 |
|
|
 |
|
| ABDULHAMİD HAN |
ABDÜLHAMİD HAN
Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı.
İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar:
Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi.
Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur.
Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur.
Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı.
Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız.
Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar.
Rabbim Başbakanımızı korusunu2026 |
|
|
|
|
 |
|
Sual: Hubb-i fillah buğd-i fillah ne demektir? CEVAP Sevdiklerini sırf Allah rızası için sevmek, düşmanlık ettiklerine de sırf Allah rızası için düşmanlık etmek ...
www.dinimizislam.com/detay.asp?Aid=3849
www.gonulsultanlari.com › 1001 Güzel Menkîbe › İbadetler çok kolaydır
İslam âlimlerinin en büyüklerinden Seyfeddin-i Faruki “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı tanıdıklar
|
.
|
Hubb-i fillah ve buğd-i fillah
|
Sual: Hubb-i fillah buğd-i fillah ne demektir?
CEVAP
Sevdiklerini sırf Allah rızası için sevmek, düşmanlık ettiklerine de sırf Allah rızası için düşmanlık etmek demektir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(İbadetlerin en kıymetlisi, Allah için sevmek ve Allah için düşmanlıktır.) [Ebu Davud]
(İnsan, dünyada kimi seviyorsa, ahirette onun yanında olacaktır.)[Buhari]
(Cebrail aleyhisselam gibi ibadet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiçbir ibadetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!) [Ey Oğul İlm.]
Allahü teâlâ, Hazret-i Musa’ya sordu:
- Ya Musa, benim için ne işledin?
- Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir. Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?
- Ya Rabbi, senin için ne yapmak gerekirdi?
- Sırf benim için dostlarımı sevip, düşmanlarıma düşmanlık ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâ için yapılması gereken en kıymetli amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-i fillah olduğunu anladı. (Mektubat-ı Masumiyye)
İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Muhammed aleyhisselama uymak için, Onu tam ve kusursuz sevmek lazımdır. Tam ve olgun sevginin alameti de, onun düşmanlarını düşman bilip sevmemektir. Sevgiye müdahene [gevşeklik] sığmaz. İki zıt şeyin sevgisi bir kalbde, bir arada yerleşemez. Cem-i zıddeyn muhaldir. Yani iki zıddan birini sevmek, diğerine düşmanlığı gerektirir.(1/165)
Doğru imanın alameti, kâfirleri düşman bilip, onlara mahsus olan ve kâfirlik alameti olan şeyleri yapmamaktır. Çünkü İslam ile küfür, birbirinin aksidir. Bunlardan birine kıymet vermek, diğerine hakaret ve kötülemek olur. Allahü teâlâ, habibi olan Muhammed aleyhisselama, İslam düşmanları ile savaşmayı ve onlara sertlik göstermeyi emrediyor. Allahü teâlâ, kâfirlerin, kendi düşmanı ve Peygamberinin düşmanı olduklarını bildiriyor. Allah’ın düşmanlarını sevmek ve onlarla kaynaşmak, insanı Allah’a düşman olmaya sürükler. Bir kimse, kendini Müslüman zanneder, Kelime-i tevhidi söyleyip, inanıyorum der. Namaz kılar ve ibadet yapar. Halbuki, bilmez ki, böyle, [Allah’ın dostlarını sevmemek veya Allah’ın düşmanlarını “şu iyilikleri de var” diye sevmek] gibi çirkin hareketleri, onun imanını temelinden götürür.(1/163)
Muhammed Masum hazretleri buyurdu ki:
Sevgi, sevgilinin dostlarını sevmeyi, düşmanlarına düşmanlık etmeyi gerektirir. Bu sevgi ve düşmanlık, âşıkların elinde ve iradesinde değildir. Seviyorum diyen bir kimse, sevgilisinin düşmanlarından uzaklaşmadıkça sözünün eri sayılmaz. Buna yalancı denir. Sevgi, sevgilinin her şeyini sevmeyi gerektirir. Büyükler, (Sevdiğin zatı inciten kimseye gücenmez isen, köpek senden daha iyidir) demişlerdir. Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek, insanı Allah’tan uzaklaştırır. Onun düşmanlarından uzaklaşmadıkça, sevgiliye dost olunmaz. Kâfirleri sevmemek, Kur’an-ı kerimde açıkça emredilmiştir. Kur’an-ı kerime uymamız farzdır. (1/29)
Kâfirleri sevmeyi haram eden âyet-i kerimelerden birkaçının meali şöyle:
(Ey iman edenler, Yahudileri de, Hristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, [İslam’a olan düşmanlıklarında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51]
(Ey iman edenler, benim ve sizin düşmanınız olanları dost edinmeyin, onları sevmeyin!) [Mümtehine 1]
Allahü teâlâ, Eshab-ı kiramı, (Kâfirlere gadab ederler, birbirlerine merhametlidirler) diye övmektedir. (Feth 29)
Halife Ömer’e, (Hire’li bir hristiyan var. Çok zeki, yazısı da çok güzel, bunu kendine kâtip yap) dediler. Kabul etmedi. Aşağıdaki âyet-i kerimeyi okuyup, (Mümin olmayan birini dost edinemem) dedi
Ebu Musel Eşari hazretleri anlatır: Halife Ömer’e dedim ki:
- Hristiyan katibim çok işe yarıyor.
- Niçin, bir Müslüman katip kullanmıyorsun? (Ey müminler! Yahudi ve hristiyanları sevmeyin) âyetini işitmedin mi?
- Dini onun, katipliği benim.
- Allahü teâlânın hakir ettiğine ikram etme! Onun zelil ettiğini aziz eyleme! Allah’ın uzaklaştırdığına yaklaşma!
- Basra’yı onunla idare edebiliyorum.
- Hristiyan ölürse ne yapacaksan, şimdi onu yap! Hemen onu değiştir!
Kâfirleri sevmemek gerekir ise de, dinimizin emri gereği, onlara eziyet etmek, kalblerini incitmek haramdır. Sevmemek ayrı, onları üzmek ayrı şeydir. Onlarla ticaret yapılır, aldatılmaz, kötülük yapılmaz. Herkese olduğu gibi onlara da iyi davranmak lazımdır. Hatta hidayete kavuşmaları, Müslüman olmaları için dua da edilir.
Dinimizde ırk üstünlüğü yoktur. Bir hadis-i şerifte, (İnsanlar [insan olarak] bir tarağın dişleri gibi eşittir) buyurulmuştur. (İbni Lâl)
Bunun için kâfir de olsa, bir kimseden kendini üstün görmek caiz değildir. Çünkü kâfir, Müslüman olup ebedi saadete kavuşabilir, Müslüman da, Allah korusun küfre düşüp Cehennemlik olabilir.
Kişi sevdiği ile beraber olur
Sual: Ahirette, kişi sevdikleri ile beraber olacağına göre, bir kimse, hem Cennete gidecek iyileri, hem de Cehenneme gidecek kötüleri severse, nereye gider?
CEVAP
İyi ile kötüyü sevmek, temiz ile pisliği karıştırmak demektir. Karışım pis olur. Bir kimse, hem Peygamber efendimizi, hem de Ebu Cehil'in itikadını sevse Cehenneme gider.
(Allah ve Resulünü seviyorum) diyen bir zata, Peygamber efendimiz buyurdu ki:
(Kıyamette sevdiklerinle beraber olursun.) [Müslim]
Âlimler, (Kişi sevdiği ile beraber olur) hadis-i şerifini şöyle açıklıyor:
Bir kimse, salih bir mümini sever, onun gibi itikada sahip olup, onun gibi amel işlemeye gayret eder, Allah dostlarını dost, Allah düşmanlarını da düşman bilirse, ahirette sevdiği kimse ile birlikte Cennette olur.
Bir kimse de hem Müslümanları, hem de gayrimüslimleri sever, gayrimüslimlerin itikadlarını beğenirse, gayrimüslimlerle birlikte Cehenneme gider. (Kişi sevdiği ile birlikte olur) demek, sevdiği kimsenin derecesine kavuşur demek değildir. Fakat iyileri sevdiği için, Cennette onlarla birlikte olur. Herkes imanının parlaklığına, kuvvetine göre farklı derecelerde bulunur. (Mektubat-ı Rabbani, Hadika)
Ahirette iyilerle beraber olabilmek için, dünyada da onlarla beraber olmak, onları sevmek, onların yolundan gitmek gerekir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Arşın etrafında nurdan kürsülerde, nur gibi parlayan zatlar bulunur. Peygamberler ve şehitler bunlara imrenir. Bunlar, Allah için birbirini seven, Allah için buluşan, Allah için birbirini ziyaret edenlerdir.) [Nesai]
(Allahü teâlâ buyurur ki: Benim için birbirini ziyaret eden sevgimi kazanır. Benim için birbirini seven sevgime mazhar olur. Benim için veren, sevgimi hak eder. Benim için birbirine yardım eden, muhabbetimi kazanır.) [Hakim]
(Birbirini Allah için seven iki kişinin Allah katında en kıymetlisi, arkadaşını daha çok sevendir.) [Hakim]
İsa aleyhisselam, (Allah düşmanlarına buğzederek, Allahü teâlânın sevgisini kazanın! Onlardan uzaklaşarak Allah’a yaklaşın! Onlara kızarak Allah’ın sevgisini arayın! Gördüğünüz zaman Allahü teâlâyı hatırlatan, sözü ile iyiliklerinizi artıran ve sizi iyiliğe teşvik edenlerle arkadaşlık ediniz!) buyurdu.
Allahü teâlâ Musa aleyhisselama: (Herhangi bir arkadaşın, seni benim sevgime teşvik etmezse, o senin düşmanındır) buyurdu.
(Allahü teâlâ, "Benim için birbirini seven, benim için toplanıp dağılan, benim için birbirini ziyaret eden, benim için birbirine yedirip içiren kimseleri severim" buyurdu.) [İ.Malik]
(Kıyamette Arşın gölgesinde bulunacak yedi sınıf kimseden biri de Allah için birbirini seven, Allah için toplanıp Allah için dağılan kimselerdir.) [Buhari]
Böyle Allah sevgisi olur mu?
Sual: Bazıları hem Allah’ı seviyoruz diyorlar, hem de Allah’a inanmayanlarla dostluk kurup, onlarla birlikte olmaktan rahatsız olmuyorlar. Böyle Allah sevgisi olur mu?
CEVAP
Kur'an-ı kerim ve hadis-i şerifler, Allahü teâlânın kâfirlere düşman olduğunu, açıkça bildiriyor. Onun düşmanlarını seven, Onu sevmiş olur mu? Kâfirler, Allahü teâlânın düşmanı olmasalardı, (Buğd-i fillah)vacip olmazdı. İnsanı Allahü teâlânın rızasına kavuşturacakların en üstünü olmaz ve imanın kemaline sebep olmazdı.
Sevenin, sevgilinin sevdiklerini sevmesi ve sevmediklerini sevmemesi gerekir. Bu sevgi ve düşmanlık, insanın elinde değildir. Sevginin icabıdır. Burada, diğer işlerde gereken iradeye ve kesbe ihtiyaç yoktur. Kendiliğinden hâsıl olur. Dostun dostları, insana sevimli görünür. Düşmanları, çok çirkin görünür. Bir kimse, birini seviyorum derse, onun düşmanlarından uzaklaşmadıkça, sözüne inanılmaz. Ona münafık denir. Şeyhül-islâm Abdullah-ı Ensari diyor ki: (Ben Ebul-Hasen Semunu sevmiyorum. Çünkü üstadım Hıdri’yi üzmüştü. Bir kimse, hocanı üzer, sen de ondan üzülmezsen, köpekten aşağı olursun.)
Allahü teâlâ, Mümtehine suresinin dördüncü âyetinde mealen,(İbrahim’in ve Onunla beraber olan müminlerin sözlerinden ibret alınız! Onlar, kâfirlere dediler ki, biz sizden ve putlarınızdan uzağız. Dininizi beğenmiyoruz. Allahü teâlâya inanıncaya kadar, aramızda düşmanlık vardır) buyurdu. Bundan sonraki âyet-i kerimede mealen, (Bu sözlerinde sizin için ve Allahü teâlânın rızasını ve ahiret gününün nimetlerini isteyenler için, ibret vardır)buyurdu.
Buradan anlaşılıyor ki, Allahü teâlânın rızasını kazanmak isteyenlere, bu teberri [uzaklaşmak] gerekir. Allahü teâlâ mealen buyuruyor ki,(Kâfirleri sevmek, Allahü teâlâyı sevmemektir. İki zıt şey, birlikte sevilemez.) Bir kimse, seviyorum dese, fakat Onun düşmanlarından teberri etmese, bu sözüne inanılmaz. Al-i İmran suresinin 28. âyetinde mealen, (Kâfirleri sevenleri, Allahü teâlâ, azabı ile korkutuyor)buyurdu. Bu büyük tehdit, çirkinliğin çok büyük olduğunu gösteriyor.(Mektubat-ı Masumiyye c.3, m.55)
Sevginin icabını yapsın!
Bir âlim, çarşıdan geçerken, çocuğun birinin bir ihtiyarın yüzüne tokat vurduğunu görür. Fakat ihtiyar, hiç ses çıkarmaz. Âlim, hayret edip sebebini sorar. İhtiyar der ki:
- Ben buna, hatta daha fazlasına layığım.
- Niçin?
- Çocuktan sor!
Âlim çocuğa sorar:
- Evladım ihtiyara niçin tokat attın!
- Amca bu ihtiyar, bizi sevdiğini söylüyor. Fakat iki gündür, bizi görmeye gelmedi. Ya seviyorum iddiasında bulunmasın! Yahut sevginin icabını yapsın!
Âlim, ağlayarak der ki:
(Bir mahlûku sevdiğini söyleyip de, sevgisinin gereğini yapmayan tokat yerse, ya Halıkı sevdiğini söyleyip sevginin hakkını vermeyenin hali nice olur? Elbette Rabbinden uzaklaşmak elemine maruz kalır.)
İmanın sahih ve muteber olması için gerekli şartlardan bazıları:
1- Havf ve reca arasında olmak: Yani Allah’ın azabından korkup, rahmetinden ümit kesmemek.
2- Can boğaza gelmeden ve güneş batıdan doğmadan önce iman etmek.
3- Küfür alameti kullanmamak ve küfrü gerektiren söz söylememek.
4- Sevgi ve buğzu yalnız Allah için olmak. Kâfirleri dost edinmek küfürdür.
5- Ehl-i sünnet vel cemaate uygun itikad etmek. (R. Nasıhin)
|
Niyet altın gibidir
|
* İhlas, ben Rabbimden isterim, ben Rabbime güvenirim, herşeyi Rabbim için yaparım demektir.
* Dünyada iki gram altın için iki ton toprak elenir. Ahirette de böyledir. Niyet altın gibidir. Çok amel değil, ihlaslı amel lazımdır. O kadar amelde hep niyet aranır, niyete bakılır, Allah için olanlar seçilir diğerleri atılır.
* Sakın sakın ben hakkımı ahirette senden alırım demeyin. Dünyada iken tatlılıkla helalleşmeye çalışın. Nice alacaklı orada borçlu çıkacaktır.
* Huzur, parayla malla mülkle olmaz, kesinlikle olmaz. Ölümle ahiretle olur, daha doğrusu Allah demekle olur.
* Mıknatıs içinde cevher olanı çeker. Ehl-i sünnet âlimlerinin kitapları mıknatıs gibidir. Kalbinde cevher olanları kendisine çeker.
* İman nimetinin elde kalmasının en önemli şartı, hubbu fillah buğdu fillahtır.
* İmanın kıymetini bilin. Allahü teâlânın vaadi vardır, Nimetlerin kıymetini bilmezseniz alırım buyuruyor. Bu vaadi ilahidir. Alırım şiddetli azap ederim buyuruyor. Bu da vaadi ilahidir. Allahü teâlâ vaadinden dönmez, vaad ettiğini elbette yapar, çok korkmak lazım.
* Öfke nefsani, gayret rahmanidir, çok çok iyidir. Gayret, bir müslümanın zararını önlemek için ona kızmaktır.
* Aldanan kârdadır, aldatan düşünsün.
* İbadetlerin en kıymetlisi namazdır. Çünkü her gün Allahü teâlâyı hatırlatıyor. Allahü teâlâyı hatırlamak zikretmektir. 5 vakit namaz, 5 defa hatırlatmıyor ki. Ne kadar var namaza, bir saat var, yarım saat var, 10 dakika var, hep bunları böyle hatırladıkça, Allahü teâlâ günde 5 defa, fakat herbirinde kaç defa hatırlanıyor. Ha abdest alacağım, ha kılacağım, vakit geliyor, vakit geçiyor derken, hep Allahü teâlâ hatırlanıyor. Allahü teâlâyı zikretmeye sebep oluyor namaz.
Kalblerin ilacı zikirdir. Allah sevgisi, Allah’ın zikri olan kalblerde bulunur. Allah’ı zikreden kalblere yerleşir Allah sevgisi. Buna da sebep namaz. Allah’ı zikreden kalblerden dünya muhabbeti çıkar. Dünya muhabbeti kalbden çıkınca, Allah muhabbeti kendiliğinden gelir. Nasıl bir şişenin içinden su çıkınca boş kalmaz hava dolarsa, yani hava kendi gelirse, dünya muhabbeti de kalbden çıktı mı, Allah muhabbeti kendi gelir.
* Nefs Allah’ın düşmanıdır. Herkesin en büyük düşmanı nefsdir. Nefs-i emmare. Bu nefs-i emmare ölmez. Hiç kimsenin nefsi yok olmaz. Niçin? Çünkü o nefs işe yarıyor. Ölür mü? Onunla cihad yapınca insanlar, meleklerden daha yüksek oluyor. Melekten daha yüksek olmak nefs sayesinde olur. Nefsle cihad sayesinde. Onun için nefs ölmez. Ama nefs zayıflar, kuvveti kalmaz. İnsanı aldatamaz zayıflayınca. Nefsi zayıflatmak ibadet etmek ile olur. Evet, nefsin en büyük düşmanı ibadet. Allahü teâlâ müslümanları çok sevdiği için namaz kılmayı emretti. Namaz kılmak öyle bir lutf-ü ilâhidir ki, her namazda nefs kahrolur, insanın kalbini aldatamaz olur. Nefsin şerrinden kurtulur insan.
* İbadetler şartlarına uygun yapılırsa sahih olur, Allah rızası için yapılırsa makbul olur. Makbul olması için sahih olması yani şartlarına uygun olması lazımdır. Niyet bozuksa, sahih olabilir ama makbul olmaz.
* Önce Allahü teâlânın sevdiklerini öğrenmek lazım. Onlar, farzlar, vacipler, sünnetlerdir, bunları öğrenip yapmak lazım. Sonra Allahü teâlânın sevmediklerini öğrenip yapmamak lazımdır. Onlar da haramlar ve mekruhlardır. Müslüman her şeyden önce Rabbinin sevdiklerine sevmediklerine dikkat etmeli.
* Bir mümin Kâbe’yi ilk gördüğü anda ettiği dua kabul olur. Mümin de bir mümini görünce ettiği dua kabul olur. Yani selamlaşınca; selam verene ve aleyküm selam ve rahmetullahi ve berekatühü demek lazımdır. Aynı dua sana da olsun demektir.
* Rızk çalışmakla artmaz. Çalışmakla mal çoğalabilir. Herkes rızkını yiyip bitirmeden ölmez.
.
| Hubbu fillah nedir? |
|
İslam âlimlerinin en büyüklerinden Seyfeddin-i Faruki “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı tanıdıkları;
- Hubbu fillah ve buğdu fillah nedir efendim? diye sordular.
Cevabında;
- Allahü teâlâ, Kur’an-ı kerimde sevgili Peygamberine, kâfirleri ve münafıkları sevmemeyi, çalışıp, onlardan üstün olmayı emrediyor, buyurdu.
Ve izah etti:
- Çünkü Allahü teâlânın ve Peygamberinin düşmanlarından kalbin uzak olmadıkça O ve Resulü sevilmiş olmaz ve seviyorum demek doğru olmaz.
Ve daha açıkladı:
- Bir kimse, imanım var dese, fakat söylediğimiz gibi küfürden uzak durmasa, yani hiç olmazsa kalbinden soğukluk duymasa, hem Müslümanlığa, hem de dinsizliğe inanmış, iki dinli olmuş olur ki, bunlara (Mürted) denir.
Ve sordu onlara:
- İbrahim aleyhisselamın, bütün insanlar arasında, ikinciliği kazanması ve Peygamberler babası olmakla şereflenmesinin sebebi neydi, biliyor musunuz?
Merak ettiler:
- Neydi efendim?
- Allahü teâlânın düşmanlarından uzaklaşması idi.
Nitekim kâfirlere; (Bizden sevgi beklemeyiniz! Çünkü siz, Allahü teâlâdan başkalarına tapıyorsunuz. O taptıklarınızı da sevmiyoruz. Sizin uydurma dininize inanmıyoruz. Bu ayrılık, aramızda düşmanlığa sebep oldu. Siz, Allahü teâlânın, bir olduğuna inanmadıkca ve emirlerini kabul etmedikce bu ayrılık, kalbimizden silinmeyecek, her şekilde kendini gösterecektir) demişti.
Feyze kavuşmak için
Bir gün de;
- Büyüklerin feyzine kavuşmak neye bağlıdır efendim? diye sordular.
Cevabında;
- Mütevazı olmaya bağlıdır, buyurdu. Kim toprak gibi mütevazı olursa, her nimete kavuşur. Biraz büyüklenirse, her nimetten mahrum kalır.
Sordular:
- Hikmeti nedir efendim?
- Çünkü gül, yükseklerde değil, alçak ovalarda yetişir, buyurdu. Hayat kaynağı olan su da, yüksek dağlardan aşağıya doğru akar. Büyüklerin feyz ve bereketine kavuşmak da, toprak gibi mütevazı olmaya bağlıdır işte.
www.kalfat.com › kalfat.com › Islam › İslâmî Konu ve Yazılar
5 Oca 2010 - 1 gönderi - 1 yazar
Peygambere “sallallah
.Peygambere “sallallahü aleyhi ve sellem” tâbi’ olan, insanları da’vet etmekde ve emr-i ma’rûf, nehy-i münker etmekde de tâbi’ olur. Bunları yapmayan, Ona tâbi’ olmuş değildir. Azgın kâfirler, Allahü teâlânın düşmanı olmasaydı, (Buğd-ı fillâh) farz olmazdı. İnsanı Allahü teâlâya yaklaşdıran şeylerin birincisi olmazdı. Îmânın temâmlayıcısı olmazdı. Vilâyetin ele geçmesine ve Allahü teâlânın rızâsının ve hubbunun husûlüne sebeb olmazdı. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” (İbâdetlerin efdali, müslimânları müslimân oldukları için sevmek, kâfirleri, kâfir oldukları için, sevmemekdir) buyurdu. Allahü teâlâ, Mûsâ aleyhisselâma, (Benim için ne işledin) diye sordukda, (Yâ Rabbî! Senin için nemâz kıldım, oruc tutdum, zekât verdim, ismini çok zikr etdim) deyince, (Yâ Mûsâ, nemâzların sana burhândır. Orucların Cehennemden siperdir. Zekât kıyâmet gününün sıcaklığından koruyan gölgedir. İsmimi söylemen de, kabr ve kıyâmet karanlığında seni aydınlatan nûrdur. Ya’nî bunların fâideleri hep sanadır. Benim için ne yapdın?) buyurdukda, Mûsâ “aleyhisselâm”, (Yâ Rabbî! Senin için olan ameli bana bildir!) diye yalvardı. Cenâb-ı Hak: (Yâ Mûsâ! Dostlarımı benim için sevdin mi ve düşmanlarıma benim için düşmanlık etdin mi?) meâlindeki âyet-i kerîme ile cevâb verdi. Mûsâ “aleyhisselâm” da, Allah için amelin, (Hubb-i fillâh) ve (Buğd-ı fillâh) olduğunu anladı.
.xxx
.
|
|
|
|
19 — (Kimyâ-i se’âdet) kitâbı, beşinci aslında diyor ki: Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Îmânın temeli ve en kuvvetli alâmeti, müslimânları sevmek ve müslimânlara düşmanlık edenleri sevmemekdir). Cenâb-ı Hakkın Îsâ aleyhisselâma emr-i ilâhîsinin meâl-i şerîfi, (Eğer yerlerde ve göklerde bulunan bütün mahlûkların ibâdetlerini yapsan, dostlarımı sevmedikce ve düşmanlarıma düşmanlık etmedikce, hiç fâidesi olmaz)dır. Her mü’min, Allahü teâlâya düşman olanları sevmemeli, islâmiyyete yapışanları sevmelidir. Bunu sözlerinde ve mümkin ise, hareketlerinde belli etmelidir. Âsî ve fâsıklarla arkadaşlık etmemeli, fıskı çok olanlardan, çok kaçınmalıdır. Zâlimlerden, müslimânlara eziyyet edenlerden dahâ ziyâde kaçınmalıdır. Fekat, yalnız kendisine zulm edenleri afv ve zulmlerine sabr etmek lâzımdır ve çok iyidir.
Büyüklerimizden ba’zıları, fâsıklara ve zâlimlere çok sert davranırdı. Ba’zıları da, hepsine şefkat ve merhamet gösterip, nasîhat ederdi. Ya’nî her şeyin kazâ ve kader ile olduğunu düşünerek, fâsıklara ve zâlimlere acırlardı. Bu hâl, büyük ve kıymetli ise de, câhiller, ahmaklar, burada aldanır. Îmânları za’îf ve islâmiyyete uymakda gevşek olanlar, kendilerini Allahü teâlânın kazâ ve kaderine râzı sanır. Hâlbuki, bu rızâ ve bağlılığın alâmeti vardır: Bir kimseyi döverler, malını alırlar, hakâret ederler de, hiç kızmaz, bunları afv eder, acırsa, kazâya rızâsı olduğu anlaşılır.
Fekat, kendine yapılanlara kızıp da, Allahü teâlâya karşı gelenlere acıyarak, kaderleri böyle imiş derse, dinde gevşeklik, münâfıklık ve ahmaklık etmiş olur. İşte, kazâ ve kaderi bilmiyenlerin, fâsıklara ve kâfirlere acımaları ve bunlara muhabbet etmeleri, îmânlarının sağlam olmadığına alâmetdir. İslâmiyyete karşı duranları ve müslimânlara düşman olanları sevmemek, bunları düşman bilmek farzdır. Cizye vermeği kabûl edenleri de, sevmemek farzdır. Mücâdele sûresinin son âyetinde meâlen, (Allahü teâlâya ve kıyâmet gününe îmân edenler, Allahü teâlânın ve resûlünün düşmanlarını sevmezler. O kâfirler ve münâfıklar, mü’minlerin anaları, babaları, oğulları, kardeşleri ve başka yakınları olsa da, bunları sevmezler. Böyle olan mü’minleri Cennete koyacağım) buyuruldu.
Kâfirlere i’timâd ederek, bunları müslimânların başına ta’yîn etmek, müslimânlığı aşağılamak olup büyük günâhdır.
Bid’at sâhiblerini, ya’nî müslimân görünüp, müslimânların îmânlarını bozmak istiyenleri sevmemek, selâmlarını bile almamak, bunların zararlarını müslimânlara duyurmak lâzımdır. Îmânı olup ve ibâdet edip ve günâhlardan kaçıp da, yalancı şâhidlik, haksız hâkimlik, yalan, dedikodu, iftirâ, alay gibi hareket ve söz ve yazıları ile müslimânları incitenlerle konuşmamak, sevişmemek lâzımdır.
Îmânı olup da ibâdet etmiyenlere, fâiz almak ve vermek, alkollü içkileri içmek, kumar oynamak gibi harâm işliyen, fekat müslimânları incitmiyen fâsıklara karşı yumuşak davranıp, nasîhat etmeli, yola gelmezlerse, selâm vermemeli, görüşmemeli, fekat hasta olunca ziyâret etmeli ve selâmına cevâb vermelidir. [Söz ile, yazı ile ve kaba kuvvet ile müslimânlara saldırmayan kâfirlere tatlı söz, güler yüz göstermeli, kimseye kötülük yapmamalıdır.]
Hubb-i fillah ve buğd-i fillah
Sual: Hubb-i fillah buğd-i fillah ne demektir?
Sevdiklerini sırf Allah rızası için sevmek, düşmanlık ettiklerine de sırf Allah rızası için düşmanlık etmek demektir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(İbadetlerin en kıymetlisi, Allah için sevmek ve Allah için düşmanlıktır.) [Ebu Davud]
(İnsan, dünyada kimi seviyorsa, ahirette onun yanında olacaktır.) [Buhari]
(Cebrail aleyhisselam gibi ibadet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiçbir ibadetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!) [Ey Oğul İlm.]
Allahü teâlâ, Hazret-i Musa’ya sordu:
- Ya Musa, benim için ne işledin?
- Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir. Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?
- Ya Rabbi, senin için ne yapmak gerekirdi?
- Sırf benim için dostlarımı sevip, düşmanlarıma düşmanlık ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâyı sevmenin, Onun için olan en kıymetli amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-i fillah olduğunu anladı.(Mektubat-ı Masumiyye)
İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Muhammed aleyhisselama uymak için, Onu tam ve kusursuz sevmek lazımdır. Tam ve olgun sevginin alameti de, onun düşmanlarını düşman bilip sevmemektir. Sevgiye müdahene [gevşeklik] sığmaz. İki zıt şeyin sevgisi bir kalbde, bir arada yerleşemez. Cem-i zıddeyn muhaldir. Yani iki zıddan birini sevmek, diğerine düşmanlığı gerektirir.(1/165)
Doğru imanın alameti, kâfirleri düşman bilip, onlara mahsus olan ve kâfirlik alameti olan şeyleri yapmamaktır. Çünkü İslam ile küfür, birbirinin aksidir. Bunlardan birisine kıymet vermek, diğerine hakaret ve kötülemek olur. Allahü teâlâ, habibi olan Muhammed aleyhisselama, İslam düşmanları ile savaşmayı ve onlara sertlik göstermeyi emrediyor. Allahü teâlâ, kâfirlerin, kendi düşmanı ve Peygamberinin düşmanı olduklarını bildiriyor. Allah’ın düşmanlarını sevmek ve onlarla kaynaşmak, insanı Allah’a düşman olmaya sürükler. Bir kimse, kendini Müslüman zanneder, Kelime-i tevhidi söyleyip, inanıyorum der. Namaz kılar ve ibadet yapar. Halbuki, bilmez ki, böyle, [Allah’ın dostlarını sevmemek veya Allah’ın düşmanlarını “şu iyilikleri de var” diye sevmek] gibi çirkin hareketleri, onun imanını temelinden götürür. (1/163)
Muhammed Masum hazretleri buyurdu ki:
Sevgi, sevgilinin dostlarını sevmeyi, düşmanlarına düşmanlık etmeyi gerektirir. Bu sevgi ve düşmanlık, âşıkların elinde ve iradesinde değildir. Seviyorum diyen bir kimse, sevgilisinin düşmanlarından uzaklaşmadıkça sözünün eri sayılmaz. Buna yalancı denir. Sevgi, sevgilinin her şeyini sevmeyi gerektirir. Büyükler, (Sevdiğin zatı inciten kimseye gücenmez isen, köpek senden daha iyidir) demişlerdir. Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek, insanı Allah’tan uzaklaştırır. Onun düşmanlarından uzaklaşmadıkça, sevgiliye dost olunmaz. Kâfirleri sevmemek, Kur’an-ı kerimde açıkça emredilmiştir. Kur’an-ı kerime uymamız farzdır. (1/29)
Kâfirleri sevmeyi haram eden âyet-i kerimelerden birkaçının meali şöyle:
Kâfirleri dost edinen, Allah’ın dostluğunu bırakmış olur.) [Âl-i İmran 28]
(Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, [İslam’a olan düşmanlıklarında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.)[Maide 51]
(Ey iman edenler, benim ve sizin düşmanınız olanları dost edinmeyin, onları sevmeyin!) [Mümtehine 1]
Allahü teâlâ, Eshab-ı kiramı, (Kâfirlere gadab ederler, birbirlerine merhametlidirler) diye övmektedir. (Feth 29)
Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki:
(Allahü teâlâyı sevmeyen ve Onun düşmanlarını düşman bilmeyen, hakiki iman etmiş olmaz. Müminleri Allah için seven ve kâfirleri düşman bilen, Allah’ın sevgisine kavuşur.) [İ.Ahmed]
(İsyan edenlere düşmanlık ederek, Allahü teâlâya yaklaşın!)[Deylemi]
(Bir kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur.) [Taberani]
Halife Ömer’e, (Hire’li bir hıristiyan var. Çok zeki, yazısı da çok güzel, bunu kendine kâtip yap) dediler. Kabul etmedi. Aşağıdaki âyet-i kerimeyi okuyup, (Mümin olmayan birini dost edinemem) dedi
Ebu Musel Eşari hazretleri anlatır: Halife Ömer’e dedim ki:
- Hıristiyan katibim çok işe yarıyor.
- Niçin, bir Müslüman katip kullanmıyorsun? (Ey müminler! Yahudi ve hıristiyanları sevmeyin) âyetini işitmedin mi?
- Dini onun, katipliği benim.
- Allahü teâlânın hakir ettiğine ikram etme! Onun zelil ettiğini aziz eyleme! Allah’ın uzaklaştırdığına yaklaşma!
- Basra’yı onunla idare edebiliyorum.
- Hıristiyan ölürse ne yapacaksan, şimdi onu yap! Hemen onu değiştir!
Kâfirleri sevmemek gerekir ise de, dinimizin emri gereği, onlara eziyet etmek, kalblerini incitmek haramdır. Sevmemek ayrı, onları üzmek ayrı şeydir. Onlarla ticaret yapılır, aldatılmaz, kötülük yapılmaz. Herkese olduğu gibi onlara da iyi davranmak lazımdır. Hatta hidayete kavuşmaları, Müslüman olmaları için dua da edilir.
Dinimizde ırk üstünlüğü yoktur. Bir hadis-i şerifte, (İnsanlar [insan olarak] bir tarağın dişleri gibi eşittir) buyurulmuştur. (İbni Lâl)
Bunun için kâfir de olsa, bir kimseden kendini üstün görmek caiz değildir. Çünkü kâfir, Müslüman olup ebedi saadete kavuşabilir, Müslüman da, Allah korusun küfre düşüp Cehennemlik olabilir.
Kişi sevdiği ile beraber olur
Sual: Ahirette, kişi sevdikleri ile beraber olacağına göre, bir kimse, hem Cennete gidecek iyileri, hem de Cehenneme gidecek kötüleri severse, nereye gider?
İyi ile kötüyü sevmek, temiz ile pisliği karıştırmak demektir. Karışım pis olur. Bir kimse, hem Peygamber efendimizi, hem de Ebu Cehil'in itikadını sevse Cehenneme gider.
(Allah ve Resulünü seviyorum) diyen bir zata, Peygamber efendimiz buyurdu ki:
(Kıyamette sevdiklerinle beraber olursun.) [Müslim]
Âlimler, (Kişi sevdiği ile beraber olur) hadis-i şerifini şöyle açıklıyor:
Bir kimse, salih bir mümini sever, onun gibi itikada sahip olup, onun gibi amel işlemeye gayret eder, Allah dostlarını dost, Allah düşmanlarını da düşman bilirse, ahirette sevdiği kimse ile birlikte Cennette olur.
Bir kimse de hem Müslümanları, hem de gayrimüslimleri sever, gayrimüslimlerin itikadlarını beğenirse, gayrimüslimlerle birlikte Cehenneme gider. (Kişi sevdiği ile birlikte olur) demek, sevdiği kimsenin derecesine kavuşur demek değildir. Fakat iyileri sevdiği için, Cennette onlarla birlikte olur. Herkes imanının parlaklığına, kuvvetine göre farklı derecelerde bulunur. (Mektubat-ı Rabbani, Hadika)
Ahirette iyilerle beraber olabilmek için, dünyada da onlarla beraber olmak, onları sevmek, onların yolundan gitmek gerekir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Arşın etrafında nurdan kürsülerde, nur gibi parlayan zatlar bulunur. Peygamberler ve şehidler bunlara imrenir. Bunlar, Allah için birbirini seven, Allah için buluşan, Allah için birbirini ziyaret edenlerdir.) [Nesai]
(Allahü teâlâ buyurur ki: Benim için birbirini ziyaret eden sevgimi kazanır. Benim için birbirini seven sevgime mazhar olur. Benim için veren, sevgimi hak eder. Benim için birbirine yardım eden, muhabbetimi kazanır.) [Hakim]
(Birbirini Allah için seven iki kişinin Allah katında en kıymetlisi, arkadaşını daha çok sevendir.) [Hakim]
İsa aleyhisselam, (Allah düşmanlarına buğzederek, Allahü teâlânın sevgisini kazanın! Onlardan uzaklaşarak Allah’a yaklaşın! Onlara kızarak Allah’ın sevgisini arayın! Gördüğünüz zaman Allahü teâlâyı hatırlatan, sözü ile iyiliklerinizi artıran ve sizi iyiliğe teşvik edenlerle arkadaşlık ediniz!) buyurdu.
Allahü teâlâ Musa aleyhisselama: (Herhangi bir arkadaşın, seni benim sevgime teşvik etmezse, o senin düşmanındır) buyurdu.
(Allahü teâlâ, "Benim için birbirini seven, benim için toplanıp dağılan, benim için birbirini ziyaret eden, benim için birbirine yedirip içiren kimseleri severim" buyurdu.) [İ.Malik]
(Kıyamette Arşın gölgesinde bulunacak yedi sınıf kimseden birisi de Allah için birbirini seven, Allah için toplanıp Allah için dağılan kimselerdir.) [Buhari]
Böyle Allah sevgisi olur mu?
Sual: Bazıları hem Allah’ı seviyoruz diyorlar, hem de Allah’a inanmayanlarla dostluk kurup, onlarla birlikte olmaktan rahatsız olmuyorlar. Böyle Allah sevgisi olur mu?
Kur'an-ı kerim ve hadis-i şerifler, Allahü teâlânın kâfirlere düşman olduğunu, açıkça bildiriyor. Onun düşmanlarını seven, Onu sevmiş olur mu? Kâfirler, Allahü teâlânın düşmanı olmasalardı, (Buğd-i fillah)vacip olmazdı. İnsanı Allahü teâlânın rızasına kavuşturacakların en üstünü olmaz ve imanın kemaline sebep olmazdı.
Sevenin, sevgilinin sevdiklerini sevmesi ve sevmediklerini sevmemesi gerekir. Bu sevgi ve düşmanlık, insanın elinde değildir. Sevginin icabıdır. Burada, diğer işlerde gereken iradeye ve kesbe ihtiyaç yoktur. Kendiliğinden hâsıl olur. Dostun dostları, insana sevimli görünür. Düşmanları, çok çirkin görünür. Bir kimse, birisini seviyorum derse, onun düşmanlarından uzaklaşmadıkça, sözüne inanılmaz. Ona münafık denir. Şeyhül-islâm Abdullah-ı Ensari diyor ki: (Ben Ebul-Hasen Semunu sevmiyorum. Çünkü üstadım Hıdri’yi üzmüştü. Bir kimse, hocanı üzer, sen de ondan üzülmezsen, köpekten aşağı olursun.)
Allahü teâlâ, Mümtehine suresinin dördüncü âyetinde mealen,(İbrahim’in ve Onunla beraber olan müminlerin sözlerinden ibret alınız! Onlar, kâfirlere dediler ki, biz sizden ve putlarınızdan uzağız. Dininizi beğenmiyoruz. Allahü teâlâya inanıncaya kadar, aramızda düşmanlık vardır) buyurdu. Bundan sonraki âyet-i kerimede mealen, (Bu sözlerinde sizin için ve Allahü teâlânın rızasını ve ahiret gününün nimetlerini isteyenler için, ibret vardır) buyurdu.
Buradan anlaşılıyor ki, Allahü teâlânın rızasını kazanmak isteyenlere, bu teberri [uzaklaşmak] gerekir. Allahü teâlâ mealen buyuruyor ki,(Kâfirleri sevmek, Allahü teâlâyı sevmemektir. İki zıt şey, birlikte sevilemez.) Bir kimse, seviyorum dese, fakat Onun düşmanlarından teberri etmese, bu sözüne inanılmaz. Al-i İmran suresinin 28. âyetinde mealen, (Kâfirleri sevenleri, Allahü teâlâ, azabı ile korkutuyor) buyurdu. Bu büyük tehdit, çirkinliğin çok büyük olduğunu gösteriyor. (Mektubat-ı Masumiyye c.3, m.55)
İmanın sahih ve muteber olması için gerekli şartlardan bazıları:
1- Havf ve reca arasında olmak: Yani Allah’ın azabından korkup, rahmetinden ümit kesmemek.
2- Can boğaza gelmeden ve güneş batıdan doğmadan önce iman etmek.
3- Küfür alameti kullanmamak ve küfrü gerektiren söz söylememek.
4- Sevgi ve buğzu yalnız Allah için olmak. Kâfirleri dost edinmek küfürdür.
5- Ehl-i sünnet vel cemaate uygun itikad etmek. (R. Nasıhin)
Sual: Bir kimse, Amentü’de bildirilen imanın altı şartına inandığı halde, Allah dostlarını sevmese, Allah düşmanlarına muhabbet beslese, kâfir mi olur?
Amentü’ye inanmanın geçerli olması için, çok önemli iki şart vardır:
1- Hubb-i fillah ve buğd-i fillah:
Hubb, sevmektir, dostluktur. Hubb-i fillah, sevdiğini Allah için sevmek, Allah için dost olmaktır. Buğd, sevmemektir, düşmanlıktır. Buğd-i fillah, sevmediklerini Allah için sevmemek, Allah için düşmanlık etmektir. Bu konudaki birkaç hadis-i şerif meali:
(Allah’ın düşmanlarını düşman bilmeyen, hakiki iman etmiş olmaz. Müminleri Allah için seven ve kâfirleri düşman bilen, Allah’ın sevgisine kavuşur.) [İ. Ahmed]
(Din, Allah için sevmek ve Allah için buğz etmektir.) [Ebu Nuaym, Hâkim]
(İmanın esası, en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-i fillah, yani Allah için sevgi, Allah için buğzdur.) [Ebu Davud, İ. Ahmed, Taberani]
Eshab-ı kiram, hubb-i fillah, buğd-i fillah üzere idi. İki âyet-i kerime meali:
(Allah’ın Resulüyle birlikte bulunanların [Eshab-ı kiramın] hepsi, kâfirlere karşı çetin, fakat birbirlerine karşı merhametli, yumuşaktır.) [Feth 29]
(Allah onları [Eshab-ı kiramı ve diğer salihleri] sever, onlar da Allah’ı severler; müminlere karşı yumuşak, kâfirlere karşı onurlu ve şiddetlidir; Allah yolunda savaşırlar, hiç kimsenin kınamasından korkmazlar. Bu, Allah’ın bir lütfudur, onu dilediğine verir.) [Maide 54]
İmanda esas olan, gayba inanmaktır. Gayba iman, Resulullah’ın, Peygamber olarak bildirdiği İslam dinini, akla, tecrübeye ve felsefeye uygun olup olmadığına bakmadan tasdik etmek yani kabul edip, beğenerek inanmaktır. Üç âyet-i kerime meali:
(O müttekiler ki, gayba [Resulümün bildirdiklerine, görmeden]inanırlar, namaz kılarlar ve kendilerine verdiğimiz mallardan[zekât ve her türlü hayır hasenat için] harcarlar.) [Bekara 3]
(Allah’ın dinine ve Resullerine gayba inanıp yardım edenleri belirlemek için...) [Hadid 25]
(Sen ancak görmeden Rablerinden korkanları ve namaz kılanları uyarırsın.) [Fatır 18]
Bir hadis-i şerif meali de şöyle:
(Allahü teâlâ, hayır murat ettiği kulunun kalb gözünü açar, kul da gayba inanır.) [Deylemi]
Doğru yolda olmanın şartları
Sual: Çeşitli cemaatler, birbirlerinden farklı şeyler söylüyorlar, birinin helal dediğine diğeri haram diyor, birinin sünnet dediğine diğeri bid'at diyor. Hangi cemaat daha uygundur?
Hadis-i şeriflerde, Ehl-i sünnet vel cemaat itikadında olmak ve salihleri sevip onlarla beraber olmaya çalışmak, onlardan ayrılmamak emrediliyor. Doğru yolda olmanın şartları vardır. Bunların bazılarını maddeler halinde bildirelim:
1- Tek hak din İslamiyet’tir.
Bir âyet-i kerime meali şöyledir:
(Allah indinde hak din ancak İslam’dır.) [Al-i İmran 19]
Bir hadis-i şerif meali de şöyledir:
(Cennete sadece Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim]
2- Hubb-i fillah ve buğd-i fillah üzere olmalı.
(İnsan, dünyada kimi seviyorsa, ahirette onun yanında olacaktır.) [Buhari]
(İmanın temeli, Allah için sevmek ve Allah için buğzetmektir.)[Ebu Davud]
(Cebrail aleyhisselam gibi ibadet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiçbir ibadetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!) [Ey Oğul İlm.]
3- Ehl-i sünnet vel cemaate uygun itikad etmeli.
(Ümmetim 73 fırkaya ayrılır. Bunlardan 72’si Cehenneme gider, yalnız bir fırka kurtulur. Bu fırka, benim ve Eshabımın gittiği yolda gidenlerdir.) [Tirmizi, İbni Mace]
İmam-ı Rabbani hazretleri de buyuruyor ki:
(İtikad edilecek [inanılacak] şeylerde, bir sarsıntı olursa, kıyamette Cehennemden hiç kurtulmak olmaz. İtikad doğru olup da amelde [ibadetleri yapmakta, haramlardan kaçmakta] gevşeklik olursa, tevbeyle ve belki tevbesiz de affedilebilir. Cehenneme girse de, sonunda yine kurtulur. İşin aslı, temeli itikadı düzeltmektir.) [1/193]
4- Sünnetlere uyup, bid’atlerden uzak durmalı:
Yine İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Bazıları, yapacakları değişikliklerle, dini düzelteceklerini, olgunlaştıracaklarını zannediyorlar. Ortaya bid’atler çıkarıyorlar. Bid’atlerin zulmetleri ile sünnetin nurunu örtmeye çalışıyorlar. Bunlar, dinin noksanlıklarını tamamladıklarını iddia ediyorlar. Bilmiyorlar ki, din noksan değildir. Bir âyet-i kerime meali:
(Bugün sizin için dininizi ikmâl eyledim, üzerinize olan nimetimi tamamladım, size din olarak İslamiyet’i vermekle razı oldum.)[Maide 3]
Dini noksan sanıp, tamamlamaya çalışmak, bu âyete inanmamak olur. (1/260)
5- Dört hak mezhepten birisinde bulunmalı.
Ahmed Tahtavi hazretleri buyuruyor ki:
Bugün her müslümanın dört mezhepten birinde bulunması şarttır. Dört mezhepten birinde bulunmayan Ehl-i sünnetten ayrılır. (Dürr-ü Muhtar haşiyesi)
Muhammed Hadimi hazretleri buyurdu ki:
Edille-i şeriyyenin dört olması, müctehidler içindir. Mukallidler, yani dört mezhepten birinde olanlar için delil, senet, bulunduğu mezhebin hükmüdür. (Berika)
6- Dinde nakli esas almalı.
İslam âlimleri buyuruyor ki:
Fıkıh kitaplarına uymayan bilgiler yanlıştır. Bunlara bağlanmak caiz değildir. İslam bilgilerini öğrenmeden, bilmeden, âyet-i kerime veya hadis-i şerif okuyup da, bunlara kendi kafasına, kendi görüşüne göre mana verenlere İslam âlimi denmez. Ne kadar yaldızlı, parlak söyleseler ve yazsalar da, hiç kıymeti yoktur. Ehl-i sünnet âlimlerinin anladıklarına ve bunların yazdığı fıkıh kitaplarına uymayan sözleri ve yazıları Allahü teâlâ beğenmez. İlham ve şahsi görüş, kesinlikle delil olmaz. Dinde nakil esastır. Hazret-i Ali buyuruyor ki:
(Din, akıl ve görüş ile olsaydı, mestin üstünü değil, altını meshederdim.) [Ebu Davud]
Netice: Şahıslar, kitaplar, cemaatler, gruplar için, bizim iyi veya kötü dememiz ölçü olmaz. Yani biz iyi deyince iyi olmazlar, biz kötü deyince de kötü olmazlar. Şahıs ismi, kitap ismi, grup ismi önemli değil. Binlerce âlim ve kitap var. Elimizde ölçü olursa rahat ederiz, kendimiz anlarız. Ölçüyü İmam-ı Rabbani hazretleri veriyor:
(Bir hükmün doğru veya yanlış olduğu Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiklerine uygun olup olmamakla anlaşılır. Çünkü Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiklerine uymayan her mana kıymetsizdir, yanlıştır. Çünkü her sapık, Kur'an ve sünnete uyduğunu sanır, sapıklığının doğru olduğunu iddia eder. Yarım aklı, kısa görüşüyle, bu kaynaklardan yanlış manalar çıkarır. Doğru yoldan kayar, felakete gider. Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri manalar doğrudur, bunlara uymayan yanlıştır.) [1/ 286]
Demek ki doğru olmanın ölçüsü, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarına uymasıdır.
Yine Ehl-i sünnet âlimleri buyuruyor ki:
Allahü teâlâ, İslamiyet’i doğru olarak öğrenmek isteyene, bunu nasip edeceğine söz verdi. Allah sözünden dönmez. Bunun için, (Ya Rabbi, sana inanıyorum, seni ve Peygamberlerini seviyorum. İslam bilgilerini doğru olarak öğrenmek istiyorum. Bunu bana nasip et ve beni, yanlış yollara gitmekten koru) diye dua etmeli, istihare yapmalı! Cenab-ı Hak ona doğru yolu gösterir.
Allahü teâlânın sözüne güvenmeli, Ona sığınmalıdır. Kuran-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Allah asla verdiği sözden dönmez.) [Zümer 20]
Şu anda çeşitli gruplardaki insanların da, böyle dua etmekten çekinmemeleri gerekir. Hâşâ Allahü teâlâ yanlış bir iş yapmaz. Belki yanlış yolda olabilirim diye düşünerek, (Yâ Rabbi kimler doğru yolda ise, senin rızan kimlerleyse, bana onları sevmeyi, onlarla beraber olmayı nasip eyle) diye dua etmelidir. Eğer doğru yolda ise, duanın bir zararı olmaz. Yanlış yolda ise doğruya kavuşmuş, kurtulmuş olur. Böyle dua etmekten çekinmemelidir.
Sual: Bir arkadaş, (Ben de Ehl-i sünnet kitaplarını okuyorum, sen yanlış anlıyorsun) diyerek birkaç konuda farklı şeyler söyledi. Hangimizin doğru anladığını nasıl tespit ederiz?
Okuduğu kitabı doğru anlamak önemlidir. Allahü teâlâ, dinini doğru olarak öğrenmek isteyene, bunu nasip edeceğine söz verdi. Allah sözünden dönmez. Herkes, (Ya Rabbi! Dinimi doğru olarak öğrenmek istiyorum. Razı olduğun, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okuyup, doğru olarak anlamayı nasip eyle!) diye ihlâsla dua etmeli, Allahü teâlânın sözüne güvenmelidir. Cenab-ı Hak ona muhakkak doğru yolu gösterir. Bir âyet-i kerime meali şöyledir:
(Doğru yolu arayanları, saadete ulaştıran yollara kavuştururuz.)[Ankebut 69]
Sual: Dini bilgiler öğrenmek için, herkes farklı kişilere soruyor. Yahut rastgele kitaplardan bilgi alıyorlar. Öğrendikleri yer yanlış bilgi veriyorsa, öğrenenler de sorumlu olur mu? Suç, cevap verenin veya kitabın olmaz mı?
Suç, cevap verenin veya kitabın olsa da, yanlış bilgi öğrenen sorumluluktan kurtulamaz. Bir de, ihtiyata riayet etmek gerekir. Bir iş için, nakli esas alan kitabın biri haram, öteki de helal diyorsa, haram olduğunda şüphe olur, o işi yapmamak gerekir. Doğru kitaptan öğrenilirse, böyle bir şeye lüzum kalmaz. Nakli esas alsa da, yetkili, icazetli âlimlerin yazmadığı kitaplara itibar edilmez. Doğru yolu, doğru kitabı bulmak için de, dua etmek gerekir. Allahü teâlâ, dinini doğru olarak öğrenmek isteyene, bunu nasip edeceğine söz verdi. Allah sözünden dönmez. Cenab-ı Hak böyle samimiyetle yalvarana muhakkak doğru yolu gösterir. Doğru yoldayım diye inat ederek dua etmeyen de, elbette yaptıklarından sorumlu olur.
Doğru yolu bulmak için dua
Sual: Doğru yolu bulmak için dua edilirse, doğru yol hangisiyse, Allah’ın ona göstereceği bildiriliyor. Benim gibi doğru yolu bulmuş bir kimsenin dua etmesi, şüphe etmeye sebep olmaz mı? Hiçbir gruba bağlı olmayan bir kimsenin, dua etmesi elbette lazım; ama bir gruba dâhil olmuş kimsenin öyle dua etmesi caiz olur mu?
O dua herkes içindir. Zaten kimse, benim yolum, benim grubum yanlış demez. Yanlış olduğunu bile bile kim o yolda gider ki? Hıristiyan da, Yahudi de, Mecusi de, her türlü bid’at ehli de, doğru yoldayız diyor. Aklını beğenmeyen olmadığı gibi, yolunu da, inancını beğenmeyen de olmaz. Beğenmese orada işi ne? Bir ayet-i kerime meali:
(İnsanlar, dinde çeşitli gruplara bölündüler. Her grup, kendi yolunu doğru sanıp sevinir.) [Müminun 53]
(Ümmetim 73 fırkaya ayrılır, 72’si Cehenneme gider, yalnız bir fırkası kurtulur. Bu fırka, benim ve Eshabımın yolunda gidenlerdir.) [Tirmizi]
Bu ümmet, çeşitli fırkalara ayrılıyor ve hepsi ben doğruyum diye seviniyor. Bunu, Allah ve Resulü bildiriyor. Dua etmemek, Allah ve Resulüne karşı gelmek olur. Her grup, ben böyle dua edersem, içinde bulunduğum gruptan şüphelenmiş olurum diye dua etmezse, dua edecek kimse kalmaz; çünkü herkes kendinin doğru grupta olduğunu sanıyor. 73 tane doğru olmaz. Peygamber efendimiz, kendi dininden, kendi yolundan şüphe mi ediyordu da, aşağıdaki şekilde dualar etmiştir:
(Allahım, kabir azabından Sana sığınırım.) [Müslim]
(Allah’ım, Cehennem azabından sana sığınırım.) [Buhari]
(Allahım, kötü huylardan, kötü arzulardan sana sığınırım.) [Ebu Davud]
(Allahım, bizi âhiret azabından muhafaza eyle.) [Müslim]
(Allahım, kalb katılığından, gafletten, inkârcılıktan, günahkârlıktan, hakka ters düşmekten, riyadan Sana sığınırım.)[Hâkim]
(Allahım, Senden dinde sebatı, doğru yolda kararlılığı istiyorum.)[Nesai, Tirmizi]
(Allahım, günahlarımı temizle.) [Buhari, Müslim]
(Zulmetmekten ve zulme uğramaktan Sana sığınırım.) [Nesai]
(Ya Rabbi şekten, şerikten, nifaktan ve kütü ahlâktan sana sığınırım.) [Bezzar]
(Allahım, kalbimi riyadan, amelimi gösterişten, dilimi yalandan, gözümü hıyanetten temizle.) [Hatib]
(Allah’ım doğru yoldan sapmaktan veya başkalarını saptırmaktan, haktan kaymaktan ve kaydırmaktan, hakka tecavüz etmekten sana sığınırım.) [Taberani]
İmam-ı Rabbani hazretlerinin, 272. mektubunda bildirdiği dua şöyledir:
(Allahümme erinelhakka hakkan verzuknâ ittibâ’ahü ve erinel bâtıla bâtılan verzuknâ ictinâbehü bi-hurmeti Seyyidil-beşer. Aleyhi ve alâ âlihi ve eshâbihi minessalevâti efdalühâ ve minetteslîmâti ekmelühâ.) Yani, (Ya Rabbi! Doğruyu bize doğru olarak göster ve ona uymayı bize nasip et ve yanlış, bozuk olan şeylerin yanlış olduklarını bize göster ve onlardan sakınmamızı nasip et! İnsanların en üstünü hürmetine bu duamızı kabul buyur!)
Hazret-i Ebu Bekir’in de böyle dua ettiği İhya’da yazılıdır. Bi-hürmeti’den önceki kısmın hadis-i şerif olduğu da bildirilmiştir. Yani Peygamber efendimiz de, aynı duayı yapmış, (Hakkı hak, batılı batıl olarak göster) diye duada bulunmuştur. Allahü teâlâ, İslamiyet’i doğru olarak öğrenmek isteyene, bunu nasip edeceğine söz verdi. Bir âyet-i kerime meali:
(Doğru yolu arayanları, saadete ulaştıran yollara kavuştururuz.)[Ankebut 69]
Allahü teâlânın sözüne güvenmeli, Ona sığınmalıdır. Şu anda çeşitli gruplardaki insanların da, böyle dua etmekten çekinmemeleri gerekir. Hâşâ, Allahü teâlâ yanlış bir iş yapmaz. (Yâ Rabbi, hakkı hak olarak göster, batılı batıl olarak göster ve onlardan sakınmamızı nasip eyle. Hangi grup doğru yoldaysa, senin rızan kimlerle ise, bana onları sevmeyi, dünyada ve ahirette onlarla beraber olmayı nasip eyle) diye dua etmelidir. Eğer doğru yoldaysa, nur üstüne nur olur. Yanlış yoldaysa, ihlâsla yaptığı dua sebebiyle, yanlış yoldan kurtulmuş ve doğruya kavuşmuş olur.
Sual: Hakla bâtılı ayırmak zor mudur?
Hakkı bâtıldan ayırmak en zor iştir, çünkü bugün hak gizlenmiş, bâtıl ise hak şekline bürünmüş, hak gibi görünüyor. İmam-ı Rabbani hazretleri, (Peri yanaklarını saklamış, şeytan naz ediyor. Şaşırdım kaldım, hayretten aklım gidiyor) buyuruyor. Melek yani hak, gizlenmiş, görünmüyor. Şeytan peri ve melek şekline girmiş, herkese nurlu, güzel görünüyor, her tarafta cilve yapıyor, süslü püslü dolaşıyor, kendini gösteriyor. İnsan nasıl şaşırmasın ki?
Onun için Peygamber efendimiz, hakkı bâtıldan ayırmak için nasıl dua edileceğini, ümmetine öğretmek için, şu duayı okurdu:
(Allahümme erinel hakka hakkan ve erinel bâtıla bâtılan.)
Mânâsı: Allah’ım, bana hakkı hak olarak, bâtılı da, bâtıl olarak tanıt! İkisini birbirine karıştırmayayım.
O halde yapılacak iş, binlerce sapık kitaplar arasından, İmam-ı Rabbanî gibi Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okuyup hakkı bulmaktır. Peygamber efendimizin bildirdiği şu duayı da her zaman okumalıyız:
(Allahümme, yâ mukallibel kulûb, sebbit kalbî, alâ dînik.)
Mânâsı: Allah’ım, kalbleri iyiden kötüye, kötüden iyiye çeviren, ancak Sensin. Kalbimi, dininde sabit kıl, dininden döndürme, beni Müslümanlıktan ayırma!
Edirne evliyâsından “Ömer Baba”ya, bir gün sordular: - İbadetlerin en kıymetlisi nedir?
- Hubb-i fillah ve buğd-i fillah’tır, buyurdu.
- Bu, ne mânâya geliyor? dediler.
- Yâni Allah için sevmek ve Allah için sevmemektir.
Hak teâlâ, Mûsâ aleyhisselâma;
- Benim için ne amel ettin? diye sordu.
- Yâ Rabbî! Senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, ismini çok zikrettim, diye arzetti.
- Yâ Mûsâ! Namazların sana burhândır. Oruçların Cehennemden siperdir. Zekât, kıyâmet gününün sıcaklığından koruyan gölgedir. İsmimi söylemen de, kabir ve kıyâmet karanlığında seni aydınlatan nûrdur, buyurdu.
- Yâni bunların faydaları hep sanadır. Benim için ne yaptın?
- Yâ Rabbî! Senin için olan ameli bana bildir! diye yalvardı.
- Yâ Mûsâ! Dostlarımı benim için sevdin mi? Ve düşmanlarıma benim için düşmanlık ettin mi? buyurdu.
Mûsâ aleyhisselâm, Allah için amelin, “Hubb-i fillâh” ve “Buğd-i fillâh” olduğunu anladı.
- Kardeşlerim, duâ ederken, Peygamberleri ve Allah dostlarını vesîle ederek isteyin, buyurdu.
- Yâni o büyüklerin isimlerini söyleyerek, “Onların hürmetine...” diye duâ edin.
- Böyle duâ edersek, kabul olur mu?
- Kabul olma ihtimali yüksektir.
- Çünkü Allahü teâlâ onları çok sever. Onların hatırı için istenileni verir. Ayrıca mucize ve kerâmet, ölümle bitmez.
- Evet. Hatta evliyâlar, diri iken, kılıfındaki kılıç gibidirler.
- Ölünce, kılıfından çıkan kılıç gibi olurlar ki, tasarrufları daha kuvvetli olur hâliyle.
Kabr-i şerîfi İstanbul-Eyüp’te bulunan Sertarikzâde Mehmet Emîn Efendi, bir sohbetinde;
- Allahü teâlâ, sevgili Peygamberini, insanların en güzeli, en iyisi ve en sevimlisi olarak yarattı, buyurdu. Her iyiliği, her güzelliği ve her üstünlüğü Onda toplamıştır.
- Eshâb-ı kirâmın hepsi Ona âşık olup, kalbleri Onun sevgisiyle yanıyordu. Onun ay yüzünü görmek, nûr saçan cemâlini seyretmek, onlar için lezzetlerin en tatlısıydı.
- Onun sevgisi uğruna canlarını, mallarını fedâ ettiler. Onu, canlarından ve mallarından daha çok sevdiler. Onu çok sevdikleri için, birbirlerini de çok sevdiler. Amaa...
- Onun üstünlüğünü anlayamayıp, Onu sevmek saadetine kavuşamayanları sevmediler. Çünkü iyiliklerin başı, dostları sevmek ve düşmanları sevmemektir.
- Yâni bu, hubb-i fillah ve buğd-i fillah mıdır efendim?
- Evet. Allahı seviyorum diyenlerin, Eshâb-ı kirâm gibi olmaları lâzımdır. Seven kimse, sevdiğinin sevdiklerini sever, düşmanlarına düşman olur. Bu sevgi ve düşmanlık, bu kimsenin elinde değildir. Kendiliğinden hâsıl olur.
- Bunun içindir ki; (Bir kimseye deli denilmedikçe, îmanı tam olmaz!) buyuruldu. Kendisinde bu delilik bulunmayanlara çok yazık. Zira bunlar, sevmekten mahrumdurlar.
- Kardeşlerim, bu dünyâda İslâmiyete uymak, aynen kıyamet günü “Sırat köprüsü”nden geçmeye benzer, buyurdu.
- Yâni İslâmiyete uymakta sıkı ve titiz davranıp kılı kırk yaranlara, Sırat köprüsü o nisbette geniş ve rahat olacaktır.
- Aksine İslâma uymakta gevşek, rahat ve geniş davrananlar içinse, Sırat köprüsü o nisbette ince, dar ve sıkıntılı olacaktır.
Diyalog ve Hubbu fillâh - Buğdu fillâh
Vatikan’ın en çok korktuğu, Hıristiyanlaştırmada en büyük engel gördüğü, İslamiyetin, “hubbu fillah-buğdu fillah” emridir. Yani, Allah dostlarını Allah için sevmek, Allahın düşmanlarını, (dinimize göre, Müslüman olmayan herkes Allah düşmanıdır) Yahudileri, Hıristiyanları sevmemektir. Hubbu fillah, buğdu fillâh, imanın esasıdır. İmanın altı şartının geçerli olup olmaması bu esasa bağlıdır.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“İmanın en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-ı fillahtır.” (Ebu Davüd)
“İmanın temeli Mümini sevmek ve kâfiri sevmemektir.” (İmamı Ahmed)
“İmanın efdali Allah için sevgi, Allah için buğzdur.” (Taberânî)
Yine Resulullah buyurdu ki:
“Cebrail aleyhisselam gibi ibâdet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiç bir ibâdetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!”
Allahü teâlâ, Hazret-i Musa’ya sordu:
- Ya Musa, benim için ne işledin?
- Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir. Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?
- Ya Rabbi, senin için olan ameli bana bildir.
- Dostlarımı benim için sevdin mi, düşmanlarıma benim için düşmanlık ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâ’yı sevmenin onun için olan en kıymetli amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-ı fillah olduğunu anladı.(İmam-ı Gazali)
Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki:
“Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, (İslâma olan düşmanlıklarında) birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan olur. Allahü teâlâ, (kâfirleri dost edinip, kendine) zulmedenlere hidayet etmez.” (Maide 51)
“Müminler, müminleri bırakıp da, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah’ın dostluğunu bırakmış olurlar.” (Ali İmran 28)
“Allah’a ve ahiret gününe iman edenler, babaları veya oğulları veya kardeşleri ya da akrabaları olsa bile Allah'a ve Resûlüne düşman olanları sevmezler.” (Mücadele-22)
Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: “Bir kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur” (Taberânî)
Vatikan, bu inanç yıkılmadıkça, Müslümanların Hıristiyan olmayacağını bildiği için, “Diyalog” vasıtasıyla bu inancı yıkmak istiyor.
Dinlerarası Diyalog ve Dinde Reform Mehmet Oruç
. şartı altıdır, bunlar inanılacak şeylerdir, imanın esas şartı hubbu fillah
İman nimetinin şükrünü ifa etmek içün, hubb-u fillah ile şerefleneceğiz. … Ehlisünnet yolunda olanları, Allah’ın dinine hizmet edenleri sevmek hubbu fillahtır. Kafirleri, Allah-ü tealanın düşmanlarını, 72 fırkada olanları sevmemek buğdu fillahdır.
ilimbahcesi.com›nasihatler/dostlarindan_…
HÜSEYN BİN SAİD(rahmetullahi aleyh) hazretleri
Cahillik cehenneme götürür.
Kıyamet günü hesap evvela imandan, sonra namazdandır.
Allah-ü tealanın dostları, Allah-ü tealanın yaptığı her şeyden zevk alırlar, sıkıntı, elem ve dertlerden nefs zevk almadığı için, daha çok hoşlanırlar.
İman nimetinin şükrünü ifa etmek içün, hubb-u fillah ile şerefleneceğiz. Birbirimizin kalbini kırmaktan titreyeceğiz. Zaten mü’minin kalbini kırmak haramdır.
Allahın dinini, Allahın kullarına öğretmeğe giderken basılan yere, melekler kanatlarını serer. (Hadis-i şerif)
En çok dikkat edeceğimiz şey, birbirimizin kusurlarını afv edeceğiz, sabredeceğiz. Sabredenin gideceği yer cennetdir.
Namazını kılan, teseddür eden hanım, cennet nimetidir.
Fasıklar dedi kodu yaparlar, salihler dua ederler.
Cenab-ı Hak hakimdir, her yaptığında hikmet vardır.
Seadete kavuşan insan kızmaz, sevinir.
Mü’minin alameti güler yüzdür. Münafığın alameti çatık kaşlı olmaktır. Allah-ü teala ihsan ettiği nimeti göstermemizi sever. Mücahit olmak nimetini nasıl göstereceğiz; güler yüzümüzle, tatlı dilimizle, merhametimizle, şefkatimizle.
Şükür demek; bir nimet ne için verilmişse onun için kullanmaktır. Göz nimetinin şükrünü yapmak için, Allah-ü tealanın bak dediği yere bakılır, bakma dediği yere bakılmaz.
İmanın şartı altıdır, bunlar inanılacak şeylerdir, imanın esas şartı hubbu fillah buğdu fillahdır.
Dünyada kim, kimi severse ahiretde onun yanında haşr olur.
Ehlisünnet yolunda olanları, Allah’ın dinine hizmet edenleri sevmek hubbu fillahtır. Kafirleri, Allah-ü tealanın düşmanlarını, 72 fırkada olanları sevmemek buğdu fillahdır. Bu, sevmek ve sevmemektir. Dövüşmek ve münakaşa etmek değildir. Hem dostla, hem düşmanla, münakaşa dahi etmeyeceğiz.
En büyük günah kalp kırmaktır. Kafirin dahi kalbini kırmayacağız.
Bir yerin şerefi içindekilerden belli olur. Kafirlerin bulunduğu yer mübarek olamaz. Mücahidlerin olduğu yer mübarekdir.
Ne mutlu Allah’ın dinini yayanlara. Kitap ile ilm ile yaymanın sevabı, dövüşerek şehit olanın sevabından daha çoktur.
Allah-ü teâlâ dünyada müslümanlarada, kafirlere de rızık veriyor, rahatlık, huzur veriyor. Kafirle müslümanı dünyada ayırd etmiyor. Müslümanlar Allah-ü teâlânın dostudur. Kafirler düşmanıdır. Dünyada dostla düşman ayrılığı yok fakat ahiret öyle değil. Ahirette dostla düşman ayrılacak. Müslümanlara nimetler var, kafirlere azâp var.
Evliyâlarda Allahü tealânın sıfatlarıyla sıfatlanmışlardır. Onlarda dünyada dostla düşmanı ayırmazlar. Dostlara yaptıkları iyi muameleyi düşmanlarada yaparlar. Düşmanlar, dostlarla karışıp evliyanın huzuruna gelirler, evliya onlara hiç düşman muamelesi yapmaz, dostlarına olduğu gibi, onlarada ikram ederler, tatlı konuşurlar. Onlarda derki, bu adam benim düşman olduğumun farkında değil, bana dost muamelesi yapıyor dermiş. Evliyanın dostla düşmanı ayırmaması, nîmet vermek bakımındandır. Yoksa düşmanlarla sohbet etmezler, onlara gitmezler, dükkanlarından alış veriş etmezler. Fekat, dostlara giderler, hastasını ziyaret ederler, cenazesine giderler, düşmanlarınkine gitmezler, ziyafetlerine gitmezler, ama bir bahane uydururlar. Düşmanlara mümkün olduğu kadar gitmeyeceğiz. Ancak bir müslimanın hakkını kurtarmak için gidilir.
Müslümanların, Allah adamlarının yüzüne bakmak ibadettir, sevaptır.
Bir kimse zerre kadar bir şey yapsa, mutlaka karşılığına kavuşur.
Bütün kemâlât ve faziletler büyüklerin sohbetindedir. Onların sohbeti ele geçtimi herşey ele geçmiş demektir.
Kul hakkı, İslam Ahlâkının temelidir. Bir dirhem kul hakkı bulunanın, haccı (haccı mebrur olsada) kabûl olmaz.
Bir müslümana hizmet etmek çok kiymetlidir.
--------------------------------------
Hubb-i fillah Buğd-i fillah
Sevdiklerini sırf Allah rızası için sevmek, düşmanlık ettiklerine de sırf Allah rızası için düşmanlık etmeye Hubb-i fillah Buğd-i fillah denir.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(İbadetlerin en kıymetlisi, Allah için sevmek ve Allah için düşmanlıktır.) [Ebu Davud]
(İnsan, dünyada kimi seviyorsa, ahirette onun yanında olacaktır.) [Buhari]
(Cebrail aleyhisselam gibi ibadet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiçbir ibadetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!) [Ey Oğul İlm.]
Allahü teâlâ, Hazret-i Musa’ya sordu:
- Ya Musa, benim için ne işledin?
- Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir. Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?
- Ya Rabbi, senin için ne yapmak gerekirdi?
- Sırf benim için dostlarımı sevip, düşmanlarıma düşmanlık ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâyı sevmenin, Onun için olan en kıymetli amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-i fillah olduğunu anladı. (Mektubat-ı Masumiyye)
İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Muhammed aleyhisselama uymak için, Onu tam ve kusursuz sevmek lazımdır. Tam ve olgun sevginin alameti de, onun düşmanlarını düşman bilip sevmemektir. Sevgiye müdahene [gevşeklik] sığmaz. İki zıt şeyin sevgisi bir kalbde, bir arada yerleşemez. Cem-i zıddeyn muhaldir. Yani iki zıddan birini sevmek, diğerine düşmanlığı gerektirir. (1/165)
Doğru imanın alameti, kâfirleri düşman bilip, onlara mahsus olan ve kâfirlik alameti olan şeyleri yapmamaktır. Çünkü İslam ile küfür, birbirinin aksidir. Bunlardan birisine kıymet vermek, diğerine hakaret ve kötülemek olur. Allahü teâlâ, habibi olan Muhammed aleyhisselama, İslam düşmanları ile savaşmayı ve onlara sertlik göstermeyi emrediyor. Allahü teâlâ, kâfirlerin, kendi düşmanı ve Peygamberinin düşmanı olduklarını bildiriyor. Allah’ın düşmanlarını sevmek ve onlarla kaynaşmak, insanı Allah’a düşman olmaya sürükler. Bir kimse, kendini Müslüman zanneder, Kelime-i tevhidi söyleyip, inanıyorum der. Namaz kılar ve ibadet yapar. Halbuki, bilmez ki, böyle, [Allah’ın dostlarını sevmemek veya Allah’ın düşmanlarını “şu iyilikleri de var” diye sevmek] gibi çirkin hareketleri, onun imanını temelinden götürür. (1/163)
Muhammed Masum hazretleri buyurdu ki:
Sevgi, sevgilinin dostlarını sevmeyi, düşmanlarına düşmanlık etmeyi gerektirir. Bu sevgi ve düşmanlık, âşıkların elinde ve iradesinde değildir. Seviyorum diyen bir kimse, sevgilisinin düşmanlarından uzaklaşmadıkça sözünün eri sayılmaz. Buna yalancı denir. Sevgi, sevgilinin her şeyini sevmeyi gerektirir. Büyükler, (Sevdiğin zatı inciten kimseye gücenmez isen, köpek senden daha iyidir) demişlerdir. Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek, insanı Allah’tan uzaklaştırır. Onun düşmanlarından uzaklaşmadıkça, sevgiliye dost olunmaz. Kâfirleri sevmemek, Kur’an-ı kerimde açıkça emredilmiştir. Kur’an-ı kerime uymamız farzdır. (1/29)
Kâfirleri sevmeyi haram eden âyet-i kerimelerden birkaçının meali şöyle:
(Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, [İslam’a olan düşmanlıklarında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51]
(Ey iman edenler, benim ve sizin düşmanınız olanları dost edinmeyin, onları sevmeyin!) [Mümtehine 1]
Allahü teâlâ, Eshab-ı kiramı, (Kâfirlere gadab ederler, birbirlerine merhametlidirler) diye övmektedir. (Feth 29)
Halife Ömer’e, (Hire’li bir hıristiyan var. Çok zeki, yazısı da çok güzel, bunu kendine kâtip yap) dediler. Kabul etmedi. Aşağıdaki âyet-i kerimeyi okuyup, (Mümin olmayan birini dost edinemem) dedi
Ebu Musel Eşari hazretleri anlatır: Halife Ömer’e dedim ki:
- Hıristiyan katibim çok işe yarıyor.
- Niçin, bir Müslüman katip kullanmıyorsun? (Ey müminler! Yahudi ve hıristiyanları sevmeyin) âyetini işitmedin mi?
- Dini onun, katipliği benim.
- Allahü teâlânın hakir ettiğine ikram etme! Onun zelil ettiğini aziz eyleme! Allah’ın uzaklaştırdığına yaklaşma!
- Basra’yı onunla idare edebiliyorum.
- Hıristiyan ölürse ne yapacaksan, şimdi onu yap! Hemen onu değiştir!
Kâfirleri sevmemek gerekir ise de, dinimizin emri gereği, onlara eziyet etmek, kalblerini incitmek haramdır. Sevmemek ayrı, onları üzmek ayrı şeydir. Onlarla ticaret yapılır, aldatılmaz, kötülük yapılmaz. Herkese olduğu gibi onlara da iyi davranmak lazımdır. Hatta hidayete kavuşmaları, Müslüman olmaları için dua da edilir.
Dinimizde ırk üstünlüğü yoktur. Bir hadis-i şerifte, (İnsanlar [insan olarak] bir tarağın dişleri gibi eşittir) buyurulmuştur. (İbni Lâl)
Bunun için kâfir de olsa, bir kimseden kendini üstün görmek caiz değildir. Çünkü kâfir, Müslüman olup ebedi saadete kavuşabilir, Müslüman da, Allah korusun küfre düşüp Cehennemlik olabilir.
Karşılaştığımız en büyük tehlike!
Geçen hafta, yirmi senedir görüştüğümüz değerli bir dostum, “Ağabeyimin üniversitede okuyan iki çocuğu var. Bir görüşmemizde bunların, ’Amuca, Hıristiyanlar da kendilerine göre ibadet ediyorlar, Allaha inanıyorlar. Bunlar için kafir görüyoruz, bunlar niçin Cehenneme gitsinler, bu bizim mantığımıza ters geliyor...’ sözleri üzerine irkilip kaldım. Adeta nutkum tutuldu, ne cevap vereceğimi bilemedim. Cevap versem de zaten bizi dinledikleri yok. Bunlara karşı ne yapalım ne tavsiye edersin?” diye sorunca gerçekten ben de irkildim, tüylerim diken diken oldu. Tehlikenin bu kadar yakında olduğuna bizzat şahit oldum.
Bu ve buna benzer örnekler son yıllarda iyice arttı. Bütün bunlar, Vatikan’ın Dinlerarası diyalog ve hoşgörü projesinin (yeni haçlı saldırısının) neticesi. Denebilir ki, İslam tarihi boyunca, Müslümanlar belki de bu kadar büyük bir tehlike ile ilk defa karşı karşıyalar. Fakat ne yazık ki, bu tehlikeyi idrak eden kişilerin sayı çok az. Belki de esas tehlike bu vurdumduymazlık.
Niçin en büyük tehlike? İslam tarihi boyunca, her devirde İslamı yok etmek isteyen cereyanlar, akımlar olmuş. Fakat bunlar; mevzi, lokal boyutta kalmış. Bugün ise uluslararası boyutta. İslam alimleri, sözleri ile yazıları ile kısa zamanda böyle zararlı lokal akımları etkisiz hale getirmiş. Akım biraz daha büyük boyutta ise, devlet araya girmiş, devlet gücü ile yok edilmiş. Çünkü her devirde öyle veya böyle bir İslam devleti vardı. Devletin himaye ettiği İslam alimleri vardı. Şimdi ise, dünyada gerçek manada ne İslam alimi kaldı ne İslam devleti. Bugün, Ehli sünnet garip, arkasında siyasi ve ekonomik bir destek de yok.
Geçmişteki İslamiyeti yok etmek için ortaya çıkan akımların arksında kuvvetli bir destek yoktu. Bunun için ayakta kalmaları ve zararları fazla olmadı. Dinlerarası diyalog ile getirilmesi tasarlanan, sınırlarını kendilerinin çizdiği “Ilımlı İslam” ın arkasında dünyanın süper güçleri var. Bir hareketin başarıya ulaşması için siyasi ve ekonomik güç lazımdır. Vatikan’ın başını çektiği bu akımın arkasında bunların ikisi de var. Bu iki gücü de ağır şekilde kullanacaklarını kendileri söylüyor. Ilımlı İslamın mimarlarından olan Fukuyama, Ilımlı İslam dışında hiçbir İslami inanca hayat hakkı tanımayacağız, diyor.
Yine geçmişteki İslama zarar vermek için ortaya çıkan akımlar İslamın aslına yönelik faaliyetlerde bulunmuyorlardı. Teferruat denebilecek, halifelik sırası, mezar ziyareti, türbe yapılması gibi konularla uğraşıyorlardı. Şimdi ise, Dinlerarası diyalog ile doğrudan İslamın aslı, özü olan Hubbu fillah-bugdu fillah ve Emri maruf hedef alındı. Ayet-i kerimelerde, hadis-i şeriflerde, İslam büyüklerinin sözlerinde; İmanın altı şartının yani, imanın geçerli olabilmesi için önce Hubbu fillah buğdu fillah ( Müslümanları Allah için sevmek, Müslüman olmayanları Allah için sevmemek. Bu ise kalb ile olur. Fiili düşmanlıkla, saldırı ile değil. ) inancının olmasının şart olduğu, emri marufun ise farz olduğu bildirilmektedir.
Bugün Vatikan’ın başını çektiği Dinlerarası diyalog ile bunlar yok edilmeye çalışılmaktadır. “Hıristiyanlık, Yahudilik Müslümanlık gibi hak olan semavi bir dindir. Onlar da Allaha inanıyor, onlar da kendilerine göre ibadet yapıyor. Onlar da Cennete gidecek. Dolayısıyla onlar da din kardeşimizdir.” Propagandası ile İslamın temeli dinamitlenmektedir. Halkımızda, alt yapı, temel bilgiler eksik olduğu için de çok kimse bundan etkilenmektedir. İşte bunlardan dolayı en büyük tehlike ile karşı karşıyayız! Halbuki bu tür inanışlar Müslümanı dinden çıkartır. Çünkü, ayet-i kerimelerde, “Allah indinde hak din ancak İslâmdır.” (A. İmran 19) “Kim İslâmdan başka din ararsa, bilsin ki, bulduğu din asla kabul edilmeyecektir.” (A. İmran 85) buyurulmaktadır. Hadis-i şerifte ise, “Nefsim yed-i kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki, bu ümmetten biri veya Yahudi ve Hıristiyan bir kişi beni dinlemez ve getirdiğimi kabul etmeden ölürse, kesinlikle Cehennemlik olur.” buyurulmaktadır.
Bu metin hoşunuza gittiyse, mutlaka aşağıdakiler de gidecektir.
Otuz Yıl Önce Haber Vermiştik!
Mevlevilerin ilginç tartışması!
İman (İtikat ve Ameli Konular)
Ehl-i kitaptan çoğu, hakikat kendilerine apaçık belli olduktan sonra, sırf içlerindeki kıskançlıktan ötürü, sizi imanınızdan vazgeçirip küfre döndürmek istediler. Yine de siz, Allah onlar hakkındaki emrini getirinceye kadar affedip bağışlayın. Şüphesiz Allah her şeye kadirdir. (Bakara-109)
ANA SAYFAKURAN-I KERIMSÜNNETİCMAKIYASİMANBLOGHAKKIMIZDA
Hubb-i fillah Buğd-i fillah
Sevdiklerini sırf Allah rızası için sevmek, düşmanlık ettiklerine de sırf Allah rızası için düşmanlık etmeye Hubb-i fillah Buğd-i fillah denir.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(İbadetlerin en kıymetlisi, Allah için sevmek ve Allah için düşmanlıktır.) [Ebu Davud]
(İnsan, dünyada kimi seviyorsa, ahirette onun yanında olacaktır.) [Buhari]
(Cebrail aleyhisselam gibi ibadet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiçbir ibadetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!) [Ey Oğul İlm.]
Allahü teâlâ, Hazret-i Musa’ya sordu:
- Ya Musa, benim için ne işledin?
- Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir. Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?
- Ya Rabbi, senin için ne yapmak gerekirdi?
- Sırf benim için dostlarımı sevip, düşmanlarıma düşmanlık ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâyı sevmenin, Onun için olan en kıymetli amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-i fillah olduğunu anladı. (Mektubat-ı Masumiyye)
İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Muhammed aleyhisselama uymak için, Onu tam ve kusursuz sevmek lazımdır. Tam ve olgun sevginin alameti de, onun düşmanlarını düşman bilip sevmemektir. Sevgiye müdahene [gevşeklik] sığmaz. İki zıt şeyin sevgisi bir kalbde, bir arada yerleşemez. Cem-i zıddeyn muhaldir. Yani iki zıddan birini sevmek, diğerine düşmanlığı gerektirir. (1/165)
Doğru imanın alameti, kâfirleri düşman bilip, onlara mahsus olan ve kâfirlik alameti olan şeyleri yapmamaktır. Çünkü İslam ile küfür, birbirinin aksidir. Bunlardan birisine kıymet vermek, diğerine hakaret ve kötülemek olur. Allahü teâlâ, habibi olan Muhammed aleyhisselama, İslam düşmanları ile savaşmayı ve onlara sertlik göstermeyi emrediyor. Allahü teâlâ, kâfirlerin, kendi düşmanı ve Peygamberinin düşmanı olduklarını bildiriyor. Allah’ın düşmanlarını sevmek ve onlarla kaynaşmak, insanı Allah’a düşman olmaya sürükler. Bir kimse, kendini Müslüman zanneder, Kelime-i tevhidi söyleyip, inanıyorum der. Namaz kılar ve ibadet yapar. Halbuki, bilmez ki, böyle, [Allah’ın dostlarını sevmemek veya Allah’ın düşmanlarını “şu iyilikleri de var” diye sevmek] gibi çirkin hareketleri, onun imanını temelinden götürür. (1/163)
Muhammed Masum hazretleri buyurdu ki:
Sevgi, sevgilinin dostlarını sevmeyi, düşmanlarına düşmanlık etmeyi gerektirir. Bu sevgi ve düşmanlık, âşıkların elinde ve iradesinde değildir. Seviyorum diyen bir kimse, sevgilisinin düşmanlarından uzaklaşmadıkça sözünün eri sayılmaz. Buna yalancı denir. Sevgi, sevgilinin her şeyini sevmeyi gerektirir. Büyükler, (Sevdiğin zatı inciten kimseye gücenmez isen, köpek senden daha iyidir) demişlerdir. Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek, insanı Allah’tan uzaklaştırır. Onun düşmanlarından uzaklaşmadıkça, sevgiliye dost olunmaz. Kâfirleri sevmemek, Kur’an-ı kerimde açıkça emredilmiştir. Kur’an-ı kerime uymamız farzdır. (1/29)
Kâfirleri sevmeyi haram eden âyet-i kerimelerden birkaçının meali şöyle:
(Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, [İslam’a olan düşmanlıklarında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51]
(Ey iman edenler, benim ve sizin düşmanınız olanları dost edinmeyin, onları sevmeyin!) [Mümtehine 1]
Allahü teâlâ, Eshab-ı kiramı, (Kâfirlere gadab ederler, birbirlerine merhametlidirler) diye övmektedir. (Feth 29)
Halife Ömer’e, (Hire’li bir hıristiyan var. Çok zeki, yazısı da çok güzel, bunu kendine kâtip yap) dediler. Kabul etmedi. Aşağıdaki âyet-i kerimeyi okuyup, (Mümin olmayan birini dost edinemem) dedi
Ebu Musel Eşari hazretleri anlatır: Halife Ömer’e dedim ki:
- Hıristiyan katibim çok işe yarıyor.
- Niçin, bir Müslüman katip kullanmıyorsun? (Ey müminler! Yahudi ve hıristiyanları sevmeyin) âyetini işitmedin mi?
- Dini onun, katipliği benim.
- Allahü teâlânın hakir ettiğine ikram etme! Onun zelil ettiğini aziz eyleme! Allah’ın uzaklaştırdığına yaklaşma!
- Basra’yı onunla idare edebiliyorum.
- Hıristiyan ölürse ne yapacaksan, şimdi onu yap! Hemen onu değiştir!
Kâfirleri sevmemek gerekir ise de, dinimizin emri gereği, onlara eziyet etmek, kalblerini incitmek haramdır. Sevmemek ayrı, onları üzmek ayrı şeydir. Onlarla ticaret yapılır, aldatılmaz, kötülük yapılmaz. Herkese olduğu gibi onlara da iyi davranmak lazımdır. Hatta hidayete kavuşmaları, Müslüman olmaları için dua da edilir.
Dinimizde ırk üstünlüğü yoktur. Bir hadis-i şerifte, (İnsanlar [insan olarak] bir tarağın dişleri gibi eşittir) buyurulmuştur. (İbni Lâl)
Bunun için kâfir de olsa, bir kimseden kendini üstün görmek caiz değildir. Çünkü kâfir, Müslüman olup ebedi saadete kavuşabilir, Müslüman da, Allah korusun küfre düşüp Cehennemlik olabilir.
Hubbu fillâh - Buğdu fillâh | ezan@vakti
Hubbu fillah, buğdu fillâh, imanin esasidir. imanin alti sartinin geçerli olup olmamasi bu esasa bağlıdır. Hadis-i seriflerde buyuruldu ki: "imanin en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-i fillahtir."
ezan.vakti.com›hubbu_fillah_bugdu_fillah kopya daha fazlası
Hubbu fillâh - Buğdu fillâh
İman ve İtikad Yorum göndermek için giriş yapınveya kayıt olun
Vatikan'in en çok korktuğu, Hiristiyanlastirmada en büyük engel gördüğü,
islamiyetin, "hubbu fillah-buğdu fillah" emridir. Yani, Allah dostlarini Allah
için sevmek, Allah (c.c.) in düşmanlarını, (dinimize göre, Müslüman olmayan
herkes Allah düsmanidir) Yahudileri, Hiristiyanlari sevmemektir. Hubbu
fillah, buğdu fillâh, imanin esasidir. imanin alti sartinin geçerli olup
olmamasi bu esasa bağlıdır.
Hadis-i seriflerde buyuruldu ki:
"imanin en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-i
"imanin temeli Mümini sevmek ve kâfiri sevmemektir." (imami Ahmed)
"imanin efdali Allah için sevği, Allah için buğzdur." (Taberânî)
Yine Resulullah (s.a.v.) buyurdu ki:
"Cebrail aleyhisselam ğibi ibâdet etseniz, müminleri, Allah için
sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiç bir ibâdetiniz,
hayrat ve hasenatiniz kabul olmaz!"
Allahü teâlâ, Hz. Musa'ya sordu:
- Ya Musa, benim için ne isledin?
- Ya Rabbi, senin için namaz kildim, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kildiğin namazlar, seni Cennete kavusturacak yoldur, kulluk
vazifendir. Oruçlarin, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar,
kiyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanliğinda, sana
isiktir. Bunlarin faydasi sanadir. Benim için ne yaptin?
- Ya Rabbi, senin için olan ameli bana bildir.
- Dostlarimi benim için sevdin mi, düsmanlarima benim için düsmanlik
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâ'yi sevmenin onun için olan en kiymetli
amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-i fillah olduğunu anladi. (imam-i ğazali)
Kur'an-i kerimde buyuruluyor ki:
"Ey iman edenler, Yahudileri de, Hiristiyanlari da dost edinmeyin! Onlar,
(islâma olan düsmanliklarinda) birbirinin dostudur. Onlari dost edinen de
onlardan olur. Allahü teâlâ, (kâfirleri dost edinip, kendine) zulmedenlere
hidayet etmez." (Maide 51)
"Müminler, müminleri birakip da, kâfirleri dost edinmesinler! Onlari dost
edinenler, Allah'in dostluğunu birakmis olurlar." (Ali imran 28)
"Allah'a ve ahiret gününe iman edenler, babalari veya oğullari veya
kardesleri ya da akrabalari olsa bile Allah'a ve Resûlüne düsman olanlari
sevmezler." (Mücadele-22)
Hadis-i serifte de buyuruldu ki: "Bir kavmi sevip de onlarla dostluk
kuran, kiyamette onlarla haşrolur" (Taberânî)
Vatikan, bu inanç yikilmadikça, Müslümanlarin Hiristiyan olmayacağını
bildiği için, "Diyalog" vasitasiyla bu inanci yikmak istiyor.
‹ Ehl-i Sünnet İtikâdıBid'at Ehli ›
“Hubbu fillah-buğdu fillah”
Allah dostlarını Allah için sevmek, Allahın düşmanlarını, (dinimize göre, Müslüman olmayan
herkes Allah düşmanıdır) sevmemektir. Hubbu fillah, buğdu fillâh, imanın esasıdır. İmanın altı
şartının geçerli olup olmaması bu esasa bağlıdır.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“İmanın en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-ı
“İmanın temeli Mümini sevmek ve kâfiri
sevmemektir.” (İmamı Ahmed)
“İmanın efdali Allah için sevgi, Allah
için buğzdur.” (Taberânî)
Yine Resulullah buyurdu ki:
“Cebrail aleyhisselam gibi ibâdet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri
Allah için kötü bilmedikçe, hiç bir ibâdetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!”
Allahü teâlâ, Hz. Musa’ya sordu:
- Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir.
Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin
de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?
- Ya Rabbi, senin için olan ameli bana bildir.
- Dostlarımı benim için sevdin mi,
düşmanlarıma benim için düşmanlık ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü
teâlâ’yı sevmenin onun için olan en kıymetli amelin, hubb-i fillah ve buğd-ı fillah
olduğunu anladı. (İmam-ı Gazali)
Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki:
“Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, (İslâma olan
düşmanlıklarında) birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan olur. Allahü teâlâ, (kâfirleri
dost edinip, kendine) zulmedenlere hidayet etmez.” (Maide 51)
“Müminler, müminleri bırakıp da, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler,
Allah’ın dostluğunu bırakmış olurlar.” (Ali İmran 28)
“Allah’a ve ahiret gününe iman edenler, babaları veya oğulları veya
kardeşleri ya da akrabaları olsa bile Allah'a ve Resûlüne düşman olanları
sevmezler.” (Mücadele-22)
Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: “Bir
kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur” (Taberânî)
Resulullah efendimiz, İslamiyeti kabul etmeyen Yahudilerin ve Hıristiyanların, Allah’a
iman etmiş sayılmayacağını bunların Cehennemlik olduğunu bildirmiştir.
müctehid imamdan biri olan İmam-ı Ahmed bin Hanbel’in meşhur hadis kitabı olan
El-Müsned isimli eserde, sahabeden Ebu Hureyre’nin rivayet ettiği şu hadis-i şerif bunu
“Allah Resûlü’ne biri geldi ve ‘Ey
Allah’ın elçisi! Hıristiyanlardan Allah’a ve Resulü’ne inanarak
İncil’e sâdık biri veya aynı şekilde Allah’a ve Resûlü’ne inanarak
Tevrat’a bağlı biri, sonradan sana tâbi olmazsa, bu kişiler hakkında ne
Bunun üzerine Hazreti Peygamber şöyle buyurdu:
“Nefsim yed-i kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki, bu ümmetten biri
veya Yahudi ve Hıristiyan bir kişi beni dinlemez ve getirdiğimi kabul etmeden ölürse, kesinlikle
Bu konu ile ilgili diğer bazı hadis-i şeriflerde de şöyle
“Beni duyup iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan elbette
Cehenneme girecektir.” (Hakim)
“Cennete sadece Müslüman olan
Kaynak: http://www.webcanavari.net/islam/hubbu-fillah-bugdu-fillah-t6223.0.html#ixzz2Li8lNCnu
www.webcanavari.net - www.rapcanavari.net - www.kadincaforum.net
"iNSAN, SEVECEGi KiMSEYi iYi SEÇMELi; ONA GÖRE SEVMELi..."
Îmân'ın temeli ve en mühim alameti; hubbu fillah ve buğdu fillah'tır. yâni, Allahü tealanın sevdiklerini yalnız Allahütealanın rızası için sevmek ve Allahütealanın sevmediklerinide yalnız Allahütealanın rızası için sevmemektir. (bu, yalnız kalb ile olur, kavga etmek, dövüşmek demek değildir).
Sevgili Peygamberimiz, Muhammed aleyhisselam (sallallahü aleyhi vesellem) efendimiz, bir hadis-i şeriflerinde buyuruyorlarki; (El-merü mea men ehabbe)... (Kişi, sevdiği ile berâberdir) demekdir.
Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek ve onlarla kaynaşmak, insanı Allahü teâlâya ve Onun Peygamberine “sallallahü aleyhi ve sellem” düşman olmağa sürükler. Bir kimse, kendini müslimân zan eder. Kelime-i tevhîdi söyleyip, inanıyorum der. Nemâz kılar ve her ibâdeti yapar. Hâlbuki, bilmez ki, böyle çirkin hareketleri, onun îmânını ve islâmını temelinden götürür.
Muhammed aleyhissalâtü vesselâma tâm ve kusûrsuz tâbi olabilmek için, Onu tâm ve kusûrsuz sevmek lâzımdır. Bunun alâmeti de, Onun düşmanlarını düşman bilmek, Onu beğenmeyenleri sevmemekdir. Muhabbete müdâhene, yanî gevşeklik sığmaz. Âşıklar, sevgililerinin dîvânesi olup, onlara aykırı birşey yapamaz. Aykırı gidenlerle uyuşamaz. İki zıd şeyin muhabbeti bir kalbde, bir arada yerleşemez. İki zıddan birini sevmek, diğerine düşmanlığı îcâb eder.
(Kimyâ-i seâdet) kitâbı, beşinci aslında diyor ki: Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Îmânın temeli ve en kuvvetli alâmeti, müslimânları sevmek ve müslimânlara düşmanlık edenleri sevmemekdir). Cenâb-ı Hakkın Îsâ aleyhisselâma emr-i ilâhîsinin meâl-i şerîfi, (Eğer yerlerde ve göklerde bulunan bütün mahlûkların ibâdetlerini yapsan, dostlarımı sevmedikce ve düşmanlarıma düşmanlık etmedikce, hiç fâidesi olmaz)dır. Her mümin, Allahü teâlâya düşman olanları sevmemeli, islâmiyyete yapışanları sevmelidir. Bunu sözlerinde ve mümkin ise, hareketlerinde belli etmelidir. Âsî ve fâsıklarla arkadaşlık etmemeli, fıskı çok olanlardan, çok kaçınmalıdır. Zâlimlerden, müslimânlara eziyyet edenlerden dahâ ziyâde kaçınmalıdır.
Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” (İbâdetlerin efdali, müslimânları müslimân oldukları için sevmek, kâfirleri, kâfir oldukları için, sevmemekdir) buyurdu. Allahü teâlâ, Mûsâ aleyhisselâma, (Benim için ne işledin) diye sordukda, (Yâ Rabbî! Senin için nemâz kıldım, oruc tutdum, zekât verdim, ismini çok zikr etdim) deyince, (Yâ Mûsâ, nemâzların sana burhândır. Orucların Cehennemden siperdir. Zekât kıyâmet gününün sıcaklığından koruyan gölgedir. İsmimi söylemen de, kabr ve kıyâmet karanlığında seni aydınlatan nûrdur. Yanî bunların fâideleri hep sanadır. Benim için ne yapdın?) buyurdukda, Mûsâ “aleyhisselâm”, (Yâ Rabbî! Senin için olan ameli bana bildir!) diye yalvardı. Cenâb-ı Hak: (Yâ Mûsâ! Dostlarımı benim için sevdin mi ve düşmanlarıma benim için düşmanlık etdin mi?) meâlindeki âyet-i kerîme ile cevâb verdi. Mûsâ “aleyhisselâm” da, Allah için amelin, (Hubb-i fillâh) ve (Buğd-ı fillâh) olduğunu anladı.
Muhabbet, sevgilinin dostlarını sevmeği, düşmanlarına düşmanlık etmeği îcâb eder. Bu sevgi ve düşmanlık, sâdık olan âşıkların elinde ve irâdesinde değildir. Çalışmaksızın, zahmet çekmeksizin kendiliğinden hâsıl olur. Dostun dostları güzel görünür ve düşmanları çirkin ve fenâ görünür. Dünyânın güzel görünüşlerine kapılanlara hâsıl olan muhabbet de, bunu îcâb etdiriyor. Seviyorum diyen bir kimse, sevgilisinin düşmanlarından kesilmedikce sözünün eri sayılmaz. Buna münâfık, yanî yalancı denir. Şeyh-ul-islâm Abdüllah-i Ensârî “kuddise sirruh” buyuruyor ki, (Ebül-Hüseyn bin Semûn, bir gün hocam Husrîyi incitmişdi. O ândan beri, kalbimde ona karşı soğukluk duyuyorum). Büyüklerin meşhûr olan, (Üstâdını incitene darılmaz, gücenmez isen, köpek senden dahâ iyidir) sözünü burada hâtırlatmak yerinde olur.
Muhabbet, sevmek, hep berâber olmağı istemek, berâber olmakdan zevk, lezzet duymak demekdir. İnsan sevdiğini hiç unutmaz. Muhabbetin yeri kalbdir. Kalb, yürek dediğimiz et parçasında bulunan bir kuvvetdir. Bu kuvvete gönül diyoruz. Birşeyi öğrenmek, akl ile olur. Akl, dimâg, beyn dediğimiz et parçasında bulunur. Küfrü, harâmları, mekrûhları sevmek, beğenmek küfr olur. Farzları, sünnetleri, beğenmemek de küfr olur, dünyâ olur. Müslimân olmak için, dünyâya yanî harâmlara kıymet vermemek lâzımdır.
Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek, insanı Allahü teâlâdan uzaklaşdırır. Teberrî etmedikce, tevellî olmaz. Yanî uzaklaşmadıkça, dostluk olmaz.
Son nefeste îmân ile veya îmânsız ölmek, kalbdeki sevgiye bağlıdır. Çünki Kâinatın efendisi, sevgili Peygamberimiz, dünyada iken birbirini sevenlerin mahşer yerinde beraber haşrolunacağını, ahiretde de beraber bulunacağını müjdelemiştir... elbette,..muhakkak doğrudur.
O halde insan seveceği kimseyi iyi seçmeli, ona göre sevmelidir ki; ahiretde sevdiğinin yanında bulunacaktır
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
www.fetva.net/yazili.../hubb-i-fillah-bugd-i-fillah-ne-demektir.html
19 Ağu 2009 - Hubb-i fillâh, sevdiğini Allah için sevmek; buğz-i fillâh ise sevmediğini Allah için sevmemek,
Soru: Hubb-i fillâh buğz-i fillâh ne demektir?
Cevap:
Hubb-i fillâh, sevdiğini Allah için sevmek; buğz-i fillâh ise sevmediğini Allah için sevmemek, Allah için buğz etmek demektir. Zira Allah için sevilecek ve Allah için buğz edilecek kimseler vardır. Bununla ilgili ayet ve hadisler şöyledir:
“Müminler! İnanmış kimseleri bırakıp kâfirleri dost tutmayın. Allah’a aleyhinize olacak açık bir delil mi vermek istiyorsunuz?” (Nisâ, 4/144)
“Müminler! Yahudileri ve Hristiyanları veli edinmeyin. Onlar birbirlerinin velisidir. Sizden kim onları veli edinirse o da onlardandır. Allah zalimler topluluğunu yola getirmez.” (Mâide, 5/51)
“Ey iman edenler, sizden önce kitap verilenler arasından dininizi hafife alıp oyun edinenleri ve öteki kâfirleri veli edinmeyin. İnanıyorsanız Allahtan çekinin.” (Mâide, 5/57)
” Müminler! Eğer kâfirliği imana tercih ediyorlarsa babalarınızı ve kardeşlerinizi bile veli edinmeyin. Kim onları veli edinirse, onlar kendilerine yazık etmiş olurlar.
De ki: “Babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, mensup olduğunuz topluluk, elde ettiğiniz mallar, durgunlaşmasından korktuğunuz ticaret ve beğendiğiniz konaklar, eğer size Allah’tan, elçisinden ve onun yolunda zorluklara göğüs germekten daha sevimli geliyorsa bekleyin, nasıl olsa Allah’ın emri gelecektir. Allah yoldan çıkan bir topluluğu yola getirmez.” (Tevbe, 9/23-24)
“Allah’a ve ahiret gününe inanan bir toplumun -babaları, oğulları, kardeşleri yahut akrabaları da olsa- Allah’a ve Resûlüne düşman olanlarla dostluk ettiğini göremezsin. İşte onların kalbine Allah, iman yazmış ve katından bir ruh ile onları desteklemiştir. Onları içlerinden ırmaklar akan cennetlere sokacak, orada ebedî kalacaklardır. Allah onlardan razı olmuş, onlar da Allah’tan hoşnut olmuşlardır. İşte onlar, Allah’ın tarafında olanlardır. İyi bilin ki, kurtuluşa erecekler de sadece Allah’ın tarafında olanlardır.” (Mücâdele, 58/22)
“Ey iman edenler! Eğer benim yolumda savaşmak ve rızamı kazanmak için çıkmışsanız, benim de düşmanım, sizin de düşmanınız olanlara sevgi göstererek, gizli muhabbet besleyerek onları dost tutmayın. Onlar, size gelen gerçeği inkâr etmişlerdir. Rabbiniz Allah’a inandığınızdan dolayı Peygamber’i de sizi de yurdunuzdan çıkarıyorlar. Ben, sizin saklı tuttuğunuzu da, açığa vurduğunuzu da en iyi bilenim. Sizden kim bunu yaparsa (onları dost edinirse) doğru yoldan sapmış olur.” (Mümtahine, 60/1)
Ebu Ümame’den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve selem şöyle buyurmuştur:
“Kim Allah için sever, verdiğini Allah için verir, vermediğini de Allah için vermezse, imanını kemale erdirmiş olur.” (Ebu Davud, Sünnet, 15)
Sehl b. Muâz b. Enes el Cühenî’den ve babasından rivâyete göre, Resûlullah şöyle buyurmuştur:
“Kim Allah için verir ve Allah için engel çıkarırsa, Allah için sever ve Allah için buğzederse ve Allah için nikâhlanıp evlenirse o kimsenin imanı olgunluğa ermiştir.” (Tirmizî, Kıyâmet, 60)
Enes İbni Mâlik radıyallahu anh’tan rivayet edildiğine göre Peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:
“Üç özellik vardır ki; bunlar kimde bulunursa o, imanın tadını tatmış demektir:
1. Allah ve Resulünü, herkesten fazla sevmek.
2. Sevdiğini Allah için sevmek.
3. Allah kendisini küfür bataklığından kurtardıktan sonra tekrar küfre dönmeyi, ateşe atılmak gibi çirkin ve tehlikeli görmek.”(Buhârî, İman 9, 14, İkrâh 1, Edeb 42; Müslim, İman, 67. Ayrıca bk. Tirmizî, Îmân, 10)
 
Bu fetva 5608 kez görüntülendi.
Kategorideki Diğer Fetvalar:
| 1 |
Denizde bulunan şeyler günah mıdır? Ben denizin dibinde bir yüzük buldum. Sahibini bulamadım. Denizden bulunan helaldir diye fetva verenler oldu. Ama içime sinmiyor. Muhtaç birine mi vermeliyim? Yoksa ne yapmalıyım? |
2009.10.05 |
17254 |
| 2 |
Aynı koşullarda dünyaya gözlerini açmayan iki insan nasıl olur da aynı şartlarda sınav olur anlayamıyorum. Mesela annesi fuhuşla uğraşan, sıcak bir yuva bulma şansı olmayan bir bebekle, hayata dair her şeyi hazırlanmış, sevgi ortamında dünyaya gözlerini açan bir yavrucağın hayat sınavı aynı değilken yani fırsat eşitliği yokken nasıl olur da cennet cehennem bunlar için aynı nimetleri ve cezaları sunar? Neden birçok sınav var fakat sınav sonucu aynı? Okulda bile farklı bir sınav grubuna düşsek üzülürüz, diğer gruptaki soruları biliyordum diye. Herkese aynı sınav olsa daha iyi olmaz mıydı? Birazcık olsun kafamdaki sorulara ışık tutarsanız sevinirim. |
2009.10.05 |
21575 |
| 3 |
Ramazan ve Kurban Bayramları aslında kaç gündür? |
2009.10.05 |
14479 |
| 4 |
İsim belirtmeden bir kişi hakkında konuşmak gıybet olur mu? |
2009.10.05 |
14142 |
| 5 |
Dünya ahiretin tarlasıdır deniyor. Bunu nasıl izah ediyorsunuz? |
2009.08.20 |
15087 |
| 6 |
Hocam, "öksüzün, yetimin malı yenmez, ta ki onlar kendi paralarını kazanana kadar" diye duydum. Ve benim de çok yakın bir arkadaşım hem öksüz hem de yetim ve o da benim gibi bir öğrenci. Beraber gezdiğimizde vs. bir şeyler ısmarlamak istiyor veya bir şey yediğinde ikram ediyor. Hatta bana borç para bile verdi bugün ben her ne kadar istemesem de. Çalışmıyor ama parasal olarak çok problemi yok aileden ve burslardan aldığı para yetiyor ona. Yani kısacası hocam, ben onun malını, ikramını alabilir miyim? |
2009.08.20 |
10094 |
| 7 |
Bir kaç yerde fetvalarınızda kimse gücünün yetmediğinden sorumlu değildir demişsiniz. Buna istinaden Allah kimseye kaldıramayacağı yük yüklemez deniliyor. Bu iki kavram neyi ifade ediyor? |
2009.08.20 |
8014 |
| 8 |
Biz Âdem'in çocuklarının birbiri ile evlenmesi sonucu mu çoğaldık? Bizi bu konuda bilgilendirirseniz memnun oluruz. |
2009.08.20 |
27931 |
| 9 |
Bizim bu dünyada amacımız cenneti mi kazanmak, yoksa Allah’ın rızasını mı kazanmak? Kısacası amacımız cennet mi olmalı? Ya da şöyle sorayım: Bizler Allah'tan kortuğumuz için mi, onu sevdiğimiz için mi, yoksa kabir azabı çekmekten korktuğumuz için mi ibadet etmeliyiz? |
2009.08.20 |
11371 |
| 10 |
Enes radıyallahu anh ne zaman ölmüştür? Bazı sohbetlerde yani benim dinlediğim ve okuduğum sohbetlerde Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellemden 80 sene sonra öldüğü, bazı sohbetlerde ise Uhud savaşında öldüğü söyleniyor. Acaba ne zaman ölmüştür Enes radıyallahu anh? |
2009.08.20 |
3516 |
| 11 |
Askerde yemeğe girerken dua ediyoruz ve bize “Allah’ımıza hamdolsun” yerine “Tanrımıza hamdolsun” diye dua ettiriyorlar. Bu, Allah’a eş koşmak mı oluyor? Duanın tamamı şöyle: Tanrımıza hamdolsun, milletimiz var olsun. |
2009.08.20 |
12122 |
| 12 |
Allah'tan başka tanrı yoktur, demek doğru mudur? Allah için tanrı kelimesi kullanılır mı? Sizin sitenizde de birkaç yerde bu ifadeye rastlıyoruz. Neden bu kelimeyi kullanıyorsunuz? |
2009.08.20 |
10074 |
| 13 |
Bir bayanın kadın doğumcu bayan doktor varken erkek doktoru tercih etmesi haram mıdır? |
2009.08.20 |
17513 |
| 14 |
Aynı iş yerinde çalışan ve bir birine İslami bağlarla bağlı bulunan dört arkadaşız. Kendi aramızda ayrıca bir de kan kardeşliği tesis ettik. Kan kardeşliğinin İslami bakımdan hükmü nedir? |
2009.08.20 |
4782 |
| 15 |
Peygamberimizin ilk eşi Hatice validemizin peygamberimizle evlenmeden önce çocuğu var mıydı? |
2009.08.20 |
27860 |
| 16 |
Biz Fransa'da bir dernek açtık ve bu sıralar kadınlar arasında bir eğlence tertip etmeyi planlıyoruz. Filistin'deki kardeşlerimize yardım göndermek için. Eğlencemiz bir kadınlar matinesi... Düzenlemek caiz midir? Bütün kadro kadın... Burada bir kaç bayan protesto ettiler şeytan işi ve cehennemlik bir iş diye. Peki, sizler neler düşünüyorsunuz? Gerçeği var mı bu düşüncenin? |
2009.08.20 |
3970 |
| 17 |
Hz. Ali için "aleyhisselam" kelimesi kullanılıyor. Fakat alışageldiğimiz literatürlerde aleyhisselam peygamberlere deniyor. Acaba farklı mana yükledikten sonra Hz. Ali için aleyhisselam denilir mi? |
2009.08.20 |
11208 |
| 18 |
Evlerin çatısına veya arsalara baz istasyonu kurulmasına izin vererek bundan para kazanmak caiz midir? Sağlığa zararlı olduğu için caiz olmaz diyenler var. |
2009.08.20 |
3229 |
| 19 |
Acaba insan ilişkilerinde dinimiz ceza ve af hakkında ne buyurur? Sürekli affetmek yanlış sonuçlara mı götürür? |
2009.08.20 |
4426 |
| 20 |
18 bin âlem var mıdır? Yoksa bu sadece söylemden ibaret mi? |
2009.08.19 |
13855 |
| 21 |
Hubb-i fillâh buğz-i fillâh ne demektir? |
2009.08.19 |
5608 |
| 22 |
Cennetteki yasak meyveden ilk yiyen Âdem aleyhisselam mi yoksa Havva anamız mıdır? Buradan şuna varmak istiyorum: Erkekler kadınlara karşı çok mu zayıftır? Şöyle deniliyor: Şeytan Âdem’i kandırıp yediremediği meyveyi Havva'ya yedirdi, Havva da Âdem’e yedirdi. |
2009.11.14 |
17232 |
| 23 |
Sağ yanağına vurana, sol yüzünü çevir düsturu İslam’da var mıdır? |
2010.02.18 |
5383 |
| 24 |
Hz. Fatıma kaç yaşında vefat etmiştir? |
2011.03.28 |
25948 |
| 25 |
Selefi/Vahhabi meşrepli Elbani için muhaddis diyorlar. Bu şahıs muhaddis midir? Hadislerin sıhhati hakkındaki beyanatı nazar-ı itibara alınır mı? Ve kendisine “şeyh” deniyor. Bu zat ne şeyhidir? |
2010.05.01 |
5882 |
| 26 |
Şefkat tokadı diye bir şey var mı? Allah sevdiği kullarına hata yapmaları durumunda sıkıntıya sokarak v.b. şekilde uyarıda bulunur mu? |
2010.02.19 |
7096 |
| 27 |
Muhafazakâr kesimin dernek, vakıf, parti vb. toplantılarının sonunda genellikle Asr Suresi okunur. Bunun dini bir gerekliliği var mı, yoksa gelenek haline gelmiş bir şey mi? |
2011.03.29 |
5088 |
| 28 |
Kişi aklından ve içinden geçen kötü şeylerden sorumlu olacak mıdır? Bu tür vesveselerden kurtulmak mümkün müdür? |
2010.03.02 |
38262 |
| 29 |
Bir kişinin kusuru bize anlatıldığında gerçekten öyle miymiş diye araştırma ve tahkik etmemiz gerekir mi? |
2011.04.04 |
4232 |
| 30 |
Haram olup olmadığı konusunda çok emin olamadığım bir miktar param var. Bu parayı yemek içime sinmiyor, bir ihtiyaçlıya vermek istiyorum. Kayınpederimin maddi durumu çok iyi değil, borçları var. Ona vermem uygun olur mu? |
2010.04.03 |
7019 |
| 31 |
Şeytan cennetten kovulduysa Hz. Âdem ve Havva’yı yasak meyveyi yemeleri konusunda nasıl ikna etti? |
2011.05.10 |
10676 |
| 32 |
Günümüz dünyasında televizyonun büyük yeri var. Çoğumuz TV izlemekten alıkoyamıyor kendini, ben de onlardan biriyim. Televizyon izlemenin hükmü nedir? Bazı film ve dizilerde erotik sahneler de oluyor. Bunları izlemek günah mıdır ve derecesi nedir? İzleyen zina mı etmiş oluyor? |
2010.02.01 |
13955 |
| 33 |
Türkçemizde ve günümüzde Müslümanların da özellikle çok kullandıkları “yaratmak” kelimesi var. Hayatın her alanında kullanılmaya başlandı. “Olay yaratmak, eser yaratmak, şiir yaratmak” vb. Bir insan bu kelimeyi hangi manada olursa olsun kullanabilir mi? Veya kullanabilirse hangi manalarda kullanabilir? |
2009.12.23 |
10977 |
| 34 |
Hocam sizi dinliyor ve izliyorum. Özellikle fıkhi yaklaşımlarınız konusunda ilminizden istifade etmişimdir. Ancak istişhad eylemleriyle ilgili yaklaşımlarınızı tasvip etmediğimi belirtmek isterim. Bu konuda hata yaptığınızı düşünüyorum. Özellikle konu Filistin direnişi olunca... Birçok hoca buna fetva vermektedir. Lütfen siz de fetvanızı tekrar gözden geçirir misiniz? |
2010.05.10 |
4504 |
| 35 |
Bayanların aralarında gün yapıp para ya da altın toplamalarında bir sakınca var mı? |
2011.09.27 |
5748 |
| 36 |
Hristiyan dünyasının, dünya ekonomisine katkıları var mıdır? Varsa nasıl olmuştur? Bu konuda araştırma yapmak için başvurulacak kaynaklar var mıdır belirtebilir misiniz? |
2009.12.17 |
2372 |
| 37 |
Dinimize göre chat yapmak caiz midir? |
2010.05.20 |
6817 |
| 38 |
Malum, teknoloji çağındayız. Cep telefonları ve bilgisayarlarda Kur’an-ı Kerim ve hadis-i şerif programları yüklü. Bunlarla tuvalete de giriliyor. Bunun herhangi bir sakıncası var mı? |
2012.01.23 |
7742 |
| 39 |
Ali radıyallahu anh kaç evliydi? Bulunduğum yerde onun iki evli olduğundan bahsediliyor. Bir de Hasan ve Hüseyin’den başka çocukları da varmış. Bu hususta bilgi verir misiniz? |
2009.12.15 |
107661 |
| 40 |
İnsanın dini ve kalbi fesada uğrar mı? Bu nasıl gerçekleşir ve nasıl anlaşılır? Kalbin günahlarla kirlenmesi ne demektir? |
2010.05.27 |
6998 |
| 41 |
Sahabilerin arkasından söylediğimiz “radıyallahu anh” cümlesi bid'at midir? |
2012.01.24 |
18707 |
| 42 |
Allah yazılı bir kolyem var. Acaba bu kolye ile tuvalete girebilir mi? |
2010.06.05 |
25908 |
| 43 |
Zorunlu durumlarda haraç vermenin dindeki yeri nedir? Haraç veren de alan gibi günah işlemiş mi olur? |
2012.05.18 |
3794 |
| 44 |
Vücut geliştirmek günah mıdır? |
2010.06.25 |
14690 |
| 45 |
Aişe validemiz, Peygamberimizin vefatından sonra evlenmiş midir? Efendimizden ne kadar sonra vefat etmiştir? |
2012.12.20 |
10143 |
| 46 |
Bir cuma namazında vaiz Uhud harbinde henüz içkiyi yasaklayan ayetlerin inmediğini ve sahabenin zilzurna sarhoş olduğunu, bu nedenle de harbi Müslümanların kaybettiğini ifade etti. Bu sözler beni çok rahatsız etti. Uhud harbinin bu sebepten kaybedildiği doğru mudur? Cuma sonrası babam bu vaizi beklemiş ve hangi kaynağa dayanarak bu sözleri sarf ettiğini sormuş. Hocanın cevabı “Sahih-i Buhari’de yazıyor” olmuş. Bu işin aslı nedir? |
2010.07.16 |
10412 |
| 47 |
Çocuğumun yatağı ayakları kıbleye gelecek şekilde sığıyor. Başka türlü sığdıramıyorum. Mecburen ayakları kıbleye bakıyor. Bu durum caiz midir? Niyetimiz asla umursamamazlık değil, üzülüyorum ama sığdıramıyorum. Lütfen bu konuda bana bilgi verir misiniz? |
2013.08.20 |
33087 |
| 48 |
Cep telefonuma Kur’an-ı Kerim’in hem MP3 hem de yazılı şeklini yükledim. Bu telefonu pantolon cebinde taşımak günah olur mu? |
2010.08.23 |
9526 |
| 49 |
Peygamberimiz miraç gecesinde Allah Teâlâ'yı görmüş müydü? |
2009.10.21 |
9796 |
| 50 |
Süleymaniye Vakfı kendisini nasıl tanımlıyor? Selefi mi, Vehhabi mi, Süleymancı mı? Fetvalarınızda hangi mezhebe başvuruyorsunuz? |
2011.02.09 |
20911 |
| 51 |
Hacamat hakkında bilgi verir misiniz? Peygamber efendimiz bu uygulamayı yapmış mıdır? |
2009.10.24 |
15614 |
| 52 |
Yabancı bir kişinin internetinden ondan izinsiz olarak faydalanıyorum. Tanımadığım için internetinden faydalandığımı söyleyemiyorum. Bu durum caiz midir? |
2011.02.21 |
6239 |
| 53 |
Yaşadığımız bu asırda insanların manevi huzuru çok az, hatta yok bile. Sanırım bunun asıl nedeni İslam'ı ALLAH'IN emrettiği şekilde yaşamadığımızdan olsa gerek. Ama nedense insan olarak sürekli bir şeylerin peşinde koşuyor ve bir takım işleri kendimize meşgale ediyoruz. Sanırım bu yüzden de kendimize, ailemize, topluma zaman ayıramıyoruz. Benim size bu konudaki sorum; çağımızın hastalığı adı ile anılan stres, depresyon ve şizofreni hakkında olacak. İslam dini muhakkak ki her şeyin çözümünü sunmuştur. Bu dertlerin çözümü de yine ondadır. Bu konu hakkında beni bilgilendirirseniz çok memnun olurum. |
2009.10.26 |
11738 |
| 54 |
Hocam neden her doğruyu her yerde söylüyorsunuz? Evet, söyledikleriniz ayetlere dayanıyor ama her şeyi de açık açık söylediğinizde millet ürküyor. Bazı şeyleri en azından şimdi söylemeseniz de zamanı geldiğinde açıklasanız olmaz mı? |
2011.02.24 |
4325 |
| 55 |
Sayın hocam tıraş olurken kullandığımız fırçaların domuz kılından yapıldığı ve domuz kılı da necis olduğu için kullanılmasının caiz olmadığı, yüzümüz pis olduğu için namaza da mani olduğu söyleniyor. Sizin bu konudaki görüşünüz nedir? |
2010.01.26 |
12511 |
| 56 |
Günlük konuşmalarımızda kullandığımız bazı kelimeler var. Mesela “gelir, gider, olur” gibi. Bu tarz, sanki bir şeyin olacağını biliyormuş gibi ifadelerin geçtiği konuşmalar gelecekle ilgili bir şeyi konuşmak gibi midir? Misal: “Bunu yaparsan böyle olur veya oraya gitme gidersen başına şu gelir” gibi… Yoksa başına “Allah’ın izniyle” eklememiz mi gerekir? Bu tarz konuşmaların sakıncası var mıdır? |
2011.03.01 |
3485 |
| 57 |
Müslümanın müslümanı şaka amaçlı korkutması ya da eşek şakası gibi durumları peygamber efendimiz yasaklamış mıdır? Bununla ilgili bir durum var mıdır? |
2009.11.21 |
7600 |
| 58 |
Son zamanlarda adından sıkça bahsedilen “istikrâi okuma” ne demektir? |
2010.02.13 |
3690 |
| 59 |
Hocam “hilye-i şerif” nedir? Tablo ve resim olarak taşınması ve bakılması ile elde edilmesi muhtemel ve mümkün kazançlardan söz ediliyor. Bilgi verebilirseniz seviniriz.
.
www.sadakat.net/diyalog.../1193-diyalog-ve-hubbu-fillah-budu-fillah.ht...
Diyalog ve Hubbu fillâh - Buğdu fillâh. Vatikan'ın en çok korktuğu, Hıristiyanlaştırmada en büyük eng
.Diyalog ve Hubbu fillâh - Buğdu fillâh
Vatikan’ın en çok korktuğu, Hıristiyanlaştırmada en büyük engel gördüğü, İslamiyetin, “hubbu fillah-buğdu fillah” emridir. Yani, Allah dostlarını Allah için sevmek, Allahın düşmanlarını, (dinimize göre, Müslüman olmayan herkes Allah düşmanıdır) Yahudileri, Hıristiyanları sevmemektir. Hubbu fillah, buğdu fillâh, imanın esasıdır. İmanın altı şartının geçerli olup olmaması bu esasa bağlıdır.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“İmanın en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-ı fillahtır.” (Ebu Davüd)
“İmanın temeli Mümini sevmek ve kâfiri sevmemektir.” (İmamı Ahmed)
“İmanın efdali Allah için sevgi, Allah için buğzdur.” (Taberânî)
Yine Resulullah buyurdu ki:
“Cebrail aleyhisselam gibi ibâdet etseniz, müminleri, Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiç bir ibâdetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!”
"Benim için ne yaptın?"
Allahü teâlâ, Hz. Musa’ya sordu:
- Ya Musa, benim için ne işledin?
- Ya Rabbi, senin için namaz kıldım, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kıldığın namazlar, seni Cennete kavuşturacak yoldur, kulluk vazifendir. Oruçların, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar, kıyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanlığında, sana ışıktır. Bunların faydası sanadır. Benim için ne yaptın?
- Ya Rabbi, senin için olan ameli bana bildir.
- Dostlarımı benim için sevdin mi, düşmanlarıma benim için düşmanlık ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâ’yı sevmenin onun için olan en kıymetli amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-ı fillah olduğunu anladı. (İmam-ı Gazali)
Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki:
“Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, (İslâma olan düşmanlıklarında) birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan olur. Allahü teâlâ, (kâfirleri dost edinip, kendine) zulmedenlere hidayet etmez.” (Maide 51)
“Müminler, müminleri bırakıp da, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah’ın dostluğunu bırakmış olurlar.” (Ali İmran 28)
“Allah’a ve ahiret gününe iman edenler, babaları veya oğulları veya kardeşleri ya da akrabaları olsa bile Allah'a ve Resûlüne düşman olanları sevmezler.” (Mücadele-22)
Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: “Bir kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur” (Taberânî)
Vatikan, bu inanç yıkılmadıkça, Müslümanların Hıristiyan olmayacağını bildiği için, “Diyalog” vasıtasıyla bu inancı yıkmak istiyor.
.
www.ezan.vakti.com › forum › Genel İslami Mevzular › İman ve İtikad
5 Eki 2006 - Vatikan'in en çok korktuğu, Hiristiyanlastirmada en büyük engel gördüğü, islamiyetin,
.
Hubbu fillâh - Buğdu fillâh
admin tarafından 5 Ekim, 2006 - 11:15 tarihinde gönderildi
Vatikan'in en çok korktuğu, Hiristiyanlastirmada en büyük engel gördüğü,
islamiyetin, "hubbu fillah-buğdu fillah" emridir. Yani, Allah dostlarini Allah
için sevmek, Allah (c.c.) in düşmanlarını, (dinimize göre, Müslüman olmayan
herkes Allah düsmanidir) Yahudileri, Hiristiyanlari sevmemektir. Hubbu
fillah, buğdu fillâh, imanin esasidir. imanin alti sartinin geçerli olup
olmamasi bu esasa bağlıdır.
Hadis-i seriflerde buyuruldu ki:
"imanin en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-i
fillahtir." (Ebu Davüd)
"imanin temeli Mümini sevmek ve kâfiri sevmemektir." (imami Ahmed)
"imanin efdali Allah için sevği, Allah için buğzdur." (Taberânî)
Yine Resulullah (s.a.v.) buyurdu ki:
"Cebrail aleyhisselam ğibi ibâdet etseniz, müminleri, Allah için
sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiç bir ibâdetiniz,
hayrat ve hasenatiniz kabul olmaz!"
"Benim için ne yaptin?"
Allahü teâlâ, Hz. Musa'ya sordu:
- Ya Musa, benim için ne isledin?
- Ya Rabbi, senin için namaz kildim, oruç tuttum, zekât verdim, zikrettim.
- Ya Musa, kildiğin namazlar, seni Cennete kavusturacak yoldur, kulluk
vazifendir. Oruçlarin, seni Cehennemden korur. Verdiğin zekâtlar,
kiyamette, sana gölgelik olur. Zikirlerin de, o günün karanliğinda, sana
isiktir. Bunlarin faydasi sanadir. Benim için ne yaptin?
- Ya Rabbi, senin için olan ameli bana bildir.
- Dostlarimi benim için sevdin mi, düsmanlarima benim için düsmanlik
ettin mi?
Musa aleyhisselam, Allahü teâlâ'yi sevmenin onun için olan en kiymetli
amelin, Hubb-i fillah ve Buğd-i fillah olduğunu anladi. (imam-i ğazali)
Kur'an-i kerimde buyuruluyor ki:
"Ey iman edenler, Yahudileri de, Hiristiyanlari da dost edinmeyin! Onlar,
(islâma olan düsmanliklarinda) birbirinin dostudur. Onlari dost edinen de
onlardan olur. Allahü teâlâ, (kâfirleri dost edinip, kendine) zulmedenlere
hidayet etmez." (Maide 51)
"Müminler, müminleri birakip da, kâfirleri dost edinmesinler! Onlari dost
edinenler, Allah'in dostluğunu birakmis olurlar." (Ali imran 28)
"Allah'a ve ahiret gününe iman edenler, babalari veya oğullari veya
kardesleri ya da akrabalari olsa bile Allah'a ve Resûlüne düsman olanlari
sevmezler." (Mücadele-22)
Hadis-i serifte de buyuruldu ki: "Bir kavmi sevip de onlarla dostluk
kuran, kiyamette onlarla haşrolur" (Taberânî)
Vatikan, bu inanç yikilmadikça, Müslümanlarin Hiristiyan olmayacağını
bildiği için, "Diyalog" vasitasiyla bu inanci yikmak istiyor.
|
|
| Bugün 65 ziyaretçi (86 klik) kişi burdaydı! |
|
 |
|
|
