede bir Mehdi'nin çıkmasıdır. (Mütercimin notu: Bu Mehdi'den kastedilen, ahir zaman Mehdi'si gibi İslamı ihya eden bir şahsiyet olsa gerekir.)
24- Hz. Mehdi, beraberinde Peygamber Efendimizin bayrağı, gömleği ve birçok alametleri olduğu halde yatsı vaktinde Mekke'de ortaya çıkar. Nurludur ve yanında şahitleri vardır. Yatsı namazını kıldıktan sonra uzun bir hutbe irad edecek, ve insanları Allah ve Rasulüne itaat etmeye devam edecektir. Daha sonra Hicaz'ı fethedecek ve Beni Haşimi'lerin hayiste olanlarını kurtaracaktır. Bilahare O'nun yanına Küfe'den siyah bayraklı bir ordu gelir. Ondan sonra dünyayı fethetmek için bu orduyu çeşitli yerlere gönderecektir.
25- Süfyan, esir olarak ona getirilecek ve rahmet kapısında öldürülecektir. Ganimet ve serveti ise Şam caddelerinde dağıtılacaktır.
26- Mekke'deki batma olayını işittiği zaman, aralarında ebdalların bulunduğu 12 bin asker toplanacak ve Belye denilen yere varacaklar. Süfyan, ordusunun battığını öğrenince Mehdi'ye itaat etmeyi düşünür, ancak Kelp kabilesinin başkanları tarafından ayıplanır. Buna rağmen, gene de Mehdi'ye gelir ve itaat edeceğini söylediği için onun tarafından kabul edilir. Ancak bu kez itaat'tan vazgeçtiğini söyler ve Hz. Mehdi de onu öldürmeye karar verir. Daha sonra Hz. Mehdi, Kelp kabilesi ile savaşacak ve onları yok edecektir.
27- Hz. Mehdi, her dokuz kişiden yediyi çıkarmayacaktır.
28- Bu madde ana metinde bulunmayıp, herhalde atlanmış olması gerekir.
29- Hz. Mehdi, Allah'tan çok korkan birisi olacaktır. Aynen, kartal cinsinden, Nesir kuşunun kanatlarıyla titremesi gibi Allah'tan korkacaktır.
30- Hz. Mehdi'nin kaşları ince, araları açık ve gözlerinin siyahı büyük olacaktır. Şam minberinin üzerine oturup insanlara hitabedebilinceye kadar, Hicaz'dan gelmeyecektir. (Şam minberine oturduğu 18 yaşında olacağı söylenmişse de, bu görüş bilahare reddolunmuştur.)
31- Mekke'deki batmadan sonra, Bedir ashabı adedince insanlar çıkacaktır. (Bu eşraflar itibarıyladır, yoksa ona tabi olanlar çoktur.) Onun ashaplarının reisleri, Berazi kabilelerinden olacak. O gün sema'dan gelen bir ses "Biliniz ki, Allah'ın yeryüzündeki dostları, Mehdi'ye tabi olanlardır" diyecekler.
32- Süfyan, Kufe'ye geldiğinde Mehdi'nin çıktığı haberi ona ulaşır. Bunun üzerine bir ordu gönderiyor. Ve bu ordu çölde batıyor, ancak biri Süfyan taraflısı, diğeri Mehdi taraflısı iki kişi sağ kalıyor. Bilahare Mehdi, Mekke'den Süfyan ise Kufe'den Şam'a yönelip gidiyorlar. Ancak Süfyan ondan önce Şam'a varıyor. Hz. Mehdi, ikinci bir ordu ile mektup göndererek, Süfyan'dan kendisine biat etmesini istiyor ve sonra Kudüs'e geçerek orada 3 yıl kalıyor. Bu arada Kelp kabilesine mensup birisi Kenane'den çıkarak Bensan'a kadar geliyor. Hz. Mehdi ise buraya bir ordu göndererek bu kabileyi bozguna uğratıyor. Ve sonra Süfyan esir olarak getiriliyor ve Safa tepesinde koyun gibi boğazlanıyor.
33- Hz. Mehdi, Tabut-u Sekine'yi Antakya mağarasından çıkaracaktır.
34- Bu madde ana metinde bulunmayıp, herhalde atlanmış olması gerekir.
35- Yanında Hz. Peygamberin bayrağı bulunacaktır.
36- Bayrağın üzerinde "Biat, Allah içindir" yazılıdır.
37- Hz. Mehdi, işlerinde çok disiplinli, cömert ve fakirlere karşı çok merhametli olacaktır.
38- Dünya'da ismi geçecek bir halife kalmayıncaya kadar çıkmayacaktır.
39- Ondan önce, bir Haşimi malik olacak, ve Emevi'lerden az sayıda insan kalacaktır.
Daha sonra ise her bir adam başına 2 kişiyi öldürerek, kadınlardan başka kimseyi sağ bırakmayan bir Emevi çıkacak, bilahare de Hz. Mehdi zuhur edecektir.
40- Çok yaygın ve sona ermesi mümkün görülmeyen bir fitne çıkacak, ve bu fitne, semadan 3 kez "Emir, mehdi'dir, gerçek O'dur" şeklindeki nida'ya kadar sürecektir.
41- Sema'dan bir münadi çıkacak ve "Hak, ali-Muhammed'indir", yerden de bir münadi çıkacak ve O da"Hak, İsa'nın alindedir" şeklinde sesleneceklerdir. Abbas (R.A) bu konuyla ilgili olarak "Yerden gelen ses şeytandan, sema'dan gelen ses ise Allah'tandır" buyurmuştur.
42- Semadan zuhur eden bir el ve "Emiriniz Mehdi'dir" şeklinde bir nida duyuluncaya kadar tefrika ve ihtilaflar devam edecektir.
43- Hz. Mehdi ile Süfyan karşı karşıya geldiğinde bir münadi şöyle seslenecek : "Allah'ın dostları Mehdi'nin arkadaşlarıdır."
44- O günün alameti: Sema'dan bir el uzanacak ve insanlar ona bakacak ve göreceklerdir.
45- O gelmeden önce, doğudan ışık veren bir kuyruklu yıldız görünecektir.
46- Ramazan'da iki defa ay tutulması olacaktır.
47- Hz. Mehdi'nin zamanında, adalet o kadar bol olacak ki, zorla alınan her mal sahibine geri verildiği gibi, bir insanın başkasına ait olup da, dişinde kalmış bir şey bile sahibine iade edilecektir.
48- Taberiye adasındaki Tabut-u Sekine, ortaya çıkarılacaktır. Tabut getirilip Beytül Mukaddes'te ona teslim edildikten sonra açılacak ve bunu görenlerin çoğu, pek azı haricinde müslüman olacaktır.
49- İnsanlar 95. seneye kadar malik olacak, yani işler iyi gidecek, 97 veya 99 senede mülkleri zail olacak ve nihayet 200 senede bir mehdi gelecektir. (Mütercimin notu: Bunu izah için 23. madde'ye bak)
50- İnsanlar oldukça hayırla, yaşantıları gayet rahat olacaktır. Beni Abbas'ın önderliği kaybolmayacak, sonra fitneler başlayacak, nihayet Mehdi çıkacaktır.
51- Kurduğu ilk orduyu, bekletmeden hemen cihada gönderecektir.
52- Deccal, Müslümanları Beytül Mukaddes'te mahsur bırakacaktır. Müminler burada, öyle bir açlıkla karşı karşıya gelecekler ki, para keselerini bile yemek zorunda kalacaklar. Bu sırada, gecenin karanlığı içinden bir ses işitecekler ve bu sesin tok bir adama ait olduğunu birbirlerine söylerlerken İsa b. Meryem'i karşılarında göreceklerdir. Hz. Mehdi onu Müslümanlara takdim ettikten sonra namazı kıldıracak, bilahare önderliği Hz. İsa'ya verecektir.
53- Hz. Mehdi, Avta bölgesinde Hars olarak isimlendirilen bir köy batana kadar çıkmayacaktır.
54- Sema'dan bir ses, onu ismiyle çağıracak ve Doğu'da Batı'da hatta uykuda olan bile bu sesi duyacak ve uyanacaktır.
55- Konstantiniyye'nin fethi sırasında, sabah namazı için abdest alırken bir bayrak dikecek, deniz ikiye ayrılarak su kendiliğinden uzaklaşacak ve açılan yolu takibeden Hz. Mehdi, karşı kıyıya geçecektir. Sonra bir bayrak daha dikecek ve diyecek ki "Ey insanlar, ibret alınız. Deniz, Beni İsrail'e nasıl yol verdiyse, bize de öylece yol verdi" Ondan sonra, hepsi, tekrar tekrar tekbir getirecek ve 12 tekbirle, şehrin 12 burcu da düşecektir.
56- Kudüs'ü fethedecek olan Hz. Mehdi, Hindistan'ı da fethedecek olan bir ordu gönderecektir. Buradaki hazineleri alıp, onları Beytül Mukaddes'e dahil edecektir. Hint liderleri de zincirlere bağlı bir halde ona getirilecektir. Hz. Mehdi, Doğu-Batı arasındaki her yeri fethedecektir.
(*) Mütercimin Notu:
Tabiin : Sahabe'yi gören
(**) Mütercimin Notu:
Tebe-i Tabii: Sahabe'yi göreni gören
HATİME
(Bu bölüm'de muhtalif nakiller anlatılacaktır)
Birincisi:İbni Sirinden gelen bir riveyette, "Hz. Mehdi, Ebu Bekir (R.A) ve Ömer (R.A)'dan daha hayırlıdır, belki de bazı peygamberlerden bile efdaldir" deniliyor. Yine İbni Sirin sahih bir nakilde "Ebu Bekir (R.A), ondan daha faziletli değildir" demektedir. Bu ikinci rivayet, anlam olarak birinciden daha hafif gibi gözüküyorsa da, yine de tev'ili gerektirir. Zira bu husustaki sarih hadislere ve icma'ya göre, Ebubekir (R.A) ve Ömer (R.A), ondan daha hayırlıdırlar. Belki de bütün sahabe-i kiram ondan daha efdaldir. Ancak İbni Abdül Birr, buna muhalefet etmiş ve "Hz. Mehdi, dört halife hariç diğer sahabe'den üstündür"demiştir. Peygamberimizin sahabeye söylediği ve "Ahir zamanda bir müminin sevabı, sizden 50 kişinin sevabına denk olacaktır" şeklindeki ifadesi de, yukarıdaki hadis gibi tev'ili gerektirir. Çünkü, Hz. Mehdi'nin üstünlüğü, onun devrindeki fitnelerin sahabe zamanına göre daha şiddetli olmasından ve Hz. Mehdi'nin Deccal ve Rum'larla olan mücadelesinden ileri gelmektedir ki, üstünlüğünün sırrı buradadır. Ancak diğer özellikleri ile birlikte düşünülürse, sahabenin efdaliyeti tartışılamaz. Zira, bazı özellikler vardır ki, faziletçe daha aşağıda bulunanda görülebilir, fakat daha üstün olanda bulunmayabilir. Yine, Hz. Mehdi'nin zamanında gerçek müminlere bol bol nimet verilecek fakat kötülerde mahrum bırakılmayacaktır.
Netice olarak, sevap ve derece bakımından sahabenin mutlak manada Hz. Mehdi'den daha faziletli olduğu kesinidir.
İbni Sirin'in "Bazı Peygamberlerden de efdaldir" sözünden kastı, Hz. Mehdi'nin İsa (A.S)'ya imamlık yapması münasebetiyle olması gerekir. Malum olduğu üzere imam, ona tabi olanlardan daha faziletlidir. Ama aslında, bu fazilet, Peygamber efendimize nispetendir, zira onun İsa (A.S)'ya imamlık yapması, Hz. İsa'nın Peygamber Efendimizin şeriatıyla amel edeceğine işarettir.
İkincisi:Velid b. Müslim'den, o da bir başkasından nakletmiştir ki, Mehdi'ler 3 tanedir:
- Mehdiyyül Hayr : Bu, Ömer bin Abdülaziz'dir.
- Mehdiyyüddem : O, kanları dindiren hakiki mehdi'dir.
- Mehdiyüddin : Hz. İsa'dır. (A.S)
Süleyman b. İsa'dan gelen bir rivayette "Bana ulaşan bir habere göre, Hz. Mehdi 14 sene Kudüs'te kalacak, ardından ölecek ve Mansur'a tabi olanlardan birisi gelecek, O da Kudüs'te 21 sene kaldıktan sonra öldürülecek, yerine Mevla adında birisi geçecek, 3 sene sonra O da öldürülecek ve bilahare Haşimülmehdi gelip 3 sene 4 ay 10 gün kalacak" denilmiştir.
Kab b. Mehdi'den gelen bir haberde "Kahtani adında ve Yemenli olan bir halife gelecek, Hz. Mehdi'nin yolunda gidecek, Rum beldelerini fethederek ganimetlerini alacaktır" deniliyor.
Yine O'ndan rivayet olunur ki, "Bunun arkasından, halifenin ehli beytinden birisi gelecek, şerri hayrından fazla olacak ve az bir süre kaldıktan sonra kendi ehlinden birisi tarafından öldürülecektir."
Kab'dan gelen bir başka rivayette de "Mahzum kabilesine mensup birisi başa geçecek, daha sonra Mevla gelecek sonra da karşı geleni yok eden, uzun boylu, çok kuvvetli, geniş omuzlu bir arabi başa geçecek ve Beytül Mukaddes'e geldikten sonra ölecektir. Daha sonra ise, iyileri öldüren zalim bir Mısır'lı hükmedecek ve nihayet Mehdi'nin yolunda giden Kahtan soyundan birisi gelecektir."
Zehri'den gelen bir rivayette ise "Mehdi'den sonra İns ve Cin'in bile biat edeceği Mahzum kabilecine mensup birisi gelecektir. Sonra hicret edecek, ve onu tanımayacaklar 3 defa kendisine biat için çağrı yapacak, sonra ise Mansur'a biat edilecektir" denilmektedir.
Abdullah b. Ömer ise bir naklinde şöyle ifade etmektedir: "Zalimlerden sonra Hz. Mehdi gelecek, sonra sırasıyla Mansur, Selam ve Emirülgadap olacaktır".
Yine Abdullah b. Ömer "Mehdi'den sonra 3 emir gelecektir. Hepsi de salih insanlardır. Biri Cabir, sonra Müferrec sonra da Zülgadap'dır. Bunlar 40 yıl kaldıktan sonra artık dünyada hayır kalmayacaktır" naklinde bulunmaktadır.
Ertah'tan gelen bir rivayette de "Hz. Mehdi Kudüs'e inecek, ve millet onun ehlinden gelenlerle uzun bir müddet yaşayacaktır. Ondan sonra zalimler görünecek ve Beni Abbas rahmetle aranacaktır."denilmektedir.
Ertah'tan gelen bir başka nakil ise şöyledir: "Mehdi 40 sene yaşayacak, öldükten sonra Kahtani gelecek ve Mehdi'nin izinde işleri yürütecektir. 20 yıl yaşadıktan sonra öldürülecek sonra da asıl Mehdi gelecek, Kayser şehrini fethedecek ve Peygamberimizin son halifesi olacaktır. Sonra Deccal çıkacak ve Hz. İsa da o zaman nüzul edecektir."
İbni Münavi, kitabında şöyle anlatıyor: "Süfyanlar 3 tanedir, Mehdi'ler de 3 tür. 1. Süfyan için 1. Mehdi, 2. Süfyan için 2. Mehdi, 3. Süfyan için de 3. Mehdi gelecektir."
Görüldüğü gibi, bu konularla ilgili birbirine zıt muhtelif nakiller gelmiş ve değişik ihtilaflara yol açmıştır. Mehdi'den sonra kaç kişinin geleceği ve bunların kimler olacağı konusu tartışılmıştır. Ancak hadislerle de sabit ve kesin olan işaretlere göre, üzerinde itikad etmemiz gereken nokta şudur ki, asıl Mehdi, Deccal'a karşı, Hz. İsa' yardımcı olarak gelecek olan Mehdi'dir. Zira, ondan önceki mehdiler hakkında herhangi bir hadis bulunmamaktadır. Mehdi'den sonra gelecek olanlar da salih kimselerdir, ancak mehdi gibi değildirler. Hakikatde en son mehdi O'dur.
Üçüncüsü: Hz. Mehdi'nin çıkışı, kesinlikle İsa (A.S)'nın nüzülundan önce olacaktır. Bazıları ise "Hz. İsa'nın nüzülundan sonra olacaktır" demişlerdir. Ancak bu doğru değildir ve hadisler bu iddia'yı reddettiği için nazarı itibara alınamaz.
Hz. İsa'nın nüzülünün Beytül Mukaddes'e olacağını bildiren rivayetlerle Deccal hakkındaki şu rivayet, birbirini teyit etmektedir. Şöyle ki: "Müminler o gün sayıları az, fakat başlarında salih bir insan olduğu halde, Beytül Mukaddes'te bulunacaklardır. Deccal onları muhasara altına alacak. Tam sabah namazına girildiği bir anda Hz. İsa nüzul edecek, imam onu tanıyarak cemaate takdim edecek, Hz. İsa ona "Namazı kıldır, çünkü kamet senin için getirilmiştir" diyecek ve onun arkasında namaz kılacaktır. O zaman Hz. İsa, "Kapıları açınız" diyecek ve kapılar açıldığında Deccal onu görecektir. Deccalın yanında başlarında miğferiyle, zırhlı, İsfahan yahudilerinden ibaret 70 bin kişilik bir ordu bulunacaktır. İsa (A.S) ona baktığında, Deccal tuzun suda erimesi gibi eriyecek ve sırtını çevirip kaçacaktır. Takip eden Hz. İsa, Lud kapısında onu yakalayarak öldürecek ve Deccal'ın ordusu olan Yahudiler de çok şiddetli bir savaş sonunda yok edileceklerdir.
Ancak, bu rivayete zıt başka bir rivayette ise şöyle denilmektedir: "Müslümanlar Beytül Mukaddes'de muhasara altında iken, Hz. İsa sabah namazı sıralarında Şam'ın doğusundaki Beyaz Minare (Minaretül Beyda) üzerine nüzül eder". Bu minare, bugün halen mevcuttur. Şafii ulemasından İmam Nevevi de "Hz. İsa, iki elini iki meleğin kanatları üzerine koymuş bir halde inecektir ve Lud kapısında Deccel'a yetişerek onu öldürecektir" demektedir.
Habis El Hadrami'nin naklettiğine göre de "Hz. İsa, Şam'ın Doğu kapısında bulunan Beyaz Minare'ye inecektir. Sonra mescide gelecek ve minberin yanına oturacaktır. Müslümanlar, Hristiyanlar, Yahudiler hepsi de camiye gelerek Hz. İsa'nın etrafında toplanacaklar ve hepsi de Hz. İsa'nın kendileriyle birlikte olacağı ümidini taşıyacaklar. Bu topluluk, iğne atsan yere düşmez şeklinde geniş bir kalabalık oluşturacak ve müslümanlar müezzinleriyle, yahudiler borazancılarıyla, hristiyanlar da çancılarıyla beraber bulunacaklardır. Burada kur'a çekilecek ve hangisi kazanırsa onun dediği olacaktır. Çekilen kur'ayı müslümanların kazanması üzerine yahudiler ve hristiyanlar oradan uzaklaşacaklar. Sonra Hz. İsa, Şam ehliyle birlikte Beytül Mukaddes'de Deccal'ı arayacak, ancak kapıları kapalı bulacaktır. Hz. İsa, kapıların açılmasını emredecek ve kapıların açılmasıyla beraber Deccal kaçacak, ancak Hz. İsa, onu Lud kapısında yakalayarık öldürecektir", "Hz. İsa, 30 veya 40 sene kadar yeryüzünde kaldıktan sonra Yec'uc Mec'uc da onun eliyle yok edilecek. Toprak tekrar eski bereketine kavuşacak, yılanlar çocuklarla, inekler aslanlarla geçinebilecek. Sonra Allah (C.C) güzel kokulu bir rüzgar göndererek, bununla müminlerin ruhlarını alacak ve geriye şerli insanlar kalacaktır. Sonra da kıyamet kopar".
Hz. İsa'da pekçok özellik bulunmaktadır: Mesela : Ne kadar uzakta olarsa olsun bir kafiri görse, o kafir hemen ölecektir. Haçları kıracaktır. Domuz ve maymunları öldürecek (*), geriye sadece İslam dinini bırakacaktır. Zamanında, Allah'tan başkasına ibadet edilmeyecek, cizye ve sadaka kalmayacak çünkü her şey bereketlenecek, hazineler çıkarılacak ve mala rağbet olmayacaktır. Kıyametin yaklaştığını herkes yakinen hissedecektir. Sebepleri ortadan kaldıracağı için cimrilik, buğz ve kötü şeyler bulunmayacaktır. Zehirli hayvanların zehiri yokolocak, arz selametle dolacak, savaş olmayacak, herkes eşit olup hiçbir saltanat bırakılmayacaktır. Arzın nebatatı, aynen Hz. Adem (A.S) devrindeki gibi bereketli olacak, ipek kurdu üzüm salkımının üzerine konacak ve doyacak, savaş olmadığı için atlar ucuzlayacak ve her tarafta yemek kazanları kaynayarak misli görülmemiş bir bolluk yaşanacaktır.
İmam Nevevi "Hz. İsa, ümmeti Muhammed'e Peygamber olarak değil, Şeriat-ı Muhammediyyeyi tatbik etmek için gelecektir" demektedir. Bazısı da "Hz. İsa nüzül etmeden önce Ümmeti Muhammed'in muhtaç olduğu ve bilmediği Şeriat-ı Muhammediyye'ye ait hususları önceden semada öğrenecektir" demişlerdir.
Hz. İsa, yeryüzünde iken evlenecek ve bir çocuğu olacaktır. Ölünce, müslümanlar onun namazını kıldıktan sonra Ravza-i-Mutahhare'ye defnedileceklerdir. Dünyada kalış süresi 40 yıldır, bir rivayette ise 7 yıldır. Ancak sema'ya çıkışının 33 yaş olduğu dikkate alınırsa, bu iki rivayetin cem'i mümkündür. Zayıf bir nakilde ise bu süre 45 yıl olarak geçmektedir.
Dördüncüsü: Deccal'in Hz. Mehdi zamanında ortaya çıkması, Hz. Mehdi'nin alametlerindendir. Bu bakımdan, Deccalla ilgili bilgilerin de anlatılması gerekmektedir:
Beyhaki Şeyhi Hakim'den gelen rivayette şöyle deniliyor: "Kıyamet alametlerinin ilki Deccal'ın çıkması, sonra İsa (A.S)'nın gökten inmesi, sonra Yec'uc Mec'uc, sonra Dabbet-ül Arz, sonra da güneşin batıdan doğmasıdır."
Deccal'in çıkması, Dabbet-ül Arz ve güneşin batıdan doğmasına Allahü teala'nın buyurduğu şu ayet-i kerime'de işaret edilmektedir: (En'am Sure'si ayet 158) "(Mekke'liler), Kur'an ve Peygamberi tekzip ettikten sonra ancak şunu gözetliyorlar: Kendilerine azab edecek melekler gelsin, yahut Rabbinin azabı gelsin. Rabbinin bazı (kıyamet) alametleri gelsin. Rabbinin (kıyamet) alametlerinden biri geldiği gün, evvelce iman etmemiş veya imanında bir hayır kazanmamış olan kimseye, o gün imana gelmek hiçbir fayda vermez. Ey Resulüm, de ki; (Siz o alametlerin gemlisini) gözetleyip bekleyin, biz de gözetleyip bekliyoruz"
Hz. İsa'nın nüzulunü ifade ayet de şudur: (Zuhruf sure'si ayet 61) Gerçekten O (İsa'nın nüzulü), kıyamet için (yaklaştığını bildiren) bir beyandır, alamettir. Onun için sakın o kıyametin geleceğinde şüphe etmeyin de benim şeriatıma tabi olun. İşte bu biricik doğru yoldur.
Yec'uc Mec'uc ve Dabbetül Arz'a ise, bir değil, birkaç ayeti kerimede işaret vardır.
İmam Nevevi ve diğer bazı alimler diyor ki: "Selefler, çocuklarına Deccalla ilgili hadisleri öğrenip muhafaza etmelerini telkin etmişler ve kalplerinde sabit kalmasını temin etmeye çalışmışlardır. İnsanlar da birbirlerine bunları naklede ede bu hadisler, günümüze kadar sıhhatli olarak gelebilmiştir"
Peygamber Efendimiz bir hadisinde "Hz. Adem'le kıyamet arasında yaratılmış ve büyük fitne, Deccal'ın fitnesidir" buyurmuştur.
Diğer bir rivayette de "Allah (C.C), Adem'i yarattığından itibaren, Deccal'in fitnesinden daha büyük bir fitne olmamıştır" denilmektedir.
Allah'ın Hz. Nuh'tan sonra gelen her peygamberi, ümmetini Deccal ile korkutmuş ve onun Horasan veya İsfahan tarafından çıkacağına işaret etmişlerdir.
Hz. Mehdi, Konstantiniyye'yi fethederken, Deccal Şam ve Irak arasında bulunuyor. Önce "kurtarıcı"olduğunu iddia ediyor ve bu dönemde gerek kafirler, gerekse de müminler ona tabi oluyorlar. Ancak sonra bir gözü kör oluyor ve iki gözü arasında "kafir" yazısı çıkıyor, öyle ki, okuma yazması olmayan her mümin bile onu okuyabiliyor. Bunun üzerine müminler onu terk ediyorlar. O, daha sonra, "nübüvvetini", ve nihayet "uluhiyetini" iddia ediyor. Deccalın sağ gözü kördür, yani nursuzdur. Başka bir rivayette ise bu sol şeklindedir. Başka bir rivayette de gözü dümdüz olup, üzerinde tırnak kemiği gibi bir kemiğin bulunduğundan bahsedilmektedir. Deccalın gözünün kör olmasından kastedilen "ayıplıdır" anlamıdır. İki gözü arasında kafir diye yazmaktadır ki, okuma bilen bilmeyen her mümin bile onu okuyabilecektir. Deccal'ın beraberinde cennet diye gösterdiği aslında cehennem, cehennem diye gösterdiği de aslında cennettir. Kehf suresinin başındaki ayetleri okuyanlar, onun şerrinden muhafaza edileceklerdir. Deccalın, temiz su olarak gösterdiği de aslında necistir. Onun fitnelerinden birisi de şudur: Bir arabi'ye "Ben senin ananı babanı şu anda göstersem, bana inanır mısın?" dili soracak, "Evet" cevabını alınca da şeytanlar arabi'ye anası babası şeklinde görünecek ve "Ey oğul" diyecekler, "Bu senin rabbindir, ona tabi ol".
Yine Deccal, bir neferi iki parçaya bölüyor ve "Bakın, onu dirilteceğim" diyor ve nefer diriliyor. Bunu gören kafirler onu gerçekten rab zannediyorlar.
Sonra Allah (C.C), Hızır aleyhisselam'ı gönderiyor. Hz. Hızır ona "Sen Allah'ın düşmanı olan Deccalsın"diyor ve onu öldürmeye çalışıyor, fakat başaramıyor.
Deccal semaya emrederek yağmur yağdırıyor, arza emrederek bitkiler çıkartıyor, kuru nehirlere emrederek onlarda sular akıttırıyor… Yağmura emrederek onu durduruyor, otlara emrediyor, kurutuyor, Rab dağıyla Tur dağına emrediyor ve onları tokuşturuyor… Rüzgara emrediyor, deniz fırtınasına emrediyor, onlar da bulut oluyorlar. Günde 3 defa denize giriyor, dibini bulamıyor… Deccal'ın bir eli diğerinden daha uzundur, bu uzun elini denizin en dibine daldırıyor ve içindeki balıkları çıkartıyor… Kendisini yalanlayan bir kavmin arasına giriyor ve onların bütün hayvanlarını helak ediyor. O kavim tasdik edince de hemen semaya emrederek yağmur yağdırıyor, hayvanların sütlerini bollaştırıyor. İçinde hazine olan yerlere giriyor, "Hazinenizi çıkarın" dediğinde, balarılarının beylerini takibetmesi gibi hazineler ona tabi oluyorlar…
Deccal'ın bir eşeği bulunuyor ki, bu eşeğin iki kulağı arasındaki mesafe 40 ziradır (*). Bu eşeğin altında 70 bin Yahudi gölgelenebilecektir.
Deccal 3 defa öylesine bağıracak ki, Doğu'dan Batı'ya bu ses her taraftan duyulacak…
Mekke, Medine, Beytül Mukaddes ve Mescid-i Tur hariç, her tarafı gezecektir. Bu bilgi, başka bir rivayette de "Şam ve Askalan hariç" şeklinde geçmektedir. Allahü Teala müminlerin bu fitne ve musibetlerden Şam'da, Deccal'dan Beytül Mukaddes'te, Yec'uc Mec'uc'dan da Tur-i Sina'da muhafaza edecektir.
Bir hadis'de "Deccal yeryüzünde 40 gün duracak, 1. günü 1 sene, 2. günü 1 ay, 3. günü bir hafta, diğer günleri de sizin normal günleriniz gibi olacaktır" buyurulmuştur. Bunun üzerine Peygamberimize"Bir sene gibi uzun olan o günde, bize bir günün namazı kafi gelir mi?" diye sorulmuş, Resulullah (S.A)'da "Hayır, siz o uzun günde, ondan önceki günlerinizdeki her namaz vakti kadar zamanı, takdir edin" cevabını vermiştir.
İbni Mace'den gelen bir rivayette de "Deccal'ın son günleri o kadar kısa olur ki, sizden biriniz Medine kapısından çıkıp, tepesine varıncaya kadar, akşam olacaktır" denilmiştir. Peygamberimize "Ya Resulullah, o kısa günlerde nasıl namaz kılacağız" şeklinde sorulduğunda da "O uzun günlerde takdir ettiğiniz gibi takdir edeceksiniz" cevabı alınmıştır. Deccalin yeryüzündeki süratinin nasıl olacağı da sorulmuş ve Peygamberimiz "Rüzgarın yöneltip sevkettiği yağmur gibidir" cevabını vermiştir.
Deccal'dan önce 3 yıl kıtlık görülecek, tırnaklı hiçbir hayvan kalmayıp helak olacaktır. Denildi ki "Ya Resulullah, o zaman insanlar nasıl yaşayacaklar?" Peygamberimiz de şöyle buyurdu: "Tekbir (Allahüekber), tesbih (Sübhanallah), tehlil (La ilahe illallah) ve tahmid (Elhamdülillah) iledir." Yani, aynen Peygamber efendimiz devrindeki gibi…
Deccal'ın birçok sıfatlarını taşımış olan İbni Sayyad Deccal değildir. Ancak, O da bir fitne idi ve Allah (C.C) onunla müminleri imtihan etti. Aynen Hz. Musa zamanındaki "buzağı" örneği gibi… Ancak Allah (C.C), Ümmet-i Muhammed'i onun şerrinden muhafaza etti.
İbni Ömer'in sözünü delil olarak veren İbni Cabir yemin ederek diyor ki "Hz. Ömer, İbni Sayyad Deccal'dir demiş ve Peygamberimiz onun bu sözünü inkar etmemiştir". Ancak, Peygamber Efendimizin bu sözle ilgili bir tasdiki de bulunmadığı için, yalnız başına bunu bir delil olarak ele almak mümkün değildir. Nitekim, Allah (C.C)'da onun Deccal olmadığını haber vermiştir.
Beşincisi: Yec'uc ve Mec'uc'un çıkması Deccal'dan sonra olacaktır. Yec'uc Mec'uc, Adem ile Havva'nın evlatlarındandır, ancak merfu bir hadise(*) göre ise, Nuh (A.S)'ın zürriyetindendir. Fakat Selef'ten bunun aksi söylenmiştir. İmam Nevevi ise Selef'e itiraz ederek, "Yec'uc Mec'uc ulemanın çoğuna göre Nuh (A.S)'ın zürriyetindendir" demiştir. Rivayet edildi ki, "Hz. Nuh bir gün uyuduğunda, ihtilam olur ve nutfe'si (men'i) toprağa karışır ve Yec'uc Mec'uc, işte bu karışımdan yaratılmıştır." Ancak bu görüşe de itiraz edilmiş ve Peygamberlerin ihtilam olmadığı söylenmiştir. Bunun da aksini savunanlar olmuş ve Peygamberlerin, rüya'da cim'a etmeden ihtilam olabilecekleri ifade edilmiştir.
Bir hadiste Yec'uc'un bir ümmet, Mec'uc'un ayrı bir ümmet olduğu ifade edilmektedir. Onların her birisi 400 bin'er bir topluluk olup, yine her birisi, soyundan 1000 kişi görmeden ölmezler. Hepsi de silah taşıyabilir ve çiftleşebilirler. Boyları ortalama bir karış olup, en uzunları 3 karış kadardır. Ok ve mızraklarıyla 7 yıl Müslümanlara eziyet ediyorlar. Hz. İsa, kimsenin onlarla baş edemediğini görünce, Müslümanları Tur dağına çıkarıyor. Yec'uc Mec'uc, Taberiye denizini geçiyor ve onun suyunu içerek kurutuyorlar. Daha sonra "Biz, yeryüzündeki bütün canlıları öldürdük, şimdi de sema'dakileri öldüreceğiz" diyerek bir dağa çıkıyorlar ve oklarını göğe doğru fırlatıyorlar. Bu oklar, kanlı olarak geriye dönüyor. Daha sonra da Hz. İsa (A.S) ve müminleri muhasara altına alıyorlar. Burada, öylesine bir kıtlık oluyor ki, bir öküz başı veya kurutulmuş bir çökelek parçası onlar için yüz dinar'dan daha hayırlı oluyor. Ve Müslümanlar bu beladan kurtulabilmek için Allah'a (C.C) yalvarıp yakarırlar. Nihayet Allah (C.C), Yec'uc Mec'uc'un boynuna onları öldüren kurt'lar musallat eder ve bir sabah, hepsi de helak olurlar. Bunun üzerine yeryüzüne inan Hz. İsa ve Müslümanlar, Yec'uc Mec'uc'un leşlerinin kirletmediği bir karış toprağın bile bulunmadığını görerek, tekrar Allah'a (C.C) yalvarıp yakarırlar. Ve Allah (C.C), bu leşleri temizleyen kuşlar gönderir ve daha sonra da yağmur'la yeryüzü yıkanıp tertemiz olur ve meyvalanıp bereketlenir.
Hz. İsa'nın vefatından sonra da Allah (C.C), güzel kokulu bir rüzgar gönderir ve her müslümanın koltuklarına giren bu rüzgar'la onların canını alarak, geriye yeryüzünün şerli insanlarını bırakır.
Bu arada, birçok ravi'nin de belirttiği gibi; Safa'daki bir kayadan Dabbet-ül Arz çıkar. Değişik rivayetlerde ise, Dabbet-ül Arz'ın çıkış olarak Merve, Cihad veya Müzdelife gecesinde Mekke arasındaki Tihame vadisi gibi yerler'de gösterilmiştir. Dabbet-ül Arzın çıkışında 3 safha bulunmaktadır. Zuhuru, önce Mekke'den duyulmaz, çıktığı yerde bir süre kalır sonra da Mekke'ye gelir ve çıktığı haberi yayılır. Peygamber Efendimiz "Müminler, Mescid-i haram'a giderken Rükun ile Makam arasında, Dabbe'yi toprağı etrafa saçıyor bir halde görürler, bazıları ise yerinden kıpırdamazlar. O anda, müminlerin yüzleri parlar, daha sonra da Dabbet-ül Arz gider. Bu durumda kimse ona yetişemez, kaçan da kurtulamaz"buyurmuşlardır. Ancak namazla ondan muhafaza olunur. İnsanın arkasından gelir, ve "Şimdi namaz kıl"der ve ona yönelip, eğer kişi müslümansa "müslüman" eğen kafirse "kafir" der ve sonra ayrılır.
Ahmed'ten gelen rivayete göre "Dabbet-ül Arz'ın beraberinde, Hz. Musa'nın asası ve Süleyman Peygamberin mühürü olacak, kafirlerin burnunu bu mühürle damgalayacak, müminlerin yüzünü de asası ile nurlandıracaktr".
Hz. Ali'de, "Dabbet-ül Arz'ın kanatları, tırnakları ve sakalı olacak, kuyruğu bulunmayacaktır"demiştir.
Dabbet-ül Arz'ın uzunluğunun 60 zira olduğu ve muhtelif hayvanlara benzediği ifade edilmiştir. Ancak Kuran-ı Kerim'den, bidat ehli ve kafirlerle mücadele eden bir insan olacağı manasını çıkaranlar da olmuştur. "En garip şeylerdendir ki, Dabbet-ül Arz şeytanı öldürecek ve sonra güneş batıdan doğacaktır, da denilmiştir." Bu ise, münkirleri ve müneccimleri reddeden bir hakikattır.
Normalde güneş her battığında, arşı alanın altında Allah'a secde ediyor, ve tekrar Allah'tan izin alarak doğudan çıkıyordu. Fakat Batıdan doğacağı gecede, tekrar doğudan doğmak için izin istediği halde, bu izin verilmeyecek, tersine "Battığın yerden doğ" emrini alacaktır. İşte o gecede nafile namazına kalkanlar çok dehşetli bir hale girecekler, kişi geceleyin kalkıp Kur'an okuyacak, tekrar yatacak, kalkacak, tekrar okuyup tekrar kalkacak… Ve o gecenin süresi, normalin 3 misli daha uzun olacaktır. Bunu fark eden insanlar, bağırıp çağıracaklar ve mescid'e gidenler, güneşin batı'dan doğmakta olduğunu göreceklerdir. Batıdan doğan güneş, yükselecek yükselecek, tam ortaya geldiğinde tekrar geriye dönecektir.
İbni Ömer ve İbni Abbas, "İşte o andan itibaren, kafirin imanı ve asinin de tövbesi kabul edilmeyecektir" demişlerdir.
İbni Abbas'tan gelen bir başka rivayette de "Küçüklerin imanı ile günahkarın tevbesi kabul edilir"denilmektedir.
Kurtubi ise "Kafirlerden, güneşin batıdan doğacağına inanmayanlarının imanının kabul edilmeyeceğini" söylemektedir.
Ancak, Muhammed Sure'sinin 18. ayeti "Artık onlar yalnız, o kıyametin kopmasına, onun birdenbire kendilerine gelivermesine bakıyorlar. İşte onun alametleri (sayılan ahir zaman peygamberi) gelmiştir. Fakat o (kıyamet ansızın) başlarına geldiği vakit, anlamaları kendilerine ne fayda verir"ve Mü'min sure'sinin sonu ilk görüşü teyid etmektedir.
Güneşin batı'dan doğmasından sonra insanların yeryüzünde 120 sene daha kalacağını İbni Ömer, nakletmiştir. Ancak denilmiştir ki "Eğer bu doğruysa, tevile ihtiyacı vardır".
Güneşin batı'dan doğmasının ilk alamet olacağı rivayeti "İlk alamet Deccal'dır" rivayetine zıt değildir, zira güneşin batıdan doğması göğe ait, Deccal'ın çıkması ise yere ait bir alamettir.
Bazı alimler şöyle demişlerdir: "Bütün haberlerin toplamından, yer'deki bütün alametlerin Hz. İsa'nın ölümüyle, gökteki bütün alametlerin de kıyametin kopmasıyla biteceği anlaşılmaktadır".
Dabbet-ül Arz'ın çıkışı, güneşin batıdan doğacağı gündür. Bu ikisinden hangisi önce olura, hemen ardından diğeri vuku bulacaktır. Güneşin batıdan doğmasıyla, tövbe kapısının kapanması önemli bir hikmettir. Zira o zaman mümin'le kafir kesin olarak birbirinden ayrılacak ve tövbe kapısının kapanmasının amacı yerine gelecektir.
Kıyametin büyük alametlerinden olan ve insanları doğudan batı'ya sevk edecek olan ateş hakkında muhtelif rivayetler gelmiştir. Bazılarında O'ndan ilk alamet, bazılarında son alamet olarak söz edilmiştir.
O'nun son alamet oluşu, daha önce ismi geçen alametlere göredir. İlk alamet olması da, ondan sonra birinci Sur'un üfürülmesinden başka bir alametin kalmayıp kıyametin başlangıcı olmasından dolayıdır. Kadı İyad, bu hükümle hükmetmiş ve "Dünyadaki haşr, kıyametin kopmasından öncedir ve bu kıyamet alametlerinin en sonuncusudur" demiştir.
"Benim ümmetimin bir kısmı kıyamet kopuncaya ve Allah'ın emri gelinceye kadar hak üzeride sebat edeceklerdir" hadisi, buna zıt değildir. Zira onun manası, kıyametin yaklaşmasına kadardır, demektir. Allah'ın (C.C) emrinden kastedilen de, müminlerin ruhlarını alacak olan o temiz rüzgardır. Bu hadiste sözü geçenler, Hz. İsa ile birlikte Beytül Mukaddes'te kalan Müslümanlar değildir, çünkü, Hz. İsa'dan sonra gelecek olan Müslümanlar, diğer alametleri de göreceklerdir.
Ancak Kur'an'ın sahifelerden silinerek kaybolması ve göğüslerden çıkarılması (unutulması), Hz. İsa'nın ölümünden ve Kabe'nin tahribinden sonradır. Kabe, Habeşlilerden, lakabı Züssevikateyn olan bir kimse tarafından tahrib edilecektir.
Kab'ın dediğine göre "Züssevikateyn, kendisine yardım edecek olan 8-9 arkadaşıyla birlikte Hz. İsa zamanında ortaya çıkar".
Artık birgün gelir ki, Hac ve Umre son olarak yapılır, ve sonra kesilir. Kur'an sahifelerden silinir, ancak Peygamberimizin hak üzerine sebat edeceğini söylediği zümre, bunun dışındadır.
Kur'an'ın silinmesi, Kabe'nin tahribinden, Kabe'nin tahribi de Hz. İsa'nın ölümünden sonra olacaktır. Ancak bazıları, Kabe'nin tahribinin Kur'an'ın silinmesinden sonra olacağını söylemişlerdir.
(*) Mütercimin Notu:
Buradaki domuz ve maymun kelimesiyle, Peygamberimizin büyük bir mucizesi ortaya çıkmaktadır. Zira domuz, hristiyanlığın bir sembolüdür. Ve bu şekilde kabul edilegelmiştir. Maymun ise, dinsizliğin temeli olan Darwin'in evrim teorisinin ana hareket noktasıdır. Bu kadar hayvan dururken "Maymun ve Domuz" olarak işaret edilmesinin mucize'den başka nasıl izahı olabilir?
(*) Mütercimin Notu:
1 Zira = Kolun dirsek - parmaklar arası uzunluğu.
* Bilindiği gibi Kütüb-i Sitte (Altı Kitap), altı meşhur hadis kitabından oluşan hadis külliyatının tümüne verilen addır. Bu altı kitapta Peygamber Efendimiz'den rivayet edilen hadislerin doğru oldukları konusunda bütün ehl-i sünnet alimleri tarafından tasdik edilmiştir.
Bu nedenledir ki Kütüb-i Sitte ehl-i sünnet itikadına göre dinde Kuran'dan sonra gelen en önemli ikinci kaynaktır. Öyle ki alimler Kütüb-i Sitte'nin güvenilirliğine binaen, bu külliyatta yer alan hadisleri inkar etmeyi Resulullah'ı inkar etmekle eş tutmuşlardır. Kütüb-i Sitte'de Mehdiyet hakkında pek çok hadis rivayet edilmiştir. Yalnızca Kütüb-i Sitte'de yer alması dahi Mehdiyet konusunun doğruluğu şüphe götürmeyen bir gerçek olduğunu ortaya koymaya yeterlidir. Bu sitede aktarılan hadisler Kütüb-i Sitte'deki Mehdiyet ve Ahir Zamanla ilgili hadislerden sadece bir kısmıdır.
http://www.gaybihadisler.com/
Semadan Gelecek Nidalar ve Dehşetli Gürültü
Cuma, Ocak 24, 2014
Esselamu aleyküm kardeşlerim,
Uzun zamandır semadan gelecek nidalar ile ilgili fikir farklılıkları vardı.Bununla beraber araştırmalarımızda şunu fark ettik.Semadan nidalar ve gürültü hakkındaki rivayetler, karışıklık içerisinde olmakla beraber yanlış anlaşılmalara da yol açmıştır. Rivayetlerdeki mevzuyu süzdüğümüzde gökten 1 tane gürültü ve 2 tane ses duyulacağı yöndedir.En doğrusunu Allah bilir.
1.Ramazan ayında Gürültü (Hz.Mehdi öncesi)
2.Zilhicce veya Muharrem ayındaki Nida (Hz.Mehdi öncesi)
3.Ramazan ayında Nida (Hz.Mehdi sonrası) Bu konu hakkında bir makalemiz vardı. http://www.gaybihadisler.com/2013/11/ramazan-ayndaki-nida-ses.html
1. Hz.Mehdi çıkmadan önceki Ramazan ayındaki gürültü. Aslında bu gürültünün olduğu ayda hesapta olmayan ay ve güneş tutulmaları olacak. Demek ki uzayda tuhaf bir doğa olayı olacak.
Kab dedi ki: Abbasoğullarının (Irak) mahvolduğu bir zamanda parlak bir yıldız , dehşetli bir gürültü ve bir afet meydana gelecektir. Hepsi Ramazan ayında olacaktır.Gökyüzündeki kırmızılık Ramazan ayının 5.ve 20.günleri arasında; dehşetli ses Ramazan'ın ortası ile 20.günü arasında vuku bulacaktır. Felaket ise 20. ve 24. günlerin arasında devam edecektir. Yıldız ilk çıktığında ay kadar parlak olacak ve sonunda yılan gibi şekillenecektir. Bir şahab (göktaşı) olan yıldız doğu tarafından yüksek hızıyla çok dehşet verici bir gürültü meydana getirecektir. Neticede insanlarda büyük hastalıklar ortaya çıkacaktır. (Naim bin Hammad, el-Fiten ve'l-melâhim kitabı)
4.15--- Darekutni Sunen’de Muhammed b. Ali’den tahric etti. O şöyle dedi: Bizim Mehdimiz için iki alamet vardır ki, Allah semavat ve arzı yarattığından bu yana böyle bir şey vaki olmamıştır. Bunlar Ramazanın ilk gecesinde ay, yarısında ise güneş tutulmasıdır. Allah semavat ve arzı yarattığından beri böyle bir şey olmamıştır.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
2. Hz.Mehdi çıkmadan hemen önceki ayda Mekke'de nefsi Zekeyya'nın öldürüldüğü zamanki ses.
1.30--- Keza (N.b. Hammad) Hakem b. Nafi’den tahric etti. Buyurdu ki: Kabileler arasındaki savaşlardan sonra, insanlar Mina ve Arafat’da iken münadi, “Emiriniz falandır” diye seslenir ve arkasından ikinci bir ses gelir. “Agah olun, bu münadi kesinlikle doğru söyledi” der. Bunun üzerine insanlar salihlarını sıyırırlar şiddetle çarpışırlar. İşte o zaman semadan kendini belli eden bir el görünür ve savaş ise şiddetlenir. Hak yardımcılarının sayıları Bedir Savaşcıları sayısınca kalana kadar bu şiddet devam eder ve onlarda sahiblerine (Mehdi’ye) biat etmek için giderler.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
1.11--- Keza (N.b. Hammad) Ammar b. Yasir’den tahric etti, Buyurdu ki: Mekkede hiç yoktan günahsız insanlar öldürüldüğünde, semadan “Emiriniz falandır, işte bu Mehdi’dir, ki yeryüzünü adalet ve bollukla dolduracaktır” şeklinde bir nida duyulur.
İkduddurer isimli kitabda da “Bu nida yeryüzünü kaplar ve her dilin ehli onu kendi lisanında işitir” denilmektedir.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
1.10--- Keza (N.b. Hammad) Şehr b. Havşeb’den tahric etti, Resullulah (s.a.v.) buyurdu: Muharrem ayında bir münadi semadan “Agah olun Allah’ın seçtiği kişi falandır, onu dinleyin ve itaat edin” diyecektir ve bu çok şiddetli savaşların ve fitnelerin bulunduğu bir senede olacaktır.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
1.2--- Ebu Naim, İbni Ömer’den tahric etti. (aldı) O dedi ki, Resullulah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Hz. Mehdi başı üzerinde bir bulut olduğu halde çıkacak, o bulutta bir münadi, “Bu Allah halifesi Mehdi’dir O’na zabi olun” diye nida edecektir.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
1.3--- Ebu Naim ve Hatib, Telhis'ül-Müteşabihe isimli eserinde, İbni Ömer’den tahric ettiler. Resullulah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Mehdi (a.s.) başı üzerinde “Bu Mehdidir ona uyunuz” diye nida eden bir melek olduğu halde çıkacaktır.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
1.4--- İbni Ebu Şeybe, Asım bin Ömer Beceli’den tahric etti. Peygamber (s.a.v.) buyurdu: Bir adam semadan ismiyle mutlaka çağrılacak ve delil onu inkar etmeyecek, zelil ona mani olmayacaktır.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
3. Hz. Mehdi çıktıktan sonra Süfyanla çarpışmaya giderken semadan bir ses ortaya çıkacaktır. Bu ses Ramazan ayında olacaktır. Süfyanın öldürüleceği ayda Ramazan'a denk geliyor.
4.46--- Keza (N.b. Hammad) Zühri’den tahric etti, O dedi ki: Ordunun Beyda’da batmasından sonra, yanında Bedir ehli sayısınca insanla Hz. Mehdi çıkar. O ve Süfyani ordusu karşı karşıya gelir. Mehdi’nin askerlerinin miğferleri zırh’dan olur. Ve O gün semadan bir ses “Ey insanlar, Allah’ın yer yüzündeki dostları Mehdi’ye tabi olanlardır.” der. Süfyeni ve ordusu hezimete uğrar. Ve kendilerinden savaşa girmeyen ancak küçük bir grub kalır. Bunlar kaçarak Süfyani’ye haber götürürler. Mehdi Şam’a geldiğinde Süfyani’de dahil pekçok insan biat etmek için ona gelirler. Yeryüzü de adaletle dolar. (İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
1.12--- Keza (N.b. Hammad) Zühri’den tahric etti, Buyurdu: Süfyani ve Mehdi savaş için karşı karşıya geldikleri günde semadan şöyle bir ses işitilir: “Allah’ın evliyası Falanın ashabıdır.” (Yani Mehdi a.s.)’yi kast ediyor.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
1.8--- Muhammed b. Ali’den, Buyurdu ki: O malum ses, Ramazan ayında Cuma gecesinde olursa onu dinleyin ve itaat edin. Eğer gündüzün sonunda olursa, o mel’un İblisin “Falan adam mazlum olarak öldürüldü” şeklinde nidasıdır. Bu sesin amacı, insanları şüphe ve fitneye düşürmektir. O günde niceleri tereddüt ve şaşkınlık içinde kalacaktır. O, birinci sesi Ramazanda işittiğinizde, ondan şüphelenmeyin zira o Cebrail’in sesidir ve bunun alameti Mehdi’nin ve babasının ismini zikretmesedir.(İmam Suyuti, http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/01_02suyuti.html)
**************************************
HZ. İSA İKİNCİ KEZ YERYÜZÜNE GELDİĞİNDE NEDEN TANINMAYACAKTIR?
z. İsa yeryüzüne ilk gelişinde -bütün peygamberler gibi- insanlara bir ve tek olan Allah'a ibadet etmelerini, inkardan, şirkten ve her türlü kötülükten uzak durmalarını öğütlemiştir. Hz. İsa'nın çağrısına uymayanlar, bu kıymetli insana engel olmak istemiş, bu amaçla da onun ve çevresindeki müminlerin üzerinde baskı kurmuşlardır. Bu çabaları sonuçsuz kaldığında ise Hz. İsa'yı öldürmeye karar vermişlerdir. Ancak bu girişimleri de boşa çıkmıştır. Kuran ayetlerinde açıkça bildirildiği üzere, bu kimseler Hz. İsa'yı öldürememişlerdir; onlara onun bir benzeri gösterilmiştir. Rabbimiz'in bir mucizesi olarak, Hz. İsa'yı ihbar eden kişi, Hz. İsa'nın yerine öldürülmüştür. Allah Hz. İsa'yı, bilinen biyolojik anlamda canını almadan Kendi Katına yükseltmiştir. Bir ayette bu konu şu şekilde bildirilmektedir:
Ve: "Biz, Allah'ın Resulü Meryem oğlu Mesih İsa'yı gerçekten öldürdük" demeleri nedeniyle de (onlara ceza verdik.) Oysa onu öldürmediler ve onu asmadılar. Ama onlara (onun) benzeri gösterildi. Gerçekten onun hakkında anlaşmazlığa düşenler, kesin bir şüphe içindedirler. Onların bir zanna uymaktan başka buna ilişkin hiçbir bilgileri yoktur. Onu kesin olarak öldürmediler. (Nisa Suresi, 157)
Hz. İsa'nın ölmediğini ve Rabbimiz'in Katına yükseltildiğini haber veren ayetlerden bir diğeri ise şu şekildedir:
... seni (Hz. İsa) Kendime yükselteceğim, seni inkar edenlerden temizleyeceğim ve sana (Hz. İsa'ya) uyanları kıyamete kadar inkara sapanların üstüne geçireceğim. Sonra dönüşünüz yalnızca Banadır, hakkında anlaşmazlığa düştüğünüz şeyde aranızda Ben hükmedeceğim. (Al-i İmran Suresi, 55)
Hz. İsa'nın ahir zamanda ikinci kez yeryüzüne gelişi, Kuran ayetlerinde ve Peygamber Efendimiz (sav)'in hadislerinde bize bildirilen kutlu bir müjdedir. Ancak şunu da belirtmek gerekir ki, Hz. İsa geldiğinde çok az sayıda insan kendisini tanıyacak ve ona tabi olacaktır. İnsanların büyük çoğunluğu ise birtakım telkinlerin ve yalanların etkisi, toplumların içinde bulundukları koşullar, bilgisizlik veya yanlış bilgilendirme gibi bazı nedenlerle Hz. İsa'dan uzak duracaklardır.
Sitenin bu bölümünde insanların neden Hz. İsa'yı tanıyamadıkları ya da tanıdıkları halde tanımazlıktan geldikleri ve bu mübarek peygamberin yaptığı şerefli mücadeleyi göz ardı ettikleri açıklanacaktır. Ancak bundan önce şu gerçeği hatırlatmak gerekir ki, birtakım insanların Hz. İsa'yı tanımamaları ve ona destek olmamaları, Hz. İsa'nın büyük fikri mücadelesinin Allah'ın yardımı ve izniyle mutlaka başarıya ulaşmasını engelleyemeyecektir. Müslümanlar, Rabbimiz'in yaklaşık iki bin yıl sonra bir peygamberini yeniden yeryüzüne gönderecek olmasının heyecanını, şevkini ve neşesini yaşamakta asla gevşekliğe kapılmamalıdırlar. Allah'ın takdir ettiği vakit gelip de bu kutlu elçi yeniden dünyaya döndüğünde, kendisinin yardımcısı ve destekçisi olmak şerefine erişmek için dua etmek ve bu döneme en güzel şekilde hazırlanmak ahir zamanda yaşayan inananların en önemli sorumluluklarından biridir.
Sahte Mesihlerin Ortaya Çıkması,
Hz. İsa'nın Tanınmasını Engelleyecektir
Hz. İsa'nın yeryüzüne ikinci kez gelişi, hem çok büyük bir mucize hem de çok sevinçli bir müjdedir. Elçiler ve peygamberler gönderilmesi, "Andolsun ki Allah, müminlere, içlerinde kendilerinden onlara bir peygamber göndermekle lütufta bulunmuştur…" (Al-i İmran Suresi, 164) ayetinde de buyrulduğu gibi, Rabbimiz'in insanlara bir lütfu ve nimetidir. Dolayısıyla, iman edenler Hz. İsa'nın yeniden yeryüzüne gelişini şevkle ve heyecanla beklemektedirler. Ancak hadislerde bildirildiğine göre, Hz. İsa'nın gelişinden önce sahte mesihler ortaya çıkacaktır. Bu gibi kişilerin ortaya çıkması insanların Hz. İsa yeniden yeryüzüne geldiğinde bu durumu şüphe ve tereddüt ile karşılamalarına neden olabilir. Oysa bu son derece yersiz bir şüphedir. Çünkü;;
Birincisi; sahte mesihlerin çıkışı Hz. İsa'nın geliş alametlerindendir. Pek çok hadiste buna işaret edilmiştir. Bir hadis-i şerifte şöyle bildirilmektedir:
Her biri Allah'ın Resulü olduğunu iddia eden otuza yakın yalancı gönderilmedikçe kıyamet kopmayacaktır.16
Bu durumda, sahte mesihlerin ortaya çıkışı insanların şüphe veya endişeye kapılmalarını gerektiren bir durum değil, tam tersine Hz. İsa'nın gelişinin yakınlaştığına işaret ettiği için heyecan ve şevk duymaları gereken önemli bir işarettir.
İkincisi; samimi olarak iman edenlerin sahte mesihlere aldanmaları hiçbir şekilde mümkün değildir. Çünkü, Allah'ın izniyle, Hz. İsa geldiğinde üstün ahlakı, peygamberlere has heybeti, nuru, derin imanı ve hikmetli tavırlarıyla salih müminler tarafından hemen tanınacaktır. Samimi müminlerin Hz. İsa'yı tanıyabilmeleri için hiçbir ispata gerek olmayacaktır. Sahte mesihlerin kendilerini ispata çalışmaları ise onların sahteliklerinin en açık delilidir.
Hz. İsa'nın delillerinden biri, yaptığı hayırlı faaliyetler olacaktır. Allah'ın izniyle dinsiz akımları, inkarın ve ahlaksızlığın insanlar arasında yayılması için çaba sarf edenlerin sahip oldukları ideolojileri fikri açıdan çok büyük bir bozguna uğratacaktır.
Unutulmamalıdır ki, sahte mesihlerin bir kısmı çıkmıştır, bir kısmı da ilerleyen yıllarda çıkacaktır. (En doğrusunu Allah bilir). Ancak Peygamberimiz (sav) yalancıların ardından Hz. İsa'nın geri dönüşünü de müjdelemiştir.
Yeryüzüne Bir İnsan Olarak Değil, "Şahs-ı Manevi" Olarak Geleceğinin
Öne Sürülmesi, Hz. İsa'nın Tanınmasını Engelleyecektir
Bediüzzaman Said Nursi eserlerinde Hz. İsa'nın yeryüzüne ikinci kez geleceği konusuna geniş yer vermiştir. Ancak SaidNursi'nin bu konuyu anlatırken kullandığı "şahs-ı manevi" kavramı günümüzde gerçek anlamından farklı bir şekilde anlaşılabilmektedir. Bediüzzaman'ın kullandığı şahs-ı manevi ifadesi, Hz. İsa'nın yeryüzüne bir "zat" olarak değil, bir "şahs-ı manevi" olarak geleceği şeklinde yorumlanabilmektedir. Bu inanış, insanların Hz. İsa'yı tanımalarını, bu kutlu insanı karşılamak için hazırlık içinde olmalarını engelleyen nedenlerden biri olabilir. Oysa Bediüzzaman'ın Hz. İsa'nın bir şahs-ı manevi olarak değil, bir şahıs olarak yeryüzüne ikinci kez geleceği ve Hz. Mehdi ile birlikte tüm yeryüzüne barış ve huzuru hakim kılacağına dair açıklamaları son derece açıktır.
Her peygamberin ve elçinin çevresinde onun maneviyatının tecellisi olan bir şahs-ı manevi oluşur. O elçiye tabi olan, onu örnek alan, onun tebliğini izleyenlerin oluşturduğu bir kitle ve hareket de, onun şahs-ı manevisini oluşturur. Ancak şu çok açıktır ki, bir şahıs olmadan onun şahs-ı manevisinden de söz edebilmek mümkün değildir. Her mümin topluluğunun bir önderi olduğu Allah'ın Kuran'da bildirilen bir adetullahıdır. Dolayısıyla Bediüzzaman Said Nursi de şahs-ı manevi terimini Kuran'ın adetullahında olduğu şekilde kullanmıştır. Nitekim Bediüzzaman Said Nursi kendi talebeleri ve eserleri için de şahs-ı manevi tabirini kullanırken, bu şahs-ı manevinin başında yine kendisi bulunmaktadır. Risale-i Nur'un şahs-ı manevisine, eserleriyle onu takip eden talebeler de dahildir, ama nur hareketinin önderi Bediüzzaman da bu ifadeden ayrı tutulamaz.
Bunun yanı sıra Allah Kuran ayetlerinde, tarih boyunca yaşamış olan her topluluğa mutlaka kendilerine hak dini anlatan, doğruyu ve yanlışı gösteren elçiler gönderildiğini bildirmiştir. Kuran'da, gönderilen elçiler hakkında daha pek çok detaylı bilgi verilmiştir. Yaşadıkları olaylar, aileleri, eşleri, çocukları, Allah'a olan samimi imanları ve duaları ile ilgili ayetlerde çeşitli bilgiler yer almaktadır. Tüm bu bilgiler bize, "tarih boyunca hiçbir elçi, nebi veya resulün bir şahs-ı manevi olarak gönderilmediğini, tüm elçilerin birer şahıs olarak geldiklerini" göstermektedir. Aynı şekilde Peygamberimiz (sav)'den sonra gelen ve İslam tarihinde yer alan hiçbir müceddid veya müçtehid de bir şahs-ı manevi olarak gönderilmemiştir. Kuran'ın adetullahında tüm elçilerin, tüm müceddidlerin insanları uyarıp korkutacak, onları Allah'ın rızası, rahmeti ve cennetiyle müjdeleyebilecek, onlara doğruyu yanlıştan ayıracak bir hidayet rehberi olabilecek birer şahıs olarak gönderildikleri görülmektedir.
Kuşkusuz ki yüzyıllardır süregelen Kuran'ın bu adetullahı, tüm İslam tarihinde olduğu gibi ahir zamanda gelecek olan Hz. İsa için de söz konusudur. Hz. İsa da yeryüzüne tekrar geldiğinde, yine ona yakın kişilerden oluşan bir cemaati olacak, başlarında da Hz. İsa olacaktır. Şahıs olmadan şahs-ı manevisi olması tüm diğer elçilerde olduğu gibi, Hz. İsa için de söz konusu değildir. Nitekim aşağıda yer alan Bediüzzaman'ın sözlerinde, bu konunun hiçbir tartışmaya yer bırakmayacak açıklıkta olduğu kolaylıkla anlaşılmaktadır.
I. SÖZ
... Hazret-i İsa Aleyhisselam, İsevilik şahs-ı manevisini temsil ederek, dinsizliğin şahs-ı manevisini temsil eden Deccal'ı öldürür (yok eder)...17
Bediüzzaman bu sözünde İsevilik şahs-ı manevisinin ne olduğunu açıklamaktadır. Bir şahs-ı manevinin bir şahs-ı maneviyi temsil etmesi mümkün değildir. Dolayısıyla buradan şu iki sorunun cevabı çok açık olarak anlaşılmaktadır:
İsevilik şahs-ı manevisini bir kişi temsil ediyor. Bu kimdir?
Hz. İsa.
Hz. İsa kimi temsil ediyor?
İsevilik şahs-ı manevisini.
Bu soruların cevapları da yine Bediüzzaman'ın Hz. İsa'dan ve şahs-ı manevisinden ayrı kavramlar olarak bahsettiğini açıkça ortaya koymaktadır.
II. SÖZ
... ancak harika ve mu'cizatlı (mucizeler sahibi) ve umumun makbulü (umumun kabul ettiği) bir zat olabilir ki: O zat, en ziyade alakadar ve ekser (birçok) insanların peygamberi olan Hazret-i İsa Aleyhisselam'dır...18
Bediüzzaman'ın bu açıklamasında Hz. İsa için "bir zat" ifadesi kullanılmıştır; iki veya üç değil. Sonra da "o zat" diye devam edilerek burada bahsedilenin bir şahs-ı manevi değil, bir şahıs olarak gelecek olan Hz. İsa olduğu tekrar vurgulanmıştır. Tüm bunlar hep "tekil" ifadelerdir; ve tümünde de bir şahs-ı maneviden değil, "tek bir şahıstan" bahsedilmektedir.
Bediüzzaman burada ayrıca Deccal'in yaptıklarını ortadan kaldırabilecek "mucize sahibi bir kişi"nin gerekliliğinden bahsetmiştir. Bu, mucize gösterebilecek tek kişinin de Hz. İsa olduğunu söylemiştir. Bir şahs-ı manevinin mucize göstermesi mümkün olmayacağı için burada da Hz. İsa'dan yine bir zat olarak bahsedildiği çok açıktır.
III. SÖZ
Hatta "Hazret-i İsa Aleyhisselam gelir. Hazret-i Mehdi'ye namazda iktida eder, tabi olur." diye rivayeti, bu ittifaka (birleşmeye) ve hakikat-ı Kur'aniyenin metbuiyetine (Kur'an hakikatlerine uyulmasına, tabi olunmasına) ve hakimiyetine işaret eder.19
Bediüzzaman'ın bu sözünde Hz. İsa'nın Hz. Mehdi ile birlikte namaz kılacağı belirtilmiştir. Pek çok sahih hadiste de yer alan bu ifade, Hz. İsa ile Hz. Mehdi'nin karşılıklı diyalog içerisinde olacaklarını ve bizzat dünyevi bedenleri ile müminlerin başında bulunacaklarını göstermektedir.
Ayrıca bu izah da yine Hz. Mehdi'nin ve Hz. İsa'nın birer şahs-ı manevi değil, birer kişi olarak zuhur edeceklerini açıklayan bir başka delildir. Hz. İsa, yeryüzüne önceki gelişinde namaz ibadetini yerine getirdiği gibi ikinci kez gelişinde de Allah'ın izniyle bu ibadetine devam edecektir. Kuran'da bu konu şöyle bildirilmektedir:
(İsa) Dedi ki: "Şüphesiz ben Allah'ın kuluyum. (Allah) Bana Kitab'ı verdi ve beni peygamber kıldı. Nerede olursam (olayım,) beni kutlu kıldı ve hayat sürdüğüm müddetçe, bana namazı ve zekatı vasiyet (emr) etti." (Meryem Suresi, 30-31)
Bediüzzaman'ın eserlerinde kullandığı "şahs-ı manevi" kavramı konusundaki yanlış anlaşılmaya açıklık kazandıran bu izahlara daha pek çok örnek vermek mümkündür. Ancak bunlardan sadece birkaç tanesi bile, Hz. İsa'nın ve Hz. Mehdi'nin ahir zamanda beraberlerindeki mümin topluluklarının şahs-ı manevisi ile birlikte, onlara önderlik ederek zuhur edeceklerinin anlaşılması için yeterlidir. (Ayrıntılı bilgi için bkz Şahsı Manevi Yanılgısı, Adem Yakup)
Bediüzzaman tüm bu sözlerinde "Hz. İsa ve cemaatinin şahs-ı manevisi" olarak iki ayrı kavramdan bahsetmektedir. Bu "ikisinin biraraya gelmesinden şahs-ı manevi kavramının oluştuğunu", ancak bu mübarek ve kutlu peygamberin şahs-ı manevisiyle birlikte, bizzat beraberlerindeki müminlere önderlik edeceğini açıklamaktadır. Bediüzzaman Said Nursi, Hz. İsa'nın, kendisinden önce gelip geçmiş tüm elçiler ve peygamberler gibi cismani bir şahıs olacağını sözlerinde pek çok defa açıkça ifade etmiştir.
Buraya kadar anlatılanlardan anlaşıldığı gibi, "şahs-ı manevi" kavramını, onun önderi olan, başındaki şahıstan ayrı, müstakil ve bağımsız değerlendirmek büyük bir hata olur. Kuran'da bahsi geçen tüm mümin topluluklarının başında bir elçi ya da önder yer almaktadır. Ahir zamanda da Kuran ahlakının tüm yeryüzüne hakim olması gibi dünya tarihinin çok müstesna bir döneminde müminlerin öndersiz, kendi halinde bir topluluk olarak kalmaları Kuran'da bildirilen adetullaha uygun değildir. (En doğrusunu Allah bilir). Hz. İsa ahir zamanda yeryüzüne tekrar gelecek, müminlere önderlik edecek ve Hz. Mehdi ile birlikte İslam'ın nurunun tüm insanları aydınlatmasına vesile olacaklardır.
Çevresinde, Geçmişte Olduğu Gibi İnkara Eğilimli İnsanlar Olması,
Hz. İsa'nın Tanınmasını Engelleyecektir
Hz. İsa yeniden dünyaya geldiğinde, geçmişte olduğu gibi, çevresinde yine inkara eğilimli insanlar olabilir. Bu insanlar Hz. İsa'nın tanınmaması için gizli ve açık birtakım faaliyetler yürütebilirler. Hz. İsa, dünyaya ilk gelişinde inkar edenlere karşı verdiği büyük mücadelenin yanı sıra, Yahudi toplumu içindeki sözde din adamlarına ve çevresindeki münafıklara karşı da mücadele vermiştir. Kuran'da Hz. İsa'nın çevresinde inkara eğilimli insanlar olduğuna şöyle işaret edilmiştir:
Nitekim İsa, onlarda inkarı sezince, dedi ki: "Allah için bana yardım edecekler kimdir?"... (Al-i İmran Suresi, 52)
Ayetten de anlaşıldığı üzere, Hz. İsa, çevresindeki bazı insanların inkar etmeye ve inkarcı ahlakına benzer bir ahlak göstermeye eğilimli olduklarını hissetmiş ve "yardımcılarının kimler" olduğunu sormuştur. Allah'a gönülden iman eden, Hz. İsa'ya itaat edip teslim olmuş salih müminler de Hz. İsa'nın yardımcısı olduklarını söylemişlerdir:
... Havariler: "Allah'ın yardımcıları biziz; biz Allah'a inandık, bizim gerçekten Müslümanlar olduğumuza şahid ol" dediler. "Rabbimiz, biz indirdiğine inandık ve elçiye uyduk. Böylece bizi şahidlerle beraber yaz." (Al-i İmran Suresi, 52-53)
Bu durum, Hz. İsa'nın insanları Allah'ın varlığına ve birliğine iman etmeye ve gerçek din ahlakını yaşamaya davet ederken ne kadar zorlu bir ortam içinde bulunduğuna işaret etmektedir. Bu ayetlerden sonra gelen ayette ise, inanmayanların Hz. İsa'ya bir tuzak kurmuş oldukları haber verilmektedir:
Onlar (inanmayanlar) bir düzen kurdular. Allah da (buna karşılık) bir düzen kurdu. Allah, düzen kurucuların en hayırlısıdır. (Al-i İmran Suresi, 54)
Ancak ayette de müjde verildiği gibi Hz. İsa'ya kurulan tuzağı Rabbimiz bozmuş ve inkarcıların hedeflerine ulaşmalarına izin vermemiştir.
Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde de, çevresindeki inkara eğilimli kişiler, insanların onu tanımaması ve ona itaat etmemeleri için çeşitli tuzaklar kurabilirler. Ancak, Allah'ın izniyle, geçmişte inkarcıların kurdukları tuzaklar nasıl boşa çıktıysa, Hz. İsa yeniden geldiğinde bu mübarek peygambere karşı kurulan tüm tuzaklar da boşa çıkacaktır.
Önde Gelenlerin Toplum Üzerindeki Baskısı,
Hz. İsa'ya Uyulmasını Engelleyecektir
Kuran'da toplumun önde gelenlerinin büyük kısmının, gönderilen elçilere ve onların tebliğ ettiği hak dine karşı mücadele içinde oldukları haber verilmiştir. Bu durum Enam Suresi'nin 123. ayetinde şu şekilde bildirilmiştir:
Böylece Biz, her ülkenin önde gelenlerini -orada hileli- düzenler kursunlar diye- oranın suçlu-günahkarları kıldık. Oysa onlar, hileli-düzeni ancak kendilerine kurarlar da bunun şuuruna varmazlar. (Enam Suresi, 123)
Rabbimiz'in bu ayeti tarih boyunca yaşamış olan pek çok toplumda tecelli etmiştir. Hz. Musa kavmini doğru yola davet ettiğinde, dönemin önde gelenleri olan Firavun ve yakın çevresi Hz. Musa'nın tebliğine engel olmak için büyük mücadele vermiştir. Hz. Musa'ya inanılmasını engelleyebilmek için, ona inananların erkek çocuklarını katletmiş, ellerini ve ayaklarını çaprazlama kesmekle tehdit etmiş, iman edenlere çeşitli zulümler yapmıştır. Hz. İbrahim insanları yalnızca Allah'a iman etmeye çağırdığında ise, dönemin önde gelenleri onu ateşe atmaya kalkışmışlardır. Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav)'in döneminde de bu durum değişmemiş, yaşadığı toplumun önde gelen sınıfının baskıları süregelmiştir. Başta Ebu Leheb ve yakın çevresi olmak üzere, Peygamberimiz (sav)'e karşı olan Mekkeli müşrikler, sahabeleri, Hz. Muhammed (sav)'e itaat etmekten alıkoymak için büyük zulüm ve eziyetler yapmışlardır. Tüm bu baskı ve eziyetler, peygamberler ilk geldiklerinde kendilerine çok az sayıda insanın uymasına, toplumun büyük kısmının ise hak dini tebliğ eden bu kıymetli insanlardan uzak durmasına neden olmuştur.
Hz. İsa da yeryüzüne ilk gelişinde, dönemin önde gelenlerinin neden olduğu baskı ve zorluklarla karşılaşmıştır. Nitekim Hz. İsa'ya sayıca çok az oldukları bilinen havariler dışında kimsenin tabi olmamış olması da bu durumun önemli göstergelerindendir. Tüm bu bilgiler, Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde de benzer bir ortamla karşılaşabileceğine işaret etmektedir. Kuran'da, tarih boyunca pek çok toplumun önde gelenlerinin din ahlakına karşı yoğun bir mücadele verdikleri haber verilmiştir. Allah Kuran'da şu şekilde bildirmektedir:
Biz hangi ülkeye bir uyarıcı gönderdikse, mutlaka oranın 'refah içinde şımaran önde gelenleri': "Gerçekten biz, sizin kendisiyle gönderildiğiniz şeyi tanımıyoruz" demişlerdir. (Sebe Suresi, 34)
İşte böyle, senden önce de (herhangi) bir memlekete bir elçi göndermiş olmayalım, mutlaka onun 'refah içinde şımarıp azan önde gelenleri' (şöyle) demişlerdir: "Gerçekten biz, atalarımızı bir ümmet (din) üzerinde bulduk ve doğrusu biz, onların izlerine (eserlerine) uymuş kimseleriz." (Zuhruf Suresi, 23)
Böylece Biz, her ülkenin önde gelenlerini -orada hileli- düzenler kursunlar diye- oranın suçlu-günahkarları kıldık. Oysa onlar, hileli-düzeni ancak kendilerine kurarlar da bunun şuuruna varmazlar. (Enam Suresi, 123)
Rabbimiz'in bu ayetleriyle bildirdiği kanunu, Hz. İsa yeniden dünyaya geldiğinde bir kez daha tecelli edebilir. Toplumun önde gelenleri, insanları Hz. İsa'ya inanmaktan alıkoyabilmek için çeşitli baskılar yapabilirler. Bu da insanların Hz. İsa'ya uymaktan çekinmelerine ve bu mübarek peygamberden uzak durmalarına neden olabilir. Ancak şunu da hemen belirtmek gerekir ki, samimi olarak Allah'a iman edenleri hak peygambere tabi olmaktan, Allah'ın izniyle, hiçbir baskı, hiçbir zorluk alıkoyamaz. Peygamberimiz (sav)'le birlikte yaşama şerefine erişmiş sahabelerin bu konudaki tavrı tüm Müslümanlara örnek olmalıdır. Allah Kuran'da, bazı kimselerin Peygamberimiz (sav) ile birlikte mücadele eden müminleri, mücadelelerinden alıkoymak ve Hz. Muhammed (sav)'den uzaklaştırabilmek için tedirgin etmeye çalıştıklarını haber vermiştir. İnkarcıların bu hilesi ve müminlerin bu durum karşısındaki cevabı ise Kuran'da şu şekilde bildirilmiştir:
Onlar, kendilerine insanlar: "Size karşı insanlar topla(n)dılar, artık onlardan korkun" dedikleri halde imanları artanlar ve: "Allah bize yeter, O ne güzel vekildir" diyenlerdir. (Al-i İmran Suresi, 173)
Hz. İsa yeniden yeryüzüne geldiğinde de, insanları bu mübarek peygambere uymaktan alıkoymaya çalışanlara karşı, samimi müminlerin cevabı ayette haber verildiği gibi olmalıdır. Rabbimiz'in bu seçkin ve onurlu elçisi ikinci kez geldiğinde, salih müminler ona gönülden teslim olup destek olacaklar, Allah'ın izniyle, hiçbir zorluk onları yıldırmayacaktır.
Hristiyanlığın Dejenere Olmuş Olması,
Hz. İsa'nın Tanınmasını Engelleyecektir
Peygamberlerin tebliğini inkar eden toplumların öne sürdükleri sözde bahanelerden biri de, peygamberlerin onları geleneksel dinlerinden uzaklaştırmaya çalıştığı iddiasıdır. Her toplum belirli adet ve göreneklere, bir kültür birikimine ve geleneksel inançlara sahiptir. Bu inançları arasında, peygamberlerin tebliğ ettiği hak dinin gereği olan güzel ahlaka uygun olmayan çeşitli batıl uygulamalar ve hurafeler de olabilir. Peygamberler ise gönderildikleri toplumları, inançlarının içine karışmış batıl uygulamalardan ve hurafelerden arındırır, onları Allah Katında hak olan din ahlakını yaşamaya çağırırlar. Ne var ki batıl yönlerini biliyor olmalarına rağmen, geleneksel inanç ve uygulamalarından ayrılmak istemeyen bazı insanlar, peygamberlerin bu çağrısına uymazlar. Onlar Kuran'da bildirildiği gibi, "atalarının dinlerine" yani birtakım batıl gelenek ve göreneklerine bağlı kalmakta ısrar ederler. Kuran'da bu insanların durumu şu şekilde haber verilmiştir:
Ne zaman onlara: "Allah'ın indirdiklerine uyun" denilse, onlar: "Hayır, biz, atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye (geleneğe) uyarız" derler. (Peki) Ya atalarının aklı bir şeye ermez ve doğru yolu da bulamamış idiyseler? (Bakara Suresi, 170)
Bu insanların atalarının dinine duydukları bağlılık ise, temelde kurulu düzenlerinin bozulmasından endişe etmelerinden kaynaklanmaktadır. Menfaatlerini, makam ve mevkilerini, sözde toplum içerisindeki itibarlarını üzerine kurdukları tüm sistemin alt üst olması bu insanlar için kabul edilebilir bir durum değildir. Bu nedenle de, peygamberlerin tebliğ ettiği hak dini kendileri için büyük bir tehlike olarak görür ve var güçleriyle peygamberlere karşı mücadele yürütürler. Bu ahlaktaki insanların, tarih boyunca gönderilmiş tüm elçilere aynı şekilde karşı geldikleri Kuran'da şöyle haber verilmiştir:
İşte böyle, senden önce de (herhangi) bir memlekete bir elçi göndermiş olmayalım, mutlaka onun 'refah içinde şımarıp azan önde gelenleri' (şöyle) demişlerdir: "Gerçekten biz, atalarımızı bir ümmet (din) üzerinde bulduk ve doğrusu biz, onların izlerine (eserlerine) uymuş kimseleriz." (Zuhruf Suresi, 23)
Hz. Şuayb'a, Hz. Nuh'a, Hz. Musa'ya, Hz. Lut'a, Hz. Süleyman'a, Hz. İbrahim'e ve sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav)'e bu şekilde karşı çıkan insanlarla benzer ahlaka sahip olanlar, Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde ona da aynı nedenle karşı çıkacak olabilirler. Ve bu insanların içerisinde bulundukları topluma yapacakları sahte telkinler, büyük çoğunluğun da Hz. İsa'yı tanıyamamasına neden olacak olabilir.
Bunun yanı sıra, Hz. İsa ikinci kez geldiğinde İslam ile hükmedecektir. Bu durum, özellikle pek çok batıl gelenek ve inanca sahip olan bazı Hristiyanlar tarafından şaşkınlıkla karşılanabilir. Oysa, Hz. İsa onları doğruya ve kurtuluşa davet edecektir. Ancak bu durumu kavrayamamaları bu kimseleri büyük bir yanılgıya sürükleyecek olabilir. (En doğrusunu Allah bilir).
Bazı Hristiyanların bu konuda yaşayacağı tedirginliğin ve şaşkınlığın temelinde ise, Hristiyanlığın, Hz. İsa'nın Allah Katına yükseltilmesinin ardından başta Hz. İsa'nın Allah'ın oğlu olduğu (Allah'ı tenzih ederiz) ve teslis (Allah'ı tenzih ederiz) gibi sapkın inanışlar olmak üzere büyük tahribata uğraması yer almaktadır. Bu kişiler Hristiyanlığı tahrif edilmiş haliyle muhafaza edebilmek için, Hz. İsa'nın Allah'ın varlığını ve birliğini tebliğ etmesine, kendisinin de Allah'ın bir kulu ve yalnızca peygamberi olduğunu haber vermesine ve onları İslam ahlakına davet etmesine karşı gelecek olabilirler. Atalarından öğrendikleri bu batıl dini sürdürmek isteyenler, Hz. İsa'nın tanınmasını ve hak dini tebliğ etmesini engellemek için büyük uğraşlar verecek olabilirler. Firavun ve yakın çevresi de, Hz. Musa kendilerini doğruya davet ettiğinde, benzer bir şekilde atalarının sapkın dininden vazgeçmek istememiş ve hatta Hz. Musa ve Hz. Harun'u çirkin iftiralarla engellemeye çalışmışlardır. Kavminin Hz. Musa'nın tebliği karşısındaki bu tutumu Kuran'da şöyle bildirilmiştir:
Onlar: "Siz ikiniz, bizi atalarımızı üzerinde bulduğumuz (yol)dan çevirmek ve yeryüzünde büyüklük sizin olsun diye mi bize geldiniz? Biz, sizin ikinize inanacak değiliz" dediler. (Yunus Suresi, 78)
Ayette bildirildiği gibi, Hz. Musa'nın kavmi hem atalarının batıl inanışlarına karşı akıl ve mantık dışı bir bağlılık sergilemekte, hem de inananlara iftira atarak, onların tebliğini kendilerince etkisiz hale getirmeye çalışmaktadırlar. Hz. İsa Allah'ın izniyle yeryüzüne gelip, yeniden insanları Kuran ahlakına çağırdığında da bu ahlaktaki insanlar, bu mübarek peygamberin gerçekte Hz. İsa olmadığı yalanını ortaya atabilir; bu kutlu peygamberi bunun gibi çeşitli iftiralarla itham edebilirler. Söz konusu kişilerin bu yöndeki propagandaları, din ahlakından uzak yaşayan pek çok insanın bu yalanların etkisi altında kalarak Hz. İsa'yı tanıyamamalarına neden olacak olabilir.
Hristiyanlığın tarihi dejenerasyonunun yanı sıra, ahir zamanda Deccaliyet'in telkinleriyle, Hristiyan toplumların dinlerinden iyice uzaklaşmaları da söz konusu olabilir. Bediüzzaman Said Nursi de eserlerinde, Deccaliyet'in bu toplumları manevi değerlerden uzaklaştırmasına dikkat çekmiştir:
... Aynen öyle de, Büyük Deccal şeytanın iğvası (aldatma) ve hükmü ile şeriat-ı İseviyenin (İsevilik dininin) ahkamını (hükümlerini) kaldırıp, Hristiyanların hayat-ı içtimaiyelerini (sosyal hayatlarını) idare eden rabıtaları (bağları) bozarak, anarşistliğe ve Ye'cüc ve Me'cüc'e zemin hazır eder.20
Bediüzzaman'ın bu açıklamalarına göre, Deccaliyet, telkin ve yönlendirmeleriyle, gerçek İseviliğin hükümlerini ortadan kaldıracak ve Hristiyanların sosyal düzenlerini sağlayan, onları birarada tutan manevi değerleri bozacaktır. Bediüzzaman'ın da dikkat çektiği tüm bu koşullar, Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde bazı kimselerin bu mübarek peygamberin ve onun şerefli mücadelesinin farkına varamamalarına, bazı kimselerin de belirli amaçlar doğrultusunda kendisini tanımazlıktan gelmelerine neden olacak olabilir.
Hz. İsa'nın Kuran'la Hükmedecek Olması
Tanınmasını Engelleyecektir
Hristiyanlar da tıpkı Müslümanlar gibi, Hz. İsa'nın yeniden yeryüzüne gelişini beklemektedirler. Ancak Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde, Hristiyanlar arasındaki bazı sapkın inanışları ve tahrif edilmiş batıl uygulamaları ortadan kaldıracak, tüm insanları Kuran'da bildirilen gerçek din ahlakına davet edecektir.
Tüm peygamberler gönderildikleri toplumlara aynı din ahlakını tebliğ etmişlerdir. Bütün elçiler, içinde yaşadıkları toplumları yalnızca Allah'a iman etmeye, O'na kulluk etmeye, O'nu razı edecek bir hayat yaşamaya davet etmişler; ahiret gününün azabından korunmaları için halklarına yol göstermişlerdir. Allah'ın tüm peygamberlerine indirdiği ve peygamberlerin de halklarına tebliğ ettikleri dinin aynı olduğu, bir ayette şöyle haber verilmektedir:
O: "Dini dosdoğru ayakta tutun ve onda ayrılığa düşmeyin" diye dinden Nuh'a vasiyet ettiğini ve sana vahyettiğimizi, İbrahim'e, Musa'ya ve İsa'ya vasiyet ettiğimizi sizin için de teşri etti ... (Şura Suresi, 13)
Dolayısıyla Hz. İsa da, yeniden dünyaya geldiğinde insanları Allah'ın tüm peygamberlerine indirmiş olduğu hak dine davet edecektir. Bu hak din, İslamiyet'dir. Dinin Allah Katında İslam olduğu, "Hiç şüphesiz din, Allah Katında İslam'dır..." (Al-i İmran Suresi, 19) ayetiyle haber verilmiştir. Hz. İsa da ikinci kez gelişinde insanlar arasında son hak kitap olan Kuran'la hükmedecek ve Allah'ın izniyle tüm insanları İslam ahlakında birleştirecektir.
Nitekim Said Nursi de, açıklamalarında Hz. İsa'nın gelişiyle birlikte Hıristiyanlığın batıl inanışlarından sıyrılarak gerçek İseviliğe döneceğini haber vermiştir:
İşte böyle bir sırada, o cereyan pek kuvvetli göründüğü bir zamanda, Hazret-i İsa Aleyhisselam'ın şahsiyet-i maneviyesinden ibaret olan hakiki İsevilik dini zuhur edecek (ortaya çıkacak), yani rahmet-i İlahiyenin semasından nüzul edecek; hal-i hazır Hristiyanlık dini o hakikata karşı tasaffi edecek (temizlenecek), hurafattan ve tahrifattan (hurafelerden ve tahriflerden) sıyrılacak, hakaik-i İslamiye (İslam gerçeği) ile birleşecek; manen Hristiyanlık bir nevi İslamiyet'e inkılab edecektir. Ve Kuran'a iktida ederek (uyarak), o İsevilik şahs-ı manevisi tabi (uyan) ve İslamiyet metbu (uyulan) makamında kalacak; din-i hak bu iltihak (katılma) neticesinde azim bir kuvvet bulacaktır.21
Bediüzzaman'ın sözlerinde belirttiği gibi, Hristiyanlık dini, Hz. İsa'nın ikinci kez yeryüzüne gelişiyle birlikte, batıl inanışlardan, hurafelerden ve tahrif olmuş özelliklerinden arınacak ve temizlenecektir. İsevilik gerçek din olan İslamiyet ile birleşecek, manevi olarak Hristiyanlık İslamiyet'e dönecektir.
Bu durum, sapkın inanışlarını ve batıl uygulamalarını devam ettirmek isteyen insanlar tarafından tereddütle karşılanacak ve insanların büyük bir çoğunluğunun Hz. İsa'yı tanıyamamasına neden olacak olabilir. Ancak vicdan sahibi, Allah'a samimi olarak iman eden, Allah'tan korkup sakınan, ahiret gününde hesap vereceğine inanan müminler ise Hz. İsa'yı gördüklerinde hemen ona iman edecek ve gönülden tabi olacaklardır.
Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) de, Hz. İsa yeniden yeryüzüne geldiğinde, Müslümanların bu değerli insanın yardımcıları olma şerefine erişeceklerini haber vermiştir. Peygamberimiz (sav)'in hadis-i şerifinde şöyle buyrulmaktadır:
... Beni hak peygamber olarak gönderen Allah'a yemin ederim ki, elbette Meryem oğlu İsa (kıyamete yakın indirildiği zaman) benim ümmetimde, kendi (peygamberliği dönemindeki sahabeleri olan) havarilerine halef (onların yerini tutacak kimseler) bulacaktır.22
Hz. İsa'nın yardımcıları olmak, hiç şüphesiz samimi olarak iman edenler için hem çok büyük bir müjde hem de önemli bir sorumluluktur. Hz. İsa'nın destekçisi olmak gibi şerefli bir konuma erişebilmek tüm iman edenlerin gönülden talebidir.
Geçmişte de Dönemin Sözde Din Adamları
Hz. İsa'yı Tanıyamamışlardır
Hz. İsa'nın yaşadığı dönemde, Akdeniz tümüyle Roma İmparatorluğu'nun egemenliği altındaydı. Romalılar Akdeniz çevresinde yaşayan tüm toplumlar gibi, çok tanrılı batıl bir dine inanıyorlardı. Yahudi toplumunun içinde de dini farklı şekillerde yorumlayan birçok mezhep bulunmaktaydı. Allah'ın Hz. Musa'ya vahyettiği hak dinden uzaklaşılmış, batıl gelenekler ve çarpık inançlar türetilmişti. Hz. İsa yeryüzüne ilk gelişindeki bu dönemde, hem putperest Helen kültürüyle ve hem de Yahudiler içindeki bazı müşrik gruplarla çok büyük bir fikri mücadele içinde olmuş, onlara Allah'ın dinini hikmetli örneklerle anlatmıştır.
Ancak, Hz. İsa'nın insanları davet ettiği hak yola karşı çıkanların başında birtakım sözde din adamları yer almıştır. Bu kimseler, Allah'ın Hz. İsa aracılığıyla insanlara gönderdiği vahiyden rahatsızlık duymuşlardır. Çünkü Hz. İsa'nın tebliği, hem maddeci bir dünya görüşüne sahip olanların, hem de samimiyetini kaybederek, şekle ve hurafeye yönelenlerin yanlış yolda olduklarını göstermekteydi.
Kurulu düzenden menfaat sağlayan bu sözde din adamları, kendilerini hak olana çağırdığını bildikleri halde Hz. İsa'nın tebliğine uymayı kabul etmemişlerdir. Söz konusu kişiler, Yahudi toplumu üzerinde büyük bir otoriteye sahiptiler. Din adamı gibi görünerek herkesten büyük bir saygı görüyorlardı. Oluşturdukları batıl sistem, onlara statü ve hatta para kazandıran bir kurum haline gelmişti. Ülkeyi yönetmekte olan Roma Valisi ile de iş birliği içindelerdi. Bu sayede Roma'nın kendilerine sağladığı ayrıcalıklardan yararlanmaktaydılar. Bu şartlar göz önünde bulundurulduğunda, Hz. İsa'nın tebliğinin neden bu sözde din adamlarını rahatsız ettiği açıkça ortaya çıkmaktadır. Çünkü Hz. İsa da tüm peygamberler gibi, gönderildiği toplumun insanlarına, bozuk olan, her türlü ahlaksızlığı meşru gören bu batıl sistemin kötülüklerini anlatmış, onları bundan vazgeçmeye çağırmıştır. İnsanlara yaptıkları tüm adaletsizlikleri, haksızlıkları, ahlaksızlıkları ve putperest dinlerini terk etmelerini sadece Allah için yaşamalarını tebliğ etmiştir. İnsanlara Allah'tan korkup sakınmayı, Allah'ı sevmeyi, Allah'a teslim olmayı öğütlemiştir.
İncil'de Hz. İsa'nın, halkın önünde bu sahte din adamlarının sahtekarlıklarını şu şekilde açıkladığı ifade edilir:
Uzun kaftanlar içinde dolaşmaktan hoşlanan, meydanlarda selamlanmaya, havralarda en seçkin yerlere, şölenlerde baş köşelere kurulmaya bayılan din bilginlerinden sakının. Dul kadınların malını mülkünü sömüren, gösteriş için uzun uzun dua eden bu kişilerin cezası daha da ağır olacaktır. (Luka, 20: 46-47)
Kuran'da ise Hz. İsa'nın Tevrat'ı doğrulamak, Yahudileri batıl inanış ve uygulamalarından arındırmak için gönderildiği birçok örnekle haber verilmiştir. Al-i İmran Suresi'nde Hz. İsa'nın tebliği şöyle haber verilmiştir:
Benden önceki Tevrat'ı doğrulamak ve size haram kılınan bazı şeyleri helal kılmak üzere size Rabbiniz'den bir ayetle geldim. Artık Allah'tan korkup bana itaat edin. Gerçekten Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz'dir. Öyleyse O'na ibadet edin. Dosdoğru olan yol işte budur. (Al-i İmran Suresi, 50-51)
Dönemin bazı Yahudi din adamları, kitaplarında yazılı olan Mesih'i bekliyor olmalarına ve Hz. İsa'nın üstün ahlakına, imanına ve Rabbimiz'in ona lütfettiği mucizelere şahit olmalarına rağmen Hz. İsa'yı tanımazlıktan gelmiş ve ona karşı büyük mücadele yürütmüşlerdir. İşte geçmişte menfaatleri sarsılan bazı sözde din adamlarının Hz. İsa'ya karşı çıkmaları gibi, Hz. İsa yeniden dünyaya geldiğinde de benzer ahlaka sahip kişilerin Hz. İsa'ya karşı çıkmaları söz konusu olabilir. Sözde din adamı görünümünde olan bu kişilerin kendilerince Hz. İsa aleyhinde konuşmaları ve bu yönde propaganda yapmaları halkın bazı kesimlerinin de yanlış yönlenmesine sebep olabilir. Oysa samimi olarak Allah'ın indirdiği dine inanan ve yalnızca Allah rızası için yaşayan bir insan, Allah'ın izniyle, Hz. İsa'yı gördüğü anda vicdanıyla hemen bu mübarek peygamberi tanır ve ona tam bir teslimiyetle teslim olur. Samimi olarak iman edenlerin, makam mevki elde etmek, elde etmiş oldukları konumları korumak gibi bir kaygı ve endişeleri yoktur. Salih müminlerin tek istekleri yalnızca Allah'ı razı etmek ve O'nun hoşnut olacağı bir yaşam sürebilmektir. Hz. İsa geldiğinde de, yine yalnızca Allah'ın rızasını gözetmelerinden dolayı, Allah'ın izniyle bu mübarek peygambere tabi olacak ve onu en güzel şekilde destekleyeceklerdir.
Yeryüzüne Beşer Olarak Gelmesi,
Bazı İnsanların Hz. İsa'yı Tanımalarını Engelleyecektir
Hristiyanlığın tahrif edilmiş sapkın inanışlarından biri de, Hz. İsa'nın sözde ilahlaştırılması (Allah'ı tenzih ederiz) ve Hz. İsa'nın Allah'ın oğlu olduğunun (Allah'ı tenzih ederiz) iddia edilmesidir. Bu sapkın inanışlar, bazı insanların Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde, bu mübarek peygamberi tanımalarına engel olabilir. Kuran'da bu sapkın inanç şu şekilde bildirilmiştir:
Ey Kitap Ehli, dininiz konusunda taşkınlık etmeyin, Allah'a karşı gerçek olandan başkasını söylemeyin. Meryem oğlu Mesih İsa, ancak Allah'ın elçisi ve kelimesidir. Onu ('Ol' kelimesini) Meryem'e yöneltmiştir ve O'ndan bir ruhtur. Öyleyse Allah'a ve elçisine inanınız; "üçtür" demeyiniz... (Nisa Suresi, 171)
Hz. İsa da diğer tüm peygamberler gibi, Allah Katında seçkin, onurlu ve değerli olan mübarek bir beşerdir. Rabbimiz'in tüm insanlara örnek olacak bir ahlak ve imanla yarattığı bir kuludur. İnsanlara, şirk koşmadan, bir ve tek olan Allah'a iman etmelerini öğütlemiştir. Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde de, Hristiyanlığı bu tahrif edilmiş sapkın inanışlardan arındıracaktır. İnsanları, Kuran'da bildirilen yüce sıfatlarıyla Rabbimiz'e yönelip dönmeye, yalnızca O'nun rızası için yaşamaya, ahiret gününde hesap vereceklerini unutmamaya, her türlü batıl inanç ve uygulamayı terk edip gerçek din ahlakını yaşamaya davet edecektir. Hristiyanlık inancı içerisinde bazı insanların öne sürdükleri iddiaların büyük bir yalandan ibaret olduğunu, kendisinin yalnızca bir beşer ve Allah'ın peygamberi olduğunu onlara Hz. İsa'nın bizzat kendisi açıklayacaktır. Kuran'da Hz. İsa'nın insanlara şirk koşmadan iman etmelerini bildirdiği şu şekilde haber verilmiştir:
... Oysa Mesih'in dediği (şudur:) "Ey İsrailoğulları, benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah'a ibadet edin. Çünkü O, Kendisi'ne ortak koşana şüphesiz cenneti haram kılmıştır, onun barınma yeri ateştir. Zulmedenlere yardımcı yoktur." (Maide Suresi, 72)
Tarih boyunca inkarcıların iman etmemek ve elçilerin çağrılarına uymamak için öne sürdükleri batıl iddialardan biri; peygamberlerin kendileri gibi insanlar oldukları ve bu nedenle onlara inanmayacaklarını söylemeleridir. Aslında bu ve benzeri batıl mantıklar, bu kimselerin iman etmemek için öne sürdükleri samimiyetsiz bahanelerdir. Allah Kuran'da bu ahlaktaki insanların iman etmek için elçilerden mucize istediklerini ancak, Rabbimiz'in bir lütfu olarak mucizeler gerçekleştiğinde yine de iman etmediklerini bildirmiştir:
Olanca yeminleriyle, eğer kendilerine bir ayet gelse, kesin olarak ona inanacaklarına dair Allah'a yemin ettiler. De ki: "Ayetler, ancak Allah Katındadır." Onlara (mucizeler) gelse de kuşkusuz inanmayacaklarının şuurunda değil misiniz? (Enam Suresi, 109)
Nitekim inkar edenlerin, geçmiş toplumlara gönderilmiş elçilere verdikleri cevaplar da, bu kimselerin sapkın mantık örgülerini bir kez daha gözler önüne sermektedir. Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) de toplumunu din ahlakını yaşamaya çağırdığında onlardan benzer cevaplar almıştır. Bu kimselerin gösterdikleri sapkın tavır Kuran'da şöyle haber verilmektedir:
Dediler ki: "Bu elçiye ne oluyor ki, yemek yemekte ve pazarlarda dolaşmaktadır? Ona, kendisiyle birlikte uyarıcı olacak bir melek indirilmesi gerekmez miydi? Ya da kendisine bir hazinenin bırakılması veya (ürünlerinden) yemekte olduğu bir bahçesi olması (gerekmez miydi)?" Zulmedenler dedi ki: "Siz olsa olsa, ancak büyülenmiş bir adama uyuyorsunuz." Bir bak; senin için nasıl örnekler verdiler de böylece saptılar. Artık onlar hiçbir yol bulamazlar. (Furkan Suresi, 7-9)
Ayetlerde de buyrulduğu gibi, öne sürdükleri örnekler, bu kişilerin doğru yoldan sapmalarına neden olmaktadır. Benzer ahlaka ve mantık örgüsüne sahip olan kişiler, Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde de aynı bahanelerle peygambere uymaktan ve ona destek olmaktan kaçınacak olabilirler. Bu kişilerin, söz konusu çarpık mantıkları öne sürerek yapacakları propagandalar, Hz. İsa'nın pek çok insan tarafından da tanınmasına engel olacak olabilir. Hristiyanlığın sapkın inanışlarını muhafaza etmek isteyen çevrelerin de desteğiyle bu kişiler, Hz. İsa geldiğinde insanları ona uymaktan alıkoyabilmek için faaliyet yürütecek olabilirler. Çeşitli yalanlarla ve batıl telkinlerle insanları Hz. İsa'dan uzaklaştırmaya çalışabilirler. Kuran'da;
Dediler ki: "Bizden biri olan bir beşere mi uyacağız? Bu durumda gerçekten biz bir sapıklık (delalet) ve çılgınlık içinde kalmış oluruz." (Kamer Suresi, 24)
"Eğer sizin benzeriniz olan bir beşere boyun eğecek olursanız, andolsun, siz gerçekten hüsrana uğrayanlar olursunuz." (Müminun Suresi, 34)
ayetlerinde bildirilen ifadelere benzer yalanlarla insanları aldatmaya çalışabilirler. Ancak müminler, "Meryem oğlu Mesih, yalnızca bir elçidir. Ondan önce de elçiler gelip geçti. Onun annesi dosdoğrudur, ikisi de yemek yerlerdi. Bir bak, onlara ayetleri nasıl açıklıyoruz?..." (Maide Suresi, 75) ayetinde haber verildiği gibi, Hz. İsa'nın yalnızca Allah'ın bir elçisi olduğunu, ancak Allah Katında çok mübarek bir insan olduğunu bilirler. Hz. İsa, Allah'ın takdir ettiği vakitte yeniden dünyaya geldiğinde de bu bilinçle, Hz. İsa'ya gönülden bir sevgi ve saygıyla bağlanır ve ona en güzel şekilde destek olurlar.
Hz. İsa'nın Öldüğü Yanılgısını Öne Sürenlerin Propagandaları,
Hz. İsa'nın Tanınmamasına Neden Olacaktır
Hz. İsa'nın yeniden yeryüzüne geleceği dönemde bazı insanların, Hz. İsa'nın öldüğü ve ikinci kez gelmeyeceği yanılgılarını sürekli gündemde tutmaları da, Hz. İsa'nın tanınmasını engelleyecek nedenlerden biri olabilir. Oysa Kuran'da Hz. İsa'nın ölmediği ve öldürülmediği açıkça bildirilmiştir. Peygamberimiz (sav)'in hadislerinde de Hz. İsa'nın ikinci kez yeryüzüne geleceği pek çok detayıyla müjdelenmiştir. Ayrıca Kuran'da Hz. İsa'nın yeniden dünyaya geleceğine işaret eden birçok ayet bulunmaktadır.
Tüm bu gerçeklere rağmen bazı kimseler, konu hakkında yeterince bilgi sahibi olmadıklarından ya da bazı ön yargıları nedeniyle Hz. İsa'nın öldüğü yanılgısını öne sürmekte ve yeniden dünyaya gelmeyeceğini iddia etmektedirler. Bu yanılgıya kapılmış olanların propagandaları, insanların büyük kısmını etkisi altına alıp onların da aynı aldanışla hareket etmelerine neden olabilir. Bu koşullar altında, Hz. İsa ikinci kez yeryüzüne geldiğinde pek çok insan Hz. İsa'yı tanıyamayacak olabilir.
Hazreti Mehdi Hakkındaki Rivayetler "Mütevatir"dir ("Mütevatir" ne demektir?)
Mehdiyet Hadislerinin Mütevatir Olduğuna Dair Alimlerin İzahları
Ehl-i Sünnet İtikadına Göre Mütevatir Hadislere İnanmanın Gerekliliği
Mütevatir Rivayetleri Reddetmenin İnkar Olduğuna Hükmeden Ehl-i Sünnet Alimleri
Mehdiyet Hakkında Verilen Bazı Fetva Örnekleri
Hazreti Mehdi Hakkındaki Rivayetler "Mütevatir"dir
"Mütevatir" ne demektir?
z. Mehdi hakkında rivayet edilen hadislerin mütevatir olduğu hemen hemen bütün İslam alimleri tarafından kabul edilen bir gerçektir. Ancak, öncelikle "mütevatir hadis"in ne anlama geldiğini açıklamak gerekir. "Giriş" bölümünde de kısaca tarif ettiğimiz gibi, hadis bilimcilerine göre bir haber birçok kişi tarafından rivayet edilmişse ve bu ravilerin bir araya gelip haber uydurmaları, durumları itibarıyle teknik olarak mümkün değilse buna "mütevatir" haber denilir. Mütevatir habere de "tevatür" adı verilir.
Bir kaynakta tevatür terimi şöyle tanımlanmaktadır:
"Tevatür", kelime anlamı olarak "kuvvetli haber, içinde yalan ihtimali olmayan ve bir cemaate dayanan kuvvetli haber" demektir. (Büyük Lugat-Tür-Dav, 3003)
Diğer çeşitli kaynaklarda da mütevatir kelimesinin anlamı şöyle açıklanmaktadır:
"Yalan üzerine birleşmeleri aklen mümkün görülmeyen toplulukların birbirinden ve ilk topluluğun direk Resulullah (sav)'dan rivayet ettiği hadis-i şeriftir. Yakin (hiç şüphe edilmeyecek) bir ifade eder. Artık bu hadis hakkında "Acaba bu hadis Resulullah (sav) tarafından söylenmiş midir?" diye bir şüpheye imkan yoktur." (Ömer Nasuhi Bilmen, "Muvazzah İlm-i Kelam", s. 53)
"MÜTEVATİR HABER": Duyularla hissedilen bir şey hakkında yalan üzere ittifak etmeleri aklen mümkün olmayan bir kalabalığın verdikleri bir haber olup bizzat (yakini) ilim ifade eder. Böyle bir haber kat'i olarak sahih olup akideye taalluk eden meselelerde onunla amel vaciptir. (Mahmud Ebu Reyye, "Muhammedi Sünnetin Aydınlatılması", s. 300)
"MÜTEVATİR HADİS": Yalan üzerinde birleşmeleri adeten mümkün olmayan raviler topluluğunun ("cemm-i ğafir"), her nesilde, kendileri gibi bir topluluktan alıp naklettiği, işitme veya görmeye ("mahsûsat") dayanan hadistir. Kesin bilgi ifade eder, amel vaciptir, reddi küfrü gerektirir, tetkik ve tenkid dışıdır.
Lafzen Mütevatir: Bütün rivayetlerinde lafızları aynı olan hadistir ki "yok denecek kadar" azdır. "Men kezebe aleyye..." misalidir. Kayıt konmadan "mütevatir hadis" denince "lafzen mütevatir" anlaşılır.
Manen Mütevatir: Aralarında ortak bir nokta bulunan değişik lafızlı hükümlerin, tevatür şartlarını taşıyan râvîlerce rivayet edilmesiyle ortaya çıkan "ortak manaya" denir. Mesela, 100 kadar değişik lafızlı hadisten çıkan bir mütevatir mana Resûlullah Aleyhissalatü ves`selâm`ın "ellerini kaldırarak dua ettiğidir." (İsmail Lütfi Çakan, "Hadis Usulü", İFAV, İstanbul 1993, s. 105-150)
MEHDİYET KONUSU
SAĞLAM DELİLLERE DAYANMAKTADIR
Hazreti Mehdi Hakkındaki Rivayetler "Mütevatir"dir ("Mütevatir" ne demektir?)
Mehdiyet Hadislerinin Mütevatir Olduğuna Dair Alimlerin İzahları
Ehl-i Sünnet İtikadına Göre Mütevatir Hadislere İnanmanın Gerekliliği
Mütevatir Rivayetleri Reddetmenin İnkar Olduğuna Hükmeden Ehl-i Sünnet Alimleri
Mehdiyet Hakkında Verilen Bazı Fetva Örnekleri
Mehdiyet Hadislerinin Mütevatir Olduğuna
Dair Alimlerin İzahları
u konuyla ilgili çeşitli alimlerin görüşlerini aşağıda veriyoruz:
MUHAMMED B. RESUL BERZENCİ
Hz. Mehdi'nin varlığı ve ahir zamanda zuhur edeceği, Peygamber (S) ailesinden ve Fatıma (A) oğullarından oluşu, tevatür ölçüsüne ulaşan hadislerle açıklanmıştır ve bu hadisleri inkar etmenin hiçbir anlamı yoktur... Tevatür ölçüsünü aşan, doğru ve açık hadislerde, Hz. Mehdi'nin Fatıma soyundan olup, dünya sona ermeden zuhur edeceği, zulüm ve haksızlıkla dolmuş olan dünyaya, adalet ve hakkaniyet getireceği, onun zamanında İsa Mesih'in gökten ineceği ve onun önderliğinde namaz kılacağı kanıtlanmış bulunmaktadır. (Muhammed b. Resul Berzenci, "el-İşaetü li Eşrat'is-Saeti", s. 305)
ALAEDDİN ALİ B. HİŞAM MUTTAKİ HİNDİ
Allah'ın rahmeti sana olsun bil ki vaadedilen Hz. Mehdi'nin var oluşunda hiç kuşku yoktur. Üçyüz hadis ve eserle hatta daha fazlası ile bu kanıtlanmıştır. (Casim Mühelhil, "el-Burhan", c. 1, s. 339)
ABDULMUHSİN BİN HAMD EL-ABBAD
Her Müslümanın, Peygamber (sav)'in verdiği gaybi haberlere özellikle de Hz. Mehdi ve Deccal'ın zuhur edeceğine dair bildirdiği ön haberlere inanması, tasdik etmesi vaciptir. Bu itibarla Mehdilik hakkındaki haberlerin çokluğu senetlerinin doğru oluşuna rağmen, onları tutarsız saymak mümkün değildir. Ancak bilgisizler, hak ile kavgalı olanlar veya onların senetlerini incelemekten aciz olanlar bu haberleri inkar ederler. Oysa o hadisleri doğrulamak Peygamber Hazretlerine inanmanın bir parçasıdır. Çünkü onun sözlerini kabul etmek, ona inanmanın bir gereğidir. Ve Allah'ın Kuran'da (Bakara Suresi, 2-4) müminleri övdüğü gaibe inanışın ta kendisidir. (Dr. Abdulmuhsin bin Hamd el-Abbad, "Mecellet'ül-Camiat-ül-İslamiyye", yıl 1, sayı 3, s. 624-627)
MUHAMMED NASREDDİN ALBANİ
Sözün özü şu ki, Hz. Mehdi'ye inanmak, Peygamber (sav)'den aktarılan tevatür hadislere dayalı köklü bir inançtır ve ona inanmak vaciptir. Çünkü Allah'ın buyruğunda (Bakara Suresi, 2-4) takvalıların özelliklerinden olarak anlatılan gaibe inanmak inanışın bir parçasıdır. Cahillerden başkası bunu inkar etmez. Bu inanç kitap ve sünnette doğru kabul edilen inanışlar üzerine ölmeyi, Allah'tan diliyorum. (Muhammed Nasreddin Albani, "Mecellet'üt-Temeddün'il-İslami", sayı 22, s. 646)
ŞEMSEDDİN MUHAMMED BİN AHMED SEFAREYNİ
Kıyamet gününün en büyük alametlerinden birisi de hakkında tevatür derecesini aşacak derecede hadis bulunan bir kişinin zuhur edeceğidir. İmamların sonuncusudur. Hz. Peygamber (sav)'den sonra peygamber olmayacağı gibi ondan sonra da imam olmayacaktır. Bu imam Fatıma oğullarındandır.
Birçok hadis hafızları, Hz. Mehdi'nin Peygamber soyundan olduğunu kabul etmişlerdir, böyle mütevatir bir konuya sırt çevirmek yakışık almaz. Hak ehlinin inancına göre, Hz. Mehdi, İsa Mesih'ten ayrıdır. Hz. Mehdi, Mesih'ten önce zuhur edecektir. Bu konu Sünni bilginleri arasında onların inancından sayılacak kadar yaygınlık kazanmıştır. (Şemseddin Muhammed bin Ahmed Sefareyni, "Levaih'ül-Envar'ül-Behiyye", c. 2, s. 74, 76, 86)
EBU ABDULLAH MUHAMMED B. CAFER İDRİSİ KETANİ
...Hz. Mehdi hakkındaki hadisler o kadar çoktur ki, tevatür ölçüsüne ulaşmaktadır ve bunları reddetmek uygun olmaz... Eğer uzun olacağından endişe duymasam, bu konuda bildiğim hadislerin hepsini buraya kaydederim. (Ebu Abdullah Muhammed b. Cafer İdrisi Ketani, "Nezm'ül Mütenasir min ahadis'il-Mütevatır", s. 145 ve 146)
ŞEHABEDDİN AHMED B. MUHAMMED GUMARİ
...Hz. Mehdi'nin zuhur edeceğine inanmak vaciptir, ona inanmak Peygamber (sav)'in buyruğunu doğrulamak için gereklidir. Nitekim bu konu ehl-i sünnet inanç kitaplarında kaydedilmiş ve kanıtlanmıştır. (Şehabeddin Ahmed b. Muhammed Gumari, "İbraz'ül-Vehm'ül Meknun", s. 3 ve 4)
HASANEYN MUHAMMED MAHLUF EL-MISRİ
Müslümanlara sahih hadislere güvenerek Hz. Mehdi'nin ahir zamanda zuhur edeceğine tam olarak inanmalarını öğütlüyoruz. Çünkü bunun aksi sözleri söyleyenlerin ne diyanet bilgileri vardır ne de gerçekte bu hadislere inanırlar. (Hasaneyn Muhammed Mahluf el-Mısri, "Seyyid'ül Beşer Yetaheddesü An'il-Mehdiyyi-Müntazar", kitabın önsözü)
EB'UL-HASAN MUHAMMED B. HÜSEYİN ABURİ
Hz. Mehdi'nin zuhur edeceğine dair birçok raviden mütevatir hadisler nakledilmiştir. Bu hadisler Hz. Mehdi'nin Peygamber Ehl-i Beytinden olduğunu, yedi yıl hüküm sürüp dünyayı adaletle dolduracağını, Mesih'in de ortaya çıkıp Deccal'i öldürmesinde ona yardım edeceğini ve Hz. Mehdi namaz kıldırırken Hz. İsa'nın onun arkasında namaz kılacağını vurguluyor" (Şemseddin Muhammed Kurtibi, "Tezkire", s. 710)
EBU MUHAMMED HASAN B. ALİ EL-BERBEHARİ HANBELİ
...Ve Meryem oğlu İsa'nın gökten ineceğine, Deccal'i öldüreceğine ve Muhammed oğullarından Kaim'in arkasında namaz kılacağına inanmak... (Casim Mühelhil, "El-Burhan", c 1, s. 426)
SAİD HAVVA
Araştırmacılar ahir zamanda Ehl-i Beytten bir halifenin olacağına anlaşmazlık göstermemişlerdir. İttifakla kabul edilen bu lider herkes tarafından Hz. Mehdi diye bilinenden başkası değildir. Buna göre biz de geleceği bildirilen o özelliklerdeki halifeye inanıyor ve o zuhur ettiği zaman onun taraftarlarından olmaya niyetliyiz. Allah'tan bu niyetimizle bize yardımcı olmasını diliyoruz. (Prof. Said Havva, "El-Akaid'ül-İslamiyye", c. 2, s. 1021-1026)
MUHAMMED B. ALİ ŞEVKANİ
...Bunlar hiç kuşku yok ki mütevatir hadislerdir, peygamberin buyruğu hükmündedir. Çünkü bu konuda içtihat yapılamaz ve kişisel hükümler geçerli değildir... Buna göre Deccal ve Mesih hakkındaki rivayetler mütevatir olduğu gibi Hz. Mehdi hakkındakiler de mütevatirdir. (Muhib b. Salih el'Bureyni, "Ikd'üd'Dürer Fi Ahbaril'Muntazar", s. 14- 15)
ŞEYH HASAN ADVİ HAMZAVİ
Hz. Mehdi hakkındaki hadisler manevi tevatür ölçüsünü geçmiş, inkar edilmelerinin bir anlamı yoktur. ("Meşarik'ül-Envar", f. 2, s. 115)
M. SIDDIK B. HASAN KUNUCİ
Fatımaoğullarından olan Hz. Mehdi hakkındaki hadisler tevatür ölçüsünden çoktur. "Sünen", "Müsned" ve "Mu'cem" kitaplarında mevcuttur. (Kunuci, "el-İzaetü...", s. 94)
İBN TEYMİYE
Resulullah'dan, ahir zamanda çocuklarından ismi ismine, künyesi künyesine denk, yeryüzünü adaletle dolduracak birisinin çıkacağını haber veren Hz. Mehdi hadislerinin hepsi sahihdir. (İbn Teymiye, "Minhacü's-Sünne", c. IV, s. 291)
ZAHİDU'L-KEVSERİ
Hz. Mehdi, Deccal ve Mesih ile ilgili hadislerin tevatür derecesine ulaştığına dair rivayetlerde, hadis ilimleri hakkında bilgi sahibi bulunan kimselerce şüphe götüren bir nokta değildir. Gerçi bazı kelamcıların kıyamet alametlerine itikadın yani iman etmenin vacip olduğunu itiraf etmelerine rağmen bunlar bu konuya dair bazı hadisler hakkında şüphe uyandırmaktadırlar. Fakat bu onların hadis ilminde derinlemesine bir bilgiye sahip olmadıklarının neticesidir, başkası değil. (Muhammed Zahidul'l Kevseri, "Nazratun abire fi Mezaimi Men Yünkirü Nüzule İsa Kable'l Ahire", s. 49)
MUHAMMED B. HASAN EL-ESNEVİ
Muhammed b. Hasan El-Esnevi (Menakibiş-Şafii) eserinde der ki; Hz. Mehdi hususunda, Resulullah (sav)'den nakl edilen haberler tevatür halini almıştır... O'nun, Ehl-i Beytinden olacağı haber verilmiştir... (Muhammed B. Resul Al - Hüseyni El Berzenci, "Kıyamet Alametleri", Pamuk Yanıları, Trc. Naim Erdoğan)
MEHDİYET KONUSU
SAĞLAM DELİLLERE DAYANMAKTADIR
Hazreti Mehdi Hakkındaki Rivayetler "Mütevatir"dir ("Mütevatir" ne demektir?)
Mehdiyet Hadislerinin Mütevatir Olduğuna Dair Alimlerin İzahları
Ehl-i Sünnet İtikadına Göre Mütevatir Hadislere İnanmanın Gerekliliği
Mütevatir Rivayetleri Reddetmenin İnkar Olduğuna Hükmeden Ehl-i Sünnet Alimleri
Mehdiyet Hakkında Verilen Bazı Fetva Örnekleri
Ehl-i Sünnet İtikadına Göre
Mütevatir Hadislere İnanmanın Gerekliliği
ütevatir hadislere inanmanın gerekliliğini ve mütevatir haberlerin dindeki önemini pek çok İslam alimi yazdıkları eserlerde vurgulamışlardır. Aşağıda çeşitli İslam alimlerinin bu konudaki görüşlerinden örnekleri veriyoruz:
ŞEHABETTİN İBN-İ HACER ASKELANİ
"Tevatür isnad ilminin konularından değildir. Çünkü isnad ilmi bir hadisin doğru olup olmadığını ravilerin kişiliğini ve vasıflarını inceleyerek ortaya koyar. Halbuki mütevatir bir haberin ricali (ravileri) incelemeye alınmaz, mütevatir hadise hiçbir sorgu yapılmadan amel etmek vaciptir." (Dr. Subhi Salih, "Ulum'il-Hadis", s. 151 ve 152)
MUHAMMED CEMALEDDİN EL-KASİMİ EL-DIMIŞKİ
"Bil ki doğrulukları ilmen isbat edilmiş bir zümre insanın rivayet ettiği hadis "Mütevatir"dir. Yani, bu kişilerin, tüm rivayet sınıflarında yalancılıkta elbirliği etmeleri ihtimali bulunmaz... Ravileri hakkında hiçbir münakaşaya girilmeden bu hadislere uyulması vaciptir." (Muhammed Cemaleddin el-Kasimi el-Dımışki, "Kavaid'üt-Tahdis, min Fununi Mustah'il-Hadis", s. 151)
NUREDDİN ATER
"Sahih veya Hasen hadislerin ravilerinde aranan adalet doğruluk gibi şartlar "mütevatir" hadis ravilerinde aranmaz. Çünkü bu hadisleri rivayet edenlerin sayısı o kadar çoktur ki, aklen bir araya gelip hadis uydurmaları mümkün olmaz. Bu nedenle hadis bilimcileri mütevatir hadisleri inceleme konusu yapmazlar. Onlara göre sadece bir hadisin doğruluğu veya geçerliliği inceleme konusu olur. Oysa mütevatir hadisin böyle bir şeye ihtiyacı yoktur... Bu ravilerinin yakin elde edilecek kadar çok oluşundandır. Bu da doğal ve zaruri bir olaydır." (Nureddin Ater, "Menhac'ün-Nakd fi Ulum'il-Hadis", s. 405)
EBU ABDULLAH MUHAMMED B. CAFER İDRİSİ KETANİ
"Tüm ravileri, başında, ortasında ve sonunda normalde yalancılıkta elbirliği etmeleri mümkün olmayacak kadar çok olan haber "mütevatir"dir... Hadis bilimcileri mütevatir rivayet ravilerinin adil olmasını hatta Müslüman olmalarını bile şart koşmuyorlar... Baliğ, adil ve Müslüman sayılmaları, aynı şekilde yaşıyor olmaları gerekmiyor. Kafir, fasık, buluğa ermemiş olmaları caizdir. Herhangi bir özel sıfat taşımaları da şart koşulmamıştır." (Ebu Abdullah Muhammed b. Cafer İdrisi Ketani, "Nezm'ül-Mütenasir min ahadis'il-Mütevatır", s. 5-6-9)
EBU'S-SADAT MUHAMMED B. MUHAMMED EBU ŞOHBE
"Mütevatir haberlerde ravinin adil ve hatta Müslüman olması şart değildir. Çünkü mütevatirin kabul edilirlik gerekçesi anlatanların çok oluşudur. Nitekim bir şehir halkı bir olayın gerçekleştiğini haber verirlerse, sözleriyle kesin bilgi elde edilir." (Dr. Ebu's-Sadat Muhammed b. Muhammed Ebu Şohbe, "el-Vesit fi Ulumi ve Mustalah'il-Hadis", s. 190)
EN-NEVEVİ
"Haber iki kısımdır: Mütevatir ve Ahad... Mütevatir haber, yalan üzere ittifak etmeleri mümkün olmayan bir kalabalığın yine kendisi gibi bir kalabalıktan naklettiği haber olup iki taraf (birinci tabaka ve ikinci tabaka) ve ortadakiler (bu ikisinin arasındakiler) eşittir. Bu kalabalık zanni olmayıp duyularla idrak edilen birşeyi haber verirler ve bu haber vermeyle yakini ilim hasıl olur. Muhakkiklerin genelinin de muvafık olduğu üzere tercih edilen görüş, tevatürün belli bir sayıyla sınırlandırılamayacağıdır." (El-Cezairi, "Tevcihu'n-Nazar", s. 33)
MEHDİYET KONUSU
SAĞLAM DELİLLERE DAYANMAKTADIR
Hazreti Mehdi Hakkındaki Rivayetler "Mütevatir"dir ("Mütevatir" ne demektir?)
Mehdiyet Hadislerinin Mütevatir Olduğuna Dair Alimlerin İzahları
Ehl-i Sünnet İtikadına Göre Mütevatir Hadislere İnanmanın Gerekliliği
Mütevatir Rivayetleri Reddetmenin İnkar Olduğuna Hükmeden Ehl-i Sünnet Alimleri
Mehdiyet Hakkında Verilen Bazı Fetva Örnekleri
Mütevatir Rivayetleri Reddetmenin
İnkar Olduğuna Hükmeden Ehl-i Sünnet Alimleri
uraya kadar bazı örneklerini aktardığımız ehl-i sünnet alimlerinin izahlarından, ahir zamanda Peygamber Efendimiz (sav)'in soyundan Hz. Mehdi adında mübarek bir zatın çıkacağına dair rivayetlerin mütevatir olduklarını gördük. Asılsız ve yalan olması akıl ve mantık açısından mümkün olmayan bu rivayetlere inanmanın gerekliliğini inceledik.
Durum böyleyken bazı İslam alimleri de, kesinlik arzetmelerinden dolayı, mütevatir hadisleri inkar etmenin doğrudan Hazreti Peygamber (sav)'i inkar etmek anlamına geleceğini belirterek, bunun da küfür olduğu şeklinde çok daha keskin bir hükme varmışlardır. Bu alimlerden bazılarının izahları şöyledir:
CELALEDDİN SUYUTİ
Biliniz ki: Her kim ister sözüyle, ister davranışı ile -fıkıhta belirtildiği üzere- (mütevatir hadisleri) inkar edip hüccet bilmezse kafir olur, İslam dairesinden çıkar; Yahudilerle, Hristiyanlarla ve Allah'ın dilediği grupla haşredileceklerdir. (Abdulgani Abdulhak, "Hücciyet'üs Sünnet", s. 270, Miftah'ül Cennet'ten naklen)
EBU'L-FAZL ABDULLAH B. MUHAMMED EL-İDRİSİ
"...Çünkü, alimlerin aldığı karar gereğince her kim, Peygamber (sav)'den nakledilen hadisleri mütevatir olduğu kanıtlandıktan sonra, reddine dair kabul edilebilir bir gerekçe göstermeden inkar ederse kafir olur." (Ebu'l-Fazl Abdullah b. Muhammed el-İdrisi, "El-Mehdi-ül Muntazar", s. 94-95)
MUHAMMED EL-MEKKİ
Güvenilir ravilerin aktardıkları hadislerde Peygamberimiz (sav) Hz. Mehdi'nin ahir zamanda zuhur edeceğini müjdelemiş, onun sıfatlarını ve zuhurunun belirtilerini açıklamıştır... Her kim vaadedilen Mehdi'yi inkar eder, yalan sayarsa kafir olur denmiştir. (Alaaddin Ali b. Hişam Muttaki Hindi, "El-Burhan fi Alamati Mehdiyyi Ahirzaman", c. 2, s. 865-876)
Aşağıdaki iki hadis de bu alimlerin vardıkları hükmü doğrular niteliktedir:
"Mehdi'nin çıkışını inkar eden,
Muhammed'e indirileni inkar etmiştir..."
"...Mehdi'yi inkar eden şüphesiz kâfirdir."
Bu hadisleri nakleden Ehl-i Sünnet kaynakları sırasıyla şunlardır:
1- "Fevaid-ul Ahbar", Ebu Bekir Ahmed b. Muhammed İskafi (ölm: H. 260)
2- "Cem'ul Ahadis-il Varide fi-l Mehdi", Hafız Ebu Bekir b. Hayseme, (ölm: H. 279)
3- "Maani-l Ahbar", Ebu-l Bekir Muhammed b. İbrahim Kelabazi Buhari (ölm: 380)
4- "Ravd-ul Enf ve Şerh-us Sire", Ebu Kasım Abdurrahman Süheyli (ölm: 581), c. 2, s. 431. (Malik b. Enes Muhammed b. Münkedir'den, o da Cabir'den rivayet etmiştir)
5- "İkd-ud Durer fi Ahbar-il Mehdi-il Muntazar", Yusuf b. Yahya Makdisi eş-Şafii (ölm: 685), s. 157. "Fevaid-ul Ahbar", İskafi ve "Şerhu-s Sire", Ebu-l Kasım Süheyli'den naklen.
6- "Feraid-us Simtayn", Şeyh İbrahim b. Muhammed Hamvini (ölm: 730), c. 2, s. 337, No. 585, "Maani-l Ahbar" Ebu Bekir Muhammed b. İbrahim'den naklen.
7- "Lisan-ul Mizan", İbn-i Hacer Askalani (ölm: 852), c. 4, s. 147, Mısır Baskısı; s. 130, Haydarabad Baskısı, "Maan-il Ahbar"dan naklen.
8- "el-Orfu-l Verdi Fi Ahbari-l Mehdi", Celaleddin Suyuti (ölm: 911), s. 161, "Fevaid-ul Ahbar"dan naklen.
9- "el-Kavl-ul Muhtasar fi Alamât-il Mehdi-il Muntazar", İbn-i Hacer eş-Şafii el-Mekki (ölm: 974) s. 56, Şam, Zahiriye Kütüphanesindeki el yazmasından alınan kopya, Kum'daki Ayetullah Mar'aşi kütüphanesinde mevcuttur, (Fevaid-ul Ahbar ve Şerh-us Sire'dan naklen...)
10- "el-Fetave-l Hadise", İbn-i Hacer-i Mekki s. 37.
11- "el-Burhan Fi Alâmât-i Mehdi-i Ahir-iz Zaman", Muttaki Hindi (ölm: 975).
12- "Levaih-ul Envar-il ilahiye...", Şeyh Muhammed b. Ahmet Sefarini el-Hanbeli (ölm: 1188), c. 2, Hz. Mehdi konulu "el-Faidet-ul Hamise" adlı bölümü; Hafiz İskafi'den naklen. (Adı geçen kaynakta ravi Cabir b. Abdullah'ın güvenirliği konusunda övgüyle söz edilmiştir.)
13- "Yenâbi-ul Mevedde", Süleyman b. İbrahim Kunduzi (ölm: 1294), 78. Babın başları, Cabir b. Abdullah Ensari'den naklen.
14- "el-İzae Li Ma Kâne ve Mâ Yekunu Beyne Yedey-is Sa'eh", Seyyid Muhammed Sıddık Kanuci Buhari (ölm: 1307) s. 137, "Cem-ul Ahadis-il Varide Fi-l Mehdi" İbn-i Hayseme ve "Fevaid-ul Ahbar" İskafi'den naklen.
15- "El-Mehdiyyu'l Muntazar", Ebulfazl Abdullah b. Muhammed Sıddık (ölm: 1308), s. 94 "Fevaid-ul Ahbar"'dan naklen.
MEHDİYET KONUSU
SAĞLAM DELİLLERE DAYANMAKTADIR
Hazreti Mehdi Hakkındaki Rivayetler "Mütevatir"dir ("Mütevatir" ne demektir?)
Mehdiyet Hadislerinin Mütevatir Olduğuna Dair Alimlerin İzahları
Ehl-i Sünnet İtikadına Göre Mütevatir Hadislere İnanmanın Gerekliliği
Mütevatir Rivayetleri Reddetmenin İnkar Olduğuna Hükmeden Ehl-i Sünnet Alimleri
Mehdiyet Hakkında Verilen Bazı Fetva Örnekleri
Mehdiyet Hakkında Verilen Bazı Fetva Örnekleri
ir önceki bölümde görüldüğü gibi, Mehdilik konusuyla ilgili hadisler tevatür derecesinde olup, hiçbir şüpheye yer bırakmadan bu konuya inanmanın gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu konuyla ilgili dünyada fetva makamı olarak kabul edilen, büyük İslam alimleri tarafından oluşturulan, "Rabitat'ül-Alem'il-İslami" dairesinin, Şeyh Muhammed Muntasır el-Ketani başkanlığındaki İslami Fıkıh Kurulu tarafından verilmiş ve Şeyh Muhammed el-Kazzaz'ın imzasını taşıyan 23 Şevval 1396 (17. 10. 1976) tarihli fetvası şu şekildedir:
"...Çok sayıda sahabe peygamberden Hz. Mehdi hakkında hadis rivayet etmişlerdir. Örneğin Osman b. Affan, Ali b. Ebu Talib, Ümmü Seleme gibi yirmisini ben biliyorum ve onlardan başka daha birçok rivayet nakletmiştir. Ayrıca Peygamber sözü hükmünde olan sahabenin buyruğu da vardır. Bu konuda içtihat edilemez ve aksi görüş belirtilemez. Bu konudaki nebevi hadisler Süneni Ebu Davud, Tirmizi, İbn-i Mace ve İbni Asakir'in Tarih'i Dımışki ve diğer kitaplarda kayda geçmiştir.
Hz. Mehdi konusunda özel kitaplar da yazılmıştır: "Ahbar'ül-Mehdi", "Ebu Nuaym Kitabı", "el-Vehm'ül-Meknun" ve diğerleri gibi... Önceki ve bugünkü büyükler Hz. Mehdi hakkındaki hadislerin tevatür olduğuna tekit etmişlerdir: es-Sehavi "Feth'ül-Mugıys'da; İbni Teymiyye "Fetava"da ve Eb'ul-Abbas Mağrıbi "el-Vehm'ül-Meknun"da belirttikleri gibi...
Hafızlar ve muhaddisler, Hz. Mehdi hakkındaki hadislerin tevatür olduğuna yakin etmişlerdir. Sonuç olarak Hz. Mehdi'nin zuhur edeceğine inanmak vaciptir. Ehl-i sünnet ve cemaat inançlarından sayılmaktadır. Sünnetten habersiz olan ve bid'at koyuculardan başka hiçbir Müslüman bu inancı inkar etmez." (Muhammed Mehdi el-Horasan, "el-Beyan fi Ahbar-ı Sahibüzzaman Mukaddimesi", s. 76-79)
Aynı şekilde, dünya çapında İslami konularda söz sahibi olan "İlim ve Fetva Konuları Daimi Kurultayı"nın, Şeyh Abdülaziz b. Baz, Şeyh Abdürrezzak Afişi, Şeyh Abdullah b. Suud ve Şeyh Abdullah b. Gadyan'ın da aralarında bulunduğu alimler tarafından verilen 2844 sayılı Mehdilik hakkındaki fetva şöyledir:
"Hz. Mehdi'nin zuhur edeceğini kanıtlayan rivayetler çoktur, hadis öncüleri birçok senetle bunları rivayet etmişlerdir. Ebu'l-Hasan el-Aburi, Allame Sefareyni ve Allame Şevkani gibi otoriteler bu hadislerin manevi tevatür olduğunu söylemişlerdir. Yüce Peygamber (sav)'in buyruklarında belirtilerini açıkladığı kişiden başkasını Mehdi olarak kabul etmek caiz değildir."
İSLAM ALİMLERİNİN MEHDİYET HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİ
Kütübü Sitte'de Yer Alan Mehdilik
Hakkındaki Bazı Hadisler
u bölümde, tarih boyunca çeşitli dönemlerde yaşamış İslam alimlerinin Mehdiyet hakkındaki görüşleri ve eserlerinde bu konuda aktardıkları rivayetlerden bir bölümü aktarılmaktadır.
Bilindiği gibi Kütüb-ü Sitte (Altı Kitap), altı meşhur hadis kitabından oluşan hadis külliyatının tümüne verilen addır. Bu altı kitapta Peygamber Efendimiz (sav)'den rivayet edilen hadislerin doğru oldukları, bütün ehl-i sünnet alimleri tarafından tasdik edilmiştir.
Bu nedenledir ki Kütüb-ü Sitte ehl-i sünnet itikadına göre dinde Kuran'dan sonra gelen en önemli ikinci kaynaktır. Öyle ki alimler Kütüb-ü Sitte'nin güvenilirliğine binaen, bu külliyatta yer alan hadisleri inkar etmeyi Resulullah (sav)'i inkar etmekle eş tutmuşlardır. Kütüb-ü Sitte'de Mehdiyet hakkında pek çok hadis rivayet edilmiştir. Yalnızca Kütüb-ü Sitte'de yer alması dahi Mehdiyet konusunun, doğruluğu şüphe götürmeyen bir gerçek olduğunu ortaya koymaya yeterlidir.
Kütüb-ü Sitte'deki Mehdiyet ve ahir zamanla ilgili hadislerden bazı örnekleri aşağıda aktarıyoruz:
SAHİH-İ BUHARİ
İmam Muhammed bin İsmail Buhari (810-870)'nin sahih hadis kitabıdır. Kütüb-ü Sitte'nin en önemli kitabıdır. Ehl-i sünnet alimleri Sahih-i Buhari'yi Kuran-ı Kerim'den sonra İslam dininde en temel ikinci kitap olarak kabul etmektedirler. İçinde 7275 hadis vardır. İmam-ı Buhari bu sahih hadisleri yaklaşık 600 bin hadis-i şerif arasından seçmiş ve Sahih-i Buhari'yi onaltı senede yazmıştır.
....Ebû Hureyre (R) şöyle demiştir: Rasûlullah (S) şöyle buyurdu: "Geceleyin yürütüldüğüm zaman Mûsâ'ya kavuştum". -Râvî dedi ki: Rasûlullah onu tavsîf etti.- "Bir de gördüm ki, o, Şenûe kabilesi erkeklerinden biri gibi karayağız, uzun boylu, düz saçlı bir zâttır." Rasûlullah dedi ki: "Ben Hz. İsâ'ya da kavuştum." Peygamber (sav) onu da tavsîf edip şöyle dedi: "Hz. İsâ, orta yapılı, sanki hamamdan çıkmış gibi al çehreliydi..."
…Bize Musa İbn Ukbe tahdîs etti ki. Nâfi' şöyle demiştir: Abdullah ibn Umer (R) dedi ki: Peygamber (S) bir gün insanların arasında Deccâl Mesîh'i zikretti de şöyle buyurdu: "... Dikkat edin ki, Deccâl Mesîh'in sağ gözü şaşıdır. Onun gözü sanki salkımındaki emsalinden dışarı çıkmış, iri bir üzüm tanesi gibidir."
…Bana ez-Zuhrî, Sâlim'den tahdîs etti kî, babası Abdullah ibn Umer Şöyle demiştir: Hayır Vallahi Peygamber (S) Hz. İsa için "Kırmızı (çehrelidir)" demedi. Lâkin o, şöyle buyurdu: "Ben uyumuştum, rüyâmda Ka'be'yi tavaf ediyordum. O sırada esmer, salıverilmiş düz saçlı bir kişi gördüm, iki kişi arasında onlara dayanarak iki tarafa bocalayarak sevk ediliyordu (tavafı böyle yapıyordu), başı da su damlatıyordu yâhud başı su akıtıyordu. Ben;
- Bu kimdir? diye sordum.
- Meryem oğlu'dur, dediler.
Ona yönelmek üzere yürüdüğüm sırada bir de kırmızı yüzlü, uzun boylu, başı kıvırcık saçlı, sağ gözü sakat, börtlek; sanki salkımındaki emsalinden dışarı çıkmış iri bir üzüm tanesi. (Orada bulunanlara:)
- Bu kimdir? diye sordum.
- Bu, Deccâl'dir. dediler.
…Saîd ibnu'l, Müseyyeb, Ebû Hureyre (R)'den şöyle dediğini işitmiştir: Rasûlullah (S) şöyle buyurdu: "Nefsim elinde olan Allah'a yemin ederim ki, muhakkak ileride Meryem oğlu İsâ sizin içinize adaletli bir hakem olarak inecektir. O zaman o, salibi (haçı) kıracak (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu öldürecek (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirecek), cizye vergisini kaldıracak, mal o kadar çoğalacak ki, hiçbir kimse mal kabul etmeyecek. Nihayet bir tek secde dünyâ ve dünyadaki herşeyden daha hayırlı olacaktır."
…Bize el-Leys, Yûnus ibn Yezîd'den; o da İbn Şihâb'dan; o da Ebû Katâde el-Ensârî'nin himayesinde bulunan Nâfi'den tahdîs etti ki, Ebu Hureyre (R) şöyle demiştir: Rasülullah (sav) şöyle buyurdu: "İmamınız (devlet başkanınız) kendinizden olduğu hâlde Meryem oğlu sizin içinize indiği zaman (İsâ da îmâmınıza uyduğunda) acaba sizler nasıl olursunuz?"
…ez-Zuhrî tahdîs edip şöyle dedi: Bana Saîd ibnu'l Müseyyeb haber verip şöyle dedi: Ebu Hureyfe (R) Rasûlullah (S)'tan şöyle buyurduğunu işitti: "Meryem oğu İsâ sizin içinize, hükmünde âdil bir hâkim olarak inmedikçe, salibi (haçı) kırmadıkça (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu öldürmedikçe (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirmedikçe), cizye vergisini kaldırmadıkça ve mal hiçbir kimse kabul etmeyecek derecede dolup taşıncaya kadar kıyamet kopmaz."
SAHİH-İ MÜSLİM
Ebul-Hüseyn Müslim bin Haccac Kuşeyri (821-874)'nin sahih hadis kitabıdır. İmam Müslim, hadis alimlerinin en meşhurlarındandır. Hadislerini 300 bin hadis içinden seçmiştir. Sahih-i Müslim, Sahih-i Buhari'den sonraki en temel hadis kitabıdır. Bu iki temel kitap "Sahihayn" olarak adlandırılır.
... : Ebû Hureyre (R) den (şöyle demişdir) : Rasûlullah (S) şöyle buyurdu : "Rumlar, A'mâk yahut Dâbık mıntakalarına ininceye kadar kıyamet kopmaz. O vakit gelince Medine'den o günde yeryüzü halkının en hayırlılarından olan bir ordu Rumlara karşı çıkar. Müslüman ordusu Rumlara karşı harb nizâmında saf saf oldukları zaman, Rumlar Müslümânlara: Bizimle, bizden esîr olanlar -yahut esir alanlar- arasını boşaltın da biz onlarla harb edelim derler. Bu teklîfe karşı Müslümanlar: Hayır, Allah'a yemin ederiz ki biz sizlerle o kardeşlerimizin arasını boşaltıp açmayız derler. Ve akabinde Rumlarla muharebeye girişirler. Muharebede Müslümanların üçte biri münhezim olup kaçar ki Allah onlara ebediyyen tevbe ilham etmez. Müslüman ordusunun üçte biri öldürülür. Onlar, Allah indinde şehîdlerîn en fazîletlisidirler. Müslüman ordusunun üçte biri de fethe devâm ederler. Bunlar ebediyyen fitneye ma'rûz bırakılmazlar (yani aralarına bir fitne ve ihtilaf düşürülmez). İşte bunlar KONSTANTİNİYYE'yi (yanî İstanbul'u) feth ederler. Fethi müteâkib kılıflarını zeytun ağaçlarına asmış oldukları halde aralarında ganimetleri taksim ederlerken şeytân birdenbire onların içinde bir sayha atarak : 'Deccâl Mesih sizin ehl ve iyâliniz içinde sizin yerinize geçip halefeniz olmuştur' der. Bu sözler bâtıl ve yalan olduğu halde Müslüman askerler yola çıkarlar. Nihayet Şam'a geldikleri zaman çıkıp da harb için hazırlık yapmaktalar ve şaftlarını düzeltmekte bulundukları sırada birdenbire namaza ikâmet yapılır. Hemen Meryem oğlu İsa Aleyhisselâm iner ve Peygamberlerinin sünnetini alıb tâbi' olmak için o Müslüman cemaatının yanına gelir. İşte o sırada Allah'ın düşmanı olan Deccâl Mesîh, İsâ'yı görünce tuzun suda erimesi gibi erir. Şayet Hz. İsâ onu terk edip bırakmış olsaydı kendi kendine helak oluncaya kadar erîyip gidecekti."
… Huzeyfet'bnu Esid (R) dedi ki: Peygamber (S) bir gazvede idi. Bizler de ondan daha aşağı bir yerde bulunuyorduk. Derken Peygamber (sav) apansızın bizim yanımıza çıkageldi ve:
-Ne konuşuyorsunuz? diye sordu. Bizler:
-Kıyameti konuşuyoruz dedik. Peygamber (sav):
Daha evvel on âyet (yani alâmet) meydana gelmedikçe kıyamet kopmaz: Meşrıkda bir yer çökmesi, Mağribde bir yer çökmesi, Arab yarımadasında bir yer çökmesi olmak üzere üç tane yer çökmesi; Duhân, Deccâl, Dâbbetu'1-ard (yer hayvanı), Ye'cûc ve Me'cûc'un çıkması, Güneş'in garbdan (batıdan) doğması, Aden arazîsinin en uzak yerinden çıkıp insanları göç ettirecek olan bir ateş! buyurdu.
Şu'be dedi ki: Bana Abdulazîz ibn Rufey', Ebu't-Tufeyl'den, o da Ebû Sarîha'dan Peygamber (sav)'i zikretmiyerek bunun benzerini tahdîs etdi. Buradaki iki râvînin biri onuncu alâmet hakkında: Meryem oğlu İsâ Aleyhisselâm'ın inmesidir dedi.
… Bunun üzerine Deccâl o kavimden geri döner gider. Müteakiben o kavim az yağmurlu bir kıtlık musibetine çatarlar. Ellerinde mallarından hiç bir şey kalmaz. Deccâl, bir harabeliğe uğrar da ona hitaben: Hazinelerini meydana çıkar! der. Akabinde o harabeliğin hazineleri balarısı cemaatlarının kendi arı beyleri arkasına tâbi' olup gitmeleri gibi onun arkasından giderler. Sonra o, yetişkin, gençlik dolu bir civanmerd çağırır, onu kılıçla vurub iki parça hâlinde keser de parçalan bir ok atımı mesafesi kadar biribirinden ayırır. Sonra Deccal, parçaladığı genci çağırır, o da hemen yüzü parıldayarak ve güler halde yönelir gelir. Deccal bu işle meşgul bulunduğu sırada birdenbire Allah Mesih ibn Meryem'i gönderir, O da Dımaşk'ın doğu tarafındaki Beyaz Menare yanına herd boyası ile boyanmış iki parça elbise içinde ellerini iki meleğin kanadları üzerine koymuş vaziyette iner. Başını aşağıya eğince su damlatır, yukarıya kaldırdığı zaman da ondan iri inci dânesi gibi duru ve güzel bir su iner. Artık hiç bir kâfir için onun nefesinin rüzgârını diri olduğu halde bulması mümkün olmaz. Onun nefesi de gözünün göreceği yere kadar ulaşır. Müteâkiben Hz. İsa, Deccâl'ı arar; ve nihayet onu Beytu'l-Makdis'e yakın bir yer olun Babu Lurid denilen mevkide yetilerek yok eder. Sonra Meryem oğlu İsa Aleyhisselam'a Allah'ın Deccal şerrinden korumuş olduğu bir kavm gelir, Hz. İsa onların yüzlerine eliyle dokunup mesh eder. Ve onlara cennetdeki derecelerini söyler. Onlar bu hal üzere bulundukları sırada birdenbire Allah Hz. İsa'ya: Ben şimdi bana âid olan bir takım kullar çıkardım ki hiç bir kimsenin onlarla harb etmeğe kudred ve kuvveti yokdur. Binâenaleyh sen civarında bulunan kullarımı Tûr'da iyice muhafaza et, orasını kendileri için muhkem bir sığınak ve kal'a yap! diye vahyetti. Ve Allah Ye'cûc ve Me'cüc'u gönderir. Halbuki onlar her bir tepeden süratle yürür geçerler (el-Enbiyâ: 96) onların ilk kafileleri Taberiye gölüne uğrarlar da onda bulunan suyun hepsini içiverirler. YE'CÛC VE ME'CÛC kalabalığının sonu oraya uğrar da: 'Yemîn olsun bir defasında burada bir su vardı' derler. Allah'ın Peygamberi İsa ile onun yardımcıları çepçevre ihata olunurlar. Nihayet onlardan herhangi birine bir öküz başı, bugün birinizin yüz dinarından daha hayırlı olur. Müteakiben Allah'ın Peygamberi İsa ve arkadaşları Allah'a rağbet -yahut dua- ederler. Allah, düşman askerleri içine deve ve davarların burunlarında olan bir burun kurdu gönderir de neticede hepsi, bir tek nefesin ölümü gibi ölüp helak olurlar. Sonra Allah'ın Peygamberi (sav) ile onun sahâbîleri yere inerler. Artık onlar arz üzerinde YE'CÛC ve ME'CÛC fertlerinin yağlarının ve pis kokularının doldurmadığı bir karış yer bulamazlar. Allah'ın Peygamberi Hz. İsa ile onun sahabîleri Allah'a rağbet ve dua ederler…
242- (155)..........: Ebu Hureyre (RA) şöyle demiştir: Resulullah (SAV) buyurdu ki: "Hayatım yed'inde olan Allah'a yemin ederim ki, Meryem oğlu (İsa Aleyhisselam)'ın adil bir hakim olarak sizin içinize inmesi muhakkak yakındır. O, salibi (haçı) kıracak (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu öldürecek (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirecek), cizyeyi kaldıracaktır. (O zaman) mal o kadar çoğalıp taşacak ki, hiç kimse mal kabul etmez olacaktır.
243- ..........: Ebu Hureyre (RA) dedi ki: Resulullah (SAV) şöyle buyurdu: "Allah' a yemin ediyorum, Meryem oğlu, adil bir hakim olarak muhakkak inecek, haçı muhakkak kıracak (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu muhakkak öldürecek (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirecek), cizye vergisini muhakkak kaldıracaktır. (O zaman) genç dişi develer muhakkak terkolunacak, onlara rağbet edilmeyecek, bütün düşmanlıklar, buğzlaşmalar ve hasedleşmeler muhakkak zail olup gidecektir. O, muhakkak mala çağıracak (yahut insanlar mala çağrılacaklar) fakat malı hiçbir kimse kabul etmeyecektir."
244- ..........: Ebu Hureyre (RA) dedi ki: Resulullah (SAV): "İmamınız (devlet reisiniz) kendinizden olduğu halde Meryem oğlu (İsa aleyhisselam) içinize indiği (imamınıza iktida ettiği) zaman acaba nasıl olursunuz?" buyurdu.
245- ..........: Ebu Hureyre (RA) şöyle demiştir:
Resulullah (SAV): "Meryem oğlu (İsa aleyhisselam) içinize indiği ve size iktida ettiği zaman sizler nasıl olacaksınız?" buyurdu.
246- ..........: Ebu Hureyre (RA) den: Resulullah (SAV): "Meryem oğlu (İsa aleyhisselam) içinize indiği ve sizden (birini) imam yaptığı zaman haliniz nasıl olacaktır?" buyurdu.
247- (156)..........: Cabiru'bnu Abdillah (RA) şöyle demiştir:
Peygamber (SAV) den işittim, buyuruyordu ki: "Ümmetimden bir taife kıyamet gününe kadar hak üzerinde mukatele ederek muzaffer olmakta devam edecektir." Nihayet Meryem oğlu İsa iner ve Müslümanların emiri ona: Gel, bize namaz kıldır, der. Bunun üzerine İsa: Hayır, Allah'ın bu ümmete bir ikramı olarak sizin bir kısmınız diğer bir kısım üzerine emirlersiniz, der.
SÜNEN-İ TİRMİZİ
Hadis alimlerinden Muhammed bin İsa Tirmizi (824-893) tarafından derlenmiş sahih hadis kitabıdır. Altı cilttir. Tirmizi, meşhur hadis alimleri ve imamlarından olup, hadis ezberinde şöhrete ulaşmıştır. Aslen, Ceyhan Nehri'nin doğusunda bulunan "Tirmiz" şehrinin Bug köyünde doğmuş, hadis tahsili için, Horasan, Irak, Hicaz gibi yerlere seyahatlerde bulunarak, Muhammed b. İsmail el-Buhari'den ders almış ve aynı zamanda beraberce bazı hadis alimlerinden ilim tahsil etmişlerdir, Ahmed b. Hambel, ed-Daremi ve üçüncü asır hadis alimlerinden yararlanmıştır. Eş-Şemail, el-İlel, et-Tarih ve el-Camiu's-Sahih adlı kitapları bunlardandır. Özellikle onun bu son kitabı, ehl-i sünnette büyük değere ve şöhrete sahiptir. Aynı zamanda Kütüb-ü Sitte'den de biridir. Bu kitabıyla ilgili birçok şerhler yazılmıştır. Sünen'in dördüncü cildinde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm hakkında hadisler nakletmiştir.
Sevban (r.a)'den rivayete göre, Resulullah (s.a.v) şöyle buyurdu: "Ümmetim için tek korkum sapık ve saptırıcı devlet adamlarının çıkmasıdır. Sevban Resulullah (s.a.v)'in şöyle buyurduğunu da söyledi: Ümmetimden bir cemaat Allah'ın emri tahakkuk edinceye kadar batıla galebe çalarak hak üzere devam edeceklerdir. Onları yardımsız bırakanlar onlara zarar veremeyeceklerdir.
Abdullah b. Mes'ûd (r.a.)'dan rivayete göre, Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Ehl-i Beytimden ismi ismime benzeyen bir kişi Arapların başına geçip idarelerini eline alıncaya kadar dünyanın sonu gelmeyecektir."
Abdullah b. Mes'ud (r.a)'den rivayete göre Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Ehl-i Beytimden ismi ismime benzer bir kişi iş başına geçecektir." Asım diyor ki: Ebû Salih, Ebû Hüreyre'nin şöyle dediğini bize aktardı: "Dünyanın bir günlük ömrü kalmış olsa bile o kimsenin başa geçmesi için Allah o günü uzatır."
Ebû Saîd el Hudrî (r.a)'den rivayete göre şöyle demiştir: Peygamberimiz (sav)'den sonra bir olay çıkacağından korktuk ve Rasûlullah (s.av.)'e sorduk, buyurdular ki: "Ümmetimin arasında Mehdî çıkacaktır, beş veya yedi veya dokuz (şüphe eden ravi Zeyd'tir) yaşayacaktır. Ebu Saîd diyor ki: "Bu müddet nedir?" diye sorduk. Rasulullah (s.a.v) "Senedir" buyurdu, ve şöyle devam etti "Bir kimse o Mehdi'ye gelecek ve Ey Mehdi bana ver bana ver, diyecek Mehdi de onun elbisesinin eteğiyle taşıyabileceği kadar eteğini dolduracaktır."
Ebû Hureyre (r.a)'den rivayete göre Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Canım, Kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki Meryem oğlunun adaletli bir hakem olarak size inmesi pek yakındır. O gelince haçı kıracak (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu öldürecek (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirecek), cizyeyi kaldıracak, mal o derece çoğalacak ki kimse onu kabul etmeyecektir."
Mücemma b. Cariye el Ensari (r.a)'den işittim şöyle diyordu: "Meryem oğlu İsa, Deccâl'i "Bab-ı Lûd" denilen yerde yok edecektir."
... Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdular: "Sizin için korktuğum şey Deccâl'den başkadır." Eğer Deccâl ben sizin aranızda iken çıkarsa onu sizin yerinize ben delillerle mağlub ederim. Ben aranızda yokken çıkarsa her Müslüman kendi delilleriyle kendisini savunacaktır. Ben tüm Müslümanları onun şerrinden Allah'a emanet ediyorum. "Deccâl, kıvırcık saçlı bir delikanlı şeklindedir, gözü dışarıya çıkmış şekildedir. Abdulazza b. Katan'a benzer. Sizden kim onunla karşılaşırsa Kehf Suresi'nin ilk âyetlerini okusun. Rasûlullah (s.a.v.), konuşmasına şöyle devam etti: Deccâl, Şam ile Irak arasından çıkacaktır, sağ sol her tarafı çabucak bozmaya çalışacaktır. Ey Allah'ın kulları o günleri görürseniz Allah'ın dini üzerinde kalmaya özen gösterip dininizde sebat ediniz.
SÜNEN-İ EBU DAVUD
Hadis alimlerinden Hafız Ebu Davud Süleyman bin Eş'as Sicistani (817-888)'nin sahih hadislerden derlediği kitabıdır. Kitap, 4800 hadisten oluşmaktadır. İmam aslen İran'ın Sistan şehrindendir. Genç yaşta ilim tahsil etmek için seyahatler yapmış, Zehebi'nin, nakline göre Hicri 220 senesinde Bağdat'ta Ahmed İbn-i Hanbel'den ilim tahsil etmiştir.
Birçok muhaddisten de hadis dersleri alarak büyük hadis alimlerinden biri olmuştur. Kendisinden, Tirmizi, Nesai, hatta üstadı Ahmed İbn-i Hanbel bile hadis nakletmişlerdir.
Daha sonra birçok şehirde ikamet ettikten sonra, Abbasi halifelerinden el-Vasik'in daveti üzerine, Basra'ya yerleşerek burada vefat etmiştir. Onun, hadisle beraber başka konularda da eserleri bulunmaktadır.
Eserleri arasında meşhuru da Kütüb-ü Sitte'den olan, "Sünen-i Ebu Davud" adıyla bilinen, Sünen'idir. Nakle göre, Peygamber-i Ekrem sallâ'llâu aleyhi ve salih'in sünnetini muhafaza etmek için yarım milyon hadis arasından bu kitaptaki hadisleri seçerek derlemiştir.
Müellif bu kitabında, Hz. Mehdi ile ilgili babının "Kitabu'l-Mehdi" bölümünde; Hz. Mehdi'nin özellikleri, zuhurunun alametleri, zuhurundan sonra neler yapacağı konularıyla ilgili olarak, on üç hadis nakletmiştir.
Ali (b. ebi Talih) (r.a)'dan; Rasulullah (s.a)'in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir.
Dünyanın ömründen sadece bir gün kalsa bile Allah (c.c) benim Ehl-i Beytimden bir adam gönderecektir. O dünyayı, (daha önce) zulümle olduğu gibi adaletle dolduracaktır.
Ümmü Seleme (r.a) şöyle demiştir: Resululah (s.a)'ı şöyle derken işittim:
"Benim şu oğlum, Resulullah (s.a)'ın isimlendiği gibi seyyiddir. Onun sulbünden adı nebimizin adından olan, ona yaratılışta değil huyda benzeyen bir adam gelecektir."
…Ebu Said el Hudri (r.a)'dan rivayet edildiğine göre, Rasullullah (s.a) şöyle buyurmuştur:
"Mehdi ben(im neslim)dendir. O açık alınlı ve ince burunludur. Dünyayı zulümle dolduğu gibi adaletle dolduracak ve yedi sene hüküm sürecektir."
Resulullah (s.a)'ın hanımı Ümmü Seleme (radıyallahu anh)'dan Resulullah'ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
"Bir halife öldüğünde kargaşa çıkacak. Medinelilerden birisi, Medine'den çıkıp Mekke'ye kaçacak. (Ama) Mekkelilerden bazı insanlar onu (bulunduğu yerden) çıkarıp, istemediği halde (Kabe'de) Rükun ile Makam-ı İbrahim arasında ona biat edecekler. Şamlılardan onun üzerine bir ordu gönderilecek, ama o ordu Mekke ile Medine arasındaki Beyda denilen yerde yere batacak. İnsanlar bunu görünce Şam'ın ebdali ile Iraklıların asaibi (Şam ve Irak'ın hayırlı salih kulları) ona gelip biat edecek. Sonra Kureyş'ten dayıları Kelb (kabilesinden) olan bir adam çıkıp, o biat edenler üzerine bir ordu gönderecek. Fakat biat edenler Ben-i Kelb'linin gönderdiği orduya galip gelecekler. Bu ordu, Kelb'in gönderdiği bir ordudur. (o zaman) Kelb'in ganimetinde hazır bulunmayana yazık!... Halife olan zat (Hz. Mehdi), malı taksim edecek. İnsanların bir kısmı Peygamberlerinin Sünneti ile amel edecek. İslamiyet yeryüzüne tamamen yerleşecek. (Hz. Mehdi) yedi sene kalıp sonra vefat edecek ve Müslümanlar namazını kılacaklar."
Bize Müsedded haber verdi. Onlara Ömer b. Abîd haber vermiş. Bize Ebu Bekir, yani lbn-i Ayaş haber verdi. (H) bize Müsedded haber verdi, bize Sûfyân'dan Yahya haber verdi (H). Bize Ahmed b. İbrahim haber verdi. Bize Ubeydullah b. Musa haber verdi.
Bize Zaide haber verdi. (H) Bize Ahmed b. İbrahim haber verdi, bana Ubeydullah b.Mûsa Fıtri'dan haber verdi. dedi. (Rivâyetlerdeki) mâna aynıdır. Bunların hepsi Asım'dan, Asım. Zir'den o da Abdullah b.Mesudi (r.a) vasıtasıyla Rasûlullah (s.a)'den rivayet etmiştir; Rasûlullah (s.a) söyle buyurmuştur:
"Dünyada sadece bir gün kalsa, -Zaide, hadisinde şöyle dedi. Allah o günü uzatır da - sonra bütün raviler ittifak ettiler.- O günde benden veya Ehl-i Beytimden, adı adıma, babasının adı da babamın adına uyan bir adam gönderir."
Fıtr hâdisinde şu ilâve vardır:
O şahıs "dünyayı, zulümle dolduğu gibi, adâletle dolduracaktır". Süfyan hadisinde şöyle dedi. Araplara, adı adıma uyan Ehl-i Beytimden biri hakim olmadıkça dünya son bulmayacak, - veya gitmeyecek-
Ebu Davûd der ki; Ömer ve Ebu Bekr'in (rivayetleri) Süfyân'ın (rivayetinin) aynıdır, yani son ilâve, bunların rivayetinde de vardır.
Ebu İshak'tan rivayet edildiğine göre;
Hz. Ali (r.a) oğlu Hasan'a bakıp şöyle demiştir
"Benim şu oğlum Rasûlullah (s.a)'in isimlendiği gibi seyyiddir. Onun sulbünden, adı Nebîmizin adından olan, ona yaratılışta değil, huyda benzeyen bir şahıs gelecektir."
Hz. Ali kıssayı zikretti, "Dünyayı adaletle dolduracak..." dedi.
Harun şöyle dedi: Bize Amr b. Abi Kays Mutarrıf b. Tariften o ebî Hasen'den, o da Hilal b. Amr'dan şöyle dediğini rivayet etti:
Maveraünnehir'de el-Haris b. Harras adında bir adam çıkacak. Onun (ordusunun) önünde Mansur denilen birisi bulunacak, Kureyş'in Rasûlullah'a imkan verdiği gibi Al-i Muhammed'e (Hilâfetine) imkân verecek - veya hazırlayacak, her mü'minin ona yardım etmesi veya onun davetini kabul etmesi vaciptir.
SÜNEN-İ İBNİ MACE
Hadis alimlerinden Ebu Abdullah Muhammed bin Yezid (824-886)'in sahih hadis kitabıdır. İbn-i Mace, meşhur hadis imamlarından olup, hadis ilimlerini araştırmak için Gazvin'den Bağdat, Basra, Mekke, Kufe, Şam, Mısır ve Rey gibi şehirlere seyahatler yapmıştır.
Tarih, tefsir ve hadis ilmi sahasında birçok eseri vardır. En meşhur kitabı, iki ciltlik Sünenü'l-Mustafa'dır ki Sünen-i İbn-i Mace olarak tanınmaktadır. Ehl-i Sünnet'in, Kütüb-ü Sitte diye anılan hadis kaynaklarından biridir. Bu kitabının, "el-Fiten" babının bir bölümünde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm ile ilgili hadisleri nakletmiştir.
"... Huzeyfe bin Esîd Ebî Serîha (Radıyallâhü anh)'den; şöyle demiştir:
(Bir gün) biz (sahâbiler) kıyamet günü (halleri) hakkında (kendi aramızda) müzâkere ederken Resülullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) (yukarımızdaki) bir odadan inip üzerimize geliverdi ve :
(Şu) on büyük alâmet vuku bulmadıkça kıyamet kopmayacaktır: Güneş'in batı tarafından doğması, Deccâl, Duhân, Dâbbe(tü'l-Ard), Ye'cûc ile Me'cûc, İsâ bin Meryem'in (gökten inip meydana) çıkması, biri doğuda, biri batıda ve biri Arap yarımadasında olmak üzere üç Hufûs (yâni arz'ın çökmesi) ve Ebyene'nin Aden memleketinin en uzak yerinden çıkıp insanları Mahşer (yerin)e sevkeden öyle bir ateş ki insanlar geceleyince o da onlarla beraber geceler ve insanlar öğle vakti uyuyunca o da onlarla beraber uyur."
"... Ebü Hüreyre (Radıyallâhü anh'den rivayet edildiğine göre; Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir :
İsa bin Meryem (Muhammedi) âdil bir hâkim ve adaletli bir imâm (devlet başkanı) olarak (gökten yere) inmedikçe kıyamet kopmayacaktır. O, (indiğinde) haçı kıracak (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu öldürecek (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirecek), cizyeyi kaldıracaktır. Mal da o kadar çoğalacaktır ki hiçbir kimse mal kabul etmeyecektir.
Ali (Radıyallahu anh)'den rivayet edildiğine göre, Resulullah (Sallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "El-Mehdi bizden, Ehl-i Beytdendir. Allah onu bir gecede ıslah eder (yani tevbesini kabul eder, veya feyizler ve hikmetlerle donatır).
"... Abdullah (bin Mes'ûd) (Radıyallâhü anh)'den; şöyle demiştir:
Benim Ehl-i Beytim, muhakkak (ev halkım) benden sonra belâ, kaçırılma ve sürgüne uğrayacaktır. Nihayet beraberinde siyah bayraklar bulunan bir kavim doğu tarafından gelecek ve hayır (hükümdarlık) isteyecekler. Fakat istekleri yerine getirilmeyecek. Bunun üzerine savaşacaklar ve onlara (Allah tarafından) yardım edilecek. Bundan sonra istedikleri (hükümdarlık) kendilerine verilecek. Fakat kendileri bunu kabul etmeyip emirliği Ehl-i Beytimden bir şahsa tevdi edecekler. Bu (Emir) de insanlar yeryüzünü daha önce zulüm ile doldurdukları gibi yeryüzünü adaletle dolduracaktır. Artık sizden kim o güne yetişirse kar üstünde emeklemek suretiyle de olsa onlara varsın (katılsın), buyurdu."
"Siz o (ordunun başında) geleni görünce, kar üstünde emeklemek suretiyle de olsa (gidip) ona biat ediniz. Çünkü o, Allah'ın halifesi Mehdi'dir." buyurdu.
Abdullah bin el-Hâris bin Cez'iz-Zübeydi (Radıyallahu anh)'den rivayet edildiğine göre; Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem); "Doğudan birtakım insanlar çıkacak ve Mehdi için zemin hazırlayacak" buyurdular.
"... Ebû Saîd-i Hudrî (Radıyallâhü anh)'den rivayet edildiğine göre; Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur :
Ümmetim içinde el-Mehdi olacaktır. (Aranızda kalması) kısa tutulursa (kalacağı süre) yedi (yıl)dır. Kısa tutulmazsa (kalacağı süre) dokuz yıldır. Benim ümmetim o devirde öyle bir refah bulacak ki o güne dek onun mislini kesinlikle bulmamıştır. Yer, yemişini (gıda ürünlerini) verecek ve insanlardan hiçbir şey saklamayacak (vermemezlik etmeyecek)tir. Mal da o gün çok birikmiş olacaktır. Adam kalkıp: Ya Mehdi! Bana (mal) ver. diyecek. Hz. Mehdi de : "Al," diyecektir.
"… Said bin el- Müseyyeb (Radıyallahü anh)'den; şöyle demiştir:
Biz (müminlerin anası) Ümmü Seleme (Radıyallahü anha)'nın yanında idik. Bir ara Hz. Mehdi hakkında müzakere yaptık. Bunun üzerine Ümmü Seleme (Radıyallahü anha): Ben Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)'den işittim, buyurdu ki: Mehdi, (kızım) Fatıma'nın neslindendir."
"... Enes Bin Mâlik (Radıyallâhü anh)'den; şöyle demiştir:
Ben, Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)'den işittim, buyurdu ki:
Biz Abdulmüttalib'in çocukları cennet halkının büyükleriyiz: Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi."
HZ. ALİ (RA)
Hz. Ali (ra) meşhur divanında Hz. Mehdî ve bazı ahir zaman hadîsatından bahsetmiştir. Bu divanın Müştakzade şerhinden aldığımız bir kısmı şöyledir:
...İnşaAllah tam bir şekilde Mehdi Aleyhisselam'da zuhur edecektir. Bu makamdan haber veren tabakat meşayihi azaldı... O makamın ilimlerinden ve maarifinden kelam şöyle dursun...
İşbu makam, şu ayet-i kerimede manasını güzel bulur:
"Bu, Allah'ın fazlıdır; dilediğine verir. Allah, büyük fazlın sahibidir." (Cuma Suresi, 4)("Mektubat-ı Rabbani", c. 1, Mektup 32, s. 125)
Gelmesi vaad olunan Hz. Mehdi'nin dahi rabbı (terbiyesine gelen) ilim sıfatıdır. Hazret-i Ali gibi, Hz. İsa ile münasebeti vardır. Hazret-i İsa'nın kademi Hazret-i Ali'nin başında olup bir kademi dahi Hazret-i Mehdi'nin başındadır.
...Geleceği vaad edilen Hz. Mehdi, velayetin ekmeliyetini alacaktır. Bu Tarikat-ı Aliyye üzerine gelecek ve bu Silsile-i Aliyye'yi tamam ve tekmil edecektir. Zira bütün velayet nisbetleri, bu Nisbet-i Aliyye'nin altında bulunmaktadır. ("Mektubat-ı Rabbani", c. 1, 251. Mektup, s. 550, 554)
Sonra gelenlere nasıl bu hükmü yürüyebilir ki: Onlar arasında Hz. Mehdi aleyhisselam vardır. Resulullah (sav) Efendimiz onun kudumünü ve vücudunu müjdelemiş; şöyle buyurmuştur:
"O, Allah'ın halifesidir." ("Mektubat-ı Rabbani", c. 1, s. 814)
Muhbir-i Sadık Resulullah (sav) Efendimiz'in haber verdiği kıyamet alametlerinin hepsi haktır. Onlarda yalan ihtimali yoktur. Onlar arasında şunlar vardır:
Alışılmışın aksine, Güneş'in mağripten doğması. Hz. Mehdi'nin zuhuru, Ruhullah İsa'nın nüzulü. Resulullah Efendimiz'e ve ona salat-ü selam, Deccal'in çıkması, Ye'cuc ve Me'cuc'un zuhuru, Dabbe-i Arz'ın çıkması, Semadan bir dumanın zuhuru ile, insanları kaplayıp onlara elim bir azap ile azap etmesi. O kadar zorlanacaklardır ki, artık insanlar şöyle diyecekler: "Rabbimiz, bizden azabı aç; biz müminleriz..." (Duhan Suresi, 12)
Bir hadis-i şerifte şöyle gelmiştir: "Mehdi çıkacaktır. Başının üstünde de bir parça bulut olacaktır. Orada da bir melek bulunacak ve şöyle nida edecektir: Bu şahıs, Mehdi'dir; kendisine tabi olunuz..."
Resulullah (sav) Efendimiz şöyle buyurdu:
"Tüm olarak, yeryüzünün meliki dört tanedir... Onların ikisi müminlerden, ikisi de kafirlerdendir. Zülkarneyn ve Süleyman müminlerdendir. Nemrud ve Buhtunnasır ise kafirlerdendir. Yere, beşinci olarak Ehl-i Beytimden biri sahip olacaktır. Yani: Mehdi."
Resulullah (sav) Efendimiz bir başka hadis-i şerifinde şöyle buyurdu:
"Allah-ü Teala, Ehl-i Beytimden birini çıkarmadıkça dünya çökmeyecektir. Onun ismi ismime uyar; babasının ismi dahi babamın ismine uyar. Daha önce zulüm ve adaletsizlik dolduğu gibi, onun gelmesi ile dünya adalet ve hakların yerini bulması ile dolar..."
Bir başka hadis-i şerifte ise, Resulullah (sav) Efendimiz şöyle buyurdu:
"Ashab-ı Kehf, Hz. İsa'nın yardımcıları olacaklardır." Hz. İsa (as) Hz. Mehdi zamanında yere inecektir. Hz. Mehdi, Deccal'in katlinde Hz. İsa'ya (as) muvafakat eder. Onun saltanatı zamanında, Ramazan ayının on dördünde Güneş tutulacaktır; o ayın ilkinde ise Ay kararacak. Bunların oluşu, adetin ve müneccimlerin hesabı hilafına olacaktır.
Muhbir-i Sadık Resulullah (sav) Efendimiz tarafından bildirilen, daha çok alamet vardır ki; anlatılanlardan başkadır.
Şeyh İbn-i Hacer, Hz. Mehdi'nin alametleri üzerine bir risale yazdı ki, onlar iki yüz alameti bulur.
Vaad edilen durumu, açık bir şekilde iken, son derece cehaletlerinden ötürü bir cemaat dalalete saplandı. Sübhan Allah onlara doğru yolu göstersin. (Mektubat, c. 2, 380. Mektup, s. 1162-1163 )
...Onun zuhuru, yüz başlarında olacaktır. Şu anda dahi, yüz başını, on sekiz sene geçmiş vaziyettedir.
Hadis-i şerifte, Hz. Mehdi'nin alametleri hakkında şöyle anlatılmıştır: "Şark tarafında bir kuyruklu yıldız doğup aydınlık verecektir."
...Bu yıldızın durumu da, onun seyrine göredir. Yani: Yüzü meşrik canibine doğru. Arkası dahi, mağrib tarafınadır. Bu uzun beyazlık dahi, onun arka tarafındadır. Bu mana icabı olarak, ona kuyruk isminin verilmesi yerindedir. Onun her günkü irtifaı ise meşrikten mağribedir. Ancak o, kısri (kendine has durumunda ağırlık taşıyan) seyri ile felek-i azamın seyrine bağlıdır. Hakikat-ı hali, en iyi bilen Sübhan Allah'tır.
Hulasa...
Hz. Mehdi'nin zuhur zamanı yakındır. Onun zuhur zamanı olan yüz (asır) başına gelinceye kadar nice mebde'ler ve mukaddimeler zuhur edecektir. Allah ondan razı olsun. Onun zuhur mebde'leri ve mukaddimeleri, Resulullah (sav) Efendimiz'in irhasatına benzer. O irhasat, Resulullah (sav) Efendimiz'in nübüvveti zuhurundan evvel zuhura gelmiştir. Nitekim, bu manada şöyle anlatmışlardır:
Muhammed Resulullah'ın sureti olan Abdullah'ın nutfesi, Amine'nin rahmine düştüğü zaman, bütün putlar yüzüstü yere yıkıldılar. Bütün şeytanlar, vazifelerinden alındılar. Melekler, İblis'in tahtını alt üst edip denize attılar. Kendisine dahi kırk gün azap ettiler.
Resulullah (sav) Efendimiz'in doğduğu gece, Kisra'nın sarayı sallandı; on dört şerefesi yıkıldı.
Mecusilerin ateşi söndü. Halbuki, o ateş bin seneden beri yanardı; bu müddet içinde hiç sönmemişti.
Hz. Mehdi dahi büyüktür. Onun sebebi ile, İslam'a ve Müslümanlara büyük takviye gelecektir. Onun velayetinin dahi, zahir ve batın büyük tasarrufu vardır. Nice harika hallerin ve kerametlerin sahibi olacaktır.
Onun zamanında, nice hayret veren haller zuhur edecektir.
Üstte anlatılan manalar icabı olarak, yerinde olur ki: Onun vücudunun zuhurundan evvel, adet harici harika haller meydana gele... Tıpkı: Resulullah (sav) Efendimiz'in nübüvvetinden evvelki irhasat gibi. Bu zuhura gelen işler dahi, onun zuhur mebde'leri olalar.
Nitekim, anlatılan manalar hadis-i şeriflerden de anlaşılmaktadır.
Bilesin ki bir hadis-i şerifte, Resulullah (sav) Efendimiz şöyle buyurmuştur: "Küfür her yanı istila edip hükmü cemiyet içinde aşikare işlenmedikçe Hz. Mehdi zuhur etmez." (Mektubat, c.2, 381. Mektup, s.1169-1171)
Aradan bin sene geçtikten sonra, Hz. Mehdi'nin gelişi de bunun içindir. Onun mübarek kudumünü, (gelişini) Hatem'ür-rüsül Resullullah (sav) Efendimiz müjdelemiştir. Hz. İsa (a.s.) dahi aradan bin sene geçtikten sonra, nüzul edecektir... (Mektubat, c. 1, 209. Mektup, s. 440 )
Mümkündür ki; bu iki asrın daha hayırlı oluşu, şu itibarla olur: Allah'ın veli kullarının çok zuhuru, bid'at ehlinin azlığı, fısk ve masiyet erbabının nadirattan oluşu.. Böyle bir şeyin oluşu dahi, bu tabakadan bazı evliya ferdlerinin; o iki asırdaki evliya ferdlerinden hayırlı olmasına münafi değildir. Misal olarak Hazret-i Mehdi'yi söyleyebiliriz... (Mektubat, c.1, 209. Mektup, s. 441)
MUHAMMED B. RESUL AL - HÜSEYNİ EL BERZENCİ
Büyük alametlerin ilki, Hz. Mehdi'nin gelmesidir... Bu hususta varid olan hadisler, çeşitli rivayetlerde olmasına rağmen pek çoktur.
Muhammed b. Hasan El-Esnevi (Menakibiş-Şafii) eserinde der ki; Hz. Mehdi hususunda, Resulullah (sav)'den nakl edilen haberler tevatür halini almıştır... Onun, Ehl-i Beytinden olacağı haber verilmiştir...
Birinci safha: İsmi-soyu-doğumu-hilyesi-ona tabi olanlar
-ondan yüz çevirenler
İsmi
Rivayetlerin çoğunda onun ismi 'Muhammed' olarak geçer; bazı rivayetlerde ise, 'Ahmed' diye anlatılır... Babasının adı 'Abdullah' tır...
Ebu Davud ile Tirmizi'nin İbni Mes'ut (ra) dan naklettiklerine göre, Allah'ın Resulü (sav) şöyle buyurmuştur; 'Onun ismi ismime, babasının ismi de (babamın ismine) muvafık olacaktır'...
Lakabı
Onun lakabı 'Mehdi'dir... Çünkü Allah onu doğruya hidayet etmiştir... Aynı zamanda 'Cabir'dir... Çünkü o, Muhammed Ümmeti'nin münkesir kalplerini tedavi edecektir... Veyahut o, zalim ve cebbar kimseleri mağlup edip kahredecektir...
Soyu
O, Peygamber (sav)'in Ehl-i Beytindendir... Çokça varit olan, gerçek rivayetlere göre onun bilhassa Fatıma neslinden olduğu açıklanmaktadır... Bazı rivayetlerde Abbas oğullarından olduğu ileri sürülmektedir...
Sonra Fatıma neslinden olduğu rivayetlerde değişik olarak varit olmuştur: Bazı rivayetler onun Hasan (ra) evladından olduğunu söylerken; diğer rivayetlerde Hüseyin (ra) oğullarından olduğunu ileri sürmüştür... Fatıma'nın nesli en çok Hasanla Hüseyin (R. Anhüma) den meydana geldiği için, bu konudaki rivayetler böyle çeşitli olmuştur.
Abbas oğulları hakkında da rivayetler çeşidi böyledir. Ancak, Abbas oğullarından (Mehdi) adını taşıyan biri bulunmuştur... Hz. Mehdi'den evvel Mansur gelmiştir...
Biat edilmesi
Ona Mekke'de Haceri Esvedle Makam-ı İbrahim arasında Aşure gecesi biat edilecektir.
Hicreti
O, Kudüsü Şerif'e hicret edecektir. Bu hicretten sonra Medine tahrip edilip vahşilerin sığınağı olacaktır. Beyti Makdis'in imarı Medine'nin tahribi hakkında hadisler varit olmuştur.
Hilyesi
'O, açık alınlı, küçük burunlu, iri gözlü, dişleri parlak ve seyrek bir kişidir. Sakalı sık, omzunda Peygamber (sav)'in nişanı vardır. Uylukları uzundur, rengi arap rengidir. Dilinde ağırlık vardır. Yavaş ve ağır konuştuğu zaman sağ elini sol dizine vurur. Kırk yaşındadır. Diğer bir rivayete göre otuz ila kırk yaş arasındadır. Allah'a karşı son derece boyun eğicidir, üzerinde iki pamuk abası vardır. Ahlak bakımından Peygamber (sav)'e benzer. Esmerdir. Orta boyludur. Kaşı kavislidir.
Sireti
Peygamber (sav)'in yolunda gidecek. Uyuyan kişiyi uyandırmayacak, kan da akıtmayacaktır. İhya etmedik sünnet; kaldırmadık bid'at bırakmayacaktır. Ahir zamanda aynı Peygamber (sav) gibi dinin icablarını yerine getirecektir. Zülkarneyn ve Süleyman gibi bütün dünyaya hakim olacaktır. Salibi (Haçı) kıracak (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu öldürecektir (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirecek). Müslümanlara bütün herşeyi geri verecektir. Yeryüzü, zulüm ve işkence yerine adaletle dolacaktır. Her şeyi hak ve adalet ölçüleriyle eşit bir halde taksim edecektir.
Böylece yer ve gök sakinleri ondan razı oldukları gibi, havadaki kuşlar, ormandaki yırtıcı hayvanlar, denizdeki balıklar bile memnunluk duyacaklardır. Ümmeti Muhammed'den (sav) memnun olmadık hiç kimse kalmayacaktır. Hatta, 'ihtiyacı olan yok mu?' diye tellal bağırtacak; 'İhtiyacımız yoktur' cevabı verilecektir. Ancak bir adam gelip 'benim ihtiyacım var' diyecek; bunun üzerine Hz. Mehdi ona:
'Haydi git Hazin istediğini versin' emrini verecek. Adam gelip Hazin'e durumu anlatacak o da:
'Aç kucağını' diyecek. Kucağını açıp Hazin ona bol miktarda ihsanda bulununca adam tam bir pişmanlık içinde: 'Muhammed Ümmetinin (sav) en gözü doymayan kişisi benim!' deyip, Hazin'den aldığını geri vermek isteyecek. Fakat Hazin 'biz verdiğimizi geri almayız!' diyecek. Hülasa iyi-kötü bütün insanlar, onun zamanında görülmemiş nimete boğulacak. Gökten bolca rahmet yağacak, yerlerde bereket artacak; bütün defineleri bulacak.
Bütün ülkeler ona kapılarını açacaklar. Hint kralları ona boyun eğip, tüm hazinelerini Beyti Makdis'e verecekler. Her taraftan, arıların kovanlarına gelip sığındığı gibi, ona gelip sığınacaklar. İnsanlara, ilkin de olduğu gibi gökten, üçbin melek inip, muhaliflerinin yüzüne ve arkasına darbeyi indirecek. (Yani üçbin melekle yardım görecekler) Meleklerin başında Cebrail (as) sonunda Mikail (as) bulunacak.
Onun zamanında kurtla koyun bir arada otlayacak, çocuklar yılan ve akreple oynaşacak, insanlar bir ölçek buğday ektiklerinde karşılığında yedi yüz ölçek bulacak. Tefecilik, veba, zina, içki gibi fenalıklar kalkacak. Ömürler uzayacak, emanetler yerine teslim edilecek. Kötüler helak olacak. Ehli Beyt'e buğz eden bir fert kalmayacak. İnsanlar arasında sözü sevilecek. Allah (c.c.) onun sayesinde kör fitneyi söndürecek. Yeryüzünde emniyet ve sükun hakim olacak. Hatta bir kadın, beş kadınla birlikte aralarında hiçbir erkek olmadığı halde serbestçe korkusuz Hacca gidebilecek.
İsa (as)'ın da bunlardan bazılarını icra etmesi buna mani değildir. Çünkü her biri aynı şeyi yapabilirler. Aynı zamanda gelmeleri de muhtemeldir. Bu husutaki izahat ileride gelecektir.
İkinci Safha
Onu bize tanıtacak alametler ve gelmesinin yaklaştığını gösterecek olan işaretler...
Alametlere gelince;
Beraberinde Allah Resulünün (sav) gömleği, kılıcı, sancağı bulunacaktır. O sancak ki, Peygamber (sav)'in vefatından bugüne kadar hiç açılmamıştır. Hz. Mehdi'nin zuhuruna kadar da hiç açılmayacaktır. Sancağında 'El Biat'u Lillah', 'Allah için biat' ibaresi yazılı olacaktır.
Başında bir sarık bulunacak, bu sarığın içinden bir adam çıkıp Hz. Mehdi'yi göstererek şöyle haykıracak: 'İşte Allah'ın halifesi Mehdi! Ona uyunuz!'
O, kuru bir kamış ağacını kuru bir yere dikecek, anında yeşillenip yaprak verecek.
Ondan mucize isteyecekler; o da havada uçan bir kuşa işaret edip hemen eline düşecek.
Gökten şöyle bir ses duyulacak: 'Ey insanlar artık Allah cebbarları, münafık ve yardımcılarını sizden uzaklaştırdı. Ümmeti Muhammed (sav)'in en hayırlısını başınıza getirdi. Mekke'de ona katılın, o Mehdi'dir! İsmi de Ahmet B. Abdullah'tır. Diğer bir rivayet: 'Size Muhammed ümmetinin en hayırlısı olan Cabir'i tayin etti. Mekke'de ona yetişin, o Mehdi'dir. İsmi Muhammed B. Abdullah'tır!
Yer altın plakları gibi ciğer parelerini dışarıya atacak. İnsanların kalpleri zenginleşecek. Yeryüzü bereketle dolacak. Kabe'nin altından define çıkacak. Bunu Allah yolunda dağıtacak. Antakya veya Taberiye gölünden 'Tabut es-Sekine' çıkarılacak. Omuzlanıp Beyti Makdis'te onun önüne konulacak. Yahudiler onu görünce birazı müstesna Müslüman olacaklar. İsrailoğulları'na deniz ikiye bölündüğü gibi, ona da bölünecek. Arasından rahatlıkla geçip gidecek. Horasan'dan siyah bayraklarla insanlar gelip ona biat edecekler. Meryem oğlu İsa (as) ile buluşacak, İsa onun arkasında namaz kılacak. Üzerinde Peygamber (sav)'in alameti bulunacak.
Gelmesinin Yaklaştığını Gösterecek İşaretler
Fırat Nehri yarılacak altından bir dağdan altın dökülecek.
Ramazan'ın ilk gecesinde Ay, onbeşinci gecesinde Güneş tutulacak. Dünya kurulduğu günden bu yana görülmemiş bir şekilde vaki olacak bu tutulma olayı, Ramazan ayında iki kere Ay tutulacak.
Her tarafı aydınlatan kuyruklu yıldız doğacak, doğudan üç veya yedi gün ardı ardına.
Büyük bir ateş zuhur edecek, gökte karanlık görülecek, gökte alışılmış olan kırmızılığın aksine bambaşka bir kızıllık yayılacak. Yeryüzünün duyup anlayabileceği bir dille nida edilecek...
Şam'da 'Harista' denilen bir köy yerle bir olacak. Gökten Mehdi ismiyle çağrılacak, doğu ve batıda bulunan herkes bu sesi duyacak! Uyuyan uyanacak, ayakta olan oturacak, oturan ayakları üzerine dikilecek.
Şevval ayında ayaklanma, Zilkadede harb konuşmaları, Zilhiccede ise harb vaki olacak. Hacılar soyulacak, kanları (Cemretül Akabe) üzerine akacak. Bu saydıklarımızın bazıları vaki olmuştur.
Anlaşmazlıklar ve sık sık depremler vaki olacak. Gökten gelen bir ses şöyle diyecek: 'Kulağınızı açın! Gerçek, Hz. Muhammed (sav)'in ehlindendir' Yerden biri şöyle seslenecek: 'Hak İsa (as) ile Abbas ehlindendir. ' Birincisi meleğin ikincisi ise şeytanın haykırışı olarak tezahür edecektir.
Fırat altından bir dağdan altın çıkacak. (Kıyamet Alametleri, s. 166)
Mehdi havada uçan bir kuşa parmağıyla işaret edecek, kuş avucunun içine düşecek... Kupkuru bir kamış çöpünü kuru toprağa dikecek, anında yeşerecek... (Kıyamet Alametleri, s. 173)
Mehdi işi çok sıkı tutacak... (Kıyamet Alametleri, s. 175)
Sonra Allah Konstantiniyye (İstanbul'u) çok sevdiği dostlarının eliyle feth edecek. Onlardan hastalığı ve üzüntüyü kaldıracak, sonra çok geçmeden Hz. İsa inecek, Deccal'le savaşacak." Bu hadisi çok uzun olarak İmam Suyuti (Cami-i Kebir'nde) serd etmiştir.
"Ikd'üd-Dürer"de şöyle der: "Konstantiniyye'nin yedi suru vardır. Beher sur yirmibir arşındır. Ve onda yüz kapı vardır. Şehri takip eden son surun genişliği on arşındır. O Rum denizine dökülen haliç üzerine kurulmuştur. Denizi Rum illerine ve Endülüs'e doğru uzanır gider.
Hz. Mehdi sabah namazına abdest almak için denizin yanında sancağı dikecek, su ondan uzaklaşacak. Ve açılan yoldan geçip insanlara şöyle haykıracak: "Ey insanlar haydi siz de geçiniz. Cenab'ı Hak İsrailoğulları'na olduğu gibi size de denizi ikiye ayırdı." Onlar da geçecekler. Tekbirler getirecekler bu defa sarsıntı biraz daha şiddetli olacak. Üçüncü tekbir getirişlerinde oniki burç yerle bir olacak. Oradan doğru şehre girecekler... (Kıyamet Alametleri, s. 181)
...Peygamberimiz (sav)'den nakledilmiştir: "Dünyaya iki mümin, iki kafir hakim olmuştur. Müminler: Zülkarneyn, Süleyman Aleyhisselam kafirler ise: Nemrud, Buhtu Nasr'dir. "Dünyaya Ehl-i Beytimden beşincisi olan Mehdi de hakim olacaktır." İbni Merdüveyh İbni Abbas'dan naklediyor: "Eshab-ı Kehf Hz. Mehdi'nin yardımcılarıdır. Ülemaya göre onların bu zamana kadar kalmaları Muhammed Ümmetimden olmak şerefine nail olmaları içindir."
Tenbih:
Muhtelif rivayetlerde Peygamberimiz (sav)'den şöyle nakledilmiştir: "Büyük harb, Konstantiniyye'nin fethi, Deccal'in çıkması yedi ay içinde olacaktır." Diğer bir rivayette, bu, "yedi sene" olarak geçmektedir. Ebu Davud'a göre "yedi yıl" rivayeti "yedi ay" rivayetinden daha doğrudur. (Kıyamet Alametleri, s. 182-183)
Diğer bir tenbih:
Hz. Mehdi'nin hakimiyet süresi hususunda çeşitli rivayetler vardır. Bazı rivayetlerde bu süre beş yahut yedi ve yahut da dokuz sene olarak geçmektedir. Bazılarında ise sadece yedi, diğer bir kısım rivayetlerde ise dokuz, başka bir rivayette: Az olursa beş, çok olursa dokuz; bazı rivayette on dokuz yıl ve birkaç ay, bazısında yirmi, bazısında yirmi dört, bazısında otuz, bazısında kırk yıl olarak geçmektedir." Bu kırk yılın dokuzunu Rumlar ile sulh içinde geçirmiştir. İbni Hacer (Elkavlül Muhtasar) adlı eserinde der ki:
"Bu rivayetlerin hepsi zuhuru ve gücü itibarıyla doğru olabilir." Evet İbni Hacer'in bu sözünü birkaç yönden teyid edebiliriz. Birincisi Peygamber ümmetini bilhassa Ehl-i Beytini birçok şeyle müjdelemiştir. Onların her türlü zulüm ve işkencelerinden kurtarılacaklarını anlatmıştır. Bu da ancak uzun bir müddet yapılacak olan adalete bağlıdır. Yedi ve dokuz sene gibi kısa bir süre ise buna kafi değildir. İkincisi, Hz. Mehdi tıpkı Zülkarneyn ile Süleyman gibi bütün dünyaya hükmedecek. Diğer ülkelerde mescitler, binalar kuracaklar, dokuz sene gibi az bir müddet, yapacak olduğu mücadelesine ve diğer işlere yetmez.
Üçüncüsü, onun zamanında ömürler uzayacak. Ömürlerin uzaması, onun da uzun ömürlü olmasını gerektirir. Aksi halde ömürlerin uzamasının bir anlamı kalmaz.
Bilindiği gibi Hz. İsa (as) nazil olacak ve Deccal'i yok edecek. Şurası da bir gerçektir ki, Hz. İsa Hz. Mehdi'den hakimiyeti almayacak; çünkü liderler Kureyş'dendir. Madem insanlar arasında bu ikisi mevcut olacak, öyleyse Hz. İsa (as) onun Emiri değil de Veziri olacaktır. Bu sebepledir ki Hz. Mehdi'nin arkasında namaz kılacak ve ona tabi olacaktır. Nitekim, Müslim'de Cabir'den varid olan şu hadis buna delalet etmektedir: Namaz da teehhur ettiği zaman Hz. İsa ona şöyle diyecektir: Bazınız bazılarınıza Allah bu Ümmete ikramda bulunduğu için emirlerdir. Bazı rivayetlerde varid olan: "Hz. Mehdi insanlara yalnız o namazı kıldıracaktır, ondan sonra İmam İsa olacaktır" sözü, buna mani değildir. Çünkü onun imam ve emirliği sabit olduktan sonra, onun Hz. İsa'yı namaza imam olarak tayin etmesi mümkündür. Çünkü onun efdaliyeti hilafetine cevaz vardır; hele fadıl, Kureyş'in gayrisinden olursa!" (Kıyamet Alametleri, s. 185)
...Peygamberimiz (sav)'in şu mübarek hadisi bakınız buna ne güzel ışık tutmaktadır:"Size Meryem'in oğlu gayet adil bir hakem olarak geldiği, imamınız da sizden olduğu bir zaman haliniz acaba nice olur?" "İmamınız sizden olduğu..." sözü, "Adil bir hakem" sözünün İmamet anlamına geleceği vehmini ortadan kaldırmıştır. Çünkü İsa Aleyhisselam geldiği zaman Hz. Muhammed (sav)'in şeriatına tabi olacaktır. Buradaki imametten murat, namaz imameti değildir. Tevfik Allah'tan... (Kıyamet Alametleri, s. 186) Muhammed B. Resul Al - Hüseyni El Berzenci "Kıyamet Alametleri" Pamuk Yayınları, Trc. Naim Erdoğan)
M. MUHYİDDİN ARABİ
Bilin ki, Hz. Mehdi mutlaka çıkacaktır. Ancak yeryüzü zulüm ve işkence ile dolmadıkça; çıkmayacaktır. İşte o da böyle bir zamanda çıkacak, dünyayı doğruluk ve adalet ile dolduracaktır. Hatta dünyada tek bir gün kalsa, Allah o günü uzatacak, taki o halife gelsin. Bu, mutlaka Allah'ın Resulü'nün soyundan olacak, Hz. Fatıma evladından gelecektir.
Malı eşit surette dağıtacak, vatandaşları arasında adalet ile muamelede bulanacaktır. Adam kendisine gelip Ey Mehdi bana ver, diyecek. Önünde de mal bulunacak. Hz. Mehdi hemen önündeki maldan onun eteğine dolduracak, taşıyabildiği kadarını alıp götürecektir. Hz. Mehdi, dinin fetret geçirdiği bir dönemde ortaya çıkacak... Adam cahil, korkak ve pinti olarak akşamlayacak, fakat alim, cesur ve cömert olarak sabahlayacaktır. Huzur ve mutluluk onunla yürüyecek. Kendisi beş, ya yedi veya dokuz yıl yaşayacaktır. Resulullah'ın izinden yürüyecektir. Onun adına hiçbir melik hata etmez. Görmediği şekilde onu doğrultur. Her görevi üzerine alır ve zayıfa düşküne yardım eder. Musibete uğrayanlara yardımcı olur. Dediğini yapar, yaptığını da söyler, şahid olacağı şeyi de bilir. Allah kendisini bir gecede ıslah eder. Rum şehrini (İstanbul'u) tekbir ile fetheder. Yanında bu sırada Hz. İshak evladından yetmişbin Müslüman bulunacaktır.
Dini ayakta dimdik durduracak, eski hüviyetine kavuşturacaktır. İslam'a yeniden ruh üfleyecek, zelil hale geldikten sonra onunla İslam'ı eski güçlü haline sokacaktır. O, İslam öldükten sonra İslamı tekrar diriltecektir.
Din, böylece onun vasıtasıyla eski hüviyetini kazanacaktır.
Onun döneminde din tamamen rey'den arınmış olarak eski hüviyetini kazanacaktır. Vereceği birçok hükümlerde ulemanın mezheplerine muhalefet edecektir. Bundan dolayı ondan uzak duracaklardır. Zira zanlarına göre, gerçekten Allah imamlarından sonra bir müçtehid bırakmadığını kabulleneceklerdir...
Bil ki, Hz. Mehdi çıktığı zaman bütün Müslüman havassı ve avamı sevineceklerdir. Hz. Mehdi'nin ilahi olan yani manen desteklenen adamları olacaktır. Onun davetini ayakta tutacaklar ve ona yardım edip kendisini zafere kavuşturacaklardır. Ülkeye ait bütün ağır yükleri bunlar yüklenecekler. Allah'ın Hz. Mehdi'ye verdiği görevden ötürü ona destek olacaklardır. Daha sonra Hz. İsa Dımaşk'ın doğusundaki Beyaz minareye inecektir. İmam yerinden geriye çekilecek, Hz. İsa öne geçecek ve insanlara namazı kıldıracaktır. İnsanlar arasında Resulullah (sav)'in sünnetiyle emredecek, haçı kıracak (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu öldürecek (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirecek). Allah Hz. Mehdi'nin ruhunu tertemiz olarak kabzedecektir.
Hz. Mehdi, vakti gelinceye dek gizlenecektir, vaadolunan vakti gelince de ortaya çıkacaktır. Onun şehidleri, şehidlerin en hayırlısı, güvendiği kimseleri yani vezirleriyse emin olanların en güvenceli olanlarıdır.
Allah, bir grup kimseyi ona vezir tayin etmiştir. Allah bu kimseleri gizlemiştir. Ben keşif ve şühud yoluyla bu hakikatlara muttali oldum. Ayrıca, Allah'ın kulları için öngördüğü şeylere de vakıf oldum. Bunlar öncü olan bazı ashab gibi önde hareket edeceklerdir. Tıpkı önde gelen sahabenin Allah'a verdikleri sözü yerine getirdikleri gibi, bunlar da aynen o sözlerini doğrulayıcı olacaklardır. Bu kimseler aynı zamanda Arap da olmayıp Acem yani yabancı olacaklardır. Arap olmamalarına rağmen Arapçadan başka bir dilde konuşmayacaklardır. Onların cinslerinden olmayan bir koruyucuları olacaktır. Bu, Allah'a hiçbir vakit karşı da gelmiş değildir. Kendisi en saf ve samimi vezirlerinden olacaktır.
Özellikle bu vezirler her konuda gerçek manada arif kişiler olacaklardır. Fakat bizzat Hz. Mehdi ise, kendisi... ve gerçek anlamda siyasetçi olacaktır. Yine bu vezirlerin belirgin bir özelliği de kendilerinin hiçbir zaman savaş meydanlarında hezimete uğramamalarıdır. Mesela Rum şehrini, İstanbul olsa gerek sadece tekbirlerle fethedeceklerdir. İlk tekbirde surların üçte biri yıkılacak, ikinci tekbirde surun üçte biri yıkılacak, üçüncü tekbirde surun kalan bölümü yıkılıp yerle bir olacaktır. Böylece bu şehri kılıçsız ve silah kullanmaksızın fethedeceklerdir. İşte bu doğrunun ta kendisidir ki zaferle kardeştir.
Hz. Mehdi'nin vezirlerinin ihtiyaç duyacakları şeyler, görevlerini en iyi yapmaları için dokuz tanedir, bu şeylerde ona ulaşamaz. Bundan az da olmayacaktır. Bu şeyler sırasıyla şunlardır;
Keskin bir görüş,
İlka anında ilahi hitabı tanımak,
Allah'tan geleni terceme etmesini bilmek,
Emir sahiplerinin mertebe ve derecelerini bilmek,
Gazap anında merhameti bilmek,
Melik'in ihtiyaç duyacağı arzakı mahsusayı ve diğer şeyleri bilmesi,
İşlerin birbiriyle olan münasebetini bilmesi,
İnsanların ihtiyaçlarını yerine getirmede aşırılığı ve kısıtlamayı bilmesi,
Kendi özel müddeti içerisinde ihtiyaç duyduğu gaybı ilimleri bilmesi.
İşler ve hadiseler henüz meydana gelmeden, Hz. Mehdi Allah tarafından buna muttalidir. Zira önceden olacak olanlara hazır olması gerekiyor.
Hz. Mehdi, din bakımından rey ve kıyasa başvurmaktan masumdur. Ona böyle davranması haramdır. Zira Allah'ın dini konusunda hüküm vermede Nebi yani Peygamber olan birinin kıyas yapması doğru değildir. Şayet kıyas yapmasına izin verilseydi, Allah onu peygamberin Hz. Muhammed (sav)'in diliyle bildirirdi. Ayrıca Hz. Peygamber (sav) imamlardan hiçbirisi için benim izimde yürüyecekler, hata etmeyecekler dememiştir. Bu ifadeyi sadece Hz. Mehdi için söylemiştir. Onun masumluğunu, halifeliğini ve vereceği hükümleri konusunda masumiyetini bildirmiştir. ("Futuhat-El Mekkiye", 366. bab, c. 3, s. 327- 328)
İBN-İ KESİR
Şuayb b. Halid'in Ebu İshak'dan rivayetine göre Hz. Ali oğlu Hasan'a bakarak şöyle demiştir: "Gerçekten benim şu oğlum, Resulullah'ın adlandırdığı gibi Seyyid'dir. Pek yakında onun sulbünden biri çıkacak, o Peygamberiniz (sav)'in adıyla isimlendirilecektir. Resulullah (sav)'e ahlakı da benzeyecek, fakat yaratılışında değil." (İbni Kesir Nihayetü'l-Bidaye ve'n Nihaye, 1/38.)
Resulullah Efendimiz buyuruyor: "Dünyada bir tek günden başka gün kalmasa (Zaide'den gelen rivayette) Allah, o günü uzatır. Hatta o günde Beni veya benim Ehl-i Beytimden ismi benim ismime, babasının adı babamın adına benzeyen biri gönderilecektir." (Fıtr hadisinde ise) "Yeryüzü zulüm ve cevr ile doldurulduğu gibi o da adalet ve doğrulukla dolduracaktır. (Süfyan hadisinde ise) "Benim Ehl-i Beytimden ismi benim ismime uygun bir Arap milletine sahip oluncaya kadar dünya gitmeyecek ve dünyanın ömrü bitmeyecektir." (İbni Kesir, "Nihayetü'l-Bidaye ve'n Nihaye", 1/39. Ebu Davud, "Mehdi", 1. H. 4282, 4283. Tirmizi, "Fiten", 52. H. 2231)
Bir başka rivayette ise: "Dünyada hiçbir gün kalmayıp sadece bir gün kalsa Allah, o günü uzatacaktır. Ta ki ismi benim ismime uygun Ehl-i Beytimden biri görevi üzerine alsın." (İbni Kesir, "Nihayetü'l-Bidaye ve'n Nihaye", 1/39. Tirmizi, "Fiten", 52. H. 2231)
Resulullah buyuruyor: "Ümmetim arasından el Mehdi olacaktır. Şayet aranızda kalması kısa tutulursa yedi yıl kalacaktır. Kısa tutulmazsa kalış süresi dokuz yıldır. Benim ümmetim arasında o dönemde öyle bir bolluk olacak ki, o güne kadar böyle bir bolluk ve refah hiçbir zaman kesinlikle duyulmamıştır. Yeryüzü bütün ürünlerini verecek, onda hiçbir şey gizli kalmayacaktır. O günde mal pek çok birikmiş olacaktır. Adam kalkıp, Ey Mehdi, Bana mal ver diyecek, o da hemen al diyecektir." (İbni Kesir, "Nihayetü'l-Bidaye ve'n Nihaye", 1/42, "İ. Maceh", Fiten, 34, H. 4083)
Resulullah buyuruyor: "Ümmetim içerisinden el Mehdi çıkacak beş veya yedi veya dokuz yıl aralarında yaşayacak. Kendisine adam gelip, ey Mehdi bana mal ver, diyecek, Hz. Mehdi de onun eteğinin taşıyabileceği kadar dolduracaktır." (İbni Kesir, "Nihayetü'l-Bidaye ve'n Nihaye", 1/43. Tirmizi, "Fiten", 53, H. 2232)
İbni Kesir diyor ki, bu, Hasen bir hadistir. Bu hadis farklı olarak da Resulullah'dan rivayet olunmuştur. Bu hadiste, Hz. Mehdi'nin en fazla kalacağı müddet dokuz yıl olacağına, en az müddetinin de beş veya yedi yıl olacağına işaret edilmektedir. Ola ki malı bol bol dağıtacak olan halife bu olacaktır. Yine de en iyisini bilen Yüce Allah'tır. Bunun zamanında meyveler gayet çok olacak, ziraat istemediği kadar bollaşacak, mal alabildiğince artacaktır. O dönemde buna hiçbir güç karşı koyamayacak, din dimdik ayakta hakim olacak, hayır ve iyilikler daimi ve sürekli olacaktır. (İbni Kesir, "Nihayetü'l-Bidaye ve'n Nihaye", 1/43, 44)
"Bize Halef b. Velid, Abbad b. Abbad ve Halid b. Sa'd tahdis ettiler. Bu Zevat Ebu'l Vedak'tan o da Ebu Said'den rivayetle Ebu Said demiştir ki: "Bir adam şöyle dedi: "Allah'a yemin ederim ki, başımıza hiç bir emir geçmiş olmasınki o, geçenden daha kötü olmasın." Bunun üzerine Ebu Said, şöyle dedim diyor: "Şayet Resulullah'dan bir şey işitmemiş olsaydım, ben de söylenen gibi mutlaka söylerdim. Resulullah'ın şöyle dediğini işittim: "Sizin emirlerinizden bir Emir gelecek, malı öylesine bir dağıtacak ki, sayılamıyacak kadar. Ona adam gelip mal isteyecek o da al, diyecek. Gelen kimse de elbisesini yayacak, oraya malı dolduracak. Ve Resulullah üzerinde bulunduğu kalınca bir abayı sererek, adamın o zamanki halini hikaye ederek, sonra da bunun köşelerini topladı ve dedi ki işte böylece adam onu alacak ve götürecektir." (İbni Kesir, "Nihayetü'l-Bidaye ve'n Nihaye", 1/44)
Resulullah buyuruyor: "Biz Abdulmuttalib'in çocukları, cennet halkının efendileriyiz. Ben, Hamza, Ali, Ca'fer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi." (İbni Kesir, "Nihayetü'l-Bidaye ve'n Nihaye", 1/44. "İ. Maceh", "Fiten", 34. H. 4087)
İMAM ŞARANİ
Ebu Davud'un, Ebu Said el-Hudri'den rivayet ettiği hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur:
- Ümmetim içinde Mehdi bulunacaktır. Eğer kısa süre olursa yedi yıl, kısa olmazsa dokuz yıl hüküm sürecek. Mehdi'nin zamanında mal (yani zenginlik) artacak. Yanında da çok servet bulunacak. Biri kalkıp da:
Ebu Davud'un rivayetindeki (başka) hadis-i şerifte:
- Mehdi ben(im neslim)dendir. Alnı geniş ve açıktır.
(Ebu Said el-Hurdi'den) rivayet edilen hadis-i şerifte Resul-u Ekrem Efendimiz şöyle buyurmuştur:
- Yemin ederim ki, bu ümmete öyle (şiddetli) belalar gelecek de kişi zulümden, gaddarlıktan kurtulmak için sığınacak bir yer bulamayacaktır. Öyle sıkıntılı bir sırada Allah Teala akrabamdan, benim hanedanımdan bir kimseyi gönderecek de onun sayesinde yeryüzü adaletle, hakşinaslıkla dolacaktır. Nitekim, (ondan önce) başkaları ile yeryüzü zulüm ve gaddarlıkla doldurulduğu gibi. Ondan (yani Hz. Mehdi'den) gökyüzü sakinleri (meleklerle peygamberlerin ruhları) ve yeryüzünde oturan (mü'minlerin ve canlı hayvanların) hepsi razı ve hoşnut olacaklar. (Hz. Mehdi'nin zamanında) gökyüzü yağmurdan hiçbir şeyi esirgemeyecek ve cömertçe bol yağdıracak.
Yeryüzü de bitkilerinden hiçbirini eksik bırakmayacak ve muhakkak onları kemali ile bitirip ortaya çıkaracaktır. Hatta yaşayanlar (kendilerinde bulunan nimetleri görmeleri için) ölülerin de hayatta olmalarını temenni edeceklerdir. İmam Mehdi bu adalet ve bolluk içinde yedi yıl, yahut da sekiz yıl veya dokuz yıl yaşayıp hükümdar kalacaktır.
Ebu Davud'un rivayet ettiği hadis-i şerifte Allah'ın Resulü:
Dünya tek bir gün kalsa bile Allah Teala muhakkak o günü uzatır ve yüce Allah o günde benim neslimden yahut da Ehl-i Beytimden adı adıma, babasının adı da babamın adına uygun olan (yani Abdullah oğlu Muhamed olan) kemal sahibi bir kimseyi gönderir, buyurmuştur.
Bu hadisi manasıyla İmam Tirmizi rivayet ederek sahih ve hasen demiştir.
Aynı şekilde Tirmizi'nin rivayet ettiği hadis-i şerifte Resul-i Ekrem Efendimiz şöyle buyurmuştur:
Dünyada ancak tek bir günden başka hiçbir zaman kalmamış olsa bile Ehl-i Beytimden bir kimsenin insanların başına geçmesi için muhakkak Allah Teala o günü uzatır. Ve o zatın önünde (yardımcı) melekler bulunacak ve İslam (dini bütün haşmetiyle) ortaya çıkacaktır. Mehdi'nin hazinesinde mal, servet o derece çok olacak ki, bir kişi yanına gelerek:
- Ey Mehdi bana yardım et, diye rica edince Mehdi onun elbisesinin içinde taşıyabileceği parayı avuçlayıp verecektir.
Hafız Ebu Nuaym'ın rivayet ettiği hadis-i şerifte Resul-i Ekrem Efendimiz şöyle buyurmuştur:
Ey Ehl-i Beyt! Mehdi bizdendir. Aziz ve Celil olan Allah onu bir gecede -yahut da iki günde demiştir- ıslah ve irşat edecek.
Mağrib'de de karışıklıklar, fitneler ve korku(lu günler) olacak. Açlık ve hayat pahalılığı alabildiğine yayılacak. Fitneler çoğalacak, insanların bir kısmı diğerlerini yiyecekler. İşte (öyle müşkül bir) zamanda Mağrip memleketinin en uzak bölgesinden ve Resul-i Ekrem Efendimiz'in muhterem kızı Fatma'nın evlatlarından bir kimse ortaya çıkacaktır. İşte o zat ahir zamanda ayaklanacak olan Hz. Mehdi'dir. Ve Hz. Mehdi'nin zuhuru da kıyamet alametlerinin ilkidir.
İmam Şureyk'in rivayet ettiği hadis-i şerifte:
Hz. Mehdi'nin çıkmasından önce bir Ramazan içinde Güneş iki defa tutulacaktır, diye buyurulmuştur.
En iyisini Allah bilir.
İbni Mace'nin Ebu Hureyre'den rivayet ettiği hadis-i şerifte Resul-u Ekrem Efendimiz:
Dünya(nın ömrün)den hiçbir zaman kalmayıp ancak tek bir gün kalsa bile o günde benim ailemden bir zatın (Mekke'deki Merve üzerine yükselen) Deylem Dağı'na, yahut da Deylem eyaletine ve İstanbul'a ve Roma şehrine sahip olması için Aziz ve Celil olan Allah muhakkak o günü uzatacak, buyurmuştur. Bu hadisin isnadı sahihtir.
İmam Mehdi sonra mahiyetindeki askerlerle birlikte Altın Kilise'ye ulaşarak içinde büyük ve çok (kıymetli, nadide) mallar ele geçirirler. Hz. Mehdi bu malları alıp Müslümanlar arasında eşit ve müsavi olarak taksim eder. Hz. Mehdi sonra Kilise'nin içinde sekinet - kuvve-i maneviye- sandığını ele geçirir. Sandığın içinde Hz. İsa'nın ucu demirli bastonuyla Hz. Musa'nın asası vardır. O asa Hz. Adem cennetten çıkarıldığı zaman onunla birlikte yere inmişti. (Bilahare) Roma İmparatoru Kayser o sekinet sandığını (Kudüs'teki) Beytü'l-Makdis'de ele geçirmiş ve içinde bulunan bütün (nadide, kıymetli) eşyalarla malları alarak Altın Kilise'ye götürmüştür. İşte o eşya şimdiye kadar Altın Kilise'nin içinde saklanmaktadır. Nihayet o eşyaları Hz. Mehdi tekrar oradan alacaktır...("Ölüm - Kıyamet - Ahiret ve Ahir zaman Alametleri", Bedir Yayınevi, s. 432-448)
İBN HACER EL MEKKİ
Hz. Mehdi'nin geleceği, Resulullah efendimizin neslinden olacağı, dünyaya yedi sene hükmedeceği, yeryüzünü adaletle dolduracağı ve Hz. İsa (as) ile beraber çıkarak, O'nun Filistin'de (Lud) kapısında Deccalı yok etmesine yardımcı olacağı, bu ümmete imamlık yapıp, Hz. İsa (as)'nın O'nun arkasında namaz kılacağı" anlamındaki bütün hadisler, pek çok ravinin nakilleriyle kesinlik kazanmıştır. Sayılan bütün bu noktalar, Hz. Mehdi'nin hayatına ait en önemli özellikleridir.
Hz. Mehdi'nin rengi Arabi, bedeni İsraili'dir. Sağ yanağı üzerinde parlayan yıldız gibi bir ben vardır. Onun hilafetinden yer ve gök ehli, hatta havadaki kuşlar bile razı olacaktır.
Hz. Mehdi, sanki Ben-i İsrail ricalindedir, yeryüzünün hazinelerini çıkaracak ve küfür diyarını fethedecektir.
Rükun ve Makam arasında kendisine biat edilecektir. Hz. Mehdi, o kadar merhametli olacaktır ki, zamanında bir kimsenin bile burnu kanamayacaktır.
Sakalı bol ve sık olacaktır.
Dişleri parlak olacaktır.
İnsanlara malı ve eşyayı dağıtırken, saymadan bol bol verecektir.
Hiçbir tarafın ondan mahfuz kalmayacağı, bir fitne zuhur edecek, bu fitne kaldığı yerden hemen başka bir tarafa yayılacak ve bu durum bir münadinin semadan seslenerek "Ey insanlar, emiriniz artık Mehdi'dir" demesine kadar devam edecektir.
Allahü Teala, İslam'ı nasıl Resulullah Efendimizle başlatmışsa, Hz. Mehdi ile sona erdirecektir.
Zulüm ve fısk'la dolu olan dünya, o geldikten sonra adaletle dolup taşacaktır.
Muhtelif zelzelelerin olacağı bir dönemde gönderilecektir.
Onun devrinde, ümmetin gerek iyileri ve gerekse de kötüleri, misli asla görülmemiş şekilde, pek çok nimetlere sahip olacaktır. Çok yağmur yağmasına rağmen bir damlası bile boşa gitmeyecek, toprak bir tek tohum istemeden verimli ve bereketli olacaktır.
Hz. Mehdi çıkarken başında bir sarık olacak ve bir münadi "Bu Allah'ın halifesi olan Mehdi'dir. Ona uyunuz" şeklinde nida edecektir.
Peygamber Efendimiz (sav), "Horasan tarafından bayraklar çıktığını gördüğünüzde, kar üzerinde sürünerek de olsa, o bayraklara katılınız, zira içlerinde Allah'ın halifesi Hz. Mehdi vardır." buyurmaktadır.
O fitnelerin zuhur ettiği bir zaman aralığında gelecek ve ihsanı karşılıksız olacaktır.
Konstantiniyye ve Deylem dağını fethedecektir.
İslam'ın aleyhine söylenecek bir söz bile, ona ağır gelir.
Hz. Mehdi'den önce, yaygın katliamların vuku bulacağı büyük bir fitne görülecektir.
Masum insanlar katloluncaya kadar Mehdi çıkmayacak ve bu katliamlara yerde ve göktekiler, artık tahammül edemez bir hale geldiğinde zuhur edecektir. Hz. Mehdi gelince, insanlar onu aşk ve muhabbetle kucaklayacaklardır.
Hz. Mehdi, bütün haramların helal sayıldığı, büyük bir fitneden sonra çıkacaktır. Hilafet, ona evinde otururken gelecek ve devrinde yeryüzünün en hayırlısı kendisi olacaktır.
Hz. Mehdi çıkmadan önce, Medine'de simsiyah taşların bile kan içinde kaybolacağı büyük bir vaka olacaktır. Bu olayda, bir kadının öldürülmesi bir kamçının sallanması kadar kolay olacaktır. Ve bu olay 2 km kadar yayılacak bilahare Hz. Mehdi'ye biat edilecektir.
Hz. Mehdi çıkmadan önce, milletler arasında ticaret ve yollar kesilecek, insanlar arasında fitneler çoğalacaktır. Muhtelif ülkelerden birçok alim birbirlerinden habersiz şekilde Hz. Mehdi'yi aramak üzere yollara çıkacak ve alimlerden her birisine 310 kadar insan refakat edecektir. Sonunda hepsi de Mekke de buluşurlar. Ve birbirine "Buraya niçin geldiklerini" sorduklarında hepsi de "bu fitneleri önleyecek ve Konstantiniyye'yi fethedecek olan Hz. Mehdi'yi arıyoruz, çünkü biz onun, babasının, anasının ve ordusunun isimlerini öğrendik" şeklinde cevap verirler.
Allah (c.c.) bütün insanların kalplerini onun muhabbetiyle dolduracaktır. Sonra o gündüzleri aslan, geceleri abid olan bir kavimle yürüyecektir.
Hz. Mehdi, hiçbir bid'atı bırakmayacak ve bütün sünnet-i seniyye'yi ihya edecektir. Konstantiniyye, Çin ve Deylem dağlarını fethedecek, bu durum 7 yıl devam edecektir. Ancak onun her senesi, sizin 20 senenize bedel olacaktır. Sonra Allah-u Teala dilediğini yapacaktır.
O'nun zamanında kurtla koyun birarada oynayacak, yılanlar çocuklara bir zarar vermeyecektir. İnsan bir avuç tohum atacak, 700 avuç hasat edecektir. Riya, riba, zina, içki kalmayacak, ömürler uzayacak ve emanet zayi olmayacaktır. Kötüler helak olacak, Peygamber Efendimiz'e buğz edecek kimse kalmayacaktır.
O Güneş'ten bir alamet belirinceye kadar gelmeyecektir.
O'nun kumandanları, insanların en hayırlısıdır.
Yeryüzü emniyetle dolacak ve hatta birkaç kadın, yanlarında hiç erkek olmaksızın, rahatlıkla hacca gidebilecektir.
Çok yaygın ve sona ermesi mümkün görülmeyen bir fitne çıkacak ve bu fitne, semadan 3 kez "Emir, Mehdi'dir, gerçek o'dur" şeklindeki nida'ya kadar sürecektir.
Dünyada ismi geçecek bir halife kalmayıncaya kadar çıkmayacaktır.
O gelmeden önce, doğudan ışık veren bir yıldız görünecektir.
Ramazan'da iki defa Ay tutulacaktır.
Sema'dan bir ses, onu ismiyle çağıracak ve Doğuda Batıda hatta uykuda olan bile bu sesi duyacak ve uyanacaktır.
Konstantiniyye'nin fethi sırasında, sabah namazı için abdest alırken bir bayrak dikecek, deniz ikiye ayrılarak su kendiliğinden uzaklaşacak ve açılan yolu takibeden Hz. Mehdi, karşı kıyıya geçecektir. Sonra bir bayrak daha dikecek ve diyecek ki "Ey insanlar, ibret alınız. Deniz ben-i İsrail'e nasıl yol verdiyse, bize de öylece yol verdi" ondan sonra, hepsi tekrar, tekrar tekbir getirecek ve 12 tekbirle, şehrin 12 burcu da düşecektir. ("El-Kavlü'l Muhtasar fi Alamatil Mehdiyy-il Muntazar", s. 15-75)
ALİ BİN HÜSAMEDDİN EL MUTTAKİ
Allah da onun muhabbetini insanların sinelerine yerleştirir. O daha sonra gündüz aslan, gece ise abid olan bir kavimle beraber olur.
Dani, Katade'den tahric etti. O dedi ki: Fitne içindeki insanlar kan akıtıldığı zamanda evinde oturmakta olan Hz. Mehdi'ye gelir ve "Bizim için kalk artık" der. O ise kabul etmez, ancak ölümle tehdit edildikten sonra onlar için kalkar. Ondan sonra artık kan dökülmez.
(Zamanında) Ne uykuda olan uyandırılır, ne de herhangi bir kan akıtılır.
Ahmed, İbni Ebi Şeybe, İbni Mace ve Nuaym b. Hammad Fiten isimli kitabta Hz. Ali'den tahric ettiler, Resulullah (SAV) buyurdu: Hz. Mehdi bizden Ehl-i Beyttendir. Allah onu bir gecede ıslah eder (olgunlaştırır).
Tabarani Kebir'inde ve Ebu Naim İbni Mes'ud'dan tahric ettiler. O dedi, Resullah (SAV) buyurdu: Ehli Beytimden ismi benim ismim, ahlakı benim ahlakım olan bir evladım çıkacak ve daha önce zulümle dolu olan dünyayı, o adaletle dolduracaktır.
Sakalı sıktır, dişleri parlaktır, yüzünde bir ben vardır. Omuzunda Peygamber (SAV)'in alameti vardır. Peygamber (SAV)'in softan bayrağı ile çıkacaktır. O bayrak dört köşeli olup dikişsizdir ve rengi siyahtır. O'nda bir hicr (hale) bulunur. O Resulullah (SAV)'in vefatından beri açılmamış olup Hz. Mehdi çıkınca açılacaktır. Hz. Allah üçbin meleği Hz. Mehdi'ye yardım için gönderecek ve melekler ona muhalefet edenlerin yüzüne ve arkasına vuracaktır. O yaşı otuz ile kırk arasında (kırk yaşında) olduğu halde gönderilecektir.
İbni Ebi Şeybe, Ebi Celd'den tahric etti, o dedi ki: Bir fitne görülür, bunu diğer fitneler takip eder ve birinciler sonuncuların kılıçla çatışmaya dönüşünü kamçılar ve bundan sonra da hilafet, yeryüzünün en hayırlısı olan Hz. Mehdi'ye evinde otururken gelir.
Dani, Seleme b. Züfer'den tahric etti, dedi ki: Bir gün Huzeyfe'nin yanında Hz. Mehdi'nin çıktığı söylendi. O dedi ki: Siz eğer aranızda Hz. Muhammed (SAV)'in ashabı olduğu halde O çıkarsa felah buldunuz. Muhakkak ki O insanların karşılaştıkları şerler sebebi ile, Gaibin (Hz. Mehdi'nin) kendilerine insanların en sevgilisi olmadıkça çıkmayacaktır.
Keza (N. b. Hammad), Ebu Hureyre'den tahric etti, Dedi ki: Açıkça Allah Teala inkar edilmedikçe Mehdi'ye biat edilmez.
Nuaym b. Hammad Fiten'inde sahih bir senetle Müslim'den nakille Hz. Ali (RA) 'den tahric etti. Buyurdu ki: Fitneler dörtdür. Bolluk fitnesi, darlık fitnesi, keza bir fitne ve altın madeninin zikri. Sonra da Peygamber (SAV)'in soyundan birisi çıkar ve Allah onun eliyle insanların işini ıslah eder.
Naim, Kaab'dan tahric etti. Dedi ki: Mehdi'nin çıkışından önce, şarktan parlak kuyruklu bir yıldız doğacaktır.
Dani şehr b. Havşeb'den tahric etti. Dedi ki, Resullah (sav) buyurdu: Ramazan'da bir seda, Şevval'de bir ses, Zilkade'de kabileler arasında savaş olur. Hacılar talana uğrar. Mina'da ölülerin çok olacağı bir savaş olur, öyleki orada taşları kan gölü içinde bırakacak kadar kan akar.
Naim, Şureyk'den tahric etti. Dedi ki, bana ulaştı ki: Mehdi'nin çıkışından önce, Ramazan'da iki kez Ay tutulması olacaktır.
Herkes sadece ondan konuşur, onun sevgisini içer ve ondan başka bir şeyden bahsetmezler.
Nuaym b. Hammad ve Ebil Hasenil harbi Harbiyat isimli eserlerin birinci faslında Ali b. Abdullah b. Abbas'dan tahric ettiler. O dedi ki: Mehdi, Güneş bir alamet olarak doğmadıkça çıkmaz.
Nuaym b. Hammad ve Hakim, Mbr b. Şuayb'dan, o babasından, babası da dedesinden tahric etti, şöyle dedi: Resulullah (sav) buyurdu: Zilkade ayında kabileler savaşır, Hacılar kaçırılır, melhameler olur. Sahipleri (Hz. Mehdi) çekinir ve neticede istemediği halde Ehli Bedir sayısınca insan ona, Rükun ile Makam arasında, biat eder. Yer ve gök ehli de ondan razıdır.
Büyük şehirler, dün sanki yokmuş gibi helak olur. Süfyani ile ordusu kalabalık beş kabileyi istila eder.
ŞEYH MANSUR ALİ NASIF
Şeyh Mansur Ali Nasıf, Taç isimli kitabının haşiyesinde şunları yazıyor:
"Selef uleması arasında olsun halef uleması arasında olsun şu husus pek çok şöhret bulmuştur. Bilinmelidir ki, ahir zamanda mutlaka bir şahıs zuhur edecektir. Bu kişi benim Ehl-i Beytimden olacaktır. Buna Hz. Mehdi denecektir. Bütün İslam memleketlerini ele geçirecek, her Müslüman ona tabi olacak, aralarında adaletle muamelede bulunacaktır. Dini güçlendirecek ve takviye edecektir. Daha sonra da Deccal ortaya çıkacak, Hz. İsa inecek ve Deccal'i yok edecektir veya Hz. İsa ile Hz. Mehdi birlikte yardımlaşarak Deccal'i yok edeceklerdir." Hz. Mehdi ile ilgili hadisleri sahabenin önde gelenlerinden ve hayırlılarından bir grup rivayet etmişlerdir. Yine muhaddislerin büyüklerinden Ebu Davud, Tirmizi, İbni Mace, Taberani, Ebu Ya'la, Bezzaz, İmam Ahmed b. Hanbel, Hakim (rd. hum ecmain) hazretleri tahric etmişlerdir. (Ahmet Faruk, "Ka'be Baskını ve Mehdilik", Vahdet Yayınevi, s. 21)
KADIZADE
"Onun ismi Muhammed, babasının adı Abdullah'tır. Hz. Fatıma'nın evladından, zamanın halifesi adil bir imam, kamil bir veli, mutlak bir müceddiddir. Allah (cc.), istediği vakit onu yaratır ve gönderir. İslam dinini onunla güçlendirir. Onun hükmü altında, iki kişi hatta iki hayvan arasında bile, düşmanlık kalmaz. Her mü'min sadık veli olup, mülhidler muvahhid, zındıklar sadık alim olsa gerekir. Pek çok fetihler ve ganimetlerle, bütün Müslümanları zengin etse gerekir. Hz. İsa ile cem olsa ve Hz. İsa, Deccal'ı yok etse ve zımmilerden cizyeyi kaldırıp ve İslam'a girenlerin imanlarını kabul etse gerekir." (Kadızade, "Amentü Şerhi" (Sdş. M. Rahmi) s.358)
ABDÜLHAMİD B. EBİ'L-HADİD EL-MUTEZİLİ
...İmam Ali'nin bu sözünden maksat zamanın sonuna doğru Muhammed oğullarından kıyam edecek olandır (Hz. Mehdi)... Çünkü tüm Müslüman fırkalar, "O kıyam etmeden dünya son bulmayacaktır" diye söz birliği etmişlerdir. ("Şerh-i Nehc-ül Belaga", c. 3, s. 434 ve 435. Hutbe şerhi)
KUŞADALI İBRAHİM HALVETİ
Büyük mutasavvıflardan Kuşadalı İbrahim Halveti de yazdığı mektuplarda Hz. Mehdi'nin yakın bir zamanda geleceğini ve vazifesini yapacağını bildirmiştir:
"Şimdi vakitler, mukaddeme-i zuhur-i Mehdi kuddise sirruhu'dur. Yine vara vara onun vaktinde suluk gaza ile olacaktır. Şimdilik bir mevzı'da zikrolunması devam-i adet elvermez. 23 Muharrem 1260/1844
...Yine Hz. Mehdi zuhurunda kırk senesi cihat esnasında Deccal'e uyanlar, çift u çift heyetinde böyle böyle mücahade ederek Deccal ve avanesi yok edildikte bi yedi İsa aleyhisselam tertibi süluk böyle böyle değişilir... 1260/1844, (Y.N.Öztürk, Kuşadalı İbrahim Halveti, s. 204-212, Fatih Yay. 1982)
MUHAMMED BİN MUHAMMED
BİN MAHMUD EL HAFIZI EL-BUHARİ
8 ve 9. Hicri asrın büyük alim ve mutasavvıflarından olan Muhammed bin Muhammed bin Mahmud el Hafızı el-Buhari yazmış olduğu Faslu'l-Hitab li-Vaasli'l-ahbab adlı eserine Mehdilikle ilgili uzun bir bölüm koyarak konuyla ilgili hadisleri toplamıştır;
"Camiu'l-usul de, kıyametin eşratı ve alametlerinden olarak zikr olunur; Mesih aleyhisselam ve Hz. Mehdi hakkında Cabir (ra) den rivayet olunduğuna göre Resulullah (sav) buyurmuştur ki;
- Ümmetimden bir taife hak uğrunda muzafferler olarak kıyamet gününe kadar savaşacaklar. Bu sırada Hz. İsa (as) iner, Müslümanların emiri ona der ki: Buyur bize namaz kıldır. O da ona der ki: Hayır, Allah'ın bu ümmete ikramı olarak sizin biriniz diğerinize amirdir. Hadisi Müslim rivayet etmiştir...
...Şerhu'us-sünne'de, "eşratu's-saa" babında Hz. Mehdi hakkında rivayet eder. Ebu said i'l-hudri Resulullah (sav)'ın şöyle buyurduğunu söylüyor: Resulullah bu ümmetin başına gelecek bir beladan bahisle,
- O belanın gelmesiyle insanın zulümden sığınacağı bir sığınak bulamadığı bir sırada Allah benim neslimden, Ehl-i Beytimden bir adam gönderecektir. Yeryüzü ondan evvel nasıl zulüm-ü cevr ile dolduruldu ise oda kıst-u adl ile dolduracaktır. Gök ve yer sakinleri ondan memnun olurlar. Sema hiçbir damlası kalmayıncaya kadar bütün yağmurunu indirir. Yeryüzü de ne kadar nebatı varsa hepsini çıkarır. Hatta ölüler bile dirilmek isterler. O böyle bir zeminde yedi sene yahut sekiz sene, yahut dokuz sene yaşar...
...İmam Ebu'l-Abbas el-Müğstağfiri "Delailü'n Nübüvve ve'l-Mucizat" kitabında Hz. Mehdi hakkında Abdullah ibn Mes'ud'a varan senetle rivayet eder: Resulullah (sav) şöyle buyurmuşlardır:
- Günler ve geceler tükenmeden Allah Ehl-i Beytimden ismi benim ismimden, babasının ismi babamın isminden olan bir adam gönderir. Yeryüzü nasıl zulüm ve cevr ile dolduruldu ise oda adil ile doldurulur... (Muhammed bin Muhammed bin Mahmud el-Hafizi el-Buhari, Faslu'l-Hitab, s.553-557 Erkam Yay. No: 45)
HZ. MEHDİ KONUSUNDAKİ HADİS-İ ŞERİFLERİN KAYNAKLARI
Hz. Mehdi'nin geliş alametleri, özellikleri ve Hz. Mehdi döneminde yaşanacak olaylarla ilgili hadis-i şerifler pek çok güvenilir hadis kaynağında aktarılmaktadır. Bu kaynaklardan bazıları şunlardır:
1. Tırmizi'nin Sünen'inde 3 tane,
2. Ebu Davud'un Sünen'inde 8 tane,
3. İbn-i Mace'nin Sünen'inde 8 tane,
4. Ahmed bin Hanbel'in Müsned'inde 12 tane,
5. Abdülrezzak b. Hemmam'ın el-Musannef'inde 8 tane,
13. Darekutni'nin Sünen'inde 1 tane olmak üzere, bu kaynaklarda Hz. Mehdi ile ilgili toplam 159 güvenilir hadis-i şerif bulunmaktadır.
Ayrıca büyük İslam alimlerinden,
- İbn Kesir 3,
- Hafız Busuri 2,
- Zehebi 5,
- Munziri 1,
- Azimabadi 6,
- Elbani 6 güvenilir hadis-i şerife eserlerinde yer vermişlerdir.
Bunlar Hz. Mehdi ile ilgili hadislerin bulunduğu güvenilir kaynakların sadece bir kısmıdır. Bunların dışında da daha pek çok güvenilir kaynakta Hz. Mehdi konusundaki hadisler ve açıklamalar vardır..
GÜNÜMÜZ YAZAR VE MÜTEFEKKİRLERİNİN GÖRÜŞLERİ
FETULLAH GÜLEN
Hz. Mehdi'nin Ortaya Çıkışı ve Hz. Mesih'in Gelişi
"Mesîh ve Mehdî ile alakalı hadis-i şerifler ve ümmetin kabulü esas alınınca nüzûl-ü Îsâ'ya (Hz. İsa'nın tekrar yeryüzünü gelişine) ve zuhur-u Mehdî'ye (Hz. Mehdi'nin ortaya çıkışına) inanmak Efendimiz (sav)'e îtimadın ve güvenin ifadesidir denilebilir." 1
Hz. Mehdi Peygamber (sav) Soyundan Olacaktır
"Hz. Mehdî ile alakalı hadis-i şeriflere de iki örnek vermek yerinde olsa gerektir: "Mehdî bizden, Ehl-i Beyttendir. Allah onu bir gecede zafere erdirecektir. Mehdî, Fatıma evlâdındandır" (İbn Mâce, Fiten, 34; Dârimî, Mehdî, 1). "Dünya hayatının sona ermesine bir gün bile kalsa, Allah zulümle dolu olan dünyayı adaletle dolduracak Ehl-i Beytten birini gönderecektir" (Ahmed b. Hanbel, II, 117-118).
Cenâb-ı Hak, rahmetinin eseri olarak her bir fesad-ı ümmet zamanında (Müslüman toplulukların bozulmaya uğradığı dönemlerde) bir muslih, (ıslah edici) bir müceddid, (dini yenileyip aslına döndüren) bir halife-i zîşan, (İslam topluluğuna lider bir kişi) bir kutb-u âzam, (zamanının en büyük dini lideri) bir mürşid-i ekmel (üstün bir yol gösterici) ya da bir nevi mehdî hükmünde mübarek zatları göndermiş, fesadı izale edip (bozulmayı önleyen) milleti ıslah etmiş, din-i Ahmedîyi (İslam'ı) muhafaza buyurmuştur.
Bu hususu (konuyu) nazara veren (ilgilere sunan) ve siyaset sahasında Mehdî-i Abbâsî, (başarılı kişiler için bir benzetme olarak kullanılır) diyanet âleminde Gavs-ı Âzam, (zamanının en büyük alimi, Abdulkadir Geylani) Şâh-ı Nakşibend, (Nakşibendiliğin kurucusu, Muhammed Bahauddin) aktâb-ı erbaa (dört ünlü ehli sünnet alimi olarak bilinen kişiler) ve oniki imam (Hz. Ali'nin soyundan gelen oniki halife) gibi zatları misal gösteren Bediüzzaman der ki, "Madem O'nun âdeti öyle cereyan ediyor, (işliyor) âhir zamanın en büyük fesadı zamanında, elbette en büyük bir müçtehid, (gerektiğinde ayet ve hadislerden hüküm çıkaran bir alim) hem en büyük bir müceddid, (dini yenileyici) hem hâkim, hem Mehdî, hem mürşid, (insanlara doğru yolu gösteren) hem kutb-u âzam (zamanının en büyük dini lideri) olarak bir zât-ı nuranîyi (nurlu bir şahsı) gönderecek ve o zat da ehl-i beyt-i Nebevîden (Hz. Peygamber (sav)'in soyundan) olacaktır. Bediüzzaman, Hz. Mehdî ile alakalı hadislerin zayıf (doğruluğu şüpheli) olduğu iddiasına karşı da, "Hangi mesele var ki, bazı kitaplarda ona ilişilmesin? Hattâ İbn-i Cevzî gibi büyük bir muhaddisin (hadis uzmanının) bazı sahih ehâdîse (doğruluğu net olan hadislere) mevzu (manası yanlış hadis) dediğini, alimler taaccüple (şaşkınlıkla) nakletmişler. Hem her zayıf veya mevzu hadîsin mânâsı yanlıştır demek değildir." 2
Boyunduruk Yere Konduktan Sonra
"İnsanımızla beraber hepimizin ümidi çok kavidir (kuvvetlidir). Resulu Ekrem (sav)'e itimadımız (güvenimiz) vardır. Ümmetin başında sahabe-i kirama işarette bulunan kainatın efendisi (sav) ahirinde (son zamanlarında) boyunduruk yere konduktan sonra (çaresiz kalındıktan sonra) kaldıracağı müjdesini çoktan vermiştir. Dinin yeniden hayatlanacağının, canlanacağının ve bütün alemde LailaheillAllahMuhammedenResulullah yeniden mevceleneceğini (dalgalanacağını) ifade buyurmuşlardır, doğru söylemişlerdir." 3
Beklediğimiz Genç
"Fatih'ten bahsederken; ne güzeldir o emir, buna mazhar (sahip) olmak için 21-22 yaşındaki genç serdar (kumandan). Maddi manevi fizat hislerinden fedakarlıkta bulunuyordu. 20. asırda Kuran'a sahip çıkmasını beklediğimiz GENÇ DELİKANLIMIZ'ın yaşındaydı büyük hünkar." 4
313 Kişi
"Bedir'de bütün cihana (dünyaya) meydan okuyan insanların sayısı 313 taneydi, melek ismini okur gibi ben mühim yerlerde huzurunuza çıkarken onların adlarını okuyor, şefaat umuyor öyle huzurunuza çıkıyorum, o kadar azizdir benim nazarımda Bedir'de bulunan insan. Niçin azizdir? Tepeden tırnağa nar-ı beyzadır (beyaz ateştir) da ondan. 313 tane nar-ı beyza gibi adam olsa bugün, yeryüzüne hakim olmak mümkündür, ümid ediyoruz inşaAllah bu bağ, bu bahçe, bu bostan bu 300 adamı, 313 adamı yetiştirecek ümid ediyoruz."5
Peygamber Efendimiz (sav)'in hadislerinde, Hz. Mehdi'nin yardımcılarının sayısının 313 olacağı rivayet edilmektedir.
Muhammed b. Hanefi (r.a.)'dan rivayet edildi ki: "Sayıları Bedir Ashabı (313) kadardır. Evvelkiler onları geçmediği gibi, sonrakiler de onlara yetişemezler. Onların sayıları TALUD ile nehri geçenler kadardır." (Kitab-ul Burhan Fi Alamet-i Mehdiyy-il Ahir Zaman, s. 57)
Bedir savaşındaki askerler gibi 313 kişinin kumandasını elinde tutarak etrafa meydan okuyacak, çünkü bu 313 kişi gece abid (ibadet eden), gündüz kahraman niteliğini taşımaktadırlar. (Kıyamet Alametleri, s. 169)
Hz. Mehdi ile İlgili Hadisleri İnkara Mecal Yoktur
"Kütüb-i Sitte'de dört muteber (itibar edilen) hadis kitabında; Hakimin Müstedrek'inde, Beyhaki'de, Tabarani'de Hz. Mehdi'nin geleceğine dair hadis-i şerifler vardır ki inkar etmeye adeta mecal (ihtimal) yoktur. Buhari ve Müslim-i Şerif'te sadece ismen gelecek bu zattan bahsedilmemekte, belki meçhul, gelecek yeryüzünü adaletle dolduracak bir şahıstan bahsedilmektedir. Buhari ve Müslim'de bahsedilen aynı şahıs diğerlerinde "Muhammed" isminde veyahut Efendimiz (sav) "benim ismimde olacak" sözü ile anlatmaktadır. Tıpatıp bir uygunluk vardır."6
Bu İşin Liyakatlileri Gelince
"Aziz Müslüman, bunları değişik misalleriyle (örnekleriyle) sana intikal ettirmeye (iletmeye) ve senin için en mukaddes (kutlu) vazife olan bu vazifeden durulmama için, söylenmesi gereken şeylere dikkatini çektim ve ama imkan arz etmeye çalıştım tekrar itirafıma gerek yoktur. Bu işin ehli değilim, ehli gelinceye kadar benim gibiler, emsalimle (benzerlerimle) beraber bu işi devam ettireceğiz, öyle anlaşılıyor. Ehli gelince onlara terki silah edeceğiz, işi onlara bırakacağız ehli değiliz bu işin liyakatlileri (layık olanlar), doğrunun ve gerçeğin hakiki tercümanı olacak ve ölü gönüllerimizi ihya edecekler. Bunu kemali (olgun) samimiyetle intizar ediyorum (ümit ediyorum), Rabbimden bekliyorum, ama o güne kadar biz anlatacağız."7
NOTLAR
1) Mesih Nerede? Mehdi Kim? isimli makaleden http://tr.fgulen.com/a.page/eserleri/kirik.testi/a12729.html
5) Ruh Ufku Serisi, 5.Cd, İçtimai Adalet Konferansı, 2.Kaset, Nil Yapımcılık A.Ş.
6) Sohbetler, B Serisi, 14. Kaset, Yıl 1979
7) Sohbetler, Müeyyidat, 11. Kaset, 11 Ocak 1980
HEKİMOĞLU İSMAİL (Ömer Okcu)
Nasıl ki, memurların ve askerlerin rütbesi ve mevkisi varsa, her Müslümanın da manen rütbesi ve mevkii vardır. Bunu, herşeyi bilen Allah bilir. Zaten rütbe ve mevkileri veren de O'dur. Herşeyi bilen Allah, bildiklerinden bir kısmını, bir kısım kullarına bildirir, bunlara "ehl-i keşif" derler, halk dilinde keramet ehli de denir. Veli, umumi bir sıfattır.
Her veli keramet gösteremez, hatta kendi mânevi makamını bilmeyen veliler çoktur. Bir şahsın gösterdiği harika hallerin keramet sayılması için, o şahsın sünnet-i seniyyeye uygun yaşaması şarttır. Sünnet-i seniyyeye uygun yaşamayanların gösterdiği harika hallere istihraç denir, bu halin kerametle ilgisi yoktur.
Keramet; İslâm'a hizmet eden şahsın, hizmet imkânları çeşitli şekillerde kısıtlanmış ise (Allah'ın lütfu ile) kerametle hizmetini devam ettirmesi, çevresindeki insanların İslâm'a bağlılığını kuvvetlendirmesi içindir.
Bir de ikram vardır. Keramet gibi görünür fakat keramet değildir. Mesela, derse gelen şahıslardan birinin sorusuna Hoca Efendi bilmeden cevap verir. Sorusu olan, 'Kalbimden geçeni bildi" dese de, Hoca Efendi bunun bir "ikrâm-ı İlahî" olduğunu bilir, şükreder, gurura düşmez ve kendinin keramet ehli olduğunu sanmaz, sanmamalı...
İslâmiyet'i kıyamete kadar devam ettireceğini belirten Allah, dinine hizmet edecek kullarını gönderir; onlar da İslâm'a hizmet eder.
İslâm'a hizmet edenler çeşitli manevî rütbede kimselerdir. Fakat Mehdilik makamı bunların en yücesidir. Nasıl ki meydan muharebesini kazanan paşa, mareşal olursa, Deccal'le mücadele eden veli de Mehdi makamına yükselir. Öyle ise Deccal'in olduğu zamanda Hz. Mehdi aranmalıdır. Amma Hz. Mehdi'yi tanıyıp tanımamak zannedildiği kadar önemli değildir.
Hadis-i şerifle sabit olduğundan Mehdilik makamı inkâr edilmemeli.
Fakat O'nu tanımamak da mesuliyeti gerektirmez. Çünkü sünnet-i seniyyeye ittibâ eden (uyan) herkes, Hz. Mehdi'nin askeridir. Öte yandan Hz. Mehdi'nin yakınında bulunan hatta her gün Hz. Mehdi'yi gören şahıs, Sünnet-i seniyyeye ittibâ etmezse (tabi olmazsa), hem Hz. Mehdi'den manen çok uzaktır, hem de dünya ve ahireti cehennem olur.
Peygamberimiz (sav), insanlığın selameti için çok büyük çileler çekmiştir. Manevî makam itibariyle Peygamberimiz (sav)'e yaklaşanlar, çile bakımından da O'na yaklaşır yani çok çile çekerler. Fakat ahir zamanın eşhası mühimmesi (ahir zamanın önemli şahsı) öldürülemez.
Hz. Mehdi, Deccal'ın yaptığı işlerin zıddını yapar. Deccal hakla batılı karıştırır, Hz. Mehdi hak ile batılı ayırır; hakkı hak olarak gösterir, bâtılı da bâtıl olarak gösterir. Deccal yalancıdır, insanları aldatır. Hz. Mehdi gerçeği, hakkı söyler. Deccal günahları yayar. Hz. Mehdi insanları günah-ı kebairden (büyük günahlardan) men, sünnet-i seniyyeye sevk eder. Deccal diplomaya, mevkiye, makama, siyasî güce istinat (dayanır-güvenir) eder. Elinde bol servet vardır. Hz. Mehdi Allah'tan başka hiçbir şeye istinat edemez. Yani onun zahiri gücü olmaz. Belki diploması, parası, makamı, siyasi ve askeri gücü de olmaz. Hz. Mehdi imkânsızlıklar içinde birçok şeyler yapar ki, onun taraftarları da (Deccal'ın bütün imkânlarına karşı) Allah'a sığınarak İslâmiyet'i öğrensin, anlasın ve yaşasınlar.
Devlete güvenen jandarma, nasıl tek başına bir köyü toplarsa aynı şekilde, Allah'a asker olabilen bir mü'min de dinsizliğin her türlüsüne meydan okuyabilir. Bunun için Hz. Mehdi'nin çalışmalarında en çok dikkati çeken husus, onun maddî imkanlardan mahrumiyetidir veya maddî imkanlara değer vermemesidir. Her türlü imkân vasıtadır, gaye değildir. Gaye, rıza-i İlahi'dir.
Hz. Mehdi, İttihâd-ı İslamcıdır (İslam Birliği), Müslümanların bütününü ihata (içine alır, kuşatır) eder. Bir şahsın Müslümanlığına bir alâmet bulunsa, mü'min olduğuna hükmeder. Herkese iman cihetinden bakar. Zaten Mü'min, imanlı demektir. Âyeti kerime mealine göre "Mü'minler kardeştir". Hz. Mehdi, bu ayete istinad eder, mü'minleri kardeş bilir, İttihad-ı İslâm'a (İslam Birliğine) gider.
Mü'min inanan, Müslüman ise İslamiyet'i yaşayan mânâsına gelir.
Dolayısı ile Hz. Mehdi, dinsizlik cereyanı karşısında, semavi dinlerin mensuplarına dahi sahip çıkar. Bir tarafta bir milyar Müslümanın, bir millet olarak ayağa kalkmasını ister, öte yanda Hristiyanlarla anlaşmalar yaparak, dinsizlik cereyanının yayılmasını önlemeye ve dinsizlikten Müslümanları hatta Hristiyanları korumaya çalışır.
Bu durumda Deccal'ın yeri dinsizlik, Hz. Mehdi'nin yeri ise dindir. Öyle ise, ahir zamanda dinsizlikle din, bütün şiddeti ile çarpışacaktır; İslâmiyet, kıyamete kadar devam edecektir. Bir tek mü'min oldukça kıyamet kopmayacaktır. Kıyamet, kâfirlerin başına kopacak, bunun için mü'min, imanında ısrar etmelidir.
Deccal zamanında Müslüman olmanın cezası vardır, bu hal, bir felakettir. Fakat felâketler sadece dindar olmaktan gelmez. Çıldırmak, sakatlanmak, trafik kazasına uğramak, kanser olmak, iflas etmek, işinden atılmak gibi her insanın başına yüzlerce felaket gelebilir. Bunların içinde sadece bir felaket "dindar olmak"tan gelir ki, o da ihtimaldir, gelir de gelmez de... Bir insanın yüz felaketten korkmayıp, sadece "dindar olmak" yüzünden gelecek felaketten korkması akıl kârı değildir.
Nasıl ki fizik kimya kanunlarıyla binlerce problem çözülüyorsa, her bir Âyet ve Hadis de birer kanun hükmündedir, bunlarla da birçok içtimaî, iktisadî ve idarî problemler çözülür. Bu yolu Hz. Mehdi açar, Kur'an'ın engin mânâlarını gözler önüne serer.
Kur'an-ı Kerim'in kendisi mucizedir. Öyle bir mucize ki her türlü kötülüğü yapabilen insanı, her türlü kötülükten vazgeçirir, her türlü iyiliği yapma noktasına getirir.
Hz. Mehdi'nin taraftarlarında bu hal açıkça görülür. Kuran-ı Kerim, her asırda her türlü insana hitap ederek, her insanın dünyâ ve ahiretini cennet etmiştir. Nasıl ki her insan, eli yetiştiği meyvaları toplarsa, Kur'an-ı Kerim'den herkesin istifadesi vardır. Hz. Mehdi'nin taraftarlarında her yaşta, her kültürde insan bulunur.
Beşerî fikirlerin yayıldığı devirlerde Kur'an, bütün fikirlerin üzerinde sultasını (üstünlüğünü) kurar ve Hz. Mehdi, cevapsız kalan sorulara müdellel (kesin delillerle) cevaplar verir.
Bilgisayarları yapanları yaratan Allah, bir kısım kullarının beynini, cevapsız sorulara cevap verecek şekilde programlamıştır. Bu hal, Hz. Mehdi'de en yüksek seviyeye varır.
Her türlü imkânlarla Müslümanları İslâmiyet'ten çektikleri vakit, Kur'an-ı Kerim, etrafındaki surları yıkar, bizatihi (bizzat) kendi kendini hâkim kılar. Kimi, bir kısım Müslümanların yüce ahlâkına bakıp Kuran'ın hakkaniyetine kanaat getirir... Kimi Kur'an-ı Kerim'deki âyetlerin ve ayetlerdeki tertibin (ahengin), tevafukun (uygunluğun) gözükmesiyle imanını güçlendirir. Kimi, ayetlerin derin mânâsına hayran olup, bâtıl cereyanlardan Hak dine rücû eder (yönelir).
Bu haller Hz. Mehdi'nin zamanında çok gözükür.
Kur'ân-ı Kerim'i ilk anlatan ve tefsir eden Peygamberimiz (sav)'dir. Erkam (r.a)'ın evinde toplanıp İslâmiyet'i anlatırken, o günün süper güçlerinden Bizans ve Pers imparatorlukları hakkında bir şey söylemediği gibi, Kur'an'ın dışında da herhangi bir kitap okutup, anlatmamıştır. İslâmiyet'i öğrenen Sahabe, İslâm'a uymayan herşeye bâtıl demiş, İslâm'da güç kazanmış ve İslâm İmparatorlukları onların mânevi omuzlarında yücelmiştir.
Hz. Mehdi de, bulunduğu asra bir baş tabib gibi çıkar, hastalığı teşhis eder. Kur'ân-ı Kerim'in reçete olduğunu belirtir. Nasıl ki eczanedeki her ilacın hastası ayrı ayrı ise... Nasıl ki reçeteye göre ilaç alınır ve tarifesine göre kullanılırsa... Aynı şekilde her bir âyet bir ilaçtır.
Müslümanların manen hasta olduğu bir zamanda Hz. Mehdi çıkar, hangi âyetin, hangi derde derman olacağını bildirir ve Müslümanlar sırât-ı müstakime (doğru yola) girmeye başlar, şifa bulur. Hz. Mehdi, bütün dikkatleri Kur'ân-ı Kerim'e, hadis-i şeriflere ve şeriat-ı fıtri (yaratılışa uygun olan) olan kitab-ı kainata çeker. O, sünnet-i seniyyeye öyle ittibâ (uyar) eder ki, Peygamberimiz (sav)'in tevazulu yaşayışını, bulunduğu asra getirir, her haliyle Müslümanlara örnek olmaya çalışır. Buna rağmen ona iftira ederler "kendini Peygamber zannediyor" derler.
Hz. Mehdi'nin fani şahsını çürüterek, taraftarlarını soğutmak isterler. Amma onun düşmanları, ona fazla zarar veremedikleri gibi, onun talebelerine de zarar veremezler. Yapılan dev hizmetlerinin yanında görülen zararlar, devede kulak kalır.
Peygamberimiz (sav)'in en büyük mucizesi Kur'an'dır. Kur'an'ın en büyük mucizesi de Peygamberimiz (sav)'dir. Peygamberimiz (sav)'in okur yazar olmaması yanında, Kur'an'ın her asırda, her türlü ilim adamına hitap etmesi, Kelâmullah olduğuna önemli bir delildir. Kur'an ahlâkı ile ahlâklanan Peygamberimiz (sav)'in en yüce ahlâka sahip olması da Kur'an'ın mucizesidir. 1400 senedir yetişen evliyalar, asfiyalar, üstadlar, imamlar, âlimler İslâmiyet'in hakkaniyetine manen imza atmıştır, Hz. Mehdi'nin de önemi, sünnet-i seniyyeye ittibâ edip (tabi olup), faziletli bir kişi olmasından ileri gelecek. Onun taraftarlarındaki üstün ahlâk, Deccal taraftarlarını şaşkına çevirecek. Ahlâksızlıktan bıkan pek çok kimse tövbekar olup, Hz. Mehdi'nin tarafında yer alacak. Hz. Mehdi bir kişi iken, taraftarları çığ gibi büyüyecek, herkes hayrete düşecek.
Nasıl ki metafizik varsa, metakimya, metabiyoloji, hatta metatarih vardır. Tarihî hadiselerin başıboş, tesadüfen olmadığı ehl-i tahkikçe (araştırmacılarca) malumdur. İster hadiseler büyük adamların çıkmasına sebep olsun, isterse büyük adamlar büyük hadiseleri ortaya çıkarsın... Neticede insan, kendi kendinin eseri olmadığı gibi hadiseler de kendiliğinden olamaz. Atmosferi yaratan kim ise, fırtınayı yaratan da O'dur ve fırtınaları belirli bir hızın üstüne çıkarmayan, yine kâinatın hâkimi olan Allah'tır. Her türlü hadise, kâinat nizamı içinde yer alıp, vazifesini yapmaktadır. Pek çok karışıklıklar içinde bir nizam vardır.
Zaman şeridi üzerinde hadiseler seyrederken âdeta peryod çizmektedir. Yani belirli zaman aralıklarıyla hadiselerin dozajı artıp eksilmektedir. Hicri 14'üncü asırdan bir misal verirsek,
Hicri 15'inci asrı, dolayısı ile 2 peryodu anlamak imkânı hâsıl olur.
1882'de Hicri 1300 yılına girilmiştir. Böylece Hicrî 14'üncü asır başladı ve 1979 yılına kadar devam etti. Şimdi 14'üncü asırda yeryüzü sahnesine gelen şahıslara bir göz atalım. Tarihî bilginizle onların oynadıkları rolleri hatırlayacaksınız.
Yine Hicrî 14'üncü asırda İngiliz Montgomeri (1887) gibi askerler, Aynstayn (1879-1955) gibi ilim adamları, Fransız Frelid (1856-1939) gibi tabibler, Rus Maksim Gorki (1868-1936) gibi romancılar ve İngiliz Lavrens (1888-1935) gibi casuslar önemli rol oynamıştı.
Bunlar tarih sahnesinde yerlerini almış, birbirlerine karşı olanca güçleriyle mücadele etmiş kimselerdir. Çok büyük hadiselere sebebiyet vermişler veya çok büyük hadiselerin içinde yer almışlar... 1980 yıllarında ise, kitleleri peşinden sürükleyen liderlerin kalmadığını, âdeta güneşlerin batıp yıldızların kaldığını gördük. Çünkü 1980'de Hicri 15. asra girilmişti. Asrın başında idik. BU ASRIN MÜHİM ŞÂHISLARI ÇOCUK VEYA GENÇLİK ÇAĞINDA... Öyle ise iki bin yılı önemlidir. İşin garip tarafı sağ da, sol da iki bin yılına büyük önem vermektedir. Her iki taraf da, olacak hadiseleri şimdiden hissetmiş durumda.
Bu satırların yazıldığı günlerde İslâm âlemi dahil, dünya üzerinde kapitalizmle sosyalizmin mücadelesi vardı. Acaba iki bin yılında İslâmiyet iktisat, içtimaiyat, kültür yönünden tarih sahnesine çıkacak mı?
Zaten iki bin yılının önemi buradan ileri geliyor: Ya İslâmiyet HAKİMİYET noktasında ortaya çıkacak veya insanlığını kaybeden insanlar, bütün güçleriyle kıyameti arzu edecek. Çünkü kıyamete yakın zamanda en kötü insan bile kıyametin kopmasını isteyecek, kötülerin yüzünden dünya yaşanmaz hale gelecek. İslâmiyet'ten ayrılan insanlar, iyilik namına çok az şey yaparken kötülük namına büyük işler başarmakta... Bunun için insanlar insaniyetini kaybetmiş, bunun için insanlar perişan.
Kâinata nizam veren Allah, insanlar için İslâmiyet nizamını göndermiştir. Nasıl ki kâinatın nizamı bozulunca kıyamet koparsa, İslâmiyet'e tabi olamayan insanların nizamı bozulacak yine kıyamet kopacaktır.
Amma kıyametten evvel, her insan, kendi kıyameti olan ölümüne bakmalıdır. Herkes kabir kapısından geçip ahiret sarayında muhakeme olacaktır, hayatının hesabını verecektir. Günahkâr olanlar cehenneme, günahkâr olmayanlar veya affa uğrayanlar cennete gidecektir. Avrupa medeniyeti insanların inançlarını zedeledi ve âhiret inancını âdeta silip süpürdü. Kendi mimarını bilmeyen mimarlar yetişti, kendi mühendisini bilmeyen mühendislerin sayısı arttı. Böylece materyalist dünyada herkes yaptığının yanına kâr kalacağını zannedince insan, insan için kurt oldu. Âhiret inancı insanların birbirine faydalı olmasını temin eder amma, bu inanç nasıl verilebilir? Bu bakımdan iki bin yılıyla ve kıyametle meşgul olan insan kendini, ölümünü, ahireti unutmamalı ki, dünyamız düzelebilsin. (Müslüman ve Para, Hekimoğlu İsmail (Ömer Okçu), Timaş Yayıncılık, Mart 2005, (Türdav Yayıncılık , 1.baskı, 1978)
HÜSEYİN HİLMİ IŞIK
"MEHDİ": Hazret-i Mehdi, ahir zamanda dünyaya gelecekdir. Adı, Muhammed, babasının adı Abdullah'dır. Resullulah (SAV) efendimizin soyundan olacakdır. İsa aleyhisselamla buluşacak, mezhebleri kaldıracak, yalnız onun mezhebi kalacak, her yeri alacak, her yerde adalet olacak, Eshab-ı Kehf, uyanıp mağaradan çıkarak, Mehdi'nin askeri olacakdır.
Bazı saf kimseler, büyük zannetdikleri kimselere Mehdi demekdedir. Mehdi'nin alametlerini Resulullah (SAV) efendimiz bildirmişdir. İbni Hacer-i Mekki'nin (Alamat-ül-Mehdi) kitabında ve Suyuti'nin (El-Bürhan) kitabında bunlardan ikiyüze yakın alamet yazılıdır. (El-Fütuhat-ül-İslamiyye), ikinci cüz, ikiyüzdoksanyedinci sahifesinde diyor ki, "Beklenilen Mehdi, Hazret-i Fatıma'nın soyundan olacakdır". Mekke'de zuhur edecekdir. O zeman, Müslümanlar halifesiz olacakdır. İstemediği halde, zor ile halife yapılacakdır. Zuhur edeceği zeman ve yaşı ve ömrü kesin belli değildir). Mehdi çıkacağı zeman yeryüzünde halife bulunmayacağı ve Mehdiliklerini i'lan edenlerin Mehdi olmadıkları, buradan anlaşılmaktadır.
Birçok hadis-i şeriflerde buyuruldu ki, (Mehdi'nin başı hizasında bir bulut olacakdır. Bulutdan bir melek: Bu Mehdi'dir, sözünü dinleyiniz!) diyecekdir. Bir hadis-i şerifde buyuruldu ki (İsmini duyduğunuz kimselerden, yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi Mü'min, ikisi de kafir idi. Mü'min olan iki kişi, Zülkarneyn ile Süleyman "aleyhisselam" idi. Kafir olan ikisi de, Nemrud ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, yeryüzüne, benim evladımdan biri, yani Mehdi de, malik olacakdır).
Bir hadis-i şerifde buyuruldu ki: (Kıyamet kopmadan önce, Allahü teala, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur ve dünyayı adaletle doldurur. Ondan önce dünya zulmle dolu iken, onun zemanında adl ile dolar). Bir hadis-i şerifde buyuruldu ki:
(Eshab-ı 1Kehf, Hazret-i Mehdi'nin yardımcıları olacakdır ve İsa "aleyhisselam" bunun zemanında gökden inecekdir. İsa "aleyhisselam", Deccal ile harb ederken, hazret-i Mehdi, onunla beraber olacakdır. Bunun hükümdarlığı zamanında , her zemankinin aksine olarak ve hesabların tersine olarak, Ramezan-ı şerifin ondördüncü günü güneş tutulacakdır ve birinci gecesinde ay tutulacakdır).
O halde, insaf etsinler ki, bu alametler, (cahillerin, Mehdi zannetdikleri kimselerde ve) o ölen adamda var mıdır, yok mudur? Hazret-i Mehdi'nin daha birçok alametlerini, Muhbir-i sadık "aleyhissalatü vesselam" haber vermişdir. Ahmed ibni Hacer-i Mekki hazretleri (Elkavlülmuhtasar fi alamatil-Mehdi) ismindeki kitabında, Hazret-i Mehdi'nin ikiyüze yakın alametlerini yazmışdır. Geleceği bildirilen Mehdi'nin alametleri meydanda iken, başkalarını Mehdi sananlar, ne kadar cahildir. Allahü teala, onlara, doğruyu görmek, nasib eylesin! (Celaleddin-i Süyuti'nin, "Cüz'ün minel-ehadis vel-asar-il-varide-ti fi hakk-ıl-Mehdi) kitabında da Hazret- Mehdi'nin alametleri bildirilmektedir). (s. 60-61)
İmam-ı Rabbani "rahmet-ullahi aleyh", ikinci cildin altmışsekizinci mektubunda buyuruyor ki, hadisi-i şerifde (Yeryüzünü küfr kaplamadıkça ve heryerde küfr ve kafirlik yapılmadıkca, hazret-i Mehdi gelmez) buyuruldu. Bundan anlaşılıyor ki, Hazret-i Mehdi çıkmadan evvel, küfr ve kafirlik her tarafa yayılacak, İslam ve müslimanlar garib olacakdır. (H.Hilmi Işık, Saadeti Ebediye s. 350)
MEVDUDİ
...Fakat şu bir gerçek ki, Allah (cc)'ın hakimiyetini bütün dünyada tesis eden bir müceddid gelecektir. İster çok yakında isterse çok sonraları olsun, farketmez, O, peygamberimizin hadislerinde açıkça tanımlanmış olan İmam Mehdi'dir. O'nunla ilgili olarak bazı işaretler de yine bizzat peygamberimiz tarafından açıklanmıştır.
Bu işaretler, Müslim, Tirmizi, İbni Mace ve diğer bazı hadis kitaplarındaki hadislerde açıklanmıştır. Bize bu rivayetlerden sadece birini burada zikretmek istiyoruz.
Şuna inanıyoruz ki, İmam Mehdi geldiği zamanın en ideal komutanı, lideri olacaktır. Buradaki idealden maksadım şudur: çağın bütün gerçeklerini bilecek, tam bir yönetici yeteneğine sahip bir insan olacaktır. Korkarım ki, onu ilk reddedecek olanlar gelenekçi ulema sınıfı ve sufi takımından başkası olmayacaktır. Çünkü onlar göreceklerdir ki, bu insanın, tasavvurlarındaki Mehdi ile hiçbir ilgisi yok.
Mehdi, geldiği zaman, Müslümanlar'ın düşünce ve inançlarında bulunan cahiliye pisliklerini temizlemeye çalışacak, en saf şekliyle İslam'ı ortaya koyacaktır. İslam'ı her alanda hakim kılmak için çalışacaktır. Kendisine ait veya kendisinin oluşturduğu bir iddia veya davası yoktur. Bunun karşısında cahiliye de boş durmayacak, bütün gücüyle 'batılı' hakim kılmak için çalışacaktır. Ama hak için yapılan bu büyük cihadda Allah(cc)'ın yardımıyla Müslümanlar galip çıkacak, cahiliye hezimete uğrayacaktır.
Mehdi'nin hak davası için olan bütün çalışmaları İslam'ın dünyaya hakim olmasına vesile olacak, bütün dünyada bir İslam nizamı tesis edilecektir. İslam'ın bu hakimiyetini, sadece yönetim biçimi içinde ele almak yanlıştır. Çünkü, İslam'ın hakimiyeti her alanda gerçekleşecektir. Bütün bunların sonunda hadiste de belirtildiği gibi "yerde ve gökte bulunan herkes mutlu olacaktır."
Bir Müslüman olarak, İslam'ın hakimiyetini görmenin özlemi içindeyiz. Bunu görebiliriz veya göremeyiz, önemli olan bu değildir. Önemli olan bu gaye için gayret göstermek, çalışmaktır. Nihai fethin komutanını zihnimizde tasavvur edersek göreceğiz ki, böyle bir zaferin imamı ile halkın tasarladığı imam arasında hiçbir benzerlik yoktur. Böyle bir liderin geleceğine olan inancı, hayretle karışlayanlara şaşmamak, doğrusu elden gelmiyor...(Mevdudi, "İslam'da İhya Hareketleri", s. 52-55)
MAHMUD ESA'D COŞAN
...Ben bazı arkadaşlara dedim ki: "Bakın Mehdi kıyamet alametlerinden birisidir, çıkacak. Onun zamanında yaşayan insanlar, (velev habven ales selci) buz üzerinde emekleyerek dahi olsa, ona ulaşıp, onun askeri olmaları lâzım!..."
...Mehdi sevgisi hepimizin içinde vardır. Mehdi'ye bağlanmak arzusu hepimizin arzusudur...
(Prof. Dr. Mahmud Es'ad COŞAN, "Güncel Meseleler")
MEHMET ŞEVKET EYGİ
Ashabın büyüklerinden Ka'b hazretlerinin (RA) Resulullah Efendimiz hakkında nazmettiği "Banet Sü'ad" adlı kasideye, ondukuzuncu asır Osmanlı ricalinden Eyüb Sabri Paşa "Azizü'l-Asar" adıyla bir şerh yazmış ve bu 1291 yalında İstanbul'da 283 sahife olarak basılmıştır. Bu kitabın 176'ncı sayfasından özetle şöyle yazılmaktadır:
"Bazı keşif sahipleri Hazret-i İmam Mehdi radiyallahu anh'ın 1400 hicri yılında zuhur edeceğini tahmin etmişlerdir... Bazıları ise 1422 yılını göstermiştir."
Şu anda hicri 1419 yılındayız. Mehdi'nin zuhuruna az kalmıştır. Gerçi şu anda Müslüman kesimde Mehdi olduklarını iddia eden veya Mehdi oldukları iddia edilen bir sürü adam varsa da, bunların ahir zamanda zuhur edeceği haber verilmiş olan hakiki Mehdi ile alakaları yoktur. Bazı büyük İslam alimleri Mehdi ile ilgili müstakil eserler kaleme almışlardır. Mehdi'nin babasının ismi, kendi ismi, bazı evsafı hakkında bilgiler verilmiştir.
Şu anda Müslümanlar kendi akıllarıyla birleşemiyor, kurtulmak, izzet bulmak için yapılması gereken hizmet ve faaliyetleri yapamıyor. Artık Mehdi'yi beklemekten başka çare kalmamıştır. Bakalım Mehdi zuhur edince yalancı Mehdiler ne yapacaktır?
Haberlerde Mehdi hazretleri zuhur edince bir kısım ulemanın onu tanımayacağı, karşı geleceği bildiriliyor. Bunlar ulema-i su'dur. Müslümanları oyalayan, afyonlayan, aldatan, uyutan kişiler... (Mehmet Şevket Eygi, Milli Gazete, 15/06/1998)
MUSTAFA KAPLAN
Mehdilik konusunda yapmış olduğu ciddi araştırmalarla tanınan Mustafa Kaplan, Risale-i Nur ışığı altında Hz. Mehdinin bu zamanda yaşadığıyla ilgili olarak yazmış olduğu yazılarda okuyucularına şunları belirtmiştir:
"Evet, İsrail devletini hak ile yeksan edecek olan Hz. Mehdi aleyhisselam hayattadır.
…Onların mesih diye beklediği aslında "büyük deccal" denen fitne başıdır. Oda günümüzde hayattadır, sanırım henüz çocuktur. Onu dünya yüzünden temizleyecek olan gerçek mesih Hz.İsa (as) ise zaten diridir ve rabbimizin katındadır. Belki dünyaya gönderilmiştir, belkide gönderilme zamanı çok yaklaşmıştır. (04-04-1997 Akit Gazetesi)
Mustafa Kaplan; Bediüzzamanın mehdiyi müjdelediğini, mehdinin Risale-i Nurları kendine program yapacağını,başkalarının sandığı gibi, Said Nursinin ahirzaman mehdisi olmadığını, bir okuruna cevaben yazdığı şu yazısında da görebiliriz:
…1400 senedir İslam ümmetinin dört gözle beklediği Hz. Mehdiyi anlatan Bediuzzaman hazretleri , o zatın üç mühim vazifesi olacağını söylüyor… aynı üstad Hz.Mehdinin kendisine program yapacağı eserlerin kendi yazdığı Risale-i Nur külliyatı olduğunu ise başka bir eserinde aynen şöyle diyor: "sonra gelecek o mübarek zat, Risale-i Nuru bir program olarak neşr ve tatbik edecek" (sikke-i tasdiki gayb s. 9)
Kıymetli okuyucumuz eğer şu sayfa numaralarını verdiğim eserlere bakarsa , Bediuzzaman Hazretlerinin böyle söylediğini görecektir…
Bendeniz Bediuzzaman hazretlerinin "ilham-i ilahi" ile yazdığına yürekten inanıyorum. Nasıl bugüne kadar söyledikleri birer birer gerçekleşmiş ise bu söyledikleride aynen gerçekleşecektir. Yani bütün islam alemini ittihad ettirecek olan Hz. Mehdi, müslümankarın imanlarını işte bu Risale-i Nur külliyatı ile kurtaracaktır. Demek o zatın programı bu eserlerdir.
İnanmayanları zorlama gücümüz yoktur. Nasıl olsa zuhur gerçekleşince gerçekte ortaya çıkacaktır (05-08-1998 Akit Gazetesi)
Yine başka bir yazısında aynı konuyla ilgili olarak:
"…demek Risale-i Nur un asıl sahipleri olan Hz.Mehdi ve talebeleri gelince Bediuzzaman hazretlerinin 1911 senesinde müjde verdiği "osmanlı ülkesinden çıkacak büyük bir parlak nur" haberi inşaallah madde alemindede gerçekleşecektir. Zaten yukarıya emirdağ lahikasından aldığım pasajın (Emirdağ Lahikası,c.2, s. 108) son cümlesine bakan, bunu anlamakta tareddüt etmez.
Diyor ki "belki inşaallah, o görüş, yüz sene sonra nurların ektiği tohuımların sümbüllenmesi ile aynen o geniş daire nur dairesi olacak, onun yanlış tabirini sahih gösterecek." (a.g.e)
Üstadın yanlış tabir ettiğini söylediği konuşmanın üzerinden yüz sene geçmesi için şurada ne kaldı… Mana gözü açık olanlar, söylenenlerin tahakkuku için fazla bir zaman kalmadığını görmekte gecikmezler. (07-02-2000 Akit Gazetesi)
Yine Mustafa Kaplan, E.Tuşalp'in 23 Haziran 1998 tarihli Radikal gazetesinde çıkan "Said Nursi'nin mehdi olduğuna dair" yazısındaki iddialara cevaben şunları yazmıştır:
"…Yazık ki böyle insanlar kitlelere yön verme mevkiine oturtulmuş! Bediuzzaman hazretleri kendi talebelerinin dahi kendisini mehdi sanmaları üzerine işte o açıklamayı yapıyor.
Diyor ki: "Ben o beklenen mehdi değilim. O zat gelince, evvela Risale-i Nurları bir program yapacak, o eserlerle bütün alemi İslamın imanını kurtaracak. Sonrada şeriati icra ve tatbik edecek."
Bay Tuşalp, Bediüzzaman hazretleri vefat edeli 38 sene oldu. Hala en azından bizim ülkemizde şeriatin icra ve takibinden vazgeçtik, adını anmak bile devlet eliyle suç sayılıyor. Yani koca üstad vazifesini yapamadan mı göçüp gitti?
Sizlerde domuz gibi biliyorsunuz ki, o zatın haber verdiği her şey birer birer gerçekleşmiştir. Şu söyledikleri de aynen gerçekleşecektir.bütün dünya bir araya gelse, şeytanları ve cinleri de onlar yardım etse, Hz. Mehdi zuhur ederek alem-i İslamı Kelime-i tevhid sancağı altında birleştirmesine ve şeriatin bütün ahkamını çatır çatır icra ve tatbik etmesine mani olamayacaktır.
Demek, eğer okumuşsan bile, okuduğunu dahi anlayamamışsın. Bizzat Hz. Mehdiye ait vazifeleri, onu haber veren Bediüzzanman hazrretlerine yamamışsın. Tutmadığını bildiğin içinde bıyık altından sırıtıyorsundur, değil mi?
Merak etme, vazifenin asıl sahibi ortaya çıkarsa paçalarını iyi bağlaman gerekecek…" (09-07-1998 Akit Gazetesi)
Mustafa Kaplan ayrıca; "…iki grup müslümanın tepkisini çekmekteyim. Bediüzzaman Hazretlerini "mehdi-i ahirzaman" kabul eden kardeşlerimiz, yeni birisinin daha geleceğinin söylenmesini yanlış buluyorlar. Halbuki eserlerde müteaddit yerlerde üstad böyle yazmış. Dikkatlice müteala eden bir gözün yanılması zordur…
Gelecek Mehdinin (AS) iman cihetinde Risale-i Nurları program yapacağını söyleyincede, Nurcu olmayan müslüman kardeşlerimizin tepkisini çekmekteyim. Halbu ki bu iddianın sahibi, bizzat Bediüzzaman Hazretleridir, biz sadece nakiliz…
1400 senedir islam aleminin beklediği zat gelince… yaklaştığından hiç şüphem olmayan o günler zuhur ettiğinde, kimin haklı olduğunu bütün alem görecektir…" demektedir. (04-09-1998 Akit Gazetesi)
Geçen asrın müceddidi Bediüzzaman Hazretleri de bu gerçeğin altını çizmekte ve şöyle demektedir. "Ve anladık ki, bu hizmetimizle o nurani zatlara zemin izhar ediyoruz." (Mektubat, 28. Mektub, 7. Mesele, 5. Sebeb, s. 380), (29. 9. 1999 Akit Gazetesi)
Haber verilen hadiselerin vukua gelme vakitleri yaklaşmıştır. Şimdi ilmen kabul etmeyenler de, bizzat Hz. İsa'nın (as) icraatlarını ve ondan önce de Hz. Mehdi'nin (as) faaliyetlerini görerek kabul etmeye mecbur kalacaklardır. Yaşayan görür... ("Bu da Tetimmesi", Akit Gazetesi, 19. 12. 1996)
Her ne kadar son müceddid Bediüzzaman Hazretleri sende yaşamış ve Mehdi Aleyhisselam'da sende doğmuşsa da;
Ey 1900 devresi sen bu aleme bela oldun. İnsanların hak mefhumunu unutup nefislerinin peşine düştüğü uğursuz bir zaman birimi oldun...
...Çok şükür ki, artık mazi oldun. Bugün sen yoksun? Yaklaşık bir asır gerçek Müslümanlara saadet dağıtacak olan 21. asrın gölgesi üstümüze düştü. (Gel Sevgili 2000, Akit Gazetesi, 01. 01. 2000)
Arkadaşımız Murat Kapkıner'in 17 Eylül 1999 tarihli yazısını kesip saklamıştım, ama ancak şimdi ele alabilme fırsatı buldum. Yazının omurgası Mehdi üzerine kurulmuştu. Verdiği bilgiler ise, kitabın ortasından alınmış doğru tesbitlerdi. Bazı paragrafları tekrar sizlerle paylaşmak istiyorum:
"Mehdi'nin ön şartı, zulmü tüketmiş toplumlara ilahi belaların gelmesi. Ayetlerin genelinden de anlaşılan şu ki, belalar müjdedir. Gök gürültüsü gibi, yağmurun, rahmetin müjdecisidir.
Belalardan sonra biri çıkıp, (gene ayetlerin mükerreren bildirdiğine göre) 'Hiçbir ücret istemeyerek' Hakk'a çağırır, adalete çağırırsa o Mehdi'dir. Yani, 'ücret istememek', bir dünya yararı ummak bir yana, yüksek riskler almaktır ve biri böylesine 'ücret istemeden', 'dünyasının aleyhinde yüksek riskler' alırsa, o Mehdi'dir."
El Hak, biz de aynı kanaatteyiz. Demek, üzerimize yağmaya başlayan arzi ve semavi belalar, aynı zamanda bir yüksek müjdeyi de beraberinde getirmektedir. Hele biraz daha beşik gibi sallasın, arkasından o "ücret istemeden Hakk'a çağıran" makam sahibi zuhur edecektir inşallah.
Doğru söze ekleyecek bir şey bulamıyorum. Elbette kalbinde zerre kadar gerçek imanı olanlar o zat-ı nuraniyi tanıyacak, sevecek, davet ettiği Kur'an caddesine bütün mevcudiyetiyle lebbeyk diyecektir. Dünya menfaati için dinini ucuza satmış olanların zuhur anında tereddütleri, elbette normaldir... ("Kapkıner'den doğru tespitler", Akit Gazetesi, 27. 11. 1999)
Haberi, "Evrende büyük buluşma" başlığı ile 23 Aralık 1999 günkü Akit'te okudum. Önümüzdeki 5 Mayıs gününde Güneş, Ay, Dünya ve bazı gezegenler bir ip gibi aynı hatta dizileceklermiş. Rivayete göre, aynı hal bir de bundan 6 bin sen önce olmuş.
Kainatta tesadüf olmadığını her mü'min bilir ve öyle inanır. Yaratılan her şeyin dizgini madem ki Allah'ın elindedir; elbette istediği gibi dizer, istediği gibi bozar. Lakin o dizilmenin rastgele olmayacağı kesindir.
Evet, kainatın yeni bir asra girerken yeni bir zihniyetin hakimiyetine hazırlandığını inkar mümkün değildir. Aklı olan, Allah Rasulünün tebliğ ettiği dini harfi harfine kabul eder. Son pişmanlığın fayda etmeyeceği günler yaklaşmaktadır. Sel gibi gelecek belalardan muhafaza olabilmenin tek yolu da o tavizsiz imandır... ("5 Ay Sonra...", Akit Gazetesi, 05. 01. 2000)
AHMED MUHSİN MERİÇ
Hazret-i Sultan Mehmed Fatih'i İstanbul'un fethi meselesinde en ziyade teşvik eden ve 'Fatih' ünvanına layık bir kisveye bürünmesinde ihtimam ve himmetini esirgemeyen kişi elbette ki 'Akşeyh' namıyla ma'ruf Akşemseddin Hazretleri (1390-1459) idi. Akşeyh, fethin hem maddi hem manevi, iki yüzü olduğunun farkındaydı.
Çünkü Fahr-ı Alem (asm)'dan rivayet edilen hadis-i şerifler hem komutan ve askerlerden müteşekkil bir ordunun İstanbul'u fethinden, hem de silahsız, kan dökmeden; tevhid, tesbih, tahmidlerle, vukubulacak; Al-i Beyt'ten bir mübarek zatın kumandasındaki manevi bir ordunun İstanbul'u fethinden haber veriyordu. Buna binaen Akşeyh; İstanbul'un, geleceği hadislerle sabit olan Mehdi eliyle ikinci kez fethedileceğini gayet iyi biliyordu.
Devrin ulemasının hadislerin ifadesinden yola çıkarak Sultan Mehmed'in İstanbul'u fethedemeyeceğini söylemelerine mukabil, Akşeyh bir değil, 'iki fetih' vukubulacağından hareketle, ulemanın bu yöndeki itirazlarına karşı çıkıyor ve mütemadiyen Sultan Mehmed'e fetihname denebilecek müjdeli mektuplar yazıyordu.
"İstanbul'u önce Mehmed fethedecek, sonra İstanbul ehl-i salibin eline geçecek, daha sonra da Mehdi İstanbul'u tekrar fethedecek" diye devrin ulemasına cevap veriyordu. (Risaletü'n- Nuriye, Akşemseddin, A. İhsan Yurd, İstanbul, 1972).
İşte hadislerle sabit olan ve Akşeyh'in de müjdelediği ikinci fethin kumandanı Mehdi ve yine hadisin ifadesi ile "hiçbir kınayıcının kınamasından çekinmeyen" kahraman askerlerden müteşekkil nurani ordusu, evvelemirde kalplerdeki Ayasofya'nın kapılarını açacak ve fethin sembolünün ibadete açılması ile ikinci fetih gerçekleşecek. ("Akşeyh'in Nurlu Müjdesi Ve İkinci Fetih", 25. 05. 2000)
BURHAN BOZGEYİK
Ebced hesabı umumiyetle hicri takvime göre yapılmaktadır. Bu ilmin erbabı ve hesabı yapmaya ehil olanlar, ahirzaman alametleriyle ilgili hadis-i şerifleri ele alarak bazı hesaplar yapmaktadırlar. O hesaplara baktığımızda önünüzdeki yıllarda fevkalade gelişmeler olacağını söyleyebiliriz.
Mübarekfuri de "Tuhfetü'l Ahvezi" isimli eserinde Ahir zamandaki hadislerden birisiyle ilgili şu bilgileri vermektedir:
"Müslümanlar arasında bilinen şudur ki; ahir zamanda zulüm ve adaletsizlik her tarafı kapladığı bir sırada ehl-i beyt Resul'den bir adam çıkarak zulmü ortadan kaldırıp adaleti ikame edecek ve müslümanlar ona tabi olup, bütün İslam ülkelerini sultasına alacaktır. İşte bütün İslam dünyasını idaresi altında bulunduracak bu zata Mehdi denir. Mehdi'nin çıkacağı devrede Deccal da çıkacak ve Efendimiz'in (SAV) haber verdiği kıyamet alametleri de böylece tahakkuk etmiş olacaktır." (Günden Güne, "2000'e Bir Kala", 01.02.1999)
Binlerce yıldan beri emirber bir nefer gibi fezada dönüp duran "Dünya gemisi" artık yolun sonuna gelmek üzeredir. Yolun sonuna yaklaştığını nereden anlıyoruz?
Kainatın Efendisi'nin (Aleyhisselatü Vesselam) haber vermiş olduğu kıyametin küçük ve büyük alametlerinin hemen hemen tamamı zuhur etmiştir. Geriye kala kala birkaç alamet kalmıştır. Onlardan en mühimi de, Ahir zamanda hakimiyet-i Kur'aniye'nin tahakkukudur.
İşte şimdi yeni bir devrin eşiğindeyiz. Uzunca bir zaman devam eden "zulümat devresi" sona ermek üzeredir. Beşer bu devrede çok sıkıntı çekti. Allah'ın dinine savaş açan rejimler yüzünden insanlık huzur ve saadet yüzü görmedi. Şüphesiz onlara izin ve fırsat veren de Allah-u Teala idi. Beşer öyle bir devrede imtihandan geçmeliydi. Elmas tabiatlılarla kömür tabiatlılar. Hz. Ebu Bekir gibilerle Ebu Cehiller birbirinden ayrılmalıydı.
Kur'an-ı Azimüşşan'daki ve Hadis-i Şeriflerdeki işaretlere bakılacak olursa, artık "Küfür ehli" yolun sonuna gelmiş durumdadır. (Günden Güne, "Emniyet kemerinizi bağlayın!", 01. 10. 1999)
ŞABAN DÖĞEN
Günümüzün tanınmış araştırmacı-yazarlarından Şaban Döğen, "Mehdi ve Deccal" isimli kitabında Mehdi konusunu başlıklar halinde incelemiştir. Bunlardan bazılarına aşağıda yer verilmiştir.
Mehdi Beşerüstü Değildir
Mehdi'yi de beşerüstü, harikulade varlıklar olarak düşünmek doğru olmaz; İslami anlayışına, Adetullaha, fıtrat kanunlarına ters düşer. Peygamberin bile her işi olağanüstü olmadığına göre Mehdi'den nasıl böyle birşey beklenebilir? Elbette Hz. Mehdi yeri ve zamanı gelince kerametler gösterecektir. Ama her hali harika değildir. Mevdudi'nin dediği gibi, "Mehdi ne zaman gelirse gelsin o zamanın bilgisini, kültürünü, ahvalini, zorunlu şeylerini çok iyi bilecek ve zamanına uygun tedbirleri alacak, döneminde fenni ve ilmi buluşlardan, aletlerden faydalanacak onları en iyi şekilde kullanacaktır." (s. 22)
Mehdi ve Takva
Sonra peygamberlik gibi mehdilik de gayretle, çabayla elde edilebilecek bir makam değildir. Tamamen Allah vergisidir ve Allah onu dilediğine, tabi ki en layık olana verir… (s. 30)
Mehdi, Mehdilik Davasında Bulunacak mıdır?
Mehdi açıkça "Ben Mehdi'yim. Allah tarafından görevlendirildim. Bana uyun." diye ortaya çıkmaz. Bunu söylemekle görevli de değildir. O ancak eser ve hizmetleriyle tanınır. (Mehdi ve Deccal, Şaban Döğen, s. 42)
Hz. İsa Geldi mi?
İbni Mace'de yer alan bir hadiste ise, savaşlar baş gösterdiğinde arap olmayanlardan atları cins atların en kıymetlisi, silahları silahların en iyisi olan bir ordunun İslamı teyid edeceği bildirilmektedir.
Bu ordu ahir zamanın büyük savaşları anında İslamı destek olan harp teknolojisi yüksek Hıristiyan bir devletin ordusu olamaz mı? (s. 136)
Mehdi Üzerine
Kimdir bu Hz. Mehdi? Resulü Ekrem niye özellikle ona uymayı tavsiye etmektedir. Eğer onun döneminde yaşayacak olursak onu nasıl tanıyacağız? O karışıklık, bozukluk, herc-ü merc, fısk-u fesad döneminin adamı olduğuna göre mücadelesine karşı ve nasıl yapacaktır? Özellikleri nelerdir? Bunlar ve bunlara benzer soruların cevabı bilinmedikçe Hz. Mehdi'nin fonksiyonu, icratının ehemmiyeti elbette tam anlaşılamaz. (Mehdi ve Deccal, Şaban Döğen, s. 143)
Mehdi Kimdir?
…Mehdi kelimesi geniş periyodlu bir kelimedir. Ancak bu kelime başına "el" takısı geldiğinde özel ve belli bir kimseye isim olmuş olur ve hadis-i şeriflerde ahir zamanda geleceği müjdelenen meşhur ve manevi büyük kurtarıcı için kullanıldığı görülür. (s. 145)
İslam Alimleri ve Mehdi
Mevlana Celalettin Rumi ise bundan şöyle bahseder:
Her devirde peygamber yerine bir veli vardır;
Bu sınama Kıyamete kadar daimidir.
Kim de iyi huy varsa kurtulmuştur.
Kimin kalbi sırçadansa kurtulmuştur.
İşte diri ve faal imam, o velidir;
İster Ömer soyundan olsun, ister Ali soyundan
Ey yol arayan, Mehdi de odur, hadi de.
Hem gizlidir, hem senin karşında oturmakta. (s. 154)
Fazileti
Hakim'in Müstedrek'inde Hz. Ali'den gelen bir rivayette Hz. Mehdi ve askerlerinin faziletleriyle ilgili olarak şöyle denilir: "Selef onları geçemediği gibi halef de onlara ulaşamaz" (Müstedrek, Mukaddime: 52, Fasıl, s.319)
Hz. Mehdi valiyetin en yükseğindedir.
(İmam-ı Rabbani, Mektubat, s.357 (251. mektuptan)
Zamanında yeryüzünün en hayırlısıdır. (el-Kavlü'l-Muhtasar) (s. 159)
Faaliyet Süresi
Bediüzzaman, "Ümmetimden bir grup kıyamet kopuncaya kadar hak uğrunda cihat yapmaya devam edecek" (Buhari, İ'tisam:10; Müslüm, İman: 247; İbni Mace, Mukaddime: 1; Tirmizi, Fiten: 51) Hadis-i şerifini açıklarken, hadisin aslına ebced hesabına vurmuş , Hz. Mehdi'nin şahsi manevisini icraat dönemini çıkarmıştır. Buna göre hadisteki "Zahirine ale'l-hakk = hak üzerine galibane olarak" ifadesinin ebced değeri 1506'dır. Bu cemaat Hicri 1506 tarihine kadar zahir, aşikare, daha öte galibane hükmedecektir. Daha sonraki hizmetler ise 1542'ye kadar gizli ve mağlubiyetle yürütülecektir. 'Hatta ye'tiyellahu biemrihi = Kıyamet kopuncaya kadar" 1545 ise kafirin başında kopacak Kıyamete işaret etmektedir. (Nursi, Kastamonu Lahikası, s.23) (Mehdi ve Deccal, Şaban Döğen, s. 164)
Hz. Mehdi ne zaman çıkacak?
Hz. Ali, zaman Besmele'nin harflerinin sonuna geldiğinde Mehdi'nin çıkacağını söyler. (Ramuz, 2:676) Besmele 19 harftir ve Kehf Suresi ise 111 ayetten ibarettir ve Kuran'ı Kerim'in 18. suresidir. Burada şöyle latif bir tevafuk vardır ki 18. Asrın sonu ve 19. Asrın başında Hz. Mehdi çıkar hizmete başlar. Hz. Mehdi'nin galibiyete başlaması ise 111x18=1998'dir. (s. 167)
Mehdi'nin içersinde hizmet verdiği millet
Hz. Mehdi'nin neseben Al-i Beytten olduğunu az önce öğretmiştik. Ancak bu, Hz. Mehdi'nin illa Araplar arasında çıkacağını göstermez. Hatta hadislerden arapların dışında zuhur edeceğini çıkarmak bile mümkündür. Mesela, Tirmizi'de yer alan bir hadiste "Hz. Mehdi'nin Arap'a hakim oluncaya kadar kıymetin kopmayacağından" (Tirmizi, Fiten:43) söz edilir ki, buradan arapların içinde çıkmayacağını anlıyoruz. Çünkü Arap'a hakim olmak için onların dışında olmak gerekir. (s. 170)
Başka bir hadis-i şeriften ise şunu öğreniyoruz: Doğudan bir takım insanlar çıkacak ve Mehdi'ye zemin hazırlayacaklar. Yani Hz. Mehdi onlar arasında hükümran olacaktır.
(İbni Mace, Kitab-ül Fiten: 35 (4088)
Bu hadis doğuda bulunan veya doğudan gelen bir millet içerisinde çıkacağını göstermektedir ki - Allah-u a'lem- bunlar o zamanlar doğuda bulunan, sonradan Anadolu'ya yerleşen Türklere işaret etmektedir. (s. 171)
Seyyid Ahmed Hüsameddin (r.a.) İstihraçname'sinde Mehdi'nin doğuş yeriyle ilgili şöyle bir not düşmüştür:
"Müslümanlardan bir zat gelecek, bu zatın şerefi Kafkasya'nın en uludağından etrafa güneşin şuaı gibi şulenisar olacaktır. (Osman Yüksel Serdengeçti, Mabedsiz Şehir, Serdengeçti Neşriyatı: VI, s.107)
Bütün bunlar, Hz. Mehdi'nin yoğun faaliyetini Türkler içerisinde yürüteceğini göstermektedir. (s. 172)
Hz. Mehdi'ye Destek verenler
Arap değil, diğer milletlerden olan bu yardımcılar (Kıyamet alametleri, s. 169) her zalime ve cebbar oğlu cebbara galip geleceklerdir. Demir gibi kalplere sahip bu insanların diğer önemli bir özellikleride geceleri abid, gündüzleri de aslan kesilmelerdir. (Kitabü'l-Bürhan, s. 57-68)
Mehdi'nin ordusu zaman zaman darbeler yiyecek, zaman zaman o çetin görevi üstlenememek rahatlık meyli; can, mal, mevki korkusu gibi çeşitli sebeplerle kendisinden ayrılanlar olacaktır. Ama "onlar buna aldırmayacak," (Ramuzü'l Ehadis, s. 476 (İbni Mace'den)
"Ayrılanlar da, muhalifler de ona zarar veremeyecek. O kendisinden ayrılanlara rağmen muzaffer olarak yoluna devam edecektir." (Ramazü'l-Ehadis, s. 487 (Taberani'nin Kebir'inden)
Böylece "mücadele edenlerle sabredenler ortaya çıkarılmış "(Al-i İmran Suresi, 142) olacaktır. (s. 192)
OSMAN ÇATAKLI
Prof. Osman Çataklı da uzun yıllar yapmış olduğu mehdilik ile ilgili çalışmalarla konuya ışık tutmaya çalışmıştır. 1949-1952 yılları arasında "Abdülaziz Bekkine"nin "Ramuzul el-hadis" ten işlemiş olduğu mehdilik ve kıyamet ile ilgili ders notlarından hazırlanan "Kıyamet Alametleri" kitabında konuya özel bir önem vermiştir:
"…Hülâsa olarak şu söylenebilir ki: Kıyametin küçük alâmetlerinin hemen hepsi zuhur etmiş ve sıra büyük alâmetlere gelmiştir.
Binâen aleyh, her müslümanın imanını koruyabilmesi için buna göre hazırlanması, bilhassa Deccal fitnesine karşı müteyakkız olması, kendisi için bir kurtuluş vesilesi olacaktır...
Bu eserde kıyametin yaklaşmasına ait alâmetleri belirten hadis-i şerifleri, tasnif edilmiş bir şekilde takdim etmekle, din kardeşlerimize faydalı olmaya çalışılmıştır…
18/11. Sizleri benden sonra vuku bulacak yedi fitneden sakınmaya davet ederim: Medineden çıkacak bir fitne, Mekke'den çıkacak bir fitne, Yemen'den çıkacak bir fitne, Şam'dan çıkacak bir fitne, şarktan çıkacak bir fitne, garbdan çıkacak bir fitne... Bir fitne de Şam'ın merkezinden zuhur eder ki, işte bu Süfyânî'nin fitnesidir. (Mehdi (AS)'dan bir sene evvel çıkacak bir fitne.) (Hz. İbn-i Mes'ud RA)
300/3. Benden sonra fitneler olur. Birisi de ahlâs fitnesidir. (Deve çulu fitnesi, yâni milletin boynunda temelli kalır.) Harpler, hicretler olur. Sonra daha şiddetli bir fitne olur. Ha bitti denir, daha da devam eder. O derece ki, fitnelerin kendine dokunmadığı ev ve müslüman kalmaz. Bu hal ehl-i beytimden bir müslüman (Mehdi AS) çıkıncaya kadar devam eder. (Hz. Ebû Said RA)
…Küçük alâmetlerden sonra gelecek olan büyük alâmetler melhameler ve Hz. Mehdi(AS) ile başlamakta ve Güneş'in batıdan doğmasına kadar, takriben 55-60 sene devam etmektedir. Bu devir insanlar için büyük imtihanlarla dolu olmakla beraber, Hz. Mehdi (AS)nin 7 senelik ve Onu takiben de Hz. İsa (AS)'ın 40 senelik, yeryüzünü adaletle dolduran idareleri de bu devir içinde bulunmaktadır.
299/8. Yakında, sizinle Rumlar arasında dört sulh anlaşması olur. Dördüncü Âl-i Harun'dan biri ile gerçeklenir. Ve bu yedi sene devam eder.
Denildi ki:
"-Yâ Rasûlallah, o gün insanların imamı kimdir?"
Buyurdu ki:
"İmam, benim evlâdımdan kırk yaşında, yüzü parlak bir yıldız gibi olan, sağ yanağında siyah bir beni bulunan ve üzerinde iki kutvânî aba olan, bir kimsedir. Tavrı Benî İsrâil ulemasına benzer. Yirmi sene hüküm sürer. Arzdaki hazineleri çıkarır ve şirk beldelerini fetheder." (Hz. Ebû Umame RA)
Not: Görüldüğü gibi Rumlar (Hristiyanlar) bir düşmana karşı müslümanlara yardım maksadı ile, müttefik olarak, Amik ovasına 960 000 kişilik, 80 tümenlik bir kuvvet getirdikten sonra, müslümanların o düşmana galib gelmesi üzerine anlaşmayı bozup, gadirlik yapacaklar ve müslümanlar üzerine hücum edecekler. Bu harbe Melhame-i Kübrâ deniyor ve Antakya'da Amik Ovası ve civarında cereyan edeceği anlaşılıyor. Bu harbde merkez Şam'da bulunuyor ve müslümanların başında kumandan olarak Hz. Mehdi (AS) bulunuyor. Ve Allah'ın inayeti ile müslümanların bu harbi de kazanacakları anlaşılıyor...
Hz. Mehdi (AS)'nin Zuhûru, Vasıfları ve Müddeti
344/7. Nasıl helâk olur bir ümmet ki, evvelinde ben, sonunda Meryem oğlu İsa (AS) ve ortasında da ehl-i beytimden Mehdi (AS) vardır. (Hz. İbn-i Abbas RA)
236/21. Mehdi benim ehl-i beytimden ve evlâd-ı Fâtıme'dendir. (Hz. Ümmü Seleme RA)
236/20. Mehdi Amcam Abbasın sülâlesindendir. (Hz. Osman ibn-i Affan RA)
237/2. Mehdinin ismi ismime, babasının ismi de babamın ismine uyar. (Hz. İbn-i Mes'ud RA)
508/10. Ehl-i beytimden bir adam çıkar, ismi ismime, ahlâkı ahlâkıma mutabık olur. Dünyayı ahlâk ve nesafetle doldurur; evvelce zulm ve cevir ile dolduğu gibi. (Hz. İbn- iMes'ud RA)
237/1. Mehdi bizdendir, ey ehl-i beyt! Size müjdeler olsun. Allah onu bir gecede ibraz eder. (Olgunlaştırır.) (Hz. Ali RA)
359/2. Dünyanın ancak bir günlük ömrü kalsa, Allah yine o bir günü uzatır ve ehl-i beytimden ismi ismime, babasının ismi babamın ismine uygun birini meydana çıkarır (Mehdi) ve o da dünyayı adalet ve nesafetle doldururdu. Daha önce zulm ve cevir ile doldurduğu gibi. (Hz. İbn-i Mes'ud RA)
508/6. Şarktan bir cemaat çıkar, Mehdi'nin saltanatına yardım ederler. (Hz. Abdullah bin-i Haris RA)
508/4. Horasan'dan siyah bayraklılar çıkar ve İlya'ya (Kudüs'e) kadar önlerinde bir şey tutunamaz. (Hz. Ebû Hüreyre RA)
33/5. Siyah bayraklar gelip de karşınıza çıktında, Farslılar'a ikramda bulunun. Zira sizin devletiniz onlarla beraberdir. (Hz. İbn-i Abbas RA)
135/3. Biz öyle bir ehl-i beytiz ki, Allah bizlere dünyayı değil ahireti nasib etti. Benden sonra ehl-i beytim, belâ, şiddet ve tarda maruz kalacaklar; doğu tarafından siyah bayraklılar gelinceye kadar... Bunlar mal isteyecek, kendilerine mal verilmeyecek. Bunlar döğüşecekler, sonra geri çekilecekler. İstedikleri kendilerine verilecek, fakat kabul etmeyecekler. Ve onu, ismi ismime, babasının adı, babamın adına uyan, ehl-i beytimden bir kimseye teslim edecekler.
O (Mehdi) arza sahip olur ve kendisinden önce baskı ve zulümle dolu olan arzı, doğruluk ve adaletle doldurur. Sizden veya sonra gelenlerden birisi ona yetişirse, kar üzerine sürünerek dahi olsa, gelsin ona katılsın! Muhakkak ki onlar hidayet sancaklarıdır. (Hz. İbn-i Mes'ud RA)
48/1. Horasan cihetinden gelen siyah sancaklar gördüğünüzde onlara katılın! Zira onların içinde Allah'ın halifesi Mehdi (AS) vardır. (Hz. Sevban RA)
298/2. Yakında size Horasan tarafından siyah bayraklılar gelecek. Kar üzerinde emekleyerek olsa da onlara iltihak ediniz! Zira onların arasındra Allah'ın halifesi Mehdi (AS) vardır. (Hz. Sevban RA)
518/5. Ramazanda bir seda olur. (Mânâsı anlaşılır). Şevvalde de bir seda olur. (Mânâsı anlaşılmaz). Zilkadede kabileler birbiriyle çarpışır. Zilhiccede hacılar talana uğrar. Muharremde gökten şöyle nida olur: "Dikkat ediniz. Filan kimse Allah'ın halkının hayırlılarındandır. Onu dinleyiz ve ona uyunuz!" (Hz. Şehr ibn-i Havşeb RA)
346/6. Hiç şüphe yok ki, arz cevir ve zulümle dolacak. Zulüm ve cevirle dolduğu o zaman, Allah ehl-i beytimden ismi benim ismimde, babasının ismi babamın isminde bir kimseyi gönderir de dünyayı adaletle ve nesafetle doldurur. Önce zulüm ve cevirle dolduğu gibi. O zaman gök yağmurunu, yer mahsülünü esirgemeyecek ve o aranızda yedi, sekiz, çok çok dokuz vakit duracak. (Hz. Muaviye ibn-i Kur'a RA)
508/8. Ümmetimin içinden Mehdi (AS) çıkar. Beş veya yedi veya dokuz (sene) kalır. (Râvi sayıda tereddüt etmiş.) Sonra üzerlerine bol rahmet gönderilir. Arz nebatatını bir şey saklamaz bitirir. Mal hakir olur. Bir adam ona gelir ve şöyle der: "Ya Mehdi bana ver, bana ver!" Ona elbisenin taşıyabileceği kadar verir. (Hz. Ebu Said RA)
508/7. Ümmetimin sonunda Mehdi (AS) çıkar. Allah-u Zülcelâl Hazretleri ona rahmetini indirir. Arz ona nebatını çıkarar. Mal sahih olarak verilir ve müsavat üzere taksim edilir. Davar çok olur. Cariyeler bile saygı görür. Yedi veya sekiz yıl yaşar. (Râvi yedi veya sekizde tereddüt etmiştir.) (Hz. Ebû Said RA)
7/7. Mehdi ile müjdelenin. O Kureyş'ten ve ehl-i beytimden bir kişidir. O, insanların ihtilâf ve ictimâî sarsıntılar içinde bulundukları bir sırada çıkar. O yeryüzünü, kendinden önce zulüm ve baskı ile doldurulduğu gibi, adalet ve insaf ile doldurur. Ondan yer ve gök ehli razıdır. Ve o malı sabah üzere taksim eder.
Dediler ki:
"Sabah nedir?"
Buyurdu ki:
"Seviye üzere demektir.
Ve ümmet-i Muhammed'in kalblerini zenginlikle doldurur ve adaleti onları ihata eder. O kadar ki, bir münâdiye "Kimin ihtiyacı varsa bana gelsin!" diye nida etmesi emrolunduğunda, bir kişiden başka kimse gelmez. O kimse istekte bulunur. O da "Hazinedara git sana versin" der. O da gider ve "Ben Mehdi tarafından, kendisine istediği verilmesi için gönderilen kimseyim." dediğinde, hazinedar "Al!" der. O da alır.
Fakat aldığını taşımaya gücü yetmez. Bunun üzerine taşıyabileceğini alır, fazlasını geri bırakır. O malla çıkar ama, sonra pişman olur ve "Ümmet-i Muhammed'in nefis cihetinden en aç gözlüsü herhalde benim. Onların hepsi de mala davet olundukları halde, benden başkası buna icabet etmedi." diyerek, aldığı malı iade etmek ister. Hazinedar da: "Biz verdiğimizi kat'iyyen geri almayız!" der. Bu devir altı, yedi, sekiz veya dokuz sene devam eder. Bundan sonraki hayatta ise hayır yoktur.
Hadramut'tan Bir Ateşin Zuhuru
297/7. Yakında Hadramut'tan veya Hadramut denizinden bir ateş çıkacak ve kıyametten evvel insanları toplayacak.
Dediler ki:
"Ya Resulullah, bize ne emredersin?"
Buyurdu ki:
"Siz Şam'a gitmeye bakın!" (Hz. İbn-i Ömer RA)
Not: Bu toplanma yerinin Şam olduğu bilindiği için melhamelerde Hz. Mehdi zamanında merkez Şam'da olmakla, bu hadise tahminen buraya yerleştirilmişse de doğrusunu Allah-u Teàlâ bilir.
48/1. Horasan cihetinden gelen siyah sancaklar görüldüğünde onlara katılın. Zira onların içinde Allah'ın halifesi Mehdi (AS) vardır. (Hz. Sevban RA)
282/2. Yakında size Horosan tarafından siyah bayraklılar gelecek. Kar üzerinde emekleyerek olsa da onlara iltihak ediniz. Zira onların arasında Allah'ın halifesi Mehdi (AS) vardır. (Hz. Sevban RA)
Yine ayrıca Osman Çataklı hazırladığı "Son Mürşitlerimiz" isimli yazı dizisinde konu ile ilgili olarak şunları yazmıştır:
"…Hazreti Mehdinin zuhur zamanı, aşağıdaki hadisi şerifle 4. sulha göre şöyle verilmiştir.
Yedi yıl devam edecek olan 4.sulhdan sonra Hz. Mehdi'nin zuhur edeceği.
2.15. Ebu Naim, Ebu Umameden tahric etti, Resulullah (SAV) buyurdu: Sizinle insanlar (bir nüshada rumlar deniyor)arasında dört sulh olacak, dördüncü sulh, heraklius ehlinden bir adam vasıtası ile olur ve bu yedi yıl devam eder. Bir adam, "ya Resulullah (SAV) o gün insanların imamı kimdir?" dedi. Buyurdu ki: Evladımdan kırk yaşında mehdidir. Yüzü parlayan yıldız gibidir yanağında siyah bir ben vardır, üzerinde kutvani iki aba bulunur. Tavrı ben-i İsrail ricaline benzer, arzdaki hazineleri çıkarır ve şirk beldelerini feth ecer." ( tavrı ben-i israil ricaline benzemesi, onlar gibi heybetli ve acar manasına gelir.)
Bir çok kimsenin kanaati, 4.sulh, 1979 da ABD-İsrail ve Mısır arasında Amerika'da başkanların yazlık yeri oplan Camp David'de yapılan anlaşmadır.
...Ama Hz. Mehdinin geleceğinin en net alameti ise geleceği muharrem'den önceki ramazanın ortasında güneş tutulması olacağıdır. Bilindiği gibi güneş normal olarak aybaşında güneş ay ve dünya aynı düzlemde iken yani içtima saatinde olur. Burada ise mucizevi olarak ay güneşe göre dünyanın arkasında iken güneş tutulacaktır.
İşte hadisi şerif:
AMA 4.15- Darekutnisünen de Muhammed bin Aliden tahric etti. O şöyle dedi: Bizim mehdimizin iki alameti vardır ki, Allah semavat ve arzı yarattığından bu yana böyle bir şey vaki olmamıştır. Bunlar Ramazanın ilk gecesinde ay yarısında ise güneş tutulmasıdır. Allah semavat ve arzı yarattığından beri böyle olmamıştır.
İşte o ramazan'ı takip eden muharrem'in 9'unu, 10'una bağlayan gece yatsı namazından sonra Mehdi zuhur eder ve kabe'de rukun ve makam arasında biat alır ve o zaman insanlara şöyle hitab eder…
AMA 6.3- Keza (N:B.Hammad) Cafer'den tahric etti, o şöyle dedi: Mehdi yatsı vaktinde Resulullah (SAV) bayrağı, gömleği, kılıcı ve Nur ve beyan gibi daha bir çok alametler yanında olduğu halde Mekke'de zuhur eder. Yatsı namazını kıldıktan sonra en yüksek sesi ile hitab eder. "Ey insanlar! Ben size Allah'ı hatırlatıyorum. Yarın mahşer gününde Allah'ın huzurunda yerinizin ne olacağını haber veriyorum. Allah Teala size pek çok deliller ve peygamberler göndermiş, Kur'anı indirmiş ve size söyle emretmiştir:
Allah'a hiç bir şeyi ortak koşmayın. Allah ve resulune itaati koruyun. Kuran'ın ihya ettiğini diriltin, yasakladığını da yasaklayın ve siz Mehdi'ye yardımcılar ve destek olun. Zira dünyanın fena bulması ve zevale ermesi yaklaşmıştır. Ve bu kesindir. Ben size Allah ve resulüne, O nun kitabıyla amel etmeyi, batılı yokedip, sünneti ihya etmeye çağırıyorum."
Bu hitabından sonra, yanında, sonbahar bulutları gibi birbirinden habersiz toplanan Bedir ehli sayısınca, üçyüz onüç kadar insanla birlikte zuhur eder. Onun ashabı gece abid, gündüz ise aslanlar gibidir. Allah Mehdi için Hicaz toprağını feth ederek hapisteki haşimilerin hepsini de kurtarır. Siyah bayraklar ise Kufe'ye inip biat için Mehdi'ye adam gönderirler. Zulmü ve zalimlerin hepsini yok eder. Beldeler onun emrine girer. Allah Teala onun elinde Konstantiniyyenin fethini müyesser kılar.
Görüleceği gibi Hz.Mehdi hitabesinde Allah size şöyle emretmiştir: "…Siz Mehdiye yardımcılar ve destek olun."
Halbuki Kuran'da zahirde Mehdi ile alakalı bir ayet görülmüyor gibi ise de bir çok zevat bilhassa Saf suresi ve diğer bir kaç surede Mehdi ile ilgili ayetler olduğunu beyan etmişlerdir. Bir hadisi şerifte ise Peygamber (SAV) Hz. Mehdiye katılmayı bakın nasıl emrediyor:
R.el-Ehadis298.2- yakında size Horasan tarafından siyah bayraklılar gelecek. Kar üzerinde emekleyerek olsada onlara iltihak ediniz. Zira onlar arasında "Mehdi" vardır.
Bu hadisi şerifte ilk nazarda Hz. Mehdi'nin Horasan'dan geleceği gibi bir mana çıkıyorsada esasında Mehdi tabiatı ile Mekke'den çıkacaktır. Burada kasd edilen Horasandan gelecek siyah bayraklılar Mehdi'nin yardımcıları olup başlarında da "Şuayb İbni Salihi Temimi" olduğu halde Mehdi ile birleşecekler ve kendisinin öncü kuvvetlerini teşkil edeceklerdir.
Görüldüğü gibi Resulullah (SAV) burada Hz. Mehdi için Allah'ın halifesi tabirini kullanmıştır ki calibi dikkattir..." (Osman Çataklı, Son Mürşidler, 4. bölüm, yazı dizisi)
HÜSEYİN HATEMİ
Hüseyin Hatemi yazmış olduğu "İnsanlık ve sevgi dini: İslam" kitabının bir bölümünde;
"Hazreti Musa'nın; Allah tarafından bildirilerek kendisinden bir bilgi boyutu açısından daha yüksek derecede olmasına rağmen halka "resul" elçi olarak gönderilmeyip gizli kalmış bulunan bir "nebi"yi, halk arasında anılan adı ile Hızır'ı görmek için çıktığı yolculukta "Mecma'il-bahreyn" (iki denizin birleştiği yer), hem iki denizin kavuştuğu bir yer olmalı, hem de bu terim ile Musa ile Hızır'ın buluşmasına işaret edilmiş olmalıdır. Bu olaylar da büyük bir ihtimalle İstanbul civarında ve İstanbul'da geçmiştir. İstanbul kelimesi sonradan yapılan tahrifler bir yana bırakılırsa Beykoz'da bugünkü Yuşa Tepesi civarında şehri kuran Fenikelilerden beri şehrin sami dillerinde karşılığı olan Mecma'ul Bahreyn'in Yunanca karşılığıdır. "Isthyme-pole"; "iki deniz arası şehri" demektir. İlerideki mirasçılık haklarının korunmasında da herhalde "Mesih" ve annesi bu şehirde doğacak olan "Mehdi" ye işaret vardır. (Hüseyin Hatemi, İnsanlık ve sevgi dini İslam, s. 107, birleşik yayıncılık. 1998)
YAŞAR NURİ ÖZTÜRK
Yaşar Nuri Öztürk, "Depremin Gösterdikleri" kitabının bir bölümünde ahir zamanda gelecek olan "Uyarıcı" hakkında şunları yazmıştır:
"Deprem diyor ki! Uyarıcıları iyi dinleyin!
İnsanlık hiçbir devirde uyarıcıları gereğince dinlemedi. Allah, her devirde, her topluma ''nezirler'' (uyarıcılar) gönderdi. (Bk. Kur'an, Fatır, 24)
Uyarıcılar sürekli gönderilmiştir, ama insanlık bunları dinlememiştir.
Uyarıcılar, bazen peygamber (resul, nebi) şeklinde gönderilir, bazen de peygamberin açtığı ana yolda faaliyet gösteren mübelliğler şeklinde... Bu mübelliğler bazen müçtehit olur, bazen müceddit...
Peygamberlerde nezir (uyarıcı) sıfatının yanında, hatta ondan önce beşir (müjdeleyici) sıfatı vardır.
Mübelliğ uyarıcılarda beşir sıfatı aranmaz. Çünkü onlar, daha önce peygamber tarafından zaten dikkat çekilmiş ihmal ve zulümlerin bozduğu dengeleri düzeltmek için konuşurlar. Bu tür konuşmalar hemen daima sert ve sarsıcı olur.
Uyarıcıların sertliği, ürkütücülüğü onların rahmet ve şefkatten uzaklığı anlamında değerlendirilmemelidir. Onlar aynı zamanda rahmet ve şefkáti de taşırlar, ama esas görevleri, insan kulağına, ürpertici sözleri iletmek olduğu için genelde sert ve kırıcı olurlar.
Uyarıcıların çok önemli zaman dilimlerine hitap edenlerine ''çıplak uyarıcı'' diyoruz.
Çıplak uyarıcı, genellikle yüz yılda bir gelir. Kuran Kameri takvim kullandığına göre, 15. yüzyıl'ın çıplak uyarıcısı yaklaşık, çeyrek asırdan beri beklenmektedir.
Ben derim ki, 15. yüzyıl'ın çıplak uyarıcısı gelmiş, görevine başlamıştır.
Burada bir özellik daha dikkat çekmektedir. Miladi takvimi esas alarak baktığımızda, Kameri takvimin 15. yüzyıl çıplak uyarıcısı, miladi takvime göre iki yüz yıla da hitap edecek demektir. 20. ve 21. yüzyıllar. Bu olgu, Allah'ın bu yüzyılın çıplak uyarıcısına lütfunun bir göstergesidir. ''Bu, Allah'ın lütfudur ki, Allah onu dilediğine verir. Allah, o büyük lütfun sahibidir.'' (Kur'an, Cumua, 4).
Bu olgunun bir anlamı daha vardır: Bu yüzyılın çıplak uyarıcısı, sadece Kameri takvimin sembolize ettiği İslam dünyasına değil, Miladi takvimin sembolize ettiği Batı dünyasına da hitap eden bir uyarıcıdır.
Doğrusu o, bir ''ortak-evrensel uyarıcı''dır.
(Depremin gösterdikleri, Yeni Boyut Yayınları s. 232-233)
SERKAN TEKİN
Geçmiş alimlerin Mehdi'yle ilgili yapmış oldukları çalışmalar Mehdi'nin zuhur tarihi olarak 1400-1500 hicri yılları vermektedir. Bu tarihler doğrultusunda günümüzde bazı araştırmacılar mehdi ile ilgili daha derin ve ciddi araştırmalar yaparak hadislerden ve büyük islam alimlerinin konuyla ilgili söylemiş oldukları beyitlerin ebced hesaplamalarıyla beklenen mehdinin çıkış alametlerini ve çıkış tarihini hesaplamaya çalışmışlar ve aynı tarihleri bulmuşlardır...
Genç araştırmacılardan Serkan Tekin de yazmış olduğu bir kitapta mehdinin çıkş tarihini cifir hesabıyla, günümüz tarihleri olarak bulmuştur.
İşte genç araştırmacı Serkan Tekin'in yazdıkları:
"Dört mezhep aliminin görüşüde şöyledir. Mehdi ile ilgili hadislerin çoğu sahihtir. Ravileri itibar edilen kişilerdir. Bu görüşü savunan alimler, İslam alimlerinin yüzde yetmişdokuzunu meydana getirirler. Bu kişiler İslam dininin en büyük alimleridir. İslam alimlerinin arasında tabiilerin reislerindendir.
Sait Bin Cübeyr ve dört mezhep imamları "İmam Hanefi, İmam Malik, İmam Şafi, İmam Hambeli" ve iki akide imamları "Ebu Hasan Eşari, Ebu Mensur Maturidi" ve İslam güneşi lakabıyla anılan İmam Gazali ve allamelerden Molla Fenari, Sadi Teftazani ve allame Davudi Antaki, İmam Şarani, Muhiddin Arabi, Şeyhülislam İbni Hacer el Heytemi, Müçtehit İmam Suyuti, Allame Sabban, Muhammed Berzenci, Allame Resul Essibki, Hasan İraki, İmam Kastalani, Abdülkadir Geylani, Kadı Beydavi, Muhammed Ramli, Şihabi Remli, Allame Alaattini Attar, Mevlana Halidi Bağdadi, İmam Rabbani, Aliyyul Havas, İmam Nevevi, Yahya Muzuri, Said Nursi, Molla Cami, Allame Abdul Gafıri Lari, İbrahim Hakkı Erzurumi, Mukatil, Celali, Mahali, Celali Suyuti, Kadı Ebubekir Bakilani, Kadı İyaz, Muhammed Savi, Fethullah Verkanisi, Muhiddin Haveyli ve Alaaddin Ohini gibi alimler vardır.
Bu alimlerin hepsi ve talebeleri mehdi konusunda aynı görüşü beyan etmişlerdir...
Bu alimlerin görüşü daha saygın ve sahih itibar edilir olduğu için bizde ahir zaman konusunu onların beyanatlarını esas alarak işleyeceğiz...
...Büyük mutasavvıf Sibgatullahi Arvasi'nin yeğeni Allame Muhammed Hafid'in büyük Allame Hafız Muhittine naklettiğine göre;
Mehdinin doğumu: 1385
Zuhuru (çıkması): 1425' dir
...Mehdinin doğumunun hicri 1385 ve zuhrunun hicri 1425 olduğu "zuhurul mehdi ve deccal" adlı eserde mehdi ile ilgili nakledilen bir hadiste açıkça söylenmiştir.
Ayrıca bu eserde; "Mehdinin sırtında üzerinde bu Allah'ın halifesi, beklenen mehdidir yazılı bir mühür olacağı anlatılmaktadır." Ayrıca mehdinin müçtehit(içtihat eden) çok büyük bir islam alimi olacağı da o eserde geçmektedir." zuhrul mehdi ve deccal" adlı kitap Allame Resul Sibki'nin yazdığı en son eserdir.
..."Muhakkak Allah'ın taraftarları galip olanların ta kendileridir." Cümlesinin cifir hesabından anlaşılıyor. Bu cümlenin cifr hesabı, hicri 1428 ediyor. Bu tarih Mehdinin çıkmasından üç sene sonradır. Çünkü mehdi çıktıktan üç yıl sonra ilk büyük galibiyetini alıyor. Mehdinin ilk büyük galibiyeti hicr 1428 olduğuna göre Zuhuruda "Mehdiliğinin ilan edilmesi" hicri 1425'tir...
...Bu ayette galibiyetin Mehdinin galibiyeti olduğu hangi verilerden anlaşılıyor. Önceki tarihlerde olan, İslamiyet'in galibiyetlerinden herhangi biri olmaz mı? Niçin illa da Mehdi sonucu çıkartılıyor... Ayetteki kelimeleri "Kur'an Belagati" ilmine göre incelediğimizde, ayette geçen galibiyetin, Mehdinin galibiyetinden başka bir şey olmadığını açıkça görmekteyiz.
Çünkü; ayette 4 tekid (pekiştirme) vardır... En büyük tekidin cümle de zikir edilmesi cümledeki galibiyetin en büyük galibiyet olduğu açıkça bildiriliyor...Tarihte böyle bir galibiyet bu güne kadar olmamıştır. Fakat Mehdi müjdesini veren hadisler böyle bir galibiyetin ahir zamanda mehdi sayesinde olacağını açıkça haber verir...
Yaptığım araştırmalar mehdinin 2005'te çıkacağını gösterdiğine göre, Süfyanın da 2004 yılının sonunda çıkacağını göstermektedir. (Serkan Tekin, Kuran'da gizlenen tarihler. s. 160-202, nokta yayınları, 2002)
İBRAHİM KOCABIYIK
Şimdi'de "Mehdilik ve İmamiye" kitabının yazarı İbrahim Kocabıyık'la 15-21 Ocak 2000 tarihihli Aksiyon dergisinde yapılan bir mülakatta mehdilik ile ilgili görüşlerini aktaralım:
"Mehdilik ve İmamiye kitabının yazarı, İbrahim Kocabıyık:
"Mehdi, insanlığın ıslahı için çalışanlardır"
Mehdi ile müceddit müteradif olarak kullanılmıştır. Ebu Davud'un Sünen'inde gördüğümüz, Allah'ın yüz senede bir yenilediği bu mehdiler veya mücedditler değişik vasıtalarla toplumlara ulaşmışlardır.
- Mehdi konusu dini kaynaklarda nasıl yer alıyor?
- Konu Kur'an'da Mehdi olarak geçmiyor. Hadi ismi 5 yerde Kur'an-ı Kerim'de zikredilir. Hadiyen ve Nasira şeklinde. Kök olarak Heda kökünden geldiğinden Mehdi ile Hadi isminin alakası vardır.
- Yani Mehdi, Allah'ın Hadi ismine mazhar olmuş kimsedir.
- Evet.
- Peki, Mehdi bir kişi midir?
- Hayır. Mehdi anlamını kedinde taşıyan, yani insanları hidayete davet edenlerin başında peygamberler gelmektedir. Hidayete çağırma olayı, yaratılış çizgisinden uzaklaşmış insanların yeniden ana çizgiye çağrılmasıdır. Dolayısıyla bu işi en başta yapanlar peygamberlerdir.
Mehdi'nin diğer anlamı da bol bol hediye dağıtan, bağış yapan demektir. İnsanlar yaratılış çizgisine geldikten sonra anarşiden, terörden kurtulmuştur. Yaratılış çizgisi dediğimiz şey fıtrattır bir anlamda. Çünkü din fıtridir, fıtri olanı ister. Gözün görmek istediği gibi. İnsanın ruhu, kalbi gibi şeyleri, ya da vicdanı diyelim topluca, ancak peygamberlerin sunduğu şeylerle tatmin olur. Ruhla fizik arasında denge ayarlanabilirse terör olmaz.
- Mehdi'nin ahirzamanla irtibatından dolayı mı terör ve anarşi gibi günümüz açısından önemli olan tabirleri kullanıyorsunuz?
- Hayır. İnsanlığın tarihinde irtica her zaman olmuştur, terör ve anarşi her zaman olmuştur.
- O zaman Mehdi de sadece ahirzamanla ilgili değil.
Evet. Şundan dolayı rivayetlerde ahirzamanla ilgili olarak geçmiştir: Dünyamızın eceli kıyametledir. Elimizdeki hadis külliyatında -Kütüb-i Sitte dahil- Buhari ve Müslim'de ıslah edici bir mümin olarak geçer ama ismi verilmez. Buhari ve Müslim dışında İbn-i Mace, Tirmizi, Ebu Davut ve diğerlerinde Mehdi olarak zikredilir. Kıyametin yaklaşmasına yakın anarşi ve terör daha da yaygınlaşacak. Çünkü son peygamber gelmiş, fıtrat yolunu en açık şekliyle ve bütün genişliğiyle ortaya koymuş. Son peygamberden sonra başka bir peygamber daha gelmeyeceğine göre, insanlık ana çizgiden daha çok uzaklaşacaktır.
- Yani, taşkınlıkların boyutu kıyametin kopmasını gerektirecek seviyelere ulaşacak. Bu taşkınlıklar o kadar zuhur ediyor ki artık, soyu benim soyumdan olacak dediği, bozulmamış, o eskilerin ifadesiyle silsile-i zeheb, seyitler dediğimiz o altın soydan gelecek diyor.
Kıyamet kopmadan önce tüm insanlığı kucaklayan bir ıslah hareketi olacaktır. Bu noktanın altını çizmekte fayda var. Mehdilik bölgesel, ya da bir ülkeye bağlı bir hareket değildir.
- Burada müsaadenizle bir noktayı açalım. Esas Mehdi efendimizdir. Hadi ismine mazhar olmuş şahıs ya da şahıslar onun getirmiş olduğu ve sizin de ana çizgi olarak adlandırdığınız çizgiye daha fazla insan ulaştırmakta rol oynarlar.
- Tabii.
- Ahir zaman Mehdi'si de o çizgiyi kendi zamanına en güzel şekilde taşıyacak olan kimse olmuş oluyor.
- Evet. Onun için bu manada Mehdi ile Müceddit müteradif olarak kullanılmıştır. Ebu Davudun Süneninde gördüğümüz, Allah'ın yüz senede bir yenilediği bu Mehdiler veya Mücedditler değişik vasıtalarla o dediğiniz toplumlara ulaşmışlardır.
Mesela İmam-ı Rabbani kendi döneminde mektuplarla uzak mekanlardakilere ulaşarak bu tecdit vazifesini yapmaya çalışıyor. Mesela bir İmam Gazali'yi alalım. Eyyühel Veled kitabını yazıyor, çocuğuna nasihat gibi. Bir tehafütü'l Felasife'yi yazıyor felsefecilere karşı. O dönemde Grek felsefesinin gençlerin dini inançları üzerinde olumsuz etkiler yaptığını görüyor. Günümüzde bir çok cereyanın etkilediği gibi. Bir taraftan İhya-i Ulumi'd-din diğer taraftan Tehafüt sanki İslami ilimler yerle bir olmuş da yeniden ihya ediyormuş gibi bir ihya.
Bir ihya hareketidir zaten bunlar aynı zamanda. Dolayısıyla tecdidin altında yatan da bu ihyadır zaten. Bir reform manasında anlamamak lazım bu tecdidi. Onun için de Kur'ani çizgi dediğimiz bu ana çizgiye, peygamber çizgisine çağıran bu mücedditler geniş kitlelere ulaşmak için ya kitap yazmışlar, vaaz etmişler veya talebeler yetiştirmek suretiyle o talebeleri dünyaya dağıtmışlar...
- En sağlam iki kaynak olarak bildiğimiz Buhari ve Müslim'de nasıl geçiyor?
- Mehdi ismini anmadan, ıslah edici mümin olarak geçiyor. Diğer hadis kitaplarında ise Mehdi olarak geçiyor. Özellikle Tirmizi bu hadisleri aldıktan sonra "Haza sahihun hasenün" diyor. Tirmizi'nin kendi kritiğinde bu ifade ile verilen hadisler Buhari ve Müslim hadisi gibi sağlamdır. Asrımızda yaşayan Kittani, Mehdilikle ilgili rivayetleri bir kitap haline getirerek, bu rivayetlerin toplamının tevatür derecesine ulaştığını söylemiş. (Aksiyon dergisi, 15-21 Ocak 2000)
SÜLEYMAN KÖSMENE
Günümüz araştınmacı-yazarlarından Süleyman Kösmene'nin de Mehdiyet konusunda birçok makalesi bulunmaktadır. Aşağıdaki alıntı, yazarın "Fıkıh Günlüğü" adı altında köşe yazılarını neşrettiği "Yeni Asya Gazetesi'nin" 2 Ocak 2003 tarihli makalesinden alınmıştır.
Hazret-i Mehdî'nin Gizliliği
Zonguldak'tan bayan okuyucumuz: "Üstad Hazretleri, Mehdî için bazı yerlerde 'sonradan gelecek; biz ona zemin hazırlıyoruz' diyor. Bu ne demektir? Zemin hazırlamakla ne denmek isteniyor? Hz. Mehdî sonradan mı gelecektir?"
Alanya'dan Remzi Çetin: "Risâle-i Nûr'u okuyanlar içinde Hz. Mehdî'yi arayanlar var. Mehdî gelmiş midir? Gelecek midir? Hz. Mehdî'yi bulan ne yapmalıdır?"
İstanbul/Pendik'ten Rumeysa rumuzlu okuyucumuz: "Bir akşam TV'de bir din bilimci, 'âyetlerden anlıyorum ki, Hazret-i Mehdî 2005 yılında gelecek' diyor. Bu ne demektir? Ne derece doğrudur?"
Hazret-i Mehdî Aleyhisselâmın zuhuru, Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâmın âhirzamanla ilgili verdiği gaybî haberlerden birisidir. Bin dört yüz yıldan beri ümmet bu haberi gündeminde baş tacı olarak saklamış; Deccal'den ne derece Allah'a sığınmışsa, Mehdîyi de o derece Cenab-ı Hakkın rahmetinden beklemiştir. Her asır bir nevî Mehdîye ihtiyaç göstermiş ve müceddid mânâsında bir nevî Mehdîyi görmüş de olmasına rağmen; bu son asırdaki Mehdi-yi Azam ayrı bir hususiyet, sıfat, unvan ve makamla beklenmiş ve âdetâ tüm ıslah ümitleri ona bağlanmıştır.
Fakat Hazret-i Mehdî Aleyhisselâm ile ilgili haberler de, diğer âhir zaman haberleri gibi kapalı, perdeli ve doğru tevil edilme gereği bulunan haberlerdendir. Nasıl Hazret-i İsâ Aleyhisselâm geldiğinde onu herkes tanımayacak, sadece onun yakınları ve havâssı, îmân nûru ile onu tanıyacak ise1; Hazret-i Mehdî Aleyhisselâm için de bu böyledir. Yani herkes Hazret-i Mehdî Aleyhisselâm'ı açıktan tanımayacaktır. Bunun bilhassa ibâdeti, imtihan sırrını ve kulluğu ilgilendiren önemli hikmetleri vardır. Nitekim:
Bu bir peygamberlik olayı değildir ki, açıktan bilinsin. Mehdiyet makamı gizlilik dereceli bir makamdır. İmtihan sırrı bu makamın gizli kalmasını gerektirir. Bu makam sahibi, peygamberler gibi kendisini açıktan ilân etmez. Bu makam için böyle bir zorunluluk ve ihtiyaç yoktur.
Peygamberlik makamını inkâr küfrü gerektirir. Bundan dolayı peygamberler "Lâ İlâhe İllallah" kelimesinden sonra kendilerinin Allah'ın kulu ve elçisi olduğunu bir îmân akîdesi olarak formüle etmişler ve insanları bu îmâna çağırmışlardır. Bunun doğruluğunu teyid için de gerektiği zaman Allah'ın yardımıyla mu'cize göstermişlerdir.
Fakat mehdiyet makamı, "Allah'a ve peygambere îmân" hakîkatının içerisinde ve temelde bu hakikatı ispat için taraf-ı İlâhîce ihdas edilmiş bir âhir zaman aynasıdır. Yani, îmân için bir aynadır; fakat imânın kendisi değildir. Hazret-i Mehdî Aleyhisselâmın mehdî oluşuna imân etmek değil, ona tâbi olmak ve sunduğu hakîkatlere tâlip olmak söz konusudur. Bu bakımdan Mehdî Aleyhisselâm, peygamber gibi açıktan gelmeyecek, kendisinin Mehdî olduğunu îlân ve ifşâ etmeyecektir.
HZ. MEHDİ HAKKINDA YAYINLANMIŞ EHL-İ SÜNNET KAYNAKLARI
ek çok İslam alimi, hadis imamı, mezhep imamı ve İslam tarihçisi Hazreti Mehdi (AS) hakkında onlarca kitap ve risale kaleme almışlardır. Bu zatlar yayınladıkları bu eserlerle Hz. Mehdi'ye inanmanın İslam itikadının gereklerinden olduğunu delilleriyle ortaya koymuşlardır. Bazı alimler de yazdıkları eserlerde Mehdiyet konusuna özel bölümler ayırmış hatta bunların bazısında Hz. Mehdi konusunda yazılmış olan kitaplardan daha geniş bir şekilde bu konuya yer vermişlerdir. Bunların birçoğu kitap olarak basılmış ve birçoğu da henüz yayınlanmamıştır.
Aşağıda Hz. Mehdi konusunu ele alan bazı Ehl-i Sünnet kaynakları hakkında kısa bilgileri içeren listeyi veriyoruz. Eserler telif tarihlerine göre sıralanmıştır. Yalnızca bu liste bile Mehdiyet konusunun İslam dininde ne kadar sağlam ve köklü temellere, muteber ve güvenilir belgelere dayandığını göstermesi açısından yeterlidir:
EL-MUSANNEF
Ebu Bekr Abdur-razzak b. Hemmam b. Nafi el-Himyeri es-San'ânî el-Yemeni (126-211 Hicri)
Meşhur hadis alimi ve hadis hafızlarından olup, Yemen-San' â'lıdır. 17 bin hadis ezberlemiş, Buhari de bundan hadis almıştır.
Zehebi, bu eserle ilgili olarak şöyle diyor: "Birçok hadis alimi güvenilirliğini kabul etmiş, sahih hadis kitaplarında kendisinden hadis nakledilmiş, bilinen ilim kaynaklarından biridir."
İbn-i Hallikan da şöyle diyor: "Zamanında, Sufyan b. Uyeyne, Ahmed İbn-i Hanbel-ve birçok İslam alimi ondan hadis nakletmişlerdir."
SÜNEN-İ İBN-İ MACE
Muhammed b. Yezid b. Macei er-Rebi-i el-Gazvinî (209-273 Hicri)
Künyesi: Ebu Abdullah
En meşhur kitabı, iki ciltlik Sünenü'l-Mustafa'dır ki Sünen-i İbn-i Mace olarak tanınmaktadır. Ehl-i Sünnet'in, Kütüb-ü Sitte diye anılan hadis kaynaklarından biridir. Bu kitabının, "el-Fiten" babının bir bölümünde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm ile ilgili hadisleri nakletmiştir.
SÜNEN-İ EBU DAVUD
Ebu Davud, Süleyman b. Eş'as b. İshak el-Ezdi, el-Secistani (202-275 Hicri)
Eserleri arasında meşhuru da Kütüb-ü Sitte'den olan, "Sünen-i Ebu Davud" adıyla bilinen, Sünen'idir.
Müellif bu kitabında, Mehdi ile ilgili babının "Kitabu'l-Mehdi" bölümünde; Mehdi'nin özellikleri, zuhurunun alametleri, zuhurundan sonra neler yapacağı konularıyla ilgili olarak, on üç hadis nakletmiştir.
SÜNEN-İ TİRMİZİ
Ebu İsa, Muhammed b. İsa b. Savre b. Musa b. ez-Zahhak es-Selemi ez-Zerir el-Bugi et-Tirmizi (209-297 Hicri)
Meşhur hadis alimleri ve İmamlarından olup, hadis hıfzında şöhrete ulaşmıştır. Aslen, Ceyhan Nehri'nin doğusunda bulunan "Tirmiz" şehrinin Bug köyünde doğmuş, hadis tahsili için, Horasan, Irak, Hicaz gibi yerlere seyahatlerde bulunarak, Muhammed b. İsmail el-Buhari'den ders almış ve aynı zamanda beraberce bazı hadis alimlerinden ilim tahsil etmişlerdir, Ahmed b. Hanbel, ed-Daremi ve üçüncü asır hadis alimlerinden yararlanmıştır.
Bunlarla beraber, Rical ilmi, tarih ve hadis sahalarında da eserleri vardır. Eş-Şemail, el-İlel, et-Tarih ve el-Camiu's-Sahih adlı kitapları bunlardandır. Özellikle onun bu son kitabı, Ehl-i Sünnet'te büyük değere ve şöhrete sahiptir. Aynı zamanda Kütüb-ü Sitte'den de biridir. Bu kitabıyla ilgili birçok şerhler yazılmıştır. Sünen'in dördüncü cildinde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm hakkında bir takım hadisler nakletmiştir.
KİTAB-UL BED'U VE'T-TARİH
Ebu Zeyd Ahmed b. Sah el-Belhî
Bu kitap İstanbul'da Damat İbrahim Paşa'nın kütüphanesinde olan nüshada ve İbnü'l Verdi'nin, "Haridat-ül Acaib" kitabında da, adı geçen müellife ait olduğu belirtilmiştir. Hacı Halife de, Keşfü'z-Zünun'un 1. cildinin, 227. sayfasında bu eserin müellifinin Ebu Zeyd olduğunu belirtmiştir. Ebu Zeyd, rical ve biyografi kitaplarında da tarihçilerin ileri gelenlerinden sayılmış; din, şeriat, felsefe, edebiyat ve diğer ilimlerde de tanınmış bir isim olarak kabul edilmiştir. Ama Fransız müsteşrik Cloman Hewar, araştırmaları neticesinde, bu kitabın müellifinin tarihçi Mutahhar b. TAhir el-Mukaddes olduğunu bildirmektedir. Çünkü, Ebu Zeyd bazı biyografi kaynaklarına göre; Hicri 322 veya Hicri 340 yılında vefat etmiştir. Oysa kitabın telif tarihinin Hicri 355 olduğu kaydedilmiştir. Hacı Halife de "Keşf üz-Zünun" adlı eserinde Ebu Zeyd'in ölüm tarihini böyle kaydetmiştir.
Ama el-Mukaddes'in Biyografisi bizim için de meçhuldür. Bu kitap, Miladi 1899-1919 yılları arasında, müsteşrik Clamon Hewar'ın çalışmasıyla altı ciltte, şerhli olarak Fransa'da basılmış; daha sonra da, Bağdat'ta ofset olarak basılmıştır. Bir kısmı ise hâlâ basılmamıştır.
Bu eserin müellifi kim olursa olsun, kitabın büyük bir kısmını, İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna ayırmıştır.
EL-MU'CEMU'L-KEBIR
Ebu'l Kasım Süleyman b. Ahmed b. Eyyub b. Mutayyir el-Lahmi et-Taberani (260-360 Hicri)
Büyük hadis alimi ve hafızlarındandır. Şam'ın Taber bölgesinde doğmuş, hadis tahsili için Şam, Hicaz, Irak, Mısır, Yemen'e seyahatlerde bulunmuş ve daha sonra İsfahan'da yüz yaşında vefat etmiştir.
En önemli eserlerinden olan bu kitap, Irak Vakıflar Bakanlığı tarafından on cilt halinde yayınlanmıştır. Mucem-i Evsat ve Sağîr'i de, Delhi'de ve iki cilt halinde Mısır'da basılmıştır. Onuncu cildinde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm ile ilgili hadisleri ele almıştır. Diğer ciltlerde de Hz. Mehdi ile ilgili hadisler mevcuttur.
MEALİMU'S SÜNEN FI ŞERH-İ KİTAB-İ SÜNEN-İ EBİ DAVUD
Ebu Süleyman Hamd b. Muhammed el-Hattabi el-Besti (319-388 Hicri)
Afganistan'ın Kabil'e bağlı Best bölgesinde doğup yine burada vefat etmiştir. Hadis, fıkıh, edebiyat, lügat sahalarında ilim tahsil etmiştir, Zehebi, onu güvenilir ilmi şahsiyetlerden biri olarak tanıtmaktadır. Bu da kitabının bir bölümünde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm ile ilgili, hadisleri nakletmektedir.
Aslen, Afganistan'ın Herat şehrine bağlı, Bag köyündendir. Horasan'ın Rey şehrinde vefat etmiştir.
İbn-i Hallikan onu, ilim denizi olarak tanıtmaktadır. Hicri 1318'de Mısır'da basılmış olan kitabının, bir bölümünü, İmam Mehdi aleyhi's-selâm ile ilgili hadislere ayırmıştır.
CAMİU'L USUL MİN E-HADİS' SİR RESUL
Ebu Saadet Mübarek b. Muhammed, İbn-i Esir el-Ceziri diye tanınır (544-606 Hicri)
Meşhur tarihçi, İbn-i Esir'in kardeşi olup, Kur'an tefsiri, fıkıh, hadis, nahv ve lügat dalında tahsil görmüş, İbn-i Ömer adasında doğup, Musul şehrine yerleşmiş ve Musul'da da vefat etmiştir. En önemli eseri olan bu eserini, Kutub-u Sitte'den derlemiş ve 13 cilt halinde Beyrut'ta basılmış olan bu eserinin bir bölümünü, İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna ayırmıştır.
EL-FÜTUHAT UL- MEKKIYYE
Muhyiddin b. Arabi ve Şeyh-i Ekber olarak tanınan Muhammed b. Ali b. Muhammed b. Ahmed b. Abdullah et-Tai el-Hatemi (560-638 Hicri)
Ariflerin en meşhurudur. Felsefe, kelam, tefsir, edebiyat, şiir gibi birçok dalda dört yüze yakın risale ve kitabı olduğu söylenir. Endülüs'un Murs şehrinde doğmuş, Dimeşk'te ikamet etmiş ve burada da vefat etmiştir.
Bu eserin üçüncü cildinin, İmam Mehdi aleyhi's-selâm ile ilgili bölümünde, akli ve nakli delillerle bu hususu belgelemiştir.
METALIBU'S SEUL FI MENAKIB-I AL-IR RESUL
Muhammed b. Talha, eş-Şafii (582-652 Hicri)
Muhaddislerin büyüklerindendir; usul-ü fıkıh, edebiyat konularında ün yapmıştır. Aslen Nusaybinli olup daha sonra, Dimeşk ve Haleb'e yerleşerek burada vefat etmiştir. Bu kitabı ilk defa, İbn-i Cevzi'nin, "Tezkiretü Havassi'l Umme" adlı kitabıyla beraber, Hicri 1287 senesinde 91 sayfa olarak taş baskıyla yayınlanmış, daha sonra da Necef'te tab edilmiştir.
Bu kitabın 12. babının başlığı; "On ikinci İmam Muhammed ibn-i Hasan el-Askeri el-Mehdi"dir.
TEZKİRET-Ü HAVASSİ'L ÜMME
Sibt b. Cevzi Hane-fi Yusuf b. Kızoğlu b. Abdullah el-Bağ-dadi ed-Dimeşkî (581-654 Hicri)
Fıkıh, tefsir, tarih ve hadis ilimlerine katkısı olmuş, hadis hafızı olup, meşhur hatiplerdendir. Bağdat'ta doğup, Dimeşk'te vefat etmiştir. Eserlerinden biri olan el-Fıkhu Ale'l-Meza-hibi'l-Erbaa (Asıl adı: İsar'ul İnsaf Fi Asar'il-Hilaf) kitabı Türkçe'ye tercüme edilmiş ve bir kaç defa basılmıştır.
Yukarıda adı geçen eseri, 12 İmam ın fazilet ve özelliklerini içermektedir. Kitabın son bölümü ise Hz. Mehdi ile ilgilidir.
ŞERHU NEHCİ'L BELAĞA
İbn-i Ebi'l Hadid el-Mutezi-li (586-655 Hicri)
Tarih ve edebiyat ve daha birçok ilim dalında tanınmış bir isimdir. Medayin'de doğmuş, Bağdat'ta yaşamış ve Abbasi halifelerinin divan katipliğini yapmıştır.
En meşhur eseri olan Nehcü'l-Belağa Şerhi, Allame Hoi'nin 22 ciltlik Nehcü'l Belağa Şerhinden sonra, bu konuda en geniş şerhlerden sayılır. Mısır, Beyrut ve İran'da defalarca tab edilmiştir.
Bu kitapta Hz. Ali aleyhi's-selâm'ın ahir zamanla ilgili sözleri bölümünde ve diğer kısımlarda İmam Mehdi aleyhi's-selâm ile ilgili konulara genişçe yer vermiştir.
MUHTASARU SÜNEN-İ EBU DAVUD
Abdulazim el-Munzirî eş-Şafii (581-656 Hicri)
Fakih, tarihçi, hafız, edebiyatçı ve hadis ilminin ileri gelen alimlerindendir. Eserleri arasında önemli bir yeri olan bu kitabın 6. cildinde İmam Mehdi aleyhi's-selâm ile ilgili konulara yer vermiştir.
TEZKİRETU'L-KURTUBİ
Muhammed b. Ahmed b. Ebubekr b. Farah el-Ensari Ebu Abdullah Kurtubi (Ölm. 671 Hicri)
Malikî mezhebinin büyük müfessirlerindendir. ez-Zerek, bu zatla ilgili olarak şöyle der: O, salihlerden olup, Kurtub'da doğarak, oradan doğuya göç etmiş, Mısır'ın Esyuut şehrinin kuzeyinde olan İbn-i Hasip bölgesine yerleşmiş ve burada vefat etmiştir.
Eserlerinden olan "el-Camiu Li Ahkam'il-Kur'an" 20 cilt olarak basılmış ve Kurtubi Tefsiri olarak tanınmıştır. Yukarıda işaret edilen eseri, Tezkiretun Bi Ahvali'l Mevta ve Ahvali'l Ahire adıyla Mısır'da iki cilt olarak basılmıştır. Kitabın ikinci cildinde, bir bölümü İmam Mehdi aleyhi's-selâm'a ayırmıştır. Mehdi inancı konusunda, Şia'yla aynı görüşe sahiptir.
VEFAYETU'L-A'YAN
İbn-i Hallikan-ı Şa-fiî (608-681 Hicri)
Aslen Erbil'li olup, Mısıra gitmiş, oradan da Şam'a yerleşerek bir süre kadılık yapmıştır. Kendisi, büyük tarihçi ve edebiyatçılardandır.
Bu kitap, alimlerin ve araştırmacıların nazarında, düzenli, güvenilir ve en meşhur biyografi kitaplarından biri olarak kabul edilir. Bu kitabının 4. cildinde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm'a ayrılmış kısa bir bölüm bulunmaktadır.
ZEHAİRU'L UKBA
Muhibiddin Ahmet b. Abdullah b. Muhammed et-Taberi el-Mekki eş-Şafii (615-694 Hicri)
Mekke'de doğmuş ve orada vefat etmiştir. Muhaddislerin büyüklerinden, Şafii mezhebinin şeyh-lerinden ve Hicaz müftülerindendir. Hadis ve fıkıh hususunda değerli eserleri bulunmaktadır.
Hicri 1350 tarihinde, Mısır'da basılan ve Ehl-i Beyt aleyhi's-selâm' ın faziletlerini içeren bu kitabın bir bölümünü de, İmam Mehdi aleyhi 's-selâm oluşturmaktadır.
FERAİDU'S-SİMTAYN
İbrahim b. Saadettin-i Horasani (644-732 Hicri)
Hadis hafızı ve Ehl-i Sünnet alimlerindendir. Zehebi, "Tezkire" adlı eserinin 4. cildinde ondan şöyle bahsediyor: "O, muhaddislerin imamı, İslam'ın iftiharlarından ve evliyanın önde gelenlerindendir. Gazan Padişahı onun vesilesiyle Müslüman olmuştur."
İbn-i Hacer el-Asgalani de "ed-Dürerü'l-Kamine" adlı eserinde Zehebi'nin sözlerini teyit eder ve ilaveten, Ehl-i Sünnet alimlerinin birçoğunun ondan hadis rivayeti için izin aldığını nakleder.
Bu eseri, Hicri 1398'de Beyrut'ta, daha önce de Lahor'da basılmıştır.
Yukarıda adı geçen kitabını, Hz. Zehra (s.a), Hz. Ali aleyhi's-selâm ve evlatlarının faziletleri konusuna tahsis etmiş, bir bölümünü de, İmam Mehdi aleyhi's-selâm'ın zuhuru ve kıyamı ile ilgili hususlara ayırmıştır.
MİŞKATU'L-MESABİH
Veliyuddin Muhammed b. Abdullah el-Hatib-i Tebrizi (ölm. 741 Hicri)
Büyük muhaddislerdendir. Bu kita-bının 3. cildinin bir bölümünü, İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna ayırmıştır.
HARİDATÜ'L-ACAİB VE FERİDATÜ'L-GARAİB
Siracuddin Ömer b. Muzaffer eş-Şafii İbn-i Verdi (ölm. 749 Hicri)
Suriye'nin Numan bölgesinde doğmuş, fıkıh, edebiyat, şiir, lügat, nahv ve tarih konularında eserler vermiş ve kadılık da yapmıştır.
Suriye'nin Halep şehrinde vefat etmiştir. Eserlerinden biri de, kıyamet alametlerini konu alan ve İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili bir bölümü de içeren yukarıda ismi geçen kitaptır.
EL-MENARU'L-MUNİF Fİ'S-SAHİHİ VE'Z-ZAİF
Müellif: Şemsuddin Muhammed b. Ebi Bekr; İbn-i Kayyım el-Cevzi diye meşhurdur. (691-751 Hicri)
Hanbeli mezhebinin büyük alimlerindendir, İbn-i Teymiye'den fıkıh tahsil etmesi ve aynı görüşleri taşıması sebebiyle, Dimeşk kalesinde zindana atılmış, İbn-i Teymiyenin ölümü üzerine serbest bırakılmıştır.
Eserlerinden biri olan bu kitabının 50. bölümünde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusunu işlemektedir.
KİTABU'N-NİHAYE (EL-Fİ-TEN VE'L MELAHİM)
Ebu'l Fida İsmail b. Ömer; İbn-i Kesir diye meşhurdur (701-774 Hicri)
Muhaddis, tarihçi, müfessir ve fakihtir. Şam'ın, Basra bölgesinde doğmuş, Hicri 706 tarihinde, Di-meşk'e yerleşmiş ve burada ilim tahsil etmiştir. Bu kitabı, Mısır ve Beyrut'ta basılmıştır. Bu kitabın 1. cildinde İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili hadisleri "Ahir Zamanda Zuhur Edecek Mehdi" konu başlığıyla ele alınmıştır.
MEVEDDETÜ'L-KURBA
Seyyid Ali b. Şahab b. Muhammed el-Hüseyni (714-786 Hicri)
Horasan alimlerindendir. Keşmir'e yerleşmiş ve gayretli çalışmaları sonucu, bölge insanlarının çoğunu İslam'a kazandırmıştır. Arapça ve Farsça olarak birçok eseri bulunmaktadır. En meşhur eseri de bu kitaptır. Kunduzi'nin, Yenabiu'l-Mevedde adlı eseriyle beraber ilk defa İstanbul'da Ahtar Yayınevi tarafından Hicri 1301'de basılmış ve bu kitabında İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili bölümü "İmamların Sayısı ve Onlardan Biri Olan Mehdi" olarak ele almıştır.
ŞERHU'L-MEKASİD
Mes'ud b. Ömer b. Abdullah Saadettin Taftazani (712-793 Hicri)
Aslen, Horasan'ın Nesa'ya bağlı Taftazan köyünde doğup, oradan Seraks'a yerleşmiş, daha sonra Timurlenk tarafından Semerkant'a sürgün edilmiş ve orada vefat etmiş, cenazesi getirilerek Seraks'ta defnedilmiştir.
Kelam ilmi, mantık, beyan ve Arap edebiyatı sahalarında en büyük şahsiyetlerden biri olup, kelam ilminde kaynak olarak tanınan iki ciltlik eserinin son bölümünün İmametle ilgili kısmında, İmam Mehdi aleyhi's-selâm'ın kıyamı hususuna yer vermiştir.
Bu eseri, Hicri 1277 yılında İstanbul Olmandeşer matbaasında basılmış, daha sonra da Mısır'da tab edilmiştir.
EL-FUSUSU'L-MÜHİMME
Nureddin Ali b. Muhammed (İbn-i Sebbağ el-Maliki diye tanınmaktadır) (784-855 Hicri)
Aslen Afrika'nın Sefagas bölgesindendir Mekke'de doğup, orada da vefat etmiştir. Malikî mezhebinin fakih ve muhaddislerinden olup, Ehl-i Sünnet alimlerinden, Halebi, Semhudi, Hamzavi ve Şeblenci gibi birçok alimler ondan hadis nakli iz-ni almışlar.
Birçok biyografi yazarları da ondan bahsetmişlerdir.
Bu kitabında, on iki İmam'ın tanımını konu almış ve bir bölümünü de İmam Mehdi aleyhi's-selâm'a ayırmıştır.
EL-ORFU'L-VERDİ Fİ AHBARİ'L-MEHDİ
Celaluddin, Abdurrahman b. Kemaluddin Muhammed-i Suyuti eş-Şafii (849-911 Hicri)
Edebiyatçı, tarihçi, müfessir ve muhaddisdir. Kahire'de yetim olarak büyümüş, oranın muhaddis ve alimlerinden ilim tahsil etmiştir; Biyografisi birçok rical ve tarih kitaplarında mevcuttur. İslam aleminde eserlerinin bulunmadığı kütüphane yok denecek kadar azdır.
Adı geçen bu risalesi, "el-Havili'l-fetava" adlı iki ciltlik eserinde bulunup, bu eserde İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili hadisleri ele almıştır.
EL-EİMMETU'L-İSNA AŞER
Şemseddin Muhammed b. Tulun (880-953 Hicri)
Muhaddis, fakih, tarihçi, edebiyatçıdır, tıp ve rüya tabiri ilimlerine de vakıf idi. Dimeşk'ta yaşayıp, burada da vefat etmiştir. Önemli eselerinden biri olan bu kitapta on iki İmam'ın hayatı konu edilmekte, bir bölümünde de İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili mevzulara yer verilmektedir.
Kitabı, 1958 yılında Beyrut Daru's-sadr Yayinevi tarafından basılmıştır.
EL-YEVAGITU VE'L-CEVAHİR
İmam Abdulvahhab eş- Şa'rani eş-Şafii (898-973 Hicri)
Mısır'da dünyaya gelmiş ve Kahire'de vefat etmiştir. Fakih, muhaddis, mutasavvıf ve diğer ilimlerde de ün yapmış büyük şahsiyetlerdendir.
Akaid konusuyla ilgili bu iki ciltlik eserinin, ikinci cildinin bir bölümünü İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna tahsis etmiştir.
ES-SAVAİKU'L-MUHRİKA
Ahmed b. Hacer Hey-temi el-Mekki eş-Şafii (909-974 Hicri)
Muhaddis, fakih ve büyük şahsiyetlerden biri olup, "el-Fetave'l-hadise" adlı eseriyle, yukarıda adı geçen eserinin bir bölümünü İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili konulara tahsis etmiştir.
KENZU'L-UMMAL
Muttaki Hindi (885-975 Hicri)
Fakih, muhaddis, hatip ve birçok konuda ilmi ünvan taşıyan bir şahsiyettir. Hindistan'ın Burhanpur şehrinde doğmuş, bir müddet ilim tahsilinden sonra, Mekke ve Medine'ye yerleşerek, orada da ilim tahsiline devam etmiş birçok alimden, hadis, tasavvuf, fıkıh dallarında tahsilini sürdürmüş, tekrar Hindistan'a dönerek İslamî irşatta bulunmuş ve Mekke'de vefat etmiştir.
Adı geçen 14 ciltlik ansiklopedik eseri, hadis kaynaklarından biri olarak bilinmektedir. Eserinin 14. cildinin bir bölümünü "Ahir Zamanda Zuhur Edecek Mehdi" başlığı adı altında ele almıştır. Bundan başka diğer bir eseri olan "Telhisu'l-beyan ve'l-Burhan Fi alamati'l-Mehdi" adlı eserlerini de müstakil olarak İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna tahsis etmiştir.
AHBARU'D-DUVEL VE AS-ARU'L-UVEL
Ahmed b. Yusuf b. Ahmed ed-Dimeşki (939-1019 Hicri)
Karamani diye tanınır.
Meşhur tarihçilerdendir, "Keşf-ü'z-zünun" adlı eserin müellifi bu kitap hakkında "İslam aleminde, devletler hususunda böyle bir kitap görmedim" diye bahsetmektedir.
Bu eser, İslam öncesi ve sonrası devlet tarihlerini, yapılarını konu etmektedir. Kitabın geniş bir bölümünü de on iki İmam ve İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili konular oluşturmaktadır. Bu kitap Hicri 1282 yılında büyük boy 500 sayfa taş baskı olarak Bağdat'ta yayınlanmıştır.
MİRKATU'L-MEFATİH, ŞERH-U MUŞKATU'L-MESABİH
Ali b. Sultan Muhammed-i Hirevi (Vefat-1014 Hicri)
Birçok ilim dalında ihtisas sahibi büyük alimlerdendir. Afganistan'ın Herat şehrinde doğup, daha sonra Mekke'ye yerleşerek orada vefat etmiştir. Bu beş ciltlik eserinin, 5. cildinde İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili hadisleri ele almaktadır. Diğer bir eseri olan, "el-Meşrebu'l-verdi" kitabını ise, yalnızca İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna ayırmıştır.
EL-İŞARETÜ Fİ EŞRATÜ'S-SAE
Muhammed b. Abdur-resul eş-Şafiî (1040-1103 Hicri)
Müfessir, muhaddis, ilmî usulcü, edebiyatçı ve lügatçıdır. İlim tahsili için, Bağdat, İstanbul, Dimeşk ve Mısır'a seferler yapmış daha sonra Medine'ye yerleşerek ders vermiş ve burada vefat etmiştir. Bu kitabı, Hicri 1370 senesinde, Mısır'da üç yüz sayfa olarak basılmıştır. Eserin konu-su isminden de anlaşıldığı üzere, Ahir zaman alametleri ile İmam Mehdi aleyhi's-selâm'ın zuhuru ve kıyamını ele almaktadır.
FETHU'L-MENAN, ŞERHU'L-FEVZİ VE'L-EMAN
Ahmed b. Ali Ebu'n Necah el-Hanefi (1089-1173 Hicri)
Suriye'nin Trablus şehrinin köylerinden birinde doğmuştur. Büyük alimlerden olup, şair, edip ve muhaddisdir. Önemli eserlerinden biri olan bu kitabının bir bölümünü de İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna ayırmıştır.
LEVAİHU'L-ENVARİ'L-İLAHİYYE
Şemseddin Muhammed b. Ahmed en-Nablusi (1114-1188 Hicri)
Hanbeli mezhebinin tanınmış fakihlerindendir, mutasavvıf ve tarihçidir. Filistin'in, Nablus şehrinin köylerinden birinde doğup, daha sonra Dimeşk'e yerleşip, orada da vefat etmiştir.
Adı geçen bu değerli eseri, iki cilt olarak Hicri 1324 senesinde Mısır'da basılmış olup, ikinci cildinin bir bölümünde İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusundan söz etmektedir.
İS'AFU'R-RAĞİBİN
Muhammed b. Ali es-Sebban el-Mısri eş-Şafii
Mısır'ın büyük ilmi şahsiyetlerinden olup, lügat, nahv, aruz, belagat, mantık, siyer, hadis, astronomi ve daha birçok sahalarda yüksek ilmi mertebeye erişmiştir.
Mısır'ın Kahire şehrinde doğup, yine orada vefat etmiştir. Adı geçen bu eserde Peygamber-i Ekrem sallâ'llâu aleyhi ve alih'in siretini ve Ehl-i Beyt'in faziletlerini manzum olarak kaleme almış, bir bölümünü de İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna ayırmıştır. Bu kitabı, "Nuru'l-ebsar" adlı eseriyle birlikte, Mısır'da taş baskı olarak yayınlanmıştır.
NURU'L-EBSAR
Seyyid Mü'min b. Hasan Şeblenci (ölm. 1290 Hicri)
Muhaddis, edebiyatçı ve tarihçidir. Önemli eserlerinden olan bu kitabı Peygamber-i Ekrem sallâ'llâu aleyhi ve alih ve Ehl-i Beyt'inin menkıbelerini konu edip, İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili bölümü "Muhammed b. Hasan aleyhi's-selâm'ın Menkıbeleri" başlığını taşımaktadır. Kahire'de taş baskı olarak basılmıştır.
FEVZU'L-KADİR, ŞERH-İ CAMİU'S-SAĞİR
Muhammed Abdurrauf el-Menavi eş-Şafiî (952-1031 Hicri)
Önde gelen büyük muhaddislerden olup, hadis, kelam, fıkıh, tarih gibi birçok konularda ilim tahsil etmiş ve eserler vermiştir. Adı geçen bu kitabın altıncı cildinde, İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili bir bölüm vardır, ikinci kez 1972 yılında Daru'l-maarif yayınevi tarafından Beyrut'ta basılmıştır.
MEŞARİKU'L-ENVAR
Şeyh Hasan el-Advi el-Mısrî (1221-1303 Hicri)
Kelamcı, muhaddis, Maliki mezhebi fakihlerinden, el-Ezher'de ilim tahsil edip, üstatlıkta yapmış ve Kahire'de vefat etmiştir. Adı geçen kıymetli eserin bir bölümünü İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna ayırmıştır. Kitap, Hicri 1307 yılında Osmanlı Matbaası tarafından basılmıştır.
EL-İZAE LİMA KANE VE MA YEKUNU
Seyyid Muhammed Sıd-dık Han b. Hasan (1248-1307 Hicri)
Hindistan'ın Kenuç şehrinde doğup Delhi'de tahsil görmüş, İslamî ilimler sahasında Hintçe, Farsça ve Arapça birçok eser vermiş; Arapça kitapları Kahire ve Beyrut'ta basılmıştır. Adı geçen bu kitabı "Kıyametten önce fitneler ve kıyamet alametleri" konusunu içerip, bir bölümünü de İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili konuya ayırmıştır.
Bu kitabı, Hicri 1293'de Hindistan'da, ikinci baskısı da Hicri 1379'da Mısır'da, es-Suudi Matbaasında basılmıştır.
Hatip, kelamcı ve kadı olup, Hanefi mezhebi fakihlerindendir. Güvenilir biyograflar, yazar hakkında: "Aklı ilminden büyük, ilmi nesrinden daha belagatlı, nesri şiirinden daha sağlam gibi" sözlerle onu methetmişlerdir.
Adı geçen bu kitap, ilk olarak Hicri 1301 senesinde Mısır'da basılmış ve birinci cildinin bir bölümü İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna tahsis edilmiştir.
AVNU'L-MA'BUD
Muhammed Şems ülhak el-Hindi (1273-1329 Hicri)
Muhaddislerin büyüklerinden kabul edilen bu şahsiyet, bu kitabını Ebu Davud'un Sünen'ine şerh olarak kaleme almış olup, on birinci cildinin bir bölümünü de İmam Mehdi aleyhi's-selâm konusuna ayırmıştır.
NAZMU'L-MÜTENASİR MİN HADİSİ'L-MUTEVATİR
Müellif: Ebu Abdullah Muhammed b. Cafer b. İdris b. Muhammed el-Fasi el-Maliki (1274-1345 Hicri).
Tarihçi, fakih ve muhaddisdir. Fas'ta doğup, yine burada vefat etmiştir. Önemli eserlerinden olan bu kitap, Hicri 1328 yılında Fas'ta basılmıştır. Bu kitapta da, İmam Mehdi'yle ilgili hadislerin, mütevatir olduğu belirtilmektedir.
Hindistan'ın Mübarekfur şehrinde doğup, Arapça, mantık, felsefe, astronomi, fıkıh ve usulü fıkıh sahalarında ihtisas sahibi olmuş büyük alimlerdendir.
Adı geçen bu kitabı, Sünen-i Tirmizi'nin şerhi olarak kaleme almış; Hindistan, Kahire ve Arabistan'da yayınlanmıştır. Bu eserinin altıncı cildinin bir bölümünü, İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili konulara ayırmıştır.
NAZRETUN Fİ AHADİSİ'L-MEHDİ
Muhammed el-Hızr el-Hüseyin el-Mısri (1292-1377 Hicri)
Aslen Cezayirli olup, Tunus'ta doğmuştur. Tahsilini, Tunus Zeytuniye İlim Külliyesinde sürdürmüş, daha sonra Mısır el-Ezher'de hocalık yapmış ve orada da vefat etmiştir. Birçok eseri ve makaleleri bulunup, İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili adı geçen bu makalesi, "Temeddün-i İslamî" dergisinde Hicri 1370 senesinde Suriye'de yayınlanmıştır.
TACU'L-CAMİU'L-USUL
Şeyh Mansur Ali Nasif (ölm. 1371 Hicri yıllarından sonra)
El-Ezher'in büyük alimlerinden ve müderrislerindendi. Adı geçen bu kitabının beşinci cildinin bir bölümünü İmam Mehdi aleyhi's-selâm mevzusuna tahsis etmiştir.
İBRAZU'L-VEHM MEKNUN MİN KELAM-I İBN-İ HALDUN
Ahmed b. Muhammed b. es-Sadık eş-Şafiî el-Magribî (ölm. 1380 Hicri)
Marekeş'in önde gelen muhaddis, hafız ve alimlerindendir. Adı geçen bu kitabı, İbn-i Haldun'un, İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili şüphesini çürütmek için kaleme almıştır. Kitap Hicri 1347 senesinde Şam'da, et-Terakki yayınevi tarafından basılmıştır.
HUVE'L-MEHDİ
Üstad, Şeyh Nasreddin el-Albani (Arnavutlu)
Günümüz ilmi şahsiyetlerinden olup, çeşitli konularda eser ve makaleleri bulunmaktadır. Adı geçen bu makalesini, Şam'da yayınlanan "Temeddün-i İslam" dergisinde İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili sorulara cevap olarak kaleme almıştır.
AKİDETÜ EHLİ'S-SÜNNE Fİ'L MEHDİ
Şeyh Abdulmuhsin b. Hamd
Medine İslam Üniversitesi üstadlarındandır. Adı geçen bu makalede "Ehl-i Sünnet İnancında İmam Mehdi aleyhi's-selâm" konusunu ele almış ve Hicri 1388 senesinde "Camiatü'l-islamî" adlı dergide, Suudi Müftüsü Bin Baz'ın teyidiyle birlikte neşredilmiştir. Burada Ehl-i Sünnet'in İmam Mehdi aleyhi's-selâm hakkındaki inancını ortaya koymuştur. Bir başka makalesinde de İmam Mehdi aleyhi's-selâm'la ilgili hadisleri reddedenlere karşı cevap vermektedir. Bu makalesi de Hicri 1400 senesinde aynı dergide yayınlanmıştır.
BİR İKTİBAS
Bu bölümde değerli bir çalışma olduğuna kanaat getirdiğim ve okunmasını elzem gördüğüm araştırmacı yazar Musa Yusuf'un Pamuk Yayıncılık'tan yayımlanan "Mehdilik ve Altınçağ" isimli çalışmasında lüzumlu gördüğüm yerleri okuyucunun faydasına aynen iktibas ettim.
MEHDİ'NİN ÇIKIŞ ALAMETLERİ
ehdi'nin çıkış alametleri ile ilgili Peygamber Efendimiz'in pek çok hadisi bulunmaktadır. Bu hadisler birçok büyük İslam aliminin kitaplarında bizlere nakledilmiştir. Bu bölümde söz konusu hadislerin günümüzle olan bağlantıları incelenecektir. Bu hadislerin, içinde bulunduğumuz dönemin ortam ve şartlarını açıkça tarif ettiklerini ve çok yakın geçmişte arka arkaya gerçekleşen bazı kritik olayları mucizevi bir biçimde haber verdiklerini göreceğiz.
Daha önceki bölümlerde de belirttiğimiz gibi gerek Mehdi'nin çıkışı, gerekse kıyamet alametleri ile ilgili hadislerin art arda gerçekleşmeleri belirli bir döneme işaret etmektedir. Ve tüm alametlerin hicri 14. yüzyıl başından (1979-1980) itibaren sırayla ortaya çıkmaları, içinde bulunduğumuz dönemin Mehdi'nin yeryüzünde bulunuş yılları olduğunu çok net bir şekilde ortaya koymaktadır. (En doğrusunu Allah bilir)
Şimdi hadislerde bildirilen Hz. Mehdi'nin çıkış alametlerini ana maddeler halinde inceleyelim.
1) HZ. MEHDİ'NİN ÇIKIŞ ALAMETLERİNİN ARKA ARKAYA MEYDANA GELMESİ
2) FİTNELERİN ÇOĞALMASI
3) HZ. MEHDİ'NİN ÇIKIŞINDAN ÖNCE YAYGIN KATLİAMLAR MEYDANA GELMESİ
4) DÜNYANIN HER YERİNİ KARIŞIKLIK VE KARGAŞANIN KAPLAMASI
5) KADINLAR VE ÇOCUKLARIN DAHİ KATLEDİLDİĞİ FİTNELERİN YAŞANMASI
6) HZ. MEHDİ YOLLARIN KESİLDİĞİ BİR DÖNEMDE ÇIKACAKTIR
7) MÜSLÜMANLARA BASKININ ARTMASI
8) MESCİD VE CAMİLERİN YIKILMASI
9) HARAMLARIN HELAL SAYILMASI
10) ALLAH'IN AÇIKÇA İNKAR EDİLMESİ
11) İRAN-IRAK SAVAŞI
12) AFGANİSTAN'IN İŞGALİ
13) ÇÖLDE BATAN ORDU HZ. MEHDİ'NİN ÇIKIŞ ALAMETLERİNDENDİR
14) FIRAT'IN SUYUNUN KESİLMESİ
15) RAMAZAN'DA AY VE GÜNEŞ TUTULMALARI
16) KUYRUKLU YILDIZIN DOĞMASI
17) KABE BASKINI VE KABE'DE KAN AKITILMASI
18) DOĞU TARAFINDAN BİR ATEŞİN GÖRÜLMESİ
19) SAHTE PEYGAMBERLERİN ÇOĞAL MASI
20) DİNİN ŞAHSİ ÇIKARLAR İÇİN KULLANILMASI
21) BÜYÜK VE HAYRET VERİCİ ŞEYLERİN MEYDANA GELMESİ
22) GÜNEŞTEN BİR ALAMETİN BELİRMESİ
23) BÜYÜK ŞEHİRLERİN YOK OLMASI
14) DEPREMLERİN ÇOĞALMASI
1) Hz. Mehdi'nin Çıkış Alametlerinin Arka Arkaya Meydana Gelmesi
Hz. Mehdi'nin çıkış alametlerinin bildirildiği hadislerde, bu alametlerin arka arkaya, "bir tesbih taneleri" gibi meydana geleceği ifade edilmektedir. Gerçekten de bu alametler, birbiri ardınca ve Peygamberimiz (sav)'in bildirdiği şekilde meydana gelmektedir. Hadislerde belirtildiği gibi, dünyanın dört bir yanında kargaşa ve anarşi artmakta, arka arkaya fitneler meydana gelmekte, katliamlar ve büyük felaketler yaşanmakta, yokluk ve açlık artmakta, insanlar büyük sıkıntılar çekmektedir. Tüm bu alametlerin arka arkaya belirli bir dönem içinde gerçekleşiyor olması, Müslümanların asırlardır gelişini bekledikleri mübarek şahsın ortaya çıkışının çok yaklaştığını göstermektedir. (Allahualem)
Ben Ebu Abdullah Hüseyin bin Ali'ye dedim ki, "Bu işin önünde alametler var mıdır?" - ki Mehdi'nin zuhurunu kast ediyor- Dedi ki, "Evet." Dedim, "Nedir onlar?" Dedi ki, "Beni Abbas'ın helakı, Süfyani'nin ortaya çıkması, Beyda'da batma." Ben yine, "Bu işin uzamasından korkuyorum" dedim. Dedi ki, "Bu iş tesbih taneleri gibi arka arkaya meydana gelir." (Ali Bin Hüsameddin El Muttaki, Celaleddin Suyuti'nin Tasnifinden Hadisler - Ahir Zaman Mehdisinin Alametleri, Kahraman Neşriyat, sf. 34)
Kıyamet alametleri birbirini takiben meydana gelir. Bir dizideki boncukların artarda kopması gibi. (Ramuz-El Ehadis, 277/6; Camiü's-Sagir, 3/167)
Çok acıklı durumlar ve elim manzaralar görülür. Fitneler arka arkaya devam eder... (Ali Bin Hüsameddin El Muttaki, Celaleddin Suyuti'nin Tasnifinden Hadisler - Ahir Zaman Mehdisinin Alametleri, Kahraman Neşriyat, sf. 36)
Bir fitne görülür, bunu diğer fitneler takip eder… (Kitab-ül Burhan Fi Alameti-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, sf. 26)
2) Fitnelerin Çoğalması
Fitne kelimesi, insanların din konusundaki imtihanlarının şiddetlendiği olayları, ortam ve şartları tarif eder. İnsanların yaşam şartlarının güçleştiği, Allah'ın ve dinin çeşitli şekillerde yalanlanarak insanların imanlarının zayıflatılmaya, yok edilmeye çalışıldığı şiddetli imtihan ortamları dini terminolojide fitne ortamı olarak tanımlanır.
Aşağıdaki hadis de Hz. Mehdi'nin çıkışından önce müminlerin imanlarının zayıflayacağını ve buna sebep olacak hadiseleri haber vermektedir:
Kıyamet yaklaştığı zaman ve müminlerin kalbi; ölüm, açlık, fitneler, sünnetlerin kaybolması, bid'atlerin ortaya çıkması, emri bil maruf ve nehyi anıl münker (iyiliği öğütleyip kötülükten men etme) imkanlarının kaybolması gibi sebeplerle zayıfladığı zaman benim evlatlarımdan Mehdi ile Cenab-ı Hak sünnetleri ihya eder. Onun adalet ve bereketi ile müminlerin kalbi ferahlar, Acem (Arap olmayan) ve Arap milletleri arasında ülfet ve muhabbet yerleşir.
(Kitab-ül Burhan Fi Alameti-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, s. 66)
Eğer kısaca özetleyecek olursak, Mehdi öncesi şu olaylar belirecektir:
1- Ölüm: Anarşi ve yaygın katliamlar neticesinde halkın can güvenliğinin kalmaması ve bunun meydana getirdiği tedirginlik ortamı.
2- Açlık: Hayat pahalılığı sebebiyle meydana gelen geçim sıkıntısı. Felaketler ve doğal afetler sonucunda kıtlıkların, açlığın artması.
3- Fitneler: Haramların küçük-büyük herkesin arasında, alabildiğince yaygınlaşması ve teşvik görmesi. Her türlü ahlaksızlığın herkesin gözleri önünde yapılması.
4- Bidatlerin ortaya çıkması: Dinin aslında olmadığı halde, sonradan ortaya çıkarılan adetlerin dinin esaslarıymış gibi kabul edilmesi.
5- Dini anlatma imkanlarının kaybolması: İyiliğin emredilmesi ve kötülüğün engellenmesi, kısacası tebliğ imkanının kaybolması ile meydana gelen boşluk.
Fitne ortamları sağlam imana sahip müminler için imanlarının, sabırlarının ve ahiretteki derecelerinin artmasına vesile olurken, zayıf ve yüzeysel imana sahip geniş kesimlerin ise imanlarını kaybetmelerine ya da daha da zayıflamalarına yol açar. İşte Mehdi bu tür bir fitne ortamının en yoğun ve şiddetli olarak yaşandığı bir dönemde ortaya çıkacaktır:
Mehdi, fitnelerin zuhur ettiği bir zaman aralığında gelecek.
(Mektubat-ı Rabbani, 2-258)
Diğer bir hadiste de ahir zamanda "batı" tarafında karışıklık, fitne ve korku olacağı haber verilmektedir:
Mağrib'de (batıda) karışıklıklar, fitneler ve korku olacak. Açlık ve hayat pahalılığı alabildiğine yayılacak. Fitneler çoğalacak.
(Ölüm-Kıyamet-Ahiret ve Ahir zaman Alametleri,
İmam Şarani, 440)
Bir başka hadiste de Mehdi'nin her yere erişmiş çok yaygın bir fitne varken ortaya çıkacağı bildirilmektedir:
Hiçbir tarafın ondan mahfuz kalmayacağı bir fitne zuhur edecek, bu fitne kaldığı yerden hemen başka bir tarafa yayılacak ve bu durum bir münadinin semadan seslenerek: "Ey insanlar, emiriniz artık Mehdi'dir" demesine kadar devam edecektir.
(El-Kavlu' l Muhtasar Fi Alamatil Mehdiyy-il Muntazar, s. 23)
Hadiste herkese ulaşacak, hızla yayılacak bir fitneden bahsedilmektedir. Yani herkesin haberdar olacağı, dine ve Allah'a karşı ortaya sürülen bir fitne insanların imanlarını hedef alacaktır. Günümüzde, Allah'ın varlığına ve yaratmasına karşı öne sürülen en büyük ve geniş çaplı akım materyalist felsefedir. Bu felsefenin kendisine dayanak aldığı sözde bilimsel temel ise "evrim teorisi"dir. Hiçbir bilimsel ve mantıksal delile dayanmadığı, tamamen akıl ve bilim dışı olduğu halde, güçlü propaganda, aldatmaca ve göz boyama yöntemleriyle bu safsata dünya çapında belirli materyalist odaklar tarafından kitlelere empoze edilmeye çalışılmaktadır.
Bugün evrim teorisinin gerek basın gerekse televizyon yoluyla hemen hemen girmediği hiçbir ev, bu teoriyi duymayan hiç kimse yok gibidir. Bu durum, bütün Batı dünyası için geçerli olduğu gibi ülkemiz ve hatta diğer tüm Müslüman ülkeler için de geçerlidir. Öyle ki ders kitaplarına bile sokulmuş olan bu teori, öne sürdüğü sayısız yalan ve göz boyamalarla daha çocuk yaşlardan itibaren telkin edilmekte, tesadüfler sonucunda meydana geldikleri, maymundan türedikleri gibi gülünç safsatalarla insanlar yanıltılmaktadır. İlkokullardan, üniversitelere kadar gençlerin evrimci yalanlarla beyinleri yıkanmaktadır.
Dahası, Peygamberimiz'in hadisinde belirttiği gibi her yere nüfuz edecek ve hızla yayılacak böyle bir fitne ancak günümüzün teknolojik imkanlarıyla (basın, yayın, internet, uydu iletişimi, vs...) gerçekleşebilir. Gerçekten de bugüne kadar Allah'ın varlığına, yaratılışa ve dine karşı savaş açmış, dünya çapında yaygın bir başka fitne daha geçmişte görülmemiştir. Tüm bunlar Mehdi'nin çıkış zamanının içinde yaşadığımız döneme rastladığına dair önemli işaretlerdir.
Hadiste ayrıca Mehdi'nin gelmesiyle bu fitnenin sona ereceği de belirtilmektedir.
3) Hz. Mehdi'nin Çıkışından Önce Yaygın Katliamlar Meydana Gelir
Hadislerde Hz. Mehdi'nin çıkışından önce dünyanın büyük çoğunluğunu etkisi altına alan şiddet ve kargaşanın yaşanacağı, çok kan döküleceği bildirilmektedir:
Şu hadiseler meydana gelmedikçe kıyamet kopmayacaktır… Ölümler ve katliamlar yaygın hale gelecek… (Camiü's-Sagir, 3:211, Müsned, 2:492, 4:391, 392)
Şevval'de savaş naraları, Zilhicce'de harb ve kıtal olur. Yine Zilhicce'de hacılar talana uğrar, hatta caddeler kandan geçilmez olur... Hercümerc (kan dökme) çoğalarak devam eder.(Ali Bin Hüsameddin El Muttaki, Celaleddin Suyuti'nin Tasnifinden Hadisler - Ahir Zaman Mehdisinin Alametleri, Kahraman Neşriyat, sf. 37)
Mina'da ölülerin çok olacağı bir savaş olur. Öyle ki orada taşları kan gölü içinde bırakacak kadar kan akar.(Ali Bin Hüsameddin El Muttaki, Celaleddin Suyuti'nin Tasnifinden Hadisler - Ahir Zaman Mehdisinin Alametleri,Kahraman Neşriyat, sf. 31)
Çok yaygın ve sona ermesi mümkün görülmeyen bir fitne çıkacak... (El-Kavlu'l Muhtasar Fi Alamatil Mehdiyy-il Muntazar, sf. 55)
Mina'ya indiklerinde etrafları köpeklerin sarışı gibi sarılıp, kabilelerin birbirine girmesiyle büyük savaşlar olur. Öyle ki ayaklar kan gölü içinde kalır... (Ali Bin Hüsameddin El Muttaki, Celaleddin Suyuti'nin Tasnifinden Hadisler - Ahir Zaman Mehdisinin Alametleri, Kahraman Neşriyat, sf. 35)
Hiçbir tarafın ondan mahfuz kalmayacağı bir fitne zuhur edecek, bu fitne kaldığı yerden hemen başka bir tarafa yayılacak... (El-Kavlu'l Muhtasar Fi Alamet-il Mehdiyy-il Muntazar, sf. 21-22)
Bu fitne ve belalardan, ahir zamandaki teknoloji vesilesiyle tüm insanlar haberdar olacaklardır. Olayların olduğu anda, olay yerinde çok az insan bulunsa da, tüm dünya yaşananları öğrenecektir. Bu da ahir zamanda iletişim araçlarının gelişmesine ve yaygınca kullanmasına bir işarettir. (Allahualem) Radyo, televizyon, gazete, internet gibi araçlar, katliamları, ölümleri, akıtılan kanı, haksızlıkları, zulmü bütün dünyaya duyuracaklar ve bu fitneler yaygın olarak tüm insanlar tarafından bilinecektir.
4) Dünyanın Her Yerini Karışıklık ve Kargaşaların Kaplaması
Dünya hercü merc* içinde kaldığında, fitneler zuhur ettiğinde, yollar kesildiğinde, bazıları bazısına hücüm ettiğinde, büyük küçüğe merhamet etmediği, büyüğe vakarlı davranmadığında Allah, bu sırada onlardan adavetin kökünü kazıyarak dalalet kalelerini fethedecek ve evvelce benim ayakta tuttuğum gibi, ahir zamanında dini ayakta tutacak, önceden zulümle dolu olan dünyayı adaletle dolduracak birini (Mehdi) gönderecektir
(Kitab-ül Burhan Fi Alameti-il Mehdiyy-il Ahir Zaman)
* Herc-ü Merc: İnsanlar arasında meydana gelen fitne, fesat, darmadağınık, karmaşık, allak bullak ortam.
Hadiste belirli bir yer tarif edilmeyip, karışıklığın dünyanın her tarafında yayılacağına işaret edilmektedir. Gerçekten de hadisin tarif ettiği bir şekilde, bugün dünyanın beş kıtasında büyük kargaşalar, savaşlar, katliamlar ve terör olayları devam etmektedir. Her gün yüzlerce insan sebepsiz yere öldürülmekte, yurtlarından çıkarılmaktadır.
Kosova'da Müslümanlara Dünya'nın gözü önünde çok büyük bir soykırım yapılmıştır.
Bosna'da yıllarca süren savaş, yüzbinlerce Müslümanın ölümüyle sonuçlanmıştır.
Çeçenistan'da tüm Dünyanın gözleri önünde büyük bir katliam yürütülüyor.
Yapılan bombardımanlar Kosova'daki binlerce Müslümanı evsiz bıraktı.
Abhazya'da sadece "Müslüman" oldukları için binlerce insan katledildi.
Hz. Peygamberimiz Müslümanlara ahir zamanda, zulüm içindeki dünyayı, sevgi ve barış ortamına kavuşturacak olan Hz. Mehdi'nin zuhurunu müjdelemiştir. Nitekim, Peygamber Efendimiz bu müjdeyi Müslümanlara verirken şöyle buyurmuştur:
"...Dünyanın ömüründen sadece bir gün kalsa bile, Allah benim Ehl-i Beytim'den bir adam gönderecektir. O dünyayı (daha önce) zulümle olduğu gibi adaletle dolduracaktır." (Sünen Ebu Davud, Cilt 14 s. 402)
Bu haber iman edenlerin şevk ve heyecanını arttıran çok büyük bir müjdedir. Bu konuda İslam alimleri yüzyıllardır Mehdi'nin zuhuru heyecanı ile yaşamış kendi zamanındaki olayları Onun zuhurunun öncü alametleri saymış ve gelecek nesillere de bunları aktarmışlar, müjdelemişlerdir.
Kütüphanelerimiz birçok İslam aliminini kaleme aldığı, Hz. Mehdi ile ilgili yüzlerce yazma eserle doludur. Bu şekilde, o zamandan bugüne, bu büyük müjdenin şevk ve heyecanını İslam alimleri günümüze taşımışlar ve İslam ümmeti içinde bu konun canlı tutulmasına ve takibine vesile olmuşlardır. Her alim bir sonraki kuşağı Mehdi ile müjdelemiş. O'nun araşıtrılması ve tanınmasını tavsiye etmişlerdir.
İslam alimlerinin eserleri vasıtasıyla günümüze kadar ulaşan bu müjdenin alametleri o günden bu güne görülmeye devam etmektedir. Nitekim, bu alametler bize, Mehdi'nin faaliyetlerini günümüz yıllarında gerçekleştirdiğini göstermektedir. Bu da Müslümanları büyük bir şevke, heyecana sevk etmektedir.
Nitekim, yaşadığımız yıllarda yeryüzünde meydana gelen zulüm, kargaşa terör ve savaş ortamı, fitneler, kıtlıklar, depremler Mehdi'nin zuhurunun alametlerindendir. Bu bilgiye sahip olmak da Müslümanları, Mehdi'nin zuhurunun alameteri ve Mehdi'nin sıfatları hakkında daha detaylı bilgi edinmeye sevk etmektedir. Bu konuda öğrenilecek her yeni bilgi Müslümanların heyecanını arttırır.
Bu sebepten dolayı bizde Müslümanların şevk ve heyecanını arttırmayı bir görev ve sorumluluk bilerek, İslam alimlerinin eserleriyle, günümüze taşıdığı bu bilgilerden bazılarını bu çalışmada bir araya getirmeye çalıştık. Okuyucuya faydalı olur kanaatince İstanbul Süleymaniye Kütüphanesinde bulunan Ukayli'nin, "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal; Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdisi'nin "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"ın metin tercümelerini Ömer Dönmez'in; Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi'nin "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"nin metin tercümesini Ahmet Almaz'ın yaptığı kitaplardan faydalandık.
Okuduğunuz bu çalışmada üç eserdeki farklı hadisleri bir araya getirdik, bu şekilde okuyucuyu üç ayrı kitaptaki aynı bilgileri tekrar tekrar okuma külfetinden kurtarıp, bu konudaki bilgileri özlü ve yalın bir anlatımla vermeyi amaçladık.
Bu çalışmayı hazırlamakta ki amacımız ise dünyaya adalet, barış, huzur, bolluk ve refah getirecek olan Hz. Mehdi hakkında Müslümanların daha fazla bilgi sahibi olmasıdır.
Şüphesiz ki, içinde yaşadığımız bu dönemde Hz. Mehdi'nin zuhurunun alametlerini takip etmek, Onu tanımak için çaba harcamak, Onun ordusundan olmak gerekmektedir.
Bize ulaşan hadislerden de anlaşıldığı gibi Mehdi zaten kendi icraatını yapmaktadır. Bize düşen O'nu araştırmak ve O'na tabi olmaktır.
MEHDİ'NİN ZUHURU HAKKINDA
Rahman ve Rahim olan Allah (c.c.)'ın adı ile başlarım.
Ben O'na güvenirim,
O'ndan yardım dilerim,
O'na tevekkül ederim,
Varlıkların mutlak sahibi,
Malik-ül Mülk olan Allah (c.c.)'a hamd ederim.
O, her şeyin sahibidir. Bütün kainatı idare edendir. Bütün kralların ve sultanların işlerinşi takib edendir. Bütün azgınları, firavunları, insanları zillete düşürenleri, Kayzerleri, Herakliyusları, Amalika Kavimlerini ve büyüklük taslayanları helak edicidir. Onların yerine Hulefa-i Raşidini, büyük emirlerin, şerefli vezirleri, adil hükümdarları ve hidayet önderlerini hayata hakim kılandır. Güzel hayatın sekteye uğradığı, fitnelerin ortaya çıktığı ve bozguncuların üstün geldiği bir zamanda Allah (c.c.) beklenen kurtarıcı Muhammed Mehdi'yi gönderecek ve onun vasıtası ile dini güçlü kılacaktır. Onunla bidatcıların faaliyetlerini engelleyecek ve yine onun vasıtası ile müşriklerin kalelerini fethedecektir.
Her hayırı müminlere kolaylaştıran ve müslümanların ahvalini düzelten Allah (c.c.)'a hamd ederim.
Şehadet ederim ki Allah (c.c.)'tan başka ilah yoktur.O tek başınadır Ortağı yoktur. O "El-Melik" tir, "El-Hakk" tır. "El- Mubin"dir.
Ben yine şehadet ederimki, Hz. Muhammed (SAV) onun kulu ve peygamberidir.
O öyle bir peygamberdir ki Allah (c.c.) ona bütün geçmişlerin ve geleceklerin ilmini vermiştir.
Onun bize haber verdiği şeylerin bir kısmı gerçekleşmiştir. Bir kısmı da kıyamete kadar olan zaman içinde gerçekleşecektir.
Allah (c.c.)'ın salatı (mağfireti) onun üzerine olsun.
Yine onun al-i ve ashabının üzerine olsun. Onlar hidayet önderleridir. Onlar Allah (c.c.)'tan razı olmuşlardır. Allah (c.c.)'ta onlardan razı olmuşlardır. 1
* Karşılıksız ihsanda bulunan, kahrı ve yüceliği ile herkese yardımcı olan ve hiç kimseye muhtaç olmayan Allah (c.c.)'a, nimetlerine ve diğer cömertliklerine uygun bir şekilde hamd olsun.
O'nun peygamberi ve son resulü olan, yüce ahlakı tamamlamak için gönderilmiş bulunan ve dalaletten kurtarıcı olan Hz. Muhammed (SAV)'e, onun ailesi ve seçkin arkadaşları üzerine salat-u selam olsun.
Bundan sonra derim ki, bereketler azaldı, kötülükler ve felaketler çoğaldı. Çirkin ve haram şeyler açıkça işlenir oldu. Günahlar yaygınlaştı. Suçlar ve hatalar, insanları her taraftan kuşattı. Dinsizlerin şerri yayıldı. Takva sahiplerinin tahammülü tükendi. Hak yoluna giren salikin yolları kesildi. Fitneler ve helak edici şeyler peşpeşe geldi. Kötü şeylerden azalma değil, bilakis çoğalma var. En kısa müddet içinde dünya sona doğru gitmektedir.
Bütün bunlar Mehdi'nin zuhuruna kadar devam edecektir. Çünkü Allah (c.c.) onun zuhuru ile bu zulmeti yok edecektir.
Dünyayı da ona hazırlamaktadır. Ona yardımcı olacak kimseleri bir araya toplamak suretiyle onu destekleyecektir. O da kolaylıkla dünyaya hakim olacak, onu hak ve adaletle dolduracaktır. Hazinelerin kapakları Onun için açılacaktır. Onun bolca vermesi ile herkes zengin olacaktır. Dinin ahkamını açığa çıkaracak ve şirk ile mücadeleyi kendi üzerine alacaktır...
...Yine değişik Hadis-i Şeriflerden anlaşıldığına göre, onun künyesi, yaşayışı, huyları, Hz. İsa Aleyhüsselam'ın, onun arkasında cemaatla beraber namaz kılacağı, Allah'ın ona pekçok keramet ve yücelikler vereceği açıkca beyan olunmuştur. 2
* Hamd, müçtehit imamların içtihadı ile dinin yollarını açıklayan ve onların bereketleriyle bizleri hidayette olanlardan kılan Yüce Mevla'yadır. Ancak O'nun hidayete kavuşturduğu kimseler hidayettedir. Allah'ın hidayeti olmaksızın nefs-i hevasına tabi olanlar helak olur. En mükemmel salat ve selam; hidayet erbabının reisi Hz. Peygamberimiz ve onun ashabının, ehl-i beytinin üzerinedir.
Esas konuya gelince güçlü ve yaratıcı Allah'ın kullarının en zayıfı olan Ali bin Sultan, Muhammed el-Hiravi el-Kari (Cenab-ı Allah lütfuyla ve keremiyle kendilerine muamele etsin) diyor ki:
"Gözbebeği makamında olan kimselerden bazı ileri gelenler, bana ahir zamanda geleceği va'dedilen İmam Muhammed el- Mehdi'yi sordular. Yüce Mevla bize onu görmeyi ve onun zamanına yetişmeyi nasip etsin. Kendisine tabi olmayı ve mekanların en şereflisinde ona hizmet etmeye bizi muvaffak kılsın."
Şeyh, büyük alim, havas ve avamdan milyonların hizmetlisi lakabıyla tanınmış Abdullah el-Hindi, bazı usul ve füru kitaplardan nakil yoluyla şöyle dediğini duydum. O büyük Mehdi ortaya çıkarak nuru inkişaf ettikten sonra İmam-ı Azam'ın mezhebine tabi olacak. Bu durum asrın alimleri arasında meşhurlaşmıştır. Üstelik bu açıklama bir nakli delilin rivayetidir. Aklın gösterdiğini düzeltme değildir. 3
* Allah (c.c.) onun vasıtası ile müminleri üstün ve şerefli kılacak ve yine onun vasıtası ile azgınları hakir ve zelil edecektir.
O, daha önce zulumle doldurulmuş olan dünyayı adaletle dolduracaktır. 4
* Bana göre aklımdan geçen ileri gelen tasavvuf ehlinin yaptığı gibi şer'i davalarda ve dini meselelerde Mehdi en ihtiyatlı olanı uygular. Fakat en doğru olan ise Mehdi, şüphesiz müçtehittir. Çünkü Mehdi Cenab-ı Hakk'ın kelamının hala okuyucuların kalplerinde hadis ve eserlerin hadis alimlerinin satırlarında görüldüğü vakitte gelir. 5
* İmam Hafız b. El-Eskaf indinde beğenilen ve Hz. Cabir (RA)a isnad olunan rivayete göre;
Resullah (SAV) Efendimiz şöyle buyurmuştur: "Kim Deccali yalanlarsa kafir olur. Yine kim Mehdi'yi yalanlarsa kafir olur."
Görmez misin ki! Şeriat sahibinin bizzat kendisi, onu haber vermiş ve rivayetlerde sabit olduğu gibi müjdelemiştir. 6
* Bu hadisi Ruyani, Huzeyfe'den rivayet etmiştir;
"Mehdi, benim çocuklarımdan birisidir. Yüzü gökyüzünde parlayan yıldız gibidir.'' 7
* Hz. Huzeyfe (RA) ın Resullah (SAV) den rivayet ettiği bir Hadis-i Şerifte;
Efendimiz (SAV) şöyle buyurmuştur:
"Ey Huzeyfe! Dünya hayatı sona ersede geriye sadece bir gün kalmış olsa bile, benim Ehl-i Beytimden bir adam, hakimiyetini kuruncuya kadar Allah (c.c.) o günü muhakkak uzatır. Onun vasıtası ile kahramanlıklar cereyan eder ve İslamiyet açığa çıkar. Allah (c.c.) vadinden dönmez ve O hesabı çabuk görendir" -Bu Hadis-i Şerifi Ebu Nuaym El-Isfahani tahric etmiştir- 8
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad'ın Hz.Galiye'den rivayetine göre, Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur:
"O (Mehdi) benim neslimden bir kişidir. Benim vahiy üzere savaştığım gibi o da benim sünnetim üzere savaşacaktır." 9
* Ahmed ve İbn Mace Hz. Ali efendimizden rivayet etmiştir;
"Mehdi, ehl-i beyttendir. Allah (c.c.) onu bir gecede ıslah eder.''
...Bir gecede Mehdi'nin ıslah edilmesi sözü ise Cenab-ı Hakkın kendisine kutup mertebesinin verilmesine işarettir. Bu dereceyi çalışmakla, uğraşmakla kazanamaz. Yüce Mevla'nın Kur'an-ı Kerim'de belirttiği gibi Hz. Peygamber'e verilen bu lütuf Mehdi'ye de verilmiştir. Yüce Mevla, Kur'an-ı Kerim'de Şura Suresi 52. ayette Peygamberimize şöyle demiştir: "Sen kitap nedir, iman nedir bilmezdin. Fakat biz onu (kitabı) kullarımızdan dilediğimizi kendisiyle doğru yola eriştirdiğimiz bir nur kıldık. Şüphesiz ki sen doğru yolu göstermektesin.'' Mehdi, dini meselelerde zamanındaki müçtehitlerin en faziletlisi ve en mükemmelidir. Bu da onun büyüklüğünü, mertebesinin yüksekliğini, makamının yüceliğini gösterir. 10
* Kays b. Cabir'den, o da babasından, o da dedesinden rivayet ettiğine göre;
Resullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Benden sonra halifeler (devri) olacaktır. Halifelerden sonra Emirler olacak, Emirlerden sonra zalim hükümdarlar olacaktır. Sonra benim Ehl-i Beyt'imden Mehdi çıkacaktır. O, daha önce zulümle doldurulan dünyayı adaletle dolduracaktır." -Ebu Nuaym'Fevayid'in de, Tabarani de "Mucem"in de tahric etmişlerdir.- 11
* Ebu Hureyre (RA) dan rivayete göre;
Resullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Ehli Beytimden bir adam (dünyaya) sahip oluncaya kadar kıyamet kopmaz. O, İstanbul'u ve Cebel'i fethedecektir" 12
* Ebu İshak'tan rivayete göre;
Hz. Ali (RA) oğlu Hz. Hasan (RA) a baktı ve şöyle dedi: "Bu benim oğlum, seyyiddir. Nitekim Resullah (SAV) onu böyle isimlendirmiştir. Allah (c.c.) onun sulbunden bir adam çıkaracaktır. O sizin peygamberinizin ismi ile isimlendirilecektir. O'na (Hz. Peygamber) yaratılış bakımından benzemez, fakat huy itibariyle benzer. O dünyayı adaletle dolduracaktır" -Ebu Davud "Sünen"inde, Ebu İsa Tirmizi "Cami"sinde, Ebu Abdurrahman "Sünen"inde tahric etmişlerdir.- 13
* Hz. Huzeyfe (RA)dan rivayete göre;
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Zalim kralların elinden vah bu millete! Onlara itaat gösterenleri, kendilerine boyun eğdikleri halde nasıl da öldürüyorlar!
Mü'min ise, Allah (c.c.)'tan korkan, fakat dili ile onlara zahiren hizmet eden ve kalbi ile de onlardan kaçıp uzaklaşan kimsedir. Allah (c.c.), İslamı yeniden aziz kılmayı dilediği zaman, her inatçı zalimi mahveder. O, bozgunluğa uğradıktan sonra ümmeti düzeltmeğe ve dilediğini yapmağa gücü yetendir.
Ey Huzeyfe! Dünya hayatı sona erse de geriye sadece bir gün kalmış olsa bile, benim Ehl-i Beyt'imden bir adam, hakimiyetini kuruncaya kadar Allah (c.c.) o günü muhakkak uzatır.
Onun vasıtasıyla kahramanlıklar meydana gelir ve İslamiyet açığa çıkar. Allah (c.c.) va'dinden dönmez ve o, hesabı çabuk görendir." -Ebu Nuaym El-İsfahani tahric etmiştir.- 14
1- Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar, Yazar: Mer'iy b. Yusuf b. Ebibekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdisi
2- En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib
3- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi'nin "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
4- Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar, Yazar: Mer'iy b. Yusuf b. Ebibekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdisi
5- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi'nin "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
6- Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar, Yazar: Mer'iy b. Yusuf b. Ebibekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdisi,
7- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi'nin "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
8- Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar, Yazar: Mer'iy b. Yusuf b. Ebibekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdisi,
9- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't Temam ve'l kamal",
10- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi",
11- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
12- A.g.e.
13- A.g.e
14- A.g.e
MEHDİ'NİN İSMİ VE SIFATLARI HAKKINDA
* Taberani, el- Evsad kitabında Ömer bin Ali yoluyla Ali bin Ebi Talib'ten rivayet ettiği bir hadiste Ali Efendimiz Peygamberimiz'e şöyle demiştir;
"Ey Allah (c.c.)'ın Resulu! Mehdi bizden mi yoksa başkalarından mı?''
Peygamberimiz de "Nasıl ki Yüce Mevla bizimle zaferler ihsan etti, bizimle şirkten insanları kurtardı ve yine fitnelik ve Allah'a şirk koşma gibi kötülüklerden sonra onların kalplerini bizimle yumuşattı, birbirlerini sevdirdiyse Mehdi ile de dünya hayatını sona erdirecektir.'' 15
* Ebu Naim, Ebu İmame'den rivayet etmiştir;
Peygamberimiz; "Sizinle Rumlar arasında dört barış vardır. 4.sü Herak halkından birisi tarafından yapılacak ve 7 yıl devam edecek." dedi.
Sahabeden birisi "Ya Resulullah! O gün insanların önderi kim?" diye sordu.
Peygamberimiz "Benim neslimden olan 40 yaşındaki Mehdi'dir. Yüzü gökyüzünde parlayan yıldız gibidir. Sağ yanağında siyah bir nişan vardır. Üzerinde pamuklu iki giysi bulunur. Sanki o , hazineleri çıkartan, şirk şehirlerini fetheden Ben-i İsrail'den birisidir. 16
* Naim bin Hammad, Ebu Cafer'den şöyle rivayet etmiştir;
"Mehdi, Mekke'de Peygamberimizin sancağı, gömleği, kılıcı, işaretleri, nuru ve güzel ifadesiyle yatsı vaktinde çıkar. Yatsı namazını kılınca yüksek sesle şu çağrıyı yapar.
"Ey insanlar, size Cenab-ı Allah (c.c.)'ı hatırlatırım, sizin yeriniz Rabbinizin yanıdır. Yüce Mevla peygamberler gönderdi, kitaplar indirdi ve size O'na karşı hiçbirşeyi şirk koşmamayı emretti. Allah (c.c.) ve Resulune itaat etmenizi emretti. Kur'an yaşadığı sürece yaşamınızı, Kur'an yok olduğu zaman da yok olmanızı emretti. Doğru yolu bulmada yardımcı olmanızı, takvada ise bütünleşmenizi emretti. Çünkü dünyanın sonu yaklaşmıştır. 17
* Ebu'l-Ferec'in, Abdullah b. Abbas'dan rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Dört (kişi) dünyaya sahip olmuştur. İkisi mümindir. İkisi kafirdir. Mümin olanlar, Zü'l-karneyn ve Süleyman Aleyhisselamdır. Kafir olanlar ise, Nemrud ve Buhtu'n-Nasır'dır. Beşinci olarak ona sahip olacak kişi, benim Ehl-i Beytimdendir." 18
* Hafız Ebu Nuaym'ın, Hz. Huzeyfe'dena rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Mehdi, benim evladımdan bir adamdır. Parlak yıldız gibidir. Rengi, Arap renginde ve cismi İsrail gibidir. Daha önce zulüm ile doldurulan dünyayı, adaletle dolduracaktır. Onun hilafeti zamanında gökyüzü halkı ondan razı olacaktır. Havada uçacaktır. (Dünyada) yirmi sene kalacaktır." 19
* Naim bin Hammad, Ebu Cafer'den şöyle rivayet etmiştir;
...Geceleri ibadetle meşgul olacak gündüzleri gizli olacak. Cenab-ı Hak Mehdi'ye Hicaz diyarının fethini bahşedecek. Haşimoğullarından hapiste olanlar dışarı çıkacak, siyah bayraklar Küfe'de çekilecek, ve bunlar Mehdi'ye biat etmeleri için gönderilecek.
Uzak yerlerdeki askerleri Mehdi'ye biat edecek. Zulümü ve zalimleri imha edecek ülkeler düzelecek, Cenab-ı Hak kendisine İstanbul'u fethettirecektir." 20
* Ebu Nuaym'ın "Sıfatu'l-Mehdi" de Hz. Huzeyfe'den rivayet ettiğine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Mehdi benim çocuklarımdandır. Onun yüzü, parlak yıldız gibidir." 21
* Ebu Cafer Muhammed b. Ali'den rivayete göre;
Hz. Ali (RA), Mehdi'nin sıfatları ile ilgili olarak yine şöyle demiştir:
"O genç bir adamdır. Orta boyludur. Güzel yüzlüdür. Saçları, omuzlarının üzerine doğru sarkar. Yüzünün nurları ona azamet verir. Siyah saçlıdır. Siyah sakallıdır." 22
* Hz. Ali (RA) dan nakledilen başka bir rivayete göre, yine şöyle demiştir:
"Mehdi, gür sakallı, ön dişleri parlak, yüzü benli, açık alınlıdır. Yan tarafında Hz. Peygamber (SAV)''in peygamberlik mührü gibi bir alamet vardır."
Yine başka rivayetlere göre şöyle denilmiştir:
"Mehdi, ince kaşlı ve parlak gözlüdür. Hicaz tarafından gelecek ve Dımışk mescidine kadar düzeni sağlayacaktır." -Ebu Nuaym tahric etmiştir- 23
* Hz. Hüseyin (RA) soruldu:
"İmam Mehdi hangi alametlerle bilinir?" Şöyle cevap verdi:
"Gönül rahatlığı ve vekar sahibi oluşu ile, helal ve haramı çok iyi bilmesi ile tanınır. Ayrıca, insanlar ona muhtaç olurlar. O, ise insanlara ihtiyacını bildirmez." 24
* Ve yine Ka'b'ın riveyetine göre Katade şöyle demiştir;
"Mehdi insanların en hayırlısıdır. Onun yardımcıları ve ona biat edenler Küfe, Yemen ve Şam diyarının ileri gelenleridir. Onu sunan Cebrail, sevkeden Mikail'dir.
Bütün kainat nezdinde sevilmektedir. Cenab-ı Allah (c.c.) Mehdi ile kör fitneyi ve yer altı tuzaklarını söndürecektir. Hatta kadın beraberinde erkek olmadığı halde hacca gidecek Allah (c.c.)'tan başka hiçbir şey kalmayacak. Cenab-ı Allah (c.c.) yeryüzüne bitkilerini, gökyüzüne de bereketini verecek. 25
* Hz. Tavus (RA) dan rivayete göre;
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Çalışanlar üzerine disiplinli olması, malı cömertçe vermesi ve yoksullara karşı çok merhametli olması, Mehdi'nin alametlerindendir." -Ebu Nuaym tahric etmiştir.- 26
* Peygamberimizin şu hadisi yine bu konuyla ilgilidir;
"Mehdi, alını açık, burnu kırmızıdır. Yeryüzü daha önce zulüm ve haksızlıkla dolu olduğu gibi mehdi tarafından adalet ve doğrulukla doldurulacaktır. 7 yıl hükümdarlık yapacaktır."
Bu hadisi Ebu Davud Sünen'inde, Hakim de Müstedrek kitabında rivayet etmiştir. Peygamberimizin "Mehdi bendendir." sözü Mehdi'nin Peygamberimizin zürriyetinden olduğunun bir kanıtıdır.
Yine Peygamberimiz "Sünnetimden uzaklaşan benden değildir." buyurmuştur.
Alnı açık sözü, alnı geniş anlamındadır, şeklinin ve gidişatının güzel olduğunu ve yakınlarıyla geçimli olduğunu gösterir. Burnu kırmızı sözü ise burun ucunun güzelliğinin, cesaret ve cömertliğinin işaretidir.
Ayrıca mahiyetinde bulunan kimselerin (halkının) mal varlığına iltifat etmediğinin, kendisinin bilinmesinin, makamında taklide rıza göstermediğinin işaretidir. Gerek ehl-i sünnet ve cemaat gerekse bidat ehlinden bütün grupların uzak tutulması bilinmektedir. 27
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad, Abdullah b. Mes'ud'dan şöyle rivayet etmiştir:
"...Allah (c.c.) Onun muhabbetini insanların kalplerine yerleştirecektir. Böylece onlar, gündüzleri arslan kesilen ve geceleri de ibadetle geçiren bir toplum olacaklar." 28
* Ebu Amr Osman b. Said El-Makarri 'sünen'inde İstanbul'un fethi ile ilgili olarak Kabu'l Ahbar'dan rivayetine göre:
Müslümanlar Mehdi'nin çevresinde toplanacaklar. Sabah namazı vakti, abdest alması için ona su getirecekler... Sonra Mehdi, sancağını alıp suya daldıracak ve askerlerine şöyle seslenecektir: "Ey insanlar! (Buradan) geçiniz. Çünkü, Allah (c.c.) İsrailoğulları için denizi ikiye ayırdığı gibi sizin için de denizi yarmıştır." 29
* Resulullah (SAV) Efendimiz'in;
..."7 yıl hükümdarlık yapacak" sözü ise İsa (a.s.) inmeden öncedir. Çünkü indikten sonra, Mehdi ister hayatta olsun ister ölmüş olsun, hükümdarlık İsa (a.s.) 'ya geçer.
Hiç şüphesiz Hz. İsa (a.s.) indikten sonra risalet elbisesini feshetse de nübüvvet elbisesini feshetmeyecek. Onun tebliğ işaretleri ve makamının sancakları Mekke ve Medine harem-i şeriflerinde yükselecek daha sonra Peygamberimizin 'yolculuk ancak, Mescid-i Haram, Mescid-i Nebevi ve Mescid-i Aksa'ya yapılır" hadis-i şerifi mucibince Kudüs'e gidecek...
...Özet olarak; Mehdi, ona tabi olanlar ve arkadaşları rahat olarak Kudüs'te olacaklar ve o sırada sapık insanlardan oluşan büyük bir kalabalıkla birlikte bir gözü kör deccal ortaya çıkar. Mehdi'yi yerinde kuşatır. Yaşadığı zamanda namı yükseldikten sonra Hz.İsa (a.s)'nın Şam camisi (Emevi camisi) nin doğu minaresine inişi ona sıkıntı verir. Hz.İsa (a.s.) müslümanlara yardım için Kudüs'e gider.
Mel'un deccal, Hz. İsa (a.s.)' yı görür ve tuzun suda eridiği gibi eriyecek duruma gelir. Sonra İslamiyet'e girmeyen ve kurtuluşa ulaşanlardan olmayanları öldürür, cizyeyi kaldırır.
Hz. Peygamber'in haber verdiği gibi hiç kimseden cizye kabul etmez. Bu durum, bu milletten Peygamberlerin sonuncusu tarafından kaldırılmamıştır. Çünkü Hz.İsa (a.s.)'nın dini öbür peygamberlerin dinleri gibi tam kökünden nehyedilmiştir. Dolayısıyla Peygamberimiz "Musa peygamber sağ olsaydı, tıpkı Hz.İsa peygamberin sonunda tabi olduğu gibi, bana tabi olurdu. 30
* Ebu Ca'fer Muhammed b. Ali diyor ki:
"Bizim Ehl-i Beytimizden Mehdi ortaya çıktığı zaman, malları eşit olarak paylaştırır. Halka adaletli davranır. Kim ona itaat ederse, Allah (c.c.)'a itaat etmiş olur. O, Mehdi diye isimlendirilmiştir. Çünkü O, gizli (bilinmeyen) bir işe rehberlik edecektir." 31
* İmam Ebu Amr Ed-Dari şöyle demiştir:
"Ona Mehdi denilmiştir. Çünkü O Şam dağlarından bir dağa rehberlik edecek ve oradan, Tevrat nüshalarını çıkaracaktır. Onu, bütün yahudilere delil gösterecek ve onlardan büyük bir toplum, Mehdi vasıtası ile müslüman olacaktır. En doğrusunu Allah (c.c.) bilir." 32
* Hafız Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad "Fiten" kitabında, Cafer b. Yesar Es-sami'den şöyle rivayet etmiştir:
"Mehdi zalime karşı hakkı müdafaa edecektir. Hatta (zalim) bir insanın azı dişinde olan (haksız bir lokmayı) bile ondan çekip alacak ve sahibine iade edecektir." 33
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad'ın, Ebu Cafer b. Muhammed b. Ali El-Bakır'dan rivayetine göre, Hz. Ali'ye Mehdi'nin vasıflarından soruldu, o da şu cevabı verdi:
"O (Mehdi), orta boylu ve güzel yüzlü bir gençdir. Saçları, omuzlarının üzerine sarkar. Yüzünün nuru, saçının, sakalının ve başının siyahlığı üzerine gün gibi parlar ve ona yücelik verir." 34
* Hz. Huzeyfe'nin anlattığına göre, Resulullah Efendimiz şöyle buyurmuştur:
"O (Mehdi) benim neslimden bir adamdır. Yüzü, sanki ışıldayan bir yıldız gibi parlaktır. Sağ yanağında siyah bir ben vardır. Kırk yaşlarındadır...
...Onun ortaya çıkışına, gök halkı, yer halkı, kuşlar, vahşi hayvanlar ve balıklar sevinecekler. Onun zamanında bütün sular tatlılaşacak, nehirler uzayacak, yeryüzü bitkilerini artıracak ve (içideki) hazinelerini dışa çıkaracaktır." 35
* Deylemi'nin, 'Firdevs' kitabında Abdullah b. Abbas'dan rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Mehdi, cennet halkının yakışıklı gencidir." 36
* Hafız Ebu Nuaym El-Asbahani'nin, Mehdi'nin sıfatları hakkında Ali b. Ali El-Hilali'nin babasından naklettiğine göre:
Resulullah şöyle buyurmuştur: "...Beni hak ile gönderene yemin olsun ki, dünyanın karma karışık olduğu bir zamanda bu ümmetin Mehdi'si de bu ikisinin (Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'in) soyundan gelecektir.
O zamanda fitneler açığa çıkacak, yollar kesilecek, insanların bazıları bazılarının üzerine baskılar yapacak, büyükler küçüklere acımayacak, küçükler de büyüklere karşı saygı göstermeyecekler. İşte böyle bir zamanda Allah (c.c.) bu ikisinin neslinden olan (Mehdi'yi) gönderecek.
O (Mehdi) sapıklığın kalelerini fethedecek. Benim şimdi ikame ettiğim gibi o da ahir zamanda dini ikame edip şeriatı, yeryüzüne hakim kılacaktır. Daha önce zulüm ile doldurulmuş dünyayı adaletle dolduracaktır..." 37
*Ebu Bekir El-Askar'ın Hz. Ali'den rivayetine göre;
Mehdi, bütün beldelerde insanlar arasında adaletle hükmetmek üzere gönderilmiştir. Onun zamanında kurt ile kuzu aynı yerde otlayacaklar. Çocuklar yılanlarla ve akreplerle oynayacaklar fakat onlar kimseye bir zarar vermeyecekler. Şer gidecek, Hayır ise kalacaktır. İnsan, bir ölçek tohum ekecek ve yerden yediyüz katı mahsul alacaktır...
Yine O'nun zamanın da faiz, zina ve şarap içilmesi yasaklanıp yok edilecektir. İnsanlar dine ve ibadete yönelecekler, cemaatle namaza önem verilecek. Ağaçlar meyve yüklü olacak. Bereketler artacak. Kötülükler yok edilecek ve hayırlar kalacaktır. Dünya da Ehl-i Beyt'e buğzeden hiçbir kimse kalmayacaktır. 38
* Hafız Ebu Bekir El-Beyhaki'nin, Ebu Said El-Hudri'den rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Mehdi, hüküm ve adalet sahibi bir kişi olarak çıkacaktır. Haç'ı kıracaktır. Domuzu öldürecektir. Gök ehli içinde mal ile dolaşacak fakat o malı kabul edecek bir kimseyi bulamayacak." 39
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad 'El-Fiten' kitabında Hz. Tavus'dan şöyle rivayet etmiştir:
"Mehdi'nin alameti, işçiler üzerine sert olması, mal hususunda cömert olması, zavallılara karşı da çok merhametli olmasıdır." 40
15- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi",
16- A.g.e.
17- A.g.e
18- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal",
19- A.g.e.
20- A.g.e.
21- A.g.e.
22- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
23- A.g.e.
24- A.g.e.
25- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
26- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
27- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
28- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal",
29- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal",
30- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
31- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
32- A.g.e.
33- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal",
34- A.g.e.
35- A.g.e.
36- A.g.e.
37- A.g.e.
38- A.g.e.
39- A.g.e.
40- A.g.e.
MEHDİ’NİN ZUHURUNUN ALAMETLERİ HAKKINDADIR
* Hz. Cabir (RA) dan, O da Muhammed b. Ali (RA) şöyle rivayet etmiştir:
"Bizim Mehdimiz için iki önemli alamet vardır ki, bunlar Cenab-ı Hakk'ın gökleri ve yeri yarattığı zamandan beri Ramazan'da hiç vaki olmamıştır. Bunlardan biri, Ramazan ayının ilk gecesinde ay tutulmasıdır. Diğeri de, Ramazan ayının ortasında meydana gelecek olan güneş tutulmasıdır." -Darekutni "Sünen" inde tahric etmiştir.- 41
* Kesai, Ka'b-ul Ahbar'dan şöyle rivayet etmiştir:
"Ay üç gece üst üste tutulacak, sonra Mehdi zuhur edecektir."
Yine Ka'bul Ahbar'dan şöyle rivayet olunmuştur:
"Doğuda bir yıldız doğacakır. Ayın, etrafı aydınlattğı gibi O da aydınlatacaktır." 42
* Ebu Ca'fer (RA) den şöyle rivayet olunmuştur:
"Siz zulum görünceye kadar (Mehdi) zuhur etmez." 43
* Deyleminin merfü olarak rivayetine göre;
Ramazan ayında iki defa gök gürültüsü gibi şiddetli kükreme olacaktır ki, uyuyanı uyandıracak ve uyanık olanı korkutacaktır... 44
* Şehr b. Huşeb (RA) dan rivayete göre, şöyle anlatmıştır:
"Deniliyordu ki; Ramazan ayında çok şiddetli bir ses, şevval ayında bir fısıltı, Zilkade ayında kabilelerin ayrılması, Zilhicce ayında kan dökülmesi, Muharrem ayında hacıların yağma edilmesi olayları meydana gelecektir."
Kendisine: "(Ramazanda ki ) o ses nedir?" diye soruldu.
O da şu cevabı verdi: "O, gökten gelen bir gürültüdür. Uyuyanı uyandırır, uyanık olanı korkutur, genç kızı süslerinden ayırır. Bütün uyuyanların bile hepsi o şiddetli sesi duyarlar. En uzak yerlerden gelen kimse dahi, onu duymuş olur." -İmam Ebu'l Hüseyin Ahmed b. Ca'fer b. El-Münadi "Melahim" kitabında tahric etmiştir.- 45
* Halid b. Ma'dan diyor ki:
"Şam diyarının merkezinde Haresta diye isimlendirilen köy helak edilinciye kadar Mehdi zuhur etmez" 46
* Nuaym b. El- As şöyle demiştir:
"Beyda denilen yerde bir ordunun helak edilmesi olayı meydana geldiği zaman işte o, Mehdi'nin zuhurunun alametidir." 47
* Abdullah b. Safvan (RA)'ın, Hz. Hafsa (RA) dan naklettiğine göre;
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur:
"Şüphesiz ki, bir ordu bu evi (Kabeyi) hedef tayin edecek ve (yıkmak için ) ona doğru harekete geçecektir. Nihayet onlar, Beyda denilen yerde bulundukları sırada ordunun orta kısmında olan askerler helak edileceklerdir. Onların önde olanları, arkada olanlara seslenecektir. Sonra onların hepsi helak edilecektir. Onların durumunu haber veren şaşkından başka geride hiç kimse kalmayacaktır." -Müslim tahric etmiştir- 48
* Hüseyin b. Ali (RA) dan şöyle rivayet olunmuştur:
"Gökyüzünde doğu cihetinden, geceyi aydınlatan büyük bir ateş gördüğünüz vakit, işte o an, Mehdi'nin geliş vaktidir." 49
* Muhammed b. Ali (RA)dan şöyle rivayet olunmuştur:
"Doğu tarafından üç gün yahut yedi gün bir ateş gördüğünüz vakit Allah(c.c.)'ın dilemesi ile Hz. Muhammed (SAV)'nin kurtarıcı soyunun (Mehdi'nin) kıymetini biliniz." 50
* Abdullah b. Ömer (RA) dan rivayete göre,
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur:
"Benim neslimden Mehdi zuhur edinceye kadar kıyamet kopmaz. 60 yalancı (peygamber) ortaya çıkıncaya kadarda mehdi zuhur etmez. O yalancıların her biri: Ben peygamberim! der." 51
* Ebu Ca'fer Muhammed b. Ali (RA) dan şöyle rivayet olunmuştur:
"İnsanlar, şiddetli bir korku üzerinde olmadıkça, Mehdi zuhur etmez. Ondan önce zelzeleler, fitneler, insanların başına gelen belalar ve taun hastalığı zuhur edecektir.
Yine araplar arasında keskin kılıç ve insanlar arasında şiddetli ihtilaflar olacaktır. Dinleri hakkında dağınıklık ve hallerinde bir değişiklik meydana gelecektir. Nihayet gördükleri şeylerin azametinden, insanların köpeğinden ve bazılarının, bazılarını yemelerinden dolayı sabah akşam ölümü temenni edeceklerdir.
İşte o vakit (Mehdi) zuhur edecektir. Ona yetişene ve onun yardımcılarından olanlara müjdeler olsun. Ona muhalefet edenlere ve emrine karşı gelenlere yazıklar olsun." 52
* Hafız Ebu Bekir Ahmed b. El-Hüseyin El-Beyhaki'nin Abdullah b. Abbas'dan rivayetine göre,
Resulullah şöyle buyurmuştur: "Güneş ile beraber bir alamet doğuncaya kadar Mehdi zuhur etmez." 53
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad'ın Ebu Hureyre'den rivayetine göre, Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur:
"Dördüncü fitne, onsekiz yıl devam edecektir. Sonra olanlar olacak ve Fırat Nehri altından bir dağı açığa çıkaracaktır. Bütün milletler oraya üşüşecekler. Onun üzerinde savaşıp birbirlerini öldürecekler. Hatta her dokuz kişiden yedisi öldürülecek." 54
* Hz. Huzeyfe'nin anlattığına göre, Resulullah Efendimiz şöyle buyurmuştur:
"Ey Huzeyfe! O günde onlar Ridde (dinden çıkmak) üzere olacaklardır. Şarabın helal olduğunu zannedecekler ve namaz da kılmayacaklardır." 55
* Hafız Ebu Abdullah El-Hakim'in, "El-Müstedrek" adlı eserinde Ebu Hureyre'den rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Ramazan ayında şiddetli bir gök gürültüsü olacaktır. Uyuyanlar, bu gürültüden uyanacaklar ve uyanık olanlar korkacaklardır.
Sonra Şevval ayında çeteler ortaya çıkacaktır.
Sonra Zilhicce ayında şiddetli bir savaş olacak.
Sonra Muharrem ayında haramlar çiğnenecek ve Allah (c.c.)'ın yasak ettiği şeyler yapılacak.
Sonra sefer ayında ölümler olacak.
Sonra Rebiu'l-Evvel ayında kabileler birbirlerine düşecekler.
Sonra Cemaziyu'l -Evvel ve Cemaziyu'l- Ahir ayları Receb ayı arasında çok tuhaf olaylar meydana gelecektir." 56
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad'ın Abdullah b. Mes'ud'dan rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Ramazan ayının ortası Cuma gecesi olduğu vakit, gökyüzünde şiddetli bir ses olacaktır. O ses, uyuyanı uyundıracak, oturanı kaldıracak. Cemmatin yanından ayrılmağa mani ve engeller çıkaracaktır. Böyle bir gece, depremlerin çok olduğu bir senenin gecelerinden olacaktır..." 57
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad, Ka'bul-Ahbar'dan şöyle rivayet etmiştir:
"Mehdi'nin zuhurundan önce, doğudan ışık saçan bir kuyruklu yıldız çıkacaktır." 58
41- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
42- A.g.e.
43- A.g.e.
44- A.g.e.
45- A.g.e.
46- A.g.e.
47- A.g.e.
48- A.g.e.
49- A.g.e.
50- A.g.e.
51- A.g.e.
52- A.g.e.
53- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
Mehdi'nin bayrağı üzerinde "Biat Allah (c.c.) adır" yazılıdır. 59
* Hz. Katade (RA)dan rivayete göre;
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Mehdi, Medine'den çıkacak ve Mekke'ye gelecek. İnsanlar onu, kendi aralarından (tanıyıp) ortaya çıkaracaklar ve o, istemediği halde Rükn ile Makam arasında ona biat edecekler." 60
* Hz. Huzeyfe (RA) dan Merfu olarak yapılan rivayete göre;
İnsanlar Rükn'ün yanında Mehdi'ye biat edecekler. Allah (c.c.), onun eliyle dini güçlendirecek, ona fetihler ihsan edecek ve yeryüzünde La ilahe illallah (c.c.) demeyen kimse kalmayacaktır. 61
* Ebu Nuaym'ın, Ebu Ca'ferden rivayetine göre;
Mehdi Mekke'de yatsı vakti zuhur edecektir. Belirleyici alamet olarak onun yanında Resulullah (SAV) ın bayrağı, gömleği ve kılıcı olacaktır. Yatsı namazını kılınca, yüksek sesle insanlara hitap edecek ve şöyle diyecektir:
"Ey insanlar! Allah (c.c.)ı size hatırlatırım. Sizin makamınız, Rabbimizin önündedir. O, haccı tamam eyledi. Peygamberler gönderdi. Kitaplar indirdi. Kendisine karşı hiçbir şeyi ortak koşmamanızı emretti. Ona ve Resulüne karşı itaati devam ettirmenizi, Kur'an'nın hayat verdiği şeyi sevmenizi ve yine Kur'an'ın öldürdüğü şeyi öldürmenizi, Mehdi'ye yardımcı olmanızı ve takva üzere bulunmanızı sizden istedi. Şüphe yokki, dünya (kıyamete) yaklaşmıştır. Ben sizi Allah (c.c.)a, Onun Resulüne ve Onun kitabı ile amel etmeye, batılı öldürmeye ve sünneti ihya etmeye (yaşatmağa) çağırıyorum."
Bu davet üzerine, Bedir Ashabı kadar olan üçyüzonüç kişi, daha önce ittifak etmeden hemen o anda tesadüfen ortaya çıkacaklar ve onlar, gece ibadet ile meşgul olup gündüz arslan kesilecekler. Allah (c.c.) ona (Mehdi'ye) Hicazın fethini nasip edecektir. Sonra, çoğalan ordusunu dünyanın her tarafına gönderecektir. Bir müddet dünyada kalıp zulmü ve zalimleri yok edecektir. Ülkeler onu karşılayacak ve Allah (c.c.) onun eliyle İstanbul'un fethini müyes ser kılacaktır. 62
* Hz. Ali (RA) dan rivayete göre;
Onlar Mehdi'ye biat etmek üzere geldikleri vakit Mehdi, onlara şöyle diyecek: "Siz, kendiniz için lazım olan otuz haslet üzere bana biat ederseniz, ben de size karşı davranışlarımda katı olmam. Benim de size karşı yapmam gereken sekiz önemli husus vardır."
Bunun üzerine onlar da şöyle diyecekler: "Biz onları yerine getirdik. Sen bize neyi hatırlatıyorsun ey Resulullah (SAV)in torunu!" Sonra Mehdi ile beraber Safa tepesine çıkacaklar ve Mehdi onlara şöyle hitap edecek.
Siz (cihaddan) kaçmamanız, israf etmemeniz. Zina etmemeniz, ihramlı iken canlı öldürmemeniz. Fuhuş yapmamanız ve bunların hiçbirine yaklaşmamanız halinde ben hep sizinle beraber olurum. Her şeyin hakkını verin.
Altın, gümüş, buğday ve arpa stoklamayın (biriktirmeyin). Yetim malı yemeyin. Bildiğiniz şeyin dışında yalan yere şahidlik yapmayın. Mescidleri harab etmeyin. Hiçbir müslümana dalkavukluk yapmayın, kimseyi de kötülemeyin. Sarhoşluk veren her türlü yasak şeyleri (içkileri) içmeyin. Altını, ipeği ve ipek kumaşı birbirlerine karıştırmayın. Cihaddan kaçmayı arzu etmeyin.
Haksız yere kan akıtmayın. Hiçbir kafire ve hiçbir münafığa özenmeyin. Giysilerden sert ve kaba olanı tercih edin. Cihadın hakkını vererek savaşın. Küfür etmeyin, çünkü siz pisliği sevmezsiniz, iyiliği emreder ve kötülükten de alıkoyarsınız.
İşte siz bunları yaptığınız takdirde ben de muhafızlar edinmem.
Sizin giydiğiniz gibi giyerim. Sizin hayvana bindiğiniz gibi binerim. Az bir şeye kanaat ederim. Daha önce zulüm ile doldurulmuş olan dünyayı adaletle doldururum. İbadetin hakkını vererek Allah (c.c.)a layık olduğu şekilde kulluk ederim. Ben size karşı ahdime sadık kalırım, siz de bana karşı ahdinize sadık kalırsınız."
Bunun üzerine derler ki: "Biz senden razı olduk ve bütün bu hususlarda biat ederek sana tabi olduk."
Bundan sonra Mehdi, onların herbiri ile ayrı ayrı musafaha edecektir. Allah (c.c.) ona, Horasan'ın fethini müyesser kılacaktır. Yemen halkı da ona biat edecektir. Hemedan, onun vezirleri için, Havlan ve Himyer, onun yardımcıları için, Mısır'da, onun komutanları için karargah olacaktır. Allah (c.c.) temim kabilesi ile onların sayılarını çoğaltacaktır. Kays kabilesi ile de onların gücünü artıracaktır. Bayrakları Mehdi'nin önünde olduğu halde yürüyüşe geçecektir. Ordunun baş tarafında Ukayl adında bir komutan ve arka tarafında da Haris adında bir komutan bulunacaktır. 63
* Ebu Davud Salih Bin Ebi Meryem bin el-Halil'in hadisini bir arkadaşından o da Ümmü Seleme'den rivayet etmiştir ki Peygamberimiz şöyle buyurmaktadır;
"Halife öldüğü zaman ihtilaf çıkacak, Medine halkından birisi kaçarak Mekke'ye gidecek, Mekke halkında bazı kimseler onun yanına giderek o istemediği halde onu çıkaracaklar, Rükn ile makam arasında kendisine biat edecekler, yanına Şam'dan bir heyet gelecek, Mekke ile Medine arasında çölde onlarla buluşacak.
İnsanlar bu durumu görünce Şam'ın ileri gelenleri ve Irak halkını temsilcileri gelecek ve o kimseye biat edecek sonra dayıları Kelb kabilesinden olan birisi gelecek ve onlara asker gönderecek ve onlara galip gelecek umutsuzluk ise beni Kelb kabilesinin ganimetine hazır olmayanlar içindir. Malı bölecek ve insanlara peygamberlerinin sünnetiyle davranacak İslam'ı aradaki komşu diyarlara bildirecek 7 yıl kalacak sonra vefat edecek ve Müslümanlar namazını kılacaklar." 64
* Ebu Said El-Hudri (RA) dan rivayete göre;
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Ahir zamanda ümmetime, kendi sultanları tarafından öyle şiddetli bir bela inecektir ki, ondan daha şiddetli bir bela duyulmamıştır." 65
* Ebu Amr Ed-Dari 'Sünen'inde Muhammed b. El-Hanefiyye'den rivayet etmiştir:
"Horasan'dan bayrak (sahipleri) çıkacaktır. Sonra beyaz elbiseli başka bir gurup çıkacaktır. Onların başında, Temim kabilesinden bir adam olacak ve o, yetmiş iki aylık saltanatını Mehdi'ye devredecektir." 66
* Alimlerin anlattıklarına göre;
Mehdi, ortaya çıkışının evvelinde genç bir kimse iken Medine'de çıkan fitne sebebiyle öldürülmekten korkup gizlice Mekke'ye gidecektir. Oradan Taif'e gidecek fakat tekrar Mekke'ye dönecektir. Birtakım insanlar onu, tavaf yapılan yerde görecekler, onun, beklenen Mehdi olduğunu bazı alametlerinden anlayacaklar ve kendisine biat için ısrar edecekler.
Sonunda biatları kabul eden Mehdi mü'minlerle beraber Medine'ye doğru yönelecek. O sırada Mekke üzerine yürümekte olan Süfyani'nin ordusunu Allah (c.c.) Beyda denilen yerde helak edecektir. Sonra, Allah (c.c.) onu, şiddetli bir darlık ve sıkıntıdan sonra ganimetlere ve zenginliklere mirascı kılacaktır. Mehdi, bundan sonra mü'minlerle beraber batıya doğru yürüyecek. Nihayet İstanbul'a ulaşacaklar ve Allah (c.c.) fethi müyesser kılacaktır. Sonra, aranan hazinelerini ortaya çıkaracaktır.
Sonra Deccal ile ve Rumlarla savaşacaktır. Sonra Hz. İsa Aleyhisselam, dünyaya nuzül edince, onunla buluşacaktır. Mehdi, hiçbir müctehidin ictihadını taklit etmeyecektir. Çünkü kendisi de müctehid bir imamdır. Onun zamanında yeryüzünde emniyet ve bereket olacaktır. 67
* Hafız Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad 'El-Fiten' adlı kitabında Süleyman b. İsa'dan şöyle rivayet etmiştir:
"Tabutu sekine" denilen kutsal sandık, Mehdi'nin eliyle Taberi'ye gölünden çıkarılacak ve Beyt-i Makdis'in kapısı üzerine konulacaktır. Yahudiler bunu görünce, çok az müstesna olmak üzere müslüman olacaklar." 68
* Ebu Amr El-Makarri'nin 'sünen'inde Hz. Huzeyfe b. El-Yeman'dan rivayetine göre, Resulullah Roma'nın fethedilmesi ile ilgili olarak şöyle buyurmuştur:
"...Sonra dört tekbir getirecekler ve duvarları yıkacaktır. Nüfusun çokluğundan dolayı orası Rumiye diye isimlendirilmiştir. Orada altıyüzkişi öldürülecek. Beyt-i Makdis'in örtüsü oradan çıkarılacaktır. 'Tabut' denilen kutlu sandık da oradan çıkacaktır. O sandığın içinde sekinet, İsrailoğullarının sofrası, Tevrat levhaları, Hz. Musa'nın asası, Hz. Süleyman'ın minberi bulunacaktır..." 69
* Hafız Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad'ın 'Fiten' kitabında Ebu Kayl'dan rivayetine göre, Resulullah Rumiye (Roma)'nin fethi esnasında doğu kapısından girilmesini tavsiye etmiş ve şöyle buyurmuştur:
"(Doğu kapısından) yedi adet kaplama sayınız. Sonuna sekizinci kaplamayı sökünüz. Çünkü, onun altında Hz. Musa'nın asası, İncil'in nüshası ve Beyt-i Makdis'in örtüsü durmaktadır." 70
Şuayb b. Salih
* Yine Nuyam b. Hammad'ın Hz. Ka'b dan rivayetine göre;
Bir adam Şam'ı ve bir adamda Mısır'ı ele geçirdikleri zaman onlara Şam ve Mısır halkının bir kısmını öldürecekler ve bir kısmını da esir edecekler. Sonra küçük siyah bayraklarla donatılmış bir ordu doğudan gelecek ve başlarında bulunan kişi Şam kralını öldürecektir. İşte o kimse, Mehdi'ye itaati teşvik eder. 71
* Yine Nuyam b. Hammad'ın Hz. Hasan (RA) dan rivayetine göre;
Rey şehrinde orta boylu esmer bir adam ortaya çıkacaktır. Kendisi Mahzumoğulları kabilesinden olup adı Şuayb b. Salih onun askerleri ilk çıkışta dörtbin kişi olacaktır. Elbiseleri beyaz, bayrakları ise siyahtır. Onun ortaya çıkışı Mehdi'nin zuhuruna çok yakın bir zamanda olacaktır. 72
* Hz. Ammar (RA)nın "Eser" de bildirdiğine göre;
Süfyani Kufe şehrine kadar ulaşacak ve Hz. Muhammed (SAV.)'nin Ehl-i Beytine yardımcı olanları öldürecektir. İşte bu sırada Mehdi zuhur edecektir. Onun bayraktarlarından biri de Şuayb b. Salih olacaktır. 73
* Yine Nuaym'ın Damra b. Hubeyb'den ve Meşayih'den rivayetine göre;
Süfyani askerlerini gönderecek Horasan ve Faris topraları başta olmak üzere doğu bölgelerini ele geçirecektir. Bunun üzerine doğu halkı onlara karşı ayaklanacak ve çeşitli bölgelerde onlarla savaşacaklar. Daha sonra Süfyani'ye karşı Temim kabilesinden köse sakallı ve Şuayb b. Salih denilen bir gence biat edecekler ve onu kendilerine başkan seçecekler. O genç kendisine biad eden beşbin kişi ile beraber yola çıkacak ordusunun önünde azimli ve kararlı bir şekilde yürüyecektir. Bu ordunun karşısına dağlar bile çıksa, onları devirmeye ve her engeli aşmaya kararlıdırlar.
Nihayet Süfyani'nin ordusu ile karşılaşacaklar ve onları yenilgiye uğratacaklar, fakat her iki taraftanda çok sayıda ölenler olacaktır. Sonuçta kesin galibiyet ise Süfyani'nin olacaktır. Şuayb b. Salih kaçacak ve gizlice Kudüs'e gelecek. Daha sonra Mehdi'nin Şam'a gelmekte olduğu haberi ona ulaşınca, gidip Mehdi'ye katılacak ve yetkilerini ona devredecek. 74
* Yine Nuaym'ın, Ebu Cafer'den rivayetine göre;
Süfyani, Kufe'yi ve Bağdat'ı elegeçirdikten sonra ordularını her tarafa gönderecektir. Bunun üzerine Maveraünnehir'den ve Horasan'dan gelen yardımcı güçler, ona tabi olacaklardır. Onların başlarında Ümeyyeoğulları'ndan bir adam bulunacaktır. Tüs şehrinde, Rey şehri çevresinde ve Tehum bölgesinde şiddetli çarpışmalar olacaktır. İşte bu sırada Horasan'dan siyah bayrak taşıyan askerler gelecektir.
Onların başlarında da Haşimoğullarından, sağ avucunun içinde 'ben' bulunan bir genç olacaktır. Allah (c.c.) onun işini kolaylaştıracaktır. Daha sonra on genç, Rey şehrine doğru yürüyüşe geçecek ve Temimoğulları'ndan Şuayb isimli bir gençle karşılaşacaktır. Daha sonra bunlar anlaşıp Mehdi ile ittifak edecekler ve ona katılacaklar.
Böylece güçlenen Mehdi komutasındaki askerler, büyük kahramanlık örnekleri sergileyeceklerdir. Sonra Sicistan'dan büyük bir ordu gelecektir. Onların başlarında da Adiyoğullarından bir adam olacaktır.
Allah (c.c.) Mehdi'nin ordusunu ve yardımcılarını başarılı kılacaktır. Rey şehrindeki çarpışmalardan sonra Medayin şehrinde de çarpışmalar olacaktır. Canlarını kurtaranlar bunları haber vereceklerdir. Bundan sonra Babil'de büyük bir katliam olacaktır. Daha sonra da Nusaybin çevresinde çarpışmalar olacaktır. 75
Ashab-ı Kehf'in Mehdi'ye getirileceği
* Ebu İshak Es-sa'lebi 'Tefsir'inde Ashab-ı Kehf hakkında diyor ki;
"Ahir zamanda Mehdi'nin zuhuru esnasında onlar, yattıkları yerden alınacaklar ve Mehdi'ye gelecekler. Mehdi, onlara selam verecek. Allah'da onların selamını kendisine bildirecektir. Sonra onlar tekrar kabirlerine dönecekler ve kıyamet gününe kadar bir daha kalkamayacaklar."
59- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
60- A.g.e.
61- A.g.e.
62- A.g.e.
63- A.g.e.
64- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
65- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
66- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
67- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
68- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
69- A.g.e.
70- A.g.e.
71- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
72- A.g.e.
73- A.g.e.
74- A.g.e.
75- A.g.e.
MEHDİ'NİN ZUHURUNDAN ÖNCE VE SONRA MEYDANA GELECEK OLAN FİTNELER HAKKINDADIR
ilmiş ol ki; Ahir zamanda fitneler çoğalacak ve zalimlerin zuhurundan sonra islam yok olacak ve izleri silinecektir. Onların yanında, münafıklar itibar görecekler, mü'minler ise horlanacaktır.
Hafız İbn-i Merdüye'nin, Abdullah b. Abbas (RA)dan Merfu olarak rivayet ettiğine göre;
Resulullah (SAV) veda Haccını ifa ediyordu. Bir ara Kabe'nin halkasından tuttu ve şöyle buyurdu: "Ey insanlar! Size kıyamet alametlerini haber vereyim mi?"
Selman-ı Farisi (RA) ayağa kalktı ve: "Anam-babam sana feda olsun ya Resulullah!" dedi.
Hz. Peygamber (SAV) buyurdu ki: "Kıyamet alametlerinden biri, namazın terk edilmesidir. Biri, nefsinin arzularına meyletmektir. Biri de, mal sahibine (malından dolayı) ta'zim etmektir."
Selman-ı Farisi (RA): "Bunlar olacak mı ya Resulullah?" dedi.
Hz. Peygamber (SAV) buyurdu ki: "Evet, nefsim kudret elinde bulunan Allah (c.c.)a yemin olsun ki, bunlar olacaktır ya Selman! O zaman zekat, ceza olarak ve harac da, ganimet olarak zorla alınacaktır. Yalancı, doğru kabul edilecek ve doğru söyleyen ise, tekzib edilecektir. Haine güvenilecek ve güvenilir olana ise, hain muamelesi yapılacaktır. (İnsanların) onda dokuzu hakkı inkar edeceklerdir.
İslam gidecek ve sadece onun adı kalacaktır. Kur'an gidecek ve sadece onun şekli kalacaktır. Mushaf-ı şerifler altın yaldızlarla süslenecek (ve hükmü ile amel edilmeyecek) tir. Kiliselerin süslendiği gibi camiler de süslenip tezyin edilecektir."
Selman-ı Farisi (RA): "Bunlar da olacak mı ya Resulullah?" dedi.
Resulullah (SAV) şöyle buyurdu: "Evet, nefsim kudret elinde bulunan Allah (c.c.)a yemin olsun ki, bunlar da olacaktır ya Selman! İşte o zaman, onların içinde bulunan Mü'min, kendi koyunundan daha düşük ve seviyesiz olacaktır. Gördüğü fakat değiştirmeğe güç yetiremediği şeylerden dolayı tuzun, suda eridiği gibi onun da içindeki kalbi eriyecektir.
İşte o zaman ya Selman! Dinsizliğin en fenası ve günahların en kötüsü meydana gelecektir. İnsanlar namazı terkedecekler ve şehvetlere tabi olacaklardır. Eğer siz onlara erişirseniz, namazlarınızı vaktinde kılınız.
Yine o zaman, insanları esir alan bir ordu, doğudan gelecektir. Onların kalpleri, şeytan kalbi gibidir. Küçüklere acımazlar ve büyüklere de saygı göstermezler.
Yine o zaman, insanlar bu kutsal evi (Kabe'yi) ziyaret edecekler. Onların sultanları, kibir ve gezinti maksadıyla, zenginleri, ticaret maksadıyla, yoksulları, dilenmek maksadıyla, Kur'an okuyanları da riya ve şöhret maksadıyla buraya geleceklerdir."
Dediler ki:" Bunlar da mı olacak ya Resulullah?"
Resulullah (SAV) şöyle buyurdu: "Evet, nefsim kudret elinde bulunan Allah (c.c.)a yemin olsun ki, bunlar da olacaktır. İşte o zaman yalan yaygınlaşacak, günah yıldızı zuhur edecek ve kadın, ticarette kocasına ortak olacaktır." 77
* Ebu Said El-Hudri (RA)dan rivayete göre;
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Benden sonra fitneler olacaktır. Orada terör ve harpler vardır. Sonra onlardan daha şiddetli fitneler olacaktır. Her ne zaman (fitnelerin) sonu geldi denilse, yeni bir ayaklanma olacaktır. Ta ki, benim soyumdan bir adam (Mehdi) çıkıncaya kadar fitnenin girmediği bir Arap evi ve ulaşmadığı bir müslüman kalmayacaktır." -Hafız Ebu Muhammed "El-Mesabih" kitabında tahric etmiştir.- 78
* Avf b. Malik (RA)dan rivayete göre;
O şöyle anlatmıştır: "Resulullah (SAV) bir çadırda bulunduğu sırada ben ona geldim. Kendisi sağlam bir şekilde yavaş yavaş güzel ve dikkatlice bir abdest aldı. Sonra bana şöyle buyurdu: Ey Malik oğlu Avf! Kıyamet öncesi altı (alamet) sayayım mı?"
Dedim ki: Onlar nelerdir ya Resulullah?
O da şöyle buyurdu:
"Ölümler çoğalacaktır.
Kudüs'ün fethi gerçekleşecektir.
Sizin aranızda kolera ve şarbon gibi ölümcül iki hastalık yaygınlaşacaktır.
Mal çoğalacaktır, Hatta öyle ki, kişi yüz altın lira verecek fakat (muhatabı) onu azımsıyacak ve atacaktır.
Arap evlerinden, fitnenin girmediği hiçbir ev kalmayacaktır.
Sarıoğulları (Rumlar) ile sizin aranızda sulh olacaktır. Sonra orada yardımlaşma olacak, onlar seksen bayrak altında size gelecekler. Her bayrak, onikibin kişiyi temsil edecektir." -Buhari "Sahih"inde tahric etmiştir.- 79
* Muhammed b. Es-Samıt diyorki:
"Hz. Hüseyin (RA)a: Mehdi'nin zuhuru esnasında onu tanıtıcı alametler var mıdır? Diye sordum. O da: Evet, vardır dedi ve şunları saydı: Abbasoğullarının helakı, Süfyani'nin ortaya çıkışı, Beyda denilen yerde bir ordunun helak edilmesi." 80
* Ebu Ca'fer Muhammed b. Ali (RA) dan şöyle rivayet olunmuştur:
"İnsanlar Şam diyarında toplanıncaya kadar Mehdi zuhur etmez. Fitne yaygınlaşacak insanlar ondan kurtulmak için bir çıkış yolu arayacaklar fakat bulamayacaklar. Kufe ile Hire arasında katliam olacaktır." 81
* Ebu Abdullah El-Hakim'in, Müstedrek'in de, Muaz b. Cebel'den rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur;
* İmam Amr b. Said El-Makarri'nin 'Sünen'inde Hz. Huzeyfe'den rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Zevra denilen yerde bir olay meydana gelecektir."
Dediler ki: "Zevra nedir? Ey Allah'ın Resulü!"
O da şöyle buyurdu: "Doğuda bir şehirdir. Benim ümmetimden zalim ve belalı olanlar orada yaşayacaklar..." 83
* Hafız Ebu Abdullah El-Hakim'in, Muaz b. Cebel'den rivayetine göre, Resullullah şöyle buyurmuştur:
"Büyük kahramanlık savaşı, Kostantiniye'nin fethi, Deccal'ın zuhuru, işte bunların hepsi yedi ay içinde meydana gelecektir." 84
* Ebu Davud'un, 'Sünen'inde Abdullah b. Bişr'den rivayetine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Büyük kahramanlık savaşı ile Kostantiniye'nin fethi arasında altı yıl vardır. Yedinci sene Deccal zuhur edecektir." 85
Süfyani'nin çıkışı
* Muhammed b. Hanefiyye şöyle demiştir:
"Batıdan gelen Mağrib halkının öncüleri Dımışk Mescidine girdikleri vakit, onun harika güzelliğine baktıkları sırada Haresta denilen köy helak edilecektir. Sonra Süfyani çıkacaktır." 86
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad, Halid b. Ma'dadan şöyle rivayet etmiştir:
"Süfyani, elinde üç sopa olduğu halde çıkacaktır. O sopalarla kimi korkutursa, o kişi ölür." 87
* Ebu Abdullah Nuaym b. Hammad, Hz. Ali'den şöyle rivayet etmiştir:
"Süfyani, Halid b. Yezid'in çocuklarından bir adamdır. İriyarıdır. Yüzünde çiçek hastalığı izi vardır. Gözünde beyaz bir leke vardır. Dımışk şehri civarında "kuru vadi" denilen yerden çıkacaktır. Kendilerinden olan yedi kişinin arasında (koruması ile) çıkar 88
* Ebu İshak Es-sa'lebi 'Tefsir'inde Sebe Suresi'nin 51. ayetini açıklamış ve şöyle demiştir:
"Resulullah (SAV), Süfyani'nin "Kuru vadi"den çıkacağını, onun doğu ve batı halkı arasında fitne olacağını zikretmiştir..." 89
* Bazı alimlerin zikrettiklerine göre;
Süfyani'nin adı "Urve b. Muhammed"dir. Onun lakabı da "Ebu Utbe"dir. "Ikdu'd-Durer" adlı kitapta anlatıldığına göre o, Halid b. Yezid b. Ebu Süfyan'ın neslindendir. Kendisi, yerde ve gökte lanetlenmiştir. Allah (c.c.)ın yarattığı mahlukatı içinde en çok zulüm yapan kimsedir. 90
* Hz. Ali (RA)dan rivayete göre;
Süfyani, Halid b. Yezid b. Ebu Süfyan'ın neslinden bir adamdır. İri cüsselidir. Yüzünde çiçek hastalığı izi vardır. Gözünde beyaz bir leke vardır. Şam tarafından çıkacaktır. Kendisine tabi olanların çoğu Ben-i Kelb kabilesinden olacaktır. Çocukları ve hatta kadınların karınlarındaki bebekleri bile öldürür. Ehl-i Beyt'ten bir adam, Muharrem ayında ona karşı çıkacaktır. Bunun üzerine Süfyani, ordusundan bir kısmını ona karşı gönderecek fakat o, gelenleri bozguna uğratacaktır. Daha sonra Süfyani, kendi yanındaki askerlerle beraber ona doğru yürüyecektir. Fakat (Mekke ile Medine arasında) Beyda denilen yere gelince, Allah (c.c.) onları helak edecek ve onların başlarına gelenleri anlatan bir haberciden başka hiçkimse kurtulamayacaktır. -El-Hakim "Müstedrek" de tahric etmiştir.- 91
* Yine Hz. Huzeyfe (RA) anlattığına göre;
Süfyani Dımışk mescidinde herkesin içinde bir kadınla ilişki kuracak ve kadın mihrapta duran Süfyani'nin kucağına oturacak.
Bu sırada Müslüman bir kişi ayağa kalkacak ve: "Yazıklar olsun size! İmandan çıkıpta kafir mi oldunuz? Şüphesiz ki, bu davranış helal değildir." Diyecektir. Bunun üzerine Süfyani kalkıp onun boynunu vuracakıtır. Onunla ayın görüşte onların da öldürecektir. -Ebu Amr "Sünen"inde tahric etmiştir.- 92
* Hz. Ali (RA)dan rivayete göre;
...Süfyani daha sonra yetmişbin kişilik ordu ile Irak'a, Küfe'ye, Basra'ya ve diğer yerler üzerine yürüyecektir. Oralarda katliamlar yapacak, alimleri öldürecek, mushafları yakacak, camileri tahrip edecek, haramları kaldıracak, eğlence ve fuhuş yerlerinin açılmasını emredecek.
Allah (c.c.)'ın haram kıldığı herşeyi helal kılacak, yapmadığı hiçbir zulüm ve işlemediği hiçbir mel'anet kalmayacaktır. Resulullah (SAV)'ın Ehl-i Beyt'ine düşman olduğu için isimleri Muhammed, Ahmet, Ali, Ca'fer, Hamza, Hasan , Hüseyin, Fatıma, Zeynep, Ümmü Gülsüm, Hatice ve Atike olan herkes öldürülecektir. Sonra etrafa adamlarını salacak, küçük çocukları toplayacak ve onları kızgın yağda haşlayacatır. Sonra Dımışk mescidine girip, orada içki içecek ve günah şeyler yapacak, adamlarına da öyle yapmaların emredecektir.
Sonra Süfyani elinde bir mızrak olduğu halde dışarı çıkacak ve adamlarından birine yol ortasında alenen hamile bir kadına tecavüz etmesini ve karnının deşip çocuğu karnından dışarı çıkarmasını emredecektir. Onun bu emirini değiştirmeye hiçbir kimsenin gücü yetmeyecektir. Bunun üzerine gökyüzünde melekler feryad edecekler ve Allah (c.c.) Cebrail Aleyhisselam'a, Dımışk şehrinin surları üzerinde şöyle seslenmesini emredecek:
"Dikkat edin ve uyanık olun ey Muhammed (SAV) ümmeti! Size imdat geldi. Mehdi Aleyhisselam Mekke'den zuhur etti. Onun davetine uyunuz" 93
* Hz. Huzeyfe'nin anlattığına göre, Resulullah Efendimiz şöyle buyurmuştur:
"...(Mehdi) Şam'a gidecek ve dalları, Taberiye Gölüne doğru uzayan bir ağacın altında Süfyani'yi etkisiz hale getirecektir." 94
* Ebu Cafer'den şöyle rivayet olunmuştur:
Süfyani beş yeri ele geçirdiği zaman dokuz ay oraları yönetecek, sonra Mehdi zuhur edcektir. Hişam'a göre bu beş yer şunlardır: Dımışk, Filistin, Ürdün, Humus, Halep." 95
Hz. İsa'nın gelişi
* Ebu'l Hasen Muhammed b. Ubeyd El-Kesai, "Kısasu'l - Enbiya" adlı eserinde Kabu'l Ahbar'da şöyle rivayet etmiştir:
"Şüphesiz ki, Hz. İsa Aleyhisselam, yeryüzüne inecektir. Elbette onun zuhuruna yakın alametler ve fitneler olacaktır..." 96
* İbn Asakir, Ebu Hureyre (ra)'den rivayet etmişir;
"Hz.İsa Peygamber size inecek. Onu gördüğünüz zaman tanıyın. O, orta boylu, pembe tenli birisidir, üzerinde kırmızı renkte iki giysi vardır. Herhangi bir ıslaklık değmesede başından su damlar."
Haçı ezecek (haça tapınmayı kaldıracak), domuzu öldürecek (domuz eti yemenin haram olduğunu bildirecek), cizyeyi kaldıracak ve insanları İslam'a davet edecek, İsa zamanında Deccal helak olacak. Yeryüzüne güven gelecek. Öyle ki arslanlar develerle, kaplanlar sığırlarla, kurtlar koyunlarla birlikte yayılacak. Çocuklar yılanlarla oynayacak ve yılanlar çocuklara zarar vermeyecek 40 sene yaşayacak sonra vefat edecek ve müslümanlar namazını kılacaklardır." 97
* Müslim Ebu Hureyre'den rivayet etmiştir;
"İsa (as) ile buluşmak için ömrümün uzamasını elbette isterim şayet ömrüm yetmezse, sizden kim ona yetişirse benim selamımı söylesin" 98
* Temmam ve İbn Asakir, Kisan olan rivayet etmiştir;
Hz. İsa sonrası hayat ne güzeldir. Gökten yağmur iner, yerde bitkiler biter. Safa tepesine bir çekirdek tanesi, dikmiş olsan yeşerir. Kin, nefret ve hasetlik yoktu. Hatta insan arslanın yanından geçer, arslan o kimseye zarar vermez, yılana basar oda zarar vermez.
"Hadis-i şerifi Ebu Naim, Ebu Hureyre'den rivayet etmiştir. Ve bu hadiste güzel yaşamın kin ve nefreti kaldırdığına ve böyle bir hayatın sadece İsa (as) zamanında olabileceğine işaret vardır. Ve yine Ehl-i İslam için yüce Mevla'nın Hicr Süresi 47. ayetinde; "Biz onların göğüslerindekini söküp attık, onlar artık köşkler üzerinde karşı karşıya oturan kardeşler olup sohbet ederler." Buyurduğu gibi güzel hayat daru's-selamda olur.
Hz. Ali efendimizden bu hususta "Ben, Talha ve Zübeyr'in bu gruptan olmasını ümit ederim" dediği rivayet etmiştir. Hz. İsa Şam kapısına inecektir. Bir başka rivayet de şu şekildedir. "Akşama 6 saat kala beyaz minarenin yanına inecek, sanki başından aşağıya inciye bürünmüş gibi üzerinde iki parlak giysi olacak." 99
* İbn Asakir, Ebu Hureyre'den rivayet etmiştir;
"Hz. İsa bir hakem ve adil bir imam olarak inecek. 100
"İsa (a.s.) onu (sandığı) alıp açacak ve içinde bir mühür, bin kitap bulacak, bu kitaplarla İslam'ı ihya edecek." (Risalet'ül Meşrep elverdi fi mezhebi bil Mehdi, Ali bin Sultan Muhammed-el Kari, s. 4 -Enis el-Cülesci kitabından)
* Ebu Naim, el-Hilye kitabında Urve bin Meryem'den rivayet etmiştir;
"Bu milletin en hayırlısı başı ve sonudur. Başında Resulullah vardır, sonun da da İsa (as) vardır." 101
* Bu hadisi İmam-ı Ahmed ve Müslim, Ebu Hureyre'den rivayet etmiştir;
"Benim ümmetimden iki grup vardır ki Cenab-ı Hak onları ateşten korumuştur. 1. grup savaş için Hindistan'a giden, 2.grup Hz. İsa'yla beraber olandır.
"Ümmetimin arasından Deccal çıkar ve 40 sene kalır sonra Cenab-ı Allah sanki Urve b. Mesud el- sakafi'ye benzeyen Hz. İsa (as)'yı gönderir. Sonra Deccali taleb eder ve onu helak eder. Daha sonra ikisi arasında düşmanlık olmadan insanlar 7 yıl yaşarlar.
Sonra Yüce Mevla, Şam diyarından soğuk bir rüzgar gönderir. Kalbinde zerre miktar iman olan kimselerin ruhu alınır. Hatta sizden biriniz bir milletin ciğerine (bir dağın ücra köşesine) girmiş olsa bile oraya girerde ruhnu alır. Arslan rüyası ve kuş hafifliğinde insanların kötülükler kalır. İyiliği bilmezler, kötülüğü inkar etmezler, şeytan onların önüne çıkar ve siz davete icabet etmiyor musunuz?" derler.
Şeytan putlara ibadet etmelerini emreder ve ibadet ederler. Onlar bu durumda güzel hayat ve rızkını temin etmektedirler. Sonra sur üfürülür.
Suru ilk duyan devesinin havuzuna leke bulaştıran bir kimse ki o helak olur ve insanlar da helak olur. Sonra Cenab-ı Hak hafif bir yağmur gönderir. Bu yağmurla ölen insanların cesedleri biter.
Sonra ikinci Sur üfürülür ve insanlar uyanırlar ve sonra "Ey insanlar, Rabbinize koşun" denir, onlar suale çekileceklerinden dolayı Rablerinin huzurunda dikilirler. Daha sonra "ateş ordusunu çıkarın" denilir. Buna cevaben; sizden bin dokuzyüz doksanmı, bu öyle bir gündür ki gençleri yaşlandırır, bu öyle bir gündür ki o gün incikten açılır ve secdeye davet edilirler." 102
* Huzeyfe el-Vemani'nin müsnedinde Peygamber efendimize şöyle dediği belirtilmeltedir;
"Ey Allah'ın Resülu, Deccal Hz. İsa'dan önce mi?" Peygamberimiz "Deccal sonra Hz. İsa" demiştir. Sonra bir kimse bir kısrak üretse yavrusuna binmeden kıyamet kopacaktır. İlk alametin (işaretin) önce Mehdinin sonra Deccalin, sonra Hz. İsa'nın, daha sonra Yecüc ve Mecüc'ün gelmesi ve son belirtinin güneşin batıdan doğması bundan sonrada kelime-i tevhid'i söylemeyen kötü insanların üzerine sürun üflenmesi meydana gelecektir ki Peygamberimizin de buyurdukları gibi bu iki surun arası 40 yıldır... 103
* Ebu'l Hasen Muhammed b. El- Senceri'nin rivayetine göre;
Haberler çoğaldı ve Mehdinin gelmesi ve onun Ehl-i Beytten olmasına dair kainatın efendisinden rivayetler artmıştır. Rivayetlerde Mehdi'nin gelip 7 yıl hükmedeceği, yeryüzünü adaletle dolduracağı, Hz. İsa (as) ile beraber gelip Filistin diyarında Deccali etkisiz hale getirme hususunda Hz. İsa'ya yardım edeceği, Hz. İsa (as)'nın arkasında olduğu halde bu millete namaz kıldıracağı uzunca kıssasında anlatılmaktadır. 104
* El-Sebki kitabında şöyle bir açıklama yapmıştır:
Hz. İsa(as) ancak Hz. Peygamberin şeriatı yani Kur'an ve sünnet ile hükmedecektir. O halde Hz. İsa(as)'nın Peygamberin sünnetini (şeriatını) aracısız, şifahi yolla ve ilham ve vahiy yoluyla olması bütün hükümlerde, Hz. Peygamberin bütün hükümlerinde sabit olanları tashih (doğrulama) anlamına geldiği tercih edilir. 105
* Ebu Hureyre şöyle demiştir;
Durum böyle iken Cenabı hak Hz. İsa (as)'ya şöyle vahiy gönderecek. Ben kullarımdan bazılarını ayırdım. Onlara savaş etmen gerekir ve kullarımı Tur dağına göndererek koru" 106
* Müslim'in Ebu Hureyre'den rivayet etmiştir;
"Ben mehdinin sana gönderdiği elçiyim, bana para vereceksin." O da "al" diyecek ve alacak ama taşıyamayacak. Dolayısıyla yere bırakacak. Taşıyabileceğini alıp çıkacak ve bu hareketinden pişman olacak ve diyecek ki:
"Gurur bakımından ben peygamber ümmetinin en cesuru idim. Bu tür mala hepsinden daha fazla özen gösterirdim, bunu başkası bırakmıştı." Ona cevap vererek şöyle der:
"Biz verdiğimiz bir şeyi almayız, bu durumda 6 veya 7 veya 8 veya 9 sene kalacaktır. Bundan sonra yaşamakta bir fayda yoktur." Bu hadisi Ahmed el-Maverdi, Ebu Naim, Ebu Said ve Tirmizi rivayet etmiştir.
Ravinin şüphe etmesi yukarıda geçen 7 rakamının kesinliği hususuna aykırı değildir. "Bundan sonra yaşamakta hayır yoktur." sözünün doğru kabul edilmesi için belki de Hz.İsa (a.s.) nın yaşadığı zamanın sonuna kadar yaşayacaktır. Sanki her ikisi yaşam ve ölüm de bir aradalarmış gibi Hz.İsa (a.s.) zamanının da 70 sene olduğu sabit olmuştur.
Hz. İsa (a.s.)nın 40 sene sonra öleceği ile ilgili rivayet ömrünün toplamı demektir. Çünkü gökyüzüne 33 yaşındayken çekildi ve 7 rakamı 40'ın devamı olur. Başarıyı lütfeden ve yardımcı olan Cenab-ı Allah'tır.
Fakat Ahmed'in Hz. Ayşe'den rivayet ettiği hadis-i şerifte şöyle denilmektedir:
"Hz. İsa (a.s.) inecek ve deccali etkisiz hale getirecek. Yeryüzünde 40 sene adil bir imam ve dürüst bir hakem olarak kalacaktır. Taberani'nin Abdullah bin'den rivayetine göre:
"Sonra Hz. İsa (a.s.) Hz. Muhammed'i tasdik ederek onun dini üzerine, hidayet üzerine olan bir imam ve adaletli bir hakem olarak inecek, deccali etkisiz hale getirecektir."
Hz. İsa (a.s.) nın imamlığını ve mehdiden sonra da hükümdarlığını gösteriyor. 107
* Hz. Huzeyfe'den rivayete göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Ümmet kurtuluşa ermiştir. Ben onların ilkiyim. Hz. İsa'da sonuncusudur." 108
* Buhari ve Müslim'in "Sahih" lerinde Muaz b. Cebel'den rivayet ettiklerine göre, Resulullah şöyle buyurmuştur:
"Ümmetimden bir taife, daima hak üzere savaşırlar. Onlar, kendilerinden imdat isteyenlere yardım ederler. Nihayet onların sonuncusu da Mesih Deccal'a karşı savaşacaktır." 109
DECCAL'İN ÖZELLİKLERİ HAKKINDA
* Ebu Abdullah Muhammed b. İsmail El-Buhari'nin, 'Sahih'inde Enes b. Malik'den rivayetine göre, Resulullah Efendimiz şöyle buyurmuştur;
"Hiçbir peygamber yoktur ki, ümmetini, tek gözü kör ve yalancı olan Deccal ile korkutmamış olsun. Dikkat edin! Onun bir gözü kördür. Sizin Rabbiniz, ise asla (ve haşa) kör değildir. Onun (Deccal'in) iki gözü arasında kafir yazılıdır." 110
* İmam Müslim'in Sahih'inde, Hz. Huzeyfe'den rivayetine göre;
Resulullah Efendimiz şöyle buyurmuştur:
"Ben, Deccal ile beraber olan şeyleri biliyorum. Onunla beraber iki nehir akacaktır. Onlardan biri, göze, berrak bir su gibi görünecek, diğeri de yanan bir ateş gibi görünecektir. Sizden biriniz o zamana yetişirse, o ateş gibi yanan şeye gelsin. Başını ona daldırsın ve ondan içisin.
Çünkü o, soğuk bir sudur. Şüphesiz ki, Deccal'ın gözü, hayvan gözüne çevrilmiştir. Onun üzerinde de kaba bir tırnak vardır. İki gözünün arasında kafir diye yazılıdır. Okuma yazmayı bilen veya bilmeyen her mü'nin o yazıyı okuyacaktır." 111
* İmam Müslim'in Sahih'inde, Ebu Hureyre'den rivayetine göre;
Resulullah Efendimiz şöyle buyurmuştur: "Hz. Adem'in yaratılışından kıyamete kadar Deccal'dan daha büyük (bir fitne) yoktur." 112
* Nevasi b. Sem'an'dan rivayete göre, Resulullah şöyle buyurmuştur;
"Şüphesiz ki, o (Deccal), kıvırcık saçlı ve donuk gözlü bir gençtir. Sanki ben onu Abdü'l-Uzza'ya benzetiyorum. Sizden kim onun zamanına yetişirse, ona karşı Kehf Suresi'nin baş tarafını okusun. O, Şam ile Irak arasında bir yerden zuhur edecektir." 113
* İmam Müslim'in Sahih'inde, Esma binti Yezid'den rivayetine göre;
Resullulah birgün onların evinde bulunuyordu. Deccal'dan bahsederken şöyle buyurdu:
"Onun zuhurunun öncesinde alamet olarak üç yıl olacaktır. Birinci yıl, gökyüzü, yağmurlarının üçte birini yağdırmayacak ve yeryüzü de bitkilerinin üçte birini çıkarmayacaktır.
İkinci yıl, gökyüzü, yağmurlarının üçte ikisini yağdırmayacak ve yeryüzü de bitkilerinin üçte ikisini çıkarmayacaktır.
Üçüncü yıl, gökyüzü, hiç yağmur yağdırmayacak ve yeryüzü de hiç bitki çıkarmayacaktır." 114
Mehdi'nin Hz. İsa (AS) Aleyhisselam ile buluşması
* İbn-i Mace ve Ebu Nuaym'ın, Ebu Umameden, rivayetine göre;
Resulullah Deccal'dan bahsederken, Ümmü Şurayk, ahir zamanda arapların nerede olacaklarını sordu. Bunun üzerine Resulullah (SAV)de o gün Arapların az olacaklarını, Kudüs'ün korkulu olaylara sahne olacağını ve o günlerde Mehdi'nin ortaya çıkıp onlara lider olacağını bildirdi ve şöyle buyurdu:
"Mehdi salih bir insandır. Sabah namazını kıldırmak için öne geçtiği bir sırada Meryem oğlu İsa Aleyhisselam (yeryüzüne) inecektir. Bunun üzerine imam (Mehdi), namazı onun kıldırması için geri geri çekilecek, fakat Hz. İsa Aleyhisselam, iki elini onun omuzları arasına koyacak ve şöyle diyecek: Sen öne geç ve namaz kıldır. Çünkü, o senin için ikame olundu. Bu sözlerden sonra imamları (Mehdi) onlara namaz kıldıracaktır." 115
* Ebu Amr Ed-Dari'nin "Sünen"inde Hz. Huzeyfe (RA)dan rivayetine göre;
Resulullah şöyle buyurmuştur: "Meryem oğlu İsa sanki saçından su damlar gibi bir halde (Dünya'ya) inecektir. Mehdi: Öne geçte insanlara namaz kıldır, diyecek. Hz. İsa da: Namaz ancak senin için ikame olundu, diyecek ve benim neslimden bir kişinin arkasında namaz kılacaktır." 116
* Yine şöyle denilmiştir:
"Mehdi, sabah namazını imam olarak kıldırdıktan sonra bütün yetkilerini Ruhullah Hz. İsa Aleyhisselam'a teslim edecektir. Bu namazdan sonra Hz. İsa bir daha Mehdi'nin arkasında namaz kılmayacaktır. Bilakis Mehdi, yetkilerini Hz. İsa'ya devrettikten sonra devamlı olarak onun arkasında (cemaatla) namaz kılacaktır. Hz. İsa(a.s), Deccal'ı Lut şehrinin doğu kapısında etkisiz hale getirinceye kadar ve Deccal'ın askerleri olan Yahudileri Allah (c.c.) hezimete uğratıncaya kadar Mehdi hep onunla beraber olacaktır." 117
77- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
78- A.g.e.
79- A.g.e.
80- A.g.e.
81- A.g.e.
82- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
83- A.g.e.
84- A.g.e.
85- A.g.e.
86- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
87- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
88- A.g.e.
89- A.g.e.
90- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
91- A.g.e.
92- A.g.e.
93- A.g.e.
94- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
95- A.g.e.
96- A.g.e.
97- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
98- A.g.e.
99- A.g.e.
100- A.g.e.
101- A.g.e.
102- A.g.e.
103- A.g.e.
104- A.g.e.
105- A.g.e.
106- A.g.e.
107- A.g.e.
108- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
109- A.g.e.
110- A.g.e.
111- A.g.e.
112- A.g.e.
113- A.g.e.
114- A.g.e.
115- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
116- A.g.e.
117- A.g.e.
MEHDİ'NİN VEFATI VE MÜDDETİ HAKKINDADIR
* İslam alimlerinin bildirdiklerine göre Mehdi Aleyhisselam, Hz. İsa ile beraber Kudüs'e gedecek ve orada vefat edecektir. Hz. İsa ve kendisiyle beraber olan Müslümanlar Mehdi'nin cenaze namazını kılacaklardır. 118
* İmam Ahmet Resulullah (SAV)'dan rivayet etmiştir;
"...Malı bölecek ve insanlara peygamberlerinin sünnetiyle davranacak İslam'ı aradaki komşu diyarlara bildirecek 7 yıl kalacak sonra vefat edecek ve Müslümanlar namazını kılacaklar." 119
Mehdi'nin ömrü hakkında
* Ebu Said el-Hudri'nin rivayetine göre;
"...Şam'ın ileri gelenleri ve Irak halkını temsilcileri gelecek ve o kimseye biat edecek sonra dayıları kelb kabilesinden olan birisi gelecek ve onlara asker gönderecek ve onlara galip gelecek umutsuzluk ise beni Kelb kabilesinin ganimetine hazır olmayanlar içindir.
Malı bölecek ve insanlara peygamberlerinin sünnetiyle davranacak İslam'ı aradaki komşu diyarlara bildirecek 7 yıl kalacak sonra vefat edecek ve Müslümanlar namazını kılacaklar." İmam-ı Ahmet bu hadis iki lafzıyla rivayet etmiştir ve yine bir çok ravi çeşitli şekillerde bu anlamda hadisler rivayet etmişlerdir. 120
* Tirmizi'nin, Ebu Said (RA)dan rivayetine göre;
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Benim ümmetimin içinde Mehdi çıkacak, beş veya dokuz yıl (hüküm sürerek) yaşayacaktır. Bir adam ona gelecek ve: Ey Mehdi! Bana (mal) ver diyecek. O da onun elbisesini yayıp, içine taşıyabileceği kadar mal dolduracaktır." 121
* Ebu Abdullah Hüseyin b. Ali'den rivayet göre;
Mehdi ondokuz yıl hüküm sürecektir. 122
* Taberani ve Ebu Nuaym'ın, Ebu Said El-Hudri (RA)dan rivayetlerine göre;
Resulullah şöyle buyurmuştur: "Benim Ehl-i Beyt'imden bir adam çıkacaktır. O, benim sünnetimi anlatacaktır. Allah (c.c.) onu hürmetine gökyüzünden yağmur indirecektir. Yeryüzü (Allah (c.c.)ın emri ile) bereketini dışarı çıkaracaktır. O, daha önce zulüm ve haksızlıkla doldurulmuş olan dünyayı hak ve adeletle dolduracaktır. Bu sünneti yedi yıl yapacaktır." 123
* Hz. Ali'den rivayete göre;
Mehdi, bütün bit'adları yok edecek ve bütün sünnetleri de ikame edecektir. Konstantiniyye'yi, Çin'i, Deylem Dağı'nı fethedecektir. Mehdi bu hal üzere yedi yıl kalacaktır. Onun her senesi, sizin on seneniz gibidir. 124
* Darakutni ve Taberani'nin, Ebu Hureyre (RA)dan rivayetlerine göre;
Resulullah (SAV) şöyle buyurmuştur: "Benim ümmetimin içinde Mehdi olacaktır. Her ne kadar yedi veya sekiz, yahut da dokuz yıldan az olsa bile, daha önce benzeri olmayan bir şekilde ümmetimden günahsız ve günahkar olan herkes onun devrinde nimetlendirilecektir." 125
* Nuaym'ın, Zühri'den rivayetine göre;
Mehdi 14 sene yaşayacak, sonra normal bir şekilde ölecektir. 126
* Yine Nuaym'ın Bukye b. Velit'den rivayetine göre; Mehdi'nin hayatı 30 senedir. 127
"Yine Nuaym'ın, Dinar b. Dinar'dan rivayetine göre; Mehdi dünyada 40 yıl kalacaktır. 128
118- A.g.e.
119- Ali b. Sultan Muhammed el-Kari el-Hanefi "Risaletül Meşreb elverdi fi mezhebil Mehdi"
120- A.g.e.
121- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
122- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
123- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
124- Ukayli "En-Necmu's-sakıb fi Beyanı Enne'l Mehdi min Evladı Ali b. Ebi Talib Ale't-Temam ve'l kamal"
125- Mer'iy b. Yusuf b. Ebi bekir b. Ahmet b. Yusuf el-Makdi'si "Feraidu Fevaidi'l Fikr Fi'l İmam El-Mehdi El-Muntazar"
126- A.g.e.
127- A.g.e.
128- A.g.e.
HZ. MEHDİ'NİN ÇIKIŞ ZAMANI
Hadislerden haber verilen bilgilere göre, Hicri 1400'lü yıllar, Allah'ın izniyle Hz. İsa'nın tekrar yeryüzüne dönüşü, Hz. Mehdi'nin gelişi, Deccal'in çıkması ve Hz. İsa'ya yenilmesi, tüm dünyada insanların kitleler halinde İslam'a yönelmesi gibi büyük olayların gerçekleşeceği olağanüstü bir dönemdir.
Özellikle Hz. Mehdi'nin gelişiyle ilgili hadis-i şeriflerde ve alimlerin açıklamalarında bildirilen çeşitli tarih ve dönemler vardır.
1. Her Yüz Senede Bir Müceddid Gönderilmesi
Müceddid kelimesinin sözlük anlamı "dini canlandıran, yenileyen"dir. Peygamberimiz (sav)'in hadislerinde her yüzyıl başında dini hakikatleri devrin ihtiyaçlarına göre açıklamak üzere gönderilen bir kişiden söz edilmiştir. Bu kişi aynı zamanda Peygamberimiz (sav)'in varisidir:
Ebu Hüreyre'nin rivayetine göre; Resulullah (sav) şöyle buyurmuş: Gerçekten Aziz ve Celil olan Allah HER YÜZ SENENİN BAŞINDA şu ümmetin dinini bidatten (dine sonradan karışmış batıl uygulamalardan) ayıracak, yenileyecek (ilim sahibi) bir zatı gönderir.
(Sünen-i Ebu Davud, 5/100)
Büyük İslam alimi İmam Rabbani'nin bu konudaki açıklaması ise şöyledir:
HER YÜZ SENE BAŞINDA bu ümmetin uleması arasından BİR MÜCEDDİD GELECEK ve şeriatı ihya edecektir (canlandıracaktır). (Mektubat-ı Rabbani, 1/520)
Bediüzzaman Said Nursi de bu konu hakkında şunları söyler:
Ashâb-ı Kütüb-i Sitte'den İmam-ı Hâkim'in Müstedrek'inde ve Ebu Dâvud'un Kitab-ı Sünen'inde, Beyhaki "Şuab-ı İman"da tahric buyurdular (meydana koydular): "HER YÜZ SENEDE BİR, Cenab-ı Hak bir MÜCEDDİD-İ DİN (dini yenileyen) GÖNDERİYOR... (Barla Lahikası, 119)
Bediüzzaman Said Nursi, Barla Lahikası'nda Hicri 1200'lü yılların "müceddidi"nin Hazreti Mevlana Halid, olduğunu söyler. Bu açıklamasının devamında, Risale-i Nurlar'ın da Hicri 1300'lü yıllar için bir "müceddid" hükmünde olduğunu şöyle ifade eder:
Madem tam yüz sene sonra, aynen dört cihette tevafuk ederek Risale-i Nur eczaları (bölümleri) aynı vazifeyi görmüş... Kanaat verir ki -nass-ı hadis (hadisin açık ifadesi) ile- Risale-i Nur tecdid-i din (dini yenileme, canlandırma) hususunda bir müceddid hükmündedir. (Barla Lahikası, 121)
Bediüzzaman Hicri 1400'lü yılların "müceddidi"nin ise Hz. Mehdi olacağını açıkça müjdelemiştir:
Şimdi hatıra geldi ki, eğer şeddeli "lamlar" ve (mim) ikişer sayılsa BUNDAN BİR ASIR SONRA ZULÜMATI DAĞITACAK ZATLAR İSE, Hazreti Mehdi'nin talebeleri olabilir. (Şualar, Birinci Şua, s. 85)
Bediüzzaman, İslam aleminin üzerindeki zulüm ortamının kendisinden "bir asır sonra" ancak Hz. Mehdi vesilesi ile dağıtılacağını söylemiştir. Kendisinden bir sonraki yüzyılda yani Hicri 1400'lü yıllarda Hz. Mehdi'nin yapacağı çalışmalarla, Müslümanların büyük sıkıntılardan kurtulup feraha kavuşacaklarını açıklamıştır.
2. Hz. Mehdi "İkinci Bin"de Gelecektir
Büyük İslam alimi İmam Rabbani, Hz. Mehdi'nin Peygamberimiz (sav)'in vefatından 1000 (bin) sene geçtikten sonra ikinci binin içinde geleceğini bildirmektedir. Bu konuyla ilgili İmam Rabbani'nin pek çok açıklaması mevcuttur:
Kuran hükümlerinin kuvvetlendirilmesi, milleti yenilemesi bu İKİNCİ BİNDEDİR. Bu davanın doğruluğuna adil şahid: Hz. İsa'nın (as) MEHDİ'NİN (ra) BU BİN İÇİNDE VAROLUŞLARIDIR. (Mektubat-ı Rabbani, c.1, s.611)
Resulullah (sav)'in ümmeti arasından çıkanlar pek kamildirler. Yani Resulullah (sav)'in irtihali (vefatı) üzerinden bin sene geçtikten sonra isterse az olsunlar. ARADAN BİN SENE GEÇTİKTEN SONRA, MEHDİ'NİN GELİŞİ DE BUNUN İÇİNDİR. Onun mübarek kudümünü (gelişini), Hatem'ür-rüsül Resulullah (sav) müjdelemiştir. Hz. İsa (as) dahi aradan bin sene geçtikten sonra nüzul edecektir.
(Mektubat-ı Rabbani, c.1, s.440)
Peygamber Efendimiz (sav)'in vefatından bin sene geçtikten sonra ikinci bin yılına girilir. İmam Rabbani'nin yukarıdaki izahlarına göre ikinci bin yıl içerisinde Hz. İsa ve Hz. Mehdi gelecektir.
3. Peygamberimiz (sav) Hz. Mehdi'nin, Hicri 1400'lü Yıllarda Geleceğini Açıkça Haber Vermiştir
Peygamber Efendimiz (sav) bazı hadislerinde Hz. Mehdi'nin geliş tarihi olarak da açıkça 1400 yılını vermiştir. Bu hadislerden biri şöyledir:
İnsanlar 1400 senesinde Mehdi'nin yanında toplanacaklardır. (Risaletül Huruc-ül Mehdi, sf. 108)
Peygamber Efendimiz (sav) hadisleriyle ahir zaman alametleri hakkında bize pek çok bilgi vermiştir. Örneğin Hz. Mehdi'nin çıkışından önce yaşanacak olayları çok detaylı olarak tarif etmiştir. Bu konuyla ilgili olarak Buhari ve Müslim, Ömer bin Hattab ve Huzeyfe'den şöyle rivayet etmişlerdir:
"Resuli Ekrem (ASM)... Bu hutbelerinde, bütün olmuş ve bundan sonra olacak olan hadiseleri haber verdi, onları bize öğretti ve ezberletti." (Buhari, Müslim)
Hz. Huzeyfe bin el-Yeman (ra) da bu konuda şunları söylemiştir:
"Allah'a kasem ederim, Resuli Ekrem (sav) dünyanın sonuna kadar gelecek olan fitneleri ve o fitneleri çıkaran reisleri ta üç yüzden daha fazla kimseleri bize isimleriyle, babalarının isimleriyle ve kabilelerinin isimleriyle haber verdi." (Ebu Davud)
Peygamberimiz (sav)'den bize ulaşan haberlerin birbiri ardına gerçekleşmiş olması ve halen de gerçekleşmeye devam ediyor olması, içinde bulunduğumuz dönemin ahir zaman olduğu konusuna kesinlik getirmektedir. (En doğrusunu Allah bilir)
Nitekim Peygamberimiz (sav)'in, Hz. Mehdi'nin çıkış tarihi olarak hadislerinde açıkça Hicri 1400 tarihini vermesi de bu alametleri bir kez daha teyid etmekte, Hz. Mehdi'nin çıkışının çok yakın olduğunu bize bildirmektedir. (En doğrusunu Allah bilir)
4. Bediüzzaman'a Göre Hz. Mehdi 1400'lü Yıllarda Görev Yapacaktır
Bediüzzaman'ın da, farklı tarihlerde yaptığı açıklamaların hepsinde, Hz. Mehdi'nin geliş zamanı olarak Hicri 1400'lü yılların başlarına işaret edilmiştir. Bediüzzaman bir sözünde, Hz. Mehdi'nin Asr-ı Saadet döneminden 1400 sene sonra çıkacağını şöyle belirtmektedir:
İSTİKBAL-İ DÜNYEVİYEDE (dünyanın geleceğinde) 1400 SENE SONRA GELECEK BİR HAKİKATİ asırlarında karib (yakın) zannetmişler." (Sözler, 318)
Bediüzzaman'ın ifadesinde belirttiği, "sahabe döneminden 1400 sene sonrası" Hicri 1400'lü yılların başlarına, yani Miladi olarak 1979-1980 senelerine denk gelmektedir.
Bediüzzaman, Hicri 1327'de Şam'da Emevi Camii'nde on bin kişiye verdiği hutbesinde, Hicri 1371'den sonraki İslam aleminin geleceğine yönelik izahlar yapmakta, ahir zamandan çeşitli tarihler vererek, beklenen Mehdi'nin mücadele zamanlarına dikkat çekmektedir. Bediüzzaman, Hz. Mehdi'nin göreve başlaması ve inkarcı zihniyeti fikren mağlup etmesi ile ilgili olarak şu tarihleri bildirmektedir:
Ta 1371 senesinden sonraki alem-i İslam'ın mukadderatına (kaderine) nazar eden (göz atan) Hutbe-i Şamiye'deki hakikatler... Evet şimdi olmasa da 30-40 SENE SONRA fen ve hakiki marifet (müsbet ilimler ve sanat, ilim ve fenlerle öğrenilen bilgi) ve medeniyetin mehasini (medeniyetin iyiliklerini) o üç kuvveti tam teçhiz edip, cihazatını verip o dokuz manileri mağlup edip dağıtmak için taharri-i hakikat meyelanını (hakikati araştırma meyli) ve insaf ve muhabbet-i insaniyeyi (insan sevgisini) o dokuz düşman taifesinin cephesine göndermiş, inşaAllah YARIM ASIR SONRA onları darmadağın edecek. (Hutbe-i Şamiye, 25)
Şam'da yaptığı bu konuşmada, Hicri 1371 senesinden sonra yaşanacak gelişmelere dikkat çekerek, Hz. Mehdi'nin göreve başlamasının 1371 tarihinden 30-40 yıl sonra olacağını bildirmiştir. Bu tarih ise Hicri 1401-1411, Miladi olarak da 1980-1990 yılları arasıdır.
Yine aynı konuşmanın devamında Bediüzzaman, Hz. Mehdi'nin, inkarcı fikir sistemini, fen, ilim ve medeniyetin imkanları sayesinde fikren susturacağını haber vermiştir. Bu fikri üstünlüğün tarihi olarak da 1371 tarihinden yarım asır sonrasını bildirmiştir. Bu da Hicri 1421, yani Miladi 2001 senesi demektir.
Bediüzzaman'ın ahir zamanla ilgili bir diğer açıklaması da şöyledir:
YETMİŞ BİRDE FECR-İ SADIK (tan yerinin ağarması, Güneş doğmadan önceki kızıllık, sabah vakti) BAŞLADI veya başlayacak. Eğer bu, fecr-i kazib (sabaha karşı ufukta yayılmaya başlayan birinci kızıllık) de olsa, OTUZ KIRK SENE SONRA FECR-İ SADIK (fecr-i kazibden sonra yayılmaya başlayan ikinci aydınlanma) ÇIKACAK. (Hutbe-i Şamiye, 23)
Bediüzzaman'a göre fecr-i sadık'ın çıkacağı yıllar:
1371 + 30 = 1401 = 1981
1371 + 40 = 1411 = 1991
Bediüzzaman bu izahına göre Hakkın karşısında batılı temsil eden düşünce olan ateizmin ve materyalist felsefenin dağıtılmaya başlamasının 1981-1991 yıllarında, fikren tam anlamıyla susturulup dağıtılmasının ise 2001 yılında olacağına işaret etmiştir. (En doğrusunu Allah bilir)
Bediüzzaman Said Nursi'nin Hz. Mehdi'nin çıkışı hakkındaki bir diğer sözü ise şöyledir:
Bu zamanda öyle fevkalade hakim cereyanlar var ki, herşeyi kendi hesabına aldığı için, faraza hakiki beklenilen ve BİR ASIR SONRA GELECEK O ZAT dahi bu zamanda gelse... (Kastamonu Lahikası, 57)
Bediüzzaman Said Nursi, "hakiki beklenilen ve bir asır sonra gelecek o zat" diyerek Hz. Mehdi'nin kendi döneminde henüz gelmediğini bildirmektedir. Ayrıca Müslümanlar tarafından beklendiğini ve kendi yaşadığı devirden bir asır sonra geleceğini de haber vermektedir. Bediüzzaman Hicri 1300'lü yıllarda yaşamıştır. Kendisinden sonra gelecek asır olan Hicri 1400'lü yıllar Hz. Mehdi'nin çıkış zamanıdır.
5. Kuran'da Haber Verilen Ahir Zamanla İlgili Bazı Bilgiler
Kuran, her asra hükmeden bir kitaptır ve ayetlerin birçoğunda birden fazla anlam yüklü olabilmektedir. Kuran'da, Peygamberimiz (sav) döneminde yaşanan olaylar anlatıldığı gibi, ahir zamandaki olaylar da işari olarak haber verilmektedir.
Ayetlerde Peygamberimiz (sav) döneminde müminlerin yaptıkları mücadele, adaletli uygulamalar ve yaşantıları bildirilirken, aynı zamanda tüm asırlara yönelik öğütler de bulunmaktadır.
Her bir ayet, dikkatli okuyanlar için katlanmış anlamlar içermekte, ayetlerde insanların ihtiyaç duydukları herşey açıklanmaktadır.
Bir ayette Kuran'ın bu özelliği "... Biz Kitabı sana, herşeyin açıklayıcısı, Müslümanlara bir hidayet, bir rahmet ve bir müjde olarak indirdik." (Nahl Suresi, 89) şeklinde bildirilir.
Pek çok ayette de Kuran'daki örnekler üzerinde düşünmemiz ve onlardan ibretler çıkarmamız öğütlenmektedir. Allah, Kuran ayetleri üzerine düşünmeyi emrettiği ayetlerden birkaçında şöyle buyurmaktadır:
Andolsun, bu Kuran'da her örnekten insanlar için çeşitli açıklamalarda bulunduk. İnsanların çoğu ise ancak inkarda ayak direttiler. (İsra Suresi, 89)
Andolsun, Biz bu Kur'an'da, belki öğüt alıp-düşünürler diye, insanlar için her bir örnekten verdik. (Zümer Suresi, 27)
İslam ahlakının dünyaya hakim olması, Peygamber Efendimiz (sav)'in vefatından sonra kıyamete kadar gerçekleşecek olan ahir zaman alametlerinin en önemlilerinden biridir.
Kuran'da ahir zaman, Hz. Mehdi ve Kuran ahlakının dünyada hakim olması hakkında da pek çok işari manada ayet bulunmaktadır.
Peygamber Efendimiz (sav)'in de, ahir zaman konusuna Kuran'da işaret olduğunu bildiren çeşitli hadisleri vardır. Bunlardan biri şu şekildedir:
Mehdi tıpkı Zülkarneyn ve Süleyman gibi dünyaya hükmedecektir. (El-Kavlu'l Muhtasar Fi Alamatil Mehdiyy-il Muntazar, s. 29)
Bu hadis, Kuran'da yer alan Hz. Zülkarneyn ve Hz. Süleyman kıssalarını, Hz. Mehdi konusuyla bağlantılı olarak incelememize işaret etmektedir.
Diğer bazı hadislerde de Kehf ve Talut kıssalarında ahir zamana bakan çok önemli işaretler olduğu haber verilmektedir. Peygamber Efendimiz (sav) şöyle buyurmaktadır:
Ashab-ı Kehf, Hz. Mehdi'nin yardımcıları olacaktır. (Kitab-ul Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy il Ahir Zaman, s. 59)
Hz. Mehdi'nin yardımcılarının sayısı Talut ile nehri geçenler kadardır. (Kitab-ul Burhan Fi Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, s. 57)
Peygamber Efendimiz (sav)'in, ahir zaman ve Hz. Mehdi ile ilgili hadislerini Kuran kıssalarıyla bağlantı kurarak anlatması, söylediğimiz meseleye çok kuvvetli bir delil teşkil etmektedir.
Bu bakış açısıyla incelendiğinde Kuran'da İslam ahlakının yeryüzüne hakim olacağı bir dönemin varlığına işaret eden birçok ayet olduğu görülmektedir.
Ayetlerde gerçekleşecek olan olaylarla ilgili işaretlerin yanısıra, bu olayların tarihlerine yönelik işaretler de bulunmaktadır.
Bu tarihler çeşitli hesap yöntemleriyle tespit edilmektedir. Bu yöntemlerin başında ise "ebced hesabı" gelir.
Bu hesap yöntemi, çok eski tarihlere kadar uzanan ve daha henüz Kuran indirilmeden önce kullanımı çok yaygın olan bir yazım şeklidir.
Eski dönemlerden beri, tüm olaylar, harflere rakam değeri verilerek yazılır ve böylece her olayın tarihi de kayda geçilmiş olurdu. Bu tarihler, kullanılan her harfin özel rakam değerlerinin toplanmasıyla elde ediliyordu.
Geçmişte bazı İslam alimleri, ebced yöntemi ile ayetlere bakarak pek çok olayın tarihini önceden tahmin etmişlerdir. Bugün de Kuran'da geçen bazı ayetlere bakıldığında, bu ayetlerin, anlamlarına uygun birtakım tarihlere denk geldiğini görürüz. (En doğrusunu Allah bilir)
Ahir zaman ve Hz. Mehdi konusuna işaret eden ayetler içinde ebced değerleri Hicri 1400'lü yılları veren çok sayıda ayet vardır.
Birazdan bazı ayetlerin içindeki ilgili bölümlerin ebced hesaplarını vereceğiz. Bu ebced hesaplarının sonucu olan tarihler aşağı yukarı belirli bir döneme işaret etmektedir.
Bu tarihler Peygamberimiz (sav)'in bildirdiği ahir zamanın alametlerinin birbiri ardına gerçekleştiği zamana aittir.
Ayetlerde bildirilen gerçekler düşünüldüğünde de, Rabbimiz'in bu ayetlerle ahir zamanda gerçekleşecek olan olaylara yönelik işaretleri bize haber veriyor olması mümkündür. (En doğrusunu Allah bilir)
Allah barış yurduna çağırır ve kimi dilerse dosdoğru yola yöneltip-iletir. (Yunus Suresi, 25)
Bu ayette geçen "...ve kimi dilerse dosdoğru yola yöneltip-iletir..." cümlesindeki Arapça harflerin ebced değeri Hicri 1422 tarihini vermektedir. Bu tarih Miladi 2001 tarihine denk gelmektedir.
Onlara peygamberleri dedi ki: "Allah size Talut'u (melik olarak) gönderdi." Onlar: "Biz hükümdarlığa, ona göre daha çok hak sahibiyken ve ona bir mal (servet) bolluğu verilmemişken, nasıl bizi (yönetmek üzere) hükümdarlık (mülk) onun olabilir?" dediler. O (şöyle) demişti: "Doğrusu Allah size onu seçti ve onun bilgi ve bedenî gücünü arttırdı. Allah, kime dilerse mülkünü verir; Allah (rahmeti ve gücü) geniş olandır, bilendir." (Bakara Suresi, 247)
Bu ayetteki "Allah size Talut'u (melik olarak) gönderdi." cümlesindeki arapça harflerin ebced değeri toplamı ise 1420'dir. Hicri 1420 tarihi ise Miladi olarak 1999 tarihine denk gelmektedir. Bu ebced hesabının Hz. Mehdi'nin çıkışına yakın bir döneme dikkat çekiyor olması muhtemeldir. (En doğrusunu Allah bilir).
Elçilerini hidayet ve hak din üzere gönderen O'dur. Öyle ki onu (hak din olan İslam'ı) bütün dinlere karşı üstün kılacaktır; müşrikler hoş görmese bile. (Saf Suresi, 9)
Allah bu ayetinde dinini tüm dinlere üstün kılacağını, İslam ahlakını dünyaya hakim kılacağını müjdelemektedir. Bu ayette geçen "…onu bütün dinlere karşı üstün kılacaktır…" cümlesinin ebced değeri toplamı 1410 tarihini vermektedir. Bu tarih Miladi 1989 senesine denk gelmektedir. Allah'ın İslam ahlakının hakimiyetini müjdelediği bir ayetin içinden ilgili bir bölümün ebced değerinin Peygamberimiz (sav)'in ve İslam alimlerinin dikkat çektiği Hicri 1400'lü tarihlere dikkat çekmesi, Allah'ın bu vaadinin yaklaştığına dair bir müjde olarak değerlendirilebilir.
Kuran'da, ahir zamanın Hicri 1400'lü yıllarda yaşanacağına işaret eden pek çok ayet vardır. Bu ayetlerden bazıları ve içlerinde geçen bazı cümlelerin ebced değerleri şöyledir:
Andolsun ki Allah, mü'minlere, içlerinde kendilerinden onlara bir peygamber göndermekle lütufta bulunmuştur. (Ki O) Onlara ayetlerini okuyor, onları arındırıyor ve onlara Kitabı ve hikmeti öğretiyor. Ondan önce ise onlar apaçık bir sapıklık içindeydiler. (Al-i İmran Suresi, 164)
...Ondan önce ise onlar apaçık bir sapıklık içindeydiler...
HİCRİ: 1434 MİLADİ: 2012
O, ümmîler içinde, kendilerinden olan ve onlara ayetlerini okuyan, onları arındırıp-temizleyen ve onlara kitap ve hikmeti öğreten bir elçi gönderendir. Oysa onlar, bundan önce gerçekten açıkça bir sapıklık içinde idiler. (Cuma Suresi, 2)
...Oysa onlar, bundan önce gerçekten açıkça bir sapıklık içinde idiler...
HİCRİ: 1434 MİLADİ: 2012
Allah, göklerin ve yerin nurudur. O'nun nurunun misali, içinde çerağ bulunan bir kandil gibidir; çerağ bir sırça içerisindedir; sırça, sanki incimsi bir yıldızdır ki, doğuya da, batıya da ait olmayan kutlu bir zeytin ağacından yakılır; (bu öyle bir ağaç ki) neredeyse ateş ona dokunmasa da yağı ışık verir. (Bu,) Nur üstüne nurdur. Allah, kimi dilerse onu Kendi nuruna yöneltip-iletir. Allah insanlar için örnekler verir. Allah, herşeyi bilendir. (Nur Suresi, 35)
...Nur üstüne nurdur. Allah kimi dilerse onu Kendi nuruna yöneltip-iletir...
HİCRİ:1410 MİLADİ: 1989
...salih amellerde bulunanları 'güç ve iktidar sahibi' kılacak...
HİCRİ: 1434 MİLADİ: 2013
Ey iman edenler, Allah'a itaat edin; elçiye itaat edin ve sizden olan emir sahiplerine de. Eğer bir şeyde anlaşmazlığa düşerseniz, artık onu Allah'a ve elçisine döndürün. Şayet Allah'a ve ahiret gününe iman ediyorsanız. Bu, hayırlı ve sonuç bakımından daha güzeldir. (Nisa Suresi, 59)
Ey iman edenler, Allah'a itaat edin; elçiye itaat edin ve sizden olan emir sahiplerine de...
MİLADİ: 1985 HİCRİ: 1405
Elbette Rabbin sana verecek, böylece sen hoşnut kalacaksın. (Duha Suresi, 5)
Elbette Rabbin sana verecek, böylece sen hoşnut kalacaksın.
İşte size böyle... Gerçekten Allah, kâfirlerin hileli-düzenlerini boşa çıkarıcıdır.
HİCRİ:1440 MİLADİ: 2018
Müşrikler istemese de O dini (İslam'ı) bütün dinlere üstün kılmak için elçisini hidayetle ve hak dinle gönderen O'dur. (Tevbe Suresi, 33)
...elçisini hidayetle gönderen O'dur.
HİCRİ: 1426 MİLADİ: 2005
Rabbimiz, içlerinden onlara bir elçi gönder, onlara ayetlerini okusun, kitabı ve hikmeti öğretsin ve onları arındırsın. Şüphesiz, Sen güçlü ve üstün olansın, hüküm ve hikmet sahibisin. (Bakara Suresi, 129)
Rabbimiz, içlerinden onlara bir elçi gönder...
MİLADİ: 1979 HİCRİ: 1400
Ve seveceğiniz bir başka (nimet) daha var: Allah'tan 'yardım ve zafer (nusret)' ve yakın bir fetih. Mü'minleri müjdele. Saff Suresi, 13)
...Allah'tan 'yardım ve zafer (nusret)' ve yakın bir fetih...
Allah'ın yarattığı kader içerisinde her olayın yeri ve zamanı tüm detaylarıyla belirlenmiştir. Ayette bu gerçek "Her bir haber için kararlaştırılmış bir zaman (müstakar) vardır. Siz de bileceksiniz." (Enam Suresi, 67) şeklinde ifade edilir. Bu süre öylesine kesin ölçülerle belirlenmiştir ki, "ne bir an ertelenebilir, ne de bir an öne alınabilir."
Elbette kıyamet alametleri ve ahir zaman ile ilgili olayların gerçekleşeceği zamanlar da saniyesi saniyesine Allah Katında tespit edilmiştir. Allah'a samimiyetle iman eden müminler kaderi izlediklerinin bilincinde olarak asırlar boyunca kıyamet alametlerinin çıkışını büyük bir merak ve heyecanla gözlemlemişlerdir. Ayet ve hadislerdeki işaretler üzerine derin derin düşünmüşler, ahir zamanın ilk dönemindeki fitne ve belalara karşı hazırlıklı olmaya gayret göstermişler, bununla birlikte Hz. Mehdi'yi görmeyi ve onunla beraber olmayı da yürekten arzu etmişlerdir. Günümüzde de samimi Müslümanlar Kuran'da vaat edilen İslam ahlakının hakimiyetinin gerçekleşmesini, Hz. Mehdi'nin çıkışını ve Allah'ın bu müjdesine vesile olmasını şevk ve heyecanla beklemektedirler.
Allah'ın vaadi kesin bir gerçektir. O'nun vaatlerini değiştirebilecek veya engelleyebilecek hiçbir güç yoktur. Her konuda olduğu gibi, bu aşamada da en hikmetli ve en güzel son söz Kuran'dadır. Allah Kuran'da şöyle buyurmaktadır:
Ve de ki: "Allah'a hamdolsun. O size ayetlerini gösterecektir, siz de onları bilip tanıyacaksınız..." (Neml Suresi, 93)
*****************
http://www.kutubisittedemehdiveisa.com/
*******************
Mehdi diye bir kimse var mıdır? Varsa gelmiş midir, yoksa gelecek midir? Mehdî'yi inkâr eden kimse kâfir olur mu, imam olursa arkasında kıldığımız namaz geçerli olur mu?
Sorunun Detayı
Mehdî diye bir kimse var mıdır? Varsa gelmiş midir, yoksa gelecek midir? Mehdî'yi inkâr eden kimse kâfir olur mu, imam olursa arkasında kıldığımız namaz geçerli olur mu?
Mehdî meselesi, Deccal meselesi gibi halkın dilinde çok dolaşan ve münakaşa edilen bir konudur. Kimileri, Mehdî gelmiştir, kimileri gelmemiştir, fakat gelecektir, kimileri de Mehdî diye bir şey yoktur, kimileriyse Mehdi'yi inkâr eden kâfirdir, demektedir. Bunun için meseleyi ele alıp, Peygamber (sav)'in hadîslerine ve Ehli sünnet ve'l Cemaat'ın cumhurunun görüşlerine dayanarak gerçeği açıklamaya gayret edelim. Şöyle ki:
Tarih boyunca Müslümanlar arasında Mehdî inancı pek yaygın bir şekilde süregelmiştir. Bu inanca göre ahir zamanda ehli beytten bir zat ortaya çıkacak, müslümanlar kendisine biat edip, etrafında toplanacak ve bütün İslâm memleketlerini birleştirip hakimiyetini sağlayacaktır. Bu inanç gerçekten doğrudur. Çünkü; her ne kadar Buhari ile Müslim Mehdî hakkındaki hadîslere yer vermemiş iseler de, Ebû Davud, Tirmizî, İbn Mace, el-Bezzar, Hakîm ve Taberanî gibi büyük muhaddisler onları tesbit etmişlerdir.
Bu hadîslerin bir kısmı zayıf ise de, bir kısmı sahih ve diğer bir kısmı da hasendir. Şevkanî gibi bazı âlimlerin dediklerine göre Mehdi hakkındaki hadîsler mütevâtirdir. Yani Mehdî hakkındaki Peygamber (sav)'in sözü kesindir ve sabittir. İbn-i Haldun gibi bazı kimseler Mehdî hakkındaki hadîslerin tümünü zayıf olarak görmüşlerse de bu doğru değildir.
Mehdî hakkındaki hadîslerin bir kısmı şunlardır:
1. "Dünyada yalnızca bir gün kalsa bile, yeryüzünü zulmün kapladığı gibi adaletle dolduracak, ismi benim ismime, babasının ismi benim babamın ismine uyan benden veya ehli beytimden birisini göndermek için Allah o günü uzatacaktır" (Ebû Davud).
2. "Zamandan sadece bir gün kalsa bile Allah mutlaka ehli beytimden bir adamı gönderecek ve o zulmün yeryüzünü kapladığı gibi adaletle dolduracaktır" (Ebû Davud).
4. "Mehdî bendendir. Açık alınlı, kalkık burunludur. Yeryüzünü zulmün kapladığı gibi adaletle dolduracaktır. O yedi sene hükmedecektir."
5. "Ehli beytimden ismi benim ismime benzer bir adam Araplara hakim olmadıkça dünya gitmez (Kıyamet kopmaz)" (Tirmizî).
6. "Benim ümmetimde Mehdî vardır. Çıkıp beş, yedi veya dokuz yaşayacaktır." (Tirmizî).
7. “Mehdî ehli beyttendir, Allah onu bir gecede ıslah eder" (İbn'i Mace).
8. "Biz Abdülmuttalip oğulları ehli cennetin büyükleriyiz. Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi." (İbn'i Mace)
9. "Siyah sancakların Horasan tarafından geldiğini görürseniz ona katılınız. Çünkü içinde Allah'ın halifesi Mehdî vardır" (Ahmed ve Beyhaki).
Mehdî hakkındaki hadîslerin bir kısmını numune olarak aktardık.
Bütün Müslümanların inancı, fakihlerin görüşü ve ahad da olsalar bu kadar hadîs, Mehdî'nin varlığını kabul etmek için yeterlidir. Ancak -yukardan da anlaşıldığı gibi- Mehdî hakkındaki hadîslerin bazıları zahiren birbiriyle çatışmaktadır. Çoğu hadisler, Mehdî'nin Fatıma'nın zürriyetinden olacağını belirtiyor. Bazısı Mekke ve Medine'den söz ederken, bazılarıysa Horasan'dan bahsediyor. Bunun için Mehdî ile ilgili hadîsleri okuyan tereddüde düşebiliyor.
Deccal hakkındaki hadîsler arasındaki zahiri/görünüşteki çelişki, Deccal'ın bir değil bir kaç kişi olduğu biçiminde yorumlanarak hadîslerin yol açtığı tereddütlere cevap verilmiştir.
Mehdî hakkındaki hadîsler arasındaki çelişkinin de, Mehdî'nin bir değil, bir kaç kişi olduğu biçiminde yorumlanarak ortadan kaldırılmasına bir engel yoktur. Yani Mehdî bir değil, bir kaç kişidir. Bütün hadîslerin bir tek Mehdî'ye hamledilmemesi gerekir. Özetle, İbn-i Hacer gibi alimlerin açıkladığına göre, bir çok Mehdî vardır. Her zamanda bir iki Mehdî bulunabilir. Yalnız ahir zamanda gelecek olan büyük Mehdî birdir.
Hadîslerin açıkladığı ettikleri gibi, "Muhammed b. Abdullah" ismini alan bir zatın ahir zamanda çıkıp beşeriyeti ıslah etmesi, yeryüzünü adaletle doldurması ve bütün İslâm âlemini birleştirip Allah'ın hakimiyetini yayması mümkün olduğuna göre onu uzak görmek ve Peygamber (sav)'in hadîslerini -Ahad da olsalar- reddetmek anlamsızdır.
Ahad hadîslerin Peygamber (sav)'in sözü olup olmadığı şüphelidir. Bir veya birkaç kişi tarafından Peygamber (sav)'den nakledilmiştir. Bu nedenle, yüzde yüz Peygamber (sav)'in sözüdür denilemez. Ama bu şuna benzer: Nasıl ki Kur'ân âyetleri Allah (c.c.)'ın sözü olduğu gibi Buhârî ve Müslim'in ittifak ettikleri hadîsler de o derecede kesin olarak Peygamber'in sözüdür denilemezse, hadîs-i ahad ile sabit olan bir hüküm de mütevâtir veya meşhur hadîslerle aynı seviyededir, yüzde yüz Peygamber (sav)'in sözüdür, inkâr eden kâfir olur denilemez. Ancak onu, âyete ters düşmediği ve ferdin düşünce ve hissine göre değil de akla ve nakle aykırı olmadığı takdirde reddetmek de anlamsızdır.
Hatta Ahad hadîsin Peygamber (sav)in sözü olması kuvvetle muhtemel olduğundan delilsiz olarak onu inkâr eden kimse fasık olur.
Yalnız, tahmini olarak her gün bir Mehdî namzeti gösterip yaygara yapmak ve Allah'ın Mehdi olarak kabul etmediği bir kimsenin Mehdiliğini ilan etmek Allah'ın hukukuna tecavüz ve ölçüsüzlükten doğan bir cüretkârlıktır.
Yukarıda her ne kadar Şevkanî ve benzerlerinin "Mehdi ile ilgili hadîsler mütevâtirdir, onları inkâr etmek küfürdür" gibi sözlerini aktardıysak da ahad hadîslerle ilgili buraya kadar anlattıklarımızın ışığında şunu diyebiliriz: Mehdî hakkında varit olan hadîsler ahad hadîslerdir. Mütevâtir değildirler. Bu sebeple onları inkâr etmek de küfür değildir. Ancak demin dediğimiz gibi delilsiz olarak inkâr etmek bid'attır.
Mehdî, dünyadan haberi olmayan ve meczup birkaç kişiyi etrafında toplayan bir kişi olmadığı gibi, sarhoş, ayyaş ve şehvet peşinde koşan bir kimse de değildir. O, ciddî olarak İslâm'ın bütün hükümlerine sarılan ve zamanın ahval ve şeraitine göre yetişip gelişen cesur ve mü'min bir liderdir. (bk. Halil Günenç, Günümüz Meselelerine Fetvalar)
Buna göre, Mehdi'yi inkar eden kimse, fasık olsa bile kafir olmadığı gibi, arkasında kılınan namaz da geçerlidir.
İlave bilgiler için tıklayınız:
Mehdi kimdir? Mehdiyi nasıl bileceğiz? Gelecek ise ne yapacak? Mehdinin kim olduğunu nerden bileceğiz?
Mehdi'nin Özellikleri Nelerdir?
Hz. Mehdî ne zaman çıkacak?..
Hz. Mehdî neler yapacak?..
Hz. Mehdi’nin geleceğini inkar etmenin bir sakıncası var mıdır?
Deccal, Mehdî ve İsâ Aleyhisselâmı herkes tanıyabilecek midir?
Fitnelerin çoğalması, haramların helal sayılması, dünyanın savaş ve çatışmalarla dolması, doğal felaketlerin tüm dünyayı sarması ve birbiri ardınca hayret verici olayların meydana gelmesi, tüm müminlere ahir zamanın yaklaştığını haber vermektedir. Ahir zamanın en büyük müjdesi ise hiç şüphesiz Mehdi'nin çıkışı ve İslam ahlakının yeryüzüne yayılmasıdır. Mehdi, ahir zamanda gelip, tüm dünyayı içinde bulunduğu büyük karmaşan, adaletsizliklerden ve ahlaki çöküşten kurtaracaktır.
Birçok kimsenin sandığının aksine Hz. İsa (a.s.) çarmıha gerilip öldürülmemiş, başka bir sebeple de ölmemiştir. Kuran'da onu asamadıkları ve öldüremedikleri kesin bir şekilde belirtilir ve Allah'ın onu Kendi katına yükselttiği haber verilir. Buna rağmen birçok insan Hz. İsa (a.s.)' nin geçmişte "bir şekilde" öldüğünü ve bir daha yeryüzüne geri dönmeyeceğini sanmaktadır. Bu inanç, Kuran'ı bilmemekten kaynaklanan önemli bir yanılgıdır.
Kuran dikkatli bir gözle incelendiğinde Hz. İsa (a.s.) hakkındaki ayetlerin gerçek anlamları ortaya çıkmaktadır. Bu belgeselde Hz. İsa (a.s.)' nin ölmediğinin, Allah katına yükseltildiğinin ve ahir zamanda yeryüzüne yeniden gönderileceğinin delilleri Kuran ayetleri ışığında incelenmektedir.
Bu sitede yayınlanan tüm materyali, siteyi referans göstermek koşuluyla telif hakkı ödemeksizin kopyalayabilir ve çoğaltabilirsiniz. www.hazretimehdi.com
İlk insan ve ilk peygamber Hz. Âdem (as) ile başlayan insanlık tarihi, ilâhî hikmete mebni her dâim hak ile bâtılın, iyi ile kötünün, adaletle zulmün mücadelesine sahne olmuştur. Başlangıçta insanlık tek bir ümmet olsa da, sonrasında yaşanan ihtilâflar, farklı grupların ve cemiyetlerin doğmasına sebep olmuştur. (Bakara, 2/213) Mevcut bütün bu kavimlere hakkın ve hakikatin duyurulması, unutturulmaması ve sapmalara karşı uyarılmaları için de nebiler ve resuller gönderilmiştir. En son nebî olarak gönderilen Hz. Muhammed'den (sallallahu aleyhi ve sellem) sonra Allah'ın (celle celâluhu) dini (İslâm) kemale erdirilmiş ve artık insanlar kendilerine gönderilen Kitab'a ve Resûl'e uymakla yükümlü kılınmışlardır.Aradan geçen asırlar da göstermiştir ki, İlâhî mesajın asıl mihverinden kopmadan, ifrat ve tefritlere düşmeden, mesajın mânâ ve maksadına bağlı kalarak insanlığa yeniden sunulması, tecdid, ıslah ve ihya edilmesi bir zaruret olmuştur. Nitekim Cenab-ı Hakk, ümmetin fesada uğradığı dönemlerde bir muslih, bir müceddid, bir mürşid-i ekmel, insanları hidayete sevk eden bir (Mehdî) zâtı göndererek bozulmayı izale edip milleti ıslah etmiş ve dinini muhafazaya almıştır. Efendimiz'in (sallallahu aleyhi ve sellem) bu konudaki beyanı, ümmetin ıslahı hususundaki âdet-i sübhaniyenin nasıl cereyan edeceğini ifade etmektedir: "Allah (celle celâluhu), bu ümmet için her yüz senenin başında dini tecdid edip yenileyecek kimse(ler) gönderir." (Ebû Dâvud, Melâhim 1) Dolayısıyla Resûlü Ekrem'in (sallallahu aleyhi ve sellem) risaleti sonrasında peygamber vârisi olarak, Kur'ân ve Sünnet'in ihmale uğrayan hükümlerinin ihyâsı, muktezasına göre amel edilmesi ve zamanla cemiyeti saran Sünnet'e aykırı bidatlerin kaldırılması için tecdid ve ıslah vazifesinin ifası, hem makul, hem tabiî ve hem bir zarurettir. Bu cihetten bakıldığında sıhhati müsellem bazı hadîslerde söz konusu vazifeyi ifa etmek üzere gönderilecek 'Mehdî' adlı bir şahsiyetten bahsedildiği görülür. Hadîslerde zikredilen bu 'Mehdî'nin kim olduğu, hangi vasıflarının ve vazifesinin bulunduğu, dahası söz konusu hadîslerin rivayet usûl ve kriterleri açısından nasıl değerlendirilmesi gerektiği konularının açıklığa kavuşturulması önem arz etmektedir.Mehdî kimdir?Arap dilinde 'doğru yolu bulmak, yol göstermek ve rehberlik etmek' gibi mânâlara gelen 'hidâyet' kelimesiyle aynı kökten olan 'Mehdî' kelimesi, 'hidâyete ermiş, sırat-ı müstakime yönlendirilmiş kimse' demektir.1 Bir terim olarak 'Mehdî', zulüm ve adaletsizliğin her tarafı kapladığı bir zamanda gelip yeryüzünü adaletle dolduracağı ve İslâm'ı hâkim kılacağı söylenen, belli vasıflara sahip bir halâskârdır (kurtarıcı). İslâmî kaynaklarda, imam, müceddid, halife ve mehdî kelimeleri aynı mânâlara gelmek üzere kullanılmıştır. Bu isimlerdeki ortak hususiyet, ilmen ve mânen güçlü bu şahsın yeryüzünde ıslahat hareketinin rehberliğini yapacak ve insanları zulümden kurtarıp adaleti tesis edecek olmasıdır.Böylesi bir akidenin tarihi çok eskilere dayanmaktadır. İtikadî bağların zaafa uğrayıp amelin terk edildiği, dinin ahkâmına dair yaşantının toplumdan bütünüyle tecrit edildiği dönemlerde kurtarıcı bir zâtın beklenmesi, her toplumda kabul görmüştür. Yahudiler, Hristiyanlar, Mecusiler ve hattâ onlardan önceki toplumlar da ömürlerini hep bir kurtarıcı bekleyişi içinde geçirmiş; özellikle de zulme uğradıkları, haksızlığa maruz kaldıkları zamanlarda böyle bir halâskâr beklemişlerdir. Bu şahıs, peygamberlik silsilesinin devam ettiği devirlerde beklenen bir peygamber, bir Mesîh'tir; Efendimiz'den (sallallahu aleyhi ve sellem) sonra da hemen her dönemde bir müceddid, bir kurtarıcı beklenmiştir; ama artık beklenen, bir peygamber değil, O'nun (sallallahu aleyhi ve sellem) soyundan gelecek bir rehber, bir Mehdî olmuştur. Fakat o da, Allah tarafından gönderilmiş bir elçi gibi algılandığından ve Fukahâ-yı Erbaa'dan, kutuplardan, gavslardan ve hatta Kutbu'l-İrşad'dan daha büyük olduğuna işaretler bulunduğundan ona gösterilen ta'zimi ifade etmek için 'er-Rasûl' sıfatı ile beraber Mehdî-i Rasûl şeklinde anılagelmiştir.2Mehdî hadîslerinin kaynaklarıBazı araştırmacılar her ne kadar mehdî inancının, Yahudilik, Hıristiyanlık ve Mecûsilik gibi farklı din ve kültürlerin tesiriyle İslam'a ve müslümanlara sirayet ettiği veya dinî, siyasî ve sosyal bazı sebeplerle ortaya çıktığı şeklindeki tezleri savunmuş olsalar da,3 bunun beşerî bir ihtiyaç ve tabiî bir vakıa olduğu, dinî ve İlâhî bir temele sahip bulunduğu ve özellikle de sahih hadîslerde bu hususun sarih bir şekilde ifade edildiği görülmektedir. Dolayısıyla insanların tamamen tabiî ve fıtrî ihtiyaçlarına binaen, kendilerini hakka, hakikate, ilim ve irfana yöneltecek kimi şahsiyetlerin geleceği ve görevlerini hakkıyla ifa edecekleri, sahih hadîslerin de ifade ettiği bir husustur. Hadîs-i şerîflerde ifade edilen bu hakikati görmezden gelerek bunu farklı kültürlerden etkileşim veya siyasî ve sosyal birtakım sebeplere indirgeyerek izah etme çabası, kendi mânevî dinamiklerimize karşı bir yabancılaşma temayülüdür.Görüldüğü kadarıyla 'Mehdî' ifadesi, ya sarahaten 'insanları hidayete sevk eden şahıs' mânâsına aynı isimle veya 'imâm, halîfe ve kahtânî' gibi tabirlerle farklı isimlendirmelerle sahih hadîs kaynaklarında geçmektedir. Buharî ve Müslim'in eserlerinde 'Mehdî' ifadesi açıkça zikredilmese de, bunlarda geçen 'imâm, halîfe ve kahtânî' kelimeleriyle4 'Mehdî'nin kastedildiği beyan edilmektedir. Hadîs şârihlerinden İbn Hacer ve Aliyyü'l-kârî'ye göre, hadîste geçen 'imâm' ifadesiyle müminlere liderlik ve rehberlik yapacak olan 'Mehdî' kastedilmektedir.5 Bunların dışında Mehdî hadîsleri, Kütübü Sitte imamlarından Tirmizî, Ebû Dâvud ve İbn Mâce tarafından ve ayrıca Ahmed b. Hanbel'in Müsned'inde, İbn Ebî Şeybe'nin Musannef'inde ve Hâkim en-Nisâbûrî'nin Müstedrek'inde de nakledilmiştir.6 Hadîsin altın çağı diye bilinen h.III. asır muhaddislerinden pek çoğu Mehdî hadîslerine eserlerinde yer vermişlerdir. İslâm ilim câmiasında eserlerine itimat edilen bu gibi büyük muhaddislerin Mehdî hadîslerini rivayet etmiş olmaları her ne kadar bu hadîslerin sıhhat durumu hakkında genel müspet bir kanaat hâsıl etse de, ehemmiyetine binaen bunların sened ve muhteva tahlillerinin yapılması bir zarurettir.Mehdî hadîslerinin sıhhat durumuHadîs kaynaklarına bakıldığında, bu konudaki hadîsler genel itibariyle Kitâbu'l-Mehdî, Kitâbu Eşrâti's-sâ'a ve Kitâbu'l-Melâhim adlı bölümlerde zikredilmektedir. Bu gibi bölümlerde geçen hadîslerin çok sayıda sahabe tarafından rivayet edildiği dikkat çeken bir husustur. Bu sahabiler arasında Hz. Ali b.Ebî Tâlib, Abdullah b. Abbas, Abdullah b. Ömer, Talha b. Ubeydullah, Abdullah b. Mes'ud, Ebû Hureyre, Enes b. Malik, Ümmü Seleme, Ebu Said el-Hudri, Ümmü Habibe, Sevban, Kurre b. İyas, Abdullah b. el-Haris b. el-Cez' ve Ali el-Hilâlî gibi râviler bulunmaktadır. Yemenli alim eş-Şevkânî'nin (v.1834) de belirttiği gibi, nakledilen bu rivayetler içerisinde, sahîh, hasen ve zayıf diye tavsif edilebilecek hadîsler bulunmaktadır.7 Ancak bu hadîsler arasında zayıf hattâ uydurma olduğu belirtilen rivayetlerin bulunmasına bakarak, Mehdî hadîslerinin tamamı hakkında böyle bir kanaat serdedilmesi ilmîlikle bağdaşan bir husus değildir. Ebû Dâvud'un Sünen'inde Kitâbu'l-Mehdî diye müstakil bir bölüm açarak ilgili hadîsleri burada zikretmiş olması, bu hadîsler arasında sahih olanlarının bulunduğuna dair başlı başına bir kanaat serdetmektedir. Böylesine itibar kazanmış ve ümmet tarafından da kabul görmüş olmasındandır ki, mütevatir hadîslere dair eser yazan Kettânî gibi zâtlar bunların manen mütevatir olduğunu belirtmişlerdir. Kettânî'nin ifadesine göre, Ebu'l-Hüseyin el-İberî (v.973), İbn Hacer el-Heysemî (v.1051) ve İmam Sehavî (v.1496) gibi âlimler de, Mehdî hadîslerinin tevâtür seviyesine ulaştığı kanaatindedirler.8 Bu hususta allame Muhammed b. Ali eş-Şevkânî kanaatini şöyle ifade eder: "Mehdî hakkındaki hadîslerin içerisinde, 50 kadar kayda değer rivayet bulunmaktadır. Bu hadîsler arasında sahih, hasen ve zayıf olanlar vardır. Ancak (birbirlerini desteklemeleri itibariyle) bu hadîsler kesinlikle (manen) mütevatir hükmündedir. Hattâ usulde kabul edilen prensiplere göre, bundan daha az rivayet bulunan konularda bile tevatürün oluştuğu belirtilmektedir. Mehdî ile alâkalı sahabeden gelen rivayetler ise, oldukça fazladır ve bunlar hükmen merfu vasfını taşımaktadır. Çünkü bu tür konularda içtihat yapılmasına imkân yoktur."9Mehdî hadîslerine en ciddî tenkidin Müslüman tarihçi ve sosyolog İbn Haldun'dan (v.1332) geldiği belirtilmektedir. Hatta İbn Haldun'un konuyla ilgili hadîsleri zayıf gördüğünden, Mehdî meselesini inkâr ettiği bile söylenmiştir. Mehdî meselesiyle ciddi bir şekilde ilgilenen âlimlerden birinin İbn Haldun olduğu doğrudur. O, gelecekte vuku bulacak olayların gaybî meselelerden olduğu, dolayısıyla vahiy veya ilham yoluyla bildirilmedikçe beşerin gaybî meseleleri bilemeyeceğini ifade eder. Mehdî meselesinin, asırlar boyunca Müslümanlar arasında meşhur olduğunu, dini te'yid ve adaleti tesis edecek birisinin gelmesinin de gerekli olduğuna inanıldığını açıkça beyan eder. O, bu konudaki hadîsleri de tahlil eder, sened ve ricali açısından değerlendirir ve netice olarak şu hükme varır: "Görülüyor ki, pek azı müstesna, bu hadîslerin hepsi tenkit edilmekten kurtulamamıştır."10 Bu ifadelerden hareketle İbn Haldun'un Mehdî meselesini inkâr ettiği hükmünü çıkarmak mümkün değildir. O bu hususta daha çok mutasavvıfların oldukça detaylı anlatılan Mehdî anlayışlarını tenkit etmektedir. Ona göre tasavvufçuların Mehdî hakkındaki görüşleri Şiilikten alınmıştır.11Mehdî hadîslerinin sened yönünden tahliliMehdî hadîslerinin sıhhat durumu hakkında her ne kadar genel mahiyetli bazı değerlendirmeler yapılsa da, bu hadîslerin ayrı ayrı tahlil edilmesi gerektiği ortadadır. Biz burada, muhteva itibariyle ortak yönlerini tespit ettiğimiz hadîslerin tahlilini yapmayı hedefliyoruz. Muteber hadîs kaynaklarında zikredilen Mehdî hadîsleri hakkında bir konu tasnifi yapıldığında, bunlar içerisinde, Mehdî'nin vasıfları, zamanı, etrafındaki insanlar ve hususiyetleri, vazifeleri, Mehdî devrinde ümmetin durumu ve Mehdî'ye karşı yapılması gereken görevler gibi konuların mevcut olduğu görülmektedir. Ancak özellikle Kütübü Sitte imamlarının eserlerinde geçen mezkûr hadîsler incelendiğinde üç temel konunun öne çıktığı ve müştereken rivayet edildiği anlaşılmaktadır:1) Mehdî'nin Peygamber Efendimiz'in (sallallahu aleyhi ve sellem) soyundan gelecek olması, 2) Zulümle dolu olan âlemi adaletle dolduracak olması. 3) Mehdî devrinde iktisadî bir bolluk ve refah yaşanacak olması,Bu ana konular hakkında vârid olan hadîslerin sened itibariyle nasıl bir keyfiyet arz ettiğine geçebiliriz.1) Mehdî'nin soyuMehdî hadîsleri arasında en çok dikkat çekici olanı, soyunun Efendimiz'in (sallallahu aleyhi ve sellem) soyuna dayandığını ifade eden hadîslerdir. Çok sayıda sahabe tarafından rivayet edilen bu hadîs, Ümmü Seleme (rha) tarafından şöyle nakledilmiştir:"عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ، قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: " الْمَهْدِيُّ مِنْ عِتْرَتِي مِنْ وَلَدِ فَاطِمَةَ" (…Ebû Seleme (ra) diyor ki, Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu işittim: "Mehdî, benim soyumdan, kızım Fâtıma'nın evlatlarındandır.) (Ebû Davud, Mehdî 1; İbn Mâce, Fiten 34)Ümmü Seleme (ra) tarafından nakledilen bu hadîsin ifade ettiği 'Mehdî'nin Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) soyundan geleceği' şeklindeki müşterek mânâyı destekleyen başka tariklerin de olduğu görülmektedir. Buna göre, Hz. Ali ve Ebû Saîd el-Hudrî'nin rivayetinde, "Mehdî Bizden Ehl-i Beytimizdendir…"12;Abdullah b. Mes'ûd'un rivayetinde, "Ehl-i Beytimden ismi ismime benzeyen bir kişi başa geçecektir."13; Avn b. Mâlik'in rivayetinde, "Ehl-i Beytimden kendisine Mehdî denilen bir adam çıkacak"14; Ebu'l-Kâsım el-Halilî'nin rivayetinde "Ehl-i Beytimden bir adam çıkmadığı sürece kıyamet kopmaz."15; yine Ali b. Ebi Talib ve Zerr b. Abdullah'ın rivayetlerinde, "(kıyametten önceki) bir günde bile olsa Allah (celle celâluhu) Ehl-i Beytimden çok faziletli birini gönderecektir."16; Hz. Ali'nin bir başka rivayetinde ise, onun Hz. Hasan'a hitaben seyyid olduğunu ve "onun sulbünden Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve sellem) adını taşıyan birinin çıkacağı"17 beyan edilmektedir. Dolayısıyla sıhhat durumu farklı da olsa bu müşterek mânânın çeşitli tariklerde nakledildiği anlaşılmaktadır.Mehdî'nin Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) soyundan geleceğine dâir nakledilen söz konusu Ebu Seleme hadîsi, sırasıyla "Saîd b.el-Müseyyib ->-> Ali b. Nufeyl ->-> Ziyâd b. Beyân ->-> Ebu'l-Melîh el-Hasen b. Ömer ->-> Abdullah b. Ca'fer ->-> Ahmed b. İbrahim ->-> Ebû Davud es-Sicistânî" tarikiyle rivayet edilmiştir. Ebû Dâvud, bu hadîsin rivayeti sonrasında yaptığı açıklamada hadîsin ravileri hakkında müspet bir kanaate sahip olduğunu ifade etmektedir. Bununla birlikte hadîsin her bir ravisi hakkında tam bir itminan hâsıl olması için cerh-ta'dîl âlimlerinin kanaatlerini zikretmek isteriz:1) Saîd b. el-Müseyyib: Mizzî'nin 'Tâbiînin efendisi', Ebû Zür'a er-Râzî'nin '(hadîste) sika imam' dediği, muahhar âlimlerden Zehebî'nin ise '(hadîste) sika, hüccet, fakîh' diye övdüğü güvenilir bir ravidir.2) Ali b. Nufeyl: İbn Hibbân el-Bustî'nin 'sika' saydığı, Ebû Hâtim er-Râzî ile İbn Hacer el-Askalânî'nin müştereken 'lâ be'se bih (hadîsinde bir problem yok)' diye ta'dil ettikleri güvenilir bir ravidir.3) Ziyâd b. Beyân: İbn Hibbân el-Bustî tarafından 'sika' raviler arasında zikredilen, Nesaî'nin 'lâ be'se bih (hadîsinde bir problem yok)' olarak tanıttığı, Zehebî'nin de 'sadûk, kânitun lillah (doğru sözlü Allah'a (cc) itaatkar)' biri diye ta'dil ettiği muteber bir ravidir.4) Ebu'l-Melîh el-Hasen b. Ömer: Ahmed b. Hanbel, Yahyâ b. Maîn, Ebû Zür'a er-Râzî ve Dârekudnî gibi âlimler tarafından ittifakla 'sika' olarak tavsif edilen güvenilir bir ravidir.5) Abdullah b. Ca'fer: Yahyâ b. Maîn, el-İclî, İbn Ebî Hâtim er-Râzî ve İbn Hacer el-Askalanî tarafından ittifakla sika, güvenilir bir ravi sayılmıştır.6) Ebû Davud'un hocası olan Ahmed b. İbrahim ise, İbn Hibbân el-Bustî'nin 'sika' saydığı, Ebû Hatim er-Râzî'nin 'sadûk (doğru sözlü)' diye addettiği, Ebû Ca'fer el-Ukaylî'nin 'sika' dediği ve Ebû Ya'lâ el-Halîlî'nin ise 'sika, müttefekun aleyh (ittifakla güvenilir)' diye ta'dil ettiği bir ravidir.18Ebû Davud'un rivayet etmiş olduğu bu hadîsin ravileri hakkında âlimlerin yapmış oldukları değerlendirmeler de gösteriyor ki, hadîsin ravileri güvenilir ve hüccet olmaya layıktır. Raviler içerisinde ta'n ve tenkide medar olmuş ravi bulunmamaktadır. Ayrıca raviler arasındaki hoca öğrenci münasebetine bakıldığında, inkıtanın bulunmadığı, ittisalin de gerçekleştiği ve hadîsin muttasıl bir senetle nakledildiği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla hadîs, bu senediyle sahih bir hadîstir ve hüccet olma vasfı taşımaktadır.Kaynağı itibariyle sahih olduğu anlaşılan böylesi bir hadîste, hem bir Mehdî'nin geleceğinin müjdelenmesi ve hem de onun Ehl-i Beyt'ten olacağının belirtilmesi, bunun bazı sebep ve hikmetlerinin bulunduğuna da işaret etmektedir. Asrın mütefekkiri Bediüzzaman Said Nursî (r.a), dünyada hiçbir hanedan ve kabilenin Ehl-i Beyt'e ihsan edilen böylesi bir lutfa mazhar olamadığını belirttikten sonra bunun hikmetini şöyle izah etmektedir: "Evet yüzlerce kudsî kahramanları yetiştiren, binlerce mânevî önderleri ümmetin başına geçiren ve Kur'ân hakikatlerinin mayası, iman nuru ve İslâmiyet'in şerefi ile beslenen, kemal noktasına ermiş Ehl-i Beyt'in, elbette âhirzamanda İslâm nizamını, Kur'ân hakikatlerini ve sünnet-i seniyyeyi ihya, ilan ve tatbik ederek liderliği üstlenen 'Büyük Mehdî'nin' mükemmel adaletini ve hakkaniyetli davranışını dünyaya göstermeleri, gayet makul, gayet lüzumlu ve beşerî hayatın prensiplerine de uygun olmanın bir gereğidir."192) Mehdî devrinde adâlet Hadîslerde geleceğinden bahsedilen Mehdî'nin bir başka ortak hususiyeti de, zulümle ve haksızlıklarla dolu dünyayı adaletle dolduracak olması ve yeryüzünde adaleti yeniden tesis etmesidir. Kıyamet alametlerinden bahseden hadîs-i şerîflerde, âhirzamanda bütün dünyada adaletin her zamankinden daha fazla önem taşıyacağı belirtilmektedir. Zulüm ve haksızlıklar arttıkça artacak, adalet herkesin arzu ettiği bir ideal hâline gelecektir. Zîrâ adalet mülkün temelidir. Mülkün temeli olduğu kadar maddî mânevî saadetin de esası, önemli bir vesilesidir. İşte hadîslerin de ifade ettiği üzere, Mehdî'nin evrensel adalet ve hakkaniyet anlayışını esas alarak, hakkın ve hukukun üstünlüğü ilkesi etrafında dini, kültürü ve etnik kökeni ne olursa olsun, bütün dünya milletleriyle diyaloga geçerek, kudret-i İlâhî'nin yardımıyla cihan çapında bir adaleti gerçekleştirmesi muhal değildir.20Ebû Saîd el-Hudrî'nin naklettiği bir rivayette Mehdî'nin bu hususiyeti şöyle beyan edilmiştir:
DİPNOTLAR1. İbn Manzûr, Lisânu'l-Arab, Dâru'l-meârif, Kahire, trz., s.4639.2. Fethullah Gülen, Ümit Burcu Kırık Testi-4, İstanbul, 2009, s.27-28.3. Bkz. Selman Kuzu, Mehdi Deccal Mesih, İstanbul, 2001, s.52 vd.4. Bkz. Buhârî, Ehâdîsü'l-enbiyâ 49, Menâkıb 2,7; Müslim, Îmân 244-246, Fiten 67-69.5. İbn Hacer el-Askalânî, Fethu'l-bârî bi şerhi Sahîhi'l-Buhârî, Kâhire, 1986, VI/569; Aliyyü'l-kârî, Mirkâtü'l-mefâtîh şerhu mişkâti'l-mesâbîh, XVI/60.6. Bkz. Tirmizî,Fiten 52-53; Ebû Dâvud, Mehdî 1; İbn mâce, Fiten 34; Ahmed b.Hanbel, Müsned, III/22,27,28,37,52; IV/556; V/277; İbn Ebî Şeybe, Musannef, XXI/286,290; Hâkim en-Nisâbûrî, Müstedrek, III/211; IV/463,557.7. Zeki Sarıtoprak, "Ehl-i Sünnet İnancına Göre Mehdilik Meselesi", Yeni Ümit Der., S.36, Nisan-Haziran 1997.8. Muhammed b. Ca'fer el-Kettânî, Nazmu'l-mütenâsir mine'l-hadîsi'l-mütevâtir, H.no: 289.9. Bkz. Muhammed b. Ali eş-Şevkânî, et-Tavdîh fi Tevâturi mâ câe fi'l-Mehdiyyi'l-Muntazar ve'd-Deccâl ve'l-Mesîh.10. İbn Haldun, Mukaddime, (çev. Zâkir Kadiri ugan), İstanbul, 1991, II/165.11. Sarıtoprak, "Ehl-i Sünnet İnancına Göre Mehdilik Meselesi", S.36.12. Ahmed b. Hanbel, Müsned, I/84.13. Tirmizî, Fiten 52.14. Taberânî, Mu'cemu'l-kebîr, XVIII/51.15. Heysemî, Mecma'u'z-Zevâid, VII/613.16.Ebû Davud, Mehdî 1; Taberânî, Mu'cemu'l-kebîr, X/135.17. Ebû Davud, Mehdî 118. Ravilerin cerh-ta'dil değerlendirmelerinde 'islamweb.net'e ait "cevâmi'u'l-kelim" adlı elektronik programdan istifade edilmiştir.19. Bediüzzaman Said Nursî, Şualar, Şahdamar Yay., İzmir, 2007, s.577 (Kısmen sadeleştirerek).20.Selman Kuzu, Mehdi Deccal Mesih, Merkür Yay., İstanbul, 2001, s.80-81.21. İbn Mâce, Fiten 34; İbn Ebî Şeybe, Musannef, VII/527.22. Heysemî, Mecma'u'z-zevâid, VII/318.23. Heysemî, Mecma'u'z-zevâid, VII/316.24.Abdurrezzak b. Hemmâm, Musannef, XI/373.25. Ahmed b. Hanbel, Musned, Müessesetü'r-risâle, XVII/416 (Şuayb el-Arnavûd'un tahkik notu).26. Bkz. islamweb.net, 'cevâmi'u'l-kelim' programı.27. Nasıruddin el-Elbânî, Sahîhu süneni't-Tirmizî, Riyad, 1988, II/247.28. Ahmed b. Hanbel, Müsned, III/22,35.29. Hakim en-Nisâbûrî, el-Müstedrek, Haydarabad, 1916-1923, IV/558.30. Bkz. Nureddin el-Heysemî, Mecma'u'z-zevâid, Dâru'l-kütüb, Beyrut, 1967, VII/313.31. Bkz. islamweb.net, 'cevâmi'u'l-kelim' programı.32. Nevevî, Sahîhu Müslim bi şerhi'n-Nevevî, Dâru ihyâi't-turâsi'l-arabî, Beyrut, trz., XVIII/39-40.33. İbn Kesîr, el-Melâhim ve'l-fiten, Dâru'l-kütübi'l-hadîse, Kahire, trz., I/31.34. Gülen, Ümit Burcu Kırık Testi-4, s.31-32.35. Gülen, Vuslat Muştusu Kırık Testi-8, s.140-141.36. Gülen, Ümit Burcu Kırık Testi-4, s.34.
.17 Mart 2006 Cuma
Hazreti Mehdi de gelecek
Son günlerde bazı ilahiyatçılar, hazreti İsa’nın gelmeyeceği iddiasını ortaya atarak yeni bir tartışma daha başlattılar. Geçenlerde, bu konuda icma (ittifak) bulunduğu için, Hz. İsa’nın geleceğine inanmamanın insanı dinden çıkartacağını vesikaları ile bildirmiştik. İmam-ı a’zam, imam-ı Malik, imam-ı Safii, İmam-ı Ahmed, imam-ı Es’ari, imam-ı Maturidi, Suyuti, Teftazani, F. Razi gibi Ehli sünnet büyüklerinin Hz. İsa’nın geleceği konusunda ittifakının bulunduğunu yazmıştık.
Şimdi de, buna bağlı olarak Hazreti Mehdi’nin gelmeyeceği konusu tartışılmaya başlandı. Tartışmayı başlatanlar da yine aynı güruh. Aklı naklin üstünde tutan, kendi akıllarının almadığı hadis-i şerifleri, İslam büyüklerinin sözlerini inkar edenler... Geçenlerde bunlardan biri, Hz. İsa konusunda; bütün hadis kitaplarında geçiyor, inkarı mümkün değil ancak bunlar akla mantığa aykırı, kabulü mümkün değil dedi. Bu nasıl bir mantık bu nasıl bir akıl, bu duruma nasıl gelindi anlamak mümkün değil. Şu anekdot böyle “aykırı” davranışların sebebini anlamamızı biraz kolaylaştırıyor. 1950’li yıllarda, dini okullar açılıp dini faaliyetler yoğunlaşınca, bazı kesimler rahatsızlıklarını dile getirirler. Daha sonra, “Bu okullara, dini mihraptan yıkmak için müsaade ediliyor!” cevabı ile de rahatlarlar.
Şimdi gelelim hazreti Mehdi konusuna. Hz. Mehdi’nin geleceği hadis-i şeriflerle bildirilmiş, İbni Hacer-i Mekki hazretlerinin (Alamat-i Mehdi), İmam-ı Süyutî hazretlerinin (El-bürhan) ve İmam-ı Şaranî hazretlerinin (Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi) kitaplarında, iki yüze yakın alameti açıklanmıştır. Bu hadis-i şeriflerden bazıları şunlar:
“Kıyamet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.” (Tirmizî)
“Yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi mümin, ikisi kâfir idi. Mümin olan Zülkarneyn ile Süleyman aleyhisselam idi. Kâfir olan ikisi de, Nemrud ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, benim evladımdan biri yeryüzüne malik olacaktır.” (İ.Süyuti)
“Eshab-ı Kehf, Hz. Mehdinin yardımcıları olacak ve İsa aleyhisselam bunun zamanında gökten inecektir. İsa aleyhisselam, Deccal ile harb ederken, Hz. Mehdi, onunla beraber olacaktır. Bunun hükümdarlığı zamanında, her zamankinin aksine olarak ve hesapların tersine olarak, Ramazan-ı şerifin 14. günü güneş ve ilk gecesinde ay tutulacaktır.” (İ.Süyuti”
“Mehdinin başı hizasında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek, “Bu Mehdidir, sözünü dinleyiniz” diyecektir.” (Ebu Nuaym)
“Mehdi gelince daha önce görülmemiş bir bereket olacak, ümmetim rahat edecektir.” (İbni Ebi Şeybe)
“İsa, evlatlarımdan Mehdi’nin arkasında namaz kılacaktır.” (İbni Hacer-i Mekki)
“Benden sonra fitneler, harpler, hicretler olur. O kadar yayılır ki fitnenin dokunmadığı Müslüman kalmaz. Bu kötü durum, Mehdi çıkıncaya kadar devam eder” (Ebu Nuaym)
“Mehdi evlenir, bir oğlu olur. Bu son doğan çocuk olur, ondan sonra kısırlık yayılır, doğum olmaz. Böylece halk tükenir.” (Kurtubi)
İmam-ı Rabbanî hazretleri de, “Yeryüzünü küfür ve kâfirlik kaplamadıkça, Mehdi gelmez” hadis-i şerifini naklederek, hazret-i Mehdi çıkmadan önce, küfür ve kâfirliğin her yere yayılacağını bildirmektedir.
Kütüb-i sitteden Buharî, Müslim, Ebu Dâvud, İbni Mace, Tirmizî ve diğer hadis âlimlerinin bildirdikleri bu hadis-i şerifleri ve Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarını akıl ve insaf sahibi hiç kimse inkar etmez, edemez. Tevil de edemez. Herkes dinin hükümlerini tevil etmeye kalkarsa ortada din diye bir şey kalmaz. Bu kadar açık deliller karşısında, Hz. Mehdi’nin gelmeyeceğini söylemek büyük cahillik ve büyük taassup olur.
8 Eylül 2009 Salı
Hz. Mehdi’nin gelmesine daha altı asır var!
Son zamanlarda Hazreti Mehdi meselesi yine tartışılmaya başlandı. Zaten İslam âleminde bu konu her devirde tartışma konusu olmuş; hiçbir dönem gündemden düşmemiştir. Bugüne kadar, bu mesele şahıslar ve cemaatler nezdinde tartışılırdı. Bu defa işin içine ilk defa bir de devlet girdi. İran, şii devlet ve din adamları art arda yaptıkları açıklamalarda, hazreti Mehdi’nin gelme vaktinin geldiğini bildirerek, yolunun açılması için bütün Müslümanları, İran’ın yanında olmaya çağırdılar. Böylece, hazreti Mehdi meselesi siyasi istismara da sahne oldu.
ÜÇ FARKLI YAKLAŞIM
Hazreti Mehdi meselesinde Müslümanları üç kategoride toplamamız mümkün:
Birinci grup, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği şekilde inananlar. Bunlar böyle bir iddiada bulunmazlar.
İkinci grup istismarcılardır: Dünyalık menfaat toplamak, şan şöhret sahibi olmak için ortaya çıkan sahte Mehdilerdir. Bunlar, kendilerinin Mehdi olmadıklarının farkındadırlar, menfaat için yalanlar ile, kelime oyunları ile kendilerinin Mehdi olduğuna inandırırlar. (Ayrıca İslama zarar vermek için, Mehdi kılığına sokulan Ahmed Kadıyani gibiler de var.)
Üçüncü grup bir art niyeti olmayıp aşırı sevgiden dolayı bu meseleye yanlış bakan, yanlış yorumlayanlardır. Tarih boyunca, bu üçüncü grup düşüncesi daha çok, tarikatlarda, cemaatlarda görülmüştür. Talebeler bir art niyeti olmadan, hocalarını çok sevdikleri için kendisini Mehdi makamında görmüşler veya görmek istemişler. Hocaları da bu düşünceleri açıkça reddetmedikleri için, talebeler zımnen kabul olarak anlamışlar, bu yanlış düşünceden kurtulamamışlardır.
Hazreti Mehdi’nin geleceği, alametleri açık bir şekilde hadis-i şeriflerde bildirilmiş fakat ne zaman geleceği açık bildirilmemiştir. Zaman belli olmadığı için, alametleri tevil eden çok kimse Mehdilik iddiasında bulunmuştur. Zamanın Ehl-i sünnet âlimleri de bu iddiaları çürütmüşlerdir:
İmam-ı Rabbani hazretleri zamanında da Hindistân’da birisi, Mehdî olduğunu iddiâ etmişti. Bu iddialar üzerine hazreti İmam, talebesine yazdığı bir mektupta Hazreti Mehdi’nin alametlerini bildirip şöyle buyurmuştur: “O hâlde, insâf etsinler ki, bu alâmetler o ölen adamda var mıdır, yok mudur. Hz. Mehdî’nin daha birçok alâmetlerini, Muhbir-i sâdık haber vermiştir. Ahmed ibni Hacer-i Mekkî hazretleri (Elkavlülmuhtasar fî alâmâtil-Mehdî) ismindeki kitabında, Hz. Mehdî’nin iki yüze yakın alâmetini yazmıştır. Geleceği bildirilen Mehdî’nin alâmetleri meydanda iken, başkalarını Mehdî sananlar, ne kadar câhildir. Allahü teâlâ, onlara, doğruyu görmek nasip eylesin!”
Ehl-i sünnet âlimleri her bin yılda büyük bir müceddid âlimin geleceğini, dini küfürden, bid’atlerden temizleyeceğini bildirmişlerdir. İkinci bin yılın yenileyicisinin de İmam-ı Rabbani hazretleri olduğu konusunda İslam âlemi “ittifak” halindedir. Bunun için kendisini “müceddid-i elfi sani” (ikinci bin yılın müceddidi) unvanı ile anmışlardır.
ÜÇÜNCÜ BİN YILIN YENİLEYİCİSİ
İkinci bin yılın müceddidi olan bu büyük âlim İmâm-ı Rabbânî (1563-1624) hazretleri üçüncü bin yılın müceddidinin Hz. Mehdî olduğunu bildirmiştir. Bu hususta Mektubatın birinci cild, 209. mektubunda şöyle buyurmaktadır: “Önceki dinlerde, ülül’azm Peygamberin vefâtından sonra bin sene içinde, yeni bir Peygamber gönderilirdi. Bunlarla, o Peygamberin dîni kuvvetlendirilirdi. Onun dîninin zamanı bitince, başka bir ülül’azm Peygamber ile yeni bir din gönderilirdi. Muhammed aleyhisselam, Peygamberlerin sonuncusu olduğu için ve Onun dîni hiç değiştirilemeyeceği için, Onun ümmetinin âlimleri, Peygamberler gibi oldu. İslâmiyeti kuvvetlendirmek işi bunlara yaptırıldı. Resûlullah, Hz. Mehdînin teşrîf edeceğini haber vermiştir. Bin sene sonra gelecektir. Hz. Îsâ da, bin sene sonra, gökten inecektir.”
İmam-ı Rabbani hazretlerinin bu keşfine göre, hazreti Mehdi’nin gelmesi hicri 2000’li yıllarda olacak, yani altı asır sonra olacak!
09 Eylül 2009 Çarşamba
Hazret-i Mehdi’nin alâmetleri...
Dün, Hz. Mehdi’nin ne zaman geleceğinden bahsetmiştik. Bugün de, alâmetlerinden bahsedelim... Hazreti Mehdi, Hz. Fâtıma-tüz-zehrâ soyundan, kıyâmete yakın gelecek bir zâttır. Adı Muhammed, babası Abdullah olacaktır. Âlim, müctehid ve Velî olacak, yeryüzünün halîfesi olacaktır. Hz. Îsâ gökten Şâm’a inince, Hz. Mehdî ile buluşacaktır. Çok âdil olacak, hiçbir mahlûk arasında düşmanlık kalmayacaktır. Eshâb-ı Kehf uyanıp, mağaradan çıkacak, Mehdî’ye hizmet edecektir.
Ali Müttakî Hindî hazretleri de “Mehdî-yi Ahir Zaman” adlı kitabında, âhir zamanda hazret-i Mehdî’nin geleceğini uzun olarak anlatmaktadır. Bu kitapta, hazret-i Mehdî’nin birçok alâmetleri yazılmıştır. Bunlardan bâzıları şunlardır:
“MEHDİ BENİM NESLİMDENDİR!”
1. Kıyâmet kopmadan önce, Mehdî muhakkak gelecektir. Ebû Sa’îd-i Hudrî’den rivâyet edilen hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Benim ümmetimden Mehdî gelecektir. Daha önce zulümle dolu olan dünyâyı, adâletle dolduracaktır...”
2. Hazret-i Mehdî’nin özellikleri hakkındaki hadîs-i şerîfte, “Mehdî benim evlâdımdandır. Yüzü nûrlu, alnı açıktır. Burnunun üst tarafı yüksekçedir. Yeryüzünü adâlet ve doğrulukla doldurur. Nitekim ondan önce dünyâ, zulüm ve cefâ ile dolu olur...” buyuruldu.
3. Hazret-i Mehdî, yeryüzünde zulmün had safhada olduğu bir zamanda gelip, dünyâyı adâletle dolduracaktır. Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Âhir zamanda, ümmetimin başına sultanlardan şiddetli belâlar gelir. Öyle ki, yerler Müslümanlara dar gelir. O zaman Allahü teâlâ, daha önce zulümle dolu olan dünyâyı adâletle dolduran, benim neslimden birisini gönderecektir. O zaman bol bol yağmur yağacak, yer de bereketlenecektir.”
4. O zaman açıkça Allahü teâlâyı inkâr eden kişiler çok olacaktır. Hadîs-i şerîfte buyruldu ki: “Açıkça Allahü teâlâ inkâr edilmedikçe, Mehdî’ye bîat edilmez.”
5. Hazret-i Mehdî gelmeden önce, fitne fesâd çok olacaktır. Bu fitnelerin içinde en şerlisi; bir kişinin mümin olarak akşama ermesi, ama sabah kâfir olarak kalkması, mümin olarak sabahlayıp, kâfir olarak akşama ulaşmasıdır. Hadis-i şerifte, “Ümmetim, bal arılarının beyleri etrâfında toplanması gibi, Mehdî’ye sığınırlar. O daha önce zulümle dolu olan dünyâyı adâletle doldurur. Uykuda olan uyandırılmaz ve bir damla bile kan dökülmez.”
6. Hazret-i Mehdî çıkacağı zaman, sünnetler unutulup, bid’atler yaygınlaşmış olacaktır. Hadîs-i şerîfte; “Kıyâmete yakın müminlerin kalbi; ölüm, açlık, fitneler, sünnetlerin kaybolması, bid’atlerin yaygınlaşması, emr-i bil-ma’rûf ve nehy-i anil-münkerin terk edilmesi gibi sebeplerle zayıfladığı zaman, benim evlâdımdan Muhammed bin Abdullah’la (Mehdî), cenâb-ı Hak, sünnetleri ihyâ eder. Onun adâlet ve bereketiyle, müminlerin kalbi ferahlar. Acem ve Arab milletleri arasında ülfet ve muhabbet yerleşir. Bu durum bir müddet devâm ettikten sonra, o vefât eder.” buyuruldu.
Diğer bir hadis-i şerifte de şöyle buyuruldu: “Nefsim yed-i kudretinde olan Allahü teâlâya yemîn ederim ki, Allahü teâlâ benim neslimden, dişleri aralıklı, alnı açık, yeryüzünü adâletle dolduracak, malı ve mülkü insanlara bol bol ikrâm edecek bir evlâdımı gönderecektir. Zulüm ve fıskla dolu olan dünyâ, o geldikten sonra adâletle dolup taşacaktır. Mehdî’nin başı hizâsında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek; ‘Bu Mehdî’dir. Sözünü dinleyiniz!’ diyecektir.”
“ALAMETLERE TEVİLSİZ İNANIRIZ!”
Kütüb-i sittede ve diğer hadis âlimlerinin bildirdikleri bu hadis-i şerifleri ve Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarını akıl ve iman sahibi hiç kimse inkâr edemez. Tevil etmek de dinimize aykırıdır. Herkes dinin hükümlerini tevil etmeye kalkarsa ortada din diye bir şey kalmaz.
İmam-ı a’zam hazretleri buyuruyor ki:
“Yecüc ve Mecüc’ün ortaya çıkması, Güneş’in batıdan doğması, Hz. İsa’nın gökten inmesi, Deccal’ın ve diğer kıyamet alametlerinin hepsinin aynen hadis-i şerifte bildirildiği gibi, tevilsiz olarak zamanı gelince gerçekleşeceğine inanırız.”
Mehdilik Meselesi
Doç. Dr. Hüdaverdi Adam
AddThis Sharing Buttons
3
Mehdi inancının, yaratılışı gereği sadece gününü değil, geleceğini de merak eden insanın zor ve sıkıntılı dönemlerinde bir kurtarıcı aramasına bağlamak mı daha doğrudur; yoksa, mehdi inanç ve beklentisi dinlerle gelmiş bir gerçek olup, insan buna binaen mi bir kurtacıcı beklemektedir, doğrusu üzerinde düşünmeyi gerektiren bir konudur. Bu çerçevede dikkat çekilmesi gereken bir diğer husus da şudur: Modern bilim anlayışı, dünyanın farklı yerlerinde, milletlerinde ve farklı dinlerde ortak olan bazı inanç ve kabulleri mutlaka birinden diğerine geçmiş gibi ele almakta ve insanlığın ilk dinleri olarak da ilkel dinler i kabul ettiği için, bu inançların ilkel dinlerden geldiği gibi bir sonuca varmakta; buna karşılık, bütün insanlık için başlangıç itibariyle temelde tek bir din olabileceğini, sonra insanların bu dinden saptığını ve bu dinin, zaman zaman göِnderilen peygamberlerle yeniden aslına irca edildiğini bir ihtimal olarak bile düşünmek istememektedir.
Mehdi inanç ve beklentisi, sadece Müslümanlarda, Yahudi ve Hiristiyanlarda değil, müsterek bir inanç ve ümit şeklinde bütün din ve kültürlerde, hattâ eski Çin ve İran (Goldziher, 215) kültürlerinde de mevuttur (Uludağ, 434). İslâm kaynaklarında beklenen kurtarıcı , Imam , Müceddid , Halife , Mehdi , gibi farklı isimler altında geçer. Bunlar, yeryüzünde ıslahat hareketinin rehberliğini yapacak olan, mânevî güce sahip, insanları zulümden kurtarip, adaleti tesis etmek üzere görevlendirilmiş kişilerdir.
Mehdi, lugatta hidayete ermiş Allah in kendisini hakka ulaştırdığı kişidir (İbn Manzur, h-d-y md.) Istılahta ise, zulüm ve haksızlıkların yaygınlaştığı zamanda, yeryüzünü adaletle dolduracak bir kişinin adıdır. Cenab-ı Hak, onu bir gecede kâmil mânâda hidayete ulaştıracak (İbn Manzur, a.y.), irşadı vehbî olacak bu zat, Allah ın hususî inayetine mazhar olacaktır (Müsned, 1:84). Zamanı gelince ortaya çıkacak olan bu zat, başka dinlerin tesirini kıracak, onun vasıtasıyla Hıristiyanlardan bir cemaat müslüman olacaktır (Sefarınî, 2:72).
Bazı araştırmacılara göre, Mehdi düşüncesinin temel kaynağı Şiîlik tir. Çünkü hilâfet ellerinden çıkıp, Hz. Muaviye ye (r.a.) intikal edince, ümitsizliğe düşmüşler, Mehdi vasıtasiyle tekrar eski durumlarına kavuşacaklarını düşünmüşlerdir (A. Emin, 3:241). Ancak Mehdilik fikrinin ilk defa Hz. Ali nin (r.a.) azatlı kölesi Keysan tarafından ortaya atıldığını söyleyenler de vardır. Keysan, Hz. Ali nin küçük oglu Muhammed b. Hanefiyye nin ölmediğini, Cebel-i Rıdvan da gizlendiğini, günün birinde adaleti tesis etmek üzere ortaya çıkacağını iddia etmistir. Halbuki Muhammed b. Hanefiyye, Medine de ölmüs (H. 81) ve cenaze namazını, o zamanın Medine valisi Hz. Osman ın oğlu Eban kıldırmıştır.
Mehdilik iddia edenler ve sınırlı Mehdi hareketleri
İlk dönem Mehdilik iddiasında bulunanlar arasında Hicri 128 senesinde kendisinin beklenen Mehdi olduğunu söyleyen Haris b. Sûreyc (Hasan, 183-184) ile Hicri 132. senesinde beklenen ve va dedilen Mehdi olduğunu ilan ederek, Abbasilere karşı isyan eden Yezid in torunu Ebû Muhammed i (Uludağ, 435) sayabiliriz. İddiasını kimseye kabul ettiremediği için başarılı olamayan Haris in Haris isminde bir kurtarıcı çıkacaktır. seklinde hadis bile uydurduğu bilinmektedir. İslâm tarihinde zenci ayaklanması olarak bilinen ve Bağdat ı harap eden isyanın başını çeken Ali isminde bir Iranlı da kendisini Mehdi ilân etmiştir (Emin, 42). Haccac-ı Zalim e karşı mücadele veren ve sonunda şehit düşen Abdullah b. Zübeyr in de Mehdi olduğu iddia edilmiştir (İlhan, 127-129). Halife Mansur, oğluna Mehdi ismini vermiş; onun özelliklerine uyacak şekilde Mehdi tarifleri yapılmış, hatta Mehdi bizdendir, fakat annesi dışımızdandır. gibi rivâyetler uydurulmuştur (A. Emin, Duha l-İslâm, 3:241).
Mehdilik iddiasında bulunanların bazısı makam ve şöhret duygusuyla, bazısı menfaat sebebiyle, bazısı da millî bir takım duygularla kendilerini bu işin içinde bulmuşlardır. Bunlar arasında ilk akla gelen isimlerden Hindistan Mehdisi Seyyid Muhammed (91/1504), Hindistan da ortaya çıkan ve İngilizlerin destekçisi olan Gulam Ahmed Kâdıyani, Magrib Mehdisi Abdullah b. Tumert (524/1103), İngiliz işgal kuvvetlerine karşı çarpışması ve onları mağlup etmesiyle tanınan Sudan Mehdisi Muhammed Ahmed (1303/1885), Somali Mehdisi Muhammed b. Abdullah Hasan (1339/1920), Amerikalı Zenci Müslümanlarin lideri Elijah Muhammed bu anlamda oluşan Mehdilik hareketlerinin bazı mümessilleridirler (S.M. Hasan, 81-273). Hz. Peygamber in (s.a.s.) soyundan gelen es-Seyyid Muhammed es-Sünûsi (v. 1320) de Mehdi olduğu kabul edilen şahsiyetlerdendir. Tarihte Mısır da Fatımi, Kuzey Afrika da Muvahhidun devletleri Mehdilik fikri üzerine kurulmuşlardır.
Bu konuda şarlatanlık yapanlar, fitne ve tefrikaya sebep olmuşlardır. Bu sebeple, Mehdilik iddiasinda bulunan bazi şahsiyetlerin eserlerini büyük ihtimamla batılı müsteşrikler yayına hazirlamıslardır. Meselâ, Ibn Tumert in eserlerini büyük çaba ile Luciani ve Goldziher yayınlamıştır (S.M. Hasan, 195).
Mehdilikle ilgili hadisler
Yemenli meşhur âlim Şevkani, Mehdi hakkında elli kadar hadis-i şerif olduğunu söyledikten sonra bunları sahih, hasen ve zayıf şeklinde üç kısma ayırır. Ona göre, bunların toplamı mütevatir derecesindedir (Han, 114).
Buhari ve Müslim de Imam , Halife ve Kahtani tabirleriyle âhir zamandaki bir kurtarıcıdan söz edilmektedir. Buhari de geçen İmamınız sizden oldugu hâlde Ibn Meryem nâzil olduğu zaman hâliniz nasıl olur? (Buhari, enbiya 49) şeklindeki hadisi şerheden Ibn Hacer el-Askalâni, son dönem alimlerinden e1-Keşmiri ve Abdullah Haccac gibi zatlar, bu hadiste zikredilen Imam dan maksadın Mehdi olduğunu ifade etmişlerdir (Askalanî, 6:570). Hz. Isa nın (a.s.) âhir zamanda bu ümmetten bir zâtın arkasında namaz kılmasının, Mehdinin zuhurundan bahseden sahih görüşlere delil teşkil ettiğini söyleyen İbn Hacer el-Askalani, İmam Şafiî den, Mehdi nin bu ümmetten ve Hz. İsa nın onun arkasında namaz kılacağı hakkındaki haberlerin mütevatir olduğu hususunda bir nakil yapmaktadir (a.y.). Meşhur Kelâm âlimi Sa duddin et-Teftazani de, İmam tabirinden Mehdi yi anlamaktadır (Taftazanî, 5:314).
Müslim de Kahtani denilen bir zattan bahsedilmekte, âhir zamandaki bir bolluk ve refah dönemine işaret edilmekte ve saymaksızın mal dağıtan halife den haber verilmektedir (Müslim, fiten 67-69). Bunların dışında Mehdi ile ilgili hadisler ise, Ebû Davud, Tirmizi, İbn Mâce ve Ahmed b. Hanbel in Müsned i gibi hadis kaynaklarında geçmektedir. Bu meseleye çok ehemmiyet verdigi anlaşılan Ebû Davud, Sünen inde bu konuya ayrı bir bölüm tahsis etmistir.
Mehdi nin soyu konusunda en sağlam delil olarak kabul edilen bilgi, Ebû Davud ta kaydedilen onun Fâtıma nın evlâdından ve Hasan in soyundan (Ebû Davud, mehdi 1:69) olduğu rivâyetidir. Bazı hadisçiler, Mehdi nin Peygamberimizin neslinden olması hususunun tevatür derecesine vardığını söylemişlerdir (Heytemî, 22).
Hadis kaynaklarında Mehdi nin ismi ve alâmetleriyle ilgili bilgilerede yer verilmiştir. Buna göre, ismi Resûlullah ın ismine, babasının ismi de Resûlullah ın babasının ismine uyar (Ebû Davud, mehdi 4; Tirmizî, fiten 52). Ibn Hacer, altmışiki alâmetini zikreder ve burun yapısından başındaki sarığın şekline kadar detaylı bilgiler verir (İbn Hacer,, 71).
Hadis kaynaklarında Mehdi nin fazileti, çıkış yeri ve zamanı hakkında da bilgiler verilmiştir. Hadislerde, Mehdi nin, Peygamber Efendimiz in (s.a.s.) soyundan geleceği, isminin Peygamber Efendimiz in (s.a.s.) ismine uygun olacağı, dünyayı adaletle dolduracağı, Mehdi nin hususiyetleri olarak ön plandadır (Buhari, enbiya 49; Müslim, fiten 679; İbn Hacer, 47; Münavî, 5:301).
Konuyla ilgili hadislerin pek çoğunun Buharî ve Müslim de yer almayışını bir za fiyet işareti olarak değerlendiren muasır yazarlardan Mevdudî (Mevdudi, 48), Mehdi ile ilgili hadislerin ravilerinin büyük çoğunluğunun şii olduğunu belirtmekte, ancak hadislerin bir kısmını doğru kabul etmekte; Mehdi nin alâmet ve işaretlerini geniş bir sekilde anlatan hadislerin uydurma olduğunu söylemektedir. Çünkü Resûlullah, prensip olarak detaylara çok girmemistir. Mevdudi ye göِre, Abbasîler dِöneminde hilâfetlerini desteklemek amacıyla bu türlü hadisler uydurulmuş olabilir (Mevdudi, 45, 51). Ahmed Emin ise, hadisler karşısındaki tavrını burada da ortaya koyar ve bu hususu Mehdi hadîslerinin tamamını reddetmeye gerekçe sayar. Ona göre bu konudaki hadisler, Emevî ve Abbasîler dönemindeki taht kavgalarından dolayı uydurulmuş rivâyetlerdir (Duha l-İslâm, 3:23-78).
Hadis ilmiyle meşgul olanlar, bu konuda zayıf rivâyetlerin varlığını kabul etmekle birlikte, hadis literatüründe Mehdi meselesinin gerek isim ve gerekse mefhum olarak varlığını reddetmenin mümkün olmadığı kanaatindedirler. Zira bu hadisleri rivâyet edenler arasında Hz. Ali, İbn Abbas, İbn Ömer, Talha, İbn Mes ud, Ebû Hureyre, Enes İbn Malik, Ümmü Seleme, Ebû Said el-Hudrî, Ümmü Habibe, Sevban, Kurre İbn İyas, Abdullah İbn el-Haris İbn el-Cez ve Ali el-Hilâlî gibi ashabın en tanınmıs kişileri bulunmakta ve bu hadisler, Ebû Davud, Tirmizî, İbn Mace, Bezzar, Hâkim, Taberanî gibi meshur hadis imamlari tarafindan tahriç edilmektedir. Hadislerde görülen ipham, bu hadislerin zayıflığından değil, nübüvvet dilinin vecizliğindendir (Canan, 14:227). On dört asır öncesinden Kıyamet e kadar bütün zamanlara ve anlayışlara konuşan Peygamber Efendimiz, bilhassa gayb haberleriyle ilgili konularda teşbih, istiare, mecaz ve temsiller isti malinde bulunmuştur. Ayrıca, gayb haberlerinde, çok açık ifadelerden kaçınmak, O nun takip ettiği bir edep tavrıdır. Ayrıca, din bir imtihandır ve akla kapı açıp, iradeyi elden almamaya dayanan bu imtihanın gereği olarak, bazı meseleler çok açık şekilde değil de, kapalı ve yoruma açık şekilde gelir. Dördüncü olarak, Kur ân ın olduğu gibi, hadisin de mutlakı, mukayyedi, müteşabihi vardır. Bütün bunların dışında bir diğer husus da, hadis ravileri, bazı rivâyetlere açıklama sadedinde derclerde bulunmuşlar, meselâ, pây-i taht-ı İslâm da meydana gelecek bir hâdiseyi, râvi kendi zamanındaki pây-i tahta uygulamış ve onun ismini vermiştir. İşte, Mehdi meselesi gibi bazı meselelerde ilgili hadislerdeki bazı farklılık ve ihtilâflar, bu hususlara dayanmaktadır. Gerçekte ise, Mehdi ile ilgili hadisler, meselâ Kettanî ye göre, en azından mütevatiru l-mânâdır; yani, ifade ettikleri anlam açısından mütevatirdir (Kettanî, 1:446).
Mehdi meselesiyle detaylı bir şekilde ilgilenen âlimlerden biri de Müslüman tarihçi ve sosyolog İbn Haldun dur (733/1332). Gelecekte meydana gelecek olayların gaybî meseleler olduğunu, Allah vahiy veya rüya yoluyla bildirmedikçe beşerin gaybî meseleleri bilemeyeceğini iddia eden İbn Haldun, Mehdi meselesinin, Müslümanlar arasında asırlar boyunca meşhur olduğunu, dini te yid ve adaleti tesis edecek birisinin gelmesinin gerekli olduğuna inanıldığını, ancak bu konudaki hadislerin pek azı müstesna, tenkid edilmekten hâli kalmadığını belirtir. Mutasavvife nin Mehdi anlayışını tenkid eden İbn Haldun a göre tasavvufçularin Mehdi hakkındaki görüşleri şiîlikten alınmıştır (İbn Haldun, 2: 165, 787, 807, 822).
Mehdi hadisleri konusunda en titiz davranan İbn Haldun dahi onları kökten reddetmemiş, Pek azı müstesna şeklinde ihtiyatlı bir ifade kullanmıştır. Bu ifadeden, onun bu konuda az da olsa sahih hadislerin varlığını kabul ettiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle Mehdi hakkındaki hadislerin bir çırpıda reddedilmesi doğru değildir. Aralarında zayıf hadislerin bulunması, hepsinin inkârını gerektirmez.
Tarihçi ve muhaddis İbn Kesir (774/1372), Ehl-i Sünnet ile Şiîlerin beklediği Mehdi nin farklılığını ele alarak Mehdi nin âhir zamanda geleceğini, Hz. İsa nin nüzulünden önce zuhur edeceğini belirtir ve hadislerin de buna delâlet ettiğni söyler (İbn Kesir, 24). Mekkeli âlim İbn Hacer el-Heytemî (v. 973/1564), Mehdi meselesiyle ilgili eserini bu konudaki Sünnî akideyi ortaya koymak, Şiîlerin Mehdi inançlarını çürütmek amacıyla te lif etmistir.
Sonuç
Ehl-i Sünnet te Mehdilik bir inanç esası olarak kabul edilmiş değildir. İlk akaid kaynaklarında Mehdi konusuna değinilmemektedir. Çünkü bir akaid konusu olarak düşünülmüş değildir. İmam A zam ın el-Fıkhu l Ekber i başta olmak üzere Maturidî ve Eş arî nin eserlerinde bu hususa temas edilmemektedir. Kelâm âlimleri Mehdiliği imametle ilgili bir mesele kabul etmişlerdir. İmamet konusu ise, Kelâm kitaplarına Şia nın bu konuya gösterdiği aşırı ilgi dolayısıyla daha sonraki dönemlerde girmiştir (İlhan, 141). Mehdi meselesini, imamet bahsine ek olarak ele alan meşhur Sünnî kelâmcı Teftazanî, bu konuda sahih hadislerin varid olduğunu söyler. O, Hz. İsa nın nüzulünü de bu konuya dahil eder (Teftazanî, 5: 312-313). Bakıllanî, Cüveynî, el-Îcî, Nesefî ve Gazzalî de Mehdi den bahsetmez.
Ümmetimden kıyamete kadar hak üzere devam eden bir taife bulunacaktır (Müslim, iman 247) hadisini değerlendiren Muhsin Abdulhamid, Mehdi nin bir şahıs değil bir topluluk olacağını, bu topluluğun dinî mevzuları tazeleyeceğini, din yolunda mücadele edeceğini, adaleti yayacağını, dosdoğru ölçülere sarılacağını, zulümle mücadele edeceğini ve yeryüzüne İslâm ı hakim kılacağını belirtmekte, yani meseleyi şahs-ı mânevîye bağlamaktadır. Onlar, dünyada yaşarlar, (gizlenmiş imam gibi) gayb âlemindeki şeylerle uğraşmazlar. Bu anlayış, sünnetullaha (Allah ın kainattaki sünnetine), İslâm ın ruhuna ve amelî tâlimatlarına da uygunluk arzeder. İnsanların kendi vazifelerini bırakıp, Kur ân-ı Kerîm in hakikatlerindan uzaklaşarak hayalî bir Mehdi beklemeleri yanlıştır (Abdülhamid, 52). Bütün bunlar yanında, Mehdi liği dinî olmaktan çok sosyal bir hareket olarak değerlendiren ve durumları kötü olan cemiyetler için bir ümit ışığı olarak ele alan ilim adamları da vardır (Uludağ, 435).
Sonuç olarak belirtmek gerekirse, hemen hemen bütün din ve kültürlerde yer alan bir kurtarıcı fikri İslâm da da vardır. Şu kadar ki, Sünnî inanç sisteminde Mehdi lik, Şiî akidede olduğu gibi, temel bir inanç esası değildir. Bu konu daha çok imamet meselesi ile irtibatlı olmuş, bu sebeple de Ehl-i Sünnet te fer î bir mesele olarak kabul edilmistir.
Hadis-i şeriflerde âhir zamanda Mehdi den ve mehdiyet hareketinden bahsedilmiş ve bu hadisler büyük ölçüde sahih olmuş bile olsa, bu, Müslümanları tenbelliğe itip, her şeyi Mehdi nin düzelteceğini beklemek şeklinde bir anlayışa yol açacak mahiyette değildir. Hâdiseler, yine sünnetullah çerçevesinde ve insan sorumluluk ve iradesinin sahası içinde geçecektir. Mehdi beklentisi ile inananların vazifelerini aksatmaları ve ihmal etmeleri, en azından mükellefiyetten kaçmak ve toplumu atalet ve tenbelliğin kucağına atarak felâkete zemin hazırlamak demektir. Muhsin Abdulhamid in de işaret ettiği gibi, Mehdi, belki bir sahıstan ziyade bir hareket, bir ekol, bir şahs-ı mânevî olmalıdır. Zira Mehdi ye yüklenen misyonu ve vazifeyi bir şahsın gerçekleştirmesi mümkün değildir. Onu ancak bir topluluk yapabilir.
Her devirde olduğu gibi günümüzde de Mehdi lik iddiasında bulunan bazı şarlatanlar ve sahte Mehdilerin ortaya çıktığı ve halkı kandırarak bu meseleyi istismar ettiği doğrudur. Bunlar, bundan sonra da yaşanacaktır. Ancak bunlara bakarak bir kısım sahte Mehdiler çıkıyor diye, bir müesseseyi, bir fikri kökünden reddetmek te doğru değildir.
Kaynaklar
Abdulhamid, Muhsin, İslâm a Yönelen Yıkıcı Hareketler.
el-Askalâni, İbn Hacer, Fethu l-Bari, Riyad, 1389/1969.
Canan, İbrahim, Kütüb-i Sitte Muhtasarı, c:14.
Emin, Ahmed, Duba l-İslâm, Beyrut, ts.
; el-Mehdi, Kahire, 1951.
Goldziher, el-Akide ve ş-Şeria, (trc. Muhammed Yusuf Musa ve diğerleri), Kahire, 1366/1946.
Haccac, Abdullah, Alâmâtü l-Kıyameti l-Kübrâ, Kahire, 1986.
el-Hammad Nuaym, Kitabu l-Fiten, vr. 53 a, Süleymaniye Atıf Efendi ktp. no: 6O2.
Han, Sıddık Hasan, eI-Izaa Limâ Kâne ve Mâ Yekûnu Beyne Ye-deyi s-Sa a, 114, Kahire, ts
Hasan, Sa d Muhammed, el-Mehdiyye fi l-İslâm Münzü Akdemi l-Usûr Hatta l-Yevm, Kahire, 1953/1373.
el-Heytemî, İbn Hacer, el-Kavlu l-Muhtasar fi l-Mehdi l-Muntazar, Kahire, 1407/1986.
İbn Haldun, Mukaddime, (çev. Zakir Kadiri Ugan), İstanbul, 1989.
İbn Kesir, Alâmatu Yevmi l-Kiyame, (nşr. Abdullatif Aşur).
İbn Manzur, Lisanu l-Arab, h-d-y maddesi.
İlhan, Avni, Mehdilik, Istanbul, 1993.
el-Kettanî, Nazmu l-Mütenasir, Halep, ts
Mac Donald, D.B., Mehdi", IA. 7/474, İstanbul, 1993;
Margoliouth, Mehdi , ERE 8/337, New York, 1925.
Mevdudi, Ebu l-A lâ, Meseleler ve Çözümleri, (çev. Yusuf Karaca), İstanbul, 1990.
el-Münavi, Feyzu l Kadir, Beyrut, 1392/1972.
es-Sefarini, Levamiu l-Envar, Kahire, 1323.
es-Suyutî, Celâleddin, Kitabu l-İ lâm bi Hükmi İsa aleyhisselâm, (el-Havi içinde), Beyrut, 1983/1403.
et-Teftazani, Şerhu l-Makasıd, (nşr. Abdurrahman Umeyre), Beyrut, 1989.
Uludağ, Süleymen, İslâm da İnanç Konulari ve İtikadi Mezhepler, Istanbul, 1992.
İmam Rabbani Hz. Mehdi'nin, Peygamberimiz (sav)'in vefatından 1000 (bin) sene geçtikten sonra, “bin ile ikinci bin YIL arasında” geleceğini bildirmektedir:
ehdi'nin çıkış alametleri ile ilgili Peygamber Efendimiz'in pek çok hadisi bulunmaktadır. Bu hadisler birçok büyük İslam aliminin kitaplarında bizlere nakledilmiştir. Bu bölümde söz konusu hadislerin günümüzle olan bağlantıları incelenecektir. Bu hadislerin, içinde bulunduğumuz dönemin ortam ve şartlarını açıkça tarif ettiklerini ve çok yakın geçmişte arka arkaya gerçekleşen bazı kritik olayları mucizevi bir biçimde haber verdiklerini göreceğiz.
Yapılan bombardımanlar Kosova'daki binlerce Müslümanı evsiz bıraktı.
ÖNSÖZ: MÜSLÜMANLARIN TEVRAT VE İNCİL'E BAKIŞ AÇISIYLA İLGİLİ ÖNEMLİ AÇIKLAMA
Ahir Zaman ve Mehdi
Hazreti İsa Gelecek
