İlk defa çeyrek asır evvel "OMT-Osmanlı Milletler Topluluğu" demiş buna dair düşünmüş, yazmış, konuşmuş ve kitabını da çıkarmıştık…

 

Devlet aklının, çok çetin şartlarda emperyalist dünyaya rağmen inceden inceye işlemesiyle hiç beklenmedik bir ânda ve bütün dünyayı şaşırtan bir olgunlukla ortaya çıkan Yeni Suriye gerçeği, kuvvetle tahmin ediyoruz ki Ankara’nın OMT’nin hayat bulmasına dair attığı başlangıç adımıdır.

 

Daha önce de temas ettiğimiz gibi Türkiye, şimdi, her çeşidinden komşularına bir "Suriye Modeli" teklif etme imkânına kavuşmuştur. Ortaya çıkan yeni duruma göre bundan böyle Devlet-i âli Osman zamanında olduğu gibi aynı toprağı paylaşmak veya devletlerin bağımsızlıklarını koruyarak konfederasyon ismiyle tek çatı altında bileşmeleri şart değildir. Bir defa daha tekrar edelim ki günümüz dünyasında teknoloji, uydular, internet, iletişim, çok şeyi ve bu arada siyâsî coğrafyayı da değiştirmiştir. Hudutların varlığı hep olacaktır ama hudutlar, bundan sonra dünkü anlamda kalamaz. Teknoloji, uzay teknolojisi, internet ve haberleşme, hudutları, sınırları kelimenin tâm mânâsıyla nâmevcut hâle getirmiştir. "Nâmevcut" yok demek değil, var olduğu hâlde olmayan demektir. Aslında vardır, lakin varlığı hissedilmez.

 

Şimdiden sonra Türkiye-Suriye münasebetlerinin şöylece yürümesi beklenir:

 

Suriye meclisi, hükûmeti, ordusu, hazinesi, kanunları, anayasası, marşı ve bayrağıyla müstakil bir devlet olacaktır. Ancak, Türkiye ve Suriye, hayatın her alanında eğitimde, sağlıkta, ekonomide, üretimde, bayındırlıkta, güvenlikte… kısacası bir devleti devlet kılan ne varsa neredeyse hepsinde yakın iş birliği, dayanışma, ortaklık yapacaklardır. Birinde olan diğerinde yoksa bu imkân şartları içinde paylaşılacaktır.

 

İnsanlar gibi devletler de tek başına olamazlar. İnsanlar gibi devletler de komşudur. Komşunun komşuya muhtaçlığı gibi devlet de devlete muhtaçtır. Şu bahsettiğimiz, bir barış iklimi tesis etme zaruretidir… Aynı zamanda bir Devlet Reisi olan Sevgili Peygamberimiz -aleyhi’s selâm- şöyle buyurmaktalar:

 

‘-El sulhu seyyid’ül ahkâm". “Hükümlerin en üstünü, sulhtur; barıştır."

 

Bu Hadîs-i şerîfe "barış içinde bir arada yaşamanın anahtar cümlesi" diyebiliriz. Mezalimin olmaması, soykırımın fırsat bulamaması, kan ve gözyaşıyla yeryüzünün incinmemesi, semânın titrememesi, mazlumların ahının dünyayı sarsmaması için barışın, sulhun zulümden güçlü olması gerekir. Bu şarttan dolayıdır ki tarih, Pax Romana-Roma Sulhuna ve Pax Ottomanaya-Osmanlı Sulhuna şahîd olmuştur. Cihanşümul barış en evvela adaletle kurulabilir. Şerefli Osmanlı Devletinden sonra dünya, bir daha bütün küreyi kucaklayacak tarzda âdil ve eşit bir barış iklimine kavuşamadı. Ne bütün zulümlerin sebebi ve kaynağı Birleşik Krallık, ne işçi sınıfı iktidarı diyerek yola çıkıp kızıl emperyalizm zorbalığı güden SSCB-Sovyetler Birliği ve ne de dünyayı doymaz bir iştihayla talan eden ABD bir pax/barış kuramadılar, huzur getiremediler. Onlar, Fırat’ın kenarında kurdun, koyunu boğazlamasını ya seyrettiler veya kurda yardım ettiler.

 

Şimdi dünya yeni bir safhaya giriyor:

 

Türk Devlet aklının eseri olan Suriye Modeli, Türk Barışı döneminin başlangıcıdır. Nitekim, Suriye’de ihtilal yapılıp da vatanseverler, BAAS zulmünü yıkıp, zalim Esad’ı devirince dünya, muzaffer olanların diğer din, ırk ve hayat tarzındaki insanları katledileceğini, Halep ve Şam sokaklarında kan gövdeyi götürecek diye beklediler. Hâlbuki; Ankara, lâzım gelen telkinleri yapmış, istişareler olmuş ve yol haritası çizilmişti. Bu sebeple kimsenin kılına halel gelmedi. Ürkülen olsaydı bugün bölge, büyük bir facia, dünya sıkıntı içindeydi. Yaşadığımız devirde bir Amerikan Barışı olsaydı, İsrail, Gazze’de soykırıma devam edemezdi. Ediyorsa bu, bir boşluktan haksızlığa rıza ve destekten doğmaktadır. Nitekim Biden, katil Netanyahu’nun mazlumlara kıyan elini tutmak bir yana giderayak İsrail’e yüklü şekilde silah veriyor.

 

Huzur, Türk Barışı’nı kurmakla kazanılacaktır.

 

Osmanlı Türk Barışı, bir asırlık aradan sonra Osmanlının torunları eliyle dünyanın selâmeti için yeniden devreye girmektedir. Türk Devlet aklı, Suriye Modelini sabırla işleyerek dört bir yanımızdaki komşularımıza, eski vilayetlerimize OMT’yi diğer bir söyleyişle Suriye Modeli’ni anlatmalıdır.

 

Osmanlı Barışı bir zaruretti.

 

Ecdadımız, vazifesini eda etti.

 

Bugün de OMT’yi teşkil edecek Suriye Modeli bir zarurettir.

 

Ankara zengin devlet birikimi, engin müktesebatı, sağlam tecrübesiyle müstemlekeci devletlere rağmen bunu yapmalıdır. Aslına bakılırsa 1953’te Türkiye, Yunanistan ve Yugoslavya arasında akdedilen fakat 27 Mayıs’la son bulan Balkan Paktı, böyle bir ihtiyacın mahsulüdür. Belki 1955’te kurulan ve 1959’da biten Bağdat Paktı da bu cümleden addedilebilir. Sosyolojinin kurucusu, Tunuslu tarihçi İbni Haldun’un meşhur "coğrafya kaderdir” sözü bir kanun ise şu tasvir tafsil ettiğimiz fikrin hayat bulması bir mecburiyettir.

 

Bu makalemizin devamı, üniversitede doktora konusudur.


.

Filistin, 1914’ten; daha gerçeği Abdülhamid Han’ın 1909’da tahttan indirilmesinden bu yana çile çekmektedir. Kadını, kızı, delikanlısı, erkeği ve yaşlısıyla Filistinli, ümmetin çağımızdaki -âdeta- en yiğididir.

 

Filistinli, Mescid-i Aksa’nın sâdık muhafızları, I. Cihan Harbiyle sonrasında 30’lu, 40’lı, 60’lı yıllarda ve sürüp gelen yıllarda büyük acılar yaşadı. Çok ıstırap çektiler, çok şehîd verdiler. Ama 2021 senesinin Leyle-i Kadr’i öncesinde başlayıp bütün bayram süresince devam eden ve hâlen de devam etmekte olan şu mezalim gibisi hiç görülmedi, hiç yaşanmadı.

 

Başzalim Binyamin Netanyahu, Filistinlilere soykırım uygulamaktadır. İnsana bu gayrı insanî vahşeti reva gören İsrail terör devleti, ordusu terör örgütüdür. İsrail İnsan Hakları Derneği de İsrail’i savaş suçu işlemekle itham etmektedir. Kendi hava kuvvetlerinde pilotluk yapmış insaf sahibi bir Yahudi, İsrail’i terör devleti, ordusunu terör örgütü olarak ilân ediyor.

 

Stalin, Hitler ve Miloseviç’in yolunda olan Başzalim Netanyahu, korkunç bir katliam yapmakta, bir milleti ortadan kaldırmaya çalışmaktadır. Milletlerarası ceza mahkemesinde yargılanıp en ağır şekilde cezalandırılmayı hak etmiştir.

 

Ne var ki suçlu, sadece Başzalim değildir:

 

ABD Dışişleri, Pentagon ve Beyaz Saray sözcüleri, ağızlarını her açtıklarında yüzleri hiç kızarmadan "İsrail, kendini savunmaktadır, İsrail’le iş birliği yapmaya hazırız!" diyebilmekteler. Önceki Amerikan Başkanı Donald Trump’ın İsrail’in başşehri olarak Kudüs’ü tanıması ve ardından ABD sefaretini Tel Aviv’den Kudüs’e nakletmesi ve BM kararlarına aykırı olarak Golan Tepelerinin İsrail’in mülkü olduğunu ilânı Başzalim'i şımartmıştı. Şimdiki Başkan Joe Biden, şımartmaya devam etmektedir. Başzalim, gerek Washington’dan ve gerekse İsrail bayrağını resmî kurumlarına asan Avusturya, Çekya… gibi devletlerden aldığı destekle katliamını şiddetlendirdiği gibi "sivil yerleşimci" adlı gasp ve talan sürüsünü de başıboş bırakmıştır.

 

Suçlu tek başına ne İsrail ne de Başzalim’dir. İsrail’e destek veren her merkez, her kişi ve katliamı durdurmayan BM suça ortaktır. Bu haçlı-siyon ittifakına katılan bazı Körfez ülkelerinin sözde veliahdları da suçludur.

 

Kör dünyayla gâfil İslâm âleminin gözü önünde soykırım yapılırken BM-Birleşmiş Milletler âciz, AB-Avrupa Birliği ve AK-Avrupa Konseyi umursamaz, İİT-İslâm İşbirliği Teşkilatı, Türk Konseyi, D-8’ler… zavallıdır. İİT ancak kınama kararı alabiliyor. BM, ABD yüzünden kınama kararı bile alamıyor. Soğuk savaş dönemi eseri böyle bir köhnemiş BM’nin varlığı lüzumsuzdur. Yıkılıp yeniden kurulması şarttır. İİT üyesi 57 devlet o cesareti gösterip de BM’den çekilse bu tiyatro teşkilat çöker.

 

Biz, Binyüz başlarında Müslüman olduktan sonra bin yıldır İslamiyet’e en yüksek hizmeti veren tek devletiz. İslâm âlimleri, Asr-ı saadetten sonra bu dine en büyük hizmeti, Müslüman Türklerin; Osmanlıların verdiğini ifade etmektedirler. Böylesi büyük bir şerefi bize miras bırakan ecdadımızdan Allah, râzı olsun. Allah, bugünkü devletimizle onu idare edenlerden de râzı olsun. Şimdi de Filistin ve diğer mazlumlar için yalnızca biz çırpınmaktayız.

 

Ankara’nın yapacağı işler vardır:

 

1-Filistin’le MEB-Münhasır Ekonomik Bölge Andlaşması imzalanmalıdır.

 

2-TSK, Filistinli gençleri getirterek onlara askerî eğitim verip vatanlarını müdafaa için geri yollamalıdır.

 

3- Filistin Hükûmeti isterse TSK, mültecilerle Türklerden gönüllüleri eğitim için Filistin’e yollamalıdır.

 

4-Türkiye, Filistin’e silah, araç-gereç ve mühimmat yardımı yapmalıdır.

 

5-Kimse aklından çıkarmasın ki Filistin’in Kıbrıs’tan farkı yoktur. Filistin düşerse Kıbrıs ve Mavi Vatan düşer, Anadolu tehlikeyle burun buruna gelir.

 

6- İsrail’le olan dostluğundan dolayı Azerbaycan’ın dikkati uyandırılmalıdır. İsrail, Türkiye’yi -belki İran’ı da- kuzeyden kuşatmaya çalışmaktadır.

 

7-Kimse unutmasın ki I. Dünya Harbi bitmemiştir.

 

Soru şudur:

 

Bazı haçlı merkezlerin desteğini de alan bu siyon kuvvetle arada böylesine büyük fark varken zafer nasıl olur da Filistin’in olur? Hayır; o bir gerçek ama, Afganistan’ın SSCB tarafından işgal edildikten sonra nasıl yıkıldığını anlatmayacağız. Önümüzde daha taze, çok yeni hakikatler var:

 

İki oğlu ve zevcesi şehid düşmüş, bir oğlu da kayıp; bir baba, etrafındakilerle bunları konuşurken bir oğlunun daha şehadet haberini alıyor. O ândan itibaren beş aylık bebeğiyle tek başına kalmıştır. Buna rağmen o Filistinli babanın gözlerinde tek damla yaş yoktur! Metanetinde sarsılma yoktur! Dudaklarında ise muhteşem cümle vardır:

 

-Elhamdülillahi Rabbil âlemin âlâ küllî hâl/Her hâl ve şart altında âlemlerin Rabbi Allah’a hamd olsun!

 

Başka bir misal:

 

Daha genç kızlığın başlangıcındayken, her şeyden evvel düşmanın kelepçesiyle tanışan, bileklerine ters kelepçe takılırken Başzalim'in haydut askerlerine tepeden bakarak onların zavallılığına gülen haberlerde görülen o genç kız… ve diğer Filistinli yiğit kızlar, oğlanlar ve analar, babalar.

 

Herkes bilsin ki:

 

Bu îmâna, bu şecaate, bu cesarete sahip Filistin’i 10 İsrail bile yenemez!!!..

 

Zafer elbette ve muhakkak Filistin’indir!

 

Filistinli, Bedir Harbi ruhundan beslenmektedir.

 

Zalim dünya, gözlerini açıp görmeli ki vatanını müdafaa hakkı olan biri varsa o elbette ve mutlaka Filistinlidir!!!

 

Türkiye, yukarıda saydıklarımızı yaparsa zafer çabuklaşır.

 

Bu şeref de Türk milletine kıyamete kadar yeter.

 

Şanlı Peygamberle -aleyhisselâm- Bedir Şehidlerinin ruhları şâd olur.

 

     ***

 

Bugünkü makalemizin başlığı şu olacaktı:

 

GAZZE AÇ, GAZZE ÜŞÜYOR!..

 

Dün sabah, yazımızın konusunu tesbit ettikten sonra kendisini de zihnen inşâ etmiştik.

 

Buna rağmen şimdi bir başka yazı okuyorsunuz.

 

Sebebi şudur:

 

Dün sabah bilgisayarı açınca 18.05.2021 tarihinde Türkiye gazetesinde yayınlanmış olan "ZAFER FİLİSTİN’İNDİR"adlı yazımla karşılaştım. O yazıda bahsedilen acılar, Gazze’de, Batı Şeria’da yani Filistin’de aynen devam ediyor. Öyle ise bu makaleyi yine neşretmeliydik. Zira bâzıları, işlenen katliam ve soykırımı, İzzeddin el Kassam Tugaylarının 7 Ekim 2023’te İsrail’e taarruz etmesi üzerine İsrail’in kendini müdafaa maksadıyla başlattığını zannetme gafleti içindeler.

 

 


.

Türkiye, gelinen şu noktada yalnızca kendisinin değil, bölge ülkelerinin de menfaatlerini kollamaktadır. Cümle âlem şahid ki Gazze başta olmak üzere her şeyi ile Filistin’in, Gazze’nin ve çocukların kadınların, sivillerin haklarını müdafaa ediyoruz. Irak’la hem teröre karşı birlik andlaşması ve hem de iktisadî ve kalkınmaya dönük adlaşmalar yaptık.

 

Bunları Suriye takip etti:

 

Suriye’de zalim BAAS rejiminin bir halk ihtilaliyle çökmesi ve doğan tarihî değişim, Türkiye’nin her anlamda verdiği muazzam destekle oldu. Suriye’yi Lübnan takip etti. Lübnan Başbakanı Sn. Necib Mikatî’nin geçen ay Türkiye’yi ziyaretinde "Evvela Allah’a, sonra Türkiye’ye güveniyoruz" demesi, bir kadirşinaslık örneği olduğu gibi aynı zamanda Osmanlı hasretiydi. Osmanlı evladlarının gönlü alınıyor gibiydi. Bu ülke Başbakanının ziyaretini, Lübnan’ın önde gelen isimlerinden Dürzî reisi Velid Canbolat’ın Ankara ziyareti takip etti.

 

Şu yazdıklarımızdan da anlaşılacağı gibi komşularımızdan Irak, Suriye, Lübnan ve Filistin devlet ve memleket varlıklarını Türkiye ile devam ettirebilmekteler. Aslında Ürdün de bu çerçeveye dâhildir. Türkiye korkusu olmasa İsrail, safsata "Arz-ı mev’ud" (Vadedilmiş Topraklar) saplantısıyla Filistin, Lübnan, Ürdün ve Suriye’yi… ele geçirmek için her şeyi yapacaktır. Onlarla da kalmaz.

 

Diğer taraftan Katar’da 5 Haziran 2017’de yabancı devletler destekli olarak yapılmak üstenen bir darbe teşebbüsünü Türk Özel Kuvvetlerinin püskürttüğü hatırlardadır. Biz olmasaydık, Katar şimdi başka türlüydü. Keza, Türkiye, Azerbaycan’a yardımcı olmasıyla Karabağ’daki Ermeni işgali 30 yılı aşmış olarak bugün de devam ediyordu.

 

Sadece adı geçen devletler de değil:

 

Ukrayna, Batı’nın kışkırtması ve Rusya’nın da öfkeye kapılarak işgaliyle savaşın ortasına düştü. 2014 yılından beri bir “kör dövüşü harbi” sürüp gitmekte. İkisi de Slav olan Ruslar ve Ukraynalılar, çarpışmaktalar. Ankara, bu ihtilafta Türkiye ana muhalefetinin farklı telkinlerine rağmen taraf olmak yerine tarafsız kalıp ara bulucu olmayı tercih etti. Muhalefetin dediği kaale alınarak Ukrayna’nın yanında yer alıp Rusya ile kötü olsaydık bunun sonuçları çok ama çok fena olurdu. Hâlbuki iki devlet arasında ara buluculuk yaparak, dünyanın gıda temin etme yollarını da açık tuttuk. Bugün hem Kiev ve hem de Moskova’yla iyi münasebetler içindeyiz…

 

Moskova, şimdiye dek Kiev’e karşı kısmen bile olsa itidalle hareket ettiyse bunda Sn. Erdoğan’ın Sn. Putin’e, Dışişleri Bakanlarımızın da mevkidaşlarına telkinlerinin payı vardır.

 

Bütün bunlar, Türkiye’de güçlü bir iktidarın, lider siyasetinin ve çok güçlü bir Cumhur İttifakı’nın varlığından ileri gelmektedir. Şayet zayıf bir iktidar veya parsa peşinde koşan çakşımış bir koalisyon işbaşında bulunsaydı şu manzaraların tersi yaşanırdı. Ayrıca pahalılık, enflasyon, döviz, en yakıcı hâllerde olurdu!

 

O zaman:

 

İsrail, yine el üstünde tutulurdu.

 

Siyonistler, Gazze ve Filistin diye bir şey bırakmazlardı.

 

İsrail, Filistin’den başka Lübnan’ı da haritasına dahil ederdi.

 

BAAS rejimi ve zalim Esad yerinde kalır, Suriye’nin kuzeyinde Irak’ın da kuzeyini içine alacak şekilde bir terör devleti kurulurdu.

 

Dağlık Karabağ, gözyaşı dökmeye devam ederdi.

 

Irak’la bugünkü yakınlık kurulamazdı.

 

Savunma Sanayiinin değil kendisi adı bile olmazdı.

 

Cumhurbaşkanı Sn. Erdoğan’la MHP Genel Başkanı Sn. Bahçeli’nin 9 Ocak 2025 günü Devlet Bey’in ev sahipliğinde görüşmeleri ve ertesi gün de Hariciye Vekilimiz Sn. Hakan Fidan’ın Türk ve dünya basınına çok uzun, çok mantıklı ve çok mufassal açıklamalar yapmasının tercümesi yukarıdaki satırlarımızdır.

 

O tercüme bilhassa da yazının başlığıdır:

 

"Türkiye, bölgenin teminatıdır!"

 

Bölgenin teminatı olmak, Cihan Sulhü’nün de teminatı olmak demektir.

 

Bu coğrafya karışırsa dünya çalkalanır…

 

İyi ki Türk Barışı, şafağı sökmekte…

 


.

Aileyi kurtarmak!..

Oniki ada

Duanın gücü