Ayasofya Ne Zaman ve Nasıl Tekrar Cami Olur

1. Müslümanlar İstanbul da dünyanın en büyük ve en güçlü "Bizans Araştırmaları Enstitüsü"nü kurdukları; yüzlerce Müslüman gencin bu sahada birinci sınıf uzman olarak yetiştiği, Bizans konusunda yüzlerce değerli tarih, sanat kitabı yayınlandığı zaman.

2. Ayasofyanın mihrabına geçecek, minberine çıkacak, kürsüsüne oturacak imamların, hatiplerin, vaizlerin Fatih Sultan Mehmed gibi beş-altı lisanı iyi bildikleri, bu lisanlarla konuşabildikleri, yazabildikleri, düşünebildikleri zaman. Tabii ki, bu lisanlardan birinin mutlaka Grekçe olması gerekir.

3. Ayasofyanın minarelerine çıkıp ezan okuyacak müezzinlerin Pavarotti yi solda sıfır bırakacak derecede sese, musikî bilgisine, edaya, üslûba sahip oldukları; bunları dinleyen sanat kültürüne sahip yabancıların okunan nağmelere hayran kaldığı zaman,

4. Yüksek tabaka, temsilci, Müslüman kadınların tesettür kıyafetlerinin dünyanın en sanatlı, en zarif, en estetik kıyafeti olduğu zaman,

5. Başta İstanbul Müslümanları olmak üzere, Türkiye Müslümanlarının dünyanın en fazla kitap okuyan, sanata ve kültüre önem veren topluluğu haline geldiği zaman.

6. Mimarlıkta, dekorasyonda, güzel sanatlarda İstanbul Müslümanlarının bütün dünyaya, bütün insanlığa ışık saçtığı, yol gösterdiği, örnek ve model olduğu zaman.

7. Müslümanların İstanbulda açtıkları kolejlere ve üniversitelere, yabancı ülkelerdeki gayr-i müslimlerin bile çocuklarını öğrenci olarak yazdırmak için sıraya girdikleri zaman.

8. İnsanlıkta, kibarlıkta, nezakette, görgüde, mürüvvette, ahlâk ve fazilette İstanbul Müslümanlarının dünyanın birinci taifesi olduğu zaman.

9. İstanbul Müslümanları, dizayn/tasarım konusunda İtalyanları da geçerek dünya birincisi oldukları zaman.

10. Müslümanların, insan ve dünya boyutlarına uygun en dengeli, en tabiî, fıtrata en uygun medeniyet nizamını kurup uyguladıkları zaman.

Bugünkü halimizle, sittîn (altmış) sene "Ayasofya açılsın, Ayasofya açılsın..." diye bağırsak, hiçbir faidesi olmaz. Ayasofya lâfla açılmaz, Ayasofya kendi kendine açılmaz, Ayasofya durup dururken açılmaz...

Ayasofya, hürriyet gibidir. Hürriyet verilmez, alınır...

Ayasofyayı 21 yaşında cami yapan Fatih Sultan Mehmed Han zamanının en bilgili, en medenî, en olgun, en faziletli hükümdarıydı.

Bir milyon Müslümana binerlik tesbihler verilse, bunların her biri yetmiş bin kere "Ayasofya açılsın... Ayasofya açılsın... Ayasofya açılsın..." diye çekseler, yekûn olarak 70 milyar eder; Ayasofyanın kapıları biz Müslümanlara bir milimetre bile aralanmaz.

Elli seneden beri, "Ayasofya açılsın..." diye bağırıyoruz. Arpa boyu yol gidebildik mi Bendeniz 1960 lı yıllarda sadece bir nüsha yayınlanan"AYASOFYA" adında bir de gazete çıkartmıştım.

Ayasofya bir semboldür. Bizim hürriyetimizin, haysiyetimizin sembolü. Biz, bugünkü durumumuzla ne hür olabiliriz, ne de haysiyetli Müslümanlar olabiliriz.

Bizi bu hale kimler getirdi

Sakın kendimizi aldatmayalım. Bizi bu hale dinsizler, masonlar, Pembeler, şunlar bunlar getirmedi.

Sorumluları, suçluları, kabahatlileri görmek mi istiyoruz O halde hemen aynaların önüne koşalım...

İslâmiyet in bizi hür kılacak, yüceltecek, üstün hale getirecek, güçlendirecek ne kadar hükmü, temel prensibi varsa bunların hiçbirini hayata uygulamıyoruz.

*Dinimizin eyleme ait en büyük emri, beş vakit namaz kılmaktır. Bugünkü Müslümanların kaçta kaçı bu farîzayı hakkıyla eda ediyor. Bence yüzde onu geçmez.

*Şeriatımız ve fıkhımız, hür ve mukîm erkeklerin farz namazları cemaatle kılmaları gerektiğini söylüyor. Namaz kılan yüzde onun, ne kadarı cemaatle kılıyor Maalesef çok azı.

* Dinimiz bize ilim öğrenmeyi emrediyor. İlme, irfana, kültüre, hikmete değer veriyor muyuz Kaçta kaçımızın evinde özel kütüphanesi var Kaçta kaçımız faydalı ve değerli kitapları okuyor Kaçta kaçımız ehliyetli ve icazetli hocalardan ders alıyor

*Dinimiz bize birliği emrediyor. Peygamberimiz "Cemaat rahmettir, tefrika azaptır" buyuruyor. Yüce Kuran, "Allah ın ipine hep birlikte, toptan yapışınız. Sakın ayrılıp parçalanmayınız, birbirinize düşmeyiniz. Sonra gücünüz, kuvvetiniz, devlet ve şevketiniz elinizden gider" diye haber veriyor. Biz ne yapıyoruz Bin türlü hizbe, fırkaya, parçaya, zümreye, cemaate ayrılmışız; birbirimizden kopmuşuz, hattâ nicemiz din kardeşiyle çekişip tepişiyor.

* Dinimiz bize "Sizden olmayanları taklit etmeyiniz, onlara benzemeye çalışmayınız. Kim bir kavme benzemek için çalışırsa, ondan olur..." uyarısında bulunuyor. Biz ise, dinsizler, inkârcılar, sapıklar kertenkele deliğine girseler, peşlerinden gidiyoruz.

*Dinimiz bize kanaatli yaşamayı; israftan, gösterişten, aşırı tüketimden, lüksten kaçınmayı emrediyor. Kur ân-ı Kerim de, müsrifler yani savurganlar "Şeytanın kardeşleri" olarak kötüleniyor. Biz ise, elimize fırsat geçti mi, lüks, israf, gösteriş konusunda sanki kuduruyoruz.Lüks meskenler, lüks yazlıklar, lüks otomobiller, lüks giysiler, lüks yemekler, lüks mobilyalar... Bu konuda Peygamberimizin, Ashab-ı kiramın, selef-i sâlihînin, evliyaullahın, olgun ve sâlih Müslümanların tersine bir yol tutturmuşuz.

*Peygamberimiz, Yaşadığı zamandaki İmam-ı Kebire biat etmeden ölen kimse, sanki cahiliyet ölümüyle ölmüş olur" diyerek bizi biatsizlik konusunda uyarıyor ve korkutuyor... Bizim ise, bu tarakta bezimiz yok. İmammış, Emîrmiş, bizim gündemimizde böyle maddeler mevcut değil.

*Dinimiz bize bilgi, aksiyon, estetik konusunda karşıtlarımızdan daha üstün, daha güçlü, daha vasıflı olmayı emrediyor. Biz ise, faydasız dünya meşgaleleri, dedikoduları, faaliyetleriyle vakit öldürüyoruz.

*Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem), insanlığa en yüksek ahlâkın örneği ve modeli olarak gönderilmiştir. Gerçek bir İslâm toplumunda diz boyu ahlâksızlık olmaz. İslâm toplumunda mal, can, ırz, inanç güvenliği vardır. İslâm toplumunda, zengin bir azınlık haddinden fazla yiyip içer, zevk u sefa sürerken, fakir çoğunluk açlık, zaruret, sıkıntı, sefalet içinde sürünmez. Bizim toplumumuz böyle mi

* Dinimizin en temel farzlarından biri de, emr-i mâruf ve nehy-i münker yapmaktır, yani iyiliği emretmek, kötülüğü de yasaklamak ve engellemektir. Bu farîzayı toptan terk eden bir İslâm toplumunun başına azap ve felaket geleceği kesin olarak bildirilmiştir.

Ayasofya, biz Müslümanlara kutsal bir emanet olarak verilmişti. Biz bu emanete riayet etmedik, elimizden alındı. Bugünkü kafada gidersek, korkarım, İstanbul da elimizden gider.

Cenaplar, hanımlar!.. Faydasız ve boş edebiyatı, kuru gürültüyü bırakalım da, dinimiz bize ne emrediyorsa onları yapmaya çalışalım. Başka kurtuluş yolu yok.

Allahın yardımını mı istiyoruz O halde, önce biz, iktidarımız nisbetinde kendimize yardım edelim. Namazla, ihlâsla, ahlâkla, faziletle, ilimle, irfanla, hikmetle, hayır ve hasenatla, küçük ve büyük cihadla, birlik ve beraberlikle, biatla kendimize yardım edelim. Böyle yaparsak Allahın yardımı, nusreti, avni tecelli edecektir.


 

Türkçe Meselesi

İslami ilimler ikiye ayrılır: Âlet ilimleri, âlî ilimler. Âlet ilimleri amaç değil, vasıtadır. Onlar öğrenilmeden yüce ilimlere merdiven dayamak mümkün olmaz. Nedir bunlar Arapça sarf, nahv, iştikak, bedi , beyan, aruz, mantık ve saire.

İslâm kültürünün de böyle iki çeşit ilmi vardır. Biz Türkiyeli Müslümanlar için âlet ilimleri zengin, edebî, yazılı Türkçe nin grameri, lügati, ıstılahlarıdır, edebiyat kültürüdür.

Kesin olarak beyan ediyorum:

Üç-beş yüz kelimeli sokak, çarşı-pazar, iletişim, konuşma Türkçesiyle Türkiye Müslümanları kesinlikle hürleşemez, zilletten kurtulup izzet bulamaz, bağımsız olamaz, haysiyetli bir hayat süremez.

Zengin, edebî, yazılı medeniyet Türkçesini iyi bilmek, Müslümanların okumuş tabakası için mecazî mânâda, dolaylı bir farzdır.

Edebî zengin Türkçe sadece edebiyatçılara mı gereklidir

Hayır!.. Her okumuş, tahsilli, yüksek tabaka mensubu, temsilci Müslümana şarttır, bir nev i farz-ı ayındır.

Doktor da olsa, mühendis de olsa, jeolog da olsa, işletmeci veya otelci de olsa...

Bizim ana dilimiz, genel kültür dilimiz, medeniyet dilimiz Türkçedir. Arapça din dilimizdir.

Şu anda edebî, medenî, zengin, yazılı lisan bakımından acınacak derecede fakir vaziyetteyiz.

Üç-beş yüz kelimelik Türkçe ile köy olmaz, kasaba olmaz, medeniyet ve kültür olmaz.

Lisan bakımından bedevî vaziyetteyiz. Bedevîden de aşağıyız.

Bu hale nasıl gelmişiz, nasıl getirilmişiz

Düşmanlarımız bizi kolay idare etmek, daha doğrusu gütmek için dilimizi bozmuşlar, dilde kopukluk meydana getirmişler, dilimizi son derece fakir ve yetersiz hale getirmişlerdir.

Biliyorsunuz bu bozma işinin başında, hayatı boyunca adını tamam şekilde hiç yazmayan, sadece (A.) yazan bir gayr-i müslim bulunmuştur.

Bir Müslüman toplum zengin ve edebî lisanını yitirirse hürriyetini, bağımsızlığını, haysiyetini de yitirir.

Bir Müslüman toplum seksen sene önce vefat etmiş dedelerinin, ninelerinin, ecdadının mezar taşlarını okuyamayacak hale düşmüşse o, mahv olmuş, bitmiş demektir.

1950 li yıllarda, 60 lı yıllardaMüslüman kesimde lisan meselesi üzerinde önemle duran aydınlar, büyükler, üstadlar, fikir adamları bulunuyordu. Müslümanların gündeminde "Türkçe Meselesi" vardı.

Maalesef şu anda, bazı cılız feryatlar dışında bu meseleyi unutmuş, gündemden çıkartmış vaziyetteyiz.

Dil konusundaki oldu-bittiyi zelilâne ve gafilâne kabul etmiş durumdayız.

Açık konuşuyorum:

Lisan meselesini halledemezsek, zengin, edebî, yazılı, kopuksuz Türkçeye dönemezsek kurtulamayız.

İslâm sadece, dar mânâda bir din ve inanç değildir. İslâm bir medeniyettir, İslâm bir dünya nizamıdır, İslâm bir hayat tarzıdır, İslâm bir kültürdür. Bütün bunlar ancak ve ancak zengin bir lisanla ayakta durur.

*Büyük medeniyetlerin büyük edebiyatçıları olur.

*Büyük medeniyetlerin büyük tarihçileri olur.

*Büyük medeniyetlerin büyük şâirleri olur.

*Büyük medeniyetlerin büyük fikir adamları olur.

Böyle adamlar yetişmesi için çok zengin, çok ufuklu, çok derin, çok geniş bir lisan olması gerekir.

Zekâ özürlüler seviyesindeki bir sokak, çarşı-pazar, iletişim Türkçesiyle hiçbir şey yapamayız.

Şu ülkede on milyonlarca Müslüman, üzerlerine ölü toprağı serpilmişçesine gaflet ve miskinlik içindedir.

Onları harekete getirecek şâirlerimiz nerededir

Neşideleriyle milyonları meydanlarda toplayacak ediplere muhtacız.

Varoş, gecekondu, bedevî edebiyatıyla nereye kadar gidebiliriz, ne yapabiliriz

Milyonların gönüllerini titreşime getirecek epik şiirler, toplardan, bombalardan daha güçlüdür.

Bugünkü arı, duru, sade suya tirit, fakir, zavallı uyduruk Türkçe ile artık Mehmed Âkif gibi bir şâir çıkmaz.

Olanak, olasılık, imge, simge, betik, düttürü, şarbay, oldurgaç, gümürtü kelimeleri ruhları harekete getirmez.

Böyle kelimeler yığınları ağlatmaz, güldürür.

Bugünkü dille eski muhteşem şarkılar yazılamaz.

Zengin Türkçe bundan yüz yıl önce dünyanın en büyük diliydi. Teknik tâbirler ve kelimeler bakımından belki bazı noksanları vardı ama edebî boyutları çok genişti.

Yahya Kemal şiirlerini sade ve uyduruk Türkçe ile yazmadı.

Necip Fazıl öztürkçeci değildi.

Ecdat ordularını coşturan mehter neşideleri uyduruk Türkçe ile terennüm edilemez.

Şu birtakım İslâmcılara bakınız:

Ellerine para, imkân, fırsat geçince en lüks otomobillere kuruluyor, en pahalı cep telefonları ile konuşuyorlar, son moda markalı elbiseler giyiniyorlar ama kullandıkları Türkçe nasıl bir Türkçedir Zengin midir, fakir midir

Konuşurken ve yazarken gramer hatâsı yapan, kelimeleri yanlış kullanan adam İslâm ı temsil edemez.

Her hafta bu ülkenin yetmiş küsur bin camiinde cuma hutbesi okunuyor. Milyonlarca cemaat içinden birkaç kişiyi ağlatan, heyecanlandıran, feryat ettiren, gömleğini yırttıran bir hutbe metni ve bir hatip gördünüz mü

İslâm elbette alt tabakanın dinidir ama bir "Alt tabaka dini" değildir:

Bu nice tahribattan sonra bütün okumuşlara zengin ve edebî Türkçe öğretmek mümkün olamaz. Lakin, okumuşların hiç olmazsa bir kısmını kurtarmak için plan program yapılması, çalışmalara başlanması gerekir.

Bu memlekette en az birkaç milyon insan 1920 lerin zengin ve medenî Türkçesine dönmelidir. Öyle bir Türkçe ile yayınlanan gazete, dergi ve kitaplara sahip olmamız gerekir.

Günde on kelime ve tâbir öğrensek, beş sene sonra zengin Türkçeye sahip oluruz.

Müslümanları aldatan, uyutan, sömüren, yanlış yollarda yürütenler benim yazılarımdan hoşlanmazlar.Bunu tabiî karşılamak lazımdır.



.

Dil Felaketi

Gerçekten nefis bir kitap... Ben nefis sıfatını her güzel şey için kullanmam. Hatta bu kitaba enfes demek gerekir. Şimdi zengin Türkçeyi bilen hemen hemen kalmadı, enfes, en nefis demektir. Kitap Fransızca, ismi "ISTANBUL, BOSPHORE et DARDANELLES". Fransa da Gallimard Yayınevi çıkartmış, 408 sayfa. İçinde irili ufaklı binden fazla resim bulunuyor. Mübalağa etmeden söylüyorum, bu 400 küsur sayfalık kitaba 4 bin sayfalık bilgi doldurmuşlar. Böyle bir eser ortaya koydukları için Fransızları takdir etmek gerekir. Kalabalık bir heyet tarafından yazılmış, hazırlanmış, tertib edilmiş. Bir turist rehberi gibi görünüyor ama tek başına bir ansiklopedi. Dostlarımdan bir doçent kitabı görünce "Ben bununla öğrencilerime bir sene ders okutabilirim" dedi.

Eserin 46 ncı, 47 nci, 48 inci sayfalarında Türk lisanı anlatılıyor. O kısımdan kısa bir paragrafın tercümesini okuyucularıma sunuyorum:

REFORMUN SONUÇLARI

"Dildeki zorbaca kopukluğa, bir de Arapça alfabenin yasaklanması eklenince ortaya bir felaket çıktı. Lisan ve edebiyat eğitiminin Arap yazısı ile olması, Latincede ve eski Yunancada olduğu gibi, büyük bir kültürün temellerini teşkil edecekti. Cumhuriyet çocukları, mimarlık ve tarih bakımından çok zengin bir ortam içinde olmalarına rağmen (Osmanlı arşivlerinde 55 milyondan fazla [Arap yazısıyla] belge var) dedelerinin mezar taşlarını okuyabilmekten acizler!" (s. 47)

Kitapta bizim alışık olduğumuz için farkına varmadığımız çok önemli bir realiteye de dikkat çekiliyor. Türkler baş, el ve vücut işaretleriyle anlaşıp konuşuyorlar deniliyor. Bu konuda, ressam çizgisi ile on da resim basmışlar, inşaallah bunların temiz fotokopilerini çektirip bir yazımda okuyucularımın dikkat ve ibret bakışlarına sunacağım.

Bakın, akıllı ve kültürlü Fransızlar bile bizdeki şu mahut dil devrimi için "felaketle sonuçlandı" hükmünü verebiliyorlar. Biz ise, dil sadeliğini, öz Türkçeyi bir başarıymış gibi görüyoruz.

Birtakım güçlükler ferdlere ve toplumlara güç, vasıf ve üstünlük kazandırırlar. Lisanın, yazının zorluğu bu cümledendir.

Japonya da üç çeşit yazı var, üçü de çok çetrefil, öğrenilmesi hayli zor. Japonlar öğrenmeye küçük yaştan başladıkları zor yazılarıyla güçlü, vasıflı ve üstün olmuşlardır.

Efendim, halk yüksek tabaka Türkçesini anlamıyormuş...

Bundan tabii ne olabilir Her ülkede iki lisan vardır, birincisi herkesin konuştuğu günlük iletişim vasıtası, sokak, çarşı-pazar lisanıdır, bunu öğrenmek için ilkokula bile gitmeye lüzum yoktur. Bu lisanın hacmi birkaç yüz kelimedir. Bunun yanında bir de, konuşulmayan, yazılan edebî, zengin kültür lisanı bulunur. Bunda on binlerce kelime, kavram yer alır. Medeniyet bu ikinci lisanla olur. Bir toplum yazılı, edebî, zengin lisanını yitirince bedevîleşir ve geri kalır.

1950 li, 60 lı yıllarda Türkiye nin gündeminde "Türkçe Meselesi" vardı. Birtakım profesörler, okumuşlar, aydınlar bunu tartışıyorlardı. O tarihlerde uyduruk Türkçe henüz yerleşmemişti.

Şimdi eski nesiller dünyayı terk ettiler ve gündemimizde lisan maddesi diye bir mesele bulunmuyor. Hem hapı yutmuşuz, hem de haberimiz yok.

Lisan meselesi üzerinde en fazla Müslüman ve milliyetçi kesimin durması gerekir. Çünkü onlar tarihî devamlılığa, geleneklere, millî kimliğe, millî kültüre, millî kişiliğe bağlıdırlar. Yazık ki, ne dindar kesimde, ne de milliyetçi zümrede lisan meselesi üzerinde gereği kadar durulmuyor.

Fransızlar ne diyorlar "Türkler dedelerinin mezar taşlarını okuyamıyor" diyorlar. Dünyada hangi milletin başına böyle bir kültür felaketi gelmiştir

Bende, yukarıda tanıttığım Fransızca kitabın İtalyancaya yapılmış tercümesi de var. Orada dil devrimimiz için, "Conseguenze disastrose" denilmiş. Bilenler ne mânâya geldiğini anlarlar.

Bazı çokbilmişler, "Be adam, ağzında ne geveliyorsun, Arap yazısına mı dönülmesini istiyorsun " şeklinde tehditkâr sorular sorabilirler. Onlara şu cevabı veriyorum:

Türkiyelilerin, bin yıldan fazla kullanılmış olan yazıyla Türkçe okuma ve yazmayı öğrenmelerini istiyorum... Buna bir itirazınız var mı

Bilgi güçtür. Arap alfabesiyle yazılan Türkçe öğrenmek ayıp mıdır, suç mudur Bence bir üstünlüktür, bir fazilettir.

Adam üniversitede profesör olmuş, ama kapının üzerindeki Eski Türkçe kitabeyi okuyamıyor. Zengin Türkçede böylelerine "Elifi görse mertek sanır" derler.

Müslüman kesimin Osmanlıca konusunda ilgisiz, lakayt, umursamaz tavrı beni gerçekten üzüyor. Son yirmi beş yılda bu sahada gayret gösterilmiş olsaydı, şu anda milyonlarca vatandaş Osmanlıcayı öğrenmiş olacaktı. Yazık ki, birtakım Müslümanlar lisan, tarih, edebiyat, sanat, kültür meselelerine; cami helâları, cami şadırvanları, cami meşrutaları, cami kaloriferleri, cami klimaları, cami vantilatörleri, cami hoparlörleri kadar önem vermiyorlar. Baht utansın!

Bazı cemaatler var, işleri güçleri büyümek, daha fazla büyümek, en büyük olmak. Bunun yanında para toplamak, daha fazla para toplamak, en fazla para toplamak. Üçüncü olarak da, taraftar kazanmak. Bünyeleri içine on binlerce genci alıyorlar ve onlara bin yıllık Türkçeyle okuma-yazma bile öğretmiyorlar. Gayretsizler, hamiyetsizler, şuursuzlar.

Yasakmış... Bu iddia yalandır. Osmanlıca öğretmek ve öğrenmek ülkemizde kesinlikle yasak değildir. Üniversitelerimizde öğretiliyor, birçok dernek ve kuruluş Osmanlıca dersleri veriyor. Bütün bunlar yasal sınırlar içinde yapılıyor. Yasak olan, Osmanlıca ile gazete, kitap, dergi çıkartmak ve eğitim yapmaktır. Hiçbir tembel ve şuursuz Müslüman, yalanlarla kendini mazur göstermeye çalışmasın.

Osmanlıca öğrenmek için ille de dindar, ille de milliyetçi olmak gerekmez. Bir ateist de Osmanlıca öğrenirse daha kültürlü, daha güçlü olmuş olur. Nitekim birtakım dinsizler, Osmanlıcayı öğrenmektedir.

Türkiye dışındaki birtakım ülkelerde Arap yazısıyla Türkçe süreli yayınlar, kitaplar, broşürler çıkartılmaktadır. Maalesef bunlar Türkiye ye gelmiyor, satılmıyor. Bendeniz bunlardan, İran da çıkan "Varlık" dergisine aboneyim. İmlâsı Osmanlıların imlâsına uymuyor ama yine de okuyup anlayabiliyorum.

Eskiden Batı Trakya da Gümülcine de hem Latin harfleriyle, hem Arap harfleriyle "Sebat" adında Türkçe bir gazete çıkardı.

Irak taki Türkmen kardeşlerimiz de, Türkçeyi Arap harfleriyle yazarlar.

Lisanımız şimdiye kadar on beşe yakın yazı sistemi-alfabe ile yazılmıştır.

Orta Anadolu da yaşayanKaramanRumları, Rumca bilmezlerdi, ana dilleri Türkçeydi. Onlar Türkçeyi Grek harfleriyle yazmışlardır. Grek harfleriyle yazılan bu Türkçeye Karamanlıca denir.

Osmanlı İmparatorluğu zamanında Ermeniler, Türkçe gazeteler, dergiler, kitaplar çıkartmışlardır. Onlar da, lisanımızı Ermeni yazısıyla yazmışlardır.

Kırım daki Karaylar etnik köken itibarıyla Türk tüler, Yahudi dinine girmişlerdi. Onlar Türkçeyi İbranî harfleriyle yazmışlardır.

Sovyetler Birliği yıkıldıktan sonra Azerbaycan da, başka Türk ülkelerinde eski İslâm yazısına dönülmesini isteyenler oldu. Amerikalılar, Siyonistler, Haçlı dünyası ve bizdeki Pembeler bunu engellediler.

Muhterem okuyucum, sen büyük dedelerinin mezar taşlarını okuyabilen bir Türkiyeli misin Okuyamıyorsan vah sana, yazık sana!

Arap harfleriyle yazılan Türkçeyi öğrenmek çok mu zor Hayır, yanılıyorsun. Medenî insanlar hiç konuşanı kalmamış olan ve hiyeroglif yazısıyla yazılan kadim Mısırca lisanını bile söktüler, öğrendiler, lügatini ve gramer kitabını yazdılar. İnsan azminin elinden hiçbir şey kurtulamaz...

(Çin idaresindeki Doğu Türkistan da da lisanımız Arap harfleriyle yazılır, ancak orada imlâ son derece değiştirilmiştir.)


 

Bursa Gezisi

Sabah namazından sonra Bursa ya doğru yola çıktık. Beni Sultanahmet ten aldılar, diğerlerini karşı taraftaki evlerinden topladık. Vakit erken olduğu için hızlı feribot seferleri başlamamış, Kartal dan araba vapuru ile geçtik.

Yeni Bursa hakkında ilk söylenecek söz, o canım ovasının yapılaşmaya açılarak katl edilmiş olmasıdır. Oraya giden herkes bu cinayeti işleyenlere, terbiyesinin müsaade ettiği kadar okuyup üflemelidir.

Safiyyüddin bey dostumuzun devlethanesine indik. Bendeniz kolay kolay adam beğenmem. Safiyyüddin bey 10 üzerinden 10 not verdiğim zamane ricalindendir. Ömrü müzdat, akıbeti hayırlı, işleri âsan olsun.

Akşam dönünceye kadar Bursa da nereleri gezdik, kısaca anlatayım.

(1)Üftade hazretlerinin türbesini ve tekkesini ziyaret ettik. Büyüklerin türbelerine gitmek insanı bereketlendirir.

(2) Karabaş Veli hazretlerinin müceddeden restore edilmiş olan dergahına gittik. Hayırlı bir cemiyete vermişler, orada kültür faaliyetleri yapılıyormuş.

(3) Bursa da eski bir Fransız kilisesi varmış, harap vaziyette duruyormuş. Bugünkü iktidar onu restore ettirmiş ve hizmete açmış. Yanından geçiyorduk, içeriden çalgı ve ilâhî sesleri geliyordu. Kapısından içeriye baktım. Sahnede (veya mihrapta) birkaç çalgıcı ve mugannî, hem çalıyorlar, hem okuyorlar, cemaat de onlara katılıyordu. Bu kilisede Protestanlar ile Katolikler nöbetleşe âyin yapıyormuş. Yerlilerden Hıristiyan olan var mı diye sordum. Doğudan gelen bazıları Teslis dinine geçmiş.

(4) Oradan, Bursa nın mânevî valisi Emir Sultan Hazretlerine gittik. Türbesinde birer Fatiha okuyup sevabını onun ve civarındakilerin ruhuna bağışladık. Tam dönecektim, bir de baktım ki, Adalet Bakanımız sayın Cemil Çiçek de orada. Musafaha ettik, yanında da Başsavcı varmış, onun elini de sıktık. Bakan beye: "Biraz önce kiliseyi de gördük, içinde âyin-i ruhanî yapılıyordu" dedim. Bir cevap vermedi.

(5) Yeşil e indik, bir iki antikacı eskici gezdik. Bir şey alamadım.

(6) Irgındı Çarşılı Köprüyü gördüm. Köprünün iki tarafına dükkanlar yapmışlar, gayet güzel olmuş. Maalesef dükkanlar rağbet görmemiş, kiracı bulamamış.

(7) Bir yere gider de kitap aramaz mıyım Tuz Pazarı açık kitap sergilerini dolaştım, iki kitap satın aldım.

(8) Oradan Ulu Camii ye vardık. Aman ya Rabbî! Cami karılar hamamına benzetilmişti. Kadınlar hamamı demiyorum, karılar hamamı... Başları açık, göğüsleri açık, kolları açık, elbiseleri daracık bir sürü karı ve kız o kutsal mekanda sere serpe dolaşıyordu. Sakın bunları turist sanmayın, yerlilerdi. Bursa gibi bir İslâm şehrinde böyle bir saygısızlık nasıl yapılabilirdi Sen dışarıda açık geziyorsun ama bir İslâm mâbedine bu kıyafetle girilir mi Sayın Bursa müftülüğü niçin kapılara vazifeliler koyup bu saygısızlığa mâni olmuyor

(9) Restore edilmiş Pirinç Hanındaki kitapçıları gezdim, bir şey bulamadım.

(10) Emir Sultan Camii nin alt tarafındaki mezarlığı daha ziyade Bursa Pembeleri kullanıyormuş. Bursa da dört-beş gizli havraları (sinagogları) bulunduğunu, şehirdeki nüfuslarının on bin kadar tahmin edildiğini de öğrendik.

Safiyyüddin beyefendi hazırlık yaptırmışlar, bize mükellef bir ziyafet verdi. Sevabı ve ecri ölmüşlerinin ve bütün ehl-i imanın ruhuna değsin. Müteşekkir ve minnettar kaldık.

Allah fırsat verirse ileride Bursa da birkaç gün kalıp büyücek bir röportaj yapmak istiyorum.Yanımda iyi resim çekecek bir kişi bulunması lazım.

Şehrin nüfusu bir milyonu geçmiş. Nerede aşırı kalabalık olursa orada bozulma, fitne fesat, nifak şikak, iğtişaş başgösterir. Osmanlılar, şehirlerin fazla kalabalık olmasını istemezlermiş.Sultan Abdülhamid devrinde taşradan İstanbul a mürur tezkeresi ile gelinebiliyormuş.

Safiyyüddin beyin devlethanesinde hayli sohbet edildi. Ana konu Türkiye nin her gün biraz daha bozula bozula bir menzile doğru yol aldığıydı. Evet şu andaki en büyük realite bozulmadır, kokuşmadır, çürümedir. Bunun sonu iyi değildir. Bazıları bunu kabul etmiyor.

-Efendi! Sen ne diyorsun Bak her yer dev binalarla doldu. Lüks ve pahalı otomobillerden geçilmiyor. Herkesin elinde en pahalısından bir cep telefonu var. Hali vakti yerinde olanların evleri depo gibi lüks eşya dolu. Meskenler saray yavrusu gibi, yazlıklar başka bir âlem. Sen bu gidişe nasıl bozulma ve çürüme diyorsun

Cevap:

-A salak! Tarihe bak. Nice devlet, nice imparatorluk, nice toplum, batmadan önce lükse ve israfa kapılmış, sefahate düşmüş, günah ve isyan denizlerine gark olmuştur.

Bir toplumun sağlıklı olup olmamasının birtakım ölçüleri vardır. Sağlıklı toplumda güven ve adalet olur. İnsanlar canları, malları, çoluk çocukları, dinleri ve imanları, ırz ve namusları, kimlik ve kültürleri hususunda güvende bulunurlar.

Lüks otomobil, lüks cep telefonu, lüks mesken var ama bir Müslüman oniki yaşından küçük çocuğuna din ve Kur ân dersi verdirebiliyor mu Şu Müslüman ülkede misyonerler cirit atabiliyorlar ama ülkenin gerçek sahipleri olan ve çoğunluğu teşkil eden Ehl-i İslâm ın dinî dernek kurmaya bile hakları yok.

Dünyanın hangi medenî, demokrat, ileri, hukuklu ülkesinde çocuklara din dersi okutmanın cezası hapse atılmaktır

Zavallı Müslüman yığınlar, vatan elden gidiyor, onların haberi yok. Gazetelerde okuyor, kulaktan duyuyordum da bizzat gözlerimle görmemiştim. Her yerde yeni kiliseler açılıyor diye. İşte birkaç gün evvel, Bursa da yeni açılan kiliseyi gördüm. Bu işin sonu nereye varacak

Akşam namazından önce dönüş yoluna girdik. Yalova da hızlı feribotun biletleri iki gün önceden satılmış, araba vapuru kuyruğu da çok uzundu. Körfezi dolaştık. Gebze taraflarında yolun solunda kocaman bir bina gördüm. İnşaatı ve sıvası bitmişti ama henüz iskan edilmemişti. Yanımdakilere "Ne muazzam bir yapı..." dedim. Bilen birisi "Burada böyle inşaata izin yoktu. Kodaman ve kocaman bir zat-ı muhterem yaptırdı ve iyi kârla hemen sattı..." dedi.

Birinci Boğaz köprüsünü geçerken vakit gecenin yarısına yaklaşmıştı. Otomobiller seller gibi akıyordu. Gecenin bu saatinde bunca ahali nereye gidiyor, nereden geliyordu

Günübirliğine Bursa seyahati beni hayli yordu. Birkaç gün dinlenmem gerekecek.

(Fransa Cumhurbaşkanı Chirac ın, yanında eşi olduğu halde, Papa 23 üncü Jan ı ziyareti esnasında çekilmiş bir fotoğraf gördüm. Madam Chirac başını örtmüştü. Terbiyeli, görgülü, medenî Batılılar gittikleri yerlerdeki kurallara uyarlar, kadınların başları örtülü olması gerekiyorsa örterler. Bizde bazıları maalesef bu medeniyet ve görgü kurallarına uymuyor, uymamayı da uygarlık sanıyor. Geçenlerde Deniz Baykal ın refakatindeki ilerici, çağdaş, uygar bir Türk bayan, kutsal Mescid-i Aksa da kolları ve başı açık olarak dolaşmaya kalktı ve oradaki Müslümanların haklı protestolarına hedef oldu. Ondan birkaç gün sonra Amerikalı resmî bir grup aynı mekânı ziyaret ettiğinde, kadınların başları örtülüydü. Ya Rabbî! Biz Türkler ne hallere düştük. Pembeler bizi ne boyalara soktular...)

Bursa da bizi gezdirmek lütfunda bulunan İsmail Çalışkan bey kardeşimize teşekkür ediyorum.



.

Medyadaki Birileri

Medyada, Türkiye standartlarına göre çok fazla maaş alan birtakım elemanlar bulunmaktadır. Bunların büyük kısmı militan bir şekilde İslâm dinine ve dindar Müslümanlara saldırmaktadır. Bu gibi kimseler tesâdüfen mi bu önemli makamlara gelmişlerdir, yoksa planlı bir şekilde mi getirilmişlerdir

Halkının ezici çoğunluğunun Müslüman olduğu bir ülkede niçin bu adamlar İslâm dinine saldırmaktadır

Özgürlük özgürlük deyip duruyorlar ama Müslümanlara din ve inanç hürriyeti verilmek istenince karşı çıkıyorlar.

Masonlara, ateistlere, Yahudilere, Hıristiyanlara, Bahaîlere, Dr. Moon dini mensuplarına hürriyet verilebilir ama Müslümanlara gerekenden fazla verilmesi doğru olmaz diyorlar.

İslâm a ve Müslümanlara doğrudan doğruya hakaret edemiyorlar ama İslâm dininin kutsal değerlerine ve kurumlarına açıktan hücum ediyorlar.

Şeriat a saldırıyorlar. Şeriat nedir Din değil midir

Bu memlekette on iki yaşından küçük çocuklara Türkçe, tarih, coğrafya, hesap, müzik, resim, izcilik, vücut geliştirme, herhangi bir sanat, bale dersi vermek serbesttir ama din ve Kur ân dersi vermek yasaktır. Bu "cinayeti" işleyenlere hapis cezası verilmektedir. Bizim özgürlükçü medya baronlarımız bu yasağın aşırı taraftarıdır.

Evet bu adamları o mevkilere getiren şey onların liyakatları, ihtisasları, kabiliyetleri midir, yoksa gizli bir komite planlı ve programlı bir şekilde onları seçmiş, toplamış, kadrolaştırmış mıdır

Ayda on binlerce dolarlık astronomik ve efsanevî anormal maaşlar. Şahane köşklerde, ültra-modern meskenlerde lüks bir hayat sürme imkânı, altlarında limuzinler, önlerinde açılmadık kapı yok, en büyük hükümet adamları ile günün her saatinde telefonla görüşebilirler. Bir itibar ki, sormayın.

Onların ana vazifesi medyacılık yapmak mıdır

Yoksa İslâm la ve Müslümanlarla savaşmak, onları kösteklemek midir

Yıllardan beri yaptıklarına bakınız ve sorunun cevabını siz veriniz.

Evet, gizli ve dehşetli bir komite, bu adamları, zamanımızın en büyük siyasî, kültürel, sosyal gücü olan medyanın başına bir misyon, bir vazife yapmaları için getirmiş bulunuyor.

Bunların hiç mi liyakatları yoktur

Bazıları dış ülkelerde tahsil yapmıştır. Bir veya iki yabancı dili konuşanları, okuyanları vardır. Az buçuk kültürleri mevcuttur. Lakin onlardan kaç tanesi, bu ülkenin, bu halkın bin yıl boyunca kullanmış olduğu millî yazı ile yazılmış, basılmış kitapları, belgeleri, arşiv evrakını okuyabilmektedir

Onlar, bu milletin atalarının Türkçe mezartaşlarını bile okuyamayacak kadar, millî kültür bakımından cahildir.

28 Şubat tan sonra bir zat ne demişti:

"Müslümanlar, seçimlerde yüzde doksan oy alsalar bile iktidar olamayacaklardır!"

İşte bu adamlar, Müslümanların iktidarını önlemek için vazifelidir.

Bu adamların bir kısmının Müslüman ve Türk olmadığı iddia ediliyor. Bence önemli olan bu husus değil; onların militan, agresif, fanatik, ölçüsüz şekilde İslâm ve Müslüman düşmanlığı yapmalarıdır.

Medyamızda, ateist olduğunu samimî şekilde itiraf eden, buna rağmen Müslümanları savunan yazarlar vardır. Bunlardan bir hanım yazar başörtüsünü yetersiz Müslümanlardan daha güçlü ve iyi bir şekilde savunmaktadır. Sadece başörtüsünü değil, Müslümanların bütün haklarını, hukukunu yılmazca, cesur bir şekilde savunmaktadır.

Bu adamlara sorarsanız, kendilerinin de Müslüman olduğunu söylüyorlar. Peki, hem Müslümanlar, hem de İslâm a ve dindarlara düşmanlık ediyorlar. Bu nasıl oluyor

Onların hürriyetçiliği kesinlikle samimî değildir.

Samimî olsalardı:

*Başörtüsü yasağı konusunda bu derece fanatik şekilde direnmezlerdi.

*Okullarda ve üniversitelerde dindar öğrencilerin başörtüsü ile okumalarından yana olurlardı.

*Fransa daki başörtüsü yasağının genel olmadığını, oradaki bütün üniversitelerde, özel liselerde, Katolik okullarında başörtüsünün serbest olduğunu gizlemezlerdi.

* Kendi halklarına, İngiltere de olduğu kadar din hürriyeti verilmesinden yana olurlardı.

*İslâm dini demek olan Şeriat a saldırıp saygısızlık etmezlerdi.

Bu adamların çoğunun Müslümanlığı, öldükten sonra tabutlarının camiye getirilip musalla taşına konulup, cenaze namazlarının kılınmasından ibarettir.

Bu adamlar, medyadaki tekelleşme ve kartelleşme dolayısıyla memlekette bir terör fırtınası estirmektedir.

Türkiye de demokrasinin, hukukun, temel insan haklarının, millî kimlik ve kültürün önündeki en büyük engel büyük medyadaki bu sağlıksız kadrolaşmadır.

Gerçek ve tam bir din, inanç, fikir, vicdan, inandığı gibi yaşamak hürriyetinin olmadığı bir yerde demokrasi de olmaz.

Böyle bir ortamda cumhuriyet de lâftan ibaret kalır.

Bu adamlar kendilerine Gizli Yahudi denildiği zaman öfkeleniyor, şiddetli tepki gösteriyor. Bugün dünyada İslâm a ve Müslümanlara en büyük düşmanlığı yapanlar bir kısım Yahudiler değil midir

Bu memlekette 78 etnik kökene mensup vatandaşlar bulunmaktadır. Niçin bütün ithamlar Gizli Yahudilere yöneltilmektedir

Şöhreti şişirme bir romancının bundan beş altı yıl önce New York ta "Biz Yahudiler yirminci asırda iki devlet kurduk..." sözünün mânâsı nedir

Amerika da haftalık Forward adlı Yahudi gazetesinde 1994 te yayınlanan Türkiye nin yakın tarihi ile ilgili dehşetli makaleden bu gibi adamlar niçin hiç bahs etmiyorlar İşlerine gelmiyor mu

Yahudi cemaatinin ileri gelenlerinden biri haftalık Aksiyon dergisinde ülkemizde bir buçuk milyon Gizli Yahudi bulunduğunu açıkça söylemişti. Bu adamlar bu gerçeği niçin inkâr ediyorlar

Türkiye de bir asırdan beri sürdürülen İslâm düşmanlığı niçin sona erdirilmemektedir

Dünyanın hangi ileri, medenî, demokrat, hukuklu, dengeli ülkesinde müzmin ve şiddetli bir din-siyasî rejim kavgası vardır

Türkiye de din ile devlet pekâlâ barışabilecekken bu adamlar böyle bir barışma, anlaşma ve uzlaşmayı niçin istemiyorlar

Türkiye bir rantlar ülkesi haline getirilmiştir. Ülkenin rantlarının arslan payını küçük bir azınlık yemektedir. PKKsavaşını bile rant yiyicilerin kasıtlı olarak uzattıkları, birtakım çetelerin bu yolla yüz milyarlarca dolar vurduğu iddia edilmektedir. (Neşe Düzel in gazeteci Avni Özgürel ile Radikal de yaptığı röportajı internetten okuyunuz.)

Bu ülkenin aslî ve dominant halkı olan, ezici çoğunluğu teşkil eden Müslümanlar kendi öz vatanlarında:

-Hür ve aziz bir şekilde,

-Temel hak ve hürriyetlere sahip olarak,

-İngiltere ve diğer medenî ülkelerdeki kadar geniş bir din hürriyetine sahip olarak,

-Millî kimlik ve kültürlerini koruyarak,

-Her nevi tehdit ve hakaretten uzak bir şekilde... yaşamak istiyorlarsa medya meselesini halletmek zorundadırlar.

*Ülkenin en büyük ve en tesirli gazetelerini Müslümanlar çıkartmalıdır.

*Yine en büyük ve güçlü televizyonlar onların elinde olmalıdır.

* Haftada en az 500 bin satan güçlü ve tesirli bir dergileri bulunmalıdır.

Müslümanlarda bunları gerçekleştirecek para ve maddî imkân vardır ama yeterli akıl, kültür, uzmanlık, eleman, kadro yoktur.

Medya meselesi halledilmeden bu ülkede hiçbir şey halledilemez.

Medya bu şekilde kalırsa Türkiye deki Müslüman çoğunluk zilletten, hakaretten, esaretten kurtulamaz.

Şeriat düşmanları böyle bir şeyi tabiî olarak istemezler. Çünkü rantlarını kaybedeceklerdir.

Ne Gibi Dolaplar Dönmektedir

SON devrin güvenilir din âlimlerinden Hacı Mehmed Zihni Efendi "Ni met-i İslam" adlı kitabının başında (s. 4) dinimizi şöyle târif etmektedir:

"İman ve İslam yahut Müslümanlık: Hâtemü l-enbiya [Peygamberlerin sonuncusu ve en büyüğü] olan Hazret-i Muhammed ül-Mustafa sallallahu aleyhi ve sellem Efendimize ve beyan buyurdukları şeylere inanmaktır."

Bizi ve bütün mahlukatı yaratmış olan Allah ı tanımak için.

Yaratılışımızın sebebini ve hikmetini anlamak için.

Öldükten sonra ne olacağımızı, nereye gideceğimizi bilmek için.

Ebedî mutluluğu kazanmak için neler yapmamız gerektiğini öğrenmek için.

Allah ın bize verdiği müjdeleri, iyi haberleri öğrenmek için.

Allah ın emir ve yasaklarını bilmek için.

Allah a âsi olursak, başımıza gelecek felaketleri bilmek için.

Velhasıl bize yararı ve zararı olan bütün bilgileri öğrenmek için. Ahirzaman Peygamberi Muhammed aleyhissalatü vesselama iman etmemiz, O nun Allah katından vahy alarak getirmiş olduğu İslam dininin öğretilerini (tâlimatını, derslerini) öğrenmemiz ve uygulamamız gerekir.

Diyalog ve tolerans taraftarlarının hak din olarak gösterdikleri Musevîlik ve Hıristiyanlık, Hazret-i Muhammed i hak ve gerçek Peygamber olarak kabul etmemekte, O na iman etmemekte, O nun getirdiği Kur ân ı da kabul etmemekte, O nun insanlığa tebliğ ettiği İslâm ı hak din olarak tanımamaktadır.

Diyalogçular ve toleransçılar gerçekten çok açık bir çelişki ve yanlışlık içindedirler.

Biz Müslümanlar, Allah ın insanlara göndermiş olduğu BÜTÜN Peygamberleri kabul ediyoruz. Bu meyanda Hazret-i Musa ve İsa ya da (her ikisine de selam olsun) iman ediyoruz.

Biz Müslümanlar Allah ın Tevrat ve İncil adında iki kutsal kitap göndermiş olduğuna da iman ediyoruz.

Onlarsa bizim (ve bütün insanlığın) Peygamberine iman etmiyor, aksine O nu yalanlıyor.

Onlar bize ve (bütün insanlığa) bir hidayet ve kurtuluş rehberi ve düsturu olarak gönderilmiş Kur an ı kabul etmiyorlar.

Onlar, yeryüzünde evrensel barışı ve nizamı sağlayacak olan İslam dinini kabul etmiyorlar.

Bu şartlar altında nasıl diyalog yapabiliriz onlarla

Haçlı ve Siyonist dünyasının bu diyalog ve tolerans faaliyeti ve cereyanı için milyarlarca dolarlık bir bütçeye sahip olduğu iddia edilmektedir.

Beraat-i zimmet asıldır. Hiçbir Müslümanı suçlamak ve onlara çamur atmak niyetim yoktur. Ancak soruyorum:

İslam dünyasında bazı şahıslar ve cemaatler diyalog ve tolerans için Siyonistlerden ve Haçlılardan para almakta mıdır Onlardan maddî yardım görmekte midir

İslam ın temeli Tevhid inancıdır. Nasıl oluyor da birtakım diyalogçular ve toleransçılar Hazret-i İsa ya Tanrı dır, Tanrı nın oğludur diyenlerle bu kadar sıkı fıkı dostluk yapabilmektedir

Bu işin içyüzü, sırrı nedir

2000 yılında bir günlük gazetede "Amentüde Ehl-i Kitab ile Aramızda İhtilâf Yoktur" başlıklı bir makale yayınlandı. İhtilaf yoksa ittifak var demektir. Peki:

Hazret-i Muhammed aleyhissalatü vesselama yalancı diyenlerle,

 Kur an-ı Kerim e düzmece bir kitaptır, ilahî değildir diyenlerle,

İslam dini hak din değildir, uydurmadır diyenlerle... nasıl ittifak ve diyalog yapabiliriz

Diyalogçular, toleransçılar İmana, İslam a, Kur an a, Sünnete, Şeriata, Hikmete zıt işler yapmaktadır.

Onların söyledikleri İslam ı zımnen inkâr manasına gelir.

Onlarla aramızda kapatılamayacak bir uçurum bulunmaktadır.

Birbirine zıt şeyler biraraya gelemez.

Tevhid inancı ile Teslis asla uyuşmaz.

Kendilerine Hazret-i Muhammed in risaleti, tebligatı, müjdeleri, uyarıları ulaşmış bir kimse bunları kabul etmezse ehl-i necat olamaz.

Diyalogçular ne yapmak istiyor

Bu işte onlardan bazısının ne gibi maddî ve manevî menfaatleri vardır

Hepsi için söylemiyorum ama bu iş için para alanlar var mıdır

Diyalog ve hoşgörü konusunda din kardeşlerimi uyarıyorum:

İslam esaslarına taban tabana zıt fikir, görüş ve inançlar sizi dininizden eder, ebedî saadetinizi tehlikeye atar.

Hazret-i Muhammed aleyhissalatü vesselamı inkar ve tekzib edenlere muhabbet beslemek, onları dost ve veli kabul etmek kişiyi dinden çıkartır. Şeriatın tâzimini emr ettiği şeyleri tahkir, tahkirini emr ettiği şeyleri tâzim edenler büyük bir sapıklığa düşmüş ve maazallah irtidat etmiş (dinden çıkmış) olurlar.

İslam barış ve güvenlik dinidir. İslam Ehl-i Kitab a tolerans gösterir ama bu, Diyalog ve Toleransçıların anladığı manada değildir.

Yahudiler Hıristiyanları ve Müslümanları,

Hıristiyanlar Yahudileri ve Müslümanları ehl-i necat (kurtuluşa erenler) olarak kabul etmiyorlar. O halde birtakım Müslüman diyalogçulara ne oluyor ki, Kur an a ve Peygambere taban tabana zıt ve ters olarak onları ehl-i necat ve ehl-i cennet olarak kabul etmektedir Bu işin içyüzü, sırrı, perde arkası nedir

Siyonistler ve bir kısım Haçlılar Müslümanları katlediyor, Müslüman ülkeleri işgal ediyor, Müslümanlara kan kusturuyor, Müslümanlara köle muamelesi yapıyor... Bütün bu zulümler ve cinayetler işlenirken birtakım diyalogçular ve toleransçılar onlara muhabbet kucaklarını açıyor.

Onların içinde öyle bilgi ve kültür sahibi olanlar vardır ki, Arapçayı anadilleri gibi bilmekte, İslam dinine ait ilimleri tahsil etmiş bulunmakta ve yine de iman etmemektedir. Toleransçılar bu gibi inkarcılarla niçin bu kadar dosttur

Bilmiyoruz, öğrenmek istiyoruz. Niçin, niçin niçin

Eminim ki, "Eski fikir ve görüşlerimden vaz geçip ben de diyalogçu ve toleransçı olacağım..." desem beni de bağırlarına basarlar, bana da imkan ve para temin ederler. Lakin bir Müslüman olarak, bir muvahhid olarak böyle bir hıyaneti nasıl yapabilirim Böyle bir şeyden Allah a sığınırım.

Evet kapalı kapılar, paravanalar ardında ne gibi dolaplar dönmektedir Birtakım Müslümanlar birtakım Siyonist ve Haçlılarla neler planlamaktadır

Ey gafiller! İslam ın sınırları vardır. Bu sınırları aştığınızın farkında mısınız Bu din kumaş, siz makas değilsiniz. Hangi yetki, ehliyet, selahiyetle kendinizi Cennet in kapıcısı sanıyor ve canınızın istediğini oraya doldurmaya kalkışıyorsunuz

Bediüzzaman hazretlerini kendi yanlış görüş ve inançlarınıza alet ediyorsunuz.

Din konusunda Ehl-i Kitabla kesinlikle ittifak ve diyalog yapılamaz.

Bizim vazifemiz onları en güzel ve uygun şekilde Tevhid e, Hazret-i Muhammed in getirdiği İslam a davet etmektir.

Nasibi olanlar bu daveti kabul ederler, olmayanlar cezasını çekerler.

Evet tekrar ediyorum:

Diyalog konusunda ne gibi dolaplar dönmektedir

Bu iş için ayrılan milyarlarca (Onüç milyar deniliyor) dolarlık fondan kimler para almakta, yardım görmektedir

Diyalogçular yeni bir din mi çıkartmak istiyor

 Onlar İslamlığı, Yahudiliği, Hıristiyanlığı, demokrasiyi, Amerikancılığı, Batıcılığı birbirine mi karıştırmak istiyor

Bu gibi adamlar, peşlerine takılan birtakım saf ve cahil Müslümanları nereye götürmek istiyor



.

Amerika

AMERİKA nın kendi medeniyeti var, onu silah gücüyle, her çeşit baskı ile bütün dünyaya kabul ettirmeye çalışıyor. Kendi medeniyetine karşı en büyük tehlike ve tehdit olarak İslâm dinini ve Müslümanları görüyor. Amerika nın durumu nedir, güçlü tarafları ve zaafları nelerdir, bu medeniyet savaşının sonu nereye gidebilir .. Bu gibi konularda fikir ve görüşlerimi açıklamak istiyorum:

(1) Amerika hem çok kuvvetli, hem de çok zayıf bir ülkedir, tezatlarla doludur. Sovyetler Birliği gibi çökebilir.

(2) Eski, büyük ve köklü bir tarihi yoktur.

(3) Dünyanın en büyük soykırımı orada gerçekleşmiş, ülkenin yerli Kızılderili halkı yok edilmiştir. Kalanlar sefil ve perişan vaziyette yaşamaktadır.

(4) Hispanik (İspanyolca konuşan) nüfus gittikçe artmaktadır. Bu, köklü kültür değişikliklerine yol açacaktır.

(5) Amerika nın birtakım takdire şayan değerleri vardır ama bunlar kendi hudutları içinde uygulanmaktadır, dış dünyadaki insanlara uygulanmamaktadır. Onlar bunlara layık değildir.

(6) Amerika da, İsrail dekinden fazla Yahudi yaşamaktadır ve onlar haddinden fazla güçlüdür, bütün önemli köşebaşlarını ele geçirmişlerdir.

(7) Ortadoğu da kalıcı ve gerçek bir barış için çalışacağına, Amerika kayıtsız şartsız İsrail i desteklemektedir.

(8) Şu anda Amerikan iktidarı fanatik, agresif, militan üç evangelist kilisenin kontrolü altındadır.

(9) Amerika Afganistan ı işgal etmiş, orada kukla bir hükümet kurdurmuştur.

(10) Irak ı da işgal etmiştir. Şu anda orda güvenlik yoktur, huzur yoktur. Kirli bir savaş yaşanmaktadır.

(11) Amerika ve müttefiki İsrail Kürtleri kullanmaktadır. Kürtler bundan büyük zarar görecektir.

(12) Amerika İran, Suriye ve Sudan a düşmanca davranmakta, bu İslâm ülkelerini de istila etmek için hazırlanmaktadır.

(13) Amerika nın dev şirketleri dünya üzerinde iktisadî bir hegemonya kurmuşlardır.

(14) Türkiye halkının kendisine karşı beslediği güvensizlik ve muhalefet duygusu Amerika yı son derece rahatsız ve tedirgin etmektedir.

(15) Büyük Ortadoğu Projesi ile Amerika İslâm dünyasını kontrol altına almak, kendi idare ve güdümüne sokmak için var gücüyle çalışmaktadır. Bu iş için on milyonlarca dolarlık bir bütçe ayrılmıştır.

(16) Osmanlı imparatorluğunu ve İslâm Hilafetini, başta Robert College olmak üzere Amerikan misyoner mektepleri yıkmıştır.

(17) Amerika Vietnam daki savaşı, bir ara o ülkede 600 bin asker bulundurmasına rağmen kazanamamıştır.

(18) Amerika nın ve müttefiki İsrail in bugünkü Ortadoğu siyaseti dünyayı üçüncü büyük bir savaşa doğru sürüklemektedir. Bu savaşta nükleer silahlar kullanılabilir ve bu insanlık için korkunç bir felaket olur.

(19) Amerika uluslararası savaş hukukuna uymamaktadır. Yakaladığı Müslümanlara medeniyetle, insanlıkla, hukukla, ahlâkla bağdaşmayacak eziyetler, işkenceler, zulümler yapmaktadır.

(20) Amerikan askerleri geçen Ramazan ayında Kadir Gecesi nde bir camide ağır yaralı olarak yatan Müslümanları nişan alarak kurşunlayacak derecede gaddar ve vahşi hareket etmişlerdir. Bu manzara televizyonlar tarafından bütün insanlığa gösterilmiştir.

(21) Amerika nın bugün Irak ta yaptıkları, Birinci Haçlı Seferi nde Haçlıların Kudüs te yaptıklarından farklı değildir. Selahaddin Eyyubî nin gösterdiği insanlığın, insafın, merhametin taban tabana zıddıdır.

(22) Bunları yapan Amerikalılar Hıristiyan olduklarını, Hazreti İsa yı sevdiklerini söylüyorlar ama bu boş bir edebiyattan ibarettir.

(23) Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü ideolojisini Vatican çıkartmıştır. Şu anda Amerika nın sponsorluğunda, İslâm dünyasını istedikleri kıvama getirmek için uygulanmaktadır. Cat Stevens ve Tariq Ramazan gibi Müslüman şahsiyetleri sınırlarından içeriye almayan, geldikleri havaalanından geri gönderen Amerika Diyalog ve Hoşgörü taraftarı birtakım Müslümanları korumakta, onlara geniş imkanlar sağlamaktadır.

(24) Amerika, Anadolu yu ve Trakya yı tekrar bir Hıristiyan ülkesi haline getirmek için çalışmaktadır.

(25) Amerika gerçek İslâm dan rahatsızdır, onun yerine Liht bir İslâm türetmek istemektedir. Bu maksatla reformcuları, yenilikçileri, değişim taraftarlarını desteklemektedir.

(26) Amerika, İslâm dünyasını daha iyi kontrol ve idare etmek için kendine sâdık bir Halife seçtirtmek için planlar yapmıştır. Bu Amerikancı Halife, büyük bir ihtimalle Gizli Yahudi olacaktır.

(27) Amerika şeriata karşıdır. Şeriatsız, fıkıhsız, kuşa çevrilmiş, reforme edilmiş, beşerî bir ideoloji ve hümanizma haline getirilmiş, indirilmiş bir din olmaktan çıkıp uydurulmuş bir din haline sokulmuş bir İslâm istemektedir.

(28) Amerika bu haliyle, vaktiyle Roma ve Osmanlı İmparatorluklarının kurmuş olduğu "Pax"lar gibi bir cihan nizamı kurabilecek moral güce sahip değildir. Böyle bir Pax sadece kaba kuvvetle, silah zoruyla, ezerek kurulamaz. Adalet, güven, hürriyet, başka değerler gerektirir.

(29) Amerika, İkinci Dünya Savaşı ndan sonra Almanya da esir aldığı 1,5 milyon Alman askerini aç bırakarak, kötü muamele ederek öldürmüştür. Bu konuda ilmî makaleler, müstakil kitaplar yazılmıştır.

(30) Ülke, devlet ve halkının tamamını kasd etmeyerek söylüyorum: Bugünkü Amerikan iktidarı, bugünkü Amerikan siyaseti, Amerika nın bugünkü İslâm ve Müslüman düşmanlığı onun Deccaliyeti temsil ettiğini göstermektedir. Amerikan halkının yarısına yakın bir kısmı bunu desteklememektedir.

0

Birtakım Türkiyeli sorumlulara talimat verilmiş, "Ülkenizdeki Amerikan düşmanlığını derhal önleyiniz..." denilmiştir. Bir halkın sevgisi ve düşmanlığı Washington dan verilen talimatlarla değiştirilemez. Türk halkı televizyonlardan, Müslüman kardeşlerine Filistin de, Irak ta, Afganistan da yapılanları görmektedir. Türk halkı, birtakım çirkeflerin, pisliklerin kutsal Kur ân ı tekmeleyerek tuvalete attıkları haberini aldığı vakit çok derinden yaralanmıştır. Böyle bir hayvanlığı medenî insanlar yapmaz. Amerikan iktidarı birtakım Türkiyelilere talimat vereceği yerde kendi vahşet ve medeniyetsizliğini değiştirmek için çalışsa daha iyi eder.

.

Müslümana Her Şeyin En İyisi Layıktır Safsatası

BUNDAN birkaç ay önce genç bir Müslüman bana şöyle demişti: Hocam, pahalı, güzel ve lüks şeylerin aleyhinde bulunuyorsunuz, lakin şu hususu niçin düşünmüyorsunuz Müslümana her şeyin en iyisi layıktır..."

Bu turfa Müslümana sormak gerek:

"Müslümana her şeyin en iyisi layıktır..." fetvasını kim vermiş

Sakın bu fetva Şeytan dan alınmış olmasın ..

Düsturumuz olan Kur ân-ı Azimüşşan lüksü, israfı, saçıp savurmayı, gösterişi yasaklamıştır, haram kılmıştır.

Resûl-i Kibriya Fahr-i Kainat aleyhi ekmelüttahiyyat Efendimiz sade, mütevazı yaşamıştır,          asla lükse ve israfa kaçmamıştır.

Tek kelimeyle Yüce Dinimiz ve Mukaddes Şeriatımız lüksü, israfı, gösterişi haram kılmıştır.

Sonra kalkmış birtakım kişiler "Müslümana her şeyin en iyisi layıktır..." diye şeytanî bir fetvanın gölgesinde kendilerini mâzur göstermeye çalışıyor.

Efendiler, hanımlar! Kendinize geliniz, aklınızı başınıza toplayınız. Bizim dinimizde esas olan ilke "Müslümana her şeyin en iyisi layıktır..." değil; "Müslüman ne yaparsa en iyisini, en doğrusunu, en güzelini yapar..." kaidesidir.

Şu bir kısım sorumlu, zengin, vazifeli, başı           çeken şu Müslümanlara bakınız:

Meskenleri en iyisinden,

Yazlıkları en pahalı ve lüksünden,

Binitleri en gösterişli ve israflısından,

Elbiseleri en pahalısından,

Yemekleri en israflısından,

Bütün hayatları gösteriş, kibir ve gurur dolu...

Ve sonra bu adamlar:

* Gazete çıkartıyorlar ama ülkenin en iyi, en fazla tirajı olan, en etkili gazetesini çıkartamıyorlar.

* Dergi çıkartıyorlar ama dergileri ülkenin en başarılı, en güzel, en tesirli, en parlak dergileri değil.

* Birtakım kültür, mimarlık, sanat faaliyetleri yapıyorlar ama bunlar yeterli vasfa, seviyeye ulaşamıyor.

Ne anladım ben bunların lüks meskenlerinden, lüks otomobillerinden, lüks elbiselerinden...

Efendiler, hanımlar! Siz Allah tan korksaydınız, Peygamber den utansaydınız, sizde vicdan olsaydı Nemrudî, Şeddadî, Neronî meskenlerde oturacağınız, yine böyle binitlerle hava atacağınız yerde mütevâzı evlerde oturur, mütevazı vasıtalarla gezerdiniz ama üzerinize düşen vazifeleri hakkıyla yerine getirirdiniz.

Müslüman yüksek tabaka vazifesini yapsaydı bu memlekette, Güney Kore ayarında bir otomobil sanayii bile kurulur ve orijinal, yerli, millî binitlerimiz dünyanın her yerinde satılır ve          görülürdü.

Onlar vazifelerini yapmış olsalardı, bu ülkede uçak fabrikası bile kurulabilirdi.

Yine, günde en az bir milyon satan ve tesir (etki) bakımından da birinci olan bir günlük gazete çıkartılabilirdi.

Yine haftada en az yarım milyon satan son derece etkili bir haber- yorum- magazin dergisi         yayınlanabilirdi.

"Müslümana her şeyin en iyisi layıktır..."              şeytanî fetvasının gölgesinde haram işleyen sorumlular vazifelerini yapmış olsalardı bu ülkede, her kitabı yüz binlerce basılan büyük yayınevleri kurulur ve uygarî karanlıklar İslâmî ilim, hikmet ve irşad nurları ile dağılırdı.

Müslüman önder tabaka vazifelerini yapmış olsaydı bu memlekette sadece geleneksel sanat ve zenaatlerin gelişmesiyle en az bir milyon işsiz vatandaşa iş ve aş imkanı temin edilmiş olurdu.

Müslümanlar, bu ülkede olmuyorsa, mesela Romanya da dünyanın en vasıflı, güçlü, üstün Türk-İslâm kolejini açarak hem ülkemize, hem insanlık alemine ışık tutacak gençler yetiştire      bilirlerdi.

Tesettürde, modada, kılık kıyafette, en inatçı düşmanlarımızı bile pes ettirecek en güzel, en sanatlı kıyafetler ortaya konabilirdi.

Bu saydıklarım ve bunlara benzer hayırlı, iyi, güzel, doğru, yapılması mutlaka gerekli hizmetleri yapamayanların; "Müslümana her şeyin en iyisi layıktır..." felsefesiyle haram işlemeleri, israf yapmaları, gurur ve kibir sergilemeleri, Nemrudluk ve Firavunluk taslamaları ne acı, ne ibretli bir faciadır.

Bu felsefeyle lüks otomobil alan on bin Müslümanın, sadece otomobile verdiği yekun rakamı düşünelim. Lüks bir arabanın bugünkü fiyatının 100 bin dolar olduğunu farz edelim, bunu 10 bin ile çarpalım, ortaya nasıl bir rakam çıkacak ..

100.000 $ x10.000 = 1 milyar dolar eder.

Ne korkunç bir rakam değil mi

Böyle muazzam bir miktar doğru dürüst bir plan ve program ile din, ülke, millet hizmetleri için kullanılsa Türkiye beş on senede selamete çıkabilir.

Otomobilin yanında daha neler var...

* Nemrud sarayı gibi kâşâneler, köşkler,

* Firavunun yazlığından daha lüks ve müzeyyen yazlıklar,

* Gösterişten başka bir şeye yaramayan lüks mobilya, mefruşat.

Ya, İslâm a tamamen zıt o lüks hayat tarzı. Lüks tıkınmalar, lüks giyim kuşam, lüks             sarhoşluğu...

Evet, Müslüman kesimin bir kısmı son yirmi beş senede lükse, israfa, saçıp savurmaya,             gösterişe on milyarlarca dolar harcamıştır.

Öyle sorumsuzlar çıkmıştır ki, onbeş-yirmi yıllık eşinin üstüne Moldavyalı fingirdekleri, ayda binlerce dolar masraf ederek metres tutmuştur.

Lükse, ihtişama, israfa, gösterişe, gurur ve         kibre sarfedilen bu trilyonlarca dolarla neler     yapılmazdı ki...

* Binlerce vasıflı eleman yetiştirilebilirdi.

* Her cami bir kültür merkezi, bir İslâmî aydınlanma ocağı haline getirilebilirdi.

* Yurt çapında bir İslâmî alternatif ve paralel eğitim ağı kurulabilirdi.

* Yukarıda beyan ettiğim üzere ülkenin en          büyük tirajlı ve en etkili gazete ve dergisi çıkartılabilirdi.

Şu cemaat başkanına bakınız. Adam kendini Ağa Han sanıyor. Lüksten yanına yaklaşılamıyor.

Her neyse muhterem okuyucularım, sizlere hitap ediyorum:

"Müslümana her şeyin en iyisi layıktır..." tuzağına düşmeyin ve ana ilke olarak "Müslüman her şeyin en iyisini, en güzelini, en doğrusunu yapar..." düsturunu benimseyin.

Birtakım herifler 150 bin dolarlık limuzinlerde geziyor ama yaptıkları hizmetler, işler beşinci kalite.

Keşke 15 bin dolarlık ucuz ve mütevâzı otomobillere binmiş olsalardı da, yaptıkları işleri "en iyi" derecede yapmış olsalardı.

Ağır mı konuşuyorum

Gerçekler acıdır!

.

İsmet Berkan'ı Tebrik Ediyorum

Radikal de İsmet Berkan ın "Laikliği Korumak Bunlara Kaldıysa Vay Halimize" başlıklı yazısını herkes okumalıdır (16 Haz. 2005).

Berkan ın yazısından bazı cümleler:

* "Ve şimdi de (....... da) kendilerini Atatürkçü sanan ve utanmadan Atatürk ün adının arkasına saklanan bazı işgüzarlar, mezun olacak bir öğrencinin annesini başı örtülü diye salona almadılar, bir anneyi kızının üniversite mezuniyetine tanık olmaktan alıkoydular."

* "Hemen söyleyeyim, o annenin başını nasıl bağladığının hiçbir önemi yok. O anne peçe takıyor bile olabilirdi. Yine de kızının mezuniyetini görebilmeli, törenin yapıldığı salonda gururla oturabilmeliydi. Onu içeriye almamaya kimsenin hakkı yok."

* "Maalesef Türkiye de rejimin temelleriyle İslamcılar değil, kendini laik sanan birtakım sersem darbe özlemcileri oynuyor aslında."

* "(.....) Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer in son iki yıldır yaptığı son derece nezaketsiz tutumun kamuoyuna Sezer kamusal alana türbanı sokmuyor diye yansımasının ardından birtakım rektörler üniversite binalarına askerî kışla ya da orduevi muamelesi yapmaya başladı; öğrenci olsun olmasın türbanlı veya başörtülü hiç kimseyi üniversite sınırlarından içeri sokmamaya başladılar."

İsmet Berkan ın yazısı zehir zemberek, mutlaka okumanızı tavsiye ediyorum.

Bu yazı, bir virgülüne bile dokunulmadan olduğu gibi, bütünüyle çoğaltılmalı ve en az bir milyon vatandaşa okutulmalıdır.

Berkan ı tebrik ediyorum.

Evet bazıları utanmadan Atatürk ün adının arkasına saklanıyor.

Atatürk zamanında hiçbir başörtülü anneye böyle bir muamele yapılmamıştır.

Atatürk zamanında Müslüman kadın ve kızların kıyafetiyle, başörtüsüyle ilgili hiçbir kanun ve nizam çıkartılmamıştır.

Şimdiki bütün olumsuzluklar, devletle çoğunluğun arasını açmak, çoğunluğu devletten soğutmak maksadıyla, insan haklarına ve demokrasiye aykırı olarak yapılmaktadır.

Dünyanın hiçbir demokrat, hukukun üstünlüğü ilkesini kabul etmiş, medenî, ileri ülkesinde bizdeki gibi saçmasapan bir başörtüsü yasağı ve terörü yoktur.

Vardır diyenin alnını karışlarım!

Fransa da sadece devlet liselerinde başörtüsü yasağı vardır ama o liselerde bile bandana (Kulakları ve çene altını açıkta bırakacak şekilde başı arkadan bağlamak) serbesttir. O ülkenin bütün üniversitelerinde, bütün özel okullarında, Katolik liselerinde başörtüsü serbesttir. Fransa da Müslümanların özel "İslâm Lisesi" açma hakları vardır ve nitekim böyle bir okul açılmıştır.

1919-1922 yılları arasında İstanbul u işgal etmiş olan düşman kuvvetleri bile Müslüman kadınların tesettürlerine karışmamışlar, "ille de başınızı açacaksınız" diye baskı yapmamışlardır.

İzmir i işgal eden Yunan kuvvetleri bile böyle bir şey yapmamıştır.

Aklı başında rektörlerin, dekanların, profesörlerin bu milletin temel haklarına, millî kimlik ve kültürüne, gelenek ve göreneklerine saygı göstermesi gerekir.

Hiçbir İslâm kadın ve kızına "Başını açacaksın, aksi takdirde tahsil yapamazsın, şu veya bu kamu binasına giremezsin" denilemez.

Hiçbir hâkimin, mahkeme salonundan başıörtülü Müslüman bir vatandaşı çıkartmaya, kovmaya hakkı yoktur.

Başörtüsünü yasaklayan bütün kanun ve nizamlar:

-  Tabiî Hukuk kurallarına,

- Evrensel İnsan Hakları Beyannamesine,

- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesine,

- Temel hak, hürriyet ve haysiyetlerle ilgili bütün bildirge ve metinlere,

- Türk milletinin millî kimliğine,

-  Medeniyete,

-  Ahlâk ve vicdana,

-  Adalete ve insafa... aykırıdır.

Bazı üniversitelerdeki bugünkü yasağı, tabuları, terörü kimler yapmakta, sürdürmektedir

Bunlar birtakım Pembe kimselerdir. Bütün Pembeler mi Hayır, sadece birtakım, bazı Pembeler.

Niçin bu kadar olumsuz, bu kadar anti-demokratik, bu kadar saçma işler yapıyorlar

Çünkü ülkede sun î (yapay) bir huzursuzluk çıkartmak istiyorlar.

Provokasyon yapıyorlar.

Çünkü, halk çoğunluğunu devletten soğutmak istiyorlar.

Çünkü, bir darbeye zemin hazırlamak istiyorlar.

Onlar, resmî ideoloji ile devleti özdeşleştiriyorlar.

Onlar, Atatürk le, isminden başka hiçbir ilişkisi olmayan bir Atatürkçülük uydurmuşlardır.

Onlar Türkiye nin Brahmanlar kastına mensuptur ve mensubiyetin kendilerine sağladığı rantları, imtiyazları, çıkarları elden kaçırmak istemiyorlar.

İnsan hakları onların umurunda değildir.

Demokrasi onların umurunda değildir.

Onlar millî kimlik, kültür ve kişiliği kabul etmiyorlar.

Onlar tarihî devamlılık değil, tarihî ârıza istiyorlar.

Onlar Türkiye devletinin, Türkiye Büyük Millet Meclisi nin, Türkiye hükümetinin, Türkiye halkının millî iradesinin üzerinde derin bir güç olmasını ve son sözü bu gücün söylemesini istiyorlar.

Onlar, laikliği İslâm düşmanlığı, İslâm karşıtlığı olarak anlıyorlar.

Onlar, insanlığın en büyük, en temel, en esaslı değeri olan din; inanç, vicdan, düşünce hürriyetini kabul etmiyorlar.

Onlar milletin çoğunluğunu iç-düşman, potansiyel tehdit ve tehlike olarak görüyorlar.

Onlar, kendi çıkarları için ülkeyi buhrandan buhrana sürüklüyorlar.

Hem Batı Batı Batı diyorlar, hem de Batı daki başörtüsü uygulamasının tam tersini yapıyorlar.

Onlar Müslümanların inançlarından, görüşlerinden, fikirlerinden dolayı cezalandırılmasını, hapse atılmasını istiyor.

Bu memlekette çoğunluğu teşkil eden Müslümanlar bunların baskılarından, tabularından, yasaklarından, terörlerinden nasıl kurtulacaktır

Seçimlerden önce "Başörtüsü meselesini halledeceğiz" diye söz verenlerin şimdi niçin sesleri solukları çıkmıyor

Zavallı Türkiye... Ne hallere düştün...

.

Müslümanlar Uyumayın

Birtakım Müslüman kardeşlerime sesleniyorum: Ne kadar şaşkın vaziyettesiniz... Size ne oldu da bu hale düştünüz .. Aklınızı başınıza ne zaman toplayacaksınız

Sana ne oluyor da böyle konuşuyorsun, sakın şaşıran sen olmayasın...

Bendeniz gerekçesiz konuşmam, yazmam. Lütfen kulak verin:

Memleket elden gidiyor. Türkiye hızlı bir tempo ile her geçen gün sömürgeleşiyor.

Toplum dağılma, çözülme halinde.

Kokuşma korkunç boyutlara ulaşmış. (Aptallığı bırakın, kokuşma devam etmektedir...)

Eğitim ve üniversiteler çökmüş.

Bu devlet, bu ülke, bu halk, bu iktisadî sistem bu kadar borcu, faizi, soygunu kaldırmaz. Finans ve ekonomi bakımından korkunç bir çöküşe ve iflâsa gidiyoruz.

Her gün demokrasinin, insan haklarının, hukukun, millî kimliğin ırzına geçiliyor.

Ülkenin geleceğini teşkil eden genç nesiller çok kötü yetişiyor.

Her geçen gün insanlıktan biraz daha uzaklaşıyoruz.

Vatanımız sinsice işgal ediliyor.

Başa geçmiş bir iktidar var ama muktedir değil.

 Daha fazla yazmayacağım. Şayet bir ülkede yukarıda saydığım kötülükler, krizler varsa hemen alarm zillerine basmak, tehlike çanlarını korkunç korkunç çalmak gerekmez mi

Müslümanlara hitap ediyorum:

Din elden gidiyor!.. (Rahşan Ecevit bile böyle bağırmadı mı )

Ahlâk ve fazilet elden gidiyor.

Vatan elden gidiyor.

Devlet elden gidiyor.

Çoluk çocuğumuz elden gidiyor.

Millî kimliğimiz, bizi biz yapan geleneklerimiz, kültürümüz elden gidiyor.

Ve bizler, bu korkunç tablo içinde günümüzü gün etmeye bakıyoruz.

Aklımız fikrimiz müzeyyen (ziynetli) meskenlerimizde, lüks yazlıklarımızda, lüks ve gurur-kibir verici binitlerimizde, lüks giysilerimizde, lüks tıkıntılarımızda...

Büsbütün tepkisiz de değiliz.

Erzurum da, şehit annesi bir kadıncağız başıörtülü olduğu için üniversite kapısından içeri alınmayınca biraz inledik, homurdandık, şikayetimsi laflar ettik.

Yeter mi bu kadarcık tepki

Biz öldük mü

Niçin anayasamızın, kanunlarımızın, evrensel insan hakları beyannamesinin, Tabiî Hukuk un bize bahş etmiş olduğu protesto haklarımızı (yasaların sınırları içinde) kullanmıyoruz

İnilti ile, böğürtü ile, homurtu ile, vah vah tüh tüh demekle iş biter mi Niçin tahrirî (yazılı) tepki göstermiyoruz, protesto yapmıyoruz

Şu Hacı Rahat Latilokum beye bakınız. On yıllardan beri bendesi olduğu din baronunun fuzulî ve lüzumsuz reklamını yapıp duruyor. Hazret şöyle büyükmüş, böyle büyükmüş. Bunca kerameti, bunca harikası varmış. Herkes ona intisap etmeli, onu öğmeli, ona para vermeliymiş...

Bu adam Hacı bey midir, yoksa Acı bey mi

Memleket, din, iman elden gidiyor. Onun umurunda bile değil. Başına taş yerine Hazret in düşsün diyorum ona.

Bir milyon aciz Müslümanı bir araya getirseniz, kodaman bir Pembe nin kuyuya attığı taşı çıkartamıyorlar. Böyle Müslümanlardan köy olmaz, kasaba olmaz.

Şu hazretlere bakınız: Milyon dolarlık köşklerde oturuyorlar. Dünyanın en lüks ve pahalı otomobillerinde geziyorlar. Su gibi para harcıyorlar... Lakin asıl yapılması gereken, asıl yapmaları gereken işleri, hizmetleri yapamıyorlar. Nedir bu işler ve hizmetler Birkaçını sayıvereyim:

Türkiye nin en yüksek tirajlı (en az 1 milyon) ve en tesirli ve güçlü günlük gazetesini çıkartamıyorlar.

Haftada yarım milyon satan güçlü, vasıflı, etkili, ağırlıklı bir dergi çıkartamıyorlar.

İngiltere deki Eton Kolejinden daha güçlü bir lise kuramıyorlar.

Halkı uyaracak yayınlar yapamıyorlar.

Çocukları ve gençliği kurtarmak ve yetiştirmek için ne gerekiyorsa onları yapamıyorlar.

İsraflarını, tebzirlerini, gurur ve kibirlerini, savurganlıklarını, lükslerini, nefsanî ihtiraslarını, dünyevî şehvetlerini perdelemek ve maskelemek için "Müslümana her şeyin en iyisi layıktır..." diye şeytanî bir fetva bulmuşlar, onun gölgesinde her türlü habaseti ve pisliği irtikâb ediyorlar.

A uyutucular, a utanmazlar, a arlanmazlar, a vicdansızlar!

Meskenlerin, binitlerin, hayat tarzlarının en lüksüne sahipsiniz de hizmetlerin, vazifelerin en iyisini, en güzelini, en vasıflısını, en üstününü niçin yapmıyorsunuz, yapamıyorsunuz

Müslüman halkı uyarıyorum:

Bir kimsenin gerçek ve samimî din hizmetkârı olması için onun mutlaka ve mutlaka Resûl-i Kibriya aleyhissalatü vesselam Efendimizin Sünnetine, ahlâkına uygun bir hayat sürmesi gerekir.

Nemrud, Firavun, Şeddat, Neron, Kalıgula gibi hayat sürenler, ahlâkları bu zalimlere benzeyenler, bunlar gibi lüks ve israf içinde yaşayanlar kesinlikle İslâm büyüğü, Ümmet önderi olamaz.

Tarihe bakınız: Ashab nasıl yaşamış .. Selef-i Sâlihîn nasıl yaşamış Selahaddin ler, Emîr Abdülkadir ler, Şeyh Şâmil ler, Abdülkadir Geylanî ler, Ahmed er-Rufaî ler, Şah Muhammed Bahaüddin Nakşibendî ler, İmamı Rabbanî ler, Hasan eş-Şazelî ler, Muhyiddin Arabî ler nasıl yaşamış Velinimetimiz olan Ahmet Yesevî hazretleri nasıl yaşamış

Bu büyüklerin ve benzerlerinin hepsi de, dünya hayatlarında Resulullah Efendimizi örnek ve model almışlardır; zühd ve takva ile yaşamışlardır. Lüksten, israftan, Müslümanların paralarını zimmetlerine geçirmekten kaçınmışlardır. Onların midelerine bir zerre haram girmemiştir. Dünyada hafifü l-haz olmuşlardır. Benliklerini ve parayı en büyük düşman bilmişlerdir.

İslâm a, memlekete, Ümmet-i merhumeye hizmet için başka bir yol yoktur.

Yakın tarihimizin büyük İslâm kahramanı Bediüzzaman SaidNursî hazretlerinin hayatından, ahlâkından ibret alalım. Kıt kanaat yaşamış, kimseden para ve hediye kabul etmemiştir. Resul un yolu budur.

İslâm a gereği gibi, tam bir ihlâsla (zaten ihlâsın kesirlisi olmaz), rızaen lillah hizmet edenleri tenzih ederek söylüyorum:

Dehşetli, korkunç bir din sömürüsü vardır. Din adına bir sürü düzenbazlık ve hokkabazlık yapılmaktadır. Yakın tarihimizde İslâm adına on milyarlarca dolar toplanmıştır. Bunların bir kısmı birtakım hizmetler için harcanmıştır ama tamamı harcanmış mıdır

Sevgili Müslümanlar!

Şaşkınlığı, gafleti, müsamahayı (toleransı), uyuşukluğu bırakalım. Kendimize gelelim. Kur an a, Sünnet e, Şeriata, Peygamberî ahlâka, gerçek İslâm büyüklerinin metodlarına aykırı metodlarla hizmet ettiklerini iddia eden adamların peşlerinden gitmeyelim, onları desteklemeyelim.

Peygamberin vekili, vârisi, halifesi, temsilcisi durumunda olan gerçek hizmetkarları bulalım, onlara katılalım, onların öğütlerini dinleyelim.

Paralarımızı zekat, sadaka, hayır hasenat, hizmet için sarfedelim. Din baronlarına, din sömürücülerine bir kuruş bile vermeyelim.

Aklımızı başımıza toplamazsak, tepemize çökecek vatanın enkazı altında yok olacağız.

.

Münâfık Büyük Hırsızlara Açık Mektup

Yıllarca önce bir gazetede okumuştum. Romanya nın en büyük kadın satıcısı bir Türkmüş... Bizde, birkaç sene önce ölen bir Ermeni Madam da genelevler imparatoriçesiydi. Hattâ, İstanbul Ticaret Odası, vergi rekortmeni olduğu için bu madama resmi törenle ödül vermişti. Merasimde çok saygın ve yüksek birtakım kodaman şahsiyetler de bulunmuştu.

Şu anda Türkiye de dindar geçinen, yüce İslâm dinini alet ve istismar eden birtakım münafıklar büyük çapta hırsızlık yapmakta, haram kazançlar elde etmekte, memleketi ve milleti feci şekilde soymaktadır.

Müslümanlara çamur mu atıyorum Hâşâ!.. Ben de Müslümanım. Gerçek, samimî, haram-yemez, doğru, faziletli, namuslu, şerefli, haysiyetli Müslümanlar başımın tacıdır. Aramızda görüş ve meşreb farklılıkları bulunsa bile onları kardeş bilirim, severim, tutarım.

Onları tenzih ediyorum. Sözlerim onlara değildir.

Benim kabul edemeyeceğim şey, birtakım alçakların, sahtekârların, münafıkların, hırsızların, haram-yiyicilerin, haydutların, rantçıların, kemik peşinde koşan köpeklerin dindarlık taslamaları, kendilerini İslâm ın ve Müslümanların temsilcisi gibi göstermeleridir.

Romanya daki herif karı satıyormuş. Bizimkiler din satıyor. Dinin kutsallığı, kadın iffetinin kutsallığından yukarıda olduğu için, bizimkiler alçaklık ve rezillikte daha üst derecededir.

Bu herifler, halk yaptıklarını bilmiyor mu zannediyor Hatâ ediyorlar. Halk çok şeyden haberdardır. Yekûn olarak milyarlarca dolar götürüldüğünü çok iyi bilmektedir.

Talanlar, vurgunlar, soygunlar, haram rantlar hakkında medya yayın yapmıyor. Çünkü bunlara dair elde müsbit (isbat edici) bilgiler ve belgeler yoktur. İsbat edilemeyince, hırsızlar yüklü tazminat davaları açmakta, hem aklanmakta, hem de para kazanmaktadırlar.

Zaten elde müsbit deliller olsa bile kimse onlarla kolay kolay başedemez. Büyük hırsızların elleri uzundur. Onlarla uğraşmak kolay değildir. Uğraşanları garip trafik kazalarıyla, tahlille anlaşılamayan zehirlerle, faili meçhul cinayetlerle, ansızın gelen kalp krizleriyle yok ederler.

Bu herifler, bu çeteler Allah a, Peygamber e, Kur ân a, İslâm a, Şeriat a inanıyorlar mı Bu sorunun cevabını "İnanıyorlar" şeklinde vermek pek o kadar kolay değildir.

Çünkü Allah, O nun kutsal Kitabı Kur ân, O nun yüce Peygamberi Muhammed Mustafa, ilahî İslâm Şeriatı, yüksek İslâm ahlâkı; haram kazançları, soygunu, rüşveti, komisyonu, millet malını çalmayı, saçı bitmedik yetimlerin hakkını yemeyi kesinlikle yasak etmiştir.

Haram yiyenlerin yeri Cehennemdir.

Bu herifler müteammiden (bilerek, kasıtlı olarak) haram yemekte, soygun ve talan yapmaktadır.

Dinimiz, emanetlerin ehil olmayanlara verilmesini haram kılmıştır. Emanetler nelerdir

Makamlar, memuriyetler, vazifeler, hizmetlerdir.

İslâm dini, işlerin ehil olmayan akrabaya, hısımlara, arkadaşlara, cemaatdaşlara, yoldaşlara verilmesini asla uygun görmez.

Böyle bir davranış emanete hıyanettir. Emanete hıyanet, adam öldürmek, domuz eti yemek, vatan hainliği yapmak, fitne ve fesat çıkartmak gibi büyük bir günahtır.

Emanetleri ehil olmayanlara vermek, karı satmaktan daha büyük alçaklıktır.

Şimdi ey haram yiyiciler, ey kirli ve kara rantlar peşinde koşanlar, ey gözleri mal ve servet hırsıyla dönmüş olanlar, ey kendi çıkar ve ikballeri uğrunda bu millete, bu halka, bu devlete en büyük kötülükleri yapanlar!.. Beni iyi dinleyiniz:

Çok kötü bir yoldasınız.

Haram kazançlarınızın size uğur, saadet, yümn ve bereket, huzur ve selamet getireceğini sanıyorsanız gerçekten büyük bir yanılgı ve gaflet içindesiniz.

Korkun ve titreyin!..

Âkıbetiniz korkunç olacaktır.

Sadece kendinize değil, yedi kuşak çocuk ve torunlarınıza yetecek miktarda büyük paralar ve servetler vurdunuz. Lakin bunlar elinizde kalmayacaktır.

Sizi bin türlü bela ve musibet beklemektedir.

Sizin âkıbetiniz, dinsiz, imansız, Allah sız, itikatsız kafirlerin akıbetinden bin kat kötü olacaktır.

Çünkü siz zâhiren Müslüman geçiniyorsunuz ve kötülüklerinizi dindar görünerek yapıyorsunuz.

Lânet olsun size!.. Yazıklar olsun size!..

Maalesef siz, yakın tarihimizde hırsızlık, soygun, talan yapan dinsizleri geride bıraktınız. Onlar, sizin yanınızda amatör statüsünde kalır.

Evet, vurduğunuz milyonlarca dolar yanınıza kâr kalmayacaktır.

Gururlandığınız o müzeyyen meskenlerinizin damları başınıza çökecektir. Dünya size dar gelecektir.

İyi bilin ki, dış bankalara yerleştirdiğiniz o korkunç servetler elinizden çıkacaktır.

Çocuklarınız, aile fertleriniz, torunlarınız da yanacaktır. Çünkü onlara da bu ateşli haram paraları yediriyorsunuz.

Gururdan, kibirden, azametten yanınıza yaklaşılmıyor. Bize hiç kimse bir şey yapamaz sanıyorsunuz. Öyle mi Allah ın sillesi gelince yerin dibine geçersiniz.

Soruyorum size:

Tarih boyunca İslâm ı alet ve istismar ederek haram yemiş, gayr-i meşru servet edinmiş kimselerin âkıbetlerini tedkik ettiniz mi

Yakın tarihimize bakınız: Hani bazıları milyarlarca dolar vurmuşlardı. Sonra ne oldu Rüzgârlar ters yönden esmeye başladı ve milyarlar muhalif yellerle birlikte uçup gitti.

Ey haram yiyiciler! Bin türlü uğursuzluk ve şeâmet sizin peşinizi bırakmayacaktır.

Allah, yüce dininin, yüce Kur ân ının birtakım eşkiya tarafından alet edilmesinden, mukaddes değerlerin sömürülmesinden asla razı olmaz.

Kâfirlerin cezası ahirete kalsa da, Müslüman görünen münafıkların cezası dünyada başlar genellikle.

Ne korkunç bir sorumluluk ve vebal altında olduğunuzu bir bilseniz. Kendi şahsî çıkarlarınız, şahsî ikballeriniz, nefsanî ihtiraslarınız uğrunda en kutsal değerleri istihdam ve istismar etmenin ne demek olduğunu bir bilseniz, idrak etseniz gözyaşları içinde tevbe ederdiniz, haram paraları hak sahiplerine geri verirdiniz.

Lakin sizin gözleriniz artık gerçekleri görmüyor, kulaklarınız uyarıları ve ihtarları duymuyor, kalpleriniz katılaşmış, mühürlenmiş.

Bize kimse bir şey yapamaz mı diyorsunuz .. Bekleyin o halde, Hakk ın sillesi ansızın gelince nasıl tepetaklak olacaksınız.

"Hak sillesinin sadâsı yoktur,

Bir vurdu mu hiç devâsı yoktur!"


.

Mevlâ'ya Götüren Yol da Bellidir, Belâya Götüren de

Hukukta temel bir kural vardır, "Kanunu bilmemek mâzeret sayılmaz". Müslümanlıkta da buna benzer bir kural mevcuttur. Bir mü min için, İslâm dininin temel hükümlerini, emirlerini, yasaklarını, farzlarını, haramlarını bilmemek mâzeret teşkil etmez. Çünkü mü min o kimsedir ki, ezelde "Elest Bezmi"nde, Allah kendisine "Ben senin Rabbin değil miyim " diye sorduğunda "Evet, Sen elbette Rabbimsin" cevabını vermiştir. Mü min, Kelime-i Şehadet in ikinci kısmında Peygamber Efendimize iman ettiğini kesin bir şekilde beyan etmiş, bu suretle O na biat etmiş durumdadır.

Nasıl bir asker, vazife ve hizmetiyle ilgili bütün bilgileri, talimatı, öğretileri çok iyi bir şekilde öğrenip bilmekle mükellefse, bir Müslüman da, Allah ın ve Resûlünün tâlimatını öğrenmekle mükelleftir.

İslâm dini, bağlısına hayvanî ve sınırsız bir hürriyet tanımaz. Müslüman başıboş değildir. Allah sınırlar çizmiştir, Müslüman onları aşmaz.

İslâm da Mevlâ ya ve belâya giden yollar çok açık, çok kesin, çok seçik bir şekilde anlatılmıştır.

Müslüman, dinin temel talimatı olan ilmihalini iyice bellemekle yükümlüdür.

Mevlâ ya götüren yollar:

1. İmanını taklitten tahkike çıkartmak.

2. Tashih-i itikad, yani inanmaya ait hüküm ve bilgilerinin sahih (doğru, Kur ân a ve Sünnete uygun) olması. Bid atlerden ve yanlışlardan uzak olması.

3. Başta beş vakit namaz olmak üzere bedenî, lisanî, malî ibadetleri dikkatle eda etmek.

4. Her nevi haramdan, fuhşiyattan, azgınlıktan kaçınmak.

5. Canıyla, malıyla cihad etmek.

6. Nefsiyle Büyük Cihad yapmak. Nefs-i emmâresinin, kendisinin en büyük düşmanı olduğunu bilmek ve onun tuzaklarına düşmemek.

7. Peygamberi en güzel örnek ve model olarak kabul etmek ve hayatını O nun sünnetine uygun hale getirmek.

8. Allah ile olan işlerinde ihlâsı, yaratıklar ile olan işlerinde adaleti ve şefkati esas kabul etmek.

9. Geçici, fânî, aldatıcı, kahbe dünyaya aldanmamak, onun tuzaklarına düşmemek.

10. İsraftan, lüksten, gösterişten, aşırı tüketimden uzak durmak; kanaat ve zühd ile yaşamak; ihtiyaçlarını çoğaltmamak, mütevâzı olmak.

11. Allah ın kendisine nasip etmiş olduğu nimetlerin bir kısmını ihtiyaç sahiblerine dağıtmak.

12. Allah ı hiç hatırından çıkartmamak.

13. Allah için sevmek, Allah için buğz etmek.

14. Bütün mü minleri kardeş bilmek, onlarla olan kardeşlik bağını kopartmamak. Aralarında meşreb, fikir, görüş farkı olsa da birliği ve muhabbeti bozmamak.

15. Allah a, Resulüne, bizden olan emir sahiplerine itaat etmek. Resulullah ın vekili, halifesi, vârisi durumunda bulunan emîrü l-mü minîne biat ve itaat etmek. Ayrıca ulemaya, gerçek şeyhlere, kâmil mürşidlere itaat etmek, onların emirlerini, tavsiyelerini can kulağı ile dinlemek ve yerine getirmek.

16. Şeytan ın en büyük aleti ve yardımcısı olan parayı, altın ve gümüşü, dolar ve euroyu, dünya mallarını ana değer ve put  haline getirmemek.

17. Allah ın rahmetine nail olmak için merhametli olmak, bütün yaratıklara rahm etmek. Bigayri hakkın kimsenin canını yakmamak; bir böceğe, bir ota bile zulüm etmemek.

18. Harbî, vahşi, merhametsiz, zâlim kefere ve fecereye karşı sert olmak.

19. Müslümanların zimmetinde olan Ehl-i Kitab a haksızlık ve zulm etmemek.

20. İyi insan, iyi vatandaş, iyi komşu, iyi işveren, iyi işçi ve memur olmak.

21. Yaptığı her işi en güzel, en doğru, en iyi ve mükemmel şekilde yapmak.

22. Faizden, ribadan, batıl alışverişten kaçınmak.

23. Yeryüzünde Allah ın şahidi olmak.

24. Kendisini Resûl-i Kibriya aleyhissalatü vesselamın askeri bilmek.

25. İslâm ve Müslüman düşmanlarıyla ittifak yapmamak, onları dost ve veli edinmemek.

26. Dünyada ne kadar kalacaksa dünya için o kadar; âhirette ne kadar kalacaksa âhiret için o kadar çalışmak.

Bu yirmialtı maddeye uyanlar, Allah ın lütuf ve keremi ile ebedî mutluluğu kazanır. Bu yirmialtı madde insanı Mevlâsına götürür.

Bunlara riayet ve dikkat etmeyenler Mevlâlarını değil, belalarını bulur.

İtikadı bozuk olanlar.

Namazı terk edip şehvetlerine uyanlar.

Haram yiyenler.

Altın Buzağıya (paraya, mala) tapanlar. En büyük değer olarak parayı kabul edenler.

İnsanlara ve diğer mahlukata zulm edenler.

Gaddarlar, merhametsizler.

Kibir ve azamet sahipleri.

Din ve mukaddesat bezirgânlığı yolu ile Müslümanları aldatıp paralarını toplayıp zimmetlerine geçirenler.

Yalan söyleyenler. Verdikleri sözleri yerine getirmeyenler. Emanetlere hıyanet edenler.

Zenginlik ve ikbal sarhoşluğu ile dünyaya tepeden bakan mağrurlar.

Din kardeşleri aç, sefil, perişan bir vaziyette sürünürken kendileri Nemrud ve Firavun gibi zevk u safa, sefahat içinde yaşayanlar.

Devletin ve Belediyelerin bütçelerini ve imkanlarını hortumlayarak saçı bitmedik yetimlerin, fakir fukaranın haklarını zimmetlerine geçirenler.

Münafıklık edenler.

Yeryüzünde fitne ve fesat çıkartanlar.

Allah katında tek hak ve geçerli dinin İslâm olduğu gerçeğini örtüp, batıl dinlerin de hak olduğu sapık inancını yaymaya çalışanlar.

Allah ın inzal etmiş olduğu kesin hükümleri kabul etmeyip dinde reform, yenilik, değişiklik yapmaya çalışanlar.

Kafirlere, zalimlere, münafıklara, İslâm düşmanlarına yaranmak için Kur an ı kendi re y ve hevalarıyla bile bile yanlış yorumlayanlar.

Helal veya haram servetler kazanıp, bunları kenz yapanlar, iddihar edenler (Yani istifleyenler).

İslâm düşmanı zalim ve harbi kafirlere karşı şefkatli ve merhametli, Müslümanlara karşı sert ve yazu hareket edenler.

İşte bunlar belalarını arayanlardır.

Evet kimse kendisine mâzeret aramasın. Mevlâya götüren yol da apaçık bellidir, belaya götüren yol da...

İş işten geçtikten sonraki pişmanlığın fazla faydası olmaz.

Hangi yoldayız İyice düşünelim....


.

Seksî Kıyafetli Memureler

Resmî bir dairede bazı hanım memurları gördüm, kıyafetleri pek açık saçık, pek seksî, pek hafifmeşreb idi. Anlatayım: Birinin göbeği açıktı.Bir diğeri acayip bir bluz giymişti, omuzdan itibaren kolları yırtmaçlıydı ve etleri şehevî bir tarzda teşhir ediliyordu. Bir başkasının pantolonu ve tişörtü o kadar dardı ki, butları ve göğüsleri adeta "pırtlamıştı".

Çok rica ediyorum, beni hemen gericilikle itham etmeyiniz. Bu kadınlar çarşafa girsinler falan demiyorum ama vazife esnasında bu kadar laubali, bu kadar tahrik edici kıyafetlere bürünmeleri doğru mudur

Bizde acayip bir zihniyet var. Bir evladını vatan için şehid vermiş bir anne ta Balıkesir den, öteki çocuklarından birinin mezuniyet törenine katılmak için bin zahmet çekerek geliyor ve üniversite binasına sokulmuyor. Neymiş, başında bir eşarp varmış. Sonra aynı zihniyet, kadın memurların göbeği açık, kolu ta omuza kadar yırtmaçlı, vücutlarının hatlarını çirkin bir şekilde teşhir eden kıyafetlerle mesai yapmalarına bir şey demiyor.

Gerçekten büyük bir ölçüsüzlük, dengesizlik içindeyiz.

Türkiye çağdaş bir ülkeymiş!.. Çağdaşlıkla kadın memurların şehevî, seksî kıyafetle çalışmaları arasında ne gibi bir illiyet bağı vardır

Devlet dairelerinde mesai yapan personelin kesinlikle teşhircilik yapmaması gerekir.

İş ve vazife saatleri ve mekanları dışında onlara karışan yok. Lakin resmî dairelerde ciddiyetle çalışmaları gerekir.

28 Şubat post-modern darbesinden sonra ülkenin bütün çivileri yerinden oynadı veya oynatıldı.

İslâmî bir düzenle laik bir düzendeki kadın kıyafetleri elbette bir olmaz. Ancak, laik düzenlerde de bir kıyafet, bir iş ahlâkı vardır.

Devlet ve Belediye dairelerinde çalışan kadınlar kesinlikle iş saatlerinde ve iş mekanlarında seksî-şehevî kıyafetler sergilememelidir. Doğrusu budur.

MİLLÎ GAYE MECMUASI

BEŞİKTAŞ daki bir sahhaftan vaktiyle Bolu da yayınlanmış "Millî Gaye" adındaki derginin 6 ncı sayısını satın aldım. Oradaki Sultanî (Lise) mektebinin yayınladığı bu dergiye ait bazı bilgiler şunlar:

Sultanî hey et-i tâlimiyesi tarafından onbeş günde bir neşr olunur.

Sahib-i imtiyaz ve müdir-i mes ulü: Sultanî müdürü S. Avnî.

İctimaî, edebî, fennî, tarihî resimli mecmuadır.

Bolu liva matbaasında basılmıştır.

Bu sayının tarihi: 15 Şubat 1339. (Şu anda yanımda takvim kılavuzu yok, sanırım miladî 1923 e tekabül ediyor.

Satış yerleri: Hükümet civarında mütekaid (emekli) binbaşı Tahsin beyin yazıhanesi ile Çarşı içinde Attarlar civarında "Zafer-i Millî" kütüphanesi.

Bu sayıdaki yazılar:

n Müsahabe: Millî gayelerimizden Boğazlar meselesi. Abdurrahman Şeref.

n İctimaiyat: Halkçılık. M. Besim.

n Edebiyat: Kurtuluş Bayramı. Mehmed Sadık.

n İstiklal Harbinin mechul bir akıncısına. Bediî.

n Şarkı, Mekki Said.

n Meslekî yazılar: İzcilik. Eşref Tufan.

n Serbest sütunlar: Nelere ihtiyacımız var Nazmi Cemal.

n Mebâhis-i fenniye: Kağıt ve sun î ipek imali. İsmet.

n Tefrika: Bolu Tarihi. Mehmed Zekai.

n Talebe yazıları: "Yeni Yol" hakkında ilmî bir tenkid. İrfan Fevzi.

n İlave: Sultanîde tarih dersleri. M. Z.

n İlan, bilmece, açık muhabere...

Cumhuriyetin ilk yılında memleket ve halk pek fakir ve perişan bir vaziyette iken bile bir taşra lisesi böyle ciddî ve kaliteli bir dergi çıkartabilmiş. Şimdiki bolluk ve zenginlik devrinde bütün liselerimizin ciddî fikir, edebiyat, tarih, sanat dergileri yayınlamaları gerekir. Şu anda böyle bir şey mümkün ve kabil midir Bir lisede bir dergi çıkartılmaya kalkılsa hemen resmî ideoloji devreye girer ve ciddî yazılar yerine mavallar, masallar, mitolojik hikayeler basılır. Bunların da hiçbir faydası olmaz. Bu gibi dergilerin ana gayesi, meraklı ve istidatlı öğrencileri yetiştirmek, onlara kendi çaplarında ilmî araştırma yaptırmak, ileride edib, mütefekkir (düşünür), tarihçi, sanatçı olmalarına yardımcı olmaktır.

DURÛB-İ EMSAL-İ TÜRKİYYE

ORTAKÖY deki bir eskicide bu başlığı taşıyan Osmanlıca bir kitap buldum. Durûb-i emsal, atasözleri demektir. Darb-ı meselin çoğulu. Bugünkü dille "Türkçe Atasözleri". Küçük boy, 384 sayfa. 1312 de İstanbul da Asır Kütüphanesi sahibi Kirkor tarafından çıkartılmış. Cami ve mürettibi: Tekezâde M. Said. İçinde 5742 atasözü ve deyim yer alıyor.

Eskiden böyle kitapları Beyazıt taki Sahhaflar Çarşısında bulmak mümkündü. Şimdi Osmanlıca kitapların kökü kurudu. Zaten bunlar 3-5 yüz adet basılmış. Yakın tarihimizdeki kültür devriminde çoğu yakılmış, atılmış, yırtılmış, yok olmuş veya edilmiş. Arada bir, bir eskicide, bir sahhafta bulabildiğim, bende nüshası olmayan kitapları almaya gayret ediyorum. Açık söylemek gerekirse kitaba para yetiştiremiyorum. Geçim paralarımın çoğunu kitaba, kültüre, geleneksel sanat eşyalarına yatırıyorum.

Türkiye nin bir varoş, gecekondu, göçebe, bedevî kültürüne sahip olduğu, henüz Osmanlıca kitapların ciddî ve mükemmel bir kataloğunun yapılamamış olmasından anlaşılıyor. Millî Eğitim Bakanlığı nın, Kültür Bakanlığı nın, üniversitelerimizin dehşetli ve muazzam bütçeleri, yüzbinlerce elemanı ve uzmanı var.Lakin, yekûn sayısının 40 bin civarında olduğu tahmin edilen Osmanlıca kitaplar bir türlü tasnif edilemedi. Bu işi, tek başına merhum Seyfeddin Özege bey yaptı.Kendisi Mekteb-i Mülkiye mezunu emekli bir memurdu. Cüz î geliriyle büyük bir kütüphane kurdu. Ayrıca fasikül fasikül yayınlamak suretiyle bir kaç ciltlik bir katalog bastırdı. Yazıhanesi, ekibi falan yoktu. Hiçbir yerden yardım da almadı. Dükkan dükkan dolaşır, görmediği Osmanlıca kitap ve risalelerin bibliyografik künyelerini tesbit ederdi.Merhumu rahmet ve minnetle anıyorum. Bir azim, gayret, sabır, himmet, teşebbüs âbidesi idi. Devletimizin, üniversitelerimizin bunca imkanı var, lakin bu işi yapamıyorlar.

Öyle Osmanlıca kitaplar var ki, İstanbul kütüphanelerinde bir nüshasını bulamazsınız. Ecnebi bir Türkologa Osmanlıca bir kitap lazım olmuş. Tek nüshası Erzurum da Seyfeddin Özege kütüphanesindeymiş. Adamcağız oraya kadar gitmiş, kitabı tedkik etmiş ve sonra dönmüş.

Bendenizde on bin kadar Osmanlıca kitap, dergi, gazete, broşür mevcut. Yersizlikten ve imkansızlıktan tasnif edemedim. Nereye vakfedeceğimi de bilmiyorum.

.

Paklar ve Nâ-Paklar

 BİRİNCİ VAK A: Taşra ilçelerinden birinde okuyan fakir bir öğrenci, ailevî sebepler yüzünden büyük maddî sıkıntıya düşmüş; bir vesile ile ismini, adresini öğrendim. Bir dostuma söyledim, 200 milyon lira zekât parası verdi. Öğrencinin bir arkadaşı ile birinci ay 100 milyon lira gönderdim, ikinci ay geri kalan parayı gönderdiğimde delikanlı kabul etmemiş, "Ailemin durumu düzeldi, bana harçlık göndermeye başladılar, bu parayı almam doğru olmaz..." demiş.

İKİNCİ VAK A: Hereke deki aziz dostlarımızdan A... Bey birtakım öğrencilere burs veriyormuş. Bunlardan biri üniversiteyi bitirip diploma aldıktan sonra da, A... Beye durumu bildirmeksizin, bir sene müddetle burs almaya devam etmiş. Mezun olduğu öğrenilince burs kesilmiş. Lakin bir sene boyunca hak etmediği bursu almış.

ÜÇÜNCÜ VAK A: Bundan birkaç sene önce cereyan etmiş. Bir grup Merzifonlu dostumuz, ilçelerine mensup olup da yüksek tahsil için İstanbul da bulunan bir kısım öğrencilere burs veriyorlarmış. Adaylardan biri, "Benim para durumum iyidir, ailemin gönderdiğiyle geçinebiliyorum, çok teşekkür ederim, bu parayı almam doğru olmaz, sıkıntıda olan muhtaç bir öğrenciye veriniz..." demiş.

DÖRDÜNCÜ VAK A: Otuz sene önce cereyan etmiş. Dindar kesime mensup (büyüyünce İslâmcı olmuştur...) bir öğrenci yolunu bulmuş, tam yedi yerden burs almış, bunlarla bir mülk edinmiş.

BEŞİNCİ VAK A: Hangi gazetede okudum hatırlamıyorum, asırlık, yaşlı ve kimsesiz bir nineye, devlet üç ayda bir 150 milyon lira yoksulluk maaşı ödüyormuş. Nine bunu alabilmek için iki büklüm olduğu halde minibüsle köyden şehre iniyormuş. Gazeteci "Nineciğim, üç ayda 150 milyon çok az, devlet şunu hiç olmazsa 300 milyon yapsa ne iyi olur, değil mi " deyince, ihtiyar kadıncağız "Uşacuğum, 300 milyon çoktur, 200 milyon olsa ne iyi olur..." cevabını vermiş.

ALTINCI VAK A: 1970 li yılların ikinci yarısındaydı, aziz dostum Profesör Nevzat Yalçıntaş Bey bir sohbet esnasında şöyle demişti: "Öğrencilere burs dağıtan birkaç vakıf ve dernekte hizmet görüyorum, burs verdiğimiz gençlerden, başka yerden burs almadığına ve almayacağına dair söz alıyoruz. Bir ara kardeş derneklere müracaat ederek bursiyerlerin listelerini aldık, maalesef verdikleri sözü çiğneyerek birkaç yerden burs alanlar meydana çıktı ve bu ahlâksızlığı yazık ki, dindar görünen bazıları yapıyordu..."

Vak aları, örnekleri çoğaltmak istemiyorum, ülkemiz bir tezatlar ülkesidir. Faziletli, doğru, haysiyetli, asil, temiz, vicdanlı, insaflı kimseler de vardır; ahlâksız, sahtekâr, düzenbaz, rezil kimseler de...

Geçenlerde Büyük Millet Meclisi Başkanı Muhterem Bülent Arınç Beyefendi medyaya bir beyanat vererek, Meclis bünyesindeki sağlık ve tedavi faturaları rezaletini dile getirdi. 11 bin emekli milletvekili varmış, 550 de halen hizmet görenler, bunların sağlık ve tedavi faturalarının bir kısmı pek acayipmiş. 32 dişini birden dolgu yaptıranlar mı ararsınız, sık sık ağır ameliyatlar geçirenleri mi, en pahalı ilaçları tavuğun tane yuttuğu gibi tüketenleri mi Herkesi suçlamayı aklımın köşesinden geçirmem; namuslu, şerefli, faziletli, haysiyetli, haram yemez, temiz kimseleri tenzih ederim. Lakin ortada "ötekiler" de var. Ah o ötekiler, ah o ötekiler...

Vaktiyle Büyükşehir Belediyesi nde çalışmış olan bir dostumuz anlattı, fakirlere yardım yapan büroda hizmetliymiş, bir kadıncağız yardıma muhtaç olduğunu iddia etmiş. Kendisinden gerekli evraklar istenmiş, muhtarlıktan, kaymakamlıktan, başka yerlerden bir sürü evrak, belge temin etmiş. Bu iş haftalarca uzamış, nihayet bütün muameleler bitmiş, kadın ilk çekini alacak. Anlatan memur dostumuz aynen şöyle söyledi: "Kadın elimden çeki almak için kolunu uzatınca bir sürü altın bilezik ışıl ışık, şangır şangır görülüverdi, çeki vermekten vazgeçtim..."

Medyada sık sık okuyoruz, zengin ve varlıklı oldukları halde, sırf fakirlere mahsus yeşil kartı almak için birtakım haysiyetsizler bin dolap çeviriyormuş.

Şerefli, haysiyetli, hipokrat yeminine sadık ciddî doktorlarımızı tenzih ederek söylüyorum; birtakım şerefsizler, birtakım ilaç firmalarıyla anlaşarak çeşitli maddi menfaatler sağlıyorlarmış. Bu yolla otomobil edinen, İtalya ya tatile giden, hattâ mükafât olarak fahişelerle yatıp kalkanlar bile olduğu söylendi.

18 Haziran 2005 tarihinde kan tahlili yaptırmak için Doktor Mustafa Ak dostumuzun Fatih teki laboratuarına gitmiştim, orada gıda hijyenisti Doktor Can Demir Beyle tanıştık. Şimdiye kadar duymadığım birtakım sahtekârlıkları bize anlattı: Kıyma yapmak için bir makine varmış, üzerinde birazcık et ve yağ kalmış kemikler bu makineye atılıyormuş, ilaveten iç yağı, tavuk derisi, sinir minir konuyormuş, makine bunları çok ince şekilde un-ufak ediyormuş, ortaya bir nev i kıyma çıkıyormuş. Bundaki kemik tozunu gözle veya tat duyusu ile anlamak mümkün değilmiş, ancak tahlille anlaşılıyormuş... Diğer bir sahtekârlık: Piyasadaki ucuz kıymaların bir kısmı domuz kıymasıymış.

Sanırım Türkiye deki gıda maddeleri konusundaki sahtekârlıkların geniş ve eksiksiz bir raporu hazırlanacak olsa, bunun özeti binlerce sayfa tutar. Muhterem okuyucularıma tavsiyem, şüpheli, karışık, menşei (kökeni) belli olmayan kıyma almasınlar.Kıyma gerekiyorsa, güvendikleri bir kasaptan veya marketten et alsınlar, evde kendileri çeksinler. Tanıdıkları mahalle kasaplarından, gözlerinin önünde yapılmak şartıyla kıyma çektirebilirler tabii.

Bazı yerlerde o kadar ucuz sucuklar, lahmacunlar, sosisler satılıyor ki, fiyatlarını okuyunca insan gözlerine inanamıyor, bunlara karşı dikkatli olalım.

Büyük Nakşi Şeyhlerinden Ahıskalı Ali Haydar Efendi hazretlerinin, vefatından 15-16 yıl önceki zaman içinde "Artık bundan sonra, İstanbul da her kesilen hayvanın eti yenmez..." demiş olduğunu duymuştum.

Televizyonlarda zaman zaman gıda sahtekârlıkları üzerine, insanın aklını sarsacak, vicdanını çatlatacak programlar yapılmaktadır. Sofra zeytinlerini simsiyah göstermek için sağlığa zararlı ve zehirli siyah anilin boyalar bile kullanılıyormuş.

Yıllar önce duymuştum, birtakım resmî dairelere "Yâranlar, bendeler" tayin ediliyormuş. Efendiler dairelerine hiç uğramıyorlarmış, aydan aya maaşları banka hesaplarına yatırılıyormuş... Bu adamlar, çalışmadan elde ettikleri bu kazançların, saçı bitmedik yetimlerin, sefalet içinde sürünen ihtiyarların, perişan dulların, işsizlerin, aşsızların hakkı olduğunu bilmiyorlar mı Hiçbir şeye yanmam, bu nâ-şerif heriflerin Müslüman geçindiklerine, zaman zaman Hazret-i Ömer edebiyatı yaptıklarına yanarım.

Ülkemiz maalesef çok kirlenmiştir. Politika kirlenmiştir... Medya kirlenmiştir... Toplum kirlenmiştir... Hayat kirlenmiştir... Tevekkeli Merhum Üstad Necip Fazıl "Hayat, mayat diyorlar, benim gözüm mayatta..." dememiş.

Çocuklarımızı, gençlerimizi, yeni nesilleri; ahlâklı, vicdanlı, karakterli, seciyeli, haysiyetli, namuslu, şerefli, âdil, insaflı, dürüst, mürüvvetli yetiştiremezsek Türkiye ye yazık olacaktır. Bu kadar pislik ve kir ile bu ülke ayakta duramaz. Sodom Gomore, Roma Bizans, Sovyetler Birliği gibi batarız.

Okula, bilhassa liseye ve üniversiteye giden oğullarınızın, kızlarınızın, kulaklarını çekiniz. İmtihanlarda kopya çekmesinler, kopya çekmek hırsızlıktır, haksızlıktır, düzenbazlıktır, böyle bir şeye tenezzül etmesinler. Kopya çekerek iyi bir not almaktansa, namusuyla 5 ten aşağı kırık not almak evlâdır (yeğdir). Bendeniz, on iki sene, ilk orta lisede yatılı olarak okudum. Bu uzun müddet zarfında hiç kopya çekmedim. Bundan dolayı pişman da değilim.

Âhirete, hesaba, kitaba, Cennete Cehenneme inanmayan bir materyalist için haram ile helal para arasında bir fark olmayabilir. Bir Müslüman için durum böyle değildir. Müslüman, helâl yüz liranın, haram bir milyar liradan kıymetli olduğunu anlayan kimsedir. Anlayamamışsa onun Müslümanlığı yüzeyseldir.


.

Reformcular, Diyalogcular...

Birtakım Reformcular, dinde yenilik isteyenler, indirilmiş (münzel) İslâm yerine uydurulmuş bir din türetmeye yeltenenler son otuz-kırk yıl içinde kafaları karıştırdılar, dehşetli tahribat yaptılar.

Onların ortaya attıkları fikirlerden biri de, Ehl-i Sünnet ve Cemaat İslâmlığının diğer fırkalar gibi bir parça olduğu yanlış görüşüdür.

Ehl-i Sünnet herhangi bir mezheb veya fırka değildir. Allah ın kitabı Kur ân-ı Kerim e, Resulullah Efendimizin Sünnetine, Sâlih Seleflerin, Ehl-i Beyt Efendilerimizin anlayışlarına mutabık olan gerçek İslâm dinidir.

Bir ara Ehl-i Sünnet hakkında bir makaleler mecmuası çıkartmışlardı. Büyük, hacimli bir kitaptı. Bunu tam yüz elli bin adet basıp dağıtmışlardı. Türkiye de, biliyorsunuz, şu anda kitaplar bir-iki bin adet basılıyor. Ehl-i Sünneti sarsmaya yönelik bu kitap niçin yüz elli bin gibi Türkiye ölçülerine göre çok yüksek adette basılmıştı Bu iş için gerekli sermaye nereden gelmişti veya bulunmuştu ..

Evvelce yazmıştım, kısaca tekrarlıyorum: Osmanlı imparatorluğunun din siyasetinin üç ana maddesi vardı:

1. İtikadda ve İslâm ın anlaşılmasında ve yorumlanmasında Ehl-i Sünnet dairesi içinde bulunmak.

2. Fıkıhta Hanefi mezhebi ile amel etmek (diğer üç mezheb de serbestti).

3. Şeriata aykırı tarafları olmamak şartıyla tarikatları desteklemek ve gelişmeleri için çalışmak.

Yakın tarihimizde İslâm ı yıkmak, Müslümanların kafalarını karıştırmak için dinde reform, yenilik, değişiklik, tarihsellik cereyanları çıkartıldı. Öyle ilâhiyatçı profesörler zuhur etti ki, çekinmeden şöyle iddia ettiler:

Müslümanların inandığı ve bağlı olduğu geleneksel ilmihal Müslümanlığı bozuktur, tahrife uğramıştır. Ben,Kur ân Müslümanlığını çıkarttım, doğrusu odur.

Ne cüret ve cesaret değil mi .. 1400 senedir büyük nuranî kafile yanılmış, Eimme-i Müctehidin (mutlak ictihad sahibi imamlar), diğer fukaha, süleha, müfessirler, muhaddisler, ehl-i Hak, evliyaullah, kutublar, gavslar yanılmışlar, bizim reformcu ilâhiyatçımız doğruyu bulmuş...

Bir Müslüman din konusunda yeterli ilme ve kültüre sahip değilse, itikadda ve fıkıhta Ehl-i Sünnet ve Cemaate bağlı olması onu kurtarır. İcazetli bir din âliminin yazdığı ilmihali esas kabul eder, dinini ondan öğrenir ve ayağı kaymaz.

Cahil ve mukallid Müslüman, Ehl-i Sünnetten koparsa hemen ayağı kayar.

Reformcular, yenilikçiler, değişimciler ne diyorlar:

(a) Bir Kur ân tercümesi veya tefsiri al ve İslâm ı onları okuyarak öğren... Böyle bir şey mümkün müdür Kur ân elbette ana kaynaktır, Allah ın kitabıdır. Ancak ondan hüküm çıkartabilmek için âlet ilimlerini ve âli ilimleri bilmek gerekir. Reformcular, Kur ân tercümesinin yanında hadis tercümesi kitaplarını da tavsiye ediyorlar...Müslüman elbette Resul-i Kibriya Efendimizin hadislerini okuyacaktır. Lâkin bunlardan kendi kafasına göre itikad, fıkıh, muamelat hükümleri çıkartamaz.

(b) Reformcuların safsatalarından biri de şudur: Ebu Hanife hazretleri "Benim ictihadımı nakz eden bir hadis görürseniz ona tâbi olursunuz..."  buyurmuştur. Cahil ve mukallid Müslümanlara diyorlar ki: "Bak! Ebu Hanife bile böyle söylemiş..." Ancak reformcu tilkiler İmam-ı Âzam hazretlerinin bu sözü kimlere söylediğini bildirmiyorlar. O bu sözü cahil halka, mukallidlere değil, müctehid fi l-mezheb seviyesinde olan talebelerine söylemiştir. Ebu Hanife nin bu sözüyle amel edebilmek için, çeşitli varyantlarıyla, senetleriyle, râvileriyle en az elli bin Hadis-i Şerifi ezbere bilmek gerekir. Şimdi zamanımızda böyle kimse var mıdır Usûl-i fıkıh ne diyor .. "Bir mukallid nass ile fukaha sözü arasında bir uyumsuzluk görse hangisine tâbi olur Fukaha sözüne tabi olur. Niçin Çünkü mukallidin uyumsuzluk gibi gördüğü şey, kendi bilgisizliğinden ve vehminden kaynaklanmaktadır. Ya nesh vardır, ya tahsis, ya tevcih..."

(c) Reformcuların hepsi için söylemem ama onların çoğu mezhebsizdir. Mezheb ise İslâm ın temizliklere, ibadetlere, muamelelere, cezalara ait hükümlerinin uygulanmasında gereklidir. Mezhep gidince fıkıh gider, fıkıh gidince Sünnete itibar kalmaz, bir yığın fitne fesat, nifak şikak, bid at, cehalet zuhur eder. Nitekim görülüyor.

(ç) Bazı reformcular sarıklı Farmason Cemaleddin Efganî yi Müslümanlara kurtuluş rehberi olarak gösteriyor. 1400 yıllık tarihimizde bunca ilim, irfan, ahlâk, fazilet, takva, vera, hikmet, zühd sahibi Rabbanî imamlar varken, sayın reformcu, yalancı bir Farmasonu Müslümanlara niçin rehber olarak gösteriyor Yalancı dedim çünkü bu adam, aslen İranlı olduğu halde kendisini Afgan gibi göstermiş, yine Şiî olduğu halde Sünnî görünmüştür. Be adam, sen İslâm düşmanı agresif kâfirlerin içinde değilsin ki böyle takiyye yapıyorsun.Yoksa Sünnîleri düşman olarak mı görüyordun

Reformcular, yenilikçiler "Tarihsel Ekol" mensupları son olarak ortaya dinlerarası diyalog ve hoşgörü ideolojisini attılar.Bunun esasları şudur:

Bir: Musevîlik, Hıristiyanlık ve İslâm, üçü de İbrahîmi dindir ve haktır. Bu suretle dinimizin Allah katında yegâne hak din oluşu inancına ters düşüyorlar.

İki:Üç dinin mensupları cennete girecektir.

Üç: Diğer din mensuplarına hoşgörü, şefkat ve merhametle yaklaşmak için Kelime-i Tevhidin ikinci cümlesi üzerinde durulmamalıdır.

Zavallı Müslüman halkımız... Milyonlarca vatandaşımız doğru dürüst, sağlam din bilgisine ve kültürüne sahip değildir. Akaid okumamışlar, fıkıh okumamışlar, usul-i fıkıh okumamışlar, usul-i tefsir, usul-i hadis okumamışlar... Bunca fitne fesat, nifak şikak, aldatma, yanıltma, saptırma, şaşırtma, zihnini karıştırma, sersemletme propagandası içinde ne yapsınlar

Bendeniz, 1950 li yılların sonunda Diyanet İşleri Başkanlığı nda iki sene memuriyet yaptım.O zaman Diyanete Ehl-i Sünnet ve Cemaat zihniyeti hâkimdi. Oradaki hocalar Osmanlı medreselerinde yetişmişti. İçlerinde bir tek reformcu, yenilikçi, bid atçi yoktu. Şeriattan, fıkıhtan, İslâm ın zarurî hükümlerinden en ufak bir ödün vermezlerdi.

Aradan yarım asra yakın bir zaman geçti ve manzaraya bakınız. Hepsi için söylemiyorum ama bir kısım ilâhiyatçılar aklın, sağduyunun, vicdanın, insafın kabul etmeyeceği zihniyetler ve iddialar sergiliyorlar.

Kur ân daki bazı âyetlerdeki hükümler ve yasaklar mutlak değilmiş, tarihselmiş, Resulullah Efendimizin zamanına aitmiş... Böyle bir tezi kabul edersek, İslâm dini neye döner .. Beşerî bir ideolojiye veya hümanizmaya döner.

Diyalog ve hoşgörü havarileri, "Yahudileri ve Hıristiyanları dost ve veli edinmeyiniz" meâlindeki âyete tarihseldir diyorlar. Onlar ne istiyorlar Müslümanların Siyonistleri, Evangelistleri dost ve veli ittihaz etmelerini. Peki, onların İslâmiyet e ve Müslümanlara nasıl saldırdıklarını görmüyorlar mı Görüyorlar ama yine de ısrar ediyorlar.

Reformcu ve yenilikçi zümrenin eline Allah fırsat vermesin. Gün gelir, beş vakit namaz farzı için de "Tarihseldir, zamanımızda geçerli değildir..." diyebilirler ve günde üçe, bire indirtebilirler.Hattâ haftada bire indirebilirler.

Bu fitne fesat içinde dinini, imanını, ebedî saadetini korumak isteyenler çok sıkı bir şekilde Ehl-i Sünnet ve Cemaat İslâmlığına sarılmalıdır. Geleneksel ilmihal Müslümanlığından en ufak bir ödün bile verilmemelidir. Kapı hele bir aralanmaya görsün, ne kadar şeytan ve cin varsa o aralıktan girer.

.

Mâlumlar Mâhutlar

BİR MÜSLÜMAN -  Son büyük zelzele Allah ın bir cezasıydı. Çok günah işlendi, isyan edildi, yeryüzü fesada verildi; Cenâb-ı Hak cezalandırdı...

MÂLUM ve MÂHUTLAR - Vay gerici vay!.. Çağdışı... İmdat, irtica var!.. Hangi devirdeyiz be adam! Konuşturmayın böylelerini... Cart curt... ve saire ve saire...

ONLARDAN BİRİ Büyük kâhin (Yahudilikten Katolikliğe dönmüş, gerçekten dönmüş mü, o da belli değil...) bundan yüzyıllar önce çağımızda olacak önemli hadiseler hakkında kehanette bulunmuş, İkiz Kulelerin yıkılacağını, Irak savaşını haber vermiş; bundan sonra olacak dehşetli olayları, üstü kapalı olarak bir bir söylemiş...

MÂLUM ve MÂHUTLAR -  Vay canına be... Bravo Nostradamus a... Monşer, ne kadar ilginç... Bitiyorum şu Nostradamus a... Ah Nostradamus, vah Nostradamus... Ne de olsa bizim Nostradamus, bizden Nostradamus...

BİR MÜSLÜMAN Darvin teorisinin hiçbir bilimsel tarafı yoktur. Şimdiye kadar yüz kere çürütülmüştür. Siyaset ve iktisatta Marksizm neyse, felsefe ve biyolojide Darvinizm odur. Müslümanlar bu çürük, bilimdışı, mesnetsiz teoriyi kabule mecbur değillerdir. Biz Yaratılış inancına bağlıyız.

MÂLUM ve MÂHUTLAR - Sus gerici sus! Yahu ne günlere kaldık... Herif insanın maymundan türediğini inkâr ediyor... Bilimdışı, çağdışı kafa!.. Konuşturmayın, susturun, ağzını tıkayın... Ciyak miyak...

BİR MERAKLI SORAR İnsanın maymundan türediğini iddia ediyorsunuz, anne tarafından mı, baba tarafından mı

ONLAR Zevzekliği ve edepsizliği bırak... Şimdi zabıt tutar, 312 nci maddeyi ihlâlden seni şikâyet ederiz.

O KİŞİ TCK 312 nci maddenin benim söylediğimle ne alâkası var

ONLAR Olmaz olur mu Sen Darvincilerle, Darvinci olmayanlar arasında fitne fesat çıkartıyorsun, toplumun huzurunu bozuyorsun.

BİR MÜSLÜMAN   Onlar İki Kimliklidir, Müslüman gibi görünüyorlar ama değiller. Böylelerinin benim dinime, inançlarıma, ibadetlerime karışmaya ne hakları var

ONLAR Sus Acı Soğan sus!.. Sizi kendi halinize bırakırsak, bu ülkeyi, bu halkı, bu devleti gericilik karanlıklarına götürürsünüz. Senin istediğin din, inanç ve inandığı gibi yaşamak  hürriyeti İngiltere de, ABD de, İsveç te, Norveç te olur ama Türkiye de olmaz, durum müsait değildir. Fazla konuşup durma...

ONLAR Ezan Türkçe okunsun, namazda Kur ân ın Türkçesi kıraat edilsin.

MÜSLÜMAN Siz hiç namaz kılmıyorsunuz, camiye de gelmiyorsunuz, ezana, ibadete ne karışıyorsunuz

ONLAR Biz bu memleketi sokakta bulmadık. Bu günlere gelinceye kadar ne kadar çalıştık, çabaladık. Elbette karışırız.

MÜSLÜMAN Siz Türklere ve müslümanlara "Acı Soğan" diyormuşsunuz. Sonra da Türkçülük, Türkçecilik taslıyorsunuz, olur mu böyle şey

 ONLAR Niçin olmasın Biz yapıyoruz, pekâlâ oluyor.    

MÜSLÜMAN Biz sizin İbranice, Ladino ibadetinize ve dualarınıza karışıyor muyuz

ONLAR Artık sen çizmeden çok yukarı çıktın, haddini fazla aştın... (Üzerine yürürler ve zavallıyı tekme sille döverler.)

*

"Büyük bir çalgı evinden, çalgı ve çalmak sesleri gelir... Kanunlar çalınır, kemanlar çalınır, santurlar çalınır, udlar çalınır, saksafonlar çalınır, gitarlar çalınır, defler çalınır, darbukalar çalınır, davullar çalınır, çal babam çal... Para çalınır, cep telefonu çalınır, otomobil çalınır, devlet malı çalınır, belediye malı çalınır, halkın malı çalınır, saçı bitmedik yetimin hakkı çalınır, gözü yaşlı fukaranın nafakası çalınır... Çal yavrum çal... Havada notalar uçuşur.: Sol, sol, sol... La, la, la... Do re mi fa... Konser sonuna yaklaşmaktadır, bütün çalgılar cehennemî bir hızla ve dehşetle kakafonik senfoniyi çılgınlar gibi, deliler gibi çalarlar... Çalalım ey yaren, bu demler çalma zamanıdır... Kanun çalalım, gitar çalalım, borazan çalalım, klarnet çalalım, darbuka çalalım, davul zurna çalalım... Hem  çalalım, hem oynayalım... Bu vatan bizimdir... Çalalım, çırpalım, boş oturmayalım..."

*

SALAK ANA ABA Biricik oğlumuz, Tuncer imiz, (Tuncer 15 yaşındadır) öyle ucuz bir cep telefonu, ne sen ciğerparemize yakışır, ne de bizim gibi anlı, şanlı, lüküs hayatlı, konforlu monforlu bir ana babaya... Al sana bak, doğum yıldönümünde 1000 dolarlık modern mi modern, harika bir cep telefonu. Hem telefon, hem dijital fotoğraf makinesi, hem de şu düğmesine basılınca parfüm kokuları çıkartıyor. Hafızası var... Mesaj alıp veriyor... Daha bitmedi: Yarım saatte bir içinden zart diye bir ses çıkıyor, iki saatte bir de ilaveten zurt diyor. Bir kedinin yakınına konulunca "Miyav, merhaba kedicik" diyor, bir köpeği görünce onu "Hav, hav" diye selamlıyor, papağanlarla da, kuş hangi dili konuşuyorsa o dille yarenlik yapabiliyor. Al yavrum al!

TUNCER- Siz ana babaların en güzeli, en harikasısınız. (Koşarak yeni telefonuyla caka satmak üzere Enferiya çarşısına gider...)

(Tuncer in anne babası telefonla aranır... "Alo, oğlunuz İlkyardım Hastanesinde yoğun bakıma alındı... Acele geliniz..." Bay lüküsle, bayan lüküse deliler gibi hastaneye koşarlar. 1000 dolarlık, bin marifetli, zart zurtlu, lüküs cep telefonu yavrularına uğurlu olmamıştır. Kapkaççıların hücumuna uğramış, feci şekilde yerlerde sürüklenmiş, ağır yaralanmıştır... Feryadlar kopartırlar, ağlarlar, ağlarlar, ağlarlar...)

BİR DAİREDE Çocuğumuz cep telefonu yüzünden saldırıya uğradı, yaralandı, hakkımızı istiyoruz, cep telefonumuzu istiyoruz!..

DAİREDEKİ ZAT Sayın bayan, sayınbay... Yapacak hiçbir şeyimiz yoktur. Biz bile kapkaççıların şerrinden kendimizi, çoluk çocuğumuzu koruyamıyoruz...

(Vah, vah!.. Eyvah!.. Efsus ki efsus... Tüh tüh..)

KAFASI FAZLA ÇALIŞMAYAN, SALAKÇA ANNE BABALARA UYARI Aklınızı başınıza toplayın, canlarınız ciğerleriniz yavrularınıza lüks gösterişli, pahalı, cazibeli cep telefonları almayınız! Aldıysanız, bunları onların ellerinden alınız. Yerine maddi değeri çok az olan (90 YTL yi geçmesin...) telefonlar veriniz, aksi takdirde lüks, caka satmak, gösteriş, türedilik, ne oldum deliliği size çok pahalıya, çok acıya mal olur... Gelin söz ve öğüt dinleyin.

*

İstanbul un Trakya tarafında büyük bir göle bakan "korunmuş" bir villalar sitesi... Villalar tripleks, teraslarında yüzme havuzu var... Yabancı bir ülkeye geçermiş gibi bir kapıdan giriliyor, Cennet gibi bahçeler içinde... Her villa iki buçuk milyon dolarmış. Yeni satın alınan bu villalardan birinden balyoz sesleri geliyor. Sahipleri mutfak ve banyodaki pembe Brezilya granitlerini beğenmemişler, onları kırdırıyorlar, yerine açık eflatun granitler döşetiyorlar. Salonda bir bar var, içi çeşit çeşit, en pahalısından, ithal malı viskiler, cinler, likörler, konyaklar, şampanyalar, kırmızı ve beyaz şaraplar... Çın, çın, çın... İçelim!... Uygarlığın şerefine, lüks hayatın şerefine, çağdaşlığın şerefine içelim, yine içelim, tekrar tekrar içelim... Ha ha ha, ho ho ho, hi hi hi... Hangi devirdeyiz, zina suç olamaz... Biz Türkiyeliler hayvanlar kadar hür olamayacak mıyız .. Bırakınız eşcinseller bizde de kendi aralarında evlenebilsinler, belediyeler onların nikâhlarını kıysınlar... Bir mutluluk, bir sefa, bir keyif olsun ki, âlemde benzeri bulunmasın... Hah hah hah, hoh hoh hoh, hih hih hih... Çin çin çin... Hayat ne güzel, yurdumuz ne güzel, biz ne güzeliz.

28.06.2005
 

Saatte 360 km yapan tren

Japonya da dünyanın en hızlı treni denemelere başlamış. Denemeler iki yıl sürecekmiş. Bu trene özel demiryolu yapımının son kısmı tamamlanınca normal seferler 2011 de başlayacakmış. Hızı saatte 360 km olacakmış.

Konuyla ilgili bilgileri 28 Haziran 2005 tarihli Le Figaro gazetesinde okudum.

Şu anda dünyanın en hızlı treni Fransa da seferler yapıyormuş ve saatte 320 km hızı varmış. Japonya dakilerin hızı ise saatte 275 km imiş. Bizde İstanbul ile Ankara arasında böyle trenler çalışsa Fransızların hızı ile iki şehrimizin arasındaki yolculuk bir buçuk saatte yapılabilecektir. Yani trene bineceksiniz, biraz kitap ve dergi okuyacaksınız, bir kahvaltı yapacak veya yemek yiyeceksiniz, kahvenizi bitirmeden tren hedefine varmış olacak.

Japonlar, ülkelerindeki zelzelelere karşı trene özel bir fren sistemi koymuşlar. Âniden yer deprenmeye başlarsa, o hızlı alamet kısa zamanda durabilecekmiş.

Bu treni sefere koyacak şirketin sözcüsü, "Gayemiz sadece hız değildir. Aynı zamanda gürültüsüz ve sarsıntısız bir tren gerçekleştirmek istiyoruz" demiş.

Şimdi biz Türkiyeliler takkelerimizi önümüze koyalım ve düşünmeye başlayalım.

Çok yakın bir tarihte ne yapmıştık Japonlar, Fransızlar, İngilizler, Almanlar, İtalyanlar gibi hızlı tren yapacak aklımız ve tekniğimiz olmadığı için, eski ve demode hatlarda "Hızlandırılmış tren" koşturmaya kalktık. Bir kaç deneme seferinden sonra "Tamam bu iş oldu" dedik ve normal seferlere başladık. Sonunda birkaç hafta sonra büyük bir facia meydana geldi, tren yoldan çıktı yüze yakın vatandaş hayatını kayb etti, ayrıca yüzlerce yaralı... Halbuki, Teknik Üniversite profesörleri "Bu tren yoldan çıkar" şeklinde rapor vermişlerdi. Onları dinleyen olmadı.

Bizde hızlı trenin önünde üç büyük engel vardır:

Birincisi:

İlim ve teknik konusunda ileri, başarılı ve yeterli değiliz.

İkincisi:

İdarecilerimiz ve bürokratlarımız bu işler için gerekli ehliyete ve liyakate sahip değil.

Üçüncüsü:

Bizdeki büyük otobüs şirketleri böyle bir şeye izin vermezler. Çünkü otobüsle yolcu taşıma işinde milyarlık rantlar vardır.

Merhum Turgut Özal vaktiyle tren taşımacılığını kötülemiş, trenlerin komünist sistemlerin taşıma vasıtası olduğunu söylemişti. Dünyanın en ileri, en medenî, en gelişmiş ülkelerinde çok güvenli, çok hızlı, çok rahat trenler çalışmaktadır. Bu trenler uçaklarla rekabet etmektedir.

Türkiye istese, İstanbul ile Ankara arasında böyle bir treni, yapımını meselâ Japonlara vererek gerçekleştirebilir. Lakin bizde böyle bir kafa ve vicdan yoktur.

Fransa da olduğu gibi bir buçuk saatten vaz  geçtim, ben bu iki şehrimiz arasında yolculuğun üç saate indirilmesine bile razıyım. Sabah yedide Haydarpaşa dan bineceksin, saat onda Ankara da olacaksın. İşlerini görüp akşama tekrar evine döneceksin.

İstanbul Ankara arasında uçak yolculuğu çok zahmetli ve külfetlidir. Yolculuk havada sadece 45 dakika sürüyor ama tayyareye bininceye kadar insanın çekmediği kalmıyor. Defalarca X-ışınlı cihazlardan geçiliyor. Tabiî ki, bunun insan sağlığına zararı var. Bu gibi ışınlara sık sık ve fazla miktarda mâruz kalanlar vahim hastalıklara yakalanabilir.

Uçağa bin, yerine otur, kemerlerini bağla... Hostesler, uçuş emniyeti ile nutuklarına başlarlar. Bir bardak içecek, yanında bir kek, sonra iniş... Bazen rötar olur, havaalanında veya uçağın içinde bekleyip durursunuz. Bir keresinde Ankara dan uçağa bindik, lakin bir türlü havalanmıyor. Neymiş efendim, birtakım önemli şahsiyetler gelecekmiş, bu yüzden uçağı bekletiyorlarmış. Bu önemli kişiler kendilerini Hindistan racası mı sanıyor Efendilerimiz, beylerimiz gelecek ya, halk beklesin. Halkı köle gibi gören, eşek yerine koyan bu herifleri hiç sevmiyorum, kendilerine zerre kadar saygı beslemiyorum.

Efendi bir önemli kişi halkı hor görmez, halka tepeden bakmaz.

Bazen şehirde gezerken bir yerde trafiğin kesilmiş olduğuna şahit oluyorum. Otomobil ve başka vasıta geçirilmiyor, kuş uçurulmuyor. Öteki taraflarda trafik altüst olmuş. Bölgedeki düzen bozulmuş. İş sahipleri mağdur edilmiş. Neymiş efendim bir kodaman o yoldan geçecekmiş... Böyle kodamanlar olmaz olsun!

Havaalanlarındaki VIP salonları da tam bir rezalettir. Hani imtiyazsız, sınıfsız bir millettik. Milletin vekilleri olan birtakım kişilerin havaalanlarında lüks mekanlarda keyif içinde oturmaları, zevk ve sefa ile çaylar kahveler içmeleri reva mıdır Halk koşuşsun, terlesin, yorulsun, beylerimiz oh kekâh... Bu ne biçim demokrasidir.

Faziletli bir kodaman, makamı ve mevkii ne kadar yüksek olursa olsun VIP salonuna gitmez, halk arasında, halk gibi yolculuk yapar.

Hiç bir şeye yanmam bu VIP salonlarına birtakım anti-VIP lerin girmesine ve oralarda keyif çatmalarına yanarım.

Süleyman Demirel zamanında, Hazretin "Onlar benim canlarımdır, ciğerlerimdir..." dediği canlardan biri İstanbul havaalanının VIP kapısından geçmeye kalkmış, ilgililer izin vermemişler. Adam hiddetinden mosmor olmuş, kan beynine çıkmış, kendini kaybetmiş. Öyle ya, nasıl olur da onun gibi can olan ciğer olan önemli ve mönemli bir şahsiyete böyle bir terbiyesizlik yapılır. Elleri titreyerek, kelimeler diline dolaşarak Ankara ya telefon etmiş, ağlarcasına, boğulurcasına "Büyük rezalet, büyük skandal, beni VIP salonuna sokmuyorlar..." demiş. Anında birtakım yerlerdeki telefonlar çalmış, zılgıtlar verilmiş, azarlamalar yağmur gibi yağmış... Ve bizim canlar ciğerler parçası pür-azamet, pür-tantana, pür-heybet salonuna girmiş...

Rezalet rezalet rezalet...

Farz edelim bizde de Japonya da olduğu gibi çok hızlı bir tren yapıldı. Bizim azametlû, devletlû kişilerimiz bu trenlere binmeden önce mutlaka Haydarpaşa VIP salonunda ağırlanırlar.

Bir kısım halkı anlamakta güçlük çekiyorum. Bir ay önce, taşradan gelmiş elli yaşlarında birzatla karşılaştım. Beni görünce boynuma sarıldı, yanaklarımdan öptü, heyecandan gözleri yaşardı. "Hey gidi o eski günler" dedi. Çocukmuş, babası 1960 lı yılların sonlarında her gün bir BUGÜN gazetesi alırmış, heyecanla okurlarmış. Bazı toplu sabah namazlarına katılmışlar. "Biz sizin yazılarınızla büyüdük, yetiştik... BUGÜN gazetesi bize şuur verdi" dedi.

Bu muhteremin, benim 14 yıldan beri Millî Gazete de günlük yazılar yazdığımdan haberi yoktu. Gazeteciliği bırakmış olduğumu sanıyordu.

İyi niyetli, temiz, heyecanlı bir Müslümandı ama gayet saftı, ayakları yerde değildi.

Yanlış anlaşılmasın, benim yazılarımı okusun demiyorum. Lakin yazdığımı bilmemesini kınıyorum.

Geçenlerde yazmıştım: İki kişiyle konuşuyoruz, önlerindeki masanın üzerinde bir Millî Gazete var. Bulundukları müessese gazeteye abone imiş. Laf arasında bana "Şimdi ne yapıyorsunuz Bir yerde yazıyor musunuz " diye sordular. Millî Gazete de yazıyorum deyince şaşırdılar. Gazeteyi karıştırmaya başladılar. Birkaç defa karıştırdılar, yazımı bulamadılar. Nah işte şurada deyince şaşırdılar. "Bulamayız tabii, çünkü resmini yazının başlığına koymamışlar" diye mırıldandılar.

Toplumumuz, halk, gençlik ne hale gelmiş... Geçen gün üniversiteli bir gence "acele" kelimesinin mânasını sordum, bilemedi. Bir başkası seviyenin mânasını bilmiyordu.

Lisansız, edebiyatsız, dikkatsiz, hafızasız, tepkisiz, meraksız bir toplum olduk. Böyle toplumlar sürü gibidir.

Bilhassa Avrupa daki vatandaşlarımızın, gurbetçilerin nasıl aldatıldığını biliyorsunuz. Birkaç açıkgöz gidiyor, holding kuracağız diye büyük paralar topluyor ve sonunda sermayeler kediye yükleniyor.

Bu saflıkla nasıl adam olacağız bilmem ki...

.

Türkiye, Güney Kore Gibi Olabilir Mi

Soru şudur: Türkiye iyi idare edilirse, gereken hizmet ve işler hakkıyla yapılırsa, on sene içinde en az bir Güney Kore kadar zengin, ileri, medenî, kalkınmış, üreten sağlıklı bir ülke haline getirilebilir mi

Benim cevabım şudur: Çok kolay olmamakla birlikte böyle bir şey mümkün ve kabildir. Ancak bazı şartların yerine getirilmesi gerekir. Bunlar nelerdir

Bir: Devlet yerinde duracak, Cumhuriyet kalacak; sistem mi, düzen mi, rejim mi neyse, o mutlaka değişecektir. Türkiye ye âdil, millî kimliğe uygun, vasıflı ve güçlü bir sistem getirilecektir.

İki: Eğitim mutlaka düzeltilecek, gençlik vasıflı, güçlü ve üstün olarak yetiştirilecektir. Bugünkü eğitim sistemi ile Türkiye intihar etmektedir. Bizim okullarımızın da Singapur, Tayvan, Kore, Japonya okulları gibi güçlü ve üstün olması gerekir. Çocukların ve gençliğin hepsiniiyi okutmak gerekmez. Yeterli miktarda ehliyetli, güçlü, vasıflı, üstün eleman yetiştirilmelidir.

Üç: Üniversitelerimiz mutlaka islah edilmelidir. Bugünkü üniversitelerle ülkemiz medeniyet, ilim, teknik yarışında ancak nal toplayabilir.

Dört: Resmî ideoloji mutlaka özelleştirilecektir. İsteyen din gibi inansın, istemeyen inanmasın. Devletin ideolojisi olmasın. Bütün ileri ve medenî ülkelerde böyledir.

Beş: Din ve devlet arasındaki kavga, anlaşmazlık, uzlaşmazlık mutlaka kaldırılmalıdır. Din ve devlet barışık olmalıdır, işbirliği yapmalıdır. Laiklik maiklik diyeceklerdir. Türkiye de laiklik yoktur. Bugünkü sistem "Dinle barışık olmayan devlet dini" sistemidir. Gerçek laiklik istiyorlarsa din işlerini Müslümanlara bıraksınlar, Müslümanlara ABD de, Kanada da olduğu gibi hürriyet, serbestlik, muhtariyet (özerklik) versinler.

Altı: İyi bir eğitim sistemi ile yazılı-edebî lisan meselesi halledilmelidir. Yeni nesillere mutlaka iyi derecede Osmanlıca (okumak, yazmak, anlamak) öğretilmelidir. Bir millet, atalarının bin yıl kullanmış olduğu yazıyı ve lisanı bilmeden ayakta duramaz, kalkınamaz.

Yedi: Siyasete mutlaka kalite getirilmelidir. Kalitesiz politika ile, kalitesiz politikacılar ile memleket, devlet, halk yükselmez; alçalır ve sonunda batar. Vasıfsız, yetersiz kimselerin politikaya atılmaları ve iktidara geçmeleri önlenmelidir.

Sekiz: Türkiye nin dominant unsurunu teşkil eden, ezici çoğunluğu meydana getiren Müslümanlara kendi vatanlarında yüzde yüz insan hakları tanınmalıdır. Bugünkü ve yakın tarihimizdeki insan hakları ihlâllerine son verilmelidir. Türkiye halkına, medenî ve demokrat ülkelerde olduğu gibi tam, gerçek bir din inanç, fikir, vicdan, inandığı gibi yaşamak hürriyeti verilmelidir. Öyle bir hürriyet ki, Amerika daki Amişler gibi istedikleri gibi hür olsunlar, arzu ettikleri şekilde yaşayabilsinler.

Dokuz: Ülkemizdeki egemen azınlıkların diktatoryalarına son verilmelidir. Hiçbir egemen azınlığın ülkemizin ensesinde boza pişirmesine izin verilmemeli, imkan ve fırsat tanınmamalıdır. Bütün azınlıkların hakları korunmalı ancak bunlardan hiçbirinin ülkeyi babasının atasının çiftliği gibi görüp idare etmesine, memleketi sömürge, halkı yerli haline getirmesine razı olunmamalıdır.

On: Türkiye deki Sabataycı hakimiyet ve saltanat, insan haklarına uygun bir şekilde kaldırılmalıdır. Çoğunluğu teşkil eden Müslümanlara ve Türklere "Acı Soğan" diyenlerin kendilerini birinci sınıf vatandaş, halka ise yerli, ikinci sınıf vatandaş, parya, zenci muamelesi yapması, hukuk çerçevesi içinde önlenmelidir. Türkiye bu Sabataycılık meselesini halletmeden ne kalkınabilir, ne ilerleyebilir, ne de medeniyet yarışında önde koşabilir.

Onbir: Ülkemiz, gelir dağılımı bakımından dünyanın en kötü ülkesi durumundadır. Bu ülkenin yekûn geliri 72 milyona da yeter, 100 milyona da yeter ama bizim millî gelirimizin arslan payını bir-iki milyonluk mutlu bir azınlık almakta, geri kalan miktar halka yetişmemektedir.

Oniki: Dış düşmanlarımız, sömürgeciler ve onların içimizdeki ortak ve yardakçıları Türkiye yi üretken bir ülke olmaktan çıkartmışlardır. Onların şeytanî propagandaları sonucu, halkımız üretmeden tüketmek, çalışmadan harcamak isteyen asalak bir topluma dönüştürülmüştür. Bu kötü gidiş mutlaka durdurulmalı, halk ve gençlik üretken, çalışkan hale getirilmelidir. Ülkenin bütün toprakları en verimli şekilde işlenmeli, ekilip biçilmelidir.Türkiye Hollanda, İspanya, Kenya, Venezuela, İsrail gibi çiçekçilik ve fidancılık yapmalıdır. Ziraat, hayvancılık, meyvecilik, arıcılık, tıbbî bitkiler, tarla-çiftlik balıkçılığı, elsanatları gibi konularda çok kaliteli meslekî okullar açılarak üstün ve vasıflı elemanlar meydana getirilmelidir. Şu halimize bakınız: Buğdayımız, pirincimiz dışarıdan getiriliyor.Muzumuz, elmamız dışarıdan satın alınıyor. Yemeklik sıvı yağlarımız ithal ediliyor. Dünyanın öbür ucundaki Çin den gemiler dolusu ıvır zıvır ithal ediliyor. Dişmacunu, krem, traş sabunu, şampuan gibi günlük ihtiyaçlarımız dışarıda yapılıp getiriliyor. İlaç sanayiimiz yabancıların eline geçmiştir. Böyle bir memleket ayakta kalabilir mi Japonya dışarıdan pirinç alıyor ama onun ülkesi küçük, toprakları yeterli değil. Pirincini dışarıdan getirtiyor, lakin dışarıya bin türlü kaliteli mamul eşya satıyor.

Onüç: Birtakım gizli protokollar uygulanmakta ve Türkiye halkı, Türkiye gençliği serseriliğe, ahlaksızlığa, asalaklığa, gayr-i meşru eğlencelere, seks manyaklığına, sarhoşluğa, lüks ve israfa itilmek istenmektedir. Düşmanlarımız bu konuda hayli başarılı olmuşlardır. Birleşmiş Milletler Teşkilatı nın yaptırdığı ankete göre ülkemiz kokuşma konusunda dünyanın berbat ülkeleri arasındadır. Suçlar ve ahlaksızlıklar patlamıştır. Kokuşma korkunç boyutlara ulaşmıştır. Kanunlar ve cezalar sonuçları önlemeye ve azaltmaya kâfi gelmemektedir. Mafyalar birtakım temel kurumları kontrol altına almıştır. Büyük çapta uyuşturucu ticaretinin helikopterlerle yapıldığına dair Meclis araştırma komisyonunun raporunda bilgi vardır. Bütün bu olumsuzlukları gidermek için çareler ve çözümler bulunmalı, bunlar hayata geçirilmeli, Türkiye dünyanın temiz ülkeleri listesinde birinci yeri almalıdır. (Şu anda Finlandiya birincidir.)

Ondört: Türkiye nin kalkınması için, 1930 lu yıllarda olduğu gibi dünyanın her yerinden üstün, dâhi, parlak, vasıflı beyinler ülkemize getirilmelidir. Türkiye yi seven, ülkemize ve halkımıza hizmet etmek isteyen ilim adamları, uzmanlar, profesörler celp ve dâvet edilmeli, onlara makamlar, mevkiler, kürsüler, imkanlar verilmelidir. Birtakım asalaklar bunu istemezler. İstemezlerse istemesinler! Bugün öyle üniversitelerimiz, fakültelerimiz, kürsülerimiz vardır ki, kendilerine ait ilmî araştırma dergileri on yıldan beri, onbeş yıldan beri yayınlanmamaktadır. Türkiye, dünyada birinci olması gereken Türkoloji çalışmaları ve tedkikleri sahasında bile çok, ama çok geri kalmıştır. Dünyanın bütün akıllı, medenî, iyi idare edilen ülkelerinde dışarıdan beyin getirme ve onları kendi ülkelerine devletlerine, halklarına hizmet ettirme metodu ve kurumu vardır.Türkiye bu işi yapmakla mükelleftir. Sömürgecilerin, düşmanların ve yardakçılarının sabotajları neticesinde bizim beyinlerimiz bir dereceye kadar dumura uğramıştır. Aklımızı başımıza toplamak için, yarışı kazanmak için dışarıdan eleman, beyin getirtmekte hiçbir sakınca yoktur. Osmanlı devlet-i ebed-müddeti bu metodla dünyanın en zeki, en başarılı, en istidatlı, en kabiliyetli elemanlarını devşirmiş ve istihdam etmiştir. Böyle bir şey millî menfaatlerimize aykırı değildir. Aksine çok faydalıdır, çok lüzumludur, zarurîdir.

Onbeş: Türk müteşebbisleri, Türk sermâyedarları, Türk sanayicileri; işçileri ucuza çalışan Bangladeş gibi ülkelerde fabrikalar açmalı, Çin gibi ülkelerle rekabet edecek şekilde çeşit çeşit eşya üretmeli ve bunları bütün dünyada satmalıdır. Nitekim bu işi bazı işadamlarımız şu anda yapmaktadır ama yeterli değildir.

Onaltı: Devletin ve belediyelerin bütçelerinin birtakım haydutlar ve haşarat tarafından hortumlanması rezaletlerine ve hiyanetlerine kesin olarak son verilmelidir. Siyaseti ve belediyeciliği bir rant yeme olarak gören aç köpeklere ve sefillere fırsat ve imkan verilmemelidir.

Onyedi: Halkı eğitmek için vatansever, bilge, ahlaklı ve faziletli bir medya kurulmalıdır. Medyadaki tekelleşmeye, kartelleşmeye, Sabataycı kadrolaşmaya son verilmelidir. Televizyonların halkı bozmasına, asalaklaştırmasına, seks ticareti yapmasına, tele-vole kültürüne ve bu gibi bozukluklara imkân tanınmamalıdır.

Onsekiz: Milli kültüre, millî kimliğe, millî geleneklere aykırı bütün zararlı propagandalara, baskılara, terörlere, tabulara nihayet verilmelidir.

Ondokuz: Türkiyelilik kimliğinin temel ve ana faktörü İslâm dini ve Kültürüdür. İslâm ı bir tehlike ve tehdit, dindar Müslümanları iç-düşman olarak görme sapıklığı ortadan kaldırılmalıdır.

Yirmi: Memlekette kaç aydın kaldıysa bunlar Türkiye yi Güney Kore, Tayvan, Singapur gibi kalkınmış, ileri, üretken, zengin, problemlerini çözebilen, millî kimliğine bağlı bir ülke haline getirebilmek için gereken şartları, çare ve çözümleri araştırmalı, bunları kitaplar halinde ortaya koymalı, televizyonlarda tartışmalıdır.

Bu saydıklarım yapılmazsa Türkiye sömürgeleşecek, işgal edilecek ve düşmanlarının hükmü altına girecektir. Kendi şahsî çıkarları ve ikballeri için birtakım adamlar, düşmanlarımızla sıkı işbirliği içindedir. Bu kötü gidişe son verilmelidir. Halk ve gençlik uyandırılmalıdır. Türkiye nin sömürgeleşmesine, parçalanmasına, çürüyüp dağılmasına imkân verilmemelidir.

30.06.2005

.

Bazı Camiler Kilise Yapılmak İsteniyor

Haliç sahillerinde kiliseden çevrilme bir camimiz restorasyon maksadıyla ibadete kapatılmış. O civarda bir müddetten beri yoğun bir Hıristiyanlık ve misyonerlik faaliyeti var. Birtakım Haçlı yabancılar koşuşturup duruyor.

Restorasyonun bahane olduğu caminin bir punduna getirilip kiliseye çevrilmek istendiği söyleniyor. Ortada hem çok tabiî, hem de çok gayr-i tabiî (anormal) durumlar vardır.

* Binanın restore edilmesi gerekiyorsa, bu işin yapılması tabiîdir.

* Ancak, camilikten çıkartılıp kilise yapılmak istenmesi son derece anormaldir.

* Hıristiyanların bu eski kiliseyi tekrar ele geçirmek istemeleri gayet normaldir.

*Birtakım Müslümanların bu işe razı olmaları çok ama çok anormaldir.

İspanya da Endülüs zamanından kalma birçok cami, kilise ve katedral olarak kullanılıyor. Oradaki Hıristiyanlar bu binaları Müslümanlara geri veriyor mu

Yunanistan da Osmanlılar zamanından kalma nice cami kilise yapılmıştır. Yunanlılar bu camileri Müslümanlara iade ediyor mu

Yıllardan beri Atina da bir cami yapılması isteniyor, Yunan hükümeti ve Hıristiyanlar buna karşı çıkıyor.

Türkiye de birkaç seneden beri çok anormal, çok acayip, çok gayr-i tabiî işler olmaktadır.

Denizli ilçelerinden birinin belediyesi, kiliseden çevrilme bir caminin tekrar kilise yapılması için teşebbüse geçmişti.

Çanakkale de, şu anda temellerine kadar yıkılmış olan kilisenin yerine yeni bir kilise yapılmak isteniyor. Üstelik bunu Hıristiyanlar değil, birtakım Türkler istiyor.

Van da vaktiyle Ermeniler tarafından tahrip edilmiş olan iki tarihi cami harabe olarak duruyor, onların restorasyonu için devletimiz kılını kıpırdatmıyor ama Van gölü Akdamar adasındaki tarihî kilise tamir edilmeye başlandı. Hem de bu işin yarı parasını devletimiz veriyor.

Antalya da bir Dinler Parkı açıldı, içinde cami, kilise, havra var.

Aynı şey Urfa da yapılmak isteniyor. Birtakım adamlar "İbrahimî dinler" deyip duruyor ama Kur ân-ı Kerim "İbrahim (aleyhisselam) Yahudi ve Nasranî değildi, o Müslümandı" diyor.

İki seneden beri Türkiye Evangelist Haçlıların sinsi bir istilası ile karşı karşıyadır.

Yeni Ceza Kanunu na, misyonerlerin, Hıristiyanların rahatsız edilmemelerini, tam bir hürriyet içinde dinî faaliyet yapmalarını sağlayacak maddeler konulmuştur.

Hıristiyanlar böyle himaye edilirken çoğunluğu ve dominant unsuru teşkil eden Müslümanların din hürriyeti son derece kısıtlıdır.

Müslümanların dinî dernek kurma haklarıyoktur. Halbuki bu hak temel insan haklarındandır.

Müslümanların 12 yaşından küçük çocuklarına din ve Kur ân dersi verdirmeleri yasaktır.Ne kadar saçma bir yasak! 13 yaşındaki çocuğa din dersi verdirebiliyorsunuz, 12 yaşındakine verdiremiyorsunuz.Niçin Bu yasağın gerekçeleri nelerdir

Müslümanların, misyonerlerinkilere paralel olarak "İslâmî müjdeleme, davet ve tebliğ teşkilatı" kurmaları mümkün değildir... Çünkü bugünkü hukuk sistemimiz ve resmî laiklik anlayışı onlara bu gibi amaçlarla dernek kurma, bir araya gelip çalışma hakkı ve hürriyeti tanımamaktadır.

Birtakım dinî faaliyetlerde bulunanMüslümanlara hapis cezası verilmektedir.

Devletimizin ve iktidarın, Hıristiyanlara, misyonerlere, Evangelist misyonerlere tanıdığı hakları, verdiği hürriyetleri Müslümanlara da tanıması ve vermesi gerekmez mi

Türkiye de maalesef Müslümanlar, Hıristiyanlar ve misyonerler kadar eşit değildir. Anayasamızda teorik bir eşitlik vardır ama pratikte onlar "Daha eşittir".

Birtakım politikacılar safsata yapıyor. Neymiş efendim, Müslümanlar Paris te Londra da cami açıyormuş da Hıristiyanlar niçin İstanbul da Ankara da, Antalya ve Bursa da kilise açamasınlarmış. Bu mantığın, bu kıyasın tutar tarafı yoktur.

Efendi!.. Sen önce, Müslüman vatandaşlarına, Hıristiyan misyonerlere tanıdığın kadar hak ver, hürriyet ver, ondan sonra konuş...

Misyonerlere bu kadar hürriyet verilmesi, hak tanınması, Hıristiyanlaştırma faaliyetlerinin teşvik edilmesi, ülkenin her yerinde yeni kiliseler açılması, eskilerin tamir edilmesi, hatta kiliseden çevrilme bazı camilerin yeniden Hıristiyanlara verilmek istenmesi, dolaylı olarak Müslümanların temel haklarının ihlâli mahiyetindedir.

Çünkü:

Müslümanların din, inanç, vicdan, inançlarına göre yaşamak hakları son derece kısıtlıdır. Misyonerlerin faaliyetlerine ise kısıtlama getirilmemektedir.

Misyonerlerin kendi ülkelerinde çok güçlü, çok büyük, çok zengin dinî dernekleri ve teşkilatları vardır. Müslümanların ise dernek kurma hakları yoktur.

Bizdeki laiklik anlayışı Müslümanları baskı altında tutmakta, ellerini kollarını bağlamaktadır. Misyonerler ise, yabancı devletlerin uyrukları olarak yüzde yüz bir serbestlik içinde çalışabilmektedir. Bundan önceki Ecevit iktidarı zamanında onları frenleyici birtakım kısıtlamalar vardı. Şu anda bunlar kaldırılmış bulunmaktadır.

Agresif Evangelist misyonerler islâm a ve Müslümanlara son derece katı ve düşmandır. Onların büyük papazlarından biri Peygamberimiz için "Terörist" diyecek kadar küstahlaşmış, edeb ve terbiye sınırları dışına çıkmıştır. Müslüman bir memlekette bu gibi adamlara bu kadar hürriyet verilmesi, imkan ve fırsat tanınması anlaşılacak bir şey değildir.

Misyonerlik faaliyetleri ve propagandaları ile bu memlekette mücadele etmesi gereken birinci müessese Diyanet İşleri Başkanlığıdır. Bizde Diyanet hür ve muhtar değildir. Laik olduğunu iddia eden siyasî sistem Diyanet i kontrol altında tutmakta, din işlerine karışmakta, ağır baskılar yapmaktadır. Diyanet in bu konuda yaptıkları, yapması gerekenlerin yanında, devede kulak bile değildir.

Yahudi asıllı ABD Ankara elçisi işi büsbütün azıtmış ve bir nota vererek "camilerde, İslâm ın Allah katında tek hak din olduğunun söylenmesini" protesto etmiştir. İslâm ın hak din olduğu kesin âyetle sabittir.Bu elçi kendini Türkiye Genel Valisi mi sanmaktadır Bu cesareti nereden almaktadır

Bugünkü iktidar mensuplarına, sorumlulara şu gerçeği bir kere daha hatırlatmakta yarar görüyorum:

Misyonerlik faaliyetlerinde mütekabiliyet ve eşitlik  faktörlerinin bulunması zarurî bir şarttır. Müslümanların elleri kolları bağlı, Misyonerler alabildiğince hür ve serbest... Bu durumda mütekabiliyet ve eşitlik yoktur.

Müslüman halkımıza, misyonerlerin hakları, hürriyetleri, serbestlikleri kadar hak, hürriyet ve serbestlik tanınmazsa bugünkü misyonerlik faaliyetleri gayr-i meşrudur, haksızlıktır, millî menfaatlerimize aykırıdır.

İspanyollar, katedral yapmış oldukları eski Endülüs camilerini müzeye çeviriyorlar mı Yahut Müslümanlara teslim edip tekrar cami olarak hizmet vermelerine imkân tanıyorlar mı

Bugünkü iktidar, misyonerlik, Hıristiyanlaştırma, yeni kiliseler yapma, eski kilise harabelerini restore edip hizmete açma, kiliseden çevrilme camilerin tekrar Hıristiyanlara verme ve bunlara benzer faaliyetler ve teşebbüsler dolayısıyla büyük sorumluluk, büyük vebal altındadır.

Müslüman halkımızın temel hakları çiğnenmektedir.

Bu gibi eşitsizlikler, bu gibi yanlışlar bu ülkeye uğur ve meymenet getirmez.

01.07.2005

.

Yine Hızlı Tren

Devlet Demiryolları Genel Müdürü Süleyman Karaman bey telefonla sitem etti, bazı yanlışlarımı düzeltti. Pamukova daki hızlandırılmış tren kazasında 100 e yakın değil, otuz küsur vatandaşımızın can verdiğini söyledi. Kazanın, tren makinistinin düşük hızla geçmesi gereken bir yerden tam hızla geçmesinden ileri geldiğini söyledi. İnşaallah ileride bizim ülkemizde de, medenî ülkelerde olduğu gibi hızlı trenler işleyeceği müjdesini verdi.

Uzman olmadığım konularda, şahıs ismi vererek suçlamaktan, kesin hükümler vermekten kaçınan bir yazarım. Genel Müdür beyefendi yüksek makine mühendisliği tahsilinden sonra yüksek lisans ve doktora da yapmış bir kimsedir. Kendisini müdafaa etmesini tabiî karşılıyorum. İşinin ehli olduğunu da kabul ediyorum. Ehliyetli ve liyakatli bir bürokrat ve vazifeli olarak Türkiye de istisna teşkil etmektedir. İstisnalar kaideyi bozmaz.

Tren kazasının sorumluluğunu yüzde yüz makinistin üzerine atmak doğru değildir. Vaktiyle bir başbakan "Bu memlekette A dan Z ye kadar her şey bozuktur" demişti. Türkiye de birtakım bozukluklar var ki ve bu memleket iyi idare edilmiyor ki, İstanbul ile Ankara arasında hızlı trenle yolculuk yapamıyoruz.

Bizim gibi bir Asya ve doğu ülkesi olan Japonya hızlı tren çalıştırıyor da biz niçin çalıştıramıyoruz Bunun hesabını kimden soracağız

Türkiye de hızlı tren bulunmamasının sorumluluğu elbette şu anda umum müdürlük yapan bey-efendiye ait değildir. Müsterih olsun.

Ancak, Pamukova daki son kazada, başta Ulaştırma Bakanı olmak üzere birtakım politikacıların ve büyük bürokratların sorumlu olduklarında hiç şüphe yoktur. Taksirli veya taksirsiz sorumluluk...

Türkiye halkı, sorgulamayan bir halk haline gelmiştir. Halbuki birtakım soruları yüksek sesle sormamız gerekir. Bunlardan bazılarını aşağıda sıralıyorum:

* Ülkemiz niçin Japonya kadar ileri, güçlü, zengin, üretken, olamamıştır, eğitim ve üniversite konusunda dünya birincileri listesine girememiştir Japon yazısının son derece çetrefil ve öğrenilmesi güç olmasına rağmen orada kitapçılık, dergicilik, gazetecilik, kültür, sanat ve eğitim faaliyetleri niçin bu kadar yüksektir de bizde bu sahada utanç verici bir gerilik vardır.

* Avrupa da ve Japonya da nice ülke saatte 300 kilometre yapan hızlı demiryollarına sahiptir de, bizim trenlerimiz niçin 19 uncu asır hızıyla yol almaktadır

* Üç tarafı denizlerle çevrili olan, Marmara gibi bir iç denize sahip bulunan bu ülkedeki deniz taşımacılığı niçin çok geridir, çok yetersizdir

* Türkiye sanayi, ihracat, üretim, zenginlik, millî gelir bakımından niçin Güney Kore, Tayvan, Singapur gibi olamamıştır

Daha bunlar gibi yüzlerce sorunun bu memlekette yüksek sesle sorulması gerekmez mi

Resmî ideoloji çığırtkanları "Şunu yaptık, bunu yaptık..." diye cart curt edip böbürleniyorlar. Bir miktar iş ve hizmet yapmakla, bir miktar eser vermekle iş biter mi

Çok iş yaptıklarını söyleyen zihniyete şunu sormak gerekir:

Yapılması gereken ve yapabileceğiniz işlerin kaçta kaçını yaptınız

Benim tahminimce, yapılabileceklerin yüzde onunu bile yapamamışlardır. Türkiye geri kalmıştır. Geri bırakılmıştır. Bir sömürge haline getirilmiştir.

Bir Türkiyeli olarak niçin sabahleyin trene binip iki veya üç saat sonra Ankara ya varamıyorum Bunun mutlaka bir sorumlusu olması gerekmez mi

Yakın zamana kadar dünyanın sayılı tahıl ambarlarından biri olan ülkem şu anda niçin halkının ekmeklik buğdayını dışarıdan satın almak zorunda bırakılmıştır

Türkiye niçin bu kadar borca batırılmıştır

Son otuz yılda "birileri" bu memlekette üç yüz milyar dolar kirli, kara, necis, haram para sahibi olmuştur Bunun suçluları, sorumluları kimlerdir

Siyasete, belediyeciliğe başlarken hiçbir serveti olmayan birtakım türediler nasıl olmuş da on, onbeş yıl içinde dünya çapında zengin olmuşlardır

Bu memlekette gerçek aydın varsa, böyle keskin sorular sormaları gerekir. Bin türlü kötülüğün, kokuşmanın bulunduğu Türkiye de muhalif olmadan aydın olmak mümkün değildir. Yalaka, dalkavuk, kemik yalayıcı, mutabasbıs, evet efendimci, isabet buyurdunuz efendimci, rantçı heriflerden ve karılardan aydın olmaz, okumuş olmaz, vatansever olmaz. Yıkıcı olmamak şartıyla alabildiğine tenkit edeceksin, hesap soracaksın.

Biz gazeteciler savcı değiliz, hakim değiliz, hele cellat hiç değiliz ama yine de bir nevi toplum avukatıyız. Vazifemizi hakkıyla yapmalıyız.

Muhalefet demek Meclis teki bazı partilerin ve bağımsız milletvekillerinin iktidarı tenkit etmeleri demek değildir. En etkili, en güzel muhalefeti medya yapar, aydınlar yapar. Bizde gerçek aydın var mıdır Ben, dedelerinin mezar taşlarını okuyamayan cahillere aydın diyemem. Bundan yetmiş seksen sene önce kaleme alınmış Türkçe romanları, hikaye kitaplarını okuyup anlayamayanlar aydın olabilir mi

Merak etmeyin, kendime de aydın demiyorum. Okur-yazar bir vatandaşım. Okur-yazar olduğuma yemin etsem başım ağrımaz. Günde birkaç saat okurum, birkaç saat de yazarım. Milletimin, halkımın, devletimin bin yıl kullanmış olduğu eski yazıyı da okurum. Uydurukça okumam, elden geldiği kadar uydurukça yazmam.

Bu milletin, bu vatanın, bu devletin tuzunu ekmeğini yemiş bir kimseyim. Bu yazıları vatanıma, milletime, devletime minnet ve teşekkür borcumu bir nebze de olsa ödemek için yazıyorum. Bir de dinime hizmet etmek için. İslâm da zaten din ve millet eş-mânalıdır.

*

ÖZÜR

 29 Haziran çarşamba günü yayınlanan Japonların saatte 360 kilometre hız yapan treniyle ilgili yazının son kısmında saf Müslümanlarla ilgili ayrı bir yazı vardı. Gönderirken başlık koymayı unutmuşum, üstteki yazının devamı gibi çıkmış. Özür beyan ederim.

Japonların hızlı treniyle ilgili bir özelliği kayd etmemişim. Bu tren, deneme seferlerinde saatte 420 kilometreye kadar hız yapmış. Tren değil uçak sanki.

İşte Japonlar bin türlü zorluk, darlık ve mahrumiyet içinde, üstelik ikinci dünya savaşında feci şekilde yenildikleri ve ezildikleri halde böyle ilim, teknik, sanayi harikaları meydana getiriyor.

Türkiye yi Japonya karşısında bu kadar geri hale düşürenler utanmalıdır. "Türkiye İslâm dünyasının en örnek, en kalkınmış ülkesidir" iddiasıyla kimi kandırdıklarını sanıyorlar

2.7.2005

.

Çeşitli Konular

SİVAS taki Madımak Oteli nin "Barış, Kültür ve Sanat Müzesi" yapılması isteniyormuş. Bu konu tartışılabilir. Madalyonun arka tarafında Başbağlar Köyü bulunmaktadır. O köyün de bir açıkhava müzesi haline getirilmesi gerekmez mi Yakın tarihimizde orada ne büyük bir fâcia yaşandı. Silahlı bir çete köyü bastı ve camiden çıkan otuz küsur Müslümanı kurşuna dizdi. Bu Müslümanların en ufak bir suçu ve kabahati yoktu. Tek suçları Müslüman olmalarıydı. Birileri o korkunç cinayetle Müslüman Türk halkına bir mesaj vermek istemişlerdi. Sivas ta Madımak Oteli nde dumandan boğularak ölenler için yer yerinden oynatıldı. Yakalanan sanıklar önce hafif cezalara çarptırıldı. Sonra Yargıtay bu cezaları az buldu ve idam cezası verildi. Madımak Oteli nde, ismi bilinen bir kişi tabancasıyla iki kişiyi öldürdü. Bu kişi hakkında bir takibat yapılmadı. Madımak Oteli hadisesinin bir provokasyon neticesinde patlak verdiğini Sivas taki Alevî bir gazeteci bangır bangır haykırdı. Başbağlar Köyü hadisesinin suçluları bulunmadı. Yakalanan katil zanlıları serbest bırakıldı.

*

TOPKAPI Sarayı deposuna hırsız girmiş, on kadar antika eşya çalmış.Bu iş güpegündüz olmuş. Tarihî eşya kaçakçıları ve hırsızlar gerçekten zor ve sıkıntılı durumdalar. Çünkü camileri soydular, bir şey bırakmadılar, türbelerdeki kıymetli eşyanın çoğu soyuldu. İstanbul da sur dışındaki Yenikapı Mevlevihanesi Vakıflar ın kıymetli eşya deposu idi. Orayı da bir güzelce soydular ve sonra binayı yaktılar. Hırsızlar, ülkenin en uzak yerlerindeki tarihî camilere bile giderek ne kadar antika halı, kilim, levha, şamdan ve eşya varsa onları da aparttılar. Çalacak bir şey kalmayınca Topkapı Sarayı gibi sıkı korunan bir müzeye saldırmak zorunda kaldılar. Ne yapsın zavallı hırsızlar.

*

DİYARBAKIR da Şeyh Said anılmış, bir kısım halk şeyhin resimlerini gezdirmişler. Bilindiği gibi Şeyh Said, bir Nakşî büyüğü olup İstiklâl Mahkemesi kararı ile asılmıştı. Bu mahkemenin âdil bir mahkeme olmadığını söylemeye bile lüzum yoktur. İstiklâl Mahkemelerinin karakuşî hükümleriyle binlerce mâsum vatandaş, hoca, şeyh, derviş, mürid idam edilmiştir. Merhum ve mağfur İskilipli Âtıf efendi bunlardan biridir. Bu mahkemelerin kararlarının gözden geçirilmesi gerekir.

*

28 ŞUBAT post-modern darbesinden sonra resmî İmam-Hatip lisesi mezunlarına büyük haksızlıklar yapıldı. Üniversitelerde okuyamamaları için tedbirler alındı. Bu okullar devletin okullarıdır.Peki, bunlardan mezun olanların niçin okumasını istemiyorlar Bazılarının söyleyemediği şey şudur: Siz dindarsınız, siz inançlısınız, siz Müslümansınız. Fazla okumanız, birtakım sahalarda tahsil yapıp uzman olmanız, kadrolaşmanız doğru değildir. Aynı siyaset başörtülü Müslüman kızlara da uygulanıyor. Türkiye de gizli bir güç, gizli bir irade dindarların okumasını, bilgili olmasını istemiyor.

*

MİLYONLARCA öğrencimiz yaz tatili yapıyor. Kışın yoruldular, şimdi dinleniyorlar. Kışın yoruldular ama bizdeki eğitim sistemi, bizdeki üniversiteler, nâdir istisnalar dışında gençleri, çocukları yeteri kadar bilgilendiremiyor, onlara yeterli derecede ahlâk, karakter, fazilet, estetik terbiyesi veremiyor. Vatansever, idealist, iyi insan olmak isteyen çocuk ve gençlerimizin yaz tatilinde faydalı ve değerli kitaplar okuyarak, işe yarar kurslara giderek, özel öğretmenlerden ve üstadlardan dersler alarak kendilerini yetiştirmeleri gerekmektedir. Böylece, okulların ve fakültelerin eksikleri tamamlanmış olacaktır. Birkaç misal vereyim: Hukuk fakültelerinde okuyan gençlerimiz özel hocalardan Mecelle-i Ahkam-ı Adliye nin Kavaid-i Külliye kısmını okumalıdır. Bütün gençlerimiz (Veteriner fakültelerinde okuyanlar bile) mutlaka Osmanlıca okumasını öğrenmelidir. Gençlerimize millî terbiye, görgü ve fütüvvet dersleri verilmelidir. Daha neler neler...

*

BAZIdinî hizmetler vardır ki, Müslümanların bir kısmı onları yaparsa, Ümmetin üzerinden borç kalkmış olur. Meselâ bir Müslümanın cenazesini kaldırmak böyledir. Cenaze birkaç kişi tarafından kaldırılırsa Ümmet sorumluluktan kurtulmuş olur. Kaldırılmaz, ortada bırakılırsa bütün Ümmet sorumlu olur. İyiliği emr etmek ve kötülüğü yasaklayıp engellemek de böyle bir vazifedir. Maalesef zamanımızda bu vazife hakkıyla yapılmamaktadır.Bu yüzden hepimiz sorumlu ve günahkâr oluyoruz. Beş vakit namaz konusunda Müslümanları uyarmak, onları namazı kılmaya çağırmak vazifesi de böyledir. Binaenaleyh, islâmî bir grubun veya cemaatin namaz konusunda son derece kaliteli nasihat broşürleri hazırlatması, bunları milyonlarca nüsha bastırıp bütün yurtta dağıtması gerekmektedir. İyi hazırlanmamış, şişirme, üslubu bozuk, Kur ânî ve Nebevî metoda uygun olmayan bir broşür on milyon basılıp dağıtılsa da fazla faydası olmaz. Bu hizmeti, bu vazifeyi kimler yapacaktır Diyanet mi Öteki özel diyanetler mi Şucular, Bucular, Ocular mı Birilerinin mutlaka yapması gerekiyor...

*

SON yıllarda gene geleneksel sanatlarımıza karşı bir merak başladı. Birçok şehrimizde kurslar açıldı, on binlerce genç bunlara devama başladı, mezunlar verildi, ustalar yetişti. Ancak bu faaliyetler yeterli değildir. Bu yaz tatilinde meraklı, ciddî, terbiyeli, inançlı, efendi gençlerimizin ve genç kızlarımızın böyle sanat kurslarına giderek bilgi ve maharet edinmelerini önemle tavsiye ediyorum.Ülkemizin başlangıçta on binlerce, sonra yüz binlerce, en sonunda milyonlarca evinde çeşitli konularda çalışmalar yapılmalıdır. Ev atölyeleri masraflı değildir. Bu gibi faaliyetlerin her zaman vergilendirilmesi de gerekmez. Çalışkan, sabırlı, azimli gençler ve hanımlar evlerde yüzlerce çeşit iş yapabilir. Bunların satışından elde edilecek gelirlerle aile bütçelerine katkıda bulunulur. Hükümetin, belediyelerin, sivil kuruluşların bu gibi hayırlı faaliyet ve üretimlere yardımcı olması, destek vermesi gerekir. Nitekim de verilmektedir. Geleneksel sanat deyince ille de hat, tezhip, ebru hatıra gelmesin. Ülkemizde, çoğu sönmüş olan üç yüze yakın geleneksel sanat ve zenaat vardır. Bunların hepsi de canlandırılmalıdır. Zenginlerimiz, hali vakti yerinde olanlarımız, teşvik için böyle sanat ürünlerini satın almalı, yapanları desteklemelidir. El sanatı ile meşgul olmak insanı mutlu kılar, avarelikten korur, sağlık ve denge kazandırır. Küçük kumaş parçalarından seccade, örtü, yorgan yüzü yapmak bile bir sanattır. Türkçe de buna kırkpare sanatı diyorlar. Öğrenelim, teşvik edelim. Sanat, bilgi gibi güçtür.

*

KINIK ta, üzerleri sırlı çok zarif, çok sanatlı toprak eşya yapılıyor. Geçenlerde Beyoğlu nda bir antikacıdan beş Kınık bardağı aldım.İnşaallah bu yaz, bir fırsat bulup Kınık a gitmek, orada bu sanatla uğraşan atölyeleri gezmek, bu konuda yazı yazmak istiyorum. Böyle güzel bir sanatın İstanbul da ve diğer büyük şehirlerimizde ilgi görmemesi üzücü bir eksikliğimizdir. Her yer Çin malı doludur ama şu kocaman İstanbul da Kınık toprak eşyalarını teşhir eden ve satan bir yer yoktur.Kınık taki bu sanatla ilgili bilgi vermek, yol göstermek isteyenler çıkarsa memnun ve minnettar kalacağım. Şu numaraya fax gönderebilirler: (0212)/638 66 85)

03.07.2005

.

Gelecekte Neler Olacak

Gelecekte neler olacak. Ben kâhin değilim, gaybı bilemem. Sadece birtakım tahminlerde bulunacağım. Bunların bir kısmı benim şahsî görüşlerimdir. Bir kısmı ise din kitaplarından alınmıştır.

(1) ABD, Sovyetler Birliği gibi çökecek ve yıkılacaktır.

(2) İsrail ortadan kalkacaktır. Neturei Karta Yahudilerinin dedikleri gerçekleşecektir.

(3) Rusya Federasyonu, Soyvetler Birliği nin akibetine uğrayacaktır.

(4) Ortadoğu da Armageddon savaşı patlak verecek, çok adam ölecektir.

(5) Bir Kuzey devleti, güneydeki bir ülkeye saldıracak, kanlı savaşlar olacaktır. Sonunda Kuzey devleti yıkılacaktır.

(6) Bir İslâm ülkesindeki Gizli Yahudi hakimiyeti ve saltanatı son bulacaktır.

(7) Müslümanların beklediği Mehdi zuhur edecek, Ortadoğu da ve İslâm dünyasında akıl almaz önemli hadiseler, büyük çatışmalar olacak, sel gibi kan akacaktır.

(8) İsa aleyhisselam nüzul edecek (inecek) ve Müslümanların safında yer alacaktır.

(9) Dünyada harp darp, fitne fesat, nifak şikak, ihtilal iğtişaş, isyan tuğyan alabildiğine çoğalacaktır.

(10) Batı dünyasındaki ahlaksızlıklar, eski Sodom ve Gomore deki, Bizans ve Roma daki ahlaksızlıkları ve pislikleri gölgede bırakacaktır.

(11) Bir kısım insanlar, kavimler, ülkeler zenginlikten, refahtan, maldan patlayacak ve çatlayacak hale gelirken, insanlığın yarısı açlık, sefalet, hastalık yüzünden perperişan olacaktır.

(12) Savaşların dışında da ölümler, öldürmeler anormal şekilde artacak, tavuk gibi insan boğazlanacaktır.

(13) Deccalî ve kezzabî güçler ve mihraklar Allah a savaş ilan edecekler, ortalığı fesada verecekler, yeryüzünü kötülükle, zulümle dolduracaklardır.

(14) İslâm dünyasında çığırından çıkan, sınırları aşan tâife-i nisa fitnesi genel bir yangın haline gelecektir.

(15) Haram yeme yaygınlaşacak, büyük bir haram-yiyiciler güruhu türeyecek, sonunda hepsi belâlarını bulacaklardır.

(16) Bu fitne ve fesat zamanında mü min kişinin dinini koruması avucunda kor tutması gibi güç olacaktır.

(17) Hayata beş parasız başlamış birtakım türediler "Senin gökdelenin mi yüksek, benimki mi yüksek " diye birbirlerine nisbet yapacaktır.

(18) İslâm dünyası bina ve zina ile dolacaktır.

(19) Önemli bir İslâm ülkesi agresif Misyonerlerin istilâsına maruz kalacak ve gerçek bağımsızlığını kaybedecektir.

(20) Müslümanların evlerine deccalî ve şeytanî cihazlar, âletler, gök-gözler girecek; bu evler meyhaneye, geneleve, batakhaneye, fısk ve fücur yuvasına dönecektir.

(21) Lüks, israf, gösteriş, aşırı tüketim, saçıp savurma görülmemiş boyutlara varacak; eski Nemrud ve Firavun ların israfı ve lüksü bugünkü Nemrud ve Firavun larınkinin yanında pek sönük kalacaktır.

(22) Birtakım sahte Müslümanlar, Allah ve İslâm düşmanı kefere ve fecere ile ittifak ve işbirliği yapacaklar; kendi şahsî menfaatleri, nüfuzları, ikballeri için dinlerine, ümmetlerine hıyanet edeceklerdir.

(23) Riba sosyal, iktisadî, ticarî, sınaî hayata, rutubetin toprağa işlemesi gibi girecek, Allah ın lânetlemiş olduğu bu harama bulaşmayan çok az insan kalacaktır.

Bir mü min böyle bir devirde imanını ve ebedî saadetini korumak ve kurtarmak için neler yapmalıdır Onları da, muteber din kitaplarında yazılı olduğu üzere kısaca sıralayayım:

Bir. İtikadını tashih etmek. İnanç bilgi ve hükümlerinde Ehl-i Sünnet ve Cemaat dairesinde bulunmak. İtikad konusunda bid atlerden uzak durmak.

İki. Beş vakit namazı tâdil-i erkân ile ve güzelce, dosdoğru kılmak.

Üç. Hür ve mukim olan erkekler beş vakti cemaatle eda etmek.

Dört. Zekat ve sadaka vermek.

Beş. Kâfirleri, fâsıkları, fâcirleri, münafıkları, müfsidleri desteklememek.

Altı. Emr-i mâruf ve nehy-i münker yapmak, yani iyiliği emretmek, kötülüğü yasaklamak ve engellemek.

Yedi. Allah ile olan bütün işlerinde ihlâslı olmak.

Sekiz. Yaratıklarla olan işlerinde ve muamelelerde adalet, insaf, şefkat ve merhamet ile hareket etmek.

Dokuz: Müslüman kardeşlerine karşı yumuşak, merhametli, affedici, bağışlayıcı, anlayışlı, sabırlı olmak, harbî kafirlere karşı katı olmak. (Harbî olmayan gayr-i müslimlere karşı katı değil...)

On. Evini meyhaneye, geneleve, fısk ve fucur yuvasına çeviren aletleri, cihazları, pislikleri dışarı atmak.

Onbir. Komşularına, sanki onlar yakın akrabalarıymış gibi ilgili, yardımcı, şefkatli, muhabbetli olmak. Onların sevinçlerini ve acılarını paylaşmak, onlara ikram etmek. Onların kendisi için "Ne iyi insan... Allah ondan razı olsun..." şeklinde hayır dualarını kazanmak.

Oniki. Evcil ve vahşi hayvanlara, bitkilere, çevreye, doğaya hiçbir haksızlık ve kötülük etmemek. Bir karıncayı bile öldürmemek.

Onüç. Yetmiş firavun şiddetinde olan nefs-i emmâresiyle büyük cihad yapmak. Nefsinin burnunu sürtmek, boynuna yular geçirmek.

Ondört. Dinî ve dünyevî bütün işlerini, hareketlerini Şeriat-ı Garra-i Ahmediyye ye uydurmak.

Onbeş. Resûl-i Kibriya aleyhi ekmelüttahaya efendimizi canından, malından, çoluk çocuğundan çok sevmek, onu en büyük örnek ve model olarak kabul etmek, kendisini onun askeri bilmek, hayatını onun Sünnetine muvafık hale getirmek için çalışmak.

Onaltı. Dünya hayatında zühd ve kanaati kendisine ana ilke kabul etmek. Lüksten, israftan, aşırı tüketimden, gösterişten kaçınmak.

Onyedi. Gelip geçici, aldatıcı, oyalayıcı dünyaya kanmamak.

Onsekiz. Ahirete dönük olmak.

Ondokuz. Şu anda gaib olan, bilinmeyen İmam-ı Kebir e biat etmek.

Yirmi. Allah ın rahmetine nâil olmak için merhametli olmak. Zulümden, gadrden, azgınlıktan uzak durmak.

.

Müslümanlar ve Medya

Son elli yıl içinde Türkiye de kırk binden fazla cami, binlerce Kur ân kursu, talebe yurdu ve pansiyon binası, şubeleri ve yatakhaneleriyle birlikte bine yakın İmam-Hatip okulu, onbinlerce meşruta (cami personeli lojmanı), yüzlerce müftülük sitesi yapıldı.Sadece bu kadar değil; bazıları çok lüks ve masraflı binlerce cami helası... Yetmiş küsur bin camiye hoparlör tesisatı, binlerce camiye kalorifer, klima... Şadırvanlar, halılar, pahalı ışıklar, minareler, şerefeler... Daha neler neler...

Müslümanlar bu işler için yarım yüzyılda acaba yekun olarak ne kadar para harcadılar Yüz milyarlarca dolar, belki de bir trilyon dolar. Ne büyük para, ne muazzam bir imkân...

Binalara bu masrafı yapan Müslümanlar, bu elli sene içinde ülkenin en güçlü, en tesirli, en kaliteli medyasını kuramadılar.

Böyle bir medyayı kuracak, işletecek, başarıdan başarıya koşturacak birinci sınıf elemanlar, uzmanlar yetiştiremediler.

Enselerinde boza pişiren mutlu azınlıklar Türkiye nin en güçlü medyasına sahipken Müslümanlar bu sahada bilhassa tesir bakımından ikinci, üçüncü ligde oynuyorlar.

Şu gerçeği aklımızdan hiç çıkartmayalım:

Medya, oturmuş ve sağlıklı ülkelerde dördüncü kuvvettir. (Yasamadan, yürütmeden, yargıdan sonra). Bizim ülkemizde ise birinci kuvvettir. Binaenaleyh (bundan dolayı) Türkiye de asıl iktidar büyük medyadır ve büyük medyanın destek, yardım ve korumasını kazanan güçlerdedir.

Müslümanlar bu gerçeği anlayamadılar. Hâfız yetiştiririz, imam yetiştiririz, müezzin yetiştiririz, vâiz yetiştiririz, müftü yetiştiririz; sonracığıma en akıllı çocuklarımızı doktor ve mühendis yetiştiririz ve kurtuluruz... Bu reçete işe yaramadı, bu hesap tutmadı.

Medya üstünlüğü ne demektir Bu üstünlüğün iki faktörü vardır:

Birincisi: Tiraj bakımından yeterli olacak.Mesela şu 72 milyonluk ülkede günlük bir gazetenin en az bir milyon satması, haftalık bir derginin en az yarım milyon satması gerekir. Japonya da günde 10 milyonun üzerinde tiraj ve satış yapan gazeteler var.

İkincisi: Tesiri (etkisi), ağırlığı olacak. Müsbet mânada konuşuyorum bir "baskı" unsuru olacak.Sözü dinlenecek, tenkit etti mi faydası olacak, muhalefet yapacak, yol gösterecek, halk kitlelerini uyandıracak. Tek cümle ile Türkiye ye devlet, halk ve memleket olarak hizmet edecek, ışık tutacak; iyilik için çalışacak, kötülükle savaşacak.

Evet Müslümanlar böyle bir medya kuramamışlardır.

Paraları mı yoktu. Vardı, hem de fazlasıyla vardı.

Hukukî, kanunî imkânlar mı yoktu. Vardı, vardı, vardı... Ülkemizde gazete ve dergi çıkartmak izne, ruhsata tâbi değildir. Gazete veya dergi mi çıkartmak istiyorsun, resmî makamları haberdar etmek için bir beyannâme verirsin veya kendi tesislerinde, ya da başka matbaalarda süreli yayınını çıkartırsın. Hiçbir resmî makamın, "Sen gazete ve dergi çıkartamazsın" demeye hakkı yoktur. Resmî makamlara verilen beyanname bir formaliteden ibarettir. Peki bu ülkede büyük günlük gazeteler, büyük haftalık dergiler çıkartmak için paramız var, imkân var da niçin bu işi başaramıyoruz

Bunun sebeplerini sayayım:

(1) Bu işi başaracak kalifiye elemanımız yoktur.

(2) Bu işi başarmaya yetecek kültürümüz yoktur.

(3) İslâmî ahlâk ve karakterimiz bu konuda yetersizdir. Hep "ben" diyoruz, "benim cemaatim..." diyoruz. Bir türlü Türkiye yi bir bütün olarak göremiyoruz, kucaklayamıyoruz.

(4) Ufkumuz yetersizdir.

(5) Bu iş için niyet lazımdır, bizde bir kere o niyet yoktur.

(6) Aksiyon ve azim lazımdır. Onlar da yok.

Medyanın ikinci liginde oynamayı mütevekkilâne ve zelilâne kabul etmişiz.

Medya konusunda şu hususu da mutlaka iyi bilmek gerekir:

Sadece yüksek tiraj bir işe yaramaz. Tirajın yanında tesir, ağırlık, güç de olması gerekir.

Magazin, seks, havaiyat, şarkı türkü, futbolcu haberlerini ve dedikoduları yayınlayan bir bulvar gazetesi günde bir milyon da satsa, ağırlığı ve tesiri olmaz.

Müslümanların şu son yıllarda tirajları yüksek gazeteleri oldu ama tesirleri ve ağırlıkları tirajları nisbetinde miydi

Çok önemli bir husus da şudur:

Müslüman gazetesi çıkartarak büyük ve tesirli bir medya kurulmaz. Türkiye bir bütündür, o bütünün tamamını kabul ederek "Türkiye için" gazete, dergi çıkartılacaktır.

Müslüman gazetesi, Müslüman dergisi çıkartmak kolay, ucuz bir yoldur, lakin bununla hedefe varamazsınız.

Sen vaktiyle Müslüman gazetesi çıkartmamış mıydın

Çıkartmıştım ama 1960 lı yıllarda. Aradan otuzbeş kırk sene geçti. Bu devirde o metod yürümez. Biz vaktiyle bir yol açmıştık. Şimdiki şartlarda yeni ve geçerli metodlarla çalışmak gerekir.

Şu anda İslâmî kesimin gazetelerinin yekun tirajı günde bir milyona yaklaşmaktadır. Bunların bir kaçı birleşseler, çok güçlü ve vasıflı bir kadro kursalar bir milyon tirajlı ve çok tesirli bir gazete çıkartabilirler mi

Bina var, tesis var, okuyucu var, meydan var...

Böyle bir gazeteyi çıkartacak, dünya standartları seviyesinde gazetecilerimiz var mı

En az üç yabancı dil bilen, engin kültür sahibi, önünde bütün kapılar açılan oturaklı gazeteciler...

Böyle bir gazetenin işi birinci vazifesi ne olmalıdır

Yapıcı, müsbet muhalefet yapacaktır. Yıkıcı değil.

Bütün gücüyle Türkiye ye hizmet edecek, Türkiye yi korumaya çalışacaktır.

Şu veya bu siyasî iktidara yalakalık yapan gazeteye ve gazetecilere ben gazete demem, adam demem, vatansever demem.

Müslümanların çıkartması gereken gazete hiçbir şekilde, ne doğrudan doğruya, ne dolaylı olarak rant, nüfuz ticareti, bir patronun servetini ve prestijini çoğaltmak için çalışmayacaktır.

Gazetenin belli başlı elemanları mal ve servet beyanında bulunacaklardır.

Böyle bir gazetenin yazı ve fikirlerini, hizmetini dindar olmayanlar, hattâ insaflı dinsizler bile takdir ve tebrik edecektir.

Böyle bir gazete ülkeyi mahv eden, bitiren, batıran yolsuzlukların, kokuşmanın, pisliğin, rüşvetin, mafyacılığın üzerine amansızca gidecektir.

Sayfası ve hacmi az olsun, fiyatı ucuz olsun, tirajı ve tesiri büyük olsun.

Böyle bir gazetede hiçbir bulaşık, şaibeli, kirli adama yazı yazdırılmayacaktır.

Böyle bir gazetenin sermayesi de temiz olmalıdır.

Öyle bir gazete çıkartılacaktır ki, içi yanan milyonlarca vatandaş sabahı iple çekecek, erkenden gazetesini alıp heyecanla, merakla, ilgiyle okuyacaktır. Öğleye doğru bâyilerde nüshaları bitecektir.

Fikirlerin en doğrusu,

Tenkitlerin en isabetlisi ve faydalısı,

Görüşlerin en yapıcısı,

Çare ve çözümlerin en geçerlisi... bu gazetede yayınlanacaktır.

Yalan dolan, iftira, tezvir bu gazetede yer almayacaktır.

Bu gazete, meselâ başörtüsünü savunan bir yazı veya dosya mı yayınlayacak, yanında mutlaka karşı görüşe de yer verilecektir.Millet hâkim olsun, jüri olsun.

Böyle bir gazetenin çıkmasını, memleketi babalarının, atalarının çiftliği gibi gören Pembeler isterler mi Kesinlikle istemezler.

İşte Müslüman sorumlular ve vazifeliler böyle bir gazeteyi çıkartmamakla, çıkartamamakla Pembelere en büyük yardımı yapmakta, en büyük desteği vermektedir. 


.

Müslümanlar ve Yahudiler

Dünyadaki semavî kökenli dinler içinde birbirine en yakın olan ikisi İslâm ve Musevîliktir. Ne yazık ki, İslâm a ve Müslümanlara en fazla düşmanlık edenler de bir kısım Musevîlerdir. Çok nazik bir konuda yazdığım için şu hususları hemen açıkça beyan etmem gerekmektedir:

Birincisi: Ülkemizde yaşayan Musevî vatandaşlarımızı kasd etmiyorum.Onlarla barış içinde, uyum içinde yaşıyoruz.Onlar bizim dinimize saldırmıyor, biz onlara bir şey demiyoruz. Müsterih olsunlar.

İkincisi: Yahudiler ve Musevîler içinde İslâm a saygısızlık etmeyen, Müslümanların haklarını savunanlar vardır. Mesela Neturei Karta dindar Yahudileri. Bunlar Siyonizme ve İsrail devletine karşıdır. Filistin meselesinde yüzde yüz Müslümanları ve Arapları haklı bulmaktadırlar. Bunlardan başka, İsrael Shamir gibi Yahudi aydınları da Müslümanlardan yanadır; İsrail in haksız, zâlimâne, emperyalist siyasetini tenkit etmektedirler. Bu gibi Yahudilere teşekkür ederiz.

Benim kasd ettiğim Yahudiler şunlardır:

Birinci zümre:

Siyonistlerdir. Bilindiği gibi Siyonizm 19 uncu asırda ortaya çıkartılmış bir ideolojidir ve Musevîlik dinine aykırıdır. Siyonistlerin son derece haksız, yanlış siyasetleri insanlığı korkunç bir Üçüncü Dünya Savaşı na sürüklemektedir. Dahası da var: Yahudi milleti için en zararlı şey Siyonizmdir. Siyonizm ve Siyonistler yüzünden Yahudiler büyük kıyıma uğramak tehlikesi ve tehdidi altındadır.

İkinci zümre:

Pembe Gizli Yahudilerdir. Bunlar asıl kimliklerini gizlemekte, kendilerini Müslüman gibi göstermekte, öldüklerinde cenazeleri Müslüman kabristanlarına defn edilmektedir ama Yahudiliğin mistik bir koluna mensupturlar. Ortodoks Yahudiler onları Yahudi olarak kabul etmese de yine Yahudidirler. Yakın tarihte bunların Müslümanlara yaptığı zulmü, haksızlığı başka hiçbir düşman yapamamıştır. Bunlar ya İslâm dinini ortadan kaldırmak, Müslümanları mürted kılmak, yahut İslâm da reform, yenilik, değişiklik yaparak dinimizi muharref (bozulmuş) hale getirmek için sinsice çalışırlar. Kendileri Müslüman olmadığı halde dinimize karışırlar, yok ezan şöyle okunmalı, yok namaz böyle kılınmalı diye dinin ruhuna aykırı değişiklikler yapılmasını isterler. Bunların gayesi indirilmiş (münzel)İslâm dinini, uydurulmuş kul yapısı bir ideoloji ve hümanizma haline getirerek bozmaktır.

Üçüncü zümre:

Bunlar takma isimler, sahte namlar kullanarak milliyetçi görünür ve İslâm ülkelerinde İslâm a zıt, İslâm a düşman bozuk ve menfi bir milliyetçilik, kavmiyetçilik, Arapçılık, Türkçülük, İrancılık gibi doktrinler üretir ve türetirler. Böylelerinin en meşhuru Tekin Alp sahte ve takma adıyla Türkçülük ve milliyetçilik havariliği yapan Moiz Kohen adlı Yahudidir. Bu adam, kitaplarından birinde, "KAHR OLSUN ŞERİAT!" başlıklı bir bölüm koyarak yüce dinimize aşırı bir şekilde saldırmış ve hakaret etmiştir. Şeriat nedir Açınız yerli ve yabancı lügatları ve bu kelimenin mânâsına bakınız. Şeriat din demektir, Kur ân dan ve hadîslerden çıkartılan hükümler demektir, dinimizin uygulamaya ait hükümlerinin tamamına verilen addır. Türkçülere ve milliyetçilere "Kahr olsun Şeriat" telkininde bulunan bu Yahudi nin gayesi nedir, ne yapmak istemektedir Maalesef Arap dünyasında da birtakım sahte Araplar zuhur etmiş ve İslâm a zıt, İslâm a karşı bir Arap kavmiyetçiliği çıkartarak bilhassa gençliği ve okur-yazar kesimleri bozmak istemişlerdir.Yazık ki, bu sahada başarı kazanmışlardır.

Dördüncü zümre:

Bunlar tamamen araziye uymuş, Yahudilikle alâkaları hemen hemen hiç bilinmeyen Crypto-Yahudilerdir. Müslüman görünürler ama yapacaklarını da yaparlar.

Bugün birçok İslâm ülkesinde Gizli Yahudilerin, Crypto-Yahudilerin büyük bir nüfuzu ve hakimiyeti vardır. Ülke ismi vermeyerek birkaç örnek göstermek istiyorum:

Doğumuzdaki Müslüman bir ülkede az miktarda açık, konvansiyonel Yahudi nin yanında bol miktarda Müslüman gibi görünen Yahudi vardır ve bunlar o ülkenin siyasetine, maarifine (kültür ve eğitimine), iktisadiyatına, finansına, basın ve üniversitelerine hâkim olmuşlardır.

Sovyetler Birliği nin çökmesinden sonra kurulan bazı Ortaasya Müslüman devletlerinde de büyük Yahudi nüfuzu vardır. Oralardaki olumsuzluklardan, zulümlerden, insan hakları ihlallerinden, Müslümanlara yapılan işkence ve baskılardan Gizli Yahudiler sorumludur.

Yine isim vermeden başka bir İslâm ülkesinden bahs edeceğim. Bu İslâm ülkesindeki Gizli Yahudiler İslâm ı ve Müslümanları en büyük, en yakın, en vahim tehdit ve tehlike olarak görmekte, din için çalışan şuurlu Müslümanlara iç-düşman gözüyle bakmaktadır. Birtakım Müslümanlara dinleri, inançları, düşünce ve görüşleri, tenkitleri yüzünden ağır zulümler uygulanmaktadır.

Son zamanlarda birtakım Yahudiler işi o kadar azıtmışlardır ki, camilerde "Allah katında (tek hak) din İslâm dır" ayeti okunduğu için Yahudi asıllı bir Büyükelçi protesto notası vermiş, böyle diyemezsiniz, buna hakkınız yoktur demiştir.

Fesubhanallah! Bunlar ne küstah, ne haddini bilmez kişilerdir.

Onlar benim dinimi inkâr edecekler, onlar benim Peygamberimi kabul etmeyecekler, tekzib edecekler ve "O bir teröristtir" diyecek kadar işi azıtacaklar, onlar benim kutsal kitabımı reddedecekler; onların bunlara saldırmaya hakkı olacak; bana gelince, bir Müslüman olarak Kur an ın bir ayetini camilerde okuyamayacağım...Olacak şey değil!

Gizli Yahudiler ne istiyorlar, ne yapıyorlar

Gerçek İslâm ı istemiyorlar, dindar Müslüman istemiyorlar. İslâm ın yerine yine aynı adı taşıyan light, ılımlı, reforme edilmiş, tahrife uğramış yeni bir din çıkartmak istiyorlar.

Müslümanların musalli olmasını istemiyorlar, musallâ Müslümanı istiyorlar.

Şeriatsız ve fıkıhsız bir İslâm istiyorlar.

Müslümanları Türk Kürt,Sünnî Alevî, dinci lâik diye birbirine düşman kamplar ve kesimlere ayırmak ve bu suretle, "Böl, parçala ve hükm et" siyasetini uygulayarak idare etmek, sömürmek istiyorlar.

Müslümanların güçlü bir din eğitimi almasını istemiyorlar.

Müslüman çocuklara din ve Kur ân eğitimi verilmesini istemiyorlar.

İslâm kadınlarının ve kızlarının Kur ân ın, Sünnetin, Şeriatın emirlerine uymasını istemiyorlar.

Birtakım Müslüman hizmetlileri, yazarları, fikir adamlarını karalıyor, kötülüyor ve onların temel insan haklarını çiğneyerek cezalandırıyor.

Bunlar bütün medenî, ileri, dengeli, gelişmiş, hukuklu ülkelerde Müslümanlara tanınmış olan hakları, hürriyetleri, haysiyetleri İslâm ülkelerinde tanımak istemiyor.

Bunlar Müslüman ileri gelenleri medya yoluyla linç etmek istiyor.

Peki, İslâm dünyasındaki bu Gizli Yahudi hakimiyet ve saltanatının sonu ne olacaktır Bugünkü hal ilânihâye devam edecek midir

Bu durumun böyle devam etmesine imkan yoktur.

Başta aklı başında olan Yahudiler olmak üzere, bugünkü gidişe dur denilmelidir.

Milletlerin, kavimlerin, halkların kendi inançlarına, kendi dinlerine, kendi kimliklerine, kendi kültürlerine, kendi geleneklerine göre yaşamak hakları vardır.

Tarihî ârızalar Kıyamet e kadar süremez.

Hiçbirİslâm ülkesinde İslâm, kısmen de olsa yasaklanamaz; Müslümanlara dindarlıklarından, inanç ve fikirlerinden, Müslümanca yaşamak istemelerinden dolayı zulm edilemez, baskı yapılamaz, ceza verilemez.

1492 de Yahudiler İspanya da zulme uğradıkları, dinlerinden ve kimliklerinden ötürü vatanlarından koğuldukları zaman Müslümanlar onlara yardım etmiş, kucak açmış, kendilerine yeni bir vatan kazandırmıştı.

Yahudiler tahsil bakımından, teşkilât bakımından, sermaye bakımından, iktisadî ve kültür gücü bakımından ne kadar kuvvetli olurlarsa olsunlar bir buçuk milyarlık geniş İslâm alemini kontrol altında tutamazlar.

Aklı başındaki Yahudilere hitap ediyorum:

Geliniz, Neturei Karta Yahudileri gibi insaflı ve mâkul olunuz. Müslümanlara düşmanlık ve zulm etmeyiniz.Onların hürriyet ve bağımsızlık mücadelelerini destekleyiniz. Böyle yaparsanız siz kazanırsınız. Eskiden olduğu gibi Müslüman ülkelerde Müslümanlarla barış içinde güvenli bir şekilde yaşayabilirsiniz. Bugünkü siyonist siyaset bir maceradır ve sonu kötü görünmektedir. Hem de çok kötü...

.

Yeterli Sayıda Medenî Müslüman

Dindar Müslümanların YETERLİ bir kısmının ŞEHİR-MEDENİYET kültürüne sahip olması gerekir. Dikkat buyurunuz, yeterli ve şehir-medeniyet kelimelerini büyük harflerle yazdım.

Bir Müslüman kendi kendine şehirli ve medenî olamaz. Mutlaka iyi, ehil, vasıflı hocalardan, rehberlerden, üstadlardan ders alması gerekir.

Ders almakla da iş bitmez. Şehirlilik, medenîlik yaşamakla olur. Yaşayamıyorsa, bilgisine sahip de olsa, yine de şehirli ve medenî değildir.

Şehirli ve medenî Müslüman ne demektir

Şehirde yaşayan kimse demek değildir.

Şehirli ve medenî Müslüman köyde, ıssız bir yerde yaşasa bile yine de şehirlidir, medenîdir.

Aksine, bedevî bir kimse büyük bir şehrin en lüks semtinde yaşasa yine de şehirli sayılmaz.

Şehirli Müslüman kimdir Belli başlı özellikleri nelerdir. Rastgele sayayım:

(1) Doğru, sahih inançlara sahiptir.

(2) Bilgi boyutu yeterlidir, kültürü vardır.

(3) Ahlak ve fazilet sahibidir.

(4) Bilgelikten nasip almıştır.

(5) Meskeni, evi, yuvası mütevâzı da olsa şehirli evidir, medenî insan evidir. Çok lüks, çok pahalı meskenlerde oturup da bunları bedevîce döşeyenler şehirli ve medenî sayılmaz.

(6) Şehirli ve medenî Müslüman kitap alır, kitap okur, evinde kütüphanesi vardır. "Kitap tozludur, evimde kesinlikle kütüphane mütüphane istemem..." diyen karılar medenî değil, bedevîdir. İsterlerse en pahalı, en şık elbiseleri giysinler, başlarına en pahalı eşarpları örtsünler.

(7) Şehirli ve medenî Müslümanın aylık bütçesinde KİTAP, KÜLTÜR, SANAT bölümü vardır, o, bütçesinin yüzde onunu bu işe ayırır.

(8) Şehirli ve medenî Müslüman günde en az bir saat faydalı ve kıymetli kitap okur.

(9) Şehirli ve medenî Müslümanın evinde, işyerinde Türk-İslâm sanatı eserleri bulunur. Hüsn-i hat levhaları, ebrular, tezhibler, gravürler, sulu veya yağlı boya resimler, ağaç ve maden sanatı eserleri, sedefler, toprak, porselen, seramik eşya, halılar, kilimler ve başkaları...

(10) Şehirli ve medenî Müslüman Türkçe yi ayak takımı, tulumbacı, külhani ağzıyla konuşmaz. Zarif, ince, edebî, zengin Türkçe konuşur. Mesela arkadaşına "Lan nasılsın " demez, "Görmeyeli nasılsın, inşaallah sıhhat ve afiyettesindir..." der.

(11) Medenî ve şehirli Müslüman israftan, gösterişten, lüksten uzak durur. Sadece sanat eserleri, kitap, kültür konusunda aşırı masraf yapabilir.

(12) Şehirli ve medenî Müslüman haram yemez, aç köpekler gibi rant peşinde koşmaz, hortumlama yapmaz, ihalelere fesat karıştırmaz, işlerden komisyon almaz. Böyle alçaklıklar bedevîlerin işidir.

(13) Şehirli ve medenî Müslümanda yüksek ahlak, yüksek karakter, fütüvvet (gönül yiğitliği), ahîlik zihniyeti vardır.

(14) Şehirli ve medenî Müslüman şahsî veya Ümmet işlerinde, hizmetlerde mutlaka ehil kimselerle istişare eder (onlara danışır). Kendi kafasına göre iş yapmaz.

(15) Şehirli ve medenî Müslümanlar asla din ticareti, mukaddesat bezirgânlığı yapmazlar. Din sömürüsünden uzak dururlar.

(16) Şehirli ve medenî Müslümanlar yedikleri yemekleri, gittikleri lokantaları söylemezler, yiyip içtikleri ile övünmezler.

(17) Şehirli ve medenî Müslümanlar, çok zengin de olsalar, imkanları çok müsait de olsa orta halli hayattan şaşmazlar, bir kısım halkın açlık çektiği şu ülkede 100 bin dolarlık otomobillere binmezler.

(18) Şehirli ve medenî Müslümanlar, Allah ın kendilerine ihsan etmiş olduğu nimetleri fakirlerle paylaşırlar, ellerinden geldiği kadar iyilik yaparlar.

(19) Şehirli Müslümanlarda türedilik, görmemişlik, zontalık, magandalık, şımarıklık, ne oldum deliliği yoktur. Onlar şarlatanlık, soytarılık, hokkabazlık, maskaralık yapmazlar. Vakur, ağır, ciddî, sakin, ölçülü, dengeli kimselerdir.

(20) Şehirli ve medenî Müslüman olgun ve iyi Müslümandır, iyi insandır, iyi vatandaştır, iyi komşudur, iyi iş adamıdır, iyi âmirdir, iyi memurdur.

Yirmi madde yazdım. Daha yazılacak başka maddeler de var ama bu kadarı yeter.

Hattat olmak için bir üstada dört sene gitmek, ondan ders almak gerekiyor.

Japonya da ok atma sanatını öğrenmek için dört-beş sene üstadından ders almak lazımmış.

Şehirli ve medenî Müslüman olmak hattat olmaktan, okçuluk sanatını öğrenmekten çok daha zordur. Binaenaleyh bu iş için en az beş sene ehil üstadlardan ders almak, öğrendiklerini hayata uygulamak, bu beş sene sonunda başarılı olduğu anlaşılırsa icazet ve diploma almak gerekir.

Bizde bazı bedevî Müslümanlar zengin olur olmaz kendilerini şehirli ve medenî olmuş sanıyorlar. Ne büyük gaflet!

Peki, bu memlekette YETERLİ sayıda şehirli ve medenî Müslüman yetiştirecek bir teşkilat var mıdır, bir eğitim sistemi var mıdır, üstadlar var mıdır

Maalesef yoktur.

Öyleyse be adam, bu konuda niçin yazıyorsun, böyle adamlar yetişsin diye ukalalık ediyorsun

Bilinsin diye a canım, bilinsin diye...

Sevgili Müslümanlar! Mâlumunuz olsun ki, İslâm dini medeniyet dinidir. Medeniyetsiz Müslümanlık olmaz, Müslüman olmaz.

Herif Karun gibi zengin. Lüks bir evde oturuyor. Lüks bir yazlığı var. Lüks mü lüks bir otomobille geziyor. Lüks giyiniyor, lüks yiyor, lüks yaşıyor ama cahilin teki. Din kültürü yok, edebiyat ve lisan bilmez, tarih bilmez, sanat bilmez, görgüsü yok... Böyle adamlardan köy olmaz kasaba olmaz.

İlle de kültür, ille de ahlak ve fazilet, ille de sanat, güzellik, estetik...

Medenî bir Müslüman saçı bitmedik yetimlerin, şu zavallı halkın hakkını yer mi İhalelere fesat karıştırır mı Belediye başkanlarının huzurunda bir türlü şaklabanlık ve yağcılık yapıp alavere dalavere ihale kapmaya uğraşır mı Böyle âdiliklere tenezzül eder mi

Medenî bir Müslüman dinine, milletine, ülkesine ihanet eder mi Medenî bir Müslüman kendi şahsî menfaati ve ikbali için Siyonistlerle, agresif misyonerlerle ittifak yapar mı

Medenî ve şehirli bir Müslüman haysiyet sahibidir.

Medenî Müslüman yalan söylemez.

Medenî Müslüman emanetlere hıyanet etmez.

Medenî bir Müslüman, ille de başkan olacağım, ille de makam ve mevki sahibi olacağım, ille de ün ve alkış kazanacağım diye bin türlü rezalet ve köpeklik yapmaz.

Evet YETERLİ sayıda medenî ve şehirli Müslümana ihtiyacımız vardır.

Böyle bir zümre olmazsa bu ülke kurtulmaz, bu devlet kurtulmaz, bu ümmet kurtulmaz.

Sahte bir dindar resmî bir daireye veya bir belediyeye danışman veya başka bir sıfatla memur oluyor. Daireye gitmiyor, aydan aya maaşını bankamatikten çekiyor.Bu gibi herifler medenî değil, bedevî Müslümanlardır.

İslâm dâvasını, İslâmî hareketi, siyasal İslâmı bu gibi bedevî alçaklar mıncıklamışlar, bugünkü rezalete, hezimete, kepazeliği yol açmışlardır. Topuna birden lânet olsun, Allah belâlarını versin!

Medenî Müslüman ruh asaletine sahiptir.

Medenî Müslüman vasıflı, güçlü ve örnek bir  insan olduğu için, onu bir kısım gayr-imüslimler bile takdir ve tahsin eder (kıymetini bilir ve öğer).

Medenî Müslümana herkes güvenir. Çünkü o kimseye haksızlık yapmaz, hıyanet etmez.

Medenî Müslüman paraya tapmaz, parayı en büyük değer olarak kabul etmez.

Bu memleketi medenî Müslümanlar kurtarabilir, yüceltebilir. Gerisi lâf u güzaf...

.

Dağıstan Toz Duman

LİBÉRATİON Gazetesi nde (30 Haziran 2005), Rusya Federasyonu na bağlı Dağıstan Cumhuriyetiyle ilgili önemli bir yazı okudum. Dağıstan bize hem coğrafi bakımdan, hem de din ve kültür noktasından çok yakın kardeş bir ülkedir. Lakin ne yazık ki, bizim medyamız oraya muhabir göndererek haber toplamıyor. Haydi, bu işi Pembe medya yapmıyor, peki Müslüman medya niçin yapmıyor

Dağıstan etnik çeşitlilik itibarıyla belki de dünyanın en karışık ülkesidir, orada 2,5 milyon kişi yaşamaktadır; resmî olarak 102 ayrı "etnik köken" mevcuttur ve bunların çoğunun kendi lisanları vardır. Belli başlı üç milliyet Avarlar, Darginler ve Lezgilerdir. Bunların lisanları Kafkasya lisanıdır, birbirleriyle benzerlikleri ve paralellikleri bulunur. Diğer diller Türk veya Fars kökenlidir. Dağıstan da ayrı lisanlara sahip komşu köylüler bile anlaşabilmek için Rusça kullanmaktadır. Osmanlı Devleti zamanında Türkçenin müşterek lisan olması için çalışılmış, daha sonra onun yerini Rusça almış, Sovyetler Birliği dağıldıktan sonra Arapçanın ortak dil olması için bazı çalışmalar yapılmış, gayretler gösterilmiştir. Niçin Türkçe değil de Arapça Bunun sorumlusu ve suçlusu biziz, çünkü Türkiye de Türkçenin canına okuduk. Ayrıca islâmî bakımdan olumsuz manzaralar sergilediğimiz için Dağıstanlılar bizden ümidi kesmiş bulunuyorlar. Dağıstan, 1859 da Rus Çarlığının hâkimiyetine girmiştir. Ruslar orada farklılıkları, çeşitliliği, başkalıkları olumsuz mânada teşvik ederek koruyarak, "böl, parçala ve hükmet" prensibi gereğince emperyalist ve sömürgeci bir siyaset takip etmişlerdir. Dağıstan da İslâmiyet çok kuvvetlidir, Stalin zamanında bile Ruslar, halkı dize getirememişlerdir. Şeyh Şâmil in şerefli cihadı, İslâm tarihinin parlak sahifelerinden birini teşkil eder. O büyük zât, Nakşî şeyhi idi, Hâlid-i Bağdadî Hazretleri nden hilâfet ve icâzet almıştır. Nakşîliği askerî bir disiplin haline getirmiş ve uzun yıllar Ruslarla, şanla şerefle mücadele etmiştir. Sonunda mağlup düşmüş, esir olmuştur ama onun yenilgisi bile başlı başına bir zaferdir, bir efsanedir. İslâm dünyasının böyle şahsiyetlere bugün çok ihtiyacı var.

Bizdeki Pembeler Nakşîlikten nefret ederler. Çünkü Nakşîliğin birtakım özellikleri vardır:

1. Dinsizlerin, münafıkların, Pembelerin, çift kimliklilerin Nakşî tarikatının içine girmeleri, sızmaları çok zordur, hatta imkânsızdır.

2. Nakşîler, dinî konularda en ufak bir tâviz (ödün) bile vermezler. Dini, yüzde yüz saf olarak muhafaza etmek isterler.

3. Nakşîler, itikad meseleleri konusunda çok dikkatlidirler, Ehl-i Sünnet ve Cemaat çizgisinden zerrece inhiraf etmezler.

4. Nakşîler, yüzde yüz, kesin olarak, mutlak bir şekilde Şeriata bağlıdırlar.

Diğer İslâm tarikatları da hürmete layıktır, onlara da büyük saygımız, bağlılığımız vardır. Lakin yakın tarihimizde Masonlar, Pembeler, İki Dinliler, İslâm ı içinden yıkmak isteyenler birtakım tarikatlara sızmışlar ve tahribat yapmışlardır. Meselâ Mevlevîliğe sızmışlardır, Bektaşîliğe sızmışlardır. Selânik Mevlevîhanesinde bir ara, bir Sabataycı şeyh olabilmiştir. Mevlevîliği tenzih ediyorum, lakin acı bir gerçeği de gözler önüne seriyorum.

Biz tekrar Dağıstan konusuna dönelim. Şu anda orada güven ve huzur yokmuş, ülke cadı kazanı gibi kaynıyormuş. Geçen sene en az 32 polis öldürülmüş, 2005 te bu tarihe kadar 26 polis. Ayrıca onlarca bakan, yüksek bürokrat, milletvekili, savcı yardımcısı... cinayete kurban gitmişler. Putin rejimi ve Putinciler, bu cinayetleri "Vehhabîlerin" üzerine atıyorlarmış. Vehhabî derken kimleri kastediyorlarmış, bütün İslâmcıları, militan Müslümanları.

Dağıstan da iktisadî durgunluk, işsizlik had safhadaymış, yüz veya iki yüz rubleye (üç veya altı euro) günlük işler yapmaya hazır binlerce insan varmış. Birtakım "özel işler" için ücretler daha yüksekmiş. Mesela bin ruble karşılığında (otuz euro) bir adamı kurşunlayacak birisini bulabilirmişsiniz. Öldürülecek kişi bir bakan yahut yüksek bürokrat olursa tarife yükseliyormuş...

Libération Gazetesi nin yazdığına göre, Dağıstan da her şeyin bir fiyatı varmış, bir bakanlık sandalyesi 1 milyon dolarmış. Tabii bu büyük parayı veren koltuğa oturduktan sonra masrafını fazlasıyla geri almaya çalışıyormuş.

Dağıstanlı bir gazeteci oğlunu Mahaçkale Üniversitesi ne kaydettirmek istemiş, Üniversitenin sorumluları tanıdığıymış, lakin ne Rusça, ne Avarca, ne de Dargin lisanıyla anlaşmak mümkün olmamış... Sadece "rakamlarla" konuşmuşlar. Teknik Üniversiteye oğlunun kaydını yapmak için iki bin dolar bahşiş talep etmişler, Tıp Fakültesi için ücret on iki bin dolarmış.

Fransız gazeteci, Abdullah isimli sakallı bir mücâhid-vâiz ile konuşmuş. Bu zat ona, şimdiye kadar Dağıstan polisi ve Kadirof un Çeçen milisleri tarafından elli iki defa tutuklandığını söylemiş. Tutukluları ilk önce bir güzel dövüyorlarmış, Abdullah ın sakalına polisin biri öyle şiddetle asılmış ki, bir tutam kıl elinde kalmış... Mücâhid-vâiz sözlerine şöyle devam etmiş: "Dayak ve işkenceye uğradığım vakit, Allah ıma sığınıyorum, O beni koruyor. Gözaltında bulunduğum zamanlarda elimden geldiği kadar polislere vaaz ve nasihat ediyorum. Çok defa tahliyemden sonra onlarla dost ve arkadaş oluyoruz."

Sovyetler zamanında ziraat mühendisliği yapan Abdullah (51 yaşında), 90 lı yılların başında Arap dünyasından, bilhassa Ürdün ve Suriye den gelen Müslüman davetçilerin ve hocaların telkinatıyla İslâm ı keşfetmiş. Onlardan nasıl dâvet yapacağını, nasıl tebliğ edeceğini öğrenmiş. Zira "Yüksek bir bürokratla, bir şoföre yahut bir ev kadınına aynı şekilde dâvet ve tebliğ yapılamaz" diyor. 1999 a kadar bu Arap vaizleriyle birlikte Dağıstan ı dolaşmış, yapılan nasihatler sonucu olarak Mahaçkale ye yakın iki köyde Şeriat ilan edilmiş. 1999 da Çeçen İslâmcılarının Dağıstan daki silahlı hareketleri yüzünden hükümet kuvvetleri, bu iki köyü tekrar ele geçirmişler.

Yıllardan beri Kafkasya nın patlamaya hazır bir barut fıçısı olduğunu yazıyorum. Çeçenistan daki savaş bütün şiddetiyle, bütün vahşetiyle, bütün dehşetiyle devam etmektedir. Dağıstan da da durum son derece bozuktur. Amerika, Avrupa, Batı Medeniyeti Çeçen halkının ezilmesine, yok edilmesine, orada insan haklarının ve savaş hukukunun ayak altına alınmasına seyirci kalmaktadır. Çeçenistan da gerçekten çok büyük bir zulüm vardır. Savaş zaten çok ağır, çok acı, çok merhametsiz bir olgudur. Oradaki çatışmalar konvansiyonel savaşların da ötesinde, tam mânasıyla bir vahşet, bir barbarlık, bir yamyamlıktır. İnsanlık bu faciaya tepkisiz kalabilir, lakin Allah böyle bir zulme razı olmaz. Putin rejimi kendisini çok güçlü görüyor; tarihe bakınız, nice güçlü, kudretli, dehşetli imparatorluk, ilâhî sille ile paramparça olmuş, yerin dibine geçmiştir.

Bir ara, Stalin rejimi de çok kuvvetliydi.Sonunda ne oldu O süper güç, o dehşetli Sovyetler Birliği, kuruluşunun yetmiş küsuruncu yılında gümbür gümbür yıkıldı, parçalandı. Aynı akıbet Rusya Federasyonunun da başına gelebilir.

Ülkemizde Dağıstan kökenli çok vatandaşımız bulunmaktadır. On dokuzuncu asrın ikinci yarısında Rus zulmünden kaçarak kafilelerle Osmanlı ülkesine gelmişlerdir. Tanıdığım, dost ve arkadaş olduğum Dağıstanlılar bilhassa Avarlar, son derece dindar ve temiz insanlardır. Onların, dedelerinin yaşamış olduğu Dağıstan la ilgilenmeleri gerekir. Öncelikle oradaki durum nedir, ne olup bitmektedir, Müslümanlar ne yapmaktadır gibi soruların cevapları bulunmalıdır. Yıllardan beri Müslümanların büyük ve ciddî bir "İslâmî Bilgi Bankası" kurmalarını teklif ederim, maalesef şimdiye kadar böyle bir müessese kurulamadı.

İstanbul da büyük bir kitapçıya gittiğim ve "Dağıstan la ilgili kitaplar istiyorum" dediğim zaman önüme en az on çeşit ciddî kitap konulmalıdır. Yazık ki, bugün bu konuda tek bir kitap bile yoktur.

Türkiye den oraya birtakım islâmî cemaatler ve kuruluşlar gittiler. Camiler, Kur ân kursları açtılar. Amerikalıların, Rusların, İsrail in baskısıyla bunların bir kısmı hudut harici edildi, bir kısmı da düşe kalka hizmete devam ediyor. Bir zamanlar üç kıt ada İslâm bayrağını şanla, şerefle dalgalandıran Osmanlıların torunları olarak biz Türkiyelilere büyük vazifeler düşmektedir, bunları maalesef yapamıyoruz.

Ülkemize sığınmış üç, beş bin Çeçen mülteci bin bir baskı, sefalet, ilgisizlik içinde sürünmektedir. Yetmiş iki milyon nüfusu olan Müslüman bir ülkede bu mağdur, bu mazlum, bu çaresiz kardeşlerimizin sürünmesi hepimiz için yüz karasıdır. Allah bizden bunun hesabını sorar. Bunca felâketler gördük, geçirdik, bunca bâdireler atlattık, bunca tecrübe sahibi olduk, hâlâ gereği gibi uyanamadık, toparlanamadık. Ne zaman uyanacağız Ayaklarımızın altındaki yer göçtüğü, gök kubbe başımıza çöktüğü zaman mı

(4 Temmuz tarihinde çıkan Çeçen mültecileriyle ilgili yazım üzerine, yardıma hazır olduklarını bildiren birtakım okuyucularımdan mesajlar aldım. Birkaç gün sonra bu konudaki neticeyi bu sütunlarda okuyucularıma arzedeceğim.)

.

Çeçen Mülteciler Perişan

Çeçenistan da 1999 da başlayan ikinci İslâmî kurtuluş savaşından sonra yüzbinlerce Müslüman Çeçen kardeşimiz komşu ve yakın ülkelere sığınmak zorunda kaldı. Türkiye ye sığınan az sayıdaki Çeçen, İstanbul un Anadolu yakasında üç ayrı yerde büyük acılar, sıkıntılar ve sefalet içinde yaşıyor. Çeçenistan şu anda emperyalistler tarafından cehenneme çevrilmiştir ve orada çok ağır, çok kanlı, çok merhametsiz insan hakları ihlalleri yapılmaktadır. Nüfusu bir milyonun biraz üstünde olan Çeçen halkının 300 bini şehid edilmiştir. 200 bin Çeçen kayb olmuştur.Mâmur şehirler, bayındır beldeler ve köyler harabe haline getirilmiştir. Bir İslâm ülkesi olan Çeçenistan kan, gözyaşı, acı, ateş, felaket içindedir.

Ülkemizde Çeçen kökenli vatandaşlarımızın sayısı az değildir. Lakin ne acıdır ki, son savaştan sonra bize sığınan birkaç bin Çeçen in durumu hiç de iyi değildir.

Türkiye, bu din kardeşlerimize, bu komşularımıza karşı yapması gereken vazifeleri ve yükümlülükleri yerine getirmemektedir. Ülkemizdeki sığınan Çeçenlerin durumunu madde madde yazıyorum. Maddeler bittikten sonra ne yapabileceğimizi, bugünkü olumsuzlukları gidermek için ne gibi çareler ve çözümler bulabileceğimizi de arz edeceğim.

Birinci madde: Türkiye, Çeçen mültecilere 1951 Cenevre uluslararası sözleşmesini, uygulamamaktadır. Halbuki, bu sözleşmeye imza atmış bir devlet olarak bunu uygulaması gerekir.

İkinci madde: Ankara İktidarı, Rusya Federasyonu ve onun başkanı Putin Gospodin ile iyi geçinmek, ona şirin görünmek için Çeçen mültecilere büyük zorluklar çıkartmakta, onların büsbütün ezilip perişan olmasına yol açmaktadır.

Üçüncü Madde: Ülkemizdeki Çeçenler fiilen mülteci olmalarına rağmen, hukukî olarak kendilerine mülteci statüsü tanınmamış olduğu için, hukukî güvencelerden ve temel haklardan mahrum olarak belirsiz şartlar altında yaşamaktadırlar.

Dördüncü madde: Çeçen mültecilerinin geçerli pasaportları yoktur. Bir kısmı pasaport alamamaksızın vatanlarını terk etmiş, bir kısmının ise pasaportlarının müddeti bitmiştir.

Beşinci madde: Mülteciler açlık çekmektedir. Kendilerine az sayıda gönüllü sivil kuruluş ve kişiler zaman zaman yardım ediyorlar ama bu yardımlar son derece yetersizdir. Milyonlarca varlıklı ve zengin Türkiyelinin arasında birkaç bin Çeçen mültecinin aç kalması ne kadar ayıp ve utandırıcı bir manzaradır.

Altıncı madde: Mülteci statüsüne sahip olmadıkları için çalışma imkanına da sahip değillerdir, az da olsa ekmek parası kazanamıyorlar.

Yedinci madde: Barındıkları yerler sağlıklı evler ve meskenler değildir. Küçük, dar, harap mekanlarda çok sıkışık vaziyette yaşamaya çalışıyorlar. Bundan üç sene önce bir kış günü Fenerbahçe deki Çeçen kampına gittiğimde birkaç metre karelik beton hücrelerde kaldıklarını görmüştüm.Bu hücrelerde soba kurmak için boru deliği bile yoktu.

Sekizinci madde: Kış mevsimlerinde ısınamadıkları için hasta olmaktadırlar. Bilhassa küçük çocukları ve yaşlılar çok ıstırap çekmektedir.

Dokuzuncu madde: Son zamanlarda az sayıda mülteciye geçici ikamet izni verilmişse de, çok fakir oldukları için ikamet harcı parasını bulamıyorlar, dolayısıyla ikamet belgesini de alamıyorlar.

Onuncu madde: İkamet alabilenler de rahat ve huzurlu değildir. Çünkü ikamet izninin süresi bittiğinde, süre tekrar uzatılacak mıdır, yoksa sınır dışı mı edileceklerdir

Onbirinci madde: Feci şartlar altında, beş parasız olarak vatanlarını terk etmiş bu mültecilerden ikamet için harç parası istenmesi 1951 sözleşmesine, insafa ve vicdana aykırıdır.

Onikinci madde: Zaman zaman polis tarafından gözaltına alınan Çeçen mülteciler, geçerli belgelere sahip olmadıkları için İstanbul Emniyet Müdürlüğü nün Yabancılar Şubesi nde, sağlıklı olmayan çok kötü şartlar altında, hukuka aykırı bir biçimde, uzun süre gözaltında tutulabilmektedir. Bu muameleye maruz kalan nice Çeçen in maddî ve ruhî sağlığı bozulmuştur.

Onüçüncü madde: Bu durumları protesto etmek ve seslerini Türkiye halkına ve dünyaya duyurabilmek için bazı Çeçen mülteciler açlık grevi yapmak zorunda kalmışlardır.

Ondördüncü madde: Resmî makamların, halkın, Müslümanların ilgisini görmeyen, ayakta ve hayatta kalacak kadar gıda maddesi ve diğer zarurî ihtiyaçlarını temin edemeyen birtakım mülteciler mecburen, içleri kan ağlayarak Hıristiyan Avrupa ülkelerine gitmek zorunda kalmışlardır.

Onbeşinci madde: Üç grup teşkil eden Çeçen mültecilerin bir grubu, son derece zengin ve refahlı bir semtte bulundukları halde bu bölgenin zengin ve varlıklı halkından maalesef gerekli yardım ve ilgiyi görmemişlerdir.

Onaltıncı madde: Uluslararası Af Örgütü, Türkiye hükümetini, Çeçen mültecilerinin öncelikle hukukî haklarını tanımaya, onların mülteci statüsünü kazandırmak için gerekli muameleleri yapmaya, 1951 tarihli Cenevre Sözleşmesi ni uygulamaya çağırmıştır.

Şimdi ikinci konuya geçiyorum:

Ankara iktidarı Rusya dan, ABD den, İsrail den çekindiği için ülkemize sığınmış birkaç bin Çeçen e gerekli ilgiyi gösteremez, yardımı yapamaz. İktidardan ümidi keselim.

Bu konuda vatansever, namuslu, duygulu, hassas, vazifesini bilen ve yapan Türkiyeliler ne yapabilirler Tekliflerimi madde madde yazıyorum:

(1) Derhal zekât ve yardım parası toplayalım ve bunları mağdur mültecilere elden teslim edelim. İane toplayalım demiyorum, çünkü iane toplamak birtakım kanunî formalitelere bağlıdır.

(2) Toplanan zekât ve yardım paralarının dağıtımı için üç kişilik geçici bir komite kuralım.

(3) Paralar büyük kişiler için bir, çocuklar için yarım nisbetinde olmak üzere zarflara konulacak ve mültecilere bizzat elden verilecektir.

(4) Bu işi düzgün yapabilmek için üç ayrı yerdeki Çeçenlerin listesi çıkartılacaktır.

(5) Yardım dağıtımı 2 nci maddedeki komitenin koordinasyonu ve yönlendirmesi ile yapılmalıdır. Verilen yardımlar için imza alınmalı ve her dağıtım sonrasında zabıt tutulmalıdır.

(6) Herhangi bir dedikoduya sebebiyet vermemek için son derece dikkatli olunmalıdır.

(7) Taşradan yardım etmek isteyen olursa tanıdığı sağlam bir Müslümanı (maalesef çürüğü de var) vekil tayin etmelidir.

Bu konuda görüşmek, fikir almak isteyenler yazılı olarak BedirYayınevi faxıyla bana ulaşabilir. (Fax No: 0 212/513 06 32)


.

Başbağlar Şehitlerinin Kanları Yerde Kaldı

On iki sene önce, Başbağlar köyünde otuz küsur mâsum Müslüman en vahşi, en barbar, en merhametsiz şekilde katledildi. Camide namaz kılarken baskına uğradılar. Onların Türkiye deki kötülüklerle, pisliklerle, olumsuzluklarla, hırsızlıklarla, hortumlamalarla hiçbir ilgileri yoktu. Erzincan ın dağlar arasına sıkışmış uzak bir köyünde kendi hallerinde yaşıyorlar, kimseye zarar vermiyorlardı.

Bu otuz küsur mâsum köylü niçin öldürülmüştür Onların büyük bir suçu vardı: Müslümandılar ve birileri Türkiye Müslümanlarına kanlı bir mesaj vermek istiyordu.

Katliam yapıldıktan sonra yakalanan dokuz sanık, tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldılar. Sonra onları gören olmadı. Saklanmışlardı, birileri onları saklamıştı.

Katliamcıların içinde bulundukları iddia edilen dört kişi ise hiç yakalanamadı.

Katliamda yirmi dokuz kişi kurşuna dizilerek öldürüldü. Biri çocuk, biri kadın olan dört kişi, köy ateşe verildiğinde evlerde diri diri yandılar.

Yüz doksan bir hâne, cami, okul ve dört araç yakıldı. Hayvanlar da acımasızca öldürüldü.

Katliamdan sonra Başbağlar köyünde, beş yüz elli adet boş mermi kovanı bulundu.

Yüzde yüz bir tertip olan, şeytanî provokasyon neticesinde meydana gelen Sivas-Madımak hadisesinden sonra, 120 desibellik yaygara ve feryatlarla ortalığı velveleye veren Pembeler, Başbağlar faciası üzerinde gereği gibi durmadılar, yasak savma kabilinden bir iki haber... ve mesele örtbas edildi.

Başbağlar katliamından sonra, katliamı yaptıkları ve yardım ettikleri gerekçesiyle on altı kişi yakalandı. Sanıklar köyü yaktıklarını itiraf ettiler, Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi ne verildiler. Hâkim karşısına çıkartıldılar ancak yeterli üye olmaması sebebiyle, Erzincan Sulh Ceza Mahkemesi ne sevk edildiler. Onların tutuklanması isteniyordu, mahkeme, bu sanıkları tutuksuz yargılamak üzere serbest bıraktı.

Daha sonra Erzincan DGM salonunun dar olması ve sanıkların can güvenliği gerekçesiyle dosya İzmir DGM sine nakledildi. Dava görülürken sanıklardan dokuzu ortadan kayboldu. En sonunda, ben bu yazıyı kaleme alırken, mahkeme dosyayı kapattı.

Başbağlar köyünde feci şekilde katledilen otuz küsur Müslümanın kanları yerde kaldı.

İşin polis tarafını, adliye tarafını bırakalım ve meseleyi Müslümanlar açısından inceleyelim:

Bu memlekette on milyonlarca Müslüman var. Birkaç düzine ünlü, anlı şanlı, kodaman, din büyüğü ve din baronu var.

Müslümanlar her yıl dinî hizmet ve faaliyetler için milyarlarca dolar topluyorlar. Bu paralar birtakım cemaatlere, fırkalara, gruplara veriliyor.

Müslümanların gazeteleri, dergileri, televizyonları var.

Lâkin bütün bunlara rağmen, Başbağlar şehitlerinin kanları yerde kaldı.

Niçin yerde kaldı

Çünkü sorumlu, vazifeli, yükümlü Müslümanlar vazifelerini yapmadılar.

Üzerlerine düşen vazifeleri yapmayan kodaman Müslümanlara birtakım gerçekleri hatırlatmak istiyorum:

1. Allah sizden bu ihmalinizin, bu hıyanetinizin, bu gevşekliğinizin hesabını sorar. Siz dini edebiyatı iyi bilirsiniz. Hazret-i Ömer niçin ağlıyordu "Dicle kenarında bir kuzuyu kurt kapsa, ilâhi adaletin bunu Ömer den soracağından korkuyorum..." diye ağlıyordu. Nutuklarınızda, sohbetlerinizde siz böyle menkıbeler anlatırsınız ama bunları hayata geçiremezsiniz.

2. Başbağlar şehitlerinin kanları bu ülkenin, bu halkın ve öncelikle sizin tepenize çok uğursuzluklar getirecektir.

3. Başbağlar katliamından sonra sanıkların yakalanması, cezalandırılması, adaletin yerini bulması için elinizden geleni yapmanız gerekiyordu, yapmadınız. Bu bir emr-i mâruf ve nehy-i münker işiydi; bu farz-ı kifayeyi yerine getirmediniz. Bu yüzden bütün ümmet sorumlu durumdadır. Tabii ki, sizler baş sorumlusunuz, dünyada ve ahirette bunun hesabını vereceksiniz.

Başbağlar için neler yapılabilirdi

(BİR) Bu konuda kısa, özlü, kolay okunabilecek, kolay anlaşılabilecek bir kitapçık hazırlanır; en az bir milyon adet basılır ve Türkiye nin her yerine dağıtılırdı.

(İKİ) "Başbağlar Katliamını Araştırma Derneği" adında bir dernek kurulur, başta hukukçular olmak üzere vatansever aydınlar bu derneğe üye olurlar, desteklerler ve yapılması gereken hizmetleri yaparlardı.

(ÜÇ) Politikacılar üzerinde baskılar yapılır ve meseleyle gereği gibi meşgul olmaları temin edilebilirdi.

(DÖRT) Yurdun her yerinden otobüslerle, minibüslerle, otomobillerle Başbağlar köyüne turlar tertiplenir, burası bir ziyaretgâh haline getirilir, milletin, şehitleri, yetimleri, dulları unutmadığı ispat edilirdi.

Bütün bunlar yapılmadı.

Başbağlar köyü katliamıyla uğraşmakta rant olsaydı böyle mi olurdu Rantçılar, yağlı kemik peşinde koşan aç köpekler, çılgınlar gibi bu işin peşine düşerlerdi ve perde ardında malı götürürlerdi.

Başbağlar köyü faciasında Türkiye Müslümanları çok kötü bir imtihan vermişlerdir.

Sadece ağlamanın, inlemenin bir faydası yoktur. Kaldı ki, biz ağlama ve inleme konusunda bile gerekeni yapamıyoruz.

Başbağlar şehitlerinin haklarını herhalde Pembeler, Üç Yıldızlı Biraderler, İslâm ve Müslüman düşmanları arayacak değil.

On dokuzuncu asırda, Uganda da dokuz Katolik misyoneri öldürülmüştü. Hıristiyan dünyası, Papalık, Batı âlemi o dokuz papaz için neler yapmadı ki... Anıtlar diktiler, kitaplar yazdılar, onları aziz ilan ettiler, hatıralarını canlı tuttular, isimlerini tarihe geçirdiler.

Başbağlar faciası hakkında bir afiş hazırlanmalıdır. Köyün panoramik bir resmi, otuz küsur şehidin resimleri, yakılan caminin (yakılmadan önceki ve sonraki) fotoğrafları, âyet ve hadis meâlleri, "EY MÜSLÜMANLAR UNUTMAYINIZ", "BAŞBAĞLAR ŞEHİTLERİNİN KANLARI YERDE KALMAYACAKTIR", "BAŞBAĞLARI UNUTMAYACAĞIZ" gibi yazılar ve resimler bulunmalıdır.

Yazımın başında ne demiştim, "Birileri Türkiye Müslümanlarına mesaj vermek istemişti, İşte biz sizi böyle yaparız ..."

Başbağlar katliamının yargıdaki dosyasının kapanması çok kötü, çok ümit kırıcı olmuştur.

Bu katliamı yapanlar, sosyal barışımıza korkunç bir darbe indirmişlerdir.

Düşmanlarımız bizi "Türk-Kürt, Sünnî-Alevi, dinci-lâik, sağcı-solcu, ilerici-gerici, şucu-bucu..." diye birbiriyle çekişen tepişen düşman kamplara ve cephelere ayırmak istiyorlar. Biz birbirimizle uğraşırken, onlar bu memleketi babalarının, atalarının çiftliği gibi soyup soğana çeviriyorlar. Millî gelirin arslan payını gasp ediyorlar.

Onların meydan okumalarına tepkisiz kalırsak kölelikten, sömürüden, zilletten, rezaletten, sürünmekten kurtulamayız.
 

Terör

SORU: Irak ta Amerikan ordusuna karşı savaşanlara terorist denilebilir mi

CEVAP: Kesinlikle denilemez. Amerika, uluslararası hukuka aykırı olarak Irak a saldırmış ve bu ülkeyi işgal etmiştir. Savaşanlar millî mücadele kuvvetleridir, mücahitlerdir, işgale karşı direnen Iraklı vatanseverlerdir. Onlara terorist demek büyük haksızlık ve vicdansızlık olur.

SORU: Londra daki hadiselerin failleri terorist midir

CEVAP: Teroristtir.

SORU: Amerikalılar ve Batılılar şimdiye kadar Arap ve İslâm ülkelerinde diktatörlükleri, despot rejimleri desteklediler. Bundan sonra oralarda demokratik düzenler kurulması için çalışılabilir mi

CEVAP: Onlar bu konuda tam bir çıkmaz içindedir. "Fransa İstihbarat Araştırması Merkezi" Müdürü Eric Denécé "El-Kaide: Terörün yeni şebekesi" adlı kitabında (Ellipses, 2004) şöyle diyor: "Birkaç hafta önce CIA nın müdürlerinden biri bana şöyle dedi: Bin Laden Suudî Arabistan da seçimlere girse kazanır..." İslâm ve Arap ülkelerinde tam bir demokrasi olursa halk islâmî bir idareyi seçecektir. İran da olduğu gibi.

SORU: Amerika da ve Avrupa da terör yüzde yüz önlenebilir mi

CEVAP: Konunun uzmanları yüzde yüz önlenemeyeceğini açıkça beyan ediyor. Yüzde sekseni önlense, yüzde yirmisi gerçekleşecektir.

SORU: Bu konuda bir örnek verebilir misiniz

CEVAP: Son Londra hadiseleri açık bir örnektir. İngiltere dünyanın en güçlü ve etkili istihbarat teşkilâtına sahip olmasına rağmen, son terör hadisesini önceden bilememiş, gafil avlanmıştır.

SORU:Hangi İslâm ülkeleri terör konusunda ABD ve AB ile tam bir işbirliği içindedir.

CEVAP: Fas,Tunus, Türkiye ilk üç isimdir.

SORU: Londra daki terör hangi teşkilâtın işidir

CEVAP: Uzmanlar Fas ve Pakistan üzerinde duruyor. Fas teşkilâtının bu işi yapması ihtimali daha büyüktür.

SORU: Bin Ladin yakalansa ve öldürülse terör biter mi

CEVAP: Kesinlikle bitmez. Çünkü teroristler, birbirinden kopuk ve bağımsız onlarca büyük, yüzlerce küçük teşkilâta ayrılmışlardır. Hydre denilen bin başlı efsanevî hayvan gibi. Bir başını kesseniz öbür başlar yerinde kalır.

SORU: Terör nasıl ortadan kalkar

CEVAP:Filistin de kalıcı, gerçek ve âdil bir barış yapılması gereklidir. Ayrıca ABD nin ve Batı ülkelerinin İslâm ve Arap dünyası üzerindeki emperyalist baskılarına son verilmelidir. Altmış yıldan beri Batı, Müslümanların trilyonlarca dolarlık petrolünü, madenlerini ve diğer zenginliklerini haksız yere gasb etmiştir.

SORU: Bu işi nasıl yapmıştır

CEVAP: Arap ve İslâm ülkelerindeki işbirlikçilerin destek ve yardımlarıyla.

SORU: Onların işbirliğini nasıl sağlamıştır

CEVAP: Soyguna ortak ederek, hisse vererek.

SORU: İngilizler ve diğer Avrupa devletleri birtakım Müslüman militanları öldürebilirler mi

CEVAP: Böyle bir şey mümkün ve muhtemeldir. Bu da bir terör olur.

SORU: İslâmî terör denilmesi doğru mudur

CEVAP: Kesinlikle yanlıştır. Üyeleri Müslümanlardan meydana gelen bir hırsız çetesi kurulsa, bunların yaptığı işe "İslâmî hırsızlık" demek ne kadar yanlışsa...

SORU: Terör hareketinin kaç boyutu vardır

CEVAP: Birincisi coğrafî boyutudur. Fas, Pakistan veya başka bir ülkeye mensup olmak... Aslında terör globalleşmiştir. İkincisi: Terörü anlayabilmek için tarihin derinliklerine inmek gerekir. Bugünkü terörün ana sebeplerinden biri 1948 de Filistin topraklarının bir kısmında İsrail devletinin kurulmuş olmasıdır. Birinci Dünya Savaşı ndan sonra Arap dünyasının balkanlaştırılması, Müslüman ülkelerin sömürge veya manda haline getirilmesi, fantoş (kukla) rejimler kurulması...

SORU: Batılılar, terör karşısında kendi değerlerini korumak hususunda azimli olduklarını söylüyor.

CEVAP: Son derece haklılar. Ancak madalyonun arka tarafına da bakmak gerek. Müslüman dünyasının, Müslüman toplumların da kendi değerleri vardır. Onlar da bu değerleri korumak hususunda son derece azimli ve iradelidir. Batılılar kendi değerlerini korurken, Müslümanların da kendi değerlerine sahip olma ve onları koruma haklarını inkâr etmemelidir.

SORU:Terörle mücadelede Türkiye nin durumu nedir

CEVAP: Türkiye bu konuda yüzde yüz ABD nin, İsrail in, AB nin, Batı dünyasının yanındadır, hizmetindedir.

SORU: Hindistan hangi saftadır

CEVAP: Bir milyarlık Hindistan İsrail in safındadır. İki devlet arasında bu konuda sıkı işbirliği ve ittifak bulunmaktadır.

SORU: ABD; Irak ve Afganistan dan sonra üçüncü bir İslâm ülkesini işgal edebilir mi

CEVAP: Bugünkü şartlar altında böyle bir teşebbüse girişmesi çok zordur. Şu anda Afganistan da da, Irak ta da batağa batmış vaziyettedir.

SORU: Dünyanın bugünkü durumu kötüleşe kötüleşe Üçüncü Dünya Savaşı na kadar varabilir mi

CEVAP: Gidiş bunu göstermektedir.

SORU: Böyle bir savaşta nükleer silâhlar kullanılacak mıdır

CEVAP:İsrail in varlığı tehlikeye girerse nükleer silâhların kullanılması onlar için kaçınılmaz olacaktır.

SORU: Terörün sorumluları ve suçluları kimlerdir

CEVAP: Tabiî ki, teroristler ilk plânda sorumlu ve suçludur ama asıl suçlular teröre zemin hazırlayan zâlim emperyalistlerdir.

SORU: İslâm dünyası ABD ye güvenebilir mi

CEVAP: Âyinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz... İslâm dünyası ABD nin Afganistan da, Irak ta yaptıklarını gördü. Guantanamo da yaptıklarını gördü. Amerikan askerlerinin zalimliklerini gördü. Müslümanlar yapılan işkenceleri gördü. Kur ân ın yerlere fırlatıldığını, tekmelendiğini, parçalandığını ve sayfalarının tuvalete atıldığını biliyor. Bundan sonra ABD ye nasıl güvensin

SORU: ABD çökebilir mi

CEVAP: Elbette çökebilir. Roma, Bizans, Osmanlı Devleti, Sovyetler Birliği, İngiliz İmparatorluğu nasıl çöktüyse ABDde çökebilir.

SORU: Çökme sebepleri neler olacaktır

CEVAP: Birincisi adaletsizlik, ikincisi yine adaletsizlik, ücüncüsü tekrar adaletsizlik... Âdil olmayan bir imperium ne kadar güçlü ve silâhı olursa olsun mutlaka çökmeye mahkûmdur.

SORU: İslâm dünyasındaki kokuşmayı kimler destekliyor

CEVAP:Batılı emperyalistler destekliyor.

SORU: Niçin

CEVAP: İslâm ülkelerini içerideki kokuşmuşlarla birlikte talan ediyorlar.

SORU: Türkiye de böyle bir kokuşma ve anlattığınız şekilde bir işbirliği ve destekleme var mıdır

CEVAP: Uluslararası bir kuruluş her yıl ciddî incelemeler ve anketlere dayanarak dünya kokuşma listesini yapmakta, bu konuda bir rapor yayınlamaktadır. En temiz ülke Finlandiya dır. Türkiye nin listedeki yerini bilmek istiyorsanız, listeyi alır bakarsınız.

SORU: Türkiye nin düzeni hangi tarihte ve hangi belge ile tesbit edilmiştir

CEVAP: 1923 te Lozan andlaşmasının gizli protokolları ile...

SORU: Bu konuda belge var mıdır

CEVAP: Benim elimde yoktur.

SORU:Öyleyse nasıl böyle iddiada bulunuyorsunuz

CEVAP: Bulunuyorum, çünkü bu konuda tevâtür derecesinde iddialar, rivayetler bulunmaktadır.

SORU:Lozan ın gizli protokolları kimin eseridir

CEVAP: Başhaham Hayim Nahum un. Lozan müzakerelerinin ikinci safhasında Hayim Nahum, Türk delege heyeti içinde bulunmuş ve perde ardında bu gizli protokolları hazırlamış, işi pişirmiştir.

.

"Sabah Namazına Nasıl Kalkılır"

NESİL BASIN YAYIM, "Sabah Namazına Nasıl Kalkılır " başlıklı 144 sayfalık bir kitap çıkarttı. Yeni baskısı 100 bin adet. Eser, son bir yılda kırk baskı yaparak şu anda 64 üncü baskıya ulaşmış bulunuyor. Fiyatı da emsaline göre ucuz, sadece 2,9 YTL.

Bu kitap sekiz bölümden oluşuyor, bölümlerin başlıkları şunlar: En büyük ibadet namaz... Namazın önemi... Sabah namazının önemi... Namazı terk etmenin bahaneleri... Sabah namazının bahaneleri Sabah namazına kalkma formülleri... Sabah namazı nasıl kılınır ... Namazı bir dava ve dert edinin...

Bu kitabı okuyanlardan bazıları namaza başlamışlar. Bu okuyuculardan Sinan Demirci "25 yaşındayım. Kitabı annem hediye etmişti, henüz on sayfasını okumuştum ki namaza başladım. Hemen eşime verdim, o da okuduktan sonra namazı kılmaya başladı..." diyor.

İbrahim Altın Beyin on üç yaşındaki oğlu, kitabı okuyunca namaza başlamış.

Nesil i tebrik ediyorum.

Bir kısım Müslümanların namaza önem vermeleri, namaz için çalışmaları, namaz konusunda halkı ve gençliği uyarmaları çok ümit verici, çok hayırlı, çok müspet bir gelişmedir.

Yüce dinimizin bir müfredatı vardır. Birinci madde, itikadın tashih edilmesi, imanda taklitten tahkike geçilmesi İkinci madde beş vakit namazın dosdoğru bir şekilde kılınması...

Yakın tarihimizde birtakım şahıslar ve cemaatler dinî, imanî, Kur anî emirleri ikinci plana attılar, dünyevî meseleleri birinci plana çıkarttılar. Neticede beklenen fütuhat, kurtuluş olmadı.

Namaz kılmakla her şey olmaz ve bitmez, namazdan başka şeylerin de yapılması lazımdır. Ancak bir Müslümanın amel-eylem planında ilk yapması gereken şey, beş vakit namazı kılmaktır.

Bu devir Müslümanları cemaat üzerinde çok durmuyorlar. Nedense din hocaları, hür ve mukim Müslümanlar için cemaatin farza, vacibe yakın çok kuvvetli bir sünnet-i müekkede olduğunu halka açıkça söylemiyorlar. Cemaatle kılınan namazın, münferiden kılınan namazdan yirmi yedi misli sevaplı olduğunu söylüyorlar, gerisini getirmiyorlar... Halk, canım isterse cemaatle kılarım, canım istemezse tek başıma kılarım sanıyor. Halbuki şer î özür yoksa mutlaka cemaatle kılması gerekir. Şer î özür ne demektir Şeriatın kabul ettiği özürlerdir. Bunlar, Hanefî mezhebi fıkhında yirmi küsurdur. Listesini Nimet-i İslâm kitabında okuyabilirsiniz.

Bazı Müslümanlar "Düzenin imamlarının ardında namaz kılınmaz " bahanesinin ardına sığınarak camileri ve cemaati sanki boykot etmiştir. Onlara şöyle demek gerekir:

- İmam, düzenin imamı da sen Asr-ı Saadet Müslümanı mısın Aynaya bak, orada bir düzen Müslümanı göreceksin!..

Diyanetin bir namaz seferberliği başlatması gerekir. Namazın siyasetle, laiklikle çatışır bir tarafı yoktur. Cuma hutbelerinde halk beş vakit namaza çağırılmalıdır. Diyanet yayınları içinde, namazın önemini anlatan, namaza teşvik eden çok güzel, çok tesirli, çok faydalı bir broşür çıkartılmalıdır. Beş-on bin tiraj yetişmez, en az bir milyon adet basılmalı ve yüz adetlik paketleri, maliyet fiyatına verilmelidir. Böyle bir şey yapılsa, ne güzel bir hizmet olur.

Pembeler halkın namaz kılmasını istemiyorlar. Müslümanlar namaz konusunda bir seferberliğe başlayınca, onları bir telaş alacaktır.

Pembeler, istemiyor diye, biz Müslümanlar vazifelerimizi yapmayacak mıyız

Bugün bazı camilerimizdeki dinî hizmetler, kültürlü tabakanın seviyesinin çok altındadır. Misallerle açıklayayım:

Avrupa da, Amerika da tahsil görmüş bir vatandaşımız namaza başladı ve camiye geldi... Caminin avlusundaki, kapısındaki, içindeki birtakım saçma sapan, aptalca yazılar onu rahatsız edecektir. WC şurada Kadın, Erkek... Pabucunu öyle tutma, böyle tut... Cep telefonunu kapat... Ayakkabılıkların üst rafına ayakkabı koyma... Bunlara benzer saçma sapan levhalar.

Bazı camilerimizdeki hoparlörler gerçekten rezalettir. Koskoca mabette yirmi cemaat var, hoparlörler sonuna kadar açılmış, avaz avaz, gümbür gümbür, cıyak cıyak bağırılıyor... Yahu, şunu lüzumu kadar, gerektiği kadar açsanıza! Ne söyleseniz lâf dinletemezsiniz. Zihniyet ve kafa yapısı şu: Benim dinim yüksektir, o halde hoparlörün sesi de yüksek olacak... Görevliye sormuşlar: "Hoparlörü o kadar çok açmışsınız ki, kulakları tırmalıyor, camlar zıngırdıyor. Niçin böyle yapıyorsunuz " Şu cevabı vermiş: "Vallahi kardeşim, bunu ben de biliyorum, acısını yüreğimde hissediyorum ama ne çare ki, alet bundan daha fazla ses vermiyor..."

İmam Efendilerin kılık kıyafetleri de çok önemlidir. Sarıkların üzerine naylon geçiriyorlar, mihraba öyle geçiyorlar, her gördüğümde gülesim geliyor.

Cüppelerin yüzde doksan dokuzu, hatta binde dokuz yüz doksan dokuzu güzel değil, işçi önlüğü gibi bir şey. Sadece Beyazıt Camii imamlarından birinin cüppesi gerçek cüppeye benziyor.

Camilerdeki hutbeler, vaazlar genellikle tatminkâr değil. Son yirmi beş yıl içinde, hutbe okurken ağlayan bir kişi bile görmedim. Herkes ağlasın demiyorum ama bin kişiden birkaç kişinin gözünden yaş çıkartamayan hutbeye ben hutbe demem. Bundan elli yıl önce, Kısıklı Camii nde Osman Efendi isminde bir zat Cuma hutbesi okurdu. O tarihte hoparlör falan yoktu, merhumun sesi kısıktı, buna rağmen, o hutbe okurken cemaatin büyük kısmı sessizce ağlar, gözyaşı dökerdi.

Pazar günleri, Eyüp Camii nde sabah namazı çok kalabalık ve heyecanlı oluyormuş.

Ben gidemedim, Beyazıt Camii nde de pazar sabahları kalabalık varmış. Otomobillerine binip uzak semtlerden geliyorlarmış.

Şehzadebaşı Camii nde de, pazar sabahları kalabalık cemaat görülüyormuş, namazdan sonra şerbet ve kahvaltı ikram ediliyormuş. İnşallah, bir pazar ben de gideceğim.

Bilhassa sabah namazları konusunda seferberlik başlatılmalı, propaganda yapılmalıdır. Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz şöyle buyuruyor: "Münafıklara en ağır gelen iki şey sabah ve yatsı namazlarıdır. Onlar bundaki hayrı bilmiş olsaydılar, sürünerek bile olsa gelirlerdi..." Bu hadisten, sabah  ve yatsının önemi anlaşıldığı gibi, camiye gitmenin ve cemaate katılmanın önemi de ortaya çıkmaktadır. Çünkü "Sürünerek bile olsa gelirlerdi..." denilmektedir.

Camilerde cemaat toplanmaya başlanınca birtakım adamların para hırsları depreşir. Aklı başındaki din görevlileri, bu gibi şeylere tenezzül etmezler. Camilerde cemaatten para toplanmamalıdır. Müslümanlar teşkilatlarını kursunlar, hesaplarını iyi tutsunlar ve İslâmî hizmetler ve faaliyetler için gerekli parayı daha ciddi şekilde toplasınlar.

Resulullah Efendimizin veziri ve halifesi olan Hazret-i Ömer, Ashab içinde İslâm ı en iyi bilen kimselerdendi. Halifeliği sırasında ufuklara (vilâyetlere), valilere mektup ve talimatname gönderir ve ilk olarak beş vakit namaza devam etmelerini, güzelce kılmalarını emir ve tavsiye buyururdu.

Kutsal kitabımızda uğursuz bir taife için "Onlar namazı terk ettiler ve şehvetlerine uydular" buyurulmaktadır. Şehvet nedir Sadece dar mânâda cinsel azgınlık mânâsına gelmez. Başka şehvetler de vardır. Riyaset şehveti, para şehveti, mal şehveti, ün ve alkış kazanma şehveti, lüks ve israflı hayat sürme şehveti, Nemrudî müzeyyen kâşanelerde yaşama şehveti, lüks otomobillerde gurur, kibir, mal sarhoşluğu içinde caka satmak şehveti... ve daha nice helâk edici şehvetler.

Ey Müslümanlar!.. Aman namaz, aman namaz... Aman cemaat, aman cemaat

(Nesil Yayınları:  Tel (0212) 551 32 25  Internet: www.nesilyayinlari.com)

.

slâm Büyükleri

İSLÂM dinini, yedinci miladî yüzyılda Allah tan gelen vahiyle Hazret-i Muhammed aleyhisselâtü vesselâm insanlığa tebliğ etmiş, hükümlerinden hiçbirini gizlemeyerek bütünüyle bildirmiştir. O tarihten bugüne kadar bu yüce dini, İSLÂM BÜYÜKLERİ Müslümanlara ve insanlığa öğretmişlerdir. İslâm büyüklerinin belli başlı vasıfları şunlardır:

(1) İslâm dininin zâhir hükümlerini çok iyi bilen âlim kişilerdir.

(2) Bu ilimlerde icazetlidirler. Yani, ucu Resullerin Seyyidine ulaşan bir silsilenin halkasıdırlar.

(3) Şeriata aykırı hiçbir iş yapmazlar, Şeriata aykırı hiçbir şeyi de doğru olarak göstermezler.

(4) Bâtın, tasavvuf, tarikat konusunda Resulullah Efendimize bağlıdırlar. Onların tasavvufunda Şeriata aykırı en ufak bir husus yoktur. Yüzde yüz Şeriata uygun ve muvafıktır.

(5) İslâm büyükleri, Resulullah Efendimizin Sünnetine uyarlar.

(6) Bu yüksek zatlar ahlâk, fazilet ve hikmet sahibidir. Ahlâksız, faziletsiz, hikmetsiz kişiden İslâm büyüğü olmaz.

(7) Bu gibi kimseler benliklerini kontrol altına almışlardır. Nefs-i emmaresine tâbi olan kişi meşhur bir şahsiyet olabilir, büyük bir zat olabilir, sanatkâr olabilir, lâkin asla İslâm büyüğü olamaz.

(8) Bu zatlar, İslâm ın temel farzlarından olan "İyiliği emretmek, kötülüğü yasaklamak" farzını ellerinden geldiği kadar yerine getirirler.

(9) Bu gibi kimseler dinde reform, yenilik, değişiklik gibi şeytanî yollara sapmazlar. Onlar Allah ın ve Resulünün koyduğu kesin hükümlerde, kulların değişiklik yapamayacağını çok iyi bilirler.

(10) İslâm büyükleri, Müslümanların ıslahı için çalışır, onlar asla fesada sebebiyet vermezler.

(11) İslâm büyükleri, Müslümanların paralarını ve mallarını toplayıp zimmetlerine geçirmezler. Onlar para ve malla yapılan hayırlı işleri teşvik ederler, ancak bunlardan hisse almazlar, kendilerine pay verilmesini istemezler.

(12) İslâm büyükleri lüksten, israftan, aşırı tüketimden, şatafattan, gösterişten, tantanadan, şaşaadan, debdebeden uzak dururlar. Çünkü onlar "El-fakru fahrî..." diyen Yüce Peygamberin vekilleri, vârisleri, halifeleri durumundadır. Peygamber paraya, mala, servete önem vermemiştir; onlar da vermezler, mütevâzı, alçak gönüllü yaşarlar.

(13) Böyle büyük zatlar, beş vakit namazını tâdil-i erkân ile dosdoğru bir şekilde kılarlar. Târik-i salâttan İslâm büyüğü olmaz, böylelerine fâsık ve fâcir denir. Bir fâsık ve fâcir nasıl İslâm büyüğü olabilir

(14) İslâm büyükleri farz namazlarda  cemaate büyük önem verirler. Şer î bir özürleri olmadıkça farz namazlarını cemaatle eda ederler.

(15) İslâm büyükleri şahıslarını putlaştırmazlar, bağlılarının kendilerini "erbab" haline getirmelerine kesinlikle izin vermezler.

(16) İslâm büyükleri, gayr-i müslimleri dost ve velî ittihaz etmez.

(17) İslâm büyükleri, Yaratan için yaptıkları faaliyet ve hizmetlerin ücretini yaratıklardan istemez. Kendisi istemese, yaratıklar ona ücret vermek isteseler, yine kabul etmez.

(18) İslâm büyükleri, hem müjdeler, hem uyarır. İman edenlerin, sâlih amel işleyenlerin, Allah a ve Resulüne itaat edenlerin ebedî mutluluğa kavuşacaklarını, cennete konacaklarını haber verir. Allah ın Resulünü, Allah ın kitabı Kur an ı, İslâm dinini inkar edenlerin, tövbe edip doğru yola girmedikleri takdirde ebedî felakete uğrayacaklarını, cehennemde azap çekeceklerini halka söyler.

(19) İslâm büyükleri dalkavuklardan, yalakalardan, meddahlardan (aşırı ve devamlı şekilde övenler) hoşlanmaz. Onların nazarında övgülerle yergiler eşittir, hattâ övgüler daha tehlikelidir. İslâm büyüğü, Allah ın rızasına tâlip kişidir, onun övgüye mövgüye ihtiyacı yoktur. Bağlılarına kendisini övdürten, bu övgülerden büyük zevk alan, övgülere müptela (bağımlı) olan kişi İslâm büyüğü değildir.

(20) İslâm büyüğü nurlu bir kişidir. Gönülleri ve karanlıkları aydınlatır, Müslümanlığa ve bütün insanlığa iyi haberler verir, acı ve sıkıntı çekenleri teselli eder. Azgınların ve sapkınların tövbesine vesile olur. Yeryüzünde iyiliğin, güzelliğin, doğruluğun hâkim olması için çalışır.

Eskiden medreseler ve tarikatlar böyle büyükler yetiştiriyorlardı. Sonra medreseler ve tarikatlar kapatıldı, yasaklandı, yeterli sayıda icazetli ulema ve şeyh yetişmez oldu. Dikkat buyurulsun, hiç yoktur demiyorum, yeterli sayıda olmadığını söylüyorum.

Bugün Türkiye de yeni bir sınıf türemiştir, bunlara ilahiyatçı deniliyor. İlahiyatçılar iki ana gruba ayrılır:

Birinci grup: Bunlar Ehl-i Sünnet çizgisinden ayrılmazlar, eski ulemanın yolundan giderler, halkı bilgilendirmeye, uyarmaya, ıslah etmeye çalışırlar, kendilerine hürmet ve selamlarımızı arz ederiz.

İkinci grup: Bunlar yoldan çıkmış, bozuk ilahiyatçılardır. Böylelerinin yaptığı bazı bozuk ve yanlış şeyleri sıralayalım:

(Bir) Bunlar din âlimi değil, yerli, Müslüman oryantalisttir.

(İki) Dinde reform, değişiklik, yenilik yapılmasını isterler.

(Üç) İndirilmiş (münzel) gerçek İslâm ı beğenmezler, kendi kafalarına göre uydurulmuş bir din türetmek isterler. Bu konudaki ilhamlarını gayr-i müslimlerden alırlar. Light İslâm... Ilımlı İslâm... Şeriatsız ve fıkıhsız İslâm...

(Dört) Bunların çoğu gerekli ilme sahip olmadıkları halde kendi şahsî reyleriyle Kur an ı yorumlamaya kalkar, âyetlere yanlış mânâlar verir, halkı sapıttırmaya yeltenirler.

(Beş) Bu gibi kimseler nice sahih hadis-i şerifi inkâr eder.

(Altı) Bin dört yüz seneden beri Müslümanların doğru olarak kabul ettikleri, müttefakun aleyh nice dinî hükmü ve müesseseyi reddederler.

(Yedi) Fetva verecek ehliyete, liyakete, güce sahip olmadıkları halde mutlak müctehid kesilerek Kur an dan, Sünnetten hüküm çıkarmaya yeltenirler.

(Sekiz) Bunların bazıları Peygamber Efendimizi ve Sünnetini büsbütün reddederek "Peygamber bir postacıydı, öldükten sonra işi bitmiştir..." der. Müslümanlar, Peygamberi bırakacaklar, bu nev-zuhur reformcu ilâhiyatçının peşine düşecekler...

(Dokuz) Birtakım bozuk ilahiyatçılar, Ehl-i Sünnet Müslümanlığını hafife alıyor, hattâ tahkire kadar varacak çirkin ve yersiz ifadeler kullanıyorlar. Bunlardan birisi Ehl-i Sünnet Müslümanlığına "İlmihal Müslümanlığı" diyor. Bayımız, "Kur ân Müslümanlığını" tebliğ ediyormuş...

(On) Bunlardan birisi, Müslümanları aldatan sarıklı farmason, karışık ve bulaşık Cemaleddin Afganî yi Müslümanlara önder, kâmil, mürşid, icazetli âlim, gerçek şeyh dururken, Şiî olduğu halde kendisini Sünnî göstererek, İranlı olduğu halde Afgan göstererek  Müslümanları aldatan, İslâm diniyle savaşan Farmason locasına kayıtlı bulunan, son derece şüpheli ve şâibeli bir adam nasıl olur da Müslümanlara önder ve kurtuluş rehberi olabilir

.

Kınık Köyü

Birkaç hafta önce bir pazar günü sabah namazından sonra yola çıktık, hedefimiz Kınık köyü. Ben burasını Bursa vilayeti topraklarında sanıyordum, meğerse Bilecik e bağlıymış. Sabahın erken saatlerinde yollar tenha oluyor. Eskiden Osmanlı devleti zamanında Müslüman ahali güneşten bir saat önce uyanır, sabah namazını kılar ve işine gücüne başlarmış. Şimdi öyle değil, yatabildikleri kadar yatıyorlar. İslâm dini, erken kalkanlara müjdeler veriyor, işleri bereketli olur, vakitleri çoğalır...

Geyve de bir lokantada sabah çorbası içtik, sonra yolumuza devam ettik. Bozöyük e gelmeden Pazaryeri ilçesi yoluna saptık, orayı da geçtik Kınık köyüne geldik.

Konuya paldır küldür girdim, bu köye niçin gittiğimi anlatmadım. Efendim, yıllardan beri Kınık ta üretilmiş toprak-çömlek elsanatı eşyalarını görürüm.İnşaallah bir gün oraya gidip bu sanatı yerinde tetkik edeyim emelini beslerdim, kısmet bugüneymiş.

Kınık, beş yüz nüfuslu bir Anadolu köyü. En büyük özelliği burada çömlek üreten yirmi beş küçük atölyenin ve üç şirketin bulunması. Bir köy için iyi ve güçlü bir sanayi...

Pazar olduğu için atölyeler çalışmıyormuş, çömlek ustası Salim Yaşar Bey bizi karşıladı, kendi atölyesine götürdü, daha sonra Remzi Beyin atölyesine gittik.

Çömleğin hammaddesi köy civarında varmış, oradan çıkartıyorlar, ıslatıp yoğuruyorlar ve bundan çanak çömlek yapıyorlar. Fırınlar odunla veya gazla ısınıyor.

Salim Beyin atölyesinde ustanın bir çömleği nasıl yaptığını gözlerimizle gördük. Yumuşak bir toprak parçası koparttı, tornanın üzerine koydu, birkaç dakika içinde nefis, sanatlı bir kap yaptı. Önce güneşte kuruyacak, sonra fırında pişecek.

Kınık ta üzeri ebruya benzer desenleri olan sırlı toprak kaplar da yapılıyor. Onlardan iki torba dolusu aldım, sanki evde koyacak yer var. Kınık toprak eşyaları, çok güzel, çok estetik ve buna mukabil son derece ucuz. İstanbul da, büyük şehirlerimizde bu gibi yerli elsanatı eşyasının kapış kapış satılması, evlerimizin, mutfaklarımızın, sofralarımızın bunlarla süslenmesi, yakınlarımıza, dostlarımıza, sevdiklerimize böyle hediyeler verilmesi gerekmez mi Gerekir ama gelgelelim biz böyle şeylere GEREKENönemi vermiyoruz.

1985 ten önce plastik ve melamin, bir ara çömlekçiliği çok geriletmiş, hatta öldürmüş. Merhum Özal zamanında hükümet teşvik etmiş, bu sanat yeniden canlanmaya başlamış. Eskiden mutfaklarda kullanılan eşyalar yapılıyormuş, şimdi daha ziyade süs eşyasına yönelmişler.

Çömlekçi Salim Bey, bir Alman firmasının delaletiyle Vietnam a gitmiş ve bu sanatı orada öğretmiş. Hatırımda yanlış kalmadıysa beş buçuk sene o ülkede hizmet vermiş. Bizim için ne kadar iftihar edilecek bir husus. Bir köyümüzden bir sanatkârımız Vietnam a gidiyor ve orada çömlek sanat ve zenaatini öğretiyor... Yazılarımda, Kore, Çin gibi ülkelerden Türkiye ye ustalar getirtilerek elsanatları öğretilmesini yazmıştım. Meğerse Vietnam a bizden usta gitmiş bu konuda.

Bir yazımda millî ve geleneksel elsanatlarımız teşvik edilir, canlandırılırsa bir milyon vatandaşa iş ve aş sağlanabileceğini beyan etmiştim. Son yıllarda, hamdolsun, bu konularda kıpırdanmalar, teşebbüsler görülüyor. Çanakkale de toprak sanatı yeniden canlandırılmış. Bir yerde, orada yapılmış sırlı bir ibrik gördüm, lakin fiyatı çok pahalıydı, turistikti alamadım. Böyle şeylerin mümkün olduğu kadar ucuza satılması gerekir. Çinliler dünyanın öbür ucunda bin çeşit eşya yapıyorlar ve akıl almaz, ucuz fiyatlarla satıyorlar. Biz niçin onlar gibi yapamayalım

Bendeniz, iki yüz kadar geleneksel elsanatımız ve zenaatimiz olduğunu tahmin ediyordum; Büyük Millet Meclisi nde bu konuda çalışma yapılıyormuş, şimdiye kadar iki yüz altmış elsanatı ve zenaati tesbit edilmiş.

Kınık köyüne döneyim. Bu köyün ahalisi Doksan Üç Moskof savaşından sonra Bulgaristan dan muhacir olarak gelmiş, köyleri mamur, geçimleri iyi. En takdir ettiğim husus eski geleneksel evlerini yıkıp, yerlerine beton ucubeler dikmemiş olmaları. Müslüman-Türk usulü, tek katlı evlerde oturuyorlar, arka tarafta bahçeleri var. Böyle ikamet yerleri İslâm ahlâkına, sağlığa, huzura daha müsait. Bazı köylerimiz bunun tersini yapıyor, ellerine para ve imkân geçince o güzelim eski evleri yıkıp yerlerine korkunç betonhaneler dikiyorlar. Romatizma kaynağı, huzursuzluk merkezi, zelzeleye karşı dirençsiz, ruhsuz, şahsiyetsiz binalar.

Şu sırada işlerim sıkışık, başım dertte... İleride fırsat bulabilirsem Kınık ta bir miktar sırlı çaydanlık, desti, bardak, maşpara gibi eşya getirtip merak eden İstanbul lu okuyucularıma (çok ucuz fiyatla) takdim edeceğim. Hatırınıza bir şey gelmesin, böyle şeylerin dişe dokunur bir ticareti olmaz. Aksine bir yığın külfeti olur. Gayem geleneksel, millî sanatlarımızın tanınması, revaç bulması, teşvik edilmesi ve desteklenmesidir.

Evlerimizi, salonlarımızı bu gibi eşya ile süslemeliyiz. Böyle yaparsak Kınık gibi sanatla uğraşan köylerimiz çoğalır, vatandaşlarımız para kazanır, bir kısım insanımıza iş ve aş temin edilir.

Ucuz da olsa toprak bir sanat eşyası, sanat boyutu ve kıymeti olmayan bir gümüşten, bir kristalden, bir porselenden daha değerlidir. Birçok hanımlar, salonlarındaki vitrinlere, büfelere, masaların üstüne saçma sapan gümüş, kristal, porselen, cam eşya koyuyorlar; "sanatlı bir toprak veya ahşap eşya koysanıza..." denildiğinde dudak büküyorlar. Çok yanlış...

Ülkemizde el emeğiyle yapılan millî sanatları sevmemiz, benimsememiz, teşvik etmemiz gerekir.

Fırsat bulabilirsem Kınık köyündeki sanatkârlara, model olmak, fikir vermek üzere birtakım, sanat boyutu, estetik değeri olan çömlek resimleri göndereceğim.

Toprak eşya evrensel bir sanattır, hemen her ülkede yapılır. Japonya dünyanın önde gelen bir sanayi ve teknik ülkesidir, oranın toprak eşyası da vardır ve çok meşhurdur.

Mutfaklarımızdaki melamin, plastik, alüminyum eşyaların bir kısmını atalım, yerlerine sırlı veya sırsız toprak eşya koyalım. Böylesi daha sanatlı, daha millî, daha sağlıklı, daha tabiî olur.

Günü birlik gittiğim için Kınık köyünü hakkıyla gezemedim. İleride oraya tekrar gitmek, iki üç gün kalmak, bütün atölyeleri dolaşmak, resimli bir röportaj yapmak isterim. Bendeniz yaşlandım, genç gazetecilerimiz bu gibi hizmetleri öncelikle yapmalıdır.

Öğle yemeği için Pazaryeri ilçesine gidecektik, küçük bir yer olduğu için ilçenin lokantası pazar günü kapalıymış. Salim Bey bize lütfetti, yemek ikram etti.

Kınık köyünden ayrıldık, civardaki bir yayla köyüne gittik, bin metre yükseklikte, havası son derece sağlıklı bir yer. Burada aynı ismi taşıyan büyük bir köy bulunuyor. Eskiden bu köyde el dokuması kumaş sanatı çok yaygınmış, şimdi birkaç tezgâh kalmış. Bunun da canlandırılması gerekir. Öyle ucuz, değersiz kumaşlar değil; elle eğrilmiş, yünden veya ipekten dokunma, nefis, sanatlı kumaşlar üretilmesi ve bunların iyi fiyatla Paris e, Londra ya, Milano ya, başka batı şehirlerine ihraç edilmesi gerekir. Bu gibi hizmetlere hükümetimizin, üniversitelerimizin, belediyelerin, zengin vakıflarımızın ön ayak olması gerekir.

Dönüşte Sapanca da, yol kenarındaki bir tesiste çiğbörek yedik. Çiğbörek, İstanbul da eskiden çok yapılan ve yenilen millî bir yemeğimizdi. Son yıllarda unutulmaya yüz tuttu. Sanırım Şehremini nde bir yerde yapılıyormuş şu anda. Çiğbörek ustası temiz bir vatandaşla tanıştık, işsizmiş. İmkân bulabilirsek bu vatandaşa İstanbul da bir iş temin etmek için çalışacağımıza söz verdik, bunda başarılı olabilirsem bu sütunlardan haber veririm, gider yersiniz. Çiğbörek yanında ya nefis bir ayran (marketlerde satılan fabrika yoğurdundan nefis ayran olmaz), yahut buzlu erik hoşafı suyu, yahut güzel bir çay iyi gider. İki çiğbörek (biraz büyük olmak şartıyla) insanı doyurur. Fazla pahalı olmamalı; börekler birer milyona, meşrubat da bir milyon, yekûn üç milyona doyulmalı. Amerikalılar bizde fast-food dükkânları açıyorlar, biz çiğböreğimizi ve başka millî yiyeceklerimizi yaşatamıyoruz. Olur mu böyle şey

Başta Salim ve Remzi Beyler olmak üzere bize güler yüz gösteren bütün Kınıklılara teşekkür ediyorum. Kınık ın güzel bir camisi var, öğle namazını orada kıldık, İmam efendiye de selâm ve hürmetler. Muhtar Hüseyin Beyle de telefonla görüşmüştük, pazar günü düğün için başka bir yere gitmiş, yüz yüze görüşemedik.

Kınık hakkında, müstakil resimli bir broşür çıkartılmalıdır. Bu köyümüz birçok köy ve şehrimize örnek olabilir. El santalarımız benimsenmeli ve himaye edilmelidir. Bunlardan kazanılacak paralar, lüks cep telefonu, lüks eşya, lüks mesken, pahalı otomobil gibi şeylere yatırılmamalıdır. Bizim yüce dinimiz, millî ahlâkımız, kanaati, tevazuu ve orta halli yaşamayı öğütlemektedir.İsraf, aşırı tüketim, gösteriş, lüks haramdır, ahlâksızlıktır, son derece zararlıdır.

Salim Yaşar Bey, Profesör Tekin Akıllıoğlu Beyefendinin Kınık köyündeki toprak ve çömlek sanatına destek verdiğini söyledi, kendisini tebrik ediyoruz.

18.08.2005

.

Büyük Eksiklikler

İsteklerim ve tenkitlerim basit görünebilir. Ancak bunlar çok temel istekler ve ihtiyaçlardır. Bir ülkede bu değerler olmazsa orada yaşanmaz.

Birinci olarak hürriyet lâzımdır. Türkiye de hürriyet yok mu Var ama çoğunluğu teşkil eden Müslümanların hürriyetleri kısıtlıdır, sık sık ve vahim şekilde ihlâle uğramaktadır.Bu ülkedeki dindar vatandaşların, en az dinsizler kadar hürriyete sahip olmaları gerekir. Elimizi vicdanımıza (vicdanımız varsa) koyarak şu soruya cevap verelim: Bu ülkede dindar Müslümanların Masonlar, Sabataistler, ateistler, resmî ideoloji (veya resmî din) mensupları kadar hürriyeti var mıdır Yoktur yoktur yoktur. Niçin Çünkü hiçbir Mason veya Sabataycı kendi inançlarından dolayı baskıya uğramamaktadır. Müslümanlara ise inançları dolayısıyla baskılar yapılmaktadır. Masonun "Mason Locası" (yani tekkesi) açması ve burada âyin yapması serbesttir ama Müslümanın tasavvuf tekkesi açması yasaktır. Çocuklara Masonik, Sabataist ilke ve inançların öğretilmesi tamamen, yüzde yüz serbesttir ama Müslümanların tepesinde, din ve Kur ân kursu açmak, ders vermek konusunda Demokles kılıçları sallanmaktadır. Bu memlekette Müslüman vatandaşların, kendi millî ve kültür kimliklerini korumak, yaşatmak, sürdürmek konusunda da yeterli hürriyetleri yoktur. Türkiye nin bin yıl kullanmış olduğu millî yazı halen yasaktır. Bu yazı ile gazete, dergi, kitap çıkartmak yasaktır. Bu yazı okullarda öğretilmemektedir. Bu yasak yüzünden toplum millî hafızasını kaybetmiş, yabancılaşmıştır. Yeni nesiller dedelerinin, atalarının mezar taşlarını okuyamaz hale getirilmiştir. Rezalet o hadde varmıştır ki, İstanbul da üniversitenin tarihî kapısının üzerindeki Türkçe kitabeyi, orada ders veren nice profesör okuyamamaktadır.Neymiş, "Eski yazı..." imiş. Be adamlar, yazı yazıdır, yazının eskisi yenisi olmaz. Bir millet, bir devlet, bir ülke bir yazıyı bin sene kullanmışsa, yeni nesillerin de onu okuyabilmesi gerekmez mi Dünyada hangi medenî, ileri, demokrat, kalkınmış, insan hakları ilkelerine saygılı, hukukun üstünlüğü ilkesine bağlı ülkesinde eski-yeni yazı meselesi vardır Batı ya bizden çok geç açılan, medeniyet ve ilerleme yarışında bizi kısa zamanda geçen ve dünyanın en fazla kalkınmış ve zengin on ülkesi içine giren Japonya, kendi zor ve çetrefil millî yazısını niçin muhafaza etti Zor bir yazıya sahip olmak, çetrefil bir alfabe ile yazıp okumak ilerlemeye, kalkınmaya, eğitime, üniversiteye engel değilmiş meğer...

İkinci olarak, bir ülkeye, bir topluma mutlaka güvenlik lazımdır. Ne güvenliği Can güvenliği, mal güvenliği, ırz ve nesep güvenliği, din ve inanç güvenliği... Bugün Türkiye de bu güvenlikler tehdit altındadır. Meselâ mal güvenliğini ele alalım. Mal derken sadece gayr-i menkulleri kasd etmiyorum. Geniş mânâsıyla para da mal kavramı içinde mütalaa edilir. Bu memlekette uzun yıllardan beri müzmin ve yüksek enflasyon ile vatandaşın parası ile oynanmıştır. Müzmin ve yüksek enflasyon bir nevi (tür) hırsızlıktır. Son yirmibeş-otuz yıl içinde, büyük hırsızlar, enflasyonla yüz milyarlarca dolar çalmışlardır. Ellerini vatandaşın cebine, kasasına sokmamışlardır ama malı çeşitli spekülasyonlarla, modern dalaverelerle götürmüşlerdir. Yüksek ve müzmin enflasyon sadece iktisat ve finansımızı çökertmekle kalmamış, bütün toplumsal yapımızı tahrip etmiştir. Günümüzde enflasyon azalmıştır ama vaktiyle açmış olduğu yaralar sarılmamıştır. Dehşet verici bir kokuşma bataklığı içindeyiz. Eskiden hırsızlar, fesatçılar açık veriyorlar, bazıları yakalanıyorlardı. Şimdi çok tedbirli, çok ihtiyatlı hareket ediyorlar. Birtakım medyacıları susturmuşlardır. İhalelere fesat karıştırmalar, soygunlar, hortumlamalar, haksızlıklar, götürmeler, apartmalar sessiz sedasız, çok usturuplu şekilde yapılmaktadır. Bunların olduğu bir ülke hastadır. Hem de ağır hasta...

Anayasamızda seyahat hürriyeti garanti altına alınmıştır ama realitede böyle midir İstanbul da yaşayan bir vatandaş gidip de Tunceli veya Hakkari yaylalarından birinde beş-on günlük bir tatil yapabilir mi Kesinlikle yapamaz. Böyle bir şeye hem devlet kuvvetleri, hem de teröristler izin vermez. Demek ki, ülkenin bir kısmında can güvenliği, seyahat güvenliği yoktur. Bu memleketi bu hale kimler getirmiştir Herhalde Norveçliler veya Kosta Rikalılar getirmedi. Bu ülkeyi bugünkü hale Türkiye nin politikacıları, büyük bürokratları, büyük medyası, üniversiteleri, millî (aslında gayr-i millî) eğitimi, resmî ideoloji denilen heyulâ getirmiştir.

Üçüncü olarak güçlü, vasıflı, üstün bir eğitim sistemi gereklidir. Eğitimi güçlü, vasıflı, üstün olmayan bir ülke ve toplum intihar ediyor demektir. Bugün Türkiye de sağcısı da solcusu da, şucusu da bucusu da eğitim sistemimizin iflâs etmiş olduğu gerçeğini kabulde ittifak etmiş bulunuyor. Eğitimimiz, okullarımız yeni nesilleri güçlü, vasıflı, üstün bir şekilde yetiştiremiyor. Okullarımızda gençliğe yeterli miktarda bilgi-kültür, ahlâk-karakter, sanat-estetik verilemiyor. Türk eğitim sistemi yeni nesillere yazılı-edebî zengin Türkçeyi bile okutup öğretemiyor (Birkaç yüz kelimelik konuşulan sokak Türkçesini kasd etmiyorum). Eğitimimiz gençlere güçlü ve doğru bir tarih kültürü veremiyor. Doğru dürüst beşerî ve iktisadî coğrafya okutamıyor. Yabancı dil öğretemiyor. Psikolojik, mantık, ahlâk (felsefenin bir dalı olarak), metafizik, estetik kültürü veremiyor. Eğitimimiz genç nesillere millî kimlik, millî kültür, millî kişilik aşılayamıyor. Her şeyi bırakmışlar, resmî ideolojiyi ayakta tutmak için çırpınıyorlar. Böyle bir eğitim sistemi ile Türkiye daha nereye kadar gidebilir Medyada zaman zaman eğitim sistemini tenkit eden sesler duyuluyor ama bunları dinleyen yok. Bir ülke düşünün ki, orada Türkçe büyük ölçüde anadildir, resmî dildir ve orada bu dil yazılı, edebî, zengin şekilde öğretilememektedir. Orada, bundan yetmiş, seksen, yüz  sene önce yazılmış roman, hikâye, şiir, hatıra kitapları okunup anlaşılamamaktadır.Sadece bu olumsuzluk bile son derece vahim bir eksiklik değil midir Geleceğimizi tehdit eden büyük bir tehlike değil midir

Türkiye nin bağımsızlığı her geçen gün biraz daha azalmaktadır. Vaktiyle 1930 lu yıllarda Amerikan misyonerlerinin Bursa da bir kız koleji vardı. Misyonerlerin tesiriyle burada iki Türk kızı Hıristiyan olunca, kolej o zamanın devrimci iktidarı tarafından kapatılmıştı. Bir de bugünkü duruma bakınız. Mevcut iktidar yurdun heryerinde cayır cayır kiliseler, manastırlar yaptırmaktadır. Anadolu da binlerce Hıristiyan merkezi açılmıştır. Her yıl on milyonlarca Teslis broşürü dağıtılmaktadır. Tamir ve restore edilen eski kilise ve manastırların masraflarının yarısını Türkiye kendi bütçesinden karşılamaktadır. Bu konuda işler o kadar çığırından çıkmıştır ki, bundan birkaç ay önce Rahşan Ecevit bile "Din elden gidiyor!.." diye feryat etti. Düşününüz bir kere, Rahşan hanım din elden gidiyor diye bağırmak zorunda kalıyor... Artık Türkiye nin durumunu anlayınız. Hani vaktiyle, Bekri Mustafa mahalleye imam olmuş, bir gün camiye bir cenaze getirmişler, Bekri namazını kıldırmış, sonra tabuta yaklaşıp kısık sesle bir şeyler söylemiş. Ne dedin ölüye diye sormuşlar. "Âhirette dünyanın halini sorarlarsa, Bekri Mustafa mahalle camiine imam oldu dersiniz, gerisini anlarlar..." dedim demiş.

Türkiye ye, bir idare şekli, bir idare tekniği olarak demokrasi de lazımdır. Bugün bizde demokrasi var mıdır Göstermelik olarak vardır ama gerçek demokrasi yoktur. Demokrasi olsaydı, başörtüsü krizi yıllardan beri sürer miydi Dünyanın hangi medenî, demokrat, insan haklarına bağlı ve saygılı, hukukun üstünlüğü prensibini kabul etmiş ülkesinde başörtüsü yasağı ve krizi vardır "Fransa da vardır!" mı diyecekler. Hayır yalan söylüyorlar. Fransa da bütün üniversitelerde ve yüksek okullarda, bütün özel liselerde, bütün Katolik liselerinde başörtüsü serbesttir. Orada sadece resmî liselerde, böyle bir yasak vardır ve bu da insan haklarına, hukuka, demokrasiye aykırıdır. Türkiye de gerçek ve tam bir demokrasi olmadığının bin türlü delili vardır. Başörtüsü yasağı bunlardan biridir ve yeterlidir.

Yakın tarihimizde birtakım büyük belediyeler korkunç şekilde soyulmuş, hortumlanmıştır. "İşe" sıfırdan başlayıp beş on sene içinde doların milyarı ile servet sahibi olanlar görülmüştür. Soyulan belediyeler değil, Türkiye dir. Maalesef birtakım ahlâksız ve şerefsiz sahte İslâmcılar da malı götürmüşlerdir. Saçı bitmedik yetimlerin hakkı yenmiştir, milletin ve ülkenin hakkı yenmiştir. Bu hırsızlıkların üzerine gidildi mi

Maalesef bu ülkede birçok temel değer yitirilmiş vaziyettedir. Bu değerlerin olmadığı bir sosyal ortamda yaşamak çok zordur.

Çeteleşen, mafyalaşan birtakım büyük medya organları halkı uyandıracak yerde, kitleleri afyonlamak, sersemletmek, uyuşturmak, düşünemez hale getirmek için yayın yapıyor. Futbol konusunda büyük günlük gazeteler yayınlanıyor da, ahlâk ve fazilet konusunda yayın yapılıyor mu

19.08.2005

.

Ah O Eski Günler!

AHMED CEVDET PAŞA nın "Tezâkir" adlı kitabını okuyorum, 40 numaralı tezkirede şu satırları yazıyor:

"O tarihte İstanbul da iki meşhur mesnevî-han var idi. Biri Hoca Hüsameddin Efendi olup KüçükMustafa Paşa da Mesnevî-i şerif okuturdu. Halkın hüsn-i zannını kazanmış, mâneviyat dünyası aydınlık bir pîr idi. Seçkinlerden ve yüksek tabakadan pek çok zevat onun yüksekliğine itikad ederdi. Her taraftan ve her sınıftan nice kişiler onun derslerine katılır, söylediklerini nimet, öğütlerini ganimet bilirdi. Bazen biz de gider derslerini dinlerdik, daha sonra Eyüp Sultan semtine nakledip ömrünün sonuna kadar orada oturdu. Yenikapı Mevlevîhanesi şeyhi Osman Efendi, onun öğrencilerindendir.

Diğeri Çarşamba civarında Murad Molla tekkesi şeyhi Mehmed Murad Efendi olup belli günlerde Mesnevî-i şerif okutur ve diğer günlerde sabahtan akşama kadar çeşitli dersler verirdi. Tekkesi bir üniversite gibi idi, orada her nevî ilimler ve maarif tahsil olunurdu. Kendisinin en kıdemli talebesi olan Hafız Tevfik Efendi dahi burada bir hücrede kalır, başvuranlara Farsça dersleri verirdi. Bu dergâha seçkinlerden ve yüksek tabakadan nice zatlar gelip gider, yakın ve uzak mahallerden pek çok şakirt gelip bilgi alır, yararlanırdı. Ben dahi boş vakitlerimi burada maarif tahsiline sarf eylerdim. Bazen Şevket ve Urfî divanlarını okumak üzere meşhur şair Fehim Efendinin konağına giderdim.

***

O vakitlerde Fatih civarında pek çok ulema ve fudala olduğu gibi, Fatih ten Sultan Selim e ve bir taraftan Karagümrük e kadar olan bölgede pek çok şiir ve nesir erbabı vardı. Çarşamba pazarında Papasoğlu Medresesinin karşısındaki konağında yaşayan Kuşadalı İbrahim Efendi, o vaktin en büyük insanlarından zâhir ve bâtını mamur bir zat idi. Büyük küçük pek çok kimseler kendisinden el alarak ona mürid olmuşlar idi. Vezirlerden ve ricalden pek çok zevat konağına gelip huzuruna girmek üzere sofada nöbet beklerdi. Sufiyye mesleğine sâlik olmadığımız halde biz de komşuluk hasebiyle gidip görüşürdük ve en büyük Hoca Efendilerin çözemediği şüphelerimizi onun cevaplarıyla hallederdik. Âli ilimlerden ve bilhassa tefsirden hangi konu açılsa fevkalâde tetkik eyler ve başkalarının hatırlarına gelmedik nükteler ve meziyetler söyler idi. Murad Molla Şeyhinin küçüklerden ve büyüklerden pek çok müridi vardı, ancak kendisi insaflı bir zat olduğu için, müridleri içinden ciddi bir salik zuhur ettiğinde "Bu bizim işimiz değildir" diyerek onu Hafız Tevfik Efendi vasıtasıyla Kuşadalı ya gönderirdi.

Yukarıda ulema sırasında ismi geçen Hafız Seyyid Efendi dahi gayet âbid ve zâhid bir zat idi, ona dahi nice kimseler mutekid olup önemli işlerde istihare yaptırırlardı. Hattâ Padişahın damadı Said Paşa nın yaptırdığı istihare yakın zamanda aynen gerçekleşmiş olduğundan Hoca Efendiye pek çok ikram etti. Çarşamba pazarı civarında kendisine bir ev alıverdi ve onu evlendirdi. Hafız Seyyid Efendi Sufiyye mesleğini inkâr hususunda mutaassıp olup, hattâ Kuşadalı gibi sufî şeyhlerinin müridlerine telkin eylediği rabıta, şeyhin suretini zihnine alarak ona teveccüh demek olduğundan bunun açık şirk olduğunu iddia hususunda bir risale kaleme aldı (bu zat, Farsça kitaplara "Kızılbaş kitapları" derdi). Aynı zamanda Murad Molla Şeyhini, Şiî ve sapık diyerek kötülerdi. Şeyh Efendi de onu "Kaba sofu" ve "Kuru zâhid" diye tenkid ederdi. Ben ikisinden dahi ders aldığım cihetle böyle birbirine zıt sözler işitirdim. Bununla beraber Şeyh Efendi kadirşinas bir zat olduğundan dolayı Hoca Efendiye yardımda kusur etmezdi. Hoca pek fakir olduğundan kitap alacak parası yoktu. Bir derse başlayacak olsa, ödünç kitap almaya muhtaç olurdu. Şeyh Efendi ise, ona lazım olacak kitapları evvelce tedarik ederek Hafız Tevfik Efendi vasıtasıyla ona yollardı. Sanki aleyhinde kullanması için Hoca Efendiye birçok silâh verirdi.

***

Velhasıl Fatih semtinde o vakit ilimlere ve maarife dair bahisler cereyan eylediği sırada böyle zâhir ve bâtın mücadeleleri de eksik değil idi. Şimdi ne o var, ne bu var. O zatların cümlesi şu bahs ve cedel âlemini terk ettiler. Hep yerlerin boş koyup gittiler. Keşke bir Murad Molla Şeyhi olsaydı da, onu zem ve tenkid edecek bir de Hafız Seyyid bulunsaydı..." (Tezâkir. 40 Tetimme. S. 15-16 1991,Ankara)

(Ahmed Cevdet Paşa nın Türkçesini biraz sadeleştirmek zorunda kaldım.  Merak edenler, 19 uncu asrın zengin ve edebî Osmanlı Türkçesini bilmiyorlarsa zahmet edip de Tezâkir i satın almasınlar. Bugünkü kazazede Türkçeyle öyle yüksek kitapları okuyup anlamak mümkün değildir.)

Ahmed Cevdet Paşa merhumun yukarıdaki satırlarından alacağımız dersler ve ibretler vardır. Birkaç madde halinde sıralayayım:

Madde 1: Çarşamba daki Murad Molla tekkesi bir İslâm üniversitesi gibi çalışıyormuş. Şeyh Efendi, hem Mesnevî okutuyormuş, hem başka konularda ders veriyormuş.Demek ki, Şeyh Efendi İslâm kültürü, İslâm ilimleri, Şeriat konusunda da uzman ve üstadmış.

Madde 2: Nakşî dergâhında Mesnevî-i şerif okutuluyormuş... Yüksek kültürlü İslâm büyükleri dar düşünmezler. Yüce zatlar "Biz Nakşîyiz, Mesnevîden bize ne"demezler.Bir de zamanımıza bakalım, hepsini suçlamıyorum ve tenkid etmiyorum ama Bostancı Nakşî tekkesinin yayınladığı kitapları, SarıyerNakşîleri okumuyor... Ne günlere kaldık!..

Madde 3: Murad Molla tekkesi Şeyhi ne kadar insaflı, hoşgörülü, kerim ve bağışlayıcı bir zatmış ki, kendisini tenkid eden fakir bir Şeriat ve zahir hocasına el altından, dolaylı şekilde yardım yapıyormuş. Gerçekten mürüvvetli bir zatmış.Şu mürüvvet kelimesinin mânâsını bilen kaldı mı

Madde 4: Şeyh Murad Efendi Hazretleri, çok ciddi bir mürid zuhur ettiğinde onu zamanın kutuplarından Kuşadalı Hazretlerine gönderirmiş.Bu da bir mürüvvettir.

Madde 5: CevdetPaşa bu satırları 19 uncu asrın ikinci yarısında kaleme almış. Ne diyor: "Artık Fatih civarında o eski ulema, fudala, meşayih kalmadı"diyor. (.....)

*

Türkiye Müslümanları elli senedir kendi kafalarına göre çalışıp çabalıyorlar, çırpınıyorlar. Ama Ahmed Cevdet Paşa ayarında bir tek âlim, fadıl zat yetiştiremediler.

Cevdet Paşa, öncelikle yazılı, edebî, zengin, yüksek Türkçeyi çok iyi bilirdi. Divan sahibidir. Kısas-ı Enbiya daki nesri bir sehl-i mümteni dir. Sehl-i mümteni , kolay gibi görünen lâkin imkânsız denilecek kadar zor olana denir.

Cevdet Paşa Arapçayı, aruzla şiir yazacak derecede iyi bilirdi.

Farsçası da böyle idi. Farsça şiirleri ve nesirleri vardır.

O zamanın dünya dili olan Fransızcayı da öğrenmişti.

"Tarih-i Cevdet", Osmanlı kültür ve medeniyetinin en değerli, en yüksek tarih kitabıdır.Paşa, Osmanlıların İbnHaldun udur.

Hukuk tarihinin en yüksek kanunu olan "Mecelle-i Ahkâm-ı Adliyye", Ahmed Cevdet Paşa nın güçlü kalemi, kıvrak zekâsı, engin kültürü ile meydana gelmiştir.

Âlim olarak, tarihçi olarak, edebiyatçı olarak, devlet adamı olarak, vezir olarak bu devlete, bu ülkeye, bu halka büyük hizmetler etmiştir. Sadrazam kaymakamlığı bile yapmıştır.

İşte biz Türkiye Müslümanları, son elli beş yılda böyle bir zat yetiştiremedik.

Çok paralar harcadık, çok okullar, fakülteler açtırdık, çok gürültü koparttık, çok nutuklar attık, çok koşuşturduk... Ahmed CevdetPaşa gibi bir kimse nasıl yetişir, nasıl yetiştirilir bilemedik.

.

Değişik Konular

Dostlarımdan İlhan bey, "Avrupalılar, Türkiye yi parçaladıktan, Kürtleri ayırdıktan sonra bizi ancak üye olarak kabul edecekler." mealinde bir söz sarfetti. Akla yakın bir ihtimal... Küçültülmüş yeni Türkiye kimlerin kontrolünde olacaktır Tabii ki, Pembelerin...

*

İslâmcı kesimde dönen bazı dolaplar hakkında öyle (istihbarî ve zannî) bilgilere sahibim ki, bunları yazmaya kalksam benim işimi kısa zamanda bitirmek isteyeceklerdir. Zaten elimde müsbit (isbat edici) kesin bilgiler yoktur. En iyisi susmak. İleride (Dünya batmazsa) tarih bir gün yazar...

*

Kosovalı Feim (Fehim) dört yıl Bursa İlahiyat Fakültesinde okudu. Son derece maddi sıkıntı çekti. Hiçbir yerden burs alamadı. Bendeniz sağdan soldan biraz harçlık temin ettim. Öylece tahsilini bitirdi. Onbinlerce öğrenciye burs dağıtıyoruz... Bazı açıkgöz İslâmcı öğrenciler beş-altı yerden birden burs alıyor... Beride gayet fakir ve muhtaç Kosovalı genç bir kardeşimize bir tek burs verilmiyor... Zaten bizim hangi işimiz doğru ve âdildir.

*

Büyük zelzelenin 6 ncı yıldönümü anılmış. Yakınlarını kaybedenler hüzünlenmiş, bazısı gözyaşı dökmüş. O zelzele şimdi tarihte kaldı. İstanbul kendi zelzelesini bekliyor. Altı seneden beri geliyorum diyen bu âfete karşı ne gibi tedbirler alındı Ülkemizin dev şehrindeki binlerce okul, hastahane, resmî daire, adliye binası çürük. Uzmanların raporlarına göre bunlar büyük bir sarsıntıda çökecekler. Bu çürük binaları sağlamlaştırmak için çalışmalar yapıldı mı Hayır hayır, hiçbir ciddî tedbir alınmadı. Çalışma yapılmadı. Sadece dört beş sene önce yüzbinlerce ceset torbası satın alındı. Onlar da artık çürümüştür. Peki, bundan sonra tedbir alınır mı Alınmaz alınmaz...

*

Geçen hafta cumartesi günü Eyüp Sultan a gittim. Sokaklar, meydanlar  doluydu. Göbeği görünen açık kadınlar, en cırtlak pembeleri giymiş sözde tesettürlü kadınlar... Onbinlerce kişi içinde temiz, ciddî, rabıtalı, yaşına ve fiziğine uygun şekilde giyinmiş bir tek kadın ve erkek görmedim. Tek istisna çarşaflı hanımlardı. Siyah çarşaflara bürünmüşler, vücutlarını ve dişiliklerini teşhir etmiyorlardı. Kitap, tesbih, misvak ve saire satan barakalardan birinden, bir tanıdık selâm verdi. Ayak üstü konuştuk. "Biraz da sanat boyutu olan birkaç el yapımı ürün koysanız raflarınıza..." dedim. Kiralar çok yüksekmiş, belediye küçük bir barakadan ayda iki milyar alıyormuş. Sabahın altısından gecenin birine kadar kira parasını çıkartmak için çırpınıyoruz..." cevabını verdi. Zaten kaliteli, sanatlı bir şey koysalar, ucuz da olsa satılmaz. Zevklerimiz, estetik kültürümüz dibe vurmuş... Mezarlıktaki yoldan yürüyerek Piyer Loti tepesine çıktım.Çay bahçesi lebaleb doluydu, oturacak yer yoktu. Açık saçık kadınlar kızlar, pembeli tesettürlüler, ha ha ha, hi hi hi... Saçlarını deve hörgücü gibi topuz yapıp, üzerine pembe veya alaca bulaca bir eşarp örten hanımlara hem kızıyorum, hem acıyorum. Peygamber böyleleri için "Onlar Cennet in kokusunu alamayacaklar..." buyuruyor. Bu memlekette hoca kalmadı mı, halka niçin nasihat etmiyorlar Örtüneceklerse Müslüman gibi örtünsünler. Akşam namazını Eyüp Camii nde kıldık, cami doluydu. Sevinilecek bir şey. Ancak oradaki cemaatin kılık kıyafeti de düzgün değildi. Çoğunu, o kıyafetle sokakta görseler, Müslüman ve musalli demezler...Eyüp polis karakolunun önünden geçerken, kapısının üzerindeki nefis Osmanlıca kitabeyi zevkle seyrettim, biraz olsun üzüntülerim hafifledi. Yakın tarihimizdeki azgınlar güruhu nasıl olmuş da bu kitabeyi kazıtmamış...

*

Doktor dostlarımdan biri taşradan izinli olarak geldi. Onu, Cerrahpaşa da Adlî Tıbbın karşısındaki "Gaziantepli Mehmet Usta"nın lahmacun salonuna götürdüm. İstanbul da beş bin lahmacun lokantası varsa, bunların sadece beşinde hakikî lahmacun yiyebilirsiniz. Gaziantepli Mehmet Usta nın lokantası bunlardan biridir. Nefis birer çorba içtik, üzerine gerçekten nefis ikişer sarımsaklı lahmacun yedik. Yanında ayran. Ortaya büyük bir salata müesseseden. Hepsi yirmi milyon lira tuttu. Yemeğimizi bitirdik, çayımızı içtik. Akşam ezanı okunmaya başladı. O civardaki camilerden birine gittik.İmam efendinin kıraati hiç düzgün değildi. Üzüntüden o nefis lahmacunlar midemize oturdu...

*

Lahmancun ziyafetinden sonra akşam çayı içmek üzere bir yer aramaya başladık.Acaba nereye gitsek Unkapanı ndan Ayvansaray a doğru giderken Ayakapı civarında üzeri tuğralı, kitabeli tarihî bir bina gördük. Kapısına renkli küçük zarif lambalar asmışlar. Onu görünce geri döndük, çaylarımızı orada içtik. Bu, bina 19 uncu asırda Yeniçeri karakolu olarak yapılmış. Güzelce tamir etmişler, zevkli bir şekilde döşemişler. Çay ve kahve kömür ateşinde yapılıyor. Açılalı on-onbeş gün olmuş. İstanbul da tarihî suriçi bölgesinde bu gibi nezih, zevkli, güzel mekanların açılmasını hep temenni eder dururum. Bahsettiğim yere, şair "Nev î"nin ismini vermişler. Vaktiniz ve isteğiniz olursa bir gün gider, bir çay içer ve görürsünüz. (Adres: Cibali den sonra Ayakapı da Abdülezel Paşa Cad. No: 264. Tel: 0212/531 86 02)

*

Bu yazıyı yazarken (19 Ağustos Cuma 2005) telefon çaldı, dostlarımdan biri, "Gördünüz mü Bugünkü Hürriyet te Ahmet Hakan, hakkınızda bir yazı yazmış" diye haber verdi. Gazete alıp okumuyorum, internetim de haftalardan beri bozuk, nereden haberim olacak. Zaten hakkımdaki yazılara pek önem vermem. Ciddî, olumlu bir tenkit olursa onu okumak gerekir. Birisi sizi haklı olarak uyarmış, bir yanlışınızı göstermiş. Onu okumak, kendini düzeltmek gerekir. Yazana da teşekkür edilmelidir. Edepli bir tenkit, fakat isabetli ve doğru değil. Ona da cevap verilir ve yine teşekkür edilir. Lakin bazı yazılar pek zırva. Geçen sene Ilıcakların Tercümanı nda aleyhimde bir yazı yayınlandı. İlk paragrafı şöyleydi(Hafızamdan yazıyorum): "Şevket Eygi evinde kediler, fareler, karıncalar ve akreplerle oturuyor..." Gazeteci dediğin mantık bilecek. Kedi olan evde fare barınır mı .. Bir evde karınca olması tabiîdir. Akreplere gelince, milyonda bir eksantrikler dışında kimse bu soğuk hayvanlarla birlikte yaşayamaz. Adamı sokarlar. Bendeniz akrepleri sevmem, zaten sevilecek halleri yoktur.Ama onları öldürmem, kimseye zarar veremeyecekleri bir yere atarım... Ilıcakların Tercüman ı, aleyhimde böyle bir yazı yayınlamakla kötü bir gazetecilik örneği vermiş oldu. Beğenmediğin bir fikrim, görüşüm, tutumum varsa, ciddî ve seviyeli şekilde ortaya koyarsın. Evinde kediler, fareler, karıncalar ve akreplerle oturuyor... paragrafıyla başlayan bir yazıya ciddî ve seviyeli demek mümkün mü

*

Kaç kere yazdım, "Antikacı, eskici, sahhaf dükkanı olmayan bir şehre şehir denmez" diye. Bazen Anadolu da birkaç yüz bin nüfuslu bir şehre gidiyorum. Üniversite var, bir sürü okul var, binlerce bürokrat ve okumuş var; lakin sahhaf dükkanı, antikacı, geleneksel sanat ürünleri satan bir yer yok; zaten aslında orada sanat manat da yok. Böyle yerlere şehir denmez, onlar büyük köyler veya mezraalardır. Bazıları lüks ve yüksek meskenleri, lüks otomobilleri, lüks cep telefonlarını, lüks lokantaları medeniyet sanıyor. Hayır hayır!.. Vaktiyle 2. dünya savaşından sonra bazı Arap ülkeleri petrol zengini olmuşlar. Bedeviler Cadillac otomobillerde gezmeye, lüks villalarda yaşamaya başlamışlardı. Cadillac arabayla, lüks villayla medenî mi olmuşlardı Dünya nın en hantal bürokrasisine sahip olan devletimiz kültür mültür işleri yapamaz. Bari belediyeler, vakıflar, sivil kuruluşlar bu hizmetlere el atsalar. Her büyük ve orta şehrimizde en az on-onbeş geleneksel sanat eseri üretilmelidir. Bakır atölyeleri açılmalı, döğme bakırdan güzel, sanatkârane eşya yapılmalıdır. Bu devirde döğme bakır olur muymuş .. Musibet Döğme dondurmayı yemesini biliyorsun da, döğme bakırın kıymetini niçin anlamıyorsun Bizim halkımızda akıl olsaydı, o güzelim  eski bakır eşyaları hurdacıya verip de yerlerine melamin, alüminyum, plastik, cam ıvır zıvırlar almazdı. Türkiye ye her yıl milyonlarca turist geliyor. Bunların bir kısmı kaliteli, kültürlü turistlerdir. Ülkemizden hediyelik, hatıra, sanat eşyası almak istiyorlar. Doğru dürüst birşey bulamıyorlar. Halı ve kilim pahalı, ağır, külfetli eşyadır. Seyahat çantasına koyacak bakır, ağaç, çömlek, ucuza alınabilecek geleneksel sanat eşyaları lazımdır. Ben gittiğim her yabancı ülkeden böyle şeyler satın alıyorum. En son Gürcistan dan üzeri sırlı, nakışlı bir toprak kâse almıştım. Onu da emanet ettiğim zat yolculuk esnasında kırmış!.. Bu memleketin hali ne olacak Cep telefonu dükkanlarının önleri ana baba günü. Parası olan en pahalısını alıyor, parası olmayan ağzının iki yanından sular akıtarak seyrediyor. Taşra dan İstanbul a iş için gelmiş, iş bulamamış, perişan vaziyette bir vatandaş bir milyar liraya cep telefonu almış. "Borç içindesin, niçin böyle pahalı bir telefon aldın .." diyenlere, gözlerinden kin, öfke ve intikam kıvılcımları saçarak "Ben insan değil miyim " cevabını vermiş. Cevap: "Elbette sen insan değilsin, insan olsaydın, aç ve perişan gezerken, evde anan ve karın ekmek parası beklerken, çocukların açlıktan ölürken bir milyar liraya telefon almazdın!"

21.08.2005

.

Açık Mektup

Bazı hususlarda hatâ ettiğinizi, yanıldığınızı söylersem  kabul etmeyeceksiniz. Öyle ya, siz hiç yanılır mısınız Sizin lügâtinizde yanlışın târifi şudur "Yanlış başkalarının yaptığı şey."

Tahammül edebilirseniz iddia ve tenkidlerimi okursunuz, tahammülünüz yoksa okumaya kalkıp sinirlerinizi boş yere bozmayın.

Birinci Tenkid: Siz, "Hazret-i Muhteremin"in yanılmazlığına itikad ediyorsunuz. Yani onun, Peygamberler gibi ismet sıfatıyla sıfatlı olduğu inancına sahipsiniz. Buna benzer itikad Şiîlikteki "Mâsum İmam" inancıdır. Böyle bir şey Ehl-i Sünnet ve Cemaat İslâmlığına aykırıdır. Sizin Hazret-i Muhtereminiz de pekâlâ yanılabilir, kendisinden hatâ sadır olabilir. Biz Sünnî Müslümanlar, ismet sıfatıyla sıfatlı Peygamberlerden bile "zelle" sadır olabileceğini kabul ederiz. Sizin, "Masum Hazret-i Muhterem" inancınızı kesinlikle paylaşmayız.

İkinci Tenkid: Siz tenkid ile hakareti birbirine karıştırıyorsunuz. Edep ve insaf dairesinde olmak şartıyla, ehliyeti ve liyakati olanlar gerekli tenkidleri yapacaklardır. Bunlar olumlu tenkidlerdir, ılımlı tenkidlerdir, bu tenkidleri hakaret ve saldırı olarak kabul etmek dengesizlik ve insafsızlıktır. Zamanımızda hiçbir "Muhterem"in tenkid edilemezlik imtiyazı yoktur.

Üçüncü Tenkid: Yüce İslâm dini "Mevrid-i nassta ictihada mesağ yoktur" kaidesini koymuştur. Dinimizin müttefakun aleyh olan hiçbir kesin hüküm ve kurumunda keyfi bir şekilde ictihad yapılamaz. İslâm dininin Şârii ve Vâzu Allah-ü Teâlâ Hazretleridir, ikinci olarak da, O nun elçisi olan Peygamber Efendimizdir. Hiçbir hocanın, şeyhin, muhteremin, hazretin müttefakun aleyh olan kesin konulara aykırı ictihad yapması, fetva ve ruhsat vermesi asla kabul edilemez. Bir misal  verelim: Kur an "Allah katında din İslâm dır" buyurmaktadır. Bu konuda başka âyetler de vardır. Allah-ü Teâlâ İslâm dan başka bir dini kabul etmez, ondan razı olmaz. Sizler kalkmışsınız "Ehl-i kitapla amentüde ihtilafımız yoktur... Ehl-i kitap da cennete girecektir... Ehl-i kitabın da dinleri haktır..." şeklinde Kur an a, Sünnete, Şeriata, fıkha aykırı ictihadlar yapıyor, hükümler koyuyorsunuz. Biz Ehl-i Sünnet Müslümanları bunları kesinlikle kabul edemeyiz. Bu gibi bozuk ictihadları tenkid ve cerh etmek boynumuza borçtur. Hiç şüphe ve tereddüde mahal yoktur ki, Hazret-i Muhammed in risaleti ve daveti kendisine ulaştıktan sonra, bu daveti red, inkâr ve tekzip eden kimse delâlettedir. Sizler "Dinler arası diyalog ve hoşgörü" diye bir doktrini, bir ideolojiyi Müslümanlara kabul ettirmeye çalışıyorsunuz. Ehl-i kitap, Hazret-i Muhammed in hak peygamber olduğunu kabul etmiyor, Kur an ın hak kitap olduğunu kabul etmiyor, İslâm ın hak din olduğunu kabul etmiyor... Sizler Müslüman olarak onların cennete gireceklerini söylüyorsunuz. Ne kadar açık bir çelişki içindesiniz. Bu yüzden sizi uyardığımız, yapıcı şekilde tenkid ettiğimiz için bize kızıyor, köpürüyorsunuz.

Dördüncü Tenkid: Siz cemaatinizi, hizbinizi, fırkanızı, zümrenizi İslam dini ile özdeşleştiriyorsunuz. Büyük bir mantık hatâsı yapıyosunuz, hiçbir parça bütüne eşit olamaz. İslam dünyasında çeşitlilikler vardır, mezhepler... tarikatlar... meşrebler... fırkalar.. çeşit çeşit gruplar. Bunlar parçadır, bütün değildir, bütünün yerini tutamazlar. Sizler aşırı gidiyorsunuz, cemaatinizi din haline getiriyorsunuz.

Beşinci Tenkid: Allah ın kitabı Yüce Kur anı kerim, Ehl-i kitabı, ruhbanlarını, din yükülerini "Erbab" (Rabler) haline getirmekle suçluyor. Maalesef İslam tarihinde ve çağımızda birtakım Müslümanlar cemaatler de, büyüklerini, başkanlarını, Hoca Efendilerini,  Muhteremlerini gerekenden fazçla, çok aşırı şekilde yüceltmekte, adeta putlaştırmaktadır. Böylelerini uyarmak bir vazifedir. İslam dinine göre bütün hamdler, senalar, övgüler Allah-ü Teâlâ Hazretlerine mahsustur. Biz müslümanlar O nun resûlü olan peygamber Efendimize salât ve selam getiririz. Diğer Peygamberlerin hepsine de iman eder, saygı besler ve selamlerız. Üçüncü tabaka Ashab tır. Onlar için "Allah kendilerinden razı olsun" deriz. İslalm dan önce ve sonra gelip geçmiş sâlih kimseler için Allah tan rahmet dileriz. Yine Hazret-i Adem den bugüne kadar gelip geçmiş, hir seviye ve dereceden müminleri rahmetle anarız, llah tan onların bağışlanmasını dileri. Aklı başında, Kur an ve Sünnet çizgisinde hiçbir Müslüman, hocasını, şeyhini, büyüğünü putlaştırmaz, aşırı şekilde övmez. Böyle bir şey İslam ın ruhuna aykırıdır. Sizde bu konuda aşırılık görülüyor ki, birtakım tenkidlere uğruyorsunuz. Tenkid edenlere kızıp köpüreceğinize aynaya baksanız daha iyi edersiniz. Olabilir ki, hatalarınız vardır, aşırılıklarınız vardır.

Altıncı Tenkid: İslam dininin temel farzlarından biri de, emr-i maruf ve nehy-i münker farzıdır. Ümmet-i Muhammed in sağlıklı, dengeli, düzenli olabilmesi için mutlaka bu farzın yerine getirilmesi, yanlışlıkların (muhakkak ki vardır) söylenmesi, denetim yapılması, olumlu tenkidlerin yöneltilmesi gerekir. Sizler bunlardan dahatsız oluyorsunuz.

Yedinci Tenkid: İnsan nefsi, yalan da olsa övgülerden çok hoşlanır, doğru da olsa tenkidlerden hiç hazzetmez. Sizler buna bir örneksiniz. Hazret-i Muhteremin ve cemaatinizin hep övülmesini, pohpohlanmasını, göklere çıkartılmasını istiyorsunuz; haklı ve isabetli de olsa, yumuşak bir üslupla da yapılsa hiçbir temkidi ve uyarıyı kabul etmiyorsunuz. Siz yüzde yüz haklısınız, doğru yoldasınız... Sizi tenkid edip uyaranlar yanlış yoldalar...

Sekizinci Tenkid: Allah-ü Teâlâ, Yüce Kur anda mümin kullarını uyarıyor ve onlara "kâfirleri dosta ve velî ittihaz etmemelerini" emrediyor. Sizleri bu konuda da sınır dışına çıkmış olarak görüyoruz. Sizi tenkid eden, sizi uyaran mümin kardeşlerinizle olan alaka ve râbıtalarınızı kopartıyor, onlara düşman gözüyle bakıyorsunuz. Öte yandan Hazret-i Muhammed e -hâşâ- yalancı ve terörist diyen, Kur ana hâşâ düzmece diyen, İslam a hâşâ uydurma din diyen kâfirlerle pek manevi destek gördüğünüze dair çok rivayetler ve karineler var. Bu konuda sizleri uyarıyoruz, tenkidlerimize kulak veriniz, bir uçurumun kenarında çok kaypak bir zeminde yürüyorsunuz, ayağınız kayarsa ebedî saadetinizi kaybedersiniz.

Dokuzuncu Tenkid: Sizin söyledikleriniz, yaptıklarınız, görüşleriniz içinde dinimizin temel inanç hükümlerine aykırı olan maddeler vardır. Cemaatinize bağlı olanlar bu yüzden çork vahim tehlikeler, dehşetli vartalar içindedir. Din temellerinin, itikad ilke ve hükümlerinin şakaya gelir tarafı yoktur. Kur an "Allah katında din İslam dır" diyor, siz ise Hazret-i Muhammed in davetini reddeden, İslam a sırt çeviren kâfirleri cennete sokmaya çalışıyorsunuz. Yeterli din kültürüne sahip olmayan ve sizin peşinizden giden nice müminin bu konuda ayağının kayması ihtimali vardır. Binaenaleyh onların uyarılması gerekir. Siz bu uyarmayı kendinize düşmanlık olarak görüyorsunuz.

Diğer konuları bırakalım, sadece "Dinler arası diyalog ve hoşgörü" konusunda çok ciddi, çok seviyeli bir açıkoturum ve tartışma zemini hazırlayalım. Böyle bir şeyin bütün yurda hitap eden büyük bir televizyon kanalında yapılması uygun olur. Ehl-i Sünnetten üç hoca, sizden üç kişi, bir de son derece âdil, objektif, insaflı bir yönetici... Müzakerelerin ve tartışmanın gündemi daha önce tespit edilecektir. Mesela:

-Ehl-i kitap ile Müslümanlar arasında amentü konusunda ihtilaf var mıdır, yok mudur

- Tevhid ile Teslis bir olur mu

- Hazret-i Muhammed in risaleti ve daveti kendisine ulaştığı halde bunu reddeden mise için necat, selamet ve felah var mıdır

- İslam dini, Allah katında tek din midir, değil midir

Safsata yapılmayacak, demagoji yapılyacak, mugalata yapılmayacak... Taraflar eteklerindeki taşları açık yüreklilikle ortaya dökecekler.

Eğer cesaretiniz varsa, samimi iseniz böyle bir açık müzakere ve tartışmayı kabul edersiniz.

24.08.2005

.

Müslüman...

(1) Ne kadar iyi olmaya çalışırsa çalışsın, ne kadar çok iyilik yaparsa yapsın; kendini iyi bilmeyecek, nefsini tebrie ve tezkiye etmeyecek (ak ve pak görmeyecek), asla "Ben iyiyim" demeyecek, içinden de böyle bir şey geçirmeyecek.

(2) En büyük düşmanının kendi nefs-i emmâresi (kötülükle çok emr eden nefsi) olduğunu iyi bilecek.

(3) Kendi ayıp, kusur ve hatalarına bakmaktan, onları görmekten, onlar için üzülmekten dolayı başkalarının kusur, günah ve ayıplarını görmeye vakti olmayacak.

(4) İlk asırların büyüklerinden Süleyman Daranî hazretleri gibi, "Bütün cihan halkı beni kötülemekte birleşseler, benim kendimi kötülediğim kadar kötüleyemezler" diyecek.

(5) Kendini bütün Müslümanların derece itibariyle en sonuncusu, en alçağı olarak görecek. "Yahu benden kötüsü vardır elbette, ben sondan ikinci olayım" derse belasını bulacağını bilmek. (Hakikî derece ve rütbesini Yaratan bilir...)

(6) Yaptığı hayırlı amelleri, işleri, ibadetleri, hasenatı kesinlikle yeterli görmeyecek. "Azdır, daha fazla yapmam gerekir" diyecek.

(7) Ezelde elest bezminde Allah ile yapmış olduğu ahd ve misakı, dünyada Müslüman olarak Kelime-i Şehadeti ikrar ederek bu ahd ve misakı tazelemiş olduğunu hiç hatırından çıkartmayacak.

(8) Peygambere biat etmiş olduğunu da hiç unutmayacak, hayatını bu ahd ü misaka, bu biata göre tanzim edecek.

(9) Hazret-i Adem Safiyullah aleyhisselamdan beri tek hak ve geçerli dinin İslâm olduğunu bilecek. İslâm ın usülünde (temel hükümlerinde) hiçbir değişiklik olmadığını, sadece çeşitli peygamberlere (aleyhisselam) gelen şeriatlarda, füruatla ilgili hükümlerde değişiklik olduğunu bilecek ve böyle inanacak.

(10) Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi ve sellemden sonra, Allah katında tek hak ve geçerli dinin İslâm dini olduğunu kesin bir şekilde bilecek.

(11) Ehl-i Kitab ile aramızda amentü bakımından büyük farklılıklar, ihtilaflar, uçurumlar olduğunu iyi bilecek.

(12) Bir kimseye, Muhammed aleyhisselamın risâleti (peygamberliği), dâveti (çağrısı) ulaştıktan sonra, o kişi bunu kabul etmezse onun için selamet ve kurtuluş olmadığını bilecek.

(13) Peygamberin dâvetini reddeden, O na yalancı diyen, ilahî kitap Kur ân için düzmece kitap diyen, İslâm dinini kul yapısı sahte bir din olarak gören "gerçeği örtücü ve gizleyicilerin" cennetlik olmadığını bilecek.

(14) Müslüman âlimlerinin, şeyhlerinin, âmirlerinin, başkanlarının İslâm ı bütün insanlığa en uygun şekilde, akıl ve kültürlerinin kavrayabileceği bir şekilde anlatmakla yükümlü olduklarını, bu vazifeyi hakkıyla yapmadıkları taktirde vebal altında kalacaklarını bilecek.

(15) İslâm ın temel emirlerinden ve farzlarından birinin doğruluk (istikamet) olduğunu, savaş hile ve hüd âsı dışında Müslümanın kesinlikle doğruluktan ayrılmayacağını, "Bozuk düzenlerde bozuk işler yapılabilir..." fetvasının şeytanî olduğunu, Müslümanın kesinlikle haram yiyemeyeceğini çok iyi bilecek.

(16) "Müslümana herşeyin en iyisi layıktır" fetvasının da şeytanî olduğunu, bu fetvanın gölgesinde lüks, israf, kibir, gösteriş, aşırı tüketim, gurur sergileyenlerin yanlış yolda olduğunu iyi bilecek, bu gibi şeytanî fetva ve ruhsatlardan uzak duracak.

(17) Tesettürün farz olduğuna kesin şekilde itikat edecek. Tesettürün sadece başına alaca bulaca bir örtü örtmekten ibaret olmadığını da iyi bilecek. Kadın ve kızlarını elinden geldiği, gücünün yettiği kadar şer î tesettüre uygun bir kıyafete sokacak ve onların "Takıp takıştırıp, sürüp sürüştürüp gezip tozmalarını" önleyecek.

(18) İnsan aklının tek başına yeterli olmadığını, aklın mutlaka ilahî bir ışığa, rehberliğe ihtiyacı bulunduğunu; Kur ân ı, Peygamberi, Şeriatı rehber edinmeyenlerin dalalette kalacaklarını bilecek.

(19) Doğru ve yanlışın, iyi ve kötünün, güzel ve çirkinin sadece akılla bilinemeyeceğini, bunları bilmek için din ve şeriata tâbi olmak gerektiğini bilecek.

(20) Peygamberi en büyük önder, rehber, başkan, kılavuz, âmir olarak kabul edecek. O na itaatın, Allah a itaat olduğunu bilecek.

(21) İslâmî bilgileri, hükümleri, talimatı ana kaynaklardan kendi kafası ile çıkartmayacak. Din, şeriat hüküm ve bilgilerini, ucu  Resullerin Seyyidi olan Peygamberimize bağlanan bir icazet (diplomaya) sahip gerçek din bilginlerinden öğrenecek.

(22) Kur ân-ı Kerim i kesinlikle kendi re yi, kendi kafası, kendi yetersiz kültürü ile yorumlamayacak. Kur ân dan kendisi hüküm çıkartmaya yeltenmeyecek. Muteber, güvenilir tefsir alimlerinin eserlerini ve yorumlarını esas kabul edecek.

(23) İslâm dininde, şeriatında kesinlikle reform, yenilik, değişiklik yapılamayacağına itikad edecek. islâm da nasıl reform yapılabilir ki, bu din Allah tarafından konulmuş ve gönderilmiştir. Bu din tahrife uğramamıştır. Kur ân gönderildiği gibi bütünüyle elimizdedir. Dinde reform, değişiklik, yenilik istemek -hâşâ- Allah ın yanılmış olduğu, Peygamberin yanılmış olduğu mânasına gelmez mi Böyle bir düşünce sapıklık değil midir

(24) Hazret-i Muhammed aleyhisselamdan sonra Kıyamet e kadar artık başka birPeygamber (veya Peygamberler) gelmeyeceğini bilecek. Gizli ve açık peygamberlik iddia edenlerin kezzab (yalancı) oldukları hususunda en küçük bir şüpheye sahip olmayacak, böyle adamların peşinden gitmeyecek.

(25) Dinlerarası diyalog ve hoşgörü ideoloji, doktrin ve cereyanının Müslümanları sapıttırmak için Hıristiyanlar ve Siyonistler tarafından çıkartılmış bir tuzak olduğunu bilecek ve bu tuzağa düşmeyecek. Ancak, harbî olmayan "gerçeği örtücülere" karşı şiddetli olmayacak. Onları İslâm a, en uygun şekilde davet edecek.

(26) Bir Müslüman olarak dinin temel hüküm ve ilkelerinden asla taviz vermeyecek, bu sahada asla tolerans (hoşgörü) göstermeyecek.

(27) Bütün mü minleri kardeş bilecek. Mezhep, meşreb, tarikat, cemaat, fırka, hizip farklılıkları dolayısıyla bu kardeşliği bozmayacak. Mü minlere düşmanlık etmeyecek.

(28) Kâfirleri dost ve velî ittihaz etmeyecek.

(29) Ribanın her şeklinden, doğrudan doğruya olanından, dolaylı olanından, "ribamsı" muamelelerden uzak duracak. Kur ân-ı Kerim de ribacıların, Allah a ve Resulüne savaş ilan etmiş kimseler olarak vasıflandırıldığını iyi bilecek. Riba ile elde edilen kazançların ateş, felaket, bela, ebedî mutsuzluk getireceğini bilecek.

(30) Mal, para ve zenginlik ihtiraslarına kapılmayacak. Peygamberin, uğursuz bir güruh için "Onların dinleri paraları, kıbleleri karılarıdır..." demiş olduğunu hatırından hiç çıkartmayacak, dünya serveti hırsının kendisini Cehenneme götüreceğini, ebedî saadetini kaybettireceğini bilecek.

(31) İlimlerin, kültürün, bilginin ikiye ayrıldığını, bir kısmının iyi ve hayırlı, bir kısmının ise kötü ve zararlı olduğunu bilecek. Daima iyi, hayırlı, faydalı, kıymetli bilgiye, ilme, kültüre yönelik olacak, bunları öğrenmek için çalışacak. Ehlinden ilim öğrenecek.

(32) "İki günü birbirine eşit olan ziyan ve zarardadır" hadîs-i şerifini kendisine düstur ve rehber edinecek. Bu hadîsi kafasının içine levha gibi asacak. İlimde, ibadette, hayırlı işler yapmakta, tevbe etmekte, zikirde bir gün öncesinden daha ileri olmaya çalışacak.

(33) İyi bir Müslümanın aynı zamanda iyi insan, iyi  vatandaş, iyi komşu olduğunu bilecek.

(34) Fitnenin uykuda olduğunu bilecek, onun uyandırmayacak, uyanmış fitneleri büsbütün kışkırtmayacak.

(35) Din sömürücülerini, mukaddesat bezirgânlarını İslâm ın ve Müslümanların en büyük düşmanı olarak bilecek ve görecek. Onlara yardım etmeyecek, onları öğmeyecek, onlara destek ve para vermeyecek.

(36) Helâl bir liranın, haram bir trilyon liradan hayrılı ve iyi olduğunu çok iyi bilecek. (Bu farkı anlamayanın, idrak etmeyenin imanından şüphe edilir.)

(37) Dine aykırı bir kötülük, münker iş, haram, günah, fitne, fesat, nifak, şikak, sapıklık  gördüğünde en azından bundan nefret edecek, bunu kalben kötüleyecek. Böyle yapmadığı takdirde imanının tehlikede olduğunu bilecek. (Hadîste "Bir kötülük görüp de kalben buna buğz etmek, imanın asgarîsidir" buyurulmaktadır."

(38) Dünya menfaatleri, başkanlık, makam ve mevki için dinini, vatanını, halkını satmayacak.

(39) Ben demeyecek, biz diyecek.

(40) Makam, mevki, başkanlık, servet, lüks, israf, aşırı konfor, aşırı tüketim gururuna kapılmayacak. Allah ın gururlu ve kibirlileri sevmediğini, böylelerinin er veya geç tokat yiyeceklerini, Hak sillesinin sedasının olmadığını, bir geldi mi hiç devasının olmadığını iyi bilecek.

23.08.2005

.

Fransa'da İslâm İlerliyor

Fransa Emniyet İstihbaratı (Renseignements Généraux-RG), son yıllarda ihtida edenlerin (Müslümanlığı kabul edenlerin) aşırı şekilde çoğalması karşısında, konu hakkında bir rapor hazırlamış. Le Monde gazetesi, 12 Temmuz 2005 tarihli nüshasında bu meseleyle ilgili bir yazı yayınladı. Konuyla ilgili bazı bilgileri aşağıda bulacaksınız.

(1) Müslüman olanların ortalama yaşı 32 imiş. Daha ziyade erkekler Müslüman oluyormuş. İhtida eden kadınlar yüzde 17 imiş.

(2) Mağrip (Fas-Cezayir-Tunus) kökenli Müslümanların bulunduğu bölgelerde daha fazla ihtida vakası görülüyormuş. Fransa nın doğusunda daha ziyade Türkiye kökenli Müslümanlar yaşıyormuş, bu bölgedeki ihtidalar çok azmış. Raporda, Mağriplilerin İslâm ı yaşayan Müslümanlar olduğu hususu üzerinde duruluyor.

(3) Müslüman olanların yüzde 44 ü selefî zihniyet ve meşrebini benimsiyormuş. Jean Luc Marret, "Cihad Fabrikaları, PUF, 2005" adlı kitabında selefîlerin tâvizsiz olduklarını vurgulayarak onları tenkid ediyor.

(4) Evlilik veya birlikte yaşamak, ihtida sebeplerinin yüzde 27 sini teşkil ediyormuş.

(5) Dâvet ve tebliğ neticesinde Müslüman olanlar yüzde 15 miş.

(6) Cezaevinde Müslümanlarla tanışıp ihtida edenler yüzde 4 müş.

(7) Müslüman olan gençler, genel nüfusa nispetle daha az tahsilliymiş. 50 yaştan yukarı olan mühtedilerin (hidayete erenlerin) tahsili, genel nüfusun kalitesinin üzerindeymiş.

(8) Raporun en önemli hususu, Fransız ordusuyla ilgili bölümüdür. Ordu mensuplarının yüzde 3,5 ini Müslümanlar teşkil ediyormuş. Bunların içinde yüksek rütbeli subaylar da varmış.

(9) Raporu hazırlamak için incelenen 1610 dosyadan yüzde 2 si öğretmenlere aitmiş. Bunlar mesleklerini icra ederken tebliğ ve davet de yapıyorlarmış. Hatta Puy-de-Dome bölgesinde, bir köyde öğretmenlik yapan bir kadın Müslüman olunca başını örtmek istemiş.

(10) Müslüman olanların yüzde 28 i Cemaat-i Tebliğ propagandası ile dine giriyormuş, yüzde 23 ü selefiler vasıtasıyla, yüzde 30 u herhangi bir cereyana ve meşrebe bağlı olmaksızın. Beş yıl içinde Selefîlik, Cemaat-i Tebliğin yirmi beş senede kazandığı kadar Müslüman kazanmış. Selefîler, Batı medeniyetinin kokuşmuş olduğu tezi üzerinde duruyorlarmış.

(11) Hapishanelerdeki yeni Müslümanlar, topluca namaz kılabilmek için kendilerine bir mescid yeri tahsis edilmesini, helâl yemek verilmesini, din hocası tayin edilmesini istiyorlarmış.

Fransa da, resmî hüviyet kartlarında vatandaşların dinleri belirtilmemektedir. Bu yüzden orada ne kadar Müslüman bulunduğu kesin olarak bilinemiyor. Yukarıda zikri geçen raporda, yeni Müslümanların radikal gruplara katıldığı endişesi dile getirilmektedir. Bence, Fransa nın resmî makamlarını tedirgin eden radikallik değil, doğrudan doğruya Müslümanlıktır. Fransa nın ünlü politikacılarından biri, bundan yirmi sene kadar önce "Yirmi birinci yüzyılda Fransa, bir İslâm-Akdeniz ülkesi olacaktır" demişti, bu kehanet gerçekleşmektedir.

Sekizinci yüzyılda İspanya ve Portekiz i ele geçiren Müslümanlar, Fransa da da birçok yeri almışlar, ancak 732 de Poitiers şehrinde Charles Martel tarafından yenilmişlerdi. Bu yenilgi, Avrupa daki İslâm fütuhatının duraklamasına sebebiyet vermiştir. Fransa nın Akdeniz sahillerinde, İsviçre nin bazı bölgelerinde, İtalya nın güneyinde (Bari İslâm Devleti), Sicilya da ve başka bölgelerde Müslümanlar devletler kurmuşlar ve bir müddet hükümran olmuşlardır.

Raporda, birtakım yüksek rütbeli subayların da İslâmiyet i kabul ettiklerinden bahsediliyor. Bu yeni Müslümanların bir kısmının beş vakit namaz kıldığı, Müslüman asıllı olan kadınlarının tesettürle gezdiği, içki içmedikleri kolayca tahmin edilebilir. Acaba bu subaylar, Müslüman oldukları, namaz kıldıkları, karıları tesettürlü olduğu için ordudan atılma tehlikesiyle karşı karşıya mıdır Hukukun üstünlüğü ilkesini kabul etmiş Fransa da böyle şeyleri düşünmek bile mümkün değildir. Yine karısı başörtülü olduğu için bir subayın, orduya mensup lojmanda oturamaması, o ülke için düşünülebilecek bir şey değildir.

Fransa da çok kültürlü birtakım entelektüellerin, üniversite mensuplarının, düşünürlerin Müslüman olduklarını bilyoruz, duyuyoruz. Bunların, bazısı, İslâmî konularda gerçekten çok değerli, çok faydalı, çok derin kitaplar yayınlıyorlar.

Müslümanların kültür seviyesi, ahlâk ve karakter durumu genelde düşük olmasa, ihtida hareketi bugünkünün on misli belki de yüz misli hızlı olacaktır. Ne yazık ki, Müslümanlar İslâm ı hakkıyla anlayamıyorlar, hakkıyla yaşayamıyorlar, hakkıyla temsil edemiyorlar. Bugünkü durumda, İslâm ın önündeki en büyük engelin vasıfsız, yetersiz, güçsüz Müslümanlar olduğunu söylersek mübalağa etmiş (abartmış) olmayız.

Bedîuzzaman Hazretleri şöyle buyuruyor (Hafızamda kaldığı şekilde naklediyorum): "Biz Müslümanlar İslâmiyeti yaşayabilsek, insanlar fevc fevc (akın akın) İslam a koşarlar"

Fransız İstihbarat Teşkilatının raporundaki bir husus, biz Türkiyeli Müslümanları düşündürmeli ve üzmelidir. Daha çok Türklerin yoğun şekilde yaşadığı doğu Fransa da ihtida vak aları pek azmış. Biz Türkler, bunun sebepleri üzerinde durmalıyız.

Yakın tarihimizde çok kaliteli, çok güçlü, hem İslâm ı iyi bilen, hem çağ kültürüne sahip din hocaları, İslâm dâvetçileri, tebliğciler yetiştiremedik.

Türkiyeli dindar Müslümanlar, bilgi ve kültür, ahlâk ve karakter, sanat ve estetik bakımından güçlü, vasıflı ve üstün olamadı.

Nâdir istisnalar dışında, İslâmî hizmetlerde ihlâs prensibine gerektiği kadar önem vermedik.

 Uzun yıllardan beri, başta Almanya olmak üzere Avrupa ülkelerindeki, yekûn olarak milyonlarca Müslüman Türkiyeliden para toplanıp durmuştur. Dinî cemaatler toplamıştır, İslâmî hizipler ve fırkalar toplamıştır, tarikatlar ve gruplar toplamıştır, birtakım holdingler toplamıştır. Bu toplanan paralar, yirmi-otuz senede sanırım 100 milyar dolardan aşağı olmamıştır.

Bu paralar, İslâmî hizmet ve faaliyetler için kullanılmış mıdır Kullanıldıysa yüzde kaçı kullanılmıştır Nasıl kullanılmıştır

Bu paralar hem İslâm dininin ruhuna, hem de yaşadığımız çağın gereklerine uygun bir şekilde, planlı ve programlı bir şekilde harcanmış mıdır

Bu paralarla İslâmiyet e hizmet edecek üstün elemanlar yetiştirilmiş, böyle elemanlardan meydana gelen kadrolar ve teşkilatlar kurulmuş mudur

Almanya daki kadar olmasa bile, Fransa da da hayli Türkiyeli Müslüman yaşıyor. Bunların çok kaliteli, çok tesirli, çok vasıflı, çok güçlü ve çok üstün yayınları var mıdır Mesela, Fransız diliyle ne gibi dergiler, broşürler, kitaplar yayınlamaktadırlar

Medeniyet yazı demektir, yazılı kültür demektir. Sadece konuşmakla, nutuk atmakla, kaliteli veya kalitesiz vaaz etmekle hizmet edilmiş olmaz. Asıl hizmet yazılı olur. Biz Türkiyeli Müslümanlar, yazılı kültür sahasında maalesef hem İslâm ın, hem de çağın çok gerisindeyiz.

Bence, Fransa da İslâm ı sağlıklı bir şekilde yaymak için çok vasıflı tarikat faaliyetleri ve hizmetleri yapılmalıdır. Kalden çok, hal eğitimiyle çalışmalıdır. 1925 ten beri ülkemizde tarikatlar kapalıdır, yasaktır, tarikat ve tasavvuf geleneğimize büyük bir darbe vurulmuştur.

Param ve imkânım olsa, Fransa nın büyük şehirlerinden birinde büyük bir tekke açarım, haftanın muayyen günlerinde buralarda ehil kimselere Mevlevîlik, Kadirîlik, Rufaîlik, Şazelîlik vâdisinde zikir meclisleri ve âyinler yaptırırdım. Söylemeye hacet yok, burada beş vakit namaz kılınır, Şeriatin emirleri yerine getirilir, ondan sonra tarikat, tasavvuf, zikir yapılır. Böyle İslâmî merkezlerde cahilliğin ve cahillerin, bedevîliğin ve bedevîlerin, yarı mühtedilerin, din sömürücülerinin, napuhtelerin (pişmemişlerin, hamların), Allah için kurban küp için kavurma zihniyetlilerin, gözlerini para hırsı bürümüş aç köpeklerin yeri olamaz.

Fransa da İslâm için ihlâsla çalışanların hepsini tebrik ediyor, kendilerine teşekkürlerimi sunuyor, başarılarının devamını ve artmasını niyaz ediyorum.

.

"dönmeler" ve "Dönmeler"

Dönme kelimesinin çeşitli manaları vardır. Bazı kurnazlar veya saflar  "Adam dönmüş, artık o Müslümandır, böyle bir kişiyle niçin uğraşıyorsunuz " diyor. Dönmelik, dönmeler konusunda kafalar karışık. Bu karanlık konuya biraz aydınlık getirmek istiyorum.

Birinci "dönme": Herhangi bir kişi başka bir dinden veya ateizmden İslâm a geçmiş, samimî şekilde mü min olmuş, böyle bir dönmüşe hiç kimse bir şey diyemez. Bu dönüş gayet tabiîdir.

İkinci "Dönme": Dikkat buyurunuz, burada kelimeyi büyük "D" ile başlattım. Buradaki Dönme, iki kimlikli Sabataycı demektir. Yani dıştan Müslüman görünüyor, gerçekte ise Yahudiliğin bir tarikatına mensup. Bu kişi gerçekten İslâm a dönmüş müdür Dönmemiştir. Zâhirde Müslüman görünecektir ama içindeki din Sabatay Sevi nin dini olacaktır. İşte problem buradadır. Bu Dönme, dönmemiş bir dönmedir.

Üçüncü Dönme: Adam Müslüman iken, agresif misyonerlerin propagandalarına kapılmış veya maddî menfaat karşılığında Protestan olmuştur. Bu da bir dönmedir. Osmanlıcada bu gibi dönmelere mürted, yani irtidat etmiş denir. İslâm hukukunda/fıkhında mürted ile ilgili bir bahis vardır. Bundan yirmi-otuz sene önce pek koyu, pek radikal bir İslâmcı da şimdi dönmüştür. Protestan mı olmuştur Hayır, zannetmem. İslâmî inanç ve görüşten kopmuştur. Eskiden İslâm ı savunurken şimdi çağdaşlığı ve dinsizliği savunmakta, Müslümanlara saldırmaktadır. Bu zat da, küçük "d" ile yazılan dönmelerdendir.

Dördüncü dönmeler crypto lardır. Crypto, Sabataycılardan ayrı olarak, dış/yüzeysel kimlik olarak Türk ve Müslüman göründüğü halde içinden çok gizli, çok saklı olarak başka bir kimliğe ve dine sahip olmaktır.

Adamın veya kadının biri samimiyetli Müslüman olmuş, eski dinini terk etmiş... Bu dönmeye veya dönmüşe dil uzatmak, onunla uğraşmak çok ayıp olur, terbiyesizlik olur, medeniyetsizlik olur, suç olur.

Lakin birtakım adamlar vardır ki, sıkıştıkları zaman "Biz de Müslümanız" diyorlar ama gerçekte değiller. Kendi ayrı dinleri var, ayrı ibadet yerleri var, ayrı din adamları var, ayrı mezarlıkları var. Bunların bir kısmı (hepsi değil) İslâm a ve Müslümanlara son derece şiddetli düşmanlık ediyor. Laikliği çığırından çıkartıp Müslüman çoğunluğun temel hak ve hürriyetlerini hiçe sayıyorlar. Müslümanlara kendi öz vatanlarında baskı yapıyorlar. Bu gibi kimseler İslâm dinini bozmak, tahrif etmek, indirilmiş (münzel) ilahî bir din olmaktan çıkartıp, uydurulmuş beşerî bir din haline, din bile değil, bir hümanizma ve ideoloji haline getirmek istiyorlar. Dinde reform yapılsın diye terter tepiniyorlar. Ezanın Türkçe okunmasını, namazdaki kıraatin Türkçe yapılmasını istiyorlar. Bu dönmelerin marifetleri sadece bunlardan ibaret değil. Küçük bir azınlık teşkil ettikleri halde ülkenin rantlarının arslan payını bunlar yiyor. Köşebaşlarını bunlar tutuyor. Yakın tarihimize bakıyoruz, bütün darbelerde, ihtilâllerde, devrimlerde, büyük ve köklü değişikliklerde, tarihî kaza ve ârızalarda hep onların parmağı var, rolü var.

Yukarıda saydığım hususlar ve gerekçeler dolayısıyla Türkiye deki bu Dönmelik (Büyük "D" ile) meselesi üzerinde durulmasını, bu konunun ciddî ve ilmî şekilde incelenmesini istiyorum. Onlar ise açığa çıkmak istemiyorlar. Dönmelik/Sabataycılık konusunu gündeme getirenlere öfkeleniyorlar ve onları cezalandırmak istiyorlar.

Bunlar Türkiye de kadrolaşmış ve birtakım önemli, hayatî köşeleri, köprübaşlarını ele geçirmişlerdir.

Bilhassa hukuk fakültelerindeki ceza kürsülerine karşı büyük ilgileri vardır. Acaba niçin

 İşçilik, rençberlik, bakkallık, işportacılık, küçük esnaflık yapan bir tek Sabataycı göremezsiniz. Onlar hep yukarılardadır. Çocuklarını iyi okuturlar, iyi makam ve mevkilere koyarlar. Onların birtakım yüksek makam ve mevkilere gelmesi her zaman ehliyetleri ve liyakatleri dolayısıyla mıdır Maalesef hayır. Birbirlerini tutarlar.

Türkiye de bazı çok önemli, çok hayatî, çok yüksek makam ve mevkilere samimî ve şuurlu Müslümanların gelmesi mümkün değildir.

Bilhassa üç önemli makama Oğuz kabilesinden Müslümanlar oturamaz.

Başhaham Hayim Naum tarafından hazırlanmış olan Lozan ın gizli protokollarına aykırı hiçbir iş yapılamaz bu ülkede.

Türkiye de küçük bir azınlık hukuka, insan haklarına, bilgeliğe, millî menfaatlerimize aykırı işler yapıyor. Ne gibi işlerdir bunlar Birkaçını sayayım:

(1) Millî kimliği, millî kültürü, millî kişiliği baskı altında tutuyor, erozyona mâruz bırakıyorlar.

(2) Onlar tarihî kaza ve ârızalardan yanadır. Tarihî devamlılığı baltalıyorlar.

(3) Çoğunluğa sömürge yerlisi, ikinci sınıf vatandaş, zenci, parya muamelesi yapıyorlar.

(4) Yazılı, edebî, kültürel zengin dilde büyük bir yozlaşma, çöküntü meydana getirmişler; başta okumuşlar olmak üzere halkı dilsiz bırakmışlardır.

(5) Din ile siyasî rejim arasında bitmez tükenmez, müzmin bir gerginlik, kavga, çekişmeyi körüklüyorlar; bu olumsuz durumun düzelmesine mani oluyorlar. Bu suretle devlete, ülkeye, halka zarar veriyorlar. Din ve devlet iki büyük güçtür. Bunların uzun zamandan beri müzmin şekilde kavgalı olduğu bir ülkede elbette huzur, denge, iç barış, toplumsal uzlaşma olmaz.

(6) Laikliği çığırından çıkartıyor, din düşmanlığı, dine baskı yapmak, evrensel temel hak ve hürriyetleri kısıtlamak şeklinde anlıyor ve uyguluyorlar. "Devlet dini" sistemini laiklik diye yutturmaya kalkıyorlar.

(7) Fransa dahil dünyanın bütün medenî, demokrat, insan haklarını kabul etmiş, hukukun üstünlüğü prensibini esas almış ülkelerinin üniversitelerinde başörtüsü serbest olduğu halde bizde en sert, en amansız, en hoşgörüsüz bir yasağı fanatikçe, agresif bir zihniyetle sürdürüyorlar.

(8) Devletin, fazilet üzerine kurulu Cumhuriyet in, Büyük Millet Meclisi nin, seçimle iş başına gelmiş iktidarın, Anayasanın, Evrensel insan hak ve hürriyetlerinin, sağduyunun, bilgeliğin, millî menfaatlerin üzerine "Derin Devlet" adında bir heyülanın bulunması esası üzerine kurulu bir felsefe ve ideolojileri var.

(9) Halk arasındaki çeşitlilikleri, farklılıkları, bölünmeleri elden geldiği kadar kaldırmak için çalışacaklarına, bunları büsbütün körüklüyor, halkı; Türk Kürt, Sünnî Alevî, Dinci Laik, Sağcı Solcu, İlerici Gerici, Çağdaş Çağdışı diye birbirine düşman, birbirinden kopuk gruplara ve kamplara ayırmak ve bunları birbirleriyle çekişip tepiştirmek istiyorlar. Mâlum: "Parçala, böl ve hükm et..."

(10) Dünyanın hiçbir medenî, demokrat, hukukun üstünlüğü ilkesine bağlı ülkesinde resmî bir  ideoloji olmadığı halde bizde bazıları resmi ideolojiyi her şeyin üzerinde tutmakta, resmi ideolojiyi ayakta tutacağız diye anti-demokratik baskılar yapmaktadır. Bu bazıları, Atatürk ü kendilerine kalkan ve paravana yapmakta, Atatürk ile hiçbir ilgisi olmayan bir ideolojiyi onun malıymış gibi gösterip kutsallaştırmaktadır.

(11) Türkiye nin yakın tarihindeki bütün olumsuzluklar birtakım Dönmelerin (hepsini kasd etmiyorum) Türkiye kimliğine, Türkiye kültürüne, Türkiye kişiliğine, Türkiye yi Türkiye yapan temel değerlere, Türkiye nin tarihî devamlılığına, yazılı ve edebî Türk diline, Türk eğitimine, Türk üniversitelerine yaptıkları anti-demokratik, bilgelik dışı, gayr-i meşru real-politiklerden kaynaklanmaktadır.

Yukarıdan beri anlatmaya çalıştığım olumsuzluklar düzelebilir mi .. Ümitli olalım, olumlu düşünelim... İnşaallah düzelir. Bu düzelmenin gerçekleşmesi için yeterli derecede kültür ve birikime sahip olan, ahlâklı, faziletli, vicdanlı, vatansever seçkinlerin bir araya gelip, halkın huzurunda tartışmaları, müzakere yapmaları gerekir. Bu tartışma ve müzakerelerde demagojiye, safsataya, şarlatanlığa, hilebazlığa, yer olmamalıdır. Herkes iyi niyetle eteğindeki taşları ortaya döksün. Kimse takiyye yapmasın. Bazıları "Biz de Müslümanız..." diyerek halkı kandırmaya kalkmasın.

Türkiye niçin bir Japonya olamadı, bir Güney Kore olamadı, bir Tayvan olamadı .. Niçin bu kadar borca battı .. Niçin, dünyanın en fazla kokuşmuş ülkesi haline geldi .. Niçin toplum yapımızda çözülme ve dağılma var .. Seksen senedir niçin bir tek Nobel veya benzeri uluslararası ödül alamadık .. Niçin dünyanın 500 önemli ve güçlü üniversite listesine bir tek Türk üniversitesi giremedi .. Niçin yeni nesiller dedelerinin, atalarının mezartaşlarını bile okuyamayacak kadar cahil kaldılar .. Niçin üretmeden tüketmek isteyen akılsız ve beyinsiz bir toplum haline geldik .. Millî (!) Eğitim sistemimiz niçin iflas etti .. Medyamız nasıl oldu da böylesine tekelleşti, kartelleşti .. Dünyanın hiçbir medenî ve ileri ülkesinde olmayan Derin Devlet bizde niçin var .. Evet daha böyle yüzlerce "Niçin" sayabilirim.

Olumlu ve efendice olmak şartıyla tartışalım, müzakere edelim. Vatanımız Türkiye yi seviyorsak bunu yapmalıyız. Gidecek başka bir yerimiz yoktur. Bazılarının dış ülkelerde villaları, köşkleri, büyük paraları var ama bizim yok. Onlar küçük bir azınlık...

.

Namaz ve Cemaat için Çalışmak

Türkiye de, beş vakit namaz kılan Müslümanların bir kısmının "Namazla ilgili birtakım hizmetler ve faaliyetler yapması gerekir."

Namaz kılmak bir farz-ı ayndır. Yani, her Müslümanın mutlaka yerine getirmesi, eda etmesi gereken kesin ve temel bir emirdir.

Namaz için çalışmak da yine farzdır. Kimlere farzdır Aklı, kültürü, ilmi, imkânı olan Müslümanlara...

Böyle Müslümanlar "Biz namazımızı kılarız, vazifemizi yapmış oluruz..." dememelidir. Hem namazlarını kılacaklar, hem de diğer Müslüman kardeşlerinin kılması için çalışacaklar. Maalesef bu çalışmaları, bu hizmetleri hakkıyla yapamıyoruz.

Namaz hususunda ne gibi faaliyetler yapabiliriz

(1) Namaza teşvik edici, çok tesirli, çok faydalı, çok kıymetli broşürler, kitapçıklar, kitaplar yayınlanmalıdır.

(2) İmkânı olan Müslümanlar bu kitapları alıp "uygun bir şekilde" dağıtmalıdır. Dikkat buyurunuz, uygun bir şekilde dedim. Uygun olmayan, yanlış bir propaganda, bazen kaş yapayım derken göz çıkartır.

(3) Zamanımızda, hemen hemen herkesin otomobili var. Bu otomobilleri gezmek, tozmak, işimize gidip gelmek, zevk ve sefa, piknik yapmak, hava atmak için bol bol kullanıyoruz. Otomobillerimizle namaza gitmeliyiz. Uzak yerlerdeki camilerin cemaatlerine katılmalıyız. Her gün olmasa bile, sabah namazlarına gitmeliyiz. Böyle şeyleri kaçta kaçımız düşünüyor ve yapıyor

(4) Namaz konusundaki propagandalar, dâvetler, hizmet ve faaliyetler iki türlü olur: Doğrudan doğruya ve dolaylı olarak. Doğrudan doğruya yapılan propagandalar bazen reaksiyona sebep olur, olumsuz neticelenir. En iyi propagandalar, dolaylı propagandalardır.

(5) Cumartesi ve pazar sabahları, komşularımız ve tanıdıklarımızla daha önceden anlaşarak belli yerlerdeki camilere gitmeliyiz. Namazı kıldıktan sonra, bir yerde huzur ve neşe içinde sabah kahvaltısı yapmalıyız. Birtakım namaz kılmayan gençler ve çocuklar şöyle davet edilmelidir: "Yarın, sabah namazını filan camide kılacağız, sonra filan yerde kahvaltı yapacağız, senin de aramızda bulunmanı istiyoruz."

(6) Kültürlü, tahsilli, makam ve mevkii sahibi temsilci Müslümanların, sık sık, ellerinden geldiği kadar farz namazları camilerde kılmaları gerekir. Maalesef zamanımızda bu gibi kimselerin büyük kısmı, hele İslâmcıların hemen hemen yüzde yüzü camiye gitmiyor, cemaate katılmıyor. Bu ne büyük bir eksikliktir. Farz edelim, halkın sevdiği bir yazar, yahut bir fikir adamı, yahut tanınmış bir yüksek bürokrat, büyük bir camide halkla birlikte namaz kılıyor. Onun bu hareketi, ne güzel bir teşvik olur. (İhlâsa dikkat edilmelidir, halkın aferinini, beğenisini kazanmak için camiye gitmek, ihlâsa aykırıdır. Şeytanın bu gibi tuzaklarına düşmemek için dikkatli olunmalıdır.)

(7) Resmî şekilde değil, tamamen tanıdıklar ve dostlar arasında "namaz komiteleri" kurulmalıdır. Kur an-ı Kerim de "Bizim yolumuzda cihad edenlere (cehd ve gayret sarf edenlere) biz yollarımızı gösterir, kılavuzluk ederiz." meâlinde âyet bulunmaktadır. Yüzde yüz, Allah rızası için namaz komitesi kurulunca, böyle hayırlı bir işe teşebbüs eden Müslümanlara ilahî ve rabbanî esintiler ve yardımlar gelir.

(8) Ancak, namaz hizmet ve faaliyetleri esnasında mezheb, tarikat, cemaat, meşreb, fırka, hizib, zümre asabiyetlerinden kesinlikle uzak durulmalıdır. Namaz, İslâmî bir kurumdur, binaenaleyh bir tarikata, bir cemaate veya başka bir parçaya alet edilmemelidir. Namaz için çalışırken, mensubu bulunduğum tarikata da hizmet edeyim düşüncesi yanlış olur.

(9) Uyanık, şuurlu, irfanlı Müslümanlar namaz için çalışırken, cemaat meselesini de ihmal etmesinler. Erkek Müslümanlar için cemaat, farza-vacibe yakın bir emirdir. "Canım isterse tek başıma kılarım, canım isterse cemaate katılırım..." düşüncesi Kur an a, Sünnete, Şeriata, fıkha, İslâm ın ruhuna aykırıdır. Kur an-ı Kerim de bize, Peygambere uymamız, itaat etmemiz emrediliyor. O, farz namazları hep cemaatle kılmıştır. Bir hadis-i şerifte "İçlerinde kadınlar ve çocuklar olmasaydı, cemaate gelmeyenlerin evlerini yakardım" buyurmuşlardır. Cemaat, ihtiyarî (Müslümanın seçimine bırakılmış) bir şey değildir... Dinsizlerin şimdiden hazırlanmış planları vardır, bekliyorlar. Camilerde cemaat kalmasın ve bazılarını kapatsınlar. Onlara bu fırsatı vermeyelim.

(10) İslâm daki en büyük amelî ibadet, en büyük eylem beş vakit namazdır. Bunun böyle olduğu Kur an la, Sünnetle, icma ile sabittir. Binaenaleyh Müslümanlar, namazın edası ve ikamesi (dosdoğru kılınması) işini vazifelerinin birinci maddesi olarak ele almalıdır. Hiçbir tarikat, cemaat, hizib, fırka, meşreb faaliyeti, beş vakit namazdan daha önemli olamaz. Zaten Ashab-ı Kiram, Tabiîn, Selef-î Salihîn, müctehid imamlar, büyük evliyaullah, kâmil mürşidler, hakikî şeyhler namazı, uygulamayla ilgili emirlerin birincisi olarak kabul etmişler, hem kendileri kılmışlar, hem de Ümmet-i Muhammed e "Mutlaka kılın!" demişlerdir.

Müslümanlar şu hususu çok iyi anlamalı ve bilmelidir: Namazı terk ederek, namazı ihmal ederek, namaz hususunda tehâvün göstererek (namazı hafife alarak) kesinlikle kurtulamazlar.

İyi bilinmelidir ki, Müslümanlar namazı büyük ölçüde kılsalar, fakat cemaati terk etseler yine kurtulamazlar.

Muhbir-i Sâdık olan Resulullah Efendimiz, "Cemaat rahmet, tefrika azaptır." buyurmuşlardır.

Zayıf Müslümanlar beş vakti de cemaatle kılamayabilir. Lakin cemaati büsbütün terk etmek olmaz. Bu bir fetva ve ruhsat değildir: Günde en az, bir vakti cemaatle kılmalıyız.

Namazın siyasetle, rejimle, laiklikle doğrudan doğruya ve dolaylı olarak bir alakası yoktur. İslâm düşmanlarının namaza, cemaate, camiye kötü gözle bakmaları, onların cahilliğini, medeniyetsizliğini, zalimliğini gösterir. Medenî bir dinsiz, Müslüman vatandaşının camisine, ibadetine karışmaz. Ben dinsizim, onlar dindardır der, vicdanlar üzerinde terör ve baskı uygulamaz.

Sırası gelmişken şu hususu da belirtmemiz gerekir: Hiçbir işçi, memur, çalışan, namaz kılma bahanesiyle işini ve vazifesini aksatamaz. Abdest almak için yirmi dakika harcayacak, namaz kılmak için yirmi dakika harcayacak, etti kırk dakika. İş saatlerinde, yaz aylarında iki vakit namaz kılsa, bir buçuk saate yakın zaman harcayacak. Vicdanlı bir Müslümanın bu hususta çok dikkatli olması gerekir. Abdestini öğle tatilinde almalıdır, namazını da, denk geliyorsa öğle tatilinde, denk gelmiyorsa çok kısa bir zaman dilimi içinde eda etmelidir. Hatta namaz için geçirdiği zamanı devlete, iş sahibine, patrona telâfi etmelidir. Öyle ya, Allah için ibadet ediyor, devletten veya patrondan o zamanın ücretini alıyor. Buna hakkı yoktur.

Yıllardan beri, namaz ve cemaat konusunda on altı sayfalık küçük bir broşür yayınlamayı düşünür dururum. Bir türlü fırsat bulup hayalimi gerçekleştiremedim. Bu broşürde namazla ilgili birkaç âyet, birkaç hadis zikredilecek, Şeriatimizin cemaatle ilgili belli başlı hükümlerine yer verilecek, namazın tasavvufî boyutu (esrarü s salat) üzerinde durulacak, Müslümanlar bu temel ibadete çağrılacak. Dinimiz, namazı kılanlara ne gibi müjdeler veriyor, namazı terk edenlere ne gibi uyarılar yapıyor, bunlara da temas edilecek. Sonra, bu broşür en az 1 milyon adet basılacak. Peki, nasıl dağıtılacak Beyan etmeye lüzum yok ki, böyle bir broşürden para kazanmayı düşünmem. Kâğıt, baskı, teclit ve diğer masrafları hesaplanacak, maliyeti ortaya çıkacak ve maliyet fiyatına yüzer yahut biner adetlik paketler halinde isteyenlere verilecek, onlar da bulundukları şehirlerde, işyerlerinde dağıtacaklar. İnşallah böyle bir broşürü yayınlamak nasip olur.

.

Pratik Estetik Dersleri

Liselerimize (hattâ kabilse ilkokuldan itibaren) tez elden "Pratik Estetik" dersleri konulmalıdır. Pratik diyorum...Kafa karıştırıcı teorilere, felsefelere lüzum yoktur. Pratik Estetik ders kitabında herşey resimlerle, kısa ve keskin hüküm ve formüllerle anlatılmalı ve açıklanmalıdır.

Bu kitapta yapılan yeni binaların güzel olması gerektiği konusu işlenmelidir. Mimarlığın babası Romalı Vitruvius bir binanın üç özelliğini şöyle sıralıyor: Sağlam olacak, kullanışlı olacak, güzel olacak... Güzel olmayan bir bina iyi bir bina değildir. Ev, apartman, han, fabrika, depo, okul, mahkeme, resmî daire binaları mutlaka güzel olmalıdır. Yakın tarihimizde, yetmiş beş senedir şu güzelim ülkemizi çirkin, berbat, korkunç, iğrenç binalarla doldurduk. Genç nesillere bu acı gerçeği anlatmamız gerekir. Sultanahmet teki eski hapishane binası, Osmanlı nın inşa ettiği en son amme hizmeti binasıdır. Nihayet bir hapishane... Hapishane ama bir mimarlık âbidesi, bir sanat şaheseri... Bu bina artık hapishane olarak kullanılmıyor, beş yıldızlı uluslararası bir otel olarak hizmet veriyor. Bu yapıya sanat bakımından değer kazandıran husus nedir Onda milli sanatımızın şekilleri, üslubu, havası vardır. Kapısı, balkonu, çinileri, kitabesi, iç avluları, çatısı, her tarafı güzeldir.Kitabesi dedim, üzerinde "Dersaadet Cinayet Tevkifhanesi" yazılıdır.Büyük bir hattatımızın kaleminden çıkmıştır.Bendeniz bundan kırk küsur yıl önce bu hapishanede doksan dokuz gün kaldım, içini dışını iyi bilirim. Osmanlı nın ne büyük bir medeniyeti varmış ki, devlet batarken bile böyle bir bina yapabilmiş. Osmanlı mezbahalara, tren istasyonlarına, gümrük binalarına ve depolarına, okullara sanat koyabilmiştir.

İstanbul Şehremini nde karşı karşıya iki okul vardır. Biri Osmanlı zamanından kalma "Yüksek Kız Muallim Mektebi" diğeri "Şehremini Lisesi". İstanbul da yaşayanlar gitsinler, alıcı gözle iki binaya baksınlar. Aradaki farkı anlamak için mimar, şehirci, sanat uzmanı olmak gerekmez...

Bazen İstanbul civarında birkaç saatlik yolculuklar yapıyorum, yüz kilometre gidiyorum, bir tek ipe sapa gelir, bahçeli ev, villa, köşk göremiyorum. Hiç yok değil, zaman zaman binde, on binde bir güzel bir bina çıkıyor karşıma. Yetmez ki...

Birkaç hafta önce Gürcistan a küçük bir seyahat yaptım. Trabzon a kadar uçakla gittim, oradan Sırp sınır kapısına kadar otomobille... İster inanın, ister inanmayın, Trabzon dan sınıra kadar mimarlık ve şehircilik bakımından korkunç, dehşetli, berbat bir manzara gördüm. İstisnasız bütün yeni binalar çirkindi. Üstelik kara ile deniz arasına bir sahil yolu yapmışlar, sanat ve ekoloji açısından bir felaket. Öldürmüşler, batırmışlar, bitirmişler farkında da değiller. Aman ne gözel oldu, aman ne gözel oldu.

Sürmene civarında, yol kenarında eski bir konak gördük, geleneksel mimarî ve sanata uygun. Devletimiz binayı satın almış, restore ettirmiş, bir orası çok güzeldi.

"Be adam, yeni şeyler içinde hiç güzel olanı yok mu " Olsa söylerim. Ben yanılıyorsam, uluslararası çapta birkaç mimar, şehirci, sanat uzmanı bulalım. Bunlar bilirkişilik yapsınlar, ben verecekleri hükme razıyım.

Bütün Türkiye yi çirkinleştirdik, nereye gitseniz aynı manzara. Çirkin çirkin binalar, beton yığınları, ruhsuz yapılar. Edirne de böyle, Bursa da böyle... Edirne de güzel ve sanatlı olan her şey eskiden kalma; eski Osmanlı binaları, Rum evleri, Bulgar evleri, Yahudi evleri...

Sadece yapılarımız değil, sanayi ürünlerimiz, otomobillerimiz de güzel değil. Bugatti ne demiş "Güzel olmayan bir  otomobil, iyi bir otomobil değildir." Çok doğru söylemiş. 70 li, 80 li, 90 lı yıllarda yapılan otomobillerimiz ne kadar zevksizdi. Yahu, yaparken şuna biraz güzellik katsana.

Evlerimizin dekorasyonu, lokantalarımız, kahvelerimiz, pastanelerimiz, çarşılarımız, pazarlarımız da güzel değil.

Adam zengin, lüks bir lokanta açacak. Dekorasyon için yüz milyarlar harcıyor; yerler granit, duvarlar lambri, her yer lüks ve pahalı malzemeden. Pahalı fakat sanatsız avizeler, saçma sapan masalar, sandalyeler, abuk sabuk süsler... Böyle yerlerde yemek yerken hem ağlayasım, hem gülesim geliyor. Be adam, madem bu kadar para harcadın, şurayı gerçekten güzel, gerçekten sanatlı yapsana. Türkiye yirmi medeniyetin ve kültürün mirasına sahip bir ülkedir. Osmanlı mirası, ondan önce Bizans mirası, Anadolu da Selçuklu, Beylikler mirası...

Birtakım lüks lokantaların, pastanelerin, toplantı yerlerinin zeminleri öyle abuk sabuk granit taşıyla kaplanmamalı. Zevki olan, sanattan anlayan terra cota zemin yapar. Böylesi daha estetik, daha sanatlı, daha kıymetli, daha güzel olur.

Şu İstanbul da tek geleneksel kahvehane veya kıraathane bulamazsınız. Böyle yerlerin eski gravürlerine bakarak fikir edinebiliyoruz. Yüksekçe bir yerde deniz gören bir mekân... Ortada bir havuz (abuk sabuk bir havuz değil, Osmanlı havuzu!..), tavanda nefis ahşap bir göbek, eski zaman fanusları, kandilleri, lambaları, kenarlarda peykeler, bir köşede kahve ve çay ocağı, peştamallı garsonlar, duvarlarda Venedik aynaları, hüsn-i hat levhaları, millî ve geleneksel sanat eserleri, birkaç yağlı boya tablo... Mesela Barbaros Hayrettin Paşa nın portresi, Mesudiye zırhlısının resmi, Çanakkale Savaşı na ait bir resim. Büyücek bir levhada celî sülüsle:

Ayda yüz elli milyon lira burs vereceksin, bu parayla iletişim fakültelerimizde talebe okutacaksın ve güçlü gazeteci yetiştireceksin. Zehî gaflet!

Yahu, iyi bir gazeteci bir milyon dolar harcayarak yetiştirilebilir. Bu bir milyon dolardan da geçim parası vermemek şartıyla. Beş yabancı dil bilecek, Osmanlıcayı edebiyatçılardan ve Türkologlardan daha iyi bilecek, tarih bilecek, felsefe bilecek, sanat kültürüne sahip olacak, siyaset bilecek, bilgelik tarafı olacak, Şeriat ve tasavvuf bilecek... On parmağında on hüner, on marifet olacak.

Müslümanlar son elli sene içinde medya sahasında bir Abdi İpekçi yetiştirebildiler mi

Hazret-i Muhterem şöyle gazete, şöyle dergi, şöyle televizyon istiyormuş... Böyle gazetecilik, medyacılık olmaz.

Şimdiye kadar çok yazdım, bir kere daha tekrarlıyorum: 2000 li yıllarda Müslüman gazetesi, Müslüman dergisi çıkartılmaz, Müslüman televizyonu kurulmaz. İddialıysan, güçlüysen, vasıflıysan, üstünsen, Türkiye nin bütünü için gazete, dergi çıkartır, televizyon çalıştırırsın. İslâm gazetesi, dergisi mâzide kalmıştır.

Pembeler kendileri için mi gazete çıkartıyorlar Türkiye nin bütünü, halkın bütünü için gazete çıkartıyorlar ve başarılı oluyorlar.

Başarılı oluyorlar dedim ama başarısız tarafları da var. Eskiden bu memlekette nüfus otuz küsur milyon iken bir milyon satan gazeteleri vardı. Şimdi nüfus ikiye katlandı, en büyük gazeteleri beş yüz bin satabiliyor.

Müslümanların parası var, hem de çok var.

Tesisleri, imkânları, fırsatları da var.

Ülkede yetmiş milyon nüfus var, potansiyel var. Haydi, buyurun günde bir milyon satacak ve etki bakımından da ağırlığı çok olacak bir gazete çıkartın... Haftada beş yüz bin satan bir haber-yorum-magazin dergisi çıkartın... Un var, yağ var, şeker var... Buyurun helvayı yapın.

Bazıları başarısızlıklarını birtakım bahane ve şikâyetlerle gizlemeye çalışıyorlar. Yazları sıcak oluyormuş, kışları soğuk... Masonlar, Dönmeler, dinsizler Müslümanlara imkân vermiyormuş... Falan filan... Artık bu gibi bahanelere kananların, inananların sayısı azalıyor. Efendi! Mason, Pembe, mülhid ilâhî yardıma mazhar değil ya. O nasıl çalışıyorsa, sen ondan daha fazla çalış. Başarmak için gereken bütün şartlara ve sebeplere tevessül et, vazifeni adam gibi yap.

Aslında bu işlerin sorumluluğu bir takım Muhteremlere aittir. Sonra da o Muhteremleri gözü kapalı destekleyen fanatik ve bön cemaatçilere...

.

İsmail Gaspıralı Beyin Tercüman Gazetesi

Dün yayınlanan bu yazının bir sayfası eksik basılmış, onun yerine"PRATİK ESTETİK DERSLERİ" başlıklı yazının iki sayfası konulmuştur. Bu karışıklık yüzünden birinci yazıyı bugün, ikinci yazıyı yarın tekrar yayınlıyoruz. Okuyucularımızdan ve yazarımızdan af dileriz. MİLLÎ GAZETE

Evde biraz temizlik, tertip, tanzim çalışmaları yapıyorum. Kitap, dergi, evrak yığınları içinde tarihî "TERCÜMAN" gazetesinin 16 Nisan 1895 (3 Zilkade 1312) tarihli nüshasını buldum. Başlığının altında "Siyaset ve politikaya ve maarif ve edebiyata müteallik haftalık millî gazetedir."yazıyor. Naşir ve muharriri İsmail Gasprinski. Biz bu zata İsmail Gaspıralı Bey diyoruz. Tercüman küçük boyda bir gazete ancak ünü, hizmeti, değeri çok büyük...

Rus Çarlığının işgali altında bulunan Kırım ın merkezi Bahçesaray da yayınlanmış. Başlığının yanında şu satırlar okunuyor: "Mahall-i idaresi Bahçesaray da öz hanemizdedir. Rusya da havadisnamenin (gazetenin) yıllık bedeli 3, altı aylık 2 kağıt rubledir. Vilayat-ı Osmaniyye için posta ücreti beraber senelik bedeli 4, altı aylık 2 kuruştur. Türkiye de müşteri olacaklar, İstanbul da köprübaşında Adalar iskelesinde kitapçı Diyarbekirli Yusuf Efendiye müracaat buyurmalıdır..."

Tercüman ın Türkçesi hakkında da bir fikir vermek üzere birinci sayfadaki "İş Mektepleri" başlıklı kısımdan bir paragrafı aynen yazıyorum:

"Rusya ahalisini iş ve kâr ve kisb cihetlerinde ilerletmek, hoş hal ve rahat etmek hükümet-i âliyemizin muradı olup, bu hususta gerek olan tedabir fikr ve mülahaza olunmaktadır. Bu cümleden olarak sanayii, ziraat ve ticaret yani her türlü iş mektepleri açılmasına büyük dikkat ve himmet olunuyor."

Bizim Türkiye Türkçesine çok yakın, anlaşılabilir bir dil.

Gaspıralı İsmail Bey, Müslümanlık ve Türklük için çalışmış, son derece idealist, namuslu, feragatli, fedakâr, azimli bir şahsiyettir. Yazık ki, bugünkü Türkiye de ve Türklük âleminde artık Gaspıralı İsmail Bey gibi bir gazeteci yok.

İsmail Bey, hem Müslüman hem de Türkçüdür. Onun Türkçülüğü, Türk kavmine ve kültürüne mensup olan Müslümanların yücelmesine, selamete kavuşmasına yöneliktir. İsmail Bey in Türkçülüğüyle Moiz Kohen Tekin Alp in Tükçülüğü birbirine tamamen zıt iki Türkçülüktür. İsmail Bey Müslümandır, İslâm a candan bağlıdır, milliyetçiliğinin dine aykırı, dinle uzlaşmaz hiçbir tarafı yoktur. Moiz Kohen Tekin Alp öyle değildir. Yahudi dir ve İslâm a korkunç bir kin ve husumet beslemektedir. Kitaplarından birinde "Kahrolsun Şeriat" başlıklı bir bölüm bulunmaktadır.

Tercüman gazetesi az sayfalı, ufak boyutlu bir yayın organıdır. Cirmi küçüktür ama kıymeti ve tesiri büyüktür. Çünkü sahibi ve muharriri Gaspıralı İsmail Bey, gerçekten münevver (nurlu, aydınlanmış) bir kimsedir. Bu zat, İslâm a ve Türklüğe maddi menfaat elde etmek, külah kapmak, makam ve mevki ele geçirmek için hizmet etmemiştir. İdealisttir, ihlâslıdır, namusludur, şereflidir, fedakardır, feragat sahibidir.

Bugün, Türkiye de dahil olmak üzere dünya Müslümanlarının büyük ve temel problemlerinden biri medya sahasındaki gerilikleri, güçsüzlükleri, vasıfsızlıkları, beceriksizlikleridir. Birkaç seneden beri Arap alemindekiEl-Cezire televizyonu gerçekten büyük bir başarı kazandı, takdir ve tebrik ediyoruz. Ancak, bir buçuk milyar nüfusa sahip olan Müslümanların dünya çapında gazeteleri yoktur.

Fransa da beş yüz bin ile bir milyon arasında Yahudi yaşamaktadır, bunlar Fransa ya damgalarını vurmuşlardır. Fransa nın bütün temel müesseselerine hakim olmuşlardır, medyada büyük ağırlıkları vardır. Aynı Fransa da beş milyon Müslüman yaşamaktadır, medyada hemen hemen hiçbir ağırlıkları yoktur. Kendilerine mahsus birkaç dergileri vardır, birkaç internet siteleri... Vasıflı, güçlü, üstün olsaydılar, büyük gazeteler, büyük dergiler çıkartabilirlerdi.

İngiltere de de durum aynıdır. Orada da en az beş milyon Müslüman yaşamaktadır, kelle sayısı bakımından çokturlar ama ağırlıkları yoktur.

Türkiye ye bakalım. Yazılı medya sahasında bir türlü öne geçemiyoruz, birinci biz olamıyoruz.

Eskiden yoktu, şimdi hayli yüksek tirajlı gazetelerimiz var. Lakin sadece tirajla iş bitmiyor, tirajın yanında tesir (etki) de gerekiyor. İşte bizde bu yok.

Otuz sekiz buçuk milyonluk Polonya da haftada yedi yüz seksen bin basan "Nie" dergisi var. Bizim en büyük dergimiz yirmi beş bin satabiliyor.

Türkiye deki medya üstünlüğü maalesef Pembelerdedir. Onlar nüfus bakımından çoğunluğu teşkil etmiyor fakat keyfiyet ve ağırlık bakımından birinciler.

Bizim Hacı Beylerimiz, İslâmcılarımız, dindar geçinenlerimiz elli yıldan beri doktor yetiştirdiler, mühendis yetiştirdiler, yüz binlerce hafız yetiştirdiler, hacı hoca yetiştirdiler... Bunların yanında, dünya çapında gazeteciler, dergiciler, televizyoncular, yayıncılar yetiştirmediler. Sonunda en büyük gücü teşkil eden medya sahasında yaya kaldık.

Hâlâ da bir kıpırdanma yok.

Gönül arzu eder ki, şu anda yüzlerce Müslüman genç dünyanın en parlak üniversitelerinde iletişim ve medya yüksek tahsili yapsınlar, yüksek lisans tezleri, doktoralar hazırlansınlar. Yine yüzlerce Müslüman genç gazeteci, The Times, Le Monde ve benzeri büyük gazetelerde staj yapsınlar.

Ayda yüz elli milyon lira burs vereceksin, bu parayla iletişim fakültelerimizde talebe okutacaksın ve güçlü gazeteci yetiştireceksin. Zehî gaflet!

Yahu, iyi bir gazeteci bir milyon dolar harcayarak yetiştirilebilir. Bu bir milyon dolardan da geçim parası vermemek şartıyla. Beş yabancı dil bilecek, Osmanlıcayı edebiyatçılardan ve Türkologlardan daha iyi bilecek, tarih bilecek, felsefe bilecek, sanat kültürüne sahip olacak, siyaset bilecek, bilgelik tarafı olacak, Şeriat ve tasavvuf bilecek... On parmağında on hüner, on marifet olacak.

Müslümanlar son elli sene içinde medya sahasında bir Abdi İpekçiyetiştirebildiler mi

Hazret-i Muhterem şöyle gazete, şöyle dergi, şöyle televizyon istiyormuş... Böyle gazetecilik, medyacılık olmaz.

Şimdiye kadar çok yazdım, bir kere daha tekrarlıyorum: 2000 li yıllarda Müslüman gazetesi, Müslüman dergisi çıkartılmaz, Müslüman televizyonu kurulmaz. İddialıysan, güçlüysen, vasıflıysan, üstünsen, Türkiye nin bütünü için gazete, dergi çıkartır, televizyon çalıştırırsın. İslâm gazetesi, dergisi mâzide kalmıştır.

Pembeler kendileri için mi gazete çıkartıyorlar Türkiye nin bütünü, halkın bütünü için gazete çıkartıyorlar ve başarılı oluyorlar.

Başarılı oluyorlar dedim ama başarısız tarafları da var. Eskiden bu memlekette nüfus otuz küsur milyon iken bir milyon satan gazeteleri vardı. Şimdi nüfus ikiye katlandı, en büyük gazeteleri beş yüz bin satabiliyor.

Müslümanların parası var, hem de çok var.

Tesisleri, imkânları, fırsatları da var.

Ülkede yetmiş milyon nüfus var, potansiyel var. Haydi, buyurun günde bir milyon satacak ve etki bakımından da ağırlığı çok olacak bir gazete çıkartın... Haftada beş yüz bin satan bir haber-yorum-magazin dergisi çıkartın... Un var, yağ var, şeker var... Buyurun helvayı yapın.

Bazıları başarısızlıklarını birtakım bahane ve şikâyetlerle gizlemeye çalışıyorlar. Yazları sıcak oluyormuş, kışları soğuk... Masonlar, Dönmeler, dinsizler Müslümanlara imkân vermiyormuş... Falan filan... Artık bu gibi bahanelere kananların, inananların sayısı azalıyor. Efendi! Mason, Pembe, mülhid ilâhî yardıma mazhar değil ya. O nasıl çalışıyorsa, sen ondan daha fazla çalış. Başarmak için gereken bütün şartlara ve sebeplere tevessül et, vazifeni adam gibi yap.

Pratik Estetik Dersleri

Liselerimize (hattâ kabilse ilkokuldan itibaren) tez elden "Pratik Estetik" dersleri konulmalıdır. Pratik diyorum...Kafa karıştırıcı teorilere, felsefelere lüzum yoktur. Pratik Estetik ders kitabında her şey resimlerle, kısa ve keskin hüküm ve formüllerle anlatılmalı ve açıklanmalıdır.

Bu kitapta yapılan yeni binaların güzel olması gerektiği konusu işlenmelidir. Mimarlığın babası Romalı Vitruvius bir binanın üç özelliğini şöyle sıralıyor: Sağlam olacak, kullanışlı olacak, güzel olacak... Güzel olmayan bir bina iyi bir bina değildir. Ev, apartman, han, fabrika, depo, okul, mahkeme, resmî daire binaları mutlaka güzel olmalıdır. Yakın tarihimizde, yetmiş beş senedir şu güzelim ülkemizi çirkin, berbat, korkunç, iğrenç binalarla doldurduk. Genç nesillere bu acı gerçeği anlatmamız gerekir. Sultanahmet teki eski hapishane binası, Osmanlı nın inşa ettiği en son amme hizmeti binasıdır. Nihayet bir hapishane... Hapishane ama bir mimarlık âbidesi, bir sanat şaheseri... Bu bina artık hapishane olarak kullanılmıyor, beş yıldızlı uluslararası bir otel olarak hizmet veriyor. Bu yapıya sanat bakımından değer kazandıran husus nedir Onda milli sanatımızın şekilleri, üslubu, havası vardır. Kapısı, balkonu, çinileri, kitabesi, iç avluları, çatısı, her tarafı güzeldir.Kitabesi dedim, üzerinde "Dersaadet Cinayet Tevkifhanesi" yazılıdır.Büyük bir hattatımızın kaleminden çıkmıştır.Bendeniz bundan kırk küsur yıl önce bu hapishanede doksan dokuz gün kaldım, içini dışını iyi bilirim. Osmanlı nın ne büyük bir medeniyeti varmış ki, devlet batarken bile böyle bir bina yapabilmiş. Osmanlı mezbahalara, tren istasyonlarına, gümrük binalarına ve depolarına, okullara sanat koyabilmiştir.

İstanbul Şehremini nde karşı karşıya iki okul vardır. Biri Osmanlı zamanından kalma "Yüksek Kız Muallim Mektebi" diğeri "Şehremini Lisesi". İstanbul da yaşayanlar gitsinler, alıcı gözle iki binaya baksınlar. Aradaki farkı anlamak için mimar, şehirci, sanat uzmanı olmak gerekmez...

Bazen İstanbul civarında birkaç saatlik yolculuklar yapıyorum, yüz kilometre gidiyorum, bir tek ipe sapa gelir, bahçeli ev, villa, köşk göremiyorum. Hiç yok değil, zaman zaman binde, on binde bir güzel bir bina çıkıyor karşıma. Yetmez ki...

Birkaç hafta önce Gürcistan a küçük bir seyahat yaptım. Trabzon a kadar uçakla gittim, oradan Sarp sınır kapısına kadar otomobille... İster inanın, ister inanmayın, Trabzon dan sınıra kadar mimarlık ve şehircilik bakımından korkunç, dehşetli, berbat bir manzara gördüm. İstisnasız bütün yeni binalar çirkindi. Üstelik kara ile deniz arasına bir sahil yolu yapmışlar, sanat ve ekoloji açısından bir felaket. Öldürmüşler, batırmışlar, bitirmişler farkında da değiller. Aman ne gözel oldu, aman ne gözel oldu.

Sürmene civarında, yol kenarında eski bir konak gördük, geleneksel mimarî ve sanata uygun. Devletimiz binayı satın almış, restore ettirmiş, bir orası çok güzeldi.

"Be adam, yeni şeyler içinde hiç güzel olanı yok mu " Olsa söylerim. Ben yanılıyorsam, uluslararası çapta birkaç mimar, şehirci, sanat uzmanı bulalım. Bunlar bilirkişilik yapsınlar, ben verecekleri hükme razıyım.

Bütün Türkiye yi çirkinleştirdik, nereye gitseniz aynı manzara. Çirkin çirkin binalar, beton yığınları, ruhsuz yapılar. Edirne de böyle, Bursa da böyle... Edirne de güzel ve sanatlı olan her şey eskiden kalma; eski Osmanlı binaları, Rum evleri, Bulgar evleri, Yahudi evleri...

Sadece yapılarımız değil, sanayi ürünlerimiz, otomobillerimiz de güzel değil. Bugatti ne demiş "Güzel olmayan bir  otomobil, iyi bir otomobil değildir." Çok doğru söylemiş. 70 li, 80 li, 90 lı yıllarda yapılan otomobillerimiz ne kadar zevksizdi. Yahu, yaparken şuna biraz güzellik katsana...

Evlerimizin dekorasyonu, lokantalarımız, kahvelerimiz, pastanelerimiz, çarşılarımız, pazarlarımız da güzel değil.

Adam zengin, lüks bir lokanta açacak. Dekorasyon için yüz milyarlar harcıyor; yerler granit, duvarlar lambri, her yer lüks ve pahalı malzemeden. Pahalı fakat sanatsız avizeler, saçma sapan masalar, sandalyeler, abuk sabuk süsler... Böyle yerlerde yemek yerken hem ağlayasım, hem gülesim geliyor. Be adam, madem bu kadar para harcadın, şurayı gerçekten güzel, gerçekten sanatlı yapsana. Türkiye yirmi medeniyetin ve kültürün mirasına sahip bir ülkedir. Osmanlı mirası, ondan önce Bizans mirası, Anadolu da Selçuklu, Beylikler mirası...

Birtakım lüks lokantaların, pastanelerin, toplantı yerlerinin zeminleri öyle abuk sabuk granit taşıyla kaplanmamalı. Zevki olan, sanattan anlayan terra cota zemin yapar. Böylesi daha estetik, daha sanatlı, daha kıymetli, daha güzel olur.

Şu İstanbul da bir tek geleneksel kahvehane veya kıraathane bulamazsınız. Böyle yerlerin eski gravürlerine bakarak fikir edinebiliyoruz. Yüksekçe bir yerde deniz gören bir mekân... Ortada bir havuz (abuk sabuk bir havuz değil, Osmanlı havuzu!..), tavanda nefis ahşap bir göbek, eski zaman fanusları, kandilleri, lambaları, kenarlarda peykeler, bir köşede kahve ve çay ocağı, peştamallı garsonlar, duvarlarda Venedik aynaları, hüsn-i hat levhaları, millî ve geleneksel sanat eserleri, birkaç yağlı boya tablo... Mesela Barbaros Hayrettin Paşa nın portresi, Mesudiye zırhlısının resmi, Çanakkale Savaşı na ait bir resim. Büyücek bir levhada celî sülüsle:

"Şeb-i yeldayı müneccimle muvakkıt ne bilür,

Mübtela-yı gama sorkim geceler kaç saat..."

Haydi, böyle bir Osmanlı kahvesi açtık. Peki, buraya gelip çay, kahve içecek, sohbet edecek kaliteli müşterileri nereden bulacağız

Sohbetlerin kalitesi kalmadı, sohbet âdâbı da yok. Günlük ıvır zıvır konuşmalar, incir çekirdeğini doldurmaz konular. Edebiyat yok, tarih yok, sanat yok,  tasavvuf yok, kibarlık yok. Ha ha ha... ho ho ho... hi hi hi... Politika dedikodularının en âdisi... Gazete haberlerinin en fasa fisosu... Olup bitenlerin en değersizi...

1960 larda Beyazıt taki Marmara Kıraathanesi ne giderdim. Kimler gelmezdi ki, Profesör Mükrimin Halil, Doçent Nuri Karahöyüklü, daha sonra Profesör olan Erol Güngör, Ziya Nur, Şeyh Muzaffer Ozak... Saymakla bitmez. Şimdi Türkiye de böyle bir kıraathane ve böyle adamlar bulamazsınız. Eskiden, eski ayları kırpıp yıldız yaparlarmış, sonra yıldızları kırpıp şihap (göktaşı) yapmışlar...

Şimdi hatırıma geldi, Marmara Kıraathanesine Doktor Abdullah Öztemiz Bey de gelir, aruzla yazdığı nefis hicviyeleri okurdu.

Konuyu dağıttım, biz yine sadede gelelim. Okullarda öğrencilere resimlerle güzel binalar, çirkin binalar; güzel şehirler, çirkin şehirler; güzel peyzaj, çirkin peyzaj; güzel kıyafet, çirkin kıyafet; güzel otomobil, çirkin otomobil; güzel salon (misafir odası), çirkin salon... ve daha bunlara benzer birçok konu, saçma sapan anlaşılmaz teoriler şeklinde değil, çok açık şekilde gösterilmelidir. Belki anlayan çıkar...

Bu memleketi kimler bu kadar çirkinleştirdi Netameli bir soru, bana sorarsanız Pembeler derim. Profesör Yalçın Küçük Beyefendi de aynı fikirdedir. Kasıtlı olarak, isteyerek çirkinleştirmişlerdir.

Vaktiyle mimar ve şehirci, üstad Turgut Cansever Bey e sormuştum "İstanbul nasıl düzelir " diye, acı bir tebessümle "Büyük bir zelzeleden sonra" cevabını vermişti.

Ülkeyi çirkinleştirmek yolunda trilyonlarca dolar harcadık. Rize nin, Trabzon un dağlarına beş katlı iğrenç beton binalar yapmışlar. İnşaat malzemesini oralara nasıl çıkartmışlar Nerede eski Rize, eski Trabzon evleri, nerede yeni binalar

Kılık kıyafetlerimiz de tam bir rezalet. Hele şimdi yaz, kadınlarımız bir türlü, erkeklerimiz bir türlü. Açıklarımız bir türlü, kapalılarımız bir türlü. Tesettür modası diye bir şey çıkartmışlar, pembenin, mavinin, eflatunun en cırtlağı, en çirkini...

Tarihi bir ilçemize uyduruk palmiye ağaçları dikmişler, geceleyin ışıkları bir yanıyor, bir sönüyor... Ya Rabbi, ne günlere kaldık!..

Sen millî kimliği inkâr edersen, tarihî devamlılığı kopartırsan, geleneksel kültüre sırt çevirirsen, millî olan her şeye düşmanlık edersen, bütün güzelliklerin kaynağı olan İslâm ı düşman, tehlike ve tehdit olarak görürsen, işte böyle çirkinlikler, kötülükler, bayağılıklar gayyasına düşersin.

.

İsrail Elçisinin Beyanları

İSRAİL in Ankara Büyükelçisi Hürriyet gazetesine (19 Ağustos) beyanat vermiş. Yazının tamamını okumadım, birinci sayfadaki üç başlık altını okudum. Birincisinde şöyle diyor:

"KÜRT DEVLETİ OLMAZ. Sizi temin ederim ki, İsrail, Kuzey Irak ta Türkiye nin çıkarlarına aykırı hareket etmemektedir. Biz, Kuzeyde Kürt devleti kurulmasına karşıyız."

Acaba öyle mi İsrail elli yıldan beri Kürt meselesini incelemekte, planlamakta ve kurcalamaktadır. Kürt milliyetçilik hareketini Yahudiler sahneye koymuşlardır. (Türkçü (!) Moiz Kohen, nâm-ı diğer Tekin Alp i hatırdan çıkartmayalım...) Politikacılar ve diplomatlar bazen gerçeklere taban tabana zıt şeyler söyleyebilirler.

"SÖZDE SOYKIRIM. Sözde Ermeni Soykırımı ile Yahudi soykırımı arasında benzerlikler kurulması yanlış. Yahudi soykırımı, bir milleti dünya yüzünden kaldırmak üzere verilen siyasî bir karardı."

Birinci Dünya Savaşı nda Yahudiler gönüllü toplayıp, İngiliz ordusunun saflarında Türkiye ye karşı savaşmışlardır. Bunlara "Siyonist Lejyonlar" adı verilmişti. Gelibolu da ve Filistin cephesinde... Tarihte kendilerine en fazla iyilik eden bir devlete ve millete karşı minnet ve teşekkür borçlarını bu şekilde ödemişlerdi. Hitler in Yahudi soykırımı meselesine gelince:

Bu konuda planlı bir soykırım olmadığı, konuyu Siyonistlerin abarttığı, Batı dünyasındaki revizyonist tarihçiler tarafından ileri sürülmektedir. Revizyonistler şimdiye kadar hayli kitap ve ilmî makale yazmışlar ve araştırma dergileri çıkarmışlardır. Asıl soykırımı, 1945 te siyonistlerin kontrolü altındaki ABD yapmıştır. Savaş sonunda esir alınan Alman askerlerinden 1,5 milyonu (bir buçuk milyon) aç susuz, barınaksız, tıbbî tedavisiz bırakılarak kasıtlı olarak öldürülmüştür. Bu konuda bilgi almak isteyenler batılı tarihçi ve araştırıcı James Bacque nin "Other losses. An investigation into the Mass Deaths of German Prisoners at the Hands of the French and Americans After World War II. Toronto, Stoddart, 1989, xxi-248 s." kitabına müracaat edebilirler. Askerler dışında sivil Alman halkına, mültecilere de çok zulm edilmiştir. Aynı tarihçi 10 milyon civarında Alman ın savaş sonrasında öldüğünü yazıyor. Siyonistlerin ve müttefiklerinin, Alman esirlerine ve halkına tatbik ettikleri soykırım abartılmış Yahudi soykırımından daha fazladır.

Büyükelçi üçüncü olarak şunu demiş:

İKİ ELÇİNİZ VAR. İsrail, Türkiye nin AB üyeliğini destekliyor. İsrail büyükelçisi olan her yerde, Türkiye ye hizmet eden iki büyükelçi vardır: Türk ve İsrail Büyükelçisi...

Doğrusu bu cümleler üzerinde derin derin düşünülmesi gerekir. Eskilerin bir sözü var: "Allah söyletti... İntak-ı Hakk..." Evet Büyükelçi doğru söylüyor. Türkiye nin her yerde iki büyükelçisi var. Türkiye Büyükelçisi ve İsrail Büyükelçisi... Meşhur Pembe romancı  bundan beş-altı yıl önce New York ta ne demişti "Biz Yahudiler yirminci yüzyılda iki devlet kurduk..." Şu anda Türkiye, dış politika konusunda tamamen İsrail in dümen suyuna girmiş vaziyettedir. İsrail devleti yüzölçümü ve nüfus bakımından küçüktür. Ama kocaman Türkiye yi parmağında çevirmektedir. Borç batağındaki Türkiye faiz ödeyemez hale düşmüşken, milyarlarca dolarını uçak tamiri, tank tamiri, gibi bahanelerle İsrail e göndermektedir. Hem İsrail deyip geçmeyelim. Bu cirmi küçük devlet, dünyanın sayılı nükleer güçlerindendir. İki yüz kadar nükleer bombaya ve füzeye sahip olduğu iddia ediliyor.

*

Halide Edip Adıvar ın "Türkiye de Şark, Garp, Amerikan Tesirleri" adlı kitabını duymuşsunuzdur. Ciddî bir araştırmacı çıksa ve "Türkiye de Yahudi Tesiri" adında ilmî bir kitap yazsa ne iyi olur.

Böyle bir kitapta ne gibi konular incelenmeli, ne gibi bölümler bulunmalıdır

(1) 16 ncı asırda İstanbul da Müslüman ve Yahudi lobisi... Müslüman lobisini temsil eden Sadrazam Sokollu  Mehmed Paşa, Yahudiliği temsil eden Yasef Nassi. Nassi, Müslümanlığı  (Yalancıktan da olsa) kabul etmiş olsaydı, sadrazam olabilecekti.

(2) Fatih Sultan Mehmed Han ın Roma yı fethe giderken, Gebze de sözde Yahudilikten dönme tabib Yakup Paşa (Maestro Iacobo) tarafından zehirlenerek şehid edilmesi.

(3) Tanzimat tan bu yana yenilik, ihtilal, darbe, değişim, batılılaşma hareketlerinde Yahudilerin (Açık ve Gizli Yahudiler) rolü.

(4) Sultan İkinci Abdülhamid in tahttan indirilmesinde Yahudilerin rolü.

(5) Lozan anlaşmasının arka planı. Başhaham Hayim Nahum un kulisleri, diplomasi mekiği hareketleri. Lozan ın gizli protokolları.

(6) Rusya daki Bolşevik hareketinin planlayıcılarının yüzde doksanının Yahudi olması gibi Türkiye deki yenilik hareketlerinin aktörlerinin yüzde doksanının Yahudi veya Gizli Yahudi olması.

(7) Yahudiler ve Türk milliyetçiliği, Türkçülük hareketi. Moiz Kohen Tekin Alp ve diğerleri. Tekin Alp in bir kitabında "Kahrolsun Şeriat!" diye haykırması.

(8) Türkiye yi İslâm dan uzaklaştırma cereyanında ve aksiyonunda Yahudilerin rolü.

(9) ABD de yayınlanan haftalık The Forward adlı Yahudi gazetesinde Türkiye ile ilgili çok önemli haberlerin, ifşaatın listesi ve tahlili.

(10) Kürt milliyetçiliğinde Yahudilerin öncülük yapması, ideoloji ve doktrini hazırlanması. Müslüman görünen, aslında Yahudi kökenli olan Kürt milliyetçilerinin listesi.

Ve saire ve saire...

*

Sırası gelmişken İsrail devletinin bazı özelliklerini de saymak istiyorum:

BİR: İsrail bir din devletidir. Kesinlikle laik değildir. Halkın ancak yüzde onu veya on beşi dindardır ama geri kalanlar da, ateist olsalar bile Musevî şeriatına uymak zorundadır.

İKİ: İsrail, kendi millî İbranî yazısını değiştirmemiş, bizim gibi Latin-Grek yazısını kabul edip, eski yazısını yasaklamamıştır.

ÜÇ: İsrail de hafta tatili, Musevî dininin kutsal günü olan cumartesidir.

DÖRT: İsrail de, dindar Yahudilerin yaşadığı bölgelere sefer yapan otobüslerde erkeklerle kadınların yerleri ayrıdır.

BEŞ: İsrail de evlenme boşanma işleri Hahambaşılıklara ve hahamlara bırakılmıştır. Orada medenî ve laik nikah kıyılmaz.

ALTI: İsrail dine dayalı bir devlet, ülke ve halk gibi görünür ama Musevilik dinine ve şeriatına aykırı ne kadar ağır, büyük, çirkin günah varsa hepsi de işlenir. Dindar ve ortodoks Yahudiler bu durumdan son derece şikayetçidir.

YEDİ: Eskiden İsrail de domuz beslemek yasaktı. Rusya dan gelen Yahudiler yasağı deldiler.

SEKİZ: Seks bakımından bu ülke eski Sodom ve Gomore ye taş çıkartacak bir bozukluk içindedir.

Hürriyet gazetesi Türkiye halkına İsrail i sevimli, sempatik, dost olarak göstermek istiyor. Acaba gerçekler böyle midir

Ne Kadar Dindar Olabiliriz

BİR Farmasonun radikal, kökten, yüzde yüz Mason olmasına kimse karışmaz. Öyle ya, hürriyet var, adam ne kadar Mason olacağını bize mi soracak. Canı isterse ılımlı Mason olur, canı isterse tavizsiz (ödünsüz) Mason olur.

Sabataycılara da kimse karışmaz. Bu cemaate mensup birisi radikal Sabataycı ise bu onun bileceği bir iştir. Türk ve Müslüman isminden başka bir de Yahudi ismi vardır. Cumartesi günleri, canı isterse İstanbul daki ve başka yerlerdeki gizli sinagoglara giderek kendine göre ibadet eder. Öyle ya hürriyet var, kim karışabilir ona.

Ateistin ılımlı veya radikal olmasına da karışılmaz.

Lakin iş Müslümana gelince durum değişir. Müslümanın dindar, koyu, tâvizsiz olması kötüdür. Derin birileri ona "Müslüman olmana, Müslümanlığına bir itirazımız yok ama bizim istediğimiz kadar Müslüman olabilirsin, daha ileriye gidemezsin..." derler. Bunu açıkça söylemezler ama yaptıkları, siyasetleri bunu gösteriyor.

Bugün Türkiye de öyle kurumlar vardır ki, onun mensupları beş vakit namaz kılamazlar. Kılarlarsa, isimleri şüpheliler listesine yazılır ve bir punduna getirilip işten atılır.

Yine öyle memuriyetler vardır ki, oraya tayin edilecek vatandaşın karısının başının açık olması gerekir. En ehliyetlisi ve liyakatlisi o olsa bile, karısı tesettürlüyse tayin edilmez. Çünkü o laik rejim için yakın bir tehdit ve tehlike oluşturur. Kim veriyor bu hükmü Pembeler Pembeler Pembeler...

.

Tesettür Konusunda Vazifelerimiz

Sorumlu ve vazifeli olan Müslümanlar,  tesettür konusunda üzerlerine düşen faaliyet ve hizmetleri yapıyorlar mı Konumuz ve sorumuz bugün budur.

Önce sorumlu ve vazifeli olan Müslümanlar kimlerdir, hangi teşkilatlardır, onları bilelim:

1. Din hocaları. Gelenekçi usülle yetişmiş, İslâm dünyasında okumuş icazetli hocalar.

2. Sünnî ilahiyatçılar. Reformcu, oryantalist zihniyetli ilahiyatçılardan hayır gelmez.

3. Tarikatçiler, şeyhler, sünnî tasavvuf erbabı.

4. Müslüman gazeteciler, dergiciler, medyacılar.

5. Müslüman kitapçılar, yayınevi sahipleri.

6. Müslüman fikir adamları, yazarlar.

7. Diyanet İşleri Başkanlığı.

8. Diğer cemaatler yani "Özel Diyanetler".

9. İslâmî vakıflar, dernekler, sivil kuruluşlar.

10. (Varsa) Müslüman aydınlar.

11. Müslüman politikacılar.

Sorumluları öğrendikten sonra, tesettür konusunda yapılması gereken hizmetler, faaliyetler, vazifeler nelerdir, onlara da bir göz atalım:

(Bir) Tesettürün kesin bir İslâmî farz olduğu, bunun Kur ân la, Sünnetle, İcma-i ümmetle sabit olduğu. Bu farzın Kıyamet e kadar geçerli olacağı. Bunda kimsenin değişiklik ve reform yapamayacağı.

(İki) Tesettürü inkar edenin dinden çıkacağı.

(Üç) Müslüman kadın ve kızların tesettüre uymaları için, onların anlayacağı, tesiri altında kalacağı uygun telkinat, nasihat ve propaganda yapılması. (Kırıcı, nefret ettirici, menfi tepkiye sebep olacak öğüt, propaganda ve telkinlerden kaçınılması.)

(Dört) Tesettürün dinî ve imanî bir konu olduğu, "Siyasal İslâm" ile ilgili bir konu olmadığı.

(Beş) Tesettürün sadece İslâm dinine mahsus olmadığı, bütün dinlerde ve medeniyetlerde bulunduğu, başörtüsünün evrensel olduğu.

(Altı) Tesettürün farz olduğunu kabul etmekle birlikte ona riayet etmeyen bir kadının günahkar bir Müslüman olacağı ancak bu farzı inkar ederse, "İslâm da böyle bir şey yoktur. Ben böyle bir şeyi kabul etmiyorum..." derse dinden çıkacağı.

(Yedi) Tesettürün gerilik olmadığı, aksine medeniyet olduğu.

(Sekiz) Vahşi kavimlerin çıplak gezdiği, medenî insanların tesettüre riayet ettiği.

(Dokuz) Tesettürün gayesinin fuhşu, azgınlığı, seks kışkırtıcılığını, ahlaksızlığı, teşhirciliği önlemek olduğu. Seksî kıyafet bir kadın veya kızın, başını örtmüş de olsa, tesettürlü sayılamayacağını.

(On) Tesettürün, başını örttükten sonra canının istediği herşeyi giyebileceği ve her şeyi yapabileceği manasına gelmediği.

(On bir) Tesettürle ilgili milyonlarca faydalı, değerli, etkili, güçlü (sıfatlara dikkat) broşür ve kitap yayınlanması.

(On iki) Müslüman kadın ve kızların kıyafetlerinin, açık kadınlarınkinden üstün olması için ciddî müesseseler kurulması.

On üç) Tesettür kıyafetinin paradan başka birşey düşünmeyen bir takım bezirgân zihniyetli kimse ve ticarethanelerin kâr aleti haline getirilmemesi.

(On dört) Şehevî, seksî, dikkat çekici olmamak şartıyla yüksek ve temsilci Müslüman kadın ve kızlarının çok zarif, çok kibar, sade fakat asil kıyafetlere, renklere, çizgilere bürünmeleri.

(On beş) Tesettürde dikkat çekici ve bayağı cırtlak pembelerden, cırtlak kırmızılardan, cırtlak yeşil ve mavilerden, acı ve cırtlak sarılardan kaçınılması.

(On altı) Parlak ve cırtlak olmayan mat ve sade renklerin tercih edilmesi.

(On yedi) Gerekiyorsa (Bu konu tartışılmalı, müzakere edilmelidir) başta Paris giyim-kuşam evlerinden olmak üzere dünyanın büyük müesseselerinden tesettür kıyafetleri konusunda yardım alınmalı, onlarla işbirliği yapılmalı.

(On sekiz) Kur ân-ı Kerim deki, Peygamberin Sünnet indeki, fıkıh kitaplarındaki tesettürle ilgili, ayetlerin, hadîslerin, hükümlerin çok düzgün ve vasıflı kitaplar halinde yayınlanması.

(On dokuz) Hiç olmazsa bir kısım tesettürlü Müslüman kadın ve kızların açık hanımlardan daha zarif, daha sanatlı giyinmiş, daha üstün bir zarfa bürünmüş olmalarının sağlanması.

(Yirmi) Tesettür konusunda yapılması gereken ve yapılabilecek olan her faaliyetin, her hizmetin planlı ve programlı bir şekilde hakkıyla ifa edilmesi.

Yukarıda saydığım hizmetler yapılabilir mi Elbette yapılabilir. Mevcut düzen (Derin Devlet) bunlara birtakım sınırlar koymuştur. Mesela RTÜK, televizyonlarda çarşaf propagandasını önleyici yasaklar getirmiştir. Bunlara uymayan tv kanallarına ceza verilmekte, hattâ kapatılmaktadır. Ancak tesettür konusundaki engeller, yasaklar, kösteklemeler genel değildir. Bu konuda nereden baksanız yüzde seksen hürriyet ve serbestlik vardır. Lakin Müslümanların başını çeken kodaman şahıslar ve kurumlar bu hürriyeti fırsat bilerek, vazifelerini ve hizmetlerini yapmıyorlar.

"Başörtüsü serbest bırakılsın!" diye kurukuruya bağırmakla hizmet edilmiş olmaz, vazife yapılmış olmaz.

Bu ülkede her yıl, dindar Müslümanlardan dinî hizmetler için milyarlarca dolar yardım parası toplanıyor. Bu paraların bir kısmı ile tesettür hizmetleri yapılmalıdır. Maalesef ne bu konuda, ne de diğer önemli ve zarurî İslâmî konularda gereken hizmetler yapılıyor.

Müslümanları otuz-kırk sene "Ayasofya açılsın!.. Başörtüsü serbest bırakılsın!.." diye bağırttılar. Ne Ayasofya açıldı, ne de başörtüsü serbest bırakıldı. Halk bağırırken birileri malı götürdü!..

Şimdi yaz aylarındayız, bir pazar günü Sultanahmet meydanına, Eyüp Sultan a gidiniz ve halkın kılık kıyafetlerine bir bakınız. Açığı da berbat, tesettürlüsü de berbat. Birkaç istisnaî güzel ve râbıtalı kıyafet kaideyi bozmaz.

Müslüman kesimde alay alay, tümen tümen Hacı Hoca, Alim Şeyh, Üstad Ağabey, Mürşid, muharrir, vaiz nâsih, çokbilmiş var. Bunların tesettür konusunda vazifeleri yok mudur Bu zatlar niçin susuyorlar, niçin vazifelerini yapmıyorlar

İş o hadde vardı ki, başı örtülü göbeği açık tazeler bile görüldü. Bunları ikaz etmek, uyarmak gerekmez mi

Köyden şehre gelip yerleşen taşralı, kırsal kesim mensubu kadın ve kızlarımıza, tesettür konusunda bir yol göstermek gerekmez mi Bu konuda kimler rehberlik edecektir

Resmî Diyanet ten bir şey beklemiyorum. O tenbihlidir. Kalp temizliği veya vergilerini tam ödemek hususunda hutbe okutabilir ama "Tesettür farzdır, ey Müslüman kadın ve kızlar örtünün..." diye bir hutbe okutamaz.

Diyanet vazifesini yapmıyorsa, yapamıyorsa bu işi diğer Müslüman kurumların üzerlerine almaları gerekir.

Maalesef İslâmî kesimde korkunç bir gevşeklik, rahatlık, nemelazımcılık, ben karışmam, "Bizim başka işlerimiz ve hizmetlerimiz var, buna karışamayız..." zihniyeti hakim.

Şu husus unutulmasın ki, tesettür konusunda çalışmak bir "Emr-i mâruf ve nehy-i münker" vazifesidir, farzdır. Bu farz büsbütün terk edilirse azab gelir, felaket gelir.

.

Tapu Senetlerimizi Yırttık

Geçmiş asırlarda Rumeli de nice ülkeler ve vilayetler kaybettik. Haçlılar buraları alınca Osmanlı-İslâm mimarlık eserlerini; camileri, medreseleri, tekkeleri, türbeleri tahrip ettiler, Müslüman mezarlıklarını düzlediler. Oralardaki İslâmi mimarlık ve kültür mirasını silmeye çalıştılar. Öyle yerler var ki; yüzlerce camiden bir iki tanesi ayakta kalmıştır.

Maalesef yakın tarihimizde bir takım Gizli ve Derin güçler Türkiye de de aynı siyaseti takip ettiler. Maziye (geçmişe) ait her şeyi yok etmek, silmek, ortadan kaldırmak...

Önce mezarlıklardan başlayalım: Kars tan Edirne ye, Sinop tan Mersin e kadar tarihî ecdat (atalar) mezarlıkları düzlendi, yok edildi. Arsalar kapanın elinde kaldı. Bazısı park, çocuk bahçesi yapıldı, bazısı yerleşime, yapılaşmaya açıldı.

Tahribat en fazla İstanbul da oldu. Mahalle aralarında eski küçük tarihî mezarlıklar vardı. Bunlar bitirildi. Bu İslâm mezarlığı kıyımından Eyüp Sultan ve Karacaahmet mezarlıkları da paylarını aldı. Tarih bakımından kıymeti olan eski mezarlar hoyratça kaldırıldı. Taşları kırıldı, yok edildi. Yerlerine yeni cenazeler gömüldü. Bu modern/asri mezarlar eskileri kadar sanatlı, zarif, güzel değildi. Osmanlı atalarımız kabristanlara, mezarlara bile hüzünlü bir sanat verebilmişlerdir. Yenilerde bu yok. 1960 lı yıllarda merhum üstad Necip Fazıl beyle gazeteci Rahmetli Doğan Nail in cenazesinde bulunmuştum. Camiden sonra kabristana kadar gitmiştik. Hangi mezarlıktı hatırlamıyorum, Üstad yeni kabirleri görünce hayret ve dehşet içinde kalmış ve "Burasını maşatlığa çevirmişler!" demişti.

Evet Türkiye mizde irili ufaklı binlerce İslâm kabristanı yok edilmiştir ama İstanbul daki bir tek mezarlığa dokunulmamıştır. Burası, Üsküdar Bülbülderesi ndeki Dönmeler/Avdetîler mezarlığıdır. Hani şu dıştan Türk ve Müslüman görünen, gerçekte ise Gizli Yahudi olan taifenin ölülerini gömdüğü yer. Buraya niçin dokulmamıştı acaba

İkinci olarak ülkemizde korkunç bir cami, mescid, tekke kıyımı oldu. Bazıları bunu inkar edecekler, gözlerimizin içine baka baka "Hayır, yalan söylüyorsun! Böyle bir şey olmamıştır. İftira ediyorsun... Hiçbir camiye dokunulmamıştır..." diyeceklerdir. Asıl onlar yalan söylüyor. Bir tek ilçeyle ilgili bir rakam vereyim: İstanbul un Eminönü ilçesinde şu anda 120 küsur tarihi caminin ismi vardır, cismi yoktur. Maalesef bunlar satılmış, yok edilmiştir. 1960 lı yıllarda Cağaloğlu ndaki meşhur Şeref Efendi sokağına bağlanan Selvili Mescid sokağı ndaki Selvili Mescid in duvarlarının balyozlarla yıkıldığını gözlerimle görmüş bulunuyorum. Hattâ bu konuda zamanın başbakanı Süleyman Demirel Bey e bir telgraf çekmiştim. Eminönü nde yok edilen 120 küsur caminin listesini öğrenmek isteyenler İstanbul veya Eminönü Müftülü ne müracaat edebilirler.

Yakın tarihimizde vatan sathında on binlerce cami, mescid, tekke binası yok edilmiştir. Eskiden tekkeler cami vazifesi de görüyordu. Onların da mihrabı  vardı, namaz kılınıyordu.

Edirne Valiliği bundan birkaç yıl önce bir kitap yayınladı, bunda yakın tarihimizde bu vilayet merkezimizde satılan, binaları yıkılan 300 küsur caminin, tekkenin isimlerinin listesi yer alıyor. Kitabı devlet yayınlamış (Eser yanımda olmadığından bibliyografik künyesini veremiyorum. Bu konuda daha önce de yazmıştım...)

Vatanımızdaki camiler, mescitler, tekkeler sadece birer bina mıdır Hayır, onlar bu toprakların bize ait olduğunu gösteren mimarî tapu senetleridir. Onları yıkarsanız vatanın tapu senedini yırtmış olursunuz.

Sırada taşmektepler, medreseler, imarethaneler, eski mahkeme binaları var. Onların da binlercesi yok edilmiştir.

Nice çeşme yok edilmiştir.

Ben görmedim, bir görenden duydum. Merhum Muallim Cevdet Bey şahsına ait "Hadikü l-Cevâmi" kitabının kenarına, 30 lu yıllarda İstanbul da vali ve belediye başkanı olan (o tarihlerde bu şehrimizde vali ve belediye başkanı aynı kişi olurdu ve bu kişiyi hükümet tayin ederdi) bir zatın, üzerlerinde kutsal yazılar bulunan eski tarihî mezar taşlarını lağım kapağı olarak kullandırttığını yazmış.

Ülkemiz topraklarının büyük kısmı vakfedilmiş araziydi. Hayırsever atalarımız yüz binlerce binayı vakfetmişlerdir. Bunların büyük kısmı yakın tarihimizde satılmış, kapanın, elinde kalmıştır. Vakit geçiyor... Birkaç güçlü, azimli, vicdanlı tarihçimizin "Yakın Tarihte Türkiye de Vakıf Malları Kıyımı veya Yağması" adıyla kitaplar yazmaları gerekiyor.

Ülkemizin tapu senedi mahiyetindeki eski mimarlık eserleri camiler, medreseler, tekkeler yok edilirken; bir yandan da vatan sathı bir çirkinlikler sergisi haline getirildi. Milli mimarlık terk edildi; çirkin, ruhsuz, şahsiyetsiz, sevimsiz beton yapılar her yeri istila etti. Bir Japon mimarlığı var ama artık bir Türk mimarlığı yok. Anadolu nun bir şehrine bir okul binası yapılıyor. Aman ne bina ne bina!.. Norveç mimarisi desen değil, Venezüela mimarisi desen değil, Kenya mimarisi de değil... Aman ya Rabbi ne çirkin, ne gudubet bina! Burada birkaç sene okuyan vatan çocukları, sırf binanın çirkinliği, ruhsuzluğu, şahsiyetsizliği yüzünden dengelerini yitirebilir, yabancılaşır, köksüz hale gelir. Be adamlar burası Türkiye dir. Türkiye nin çok köklü bir mimarlık mirası vardır. Size, eskiyi aynen taklit edin demiyoruz. Ancak yeni yapılan binaların bir estetik boyutu olması gerekmez mi Yeni binalara niçin estetik veremiyorsunuz Geçmiş kötüymüş... Peki, siz ne yapıyorsunuz En kötüsünü, en çirkinini, en berbatını yapıyorsunuz. Geçmiş sizin iddia ettiğiniz gibi kötü değildir. Divriği deki Ulucami gibi sanatlı, kalıcı, bütün dünyanın hayran olduğu bir yapı dikmeye gücünüz yetiyor mu

*

Aziz dostum sanat tarihçisi Süleyman Faruk Göncüoğlu beyin bu yıl "Tarihte Hasköy - Hasköy, Sütlüce ve Halıcıoğlu Monografisi" ismiyle büyük boy resimli, belgeli bir kitabı yayınlandı (Sinpaş Yapı Endüstrisi yayınları 262 s. İstanbul). Bakınız bu kitabın 90 ıncı sayfasında tarihî Karaağaç Mescidi ile ilgili bir cümle: "... Günümüze, temel kalıntılarının bir kısmının ulaşmasına rağmen, arsanın Belediye tarafından satılması üzerine dozerlenerek mart 1996 tarihinde ortadan kaldırılmıştır.."

Ne acı değil mi ..

Demek ki, cami kıyımı zamanımızda da devam ediyor. Orada tarihî bir kilisenin veya sinagogun harabesi olsaydı arsasını satabilirler miydi Duvarlarını, temellerini dozerlerle yok edebilirler miydi

Asla!.. Yok etmek bir tarafa, masrafları devletimizin bütçesinden karşılanmak üzere derhal restore edilirdi.

Maalesef 1975 te veya 76 da (şimdi tam tarihini hatılamıyorum) Taksim deki tarihî İslâm mezarlığını da bizim Vakfılar idaresi buldozerlerle düzledi ve yerine han yaptı. O tarihte, BÜYÜK GAZETE de, ağır bir yazı ile bu yıkımı protesto etmiştim. Bu metni bilahare "YAKIN TARİHİMİZDE CAMİ KIYIMI" adlı kitabıma da koydum. (Bedir Yayınevi, Tel: 0212/519 36 18).

İngiltere nin meşhur Independent gazetesi 6 Ağustos 2005 tarihli nüshasının birinci sayfasına büyük bir Mekke fotoğrafı koydu, ortada Kâbe ve Harem-i Şeref görünüyor ve Mekke nin tahrip edilişi ile ilgili bir manşet attı. Bizim İstanbul u nasıl mahv ve tahrip ettiğimiz konusunda da ileride böyle bir manşet atarlarsa hiç şaşmayalım. (Independent in yayını ile ilgili müstakil bir yazı kaleme alacağım.)

.

Ticaret ve Hizet

Özel hastahane, özel okul, eczane, gazete, dergi, yayınevi gibi müesseseler ticari ve sivil kuruluşlardır. Bir miktar kâr etmezlerse yaşayamazlar. Ancak bu gibi kurumlar sırf ticarete yönelik olamazlar. Ülkeye, halka, ammeye (kamuya) hizmet etmektedirler; bu hizmetlerinİ doğru dürüst bir şekilde yapmaları gerekir.

Çok açık ve keskin konuşacağım:

Bir özel okul ki, ticaretten, para kazanmaktan başka bir şey düşünmüyor, böyle bir eğitim müessesesi zarar verir, tahrip eder.

Bir hastahane düşünün ki, onun kurucuları ve işleticilerinin dini imanı paradır, gözleri paradan başka bir şey görmemektedir, para için her haltı yiyecek bir karaktere sahiptirler, o müessese de hizmet edemez. Çünkü bu zihniyet hastahaneyi bir batakhaneye çevirir.

Devlet bu gibi müesseseleri kontrol eder. Bunlarla ilgili kanunlar vardır, bu hizmetlerin bir etiği/ahlâkı vardır.

Sahiplerinde ve kurmaylarında yeterli ahlâk, fazilet, bilgelik ve karakter yoksa basın müesseseleri de çeteleşir, mafyalaşır, devlete, ülkeye, halka zarar verir.

Müslümanlara tesettür kıyafeti hazırlayan müesseselerin de ticaret dışında birtakım idealleri, hizmetleri, vazifeleri, misyonları bulunmaktadır. Bunlar hesaba katılmaz, göz önüne alınmazsa, İslâm kadınlarının tesettürü de bozulur. İslamî tesettür kıyafetinin ticaretini yapan bir müessese, para kazanmaktan başka hiçbir şey düşünmezse, tesettür adıyla ortaya bir sürü rezalet, kepazelik, palyaçoluk, alaca bulacalık, pembelik, ciddiyetsizlik, seviyesizlik, bayağılık çıkar.

Müslümanlar özel okullar mı açıyorlar O halde aşağıda sayacağım şartlara ve sebeplere tevessül etmeleri gerekir:

1. En kaliteli, en güçlü, en başarılı, en uzman, en tecrübeli, en birikimli eğitimcileri ve idarecileri bularak hizmetleri onlara vereceklerdir. (Bu maddede saydığım sıfatlara dikkat buyurulmasını istirham ederim.)

2. Mesela özel bir lise veya kolej açtılar, bunun İngilteredeki Eton koleji gibi kaliteli ve köklü bir eğitim müessesesi olması için neler yapılması gerekiyorsa yapmaları gerekir.

3. Bir okulun binası, dershaneleri çok önemlidir. Okul binasının cephesi mimarlık bakımından çok güzel olmalıdır. Ana kapıdan girildiği vakit fevkalade güzel bir mekan görülmelidir. Dershaneler güzel döşenmelidir, hele müdür beyin odası... Böyle bir eğitim kurumunun müdürünün odası cumhurbaşkanının, başbakanın, en zengin işadamının bürosundan daha sanatlı, daha güzel döşeli, daha estetik, daha değerli olmalıdır. "Efendim, bunun için çok para lazım..." Hayır, hayır! Bunlar parayla yapılacak işler değildir. Akıl, kültür, firaset, hikmet, birikim, seviye isteyen şeylerdir,

4. Böyle bir okulun öğretmenleri toplumun en seçkin eğitimcileri arasından seçilmelidir.

5. Okutulan yabancı dil mutlaka öğretilmelidir. Zamanımızda İngilizce yaygın dil. İngilizce bilmek demek, otel resepsiyon memurları veya turistik lokantaların garsonları kadar o dili anlamak ve konuşmak değildir. Kültür kitabını okuyup anlayacak, yazabilecek, kültürel konularda sohbet edebilecek derecede bilmek gerekir.

6. Genç nesillere edebî, yazılı, zengin Türkçeyi (Osmanlıcayı) öğretmek yasaktır ama böyle bir okulda ne yapıp yapılacak, bu yasak delinecek ve öğrencilere Fuzulî divanını, manasını anlayarak okuyabilecek derecede Türkçe öğretilecektir.

7. Cahillerin gözlerini boyamak için cebir, geometri, fizik, kimya gibi fen derslerinde başarılı öğrenci yetiştirme ucuzluğuna tenezzül edilmeyecektir. Fen dersleri kültür değildir. Kültür sosyal, edebî, tarihî, sanatla ilgili konularda olur. Bunlar yoksa cebir veya geometride dünya birincisi olmasının kıymeti olmaz. Özel lisenin çocuğu elifi gördü mü mertek sanıyor, lakin bir yarışmada fizik ve kimya birincisi oldu diye bir sürü yaygara kopartılıyor, şamata yapılıyor... Bunlar faydasız ve boş şeylerdir. Bendeniz, öğrencilerine anadilini mükemmel bir şekilde okutup öğretemeyen bir liseye lise demem, "lise müsvettesi, lise karikatürü" derim.

8. Lise açacak kimseler, cemaatler, zümreler bu işi konunun dünya çapındaki uzmanlarıyla istişare etmeli, onlardan rapor almalıdır, "Parayı biz veriyoruz, lisenin nasıl olacağına da biz karar veririz..." Bu gibi düşünceler ahmakçadır.

9. Bir cemaat, bir tarikat, bir hizip, bir fırka, bir zümre elbette bir özel okul açabilir. Ancak, bu okulun ana gayesi, o cemaate veya tarikata hizmet değil, eski tabirle "Din ve Devlete hizmettir", bugünkü ifadeyle İslâm dinine ve Türkiyeye hizmettir.

10. Müslümanların açtıkları özel okulların başka okullardan farkları olması gerekir. Müslüman okulları en iyi okullar, en vasıflı okullar, en güçlü okullar, en üstün, en başarılı okullar olmalıdır. Üniversite giriş imtihanlarını öncelikle onların mezunları kazanmalıdır. O okulların eski öğrencilerini firmalar, müesseseler tercih etmelidir. Bu öğrenciler bilgileriyle, kültürleriyle, ahlâklarıyla, karakterleriyle, kişilikleriyle her yerde kendilerini belli etmeli, sevdirmeli, takdir kazanmalıdır. Hatta bizim inançlarımızı, görüşlerimizi paylaşmayanlar bile onların üstünlüklerini, faziletlerini kabul etmelidir.

Biraz da tesettür kılık kıyafetiyle uğraşan ticarî firmalardan ve müesseselerden bahsetmek istiyorum. Elbette bu işten para kazanacaklardır. Buna bir şey dediğimiz yoktur, lakin madalyonun arka tarafındaki maddelere riayet etmeleri gerekir:

1. Tesettür kıyafeti yapacağız diye pembeli, morlu, yeşilli, mavili cırtlak renklerle, saçma sapan modalar çıkartmayacaklardır.

2. Ana gaye ve hedeflerinden biri şu olacaktır: "Bizim tesettür kıyafetlerimizle toplum içine çıkacak Türkiyeli hanımlar, açık bayanlardan daha zarif, daha kibar, daha seviyeli, daha kaliteli olmalıdır.. ." Peki, bu konuda kim karar verecek Onu da söyleyeyim: Uluslararası beş giyim kuşam-moda uzmanını bilirkişi yaparız, bizim tesettür kıyafetlerimizi görürler, raporlarını verirler. Bunları üretenler tabii ki, kuzguna yavrusunun şahin görünmesi gibi "Bizim yaptığımız üstündür, biz ne yaparsak mükemmel yaparız" demektedirler. Acaba öyle mi

3. Son yıllarda ülkemizdeki tesettür kıyafetlerinde dehşetli bir bozulma, bayağılaşma, âdileşme görülmektedir. Tesettürün sanat kalitesi ve ciddiyeti, dehşetli şekilde irtifa kaybetmektedir. Şu yaz aylarında pazar günleri evimin yakınındaki Sultanahmet meydanına ve parkına çıkmaktan korkuyorum. Açık kadınlar bir türlü, kapalılar bir türlü... Haydi, açıkların bir kısmı densizce giyiniyor. Peki, o palyaço kıyafetli rüküş, sözde örtülü kadınlara ne oluyor En cırtlak, en saçma sapan, en pembe renkler... Vücudun hatlarını gösteren dar elbiseler... Tesettürlü bir kadın kalçalarını çalkalaya çalkalaya yürüyor... Yırtmaçlı etekler... Saçlarını deve hörgücü gibi topuz yapmış kadınlar (Peygamber Aleyhisselam böyleleri için, "Onlar cennetin kokusunu alamayacaklardır" buyuruyor.)... İşveler, kırıtmalar, salına salına yürümeler... Müslümanlık adına, tesettür adına böyle rezalet olur mu Müslümanlara nasihat edecek, onları uyaracak hocalar, mürşidler, şeyhler, vaizler kalmadı mı

Yazdıklarımı herkes üzerine almasın. Ben edebiyle, iffetiyle giyinen kuşanan tesettürlü hanımlara bir şey söylemiyorum. Herkese rüküş de demiyorum, tenkidlerim çok açıktır. Cesareti olan varsa, Müslüman bir kadının saçlarını deve hörgücü gibi yapıp yapamayacağını gelsin bizimle tartışsın.

İslâm büyüklerinin bir bildiri hazırlamaları ve tesettür konusundaki çarpıklıkları, sınırdan dışarı çıkmaları, çirkinlikleri halka anlatmaları, doğru dürüst tesettür konusunda yol göstermeleri gerekir. Böyle bir bildiri Müslüman gazetelerde yayınlanabilir. Bazıları ücret bile almaz...


.

Din Elden Gidince

Daha önce yazmış mıydım, hatırlamıyorum. Yirmi küsur yaşlarında bir vatandaş iş bulmak için köyden İstanbul a gelmiş. İş bulamamış. Bekâr arkadaşlarıyla birlikte kalıyor. Elde yok avuçta yok. Köydeki yaşlı annesi, karısı, çocuğu para bekliyor. Bizimki şaşırmış vaziyette. Ne yapmış biliyor musunuz Tam bir milyar liralık bir cep telefonu almış. Tabiî ki, borçla, taksitle. Peki nasıl ve nereden ödeyecek bu parayı Bilmiyor ama almış işte. Bir arkadaşı ona "Benim canım kardeşim, şu anda senin halin çok kötü. Burada işsizsin, köydeki evde anan, karın, çocuğun ağlayarak para bekliyor. Sen kalktın pahalı ve lüks bir cep telefonu aldın. Nasıl ödeyeceksin bunun borcunu .."

Arkadaşına ne cevap vermiş biliyor musunuz Gözlerindeki çakmak çakmak kin, öfke, hınç kıvılcımları olduğu halde:

Yahu ben insan değil miyim .. demiş.

Ben onun samimî arkadaşı olsaydım "Elbette insan değilsin!" derdim.

Bu akılsız, vicdansız, dengesiz vatantaşta fazla kabahat yoktur.Suçun büyüğü onu bu hale getiren uğursuz zihniyettedir.

Bu ülkede bin seneden beri, insanların ihtiraslarını, aşırılıklarını, olumsuz taraflarını frenleyen güç İslâm dini ve ahlakı idi. Yakın tarihimizde dinî inançları, dinî ahlakı, dinî yaşayış tarzını yıktılar. Yerlerine bir şey koyamadılar.

Toplumu, milleti sekülerleştirmek istediler.

Bir ölçüde sekülerleştik ama sonunda ne olduk... Şu manzaraya bakınız:

Suçlar artmış. Mahkemeler suç davalarına bakmaktan başlarını kaşıyamıyor. Polis suçlarla ve suçlularla baş edemiyor.

Ülkemiz genel bir kokuşma ile kirlenmiş vaziyette. Dünyanın en temiz ülkesi Finlandiya, biz listenin sonlarında yer alıyoruz. Kirlendik, hem de çok kirlendik.

Türkiye deki 78 etnik grubu bir arada tutan çimento İslâm idi. Bu bağı koparttık, toplum hercümerc oldu. "Kürtler aslında Türkmüş de, kışın karlar üzerinde yürürken kırt kırt diye sesler çıkartıyorlarmış. Bu yüzden onlara kürt denmiş..." Kimse bu dolmaları yutmadı. Ne oldu Kürtçülük hareketi çıktı.

Dinin baskısı ve rehberliği zayıflayınca iktisat, ticaret, iş hayatı ne oldu Vahşileşti, çılgınlaştı. Adam bono imzalıyor, zamanı gelince ödemiyor. Çek veriyor, karşılıksız çıkıyor. Yalan, dolan, hile, hud a, fitne fesat, dolandırıcılık aldı yürüdü. Herif lokantanın vitrinine "Nefis döner bulunur" diye yazmış. Girip bir porsiyon döner yiyorsunuz ki, nefis değil, berbat. En kalitesiz kıymadan yapmış, eti andıran soya unu katmış. Ticaretine yalan karıştırdığı, nefis olmadığı halde nefis dediği için kazancı haram oluyor ama onun haram maram bildiği yok. Para hırsıyla kudurmuş, gözleri dönmüş vaziyette.

Zeytinler simsiyah ve kaliteli görünsün diye kimyevî boyalarla boyuyorlarmış. Bunlarda sağlık için çok zararlı zehirler varmış. Umurunda mı Çünkü dinsizleşmiş, sekülerleşmiştir.

Bozukluk, kokuşma o raddelere vardı ki, bir kısım sözde dindarlar da çok bozuldu. İslâmcı kesimde yenmeyen halt kalmadı. İhalelere fesat karıştırmak, işlerden komisyon almak, vakıf mallarına saldırmak, emanetlere hıyanet etmek, saçı bitmedik yetimlerin hakkını yemek. Yüz milyonlarca, milyarlarca dolarlık haram, kirli, kara servetler edinmek. Neymiş efendim, "Bozuk düzenlerde bozuk işler yapılırmış..." Be mel un! Sen sakın bu fetvayı Azazil den (Şeytan dan) almış olmayasın.

Toplumda nezaket, kibarlık, büyüklere hürmet, küçüklere şefkat kalmadı. Büyük şehirlerde kapkaççılık aldı yürüdü. Bir türlü önüne yüzde yüz geçilemiyor. Bu kapkaççılık işini sadece onbeş onaltı yaşındaki serseri çocuklar yapmıyor. Arkalarında bir mafya var, onları destekleyen ve kollayanlar var. Kimler bunlar, kimler bunlar

Bina ve zina başını aldı gidiyor. Nesep güvenliği büyük ölçüde sarsıldı.

Rüşvet gırtlağa kadar.

Genel bir mafyalaşma karşısındayız.

Komşuluk hukukunun pabucu dama atıldı. Alt katta komşusu ölüyor, üsttekinin haberi yok.

Din ahlakı gidince para en büyük değer oldu, put oldu, sapıkların ve azgınların tanrısı oldu.

Din kanaati, tevâzuu, zühdü emr ediyordu. Dinin baskısı ve yönlendirmesi zayıflayınca lüks, aşırı tüketim, gösteriş, azgınlık, israf topluma hâkim oldu.

Bazıları şöyle diyebilir Müslümanların da bir kısmının bozulduğunu sen kendin yazıyorsun. O halde din, kötülüklere engel olmuyormuş. Hayır efendim hayır!... O bozulanlar iyi, vasıflı, örnek, gerçek Müslümanlar değildir. Bozuklar sahte İslâmcılardır, münafıklardır, Müslüman müsveddeleridir. Müslümanın elbette hatâsı olabilir, Müslüman günah işleyebilir ama bir Müslüman asla saçı bitmedik yetimin hakkını yemez. Bir Müslüman asla devletin ve belediyelerin bütçelerini hortumlamaz. Bir Müslüman geçim sıkıntısından kıvranır ama asla rüşvet almaz.

Resulullah efendimize sormuşlar: "Müslüman zina eder mi " sesini çıkartmamış. Yine sormuşlar, "Müslüman yalan söyler mi " Asla!.." cevabını vermiş.

Dinimiz "Nifak küfürden daha kötüdür" buyuruyor. Küfür bellidir. Nifak gizlidir. Bir kısım nifaklar imansızlıktan ileri gelmektedir. Evet toplum içinde din ticareti, mukaddesat bezirgânlığı yaparak para kazanmak, servet sahibi olmak, ün, alkış, riyaset, makam, mevki devşirmek, nüfuz ve prestij sahibi olmak isteyen iğrenç ve pislik münafıklar vardır. Bunların dini imanı paradır, nefistir, menfaattir. Bunlar her türlü günahı, isyanı, tuğyanı işliyorlar. Bunlar ne Kur ân hükümlerini, ne Peygamber sünnetini dinliyorlar. Bunların yaptıkları şeriata da, tarikata da taban tabana zıttır. Bunlar Nemrud ve Firavun gibi yaşıyorlar, davranıyorlar. Bunlar Müslüman değildir, bunlar İslâm ı temsil edemezler. Bu pisliklere, bu gürûh-i lâ yüflihûna bakıp da hiç kimse İslâm a ve hakikî Müslümanlara taş ve çamur atamaz.

Hakikî Müslüman yalan söylemez... Emanete hıyanet etmez... Söz verip de sözünden dönmez... Haram yemez... Rüşvet almaz... Devletin ve belediyelerin bütçelerini hortumlamaz... İhalelere fesat karıştırmaz... Saçı bitmedik yetimlerin hakkına el uzatmaz... Vakıf mallarına ve gayr-i menkullerine göz dikmez... Hakikî bir Müslüman, menfaat kopartmak için yaltaklık, yalakalık, köpeklik, dalkavukluk yapmaz.

Yamukluk yapan İslâmcılar Müslüman değildir, ne İslâm ı ne de Ümmet i temsil ederler. Onlar aç ve alçak köpeklerdir. Evet köpeğin bile yükseği, asili vardır. Onlar yüksek köpek bile değildir.

İşte din gidince ülke ve toplum böyle olur... Müslümanlar örs çekiç arasında kalır. Bir yanda agresif, harbî, amansız kâfirler; öteki yanda İslâmcı kılığına bürünmüş münafıklar ve şeytanlar.

Bina çökerse hepimiz enkazın altında kalacağız. Cümbür cemaat... Sen, keyfince yaşayan, bana ne diyen, zevk u sefa içinde piknik yapan umursamaz Müslüman, evet sen de...

.

Bilmemek Ayıp Değildir Öğrenmemek Ayıptır

Oniki yıllık okul hayatımda çok sık işittiğim cümlelerden biri "Bilmemek ayıp değildir, öğrenmemek ayıptır" cümlesiydi. Beş kelimelik bu kısa cümleyi hiç unutmadım, hayatî bir ilke olarak benimsedim.

Her şeyi öğrenmek ve bilmek gerekmez. Zarurî olan, faydalı olan, mutlaka lazım olan şeyleri öğrenmek gerekir. Bunlar nelerdir

1. Müslüman olana diniyle ilgili temel bilgileri öğrenmek farzdır. Adam bir sürü politikacının, artistin, futbolcunun, şarkıcının, kof ünlünün ismini biliyor, lakin Allah ın sıfatlarını sayamıyor. Ne kadar ayıp. Şimdiye kadar öğrenmemiş olabilir. Bundan sonra hiç vakit geçirmeden öğrenmesi lazımdır. O kadar zor mudur bu iş Hayır, küçük bir ilmihal kitabı alır ve dikkatlice okuyarak, bazı yerlerini ezberleyerek noksanını giderir. Allah ın sıfatlarını beş-on dakikada ezberler, Peygamberlere ait sıfatları da kolayca beller. Amentünün, İslâm ın şartları, 54 farz, İslâm ahlakının esasları... İslâm da belli başlı haramlar, helal olan şeyler. İslâm Şeriatında kaç had cezası vardır ..

2. Kültürlü bir vatandaş olmak istiyorsak, öncelikle edebî, yazılı, zengin Türkçe yi öğrenmemiz gerekir. Birtakım Derin ve Gizli güçler biz Türkiyelilerin zengin Tükçe öğrenmemizi istemiyor. Onlara rağmen öğrenmeliyiz. Yeni nesillerin kelime bilgisi çok zayıf. O kadar zayıf ki, 1920 lerde yazılmış roman, şiir, tarih, düşünce metinlerini okuyup anlayamıyorlar. Bu eksikliği gidermek için her gün on kelime öğrensek, yılda 3650 kelime eder, beş yılda yirmi bine yakın kelime. Eskiden kullanılan İnhisarlar İdaresi, İctimai Muavenet Vekaleti, sefaret, Bâb-ı Meşihat, Erkân-ı Harbiye, kolağası, mülâzım, bey ü şira, muhayyer, mukannen, istinkâf, Atebe-i Ulyâ-yı Hilâfetpenahi, Selâmlık Resm-i Alisi gibi kelime ve terimleri bilmiyorsak, her gün on tanesinin mânasını öğrenerek birkaç yıl içinde lisan ve edebiyat câhilliğimizi izale edebiliriz (giderebiliriz).

3. Yeni nesiller tarih de bilmiyor. Tarih diye bir sürü maval ve martaval öğretilmiş onlara. Bu bilgisizliğimizi gidermezsek çok ayıp etmiş oluruz. Tarih sahasındaki cehalet öyle birkaç günde, birkaç kitap karıştırarak giderilmez. Yıllarca değerli, ciddî, faydalı, gerçeği yazan kitapları ve makaleleri okumamız gerekir. Jön Türkler kimlerdir Sultan Abdülhamid Kızıl Sultan mı idi, yoksa Ulu Hakan mı Millî Mücadelenin içyüzü nedir Sultan Vahidüddin hâin miydi, değil miydi Son Halife Abdülmecid bin Abdülaziz Han ın vatandan sürülmesi. Lozan bir zafer midir, yoksa bir hezimet mi Lozan ın gizli prokolları nelerdir Hahambaşı Hayim Nahum Efendinin Lozan da oynadığı rol, çevirdiği dolaplar. Yakın tarihimizde Selânik Dönmelerinin, Siyonistlerin çevirdikleri fırıldaklar... Bütün bunları senelerce okuyarak, not tutarak, icabında özel hocalardan ders alarak öğrenmek gerekir. Öğrenmek istemiyor musun Öyleyse cahil kalırsın ve cahilliğin karasını yüzünde taşırsın.

4. Türkiye de sosyal bir çöküş, dağılış, çözülme müşahede ediliyor. Toplum gittikçe bedevîleşiyor. İstanbul dünyanın en büyük mezraası haline geldi. Görgüsüzlük, yabanilik, kabalık, bayağılık aldı yürüdü. Böyle bir durumda bize ne lazım Adab-ı muaşeret bilgisi lazım, onu hayatımıza uygulamamız lazım. Nezaket, kibarlık, mürüvvet, incelik, efendilik lazım. Zenginlik bu eksiklikleri ortadan kaldırmıyor. Öyle yeni türeme zenginler var ki, milyon dolarlık evlerde oturuyor, dehşetli lüks otomobillerde geziyorlar. Pahalı elbiseler giyiyor, lüks restoranlarda tıkınıyorlar ama bir türlü yarmalıktan, kerestelikten, zontalıktan, magandalıktan, kütüklükten, öküzlükten, eşeklikten kurtulamıyorlar. Hepsinin adam olabileceğini sanmıyorum ama bir kısmı, isterse, gayret gösterir, cehd sarfederse pekâlâ adam olabilir, medenî vatandaş olabilir. Bunun için görgü, nezaket, medeniyet dersleri almaları gerekir. Bu konuda ders almak gurur ve kibirlerine mi dokunur O halde gurur ve kibirleriyle batsınlar!

5. Müslüman, muhafazakâr, gelenekçi kesim ev döşemesini biliyor mu Fakirleri kasd etmiyorum, zenginleri ve tuzu kuru olanları kasd ediyorum. Adam doların milyonlarıyla oynuyor, lüks bir evi var. Gidiyorsunuz ki, salonu bir rezalet. Hem Müslüman geçiniyor, hem Türkiyeli geçiniyor, hem tarihî devamlılığa bağlı olduğunu söylüyor ve evinde bir tek orijinal hüsn i hat levhası, bir Hilye i Şerif yok. Yerlerde el dokuması, kök boyalı halı ve kilimler yok. Duvarlarda birkaç güzel resim, gravür yok. Ev lebâleb lüks eşya dolu ama ruhsuz, şahsiyetsiz, kimliksiz eşyalar. Bilmiyorsak öğrenmek zorundayız. Türkiyeli bir Müslümanın evi nasıl döşenmelidir Salonumuzda bize ait olan ne gibi simgeler bulunmalıdır Türkiyelinin misafir odası (veya salonu) nasıl olmalıdır Mutfağı nasıl olmalıdır, evi nasıl olmalıdır Dekorasyonda nelere dikkat etmeliyiz Nelerden kaçınmalıyız Bunları nasıl öğreneceğiz Bilenlerden. Bilgisayar öğrenmek için gerektiğinde kursa gidip nasıl para ödüyorsak, bunlar için de ödememiz gerekir. Kursu yoksa, kitaplardan öğrenmemiz lazımdır.

6. Bir kısım hanımlarımız ve kızlarımız başlarını örtüyorlar. Ne güzel... Ancak tesettürün, örtünmenin de hükümleri, şartları, kuralları, edebi, erkânı vardır. Bu iş, öyle başına rastgele renkli bir bez bağlamakla bitmiyor. Son zamanlarda öyle karılar ve kızlar görülüyor ki, başları örtülü ama geri kalan tarafları rezalet. Bu gibi hanımların en kısa zamanda İslâm ın giyim kuşamla, tesettürle ilgili hükümlerini bilenlerden öğrenmeleri ve yanlışlarını düzeltmeleri gerekir. En fazla Eyüp Sultan da, Sultanahmet Parkı nda görüyorum ve utancımdan yerin dibine geçiyorum. Müslümanlar bu hallere de mi düşeceklerdi. En cırtlak, en bağırtlak, en berbat, en parlak, en göz çekici pembelere bürünmüş bir hatun. Başında gökkuşağı gibi bir eşarp, gurur ve kibir içinde salına salına bin türlü işve ile dolaşıyor. Sözde tesettürlü. Yahu böyle tesettür olur mu Bu gibi kadınları ve kızları uyarmak, bilgilendirmek gerekir. Uyanırlar, hallerini düzeltirlerse ne âla. Düzeltmezlerse ne halleri varsa görsünler.

7. Yeni nesillerin en büyük eksikliği mantık kültürüne sahip olmamalarıdır. Hem okumuş, geçinecek, yüksek tahsilli geçinecek, hem de mantık bilmeyecek, böyle şey olur mu Mantık doğru düşünmek ilmi ve sanatıdır, mantık doğru ile yanlışı birbirinden ayırt etmemizi sağlar. Bir köylü, bir işçi, tahsilsiz bir vatandaş mantık bilmezse ayıp değildir ama okumuş kimsenin mantık bilmemesi çok ayıptır, çok hacalet verici bir haldir. Madem ki, liselerde Pembe ve Derin veli ve vasilerimiz bize mantık öğrettirmediler, biz de onlara inat bunu özel yollarla, kendi gayretimizle öğrenmeliyiz. Mesela doktor, mühendis, iş adamı, hukukçu on kişi, bir grup oluşturmalı, ehil bir hoca bulmalı ve mantık dersleri almalıdır. Hocaya da ücret ödenmelidir. "Biz hayata atıldık, bizim mantığa ihtiyacımız yoktur..." diyen çıkarsa ona "Yazıklar olsun sana!" derim.

Bakınız yukarıda yedi madde yazdım. Bu listeyi uzatmak mümkündür. DİKKAT, MERAK, HAFIZA dersleri de almamız gerekir.

Evet, bilmemek ayıp değildir ama öğrenmemek, cahillikte direnmek çok ayıptır.

.

Helâl ve Haram Etler, Tavuklar

Dostlarımdan, emekli ilahiyat fakültesi profesörü olan ve ehl-i sünnet mezhebine bağlı bulunan bir zat anlattı: Şeriata sımsıkı bağlı bir tarikata mensup bir tanıdığının tavuk kesim yerine gitmiş. Orada gördükleri kendisini hayretten hayrete düşürmüş. Tavukların boyunlarını çizer gibi kesiyorlar, sonra kesilen yere band gibi bir şey yapıştırıyorlar ve çok sıcak suyun içine atıyorlarmış. Böyle yapılınca hem kanın bir kısmı içeride kalıyor ve tavuk ağır basıyormuş, hem de tüylerinin yolunması çok kolay oluyormuş.

Bu şekilde tavuk kesimi İslâm Şeriatinin ve fıkhının öngördüğü kurallara uygun değildir. Bir kere, tam şekilde kesilmiyor, kanı akıtılmıyor, ikinci de içi boşaltılmadan çok sıcak suya atıldığı için murdar (pis, yenmez) oluyor.

İlahiyat profesörü dostum üzülmüş, öfkelenmiş, ağır konuşmuş...

Beş vakit namaz kılan, ehl-i sünnete taraftar olan, sakallı, mütedeyyin bir kimse böyle yaparsa dinden uzaklaşmışlar neler yapmaz...

Merhum Şeyh Ali Haydar efendi hazretlerinin, ölümünden onbeş sene önce "Artık İstanbul da kesilen et yenmez" dediğini ve etini İslâmî kesim yapan özel yerlerden temin ettiğini duymuştum.

Yenmesi caiz olan bir hayvan, besmele kasıtlı olarak terk ederek kesilirse onun eti yenmez.

Avrupa da olduğu gibi, acı çekmesin diye bir hayvanı kesmeden önce öldürürlerse onun da eti yenmez. Öldükten sonra kesilen hayvan lâşe olur.

Kan İslâm dininde necistir, yenilmez. Avrupalılar yer.

Türkiye ye yıllardan beri domuz eti sokuluyor. Eskiden, parça halinde domuz eti ithal edilemiyordu. Yurda sokulacak domuzların bütün olması (karkas halinde) gerekiyordu. Sonra ithalatçıların menfaati için bu şart kaldırıldı, parça halinde de getirilebiliyor.

Yine yıllardan beri öz vatanımızda domuz çiftlikleri kuruldu. Domuz bir batında on ikiye kadar yavru yapabilen doğurgan bir hayvandır. Beslenmesi de çok kolaydır. Dışkı bile yer ve kısa zamanda semirir, tevekkeli atalarımız "domuz gibi..." dememişler.

Amerika dan her yıl gemiler dolusu domuz yağı ithal edilmektedir.

İktidar en son bir karar aldı, bundan sonra kasaplarda at ve domuz eti de alenen satılacakmış. Öyle ya, domuzsuz medeniyet ve ilerleme olmaz.

Birtakım lüks semtlerin marketlerinde artık açık olarak ve iftiharla domuz eti satılıyor, et reyonlarında "Burada domuz eti bulunur" diye yazılıyor. Çağdaş, ilerici, sekürlerleşmiş vatandaşlar bu etleri tüketiyor.

Güney Afrika da yayınlanan The Muslim Digest dergisinde margarin ve et ilanları görürdüm. Firmalar üretimlerinin helal olduğunu belirtir, birtakım İslâmî fetva kurumlarından aldıkları belgeler de yayınlanırdı. Bizde de böyle helal et, tavuk, sucuk, margarin yapan firmalar kurulmalı ve bunlar Müslüman halka garanti vermelidir.

 Gittiniz, bir yerden İslâmî usulle kesilmiş helal tavuk veya et aldınız. Firma size bunun yüzde yüz helal olduğunu garanti etmelidir. Noter vasıtasıyla yapılmış bir tahlilde ve araştırmada haram olduğu meydana çıkarsa firmanın çok yüklü tazminat ödemeyi kabul etmesi gerekir.

Bazılarını aldatmışlar, uyutmuşlar, domuz etinin çok pahalı, çok lüks olduğuna inandırmışlar. Yalandır... Domuz eti, en ucuz, en kalitesiz ettir. Bir kere domuz, yukarıda bahsettiğim gibi, çok yavru yapar.

Sanki yavru makinasıdır. İkincisi pislik dahil her şeyle beslenebilir. Avrupa da yaşarken Hannover de bu işlerin uzmanı bir Alman öğretim üyesi ile görüşmüştüm, bana "Domuz eti en ucuz ve en kalitesiz ettir" demişti.

Evet para kazanmak için, halkı çağdaşlaştırmak için birtakım adamlar Türkiye yi gizli ve sinsi yollarla domuzla, domuz eti ve yağıyla doldurmuşlardır.

İslâm dinine ve dindar Müslümanlara düşman bir gazetede zaman zaman domuz eti konusunda ateşli yayınlar yapılır. Halkımızın beslenme meselesinin ancak domuz eti ve yağı tüketmekle halledileceği iddia edilir.

Birkaç yıl önce İzmir de bir kitap basılmıştı. Resimliydi, domuz çiftliklerini ve domuz üretimini göstererek Müslümanları uyarıyordu.

Tez elden domuz eti, domuz yağı, ithal edilen domuz etleri, domuz çiftlikleri, dine aykırı tavuk kesimleri ve bunlara benzer konularda çok ciddî, çok kaliteli, çok inandırıcı bir broşür çıkartılmalı, milyonlarca nüsha basılmalı ve halka dağıtılmalıdır.

Yazımın başında bahsettiğim ilahiyat profesörü dostumun beyanından sonra tavuk eti almıyorum. İslâmî usullere göre kesen, kuru şekilde yolan bir yer bulursam gidip oradan alırım, yoksa yemem.

Marketlerden kıyma da almıyorum.

Parça halinde et alıyorum, evde kıyma yapılıyor.

Gıda maddeleri ve bilhassa et mâmülleri konusunda devletin, belediyelerin bir sürü kanunu, talimatnâmesi, nizamnâmesi bulunuyor. Eyvallah... Lakin bunlara, uygulamada yüzde yüz uyuluyor mu

Her yıl yurdumuza sokulan muazzam miktardaki domuz eti ne oluyor Bu etler kimlere yediriliyor

Bir Hıristiyan, bir ateist, bir inançsız canı istiyorsa domuz da yiyebilir, lâşe de. Madem ki, laiklik var, ona karışamayız. Lakin Müslüman halka domuz eti ve domuz yağı yedirmeye kimsenin hakkı yoktur. Böyle bir şey vahim bir insan hakları ihlali olur.

Müslümanların çok büyük laboratuvarlar kurarak piyasayı kontrol etmeleri gerekiyor. Böyle laboratuvarları hangi cemaatler kuracaktır Bu gibi tesisler yüz binlerce dolarlık cihaz ve âlet gerektirir. Bu parayı kimler verecektir

Camiye yardım camiye yardım... Cemaate yardım cemaate yardım... Kur an kursuna yardım... Meşrutaya yardım... Efendi hazretlerine para... Her yıl böyle taleplerle milyarlarca dolar toplanıyor. Bu milyarlarca dolardan bir milyon dolar ayırıp böyle bir laboratuvar kurulması elzem (en lüzumlu) bir hizmet değil midir Bu gibi hizmetler niçin yapılmıyor

1960 lı yılların sonlarında BUGÜN gazetesinde Müslümanların bir anonim şirket kurarak gıda sahasına el atmalarını tavsiye ve teşvik eden bir yazı yayınlamıştım. Ben bu işe karışmam, sadece kurulmasını istiyorum demiştim. "Helal Şirketi" adıyla kuruldu... Sonra ne oldu İflas etti. Yazıklar olsun! Almanya dan, şuradan buradan temiz Müslümanlar paralar gönderdiler, ortak oldular, sonunda hava aldılar. Bendeniz de bir iki hisse almıştım. Okuyucularıma, Müslümanlara karşı mahcup ve rezil oldum.

Almanya dan, Avrupa dan toplanan paralarla son on-onbeş sene içinde birtakım yeşil holdingler kuruldu ve bunlar battı. Yaşasaydılar ve bunlardan biri et üzerine iş yapsaydı ne iyi olurdu.

Bendeniz, İslâmî usulle kesilmiş pahalı helâl tavuk etini, sıcak suda murdar edildikten sonra tüyleri yolunan ucuz etlere tercih ederim ve birincisine daha fazla parayı seve seve öderim. Bunu niçin gerçekleştirmiyoruz

Artık Müslümanların hepsine güvenmiyorum. Adamın sakalı göbeğinde, beş vakit namaz kılıyor, karısı kızı tesettürlü, Şeriat diyor, Tarikat diyor başka bir şey demiyor ve sahibi bulunduğu tavuk kesimi yerinde tavukların boynu birkaç damla kan çıkacak şekilde yalap şalap kesildikten sonra, içleri dolu olduğu halde sıcak suya atılıyor... Ben böyle dindarı ne yapayım

.

Dönen Radikaller

Hayat akar, hergün bir yığın çocuk doğar, bir yığın insan ölür. Doğumlar ve ölümler sadece maddî olmaz. Hergün birtakım insanlar imana gelir, Müslüman olur, bir bakıma yeniden doğar. Yine, maalesef bazı kimseler imandan çıkar mürted olur. İrtidat çok kötü bir ölümdür.

Hergün çeşitli ülkelerde, çeşitli kavimlere mensup nice kişi imana geliyor. Ne mutlu onlara.

Bizde ve başka yerlerde birtakım kara bahtlılar İslâm ı bırakıp Nasranî, Üçyıldızlı, Ateist veya başka şey oluyorlar. Niçin İslâm ı terk ediyorlar Elde delil yok ama birtakım iddialar ve rivayetler var. Misyonerler, Üçyıldızlar, başka dinler veya dinimsi gruplar kendilerine katılanlara iyi para veriyorlarmış. Sefalet içinde kıvranan birini düşününüz. Onlara katılırsa iyi bir geliri olacak, borçları ödenecek. Varsa çocuğuna yurtdışında tahsil imkanı sağlanacak. Hattâ Türkiye yi terk edip zengin bir ülkeye göç etmesi için imkân aranacak. Bu adamın ve ailesinin İslâm ile bağları zaten gayet zayıf. Ne yapıyor Para, menfaat, dünya yüzünden dinini bırakıyor. Ne kötü bir dönüş.

Eskiden radikallik yapan biri vardı. O da dönüş yaptı. Şimdi Pembelerin, Ateistlerin, İslâm düşmanlarının safında. Dönüşü onun için maddî bakımdan kârlı oldu. İyi bir maaş, iyi bir geçim, itibar, şöhret... Acaba bunlar gerçekten kâr mıdır Bu dünya hayatı geçicidir, fanîdir. Ben bu satırları Sultanahmet te yazıyorum. Acaba bundan tam bin yıl önce benim yazı yazdığım yerde kim yaşıyordu Bir Bizanslı... İsmi neydi, bilmiyorum. Evi Ayasofya yakınında şehrin mutena bir semtinde olduğu için zenginmiştir her halde. Ne kendi kaldı, ne adını bilen var. Evi ve dükkanı yıkıldı. Temelleri, bugünkü toprak seviyesinin birkaç metre altında duruyordur belki, kazı yapsalar meydana çıkar. Bu adamın altın ve gümüş paraları vardı. Onlara ne oldu Onlar da yok oldu. Evinde eşyaları vardı. Karısı vardı, çocukları vardı, hizmetçi ve köleleri vardı, atları, arabası vardı. Hepsi elden gitti.

Bir Müslüman için en büyük değer imandır. Ona ebedî mutluluk kapısını imanı açar. İmanla yaşar ve ömrü ölümüne imanla bitişirse en büyük saadeti kazanmış olur. İmanı elden giderse en büyük zarara uğramış olur. İman yoksa para, mal, mülk, büyük servet, tantana, şaşaa, debdebe hiçbir şeye yaramaz.

Bizim eski Radikalin İslâmcılıktan Müslümanlığa dönmesi gerekirdi. Hızlı dönüş yaptı, ortada duramadı, öbür uca geçti.

70 li, 80 li yıllarda Radikaller ne kadar hızlı, öfkeli, hınçlı idiler. Ne ateşli cihad edebiyatları yapıyorlardı. Kendileri gibi düşünmeyen, kendilerini desteklemeyen Müslümanlara yıldırımlar yağdırıyorlardı. Şimdi ortalıkta hızlı Radikal kalmadı. Malı götürdüler ve şimdi birer kûşeye çekildiler yiyorlar, geziyorlar, eğleniyorlar, dünyanın sefasını sürüyorlar. Cihad dan bahsedeni yok. Eskiden Asr-ı Saadet i geri getireceklerini iddia ediyorlardı. O iddialarından da vazgeçtiler. Şimdi akılları fikirleri ihale kapmak, devleti ve belediyeleri hortumlamak, avanta elde etmek, zengin olmak. Nice eski muvahhid putperest oldu. Putları paradır para.

Radikaller bendenizi, Radikal iken de döndükten sonra da sevmezler. Ehl-i Sünnet Müslümanıyım, dinde reform ve yenilik istemem. İslâm dininin reforma, değişime, yeniliğe ihtiyacı yoktur. Bu dinin usûlünü, temel hükümlerini, ana ilkelerini Allah koymuştur. Allah yanılmaz. O nun elçisi ve habercisi olan Peygamber de yanılmaz. Kur an da Peygamber için "O hevasından konuşmaz" buyuruluyor. Peygamberin din hakkındaki sözleri de vahiyledir, ilhamladır.

Kutsal kitaplarının asıl metinleri kayb olmuş, tahrifata uğramış başka dinlerde reform yapılabilir ama İslâm da kesinlikle yapılamaz.

Bendeniz düşünceleri, görüşleri, hükümleri Ehl-i Sünnet İslâmlığına uymayan modern Müslüman yazarları tenkit ederim.

İranlı Ali Şeriati "İslâm-şinasî" adlı kitabında "Allah gerçek bir Janus tur" diye yazıyor. Janus ne demektir İki çehresi olan bir Roma putunun ismidir. Şu İslâmcı yazara bakınız, Allah ı bir puta benzetiyor. Böyle rezalet olur mu Böyle bir teşbih açık küfürdür. Vaktiyle bunu tenkit ettiğim için birkaç Radikal genç benimle tartışmış, "Sen kim oluyorsun da o büyük mücahide, o şehide dil uzatıyorsun " demişlerdi.

Pakistanlı bir Müslüman yazar, küçük hacimli bir kitabında "Müslümanlar üçüncü hicrî yüzyıldan sonra sapıttılar ve Tevhid konusunda yoldan çıktılar..." diyor açıkça. Merhum Hindistanlı sünnî alim Ebu l-Hasen Nedvi buna cevap verdi. Böyle bir iddia asla kabul edilemez. Peygamberimiz 1400 küsur yıl önce haber vermiş, "Ümmetim asla dalalette, sapıklıkta ittifak etmez" demiş. Bütün Müslümanlar sapıtmışlar da, Pakistanlı hoca doğruyu bulmuş. Bizim Radikaller böyle kitapları, böyle iddiaları çok severler. Sanki yayınlanacak başka kitap yokmuş gibi bunları basarlar.

Mısırlı bir yazarın (Allah ona rahmet eylesin), daha sonra pişman olduğu, vazgeçtiği yanlış ve bozuk görüşleri vardır. Bizde reformcu ve değişimci bir ilahiyat profesörü bu zatın bir kitabını tercüme etti. Birinci baskıda "Namazlar ve dualar tembellik çağının ürünleridir..." diye bir cümle var. Tenkitler üzerine, ikinci baskıda bu cümle "Salavatlar ve zikirler tembellik çağlarının ürünleridir..." şekline sokuldu. Her iki cümle de fâhiş şekilde yanlıştır. Namazlar, dualar, salavatlar, zikirler İslâm da farzdır. Bunların farziyeti Kitabla, Sünnetle, icmâ-i ümmetle sâbittir. İnkar eden kâfir olur. Belki de Mısırlı yazar tasavvufçuların, tarikatçıların devamlı şekilde ve belli sayıda okudukları salavat ve zikirleri kasd etmiş, bizim reformcu ilahiyatçı da mal bulmuş Mağribî gibi bilerek, kasıtlı olarak yanlış tercüme etmiş.

Radikallik, reformculuk, bunların üzerine tüy diken "Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü" cereyanı İslâmî kesime büyük zarar veriyor, korkunç tahribat yapıyor.

Hoşgörücüler bendenize ateş püskürüyor. Suçum, onları tenkit etmek, Müslümanları uyarmaya çalışmaktır. Madem ki, hoşgörü taraftarıdırlar, bana da tahammül etsinler, bana da hoşgörü göstersinler.

Sünnî bir Müslüman olarak aşağıdaki fikirlere, görüşlere, hükümlere, iddialara hoşgörü ile bakamam:

- Ehl-i Kitab ile aramızda Amentü de ittifak vardır.

- Yahudilik ve Hıristiyanlık da hak dindir, onların mensupları da ehl-i necattır, Cennet e gireceklerdir.

- Yurdumuzun çeşitli yerlerinde Diyalog ve Hoşgörü merkezleri açılmalı, buralarda cami, kilise, havra bulunmalı, belli zamanlarda imamlar, papazlar, hahamlar birlikte tören yapmalıdır.

Böyle iddialarda bulunan, bu gibi reformculuklara tolerans gösterenlerin dinleri gider.

Polemik yapmayı, isim vererek çatmayı, döğüş horozu gibi tartışmayı sevmiyorum.

Bazı Radikallerin, Dönmüşlerin, Reformcuların, Diyalogçuların iddiaları tamamen yanlıştır. İslâm da reform olmaz. Dinin usûlünde kesinlikle değişiklik yapılamaz. İctihad yapacak derece yüksek âlim yoksa yahut ictihad yapmak doğru olmazsa ictihad yapılmaz. Bu din bize Peygamberden ve Ashabından nasıl intikal ettiyse onu o şekilde kabul ve muhafaza etmemiz gerekir. Reform ve değişiklik, bozulmuş dinlerde, beşerî ideoloji ve doktrinlerde yapılabilir.

..

Özel Kütüphâne

SORU: Bir Müslüman evinin en kıymetli eşyası, gerçek ziyneti nedir

CEVAP: O evdeki değerli, faydalı, kalıcı kitaplardan oluşan özel kütüphanedir.

SORU: Tahsili, maddî imkanı olup da kendisine özel kütüphane kurmayan ve her gün yeterli miktarda vaktini faydalı kitap mütalaasına ayırmayan bir Müslüman nasıl bir Müslümandır

CEVAP: Büyük bir noksanı olan vasıfsız bir Müslümandır.

SORU: Kitaba; cep telefonuna verdiği önem kadar önem vermeyen vatandaş nasıl bir vatandaştır

CEVAP: Bedevî ve medeniyetsiz bir vatandaştır.

SORU: Kütüphane evin neresinde bulunmalıdır

CEVAP: Salonunda bulunmalıdır.

SORU: Bir ev kadını kocasına "Ben salonumda kitap mitap istemem, böyle şeyler toz yapıyor..." derse o kadın nasıl bir kadındır

CEVAP: (Affedersiniz) Beyinsiz bir kadındır.

SORU: Dünyada en fazla televizyon seyreden halk hangisidir

CEVAP: Türkiye halkıdır. Bunun neticesinde toplum sersemlemiş, afyonlanmış, sağını solunu şaşırmış, şartlı refleksli hale gelmiş, uyurgezer gibi hareket eder olmuştur.

SORU: Günlük gazete, kitabın yerini tutar mı

CEVAP: Tutmaz. Kültürün kaynağı kitaptır. Gazetenin de ciddisi olabilir ama genellikle gazete kültürü, kültür değil anti-kültürdür.

SORU: "Ben okumayı sevmiyorum..."

CEVAP: Vah vah!..

SORU: Sadece kitap okumakla iş biter mi

CEVAP: Bitmez. Okuduğun faydalı olacak... Okuduğunu anlayacaksın... Hatırında tutacaksın... O faydalı ve kıymetli bilgileri hayata uygulayacaksın.

SORU: Filanca zat kitap meraklısıdır, hep kitap alır, fakat hiç okumaz.

CEVAP: O kişi, iki tarafındaki küfeler kıymetli kitaplarla dolu olan bir merkebe benzer.

SORU: Alınan bir kitabın tamamının okunması mı gerekir

CEVAP: Her kitabın okunması gerekmez. Bazı kitaplar müracaat kitabıdır, gerektiğinde bakılır, istenilen bilgi öğrenilir. Lügatler, ansiklopediler, bibliyografyalar gibi. Bazı kitaplar zaman zaman, kısım kısım okunur, bazı kitaplar, mesela romanlar baştan sona kadar okunur.

SORU: Hali vakti yerinde olduğu halde, aylık bütçesinde "Kitap, kültür, sanat" harcamaları için bir fon bulunmayan bir kimse nasıl bir kimsedir

CEVAP: Moloz bir kimsedir.

SORU: Her din kitabı okunur mu

CEVAP: Okunmaz. Okunacak kitapların başlıca özellikleri şunlardır: (1) Ehl-i Sünnet ve Cemaat mezhebine aykırı olmayacak. (2) Sırf para kazanmak maksadıyla çıkartılmış şişirme, derme çatma, paldır küldür hazırlanmış olmayacak. (3) İçinde bidat, reform, yenilik, değişim fikirleri ve görüşleri yer almayacak. (4) Yazarı güvenilir ve muteber bir âlim, fadıl, bilge olacak.

SORU: "Kur an da on dokuz rakamının esrarı", "Kur an ın şifresi" gibi meraklı kitapları okumak caiz midir

CEVAP: Kuran da on dokuz rakamını ortaya atan, Reşat Halife adında dinden çıkmış, kendini Peygamber ilan eden bir sapıktır. Böyle adamların kitaplarını bir Müslüman kesinlikle alıp okuyamaz. Ancak alimler reddetmek maksadıyla okuyabilirler. Kuran Şifresi gibi kitaplar avammın merak ettiği, lakin ilmî ve dinî kıymeti olmayan kitaplardır. Bu gibi tuzaklara düşülmemelidir. Okuyanların kafası karışır, itikadı bozulur.

SORU: Her Müslümanın başucunda bulunması gereken ilk kitap hangisi olmalıdır

CEVAP: Gerçek ve icazetli bir din âlimi tarafından tertip ve tasnif edilmiş, muteber ve güvenilir bir ilmihal kitabı olmalıdır. Her Müslümana öncelikle farz olan ilim ilmihaldir.

SORU: İlmihal ne demektir

CEVAP: Her Müslümana kendi seviyesine ve rütbesine göre dini vazifelerini, ibadetlerini, akaid hükümlerini, ahlâk kurallarını bildiren ilimdir.

SORU: Her Müslümanın öncelikle Kur an tercüme, meal ve tefsirlerini okuması gerekmez mi

CEVAP: Din ilimlerini tahsil etmemiş bir Müslüman, Kuran meal, tercüme ve tefsirlerinden hüküm çıkartıp da dinini öğrenemez.

SORU: Bir Müslümanın Kuran a karşı vazifeleri nelerdir

CEVAP: Ehliyeti ve liyakati yoksa kendi kafasına, hevasına, reyine göre onu yorumlamayacak... Ehil olmayanların yaptıkları meal, tercüme ve tefsirleri okumayacak... Kuran ı kendisine "düstur" olarak kabul edecek... Büyük müctehidlerin, imamların, müfessirlerin, fakihlerin Kur an dan çıkardıkları hükümleri öğrenecek, hayata tatbik edecek... Kur ân ahlâkını öğrenecek ve uygulayacak... Kur an ın rehberliği olmaksızın, insan aklının yeterli olmadığını bilecek... Kur an a sımsıkı yapışacak... Kuran ı parayla okumayacak... Bidatçilerin, reformcuların, oryantalistlerin, bozuk ilahiyatçıların (bozuk olmayan Sünnî ilahiyatçıları tenzih ediyorum) yaptıkları tercüme ve tefsirlere itibar etmeyecek... Kuran ı evrensel hikmetin kaynağı olarak kabul edecek...

SORU: Tahsilli ve malî imkânları müsait bir Müslümanın evindeki özel kitaplığında, muteber ve güvenilir din kitaplarından sonra başka ne gibi kitaplar bulunmalıdır

CEVAP: Mufassal bir Türkçe sözlük... İçindeki bilgiler doğru olan bir genel ansiklopedi... Millî tarih ve genel tarih kitapları... Edebiyat kitapları... Selîm düşünce kitapları... Büyük bir atlas... Sanat kitapları... ve saire ve saire...

SORU: Özel kütüphaneden sonra bir Müslümanın evinin öteki ziynetleri nelerdir

CEVAP: Üzerlerinde güzel yazıyla âyetler, hadisler, kelam-ı kibarlar, mısralar, beyitler, hikmetli sözler bulunan hüsn-i hat levhalarıdır. Bunların etrafları tezhibli veya ebru süslemeli olmalıdır. Ayrıca tarihî gravürler, çiçekli ebrular... Porselen, seramik, toprak, madenî, tahtadan yontulmuş kaplar... Yerlerde el dokuması, kökboyalı halılar ve kilimler... Osmanlı işlemeleri, yastıklar...

SORU: Bunlara para vermeyen, bunları edinmeyen; bunların yerine elektrikli ve elektronik cihazlar alan, evini granitle döşeten, en pahalı ve lüks (fakat sanatsız) parkeler yaptıran, salon ve yatak odası takımlarına çuvalla paralar veren kimseler için ne dersiniz

CEVAP: Onlara vasıflı Müslüman, vasıflı Türkiyeli diyemeyeceğim, beni mâzur görsünler.

SORU: Bu tenkitlerinizle insanları öfkelendirebilirsiniz, üzebilirsiniz, düşman kazanabilirsiniz.

CEVAP: Vazifemi yapıyorum...

.

Müslümanlar! Fâsık ve Fâcirleri Desteklemeyiniz!

Müslümanlar!.. Dininizi kendi ellerinizle yıkmayınız, ülkenizi kendi ellerinizle fesat yangınları içinde yakmayınız. Ne demek mi istiyorum Şimdi anlayacaksınız, çok açık yazacağım:

- FASIK ve FACİRLERİ,

- ZALİMLERİ,

- GAFİLLERİ,

- HARAM YİYİCİLERİ,

- MÜNAFIKLARI,

- DİN SÖMÜRÜCÜLERİNİ... desteklemeyiniz. Bu uğursuzları desteklerseniz, onlara yardım ederseniz, onlardan yana olursanız  Mevlâ nızı değil, belânızı bulursunuz.

Müslüman dinî konularda kimleri destekler Onları da beyan edeyim:

1. Kur an a, Sünnet e ve cemaate sımsıkı bağlı,

2. Alim, ârif ve firasetli,

3. Namuslu, şerefli, ahlâklı, faziletli,

4. Kara ve kirli parası olmayan,

5. İhlaslı ve samimî,

6. Resûlullahın varisi, vekili, halifesi, memuru durumunda olan,

7. Müslümanları aldatmayan, yalan söylemeyen, vaadini tutan, emanete hıyanet etmeyen,

8. Zâhid ve âbid,

9. Nefs-i emmâresini putlaştırmayan,

10. Hem Şeriat hem de Tarikat konusunda Resulullah a bağlı olanlara bağlı,

11. İslâmî işleri, hizmetleri, ehil olan danışmanlarla istişare eden,

12. Şeytanî riyâset hırsıyla yanıp tutuşmayan,

13. Ümmet şuuruna sahip olan, hizip ve fırka asabiyetinden uzak bulunan,

14. Şöhretin âfet olduğunu iyi bilen ve ün ve alkış talep etmeyen,

15. Selahaddin Eyyubî lerin, İmam Şâmil lerin, Emîr Abdülkadir Cezairî lerin yolundan giden, onların ahlâkına sahip bulunan... gerçek Müslüman hizmetkarlara tabi olunuz, onları destekleyiniz.

Fâsık ve fâcirlere, esir-i nefsaniyet olanlara tâbi olursanız, onlara yardım ederseniz vebaliniz büyük olur. Onlara verdiğiniz paralar ve destekler boşa gider.

Hakikî, samimî, muhlis (ihlâslı) hizmetkârlar kendileri için sizden ücret ve maaş istemezler. Onların ücreti Yaratan a aittir, yaratıklara değil.

* Bediüzzaman Hazretleri gibi çalışanlara tâbi olunuz.

* Silistreli Süleyman Hilmi Hazretleri gibi çalışanları destekleyiniz.

* Abdülhakim Arvasî Hazretleri gibi çalışanları, hizmet edenleri destekleyiniz.

Selahaddin Eyyubî hazretleri vefat ettiğinde kaç ülkenin hükümdarı idi. Mısır ın, Filistin in, Lübnan ın, Sudan ın, Libya nın, Hicaz ın... İşte bunca ülkenin hâkimi olan o zat vefat ettiğinde terekesinden cenazesini kaldırmaya yetecek para çıkmadı, bu masrafı yakınları, dostları yaptılar. İslâm kahramanı böyle olur, gerçek hizmetkâr böyle olur, muhlis dâva adamı böyle olur.

Müslümanlar, Müslümanlar! Aklınızı başınıza toplayın da sakın haram yiyenleri, gayr-ı meşru servetler edinenleri desteklemeyin.

Müslümanları bırakıp da kâfirleri dost, velî ve müttefik edinenlere yardım etmeyin.

"Yahudilik de hak dindir, Hıristiyanlık da hak dindir. Teslise inananlar da Cennet e girecektir. Muhammed aleyhissalatü vesselâmı inkâr edenler de ehl-i necattır." diyenleri desteklerseniz kendi dininizi kendi ellerinizle yıkmış olursunuz.

Müslümanlar!.. Mürtedleri, merdutları, fâsık-ı mütecâhirleri asla desteklemeyiniz.

Müslümanlar!.. Zekâtlarınızı Allah ın ve Resûlünün koymuş olduğu kurallara göre dağıtınız, hak sahiplerine veriniz.

Müslümanlar!.. Kur an-ı Kerim i kendi heva, re y ve hevesleriyle bâtıl şekilde yorumlayan reformcuları desteklemeyiniz.

Müslümanlar!.. Her tatlı söze, güler yüze kanmayınız. Onlar sizin gönüllerinizi çelmek, paralarınızı devşirmek için yüzünüze gülüyor.

Fitne ve fesat çıkartanları desteklemeyiniz. Desteklerseniz onların günahına ve vebaline siz de ortak olursunuz.

Müslümanlar!.. Yalancı, Farmason, Müslümanları aldatan Cemaleddin Afganiyi destekleyenlere, onu sizlere önder, imam ve rehber olarak gösterenlere destek vermeyiniz.

Peygamber ve Sünnet düşmanlarını desteklemeyiniz. Onları desteklerseniz ileride Büyük Hesap Günü nde Resûl ün yüzüne nasıl bakabilirsiniz

Kendilerinde bütün münafıklık alametlerinin tamamı bulunan bozuk adamları nasıl destekleyebilir bir Müslüman

Kendi şahsî menfaatleri, siyasî nüfuzları, prestijleri, riyasetleri ve nefsaniyetleri için zâlimlerle, kâfirlerle, fâcir ve fâsıklarla işbirliği yapanları destekleyenlerin vebali ne kadar büyüktür.

Bu fanî, geçici, aldatıcı, sebatsız dünyayı kendileri için yalancı, sahte, şeytanî bir Cennet yapmak isteyen gafilleri destekleyenler; onların gafletine, isyan ve tuğyanına ortak olmuş olmazlar mı

-Müslümanlar!.. Hem Müslüman geçinen, hem de Nemrud, Firavun, Şeddat gibi lüks, israf, kibir, gurur içinde yaşayan, halka tepeden bakan azgınları ve kudurmuşları desteklemeyiniz.

- Kendilerine düşen vazifeleri en kötü şekilde yaptıkları, ihmal edip savsakladıkları halde; "Müslümana her şeyin en iyisi layıktır" şeytanî fetvasıyla sorumsuzca tüketim yapan, milyonlarca Müslüman aç ve sefil vaziyette sürünürken kendileri Hindistan racaları gibi debdebe ve şaşaa içinde har vurup harman savuran vicdansızları desteklemeyiniz.

Müslümanlar!.. Başımız belâdan kurtulmuyor. Bir musibet giderse yerine bin musibet geliyor. Uğursuzluk, bereketsizlik yaygın hale geldi. Güven ve huzur diye birşey kalmadı. Ahlâksızlık diz boyu. Niceleri şehvetten kudurdu. Haram yeme, rüşvet, hortumlama aldı yürüdü. Şer -i şerifin yasak kıldığı münkerat toplumu baştan aşağı sardı. Helâller yasaklandı, haramlar teşvik ediliyor. Bütün bu fitne ve fesatlarda biz Müslümanların çok tuzu biberi var. Başımıza bunca belâ ve musibet niçin geliyor diye düşünüyor muyuz Bunları hep biz davet ettik. Bunları ya doğrudan doğruya yahut dolaylı şekilde biz destekliyoruz.

Zâlimi destekleyen onun zulmüne ortak olur. Küfre rıza küfürdür. Mâruf ile emr etmeyen ve münkeri yasaklamayan bir toplum azaba duçar olur. Azab içindeyiz de farkında değiliz. Böyle giderse geleceğimiz çok karanlıktır.

Yüce Kitabımızda "Kendi beyinsizlikleri yüzünden yurtları harap olan bir kavimden" bahs ediliyor. Sakın biz de o kavim gibi olmayalım.

.

Müslüman Sosyete

Birtakım kadınlar, sadece başlarını örtmekle İslâmî ölçülere göre örtünmüş olduklarını sanıyorlar. Tesettür sadece başını bir bez parçasıyla örtmekten ibaret değildir.

Birkaç yıldan beri bir kısım başları kapalı hanımlar, İslâm dinine ve ahlâkına yakışmayan davranışlar sergiliyorlar. Herkesi suçlamıyorum, "Bir kısım kadınlar..." diyorum. Bu gibilerin sergiledikleri uygunsuz ve yakışıksız haller hakkında örnekler vermek istiyorum:

(1) Çok aşırı ve istisna bir hadise ama yine de üzerinde durmak gerekiyor. Başı kapalı, göbeği açık kız bile görüldü, Hürriyet gazetesi resmini bastı. Akıl almaz bir şey. Binde bir de olsa, bir Müslüman kız nasıl böyle giyinebilir

(2) Tesettür, örtünmek, saklanmak, gizlenmek, kapanmak mânâsına gelir. Binaenaleyh nâmahrem (yabancı) erkeklerin dikkatlerini çeken, cinsel arzularını tahrik eden, bakmalarına sebebiyet veren birtakım cırtlak renkli, dar elbiseler tesettürün gayesine tamamen zıttır. Öyle hanımlar görüyoruz ki, vücutlarının hatlarını dışa vuran daracık elbiselere bürünmüşler, başlarına bir eşarp sarmışlar ve sokaklarda, meydanlarda, çarşılarda, pazarlarda salına salına, kırıta kırıta, bin işve ile yürüyorlar. Ne kadar yakışıksız bir manzara...

(3) Renk kültürü diye birşey vardır. Tesettürlü bir İslâm hanımı gökkuşağı gibi rengârenk başörtülere, elbiselere bürünemez. Tesettür kıyafetinin renkleri sade olmalıdır, mat olmalıdır, göz çekmemelidir. Birtakım tesettür firmaları son birkaç yıl içinde pembe rengi ön plana çıkarttılar. Pembenin de tonları vardır, soluk pembe olsa fazla dikkati çekmez. Lakin para kazanmaktan başka bir şey düşünmeyen bir takım tesettür konfeksiyoncuları, pembenin en cırtlağını, en çirkinini moda haline getirdiler. Bunların kurbanı olan bazı başı örtülü hanımları görünce Rio karnavalını hatırlıyorum. Efendiler, hanımlar!.. Ayıptır, lütfen kendinize geliniz.

Laiklerin ve çağdaşların türban dedikleri başörtüsü, İslâm Şeriatının öngördüğü tesettür kıyafeti değildir. Tesettürün, şer î bakımından iki veçhesi vardır:

A. Vücudunu bol bir elbise veya çarşaf ile örtecek, dikkat çekmeyecek.

B. Nâmahrem erkeklerle görüşmeyecek.

İkinci madde bu devirde artık uygulanmıyor. Bari birinci maddeyi Şeriatın istediği şekilde uygulayalım.

Müslüman bir hanım, bu devirde doktorluk, eczacılık, hemşirelik, öğretmenlik, gazetecilik ve daha bir sürü iş yapabilir. Ancak her hal ü kârda başını örtmeli ve çok sade şekilde giyinmelidir.

Birtakım cahil kadın ve kızların saçlarını deve hörgücü şeklinde topuz yapmaları İslâm dininin hoş görmediği bir şeydir. Peygamber Aleyhisselâm saçlarını deve hörgücü gibi yapıp örtünen kadınlar için "Onlar cennetin kokusunu alamayacaklardır..." buyurmuşlardır. Böylesine ağır bir Peygamber tehdidi varken nasıl oluyor da birtakım İslâm kadınları saçlarına böyle bir şekil verebiliyorlar Bu hanımları birtakım hocalar niçin uyarmıyor

On dört senedir Millî Gazete de günlük yazılar kaleme alıyorum, kaç defa giyim kuşam, kılık kıyafet, başörtüsü, erkeklerin namaz takkeleri hakkında ciddi müesseseler, vakıflar, enstitüler kurulmasını, tetkikler yapılmasını, uzmanlar yetiştirilmesini teklif ettim, bu tekliflerim maalesef hiçbir ilgi görmedi.

İslâmî kesimdeki son rezaletlerden biri de "Tesettürlü Müslüman sosyete" kepazeliğidir. Sosyete, Batı medeniyetine mahsus bir şeydir. Orada kadın erkek arasında kaç göç yoktur, orada bir erkek, dekolte kıyafetli karısının yabancı bir erkeğin kollarında dans etmesine izin verir, orada yine kadın erkek karışık fısk ve fücur alemleri tertip edilir. İslâm dini ve ahlâkı böyle şeyleri kabul etmez.

Şu sosyetik tesettürlülere bakınız. Başlarını kapatmışlar, rengârenk kıyafetlere bürünmüşler ve sonra diledikleri gibi yaşıyorlar. Bir Müslüman "dilediği gibi" yaşayabilir mi İslâm dini birtakım ölçüler koymuştur, sınırlar çizmiştir, bunlara mutlaka uyulması gerekir.

Kapalı bir İslâm hanımı yabancı erkeklerle el sıkışabilir mi

Tesettürlü bir Müslüman kadının yapabileceği işler vardır, yapamayacığı meslekler vardır. Müslüman bir kadın "zührevî hastalıklar" doktoru olabilir mi Elbette olamaz.

Memleketimiz yıllardan beri çok ağır bir iktisadî kriz içinde çırpınıyor. IMF nin pençesine düştük; borç, faiz, işsizlik, sefalet bataklıklarında çırpınıyoruz. Milyonlarca vatandaş aç,sefil, perişan. Çöplüklerden ekmek toplayanlar var, üç ayda verilen 155 YTL ile geçinmeye çalışan kimsesiz, bîçare, bîkes ihtiyarlar var. Bana inanmıyorsanız fakir mahallelerin muhtarlarına sorunuz, mesela Eminönü ilçesinde Küçük Ayasofya Mahallesi muhtarına gidiniz, bilgi alınız, sefalet diz boyu. Belediye bu gibi fakirler için yemek pişirip dağıtıyor. Üç torunuyla ortada kalmış ihtiyar bir kadın her gün öğleleri gidiyor, bu Belediye yemeğinden alıyor, evde bunları ısıtacak gaz tüpü yok... Sonra birtakım tuzu kuru (kupkuru) tesettürlü sosyetik Müslüman hanımlar beş yıldızlı otellerde toplantılar, çaylar, partiler düzenliyorlar. Maaşallah hepsi limuzinlerle, cehennemî lüks ciplerle geziyor. Bu kadınlar kendilerini, ekmek diye bağıran açlar için "Ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler..." diyen kraliçe mi zannediyorlar

Çok zengin de olsa, kocası çok yüksek bir makamda da bulunsa Müslüman kadın sorumsuzca yaşayamaz.

Ülkede bunca aç ve sefil varken beş yıldızlı otellerde fink atmak bir Müslümana yakışır mı

Sormuşlar:

- Efendim, niçin bu lüks ve pahalı beş yıldızlı otellerde kalıyorsunuz

- Bunun ıstırabını ben de çekiyorum. Ne çare ki ülkemizde altı ve yedi yıldızlı oteller yok!

Basra Körfezi (Haliç) ülkelerinden birinde yedi yıldızlı bir otel varmış, dünyanın en lüks oteliymiş. Bizim Müslüman sosyete böyle otellerin hasretini çekiyor.

Zengin, yüksek tabaka Müslüman tesettürlüler var güçleriyle hayır, hasenat, kültür, sanat, fakirlere yardım gibi iyi, doğru, meşru sahalarda çalışmalı ve hizmet vermelidir. Onları fakir mahallelerde, çaresizlere, düşkünlere, sefalet çekenlere yardım ederken görmek istiyoruz.

"Bizim paramız var, istediğimiz gibi giyiniriz..." Ne kadar aptalca, şeytanca, beyinsizce bir düşünce... İslâm dini lüksü, israfı, gösterişi, saçıp savurmayı, gururu, kibri yasak ediyor. Zina yapmak, şarap içmek, faiz yemek, adam öldürmek nasıl haramsa, büyük günahsa israf da böyledir. Nasıl rakı içmekten tiksiniyorlarsa, israftan da o şekilde iğrenmeleri, kaçınmaları, uzak durmaları gerekir.

Kendilerine Müslüman sosyete denilen akılsızlar güruhu Batılıları örnek alıyorlar. Peygamber ne buyuruyor .. "Bir topluma benzeyen onlardan olur" diyor. Müslüman kadınlar için örnek ve model Peygamberin zevceleri, Ehl-i Beyti, Asr-ı Saadetteki Müslüman hanımlar, daha sonraki asırlarda yaşamış büyük ve hayırlı İslâm kadınlarıdır. Başka medeniyetlerin, hele bozuk Batı medeniyetinin kadınları tesettürlü hanımlara örnek olamaz.

Bu gibi konularda keskin hükümler vermek, kesici konuşmak gerekir.

* İslâm da sosyete olmaz... Müslüman kadınlar "İslâmî bir sosyete" teşkil edemezler.  Bunlar bozuk ve sapık davranışlardır.

* Başımı örterim ve sonra her haltı yerim... Bu da olmaz. Müslümansan Müslümanlığını bil; Şeriat, fıkıh, ahlâk-ı İslâmiye kitaplarındaki hüküm, ölçü ve sınırları hayata uygula.

Peygamber Efendimize sormuşlar: "Din nedir ", "Nasihattir" demiş. Aynı soruyu tekrarlamışlar, yine "Nasihattir" demiş. Üçüncü defa sormuşlar, yine aynı cevabı vermiş.

Bu memlekette binlerce Ezher mezunu hoca var. On binlerce medrese mezunu, ilahiyat fakültesi mezunu, Arap ülkelerinde, Pakistan da Şeriat okumuş hoca var. Şeyhler var, Diyanet İşleri Başkanlığı var, onun yüz bine yakın hocası var, vaizleri var; mürşidler, şeyhler, üstadlar, ağabeyler, Efendi Hazretleri, Hazret-i Muhteremler var. Velhasıl bir sürü pabucu büyük var, lakin dinî konularda yeterli, tesirli nasihat yok. Müslümanlara mutlaka nasihat etmesi gereken zatlar niçin susuyorlar

Allı zilli, cırtlak pembeli, yırtmaç etekli, dar elbiseli, işveli birtakım tesettürlü kadınlara kim nasihat edecektir

Bu beni aşan bir iş, zaten dokuz köyden kovulmuşum...

.

Haram Para ve Kazanç Ateştir, Yakar

Helal ve tayyip az para, az mal; haram ve necis çok paradan, çok maldan bin kere, milyon kere hayırlıdır. Bir materyalist dinsiz, haram ile helal arasındaki farkı ayırt edemez, Müslüman ayırt eder. Müslüman geçinen biri bu farkı bilmiyor, haram kazanç peşinde, haram servet peşinde koşuyorsa o, katmerli, kızıl bir münafıktır.

İki sofra düşününüz, birincisi mütevâzı, fakir bir sofra. Ekmek var, çorba, pilav, erik hoşafı var. Helal kazançla elde edilmiş mütevâzı yemekler... İkinci sofra, zengin mi zengin, mükellef mi mükellef... Kremalı borç çorbası, içi kestane doldurulmuş hindi kızartması, baklalı enginar, salatalar, cacıklar, ordövrler, sonra tatlılar, dondurmalar, peşmelbalar, kupgriyeler ve daha neler neler. Lakin bu ikinci lüks ve şatafatlı sofradaki yiyecekler haram para ile temin edilmiştir.

Müslüman bu iki sofradan hangisini tercih eder Bir saniye bile tereddüt etmeden birincisini. Çünkü o helaldir. İkinci sofra göz kamaştırıcıdır, iştah açıcıdır ama ondaki yemekler, tatlılar korkunç birer zehirdir, ateştir.

Birtakım Müslümanlara ne oldu ki, haram helal ayırt etmeden, para için, servet için, lüks ve gösteriş için çırpınıp duruyorlar.

Klasik din kitapları içinde "Elli dört farz şerhi" adında çok faydalı, çok değerli, çok mübarek bir eser vardır. Bu elli dört farzı levha haline getirmek, duvarlara asmak, şerhini de kitaplardan okumak gerekir. Hatta her akıllı, şuurlu, hayrı ve şerri bilen Müslüman, bu farzları ezberlemelidir. Bunlardan biri "Helalinden kazanmaktır."

Edebiyatımızda "Türkün ateşle imtihanı" konusu vardır. Son otuz kırk sene içinde Müslümanlar ateşle imtihan olunuyorlar.

* Haram kazançlar ve servetler ateştir.

* İhalelere fesat karıştırmak ateştir.

* "İşlerden" yüzde on veya daha fazla komisyon almak ateştir.

* Haram veya helal paralarla israflı, lüks hayat sürmek ateştir.

* Gurur ve kibirle sağını solunu şaşırmak ateştir.

Resulullah Efendimiz, fakirlikten bunaldığı için, Allah ın kendisine mal vermesi hususunda dua isteyen Salebe ye ne demişti:

"Ey Salebe, şükrünü eda edebileceğin az mal, senin için, şükrünü eda edemeyeceğin çok maldan hayırlıdır..."

Salebe dua hususunda ısrar edince, Resulullah Efendimiz (sallallahu aleyhi ve selem) ona dua etti. Bir koyunu vardı, dişi bir yavru doğurdu, o da doğurdu. Peygamberin duası bereketiyle sürü büyüdü, Medine nin içine sığmadı, Salebe şehir dışına çıktı. Oradaki otlaklar da yetişmedi, sürü büyüdükçe büyüyordu. Fakirken beş vakit namazı Peygamber Camii nde cemaatle kılan, Mescid-i Nebevî de çok bulunduğu için kendisine "Cami kumrusu" denilen Salebe, artık beş vakit namaza gelemez oldu. Bir ara Cuma kılmak için geldi, sonra ona da gelemedi... Zekât âyeti indirilince Peygamberimiz etrafa zekât memurları gönderdi, bunlardan biri Salebe ye geldi, "Malının kırkta birini Allah ın emri üzerine vereceksin" dedi. Salebe kaşlarını çattı, "Ama bu bir soygundur" dedi. Memur ayrılıp gitti, durumu Peygamberimize bildirdi, "Ondan zekât istemeyin" dedi. Hazret-i Ömer in hilafeti zamanında Salebe pişman oldu, Halifeye zekât getirdi, Ömer ül-Faruk Hazretleri, "Peygamberin almadığı bir zekâtı ben de almam" dedi. Sonunda o zengin, o varlıklı Salebe çok kötü bir şekilde bu dünyadan ahirete göçtü. Çünkü malının şükrünü eda edememişti. Peygamberin nasihatini dinlememişti. (Salebe nin hikâyesini Riyâzüssalihîn kitabında okuyabilirsiniz.)

Salebe, Peygamber duasının bereketiyle helal servet sahibi olmuştu... Zamanımızda birtakım uğursuz İslâmcılar haram servetler ediniyorlar. Haram servetin şükrü olmaz.

Halkın kulağı delik değildir. Bendeniz bir gazeteci olarak son derece rahatsız ve tedirginim. Akıl almaz iddialar, rivayetler duyuyorum. Bunların bazısı tevatür derecesindedir. Tevatür ne demektir Bir haberi, hepsi birden yalan söylemekte ittifak etmeyecek büyük bir kalabalığın bildirmesi demektir.

Siz, doların milyarı ne demek biliyor musunuz Söylemesi ve yazması çok kolay ama ne muazzam bir para olduğunu anlamak çok zor, korkunç bir meblağ bu. Evet, birtakım  adamlar gayr-i meşru yollarla bu miktarda haram servetler edinmişlerdir. Bu servetlerle Nemrud gibi, Firavun gibi yaşıyorlar. Onlardan bu dine, bu ülkeye, bu halka ne hayır gelir!

Dinimizin temel prensiplerinden biri de kanaatli bir şekilde yaşamaktır. Kanaat ne demektir İhtiyaçlarını çoğaltmamaktır, mütevâzı yaşamaktır, saçıp savurmamaktır, israf etmemektir.

Ayda beş yüz dolar kazanan bir kimse düşünelim. Bu zat kanaatli bir şeklde zâhidane bir hayat sürerse bu para ona yeter. Kanaata ve zühde riayet etmezse yetişmez, ıstırap çeker.

Müslümanlar kanaat ile, zühd ile iktisatlı bir şekilde yaşasalar Allah onların az kazançlarına çok bereket verir.

Bir fakir düşünün, en pahalısından cep telefonu almış, hiç durmadan saksağan gibi bu aletle konuşuyor. Telefon masrafı aylık bütçesinde kocaman bir delik açıyor. Şikâyet edip duruyor, "Bu maaşla, bu gelirle yaşanır mı " diye. Bre musibet! Madem dar gelirlisin, cep telefonu edinme, ille gerekiyorsa fazla konuşma.

Son otuz yıl içinde israf, lüks, gösteriş felsefesi bütün toplumu sardı. Halkımızın bir kısmı üretmeden tüketmek, çalışmadan kazanmak istiyor. Böyle bir şey mümkün müdür

Çinliler ayda elli dolarla geçiniyor, kanaatli yaşadıkları, ucuza çalıştıkları için Çin malları bütün dünyayı istila etti. Bizim fakirlerimiz beş yüz dolara geçinemiyor. Sonunda ülke olarak, toplum olarak sürünüyoruz.

Dinsizler haram yiyebilirler, israf edebilirler, azıp kudurabilirler, lüks hayat sürebilirler velhasıl her haltı yiyebilirler. Onlar için haram, helal ayrımı yoktur.

Müslümanlar böyle şey yapamazlar. Hem İslâmcı geçinecek, hem de lüks ve sefahat içinde yaşayacak. Böyle herifler ve karılar İslâmcı olabilirler ama Müslüman olamazlar. Onların Müslümanlığından şüphe ederim.

Ağaç yaşken eğilirmiş, hayata atılmış, kariyer yapmış, kartlaşmış, vicdanları taşlaşmış haram yiyicilere hiçbir nasihat kâr etmez. Genç Müslümanlara min gayri haddin nasihat ediyorum:

* Parayı değer olarak kabul etmeyiniz, para değer değil geçinmek için bir vasıtadır.

* Lüksten, aşırı tüketimden, gösterişten, gururdan, kibirden, nefsaniyetten uzak durunuz. Kanaat, iktisat ve zühd ile yaşayınız. Allah size fazla helal para verse bile kudurmayınız, azmayınız.

* Mesken, otomobil, giyim kuşam, yeme içme, mobilya, yazlık gibi konularda orta seviyeden yukarı çıkmayınız.

* Aklınız fikriniz yeme içme, tıkınma olmasın. Elinize ileride para geçince lüks restoranlarda boy göstermeyiniz.

* İhtiyacınızdan fazla paranız olunca bunun bir kısmıyla "malî" (parasal) ibadetler yapınız. Zekât veriniz, sadaka veriniz, hayır hasenat yapınız.

* Sadece haramdan değil, şüpheli şeylerden de kaçınınız.

Bir adama radyasyonlu beşi bir yerde altınlar verseler, aklı varsa bunları almaz. Çünkü radyasyon onu öldürür. Haram para ve servet de böyledir. Talip olmayınız, manen ölürsünüz, cehenneme düşersiniz, ebedî saadetinizi yitirirsiniz. Daha açık konuşayım: BELÂNIZI BULURSUNUZ.

* Hortumlama yapan, ihalelere fesat karıştıran, makamlarını ve vazifelerini suîistimal eden, rüşvet alan, emanete hıyanet eden, işleri ehliyetsizlere veren, partizanlık yapan İslâmcı büyüklerinizi ve ağabeylerinizi örnek ve model kabul etmeyiniz.

* Bu dünya cennet değildir. Cennet başka bir âlemdir. Bu dünyayı sahte, yalancı, şeytanî bir cennet haline getirmek isteyenler ahmaktır, beyinsizdir, şuursuzdur.

* İmtihan ediliyoruz, unutmayın...

.

Vatanseverlik Kuru Lafla Olmaz

Önemli olan sağcı solcu, milliyetçi kozmopolit, şu veya bu ideolojiye bağlı olmak değildir. Peki önemli olan nedir Kısaca ve kesici bir şekilde sıralıyorum:

* Lafla ve edebiyatla değil, gerçekten, fiilî bir şekilde VATANSEVER olmaktır.

* Halka yalan söylememek, halkı aldatmamaktır.

* Devletin, milletin, belediyelerin, başka kurumların bütçelerini hortumlamamaktır.

* İhalelere fesat karıştırmamaktır.

* Saçı bitmedik yetimlerin, sefalet çeken zavallıların hakkını yememektir.

* Emanetlere ihanet etmemektir. (Emanetler nelerdir, onları da sayalım: İşler, memuriyetler, vazifeler, makamlar, mevkiler...)

* Vaadini yerine getirmektir. Seçimlerden önce bol keseden vaad edeceksin, sonra bunları yerine getirmeyeceksin. Sorarlarsa "Ben böyle bir söz vermemiştim..." diyeceksin. Olur mu böyle şey!

* Kendi şahsî ikbalin, ünün, riyasetin, menfaatin için Türkiye düşmanlarıyla işbirliği yapmayacaksın.

* Popülizm yapmayacaksın. Acı da olsa gerçekleri halka söyleyeceksin ve ne yapılması gerekiyorsa onları yapacaksın.

* "Önce ben, sonra partim..." demeyeceksin; "Önce Türkiye ve evrensel gerçekler" diyeceksin.

* Ehil olmayan hiç kimseye makam, memuriyet, iş ve vazife vermeyeceksin.

* Siyasî parti, tarikat, cemaat, masonluk, rotaryenlik, Dönmelik ve bunlar gibi mensubiyetlerde kendi adamlarını, kendi bağlılarını himaye edip de memleketi çiftlik, halkı sömürge yerlisi gibi görmeyeceksin.

* Ülke, millet, devlet işlerini EHİL ve GÜVENİLİR olan danışmanlarla istişare ederek göreceksin.

* Milyonlarca vatandaşın sürünürken, işsizlik ve aşsızlık felâketine uğramışken sen Nemrud gibi, Firavun gibi lüks ve sefahat içinde sorumsuzca yaşamayacaksın.

* Hiçbir şekilde haram yemeyeceksin.

* Ülkeyi, şehirleri, köyleri çirkinleştirmeyeceksin.

* Halkın bir kısmını (hem de çoğunluk olan bir kısmını iç tehlike, iç düşman ve tehdit olarak görmeyeceksin ve geçersiz bahanelerle onların temel haklarını çiğnemeyeceksin, onlara zulm etmeyeceksin.)

* Ülkenin, halkın, devletin, belediyelerin sırtından kazandığın muazzam kirli ve haram paraları yabancı bankalara koymayacaksın, bunlarla Amerika da ve başka ülkelerde milyon dolarlık lüks mülkler edinmeyeceksin.

* Mafyalarla, paravan kirli firmalarla gizlice işbirliği yaparak yüz milyonlarca dolar haram kazançlar elde etmeyeceksin.

* Halka her yıl çok açık, çok samimî, çok şeffaf bir şekilde mal ve servet beyanı vereceksin. (Yalan dolan servet beyanlarına karnımız toktur...)

* Türkiye yi borç batağına batırmayacak, IMF tuzağına düşürmeyeceksin.

* Ülke, halk, devlet, belediye ve diğer hususî ve resmî işlerde daima evrensel bilgelik ve ahlâk kurallarına bağlı kalacaksın.

* Eline bir güç geçince azmayacaksın, kudurmayacaksın, şımarmayacaksın.

* Aleyhinde yazmamaları, sana muhalefet etmemeleri için medyacılara, yazarlara, Büyük Patron lara devletin ve milletin kesesinden ulûfe dağıtmayacaksın.

* Dindarsan önce Allah tan korkacaksın.

* Lâf ile Hazret-i Ömer in adaleti edebiyatı yaparken, fiiliyatta deveyi hörgücüyle yutmayacaksın.

* Sana muhalefet edenlere olanca gücünle ve elindeki bütün imkânlarla saldırırken, seni destekleyen (veya destekler görünen) sahtekârları ve dolandırıcıları serbest ve rahat bırakmak gibi düşüklükler ve alçaklıklar yapmayacaksın.

* Türkiye yi batırmaya ahd etmiş militan, fanatik, agresif misyonerlere olanca hürriyet, imkân ve fırsatı tanırken, yerli Müslüman halkı baskı altında tutmayacaksın.

* Rahşan Ecevit i "Din elden gidiyor!" diye bağırtacak derecede olumsuz ve bozuk işler yapmayacaksın.

Daha sayayım mı ..

İslâmcıymış, binaenaleyh yaptığı her iş doğruymuş, onu kimse tenkit etmemeliymiş...Bu ne biçim mantıktır. İslâmcı ise, öncelikle yukarıda saydığım maddelere uymak zorundadır. Uymuyorsa o İslâmcı değildir, canavardır, vatan hainidir, eşkıyadır.

Atatürkçüymüş, her yaptığı doğruymuş... Şu mantığa bakın siz. Efendi!.. Atatürkçü ol, şu veya bu ideolojiye bağlı ol, öncelikle yukarıda saydığım maddelere uyuyor musun, önemli olan budur. Atatürkçülük, lâiklik, çağdaşlık diyerek malı götürecek, memleketi soyup soğana çevireceksin ve sonra da Atatürk kalkanına bürünerek muhaliflerini susturmaya çalışacaksın. Yağma yok. Yukarıdaki şartlara uymazsan sen vatan hainisin, Türkiye düşmanısın.

Bir başkası milliyetçi ve Türkçü geçiniyor. Namuslu, şerefli vatansever milliyetçileri ve Türkçüleri tenzih ederek söylüyorum. Yukarıdaki maddeler Türkçüler için de geçerlidir. Türkçülük, ülkücülük postuna bürünecek ve üzerinde kocaman bir mahfesi olan Hindistan filini bütünüyle yutacak. "Tanrı Türk ü korusun..." Hayır, senin gibi sahtekârı Tanrı korumaz. Allah sizin gibilerin belâsını er veya geç verecektir. Yakın tarihte birtakım sahte Türkçülerin malı nasıl götürdüklerini gördük.

Lâikmiş, çağdaşmış, modernmiş, şuymuş, buymuş... Yukarıda saydığım maddeler ve şartlar onlar için de geçerlidir.

Herkes için geçerlidir. Sünnî için de, Alevî için de... Dindar için de, dinsiz için de...

Bendeniz dindar kesime mensubum. Bakın önce, dindar kesim içinde yolsuzluk ve yamukluk yapan hain ve rezillere çattım.

Her  kesimin vatansever mensupları, öncelikle kendileri arasında ve içinde bulunan namussuzlar, vatan-millet-devlet düşmanları ile mücadele etmeli, özeleştiri yapmalı, onları saf dışı etmeye çalışmalıdır.

Eskiden Osmanlılar başka ülkeler ve devletlerle savaşır ve onlardan ganimet alırmış. İslâm fıkhına göre ganimet en tayyib kazanç ve gelirdir. Tabiî şer î usullere uygun olmak şartıyla.

Şimdiki uğursuzlar, haydutlar, vatan hainleri çeşitli kılıklarda ve renklerde kendi ülkelerini, kendi devletlerini, kendi vatanlarını, kendi belediyelerini soyuyorlar. Onların kazançları katmerli haramdır, kirlidir, kara paradır.

İslâmcısına da, Atatürkçüsüne de, milliyetçisine de, kozmopolitine de, şucusuna da, bucusuna da hepsine toptan lânet olsun!

.

Enoch'un Kehanetleri

Konuya girmeden önce, bir Müslüman olarak kâhinlere (gaybten haber verenlere) inanmadığımı belirtmek isterim. Çünkü gaybın ilmi Allah a mahsustur. Ancak birtakım kullara gayb ile ilgili küçük haberler ve bilgiler verilebilir. Meselâ bir kimse rüyasında uçağın düşeceğini görür ve ona binmekten vaz geçer. 17 Ağustos zelzelesinden önce bazı kimselere bu konuda kısıtlı bilgiler verilmişti.

Konuya gireyim: İnterneti karıştırırken (www.erenouvelle.com) sitesinde "Prophéties de Billy Meier" başlıklı bir yazıya rastladım. Billy Meier 1937 de İsviçre de doğmuş. Kendisine başka dünyalardan (paralel alemlerden) birtakım bilgiler ve haberler geliyormuş. Başka dünyalardan gelen varlıklar Meier e bizim küremizde olacak hadiseler hakkında bilgiler vermişler, uyarılarda bulunmuşlar. Bu zatın açıkladığı kehanetler büyük yekun ve hacim tutuyormuş. Bunlardan "Enoch un Kehanetleri"nde insanlığı büyük felâketlerin beklediği anlatılıyor. Enoch un kehanetlerinin tamamı, çeşitli dillerde yayınlanan NEXUS dergisinde çıkmış. Bu kehanetlerin kısa bir özetini yukarıda adını verdiğim siteden nakl ediyorum. (Nexus, Aralık 2004).

Kehanetlerin özetinin metni şudur:

"Yakın zamanda insanlar 888 gün sürecek bir Cehennem hayatı yaşayacaklardır. Teröristlerin suikastleri, orduların çarpışması ve iç savaşlar sonunda milyonlarca, hattâ milyarlarca insan ölecektir. Kültürler ve dinlerarası savaşlarla parçalanan insanlık, bir yandan da açlık ve salgın hastalıklar ve korkunç silâhların kullanılması yüzünden ıstırap çekecektir.

Bu devir, yeryüzünde yaşanmış en zor devir olacaktır. Sonunda hiçbir şey satılmayacak ve alınmayacaktır. Bütün gıda maddeleri vesikaya bağlanacak ve küçük bir ekmek parçası bile olsa, çalan hırsızlığını canıyla ödemek rizikosunun altına girmiş olacaktır. Küremiz üzerindeki sular her yerde insan kanıyla karışacak kıpkızıl olacaktır, tıpkı vaktiyle Mısır da olduğu gibi.

İslâm fanatikleri, Avrupa ülkelerine karşı başkaldıracaklar, Avrupa titreyecek ve sarsılacaktır. Batı da her şey tahrip edilecektir. İngiltere feth edilecek ve büyük bir sefalete düçar olacaktır. İslâm fanatikleri ve savaşçılarının iktidarı yıllar boyu devam edecektir.

Bu savaş sadece Avrupa yı vurmayacak, dehşet yayıldıkça diğer bütün ülkelere sıçrayacak ve bütün dünyayı ateşe verecek bir savaş haline dönüşecektir.

Papa II. Jean-Paul dan sonra bir papa daha gelecektir. Onu takiben bir "Pontifux Maximus" Kilise nin başına geçecektir. Bu Papa, "Petrus Romanus" adıyla tanınacaktır, âhir zaman Papası...

Amerika Birleşik Devletleri, hürriyet adına savaş, barış ve terörizmi önleme bahanesiyle birçok ülkeyi işgal edecek, o bölgeleri bombalayacak ve önüne gelen herşeyi tahrip edecektir.Bu esnada binlerce sivil insan ölecektir. Amerikan politikası hiçbir sınır tanımayacaktır. Onun tek amacı dünya üzerinde ekonomik, malî ve askerî bir mutlak üstünlük kurmak ve yeryüzünü kontrol altına almak olacaktır.

Avrupa, Asya ve Afrika ülkeleri, ABD nin kendilerini dünya hakimiyeti stratejisi uğrunda kullandığını anlayınca peyderpey ona karşı geleceklerdir.Bu büyük savaş önlenemeyecektir. Çünkü yeryüzü halkı bir islah yolunu seçmeyecek, yani gerçek bir sevgi ve barışı muhtemelen istemeyecektir. İnsanlar zenginliği, zevk ü sefayı, bütün maddî değerleri ve sınırsız bir gücü seçeceklerdir.

Üçüncü Dünya Savaşı patlak verirse (Bizim hesaplarımız ve gözlemlerimiz onu gösteriyor) bu çatışmanın faturasını siviller ödeyecektir. Sorumsuz ilim adamları, askerî amaçlara yönelik klonlamalarla duygudan ve vicdandan arınmış birtakım mahluklar yetiştirecekler, ayrıca son derece tahripkâr silâhlar üreteceklerdir. Bu klonlanmış mahlukların bağımsızlıklarını ilan etmeleri ve kendi kumandalarında, insanlığı tahrip ve imha etmeleri ihtimali de gerçekleşecektir.

Dünya, şimdiye kadar benzeri görülmemiş acılara sahne olacaktır.Bu hadiseler 888 gün devam edecek ve sonunda medeniyet çökecektir. Bu korkunç senaryodan sonra çeşitli salgın hastalıklar başgösterecek ve dev boyutta bir açlık dünyayı kasıp kavuracaktır. Böylece insanlık aleminin ekonomisi çökecek, herhangi bir mal üretme imkânı kalmayacaktır. Bütün besin maddeleri ve ilaçlar vesikaya bağlanacaktır.

Savaş çılgınlıkları karalarla sınırlı kalmayacak, felâketler aynı şiddet ve genişlikte okyanuslara, atmosfere ve uzaya sıçrayacaktır. Gelecekte kurulacak denizaltındaki "infrastructure"ler saldırıya uğrayacak ve tahrip edilecektir. Bu esnada binlerce insan can verecektir. Tahrip ve imha anaforu bu tesisler tarafından beslenecek, birtakım korsanlar, deniz birlikleri ile savaşacaktır.

Bu devirde, birtakım dünya dışı güçlerin, felâketin sorumlusu Batı ülkelerine karşı harekete geçmesi ihtimalinin de gerçekleşmesi mümkündür. Bu güçler, gizliliklerini terk edecek ve Batı nın sorumsuz hareketleri yüzünden dehşete düşmüş olanların yardımına koşacaktır.

Bunlardan başka, birtakım doğal afetler ve felâketler Avrupa ve Asya yı derinden sarsacaktır. Bununla beraber, uğradıkları bütün yıkımlara rağmen bu iki kıt a varolmaya devam edecektir.

Amerika Birleşik Devletleri için aynı şey söylenemez. O tamamen harap ve türap olacaktır.Bu devlet, planladığı ve kışkırttığı dünya çapındaki çatışmalar dolayısıyla (gelecekte de hep böyle olacaktır) birçok ülkede canlı bir kin ve nefret duygusu uyandırmıştır. Binaenaleyh bu ülke, boyutları insanlar tarafından hayal bile edilemeyecek çapta önemli felâketlere mâruz kalacaktır. Teröristler tarafından tahrip edilen World Trade Center bir başlangıçtır.

Kıyamet i andıran korkunç hadiseler sadece toplu imha silâhları ve klonlanmış askerler tarafından meydana getirilmeyecektir. Yerküresi ve Doğa, sorumsuz insanların kötü kullamına başkaldıracaktır.

Amerika Birleşik Devletleri ni, şimdiye kadar benzeri görülmemiş yangınlar ve kasırgalar silip süpürecektir. Bütün bu felâketlere rağmen, Amerikalılar nice ülkeye yaptıkları haksızlıkları durduramayacaktır. Kuzey Amerika kıt ası, en büyük felâkete uğradığı zaman (Doğu sahillerini vuran fırtına mı ), kötü niyetli askerî güçler enformatik, biyolojik, kimyevî silâhlarla vurmaya ve saldırmaya devam edeceklerdir. Bu silâhlar otonom hale gelecek ve insanlar bunların kontrolunu ve güdümünü ellerinden kaçıracaktır. Bu kehanetlerin en önemli noktası budur.

Dünyanın geri kalan bölgeleri felâketlerden kurtulmayacaktır. Çünkü dünyalılar çevreyi tahrip ettiler ve bu tahribatı sürdürmektedirler.

Dünya kaynaklarının tahrip edici şekilde kullanılması yüzünden, tektonik bir dengesizlik sun î (yapay) olarak meydana getirilmiştir ve bu depremlere, yanardağ patlamalarına ve tsunamilere yol açacaktır. Bunun sonunda iklimler değişecek, korkunç ve dehşetli kasırgalar ve tayfunlar meydana gelecek, bütün  dünya bunların yıkıcı enerjilerine mâruz kalacaktır. Bu âfetler akılalmaz çapta su baskınlarına ve alışılmamış kar yağmalarına sebebiyet verecek, bundan güney ülkeleri, hattâ ekvator kuşağı bile etkilenecektir.

İnsanlığın cinneti ve özellikle yeraltında patlatılan nükleer bombalar yüzünden yerküresi uzaydaki yolundan çıkmaya başlamıştır. Dünya yavaş yavaş fakat kesin bir şekilde Güneş etrafında yeni bir yörüngeye girecektir. Bunun sonucunda yeryüzünde yeni bir buzul çağı başlayacaktır.

Acılar ıstıraplar bunlarla da bitmeyecektir. Amerika Birleşik Devletler nde iki iç savaş çıkacaktır. Neticede, öldürücü düşmanlıklar yüzünden bu ülke beş ayrı bölgeye ayrılacak, fanatik ayrılıkçılar diktatörce güçlere sahip olacaktır.

Anarşi dünyaya hakim olacak ve insanları uzun bir müddet târumar edecektir. Çeşitli hastalıklar ve salgınlar ki, bunların çoğu eskiden olmayan yeni şeyler olacak ve tedavileri bilinmeyecektir, bunlar da insanlığı kıracaktır.

İktidar, teknoloji, maddî zenginlik, kin, intikam hırslarına kapılmış insanlar yaratılışın değerlerini; Sevginin, Bilgeliğin, Barışın ve Hürriyetin câhili olarak kalacaklardır. Tıpkı, kendilerinden önce Enoch un atalarının yapmış olduğu gibi... Bu davranışları yüzünden dünyayı acıların, ölümün, yıkımın ve yokoluşun derin ve korkunç uçurumlarına yuvarlayacaklardır. İnsanlığın yaşamış olduğu en büyük ve en vahim felâketin..."

Enoch Kehanetleri nin kısa bir özeti budur. Dünya ve insanlık gerçekten böyle bir felâkete mi gidiyor Perşembenin gelişi çarşambadan belli olurmuş. Bugüne bakınız ve gelecek pembe mi, yoksa kapkara mı, siz kendiniz hüküm veriniz. Bunu anlamak için kâhin olmaya lüzum yoktur.

.

Ehl-i Necat ve Selâmet Kimlerdir

SORU: Sadece "La ilahe illallah" diyen kimse mümin olur mu

CEVAP: Mümin olmaz, muvahhid olur.

SORU: Mümin olmak için nasıl iman etmek gerekir

CEVAP: "La ilahe illallah" dedikten sonra "Muhammed Resulullah" demek lazımdır. Ancak bu şekilde mümin olunur.

SORU: Sadece "La ilahe illallah" diyen kimse ehli  necat, felah ve selamet midir

CEVAP: Kendisine Muhammed aleyhisselatü vesselamın risaleti ve daveti ulaşıp da bu daveti kabul etmeyen kimse necat (kurtuluş), selamet ehli olmaz.

SORU: Bazıları "Ehl-i Kitab da bizim gibi, Peygamberlere iman ediyor" diyorlar.

CEVAP: Peygamberlere iman demek, "Bütün Peygamberlere" iman demektir. Allah ın insanlara göndermiş olduğu peygamberlerden birini yahut bazısını kabul etmeyenler mümin olmazlar. Yahudiler Hazret-i İsa yı ve Hazret-i Muhammed i kabul etmiyorlar, Hıristiyanlar Hazret-i Muhammed i kabul etmiyorlar.

SORU: Dinlerarası diyalog ve hoşgörü taraftarları "Ehl-i Kitab ile Amentüde ittifakımız var" diyorlar. Bu iddiaları doğru mudur

CEVAP: Doğru değildir, hezeyandır. Ehl-i Kitabla aramızda ittifak değil, büyük ve derin ittifaksızlık vardır. Birincisi Allah a iman ve Tevhid konusundadır: Yahudiler, Üzeyr Allah ın oğludur diyorlar, Hıristiyanlar, İsa Allah ın oğludur diyorlar. Hıristiyanların Teslisi ile Müslümanların Tevhidi asla uyuşmaz ve bağdaşmaz. Peygamberlere iman hususunda da ittifak yoktur, yukarıda beyan edildi. Kitaplara iman konusunda da ittifak yoktur. Yahudiler, İncil i ve Kur an ı kabul etmiyorlar, Hıristiyanlar, Kur an ı kabul etmiyorlar. Binaenaleyh "Ehl-i Kitab ile aramızda Amentü konusunda büyük ihtilaflar bulunmaktadır."

SORU: Müslümanların Tevrat ve İncil konusunda inançları nedir

CEVAP: Biz Yüce Allah ın Tevrat ve İncil adıyla kutsal iki kitap göndermiş olduğuna iman ederiz. Ancak bugünkü Tevrat ve İncil metinlerinin bütünüyle gerçek Tevrat ve İncil olduğunu kabul etmeyiz, asıl ilahi metinler kaybolmuş, daha sonra birtakım kâtipler bugünkü metinleri yazmışlardır. Asırlar boyunca ilave, çıkartma, değiştirme, tahrifat yapılmıştır. Bugünkü Tevrat ve İncil metinlerinde Tevhide, tenzihe, peygamberlerin ismetine uygun olmayan yerler kesinlikle sonradan ilave edilmiştir. Mesela Hazret-i Lut un iki kızının babalarını sarhoş ederek onunla yatmaları ve gebe kalmaları kıssasını Müslümanlar kesinlikle doğru olarak kabul etmezler. Böyle bir şey peygamberlerin  ismet sıfatına aykırıdır.

SORU: Bir Yahudi veya Hıristiyan mükemmel şekilde Arapça öğrenmiş, İslâm ilimlerini tahsil etmiş, İslâmiyet hakkında uzman olmuş; fakat İslâm ın hak din olduğunu kabul etmiyor, Kur an ın Allah  kelamı olduğunu kabul etmiyor, Hazret-i Muhammed in peygamber olduğunu kabul etmiyor. Böyle bir kimse hakkındaki hüküm nedir

CEVAP: İslâmî ölçülere göre bu zat kâfirdir. Kâfir, Arapça "Gerçeği örten ve gizleyen" demektir. Biliyor ama iman etmiyor...

SORU: Böyle bir kimseyle  Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü yapılabilir mi

CEVAP: Kesinlikle yapılamaz, böyle bir şey İslâm a ihanet olur.

SORU: Diyalogcular Ehl-i Kitabın da cennetlik olduğunu söylüyor. Onların bu  iddialarının hükmü nedir

CEVAP: Ehl-i Kitabtan bir kimseye Hazret-i Muhammed in risaleti ve daveti ulaşsa ve bu kişi bu daveti kabul etmese, kesinlikle cennetlik olmaz. Diyalogcular birtakım âyetleri kendi heva ve  rey lerine göre yanlış şekilde yorumluyorlar. Bırakın Ehl-i Kitabın cennetlik olmasını, sadece dil ile kelime-i şahadeti söyleyip de kalben iman etmeyen bir kimse bile cennetlik ve ehl-i necat değildir.

SORU: Bir doktrin   ve ideoloji olarak Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü nedir

CEVAP: Ahir zamanın büyük fitne  ve  fesatlarındandır  ve  Müslümanlar için korkunç bir tuzaktır.

SORU: Dinlerarası diyalog ve hoşgörü kişinin imanına zarar verir mi

CEVAP: "Yahudilik ve Hıristiyanlık da hak dindir; Ehl-i Kitab da cennetliktir" inancına sahip olan kimse İslâm dininden çıkmış olur, imanını kaybeder.

SORU: Bu şekilde irtidat etmiş kimseler tanıyor musunuz

CEVAP: Şahsen ve bizzat görmedim. Gazetelerde yazıldı, İzmir de namaz kılan, başını örten bir kız Hıristiyan olmuş, başını açmış, namazını bırakmış. Soranlara da, "Mademki İslâm ile Hıristiyanlığın ikisi de hak dindir, ben kolay olanını seçtim. Nasranîlikte ne namaz var, ne tesettür..." demiş.

SORU: İrtidat eden (dinden çıkan) bu kızın vebali kime aittir

CEVAP: Sormaya ne hacet. Diyalogculara aittir.

SORU: Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü konusunda para dağıtılıyor mu

CEVAP: Elimizde müsbit (ispat edici) deliller ve belgeler yoktur ama bu maksatla milyonlarca dolar dağıtıldığına dair rivayetler bulunmaktadır. Bundan birkaç ay önce İstanbul da Fatih Camiine, bu bölgedeki agresif Protesan misyonerlerin reisi veya başmüfettişi durumunda olan bir zat gelmiş. Türkçe biliyormuş, orada benim tanıdığım bir hoca ile biraz konuşup tartışmışlar. Laf arasında diyalog taraftarı bir cemaat zikredilince, misyoner cenapları "Ha, onlar mı Biz onlarla işbirliği halindeyiz ve kendilerini destekliyoruz" sözünü sarf etmiş. Bundan ne mânâ çıkar Okuyucularımın firasetine havale ediyorum. (Bana bunu anlatan Hoca Efendinin ismini vermiyorum)

SORU: Ehl-i Sünnet İslâmlığında Dinlerarası Diyalog ve   Hoşgörü var mıdır

CEVAP: Yoktur. Bu, zamanımızda çıkmış bir bid attir. İslâm dünyasında da çıkmamıştır, ithal malıdır. Müslümanlara kurulmuş bir tuzaktır.

SORU: Diyalogcular ve hoşgörücüler fırak-ı dalleden bir fırka mıdır

CEVAP: Lügavî mânâda değil de, bir doktrin ve ideoloji olarak buna inanıyorlar ise yoldan çıkmışlardır. İleride ilm-i kelam kitaplarında anlatılan bozuk fırkalardan biri olacaklardır.

SORU: Filan zat sizin gibi düşünmüyor, var gücüyle Diyalog ve hoşgörü için çalışıyor.

CEVAP: Bendeniz ilahiyatçı milahiyatçı değilim. Dinî konularda kendi kafamdan hiçbir şey yazmıyorum. İslâmiyet in Allah katında yegâne hak ve geçerli din olduğu Kur an-ı Kerim le, Sünnetle ve icma ile sabittir. Bu inanç, dinimizin usulündendir. Yani temel ve vazgeçilmez hükümlerindendir. Hiçbir hocanın, dinin usulüne aykırı bid at çıkarmaya, yenilik yapmaya hakkı yoktur.

SORU: Din âlimi olmadığınıza göre bu konularda niçin yazıyorsunuz

CEVAP: Maalesef din âlimleri Müslüman halkı bu konuda yeterli derecede uyaramıyor, aydınlatamıyor, bilgilendiremiyor. Bu yüzden kendimi bu konuda hizmet etmekle vazifeli addediyorum. Bu hizmet yapılmış olsaydı, bana vazife düşmezdi. Hem, iki kere ikinin dört ettiğini söylemek için matematik profesörü olmak gerekmez. Allah katında yegâne hak dinin İslâm olduğunu, Kur an ı ve Hazret-i Muhammed i inkâr edenlerin ehl-i necat olamayacağını söylemek için din âlimi olmak gerekmez.

SORU: Bu konuda son sözünüz nedir

CEVAP: Müslüman kardeşlerimi uyarıyorum. Kur an a, Sünnete, Şeriata, Amentüye, dinin temel hükümlerine aykırı görüşlere, fikirlere, propagandalara kapılmasınlar. Dinî konuların şakası yoktur, imanları tehlikeye düşebilir. Allah cümlemizi böyle bir felaketten ve ayak kaymasından korusun.

(Dİnlerarası Diyalog ve Hoşgörü konusunda üç Ehl-i Sünnet âliminin, üç de Diyalog mezhebi âliminin katılacağı çok ciddi ve haysiyetli bir kimse tarafından âdilane yönetilecek bir açıkoturum yapılmalıdır, büyük bir TV kanalında... Herkes eteğindeki taşları ortaya döksün.  Bir de, birtakım kimseler Diyalog konusunda Siyonistlerden ve agresif misyonerlerden maddî ve manevi destek görüp görmediklerine dair Kur an a el basarak doğru beyanda bulunmalıdır.)

.

Ramazan'a Hazır mıyız

Ramazan a çok az vakit kaldı. Mübarek ay ile ilgili İslâmî kesimde hiçbir hazırlık yok. Hazırlık denilen şeylere siz hazırlık mı diyorsunuz Ramazanda fırınlarda pide çıkacakmış, radyo ve televizyonlarda iftar ve sahur programları yapılacakmış, minareler aydınlatılacakmış, bazı yerlerde Ramazan çarşıları kurulup Ramazan şenlikleri yapılacakmış. Bunların İslâm ın ruhuyla ve esasıyla ilgisi yok ki..

Geçen sene bazı yerlerde Ramazan çarşıları kuruldu, Ramazan şenlikleri yapıldı. Yer ismi vermek istemiyorum... Sucuk ekmek dükkânları... Gözleri yaşartıcı, genizleri yakıcı sucuk dumanları... Kokoreççiler... Mersin tantuni kebabı... Börek... Sahlep... Tatlılar... Çaylar, kahveler.. Fosur fosur, tosur tosur içilen nargileler... Korkunç bir kalabalık, iğne atsan yere düşmez. Gecenin on ikisi, tesettürlü, zilli pembeli hatunlar, kollarında kundaklı çocuklar Ramazan çarşısında dolanıp duruyorlar... Kırk, elli, altmış yaşındaki insanlar çocukların yediği macunları yalıyorlar... Yahu böyle Ramazan çarşısı olur mu Ramazan çarşısında yiyeceğin, içeceğin yanında mutlaka fikir, kültür, sanat bulunmalıdır.Bizde bunlar yok.

Ramazan on bir ayın sultanı... Feyiz, bereket, rahmet ayı... Ne hizmetler yapılabilir bu ayda; nefis, vasıflı, etkili yüzlerce çeşit broşür yayınlanır, bunlar milyonlarca adet basılır ve her sınıf halka dağıtılır. Gençlere, öğrencilere, ev kadınlarına... Yine Ramazanı fırsat bilerek namaz kılmayanlar namaza davet edilir, cemaate katılmayanlar cemaate çağrılır. Ramazan ayı müjdeleme ayıdır. Madalyonun arka tarafında uyarılar ve ihtarlar vardır. Şuurlu olmayan Müslümanların şuurlandırılması, gaflet uykularının dağıtılması... Her eve değerli, faydalı, kalıcı kitaplar ihtiva eden bir özel kütüphane kurulması...

Binlerce İslâmî sivil kuruluşumuz var, vakıflar, dernekler, cemaatler (özel diyanetler), ticarethaneler, holdingler, fabrikalar neler neler... Bunların her biri Ramazanda çok faydalı, çok kıymetli, çok vasıflı, çok etkili küçük risaleler hazırlatıp yayınlasalar memlekette İslâmî bir inkılâp olur.

Yazıklar olsun!... Cami hoparlörlerine, cami kaloriferlerine, cami klimalarına, cami halılarına, imam evlerine, cami helâlarına verdiğimiz önemi ilme, irfana, kültüre, irşada, tebliğe,  davete, sanata vermiyoruz.

İstanbul da darphane gibi para kesen cami dernekleri var. Bunlardan birinin bile Müslümanlara dağıtmak için güzel bir broşür yayınladığını görmedim.

Zamanımız medya asrıdır, propaganda asrıdır, yazılı yayın asrıdır. Maalesef biz Müslümanlar yazı konusunda, yayın konusunda çok geride kalmışız.

Yahova Şahitlerinin bu konudaki faaliyetlerine bakıp utanmamız gerekir.

Vaktiyle Allah düşmanı Maocular, dünyanın çeşitli dillerinde yüz milyonlarca kızıl kitapçık bastırıp dağıtmışlardı.

İslâm ı ve Müslümanları yeryüzünden silmek isteyen misyonerler, her yıl ülkemizde on milyonlarca broşür dağıtıyorlar.

Bende "İngiliz Kitab-ı Mukaddes" şirketinin ilginç bir kitabı var. Kitab-ı Mukaddesin tamamını veya bir kısmını bine yakın dil ve lehçeye tercüme etmişler, her birinden bir cümle veya bir paragraf almışlar, kocaman bir kitap olmuş.

Türkçemizde "Ar yılı değil, kâr yılı..." şeklinde bir deyim vardır. Biz Müslümanlar da Ramazanı kâr ayı haline getirmişiz. Ramazan da daha çok din kitabı satılacak, daha çok kâr edilecek, tesbih, seccade, koku satılacak, kâr edilecek, Ramazan çarşılarında harıl harıl ticaret yapılacak... Kâr, kâr, kâr... Başka şeye aklımız ermiyor.

En büyük ticaret, Allah ile yapılan ticarettir. İslâm için, Tevhid için, Kur ân için, İman için, Şeriat için, Sünnet için, Fıkıh için çalışır, masraf edersin ve Allah tan kat kat karşılık alırsın. Bunu biliyoruz ama nedense böyle yapmıyoruz, yapamıyoruz.

On altı sayfalık küçük dinî bir broşürün kıymetli, vasıflı, etkili, kalıcı olması için birsürü şart lazım:

1. Yazanın ilminin, kültürünün, irfanının yüksek derecede olması gerekir.

2. Türkçesinin, edebiyatının, kaleminin çok ama çok güçlü olması gerekir. Her sayfada birkaç imla hatası, cümle düşüklüğü, za f-ı telif, noktalama hatası yapacak, çetrefil bir üslupla yazacak... Bundan ne hayır gelir Yazdın mı Ahmed Cevdet Paşa gibi yazacaksın.

3. Bu gibi hizmetler parayla yapılmaz. On altı sayfalık bir broşür hazırlamak için telif ücreti isteyen hocaya ben hoca demem. Orta veya büyük boy bir kitap yazmış, bundan telif ücreti almış. Ona bir şey demiyorum. Sekiz, on daktilo sayfası bir metin yazmış, bunun için telif ücreti istiyor, ayıptır.

4. Bazen bir damla ilaç bir canı kurtarır. Küçük bir broşür, şayet tesirli, faydalı, kıymetli ise ölü bir kalbe can üfleyebilir. Broşürü okur, ürperir, gözünden yaş gelebilir ve bu kıraat (okuma) onun hayatında bir dönüm noktası olabilir. Ruhsuz ruhsuz yazılar, sıradan laflar, basmakalıp nasihatler, uyutucu ve esnetici bir üslup... Bunlardan ne hayır gelir Şimdi artık okumuyorlar, eskiden Şaban ayının son haftasında "Muhterem cemaat... Recep, Şaban derken mübarek Ramazan da geliverdi" cümlesiyle başlayan bir hutbe okunurdu. Yıllar boyu dinlemişimdir, böyle hutbelerin pek faydası olmaz. Halka öğretilecek en basit bilgilerin bile büyük âlimlerin büyük dimağlarından, güçlü kalemlerinden çıkması gerekir. İmam-ı Birgivî Hazretlerinin küçücük bir kitabı vardır, "Vasiyetname-i Birgivî" yahut "Risale-i Birgivî"adında. Bunda basit ilmihâl bilgileri yazılıdır. Yazan çok âlim, çok fazıl, çok takvalı, çok zahid, çok ihlâslı, çok irfanlı olduğu için bu risale asırlarca padişahtan en basit köylüye kadar milyonlarca Müslümanın çerağı olmuştur. Muhyiddîn Arabî Hazretleri nin "Âdâbü l-Mürid" unvanlı küçük risalesi de böyledir. Risale küçüktür, içindeki nasihatler avama mahsustur, lakin yazan çok büyüktür. Müslümanlara böyle broşürler, böyle risaleler, böyle kitapçıklar sunulmalıdır.

5. Bu gibi broşürleri okuyanların hiç olmazsa yüzde biri, binde biri derin şekilde etkilenmelidir. Ağlayan biri çıkmalıdır, tövbe eden biri çıkmalıdır, on binde bir, feryad edip gömleğini yırtan, yere baygın düşen biri çıkmalıdır.... (Bundan birkaç ay önce benim bu konudaki bir yazıma itiraz eden biri "Bizim dinimizde böyle şeyler yoktur. Feryad etmek, elbisesini yırtmak, baygın düşmek, bunlar bid attir..." demez mi... A mübarek! Biz herkes ayılsın, bayılsın, ağlasın, yakasını yırtsın, baygın düşsün demiyoruz. Binde bir böyle bir vak a olsun diyoruz. Eski ahlâk ve tasavvuf kitaplarında evliyaullahın ve sâlihlerin menkabeleri anlatılırken böyle nice vak alar kaydedilmiştir. Mevlânâ Celalüddîn Rumî Hazretleri bazen coşarlar, vecde gelirler ve saatlerce sema ederlermiş. Bilirsiniz, hani bir gün Konya da kuyumcular çarşısından geçiyormuş, Selâhaddin Zerkûbî Hazretleri dükkanında örs üzerinde çıraklarıyla birlikte altın dövüyormuş. Çekicin örs üzerinde çıkardığı muttarit darbeler, dan dun, dan dun, dan dun... Mevlânâ Hazretleri, bu darbelerden etkilenmiş, cûş u huruşa gelmiş ve sokakta dönerek sema etmeye başlamış. Selâhaddin Zerkûbî  bunu görünce altını örs üzerinde çekiçlemeyi sürdürmüş, dövüle dövüle altın toz olmuş, bitmiş. Çekiçler vurmuş, Mevlâna dönmüş... Artık ne Mevlâna var, ne Selâhaddin Zerkûbî  var, ne o eski semalar var... Kışırda kalmış kaba zahide sorsanız, bid at diyecek... Eyvallah.)

İnsan ömrü sayılı yıllardan ibaret, bu yılların herbirinde bir tek Ramazan var. Rahmet ayı, feyiz ayı, bağışlanma ayı. Kadr ü kıymetini bilemiyoruz. Bazılarımız Ramazan deyince iftarlarda ve sahurlarda aşırı şekilde tıkınmayı anlıyor, ne kadar yanlış. Oruca aykırı bir düşünce. Ramazan ayı açlık ayıdır, tokluk değil. İftarda, sahurda elbette yenilip içilecek ama aşırı şekilde değil. Bakalım bu Ramazan da iftar sofralarına kaç fakir çağıracağız Geçen yıllarda kaç ziyafete gittiysem, birinde bile bir fakir görmedim. Hep ensesi kalın, cüzdanı şişkin, semiz ve zengin Müslümanlar çağrılmıştı. Yahu şu sofraya bir tane de temiz bir fakiri çağırsanız olmaz mı

Geçen sene Haliç taraflarında bir yerde Ramazan şenliği diye İslâm dininin ve Şeriatının kesinlikle kabul etmediği iğrenç ve rezil eğlenceler tertiplediler. Çıplak karılar, mankenler, berbat bir müzik, ha ha ha, ho ho ho, hi hi hi... Mâlâyâni konuşmalar, fingirdeşmeler... Böyle Ramazan şenliği olur mu Bunları tertipleyenleri uyarmak gerekmez mi

Ramazana kaç gün kaldı Önümüzde iki ihtimal var: Ya bu sene de bu mübarek ayın kıymetini bilemeyeceğiz, feyiz ve bereketinden yararlanamayacağız. Yahut da manevi bakımdan büyük bir ticaret yapacağız... Seçim bize aittir.

.

Soru ve Cevaplarla İslâm, Müslümanlar, İslâmcılar... (I)

SORU: İslâm nedir, tarifini yapar mısınız

CEVAP: İslâm, varlık problemine en isabetli, en uygun, yüzde yüz doğru cevap veren ve yeryüzünde, insan yaratılışına ve fıtratına uygun bir barış sistemi ve medeniyet kurulmasını öngören ilahî sistem ve nizamdır. Kendisine bağlanan ve hükümlerini uygulayan insanlara ebedî mutluluk kazandırır.

SORU: Varlık problemi ne demektir

CEVAP: İnsan sorar: Ben kimim, nereden geliyorum, nereye gidiyorum, var olmamın gayesi ve hikmeti nedir, kendi kendime mi meydana gelmişim yoksa beni var eden Biri mi vardır, O kimdir, beni niçin yaratmıştır, benden ne istemektedir, üzerinde yaşadığım dünya nedir, dünyanın içinde bulunduğu kâinat nedir, nasıl bir hayat sürmem gerekir, doğru olan düşünceler hangileridir, yanlış nedir, iyi ve kötü nedir, güzel ve çirkin nedir .. İşte bunlar en geniş mânasıyla varlık problemidir. İslâm bunlara en doğru cevabı vermektedir.

SORU: Yeryüzünde, varlık problemine cevap veren başka sistemler de var mıdır

CEVAP: Vardır. Çeşit çeşit dinler ideolojiler, doktrinler bulunmaktadır. Bunların sistemlerinde birtakım doğrular  varsa da, yüzde yüz doğru değildirler, vahim yanlışlar içermektedirler.

SORU: İslâm ın yüzde yüz doğru oluşu nereden kaynaklanmaktadır

CEVAP: Kaynağının Allah olmasından... İslâm dini ve nizamı, insan aklı ile yapılmış bir sistem değildir. İnsanlığa Allah tarafından gönderilmiştir.

SORU: İslâm dini, Hazret-i Muhammed in Allah katından vahiy ve haber getirmesiyle mi başlamıştır

CEVAP: Hayır, İslâm dini ilk insan Hazret-i Adem ile başlamıştır. İslâm ın usûlü (temelleri) hep aynı kalmıştır. Sadece çeşitli zamanlarda, çeşitli Peygamberlere gönderilen uygulama ile füruat hükümlerinde değişiklikler olmuştur. Ana, temel, asıl hükümlerde asla değişiklik olmamıştır.

SORU: Şeriat ne demektir

CEVAP: Şeriat ın çeşitli târifleri vardır. Şeriat din demektir, Kitap (Kur ân-ı Kerîm) ve Sünnet ten çıkartılan hükümlerin tamamı demektir.

SORU: Şeriat kutsal mıdır

CEVAP: Elbette kutsaldır. Bunda zerre kadar şüphe yoktur. Bazıları "Ben Müslümanım ama Şeriat ı kabul etmem" diyor. Bunlar, bu sözleriyle (şayet Müslüman iseler) dinden çıkmış olurlar. Aslında hiçbir bilgili ve şuurlu Müslüman böyle bir söz söylemez. Bunu, Müslümanlara "Acı Soğan" diyen Pembeler söylemektedir.

SORU: İslâm a girmek, Müslüman olmak için kapı ve anahtar nedir

CEVAP: "Lâ ilahe illallah, Muhammed Resulullah" demektir. Yani "Allah tan başka kendisine kulluk edilecek bir tanrı yoktur ve Muhammed O nun Elçi ve habercisidir" diye inanmak ve bunu dili ile söylemektir.

SORU: Sadece "Lâ ilahe illallah..." diyen, ondan sonra "Muhammed Resulullah" demeyen bir kimse mü min (inanan) olur mu

CEVAP: Mü min olmaz, muvahhid (Allah a ortak koşmayan, Onu birleyen) olur.

SORU: Mü min olmak için ne gerekir

CEVAP: Kelime-i Tevhid in iki cümlesini birden ikrar edip, onlara iman etmek gerekir.

SORU: Yeryüzünde kaç hak din vardır

CEVAP: Sadece bir hak din vardır. Kur ân da "Allah katında (hak ve kabul edilen) din İslâm dır." buyurulmaktadır.

SORU: Bazı reformcu ilâhiyatçılar "Diğer kitabî dinler de haktır, onların bağlıları da kurtulacaklar zümresindendir ve onlar da Cennet e gireceklerdir" propagandasını yapmaktadır. Bu sözlerinin hükmü nedir

CEVAP: Onların bu iddiaları İslâm a tamamen zıttır.  Kur ân a, Sünnet e, icmaya aykırıdır.

SORU: Bir kimseye, Hazret-i Muhammed in peygamberliği ve dâveti ulaşsa ve bu kişi bu dâveti reddetse, Peygambere yalancı dese o kimse kurtulabilir mi

CEVAP: Kurtulamaz.

SORU: Bir hoca, "Ehl-i Kitap ile Amentüde ittifakımız var" başlıklı bir yazı yayınlayarak kafaları karıştırdı. Bu doğru mudur

CEVAP: Bu söz gerçeklere tamamen aykırıdır ve hezeyandır. Müslümanlar, Ehl-i Kitab ile Amentü konusunda ittifak içinde değildir. Onlar son Peygamber Hazret-i Muhammed i inkâr ediyor. O na hâşâ yalancı diyor. Onlar, Allah ın insanlığa bir kurtuluş ve hidayet rehberi, bir düstur olarak gönderdiği ilahî kitab Kur ân-ı Azimüşşan ı inkâr ediyor, hâşâ ona düzmece kitap diyor. Onlar hak din İslâm ı inkar ediyor, ona hâşâ uydurma din diyor. Onlar, Tevhid ve Tenzih konusunda vahim yanlışlar içindedir. "Üzeyir Allah ın oğludur." "İsa Allah ın oğludur" diyorlar. Müslümanların Ehl-i Kitab ile Amentü konusunda ittifak halinde olduklarını söyleyebilmek için insanın aklını, sağduyusunu yitirmiş olması gerekir.

SORU: Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü ne demektir

CEVAP: Haçlılar ve siyonistler tarafından Müslümanlara karşı hazırlanmış bir tuzaktır. Hiçbir mü min ve müslim böyle bir ideoloji ve doktrini kabul edemez.

SORU: Müslümanlara gereken, diyalog ve hoşgörü mü yapmaktır yoksa tebliğ ve davet mi

CEVAP: Elbette tebliğ ve dâvet yapmaktır.

SORU: Son zamanlarda, dışarıdan gelen maddî teşvik ve desteklerle yurdumuzun çeşitli yerlerinde, içinde cami kilise ve sinagog bulunan "Dinlerarası Diyalog ve Hoşgörü" siteleri inşa edilmekte ve buralarda üç dinin ruhanileri birlikte âyin ve tören yapmaktadır. Bunun hükmü nedir

CEVAP: Böyle şeyler kesinlikle bâtıldır. Hiçbir Müslüman bu gibi tuzaklara düşmemelidir.

SORU: Bazıları Yahudilik, Hıristiyanlık ve Müslümanlık, bunların üçü de "İbrahimî dinlerdir" diyorlar. Bu iddia doğru mudur

CEVAP: Böyle bir iddia Kur ân a ve İslâm a aykırıdır. Kur ân da, atamız İbrahim Halilullah aleyhisselam için "İbrahim Yahudi ve Hıristiyan değildi: O hanif ve müslimdi" buyurulmaktadır. Dünyada üç İbrahimî din değil, bir tek İbrahimî din vardır ve o da İslâm dır.

SORU: Bir Müslüman, temel din bilgilerini en doğru, en kolay şekilde nasıl öğrenebilir

CEVAP: Büyük din âlimleri tarafından yazılmış muteber ilmihal kitaplarından. Ehliyetli ve icazetli din alimi olmayanların kendi kafalarına göre yazdıkları din kitapları okunmamalıdır.

SORU: Bazıları "Bizim dinimizin ana kaynağı Kur ân dır. Ondan sonra da sahih hadîsler gelmektedir. Her Müslüman Kur ân ı ve hadîsleri okuyarak dinini öğrensin" demektedir. Bu metod doğru mudur, geçerli midir

CEVAP: Yanlıştır, geçersizdir, çıkar yol değildir. Kur ân elbette dinimizin ve Şeriatimizin ana kaynağıdır. Sünnet elbette ikinci ana kaynaktır ama her Müslüman bunlardan kendi kafasına göre din ve Şeriat hükmü çıkartamaz. Böyle bir metod sözün ayağa düşmesine, din konusunda fitne, fesat ve anarşi çıkmasına, Müslümanların bölünüp parçalanmasına, birtakım kimselerin yanlış yorumlar yaparak dinden sapıtmasına yol açar.

SORU: Peki Kur ân ı ve hadisleri okumayalım mı

CEVAP: Öyle bir şey söyleyen yok. Elbette okuyacağız ama kendi kafamıza göre, kendi re y ve hevamızla yorum yapmayacağız, hüküm çıkartmayacağız.

SORU: Kur ân dan ve Sünnet ten kimler fıkıh ve Şeriat hükmü çıkartabilir

CEVAP: Mutlak müctehid derecesine yükselmiş olanlar. Bütün İslâm tarihinde, 1400 sene boyunca çok az sayıda mutlak müctehid yetişmiş, onlardan dördünün fıkıh sistemi Müslümanlar tarafından kabul edilmiştir. Dinî ve şer î hükümlerde, fıkıh konusunda, ilmihal sahasında bu dört mezhepten birine tâbi olmak gerekir.

SORU: Mezhepsizlik nedir

CEVAP: "İslâm şeriatını tehdit eden en tehlikeli bid attır." (Prof. Dr. Said Ramazan el-Büti) "Mezhepsizlik dinsizliğe köprüdür" (Muhammed Zâhid el-Kevseri)

SORU: Telfik-i Mezahip nedir

CEVAP: Mezheplerin hükümlerini karışık olarak uygulamaktır.

(devam edecek)

.

Soru ve Cevaplarla İslâm, Müslümanlar, İslâmcılar... (2)

SORU: Böyle bir şey câiz ve doğru mudur

CEVAP: Câiz ve doğru değildir. "Telfik-i mezahip İslâm dinini oyuncak etmektir" (Ulemadan Seydişehirli Mahmud Es ad)

SORU: İslâm dininde reform, yenilik, değişiklik yapılabilir mi

CEVAP: Kesinlikle yapılamaz. Bu dini Allah koymuştur, yorumunu Peygamber yapmıştır. Allah yanılmaz, Peygamber hâtadan ve yanlıştan korunmuştur. Reform ve değişiklik ancak muharref (bozulmuş) dinlerde olabilir, İslâm da asla olmaz.

SORU: İlâhiyatçılar İslâm âlimi midir

CEVAP: Bir kimsenin İslâm âlimi olması için, ucu Resullerin Seyyidine dayanan bir icazeti (dinî diploması) olması gerekir. Ayrıca, itikad ve fıkıh konusunda Ehl-i Sünnet ve Cemaat dairesinde bulunması gerekir. Bununla da bitmez. Bildiği ile âmil olması gerekir. Bir ilahiyatçıda bu üç sıfat varsa o din alimidir. Yoksa değildir, yerli ve ehlî oryantalisttir.

SORU: Reformcu, diyalogcu ilahiyatçılara tâbi olmanın hükmü nedir

CEVAP: Yanılmak ve sapıtmaktır.

SORU: Tasavvuf ve Tarikat ne demektir

CEVAP: Şeriatsiz Tasavvuf ve Tarikat olmaz. Şeriata uygun bütün tarikatlar haktır.

SORU: Bütün şeyhler gerçek şeyh midir

CEVAP: İcazeti varsa, Şeriata uyuyorsa, şeyhlik şartlarına ve sıfatlarına sahipse gerçek şeyhtir. Değilse sahte şeyhtir, müteşeyyihtir (şeyh taslağıdır).

SORU: Namaz kılmayan şeyh olur mu

CEVAP: Böyle sorularla adamı güldürmeyin! Namaz kılmayan merduttur. Böyle adama şeyh denir mi Tarik-i Salât fâsıktır.

SORU: Bazıları "Biz yaqîn derecesine vasıl olduk, bizden namaz kalktı" diyorlar...

CEVAP: Namaz kimseden sâkıt olmaz. İnsanların derece itibariyle en büyüğü olan Resulullah Efendimiz ölünceye kadar beş vakit namazı cemaatle kılmışlardır. İlim şehrinin kapısı olan Hazret-i Ali sabah namazını kıldırmaya hazırlandığı sırada Kûfe de camide şehid edilmiştir. "Sana yaqîn gelinceye kadar Rabbine ibadet et" mealindeki ayetteki yaqîn ölüm demektir. Yani ölünceye kadar ibadet et.

SORU: İslâm da din ve dünya ayırımı var mıdır

CEVAP: Yoktur.

SORU: Bir insan sadece iman etmekle kurtulabilir mi

CEVAP: Hem iman etmesi, hem de sâlih ameller işlemesi gerekir. Bellibaşlı sâlih ameller şunlardır: Namaz kılmak, oruç tutmak, zekat vermek, haccetmek, cihad etmek, zekat dışında sadaka vermek, hayır hasenat yapmak, eliyle ve diliyle insanlara zarar vermemek, İslâm ı yaymak, tebliğ etmek için çalışmak ve çalışanları desteklemek, farzları yerine getirmek, haramlardan kaçınmak...

SORU: Bütün Müslümanların topluluğuna ne denir

CEVAP: Ümmet denir.

SORU: Ümmetin belli başlı özellikleri nelerdir

CEVAP: Namaz kılarlar, emr-i maruf ve nehy-i münker yaparlar. Yeryüzünde İslâm barışının ve medeniyetinin hâkim olması için çalışırlar. Adaleti ve güvenliği sağlarlar. Azgınlıkları ve fenalıkları engellerler. Maruf yani iyi, güzel şeyleri teşvik ederler, yaptırırlar. Zalimlerin ve güçlülerin acizleri ve fakirleri ezmesini ve sömürmesini önlerler.

SORU: Müslümanlar kaç sınıfa ayrılır

CEVAP: Çeşitli sınıflandırmalar yapılabilir. İyi Müslüman, orta dereceli Müslüman, kötü Müslüman... Avamm, havass, havassü l havass...

SORU: Bu devirdeki Müslümanların durumu nedir

CEVAP: Maalesef İslâm ile Müslümanlar arasında büyük bir seviye farkı bulunmaktadır. İslâm çok yücelerdedir, Müslümanlar onun çok çok gerisinde kalmışlardır. Bugünkü bozuklukların, zilletin, esaretin, tezebzübün, fitne ve fesadın ana sebebi budur.

SORU: Vasıflı Müslüman ne demektir

CEVAP: Tahkiki iman sahibi... İlim, irfan ve kültür sahibi... Ahlâk ve fazilet sahibi... Abid ve zâhid... Mütteki ve Mütevverri... Mürüvvetli ve fütüvvetli...

SORU: Sadece dinî kitap okuyarak iyi ve vasıflı Müslüman olmak mümkün müdür

CEVAP: Değildir. İslâm dininde rehberlik (initiation) esastır. Mutlaka ehil bir hocadan, mürşidden, mürebbiden, rehberden ders almak ve yetişmek gerekir.

SORU: Para bir değer midir

CEVAP: Kesinlikle değildir. Parayı değer, hem de ana değer olarak kabul eden bir kimse sapıktır, ahlâksızdır, âdidir. Resul-i Kibriya Efendimiz uğursuz ve şerli bir tâifeyi şöyle tarif ediyor: "Onların dinleri para, kıbleleri karıdır."

SORU: İsrafın (savurganlık), lüks hayatın, gösterişin, aşırı tüketimin dinimizde hükmü nedir

CEVAP: Bunlar haramdır. Allah müsrifleri Kur ân da kötülüyor, onlara "Şeytanın kardeşleridir" diyor. Peygamber lüksten, israftan, gösterişten kaçmıştır. Müsrifler ve lüks hastaları Nemrud, Firavun, Şeddat ahlâklı kötü kişilerdir. Ebedî saadetini kurtarmak isteyen akıllı ve şuurlu Müslüman israftan, lüksten, aşırı tüketimden, gurur ve kibirden, saçıp savurmaktan uzak dursun.

SORU: Doyduktan sonra yemenin hükmü nedir

CEVAP: Doyduktan sonra yiyen kişi, başkalarının hakkını yemiş olur. Doyduktan sonra yemeyi adet haline getirmek, oburluk çirkin bir günahtır. Hazret-i Aişe Validemiz (radiyallahu anha) şöyle buyuruyor. "Resulullah ın vefatından sonra ilk çıkan bid at, insanların fazla yiyip de semirmeleri oldu..."

SORU: Benim şeyhim HER ŞEYİ bilir" diyene ne lazım gelir

CEVAP: Böyle diyen kişinin küfre ve şirke düşmesinden korkulur. HER ŞEYİ bilmek ancak Yüce Allah a aittir.

SORU: Yalan söyleyen, Müslümanları aldatan, Müslümanların paralarını toplayıp zimmetine geçiren, halka verdiği sözü tutmayan, emanetlere ihanet eden, ihalelere fesat karıştıran, devlet ve belediye bütçelerini hortumlayan, kısa zamanda büyük kara ve kirli servet sahibi olan kimseler nasıl adamlardır

CEVAP: Onlar münafıktır! Hem de azılı münafık...

SORU: Zengin bir Müslüman zekatını verdikten sonra canının istediği gibi lüks, israflı, sefih (beyinsizce ve ahlâksızca) bir hayat sürebilir mi

CEVAP: Süremez. İslâm dini, İslâm Şeriati, İslâm tasavvuf ve ahlâkı, Peygamber Sünneti böyle bir şeye izin vermemektedir. Müslüman, zengin de olsa, süper zengin de olsa orta halli, mütevazı, kanaatli, zâhidâne bir şekilde yaşamalıdır. Meskeni, otomobili, evindeki eşyaları, yemesi içmesi, yazlığı asla lüks olmamalıdır.

SORU: Yurt içinde milyonlarca, dünyada yüz milyonlarca Müslüman sefalet içinde yaşıyor. Hattâ bazı İslâm ülkelerinde halk açlık tehlikesi ile karşı karşıya. Böyle bir durumda, imkânı olan Türkiyeli Müslümanlara düşen vazifeler nelerdir

CEVAP: Birinci olarak bu durumu bilmek, araştırmak. İkinci olarak yürekten ve derin bir şekilde üzülmek. Üçüncü olarak var gücüyle yardım etmek, imdatlarına koşmak. Sadece "vah vah çok üzüldüm" demekle iş bitmez. Çağımızda dünya küçüldü. Globalleşme oldu. Eskiden altı ayda gidilen yere şimdi bir günde gidiliyor. İnternetin düğmesine basıyorsunuz, birkaç saniye içinde istediğiniz bilgiler sel gibi akmaya başlıyor, bir ülkeden öbürüne kolayca para ve eşya gönderilebiliyor. Ben bu satırları yazarken Afrika daki Nijer adlı Müslüman ülkede büyük bir açlık ve kıtlık var. Halk perişan. Uluslararası kuruluşlar yardım yapıyor. Türkiyeli Müslümanların çoğunun haberi bile yok... Nijer den vaz geçtim, kendi sınırlarımız içinde sefalet çeken kardeşlerimize yardım etmiyoruz. "İslâmî Sosyete" (!) yatlara biniyor, sahillerde sefalar sürüyor. Gökkuşağı gibi rengârenk giyimli sözde tesettürlü Müslüman bayanlar beş yıldızlı otellerde (Yazık ki, ülkemizde altı ve yedi yıldızlı lüks otel yok!) ikindi çayları içiyor. Arada bir uçakla Avrupa ya gidip çok lüks, çok pahalı; lüks ve pahalı olduğu kadar zevksiz ve sanatsız elbiseler alıyorlar. Maalesef bir kısım zengin, varlıklı, paralı, yüksek tabaka Müslümanlarda vicdan kalmamış, iz an kalmamış, yardımlaşma duygusu kalmamıştır. Biz gerçek Müslümanlar olsaydık, Türkiye de bir kişi bile aç ve perişan kalmazdı. Yardım, himmet, kerem, ihsan ellerimiz Nijer e kadar uzanırdı.

SORU: Bazıları dinî hizmet ve faaliyetleri bir hobi gibi yapıyor. Buna ne dersiniz

CEVAP: Hobi, insanın boş zamanlarını değerlendirmek için yaptığı birtakım sosyal, kültürel, sanat ve zenaatle ilgili şeylerdir. Boş zamanlarında saksafon çalmak, herhangi bir şeyin koleksiyonunu yapmak, haftada iki gün yazlığına gidip gül yetiştirmek gibi. İslâmî hizmet ve faaliyetler bu gibi hobiler gibi yapılmaz. Yapılırsa işte bugünkü gibi, Müslümanlar rezil, esir, zelil olurlar. Bir Müslümanın ana vazifesi, doğrudan doğruya ve dolaylı olarak VAR GÜCÜYLE ibadet ve hizmet etmektir.

(devam edecek)

.

Soru ve Cevaplarlaİslâm, Müslümanlar,İslâmcılar... (3)

SORU: Belli başlı İslâmî hizmet ve vazifeler nelerdir

CEVAP: Önce ibadetler, yâni Allah a karşı kulluk vazifelerimizi ifa ve eda etmek (dosdoğru yerine getirmek). Dinimiz bize "Farz ibadetleri eda et ve itaatkâr kullardan ol" emrini veriyor. (2) Ümmet e karşı vazifelerimizi yerine getirmek. Bunların bazısını yazıyorum: Bir İmam-ı Kebir e veya Emîrü l-mü minîne biat ve itaat ederek İslâmî hiyerarşi içindeki yerini almak. Kendisini Ümmet denilen büyük vücudun bir parçası bilmek. Müslümanları sevmek ve onlara yardım etmek. Hattâ, zalim Müslümana bile yardım etmek. Bu nasıl olacak Onun zulmüne mâni olmak suretiyle... (3) Mâlî vazifelerimiz: Zekât vermek, sadaka vermek, fakirlere yardım etmek. (4) Emr bi l-mâruf ve nehy ani l-münker (iyiliği emr etmek ve kötülüğü yasaklamak) farzını ya doğrudan doğruya bizzat, yahut dolaylı olarak eda etmek. (5) Hem kendimizin, hem din kardeşlerimizin ilminin, irfanının, kültürünün, hüner ve marifetinin artması için ne lazım geliyorsa onları yapmak. Bedevî ve cahil Müslümanlıktan medenî ve güçlü Müslüman haline geçmeye çalışmak. (6) Müslümanların, kâfirlerin hakimiyet ve tasallutundan kurtulup hürleşmeleri için, Kur ân ın, Sünnetin gösterdiği metodlarla çalışmak... Ve saire ve saire...

SORU: Bir Müslümanın bugünkü devirde rahat, huzurlu, normal, keyifli bir hayat sürmesi mümkün müdür, doğru mudur

CEVAP: Değildir. Niçin mi Çünkü ülkemiz ve dünya fitne ve fesat yangınları içindedir. Din elden gitmektedir. İslâm dininin, aklın, vicdanın, sağduyunun, hikmetin (bilgeliğin) çirkin gördüğü her şey serbestçe işlenmektedir. Müslümanlar şaşırmış vaziyettedir. Ehl-i İslâm zillet ve esaret altındadır. İnsanlık korkunç bir "Üçüncü Dünya Savaşı"nın arefesindedir. Hattâ bu savaş başlamıştır bile. Âhir zamanda zuhur edeceği Muhbir-i Sadık (Doğru haber veren zat) tarafından bildirilmiş olan alâmetlerin çoğu ortaya çıkmıştır. Dünya şimdiye kadar görülmemiş fırtınalar, zelzeleler, kuraklıklar, su baskınları, tsunamiler ve benzeri afetlerle sarsılmaktadır. Kutuplardaki buzlar erimektedir ve sahilleri yakın zamanda su basacaktır. Müslümanları bilgilendiren, müjdeleyen, uyaran, korkutan, şuurlu hale getiren âmil (bildiği ile amel eden) gerçek âlimler, kâmil mürşidler, hakikî şeyhler çok azaldığı için halk yığınları nasihatsiz ve uyarısız kalmıştır. Fısk u fücur, isyan ve azgınlık, sefahat korkunç derecede çoğalmıştır. Beş vakit namaz kılanlar azalmış, hele farz namazları cemaatle eda eden erkekler küçük bir azınlık haline gelmiştir. Birtakım alçak, şerefsiz, namussuz, rezil, münafık, haydut, şerir kişiler din ve mukaddesat bezirganlığı ve sömürüsü yapmaktadır. Ümmet-i Muhammed, karanlık gecede yağmura ve fırtınaya tutulmuş, kurtların hücumuna uğramış çobansız bir koyun sürüsüne dönmüştür. Uzun yıllardan beri saf dindar kütleler birtakım vicdansızlar tarafından kaz gibi yolunmakta, inek gibi sağılmaktadır. Son otuz kırk yıl içinde dinî hizmet ve faaliyetler için halkımızdan yüz milyonlarca dolarlık yardım paraları toplanmıştır ama Müslümanlar hâlâ düze ve selâmete çıkamamıştır.Halbuki bu muazzam paralar planlı ve programlı bir şekilde, yerli yerinde, işe yarar metodlarla harcanmış olsaydı Ümmet-i Muhammed bir kere değil, on kere kurtulmuş olurdu. İslâmî bilgilendirme, müjdeleme, uyarma, güçlendirme, hizmetleri güçlü ve etkili bir şekilde yapılmış olsaydı vatandaşlarımızın bir kısmı sapıtmamış olacaktı. Dert, problem, sıkıntı saymakla bitmez. Afganistan da, Filistin de, Keşmir de, Çeçenistan da, Irak ta olup bitenleri görüyoruz. Memleketimizdeki kokuşmayı, bozukluğu, fitne ve fesadı görüyoruz. Yıllardan beri yüzbinlerce başörtülü kızımız okuyamıyor. Başörtüsü İmam-Hatip okullarında ve İlâhiyat fakültelerinde bile yasaktır. Müslümanlara bin türlü baskı yapılırken agresif (saldırgan, harbî) Protestan misyonerlerine olanca kolaylık gösteriliyor, ülkemizde pıtırak gibi yeni kiliseler inşa ediliyor. Van da iki tarihî camimiz harabe halinde dururken, Akdamar adasındaki Ermeni kilisesi, masrafları Türkiye devleti tarafından karşılanarak hızla restore ediliyor. Bu kilise Ermenilerin millî sembolüdür! Evet ülke kötü durumda, halk kötü durumda, Müslümanlar kötü durumda, dünya kötü durumda...Böyle bir manzara içinde bir Müslüman nasıl umursamazca yaşayabilir Nasıl sadece kendi zevkine ve keyfine bakabilir

SORU: Müslümanlar, kurtulmak, zilletten izzete, esaretten hürriyete geçmek için ne yapmalıdır

CEVAP: YETERLİ SAYIDA GÜÇLÜ, VASIFLI, ÜSTÜN ELEMANLAR YETİŞTİRMELİ, BUNLARDAN MÜTEŞEKKİL KADROLAR KURULMALIDIR. (Saydığım vasıflara ve sıfatlara dikkat buyurunuz: Vasıflı, güçlü, üstün Müslümanlar yetiştirilecek. Bunların sayısı yeterli olacak. Bunlardan kadrolar kurulacak.)

SORU: Sadece hafız yetiştirmekle bu  dedikleriniz olur mu

CEVAP: Olmaz, olmaz, olmaz! Hafızlık, Kur ân ın tamamını ezberlemiş olanlara verilen çok yüksek, çok şerefli bir unvandır. Lakin hafızlık bir ilim değildir, bir uzmanlık değildir. Sadece hafız olan kişi namaz kıldırır, ölü kaldırır. Şayet hafız yetiştireceksek, bunların âlim, ârif, fâzıl, muhlis, fedakâr, başarılı, tesirli din hizmetkârları olabilmeleri için gereken derslerin ve ilimlerin öğretilmesi zarurîdir.

SORU: Müslümanlara şu anda en fazla lazım olan elemanlar hangi branşta olmalıdır

CEVAP:Ülkemizde büyük medya bir numaralı güç haline gelmiştir. Binaenaleyh Müslümanların, dünya çapında güçlü ve üstün medyacılar, gazeteciler, televizyoncular, yazarlar yetiştirmeleri gerekir. İslâmî kesimde Abdi İpekçi çapında bir medyacı var mı Müslümanlar medya sahasında öne geçemezlerse kesinlikle kurtulamazlar.

SORU: Müslümanların günlük gazeteleri, haftalık dergileri, televizyon kanalları yok mu

CEVAP: Var ama yetersizdir. Müslümanların günde en az bir milyon satan ve tesiri de o nisbette büyük olan günlük bir gazeteleri, haftada beşyüz bin satan çok tesirli bir dergileri ve ülkenin en etkili televizyon kanalına sahip olmaları gerekir.

SORU: Böyle bir medyaya sahip olmak, medya savaşını kazanmak için ne yapmak lâzımdır

CEVAP: Az sayıda da olsa, dünyanın en büyük üniversitelerinde birinci sınıf medyacı yetiştirmek gerekir. Böyle vasıflı elemanlar beş-on bin dolarla yetişmez. Kabiliyetli, istidatlı, ihlâslı, ahlâklı, karakterli bir vatan gencine icabında birkaç milyon dolar yatırım yapacaksınız ve onun yetişmesini sağlayacaksınız. Şunu da açıkça yazayım: Bu bir kaç milyon dolar onun geçimi için harcanmayacak, onun eline verilmeyecek; yetişmesi için planlı ve programlı şekilde harcanacaktır. Meselâ en az beş yabancı dili bilecektir. Ayrıca bir türkolog kadar Osmanlıcaya vakıf olacaktır. On parmağında on hüner ve marifet bulunacaktır.

SORU: Medyadan sonra en önemli ve hayatî hizmet sahası hangisidir

CEVAP: Eğitimdir. Bir devleti, bir ülkeyi, bir milleti yükselten veya alçaltan eğitimdir. Japonya bugünkü güçlü ve üstün haline eğitimle gelmiştir. Türkiye, eğitimi yetersiz ve vasıfsız olduğu için bu hallere düşmüştür. Güney Kore, Tayvan, Singapur gibi Asya ülkelerinin çok güçlü, çok vasıflı, çok üstün eğitim sistemleri vardır. Eğitimin iki gayesi vardır: (1)Bilgi ve kültür vermek. Bu da ikiye ayrılır: (A) Genel kültür vermek. (B)Millî kültür vermek. (2) Ahlâk ve karakter terbiyesi vermek. (3) Estetik, güzellik boyutunu geliştirmek. Bizdeki eğitim sulandırıla sulandırıla, mıncıklana mıncıklana, birtakım popülist politikacıların ve ehliyetsiz bürokratların (Bütün politikacılar ve bürokratlar böyledir demiyorum) elinde, yukarıda sayılan üç misyonu da yerine getiremez hale gelmiştir. Bir ülke düşününüz ki, oradaki eğitim sistemi, bin yıl boyunca kullanılmış millî alfabe ile yazılmış eser kitapları, belgeleri okumayı öğretmiyor, edebî-yazılı zengin Türkçeyi öğretmiyor, böyle bir eğitimden ne hayır gelir Dünyanın hangi ülkesinde böyle bir rezalet vardır Eğitimden bahs ederken şu hususa da dikkat çekmek gerekir: Cebir geometri, fizik kimya gibi fen derslerini iyi öğretmekle (kaldı ki, bizde onlar da iyi öğretilemiyor. Öğretilmiş olsaydı, lise mezunu gençler üniversiteye girebilmek için özel dershanelere gitmek ihtiyacını hissetmezlerdi) iş bitmez. Lise tahsili demek fen dersleri okumak değildir. Bilgi ve kültürün esası yazılı ve edebî zengin dili, tarihi, felsefeyi (psikoloji, mantık, ahlâk, estetik, metafizik)öğrenmek demektir. İnsanlar cebir geometri, fizik kimya bilmekle tahsilli olmazlar, aydın olmazlar, "okur-yazar" olmazlar. TÜRKİYE, genç nesillerine iyi bir eğitim veremezse sürünmeye, bin türlü kriz içinde bocalamaya mahkûmdur. İyi bir eğitim ne demektir (1)Millî kültürü öğretecek. (2)Genel kültür verecek. (3) Bu iki sahada uluslararası standartların altına düşmeyecek. (4) İyi insanlar, iyi vatandaşlar yetiştirecek. (5) Vasıflı, güçlü, üstün elemanları yeterli sayıda yetiştirecek. Bir Fransız genci lisede, bundan 400 sene önce yazılmış edebî ve fikrî Fransızca kitapları okumayı ve anlamayı öğreniyor da, bizim liselerimiz niçin bundan yetmiş, seksen, yüz sene önce yazılmış romanları, Türkçe romanları, hikâyeleri, şiirleri okumasını ve anlamayı öğretemiyor Medenî, gelişmiş, işleri düzgün ülkelerin okullarında okutulan ders kitaplarını bizimkilerle mukayese ediniz ve aradaki korkunç farkı görünüz. Ülkemizin en akıllı, en faziletli, en istidatlı, en kabiliyetli, en azimli, en idealist çocuklarını eğitimci ve öğretmen olarak yetiştirmeliyiz.

SORU: Bir ülke nasıl batar

CEVAP: Ülkeler gemiler gibi batmaz. Her şeyin batışı ayrıdır. Bir memleketin nasıl battığını görmek mi istiyorsunuz Yükseklere çıkınız ve Türkiye nin hal-i pür melâlini seyr ediniz. Evet bir ülke, Türkiye nin bugün battığı gibi batar.

SORU: Kendi kendine mi batıyor, yoksa batırılıyor mu

CEVAP: Batırılıyor... İstisnalar dışında hepimiz elbirliği ile devletimizi, vatanımızı, halkımızı batırmaya çalışıyoruz.Bilerek veya bilmeyerek...

SORU: Kurtulmak için ne yapmak gerek

CEVAP: İlme, irfana, hikmete, aksiyona sarılmak gerek. Evrensel gerçekleri rehber edinmek gerek. Cahillikten âlimliğe, ahlâksızlıktan fazilete, eğrilikten doğruluğa, çirkinlikten güzelliğe, tefrikadan ittihada, tarihî kopukluktan tarihî devamlılığa, yabancılıktan millî kimliğe, haysiyetsizliklerden haysiyete, zulümden adalete, beyinsizlikten firasete yönelmek gerek.

SORU: Yönelmemiz gereken bütün iyi, güzel, doğru şeyleri nerede bulacağız

CEVAP: İslâm da. İslâm bizi, küçük bir aşiretten büyük bir cihan devletine yükseltmişti. Onunla bağlarımızı gevşettikçe alçaldık, bugünkü hale geldik.

-SON-

.

Bizden... Bizden Değil...

Bu devirde bir kısım Müslümanların (hepsini kastetmiyorum) yanlışlıklarından biri de, "Bizden" kelimesini yerinde kullanmamalarıdır.

Kendi cemaatlerine, tarikatlarına, fırka veya hiziplerine mensup olan Müslüman için "Bizden" diyorlar, mensup olmayan Müslüman "Bizden değildir".

Ne kadar tehlikeli ve yanlış bir düşünce...

Bütün Müslümanlar bizdendir.

Müslümanları bizden ve bizden olmayan diye ikiye ayırmak son derece veballidir.

Ben Hanefî mezhebine mensubum, Şafiî mezhebine mensup Müslümanı dışlayabilir miyim, onu farklı ve başka bir Müslüman olarak görebilir miyim Böyle bir dışlama, "başkalama" sapıklık olmaz mı

Diyelim ki, ben Nakşîyim, öteki Kadirî. Bu iki tarikat da (ve ötekileri) tarikat-ı Muhammedîye değil midir Nakşî mi üstündür, Kadirî mi Bu sorunun cevabını Allah kelamı Kur ân-ı Kerim veriyor: "Allah katında en üstününüz en takvalı olanınızdır". Nakşî daha takvalıysa o üstündür, Kadirî daha takvalıysa o üstündür...

Zamanımızda bir kısım cemaatçiler bizdendir, bizden değildir konusunda çok fanatikçe hareket ediyor, çok ileri gidiyor, din sınırlarını aşıyor.

İslâmî kesimde kimin ehliyeti, liyakati, uzmanlığı, tecrübesi, birikimi, uygun ve yeterliyse ona ifa edebileceği hizmetler ve vazifeler verilmelidir. Ama fanatikler buna yanaşmıyorlar. Adam ehliyetli, liyakatli, başarılı, uzman bir kişi, lâkin çok büyük bir eksiği ve kusuru var: Bizden değil!.. Rezalet...

Cemaatçiler hizmet vermek için o adamın ruhunu satmasını istiyorlar. Buna ne hakları var

Bir gazetecinin, bir eğitimcinin, bir işletmecinin, bir öğretmenin iş bulabilmesi, hizmet edebilmesi için ille de Efendi Hazretlerine intisap etmesi mi gerekir Bir tarikata, bir Efendiye intisap nasip meselesidir. Nasibi varsa intisap eder, nasibi yoksa etmez.

Bir Müslümanın Allah ile ezelde yapmış olduğu ahd ve misaka sadık olması, Peygambere biat etmiş bulunması; İslâm a, Kur ân a, Şeriata, Sünnete yapışmış olması yetmez mi

Bunlar bazı fanatik cemaatçilere yetmiyor. İlle de Hazret-i Muhtereme bağlanacak.

İslâmî kesimde gerçekten çok değerli eğitimciler, gazeteciler, araştırıcılar, yazarlar, sanatkârlar, uzmanlar mevcuttur. Bunların çoğu ilgisiz, işsiz, vazifesiz bırakılmışlardır. Nicesi birer kûşe-i inzivada pinekleyip oturuyor, ne büyük bir israf. Bu gibi kimselere çalışma imkânı verilse çok iyi hizmetler edebilirler.

Fanatik ve dargörüşlü cemaatçiler, kendilerinden olan nâ-ehillere iş, makam, mevkii, vazife ve hizmet verirler; kendi cemaatlerine mensup olmayan ehil kişilere vermezler. Sonunda hizmetler doğru dürüst yürümez.

Büyük İslâm tarihçisi ve bilgesi İbn Haldun benim fanatizm dediğim şeyi asabiyet kelimesi ile ifade ediyor. Bazı asabiyetler faydalı, olumlu, doğrudur, bazıları da yanlıştır.

Fıkıh mezhebi doğrudur, faydalıdır ama bu konuda fanatiklik yapmak, mezhepçilik yapmak yanlıştır. Bir Müslüman Hanefi olabilir ama Hanefici olamaz.

Tarikatlar çok mübarek, çok muazzez, çok ulvî müesseselerdir, tarikatlı olmak iyidir, tarikatçı olmak kötüdür. "Benim tarikatım çok üstün, öteki tarikatlar çok alçak... Benim şeyhim çok büyük, öteki şeyhler çok küçük..." diyenler cahil ve eşek kafalı kimselerdir. Terbiyeli, edepli, efendi bir tarikat mensubu, öteki tarikatların şeyhlerine de hizmet eder.

Dine, Şeriata, Sünnete hizmet etmek için cemaatler olabilir. Birtakım Müslümanlar bu cemaatlere bağlanabilirler, ancak "Cemaatli olmak başka şeydir, cemaatçi olmak başka şey". Cemaatçilik yanlıştır.

Tekrar ediyorum: Allah bütün müminleri kardeş kılmıştır. Hiçbir müminin diğer müminleri "Bizdendir, bizden değildir" diye sınıflandırmaya, bizden olmayanları hor görmeye, onları dışlamaya hakkı yoktur. Böyle birşey İslâm ın ruhuna aykırıdır.

Resul-i Kibriya aleyhisselatü vesselam Efendimiz, "Mazlum (zulme uğramış) olan Müslümana da, zalim Müslümana da yardım ediniz" buyurunca Ashab-ı Kiram radiyallahu anhüm ecmain Efendilerimiz sormuşlar:

Mazlum olana yardımı anladık da, zalime nasıl yardım edeceğiz

Resulullah Efendimiz şu cevabı vermişler:

Elini onun eli üzerine koyarsın, yani zulmüne (en uygun ve münasip şekilde) mani olursun.

Bir insanın kalbinde iman varsa onu dışlayamayız, ona bizden değildir diyemeyiz. Ehliyetine, liyakatine, uzmanlığına göre ona hizmet vermekle, iş temin etmekle mükellefiz.

Nice değerli fikir adamları, araştırıcılar, edebiyatçılar, tarihçiler, sanat erbabı İslâmî basında yazı yazamıyor. Bütün kapılar onlara kapalı. Neymiş efendim, bizden değilmişler.

Değerli, ehliyetli, liyakatli bir Müslüman, senin aleyhinde de bulunsa, sen onunla İslâmî uhuvvet (kardeşlik) rabıtasını (bağını) kopartamazsın. Ben kopartırım mı diyorsun, o halde günahkâr olursun, yanlış bir iş yapmış olursun.

Kur ân bize nasıl öğüt veriyor:

"Kötülüğü iyilikle gidermeye çalış, böyle yaparsan sana düşman olan kişinin yakın bir dost olduğunu göreceksin..."

Batasıca benliklerimiz yüzünden Ümmet bütünlüğünü, iman kardeşliği yapısını berhava ettik. Haydi, cahil Müslümanlara fazla bir şey demeyeyim, peki yüksek tabaka Müslümanlarına ne oluyor Yüksek bir Müslümanın gönülsüz olması gerekir, bağışlayıcı olması gerekir, kin tutmaması gerekir. Bedîüzzaman Hazretleri ne demiş: "Biz muhabbet fedaileriyiz, husumete (düşmanlığa) vaktimiz yoktur."

Millî Gazete de 1991 yılından beri yazıyorum. Bana böyle bir imkân verildiği için müteşekkirim. Yazılarıma da karışmıyorlar...

Bundan on sene kadar önce bir gün telefon çaldı, benim üstü kapalı olarak tenkid ettiğim bir cemaate mensup terbiyeli ve efendi bir Müslüman konuştu. "Efendim, siz bizim yaşça büyüğümüzsünüz, hürmet ederim, ellerinizden öperim" diyerek söze başladı ve tenkidlerimin haksız olduğunu söyledi. Darılmadım, kızmadım; aksine çok takdir ettim, memnun oldum.Müslümanlar arasındaki münasebetler böyle olmalı.

Bir Müslüman, başka bir Müslümanın şeyhini tenkid ediyor, aleyhinde konuşuyorsa, ikinci Müslümanın fazla tepki göstermemesi, "Bu kardeşim nasipsiz..." sözünden başka söz söylememesi gerekir.

Vay sen benim şeyhimi, tarikatımı, Efendimi, cemaatimi tenkid ediyorsun. Sen münafıksın, sen fitne fesatçısın, sen şusun, sen busun demek ne kadar yanlıştır.

Tenkidden tenkide fark vardır. Eğer tenkidler yapıcıysa, olumluysa, doğruysa, faydalıysa bunlara kulak vermek gerekmez mi

Her hal u kârda, bir Müslümana iş, vazife, hizmet vermek için onun ruhunu satmasını istemek ahlâksızlık ve faziletsizliktir.

.

Kurtuluş Reçetesini Kim Yazacak

Türkiye Müslümanları 500 kişilik büyük bir kurultay toplasalar, geniş bir salonda beş gün beş gece, bugünkü durumlarını müzakere etseler, işlerinin niçin iyi gitmediğinin sebeplerini araştırsalar; tanınmış kimseler konuşmalar yapsa, raporlar okunsa, en sonunda bütün konuşmalar, bütün raporlar beş bin sayfalık bir zabıtlar külliyatı halinde yayınlansa, bütün bu işlerin bir faydası olur mu

Bence olmaz.

Müslümanların işleri bu gibi kurultaylarla, konuşmalarla, müzakerelerle, raporlarla, beş bin sayfalık zabıtlarla halledilemez.

On milyonlarca üyesi olan Müslüman kesimden beş kaliteli, güçlü, üstün insan çıkacak; raporları bunlar yazacak, çare ve çözümleri bunlar bulacak, teklifleri bunlar getirecek. Yol budur.

Birtakım temel gerçekleri halka, kamuoyuna, Müslüman topluma anlatmak için 16 sayfalık reçete gibi broşürler çıkartılması lazımdır. Birkaç misal (örnek) vereyim:

* MEDYA MESELESİ: Müslümanlar medya konusunda çok geridir. Bizim medya organlarımız (bazılarının tirajı yüksek de olsa) tesir ve güç bakımından ikinci ligde oynamaktadır. Müslümanlar, günde en az bir milyon satan ve ülkenin en tesirli ve güçlü gazetesini yayınlamadıkça kurtulamazlar. Böyle bir gazete, İslâmcı bir iktidara bile yalakalık, yaltaklık, dalkavukluk etmeyecektir. Bu memlekette Müslümanların birinci vazifesi yapıcı muhalefet yapmaktır. Bu gazete, İslâmcı kılığındaki birtakım hırsız ve haydutların pestilini çıkartmakla yükümlüdür. Öteki tarafın hırsızları kötü ve alçak, bizim hırsızlar iyi... Bir Müslüman böyle düşünebilir mi .. Türkiye nin en yüksek tirajlı ve en tesirli (etkili) günlük gazetesini çıkartmak lâfla, temenni ile, ileride iyi olur inşaallah demekle olmaz. Sebeplere tevessül etmek gerekir. Türkiye Müslümanlarının elinde böyle bir gazete çıkartacak para, imkan, fırsat, hürriyet var mıdır Elbette vardır: Peki niçin çıkartamıyorlar Çünkü vicdanları, iz anları, ahlâkları buna yeterli değildir. İşte on milyonlarca Müslümana bu acı gerçeği anlatmak gerekir.

* EĞİTİM MESELESİ: Son elli sene içinde Müslümanlar binlerce Kur an kursu, beş yüzden fazla İmam-Hatip okulu, yirmiye yakın İlahiyat fakültesi açtılar, yahut açtırdılar. Yekun olarak buralarda milyonlarca çocuk ve genç okuttular. Şu elli sene içinde Ahmed Cevdet Paşa çapında bir din alimi, fıkıhçı, edib, tarihçi, idareci yetiştiremediler. Müslümanların eğitim işlerinde maalesef birtakım geri zekalıların ve fırsatçıların re yleri, görüşleri ağır bastı (Herkesi suçlamıyorum). Bu adamlar bütün güçleriyle kemmiyete (kelle sayısı çokluğuna) önem verdiler, keyfiyet ve vasıf üstünlüğünü gözardı ettiler. Güçlü, vasıflı, üstün elemanlar yetiştiremediler, bunlardan müteşekkil kadrolar kuramadılar. Sonunda, şu anda içinde bulunduğumuz bataklığa düştük. İslâmcı geçinen birtakım engerekler malı nasıl götürüyorlar İhalelere nasıl fesat karıştırıyorlar Nasıl haram yiyorlar Müslümanların eğitim faaliyetleri nasıl olmalıdır Müslümanlar nasıl okullar kurmalıdır Müslümanların eğitim sistemi nasıl olmalıdır Müslümanlar, Türkiye de açamazlarsa yabancı ülkelerde nasıl okul açabilirler Bu okullarda Müslüman çocuklarına nasıl ve ne seviyede Türkçe okutulmalıdır Bilgi ve kültürün yanında nasıl ahlâk ve karakter terbiyesi, nasıl estetik ve sanat boyutu verilmelidir

* DİN ve CAMİ HİZMETLERİ: Son elli senede kırk-elli bin yeni cami yapıldı. Maddî bina, çimento, inşaat malzemesi, kubbe, minare, mermer, halı, şadırvan, hela, meşruta, hoparlör, klima, kalorifer için yekun olarak yüz milyarlarca, belki de bir trilyon dolar harcandı. Buna mukabil mihraba geçecek imam, minbere çıkacak hatip, kürsüye oturacak vaiz için hiçbir çalışma ve yatırım yapılmadı. "Biz cami binasını yapalım, bitince Diyanet e dilekçe veririz ve bir imam tayin ederler..." Ya öyle mi Böyle düşünürsen bugünkü gibi şapa oturursun. Efendi, efendi: Beni iyi dinle... Camiye 500 milyar mı harcadın, onun mihrabına geçecek imam için bir trilyon harcayacaksın. Din ilimlerini bilecek, genel kültürü olacak, sosyal kültür sahasında yüksek lisans veya doktora yapmış olacak. Ülkenin genel kültür seviyesinin üzerinde olacak. Birkaç yabancı dil bilecek. Bilgi ve kültürün yanında ahlâk ve karakter sahibi olacak. Yüksek estetik, sanat, güzellik kültür ve boyutuna mâlik olacak. Böyle imamlar yetiştirmezsen süslü caminin bir faydası olmaz. Kubbesini altınla kaplatsan, minaresine taktığın böğürtleç yüz kilometre öteye kadar sesini ulaştırsa yine sürünürsün, yine sürünürsün...

* MAHALLE TEŞKİLATI: Osmanlı İslâm toplumunu ayakta tutan kurumlardan biri de Mahalle Teşkilatıdır. Mahalle Teşkilatının olduğu yerde sürünen fakir olmaz, kıvranan muhtaç görülmez. Mahalle Teşkilatı sayesinde, anlaşmazlıkların yüzde doksanı, mahkemelere gitmeden, mahalle ileri gelenleri arasında hall ü fasl edilir. Biz Müslümanlar böyle bir teşkilat kurduk mu Aklımızın köşesinden bile geçmedi...

*DİN SÖMÜRÜSÜ MESELESİ: Türkiye Müslümanları örs ile çekiç arasında kalmışlardır. Bir tarafta azılı, agresif, acımasız, despot din düşmanları, öbür tarafta canavar, sapık, eşkiya, münafık,  vampir din sömürücüleri. Bu ikinciler, birincilerden daha zararlıdır. Son elli sene içinde iyi işler yapıldı ama çok kötü işler de yapıldı. Din sömürüsü Türkiye Müslümanlarının, Türkiye Müslümanlığının en büyük tragedyasıdır. Bu yolla elli yıl içinde yüz milyarlarca dolar zimmete geçirilmiş, heba edilmiştir. Dine ve Ümmete ihlasla, feragatle hizmet edenleri tenzih ederek beyan ediyorum ki, birtakım din sömürücüleri Ümmet-i Muhammed in kanını iliğini emmişler, bitirmişlerdir. Son elli yıl içinde dinî hizmet ve faaliyetler için toplanan muazzam miktardaki paralar planlı programlı, hesaplı kitaplı bir şekilde harcanmış olsaydı Müslümanlar şimdiye kadar on kere kurtulmuş olurlardı.

* BİRTAKIM BÜYÜKLERİ ERBAB HALİNE GETİRMEK: Daha kolay anlaşılır bir şekilde ifade edeyim: Birtakım hacıları, hocaları, cemaat başkanlarını, rühbanları, baronları putlaştırmak, tanrılaştırmak. Bizim Hazret-i Muhteremimiz hiç hata yapmaz, bizim müteşeyyihimiz "herşeyi" bilir, bizim baronumuz ne yaparsa doğru yapar, bizimki masumdur... Böyle düşünen dengesizler, farkında değiller ki, kendi büyüklerini gerekenden fazla ululuyor, adeta erbab haline (rabler) haline getiriyorlar. Müslümanların zillet sebeplerinden biri de budur. Bizim yüce dinimizde kişileri putlaştırmak yoktur. Evet her devirde bir gavs, iki kutup, mahdut sayıda nüceba, nükeba, büdela olur. Lakin aynı anda binlerce gavs, yine binlerce aktab, onbinlerce ebdal zuhur etmişse bilin ki ortada sahtekarlık vardır, yalancılık vardır. Yine dikkat buyurunuz: Birtakım şahısları putlaştırıyorlar ve ardından para topluyorlar. Ümmet-i Muhammed e hizmet edecek gerçek din alimleri, gerçek şeyhler, kamil mürşidler, salihler, veliler, samimî ve ihlaslı hizmet erbabı para için çalışmaz. Onların ücreti Allah a aittir. Halik i bırakıp mahlukattan ücret istemezler.

Zavallı Müslümanlar: Örs ile çekiç arasında kalmışlar da haberleri yok. Yığınlar öylesine afyonlanmış, öylesine sersemletilmiş, öylesine uyuşturulmuş ki onlara en basit gerçekleri bile anlatmak deveye hendek atlatmaktan daha zor.

Be adamlar! Bin, on bin, yüz bin hafız yetiştirirken, onların yanında bir tane de dünya çapında gazeteci, iletişimci yetiştirmiş olsaydınız iyi olmaz mıydı

Dünya çapında bir medyacı nasıl yetişir Bir öğrenciye ayda iki yüz milyon lira burs vermekle yetişmez. Yarım yamalak İngilizce bilen kişi iyi medyacı olmaz. İngilizceyi mükemmel bir şekilde bilse yine yetişmez. Dört beş yabancı dil bilmesi gerekir. Onların yanında Osmanlıca da bilecek. Böyle bir medyacı ülkenin en bilgili ve kültürlü yüz kişisi listesinde yer alacak. Bilgi ve kültürün yanında ahlâk ve karakter terbiyesine sahip olacak. Eline fırsat geçince malı götürecek adam, adam değil, alçağın tekidir. Sanat, estetik, güzellik kültür ve birikimine sahip olmayan kişi büyük medyacı olabilir mi

Müslümanlar, son otuz yıl içinde giyim, kuşam, moda konusunda "dünya çapında" uzmanlar yetiştirmiş olsalardı bugünkü pembeli morlu, alaca bulaca, etekleri yırtmaçlı, rüküş kıyafetlerle sokaklarda, meydanlarda rezillik sergilemezlerdi. Herkes için mi böyle söylüyorum: Hayır, kimler böyleyse onları kasd ediyorum. Birtakım düşükler, İslamî tesettür meselesini bile kendi menfaat ve servetlerine alet ettiler, Yazıklar olsun:

Evet soruyorum: Kur an kurslarından, İmam-Hatip okullarından, İlahiyat fakültelerinden, cemaat mekteplerinden yetişen milyonlarca insan içinden, Müslümanlara ışık tutacak dünya çapında beş adet yüksek şahsiyet niçin yetişmedi

.

Diyanet'in Tefsiri

Diyanet, dört ilâhiyatçıya beş ciltlik bir tefsir yazdırtmış. Telif ücreti olarak 300 bin dolar ödenmiş. Ayrıca, her baskıdan sonra para verilecek mi bilmiyorum. Bu 300 bin dolar rakamını, Diyanetin sorumlu devlet bakanı açıkça beyan etti.

Telif ücreti önemli değil, bu tefsirde Ehl-i Sünnet anlayışına ve görüşüne uymayan yerler varmış.Bakara sûresinin 62 nci âyetinin yorumunda cumhura uymayan görüş kabul edilmiş.

Tefsirden bir takım alıp görmek istedim, mevcudu kalmamış...

1970 li yılların başında Diyanet çok bozuk bir kitap çıkartmıştı. Reşid Rıza nın Telfik-i Mezâhib adlı kitabı. Bu kitabı niçin basmışlardı

Diyanetten sorumlu devlet bakanı "Tefsirdeki görüşler Diyaneti bağlamaz, yazanların görüşleridir..." demiş.

Diyanet tefsir yazdıracaksa, kimlere, nasıl bir tefsir hazırlatacağını elbette önceden bilir.

-Rivayet tefsiri mi

-Dirayet tefsiri mi

- Rivayet, dirayet karışımı bir tefsir mi

Ehl-i Sünnete aykırı (modern) görüşlere yer verilirse, "Tefsir bi l-heva ve r-rey" olur.

Türkiye de İslâmî kesimin intikal ve reaksiyon müddeti uzundur. Sanırım önümüzdeki aylarda ve yıllarda Diyanetin beş ciltlik, 300 bin dolar telif ücretli ve reformcu yorum ve görüşlerle dolu tefsiri çok konuşulacak, çok tenkit edilecektir.

Diyanetin, oradaki şahısların üzerinde bir hükmî şahsiyeti vardır. Bu resmî dairenin yayınlayacağı tefsirde ana caddeden sapmalar olmamalıdır.

Birtakım reformcular, ellerine fırsat geçince bozuk ve bid at reform ve yenilik görüşlerini yaymaya çalışıyorlar. Yakışıksız bir durum.

27 Mayıs 1960 darbesinden sonra Diyanete çok baskı yapıldı. Darbeciler, "Kur ân Türkçeye çevrilsin, yobaz hocalar aradan çıksın, halk dinini Kutsal kitabın tercümesinden öğrensin..." diyorlardı.

Türkiye de, Türkçe tercüme veya meâl mi yok Çok... Hattâ gerekenden ve ihtiyaçtan fazla var. Lâkin bazılarının niyetleri bozuk. Kur ân tercümesi, Kur ân meâli diyerek, dinimizi bozmak, Müslümanların kafalarını karıştırmak istiyorlar.

Son elli sene zarfında birtakım Sabataycı gazeteler, okuyucularına bedava Kur ân tercümeleri dağıtıyor. Allah, Allah... Adamlar hem Sabataycı, hem Kur ân tercümesi dağıtıyor. Onların da niyetleri temiz değil. Müslümanların arasında şu fikri ve metodu yaymaya çalışıyorlar:

-Herkes Kur ân ın tercümesini okuyarak dinini öğrensin.

Sözü ayağa düşürmek istiyorlar...

Bakkal, işçi, balıkçı, kahveci, küçük esnaf Kur ân tercümesi okuyarak İslâm ı öğrenecek...

Doktor, mühendis, avukat, veteriner, işletmeci... Onlar da Kur ân tercümesiyle ictihad yapacaklar.

Hâtemü l-Hulefa olan cennet mekân Sultan Abdülhamid Hân zamanında böyle şeylere izin veriliyor muydu

Yahu Müslümanlar, kafanızı çalıştırsanıza! Sabataycı bedava Kur ân tercümesi dağıtıyorsa bu işte bir bit yeniği vardır demektir.

Soruyorum, hangi Sabataycı büyük gazete şimdiye kadar merhum Ömer Nasuhi Bilmen in büyük İslâm İlmihali ni okuyucularına dağıttı Hiç dağıtırlar mı

Yazık!.. On binlerce, yüz binlerce Müslümanın zihinlerini karmakarışık ettiler. Elifi görse mertek sanan nice yüksek tahsilli câhil, dinî kendi kafasına göre yorumluyor. Radyoda dinlemiş, Moritanya da Şevval hilâli görülmüş, bizim âhir zaman Müslümanı güpegündüz oruç bozuyor. A mübarek! Radyodan dinlemekle Şevval hilâlinin rüyeti sübut bulmuş olur mu Her şeyin bir kuralı, kaidesi var.

Beyaz karınca denilen bir böcek türü vardır, biyolojide adı termittir. Bu böcek selülozla beslenir. Termitler ahşap bir binaya girdiler mi, birkaç ay sonra yapı çöker. Tahtanın bir ucundan girerler, yiye yiye, içini boşalta boşalta öbür ucundan çıkarlar. Maalesef Müslüman kesimin içine de reformcu, yenilikçi termitler girmiştir. Bunlarla ilmin, irfanın, hikmetin, sağduyunun ışığında mücadele etmezsek İslâm yapısını çökertebilirler. Kimin üzerine çöker Hepinizin. Sonunda ne Sünnî Müslüman kalır, ne reformcu Müslüman...

Kefere ve fecere de bayram yapar.

Bunların tuzaklarına düşmeyelim.

Peki, reformcu ve bid atçiler harıl harıl çalışırken Ehl-i Sünnet geçinenler ne yapıyor

Ne yaptıklarını söyleyeyim:

-Bol bol şifahî sızıldanma ve şikayet yapıyorlar.Şifahî kültürle köy olmaz kasaba olmaz. Reformculara karşı, yazılı bir savunma savaşı başlatılmalıdır. Savaş kelimesini mecazî mânâda kullanıyorum. Bir kimsede gerçekten iman varsa, o adam reformcu da olsa, bid atçi de olsa din kardeşimizdir, onu dışlamaya hakkımız yoktur.

Bazı reformcuların ve bid atçilerin sapık görüşleri kendilerini dinden çıkartabilir mi

Maalesef çıkartabilir.

Kitab, Sünnet ve İcmâ-i ümmet ile sâbit bir farzı inkâr ederse İslâm dairesinin dışına çıkmış olur. Tabii, bu konuda ehliyetli, liyakatli, icazetli ulemanın kesin fetvalarının bulunması gerekir. İslâm dini ulu orta tekfir etmeye izin vermez. Herkesin fetva vermesine yine izin yoktur.

Reformcuların belli başlı bozuk fikirlerini çürüten küçük bir broşür çıkartılmalı, iddia ve çürütmelerin gerekçeleri yazılmalıdır ve bu broşür en az (tekrar ediyorum en az) bir milyon adet basılıp dağıtılmalıdır.

Söylemeye hacet yok ki, bu broşürün üslubu, muhtevası, tertibi çok vasıflı olmalıdır. Kolay okunmalı, kolay anlaşılmalı, ikna etmelidir.

Ülkemizde bunca Ehl-i Sünnet hocası var, Maaşallah böyle hizmetler yapmıyorlar.

Bugünkü reformculuk ve bid atçilik fitne ve fesadının iki türlü sorumlusu vardır:

Birinciler reformcu, yenilikçi, oryantalist zihniyetli bozuk adamlardır.

İkinciler, bunlara karşı Ehl-i Sünnet İslâmlığını; Kur ân ın ve Peygamberin anlattığı dini savunmayan, bid atleri çürütmeyen, sapıklıkları cerh, red ve iptal etmeyen pısırık ve pasif hocalardır.

Türkiye de Şeyhülislâm Mustafa Sabri, Zahid El-Kevserî, Elmalılı Hamdi, Ömer Nasuhi Bilmen, Ahmed Davudoğlu (Ezherî) ve benzeri hocalar bulunmuş olsaydı, reformcu, yerli oryantalistler böylesine palazlanamazlardı.

.