Bir İslam âliminin nasihati -2-

Müminin kalbini kırmak çok büyük haramdır. Bir mümin, bir müminin kalbini kırsa 70 defa Kâbe’yi yıkmaktan daha büyük günaha girer. Bunları okumak, öğrenmek lazım.
Çocuk, Allahü teâlânın emanetidir, İslam terbiyesi verin, dinimizi öğretin. Siz onlardan mesulsünüz. Çocuklarınızı iyi ahlaklı, dini bütün kimselerle evlendirin. Güzelliğine değil, malına mülküne değil, itikadına, ibadetine, ahlakına ve edebine bakın.

Çocuklarınıza iyi bir isim, Müslüman ismi verin. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: “Kıyamet günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleri ile çağrılacaksınız. Onun için güzel isimler alınız.” [Ebu Davud]

Çocuklarınıza dinimizi, dosdoğru öğretin. İslamiyet, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarından öğrenilir. Ehl-i sünnet âlimlerinin söylediklerini beğenmeyen, itikadı bozuk, dinde kendi aklına göre konuşan kimselerden ve bunların kitaplarından din öğrenilmez.
Evladına Allah’ı öğretmeyen, evladına Peygamberi öğretmeyen, evladına Cennet’i Cehennem’i öğretmeyen, namazı öğretmeyen, Kur'ân-ı kerimi öğretmeyen baba, evladının hem dünyasını, hem de ahiretini tehlikeye atmış olur.

Anne ve baba ne kadar merhametli ise, evladına o kadar İslamiyet’i öğreticidir. Ahireti hatırlatıcıdır. Evlat her ibadet yapışta, anasına da sevap yazılır, babasına da...

Kalbin rızkı, din ilmidir. İnsan okumaz, din ilmi öğrenmezse kalbi rızıksız, gıdasız kalır. Günah işlemeye başlar. Hem dünyası hem ahireti zarar görür.

Ehl-i sünnet âlimlerinin kitapları ilaç gibidir. İlacı kullanmayan, şifa bulamaz. Ehli sünnet âlimlerinin kitaplarını hem okumalı hem de okunmasına vesile olmalı.

Çok istiğfar edin. Allahü teâlâ, istiğfar ederseniz imdadınıza yetişirim, buyuruyor. İstiğfar, Estağfirullah [Beni affet Allah’ım] demektir. İslam âlimlerinin ve evliyanın büyüklerinden Muhammed Ma'sûm hazretleri Mektûbât kitabında buyuruyor ki:

“Belalardan, sıkıntılardan kurtulmak için, istiğfar okumak çok faydalıdır. Çok tecrübe edilmiştir. Ölümden başka her dertten kurtarır. Eceli gelenin de, ağrısız, sıkıntısız ölmesine yardım eder. Her sıkıntıdan kurtaracağı ve rızkı artıracağı, hadis-i şerifte bildirildi. Hadis-i şerifte; (İstiğfara devam edeni, çok okuyanı, Allahü teâlâ, dertlerden, sıkıntılardan kurtarır. Onu, hiç ummadığı yerden rızıklandırır) buyuruldu.

Lâ havleyi çok okuyunuz. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (La havle ve la kuvvete illa billah okumak, 99 derde devadır. Bunların en hafifi sıkıntıdır.) [Hakim]

.

Her Müslüman, Ehl-i sünnet itikadını öğrenmelidir...

8 Ocak 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:44

A -

A +

Müslüman olmanın ilk şartı, iman etmektir. Doğru iman ise, Ehl-i sünnet itikadına uygun olarak inanmaya bağlıdır. Akıllı olan ve büluğ çağına giren erkeğin ve kadının birinci vazifesi, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarında yazdıkları iman bilgilerini öğrenmek ve bunlara uygun olarak inanmaktır.

Bu imanın esaslarını ve nasıl itikat edileceğini, bizzat Peygamber efendimiz bildirmiştir. İslamiyet’te iman, itikat dendiğinde, Ehl-i sünnet vel-cemaat itikadı kastedilir.

Eshab-ı kiram, Ehl-i sünnet itikadını Resulullah sallallahü aleyhi ve sellemden öğrendiler. Tâbiin-i izam da bu bilgileri, Eshab-ı kiramdan öğrendiler. Eshab-ı kiram ve Tâbiin’e 'Selef-i salihin' denir. Daha sonra gelenler, bu bilgileri bu büyüklerden öğrendiler ve kitaplara yazdılar. Böylece, Ehl-i sünnet vel-cemaat itikadı bizlere kadar nakil ve tevatür yoluyla geldi.

Ehl-i sünnet vel-cemaat ifadesinin açıklaması şöyledir: Sünnet, Resulullah'ın “sallallahü aleyhi ve sellem" bildirdiği yoldur. Cemaat da Eshab-ı kiramdır "radıyallahü anhüm”. Yani Ehl-i sünnet vel-cemaat, Resulullah'ın ve Eshab-ı kiramın yolunda bulunanlar, demektir.

Yeryüzünde bulunan bütün Müslümanlara doğru yolu gösteren ve Muhammed aleyhisselâmın yolunu değişmeden, bozulmadan öğrenmemize sebep olan dört büyük zâttır. Bunlardan, İmâm-ı a’zam Ebû Hanîfe, İmâm-ı Mâlik, İmâm-ı Şâfi’î, İmâm-ı Ahmed bin Hanbel’dir “rahmetullahi aleyhim ecmaîn”.

Bugün, bu dört imamdan birine uymayan bir kimse, doğru yoldan sapmıştır. Bu dört imamın talebesinden ikisi, iman bilgilerinde çok yükseldi. Böylece itikatta mezhep iki oldu. Kur’ân-ı kerîme ve hadis-i şeriflere uygun iman, bu ikisinin bildirdiği imandır. Birisi, Ebû Mensur-i Mâtürîdî, ikincisi, Ebûl Hasen Alî Eş’arî’dir. Bu iki imam, aynı imanı bildirmişlerdir.

Büyük âlim Zebidi "rahmetullahi aleyh" de şöyle demiştir:
"Ehl-i sünnet vel-cemaat ismi geçince, Eşariler ve Matüridiler kastedilir."

Bazı kimseler Ehl-i sünneti, Matüridiye, Eşariye ve Selefiye diye üç kısma ayırmıştır. Hâlbuki Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarında, "Selefiye" denilen bir isim, "Selefiye mezhebi" diye bir yazı yoktur.

Müftiyüssekaleyn Ahmed ibni Kemal Paşa “rahmetullahi teala aleyh” buyuruyor ki:
Ehl-i sünnet vel-cemaat, Resulullah'ın, Eshabının, Tâbiînin, yani selef-i salihinin yoludur. İmam-ı a’zam ve diğerleri de bu yolda idiler.
Bugün için dört hak mezhebin dışında, Ehl-i sünnet vel-cemaat itikadında olan yoktur. (Tahtavi, Hadika)
Demek ki bir kimsenin Ehl-i sünnetim diyebilmesi için dört hak mezhepten birinde olması lazımdır

Ehl-i sünnet itikadında olmanın alametleri

15 Ocak 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:44

A -

A +

Allahü teâlâ, Ehl-i sünnet itikadına uygun iman eden Müslümanlardan razıdır. Böyle inanmış olmanın birçok şartları vardır. Ehl-i sünnet âlimleri, bunları söyle açıklamışlardır. Bazıları şunlardır:

İmanın altı şartına, yani Allahü teâlânın varlığına ve birliğine, eşi ve benzeri olmadığına, Meleklerine, Kitaplarına, Peygamberlerine, Ahiret hayatına, hayır ve şerrin, iyilik ve kötülüğün Allahü teâlâ tarafından yaratıldığına inanmalıdır. (Bunlar (Âmentü)de bildirilmiştir.)

Allahü teâlânın son kitabı olan Kur’ân-ı kerîmin, Allahü teâlânın kelâmı olduğuna inanmalıdır.

Peygamberimize “sallallahü aleyhi ve sellem” iman edip, hayatta iken Onu görmekle şereflenen Eshâb-ı kirâmın hepsini çok sevmelidir. Dört halifesine, yakın akrabaları olan ehl-i beytine ve muhterem hanımlarından hiçbirine dil uzatmamalıdır.

Ehl-i kıble olduklarını söyleyen, Allahü teâlâya ve Peygamberi Muhammed aleyhisselâma inandım dediği hâlde, yanlış itikatta olanları tekfir etmemeli, kâfir olduklarını söylememelidir.

Müslümanlar, başındaki âmirlerine, idarecilerine isyan etmemelidir. Hurûc, yani isyan etmek, fitne çıkarmak olur ve çeşitli felâketlere yol açar. Onların hayırlı iş yapmalarına dua etmeli ve fısk, günah işlerinden vazgeçmeleri için tatlı dil ile nasihat etmelidir.

Mest üzerine mesh edilmesi, erkek için de, kadın için de câizdir. Çıplak ayak ve çorap üzerine mesh edilmez.

Peygamberimizin “sallallahü aleyhi ve sellem” Miracının, hem ruh ve hem de beden ile olduğuna inanmalıdır. (Miraç, bir hâldir, yani rüyada olmuştur) diyenler, Ehl-i sünnetten ayrılmış olur.

Cennette müminler Allahü teâlâyı göreceklerdir.

Kıyamet gününde, Peygamberler ve salih, iyi zatlar şefaat edeceklerdir.

Kabir suali vardır. Kabirde azap, rûh ve bedene olacaktır.

Evliyanın kerameti haktır.

Kur’ân-ı kerîm okumak, sadaka vermek ve hattâ bütün ibadetlerimizin sevaplarını, ölenlerin ruhlarına göndermek, onlara fâide vermekte, azaplarının hafifletilmesine veya kaldırılmasına sebep olmaktadır.

Bunların hepsine inanmak, Ehl-i Sünnet itikadında olmanın alâmetlerindendir.

İslam âlimlerinin ve evliyanın büyüklerinden Hâce Ubeydullah-i Ahrâr “kaddesallahü teâlâ sirrehül’azîz” buyurdu ki; "Bütün iyi hâlleri ve buluşları bize verseler, fakat Ehl-i sünnet vel cemaat itikadını kalbimize yerleştirmeseler, hâlimi harap, istikbâlimi karanlık bilirim. Eğer bütün haraplıkları, çirkinlikleri verseler ve kalbimizi Ehl-i sünnet itikadı ile süsleseler, hiç üzülmem." Allahü teâlâ, bizi ve sizi, Ehl-i sünnet itikadından ayırmasın! Âmîn!

.

Ehl-i sünnet itikadının önemi hakkında...

22 Ocak 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:44

A -

A +

İslam âlimlerinin ve evliyanın büyüklerinden İmam-ı Rabbani hazretleri “rahmetullahi teala aleyh” buyuruyor ki:

Âkıl ve bâlig olan erkeğin ve kadının birinci vazifesi, Ehl-i sünnet âlimlerinin yazdıkları akâid, iman bilgilerini öğrenmek ve bunlara uygun olarak inanmaktır. Allahü teâlâ, o büyük âlimlerin çalışmalarına bol bol sevap versin! Âmîn.

Kıyamette Cehennem azâbından kurtulmak, onların bildirdiklerine inanmaya bağlıdır. Cehennemden kurtulacak olanlar, yalnız bunların yolunda gidenlerdir. Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” ve Eshâbının “rıdvânullahi aleyhim ecmaîn” yolunda gidenler, yalnız bunlardır.

Kitaptan, yani Kur’ân-ı kerîmden ve Sünnetten, yani hadis-i şeriflerden çıkarılan bilgiler içinde kıymetli, doğru olan yalnız bu büyük âlimlerin, “Kitaptan ve Sünnetten” anlayıp bildirdikleri bilgilerdir.

“Kitaptan ve Sünnet”ten bizim ve sizin anladıklarımızın hiç kıymeti yoktur. Ehl-i sünnet âlimlerinin anladıklarına uymak lâzımdır. Bizim anladıklarımız, Ehl-i sünnet âlimlerinin anladıklarına uymuyor ise, hiç kıymeti olmaz. Çünkü her bid’at sâhibi, [itikadı bozuk kimse, reformcular] ve doğru yoldan kayarak dalâlete düşenler, sapık bilgilerini ve bozuk işlerini, Kur’ân-ı kerîmden ve hadis-i şeriflerden anladıklarını ve bu iki kaynaktan çıkardıklarını söylemektedirler. Bu sözleri çok yanlış ve haksızdır.

Demek ki, “Kitaptan ve Sünnetten” çıkarıldığı bildirilen her sözü, her yazıyı doğru sanmamalı; itikadı bozuk kimselerin, reformcuların yaldızlı propagandalarına aldanmamalıdır.

Allah korusun, itikat edilecek şeylerde, bir sarsıntı olursa, kıyamette, Cehennemden hiç kurtulmak olmaz. İtikat doğru olup da, işlerde gevşeklik olursa, tövbe ile ve belki tövbesiz de af olunabilir. Eğer af olunmazsa, Cehenneme girse bile, sonunda yine kurtulur.

Görülüyor ki, işin aslı, temeli, itikadı düzeltmektir.

Dünya ve ahiret saadetlerine kavuşmak için, dünya ve ahiretin efendisine “sallallahü aleyhi ve sellem” uymak lâzımdır. Ona uymak için, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiklerine uygun olarak, önce itikadı düzeltmek lâzımdır.

Bundan sonra, o büyüklerin Kur’ân-ı kerîmden ve hadis-i şeriflerden anlayıp bildirdikleri helal, haram, farz, vacip, sünnet, mendûb, mübah ve müştebeh [şübheli] bilgilerini öğrenmek ve bütün işlerini bunlara uygun olarak yapmak lâzımdır.

.

Resûlullah Efendimize uymak nasıl olur?..

29 Ocak 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Nasihatlerin başı şudur ki, İslamiyet’in sahibine yani Peygamber Efendimize “aleyhissalâtü vesselâmü vettehıyye” uymak lazımdır.

Cenâb-ı Hak, hepimizi, dünya ve ahiretin efendisi ve bütün insanların her bakımdan en yükseği ve en iyisi olan, Muhammed Mustafa’ya “sallallahü aleyhi ve sellem” tâbi olmak saadetiyle şereflendirsin! Çünkü Cenâb-ı Hak, (Peygamber Efendimize tâbi olmamızı, Ona uymamızı sever.) Kur'an-ı kerimde mealen, (Allahü teâlâyı seviyorsanız, bana tâbi olunuz! Allah, bana uyanları sever.) [Al-i İmran 31] buyuruldu. Ona uymanın ufak bir zerresi, bütün dünya lezzetlerinden ve bütün ahiret nimetlerinden daha üstündür.

Hakiki üstünlük, Onun sünnet-i seniyyesine tâbi olmaktır ve insanlık şerefi ve meziyeti, Onun İslamiyet’ine uymaktır. [(Sünnet) kelimesi, üç ayrı mânâya gelir. Burada, İslamiyet demektir.]

Ona tâbi olmak, yani Ona uymak, Onun gittiği yolda yürümektir. Bu yola (Dîn-i islâm) denir. Ona uymak için, önce iman etmek, sonra Müslümanlığı iyice ögrenmek, sonra farzları yapıp haramlardan kaçınmak, daha sonra, sünnetleri yapıp mekruhlardan kaçınmak lazımdır. Bunlardan sonra, mübahlarda da Ona uymaya çalışmalıdır.

Mesela, Ona uyan bir kimsenin, gün ortasında bir parça uyuması, ona uymaksızın, birçok geceleri ibadetle geçirmekten, kat kat daha kıymetlidir. Çünkü (Kaylûle etmek) yani öğleden önce biraz yatmak, Peygamber Efendimizin “sallallahü aleyhi ve sellem” âdet-i şerîfesi idi.

Yine Onun dininin emrettiği için, bayram günü oruç tutmamak ve yiyip içmek, Onun yolunda bulunmayıp senelerce tutulan oruçlardan daha kıymetlidir. İslamiyet’in emri ile fakire verilen az bir şey ki, buna zekât denir, kendi arzusu ile dağ kadar altın sadaka vermekten daha efdaldir.

Emîr-ül mü’minin Ömer “radıyallahü anh”, bir sabah namazını cemaat ile kıldıktan sonra, cemaate bakıp, bir kimseyi göremeyince sordu: Eshâbı dediler ki, (Geceleri sabaha kadar ibadet ediyor. Belki şimdi uyku bastırmıştır). Emîr-ül mü’minin buyurdu ki: (Keşke bütün gece uyuyup da, sabah namazını cemaat ile kılsaydı, daha iyi olurdu.) [Bu fazilet, Ehl-i sünnet itikadında olan imamın cemaati içindir.]

İslamiyet’ten sapmış olanlar, sıkıntı çekip ve mücâhede edip, nefislerini ve kötü arzularını körletiyor ise de, bunu İslamiyet’e uygun yapmadıklarından kıymetsizdir.

İslamiyet’e tâbi olanlar ise, latif cevahir ve kıymetli elmaslar ile meşgul olan mücevherciler gibidir. Bunların işi az, kazançları pek çoktur. Bazen bir saatlik çalışmaları, yüz binlerle senenin kazancını hâsıl eder. Bunun sebebi şudur ki, İslamiyet’e uygun olan amel, Hak teâlânın makbulüdür, beğendiğidir.

"Beş şeyden önce beş şeyin kıymetini bil!.."

5 Şubat 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

"İhtiyarlıktan önce gençliğin, hastalıktan önce sağlığın, meşguliyetten önce boş vaktin, fakirlikten önce zenginliğin ve ölümden önce hayatın kıymetini bil!.."

İnsan, dünyaya oyun ve eğlence için gelmemiştir. Dünya, iş ve kazanç yeridir. Peygamber efendimiz, (Dünya ahiretin tarlasıdır) [Deylemi] buyurmaktadır.

Burada ne ekilirse, ahirette o biçilecektir. Boş vakit, fırsat ve ganimettir. Faydalı iş yapmadan vakit geçirmek, vakti öldürmek olur. Dünyada yapılan her işin, her nefesin hesabı kıyamette muhakkak sorulacaktır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Kıyamette, herkes ömrünü ve gençliğini nerede geçirdiğinden, malını nereden kazanıp nereye harcadığından ve ilmi ile amel edip etmediğinden sorguya çekilecektir.) [Tirmizi]

Ömür, ilim, mal ve beden, Allahü teâlânın kullarına verdiği bir sermayedir. Bu sermayeyi Allahü teâlânın bildirdiği yerlerde harcamalıdır. Vakit geçtikten sonra pişmanlığın faydası olmaz. Onun için gençliğin, malın, sağlığın kıymetini bilmeli, dünyada, ahireti kazanacak işler yapmalıdır.

İslam âlimlerinin ve evliyanın büyüklerinden İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:

Yavrum! Dünyada kalmak zamanı pek azdır. Bu kısa zamanın çoğu da boş yere geçmiş bulunuyor. Pek azı kalmıştır. Ahiret zamanı ise sonsuzdur. Orada başa gelecek şeyler, bu birkaç günlük işlere bağlıdır. Bundan sonra, ya sonsuz nimetler, zevkler veya bitmez tükenmez azaplar, acılar vardır.

Yavrum! Ömrün en kıymetli zamanları, boş yere geçti. Allahü teâlânın düşmanı olan nefsin isteklerini yapmakla tükendi. Şimdi, ömrün en kıymetsiz, başarısız [yaşlılık] zamanı kaldı. Artık, bununla da, Allahü teâlânın beğendiği işleri yapmaz, kuvvetli zamanda [gençlik zamanında] elden kaçırılanı, kuvvetsiz, kıymetsiz zamanda yakalayamaz isek ve az bir emekle ve kısa bir sıkıntı ile sonsuz rahat ve nimetlere kavuşmaz isek ve sayısız çirkin işlerimizi, az bir iyi işle örtmez isek, yarın kıyamet gününde, Allahü teâlânın huzuruna ne yüzle çıkabiliriz? Oraya ne özür ve bahane götürebiliriz?

Bu gaflet uykusu ne vakte kadar sürecek. Gaflet pamuğu kulaklarda ne kadar kalacak? Bir gün, gözlerden perdeyi kaldıracaklar. Kulaklardan gaflet pamuğunu çıkaracaklar. Fakat, faydası olmayacak. O zaman pişmanlıktan, utanmaktan başka yapılacak şey olmayacak. Ölüm gelmeden önce, yapacak işi bilmeli. Yüzü ak olarak, Allahü teâlâyı özleyerek can vermelidir.

Önce, itikadı düzeltmek lâzımdır. Dinden olduğu tevâtür yolu ile, yani çok kimselerin söylemesi ile zaruri olarak bilinen şeylere inanmak elbette lâzımdır. Bundan sonra, fıkıh [ve ilmihal] kitaplarında yazılı olan şeyleri öğrenmek ve yapmak zaruridir. İmanı, itikadı düzelttikten ve İslamiyet’e uygun ibadetleri yaptıktan sonra, vakitleri, kalbi temizlemek ile mamur etmek lâzımdır. Allahü teâlâyı hatırlamadan, bir an geçirmemelidir...

.

Allah'ın kullarına iyilik etmenin fazileti...

12 Şubat 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri: "Allahü teâlânın rızasına giden bütün yolları inceledim, en kestirme yolun, insanları sevindirmek olduğunu gördüm."

Allahü tealanın kullarına iyilik yapmak, sıkıntılarını gidermek, onlara yardımcı olmak suretiyle sevindirmek çok sevaptır. İnsan bir iyilik yaptığı zaman Allahü teâlâya şükretmeli. Çünkü merhamet ettiği, sevdiği kullarına, iyilik yapmayı nasip eder. İyilik edebilmek de bir nasip meselesidir.

Allahü teâlâ Kur’ân-ı kerimde mealen şöyle buyurmaktadır:

(İyilik etmek ve Allah’ın yasak ettiklerinden sakınmak hususunda birbirinizle yardımlaşın!) [Maide 2]
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Darda kalana kolaylık gösterene, Allahü teâlâ da dünya ve ahirette kolaylık gösterir. Kul, kardeşine yardım ettiği müddetçe, Allahü teâlâ da kendisine yardım eder.) [Müslim]

(Din kardeşinin bir işini yapmak için gidenin, her adımında 70 günahı affedilir ve 70 sevap verilir. O iş bitene kadar, böyle devam eder. İşi yapılınca, bütün günahları affedilir. O işi yaparken ölürse, sorgusuz sualsiz Cennete gider.) [İbni Ebiddünya]

(Ömründe hiç hayır yapmayan bir Müslümanın, [başka Müslümanlara zarar vermesin diye] bir dikeni yoldan kaldırması, Allah indinde makbul görülerek Cennet’e gitmesine sebep oldu.) [Ebu Davud]

(Bir kimse, mümin kardeşini sevindirince, bir melek, bu kimseye hep dua eder. Ölüp kabre konunca, yanına gelip, “Beni tanıyor musun?” der. Ölü, “Hayır” deyince, “Ben, bir Müslümana verdiğin sevincim. Bugün seni sevindirmek için geldim. Kabirde yanındayım, kıyamette de, sana şefaat edip Cennetteki makamını göstereceğim” der.) [İ. Ebiddünya]

(Mümin, [Allah rızası için] yaptığı her işten sevap alır. Yoldaki bir şeyi kaldırsa, birine yol tarif etse, sözünü anlatamayana yardım etse, birine keçisini sağarak yardım etse, sevap alır.) [Ebu Ya’la]
Hele görmeyenlere [âmâlara] yardım etmek elbet daha sevaptır. Hadis-i şerifte, (Âmâyı kırk adım götüren Cenneti hak eder) buyuruldu. (Beyheki)

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri buyuruyor ki:
"Allahü teâlânın rızasına giden bütün yolları inceledim, en kestirme yolun, insanları sevindirmek olduğunu gördüm."

İslam âlimlerinden ve evliyanın büyüklerinden Muhammed Masum hazretleri buyuruyor ki: "Ömür kısadır. Sonsuz olan ahiret hayatında, insanın karşılaşacağı şeyler, dünyada yaşadığı hâle bağlıdır. Akıllı olan, ileriyi görebilen bir kimse, kısa olan dünyada, hep, ahirette iyi ve rahat yaşamaya sebep olan şeyleri yapar. İnsanlara hizmet etmek için çalışır. İnsanlara iyilik etmek, ahirette azaptan kurtulmaya ve Cennet nimetlerinin artmasına sebep olur..."

Depremde hayatını kaybedenlere Allahü teâlâdan rahmet, yaralılara acil şifalar diliyorum. Hepimize geçmiş olsun. Rabbim hepimizi muhafaza etsin.

.

Sadaka kazaları ve belaları defeder...

19 Şubat 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Allah rızası için yapılan, maddi ve manevi her iyiliğe, "sadaka" denir. Kendisine ve bakması vacip olanlara lazım olandan fazla malı bulunan kimsenin sadaka vermesi müstehabdır, sevaptır. Sıkıntısı olan çok sadaka vermelidir.

Gerek zekât, fıtra, adak ve akika, gerekse sadaka şeklinde yapılan yardımlar, insanı kazalardan, belalardan korur. Dünyada, sıhhat ve afiyet içinde bir ömür sürmeye sebep olur. Sadakanın faydaları hakkında hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Sadaka yetmiş çeşit belayı önler. [Hatib]
(Vallahi, sadaka vermekle mal eksilmez. O hâlde sadaka verin!) [İ. Ahmed]

(Sıkıntılarınızı sadakayla önleyin.) [Deylemi]

(Güne başlarken sadaka vermek, felaketleri önler.) [Deylemi]

(Sadaka vererek rızkınızı bollaştırın.) [Beyheki]
(Sevabı Müslüman ana babasına niyet edilerek verilen sadakanın sevabı, onlara da gider, kendi sevabından da bir şey eksilmez.) [Taberani]
(Kendine ve çoluk çocuğuna harcadıkların birer sadakadır.) [Beyheki]
(Güzel söz, sadakadır.) [İ. Ahmed]

(Selam vermek sadakadır.) [Buhari]
(Birine iyi şeyler öğretmek, kötülük yapmasını önlemek, sorana yol göstermek, sokaktaki zararlı şeyleri temizlemek, birer sadakadır.) [Tirmizi]
(Sübhanallah, Elhamdülillah, La ilahe illallah veya Allahü ekber demek, birer sadakadır.) [Müslim]
(Borçlu fakire, ödemesi için mühlet verenin, her günü, bir sadaka olur.) [Taberani]

(Sadaka olarak verilen bir parça ekmek, Allah katında Uhud dağı kadar büyür.) [Taberani]

Sadaka vermek ve 70 kere (Estagfirullah min külli mâ kerihallah) demek, sıkıntıları giderir. Bu istigfarın anlamı, “Ya Rabbi, razı olmadığın şeylerden ne yapmışsam hepsini affet, yapmadıklarımı da yapmaktan koru” demektir. [Tam İlmihal Seâdet-i Ebediyye]

İslam âlimlerinden ve evliyanın büyüklerinden bir zat şöyle anlatır: "Sadaka var ya sadaka? Sadaka belayı önler. Bir gün mübarek bir zat torunu ile gezmeye giderler. Bir müddet gittikten sonra bir duvarın dibine otururlar. Evden aldıkları yiyecekleri yemek için yere bir yaygı sererler. Orta yere yiyecekleri koyarlar. Tam yemeye başlayacakları sırada, biraz ileride bir ihtiyarı görürler. O mübarek zat hemen bir tabağa yiyeceklerden koyup, torununa 'Evladım! Bu tabağı şu ihtiyara götür gel' der. Torun kalkar, tabağı alır, oradan ayrılıp giderken, o duvarın üstünden koca bir taş, torunun biraz önce oturduğu yere, tam da torunun başına gelecek şekilde düşer. Yani maazallah, eğer torun o ihtiyara yiyecekleri götürmek için gönderilmeseydi, o taş, torunun başına düşecekti!.."

.

Hülasa, Peygamber Efendimize “sallallahu aleyhi ve sellem” uymak, Onun bildirdiği gibi inanmak yani Ehl-i sünnet itikadında olmak, ayrıca amelde ve ibadetlerde, Ona, nasıl uyulacağını bildiren Ehl-i sünnetin dört mezhebinden birine tabi olmak demektir.

.

Ömrü uzun, ameli güzel olmak büyük saadettir

26 Şubat 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Dünya hayatı rüya gibidir. Ölüm uyandırıp rüya bitecek, hakiki hayat başlayacaktır. Hadis-i şerifte, (İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar) buyuruldu. [Sefer-i Ahiret]

Ölmeden önce uyanmak gerekir. Peygamber efendimiz, (Şu kişiye şaşılır ki, o dünyanın peşinde, ölüm de onun peşindedir) buyurdu. [Ebû Nuaym]

O hâlde, (Nasihat olarak ölüm yeter) [Beyheki] hadis-i şerifini düşünerek ölenlerden ibret almaya çalışmalıdır. Tûl-i emel yani uzun emel sahibi olanlar ölümü hatırlamazlar.

Tûl-i emel, zevk ve sefa sürmek için çok yaşamayı istemektir. İbadet yapmak için, çok yaşamayı istemek, tûl-i emel olmaz. Tûl-i emel sahipleri, ibadetleri vaktinde yapmazlar. Tövbe etmeyi terk ederler. Kalpleri katı olur. Ölümü hatırlamazlar. Vaaz ve nasihatten ibret almazlar.

Tûl-i emel sahibi, hep dünya malına ve mevkiine kavuşmak için ömrünü harcar. Ahireti unutur. Yalnız zevk ve sefasını düşünür. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(İnsanların en iyisi, ömrü uzun ve ameli güzel olan kimsedir. İnsanların en kötüsü, ömrü uzun, ameli kötü olandır.) [Tirmizi]

(Ömrü uzun olup İslamiyet’e uymak, büyük saadettir.) [Beyheki]

Tûl-i emelin sebepleri, dünya zevklerine düşkün olmak, ölümü unutmak, sıhhatine ve gençliğine aldanmaktır. Tûl-i emel hastalığından kurtulmak için, bu sebepleri yok etmek lâzımdır. Ölümün her an geleceğini düşünmelidir. Hadis-i şerifte, (Lezzetlere son veren şeyi [ölümü] çok hatırlayınız) buyuruldu. [Sefer-i ahiret]

Sıhhatin, gençliğin, ölüme mâni olmadıklarını unutmamalıdır. Çocuklardaki ve gençlerdeki ölüm sayısının, yaşlılardaki ölüm sayısından çok olduğunu istatistikler göstermektedir. Çok hastaların iyi olup yaşadıkları, çok sağlam kişilerin çabuk öldükleri her zaman görülmektedir. Hadis-i şerifte, (Ölümü çok hatırlayınız. Onu hatırlamak, insanı günah işlemekten korur ve ahirete zararlı olan şeylerden sakınmaya sebep olur) buyuruldu. [Berika]

Eshâb-ı kirâmdan Bera bin Âzib “radıyallahü teâlâ anh” diyor ki:

Bir cenazeyi götürdük. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” kabir başına oturdu. Ağlamaya başladı. Mübarek gözyaşları toprağa damladı. Sonra, (Ey kardeşlerim! Hepiniz buna hazırlanınız) buyurdu. [Berika]

Ömer bin Abdülazîz “rahime-hullahü teâlâ”, bir âlimi görünce, nasihat istedi. O da, "Şimdi halifesin, istediğin gibi emredersin. Yarın öleceksin" dedi. "Biraz daha söyle" deyince, "Âdem aleyhisselâma kadar, bütün dedelerin ölümü tattı. Şimdi sıra sana geldi" dedi. Halife, uzun zaman ağladı...

Hülasa, zevk ve sefa sürmek için çok yaşamayı değil, ibadet yapmak için sıhhat ve afiyetle çok yaşamayı istemelidir...

.

Allahü teâlânın kullarının sıkıntısını gidermek...

5 Mart 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

İnsanların hayırlısı, insanlara yardım eden ve faydalı olandır. Evliyanın büyüklerinden Ubeydullah-i Ahrar hazretlerine, bu makama nasıl kavuştuğu sorulunca buyurdu ki:

"Allahü teâlânın kullarına iyilik etmekle kavuştum. Benim bir huyum var. Herkese yardım ederim. Her zaman birini ziyaret edip duasını almaya çalışırım."

Bir veli zata, (Efendim, çocuğumuz çok hasta, şifa bulması için dua eder misiniz?) demişler. O zat, (Şurada fakir biri var, önce onu sevindirin, sonra gelin) buyurmuş. Fakir sevindirildikten sonra yapılan duayla, çocuk sıhhatine kavuşmuş...

Bir bölgede yağmur yağmıyordu, kuraklık çok sıkıntı vermeye başlamıştı. Herkes yağmur yağması için dua ediyorsa da; yağmur yağmıyordu. Evliyadan bir zat, ne yapacağını şaşıran insanlara dedi ki:

-Bunun çaresi vardır. Sebeplerine yapışmadan yağmur yağmaz.

-Aman hocam, çaresi ne ise söyleyin! Şu felaketten bir an önce kurtulalım.

-Vermeden istemek olmaz. Allah için vermeden istemek olmaz. Benim bu paltomdan başka bir şeyim yok, ben bunu veriyorum, herkes verebileceği bir şeyler getirsin...

Herkes verebileceği şeyleri getirip ortaya koydu, çok şey yığıldı. Bu veli zat, birkaç kişinin bunları, bölgedeki fakirlere dağıtmasını istedi. Oradakiler hepsini fakir fukaraya dağıtıp geri gelince, o zat şöyle dua etti:

"Ya Rabbi, Kullarını sevindirenlerin dualarını kabul edeceğini bildiriyorsun, biz de senin fakir kullarını sevindirdik... Sen de yağmur ihsan edip, bizleri sevindir!"

Bunun üzerine yağmur başladı.

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Allahü teâlânın en çok sevdiği kulu, Onun nimetlerinin kullarına ulaşmasına vasıta olan kimsedir.)[Deylemi]

(Allahü teâlânın en sevdiği iş, elbise vererek, doyurarak veya başka bir ihtiyacını karşılayarak, bir mümini sevindirmektir.) [Taberani]

(Bir kimse, din kardeşine yardımcı oldukça, Allahü teâlâ da ona yardımcı olur.) [Müslim]

(Duasının kabul, kederinin yok olmasını isteyen, darda kalanı ferahlandırsın!) [İbni Ebiddünya]

Müslüman, Allahü teâlânın kullarının sıkıntılarını gidermeye çalışır, onlara iyilik eder. Onların dualarını almaya çalışır.Tatlı dilli, güler yüzlü olur. Sıkıntılar karşısında yıkılmaz. Başına gelen sıkıntıya takılıp kalmaz. Yapılması gerekenleri yapmaya çalışır. Sebeplere yapışarak sabırla, azimle çalışır. Bütün bunların yanında daima, bu sıkıntıdan kurtarması için Allahü teâlâya yalvarma ve Ondan af, mağfiret ve yardım isteme hâli üzere olur.

.

Hem dua etmeli hem de dua almalıdır...

12 Mart 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Dua, istemek demektir. Aç bir kimsenin iştahlı olduğu zamanda yiyecek istemesi gibidir. Dua, Allahü teâlâya yalvararak dileğini istemektir. Allahü teâlâ, dua eden Müslümanı sever. Dua müminin silahıdır. Dua, gelmiş dertleri belaları giderir. Gelecek olanların da gelmesine mâni olur. Kabul edileceğine inanarak dua etmelidir. Duam kabul olmadı diye acele etmemelidir. Duanın kabul olması için Allahü teâlânın emirlerini ve ibadetleri yapmalı, günahlardan da sakınmalıdır. Helal yemelidir. Duaya devam etmeli, usanmamalıdır.

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Dua, müminin silahıdır.) [İbni Ebiddünya]

(Dua belayı önler.) [Deylemi]

(Dua ettim, hâlâ duam kabul olmadı diye acele etmeyin.) [Buhari]

(Dua edenin ya günahı affolur veya hemen hayırlı karşılığını görür, yahut ahirette mükâfatını bulur.) [Deylemi]

Dua ettiğimiz gibi dua almaya da çalışmalıyız. Bütün âlimler ve evliyalar, dua almayı, yollarının esası kabul edip, herkesten dua istemişlerdir. İyilik ederek, gönül alarak, tevazu göstererek, kalp kırmadan herkesin, bilhassa büyüklerimizin dualarını almaya çalışmalıdır.

İslam âlimlerinden mübarek bir zât (kuddîse sirrûh), kendilerine bir bardak çay ikram eden birisine senelerce dua etmiş, onun için Fatiha okumuşlardır. Sebebi sorulunca da, "Bana bir bardak çay vermişti, onun bana iyiliği var, onun için dua ediyorum" buyurmuşlardır.

Yine aynı zât, bir yerde sıra beklerken öndeki sırasını veren gence bile ömür boyu dua etmişlerdir.

Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, evliyanın büyüklerinden, İstanbul’un manevi fatihlerindendir. Her zaman iyilik eder, dua almaya çalışırdı. Bir gün annesi, tarladan kaldırdığı buğdayları, biriyle Ubeydullah-ı Ahrar'a gönderdi. Ubeydullah-ı Ahrar buğdayları ambara koymakla meşgulken, buğdayları getiren kimse, boş çuvallarını alıp gitti. Ubeydullah-ı Ahrar o anda, neden bu garip kimseden dua almadığına üzüldü. Koşarak o kimsenin peşine düştü. Yanına vararak tevazu ile kendisine dua etmesini istedi ve; "Belki duanız ve himmetiniz bereketiyle Allahü teâlâ beni bağışlar, merhamet eder de yolum açılır" dedi. Onun yüzüne şaşkın ve hayret dolu ifadelerle bakan zât; "Her geleni Hızır bil, her geceyi Kadir bil, sözüne göre hareket ediyorsun. Fakat ben hiçbir özelliği olmayan kendi hâlinde yaşayan bir kimseyim. Senin istediğin bende yoktur" dedi. Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri dua etmesi için yalvarmaya devam etti. O kimse, Ubeydullah-ı Ahrar'ın yalvarışına dayanamayarak ellerini kaldırdı ve; "Allahü teâlâ senin kalp gözünü açsın" diye dua etti. İşte Ubeydullah-ı Ahrar, bu duanın bereketiyle Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri oldu...

.

Abdestli olmanın önemi...

19 Mart 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

İbadet maksadıyla alınan abdestin hem beden sağlığımıza hem de ruh sağlığımıza faydası çoktur. Her zaman abdestli bulunmak çok faziletli ve sevaptır. Evliya-i kiram, her zaman abdestli durmaya çalışırlar, sevdiklerine ve yakınlarına da tavsiye ederlerdi. Ninelerimiz çocuklarını emzirirken, yemek yaparken, hamur yoğururken, dedelerimiz tarlayı sürerken ve diğer işlerini yaparken hep abdestli olurlar ve besmele ile başlarlardı. Abdestli olmanın çok bereketleri vardır. Abdestli olanın, namazını zamanında kılması kolay olur. Gönlü huzurlu olur. Abdestin bereketiyle işlerini zamanında yapar, boş, lüzumsuz şeylerle meşgul olmaz. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Abdest alanın, ağaçtan yaprakların döküldüğü gibi günahları dökülür.) [Taberani]

Abdest alanın bütün küçük günahları affolur. Büyük günahları, insan ve hayvan hakları, sahiplerine veya vârislerine, mirasçılarına ödenmedikçe günahları affedilmez. Nafile ibadetin sevabına kavuşabilmek için imanda ve farzlarda kusurlu olmamak, haramlardan kaçıp günahlara tövbe etmek lazımdır.

(Can alıcı melek gelince, abdestli olan, şehitlik mertebesine kavuşur.) [Taberani]

(Kim, yatağa abdestli yatarsa, o gece bir melek sabaha kadar "Ya Rabbi bu kulunu affet!" diye dua eder.) [Hâkim]

(Abdestli yatan, gece vefat ederse şehit olur.) [İbni Sünni]

Abdestli olmaya devam edene, Allahü teâlâ şunları ihsan eder, verir: 1- Melekler onun yanından ayrılmaz. 2- Devamlı sevap yazarlar. 3- Bütün âzâları, organları tesbih eder. 4- Uyuyunca melekler, onu insan ve cin şerrinden korur. 5- Sekerat-ı mevti, ölümü kolaylaşır. 6- Abdestli iken Allahü teâlânın emânında (korumasında) olur. 7- Cemaatle namaz kılarken iftitah tekbirini kaçırmaz...
Mâruf-u Kerhî “rahmetullahi aleyh” hazretlerinin bir gün abdesti bozuldu. Hemen oracıkta teyemmüm etti. “İşte Dicle, niçin teyemmüm ettiniz” dediklerinde, “Oraya gidinceye kadar acaba yaşayabilir miyim? Ölüverirsem abdestsiz olmayayım” dedi.

Sultan Abdülhamîd Han, İslamiyet’in emirlerini yapmakta ve yasaklarından kaçınmakta son derece hassasiyet gösterirdi. Abdestsiz yere basmazdı. Acil iş zuhur edince, meydana gelince gecenin herhangi bir vaktinde uyandırılmasını ister, ertesi güne bırakılmasına rıza göstermezdi. Bu hususta Mâbeyn Başkâtibi Esâd Bey, hâtırâtında şöyle demektedir:

“Bir gece yarısı, çok mühim bir haberin imzası için Sultân’ın kapısını çaldım. Fakat açılmadı. Bir müddet bekledikten sonra tekrar çaldım, yine açılmadı. Acaba Sultan vefat mı etti? diye endişelendim. Biraz sonra tekrar çaldım, açıldı. Sultan, elinde havlu ile yüzünü kuruluyordu. Tebessüm ederek; 'Evlat, bu vakitte çok mühim bir iş için geldiğinizi anladım. Daha ilk kapıyı vuruşunuzda uyandım. Abdest aldım. Onun için geciktim. Kusura bakma. Ben bu kadar zamandır bu milletin hiçbir evrakına abdestsiz imza atmadım. Getir imzalayayım' dedi."

.

Cuma gününün önemi

26 Mart 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Cuma günü, dinimizde kıymetli ve faziletli olduğu bildirilen mübarek bir gündür. Müminlerin bayramıdır. Cuma günü yapılan ibadetlere en az iki kat sevap verilir. Cuma günü işlenen günahlar da iki kat yazılır. Bilhassa cuma gününü, günahlardan kaçarak ibadetle geçirmeye gayret etmelidir! Cuma gecesi de kıymetlidir. Fakat günü daha kıymetlidir.

Cuma gününü, sünnetlerini ve âdâbını gözeterek geçirmeye çalışmalıdır. İslam âlimleri bunları eserlerinde geniş olarak bildirmişlerdir. Bunlar hülasa olarak şöyledir:

Cuma’yı perşembeden karşılamalı. Yeni ve temiz elbiselerini hazırlamalı. Tövbe ve istiğfar etmeli. [İman ve nikâh tazeleme dualarını okumalı. Hiç olmazsa ölmüşlerimizin ruhlarına bir Fatiha ve üç İhlas-ı şerif okuyup hediye etmeli ve onları sevindirmeli.]

Her cuma günü yıkanmak, koltuk ve kasık kıllarını tıraş ederek temizlemek müstehabdır. On beş günde bir tıraş etmek de câizdir. Kırk günden fazla tıraş etmemek tahrimen mekruhtur.

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Günlerin en kıymetlisi cumadır. Cuma günü, bayram günlerinden daha kıymetlidir. Cuma, dünyada ve cennette müminlerin bayramıdır.) [Riyad-un-nasıhin]

(Cuma namazından sonra, yedi defa İhlas ve Mu’avvizeteyn [Felak ve Nas] okuyanı, Allahü teâlâ, bir hafta, kazâdan, belâdan ve kötü işlerden korur) (Riyadun-nasıhin)

(Cuma günlerinde bir ân vardır ki, müminin o anda ettiği dua reddolmaz. Red olunmaz.) (Riyadun-nasıhin) Bu an, hutbe okunurken diyenler çoktur. Hutbe dinlerken, dua kalpten olur. Ses çıkarmak câiz değildir. Bazı âlimler, bu an, ikindi ile akşam ezanları arasındadır, dedi.

(Cuma günü sabah namazından önce, üç kere “Estagfirullahel’azîm ellezî lâ ilâhe illâ hüvel hayyelkayyûme ve etûbü ileyh” okuyanın, kendinin, anasının ve babasının bütün günahları af olur). (Tergîb-üs-salât) [Kul haklarını ve kazâya kalan farzları ödemek ve haramlardan vazgeçmek şarttır.]

(Cuma günü günah işlemeden geçerse, diğer günler de selametle geçer.) [İ.Gazali]

Ebû Alî Dekkak ölürken üç şey nasihat eyledi: (Cuma günü gusül abdesti alınız! Her akşam abdestli olarak yatınız! Her hâlinizde, Allahü teâlâyı hatırlayınız!)

Cuma gecesinde veya gündüzünde Kehf suresi okumak çok sevaptır.

Cuma günü çok salevat-ı şerife getirmelidir. Salevat-ı şerife getirmek için, “Allahümme salli alâ Muhammedin ve alâ âli Muhammed” demek kâfidir.

Az veya çok sadaka vermelidir... Ehil ve evladın, aile fertlerinin yemeklerini bol ve tatlı yapmalıdır. Hayatta iseler ana babayı, vefat etmişlerse, onların, salih Müslümanların ve evliyanın kabirlerini ziyaret etmelidir.

.

Ramazan-ı şerîf ayını nasıl yaşamalıyız?

2 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Oruçlunun özellikle iftara yakın zamanda yaptığı duası makbuldür. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Oruçlunun iftar vakti yaptığı duayı Allahü teâlâ geri çevirmez.) [Beyhekî]

İftar yapılacağı zaman önce, Euzü ve Besmele çekilip, (Allahümme yâ vâsi'al-mağfireh iğfirlî ve li-vâlideyye ve li-üstâziyye ve lil-müminîne vel müminât yevme yekûmülhisâb) denir. Mânâsı şöyledir: (Ey mağfireti çok geniş olan Allah'ım! Kıyamet günü hesaba çekilirken, beni, ana babamı, hocalarımı, erkek ve kadın bütün müminleri affet!)

Hurma veya su, zeytin yahut tuz ile iftar edilir. Yani orucu açılır. Birkaç lokma yiyip içtikten sonra, (Zehebezzama' vebtelletil-urûk ve sebe-tel-ecr inşâallahü teâlâ) denir ve yemeğe başlanır. Mânâsı kısaca şöyle: (Susuzluk bitti. İnşallah sevab hasıl oldu.) [İbni Mace]

Yemekten sonra duası yapılır veya kısaca “Elhamdülillah” denir.

Mübarek ramazan ayında teravih kılmak, mühim sünnettir. Vakit girince yatsı ve teravihi bir an evvel kılmaya çalışmalı. Geciktirmemeli.

Seher vakti, güneşin batışından imsak vaktine kadar olan zamanın son altıda biridir.

Seher vakti, dua ve istiğfarların kabul olduğu zamandır. Ramazan ayında sahur için kalkınca seher vaktinde kalkılmış olur. Allahü teâlâ iyileri överken, (Onlar seher vaktinde istiğfar eder) buyuruyor. (Zariyat 18)

Yakub aleyhisselam, oğullarına, (Sizin için yakında [seher vakti] Rabbime istiğfar edeceğim) dedi. (Yusüf 98)

Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Seher vakti Allahü teâlâ buyurur ki: İstiğfar eden yok mu, onu mağfiret edeyim. İsteyen yok mu, istediğini vereyim, duasını kabul edeyim.) [Müslim]

Sahura kalkmak çok sevaptır. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Bir lokma da olsa sahur yemeği yiyin, çünkü onda bereket vardır.) [Deylemî]

(Müminin sahurunun hurmayla olması ne güzeldir.) [Ebu Davud]

Sahur vaktinde Kur’ân-ı kerim okumayı ve ilmihal bilgileri öğrenmeyi, kaza namazı kılmayı, dua ve tevbe etmeyi kazanç bilmeli, hayatta olanlara, kendimize, çoluk çocuğumuza ve bütün müminlere dua etmeli. Söyleyebildiğimiz kadar kelime-i tevhid, salevat-ı şerife ve istiğfar okumalı. İstiğfarın en kısa şekli 'Estağfirullah’dır. Manası, “Allah’ım günahlarımı affeyle” demektir.

Büyük âlim ve veli Muhammed Masum Farukî hazretleri buyuruyor ki: “Fırsat ganimettir. Ömrü faydasız işlerle geçirmemeli, Hak teâlânın rızasına uygun şeylere sarf etmelidir! Beş vakit namazı, tadil-i erkan ile ve cemaat ile kılmalıdır! Teheccüd namazı kılmalı, seher vakitlerini istiğfarsız geçirmemeli, gaflet uykusuna dalmamalı, ölümü ve ahireti düşünmeli.”

.

Bu ayda Kur’ân-ı kerîmi daha çok okumalıyız

9 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:39

A -

A +

Kur’ân-ı kerimi öğrenmek, öğretmek ve okumak çok sevabdır. Kur’ân-ı kerim okumasını bilmiyorsak öğrenmeli. Çocuklarımıza da öğretmeli. Kur’ân-ı kerimi öğrenmek çok kolaydır. Biraz gayret edilirse kısa zamanda öğrenilir. Kur’ân-ı kerimi her gün az da olsa, okumaya çalışmalı. Evlerimizi Kur’ân-ı kerim okumanın bereketinden, bilhassa Ramazan-ı şerif ayında mahrum etmemeli.

Kur’ân-ı kerim Ramazan-ı şerif ayında indi. Ramazan ayında Kur’ân-ı kerim okumak çok kıymetlidir. Kur’ân-ı kerimi okumak sevap, hatmetmek ise daha sevaptır. Kur’ân-ı kerimi okumak sünnet, dinlemek ise farzdır. Kur’ân-ı kerime abdestsiz dokunulmaz. Kur’ân-ı kerimi abdestli olarak okumak, sağ el ile tutmak, dizden aşağı koymamak, bitirince açık bırakmamak, başka şey yaparken kapayıp yüksek bir yere koymak, okurken konuşmamak, konuşursa, tekrar Eûzü okuyarak başlamak lazımdır. Mushaf-ı şerifi ayağa kalkarak almalıdır.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Kur’ân öğrenen ve öğreten, en hayırlınızdır.) [Buhârî]

(Kur’ân okunan evin hayrı artar, melekler toplanır, şeytanlar oradan uzaklaşır. Kur’ân okunmayan ev, içindekilere dar gelir, sıkıntı verir, bereketsiz olur. Melekler uzaklaşır, şeytanlar oraya dolar.) [Dârimî]

(Kur’ân okunan yere rahmet ve bereket yağar.) [Buhârî]

(Ümmetimin yaptığı ibadetlerin en kıymetlisi, Kur'ân-ı kerimi, Mushaf’a bakarak okumaktır.) (Şir’a)

(Kur’ân’ı öğrenip gece gündüz okuyana imrenmek gerekir.) [Müslim]

(Kur’ân okuyun! Kıyamette size şefaat eder.) [Müslim]

(Kur’ân okunan ev, gök ehline, yerden yıldız göründüğü gibi görünür.) [Beyhekî]

İmâm-ı Rabbânî “kuddise sirruh” hazretleri, “Mektûbât”ın birinci cilt, 4. ve 45. mektuplarında buyuruyor ki:

"Kur’ân-ı kerîm bu ayda inmeye başladı. Ramazan-ı şerif ayının Kur’ân-ı kerîm ile bağlılığı olduğu için, bu ay bütün hayırları ve bereketleri kendinde toplamıştır. Bütün bir yıl içinde herhangi bir yoldan herhangi bir kimseye gelen bütün hayırlar ve bereketler, bu çok kıymetli ayın bereketleri denizinden bir damla gibidir. Ramazân-ı şerifte Kur’ân-ı kerîmi hatmeden kimsenin, bu ayın bereketlerine kavuşması, hayırlarından pay alması umulur. Bu ayın günlerinin bereketi başka, gecelerinin hayırları başkadır. Ramazan-ı şerifte hatim okumak mühim sünnettir."

Kur’ân-ı kerimin hatmedildiği yere rahmet yağar. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Beş vakit namazdan sonra yapılan dua gibi, hatimden sonra yapılan dua da kabul olur.) [Taberani] Hatim bitince, ikincisine başlamak müstehaptır ve yeniden hatme başlamak niyetiyle Fatiha suresini okumalıdır.

.

İyilik eden de kendine eder, kötülük eden de...

16 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:39

A -

A +

Hikmet ehli bir zatın sevdiklerine yaptığı bir nasihat şöyledir:

MÜTEVAZI OLUN... Tevazu, yüksekliğin şaşmaz alametidir. Kibir de aşağılığın işaretidir. Kibirli olan ben biliyorum der, sormaz, tenkit eder, istişare etmez, dua istemez, inat eder ve kendini hep haklı görür. Muvaffak olmak için mütevazı olun. Aciz insan kibirli olur. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

“Allah için aşağı gönüllü olanı Allahü teâlâ yükseltir. Bu kendini küçük görür. Fakat insanların gözünde büyüktür.” [Beyheki]

GÜLER YÜZLÜ VE TATLI DİLLİ OLUN... Müslüman, tatlı dilli, güler yüzlü ve mütebessim olur. Asık suratlı, çatık kaşlı olmaz.

KIZMAYIN... Bütün kitaplarda yazılı olan hadis-i şerifte bir kimse Resulullah’tan nasihat istediğinde, “Kızma, sinirlenme” buyurdu. Birkaç kere sorduğunda hepsinde de “Kızma, sinirlenme” buyurdu.

KALP KIRMAYIN... Kalp kıran kaybeder, kalp yapan kazanır.

İSLAMİYET’E UYUN... İslamiyet’e uyanın dünyası da ahireti de güzel olur. Nerede bir ihtilaf, sıkıntı varsa, İslamiyet’e uymamaktandır.

NİYETİNİZİ DÜZELTİN... Niyet, Allahü teâlânın rızasını kazanmak olmalı. Niyet hayır akıbet hayır. Niyet doğru olmazsa, güzel bildiğimiz her şey, dünyayı mamur etse de ahirete zarar verir. Yaptığınız bir işten dolayı gönlünüz rahat değilse, o iş birilerine sıkıntı verir.

DUA ALIN... İyilik eden de kendine eder, kötülük eden de. Hep iyilik edin ve dua alın. Çünkü asıl gaye, Allah’ın rızasını kazanmak ve insanların duasını almaktır. Özellikle de anne baba duası almaya bakın. Maddi manevi çok ihsanlara, iyiliklere kavuşmaya sebep, anne baba duasıdır.

EDEPLİ OLUN... Edep ve saygının olduğu yerde mutluluk vardır. Bunların olmadığı yerde sıkıntı vardır. Büyüklerimiz “Yolumuzun başı edep, ortası edep, sonu edeptir” buyurmuşlardır. Edepten, saygıdan mahrum bırakılan bir kimse, bütün hayırlardan mahrum bırakılmış demektir.

CÖMERT OLUN... Hizmet, vermekle olur, almakla değil. Karşılık beklemeden, Allah için verenler hep kazanmıştır.

SEVİN, SEVDİRİN, SEVİNDİRİN... Zaman, kızmak değil acımak zamanıdır. Sevin, sevdirin, sevindirin. Sevmeyen sevilmez. Böyle yaparsanız sizi de severler, sevdirirler. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

“Allahü teâlânın farzlardan sonra en razı olduğu amel, bir mümini sevindirmektir.” [Taberani]

GÖNÜLLERE DOKUNUN... Eğitim, gönüllere dokunmaktır. İnsanlar öğrenmeyi sever, fakat öğretilmeyi sevmezler. Bir insana bir şey öğretmek istiyorsanız, ona Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını verin. Çünkü o büyüklerin sözleri kalplere tesir eder.

.

Bir Müslümanın mutlaka uyması gereken on şey

23 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:39

Sesli Dinle

A -

A +

İslam âlimleri buyurdular ki:

Bir kimse, şu on şeyi, kendine farz bilmedikçe, tam vera sahibi olamaz: Emirleri yapıp yasak edilen şeylerden sakınmaya (takva); şüpheli şeylerden de sakınmaya (vera) denir. Büyük âlim ve veli İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: "Dünyada felaketlerden, ahirette azaptan kurtulmak için iki şey gerekir. Emirlere sarılmak ve yasaklardan sakınmak! Bu ikisinden en büyüğü ikincisidir ki, buna vera ve takva denir. Vera ve takva üzere olmak, her şeyden daha lüzumludur."

1- Gıybet etmemeli... Gıybet, bir kimsenin gizli bir kusurunu, arkasından söylemektir. Gıybet etmek haramdır, gıybeti dinlemek, iki kat daha günahtır.

2-Müminlere suizan etmemeli, kötü bilmemeli... Suizan, Müslümanlar hakkında kötü zanda bulunmaktır, çok büyük günahtır.

3-Kimse ile alay etmemeli... İslâm âlimleri şu üç şeyden sakınılması gerektiğini buyurmuşlardır: Vakti boşa harcamak, insanlarla alay etmek nitekim alay etmek insanın kıymetini düşürür ve gıybet etmektir.

4-Harama bakmamalı... İmam-ı Rabbani hazretleri: Kalb, göze tâbidir. Gözler haramdan sakınmazsa, kalbi korumak güç olur. Abdullah-ı Ensari hazretleri de, gözüne sahip olmayan kalbini elinden kaçırmıştır, buyurur.

5-Doğru söylemeli… Dört şey, güzel hasletlerdendir; doğru söz, doğru iş, samimi dostluk, emanete riayet.

6-Kendini beğenmemek için, Allahü teâlânın, kendisine yaptığı ihsanları, nimetleri düşünmeli… Kendini beğenen kimse kibirli olur, günahlarını ve Allahü teâlânın azabını unutur, âlimlerin sohbetinden mahrum kalır ve İstişare etmez, danışmaz.

7-Malını helal yere sarf etmeli, haram yerlere harcamamalı... Nitekim Para, mal, ya hayırlı veya hayırsız olur. Bu, parayı kazanmaya ve harcamaya bağlıdır. Paranın gittiği yerden, geldiği yer belli olur… Hayırlı mal, Allah yolunda harcanır. Hayırsız mal, Allahü teâlânın rızasının olmadığı yerlerde kullanılır.

8-Nefsi, keyfi için, mevki makam istemeyip, buraları, Allahü tealanın rızasını kazanmak ve insanlara hizmet yeri bilmeli... Zira makam ve mevkiyi, iyilik yapmak, Allahü tealanın rızasını kazanmak, Onun kullarına faydalı olmak, onlara hizmet etmek için istemelidir.

9-Beş vakit namazı, vaktinde kılmayı birinci vazife bilmeli... Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Namazlarını, vakitleri gelince hemen kılanlardan Allahü teâlâ razı olur.) [Eşiat-ül-lemeat]

10-Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği iman ve işleri iyi öğrenip, kendini bunlara uydurmalı… Ehli sünnet âlimleri, dört mezhep âlimleridir. Dört mezhep, Hanefi, Şafii, Maliki ve Hanbeli mezhepleridir.

.

Namaz, büyük emirdir!..

30 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:39

A -

A +

Namaz, İslam’ın beş şartından biridir. Dinin direğidir. Büyük emirdir. Namazını devamlı, doğru ve tam olarak kılan kimse, İslâm binasını yani dinini ayakta durdurmuş olur. Namazı kılmayan, İslâm binasını yıkmış olur. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Dinimizin başı, namazdır.) Dolayısıyla, başsız insan olmadığı gibi, namazsız da din olmaz.

Namaz, İslâm dininde imandan sonra ilk farz edilen emirdir. Kur’ân-ı kerîmde yüzden fazla âyet-i kerimede (Namaz kılınız!) buyurulmaktadır. Namaz, dinimizde yapılması emredilen bütün ibadetlerin en kıymetlisidir.

Namaz, Allahü teâlâya ve Resûlüne imandan sonra, bütün amel ve ibadetlerden daha üstün bir ibadettir. Bunun için namazları, farzlarına, vaciplerine, sünnetlerin ve müstehablarına riayet ederek kılmalıdır...

***

Abbasiler devrinde Horasan valisi Abdullah bin Tâhir, çok âdil idi. Jandarmaları birkaç hırsız yakalamış, valiye bildirmişlerdi. Hırsızlardan biri kaçtı. Hiratlı bir demirci, Nişabur’a gitmişti. Bir zaman sonra, evine dönüp gece giderken, bunu yakaladılar. Hırsızlarla beraber, valiye çıkardılar. Hapsedin! dedi. Demirci, hapishanede abdest alıp namaz kıldı. Ellerini uzatıp, "Yâ Rabbî! Günahım olmadığını, ancak sen biliyorsun. Beni bu zindandan, ancak sen kurtarırsın. Yâ Rabbî! Beni kurtar!" diye dua etti...

Vali, o gece rüyada, dört kuvvetli kimse gelip, tahtını, tersine çevirecekleri vakit uyandı. Hemen abdest alıp, iki rekât namaz kıldı. Tekrar uyudu. Tekrar, o dört kimsenin, tahtını yıkmak üzere olduğunu gördü ve uyandı. Kendisinde, bir mazlumun âhı bulunduğunu anladı.

Binlerce top ve tüfek, yapamaz aslâ,

Göz yaşının seher vakti yaptığını,

Düşman kaçıran süngüleri, çok defa,

Toz gibi yapar, bir müminin duası.

Yâ Rabbî! Büyük yalnız sensin! Sen öyle bir büyüksün ki, büyükler ve küçükler, sıkışınca, ancak sana yalvarır. Sana yalvaran, ancak muradına kavuşur...

Hemen o gece, hapishane müdürünü çağırıp, bir mazlum kalmış mı, dedi. Müdür, “Bunu bilemem. Yalnız, biri namaz kılıp, çok dua ediyor. Gözyaşları döküyor” deyince, onu getirtti. Hâlini sorup anladı. Özür dileyip, “Hakkını helâl et ve bin gümüş hediyemi kabul et ve herhangi bir arzun olunca bana gel!” diye rica etti. Demirci, “Hakkımı helâl ettim ve hediyeni kabul ettim. Fakat işimi, dileğimi senden istemeye gelemem” dedi. “Niçin?” deyince “Çünkü benim gibi bir fakir için, senin gibi bir sultanın tahtını birkaç defa tersine çeviren sahibimi bırakıp da dileklerimi başkasına götürmekliğim kulluğa yakışır mı? Namazlardan sonra ettiğim dualarla, beni nice sıkıntıdan kurtardı. Nice muradıma kavuşturdu. Nasıl olur da başkasına sığınırım? Rabbim, nihâyeti olmayan rahmet hazinesinin kapısını açmış, sonsuz ihsan sofrasını, herkese yaymış iken, başkasına nasıl giderim? Kim istedi de vermedi? İstemesini bilmezsen alamazsın. Huzuruna edeple çıkmazsan, rahmetine kavuşamazsın” dedi.

İbadet eşiğine, kim ki, bir gece baş kodu,

Dostun lütfu, açar ona, elbette bin bir kapu.

.

Peygamber efendimize tabi olmak...

7 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

İnsanın dünyada ve ahirette mesut olması için, Müslüman olması lâzımdır. Dünyada mesut olmak, rahat yaşamak demektir. Ahirette mesut olmak, Cennet’e gitmek demektir. Allahü teâlâ, kullarına çok acıdığı için, mesut olmak yolunu, Peygamberler vâsıtası ile kullarına bildirmiştir. Peygamberlerin söyledikleri saadet yoluna (Din) denir. Muhammed aleyhisselâmın bildirdiği dîne (İslamiyet) denir. Peygamberlerin sonuncusu Muhammed aleyhisselâmdır. Diğer Peygamberlerin bildirdikleri dinler, zamanla bozulmuştur. Şimdi saadete kavuşmak için İslamiyet’i öğrenmekten, Muhammed aleyhisselâma tâbi olmaktan başka çare yoktur.

Cenâb-ı Hak, Muhammed aleyhisselâma tâbi olmayı, Ona uymayı çok sever. Ona uymanın ufak bir zerresi, bütün dünya lezzetlerinden ve bütün ahiret nimetlerinden daha üstündür. Hakîkî üstünlük, Onun bildirdiği İslam dinine uymak, Onun sünnet-i seniyyesine tâbi olmaktır.

[Burada sünnet kelimesi, İslamiyet demektir. (Kitâb ve sünnet) birlikte söylenince, kitâb, Kur’ân-ı kerîm, sünnet de, hadîs-i serîfler demekdir. (Farz ve sünnet) denilince, farz, Allahü teâlânın emrleri, sünnet ise, Peygamberimizin sünneti, yani emirleri demek olur.]

Ona uymak için, önce iman etmek, sonra Müslümanlığı iyice öğrenmek, sonra farzları yapıp haramlardan kaçınmak gelir. Daha sonra, sünnetleri yapıp mekruhlardan kaçınmak lâzımdır. Bunlardan sonra, mubahlarda da Ona uymaya çalışmalıdır. Mubah, yapılması emrolunmayan ve yasak da edilmeyen şeylere denir. Uyumak, helalinden çeşitli şeyler yiyip içmek, helalinden çeşitli elbiseler giyinmek gibi işler, mubahtır.

Her mümin, Peygamberimizi “sallallahü aleyhi ve sellem”, malından ve canından daha çok sever. Bu sevgisinin bir alâmeti, sünnetleri yapıp mekruhlardan kaçınmaktır. Bir mümin, mubahlarda da ne kadar Ona uyarsa, o derece kâmil ve olgun bir Müslüman olur.

Meselâ, Ona uyan bir kimsenin, gün ortasında bir parça uyuması, Ona uymaksızın, birçok geceleri ibadetle geçirmekten, kat kat daha kıymetlidir. Çünkü, (Kaylûle) etmek, yani öğleden önce biraz yatmak, Peygamber Efendimizin “sallallahü aleyhi ve sellem” âdet-i şerîfesi idi. Meselâ, Onun dini emrettiği için, bayram günü oruç tutmamak ve yiyip içmek, Onun dininde bulunmayıp senelerce tutulan oruçlardan daha kıymetlidir. Onun dininin emri ile fakire verilen az bir şey ki buna zekât denir, kendi arzusu ile, dağ kadar altın sadaka vermekten daha üstündür.

Emîr-ül-müminin Ömer “radıyallahü anh”, bir sabah namazını cemaat ile kıldıktan sonra, cemaate bakıp, bir kimseyi göremeyince sordu. Eshâbı dediler ki: Geceleri sabaha kadar ibadet ediyor. Belki şimdi uyku bastırmıştır. Emîr-ül-müminin buyurdu ki: Keşke bütün gece uyuyup da sabah namazını cemaat ile kılsaydı, daha iyi olurdu.

İslamiyete uygun olan ameli, Allahü teâlâ çok beğenir. Böyle olduğunu, Kur’ân-ı kerimin çok yerinde bildirmiştir.

.

En faziletli amel, vaktinin evvelinde kılınan namazdır”

14 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” hangi amelin daha faziletli olduğu sorulduğunda buyurdular ki: (En faziletli amel, vaktinin evvelinde kılınan namazdır.) (Tirmüzî) Yine hadis-i şeriflerde (Namazlarını vakitleri gelince hemen kılanlardan Allahü teâlâ razı olur.) [Eşi’at-ül-leme’ât] ve (Vakti gelince namazı hemen kıl.) [Eşi’at-ül-leme’ât] buyuruldu.

(Ebû Bekr-i Sıddîk “radıyallahü anh” buyurdu ki, beş namaz vakitleri gelince, melekler der ki: (Ey âdemoğulları, kalkınız! İnsanları yakmak için hazırlanmış olan ateşi namaz kılarak söndürünüz.)

Büyük İslam âlimi Hüccet-ül İslam İmâm-ı Gazâli hazretleri buyuruyor ki: Büyüklerimiz, (Ticaretleri, satışları, Allahü teâlâyı unutmalarına sebep olmaz) [Nur süresi: 37] âyet-i kerîmesine mânâ verirken diyor ki: (Demirciler vardı. Demir döverken, ezan okununca, çekici kaldırmış iken, demire vurmaz, bırakıp namaza koşarlardı. Ve terziler vardı. İğneyi elbiseye batırınca, ezan okunsaydı, o hâlde bırakıp, cemaate koşarlardı.)

Büyük âlim ve veli İmâm-ı Rabbânî hazretleri buyuruyor ki: “Namaz, bütün ibadetleri kendisinde toplamıştır. İslam’ın beşte bir parçası ise de bu toplayıcılığından dolayı, yalnız başına, Müslümanlık demek olmuştur. İnsanı Allahü teâlânın sevgisine kavuşturacak işlerin birincisi olmuştur. Namaz, üzüntülü ruhlara lezzet vericidir. Namaz, hastaların, rahat vericisidir. Ruhun gıdası, kalbin şifası namazdır. (Ey Bilal, beni ferahlandır!) diye ezan okumasını emir buyuran hadîs-i şerif, bunu göstermekte, (Namaz, kalbimin neşesi, gözümün bebeğidir) hadîs-i şerifi, bu arzuya işaret etmektedir.

Namaza mâni olan işte, hayır olmadığını iyi bilmek gerekir. Şu üç şeye çok sıkı sarılmalı:

1- Namazları vaktinde kılmak,

2- Haramlardan sakınmak,

3- Helâl kazanmak.

İslam âlimleri buyuruyor ki:

Beş şeyi yapmayan, beş şeyden mahrum olur:

1- Malının zekâtını vermeyen, malının hayrını göremez.

2- Uşrunu vermeyenin tarlasında, kazancında bereket kalmaz.

3- Sadaka vermeyenin vücudunda sıhhat kalmaz.

4- Dua etmeyen arzusuna kavuşamaz.

5- Namaz vakti gelince, kılmak istemeyen, son nefeste Kelime-i şehadet getiremez.

Âkıl isen kıl namazı, çün saadet tâcıdır.

Sen namazı öyle bil ki, müminin mirâcıdır!

.

Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz!

21 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Cennete girmek, imanla ölmek, Allahü teâlânın lütfu ve ihsanı ile olur. Allahü teâlânın lütuf ve ihsanına kavuşmak için, doğru iman etmek, Allahü teâlânın emirlerini yapmak, yasaklarından sakınmak ve ibadetleri yapmak lazımdır. İlim, amel ve ihlâs sahibi olmak gerekir. Genel olarak insan nasıl yaşarsa öyle ölür. Yani mümin olarak yaşayan mümin olarak, kâfir olarak yaşayan kâfir olarak ölür.

Peygamber Efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz. Nasıl ölürseniz öyle diriltilirsiniz.) [Camius-sagir] buyuruyor.

Büyük İslam âlimi İmâm-ı Gazâlî hazretleri, büyük kısmını zikir, taat ve Kur'ân-ı kerîm okumakla geçirdiği gecenin sabah namazı vaktinde, abdestini tazeleyip namazını kıldı, "Ey benim Rabbim! Emrin başım gözüm üzere olsun" dedi. Kefenini giyip, yüzünü kıbleye dönüp, rûhunu teslim etti...

Büyük âlim ve velî İmâm-ı Rabbânî hazretleri, vefatına yakın, abdestli olarak sedir üzerine yattı. Sünnet üzere sağ ellerini sağ yanağının altına koyup zikirle meşgul oldu. Allahü teâlânın ism-i şerifini zikrederken rûhunu teslim etti. Yıkanmak üzere yatırıldığında bir müddet tebessüm ettiği ve ellerini namazda olduğu gibi bağladığı görüldü...

Behaeddin-i Buhari hazretleri vefat etmek üzere iken, ellerini uzatıp uzun müddet dua etti. Sonra ellerini yüzüne sürüp vefat etti...

Taha-i Hakkâri hazretleri, ikindi vaktinde, talebelerinin Yâsîn-i şerîf tilâvetleri arasında, mübarek rûhunu Kelime-i tevhîd getirerek teslim eyledi...

Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî “kuddise sirruh”, Azrâîl aleyhisselâmı görünce: (Çabuk gel, cânım çabuk gel. Beni Rabbime çabuk kavuştur!) dedi...

Nemrut ilahlık iddiasında bulundu. Burnundan beynine giren bir sivrisinek sebebi ile ızdırap çekerek öldü...

Firavun ilahlık iddia etti. Musa aleyhisselâmın kavmine çok zulmetti. Sonunda onları yakalamak için peşlerinden giderken Kızıldeniz’de boğuldu...

Ebu Leheb ömrünü İslâm'a düşmanlıkla geçirdi. Yakalandığı bir hastalıktan öldü. Cenazesi koktu. İnsanlar yaklaşamadılar...

Ebu Cehil, Bedir muharebesinde öldürüleceği zaman "boynumu büyük kesin ki büyük gözüksün!" diye kibirlilik göstererek öldü...

Netice olarak, muteber olan sondur. Son nefesin nasıl olacağını Allahü teala bilir. İmân ile ölmek için, İslamiyet’e uygun yaşamalı, her zaman dua etmeli ve abdestli olmaya çalışmalıdır. “Ey kalbleri çeviren Rabbim, kalbimi dininde sabit kıl!” [Tirmizi] ve “Müslüman olarak canımı al.” [Yusuf 101] diye yalvarmalıdır.

Saadet sahibi o kimsedir ki, Azrâîl “aleyhisselâm” gelip ona, (Korkma, Erhamürrâhimîne gidiyorsun. Asıl vatanına kavusuyorsun. Büyük devlete, nimete erişiyorsun!) der.

(Allahü teala, dinine uygun yaşamak için gayret eden her Müslümana, ölürken, Peygamberimiz, Muhammed aleyhisselamı gösterecek ve O'nun güzelliği karşısında, vefat eden kişi, ruhunu nasıl teslim ettiğinin farkına varmayacak!) [Tezkire-i Kurtubî]

İstediğin gibi yaşa, bir gün öleceksin

İstediğini topla, bir gün ayrılacaksın.

.

Gününü zayi eden ömrünü zayi eder!

28 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Önemli bir işi, özel bir durumu yoksa yatsı namazını kılıp yatmalı. Geceyi faydasız ve boş şeylerle zayi etmemeli. Boş işlerle uğraşmanın, boş konuşmanın sonu gelmez. Ömür biter boş işler, boş konuşmalar bitmez. Hadis-i şerifte buyruldu ki:

(Musibetlerin en büyüğü, vaktini faydasız şeylerle geçirmektir.) [Enis-ül-va’ızin]

Allahü teâlânın, bir kulu sevmemesi, onun faydasız şeylerle uğraşmasından anlaşılır.

Onun için geceleri boş yere uykusuz kalmamalı. Nefis ve şeytan hem o geceyi hem de ertesi günü zayi ettirmek için insanı geç vakitlere kadar lüzumsuz, boş şeylerle meşgul eder. Bunları çok tatlı ve lezzetli gösterir. Bu hususta uyanık olmalı, nefsin ve şeytanın oyununa gelmemeli.

Çocuklarımızı zamanında yatıp zamanında kalkmaya alıştırmalı. Çocuğa bu alışkanlığı, aile ocağında vermeli. Anne baba çocuklarına bu hususta örnek olmalı.

Vakti girince yatsı namazını kılmalı, geciktirmemeli. Yatsı namazını kılmadan yatmamalı. Zaruri bir iş yokken sonra kılarım demek, nefsin ve şeytanın bir tuzağıdır. Namaz kılmayı geciktirdikçe ağırlık çöker.

Onun için vaktinde yatmalı. Sabah namazına kalkmak için de gerekli tedbirleri alıp yatmalı. Bir kimse sabah namazını kaçırmama azmiyle yatarsa Allahü teâlânın izniyle sabah namazına kalkmak nasip olur.

"Bir kimse yatacağı vakit 'İnnâ a’tayna' suresini okursa ve sonra (Ya Rabbi! Sabah namazına vaktiyle uyanmamı nasip eyle) derse, biiznillahi teâlâ o kimse sabah namazına vaktiyle uyanır.” (Mızraklı İlmihal)

Ecdadımız henüz sabah namazının vakti girmeden, yani seherde kalkmaya çalışırlardı. Seher vakti kalkmak berekettir. Her gece sabaha karşı, (Dua eden, isteyen yok mu? Vereyim. Tövbe eden yok mu? Affedeyim) buyurulur. [Eyyühel-veled]

Seher vakitleri istiğfar edenler zikir sevabına da kavuşur. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyor ki: (Üç sesi Allahü teâlâ sever: Hürmet ile, tecvid ile Kur’ân-ı kerîm okuyanların sesini, seher vakitleri istiğfar edenlerin sesini ve Allahü teâlâyı zikredenlerin sesini.) [Eyyühel-veled]

Lokman Hakîm “rahmetullahi aleyh” oğluna şöyle nasihatte bulundu: (Oğlum! Horoz senden daha akıllı olmasın! Hâlbuki o, her sabah zikir ve tesbih ediyor, sen ise uyuyorsun.) [Eyyühel-veled]

Hazret-i Fatıma “radıyallahü anha” anlatır: Sabah namazından sonra yattım. Babam, beni uyandırıp, (Kızım kalk, gafillere benzeme! Allahü teâlâ rızıkları, sabah namazının vaktinde verir) buyurdu. [Beyheki]

İbni Abbas “radıyallahu anh” sabah vakti oğlunu uyur görünce buyurdu ki:

"Oğlum, rızıkların dağıtıldığı saatte uyunur mu? Bu saatte uyumak, tembellik alametidir, unutkanlığa sebep olur." (Şir’a)

.

Dört şey kalbi karartır

4 Haziran 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

Büyük âlim ve velî Mevlâna Halid-i Bağdadî hazretleri buyurdu ki: “Dört şey kalbi karatır: Kibirlenmek, münakaşa etmek, kızmak ve kin beslemek.”

Kibir: Allahü teâlâyı unutmanın alametidir. Her iyiliğe engeldir, her kötülüğün anahtarıdır. Hazret-i Ebu Bekir buyuruyor ki:

"Kibirden sakının. Topraktan yaratılıp, yine toprağa dönecek olan bir varlığın kibirlenmesi, bugün var, yarın yok olan bir kimsenin kendini beğenmesi ne kadar anlamsızdır."

Bir insanda kibir varsa, bunun alameti öfkedir. Kibirli olan, çabuk öfkelenir. Öfkeli olan da kalp kırar. Bir kimse, asık çehreli ve öfkeliyse, iyiye alamet değildir.

Münakaşa: Malik bin Enes hazretleri, "Tartışmak kalpleri katılaştırır, kin ve nefret doğurur" buyurdu. Münakaşa, dostun dostluğunu azaltır, düşmanın düşmanlığını artırır... Hikmet ehli bir zat şöyle buyurur:

"Allahü teâlâyı unutma. Yumuşak, saygılı ve edepli ol. Münakaşa etme. Dostla da düşmanla da iyi geçin. Mütevazı ol. Sevilen insan ol. Kimseyi kendine düşman yapma. Kimsenin kalbini kırma. Emr-i marûf yaparken dahi incitme. Büyüklerimiz, hiç kimsenin yüzüne karşı hatasını söylememişler. Kızarak, suçlayarak, hakaret ederek, kibirlenerek ve kendini beğenerek konuşma. Dua al, beddua alma. Gönül yap, gönül yıkma. Üç beş günlük ömrünü böyle geçir..."

Kızmak: Bir kimse, Resûlullaha (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) "İşlerin en iyisi hangisidir" dedi. (Güzel huylu olmaktır) buyurdu. Kalkıp, biraz sonra, sağ tarafına gelip, yine sordu. Yine, (İyi huylu olmaktır) buyurdu. Gidip, sonra sol tarafına gelip, “Allah’ın en sevdiği iş nedir?” dedi. Yine, (İyi huylu olmaktır) buyurdu. Sonra, arkadan gelip, "En iyi, en kıymetli iş nedir?" dedi. Peygamber Efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” ona karşı dönüp, (İyi huylu olmak ne demektir anlayamadın mı? Elinden geldiği kadar kimseye kızmamaya çalış) buyurdu. [Terğîb ve Terhîb]

Yine bu husustaki bir hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Kuvvetli olmak, başkasını yenmek demek değildir. Kuvvetli olmak, kahraman olmak, kendi öfkesini yenmek demektir.) [Buhârî]
Kin beslemek: Başkasından nefret etmektir. Kendine nasihat verene kin beslemek haramdır. Hâlbuki onu sevmek, ona hürmet etmek gerekir. Bu kötü huya yakalanan kimse, kendine nasihat verene karşı kibirlenir, onun haklı sözlerini, tavsiyelerini kabul etmez. Herkese karşı üstün olduğunu göstermek ister. Başkasına eziyet verdiğinde özür dilemez...

Kin beslemekten hasıl olan kötü huylar çoktur. Kin besleyen kimse, iftira, yalan, yalancı şahitlik, gıybet, sırrı yaymak, alay etmek, haksız olarak incitmek, hakkını yemek, sıla-i rahimi terk etmek (akraba ziyaretini kesmek) ve daha başka günahlara yakalanır.

Evliyanın büyüklerinden Zünnun-i Mısri hazretleri buyurdu ki: Kalbin kararmasının dört alameti vardır:
1- İbadetin tadını duymaz. 2- Allah korkusu hatırına gelmez. 3- Gördüklerinden ibret almaz. 4- Okuduklarını, öğrendiklerini anlayıp kavrayamaz.

.

Vaktimizin ve ömrümüzün kıymetini bilmeliyiz...

11 Haziran 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:40

A -

A +

İnsanın gafleti sebebiyle en çok içine düştüğü hatalardan biri de zaman israfıdır. Ahireti kazanma yeri dünya hayatıdır. Fakat bir nefes gibi, bir göz açıp kapamak gibi kısadır. İkinci bir defa kullanma hakkımız yoktur. Onun için bu kısa ömrü en önemli işlere sarf etmeliyiz. Lüzumsuz, faydasız ve boş şeylerle zayi etmemeliyiz.

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

"İnsanların kıymetlerini bilmedikleri iki nimet vardır. Biri sağlık, biri de boş vakittir." [Tirmizi]

"Beş şey gelmeden önce beş şeyin kıymetini bilin: Ölüm gelmeden önce hayatın, hastalık gelmeden önce sağlığın, meşguliyet gelmeden önce boş vaktin, ihtiyarlık gelmeden önce gençliğin, fakirlik gelmeden önce zenginliğin." [Hakim]

“Bir kimsenin malayani ile, yani faydasız şeylerle uğraşması, boş vakit geçirmesi, Allahü teâlânın onu sevmediğine işârettir!” [Mektubat-ı Rabbani].

"Allahü teâlânın, bir kuluna rahmet etmeyeceğine, ona gazap ve azap edeceğine alamet, dünyaya ve ahirete faydası olmayan şeylerle meşgul olması, zamanlarını lüzumsuz şeylerle öldürmesidir. Bir kimsenin ömründen bir saati, Allahü teâlânın beğenmediği bir şeyde geçerse, ne kadar çok pişman olsa, üzülse yeridir. Bir kimse kırk yaşını geçtiği hâlde onun hayırlı işleri, yani sevapları, kötü işlerinden, yâni günahlarından ziyade olmadı ise, cehenneme hazırlansın." [Eyyühel veled, İmam-ı Gazali]

Hasan Basri (rahmetullahi aleyh) buyurur ki: "Sizin bugün parayı sarf ederken gösterdiğiniz hassasiyeti, Eshab-ı kiram (aleyhimürrıdvan) zamanlarını kullanırken gösterirlerdi."

Sadi Şirazi (rahmetullahi aleyh) de "En zor üç şey: Sır saklamak, acıları unutmak, zamanı değerlendirmektir" buyurmaktadır.

İslam âlimleri tasavvufu çeşitli şekillerde tarif etmişlerdir. Bu tariflerden biri şöyledir: "Tasavvuf, vaktin kıymetini bilmektir."

Diğer bir tarifi de şöyledir: "Tasavvuf, fuzuli, boş işleri terk etmektir."

İslam âlimlerinden bir zat bir yere giderken, kahvede oturanları görünce teessüfle, "Eğer parayla zaman satın almak mümkün olsaydı şu adamların zamanlarını alır, çalışırdım" buyururdu.

Yine bu büyük zat, "nasıl muvaffak oldunuz?" diye soranlara "Helekel müsevvifun yani 'Sonra yaparım diyenler helak oldu' [Berika] hadis-i şerifine uyarak bugünün işini yarına bırakmadım ve kendi işimi kendim gördüm, yapamadığım işi bir başkasına havale ettiğim zaman neticesini takip ettim" cevabını verirdi.

Hülasa, bu kısa ömrümüzün kıymetini bilmeliyiz. Vakitlerimizi Allahü tealanın razı olduğu beğendiği şeylerle geçirmeliyiz. Dünya ve ahiretimize faydası olmayan şeylerle meşgul olmamalıyız.

.

Tövbeyi yarına bırakma!

18 Haziran 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Tövbe ve istiğfar etmek, insanın işlediği günahlarına pişmanlık duyması, Allahü teâlâdan af dilemesi, bağışlanmasını istemesidir. Her günahı işledikten sonra tövbe ve istiğfar etmek farzdır. Estagfirullah demek, “günahlarımı affet Allah’ım” demektir. "İzâ câe" sûresinde mealen (Bana istiğfar edin. Dualarınızı kabul ederim, günahlarınızı affederim) buyuruldu.

Tövbe ve istiğfar, kalp ile, dil ile ve günah işleyen âzâ ile birlikte olmalıdır. Kalp pişman olmalı. Dil ile dua etmeli, yalvarmalı. Âzâ da günahtan çekilmelidir. Şartlarına uygun yapılan tövbe mutlaka kabul olur. Tövbenin kabul edileceğinde şüphe etmemelidir. Tövbenin şartlarına uygun olup olmamasında şüphe etmelidir.

Her Müslüman, günah işlemekten çok korkmalıdır. Ufak bir günah işlediğinde tövbe ve istiğfar etmesi, yalvarması lazımdır. Günahları, büyük günah ve küçük günah diye ikiye ayırmışlar ise de, küçük günahlardan da, büyük günah gibi kaçınmak, hiçbir günahı küçümsememek gerekir. Allahü teâlânın gazabı, günahlar içinde saklıdır. Küçük sanılan bir günah, Allahü teâlânın gazabına sebep olabilir. Tövbe edilmeyen herhangi bir günahtan intikam alabilir.

Allahü teâlâ ile kul arasında olan, kul hakkı bulunmayan günahların af olması için, gizlice tövbe etmek kâfidir. İşlenen günahta kul hakkı varsa, bunlara tövbe etmek için, o kulu hoşnut etmek, razı etmek de lazımdır.

Tövbeyi geciktirmemelidir. Bir hadis-i şerifte, (Helekel müsevvifûn) yani (Sonra yaparım diyenler helâk oldu) buyuruldu. Bu, (Dinin emir ve yasaklarını sonraya bırakanlar helak oldu) demektir. Lokman Hakîm oğluna nasihat ederek "Oğlum, tövbeyi yarına bırakma! Çünkü ölüm ansızın gelip yakalar) dedi.

İmam-ı Mücahid de şöyle buyurdu: (Her sabah ve akşam tövbe etmeyen kimse, kendine zulmetmiş olur."

İslam âlimlerinin büyüklerinden Muhammed Masum hazretleri, Mektubat adındaki kitabında buyuruyor ki:

"Dertlerin, belaların gitmesi için istiğfar okumak çok faydalıdır. Çok tecrübe edilmiştir. Hadis-i şerifte (İstiğfara devam edeni, çok okuyanı, Allahü teâlâ dertlerden, sıkıntılardan kurtarır. Onu hiç ummadığı yerden rızıklandırır) buyuruldu." [c.2, m.80]

Muhammed Osman Müceddidî rahmetullahi aleyh, çeşitli duaları anlatan Fevaid-i Osmaniyye adındaki kitabında şöyle buyuruyor:

"İstiğfar, insanın her murada, afiyete kavuşmasına vesile olur. Şifa için, tövbe etmeli, istiğfarı çok okumalı. Bütün dertlere, sıkıntılara karşı faydalıdır. Çünkü Allahü teâlâ, istiğfar okuyanların imdadına yetişir."

Bir gün birisi gelip, evliyadan bir zâta sorar: "Ölmek üzere olan bir kimse tövbe etse, tövbesi kabul edilir mi?" "Evet, tövbe kabul edilir; ama senin mesleğin nedir?" "Terziyim, elbise dikerim." "Terzilikte en kolay şey nedir?" "Makasla kumaş kesmektir." "Kaç senedir, bu işi yaparsın?" "Otuz senedir." "Ruhun gargaraya geldiği zaman kumaş kesebilir misin?" "Hayır, kesemem!" "Otuz sene kolaylıkla yaptığın bir işi, o zaman yapamazsan, ömründe hiç yapmadığın tövbeyi o zaman nasıl yapabilirsin? Bugün gücün yerinde iken tövbe et! O zaman belki yapamazsın" buyurdu. Terzi, bu konuşma üzerine tövbe etti ve salihlerden oldu.

.

Nimetlerin şükrünü yapmalıyız...

25 Haziran 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Şükür, bütün nimetleri İslamiyet’e uygun kullanmak demektir. Yani Allahü teâlânın verdiği nimetleri yerinde sarf etmek, Ona itaat edip gizlide-açıkta günahlardan kaçınmaktır. Kişi, Rabbinin verdiği nimetleri günaha vasıta yaparsa şükretmiş olmaz, nankörlük etmiş olur. Nimetlerin elden çıkmaması ve artması için şükretmek lazımdır. Allahü teâlâ mealen (Verdiğim nimetlere şükrederseniz onları arttırırım. Şükretmezseniz elinizden alır, şiddetli azap ederim) [İbrahim: 7] buyuruyor. Nimetin kıymetini bilmeyip günah işlemek, eldeki nimetin gitmesine sebep olur. Onun için sahip olduğumuz nimetlerin kıymetini bilip şükrünü yapmalıyız... Her uzvun, organın şükrü vardır:

Kalbin şükrü: Kibir, ucub, suizan, öfke, riya, kin, haset, övünmek gibi şeylerden kaçmak; ilim, tefekkür, rıza, hayâ, tevazu, merhamet, mürüvvet, hüsn-i zan etmek gibi güzel vasıflara sahip olmaktır.
Bedenin şükrü: Oruç tutmak, namaz kılmak ve bedenle yapılan ibadetleri yerine getirmektir.
Allahü teâlâyı tanımanın şükrü: Onun bildirdiği emir ve yasaklara riayet edip hubb-i fillah ve buğd-ı fillah üzere olmak yani, Onun sevdiklerini sevip, sevmediklerini sevmemek ve ayrıca çok elhamdülillah demektir.
Peygamber Efendimizi tanımanın şükrü: Ehl-i sünnet itikadı üzere olup sevdiklerini ve onu sevenleri sevmek, sevmediklerini ve onu sevmeyenleri sevmemek, sünnetiyle amel etmektir.
Ehl-i sünnet âlimlerini tanımanın şükrü: Eserlerini okumak, okutmak ve yaymaktır.
Aklın şükrü: Aklı, dinin emrettiği şekilde kullanmaktır.
İlmin şükrü: Bildiğiyle amel etmek ve emr-i maruf yapmaktır. Ehl-i sünnet alimlerinden öğrendiği doğru bilgiler ile amel etmek ve bu bilgilerin yayılmasına yardımcı olmaktır.
Malın şükrü: Zekât, sadaka vermek, hayır hasenat yapmaktır.
Evin şükrü: Evde günah olan işler yapmamak ve misafir ağırlamaktır.
Arabanın şükrü: Faydalı hizmetlerde kullanmaktır.
Mesleğin şükrü: Mesleğini dine ve dünyaya uygun şekilde kullanmaktır.
Eşin şükrü: Haklarına riayet etmek ve onu üzmemeye çalışmaktır.

Evladın şükrü: Güzel bir isim koymak, çocuk nimetine şükür için olan akikasını kesmek ve İslam terbiyesi üzere yetiştirmektir.

Bütün nimetlerin şükrü: Bütün nimetlerin, Allahü teâlânın lütfu ve ihsanı olduğunu düşünerek İslam’ın beş şartını kusursuz yerine getirmek ve günahlardan sakınmaktır.

(Allahümme mâ esbaha bî min ni’metin ev bi-ehadin min halkıke, fe minke vahdeke, lâ şerîke leke, fe lekel hamdü ve lekeş-şükr) diyen, gündüzün şükrünü yerine getirmiş olur. Akşam (Mâ esbaha) yerine (Mâ emsâ) diyerek okuyan da gecenin şükrünü yerine getirmiş olur. Manası: "Ya Rabbi, bana ve diğer yarattıklarına verdiğin maddi ve manevi nimetlerin sabaha [akşama] kadar bizim yanımızda kalması, yalnız sendendir. Sen birsin. Senin ortağın yoktur. Sana hamd ve şükrediyoruz.

.

Zaman, affetmek ve acımak zamanıdır!..

2 Temmuz 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Mevlâna Halid-i Bağdadî hazretleri buyurdu ki: "Şu dört şeyden sakının. Bunlar insanın kalbinin kandilini söndürür, kalbini karartır. Bu dört şey şunlardır: Kibirli davranmak, münakaşa etmek, kızmak ve kin tutmak... [İslam âlimleri, kin tutmaktan kurtulmak için üç şey tavsiye etmişler: Kin tutulan kimseye dua etmek, gıyabında onun iyiliklerinden ve güzel hâllerinden bahsetmek, ona hediye göndermek. Böyle yapınca, kalpteki kin duygusu, güneş karşısında kar ve buzun eridiği gibi erir, kaybolur gider. İnsan kin duygusunun verdiği sıkıntı ve darlıktan kurtulur ve ferahlar.]

Hikmet ehli zatlar buyurdu ki: "Biz Allah'ın kullarına nasıl muamele edersek, Allahü teâlâ da bize öyle muamele eder. Zaman, affetmek, iyilik etmek ve acımak zamanıdır. Öfkelenmek, kızmak zamanı değildir. Ateşe gidene öfkelenmek mi gerekir, yoksa acımak mı? Allahü teâlânın kullarına af, sabır ve merhametle ve yumuşak davranmalıdır. Mahluklar içinde Allah'a en yakın olan, insanın kalbidir. Günahkâr hattâ kâfir olsa da, kalp kırmaktan çok sakınmalı. Rabbimizi en çok inciten şeylerin ilki küfür, ikincisi kalp kırmaktır.

İnsanlarla görüşürken, alışveriş yaparken, nezaket çerçevesinde davranmalı, kızıp öfkelenmemeli. Onlar ne söylerse söylesin, (Sen haklısın) demeli.

Meraklının biri, meşhur bir zata sormuş:

-Efendim herkes sizi seviyor, sizden övgüyle bahsediyor, hâlbuki insanlar çeşitli karakterdedir, bu insanları memnun etmek çok zordur, bunu nasıl başarıyorsunuz?
O sırada kar yağıyormuş, kar her tarafı örtmüş. O zat buyurmuş ki:

-Şu pencereden bir bak, ne görüyorsun?
O şahıs, pencereden bakıp, her tarafın bembeyaz karla kaplı olduğunu görüp demiş ki:
-Efendim her yer kar.
-Peki, kardan başka bir şey görebiliyor musun?
-Kar her tarafı örtmüş efendim.
-İşte bizim sevgimiz kar gibidir, kimin ne kusuru, yaramazlığı varsa hepsini örter, biz de görmeyiz. Kar nasıl, çöpleri, çirkinlikleri örtmüş, her taraf mis gibi bembeyaz manzara içindeyse, biz de daima beyazı, sevgiyi görürüz. Dünyada sevginin halledemeyeceği hiçbir şey yoktur. Öfkeyle de halledilebilecek hiçbir şey yoktur. Güzel sözle, sevgiyle, yılan deliğinden çıkar, size itaat eder. Ama öfkeyle kalkan zararla oturur, eşi, çocuğu ona sıkıntı verir...

Mutlu bir aileye "mutluluğunuzun sırrı nedir?" diye sormuşlar. Şöyle cevap vermiş:

"Birimiz kızdığı zaman diğerimiz susuverir. O öfkeli anda münakaşaya girmeyiz, sözü uzatmayız, birbirimize cevap vermeyiz ve haklılığımızı ispat etme gayreti içerisine girmeyiz. Konuyu değiştiririz. Başka güzel şeylerden bahsederiz. Bu şekilde güzel geçinip gideriz..

.

Ömrümüzü gaflet ile geçirmemeliyiz...

9 Temmuz 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

Sesli Dinle

A -

A +

"Biz garipler, birkaç günlük ömrümüzü gaflet ile geçirmemeye gayret edelim. Tavşan uykusu ile yaşamayalım!.."

İmam-ı Rabbanî hazretlerinin oğlu Muhammed Ma’sum Farukî hazretleri sevdiklerine aslında hepimize yazdığı iki mektubunda buyuruyor ki:

“Yazıklar olsun, ömür geçti!.. Dünyanın vefâsız, yalancı olduğu şimdi anlaşıldı. Hayatı, hayâl oldu. Fitneleri, dertleri bitmedi. Ahbap, arkadaşlar, öldüler, gittiler. Bu hâlleri görüp de gafletten uyanmıyor, ibret almıyoruz. Pişman olmuyoruz. Tevbe etmiyoruz. Gaflet devam ediyor, günahlarımız artıyor. Allahü teâlâ, Tevbe sûresinin 126'nci âyetinde meâlen, (Görmüyorlar mı ki, her sene, bir iki kere, dertlere, belâlara yakalanıyorlar. Yine tevbe etmiyor, pişman olmuyorlar) buyurdu. Bu nasıl imandır? Nasıl Müslümanlıktır? Ne kitaptan ne sünnetten nasihat alınıyor. Ne de başa gelen dertlerden, hâdiselerden ibret alınıyor. Uzun seneler, beraber yaşadıkları, birlikte gezip dolaştıkları, yiyip içtikleri, yatıp kalktıkları ahbaplarını, arkadaşlarını düşünsünler. Sevdiklerinin, birlikte eğlendiklerinin, yardımcılarının ne olduklarını görmüyorlar mı? Hiçbirinden bir şey kaldı mı? Onlardan haber verenler var mı? Ömürlerinin harmanını rüzgâr götürdü...

Yâ Rabbî! Onların ecrinden, feyzinden bizi mahrum eyleme! Onlardan sonra, bizi fitnelere düşürme! Biz garipler, birkaç günlük ömrümüzü gaflet ile geçirmemeye gayret edelim. Tavşan uykusu ile yaşamayalım! Kalplerimizi geçici, yaldızlı, sahte lezzetlere kaptırmayalım! Allahü teâlânın emrettiği ibadetleri, razı olduğu iyi işleri yapalım! Nefis ve şeytanın ve kötü kimselerin yalanlarına, fitnelerine inanmayalım! Kabir ve kıyamet azaplarını düşünerek, kendimizi şimdiden koruyalım!”

***

“Yavrum! Gençlik, ömrün en kıymetli zamanıdır. İnsanın sıhhatli, kuvvetli olduğu zamandır. Bu zaman, her gün geçiyor, azalıyor. Erzel-i ömür olan ihtiyarlık yaklaşıyor. Yazıklar olsun ki, en şerefli, en lüzumlu iş olan marifetullahı kazanmayı, hayal olan erzel-i ömre bırakıyorsun. En şerefli olan zamanlarını, en zararlı, en kötü şey olan nefsin arzularına kavuşmak için sarf ediyorsun. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), (Yarın yaparım, yarın yaparım diyenler, aldandı) buyurdu. Allahü teâlâ, insanları ve cinleri (Ma’rifet-ullaha), Allahü teâlâyı tanımak ve Onun rızasına, sevgisine kavuşmak için yarattı. Ne zaman aklımızı başımıza toplayacağız? Ne zamana kadar, bu nimetten mahrum kalacağız? Nefsi ve şeytanı sevindirmeye ve Allahü teâlânın rızasından mahrum kalmaya ne kadar devam edeceğiz? Dünya lezzetleri nefsin arzularıdır. İnsanın, Allahü teâlânın marifetine kavuşmasına mâni olan en kuvvetli düşman da nefsin arzularıdır. Bu arzular bitmez ve tükenmez. Hepsi de çok zararlıdır..."

.

Teknolojiyi kullanmalı fakat esiri olmamalı!

16 Temmuz 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Büyük emekler ve yüksek fiyatlarla elde edilen bir nimetin değerini herkes takdir eder. Fakat doğuştan sahip olduğumuz bazı nimetlere, çok değerli olmalarına rağmen layık oldukları ehemmiyet verilmez. Sonra bu nimetler sayılı ve sınırlıdır. Her an eriyip gitmektedir. Bir daha geri gelmeyecektir. Bu nimet, insan ömrü ve zamandır. Zamanımızın ve ömrümüzün kıymetini bilmeliyiz. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Beş şeyden önce beş şeyin kıymetini bil! İhtiyarlıktan önce gençliğin, hastalıktan önce sağlığın, meşguliyetten önce boş vaktin, fakirlikten önce zenginliğin ve ölümden önce hayatın kıymetini bil!) [Buhari, Tirmizi]

İmam-ı Gazali hazretleri şöyle buyurur: “Oğlum, en kıymetli sermayen ömründür. Ne kazanacaksan onda kazanacak ve ebedî olan ahiret saadetini bu kısa ömrün içinde temin edeceksin. O hâlde sakın fırsatı kaçırma. Nefeslerini değerlendir. Nefesler durmadan geçip gidiyor. Bugün senin, fakat yarının belli değildir. Bu nefes senin, fakat sonraki nefesi alacağın bilinemez.”

Ömrümüz, iyi değerlendirirsek, sonsuz saadeti ve mutluluğu kazandıran bir nimettir. Bunlar, günün birinde hesabı verilecek emanetlerdir. Dünyada yapılan her işin, her nefesin hesabı kıyamette muhakkak sorulacaktır. Bunları rızâ-yı ilâhîye muvâfık bir şekilde kullanmak mecburiyetinde olduğumuzu unutmamalıyız. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Kıyamette, herkes ömrünü ve gençliğini nerede geçirdiğinden, malını nereden kazanıp nereye harcadığından ve ilmi ile amel edip etmediğinden sorguya çekilecektir.) [Tirmizi]

İnsan, dünyaya oyun ve eğlence için gelmemiştir. Dünya iş ve kazanç yeridir. Peygamber efendimiz, (Dünya ahiretin tarlasıdır) [Deylemi] buyurmaktadır.

İnsanoğlunun, gaflet sebebiyle en çok yaptığı hatalardan biri zaman israfıdır. İnsan, ömrünü veya vaktini boş, faydasız ve gelişigüzel şeylerle zayi ederek zamanını israf etmektedir.

Zaman israfı deyince, günümüzde bilhassa, internet, telefon, tablet, bilgisayar gibi aletlerin başında, lüzumsuz boş yere geçen saatler akla geliyor. Evet, teknolojiyi kullanmasını bilmeli. Fakat lüzumsuz ve boş işlerde kullanarak ömrümüzü, zamanımızı boşa geçirmemeli. Bu aletlerdeki bize lazım olmayan her şeyle ilgilenirsek, ömrümüz biter, bu aletlerde bulunan programlar bitmez. Dünyamız ve ahiretimizle ilgili yapmamız gereken işlerimizi yapamayız. Hem dünyada hem ahirette sıkıntı çekeriz. Sonra boş işlerle uğraşanı Allahü teâlâ sevmez.

Hülasa, teknolojiyi faydalı, hayırlı işlerde kullanmalı fakat onun esiri olmamalı. Onu lüzumsuz ve faydasız işlerde kullanmamalı. Ömür sermayemizi boş işlerle zâyi etmemeliyiz.

.

Dirilerden ölülere hediye!..

23 Temmuz 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Ölmüşlerimizi unutmamalıyız. Ölülere, dua ile, istiğfar etmekle, onlar için sadaka vermekle yardım etmek, imdatlarına yetişmek lâzımdır. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Ölünün mezardaki hâli, imdat diye bağıran, denize düşmüş kimseye benzer. Boğulmak üzere olan kimse, kendisini kurtaracak birini beklediği gibi, meyyit de, babasından, anasından, kardeşinden, arkadaşından gelecek bir duayı gözler. Kendisine bir dua gelince, dünyanın hepsi kendine verilmiş gibi sevinmekten daha çok sevinir. Allahü teâlâ, yaşayanların duaları sebebi ile, ölülere dağlar gibi çok rahmet verir. Dirilerin de ölülere hediyesi, onlar için dua ve istiğfar etmektir.)

Hadis-i şerifte, (Bir kimse, kendisi için veya başkası için yetmiş bin adet Kelime-i tevhîd okursa, günahları af olur) buyuruldu.

İslam âlimlerinin büyüklerinden Mazher-i Cân-ı Cânân hazretleri, bozuk işleri olan fâsık birinin kabri yanına oturmuştu. Kabir sahibinin azap gördüğü malum oldu. “Bu mezarda Cehennem ateşi var. Kabir sahibinin imanlı olmasında şüphe ediyorum. Ruhuna (Hatm-i tehlîl) [70 bin kelime-i tevhid] sevabı bağışlayacağım. İmanı varsa, af olur” buyurdu. Hatm-i tehlîlin sevabını bağışladıktan sonra, “Elhamdülillah imanı varmış, azaptan kurtuldu” buyurdu. [Makamat-ı Mazheriyye]

Hikmet ehli mübarek bir zat buyuruyor ki:
Ölmüşlerimizin ve bütün müminlerin ruhlarına okuduğumuz hatimler, Fâtihalar, salevatlar ve hatm-i tehliller, çok önemli, çok kıymetli birer hediyedir... Basra’da genç biri vefat eder. Annesi evlat acısından yanar yakılır. (Ya Rabbî, oğlumu rüyada bana göster!) diye yalvarır. Bir türlü göremeyince, Hasan-ı Basrî hazretlerine gider, (Ne olur bana bir dua öğretin, rüyada oğlumu göreyim) der. Hasan-ı Basrî hazretleri, bu kadının rüyada oğlunu görebilmesi için dua eder. (İnşallah evladını rüyada görürsün) der...
O gece anne, oğlunu rüyasında görür. Ama oğlunun yüzü gözü değişmiş, ateşler içinde yanıyor. Anne korkudan hemen uyanır ve çok üzülür. Tekrar Hasan-ı Basrî hazretlerine gider. (Hocam, oğlum ateşler içinde yanıyor) der. O da çok üzülür. Birkaç gece sonra, Hasan-ı Basrî hazretleri, o genci rüyasında nimetler içinde görür. Hasan-ı Basrî hazretleri, (Annen seni rüyasında görmüş, ateşler içinde yanıyormuşsun, ne oldu da sen şimdi böyle nimetlere kavuştun?) diye sorar. O genç der ki: "Hocam, bir kimse bizim kabristana uğradı. 11 İhlâs, 1 Fâtiha okudu ve bir de 10 salevat-ı şerife okuyup bize hediye etti. Çok kimse böyle yanıyorduk. Allahü teâlâ, o gün hepimizi affetti. Azaptan kurtulduk. Çeşitli nimetlere kavuştuk." Hasan-ı Basrî hazretleri, onun durumunu annesine anlatınca, kadıncağız çok sevindi.

O hâlde, ölmüşlerimizi unutmamalıyız. Onlara her akşam, hiç olmazsa cuma ve pazartesi geceleri hediyelerini göndermeliyiz. Ölmüşlerimize böyle hediye göndermeyi çoluk çocuğumuza da öğretmeliyiz ki, öldükten sonra bizi unutmasınlar, hediyelerimizi göndersinler.

.

İnsanlarla alay etmek!..

30 Temmuz 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Alay etmek; söz, yazı, işaret veya çeşitli davranışlarla bir kişinin ayıp ve eksikliklerini ortaya çıkarmak, onunla eğlenmek demektir. Alay etmek, insanlarda bulunan kötü huylardan biridir. Alay etmek dil afetlerindendir.

Allahü teala, Kur'ân-ı kerimde mealen, (Ey iman edenler! Bir topluluk, diğer bir toplulukla alay etmesin. Olur ki alay edilenler, kendilerinden daha hayırlı bulunurlar. Birtakım kadınlar da diğer kadınlarla eğlenmesin. Olur ki eğlenceye alınanlar, kendilerinden daha hayırlı olurlar. Birbirinizi ayıplamayın ve kötü lakaplarla atışmayın. İmandan sonra fasıklıkla isimlenmek ne kötü isimdir. Kim tövbe etmezse, işte onlar kendilerine zulmedenlerdir.) [Hucurat. 11] buyurarak başkaları ile alay etmeyi yasaklamıştır.

Başkalarıyla alay etmek, onlara kötü lakap takmak yerine, onların kusurlarını düzeltmek, ayıplarını örtmek lazımdır.

Alay etmek, kalplerin kırılmasına, gönüllerin yıkılmasına sebep olur. Dinimizde, inkârdan sonra en büyük günah, kalp kırmaktır.

Büyük âlim ve veli İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
“Sakınınız, sakınınız, kalp kırmaktan pek sakınınız! Küfürden [inkârdan] sonra, kalp kırmak gibi büyük günah yoktur.”
İslam âlimlerinin büyüklerinden Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretlerinin vasiyetnamesinin son satırı şöyledir: “Hiç kimsenin kalbini incitmeyin.”

Alay etmeye bazı kötü huylar sebep olur. Bunlardan birisi, kibirdir.

İslam âlimleri buyuruyor ki: (Kibirden sakının. Topraktan yaratılıp, yine toprağa dönecek olan bir varlığın kibirlenmesi, bugün var, yarın yok olan bir kimsenin kendini beğenmesi ne kadar anlamsızdır.)

Alay eden kimse kendini üstün, daha zeki ve daha akıllı görür. Alay ettiği kimseyi aşağı, basit ve önemsiz bir kimse olarak görür. Sevgili Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyuruyor ki: “...Müslüman kardeşini küçük görmesi, kişiye kötülük olarak yeter..." [Müslim]

Alay etmeye sebep olan huylardan biri de hasettir, kıskançlıktır. Haset eden kimse, kendinden aşağı olan insanı görmez. Hep kendinden yüksek ve varlıklı insanın her şeyini görür ve onu kıskanır. Kıskanç insan, Allahü teâlânın kendisine verdiği şeylere razı olmaz. Allahü teâlânın verdiğine razı olmayan insandan, Allahü teâlâ da razı olmaz. Allahü teâlânın bir insandan razı olmaması ise, felaketlerin en büyüğüdür.

Alay etmek, onları küçümsemek, hep eksik ve kusur aramak, insanlar arasında düşmanlıklara, dargınlıklara ve kırgınlıklara sebep olur. Toplumun huzuru bozulur. Tatlı dil, güler yüz, karşımızdakine değer vermek, ilgi ve alaka göstermek ise sevgi ve kardeşlik bağlarını kuvvetlendirir. Sevgili Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurur: (Müslüman, elinden ve dilinden emin olunan kimsedir) [Buhari, Müslim]

Toprak ol toprak ki, gül bitsin sende,

Topraktan başka yok, kavuşan güle.

.

Güldürmek için yalan söylemek!

6 Ağustos 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Doğruluk iyiliktir; yalan kötülüktür. Yalan, doğru olmayan, gerçeğe uymayan sözdür. Yalan, kötü huylardan biridir. Dinimiz yalan konuşmayı haram kılmıştır. Büyük günahtır. Yalan konuşmak, insanın cemiyette güvenilirliğini kaybetmesine sebep olur.

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Yalandan sakının! Çünkü yalan günaha, günah da Cehenneme sürükler.) [Buhari]
(Yalan rızkı azaltır.) [İsfehani, Ebuşşeyh]
Bir genç, Peygamber efendimize sallallahü aleyhi ve sellem, üç büyük günaha yakalandığını bildirdi. Bunlardan biri yalandı. Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem, (Yalanı benim için terk et!) buyurdu. Genç, peki diyerek gitti. Bir günahı işleyeceği zaman, (Eğer bu günahı yaparsam, Resulullah sorduğunda, evet dersem suçum meydana çıkar. Hayır dersem, yalan söylemiş ve verdiğim sözü tutmamış olurum) diye düşündü. Diğer iki günahı da bıraktı. (Şir'a)

Yalan yere yeminden de çok sakınmalı. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Yalan yere yemin etmek, evleri harap eder.) [Beyheki]
(Yalan yere yemin, malın yok olmasına sebep olur.) [Bezzar]

Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem buyurdu ki:

"Şu altı şeyi yapabileceğinize söz verin sizin için Cennet’e kefil olayım: 1) Konuştuğunuz zaman doğru konuşun. 2) Vaadinizi yerine getirin. 3) Aldığınız emaneti yerine teslim edin. 4) Edep yerlerinizi koruyun. 5) Gözlerinizi haramdan sakının. 6) Ellerinize sahip olun. [yani haram mala ve diğer uygun olmayan şeylere elinizi uzatmayın."

[Tenbih-ül-gâfilin]

Güldürmek için, şakadan da olsa yalan söylemek de caiz değildir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Kimse ile münakaşa etmeyen, haklı olsa bile, dili ile kimseyi incitmeyen Müslümanın Cennet’e gireceğini size söz veriyorum. Şaka ile veya yanındakileri güldürmek için olsa bile, yalan söylemeyenin Cennet’e gireceğini size söz veriyorum. İyi huylu olanın, Cennet’in yüksek derecelerine kavuşacağını size söz veriyorum!) [Ebû Dâvüd, İbni Mâce ve Tirmizî]

Hazret-i Abdullah bin Âmir radıyallahü anh anlatır:
Ben küçükken, Resul-i Ekrem sallallahü aleyhi ve sellem evimize gelmişti. Oynamaya giderken, annem bana, (Abdullah gel, sana bir şey vereceğim) dedi. Resul-i Ekrem, (Ona ne vereceksin?) buyurdu. Annem de (Hurma vereceğim) dedi. Bunun üzerine Peygamber efendimiz buyurdu ki:
(Eğer bir şey vermeyip aldatmak için söyleseydin, yalan günahı yazılırdı.) [Şir'a]
Abdullah bin Mesud radıyallahu anh şöyle buyurmuştur: En doğru söz Allah’ın kelâmıdır. En şerefli söz Allahü teâlâyı anmaktır. En kötü körlük kalp körlüğüdür. Az olup yeten, çok olup azdırandan daha hayırlıdır. En kötü pişmanlık kıyamet günü duyulan pişmanlıktır. En hayırlı zenginlik gönül zenginliğidir. En kötü kazanç, faiz kazancıdır. Dilin en büyük hatası yalandır. [Tenbih-ül-gâfilin]

.

İnsanlarla iyi geçinmek için…

13 Ağustos 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Allahü teâlânın emirlerini yapmak, yasaklarından kaçınmak icap ettiği gibi, insanların haklarını ödemek, onlarla iyi geçinmek de lazımdır. İnsanlarla iyi geçinmek, akıllılık alametidir. Akıllı insan herkesle iyi geçinir, kendine kimseyi düşman edinmez.

İnsanlarla iyi geçinmek için, hiç kimseyi incitmemeli. Kendimizi beğenmekten ve başkasını aşağı görmekten sakınmalı, büyüklerimize saygılı, küçüklerimize şefkatli olmalı ve akranlarımıza değer vermeliyiz. Yaptığımız iyiliği, bize yapılan kötülüğü de unutmalı, kibirden sakınmalı, doğru sözü kabul etmeli, hatamızı söyleyene teşekkür etmeli, münakaşa etmemeliyiz. Kendimizi hep haklı görmemeli, hata ve kusuru hep başkasında aramamalıyız. Kendi kusurları ile uğraşan, başkasının kusurları ile uğraşamaya fırsat bulamaz,

Hayatın fâni, asıl gayenin Allahü teâlâya kulluk ve onun rızasını kazanmak, kullarının duasını almak olduğunu bilen bir kimse, insanlarla her zaman iyi geçinir. Basit meseleleri büyütmez. Öfkesine hâkim olur. Böyle kimseden Allahü teâlâ da kulları da razıdır. Böyle bir kimse vefat ettiğinde herkes onu rahmetle, hayırla anar.

Allahü teâlâ, hadis-i kudsîde şöyle buyuruyor: Kötülük edene iyilik eden, gelmeyene giden, uzak durana yaklaşan, yemek vermeyene yemek veren, en üstün olandır. Affedin, ayıp örtün, merhamet edin ki merhamete kavuşun! İnsanlara karşı iyi huylu olanı severim ve insanlara onu sevdiririm. [Mârifetnâme]

İlim ve hikmet ehli bir zat buyuruyor ki:

Kendine söylenince razı olmayacağın sözü başkalarına söyleme! Başkalarının seninle nasıl konuşmasını istiyorsan, sen de onlarla öyle konuş! Özür dileyenin özrünü kabul et! Seni üzeni affet, ona iyi davran! Verdiğin sözü tut, ettiğin iyiliği gizle, başa kakıcı olma! Başkası için kuyu kazan kendi düşer. Halka iyilik eden, Hak’tan ihsan görür. Sana söz getiren, senden de söz götürür...

İyi, kötü, herkese tatlı dil ve güler yüz göstermeli, düşman kazanmamalıdır. İnsanlara yapılacak en faydalı iyilik, en kıymetli hediye, tatlı dil ve güler yüzdür. İneğe tapanları görünce, ineğin ağzına ot vererek, düşmanlıklarına mâni olmalıdır! Yumuşak söylemeli, sert söylememelidir! Kimse ile münakaşa etmemelidir! Münakaşa, dostluğu azaltır, düşmanlığı arttırır...

İnsan, huysuzluğu yüzünden yalnız kalmaya mahkûmdur. Onu gören, (Şu kenarda durayım da, aman beni görmesin) derse, o huysuz kişi için ne kadar kötü bir durumdur bu! Hâlbuki Müslüman, zararından korunmak için kendisinden kaçınılan kişi olmamalı, aksine hava gibi, su gibi daima aranan, hasreti çekilen insan olmalıdır.

.

Aile hayatımızın mutlu olması için

20 Ağustos 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Evde huzur, ailede mutluluk olması için, ailenin temel taşları, ailenin direkleri mesabesinde olan eşlerin, ilk önce, kendilerine her türlü nimeti veren Allahü teâlâyı unutmamaları, ona karşı kulluk vazifelerini yerine getirmeleri, ibadetlerine dikkat etmeleri gerekir. Bunun bereketi ile evde, manevi, huzurlu bir hava meydana gelir. Bundan sonra eşlerin birbirlerine karşı görev ve sorumluluklarını bilip bunlara riayet etmeleri gerekir.

Ana baba, birbirleri ile iyi geçinmeli. Sen-ben kavgasına girmekten, eksik ve kusur aramaktan, tenkit etmekten, birbirlerini aşağılayıcı tavırlarından, birbirlerini üzecek söz ve davranışlardan sakınmalıdır.

Eşler arasında, dolayısıyla ailede mutluluğun esasları şöyle anlatılır:

1- Eşlerinize iltifat edin, iyi işlerine teşekkür edin.

2- Tenkit yok, kızmak yok.

3- Asla tartışma. Bir problem hâlinde “sen haklısın” de. Özür dile.

4- Beklenti yok. Yapılan hizmete razı ol.

5- Neşeli ve saygılı ol.

6- İncitici sözden kaçın.

7- Darılmak, küsmek yok.

8- Eşinin sırdaşı ve dert ortağı ol.

9- Eşini, çok sevdiğin birinin evladı veya emaneti kabul et. Öyle davran.

10- Dışarıdaki insanları üzmemek için çok dikkat ediliyor. Evde daha çok dikkat et.

11- Üç günlük dünyada, işler onun dediği gibi olsa ne olur.

12- Beklenti olmaz ve teşekkür de bol olursa, hizmet kat kat artar.

13- Nefsine uyma.

14- Ölümü unutmayın. Bir gün nasıl olsa öleceksiniz. Ölümü unutmayan, güzel huylu olur, kendisiyle uğraşır, başkaları ile değil. Bu da iyi geçinmenin ilacıdır.

15- Evde birini tenkit etmek istersen, kendini tenkit et.

Bu maddelerin özeti bir cümledir:

Eşine seveceği sözü söyle. Seveceği işi yap. Sevmeyeceği sözü söyleme. Sevmeyeceği işi yapma.

Aile hayatının mutlu olması konusunda yapılan araştırmaların neticesinde de şunlar tavsiye edilmiştir:

1) İncitici sözlerle ve davranışlarla birbirinizi bunaltmayın.

2) Eşinize önem verin. Önem verdiğinizi hissettirin. Onu olduğu gibi kabul edin.

3) Tenkitten kaçının.

4) İyi işlerini takdir edin. Yanlış işlerinde de kırmadan ve nazik davranın.

5) Küçük dikkatleri ve basit nezaketleri ihmal etmeyin.

6) Eşinize karşı saygılı olun. Size karşı güvenini sarsacak durumlardan son derece sakının.

7) Eşlerin birbirine karşı vazifelerini öğrenin. Eşlerin birbirine karşı hakları ve vazifeleri vardır. Eşler bunlara riayet etmezlerse evde geçimsizlik başlar. Bu hak ve vazifelerin yerine getirilmesini yalnız bir taraftan beklememeli. Böyle beklemek hata olur. İki tarafında bunlara dikkat etmesi lazımdır.

Bu bilgilerin alındığı Hakikat Kitabevi’nin yayınları, bilhassa “Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye” ve “İslam Ahlakı” kitapları çok kıymetli kaynaklardır.

.

Akrabayı ve yakınlarımızı ziyaret etmenin önemi...

27 Ağustos 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:38

A -

A +

Dinimizin emrettiği hususlardan birisi de sıla-i rahimdir. Sıla-i rahim, akrabayı, yakınlarımızı gözetmek, ziyaret etmek, arayıp sormak, onlarla haberleşmek ve görüşmek ve onlara yardım etmektir. Allahü teâlâ, Müslüman olan ve salih olan akrabayı ziyareti emrediyor. Mahrem ve salih akrabaya sıla-i rahmi terk etmek büyük günahtır.

Erkek olsun, kadın olsun, mahrem [evlenmesi caiz olmayan] akrabayı ziyaret etmek vaciptir. Mahrem akraba, erkek için anne, kız kardeş, hala, teyze gibi; kadın için ise baba, erkek kardeş, amca, dayı gibi evlenmesi haram olanlar demektir. Dinimizde amcanın ve abinin, baba makamında, teyzenin, anne hükmünde olduğu bildirilmiştir. Sıla-i rahim, önce anaya, sonra babaya, sonra evlada, sonra dedelere, sonra ninelere, sonra erkek ve kız kardeşlere, amcalara, halalara, dayılara ve teyzelere yapılır. Mahrem olmadıkları için, amca, hala, dayı ve teyze çocuklarını; sonra nikâh sebebi ile akraba olanları ziyaret etmek vacip değildir.

Günah işlemeye sebep olacak akrabayı ziyaret etmek gerekmez. Fâsık veya bidat ehli akrabanın ziyaretine mecbur kalmadıkça gidilmez. Sadece emr-i maruf yapmak için veya lüzumlu bir iş için gidilir. Fakat onlara kıymetli din kitapları hediye etmek ve hallerinin ıslahı için dua etmek mühimdir.

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Rızkının bol, ömrünün uzun olmasını isteyen, sıla-i rahim etsin!) [Buhari]

(Fakire verilen sadaka, bir sadaka iken, akrabaya verilen sadaka, hem sadaka ve hem de sıla-i rahim olmak üzere, iki sadakadır.) [Nesai]

Anayı, babayı ve diğer mahrem akrabayı ziyaret etmeli, onlarla irtibatı ve münasebeti kesmemelidir. Hiç olmazsa, selam göndererek, tatlı mektup yazarak ve telefon ederek hâl ve hatırlarını sormalıdır. Selamın, mektubun ve söz ile, para ile yardımın miktarı ve zamanı yoktur. Lüzum ve imkânı kadar yapılır.

Amca, hala, dayı ve teyze çocuklarına, sonra nikâh sebebi ile akraba olanlara, sonra komşulara yardım ve iyilikte bulunmak çok sevaptır. Bunlara da hediye ve selam yollamak müstehaptır.

Akraba ile dargın durmamalı, bizimle irtibatını kesmiş olan akraba ile de irtibatı devam ettirmeliyiz. Aramayanı aramalı, gelmeyene gidip ziyaret etmeli veya hediye, selam göndermeli yahut telefonla aramalıyız.

Bilhassa akrabalık münasebetlerinin en çok yaşandığı bayramlarda, düğün ve cenazelerde, kandillerde ve tatillerde öncelikle sıla-i rahim yapmalı, akrabayı arayıp sormalıdır. Büyüklere hürmet etmeyi, sıla-i rahim yapmayı, yakınlarımızı sevindirmeyi çocuklarımıza, yaşayarak öğretmeliyiz.

.

Az kârı reddeden çok kârdan mahrum kalır!

3 Eylül 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:36

A -

A +

Büyük İslam âlimi İmam-ı Gazali (rahmetullahi teâlâ aleyh) Kimyâ-i Se’âdet kitabında, buyuruyor ki:

A’râf sûresi, 56. Âyet-i kerimesinde meâlen, (İhsân edenlere, elbette rahmetim çok yakındır) buyuruldu.

İhsân, emredilmeyen iyiliği yapmaktır. Ticarette ihsan, birkaç şekilde olur:

Müşteri, fazla ihtiyacı olduğu için, çok para vermeye razı olsa bile, çok kâr istememelidir. Büyüklerimiz az kârla, çok iş yapar, bunu daha bereketli bulurlardı. Halife Ali “radıyallahü anh”, Kûfe şehri çarşısında dolaşarak, "Az kârı reddetmeyiniz! Çok kârdan mahrum kalırsınız!" buyururdu.

Eshâb-ı kirâmın “aleyhimürrıdvân” büyüklerinden Abdurrahman bin Avf’a “radıyallahü anh”, “O büyük serveti nasıl kazandın?” dediklerinde cevaben buyurdu ki: “Çok az kâra da razı oldum. Hiçbir müşteriyi boş çevirmedim.”

Muhammed bin Münkedir, din büyüklerindendi. Mağazası vardı. Çeşitli kumaş satıyordu. Kimisinin zrâ’ı [bir zrâ’ 0,48 metredir] beş altın, kimisinin, on altın idi. Bir gün, kendisi yok iken, çırağı, bir köylüye, beş altınlık kumaşı, on altına sattı. Kendi gelip, haber alınca, akşama kadar köylüyü arattı. Köylüyü görünce, bu kumaş beş altından fazla etmez dedi. Köylü, ben bunu, seve seve aldım deyince, "Ben kendime uygun görmediğimi din kardeşime de uygun görmem. Ya satıştan vazgeç, beş altını geri al, yahut da gel, on altınlık kumaştan vereyim" buyurdu. Köylü beş altını geri aldı. Sonra, birisine, bu mert kimdir diye sordu. Muhammed bin Münkedir dediler. Bu ismi duyunca "Sübhânallah! Bu, öyle kimsedir ki, çölde susuz kalınca yağmur duasına çıkıp, onun adını söylediğimiz zaman rahmet yağıyor" dedi.

Fakirlerin malını fazla para ile almalı, onları sevindirmelidir. Meselâ, dul kadınların eğirdiği ipliğine, çocukların sattığı meyvelere çok para vermelidir. Bu sûretle çalışanlara yardım etmek, sadaka vermekten daha sevaptır. Böyle yapanlar, Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” duasına kavuşur. Çünkü (Alışverişte kolaylık gösterenlere, Allahü teâlâ merhamet eylesin!) diye dua buyurmuştur. Fakat, zenginden mal alırken pazarlık edip, ucuz almalıdır.

Hazret-i Hasan ve Hüseyin “radıyallahü teâlâ anhümâ” her aldıklarında pazarlık eder, ucuz almaya uğraşırlardı. Kendilerine "Bir günde binlerle dirhem sadaka veriyorsunuz da, bir şey satın alırken niçin uzun pazarlık ederek yoruluyorsunuz?" dediklerinde, "Verdiklerimizi Allah rızâsı için veriyoruz. Ne kadar çok versek yine azdır. Fakat, alışverişte aldanmak, aklın ve malın noksan olmasıdır" buyururlardı..

.

Yoktan var etmek Allahü tealaya mahsustur!

10 Eylül 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:36

Sesli Dinle

A -

A +

Yaratmak, Allahü teâlâya mahsustur. Allahü teâlânın yarattığı mevcut şeyleri bir araya getirerek, yeni şeyler bulmaya, “keşfetmek, bulmak” denir.

Allahü teâlâ her şeyin yaratıcısıdır. Yaratmak, yoktan var etmektir. İcat etmek, yaratmak; mucit de yaratıcı demektir. Yaratmak Allahü teâlâya mahsustur. İnsanlar için kullanmamalıdır. Mecaz olarak da insanlara yaratıcı demek yanlıştır. İcat etmek, yaratmak yerine “keşfetmek, bulmak”; mucit, yaratıcı yerine de “kâşif” demelidir. Bilim adamları, yoktan bir şey meydana getiremez, sadece Allahü teâlânın yarattığı mevcut şeyleri, yine Allah’ın koyduğu fizik, kimya ve biyoloji kanunları ile bir araya getirerek, yeni şeyler bulurlar. Buna da yaratmak denmez, keşfetmek, bulmak denir. Buluşu yapanı da, yaptığı buluşu da yaratan Allahü teâlâdır.

Müslüman olmadıkları hâlde Allah'ın varlığına inanan fen adamları da, insana yaratıcı denemeyeceğini söylemektedirler.

Birçok keşifleri olan meşhur Amerikalı fen adamı Edison’u hepimiz biliriz. Onun en yakın mesai arkadaşı olan Martin André Rosanoff, şu hâtırasını anlatmaktadır:

"Bir gün laboratuvara girince, Edison’u kendinden geçmiş, çok dalgın bir hâlde, hiç kımıldamadan elinde tuttuğu bir kaba bakarken gördüm. Yüzünde büyük bir hayret, hürmet, takdir ve tazim ifadesi vardı. Yanına tam yaklaşıncaya kadar, geldiğimin bile farkına varmadı. Sonra beni görünce, elindeki kabı gösterdi. Kap, cıva ile doluydu. Bana (Şuna bak! Bu ne muazzam bir eserdir! Sen cıvanın harikulade bir şey olduğuna inanır mısın?) dedi. Ben, (Cıva, hakikaten hayrete değer bir maddedir) diye cevap verdim...

Edison konuşurken sesi titriyordu. Bana, (Ben cıvaya bakınca bunu yaratanın büyüklüğüne hayran oluyorum. Buna ne türlü hassalar [özellikler] vermiş? Bunları düşündükçe, aklım başımdan gidiyor) diye mırıldandı. Sonra tekrar bana döndü (Dünyadaki bütün insanlar bana hayrandır. Benim yaptığım birçok keşifleri, birçok yeni buluşları birer harika [olağanüstü bir şey], birer başarı zannediyorlar. Beni, insanüstü bir varlık gibi görmek istiyorlar. Hâlbuki ne büyük hata! Ben, beş para bile etmeyen bir insanım. Benim keşiflerim esasen dünyada bulunan, fakat o zamana kadar insanların göremedikleri büyük harikaların ufacık bir kısmını meydana çıkarmaktan ibarettir. 'Bunu ben yaptım!' diyen bir insan, en büyük yalancı, en büyük budaladır. İnsan, elinden hiçbir şey gelmeyen âciz bir mahlûktur. İnsan, ancak bir parça konuşabilen, biraz düşünebilen bir mahlûktur. İyi düşünse, kibre, gurura kapılmaz, aksine, ne kadar boş olduğunun farkına varır... İşte ben de, bunları düşündükçe, ne kadar kudretsiz, ne kadar âciz, ne kadar zayıf bir mahlûk [kimse] olduğumu anlıyorum. Ben mucidim [yaratıcıyım] ha! [Asla] Asıl yaratıcı işte Odur, Allah’tır!) dedi."

.

İlim ve fen, Allah'a inanmaya çağırır...

17 Eylül 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:36

A -

A +

Atomdan yıldızlara kadar her varlık birer hesapla, kanunla yaratılmıştır. Fizikte, kimyada, astronomide ve biyolojide keşfedilebilen kanunlardaki ve bağlantılardaki nizam ve intizam, akıllara hayret vermektedir. Bütün bunlar Allahü teâlânın varlığını, kudretini göstermektedir.

Bugün Müslüman olmayan ilim ve fen adamları, devlet adamları bile Allahü teâlânın varlığına inanmanın lazım olduğunu söylemektedirler.

Amerika’nın meşhur beyin cerrahı Prof. White, Allaha inanmanın zaruri olduğunu, bizzat yaşadığı bir hadise ile şöyle anlatmaktadır:

-1974 senesinde beyin kanaması geçiren bir çocuğu muayene ettiğim zaman, beyninin tam ortasında ufak bir tümör bulunduğunu gördüm. Fakat tümör kanamaya başlamış ve cerahatlenmişti. Vaziyet çok tehlikeli ve ümitsizdi. Kafatasını açtık, beynin iki tarafına tüpler yerleştirdik ve beyni antibiyotiklerle yıkamaya başladık. Bu benim tarafımdan tatbik edilen yepyeni bir usuldü. Ateşler içinde yanan çocuğu bir respiratör içine koyduk ve üzerine soğuk yorganlar örttük. Bir yandan da beyni yıkamaya devam ediyorduk. Bu ümitsiz vaziyet haftalarca sürdü. Ben mütemadiyen dua ediyordum. Dua ederken, yalnız çocuğa ve onun anasına babasına merhamet etmesini değil, aynı zamanda haftalarca durmadan benimle beraber çalışan ve bu ağır mesuliyeti üzerine almış olan şahıslara da kuvvet ve kudret vermesi için Allaha yalvarıyordum.

Nihâyetinde, tamamen ümitsiz sayılan bu vaka, başarı ile neticelendi. Çocuk kendine geldi. Arkadaşlarım, "tatbik ettiğimiz bu yeni usul, çok iyi netice verdi" diye seviniyorlardı. Bunu benim yaptığımı zannediyorlar, koltukları kabarıyordu. Hâlbuki ben böyle düşünmüyordum. Benim aklıma göre, ne kadar çalışsak, ne kadar yeni metotlar bulsak, ne kadar yeni usuller tatbik etsek, bu gibi ameliyatlarda muvaffak olmak, ancak Yüce yaratıcının yardımı ile olur. Şimdiye kadar yaptığım sayısız ameliyatlarda, bunu hep kalbimde hissettim. Teknik, ne kadar ilerlerse ilerlesin, her şeyde olduğu gibi, beyin ameliyatının neticesi de, Yaradan'ın kudretindedir ve ancak Onun yardımı ile muvaffakiyet elde edilir.

Senelerden beri yapmakta olduğum beyin ameliyatlarında insan dimağının karşısında büyük heyecan duydum. Beyin ile uğraştıkça, bu muazzam eserin sırrını çözmenin imkânı olmadığını, bunu yaratan kudretin, çok muazzam [büyük] olduğunu ve beyni gördükçe, Allahın varlığına inanmak lâzım olduğunu kalbimde hissettim. Bu ameliyatı yapanın, yalnız teknik bilgi ve mahareti, kâfi değildir. Aynı zamanda, Yaradan'ın varlığına inanması ve ameliyatın başarısı için, Ondan yardım ve merhamet dilemesi şarttır.

.

Ruhun gıdası dindir

24 Eylül 2023 02:00 | Güncelleme :2 Ekim 2023 19:36

A -

A +

İnsanın ruhu, bedeni gibi gıdaya muhtaçtır. Ruhun gıdası dindir. Din, insanlar için büyük bir ihtiyaçtır. Allahü teâlâyı inkâr edenler bile, muhakkak bir gün bu ihtiyâcı duyarlar. Yalnız maddiyata inanan kimseler, çok kereler dertlerine çare bulamayıp, ümitsizliğe kapılmaktadırlar. Bu, onların ruhlarının boş kalmasından ileri gelmektedir.

Ünlü Rus yazar Solzhenitsyn (Soljenitsin) Amerika’ya yerleştiği zaman, kendisinin büyük sıkıntılardan, ruhî bunalımlardan, makina olmaktan kurtulacağını zannetmişti. Bir gün, bir üniversitede Amerikan gençlerini başına toplayarak onlara şöyle hitap etmişti:

"Ben buraya gelince, çok bahtiyar olacağımı zannetmiştim. Ne yazık ki, burada da büyük bir boşluk hissediyorum. Çünkü siz, artık maddenin esiri olmuşsunuz. Evet, burada hürriyet var, herkes istediğini yapıyor. Fakat ancak maddeye ehemmiyet veriyor. Ruhları bomboş. Hâlbuki, insanı hakiki insan yapan, onun tekâmül etmiş [gelişmiş], temizlenmiş ruhudur. Size tavsiyem şudur: Ruhunuzu geliştirmeye, güzelleştirmeye bakın! Ancak o zaman, memleketinizde bulunan ve sizi de üzen çirkinlikler yok olmaya başlar. Dine ehemmiyet [önem] verin! Din, insan ruhunun gıdasıdır. Dinine bağlı insanlar, her işte sizin en büyük yardımcınız olacaktır. Çünkü, onları Allah korkusu doğru yoldan ayırmaz. Sizin en büyük zabıta kuvvetiniz bile, herkesi gece gündüz murakabe edemez [gözetleyemez]. İnsanları fenalıktan alıkoyan polis değil, onların duyduğu Allah korkusudur.."

İnsan ruhunun gıdası, ne, din ismi altında insanların uydurdukları eğri yollar, ne Budistlik, Mecusilik, Brahmanlık gibi yanlış inanışlar ve ne de Allahü teâlâ tarafından gönderilen fakat zamanla insanlar tarafından bozulan Yahudilik ve Hıristiyanlık olabilir! İnsanların ruhunun gıdası, Allahü teâlânın son ve en mükemmel din olarak gönderdiği, dünya şartlarına en uygun olan İslam dinidir.

İslamiyet’i tercih eden fen ve siyaset adamları, "İnsanın ruhu boş kalırsa, onda fayda yoktur. Bu boşluğu ise, ancak hakiki bir din [İslamiyet] doldurur" demektedirler.

Müslüman olmayan ilim adamları da insanların ihtiyaçlarına ancak İslam dininin cevap verebileceğini itiraf etmektedirler. [1956] senesinde memleketimize gelip, atomda saklı muazzam kudret hakkında konferanslar veren atom âlimi (W.Heisenberg), sözlerini şöyle bitirmişti:

"Bütün konuşmalarımda, atomdaki enerjiden nasıl istifade edilebileceğini anlattım. Şimdi aklımıza, haklı olarak, şu sual gelmektedir: Bu muazzam kudreti, küçücük yere kim ve nasıl koydu? Buna ancak metafizik, yani ilm-i kelâm [ilahiyat] cevap verecektir."

Adada kendisini gezdiren bir profesörümüz, bu suale, hangi dinin cevap vereceğini sorduğu zaman, "Buna ancak İslam dini cevap vermektedir. Ben ve arkadaşım atom âlimi Hahn bu fikirdeyiz" demiştir.

Ruhu Müslümanlıkla temizlenmiş olan ve haramlardan sakınan bir kimse, hiçbir kötü propagandanın esiri olmaz ve Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarında yazılı olan doğru yolda yürüyerek, dinine ve memleketine hizmet eder. Dünyada rahat ve huzur içinde yaşar, ahirette sonsuz saadete ve mutluluğa kavuşur...

.

Müslüman olmak nimeti...

1 Ekim 2023 02:00 | Güncelleme :1 Ekim 2023 01:48

A -

A +

İslam âlimlerinden büyük bir zat, talebelerine "Efendim, biz çok bahtiyarız" buyurur ve sebebini şöyle anlatır: 1- Allahü teâlâ, bizi insan olarak yarattı. Başka bir varlık olarak yaratmadı. 2- Müslüman olarak yarattı. Bütün peygamberlerin ümmetleri de Müslümandı. 3- Bizi Muhammed aleyhisselâmın ümmeti olarak yarattı. 4- Bize Ehl-i sünnet itikadını ve Ehl-i sünnet âlimlerini yani dört hak mezhep âlimlerini; İmam-ı Azam Ebu Hanife, İmam-ı Şâfii, İmam-ı Malik ve İmam-ı Ahmed bin Hanbel ve onların yolunda giden âlimleri (rahmetullahi aleyhim) tanımayı nasip etti.”

Bunlar kolay ele geçebilecek şeyler değildir. Allahü teâlânın bir lütfu ve ihsanıdır. Büyük bir nimettir.

Hiçbir zorlama olmadan, İslam dinini seve seve kabul eden insanların, İslam dini hakkında söyledikleri güzel, açık, candan sözlerini okuyunca, insan, Ehl-i sünnet âlimlerini tanıyan ve seven bir Müslüman olduğuna ne kadar şükrediyor ve dini ile ne kadar iftihar ediyor! Nimetin elde kalmasına sebep, o nimete şükretmektir. Müslüman olmak nimetinin şükrünü, ancak dinimizi yaşamakla ve dinimize hizmet etmekle yerine getirebiliriz. Dinimizi yaşamakla, aynı zamanda dinimize de hizmet etmiş olmaktayız.

(Niçin Müslüman oldunuz?) sualine cevap veren ve yeni Müslüman olan din kardeşlerimiz, hakiki Müslümanları ve onların hayat tarzını gördükten sonra, hayran kalıp, İslam’ı araştırmaya başlamışlar ve bunun neticesinde Müslüman olmaya karar vermişlerdir.

Sevgili Peygamberimizin “sallallahü aleyhi ve sellem”, Eshab-ı kiramın “radıyallahü teala anhüm ecmain” İslam âlimlerinin ve evliya zatların “rahmetullahi teala aleyhim ecmain” güzel ve örnek hâllerine hayran kalarak nice insanlar Müslüman olmuştur.

Salih bir zat, bir Hıristiyan şehrine gider. Orada bir müddet kalır. Bir süre sonra görüştüğü insanlardan biri dehrî yani ateist, diğerleri ise Hıristiyan'dır. Bu zata derler ki:
-Biz seni çok sevdik. Sendeki bu güzel ahlakın, bu tatlı dil ve güler yüzün, dininden kaynaklandığına inanıyoruz. Şimdi bize İslamiyet'i anlat! Müslümanlığı senin ağzından duymak istiyoruz. Nedir bu Müslümanlık?
O zat onlara İslam’ı güzel bir şekilde anlatır. Hepsi şaşırır, birbirinin yüzüne bakarlar. O şaşkınlıkla dışarı çıkarlar. Az sonra ateist içeriye girer:
-Siz beni çok şaşırttınız, der.
-Neden şaşırdınız ki?
-Biz Müslümanlığı çok farklı biliyorduk.

Ateist, dışarı çıkar. Biraz sonra, diğer arkadaşlarını da alır ve tekrar o zatın yanına gelip der ki:
-Herkesin içinde söylüyorum. Ben de artık Müslüman olmak istiyorum...
Sonra, Kelime-i şehadeti (Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resulühü) ve manasını inanarak söyler.

.

Sırat köprüsünde yedi sual

8 Ekim 2023 02:00 | Güncelleme :8 Ekim 2023 01:35

A -

A +

Sırat köprüsü, Allahü teâlânın emriyle, Cehennemin üstünde kurulacaktır. Cennetlik olanlar, köprüden kolayca geçerek Cennete gideceklerdir. Cehennemlik olanlar, Sırattan geçemeyip, Cehenneme düşeceklerdir.

Ahirette, sırat köprüsünde her Müslümana, imandan, namazdan, oruçtan, hacdan, zekâttan, gusülden ve kul hakkından olmak üzere yedi sual sorulacağı bildirilmiştir.

1- İman: İman, Amentü’de bildirilen altı hususa inanmaktır. İmanı olmayanlar Cehenneme girip sonsuz kalacaktır. Onun için imanı gideren hususları iyice öğrenmeliyiz. Mesela İslamiyet’in herhangi bir hükmünü hafif görenin veya (Bu zamanda böyle olmaz) diyenin imanı gider. Günahı çok Müslümanlar, affa ve şefaate kavuşamazsa, cezası kadar Cehennemde kalacaktır. Sonra cennete girecek, orada ebedî kalacaktır. İman, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiklerine uygun olmalıdır. Dört mezhep [Hanefi, Şafii, Maliki, Hanbeli] âlimlerine, Ehl-i sünnet âlimi denir.

2- Namaz: Dinimizde imandan sonra en kıymetli ibadettir. Namaz dinin direğidir. Namazını kılan, dinini ayakta durdurmuş olur. Namazı kılmayan dinini yıkmış olur. Kıyamette imandan sonra ilk soru namazdan olacaktır. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Namaz kabirde ışık, Sırat köprüsünü yıldırım gibi geçiricidir.) [M.Cenne] ve (Namazın dindeki yeri, başın vücuttaki yeri gibidir.) [Taberani]

3- Zekât: Zekât, altın ve gümüşten, ticaret malından, senenin yarıdan fazlasını çayırda otlayan dört ayaklı kasap hayvanlarından ve toprak mahsullerinden verilir. Toprak mahsullerinin zekâtına uşur denir. Malının zekâtını vermeyen, malının hayrını görmez. Uşrunu vermeyenin tarlasında, kazancında bereket kalmaz. Zekâtı seve seve ve İslamiyet’in emrettiği kimselere şartlarına uygun şekilde vermelidir.

4- Oruç: Allahü teâlâ, hadis-i kudsîde, (Her iyiliğe, 10 mislinden 700 misline kadar sevap verilir, fakat oruç bana mahsustur, onun mükafatını ben veririm) buyurdu. (Buhârî)

Günün uzun olmasından ve oruç tutmanın zor olmasından şikâyet etmemelidir. Günün uzun olmasını ve oruç tutmayanlar arasında güçlükle oruç tutmasını ganimet bilmelidir.

5- Hac: Haccın şartlarını iyice öğrenip yerine getirmeli. Mesela Arefe günü Arafat’ta vakfeye durmayanın haccı sahih olmaz. Onun için Zilhicce ayının hilâlini gözetlemek ve Arefe gününü doğru tespit etmek gerekir.

6- Gusül: Guslün şartlarına dikkat etmeli, gusül, ilmihal kitaplarına uygun olmalı. Çoluk çocuğa da büluğ çağına gelmeden gusül abdestini öğretmelidir.

7- Kul hakkı: Üzerinde kul hakkı olanın sevabı alınıp hak sahibine verilecek, sevabı yoksa onun [hak sahibinin] günahı buna yüklenecektir. Hırsızlık ve gasp, kul hakkı olduğu gibi, kalp kırmak, iftira ve gıybet etmek, bir kimseye sert konuşmak, sert bakmak dahi, hep kul hakkıdır. Dinimizde bir müminin kalbini kırmak, 70 defa Kâbe’yi yıkmaktan daha büyük günahtır.

.

Dört şey kalbi karartır!

15 Ekim 2023 01:38 | Güncelleme :15 Ekim 2023 01:38

A -

A +

Kibir: Allahü teâlâyı unutmanın alametidir. Her iyiliğe engeldir, her kötülüğün anahtarıdır. Hazret-i Ebu Bekir radıyallahü anh buyuruyor ki: “Kibirden sakının Topraktan yaratılıp, yine toprağa dönecek olan bir varlığın kibirlenmesi, bugün var, yarın yok olan bir kimsenin kendini beğenmesi ne kadar anlamsızdır.” Bir insanda kibir varsa, bunun alameti öfkedir. Kibirli olan, çabuk öfkelenir. Öfkeli olan da kalp kırar. Bir kimse, asık çehreli ve öfkeliyse, iyiye alamet değildir.

Münakaşa: Malik bin Enes rahmetullahi aleyh buyuruyor ki: “Tartışmak kalpleri katılaştırır, kin ve nefret doğurur.” Münakaşa, dostun dostluğunu azaltır, düşmanın düşmanlığını artırır...

Hikmet ehli bir zat şöyle buyurur:

Allahü teâlâyı unutma. Yumuşak, saygılı ve edepli ol. Münakaşa etme. Dostla da düşmanla da iyi geçin. Mütevazı ol. Sevilen insan ol. Kimseyi kendine düşman yapma. Kimsenin kalbini kırma. Emr-i marûf yaparken dahi incitme. Büyüklerimiz, hiç kimsenin yüzüne karşı hatasını söylememişler. Kızarak, suçlayarak, hakaret ederek, kibirlenerek ve kendini beğenerek konuşma. Dua al, beddua alma. Gönül yap, gönül yıkma. Üç beş günlük ömrünü böyle geçir…

Kızmak: Bir kimse, Resûlullaha (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem), işlerin en iyisi hangisidir, dedi. (Güzel huylu olmaktır) buyurdu. Kalkıp, biraz sonra, sağ tarafına gelip, yine sordu. Yine, (İyi huylu olmaktır) buyurdu. Gidip, sonra sol tarafına gelip, “Allah’ın en sevdiği iş nedir?” dedi. Yine, (İyi huylu olmaktır) buyurdu. Sonra, arkadan gelip, en iyi, en kıymetli iş nedir? dedi. Peygamber Efendimiz ona karşı dönüp, (İyi huylu olmak ne demektir anlayamadın mı? Elinden geldiği kadar kimseye kızmamaya çalış) buyurdu. [Terğîb ve Terhîb]

Yine bir hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Kuvvetli olmak, başkasını yenmek demek değildir. Kuvvetli olmak, kahraman olmak, kendi öfkesini yenmek demektir.) [Buhârî]

Kin beslemek: Başkasından nefret etmektir. Kendine nasihat verene kin beslemek haramdır. Hâlbuki onu sevmek, ona hürmet etmek gerekir. Bu kötü huya yakalanan kimse, kendine nasihat verene karşı kibirlenir, onun haklı sözlerini, tavsiyelerini kabul etmez. Herkese karşı üstün olduğunu göstermek ister. Başkasına eziyet verdiğinde özür dilemez...

Evliyanın büyüklerinden Zünnun-i Mısri hazretleri buyurdu ki: "Kalbin kararmasının dört alameti vardır: 1- İbadetin tadını duymaz. 2- Allah korkusu hatırına gelmez. 3- Gördüklerinden ibret almaz. 4- Okuduklarını, öğrendiklerini anlayıp kavrayamaz."

.

İman, kelime-i tevhidin iki kısmına da inanmaktır

22 Ekim 2023 01:52 | Güncelleme :22 Ekim 2023 01:53

A -

A +

İslamiyet’i bildiren kitaplar pek çoktur. Bunların içinde, İmam-ı Rabbânî hazretlerinin üç cilt (Mektubât) kitabı, bundan sonra, Muhammed Ma'sûm hazretlerinin üç cilt (Mektubât) kitabı çok kıymetlidir. Muhammed Ma'sûm hazretleri, Mektûbât’ın üçüncü cildinin on altıncı mektubunda buyuruyor ki: (İman, kelime-i tevhidin Lâ ilâhe illallah ve Muhammedün Resûlullah [Allahü teâlâdan başka hiç bir ilah yoktur. Muhammed aleyhisselam Allahü teâlânın kulu ve peygamberidir.] iki kısmına birlikte inanmaktır.) Yani, Müslüman olmak için, Muhammed aleyhisselâmın Peygamber olduğuna da inanmak lâzımdır. Yani İslam’ın birinci şartı, Allahü teâlâya ve Muhammed aleyhisselamın Allahü teâlânın peygamberi olduğuna inanmaktır. Muhammed aleyhisselama inanmayan cennete giremez.

İki cihan saadetine kavuşmak, ancak dünya ve ahiretin Efendisi olan Muhammed aleyhisselama tâbi olmaya bağlıdır. Allahü teâlâ Onu, dünyadaki bütün insanları saadete davet için gönderdi. Sebe’ sûresi, yirmi sekizinci âyetinde meâlen, (Ey sevgili Peygamberim! “sallallahü aleyhi ve sellem” Seni, dünyadaki bütün insanlara ebedî saadeti müjdelemek ve bu saadet yolunu göstermek için, beşeriyete gönderiyorum) buyurdu.

Yine Âl-i İmrân sûresi, otuz birinci âyetinde meâlen, (Ey sevgili Peygamberim! “sallallahü aleyhi ve sellem” Onlara de ki, eğer Allahü teâlâyı seviyorsanız ve Allahü teâlânın da sizi sevmesini istiyorsanız, bana tâbi olunuz! Allahü teâlâ bana tâbi olanları sever) buyuruldu.

Ona tâbi olmak için iman etmek ve onun getirdiği İslamiyet’i öğrenmek ve yapmak lazımdır. Yine ona tâbi olmak için onu tam ve kusursuz sevmek lazımdır. Bunun alameti, Onun sevdiklerini sevmek, sevmediklerini, onu beğenmeyenleri sevmemektir.

Allahü teâlâ, Cebrâîl ismindeki melek ile, Sevgili Peygamberimiz Muhammed aleyhisselama (Kur'ân-ı kerîm)i göndermiştir. Bu Kur'ân-ı kerîm, Allah kelamıdır. Muhammed aleyhisselâmın kendi sözleri, değildir. Muhammed aleyhisselâm, Kur'ân-ı kerîmi tefsîr etmiştir. Yani açıklamıştır. Bu açıklamalara, (Hadîs-i şerîf) denir. Hadis-i şerifler Kur’ân-ı kerimin tefsiridir.

Muhammed aleyhisselâm, Allahü teâlânın bildirdiklerini Eshâbına bildirdi. Onlar da, talebelerine bildirdi. Bunlar da, kitaplarına yazdılar. Bu kitapları yazan âlimlere (Ehl-i sünnet âlimi) denir.

Görülüyor ki, din nakildir. İslamiyet bugüne kadar nakil yoluyla, nakledile nakledile gelmiştir. Elhamdülillah, biz dinimizi Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarından öğreniyoruz. Kur’ân-ı kerim ve hadis-i şerifleri kendi akıllarına göre açıklayan dinde reformcuların, mezhepsizlerin kitaplarından öğrenmiyoruz...

.

Fen bilgileri, İslamî ilimlerin bir koludur

29 Ekim 2023 01:19 | Güncelleme :29 Ekim 2023 01:19

A -

A +

İslamiyet, ilmi daima methetmiş, Müslümanları daima ilme teşvik etmiştir. Hadis-i şerifte (İlmi, Çin’de de olsa, alınız!) [İhyâ-ül’ulûm] buyruldu. Yani dünyanın en uzak yerinde ve kâfirlerde de olsa, gidip ilim öğreniniz! Bir hadis-i şerifte de, (Beşikten mezara kadar ilim öğreniniz, çalışınız!) [Şir'a] buyuruldu. Yani, bir ayağı mezarda olan seksenlik ihtiyarın da çalışması lâzımdır. Öğrenmesi ibadettir. Bir defa da, (Yarın ölecekmiş gibi ahirete ve hiç ölmeyecekmiş gibi dünya işlerine çalışınız!) [İbni Asakir] buyurdu.

Müslümanların bilmesi, öğrenmesi lâzım olan bilgilere (Ulûm-i islâmiyye) Müslümanlık bilgileri denir. Bu bilgilerin kimisini öğrenmek farzdır. Kimisini öğrenmek sünnet, bir kısmını öğrenmek de mubâhdır.

İslâm bilgileri, başlıca iki büyük kısma ayrılır: Birincisi (Ulûm-i nakliyye)dir. Bunlara (Din bilgileri) de denir. Din bilgileri Ehl-i sünnet âlimlerinin [dört mezhep âlimlerinin] kitaplarından öğrenilir.

Din bilgileri de ikiye ayrılır: Zâhirî ilimler ve bâtınî ilimler. Birincilere, (İman bilgileri) ve (Fıkıh bilgileri), ikincilere (Tasavvuf bilgileri) veya (Marifet) denir. İman bilgileri ve fıkıh bilgileri, Ehl-i sünnet âlimlerinden, akâid ve fıkıh kitaplarından öğrenilir. Marifet, tasavvuf bilgileri kalplere, mürşid-i kamil denilen tasavvuf büyüklerinin kalblerinden akar, gelir.

İslâm bilgilerinin ikinci kısmı (Ulûm-i akliyye)dir. Canlıları öğretene (Ulûm-i tıbbiyye), cansızları öğretene (Ulûm-i hikemiyye) denir. Semâları, gökleri, yıldızları öğretene (Ulûm-i felekiyye, astronomi); Arz, yerküresi bilgilerine (Ulûm-i tabî’ıyye) demişlerdir. Ulûm-i akliyye, matematik, mantık, his organları ile duyularak, akıl ile incelenerek, tecrübe ve hesap edilerek elde edilen bilgilerdir. Bu bilgiler, din bilgilerinin anlaşılmasına ve onların tatbik edilmesine yardımcıdırlar. Bunlar, zamanla artar, değişir, ilerler.

Dinimiz, din bilgileri ile fen bilgilerini birbirinden ayırmıştır. Nakil yoluyla gelen din bilgileri, aklın, insan dimağı gücünün dışında ve üstündedir. Bunlar, hiçbir zamanda, kimse tarafından değiştirilemez. “Dinde reform olmaz” sözünün manası da budur.

Dinimiz, dünya işlerinde, fen bilgilerinde ise, her değişikliği yapmayı, bütün yeni keşifleri öğrenmemizi ve yapmamızı emretmiştir. İslamiyet, akıl ile elde edilen bilgilerin, din bilgileri ile birlikte öğrenilmesini ve sonuçlarının İslamiyet’e uygun, insanlara faydalı olarak kullanılmasını, zulüm, işkence, felâket vâsıtası yapılmamasını emretmiştir. Fakat dün olduğu gibi bugün de Müslüman olmayan milletler elde ettikleri teknolojiyi, zulüm ve işkence vasıtası yapmakta, kendilerinden başkasına hayat hakkı tanımamaktadırlar..

.

Müslümanlar, ilimde, fende ve medeniyette rehber oldu

5 Kasım 2023 01:33 | Güncelleme :5 Kasım 2023 01:33

A -

A +

İslamiyet ilme ve fenne çok önem vermiştir. İslam dini, bütün yeniliklerin devamlı takip edilmesini ve her gün yeni şeyler keşfetmeyi, ilerlemeyi emreden bir dindir. Bundan dolayı, İslamiyet’in başlangıcından itibaren, ilim adamlarına çok ehemmiyet verilmiş, ilmî, fennî ve teknik tecrübeler yapılmış, Müslümanlar, tıpta, kimyada, astronomide, coğrafyada, tarihte, edebiyatta, matematikte, mühendislikte, mimarlıkta ve bunların hepsinin temeli olan, güzel ahlâk ve içtimaî [sosyal] bilgilerde, en mükemmel dereceye vâsıl olmuşlar, ulaşmışlardır. Bugün dahi saygı ile yâd edilen, anılan kıymetli âlimler, hakîmler, mütehassıslar, üstatlar yetiştirmişler, dünyanın hocası, medeniyetin rehberleri olmuşlardır. O zaman, yarı vahşi olan Avrupalılar, fen bilgilerini İslam üniversitelerinde öğrenmişler, hattâ Papa Sylvester gibi, Hristiyan din adamları bile Endülüs Üniversitelerinde okumuşlardır...

Bugün, hâlâ Avrupa dillerinde kimyaya, (Chemie) ve cebire [Arabî El-cebir kelimesinden] (Al-gebra) ismi verilmektedir. Çünkü bu ilimler, evvela Müslümanlar tarafından dünyaya öğretilmiştir...

Bugün, insaflı Hristiyanların kabul ettiği gibi, “hakiki Rönesans”, yani "Eski kıymetli ilimlerin dönmesi" İtalya’da değil, Abbasîler zamanında, Arabistan’da başlamıştır ki, Avrupa’daki Rönesans’tan çok çok öncedir...

Ne yazık ki, bu büyük terakki, gelişme, 17. asırda birdenbire hızını kaybetmiştir. Bu felâkete, "Hıristiyanların, Müslüman olmayanların yaptığı her şey, ilim, fen ve teknoloji ile ilgili buluşlar, Müslümanlara haramdır" diyerek, Müslümanların, yeni keşifleri takip etmesine mâni olan mason ve Yahudi siyaseti ve bunlara aldanan cahil kimseler sebep oldu...

Müslümanların son zamanlarda, ilim sahasında en büyük rehberi, Osmanlılar idi. Bütün Hristiyan âlemi bu İslam devletinin, dünyadaki gelişmelere ve keşiflere kayıtsız kalması için siyasî ve askerî hücumlara geçtiler. Bir taraftan, haçlı saldırıları, bir taraftan da bunların Osmanlı devletinin içinde ortaya çıkarıp destekledikleri, maşa olarak kullandıkları, bidat sâhibi, bozuk itikatlı Müslümanların yıkıcı ve bölücü çabaları, Osmanlıların fen ve teknikte rehberlik yapmalarına mâni oldu. Türkler, dışarıdan ve içeriden yapılan saldırılardan dolayı, çok zarara uğradılar. Tesirleri fazla olan yeni silâhlar yapamadılar. Memleketlerinin büyük kaynaklarından layığı ile faydalanamadılar. Kendi vatanlarında sanayi ve ticareti yabancılara kaptırdılar. Fakir düştüler.

İslam düşmanları, dün olduğu gibi bugün de Müslümanların, ilimde ve fende gelişmelerine bütün güçleriyle mâni olmaya, engel olmaya çalışmaktadırlar...

.

Gençlerimizi düşmanların tuzaklarından koruyalım!

12 Kasım 2023 01:20 | Güncelleme :12 Kasım 2023 01:20

A -

A +

Zaman, Osmanlının son dönemleri… Dünyada her gün, her sahada birçok yenilikler yapılmaktaydı. Bunların, devamlı takip edilmesi, öğrenilmesi ve öğretilmesi gerekiyordu. İşte Osmanlı devletinin son zamanlarında iç ve dış düşmanların, yani din düşmanı olan masonların tesirleri ile, gençler fen bilgilerini öğrenmekten, fen ve sanat üzerinde çalışmaktan mahrum edildiler.

Hükûmet idaresini ele geçiren sözde aydınlar, cahil ittihatçılar, masonlara aldanarak, din bilgilerini değiştirmeye, dinin esaslarını yıkmaya çalıştılar. Avrupa’nın fende ilerlemesine, yeni keşiflere gözlerini kapadılar. Hâlbuki dinimiz, din bilgilerinde, İslam ahlâkında ve ibadetlerde en ufak bir değişiklik yapmayı şiddetle menetmiştir. Dünya işlerinde, fen bilgilerinde ise, her değişikliği yapmayı, bütün yeni keşifleri öğrenmemizi ve yapmamızı emretmiştir. İttihatçılar ise bunun tersini yaptılar. Osmanlı devletinin ilimde ve fende gerilemesine sebep oldular. Hatta fen bilgilerine, modern tekniğe uymak isteyen Türk sultanlarını şehit ettiler. Masonların elinde maşa olarak, ilerlemeyi, teknikte değil de, dinde reform yapmakta, bölücülükte aradılar. Bu sebeple o muazzam devletleri çöktü.

Tarih tekerrürden ibarettir. Milletlerin hayatında gençler çok çok önemlidir. Tarihten ibret alarak gençlerimizi böyle zararlı düşüncelerden, bozuk fikirlerden, yanlış yollardan, dış düşmanların ve onların maşası olan iç düşmanların şerlerinden korumalıyız. Gençlerimizin, bir taraftan yeni bilgileri, fenni ve teknolojik gelişmeleri takip etmelerini, hatta dünyada yeni buluşları önce onların yapacakları şekilde yetişmelerini sağlarken, diğer taraftan dinine, tarihine, kültürüne, ecdadına bağlı, doğru iman sahibi, kalpleri temiz, ahlakı güzel gençler olarak yetiştirilmelerini de temin etmeliyiz. Böylece geçmişte ve günümüzde olduğu gibi ülkemiz üzerinde sinsi emelleri olan ülkelerin, gençlerimizi kendi hain emellerine alet etmek istemelerine fırsat vermemiş ve gençlerimizi onların tuzaklarına düşmekten korumuş oluruz.

Burada çok önemli bir husus, dinimizi bozuk itikatlı kimselerin kitaplarından değil, Ehl-i sünnet âlimlerinin, yani dört mezhep âlimlerinin kitaplarından öğrenmeli ve öğretmeliyiz. Ehl-i sünnet âlimleri, insanın eline sağlam ölçüler verir. Bu ölçülerle insan, doğru ile yanlışı birbirinden ayırır. Ehl-i sünnet ölçüsüne sahip olmayan kimsenin, yanlış yollara sürüklenmesi ve aldatılması çok kolay olur. Allahü teâlâ gençlerimizi, yanlış ve bozuk kimselere aldanmaktan muhafaza eylesin. Âmin.

.

Zalimin zulmü varsa, mazlumun Allah'ı var!

19 Kasım 2023 01:14 | Güncelleme :19 Kasım 2023 01:14

A -

A +

Zulüm pâyidâr olmaz, devam etmez. Zulümle âbâd [mamur] olanın, âkıbeti[sonu] berbâd olur.” demişler. Her şey inceldiği zaman kopar, zulüm ise kalınlaştığı zaman kopar. Kim ne yaparsa, mutlaka karşılığını görecektir. İlahi adalet elbette tecelli edecektir.

Saltanatının bekâsı için masum bebekleri öldürten Firavun, 400 yıl hayat sürdü ve denizde boğuldu... İbrahim peygamberi canlı canlı ateşe atan Nemrut ise, topal bir sivrisineğin burun deliğinden girmesiyle kafasına tokmaklar vurdurarak öldü gitti...

İngilizler, Osmanlı ve Hindistan’da Babürlü devleti gibi iki büyük İslam devletini yıktılar. Hindistan’da Vehhabilik, Kadıyanilik gibi bozuk İslam fırkaları meydana getirdiler. Sonra İngiliz ordusu ile Hindistan’ı kolayca işgal edip koca İslam devletini yok ettiler. İslam âlimlerini zindanlarda ölüme terk ettiler. Sultanı hapsedip iki oğlunu parçaladılar. Asırlardan beri muhafaza edilen kıymetli eşyaları, nadide, güzide hazineleri yağma ederek gemilerle Londra’ya taşıdılar. Hint sultanlarından Şah Cihan’ın [1631] zevcesi Ercümend Bânû Begüm Hanım’ın Agra’daki kabri üzerine yaptırdığı Tac Mahal ismindeki türbenin duvarlarından çaldıkları elmas, zümrüt, yakut gibi kıymetli taşların yerleri şimdi çamur ile sıvalıdır. Bu servetleri İslamiyet’i yok etmek için kullandılar.

Bir İslam şairinin dediği gibi: "Zalimin zulmü varsa mazlumun Allah’ı var..."

İlahi adalet tecelli ederek, İkinci Cihan Harbi'nde cezalarını buldular. Almanların İngiltere’yi işgalinden korkan İngiliz zenginleri, kilise mensupları ve devlet adamlarının çocukları ve binlerce İslam düşmanı, Amerika'ya gemilerle kaçarlarken, Almanların iki harp gemisinden bıraktıkları mıknatıslı mayınlar bu gemileri batırdı. Atlas Okyanusu’nda boğuldular. Harpten sonra New York’taki "Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Merkezi"nin aldığı kararla bütün dünyadaki sömürgelerini terk ettiler. Asırlarca sömürdükleri geçim kaynaklarının çoğunu kaybettiler. Britanya adasında mahsur kaldılar...

7 Mayıs 1990 tarihli bir İstanbul gazetesinin, İngiliz polis kurumu Scotland Yard tarafından neşredilen istatistiğe dayanarak verdiği haberde, Londra’da can güvenliğinin kalmadığı, bilhassa kadınlar için çok tehlikeli bir şehir hâline geldiği bildirilmektedir. İngiliz polisinin raporuna göre; başta ırza tecavüz ve soygun olmak üzere bütün suçlarda artışlar olmuştur.

31 Mayıs 1992 Pazar tarihli Türkiye gazetesinde diyor ki:

"İngiliz tıp mecmuası British Medical’da, Oxford Hastanesi’nde görevli iki doktorun tetkikinde, her sene yüz bin İngiliz’in intihara teşebbüs ettiği, bunlardan 4.500’ünün öldüğü tespit edilmiştir. Bunların yüzde 62’si genç kızdır."

.

Sıkıntıda olanlara yardım ve dua etmek

26 Kasım 2023 01:24 | Güncelleme :26 Kasım 2023 01:25

A -

A +

Müslümanlar, bir vücut gibidir. Birinin sıkıntısı olduğunda diğerleri onun yardımına koşar. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Birbirine karşı muhabbet ve merhamette, müminler, bir vücut gibidir. Vücudun bir yeri rahatsız olunca, bütün vücut, rahatsız, uykusuz kalıp, onun tedavisi ile meşgul olduğu gibi, Müslümanlar da birbirlerine yardıma koşmalıdır!) [Buhari]

Müslümanlar dünyanın çeşitli yerlerinde [bilhassa Gazze’de] zulme uğruyor. Diğer Müslümanlar da bunlara, güçlerinin yettiği ölçüde yardım etmeli, herhangi bir yardımda bulunamayan da, dua etmelidir... Dua her zaman yapılır. Bilhassa seher vakti gibi kıymetli vakitlerde yapmak önemlidir.

***

Abbasi devri devlet adamlarından Horasan Valisi Abdullah bin Tâhir, çok âdil idi. Jandarmaları birkaç hırsız yakalamış, valiye bildirmişlerdi. Hırsızlardan biri kaçtı. Hiratlı bir demirci, Nîşâpûr’a gitmişti. Bir zaman sonra, evine dönüp gece giderken, bunu yakaladılar. Hırsızlarla beraber, valiye çıkardılar. Hapsedin! dedi...

Demirci, hapishanede abdest alıp namaz kıldı. Ellerini uzatıp, "Yâ Rabbî! Günahım olmadığını, ancak sen biliyorsun. Beni bu zindandan, ancak sen kurtarırsın. Yâ Rabbî! Beni kurtar!" diye dua etti. Vali o gece, rüyada, dört kuvvetli kimse gelip, tahtını, tersine çevirecekleri vakit uyandı. Hemen abdest alıp, iki rekât namaz kıldı. Tekrar uyudu. Tekrar, o dört kimsenin, tahtını yıkmak üzere olduğunu gördü ve uyandı. Kendisinde, bir mazlumun âhı bulunduğunu anladı...

Hemen, o gece, hapishane müdürünü çağırıp, bir mazlum kalmış mı, dedi. Müdür, bunu bilemem. Yalnız, biri namaz kılıp, çok dua ediyor. Gözyaşları döküyor deyince, onu getirtti. Hâlini sorup anladı. Özür dileyip, hakkını helâl et ve bin gümüş hediyemi kabul et ve herhangi bir arzun olunca bana gel! diye rica etti. Demirci, hakkımı helâl ettim ve hediyeni kabul ettim. Fakat işimi, dileğimi senden istemeye gelemem, dedi. Niçin, deyince: Çünkü, benim gibi bir fakir için, senin gibi bir sultanın tahtını birkaç defa tersine çeviren sâhibimi bırakıp da, dileklerimi başkasına götürmekliğim kulluğa yakışır mı? Namazlardan sonra ettiğim dualarla, beni nice sıkıntıdan kurtardı. Nice muradıma kavuşturdu. Nasıl olur da, başkasına sığınırım? Rabbim, nihâyeti olmayan rahmet hazinesinin kapısını açmış, sonsuz ihsan sofrasını, herkese yaymış iken, başkasına nasıl giderim? Kim istedi de, vermedi? İstemesini bilmezsen alamazsın. Huzuruna edeple çıkmazsan, rahmetine kavuşamazsın...

İlâhî! Herkesi sıkıntıdan kurtaran yalnız sensin. Bizi dünyada ve ahirette sıkıntıda bırakma! Muhtaçlara, her şeyi gönderen, yalnız sensin! Dünyada ve ahirette hayırlı, faydalı olan şeyleri, bize gönder! Dünyada ve ahirette, bizi kimseye muhtaç bırakma! Âmin.

.

Endülüs’teki vakıf eserleri nasıl yok edildi?

26 Kasım 2023 01:20 | Güncelleme :26 Kasım 2023 01:22

Sesli Dinle

A -

A +

Mahmut Kemal Aydın
İhlas Vakfı Mütevelli Heyeti Başkanı
mahmutkemal.aydin@ihlas.com.tr

Endülüs Emevi Devleti, Emevî Devleti’nin 750 senesinde yıkılmasından sonra, Emevî sülâlesinden Abdurrahmân bin Muâviye’nin bugünkü İspanya ve Portekiz’de kurduğu devlettir. Abdurrahmân’dan başlayan ve Üçüncü Hişam’la sona eren bu devlet, 756’dan (H. 139) 1031’e (H. 422) kadar iki yüz yetmiş beş sene hüküm sürdü.

Devletin kurucusu olan Abdurrahmân, Şam’daki Emevî Devleti’nin yıkılması üzerine, Fırat Irmağı’nı geçerek Filistin’e kaçtı. Mısır yoluyla Fas’a geçti. Kuzey Afrika’da bir hayli dolaştıktan sonra Endülüs’e ulaştı. Kuzey Afrika valisi olan Abdurrahmân el-Fihrî, onu yakalatmak için çok sıkı tedbirler aldı ise de yakalayamadı. Endülüs’teki Emevîlerle mektuplaşarak onları, etrafında toplanmaya çağırdı. 755 senesinde Endülüs’e girmeye muvaffak oldu. Bir müddet sonra Yemen’den gelip Endülüs’e yerleşen kabileleri de toplamayı başardı.

Abdurrahmân bin Muâviye’nin 788 senesinde vefatından sonra, yerine oğlu Hişâm geçti. Arap Endülüs devletinin merkezi Cordoba’ydı (Kurtuba). Yarı vahşî olan bu şehri, tam bir medenî şehre çevirdiler. Bir büyük sarây (el-kasr), hastaneler, medreseler yaptılar. Bunların yanında, bir de büyük câmi’a (üniversite) kurdular. Avrupa’da ilk kurulan üniversite, budur. O zamâna kadar Avrupalılar ilimde, fende, tıpta, ziraatta ve medeniyette çok geri kalmışlardı. Müslümânlar, onlara ilim, fen, medeniyet getirdiler. Kurtuba, Avrupa’nın en kalabalık ve en geniş şehri hâline geldi. Vezir ve memûrların ikâmet ettikleri yerler dışında; yüz on üç bin ev, altı yüz cami, üç yüz hamam (evlerdeki banyolar hâriç), elli hastane, seksen resmî mektep, orta tahsîl için on yedi mektep, yüksek seviyede tahsîl veren birçok yer, bu mekteplerde dört bin talebe vardı. Kurtuba’da içinde yüz binlerce kitap bulunan yirmi tane devlet kütüphanesi vardı. Ayrıca vakıf kütüphâneleri de mevcuttu. Kenarlarını seksen bin dükkânın kapladığı Kurtuba caddeleri, boydan boya kaldırımlarla döşenmiş ve lambalarla ışıklandırılmıştı.

Müslümanlar, derhal su kaynakları açıp yirmi-otuz metre çapında kuvvetli çarkları oralara yerleştirdiler. Suları büyük havuzlarda toplayıp, su kanalları vasıtasıyla tarlalara dağıttılar. Diğer ülkelerden getirilen tohumlar ekiliyor, hayvanlarda sun’î tohumlama yapılıyordu. Yapılan çalışmalarla, III. Abdurrahmân zamanında aynı yerden senede üç-dört defa mahsul elde edildi.

Bin yıldır kapalı olan Fenikelilerin açtıkları maden ocakları, tekrar faaliyete geçirildi. Sebze ve meyve ucuz, işçi ücretleri yüksekti. Doğunun çiftçi, san’atkârları Endülüs’e akın ettiler. 950 yıllarında İspanya Müslümanlarının nüfûsu otuz milyona yükseldi.

Kurtuba’da büyük ve mükemmel bir tıp fakültesi kuruldu. Avrupa kralları ve devlet adamları tedâvî için Kurtuba’ya gelirlerdi. Şehirde 600 bin kitap bulunan bir kütüphane de yapıldı.

KURTUBA CAMİİ’NİN YAPILIŞI VE BİR HIRİSTİYAN…

Muhterem Hüseyin Hilmi Işık (rahmetullahi aleyh), “Herkese Lazım Olan İman” kitabında buyuruyor ki: “Endülüs İslâm devletini kuran birinci Abdürrahmân bin Muâviye bin Hişâm bin Abdülmelik (rahime-hümullahü teâlâ), Kurtuba’da çok büyük bir câmi yaptırmak istedi. Bu câminin Bağdât’ta bulunan câmilerden dahâ büyük ve ihtişâmlı olmasını istiyordu. Kurtuba’da bu işe en uygun arsayı seçti. Arsa bir Hıristiyan’a âit idi. Bu adam, arsası için çok para istedi. Çok âdil bir hükümdâr olan birinci Abdürrahmân, isterse, zorla bu arâzîyi alabilecekken, katiyen böyle bir yola başvurmadı. Aksine, Hıristiyan sâhibine istediği parayı ödedi. Hıristiyanlar, bu para ile kendilerine üç küçük kilise yaptılar. Câminin yapılmasına 169 senesinde başlandı. Abdürrahmân, günde birkaç sâat binâ inşaâtında, bir amele gibi çalışıyordu. İnşaât malzemesi, doğunun birçok yerlerinden getirildi. Câmi, ihtişâmlı bir binâ hâlinde yavaş yavaş yükselmeye başladı.

Birinci Abdürrahmân’ın ömrü, câminin bittiğini görmeye yetmedi. 170 [m. 786] senesinde vefât etti. Ondan sonra hükümdar olan oğlu Hişâm ve torunu birinci Hakem (rahime-hümallahü teâlâ), câminin tamamlanmasına gayret ettiler. Câmi, 10 senede tamâmlandı. Fakat, bundan sonra, her sene bir parça ilâve edilerek, en son şeklini 380 [m. 990] senesinde, yani ancak 205 sene sonra aldı. İkinci Hakem 366 [m. 976] da câmiye altından bir minber yaptırdı.

Câmi’, 120x135 metre ebâtında ve müstatil (dikdörtgen) şeklinde idi. Câminin içinde, her biri 10 metre yüksekliğinde 1419 sütun bulunuyordu. Bu sütunlar dünyânın en mükemmel mermerlerinden yapılmıştı. Câmiye girince, insanın gözü bu sütun ormanında kayboluyordu. Mermer sütun başlıklarına bakanlar, bu güzellik karşısında hayrân kalıyordu. Câmiye giren herkes, âdeta büyüleniyordu. Câminin, 20 kapısı vardı. Kapıların önünde, özel portakal bahçeleri kurulmuş, her taraf yeşilliğe bürünmüştü. Câminin etrâfında, diğer bahçeler, havuzlar, fıskiyeler, çeşmeler vardı. Câminin zemîni, en kıymetli mermer ve süslü tahtalar ile işlenmişti. Tavanın yapılması için kullanılan kıymetli Lübnan tahtaları, ayrı bir güzellik, ayrı bir heybet veriyordu. Geceleyin, binlerce gümüş kandillerden fışkıran renkli ışıklar, câmiyi aydınlatıyordu.

Kitaplarda, camiyi aydınlatan lâmba ve kandillerin 7 bin 425 adet olduğu yazmaktadır. Minârelerin tepesinde nar şeklinde başlıklar bulunuyordu. Bu başlıklar, mücevherler, inciler, zümrütlerle süslenmiş, taş araları altın parçaları ile örtülmüştü.

Yeni ilâveler yapılan Kurtuba Câmii’nin ve Kurtuba şehrinden beş kilometre uzaklıkta kurulan yazlık şehrin güzelliği, bahçeleri, dillere destan oldu. Buraya çiçek şehir mânâsına “Medînet-uz-zehrâ” denildi.

İSPANYOLLARIN İLK İŞİ CAMİYE SALDIRMAK OLDU

Hıristiyanlar, 897’te Endülüs Devleti’ni mahvedip Kurtuba’ya girince, ilk iş olarak bu câmiye saldırdılar. Bu çok güzel, haşmetli binâya atlarıyla girdiler. Câmiye sığınmış olan Müslümânları merhametsizce öldürdüler. O kadar ki, câminin kapılarından kan akmaya başladı. Ondan sonra altın minberi parçalayarak aralarında taksîm ettiler. Fildişinden yapılmış rahleleri paylaştılar. Minberde saklanan ve Osmân’ın (radıyallahü anh) yazdığı Kur’ân-ı kerîmin bir eşi olan inci ve zümrütle işlenmiş nefîs Mushaf-ı şerîfi ayaklarının altına alarak çiğnediler. Böylece, minber ve Kur’ân-ı kerîm, bu iki eşsiz nefîs eser, tamâmen yok edildi.

Vahşî İspanyollar, bütün Müslümân ve Yahûdîleri kılıç tehdîdi ile zorla Hristiyan yaptılar. Ellerinden kaçabilen Yahûdîler, Osmânlı Devleti’ne ilticâ ettiler. Bugün, Türkiye’de bulunan Yahûdîler, bunların torunlarıdır. Hıristiyan İspanyollar görülmemiş bir vahşet ile Müslümân ve Yahûdîleri yok ettikten sonra, bu şâheser câmiyi yıkmaya başladılar. Önce minârelerdeki altın ve zümrütle işlenmiş nar şeklindeki başlıkları indirerek yağma ettiler. Bunların yerine âdî taştan yapılmış, güyâ melek şeklinde çirkin başlıklar koydular. Tavandaki o haşmetli, güzel tahta süsleri söktüler. Sütunları yıkmaya çalıştılar ancak bir kısmını devirebildiler. Yıkılan sütunlar, yüzlerce idi ve câminin içinde büyük bir mermer yığını hâlinde serilmiş, kalmıştı. 20 kapıdan çoğu taşlarla örülerek kapatıldı.

KİLİSEYE ÇEVRİLEN KURTUBA CAMİİ

Bazı kiliselerin Müslümanlar tarafından câmiye çevrildiği doğrudur. Fakat, bunlardan hiçbiri yıkılmamış, aksine tamîr edilmiştir. Fâtih Sultân Muhammed Hân (rahime-hullahü teâlâ), İstanbul’u zabt ettiği zamân, kilise olan Ayasofya’yı câmiye çevirdi. Bu, yapılan sulh şartlarından biri idi. Fâtih Sultân Muhammed Hân, Ayasofya’yı asla tahrip etmedi. Aksine, tamîr etti.

Nihâyet, en son bir vahşet eseri olarak, 929’da Kurtuba Câmii’nin içine bir kilise yapmaya karar verdiler. Bunun için, o zamân İspanya ve Almanya imparatoru olan 5. Carlos’tan (yanî Almanya İmparatoru Beşinci Charles Quint’den) izin istediler. Charles Quint, bu teklîfi evvelâ reddetti. Fakat, mutaassıp kardinaller onu mütemadiyen sıkıştırıyor, din uğruna bu işin muhakkak yapılması icap ettiğini savunuyorlardı. Bunların başında çok büyük nüfuzu olan kardinal Alonso Maurique bulunuyordu. Bu kardinal, aynı zamanda Papayı da bu iş için kandırmıştı. Papanın da câminin kiliseye çevrilmesini arzû ettiğini gören Charles Quint, bu işe muvâfakat etmek zorunda kalmıştı.

Kilise yapmak için, birçok sütunlar dahâ yıkıldı ve câmideki sütun sayısı 1419’dan, 812’ye kadar düştü. Yapılan kilise, câminin ortasında haç şeklinde çirkin bir bina olarak kendini gösterdi. Charles Quint, bizzat Kurtuba’ya gelerek bu kiliseyi gördü. Çok üzüldü, “Yaptığınız vahşeti görünce, size bunun için izin verdiğime çok pişmân oldum. Dünyâda bir benzeri bulunmayan, bu güzel eseri böylece tahrip edeceğinizi bilseydim, size müsaade etmez ve hepinizi cezalandırırdım. Yaptığınız bu çirkin kilise, eşi her yerde bulunan âdî bir binâdan ibarettir. Hâlbuki, bu haşmetli câminin bir nazîrini yapmak imkânı yoktur” dedi. Bugün bu haşmetli binâyı ziyaret edenler, harap olmasına rağmen, İslam mimarisinin bu büyük eserinin güzelliği, büyüklüğü karşısında hayrân kalmakta, ortada bir cüce gibi görünen kilisenin hâline acımakta ve böyle bir haşmetli eserin bu hâle gelmesine müteessir olmaktadırlar.

Kurtuba’daki câminin ismi bugün “La Mezquita Kilisesi”dir. Bu kelime “mescid” isminden gelmektedir. Yanî, hâlâ bu binâ mescid ismini taşımakta, onu ziyaret edenler bir kilise değil, İslâm medeniyetinin büyük ve haşmetli eseri olarak görmektedir.”

BENÎ AHMER DEVLETİ

Murabıt ve Muvahidlerin Endülüs’ten ayrılması üzerine burada, yeniden Tavâif-i mülûk denilen ve Müslüman olan devletçikler kuruldu.

Bunlardan sâdece bir tanesi, Ebû Abdullah Muhammed bin Ahmer tarafından 1232’de kurulan ve merkezi Gırnata şehri olan Benî Ahmer Devleti idi. Güneydoğu İspanya’da Hıristiyanlara karşı bir müddet daha varlığını koruyabildi. Bu devlet, 1492 senesine kadar hüküm sürdü, İspanya’daki son İslâm devleti idi.

Kuzey ve orta İspanya Hıristiyanlarının saldırıları neticesinde buradaki Müslümanlar, Gırnata’da toplanarak Benî Ahmer Devleti’ni güçlendirdiler. Müslümanların başına geçen Birinci Muhammed el-Gâlib, Gırnata’nın dağlık ve savunması kolay olmasından istifade etti. Gırnata Kalesini kendisine merkez yaptı. Kendisi ve oğulları İspanyol Hıristiyanlarını oyalarken, Afrika’daki Müslüman Merîni Devleti ile iş birliği yaptılar.

Benî Ahmer Devleti, siyâsi bir güç olmaktan çok, kültür ve medeniyet alanında üstün bir varlık gösterdi. Bilhassa devletin kurucusu Muhammed bin Ahmer’in, Gırnata’da yaptırdığı el-Hamra Sarayı, dünyâ mîmârlık târihinin en muhteşem eserleri arasında yer aldı.

Benî Ahmer Devleti, varlığını on beşinci asrın sonuna kadar sürdürdü. Ancak bu devirde, İspanya’nın kuvvetli krallıklarından olan Kastilya’nın Kraliçesi Isabella ile Aragonya kralı Ferdinand’ın evlenmeleri, İspanyolların birliğini sağladı. 1462’de Cebel-i Târık, 1489’da Kadiz, İspanyolların eline geçti. Benî Ahmer Devleti, Afrika’daki Müslüman devletlerden yardım istediyse de bu yardım gerçekleşemedi. O zamanki Benî Ahmer Devleti hükümdarı Ebû Abdullah Muhammed bin Ahmer (Onbirinci Muhammed), 1487 senesinde Osmanlı Devleti’ne elçi göndererek yardım istedi. Ancak bu sırada, Osmanlı iç ve dış gailelerle uğraştığından yardım edemedi. Nihayet 1492 senesinde, İspanyollar, Benî Ahmer Devleti’nin merkezi Gırnata’yı kuşattılar. Son Benî Ahmer hükümdarı Ebû Abdullah Muhammed bin Ahmer, bazı şartlarla şehri Katolik Ferdinand’a teslim etmeye razı oldu. Sonra da Afrika’ya çekildi. Böylece yaklaşık sekiz yüz yıldan beri bir İslâm memleketi olan İspanya, tamamen Hıristiyanların eline geçti.

Kaçabilen Müslümanlar Kuzey Afrika’ya sığındılar. 1505 senesinde Osmanlı, Kemâl Reis komutasında bir donanmayı yardım için İspanya’ya gönderdi. Bu donanma, Hıristiyanların zulmü altında kalan bir kısım Müslüman ve Yahûdi’yi kurtararak, Osmanlı Devleti’ne getirdi. İspanya’da kalan Müslümanlardan kaçmak isteyenler, Hıristiyanlar tarafından yakalanarak esir edildiler. 16. asrın ikinci yarısında, Osmanlı Devleti, İspanya’da zulüm altında kalan Müslümanlara yardım için Kılıç Ali Paşa’yı gönderdi. Kılıç Ali Paşa, 1570’te Hıristiyanların zulmü altında inleyen Müslüman ve Yahûdîlerden birçoğunu Afrika’ya götürdü. Bu göçmenler, daha sonra Adana, Tarsus ve Şam Trablus’u bölgelerine yerleştirilip beş sene vergiden muaf tutuldular.

Bugün İspanya ve Portekiz’de ise geçmişten kalan tek bir Müslüman yoktur…

Edebiyatta ve hayatta cimrilik hastalığı

3 Aralık 2023 01:24 | Güncelleme :3 Aralık 2023 01:27

A -

A +

Prof. Dr. Suat Ungan
Trabzon Üniversitesi Öğretim Üyesi
ungan@trabzon.edu.tr

Sosyolojik ve psikolojik boyutları olduğu için tam tarifi yapılamayan kavramalardan birisi de cimriliktir. Toplumumuzda cimriliği tarif etmek için birbirine yakın anlama gelecek “pinti”, “eli sıkı”, “açgözlü”, “tutumlu” ve “nıhıs” mefhumları kullanılmıştır. Farsçadan dilimize geçen cimri kelimesinin anlamı için Tarama Sözlüğü’nde “soysuz”, “hasis”, “adi”, “değersiz”, “sefil”, “ayaktakımı”, “baldırı çıplak”, “züğürt” ve “fakir” manaları verilmiştir. Yine “kıskınç”, “saran”, “berklig”, “kıvırga”, “karın”, “kısın”, “kısırkan” ve “yarlıg” kelimelerinin de eski Türk metinlerinde cimri için kullanıldığı görülmektedir.

Bir insanın başına gelebilecek en büyük manevi hastalıklardan birisi cimri olmasıdır. Cimrilik bir daralmadır. Cimri olmak, insanı olaylara tek açıdan bakmaya yönlendirir. Cimri insan kendisine bir ikram yapıldığında bu ikramı bir ödünç olarak görür; ödünç hissi onun algılarını zayıflatarak o anki durumun keyfini yaşamasına mâni olur. Cimriler bir şey yerken kendileri huzursuz olduğu gibi, cimrinin yemeğini yiyen kişiler de cimrinin lokmalarını saydığını sanarak rahatsız olur; onun yemeğini bir daha yememek için bu tip ortamlardan uzak durmaya çalışır.

Cimriler ötelenmiş hayatın bekçileri gibidir; yarın onlar için sığınılacak en büyük limandır. Cimrilerin hayatına hep tereddütler hâkim olur, onlar adımlarını atarken tereddütle, attıktan sonra ise keşkelerle yaşarlar.

Cimriler insanların beklentilerini karşılamadıkları, sosyal sorumluluk isteyen durumlardan kaçtıkları için halkın tepkisine maruz kalmışlardır. İhtiyacı olanların yanında olmak yerine, karşısına çıkan ihtiyaç sahiplerine “Allah versin!” diyerek sorumluluktan kaçma alışkanlıkları, onları halkın nazarından itibarsızlaştırmıştır.

CİMRİNİN MALINI DÜŞMANLARI YER

Cimriler en büyük huzursuzluğu aile efradına yaşatırlar. Onların olduğu ailede her daim problem çıkar. Yapılanlar, yapılacak olanlar problemin kaynağını oluşturur. Cimrileri, cimriler bile sevmez bu sebeple onların dostu pek az olur. Hatta aile fertleri arasında bile cimrilere karşı bir soğukluk oluşur. Osmanlı İmparatorluğu’nun divan şairlerinden Sünbülzade Vehbi, oğlu Lütfi’ye öğüt vermek için yazmış olduğu “Lutfiyye” adlı mesnevisinde şöyle demektedir:

“Ehl-i hisset hele pek nekbet olur/ Halk içinde katı bî-kıymet olur/ Müntic-i hayr olamaz âmâli/ Dostı yok düşmene saklar mâli.”

Sünbülzade, cimri kişilerin talihsiz olduklarını, halkın gözünde değerlerinin bulunmadığını, isteklerinin hiçbir zaman hayır getirmediğini, onların dostları olmadığı için mallarını düşmanlarına biriktirdiğini beyan etmiş cimri kişilere başta aile efradının düşman kesildiğini fakat ne hazindir ki cimrinin de kendisini sevmeyen kişilere mal biriktirdiğini beyan etmiştir.

Sünbülzade Vehbi’den yaklaşık beş yüz yıl önce yaşamış olan şair Edib Ahmed Yükneki de “Bahıl nâ-kes otun tavar pasbanı/ Yıgar yimez içmez tutar berk anı/ Taturmaz eseninde tuz dostuna/ Ölür kalır ahir yiyür düşmanı” diyerek cimrinin yiyip içmeyip her şeyi biriktirdiğini, yaşarken dostuna bir tuz bile ikram etmeyen bu kişilerin öldüğünde biriktirdiklerini düşmanlarının yiyeceğini ifade ederek cimrilerin ortak olan kaderlerini tarif etmiştir.

TUTUMLU İLE CİMRİ FARKI

Tutumlu olma ile cimri olma arasında bazı farklar vardır. Tutumlulukta akıl; cimrilikte ise hisler hâkimdir. Tutumlular öngörülebilen veya görülemeyen riskler için harcamaları gereken miktarı harcamaz; kendilerini, çevresindekileri mağdur ederek tedbir almaya çalışır. Cimriler ise duyguları ile hareket eder, duyguları ile karar verirler. Cimri sadece parasını değil, aynı zamanda bahçesinde biten ve belki bir zaman sonra yok olup gidecek olan bir meyve veya sebzeyi de başkaları ile paylaşmaktan kaçınır. Cimrinin mutluluğunun kaynağını benciliği oluşturur.

Riyazet ehline şeklen en yakın görünen kişiler cimrilerdir. Onlar, hoşlarına giden nimetleri öteleyerek nefislerini terbiye etmeyi başaran kişilerdir. Cimri aza kanaat etmeyi, nefsin isteklerine karşı gelmeyi öğrenmiş kişidir. Onun eylemi riyazet ehline benzemekte fakat niyeti, eziyetini mahvetmektedir.

Varlık, mutluluk aracıdır. İnsanlar ona sahip olurken de onu başkaları için harcarken veya harcamayıp kendisi için biriktirirken de mutlu olur. Burada insanları rahatsız eden durum, kişilerin mutluluğu seçme yöntemlerinin toplum tarafından onaylanması ile alakalı bir kısımdır. Herkesin cimri olduğu yerde cimrilik ayıplanacak bir davranış olarak algılanmaz. Fakat cömert insanların fazla olduğu yerde cimri olmak da bir kişinin başına gelebilecek en büyük talihsizlik olur, bu tutumları yaşadığı bölgedeki herkesin nazarını üzerine çeker.

Cimriliği doğuran birçok sebep bulunmaktadır. Yapılan araştırmalarda cimriliğin oluşmasına yüzde 70 oranında çevresel faktörlerin etkili olduğu, kişilerin yaşanmışlıklarının onların eşyaya karşı tutumlarını belirlediği görülmüştür.

CİMRİLİĞİN ÖLÇÜTÜNÜ ORTAM BELİRLER

Yokluğun fazla olduğu ortamlarda cömert olmanın önemi daha fazla artmaktadır. Bu gibi toplumlarda küçük bir ihsan büyük bir lütuf gibi algılanır. Arap edebiyatındaki meşhur şair Hatem-i Tayyî, cömertliğin sembolü olarak nam salmış ve oradan da bizim şiirimize geçerek edebiyatımızda şairlerin muhayyilesinde çok büyük yer edinmiştir. Yazdığı kasidede Damat İbrahim Paşa’yı öven şair Nedim, Hatem-i Tayyî hakkında şöyle demiştir:

“Cihânda Hâtem-i Tayy kıssası tahkiki budur kim/ Heman şâirlerin beyninde çıkmış bir hikâyettir/ Hakîkatte bu Hâtem çölde bir begdir ki ol yerler/ Kemâl-i kaht ile ma’rûftur bî-nân u ni’mettir/ Pes ol yerler de beg lutf ederse aç urbândır/ Birine bir çanak süt vermek sehâvettir.”

Böylece cömertliği ile ün yapmış Arap Hatem-i Tayyî’nin aslında çölde bir beg olduğunu, o yerlerin nimet olarak fakir yerler olduğunu, orada bir zenginin bir çanak süt vermesinin büyük bir cömertlik olarak algılandığını savunmuştur.

Cimrilik Yüce Allah’ın vermiş olduğu nimetleri inkâr anlamı taşıdığı için Müslüman âlimler, cimrileri Allah’ın nimetini örtmekle, Allah’ın nimetlerini inkâr etmekle itham etmişlerdir. Allahü teala, Tevbe suresinin 34. âyeti kerimesinde mealen: “Ey iman edenler ahbar ve ruhbanın (Yahudi hahamları ve Hristiyan papazlarının) birçoğu, insanların malını, hakkı olmadan (din istismarı ve sahtekârlıkla) alıp yemekte ve onları Allah yolundan çevirmektedirler. Altını ve gümüşü biriktirip de Allah yolunda harcamayanlar, işte onlara acı bir azabı müjdele” diye buyurarak Müslümanlara Yahudi ve Hristiyanlara benzememesini öğütleniştir.

Devlet adamı ve şair Kınalızâde Ali Çelebi, “Ahlâk-ı Alâî” adlı eserinde cimriliği bir kişi için en büyük rezalet olarak görmüş, cimrilerin cennete giremeyeceği hadisi şerifini zikretmiştir. Kınalızâde, zengin olan bir kişinin az bir iyilikle kendisini cimrilikten kurtulamayacağını, o kişinin malı ile tasadduk etmesi gerektiğini, öyle olmaz ise cimriler sınıfına dahil olacağını beyan etmiştir.

İKİ DÜNYADA KÂR GETİREN İŞ

Hazreti Mevlânâ da cömertliği iki dünyada kâr getiren eşi ve benzeri bulunmayan bir kazanç olarak tarif etmiş ve cömertliğin Allah’ın vasfının insanda tecelli eden yönü olduğunu ifade etmiştir. Mevlânâ hazretleri, güneşin cömertliğinin onun nurunda bir eksiklik meydana getirmediği gibi, Allah için halis niyetle verilen sadakanın o kişinin malında bir eksiklik meydana getirmeyeceğini, Allah’ın, sadaka veren kişinin malına bereket vereceğini söylemiştir.

Ahiret inancının olmadığı tek kutuplu dünya anlayışı cimriliği beslemektedir. İnsanlar her şeyin karşılığını bu dünyada bekledikleri, bu dünya üzerine yatırımlarını yaptıkları için harcamalarının karşılığını bu dünyada görmek istemekte, karşılık alamayacakları kişilere ihsanda bulunmaktan kaçınmaktadırlar.

Fransız tarihçi François Georgeon, “Osmanlı İmparatorluğu’nda Yaşamak” isimli eserinde, Osmanlıcada bağışa ilişkin hediye, ikram, ihsan, atiyye (ikramiye) bahşiş kelimelerinin kullanıldığını, Fransızların Osmanlıcadaki bahşiş kelimesini “bakchich” yaparak ona rüşvet anlamı yüklediklerini belirtmektedir.

CİMRİ ABDULLAH CEVDET

Bizim edebiyatımızda Şair Nâbî ile pozitivist Abdullah Cevdet’in cimri oldukları yönünde bir kanaat oluşmuştur. Şair Osmanzâde Taib Efendi’nin (ö.1724) şahsi kini nedeni ile Nâbî’nin cimri olduğu söylemleri dışında Nâbî’nin cimri olduğuna dair yeteri bilgi yokken, birçok kişi Abdullah Cevdet’in çok cimri olduğu, dostlarına bir bardak çay içirmediği, üç kuruş alacağı için hemen mahkemelere koştuğu noktasında büyük şikâyetlerde bulunmuşlardır.

Toplum tarafından istenmeyen bir davranış olarak algılandığı için cimrilik üzerine birçok fıkralar üretilmiş, hatta cimri tiplemeleri yapılmıştır. Osmanlıda “Pinti Hamit” adı ile tanınan bir kişi cimriliğin sembol ismi olmuş, cimrilikle ilgili fıkralar onun adı üzerinden anlatılmıştır. “Pinti Hamit” hastalanmış, doktor çağırmışlar, hastanın cimriliğini bilen doktor “Peşin kırk kuruş verir iseniz sizin hastalığınıza bakarım” demiş. “Pinti Hamit” ise “Yarın gel, sana cevap vereyim” diyerek onu göndermiş. Doktor gittikten sonra Hamit, mahalle imamını çağırarak, ben vefat edersem kaç kuruş ile beni kaldırırsın diye sormuş. İmam, “Yirmi kuruşa kaldırırım” deyince, Hamit, etrafındakilere “bu surette ölmek, doktora tedavi olmaktan daha kârlı görünüyor!” demiş.

.

Jean Ferrera isminde insaflı bir Fransız, yazmış olduğu bir makalesinde, başlangıcından bugüne kadar Müslüman memleketlerindeki fennî çalışmalar hakkında önemli bilgiler vermektedir. Makale 1978 yılında neşredilmiştir. Ferrera makalesinde, hülasa olarak şöyle diyor:

Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem) 632 senesinde Medine’de vefat etti. Onu takip eden senelerde, bugün Suudî Arabistan denilen yerden hareket eden Müslümanlar, Atlantik Okyanusu'ndan Amur Nehri'ne kadar genişleyen çok büyük bir İslam İmparatorluğu kurdular.

Müslümanlar son derecede kuvvetli, sabırlı, cesur olmakla beraber, harpleri kazanınca, büyük merhamet gösteriyorlardı. Geçtikleri her yerde, birçoğumuzun hâlâ bilmediği büyüklükte bir medeniyet kurdular. Bağdat’tan Kurtuba’ya kadar, geniş bir sahada kurulmuş olan İslam üniversiteleri, o zaman çok bilgisiz olan Avrupalıların tanımadıkları ve hattâ ortadan kaldırmaya çalıştıkları fen bilgilerini ortaya çıkardılar.

Müslümanlar, dokuzuncu asırda, Avrupalılara ilk olarak rakamları ve sıfırı öğrettiler. Bunun gibi, trigonometriyi de Avrupalılara öğreten yine Müslümanlar oldu. Önce, sinüs ve cosinüsü, sonraları ise, bütün trigonometriyi Avrupalılar, Müslüman üniversitelerinde öğrendiler. Dokuzuncu asırdan onikinci asra kadar, dünyada ne kadar ilmî veya teknik bir inkişaf, gelişme varsa, ancak Müslüman üniversitelerinde öğreniliyordu.

[Osmanlı Devleti'nde de sayısız ilim ve fen adamları yetişti... Bunlardan biri, İstanbul’da Yavuz Sultan Selim Câmii'nin Muvakkiti, vakit hesaplama mütehassısı Mustafa bin Alî Efendi'dir. Kitaplarında, astronomi ile ilgili şaşılacak bilgiler vardır.]

Halife Memûn halîfe zamanında hesap, geometri ve ilm-i heyet [astronomi] âlimi Muhammed bin Mûsâ Harezmî, güneşin irtifâını [yüksekliğini] ve yerin Ekvator uzunluğunu ölçmüş ve namaz vakitlerini tayin eden Usturlap [Rub’ı dâire] âletini yapmıştır.

Müslüman astronomlar, dünyanın küre şeklinde olduğunu ispat ederek, Avrupalıların, (Dünya tepsi gibidir, denizlerde çok gidilirse aşağı düşülür) inancını yıktılar. Doğru bir şekilde arz’ın çevresini ölçmeyi basardılar. Avrupalılara birçok şey öğreten ve Rönesans’ı hazırlayan Abbasî İmparatorluğu, ne yazık ki yavaş yavaş zayıflamaya başladı. 1258'de Moğollar Bağdat’ı ele geçirdiler. Yakıp yıktılar. Böylece Müslümanların kurdukları büyük medeniyet ortadan kalktı.

İslam medeniyetinde yeni bir Rönesans [yeniden canlanma] olması için ne yapmak gerektiği hususunda, Kuveyt tetkik [Araştırma] Merkezi müdürü Prof. Muhammed el Samalî şöyle der:

"Her şeyden evvel, ilim, fen alanında ilerlememiz lâzımdır. Bunun için, ilmî, fennî tetkikatımızı sıklaştırmamız, bir yandan da ilim adamı yetiştirmemiz icap etmektedir."

.

Beş büyük imtihan!..

17 Aralık 2023 01:36 | Güncelleme :17 Aralık 2023 01:37

A -

A +

Hikmet ehli bir zat şöyle buyuruyor:

Önümüzde beş tane büyük imtihan var. O beş yerin imtihanını verdik mi, ondan sonra hakiki bayram. Sonsuz olarak bayram yapacağız. Şimdiki bayramlar üç gün, dört gün. Ama o zaman o bayram, sonsuz devam edecek.

Birinci imtihan, son nefeste “Allah” diyebilmek. İkincisi, kabre girince sual meleklerine cevap verebilmek. Üçüncüsü, kıyamet günü amel defterimizi sağımızdan alabilmek. Dördüncüsü, mahşer günü terazide sevaplarımızın günahlarımızdan ağır gelmesi. Beşincisi, Sırat köprüsünü geçebilmek...

Birinci imtihan ve birinci bayram, Allah diyerek, Kelime-i tevhid, Kelime-i şehâdet söyleyerek yani imanla ruhumuzu teslim edebilmektir. Allah muhafaza etsin, son nefeste Allah diyecek yerde doktor veya başka bir şey derse sıkıntı. Onun için Ehl-i sünnet itikadı üzere olmaya, İslam’ın beş şartına ömrümüz boyunca uymaya çalışmalıyız. Günahlardan sakınmalıyız. Allahü teâlânın rızasını kazanacak, merhamet-i ilahiyyesine kavuşacak şekilde yaşamalıyız. Salih, iyi arkadaşlar edinmeliyiz.

Evliyâdan bir zâta, bir delikanlı, “Hocam, bana bir dua eder misiniz? Son nefeste Allah diyerek ölmek nasip olsun” demiş.

O zât, “Aferin evlat, iyi şey istedin. Peki, son nefes ne zaman?” diye sormuş.

Delikanlı düşünmüş. Demiş ki, “Efendim, son nefes ne zaman olur ben bilemem? Şimdi de olur, sonra da olabilir.”

O zât, “Evladım, her an son nefes olabilir” demiş.

Delikanlı, “Peki, o zaman ne yapayım?” diye sormuş.

O zat “Evladım, son nefesinde Allah demek istiyorsan, şimdiden dilini ve gönlünü Allah demeye alıştır.”

Delikanlı, o zâtın dediği gibi yapmaya başlamış...

Bir terzi, iki tane kumaş kesince mi iyi terzi olur? Yoksa yirmi sene, otuz sene kumaş keserse mi iyi terzi olur? İyi terzi, vücuda elbiseyi kalıp gibi oturtur. Niye? Otuz senedir bu işi yapıyor, meleke hâline gelmiş, gözü kapalı yapıyor çünkü. İşte, eğer biz dilimizi, gönlümüzü Allah demeye şimdiden alıştırmazsak, nasıl ölürken Allah diyebiliriz ki? Aldığımız nefes, son nefesimiz olabilir.

“Allah” demek, meleke hâline gelmeli. Kişi nasıl yaşarsa öyle ölür.

Son deyip de geçmeyin. Son belki şu an. Neyi sonraya bırakıyoruz ki? Hani, ev almayı sonraya bırakabilirsiniz, araba almayı sonraya bırakabilirsiniz, inşaat sonra da olabilir ama öldüğünde hepsi biter. Daha geri dönüş yok. İnsan hayatının sonu bir kere olur. İkinci defa olmaz. İşte bu bir defa olan sonun iyi olması önemli.

Son nefesten korkmalı fakat Allahü tealanın rahmetinden ümit kesmemeli. Sonumuzun nasıl olmasını istiyorsak öyle yaşamalıyız. Son nefes köprüsünü imanla geçenler, hata ve kusurları olsa bile sonunda yine Cennet’e gidecektir.

Allahü teâlâ hepimize hayırlı ömür, hayırlı ve güzel son nasip eylesin. Amin..

.

Kişi, sevdiği ile beraberdir...

24 Aralık 2023 01:25 | Güncelleme :24 Aralık 2023 01:25

A -

A +

Büyük âlim ve evliya İmam-ı Rabbani "rahmetullahi teâlâ aleyh" hazretleri, sevdiklerinden birine, aslında hepimize yazdığı, birinci cilt 203. mektubunda şöyle buyurmaktadır:

Hadis-i şerifte, (El-mer’ü me’a men ehabbe) buyuruldu ki, (Kişi, sevdiği ile beraberdir) demektir... Ehl-i sünnet büyüklerini seven, onlarla beraber olur. Onlarla beraber olan, şakî olmaktan [küfürden ve günah işlemekten] korunur...

Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(İnsanların yaptıklarını yazan meleklerden başka melekler de vardır. Yollarda, sokak başlarında dolaşırlar. Allahü teâlâyı zikredenleri, ananları ararlar. Zikredenleri bulunca, birbirlerine seslenirler. Buraya geliniz, buraya geliniz derler. Kanatları ile, onları sararlar. O kadar çokturlar ki, göğe varırlar.

Kullarının her işini bilici olan Allahü teâlâ, meleklere sorarak:

Kullarımı nasıl buldunuz, buyurur? Yâ Rabbî! Sana hamd ve senâ ediyorlar ve senin büyüklüğünü söylüyorlar ve senin ayıplardan ve kusurlardan temiz olduğunu söylüyorlar, derler.

Onlar, beni gördüler mi, buyurur? Hayır görmediler, derler. Görselerdi, nasıl olurlardı, buyurur? Daha çok hamd ederlerdi ve daha çok tesbih ederlerdi ve daha çok tekbir söylerlerdi, derler.

Onlar, benden ne istiyorlar, buyurur? Yâ Rabbî! Cennetini istiyorlar, derler. Onlar, Cenneti gördüler mi, buyurur? Görmediler, derler. Görselerdi, nasıl olurlardı, buyurur? Daha çok yalvarırlardı, daha çok isterlerdi.

Yâ Rabbî! Bu kulların Cehennemden korkuyorlar. Sana sığınıyorlar, derler. Onlar Cehennemi gördüler mi, buyurur? Hayır görmediler, derler. Görselerdi, nasıl olurlardı, buyurur? Görselerdi, daha çok yalvarırlardı ve ondan kurtulmak yoluna daha çok sarılırlardı, derler.

Allahü teâlâ, meleklere, şahit olunuz ki, onların hepsini affeyledim, buyurur...

Yâ Rabbî! O zikredenlerin yanında, filan kimse zikretmek için gelmemişti. Dünya çıkarı için gelmişti, derler.

Onlar benim misafirlerimdir. Beni zikredenlerle beraberim. Onların yanında bulunanlar da zarar etmezler, buyurur.)

Bu hadis-i şerif ve yukarıda bildirdiğimiz (Kişi, sevdiği ile beraberdir) hadis-i şerifleri gösteriyor ki, bu büyükleri sevenler, [bu büyüklerin yolunda olanları sevenler] ve kitaplarını okuyup nasihatlerine uyanlar, onlarla beraberdirler. Onlarla beraber olanlar, dünyada ve ahirette saadete, mutluluğa kavuşurlar.

İlim ve hikmet sahibi bir zat şöyle buyurmuştur:

"Kalbe Ehl-i sünnet büyüklerinin muhabbetini koymanın en büyük faydası, ölürken olur. Çünkü ölürken, muhabbet ettiğin mübarek zatların ruhları Allahü teâlânın izni ile gelir, sana himmet ederler, dua ederler, imanla gitmene vesile olurlar."

.

Çocuğu en mutlu eden ev

31 Aralık 2023 02:00 | Güncelleme :31 Aralık 2023 01:33

A -

A +

Huzurlu, mutlu ve birbirinin hukukunu gözeten eşlerin bulunduğu evde, sevgi, saygı ve mutluluk hâkimdir.

Çocuğu en mutlu eden şey, anne ile babanın muhabbetli olması, birbirlerine sevgi ve saygı ile muamele etmeleri, güzel geçinmeleri, karşılıklı anlayış, müsamaha ve nezaket ile davranmaları ve yüzlerinin gülmesidir. Böyle bir ortam, çocuğa en güzel ikramların yapılmasından daha önde gelir.

Çocuk için sıcak bir aile yuvası, bütün maddi imkânlardan daha kıymetlidir. Anne ve baba bunun fakında olmalı. Birbiri ile iyi geçinmeli, incir çekirdeğini doldurmayan basit meseleler yüzünden birbirini incitmemeli, birbirine değer vermeli, birbirine karşı kalp kıracak, gönül yıkacak söz ve davranışlardan sakınmalı ve ufak şeyleri büyütmemelidir.

Kadın; kendi gelininden oğluna nasıl davranmasını istiyorsa, kocasına öyle davranmalı. Erkek de; kendi damadından kızına nasıl davranmasını istiyorsa hanımına öyle davranmalı... Eşler birbirinin neden rahatsız olduklarını, neden mutlu olduklarını bilir. Herkes birbirinin rahatsız olacağı şeyden sakınır, karşısındakinin memnun olacağı tavrı sergilerse orada niye sıkıntı olsun. Fakat Allah korusun birbirinin rahatsız olacağı şeyi bile bile inadına yapmak zulüm olur. Zulmeden iflah olmaz. İnsan kendisine yapılmasını istemediği bir şeyi, eşine veya bir başkasına yapmamalı.

Kusursuz dost arayan dost bulamaz demişler. Eşler, kusurlarını düzeltme hususunda birbirine yardımcı olmaya çalışmalı. Yalnız bunu, suçlayarak, azarlayarak, inciterek, kalp kırarak, hakaret ederek, salak, geri zekâlı gibi küçültücü ve aşağılayıcı kelimeleri kullanarak yapmamalı. Böyle kelimeler kalbi yaralar. Meşhur sözdür "Kılıç yarası düzelir fakat dil yarası düzelmez." Böyle ağır kelimelerin izi ömür boyu devam eder. Anne babanın çocuk yanında böyle tavırlar sergilemesi, çocuğu içinden üzer fakat ne yapsın evlat, biri annesi diğeri babası. Onlara karşı sadece mahzun ve masum bakışlardan başka yapacağı bir şey yoktur.

Anne baba birbirini lüzumsuz tenkitten sakınmalı. Sabırla, teenni ile çözülmeyecek bir şey yoktur. Bazen eşler, birbirinin düzeltemedikleri davranışlarını zamana bırakmalı. Birbirini olduğu gibi kabul etmeli. Hatta sıkıntılarının gitmesi, hâllerinin düzelmesi için dua etmeli. İbadetlerine dikkat etmeli. İbadetlerini yapan, günahlardan sakınan kulunu Allahü teala darda bırakmaz.

Eşler birbirine tevazuyla, yumuşaklıkla, kul hakkına düşmekten korkarak, ölümü hatırlayarak, her yaptıklarının tek tek hesabını vereceklerini düşünerek davranmalı. Başarılı eşler, hayatlarının sonunda birbiri hakkında, “Allahü teâlâ gani gani rahmet eylesin, çok iyi bir eş idi” dedirterek dünyadan ayrılabilenlerdir.

Hülasa; huzurlu, mutlu bir ev, bir yuva evladımızı mutlu eder. Onun için anne babalar, birbirleriyle güzel geçinmelidir...

.

İyilerle beraber olmak...

7 Ocak 2024 02:00 | Güncelleme :7 Ocak 2024 01:16

A -

A +

İyi olmak isteyen, iyilerle beraber olmalıdır. İnsan farkında olmadan arkadaşının huylarını alır...

Akıllı, ilim sahibi, doğru itikatlı, ibadetlerini yapan, iyi ahlaklı, doğru sözlü, cömert ve günahlardan kaçan kimselerle arkadaş olmalıdır. İyilerle beraber olmak çok kıymetlidir. İyi huylu olmak için huyu güzel olanlarla arkadaşlık etmelidir. Hadis-i şerifte;

(Kişinin dini, arkadaşının dini gibidir, o hâlde kiminle arkadaşlık edeceğinize çok dikkat edin) buyuruldu. (Hakim)

Birisine güzel kokan bir parça toprak verirler. Alan şahıs sorar:

"Sen misk misin, amber misin? Çok hoş kokuyorsun."

Toprak der ki:

"Ben normal bir toprak idim. Fakat bir müddet gül ile arkadaş oldum. Onun güzel kokusu bana sindi. Yoksa ben sıradan bir toprak parçasıyım." Onun için;

"Demircinin yanına giden is kokar, misk satanın yanına giden misk kokar" demişlerdir...

Kıtmir köpek iken, Eshâb-ı Kehf ile beraber olduğu için Cennete girme nimetine kavuştu. O hâlde kim olduğumuz ve ne olduğumuz değil, kimlerle bulunduğumuz önemlidir.

İnsan iyilerle beraber iken günahtan uzak olur. Günah işleyenlerin gittiği yerlerden soğur. O da salihlerin yani iyilerin yoluna girer. Dinimizin emirlerine uyar. Fâsıklarla [açıktan günah işleyenlerle] düşüp kalkanın, günah işlemeye cüreti ve cesareti artar. Zenginlerle düşüp kalkanın dünya sevgisi artar. Fakirlerle beraber olanın şükrü artar.

Bir kimse, âlimlerle, salihlerle beraber olsa, hiçbir şey istifade edemese bile, onların yüzüne bakması, onu görmesi bile büyük bir nimettir. İnsan onları görmekle Allahü tealayı, ibadetleri, ahireti ve daha nice güzel şeyleri hatırlar ve hayırlı şeylerden konuşurlar.

İyilerle arkadaşlık, dostluk, böyle kıymetli iken, kötülerle arkadaşlık insanın dünyasına da ahiretine de zarar verir...

Kötü arkadaş, bir tane olsa da çoktur. İyi arkadaş bin tane olsa da azdır. İyilerle dost olmalı ve sayısını çoğaltmaya çalışmalıdır! Şeytan, insana kötü arkadaşı vasıtası ile günah işletir. Kitap, gazete, dergi, TV, internet gibi yayınların bozuk olanları da çok kötü bir arkadaştır. Böyle bozuk yayınlardan son derece uzak durmalıdır. Pis koku, farkında olmayarak elbiseye siner. Kötünün kötülüğü de farkında olmayarak insanın kalbine girer. Onun için kötü arkadaşlardan ve kötü yerlerden uzak kalmalıdır...

Kötülere yaklaşanın, kötülüklerden uzak durması zordur.

"Ben kötülerle gezerim ama, onların bana zararı dokunmaz" demek çok yanlıştır Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Uçurumun kenarında dolaşan, uçuruma yuvarlanabilir.) [Buhari]

İyilerle beraber olan kimse, bir müddet onlar gibi iyi iş yapmasa bile, onların yanında kötülük yapamaz. İyilerle beraber olmak için dua da etmelidir.

Allahü teala bizlere dünyada ve ahirette iyilerle, sevdikleri ile beraber olmayı nasip eylesin. Âmi

.

Anne baba evladını iyi terbiye etmeli...

14 Ocak 2024 02:00 | Güncelleme :14 Ocak 2024 01:22

A -

A +

"Kıyamet günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleri ile çağırılacaksınız. Onun için güzel isimler alınız."

Çocuklarımızı güzel terbiye etmeliyiz -1-

Evlad anne ve baba elinde bir emanettir. İyi terbiye edilirse din ve dünya saadetine kavuşur. Bu saadete, mutluluğa anneleri, babaları ve hocaları da ortak olur. Çocukların iyi yetişmesi için bazı hususları yerine getirmek gerekir. Bunlardan bazıları şöyledir:

1. Çocuğa iyi isim koymak. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Çocuğa güzel bir isim koymak, evladın baba üzerindeki haklarındandır.) [Beyheki]

(Kıyamet günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleri ile çağırılacaksınız. Onun için güzel isimler alınız.) [Ebu Davud]

Âişe “radıyallahü anhâ” buyurdu ki: (Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” çirkin isimleri değiştirirdi.) Abdullah bin Ömer “radıyallahü anhümâ” buyurdu ki: (Hazret-i Ömer’in bir kızının adı Âsıye yani “isyan edici” idi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, onu değiştirdi, Cemîle yaptı). Bunlar gibi, daha birçok insan, yer ve sokak ismini değiştirerek, Müslümana yakışan isimler takmıştır.

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
“Bir Müslümanın, gayrimüslim birinin ismini almaktan, korkunç aslanlardan kaçmaktan daha çok kaçması gerekir.”

2. Yeni doğan çocuğun sağ kulağına ezan, sol kulağına da ikamet okumalıdır.

3. Akikasını kesmek. Yedinci günü akika kesmek müstehaptır. Yani kesilirse çok sevap verilir, kesilmezse azap olmaz. Yedinci günden sonra da kesilebilir. Akika, çocuk nimetine karşılık, Allahü teâlâya şükretmek için hayvan kesmektir. Akika hayvanı, kurbanlık hayvan gibi olmalıdır. Resulullah efendimizin nübüvvetten sonra, kendisi için akika kestiği (Şir’a) kitabında yazılıdır. Akika, çocukları belalardan, hastalıklardan korur. Erkek çocuk için iki, kız çocuk için bir akika hayvanı kesilir. Kesilen akikadan kendisi ve zengin fakir herkes yiyebilir.

4. Çocuğun başını tıraş edip ağırlığınca altın veya gümüş vermek. Yedinci günü saçını kesip, saçının ağırlığı kadar, erkek için altın veya gümüş, kız için gümüş sadaka vermesi Hanefi mezhebinde müstehaptır. Saçını kesmeden tahmini olarak da verilebilir. Altın ve gümüş yerine, kağıt para verilse ve yedinci günden sonra da verilse olur.

5. Çocuğu Sünnet ettirmek. Peygamber Efendimizin “sallallahü aleyhi ve sellem” sünnetidir. Oğlunu sünnet ettirmek, İslamiyet’in şiarıdır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki : (Fıtrî sünnet beştir: Sünnet olmak, kasıkları temizlemek, tırnak kesmek, koltuk altını temizlemek ve bıyıkları kısaltmak.) [Buhari] Çocuğun sünnet olmasının belli bir yaşı yoktur. Ancak, yedi ile on iki yaş arası en iyisidir.

6. Çocuğu güzel terbiye etmelidir! Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Evladınıza ikram edin, onları edepli, terbiyeli yetiştirin!) [İbni Mace]

.

Evladın, ana baba üzerindeki hakları

21 Ocak 2024 02:00 | Güncelleme :21 Ocak 2024 01:37

A -

A +

"Çocuğa güzel isim vermek, dinini öğretmek ve vakti gelince evlendirmek, evladın babası üzerindeki haklarındandır."

Çocuklarımızı güzel terbiye etmeliyiz -2-

Anne babanın evlat üzerinde hakları olduğu gibi evladın da anne baba üzerinde hakları vardır. Evladın ana-baba üzerindeki haklarından bazıları şunlardır:
1- Çocuğu güzel terbiye etmeli ve ona iyi isim koymalıdır! Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Çocuğa güzel bir isim koymak, evladın baba üzerindeki haklarındandır.) [Beyheki]
2- Çocuğa karşı şefkatli davranmalıdır! Büyük-küçük çocuklarımıza sevgi ve şefkat göstermek, sevip öpmek sünnettir. Peygamber efendimiz aleyhisselam, torununu öperken biri görüp, "Ya Resulallah, benim on çocuğum var, hiçbirini öpmem" dedi. Ona, (Merhamet etmeyen merhamete kavuşamaz) buyurdu. (Buhari)
Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Çocuk kokusu Cennet kokusudur.) [Taberani]
3- Çocuklara beddua etmemelidir. İbni Mübarek hazretleri, çocuğunu şikâyet edene, "Çocuğa beddua ettin mi?" dedi. O da, "evet" deyince, "Çocuğun ahlakını sen bozdun" buyurdu.
4- Çocuğu helal gıda ile beslemelidir! Helal süt emzirmelidir. Haram gıdanın etkisi çocuğun özüne işler, çocukta uygunsuz işlerin meydana gelmesine sebep olur. Hadis-i şerifte (Yiyip içtikleriniz helal, temiz olsun! Çocuklarınız, bunlardan hâsıl olur) buyuruldu. (R.Nasıhin)

5- Dili açılmaya başlayınca ilk sözü Allah olmalıdır. Yemek yerken, su içerken, yatarkan kalkarken, her işe başlarken çocuğu Besmele söylemeye alıştırmalıdır.

6- Çocukta ilk meydana gelen şey yeme arzusudur. O hâlde yemek yemenin edeplerini öğretmek lâzımdır. Meselâ sağ el ile yemeye alıştırmalı, Bismillah diyerek yemek yemeye, acele yememeye, çok yememeye, lokmayı iyice çiğnemeye, başkasının lokmasına bakmamaya, bir lokmayı yutmadan, diğerini eline almamaya, ara sıra yalnız ekmek verip, hep iyi yemeğe alıştırmamalı. Yine yemekten sonra Elhamdülillah demeye alıştırmalı.

7- Çocuk yedi yaşına gelince, namaz kılması emredilir. On yaşına gelince, kılmazsa üzerinde durup mutlaka kıldırmalıdır.

8- Büluğa erince, bu edeplerin inceliklerini ona söylemelidir. Meselâ yemekten maksat, kulun Rabbine ibadet etmesi için lâzım olan kuvvet ve gıdayı almaktır. Dünyadan maksat, âhiret için azık toplamaktır. Zira dünya kimseye kalmaz. Ne mutlu o kimseye ki, dünyada iken âhiret azığını elde eder. Cennete ve Allahü teâlânın rızasına kavuşur demelidir.

9- Vakti gelince, dindar ve ahlakı güzel bir Müslüman bulup, evladı bununla hemen evlendirmelidir.

Çocuk küçük yaşında böyle terbiye edilirse, mermer üzerindeki yazı gibi olur. Sonra yapılırsa duvardaki toprak ve sıva gibi dökülür...

.

Çocuklara önce ilim, edep ve güzel ahlak öğretmeli...

28 Ocak 2024 02:00 | Güncelleme :28 Ocak 2024 01:14

A -

A +

Anne baba, çocuklarına önce Kelime-i tevhidi, Kelime-i şehadeti, imanın ve İslam’ın şartlarını, Kur'ân-ı kerim okumasını öğretmelidir.

Çocuklarımızı güzel terbiye etmeliyiz -3-

Çocuğa okula başlamadan önce, din bilgilerini öğretmeli, sonra okula göndermeli, lise ve üniversite tahsili yaptırmalıdır. Dinini öğrenmeden mektebe gönderilirse, artık bunları öğrenecek vakit bulamaz. Din düşmanlarının tuzaklarına düşüp, onların yalanlarına aldanır. Dünya ve ahirette felaketlere sürüklenir. Millete zararlı olur. Kendine ve başkasına yapacağı kötülüklerin günahları, ana-babasına da yazılır.

Ahnef bin Kays hazretleri buyurdu ki:
(Çocuklar için zorluklara katlanmalı, onların ayakları altında yumuşak yer, başları üstünde gölge olmalıyız! Onlara sert davranmayalım ki bizden uzaklaşmasınlar. Bizden usanıp ölümümüzü beklemesinler. Uygun isteklerini yerine getirmeli, hiddetlenirlerse teskine çalışmalıyız!)
Fudayl bin Iyad hazretleri buyurdu ki:
(Ana-babasına iyilik eden, akrabasını ziyaret eden, din kardeşine ikramda bulunan, çoluğu çocuğu ve hizmetçisi ile iyi geçinen, dinini koruyan, malını iyi yerlerde harcayan, dilini tutan, gözünü haramlardan koruyan, lüzumsuz, boş işlerden uzak duran ve Rabbine ibadet eden, mürüvvet ehlidir, iyi bir kuldur, iyi bir insandır.)
Baba, yapmayacağını zannettiği emri çocuğuna söylememelidir. Söyleyip de onu itaatsizliğe sürüklememelidir. Salih zatın biri, oğlundan hiçbir şey istemezdi. Sebebi sorulunca, "Bir şey istediğim zaman, oğlumun bana karşı gelmesinden korkarım. Karşı gelince, Cehenneme girmeye müstahak, layık olur. Ben de oğlumun ateşte yanmasına razı olamam" buyurdu.
Bir adam, Hazret-i Ömer’e, oğlunu şikâyet eder. Hazret-i Ömer, bu kimsenin oğluna der ki:
“Ana babanın kalbini kırma. Onlar ne kadar kötü olsalar da, yine onların üzerimizdeki hakları büyüktür. Müslüman doğmamıza ve Müslüman yetişmemize sebep olan ana babamızın kalbini kırarsak Cennete nasıl gireriz? Onlar bize hakaret etse de, yalvararak gönüllerini almamız lazımdır.”

Çocuk Hazret-i Ömer’e der ki:
“Ya Emir-el-müminin, söylediklerini aynen kabul ediyorum. Fakat çocuğun ana babası üzerinde hiç mi hakkı yoktur?”
Hazret-i Ömer buyurur ki: “Evet çocuğun da hakkı vardır. Evlenirken çocuklarına anne olacak kızı veya kadını iyi aileden seçmesi, çocuğa güzel bir isim koyması ve dinini öğretmesi gerekir.”
Çocuk, Hazret-i Ömer’e şöyle cevap verir:
“Babam, bana terbiye nedir öğretmedi. Anam ise, İslam terbiyesi ile büyümemiş birisi idi. İsmimi 'Karaböcek' koymuş ve Allah’ın kitabından bana bir harf bile öğretmedi. Maalesef dinim hakkında hiçbir şey bilmiyorum.”
Hazret-i Ömer, çocuğun babasına der ki:
“Sen onun hakkını çiğnemiş ve o sana kötülük etmeden, sen ona kötülük etmişsin.”

.

Çocuklarımızı, dünya ve ahiret zararlarından korumalıyız...

4 Şubat 2024 02:00 | Güncelleme :4 Şubat 2024 01:36

A -

A +

Kur'ân-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: "Kendinizi, evlerinizde ve emirlerinizde olanları ateşten koruyunuz!"

Çocuk terbiyesinde bazı önemli hususlar -1-

Kur'ân-ı kerimde, kendimizi ve aile efradımızı, Cehennem ateşinden korumamız emredilmektedir. Elli-yüz senelik kısa bir hayat için evladımızı dünya felaketlerinden korumaya çalıştığımız gibi, ebedî felakete düşmemesi için ahiretini de korumamız lazımdır. Bir babanın, evladını Cehennem ateşinden koruması, dünya ateşinden korumasından daha mühimdir. Cehennem ateşinden korumak da, imanı, farzları, helali ve haramı öğretmekle ve ibadete alıştırmakla ve kötü arkadaşlardan korumakla olur.

Bütün fenalıkların başı, kötü arkadaştır. Kötü arkadaşları, çocuğun kötü olmasına, kötü kelimeler kullanmasına ve kötü davranışlar yapmasına sebep olur. Senelerce de bu kötü huylardan kurtulamaz. Kitap, gazete, dergi, radyo, TV, internet de, birer arkadaştır. Bunların da zararlı olanlarından çocuğu korumalıdır. Bunlar, çocuğun edep duygularını zedeler. Çeşitli kötülükleri cazip hâle getirir.

Çocuğu kendi hâline bırakmamalı, onu faydalı şeylerle meşgul etmelidir. Bunu nasıl yapacağımızı bilmiyorsak, bilenlere ve bu hususta muvaffak olanlara sormalıyız.

Ne zaman çocukta iyi bir hareket görülürse, onu takdir etmeli, mükafatlandırmalıdır. İnsanların yanında bazen onu övmelidir. Amcası, benim çocuğum böyle yaptı diyerek iyiye teşvik etmelidir. Bir kabahat işler veya kötü bir söz söylerse hemen azarlayıp kızmamalı, orada söylenmesi gereken bir şey ise incitmeden uygun bir şekilde söylemeli. Orası müsait değilse, yalnız iken sert ve kırıcı davranmadan, onu sevdiğimizi söyleyerek, tatlı bir şekilde, yaptığı o hareketin veya söylediği sözün uygun olmadığı, zararlı olduğu ve fenalığı anlatılarak, o kötü işi bir daha yapmasına mâni olmalıdır. Çocuğa hitap ederken güzel ve hoş kelimeleri seçmelidir. Kullanılan kelimelerin bile kalbe tesiri vardır. Güzel kelimeler kalbe ferahlık, kırıcı kelimeler acı verir.

Sık sık azarlanan çocuk, cesaretlenir, gizli yaptıklarını açıktan yapmaya başlar. Baba, baba olduğunu, büyük olduğunu hissettirmelidir! Anne de, yaptığı yanlış davranışından dolayı babasının üzüleceğini, babasını üzmemesi ve incitmemesi için çocuğu güzelce uyarmalıdır.

Her gün bir müddet oynamasına izin vermelidir ki, çocuk sıkılmasın. Sıkılmak ve üzülmekten kötü huy hasıl olur. Hiç kimseden para istemesine müsaade etmemeli, lüzumsuz fazla konuşmamasını, büyüklere saygıyı öğretmelidir. İyi insanların güzel hâllerini anlatıp, onlar gibi olmaya, kötü insanların kötülüklerini anlatıp, onlar gibi olmamaya dikkat etmesi öğretilmelidir.

Çocuğa her istediğini almak uygun değildir. Büyüyünce de her istediğini ele geçirmeye çalışır; bunda muvaffak olamayınca hayal kırıklığına uğrar, isyankâr olur.

.

Çocuklarımıza sahip çıkalım onlara kendimizi sevdirelim

11 Şubat 2024 02:00 | Güncelleme :11 Şubat 2024 00:57

A -

A +

Sözlerimizle, davranışlarımızla, çocuğumuza kendimizi sevdirmeliyiz. Çocuk, yanlış bir şey yaparsam babamı annemi ve hocamı üzerim diye korkmalı!

Çocuk terbiyesinde bazı önemli hususlar -2-

Sözlerimizle, davranışlarımızla, çocuğa kendimizi sevdirmeliyiz. Çocuk yanlış bir şey yaparsam babamı, annemi, hocamı ve büyüklerimi üzerim diye korkmalı…

Bir çocuk babasına, hocasını niçin sevdiğini anlatırken, “hocam bana kızmıyor sen kızıyorsun” der. Yine bir çocuğa hocanı niçin seviyorsun dediklerinde, “Çünkü o bana iyi davranıyor” diye cevap verir. Onun için çocuklara sevgi ile şefkatle ve onlara değer vererek yaklaşmalı. Çocuğa kızarak, tenkit ederek, asık çehreli, hep hata ve kusur arayarak yaklaşırsak kendimizden soğutur ve uzaklaştırırız. Bizi gördüğünde kaçar. Çocuğumuza vereceğimiz mühim bilgileri ve değerlerimizi veremeyiz. Bizi dinlemez. O zaman çocuğa karşı tavrımızı düzeltmeliyiz.

Güler yüzlü, tatlı dilli ve yumuşak olmak, sevgi, ilgi ve takdir etmek çocuk üzerinde müspet, olumlu tesir yapar. Çocuğa zaman ayırmalı. Anne baba ona sevdiklerini hissettirmeli. Sevgi ile kucaklayıp bağırlarına basmalı. Gerektiğinde arkadaş gibi olmalı. Ölçülü bir şekilde şakalaşmalı. Sert davranıldığı zaman çocuk hırçınlaşır. Aileye ve çevresine zarar vermeye meyleder.

Çocukların, sevdikleri kimselerin nasihatini dinlediklerine dair yaşanmış iki misal:

Bir genç çok kıymetli bir zatla bir yerde birlikte çalışır. Bu zat gayet nazik ve kibardı, hep efendim diye konuşurdu. Genç bu zatı çok sevmiş. Onun gibi evde ‘efendim’li konuşmaya ve ibadetlerini yapmaya başlamış. Bu durum babasının dikkatini çekmiş ve ondaki bu değişikliğin sebebini sormuş. Çocuk; “Çalıştığım yerde çok kibar bir zat var. O hep efendim diyerek konuşur, demiş. Efendimsiz konuşmaya alışırım da yanında öyle konuşurum diye korkuyorum” demiş…

Bir lise öğretmeni okula gitmek üzere taksiye biner. Ramazan ayı olduğu için söz oruçtan açılır. Şoför, “Efendim, ben ömrümde hiç oruç tutmamışım. Bizim hanım da tutmaz. Fakat bizim mektebe giden çocuk öyle değil. Liselerinde çok sevdiği bir hocaları varmış. Ramazan ayının ehemmiyetinden bahsetmiş. Bizim çocuk, bu hocasının ramazanla ilgili anlattıkları çok hoşuna gitmiş. ‘Ben de oruç tutacağım’ diye tutturdu. Biz ne dediysek sözümüzü geçiremedik. O şimdi oruç tutuyor” dedi.

Demek ki gençlere faydalı olmak için anne baba, hoca ve büyüklerin kendilerini sevdirmeleri lazımdır. Onları kendilerinden soğutacak, uzaklaştıracak söz ve tavırlardan sakınmaları gerekir. Yoksa dünyada ve ahirette mesul olurlar.

.

Anne baba, çocuğa iyi örnek olmalı...

18 Şubat 2024 02:00 | Güncelleme :18 Şubat 2024 01:33

A -

A +

Çocuklarımızın vatana millete hayırlı evlat olarak yetişmesini istiyorsak aile içi eğitime önem vermemiz gerekir.

Çocuk terbiyesinde bazı önemli hususlar -3-

Anne babalar, evlatlarından istediklerini, önce kendileri uygulamaları gerekir. Mesela namaz kılmalarını istiyorlarsa, çocuğun yanında namazlarını (şartlarına uygun) kılmaları gerekir. Çocuğun yalan söylememesini, verdiği sözde durmasını istiyorlarsa, çocuğun yanında böyle davranmaları gerekir. Çünkü çocuk beyni, çevresini tanıma döneminde iken, fotoğraf çeker gibi gördüklerini beynine kaydeder. Bu bilgiler, çocuğun gelecekteki davranışlarının şekillenmesini sağlar. Bu kısa dünya hayatında rahat yaşamak, çocuklarımızın vatana millete hayırlı evlat olarak yetişmesini istiyorsak aile içi eğitime önem vermemiz gerekir.

* Çocuğa nasihati mümkün ise uygulamalı yapmak çok uygun olur. Mesela yemekten önce ellerini yıka diye yüz defa söylemektense, birkaç defa, hadi ellerimizi yıkayalım diyerek birlikte yapmak daha etkili olur.

* Çocuğa verilen işi takip etmeli, yapıp yapmadığını kontrol etmeli ki, takip edildiğini bilmeli. Yalnız bu takip, yumuşak ve tatlı bir tarzda olmalı. Mesela; yapmadığı zaman kızarak bağırarak değil, yapmadığı zaman karşılaşacağı sıkıntı ve zararları anlatarak, yaptığı zaman da kavuşacağı faydaları söyleyerek, onu yapması gerektiğine ikna ederek olmalı. Bu, çocuk için de örnek bir davranış olur. Babam bana ne kadar güzel davranıyor diye.

* Çocuğun yapmayacağı bilinen şeyleri söylememeli. Yapacağı şeyleri de artık yapmaz!

* Evliya menkıbelerinin, çocuğun zekâsının gelişmesinde ve onlardan alacağı derste rolü büyüktür. Bunlar hassas şekilde seçilip anlatılmalı.

* Yerine getiremeyeceğimiz sözü vermemeliyiz. Bunlar söz verir yapmaz, dedirtmemeli.

*Hadis-i şerifte (Kişinin dini arkadaşının dini gibi olur) buyuruluyor. Onun için çocuğumuzun iyi arkadaş edinmesi sağlanmalı.

* (Çocuktan al haberi) sözünü unutmamalı, sırlarımızı çocuğa duyurmamalı.

* Çocuğa karşı ne kadar sabırlı ve anlayışlı olursak o kadar başarılı oluruz.

* Sözlerine önem verilmeyen veya sürekli tenkit edilen çocuk; suskun, içine kapanık, güvensiz, huysuz ve saldırgan olur.

* Onun yanında başkaları kötülenmemeli. Yanında gıybet dedikodu yapılmamalı.

* Hep şiddet kullanarak çocuğu yönlendirmeye çalışan ana baba; çocuğun korku içinde asabi ve saldırgan olmasına, kendi problemlerini şiddet yoluyla çözmeye çalışmasına sebep olur.

* Çocuğun yüzüne ve başına kesinlikle vurmamalı.

* Çocuğa söylenecek sözden çok, nasıl söylediğimiz önemlidir. Kızmadan, bağırmadan, vakarlı, olgun, onun iyiliğini istediğimizi hissettirecek şekilde konuşmalı.

* İyi iş ve davranışları mükafatlandırılmalı, kötülerinin ise zararı tatlı dille anlatılmalı.

* Tenkit gibi, aşırı takdir de uygun değildir. Aşırı sevgi ve takdir, çocuğu şımartabilir.

.

Çocuğu, güzel kelimeleri söylemeye alıştırmalı...

25 Şubat 2024 02:00 | Güncelleme :25 Şubat 2024 01:49

A -

A +

Çocuk edepli konuşmalı. Ona “Lütfen, teşekkür ederim, özür dilerim, peki efendim” gibi kelimeler kullanmasını öğretmeli.

Çocuk terbiyesinde bazı önemli hususlar -4-

* Çocuğu suçlamak, lakap takmak, alay etmek, tehdit etmek uygun değildir. “Git, gel” gibi emir yerine “gider misin, gelir misin” gibi ifadeler kullanmalı.

* Çocuk edepli konuşmalı. Ona “Lütfen, teşekkür ederim, özür dilerim, peki efendim” gibi kelimeler kullanmasını öğretmeli.

* Hatalı olunca hatamızı kabul edip özür dilememiz, onun da hatası olursa özür dilemeyi öğrenmesine yardımcı olur.

* Çocuğa dert ve sıkıntılar söylenmemeli, neşe ve sevincimizi anlatabiliriz.

* Çocuğu yaptığı bir hatasından dolayı aileden biri azarlarsa, diğeri ona arka çıkmamalı.

* Onun yanında hep güler yüzlü olmaya çalışmalı. Üzüntülü isek çocuk hemen etkilenir.

* Onu başkalarının yanında azarlamamalı.

* Kusurlarını kabul etmesi öğretilmeli. Kusurlarını bilip yapmamaya çalışması, hayatta başarılı olmasına sebep olur.

* Çocuğu yalancılıkla suçlamamalı.

* Kardeşler arasında ayırım yapmamalı.

* Kibrin kötülüğü anlatılıp kibirlenmesi önlenmeli.

* Çocuğun yanlışları olur. Hemen cezalandırmamalı. Yanlışı izah edilmeli, zararı anlatılmalı. Bu ikaz ve tembihimizi de onu sevdiğimiz için yaptığımızı anlatmalı. Çocuğun menfi (olumsuz) söz ve davranışlarına daima sevgi, şefkat ve merhametle karşılık vermeliyiz. Suçlayarak, hakaret ederek, kötü adlar takarak, “geri zekâlı, salak, manyak” gibi kaba, karşısındakinin kalbini yaralayan kelimeleri kullanmak son derece zararlıdır. Böyle kelimeler çocuğun hafızasında derin olumsuz izler bırakır.

* “Sen adam olmazsın!”, “Senden ne köy olur ne kasaba!” gibi suçlamalardan kaçmalı. Bunlar, çocuğun kendine güvenini azaltır, kişilik sahibi olmasını engeller.

* Çocuk, büyükleri taklit eder. Bunun için onlara iyi örnek olmalı.

* Çocuğun sevilmeye, sohbete, muhabbet etmeye ihtiyacı vardır. Çocuk kendisine soğuk, sert, kaba ve kırıcı davranan büyüklerinin kendisini sevmediğini zannedip bunalıma girer. Bu sebeple onlara şefkatli, güler yüzlü davranmalı.

* Çocuğa olgun davranmak, çocuğun da çevresine olgun davranmasına yardımcı olur. Çocuğa sert ve şiddetli davranmak, çocuğun da çevresine şiddetli ve sert davranmasına sebep olur.

* Küçük yaştaki çocuktan, olgun bir insandan beklenen davranışları beklememeli. Çocuk çocukluğunu yapacaktır. Yavaş yavaş terbiye etmeli. Bir meyve bile bir anda olgunlaşmıyor. Hatta bazen kendimizin bile gösteremediğimiz olgunluğu çocuktan bekler, çocuktan o olgunluğu göremediğimizde çocuğa kızarsak, onu azarlarsak yanlış yapmış oluruz...

.

Çocuklarınıza iyi bir isim, Müslüman ismi verin...

Her Müslüman, Ehl-i sünnet itikadını öğrenmelidir...

Ehl-i sünnet itikadında olmanın alametleri

Ehl-i sünnet itikadının önemi hakkında...

Resûlullah Efendimize uymak nasıl olur?..

"Beş şeyden önce beş şeyin kıymetini bil!.."

Allah'ın kullarına iyilik etmenin fazileti...

Sadaka kazaları ve belaları defeder...

Ömrü uzun, ameli güzel olmak büyük saadettir

Allahü teâlânın kullarının sıkıntısını gidermek...

Hem dua etmeli hem de dua almalıdır...

Abdestli olmanın önemi...

Cuma gününün önemi

Ramazan-ı şerîf ayını nasıl yaşamalıyız?

Bu ayda Kur’ân-ı kerîmi daha çok okumalıyız

İyilik eden de kendine eder, kötülük eden de...

Bir Müslümanın mutlaka uyması gereken on şey

Namaz, büyük emirdir!..

Peygamber efendimize tabi olmak...

En faziletli amel, vaktinin evvelinde kılınan namazdır”

Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz!

Gününü zayi eden ömrünü zayi eder!

Dört şey kalbi karartır

Vaktimizin ve ömrümüzün kıymetini bilmeliyiz...

Tövbeyi yarına bırakma!

Nimetlerin şükrünü yapmalıyız...

Zaman, affetmek ve acımak zamanıdır!..

Ömrümüzü gaflet ile geçirmemeliyiz...

Teknolojiyi kullanmalı fakat esiri olmamalı!

Dirilerden ölülere hediye!..

İnsanlarla alay etmek!..

Güldürmek için yalan söylemek!

İnsanlarla iyi geçinmek için…

Aile hayatımızın mutlu olması için

Akrabayı ve yakınlarımızı ziyaret etmenin önemi...

Az kârı reddeden çok kârdan mahrum kalır!

Yoktan var etmek Allahü tealaya mahsustur!

İlim ve fen, Allah'a inanmaya çağırır...

Ruhun gıdası dindir

Müslüman olmak nimeti...

Sırat köprüsünde yedi sual

Dört şey kalbi karartır!

İman, kelime-i tevhidin iki kısmına da inanmaktır

Fen bilgileri, İslamî ilimlerin bir koludur

Müslümanlar, ilimde, fende ve medeniyette rehber oldu

Gençlerimizi düşmanların tuzaklarından koruyalım!

Zalimin zulmü varsa, mazlumun Allah'ı var!

Sıkıntıda olanlara yardım ve dua etmek

Endülüs’teki vakıf eserleri nasıl yok edildi?

KURTUBA CAMİİ’NİN YAPILIŞI VE BİR HIRİSTİYAN…

İSPANYOLLARIN İLK İŞİ CAMİYE SALDIRMAK OLDU

KİLİSEYE ÇEVRİLEN KURTUBA CAMİİ

BENÎ AHMER DEVLETİ

Edebiyatta ve hayatta cimrilik hastalığı

CİMRİNİN MALINI DÜŞMANLARI YER

TUTUMLU İLE CİMRİ FARKI

CİMRİLİĞİN ÖLÇÜTÜNÜ ORTAM BELİRLER

İKİ DÜNYADA KÂR GETİREN İŞ

CİMRİ ABDULLAH CEVDET

İslam medeniyetinin yeniden canlanması için...

Beş büyük imtihan!..

Kişi, sevdiği ile beraberdir...

Çocuğu en mutlu eden ev

İyilerle beraber olmak...

Anne baba evladını iyi terbiye etmeli...

Evladın, ana baba üzerindeki hakları

Çocuklara önce ilim, edep ve güzel ahlak öğretmeli...

Çocuklarımızı, dünya ve ahiret zararlarından korumalıyız...

Çocuklarımıza sahip çıkalım onlara kendimizi sevdirelim

Anne baba, çocuğa iyi örnek olmalı...

Çocuğu, güzel kelimeleri söylemeye alıştırmalı...