Ana Sayfa
Alt Sayfa
LİNKLER
İletişim
A--
FAYDALI SİTELER
ŞİMŞİRGİL-VİDEO
HAKİKAT KİTAPEVİ KİTAPLARI
NEDEN MÜSLÜMAN OLDULAR
MÜSLÜMAN NASIL OLUR
ANA BABA HAKKI
ESB EVLAT HAKKI
DİNDE ŞAHSİ GÖRÜŞ OLMAZ
KUTSAL EMANETLER
DİİNİMİZİSLAM.COM RADYO
DİNİ YIKMA GAYR.
HAK DİN İSLAM
VAHDETİ VUCUD VE ARABİ
TEMKİN VAKTİ
MÜZİKSİZ İLAHİLER
MÜZİK AFETİ
vahdeti vucud
FETRET EHLİ
SİGARA
TÜRK-İSLAM ÜLKÜSÜ
S.AHMET ARVASİ
TAM İLMİHAL
MEKTUBAT
FAİDELİ BİLGİLER
HAK SÖZÜN VESİKALARI
İSLAM AHLAKI
HERKESE LAZIM OLAN İMAN
ESHABI KİRAM*
KIYAMET AHİRET
KIYMETSİZ YAZILAR
CEVAP VEREMEDİ
İNG.CASUS İTİRAF
NAMAZ KİTABI
ŞEVAHİDİ NÜBÜVVE
MENAKIBI ÇİHARI GÜZİN
EVLİYALAR ANS.TEK
PADİŞAH ANNELERİ
MÜHİM SORULAR
E ÖREN
SE-
LI
===SOHBETLER===
SOHBETİN ÖNEMİ
M.A.D SOHBET 2001
M.A.D SOHBET 2002
M.A.D SOHBET 2003
M.A.D SOHBET 2004
M.A.D SOHBET 2005
M.A.D.SOHBET 2006
M.A.D.SOHBET 2007
M.A.D.SOHBET 2008
M.A.D.SOHBET 2009
M.A.D.SOHBET 2010
M.A.D.SOHBET 2011
M.A.D.SOHBET 2012
M.A.D.SOHBET 2013
M.A.D.SOHBET 2014
SOHBET 2015*
O ÜNLÜ ÖZEL
ünlü sohbet 2003-06
ünlü sohbet 2007-09
ünlü sohbet 2010-11
ünlü sohbet 2012-13
ünlü sohbet 2014-15
ÜNLÜ SOHBET 2016
ÜNLÜ SOHBET 2017*
ÜNLÜ SOHBET 2018
ÜNLÜ SOHBET 2019
ÜNLÜ SOHBET 2020
ÜNLÜ SOHBET 2021
ÜNLÜ SOHBET 2022
ÜNLÜ SOHBET 2023
ÜNLÜ SOHBET 2024
ÜNLÜ SOHBET 2025
1**
.M.3
SO
55
vi
2005
VİDEO-H İNANÇ
kk ehli sünnet
K ÖZELEŞTİRİ
HİKMET EHLİ ZATLAR
YOLUMUZU AYDINLATANLAR VİDEO
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2001
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2002*
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2003*
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2004
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2005
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2006
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2007
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2008
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2009
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2010
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 11
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2012
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2013
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2014
YOLUMUZ AYDIN 2015
YOLUMUZ AYDIN 2016
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 17
YOLUMUZ AYDINL 2018
YOLUMUZ AYDIN 2019
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2020
YOLUMUZU AYDIN 2021
YOLUMUZU AYDIN 2022
YOLUMUZU AYDIN 2023
YOLUMUZU AYDIN 2024
YOLUMUZU AYDIN 2025
ET
2006
VT-OSMANLI
VEHBİ TÜLEK GENEL
VEHBİ TÜLEK 2005
VEHBİ TÜLEK 2006
VEHBİ TÜLEK 2007
VEHBİ TÜLEK 2008
VEHBİ TÜLEK 2009
VEHBİ TÜLEK 2010
VEHBİ TÜLEK 2011
VEHBİ TÜLEK 2012
VEHBİ TÜLEK 2013
VEHBİ TÜLEK 2014
VEHBİ TÜLEK 2015
VEHBİ TÜLEK 2016
VEHBİ TÜLEK 2017
VEHBİ TÜLEK 2018
VEHBİ TÜLEK 2019
VEHBİ TÜLEK 2020
VEHBİ TÜLEK 2021
VEHBİ TÜLEK 2022
VEHBİ TÜLEK 2023
VEHBİ TÜLEK 2024
VEHBİ TÜLEK 2025
ÖZ
M.ORUÇ BÜYÜKLERİ
M.ORUÇ 1994
M.ORUÇ 1995
M.ORUÇ 1996
M.ORUÇ 1997
M.ORUÇ 1998
M ORUÇ GB-1999
M ORUÇ GB 2000
mehmet oruç 2001
N-
m oruç 2002
M ORUÇ GB 2002
M ORUÇ GB 2003
M ORUÇ GB 2004-05
G.BAHÇESİ 2006-07
G.BAHÇESİ 2008-10
M ORUÇ H SÖZLER
M ORUÇ HİKMETLER
M ORUÇ İMAN-EVLİLİK
M ORUÇ-İ AHLAKI
M ORUÇ-MEKTUBAT
D.DİYALOĞ M ORUÇ
SA4
SALİM KÖKLÜ g
SALİM KÖKLÜ 22-24
M.SAİD ARVAS
C AHMET AKIŞIK G
C AHMET AKIŞIK*
İ. RABBANİ BUYURDU
R 8
R AYVALLI GENEL
R.AYVALLI 11-15
R.AYVALLI 15-18
R AYVALLI 19-24
AA*
HY-ESHABI KİRAM
HY-İMAN
HY-BESMELESİZ GENÇLİK
HY-EHLİSÜNNETYOLU
HY İNG.İSLAM DÜŞM
HY GENEL
HY-OSMANLI
HASAN YAVAŞ 15-16
HASAN YAVAŞ 17-21
HASAN YAVAŞ 22-24
AH-15
A 19
AHMET DEMİRB 11-15
AHMET DMİRBŞ 16-19
A DEMİRBAŞ 20-24
A -24
M-
5 A
H 1.ASIR ALİMLERİ-
H 2 ASIR ALİMLER *
H 3.ASIR ALİMLER*
H 4 ASIR ALİMLER-
H 5 ASIR ALİMLER**
H 6 ASIR ALİMLER
H 7 ASIR ALİMLER
H 8. ASIR ALİMLER
H 9. ASIR ALİMLERİ
H 10.ASIR ALİMLER
H 11.ASIR ALİMLERİ
H 12.ASIR ALİMLER
H 13 ASIR ALİMLERİ
ALİMLER ÖZEL 1
EVLİYALAR 1
EVLİYALAR 2
EVLİYALAR 3
H 5
R
X
===1.BÖLÜM===
EMRİ MAĞRUF
E-MAĞRUF-SÜ
FİTNE
CİHAD
CİHAD-ENFALDE
CİHAD YKS
C--
CR
ateizme cevap pdf
AKLIN DİNDEKİ YERİ
AKIL-FECRNET
FELSEFE NEDİR
İSLAMİYET NEDİR
İSLAM NAKİL DİNİDİR
VEHBİ İLİM-İLHAM-
DİNİMİZİ DOĞRU BİLMEK
DİİNİMİZİN ÖZELLİKLERİ
İLK İNSAN VAHŞİ DEĞİLDİ
HZ.İBRAHİMİN BABASI
HZ ADEM İLK PEYGAMBER
HIRSTIYANLIK
YAHUDİLİK
SEBATAYİZM
*GIPTA EDİLENLER
KEŞF
EHLİ KİTAP
EHLİ SÜNNET ...
E*
-- 2
222*
İ 2
==2.BÖLÜM===
İLMİN ÖNEMİ
İLİM-R.AYVALLI
ALİMİN ÖNEMİ
MÜÇDEHİD OLMAK
ALİMİN KÖTÜSÜ
İSLAM İLERLE DER
DİNİMİZ VE FEN
İSLAM VE BİLİM
OSMANLIDA BİLİM
MÜSLÜM. GERİ KALIŞI
MATBAA GEÇ GELMEDİ
MÜSLÜMAN İLİM ÖNCÜLERİ
HER KİTAP OKUNMAZ
İSLAM MEDENİYETİ
VAKIF KÜLTÜRÜ
B.OSM.TARİHİ
B.OSM TARİHİ 2
ANSİKLÖPEDİLER
EVLİYALAR ANSİKLÖPEDİSİ
REHBER ANSİKLÖPEDİSİ
İSLAM TARİİHİ ANSİKLÖPEDİSİ
OSMANLI TARİHİ ANS.
İSLAM MEDEN- PDF
AO-SELÇUK-PDF
AÖ-OSM-PDF
- 2

===3.BÖLÜM===
İMAN NEDİR 1
iman nedir 2
HİDAYET
İTİKAT-M ORUÇ
KELİMEİ TEVHİD
KOCAKARI İMANI
MİRAC-AKLIN BİTTİĞİ YER
İTİKAT CÜBBELİ
İMAN-FİRASETNET
TEVHİD-KELAM-FİRASET
TEVHİD-HAZNEVİ
ESMA ÜL HÜSNA
su-
-ALLAHA İMAN
ALLAHIN SIFATLARI
ALLAHI TANI-İLİM SAATİ
ALLAHIN YARATMASI
ALLAHA GÜVEN VE ISPAT
ALLAH SEVGİSİ
ALLAH SEVGİSİ-ŞİİR
ALLAH KORKUSU
ALLAH VE ADALET
ALLAHA ULAŞMAYI DİLEMEK
ALLAH GAYBI BİLİR BİLDİİRİR
A*.
HUBBU FİLLAH
-MELEKLERE İMAN
ŞEYTAN
KİTAPLARA İMAN
AHİRETE İMAN
AHİRETE İMAN*
AHİRET-İLMEDAVET
AHİRET-FİRASETNET
KABİR AZABI -ÖLÜM
KABİR ZİYARETİ
KABİR-İSLAMKALESİ
CENNET ŞU AN VAR
CENNET-CEHENNEM
CENNET-CEHENNEM 2
CENNET-FİRASET
CENNET-İLİMSAATİ
CENNET-FECR
CEHENNEM-FECR
CENNET-CEH-BİRİZBİZ
A.
KIYAMET ALAMETLERİ
KIYAMET ALAMETLERİ 2
K.ALEMETLERİ-ERRAHMAN
KIYAMET GÜNÜ
KIYAMET-FİRASET
KIYAMET-DERVİŞAN
KIYAMET ALAMETLERİ*
A...
HZ.İSA GELECEK 1A
HZ İSA GELECEK 1B
HZ İSA GELECEK 2
HZ 3
HZ MEHDİ GELECEK
HZ MEHDİ GELECEK 2
HZ.MEHDİ-TEBYANNET
MEHDİLİK KONUSU
MEHDİ TASLAKLARINA
DECCAL GELECEK
KADERE İMAN
KAZAYA RIZA
KADER-YÜMİT
KADER SAPIKLARI
KÜFRE DÜŞ.HALLER
ŞİRK VE KÜFR SÖZLER
ŞİRK-KÜFR SÖZLER 2
ŞEHİD OLMAK
GÜNAHKARIN DURUMU*
KELAM TARİHİ
CİNLER
RUH
İTİKAT-NESEFİ
İTİKAT-SADAKAT
İTİKAT-ES KALESİ
AKAİD-TAHAVİ
AKAİD-ENFALDE
AKAİD-HAKŞAİRİ.C
AKİDE-HALİS ECE
AKAİD-İSMAİLAĞA
AKAİD İHVAN
AKAİD-İHVAN-1*
AKAİD-BİRİZ BİZ
AKAİD-SÜNNETULLAH
AKAİD-A KALKAN
AkAİD-İSLAMHAYAT
AKAİD-FİRASET
AKAİD-İNCE.M*
AKAİD-HAZNEVİ
TAFTAZANİ KELAM
AKAİD.İLİMİRFAN-
AMENTÜ-MEDİNE
ALLAHIN GÖRÜLMESİ
site-iman
esi-feyyaz
4444
N 2
E M
AET

===4.BÖLÜM===
PEYGAMBERLERE İMAN
PEYGAMBERLERİN HAYATI
PEYGAMBERİMİZ
PEYGAMBRİMİZ 2
KAİNATIN EFENDİSİ 1
KAİNATIN EFENDİSİ 2
KAİNATIN EFENDİSİ 3
KAİNATIN EFENDİSİ 4
PEYGAMBERİMİİZİN HAYATI 1
PEYG.HAYATI SESLİ
peygamberimiz SES 2
SEVGİLİ PEYGAMBERİM
PEYGAMBER HASLETLERİ
peygamberim 2
peygamberim 3
PEYG.TARİHİ-BALLI
RESULUN ÇOK EVLENMESİ
PEYGAMBERİN MUCİZELERİ
PEYG.HZ MEHDİ ANL
PEYGAMBERİMİZE İFTİRA
MEVLİD
hz.muhammed ont 1
hz.muhammad ont 2
rahmet peygamberi o.n.t
nebiler o.n.t.2
nebiler o.n.t.
HADİSİ ŞERİFLER
İSLAMIN DOĞUŞU
M.MUSTAFA.C
KAİNATIN EFENDİSİ demek
HİCRET
KUTLU DOĞUM ALDATMACASI
NEBİHAYAT-İİMREHBERİ
ZÜLKARNEYN ALEYH.
SİYERİ NEBİ-SADAKAT
NEBİ HAYAT-HALVETİ
NEBİMİZ-TAHAVİ
NEBİ-R AYVALLI
K.E.salih SURUÇ 1
K.E.salih SURUÇ 2
peygamberimiz-hakşairi
PEYG TARİHİ- İLİMSAATİ*
PEYGAMBERLER TARİHİ
HZ.AYŞE ANNE YAŞI
ŞİİRLER
siyer
HİLYE
N----
ŞR
R-*
===5.BÖLÜM===
RESULULLAH AÇIKLADI
KURANA ABDETSİZ DOKUNULMAZ
KURAN OKU ÖĞREN
KURAN MUCİZESİ
kuran mucizeleri 2*
ATEİST DİYORKİ 1
ATEİST diyorki 2
ATEİSTLERE
YALNIZ KURAN DİYENLER
MEAL-TEFSİR OKUMAK
KURANIN ÖZELLİKLERİ
kuranın özellikleri 2
KURAN -İLMEDAVET
KURAN bilgileri
KURANI HERKES ANLAYABİLİRMİ?
İLK MEAL BASIMI
MEAL OKUMAK-T
MEAL OKUMAK -G
M.Ş.EYGİ-MEAL
KURAN VE TERCÜME
KURANDA MECAZLAR
kuranda tarih
kuranı anlayalım derken sapıtanlar
MEALCİLERE REDDİYE 1
MEAL SAVUNMALARI
KURAN İSLAMI SAFSATASI
K.FAZİLETİ-SEVDEDE
K.BİLİM-SEVDEDE
K.BİLİM-İLME DAVET
KURAN-ENFALDE
KURAN-MEDİNEVEB
KURAN -şenocak*
İSL.DÜŞÜNCESİ DEMEK
TEFSİR USULÜ
TEMEL TEFSİR İLİM
YASİNİ ŞERİF
TA KENDİSİ - AYETİ
SURELERİN FAZİLETİ
MODERNİZM
TAHAVİ-TEFS
TAHAVİ TEFS 2
N
**2
TS 4
===6.BÖLÜM===
EHLİ SÜNNET İTİKADI 1
EHLİ SÜNNET 2
EHLİ SÜNNET İTİKADI 3
ESİ-ESB
K.KERİM ESİ-M
EHLİ SÜNNET-MEDİNEVEB
E-SÜNNET-SÜNNETULLAH
E.SÜNNET-FİRASET
E-SÜNNET-SEVDEDE
SÜNNET NEDİR
SÜNNETDE DELİLDİR
sünnetde delildir 2
sünnetde delildir 3
SÜNNET DELİLDİR-İSL.KALESİ
SÜNNET-sadabat
EHLİ SÜNNET-ihvan
MATURUDİ tarihi
888
===7.BÖLÜM===-
EHLİ BEYT
ESHAB
ESHABIN HEPSİ MÜÇDEHİDDİR
ESHABI KİRAM
ESHABI KİRAM *
ESHABIN HAYATLARI
ESHAB-İHVANLAR
ESHAB-BİRİZ BİZ
HZ.EBUBEKİİR-FEDEK
HZ.MUAVİYE
MÜMİNLERİN İKİ GÖZBEBEĞİ
HZ ALİ İNCE SÖZLERİ
GADİRİ HUM OLAYI
İSLAMDA İLK FİTNE
HANIM SAHABİLER
NEVRUZ YALANI
ÖMER BİN ABDÜLAZİZ
EBU ZER HZ.
ar 3
460
***---
==8.BÖLÜM==
BİDAT NEDİR
BİDAT-GURABA
EBU HUREYRE R.A.
KUT DOĞUM BİDATİ
DİNDE REFORM 1
DİNDE REFORM M.O 2
DİYANET RFORM 3
DİYANET REFORM 2
REFORMCULARA ALDANMA
TASAVVUF SİFİL
DİYALOĞ TUZAĞI
D.DİYALOĞ 1
DİYALOG 2
EYGİ-DİYALOĞ
DOĞRUYU BULMAK
DİN ADAMI BÖLÜCÜ OLMAZ
HOPARLÖR BİDATI
ATASÖZLERİNİ DOĞRU ANLA
DİNİ TABİRLERİ BOZMAK
M FELSEFE
19 CULUK
HARİCİLER
HARİCİ-HAZNEVİ

VEH
===9*.BÖLÜM===
İNG.CASUSUNUN İTİRAFI
VEHHABİLİK
VEHHABİYE REDDİYE ALİM
VEHHABİYE REDDİYE
VEHHABİLER HIRISTIYAN GİBİ İNANIYOR
VEHHABİLİĞE EHLİ SÜNNETİN CEVABI
VEHHABİLİĞİN BAŞLANGICI
VEHH- CEVAP-SADAKAT
VEHHABİ-İHVANLAR
vehhabi red-ihvan
YOBAZ VE GENÇLİK
VEHHABİ-İSL.KALESİ
İBNİ SEBECİLİK
SELEFİLİK
GÜNAH İŞLEYEN KAFİR OLMAZ
RUH ÖLMEZ ÖLÜ İŞİTİR
ŞEFAAT VARDIR 1
şefat vardır 2
RESULULLAHI ÖĞMEK
KABİR ZİYERETİ
TÜRBE CAİZ
KANDİLLER UYDURMA DEĞİLDİR
MUCİZE KERAMET
MUCİZE KERAMET 2
mucize keramet 3
SEBEBPLERE YAPIŞMAK EMİRDİR
İNTİHAR ETMEK
HACILARA VERİLEN KİTAPLAR
TEVESSÜL-VESİLE
VESİLE-NAKŞNET
VESİLE-A.KALKAN
TEVESSÜL-İHVANLAR
KANDİL-İLİM SAATİ
RE ENKARNASYON YOK
BOZUK DİNLER
RECM VARDIR
DİNDE ZORLAMA YOK
MEZHEBE UYAN KAFİR DEĞİL
SAPITANLAR TR GG
ŞİRK NEDİR
BÖLÜCÜYE ALDANMA
EVLİYADAN YARDIM
KABİR-ÖLÜ-İSL.KALESİ
ŞEFAAT-İSL.KALESİ
İSTİĞASE-İSL.KALEİ
ŞİAYA CEVAP
ŞİAYA CEVAP-TAHAVİ
ŞİA-HAZNEVİ
ÖLÜLER İŞİTİR
istiğase-darusselam
459
Sİ-
==10.BÖLÜM==
==REDDİYELER==
REDDİYELER
SAPIKLARA REDDİYE
REDDİYELER-ihvan
SABATAYCILIK
İBNİ TEYMİYYE-İHVAN
ŞİA-İHVANLAR
S.N.1
SN3
ZAMANİ
SN REDDİYE
İSLAMA SUKASTLER
MEZHEPSİZLERİ TANI
mezhepsizlere cevap
MEZHEPSİLİK DİNSİZLİKTİR
SULTANA İSYAN
İKBAL-ABDUH
İBNİ TÜFEYL
S.ULUDAĞ
N. YILDIZ
İBNİ TEYMİYYE
KANDEHLEVİ-KARDAVİ
ALİ ŞERİATİ
KAYYIM -AFGANİ
SEYİD KUTUP
F.GÜLEN
BAYRAKLI-S.ATEŞ
HAMİDULAH
MEVDUDİ- CARULAH
SAPIKLIKLAR-İHVANLAR
MUSTAFA ÖZTÜRK
H.KARAMAN
abduh
-Fİ
İL
***İKİ AKİF
M.İSYANOĞLU
SAPIKLAR-İHVANLAR.
A.HULİSİ ve sapıklar
REŞİT RIZA
SAPIKLAR-İNCE.M
BAYINDIR-ŞERİATİ
sapıtanlar
M.ESED
YAŞAR NURi
İSMAİL GASPIRALI
hadis inkarına cevap
tarihselcilere cevap
mealcilere cevap
İSLAM ANS.EFGANI
İ TEYMİYYE-ESK
VEHHABİYE RED-ESK
DİYALOĞ-ESK
M OKUYAN
IŞIK KALEM
DOST KAZANMA KİTABI
REDDİYE 1
islamcılık
an
S----
ta
===11*.BÖLÜM===
TASAVVUF NEDİR
TASAVVUF NEDİR 2
TASAVVUFUN ÇIKIŞI
TASAVVUF DÜNYASI*
TAS-ESİ
T-İLİMİRFAN
TASAVVUF-KONDERN
TASAVVUF-MEDİNE
TASAVVUF-HAZNEVİ
TASAVVUF-İNFO
TASAVVUF TAHAVİ
TASAVVUF SADABAT
TASAVUFLAMELİF-PDF
TASAVVUF-F.ATLASI
TASAVVUF-GİKEV
SOHBET-HİKAYELER
TASAVVUF-NAKŞ
TASAVVUF-DERVİŞAN*
TASAVVUF TERİMLERİ
TASAVVUF-SÜNNETULLAH
TASAVVUF BAHÇESİ
TASAVVUF-HALVETİ-
TASAVVUF-İHVANLAR
TASAVVUF-ihvan*
TASAVVUF REYHANGÜL
TASAVVUF-CANDAMLA
TASAVVUF-ŞENOCAK
TASAVVUF-HACETN.COM
TASAVVUF-SADAKAT
TASAVVUF-İSLAMHAYAT*
TASAVVUF-HALİSECE
TASAVVUF-İLİMSAATİ
TASAVVUF İHVAN
TASAVVUF-İNCE.M.
TASAVVUF-İNCE.M 2
TASAVVUF-İNCE.M.3
TASAVVUF* FİRASET
TASAVVUF-İSL.KALESİ
TASAVVUF-halveti
TASAVVUF BAHÇESİ
TASAVVUF.İHSAN
KALPLERİN KEŞFİ
TABAKATI KUBRA HŞ
yusuf hakiki-tasavvuf risalesi
YUNUS TASAVVUF
VESVESE-İ DAVET
KİBİR
TASAVVUF sorular mc
TASAVVUF BAHÇ-NFK
tasavvuf risalesi*
osmanlıda tasavvuf
somuncu baba
NAZARİYAT
1313-
==12*.BÖLÜM====
TARİKAT
TARİKATLAR VE OSMANLI
TARİKAT MELHEMLU
RABITA
RABITA-NAKŞ
RABITA-İHVANLAR
TEVEKKÜL
İNSANI KAMİL 1
İNSANI KAMİL 2
İNSANLIK ŞEREFİ
ZENGİNLİK-FAKİRLİK
FAZİLET MEDENİYETİ*
ŞEYTAN HİLELERİ 1
ŞEYTAN HİLELERİ 2
ŞEYTAN-ÖSELMİŞ
SIKINTILARIN SEBEBİ
NEFS
NEFS-REYHANG
REŞEHAT
İHLAS -NİMET
SABIR*
TAKVA*
SEVGİYE DAİR
TÖVBE*
TÖVBE-SÜNNETULLAH
TÖVBE fecir
AF-FECR
AF-İSRAF
TEFEKKÜR
GIYBET
EDEP HAYA
DÜNYA NEDİR*
ŞÜKÜR
HASET
KÖTÜ HUYLAR
GÜZEL AHLAK
AHLAK-ENFALDE
*İSLAM AHLAKI
AHLAK BİLGİLERİ
AHLAK BİLGİLERİ 2
AHLAK-İLİMREHBERİ
DİNİN RUHA ETKİSİ
kimyayı saadet-site
VESVESE
TASAVVUF-ES KALESİ
EVLİYAYI TANIMAK
ALİM VE EVLİYALAR
131313-
llı
E 2
E 4
==13* BÖLÜM==
ZİKİR
ZİKİR-NAKŞ
ZİKİR- İHVANLAR
GÜLDEN BÜLBÜLE
GÜLDEN BÜLBÜLE 2
TEVECCUH SOHBETİ
AŞK MAHFİYET
DEDE PAŞA -REYHANİ
ÖLÜM-KABİR AZABI
ÖLÜM-KABİR-BİRİZBİZ
ÖLÜM İHVANLAR
EFGANİ-ALBANİ
RUH-BİRİZBİZ
MARİFETNAME
GÜNAH-FECR
KISSADAN HİSSE
Ö.NASUHİ BİLMEZ
RİSALE-İNCE.M
TEFEKKÜR-İSLAMİHSAN
NEFS-İLİMİRFAN
İKTİSAT
KISSA-HİSSSE
MÜ-
SU
15-
141414
====14*.BÖLÜM===
İSLAM ALİMLERİ
İMAMI AZAM COM
SİLSİLEİ ALİYE
İMAMI AZAM İKİ YILI
İMAMI AZAM-İ.ŞENOCAK
İMAMI AZAMIN BÜYÜKLÜĞÜ
İMAMI AZAM-FIKIH
İMAMI AZAM HADİS
İMAMI AZAM PDF
İMAMI AZAM PDF 2
İMAMI MATURUDİ
İMAMI EŞARİ
MATURUDİ-EŞARİ
MEZHEP İMAMLARI
HADİS ALİMLERİ
BÜYÜK ALİMLER
EBU YUSUF
İBNİ MACE
ABDULKADİRİ GEYLANİ
BİYOĞRAFİLER
S.ABDULHAKİM ARVASİ
H.HİLMİ IŞIK
HASAN HARAKANİ
MEVLANA HZ
MESNEVİ 1-2
MESNEVİ 3-4
M.HALİDİ BAĞDADİ
FAHREDDİNİ RAZİ
MUSTAFA SABRİ HOCA
İSKİLİPLİ ATIF HOCA
ZAHİD EL KEVSERİ
DİĞER ALİMLERİMİZ
ŞAHI.B.NAKŞİBENDİ HZ
MİNAHI HALİDİYE
İMAMI RABBANİ HZ.
HARİSİ MUHASİBİ
MOLLA CAMİ
İBNİKEMAL-BAKILANİ
M.İBNİ ARABİ
EBUSUUD-HADİMİ
AK ŞEMSEDDİN HZ
ÇANKIRI EVLİYALARI
ISLAH DE*

1515-
151515-
===15*.BÖLÜM=====
UYDURMA HADİS OLURMU
HADİS TARİHİ
HADİS ANS
HADİS USULÜ
1041 HADİS
RAMÜZ -99-70
HADİS-PDF
HADİS ARAMA
HADİS KİTAPLARI
İTTİFAK HADİSLERİ
kaynak hadisler ih
7 İMAM İTİFAK HADİSLER
uydurma sanılan hadisler
HADİS-ENFALDE
HADİS-İSLAMHAYAT
LULU MERCAN-İSLAMHAYAT
HADİS-HAKSANCAĞI
HADİS-DAMLALAR
HADİS-BALLICOM
RİYAZUS SALİHİN
S-HADİSLER-İHVANLAR
SAHHİ BUHARİ
İHYAİULUM
İMAMI GAZALİ
797
1616-
SI
===16*:BÖLÜM===
TÜRKLER VE MEZHEBİ
MEZHEP MEHMET ORUÇ
MEZHEP DİĞER 1
MEZHEP DİĞER 2
MEZHEP GENEL
MEZHEP 1
MEZHEP 2-DELİL
MEZHEP 3 LÜZUM
MEZHEP 4 MEZHEP
MEZHEP 5 NAKİL
MEZHEP 7 TAKLİD
MEZHEP TAKLİDİ
MEZHEP 8
MEZHEP 9 KİTAP
MEZHEP 10-TARİHSEL
MEZHEP 11 SİZLER
MEZHEP 12
MEZHEP 13
MEZHEPLER TARİHİ
MEZHEP MUHALİF
MEZHEP-İLME DAVET
MEZHEP-DAMLALAR
MEZHEP-İLMEDAVET
MEZHEP-İSL.KALESİ
MEZHEP A-ÜNLÜ
171717-
DE
P 6
===17*.BÖLÜM===
BESMELE
FIKIH İLMİ ÖNEMİ
FIKIHIN ÖNEMİ
FIKIH USUL TARİHİ
FIKIH USULÜ 2
FIKIH USULÜ
EDİLEİ ŞERRİYE
VATAN SEVGİSİ İMANDAN
SAKAL BİR TUTAMDIR
İÇDİHAD
MÜÇDEHİD
müçdehid 1
İCMA-KIYAS
içdihad-KIRKINCI
GAYRİMÜSLÜME BENZEMEK
NİYET-ARKADAŞ
EFALİ MÜKELLEFİN
FIKIH-ENFALDE
FIKIH-yusuf semmak
FIKIH-BALLI CIM
FIKIH-FİRASET
FIKIH-GURABA*
FIKIH-İHVANLAR
FIKIH-İLİMİRFAN
FIKIH-H.ECE
FIKIH USULÜ-
EMANET VE EHLİYET
EMANET VE EHLİYET *
MİRİ-MÜLK ARAZİ
MECELLE
SELAM VERMEK
fıkıh soruları
FERAİZ-İSKAT PROĞRAMI
RECM
CİN HAKKINDA
islammerkezi.com...
181818
19
1818--
===18 BÖLÜM===
KUTUBU SİTTE*
KUTUBU SİTTE İHAYAT
KUTUBU SİTTE BALLI
FETAVAİ HİNDİYYE
EBUSUUD FETVA
DURER
RUHUS-SALAT
MUCİZE-KERAMET
HAK-UKUBAT
MAKALELER-TAHAVİ
MAKALE DERYASI
310
1919**
191919**
===19 BÖLÜM===
İBADETLERİMİZ
ABDEST
ABDESTİN EDEPLERİ-K SİTTE-HŞ
ESB-ABDEST
ESB ADAK
ESB HOPARLÖR
ABDEST-İHVANLAR
ABDEST-BİRİZBİZ
ABDEST-SÜNNETULLAH
HAYZ-NİFAS
GÜSL-DİŞ DOLGUSU
DOLGUYA MUHALİFLER
İSTİKBALİ KIBLE
NAMAZIN ÖNEMİ
NAMAZIN KILINMASI
YOLCULUKDA NAMAZ
CUMA CEMAAT-ZUHR
SABAH NAMAZINA KALK
NAFİLE NAMAZLAR
TERAVİH-İTİKAF
NAMAZ-TAHAVİ
HASTALIKDA NAMAZ
HOPARLÖRLE NAMAZ
NAMAZDA VAKİT NİYET
NAMAZDA TADİLİ ERKAN
NAMAZ-İLİMSAATİ
NAMAZ-İHVANLAR*
NAMAZ-H.ECE
NAMAZ-ENFALDE
NAMAZ-FİRASTE
TEHARET
TEHARET-TAHAVİ
TAHARET-İHYA
TAHARET-ENFAL
TEHARET-FİRASET
SANDALYEDE NAMAZ
SÜNNET YERİNE KAZA
SÜNNET YERİNE KAZA 2
NAMAZDA İKİ NİYET
2020-
202020-
****20.BÖLÜM***
KAĞIT PARA İLE ZEKAT
ZEKAT
ZAKAT-TAHAVİ
ZEKAT-H.ECE
ZEKAT-İHVANLAR
ZEKAT-ENFALDE
ZEKAT-FİRASET
SB ZEKAT
O
ORUÇ
ORUÇ-TAHAVİ
ORUÇ-SÜNNETULLAH
ORUÇ-İHVANLAR
ORUÇ-GURABABL
ORUÇ-H.ECE
ORUÇ-FİRASET
ORUÇ-ERRAHMAN
ORUÇ-ENFALDE
RAMAZAN-FİRASET
K-
KURBAN
KURBAN-FİRASET
KURBAN-TAHAVİ
KURBAN-CANDAMLALARI
KURBAN-İHVANLAR
KURBAN-H.ECE*
ADAK
HAC-UMRE
ALIŞVERİŞ BİLGİLERİ
ALIMSATIM-HAZNEVİ
SİGARA HARAMMI
HAC-FİRASET
SARF
FAİZ-SİGORTA
FERAİZ-MİRAS
NELER YENİR
NELER KULLANILIR
TAKKE SARIK ÇARŞAF
NAZAR VARDIR
FAL-BÜYÜ
HARAC ZARURET
RESİM YAPMAK
LİAN KİTABI
212121-
21
2121
==21.BÖLÜM==
===DUA===
DUA ŞARTLARI
DUADA EL -KOMUT
365 GÜN DUA
DUA-İNCİMERCAN
DUA-İHVANLAR
DUA-REYHANG
DUA-İLİMSAATİ
DUA --SADAKAT
DUA-FECR
DUA-FİRASET
DUA-HAZNEVİ
DUA-İSLAMVEİHSAN
BAYRAM VE RAMAZAN
69
2222---
2222222
===22 BÖLÜM==
==AİLE BÖLÜMÜ==
EVLİLİK REHBERİ
KİMLERLE EVLENİLİR
EVLLİK VE AİLE NİKAH
NİKAH-İHVANLAR
TESETTÜR FARZDIR
EVLİLİK-SEVDEDE
HUZUR KAYN AİLE
AİLE-BALLICOM
KADIN-BİRİZBİZ
KADIN-SADABAT
AHVALÜ NİSA-İNCE.M
BABANIN KIZINA MEKTUBU
AİLE-FİRASET
KADIN AİLE-FİRASET
AİLE GENEL-FİRASET
YÜKSEK İSLAM AHLAKI
KADIN HAK VE HAYZ-FİRASET
AİLE-R AYVALLI
aile saadeti-ballı
AİLE-medine veb
kadının değeri
KADIN ŞAHİTLİK-MİRAS
s maraşlı genel
maraşlı hb genel
SEMA MARAŞLI DT
SEMA MARASLI 7
FATMA BARBAROS GENEL
EVLİLİK-İS HAYAT
LEKE TEMİZİĞİ
S MARAŞLI -F ATLASI
FU
nis*
202020
==23.BÖLÜM==
ÇOCUK EĞİTİMİ
ÇOCUK-FİRASET
ÇOCUK VE DİN-EVLATLIK
ÇOCUK-SADAKAT
ÇOCUK-BALLICOM
COCUK GELİŞİM
İZDİVAÇ VE MAHREMİYET
GÖRGÜ KURALLARI
İDERECİLİK BİLGİLERİ
TESETTÜR-TAHAVİ
80--
14-2
8--
===24-BÖLÜM====
EDEBİYAT KÖŞESİ
K.S.ÖREN
EDEBYAT-ENFALDE
SALİH BABA DİVANI
EDEBİYAT-H.ECE
NİYAZİ MISRİ
TÜRKÇENİN ÖNEMİ
TAM İLMİHAL ŞİİRLERİ
NECİP FAZIL ŞİİRLERİ
HÜDAİ DİVANI
DARÜL HARPTE BANKA
YT DİZİ
YT HATIRALAR
YK MTT
YK MTT 2
gö*
M***

****TARİH VE ÖNEMİ****
TARİH TANI
BATILILAŞMA İHANETİ
BİR DEVRİMİN ANATOMİSİ
TARİH OSMAN İHVAN
TARİHİ HAKİKATLER *
TARİHİ HAKİKATLER 1
TARİHİ HAKİKATLER 2
TÜRKLERİN İSLAMI KABULÜ
OSM KADIZADELİLER
CELALİLER
İSMAİL YAĞCİ*
İSMAİL YAĞCI 2001-02
İSMAİL YAĞCI 2003-04
İSMAİL YAĞCI 2005-06
İSMAİL YAĞCI 2007-09
İSMAİL YAĞCI 2010-12
601Ü
M 3
İBRAHİM PAZAN 23
METİN ÖZER 1
METİN ÖZER 2
METİN ÖZER 3
N*
M--*
AHMET ŞİMŞİRGİL
ŞİMŞİRGİL ESERLERİ
A ŞİMŞİRGİL GENEL TÜM
HZ MUHAMMED- A SİMŞİRGİL
ASR İHANETİ-ŞİMŞİRG
ŞİMŞİRGİL-İLMİ--PDF
ŞİMŞİRGİL-TARİH
PAZAR DİVANI-AŞ
CUMA DİVANI-AŞ
CUMA DİVANI 2017-18
CUMA DİVANI 2019
CUMA DİVANI 2020
CUMA DİVANI 2021-A
CUMA DİVANI 2021 B
CUMA DİVANI 2022*
CUMA DİVANI 2023
CUMA DİVANI 2024*
CUMA DİVANI 2025
CU024
ZEY
==F.BOL===
FUAT BOL-CHP 1
CHP Yİ KONUŞ
FBOL M CHP 19-18
AKINCI CHP
F BOL PAZAR Y
FUAT BOL CHP 2023*
FUAT BOL-TARİH
F BOL M 19-18
F BOL 2022
F BOL 2022-2
F BOL 2022 D
FUAT BOL 2023*
FUAT BOL 2024
FUAT BOL 2025
64
814
F b
EMEVİLER
ABDULHAMİD HAN
ABDULHAMİD DÜŞMANLIĞI
A.HAMİD-LOZAN-MUSUL
ABDULHAMİD OSM CNK
ABDULHAMİD HAN *
İSLAM TARİHİ-AŞ
İSLAM TARİH-MEDENİYET
TARİH-GENEL
TARİH SİTESİ.ORG*
TARİH VE MEDENİYET
TARİH- NUR DERGİSİ
İSLAM TARİHİ-ENFALDE
İSLAM TARİHİ- FİKİR ATLASI
TARİH-B-İSLAMCOM
TARİH İSLAM ANAHTARI
TARİH-TAHAVİ
MİMAR SİNAN
A.HAMİD NEDEN SESSİZ KALDI
TARİH -FİRASETNET
TARİH-HALİS ECE
TARİH-EMPOZE.HÜRREM
TARİH-BALLICOM
TÜRK DÜNYASI DERGİSİ
TARİH-SANALÜLKE
TARİH-İHVANLAR
TARİH-SADAKAT
TARİH-NAKŞ
TARİH-DAMLALAR
TARİHEYOLCULUK.ORG
TARİH YAZILARI
TARİH YAZILARI 2
TARİH YAZILARI 3
GEZİ NOTLARI
BİLİM TARİHİ
AB
===OSMANLI===
BİYOĞRAFİ NET
OSMANLIYI TANIMAK
**RAMAZAN AK TARİH
R.AYVALLI-OSMANLI
OSMANLI NASIL YIKILDI
OSMANLI PADİŞAHLARI*
OSMANLICANIN ÖNEMİ*
OSMANLI MEDRESELERİ
OSMANLIYA İFTİRA
OSMANLI 1*
OSMANLICA
OSMANLI 2**
OSMANLI KÜLÜBÜ*
OSMANLI-YÜMİT
OSMANLILAR.GEN.TR
BÜYÜK OSMANLI TARİHİ
OSMANLI HİKAYELERİ
OSMANLI HANEDANI
OSMANLI-ENFALDE
OSMANLI-HAKSANCAĞI
HZ OSMANIN ŞEHİD EDİLMESİ
OSMANLIDA İMAMLIK
OSMANLI İLİM-ENFAL
OSMANLI MEDENİYETİ-ENFAL
OSMANLICA SÖZLÜK
OSMANLI-enfal
SAKLI OSMANLI
İ.ANS BATILILAŞMA
BATININ İSLAMA BAKIŞI 1
ENDÜLÜSÜN FETHİ
SELÇUKLU TARİH
TARİH ENSTİTÜSÜ DER
TİMUR HAN
ARAP İHANETİ YALANI*
İSTANBUL VE FETİH
94 YILLIK TARTIŞMA
ARAPCA-İHVAN
DURSUN GÜRLEK GENEL
çanakkale-taha uğurlu
FAHREDDİN PAŞA
BATININ OYUNLARI
ALİ KEMAL TORUNU
GÜN TARİHİ
TÜRKTARİHİM.C
DEVRİALEM
Hİ-
HİLMİ DEMİR GENEL
HİLMİ DEMİR 1
HİLMİ DEMİR 18-21
HALİL ÖNÜR
Y.BÜLENT BAKİLER
o.k
E.
Ebe yakın tarih
EB EKİNCİ GEN
EB EKİNCİ GENEL YENİ
E.B.EKİNCİ 2008-
E.B.EKİNCİ 2009
E.B.EKİNCİ 2010
E.B.EKİNCİ 2011
E.B.EKİNCİ 2012
E.B.EKİNCİ 2013
E.B.EKİNCİ 2014
E.B.EKİNCİ 2015
E.B.EKİNCİ 2016
E.B.EKİNCİ 2017
E.B.EKİNCİ 2018
E.B.EKİNCİ 2019
E.B.EKİNCİ 2021
E.B.EKİNCİ 2022
E.B.EKİNCİ 2023
E B EKİNCİ 2024
KU--
TG-M.FATİH ORUÇ
M.N. ÖZFATURA GENEL TÜM
MN.ÖZFATURA-CHP
M.N.ÖZFATURA 2001
MNÖFATURA-OSMANLI
MNÖFATURA-TÜRKLER
MNÖ.FATURA-DİYALOĞ
MNÖ FATURA-TEFEKKÜR
MN ÖFATURA-SU
MN ÖFATURA-MADEN
MN.ÖFATURA-ERMENİ
M.M.ÖZF-2016
MN ÖZFATURA -GENÇLER
İ.ÖZFATURA 2014
İRFAN ÖZFATURA 2
İRFAN ÖZFATURA 3
İRFAN ÖZFATURA GENEL
S--
AKINCI 1
AKINCI 2
ÖMER N YILMAZ 1
İBRAHİM YAVUZ
ALTINBAŞ A
UFUK COSKUN 1
UFUK COŞKUN 2
ufuk coşkun 2024
AH**
KENAN ALPAY
sabri gültekin
misafir yazar
Y*
M YÜKSEL-GENEL
M.YÜKSEL 2013
M.YÜKSEL 2014
M.YÜKSEL 2015-
M.YÜKSEL 2016
KÜ-
KEMAL SUNAL FİLMLERİ ZARARLARI
TG-*KAZIM K.YÜCEL
TG-HASAN ULU
TG-HAKKI ASLAN
NASIL BATTI RILDI
NİMETULLAH
VAHDET YAZAR
Y-
FE
YUSUF KAPLAN-TIME
Y KAPLAN ÖZEL
Y KAPLAN 2007-8
Y KAPLAN 2009-10
Y KAPLAN 2011-12
Y KAPLAN 2013-14
Y KAPLAN 15-16
Y KAPLAN 2017
YUSUF KAPLAN 2018
YUSUF KAPLAN 2019
YUSUF KAPLAN 2020
YUSUF KAPLAN 2021
YUSUF KAPLAN 2022
YUSUF KAPLAN 2023
YUSUF KAPLAN 2024
607
CE
Y.BAHADIROĞLU 2012
YAVUZ BAHADIR 2013
YAVUZ BAHADIR 2014
YAVUZ BAHADIR 2015
YAVUZ BAHADIR-2016 A
YAVUZ BAHADIR-2017 A
YAVUZ BAHADIROĞLU 2017 A
Y.B.TIME TÜRK VE 2016 B
22*
BELGELERGERÇEK TARİH GENEL
B.GERÇEKTARİH.C-1
B.GERÇEKTARİH.C 2
B.GERÇEKTARİH.C 3
BGERÇEKTARİH C 4
B.GERÇEKTARİH.C 5
B GERÇELTARİH C.6
B GERÇEKTARİH C.7
BG KONUŞUYOR
B G TARİH 1
B G TARİH 2
B G TARİH-DİYANET
BG T-HAFIZ
BGT VAHDETİN
BGT ŞALCI B
BGT CHP EKO
BGT KADIN
İNG DERVİŞ
ALİ ŞÜKRÜ CİNAYETİ
604
292
M.Ş.EYGİ 2005
M.Ş--EYGİ 16
M.Ş.EYGİ 19
M.Ş.EYGİ YD GENEL
4-2
M ***
M ARMAĞ İTTİFAK
M.ARMAĞAN 1997
M ARMAĞAN 2010
M ARMAĞAN 2011
M.ARMAĞAN 2012
M ARMAĞAN 2013
M.ARMAĞAN 2014
M.ARMAĞAN 2015
M ARMA 15-16 KİŞİ
M.ARMAĞAN Y-16
M.ARMAĞAN YŞ-17
M ARMA 2016 DT
M ARMA 2017-18 K
M ARMA 2021 MÜZEK
M ARMAĞAN-2022 AK
M ARMA 23-24 AKİT
M ARMAĞ 25
EC
M *A
RAHİM ER GENEL
RAHİM ER 2014
RAHİM ER 2015
RAHİM ER 2016
RAHİM ER 2017
RAHİM ER 2018
RAHİM ER 2019
RAHİM ER 2020
RAHİM ER 21-22
RAHİM ER 2023
RAHİM ER 2024
RAHİM ER 2025
E23
AFYON10
AFYON 16
AFYON 17
AFYON 18
EA
317
NERE A
HİSAR 23
HİSAR 22-20
HİSAR 20-19
322
293
TURGAY GÜLER SESLİ
FUAT UĞUR
KADİR MISIROĞLU
NUREDDİN TAŞKESEN
KÜBRA DEĞİRMEN
MEHMET CAN
MEHMET KUMAŞ
MESİH-Ş SİMAVİ
A.DOĞAN İLBAY
B ACUN
MUSTAFA UZUN*
AF ARI-ALİ ERYIL
Ö SAPSAĞLAM*
ALTAN ÇETİN*
F SARRAFOĞLU
R AKBAY
ISLAHDE-PDF
333
MEKTEBİDERVİŞ
MD-KUDÜS
MD-ZALİMLER 1
MD-ZALİMLER 2
MD-A GEYLANİ
MD-FUTUHULGAYB
MD ŞEFAAT HAKTIR
MD İMAMLARIMIZ
MD H İMAMLARI
MD REDDİYE
MD AŞEREİ MÜBEŞER
MD NEFS VE ŞEYTAN
MD TAS VE TAR
MD MÜRŞİD
MD A SİLSİLE
MD İZ BIRAKANLAR
MD İZ BIRAKANLAR 2
MD İZ BIRAKANLAR 3
MD İZ BIRAKALAR 4
MD KÜTÜBÜ SİTTE 1
MD KÜTÜBÜ SİTTE 2
MD KÜTÜBÜ SİTTE 3
MD KÜTÜBÜ SİTTE 4
MD KÜTÜBÜ SİTTE 5
MD KÜTÜBÜ SİTTE 6
MD KÜTÜBÜ SİTTE 7
MD KÜTÜBÜ SİTTE 8
MD KÜTÜBÜ SİTTE 9
MD KÜTÜBÜ SİTTE 10
MD KÜTÜBÜ SİTTE 11
MD KÜTÜBÜ SİTTE 12
MD KÜTÜBÜ SİTTE 13
MD KÜTÜBÜ SİTTE 14
MD KÜTÜBÜ SİTTE 15
MD KÜTÜBÜ SİTTE 16
MD KÜTÜBÜ SİTTE 17
MD KÜTÜBÜ SİTTE 18
252
329
ANAYASA
KÜLLİYAT-COŞAN
İNTERNET HUKUKU
arapçanın önemi
SSK KANUN
MEB KANUN
MEMURLAR KANUNU
DARULHARP
SADAKAT.NET
SAHİHİ BUHARİ NAMAZ
SAHİHİ BUHARİ
İ.ŞENOCAK-GENEL*
NECATİ AKSU NET
SABRİTANDAOĞAN
İSLAM KÜLTÜR.COM
YAZAROKU ESK
KIRKINCI.COM
ERRAHMAN DE
-ENFAL kavram
enfal 1
kavramlar
ARAPÇA ÖĞREN
YEZİDİLİK
BİLGELİK ÖYKÜLERİ
LÜGAT-BALLI
320
297
298
296
SAĞLIK ÖĞÜTLERİ
SAĞLIK 1
SAĞLIK 2
SAĞLIK 3 KAZA
SAĞLIK 4
BASARI SIRLARI
BESLENME
BİTKİ TEDAVİ-FİRASET
CEMAL ABİ İLE DEMİR GİBİ
ŞİFALI BİTKİLER
prostata çözüm
BİYOLOJİ SÖZLÜĞÜ
erdal yeşilada-SAĞLIK
294
316
304
DİYANET-İHVANLAR
MENKİBELER-İHVAN
MUHARREF D.-İHVANLAR
TESBİTLER-İHVAN
MENKİBE-İHVANLAR
KAVRAM-İHVANLAR
TV DEŞİFRE-İHVANLAR
GÜNDEM-İHVANLAR
MENKİBELER-NAKŞ
NASİHATLER-yusuf semmak
GENEL-NASİHAT.ORG
NASİHATLER 2 Y semmak
zikr nakş
nefs nakş
rabıta nakş
İBRAHİM KİRAS GENEL
İBRAHİM KİRAZ-
HAYDAR ORUÇ DİR-POS
İSMAİL YAŞA DİR POS
AHMET TAŞGETİREN
287
286
288
291
CEMİL KOÇAK 2011
CEMİL KOÇAK 2012
CEMİL KOÇAK 2013
CEMİL KOÇAK 2014
CEMİL KOÇAK 2015
CEMİL KOÇAK 2016
285
284
M.ŞÜKRÜ HANİ 2010
M ŞÜKRÜ HANİ 2011
M ŞÜKRÜ HANİ 2012
M ŞÜKRÜ HANİ 2013
M ŞÜKRÜ HANİ 2014
M ŞÜKRÜ HANİ 2015
M ŞÜKRÜ HANİ 2016
M ŞÜKRÜ HANİ 17-18
282
AYŞE HÜR TARAF 2008
AYŞE HÜR TARAF 2009
AYŞE HÜR TARAF 2010
AYŞE HÜR TARAF 2011
AYŞE HÜR TARAF 2012
AYŞE HÜR RAD 2013
AYŞE HÜR RAD 2014
AYŞE HÜR RAD 2015
AYŞE HÜR RAD 2016
281
=İHYAORG.KİTAPLIK=
4 İNCİL FARKLI
HADİS TARİHİ
ATEİZM ELEŞTİRİSİ*
280
277
TAMER KORKMAZ GENEL
İBRAHİM KARAGÜL GEN
YÜCEL KOÇ GENEL
İSMAİL KAPAN GEN
K**
NUH ALBAYRAK GEN
NUH ALBAY TÜRKİYE 9-14
NUH ALBAY ST 15-16
NUH ALBAY ST 17-18
NUH ALBAY ST 19-20
NUH ALBAY ST 21-22
NUH ALBAYRAK 23-24
KA***
241
246
METİN HÜLAGU-G
M HÜLAGÜ 18
M HÜLAGU 21
M HÜLAGU 19-20
M HÜLAGU 22-23
mn
263
243
234
238
MURAT ÇETİN GENEL
MURAT ÇETİN DP
260
ÜZEYİR İLBAK DP
YUNUS EMRE ALTIN
ENES BAYRAK
HAZAR TÜRK
SESLİ MAKALE
TÜRK YÜZYILI RG
FİLİSTİNLİLER TOPRAK SATTIMI
İSMAİL ÖZ *
HAKAN ERDEM 2016
N GENÇ BİYO
240
F-BAKA-A İMR-NİSA
MAİD-ENAM-ARAF-ENFAL
TEVB-YNS-HUD-RAD-İB
HİC-NAHL-İSRA-KEHF-MRYM
TAHA-ENB-HAC-MÜMİNUN-NUR
FURK-ŞUARA-NEML-KAS-ANK
RUM-LKM-SEC-AHKF-MHMD
FTH-HUC-KHF-TUR-NECM-KMR
RHMN-VAKIA-HDD-MCDL-HŞR
MHTN-SAF-CUMA-MNFK-TEĞA-TLK
THRM-MÜLK-KLM-HKA-MARC-NUH
CİN-MÜZ-MÜD-KYM-İNS-MRS-NB
NZAT-ABS-TKVR-
ATİLA YAYLALI
220
221
C AHMET AKIŞIK
C AHMET AK 18
224
KEMAL KAYRA 18-20
KEMAL KAYRA 23
KEMAL KAYRA 24
232*
GENİŞ AÇI 2018
GENİŞ AÇI 2019
GENİŞ AÇI 2020
GENİŞ AÇI 2021
GENİŞ AÇI 2022
GENİŞ AÇI 23-24
223
N AY ÜNAL
M HASAN BULUT
NURUL İZAH.E.L
ARAP İSYANI
GUGUK KUŞLARI
215
217
212
211
210
209
208
207
206
205
204
203
24-
2
5
pdf m.odtü tarihi
an.açık öğrt isl.tarihi
pdf çankırı manevi mimar
MEHMET CANN
MURAT ÇET
PSİKO TIĞLI
enver meryem cemile
vehbi kara- köy ens.
hz ömer semp-pdf
SEMA-DÖNMEK
cüveyni....
SIKINTI DUASI
SORULAR 1
ömer demirb
İRFAN ÖZFATURA
AYKIRIYMIŞ
İRAN -GÜLDAĞI
VAHD VUCUD MUD
DOĞ-GÜN İS TARH 1-7
SELÇUK ŞİA
KADIZADELİLER
nesefi t
mesnevi anevi
ahmet kavas
pdf moğol-zengi
yazıcı-mesut
Z KEVSERİ
KAL-ÇAKIRGİL 24
PDF HADİS
pdf açık öğr-hadis
PDF İRAN
PDF MESNEVİ
pdf moğol istila
PDF DİNİ TERİM SÖZL
PDF Ö NESEFİ TEFSİR
PDF KİTAP 1
TASAVVUF E S
PDF EMİR SULTAN
PDF SUFİ-SİYASET
PDF İSLAM HUKUKU
PDF KONEVİ-FATİHA
PDF İBNİ ARABİ
PDF N TOPÇU
PDF HZ AYŞE
PDF ABD.İBN MESUD
PDF KURTUBİ
PDF SUFFE ASHABI
PDF HZ ÖMER S
PDF SUYUTİ-MEHDİ
PDF İLİMLER
PDF FAHREDDİN RAZİ
PDF HZ OSMAN
PDF HARİCİLİK
PDF VEHHABİ
PDF ESİ
PDF CENNET CEH
PDF ZAHİD KEVSERİ
PDF ŞABANI VELİ
PDF MİRAS HUKUKU
PDF MATURUDİ
PDF İBNİ HALDUN
PDF MSP
PDF İHV MÜSLİM
PDF HANEFİ M
PDF SELEFİ
PDF ABDULHAMİDİ SANİ
PDF M HALİDİ BAĞDADİ
PDF İ VE TERAKKİ
PDF E.B.EKİNCİ
PDF NECİP FAZIL
PDF AVRASYA ETÜD
PDF İMAM MATURUDİ
PDF KADIZADEL,LER
PDF EMRİ MAĞRUF
PDF CİHAD
PDF KAVRAMLAR 2
PDF KAVRAMLAR
PDF HZ FATIMA
pdf PEYGAMBERİMİZ
PDF AHMET YESEVİ
pdf istiklal m.
pdf anadoluluculuk
PDF-YSSELİM ROMANI
PDF HACI BAYRAM VELİ
PDF MEVLANA
PDF AHİLİK
PDF GAZALİ
pdf gazali 2
pdf batıniler
PDF NİYAZİ MISRİ
pdf bedreddin ayni
pdf pezdevi
pdf ibni hümam
pdf yunus emre
pdf 31 mart vakası
PDF KAYI 10
PDF ABDULHAMİD HAN
PDF BUHARİHANLIK
OSMANLI KÜLTÜRÜ PDF
pdf osmanlı kültürü
PDF OSM.EDENİETİ
pdf osmanlıda adalet
pdf milliyetçilik 1
pdf osm milliyetçilik 2
islamcılık zyt brn bl2
pdf islamcılık 1
-İSLAMCILIK ARŞİVİ
osmanlıda batıcılık pdf
PDF OSM BATICILIK
ÖZAK İRŞAD 1-2
ÖZAK İRŞAD 3
ÖZAK Z KULUP
PDF COŞAN 1-2
PDF TÜRKÇÜLÜK
OSMANLIDA TASAVVUF 1
PDF TASAVVUF 1
H K YILMAZ
PDF A SELÇUKLU
PDF SELÇUKLU
PD.YABANCI OKULLAR
PDF EMRE AYDI
A İSKENDERİ
CÜNEYDİ BAĞDAD PDF
EBU HANİFE ÖZEL SAYISI
EBU HANİFE PDF 1
İ H A DERGİ
PDF KATILIM
PDF MODERN
==DERGİLER==
YASİN OKUMAK
YORUM -dergileri
DÜZCE HABER
MİSAK DERGİSİ
elmalı tefsir enfal 1-9
elmalı tefsir enf 10-28
elmalı tefsir enf 30-38
elmalı tefsir enf 39-58
elmalı tefsir enf 59-86
elmalı tefsir enf 87-114
İMAN-is hayat
mesnevi-i hayat
ehli sünnet- i hayat
kıssa-is hayat
g isla.-is hayat
A-
ruhus salat-ince
nezih itikat-ince
evlilik-ince
hayzı nisa-ince
tas-zikr-rabt-ince
hakayık-ince
risale-ince
risale-ince 2(seytan-nefs)
nimeti islam-ince
sohbetler-ince 1
sohbetler-ince 2
hikayeler-ince
riyazüs salihin-sadakat
fıkıh-sadakat
fetevai hindiyye-sadakat
b islam ilmihali-sadakat
bir bilene soralım-sad
vehhabilere cev.-sadakat
fıkıh ans-sadakat
nurul izah-sadakat
kutubu sitte-sadakat
sahihi buhari-sadakat
evliyalar ans.-sadakat
R---
TEBLİĞ YÖNTEMLERİ
İBRAHİM KİRAZ
M.BARDAKÇI 1
ALPER TAN
TÜRKİYE -A.AKGÜL
ULUS İLİŞKİL M ORTAK
AHMET VAROL-DIŞ POL
DIŞ İŞL 2
DIŞ İŞL 3
DIŞ İŞL 4
DIŞ IŞL 5
dış 5 yeni
B.PAKMAN WORDPTRES.COM
SN-TEKHAFIZ
f-İTİRAFLAR
AGET 1-4
İİİ..GÖLGESİ
IŞIK-UFUK
SUKUT ÇIĞLIĞI
BAHARI SOLUK
Z.ALTIN DİLİ
ÖRNEK HRK.
BUH.AN.İNS
YİT.CEN.DOĞ
BABANIN BABASI
ozan arifin refe şiiri
KİTAP-SÜNNET-KADER
ABDULHAMİD HAN

ABDÜLHAMİD HAN Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı. İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar: Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi. Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur. Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur. Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı. Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız. Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar. Rabbim Başbakanımızı korusunu2026

Kur’an’ın anlaşılmasına dair notlar…

 
09 Temmuz 2024 Salı 17:33A+A-

Emanet yükünü omuzlarında taşıyan insan şerefli bir varlıktır. Ona emanet edilen olguların başında ise vahiy gelir. Vahiy öyle bir emanettir ki; okudukça insanı kuşatır, anladıkça dünyayı aydınlatır, yaşadıkça iyiliği yaygınlaştırır. Çünkü en önemli ilkelerinden biri: “İyiliği emredip, kötülükten men etmektir.”

Vahyin şahitliğine teslim olan Müslümanlar için “Kur’an’ın korunmuşluğu” iman umdelerindendir. Yarattıklarını başıboş bırakmayacağını vaat eden Allah, doğruyu yanlıştan ayırt etmeleri için insanlara ebedi kitabını emanet etmiş ve onu koruması altına almıştır. Kalplerinde eğrilik bulunanlar onu yanlış anlasalar ya da çarpıtsalar dahi bu durumu değiştiremezler.

Kalplerinde ihlâsla Kur’an’a yaklaşanlar, onun Allah’tan geldiğine ve tevatür yoluyla günümüze kadar ulaştırıldığına iman ederler. Kur’an, kendi içinde tutarlılığa sahip bir kitaptır. Öznel yargıların değil nesnel olguların doğrulayıcısıdır. Dolayısıyla şüphe varsa bu Kur’an’dan değil, kişinin inandıklarının ilahi maksatla uyumsuzluğundan kaynaklanmaktadır.

Okuduğumuz bir metin, nesnel olarak ne anlam taşırsa taşısın ancak bizim onu algıladığımız kadarını bize ulaştırır. Algımız, ait olduğumuz kültürün bizde oluşturduğu bir ön kabul ve hayata bakış açısıdır. Bu algı, metnin kendisine ait nesnel anlamı dönüştürür ve artık metin sadece bizim ona yüklediğimiz anlamı taşımaya başlar. Bu kültürel algı o kadar “kutsal” ve dokunulmazdır ki, akıllarımızın üzerine örtmüş olduğu örtüyü ve gözlerimize çektiği perdeyi kaldırmak sanıldığı kadar kolay değildir. İnsanlık tarihi boyunca her metnin başına aynı trajedi gelmiştir.

Metin okuma ve anlama üzerine geliştirilen, diğer bir ifadeyle anlamanın mahiyetine dair ortaya konulan çalışmalar, halen en başat sorunumuzun “anlamı doğru anlama” olduğunu gösteriyor.

Zaman denilen göreceli mefhuma yüklenen anlam, çoğu zaman geleneğin kutsanması, geleceğin ise fetişleştirilmesine sebep oluyor. Oysa hayata tümüyle gelenek hâkim olsaydı asla yeni diye bir şey olmayacak; ya da tarih tümüyle yeniliklere odaklansaydı geleneğin hiçbir değeri kalmayacaktı. Bu yüzden geleceği sağlıklı şekillendirebilmek için; gelenek ile geleceğin kopmayacak bağlantılarını doğru kurmamız gerekiyor.

Aklıselim Müslümanlar şüpheciliği, “Kur’an nasıl anlaşılmalıdır?” sorusuna yönlendirir. Öncüllerine nazaran Kur’an metni açık ve net olarak ortadadır. Buna mukabil bu metinden değişen zaman ve coğrafyaya göre ne anlam çıkarılması gerektiğine ancak tefekkür edenler ulaşılabilirler.

Müslümanların miladı “oku!” emriyle başlar. Yani bilgi temellidir. Kur’an’ın bilgi temelli bir emir ile başlaması ve Allah’ın varlığı ve birliğinin bilinmesinin gerekliliği, doğru bilgiye ulaşma çabasını Müslümanlığın başat öncüllerinden yapmıştır.

Doğru bilmenin başında vahiy gelmelidir. Her Müslüman, Kur’an’da yer alan emirleri, tavsiyeleri, kıssa ve münakaşaları akletmekle sorumludur. Anlama çabası insandan insana, toplumdan topluma ve mekândan mekâna değişkenlik gösterebilir. Müslümanlar farklı anlamaya iten sebepleri de düşünmek zorundadır. Kaldı ki İslam, başta kendi içindeki değişik anlama çabalarının özgürlüğüne ve İslam dini dışındaki din, düşünce ve vicdan özgürlüğüne yaşam alanı açar. Çünkü aklın idrak etmediğini kalp tasdik etmez ancak taklit eder.

Kur’an doğru veya yanlış olsun bütün inançlara “din” der. O halde her inanç yaşama hakkına sahiptir. İslam’ın ilkelerinden kopmadan semavî olsun veya olmasın diğer din ve müntesipleri ile tanışmak elzemdir. Çünkü bir şey, bu bağlamda din, hem kendinin ne olduğunu bilmekle, hem de ne olmadığını anlamakla en iyi şekilde öğrenilir. Kur’an, Müslümanlara aklederek “delil” bulmayı tavsiye eder. Delile dayanması sebebiyle Allah katında tek hâk din, İslam’dır.

Kur’an, toplumdaki şirk ve küfür inançlarıyla mücadelede mutlak bir anlayışa sahipken, tevhid inancına halel getirmeyecek örf ve gelenekleri aynen korumaktan çekinmemiş, hatta güzel geleneğin korunmasını tavsiye etmiştir. Amaç insanlık tecrübesinden faydalanmaktır. Bugün uzay çalışmalarında kullanılan matematiğin doğmasına 2500 yıllık bir gelenek kaynaklık etmiştir. Bu örnek Kur’an’ı anlama çabasında bizlere yol göstericidir.

İslam, hayatı anlama ve anlamlandırma çabasında nas ve akıl ilişkisini diri tutar. Aklı olmayan bireyin dini olamayacağını söyler. Dini, bilinçli olarak yaşamanın önündeki en büyük engeli ise taassup olarak görür.

Taassup; kişinin sahip olduğu inancını, kendine göre doğru olarak benimsediği dünya görüşünü ötekilere karşı düşmanca duygular içinde yaşaması ve diğer kişilere yaşam hakkı vermeyecek derecede, kendilerini ifade etmelerine engel olmasıdır. Bu durum din bağlamında iki şekilde vuku bulur. Kişi ya diğer din ve kanaat sahiplerine düşmanlık besleyerek, haklarına tecavüz ve taarruz etmek suretiyle ifrata ya da dine karşı laubali davranıp, alaya alarak tefrite düşer.

Oysa Kur’an bir idrak meselesidir. İdrakin sınırları, yani kişinin Kur’an’dan nasibini belirleyen unsurlar ise kişinin ilimden, irfandan, hikmetten, adetten, örften, haktan ve hukuktan, ticaretten, kültürden, sanattan ve spordan kısaca hayatın dinamiklerinden anladığı ve anlamlandırdığı kadardır.

Bununla birlikte kutsal kaynaklarımızı okumada dikkate alacağımız tutarlı bir yöntem eksikliğimiz söz konusudur. Her ekolün/grubun/yaklaşımın kendine mahsus ve “kendine yeten” metodolojisi, Müslüman geleneği tam anlamıyla bir ihtilaflar geleneğine çevirmiştir. Çünkü metotta ihtilaf sonuçta da ihtilaf doğurmaktadır. Müslümanların en azından temel konularda ortak bir yönteme sahip olmaları gerekmektedir.

“Kur’an’ın, herhangi bir yoruma ihtiyaç duymayacak kadar apaçık bir kitap” olduğunu kabul ederek işe başlayabiliriz. Bunun aksini iddia etmek, Allah’ın insanlara anlamaları için değil ihtilaf etmeleri için bir kitap indirdiği anlamına gelir. Burada “Peki, geleneğimizdeki bunca yazılan tefsirler ne olacak?” itirazı gelebilir ancak bir kitap hakkında bunca farklı yorumların yapılmış olmasının vebali kitabın kendisine yüklenilemez, hele de bu kitap; “Ben apaçık ve anlaşılır bir kitabım” diyorken…

Mevcut siyer kaynaklarımız ve Hz. Muhammed’in ilk örnekliğini nakleden tüm diğer kaynaklar; vahyin ilk muhatapları tarafından anlaşıl(a)madığına dair hiçbir bilgi vermezler. Kur’an’ın anlaşılmasına ilişkin farklı yorumların çok sonraları başladığını söylemek mümkündür. Bunun nedeni; artık Müslümanlar vahyin yazılı metnini okumakta ve anlamaya çalışmaktaydılar. Allah’ın Hz. Muhammed (as) üzerinden insanlarla kurduğu canlı bağlantı ve iletişim sonlanınca, Mushaf vahyin tüm tarihsel koşullarından soyutlanmış, ontolojik olarak maddi bir forma bürünmüştür.

Dolayısıyla tefsirlere konu olan yorumlar yazılı metinden anlaşılmaya çalışılan vahiydir. Burada asla ihmal edilmemesi gereken önemli bir fark vardır. Hz. Peygamberin tebliğ ve temsil ettiği vahiy, yirmi üç yılda tamamlanmıştır. Yaşanarak anlaşılmıştır. Sonrasında ise içinde bizzat nebevi temsilin örnekliği yer almayan bu tebliğ sadece yazılı metinlerden anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu eksiklik, sonraki nesiller tarafından yorumla kapatılmaya ve doldurulmaya çalışılmıştır.

İslami ilimlerin zeminini teşkil eden rivayetler, önemli oldukları kadar sorunludurlar. Çünkü içlerinde sahih olan ile olmayan yan yana durmaktadır. Onları ayırt etmenin ne kadar zor olduğuna başta Hadis ilmi olmak üzere diğer İslami ilimler şahittir. Bu ifadeler, “Rivayetleri dikkate almayalım, onlardan vazgeçelim” anlamına asla gelmez. Fakat sıhhati zanna dayanan rivayetle, sıhhati kati olan arasında bir seçim yapmak gerekirse seçim kati olandan yana olmalıdır. Elimizde Kur’an gibi sübutu kati bir metin varken, rivayetlerin zannî bilgilerine mahkûm olamayız. Çünkü delaleti zannî olan bir ayetin bu “zannilik zaafını” kati/muhkem olan ayetlerle gidermek mümkündür. Çünkü Kur’an’da yer alan ayetler ya muhkem ya da muhkem olan ayetlerin açıklayıcılığıyla muhkem olan apaçık ayetlerdir.

Sonuç olarak; Kur’an her türlü apaçık bir kitaptır. Hasan Hanefî’nin ifadesiyle: “Vahiy; toplum, tarih, insanların gündelik hayatı, zamanları, sevinçleri, üzüntüleriyle bağlantı içindedir. Vahiy, problemler ortaya çıkmadan önce değil sonra bir çözüm olarak gelir.” Buradan hareketle vahiy yaşayan canlı bir organizmaya benzer. Düşünerek, tefekkür ederek, yaşanarak beslenmezse ölür. İlahi hitap gereği “Terk edilmiş bir kuru bir metne dönüşür.”

Kur’an’ı anlamanın en güzel yolu, vahyin tarihine bir bütün olarak, tafsilatlı bir şekilde vakıf olmaktır. Sadece Arapça bir metin tercüme ediyormuşçasına Mushaf’ı çevirenler, son derece yanlış çevirilere imza atmaktadırlar. Kur’an elbette tercüme edilmelidir ancak Mushaf’ın salt bir metin olmadığı, aksine bir tarihinin ve Hz. Muhammed(as) gibi bir temsilcisinin olduğu asla unutulmamalıdır. Kur’an, vahyin muhatap kitlesinden, bu kitlenin kültürel bağlamından ve tarihinden bağımsız olarak anlaşılamaz. Kur’an’ı okuyup anlayarak, yaşamlaştıracağımız günlerin yakın olması duasıyla…

Kaynak: Kur’an’ın anlaşılmasına dair notlar… - SİNAN ÖN


.

  • Bora / 19 Temmuz 2024 15:32

    KUR'AN yaşanan olaylara sorulara cevaplar çözümler getirmiş ihtar müjdeler vermiştir. Ancak KUR'AN kendisinin de ifade ettiği üzere İbrahim'in Musa'nın ve ilk mushafların içinde olan temel KİTAP'ı içerir. ELKitap tüm insanılık tarihine gelen nebilerin sahifelerinde bulunan temel yasaları emir nehiy ve tavsiyeleri içerir.

    Yanıtla (0) (0)
  • YUNUS ÖZSEVER / 16 Temmuz 2024 15:39

    Kuran bir yönüyle yanlışa düşen insanları yanlışın içinden çekip almak, karanlıktan alıp aydınlığa çıkarmak diğer taraftan da yanlışa düşmesin diye bir fener misali önünü aydınlatan çift yönlü rehberlik sunan bir kitaptır.

    Yanıtla (0) (0)
  • YUNUS ÖZSEVER / 16 Temmuz 2024 15:31

    Sonuç olarak; Kur’an her türlü apaçık bir kitaptır. Hasan Hanefî’nin ifadesiyle: “Vahiy; toplum, tarih, insanların gündelik hayatı, zamanları, sevinçleri, üzüntüleriyle bağlantı içindedir. Vahiy, problemler ortaya çıkmadan önce değil sonra bir çözüm olarak gelir.” Buradan hareketle vahiy yaşayan canlı bir organizmaya benzer. Düşünerek, tefekkür ederek, yaşanarak beslenmezse ölür. İlahi hitap gereği “Terk edilmiş bir kuru bir metne dönüşür.

    Yukarıdaki paragrafta belirtiğiniz gibi Kur'an her ne kadar yaşanılan olaylara bir çözüm üretmek için indirilmişse dahi diğer taraftan da önleyici vasfı olarak yanlış şeyler yaşanmasın, insanlık doğru şeyleri bilsin öğrenin diye de önceden yol gösterici olarak insanlığa ışık tutmuştur. Bu yönünü de unutmamak lazım gelir.

    Yanıtla (0) (0)
  • Hüseyin Yıldırım / 12 Temmuz 2024 10:01

    Allahu Teala Müslümanlara oku derken eyleme geç Durağan kalma araştır demiştir bugün baktığımızda Müslümanlar sadece ibadet yapıyor fakat Eylem yok araştırmak yok

    Yanıtla (0) (0)
  • ÖZKAN acar / 10 Temmuz 2024 10:02

    Kitabımızda "Peygamber" kelimesi geçmemesine rağmen içinde "Resul ve Nebi" geçen ayetleri kur'an'ın bildirdiği gibi değilde "peygamber" olarak meallendirildiği sürece ayetleri. Doğru anlamanın imkanı YOKTUR. Peygamber kelimesi kullanarak anlaşılmaya çalışılan kitap çokça çelişkiler içeren bir hale geliyor. Bu konuya en basit örnek peygamberin!!!! Haram-helal koyma yetkisi, itaatin Resul 'e mi Nebi' ye mi olacağı vb. Örnekler olarak sıralanabilir.
    Kur’an’ın doğru anlaşılacağı günler görebilme duasıyla, selametle kalın efendim.

    Yanıtla (0) (0)
  • Faik KAYNAK / 10 Temmuz 2024 01:25

    Hepimizin malumu olduğu üzere, Kur'an -ın hayatımıza etkisi ve bu etkinin Domino etkisi üretmeye dönük olarak sürekliliği 3 aşamaya bağlıdır ..

    1- okunması ,

    2- anlaşılması,

    3- hayata tatbik edilmesi ..

    A) Okunması. : tertil üzere olmalıdır ..

    B) Anlaşılması : ayetlerin nüzul sebepleri / neden - sonuç üzerinden irtibat / iltisak hususlarının değerlendirilmesi ..

    C) Hayata tatbik: Devlet aygıtının / Yönetim şeklinin .. İslam şeriatı dışında olan, insan eliyle şekillenen / batı orjinli " izm' ler / demokrasi / sekülerite vb.. beşeri sistemleri red ederek / LA diyerek .. Hakimiyetin / hükmün kayıtsız şartsız âlemlerin Rabbi olan Allah'a ait olmayı tercih etme dürtüsü ..

    Bu bağlamda ,
    Sinan ÖN kardeşimizin , Hayati bir konuya parmak basmış olması / temiz fıtrata sahip müminlerin Kur'an ve vahiy aydınlığına iz sürerek nasıl ulaşabilecekleri hususunu ayrıntılı net ifadelerle sunmuştur ..

    Bu harika makale elbette bizleri şaşırtmadı .. Kur'an'ın anlaşılması üzerine bu denli ayağı yere basan , temel dolgusu hakikat olan böylesi harika argümanları / İslami sabitleri ( bizlerin faydasına ) sunmuş olmasından , kıymetli hatırlatmalarda bulunmasından dolayı cidden teşekkür ediyoruz ..

    Rabbim kardeşimizin ilmini ve cehdini arttırsın ..

    Yanıtla (0) (0)
  • Çetin yavaş / 09 Temmuz 2024 23:37

    Amin hocam

    Yanıtla (0) (0)
  • Mehmet Hanifi SEVİNÇ / 09 Temmuz 2024 18:19

    Kur'an nasıl okunmalı ve en doğru şekilde nasıl yaşanmalı sorularına karşılık gelen güzel bir makaledir.Kurandan herkes kendi ilmi kadar nasiplenir ilmi kadar yaşar ilkesini yazıdan çıkarabiliriz.Kuranın problem. çözme yönü ise problemler ortaya çıktıktan sonra çözümlerinin yapıldığını görmekteyiz Sağlam ve güvenilir kaynaklara da başvurarak Kur'an ayetlerini daha anlaşılabilir bir şekilde anlamaya gidilebileceğini,arapça bilmek tabiki gerekiyor arapça bilmekle Kuranı anlamak için yeterli olmadığını arapça ile birlikte ilim sahibi olmak bu öğrendiği ilmi ihlas ve samimiyetle Kur'an'a doğru anlamak için aklını Vahit doğrultusunda kullanarak Kuranı anlamak ve yaşamak ve yaşatmak durumunda yaşayan Kur'an olabiliriz.

Kaynak: Kur’an’ın anlaşılmasına dair notlar… - SİNAN ÖN...
 



GÖRÜLÜYORKİ HERKES İSLAMİYET KENDİNE GELMİŞ GİBİ  YORUMLAR YAZMIŞLAR      HALBUKİ İŞİ EHLİNE YANİ PEYGAMBER EFENDİMİZE BIRAKSAK HİÇ ŞAŞIRMAYIZ  HADDİMİZİ BİLİRİZ.........






Kur’an-ı kerimi nasıl anlarız

Sual: Kur’an-ı kerimi anlamak için ne yapmalıyız?
CEVAP
Kur’an-ı kerimin hakiki manasını anlamak isteyen bir kimse, din âlimlerinin kelam ve fıkıh ve ahlak kitaplarını okumalı. Bu kitapların hepsi, Kur’an-ı kerimden ve hadis-i şeriflerden alınmıştır. Kur’an tercümesi diye yazılan kitaplar, doğru mana veremez. Okuyanları, bunları yazanların düşüncelerine ve maksatlarına esir edip, dinden ayrılmalarına sebep olur.

Kur’an-ı kerim hiçbir dile tercüme edilemez. Herhangi bir şiirin bile, tam tercümesine imkan yoktur. Ancak izah edilebilir. Kur’an-ı kerimin manası tercümeden anlaşılmaz. Bir âyetin manasını anlamak demek, Allahü teâlânın, bu âyette ne demek istediğini anlamak demektir. Bu âyetin herhangi bir tercümesini okuyan, murad-ı ilahiyi öğrenemez. Tercüme edenin anlamış olduğunu öğrenir. Hiçbir Kur’an tercümesinden din öğrenilemez. Dinini öğrenmesi için bir kimsenin eline, en uygun tercümeyi vermek, okyanus ortasında bulunan insana bir tahta parçası vermekten daha kötüdür. Çünkü bu tahta parçası ile insan sahile çıkabilir, çıkamazsa ölür ve imanlı ise Cennete gider. Fakat tercümeden din öğrenmeye kalkışan, imanını kaybedebilir. Yahut denizde yüzenleri görüp de, (Yüzmek kolay, herkes yüzebilir) sanarak yüzme bilmeyen bir genci, okyanusun ortasına atmak, Kur’ana mana vermek yanında çok hafif kalır. Çünkü yüzme bilmeyen boğulur; fakat Kur’an-ı kerime yanlış mana veren, küfre düşüp Cehenneme gider.

Zaten, bizim gibilerin, dini öğrenmek için, tefsir ve hadis okuması uygun değildir. Çünkü Kur’an ve hadisi yanlış anlamak veya şüphe etmek imanı giderir. Bu inceliği iyi bildiği için, Hazret-i Ebu Bekir, (Kur’anı kendi görüşümle tefsire kalkarsam, beni hangi yer taşır, hangi gök gölgeler) buyurdu. (Şir’a)

Muteber tefsir kitaplarını da anlayabilmek için, yirmi ana ilmi, iyi öğrenmek gerekir. Tefsir ilmini bilmeyenin hadis ve tefsir okumaya kalkışması, mide hastasının, kuvvetlenmek için, baklava, börek yemesine benzer. Halbuki, bu hastanın, önce perhiz yapması, sonra, kuvvetli yemesi gerekir. Ana ilimleri okumayan, din öğrenmek için, Kur’an tercümesi, tefsir, hadis okumaya kalkışırsa, bunları yanlış anlayarak, dini, imanı da kaybeder. Muteber tefsirler bile, ehlinden başkasına zararlı olur.

Kur’an-ı kerimi anlamak için Resulullahın açıklamalarını bilmek gerekir. Sünneti de anlamak için Eshab-ı kiramın ve âlimlerin açıklamalarını bilmek gerekir.

Piyasadaki Türkçe tefsirlerde, şahsi düşünceler vardır. Okuyana zararı, faydasından çoktur. Hele İslam düşmanlarının, zındıkların, bid’at sahiplerinin, Kur’an-ı kerimin manasını bozmak için yaptıkları tefsirler, birer zehirdir. Bunları okuyan genç zihinlerde, birtakım şüpheler, itirazlar hasıl olur.
Kur’anın hakiki tefsirini yapan, doğru manasını veren, ancak onun muhatabı olan Muhammed aleyhisselam ve Onun hadis-i şerifleridir. Bu hadis-i şerifleri de, ancak Eshab-ı kiram ve müctehid imamlar anlayabilmiş, Müslümanlar da bu âlimlerin anladıklarına uymuştur. Şu halde, Kur’andan ve hadisten ve bunların tercümelerinden din öğrenmek mümkün olmaz. Her Müslüman, dinini, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarından hazırlanan ilmihallerden öğrenmelidir.

Bazı sapıklar, “Anlamadan Kur’an okumanın faydası olmaz, mealini okumalı” diyorlar. İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: (İmam-ı Ahmed bin Hanbel, Allahü teâlânın, (Anlayarak da, anlamayarak da Kur’an okuyan benim rızama kavuşur) buyurduğunu bildirdi.) [İhya]

Fıkıh ilmi
Sual:
 Fıkıh öğrenmek, Kur’an meali öğrenmekten daha sevab mı olur?
CEVAP
Fıkıh hayatın can damarıdır. Müslümanın fıkıhsız hayatı olmaz. İmam-ı a’zam hazretleri fıkıh için (lehine ve aleyhine olanı bilmektir) diyor. Kârını zararını bilmeden iş yapana deli denir. Dinde de kârını zararını bilmemek felakettir. Fıkıh bilmeden ibadet yapılamaz, iman da korunamaz.

Piyasadaki mealler birbirini tutmaz. En doğru olan mealden bile fıkıh öğrenilmez. Mesela Kur’an-ı kerimde (Namaz kılın) buyurulur, ama, nasıl namaz kılınacağı, namazın farzları, namazı bozanlar gibi hususları Kur’an-ı kerimde bulamayız. Kur’an-ı kerimi Peygamber efendimiz, hadis-i şerifler ile açıklamıştır. Hadis-i şerifleri de İslam âlimleri açıklamıştır. Bunun için Kur'an-ı kerimin hakiki manasını anlamak, öğrenmek isteyen bir kimse de, meal değil, İslam âlimlerinin kelam, fıkıh ve ahlak kitaplarını okumalıdır. Bu kitapların hepsi, Kur'an-ı kerimden ve hadis-i şeriflerden alınmıştır. Muhammed Hadimi hazretleri buyuruyor ki:
Bize, tefsir kitaplarına göre amel etmek emredilmedi. Fıkıh kitaplarına tâbi olmamız emredildi. (Berika)

Hadisler, âyetlerin açıklamasıdır
Sual: Kur’ân-ı kerimi, Peygamber Efendimizin sözleri yani hadîs-i şerifler olmadan anlamak mümkün müdür?
Cevap:
 Konu ile alakalı olarak Mîzân-ül-kübrâda buyuruluyor ki:
“Sünnet, yani hadîs-i şerifler, Kur’ân-ı kerimi açıklamaktadır. Mezhep imamları, sünneti açıklamışlardır. Din âlimleri de, mezhep imamlarının sözlerini açıkladılar. Kıyamete kadar da böyle olacaktır. Sünnet, yani hadîs-i şerifler olmasaydı, sular, taharet, namazların kaç rekat oldukları, rüku ve secdede okunacak tesbihleri, bayram ve cenaze namazlarının nasıl kılınacağını, zekât nisabını, orucun, haccın farzlarını ve nikâh, hukuk bilgilerini, hiçbir âlim, Kur’ân-ı kerimde bulamaz ve öğrenemezdi. İmrân bin Husayn hazretlerine birisi;
-Bize yalnız Kur'ândan söyle! deyince;
-Ey ahmak! Kur’ân-ı kerimde, namazların kaç rekat olduğunu bulabilir misin? dedi.

Hazret-i Ömer’e;
-Farzların seferde kaç rekat kılınacağını Kur’ân-ı kerimde bulamadık, dediklerinde;
-Allahü teâlâ, bize, Muhammed aleyhisselamı gönderdi. Biz, Kur’ân-ı kerimde bulamadıklarımızı, Resûlullah Efendimizden gördüğümüz gibi yapıyoruz. O, seferde, dört rekat farzları iki rekat kılardı. Biz de, öyle yaparız buyurdu.

Din imamlarının hiçbir sözü, İslâmiyetin dışında değildir. Çünkü her biri, hem hakikatte, hem de ahkam-ı İslâmiyyede alimdirler.”

Kur’ânın manasını öğrenmek isteyen
Sual: Kur’ân-ı kerimde bildirilen hükümleri anlamak ve öğrenmek için ne yapmalıdır?
Cevap:
 Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerimi, sevgili Peygamberine, Cebrâil ismindeki melek ile, yirmi üç senede gönderdi. Vefatından sonra, hazret-i Ebu Bekir’in emri ile, bir araya toplandı ve bu kitaba Kur’ân-ı kerim ve Mushaf denildi. Kur’ân-ı kerimin hepsi, Arabi’dir. Manasını herkes anlayamaz. Kelam-ı ilâhiden, murâd-ı ilâhiyi, yalnız Muhammed aleyhisselam anlamış, Eshâbına bildirmiştir. Muhammed aleyhisselamı gören Müslümana Sahâbi, hepsine Eshâb denir. Eshâb-ı kiram, Resûlullah Efendimizden öğrendiklerinin hepsini, talebelerine bildirdi. Bunlar da, açıklayarak, binlerce kitaplarında yazdılar. Bunlara Ehl-i sünnet âlimleri denir. Dört mezhep imamları ve imam-ı Ahmet Rabbânî, Muhammed Masûm hazretleri, Ehl-i sünnet âlimleridirler. Görülüyor ki, Kur’ân-ı kerimin manasını doğru olarak öğrenmek isteyenin, Ehl-i sünnet âlimlerinin fıkıh ve iman kitaplarını ve imam-ı Rabbânî hazretlerinin Mektûbât kitaplarını okuması lazımdır. İman kitaplarında, kalp ile inanılacak bilgiler yazılıdır. Fıkıh kitaplarında, beden ile yapılacak işler, ibadet, muamelat bilgileri yazılıdır.

.

Kur’an-ı kerimi herkes anlayamaz

Sual: Kur’an-ı kerimi herkes anlayabilir mi, yoksa Resulullah efendimizin açıklaması şart mıdır? Bir de, meal okumakla anlaşılabilir mi?
CEVAP
Kur’an-ı kerimi tam olarak yalnız Resulullah anlamıştır. Çünkü muhatabı Odur. Kur’an Ona gelmiştir. Ondan başkası tam anlayamaz. Onun için Allahü teâlâ buyuruyor ki:
(İnsanlara açıkla diye Kur’anı sana indirdik.) [Nahl 44]

Açıklamak, âyet-i kerimeleri, başka kelimelerle ve başka suretle anlatmak demektir. Bırakın bizleri, ümmetin âlimleri de, âyetleri anlayabilselerdi ve kapalı olanları açıklayabilselerdi, Allahü teâlâ Peygamberine, sana vahy olunanları tebliğ et der, açıklamasını emretmezdi. Bu ve benzeri âyetlere rağmen, (Resulullah Kur’anı getirmekle işi bitmiştir, o bir postacı idi) diyen mezhepsiz türediler vardır. Eshab-ı kiram, ana dilleri Arapça olduğu halde, bazı âyetleri anlayamayıp, Peygamber efendimize sorarlardı. Resulullah, Kur’an-ı kerimin tefsirini Eshabına bildirmiştir. Eshab-ı kiramın bildirdiğinden başka türlü söyleyenler, dalalete, hatta küfre düşer. Tefsir, yoruma değil, nakle dayanır.

M. Masum-i Faruki hazretleri buyuruyor ki:
Bir gün Peygamber efendimiz, Hazret-i Ebu Bekir’e ince marifetleri, onun seviyesine göre anlatıyordu. Yanlarına Hazret-i Ömer gelince, konuşma üslubunu onun da anlayacağı şekilde değiştirdi. Hazret-i Osman gelince, yine konuşma tarzını değiştirdi. Hazret-i Ali de gelince konuşmasını, hepsinin anlayacağı tarzda değiştirdi. Resulullahın her defasında konuşma üslubunu değiştirmesi, oradaki zatların istidatlarının farklı oluşlarından meydana gelmiştir. (1/59)

Hadis-i şeriflerde, (Benden sonra Peygamber gelseydi, Ömer olurdu), (Osman’ın şefaati ile Cehennemlik 70 bin kişi sorgusuz Cennete girecek) ve (Ben ilmin şehriyim Ali de kapısıdır) buyuruldu. Her üçü de bu derece yüksek olduğu ve Arabiyi çok iyi bildiği halde, Hazret-i Ebu Bekir’e anlatılan tefsiri bile anlayamadılar. Çünkü Peygamber efendimiz herkese derecesine göre anlatıyordu.

İki hadis-i şerif meali:
(İnsanlara akıllarına, anlayışlarına göre söyleyin, inkârcı olmasınlar, Allah’ı ve Resulünü yalanlamasınlar.) [Buhari]

(Aklın alamayacağı şeyi söylemek, fitneye sebep olabilir.) [İbni Asakir]

Şahsi görüşe göre tefsir yapmanın büyük zararını iyi bilen Hazret-i Ebu Bekir, (Kur’an-ı kerimi kendi görüşümle tefsire kalkarsam, beni hangi yer taşır, hangi gök gölgeler) buyurmuştur. (Şir’a)

Kur’an-ı kerimi, Arapça bilen de tam anlayamaz. Dil bilmek ayrı, ilim bilmek ayrıdır. Türkçe bilen, tıp, hukuk, fen bilgisini anlayabilir mi? Hadis-i şerifte, (Kur’an, Allah’ın metin ipidir. Manalarının hepsi anlaşılmaz) buyuruldu. Kur’an-ı kerim çok veciz olup, bitmez tükenmez manalarının bulunduğu, bütün manaları bildirilse bile, yazmak için kağıt ve mürekkep bulunamayacağı şöyle bildirilmektedir:
(De ki, Rabbimin [hikmetli] sözleri için, denizler mürekkep olsa, bir o kadar daha deniz ilave edilse, denizler tükenir, Rabbimin sözleri tükenmez.) [Kehf 109]

Mevduat-ül-ulum’da deniyor ki:
(Kur’an ilmi, içinde şaşılacak, akıllara durgunluk verecek, sayısız acayip haller bulunan engin bir denizdir. Ondaki her ilmi öğrenmek, sırrına erişmek imkansızdır.)

İnsanların yazdığı anayasayı bile anlamak için hukukçulara gidiliyor. Bir kanundan bile herkes aynı şeyi anlamazken, Allah’ın kelamını nasıl anlayabilir?

Meal okumakla anlaşılamaz
Meal okuduğunu söyleyen bir okuyucu, (Yalnız senden yardım dileriz. Fatiha 5, Yalnız Allah’a güvenin, Maide 23, Yalnız benden korkun Bekara 40, âyetleri pek açıktır. Herkes anlar. Neresi açıklansın?) diye sordu.

(Yalnız senden yardım dileriz) dedikten sonra, birinden bir bardak su istesek bu âyete aykırı mıdır, değil midir? Hangi hususta başkasından yardım istemeyeceğiz? Bunlar açık değildir.

(Yalnız Allah’a güvenin) buyuruluyor. Ne hususta Allah’a güveneceğiz? Bir doktora muayene olsak, ilaç verse, güvensek, bu âyete aykırı olur mu? Topkapı’dan Sirkeci’ye giden tramvaya binsek, (Bu tramvay, bizi Sirkeci’ye götürür) desek, Allah’tan başkasına mı güvenmiş olacağız? Demek ki güvenmenin izahı gerekir.

(Yalnız benden korkun) buyuruluyor. Başka bir âyet-i kerimede, (İnsanlardan korkmayın, benden korkun) buyuruluyor. (Maide 44) Hırsızdan, hainlerden ve yılandan korksak bu âyete aykırı olur mu? Demek ki açıklaması gerekli.

(Namaz kılın, zekât verin) buyuruluyor. (Hac 78, Nur 56) Namazın nasıl, kaç rekat kılınacağı, zekâtın nasıl, hangi mallardan verileceği açık değildir. Bütün bunlar, hadis-i şeriflerle ve âlimlerin açıklaması ile anlaşılmıştır.

Fetih suresinin, (Allah’ın eli onların ellerinin üzerindedir) mealindeki 10. ve Bekara suresinin, (Doğu da, batı da Allah’ındır, nereye dönerseniz Allah’ın yüzü oradadır) mealindeki 115. âyet-i kerimesinin tevile ihtiyacı vardır.

Yine mealen buyuruluyor ki:
(Allah, dilediğini saptırır, dilediğini doğru yola iletir.) [Araf 155, İbrahim 4]

Bu âyetleri okuyan bir dinsiz, (Doğru yola getiren ve sapıttıran Allah olduğuna göre, beni de dinsiz yapan Odur. Benim bunda ne suçum var) diyebilir. Bu bakımdan hadis-i şeriflere ve âlimlerin açıklamasına ihtiyaç vardır.

Nitekim, âyetlerden anladığına uyup, (Hayır ve şer Allah’tan olduğuna göre, bize günah işleten de Allah’tır. Biz günahlardan mesul değiliz) diyenler çıkmıştır.

İşte bu tehlikeyi önlemek için Peygamber efendimiz, gerekli açıklamayı yapmıştır. Âlimler de bunları açıklamış, artık, bahane kalmamıştır. Kur’an-ı kerimi anlamak için açıklamaya ihtiyaç olduğunu bizzat Hak teâlâ bildiriyor:
(Kur’anı insanlara açıklayasın diye sana indirdik.) [Nahl 44]

(Resulümün verdiğini alın, yasakladığından da sakının!) [Haşr 7]

(O, [Resulüm] vahiyden başkasını söylemez.) [Necm 3,4]

(Resule itaat eden, Allah’a itaat etmiş olur.) [Nisa 80]

(Allah’a itaat edin, Peygambere itaat edin. İşlerinizi boşa çıkarmayın.) [Muhammed 33]

(Allah ve Resulüne itaat eden Cennete, isyan eden Cehenneme gider.) [Nisa 13,14]

(Yüzleri ateşte evrilip çevrildiği gün: Eyvah bize! Keşke Allah’a itaat etseydik, Peygambere de itaat etseydik! derler.) [Ahzab 66]

Tefsirler ve Diyanet
Diyanetin hazırladığı (Kur’an-ı kerim ve Türkçe Anlamı) isimli tercümenin önsüzünde deniyor ki:
(Kur’an-ı kerim, Türkçeye değil, hiçbir dile hakkıyla çevrilemez. Kur’an-ı kerimde muhtelif manalara gelen lafızlar vardır. Böyle bir lafzı tercüme etmek, çeşitli manalarını bire indirmek olur ki, verilen tek mananın murad-ı ilahi olduğu bilinemez.)

Prof. Dr. M.Sait Yazıcıoğlu da, Diyanet İşleri Başkanı iken, 8 Ocak 1989 gün ve 01/924/008 sayılı açıklamasında, (Sadece Başkanlığımızca yayınlanmış olan Kur’an-ı kerim mealinde değil, diğer meallerde de, bazı hatalar bulunmaktadır) demişti.

Hiç hata olmasa bile, meale “Allah kelamı” denmez. Kur’an-ı kerimin başka dillere yapılan çevirmelerine Kur’an denmez. Bunlara, Kur’an-ı kerimin meali denir. Bunlar, Kur’an diye okunamaz. Bunları, Kur’an diye okumak sevap olmaz, günah olur. İbni Hacer-i Mekki hazretleri buyuruyor ki:
(Kur’an-ı kerim tercümesini, Kur’an-ı kerim yerine okumak haramdır.) [Fetava-i fıkhiyye s. 37]

Dinde reformcuların, (Allah’ın muradı şudur) demeleri cehaletlerini gösterir. Eğer murad-ı ilahi tek olarak anlaşılsaydı, birbirinden farklı mezhepler meydana gelmezdi. Farz Allah’ın emridir. Her çağa göre yazılacak tefsirde abdestin farzları kaç olarak bildirilecektir? Bir hak mezhebe göre açıklansa yenilik olmaz. Farklı açıklansa dini değiştirmek olur. Böyle, içinde şahsi düşünce bulunan tefsirler okunmaz.

Kur’an-ı kerim hiçbir dile, hatta Arapça’ya bile tercüme edilemez. Herhangi bir şiirin bile, tam tercümesine imkan yoktur. Ancak izah edilebilir. Kur’an-ı kerimin manası tercümeden anlaşılmaz. Bir âyetin manasını anlamak demek, Allahü teâlânın, bu âyette ne demek istediğini anlamak demektir. Bu âyetin herhangi bir tercümesini okuyan, murad-ı ilahiyi öğrenemez. Tercüme edenin, bilgi derecesine göre anlamış olduğunu öğrenir.

Hangi tercüme olursa olsun, hiçbir Kur’an tercümesinden din öğrenilemez. Dinini öğrenmesi için bir kimsenin eline, en uygun tercümeyi vermek, okyanus ortasında bulunan insana bir tahta parçası vermekten daha kötüdür. Çünkü bu tahta parçası ile insan sahile çıkamayacağı için ölür, imanlı ise Cennete gider. Fakat tercüme ile din öğrenmeye kalkışan, imanını kaybedip Cehenneme düşebilir.

Kendi görüşüne göre tefsir
Bir kimse, bir âyet-i kerimeyi tefsir ederken, açıklarken, daha önceki müfessirlerden işitilmeyen şekilde, yalnız kendi görüşüne, kendi aklına göre açıklama yaparsa kâfir olur. İşte bu sebepten dolayı, Peygamberler hariç, insanların en üstünü olmasına rağmen, Hazret-i Ebu Bekri Sıddık, (Kur’an-ı kerimi kendi reyimle, kendi görüşümle tefsire kalkarsam, beni hangi yer taşır, hangi gök gölgeler?) buyurmuştur. (Şir’a)

Bizim gibilerin, tefsirden din öğrenmesi mümkün değildir. Tefsirden abdestin farzını bile öğrenmemiz mümkün değilken, itikadi konuları öğrenmemiz nasıl mümkün olur? İslam âlimleri yıllarca çalışarak, Kur’an-ı kerimden çıkardıkları hükümleri, kitaplara yazmışlardır. Bir müslüman, hangi mezhepte ise, mezhebine ait kitapları okur, dinini öğrenir. Zaten her müslümanın, bir ilmihal kitabı okumakla, dinine ait lüzumlu bütün bilgileri öğrenmesi mümkündür. Tıp kitabı okuyarak hastalıklara teşhis koymak, tedavi ve ameliyatlara girişmek milyonda bir ihtimal de olsa belki mümkün olabilir, fakat Kur’andan din öğrenmek mümkün olmaz. Her işi ehlinden öğrenmek gerekir. Fıkıh kitaplarını “Tabu” olarak gösterenler, “Dini Kur’andan, tefsirden öğrenin” diyenler, eğer cahil değilseler, din anarşisi meydana çıkarmak için çalışan hain ve sapık kimselerdir.

Tefsirler ve fıkhın önemi
İbni Âbidin hazretleri buyuruyor ki:
Namaz kılacak kadar sure ezberlemek farzdır. Bundan sonra, fıkıh bilgilerinden farz-ı ayn olanları öğrenmek, Kur’an-ı kerimin fazlasını ezberlemekten daha iyidir. Çünkü, Kur’an-ı kerimi ezberlemek [hâfız olmak] farz-ı kifayedir. İbadetler ve muamelat için gereken fıkıh bilgilerini öğrenmek ise farz-ı ayndır. Helalden, haramdan ikiyüzbin meseleyi ezberlemek gerekir. Bunların bir kısmı farz-ı ayndır. Bir kısmı da farz-ı kifayedir. Herkese, işine göre, lüzumlu olan farz-ı ayn olur. Fakat hepsini öğrenmek, hâfızlıktan daha iyidir.

Mezhep imamlarımız, (Âlimlerden sorup öğrenin) mealindeki âyet-i kerime mucibince, Kur’an-ı kerimin manasını, Tâbiinden ve Eshab-ı kiramdan öğrenerek, kitaplarına yazmışlardır. Diğer âlimlerimiz de, bunların kitaplarından, tefsirden, hadisten anladıklarını, bizim gibilere açık, kolay öğretmek için, binlerce Fıkıh ve İlmihal kitabı hazırlamışlardır. (Birgivi)

Ehl-i sünnet itikadını ve farzları, haramları öğrenmek farzdır. Bunlar, ancak fıkıh kitaplarından öğrenilir. Fıkhı, âlimler, âyet-i kerimelerden ve hadis-i şeriflerden çıkarmışlardır. (Hadika s. 324)

İmam-ı Şarani hazretleri de buyuruyor ki:
Hadis-i şerifler, Kur’an-ı kerimi açıklar. Mezhep imamları, hadis-i şerifleri açıkladı. Diğer âlimler de, mezhep imamlarının sözlerini açıkladı. Namazların kaç rekat olduğunu rüku ve secdede okunacak tesbihleri, bayram ve cenaze namazlarının nasıl kılınacağını, zekât nisabını, orucun ve haccın farzlarını, hukuk bilgilerini, Peygamber efendimizin açıklaması olmadan Kur’an-ı kerimden anlamak mümkün değildir.

İmran bin Husayn hazretleri, (Bize yalnız Kur’andan söyle!) diyene, (Ey ahmak, Kur’an-ı kerimden her şeyi anlamak mümkün mü? Mesela namazların kaç rekat olduğunu bulabilir miyiz?) buyurdu. Hazret-i Ömer’e de, (Farzlar seferde kaç rekat kılınır? Kur’anda bulamadık) dediler. Cevaben, (Allahü teâlâ bize Muhammed aleyhisselamı gönderdi. Biz, Kur’an-ı kerimde bulamadıklarımızı, Resulullahtan gördüğümüz gibi yapıyoruz. O, seferde dört rekatlık farzları, iki rekat olarak kılardı. Biz de öyle yaparız) buyurdu. (Mizan-ül-kübra)

Kur’an-ı kerimde, Resulullaha ve âlimlere uymamız emrediliyor. (Al-i İmran 31, Haşr 7, Nahl 43)

Peygamber efendimiz de, (Âlimlere tâbi olun) buyuruyor. (Deylemi)

O halde, Allahü teâlânın emrine uyarak, âlimlere tâbi olmamız, uymamız şarttır. Fıkhı bilmeden dine uymak mümkün olmaz. Çünkü dinin temeli fıkıhtır. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(İbadetlerin en kıymetlisi fıkhı öğrenmek ve öğretmektir.) [İbni Abdilberr]

(Her şeyin dayandığı direk vardır. Dinin temel direği, fıkıh ilmidir.) [Beyheki]

(Âlimlerin en hayırlısı fıkıh âlimleridir.) [Maverdi]

(Allah, iyilik vermek istediği kimseyi fıkıh âlimi yapar.) [Buhari]

(İbadet için fıkıh kâfidir.) [Beyheki]

Din nereden öğrenilir?
Dinimizi doğru olarak öğrenmek için Ehl-i sünnet âlimlerinin sözbirliği ile kabul ettikleri fıkıh kitaplarını okumak gerekir. Ehl-i sünnet âlimi olan hakiki din adamlarının kabul ve tasdik etmediği kitaplardan ve sözlerden din bilgisi öğrenmeye kalkışmamalıdır! Her din kitabına yahut âlim görünen ve din adamı denilen herkesin sözüne veya kitabına uyarak ibadet yapmak caiz değildir. Ehl-i sünnet olmayan din adamlarının kitaplarına ve sözlerine uymamalıdır! Muteber kitaplardan toplanmış, tercüme edilmiş İlmihali okumalıdır! Böyle tercüme edilmemiş, kafadan yazılmış ilmihal kitaplarını ve uydurma tefsirleri okumak insanı dünya ve ahiret felaketlerine sürükler. (İslam Ahlakı)

Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye kitabı kelam, fıkıh ve ahlak bilgilerini içine alan çok kıymetli bir eserdir. İçindeki bilgilerin hepsi, muteber eserlerden derlenmiştir. Bu kitabı okuyan, dinimizin bütün hükümlerini öğrenir. Bu eseri herkes okuyup, çoluk çocuğuna da okutmalıdır. En güzel hediye, en güzel mirastır.

Kur’an-ı kerimin mânâsı
Sual: 
Kur’anın bu kadar çok tercümeleri varken herkes niye Kur’anı anlayamasın?
CEVAP
Anayasa kitabı Türkçedir. Hukukçu olmayanlar okursa, farklı görüşler meydana çıkar. Hukukçular arasında bile farklı anlayışlar, hukuki ictihadlar oluyor. Anayasa birçok konuda kanunlara havale eder. Kanunlar birçok hükmü tüzüklere, yönetmeliklere havale eder. Kanunu, tüzüğü, yönetmeliği bilmeden (Anayasaya göre bu iş şöyledir) demek çok yanlış olur. Dinimizde de Kur’an-ı kerimden başka hadis-i şerifler var, icma var, kıyas-ı fukaha var. Ancak bunları bilmekle Kur’an-ı kerim anlaşılabilir, tercümesini okumakla anlaşılmaz.

Köylüye ait bir kanunu hükûmet, doğruca köylüye göndermez, çünkü köylü okuyabilse bile anlayamaz. Bu kanun önce valilere gönderilir. Valiler iyi anlayıp, açıklamasını ekleyerek kaymakamlara, bunlar da daha açıklayarak muhtarlara anlatır. Muhtar da ancak köylü diliyle köylüye söyler. İşte Kur’an-ı kerim de, ahkâm-ı ilahiyedir. Kanun-i rabbânîdir. Allahü teâlâ, Kur’an-ı kerimde kullarına saadet yolunu göstermiş ve kendi kelamını insanların en yükseğine göndermiştir. Kur’an-ı kerimin manasını yalnız Muhammed aleyhisselam anlar. Başka kimse tam anlayamaz. Eshab-ı kiram, ana dilleri olarak Arapça bildikleri, edip ve beliğ oldukları hâlde bazı âyetleri anlayamaz, bunların mânâsını Resulullah’a sorarlardı. Hatta Cebrail aleyhisselam bile, Kur’an-ı kerimin mânâsını, esrarını, Resulullah’a sorardı. (Seadet-i Ebediyye)

İmam-ı Gazâlî hazretleri de buyuruyor ki:
Kur’an-ı kerim Allahü teâlânın kelamıdır. Ağızdan çıkan harfler, ateş demeye benzer. Ateş demek kolay, fakat ateşe kimse dayanamaz. Bu harflerin mânâları da böyledir. Bu harfler, başka harflere benzemez, mânâları meydana çıksa, yedi kat yer, yedi kat gök dayanamaz. Allahü teâlâ kendi sözünün büyüklüğünü, güzelliğini bu harflerin içine saklayarak insanlara göndermiştir. Kur’an-ı kerimi okumadan önce, bunu söyleyen Allahü teâlânın büyüklüğünü anlamalı, kimin sözü olduğunu düşünmeli. Kur’an-ı kerime dokunmak için, temiz el gerektiği gibi, onu okumak için de, temiz kalb gerekir. (Kimya-yı saadet)

Anlamadan da olsa Kur’an-ı kerimi okumak çok sevabdır ve ibadettir. İmam-ı Ahmed bin Hanbel hazretleri, Allahü teâlânın, (Anlayarak da anlamayarak da Kur’an-ı kerim okuyan, benim rızama kavuşur) buyurduğunu bildirmiştir. (İhya)

Kur'an-ı kerimdeki ilimler
Sual:
 Tefsir kitaplarında, âyetlerin bütün mânâları bildiriliyor mu?
CEVAP
Hayır. Bütün tefsirler, Kur'an-ı kerimdeki ilimlerden çok azını bildirmektedir. Kıyamet günü, Muhammed aleyhisselam minbere çıkıp Kur'an-ı kerim okuyunca, dinleyenler bütün ilimlerini anlayacaklardır. (Herkese Lazım Olan İman)

Saptıran, Allah mı?
Sual: 
Kur’an meali okuyorum, Al-i İmran sûresinin 8. âyetinde, (Rabbimiz kalblerimizi saptırma) ve İbrahim sûresinin 4. âyetinde ise, (Allah, dilediğini hidayete kavuşturur, dilediğini sapıklıkta bırakır) deniyor. Allah insanın kalbini saptırır mı da, böyle dua ediliyor? Allah insanı sapıklıkta bırakır mı? Meallerde mi yanlışlık var, yoksa benim bilmediğim bir husus mu var?
CEVAP
Meallerden din öğrenilmez. İşte böyle yanlış anlamalara sebep olur. 72 sapık fırka, Kur'an-ı kerimi yanlış anladıkları için sapıtmışlardır. Onun için mezhebimizin âlimlerinin bildirdiği bilgileri esas almalıdır. Allahü teâlâ kimseyi saptırmaz ve sapıklıkta bırakmaz. Hâşâ öyle olsa, âhirette, o kişi, (Yâ Rabbî, beni saptıran sensin, beni niye sapık diye suçluyorsun) demez mi? Bu, kaza kader meselesidir. İnsanlara irade-i cüz’iyye vermiştir. Herkes kendi arzusuyla sevab veya günah işler. İşlediğimiz günahları Allah'a yüklemek yanlış olur. Dinimizi, nakli esas alan ilmihal kitaplarından öğrenmeliyiz.

Kur’anı açıklamak gerekmez mi?
Sual: Dört delilin üçünü kabul etmeyip (Yalnız Kur'an) diyen bir mezhepsiz diyor ki:
Nahl sûresinin 44. âyetinde geçen beyan etmek ifadesi, (Gizlemeden bildir!) demektir, yoksa (Sen bunu açıkla!) demek değildir. Çünkü Kıyamet sûresinin 19. âyetinde de, (Âyetleri açıklamak Allah’a aittir) deniyor. O hâlde herkes Kur'anı anlar.
Kur'an-ı kerimi herkes anlayabiliyorsa, şu sorulara cevap yazar mısınız?
1- (Âyetleri açıklamak Allah’a aittir) ne demektir?
2- Resulullah, Kur'an-ı kerimi açıklamak için yüz binlerce hadis-i şerifi niye bildirdi?
3- Madem âyetleri açıklamak Allah'a aitse, Peygamber efendimiz hâşâ niye Allah'ın emrini dinlemeyip Kur'an-ı kerimde olmayan birçok haramları hadis-i şeriflerle açıklamıştır?
4- Eğer, Kur’an açık, herkes anlarsa, niye Allah, Kur'an-ı kerimin birçok yerinde (Resulüme uyun!) diyor? Niye (Yalnız Kur'ana uyun!) buyurmuyor?
5- Kur'an-ı kerimi anlamak kolaysa, dilleri Arapça olan Eshab-ı kiramın ileri gelenleri âyet-i kerimeleri niye Peygamber efendimize sual ettiler?
CEVAP
Bunları madde madde açıklayalım:
1- Hazret-i Katade, (Kur’anı açıklamak bize aittir) ifadesinin, (Onun muhtevasındaki helâlleri ve haramları açıklamak bize aittir) demek olduğunu bildirdi. Ayrıca, (Kur’an-ı kerimde yer alan vaatleri ve tehditleri açıklayıp, gerçekleştirmek bize aittir) anlamına geldiği ve Resulullah’a hitaben, (Senin dilinle açıklamak, bize aittir) demek olduğu bildirilmiştir. (Kurtubî tefsiri)

Resulullah’ın “sallallahü aleyhi ve sellem” beyan etmesi, onun diliyle Kur’anın açıklanması demektir. (Kur’anı insanlara beyan edesin diye sana indirdik) mealindeki âyette geçen beyan etmek, âyetleri, başka kelimelerle ve başka sûretle anlatmak demektir. Âlimler de, âyetleri beyan edebilselerdi, kapalı olanları açıklayabilselerdi ve Kur’an-ı kerimden hüküm çıkarabilselerdi, Allahü teâlâ Peygamberine “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Sadece sana vahiy olunanları tebliğ et!) derdi. Ayrıca beyan etmesini emretmezdi. (Huccetullahi alel-âlemîn)

İmam-ı Kurtubî hazretleri de buyuruyor ki: Resulullah’ın beyanı iki türlüdür:
a) Kitapta mücmel [özet, kısa, kapalı] olarak gelen ifadeleri açıklamaktır. Beş vakit namaz, vakitleri, secdeleri, rükûları, bozanları, mekruhları ve diğer hükümleri; zekâtın miktarı, vakti, hangi mallardan alınacağı; haccın nasıl yapılacağı gibi hususların açıklamasını Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem” yapmıştır. İki hadis-i şerif şöyledir:
(Haccın nasıl yapılacağını benden öğrenin!) [Müslim, Ebu Davud]

(Namazı benim kıldığım gibi kılın!) [Buharî]

b) Resulullah'ın ikinci beyan şekli, Allah’ın kitabının hükmünden başka hüküm ortaya koymaktır. Bir kadının halası ve teyzesiyle birlikte nikâhlanmasının haram kılınması, evcil eşeklerin ve parçalayıcı azı dişi olan yırtıcı hayvanların yenmesinin haram kılınması gibi hükümler buna örnektir. (Cami-ul-ahkâm)

Kur'an-ı kerimin birçok yerinde (Resulüme uyun!) buyuruluyor. (Yalnız Kur'an) diyenler samimi olsaydı, Allah'ın emrine uyup Resulünün emirlerini de esas alırlar, (Yalnız Kur'an) demezlerdi.

2- Resulullah efendimiz, Allahü teâlânın (Resulüme uyan, bana uymuş olur) emrine uyarak, âyet-i kerimeleri açıklamış, Kur'an-ı kerimde bulamadığımız binlerce hüküm bildirmiştir.

3- Peygamber efendimiz, hâşâ Allahü teâlânın emrine aykırı iş yapmaz. (Yapar) denirse, bu, Allah'ı suçlamak olur. Allahü teâlâya itaat etmeyen peygamber olur mu? Hâşâ Resulü yanlış iş yapar da, Allahü teâlâ düzeltmez mi?

4- Resulü de, Allahü teâlânın bildirdiğini bildireceği için (Resulüme uyun!) buyuruyor.

5- Elbette Kur’an-ı kerimi anlayamadıkları için sual ettiler. Anlayabilselerdi niye soracaklardı ki?

Muhammed Masum-i Faruki hazretleri buyuruyor ki:
Resulullah efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, herkese istidadına göre, Kur'an-ı kerimin manevî sırlarını açıklardı. [(Buharî)deki] hadis-i şerifte, (Herkese aklına, anlayışına göre söyleyin, [dinin hükmünü] inkâr ettirecek şekilde söylemeyin ki, Allah’ı ve Resulünü yalanlamasınlar) buyuruldu.

Bir gün Peygamber efendimiz, Hazret-i Ebu Bekir’e "radıyallahü anh", Kur'an-ı kerimin ince marifetlerini onun seviyesine göre anlatıyordu.

Yanlarına Hazret-i Ömer "radıyallahü anh" gelince, konuşma üslubunu ve bildirdiği sırları onun da anlayacağı şekilde değiştirdi.

Sonra Hazret-i Osman "radıyallahü anh" ve daha sonra da Hazret-i Ali "radıyallahü anh" geldi. Konuşmasını hepsinin anlayacağı şekilde değiştirdi. Her defasında değişik şekilde anlatması, oraya gelen zatların yaratılış ve istidatlarının farklı oluşlarındandı. (Mektubat-ı Masumiyye 1/59)

Hadis-i şeriflerde, (Benden sonra peygamber gelseydi, Ömer peygamber olurdu), (Osman’ın şefaatiyle, cehennemlik yetmiş bin kişi, sorgusuz Cennete girecek) ve (Ben ilmin şehriyim, Ali de kapısıdır) buyuruldu.

Her üçü de, bu derece üstün olduğu ve Arapçayı çok iyi bildiği hâlde, Kur'an-ı kerimi değil, tefsirini bile anlayamadılar. Çünkü Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, herkesin seviyesine göre konuşurdu.

Eshab-ı kiramın ileri gelenlerinden ve Cennetle müjdelenen on kişiden biri olan Hazret-i Ali "radıyallahü anh" gibi ilim deryası büyük bir zatın anlayamadığı tefsiri günümüzün mezhepsizleri nasıl anlayacak ki? O hâlde, Resulullah efendimizin açıkladığından farklı bir şekilde Kur'ana mânâ vermek yanlıştır.

Kur'anı herkes anlarmış
Sual: Hâşâ (Hadisler çöpe atılmalı) diyen Ondokuzcu sapık, (Kur'anı herkes anlar) dedi, arkasından (Piyasadaki bütün Kur'an çevirileri yanlıştır) dedi. Madem herkes Kur'anı anlayabiliyordu, niye herkes yanlış tercüme ediyor? Demek ki anlaşılamıyor ki öyle farklılıklar oluyor. Bu kadar farklı gruplar olduğuna göre, bu kadar farklı anlayanlar vardır. Buna rağmen hâlâ, (Kur'anı herkes anlayabilir) iddiası nasıl yapılabiliyor?
CEVAP
Evet, Kur'an-ı kerimi yanlış anladıklarından dolayı 72 sapık fırka meydana çıkmıştır. Eğer herkes aynı şeyi anlayabilseydi bu kadar sapık fırka meydana çıkmazdı. Herkes (Benim anladığım doğru) diyor. Peygamber efendimizinkinden farklı anlayanların anlayışları geçerli değildir. Onun için Kur'an-ı kerimi en iyi anlayan elbette Peygamber efendimizdir. Onun hadis-i şeriflerini de en iyi anlayan Onun vârisleri olan Ehl-i sünnet âlimleridir. Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiklerine uyan, Kur'an-ı kerimi en iyi anlamış olur.

Ondokuzcular, (Şiîler ve Vehhabiler, Kur'anı yanlış anladıkları gibi, Peygamber Muhammed de Kur'anı yanlış anlamış ve çöplüğe atılması gereken hadisler söylemiştir. Ehl-i sünnet âlimleri de bu hadislere göre hareket ettikleri için onların Kur'anı anlamaları da yanlıştır) diyorlar. Hâşâ bu dinin Peygamberi anlamadıysa, bu kâfirler nasıl anlayacaktır? Madem herkes anlayabiliyorsa, hâşâ Peygamber efendimiz niye anlayamamış?

Kendilerinin de açıkça itiraf ettikleri gibi, herkes âyetlerden aynı hükmü çıkaramıyor. Bu mesele, gün gibi açıkken yine, (Herkes Kur’andan anladığına uysun!) demek ne büyük rezalet ve felakettir. Allahü teâlâ, (Resulüme uyun, ona uyan bana uymuş olur) buyururken, Kur'an-ı kerimin (Resulümün emrine uyun!) emrinden insanları uzaklaştırmaktan daha büyük sapıklık olur mu?

Hırsızlığı önlemek için
Sual: (Mâide sûresinin, (Erkek ve kadın hırsızın, yaptıkları işten dolayı Allah tarafından ibret verici bir ceza olarak, elini kesin!) mealindeki 38. âyetindeki el kesmekten maksat, o işten el kesmesi, el çekmesi, yani hırsızlığına engel olunmasıdır) diyenler var. Doğrusu nedir?
CEVAP
Peygamber efendimiz, nasıl açıklamışsa, muhaddisler ve müfessirler, nasıl bildirmişse doğrusu odur. Bizim gibilerin âyetlere mânâ vermesi kesinlikle caiz olmaz. Birkaç hadis-i şerif:
(Sizden öncekileri helâk eden günah şu idi: Onlar, mevki sahibi biri hırsızlık edince, ceza vermezler, zayıf biri hırsızlık edince, ona ceza verirlerdi. Allah’a yemin ederim ki, kızım Fâtıma hırsızlık yapsaydı, onun da, elini keserdim.) [Müslim]

(Hırsızın eli, çeyrek altın ve daha fazla çalarsa ancak o zaman kesilir.) [Buhârî]

İbni Ömer hazretleri anlatır:
Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem” üç dirhem kıymetindeki bir kalkanı çalan hırsızın elini kesti. (Buhârî, Müslim, Muvatta, Tirmizî, Ebu Davud, Nesaî)

O âyet-i kerimede, hırsızın elini kesmek gerektiği birçok hadis-i şerifle açıklanmıştır. Hırsızı cezalandırma işini ancak İslam devleti yapar.

Dinimizi Kur’andan mı öğrenmeli?
Sual: Bazı kimseler, “Tefsir, meal okumalıyız. Dinimizi, Kur'anı anlamayı, din âlimlerine bırakmamalıyız. Kur'an-ı kerimde, ey din alimleri değil, ey iman edenler gibi hitaplar geçiyor. Bunun için, her Müslüman, Kur'an-ı kerimi kendisi anlayacak, başkasından beklemeyecektir” diyorlar. Gerçekten dinimizi bu şekilde mi öğrenmeliyiz?

Cevap: Bu konuda İslam âlimlerinden Yusuf Nebhani hazretleri Huccetullahi alel-âlemîn kitabında buyuruyor ki:
“Kur'an-ı kerimden hüküm çıkarmak, herkesin yapabileceği şey değildir. Müctehid imamlar bile, Kur'an-ı kerimdeki hükümlerin hepsini çıkaramayacakları için, Resulullah efendimiz Kur'an-ı kerimdeki hükümleri hadis-i şerifleri ile açıklamıştır. Kur'an-ı kerimi ancak Resulullah efendimiz açıkladığı gibi, hadis-i şerifleri de yalnız Eshab-ı kiram ve müctehid imamlar anlayabilmişler ve açıklamışlardır.

Bu hükümleri anlayabilmeleri için Allahü teâlâ müctehid imamlara idrak, anlama kuvveti, keskin zihin, fazlasıyla akıl ve daha nice üstünlükler ihsan eylemiştir. Bu üstünlüklerin başında, takva ve kalblerindeki nûr-u ilâhî gelmektedir.

Bu müctehidler, Kur'an-ı kerimden ve hadis-i şeriflerden başkalarının anlayamayacağı hükümleri anlamışlar, anladıklarını bildirmişlerdir. Müslümanlar da onların Kitap ve Sünnetten anlayıp bildirdiklerine tabi olmuşlardır. Nahl suresinin 43. âyet-i kerimesinde mealen; (Bilmiyor iseniz, bilenlerden sorunuz!) buyuruluyor.

Bu âyet-i kerime, herkesin Kitabı ve Sünneti doğru anlayamayacağını, anlayamayanların da olacağını göstermektedir. Anlayamayanların, Kur'an-ı kerimden ve hadis-i şeriflerden anlamaya çalışmalarını değil, anlamış olanlardan sorup öğrenmelerini emretmektedir. Kur'an-ı kerimin ve hadis-i şeriflerin manalarını herkes doğru anlayabilseydi yetmiş iki sapık fırka meydana çıkmazdı. Bu fırkaları çıkaranların hepsi de derin âlim idi. Fakat hiçbiri Kur'an-ı kerimin ve hadis-i şeriflerin manalarını doğru anlayamadı. Yanlış anlayarak, doğru yoldan ayrıldılar ve milyonlarca Müslümanın felakete sürüklenmelerine de sebep oldular.”

Kur'ân-ı kerimden hüküm çıkarmak
Sual: Zamanımızda çok kimse, “Herkes Kur’andan okur, anlar ve amel eder” diyor. Gerçekten herkes Kur’andan hüküm çıkarabilir mi?
Cevap:
 Mısırlı mezhepsiz Reşîd Rızâ, El-muhâverât ismindeki kitabında, Ehl-i sünnet mezhebine ve fıkıh kitaplarına saldırmış ve Diyanet İşleri eski Başkanlarından Hamdi Akseki, bu zararlı kitabı Arabiden Türkçeye tercüme etmiş Mezâhibin telfîkı ve İslâmın bir noktaya cemi yani İslâmda Birlik ve Fıkıh Mezhepleri ismini verip, 1916’da İstanbul’da bastırmıştır. Bunlar ve benzeri mezhepsizlerin yazıları dikkatle okunursa, sapık düşüncelerini ve bölücü görüşlerini, çürük mantık zincirleri ve yaldızlı kelimelerle süsleyerek Müslümanları aldatmaya çalıştıkları hemen görülür. Cahiller, bu yazıları mantık, akıl çerçevesinde, ilme dayanıyor sanarak inanır, arkalarına takılırlar ise de, ilim ve keskin görüş sahipleri, asla bunların tuzaklarına düşmez. Müslümanları sonsuz felakete sürükleyen mezhepsizlik tehlikesine karşı, Yusuf Nebhânî hazretleri Huccet-ul-lahi alel-âlemîn kitabında buyuruyor ki:
“Kur'ân-ı kerimden hüküm çıkarmak, herkesin yapabileceği bir şey değildir. Müctehid imamlar bile, Kur'ân-ı kerimdeki hükümlerin hepsini çıkaramamışlardır. Resulullah efendimiz, hadis-i şerifleri ile açıklamıştır. Kur'ân-ı kerimi, ancak Resulullah efendimiz açıkladığı gibi, hadis-i şerifleri de, yalnız Eshâb-ı kiram ve müctehid imamlar anlayabilmişler ve açıklamışlardır.

Allahü teâlâ, müctehid imamlara akli ve nakli ilimleri, idrak, anlama kuvveti, keskin zihin, ziyade, çok akıl ve daha nice üstünlükler ihsan eylemiştir. Bu üstünlüklerin başında, takva, haramlardan sakınmak gelmektedir. Bundan sonra, kalplerindeki nur-u ilahi gelmektedir. Müctehid imamlar, bu üstünlükler yardımı ile, Allahü teâlânın ve Resulullah efendimizin kelamlarından onların muratlarını anlamışlar, anlayamadıklarını Kıyâs ile bildirmişlerdir. Dört mezhep imamının her biri, kendi reyi, görüşü ile konuşmadığını bildirmiş ve talebelerine; 'Sahih hadise rastlarsanız, benim sözümü bırakın. Resulullahın hadisine uyun!' demiştir. Mezhep imamları, bu sözü, kendileri gibi müctehid olan derin âlimlere söylemişlerdir. Bu âlimler, dört mezhebin delillerini bilen, tercih ehli olanlardır.”

Herkes Kur’ânı anlayabilir mi?
Sual: Herkesin Kur’ânı anlayabileceğini söyleyenler var. Birazcık Arapçası olan bir kimse, Kur’ân-ı kerimi anlayabilir mi?
Cevap:
 Konu ile alakalı olarak Hâce Muhammed Pârisâ hazretleri, Tuhfet-üs-sâlikîn kitabında, İmam-ı Gazâlî hazretlerinden alarak buyuruyor ki:
“Üç kimse, Kur’ân-ı kerimin manasını anlayamaz: Birincisi, Arabiyi iyi bilmeyen ve tefsir okumamış olan cahil. İkincisi, büyük bir günaha devam eden fasık. Üçüncüsü, itikat bilgilerinden birini yanlış anlayıp, anladığına uymadığı için, hak sözü kabul etmeyen bidat sahibi.”

Ehl-i sünnet itikadından ayrılmak büyük günahtır. Bunun için bidat sahibi olan Kur’ân-ı kerimin manasını anlayamaz. Çünkü bidatin zulmeti kalbi karartır. Görülüyor ki, Ehl-i sünnet mezhebinde olmayan, Arabiyi çok bilse de, Kur’ân-ı kerimi doğru anlayamaz. Yanlış anladıklarını yazarak, herkesi felakete sürükler.

Peygamber efendimizin tefsiri
Sual: Peygamber efendimizin, Kur’ândaki âyetleri hiç tefsir ettiği, açıkladığı olmuş mudur?
Cevap:
 Menâkıb-ı Çihâr Yar-i Güzîn kitabında Eshâb-ı kiramdan Ubeyy bin Kâ'b hazretlerinden şöyle nakledilmektedir:
“Bir gün Vel-Asr sûresini, Resûlullah efendimizin huzurunda okudum. Bitirince;
-Ya Resulallah! Lütfeyleyip, bu sûrenin tefsirini beyan buyurur musunuz, diye arz edince, Resûlullah efendimiz buyurdular ki:
-Birinci âyet-i kerimede mealen; (Allahü teâlâ günün ahirine, sonuna yemin ederim) buyurmuştur. İkinci âyet-i kerimede mealen; (Elbette, Ebu Cehil'in işi ziyanda, zelil ve başı aşağıdadır) buyurmuştur. Üçüncü âyet-i kerimede mealen; (Ancak iman edenler) buyurması, Ebû Bekr-i Sıddîk içindir. (Amel-i salih işleyenler) buyurulması, Ömer-ül Fârûk içindir ki, çok amel işleyici, şükredicidir. (Hakkı tavsiye ederler); Osman-ı Zinnûreyn içindir ki, sabır ve hayâ sahibidir. (Sabrı tavsiye ederler), Aliyyül Mürtedâ içindir ki, vefakârdır.

Resûlullah efendimiz hazret-i Ebu Bekir'i imana, hazret-i Ömer'i amel-i salihe benzetti. Hazret-i Osman’ı hak işte vasiyete denk etti. Hazret-i Ali'yi, sabır işinde vasiyete benzetti.

Âyet-i kerimede; (İman edenler, salih amel işleyenler, hakkı tavsiye edenler, sabrı tavsiye edenler) buyurulması, önce Allahü teâlâyı, sonra Muhammed aleyhisselamı bilesin ve İslâmiyet üzerine ilerleyesin. Hazret-i Ebu Bekir'i, hazret-i Ömer’i, hazret-i Osman’ı, hazret-i Ali'yi hak üzere halife bilesin. Ümit olur ki, onların hürmetine kıyamet günü Müslümanlar safında olup, Müslümanlar zümresinde haşrolur, dirilirsin. Bütün belalardan emin olasın. Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
(Her kim bir kere namazda veya namaz dışında Vel-asr sûresini okursa, o kimse, Allahü teâlâ katında iki şey bulur. Biri dünyevi, biri uhrevi. Dünyevi olan, Allahü teâlâ, ona ömrünün sonuna kadar sabır mührünü vurur. Uhrevi olan, Allahü teâlâ o kimseyi kıyamette hak ehli ve kendi has kulları ile haşreder. Bu Vel-asr sûresi hem hakkı zikreder, hem sabrı zikreder. Bu sûreyi okuyanın, dünyada ömrünün sonu sabır üzere olur. Ahirette haşrı, hak ehli ile olur. Her âyetin sonunda çok tahıyyat, salevat ve her kelimenin sonunda çok berekat, hayrat, harflerinin mukabilinde çok derece ve hasenat vardır.)

 

Kur'anı herkes anlayabilirmiş

Sual: Bir genç, “Kur'anı anlamak için âlim olmaya gerek yok herkes anlar, çoban da anlar. Atalarınızın yani mezhep imamlarının, âlimlerin yolundan gitmeyi bırakın da, Kur’an okuyun. O gayet açıktır, herkes anlar” diyor. Kur’anı herkes anlar mı? Buna nasıl cevap vermeli?
CEVAP
Kur’an-ı kerimi ancak Peygamber efendimiz anlamıştır. Ehli olan âlimler ise ancak ilimleri nispetinde anlar. Herkes anlayabilseydi, Allahü teâlâ peygamber göndermezdi. Binlerce, milyonlarca hadis-i şerife lüzum kalmazdı. Herkes Kur’anı anlasaydı, kapalı olanları açıklayabilselerdi ve Kur'an-ı kerimden hüküm çıkarabilselerdi, Allahü teâlâ (Resulüm sadece sana vahiy olunanı tebliğ et yeter, açıklamana gerek yok) derdi. Ama öyle demiyor, şöyle buyuruyor:
(Bu Kitabı, insanların ihtilafa düştükleri şeyi açıklayasın diye sana indirdik.) [Nahl 64]

(İndirdiğimi insanlara beyan edesin.)
 [Nahl 44] Beyan etmek, âyetleri, başka kelimelerle ve başka suretle anlatmak demektir.

(Anlaşamadığınız işin hükmünü Allah’a
 [Kur’ana] ve Resulüne [Sünnete] arz edin!) [Nisa 59]

Siz şimdi o gence aşağıdaki soruları sorun:
1- Kur’anı çoban anlayabiliyor da, niye âlim olanlar anlayamadı? Hani herkes anlıyordu?

2-
 Niye mezhep imamları, muhaddisler ve müfessirler anlayamadı da sen anladın? Peşlerinden gitmeyin diyerek, niye onların anlamadığını söylüyorsun?

3-
 Madem ki herkes anlar, daha niye âlimlerin anladığına itiraz ediyor ki?

4-
 Kur’anı herkes anlasaydı, çeşitli gruplar çıkar mıydı? [Demek ki herkes Kur’anı farklı anlıyor.]

5- 
Peygamber efendimizin açıklamasından niye korkuluyor? Resulullaha olan düşmanlık neyin nesidir? Allahü teâlâ, (sadece Kur’ana uyun, sadece bana itaat edin) demiyor. Şöyle buyuruyor:
(Allah’a ve Onun Resulüne iman edin, ona uyun ki doğru yolu bulasınız.) [Araf 158]

(Resule itaat eden, Allah’a itaat etmiş olur.)
 [Nisa 80]

(Peygamberin emrine uyun, nehyettiğinden sakının.) [Haşr 7]

6-
 (Kur’anı çoban bile anlar, âlim olmaya gerek yok) diyerek Kur’ana inanmadığını açıkça söylemiş olmuyor musun? Niye ilmi ayağa düşürüyorsun? Ehliyetli ile ehliyetsiz, âlim ile cahil, bilenle bilmeyen bir midir? Allahü teâlâ âlimleri övüyor, onlara sorun buyuruyor. Birkaç âyet meali şöyledir:
(Allah’tan en çok korkan âlimlerdir.) [Fatır 28]

(Verdiğimiz bu misalleri ancak âlim olanlar anlar.) [Ankebut 43]

(Bilmiyorsanız âlimlere sorun.) [Nahl 43]

(Eğer onun hükmünü Resule veya ülül-emre [âlimlere] sorsalardı, öğrenirlerdi.) [Nisa 83]

(Her ilim sahibinin üstünde bir âlim vardır.) [Yusuf 76]

7-
 Bu âyetlere rağmen, âlimlere, mezhep imamlarına düşmanlık neden? Kur’an-ı kerime el ve dil uzatmamalı, işi ehline bırakmalıdır. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Kur’anı kendi görüşü ile açıklayan, doğru olsa bile, muhakkak hata etmiştir.) [Nesai]

(Kur’ana ehliyeti olmadan mana veren, Cehennemde azap görecektir.) [Tirmizi]

(Kur’anı kendi görüşüne göre tefsir eden kâfir olur.) [Deylemi, M.Rabbani]

.

.

Kur’ana mâna vermek

Sual: Doğuda medrese usulü Arapça öğrendim. Mısır’a giderek Arapçamı çok ilerlettim. Ana dilim gibi Arapça biliyorum. Okuduğum âyet ve hadislerin mânasını hemen anlıyorum, fakat daha sonra Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okuyunca âyete ve hadise yanlış mâna vermiş olduğumu gördüm. Birkaç misal vereyim:
(Dilediğimizi hidayete kavuşturur, dilediğimizi de sapıklıkta bırakırız) âyetini okuyunca sanki bize ibadeti işleten de, günaha sokan da Allah olduğu anlaşılıyor. Böylece Cebriyye denilen sapık fırkanın görüşü ortaya çıkıyor. (İman edip salih amel işleyenler) âyetini okuyunca amelin imanın bir parçası olduğu, amelsiz imanın fayda vermeyeceği, günah işleyenin kâfir olacağı anlaşılıyor. Böylece sapık fırkalardan Mutezile fırkasının görüşü benimsenmiş oluyor. Bir âyetten (Ömür kısalmaz ve uzamaz) mânası çıkarken, başka bir âyette ömürlerin kısaldığı yazılıdır. Hadisleri okuyorum ömrü uzatan ve kısaltan amellerin bulunduğu bildiriliyor. Çıkmaz içindeyim. Ehl-i sünnetten ayrılıp sapıtacağım diye çok korkuyorum. (Kur’anı kendi görüşüne göre açıklayan kâfir olur) hadisini düşündükçe, korkum bir kat daha artıyor. Kur’an okumaktan vaz mı geçeyim?
CEVAP
Hayır, Kur'an-ı kerimi okuyunca yanlış anlamak günah değildir. Anlaşılan yanlış mânaya inanmak günahtır. Kelimelerin, cümlelerin Türkçesini anlamanın mahzuru olmaz. Âyetlere kendi görüşüne göre mâna vermek, hüküm çıkarmak yanlış olur. Birkaç örnek verelim:
Fâtiha sûresindeki (İyyâke neste’în) ifadesini Türkçe olarak, (Yalnız senden yardım isteriz) şeklinde anlamanın mahzuru olmaz, fakat âyet-i kerimeye kendi görüşüne göre mâna vermek mahzurlu olur. Mesela (Allah’tan başkasından bir şey istemek, bu âyete göre şirktir) diye mâna vermek, kendi görüşüne göre tefsir etmek olur. Bu yüzden Kur’ana kendi görüşüne göre mâna verip kâfir olan çok kimse olmuştur. 72 sapık fırka da, yanlış mâna verdikleri için bid’at ehli olup Cehenneme girecekleri hadis-i şerifle bildirilmiştir.

Boğulmakta olan biri, (İmdat, ben ölüyorum, bana yardım edin!) dese, bu zihniyete göre şirke düşmüş olur. (Şu yükümü sırtıma koymama yardım et!) diyen ihtiyara, (Sen Allah’tan başkasından yardım istedin, şirke girdin) demek, kendi görüşüne göre mâna vermek olur.

(Yâ Resulallah bize şefaat et!) diyen Müslümana, (Sen Allah’tan başkasından yardım istedin, şirke girdin) demek, kendi görüşüne göre mâna vermek olur.

Bir peygamberin veya evliya bir zatın türbesine giderek, (Bana imdat eyle!) diyene, (Sen şirke girdin) demek, kendi görüşüne göre mâna vermek olur.

(Ben yılandan, fareden korkarım) yahut (Ben Allah’tan korkmayandan korkarım) diyene, (Başkalarından değil yalnız benden korkun!), (Yalnız Allah’tan korkun!) mealindeki âyet-i kerimeleri okuyup, (Sen Allah’tan başkasından korktuğun için şirke girdin) demek, kendi görüşüne göre mâna vermek olur.

(Peygamberler, âlimler, şehidler şefaat eder) hadis-i şerifini bildiren kimseye, (Allah’ın izni olmadan kim şefaat edebilir) mealindeki âyet-i kerimeyi okuyup (Kimse şefaat edemez, sen şirke girdin) demek de, kendi görüşüne göre mâna vermek olur.

Âyet-i kerimeleri okuyup, anlamını bilse bile, (Bu âyete Resulullah ne mâna verdi, âlimlerimiz nasıl tefsir ettiler bilmiyorum) demek veya biliyorsa, (Bu âyette bildirilen mâna şudur) demenin mahzuru olmaz. Kendi anladığına göre söylemek mahzurludur. Kendi görüşüne göre açıklamak, Peygamber efendimizin bildirdiği gibi, küfür olur. Meal okumak da, işte bunun için uygun değildir. Meal okuyan, Allahü teâlânın o âyet-i kerimedeki muradını değil; o meali yazanın, kendi düşüncesine, sınırlı bilgisine ve anlayışına göre verdiği mânayı okumuş olur. Hele meal yazarı bid’at ehliyse, okuyup inananın küfre girmemesi imkânsızdır.

Kur’an tercümelerinden, günümüzde tefsir diye yazılan kitaplardan ve hadis kitaplarından dini öğrenmek asla mümkün olmaz, üstelik insan sapıtır, Ehl-i sünnetten ayrılır da haberi bile olmaz. Her Müslüman Ehl-i sünnet âlimlerinin kelam, fıkıh ve ahlak kitaplarını okuyarak dinini öğrenmelidir. (Kur’an yolu), (Hadislerin ışığında) gibi kitaplar, dinimizi içeriden yıkmak için hazırlanmış tuzaklardır. Binlerce Ehl-i sünnet âlimlerinin kitapları dururken böyle türedilerin kitaplarını okumak çok zararlıdır.

Ana dili Arapça olan Mısırlı ve Suriyeli birçok yazar da, kendi yanlış anlayışına din diyerek sapıklıktan sapıklığa yuvarlanmıştır. Dinimizi öğrenmek için yalnız dil bilmek yeterli olsaydı, Mısır’ın ve Suriye’nin tamamının Ehl-i sünnet olması gerekirdi. Bu ülkelerde birçok mezhepsizin yetiştiği malumdur. 72 sapık fırka da, Kur'an-ı kerime yanlış mâna verdikleri için Ehl-i sünnetten ayrılmışlardır. Bunların içinde küfre düşenler çoktur. Bu sapık fırkaların âlim olan liderleri, Kur'an-ı kerimi anlayamayıp, yanlış hükümler çıkarmak suretiyle sapıttığına göre, bizim gibilerin Kur'ana mâna vermesi veya Kur’an tercümesi okuması elbette çok zararlıdır.

Kur’an-ı kerimi yorumlamak
Sual: (Kur’an-ı kerimi, kendi görüşüne, anlayışına göre tefsir eden kâfir olur) 
hadisini okuyunca çok korktum. Ben Arapçayı iyi biliyorum. Okuduğum âyetlerin tercümelerini anlayıp söylesem küfür mü olur?
CEVAP
Âyetin tercümesini anlayıp söylemek küfür olmaz, yetkisi olmadığı hâlde, o âyetten hüküm çıkarmak yanlış olur. İki hadis-i şerif:
(Kur’an’ı kendi görüşüyle açıklayan, verdiği mânâ doğru olsa bile, muhakkak hata etmiştir.) [Nesaî]

(Kur’an’a ehliyeti olmadan mânâ veren, Cehennemde azap görecektir.) [Tirmizî]

Bu konuda birkaç örnek verelim:
1- Kevser sûresini okuyup, (Bu âyette “Kurban kes!” buyuruluyor) demek küfür olmaz, ama (Kurban kes demekten maksat şudur) diyerek kendi görüşünü bir hüküm olarak bildirmek yanlış olur. Mesela, (Bu âyette Allah, fakir zengin herkesin kurban kesmesini farz kılmıştır) derse, yetkisi olmadan hüküm çıkarmış olur.

2- (Fâtiha sûresindeki “Yalnız senden yardım isteriz” âyeti gösteriyor ki, ölü diri herkesten yardım istemek küfürdür) demek, kendi görüşüne göre tefsir etmek olur. (Bu âyete göre, diriden değil, ölüden yardım isteyen de kâfirdir) demek de, yine kendi görüşüne göre tefsir etmek olur.

Boğulmakta olan biri, (İmdat, ben ölüyorum, bana yardım edin!) dese, (Boğulan kimsenin Allah'tan başkasından yardım istemesi şirktir) demek âyeti kendi görüşüne göre yorumlamak olur.

(Şu yükümü sırtıma koymama yardım et!) diyen ihtiyara, (Sen Allah’tan başkasından yardım istedin, şirke girdin) demek de, kendi görüşüne göre tefsir olur.

(Yâ Resulallah bize şefaat et!) diye Resulullah'tan yardım isteyen Müslümana, (Sen Allah’tan başkasından yardım istedin, şirke girdin) demek, kendi görüşüne göre yorumlamak olur.

Vehhâbîlerin, böyle yorumları çoktur. İslam âlimleri, onun için Vehhâbîlerin kâfir olduklarını delilleriyle açıklamışlardır.

3- Kur’an-ı kerimde, (İnsanlardan korkmayın, yalnız benden korkun! Yalnız Allah’tan korkun!) gibi âyetler var. (Ben yılandan, fareden, hırsızdan korkarım, ben Allah’tan korkmayan hainlerden, ajanlardan korkarım) diyene, (Sen Allah’tan başkasından korktuğun için şirke girdin) demek, âyetlerden kendi görüşüne göre hüküm çıkarmak olur.

4- Kur’an-ı kerimde, (Yalnız Allah’a güvenin!) buyuruluyor. Salih bir doktora muayene olsak, ilaç verse, ona güvensek, (Sen doktora güvendin, Allah'tan başkasına güvendiğin için şirke girdin) demek, âyeti kendi görüşüne göre yorumlamak olur.

Kazlıçeşme’den Üsküdar’a giden Marmaray’a binsek, (Bu tren bizi, Üsküdar’a götürür) diye güvensek, (Sen Allah’tan başkasına güvendiğin için şirke girdin) demek, âyeti kendi görüşüne göre tefsir olur.

Peygamber efendimizin, İmam-ı a'zamın veya diğer âlimlerin sözlerine güvensek, (Sen Allah’tan başkasına güvendiğin için şirke girdin) demek, âyeti kendi görüşüne göre tefsir etmek olur.

5- Kur’an-ı kerimde, (Allah, dilediğini saptırır) buyuruluyor. (Bizi saptıran Allah’tır. Bizim günahımız yoktur) demek, âyeti kendi görüşüne göre yorumlamak olur.

Yetkili İslam âlimleri, bu âyeti, (Kendi iradesini kullanarak, sapmak isteyenin sapmasını Allah da dilerse onu saptırır) diye açıklamışlardır.

Hiç tefsire, yoruma gitmeden, hüküm çıkarmadan âyetleri anlamanın mahzuru yoktur.


.
Kur’ân-ı kerimi anlamak isteyen

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Peygamber efendimiz, (Cemaatte rahmet, ayrılıkta azab-ı ilahi vardır) buyuruyor. Müslümanların başına ne geliyorsa, hep birbirimize kusur, kabahat bulmaktan geliyor. Kur’ân-ı kerimde mealen, (Allah’ın dinine sarılın, ayrılmayın) buyuruluyor. Müslümanlar bir vücut gibidir. Bir insanın kolunu, bacağını ayırırsanız, gözünü çıkarırsanız, kulağını keserseniz, o artık normal bir insan olmaktan çıkar. Ayrılan parçalar da kısa zamanda çürür ve hiçbir şeye yaramaz. Artık ne uzuvlarda, ne de vücutta hayır kalır.

Hadis-i şerifte, (İnsanların hayırlısı, Kur’ân-ı kerim öğrenen ve öğretendir) buyuruluyor. Bu, Kur’an-ı kerimin bizzat kendisi olduğu gibi, aynı zamanda içindeki emir ve yasaklardır. insanların hayırlısı, Kur’ân-ı kerimin ilimlerini bilen ve o ilmi yayandır. Doğru yazılmış bir ilmihâli yaymak, Kur’an ilimlerini yaymak olur. [Bunun için, Ehl-i sünnet âlimlerinin eserlerinden hazırlanan Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye kitabını okumalıdır.]

Din, Kur’ân-ı kerim, hadis-i şerifler ve bunların açıklaması demektir. Dolayısıyla Kur’ân-ı kerime ulaşmayan ve onun kaynağından çıkmayan hüküm, din olmaz. Çünkü dinin aslı odur. O hâlde Kur’ân-ı kerimi anlamak isteyen, ilmihâl okumalı, yani dinini öğrenmelidir. Yoksa, ya anlatan kişi yüzünden veya kendi anlayışı yüzünden bir kelimesine yanlış inanmış olsa dinden çıkar. Çünkü Kur’ân-ı kerim, Allah kelamıdır. Peygamber efendimiz, (Kur'an-ı kerimi kendi anladığına göre tefsir eden kâfir olur) buyuruyor. Böyle bir meali, tefsiri, yazıyı okuyup kabul eden de kâfir olur.

Dinin aslı nakletmektir, yani (Ben mürşid-i kâmil olan hocamdan duydum, size onu bildiriyorum) demektir. Hocası da aynı şekilde kendi hocasından öğrendiğini bildirmiştir. Onun da hocası derken bu silsile Peygamber efendimize kadar gider. Çünkü kaynak orasıdır, bu mübarek su oradan çıktı. Daha sonra, tıpkı bir barajdan şehirlere suyun gittiği gibi, o kaynaktan dağılan su bize kadar gelmiştir. Bunu hiç bozmadan, bozdurmadan, içine hiç yabancı madde koymadan, koydurmadan ancak ve yalnız Ehl-i sünnet âlimleri getirmişlerdir. Maalesef diğerleri kendilerine göre bir şeyler ilave etmiş veya çıkarmışlardır.


.











xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



Kur’an-ı kerimle ilgili çeşitli sorular

Sual: Kur’an Kadir gecesi mi indi, yoksa Berat gecesi mi?
CEVAP
Tefsirlerdeki bilginin özeti şöyledir:
Levh-il mahfuza inişi Berat gecesinde oluyor, dünya semasına indirilmesi ise Kadir gecesinde oluyor. İlk inişi Kadir gecesinde olmuştur. 23 senede indi. Bir âyet meali: 
(Apaçık olan Kitaba and olsun ki, biz onu [Kur’anı] mübarek bir gecede indirdik. Her hikmetli iş o mübarek gecede ayırt edilir.)[Duhan 3-4]

Bu âyetin açıklamasında buyuruluyor ki:
Kur’an-ı kerim, Levh-il mahfuza bu gece indirildi.
Dünya semasına indirilmesi ise, Kadir gecesinde oldu. Bir âyet meali şöyledir:
(Biz onu [Kur'anı] Kadir gecesinde indirdik.) [Kadr 1]

Sual: Mucize mahluk olur. Kur'an mahluk değilken nasıl mucizedir?
CEVAP
Kur'an-ı kerim, istisna olarak mahluk olmayan mucizedir.

Sual:
 Kur'anda Fatiha sûresinden sonra âmin diye bir kelime yok. Âmin diyenler Kur'ana kelime ilave etmiş olmuyorlar mı? Bu yanlışlığın sebebi nedir?
CEVAP
Ortada bir yanlışlık var. Bu yanlışlık yalnız Kur'an diyerek hadis-i şerifleri inkâr edenlerdedir. Kur'an-ı kerimden hangi şeyi anlayabiliriz ki? Mesela namazı bozan şeyler Kur'anda yazıyor mu? Namazın farzları ve nasıl kılınacağı var mı? Namazın sünnetleri, mekruhları ve vacibleri Kur'anda yazar mı? Namazın kaç rekat kılınması gerektiği yazılı mı? Bunları ve her şeyi Allahü teâlâ Peygamber efendimize bildirmiştir, O da bize bildiriyor. Peygamber efendimiz, Fatiha'dan sonra âmin demek gerekir buyuruyor. Âmin demek sünnettir. Esas yanlışlık, Kur'an meali okuyup da Kur'anda âmin kelimesi yok demektir. Her Müslümanın fıkıh kitabı okuması lazımdır. En güzel, en faydalı fıkıh kitabı ise Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye’dir.

Sual: Nahl sûresinin (Allah bilemeyeceğiniz daha nice şeyler yaratır) mealindeki 8. âyetindeki "Bilemeyeceğiniz şeyler"den maksat nedir?
CEVAP
"Bilemeyeceğiniz şey" 
buyuruluyor. Bilebilseydik öyle buyurulmazdı. Ancak tahminler yapılmaktadır. "Bilemeyeceğimiz şeyleri" bazı müfessirler, "Acayip garaib" diye tefsir etmişlerdir. Bugün, ilk hatıra gelen şeyler füze, TV, bilgisayar ve diğer teknik cihazlar olabilir. Daha başka şeyler de bulunacak demektir. (Tibyan)

Sual:
 Bazı kitap satıcıları Mushafları aşağı yerlere koyuyorlar. Bu saygısızlık değil mi?
CEVAP
Kitap satıcılarının, öyle yapmaları Kur’an-ı kerime hürmetsizlik olur. Kur’an-ı kerim öğretilmesine, okunmasına sebep olmak niyetiyle kitapçıların, Kur’an-ı kerimi bastırıp, Mushaf olarak satmaları caiz ve sevap olur. Aldığı satış parası helal olur; fakat böyle niyetin alameti vardır ki, mal oluş fiyatına yakın, az bir kârla satmalıdır. Geçimi başka kitaplardan sağlanıyorsa, Mushaf’ı kârsız satmalıdır.

Sual: Kur'an-ı kerimi yattığımız odada başucumuza asıyor bu şekilde yatıyoruz. Ayrıca bu odada ve diğer odalarda dini levhalar da var. Bunun mahzuru var mı?
CEVAP
Yatak odasında Mushaf (Kur’an-ı kerim) ve dini levha bulunmasının mahzuru olmaz.

Sual:
 Kur’an-ı kerimin mealini okumak hatim yerine geçer mi?
CEVAP
Hatim yerine geçmez.

Sual: Mealden dinimi öğrenmeye çalışıyorum, uygun mu?
CEVAP
Uygun değil. Mealden tefsirden din öğrenilmez. Ehl-i sünnet âlimlerinin kıymetli kitaplarından hazırlanan ilmihallerden öğrenmeli. Bunun için size Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye kitabını tavsiye ederiz. Bu kıymetli eseri www.hakikatkitabevi.com adresinden de okuyabilirsiniz.

Sual: Ayrıca bir Kur’an-ı kerim ihtiyacım var, hangisini önerirsiniz? Mealli olması uygun mu?
CEVAP
Mealli olması uygun değil. En iyi hangisini okuyorsanız onu alın.

Sual: Arabada torpido gözünde fermuarlı kılıf içinde Kur’an-ı kerim bulunduruyorum, gözdeki diğer eşyaların üzerinde duruyor, ancak arabada daha yüksekte bir yerde tutma imkanım da yok. Torpido gözü bel hizasında duruyor, böyle bulundurmamız uygun mu?
CEVAP
Uygundur.

Sual:
 Deri kaplı, fermuarlı küçük Mushafla helaya girmek caiz mi?
CEVAP
Evet caizdir. 

Sual:
 Mushafı yükseğe açık olarak koymak caiz mi?
CEVAP
Evet.

Sual:
 Hâfız idim. Boş zamanım olursa, hıfzımı takviye edeyim mi?
CEVAP
Evet.

Sual:
 Mushafın kenarına İslam harfleriyle yazı caiz mi?
CEVAP
Evet.

Sual:
 İçinde Mushaf bulunan çantayı, dizden aşağıda taşımak caiz mi?
CEVAP
Hayır.

Sual: 
Çok küçük Mushaflar var. Bunları kolye olarak kullanmak günah mıdır?
CEVAP
Kur'an-ı kerimi okunamayacak kadar küçük harflerle yazmak, böyle küçük Mushafı almak günahtır. Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimi okumak, dinlemek, emirlerini öğrenip yapmak için gönderdi. Kur'an-ı kerimi okunamayacak kadar küçük yazmak, ona hakaret etmek olur. Halife Hazret-i Ömer, böyle küçük yazan birisini cezalandırmıştır. (Halebi)

Böyle Mushafları almak, taşımak, hıristiyanların putları gibi altın veya gümüş mahfaza içinde boyna takmak, faydasız ve günahtır.

Sual: Namazda okunan Kur’an mı yoksa dışında okunan mı daha sevaptır?
CEVAP
Namazda okunan daha sevaptır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Namazda okunan Kur'an, namaz dışında okunan Kur'andan daha sevaptır.) [Cami'ussagir şerhi]

Sual: Kur'anın ikinci sûresine Bekara denmesinin sebebi nedir?
CEVAP
Bekara
, sığır, inek manasındadır.

Musa aleyhisselam zamanında Beni İsrail’den bir genç, kendisinden başka mirasçısı bulunmadığı halde, malına tamah ederek zengin amcasını öldürür. Ölüsünü de gizlice başka bir köye bırakır. Ertesi günü Hazret-i Musa’ya gidip, zengin şahsı bu köylülerin öldürdüğünü söylerler. Onlar da kendilerinin öldürmediğini söyleyince, Cenab-ı Hak, bir inek kesip bir parçası ile ölüye vurulursa, ölü dirilip katilin kim olduğunu söyleyeceğini Hazret-i Musa’ya bildirir.

Kavmi, böyle bir şeyin olamayacağını zannederek, Hazret-i Musa’ya, (Sen bizimle alay mı ediyorsun?) derler. O da, bir Peygamberin alay etmeyeceğini söyler ve (Cahillikten Allah’a sığınırım) buyurur.

Hazret-i Musa’ya kesilecek ineğin vasfını sorarlar. O da bildirir. Değeri üç altın etmesine rağmen, istenilen vasıflar bu inekte bulunduğu için, derisi dolu altın verilerek ineği satın alıp keserler.

Kesilen ineğin bir parçasını ölüye vurunca, ölü dirilip, (Beni öldüren yeğenimdir) der ve tekrar ölür. Köylüler katili yakalayıp öldürürler. Böylece iki köy arasındaki çekişme de sona erer. Bu husus, Bekara sûresinin 67-73. âyet-i kerimlerinde bildirilmektedir.

Son âyet-i kerimenin devamında mealen (İşte Allah ölüleri böyle diriltir, düşünüp de gerçeği anlamınız için size [kudretini, peygamberine verdiği mucizeleri] gösterir) buyurulmaktadır.

Firavunlar devrindeki Mısır’da, sığır mukaddes bir hayvandı. ŞimdiHindistan’da olduğu gibi ineğe tapılırdı. Allah’tan başka şeylere tapınılmayacağını göstermek ve böyle bâtıl inançları yıkmak gayesiyle bildirilen mucize gösterilmiştir.

Bekara 
sûresinde Hakla bâtıl anlatılmaktadır. Öküzle sürülen saban, toprağı yarıp ikiye ayırdığı gibi, Hakkı, bâtıldan ayırması bakımından da bu sûreye Bekara ismi verildiği bildirilmiştir.

Sual: Bizim camiye birisi gizlice gelip, Mushaflardaki Tevbe sûresinin son iki âyetini karalıyor. Oraya da bu Kur’andan değil diyor. Bunu kimler yapabilir ki?
CEVAP
Resulüm yani peygamberim diyen Reshat Khalife isimli Mısırlı birisi, 19 sayısının katlarına uymuyor diye, o iki âyeti inkâr ediyor. Bu inkârıyla, ya, (Kur’anı biz indirdik, onu değişmekten biz koruyacağız) mealindeki âyet-i kerimeyi de kabul etmemiş oluyor veya kabul ediyorsa, Allahü teâlânın Kur’an-ı kerimi koruyacağına güvenmemiş oluyor. Bu sapık adama inanan ahmağın birisi onu karalamış olabilir.

Eskimiş Mushaf
Sual: 
Çok yıpranmış, yırtılmış Mushaf'ı yakmak caiz midir?
CEVAP
Eskimiş, istifade edilmez hâle gelmiş Mushaf’ı, çürüyüp, toprak oluncaya kadar açılmayacağı emin olan ve ayak basılmayacak yerdeki toprağa gömmek gerekir. Böyle bir yer bulunamazsa, yakıp külünü gömmek veya külünü denize, ırmağa atmak caizdir.

Mushaf arasına çiçek koymak
Sual: 
Mushaf arasına, çiçek, gazete parçası koymak caiz midir?
CEVAP
Mushaf arasına çiçek koymak caizdir, hürmetsizlik sayılmaz. Gazete parçası koymak hürmetsizlik olur. Latin harfleri, İslam harfleriyle karışmış olur.

Sual: Kur’an yazılı CD’leri, Kur’an öğrenmek için hazırlanan CD’leri veya Mushafları, kâr kazanmak için satmak caiz mi?
CEVAP
Bunları satmak, Kur'an-ı kerim öğretilmesine, okunmasına sebep olmak niyeti ile olursa, caiz ve sevab olur, fakat böyle niyetin alameti, bunları, maliyetine yakın, çok az bir kârla satmaktır. Başka geliri de varsa, Mushafı kârsız satmalıdır. Kâğıt, işçilik ücreti ve masraflarını almak caizdir. (S. Ebediyye)

Sual: Bilimde dinozorlardan ve buzul çağıyla birlikte soylarının tükenmesinden bahsediliyor. Kur'anda böyle bir şeyden bahsediliyor mu? 
CEVAP
Kur’an-ı kerim, tarihten, biyolojiden, teknolojiden, tıptan kısmen bahsetse de, o, tarih, coğrafya, tıp veya biyoloji kitabı değildir. Bunlardan detaylı şekilde bahsetmez. Herkesin Âdem aleyhisselamdan geldiğini bildirir, o kadar.

Kıraat ve tilavet
Sual:
 Kıraat ve tilavet ne demektir?
CEVAP
İkisi de, Kur’an-ı kerim okumak demektir. Genelde kıraat, namaz içinde okumak; tilavet ise namaz dışında okumak anlamında kullanılır.

Sual:
 Kur'an-ı kerim, Mushaf haline nasıl geldi?
CEVAP
Kur'an-ı kerim, 23 yılda, parça parça nazil oldu. İnen ayetler, çeşitli şeylere yazıldığı gibi, müminler tarafından da hemen ezberleniyordu. Ancak Yemame savaşında, Kur'an-ı kerimin hepsini ezberleyen 70 hâfız şehit olunca, (Kur'an-ı kerimi ezberden bilenler azalıyor) diye telaşlanan Hazret-i Ömer, halife Hazret-i Ebu Bekir'e, Kur'an-ı kerimin toplanıp yazılmasını tavsiye ve rica etti. Hazret-i Ebu Bekir de, Muhammed aleyhisselamın kâtibi olan Zeyd bin Sabit'e Kur'an-ı kerim sûrelerinin ayrı ayrı kâğıtlara yazılmasını emretti. Sonra bir heyet, Kureyş lehçesiyle bir Mushaf yazdı. Hazret-i Osman zamanında bu Mushaf'tan, 6 adet daha yazılarak vilayetlere gönderildi. Bu suretle, Resulullahın vefat edeceği yıl, Cebrail aleyhisselamla beraber iki defa okumuş oldukları Kur'an-ı kerim yazıldı. Buna uymayan nüshaları imha edildi. Bugün bütün İslâm ülkelerinde mevcut olan Mushafların tertibi ve şekli Mushaf-ı Osmani'ye tam uygundur. O zamandan beri bir tek harfi değişmemiştir.(Mir'at-ı kâinat)

Sadakallahül-azîm demek
Sual: 
(Kur’an-ı kerim okuduktan sonra, sadakallahül-azîm demek bid’attir. Çünkü manası, en doğrusunu Allah bilir demektir) deniyor. Bu yanlış değil mi?
CEVAP
Sadakallah
, Allah doğru söyledi demektir.
Sadaka Resulullah, Resulullah doğru söyledi demektir.
Sadakallahül-azîm, (Azîm olan, büyük olan Allah doğru söyledi) demektir.

Kur’an-ı kerim Allahü teâlânın sözü olduğuna göre, Allah doğru söyledi demek, bid’at olmaz. Asırlardır âlimlerimiz böyle söylemişlerdir.

Sûrelerin yerleri
Sual: 
Kur'an-ı kerimdeki sûrelerin ve âyetlerin yerleri nasıl tespit edilmiştir? Niye iniş sırasına göre konmamıştır?
CEVAP
Sûrelerin sırasını Peygamber efendimiz bildirmiştir. Halife hazret-i Osman da, bildirildiği şekilde yazdırdığı altı Mushaf’ta bu sûreleri yerlerine koydurmuştur. (Rehber Ansiklopedisi)

Resulullah’ın dine ait her sözü vahye dayanır. Bir âyet-i kerimede mealen, (Resulüm kendi arzusuyla konuşmaz. Onun [dini hükümlere ait her] sözü vahiydir) buyuruluyor. (Necm 3, 4)

Bir hadis-i şerif meali de şöyledir:
(Yemin ederim ki, ben size ancak Allahü teâlânın emrettiğini emrediyor, nehyettiğini nehyediyorum.) [Taberanî]

Farklı kaviller varsa da, âyetler gibi sûrelerin yerleri de vahye dayanmaktadır. (Kurtubi)

Mushaf ve Kur'an
Sual:
 Mushaf ile Kur'an arasındaki fark nedir?
CEVAP
Kur'an, sözlükte, okumak, okunmuş gibi manalara gelirse de, ıstılahta(Allah'ın sözü) demektir. Mushaf, Allah’ın sözlerinin yazıldığı kitabın adıdır. Büyük Kur'an, küçük Kur'an, eski Kur'an, yeni Kur'an denmez. Yani Allah’ın sözlerinin büyüğü, küçüğü, eskisi ve yenisi olmaz. Ama Mushaf, kitap olduğu için yenisi eskisi, küçüğü büyüğü olur. Bunun için Kur'an, Allah'ın sözüdür ve mahlûk değildir, fakat Mushaf kâğıt olarak mahlûktur. Mahlûk, yaratılmış demektir.

Mushaf, Allah'ın sözlerinin yazıldığı kitap olduğu için, Mushaf yerine Kur'an dense de, mahzuru olmaz, ama kelimeleri yerli yerinde kullanmak iyi olur.


***

KURANI KERİMİN YAZILMASI
Ekim 14, 2011 by maveranehir
KURANI KERİMİN YAZILMASI

 Peygamberimiz hayatta iken Kur’an-ı Kerim’in tamamı yazılmıştı.Ancak kendisi okuma yazma bilmediği için vahiylerin yazılması kâtipleri tarafından icra edilmişti. Kur’an’ın Hz. Muhammed (s.a.s.) döneminde yazıldığına dair Kur’an, hadis ve tarihten pek çok deliller vardır.Biz bu makalede, vahiylerin Mekke ve Medine döneminde iken yazdırılması, vahiylerin yazdırıldığına dair Kur’an, hadis ve tarihi kaynaklardan deliller. Peygamberimizin vahiyleri nasıl yazdırdığı, yazılan vahiylerin Mekke ve Medine’de ne şekilde muhafaza edildiği gibi konulan incelemeye çalıştık.

 Giriş:

 İslam ve Kur’an tarihinin en önemli meşelerinden birisi Hz. Peygamber (s.a.s.)’e vahyedilmiş olan Kur’an’ın yazıya geçirilmesi hadisesidir. Hz. Peygamber (s.a.s.) yazmayı bilmediğine göre,’ Kur’an’ın onun devrinde nasıl yazıya geçirildiği meselesi her zaman için merak konusu olmuştur. Biz, burada öncelikle Rasûlüllah’a indirilen Kur’an’ın ne zaman ve nasıl yazıya geçirildiğini, daha sonra farklı malzemeler üzerine yazılmış olan vahiy metinlerinin nasıl korunduğunu ve Mekke’den Medine’ye ne şekilde taşındığını ulaşabildiğimiz kaynaklardan elde ettiğimiz rivayetler ışığında değerlendirmeye çalışacağız.

 1. Vahiylerin Yazılmaya Başlanması

Rasûlüllah (s.a.s.) zamanında Kur’an-ı Kerim’in ne zaman yazılmaya başlandığı meselesi, Kur’an tarihinin en temel sorunlanndan birisidir. Bu konuda bize ışık tutan ilk somut rivayet, Rasûlüllah’ın risâlet görevine başlamasının ardından, nübüvvetin V. yılında, Hz. Ömer’in kız kardeşinden ve eniştesinden istedikten sonra kendisine sunulan ve üzerinde vahiy yazılı olan Kur’an metinleridir. Hz. Ömer’in Müslüman olmasına da vesile olan bu dokümanlar, Kur’an’ın Mekke döneminin ilk yıllarından itibaren yazılmaya başladığını net bir şekilde ortaya koymaktadır. Kur’an’ın bu dönemde yazıldığını gösteren diğer bir kanıt ise, Hz. Peygamber’in hicretinden birkaç yıl önce vuku’ bulan Akabe Bîat’ında kendisi ile karşılaşan Zuraykoğullarından Rafi’ b. Mâlik ez-Zurakî’ye verdiği ve üzerinde Kur’an yazılı belgelerdir. Semhûdî (ö. 91 l/1505)’nin İbn Zebale’den naklettiğine göre Hz. Peygamber, Rafı’ b. Mâlik ez-Zurakî (ö. 32/652)’ ile Akabe’de” karşılaştığında ona, o güne kadar yani 10 yıllık süre zarfında nazil olan bütün vahiy metinlerini içine alan bir nüsha vermiştir.

Böylece Rafı’ Medine’de kendi mahallesinde inşa ettiği, islam’ın ilk mescidinde bu ayetleri etrafında toplanan insanlara okumaya başlamıştır. Benû Zuraykların Medine’deki bu mescidi îslam tarihinde içinde yüksek sesle Kur’an tilâvet edilen ilk mescit olmuştur.

Mekke’de Hz. Peygamber’e gelen vahiyleri yazan Abdullah b. Sa’d b. Ebî Sarh gibi kâtiplerin varlığı da Kur’an’ın o dönemde yazıldığını gösteren diğer bir dayanaktır. Vahiy kâtipleri hicretten önce kendilerine tevdi edilen görevlerini icra etmeye başlamışlardı. Kur’an, bu dönemde bize sadece sözlü olarak nakledilmeyip yazılı olarak da aktarılmıştır. Dönemi konu alan tarihî kaynaklar Mekke’de o sırada okuma-yazma bilenlerin bulunduğunu zikretmektedirler.Özellikle Varaka b. Nevfel gibi Ibrânîce ve yabancı dillerdeki diğer mukaddes kitapları okumayı bilenlerin yanında, İslam geldiğinde Mekke’de okur-yazar bir topluluk vardı. Bunlar Yahudi, Hıristiyan ve Fars kitaplarına da aşina olmuşlardı. Tarihçiler, Rasûlüllah’a vahiy nazil olduğunda Mekke’de, Kureyş’ten en az 17 kişinin okuma-yazma bildiğini belirtmişler ve bunlar arasında Müslümanlardan Ömer b. Hattâb, Ali b. Ebî Talip, Osman b. Affân, Ebû Ubeyde b. el-Cerrâh ve Talha’yı saymışlardır. Kur’an vahiylerinin Medine’ye hicretten önce Mekke’de yazıldığını gösteren delillerden birisi de, burada nazil olan Furkan suresinin 5. ayeti’” ile Vakıa suresinin “79.” ayetleridir.

Tüm bu delillere rağmen, bazı batılı yazarlar Hz. Ömer’in Müslüman olmasıyla ilgili rivayette kendisine sunulan yazılı belge konusuna şüpheli yaklaşırlar ve vahyin ilk defa yazı ile ne zaman tespit edilmeye başlandığı hususunun bilinmediğini zikrederler. Mesela, İtalyan tarihçi Leon Caetani, Hz. Ömer’in Müslüman olması olayında geçen ve kız kardeşi Fâtıma bint Hattâb’ın evinde bulunan Kur’an’a ait yazılı metinlerin varlığını inkar etmekte ve Mekke döneminde iken vahiylerin yazılmasına önem verilmediğini ve dolayısıyla burada vahiylerin yazılmadığını iddia etmektedir.” Fransız şarkiyatçısı Paul Casanova ve Manchester’li Mingana gibi vahiylerin yazılmasını çok daha ileri tarihe götüren bazı oryantalistlerin de var olduğunu burada belirtmemiz gerekir. Mesela Paul Casanova, Kur’an’m Emevî hükümdarı Abdulmelik’ten önce cem’ edilip resmen çoğaltılmasının gerçekleşmediğini söyleyen ilk kişidir. Casanova’ya göre bu iş, Abdulmelik’in zalim valisi el-Haccâc b. Yûsuf un insiyatifiyle yapılmıştır. Bu görüş, Alphonse Mingana tarafından “The Transmission of The Kur‘an”başlıklı makalesinde kabul edilip daha aynntılı biçimde temellendirilmiştir.

Bize göre Caetani, Casanova ve Mingana’nın görüşleri herhangi bir dayanağı olmayan iddialardan ibarettir. Çünkü vahiylerin daha Mekke dönemindeyken yazıldığını gösteren delillerden en önemlisinin Hz. Ömer’in Müslüman olmasına da vesilen olan yazılı belgeler olduğunu tarihi kaynakların pek çoğu doğrulamaktadır.

Konumuz açısından oldukça önemli olan bu olay,” ilk kaynaklardan İbn İshâk (ö.151/768) ve îbn Hişâm (ö. 218/833)’ın “es-Sîre” adlı eserlerinde geniş bir şekilde ele alınmaktadır. Ancak biz burada, uzun bir şekilde anlatılan rivayetin sadece bizimle ilgili olan bölümlerini zikretmek istiyoruz.

Rivayete göre Hz. Ömer, Peygamberimizi ve bir kısım Müslümanı öldürmek üzere yola koyulur. Yolda Nuaym b. Abdillah ile karşılaşır. Ondan eniştesinin ve kız kardeşinin Müslüman olduğunu öğrenince yolunu değiştirir ve doğruca onların bulunduğu evin yolunu tutar. Kız kardeşinin kapısının önüne gelir ve Müslüman olduğu için ona eziyet etmek ister. O sırada Habbab b. Eret, Hz. Ömer’in kız kardeşinin evinde, ona “Tâhâ” ve “Küvvirat” surelerini okutmaktadır. Kız kardeşi onu görünce bir kötülük yapacağını anlar ve sayfayı saklar. Hz. Ömer kız kardeşine: “Söyle, ne okuyordun? Onu tekrar sana geri vereceğime dair söz veriyorum. Bu hususta herhangi bir müdahalede de bulunmayacağım” der. Kız kardeşi onun, sayfayı görme konusundaki ısrarı üzerine, kendisinden güvence alır ve sayfayı ona verir. Hz. Ömer sayfayı okumaya başlar, Tâhâ suresinin 16. ayetine” ve daha sonra Tekvir suresinin 14.ayetine” kadar okuduktan sonra Müslüman olur.’”

Hz. Ömer’in Müslüman olmasını sağlayan ve kendisine sunulan belgelerde hangi sure ve ayetlerin yer aldığı konusunda kaynaklarımızda farklı bilgilerle karşılaşılmaktadır.Yukarıda zikrettiğimiz rivayete göre, Hz. Ömer’e Müslüman olması esnasında sunulan sureler, Tâhâ suresinin “1-16. ayetleri” ve Tekvir suresinin” 1-14. ayetleridir.”

Bir başka rivayete göre de bu sahifelerde Hadid suresinin “ilk 7 ayeti yer almaktaydı.”Günümüz Kur’an araştırmacılarından İbrahim el-Ebyârî, “Tarihu’l-Kur’ân” adlı eserinde, Hz. Ömer’in kız kardeşinin evinde bir köşede yazılı olarak bulduğu sahifede Hadîd suresinin ilk ayetlerinin, yine aynı yerde bulduğu başka bir sahifede ise, Tâhâ suresinin ilk ayetlerinin yazılı olduğunu söyler. Zürkani’ye göre de bu üç surenin bir veya iki sayfada da yazılı olması muhtemeldir.” Hamîdullah ise, diğer rivayetleri de göz önüne alarak, birden fazla yazılı metin parçasının sunulmuş olabileceği ihtimali üzerinde durmaktadır. Bilindiği üzere, Tekvir ve Tâhâ sureleri Hz. Ömer’in İslam’a girişinden önce indirilmiştir.Hz. Ömer, Müslümanların Habeşistan’a hicretinden” sonra Muhammed (s.a.s.)’in peygamberlik görevine başlamasının V. yılında hicretten 8 yıl önce Müslüman olduğuna göre” Kur’an’ın yazıyla tespitinin bu dönemden önce başlamış olduğu muhakkaktır.

 2. Vahiylerin Yazıldığını Gösteren Deliller

Konuyla ilgili İslamî literatür incelendiğinde, Kur’an’ın tamamının Hz. Peygamber döneminde yazıya geçirildiği çok net bir şekilde görülür. Biz burada, Kur’an’ın Hz. Peygamber döneminde yazıldığına dair, Kur’an’da ve hadislerde yer alan delilleri zikredip İslam Tarihi ve Ulûmu’l-Kur’an’la ilgili kaynakların konuya yaklaşımlarını irdelemek istiyoruz.

1. Kur’an’ın Hz. Peygamber döneminde yazıldığına dair Kur’an-ı Kerim’de yer alan delillerden bazıları şunlardır:

a. Kur’an’ın isimlerinden birisi olan ve “yazılmış, yazılan ve okunan” anlamlarına gelen” “el-Kitab” lafzı, bazı ayetlerde zikredilmektedir.” Ayetlerin bazısında ise “Kitap” ve “Kur’an” ismi birlikte geçmektedir. İslam literatüründe kitap denilince Kur’an, Kur’an denilince de kitap anlaşılır. Ancak her iki kelime dikkatli bir şekilde tetkik edilirse, aralarında bazı farklılıkların olduğu da görülür. Burada “Kitab”ın Kur’an’ı da içine alan daha kapsamlı bir kullanım alanına sahip olduğunu belirtmemiz gerekir. Kur’an’a, kitap ve suhuf denilmesinin sebebi onun yazılı olmasından ve kendisini meydana getiren yapraklarından dolayıdır. Burada üzerinde durulması gereken diğer bir husus da şudur: Biz, Kur’an’da geçen bütün kitap lafızlarının Kur’an manasına gelmediğini düşünüyoruz. Çünkü Kur’an bu adı daha henüz vahyin nüzulü tamamlanmadan kullanmaya başlamıştır.

Bu ayetlerde geçen kitap lafzıyla Kur’an’ın tamamının kast edilmiş olması mümkün olamaz. Kanaatimize göre Kur’an’da zikredilen kitap tabiriyle bazen Tevrat, bazen kitabın sahifeleri ve bazen de Kur’an anlaşılmalıdır.

b. Mekke’de inen ilk surelerden Kalem suresinin başında Allah Teâlâ “Kaleme ve yazdıklarına and olsun.”buyurmuştur. Ayrıca Kur’an, ilk inen beş ayetinden birinde “O ki kalemle (yazmayı) öğretti.” buyurarak kalemin ve yazının o dönemdeki önemine işaret etmiş olmaktadır.

c. Tûr suresinin başında yer alan bir ayette “And olsun Tûr Dağına ve yayılmış ince deri üzerine satır satır yazılmış Kitaba.”" buyurulmuştur. Ayette geçen “Tûr”,Süryânîce dağ anlamına gelir. Burada kitap ile kast edilen şey sahifelerdir.”" Bu sahifeler,Hz. Musa’ya verilen Tevrat da olabilir, Hz. Muhammed (s.a.s.)’e verilen Kur’anda. Çünkü Tevrat, Sina’daki bir dağda vahyedildiği gibi Kur’an da Mekke’deki Nur dağında vahyedilmeye başlamıştır.”‘

d. Abese suresinin başında “Hayır olmaz böyle şey, ayetlerimiz bir öğüttür. Dileyen ondan öğüt alır. Ayetler mukaddes sahifelere yazılmışlardır. O’nun katından seçkin ve sadık melekler vasıtasıyla indirilmektedir.”şeklinde geçen ayette, Kur’an’ın sahifelerde yazılı olduğu belirtilmektedir. Taberî’ye göre bu ayette, Levh-i Mahfuz’daki Kur’an’dan söz edilmektedir. Ancak ayette geçen yazıcılardan maksadın Kur’an’ın kâtipleri, kurrâsı ve melekler olabilme ihtimalinden de bahsedilmektedir.”

e. Kur’an’da müşriklerin şöyle bir itirazından söz edilmektedir: “Dediler ki: O evvelkilerin

masallarıdır, onu yazdırmıştır. Bunlar sabah akşam kendisine okunmaktadır”.Buna göre ayet ve sureler önce derleniyor ve sahifelere yazıldıktan sonra insanlara okunuyordu. Nitekim müşrikler de Kur’an’ı bu şekilde tanımlamışlardı. On1ar bu sözleriyle, “Peygamber Kur’an’ı, geçmiştekilerin kitaplarına ve efsanelerine bakarak derleyip yazdırmıştır.” demek istiyorlardı.’”

f. Vakıa suresi 77-79. ayetlerde “O, elbette değerli bir Kur’an’dır, korunmuş bir kitaptadır. Ki ona temizlerden başkası dokunamaz. buyurulmuştur.Ayette geçen kitabın, elimizdeki mushaf veya Levh-i Mahfuz’daki kitap olduğu belirtilmiştir. Taberî’ye göre kitap, semada Allah katında korunmuş olan Kur’an’dır. Ona ancak Allah’ın günahlardan arındırdığı kimseler dokunabilir ki bunlann gökteki melekler olduğu rivayet edilmektedir. Taberî, burada Mecusi, münafık ve müşriklerin de kastedilebileceğini aktarmakta ve bunun temizlenmeyle ilgili olabileceğini de ilave etmektedir.Ancak bazı çağdaş Kur’an tarihi araştırmacılarına göre burada elimizdeki mushaftan bahsedilmektedir. Çünkü son ayette “dokunma” tabiri geçmektedir. Buna göre dokunulacak olan Kur’an’ın bir şey üzerinde yazılı olması gerekir. Zira ne Levhi Mahfuz’daki aslına ne de hafızalardaki ezberlenmiş olan Kur’an’a “dokunma” diye bir şey söz konusu olamaz.”

g. İbn Hacer’e göre Beyyine suresinin ikinci ayeti de Kur’an’ın tamamının Hz.Peygamber döneminde yazıldığını göstermektedir. Bu ayette şöyle buyurulmaktadır:”Allah tarafından gönderilen ve tertemiz sahifeler,okuyan bir elçi…”.” Ayette geçen ‘suhuf” , yaprak anlamına gelen “sahife”kelimesinin çoğuludur.“Sahife”, üzerine yazı yazılan şeye denir. Ayette geçen “kütüb” ifadesiyle sahifelere yazılan ayetler” veya tertemiz sahifeler kastedilmektedir.Söz konusu ayetlere atıfta bulunan araştırmacılara göre bütün bu deliller, zımnen vahyin yazı ile tespit edilmesi gerektiğini bildirmekte ve Kur’an’ın nazil olmaya başlamasından itibaren yazılmış olduğunu açıkça göstermektedir. Buradan da anlıyoruz ki, Hz. Peygamber kendisine gelen vahyin yazılması hususunda titizlik göstermiş ve ayetler daha ilk dönemlerden itibaren yazılmaya başlanmıştır.”

2. Kur’an’ın Hz. Peygamber döneminde yazıldığına dair delillerden bir kısmı da hadis kaynaklarında geçen rivayetlerdir. Vahiyler nazil olmaya başladıktan sonra hem tilavet hem de kitabet yöntemiyle korunarak günümüze kadar gelmiştir. Bu konuda rivayet edilen hadisler oldukça çoktur. Biz konuyu daha derli toplu bir biçimde sunmak için bu hadisleri ravilerine göre ele alıp bunların genel bir değerlendirmesini yapacağız. Fakat bu olayları verirken Mekke ve Medine dönemi diye bir ayırıma gitmeyeceğiz.

 1. Zeyd b. Sâbit’in rivayet ettiği hadisler:

a. “Resûlüllah’ın komşusu idim, kendisine vahiy geldiğinde beni çağırır ve gelen vahyi bana yazdırırdı”.

b. “Biz, Peygamber’in huzurunda/yanında Kur’an’ı ruk’alardan” telif ederdik”.Suyûti’nin nakline göre Beyhakî, buradaki teliften maksadın, dağınık olan Kur’an’ın ayet ve surelerini Hz. Peygamber’in işaretiyle onun emrettiği yere koymak olduğunu söyler. Zeyd b. Sâbit’in bu rivayetinde geçen telif etmek ibaresi, o dönemde Kur’an’ın farklı maddelere yazıldığını gösterir.

c. “Ben, Peygamber’e gelen vahiyleri yazardım. Peygamber’e vahiy geldiğinde onu farklı bir durum kaplar, ondan inci gibi şiddetli ter boşanırdı. Onun bu hali geçtiğinde elimde kürek kemiği vb. vahiy malzemesi ile onun huzuruna girer, onun söylediklerini yazardım. Bitirdiğimde vahyin ağırlığından dolayı dizlerim kırılacak gibi olurdu. Bundan dolayı ayaklarımın üzerinde bir daha hiç yürüyemeyeceğimi bile düşünürdüm.Ben yazmayı bitirdiğimde Peygamber ‘oku’ derdi. Ben de okurdum. Şayet bir hata varsa Peygamber onu düzeltir, sonra da bu metinleri halka verirdi”.

d. “Ebû Bekir haber gönderip beni çağırdı ve sen Resûlüllah’ın vahiylerini yazıyordun, Kur’an’ı araştır ve onu topla… dedi”.

Bu rivayetler, vahyin Medine döneminde iken de yazıldığının en açık delillerinden bazılarıdır. Zira Zeyd, Medine’de kâtiplik yaptığına göre onun bu vahiyleri yazması hadisesi Medine’de gerçekleşmiştir.

2. Ebû Hureyre’nin rivayet ettiği hadis:

“Benden Kur’an’dan başka bir şey yazmayın. Benden Kur’an’dan başka bir şey yazan onu imha etsin”.”Hz. Peygamber, Kur’an ile Kur’an’dan olmayan şeylerin karışmamasına özen gösteriyordu.”Sahabenin hadislerle Kur’an’ı karıştırabileceği endişesinden dolayı Mekke döneminin tamamında ve Medine döneminin ilk yıllannda bir süre hadislerin yazılmasına müsaade etmemiştir. Bu da, o dönemde Kur’an’ın yazıldığının göstergesidir.

3. Süfyân’dan nakledilen hadis:

“Düşmanın eline geçer endişesiyle Peygamber, üzerinde Kur’an yazılı belgelerle düşman toprağına gitmemizi yasakladı”. Sahabenin bir harbe veya sefere çıkarken Kur’an yazılı metinleri beraberinde götürmemeleri, Hz. Peygamber’in onların düşmanın eline geçme korkusu nedeniyle düşman toprağına Kur’an’la gidilmesini yasaklamasından kaynaklanıyordu. Hz. Peygamber’in bu yasağından dolayı, Yemâme’de şehit olan kurrâ sahâbîler, Yemâme’ye Hz. Peygamber’in huzurunda yazılan bu metinleri götürmeyip evlerinde saklamışlardı.

Hz. Peygamber’in yazılı metinleri düşman toprağına götürmeyi yasaklaması da vahyin o dönemde yazıldığını gösterir.

4. İbn Abbas’ın rivayet ettiği hadisler:

“Peygamber‘e bir sure nazil olunca, o, bazı kâtiplerini çağırır ve şöyle derdi: Bu sureyi falan konunun bahsedildiği yere koyun”. Benzer bir rivayette, Hz. Peygamber’in kendine bir vahiy geldiğinde kâtiplerinden birini çağırdığı ve ona bir kelime bile olsa kendisine inen vahyi yazmasını emrettiği nakledilmektedir. Konuyla ilgili aktarılan bir rivayete göre Hz. Peygamber’in, Amr b. Hazm’a mektup ( el-kitap ) yazdırdığı ve bu mektubunda Kur’an’a ancak temiz olanların dokunabileceğini bildirdiği nakledilmektedir.” Bu rivayette geçen dokunma tabiri de sadece somut şeyler için kullanılır.Verdiğimiz bu rivayetlerden de açıkça anlaşılmaktadır ki, Hz. Peygamber’in çevresinde kâtipleri vardı ve onlar kendilerine söylenilenleri yazıyorlardı.Kur’an ve hadislerden ortaya koymaya çalıştığımız bu delillerden başka, Kur’an’ın o dönemde yazıldığına örnek teşkil ettiğini düşündüğümüz, Kur’an Tarihi ve îslam Tarihi kaynaklarından derlediğimiz diğer veriler şunlardır:

a. Daha önce zikredildiği üzere, Hz. Ömer’in Müslüman olması hadisesinde kız kardeşinin elinde bulunan sahifeler.”

b. Çağdaş Kur’an tarihi araştırmacılarından biri olan Ebyâıî, Hz. Peygamber vefat ettiğinde Kur’an’ın tümünün onu hıfzeden Müslümanların hafızasında olduğu gibi, farklı malzeme üzerine yazılmış olarak da mevcut olduğunu beyan etmektedir.”

c. Hz. Peygamber ve ashabının tüm gayreti Kur’an’ı bir araya toplamaya yoğunlaşmıştı.Suyûtî (ö. 911/1505), Hz. Peygamber’in vefat etmeden önce Kur’an’ın tümünün yazılı olduğunu ancak bunların bir mushafta veya belli bir yerde toplanmadığını aktarır. O dönemde ashaptan bazılannın elinde Kur’an’ın farklı farklı bölümlerinin mevcut olduğu da nakledilir.’” Ancak bazı sahâbîler tilâveti nesh olunan ayetleri ve “haber-i vahitle” sabit olan sözleri de özel nüshalarına yazmışlardı ki sonraki dönemlerde bu tutum, Kur’an’dan olmayan bazı metinlerin Kur’an’danmış gibi algılanmasına yol açmıştır.

d. Pek çok kaynakta geçen şu rivayet de o dönemde Kur’an’ın yazıldığım gösterir:”Kur’an’m cem’i üç mertebede gerçekleşmiştir. Bunlardan ilki, Hz. Peygamber’in huzurunda yapılan; ikincisi, Hz. Ebû Bekir’in huzurunda yapılan; üçüncüsü de Hz.Osman’ın huzurunda ayet ve surelerin yerlerini belirleme şeklinde yapılan cem’dir”.

Nüzul süreciyle birlikte Kur’an’ın yazımının tamamlanmış olduğunu Kur’an, hadis ve diğer kaynaklardan tespit etmek suretiyle ortaya koymaya çalışan âlimlerin görüşlerini sunmaya çalıştık. Ancak konuyla ilgili literatürde zikredilen bu delillerin hepsi değilse de bazıları Kur’an’ın Hz. Peygamber döneminde yazıldığının açık bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Aktardığımız bu rivayetlerden de açıkça anlıyoruz ki Peygamberimiz, kendisine gelen vahyi sadece ezberlemek, tebliğ ve tebyin (açıklamak)etmekle kalmayıp aynı zamanda vahiy kâtiplerine de yazdırmıştır. Tabii ki Peygamberimiz kendisine gelen vahiyleri yazdırırken, düşünmüş olduğu hedeflerinin gerçekleşmesini de planlıyordu. Şimdi de vahiylerin hangi amaca binaen yazıldığı konusu üzerinde durulacaktır.

3. Vahiylerin Yazılmasının Gerekçeleri

Vahiylerin yazılmasıyla ilişkili olarak öncelikle sorulması gereken soru şudur:Acaba Hz. Peygamber vahiyleri hangi sebeplerden dolayı yazdırmaya başlamıştır?Burada, öncelikle Peygamberimizin kendisine gelen vahiyleri yazdırma gerekçesiyle ilgili olarak iki farklı bakış açısının olduğunu belirtmemiz gerekir:Bunlardan birincisine göre, Hz. Peygamber vahyi kendisine verilen ilâhî emirden dolayı yazdırmıştır. Yani vahyi yazdırmasını ona dolaylı olarak da olsa Allah emretmiştir.Buna gerekçe olarak da Alak ve Kalem surelerinin ilk ayetleri gösterilmektedir.

Mesela, Muhammed Hamîdullah, ilk inen vahiylerde beşerî ilimlerin tanınıp bilinmesinde bir vasıta olan ‘kalem’in övüldüğünü ve Hz. Peygamber’in, Kur’an’ın yazıyla tespit edilip muhafazasındaki gayret ve titizliğinin buradan kaynaklandığını açıklar. İkincisine göre ise, bu konuda Hz. Peygamber’e verilmiş herhangi bir emir ve talimat yoktur ve onun peygamberliği de bunu gerektirmez. Bu bakış açısına sahip olanlara göre, Hz. Peygamber vahyi şu iki sebepten dolayı yazdırmış olabilir:

1. Kendisine gelen vahyin korunması,

2. Müslümanların bu yöndeki taleplerinin gerçekleşmesi.

Burada, Müslümanlann söz konusu taleplerini şu gerekçelere dayandırmak mümkündür:

a. Kendilerine uygulanan baskılardan dolayı vahyin yazılmak suretiyle daha kolay korunacağını düşünmüş olmaları,

b. Özel mushaf sahibi olma arzuları,

c. İnen vahyin kenarlarına notlar almak suretiyle daha kolay anlaşılabileceğini tahmin etmeleri,

d. Komşu olduklan Ehl-i Kitab’ın ellerindeki kutsal metinlerden dolayı bu kültürle tanışık olmaları. Buradan da anlaşıldığına göre vahyin yazımı, salt olarak metnin muhafazasına yönelik olmayıp, Müslümanların ihtiyaç ve taleplerinden ortaya çıkan ve sahabenin icmaına dayanan doğal bir gelişmedir.Kanaatimize göre vahyin yazdırılması konusunda her ne kadar direkt olarak ilâhî bir talimat olmasa da, Hz. Peygamber içinde bulunduğu zamanın şartlarından dolayı ve ezberde olanın yazılarak daha iyi korunacağını düşündüğü için kendisine gelen vahiyleri yazdırmış olabilir.

4. Vahiylerin Yazdırılması

Peygamberimiz kendisine inen vahiyleri rivayetlerde belirtildiği üzere anında yazdırıyor muydu, yoksa yine bazı rivayetlerde geçtiği şekliyle nesh olunacak ve değiştirilecek ayetlerin sonuçlanması için bir süre bekliyor muydu? İlgili hadis rivayetlerine ve Kur’an tarihine dair yazılan eserlere baktığımızda bunların çoğunda, Hz.Peygamber’in kendisine gelen vahyi anında yazdırdığı ifade edilmektedir.Ne zaman Kur’an-ı Kerim’den bir parça vahyedilmiş olsa, Hz. Peygamber’in okur-yazar sahâbîlerinden birini çağırdığı, inen vahyi ona yazdırdığı ve yeni vahyin şimdiye kadar toplananların neresine konulacağını bildirdiği aktarılmaktadır.” Buhârî’de küçük farklılıklarla birkaç yerde geçen Bera’ b. Âzib’in naklettiği bir hadiste, Nisa suresinin 95. ayeti inince, Resûlüullah’ın Zeyd b. Sâbit’in çağrılmasını ve beraberinde levha,divit, kürek kemiği getirmesini emrettiği, Hz. Peygamber’in arkasında oturan ibn Ümmü Mektum’un gözleri görmediğinden dolayı kendi durumunun ne olacağını sorunca da ayetin “özür olmaksızın…” ifadesini içeren kısmının indiği kaydedilmektedir.”

Bu konudaki Cebrail’in vahyi getirip kalem kurumadan hemen ayrıldığı şeklindeki açıklamalar da unutulmamalıdır. Kanaatimizce, vahiyler hemen indiği anda değil de mümkün olan en kısa sürede yazdırılmış olmalıdır. Zira inen vahiylerin anında yaz(dır)ıldığını iddia edersek Hz.Peygamber ailesi ile beraber evde tek başına olduğunda, Miraç’ta Rabbi ile beraber bulunduğunda vb. durumlarda yani vahiy kâtiplerinin yanında olması mümkün olmayan zamanlarda kendisine gelen vahiyleri kime yazdırdığı sorusunun cevabını vermekte güçlük çekeceğimiz muhakkaktır.

5. Yazılan Vahiy Malzemelerinin Mekke ve Medine’de Muhafazası

Birbirinden farklı malzemelere yazılan ayetlerin Mekke ve Medine’de nerede muhafaza edildiği meselesi de Kur’an tarihinde aydınlatılması gereken önemli hususlardan birisidir. Kaynakları incelediğimizde, bu konuda Mekke ve Medine diye bir ayırıma gitmeyip, bunlardan bazısının Hz. Peygamber’in evinde muhafaza edildiğinin,bazısının da vahyi yazan kâtiplerce korunduğunun vurgulandığını görürüz.Burada ilk olarak her iki grubun da görüşlerini vermek, daha sonra ise kendi kanaatimizi belirtmek istiyoruz. Görebildiğimiz kadarıyla bu konudaki ilk ve tek bilgi kaynağı h. 243′te vefat etmiş olan Ebû Abdillah el-Hâris ibn Esed el-Muhâsibî’nin “Fehmu’s-Sunne” adlı eserinde yer alan rivayettir. Suyûtî’nin ve ondan naklen Zerkânî’nin de zikrettiği rivayet şu şekildedir: “Kur’an’ın yazılması, sonradan ortaya çıkan bir mesele değildir. Hz. Peygamber onun yazılmasını emretmişti. Fakat Kur’an deri, kürek kemiği, hurma yaprağı vs.üzerine dağınık bir vaziyette yazılmıştı. Hz. Ebû Bekir onun bir yerden başka bir yeretoplanmasını emretti. Bu, üzerine Kur’an yazılı olan varakların dağınık vaziyette Hz. Peygamber’in evinde bulunması anlamındadır. Hz. Ebû Bekir, herhangi bir parçası

kaybolmasın diye onları toplayıp bir iple bağladı”.Muhâsibî’nin sözlerinden direkt olarak bu vahiylerin Hz. Peygamber’in evinde muhafaza edildiği anlayışının ortaya çıkabileceği düşüncesinde değiliz. Biz, Muhâsibî’nin, Kur’an’ın toplanışı hadisesini zihninde canlandırdığını ve bunun nasıl olabileceği konusunda bir tahminde bulunduğunu düşünüyoruz. Çünkü o, Hz. Peygamber’in emriyle yazılan Kur’an’ın yazı malzemesinin dağınık vaziyetteki deri, hurma yaprakları vs. olduğunu belirttikten sonra, zihninde canlandırdığı yazı malzemesinin varak/kâğıt olduğunu beyan etmiştir. Onun ifadelerinden anlaşılan şudur: Hz. Peygamber hayatta iken kağıt, deri vs.’ye yazılmış olan Kur’an metinleri, toplu olarak bir yerde muhafaza edilmeyip farklı yerlerde korunmaktaydı. Hz. Ebû Bekir dağınık olan bu malzemenin toplanıp bir iple bağlanmasını ve bir mushaf haline getirilmesini değil, yazılarak bir yerde toplanmasını emretmişti.Yukarıdaki rivayetten ortaya çıkan sonuç böyle olmasına rağmen, Zerkeşî, Suyûtî,Zerkânî, Subhi Salih, Hamîdullah, Muhammed Saîd Yâsîn,Ramazân el-Bûti, Zencânî, Osman Keskioğlu, İzmirli İsmail Hakkı, Kummî, Rasûl Ca’feryân vb. âlimler vahyin Hz. Peygamber’in evinde muhafaza edildiğini iddia ederler ve bu iddialarına tek dayanak olarak da yukarıdaki rivayeti gösterirler.Bununla birlikte bazı âlimler yazılan bu vahiylerin Hz. Peygamber’in evinde değil de sahâbîler tarafından muhafaza edildiği görüşünü savunmaktadır. Bunlardan bazıları şunlardır:

Yukarıda geçtiği gibi Hamîdullah bazı eserlerinde bu dokümanların Hz. Peygamber’in evinde muhafaza edildiğini söylerken başka bir eserinde de bu metinlerin Hz.Peygamber’in evinde değil de, vahyi yazan kâtipler tarafından korunduğunu zikreder ve şöyle der: “Resmî vahiy kâtipleri tarafından kaydedilip nüshaları çıkarılan ayet metinleri, Rasûlüllah tarafından saklannuş olmayıp vahiyleri yazan kâtipler tarafından muhafaza edilmiş ve kopya edip bunlardan nüsha çıkarmak isteyen kimselerin bu arzularını yerine getirmelerine daima müsaade olunmuştur.

Muhammed Salim Muhaysin de, bu konuda Hamîdullah’ın görüşünü savunarak şöyle der: “Hz. Peygamber döneminde bu malzemeler dağınık halde farklı sahâbîlerin ellerinde bulunmaktaydı. Yani Kur’an’ın hepsi yazılı bir şekilde belirli bir yerde muhafaza edilir değildi”.Derveze de, bunlarla aynı kanaati paylaştığını beyan eder ve Kur’an’ın dağınık parçalar halinde bazı Müslümanların yanında özel gayretlerle korunduğunu söyler.

Zâhid el-Kevserî de, bu metinlerin Sahâbî’nin evinde muhafaza edildiğini açıklar ve “Kur’an Hz. Peygamber zamanında yazılmış; Rasûlün huzurunda yazılan bu parçaları sahâbîler evlerinde saklamışlardır.” der.Buradan anlıyoruz ki, bu metinlerin hepsi değil sadece bir kısmı Hz. Peygamber’in evinde, bir kısmı da vahiy yazan kâtipler tarafından muhafaza edilmiştir. Zira hepsi Hz. Peygamber’in evinde muhafaza edilseydi, pek çok hafızın şehit olduğu Yemâme Savaşı’ndan sonra Hz. Ömer’in Kur’an’ın kaybolacağı konusunda endişeye kapılmasına ve bu konuda Hz. Ebû Bekir’e müracaat etmesine gerek kalmazdı. Ayrıca Kur’an’ın cem edilmesi için Hz. Ebû Bekir’in oluşturduğu komisyonun bu metinleri dikkate almayıp, sahabeden Kur’an ayetlerini toplamaya teşebbüs etmeleri nasıl mümkün olurdu? Diğer taraftan Hz. Ebû Bekir döneminde Kur’an’ı cem etmekle görevlendirilen Zeyd b. Sâbit’in, Hz. Peygamber’in bu tür bir miras bıraktığından bahsettiğini ulaşabildiğimiz kaynakların hiçbirinde görmedik. Belki de Hz. Peygamber için yazılan nüsha Hz. Peygamber’in evinde, sahâbînin ve vahiy kâtiplerinin kendileri için yazdıkları nüshalar da onlann kendi evlerinde muhafaza ediliyordu. Ancak daha  önce değinildiği üzere bakabildiğimiz kaynaklarda metinlerin iki nüsha yazıldığına dair herhangi bir bilgi yer almamaktadır.Meselenin ayrıntıları hakkında kaynaklarda güvenilir bir bilgi yer almadığı için,yazılı vahiy metinlerinin Peygamberimizin evinde muhafaza edildiğini söyleyenlerin tek dayanağı Muhâsibî’nin söz konusu rivayetidir. Sahâbîlerin evinde muhafaza edildiğini söyleyenlerin ise hiçbir dayanağı yoktur. Bu açıdan biz de, Hz. Peygamber’in kendisine gelen vahiyleri yazdırdıktan sonra bunların büyük bir kısmını kendi evinde muhafaza ettiği kanaatindeyiz. Bununla beraber sahabenin kendileri için yazmış oldukları vahiy metinlerini kendi evlerinde muhafaza ettiklerini düşünüyoruz. Çünkü sahabe kendileri için oldukça önemli olan o dokümanları titiz bir şekilde korumuş olmalıdır.

Burada konuyla ilgili olan diğer bir mesele de bu malzemenin Mekke’den Medine’ye nasıl aktarıldığı konusudur. Kaynaklarda yer alan bir rivayete göre, Mekke’de bulunan bu malzeme Medine’ye I. ve 11. Akabe Bey’atleri esnasında gelenlere verilmek suretiyle nakledilmiştir. Makalemizin başlangıcında da zikrettiğimiz üzere Semhûdî’nin naklettiği bir rivayete göre, Zuraykoğullarından Rafı’ b. Mâlik ez-Zurakî Akabe’de Hz. Peygamber ile karşılaşır. Peygamberimiz de ona 10 sene süresince nazil olan bütün ayet metinlerini içine alan bir belge verir, böylece Rafı’ Medine’de kendi mahallesinde inşa ettiği, içerisinde Kur’an okunan islam’ın ilk mescidinde bu ayetleri etrafında toplananlara okumuştur. Ancak bu yazı malzemesinin taşınması kolay olan bez, deri vs. olduğu dikkate alınırsa, hicret esnasında her sahabenin kendi malzemesini kolaylıkla taşımış olması da muhtemeldir. Mekke’de yazılan bu belgeler Hz. Peygamber (s.a.s.)’in hicretinden önce I. ve II. Akabe Bey’atlerinde kendisine

bağlılık yemini etmeye gelenlere verilmek suretiyle ve daha sonra da şahsi gayretlerle Medine’ye aktarılmaya çalışılmıştır.

 

Sonuç:

Kur’an, insanlığın elinde bulunan en sağlam kutsal metindir. Bu güvenilirliğin sağlanmasındaki en önemli unsur, Kur’an’ın kitabet ve tilavet yöntemiyle korunarak günümüze kadar ulaşmış olmasıdır. Bu açıdan bakıldığında, yeryüzünde Müslümanlar kadar inancını Kur’an gibi sağlam bir kaynağa dayandıran başka bir millet yoktur.

Efendimiz ve ashabı, vahyi gelecek nesillere ulaştırmak için ayetlerin yazılmasına son derece özen göstermiştir. Peygamberimiz vahyi tebliğ ve tebyin etmekle kalmamış, aynı zamanda bunları vahiy kâtiplerine yazdırmıştır. Hatta O, Kur’an’la karışabilme ihtimalinden dolayı belli bir süre hadislerin yazılmasını dahi yasaklamıştır.Vahyin yazılmasının sistematik hale gelmesi ve kurumsallaşması ancak Medine döneminde gerçekleşebilmiştir. Bu, Mekke döneminde iken vahiylerin yazılmadığı anlamına gelmez. Zira vahyin Mekke döneminde iken de yazıldığına dair Kur’an, sünnet ve tslam tarihi kaynaklarında yer alan pek çok delil vardır. Tüm bu delillere rağmen batılı bazı araştırmacıların ellerinde herhangi bir delil olmadan Mekke döneminde vahiylerin yazılmadığını söylemeleri oldukça manidar bir durumdur. Vahyin yazdırılması konusunda Kur’an’da direkt olarak ilâhî bir talimatın varlığından

söz etmek oldukça zor gözükmektedir. Ancak bu hususta herhangi bir emir ve talimat olmasa da, Peygamberimiz içinde bulunduğu sosyal ve kültürel şartların bir gereği olarak ezberde olanın yazılmak suretiyle daha iyi korunacağını düşündüğü için vahiylerin yazılmasını gerekli görmüştür.

Nebi (s.a.s.) kendisine indirilen Kur’an’ı iner inmez yazdırmaya gayret etmiştir.Ancak buna imkân bulamadığı bazı durumlarda ise mümkün olan en kısa zamanda vahiyleri yazdırma yoluna gitmiştir.Peygamberimiz tarafından vahiy kâtiplerine yazdırılan bu Kur’an metinleri veya kendilerine ait bir nüsha oluşturmak için sahabenin yazdığı özel Mushaflar, bunları yazan sahabe tarafından muhafaza edilmiş olabileceği gibi bunların bir kısmı Peygamberimizin evinde de korunmuş olabilir. Ancak ne Mekke ne de Medine döneminde bunların muhafaza edildiğini gösteren resmî bir arşivden söz etmek mümkün gözükmemektedir.Yazılan bu Kur’an metinlerinin bir kısmı Akabe Bey’atlerine gelenlere verilmek suretiyle, bir kısmı ise hicret esnasında Medine’ye gidenler vasıtasıyla Mekke’den Medine’ye taşınmış olabilir.

 

Ziya Şen

 

DIYANET ÎLMI DERGÎ

CıLT:46 • SAYı: 1 • OCAK – ŞUBAT – MART 2010



tâ mâverâ'ya…Birkaç günlük fasıl…
Menü
İçeriğe geç
Ana Sayfa
Kategori Arşivleri: kuran kavramları
el-Kitap kelimesinin üç anlamı
Ocak 16, 2013
el-Kitap kelimesinin üç anlamı

Kitap lafzının üç manada kullanıldığını aşağıdaki Araf  Suresi ayetlerini göz önüne aldığımızda “Kuran” ile “Kitap” sözcükleri arasındaki ilişki zihnimizde daha bir belirginleştirecektir:

1-”Yazılmış”, “takdir” edilmiş anlamında. “Allaha iftira eden ya da O’nun ayetlerini yalanlayandan daha zalim kimdir! Onların kitaptaki nasipleri kendilerine erişecektir”. (Araf 7/37) Burada “kitap”, Levh-i Mahfuz’da yazılmış kader anlamındadır. “Onların nasipleri” ise kendileri için takdir edilmiş olan şeydir. “Sana vahyettiğimiz kitap, kendinden öncekini (semavi kitapları) doğrulayıcı olarak gelen gerçektir. Allah, kullarının (her halinden) haberdardır, görendir”.

2-”Tevrat” anlamında: Yahudilerin Hz.Musa’nın getirdiği dine karşı takındıkları tavırdan bahseden şu ayette kitap, bu anlamdadır: “Onların ardından da (ayetleri tahrif karşılığında) şu değersiz dünya malını alıp, nasıl olsa bağışlanacağız, diyerek Kitab‘a varis olan birtakım kötü kimseler geldi. Onlara, ona benzer bir menfaat daha gelse onu da alırlar. Peki, Kitap‘ta Allah hakkında gerçekten başka bir şey söylemeyeceklerine dair onlardan söz almamış mıydı ve onlar Kitap‘takini okumamışlar mıydı? Ahiret yurdu sakınanlar için daha hayırlıdır. Hala aklınız ermiyor mu?” (Araf 7/169)

3-Kur’an anlamında: “De ki: ‘Ortaklarınızı çağırın, sonra bana istediğiniz tuzağı kurun ve bana göz bile açtırmayın! ‘ Şüphesiz ki, benim koruyanım Kitab‘ı indiren Allah’tır. ve O  bütün salih kullarını görüp gözetir.” (A’raf 7/ 195-196)

Kur’an’a Giriş, M. Abid el-Cabiri, Mana yay. syf. 225

paylaş
Paylaş
 
 
 
Bunu beğen:
Beğen
Bunu beğenen ilk kişi olun.
kitaplardan kesitler, kuran kavramları içinde yayınlandı | Tagged cabiri, el-kitap, elkitap, kavramlar, kitap, kuran,kuran kavramları, Kur’an’a Giriş, M. Abid el-Cabiri, Mana yay, takdir | Yorum yapın |
İnsanın Yaratılışıyla İlgili Kavram Grafikleri -2
Mart 13, 2012
 

İnsanın Yaratılışıyla İlgili Kavram Grafikleri                                            grafik_2

 2.4  İnsanın özel olarak yaratıldığı

 38.75   Dedi ki: Ey İblis, iki elimle [veya özenle] (=  bi yedeyye) yarattığıma secde etmekten seni men eden nedir? …

 74.11   Benimle şu kimseyi yalnız bırak ki Ben onu tek olarak yarattım (= zer ni ve men halaktu vahidaa).

 50.16   Andolsun insanı Biz yarattık ve nefsinin ona ne fısıldadığını biliriz; Biz ona şah damarından daha yakınız. (50.16)

50.17   Onun sağında ve solunda oturan iki alıcı [melek] kaydetmektedir. (50.17)

 90.4   Andolsun Biz, insanı bir zorluklar içinde [veya iki ayak üstünde duracak şekilde] yarattık (= le kad halaknal insane fi kebed).

 56.57  Sizi Biz yarattık, bunu tasdik etmeniz gerekmez mi (= nahnu halaknaküm fe levla tusaddikun)?

 26.78   “Beni yaratan ve bana yol gösteren O’dur”.

 6.100    Cinleri Allah’a ortaklar yaptılar, halbuki onları O yaratmıştır (= ve ce’alu lillahi şurekael cinne ve halekahum) …

 11.119    … onları böyle muhtelif yaratmıştır (= ve li zalike halakahum) …

 41.15    Ad [kavmi] … onları yaratan Allah’ın kendilerinden güçlü olduğunu görmediler mi? …

 43.87   Andolsun onlara kendilerini kimin yarattığını soracak olsan ‘Allah’ derler; o halde nasıl çevriliyorlar? (43.87)

 30.54   Allah sizi bir zayıflıktan yarattı (= allahullezi halekaküm min da’fin); sonra bu zayıflığın ardından size bir kuvvet (= kuvveten) verdi; sonra bu kuvvetin ardından [gene] zayıflık ve ihtiyarlık yaptı (= ceale); [Allah] dilediğini yaratır (= yahluku ma yeşau); O, bilendir, güçlüdür. (30.54)

 4.28    Allah sizden [yükümlülüklerinizi] hafifletmeyi murad ediyor (= yüriydullahu en yuhaffif anküm); insan zayıf yaratılmıştır (= ve hulika’l insanu da’ıyfa).

 21.37    İnsan aceleci yaratılmıştır (=  hulka’l insanu min ‘acelin) …

 70.19    İnsan hırslı yaratılmıştır (= inne’l insane hulika helu’a).

 52.35   Yoksa kendileri hiçbir şeyden mi yaratıldılar? Yoksa yaratıcılar onlar mıdır? (= em hulikumin gayri şey’in em hümül halikun). (52.35)

[Bu ayette geçen min gayri şey’in (= bir şeyden başkasından) ifadesi, insanın bir ‘şey’den yaratıldığını hatırlatmaktadır.]

 35.16   Dilerse sizi giderir ve [yerinize] yeni bir halk [yaratık] getirir. (35.16)

 36.68   Kime uzun ömür verirsek, onu yaratılışça eksiltiriz …

 40.57   Göklerin ve yerin yaratılması, insanın yaratılmasından daha büyük [bir olaydır] (= lehalkus semavati vel ardi ekberu min halkinnas); fakat insanların çoğu bilmezler. (40.57)

 [Göklerin ve yerin yaratılması neden insanın yaratılmasından daha büyük olabilir? Bu sorunun cevabı, bunları meydana getiren mekan ve parçacıkların özelliklerinin son derece hassas bir şekilde tasarlanmış olmasında saklı olsa gerek. Kozmoloji sabitleri (elementer parçacıkları kütleleri, dört temel fiziksel kuvvetin etki mesafeleri ve şiddet oranları, ışık hızı ve öteki sabitler) üzerinde yapılan hesaplar bunlardaki en küçük bir değer sapmasının gördüğümüz kainatın oluşumunu imkansız hale getireceğini göstermektedir.]

 50.16   Andolsun insanı Biz yarattık ve nefsinin ona ne fısıldadığını biliriz; Biz ona şah damarından daha yakınız. (50.16)

50.17   Onun sağında ve solunda oturan iki alıcı [melek] kaydetmektedir. (50.17)

 35.3    Ey insanlar, Allah’ın size olan nimetini hatırlayın; Allah’tan başka sizi semadan ve arzdan rızıklandıran bir yaratıcı mı var? …

 52.35   Yoksa kendileri hiçbir şeyden mi yaratıldılar? Yoksa yaratıcılar onlar mıdır? (= em hulikumin gayri şey’in em hümül halikun). (52.35)

[Bu ayette geçen min gayri şey’in (= bir şeyden başkasından) ifadesi, insanın bir ‘şey’den yaratıldığını hatırlatmaktadır.]

                                                                38.75       özenle (= bi yedeyye)     

                                                               90.4         zorluklar içinde (= fi kebed)

                                                               74.11       tek olarak (= vahiden)

                                                               11.119     muhtelif / çeşitli (= li zalike)

insan                                     30.54       zayıflıktan (= min da’fin)                                   yaratılmıştır

                                                               4.28         zayıf (= daiyfa)

                                                               21.37       aceleci (= min ‘acel)

                                                               70.19       hırslı (= heluuen)

 

 Hazırlayan: Şakir Kocabaş

 

 

 

paylaş
Paylaş
 
 
 
Bunu beğen:
Beğen
Bunu beğenen ilk kişi olun.
kuran kavramları içinde yayınlandı | Tagged insanın özellikleri, insanın yaratılışı, kavram grafigi, kuran kavramları,kuranda insan, kuranda insanın özelikleri, şakir kocabaş, İnsanın Yaratılışıyla İlgili Kavram Grafikleri | Yorum yapın|
Kur’an’da canlıların ve insanın yaratılışıyla ilgili kavram grafikleri
Mart 13, 2012
grafik_1.rtf

Kur’an’da canlıların ve insanın yaratılışıyla ilgili kavram grafikleri

Canlılar

    Allah        ——–    haleka   ———   min main  ———   külli daabbe             24.45

                                                                   (bir sudan)

                                                                              —————-          en’am                  16.5

                                                                              ————–       külle şey’in             6.101         

   Allah     ——–      haliku        ——————————       külli şey’in                                   6.102, 13.16, 40.62  

   Biz        ———-     halakna    ——-   min ma eydina    —–   en’am                                       36.71

                                                                     ellerimizin yap.

                                                                                  min külli şey’in zevceyni                                               51.49                     

                                                                              her şeyden çiftler

   O    ————–   haleka   ————————          ezvace külleha                                        43.12

                                                                                              bütün çiftleri

                                                                                                en’am                                                  16.5

                                                                                              süs hayvanları                                     16.8

                                                                                          katırları, merkepleri

İnsan

  O      ————         bede’e halka’l            ————     insane      —–    min tıynin                              32.7

                                (yaratmaya başladı)                                                              (bir kilden)

                                            ce’ale       ————               neslehu         —-     min sülaletin                     32.8

                                         (oluşturdu)                                                               min main mehiyn

  O  ————        haleka      —————    insan           ——-    min salsalin ke’l fahhar                      55.14

                                                                                                                    (kiremit gibi çamur)      

  O / Sen  ——-     haleka     ————–           Adem / siz        ——–       min tıynin                 17.61, 7.12

                               halakte                                                                            (bir kilden)                                38.76, 6.2

  Allah      ——–   haleka     ————        beşer / insan        —-               min salsalin                         15.33

                                                                                                                       min hamein mesnun                 15.26, 15.28

O / Allah      ——   haleka     ————            seni / sizi        ——-             min türabin                          18.37, 30.20

                                                                                                                             (bir topraktan)                      35.11, 40.67

                                                                                                                                                                             22.5

              Adem / İsa       ——-         min turabin                             3.59

  Biz      ——–  halakna     ————-              insan         ———-      min sülaletin                                 23.12

                                                                                                                             min tıyn

                                                                              insanları        ———–   min tıynin lazib                       37.11

                                                                                    sizi            ———–     minha                                       20.55

                                                                                                                         (arzdan, maddeden)

   Ben   ———-  halikun   —————         beşeren          ————–  min tıyn                                      38.71

                                                                                                   ——         min salsalin                                  15.28

                                                                                                                   min hamein mesnun

Hazırlayan: Şakir Kocabaş

paylaş
Paylaş
 
 
 
Bunu beğen:
Beğen
Bunu beğenen ilk kişi olun.
kuran kavramları içinde yayınlandı | Tagged kavram grafikleri, kuran kavramları, kuranda canlılar, kuranda insan,kuranda yaratılış, kurandaki kavramlar, varlık, şakir kocabaş | Yorum yapın |
Kuran’da Hicret ve Cihad
Aralık 1, 2011
Kur’an’da Hicret, Cihad*

 Hecr veya hecran insanın ister bedenen, ister kalp veya ister dille başkasından ayrılması demektir.Hicret veya muhaceret ayrışma, ayrılma, terketme, dar-i küfr’ den dar-i islâm’a göç etme anlamındadır. [1]

Müslüman’ın hayatı sürekli bir ‘seyahat’ten iba­rettir; nitekim, Kur’an’da ‘seyahat’ edenler övülmektedir:

“Tevbe edenler, ibadet edenler, hamdedenler, se­yahat edenler, rükû edenler, secde edenler, ma’rufu emredip münkerden nehyedenler, ve Allah’ın sı­nırlarını koruyanlar; mü’minleri müjdele!” (Tevbe; 112).

Bu seyahat bir yanda ‘kâinat’ın küçültülmüş öz­deşi, yoğun bir özeti’ olan bedeninden içine, kalbine doğ­ru, bir yanda da kâinatta ‘ayet’lerden ayetlerin işaret ettiğine doğru bir seyahattir. Kendinde madenlerin, bit­kilerin ve hayvanların tüm nitelikleri, kâinattaki her varlığın bir özeti bulunan insan bütün bu yanlarını aşa­rak asıl varlığını oluşturan Allah’ın ruhundan üflenen ruhu’na doğru yürürken bu ruhu örten, mekanı, kalbin işitme ve görme duyularının üzerine konmuş ağırlıkları gidererek merkezine ulaşmaya çalışır. Bu ise kalbi çev­releyen, ruhu perdeleyen her türlü karaltı ve ağırlıkları silmek, bunların nedeni olan haramları işlememek ve Allah’ın emirlerini yerine getirmekle mümkün olabi­lir. İşte, hicret’in temel nosyonu burada, yani ruhu per­deleyecek her türlü davranışlardan kaçmakta, uzak durmakta yatar:

“Ey örtüye bürünen! Kalk ve uyar! Rabbini tekbir et; elbiseni tathir et; ve her türlü ağırlık ve günah­tan hicret et”(Müddessir: 1-5).

 İşte, insan bu seyahatinde nefsinden olduğu ka­dar çevresinden de büyük engellerle karşılaşır. Çünkü, insan bir yandan kendi içinde ruhuna doğru, bir yan­dan da kâinatta seyahat ederken karşısına cin ve insan şeytanlarıyla bunların kendindeki işbirlikçisi nefsi onu sürekli önlemeğe çalışır; işte insan içe ve dışa doğru se­yahatinde kendini ‘temizlediği’ gibi, çevresini de her türlü kirden, ağırlıktan, günahtan, zulümden temizleyerek hedefe gidebilir. Bu durumda, kirlilerin, günah­kârların ve zalimlerin karşısına çıkmasından tabiî bir şey yoktur. Onları aşmanın, engelerini yok etmenin en önemli araçlarından biri, belki de bu araçların hepsi­nin adıdır hicret. Önce bu genel koyuculardan kalben kesinkes uzaklaşmak, fakat onlara iyi davranarak, zu­lümlerine eritici bir sabırla karşı koymak, hikmet ve en güzel tebliğle mücadele etmek gerekir. İşte, bu sab­rın, mücadelenin, hem nefse, hem de dıştaki engellere karşı koymanın, ruha doğru seyahat etme çabasının adı da Cihaddır.

“Söylediklerine sabr et ve onlardan güzel bir hic­retle hicret et”(Müzemmil: 10).

“Kâfirlere itaat etme ve onlarla büyük bir cihadla cihad et”(Furkan: 52).       ‘

Cehd veya cühd ‘eziyet, meşakkat’ demektir, daha çok ‘takat oranında bir çaba’ ifade eder: [2]

“Sadakalar hususunda gönülden veren mü’minleri çekiştiren ve cühdlerinden (güçlerinin, takatlarınınyettiğinden) başkasını bulamayanlarla alay eden­ler; Allah onları maskaraya çevirmiştir. Onlar için acı bir azap vardır” (Tevbe: 79). «Olanca cehdleriyle (takatlarınm yettiği, kapasite­lerinin müsaade ettiği kadar) Allah’a-yemin etti­ler…» (En’am: 109).

İşte, Cihad nefsin perdelerini, Allah’a giden yola dikilen engeleri aşıp ruhla özdeşleşmek, Allah’a ulaş­mak için takat ve kapasite ölçüsünde uğraşmak, didin­mek demektir. ‘Salât ve sabr’ı içine alan bu uğraşı hem haramları işlememek ve emirleri yerine getirmek için nefsle olur ve hem de dışta insanların Allah’a ulaşma­maları için engeler çıkartan, Allah’ın Yolu’ndan alı­koyup bu yolu eğriltmeğe ve güçleştirmeğe ve aynı za­manda insanların bu yolu görmelerine, bulmalarına en­gel olmaya çalışan cin ve insandan şeytanlara karşı olur.

“Allah için cihadın gerektirdiği şekilde cihad edin” (Hacc: 78).

Müslümanın hayatı kesintisiz bir cihad ve hicret olayıdır. Bu Cihad’ın bir aşamasında o hale gelinir ki, artık Allah’ın Yolu’ndan alıkoyucular hikmet ve güzel öğütle tebliğden etkilenmez ve bu Yoldan alıkoyma ve yolcularının önüne büyük engeler koyma işinden vaz­geçmez olurlar. Hattâ, müslümanlar ölmek ve daha da kötüsü Allah’ın Yolu’nda yürüyememek, öyle ki bu Yol’u bırakmak durumuyla karşı karşıya gelebilirler. İşte, bu noktada ya Cihad’ın silâhlı şekline başvurmak, ya da imanı kurtarmak için fert fert veya topluca hic­ret edilir. O kadar ki, bu hicret ve ardından kendisin­den hicret edilen yerdeki ins şeytanlarına karşı silâhlı cihad etmek imanın tam anlamıyla denendiği ve mü’minin belâ kabında piştiği vazgeçilmez bir görev hali­ni alır:

“Kendi kendilerinin zalimleri olarak melekler can­larını alırken “ne işteydiniz?” derler,  “Biz yeryü­zünde istiz’af ediliyorduk” derler. “Allah’ın arzı ge­niş değil miydi, orada hicret edeydiniz” derler. İş­te onlar durağı cehennem olanlardır; ne kötü bir gidiş yeridir orası!” (Nisa: 97).

Hicret hiç bir zaman kaçış değildir.. O mutlaka zulme ve eziyete uğradıktan sonra veya ferdî düzlemde imanı korumak, ya da toplu halde kendisinden hicret edilen yere muzaffer bir şekilde dönüp, orada Tevhid’i gerçekleştirmek için yapılır; bu amaçla hicret edenle­ri Allah yeryüzünde yerleştirmeği va’d etmiştir:

“Zulme uğradıktan sonra Allah için hicret edenleri dünyada güzelce yerleştiririz. Ahiret’in ecri ise da­ha büyüktür; keşke bilselerdi!” (Nahl: 41).

 Eziyete ve zulme uğradıktan sonra toplu olarak hicret etme emri geldiği halde hicret etmiyenleri, hic­rete güçleri yettiği halde halâ müşriklerin velayeti al­tında bulunanları hicretlerinden sonra Allah’ın güzel­ce yerleştirdiği mü’minlerin korumaları üzerlerine mec­burî olmadığı gibi, aralarında anlaşma olan kavme kar­şı yardım istediklerinde yardım etmek zorunda da de­ğillerdir:

“İman edip de hicret etmiyenler için, hicret etme­lerine kadar hiç bir şekilde velayetiniz yoktur. Eğer dinde sizden yardım isterlerse yardım etmeniz ge­rekir, yalnız aranızda anlaşma bulunan bir kavme karşı değil. Allah yaptıklarınızı görendir” (Enfal: 72).

“Allah yolunda hicret edinceye kadar onlardan ve­liler edinmeyin” (Nisa,: 89).

İşkence ve zulmden sonra gerçekleştirilen hicret bir anlamda silâhlı cihad’ın kapısı olmaktadır. Artık müşriklere ve insanları Allah’ın Yolu’ndan alıkoymaya çalışanlara karşı bir ‘hükümet’ halini alan muha­cirlerle onlara yurt veren ve barındıran yardımcıların el ele verip ‘sağlam bir yapı’ halinde savaşmaları üzer­lerine borç olur. İmanların en iyi biçimde denendiği za­mandır artık bu zaman; işkencelerden kurtulup da hic­retle dindaşlarının bulunduğu yurda yerleşenler eğer rahata dalar, içe doğru hicret ve Cihad’ı bırakırlarsa düşman karşısında da malları ve canlarıyla cihad ede­mez, savaş veremezler. Bu bakımdan, silahlı cihad ve bir yerden bir yere hicret belli zamanlarda ve gerektiği şartlarda yerine getirilmesi gerekli son derece mühim iki görevken, nefse karşı cihad ve içe doğru hicret bu görevi de yerine getirebilmenin gereği ve mü’minin ke­sintisiz devam ettirmesi gereken birinci derecedeki va­zifesidir. Yoksa, hicret bir kaçış, cihad da ganimet ve yağma için verilen bir savaş halini alabilir ve bu du­rumda insan için sadece kayıp ve hüsran demek olur:

 “Hicret edenler ve yurtlarından çıkarılanlar, yolum­da işkenceye uğrayanlar, vuruşanlar ve öldürülen­ler, elbette onların seyyielerini örtecek ve kendile­rini altından ırmaklar akan cennetlere koyacağım; Allah’ın katından bir karşılık olarak’. Allah karşı­lığın güzeli yanında olandır” (A. İmran: 195).

 “Sonra, muhakkak Rabbin  fitneye  uğratıldıktan sonra hicret ederler ve sonra da cihad edip sabre­denler içindir..” (Nahl: 110).

“Kendilerine, “ellerinizi tutun ve namazı kılıp ze­kâtı verin” denilenlere bakmaz mısın? Üzerlerine kıtal yazıldığında içlerinden bir grup Allah’tan haşyet eder gibi, hattâ daha büyük bir haşyetle insanlardan haşyet eder ve “Rabbimiz, kıtali üze­rimize neden yazdın? Bizi yakın bir süreye kadar bıraksan olmaz mıydı?” derler..”(Nisa; 77).

 Cihad eden kendisi için cihad eder, çünkü Allah alemlerden müstağnidir; hicret sürekli Allah’a doğru ve O’nun yolunda O’nun için olan bir seyahattir. Allah için uğraşanları, yani O’nun yolunda malla, canla, baş­la didinenleri, cihad edenleri Allah Yolu’na götüreceği gibi, eğer bu Yolun sonuna varamadan, hedefe ulaşa­madan ölenlere de yine mükâfatlarını verecektir:

“Kim cihad ederse ancak kendisi için cihad eder, muhakkak Allah alemlerden müstağnidir” (Ankebut: .

“Bizim için cihad edenleri yollarımıza götürürüz” (Ankebut: 69),

“Lût ona inandı ve “muhakkak ben Rabbime mu­hacirim”[3] dedi” (Ankebut: 26).

“Kim Allah ve Rasûlü’ne muhacir olarak evinden çıkar da sonra kendisine ölüm gelirse, muhakkak karşılığı Allah’ın üzerine olmuştur.,” {Nisa,: 100).

“Muhacir Allah’ın nehyettiklerinden hicret eden­dir.” [4]

 —

[1] Müfredat, 536-7.

[2] a:g.e. 101.

[3] Buhari, I,  11.

[4] Ali Ünal, Kur’an’da Temel Kavramlar, Beyan Yayınları: 526-531.

*Hicri yılbaşı münasebetiyle bu konuyu hatırlayalım istedik…

paylaş
Paylaş
 
 
 
Bunu beğen:
Beğen
Bunu beğenen ilk kişi olun.
kuran kavramları içinde yayınlandı | Tagged aliimran 195, ankebut 26, ankebut 69, cühd, cehd, cihat, enam 109, enfal 72, furkan 52, göç etme, hacc 78, hicran cemila, hicret, hicri yılbaşı, kuranda cihat, kuranda hicret, müzzemmil 10,muddessir 1-5, muhaceret, muhacir, muhacir kimdir, muharrem, nahl 110, nahl 41, nisa 100, nisa 77, nisa 89, nisa 97, tevbe 112, tevbe 79 | Yorum yapın |
ALLAH’IN TABİAT OLAYLARINI YÖNLENDİRMESİ
Kasım 29, 2011
 ALLAH’IN TABİAT OLAYLARINI YÖNLENDİRMESİ  *                                                

  Özet

 Bu çalışmamızda Allah’ın (c.c.) “tabiat olayı” dediğimiz olayları nasıl yönlendirdiğini inceliyoruz. Baştan belirtelim ki, bu incelememiz tamamen Kur’an-ı Kerim’deki ayetlere dayanmaktadır. Daha tafsilatlı bir çalışma için konu ile ilgili hadislerin de göz önüne alınması gerekmektedir. Ancak, Kur’an ayetleri ile Hz. Peygamber’in (s.a.s.) sözleri arasında çelişmezlik prensibine dayanarak söyleyebiliriz ki, bu konuda Kur’an’dan çıkarılabilecek hükümler konunun çerçevesinin doğru bir şekilde kurulması için yeterli olacaktır.

     Ele aldığımız esas konumuza girmeden önce, göklerin ve yerin yaratıcısı olan Allah’ın (c.c.) gökler ve yerdeki nizamı nasıl kurduğu ve koruduğu ile ilgili ayetlerinden bazılarını hatırlamamız gerekiyor. Bu maksatla önce, Kur’an’da, Allah’ın (c.c.), Gerçek Yöneten (= Melik-ül Hakk) olduğunu anlatan ayetleri göreceğiz. Daha sonraki bölümde O’nun, göklerdeki nizamı nasıl tesis ettiğini ve onu nasıl koruduğunu anlatan ayetleri biraz ayrıntılı olarak inceleyeceğiz. Sonraki iki bölümde ise “fiziksel olay” ve “tabiat olayı” kavramlarına açıklık kazandırmaya çalışacağız. Bundan sonraki iki bölümde de esas konumuz olan, Allah’ın (c.c.), fiziksel olayları ve tabiat olaylarını nasıl kontrol ettiği ve yönlendirdiği meselesine açıklık getirmeye çalışacağız. Yazımız daha önce anlatılanları özetleyen bir sonuç bölümü ile son bulmaktadır.

 1. Allah’ın “Gerçek Yöneten” (= Melik-ül Hakk) Olduğu

  Kur’an’da, yaratılışla ilgili birçok ayet Allah’ın (c.c.), göklerin ve yerin yaratıcısı olduğunu ifade etmektedir.1 Başka bir dizi ayet ise, göklerin ve yerin mülkünün O’na ait olduğunu ifade etmektedir (= lehü mülk-üs semavati vel ard). Ancak bundan da öte, Allah (c.c.) kendisinin Gerçek Yöneten (= Melik-ül Hakk) olduğunu bildirmektedir:

             “Gerçek Yönetici olan Allah, yücedir; sana vahyi kaza edilmeden [tamamlanmadan] Kur’an üzerine aceleci olma ve ‘Rabbim, benim bilgimi arttır’ de.”  (Ta-Ha 20/114) 

 Bu ayetten Allah’ın (c.c.) önemli bir ismini öğrenmiş oluyoruz: Melik-ül Hakk (= Gerçek Yöneten). Bu ismin anlamı üzerinde çok durmamız gerekiyor. Kısaca ifade edecek olursak bu ayet bize, göklerde ve yerde meydana gelen olayların Allah’ın (c.c.) yönetim ve denetimi altında meydana geldiğini açık bir şekilde ifade etmektedir. Göklerde ve yerde hiçbir şeyin O’nun bilgisi dışında kalamayacağı da şu ayetlerle açık bir şekilde ifade edilmektedir:

         “Allah O’dur ki, yedi göğü ve yerden de [sayıca] onların mislini yarattı. Emr bunlar arasından iner ki, Allah’ın her şeye gücü yeter olduğunu, ve Allah’ın her şeyi bir bilgi ile kuşatmış olduğunu bilesiniz (= ve ennallahe kad ehata bi külli şey’in ilma).” (Talak 65/12)

         “Tanrınız, ancak kendisinden başka tanrı olmayan Allah’tır; O’nun bilgisi herşeyi çevrelemiştir (= vesia külli şey’in ilma).”  (Ta-Ha 20/98)

      Görüldüğü gibi, bu ayetler Allah’ın (c.c.) her şeyi bir bilgi ile kuşatmış ve çevrelemiş olduğunu bildirmektedir. Ayrıca O, Kur’anda birçok ayette bildirildiği üzere: “kullarının yaptıklarından haberdardır” (= vallahu habirun bi ma ya’meluun); “kullarının yaptıklarını görür” (= vallahu basiyrun bi ma ya’meluun); “O, muhakkak ki işiten ve görendir” (= innehu huves semi’ul basiyr); Mülk suresinin 67. ayetinde ifade edildiği üzere: “O, herşeyi görür” (= innehu bi kulli şey’in basiyr); Faatır suresi 38. ayetinde:  “Muhakkak ki Allah göklerin ve yerin gaybını (gizlilerini) bilir” (=innallahe ‘aalimül gaybis semavati vel ard); gene aynı ayette “muhakkak ki O, sinelerin özünü bilir” (=innehu ‘aliymün bi zatis sudur); ve Yunus suresinin 10. ayetinde de şöyle buyurulmaktadır: “… ne yerde ve ne gökte zerre kadar (= miskale zerretin) [bir şey] Rabbinin dikkatinden kaçmaz (= ve ma ya’zubu an rabbike), ne zerreden daha küçük, ne de daha büyük; bunların hepsi apaçık bir kitaptadır”. Bu ayetlerden açıkça anlaşılmaktadır ki, göklerde ve yerde olan herşey O’nun için apaçık bir kitaptır ve O’nun bilgisi dışında hiçbir olay vuku bulmaz. 

 2. Allah’ın, Göklerin ve Yerin Yönetiminin Sahibi Olması

 Önceki bölümde, Allah’ın (c.c.) Gerçek Yöneten olduğunu ve göklerde ve yerde O’nun bilgisi dışında hiçbir şey olmadığını ifade eden ayetleri gördük. Allah (c.c.), aynı zamanda her şeyin yönetimini (=melekut) elinde tutmaktadır. Bunu ifade eden bir ayeti görelim:

      “Yücedir O ki, her şeyin Yönetimi O’nun elindedir (= fe sübhan ellezi bi yedihi melekutu külli şey), ve siz O’na döndürüleceksiniz.”  (Ya-Sin  36/83)

    Buraya kadar gördüğümüz ayetlerden açıkça anlaşılmaktadır ki Allah (c.c), göklerin ve yerin Yönetim’ini elinde tutmaktadır ve O, Gerçek Yöneten’dir. Dünyada bazı insanlara ve toplumlara belli bir süre sınırlı bir güç vermesi ancak O’nun dilemesiyle olmaktadır, ve O, süresi geldiğinde bu sınırlı gücü de geri alır.

    Allah’ın (c.c.), göklerin ve yerin Gerçek Yöneticisi olduğunu ifade eden ayetleri gördükten sonra, şu sorulara cevap bulmamız gerekiyor: Allah (c.c.), gökleri ve yeri nasıl yönetmektedir?  İnsan zihni Allah’ın (c.c.), gökleri ve yeri nasıl yönettiğini kavrayabilir mi? İlk bakışta cevaplandırılması imkansız gibi görünen bu her iki sorunun da cevabı Kur’an-ı  Kerim’den kolayca istihrac edilebilir. Aşağıdaki ayet insanları, göklerin ve yerin yönetimi üzerinde gözlemlere ve nazari (teorik) düşünmeye davet etmektedir.2

       “Onlar göklerin ve yerin Yönetimi üzerinde ve Allah’ın yarattığı şeyler üzerinde  düşünmediler mi (= eve lem yenzuru fi melekut-is semavati vel arda ve ma halek- allahu min şey)? Bundan sonra artık hangi söze inanacaklar?”  (A’raf 7/185)

      Aşağıdaki ayet ise Allah’ın (c.c.), bu yönetimi tam bir şekilde nasıl sağladığını ifade etmekte, ve bunun insanlar tarafından bilinebileceğine açıkça işaret etmektedir:

       “Allah O’dur ki, yedi göğü ve yerden de [sayıca] onların mislini yarattı. Emr bunlar arasından iner ki, Allah’ın her şeye gücü yeter olduğunu, ve Allah’ın her şeyi bir bilgi ile kuşatmış olduğunu bilesiniz (= ve ennallahe kad ehata bi külli şey’in ilma).”  (Talak 65/12)

 Ayette geçen “emr” kelimesi göklerin ve yerin Yönetim’inin anlaşılmasında çok önemli ve anahtar bir kelime olarak karşımıza çıkmaktadır. Ayetten anlaşılacağı üzere Allah (c.c.), gökleri ve yeri emri ile yönetmektedir. Peki “emr” nedir ve yönetimde emrin fonksiyonu nedir? Bunu anlayabilmek için bu kelimenin ve türevlerinin geçtiği ayetleri dikkatle incelemek gerekmektedir. Biz aşağıdaki bölümde kısaca bu kelimenin ayetlerde neyi ifade ettiğini açıklamaya çalışacağız. 3

 3.  Kur’an’da Emr Kelimesi ve Göklerdeki Nizam

 Kur’anda emr kelimesi göklerin ve yerin yaratılışı, yönetimi ve bunların sona erdirilmesi ile ilgili ayetlerde şu üç genel çerçevede geçmektedir:4

   1) Yedi göğe (semaya) Allah (c.c.) tarafından yaratılışla birlikte vahyedilmiş [veya yüklenmiş] olan ve bunlardaki düzenliliği sağlayan emr. (Biz buna “birincil emr” diyoruz.)

   2) Allah (c.c.) tarafından gönderilen ve göklerde ve yerdeki olayları doğrudan dağruya etkileyen emr. (Buna “ikincil emr” diyoruz.) Allah (c.c.), sadece kendi iznine bağlı olan ve melekleri vasıtasıyla gönderdiği/indirdiği bu emr ile dilediği mekanda mevcut nizamı dilediği gibi değiştirir ve daha önce görülmemiş olan yepyeni olaylar meydana getirebilir.5

   3)  “Saat’in emri” olarak ifade edilen ve göklerdeki nizamı sona erdirecek olan emr.

 Şimdi emr kelimesinin bu üç çerçevede ayetlerde nasıl geçtiğini biraz daha yakından incelemeye geçebiliriz.

 Göklerdeki nizam: Birincil emr

 Emr kelimesinin ayetlerde, “birincil emr” dediğimiz çerçevede kullanımı, Kur’an’da “sahhara” ve “kadr” kelimeleri ile birlikte, Allah (c.c) tarafından göklerdeki nizamın (düzenliliğin) nasıl gerçekleştirildiği ve korunduğu ile yakından ilgilidir. Bu husus, göklere ve yere yaratılışla birlikte emr’lerinin vahyedildiğini  ve göklerin ve bunlar içindeki bütün gök cisimlerinin durumlarının bu emrlerle korunduğunu ifade eden ayetlerle tesbit ediliyor:

      “Böylece onları [göğü ve yeri] iki günde, yedi sema olarak kaza etti (= kada), ve her semaya [o semanın] emrini vahyetti (= ve evha fi külli semain emreha) …” (Fussilet 41/12)

      “Güneş, ay ve yıldızlar O’nun [Allah'ın] emri ile [denge] durumlarını korurlar (=musahharatun bi emrihi).” (A’raf 7/54, İbrahim 14/33, Nahl 16/12, Hac 22/65)

      “O’nun ayetlerinden biri de, göğün ve yerin O’nun emri ile ayakta durmasıdır (=en tekum es semau vel ardu bi emrihi) …”  (Rum 30/25)

       “Allah’ın yerdekileri sizin kullanımınıza verdiğini (= sahhara lekum) görmediniz mi? Gemiler O’nun emri ile akıp giderler. Göğü yer üzerine düşmeyecek şekilde tutan O’dur ki, O’nun izni olmadıkça düşmez. Allah insanlara karşı çok şefkatli, çok merhametlidir.” (Hac 22/65)

 Görüldüğü gibi, göklerdeki nizamın kurulması ve korunması Allah (c.c.) tarafından bunlara vahyedilmiş olan birincil emr ile gerçekleştirilmiş oluyor. Bu durumda, göklerde meydana gelen bütün olayların (Allah (c.c.) tarafından başka bir müdahale olmadığı takdirde) bu emre uygun bir biçimde vuku buluyor olması gerekir.6

    Bu anlayış bizi çok ilgi çekici bir bilim kavramına götürmektedir ki, böyle bir kavramsal çerçevede bilimsel araştırmadan gaye, Yaratıcı tarafından göklere yüklenmiş olan bu emrin dağılımını ve yapısını anlamak ve ortaya çıkarmak olacaktır. Böyle bir bilim anlayışı, sadece bilinen uzay içindeki nizam ve ahenk hakkında çok şeyler açıklamakla kalmayıp aynı zamanda uzay içindeki cisimlerin yaratılış ve oluşumları konusuna da açıklık getirmektedir. Günümüze kadar geliştirilmiş olan hiçbir kozmoloji, evrende mikro-uzaydan makro-uzaya kadar gözlemlediğimiz son derece karmaşık ve o derece mükemmel nizamı çelişkisiz olarak açıklayabilecek temel kavramlara sahip değildir. Birbirinden farklı az sayıda temel fiziksel kuvvetten nasıl oluyor da dünyadaki bu harikulade zengin fiziksel, kimyasal, biyolojik, ve psikolojik etkileşimler ortaya çıkabiliyor? Bunun arkasındaki kozmik plan nedir? Bu tür sorular bugün temel fizik ve kozmoloji alanında çalışan birçok bilim adamının zihnini meşgul eden sorulardır.7

    Kur’an’da birincil emr ile ilgili ayetlerden hareketle, göklerdeki nizamın mekan (uzay?) içinde dağılmış olan emrlerin (yönergelerin/ talimatların) etkileşimleri içinde ortaya çıktığını söyleyebiliriz. Bu durumda emr, bütün “oluş”la ilgili çok temel bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu kavramı bazı teorik kavramlarla karıştırmamak gerekiyor. Mesela enformasyon fiziğinde “enformasyon” kavramı, fiziksel sistemlerin düzenliliğini (diğer bir deyişle negatif entropisini) açıklamada kullanılan temel bir kavramdır.8 Ancak emr kavramı ile enformasyon kavramı arasında önemli farklılıklar vardır. Öyle anlaşılıyor ki birincil emr, sadece herhangi bir mekanın düzenini değil, “madde”nin de bizzat kendisini meydana getiren bir yönerge veya yönergeler kümesidir. Buradan da emr kavramının, enformasyon kavramından farklı olarak aynı zamanda “oluş”la ilgili bir kavram olduğunu söyleyebiliriz. (Zaten birçok ayette “emr” kelimesi, “ol” (= kün) kelimesiyle çok yakın bir alaka içinde geçmektedir. Bakınız: Bakara 2/117, Al-i İmran 3/47,  Meryem 19/35,  Mü’min 40/68, Ya-Sin 36/82 ayetleri.)

    Bu noktada, birincil emr ile tesis edilmiş olan göklerdeki nizamın kendi kendine süresiz devam edip edemeyeceği bir soru olarak karşımıza çıkıyor. Bu konuda bir hükme varmadan önce şu ayeti göz önünde bulundurmamız gerekmektedir:

        “Allah, gökleri ve yeri zeval bulmasınlar diye tutmaktadır. Andolsun, zeval bulsalar Kendisinden sonra artık onları kimse tutamaz (= yumsikus semavati vel arda en tezula, ve le in zaleta …); şüphesiz O, çok halimdir, çok bağışlayandır.” (Fatir 35/41)

 Bu ayet birkaç ihtimali akla getiriyor. Bunlardan birincisi “tutmaktadır” (= yumsiku), fiilini “emri ile tutmaktadır” diye anlamak mümkündür, ki bu emrin etkisi Allah (c.c.) tarafından ortadan kaldırılacak olursa Allah’dan (c.c.) başka kimse o nizamı geri getiremez. Yukarıda gördüğümüz Rum suresinin 25. ayeti de bunu kuvvetlendirmektedir. İkincisi, semavattaki nizamın bozunma veya indirgenmelerden korunmasıdır ki, ayetteki, “zeval” kelimesinin türevi olan “tezula” kelimesi böyle bir duruma işaret ediyor olabilir. 9

     Diğer bir ihtimal de, birincil emr ile sağlanan kozmik nizamın kendi başına süresiz devam etmesinin bu emrin hususiyeti gereği mümkün olmadığı ve Allah’ın (c.c.), ikincil emri ile bu nizamı koruduğudur. Ancak bu meseleyle ilgili olarak burada söylediklerimiz itibari bir çerçevede kalmaktadır; bu yüzden bu konunun daha dikkatli bir şekilde araştırılması gerekiyor.

 Allah’ın dünyadaki olaylara müdahalesi: İkincil emr

 Göklerdeki nizam, bunlara vahyedilmiş olan birincil emr ile tesis edilmiş olduğuna göre, şöyle bir düşünce akla gelebilir: Göklere ve dolayısıyla bunlar içindeki sistemlere yüklenmiş olan birincil emrin tam olarak anlaşılması ile, insan, bu sistemler içindeki bütün olayları anlayabilir ve bunlar hakkında eksiksiz bilgi edinebilir, ve böylece de geleceği kesin olarak görebilir. (Kartezyen bilim anlayışının bir uzantısı olan çağımız bilim anlayışının son ideali de ancak bu olabilirdi.) Ne var ki, aşağıda tafsilatıyla açıklayacağımız gibi, mesele hiç de bu kadar basit değildir. Bunun başlıca nedeni şudur: Emr bu sistemlere bir defaya mahsus olarak yüklenip de bir daha değiştirilemeyen veya etkisi aşılamayan bir şey değildir. Şu ayet özellikle bu durumu açık bir şekilde belirtiyor:

     “Allah O’dur ki, yedi göğü ve yerden de [sayıca] onların mislini yarattı.  Emr bunlar arasından iner ki (= yetenezzelul emre beynehunne), Allah’ın her şeye gücü yeter olduğunu (= ala kulli şey’in kadiir) bilesiniz, ve Allah’ın gerçekten her şeyi bir ilm ile kuşatmış olduğunu bilesiniz.”  (Talak 65/12)

   Gerçekten de, izn ve emr ile ilgili bütün ayetlerin kavramsal çerçevesi incelendiğinde görüleceği gibi, emr sadece birincil emrden ibaret bir olgu değildir. Diğer bir deyişle, bu günkü bilim anlayışının farzettiği gibi gökler ve yerdeki nizama Yaratıcı tarafından hiçbir müdahale yapılmadığı doğru değildir. Bu ayetlerden anlıyoruz ki, birincil emrin etkileri Allah Teala tarafından gönderilen ve indirilen yeni bir dizi emr (ikincil emr) ile etkisiz hale getirilebiliyor veya aşılabiliyor.

    İkincil emr, Kur’an’da bu kelimeye uygulanan fiillere göre, Gerçek Yöneten tarafından belirlenen (mübrim), kararlaştırılan (mustekır), belli bir ölçü ile ölçülen (kaderen makdura), ayırt edilen (yufraku), yöneltilen veya yönlendirilen (yüdebbir), gönderilen (mürsil), indirilen (münzil), dağıtılan (mukassimat), kaza edilen (kada), ve aşılanan (yülki) bir olgudur. Melekler ikincil emr ile inerler ki, bu emr adeta göklerin (= semavat) içinden geçer ve orada buna uyulduktan (eta) ve bu emr yerine getirildikten (mef’ul) ve tamamlandıktan (belega) sonra Allah’a (c.c.) [O'nun nezdine] yükselir (ya’ruc) ve O’na döner (yürci). Bu emr bazan insanlar tarafından görülecek şekilde etkisini gösterir (zahere). İkincil emr çevriminin tamamlanmasının hem periyodik hem de sürekli bir şekilde olduğu anlaşılıyor.

    İkincil emr çerçevesi içinde konumuzla ilgili olarak sayılabilecek öteki ayetler de şunlardır:

     “… Allah katından bir emr…” (Maide 5/52, Duhan 44/5)

      “Allah emri belirleyendir (= mubrim).” (Zuhruf 43/79)

      “Her emr kararlatırılmıştır (= mustekir).”  (Kamer 54/3)

      “[Allah] emri gökten yere yönlendirir (= yüdebbirul emri mines semai ilel ard), sonra o, sizin ölçünüzle bin sene olan bir günde O’na yükselir (veya çıkar = ya’ruc).” (Secde 32/5)

     “[Allah] emri gönderir/indirir (= mürsil/münzil).”  (Duhan 44/5,  Talak 65/5)

     “Allah’ın emri ölçülmüş bir kaderdir (= kaderen makdura).” (Ahzab 33/38)

     “[Bir gece ki] her hikmetli emr (= emrin hakim) onda ayrılır (tefrik edilir = yufraku).”  (Duhan 44/4)

     “Melekler ve ruh o gecede [Kadir gecesi]  Rablerinin izniyle, her bir emrle inerler.” (Kadr 97/4)

    “[Allah] bir emri kaza ettiği zaman (= iza kada emren) ona: Ol! der.” (Bakara 2/117, Al-i İmran 3/47,  Meryem 19/35,  Mü’min 40/68, Ya-Sin 36/82)

    “Allah’ın Emri gelmiştir (= eta emrullah)…” (Nahl 16/1)

    “Allah’ın emri uygulanır (= mef’ula).”  (Nisa 4/47)

    “Allah’ın emri görünür oldu … (= zahere emrullahi).”  (Tevbe 9/48)

    “[Allah'ın] emri bir göz kırpması kadar çabuktur.” Kamer 54/50

     “Allah emri üzerinde (veya emrinde) galiptir (= galibun ala emrihi).” Yusuf 12/21

 Kur’an’da ikincil emrin uygulanmasında Meleklerin görevlendirildiklerine işaret eden bazı ayetler vardır. Bunları şöyle sıralayabiliriz:

     “Biz [melekler] ancak Rabbinin emri ile ineriz (= ve ma netenezzelu illa bi emri rabbike), …”  (Meryem  19/64)

      “Göklerde ve yerde bulunan gerek canlılar ve gerekse meleklerin hepsi Allah’a secde ederler (= yescudu), ve onlar [Allah'a itaatten] büyüklenmezler. Üstlerinde Rablerinden korkarlar, ve onlara emredileni uygularlar (= ve yef’alune ma yü’merun).” (Nahl 16/49-5)

    “[Meleklerin] söz sıraları O’ndan önce değildir, ve onlar Allah’ın emri ile iş yaparlar (= ve hum bi emrihi ya’melun).”  (Enbiya 21/27)

 İkincil emr çerçevesindeki ayetler içinde çok dikkatimizi çeken iki ayet de şudur:

    “Allah’ın izni olmadan hiçbir kimse (= nefs) ölmez, bu belli bir süreye göre yazılmıştır…”  (Al-i İmran  3/145)

       “[İnsanların] her birini önünden ve arkasından izleyenler [melekler] vardır. Onu Allah’ın emrinden korurlar (= yahfezune min emrillah). Bir ulus (= kavm) kendi nefislerindekini değiştirmedikce Allah onun [o ulusun] durumunu değiştirmez. Allah bir ulusa (= kavm) kötülük murad etti mi artık onu geri çevirecek yoktur. Zaten onların O’ndan başka koruyucularu  da yoktur.” (Ra’d  13/11)

 Görüldüğü gibi, birinci ayette, Allah’ın (c.c.) izni ve bununla gelen bir emri olmadıkça bir insanın ölmesinin mümkün olmadığı ifade ediliyor. Bu ayet, birincil emrin görünüşte oluşturduğu fiziksel şartların bir insanın ölümü için yeterli sonuç vermeyeceğini göstermektedir. İkinci ayetteki “Onu Allah’ın emrinden korurlar,” sözü, öyle anlaşılıyor ki bu koruyucuların [meleklerin], insanı birincil emrin dayanılmaz veya öldürücü etkilerinden koruduklarını ifade ediyor.10

     Bütün bu ayetlerden anlaşılıyor ki, göklere (= semavat) vahyedilmiş olan birincil emr, gökler ve yerdeki dinamik dengeyi tesis etmekle beraber, bunlarda meydana gelen bütün olayları tam olarak açıklayamaz. Buna rağmen, birincil emrin kozmik nizam ve ahengin korunmasında esaslı bir fonksiyonu olduğunu kabul etmek gerekiyor.

    Gene bu ayetlerden görüyoruz ki, birincil emri aşan emrin çıkartılması (veya kaza edilmesi = kada) tamamıyla Allah’ın (c.c.) dilemesine (= şa) ve iznine bağlı. Bu çok önemlidir, çünkü Allah’ın (c.c.) izni olmadıkça göklerin emrleri (yani birincil emr) değişmeden işlevini sürdürür ve göklerdeki bütün mekanlar (ve dolayısıyla bunlardaki cisimler) ihtiva ettikleri emrlerin oluşturduğu özellikleri taşımaya devam ederler. Bu söylediklerimizi şu ayetlerle belgelendirebiliriz:

      “Allah’ın yerde ne varsa sizin kullanımınıza verdiğini görmediniz mi? Gemiler O’nun emri ile denizde akıp giderler. Göğü yer üzerine düşmeyecek şekilde tutan O’dur ki, O’nun izni olmadıkça düşmez. Allah insanlara karşı çok şefkatli, çok merhametlidir.” Hac 22/65

    “… Güneş, Ay ve yıldızlar onun emri ile durumlarını korurlar; işte bunda akleden bir ulus için işaretler (= ayat) vardır.”  Nahl 16/12

    Bu ayetlerden açıkça anlaşıldığı gibi, göklerde ve yerdeki cisimlerin durum ve özellikleri birincil emr ile devam ettirilmektedir ve Allah (c.c), izni ile yeni bir emr göndermediği sürece bu durum ve özellikler devam edecektir. Göklerde ve yerdeki cisimlerin ve bunlar içindeki güçlerin en iyi şekilde kullanılabilmesi, insanların, bunların özelliklerini ve bunları belirleyen fiziksel kuvvetleri anlamaya çalışması ile olacaktır. Fizik bilimlerde “temel fiziksel kuvvetler”le açıklanan düzenliliğin aslında göklere birincil emr ile birlikte vaz edilmiş olan mizanın bir tezahürü (görüntüsü) olduğunu söyleyebiliriz.

    İnsanlar “bilimsel araştırma” dediğimiz faaliyetlerle ancak birincil emr ve mizan ile ilgili bilgileri elde edebilirler. Gelecekte mükemmel bir fizik bilgisine ve hesaplama gücüne sahip olsalar bile, insanlar bununla ancak birincil emrin etkilerini ön-görebilirler.11 Biraz sonra göreceğimiz gibi, “tabiat olayları”nda Allah’ın (c.c.) emri ile müdahalesi söz konusu olduğunda o tabiat olayı hakkında tam doğru bir öngörüde bulunmak fiziksel metotlarla mümkün değildir, çünkü ikincil emrin ne zaman ve mekanda etkin hale geleceğini bu metotlarla bilmek mümkün değildir.  

    Bu konudaki ayetler bize açıkça gösteriyor ki, göklere yüklenmiş olan emrlerin tümünü bilebileceğimiz tam ve eksiksiz bir bilgiye sahip olsak bile gene de dünya hakkında tam ve mutlak bir bilgiye sahip olamayacağız. Çünkü, Allah’ın (c.c.), izni ile göndereceği, ve birincil emrlerin etkisini aşacak emrlerin bilgisine bilimsel araştırma metotları ile sahip olamayız. Bu da bize, mükemmel bir bilim ve teknolojiye sahip olsak bile yalnızca Allah’a (c.c.) güvenmemiz gerektiğini hatırlatıyor.

                                                             ***

Kur’anda bazı ayetlerde akletme ile kozmolojik olayların anlaşılması arasında sıkı bir kavramsal bağ kurulduğunu görüyoruz. Gökler ve yerdeki nizam Allah’ın (c.c.) eseri olduğuna göre, bu eserin anlaşılması insan için en büyük amaçlardan biri olmalıdır, çünkü Allah’ın (c.c.) büyüklüğü, ve emri ile nelere kaadir olduğu ancak bu şekilde anlaşılabilir.

   Ayrıca bu ayetler, bir yandan çeşitli kozmolojik olayları meydana getiren emrin anlaşılması ve bu olayların insanların faydasına kullanılmasını da teşvik etmektedir. Bu ayetler öte yandan da insanların bunlardan ibret alarak Allah’ın (c.c.) vaadettiği ahiret hayatının dünya hayatından çok daha üstün olduğunu kavramaya yönlendirmektedir. Konu ile ilgili ayetlerden bazıları şunlardır:

      “Andolsun göklerin ve yerin yaratılışında, gece ve gündüzün değişmesinde, insanların faydalandıkları şeyleri denizde taşıyıp giden gemilerde, Allah’ın gökten bir su indirip onunla, ölmüş olan yere hayat verip onda her çeşit canlıyı yaymasında, rüzgarları, ve yer ile gök arasında hazır bekleyen bulutları yönlendirmesinde (=tasrif) akleden bir ulus için ayetler vardır.”  (Bakara 2/164)

         “Gecenin ve gündüzün değişmesinde, Allah’ın gökten bir su indirip onunla ölümünden sonra yeri diriltmesinde, rüzgarları yönlendirmesinde akleden bir ulus için ayetler vardır.” (045.005)

          “Bu örnekleri böylece ortaya koyuyoruz, ama bilginlerden başkası onlarla [gerçeklik arasında] bağ kuramaz (= ve  ma ya’kiluha illel alimun).” (Ankebut 29/43)

 Ahiret hayatının dünya hayatından daha üstün olduğunun, ve bunun kavranılmasının akletmek ile ilgisi şu iki ayette belirtiliyor:

   “… Ahiret yurdu sakınanlar için daha hayırlıdır. Hala akletmeyecek misiniz?” (A’raf 7/169)

     “Size verilen herşey dünya hayatının geçimi ve süsüdür. Allah katında olanlar daha hayırlı ve kalıcıdır. Artık akletmeyecek misimiz?” (Kasas 28/60)

   Öte yandan, akletmeyenlerin hayvanlar gibi, hatta onlardan daha da aşağı olduğunu belirten ayet ise şudur:

      “Yoksa sen onların çoğunun işittiklerini veya aklettiklerini mi sanıyorsun? Hayır, onlar hayvanlar gibidir, hatta yolca daha da sapıktırlar (= bel hüm edall).” (Furkan 25/44)

 Aşağıdaki ayette ise “göklerde ve yerde ne varsa hepsini” insanların kullanımına verilmiş olduğu ifade edilmektedir:

        “Göklerde ve yerde ne varsa hepsini kendinden (= cemi’an minhu) sizin kullanımınıza verdi (= sahhara). Elbette bunda düşünen bir ulus (= kavmin yetefekkerun) için işaretler (= ayat) vardır.” (Casiye 45/13)

 Bu ayetteki “hepsini kendinden” (= cemi’an minhu) ifadesi, Allah’ın (c.c.), göklerde ve yerdeki cisim ve olayların ve dolayısıyla bunlara etki eden bütün fiziksel kuvvetlerin kullanımını potansiyel olarak istisnasız, bunları anlamaya çalışan bütün insanlığa vermiş olduğunu gösteriyor.

    Bu ayette ayrıca “sahhara” kelimesinin “düşünen bir ulus” kavramı ile alakalı olarak geçtiğini görüyoruz. Bu da demek oluyor ki, göklerde ve yerdeki cisimlerin ve fiziksel kuvvetlerin etkin bir şekilde kullanılabilmesi, tek tek kişilerin düşünmesinden daha çok, bir ulus (= kavm) olarak insanların akletmeleri ve düşünmeleriyle gerçekleşecektir. Bunun da toplumsal bir yönelim, hatta genel bir katılımla mümkün olacağını ayrıca belirtmeye gerek kalmıyor.

 Göklerdeki nizamın sonu: Saat’in emri

 Kur’an’da “Saat’in emri” (= emr-üs saah) olarak olarak isimlendirilen emr ise, Allah’ın (c.c.) birincil emri ile tesis etmiş olduğu nizamı sona erdirecek olan emrdir. Bununla ilgili ayetlerden anlaşıldığına göre bu emr, Kur’an’da Kıyamet Günü (=yevm-ül kıyame) diye ifade edilen, ve yeniden yaratılışı ve Hesap Günü’nü de içine alan bir günün başlangıcında uygulanacaktır. Bu konu, hazırlamakta olduğumuz “Kur’an’da Kıyamet Günü” başlıklı bir yazımızda tafsilatlı olarak ele alınmaktadır. Bu açıklamalardan sonra şimdi “fiziksel olay” teriminin bu çerçevedeki tarifine geçebiliriz.

 4.  “Fiziksel Olay” Tanımı

   Emr kelimesiyle ilgili ayetler üzerindeki incelememizden sonra “fiziksel olay” terimini bu çerçevede şöyle tanımlayabiliriz:

        Fiziksel olay, göklere yaratılışla birlikte yüklenmiş olan birincil emr ve mizan çerçevesinde ve yalnızca bu çerçevede meydana gelen olaylar sınıfındandır. Bu tür olayların en belirli özelliği insanlar tarafından laboratuvar ve gözlem şartlarında tekrarlanabilir olmasıdır. Fiziksel olaylardaki sebeplilik (causality), birincil emr üzerine kurulmuş olan mizanın (denge ve simetrinin) sonucu olarak ortaya çıkmaktadır diyebiliriz. Sebeplilik ancak büyük etkileşimler uzayında (makro ölçekli uzayda) görülebilmektedir. Mikro uzayda da simetri ve denge birçok türden etkileşimde geçerlidir, fakat burada sebeplilik, ölçmede kullanılan ışığın temel bazı özellikleri dolayısıyla yerini belirsizliğe bırakmaktadır.

    Fiziksel olaylarda belirsizlik iki şekilde karşımıza çıkmaktadır: mikro uzayda belirsizlik, ve makro uzayda belirsizlik. Birincisinin etkileşimleri ölçmede kullanılan ışığın temel özelliklerinden kaynaklandığını söyledik. İkinci türden belirsizliğin ise makro uzayda çok karmaşık olayların başlangıç şartlarının tam olarak bilinememesinden kaynaklandığı düşünülen belirsizliktir. Buna istatistik belirsizlik denebilir. Fizikçiler makro uzaydaki birçok fiziksel olayın diferansiyel denklemlerle ifade edilebileceğini kabul ederler. Diferansiyel denklemlerle modellendirilen sistemlerin başlangıç şartlarının bilinmesi gereklidir. Başlangıç şartları ise birçok fiziksel olayda tam olarak bilinememekte, buna karşılık bir çoğunda ise istatistiksel sınırlar içinde bilinebilmektedir.  

 5. “Tabiat Olayı” Tanımı

 Tabiat olayı (veya doğa olayı) terimi, dünyada veya dünyadan gözlemlenen uzayda meydana gelen makro ölçekli olaylar için kullanılmaktadır. Güneş ve ay tutulması, çeşitli meteorolojik olaylar, ve deprem bu çerçevedeki olaylardan sayılmaktadır. Bu günün bilim anlayışında bütün tabiat olaylarının tamamen fiziksel olayların bir bileşiminden meydana geldiği kabul edilmektedir. Fakat güneş ve ay tutulması gibi oldukça hassas bir şekilde hesaplanabilen olaylara karşılık, meteorolojik olayların ve depremlerin tam olarak hesaplanamaması ve öngörülememesi, bilim adamları tarafından bunların “kaotik (düzensiz) olaylar” diye ayrı bir sınıfta değerlendirilmesine yol açmıştır.

     Bu sınıflandırmaya dayanarak, tabiat olaylarında sebeplilik kavramının da iki ayrı çerçevede ele alınması gerekmektedir. Güneş ve ay tutulması gibi olaylar uzayda gök cisimlerinin kütlesel çekim etkisi altında yörüngelerinde aldıkları durumlarla açıklanabilmektedir. Fakat meteorolojik ve tektonik hareketler birçok etkeni bir arada göz önünde bulundurmayı gerektirdiğinden, bunların tam açıklamasını yapmak mümkün olamamaktadır. Meteorolojik olaylar için “kelebek etkisi” terimi bu durumu ifade etmek için geliştirilmiştir. Meteorolojik ve jeolojik olaylarda gezegenlerin ve ayın uzayda dünya ve güneşe göre dizilimi, güneşte “güneş lekeleri” diye adlandırılan patlamalar, dünyaya çarpan büyük meteorlar ve daha birçok uzay olayları etkili olabilmektedir. Bütün bunlar, bu tür olaylardaki belirsizlikleri arttırmaktadır.

 6. Allah’ın Fiziksel Olaylara Müdahalesi

 Allah’ın (c.c.), dilediğinde, herhangi bir zaman ve mekandaki fiziksel olaylara ikincil emri ile müdahale edebileceğini yukarıda ayetlere dayanarak ifade etmiştik. Allah’ın emri bir mekana gelip uygulandığında şu üç tür etkiyi meydana getirebilir:  1)  Birincil emrin engellenmesi,  2)  Birincil emrin güçlendirilmesi,  3)  İkincil emr ile tamamen farklı ve yepyeni etkilerin meydana getirilmesi.

 İlk durumda, Allah’ın emri (ikincil emr), daha önceden mevcut nizamı oluşturduğu birincil emri ile, onun etkilerini ortadan kaldıracak veya zayıflatacak şekilde etkileşir.

 İkinci durumda ise birincil emrin etkisini arttıracak şekilde onunla etkileşir; böylece onun etkisini güçlendirir, veya odaklandırır.

 Üçüncü durumda ise, Allah’ın emri ya yeni mekan oluşturarak, veya mevcut mekandaki emrlerle etkileşerek daha önce görülmemiş yeni etkiler meydana getirir.

 7. Allah’ın “tabiat olayları”na müdahalesi

 Allah’ın (c.c.), tabiat olayı dediğimiz meteorolojik ve jeolojik olaylara müdahale ettiği ve onları yönlendirdiği, Kur’an’daki bazı ayetlerde açık bir şekilde bildirilmektedir. Bunlardan bazılarını birazdan göreceğiz. Önce Allah (c.c.) tabiat olaylarına müdahale ettiği zaman neler olabileceğini düşünelim. Böyle bir durumda dört farklı sonuç ortaya çıkabilir: 1) Tabiat olayının başlamasının öne alınması veya geciktirilmesi ve başlangıçta birincil emre bağlı olarak gelişen tabiat olayının insanlar üzerinde muhtemel yıkıcı etkisinin dağıtılması, 2) Tabiat olayının etkisinin toplanması ve odaklanması, 3) Tabiat olayının etkisinin arttırılması, 4) Etkisi fiziksel olarak hissedilen [algılanan], fakat daha önce görülmemiş türden tabiat olaylarının meydana getirilmesi. Şimdi Kur’an’da bu dört ayrı duruma işaret eden bazı ayetleri görelim:

        “Görmedin mi, Allah, bulutları sürer, sonra onları birbirine geçirir, sonra onları birbiri üstüne yığar [sıkıştırır], arkasından yağmurun çıktığını görürsün, gökte dağ [gibi bulutlardan] bir dolu indirir ve onunla dilediğini vurur (= fe yusiybu bihi men yeşa), ve dilediğinden de onu öteye çevirir (= ve yusrifuhu an men yeşa): şimşeğinin parıltısı ise neredeyse gözleri alır.”  (Nur 24/43)

 Bu ayetteki “onunla dilediğini vurur, ve dilediğinden de onu öteye çevirir” ifadeleri yukarıda sıraladığımız birinci ve ikinci tür sonuçları ifade etmektedir. Öteki iki duruma örnek sayılabilecek ayetler de şunlardır:

        “Aad [ulusu] yeryüzünde haksız olarak büyüklük tasladılar (= festekberu fil ardi bi gayril hakk) ve: ‘Bizden güçlü kim var?’ dediler. Onları yaratan Allah’ın kendilerinden  güçlü olduğunu görmediler mi? Bizim ayetlerimizi de inkar ediyorlardı.” (Fussilet 41/15)

      “Biz de onlara [Aad ulusuna] dünya hayatında rüsvay edici azabı tattırmak için o uğursuz günlerde, üzerlerine uğultulu bir kasırga gönderdik. Ahiret azabı ise daha da rezil edicidir; onlara hiç yardım da edilmeyecektir.”  (Fussilet  41/16)

       “Aad [ulusu] uğultulu, azgın bir kasırga ile helak edildiler.”  (Haakka  69/6)

       “[Semuud ulusu] Rablerinin emrine baş kaldırdılar; bu yüzden onları, bakıp dururlarken o korkunç ses [gök gürültüsü] (= saika) yakaladı.”  (Zariyat  51/44)

 Son ayetteki “korkunç ses” daha önceden görülmemiş bir “tabiat olayı”na örnek olarak gösterilebilir. Lut ulusu da, yerin bütün bir şehri içine alacak şekilde çöktürülmesi ve ayrıca üzerlerine lav taşları yağdırılmak suretiyle yok edilmişlerdir:

      “[Melekler] dediler: Ey Lut, biz senin Rabbinin elçileriyiz; onlar sana asla dokunamazlar. Gecenin bir kısmında aileni yürüt; içinizden karından başka hiçbiriniz geri dönüp bakmasın, çünkü ötekilerine erişen [azap] ona da erişecektir. Başlarına gelecek azap sabah vaktidir. Sabah da yakın değil mi?”  (Hud  11/81)

     “Emrimiz gelince oranın altını üstüne getirdik; üzerlerine de taş yağdırdık: Çamurdan pişmiş, hazırlanmış, istif edilmiş.”   (Hud  11/82)

     Bu ayetler fazla yorum yapmaya gerek olmayacak şekilde, açıkça bu ulusların “tabiat olayları” dediğimiz olaylarla nasıl yok edildiklerini anlatmaktadır.

 İşte şimdi burada, konumuz açısından son derece önemli iki soru karşımıza çıkmaktadır: Allah (c.c.) “tabiat olayları” dediğimiz olaylarla insanları bazan çok şiddetli bir şekilde cezalandırıyorsa, bu cezalandırmanın sebepleri nelerdir? Bu cezalandırmanın nasıl gerçekleşeceği önceden tahmin edilebilir mi? Bu soruların cevabı gene Kur’an’da “sunnetullah” kelimesinin geçtiği ayetlerde bulunmaktadır. Kur’an’da “sunnetullah” kelimesi Allah’ın (c.c.), insanlar ve insan topluluklarının davranış sınırları için vaz etmiş olduğu değişmez yasalarını ifade etmektedir, öyle ki, bu yasaların Peygamberler (a.s.) için bile değiştirilmesi söz konusu değildir:

       “ …  Allah’ın yasasında bir değişiklik bulamazsın (= fe len tecide li sünnetillahi tebdila); Allah’ın yasasında bir sapma da bulamazsın (= ve len tecide li sünnetillahi ta’dila).”  (Faatır 35/43)

 Kur’an’da bu yasalar bazı ayetlerde, “öncekilere uygulanmış olan yasalar” (= sünnetül evveliyn) diye de isimlendirilmektedir. Bunların hükümleri, yani hangi durumlarda insanların bu dünyada nasıl cezalandırıldıkları Kur’an’da “hakk” ve “sünne” kelimelerinin geçtiği ayetlerden çıkartılabilir. Bu yasaların uygulanma şartlarından bazılarını şöyle sıralayabiliriz:

     -   Yeryüzünde [haksız yere] büyüklük taslamak.

    -   Yeryüzünde kötülük tuzakları kurmak.

    -   İnsanlar arasında insafı emredenleri öldürmek.

    -   Şeytan’a bağlı olanları (= şeyatin) Allah’a (c.c.) karşı dostlar edinmek.

 Şimdi bunlarla ilgili ayetleri görelim. Bunlardan ilki, yeryüzünde haksız olarak büyüklük taslamak ile ilgilidir:

     “Aad [ulusu] yeryüzünde haksız olarak büyüklük tasladılar (= festekberu fil ‘ardi bi gayril hakk) ve ‘bizden daha kuvvetli kim var?’ dediler (= men eşedde minna kuvveten); onları yaratan Allah’ın kendilerinden daha kuvvetli olduğunu       görmediler mi (= eve lem yerav ennallahullezi halekahum huve eşeddu minhum kuvveten)? Bizim ayetlerimizi de inkar ediyorlardı.”   (Fussilet  41/15)

 Aad ulusu yaptıkları kötülüklerin karşılığını bu dünyada şiddetli bir kasırga ile ödediler:

    “Biz de onlara [Aad ulusuna] dünya hayatında rüsvay edici azabı tattırmak için o uğursuz günlerde, üzerlerine uğultulu bir kasırga gönderdik. Ahiret azabı ise daha da rezil edicidir; onlara hiç yardım da edilmeyecektir.” (Fussilet  41/16)

 Yeryüzünde kötülük tuzakları kurmak da, dünyada cezalandırılmayı hak ettiren büyük günahlardandır:

     “Yeryüzünde büyüklük taslamak ve kötülük tuzakları kurmak (= istekberan fil ardi ve mekres seyyie); kötülük tuzakları ancak sahiplerine dolanır; onlar öncekilerin yasasından başkasını mı bekliyorlar? Allah’ın yasasında bir değişiklik bulamazsın; Allah’ın yasasında bir sapma da bulamazsın.”  (Faatır 35/43)

 Kötülük tuzakları kuranlarla ilgili olarak aşağıdaki ayetleri de göz önünde bulundurmak gerekiyor:

      “Kötülük tuzakları kuranlar (= e fe minellezine mekerus seyyiat) Allah’ın kendilerini yerin dibine geçirmeyeceğinden (=en yahsifallahu bihim il ard), veya kendilerine düşünemeyecekleri bir yönden (= min haysu la yeş’urun) azabın gelmeyeceğinden emin mi oldular?”  (Nahl 16/45)

    “Yahut dolaşıp dururlarken [Allah'ın azabının] kendilerini yakalamayacağından emin mi oldular? Üstelik onlar bunu engelleyici de değillerdir.” (Nahl 16/45)

    “Yahut da kendilerini azar azar yakalayıp helak etmesinden emin mi oldular? Süphesiz Rabbiniz çok şefkatlidir, çok merhametlidir (= fe inne rabbekum le raufun rahiym).”  (Nahl 16/45)

 Son ayetteki “Rabbiniz çok şefkatlidir, çok merhametlidir” ifadesi Allah’ın (c.c.), zulme uğrayanları fesatçıların zulmünden bu şekilde kurtaracağına işaret olarak kabul edilebilir.

 Bu ayetlerden bu tür sinsi fesatçıların dört ayrı şekilde cezalandırılabileceği anlaşılmaktadır:

     1) Allah’ın (c.c.) kendilerini büyük bir felaketle yerin dibine geçirmesi.

    2) Kendilerine hiç düşünmedikleri bir yönden azap gelmesi.

    3) Yeryüzünde dolaşıp dururken canlarının alınması.

    4) Azar azar güçlerinin ellerinden alınıp ortadan kaldırılmaları.

 Haksız yere Allah’ın Elçilerini öldürenler veya onları zorla yurtlarından çıkartanlar da bu yasalar çerçevesinde helak edilmişlerdir (bakınız İsra 17/76-77). İnsanlar arasında haksız yere insafı emredenleri öldürenler de bu yasalar çerçevesinde cezalandırılır:

   “Allah’ın ayetlerini inkar edenler, haksız yere peygamberleri öldürenler ve insanlar arasında insafı emredenleri öldürenler yok mu, onları acı bir azab ile müjdele!” (Al-i İmran  3/21)

 Şeytan’a bağlı olanları (= şeyatin) Allah’a (c.c.) karşı dostlar edinenleri bekleyen sonuç da aşağıdaki ayetlerde ifade edilmektedir:

     “O [Allah] bir topluluğa hidayet verdi, bir topluluğa da sapıklık hakk oldu; çünkü onlar Şeytan’ın takipçilerini (= şeyatin) Allah’a karşı dost edindiler ve kendilerinin doğru yolda olduklarını hesap ettiler (= yahsebune entüm mühtedun).”  (A’raf   7/30)

    “Biz, onlara birtakım arkadaşlar [şeyatin] sardırdık (= kayyedna lehüm kurenae); bunlar önlerinde ve arkalarında ne varsa onlara süslü gösterdiler; kendilerinden önce gelip geçmiş olan cin ve insan ümmetlerine vaki söz onlara da hakk oldu; onlar hep hüsranda idi.”   (Fussilet  41/25)

 Bu son ayetteki “kendilerinden önce gelip geçmiş cin ve insan ümmetlerine vaki söz onlara da hakk oldu” ifadesinin, daha önce uygulanmış olan bu yasalara işaret ettiği anlaşılmaktadır.

     Buraya kadar anlattıklarımız Allah’ın (c.c.), insanlar ve insan toplulukları tarafından sınırları aşıldığı takdirde  dünyada mutlaka cezalandırılacakları ile ilgili yasalarıdır. Yukarıda sorduğumuz son soruya dönecek olursak: Bu cezalandırmanın nasıl gerçekleşeceği önceden tahmin edilebilir mi?

    Sünnetullah’ın hangi “tabiat olayı” veya “fiziksel olay” ile ve nasıl yerine getirileceğini bilmek mümkün değildir. Ancak böyle bir felaketi hazırlayan sınır şartlar Kur’an ayetlerinde bildirildiğine göre, bu şartların gerçekleşip gerçekleşmediği, içinde yaşanılan toplumun davranışları yakından gözlemlenerek anlaşılabilir.

    Allah’ın (c.c.) geçmiş bazı ulusları nasıl cezalandırdığına dair Kur’an’da birçok ayet bulunmaktadır ki bunlardan bazıları günümüzün şartlarıyla da ilgili görünmektedir:

       “Nice kent var ki Rablerinin ve O’nun elçilerinin emrinden çıktılar (= ‘atet an emri rabbiha), biz de onları çetin bir hesaba çektik (= hasebnaha hisaben şedida), ve onları görülmemiş şekilde cezalandırdık.”  (Talak 65/8)

       “Biz bir ülkeyi (= karye) helak etmeyi murad ettiğimizde onun varlıklılarına emrederiz (= emerna mutrefiha). [Buna rağmen] orada sapkınlık yaparlar (= fe feseku), böylece ona söz hakk olur, Biz de orayı darmadağın ederiz.” (İsra 17/16)

       “Biz onlara zulmetmiyorduk, fakat onlar kendi kendilerine zulmediyorlardı. Rabbinin emri geldiği zaman (= lemma cae emru rabbike), Allah’tan başka çağırdıkları tanrıları, kendilerinden hiçbir şeyi savamadıkları gibi onların ziyanlarını arttırmaktan başka da bir işe yaramadı.” (Hud 11/101)

 Bu ayetlerden başka son olarak, gelecekte neler olacağına dair şu ayet son derece dikkat çekicidir:

        “Hiçbir kent yoktur ki Kıyamet Günü’nde önce Biz onu helak etmeyelim, veya şiddetli bir azap ile azaplandırmayalım; bu Kitap’ta yazılıdır (= ve in min karyetin illa nahnu mühliküüha kable yevm-il kıyameti ev muazzibuuha azaben şediyda, kane zalike fil kitabi mestuura)”  İsra  17/58

 Bu ayetlerin bildirdiği gerçekler ortaya çıkmadan önce bunları karşılamaya nasıl hazırlanmak gerekiyorsa öyle hazırlanmak düşünen, akleden ve ibret alan insanların bundan sonraki görevi olacaktır.

 Sonuç

 Kur’an’daki birçok ayet, Allah’ın (c.c.), göklerin ve yerin Yaratıcısı ve Gerçek Yöneticisi olduğunu bildirmektedir. O, herşeyi yani bütün yarattıklarını bir bilgi ile kuşatmış ve çevrelemiştir. Göklerde ve yerde hiçbir şey O’ndan gizli kalmaz. Allah (c.c.), göklere yaratılışla birlikte yüklediği emr ve vaz ettiği mizan çerçevesinde oluşan “tabiat olayı” veya “fiziksel olay” dediğimiz olayları, gene emri ile dilediği gibi yönlendirebilir. Dilediği kullarını onunla cezalandırır, ve dilediklerinden de onun yıkıcı etkisini uzaklaştırır. Allah (c.c.), Kur’an’da “sünnetullah” adı ile anılan yasaları ile, insan topluluklarını ve ülkeleri hangi şartlarda toplu cezalara çarptırdığını bildirmektedir. Bu yasalar, göklere yaratılışla birlikte vaz edilmiş olan “mizan” ile de yakından ilgilidir. Bu yasaların sınır şartları iyi bilindiği takdirde bunların hangi şartlarda uygulanacakları da tahmin edilebilir, ancak (Allah’ın bildirdiği müstesna) tam olarak ne zaman ve nasıl uygulanacakları bilinemez. İnsanlar toplumlar olarak, göklerde ve yerde meydana gelen olayları en mükemmel şekilde araştırmalı ve gerçeği bütünüyle anlamaya çalışmalıdır. Bu araştırmayı tam yapabildikleri ve insafı terketmedikleri zaman Allah’ın (c.c.) kudretini daha iyi takdir edecekler, Kur’an’da tekrar tekrar yazıldığı üzere ahiret hayatının dünya hayatından çok daha üstün olduğunu idrak edecekler ve buna göre hayatlarına daha iyi bir yön verebileceklerdir. Her şeyin en doğrusunu Allah (c.c.) bilir. Vesselam.

 Notlar

 1  Kur’anda “gökler ve yer” olarak ifade edilen aleme biz belki yanlış olarak “evren” veya “kainat” diyoruz, ki bu kelimelerin yerinde olup olmadığı araştırılmalıdır. İngilizce literatürdeki “universe” kelimesinin yerinde olmadığı David Deutsch gibi “çoklu evren” (= multiverse) düşüncesindeki bazı fizikçiler tarafından tartışılmaktadır. Kur’an’da “gökler ve yer” ifadesinin kullanılması, “yer”in, yani dünya gezegeninin, insanı ve milyonlarca değişik türden canlıyı üzerinde taşıması ve uzayda çok özel bir yeri olmasındandır diye düşünülebilir. Dünya gezegeninin bu özel durumu son yıllarda birçok teorik fizikçi ve kozmoloji bilgininin merak konusu olmaktadır. (Bakınız: Ref. 7–b).

  2  Bu ayetteki “yenzuru fi” ifadesi hem gözlemi hem teorik düşünceyi ifade etmektedir ki Klasik Devir müslüman düşünürleri tarafından kullanılan “nazariye” (= teori) terimi bu kelime kökünden türetilmiştir.

 3         Kur’an’da “emr” kelimesi üzerine yaptığımız ayrıntılı bir çalışma için bakınız:

                – Kocabaş, Ş. “İslam’da Bilginin Temelleri”.  İz Yayıncılık, Istanbul, 1997. 

 4  Kur’an’da emr kelimesi bunlardan başka çerçevelerde de geçmektedir. Tafsilatlı bilgi için Ref. 3’e bakınız.

 5   Şunu belirtmemiz gerekir ki, “emr” kelimesi Kur’an’da “birincil emr” ve “ikincil emr” diye sınıflandırılmamıştır. Biz bu terimleri sadece bu kelimenin Kitap’taki iki farklı kullanımını belirtmek için böyle isimlendirdik. Fakat böyle bir ayırımın yerinde olduğu, Kur’an’da emr kelimesinin aldığı zamirlerden kolayca anlaşılabilir. Bizim “birincil emr” olarak isimlendirdiğimiz kullanım ayetlerde üçüncü tekil şahıs zamiri ile “O’nun emri” şeklinde, “ikincil emr” dediğimiz kullanım ise “Allah’ın emri”, “emrimiz”, veya sadece “emr” kelimesiyle ifade edilmektedir.

 6   Bu emrin, göklerin adeta bir “işletim sistemi”, veya fizik-öncesi bir evrene yüklenen bir çeşit “yazılım” olup olmadığı, üzerinde ciddi olarak düşünülmeye değer bir konudur.

 7     Bakınız:

           a   – Davies, P. (1992). “The Mind of God”. Touchstone Books, New York.

           b  – Barrow, J.D. & Tipler, F. (1996). “The Anthropic Cosmological Principle.” Oxford University Press, Oxford.     

 8  “Enformasyon fiziği” için bakınız: Stonier, T. (1990). Information and the internal structure of the universe. London: Springer-Verlag..

9 Fizikte evrendeki maddi varlığın temel unsurları olarak kabul edilen bazı elementer parçaçıkların sakınım kuralları denilen simetri prensipleri çerçevesinde bozunma veya indirgenmelerden korunmuş olması dikkat çekicidir. Örnek olarak, nötronların aksine, gene maddi varlığı meydana getiren atomların yapı taşlarından olan protonların daha küçük parçaçıklara (mezonlara ve leptonlara) indirgenmeden süresiz veya çok uzun süre kalabilmesini gösterebiliriz. Proton ve nötronlarla ilgili “baryon sakınımı” adı verilen simetri prensibi etkili olmasaydı atomik yapıların, ve dolayısıyla da canlı hatta cansız varlıkların oluşması mümkün olmazdı.

 10   Bu konu ile ilgili daha tafsilatlı açıklamalar için Ref. 3’e bakınız.

 11  Buna rağmen biz, bu yönde sürekli çalışmanın gerektiğine inanıyoruz, çünkü ancak bilgi sahipleri bu tür bilginin sınırlarını bilebilirler, ve Allah’ın kudretini daha gerçekçi olarak takdir edebilirler.  Ayrıca şu ayeti de unutmamak gerekiyor: “…De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? …”  (Zümer  39/9)

 Şakir Kocabaş 

* Emr ve Sünnetullah kavramları dikkate alınmalı..(maveranehir)
 

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

“TEK KAYNAK KUR’ÂN'DIR” DİYEN BİRİSİNE VERDİĞİMİZ CEVAPTIR!

“Hurâfelerden kurtulmanın tek yolu; Kuran'ı dinin tek kaynağı olarak görüp, dinin tek kaynağını okuyup anlayıp, hayatımızda tek rehber olarak benimsemekten geçer” diyen bir arkadaşa verdiğimiz cevap aşağıdadır.

Kitâbını bizlere göndererek, yolumuzu aydınlatan celâl ve ikrâm sahibi Allah Sübhânehu ve Teâlâ’ya hamdolsun. Peygamberimize, âline, ashâbına ve etbâ’ına Salât-u Selâm olsun.

Şüphesiz sözün en güzeli Allah’ın Kitâbı, yolun en güzeli ise Muhammed aleyhisselâm’ın yoludur. [1] Allah’ın Kitâbına ve O’nun Rasûlüne uyanlara ne mutlu!

Sizin bu sözünüzün yanlışlığını, Kur’ân’dan birçok Âyet ile ispat etmek mümkündür. Ancak biz, size uzun bir yazıyla cevap vermek yerine tek bir delil ile yetineceğiz. Zaten bu cevabımıza karşılık veremezseniz –ki veremezsiniz-; bu durumda, İslâm’ın kaynağının sadece “Kur’ân” olduğunu söylemenizin ve o tek kaynağı da kendi aklınız ile anlamaya çalışmanızın bâtıllığını siz de fark etmiş olacaksınız.

Allah’ın dininin tek kaynağının [2] sadece Kur’ân olmadığını, bizzat Kur’ân’dan bir delil ile ispat edelim. Delilimiz; "kıblenin tahvîli (değiştirilmesi)" meselesidir…

Öncelikle şunu söylemek gerekir. İman edenler, Mekke’de iken belirli bir dönem Mescid-i Aksâ yönü istikametinde namazlarını edâ ettiler. Sözün burasında soruyoruz: Kur'ân-ı Kerîm –sizin iddia ettiğiniz gibi- tek kaynak ise, Müslümanların, Mescid-i Aksâ'ya yönelmelerini emreden vahiy Kur'ân'ın neresindedir? Öyle ya, Peygamberimiz ve Müslümanlar Kâbe’den önce Kudüs’e yönelirken, bunu kendi hevâlarından yapmadılar. Daha sonra Allah, mü’minlere –Peygamberimizin de çok istediği- Kâbe’ye dönmelerini emredecektir...

    Rabbimiz, Peygamberimizin ve Müslümanların Mescid-i Harâm'a dönmelerini şu Âyetlerle emretmektedir:

"İşte böylece bütün insanlara karşı şâhidler olmanız ve bu peygamberin de size karşı şâhid olması için, Biz sizi vasat bir ümmet kıldık. Senin üzerinde bulunduğun kıbleyi, ancak peygambere uyanları topukları üzerinde geri döneceklerden ayıralım diye kıble yaptık. Bu, Allah’ın doğru yola ilettiklerinden başkasına elbette zor gelir. Allah, sizin imanınızı zâyi edecek değildir. Gerçekten Allah, insanlara çok şefkatlidir, çok merhametlidir.

Biz, senin yüzünün göğe doğru çevrilip durduğunu muhakkak görüyoruz. Şimdi seni, elbette hoşnut olacağın bir kıbleye döndürüyoruz. Artık yüzünü Mescid-i Harâm (Kâbe) tarafına çevir. Nerede bulunursanız, siz de yüzlerinizi o tarafa çevirin. Şüphe yok ki, kendilerine kitap verilenler, bunun Rabbleri katından bir hak olduğunu çok iyi bilirler. Allah, onların yaptıklarından asla habersiz değildir." [3]

Bu Âyetlerle, kıble, Mescid-i Aksâ'dan Mescid-i Harâm'a çevriliyordu. Ayrıca Kâbe, arzın tam ortasında yer aldığı gibi, Ümmet-i Muhammed de "Vasat Ümmet" kılınıyordu. Muhammed Ümmetinin vasat (orta, adaletli, dengeli, aşırılıktan uzak) ümmet kılınmasının anlamı; onların diğer ümmetlerden üstün kılınmasıdır. Bu Âyetlerle artık İslâm ümmetinin önderliği ilan edilmektedir. Artık önderlik, İsrâîloğullarından alınıp İsmâîloğullarına verilmektedir. Kıblenin Mescid-i Aksâ'dan Mescid-i Harâm'a çevrilmesi; gerçek mü'minlerle önyargılı ve ırkçı insanların ayırt edilmesini de sağlamıştır.

Bu meselenin iki yönü vardır. Bir tarafta, kendilerinin Hz. İbrâhîm'in dinine tâbi olduklarını söyleyen ve kendi vatanlarındaki Kâbe'lerini terk edip Beytülmakdis'e dönmeye, orayı kıble kabul etmeye hazır olmayan Araplar vardı. İlk olarak, Kur'ân dışında Peygamberimize verilen vahiy ile, Mescid-i Aksâ kıble tayin edildiğinde, Araplar denendiler. Bu onlar için çok zorlu bir sınav oldu; kavmiyetçilik ve ırkçılık yapanlar bu imtihanı kaybederken, mü'minler imanlarıyla bu sınavı kazandılar. Kıblenin tahvili meselesinin ikinci yönünde ise, kıblenin Kudüs'ten Kâbe'ye çevrilmesiyle, Hristiyanlar ve Yahûdîler denenmişlerdir. Onlara, atalarının yöneldiği kıbleden başkasına dönmek ağır geldi. Böylece iman edenlerle ırkçılar birbirlerinden ayrılmış oldular.

Yukarıdaki Âyetler inmeden önce Peygamberimiz ve mü'minler Kâbe'ye doğru, Kâbe'yi araya alarak ya da doğrudan Beytülmakdis'e yönelerek namaz kılıyorlardı. Müslümanlar, hicretten sonra da Medine'de on altı ya da on yedi ay -toplamda ise yaklaşık 14 yıl- boyunca Kudüs'e dönerek namaz kıldılar. Peygamberimiz ve ashâbı, Hz İbrâhîm'in oğlu Hz. İsmâîl ile beraber temellerini yükselttiği, İslâm'ın ilk kıblesi olan Kâbe'ye doğru namaz kılmayı çok istiyordu. Peygamberimiz sürekli yüzünü göğe çeviriyor ve bu konuda vahiy özlemiyle, İlâhî müjdeyi intizar ediyordu. Nihayet, yukarıdaki Âyetler geliyordu.

Kıble değişikliği hâdisesi, Bera b. Âzibradiyallahu anh'dan rivâyete göre; namaz esnasında vukû' bulmuştur. Allah'ın Rasûlü Ben-i Seleme mescidinde ashâbıyla birlikte öğle namazını kılarlarken bu Âyet (Bakara: 144) geldi. İlk iki rekatı Mescid-i Aksâ'ya doğru kılmışlardı. Âyet nâzil olunca, Rasûlullah hemen Mescid-i Harâm'a doğru döndü, ashâb da döndüler ve geriye kalan iki rekatı da Mescid-i Harâm'a doğru kılarak namazı tamamladılar. Bundan dolayı, bu mescide, Mescid-i Kıbleteyn (iki kıble mescidi ya da iki kıbleli mescid) denmiştir.

Bu olay üzerine derhal etrafa haberler salınmıştır. Kuba mescidinde Müslümanlar namazda iken biri gelip "ben Peygamberin yanından geliyorum ve Mescid-i Harâm'a doğru namaz kıldık" diye haber verince; onlar da hemen Mescid-i Harâm'a dönüverdiler. Cemaatle kılınan namaz esnasında iken bile, sahabenin Peygamberimize itaatine bakın, Peygamberimizin sahabesinin birbirine güvenine bakın! Kıble gibi çok önemli bir meselede bir tek sahabinin sözüyle, Mescid-i Harâm'a dönüyorlar.

Bakara: 144. Âyet, Mescid-i Aksâ'ya yönelmeyi neshetmek için gelmiştir. Aşağıda zikredeceğimiz, Bakara 149 da artık kıblenin kıyamete kadar Kâbe olacağını belirtmek için gelmiştir. Bakara: 150. Âyet ise, gerek Yahûdîlerin, gerek Hristiyanların ve gerekse müşriklerin Müslümanlar aleyhine ellerinde bir delil kalmasın diye gelmiştir. Kıble konusu çok mühim olduğu için farklı üslup ve hikmetlerle, kıblenin değiştirilmesi konusu te'kidli olarak bir kaç kez tekrar etmiştir.

Bakara: 149, 150. Âyetleri okuyalım:

 "Her nereden (yolculuğa) çıkarsan yüzünü Mescid-i Harâm’a doğru çevir. Şüphesiz bu (emir), Rabbinden (gelen) mutlak bir haktır. Allah, yaptıklarınızdan habersiz değildir. (Evet Peygamberim!) Her nereden (yolculuğa) çıkarsan yüzünü Mescid-i Harâm tarafına çevir. Siz de nerede olursanız yüzlerinizi o tarafa çevirin ki, aralarından zulmedenler hariç, insanların size karşı bir delilleri olmasın. Artık onlardan korkmayın, Benden korkun. Böylece size olan nimetimi tamamlayayım da hidâyete eresiniz.” [4]

Şimdi soruyoruz: Kıblenin Kâbe'ye çevrilmesi emrinden önce, belli bir zaman [5], Kâbe'ye yönelerek namaz kılınmadığına göre; Müslümanlar nereye yönelerek namazlarını kılıyorlardı? Ve Kâbe’den önceki kıbleye yönelme emri Kur'ân'ın neresindedir? Bu sorunun cevabını Kur'ân'da bulamayacağınıza göre; Kur'ân dışında da vahiy olduğunu ve Kur'ân'dan sonra ikinci kaynağın Sünnet olduğunu kabul etmelisiniz! Aksi takdirde, Bakara: 144, 149 ve 150. Âyetlerin hangi Âyeti ya da hükmü nesh ettiğini yani mensuh olan hükmün ne olduğunu açıklayamazsınız! Bize ve size düşen; Rasûl-ü Ekrem'in ashâbı gibi; Peygamberimizin, Allah’ın izniyle Âmir (emreden) ve Nâhî (nehyeden) olduğunu bilip, bu gerçek istikâmetinde iman ve itaat etmemizdir. Peygambere itaat etmemek için bin dereden su getirmek, mü’minlerin işi olamaz!

Size, Kur'ân dışında da vahiy olduğunu ve dolayısıyla Sünnetin Kur'ân'dan sonra ikinci kaynak olduğunu, Peygambersiz ve Sünnetsiz bir din anlayışının "İslâm" olamayacağını bizzat Kur'ân Âyetleriyle uzun uzadıya ispat ederiz. Ve bu açıklamalarımız esnasında, size yönelteceğimiz sorulara da asla cevap veremezsiniz. O sorularımızdan sadece bir tanesi yukarıda, kıblenin değiştirilmesiyle ilgili açıklamalarımızdan hareketle yönelttiğimiz sorulardır! Bu sorulara vahiy istikametinde cevap vermenizi beklemek; sizden o sözlerinizi işiten herkesin hakkıdır!

Ya da makul insanların yaptığını yapıp, Ashâb-ı Kirâm'ın, Peygamberimizin din adına açıklamalarını, "Allah'tan" bilmeleri gibi; siz de, Kur'ân'ı, Sünnet çizgisinde kabul edin...

Sahabe, Allah Rasûlünün, Mescid-i Aksâ'ya ve sonra da Mescid-i Harâm'a yönelmeleriyle ilgili emirlerini delil kabul ediyor da size ne oluyor? Yoksa siz, Allah'ın, sahâbîlere ayrı, bize ayrı bir din gönderdiğini mi iddia ediyorsunuz?

Unutmayın Din, Peygamberimizden itibaren yaşanarak gelmiştir. Dinin esasları mütevâtirdir. Din zaman içerisinde, değerlerini yitirerek, Asr-ı Saâdetteki safiyetini ve aslını kaybetmemiştir! İnandığınızı sandığınız Kur'ân'ı lütfen daha dikkatlice okuyun.

Peygamberimizin görevi sadece bir postacılık değildi! Onun iki temel vazifesi vardı:

1- Teblîğ (ulaştırmak): “Ey Peygamber! Rabbinden sana indirileni tebliğ et. Eğer böyle yapmazsan, O’nun risâletini tebliğ etmemiş olursun. Allah seni insanlardan koruyacaktır. Şüphesiz Allah, kâfirler topluluğuna hidâyet vermez.” [6]

2- Tebyîn (açıklamak): “(Biz, o peygamberleri) apaçık belge (mûcize)lerle ve kitaplarla (gönderdik). İnsanlara kendilerine ne indirildiğini açıklayasın ve onlar da iyice düşünsünler diye sana da bu Zikri (Kur’ân’ı) indirdik.” [7]

Rasûlullah, Allah'tan gelenleri asla gizlemeden, ketmetmeden, eğriltmeden olduğu gibi insanlığa ulaştırmış ve gerektikçe de, Âyetleri, yine Allah'ın vahyi istikametinde açıklamıştır. Peygamberimizin, tebliğ ettiği Kur'ân'ı açıklamadığını ve uygulamayıp, yaşamadığını iddia etmek açıkça Kur'ân Âyetlerini çarpıtmak ve Kur'ân'ı anlamamaktır!

Bakara Sûresinin 151. Âyetini okuduğumuzda Peygamberimizin başlıca beş vazifesinin olduğunu göreceğiz: Allah'ın Âyetlerini okumak, insanları tezkiye etmek (temizleyip arındırmak), onlara Kitâbı öğretmek, onlara Hikmeti öğretmek, onlara bilmedikleri şeyleri öğretmek.

Mesele üzerinde, selim bir akıl, meşru bir niyet ve samimi bir kalp ile defalarca düşünmenizi ve bu konuda, çölde susuzluktan bitap düşmüş, neredeyse ölmek üzere olup, suya susayan bir insan gibi, hakikatlere aç olan bir hâlet-i rûhiyye ile tefekkür etmenizi istirham ederiz. Zira, Sünneti kabul etmemek, şehâdeteyn'in ikinci bölümü olan, "Ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve Rasûluhu" kısmını da reddi beraberinde getirir ki, bunun ne anlama geldiğini bildiğinizi sanıyorum.

Bu tür meselenin rastgele akıl yürütülerek felsefe yapılacak bir mubahlar sahası olmadığını takdir etmek zorundasınız. Dikkat edin, "ben böyle düşünüyorum" demek, cehenneme müstahak olan pek çok insanın sözüdür! Bu sözü kendinize yakıştırmamalısınız!

Hidâyet dualarımla.

Yusuf Semmak 

[1] Buhârî, Edeb, 70

[2] İslâm’ın ilk ve temel kaynağı Kur’ân-ı Kerîm’dir. Kur’ân bizlere, Allah Rasûlüne uymayı da emretmektedir. Allah’ın Rasûlüne uymak ise, O’nun Sünnetine ve Hadîslerine tâbi olmakla olur. Allah, Peygamberimizin hevâ’sından konuşmayacağını, onun konuştuğu şeylerin vahiy olduğunu (Necm: 3, 4) ve o her ne verirse onun alınması, her neden sakındırırsa da ondan uzak durulmasını (Haşr: 7) emretmektedir.

Bu konuda bir Âyet ile iktifâ ediyoruz:

“Biz, gönderdiğimiz her bir peygamberi Allah’ın izniyle kendisine itaat edilsin diye gönderdik…” (Nisâ: 64)

[3] Bakara : 143, 144

[4] Bakara: 149, 150

[5] Kıblenin değiştirilmesini emreden Âyetler gelinceye kadar Peygamberimiz ve Müslümanlar, on altı ya da on yedi ay Kudüs'teki Beytülmakdis'e yönelerek namaz kılmışlardır. (Tirmizî, Tefsir, 3)

Kıble Mescid-i Aksâ'dan, Kâbe'ye çevrilince, bundan önce Kudüs'e doğru namaz kılanların durumu tartışılmaya başlayınca; Bakara: 143. Âyetinde "Allah, sizin imanınızı zâyi edecek değildir" buyrularak, o namazların boşa gitmediği de belirtilmiş oldu. (Buhârî, Tefsir, 2. Sûre, B. 12; Tirmizî, 2. Sûre, 4, 10. Hadîs)

[6] Mâide: 67

[7] Nahl: 44  ............y.semmak

KUR’ÂN-I KERÎM DEĞİŞTİRİLMİŞ OLABİLİR Mİ, DİYENLERE CEVAP! 

Günümüzde bu türden hezeyanlar maalesef ki artmıştır. Her şeyden önce, Kur'ân hakkında böyle bir soruyla fikir jimnastiği olur mu? Biz, üzerimize düşeni yapalım, inkârcı kimselerin, Kur’ân ve İslâm hakkında, genç beyinlerin zihinlerini bulandırmalarına imkân ölçüsünde engel olalım.

Mukaddesât hılâfına, söz söylemek ya da amel etmek câiz değilken, fikir yürütmek ve felsefe yapmak hiç câiz olur mu?

Akıl ve indî görüşlerle bu mesele üzerinde rastgele fikirler yürütmek, birilerinin, câhilce, inançsızlığa yönelebilme riskini artırır. Her soruda art niyet aramasak da, bu, bir nevi şeytânî propaganda gibidir. Şeytan memnundur yani, bu tarz tartışmalar açılmasından! Çünkü konuşanların ekserisi ilimden anlamayan ve Kur'ân ilimlerine hâkim olmayan yahut da en azından Arapça bile bilmeyen kimselerdir. Ayrıca durum böyleyse, Kur'ân'ı nasıl eleştirebilirsiniz!

Böyle bir soru soran arkadaşın, Kur'ân'ı indirildiği dil olan Arapça aslından yıllarca araştırıp kafasında ilmî, bilimsel, aklî, tecrübesel, tarihsel, sosyal, psikolojik vb. sayısız soruları olması ve bu soruların kaliteli olduğunu da, yıllarca ilim ve bilim adamlarıyla istişâre etmiş, bunların ma'kûl itirazlar olduğunu da ortaya koymuş ya da en azından öyle kanaat getirmiş olması gerekmez mi? Kur'ân lügatını, ıstılâhını, nahvini, sarfını, belâğatını, usûlünü, sebeb-i nuzüllerini, nuzül yerlerini/zamanlarını, Peygamber aleyhisselâm tarafından yapılmış açıklamalarını, uygulamalı Sünnetini, Peygamberimizden sonra ashâbın Kur'ân üzerindeki tefsirlerini, her asırda temel İslâmî ilkeler istikametinde müctehid âlimlerin Âyetleri yorumlamalarını okumadan, Müslümanların tarihini ve İslâm'ı yaşama tarzlarının müspet ve menfî yönlerini okuyup araştırıp, doğrularıyla yanlışlarını birbirinden ayırmadan Kur'ân üzerinde yorum yapmak doğru mudur?

Böyle şüpheler ortaya atan kimseler Allah'tan korkmuyorlarsa bile, kullardan utanmazlar mı? Karşılıklı olarak, ilim sahibi bir Müslümanla, insanların gözleri önünde tartışırken, eline Kur'ân (Mushaf) verilip, "Kur'ân'ın neresinde bir tutarsızlık gördün; buyur göster" dendiği vakit, bir satırını okuyup anlayamadığı o muhteşem Kitap'tan da mı utanmayacak!

Bu Kitâbın İlâhî koruma altında olduğunun delili olan,"Şüphe yok ki o Zikri (Kur'ân'ı) Biz indirdik. Onu koruyacak olan da elbette Biziz" (Hicr: 9) Âyeti tüm mü'minler ve aklı başında herkes için Kur'ân'ın, Allah Kelâmı olduğunun belgesi oluyor da, ne ilginçtir ki, sizin için bir anlam taşımıyor! Size bu Âyet söylendiğinde, "Kur'ân'ı değiştiren kimse, bunu da yazmış olamaz mı?" diyorsunuz! Bu kadar câhilce ve mantıksızca bir söz söylenebilir mi? 1400 yıl önceki el yazması nüshalarda da bu Âyetin olduğunu görecek kadar basiretiniz mi yok yoksa araştırmadığınız için, kuru sıkı atma alışkanlığı olan bir arkadaşımız mısınız? Bunu, hep yapar mısınız? İncil ve Tevratlar (dikkat edin çoğul eki kullandım), asırlar içinde 2400 kez değiştiriliyor da, Kur'ân'ın hâlâ 1400 küsur senedir asla değişmeden günümüze gelmesi hatta kıyâmete kadar da asla değişmeyeceği noktasındaki iddiası karşısında, nasıl aklınız mağlup olup kalbiniz ve vicdanınız yumuşamıyor? 100 yıldan, 100'lerce yıllardan bahsetmiyoruz. Tüm dünya şeytanlarının değiştirip bozmak için yırtınmalarına rağmen, değiştirilmeyen bir Kitap'tan bahsediyoruz. Haçlı seferlerinin temel amaçlarından birisi, işgal edilen Müslüman yurtlarındaki, kütüphanelerindeki başta Kur'ân ve İslâmî eserler olmak üzere İslâm mirasını yakıp yok etmekti. Bilimsel anlamda önemli saydıkları bazı eserleri de çalmaktı. Bugün Batı'nın bilim ve teknik başarısının nedeni İslâmî eserleri çalıp tercüme ederek, onlardan yararlanmalarıdır. Bizim gücümüzün kaynağının da, Kur'ân olduğunu uzun zamanların tecrübesiyle iyi bildikleri için, bizim Kur'ânla bağlarımızın kopması ve kendilerine benzememiz için ellerinden geleni yaptılar, yapıyorlar.

Allah, inkârcılara, Kur'ân'ı okumalarını, anlamalarını ve selîm bir akılla üzerinde düşünmelerini istemektedir. Böyle yaparlarsa "el-Hakîm" (tutarlı, çelişkisiz, hikmetli) vasfına sahip olan o Kitapta asla bir çelişki olmadığını göreceklerdir. Kur'ân'ın Allah'ın Kitâbı olduğunun başka bir kanıtı da budur! Bırakın, dinsel, dogmatik inanışların Kur'ân'a uygun olup olmadığını, -sizin anlayacağınız şekilde, misal verelim- siz, Kur'ân geldiği günden bu zamana kadar bilimsel ve teknik bir buluşun, Kur'ân'a aykırı olduğunu hiç gördünüz mü, duydunuz mu? Sizce, bir ateist bilim adamı İslâm'a, Şeriat'a saldırırken, eline küçücük bir fırsat geçse, o en iyi bildiğini sandığı hatta kendini bilim ilâhı ilan ettiği sahalardaki yaptıkları buluşlar, Kur'ân'la örtüşmeseydi, o inkârcı bilimci hiç, bir saniye durur muydu, bu konunun çığırtkanlığını yapmadan? Asırlardır yapılan icatlar ve buluşların hiç mi biri Kur'ân'a aykırı olmaz! Bu gerçeği, bilim insanı olduğunu söyleyen bir takım zevat ne zaman itiraf edecek acaba? Yoksa söylemeseler de, bilim adamlarının çalışma ofislerinde ve laboratuvarlarında Kur'ân tefsirleri var da siz mi bunu bilmiyorsunuz! Bu durum, kevnî kanunların da belirleyicisi olan Allah'ın apaçık bir mucizesi ve Kur'ân'ın da en büyük mucize olduğunu göstermiyor mu?

"Hâlâ onlar Kur'ân'ı gereği gibi düşünmeyecekler mi? Eğer o, Allah'tan başkasından gelseydi, elbette içinde birbirini tutmayan birçok şeyler bulurlardı." (Nisâ: 82)

Bunu söyleyebilen bir Kitap... İddiaları, meydan okumaları ve içindeki hükümleri, misalleri ve haberleri aklıselimin doğru bildikleriyle, bulduklarıyla, buluşlarıyla asla çatışmayan bir Kitap... Hakkın ve hakikatin ta kendisi bir Kitap... Münkirlerini âciz bırakan bir Kitap... Kendisinin korunmuşluğuna vurgu yapan, içinde tutarsızlık olmadığını bildiren ve kendisini inkâr edenlerin de kendisine asla bir zarar veremeyeceklerini ısrarla vurgulayan ve bu gerçeğe itirazı olan insanların ve cinlerin bir araya gelerek ve birbirleriyle yardımlaşarak -şayet yapabiliyorlarsa- bunu yapmalarını söyleyen bir Kitap... Evet, etkileyici, âciz bırakıcı ve bir o kadar da güven ve huzur verici değil mi? Yaratılış yönüyle insan olan küfür ehli de, küfürlerinin el verdiği ölçüde bunlardan etkilenmiyor değiller!... Ama geçici olan bu etki, Kur'ân'dan ancak geçici olan dünya menfaatleri (bilim, tarih, psikoloji vs. için) yararlanmalarını sağlıyor... O kadar!... Oysa iman etmiş olsalardı, bu kendileri için daha hayırlı olacaktı. Keşke bilselerdi!

Tarih boyunca Kur'ân'a nazîre yapmak isteyen pek çok edebiyatçı ve cür'etkâr câhiller ortaya çıkmıştır. Her defasında da hezimete uğrayıp, rezil olmuşlardır. Bazıları iman etmişler, bazıları da felsefe yapıp küfürlerine devam etmişlerdir. Kur'ân'da tahaddî Âyetleri vardır. Yani bu Âyetler, "Kur'ân, Allah'ın Kitâbı değildir" diyenlere meydan okuma Âyetleridir. Tabir-i câizse, "bu, iddiayla olmaz; gerçekten doğru söylüyorsunuz buyurun, onun benzeri bir Kitap yazın, (bunu yapamadınız mı, zaten yapamayacaksınız; o halde) ondaki sûrelerin benzeri on sûre yazın, getirin (bunu da mı yapamadınız, kim dedi ki yapabileceğinizi; o halde hadi) en küçük bir sûresi (Kevser) kadar bir sûre yazıp getirin ve bu iddianızı ispat edin" demektir. Kur'ân'ı gönderen yüce irâde, bu işin asla yapılamayacağınu o kadar kesinkes biliyor ki, tüm dünyaya meydan okuyor. Bugün yapamasalar da, yarın yaparlar mı acaba, diye de bir endişe taşımıyor. Hâlâ mı gerçeği görüp tüyleriniz diken diken olmuyor, titreyip sarsılmıyorsunuz... Kafanızda ve kalbinizde 100 şiddetinde depremler olmuyor ey kâfirler! Meydan okuma sadece insanlara da değil. Cinlere de yani şeytanlara da, aynı teklif sunuyor! Bakın, kâfirleri şaşırtıp saptıran şeytanların da bir halttan anladığı yokmuş! Onları gözünde büyütenlere duyurulur! Eğer, bu konuda başarılı olma imkân ve ihtimalleri olsaydı şu anda dünyada, insanın elinden çıkmış -hâşâ- sayısız çakma kuranlar olmaz mıydı?

Hristiyan âlemi, resmi din üzerinde anlaşmak ve pek çok meseleleri tartışmak için 2048 papazla, M.S 325 yılında İznik'te toplantı yaparak, sayıları hızla artmakta olan çok sayıdaki İncilleri azaltmak ve Hz. Îsâ'nın tanrı olup olmadığını tartışmak, bazı incilleri gayri resmi ilan etmek için bir araya gelmişlerdi. Bu konsilde incillerin sayısı dörde indirildi ve sadece bunlar resmi incil kabul edildi. Mesela, Barnabas incili, Kur'ân'a yakın mesajlar verdiği için gayri resmi ilan edildi. Görüldüğü gibi, tahrif edilmiş kitapların uydurma sayısız nüshaları bulunmaktadır. Ve muharref kitaplara inananlar bu nüsha çokluğuyla mücade etmek zorunda kalmaktadırlar. Kur'ân için böyle bir durum iddia edebilecek kişi var mı? Ayrıca incillerin sayısı dörde inince, bunlar Allah'ın Kitâbı mı sayılıyor? "Allah, Hz. Îsâ'ya tek kitap verdi. Bu dört kitap da neyin nesi?" demez mi akıllı bir insan? Ayrıca bugünkü incilleri okuyan kimse görecek ki, "Âyet" diye söylenenlerin belki yüzde sekseni Hz. Îsâ'nın sözü olarak veriliyor. "Bu, Allah'ın Kitâbı mı yoksa Hz. Îsâ'nın Hadîs kitabı mı?" diye sormaz mı insan? İncil, Allah'ın vahyettiği talimatlardan oluşmaktaydı. Nerede bu Âyetler? Hristiyan din adamları Âyetleri tahrif ederken, hızlarını alamayıp tümden mi sildiler? Yerine de kafalarına göre cümleler yazdılar? Allah'ın da Kur'ân'da bildirdiği gibi, Hz. Îsâ'ya bir kısmı "Allah'tır" demektedir. Bu insanlar Allahu A'lem, İncili tahrif edip yeniden yazan Hristiyan din adamlarıysa, Hz. Îsâ'yı "Allah" kabul ettikleri için, sözde Âyetleri de onun ağzından yazmışlardır. Bazı yerlerde Hz. Îsâ'ya "Allah", bazı yerlerde "Allah'ın oğlu" denmektedir. Aynen Kur'ân'ın haber verdiği bu korkunç durumları görebiliyor musunuz? M.S 325'deki konsilin incilleri azaltmak dışında en önemli gündemleri "Îsâ Allah mı?" sorusu noktasında beyin jimnastiği yapmak idi; biliyor, musunuz? Onlar da bir nevi "Kur'ân değiştirilmiş olabilir mi" şeklinde beyin jimnastiği yapanların yaptığını yapmışlardır. Günümüze kadar da defalarca konsiller toplandı. Katoliklerin kabul ettiği konsili, Ortodokslar kabul etmez; Ortodoksların kabul ettiğini Katolikler kabul etmez! Adamların her toplantısı sorun olan ve sorun olmaya devam eden dinlerine yeni ayarlar çekmektir. Siz, İslâm âlimlerinin İslâm dinine ayar çekmek için gerçekleştirdiği böyle tek bir konsil bilir misiniz? Allah'a hamdolsun, Allah'ın Kitâbı güneş gibi ortada ve insanların gözü önündedir; kıyamete kadar da kimse ilişemeyecek. Bunu da, kudreti sonsuz olan Allah tâ baştan söylemiştir. Peygamberimizin Hadîsleri de senedleriyle, kanıtlarıyla meydandadır.

"De ki: "Andolsun bu Kur'ân'ın bir benzerini getirmek için insanlar ve cinler bir araya toplansalar, birbirine yardımcı olsalar dahi, yine benzerini getiremezler." (İsrâ: 88) 

"Eğer kulumuz (Muhammed)’e indirdiğimiz (Kur’ân)’dan şüphe içinde iseniz, siz de onun benzerinden bir sûre getirin. Allah’tan başka şahidlerinizi de (yardımınıza) çağırın; eğer doğru söyleyen kimseler iseniz (bunu yapın). Eğer bunu yapamazsanız –ki asla yapamayacaksınız- o halde yakıtı insanlarla taşlar olan ve kâfirler için hazırlanmış o ateşten sakının." (Bakara: 23, 24)

"Yoksa onlar: "Onu (Kur'ân'ı) kendiliğinden uydurdu" mu diyorlar? De ki: "Öyle ise, eğer doğru söyleyenler iseniz, siz de onun benzeri bir sûre getirin. Hatta Allah'tan başka kimi çağırabilecekseniz çağırın!" (Yûnus: 38) 

"Yoksa onlar: "Onu kendisi uydurup düzüyor" mu derler? Hayır, onlar iman etmezler. Eğer doğru söyleyenler iseler, haydi onun gibi bir söz getirsinler." (Tûr: 33, 34) 

"Yoksa: "Onu kendisi uydurdu" mu diyorlar? De ki: "Öyleyse haydi siz de onun gibi uydurma on sûre getirin. Allah'tan başka kime gücünüz yetiyorsa, onları da çağırın. Eğer doğru söyleyenler iseniz." (Hûd: 13) 

Bu kadar açık meydan okumalar karşısında tüm kâfir insanlar ve cinler Kur'ân'ın bir benzerini getirmek şöyle dursun, bir sûresinin dahi benzerini getiremiyorlar ve hatta o Kur'ân'ın metnini tahrîf bile etmeye güçleri yetmiyorsa; bu apaçık mucize karşısında insanlar hâlâ gerçeği görmüyorlar mı? Bir an olsun düşünmüyorlar mı? 

İnsanların en iyi yaptığı şey bozmak ve bozgunculuk değil midir? Hatta vahiysiz toplumların değişmez sıfatı bozgunculuk yapmak, bozmak, yıkmak, tahrip etmek değil midir? Ee, vahyi inkâr eden sadece bir toplum değil, tüm dünya birleşsinler en iyi anladıkları ve yaptıkları tahrîfât ve tahrîbât işini Kur'ân için gerçekleştirsinler bakalım! Bunu yapmalarına imkân bile yoktur! Hani bazı haberler için ekranlarda "Sakın denemeyin!" yazısı geçer ya, biz de diyoruz ki, "Sakın deneme ey ins-ü cinn" çünkü bu amelin Allah'la savaşmaya kalkışmak gibi câhilce ve gülünç bir durumdur.

Kelâm ilminde vâcip-mümkin ve muhâl diye bir konu vardır. Mesela; Allah'ın oğlunun olması muhâl (imkânsız)dır. Aynı bu şekilde insanların ve cinlerin Kur'ân'ı tahrîf etmeleri de muhâl yani imkânsız olan, ihtimal dâhilinde olmayan şeylerdendir. Bu gerçek de mi küfür ehlini etkilemedi? Gözleriyle apaçık azâbı görmedikçe inanmamak kadar akılsızlık olabilir mi? O zaman geldiğinde, pişmanlık fayda sağlamayacak ve kâfirlerin konuşmalarına bile izin verilmeyecek. Huzur-u İlâhî'de secdeye gitmek isteyecekler de, buna güç yetiremeyecekler! Dünyada gururdan, kibirden secdeye varmayan alınları âhirette de secde edemeyecek ve rükû’a gitmeyen belleri âdeta kilitlenecek de dümdüz olacak; rükû ve secde kaçkınları her ikisinden de mahrûm kalacaklardır. Allah öyle âdildir ki, kâfirlerin suçlarına uygun bir ceza vermektedir. Buna "suça uygun ceza" denir. Nebe Sûresinin 26. Âyetinde: "(Amellerine) uygun bir ceza olmak üzere"buyurulur. Kâfirlerin de dünyada iken nasıl ki, kibir ve forslarından dolayı bir türlü alınları secdeye değmediyse, cezaları da âhirette secdeden mahrûm olmak şeklinde olacaktır!

"Baldırın açılacağı (gerçeklerin ortaya çıkacağı, işlerin güçleşeceği) o günde onlar secde etmeye davet edilecekler de, edemeyeceklerdir. Gözleri önlerine eğilmiş, kendilerini de bir zillet kaplamış olarak. Hâlbuki onlar sapasağlam iken secdeye çağrılıyorlar (ama buna yanaşmıyorlar/namaz kılmıyorlar)dı." (Kalem: 42, 43) 

Demek ki, dünyada iken, kibir ve gururlarıyla caka satan bu insanların içinde bulundukları maddî genişlikler bir imtihanmış ve kendilerinin sandığı gibi, izzet ya da şeref sebebi değilmiş. Âyette de işâret edildiği gibi, onlar zillet içinde insanlarmış.

Bir Âyetle konumuzu tamamlayalım.

"Âyetlerimizi yalanlayan her ümmetten bir topluluk haşredeceğimiz gün, onlar bir arada (toplanıncaya kadar) durdurulurlar. Nihayet geldiklerinde (Allah) der ki: "Benim Âyetlerimi -onları bir bilgiye dayanarak kavramadığınız halde- yalanladınız ha! Yoksa ne yapıyordunuz? Zulmetmeleri sebebi ile, söz (azÂb) aleyhlerine gerçekleşti. Artık konuşamazlar." (Neml: 83-85)

Kur'ân'ı ya da Kur'ân Âyetlerini bir bilgiye dayanmadan ve iyice okuyup kavramadan, bilgisizce, zâlimce inkâr eden kimseler için, büyük bir tehdittir bu! Yukarıda da bahsettiğimiz gibi, Allah'ın azabı suçun cinsinden yani suça uygun olacağı için; dünyada Âyetleri yalanlayıp inkâr edenlerin, konuşarak İslâm'a ve Allah'a sataştıkları için, Yüce Allah adâleti gereği bu kimselere konuşma izni vermeyecek ve sözlerini dinlemeyecek! Suça uygun ceza!

İnsanlar sanmasınlar ki, yaptıkları kötülükler, zulümler, iftirâlar, inkârlar, küfürler ve şirkler yanlarına kâr kalacak ve -hâşâ- Allah onları unutacak da yarın ortaya çıkarmayacak! Bilâkis, Allah'ın affına ve rahmetine layık olmadıkça herkesin tüm yaptıklarını, onlar önemsemeseler hatta unutsalar bile, Allah unutmayacak ve tek tek onların hesabını soracak ve karşılığında, celâl, kudret, kahr, intikâm sıfatlarına uygun şekilde onlara şiddetli bir ceza verecektir. Âhirette Allah'ın rahmetine nâil olacaklar ancak şirk koşmadan iman etmiş muvahhid Müslümanlardır.

Rabbim, bizi şirk koşmaktan korusun, şânına lâyık şekilde iman ve ibâdet etmemizi kolay kılsın. Nefis, şeytan ve zâlimlerin kötülüklerinden uzaklaştırıp, mahkeme-i kübrâda hesabı kolaylaştırılan ve rahmete mazhar olanlardan eylesin. Henüz iman etmemiş kimselere de çeşitli vasıtalarla iman etmelerini nasip buyursun. Âmîn!


Yusuf Semmak

 

Bağlantı | kategori: REDDİYELER | tarih: 26/11/2012 | Yorum(1) | Yorum yaz
 
 
 
Yusuf SemmakBir Hristiyanla tartışan bir arkadaş, Kur'an'dan ayetler söyleyince, Kur'an'ın değiştirildiğini ama İncil'in değişmediğini söyleyen bir kişinin sözlerine karşılık olarak; tarafımızdan aşağıdaki yorum yapılmıştır...

KUR'AN; İNSANLARA UZATILMIŞ İLÂHÎ BİR İPTİR (HABLULLAH):

Bismillahirrahmanirrahim.

"Hablullah" yani "Allah'ın ipi" tabiri, Kur'an'da bir yerde geçer: Âl-i İmrân: 103.

Sahih-i Müslim'de geçen bir Hadiste Rasûlullah şöyle buyurmuştur: "Şüphesiz bu Kur'an-ı Kerim, hablullah'tır (Allah'ın ipidir)." (Müslim, Fedâilu's Sahabe, 37) 

Âl-i İmrân: 103. ayette gecen "Allah'ın ipi" tabiri, İbn Mes'ûd'dan gelen bir rivayette, Kur'an-ı Kerimdir. (Dârimî, Fedâilu'l Kur'an 1, 3330)

Bu kısa bilgilerden sonra, konuya dönelim...

Sahabe; Kur'an toplumuydu. Kur'an, onların kafalarında, kalplerinde, dillerinde ve amellerindeydi. O saadetli asrın Müslümanlarının tek derdi vardı; sadece Kur'an ve vahiy için yaşamak... Onlar bir bütün olarak Kur'an'ı öğrenmeye, anlamaya, yaşamaya ve tebliğ etmeye hayatlarını adamışlardı. Birisinin bir anlık hatırlayamayacağı bir şeyi, hatırlatacak binlerce sahabi anında hazırdı. Onlar, Arap edebiyatında, fesahatında, hitabetinde ve hıfzında bütün dönemlerin fevkinde bir konumda idiler. En zor, en edebi, en karmaşık ve uzun şiirleri dahi bir kere duyduklarında hemen ezberleyen insanlar idiler. Allah'ın ayetlerini öğrenmek için, adeta Peygamberimizin mübarek ağzına bakan, duydukları anda ezberleyen, anlamını öğrenen ve o saatten itibaren o ayetle hayatını şekillendiren, gerekirse o ayet uğruna canı da dahil her şeyini feda etmekten çekinmeyen, bir kişi değil, binlerce sahabinin bir ayeti aynı anda hatırlamadığını iddia etmek, kör bir taassuptan başka bir şey değildir? Herkes bilir ki, bir söz, her asırda azımsanmayacak bir topluluk tarafından sonraki nesillere aktarılırsa buna mütevatir (kesin) haber denir. Peki, Kur'an'ı, sayılamayacak kadar mahşeri kalabalık şeklindeki bir topluluk nakletmedi mi? O Kur'an, bir sonraki nesle aktarılırkan, kar üzerinde yuvarlanan bir kartopu gibi sürekli büyüyerek, devasa bir topluluğa dönüşmedi mi? O Kur'an, ilk asırdan itibaren, kelime kelime, cümle cümle, sure sure tüm ümmetin ve insanlığın projektörlerini çevirip, gündemlerinin ilk sırasına koydukları, Müslümanların bir kelimesi uğrunda dahi binlerce canını seve seve feda ettiği, okunan, ezberlenen, öğrenilen, yaşanılan, iman edilen, tefekkür edilen ve tebliğ edilen Allah'ın Kelamı değil miydi? O Kur'an, Müslümanları, ilk andan itibaren medeni toplumlar haline getirirken, tüm dünya Kur'an'a karşı çıkarken karanlık ve cahili çağlara mahkum olmuyor muydu? Hristiyan Batı 15. yüzyıla kadar karanlık ve gerici Orta Çağ vahşetinin baş kahramanları değil miydi? O Kur'an'ın çağrısına icabet edenler, yepyeni bir hayatla, adaletle, hukukla, huzurla ve gerçek mutlulukla tanışmıyor muydu? Asırlarca -sana demagoji yapan o Hristiyan arkadaşın dindaşları- bir araya gelerek İslam ülkelerini mağlup etmek, onların Kur'anla bağlarını koparmak için, haçlı seferleri yapıp, her seferinde perişan olurken; kaçışları esnasında başta kütüphaneleri, ekinleri, evleri, bağları ve bahçeleri yakıp yıkarak, kaba kuvvetle ve şiddetle, belden aşağı vurarak, Müslümanlar karşısında acziyetlerini belgelemediler mi? On dokuzuncu yüzyıla geldiklerinde, "Müslümanları, Allah'ın Kitabı dedikleri şu Kur'an'dan uzaklaştıramazsak, onları mağlup edemeyiz" sonucuna varmadılar mı? Onların, bu söz üzerinde görüş birliğine varmaları, Kur'an'ın Allah'ın Kitabı olduğunun üstü örtülü bir ifade şekli değil midir? Düşünebilen insanlar açısından, Kur'an'ın, Allah Kelamı olduğunu ispata gerek yoktur! Çünkü Kur'an, indiği asırdan bugüne kadar hep, insanların gözü önünde olmuştur ve olacaktır. Allah, insanlık için en değerli hazineyi, faydalanmaları iradesiyle, -Kur'an'a inanan veya ona düşman olanların- gözlerinin önüne koymuştur; mutlak ve kahredici gücüyle de o hazineye insanlar yada cinlerin asla zarar vermelerine izin vermeyerek, insanları acizlik ve çaresizlik psikolojisine iterek, kendisine yönelmelerini istemiştir. Gerçek güç ve mutlak irade sahibinin ancak kendisi olduğunu göstermiştir... Kur'an hakkında, farklı bakış açılarıyla söylenecek çok şeyler vardır; ama kaçak konuşan kişilere bir şeyler anlatmak zordur. Onlara sormak lazım; asırlarca, Kur'an'a iman etmeyen, bir anlamda Kur'an'a düşman olan, dünyada milyarlarca insan her zaman olmuştur... Peki, neden bu Kitabı bozamadılar, değiştiremediler, zarar veremediler...? Hem de, Tevrat ve İncil bizzat, "Yahudiyim" ve "Hristiyanım" diyenlerin eliyle tahrifata uğrarken? Bu mübarek Kitaba, bu Kitaba düşman olanlar neden ilişemediler ve kıyamete kadar da ilişemeyecekler? Bunu Kur'an söylüyor... 14,5 asırdır Kur'an'ın bu dediği apaçık bir gerçek olarak ortaya çıkmıştır. Makul bir insan, hatta dünyadaki tüm inkârcılar, bu gerçek karşısında imana gelmiyorlarsa, yarın Allah'ın huzurunda kendilerini müdafaa edecekleri tek bir kelimeleri bile olmayacaktır! Kur'an'ın değişip değişmeyeceği hususundaki şüpheleri için, -Peygamberimiz, elçi olarak gönderildiğinde, son elçiyi kendi ırklarından bekleyen ve herkesten önce iman etmek için sabırsızlanan ama son Peygamber, Araplardan gelince, ırkçılık yapıp iman etmeyen; Peygamberimiz konusunda da kafaları karışık olan ama her defasında "bekleyin, bir savaşını daha görelim. Acele etmeyin!" diyen Yahudilerin yaptıklarını yapıp, kıyametin kopmasını mı bekleyecekler? Unutmayın, iman konusunda acele etmeyenler yani işi yokuşa sürüp kendi kendilerini bâtıl duygularla tatmin yoluna girenler iman etmediler! Bakınız, o Yahudiler hâlâ bekliyorlar. Beklemek şöyle dursun, kendi kafalarından din icad ettiler! Bu nedenle, iman etmeye yanaşmamasına rağmen, bir de gönlünü İslam'a açmış ama tam anlamıyla, Allah'ın istediği ve Peygamberimizin yaşadığı kıvamda ve istikamette İslam'a azı dişleriyle yapışırcasına tutunamamış yeni nesillerin kalplerine şüphe ekmek yerine inkârcılar, kendi hayırlı akibetleri için Kur'anla tanışsınlar. İslam'ı ve Müslümanlığı da "Müslümanım" diyenlerin yaşantıları üzerinden yargılama cehaletine düşmesinler! İslam'ı ve Kur'an'ı, vahiy hükümleriyle öğrensinler. İnsanların yaptıklarıyla değil! Allah'ın razı olacağı kimseler; Allah'ın gönderdiği Kur'an'a ve Peygamberimizin Kur'an'ı yaşarken ortaya koyduğu pak Sünnetine uyanlar olacaktır. Bunun dışında Allah, iman ettikten sonra, kendi kullarını dilerse azap eder, dilerse bağışlar... 

Bir noktanın da altını çizelim. Hristiyanlar başta Kur'an olmak üzere kesinliği tartışmasız olan ayetlere ve Peygamber Sünnetlerine itibar etmezlerken, değer vermezlerken, ne ilginçtir ki, sahabiden ahad haber olarak gelmiş bir söze, bir açıklamaya yem görmüş balık çevikliğinde atlıyorlar! Oysa ahad haberlerin doğru açıklamaları Kur'an ayetleri ve sahih-mütevatir Sünnet esas alınarak anlaşılır. Her cümlenin; söylendiği ortam, muhataplar, niyet, o kimsenin durumu, maksadı vb açılardan mutlaka bir açıklaması vardır. Az önce de dediğimiz gibi; amacı üzüm yemek olmayan kimse, bağdaki güzel üzümleri, lezzetlerini, bağın ihtişamını vb konuşmak yerine, bağcıyla uğraşır. Bunu yapmamalıyız! Kişilerin sözleri veya yaptıkları üzerinden, vahyi bir kenara bırakıp, İslam tartışma konusu yapılamaz! O bahsedilen rivayet birkaç kişi arasında geçmiş bir hadisedir. İnsanları konuştukları her sözden dolayı yargılamak nasıl ki zulüm ise, o sahabinin de o esnada Kur'an yolundaki hizmet aşkıyla bazı duygularını ve çabalarını sesli düşünerek dile getirmesi gayet normaldir. Bu olayı, tüm sahabinin o esnada, çıkmaza girdiği şeklinde göstermeye çalışmak insafsızlık olur! En azından, sahabilerin içinde yer alan sayılamayacak kadar çok Kur'an hafızlarının varlığından habersizlik olur! Müslüman olmayanlar için bir anlamı olsun yada olmasın, kesin bir gerçek vardır ki, o da; Allah, Kur'an'ı her zaman korumuştur ve koruyacaktır. Bu gerçek, münkirler açısından da vakıî olarak sabit bir realitedir. İtiraf etmeseler de... 


 
 

Bugün 326 ziyaretçi (1178 klik) kişi burdaydı!


Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol