Niyetin önemi ve ilimsiz iyi niyetin zararı

Sual: Niyet ne demektir? CEVAP Niyet, emre itaat ve Allahü teâlânın rızasına kavuşmak için yaptığını kalbinden geçirmek demektir. Niyet, ibadet yapmayı kalbe getirmek, hatırlamak değildir. Allahü teâlâ için yapmayı irade etmek, istemek demektir. Niyet, ibadete başlarken yapılır. Daha önce, mesela bir gün önce yapılırsa, niyet olmaz. Buna emel, arzu, vaat denir. Mesela, Hanefi’de oruca niyet etmek zamanı, bir gün önce, güneşin batmasından başlayarak, ertesi gün, öğleye bir saat kalıncaya kadardır. Daha önce veya daha sonra yapılırsa caiz olmaz. Namaza başlarken, iftitah tekbiri söylenirken niyet edilir. Daha önce de, mesela, cemaat ile namaz kılmak için evinden çıkan kimse, niyet etmeden imama uysa, caiz olur. Şafii’de niyet, iftitah tekbiri alınırken yapılır, daha önce olmaz. Namaza niyet etmek demek, o namazın ismini, vaktini, kıbleyi, imama uymayı irade etmek, kalbinden geçirip, kılmayı tercih etmek demektir. Yalnız ilim, yani ne yapacağını bilmek niyet olmaz. Niyet ederken, hangi farz ve hangi vacip olduğunu bilmek lazımdır. Mesela (Bugünkü öğleyi kılmaya) diye, farzın ismini bilmek veya vaktin farzı demek lazımdır. İbadetlerin sahih olması için, Allahü teâlânın rızası için yapmaya niyet etmek lazımdır. Niyet, kalb ile olur. Yalnız söylemek ile niyet edilmiş olmaz. Kalb ile birlikte olmak şartı ile dil ile söyleyerek niyet etmek caiz olur. Kalb ile niyet, söz ile niyete benzemezse, kalbdeki niyet esastır. Mesela bir kimse, öğle vakti, öğle namazına niyet ederken, dili ile niyet ettim, bugünkü ikindi namazına dese, kalbi ile de öğle olduğunu bilse, öğleyi kılmaya niyet etse, öğle için niyet etmiş sayılır, dil ile söylediğinin önemi yoktur. Yalnız yemin etmek böyle değildir. Yemin etmekte, söz esastır. Adakta da söze bakılır. Adak yaparken, kastetmese de, söz arasında dilinden çıkmış ise de, yapması vacip olur. Çünkü, adakta niyetsiz, düşünmeden söylemek, ciddi, isteyerek söylemek gibidir. Hatta, (Allah için, bir gün oruç tutmak üzerime borç olsun) diyeceği yerde, (Bir ay oruç tutmak) diye ağzından çıksa, bir ay tutması gerekir. Burada kalbin önemi yoktur. Resulullah efendimizin ibadet olarak değil de, âdet olarak, elbise giymesi, oturması, kalkması, iyi şeyleri yapmaya sağdan başlaması gibi devamlı yaptığı şeylere zevaid sünnet denir. Bunları yapanlara da sevap verilir. Bunlara sevap verilmesi için, niyet etmek lazım değildir. Niyet edilirse, sevapları çoğalır. Bid'at, dinden olmayan, ibadet olmayan, âdet olan bir şey ise, dinimiz bunu red etmez. Yiyip içmekte, elbisede, nakil vasıtalarında, bina, ev işlerinde, ibadet yapmak, yani Allahü teâlâya yaklaşmak niyet etmeyip, yalnız dünya işi düşünülürse, bunlar bir ibadeti yapmaya mani olmadıkça veya bir haramı işlemeye sebep olmadıkça, bid'at olmaz. (Hadika) Ticaret yapmak ve hac etmek için giden kimsenin, niyetine bakılır. Hac niyeti fazla ise sevap alır. Ticaret niyeti çok ise veya iki niyet eşit ise, hac sevabı kazanamaz. Fakat, şartlarını yerine getirdi ise, yalnız farzı yapmış olur. Farzı yapmamak azabından kurtulur. Hiç hac niyeti yoksa maksadı ticaret veya başka şey ise hiç sevap kazanamaz. Demek ki, hacılarla birlikte hacca gitmek için bilet alıp yola çıkmak, hac için niyet edilmiş olmuyor. Ama niyet etmiyorum dese de seferilik için niyet etmiş olur. İlimsiz iyi niyetin zararı Sual: Kötü iş işlemesek, fakat niyetimiz işlemek olsa, sırf bu niyetimizden dolayı günah işlemiş olur muyuz? Yahut bir iyilik yapmadık, ama niyetimiz o iyiliği yapmaktır. Bu niyetle sevap alabilir miyiz? CEVAP Dinimizde niyetin önemi büyüktür. Kötü niyet için, yerine göre bazen günah, iyi niyet için her zaman sevab vardır. İyi bir iş yapmaya niyet edip, fakat onu yapamasa bile, yine sevab alır. Hadis-i şerifte,(Müminin niyeti işinden hayırlıdır) buyuruluyor. Mubah iyi niyetle yapılırsa taat olur; sevab verilir. Kötü niyetle yapılırsa günah olur. Üç örnek: 1- Yiyip içmek mubahtır. Yiyip içerken, Allahü teâlânın emirlerini yapıp yasak ettiklerinden kaçmak için kuvvet kazanmaya niyet edilirse; taat olur, sevap olur. Günah işlemeye kuvvet kazanmak için yenirse, günah olur. 2- Uyumak mubahtır. İbadetleri rahat yapmak niyetiyle uyumak sevap olur. Bir haramı işlemek niyeti ile yatan, günah işlemiş olur. Hiçbir şey düşünmeden gafletle yatan, sevap kazanamaz. 3- İyi ve temiz giyinmek, koku sürünmek mubahtır. Sünnete uymak, İslam’ın vakarını korumak niyetiyle yapılırsa sevap, gösteriş veya öğünmek için yapılırsa günah olur. Çünkü Allahü teâlâ, bir kimsenin yeni, temiz elbisesine bakarak sevap vermez. Bunları ne niyetle yaptığına bakarak sevap veya günah yazar. Taat kötü niyetle yapılırsa, günah olur. Üç örnek: a- Camiye gitmek, orada oturmak taattir. Caminin; Allahü teâlânın sevdiği yer olduğunu düşünerek ziyaret etmek daha çok sevap olur. Namaz kılmayı beklemek için, ahireti düşünmek için, vaaz dinlemek için de niyet edilirse her niyet için ayrı sevaba kavuşulur. Kötü niyetle, mesela ayakkabı çalmak için veya namaz kılanları tespit edip zalimlere bildirmek için camiye gitmek günah olur. b- Fen bilgilerini [fizik, kimya, biyoloji, astronomi gibi bilgileri] öğrenmek taattir. Allahü teâlâyı tanımak ve insanlığa hizmet etmek, yurdu düşmanlardan savunmak niyetiyle bu ilimleri öğrenmek çok sevaptır. Bu bilgileri kötüye kullanmak niyetiyle, mesela topluma zarar vermek için bomba yapmayı öğrenmek günahtır. c- Topluma karışmak onların hukukuna riayet için olursa taattir. Fakire, sadaka vermek sevaptır, ancak kumar oynayan ve bir günlük yiyeceği olan fakire sadaka vermek günah olur. (Ameller niyete göredir) hadis-i şerifi, taat ve mubahlara niyete göre sevap verileceğini bildirmektedir. Günahlar, iyi niyetle de işlense, günah olmaktan çıkmaz. Üç örnek: 1- Bir kadın, farz olan haccını eda niyeti ile mahremsiz hacca gitse haram işlemiş olur. Bir kız, Amerika’ya İslamiyet’e hizmet için mahremsiz gitse günah olur. İyi niyet haramları helal hâle getirmez. 2- Bir Hristiyan kızı, bir Müslüman erkeğe, (Benimle dans edersen müslüman olurum) dese, Müslümanın, iyi niyetle onunla dans etmesi veya başka günah işlemesi caiz olmaz. Bir kâfiri Müslüman yapmak için onunla içki içmek yahut başka günah işlemek caiz olmaz. 3- Birinin gönlünü almak için, (Mümini sevindireni Allahü teâlâ sevindirir) hadis-i şerifine uyabilmek için, içki içenlerin masasına oturmak sevap olmaz, günah olur. Haram para ile cami yaptırmak da caiz değildir. Haramdan iyi niyet ile [Allah’tan korkarak] vazgeçen sevap kazanır. Başka bir sebep ile vazgeçen sevap kazanmaz. Yalnız, günahından kurtulur. Farz için de üç örnek verelim: 1- Hacca gitmek farzdır. Ancak hacıların paralarını çalmak ve kendisine hacı dedirtip itimat kazandırmak için hacca giden, hac borcunu ödemiş ve farzı yapmamak cezasından kurtulmuş olur ise de, sevap kazanamaz ve günaha da girer. 2- Oruç tutmak farzdır. Sırf sağlığa faydası var diye oruç tutmak sahih olmaz. Sağlığa da faydası olur niyetiyle oruç tutarsa, sağlık niyeti çoksa sevap kazanamaz. Fakat oruç borcundan kurtulmuş olur. 3- Namaz kılmak farzdır. Namaz kılan, kulluk vazifesini yapmayı niyet etmeyip, namazın bir jimnastik, olduğunu düşünerek kılarsa, namazı sahih olmaz, spor yapmış olur. İslamiyet’in emrettiği bir şey, dünya menfaati için yapılınca makbul olmaz. Dünya işi de, ahiret menfaati için yapılınca, ibadet hâlini alır. Bir iyi niyet hikayesi şöyledir: Ormanda bir ayının ayağı, kütük arasına sıkışır, kurtaramaz. Adamın biri bunu görüp, ayının ayağını kütüğün arasından çıkarır. Ayı da bu adama, bir iyilik düşünür. Ormandaki arıların yaptığı petekleri alıp getirir. Adam balı yiyince orada uyumaya başlar. Fakat tatlının kokusunu alan sinekler, adamın yüzüne konarak rahatsız eder. Ayı ise, kendisine iyilik eden adam rahat uyusun diye sinekleri kovar. Bakar ki kovmakla gitmiyor, sinekleri öldüreyim bari diye, kocaman bir taş alıp, adamın yüzüne konan sineklere vurur. Netice malum… Ayının ilmi olmadığı için, iyi niyeti fayda yerine zarar vermiştir. (İş) başka, (İbadet) başka Sual: İbadetleri dünyevi faydası olduğu için yapmak, mesela vücudun sıhhati için oruç tutmak caiz mi? CEVAP İslamiyet’in emirlerinde ve yasaklarında, kulların dünyaları ve ahiretleri için nice faydalar bulunmakla beraber, ibadet ederken, Allahü teâlânın emri ve kulluk vazifesi olduğunu niyet etmek, düşünmek gerekir. Böyle düşünmeden yapılan iş, ibadet olmaz. Din ile ilişiği olmayan bayağı bir iş olur. Mesela, namaz kılan adam, Allahü teâlânın emrini yerine getirmeyi ve kulluk vazifesini yapmayı niyet etmeyip, namazın bir jimnastik, beden terbiyesi olduğunu düşünerek kılarsa, namazı sahih olmaz. İbadet etmiş olmaz, spor yapmış olur. Niyet o kadar mühimdir ki, dinimizin emrettiği bir şey, dünya menfaati için yapılınca sahih ve makbul olmuyor. Dünya işi sayılıyor. Herhangi bir dünya işi de, ahiret menfaati için yapılınca, ibadet halini alıyor. Mümin, hanımına verdiği bir lokmayla bile sevap kazanıyor. Bu durumu göz önüne alarak, düşüncesini temizleyen ve niyetini düzelten bir kimse, yiyip içmekte ve her türlü dünya işlerinde, ahiret faydasını gözeterek, sevap kazanmak fırsatını elden kaçırmaz. İnsanlar bütün işlerinde, hatta ibadetlerinde, dünya menfaati, maddi kazanç aramaya alıştırılırsa, menfaatperestlik, egoistlik hasıl olur. Halbuki İslamiyet, nefslerin böyle kötü isteklerini yatıştırmayı, menfaatlerimizden fedakârlık etmeyi, ahlakın ve ruhun temizlenmesini, yükselmesini istemektedir. İslamiyet’e uymanın, ibadet etmenin, dünya menfaatleri üzerine kurulmayacağı, akıl sahipleri için pek meydanda olan bir gerçektir. Böyle olduğunu şu âyet-i kerime mealleri de göstermektedir: (Ahireti kazanmak için çalışanların kazançlarını arttırırız. Dünya menfaati için çalışanlara da, ondan veririz. Fakat, ahirette bunların eline bir şey geçmeyecektir.) [Şura 20] (Menfaatleri ve lezzetleri çabuk geçen, tükenen dünyayı isteyenlerden, dilediğimize, istediğimize veririz. Ahiret menfaatleri için çalışan müminlerin mükafatları boldur.) [İsra 18,19] (Dünyada yaşamayı ve eğlenmeyi isteyenlerin çalışmalarının karşılığını bol bol veririz. Bunlara ahirette yalnız Cehennem ateşi verilecektir. Emekleri ahirette boşa gider. Yalnızca dünya için yaptıkları işlerine, ahirette bir karşılık hasıl olmaz.) [Hud 15,16] Sevap kazanmak için niyetin halis olması gerekir. Amel mümkün olmasa da halis niyet, yalnız başına hayırdır. Hatta bir hadis-i şerifte de (Müminin niyeti amelinden hayırlıdır) buyuruluyor. (Taberani, Hatib-i Bağdadi, Ziya el-Makdisi) İstediğimizi yapınca sevap kazanır mıyız? Sual: Ameller niyete göre iyi veya kötü olur diye, iyi niyetle istediğimizi yapınca sevap kazanır mıyız? CEVAP Mubahlar iyi niyet ile, güzel düşünce ile yapılınca, sevap kazanılır. Kötü niyetlerle yapılırsa veya bunları yapmak, bir farzı vaktinde edaya mani olursa, günah olur. Farzlar yapılırken, kötü niyetler karışırsa, borç ödenmiş, cezadan kurtulmuş olunur ise de, sevap kazanılmaz, hatta günah olur. Haram işleyenin ibadetleri sahih olur. Yani borçları ödenmiş olursa da, sevap kazanmaz. Haramdan iyi niyet ile [Allah’tan korkarak] vazgeçen sevap kazanır. Başka bir sebep ile haram işlemezse, sevap kazanmaz. Yalnız, günahından kurtulur. (Hadika) Haramların iyi niyet ile yapılması, bunları haramlıktan çıkarmaz. (Ameller, niyete göre iyi veya kötü olur) hadis-i şerifi, taatlere ve mubahlara niyete göre sevap verileceğini bildirmektedir. Bir kimse, birinin gönlünü almak için başkasını incitse, yahut haram para ile cami yaptırsa, bunlara sevap verilmez. (Şir’a) Taat, kötü niyet ile yapılırsa, günah olur. Güzel niyetlerle taatin sevabı çoğalır. Mesela, camide oturmak, taattir. Mescidin, Allahü teâlânın evi olduğunu düşünerek, Allahü teâlânın evini ziyareti de niyet ederse, sevabı daha çok olur. Namaz kılmayı beklemek için de niyet ederse ve dışarıda gözü, kulağı günah işlemesin diye de ve mescitte itikâf ederek ahireti düşünmeyi de, mescitte, Allahü teâlânın adını anmayı da, orada emr-i maruf ve nehy-i münker etmeyi, yani vaaz etmeyi de, vaaz dinlemeyi de, yahut Allahü teâlâdan haya ederek edepli olmayı da niyet ederse, her niyeti için ayrı sevaplara kavuşur. (Redd-ül Muhtar) Birkaç niyet Koku sürünen, iyi giyinen; dünya lezzeti için veya gösteriş yapmak, öğünmek için yahut yabancı kadın ve kızlara şık görünmek için güzel giyinirse, günah işlemiş olur. Bu kimse, sünnet olduğu için koku sürünür, şık giyinirse, camiye saygı için, camide yanına oturan müslümanları incitmemek için, temiz olmak için, sıhhatli olmak için, İslam’ın vakarını, şerefini korumak için niyet edince, her niyeti için ayrı sevaplar kazanır. Her mubah işte, hatta yiyip-içmede, uyumada ve helaya girmekte bile iyi niyet etmelidir. Hadis-i şerifte, (Allahü teâlâ, sizin görünüşünüze, malınıza [rütbenize, iyi işlerinize] bakmaz; bunları ne niyetle yaptığınıza bakar) buyuruldu. (Müslim) Yani, Allahü teâlâ, insanın yeni, temiz elbisesine, hayrat ve hasenatına, malına, rütbesine bakarak sevap vermez. Bunları ne düşünce ile, ne niyet ile yaptığına bakarak, sevap veya azap verir. Bir işe başlayan kimsenin niyeti, Allah için olmazsa, o işi yapmamalıdır. Bir kimse, iyi bir amel işlemeye niyet etse, fakat onu işlemek nasip olmasa, ona niyetinin sevabı yazılır. Niyete de sevap varmış diyerek, yapmak istemediği halde niyet eden, sevap alamaz. İslamiyet’in emrettiği bir şey, dünya menfaati için yapılınca sahih ve makbul olmuyor. Dünya işi sayılıyor. Herhangi bir dünya işi de, ahiret menfaati için yapılınca, ibadet halini alıyor. Düşüncesini temizleyen ve niyetini düzelten bir kimse, yiyip-içmekte ve her türlü dünya işlerinde ahiret faydasını gözeterek, sevap kazanmak fırsatını elden kaçırmaz. Kimin niyeti tam olursa Sual: Allah’ın beğendiği bir işi, iyi niyetle yapınca daha çok sevap olur mu? CEVAP Evet, Allah’ın beğendiği işlere taat denir. Taat, kötü niyetle yapılınca günah olur. Güzel niyetlerle taatin sevabı artar. Camide oturmak bir taattir. Camiye kötü niyetle giren, mesela ayakkabı çalmak için camiye giren kimse, günah işlemiş olur. Caminin Allahü teâlânın evi olduğunu düşünerek giren kimse, Allahü teâlânın evini ziyarete de niyet ederse sevabı daha çok olur. Namaz kılmayı beklemek için, camide itikâf edip ahireti düşünmek için, vaaz dinlemek için de niyet ederse, her niyeti için ayrı sevaplara kavuşur. Mubahlar iyi niyetle yapılırsa taat olur. Niyetsiz yapılırsa sevap da olmaz, günah da olmaz. Mesela yemek yemek ve su içmek mubahtır. Yiyip içerken, Allahü teâlânın emirlerini yapıp yasak ettiklerinden kaçmak için kuvvet kazanmaya niyet edilirse, taat olur, sevap kazanılır. Mubah olsun, taat olsun her işi iyi niyetlerle yapmaya çalışmak gerekir. İşlerimizi âdet olarak, şuursuz olarak yapmaktan kaçınmak gerekir. İşe gidip gelmek mubah iken, iyi niyetle yapılırsa sevap olur. Yemekleri, keyf için, lezzet için değil, Allahü teâlânın emirlerini yerine getirmeye kuvvet bulmak için yemelidir. Yeni ve temiz elbise giyinmeli, giyinirken ibadet için, namaz için süslenmeye niyet etmelidir. Elbiseyi herkese gösteriş için giymek günahtır. İbadetleri kuvvetli ve sağlam yapmak niyetiyle uyunursa, uyku ibadet olur. (Mektubat-ı Rabbani) Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Gece ibadet etmek niyetiyle yatan, fakat uyku galebe çalıp sabaha kadar uyanamayan, niyeti sebebiyle gece ibadet etmiş gibi sevaba kavuşur. Uykusu da kendisine Allahü teâlânın ihsan ettiği bir sadaka olur.) [İbni Mace] (Ameller niyetlere göredir.) [Buhari] (Bir kimse beni ziyaret etmek için gelse ve başka bir şey için niyeti olmasa, kıyamet günü ona şefaat etmemi hak etmiş olur.) [Müslim] (İnsanlar dört gruptur: Birincisinin ilmi ve malı vardır. Helalinden kazanır, meşru yerlere harcar. Başka biri de, "Benim de malım ve ilmim olsaydı, bunun gibi yapardım" der. Bunların ikisi mükafatta beraberdir. Diğer bir kimsenin de ilmi yok, fakat malı çok. Cahilliği sebebiyle malını harcarken harama, helale aldırış etmez. Başka biri de, "Benim de malım olsaydı, bunun gibi yapardım" der. Bunların ikisi de günahta beraberdir.) [İ. Gazali] Her türlü kötü niyetten kaçmak gerekir. Peygamber efendimiz, (İki müslüman birbirine kılıç çeker, biri diğerini öldürürse, ikisi de Cehennemdedir) buyurunca, (Ölenin suçu ne?) diye sordular. Buyurdu ki: (O da, öldürmek istemişti.) [Buhari] Mümin hep iyi işler yapmak ister. İmkanı olmadığı için düşündüğü iyi işlerin hepsini yapamaz. Münafık da, hep kötü işler yapmak ister. İmkanı olmadığı için düşündüğü kötü işlerin hepsini yapamaz. Bunun için Peygamber efendimiz buyurdu ki: (Müminin niyeti amelinden iyidir. Münafığın niyeti amelinden kötüdür. Herkes niyetine göre amel etmek ister.) [Taberani] İslam âlimleri de niyet için buyuruyorlar ki: (Nice küçük ameller vardır ki, niyetler onları büyütür, nice büyük ameller vardır ki, niyetleri onları küçültür.) (Amelden önce, amel için niyeti öğren! Hayır niyet ettiğin müddetçe hayır üzeresin.) (Kimin niyeti tam olursa, Allahü teâlânın ona yardımı da tam olur.) (Niyet hayır, akıbet hayır.) Zemzem ve niyet Sual: Zemzem, içildiği niyete göre faydalı olur mu? CEVAP Evet. Zemzemi içmeyi bir nimet ve ganimet bilmelidir! Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Zemzem, doyurucu ve hastaya şifa vericidir.) [Bezzar] (Zemzemi, belalardan korunmak niyeti ile içeni Allah muhafaza eder.) [Hakim] Abdullah ibni Mübarek hazretleri, (Resulullah, "Zemzem, içildiği niyete göre faydalı olur" buyurduğu için ben de kıyamet günü susuzluktan kurtulmak için zemzem içiyorum) derdi. (İbni Mace) Abdullah ibni Abbas hazretleri de, zemzem içerken, (Ya Rabbi, senden faydalı ilim, bol rızık ve her türlü hastalıktan şifa istiyorum) diye dua ederdi. Kurban ve niyet Sual: Bir hayır kurumu, "Kurumumuzun bankadaki hesabına şu kadar para yatırana kurban kesilir" diyor. Kurumun bankadaki hesabına bir kurban parası yatırmakla, dinimize uygun şekilde kurban kesilmiş olur mu? CEVAP Bankaya para yatıran şahıs sayısı kadar kurbanı kesip, (Her kurban birine olur) demek ve kesilen hayvanların her biri, para yatıranlardan birinin olsun demek çok yanlıştır. Çünkü kurbanda niyet önemlidir. Ya kurbanı satın alırken veya kesecek olana vekalet verirken niyet şarttır. Niyetsiz kesilen hayvanlar, kurban değil, et olur. (Redd-ül Muhtar) Bugünkü oruç veya namaz Sual: Bir arkadaş dedi ki: “Gün, imsak vaktinden sonra başlar. Onun için imsak vaktinden önce oruca niyet ederken, yarınki oruca diye niyet edilir. İmsak vakti çıkınca niyet ederken bugünkü oruca diye niyet edilir. Bu bakımdan bir kimse imsak vaktinden önce, önümüzdeki günü kastederek bugünkü oruca diye niyet etse, niyeti sahih olmaz. Hatta imsak vaktinden sonra oruca diye niyet etse hangi günü kast ettiğini bildirmediği için orucu yine sahih olmaz. Bunun gibi, bir kimse öğle namazını kılarken, bugünkü öğle demezse, sadece öğle namazına diye niyet etse hangi günkü öğleyi kıldığını bildirmediği için namazı sahih olmaz.” Bu arkadaşın dedikleri doğru mu? Bir kimse, imsak vaktinden önce veya sonra oruca diye niyet etse bugünkü veya yarınki demese orucu sahih olmaz mı? Öğleyi veya başka vakti kılarken bugünkü diye belirtmezse niyeti sahih olmaz mı? CEVAP Günün tarifi doğru, diğerleri hep yanlıştır. Fıkıh kitaplarında açıklanıyor. Oruca demekle, niyet sahih olmuş olur. Çünkü o orucun ramazan orucu olduğunu biliyor, hangi gün tutacağını da biliyor. Onun için, yanlışlıkla bugün diyeceğine yarın dese veya gece niyet ederken, yarın demesi gerekirken bugün dese yine orucu sahih olur. Hiçbir namazda, bugünkü demeye gerek yoktur. Çünkü bugünkü namazı kıldığını bilmektedir. Bugünkü demese de niyeti sahihtir. Bir kimse, öğle vakti, öğle namazına niyet ederken, dili ile, bugünkü ikindi namazına diye niyet etse, kalbi ile de öğle olduğunu bilse, öğleyi kılmaya niyet etse, öğle için niyet etmiş sayılır, dil ile söylediğine itibar edilmez. Tersine, öğleyi kılmaya başlarken, ikindi zannetse, fakat dili ile de bugünkü öğleye diye niyet etse, namazı sahih olmaz. Kalben yaptığı geçerlidir. Bunun gibi namaz kılarken kıbleye dönmek, kıblenin Kâbe olduğunu bilmek şarttır. Ancak namaza niyet ederken bunları söylemek şart değildir. Yani döndüm kıbleye, kıblem Kâbe demek şart değildir. Çünkü Müslüman kıblesinin Kâbe olduğunu bilir. Seccadesi Kıbleye doğru değilse düzeltir. Hiç araştırmadan durursa Kıbleye isabet etse bile namazı sahih olmaz. Kıbleye döndüğünü söylemesi gerekmez. Demek ki bugünkü oruca, bugünkü öğleyi kılmaya, döndüm kıbleye demek şart değildir. (Redd-ül muhtar, Dürer ve gurer) Birkaç niyetin önemi Sual: Bir arkadaş, camide öğlenin son sünnetini kılarken, tehıyyet-ül-mescide, tehıyyet-ül-menzile ve sübha namazına da niyet edilebilir dedi. Doğru mu? CEVAP Birkaç niyetin caiz olduğu yerler vardır ama burası değildir. Vaktin sünnetini kılarken vaktin farzına da niyet edilmez. Sübha namazı abdest aldıktan sonra kılınır, ilk sünneti kılarken niyet edilebilir. Son sünnete kadar beklenmez. Tehıyyet-ül-mescid camiye girince kılınır. Son sünnete kadar beklenilmez. Yolculuğa çıkılmayacaksa tehıyyet-ül-menzil de kılınmaz. Camiye girince, öğlenin son sünneti değil, ilk sünneti kılınırken, ikindinin ve yatsının ilk sünneti kılınırken, tehıyyet-ül-mescide de niyet edilebilir, çünkü mescide saygı namazıdır. Eğer yenice abdest alıp girmişse, sübha namazına [abdest için şükür namazına] da niyet edebilir. Eğer bir yolculuğa da çıkacaksa, tehıyyet-ül-menzile de niyet edebilir. İlk kazaya kalmış dört rekatlık bir farza da niyet edebilir. Böylece bir namaz için beş niyet edilmesi caizdir. Niyet edilmese de sübha, tehıyyet-ül-mescid, vaktin sünnetinin sevabı alınır, ancak niyetin sevabı noksan olur. Camiye girip sünnet veya farz kılan, Tehıyyet-ül-mescid namazı da kılmış olur. Fakat, Tehıyyet sevabına da kavuşabilmek için, buna da ayrıca niyet etmek gerekir. Çünkü, hadis-i şerifte, (İbadetler, niyetlerine göredir) buyuruldu. Amelin sevabına kavuşmak için, niyet edilmesi şarttır. Bir ibadetin yapılması ile, başka bir ibadetin de yapılmış olacağı bildirilmiş olan yerlerde, ikinci ibadetin sahih olması için, bunun için de ayrıca niyet etmek gerekmez ise de, ikinci için de niyet edilmedikçe, bunun sevabı hasıl olmaz. (Redd-ül Muhtar) Kaza namazına niyet ederken, sünnet namazlar için vaat edilmiş olan sevaplara kavuşmak için, vaktin sünneti için de niyet etmelidir. Böyle iki niyet, imam-ı a'zama, imam-ı Ebu Yusuf’a ve imam-ı Muhammed’e göre de sahih olup, sünnet sevabı da hasıl olur. (Nevadir-i fıkhiyye) Niyetin çok olması sevabın çok olmasına sebep olur. Camiye giren kimse, ne kadar çok niyet ederse, o kadar çok sevap alır. Mesela: 1- Caminin Allahü teâlânın evi olduğunu düşünürse, 2- Allahü teâlânın evini ziyarete de niyet ederse, 3- Namaz kılmayı beklemek için niyet ederse, 4- İtikâf edip ahireti düşünmek için niyet ederse, 5- Vaaz dinlemek için de niyet ederse, 6- Okunacak Kur’an-ı kerimi dinlemek için niyet ederse, 7- Dışarıda harama bakmaktan kurtulduğunu düşünürse, 8- Düzgün namaz kılanları görüp namazını onlar gibi düzgün kılmaya da niyet ederse, 9- Salihlerin yüzüne bakmanın ibadet olduğunu düşünerek onlara bakmayı düşünürse, 10- Salih kimselerle arkadaş olmayı, onlarla dini sohbet etmeyi düşünürse. Bunun gibi her niyeti için ayrı sevaplara kavuşur. Denize bakmak ibadettir. Ancak trene bakar gibi bakmak değil, sünnet olduğunu düşünerek bakmak sevaptır. Denize yüzmeye giden de, denize bakmanın, yüzmenin, gusletmenin sevap olduğunu düşünürse her niyeti için sevaba kavuşur. Her işte niyetin önemi büyüktür. Mubahlar niyete bağlıdır Sual: Helal ve mubah olan şeyleri yemek sevaptır, denir mi? Mesela elma ve simit yemek sevaptır, denir mi? CEVAP Mubahlar niyete bağlıdır. Dine hizmet etmek, ibadetlerini kolay yapabilmek niyetiyle yenirse sevap olur. Günah işlemeye güç kazanmak için yenirse günah olur. İyi niyet, günahları değiştirmez!.. Günahlar, niyetsiz veya iyi niyetle işlenirse, günah olmaktan çıkmaz. (Ameller, niyete göre iyi veya kötü olur) hadîs-i şerîfi, tâ'atlara ve mubahlara niyete göre sevap verileceğini bildirmektedir. Bir kimse, birinin gönlünü almak için başkasını incitse veya başkasının malı ile sadaka verse, yahut haram para ile mektep, câmi yaptırsa, bunlara sevap verilmez. Bunlara sevap beklemek, cahillik olur. Zulüm, günah, iyi niyetle işlenirse, yine günah olur. Böyle işleri yapmamak sevaptır. Bilerek yaparsa, büyük günah olur. Günah olduğunu bilmeyerek yaparsa, Müslümanların çoğunun bildiği şeyleri onun bilmemesi, öğrenmemesi de günah olur. İslam bilgilerinin yaygın olduğu yerde, bilmemek özür olmaz, günah olur. Tâ'atlar, niyetsiz veya Allah için niyet ederek yapılınca, sevap hâsıl olur. Tâ'at yaparken, Allahü teâlâ için yaptığını bilse de, bilmese de kabul olur. Bir kimse Allahü teâlâ için yaptığını bilerek tâ'at yaparsa, buna kurbet denir. Kurbet olan işi de yaparken sevap hasıl olması için niyet etmek şart değildir. Sevap hasıl olması için, Allah rızası için niyet etmek lazım olan tâ'ate, ibâdet etmek denir. Niyetsiz alınan abdest ibâdet olmaz, kurbet olur, bununla, namaz kılınır. Görülüyor ki, her ibâdet kurbettir ve tâ'attır. Kur’ân-ı kerîm okumak, vakıf, sadaka, Hanefî mezhebinde abdest almak ve benzerleri yapılırken sevap hasıl olması için, niyet lazım olmadığından, kurbettirler ve tâ'attırlar. Fakat, ibâdet değildirler. Tâ'at veya kurbet olan bir iş yapılırken, Allah için niyet edilirse, ibâdet yapılmış olur. Fakat bunlar, ibâdet olarak emrolunmadı. Allahü teâlâyı tanımaya yarayan fizik, kimya, biyoloji, astronomi gibi bilgileri öğrenmek tâ'attır, kurbet değildir. Tâ'at, kötü niyetle yapılırsa, günah olur. Güzel niyyetlerle tâ'atın sevabı arttırılır. Her mubah, iyi niyetle yapılınca tâ'at, kötü niyetle yapılınca, günah olur. Koku sürünen, iyi giyinen kimse, gösteriş yapmak yahut haram işlemek için şık giyinirse, günah işlemiş olur. Bu kimse, sünnet olduğu için koku sürünür, şık giyinirse, câmiye saygı için, câmide yanına oturan Müslümânları incitmemek için, temiz olmak için, sıhhatli olmak için, İslâmın vakârını, şerefini korumak için niyet edince, her niyeti için ayrı sevaplar kazanır. İslam âlimlerinden bazısı; “Her mubah işte, hatta yemede, içmede, uyumada ve helâya girmekte bile iyi niyet etmeyi unutmamalıdır” buyurmuşlardır. Bunun için insan, mubah bir işe başlarken bile, niyetine dikkat etmelidir... Her işte iyi niyet esastır Sual: Bir Müslüman, haram ve mekruh olmayan şeyleri dilediği gibi kullanabilir mi yoksa bunları kullanırken, kullananın niyetine mi bakılır? Cevap: Haram ve mekruhların dışında kalanlar, helal ve mubahlardır. Her mubah iyi niyetle yapılınca sevap, kötü niyetle yapılınca günah olur. Koku sürünen, iyi giyinen kimse, dünya lezzeti, gösteriş yapmak, övünmek veya kendini kıymetlendirmek, yahut yabancı kadınları, kızları avlamak için şık giyinirse, günah işlemiş olur. Dünya lezzetini tatmak için olan niyetine azap verilmez ise de, ahiret nimetlerinin azalmasına sebep olur. Uygun olmayan başka niyetleri için azap görür. Bu kimse, sünnet olduğu için koku sürünür, şık giyinirse, camiye saygı, camide yanına oturan Müslümanları incitmemek, temiz olmak, sıhhatli olmak, İslam’ın vakarını, şerefini korumak için niyet edince her niyeti için ayrı sevaplar kazanır. Bazı âlimler, “Her mubah işte, hatta yemede, içmede, uyumada ve helaya girmekte bile iyi niyet etmeyi unutmamalıdır” buyurmuşlardır. Bu sebeple insan mubah bir işe başlarken niyetine dikkat etmelidir. Niyeti iyi ise o işi yapmalı, iyi değilse yapmamalıdır. Hadis-i şerifte; (Allahü teâlâ, sizin suretlerinize, mallarınıza, bakmaz. Kalplerinize ve amellerinize bakar) buyuruldu. Yani Allahü teâlâ, insanın yeni, temiz elbisesine, malına, rütbesine bakarak sevap vermez. Bunları ne düşünceyle, ne niyetle yaptığına bakarak sevap veya azap verir. Mubahlar, iyi niyetle yapılınca sevap olur​ Sual: Helal ve mubah olan şeyleri yaparken, niyetin iyi veya kötü olmasının, sevap ve günah bakımından bir önemi var mıdır? Cevap: Her mubah, iyi niyetle yapılınca taat olur. Kötü niyetle yapılınca, günah olur. Koku sürünen, iyi giyinen kimse, dünya lezzeti için veya gösteriş yapmak, öğünmek için veya kendini kıymetlendirmek için, yahut yabancı kadınları, kızları avlamak için şık giyinirse, günah işlemiş olur. Dünya lezzetini tatmak için olan niyetine azab verilmez ise de, ahiret nimetlerinin azalmasına sebep olur. Başka niyetleri için azab görür. Bu kimse, sünnet olduğu için koku sürünür, şık giyinirse, camiye saygı için, camide yanına oturan Müslümanları incitmemek için, temiz olmak için, sıhhatli olmak için, İslâmın vakarını, şerefini korumak için niyet edince, her niyeti için ayrı sevaplar kazanır. Bazı alimler buyuruyor ki, her mubah işte, hatta yemede, içmede, uyumada ve helaya girmekte bile iyi niyet etmeyi unutmamalıdır. İnsan, mubah bir işe başlarken, niyetine dikkat etmelidir. Niyeti iyi ise, o işi yapmalıdır. Niyeti, yalnız Allahü teâlâ için olmazsa, yapmamalıdır. Hadîs-i şerifte; (Allahü teâlâ, sizin suretlerinize, mallarınıza, bakmaz. Kalplerinize ve amellerinize bakar) buyuruldu. Yani, Allahü teâlâ, insanın yeni, temiz elbisesine, hayrat ve hasenatına, malına, rütbesine bakarak sevap ve ikram vermez. Bunları ne düşünce ile, ne niyetle yaptığına bakarak, sevap veya azap verir. İşe giderken niyeti düzeltmelidir Sual: Evinin, çocuklarının nafakasını kazanmak için evinden çıkan, işine giden bir kimse, evden çıkarken nasıl niyet etmelidir? Cevap: Konu ile alakalı olarak Kimyâ-i se’âdet kitabında buyuruluyor ki: “Bir kimsenin dünya ticareti, ahiret ticaretine mani olursa, bu kimse bedbahttır, zavallıdır. Bir çömlek almak için, altın kupa verene ne denir? Dünya, saksı parçası gibidir. Hem kıymetsizdir, hem de çabuk kırılır. Ahiret ise, altından kupa gibidir ki, hem çok kıymetlidir, hem de dayanıklıdır, kırılmaz. Hatta hiç tükenmez. Dünya ticaretinin ahirete yaraması ve Cehenneme sürüklememesi için, çok uğraşmak lazımdır. İnsanın sermayesi, dini ve ahiretidir. Bu sermayeyi kaptırmamak için, çok uyanık olmak lazımdır. Dinini kayırmak isteyenler, her sabah şöyle niyet etmelidir ki, kendisinin, evlat ve ailesinin rızkını kazanmak, onları kimseye muhtaç bırakmamak, Allahü teâlâya rahat ve temiz ibadet edebilmek, ahiret yolunda yürüyebilmek için, vazifeme gidiyorum demelidir. O gün Müslümanlara iyilik, yardım ve nasihat yapmayı, kalbinden geçirmelidir. Namazda kusur edenlere, günah işleyenlere, emr-i ma’rûf yapmalıdır. Böyle niyet eden bir tüccar, bir memur, bir muallim, bir hakim ve bir subay, vazifesini yaptığı kadar, hep sevap kazanır. Onun her işi, ibadet olur. Dünyada kazandığı şeyler de, caba olur.” Haram, iyi niyetle yapılsa da haramdır Sual: Haram, günah olan şeyleri, mesela fırından ekmek çalıp açları doyurmak gibi iyi niyetle yapınca yine bunlar haram, günah olur mu? Cevap: Günahlar, niyetsiz veya iyi niyet ederek işlenirse, günah olmaktan çıkmaz. (Ameller, niyete göre iyi veya kötü olur) hadis-i şerifi, taatlara ve mubahlara niyete göre sevap verileceğini bildirmektedir. Bir kimse, birinin gönlünü almak için başkasını incitse veya başkasının malı ile sadaka verse, yahut haram para ile mektep, cami yaptırsa, bunlara sevap verilmez. Bunlara sevap beklemek, cahillik olur. Zulüm, günah, iyi niyet ile işlenirse, yine günah olur. Böyle işleri yapmamak sevaptır. Bilerek yaparsa, büyük günah olur. Günah olduğunu bilmeyerek yaparsa, Müslümanların çoğunun bildiği şeyleri onun bilmemesi, öğrenmemesi de günah olur. Gayr-i müslim memleketlerde dahi olsa, İslâm bilgilerinin şâyı yani yaygın olduğu yerlerde, cehalet, bilmemek, özür olmaz, günah olur. İlmi, Allah rızası için öğrenmelidir Sual: Din bilgilerini öğrenmek, din tahsili yapmak için, nasıl bir niyet yapmalı, ne niyetle bunları öğrenmelidir? Cevap: Konu ile alakalı olarak Fetâvâ-yı Hindiyyede deniyor ki: “İlmi, Allah rızası için, İslâm dinine ve Müslümanlara hizmet için öğrenmelidir. Mal, mevki kazanmak, kibir ve şöhret için öğrenmemelidir. Hoca hakkı, ana-baba hakkından öncedir. İlmi, Ehl-i sünnet âlimlerinden veya onların yazdıkları kitaplardan öğrenmeli ve salih insanlara öğretmelidir. İlmi iyi insanlardan esirgememelidir. Salih insan, iyi insan demektir. Ehl-i sünnet itikadında olan ve haram işlemekten sakınan Müslümana salih, iyi insan denir. Ehl-i sünnet itikadında olmayan Müslümanlara bidat sahibi veya mezhepsiz denir. Ehl-i sünnet itikadını ve haramları öğrenmek, binlerce İhlâs suresi okumaktan daha sevaptır. Fıkıh öğrenmek, hafız olmaktan efdaldir. Hafız olmak da, nafile ibadetten efdaldir. Vaaz verirken, Allahü teâlâ demelidir. Yalnız, Allah demek hürmetsizlik olur. Fısk meclisinde yani günah işlenen yerde, tesbih, (sübhanallah), tahmid (elhamdülillah), Kur’ân-ı kerim, hadis-i şerif ve fıkıh bilgileri okumak günahtır. Fıska, günah işlemeye mani olmak için tesbih okumak caiz olur. Görülüyor ki, kaval, zurna, çalgı ile birlikte veya bunların fasılasında, tekbir, salevat okumak günahtır.” İlim öğrenmekten maksat Sual: Din bilgilerini öğrenmekten maksat ne olmalıdır? Cevap: Bu konuda İmâm-ı Gazâlî hazretleri bir talebesine hitaben buyuruyor ki: “İlim öğrenmek için çok gecelerini feda ettin. Bilmem ki, niçin kendini bu kadar harap ettin? İlim öğrenmekten maksadın eğer dünya menfaatlerini toplamak, şöhret, mevki sahibi olmak ve Müslümanlara büyüklük göstermek idi ise, sana yazıklar olsun! Yok eğer maksadın İslâmiyete ve Muhammed aleyhisselamın dinine yardım etmek, ahlakını temizlemek, nefsini kırmak idi ise, sana müjdeler olsun! Keyfine göre yaşa! Fakat bu yaşaman uzun sürmeyecek, bir gün elbette öleceksin. Gece gündüz düşündüğün, sımsıkı sarıldığın lezzetlerden elbette ayrılacaksın. Dünyanın nesini seversen sev, hepsine veda edeceksin! Elinden geleni yap! Fakat unutma ki, her yaptığının hesabını vereceksin! İman edilecek şeyleri akla uydurmaya, beğendirmeye uğraşmak, dinsizlerle, cahillerle, münakaşa edip, onların bozuk düşünceleri ile uğraşmak ve Kur’ân-ı kerimi öğrenmeden, namazı, abdesti, orucu, farzları, haramları okumadan, bilmeden para kazanmaya kalkışmak, herkesten fazla zengin olmak için doktorluk, mühendislik, edebiyat, hukuk ilimleriyle uğraşmak da, ömrü boş yere harcamak olur. İsa aleyhisselamın İncilinde okudum; bir kimseyi tabuta koyduktan mezara bırakıncaya kadar; Allahü teâlâ ona kırk sual soracaktır. Birincisi şudur: (Ey kulum! Yaşadığın kadar hep dünya için süslendin, herkesin beğenmesi, hürmet etmesi için birçok şeyler öğrendin. Benim emrettiğim şeyleri de öğrendin mi, istediklerimi yapıp, haram ettiklerimden kaçındın mı?) Allahü teâlâ sana her gün soruyor: (Başkaları için neye bu kadar uğraşıyorsun? Görmüyor musun ki, tepeden tırnağa kadar benim iyiliklerim ile, ihsanlarımla örtülüsün?) Fakat sen bunu duymuyorsun. Çocuk oyuna dalıp etrafını görmediği gibi, dünya zevkleri, nefsin arzuları seni sağır ve kör eylemiş! Bugün seni günahtan korumayan ve ibadete sevketmeyen ilim, yarın Cehennem ateşinden de korumaz. Dünyada iken, ibadet ederek geçmiş günahlarını affettiremezsen, kıyamette elin ve dilin aciz kaldığı zaman; -Ya Rabbi, bizi geri dünyaya gönder, bütün ömrümüzü ibadetle geçireceğiz diyenlerden olursun. Fakat; -Ey ahmak! Oradan geldin ya! cevabını alıp kalırsın!”

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX


SÜNNETULLAH.COM


AMELLER İYETLERE GÖREDİR 1.BÖLÜM

Yüce Allah mü'minleri yani gerçekten iman edenleri sınıflandırırken şu şekilde belirtmektedir:

"Gerçek müminler ancak o kimselerdir ki;
Yanlarında Allah zikredilince kalpleri ürperir
Kendilerine O'nun âyetleri okununca bu, onların imanlarını artırır ve yalnız Rab'lerine güvenip dayanırlar,
Namazı hakkıyla ifa edip kendilerine nasib ettiğimiz mallardan hayırlı işlerde harcarlar.
İşte gerçek müminler onlardır.
Onlara Rab'lerinin nezdinde, yüksek dereceler, mağfiret ve kıymetli bir nasip vardır (1)"

ve başka bir ayet-i celile de ise yüce Allah yine iman edenlere istinaden "Ey iman edenler! Namaza kalkmak istediğinizde... (2)" şeklinde buyurmaktadır.O zaman konuya girecek olursak eğer,şöyle ki;iş sizin zannettiğiniz gibi sadece dilinizle iman ediyorum,Allah'ı seviyorum Allah'tan korkuyorum,Cennet-i cehennemi biliyorum vb cümleleri fiile dönüştürüp uzuvlarınıza yansıtmadığınız takdirde bu okuduğu Kur'an boğazından aşağı inmeyen bazı okuyucuların gibi,sizinde dilinizden öteye gitmeyecek ve bir faydasını göremeyeceksiniz.

Nitekim İslam alimlerinden Ebu Yezid Bestami :Kendisine çeşitli kerametler verilmiş olan birini havada uçarken bile görseniz,Allah'ın emir ve yasakları ile ilgili tutumunu Allah'ın koymuş olduğu sınırlara uyup uymadığını ve şeriate bağlı olup olmadığını iyice anlamadıkça kendisine aklanmayınız buyurmaktadır.

"İman basireti ile gören ve Kur'an nuru ile aydınlanan gönül erbabı hesabına açıkça ortaya çıkmıştır ki;ancak ilim ve ibadetle saadete ulaşılabilir.Çünkü alimler dışında tüm insanlar helak olmuşlar,bunun yanında ilmi ile amel edenler dışında bütün alimler helak olmuştur. Ayrıca ihlas sahibi olanlar dışında kalan tüm amel işleyenler helak olmuştur.İhlas sahiplerine gelince onların dercesi çok yücedir.Niyetsiz amel boş bir yorgunluktur.İhlassız niyet ise riyakarlıktır,münafıklığa örtüdür ve isyanla eş anlamlıdır.Uygulamasız ve sadakatsiz ihlasa gelince o da boşuboşunadır.Nitekim ulu Allah sırf kendi rızasından başka amaçlar taşımakla gölgelenmiş ve şaibelenmiş ibadetler hakkında şöyle buyuruyor: 'Kafirlerin işlemiş oldukları amelleri,havaya saçılmış,boşuboşuna işlenmiş hareketler sayarız (Furkan'23)'.

Peygamberimiz aynı konuda şöyle buyuruyor:Ameller niyetlere bağlıdır.Herkes niyet ettiğini elde eder.Buna göre kim Allah'a ve O'nun Resulüne yönelmiş ise,o Allah'ın ve Resulünün peşindedir.Buna karşılık kim dünyaya yönelirse onu elde eder veya kim bir kadına yönelirse onu nikahlar.Kısaca insan neyin peşinde koşarsa ona yönelmiş olur (3)"

"Şunu söylemek istiyorum:Davranışlar,kendi başlarına dini ve dünyevi diye vasıflandırılamazlar.Davranışlara bu iki vasıftan birini kazandıran faktör,bu davranışları ortaya koyan kimsenin dinin egemenliği altında olup olmamasıdır.Buna göre aynı davranışı iki ayrı kişi ortaya koyabilir ve davranışlardan birine dinidir denirken,öbürüne dünyevi vasfı verilebilir.Eğer amaç;Allah ise davranış dini,buna karşılık eğer amaç Allah'tan başka bir şey ise davranış dünyevidir.Aşağıdaki hadis-i şerif bu inceliği gayet kesin bir şekilde açıklamaktadır:Ameller niyetlere bağlıdır.Herkes niyet ettiğini elde eder.Buna göre kim Allah'a ve O'nun Resulüne yönelmiş ise,o Allah'ın ve Resulünün peşindedir.Buna karşılık kim dünyaya yönelirse onu elde eder veya kim bir kadına yönelirse onu nikahlar.Kısaca insan neyin peşinde koşarsa ona yönelmiş olur (4)"

"Yüce Allah mealen şöyle buyurmaktadır:'İman edip salih amel işleyenler ise Naim cennetlerindedirler (Hac'56)';Yani kalpleri ile iman edip,Allah'ı ve Resulünü tasdik edenler,bildikleri gereğince amel edenler,kalpleri,sözleri ve amelleri arasında uyum bulunanlar.Bunlar Naim cennetlerindedirler.Onlar için bitmeyen,sonu gelmeyen,yok olmayan,kalıcı nimetler vardır.'Kafir olup ayetlerimizi yalanlayanlara gelince,onlar için küçültücü bir azap vardır (Hac'57)'.Yani;Kalpleri hakkı inkar edip,reddeden,onu yalanlayan,resullere muhalefet eden ve hakka uymayıp büyüklük taslayanlara gelince,onlar için büyüklenmelerine ve haktan yüz çevirmelerine karşılık olarak küçültücü bir azap vardır.Yüce Allah'ın 'Şüphesiz bana ibadeti büyüklüklerine yediremeyenler,yakında hor ve hakir olarak cehenneme gireceklerdir (Mümin'60)' buyruğuna benzemektedir (5)"

"Hz Aişe; 'Vermeleri gerekeni verirken Rablerinin huzuruna dönecekler diye kalpleri ürperenler (Mü'minun'60)' buyruğunda hırsızlık yapan,zina eden,içki içen ve bunları yaparken yüce Allah'tan korkan kişiler mi kasdedilmektedir? dedim.Allah Resulü (s.a.v) şöyle buyurdu:Ey Ebu Bekir'in kızı,ey sıddıkin kızı hayır.Kasdedilenler;namaz kılıp,oruç tutmak ve sadaka vermekle birlikte yine de bunlar kabul edilmezler diyerek yüce Allah'tan korkanlardır (6)"

"Kulun her türlü işinde belli bir niyeti bulunmalıdır.Hareketi de,hareketsizliğide niyetle olmalıdır.Bir şeye koşması veya terketmesi de niyete binaen olmalıdır.Her türlü dünyevi ve uhrevi iş ve amelin belkemiğini oluşturan hareket ve sükün (=hareketsizlik/durağanlık) kulun hesaba çekilecek fiillerinin başında gelir.Kul,her ikisindede belli bir niyete sahip olmak ve ihlaslı davranmak durumundadır. Kul,hareket ve hareketsizlik kapsamında değerlendirilen bütün fiillerinin Allah rızasına uygunluğuna dikkat etmelidir (7)"

Kaynak= İsmail Ekinci

(1-En'fal'2...4);(2-Maide'6);(3-İmam Gazali / El Munkizü Mine'd Dalal / bkz:44);(4-İmam Gazali / El Munkizü Mine'd Dalal / bkz:276-277);(5-İbn Kesir / Tefsiru'l Kur'an'il Azim -İbn Kesir Tefsiri- / C:7 / bkz:390);(6-İbn Kesir / Tefsiru'l Kur'an'il Azim -İbn Kesir Tefsiri- / C:7 / bkz:444);(7-Ebu Talib el-Mekki / Kalplerin Azığı - Kutü'l Kulub - / C:4 / bkz:59)


.

DOSTMUSUN DÜŞMANMISIN - KÖTÜ ARKADAŞLIK-1

KİMLERLE ARKADAŞ OLMALIYIM

"Bir kısım insanlar da Rahman'dan yüz çevirip şeytanla dost olmuşlardır.Onlar ; yaptıkları kötülüklere,işledikleri suçlara rağmen kendilerini hala doğru yolda sanarlar.Hatta başkalarını da gittikleri yola çağırmakla iyilik ettiklerini sanırlar.Oysa onlar,peşlerine takıldıkları şeytanla birlikte kendilerini helaka sürükledikleri gibi aldatıp peşlerine taktıkları kimseleri de helaka sürüklemektedirler.Böylesine şaşırmış kimselere Hakk'ı duyurmak ve doğru yola çevirmek gerçekten çok zordur (1)"

İşte aslında bu açıklamaya istinaden pek fazla söylenecek bir söz yoktur.Çünkü tamamen günümüzün arkadaşlıklarını,dostluklarını anlatmaktadır.Arkadaşlarınızı yada arkadaş ortamı olanları yada o ortama şahit olanlar mutlaka olmuştur. Kendisinin günaha girmesi yetmiyormuş gibi kendisiyle beraber arkadaşını da çağırıyor.Kanka,aga,kardeş vs vs şekilde ithamlarla kendi düştüğü bataklığa arkadaşını batırmaktan çekinmiyor.Gelmiyorum diye karşılık verince de bu sefer de hesaplar benden kardeşim,canın sağ olsun vs vs kelimeler kullanarak dostunu,arkadaşını kandırıyor.Gerçi buna dostluk değil düşmanlık derler ya orası da farklı bir mevzu.Nitekim böyle kötü arkadaş edinenlere yani yüzünü Hakk'tan çevirmiş kişilerle birliktelik dostluk kuranlara istinaden Yüce Allah "Biz onlara birtakım arkadaşlar musallat ettik de onlar önlerinde ve arkalarında ne varsa hepsini bunlara süslü gösterdiler. (2)".Zaten yüzünü Hakk'tan çevirenin Hakk'ı razı edecek şeyler yapması da ya imkansızdır yada çok nadirdir.Bu yüzden günahtan sevaptan haberi olmadığı için ve bir bilgiye dayanmadığı için tamamen kendi mantığına aklına göre hareket ederek güzeli çirkin, yanlışı doğru görecek ve eğer farkedemezse bir ömür boyu bu böyle devam edecektir ki sonu da Allah muhafaza cehennemi boylamaktır.

"İşte bu sebeple kişi ; hareket ve davranışlarını benimsemediği ve beğenmediği kimselerle uzun zaman beraber kalmamalıdır.Eğer böyle kimselerle uzun süre düşüp kalkarsa,kendisinde çok büyük değişikliklerin olduğunu hisseder.Önceden hoşlanmadığı ve nefret ettiği bu gibi hareketlere yavaş yavaş alışır ve bir müddet sonra da artık onlardan etkilenmez olur.Çünkü kendisini bu hareketlerden alıkoyan kendisinin onları suç saymasıydı.O hareketleri devamlı olarak görünce küçümsemeye ve en sonunda da kalben onlara değer vermemeye başlar.Büyük günahların devamlı olarak işlendiğini görünce,küçük günahları önemsemez olur.Bu sebepledir ki,zenginlerin yanında olan kimse kendine kıymet vermez ve kendisini bir hiç olarak görür.Fakirlerle beraber olanlar ise ellerindeki nimetlerin kıymetini bilirler.İtaat edenler ve isyankar olanlara bakmak da böyledir (3)"

Aslında bu konuda en büyük düşman televizyonlardır ki 'Görsel Medyanın Afetleri' başlığı altında maddeler halinde sıraladım.Tabi ki bunlar daha fazladır ancak öne çıkanları aktarmakla yetinme gerekliliği hissettim.İşte nasıl ki ben izliyorum ama uygulamıyorum diyen insanlar bir zaman sonra o anormal gördüğü sinirlendiği lanet okuduğu şeyleri normal görüyor aynı şekilde Hakk'ın razı olmayacağı bir ortamda bulunan insan da aynı şekilde bir zaman sonra anormal gördüğü şeyleri normal görecektir ve başkasının karakterini hiç farkında olmadan çalacaktır.sonuçta da kendi benliğini kaybedecek aklı,fikrini düşüncelerini tamamen başkasının kontrolüne vermiş olacaktır. Oysa soracak olsan öyle bir şey yok,olmaz diyecek ama doğruları inkar etmen onların varlığını ve doğruluğunu değiştirmeyecektir.

Oysa mü'min mü'minin,kafir de kafirin dostu iken ne diye kafiri kendine dost ediniyorsun da mü'min dostundan yüz çeviriyorsun.Oysa Yüce Allah'ın "Müminler, müminleri bırakıp da kâfirleri dost edinmesin. Kim bunu yaparsa, artık onun Allah nezdinde hiçbir değeri yoktur. (4)"_"Ey iman edenler! Kendi dışınızdakileri sırdaş edinmeyin. Çünkü onlar size fenalık etmekten asla geri durmazlar,(5)" buyruğunu işitmedin mi?."İşte siz öyle kimselersiniz ki, onlar sizi sevmedikleri halde siz onları seversiniz.(6)"

"İş işten geçtikten ,yani dünya hayatı sona erip tövbe etme,Sırat-i Mustakim'e yönelme imkanı kalmadıktan ve mahşer yerinde hesaplar görülüp hak edenlerin cehennemin yolunu tuttuktan sonra yoldan sapan ve saptıranlar hem mahşer yerinde hem de cehennem de buluşunca birbirlerine sitem edeceklerdir.Şeytan diyecek ki size Allah'da vaat etti,ben de vaat ettim.Allah gerçek olanı ve olacak şeyleri söyledi ve vaadinde doğru çıktı.Ben ise,size boş ve olmayacak şeyleri vaat ettim,boş yere Allah'a güvendirdim.Şu anda ben yalancı çıktım.Şimdi beni kınamayın.Zira ben sizi zorlamadım Siz benim size apaçık bir düşman olduğumu biliyordunuz.Bu durumda benim size doğru şeyleri vaat etmeyeceğimi de bilmeli değil miydiniz ? (7)"

"Ey iman edenler! Eğer kâfirlere uyarsanız, gerisin geriye (eski dininize) döndürürler de, hüsrana uğrayanların durumuna düşersiniz.(8)". Bu yüzdendir ki ya mü'min yani Allah,Kitap,Sünnet,Sevap, Günah,Cennet,Cehennem bilen insanı dost edinin yada dost edinmekten uzak durun.Çünkü dostun hangi yol üzereyse,sende aynı yol üzere gideceksindir ki bu hadis-i şerifler de geniş bir şekilde yer almaktadır.

1.Bölümün Sonu

Kaynak=İsmail Ekinci

(1-(M Zeki Duman / Beyanu'l-Hak / C:2 / bkz:270)) : (2-Fussilet Süresi'25) ; (3-İmam Gazali / el-İhya / C:2 / bkz:687) ; (4-Al'i İmran Süresi'28) ; (5-Al'i İmran Süresi'118) ; (6-Al'i İmran Süresi'119) ; (7-M Zeki Duman / Beyanu'l-Hak / C:2 / bkz:389) ; (8-Al'i İmran Süresi'149)

DOSTMUSUN DÜŞMANMISIN - KÖTÜ ARKADAŞLIK-2

ARKADAŞ OLDUKLARINI GÖZDEN GEÇİR

Yüce Allah şöyle buyurmaktadır;
"Müminler, müminleri bırakıp da kâfirleri dost edinmesin. Kim bunu yaparsa, artık onun Allah nezdinde hiçbir değeri yoktur. Ancak kâfirlerden gelebilecek bir tehlikeden sakınmanız başkadır. Allah, kendisine karşı (gelmekten) sizi sakındırıyor. Dönüş yalnız Allah'adır. (1)

"Çünkü mü'minler mü'minlerin,kafirler de birbirlerinin velisi ve dostudurlar ;hepsi kendisinden olanın tarafını tutar.hukukunu savunur, gerektiğinde himaye ederler.'Kâfir olanlar da birbirlerinin yardımcılarıdır. Eğer siz onu (Allah'ın emirlerini) yerine getirmezseniz yeryüzünde bir fitne ve büyük bir fesat olur (2)'.veya; Mü'minleri bırakıp da Allah'a düşman olanları kendisine veli ve dost edinen kimse, Allah'ın dininden ya da Allah'ın velayetinden/himayesinden hiç bir pay almamıştır (3)".

"Mü'min mü'minin,kafir de kafirin dostu olduğu halde siz,bu bilinç ve yükümlülükle velayet görevinizi ifa etmezseniz veya bu gerçeğe rağmen mü'minleri bırakıp kafirleri kendinize veliyyü'l-emr edinir;onlara sığınır yada onları himaye etmeye kalkışırsanız,elbette yeryüzünde büyük fitne zuhur eder,egemenlik başkasına geçer,haklarınız çiğnenir,savunma zemini bulamaz,perişan olursunuz (4)".

Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.v);
Münafıkın alameti üçtür.
1-Söylediği zaman yalan söyler
2*Söz verir sözünde durmaz
3-Emanete ihanet eder buyurmaktadır

Şimdi sorarım size! Allah Teala ben sizin Rabbiniz değil miyim dediğin de,her kul 'elesti bi rabbiküm' demedi mi.Herkes Rabbimiz Sensin diye Allah'a söz vermedi mi verdi.Bu durumda Allah'a karşı yalan söyleyen daha doğrusu Allah'a karşı verdiği sözde durmayan insanın ne söylediği sözden emin olunur,ne de emanete riayet edeceğinden emin olunur.Allah'ın "... namaz belirli vakitlerde müminlere farz kılınmıştır (5)" şeklinde buyurduğu bir farz-ı görevi emaneti sahibine teslim etmeyen bir insanın da arkadaşına dostuna yada farklı bir kişinin emanetine ihanet etmesi pek ala mümkündür.O dost dediğiniz,kardeş dediğiniz,kardeşten daha yakın gördüğünüz, uğruna anne-babanızla kötü olduğunuz arkadaşlarınız öyle bir an,öyle bir zaman gelir ki değil emanet senin namusuna bile yan bakar.Kaldı ki bunların dostluğu arkadaşlığı kaya üzerine boşaltılan suya benzer. Ama kalıcı değildir kayar gider.

"İnkâr edenler sanmasınlar ki, kendilerine mühlet vermemiz onlar için daha hayırlıdır.Onlara ancak günahlarını arttırmaları için fırsat veriyoruz. Onlar için alçaltıcı bir azap vardır. (6)"."Eğer benim yolumda savaşmak ve rızamı kazanmak için çıkmışsanız, benim de düşmanım, sizin de düşmanınız olanlara sevgi göstererek, gizli muhabbet besleyerek onları dost edinmeyin (7)". Peki insan kendine sormaz mı hiç! Allah'ın düşman olduğu insandan sana dost olur mu? Allah'ın sevmediği kula sevgi göstermek kişinin Allah'ın sevgisinden uzaklaşmasına,uzak kalmasına neden olmaz mı? Allah'ın azabından korkmayan birisinin senin aleyhine yapacağı bir vukudan dolayı korkması beklenir mi ? Ha belki ilk başta imkanlar vermediği için korkar da fırsatına düşürdüğü zaman bir adım bile geri atmaz.Oysa bu korkusu insanlardan veya başka sebeplerden değil de Allah'ın azabına maruz kalmaktan dolayı olsaydı ne güzel olurdu!

Oysa Yüce Allah "(Allah'ın yasaklarından) sakınma üzerinde yardımlaşın, günah ve düşmanlık üzerine yardımlaşmayın. Allah'tan korkun; çünkü Allah'ın cezası çetindir (8)" buyurmaktadır.Ama bizim genç nesil ne yapıyor.Sırf eğlence olsun diye makara olsun diye bar,disko, gazino,alkol vs vs rezilliklerin içine hiç Allah'ın azabını düşünmekten sazan gibi atlıyor.Oysa atladığı şey dünyada eğlence ahirette azap.Nitekim Yüce Allah buna işaretle şöyle buyurmaktadır: "Biz gökleri, yeri ve ikisinin arasındaki varlıkları eğlenmek için yaratmadık! (9)"_"bu dünya hayatı geçici bir oyun ve eğlenceden başka bir şey değildir (10)"

"Haydi diyelim, siz bu dünya hayatı bakımından onları savundunuz, peki yarın kıyamet günü kim Allah'a karşı onları savunacak? Yahut kim onların vekili olacak? (11)".Yukarı da demiştik ya herkes ancak dengini savunur.Nasıl ki kurtla kuzunun arkadaşlık etmesi beklenemez, artıyla eksi,siyahla beyaz birbirine zıttır;aynı şekilde Hakk'tan uzaklaşan birisinin de yüzünü Hakk'a dönen kişiyi haklı görmesi pek ihtimal dahilinde değildir.Neden mi diye soracak olursanız onların mantığına göre biz yada bizler veyahut o şekilde yaşamak için mücadele gösterenler geri kafalı,dar görüşlü insanlar, hem hangi asırda yaşıyoruz savsatası içinde kendilerini haklı çıkarmak için debelenip dururlar.Oysa yol belli,yapman gereken o yolda yürümek.Ancak sen Allah'ın ve Resulü'nün gösterdiği yolda değil de ben kendi yolumu çizerim diyorsan eğer inşallah o yol seni cehennem çukurlarına tıkar ki zaten bu mantıkla hareket edersen de gideceğin yer orasıdır.Her şey açık ve net bir şekilde Allah'ın kitabı Kur'an-ı Kerim'de ve Resulü'nün ifadeleriyle açıktır.Tabi ki yine de en doğrusunu ancak Allah bilir.

Dostunuzu,arkadaşınızı yada muhattab aldığınız kişileri (mecburiyetler müstesna o da iş icabı) bir kez daha göz den geçirin ve ;

"Sen de ki: "Ya Rabbî! Şeytanların vesveselerinden,Onların yanımda bulunmalarından Sana sığınırım! (12)"

Kaynak=İsmail Ekinci

(1-Al'i İmran Süres,'28) ; (2-Enfal Süresi'73) ; (3-M Zeki Duman / Beyanu'l-Hak / C:3 / bkz:196) ; (4-M Zeki Duman / Beyanu'l-Hak / C:3 / bkz:178) ; (5-Nisa Süresi'103) ; (6-Al'i İmran Süresi'178) ; (7-Mümtehine Süresi'1) ; (8-Maide Süresi'2) ; (9-Duhan Süresi'38) ; (10-Ankebut Süresi'64) ; (11-Nisa Süresi'109) ; (12-Mü'minun Süresi'97-98)