 |
|
|
 |
|
| ABDULHAMİD HAN |
ABDÜLHAMİD HAN
Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı.
İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar:
Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi.
Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur.
Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur.
Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı.
Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız.
Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar.
Rabbim Başbakanımızı korusunu2026 |
|
|
|
|
 |
Yalanların seçimi
Seçime günler kala konuşacağımız konu normalde şuydu: AK Parti %50'yi geçebilir mi geçemez mi?
Ama bugün %44'ü bulabilir mi, tek başına iktidar olabilir mi bunu konuşuyoruz.
Araba devrilince akıl veren çok olur demişler. Haftaya bugün yine koalisyon hesapları yapıyor olursak zaten herkes "nasıl bu noktaya gelindi" diye kafa yoracak. Ama ben şimdiden sormak istiyorum, nasıl oldu da AK Parti bu rakamlara düştü?
Bu saatten sonra akıl vermenin faydası yok biliyorum, zaten beni kim takar haddimi de biliyorum.
Lâkin, yine de AK Parti'nin görmemekte ısrar ettiği hususları kör göze parmak misali yazmak istiyorum.
Sel gibi akan iftira kampanyalarının cezasını çekiyor AK Parti, daha doğrusu iftira kampanyalarına karşı durmamanın cezasını.
İnşallah bu cezayı tüm milletimiz çekmez. Koalisyonlarla krizlerle boğuşmaz.
Allah bilir ya, çekeceğimiz varsa eğer yalanların karşılığıdır. Milyonların inandığı yalanların karşılığı.
Çocuk kandırır gibi kandırdılar milyonlarca insanı. Koca koca insanlar olmayacak yalanlara inandırıldı.
- Bir insanın evinde 1 milyar dolar saklayabileceğine meselâ. (Eski parayla 3 katrilyon yapar nerdeyse)
- Apartmandaki emekli öğretmen komşumuz bile IŞİD'e 2000 tır dolusu silâh gittiğine inanıyor. 2000 tır dolusu silâhla 4. Dünya Savaşı çıkar be! (3.sü zaten devam ediyor ya)
Demek ki kandırılanlar hep cahil değil.
- Çözüm sürecini bizzat başlatanların katil olduğunu bas bas bağıran profesörler bile var.
(Gerçi bunlar kandırılan değil kandıran tipler.)
- Şehitler gelmesin diye elini değil başını taşın altına koyanların yüzünden şehit verdiğimize inandırıldı milyonlar.
"Yok canım bunlara kim inanır ki!" diyorsanız, -ki AK Parti'li yetkililer sanırım böyle düşünüyor- çok fena yanılıyorsunuz!..
İşte bu yalanlar 5 milyon oy götürdü AK Parti'den.
AK Parti hiç olmazsa büyük darbe yediği 7 Haziran'dan sonra iftira kampanyalarına yoğun bir şekilde karşı koysaydı, meselâ bu amaçla reklam filmleri hazırlatsaydı şimdi durum çok daha farklı olurdu.
Öyle büyük paralar harcamaya da gerek yoktu. Sıradan vatandaşların bile bu konuda söyleyeceği çok şey var. Bunca nimeti hizmeti görmeyip "hırsız" diye bağıranlar çarpılacak yakında, bunu bilerek endişe eden çok insan var.
Şimdi seçim zamanı, yalanlarla gerçeklerin çarpışma zamanı.
Bakalım kaç kişi 29 kişilik iftar sofrasının 1 milyona (trilyona) mâl edildiğine inanmış?
Bakalım kaç kişi oturduğu yerden küfürler savurduğu Cumhurbaşkanı'nın "diktatör" olduğuna inanmış?
Bakalım kaç kişi ajan gazetecileri vatansever milliyetçi yazar sanmış.
Bakalım kaç kişi "AK Parti 13 yılda memleketi mahvetti" diyenlere inanmış?
1 Kasım akşamı hepsi çıkacak meydana.
Eksiksiz tam sonuçlar ise hesapların hiç şaşmadığı günde belli olacak. Ona da çok bişey kalmadı, sonuçta üç günlük dünya...
27.10.2015
Oyunu oyunla boz
Seçim günü geldi çattı, tekerlek tümsekte.
Ya ileri gidecek inşallah bir daha geri düşmemek üzere, ya da geri düşecek Allah korusun.
İnşallah bu tekerlek tümsekte kalmaz biliyoruz ama, yine de vereceğimiz her oy çok kıymetli.
Peki hangi partiye verelim oyumuzu, neye göre verelim? Oyumuzu kim hak ediyor?
Dostla düşmanın karıştığı böyle zamanlarda benim aklıma tek kriter gelir. O da İmâm-ı Şafiî Hazretleri'ne atfedilen bir söz: "Fitne zamanında düşmanın okları kimi gösteriyorsa o sizin dostunuzdur."
Düşmanı tanımak için insan önce dostunu tanımalı değil mi?
Meselâ Osmanlı benim dostumdur, Abdülhamid Hân, Vahdeddin Hân dostumdur.
İskilipli Âtıf Hoca meselâ...
O zaman bunlara kim düşmanlık ediyorsa, kötü söz ettiyse benim oyumu alamaz.
Osmanlı'ya en çok kim sahip çıkarsa benim oyum ona.
Tarihime, vakıf eserlerine, evliya türbelerine kim sahip çıkarsa, kim tamir ettirirse, iyi bakarsa benim oyum ona.
Adının, sloganının, ambleminin millî olması yetmez, gerçekten kim millî ise benim oyum ona. Kendi silahını, kendi gemisini, kendi uydusunu, kendi otomobilini kim yapabilecekse benim oyum ona.
Dünyanın en büyük havalimanını, en büyük köprüsünü kim yapacaksa oyum tabii ki onundur. Vatandaş olarak menfaatim bunu gerektirir.
Kim metro, liman vadediyorsa, daha iyi yolları, daha az trafik kazasını kim vadediyorsa menfaatim icabı ona veririm.
Her ne olursa olsun, binbir çeşit etnik yapıya da sahip olsak, ancak birlik olmak bizi güçlü kılar, bunu biliyorum. O yüzden, ayrıştırmayı değil bütünleşmeyi kim teşvik ediyorsa benim oyum onadır.
Bizi bölmeye çalışanların oyunlarının da her vatandaş gibi farkındayım. Türkiye üzerindeki bitmeyen emellerin, oyunların farkındayım.
Düşmanın planlarını bozmayı kim başaracaksa elbette oyum onundur.
Düşman kiminle uğraşıyorsa ben de ona destek veririm.
PKK'nın hedefinde kim varsa, IŞİD kimi bitirmek için çalışıyorsa ben ona destek veririm.
Maşaları elinde tutanlar, köpeklerin sahipleri kafayı kime taktıysa, kimi düşürmek için dünyayı seferber etmişlerse benim dostum o demektir.
Daha da açık konuşmak gerekirse;
Almanya, İngiltere, İran, İsrail kiminle savaşıyorsa ben onun yanındayım.
Yahudi lobisi, Ermeni lobisi, paralel lobisi kimi düşürmeye çalışıyorsa ben onun yanındayım.
Türkiye'nin düşmanı hiç bitmez, üzerine oynanan oyunlar da bitmez.
Vatandaş olarak tek bir oyum var, onu da oyunu bozmak için kullanacağım.
Çok söyleyeceğim var da hayat kısa, çok kısa. Anlatmakla her şey anlaşılmıyor. Tek diyeceğim, duâm şudur:
Allahü teâlâ bu memlekete acısın.
31.10.2015
.
2019'da 3 seçim birden olacak
Daha 4 sene var diye rehavete kapılmamak lâzım. 2019'da hem Cumhurbaşkanlığı, hem Milletvekili ve hem de Belediye seçimleri var.
AK Parti tek başına iktidar oldu, inşallah istikrar bekliyoruz. Güzel günler bekliyoruz fakat düşmanın uyumayacağını da hatırlatmak vazifemiz.
Düşman kelimesi çok ağır gelebilir belki ama; düşman derken diğer muhalefet partilerini kastetmediğim açıktır herhalde. Partiler birbirinin rakibi olur ancak. Biri gider diğeri gelir. Önemli olan millî olması.
Peki kimdir düşman?
Meselâ?
Sahiplerinin vefalı uşağı PKK'dır,
Uluslararası joker taşeron örgüt IŞİD(DAEŞ)tir,
Şer güçlerin hepsine gönüllü hizmet eden, bin bir suratlı örgüt paraleldir,
Dünyanın en büyük havalimanını asla istemeyen Almanya'dır,
Dünyanın başını her daim ağrıtmaktan hiç çekinmeyen İsrail'dir,
Ortadoğu'da liderliği Türkiye'ye bırakmayı asla kabullenmeyecek olan, hiçbir zaman İslâm devletlerinin yanında yer almayan İran'dır,
Osmanlı'yı da yıkan bir numaralı fail İngiltere'dir,
Daha uzun süre bölgeye ve en çok bize belâ olacağı belli olan Suriye'dir,
Menfaatleri icabı anında dönecek Rusya'dır, Çin'dir, ABD'dir...
İstikrarın i'sini gördü, dolar hemen düştü, fakat ekonomi her zaman en nazlı konu olacaktır.
Kredi derecelendirme kuruluşları, para babaları, faiz baronları boş durmaz.
Terör işbirlikçileri, silah ağaları boş durmaz,
PKK'yı, IŞİD'i bitirsek bile yeni örgüt kurarlar.
DHKP-C'yi canlandırırlar.
Nasıl olsa aşırı sol örgütlerin en çok destekçi bulduğu ülke burası.
Ve medya. Tâbii ki medya. Her zaman medya.
En büyük silâh, psikolojik silâh medya.
Bütün kara propagandanın, şer odaklarının, casusluk faaliyetlerinin, her türlü fitnenin merkezi, algı yönetiminin, milleti kandırmanın ve hatta dünyayı kandırmanın, yanlış yönlendirmenin, ortalığı bulandırmanın en kestirme yolu olan medya...
En başta külliyen kontrolsüz sosyal medya.
Eğer medya önümüzdeki 4 senede de böyle kontrolsüz, pervasız, yalan ve iftira dolu olacaksa, medya yoluyla casusluk, kargaşa engellenemeyecekse 2019 seçimlerini bırakın sağlıklı yapmayı; göremeyiz, konuşamayız bile.
Önce fitne kaynaklarını kurutması ve medya savaşlarında devlet olarak bizzat yer alması ön şartıyla, kesin şartıyla AK Parti'ye tavsiyem;
Tarım ve teknolojiye bütün ağırlığını vermesidir.
3. T, yani turizm, zaten peşinden gelir.
Sosyal refah için ise, kadınların mümkün olduğunca evden çalışması ve sağlıklı nesiller yetiştirmesi fikrini şiddetle savunuyorum.
Kadın istihdamından çok, "her evden en az 1 erkek çalışan" fikri uzun vadede yıkılmaz bir aile ve toplum yapısı demek. Ve tabii yıkılmaz güçlü bir Türkiye.
Zaten hepimizin hayali bu değil mi?
02.11.2015
Fuat ile Avni'nin sözcüsü
2007, 2011 ve bugün 1 Kasım 2015'in ertesi günlerinde hep aynı başlıkları gördük: "İşte AK Parti'nin başarı sırları" konulu haberler.
2 Kasım'da yine vardı; "%49,5'un sırrı, +9'un sırrı, 9 puanın sırrı..."
Eğer adam gibi muhalefet etselerdi, yıkıcı değil biraz da yapıcı olabilselerdi, bugün çıkıp alkışlamalarını "mertçe" kabul edebilirdik.
Fakat yıllar boyunca yalan, iftira, fitne, isyan üreterek "haksız muhalefet" edip, bir anda dümen kırmanın çıkardığı "caaarrrtt" sesi Pensilvanya'dan bile duyulmuştur.
Fuat'ın, Avni'nin onun bunun yalanlarına montajlarına herkesin kanacağını sanan zihniyetin, çöküşünü 1 günlüğüne kabullenişinin tablosu.
1 günlüğüne diyoruz, çünkü çoktan başlamışlar yine fitne manşetlerine. Zaten hep böyle olur, bir iki gün başarıyı kabullenirler, (kabulleniyormuş gibi görünürler) hemen ertesinde fitne sokmaya başlarlar.
"Su uyur düşman uyumaz" atasözünü tam da burada hatırlamakta fayda var. Düşman denince aklınıza kim geliyorsa işte bunlar onların sözcüsü. Türkiye şubesi, taşeronu, maşası; ne derseniz deyin.
Korkarım ki bu şer cephesi boş durmaz, önümüzdeki günlerde, şehit haberleri, patlamalar yine gelmeye başlar. Sıkı tedbirli olmak lâzım.
Zaten şimdiden, "Başkanlık tartışmaları"nı zoraki başlatmışlar ki, her ne felaket olursa "Başkanlık hayallerine" bağlamak için bahaneleri olsun.
Sözcü grubunun gazetelerinden Korkusuz'un "Şehitler vatan elden gitmesin diye değil, koltuk elden gitmesin diye geliyor" diye manşetini hatırlarsak mesela, yahut "PKK'yla ortak mayın döşediler" manşetini...
Üç nokta koy, beş nokta koy fark etmez. Bu manşetlerin sonu gelmez.
%49,5 oy al, % 159,5 oy al fark etmez. Düşman boş durmaz, sadece geri hamle yapar. Daha şiddetli saldırabilmek için. O yüzden şu birkaç günlük sessizliklerine kanmamak lâzım.
Düşmanın ne hamle yapacağını tahmin etmek için uluslararası strateji uzmanı falan olmaya da gerek yok aslında, Fuat Avni'yi takip etmek yeterli.
Hâlâ Fuat Avni'yi tanımayan varsa şöyle anlatabiliriz: Abdülhamid Hân'a ihanet eden Deli FUAT Paşa ve Abdülaziz Hân'a ihanet eden Hüseyin AVNİ Paşa'ların isminin birleşmesinden almış adını.
Öyle bir düşman sözcüsü ki, yazdıkları doğru olsa ayrı fitne, yalan olsa çifte fitne.
Ankara patlamasının şüpheli listesini yayınlayıp, yarım saat içinde 9 kişinin kaçmasına açıkça yardım ve yataklık eden bu şebekenin bitmeyen marifetlerinden birini daha yeni duyduk:
Tam bir facia. PKK ile protokol imzalayıp, PKK içindeki devlete çalışan 100'den fazla istihbarat görevlimizin öldürülmesine sebep olmuşlar.
Böyle ihaneti tarih yazmış mıdır bilmiyorum ama, ilerde mutlaka yazacak. Fakat korkarım ki iş işten geçmiş olacak. Tarihe yazıldığı anda müdahale edilmezse sadece çocuklarımıza bir "ders" olarak miras kalır. Yanında, ihanetin yıllarca sürecek acısı da bedava.
Öyle bir nefretle dolmuşlar ve bu nefret kendilerinde öyle tuhaf bir özgüven patlaması yapmış ki, "Bu mücadele sonucunda ya cemaat bitecek ya devlet" diyebiliyorlar.
İhanet, nefret, sözcü, patlama kelimelerinden sonra diyeceğim ancak şudur: Müslümanların bu kadar uyanık ve güçlü olduğu bu günleri bari tarihe havale etmeyelim, çözelim.
Hiç olmazsa dua patlaması yaparak. En büyük silahımız da zaten bu değil mi?
05.11.2015
Osmanlı'yı koruma kanunu istiyoruz
İstiyorum ve istiyoruz diyorum. Benim gibi düşünen milyonlar olduğunu bilmek için de pahalı araştırmalara gerek yok zannediyorum.
En azından daha yeni Ak Parti'nin aldığı 24 milyona yakın oyu, hatta üzerine birkaç milyon da MHP ve diğer parti oylarını koyun.
Bu koca kitleye güvenerek konuşuyorum.
Dedesine düşman yetiştiren sistemin çocuklarının, bitmez tükenmez tahrikleri beni artık bıktırdı. Miligram şerefi haysiyeti olan, binde bir de olsa Müslüman Türk kanı taşıyan bu pervasız saldırıya ses çıkarır.
Lüzumlu lüzumsuz her şeye, siyasete burnunu sokan tarihçilerden, profesörlerden ses yok. Anlı şanlı teşkilatlardan, Müslüman muhafazakâr gençlerden, derneklerden, ünlülerden ses yok.
Neden bahsettiğimi tahmin etmişsinizdir. Beklerdim ki, isterdim ki bu dizi daha başlamadan tepkiler çığ gibi büyüsün, imzalar toplansın, davalar açılsın.
Sosyal medyada ve her platformda kuvvetli bir mücadele başlasın. Madem demokrasi var, madem bizdeki bu ne idüğü belirsiz demokrasi atalarımızın ruhunu incitmeye izin veriyor, hiç olmazsa karşı savaş yürütülsün.
Gönül isterdi ki Müslümanlığından, Türklüğünden utanmayan nesiller sessiz kalmasın. İnsaf ve adalet sahibi Ermenilerin, Rumların bile "ata" saydığı, laf ettirmediği Osmanlı'ya açıkça saldıranlar biraz çekinsin. Adımını düşünerek atsın.
Fakat kayda değer bir ses yok. Parası, yetkisi, şöhreti, sesi olanlardan ses yok.
"Cenazemi yakın" diyenlerin, "Türk olmayanların'' yâhut "Türk olmak benim suçum değil" diyenlerin yaptığı diziden hiçbir beklentim yok.
Fakat bu dizi o kadar pespâye, o kadar düşmanca ve saldırgan ki, Osmanlı'yı yıkan ve en büyük düşmanı kabul edilen İngiliz eliyle yapılsa bile bu derecede olamazdı.
Düşman yapsa bile daha gerçekçi ve insaflı yapardı.
Türk veya değil, Osmanlı mirasının üzerinde oturan 78 milyondan gık çıkmıyor.
Osmanlı'yı zalim, gaddar, acımasız, barbar;
Kudretli padişahı, korkak, zavallı ve âciz;
Ömründe saçının telini hiçbir yabancıya göstermemiş temiz Osmanlı hanımlarını göbeğine kadar dekolteli gösteren bu alçak iftiralara kimsenin sesi çıkmıyor.
Tepkiler yükselse bile bahaneleri hazır zaten, "Bu dizi kurgudan ibaret, tarihî gerçekleri yansıtmayabilir" diyorlar.
Ben de senin atana, dedene, ninene söveyim o zaman.
Ben de senin sülâleni kurgulayım bakalım ne olacak?
İşin daha da kötüsü, bu diziler kısa süre sonra dünyaya da yayılıyor. Kendi elinizle kendi atamızı karalama kampanyası.
Yani Avrupalı, Çinli, İranlı "Atalarımızla savaşanlar ne kadar da rezil insanlarmış, bizzat torunları olan Türkler söylüyor işte" diyecekler.
Oh ne âlâ, düşman istese bu kadar kara propaganda yapamaz.
Elin Hollywood'u yıllarca Amerikan propagandası yapsın, bizim Yeşilçam'ın artistleri de aleyhimize çalışsın.
Pardon, bizim mi dedim, dilim sürçtü.
Tek tük de olsa bizden olan, millî olanlardan böyle bir iş beklenir mi?
Gerçi bu memlekette ne kaldı ki bizden olan?
Ve daha da acı olan, 13 yıllık Ak Parti iktidarının ardından bunları konuşuyor olmamız.
Hâlâ sadece ağlak ağlak serzenişten ileriye gidemiyor olmamız.
Benim kıytırık yazılarımdan bir şey çıkmaz. Parası olan, şöhreti, imkânı olan konuşsun. "Sen kimsin ki benim atama saldırıyorsun!" desin. "Haddini bil!" desin.
Osmanlı düşmanları Osmanlı dizisi yapamaz desin.
Burası Osmanlı toprağı, git nefretini Londra'dan kus desin.
78 türlü renkten müteşekkil 78 milyonu ancak Osmanlı ruhu bir arada tutar, "ruhuma dokunma" desin.
Uzun lafın kısası, bugün biz onlara sahip çıkmazsak, torunlarımız bizim mezarımızı hatırlar mı acaba, hatırlatmak isterim.
14.11.2015
Şovu bırak, Başkanlığa bak!
Yüce Meclis lâfını eskiden beri hep tuhaf bulurum. Allah'tan başkası için bu sıfatı kullanmak size de yanlış gelmiyor mu?
Neredeyse kutsiyet atfedecekler.
Hiç hak etmediği hâlde göklere çıkarılan, demokrasi denen ucube yaratığın her gün ayrı bir saçmalığına şahit oluyoruz. En son yemin töreninde gördüğüm tuhaf manzaralar gerçekten hayret verici.
Gerçi, desenize, geçmişinde DHKP-C izleri bulunan birinin sol yumruk şovu yapmasının nesi hayret verici?
Peki ya rezidans kraliçesinin, ezilmişlerin savunucusu rollerine soyunması.
Şaka bir yana o kürsüde soyunanı da gördük, orasını burasını göstereni de.
Ve daha neleeeer neler...
Bütün bu saçmalıkları görünce de ister istemez bu "vekillik-vekâlet" sistemini sorguluyor insan. Acaba hiç olmasa nasıl olur diye.
Yok canım diktatörlük istemiyoruz. Merak etmeyin, "demokrasiden taviz yok".
Ne demekse artık o. Ve neden taviz verilemiyorsa.
Sanki Allah kanunu.
Demokrasiyi iyi kötü kabul ettik hadi neyse de, bari eli yüzü düzgün olsa. Her tarafı çift başlı, garip ucube yaratık.
Cumhurbaşkanı ayrı, Başbakan ayrı, Bakanlar ayrı.
Belediye Başkanı ayrı, Vali ayrı.
- Cumhurbaşkanı varken Başbakan ne iş yapacak?
- Başbakan her sorumluluğu üstlenecekse Cumhurbaşkanı neden sorumlu olacak?
- Sorumlu olmayacaksa neden bu kadar yetki verilmiş?
- Yetki verilmese de olmaz. Cumhurbaşkanı yetkisiz olur mu hiç?
Yerel yönetimlerde de durum aynı. Seçilme kaygısı taşımayan Vali, seçilme korkusuyla bazen ipin ucunu kaçıran Belediye Başkanı.
Adı Vali, Belediye Başkanı veya İl İdarecisi olsun fark etmez; bir şehirde tek yönetici olsa olmaz mı?
Olur.
Hem de bal gibi olur.
Adı Başkanlık veya her neyse, şöyle sade ve güçlü bir sistem istiyorum:
Seçmen olarak bir kişiye oy vereyim (Başkan), o bir kişinin kendi ekibi olsun(Bakanlar),
81 ilde de birer adamı olsun(Vali).
Bu kadar.
22.11.2015
Putin’in sözcüsüne hürriyet zamanı!
- Rus füzelerini gözümüzün içine soka soka, “Bak Rusya’nın çok silahı var ha!” diyenleri gördünüz mü?
- “Sınırımızı 12 saniyecik ihlal etti diye uçak mı düşürülür canım” diyeni.
- Peki “300 kişilik yolcu uçağı ihlal etseydi yine düşürecek miydik?” diye soran Prof.'u.
- “Kesinlikle sınır ihlali yok” diye Rusya adına çırpınan Türk gazetelerini…
İster Rus uçağı düşsün, isterse Rusya uçağımızı düşürsün (Allah korusun), ister PKK saldırsın…
Operasyon olsun, zafer kazanalım, kayıp verelim…
Her ne olursa olsun, karşı tarafın sesi olmaya her daim hazır medyamız var.
Bir gün değil her zaman düşmanın sözcülüğünü yapan, hep başkalarının hürriyetini savunan medyamız.
Ve tabii arkasında milyonlarca insan ve sosyal medya kullanıcısı. Fitne ateşi daha kıvılcımken benzin bidonuyla koşan, yalanlar piyasaya sürülür sürülmez yaymaya başlayan, sabredemezse kendi uydurup yayan…
***
İster istemez sorguluyor insan, bizden görünen “bize düşman”lar nasıl türedi?
Ve belki daha da önemlisi, sayıları artıyor mu?
Evet artıyor.
Çünkü sistem, her geçen gün kendine düşman yetiştiriyor. Bozuk eğitimiyle, sınırsız özgürlükçü medyasıyla, yabancı müdahalelere açık binbir türlü kapısıyla kendine düşman üretiyor.
“Benim ülkemin askeri Rus uçağını düşürmüşse haksız bile olsa ben devletimin yanındayım” diyemeyen kaç milyon Türk vatandaşı vardır sizce?
1, 5, 10, 20?
Milyon diyorum, bin değil.
Peki ya Rus askeri Türk uçağını düşürseydi, kaç milyon Rus “Türkler haklı” derdi acaba?
1 milyon? Hiç sanmıyorum.
Demek ki Rusların sistemi bile bizden kat be kat iyi.
Bizimki bozuk, temelden bozuk.
Medya altyapısı, eğitimci altyapısı, hukuk altyapısı ve genel mânâda milletin altyapısı.
Medya:
- Mâlum gazete çalışanları arasında anket yapılsa ne kadarı “devletim” der?
- Dizi işinden para kazanan yaklaşık 100 bin kişi üzerinde bir anket yapılsa yüzde kaçı bu olayda Türk tarafındadır?
Eğitim:
- Üniversitelerde ders veren hocaların yüzde kaçı Türkiye’yi haklı buluyordur?
% 99 olmalı değil mi en az, hiç sanmıyorum.
- Öğretmenlerimiz içinde “Rus yanlısı” çok azdır diyebilir miyiz?
Hukuk:
- Hukuk camiasının, bilhassa avukatların içinde Rus uçağı değil Türk uçağı düşürülse göbek atacak kaç bin kişi vardır? (Boşuna kızmasınlar, savcımız adliye içinde şehit edildiğinde teröristi savunanları çok gördük.)
İstediğiniz mesleği sorgulayın, çoğu meslekte üzücü sonuçlara ulaşırsınız.
Yalnız, tornacı, simitçi, kuruyemişçi vs., az okumuşu veya okumamışı bulunan meslekler belki müstesnadır.
Okumuşlar ve okumamışlar diye iki grup yapsak, okumuşlarda “bizden taraf olmayanlar”ın yüzdesi içler acısıdır.
O zaman sorgulayalım bazı şeyleri, temelden hem de...
27.11.2015
Kösem Sultan'a sahip çıkmak
Bizim insanımız bir acayip doğrusu.
Mâneviyatına, değerlerine, ceddine sahip çıkar, ama lafta.
Hatırlarsınız, Muhteşem Yüzyıl denen dizi başladığı vakit büyük tepki kopmuştu. Ama zihinlerde.
Sorsan herkese, “şiddetle karşıyım.” Karşısın tamam da peki ne yapıyorsun? Elinden gelenin fazlasını yapman lâzım, bırak fazlasını elinden geleni yapıyor musun?
Gidin stüdyoyu basın, oyunculara saldırın demiyoruz. Hatta elinize pankartlar alın sokağa çıkın da demiyoruz.
Müslüman Sünnî itikadına göre ayaklanma ve idareye karşı gelmek caiz olmadığı için sokak kültürü de yoktur. İyi ki yok, o ayrı.
O sana nasıl saldırıyorsa sen de öyle cevap ver. Gazete yoluyla saldırıyorsa gazeteyle, diziyle küfrediyorsa diziyle, filmle, broşürle vs.
Neşriyat, yayıncılık (her mânâda) günümüzün cihadı.
Tamam gazete kurmak kolay değil de…
Sağa sola birkaç e-mail atmak, tweet atmak, facebook’da sayfa açmak, bir şeyler paylaşmak da mı zor?
Change.org’da imza kampanyası başlatmışlar, yeni rezaletle alâkalı, katılan kişi sayısı 90 bini zor bulmuş. Halbuki sorsan Türkiye’de Kösem Sultan’a hakaret ettirmeyecek on milyonlar var!
Var da hani nerede?
Sadece şunu sormak istiyorum:
Bırakın Kösem Sultan’ı, senin ninen bile saçının telini gösterir miydi erkeklere? Peki ya bu dizideki sahneler, entrikalar, oyunlar, iftiralar seni çıldırtmıyor mu?
Onun için, bizim insanımız pek gevşek diyorum...
Şimdilik çoğunlukta bulunan Müslüman Sünnî kesimedir sözüm, böyle tepkisiz kalmaya devam edilecekse 15-20 sene sonra görürsün çocuğunun bile sana düşman kesildiğini.
Ceddine sövülürken sen hiçbir şey yapmıyorsan, ileride sana sövdüklerinde torunlarının sana sahip çıkacağını mı sanıyorsun?
Baştan aşağı yalan tarih kitaplarımız yetmemişti, şimdi de dizilerle boğuşur olduk.
Eeee, düşman boş mu duracaktı?
Osmanlı denince entrika, arkadan iş çevirme, kapı dinleme, kirli oyunlar akla gelir oldu.
Kösem Sultan bunları duysa kahrından ölürdü diyeceğim ama…
Gerçi niye ölsün ki, ahirete şurada ne kaldı, gerçeklerin ortaya çıkmasına…
Ahirette bırakın ona sövenleri, sevenleri bile onun derecesine yaklaşabilecek mi acaba?
15.12.2015
Noel Baba aslında kimdir?
İnternet arama motorlarında bu soruyu sorarsanız çok çeşitli cevaplar alabilirsiniz, doğru yanlış bilgiler.
Peki, gerçekte kimdir bu Noel Baba, hangi amaçla çıkmıştır sahneye?
Ne yaptığını anlarsak, kim olduğunu da öğrenmiş oluruz.
Bazen sadece sormak yeter, ben de soruyorum o zaman:
– Noel Baba neyin sevgisini aşılıyor?
– Kime hizmet ediyor, kimin propagandasını yapıyor?
– Çocuklara neyi sevdiriyor? Hangi dini aşılıyor?
– Noel Baba kostümü diğer palyaço kostümleri kadar masum mu?
– Müslümanların Hicri Yılbaşı'nda yahut Ramazan Bayramı'nda, sarık cübbe giymiş birileri Hristiyan memleketlerinde dolaşsa, her alışveriş merkezinin içinde 10 tane olsa, çocuklara şeker, hediye vs. dağıtsa...
– Ne olurdu acaba? Ne derlerdi acaba?
– "Yahu bunlar resmen İslâmiyet propagandası yapıyor" demezler miydi?
– Peki o zaman Noel Baba kimin propagandasını yapıyor?
– Misyonerliğin amacı Hristiyanlığı tebliğ etmek, yaymak, sevdirmek ise, Noel Baba da tam bu amaca hizmet etmiyor mu?
– Bir Müslümana papaz kıyafetli biri gelip propaganda yapsa ne kadar etkili olur?
– Peki ya, çocukluğunda Noel Baba sevgisi aşılanmış bir Müslüman ne kadar etkilenir?
– Ne kadar Müslüman kalabilir, kalabilmiştir?
Noel Baba var mıymış, yok muymuş, Demreli miymiş vs. bunlar önemsiz sorular. Önemli olan şu sorunun cevabını bulabilmek: Noel Baba'nın gerçek amacı ne?
26.12.2015
Yeni yılda huzur, barış, mutluluk, cart curt!..
İlk günden böyle başlık atıp sizi üzmek istemezdim ama, sebepsiz ve hak edilmemiş mutluluk sarhoşluğunu anlamsız bulduğumu vurgulamak istedim.
Sebepsiz çünkü 30 Kasım'dan 1 Aralık'a geçerken ne değişti de 31 Aralık'tan 1 Ocak'a geçerken ne değişecek?
Hak edilmemiş çünkü, 2016'yı 2015'ten daha mutlu geçirmek için ne yaptık ki hak edelim?
Yeni yıla sarhoş, borçlu, baş ağrısı ile giren bir insan o yıldan ne hayır bekler, nasıl mutluluk umar anlamış değilim zaten.
Mutluluğu hak eden insanlar için bile dünya rahatlık yeri olmadı; "Bir neşeyi bin gam takip eder" demişler dünya için, bu tabii ayrı ve geniş bir konu.
Kısaca dünya mutluluk ve rahatlık yeri değil, gerçek mutluluk ahirette.
Tabii bu da dünya hayatına bağlı ve yine apayrı bir konu.
Dünyaya sarılanların saldırıları bitmediği sürece, ki hiç bitmeyecek, dünya hep daha kötü olacak. Daha çok para, daha çok toprak, daha çok petrol ve daha çok güç isteyecekler. Ve bunun için de sürekli saldıracaklar.
Kötülük yapmanın iyilik yapmaktan ve yıkmanın yapmaktan kolay olması zaten kötülerin işini kolaylaştırıyor.
İyi niyet dilekleri hep dilek olarak kaldı bugüne kadar, korkarım ki bundan sonra da böyle kalacak.
Kim istemez ki dünya daha güzel ve yaşanılır olsun, kimse sevdiğinden ayrılmasın, kimsenin burnu kanamasın.
Hadi hep birlikte daha mutlu ve barış dolu bir yıl dileyelim.
Dileyelim dilemesine de ne olacak, savaş isteyenlere barış balonlarıyla mı cevap vereceğiz? Zeytin dalı kılıca ne kadar karşı koyabilir?
Hep böyle sembolik çocuk kandırmacalarıyla vakit kaybettik.
İyi niyetli olmak yetmez, iyi çalışmak da lâzım.
Hele biz Müslümanlar için formül aslında çok basit. Sadece atalarımızı, eski büyüklerimizi takip etsek bize yeter. Onlar hem dünyada silinmez güzel izler bıraktılar, hem de ahirete yüz akıyla gittiler.
Zaten bütün mesele bu. Başarı da bu, mutluluk da bu, huzur da bu...
01.01.2016
Terörist ağaçta yetişmiyor!..
Türkiye'nin değiş(tirile)meyen terör gündemi mâlûmunuz efendim,
Sizi fazla yormayalım, cevabı belli sorular sorarak büyük cevabı bulmaya çalışalım istedik bugün.
Şu anda, Türkiye'de, herhangi bir eyleme katılmış veya her an eylem yapmaya hazır kaç terörist vardır?
Ve tabii asıl soru,
Bu teröristler nasıl yetişiyor, nerden besleniyor?
Meselâ;
Hukuk Fakültesi bitirmiş (hatta önünden geçmiş birine sorun bakalım, şu an bu okullarda okuyup da "Devlet katliam yapıyor" diyen kaç öğrenci vardır?
Bu okullardan bu kafayla mezun olmuş kaç avukat vardır?
Peki ya hakim ve savcı var mıdır, devletine düşman olan?
Sadece soruyorum, devletin değil de PKK'nın tarafında olan kaç öğretmen vardır?
Hiç var mıdır demiyorum, kaç bin tane vardır?
Yaralı terörist gelince kapıları açan, yaralı polis gelince ağırdan alan doktorlar olduğunu okumuştuk geçenlerde.
Şehitlerimiz için bir kez olsun sesini çıkarmayan ama teröristleri sahiplenmek için bildiri üstüne bildiri yayınlayan öğretim görevlileri var mı?
Binlerce var, gördük.
Evlâdını eliyle okula teslim edip dört yıl sonra polis-asker katili diye haberini aldı binlerce aile.
Bunları da gördük.
Peki devletin okullarında okuyup, devletten maaş alıp devlet düşmanlığı yapan bunca insan nerden çıktı, hiç merak etmiyor musunuz?
Ben diyorum ki, bu kadar çok sayıda, bilinçli ve organize olduklarına göre bunları yetiştiren bir sistem var demekki.
Kendine düşman yetiştiren bu sistem, bizzat devletin kendisi olabilir mi? Yâni eğitim sistemi?
Daha birçok örnek verebiliriz, soru da sorabiliriz. Ama önemli olan cevapları bulmak, o da soruların için de saklı.
Yâni soruların "mı" ekini kaldırırsak cevaplar hazır demektir.
Kendine aydın diyenlerin birçoğunun karanlık olduğunu kendileri hariç herkes biliyordu zaten. Mesele sadece bunu anlamak değil, çözüm de bulabilmek.
Karanlıktan şikayet ederek aydınlığa kavuşulmaz.
Çözüm, gerçekten münevver (aydın) yetiştiren eğitimde. İslâm'ın ışığından mahrum bırakılmış bir sistemin öğreteni de aydın olamaz, öğreneni de.
Teröristi de bitmez, düşmanı da.
İslâm'la yoğrulmuş bu topraklarda İslâm'a bu kadar yabancı nesiller yetişmesine dur demek için herkes elinden gelenin fazlasını yapmalı. İmkânı olanlar da şikâyeti bırakıp meselenin temeline el atmalı diyorum efendim, âcizâne.
14.01.2016
Sahteciliğe sahte ceza!
Dün karneler verildi biliyorsunuz, Şanlıurfa’da bir internet kafeden birçok çocuk sahte teşekkür belgesi almış. Kafe sahibi gerçekten insaflıymış anlaşılan, takdir belgesi de basabilirdi!
Şaka bir yana, bu işin profesyonel olanı sahte kimlik veya pasaport basmaktır. Peki ne ceza verilmiş dersiniz, sadece idari para cezası.
Suçun ciddiyetini kavramak için ille de anayasa profesörü mü olmak lâzım?
Sahte diplomalı 70 öğretmen meslekten atılmış, yeni haberler. Meslekten atmak da ne demek, emin değilim ama başka ülkede olsa aynı gün hapsi boylamışlardı bence, hiç olmazsa mahkeme sonucu kesinleşinceye kadar.
Sahte diplomayı nasıl temin ettiklerine dair ifade vermek, ağır soruşturma geçirmek gibi bir zahmete de katlanmamışlar anladığımız kadarıyla veya en azından şimdilik.
Son yıllarda meydana çıkan ve sonuçları en acı kul hakkına sebep olanları sahtecilik, mâlûmunuz, sahte delil üretenler. Balyoz davasında, askerî casusluk davasında, Tahşiye davasında vs.
Gerçi o çetenin suçlarının karşılığı olabilecek ceza bu dünyada yok, o ayrı. Yedikleri kul hakları da helal ettirilebilecek gibi değil.
Zaten pişman olmuş, “hakkınızı helal edin” de demiyorlar, gayet pişkin halde sırıtmaya devam ediyorlar.
Kul hakkı o kadar zor ve narin bir konu ki, izahı zor. Bir kişinin hakkını yerseniz gidip ondan helallik isteyebilirsiniz. Peki ya, milyonlarca kişinin hakkını yerseniz ne olacak?
Konumuz sahtecilik ya, kul hakkının kitlesel halde yenildiği alan belki de “yeme” sektörü, yani gıda sektörü.
Üzerinde “%100 elma” yazan bir meyve suyunun içindekiler kısmında ayrıca “aroma, asit düzenleyici” vs. yazıyorsa bu ne demek oluyor meselâ, % 110 mu olmuş?
Benim sahtekârlık olarak gördüğüm bu durumu mevzuat normal görüyor anlaşılan.
Çünkü düpedüz sahtecilik vakaları çığ gibiyken, işin bu tarafı kimsenin aklına bile gelmiyor.
Yani bildiğiniz sahtecilik, öyle kelime oyunları falan da değil sadece.
Arının üretmediği bal, içinde etten başka her şey ola sucuk, jelatinden yoğurt gibi.
Bakanlık ha bire sahte gıda üreten firmalar listesi yayınlıyor ama bu listeleri kimsenin aklında tutması mümkün değil. Bir de artık listelere karşı bağışıklık kazandı beynimiz. Üretici de kendine yeni bir isim bulup yoluna devam ediyordur herhalde.
Adının kötüye çıkmasından ancak “adı bilinen” firmalar korkar. Dolayısıyla, bu listeler tüketicinin “bildiğinden şaşma” fikrini pekiştirmekten ve birkaç büyük firmayı daha rakipsiz kılmaktan başka işe yaramıyor.
Peki ya çözüm?
Çözüm sert tedbirler de, hapis cezası dahil.
Ve elbette o firmaların sahiplerinin ve ortaklarının, bir daha hiçbir şekilde gıda üretememesi lâzım.
Osmanlı üsûlü falaka cezası yâhut tahta külâh giydirip eşek üzerinde çarşı içinde dolaştırma cezası da bence olur.
Modern hukuka uymaz tabii.
Modern hukuk madem bu cezâları uygun görmez, o zaman bizi koruyacak, suçlunun “hakkını” verecek cezalar bulsun.
Bari cezanın sahtesi olmasın.
Yoksa sahte diplomalı gıda mühendislerinin ellerinden bal diye glikoz şurubunu, yoğurt diye jelatini hep birlikte yeriz...
23.01.2016
Terörle Mücadele Master Planı
İnsafı olan her Kürt bilir ki, devlet çözüm süreciyle elini, kucağını her türlü imkânını açtı, dağ köyündeki hastayı helikopterle hastaneye yetiştirdi.
PKK ise buna karşılık ambulansa molotof, hastaneye roket attı.
Buna her Kürt bizzat şahitlik etti. Şimdi milyonlarca Kürt’ün gözünde de PKK bitti.
Devlet zamanında ülkeyi terk etme şansı tanıdı, barış elini uzattı, her yolu denedi.
Bunlar ise hain olarak kalmayı tercih etti.
Çözüm süreci belki iyi yönetilemedi lâkin şimdi anlaşılıyor ne kadar hayati önemde olduğu.
Eğer bu adımlar atılmasaydı şu anki ağır mücadelenin fikrî haklılık altyapısı ve halk desteği bu derece olamazdı.
PKK’ya hâlâ sempati besleyenler elbette vardır ama muhtemelen şimdiye kadarki en düşük seviyesinde.
PKK'lı teröristler şimdi de işgal ettikten sonra terk ettikleri evlere bomba tuzaklayıp gidiyorlar.
Dolayısıyla, harabeye dönmüş binlerce ev var, işi bozulmuş esnaf var.
Devlet de bu mağduriyetleri gidermek amacıyla “Terörle Mücadele Master Planı” hazırlamış.
Elbette bu da terörle mücadelenin bir parçası, fakat son parçası.
Çünkü terörden tamamen temizlenmemiş bir beldeyi kalkındırırsanız terör(ist) de beraberinde kalkınır.
Şunu demek istiyorum:
Meselâ, PKK Batman ve Siirt’i hain ilân etmiş, neden?
Sokak çatışmalarında teröristler destek verilmediği ve oralarda tutunamadığı için.
Bu demek oluyor ki, Cizre’de, Silopi’de, Sur’da destek buluyor ve hâlâ tutunabiliyor.
Terörün tutunduğu dalları ve kökleri imha etmeden nasıl orayı taşıyabilirsiniz, imar edebilirsiniz. Esnaf yardım alır, evi yıkılan parasını alır, terörist de arada faydalanır.
Bence terörle mücadele için plan yapılacaksa bunun şifresi ancak şu olabilir: “Bire bin”, o da en az şartıyla.
Kandil’den, İstanbul’a kadar dağdaki ve şehirdeki tüm teröristlerin hepsi imha edilse yine de bir şehidimizin saç teline yazık, yetmez.
Lâkin, diyorum ki, en az bire bin olsun, içimiz belki biraz soğur.
Bugün 5 şehidimizi daha uğurladık. Bu beş şehidimizi katledenleri imha etmek yetmez, onlara destek verenleri de, evinde barındıranı da, yazısıyla, gazetesiyle, televizyonuyla, akademik kadrosuyla, her türlü ve en ufak destek verenleri de etkisiz hâle getirmek gerekiyor.
Tamam kabul, son 6 ayda PKK’ya indirilen darbe 40 yılda yapılamamıştı. Fakat mağaralardaki, hendeklerdeki teröristleri yok etmekle iş bitmiyor.
Bunların asıl gerisi var.
Avrupa, İran, Rusya, Amerika bunlar belli, kastettiğim içimizdeki ajanlar, gönüllü ajanlar. Sosyal medyasıyla, gazetesiyle, şarkısıyla terör propagandası yapanlar…
Tetikçi değiller ama tetikçileri fikren besliyorlar. Onların da etkisiz hâle getirilmesi gerekiyor.
Gerekirse zorunlu kamu spotu yapılmalı, o bölgeyi yalanlarla kandıran TV’ler, internet siteleri kapatılmalı. Sosyal medyadaki üç-beş hesap kontrol altına alınmalı, menfî ve ağır propaganda durdurulmalı.
Terörle mücadele topyekûn olursa master olur ancak.
29.01.2016
Köz yönetim
En baştan söyleyelim, genelleme yapmadan konuşalım.
İmam şehitler için duâ istedi diye cuma namazını kılmadan camiyi terk edenleredir sözüm.
O şehitlere düşmanlık demek, Allah'tan belayı yalvara yalvara istemek demektir!
Acaba bu insanlar öz yönetim yalanıyla mı kandırılıyor, gözleri kör ediliyor?
Çöpleri toplamayı beceremeyen belediyelerin öz yönetimini külahıma anlatsınlar diyeceğim ama külâhım bile bunları adam yerine koymaz.
Bırakın yol yapmayı, sokaklara çukur kazanlardan, kendi çocuğunu yurt dışında okutup gariban Kürt çocuklarını dağa yollayanlardan Kürtlere hayır gelmeyeceğini hâlâ anlatmak zorunda kalıyorsak bu PKK daha başımıza çok bela olur.
O çukurlar Konya'da kazılmıyor, kepenk kapatan esnaf Bartınlı değil, okullar camiler İstanbul'da yakılmıyor.
Ne oluyorsa Kürtlere oluyor. 30 yıldır PKK en çok zararı Kürtlere veriyor.
PKK Müslüman düşmanı, ama en çok da Müslüman Kürtlerin düşmanı. Bir kısım Kürtler bunu hâlâ göremiyorsa konuşacak bir şey kalmamış demektir.
Şehitlerimize bir Fatiha okumayı reddedip camiyi terk eden insanlar bilmiyorlar mı ki, her Müslümanın en büyük hayalidir, duasıdır şehit olmak.
Şehit demek kendini kurtarmış demektir, daha büyük şeref yoktur.
Sormak isterim PKK yanlısı Kürtlere, o kahramanların orda ne işi vardı?
Birçoğu geçici görevle gitti oralara.
Sırf siz rahat yaşayın diye şehit oldular.
Unutmayın ki "Zalime yardım eden onun zulmünü görmeden ölmez" kuralı muhakkak işler. PKK yüzünden bu çektiğiniz sıkıntılar daha da artar.
Bugün onlara minnetle duâ etmeniz gerekirken bir de böyle nankörlük yaparsanız kendinizi yakarsınız.
PKK bugüne kadar en çok Kürtleri öldürdü, daha da öldürmeyecek mi sanıyorsunuz?
Hadi diyelim ki, hayaliniz olan bağımsız Kürdistan'a kavuştunuz, o toprakları petrolleri PKK'nın ipini tutanlar size bırakır mı sanıyorsunuz?
Lafın kısası, "Öz yönetim" diye Kürtlere yutturulmaya çalışılan aslında "köz yönetim"dir, Kürtlerin kendini, özünü yakma projesidir.
Ve Kürtlerin Türklerden başka dostu yoktur.
Bunu görmemek için de kör olmak lâzım...
06.02.2016
Muhalemun!.."
Taksici muhabbetlerinden siyasi analiz yapanlara hep gıcık olurdum. Demek ki büyük konuşmamak lâzımmış.
Bir taksici esnafının şahsî görüşleri deyip geçilemeyecek bir performans sergileyen “taksi şovu” sizinle paylaşmak istedim efendim.
Arkadaş önce devlet büyüklerine toptan eleştirerek muhabbete sert bir giriş yaptı. Tabii ben devamlı “lafı nereye getirecek bakalım” beklentisi içindeyim. Meğerse adamın derdi başkaymış.
“Şimdi ona düşmanlık yapanların hepsi onun sayesinde adam oldu” dedi.
O dediği kişinin kim olduğunu tahmin etmeniz biraz zor olabilir, çünkü gündemden garip şekilde uzak bugünlerde.
Ben böyle uzun sessizliklerden çok şüphelenirim.
Neyse.
Anladığınız üzere Pensilvanya kralından bahsediyor. Devlet ricalinin birçoğu onun sayesinde buralara gelmişmiş.
Henüz ödemeyi yapmadığım için “müşteriyi riske etmeden” sallamaya devam ediyor.
Teşhisi anında koydum tabii, anlaşıldı, arkadaş paralel üçgen geometri mühendisi.
Meğerse adama not vermekte erken davranmışım, aniden direksiyonu kırarak (arabanın değil tabii konuşmanın) askerî operasyonları tenkit etmeye başladı. “Kürtler de insan kardeşim, onları da düşünmek lâzım” dedi.
“Katil devlet” demedi ama demeye ramak kaldı neredeyse.
Tamam dedim, şimdi anladım bu adam HDP'li.
Durun bakalım, daha bitmedi. Adam taksimetreden daha hızlı çalışıyor.
“Her gün şehitler geliyor, üzülüyoruz” dedi. (Elbette biz de çok üzülüyoruz ama, ortada bir "savaş" var.)
Hepimizin şehitler hususundaki hassasiyetleri, duyguları belli ama, az önce HDP ağzıyla konuşan adam öyle bir kıvırdı ki kendimden şüphe etmeye başladım.
Yanılmışım, bu adam galiba MHP’ye gönül vermiş dedim artık.
Benim beyindeki kablolar tam soğumaya başlamıştı ki, adam bu sefer de CHP sözcüsü gibi konuşmaya başladı.
Artık önceki tüm teşhislerimi, fikirlerimi sil baştan yeniledim, notumu verdim. Hangi partiden, hangi görüşten olduğu belirsiz ama muhalefet olduğu belli.
Paspas gazetelerinin yalan ve iftira kampanyaları çok fena zehirlemiş adamı. Şimdi düşününce anlıyorum ki, ilk teşhisin doğru olma ihtimali kuvvetli. Çünkü yalan ve iftiraların çoğunun kaynağı "paralelyum" "geometrika."
Muhalefet ama sadece iktidar muhalifi de değil, doğrudan “Tayyip Erdoğan muhalifi.”
Sayın Cumhurbaşkanımız su üstünde yürüse “yüzme bilmiyor” diye tenkit edecek kadar dengesini kaybetmiş, ne demek istediğini kendi de bilmeyen, şartlara göre anında ağız değiştiren, ortama uyum sağlayan muhalefet tarzı.
Her renge giren muhalefet.
Yanlış anlamayın, renkli muhalefet değil, renkten renge giren muhalefet.
Tıpkı bukalemun gibi.
Bu tarz muhalefetin adı da olsa olsa "muhalemun" olur!..
13.02.2016
.Düşman içeriden olunca kapı kilit tutmaz!..
Basit ve net bir soru sormak istiyorum. Bugün Rusya'nın, İran'ın veya ABD'nin kalbine saldırı düzenlemek mi daha kolaydır, yoksa Türkiye'nin kalbine mi?
Neden cevabımız "şüphesiz Türkiye" oluyor?
Türkiye'nin neyi eksik veya fazla.
Bir ülkenin merkezine saldırmanın tek yolu çok sayıda hain yetiştirmektir. Düşmanın en tehlikelisi ise elbette içeriden olandır.
Şu şartlar altında 78 milyon yekvücut olmak bile karşı karşıya olduğumuz tehlikeleri bertaraf etmek için yetmezken;
milyonlarca insanımız hâlâ durumun ciddiyetini düşünmeden hükümete ve Cumhurbaşkanımıza saldırma derdinde.
Asıl tehlike bu bence.
Yıllar boyu binlerce şehit verdik. Milyarlarca dolar harcadık. Giden kaynaklarımızı hesaplamak bile imkânsız.
Türkiye yeni baştan kurulurdu, dünyanın ilk 10 değil ilk 5 ülkesinden biri olabilirdi.
Peki biz neyin cezasını çekiyoruz?
Cezasızlığın cezasını çekiyoruz. Hak edenlere cezalarını zamanında verememenin cezasını çekiyoruz.
Gözümüzün içine baka baka hainlik yapanların yaptıkları yanına kâr kaldı.
- "İran-Türkiye savaşı çıkarsa İran tarafında olurum" diyen kişinin ne milletvekili olduğunu biliyorsunuz.
- PKK'ya aracıyla silah taşıyanın milletvekili olduğunu da biliyorsunuz.
- Esad'la görüşmeye giden heyetin milletvekillerinden oluştuğunu...
Vekili böyle olanların bir de asıllarını düşünün.
- Gezi olaylarında polis aracını devirirken ıslık çalarak eşlik edenleri,
- İş makinesi gasbedip polisin üstüne sürenleri...
- TOMA aracını kaçırıp "Sahibinden satılık TOMA" diye internete ilân verenleri...
- Başbakanlık ofisini basmaya giderken camiye giren masum gençleri düşünün...
- Ve onları alnından öpenleri...
Hepsi cezasız kaldı.
- Tunceli'de teröristlerle çatışan polislerin üzerine mutfak tüpü atan şahıslar şimdi hapiste midir?
Hiç sanmam.
- Omzunda bazuka ile asker şehit etmeye giden teröristleri ihbar etmek yerine alkışlarla destek verenlerin Allah belâsını vermiş midir?
Belki henüz değil. (Ama muhakkak.)
Allahü teâlâ ceza vermekte acele etmez fakat devlet suçu affedemez. Kimsenin buna yetkisi yok.
Ve geldiğimiz şu durumda, artık merhametin, demokrasi oyunlarının zamanı değildir.
Zaten ne geliyorsa başımıza bu bol keseden demokrasi yüzünden geliyor.
Terörist kadar teröriste destek veren de etkisiz hâle getirilmelidir.
Bence idamsız adalet olmaz ama yine de hepsini idam edelim demiyoruz elbette. Bari terör propagandası yapmalarına engel olalım. Devletin ve milletin öfkesinin zirveye çıktığı böyle günlerde bile adamlar sosyal medyadan hâlâ nefret kusmaya devam ediyor. Utanmadan ve korkmadan hâlâ düşman ağzıyla konuşmaya devam ediyor. Ki bu derece pervasızlık ancak savaş şartları altında olur.
"Dünya 5'ten büyüktür" diye Birleşmiş Milletler'in gözünün içine baka baka bağırabiliyoruz madem, Avrupa Birliği'ne girmek artık bizim için çok da önemli değil madem, bizim için korkacak ve hesap verecek kimse kalmamış demektir.
PKK'sından, DAEŞ'ine, paralelinden sol örgütlerine kadar ne kadar şer yuvası varsa hepsi yok edilmelidir.
İçerideki düşmanı yok etmeden uluslararası arenada başarı gelmez. Gelse de bedeli ağır olur Allah korusun.
18.02.2016
Hâlâ mı komünizm?
“Türkiye’de çok değerli maden yatakları var ama çıkarttırmıyorlar” söylentisi bir efsaneden mi ibaret yoksa gerçek mi zaman gösterecek belki; lâkin şu günlerde yine anlıyoruz ki bilinen kaynakları bile çıkarmak kolay iş değil.
Meselâ Sakarya’da 3 ayrı doğalgaz kaynağı bulunmuş. Müjde! diyeceğiz ama onu da çıkarttırmamak için kimbilir kimleri gönderecekler ayak bağı olarak.
Gerçekten çevre kaygısı olanları istisnâ kabul edelim fakat, artık benim Türkiye’de çevreci gösterileri kaldıracak midem yok. Dünyada 490 tane nükleer santral varken Türkiye’de yapılmaması için canla başla çalışanlara “çevreci” demek bana çok safça geliyor.
Derin felsefe bilgisine sahip olduğumu söyleyemem, felsefeye ayıracak 1 saniyem de yok ama komünist felsefenin en temel argümanlarından birinin özel mülkiyet hakkını reddetmek olduğunu biliyoruz.
İnsanlığın ve hayatın fıtratına aykırı bulduğum komünizm denen bu bulaşıcı hastalık öyle bir hâl almış ve yayılmış ki, yol keserek hak arayan köylü teyzeleri gördüğümde bile sebebini hep burada arıyorum.
Köylü teyze diyor ki: “Ben köyün yakınından geçen suyu kimseye vermem.” İyi de teyzeciğim, o su senin mi ki “vermem” diyorsun. Kendi şahsî mülkün hariç her şey devletindir, devlet de kendi malını istediği gibi kullanır.
Bu ağacı kesemezsin, bu suyu alamazsın, buraya baraj istemem, buraya maden ocağı istemem, bu yolu kullandırtmam!...
Hangi hakla?
Senin olmayan mülkü nasıl seninmiş gibi savunuyorsun? Komşu bahçesindeki ağacı kestiği zaman, “Dur, o ağacı kesemezsin!” diyebilir misin?
Diyemezsin çünkü onun kendi mülkü ve istediğini yapar.
Aynen bu şekilde, en geniş mülk sahibi de devlettir ve mülkü üzerinde istediğini yapma hakkına sahiptir.
Hatırlarsak, Türkiye’yi bir felakete sürüklemeye ramak kala durdurulan Gezi olayları da aynı felsefeden besleniyordu: “Ben parkıma dokundurtmam.”
Park senin değil devletin, devlet de kendi malına istediğini yapar. İster ağaçlarını keser, ister satar, isterse beton döker.
Madem demokraside yaşıyoruz, senin yapacağın sadece oy vermeyerek veya dilekçe, e-mail, imza toplamak vs. yoluyla bunu istemediğini devlete iletmektir.
O park üzerinde hiç kimsenin hiçbir hakkı yoktur. Olsa bile hakkını savunmanın yolu, polisle çatışmak, yol kesmek, araç yakmak değildir.
Hatta, devlet lüzum görürse şahsî mülkü de istimlâk edebilir. Sadece, devletin biçtiği değeri yetersiz buluyorsan dava açabilirsin.
Şimdi bu durumda, Cerattepe’de veya bundan sonra çıkarılacak her madende, kesilecek her ağaçta devlete baş kaldırmayı, polise tekme sallamayı hak sayanlara sadece şunu sormak lâzım:
Hangi hakla buna karşı çıkıyorsun?
Kimin malını kimden koruyorsun?
Tabii bunlar kısmen masum sorular. Belki daha temel sorular da sormak gerek.
– Ajan mısınız? Kimin ajanısınız?
– Yabancı vakıflardan destek alıyor musunuz?
– Hangi profesyonel organizatörün şemsiyesi altındasınız?
– Kaçınız bu yörenin insanısınız?
Ve saire...
Ben yetkili olsam bu soruları, hatta on mislini sorarım.
En ufak ipucu yakalarsam da hesabını sorarım.
Oyuncak değil, memleket meselesi. Bunlara kalırsa ne iş yürür ne düzen tutar. Çevre, çevre diye her yatırıma karşı çıkacaklar anlaşıldı.
Yeter artık!..
26.02.2016
Devlete meydan okumak
12 yıllık danışman arkadaş Silivri Cezaevi'ne mektup yazıyor, "Sana bunu yaşatanlar yenilecekler" diyor. Artık bu denli rahat konuşacak kadar kime (?) güveniyorsa bir bildiği varmış ki mektup yazdığı gazeteciler, -casuslukla yargılanan gazeteciler- bir haftaya kalmadan salıverildiler. Ve çıkar çıkmaz benzer şeyler söylediler: "Bizi içeri attıklarına pişman olacaklar."
Bu meydan okumaların muhatabı yargılamayı yapan hakim değildir herhâlde. Bu apaçık bir meydan okuma. Kimi yorumculara göre yaklaşan "meydan savaşının" ayak sesleri. Yenilgiye doymayanların, akıllanmaya niyeti olmayanların, belki son bir güçle, veya can havliyle saldırmaları bekleniyor.
Beklenmeli. Bu yorumlar kulağa çok saçma gelse bile düşman hiçbir zaman hafife almaya gelmez.
Ne diyorduk, devlete meydan okuyanlar...
Bu kadar kolay mı devlete meydan okumak?
Evet kolay.
Gezi olaylarında meşhur olmuş telsiz diyaloğunu bugün bile düşündükçe hâlâ beynimde şimşekler çakar.
Komiser diyor ki: "9 numaralı TOMA, kendini tanıt!" Cevap geliyor: "Ben Vedat".
"Vedat mı, hangi Vedat?"
"Davulcu Vedat, Çarşı grubundan!"
Devletin polisinin TOMA aracını gasbedip, polise karşı kullanan bu arkadaş sadece 300 bin mensubu olan Emniyet teşkilâtıyla değil, 78 milyon mensubu olan Türkiye Cumhuriyeti ile dalga geçti. Bu resmen devlete meydan okumaktır.
Diyeceksiniz ki herhalde bu adam şimdi hapislerde çürüyordur.
Yoo, Twitter'da fink atıyor hâlâ.
120 bin de takipçisi var.
Bakın meselâ taze haber, 160 bin kişinin kredi kartı bilgilerini kopyalayarak büyük vurgun yapan Adanalı baba ve oğlu yakalandı önceki gün.
Haberi görmeyenler zanneder ki, suçlular polisin kolunda götürülürken utancından başını yere eğmiştir, yüzünü saklayarak "Çekmeyin, çekmeyin" demiştir.
Yoo, çok da pişkinler.
"İhtiyacım vardı ondan dolandırdım. Dolandırdığım vatandaşların parasını en lüks villalarda, konaklarda oturarak yiyorum. İhtiyacım vardı dolandırdım, zevkine villada oturmaya ihtiyacım vardı lüks yerde yaşamak için. Elimden gelse seni de dolandırırım yaz bunu da pişkinliğimi de yaz" demiş.
Bu ne demektir biliyor musunuz? Yani nedir bunun Türkçesi?
"Hapisten korkmuyorum, zaten kaç gün yatırabilirler ki beni içerde, çıkınca daha profesyonel ve pişmiş olarak pişkinliğe devam edeceğim" demektir.
Kısacası kanunlara, yani devlete meydan okumaktır.
Kendisine meydan okunan bir devlet güçlü devlet sayılmaz.
Tek diyeceğim şudur: Devlet âciz olamaz, demek istediğim budur.
Lafın gerisini de epeydir yüzünü özlediğimiz güzel insan Hasan Celal Güzel’e bırakalım.
Bakın şöyle diyor son birkaç Twitter mesajında:
- Mesleği gazeteci olmuş, asker olmuş, politikacı olmuş, zengin iş adamıymış vs. Hain haindir! Hainleri affetmek 80 milyona ihanettir!
- Ülkesini, devletini, topraklarını yaşanmaz bulup, her fırsatta bunu Avrupa'ya şikayet eden biri babam da olsa vatandaşlıktan çıkartılsın!
- Bu ülkede alçak hainlere acıyanların, bir gün acınacak hale düşeceğini defaatle söyledim.
- Osmanlı devleti "vatan hainlerine" asla hoşgörü göstermemiştir... Türkiye Cumhuriyeti Devleti'de o devletin ta kendisidir...
Nokta.
03.03.2016
Kadını kandırdılar!
Bu yazıyı bugün 8 Mart diye yazmıyorum. Bugünü kadınlar günü falan da kabul etmiyorum. Kadınlara saygım olmadığından değil, komünistlere saygım olmadığından.
Kadının her gün reklamlarda, dizilerde, sokakta, işte ve her yerde pazarlama malzemesine dönüştürülmesine hiç sesini çıkarmayan, hatta teşvik edenlerin bugün çıkıp ellerinde pankartlarla yürümesi çok sahtekârca.
Tam bir kandırmaca.
Hatta öyle bir kandırmaca ki, günümüz kadınının gerçek sıkıntılarını da örtbas ediyor.
Günümüz kadınının en büyük sıkıntısı erkeklerden uzak olamamasıdır. Erkeklerin arasından kurtulamamasıdır.
Erkekle kadının arasındaki sınırları kaldıran bu büyük yalanlar silsilesi o hâle gelmiş ki,
- “Sadece kadınların çalıştığı iş yerleri projeleri geliştirilsin, destek verilsin” desek…
- “Okullarda -hiç olmazsa isteyenler için- kızlar erkeklerden ayrı okusun” desek…
bizi ayrımcılıkla suçlarlar.
Allah’ın ayrı yarattığını ayrı tutmak niçin ayrımcılık olsun ki?
İşte bu farkı anlayamayanlar, kadın ile erkeğin birbiriyle yarışan değil, birbirini tamamlayan iki ayrı cins olduğunu kavrayamayanlar bugün ellerinde pankartlarla sokaklara çıkacaklar. Ve ağızlarında hep aynı yalan: “Kadına özgürlük!”
Eğer gerçekten kadına özgürlük istiyorsanız, unutmayın ki kadının en özgür olduğu yer evidir.
- Sormak isterim doğrusu, sabah 6’da daha gün doğmadan otobüs durağında bekleyen kadın mı daha özgür, o saatte mışıl mışıl uyuyan mı?
- İşe geç kalma stresiyle yollarda perişan olan kadınlar mı daha özgür, aynı saatte gazetesini okuyarak kahvaltı yapan, çayını yudumlayan kadınlar mı?
- Patronuna, amirine, müdürüne, müşterisine hesap veren kadın mı daha özgür, sadece kocasına hesap veren kadın mı?
Çalışan kadınlar doyuyor da, hemcinsleri işe koştururken kahve keyfi yapan kadınlar aç sefil mi kalıyor yani?
“Kimseye hizmet etmem, sadece kocama ve çocuklarıma hizmet ederim” diyen kadınlar fakirlikten kırılıyor mu yani?
Akşama kadar yüzlerce kişiye dert anlatan, dert dinleyen, binlerce kem bakışa muhatap olan kadın nasıl özgür oluyor biri bana izâh etsin lütfen!
Ağlamasına dayanamadığı için her sabah çocuğuna görünmeden evden çıkan anne midir özgür kadın?
Patronundan fırça yiyince koridorda ağlayarak lavaboya koşan kadınlar mı özgür?
Önemli iş görüşmesi olduğu günlerde “daha mini” giyinen kadınlar mı özgür?
Zaten az kazanan, kazandığını da giyime, süse püse, hazır gıdaya, hazır giyime, bakıcıya, kreşe veren kadın ekonomik özgürlüğüne kavuşmuş mu oluyor?
Kavuşsa ne olacak, huzur getirecek mi bunu sormak lâzım asıl; ama bundan da önce “ekonomik özgürlük” denen hayâlî mefhumu sorgulamak lâzım.
Ekonomik özgürlük için çalışmak gerekiyor, çalışınca da çocuğunu başkasına baktırmak, evini başkasına temizletmek gerekiyor. İyi ama senin çocuğuna bakan da, senin evini temizleyen de başka bir kadın. Senin özgürlüğüne ayak bağı olan işler o kadınlar için özgürlük mü oluyor yani?
Neyse… Bu konu bitmez…
Rahmetli Yalçın Özer abiden bir hatıra anlatayım da vaktinizi daha fazla almayalım. Türkiye gazetesinin başyazarı olduğu için, İletişim Fakültesi’nden bir grup kız öğrenci ofisine ziyarete gelmişler. Konu dönüp dolaşıp kadın haklarına gelmiş.
Yalçın abinin ve Türkiye gazetesinin muhafazakâr (kısaca Müslüman diyelim) yapısını bildikleri için güya sıkıştırma maksatlı “Siz kadınlarınızı çalıştırmıyorsunuz, köle gibi evde tutuyorsunuz” demişler.
O da şöyle cevap vermiş. “Hanım beni telefonla arıyor, ‘Akşama gelirken şunu şunu al, gelince de arabanla beni şuraya götür’ diyor. Biz de memnuniyetle hanımın emirlerini yerine getiriyoruz. O emrediyor biz yapıyoruz, onlar bizim sultanımız biz onların kölesiyiz” demiş.
Hakikaten, istediği her şeyi kocasına aldıran, ayağına getirten kadın niçin köle oluyormuş?
Madem özgürlük özgürlük diyorsunuz, bu durumda sormak lâzım yine; kocasını kendine hizmet ettiren kadın mı daha özgür, kocasına bile hizmet edemeyen kadın mı?
Evin geçimi kimin üzerindeyse evin hizmetçisi odur. Allah çalışıp eve ekmek getirme vazifesini erkeğe vermiş. Kadının rızkını da erkeğin çalışması içinde vermiş. Erkeği kadına köle yapmış ki kadın özgür olsun, sultan olsun.
Kadınlara kaldıramayacakları yükler verdiler. Erkeklerle yarıştırarak erkekleştirdiler.
Kadını kadınlıktan çıkardılar, erkeğe benzettiler, değerini düşürdüler
Erkeğin göz zevkine malzeme yaptılar.
Her ne yaptılarsa “kadına özgürlük” diyerek yaptılar.
Kadını kandırdılar!..
08.03.2016
Ankara saldırılarının sırrı 'K'da
Ankara saldırısının failleri bana kalırsa gözümüzün önündeler, bıyık altından sırıtarak göz kırpıyorlar.
İşte o yüzden diyorum ki, “Ankara saldırısı” lafı kulağa çok ürpertici geliyor ama Ankara’da terör saldırısı olmasına maalesef şaşılacak bir durum yok. Çünkü Ankara’nın her yanı terörist kaynıyor.
Hattâ, tam da saldırının meydana geldiği Kızılay civarını kastediyorum.
Ankara’da yaşayan 5 milyonu aşkın insana ve orada okumuş, okumakta olan milyonlarca “Ankara’yı bilirim” diyene soruyorum; tam da saldırının olduğu o bölge ve civarında saldırının hemen ardından bir anket yapılabilse eğer, acaba yüzde kaçı bu canileri lânetler, yüzde kaçı tebrik eder? (Temiz insanları ve esnafı tenzih ederiz...)
Ben şahsî tahminimi söylüyorum, teröristleri tebrik edeceklerin oranı %50’nin üstündedir. (%80’in üstünde diyeceğim ama dilim varmıyor.)
Peki kim bunlar? “K”lar, hepsi “K”.
Ankara’yı bilenler lütfen Kızılay’ın her sokağını tek tek gözünüzün önüne getirin, tabelaları düşünün meselâ, o ne idüğü belirsiz dernekleri, yok bilmem ne kurslarını.
Hepsinin ortak sırrı “K” Olmaları.
Açıyı genişletin, PKK’ya açık destek veren akademisyenleri, sinemacı, aydın falan geçinenleri düşünün…
Bir tanesi bile ben “K” değilim diyemez, hattâ böyle olmakla övünür.
Bakın bugünkü manşetlere, saldırıyı yapanları değil devleti suçlayanları, hattâ saldırıyı kutlayanları göreceksiniz. "Bize özel" sınırsız demokrasi sayesinde çekinmeden terör örgütlerinin ekmeğine yağ sürenleri göreceksiniz.
Bakın, çoğu “K”dır.
Peki nedir bu “K”?
Kimdir bu gözümüzün içine baka baka "saldıracağız" diyenler ve onları besleyenler, destek olanlar?
Dünkü gazetelerin çoğunda yer alan bir haber, ben Türkiye gazetesinden alıntı yapayım: “10 terör örgütü Türkiye’ye ve AK Parti’ye karşı birleşti.”
“Son operasyonlarla büyük darbe yiyen; MLKP, PKK, TKP/ML, DKP, MKP, TKEP/L, TİKB, THKP-C/MLSPB ve Devrimci Karargâh isimli terör örgütleri Türkiye'ye karşı birleşme kararı aldı. "Halkların Birleşik Devrim Hareketi" verdikleri örgütün kuruluşu Kandil'de yapılan toplantı ile açıklandı. Kandil'deki basın toplantısında konuşan Duran Kalkan Türkiye'ye yönelik tehditlerde bulunması dikkat çekti.”
Hani diyoruz ya, alfabede harf bırakmadılar, doğru ama en çok da “K” harfini kullanıyorlar.
MLKP: Marksist Leninist Komünist Parti
TKP/ML: Türkiye Komünist Partisi/Marksist-Leninist
DKP: Deutsche Kommunistische Partei
MKP: Maoist Komünist Partisi
TKEP/L: Türkiye Komünist Emek Partisi/Leninist
TİKB: Türkiye İhtilalci Komünistler Birliği
THKP-C: Türkiye Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi
MLSPB: Marksist Leninist Silahlı Propaganda Birlikleri
DEVRİMCİ KARARGÂH ve PKK malumunuz zaten.
PKK’nın açılımı Partiya Karkerên Kurdistanê yani Kürdistan İşçi Partisi demek ama hepimiz biliyoruz ki, komünist artı komünistler.
Şimdi tekrar soralım, Kızılay’ın o meşhur caddelerinde bu örgütlerin, kardeşlerinin, destekçilerinin ve daha bu listede olmayan, adında K: Komünist ve S: Sosyalist ibaresi taşıyan örgütlerin kaç tane şubesi, kaç bin tane sempatizanı var?
Sempatizan kelimesi çok mâsumâne duruyor, kaç tane terörist var?
Herkes fikrini söylemekte hür madem, benim acil eylem planım şöyle olurdu:
- Hemen bu sabah o bölgede geniş çaplı operasyon başlatmak…
- Meclis’i acil toplantıya çağırıp, teröre açık destek veren milletvekillerinin dokunulmazlığını tek oturumda kaldırmak…
- Yaklaşan Nevruz’u ve hattâ 1 Mayıs’ı da içine alacak şekilde, en az 4 ay boyunca her türlü toplantı, gösteri, miting yasağı…
- Doğu’da ve Batı’da, sınır içinde ve sınır dışında toptan temizlik…
Madem olağanüstü haldeyiz, olağanüstü tedbirler de şart o zaman. Milyonlarca arabayı şehrin girişinde aramak değildir tedbir, şehirde doğup büyüyen terörü, teröristi bulup yok etmektir.
Bütün bu teröristleri yetiştiren ve fikren besleyen, devletin parasıyla devlet düşmanı yetiştiren eğitim sistemi ve onun temel ideolojisi daha var ki, asıl onu konuşmak lâzım: Ne ilginçtir ki o da “K”.
14.03.2016
Okumuş cahiller
“Vali olmuşsun ama adam olamamışsın” diye biten kısa hikayeyi herkes bilir değil mi?
Ha belki yeni nesil okumuş çocuklar bilmez.
Artık ne okuyorlarsa, her şeyi biliyorlar ama en zarûrî şeyleri bilmiyorlar.
Tuttuğu takımın kadrosunu yedekleriyle birlikte sayar, yerli yabancı yüzlerce futbolcunun şarkıcının adını bilir, hatta şarkılarını bilir.
10 namaz süresini bilmez.
Facebook’da ilkokul arkadaşını bulmayı, Twitter’da hashtag açmayı, WhatsApp’da konum atmayı bilir ama dedesinin mezar taşını okumayı bilmez.
Kaç çeşit savaş oyunu olduğunu, en son hangi versiyonunun çıktığını bilir, atalarımızın ne için savaştığını bilmez.
Müslüman-Türk devletleri denince sadece Osmanlı ve Selçuklu’yu bilir, onun da sadece adını bilir. Sorsan meselâ Bâbür Şâh’ı belki hiç duymamıştır.
Erkekleri halı saha maçında attığı gollerle, kızları yeni aldığı kıyafetlerle övünür.
Düşünün, bu devirde bir çocuk nerdeyse 4 yaşında okula giriyor, en az 24, bazen 30 yaşına kadar okuyor.
Rahmetli dedem olsa şöyle derdi: “32 farzı bilmedikten sonra 32 sene okusa ne olacak?”
Peki okuyor da ne oluyor?
Her geçen gün eğitim seviyemiz yükseliyor ama aynı oranda cahillik seviyesi de yükseliyor. Ben hep şu örneği veririm, ilkokul mezunu bugün az insan kalmıştır, en azından eskiye göre. Ama gel gör ki, umumî tuvaletleri kullananların çoğundan şikâyetçiyiz değil mi?
Öyle bir eğitim sistemimiz, sistem de demeyelim, öyle bir eğitim müfredatımız var ki, çocuk 20 yıl okuyor ama tuvalet temizliğini öğrenemiyor.
Daha da acı bir örnek gördük, geçen gün üst üste. Namaz kılmayı bilmeyen çok insan var. Hatta, kameralar önünde mahcup olmaktan bile çekinmeyen.
Bir Müslüman çocuğu olarak bir kişinin namaz kılmayı bilmemesi büyük felâket ama bunu önemsememesi daha da büyük felâket.
Kısacası gençlerimizin hâli tam bir felâket.
Okuma yazma bilmekle, lüzumlu lüzumsuz binlerce bilgiyi ezberlemekle cahillikten kurtulunmuyor. Her geçen gün eğitim seviyesi yükseliyor, okumuşlarımız artıyor ama suç oranları da artıyor. Kavgalar, hırsızlıklar, haksızlıklar da artıyor.
Eğer okullarda kul hakkını öğretselerdi,
yaptığın her şeyin hesabını bir gün mutlak vereceğini,
saygı göstermezsen saygı görmeyeceğini,
öğretmenin vurduğu yerde gül bittiğini,
bir gün senin de anne baba olacağını,
başkasının annesine küfredersen senin de annene küfredeceklerini,
motoru son ses bağırtmanın da kul hakkı olduğunu öğretselerdi belki o zaman okumanın faydasına inanırdık.
Gençlerin büyük kısmı, sırf meslek öğrenmek için gittiği üniversiteyi bitirince bile mesleğe “çaylak” olarak başlıyor. Okul yüzü görmemiş ustanın emri altında işini gerçekten öğreniyor. Okullar sadece işin adını öğretiyor, ona da teori diyorlar.
Darwin teorisini öğreniyorlar, atalarımızın hâşâ maymundan geldiğini, incir yaprağıyla örtündüğünü, hö-pö-le falan filan diyerek ayılar gibi homurdanarak konuştuklarını zannediyorlar.
Okul öğretmezse de zaten sinema filmleri, diziler, komedyenler, milyonlarca boş veya zararlı kitap öğretiyor.
Kim bilir kaç nesil felsefe-müzik-futbol şeytan üçgeninde kaybolup gitti.
Artık o hâle geldi ki, çocuklarımızı sanki cahil bırakmak için okula gönderiyoruz. Elbette birçok şeyler öğreniyorlar, ama bu öğrendikleri hayatlar (elbette ki gerçek hayatla yani ahretle çelişiyor) ve bastırıyor, unutturuyor.
Rahmetli babaannem ne mektep yüzü görmüş, ne de öğretmen. Son nefesine kadar namazını kıldı, torununa (bana) bile hiç kötü söz söylemedi.
Komşu bir bardak şeker istemek için gelse, elinde son bir bardak kalsa bile verirdi, veremezse çok üzülürdü. Yok demeye hâyâ ederdi.
Ömrü boyunca saçının bir telini bile nâmahrem erkeklere göstermedi.
Şimdiki genç kızlara sorsan “Nâmahrem nedir?” diye, herhalde adını duymadıkları Hintli şarkıcı zannederler!
Şimdi bu üniversite mezunu kızlar mı cahil, benim babaannem mi?
Çocuklar için cebinde hep şeker bulunduran, camiye giderken yoldaki taşları dikenleri temizleyerek giden dedem mi cahil?
Okullar cahilliği almadığı gibi, çocuğun ailesinden öğrendiği üç-beş şeyi de öldürüyor, en zarûrî bilgilerden mahrum bırakıyor.
Cahillik de bir yere kadar hoşgörülebilir belki ama hainlik asla. Bu daha da ötesi ve bunu da gördük. Hem de öğrenenlerden değil, öğretenlerden. Kendi devletine düşman olmak, ülkesini başkalarına şikayet etmek hattâ ispiyonlamak hainlik demek.
Ben de o profesörümüz gibi bu ülkenin "cahillerine" güveniyorum. Ve o profesöre hakaret eden sayın Kılıçdaroğlu'na dün söylediği şu sözün mânâsını sormak istiyorum: "Türkiye canlı bombaların eğitim alanı oldu" ne demek?
Bu sözü Belçika ana muhalefet lideri söylese Belçikalılar ne derlerdi acaba?
Cahil mi? Yoksa daha da ötesi mi?
24.03.2016
Komünizm Türkiye’nin baş belâsı
Ne idüğü belirsiz komünizm belâsından Küba bile kurtuldu. Kuzey Kore’nin yönetim şeklinin ne olduğunu tam bilen yok, hatta orada neler olup bittiğini de tam bilen yok, ama yine de Kuzey Kore komünist sayılıyor.
Başka komünist ülke kaldı mı derseniz, cevabım Türkiye olur!
Neden mi?
Geçenlerde sormuştum, “köylü teyze komünist olabilir mi?” diye? Nerden bilsin komünizmi, adını bile duymamıştır.
Ve lâkin, hazineye yani devlete ait dereye, meraya, ormana, “benim derem, benim meram” diye dokundurtmuyorsa, kendince eylem yapıp yol kesiyorsa Komünizm o köye bile girmiş demektir.
Bakıyorum da, hemen hemen her gün komünizmin Türkiye’nin başına ne belâlar açtığına dair haberlerle meşgul oluyoruz.
Her gün bir yerde eylem, çıngar çıkarma, bölücülük, fitne vs.
Her mânâda “ortalığı karıştırma” konusunda uzmanlar.
Şöyle düşünmenizi rica ediyorum; meselâ benim gibi, sizin gibi ortalama sade bir vatandaşın devlete neredeyse hiçbir maliyeti yok, bunlar ise her gün devletin polisini, yolunu, meydanını, medyasını meşgul ediyorlar.
Örnek mi, saymakla bitmez fakat ben size son günlerin birkaç haberinden bahsedeyim.
- Ankara Kızılay Yüksel Caddesi'nden geçen çarşı iznindeki 3 asker, Dev-Lis üyesi bir grup tarafından dağıtılan ve üzerinde "Gençlik Festivali'nde buluşuyoruz" yazan bildiriyi almak istemedi ve darp edildiler, olaylar çıktı.
“Ankara saldırılarının sırrı “K”da diye yazmıştım. İşte o “K”lar bunlar. Yüksel Caddesi ise bunların resmî geçit yaptığı sokak âdeta.
- Mimarlar Odası’nın her hafta bir projeye karşı çıkması.
Bakıyoruz hemen hemen hepsinin fikrî altyapısı: Komünizm...
Hatta meslek odalarında ve sendikaların ve mensuplarının büyük kısmında bu köhne militanik, ideolojik felsefe hâkim.
- Komünist terör örgütleri zaten alfabede harf bırakmadı. Bir de bunların LGBTi falan filanları var, fazla renkli. Geçen sene İstiklâl’de bütün millî-mânevî değerlerimize meydan okurcasına, resmen gövde gösterisi yapmışlardı. Muhtemelen bu seneki şovları da yakındır. Göreceksiniz, bunlara en büyük desteği verenler de yine komünist gruplar.
- Ve tabii ki 1 Mayıs. Çocukluğumdan beri İşçi Bayramı’ndan ziyade, “taş-molotof-maske” üçlüsüyle hatırladığım 1 Mayıs. Provoke eden, başrol oynayan, hazırlık yapan, bildiri dağıtan vesairesiyle komünistlerin günü olmuş nerdeyse.
- Rusya ile uçak krizimiz olur, bunlar Rusya tarafında. Azerbaycan Ermenistan ile savaşır, bunlar Ermenistan tarafında.
PKK ile yürütülen mücadelede hangi tarafta olduklarını tahmin etmek zor değil zaten.
Putin abileri, Nazım ilham kaynakları, molotofkokteyli meşrubatları sanki.
Çok daha fazla örnek verebilirim fakat aramaya gerek yok. Nasıl olsa bugün de yarın da haber bültenlerinde, hatta sokaklarda karşınıza çıkacaklar, kim bilir hangi baş ağrısıyla.
Bunları çözmek için kanaatimce çok masraflı istihbarat bilgilerine de gerek yok. Uyuyan hücre mi arıyorsunuz, işte karşınızdalar. Hem de uyanmış vaziyette...
05.04.2016
Müzik çilesi
İsteyen istemeyen, seven sevmeyen herkes için, müzik, hayatın tamamını dolduran, 24 saat kesilmeyen bir çile.
Evde, işte, sokakta; markette, dolmuşta, televizyonda, telefonda…
Hayatımızın her anında müzik var.
Hayatın her anında derken abarttığımı sanmayın lütfen.
Sabahleyin evden çıkıyorsunuz, ilk iş asansöre biniyorsunuz. Evet, işte müzikle başladınız güne.
Dolmuşa biniyorsunuz, şoför beyin sizin için seçtiği müzik kulaklarınıza hücum ediyor.
İşe varıyorsunuz, kalabalık ofiste her masadan çeşit çeşit müzik sesleri yükseliyor.
Cep telefonları çalıyor, her biri ayrı bir makamda; uzun uzun “uzun hava”, kesik kesik disko müziği.
Tuvalete gidiyorsunuz, yine müzik. Güya orası istirahathâne. Bir insan tepinerek nasıl istirahat edebilir ki!
İnsanlar, hayran oldukları, “diva, star, süperstar, megastar”larını tuvalette de dinleyerek onları ne kadar çok sevdiklerini gösteriyorlar. Tuvalette bir süperstar. Hakikaten süper komik.
Çarşıya çıktınız, her caddede en az iki müzik market var. Onlar zaten çalmaya mahkûm. Diğerleri de onlardan aşağı kalmıyor. Giyim mağazası, parfüm mağazası, gözlükçü, dönerci, semerci, mermerci.
Kaldırımların kirliliğini kontrol eden belediye acaba gürültü kirliliğini de kontrol edemez mi?
Eve dönüyorsunuz, arabada radyosuz olmaz. Radyo demek zaten müzik kutusu demek, sadece bizde mi böyle bilmiyorum.
Akşam eve geliyorsunuz, haber bültenleri bile neredeyse müzikle iç içe. Diziler, filmler, yarışmalar, reklamlar… Her saniye müzik.
Bırakın müziği sevmeyenleri, müzik âşığı bir insan bile “YETER ARTIK!” diye bağırır bu düzende. İşin ilginç yanı, kimseye “şu müziği kapat” diyemiyorsunuz.
Sanki herkes müziği sevmek zorunda. Veya müziğin her türünü.
Müziksiz yapamam diyenler bile her tür müziği sevmezler.
Meselâ spor yapmak, zinde kalmak için gün doğarken sabah koşusuna çıkanlara bakıyorum, çoğunun kulağında kulaklık, müzikle zinde kalıyorlar!
Halbuki müzik dinlendirici değil, yorucu bir etki yapar. İnsanı durup dururken oynatır, durup dururken ağlatır, hoplatır zıplatır.
Müziğin ruha faydalı olduğunu iddia eden hattâ bunu bilimsel tezlere dayandırmaya çalışanlar var. “Osmanlı'da müziği akıl hastalarının tedavisinde kullanırlarmış.”
Doğru olabilir. Ama neymiş, akıl hastalarında ve tedavide kullanırlarmış.
Tedavide uyuşturucu da kullanılıyor ona kalırsa!
Zaten müzik de uyuşturucu etkisi yapıyor. Anî duygusal değişikliklere sebep oluyor. Zihni uyuşturup, aklı geçici olarak giderip insana yapmayacağı şeyleri yaptırıyor. Düğünlerde kalabalığın arasından piste fırlayıp, sonra yüzü kızararak yerine dönen çok insan görmüşümdür. Veya, ağlayıp gözyaşı döken, sonra da “ne oluyor ya bana” diye kendine kızan.
Velhâsıl bütün gün, girdiğimiz her ortamda, istesek de istemesek de, sevsek de sevmesek de müzikten kurtuluş yok. Hatta gece başınızı yastığa koyduğunuzda bile rahat yok. Yoldan geçen bir müziksever sizi ansızın uyandırabilir. Sonuçta adamın müzik zevki var, hayran olduğu şarkıcılar var. Herkesin uyku saati de olsa, gece yarısı da olsa illâ bağırtacak: “Çile bülbülüm çile”
12.04.2016
Mevlîd Kandili nisan ayında mıydı?
Önceki gün Hacı Bayram-ı Velî Hazretleri Camii'nin bahçesinde bekleşen teyzelere soracaktım bu soruyu?
Hatta şunları da;
- Teyzeciğim niçin toplandınız buraya?
- Kutlu Doğum Haftası için mi?
- Peki Kutlu Doğum kimin doğum zamanına denir? (Sevgili Peygamberimizin değil mi)
- Mevlîd Kandili geçeli aylar oldu, yani Kutlu Doğum ayı, haftası, günleri geride kaldı, bu neyin kutlaması?
- Sümme hâşâ, Mevlîd Kandili'ni nisan ayına mı sabitlediniz?
..............
Daha çok soru sorabilirdim bu şekilde.
Mevzûyu tam anlatamam, aklıevvelin biri "Yeni iş çıkarma başımıza" der diye vazgeçtim.
Hâlbuki bu işleri ilk çıkardıkları zaman deselerdi, "Yeni iş çıkarma başımıza" diye, binlerce bid'atin önünü kesmiş olurduk.
Sonra, İmam efendi konuşmaya başladı. "Mâlûmunuz nisan ayındayız" dedi.
"Nisan mı, ne alâka?" demedi kimse.
Nisan ayı mübârek bir ay mıdır?
Nisan ayının ne özelliği var ki?
"Mâlûmunuz, mübârek Recep ayındayız" deseydi o zaman doğru olurdu.
"Son yıllarda başkanlığımız tarafından kutlanan..." diye devam etti. Önceki yıllarda kutlanmıyordu da neden son yıllarda çıktı bu iş?
Her adımını Allah rızasını gözeterek atan yüz binlerce İslâm âlimi bunu düşünememiş de siz mi akıl ettiniz?
Milyonlarca evliya yetiştiren bu topraklara bakın, hatta mümkünse bir zahmet yanınızdaki Hacı Bayram-ı Velî Hazretleri'ne sorun bakalım, var mıymış onların zamanında Mevlîd Kandili'nden aylar sonra Kutlu Doğumu kutlamak?
Envâi çeşit müzik âleti eşliğinde söylenen ilahileri, Salevât-ı Şerîf'leri ve daha saymakla bitmez büyük kabahatlere, edepsizce, hürmetsizce, tegannî ile eğip bükerek okunan ve dinlen(mey)en Kur'ân-ı kerîm konusuna hiç girmeyelim.
Hiçbir şey bilmiyorsak şunu sorarız arkadaş: 1988'de yoktu, 1987'de yoktu, ondan önceki yüzyıllarda yoktu. Nereden çıktı bu iş?
İlk defa 1989'da o seneki Mevlîd Kandili'nin devamında kutlanmış, 20-26 Nisan tarihlerinde.
90-91-92-93-94 senelerinde de 20-26 Nisan tarihlerinde kutlanmış. (95'ten itibaren bir hafta geriye alınmış.)
İlk 6 sene 20-26 Nisan tarihlerine sabitlendiğini görünce aklıma korkunç bir ihtimal geldi, yâhu bu işin ilk uydurulması hiç de "kutlu" olmayan birinin doğum gününe (27 NİSAN) denk getirilmiş olmasın?
Hani şu devlete paralel, dinler arasında da diyalogcu?!.
19.04.2016
Uydurmanın her türlüsüne karşıyım
20. yüzyıl için bilgi çağı, teknoloji çağı, büyük savaşlar çağı gibi birçok tanımlama yapabilirsiniz. Bana sorsalar bunlara bir de “uydurma çağı”nı eklerdim.
Bilimde uydurma var, tarih sahasında var, en çok da dinde var. Yok yere hastalık türetilip, bir de buna uygun diye ilaçlar pazarlandığı hepimizin mâlûmu. Hattâ virüs üretip gerçek hastalık yayarak, sonra da devâ pazarlandığı bilinmeyen şey değil.
Ne demişler, “Yarım doktor candan, yarım hoca dinden eder.”
“Canımız mı kıymetli dinimiz mi?” diye sorsak büyük kısmımız “Elbette dinimiz” deriz. Canımızı zaten er geç vereceğiz, önemli olan nasıl öldüğümüz değil mi?
İşte o yüzden, yarım hoca hepsinden de büyük tehlike. Ve 20. yüzyıl (ve 16 sene de fazlasıyla) son 100-150 yıl yarım hocaların tarihte hiç olmadığı kadar etkili olduğu ve yıkım yaptığı zaman dilimidir.
Yarım hoca olsa bile “ehven-i şer” deriz, yani “kötünün az kötü olanı."
Bir de hiç hoca filan olmayıp da din konusunda ahkâm kesenleri var. Hattâ “din adamı kılığında din düşmanı” olanları.
Yarım hoca mıdır, din adamı kılığında din düşmanı mıdır, sahte şeyh midir, dolandırıcı mıdır, artık her neyse fark etmez. Başımızda artık Osmanlı gibi bir İslâm Devleti yok, denetleyen, hesap soran da yok, isteyen istediğini uyduruyor.
Meselâ bir opera ve bale sanatçısı din kitabı yazsa (ki bu şaka değil) “Sen kimsin ki böyle bir işe kalkışıyorsun?” diye hesap soracak bir kurum yok.
Bugün herhangi birisi, camiye, namaza, ezana, oruca, kurbana, zekâta… yani dine ait herhangi bir emre kendi kafasından birşey eklese veya çıkarsa, (ki buna bid’at denir) “Sen ne yapıyorsun arkadaş?” diye hesap soracak bir kurum yok.
Şüphelenip “Nerden çıktı bu?” diyecek, “Dinde değişiklik olmaz” diyecek Müslümanlar da pek az.
Bu yüzden olsa gerek 100 sene önce dinimizde yeri olmayan ama şimdi dinin vazgeçilmez bir unsuru gibi sunulan birçok bid’atin nasıl başladığının kaydı kuydu da yok.
Meselâ ben hep merak ederim, yüzyıllardır hoparlörsüz namaz kılınan tarihî camilerin minarelerine ilk hoparlörü kim çaktı, duvarlara kabloları kim çekti?
Bunlar yapılırken, “Yahu yüzyıllardır bu camide Müslümanlar namazlarını imamın gerçek sesiyle kılıyordu ve gayet güzel de işitiliyordu, şimdi ne gerek var buna?” diye soran hiç biri çıkmadı mı?
“Minareden ezan okuyan müezzinlere ne oldu, müezzinler minareye neden çıkmıyor?” diye soran biri olmadı mı acaba o yıllarda?
Başka bir misâl, benim çocukluğumda Sünnet ile Farz arasında 3 İhlâs okunurdu, şimdi kalktı. Nasıl girdi oraya, nasıl çıktı bilen yok. Kim uyduruyor bunları, neye dayanarak, ne mantıkla, ne zaman başladı bilen yok.
Dinde reform demek, “Bu dinin şurası eksik kalmış, ben tamamlıyorum” demektir sümme hâşâ. Ve ben size bunun gibi daha birçok “dinde reform” sayabilirim.
Ne zaman ve kimin tarafından başlatıldığı bilinmeyen.
Ama ilginç bir uydurma var ki, ne zaman ve kim tarafından başlatıldığı biliniyor. Çünkü uyduranlar “biz uydurduk” diye bas bas bağırıyor. Vaktinizi daha fazla almayalım da direkt kopyala yapıştır yapalım. Kutlu Doğum Haftası’nın sıfırdan nasıl uydurulduğunun hikâyesini Mümtaz’er Türköne Zaman Gazetesi’nde yayınlanan 19 Nisan 2012 tarihli yazısında anlatıyor:
1989 yılında, doktora tezimi yazmakla meşgul olduğum zamanlardı.
Türkiye Diyanet Vakfı'nda Yayın Kurulu üyesi olarak görev yapmaya başlamıştım. Kurul başkanımız Profesör Süleyman Hayri Bolay'dı. Süleyman Hayri Bolay Hocamın üzerimde hakkı çoktur. Allah sağlıklı-uzun ömürler versin. İkinci isim ise üç yıl önce aramızdan ayrılan Ayvaz Gökdemir'di. Ayvaz Bey, benim Lüleburgaz Lisesi'nden Edebiyat hocamdı. Türk milliyetçiliği yoluna, onun güçlü telkinleri ile adım attığım için hayatımda etkisi fazladır. Kurul, milliyetçi düşünce geleneğinden gelen toplam altı ilim ve fikir adamından meydana geliyordu.
"Kutlu Doğum Haftası", işe başlar başlamaz bu kurulun aldığı bir kararla ortaya çıktı. Teklif Süleyman Hayri Bey'den gelmiş, "Kutlu Doğum" ismini de rahmetli Ayvaz Bey bulmuştu. Kararlaştırdığımız projenin temel esprisi, Peygamberimizin doğumunu, camilerin dışına taşan, modern hayatın içine giren etkinliklerle kutlamaktı. Konferanslar, sergiler, yarışmalar, tasavvuf musikisi konserleri ilk akla gelenlerdi. Bir havai fişek gösterisi bile düşünmüş, çok pahalıya mal olduğunu öğrenince vazgeçmiştik. Türkiye Diyanet Vakfı Mütevelli Heyeti bu projeyi hemen kabul etti. O zaman genel müdür rahmetli Kemal Güran'dı. İntikali kuvvetli, dürüst, yeniliğe açık ve öngörü sahibi alim ve fazıl bir insandı.
İlerleyen yıllarda, Mevlid Kandili kış aylarına tesadüf edince, Kutlu Doğum'u sabitlemeye karar verdik. Miladî takvime göre nisan ayında bu hafta, Diyanet'in önayak olmasıyla "Kutlu Doğum Haftası" olarak ilan edildi. Başlarda epeyce itiraz geldi. Bidat olarak görüldü. Ama, sanıyorum toplumdan aldığı canlı karşılıklarla yerleşti ve genel kabul gördü...
Ne diyor efendim, “Kurulun aldığı karar” diyor, “kararlaştırdık” diyor, “proje” diyor, “isim bulduk” diyor, “sabitledik” diyor ve en acısı da şu ki “YERLEŞTİ” diyor. Ama arada bir şey daha diyor, “Başlarda epeyce itiraz geldi” diyor. O itiraz eden Müslümanlardan Allah razı olsun. Demek ki itirazlar güçlü olsaymış “yerleşemezmiş”. Ama yerleşti maalesef.
Hiçbir işe yaramasak bile tarihe bir kayıt da biz düşmüş oluruz. Ben de buradan itiraz ediyorum, dinde her türlü uydurmaya, hocasız hocalara itiraz ediyorum. “Kur’an der ki” diye lafa başlayıp kendi görüşünü bize din diye yutturmaya çalışanlara itiraz ediyorum.
Uydurukçuluğun her türlüsüne.
Ve bu yıkım yolundaki atılmış en büyük adıma, milletin eline Kur’an-ı Kerîm meâli verip, “Herkes kendi anladığına göre Kur’an’dan mânâ çıkarsın, dinini ona göre yaşasın” diyerek, herkesin kendi kafasına göre bir din uydurmasının yolunu tamamen açanlara itiraz ediyorum. Dinde reformun her türlüsüne.
Reform gerektirseydi dinimiz mükemmel olmazdı, hattâ din olmazdı. Herkes Kur’ân-ı Kerîm’i anlayabilseydi hâşâ sevgili Peygamberimize lüzum kalmazdı.
29.04.2016
İlaç parası lâzım
Aylık geliri 3 bin lira olan birinin günlük kazancı 100 TL’dir. Ayda 100 lirayı yani bir günlük yevmiyesini hayır işlerine verse ağır gelmez.
Aylık kazancı 3 milyon olan zengin Müslümanlarımız yok mu?
Çok Mâşallah.
E o zaman bu Müslümana da bir günlük gelirini, yani 100 lirayı vermek ağır gelmese gerek.
Ayda 1 gün de Allah rızası için, hayır işleri için çalışıverse ne olur!
İşte, Müslümansanız ve de zenginseniz sözüm size.
Bir milyona bugün belki istediğiniz şekilde villa bile alamayabilirsiniz.
Ama şuna emin olun ki “Bir villa parası” çok iş çözer.
Bir milyon bana çok ama size çerez.
Benim için servet ama sizin için 10 günlük para.
Hani Müslümanlara yardım etmek, ahirete yatırım yapmak istiyorsunuz ya?
Fitne rüzgârlarının hiç dinmediği âhir zamanda “İslâmiyet’e nasıl hizmet edebilirim?” diye düşünüyorsunuz ya?
Ben sizi bir iki yatırım fikri vereyim. Öyle ki, yatırdığınız her kuruş size ahirette milyon olarak geri dönecek.
“Win win” diyorsunuz ya hani, “kazan kazan”, işte tam da bu.
Kaybetmek yok, tamamı kazanç olan fikirler.
Hayır yapmak için fikir çok, ben sadece birini yazayım.
Meselâ diyorum, Vehhâbiliğin, Şiîliğin nasıl ortaya çıktığını anlatan kitaplardan 1 milyon tane bastırıp İslâm dünyasında dağılmasını sağlarsanız inanın şu sebepsiz ve sonuçsuz savaşların seyri değişir.
Sadece Suriye ve Irak değil, Afganistan’dan Türkistan’a, Yemen’den Arabistan’a kadar her Müslüman coğrafyanın bu kitaplara ihtiyacı var.
Bugün İslâm coğrafyasında “mezhep fitnesi” diye bir şey varsa, fitne çıkaran mezheplerin arasında Sünnîlik asla yoktur, olamaz.
Asıl fitneyi çıkaranlar, Sünnîlikten, yani İslâmiyet’in ana caddesinden ayrılan bozuk fırkalardır.
Sünnî gibi kendini tanıtan DAEŞ, Boko Haram, El Kâide vs. bilinen bilinmeyen sayısız örgüt fikrî altyapısını Vehhâbilik’ten alıyor.
Kendilerinden başka Müslümanların çoğunu kâfir ilân etmek, kâfirlerin de mallarını kadınlarını “helâl” kabul edip saldırmak Sünnîlikte, yani Ehl-i Sünnet’te yoktur.
Bu örgütlerin İslâm ile alâkası olmadığını, bilâkis İslâm düşmanı olduğunu, hatta ajanlarla yönetildiğini Müslüman âlemine yayabilirsek, yerleştirebilirsek inanın dünya nefes alır.
Savaşlar belki birden durmaz, kitaplar belki hemen tesirini göstermez, ama gelecek nesil milyonlarca Müslüman gencin zehirlenmesi engellenmiş olur. Cahil bırakılmış Müslümanların bu örgütlere katılmasını durdurulur.
Eğer bu çok lüzumlu propaganda dizilerle, reklam spotlarıyla, hatta uçaktan broşür atılarak yapılabilirse aliyyül âlâ olur. Ve de tesiri çok hızlı olur.
Tabii bu o kadar kolay değil. Çünkü bazı duvarları aşabilmek için para da yetmez. Devlet desteği lâzım.
Zengin Müslüman bulmak bu devirde pek de zor olmasa gerek ama ara ki bulasın. Bulup da bu önemli hizmeti anlatasın.
Siz bulursanız söyleyin lütfen.
Veya ulaşabiliyorsanız devlet reisimiz Sayın Erdoğan’a söyleyin lütfen.
Bugün İslâm coğrafyasını baştan başa kasıp kavuran fitnenin ilâcı bu kitaplardır.
Gerçek İslâmiyet’i, yani Ehl-i Sünnet’i anlatan kitaplar. İnsan görüşü karışmamış, şahsî fikir barındırmayan, nakil ile yazılmış gerçek İslâm kitapları.
Ehl-i Sünnet âlimlerinin yazdığı hakîkî İslâm kitapları tarihî kütüphanelerde boynu bükük bekliyor. Ne idüğü belirsiz milyonlarca sahte din kitabı arasında kaybolmuş gibi duruyor.
Ama o kıymetli kitapların kıymetini bilen ve derleyip toparlamış olanlar var. İstenince çok kolay bulunur merak etmeyin. İşte ilaç onlar.
Ve bugün paranız varsa harcamanın tam da zamanı.
İlaç için.
07.05.2016
Tesettürün modası olmaz!
“Moda nedir?” diye kısa bir araştırma yaptım internette ve şöyle birkaç tanım buldum:
1- Süslenme özentisi ya da değişiklik ihtiyacıyla toplum hayatına giren geçici yenilik.
2- Geçici yeniliğe ve toplumun geçici beğenisine uygun olan.
3- Süslenme, farklı olma, en çok beğenileni giyme istekleri üzerine ortaya çıkan geçici yeni tarzlar...
Ve tabii daha çok tanım da bulabiliriz, yapabiliriz.
Peki nerden aklına geldi bu konuya girmek derseniz, “Muhafazakâr Moda Haftası” diye bir ucûbe gördüm.
Daha önce hiç duymamıştım, meğerse ilkmiş. Reklama tıkladım, internet sitesine gitti. Girişe bir video koymuşlar, videoda “tesettürsüz” mankenleri makyajlarla süsleyip püsleyip “tesettürlü” olarak podyuma salıyorlar.
Şimdi sormak istiyorum, moda bunun neresinde, tesettür bunun neresinde?
Moda demek, yenilik demek, geçici demek, süslenme demek, dikkat çekme demek, beğendirme demek.
Yenilik amaçlayan, geçici olan moda, nasıl muhafazakâr oluyor? Neyi muhafaza ediyor?
Tesettür ise setretmek demek, örtünmek demek. Yani, dikkat çekmemek, süslenmemek, süsleri örtmek demek.
Tesettürün amacı kadının güzelliğini gizlemektir, meydana çıkarmak değil.
Tesettür demek, İslâmî değerleri muhafaza etmek demek. İslâmî değerleri muhafaza edene muhafazakâr denir çünkü.
İşte bu iki zıt mefhumu bir araya getirme iddiası Müslüman hanımlara yapılmış en büyük kötülüktür, hakarettir. Saçının telini göstermemek için sıkıca kapatan bir hanım nasıl olur da başka yerlerini açar veya dar giyinerek belli eder, makyajla sokağa çıkar?
Başı örtmek elbette şarttır, ama başka yerleri açarak İslâmiyet’in, Müslüman hanımların şerefiyle dalga geçilmiş olmuyor mu?
Kadını ticari amaçları uğruna bozuk para gibi harcayan zihniyet Müslümanlara da bulaşmış durumda.
Meselâ bir Müslüman hanım, zaruret yoksa erkeklerin oturduğu kahvenin önünden bile geçmez, yolunu değiştirir. Bunlar ise süslenip püslenip, örtünüyormuş gibi yapıp erkeklerin önünde salına salına yürüyorlar.
Muhafaza etmek için çırpındığımız değerleri yıkmaya çalışıyorlar, adına da muhafazakâr moda diyorlar.
Hâlbuki modanın muhafazakârı olmaz, tesettürün de modası olmaz. Modaya uyarsa tesettür olmaz.
Para için, pazarlama için her haltı yemekten çekinmeyenlere diyecek lafımız yok da; hele bir de Müslüman hanımlar bu moda fiyaskolarına rağbet ediyorlarsa yazıklar olsun.
Bilmiyorlar mı ki, Hazreti Fâtıma vâlidemiz sokağa çıkması gerektiğinde en eski elbiselerini giyer, belini büker, sesini bile yaşlı kadınlara benzetirdi.
“Muhafaza ettiğimiz o değerleri bozan” modayı üreten 1,5 santim kirli sakallı amcalara ve bunları giyen Müslüman hanımlara sormak istiyorum:
-Siz kimin yolundasınız? Hazreti Fâtımâ validemizin mi, kadını “ticârî mal” gibi kullanan moda tâcirlerinin mi?
16.05.2016
Başkan kim?
Yeni Başbakanımız hayırlı olsun memleketimize.
Şu sözü kaydetmeye değerdi, “Laf üstüne laf değil, taş üstüne taş koymaya geldik.”
Allah başarılarını dâim eylesin.
Tabii başarı için sadece yol köprü yapmak yetmiyor. Nankörlük olarak anlaşılmasın, yapılan hizmetleri görmeyecek kadar kör değiliz. Ve inşallah önümüzdeki 10 yılda da teknoloji-bilişim yatırımlarına ağırlık verirler. İşte o zaman gerçek mânâda çağ atlarız.
Demek istediğim aslında bunlar değil. Bunlar işin teferruatı. Bize öz lâzım, özümüze dön(e)medikçe de bütün bunlar teferruat olarak kalacak.
Yeni Başbakanımızın en önemli vaadi Başkanlık sistemi oldu. Sürpriz değildi zaten fakat beni pek heyecanlandırmadı.
Çünkü sistemin adının ne olduğunun, hatta sistemin kendisinin de benim gözümde fazla bir önemi yok.
Şimdiki Cumhurbaşkanımız mı Başkan olacak, başka biri mi bunun da önemi yok.
Çatal başlı olmadıktan, adâletten sapmadıktan sonra çoğu sistem teknik olarak aynı sayılır.
Sistem değişir, isimler değişir, partiler değişir.
İnsanlar da değişir, kitlelerin görüşleri de değişir. Çok güvendiğiniz dağlara kar yağıverir.
Hatta hiç ummadığımız partiler tarihe gömülür, ANAP gibi.
Bel bağladığımız liderler de yalan dünyayı bırakıp gidebilir, rahmetli Özal gibi.
O da tıpkı Tayyip Bey gibi bütün Türk ve Müslüman dünyasının ümidiydi. Aniden vefat etti, peki Türkiye onun bıraktığı çizgiden devam edebildi mi yoluna?
Hayır.
En karanlık 10 yılını, 90'ları yaşadı.
Allah Tayyip Bey’e hayırlı uzun ömürler versin. Çok duâ alıyor, bu yüzden uzun yaşaması muhtemel. Milyarları bulan yerli-yabancı düşmanları için bu tahmin bir kâbus gibi. Ama seveni de çok ve gerçekten olağanüstü bir aşkla bağlılar.
AK Parti kongresinde Sayın Cumhurbaşkanı’nın mesajının tüm salon tarafından ayakta dinlenmesini pek şık bulmamış bazı AK Parti dostları.
Mâkul bir eleştiri bence de. İnsan için en kötüsü başkasında beğenmediği hareketi yapmaktır.
AK Parti kitlelerindeki “Tayyip Bey aşkını” gâyet iyi anlıyorum.
Evet sağlam lider lâzım.
Ama lidere de sağlam bir millet lâzım.
Güçlü bir millet yapısı olmazsa, dünyanın en adâletli ve kudretli başkanı gelse ne yapabilir?
Sağlam millet derken, 7’sinden 77’sine kadar, çocuğundan yaşlısına kadar iyi yetişmiş insanlardan bahsediyorum.
Birkaç gün önce 9 yaşındaki çocuğumun “gençlik” kutlamalarına "mecburî” olarak götürüldüğü törenleri izlerken geldi aklıma.
Yaşı 10’u bulmayan bir çocuğun okuduğu bir şiir dikkatimi çekti meselâ.
“Eyy yüceler yücesi!” diye hitâb ediyordu.
Sümme hâşâ, “Eyy yüceler yücesi!” diye kime denir? Ancak Allahü teâlâya denir.
Bu çocuklara böyle şiirleri okutan zihniyetin yetiştirdiği gençlik ne kadar “sağlam” olur, bir düşünün.
Daha ne şiirler var, akla ziyan:
- 19 Mayıs bizim en kutsal bayramımız.
- Her Ondokuz Mayıs, anarız seni/Kulluktan kurtulduk, olduk medeni.
Ve saire, falan filan…
Peki ya 14-15 yaşlarındaki kızların, kısa şortlu dans gösterisi neydi acaba?
Her gün televizyonlarda "çocuktan gelin olmaz" diye bas bas bağıran “moderenler”, bülûğ çağına belki yeni girmiş bu kızları yarı çıplak oynatarak ne mesaj vermek istiyorlar acaba?
- “Çocuktan gelin olmaz ama yarı çıplak dans edebilir!” mi demek istiyorlar?
- Yoksa, “Eyy yüceler yücesi” dedikleri “Başkan”ın istediği gençlik bu mu?
Böyle eğitim sistemi varken, bu diziler, bu başıboşluk, sınırsız özgürlük, kontrolsüz internet varken;
Müstakbel Başkanımız nasıl bir gençliğe başkanlık yapacak acaba?
Bunlarla yetişen gençliğin içinden nasıl Başkanlar çıkar dersiniz?
Ortada sağlam millet diye bir şey kalır mı?
Özü çürü(tül)müş bir millete kimin Başkan olduğunun bir önemi var mı?
24.05.2016
İttihat Terakki’nin bitmeyen faturası
Alman parlamentosunda 11 Türk milletvekili varmış.
Mış, çünkü yeni öğrendik. Biz bir tek Cem Özdemir’i biliyorduk. Onun da ne mal olduğunu biliyorduk. Meğer diğerleri de aynıymış.
Cem Özdemir sadece evet demekle kalmamış, yasa tasarısını da hazırlayan ve diğer milletvekillerini ikna eden oymuş.
Neymiş efendim, bu memleketin çocuğuymuş. Bu memleketin çocuğu diye bir şey yok. Kimin eğitim sisteminden geçtiyse onun çocuğudur. Kimin çocuğu değil, kimin yetiştirmesi olduğu önemli.
Türkiye’de kaç (milyon) kişi var “yabancı yetiştirmesi” kesin sayıyı bilmiyoruz ama şunu gördük ki Alman parlamentosundaki 11 Türk milletvekilinin 11’i de “Türkler Ermenilere soykırım uygulamıştır” iddiasının altına imza attı.
Almanya’da artık sesimiz daha gür çıkacak diye, 11 Türk, Alman meclisine girdi diye sevinmişizdir belki de.
Ne de olsa bizim medyamız gaz vermeyi iyi bilir.
Al sana medya, al sana sonuç, al sana Türk, al sana milletvekili.
Gerçi Türkiye Cumhuriyeti Meclisi’nde de azımsanmayacak sayıda “Ermeni yanlısı” olduğunu biliyoruz. Ermeni kökenli çoğu vatandaşımız bile Ermeni soykırımını yalanlarken, Ermeni olmayanların bu aşkını anlamak mümkün mü?
Mümkün.
Ermeni aşkı falan hikâye, gerçek aşk “Türk ve Müslüman düşmanlığı aşkı”.
Kısaca "Haçlı aşkı" dersek daha kolay anlaşılır.
Adı sanı ne olursa olsun, 200 yıldır sarmaşık gibi tepeden tırnağa sarmış bizi düşmanlarımızın bu “aşkı.”
Tanzimat’tı, İttihat Terakki’ydi, tek partiydi derken hâlâ bu sarmaşıktan kurtulabilmiş değiliz.
Ve bugün ne yazık ki, Almanların başrolünü oynadığı ve darbeyle Osmanlı iktidarını ele geçirmiş İttihat Terakki’nin uyguladığı Ermeni Tehciri (soykırımı değil) belâsıyla 101 yıl sonra bile uğraşıyoruz.
Almanların ve İttihat Terakki’nin başımıza açtığı belâ, 101 yıl sonra Alman meclisinde bizi suçlayan yasaya dönüşüyor.
Tarihin acı cilvesi demek hafif kalır, tarihin ihaneti demek bile hafif kalır.
İhanetin tarihi aslında baştan sona, 200 yıldır.
- Darbeyle Abdülhamid Hân’ı deviren,
- Yok yere Birinci Dünya Savaşı’na giren,
- Osmanlı coğrafyasını 10 senede paramparça eden,
- Milyonlarca Müslüman’ın ve Türk’ün ölümüne, yurdunu kaybetmesine sebep olan,
- Çanakkale Savaşı’nda Osmanlı’nın son genç neslini de eriten,
- Sonra bir kurşun bile atmadan düşmana Çanakkale’yi geçirten
- Ve daha saymakla bitmeyecek, en kötüsü de hâlâ devam eden
İttihat Terakki sarmaşığının faturasıdır bu çektiklerimiz.
İçimizde ve dışımızda milyonlarca “Cem” yetiştiren sistemdir İttihat Terakki.
Bugün sanıyor musunuz ki, referandum yapılsa,
aynı yasa halk oyuna sunulsa,
“Türkler Ermenilere soykırım uyguladı mı?” diye sorulsa,
%99 hayır çıkacak?
%80 çıkarsa öpün başınıza koyun.
Ve sonra da bizi bu hâle kim getirdi diye sorun.
Şunu da sorun: Dünya üzerinde başka millet var mıdır ki içinden milyonlar çıksın kendine düşman?
Hakikaten bu kadar düşmanı yetiştirmek için ancak sistemli bir eğitim gerekir.
03.06.2016
.
Bir garip cenaze
Muhammed Ali ismini duyunca heyecanlananlardan değilim.
Gecenin dördünde, o meşhur yumruklarını canlı yayında seyretmek için, kahvehanede nöbet bekleyen nesilden olmadığım içindir belki.
Adını ilk defa duyuyor olsanız bile şu gerçek değişmez, o bir efsane!
Bir haftadır hakkında çok yazı, haber çıktı, çok seveni varmış, Allah rahmet eylesin.
Lâkin, cenaze ile alâkalı duyduğum okuduğum birçok haber şaşırttı beni. Gerçekten kafama takıldı, size de arzetmek istedim.
En başta, bir Müslümanın cenazesinin 1 haftadan fazla bekletilmesi alışık olduğumuz bir şey değil, dînen caiz de değil zaten.
Bizim oralarda mevtâ sabaha karşı vefât etse meselâ, öğle namazını bile beklemezler, kuşluk vakti cenaze namazını kılıp defnederler.
Bizim oralarda diyorum, çünkü İslâmiyet’i bozma/esnetme hareketleri kalabalık şehirlerde daha hızlı yayılıyor, mâlûmunuz.
Sonra cenaze töreni iki gün sürüyor. Sayın Cumhurbaşkanımız cenaze namazını katıldı geldi, hâlâ cenazeyi kabre koymadılar. Böyle bir şeyi hayatımda ilk defa duyuyorum.
Ayrıca cenazeyi 1,5 saat boyunca düğün konvoyu gibi caddelerde dolaştırmışlar.
Çocukluğunun geçtiği evi, boksu öğrendiği spor salonu, adına kurulan müze, ismini taşıyan cadde vs.
Çevredekiler de “Ali Ali!” diye tezâhürat yapıyor, o da ilginç. Sanki boks maçı seyrediyorlar. Sessizce Fatihâ okuyup ruhuna hediye etseler çok daha faydalı hayırlı olur.
Ha belki oradakilerin hepsi Müslüman değildir, gayr-i Müslim hayranı da çok vardır. Bunu anlıyorum da, kapalı salonda “her dinden, her görüşten” insanın olmasına ve konuşturulmasına şaşırdım.
Bir haham konuşturmuşlar meselâ, siyasi mesajlar vermiş, Türkiye aleyhine ağır sözler söylemiş.
Hahamın ne işi var Müslüman cenazesinde? Üstelik kendi dinî kıyafetleriyle.
Ve daha “dikkatle bakarsak” doğru bulmayacağımız birçok şey.
Elbette mevtânın ardından yapılanlara müdahale edecek hâli yok. Ama rahmetli hayattayken çok önemli bir konuya müdahale etmiş.
Hollywood kaldırımında tüm ünlülerin ismi yere yazılmış iken, Muhammed Ali “Ben Peygamberimin adını ayaklar altına yazdırmam, üzerine basılmasına izin vermem” demiş. Ve onun ismini duvara, yükseğe yapıştırmışlar.
Mâdem o, sevgili Peygamberimizin mübarek ismini yüceltmiş, Allah da onun amellerini, derecesini yükseltsin, taksiratını affeylesin inşallah...
11.06.2016
Ramazan eğlence ayı mı?
200 kişilik iftar davetine gidiyorsunuz, yediniz içtiniz afiyet olsun.
Biraz acele etmemiz lâzım, çünkü akşam namazının vakti çok kısıtlıdır, hızlı geçer. "At kuyruğunu sallayıncaya kadar" derler bizim orda.
Peki oruç tutan 200 Müslüman için namaz kılacak yer de ayarladınız mı?
Yoo.
Neden?
Zaten namaz kılan kaç kişi var ki?
Oruç tutan Müslümanlar içinde namaz kılan sayısı ne kadar acaba?
İftara koşa koşa giderler, kıtlıktan çıkmış gibi elinde çatal beklerler, namaza gelince ortada yoklar.
İftardan çıkınca da eğlence var.
Nerde mi?
Her yerde.
Aslî görevlerinden başka her salataya maydanoz olan belediyelerimiz var ya, vatandaşın “eğlence ihtiyacını” da düşünmüştür herhalde.
Önceki dönem CHP'li Antalya Büyükşehir Belediyesi “40 gün 40 gece” eğlence diye afiş yaptırmıştı.
Geçen gün de AK Partili Antalya/Kepez belediyesinin broşürü geçti elime. Ramazanın ilk gününden bayrama kadar eğlence var.
Ferhat Göçer konseri , Alişan konseri, Mustafa Ceceli konseri…
Ramazan deyince aklınıza konser mi geliyor? Resimlere bakılırsa eller havada, coşmaya gelmiş millet.
Konser deyince daha beteri de var: İlahi konseri.
Yahu ilahinin konseri mi olur demeyin, davul dümbelek olunca konser oluyor adı.
“Yâ Allah” diyor davula vuruyor, sazı tıngırdatıp “Salevât getiriyor”.
Allah’tan zerre kadar korkan böyle bir şey yapar mı yahu?
Suriye’den beter olacağız Allah korusun!..
Suriye’nin hâli gözümüzün önünde işte. Siz iftarda 15 çeşit yemeğin 10’una dokunmadan sofradan kalkarken, yüz binlerce Suriyeli ellerinde plastik kaplarla çorba kuyruğunda bekliyor. Onlarda şanslı olanları.
Biz kimiz ki, bizim ne üstünlüğümüz var ki Suriyelilerden. Şu yapılan azgınlığı Suriye halkı yapıyor muydu acaba ki böyle belâlara düçâr oldular. Bizim başımıza daha büyük musîbetler gelmeyeceğini kim garanti edebilir.
Neyse moralinizi bozmayın daha çok "eğlence" var. (Tövbe estağfirullah) Türk sanat müziği, arabesk konserleri.
Tasavvuf konserleri. (Tasavvuf ve konser kelimelerini yan yana getirme cinayetini işleyenlere "Allah ıslah etsin" demekten başka bir şey gelmiyor içimden doğrusu.)
Amir Ateş konseri diyor broşürde meselâ, resimde Amir Ateş’in arkasında bir orkestra var, İbrahim Tatlıses’in arkasında bu kadar kalabalık orkestra yoktur.
Rahmetli dedem olsa şöyle derdi: Allah’tan korkmuyorsunuz bari kuldan utanın!
Allah’ın yasak ettiği çalgıyla çengiyle Allah’ın adını haykırmak nasıl bir çelişkidir.
“Cami musikisi ve ilahiler programı” varmış meselâ; cami musikisi nedir yahu? Ne zaman çıkmış, tövbeler tövbesi yahu, camiye musikiyi kim sokmuş. Musiki deyince hâşâ rahmanî, uhrevî bir şey mi anlaşılıyor? Müzik işte yaa müzik.
Madonna’nın yaptığı da müzik, cami musikisi dediğiniz şey de müzik. Müziğin dinde hiçbir yeri yoktur. İslâm tarihinde müziğin caiz olduğunu açıklayan bir tek İslâm âlimi bulamazsınız.
“Ramazan eğlencesi” kesintisiz devam: Hemşehri geceleri, folklor gösterileri, Hacivat-Karagöz, türkü dinletileri, konserler, konserler, konserler…
Sadece bir belediyenin etkinlik programından bunlar.
Yemeğe gelince koşa koşa git, namaz yok, teravih yok, dua yok zikir yok bu nasıl ramazandır?
Bu kadar eğlenceden namaza duaya vakit mi kalır?
Bayram yaklaşıyor, günahlarımız affedildi diye bayram ediyoruz.
Peki ramazanın ruhuna yakışmayan, dinî açıdan ağır sakıncalı (hatta bazısı dinden çıkaracak) böyle eğlencelerle ramazanı geçirip bir de utanmadan bayram mı kutlayacağız?
Günahlarımız affedildi mi yoksa daha da arttı mı acaba?
Ramazan-ı şerîf ibadet ayı mıdır, eğlence ayı mı?!.
17.06.2016
Kim daha millî?
İspanya’dan 13 gol yiyebilecek bir performans sergilediğimiz hâlde 3 yiyerek kurtulduğumuz gece, Prof. Dr. Ahmet Şimşirgil hocanın söylediği samimi sözler Sayın Terim’e pek dokunmuş.
Halbuki o programda ben konuşsaydım Fatih Terim’i üzecek şeyler söylemezdim, hatta tebrik ederdim.
Hocam o ne unutulmaz maçtı öyle.
3 yemişiz ve bitime daha 30 dakika var. Ekran başında milyonlar saç baş yoluyor ama oyuncular o kadar rahat ki tebrik etmemek mümkün değil. Sonuçta futbol soğukkanlılıkla oynanır değil mi?
Hele geri paslardaki o muazzam âhenge ne demeli? Galiba son iki hafta geri pas çalışmışlar ki forvet oyunculardan çok kalecinin ayağındaydı top.
Top deyince konunun ne kadar önemsiz olduğu hemen sırıtıveriyor değil mi? Evet futbol bir top oyunudur. Kısacası oyundur. Ne kadar ciddi olabilir ki?
Benim gözümde o kadar değersiz ki, futbola harcanan her kuruşa ve saniyeye acırım. Aslında konuşmaya bile lüzum yok.
Bir tarih hocasıyla futbol hocasını kıyaslamaya da lüzum yok.
Yine de kendi çapımda bir anket yaptım, o gece haber sitelerinde bu sözlere yapılan yorumlara baktım, tamamına yakını Ahmet Şimşirgil hocayı haklı buluyordu.
Hatta “Terim mi daha millî, Prof. Şimşirgil mi?” diye anket bile yapmışlar Twitter’da. O ankette de Şimşirgil hoca %95 almış.
İsimleri bir tarafa bırakıp şöyle sorsaydık soruyu, belki daha mantıklı cevaplar alırdık: “Hangi meslek daha millî?”
Futbol hocalığı mı, tarih profesörlüğü mü?
Veya şöyle de sorabilirdik, savaş topu mu daha önemli, futbol topu mu?
Sorması bile saçma geliyor kulağa değil mi?
Ahmet Şimşirgil hoca tarihe yön vermiş topları anlatıyor, Fatih Terim hoca da saha kenarından topçuların topuna yön vermeye çalışıyor.
Hangisi gerçekten “Hoca”, takdiri size kalmış.
Benim şahsî fikrim şu ki, Fatih Terim millî takıma 100 tane kupa bile kazandırsa Ahmet Şimşirgil’in gençliğe kattığı değerin yüzde birini veremez.
Hatta futbolda kazanılan her başarı gençliği daha çok futbola bağladığı için başarı bile sayılmaz. Gençliğin futbola daha fazla bağlanması demek, tarihten, bilimden kopması demek.
Ahmet hoca ise gençliğe tarihini, ecdâdını öğretmek için ömrünü harcamış kıymetli bir tarihçi. Üstelik öyle sıradan tarihçi de değil, “millî bir tarihçi.”
Çünkü tarihçinin de Ermeni yanlısı, Rum dostu Bizans hayranı olanı var. Osmanlı evlâtlarının gözünün içine baka baka Osmanlı’ya saldıranı var.
Devletten maaş alıp devlet düşmanlığı yapanı var.
Millî olabilmek için milletin hayrına bir iş yapmak lâzım. O açıdan benim gözümde simitçilik futbolculuktan daha millî bir iştir. Tarihçilik ise kat kat daha üstün.
Sonuçta Twitter ünlülerinden Abdullah Çerkesoğlu’nun dediği gibi, “Top peşinde koşan değil ecdâd peşinde koşan” bir gençlik istiyoruz.
En sevmediğim iştir kıyaslama yapmak ama, TRT’nin “paralel kokan” ambargosu vicdanımızı çok fena sızlattı.
Birinin aldığı aylık 1 milyona yakın, diğeri 5 bin lira belki var belki yok. Kat kat üstün derken, maaşı unutmuşuz. Maaş olarak sayın Terim 200 kat üstünmüş meğer.
Madem maaştan söz açıldı, Twitter’dan Fatih Baysal’ın twitiyle sözü kapatalım: “Fatih Terim’den daha kaliteli daha ucuzu bulunur ama Ahmet Şimşirgil’den dünyaları versen bir tane daha bulamazsın.”
26.06.2016
Anadolu'da bayramın tadı
Anadolu denince İstanbul hariç diğer illeri anlıyoruz ya bazen, büyükşehirler hariç diğer illeri.
Pek de öyle değil aslında.
"İşte Anadolu" diyebileceğimiz şehirlerin sayısı iki elin parmaklarını geçmez. Birçoğu da ilçedir bu şehirlerin.
İsim verip de kimseyi gücendirmeyelim fakat öyle herkes Anadolu olamaz.
Bunun için çok kriter sayabiliriz fakat ramazan ayı ve bayramlar tek başına en önemli kriterlerdir.
Meselâ, oruç tutmayanların gözle görülemeyecek kadar az olduğu veya göz önünde olmadığı şehre derim ben Anadolu diye, velev ki Erzurum gibi büyükşehir bile olsa.
Ne güzel ki Erzurum'un bu konuda haklı ve şerefli bir nâmı var.
Meselâ Tosya'dayım (Kastamonu'nun ilçesi) birkaç gündür. Her ne kadar çocukluğumun ramazanlarından uzak olsa da, Türkiye'nin çoğu şehrinden daha Anadolu'dur.
Çoğumuzun tahayyülünde Anadolu denince orta Anadolu anlaşılır zaten, Tosya da orta Anadolu'nun ortasında tam bir Anadolu şehri.
İftar saati yaklaştıkça eve yetişme telâşının tüm sokakları sarması, teravihten sonra çarşının "kadınsız" kalabalıklığı, mesâinin sahurda başlayıp öğlen bitmesi, mahalle fırınlarının (ekmek fırını değil) toprak kaplarda pişecek yemekler için her gün yakılması...
Yediden yetmişe herkesin ramazana göre hayatını ayarlaması...
Pide sırası bile farklı burada.
Fakat, meselâ, Selçuklu, Osmanlı tarihiyle donanmış Kastamonu için aynı şeyi söyleyemem. Çünkü Kastamonu'da üniversite var uzun yıllardır.
Ve üniversite gençliği Kastamonu'nun sosyokültürel toplumsal yapısını paramparça etmiş. Türkçe konuşacak olursak, Kastamonu'yu hissedilir derecede bozmuş.
Tosya'da iftara 20 dakika kala çarşıya inerseniz orucunuzu zehir edecek "çirkin manzara" görme ihtimaliniz yok gibidir. Ama Kastamonu sayısız tarihî ve manevî güzelliklerinin yanı sıra, geri dönülmez ve yakında Tosya'ya da bulaşacak bir hastalığın pençesinde.
Hâlbuki "Anadolu olma" konusunda Tosya Kastamonu'nun eline su bile dökemezdi normalde.
Ama şehirleri şehir, kültürleri kültür yapan yaşayan insanlarmış meğer, yâhut insanların yaşayışı imiş.
Bunu anladım.
Yine de buralarda ramazanın da bayramın da tadı bir başka. Hatta buraların normal zamanları büyükşehirlerin bayram zamanı gibi.
İşte bu yüzden her iki bayram tatili de her sene 9 gün olmalı bence, öyle denk gelmese bile. Bu sayede ancak insanlar gerçek ramazan ve bayram havasını teneffüs etme şansı buluyor.
Bu vesileyle cümle Müslüman kardeşlerimize hayırlı bayramlar dileriz efendim. Allahü teâlâ şer ittifakına fırsat vermesin, milletçe ağzımızın tadı bozulmasın inşallah.
04.07.2016
Suriyeliler vatandaşlığı hak etmiyor mu?
Bu konuda yazmaktan kaçtım resmen, ama baktım ki gündemden düşecek gibi değil. Kaçtım çünkü şimdiye kadar görmediğim, hatırlamadığım aşırı tepki gösterdi insanlarımız.
Zaten CHP ve HDP seçmenini konuşmaya gerek yok, onlar en baştan ve tümden karşılar.
MHP seçmeninin büyük kısmı da zannediyorum karşı Suriyelilere vatandaşlık verilmesine.
Benim hayret ettiğim nokta, AK Parti'ye oy vermiş büyük kitlelerin de karşı olması.
En az yüzde ellisi.
Yani yüzde ellinin yüzde ellisi.
Dolayısıyla, şu durumda bir referandum yapılsa "Hayır" diyenlerin oranı %75, belki daha da fazla.
O zaman bu fikri ortaya atan irade, 'eğer oy için' bunu yapıyorsa kaybı kazancından çok daha fazla olacaktır.
Açıkçası "Çözüm süreci" bile bu kadar gürültü koparmamıştı.
Peki neden bu kadar yüksek tepki var?
Çok sebep sayabiliriz ama hepsinin ortak noktası şu: Algı yönetimi.
Daha doğrusu "algı yönetimi" yapılamayışı.
Her zamanki gibi.
Suriyelilerin tamamı mı alınacak?
Hayır. Ama öyle anlaşılıyor, anlatılıyor.
Bedava ev mi verilecek?
Hayır. Fakat öyle haber yayıyor bazıları.
Suriyelilere asgarî ücretten fazla yardım yapılıyor diyen bile var.
Gerçi, adam yaralayanın bile serbest kaldığı memlekette yalan habere mi ceza verilecek ki?
Yalan haber yaymak adam yaralamaktan daha tehlikeli aslında, bunu da ekleyelim.
Sosyal medya dedikleri terörist yuvası olmuş.
Sosyal medya deyince;
Ermenileri alalım desek hay hay diyecek, Yunanlılar zorda desek buyursunlar diyecek; Sırplar Türkiye'ye saldırsa Sırbistan tarafına geçecek, İngiliz askerleri şehre girse çiçeklerle karşılayacak milyonlarca insan var sosyal medyada, yani memlekette.
Bizim Müslümanların ciddi bir kısmı hâlâ çıkmış diyor ki;
* "Suriyelilerin hepsi hain".
Nerden çıkarıyorsunuz?
Tıpkı "Kürtlerin hepsini" PKK’lı kabul edenler gibi.
** "Onlar memleketini savunmamış, satmış kaçmış".
Sevgili kardeşim orda normal bir savaş yok. İç savaş var. İç savaş fitne demektir. Kimin kimle dost, kimle düşman olduğu belli değil. Hastaneler bile bombalanıyor.
Benzetmek gibi olmasın Allah korusun meselâ bizim Tosya gibi küçük bir şehre saldırı olsa, canla başla, gerekirse kazma kürekle müdâfaa ederiz vatanımızı.
Peki ya Antalya gibi Bursa gibi büyükşehirlerde ne yapabilirsin? Sapanla uçak mı düşüreceksin?
Her şeyi geç sadece üç gün elektrik gitsin, görürüz o zaman o ahkâm kesenleri.
Üst katlara su çıkmasın, şehrin su şebekesi dursun bakalım, o şehir kaç günde boşalıyor?
Konuşmak kolay, elinden hiçbir şey gelmezken, evinde gelinlik kızların varken, hastaneler camiler bile bombalanırken ve sığınacak bir delik bile yokken ne yapacaksın?
Kaçacaksın.
Fitneyle savaşılmaz, fitneden kaçılır ancak.
Eğer bunları masal zannediyorsan, merak etme, Suriyeliler de bu günleri akıllarının ucundan geçirmiyordu.
Hatırlatmakta fayda var.
Dünyanın binbir türlü hâli var.
Yok eğer hâlâ "Araplar bizi arkadan vurdu!" masallarına inanıyorsan, Müslüman Arap kardeşini, Müslüman Kürt kardeşini istisnasız hain olarak görüyorsan Bravo! sana;
tam İngilizlerin, Siyonistlerin kısacası İslâm düşmanlarının istediği gibi bir "Müslüman" olmuşsun.
Onlar da zaten iki yüz yıldır kardeşi kardeşe düşman etmek için çalışıyor.
Dünyanın neresinde savaş çıkarsa çıksın komşuları etkilenir. Mültecileri kovmanın ne uluslararası kanunlarda ne de dinimizde ahlâkımızda yeri yok, imkanı yok. İstesek de istemesek de onlar misafirimiz.
Bir kısmını vatandaşlığa alarak sadece durumu kontrol altına almış olacağız.
Ve "kriterlere uyanları" alınacak;
ki o kriterlere uymayan milyonlarca T.C. vatandaşı zaten var.
Hattâ, polise taş atan, demir bilye atan ama polisler şehit olunca üzülüyormuş gibi twit atan; devletin aracını çalıp "sahibinden satılık toma" diye ilan veren, Başbakanlık binasını basmaya gidip geri püskürtülünce camiye ayakkabıyla girenleri var, bunları destekleyen de milyonlar var.
Canı sıkılınca "twitini İngilizce yazıp" Türkiye'yi yabancılara şikayet edenleri var. "Tüketmeyin, ekonomiyi durdurun" diyen var.
Türkiye'de polis düşmanı, Amerika'da polislerle sarmaş dolaş olanı var.
Müslüman parasıyla Müslümanları sırtından vuranlar, bunları da destekleyen yüz binler var.
Gazeteciliği ajanlık olarak kullanan, teröristin arkasından ağıt yakan dededen ajanlar, ailecek oy verenler var.
"İran'la Türkiye savaşırsa İran tarafında olurum" diyen milletvekili bile var.
Daha ne olsun!
Suriyelilerin ne kadarı alınacak, bunların ne kadarı problemli çıkacak bilmiyorum ama şunu rahatlıkla söyleyebilirim, rahat olun.
Bu memleket iki yüz yıldır ne ihanetler gördü yıkılmadı, Suriyelilere vatandaşlık verilince mi yıkılacak?
Kim bilir, belki yakında ABD vatandaşlığı bile değersiz olacak, yeni günler neler getirir bilinmez, belki bu Suriyelilere ihtiyacımız olacak.
İllâ vatandaşlık verilsin demiyorum sadece şiddetli tepkiye şaşırdım, o yüzden uzun yazdık kusura bakmayın.
Hattâ, sadece "İslâm düşmanlarının sözcüsü" gazetelere bakın, onlar şiddetle "Hayır" diyorlarsa bir işe, inanın o iş hayırlıdır.
Ne diyelim Allah hakkımızda hayırlısını versin.
13.07.2016
İDAM DA YETMEZ!
Cumhurbaşkanımızı korumakla görevli yaver, Marmaris dönüşü pilotu tam 15 kez arayıp "Nerdesiniz?" diye soruyor, ısrarla uçağın koordinatlarını istiyor.
Neden?
F-16'lara bombalatmak için.
78 milyonun Cumhurbaşkanı'nın burnunun dibinde yaşayıp da ihanet edenleri asmak yeter mi?
Yetmez.
Asmak elbette lâzım, ama yetmez.
Bu hainlerin pis kanını ne yapalım?
Halkın üzerine tank süren, helikopterden milletine ateş açan, Genelkurmay Başkanımızın boğazını sıkan alçaklar elbette ve mutlaka asılmalıdır.
Ama asmak yetmez!
40 yıldır topladığı Müslüman parasıyla Müslümanları sırtından bıçaklayan bu İslâm düşmanlarının milletten çaldıkları paralarla yaptıkları servetlerine de el konulsun.
Bütün mal varlıkları devlete geçsin.
Sadece İstanbul'da üzerine 3000 tapu kayıtlı avukat var demişti Abdurrahman Şimşek (Sabah Gazetesi istihbarat şefi), ve her ilde bunların hırsızlıkla topladıkları malların üzerine kayıtlı olduğu şahıslar var demişti.
Devlet hepsine el koysun.
İdam artık bu devletin milletine borcudur.
İdam istiyoruz, illâki olacak inşallah.
Fakat yetmez.
İslâmiyet'e ve Müslümanlara Moğollardan daha fazla zarar veren bu gözü dönmüş katil ve hain çete elemanlarının hepsi imha ve itlâf edilmelidir.
Çocukları devlet korumasına alınıp tedavi edilmelidir.
En çok canlarını acıtacak,
40 yıllık hırsızlığın bedeli olacak, yegâne uygulama tüm mal varlıklarına devletin el koymasıdır.
Millet olarak bunun takipçisi olacağız inşallah.
Gün acıma günü değildir. Devlet acımaz, infaz eder. Devletin affetme hakkı yoktur.
"Bütün tanklar etrafa ateş ede ede ilerlesin" diye emir verdim diyor asker üniformalı terörist!
Asılacak, asmak bu devletin boynunun borcudur.
Ama asmak da yetmez.
Kökünü kurutmak ve tüm mal varlıklarına el koymak şart.
19.07.2016
40 yıllık darbe
* 78 milyonun Cumhurbaşkanı'nı öldürmeye 6 helikopter ve 50.000 mermi ile gelmişler. Parolaları da "Erdoğan Ex" imiş.
* Cumhurbaşkanı'nın yerini bilen yâveri.
Marmaris baskınından kurtulunca bu sefer havadayken pilotu tam 15 defa arıyor, "uçağın koordinatlarını" istiyor ısrarla.
* Türkiye Cumhuriyeti'nin Cumhurbaşkanı Türk F-16'ları tarafından havada vurulacaktı Allah korusun. Cumhurbaşkanı'nı sevsin sevmesin, 78 milyona 78 yıl utanç verecek bir zillettir bu.
* Boğazı sıkılan, işkenceye tabi tutulan Genelkurmay Başkanımızın yâveri de onu rehin alanlardan biri.
* Kısacası yâverler hain çıktı.
Düşünün ne demek yâver? Gece gündüz yanında olan, en büyük yardımcısı, sır küpü demek, en güvendiği adam demek.
* Yine bir albayımız anlattı, en güvendiğim adamım beni rehin aldı dedi.
En güvendiğim, "elimle ödüller verdiğim adam" dedi.
Bir amirali "kendi emir subayı" fırkateynde kamaraya kilitledi.
* "En güvenilir" olmak için, yıllar boyunca bir kez olsun açık vermemek gerekiyor. Hani derler ya "karda yürüyüp izini belli etmemek" gerekiyor.
* Yani ancak soktuğunda anlıyorsun, tıpkı sivrisinek gibi.
Aslında tıpkı yılan gibi demek lâzım, bu millet koynunda yılan beslemiş resmen.
* Milletin parasıyla palazlanan 40 yıllık terör örgütü, milletin vergileriyle alınmış tankları yine milletin üzerine sürdü.
* Türk F-16'ları Türklerin üstüne ateş açtı. İnanın Rus uçağı, Yunan F-16'sı saldırsa bu kadar yaralamazdı bizi.
* Yabancı düşmana karşı gerekirse kazma kürek savaşırız, gerekirse yüz bin şehit veririz Çanakkale'de olduğu gibi.
Ama ihaneti kabullenmek kolay olmuyor.
* Kendinden sandığının düşmandan beter olduğunu, düşmanın ta kendisi olduğunu anlamak kolay olmuyor. Belki de o yüzden kaçıncı defadır aynı örgütten tokat yiyoruz.
* Kahraman binbaşı Barış Dedebağı, "Onlar 40 yıl hazırlanmışlar, biz ise birkaç dakikada hazırlandık" dedi.
* Onlar 40 yıl hazırlanmışlar, bugün için hazırlanmışlar.
Kendilerini gizleye gizleye hazırlanmışlar.
* Hocalarının kafadan verdiği fetvalarla, gerekirse içki de içtiler, namazdan da kaçtılar, başörtüsünü fürûat saydılar.
* Sivil olanları ise küpe taktılar, top sakal bıraktılar, saç uzattılar, her kesimle "diyaloğu" sıkı tuttular.
* Erkeğinden kadınına, küçüğünden büyüğüne hepsi birer kamufle, gizlenme, takiyye uzmanı oldular.
* "Dini kurtarıyoruz" yalanıyla dini sattılar. Sonunda vatanı da sattılar.
Hiçbir kriterleri kalmadı, kaybedecek hiçbir şeyleri de kalmadı.
* Şimdi tam bir canlı bomba, kamikaze oldular.
Dikkat diyorum, kaybedecek bir şeyi kalmamış ve kamufle olmayı hâlâ çok iyi bilen, 40 yıl bugünler için hazırlanmış bir örgüt.
21.07.2016
Darbe derlemeleri
Kıymetli kardeşlerim, bugün bazı gazetecilerin yazılarından "atlanmaması gerektiğine" inandığım bilgi ve yorumları derledim.
Yalnız, halkın içinde söz birliği hâline gelmiş birkaç şeyi acemi gazeteci hâlimle söylemek isterim.
Birincisi, her kurum içini temizliyor; acaba AK Parti de başladı mı temizliğe?
İkincisi, büyük çoğunluğu iktidar partisinden olan belediyeler, vatan nöbetindeki milletimizle tam manasıyla ilgilenebiliyor mu?..
- Burada zenginlerimize de sormak istiyorum; paranızı şimdi harcamayacaksınız da mezara mı götüreceksiniz?
O para şimdi lâzım, yoksa o zenginliğini al çöpe at.
Bakın kıymetli büyüğümüz Mustafa Necati Özfatura, o yaşında yılmadan canla başla mücadele ediyor.
* Şöyle yazmış Türkiye gazetesindeki köşesinde: "Gezi hadiselerinde teröristlere kamyonlarca su ve kumanya gönderen, hiç kullanılmamış 200 TL dağıtan faiz lobisi bu olayda bir şişe suyu esirgediler. Elbette bunlardan bir beklentimiz olamaz ve yapacakları destekleri de şanlı ve şerefli milletimiz kabul etmez."
Fakat millet topyekûn meydanlara koşarken zenginlerimizin de destek çıkması gerekmiyor mu? Neyse, bir de şu cümlelere bir göz atmanızı rica ediyorum:
* Nuh Albayrak (Star Gazetesi): "Herkes darbecileri kınıyor ama çoğu yalan söylüyor."
* Ergün Diler (Takvim Gazetesi): "Bu yapıya çok uzak gibi duran isimler yapının göz bebeğidir!"
* Yıldıray Oğur (Türkiye Gazetesi): "Son 8 Genel Kurmay Başkanı'nın özel kalem müdürü FETÖ elemanı."
* Mustafa Necati Özfatura (Türkiye Gazetesi): "Gülen’in silahlı kuvvetlerde silahlı terör teşkilatı kurduğuna dair dava Rahşan Ecevit ile askıya alındı.
Paralel Yapı öyle teşkilatlandı ki bir binbaşı bir generale emir veriyordu.
Yalnız silahlı kuvvetlerde değil bir ilin valisi, Paralel Yapı imamını valilik binasında karşılıyordu."
* Ergün Diler (Takvim Gazetesi): "Şu anda konuşulan rakamların üstünde asker, onların emrinde! Bir YABANCI "Türk Hava Kuvvetleri'nde 30 MİLLÎ PİLOT BULAMAZSINIZ" dedi. Şaka gibi değil mi? Bu kadar uçak, bu kadar emek, bu kadar para ama bize çalışan asker yok!"
* Mustafa Necati Özfatura (Türkiye Gazetesi): "Askerin, polisin ve halkın bu konuda kahramanca mücadelesi bir destandır. 'İkinci Çanakkale Zaferi'dir. Ama en büyük hizmet ve pay kabir âleminde bulunan İslam Büyüklerine aittir. Başarı, onların duası ve tasarrufu ile olmuştur."
40 yılda yerleşmiş mikrobu atmak kolay olmayacak, bu belli. Cevapsız çok soru var, bu da belli.
Benim tek diyeceğim bu belâyı ancak duâ çözer. Bol bol duâ edelim, Allah beterinden korusun.
Allah devletimize zevâl vermesin.
Yoksa şimdi ne ben bu yazıyı yazabilirdim, ne de siz okuyabilirdiniz.
29.07.2016
Karanlıkta Gülen
Karanlık örgütün hiç gülmeyen lideri hâlâ mesaj verme derdinde.
Zaten işi gücü mesaj vermek, her işi gizli, esrarengiz, şifreli. Her konuşmasında bir bit yeniği var.
Gülen’in yakın zamanda yaptığı bir “sohbetinde” hâki renkli cübbe giyerek darbe talimatı verdiği iddia ediliyor.
Reuters’a verdiği fotoğrafta odasındaki “evrak imha makinesini” saklamayı unutmuş ama, CNN röportajında duvarda asılı “4 ayaklı minare” tablosunu bilerek koydukları ve PKK’ya mesaj verdikleri ileri sürülüyor.
Hadi bunlar tahmin, iddia, hatta onlara göre iftira.
Peki, taa 5 Ekim 2015 tarihinde, yani darbe girişiminden “tam 9 ay 10 gün önce” yayınlanan Zaman gazetesi reklamında da mı mesaj yok?
Kamera şehrin üstünden kuş bakışı ilerliyor, acı siren sesleri… Ve birden bir bebek gülümsemesi. Ardından güm diye tehlike müziği eşliğinde Zaman logosu.
Bu nasıl hastalıklı bir kafa yapısıdır, araştırmak için üniversitelerde ana bilim dalı kurulsa yeridir.
Hemen hemen her gün yeni bir videosu yayınlanıyor, hepsi şifreli. Şüphelenmemek elde değil.
Son videosunda “Ne kadar ağır gelirsen gelsin dişini sık ve sabret. Beklentilerin karşısında kuluçkada yumurtaların 20 gün çevrildiği gibi sabret” diyor.
20 gün sonrası 14 Ağustos, AK Parti’nin kuruluş yıl dönümü. Onlar için sembolik ve çok anlamlı bir intikam tarihi!
FETÖ'ye bilgi sızdırdığı gerekçesiyle gözaltına alınan eski Başbakanlık uzmanı Akif Mustafa Koçyiğit’in Twitter hesabında şöyle bir “sabitlenmiş” tweet var: “14.08.2016 tarihinde görüşmek dileğiyle, hoşçakalın” yazıyor.
Yine bir başkası da Twitter mesajında “14 Ağustos AKP’nin kurulduğu gündür, bu tarihte mağlup olacaklar” diyor.
Bırakın hepsini, zaten Fethullah Gülen'in 15 Temmuz’un hemen ertesinde yaptığı açıklamalarında, milleti tahkir etmekten başka asıl tehdit vardı, apaçık tehdit.
“Herkes yerinde dimdik durmalı” diyor, kendi adamlarına.
Darbeye direnen milletimize ise, “Dünya size gülüyor” diyor, “Onlar bir başarı elde etmiş gibi güledursun” diyor. “Hayatta kalırlarsa bunun altında çok ezilecekler, çok utanacaklar kiiiii, ölür giderlerse öbür tarafta keşke keşke keşke diyecekler.”
Güledursun, uzun bir kiiiii, hayatta kalırlarsa ve üç defa keşke.
Şimdi bana bu cümlelerde bir katliam tehdidinin olmadığını söyleyin.
Bir gecede kendini bitirdi diyoruz ama bu karanlık örgüt ülkemiz için hâlâ büyük bir tehlike.
O yüzden tehdit etmeye devam ediyor.
Hâlâ güçlü ki böyle konuşabiliyor.
17-25 fitne furyasının ardından, onca uyarılara hatta yalvarmalara rağmen hepi topu 3-5 hakim, birkaç savcı atılmıştı görevden.
Polisler de ancak doğuya sürüldü. Sanki doğuda her şey sütlimanmış gibi.
Şimdi 70 bine yaklaşan rakamlar sözkonusu ama kimse bunların köklerinin kazındığını düşünmüyor.
Ve hâlâ merhamet lafları duyuyoruz.
Her kim ki yetkisi olduğu hâlde bu alçaklara bir gram merhamet gösterirse bu şerefli millete, bu mübârek şehitlerimize ihanet etmiş olur.
Ne merhameti!
Zalime merhamet mazluma zulümdür.
Emin olun şu an binbir hain plan peşindeler, asla vazgeçmeyecekler, ellerindeki her kozu kullanacaklar. Ve hâlâ ellerinde çok koz var.
Bu sinsi, masonik, gizli örgütün karanlık yüzünü hâlâ görmeyenler için adamlar kendileri yardımcı oluyor işte, tarih bile vermişler, daha ne yapsınlar?
Açık açık mı konuşsunlar?
02.08.2016
Tek vücut olmak tek çaremiz
7 Ağustos mitinginin en sevindirici yanı, görmeye hasret olduğumuz "milli birlik" ruhunun canlanması idi. Fetö'nün de, diğer tüm düşmanlarımızın da görmek istemeyeceği tek manzara budur.
Elbette her görüşten ve ırktan olacağız, Osmanlı da böyleydi, Türkiye Cumhuriyeti de böyle.
Hatta bugün dünyada sâfî bir ırktan veya dinden müteşekkil büyük devlet yoktur.
Ve sadece biz değil, diğer tüm devletler de her dâim birliklerini muhafaza etme derdinde.
Dünyanın en büyük devleti kabul edilen ABD için bile siyah-beyaz çatışması en büyük tehdittir.
Her ne türlü tehlike ile karşı karşıya olursak olalım bir olduğumuz müddetçe başımızdan savarız.
Hani ne diyordu 70 yaşındaki Kazanlı amca, "128 güçlü devlet hep bir olup saldırsa yine bertaraf ederiz. Yeter ki bu iman bizde olsun."
Bu iman bizde var. Yeter ki bölünmeyelim, birbirimize karşı durmayalım. Elbette herkesin imanı aynı değil.
Ama iman da gözle görülür değil. Kimin imanının en kuvvetli ve makbûl olduğunu ancak Allah bilir.
Hatta dinimizde bu konuda düstur şudur: Bir Müslüman imansız birini görse bile aşağılamaz. Belki bir gün imana kavuşur, benden daha iyi bir Müslüman olabilir diye düşünür. Çünkü iman son nefeste belli olur.
Müslümansın, elbette kendi dinini savunacaksın, yayacaksın. Ama diğer hiçbir dine ve mezhebe karşı kanunsuzluk yapmadan.
Sünnî isen Alevî’ye Alevî isen Sünnî’ye, Türk isen Kürt'e Kürt isen Türk'e her zaman ve her şartta saygı duyacaksın.
Kimseye iyilik yapmak zorunda değilsin, ama kimseye kötülük yapmamak zorundasın.
İşte 15 Temmuz gecesini hepimiz gördük. Hepimiz hedefteydik. O darbe girişimibaşarılı olsaydı acaba bugün hangimiz işinin başında olabilecekti?
Bu düşmanın ilk saldırısı değil, son da olmayacak. Nasıl teröristin iyisi yoksa düşmanın da iyisi yok. Her saldırı hepimizedir.
Düşman yarın belki başka cepheden saldıracak, ama sadece saldırdığı cepheyi değil hepimizi teslim alacak. Eğer tek vücut olarak karşı durmazsak.
Bugün hedef ne sayın Cumhurbaşkanımızdır ne de Ak Parti hükümeti. Hedef tüm Türkiye'dir. Ve hatta tüm Türkler ve Müslümanlar.
Yaşarsak bir yaşayacağız ölürsek bir öleceğiz.
Bizim bizden başka kurtaracak yok.
Birlik olmaktan başka çaremiz yok.
08.08.2016
Fetö başı hakkında çarpıcı bilgiler
Yıllardır Fetullah (Fethullah değil) hakkında çok şey gördük ve okuduk.
Kemal Sertel adlı bir Facebook kullanıcısı onun hakkındaki bazı bilgileri tüm çıplaklığıyla ortaya dökmüş, ben de biraz toparladım.
İsmi başta olmak üzere her şeyi şaibeli bu şizofrenik vak'ayı daha yakından tanımanın hepimiz için faydalı olacağını düşünüyorum.
Hakikaten bazılarını ben de yeni öğrendim.
1- 1986 yılında Almanya’ya gitmek için Emniyet’e verdiği pasaport istek formunda annesinin adını "RABİN" olarak beyan etmişti.
Edirneli Şükrüpaşazâdelerin kızı "REFİA" olarak bilinen annesinin adını "RABİN" olarak yazması hiç de garip değildir.
2- Bu ailenin Seferad Yahudisi olduğunu Dr. Mustafa Peköz araştırmasında söylemektedir. Gizli (kripto) Yahudiler, Müslümanları aldatmak için, Müslüman-Türk ismi almakta, takiyye yapmaktadırlar. (Simon Zwi’nin Şemsi Efendi olması gibi.)
3- Babasının babası da Van taraflarından bir Ermeni aileye mensuptur. Hatta, dedesinin ve babasının "Öyle bir evlat yetiştirelim ki Müslümanları kendi dinleriyle vursun" dedikleri de söylenmektedir.
(Bunu başka kaynaklardan da okumuştum.)
4- Papa’ya yazdığı mektubun sonunda da, "Rabin oğlu Fetullah" yazılıdır. Yahudilikte soy, anneden geçer.
5- Baştan "Fetullah" olan adına sonradan "h" harfi ilave ettirmiş, "Fethullah" olmuştur.
6- Rahmetli Aytunç Altındal, 15 yıl kadar önce, canlı yayında onun "PAPA’NIN KARDİNALİ" olduğunu söylemişti. Bu videolar, hâlâ Youtube’da durmaktadır.
7- 1970’li yıllarda, İzmir-Hisar Camii imamı iken CIA Ortadoğu Masası Şefi Graham Fuller ile iki defa görüştü. Daha sonra, CIA Balkan Masası Şefi George Fidas’la görüşmeleri oldu.
Türkiye’de NATO’nun kurdurduğu Komünizmle Mücadele Derneği'nin kurucuları arasında yer aldı.
8- Bir müddet sonra, Kasım Gülek tarafından Amerika’daki MOON Tarikatı ile tanıştırıldı. 1975 yılında yine Kasım Gülek aracılığıyla MASON Localarına girdi. Zaten, dikkatli bakıldığında FETÖ yapılanmasının, MOON Tarikatına, Mason Localarına, Vatikan’ın tetikçisi OPUS DEİ denilen oluşuma benzediği görülür.
9- Ne gariptir ki, yine bu yıllarda Mehmet Şevket Eygi ile birlikte "Yeni İstiklal" gazetesini çıkarmış, burada köşe yazarlığı da yapmıştır.
Bir yazısında; "Asrın halifesi, Kral Faysal’dır. Onun sakalında bir kıl olabilsem, bu benim için en büyük şereftir" dediğinden, M. Şevket Eygi tarafından kovulmuştur.
Kral Faysal, Osmanlının yıkılması için İngilizlerle iş birliği yapan üç Arap aileden birisinin lideridir. Diğerleri de Suud ailesi ve Şerif Hüseyin’dir.
10- 12 Eylül 1980 ihtilalinde Çanakkale merkez vaizi olarak atanan ve irticâ suçundan "güyâ" aranmakta olan Fetöbaşı, bu sırada Amerikan Büyükelçiliği ve Gladyocu-Rafizî, Yahudi generallerle birlikteydi.
11- İşsiz kaldığı bir dönemde, Manisa müftüsünden iş istemişti. Müftü Efendi de imamsız bir camide vaaz verip, namaz kıldırmasını uygun görmüştü.
Bir cuma vaazı sırasında, "Sahip olamadınız bu kitaba. Benden başka sahip çıkan yok, attınız bu kitabı hayatınızdan" diyerek elindeki Kur’an-ı kerimi fırlatıp attı. Halkın şikâyeti üzerine Manisa Akıl Hastalıkları Hastanesinde 2 ay tedavi gördü. Olaya talebesi Prof. Ahmet Keleş şahittir.
12- Mutezile, Selefî-Vehhabi, Mezhepsiz, tam bir Muhammed Abduh hayranı ve takipçisi olan Fetöbaşı hakkında çok çarpıcı bir bilgiye (iddiaya da) arama motorunda "Serap Başak Çil" yazarak ulaşabilirsiniz.
13- Amerikan Senatosundaki Ermeni ve Yahudi senatörlere, lobilere, aynı zamanda kiliselere milyonlarca dolar yardım etti Fetöbaşı. (Bu konuda da Kadir Mısıroğlu bir belge sunmuş ve "bâri yalanlayın" demişti)
Ne acıdır ki bu paraları himmet, hizmet diye Müslümanlardan topladı.
Daha nice ciltlere sığmaz bilgiler vardır aslında bunlar sadece bilinenleri. Bilinmeyenleri zaten ahirete kaldı. İhanetin boyutları akıl alır gibi değil.
Ve tekrar söylüyorum, en acısı şu ki, bütün bu ihanetleri Müslüman parasıyla yaptı.
Yani Müslüman parasıyla Müslümanları sırtından bıçakladı.
Konuşulacak çok şey var aslında.
Nasıl bu hâle geldik, açtığı kapanmaz yaralar vs.
Duâ edelim de Allah şerlerinden muhafaza buyursun.
11.08.2016
Cemaat değil çete, âlim değil hain
Sözüm meclisten dışarı, bazı fırsatçı çakallar türedi bugünlerde. Tıpkı DAEŞ'i Müslüman zannedip Müslümanlara saldıranlar gibi.
FETÖ denen suç çetesini cemaat sayıp tüm cemaatlere, başındaki teröristi de âlim kabul edip tüm âlimlere laf ediyorlar.
Hâlbuki çok açık konuşmak gerekirse, bir ay önceki işgal gecesinden bizi saf Ehl-i Sünnet Müslümanlar ve aslında bir nevî cemaatler kurtardı. Zaten Türkiye'de Ehl-i Sünnet'in ne olduğunu bilen ve yayan kaç cemaat var ki?
Bugün namaz kılan bir genç görünce insanlar "hangi cemaattensin?" diye soruyorsa, okumamış Anadolu gençleri hariç hâlâ namaz kılan gençler kaldıysa, bu Ehl-i Sünnet cemaatler sayesindedir.
Ve tabii ki bütün güzellikleri, huzurumuzu, birliğimizi, dirliğimizi, vatanımızı, bölünmezliğimizi sağlam inancımıza borçluyuz.
Yani Ehl-i Sünnet'e.
Hani diyoruz ya, "bizde bu iman oldukça" diye...
Kimse alınmasın ama o gece şehîd olan, gazi olan ve sokağa çıkıp mücadele eden kitlenin tamamına yakını saf Ehl-i Sünnet Müslümanlar idi.
Bu sözüm ayrım yapmak değil, bilâkis birleştirmektir. Çünkü Türkiye'nin, hatta bütün Müslümanların tek birleştirici gücü Ehl-i Sünnet yani Sünnîliktir.
Ehl-i Sünnet tarih boyunca İslâmiyet'in ana caddesidir. Müslümanların büyük kısmı dört mezhebten birine tâbi olmuştur.
Türkiye'deki cemaatler de (yine istisnalar hariç) bu yolda olma iddiasında ve gayretindedir.
İstisnâ derken tabii ki mezhepsiz ilahiyatçıları; Seyyit Kutup, Hamîdullah, Mevdûdî gibilerini hiç kastetmiyoruz.
FETÖ lideri teröristi ve hocam dediği "marifeti kendinden menkul" mason Abduh hayranını zaten kastetmiyoruz.
Onlar istisnâ bile değiller, dini kendi menfaatlerine göre eğip büken, çoğunun ajan olduğuna inandığım sahte din adamları.
Şimdi bu bozuk tayfa ve kendine "Kuran mü'mini" diyen Kur'ân düşmanları, "Kur'an der ki" deyip kendi yorumunu bize Allah kelâmı gibi sunmaya çalışanlar, İngiliz ajanlarının kurduğu Vehhabilik fitnesinin paralı askerleri, Eshâb-ı Kiram düşmanları, evliyalara hürmet etmeyip türbe ziyaretini bile şirk sayanlar...
Velhâsıl Ehl-i Sünnet düşmanı son yüzyılın artıkları, fırsat bu fırsat deyip saldırıya geçtiler. Bütün cemaatlere ve mübârek İslâm âlimlerine iftira atıyorlar.
Hâlbuki İslâm coğrafyasında Abdülkâdir-i Geylâni hazretleri, İmâm-ı Âzam hazretleri, İmâm-ı Rabbanî hazretleri, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî hazretleri, Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretleri, Abdülhakîm-i Arvasî Hazretleri gibi milyonlarca İslâm âlimini tanımayan ve sevmeyen yoktur.
Hasan Sabbah ve Fetullah Gülen gibilerin de hain olduğunu bilmeyen yoktur...
19.08.2016
Çok mu zor sorular?
"Demokrasi destanında şahitler biziz
Bir ölünce bin dirilen şehitler biziz"
15 Temmuz Demokrasi Marşı'nın sözlerinden bir beyit. Aslında "Vatan marşı", "Vatan nöbeti" de denilebilirdi ve bence çok daha güzel olurdu.
Demokrasi kelimesi bugünlerde dillerden düşmez oldu. Millet seçilmiş hükümete ve seçilmiş Cumhurbaşkanı'na sahip çıktı.
Demokrasi buysa evet.
Yok eğer seçilmişlerin elini kolunu bağlayan, sarmaşık gibi dolanan sistemin adıysa demokrasi, benden hayır.
Bakın işte demokratik sistemimize. Meydanlar "idam idam" diye inledi, sayın Cumhurbaşkanımız Meclisi adres gösterdi.
Henüz kayda değer bir adım atılmadan Meclis tatile girdi, hem de 1 Ekim'e kadar.
Bunu 1. soru kabul edelim.
Fetö'nün günahlarını idam bile temizleyemez. Buna rağmen bırakın idamı, Fetö ile yeterince sıkı mücadele edilmediği kanâati hakim milletimizde.
Bu da 2. soru.
Ben ne uzmanım, ne de geniş haber kaynakları olan ünlü bir gazeteci.
Ekranlarda konuşan etkililere yetkililere, anlı şanlı gazetecilere, güvenlik uzmanı, stratejist, emekli general emekli büyükelçilere, kısacası "bir bilenlere" sormak istiyorum:
3- Darbecilerle birlikte terör ve tecavüz suçlarını da kapsayacak "kalıcı bir idam" mümkün değil mi?
4- OHAL devam ediyor iken, PKK ve diğer terör örgütlerinin de bütün yayın organları kapatılamaz mı? Tüm mal varlıklarına el konulamaz mı?
5- Teröre açık destek veren milletvekillerinin dokunulmazlıklarının kaldırılması ve yargılanması süreci ne âlemde?
Partileri de kapatılsa hattâ, ve bir daha Meclis'in kapısından geçemeseler?
6- Hesap vereceğimiz kim kaldı?
AB mi, ABD mi?
Gerçekten müttefikimiz var mı?
7- İncirlik üssü bağrımızda bir ur mudur, yoksa millî menfaatlerimize hizmet ediyor da biz mi bilmiyoruz?
8- İncirlik üssü iddia edildiği gibi darbe girişiminde aktif rol oynamış mıdır? Eğer bu iddia doğruysa gereken araştırmalar ve cezalandırma yapılmış mıdır?
9- Biz bu İncirlik üssüne ömür boyu mahkûm muyuz?
Kapatılamaz mı?
Kapatılamıyorsa tamamen kontrol altına alınamaz mı?
10- Her geçen gün daha da daralan güney sınırındaki PYD-YPG çemberi kapsamlı bir askerî harekâtla kırılamaz mı?
Ve orada kalınamaz mı?
11- İllegal örgütlerle mücadelede illegal yöntemler kullanılamaz mı? (Büyük devletlerin istihbarat teşkilatlarının "ne gerekiyorsa" yaptıkları su götürmez bir gerçek.)
12- Sosyal medya teröristleri hâlâ mı hafife alınacak?
Devlet adına çalışacak "sosyal medya ordusu" kurulamaz mı?
Turizm tanıtımına harcanan bütçe kadar uluslararası kamuoyu oluşturmak ve dünyada gündem oluşturmak için de para harcanamaz mı?
13- Çoğu17-25 fitne kampanyasından sonra hatta bir kısmı 15 Temmuz'dan sonra yurt dışına kaçmış olan Fetö'nün elebaşlarını etkisiz hâle getirmek için bir çalışma yapılıyor mu?
Milletimiz bu alçakların şerrinden ne zaman emin olabilecek?
Sorulacak daha çok soru var belki ama, en çok da şunu merak ediyorum: Bu millete bir daha iş düşecek mi?
Düşecekse bilelim de belki bu soruların yarısını milletçe cevaplandırırız. Kendine hayrı olmayan demokrasiye bürokrasiye bırakmadan.
23.08.2016
Daha karpuz kesecektik
İki sahneyi gözünüzün önüne getirmenizi rica ediyorum.
Birincisi darbe gecesi tankları alkışlayan Bağdat Caddesi'nin bir kısım ahalisi.
.
İkincisi ise, Gezi olaylarından.
Kadıköy’ün dar sokaklarından birisinde, kiminin üstü çıplak, birçoğu alkollü kalabalık bir grup 40-50 polisi sıkıştırmış. Polislerin üzerine taş ve bira şişeleri yağıyor. Normalde polislerin kalkanlarını önlerine tutmaları lâzım çünkü saldırı karşıdan geliyor. Fakat polisler kalkanlarını şemsiye gibi üstlerine tutup altlarına gizleniyorlar, çünkü üst katlardan da saksı atıyorlar.
İnanabiliyor musunuz, her fırsatta “ulusalcılık” adı altında milliyetçilik taslayan insan gürûhu kendi devletinin polisine böyle saldırıyor. Bir kısmı karşıdan, bir kısmı da üstten, yani evlerinden.
Darbe gecesi tankları alkışlamaları da asker sevgisinden değildi elbette, millet düşmanlığından. Milletin seçtiği hükümeti ve Cumhurbaşkanı’na olan düşmanlıklarından.
İşte bu “kendini iyi bilir” kitleden bazıları Türkiye’yi terk ediyormuş. “Nereye gidiyorsunuz, daha karpuz kesecektik!” diyesi geliyor insanın. Nereye gidecekler, daha steril bir ülkeye, Kanada’ya gidiyorlarmış.
Kanada’nın steril olması çok kar yağmasından mıdır bilmiyorum ama Türkiye’yi yaşanabilir bulmuyorlarsa eğer, şunu çok iyi bilmeliler ki bu ülkeyi yaşanmaz hâle getiren de kendileri. Neymiş efendim, hep onlar ölüyormuş. Sanki tankların önüne bunlar yattı, sanki Teşvikiye Camii’nden şehit cenazesi kalktı.
En az bir asırdır bu memlekette, hacı, hoca, molla, derviş kelimelerini hakaret bâbında kullananlar kendilerine “entel” denilmesine alınmışlar. Gerçekten entelektüel olsaydınız, pazarlamaktan başka bir şey bilmediğiniz “evrensel insani değerlerden” en ufak bir pay almış olsaydınız, hiç olmazsa içinden çıktığınız toplumu küçümsemezdiniz.
Bu memlekette çok baş ağrısı olduğu doğru. Ama suç başı ağrıyanda mı, o başa her fırsatta tekme yumruk vuranda mı? Müslümansan, hele bir de Türk’sen, bırakın Orta Doğu’nun ortasında, okyanus adalarında bile yaşasan düşmanın eksik olmaz.
Bizim düşmanımız çok, ama siz içeriden o düşmana yardım etmeseniz bu kadar başımız ağrımayacak. Test edilmediğiniz tek saldırı kaldı, o da açık savaş. Bunun haricinde, darbe kalkışmasından Gezi isyanına, ekonomik çökertme girişiminden, PKK belasına kadar ülkenizi her durumda yalnız bıraktınız. Her imtihanı kaybettiniz.
Herkes zarar gördü bir tek sizin tuzunuz kuru kaldı. Memlekette yangın çıksa sizin eve bir şey olmaz, ama yine şikâyetçisiniz. Her gün sınır boylarında gariban çocukları şehit olur, şikâyetçi olan yine sizsiniz.
Bu memleketin yükünü çeken biz, kaymağını yiyen siz, şikâyetçi olan da siz.
Sınırsız özgürlük size, sizin özgürlüğünüzü korumak için şehit olmak, gerekirse tankın önüne yatmak görevi bize.
Oh ne âlâ dünya.
Kanada’da sizin bu kuruntularınızı çekecekler mi acaba? Kanada polisine taş değil yumurta atın bakalım ne olacak?
Ekmeği suyu Allah size her yerde verir elbette, bakalım kötülüğe karşılık iyiliği başka nerede bulabileceksiniz?
06.09.2016
19 Eylül darbesi!
Tam artık “darbeler geride kaldı” diye konuşuyorduk ki, darbelerin en ağırı geldi. Allah’a şükür ki girişim olarak kaldı. Ama hâlâ “ikinci darbe”, “artçı darbe” söylentileri bitmedi.
Ben söyleyeyim, Türkiye’de darbe tehlikesi hiç bitmez, çünkü Türkiye’nin düşmanı bitmez.
Elbette düşman da hep aynı yerden gelecek kadar aptal değil. Hatta düşmanın dışarıdan gelmesini beklemek de saflık olur. Eskidendi o “mert meydan savaşları” devri. Şimdi devir nâmert savaşlar devri.
İstihbarat savaşı, medya savaşı, algı savaşı, kültür savaşı.
İşte bu kültür savaşına daha baştan mağlup başladığımız tarihtir 19 Eylül, okulların açılış tarihi. Üniversite hariç 20 milyona yakın genç neslimizi, yani geleceğimizi toptan ele geçirme savaşı. Üniversite öğrencileri dahil 25 milyonluk bir kitle.
Birleşmiş Milletler’e üye 204 devletin 159’undan daha büyük bir nüfus.
İşte göz bebeğimiz olan bu büyük nüfus tam bir kültür kuşatması altında. Okul ve bayram alışverişi için dolaşan velilerimiz iyi bilir, üzerinde yabancı propaganda olmayan çanta, kalemlik, kalem, defter bulmak imkânsız gibi.
Çizgi film karakterlerinden, Hollywood’un sahte yıldızlarına, Amerikan şehirlerinden, Fransız plajlarına kadar her türlü yabancı kişi, yer, nesne ismini yapıştırmışlar. İlaç niyetine arasan bir tane Müslüman-Türk kültürünü hatırlatan tasarım yok.
Sadece ithal ürünlerde değil, yerli üretim mallarda da durum aynı. Bir de bunların lisanslıları var ki, bu şu demek: Elin yabancısı kendi kültürünü sana sırtında taşıtıyor, parasını da fazla fazla alıyor. Çanta fiyatları bavul fiyatlarından fazla. 90 TL’ye şifreli mifreli sağlam büyük boy valiz aldım iki hafta önce, ama aynı fiyata “lisanslı” çanta alamazsınız. En ucuzu 100 küsur lira. 250 TL’ye bile çanta gördüm. Yanlış anlamayın ha, çocuğun sırtına takıp gideceği okul çantası.
Eskinin tahta bavulları, düz renk tişörtleri, kara kaplı defterleri şimdinin bu yaldızlı ambalajları yanında bin kat daha iyiymiş meğer.
Mesele para değil sadece, bu kültür şırıngası çocuklarımızın beynine kalbine o derece işlemiş ki, düz renk tasarımsız bir çantayla çocuğu okula gönderemezsin neredeyse. O çantanın üzerinde illâ bir çizgi film kahramanı, futbolcu, artist, şarkıcı olacak.
Ne yazdığı fark etmez, üzerinde illâki “gavurca” bir şeyler olacak. Büyük oranda da İngilizce olacak.
Ben bu kültür yenilgisini Çanakkale’ye benzetiyorum. 18 Mart 1915’de “Çanakkale geçilmez” demek için 250 bin şehit verdik. Ama 13 Kasım 1918’de İngiliz gemileri tek kurşun atmadan İstanbul’u işgal etti...
Lafı uzatmaya lüzum yok, tamam çocuklarımız artık yıkık dökük binalarda okumuyorlar. Ama binanın, bahçenin, duvarın ne önemi var. Okullarımızın birçoğuna şehitlerimizin ismini vermişiz, o da yetmez. Onların hatırasını canlı tutmak için şehit olmayı en büyük mertebe bilecek nesil yetiştirmek asıl mesele.
15 Temmuz’da gözünü kırpmadan kurşunların üstüne yürüyen şehitlerimiz gibi nesiller yetiştirmek.
Bu ağır kültür kuşatması altındaki çocuklarımız sizce bu şuura kavuşabilirler mi bu gidişle?
10 sene sonra çoğu yetişkin olacak bu gençlerimiz, Allah korusun yine gerekirse tanklara karşı koyacak imana sahip olacaklar mı?
"19 Eylül darbesi" derken haksız mıyım sizce?
19.09.2016
Ha Hasan gelsin ha Hans!
Kafası geç dank eden medyamız nihâyet anlamış "içimizdeki Hasan'lar" varken Hans'a gerek olmadığını. Yani Hasan görünümlü Hans'lar.
Hep diyorum "mert savaşlar devri" geride kaldı diye. Birinci Dünya Savaşı da "proxy savaşları" idi aslında, yani vekâlet savaşları. Tıpkı şimdi Suriye'de olduğu gibi.
Meselâ Çanakkale'de asıl İngilizlerle savaştık, ama ölenlerin kaçı İngiliz’di? Taa o zamanlar askerine kıyamayanlar şimdi mi tutup da kendi askerini gönderecek? Tabii ki hayır. En nihayetinde DAEŞ gibi maşaları kullanacaklar. Zaten savaşacak yiğit erkek mi var ellerinde?
Dolayısıyla bundan sonra ancak içimizdeki; adı Ahmet-Mehmet olan, Müslüman-Türk ismi taşıyan ajanlarla saldıracaklar... Hasan isminde Hans, Can isminde John gönderecekler...
Milyar dolarlık silah sistemlerini kullanmaya gerek bile kalmayacak belki. Zaten adamlar medyasıyla, dizisiyle, kitabıyla, sinemasıyla hayatımızı ele geçirmişler. Kahvaltılık gevreğinden içtiğimiz kahveye, yediğimiz tosttan giydiğimiz tişörte kadar onların kültürüyle yaşıyoruz. Kültür savaşını çoktan kaybettik.
Bu demek değil ki iyice öldük. Eğer niyeti tam bozup gerçekten işgal hareketine girişirlerse bilsinler ki bizim en zayıf hâlimiz bile onları yenmeye yeter. Neymiş efendim, 10 bin tane İngiliz askeri sınırda hazır bekliyormuş. ABD de "vatandaşlarını güvence altına almak için" girebilirmiş.
Girsinler bakalım. Gelecekleri varsa görecekleri hayatlarının son sahnesidir.
Ölümü felâket sayanlarla ölümü mükâfat sayanların savaşını hesaplamışlardır herhâlde. 15 Temmuz gecesi daha “sokağa çıkın” denmeden meydana fırlayan hazırlıksız milletimiz, şu bilenmiş ve her şeyi göze almış hazırlıklı hâliyle 7 değil 77 düveli alt eder Allah’ın izniyle.
“Herkesi geçseniz beni geçemezsiniz” diyen benim gibi milyonlar var çok şükür. Ailemi ve çocuklarımı bir daha göremeyeceğimi adım gibi bilsem bile düşmanı doğduğuna pişman etmeden eve dönmem.
Tamam, dizilerinizle, filmlerinizle, sahte hocalarınızla hayatımızı, kültürümüzü, Müslüman-Türk milletini kevgire çevirdiniz ama bizim ölümüz sizin dirinizi bin kere yener. Öyle bir film çeviririz ki size, 15 Temmuz yanında fragman kalır.
Ha, bana kalsa, Hans'lardan önce Hasan'ları, John'lardan önce Can'ları bertaraf edelim, ama ne yaparsın ki "hukuk devletiyiz".
Bütün büyük devletler menfaatlerini korumak için "her yolu" kullanıyorlar, biz ise hukuk devletiyiz diye diye her türlü ajanlığa, fitneciliğe hâlâ göz yumuyoruz. İllegal savaşta illegal davranmasını da öğrenmeliyiz devlet olarak. Legal görünümlü illegal savaş, tıpkı onların yaptığı gibi.
Yine de en büyük zaafı merhameti olan devletimiz derse ki "buyurun meydan sizin" işte o zaman korksun içimizdeki düşman da dışımızdaki düşman da.
Her geçen gün daralan ateş çemberi paranoyasından ben bıktım doğrusu. Artık canıma tak etti. O ateşi çıkaranları o ateşte yakmak için ben şahsen ne gerekiyorsa yapmaya hazırım.
Bu saatten sonra ister Hans gelsin ister Hasan, ister mertçe çıksın karşımıza ister şeytanın aklına gelmeyen binbir türlü hile bulsunlar.
Biz hazırız bekliyoruz.
Ölümden korkmayanı neyle korkutacaklarmış görelim bakalım.
27.09.2016
Bela yağmuru ne zaman dinecek?
Ne üzücü ki her sabah bir patlama haberiyle uyanmak, haberleri öylesine açtığınızda yeni bir kötü gelişmeye şahit olmak artık mutât oldu, alışılır oldu maalesef. Bizim gibi düşmanı çok ülkenin başı beladan kurtulmaz biliyoruz ama yine de bi sorgulamak lâzım değil mi?
Neden?
Ve niçin hep biz?
Muhtemelen dünyada Suriye ve Irak'tan sonra "başı beladan kurtulmayan" ülke sıralamasında hızla yükseliyoruz.
Tamam, batının istemediği adımları attıkça "Dünya 5'ten büyüktür" dedikçe daha çok üstümüze gelecekler. Dünyanın en büyük havaalanını, "Ortadoğu'da biz de varız!" dememizi hazmedemeyecekler. Düşmanlıkları ve saldırıları hiç bitmeyecek.
Ve maalesef düşmanın çok kolay yardım alabileceği iç düşmanlarımız da var.
Ama yine de sormak lâzım değil mi?
Elbette iyiyi de kötüyü de yaratan Allâhü teâlâ, âmennâ ve saddaknâ.
Tokadı kim vurdu diye araştıralım ama bir de "Acaba Allah bu tokatları yememize neden izin verdi?", biraz da buna kafa yoralım.
Çok değil, şöyle bir sene geriye baktığımızda, bir çırpıda sayabileceğim kaç tane felâket var.
İstanbul'da Sultanahmet, Vezneciler, İstiklâl Caddesi patlamaları; havaalanına 3 canlı bombanın birden saldırması;
Ankara Güvenpark, Meclis kavşağı patlamaları,
Gaziantep'te düğünde patlama, Kilis'e düşen sayısız füzeler,
Giresun'da helikopter kazası, 7 askerimiz şehit,
Ve tabii hiç eksik olmayan şehit haberleri ki dün yine 10'u asker 8'i sivil 18 şehidimiz var.
Daha aklımıza gelmeyen kim bilir kaç tane olay var?
15 Temmuz'u saymazsak tabii.
Türkiye Cumhuriyeti'nin en büyük darbesi, atlattığı bâdiresi.
Maddî sebepleri ayrı ayrı tartışmaya değer ama bir de mânevî sebeplerine kafa yorsak.
"Biz de Suriye gibi oluruz diye korkuyorum" dedi bir tanıdığım.
Çocuğunun okuduğu İmam Hatip'te müdür yardımcısı odasına girmiş, İslâm harfleri yazılı kitapları yere yığmışlar, bu hürmetsizliğe isyan etmiş. Verilen cevabın özrü kabahatinden büyük: "Bak bu da hoca bu da hoca, biz bilmiyor muyuz?" edâları. Biliyorsan madem neden izin veriyorsun, yok eğer "Ne olmuş yani bu kitaplar yerlerde sürünüyorsa!" diyorsan bu daha büyük bir felâket.
Felâketlere kapı açacak bir felâket.
Anadolu'nun çoğu mahallesinde bir evliyâ kabri vardır, şehit kanı damlamamış toprağı yok gibidir. Onlar bu değerlere hürmet ettikleri için yüksek oldular, İslâm harfleri yerlere düşmesin diye şehit oldular. Eğer hocalar böyleyse talebeleri nasıl olacak varın siz düşünün.
Adamlar Cuma namazı çıkışı "Kur'an ziyafeti" diye broşür dağıtıyorlar, daha 10 metre sonra yerlerden toplamaya başlıyoruz kâğıtları. O mübârek yazıları yerlere atanlar suçlu, peki ya düşüncesizce basanlar? Zaten birazcık edep olsa "Kur'an" demezler. "Kur'ân-ı kerîm" yazmak çok mu zor, matbaada mürekkep mi bitti?
Saâdet sebebimiz her şeyimiz olan dinimize hürmet etmezsek, sahip çıkmazsak belalar yağmur gibi yağmaya daha çok devam eder.
Sözlerine değer verdiğim bir tanıdığım da aynı benim gibi düşünüyor. O da şöyle yazmış:
"Başımıza gelecek yeni belalara hazır olalım. Kurân-ı kerîm Muhammed aleyhisselâma inmiştir. Muhatap odur, onu ancak O (aleyhisselâm) açıklayabilir. Efendimiz aleyhisselâmın açıklamaları yani murâd-ı ilâhî, ve bunu vesikalarla nakleden yüz binlerce evliyanın yolu (Ehl-i Sünnet yolu) belli iken, televizyonlarda insanların imanını çalmak için Kur'ân-ı kerîme, kendi alçak maksatlarına göre yanlış mânâlar veren din adamı şekline girmiş İslâm düşmanları ve bid'at ehline ve onların bu alçaklıklarına ehemmiyet vermeyen bir ülkenin, başı dert ve belalardan kurtulamaz."
Yine çevremde çok duyduğum bir tesbit; ne zaman ki hak mezhepler, tarih boyunca hiçbir fitneye âlet olmamış Ehl-i sünnet mezhepler "fitne" gibi lanse edilmeye başlandı, 15 Temmuz belası başımıza geldi. Bu görüşe ben de aynen katılıyorum, siz de katılır mısınız bilmiyorum.
"Suriye gibi olur muyuz?" sorusu hep aklımızda, biraz da şuna kafa yoralım: Suriye neden böyle oldu?..
10.10.2016
Haçlının tek hedefi
Selçuklu, Osmanlı Haçlılarla birçok kez savaştı. Hepsinde de galip geldi. Ama artık kılıçla savaş devri geride kaldı. Şimdi tank top tüfek savaşları bile geride kaldı. İkinci Dünya Savaşı belgesellerini seyrettiyseniz bilirsiniz, Suriye'de, Irak'ta yaşanan savaşlar ancak savaş oyunu olabilir.
Düşman önce içten fethediyor, maşalarını kullanıyor, çok gerekirse tankını füzesini gönderiyor. 15 Temmuz darbesi -Allah korusun- başarılı olsaydı, çeşitli haberlere göre sıra işgal harekâtına gelecekti.
İçten fethetme; dizilerle, filmlerle, reklamlarla, evlilik programlarıyla, akademik entelektüel kadrolarla, sahte hoca ve şeyhlerle oluyor. Bir milletin dilini, dinini, ahlâkını bozarsanız zaten savaş uçağı gönderip bomba yağdırmaya gerek yok.
Olmadı maşa kullanıyor; DAEŞ, PKK, FETÖ gibi.
Kendi milletini birbirine kırdırıyor: PKK
Dînin temel direklerini kendi gönderdikleri bozuk hocalarla yıkıyor: FETÖ ve benzeri yüzlerce meşhur sahte hoca.
Müslümanı Müslümana öldürtüyor: DAEŞ ve benzeri terör örgütleri.
Adı, türü, şiddet seviyesi ne olursa olsun her dâim savaş içinde olduğumuzu artık kabul ediyoruz. Peki o zaman düşmanın hedefi ne? Onu bilelim ki koruma altına alalım.
İmam-ı Şafi Hazretleri'ne atfedilen güzel bir söz var: "Düşman okların takip edin, o sizi Hak ehline götürür."
Sadece Türkiye'de ve çevresinde değil, tüm dünyada hedef Ehl-i sünnet Müslümanlar. İster içeri bakın ister dışarı, bu gerçek ayan beyan karşımıza çıkıyor.
2014 Haziran'ında Musul'u DAEŞ'e eliyle teslim eden Irak ordusu şimdi kalkmış güyâ Musul'u kurtaracak. Kiminle? "Sünnî öldürmeye and içmiş" Şiî militanlarla. DAEŞ zaten Sünnî Müslümanların düşmanı, onunla savaşması için başka bir Sünnî düşmanını devreye sokuyorlar.
Şu an dünyada "Şiîlerden intikam almak için kurulmuş" hiçbir Sünnî terör örgütü yok. Hatta Sünnî yani Ehl-i sünnet olan hiç terör örgütü yok.
Zaten Ehl-i sünnette yönetime başkaldırmak, kendi başına örgüt kurup "Cihad yapmaya kalkmak" diye bir şey yok.
Ama Ehl-i sünneti yok etmek için kurulmuş irili ufaklı, Şiîliği ve Vehhabîliği temel alan bir sürü terör örgütü var. DAEŞ ve Haşdi Şâbi başta olmak üzere.
Birkaç hafta öncesine kadar Haşdi Şâbi'yi duymamıştık, birkaç sene öncesine kadar da DAEŞ'i. Bundan sonra daha kim bilir ne örgütler çıkacak. Hepsi İngiliz-Amerikan kumandalı, İran destekli. Ve hepsinin de hedefi tek: Ehl-i sünnet Müslümanları öldürmek, yurtlarından çıkarmak, en azından itikadlarını yani dinlerini bozarak asimile etmek.
İçeri bakalım meselâ, çok değil otuz sene önce hatta yirmi sene önce Müslümanlar hanımlarını çalıştırmak ve kızlarını okutmak hususunda çok dikkatliydiler. Ama şimdi, "Müslüman hanımları çok gerekmedikçe çalışmasın", "Müslüman kızlar 'Müslümanlara uygun olmayan şartlarda' okumasın" dediğiniz zaman en başta Müslümanlar karşı çıkıyor.
Nasıl yıkıldı bu yüksek duvar dersiniz, kim yıktı?
Tabii ki FETÖ...
Camilere o sandalyeler nasıl girdi, yarım saf cemaate bile mikrofon takan hocalar, uydurma "Kutlu Doğum" haftaları, gusül abdesti almasını bilmeyenlere Kur'ân-ı kerîmi tefsir ettirenler, kahve muhabbetlerine bile kendi kafalarına göre meal sokanlar nasıl girdi dersiniz?
Haçlının hoca görünümlü ajanlarıyla.
Tarihçi Mehmet Hasan Bulut "Hangi Haçlı Seferi Hrıstiyanların da Cennet'e gireceğine Müslümanları inandırabilirdi?" diye soruyor. Ama bunu yaptılar, tankla tüfekle değil paralı ve gönüllü ajanlarıyla yaptılar.
Haçlı ordularının birleşip Türkiye'ye topluca saldırması uzak ihtimal gibi görünüyor. Lâkin, Haçlılarla hiç savaşmamış, hep Müslümanları arkadan vurmuş İran'ın da desteğiyle, örgütleriyle, ajanlarıyla, kültürel saldırılarıyla bütün haçlı zihniyeti Ehl-i sünnet Müslümanlara kilitlenmiş durumda.
O zaman bize de Ehl-i sünnet itikadına tam sarılmak ve onu korumak düşüyor.
25.10.2016
|
| Bugün 168 ziyaretçi (300 klik) kişi burdaydı! |
|
 |
|
|
