ADRESE TESLİM E-TİCARET YASASINDA 2. PERDE.. SKANDAL BULUŞMA

• 6.7.2023

ADRESE TESLİM E-TİCARET YASASINDA 2. PERDE.. SKANDAL BULUŞMA
Gelelim adrese teslim E-Ticaret yasasında ikinci perdeye…
Esrarengiz bir el, Aydın Doğan’ın şirketinin rakibini sipariş bir yasayla AK Parti üzerinden bertaraf etmek istedi.
Bugün Sabah Gazetesi’nde şöyle bir haber vardı;
- E-Ticarette yerli firmaları korumak ve rekabeti sağlamak adına Meclis'te tüm partilerin oyu ile geçen yasayı CHP AYM'ye taşımıştı. Yapılan tespitlerde İYİ Parti Genel Başkanı Meral Akşener'in CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ‘nu arayarak yasayı AYM'ye taşımalarını sağladığı öğrenildi.
“Desteksiz atma” diye ben buna derim.
Madem yasanın iptali için Akşener Kılıçdaroğlu ‘nu aradı, İptal başvurusuna neden tek bir İYİ Partili imza koymadı?
Yeme bizi Sabah Gazetesi…
Sabah Gazetesi bu haberi birebir aynı olarak iki gündür manşetten çakıyor.
Bu telaşın sebebi, Anayasa Mahkemesi’nin bu yasayı yarın (Perşembe günü) görüşecek olması.
Haber aynı dedim ama tek bir farkla.
İlkinde Erdoğan’ın ağzından yasayla ilgili sözler girmişler ve Erdoğan’ın CHP’nin önce oy verip sonra Anayasa Mahkemesine iptal başvurusu yapmasını eleştirdiğini yazmışlardı.
Külliyen yalan.
Sabah Gazetesi zaten palavrasının farkına varmış olmalı ki, ikinci gün yayınladığı kopya haberinde Erdoğan bölümünü tamamen çıkarmış.
Şimdi gelelim CHP meselesine…
Aydın Doğan lobisi yasayı çıkarmak için çalışırken, bu işin içerisinde CHP’nin de yer almasını istedi.
Maksat; Türkiye için gerekli bir yasaydı” imajı vermekti.
İşte o günlerde CHP’nin TBMM'deki yöneticilerinden biri, bir ünlü İşadamıyla buluştu. (İsimleri bende saklı)
Görüşmenin konusu E-Ticaret yasasıydı. O masada belli ki bir pazarlık yapıldı.
O hafta E-Ticaret yasası TBMM Genel Kurulu’na geldi.
Yasa, sürpriz bir şekilde CHP’nin oylarıyla kabul edildi.
CHP ilk kez AK Parti’nin bir yasasına itirazsız evet oyu verdi.
Seçim sürecindeki karmaşalardan işin bu yönü pek fazla dikkat çekmedi.
Mitingler başlamıştı ki, Kılıçdaroğlu’nun katına bomba gibi düşen bir haber geldi.
CHP Genel Başkan yardımcısının bu yasa oylaması öncesi o işadamıyla toplantısı duyulmuştu. Hatta şahitler vardı.
Bunun açıklanmasının Kılıçdaroğlu’na zarar vereceğine karar verildi.
Seçimde bir sıkıntı çıkmaması için bu kez kendi oy verdiği yasayı kendi eliyle Anayasa Mahkemesi’ne götürdü.
Şimdi meseleyi anladın mı Sabah Gazetesi?
Adrese teslim yasada Sabah Gazetesi’nin esas büyük vukuatı bu değil.
Sabah Gazetesi benim çok üzüldüğüm bir skandala daha imza attı.
Meclis Kanun çıkartır, bakanlıklar çıkan kanunu uygular.
Kanunu uygulatmak için yönetmelikler çıkarır.
E-Ticaret Yasası çıktığında, Ticaret Bakanlığı ardı ardına yönetmelikler çıkardı.
Yasa adrese teslim ve eşitlik ilkesine aykırı bir sürü saçma sapan maddeler barındırdığı için yönetmeliklerde bir o kadar saçma sapan oldu.
Danıştay 10. Dairesi, bu saçma yasanın saçma yönetmeliklerini anında iptal etti.
Aman Allah’ım kıyamet koptu.
Ticaret Bakanlığı bir yandan, Bakan Mehmet Muş öte yandan ve Sabah Gazetesi beri yandan bu daireyi adeta topa tuttu.
İftiralar ve hakaretler havada uçuştu.
Sabah Gazetesi, Danıştay 10’ncu dairesini Çin lobisinin etkisinde kalmakla suçladı. Hatta menfaat ilişkisi imasında bulundu.
Peki, Kim bu Danıştay 10’uncu dairesi.
Bu daire; hepimizi ağlatan Ayasofya’nın ibadete açılmasına kararını veren daire…
Danıştay 10’ncu dairesi, verdiği Ayasofya kararıyla bütün milletin duasına mazhar oldu.
Yazıklar olsun size…
Aydın Doğan’a kıyak yapmak için bu daireye etmedik iftira bırakmadınız.
Buradan Sabah Gazetesi’nin sahibi Albayraklara sesleniyorum…
Vallahi Billahi bunun vebalini hem bu dünyada hem ahirette ödeyemezsiniz.
Tez tövbe edip, Danıştay 10’uncu dairesindeki bu güzel insanlardan helallik alın.
Helalleşmezseniz dünyada da ahirette de işiniz zor.
Sabah Gazetesi’nin ezeli düşmanı Aydın Doğan için ahiretini bile tehlikeye attı.
Bu militanlığı vallahi hayıra alamet değil, billahi değil.
Sebebini ben biliyorum da, sizi daha fazla üzmek istemiyorum.
Mehmet Muş’un koltuğuna oturan yeni Ticaret Bakanı Ömer Bolat ile alakalı iyi şeyler işitmiştim ta ki dünkü açıklamasını okuyana kadar.
Ticaret Bakanı Ömer Bolat, E-Ticaret Yasasıyla alakalı şunu söylemiş;
-Okyanustaki en büyük köpek balığı, diğer balıkları yutuyor ve hiçbir balığın okyanusta yer almasına izin vermiyordu. İşte bu yeni E-ticaret yasası bunun önüne geçen bir düzenleme…
Yapmayın sayın bakanım…
Bu ülkeye çok büyük yatırım yapmış yabancı yatırımcıları köpekbalığına benzetmeniz hiç hoş olmamış.
Bu ifade; ne bir ticaret Bakanına, ne temsil ettiğiniz bakanlığı ne de mensubu olduğunuz AK Parti’ye yakışmadı.
Ticaret bakanı olarak bu ülkeye yatırıma gelmiş gruplara, “köpekbalığı” deyip hakaret ederseniz, bir daha yabancı sermaye göremezsiniz.
Sayın Cumhurbaşkanımız bu demecinizi okudu mu bilmiyorum. Okumuşsa çok bozulacağını biliyorum. Kendisi yabancı sermayeyi getirebilmek için ülke ülke gezerken, bir bakanının gelenleri kaçırtmasını eminim hoş karşılamaz.
Sayın bakanım orada, “Küçük esnafı korumak istiyoruz” demişsiniz.
Bu yasanın küçük esnafı korumakla ne alakası var.
Bu yasanın kimi koruduğunu siz benden daha iyi biliyorsunuz.
Küçük esnaf işinde gerçekten samimi olsaydınız;  6 zincir market on binlerce bakkalı hap gibi yutarken, kenarda izlemez bu işe el atardınız.
Bir firmanın reklam yapmasıyla küçük esnafın ne alakası var.
Pazaryeri firmaları küçük esnafın malını satmıyor mu? Sattıkları bu malın reklamını yapmaları bu esnafa destek değil mi?
Siz de biliyorsunuz ki, yasanın amacı ikinci sıradaki Aydın Doğan’ın şirketi HEPSİBURADA ’yı kollamak.
Bu arada Sayın Bakanım..
Yarın Anayasa Mahkemesi’nde yasayı savunacaksınız.
Sizin bir daire başkanınız Anayasa Mahkemesi’ne mitil atmış durumda.
Kapı kapı gezip yasanın onaylanması için çalışıyor. O kadar çok ısrar ediyor ki, herkes canından bezdi.
O daire başkanınızı uyarsanız iyi olur.
Bu işi o kadar aleni yapıyor ki, muhalefetten biri görse emin olun hakkınızda gensoru bile verir.
Sayın bakanım.. Sizden rica ediyorum. Selefiniz için değil millet için karar verin..
Son olarak iki gündür uzun uzun anlattığım lobiye bir çağrım var.
Düşün şu Anayasa Mahkemesi’nin, Danıştay’ın yakasından.
Sayın Cumhurbaşkanı’nın yıllarca ilmik ilmik ördüğü yeni Türkiye’ye, eski Türkiye’nin pisliğini getirmeyin…

.

ADRESE TESLİM E-TİCARET YASASI

• 4.7.2023

Ankara’da duyanın ağzını açıkta bırakan bir durum var.
Olay bu kez siyasette değil ticarette.
Kısaca durumu anlatayım, ayrıntılara sonra geleyim.
Bir önceki AK Partili Ticaret Bakanı Mehmet Muş seçimden hemen önce bir E-Ticaret Yasası hazırladı.
Yasa, AK Parti ve CHP’nin ortak oylarıyla TBMM’den geçti.
Yanlış okumadınız…
Siyasette anlaşamayan AK Parti ve CHP, ne hikmettir ki ticarette anlaşıverdi.
“Paranın yüzü tatlıdır, dini imanı yoktur” diye boş yere dememişler.
Peki, yasada ne var?
Bu yasa ile açık ve net şekilde Aydın Doğan’ın şirketi korunuyor.
Aydın Doğan’ın şirketi korunması uğruna, Türkiye’nin en büyük yabancı yatırımcı şirketlerinden birisi infaz ediliyor.
İnfazcı da; işi yabancı sermayeyi çekip, ticareti geliştirmek olan Ticaret Bakanlığı…
Emin olun böyle bir olay Mesut Yılmaz hükümetleri döneminde olsa, değil kalem oynatmak mevzu bile etmezdim.
Ama Ak Parti döneminde ve bir AK Partili bakan tarafından Aydın Doğan’ın kollanması, beni bu yazıyı yazmak mecburiyetinde bıraktı.
Türkiye’de 6 büyük E-Ticaret şirketi var.
Bunların başında yabancı sermaye ortaklığı olan TRENDYOL, hemen arkasından Aydın Doğan ailesine ait olan HEPSİBURADA geliyor. Sonra, Yemek Sepeti, Getir, Amazon ve N11 diğerleri..
Gelelim olayın hikayesine..
TFF Başkanı Mehmet Ekşi Cumhurbaşkanı Erdoğan’a giderek, Milli takım için sponsorlarla görüşeceğini belirtip bunun için e-ticaretin lideri olan şirketin adını verdi.
Bu şirket Erdoğan’ın da takdirini kazanmış, yatırımlarıyla pek çok kişiye iş imkânı sağlamıştı.
Bu şirket Çinli ortakları bulunan hepinizin yakından tanıdığı Trendyol’du.
Erdoğan’dan olur alan Mehmet Büyükekşi Trendyol yönetimine sponsorluk meselesini açınca, beklemediği bir şok yaşadı.
Firma yetkilileri, “Hay hay Sayın Başkan. Biz de TFF destek olmak isteriz ama bu yasal olarak mümkün değil” dedi.
Büyükekşi, “nasıl” dedi ve işin aslı ortaya çıktı.
Mesele şu;
Görevden alınan Ticaret Bakanı Mehmet Muş, bakan olduğu dönemde e-ticaret yasası çıkardı.
Yasa, seçim öncesi oldubitti ile TBMM’den geçip yasalaştı.
İşin ilginç yanı, AK Partili bakanın yasasına CHP’de hiçbir değişiklik önerisinde bulunmadan kabul oyu verdi.
E-ticaretteki 6 büyük şirketin 2022 verileriyle büyüklüğü şöyle;
Trendyol isimli pazaryerinin net işlem hacmi 111 milyar TL,
Hepsiburada’nın 39,5 milyar TL,
Yemek Sepeti’nin 16,75 Milyar TL,
Getir ‘in 14,75 Milyar TL,
Amazon’un 8,5 Milyar TL,
N11’in ise 7,5 Milyar.
Hepsiburada isimli şirketi Aydın Doğan’ın damadı Mehmet Ali Yalçındağ yönetiyor.
Son seçim öncesinin çıkan e-ticaret yasasının ayrıntılarını okuduğunuzda ağzınız açık kalır.
Tabir yerindeyse, ADRESE TESLİM BİR YASA.
Ankara’da adrese teslim ihaleleri duymuştuk da, adrese teslim yasaya ilk kez şahit olduk.
Yasa; yatırım yapan, ülke ekonomisine katkı sağlayan ve her sene daha fazla vergi veren birinci firmayı cezalandıracak,  yatırım ve istihdama katkı sağlamayan diğer şirketleri ödüllendirecek bir şekilde ayarlanmış.
Kanunun Ek 2’nci maddesinde; net işlem hacmi 60 milyar Türk lirasının üzerinde olan elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcılara yönelik olarak ödeme hizmeti, kargoculuk ve ilan faaliyetlerine ilişkin kısıtlamalar yer almaktadır. 
Bu rakamın üzerinde tek bir şirket var; TRENDYOL…
Sektörün diğer şirketleri kendi mallarını taşıyabilirken, sadece TRENDYOL’a kendi malını taşıyamazsın hükmü getirildi.
Böylece yasa ile birbirine rakip olan şirketlerin 5’ine KIYAK, birine DAYAK atıldı.
Dünyada eşi benzeri olmayan bir durum.
TRENDYOL dayak yiyince en çok kıyak, ikinci sıradaki HEPSİBURADA ’ya yapılmış oldu. Yani Aydın Doğan ailesine…
Yasanın sağladığı inanılmaz avantajlarla, ikinci sıradaki Aydın Doğan’ın şirketi, birincinin cirosunu kapacak.
Yasa sayesinde, hiç uğraşmadan milyarlarca lira kazanacak.
Böyle şey olur mu?
Trendyol, net işlem hacminin BİNDE 3’ü oranında reklam harcaması yapabilecekken, Hepsiburada, Yemek Sepeti YÜZDE 2’si oranında…
BİNDE 3 nere, YÜZDE 2 nere..
Farkı anlıyorsunuz sanırım.
Sektör lideri ile peşinden gelen 2 şirket arasında yaklaşık 7 kat, diğer 3 şirket ile ise sınırsız bir fark oluşmaktadır.
Serbest piyasa ekonomisinde reklam yasağı da olur mu?
Olur, efendim olur.
Türkiye’de yaşıyorsan olur.
Birinciye reklam yasağı;  tek geliri reklam olan TV ve gazetelere de darbe vuran bir garabet karardır.
TRENDYOL gazete ve TV’lere en çok reklam veren kuruluştur.
Bu yasakla birlikte bütün medya kuruluşlarının reklam geliri büyük bir darbe yemiş oldu.
Sadece basın yayın alanı değil, Devlet de bu işten zararlı çıktı.
TRENDYOL pek çok kamu kuruluşuna sponsor olan bir firmaydı.
Devlet, TRENDYOL ’un devlete sponsor olmasını yasakladı.
Adrese teslim yasa derken bir örnek daha vereyim…
E-Ticaret Yasası’na göre; Trendyol, net işlem hacminin binde 3’ü oranında promosyon ve indirim yapabilecekken, Hepsiburada ve Yemek Sepeti yüzde 2’si oranında, Getir, Amazon, N11 ise sınırsız promosyon ve indirim yapabilecektir.
Yani birinci olan BİNDE 3 oranında indirim yapabilecek, arkasından gelen YÜZDE 2 oranında indirim yapacak.
Bu; yatırım yapıp, çalışıp çabalayan ve birinci olan şirkete madalya vermek yerine sopayla dövmektir.
Nal toplayan şirketlere de aferin deyip madalya takmaktır.
Bu sadece Trendyol değil, buradan alışveriş yapanlara da haksızlık ve zulüm.
Anayasaya göre; yasalar herkese eşit olmak ve davranmak zorundadır.
Yasanın daha birinci maddesi Anayasa’ya aykırı…
Bitti mi? Bitmedi..
İkinciyi kollama yasasında başka garip maddeler de var.
TRENDYOL ’un kendi kargo şirketi var. Burada 30 bin civarında kurye çalışıyor. Ürünlerini kendi şirketi ve elemanlarıyla taşıdığı için hem ürünleri özenle tüketiciye ulaşıyor hem de hızlı bir şekilde geliyor.
Bu kargo şirketi dışarıya da iş yapıyor.
Sen misin işini iyi yapan?
Yasa, bu kargo işine de yasak getiriyor.
Trendyol’a kendi pazaryeri dışında kargo ve taşımacılık hizmeti vermesi yasaklanırken, diğer 5 şirket sınırsız şekilde kargo hizmeti sunabilecektir (Yasanın Ek m.2/4).
Evet, evet Yasak sadece TRENDYOL’a…
Gülsek mi ağlasak mı? Bilemedim.
Bitmedi, devam edelim:
Trendyol, e-cüzdan, e-para ve benzeri ödeme araçlarını kullanamazken, diğer 5 şirket sınırsız şekilde kullanabilecektir (Ek m.2/4).
Trendyol, kendi pazaryerinde emlak ilan hizmeti veremeyecekken, diğer 5 şirket sınırsız şekilde bu hizmeti sunabilecektir (Ek. M.2/4).
Yasa;  işini iyi yapıp büyüyen büyüdüğü oranda istihdam sağlayıp vergi veren şirketi dövmekle kalmamış adeta işkence yapmış.
Ben operasyon diye buna derim.
Emin olun benim diyen doktor böyle bir operasyon yapamaz.
İşin tuhaf tarafı, Eski Ticaret Bakanı Mehmet Muş, o dönem ekrana çıkıp ballandıra ballandıra bu yasayı övüyordu.
Yasanın haksız rekabeti önlediğini savunuyor.
İyi de sayın bakan… Bu senin işin değil ki..
Türkiye’de Rekabet Kurumu var. Bu iş onların işi.
Rekabet Kurumu Trendyol'a hiç bir ceza vermemişken senin yasa ile cezalandırman; ne yasalara ne de vicdana sığar.
Mehmet Muş Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından görevden alındı. O artık bakan değil bir milletvekili..
Gelin görün ki hala bu yasanın Anayasa Mahkemesi’nden geçmesi için çırpınıyor.
Yasa için bakan olmadığı halde gazetelere demeçler veriyor. Sosyal medyada paylaşımlar yapıyor.
Tuhaf değil mi?
Bu savunulacak yanı olmayan yasayı savunsa savunsa yeni Ticaret Bakanının savunması lazım.
Mehmet Muş, sınırını aşarak yeni bakanın alanına giriyor.
Bakan bey doğruları söyleyip yasanın karşısında olanları lobici olmakla suçlayıp, töhmet altında bırakıyor.
Ayıp oluyor Sayın Bakan…
Her eleştirinin altında menfaat ararsanız, yarın başkaları da sizin Trendyol'u eleştirmenizin altında başka şey arar.
Pilavın çok su kaldırdığı gibi bu yasa da çok söz kaldırır.
Yazımın ikinci kısmında da inanılmaz olaylar var…
METİN ÖZER /HABERVİTRİNİ

 

TÜRKİYE’YE SAİD NURSİ MODELİNİ GETİRECEĞİZ DİYEN 6’LI MASA LİDERİ KİM?

• 13.5.2023

Kasetle FETÖ’ye köle yapılan Kılıçdaroğlu ve Akşener’den sonra, gelelim masanın üçüncü ismine…
Oraya gelmeden önce kısa bir bilgi vereyim.
Nurcular kendi aralarında pek çok gruba ayrıldı.
CIA ajanı olan FETÖ’cüleri de Nurcu sayarsak, onlardan sonra en tanınan grup Yeni Asya grubudur. Grubun başında da Mehmet Kutlular (Allah rahmet eylesin) vardı.
Mehmet Kutlular 2021 yılında vefat edene kadar grubunu FETÖ’den uzak tuttu.
Hem gazetesi hem de arkadaşları FETÖ’ye bulaşmadı.
Kutluların vefatından sonra FETÖ’cüler her yere sızdıkları gibi, buraya da sızdılar.
Yeni Asya grubu birden bire AK Parti ve Erdoğan muhalifi oldu.
FETÖ’ye destek veren haberler sayfalarında göründü.
Bu bilgileri niye verdim?
Fetullahçı Terör Örgütü yani FETÖ suç örgütü olarak kabul edildiği için, bu örgüttü yer almak suç sayılıyor. Âmâ mesela Yeni Asya’cı olmak suç değil.
Bu yüzden bazı FETÖ’cüler bu açığı kullandı.
Bu bilgilerden sonra gelelim şu üçüncü isme…
O Demokrat Partisi Genel Başkanı Gültekin Uysal…
Gültekin Uysal oyu küçük, gücü büyük bir isim.
Gültekin Uysal, bir zamanlar FETÖ’nün en güçlü faaliyet gösterdiği yerlerden olan Houston Üniversitesi’nde eğitim aldı.
Amerika’da tanınmış FETÖ’cülerle aynı ortamı paylaştı.
Demokrat Parti’nin başına geçtikten sonra şöyle dedi;
- Vatan hasretiyle yaşayan Sayın Fetullah Gülen’e de bu ülkeyi yeniden özgürce yaşayabilecekleri, vatan yapabilecek onların hukuklarını koruyabilecek tek parti biziz.'
Gültekin Uysal kendisini Yeni Asya grubuna yakın gören bir isim.
Yukarıda yaptığım izahı şimdi daha iyi anlamışsınızdır…
Şimdi sorulacak soru şu;
- Kılıçdaroğlu Gültekin Uysal’ı neden 6’lı masaya ortak alıp, sandalye verdi?
Uysal, 57 milyonun seçmenin olduğu son seçimde topu topu 65 bin oy aldı.
Türkiye genelinde oy yüzdesi; 0.16.. Yani yüzde 1 oyu bile yok.
Yüzde 0.1 oyu olan Gültekin Uysal, Kılıçdaroğlu’na ne kazandıracak?
İşte zurnanın zırt dediği yer burası…
Gültekin Uysal masaya oyuyla değil, okyanus ötesinin oyunuyla oturdu.
O aslında masanın en güçlü adamı.
Ne masadakiler ne de onların partileri kendisini eleştiremiyor…
Eleştirmeye kalkan da küfürü yiyor.
Ümit Özdağ kendisinin nurcu olduğunu açıklayınca; bizim bebek yüzlü Gültekin Uysal canavara döndü.
Ümit Özdağ için, “Tecavüz ürünü bu şerefsiz…” diye başlayan ağır bir Tweet attı.
Bırakın bir genel başkanı, sokaktaki sıradan insanlara bile yakışmayan küfürler etmesi herkesi şaşkına çevirdi.
Hele hele hiç tanımadığı Özdağ’ın annesine bunları söylemesi sosyal medyada ayıplandı.
Rezil olduğunu gören Uysal, anında yazdıklarını sildi.
Kendisi bir politikacı da olmadığı için zaten önce yazıyor, rezil olunca kaldırıyor.
Cumhur İttifakı'nı eleştirmek için Tweet atan Gültekin Uysal, " Tek bir hedefleri var; Erdoğan'ın iktidarını devam ettirmek." Dedi.
İlkokul seviyesindeki bir çocuğun yapabileceği bu DERİN ANALİZ! Dalga konusunda oldu ve altına binlerce alay mesajı geldi.
Uysal bu büyük tespitini de sildi.
Dediğim gibi zaten bir politikacı falan de değil.
Siz kendisini hiç tek başına miting yaparken gördünüz mü?
Görmediniz.
Şöyle bir Kameraların karşısına geçip Türkiye’nin sorunlarını ve çarelerini anlattığını duydunuz mu?
Duymadınız…
Pardon…
O bir tek Yeni Asya Gazetesine konuştu.
- Bediüzzaman’ın Said Nursî’nin koymuş olduğu tüm ölçüler hepimiz için önemli meselelerdir. Siyaset ve din meselelerinde Türkiye’nin bugün Said Nursî modeline ihtiyacı olduğunu düşünüyorum."
Din meselesini anladım da, Said Nursi’nin siyaset modelini bilmiyordum.
Daha doğrusu biliyorum da dilim gitmiyor.
Sanırım Gültekin Uysal FETÖ’nün güttüğü çarpık siyaset anlayışını kastediyor.
Said Nursi’nin siyasi modelini biraz açsa da, hepimiz bu konuda bilgi sahibi olsak.
Bütün bu bilgiler ışığında Gültekin Uysal’ı masaya kimin oturttuğunu ve gücünün nereden geldiğini anlamışsınızdır.
Kılıçdaroğlu’ndan seçilecek yerden 3 milletvekilliği ve bir de Cumhurbaşkanı yardımcılığı kapmasının sırrını da anladınız sanırım.
O; bilgi, birikim ve oyuyla değil, Pensilvanya yoluyla masada oturuyor.
Ona verilen vazife; Okyanus ötesinden gelenleri masaya iletmek, masada olup bitenleri de Okyanus ötesine bildirmek.
Bir nevi getir/götür yapıyor.
Masada kriz çıktığında anında haber veriyor. Gelen emri masaya iletip krizi noktalıyor.
Akşener masadan kaçtığında da aynısı oldu.
Kılıçdaroğlu FETÖ’den gelen kaset ve dosyaları alıp çantasına koyup, Marriot Otel'in yolunu tuttu.
Hışımla masadan kaçan Akşener, Kılıçdaroğlu’nun çantasından çıkardıklarını görünce, 18 dakikada ikna olup tıpış tıpış masaya geri döndü.
Hipnoz etsen dahi 18 dakikadan uzun sürer.
Kılıçdaroğlu’nun çantasındakiler, Meral Hanım’ı 18 dakikada geri döndürdü.
Bizim 6’lı masa olarak bildiğimiz bu masa aslında tamamen bir halüsinasyon.
Altılı masa gerçekte FETÖ’nün çalışma masası. Daha doğrusu CIA ile birlikte Türkiye’yi bölme masası.
Masada görünen siyasi kimliklerde birer FETÖ kölesi..
6’lı masaya seçtiklerine bakın!..
İçlerinde bir tane Türkoğlu Türk yok.
Ermeni var.
Bilderberg var.
FETÖ var.
Münafık var.
Bu arada Alevi de yok.
O aleviyim diyenin annesine bakın ne olduğunu anlarsınız.
Böylesine kozmopolit bir güruhu bir araya toplamışlar, bu milleti esir almaya çalışıyorlar.
Kaçmasınlar diye arkalarına FETÖ ve PKK’yı dikmişler.
Esas patronlar kapının dışında duruyor.
Kim bunlar?
CIA, Pentagon, MOSSAD ve Almanya Federal Haber Alma Servisi (BND) gibi istihbarat örgütleri..
Amerika, Fransa, Almanya başta olmak üzere DERİN AB…
Bunların hepsinin amacı; Sünni Türkiye’yi yıkmak, kendilerine köle bir Türkiye kurmak.
Hem dinimize hem de vatanımıza göz koymuş durumdalar.
Onlar niyetlerini saklamadan kartlarını açık açık oynarken, ‘Patates soğan’ deyip bunlara oy veren onlardan daha haindir.
Bir soğana ülkesini satan alçaktır.
Devir hesap kitap yapacak devir değil, Ehlisünnetin son kalesini koruma devridir.
Bugün Millet ittifakına kim oy verirse şehitlerin kemiğini sızlatır.
Emin olsunlar ki; mezara düştüklerinde o şehitler onların boğazına sarılacaktır.
CHP’ye veya diğerlerine oy verecek kardeşlerime sesleniyorum.
Vallahi; halüsinasyona oy verirken ülkenizi ele geçirmek isteyenlere oy vermiş olacaksınız.
Gelin bu vebale girmeyin.
Sandıklara sefer bizden, Zafer Allah’tan…

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

ERDOĞAN’LA BAHÇELİ’Yİ HASIMLIKTAN HISIMLIĞA ÇEVİREN OLAY

• 7.5.2023

2014 seçimlerinden önce Türkiye’deki siyaset aritmetiği şöyle idi;
AK Parti % 45, CHP % 25, MHP % 15 ve HDP % 15
CIA/FETÖ şer cephesinin bütün amacı Erdoğan’ı devirmekti.
Bu aritmetikte Erdoğan’ı devirmenin yolu CHP, MHP ve HDP’yi bir blokta birleştirmekten geçiyordu.
İşte bugünkü 7’li masa projesi, o yılda temeli atılmış bir projeydi.
O gün sorun şu idi; Milli olan Baykal HDP ile asla bir araya gelmiyordu.
Milliyetçi olan Bahçeli ise bırakın HDP ile bir araya gelmeyi HDP’yi yok etmeye çalışıyordu.
FETÖ, Ulusalcı Baykal’ı seks kasetiyle oyun dışı bıraktı.
Baykal’ın koltuğuna HDP takıntısı olmayan Alevi Kılıçdaroğlu ’nu oturttu.
Operasyonun ilk ayağı böylece tamamlandı.
Sırada MHP ayağı vardı.
FETÖ’cülerin Bahçeli’ye özel bir kini vardı.
Bahçeli, FETÖ elebaşı Gülen’e yakın kuruluşlar ve basın-yayın organlarına her zaman mesafeli durdu hatta onlara akreditasyon yasağı uygulatıp MHP’ye sokmadı.
Fetullah haini, o dönem Baş Yüceler Kurulu üyesi Prof. Dr. Şerif Ali Tekalan’ı Bahçeli’ye gönderdi.
Bahçeli, kendisini kovmaktan beter etti. Aracısının kovulması Fetullah Gülen’i daha da öfkelendirdi.
İşte o tarihte Bahçeli’yi devirmek için planlar masaya yatırıldı.
Bu görüşmeden 1 yıl sonra MHP’ye kaset operasyonu yapıldı.
FETÖ, Bahçeli’yi de tıpkı Baykal gibi kasetle MHP’nin başından uzaklaştıracaklarına inanıyordu.
Bahçeli bekârdı ve bir kadınla kolaylıkla görüntüleyeceklerini zannediyorlardı.
FETÖ’cü polisler Bahçeli’yi yakın takibe aldı.
Kaset kumpasıyla ilgili görülen davada savcı; Bahçeli’nin 6 ay boyunca izlendiğini ortaya çıkardı.
Evine ve partiye kameralar yerleştirilmişti.
Altı ayın sonunda FETÖ’cülerin eli boş kaldı.
Bahçeli namuslu adamdı, kendileri gibi namussuz değildi.
Bahçeli’den sonuç alamayınca bu kez A takımına yöneldiler.
FETÖ’cü polisler MHP yöneticilerini yakından izlemeye başladı.
Bu izlemeler sonucunda bazı MHP’li isimlerin kadınlarla ilişkisi belirlendi.
O kadınların evlerine kameralar yerleştirildi.
Burada acı olan şu ki; kadınların bazıları MHP’li milletvekillerinin dini nikâhlı ikinci eşiydi.
İkinci eşleriyle olan yatak odası görüntülerini kasete çekip yayınladılar.
İşte FETÖ böyle alçak bir örgüttür.
Kendi amacına hizmet için; ne din tanır ne de iman. Ne ahlak tanır ne de utanma.
FETÖ önce, ‘Farklıülkücülük.com’ isimli bir site kurdu.
MHP'de Genel Başkan Yardımcısı Mehmet Ekici'nin görüntüleri, 21 Mayıs 2011’de burada yayınlandı.
Herkes bu siteyi yakın takibe almışken, kaseti yayınlanacak MHP’li isimler teker teker duyuruldu.
Bu isimlerin MHP’den istifası istendi.
Onlar istifa etmeyince ardı ardına kadınlarla görüntüler sitede yer aldı.
MHP Genel Başkan Yardımcıları ve milletvekilleri; Ümit Şafak, Recai Yıldırım, Metin Çobanoğlu, Osman Çakır, İhsan Barutçu, Ahmet Deniz Bölükbaşı, Bekir Aksoy, Mehmet Ekici ve Bülent Dinmez şantaj ve tehditlerden sonra istifa etti.
O tarihte MHP yöneticisi olan şimdi Akşener’in danışmanı Cihan Paçacı’da kaseti olduğu duyurulunca, görevinden istifa etti.
12 Haziran 2011 seçimine hazırlanan MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, sarsıldı ama yıkılmadı.
FETÖ’nün kaset saldırısıyla girdiği seçimde %13 oy alıp 55 milletvekili çıkardı.
2014 yılında CHP ve MHP Erdoğan’a karşı Ekmelettin İhsanoğlu’ nu çıkardı.
Bahçeli’nin sert tepkisi yüzünden bu ittifaka HDP giremedi.
Ekmelettin İhsanoğlu % 38 oy alarak % 51.7 oy alan Erdoğan’a yenildi.
Bahçeli’nin HDP tepkisiyle Erdoğan’a karşı firesiz bir ittifak kuramayan FETÖ, bu kez fiili darbeye yöneldi.
Önce yargı sonra askeri darbe yaptı.
İkisinin de sonu HÜSRANLA BİTTİ.
FETÖ yine de yılmadı ve durmadı.
Tekrar MHP’ye yöneldiler.
İşte 2015 yılının Haziran ile Kasım arası MHP açısından müthiş olaylara sahne oldu.
Haziran seçimi öncesinde Akşener MHP Genel Başkanı olabilmek için parti içerisinde kulis faaliyetlerine başlamıştı.
Emrin nereden geldiğini söylemeye gerek yok sanırım.
25 Haziran seçimlerinden hemen sonra Fetullah Gülen haininin bir aracısı Bahçeli’yi ziyaret etti.
Bahçeli’ye, koltuğu bıraktığı takdirde cemaatin bütün maddi ve manevi desteğini vereceğini bildirdi.
Öfkelenen Bahçeli aracıyı odasından kovdu.
Bahçeli işte o günlerde Meral Hanım’ın FETÖ’cülerle sık sık görüştüğünü öğrendi.
Aldığı bu bilgilerden sonra ilk işi, Meral Akşener’i tasfiye etmek oldu.
Haziran 2015 genel seçimlerinde MHP İstanbul milletvekili olarak Meclis’e giden Akşener, altı ay sonra yapılan Kasım 2015 Türkiye genel seçimlerinde MHP’den aday bile gösterilmedi.
O yıllarda büyük tartışmalara neden olan ve sebebi bir türlü çözülemeyen olayın nedeni, FETÖ’cülerin Akşener’e yakın ilgisiydi.
Akşener’in o tarihte aday gösterilmeme sırrını, ilk kez bugün benim köşemden öğreniyorsunuz.
Kasım 2015 seçimlerinde MHP %11.9 oy ile 40 milletvekili çıkarabildi.
MHP’nin oy kaybını bahane eden Akşener Genel Başkanlığa talip olduğunu belirterek olağanüstü kurultay talebinde bulundu.
MHP yönetimi talebi reddedince Akşener ve ekibi mahkemeye gitti.
Önceden ayarlanan FETÖ’cü hâkimler, Akşener’in istediği gibi 15 Mayıs 2016’da olağanüstü kongre kararı verdi. Mahkeme bununla da kalmadı, Bahçeli’nin yerine kayyum atanmasını kararlaştırdı.
MHP yönetimi başka mahkemelerden bu karara ihtiyati tedbir koydurdu.
Akşener bu kez kamikaze bir FETÖ’cü hâkim buldu.
Meseleyle uzaktan yakından alakası olmayan Ankara 2’nci İcra Mahkemesi, kongrenin 15 Mayıs’ta yapılmasına karar kıldı.
İşte tam o günlerde MHP’nin FETÖ’nün eline geçeceğini fark eden Tayyip Erdoğan, istihbarat ekibini ve yakınlarını Bahçeli’ye yollayarak olup bitenlerden haberdar etti.
İşte Bugünkü Erdoğan Bahçeli ahbaplığı o ziyaretle kuruldu.
Erdoğan ve Bahçeli MHP’ye FETÖ saldırısına karşı birlikte harekete geçtiler.
Önce Ankara 2’nci İcra Mahkemesi’nin kongre kararı ortadan kaldırıldı.
Akşener lehine karar veren Ankara 2’nci İcra Mahkemesi hâkimi Burhan Yaz’ın daha sonra FETÖ’cü olduğu ortaya çıktı.
MHP'li muhaliflere kurultay yolunu açan Burhan Yaz'a, yargılandığı davada;  FETÖ üyeliğinden 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası verildi. Burhan Yaz hâkimlikten de ihraç edildi.
Akşener’in her girişiminin altından FETÖ çıkması tesadüfle açıklanabilir mi?
FETÖ’cü hâkimlerin temizlenmesiyle yargı MHP yönetiminin lehine karar vererek Olağanüstü kongre kararını tümden iptal etti.
Akşener ve ekibi birer birer partiden ihraç edilerek yollandı.
Bahçeli partinin FETÖ’nün elinden kurtarılması nedeniyle Erdoğan’a adeta hısım gibi oldular.
2015’deki bu dostluk 2023 seçiminde de daha da sağlam bir şekilde yürüyor.
Bazı MHP’liler Bahçeli’nin muhalif olduğu Erdoğan’a bu yakınlığına akıl erdirememişti.
İşte bu dostluğu sebebini ilk kez buradan öğreniyorlar.
Allahü teala FETÖ şerrinden muazzam bir hayır çıkardı.
Erdoğan’la Bahçeli’yi hem kader hem de yol arkadaşı yaptı.
Allah; hayırdan şer, şerden hayır, karanlıktan aydınlık, aydınlıktan karanlık çıkarır.

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

FETÖ’NÜN ELİNDEKİ KILIÇDAROĞLU KASETİNDE NE VAR?

• 25.4.2023

CIA’nın Türkiye’deki siyasi mühendisliğinde kullandığı maşa FETÖ idi.
Muhalefeti Erdoğan’a karşı organize etmek için önce Baykal’ın alaşağı edilmesi gerekiyordu.
Bunun için önce olağanüstü kongre kapısı zorlandı.
Baykal’ın 40 yıllık kadim dostu Önder Sav ve yakın arkadaşları kendine savaş açtı.
Uğraştı ve didindiler ama Baykal’ı deviremediler.
Onlar legal yolda uğraşırken, FETÖ çok daha alçakça ve adi bir yöntemle çalışıyordu.
FETÖ’nün emrindeki istihbarat polisleri, Baykal’ın ofisine ve evine böcek yerleştirdi.
Kamera konulan yerlerden birisi de, Baykal’a görüntüsü yayınlanan Özel kalem Müdürü Nesrin Baytok’un Ankara Çukurambar’daki eviydi.
30 kişilik FETÖ ekibi kameralar yerleştirdikten sonra, binanın kapısında kayda başlıyordu.
Bu çalışmaların sonunda; Baykal, Özel Kalem Müdürü Nesrin Baytok ile yatakta görüntülendi.
Ham kaset Amerika’ya Fetullah Gülen’e gönderildi.
O dönemde Fetullah Gülen’e o kadar çok porno kaset gönderildi ki, iddia ediyorum dünyada kimsenin elinde bu kadar porno görüntü yoktur.
Baykal ile alakalı kaset kumpasının başı FETÖ’nün emniyet imamı Kozanlı Ömer kod adlı Osman Hilmi Özdil’di. Emniyet İstihbaratın polis şefleri işin içerisindeydi.
Firari Cevheri Güven, porno kasetler operasyonunun medya ayağındaki ismiydi...
Operasyon başlamış ama henüz kaset yayınlanmamıştı.
FETÖ’cü Samanyolu grubu ve Zaman Gazetesi yöneticileri Kılıçdaroğlu’na giderek; Baykal’ın yakında gideceğini ve CHP’nin başında kendisini görmek istediklerini bildirdi.
Kılıçdaroğlu, teklifi geri çevirdi.
Gelenler Baykal’la ilgili bir kasetin ortalıkta dolaştığını, bu kaset yayınlandığında genel başkanlığı bırakacağında ısrar etti.
Hatta kasetten bazı bölümleri Kılıçdaroğlu’na izlettiler.
Fetullah Gülen’den yayınlatın emri gelince;  FETÖ’cüler Baykal’ın kasetini yayınlayacak bir haber sitesi aramaya başladı.
Bu pis işi de Nokta dergisinin eski genel yayın yönetmeni Cevheri Güven üstlendi.
Cevheri Güven, elinde Baykal’ın porno kasetiyle haber sitelerini dolaşmaya başladı.
Kimse yayınlamaya yanaşmadı.
O dönem Vakit Gazetesi Ankara Temsilcisi olan Yener Dönmez aynı zamanda Habervaktim isimli bir haber sitesinin başındaydı. (Yener Dönmez 22 yıl hapse mahkum oldu)
FETÖ ile bağlantılı olan Dönmez, Baykal’ın kasetini yayınlamayı kabul etti.
Yeri geldiği için Cevheri Güven denilen FETÖ müptezeline birkaç kelam etmek isterim.
Bu yatak odası röntgencisi, gazeteci kimliğiyle uçkur peşine düşmüş bir sapıktı.
Kimsenin tanımadığı birisiyken, Baykal’ın porno kasetiyle tanındı.
Deşifre olunca da yurtdışına kaçtı.
Cevheri Güven denilen firari FETÖ pornocusu, bugünlerde Youtube üzerinde açtığı kanalında millete dürüstlük ve ahlak dersi veriyor, önüne gelene iftira atıyor.
Bütün FETÖ’cüler gibi bunun da suratında manda derisi kaplı.
Sonuçta Habervaktim’de porno kaseti yayınladı… Ortalık birbirine girdi.
Birkaç gün sonra Baykal istifa etti.
Baykal İstifa ederken de porno kasetini çeken FETÖ’yü şu sözlerle temize çıkardı:
- Bir sorumlu arayışına çıkacaklara yardımcı olmak üzere, ABD’den, Pensilvanya’dan aldığım üzüntü ve destek mesajlarının samimiyetine inandığımı da belirtmek isterim.
Henüz ortada tek bir şüpheli yokken Baykal FETÖ’yü neden temize çıkardı?
Onun da iki nedeni var.
Birincisi; Bir milletvekili arkadaşının Oran’daki evinde başka kadınlarla da görüntüsü çekilmişti. Onlardan bazıları da milletvekiliydi.
İkincisi; Kaset sansürlenerek yayınlanmıştı. Görüntülerin tamamı FETÖ’deydi.
Kaset yayınlandığında Baykal aslında istifa niyetinde değildi. Görevde kalıp, bu komployu kuranları açığa çıkarmayı ve onlardan intikam almayı düşünüyordu.
Tam o günlerde;  Baykal’ın başka kadınlarla özel görüntülerinin yer aldığı yeni bir kasetin varlığı dillendirilmeye başlandı.
İkinci kaset söylentisinin yayıldığı gün Baykal’ı; Fetullah Gülen’e yakınlığı ile bilinen AK Parti milletvekili İlhan İşbilen aradı. (İşbilen ağırlaştırılmış müebbet hapse mahkûm oldu.)
Baykal’a lisan-ı hal ile bu kasetlerin varlığı duyurularak, kesinlikle cemaati suçlamamasını istedi.
İstifa etmediği ve cemaati hedef gösterdiği takdirde bu kasetlerin de dolaşıma sokulacağını açık bir dille ifade etti.
Eli kolu bağlanan Baykal, istifa açıklamasında FETÖ’yü aklayarak siyaset sahnesinden çekildi.
Şunu da belirteyim… Siyaseti bırakan sadece Baykal değildi.
Baykal’la birlikte CHP’li bir kadın milletvekili sessizce Ankara’yı terk edip İzmir’e yerleşti.
O günlerde Baykal gündemde olunca, siyaseti bırakan CHP’li kadınlar fazlaca dikkat çekmedi.
Baykal, operasyonun içerisinde Kılıçdaroğlu’nun olduğunu biliyordu.
Bu yüzden Kılıçdaroğlu’na soğuk davranıyor ama FETÖ şantajı nedeni ile bildiklerini ve başına gelenleri tam olarak açıklayamıyordu.
Gelelim Kılıçdaroğlu cephesine…
O dönem CHP Grup Başkanvekili olan Kılıçdaroğlu, Genel Başkanlık için adaylığının söz konusu olmadığını bildirdi. Hatta bu konuda kesin kararlı olduğunu duyurdu.
Peki, ısrarla aday olmayacağını açıklayan Kılıçdaroğlu, ertesi gün neden fikir değiştirdi.
O gece ve ertesi gün neler yaşandı da CHP Genel Başkanlığına adaylığını açıkladı.
Çarkçı Kemal CHP’de de çark ederek yola çıktı.
Yukarıda anlattığım gibi; FETÖ, CHP’nin başı için zaten kendisinde karar kılmıştı.
CIA ile yürüttükleri siyaset mühendisliği tıkır tıkır işlemiş, Kılıçdaroğlu piyasaya sürülmüştü.
Gelelim Kılıçdaroğlu’nun nasıl ikna olduğuna?
FETÖ ekibi; Kılıçdaroğlu’nu Genel Başkanlığa oturtmak için yaptıkları bütün görüşme ve pazarlıkları gizlice kasete almıştı.
Daha ortada hiçbir şey yokken Baykal’ın porno kasetini izlediği söylentisi kulislere yayılmıştı.
Bunun ortaya çıkması sadece Siyasi hayatını bitirmekle kalmaz, FETÖ ile birlikte kumpas kurmaktan yargılanırdı.
Baykal FETÖ’ye uçkurdan, Kılıçdaroğlu ’da seyirden yakalandı.
Bay Kemal çaresiz FETÖ şantajına boyun eğdi.
Kılıçdaroğlu O gün bugündür, bir FETÖ kölesi gibi talimatları yerine getiriyor.
FETÖ ne yollarsa, onaylayıp partiye gönderiyor.
Danışmanlarından parti yöneticilerine, il başkanlarından adaylara kadar isimler Pensilvanya’dan geliyor, Kılıçdaroğlu uygundur mührü ile işleme koyuyor.
CHP Listelerinde Atatürkçü ve Laiklerin olmamasının nedeni işte bu.
CHP’liler, bu bakımdan listelere çok şaşırmayın.
Kılıçdaroğlu’na oy verdiğinizde, Fetullah Gülen’e…
CHP’ye oy verdiğinizde FETÖ’ye oy vermiş oluyorsunuz…


METİN ÖZER/HABERVİTRİN

.

ERDOĞAN’I ÇİLEDEN ÇIKARTAN 200 KİŞİLİK FETÖ LİSTESİ

• 16.4.2023

2010 yılı, FETÖ’nün Erdoğan ve AK Parti’ye savaş başlattığı yıldır.
Bu yönüyle Türk siyasetinin bir dönüm noktasıdır.
Bugün yaşanan 6’lı masa meselesi de işte o gün başlayan bu savaşın bir sonucudur.
Dönelim işin aslına…
2011 seçimlerinden önce 2010 yılının başlarıydı.
FETÖ’nün Baş yüceler takımından bazı isimler Erdoğan’ı ziyaret etti.
Ziyarete kalın bir klasörle gelmişlerdi.
Hoş beşten sonra ağızlarındaki baklayı çıkardılar..
- Muhterem hocamız seçimlerde milletvekili olmasını arzu ettikleri isimleri size iletmemizi istedi. Biz de onların hangi ilde kaçıncı sırada olacağına yönelik bir çalışma yaptık. Bunu size arz etmek için geldik dedi.
Erdoğan dosyanın kapağını açtığında büyük bir şoka uğradı.
Fetullah Gülen haini, 200’ye yakın örgüt mensubunun seçilebilir yerlerden listeye girmesini istemişti.
Her ilde kimin listede olacağı isim isim belirtilmişti.
O dönemde toplam 550 milletvekili vardı. İktidar olmak için de 276 milletvekili gerekiyordu.
Tayyip Bey listeyi görünce sinirden kıpkırmızı oldu ve şöyle dedi;
- Bari partinin anahtarını da isteseydiniz.
Sesini yükselterek, “Biz siyaset yapıyoruz. Siz eğitimle ilgileniyorsunuz. Siz kendi işinizi yapın biz de kendi işimizi yapalım. Biz Hakka ve halka mesulüz. Hocaya söyleyin size en fazla 5 yerde adaylık verebilirim. İsterseniz 5 isim bildirin. Yoksa biz kendi listemizi yaparız” dedi.
Tayyip Bey bu olayı, FETÖ darbesinden sonra bir TV’de kısaca anlattı.
FETÖ’cülerin getirdiği bu dosya hala Tayyip Bey’de duruyor mu? Bilmiyorum.
Duruyorsa o listedeki kişileri teker teker yakalamak lazım.
En azından bunu hatırlatmış olayım.
Fetullah Gülen’i Kâinat imamı olarak gören şürekâsı, böyle bir cevap beklemediği için mosmor oldu.
Başbakan’ın cevabını korka korka Fetullah’a ilettiler.
Bir itirafçının aktardığı gibi Pensilvanya’daki sarayda kıyamet koptu.
Kibir kumkuması olan Fetullah Gülen sinir krizi geçirdi.
“O kim ki benim isteğimi geri çeviriyor. Seçimleri kendi mi kazanıyor. Seçimleri benim duamla kazanıyor. Bizim duamızla oyların şekli değişiyor. Bundan sonra bir seçim kazansın da görelim” dedi.
“Duamı almadan kazanamaz” dedi ama yapılan ilk seçimde Tayyip Erdoğan, büyük bir zafer Kazandı.
% 49,8 oy alarak 61. Hükûmeti kurdu.
İşte bu olay AK Parti ile FETÖ ilişkisini bitiren olay oldu.
Fetullah haini o günden sonra Erdoğan’ın adını asla anmadı ve ona, “Uzun” diye hitap etti. Uzun aşağı uzun yukarı…
FETÖ’cülerin artık tek bir amacı vardı; Erdoğan’ı devirmek.
Erdoğan’la iplerin koptuğu 2010 yılında, pis bir siyaset mühendisliğine giriştiler.
O günlerde şöyle siyaset tarafında bir manzara vardı.
Bir tarafta AK Parti diğer yanda CHP, MHP, BBP ve diğer muhalefet partileri. Onların dışında da kendi başına hareket eden HDP.
CHP’nin başında sıkı bir Kemalist ve Ulusalcı olan Baykal vardı.
FETÖ planının işlemesi için öncelikle Baykal’ın bertaraf edilip, CHP’nin başına söz dinleyecek güvenilir birisinin oturtulması gerekiyordu.
Fetullahçılar her yeri ele geçirmişti.
En önemli ve kritik yer Emniyet İstihbarat dairesiydi.
Buranın çaycısı bile FETÖ’cüydü.
Emniyet İstihbarat Dairesi, ülke çapında istediği herkesi dinleyebilir ve izleyebilirdi.
Bütün pis işlerini de buradan yürüttüler.
Fetullah’ın emri ile izledikleri herkesi, yatak odasına kurdukları kamera düzenekleriyle röntgenlemeye başladılar.
Terörist kovalamakla görevli polisler, Fetullah için milletin uçkurunu kovalamaya başladı.
Elde edilen görüntüler internet üzerinden Pensilvanya ’ya bizzat Fetullah’a yollanıyordu.
AK Parti’nin bakanları, milletvekilleri ve önemli isimleri takipteydi.
AK Partili bazı üst düzey isimlerin evlerine ve ofislerine kameralar yerleştirdiler…
FETÖ’nün alçaklıkta bir sınırı da yoktu.
AK parti her sene FETÖ’ye ait Kızılcahamam’daki Termal tesiste kamp yapıyordu.
Darbeden sonra anlaşıldı ki burada kalan AK Parti milletvekillerinin odalarına ve banyolarına kameralar yerleştirilmiş.
Bu örgüt işte böyle rezil ve iğrenç bir örgüttür.
İşte o günlerde ilginç bir olay yaşandı.
AK Parti’nin önemli isimlerinden birisinin sevgilisi vardı.
Ankara’nın Çukurambar semtinde sevgilisine bir ev tutmuştu. Bazı geceleri o evde geçiriyordu. İşte o ev de FETÖ’cü polislerin gözetimi altındaydı.
AK Partili isim sevgilisinin evini gitme hazırlığındaydı.
Fetullah’ın bir adamı kapısına geldi…
Fetullah Gülen haini bu olayı şöyle anlattı;
- "Bana akşamüstü bir telefon geldi. Türkiye'de gece yarısıydı sanıyorum. Dediler ki filan nefsine uyarak bir yerde bir alüfte (Hayat Kadını) ile buluşmaya gidiyor.
Türkiye'de onu tanıyan bir arkadaşa telefon ettim. Kalk dedim, gece yarısı deme evine koş git. O mevzudaki telefon sabit. Benim kendisine o ricada bulunduğum o zat da hala hayatta. 
Sizin de anladığınız gibi takipteki FETÖ’cü polisler başlarındaki sorumlu imamı bilgilendirmişler. O da bölge imamını o da Türkiye İmamını.
Türkiye imamı Fetullah’ı arayıp durumdan haberdar etmiş.
FETÖ’de çark böyle dönüyor.
Bütün pis işler röntgenlemeler dâhil Fetullah’ın izni ile yapılıyor.
İzlenip dinlendiğinden habersiz o AK Partili isim adeta şok geçirdi.
Bu olayın Fetullah’ın çok büyük bir kerameti olduğuna inandı. Bağlılık ve sadakati arttı.
AK Parti’nin bu üst düzey ismi böylece FETÖ’ye uçkurundan yakalanmış oldu.
O isim günümüzde bile FETÖ’ye toz kondurmuyor ve kaset yüzünden FETÖ’cülere destek veriyor.
Esas meselemize dönelim…
FETÖ’nün büyük hedefi CHP idi.
FETÖ’cülerin CHP ve TSK’ya karşı özel ve büyük bir kini vardı.
Bunların dışında yeni düşmanları “Uzun” yani Erdoğan’ı yıkabilecek tek partiydi CHP..
Bu yüzden de CHP’yi ele geçirmeye karar verdiler.
CHP’yi ele geçirir geçirmez Kemalist ve laikleri temizleyecekler, onların yerine getirdikleri kendi adamlarıyla AK Parti’nin karşısına dikileceklerdi.
Dikileceklerdi dikilmesinde de bu hiç de kolay değildi.
Karşılarında kaya gibi Baykal vardı.
Baykal’ın kendileriyle asla uzlaşmayacağını da biliyorlardı.
Zaman ve Samanyolu grubunun önde gelen isimleri, CHP ile ilişkilerini sıkılaştırdı.
CHP’lilerle sık sık röportajlar yapıp, ekrana çıkardılar.
Bütün bunlar CHP’ye yakınlaşmak içindi.
Baykal’ı devirmekle iş bitmeyecek, yerine söz dinleyecekler birinin oturtmaları gerekiyordu.
Kemal Kılıçdaroğlu 1999 yılında CHP Bilim Yönetim Kültür Platformu’na "yolsuzluk raporu" hazırladı. Bu rapor Kemal Kılıçdaroğlu’na CHP'nin kapılarını açtı.
Baykal; Kılıçdaroğlu ’nu CHP kontenjanından Türkiye İş Bankası’nın yönetim kuruluna aldı.
Kılıçdaroğlu; 2002 seçimlerinde Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) İstanbul milletvekili olarak Meclise girdi.
2004 yerel seçimleri sonrasında partide Baykal yönetimine karşı partide olağanüstü kurultay çağrıları dile getirilmeye başlandı.
30 CHP milletvekili “iktidara yürüyüş hareketi“ başlıklı bir bildiri yayımladı.
Bildiriyi imzalayanlar arasında Kılıçdaroğlu da vardı.
Bildiriyi imzalayanların çoğu Baykal tarafından tasfiye edilirken, ne hikmettir bilinmez Kılıçdaroğlu’na dokunulmadı.
Kılıçdaroğlu, Deniz Baykal’ın isteği üzerine grup başkan vekilliğine seçildi.
Kılıçdaroğlu bütün konuşmalarında AK Parti’yi yolsuzlukla suçluyor, Erdoğan’ı hedef alıyordu. 
İşte Kılıçdaroğlu’nun bu özellikleri, FETÖ için kendisini ideal aday durumuna getirdi.
Fetullah Gülen Baykal’ın yerine Kılıçdaroğlu ’nu oturtmak için kolları sıvadı..
Devamını öteki yazıya bırakalım…

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

KASETÇİ KEMAL’İN AKŞENER DOSYALARI

• 19.3.2023

KASETÇİ KEMAL’İN AKŞENER DOSYALARI
Meral Akşener 6’lı masayı terk ettiğinde partisinde şöyle dedi…
Dayatma, tuzak, kumpas ve suikast.
Dayatmanın Kılıçdaroğlu’nun adaylığı olduğunu yine kendisi açıkladı.
Kumpasın da masanın diğer ortaklarının kendinden habersiz Kılıçdaroğlu ismi üzerinde uzlaşmasını gösterdi…
Tuzak ve suikastken kastının hala açıklamadı.
Masayı devirdikten iki gün sonra bütün bu söylediklerini yutarak kumar masasına tıpış tıpış geri döndü.
Gidişiyle dönüşü arasında masada bir fark yoktu.
Tek fark; yel hızıyla gidip, sel hızıyla gelişiydi.
Belli ki o iki gün içerisinde siyasi hayatına mal olacak bir tehdit yapılmıştı.
Akşener’in nikâh masasındaki ‘ZORAKİ GELİN’ olduğu zaten yüzüne de vurmuştu.
Kılıçdaroğlu’nun adaylığını açıklanırken yüzü Çarşamba Pazarı gibiydi.
Ertesi gün çıktığı Fatih Altaylı ’nın programında yüzünün halini üç sebeple açıkladı…
Uykusuzluk…
Işık…
Depremzedelere üzülme…
Arkasından da bastı kahkahayı..
Kendi sözüne kendi de inanmamıştı…
Fatih Altaylı saatler süren programında Akşener’in ayrılırken kullandığı, “Dayatma, tuzak, kumpas ve suikast.” Sözlerini bir türlü sormadı.
Bunun yerine tabir yerindeyse geyik muhabbeti yaptı. Zaten danışıklı bir programdı.
Şimdi biraz geriye gidelim.
Kılıçdaroğlu tam bir yıl önce adaylık kararı almıştı. Daha doğrusu okyanus ötesine onaylatmıştı.
Masanın minikleri hemen biat etti. Ancak Akşener’den direniş geldi.
Bay Kemal; vekillerine ve yandaş gazetecilerine, “Adayımız Kılıçdaroğlu” dedirtiyor.
Akşener’den duymak istediği cevap yerine, “Seçilecek aday” karşılığı geliyordu.
Kılıçdaroğlu ile Akşener arasında iki büyük sıkıntı vardı.
Birisi adaylığı diğeri de HDP ile birlikte olma meselesiydi.
Bay Kemal baktı ki Akşener’in ikna olacak hali yok, hemen yan yollara saptı.
Kendisi kasetle CHP’nin başına geçtiği için, bu yöntemin en kestirme yol olduğunu öteden beri biliyordu.
Kasetçi Kemal bu kez Akşener’le ilgili bilgi, belge ve dosya toplamaya başladı.
Partideki yakın çevresi de bu konuda kolları sıvamıştı.
İşte o günlerde CHP’li Yaşar Okuyan kendisine Akşener’le ilgili bir dosya getirdi.
4 Şubat’ta bir televizyon kanalına çıkan Yaşar Okuyan, gündemi sarsan bir boşboğazlık etti.
Spikerin Akşener’in masayı terk etmesi ihtimalini sorunca Okuyan şöyle dedi;
- Kılıçdaroğlu’na Meral Hanım ile ilgili bir dosya verdim. O, kullanmayacak onu, ben ve benim nesil çok önemli arkadaşlar kullanacak. Akşener bir yere gidemez.
Yaşar Okuyan’ın, masayı bırakması halinde Akşener’e bu dosyalarla şantaj yapılacağını ilan etmesi siyaset gündemine bomba gibi düştü.
İYİ Parti ayaklandı.
Ertesi gün yani 5 Şubat’ta bir açıklama yapan Kılıçdaroğlu Yaşar Okuyan’ı hedef aldı;
- Böyle bir şey yok.Şantaj benim çalışma anlayışıma da uygun değil. Bana böyle bir dosya getirmedi. Kendisi Akşener ile aramıza nifak sokmak istiyor.
Arkasından da Okuyan’ın CHP ile ilişiğinin kesildiği duyuruldu.
İYİ Parti’nin safları buna inanıp meseleyi kapattı.
Ta ki 23 Şubat’a kadar.
23 Şubat’ta Kılıçdaroğlu ile bir saat görüştüğünü açıklayan Yaşar Okuyan; fotoğraf olarak da elindeki dosyaları gösterince, Kılıçdaroğlu’nun yalan dolanı ortaya çıktı.
Bay Kemal, “Fitne çıkartıyor” dediği Yaşar Okuyan ile gizli gizli görüşüyordu.
CHP ile ilişik kesme işi de bir yalandı.
Okuyan’ın ikinci ifşası sonrası CHP resmi bir açıklama yaparak; daha önce ihraç ettiği Yaşar Okuyan’ın yeniden ihraç edildiğini duyurdu. Şaka gibi...
18 günde partisinden iki kez ihraç edilen Yaşar Okuyan dünya siyaset tarihine geçti.
Bu ülkenin Cumhurbaşkanı olmaya talip olan Kılıçdaroğlu’nun bu paniğinin ve yalanlarının sebebi ne idi?
O sebep ile Mart başında Akşener’i masaya döndüren sebep aynı idi.
- ŞANTAJ DOSYALARI
Akşener’in tabiriyle tuzak ve suikast…
Peki; Okuyan’ın sallaya sallaya götürdüğü o zarfta Akşener ile hangi belgeler var?
Hemen söyleyeyim belge denilenlerden bir kısmı gazete kupürleri.
Ancak bazı fotoğraflar ve görüntüler var.
ODA TV haber müdürü onların FETÖ ile alakalı olduğunu iddia etti.
Bunlardan bir tanesi; FETÖ darbesinin ertesi günü, 16 Temmuz sabahı Akşener’in evinin önünde yakılan evrakların fotoğrafı.
Bir vatandaş çekilen görüntülerde; Akşener'in evinin önünde bir adam acele bir şekilde bazı kâğıtları yakıyordu.
Adam, Akşener’in koruma polislerinin kulübesinin hemen yanında evrakları yakıp kül etti.
İşte o evrakların yakılmayanları, öyle anlaşılıyor ki Kılıçdaroğlu’nun elindeydi.
Bir de şantajın FETÖ boyutu var.
FETÖ darbesinin biraz öncesine dönelim..
Meral Akşener o tarihlerde;  'başbakan olacağım', 'MHP'nin başına geçeceğim' diyerek herkese meydan okuyor ve konuşmalarında sık sık 'yurtta sulh' ifadesini dilinden düşürmüyordu.
Ortada bir savaş veya bir gerilim yokken Meral Hanım’ın hemen hemen her konuşmasında, “Yurtta sulh” demesine kimse bir mana veremedi.
Ta ki 15 Temmuz gecesine kadar.
Fetullah’ın darbecileri TRT’de okuttukları bildiride; “Yurtta Sulh Konseyi” kurulduğunu duyurdu.
Sonraki günlerde, “Yurtta Sulh” cümlesinin FETÖ darbesinin şifresi olduğu ortaya çıktı.
Darbeden önce FETÖ şifresini sık sık kullanan Akşener de ortadan kayboldu.
Uzun süre sesi soluğu çıkmadı.
Şimdi hepinizin dikkatini yeni bir şifreye dikkat çekeceğim.
Akşener darbe öncesinde yaptığı konuşmalarda ‘Yurtta sulh’ kadar başka bir kelimeyi de kullandı;
- Başbakan olacağım.
Dişe dokunur bir oyu ve milletvekili olmamasına rağmen bunda ısrar etti.
İşte o ısrarın sebebini Gazeteci Fuat Uğur yazdı.
Fuat Uğur, “FETÖ darbesinin esas başbakan adayı Meral Akşener’di. Fetullah Gülen’in tek güvendiği isim Akşener’di ve Başbakanlık koltuğuna onu oturtacaklardı.”
Buraya dikkat edin…
Meral Hanım altılı masaya oturduğu günden bu yana yine ısrarla, ‘başbakan olacağını’ söylüyor.
Tıpkı FETÖ darbesi öncesinde dillendirdiği gibi.
Bu sözüne şimdi de kimse bir mana veremedi, çünkü öyle bir parlamenter sistemi yok.
Sistem olsa bile Başbakanlık Koltuğuna oturabilmesi için en çok milletvekili sayısına sahip olmak lazım.
O da yok.
Peki, o zaman neden “başbakanlık” diye tutturdu.
Bu da bir şifre. FETÖ’ye yollanan bir mesaj.
Öyle anlaşılıyor ki; ya birileri bu şifreyi çözdü, ya da FETÖ Akşener’i sattı.
Şifresi çözülmüş belgeler masadan ayrıldığı günün gecesi, cep telefonuna ve mailine atıldı.
Meral Hanım’ın dönüş hızına bakarsak, belgelerin çok sağlam olduğu anlaşılıyor.
Kılıçdaroğlu’nun isminin açıklandığı zamanki yüz ifadesine dikkatli bakın…
O yüz ifadesinde yaşadığı hayal kırıklığı ve uğradığı suikastın izleri açık açık belli oluyordu.
Şimdi Meral Hanım’ın önünde bir HDP imtihanı daha var.
Ya sineye çekecek siyaseten intihar edecek.
Ya masadan çekilip mücadele edecek.
Bunun hangisinin olacağını masasına konan belgelerin ağırlığı belirleyecek.
Bekleyelim görelim.
Kılıç ile oynayan kılıçla kesilir.
FETÖ ile oynayan FETÖ ile basılır.

.

AKŞENER’E KURULAN KORKUNÇ TUZAK VE DAĞITILAN RÜŞVET

• 5.3.2023

Akşener Erdoğan’ı devirmek için kurulan 6’lı masayı devirerek, ortaklarını terk etti
Giderken de şok eden şu sözleri söyledi;
- Dayatma, tuzak, kumpas ve suikast.
Aslında konuşulması gereken bunlar iken, masanın dağılması tartışıldı.
Akşener’e ve İYİ Parti yöneticilerine kimse, bu tuzak ve suikastın ne olduğunu sormadı.
Oysa meselenin can damarı burasıydı.
Akşener kaçınca; masada 4 minik bir de büyük ortak kaldı.
Masanın cini sakallı olanı. Ötekiler saftirik.
Akşener’e tuzağı  Bay Kemal'in işaretiyle sakallı kurdu.
Kılıçdaroğlu yaklaşık bir yıldır “adayım” diye bas bas bağırıyor sonra da İYİ Parti’ye kulak kabartıp bir ses gelecek mi diye bekliyor.
Adaylık cazgırlığını direk kendisi yapmıyor.
Bunu partililerine ve CHP’li gazetecilere yaptırıyor.
Kılıçdaroğlu her seslendiğinde; Akşener’den, “Seçilecek aday” cevabı geliyor.
Bir yıl ve 11 altılı masa toplantısında durum hiç değişmedi.
Akşener, HDP ile kol kola olan Kılıçdaroğlu’nun asla kazanamayacağını biliyordu.
Kılıçdaroğlu ‘da Akşener olmadan seçimi kazanamayacağını biliyordu.
İşte tuzak, kumpas ve suikast buradan geldi.
12’nci toplantı 6’lı masanın cini Karamollaoğlu’nun ev sahipliğine denk getirildi.
O hafta içerisinde Karamollaoğlu, diğerleriyle tek tek ve başbaşa görüştü.
Akşener’e dayatma o görüşmelerde planlandı.
Kılıçdaroğlu kenarda durup, tezgâh vazifesini Bay Temel’e verdi.
Bu planda masanın diğer dört ortağına resmen rüşvet verildi.
Halk bazında yüzde 0.01 oyu olan Gültekin Uysal’ın partisi Demokrat Partiye; 1 Cumhurbaşkanı yardımcılığı, 1 bakanlık ve 5 milletvekilliği verildi.
Kamuoyu araştırmalarında yüzde 0.2 civarında oyu olan Davutoğlu’na; Bir Cumhurbaşkanlığı yardımcılığı, bir bakanlık ve 20 milletvekilliği verildi.
Oyu yüzde 0.5 civarında olan Ali Babacan’a; bir Cumhurbaşkanlığı yardımcılığı, bir bakanlık (Maliye Bakanlığı) ve 15 milletvekilliği verildi.
Yüzde 0.6 oyu olan Karamollaoğlu’na da bir Cumhurbaşkanlığı yardımcılığı, bir bakanlık ve 20 milletvekilliği verildi.
Kılıçdaroğlu 12’nci toplantı öncesi görüştü TİP ve iki komünist partiye 10 milletvekilliği sözü verdi.
CHP lideri aylar öncesinde Başkan seçildiği takdirde HDP’ye 2 bakanlık sözü vermişti.
Kılıçdaroğlu’nun bütün amacı başkan olmaktı.
Milletvekillerinin bir önemi yoktu. O yüzden o yüzden 70 milletvekilliğini bir çırpıda dağıtmıştı.
Karamollaoğlu bu rüşvet gibi üleşmeyi diğer üç lidere tek tek ulaştırdı.
Onlarla görüşürken Akşener’in sıkıntı çıkaracağını anlatıp, Kılıçdaroğlu ile kurduğu tezgâhı ayrıntılarıyla anlattı.
Hepsine toplantı sırasında ne demeleri gerektiğini de tembih etti.
Bütün bunlardan habersiz olan Akşener toplantı başladığında söz alıp, İmamoğlu ve Yavaş isimlerini masaya getirecekti.
Bu iki isimle ilgili halk desteği çalışmalarını ve bunların ayrıntılarını çıkardığı 5 ayrı dosya hazırlamıştı. Dosyada birbirinden farklı anket şirketlerinin rakamları vardı.
Bunları diğerlerine verip; “Aday olarak bu iki isim de kazanır. Siz bu iki isimden kimi tercih ederseniz ben de onu tercih ederim. İkisi de CHP’nin başkanları. Ben İYİ Partili birisini önermiyorum. CHP’li iki başkanı öneriyorum” diyecekti.
Ama diyemedi..
Dayatma hazırlanmış, tezgâh kurulmuştu.
Akşener tam ağzını açacaktı ki, Karamollaoğlu araya girdi.
Ev sahibi olarak o gün heyet başkanı o idi.
Karamollaoğlu, “Ben ilk sözü Gültekin Bey’e veriyorum” dedi.
Bir bakanlık 5 vekillik kapan Gültekin Uysal, “Benim adayım Kemal Bey” deyip Kılıçdaroğlu’nun faziletlerini anlattı.
Bay Temel ikinci olarak Babacan’a söz verdi.
O da aynısını tekrarladı.
Üçüncü sırada Davutoğlu söz aldı. O da “Kılıçdaroğlu” dedi.
Akşener’i atlayan Karamollaoğlu, “Benim de adayım Kemal Bey’dir” şeklinde görüşünü bildirdi.
Bu dört desteğin ardından Kılıçdaroğlu, “Teşekkür ederim ben adayım” deyince, Meral Hanım’ın bütün hazırlığı boşa gitmiş oldu.
Akşener diğer 5 kişinin toplantı öncesinde konuşup anlaştıklarını işte orada fark etti.
Kendisinin dışlandığını da işte orada anladı.
İYİ Partililerin ‘Biz masadan kalkmadık. Onlar bizi terk etti’ demelerinin sebebi buydu.
Beşli dayatma ve kurulan tezgâha öfkelenen Akşener, “Sert bir ses tonu ile Kemal Bey kazanamaz. İmamoğlu ve Yavaş dışında biz bu seçimi kaybederiz” dedi.
Akşener, Ekrem İmamoğlu ve ABB Başkanı Mansur Yavaş'ın anketlerde önde çıktığını belirtip, kamuoyu yoklaması yapılmasını teklif etti.
Akşener’in bu teklifi üzerine Kılıçdaroğlu sinirle ayağa kalkıp, “Böyle bir şey olmayacak. 4 lider bende karar kıldı. Siz de yazılı metni imzalayacaksınız ve adaylığımı duyuracağız” dedi.
Akşener; “Ben partime sormadan böyle bir karar veremem” diye karşılık verdi.
Kılıçdaroğlu da yüksek sesle, "Siz imzalamayın o zaman biz imzalarız ve duyururuz” dedi.
Akşener; “Bu şartlarda siz zaten çoktan karar vermişsiniz. Benim de masadan kalkmamı istiyorsunuz. Peki, öyle olsun. Ben kalkıyorum” deyip ayaklandı.
İlk Ali Babacan durdurmak istedi. Başaramadı.
Karamollaoğlu son bir hamleyle, “Meral Hanım yapmayın. Bu birliği kurmak için uzun zamandır uğraşıyoruz. Bir kez daha düşünün” dese de, Akşener toplantıyı terk etti.
Akşener partiye gelip kurmaylarına, kurulan tezgâhı ve kumpası en ince ayrıntılarıyla anlattı.
Sonra il başkanlarıyla konuştu.
En sonunda da kameraların karşısına geçip şöyle dedi;
- İYİ Parti kıskaca alınmıştır, buna boyun eğmeyeceğiz. Dayatmaya boyun eğmeyeceğiz. Biz bugünlere; dayatmalara direnerek geldik. Biz bugünlere; kirli pazarlıkları reddederek geldik.
İşte buradaki dayatma Kılıçdaroğlu isminin tezgâh kurularak dayatılmasıydı.
Kirli pazarlıklarda; dağıtılan Cumhurbaşkanı Yardımcılıkları, bakanlıklar ve milletvekili rüşvetiydi.
Bir bunlardan daha korkunç olanı var o da suikast meselesi.
Kasetle gelen Kılıçdaroğlu, Akşener’i dosya ile diz çöktürmek istedi.
Onu da diğer yazıya bırakayım.

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

CHP’NİN KİRLİ YÜZÜNÜ ANLATAN ALBAY ORTADAN KAYBOLDU…

• 27.11.2022

Biliyorsunuz geçen hafta Emekli Albay Seyfeddin Yılmaz’ın, 1960 darbesini gerçekleştiren Milli Birlik Komitesi’ne yazdığı mektubu köşeme taşımıştım.
Seyfeddin Albay mektubunda CHP’nin gerçek yüzünü anlatarak, İnönü’nün yargılanması gerektiğini bildirmişti.
Bugün de 7 sayfalık mektubunun ikinci bölümünü aşağıda sayfama taşıdım
İNÖNÜ RAHAT DURMAZ
Zahiren cahil görünen bu saf ve zeki Türk Milleti, yapılan inkılâbın hakikatini münevverlerden daha iyi anlamış ve kavramıştır. Onların başlıca düşünceleri din ve mukaddesat düşmanlarının tuzaklarına tekrar düşmemektir.
‘MASON VE SOLCULARIN İKTİDARA GELDİĞİNİ BİR DÜŞÜNÜN’
Diğer mühim bir mesele de, devlet reisimiz ve Bakanımız Sayın General’in son günlerde gazetelere vaki olan beyanatında dinin istismar edilmemesi için anayasaya bir kayıt konulacağı sözleri.
Bu sözler halk arasında menfi bir tesir ve teessür husule getirmiştir. Bunu kısaca bir misal ile arz edeyim.
Bu madde anayasaya konduğu vakit; Dine ve Kur’an ahkâmına inanmayan masonlarla solculardan müteşekkil bir parti iktidara geldiğinde, dinini müdafaa etmek isteyen muhalif parti milletvekillerine karşı anayasadaki bu kayıttan istifade ederek “dini istismar ediyorlar” diye ceza-î baskılar tatbikine tevessül edeceği açıktır.
Yine bu maddeye dayanarak din ve mukaddesat taraftarı partileri kapatabileceği gibi öteden beri tatbik edilegelen mürteci ve saire gibi kelime oyunlarıyla bir takım baskı usullerine girişmelerine açık kapı bırakılmış olur.
‘ANAYASAYI MASON CHP’LİLER HAZIRLIYOR’
Nitekim ekserisi CHP’ye mensup solcu ve mason hukuk uzmanları tarafından yazılmakta olan yeni Anayasa taslağından gazetelere akseden yazılardan birinde şöyle yazılmaktadır:
- “Bu arada, yeni anayasada vatandaşların kanun teklifinde bulunmaları yer almayacaktır. Buna sebep olarak da bazı irticai fikirlere sahip olan kimselerin bu konuda yapacakları tekliflerle umumî efkârı bulandırabilecekleri gösterilmiştir.”
CHP İKTİDARA GELİRSE DİNE SALDIRIR
İşte bu gazetenin verdiği şu iki satırlık haber, CHP ile Anayasa heyetinin zihniyetlerini apaçık anlatmaktadır ki, bu efendiler iktidara geldikleri takdirde anayasaya rağmen yine din ve mukaddesata muhalefet edeceklerinin bir delilidir.
Şu halde Sayın Orgeneralin buyurdukları gibi Anayasaya “din istismar edilemez” kaydı konduğu takdirde yüzde 90’nı dindar ve Müslüman olan bir milletin iktidara mensup olmayan milletvekilleri tarafından dinin müdafaasına veyahut din ve mukaddesatı hakkında her hangi bir kanun tekliflinde bulunmalarına imkân verilmeyecektir.
‘YA DİNSİZSİNDİR YAHUT DİNDAR’
Şunu iyi bilmek lâzımdır ki, anayasasını yeniden tanzim etmek isteyen bir devlet ya dinsiz veya dindar olur.  Bunun ortası başı, kıçı ve aşırısı olamaz.
İslâm dini öyle bir bütündür ki, asla bölünme kabul edemez. Ya hep ya hiçtir.
Din ahkâmından ve esaslarından bir veya birkaçını kabul etmeyerek kasten terk edenler, dinden ve İslamiyet’ten çıkmış addolunur.
Bugünkü acıklı ve şaşkın duruma düşmemizin başlıca sebebi, şimdiye kadar gelip geçen iktidar mensuplarının din mevzuunu ciddî surette ele almamalarından; daha doğrusu tam bir Müslüman olmamalarından ileri gelmiştir.
Dünya devletleri dinsiz Rusya hariç bir dine mensup ve kendi dinlerine ait kitaplara tam manasıyla bağlıdırlar.
Bunların anayasalarında dinlerinin aleyhine tek bir kelime bulmak mümkün olmadığı gibi bilakis başta Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere anayasalarında: “Din aleyhinde bir kanun yapılamaz, emir de verilemez” kaydı mevcuttur.
Dinsiz ve ahlâksız idarelerin, mensup oldukları devleti ve milleti felâket ve inkıraza sürükledikleri tarihen malum bir keyfiyet olmakta beraber bunu bizzat Allah kelâmı olan Kur’an-ı Kerim’den aldığım iki âyet ile de teyit etmek isterim…
Mesela: Kur’ân-ı Kerim de Rad suresinin 11’inci Ayetinde mealen;
“Muhakkak ki Allah bir topluma verdiği nimeti, onlar, kendilerindeki iyi hali fenalığa çevirmedikçe bozmaz.”
Yine Kur’an Kerim’in 20’nci Taha suresinin 124’üncü ayetinde mealen:
“Her kim ki Allah’ını, kitabını ve Peygamberini inkâr veya onları anmaktan yüz çevirirse onlara dar bir maişet verir, geçimlerini daraltır, güçleştiririz. Ve onları kıyamet gününde de gözleri kör olarak haşrederiz” buyurulmaktadır.
Mealleri arz edilen ayeti kerimelere dikkat edilecek olursa vuku bulacağı zikir ve beyan buyurulan dünyevî cezalar;  yurdumuzun muhtelif bölgelerinde yer yer, vakit vakit vukua gelen yer sarsıntıları, sel baskınları, yangınlar, insan ve hayvanlara arız olan çeşitli hastalık vesaire suretinde tecelli edecektir…
İkinci ayette beyan buyurulduğu veçhile bugün; önüne geçilemeyen iktisadî buhran, pahalılık ve kara borsa sebepleri yüzünden halkın maişeti daralmakta ve geçim hususunda sıkıntılara maruz kalmaktadırlar.
Bu hâli önlemek için tatbik edilen cezalarla kanuni tedbirlerden hiç biri fayda vermemektedir. Vermek ihtimâli de yoktur. Çünkü Allah’ın emri yerine gelmektedir ve gelecektir.
Şu halde nüfusunun yüzde 90’ı İslâm dinine mensup olan bir devletin fertleri de Cumhurbaşkanından halkın son dümen neferine kadar dinini sevecek, icabında serbestçe müdafaa edecek ve Kur’an’ın emrettiği veçhile tatlı dil, güzel yazı ve nasihatlerle din kardeşlerine dininin hakikatini fayda ve güzellikleriyle inceliklerini öğretmek dinî vazifeleridir.
Zira Sevgili Peygamberimiz bir Hadis-i Şeriflerinde “Din, nasihatten ibarettir” buyurmaktadır. Nasihatsiz din zevâle mahkûm olduğu gibi dinsiz bir devlet de inkıraza mahkûmdur.
ANAYASAMIZ DİNSİZ MASONLARA HİZMET EDİYOR…
Devletimizin içinde azınlığı teşkil ve temsil eden din ve mukaddesat aleyhtarı bir zümrenin yazılmakta olan anayasamıza; aşırı sağcı ve aşırı solcu gibi komünistlerle, solcu ve masonların gizli maksat ve emellerine hizmet eden bir takım lastikli kelimeler koyarak dini kösteklemelerine ve dindarları baskıya almalarına meydan verilmemelidir.
Esasen dinin devlet idaresine ve devletin de din işlerine karışmayacağı anayasada laiklik kelimesiyle hudutlandırılmış ve bertaraf edilmiştir.
Fakat laiklik kelimesi öteden beri olduğu gibi bir takım din ve mukaddesat aleyhtarı solcular tarafından dindarlara bir nevi din baskısı olarak kullanılmaktadır.
Bunun önlemek için anayasaya şüphe ve tereddüde mahal kalmayacak tarzda laikliğin ne manaya geldiğine yönelik bir tefsirin eklenmesine ihtiyaç vardır.
Bu yapıldığı takdirde, Dinî emirleri ve Dinî vazifelerini yapmak isteyen hakikî müminlere karşı din aleyhtarlarının ağızlarında sakız gibi çiğnedikleri ve bütün Müslümanların kalplerini rencide eden irtica ve mürteci gibi sözlerin de ortadan kalkması temin edilmiş olur.
İnkılâp ve inkılâpçı kelimelerinin de tefsire ihtiyacı vardır.
“CHP’nin 6 okunun Anayasadan çıkarılması icap eder.” Zira yapılan bir inkılâp her zaman değiştirilemeyeceği gibi ilânihaye kıyamete kadar da baki kalmasına imkân yoktur.
“İnkılâpçıyız” diyerek mütemadiyen inkılâp yapmağa kalkılırsa, devlet idaresindeki istikrar bozulur. Fayda yerine zarar husule gelir.
Bu kelimenin de ya büsbütün kaldırılması veyahut esaslı bir tefsire ihtiyacı vardır.
Mesela en son ve tekemmül etmiş bir din olması itibariyle bir değişiklik yapılamayacağı Kur’an-ı Kerim ahkâmından olmasına rağmen dinin (d)esinden haberi olmayan, ömründe alnını secdeye koymamış olan kimseler “dinde reform yapacağız” deyip dine dil uzatmaktan çekinmiyorlar.
Binaenaleyh her işi ehline terk ile aklı ermeyenlerin işe karışmamaları ve karıştırılmamaları lâzımdır. Bu hususlar temin edildiği takdirde devlet de rahat eder.
Ve faydalı memleket işleriyle meşgul olur. Halk da rahat ve huzura kavuşur.
Kıymetli zamanınızı heder ederek sizleri meşgul ettiğimden dolayı vaki olan kusurumun affımı rica eder, cidden çok mühim ve hayatî olan vazife ve işleriniz için Cenâb-ı Hak’tan muvaffakiyetler diler, hürmetlerimi sunarım. Aziz kardeşim, Efendim! 25.7.1960
Türk Milletinin selâmeti uğrunda hayatını feda etmek üzere ant içen Ağabeyiniz
Emekli Albay Seyfeddin Yılmaz
Bu cesur albayın bundan 60 yıl önce yaptığı tespitler düne kadar bizim de başımıza gelenlerdi.
AK Parti’den önce hatırlayın irticacı, mürteci denilerek kaç iktidar darbe ile alaşağı edildi.
CHP ile alakalı bu muazzam tespitleri yapan ve ölümü göze alarak darbecilere mektupla ileten Seyfeddin Albay’ı çok aradım.
Maalesef hiçbir yerde bulamadım.
Ne ölüsünden ne de dirisinde bugüne ulaşan bu mektuptan başka bir bilgi yok.
Mektup da 1960 ihtilalinin belgelerinin arasında arşivlendiği için ortaya çıktı.
‘Kendisini tanıyanız bilenin var mı?’ bilmiyorum.
Ortadan kaldırıldığına yönelik kaygılarım var.
Edilmemişse bile çoktan vefat etmiştir.
Rabbim mekânını cennet etsin. (ÂMİN)
Seyfettin Albay’ın CHP’nin masonlarla birlikte dini, imanı ve inancı nasıl ortadan kaldırdığını hatta bunun için kendisini görevli addettiğini anlattığı mektubunu bulunca aklıma Necip Fazıl geldi.
Üstad Necip Fazıl CHP’nin bu çirkin yüzünü deşifre ettiği için yıllarca zindanda yattı.
Albayın tespitleriyle üstadın tespitleri birebir örtüşüyor.
Ne demişti necip Fazıl;
- CHP bir parti değil. Türk’e dinini, dilini ve özünü kaybettirmeye memur bir katliam müessesidir.
Üstadın dediği gibi, CHP bu milletin başına gelmiş en büyük felakettir.
Bu topraklardaki bütün kötülüklerin anası CHP’dir
Bir karabasan gibi millete çökmüştür.
Şimdi bir takım süslü laflarla yıkıma uğrattığı dindarlardan oy kapma derdine düştü.
Aman ha… sakın ha…
CHP ile helalleşme değil hesaplaşılmadan bu coğrafyaya huzur gelmez…

METİN ÖZER / HABERVİTRİNİ
 

ALBAYDAN İBRETLİK MEKTUP! HAYVANLAŞMIŞ BİR NESİL YETİŞTİREN CHP BU MİLLETİN KÂBUSUDUR

• 6.11.2022

Geçen haftaki yazımda Emekli Albay Seyfettin Yılmaz’ın, Millî Birlik Komitesi Genel Sekreteri Albay M. Şükran Özkaya’ya yazdığı mektubu dile getirmiştim.
Seyfettin Albay’ın mektubu tam 7 sayfa…
Her satırında CHP’yi anlatmış hem de nasıl anlatmış?
Bugün köşemi Seyfettin Albay’ın mektubuna bırakacağım.
İbretle okuyacağınızı sanıyorum.
Millî Birlik Komitası Genel Sekreterliği’ne…
Sayın kardeşim ve Meslektaşım, 5.7.1960 tarihli Maruzatıma zeyildir:
30 seneden beri gelip geçen iktidar hükümetleri erkânının takip ettikleri din ve mukaddesat düşmanlığı yüzünden umumî ahlâk bozuldu.
Kalplerde Allah korkusu olmadığı için Halk ve bilhassa yeni nesil gençleri arasında büyüğüne hürmet, küçüğüne şefkat hissi kalmadı. Üç, beş liralık bir menfaat için en yakın akraba ve sevgili arkadaşının canına kastetmekten çekinmez oldu.
Ufak bir mesele yüzünden anasını, babasını ve öz kardeşlerini öldürenlerin vukuat haberleri günlük gazetelerin başlıca haber sermâyesi oldu. Hırsızlık, uğursuzluk, dolandırıcılık, ırza ve namusa tecavüz vakaları alelâde bir vukuât hâlini aldı.
Esnafta merhamet ve insaf kalmadı. Ne narh dinledi, ne kanun, ne de nizâm. Halkı tutturabildiğine soyup soğana çevirdi. Kara borsa her tarafta aldı yürüdü.
Sanatkârlar her işinde hileye saptı. Çürük malzemeden yaptığı şeyi birinci kalite diye medh ederek akılları durduracak yüksek fiyatlarla satıp halkı dolandırmakta hiç tereddüt etmediler.
Memurlar arasında rüşvet, vazifeyi suiistimal el ile tutulacak bir hâle geldi.
Yazımı fazla uzatarak kıymetli zamanınızı heder etmemek için hulâsa etmek icap ederse A’dan Z’ye kadar yüksek ve orta halk tabakasından her biri fırsattan istifadeye kalktı.
Yapılan çeşitli kanunlar, tatbik edilen şiddetli cezalar hiç fayda vermedi, veremezdi de. Çünkü kalplerden Allah korkusu silinmiş; bunun yerine hırs, tamah ve para biriktirme arzusu kaim olmuştu.
Halkta maneviyat adına bir şey kalmadı.
Din ve ahlâktan bahsedenlere mürteci damgası vurularak maddiyat âleminde kulaç atmağa devam ile mevcut apartmanının yanına bir veya birkaç daha ilâve etmekten başka bir şey düşünülmez oldu.
‘CHP HÜKÜMETLERİ KORKUYLA HALKI SUSTURDU
Senelerden beri dini ve mukaddesâtı baltalamakla meşgul olan CHP hükümetleri zamanında dinî ve ahlâkî yazılar hakkında neşriyât yasağı ve şiddetli cezâları ihtiva eden (ve elyevm de meriyyette bulunan) kanunlar vazederek zavallı milleti susturdular. Ağız açamaz, yazı yazamaz bir hale getirdiler.
‘EN AĞIR HASTALIK MANEVİYAT HASTALIĞIDIR’
Malûmu âliniz bir hastalığı tedavi için evvel emirde teşhisi konur. Ondan sonra ilâcı verilerek tedaviye başlanır. Ağır baskılar ve şiddetli kanunlar yüzünden şimdiye kadar hiç kimsenin teşhisine dahi cesaret edemediği bu hastalık maneviyat hastalığıdır.
Bu öyle sâri ve öldürücü bir hastalıktır ki veba ve kolera salgınından daha tehlikelidir.
Maddî hastalıklar yalnız fertleri öldürür, zayıf düşürür. Ve neslin cılız kalmasına sebep olur.
Manevi hastalıklar ise bununla yetinmeyip bir aile ve cemiyeti veya bir devleti mahv ve inkıraz uçurumlarına sürükler.
İLAÇ: HAKİKÎ İSLÂM AHLÂKI
Bu hastalığın tek bir ilâcı vardır ki, o da hakikî ve kuvvetli bir iman, sağlam bir din bilgisi ile halkın ve bilhassa genç neslin kalplerine Allah sevgisi ve Allah korkusunu zeval bulmayacak tarzda aşılamaktır.
Bu da ilmiyle amel eden, söylediklerini bizzat ve bilfiil tatbik eden öğretmenlerle mümkün olur.
Milli Birlik Komitası Hükümeti, Türk milletinin ve devletinin eski ve yüce satvetine ulaşmasını arzu ediyorsa maddiyattan ziyade manevi kalkınmaya ehemmiyet vererek dinî kalitesi yüksek ve kültürlü öğretmenler yetiştirmelidir.
Şunu iyi bilmelidir ki, kalplerinde kuvvetli bir iman ve Allah korkusu mevcut olan kimseler, Allah’ın kendini her an gördüğünü ve yaptığı işi, hatta hatır ve hayâlinden geçenleri dahi bildiğine inanır.
Bunun için böyle kimseler kanunun ve polisin gözünden uzak ve yalnız başına kaldıkları zamanlarda dahi herhangi bir cinayet ve ahlâksızlıkta bulunmaları şöyle dursun, sokakta ve yerde buldukları bir kurşun kalemini dahi hemen ceplerine indiremezler. Sahibini arar, bulur ve teslim ederler.
İşte hakikî İslâm ahlâkı da budur.
LAİKLİK BAHANESİYLE DİNDEN MAHRUM BIRAKILDIK
Başımızı çevirip de geride bıraktığımız günlere bakacak olursak; 30 seneden beri lâyıklık (laiklik) bahanesiyle okullardan din ve ahlâk derslerinin kaldırıldığını, din uzmanı yetiştiren müesseselerin kapandığını, körpe dimağların din bilgisi, hakikî bir iman, Allah bilgisi ve Allah korkusundan mahrum bırakıldıklarını görürüz.
Evlatlarına hususî surette din ve mukaddesat bilgisi vermek isteyenlerin de yalnız men edilmekle kalmayarak hapislere, zindanlara atıldıklarını, mürtecilik ve gericilik ile itham edildiklerini görürüz.
Cami ve mescitlerimizde mevcut imam ve müezzinler, yavan bir ekmek parasına dahi kâfi gelmeyecek bir meblağ ile geçinmeye mecbur bir duruma düşürüldüler.
Bu da kâfi gelmiyormuş gibi, zavallılar bir kısım mecmua ve günlük gazetelerimiz tarafından (matbuatımız için ilelebet yüz karası teşkil edecek tarzda) bir takım yazı ve karikatürlerle tahkir ve tezyif ediliyorlardı.
‘CHP MİLLETİN KÂBUSU’
CHP; Cesaret, ahlâk ve seciye itibariyle dünya milletlerinin mazharı takdir ve tahsinini celbeden bu saf ve temiz ruhlu Türk milletinin başına 30 seneden beri bir kâbus gibi çöktü.
Genel başkanıyla idarecilerinin din ve mukaddesat aleyhtarlığı yüzünden saf ve körpe dimağlar dinsiz ve Allah ’sız hayvanlar gibi yetişerek bugün resmi ve hususî âmme hizmetlerinin en mühim mevkilerini İşgal etmektedirler.
Son inkılap hareketiyle iç yüzleri meydana çıkan yüz kızartıcı suiistimallerin maznunlarına dikkat edilirse büyük bir çoğunluğun 40-45 yaşlarındaki maznunlardan ibaret olduğu ve o devirde ekilen ahlâksızlık VE dinsiz tohumlarının mahsulü oldukları anlaşılır.
‘CHP, DİNSİZ VE AHLÂKSIZ BİR NESİL TÜRETTİ’
Eğer hakikî bir adâletle sağlam temele dayanan bir ahlâk ve kanun devleti kurulmak isteniyorsa, iktidarda kaldıkları 30 sene gibi uzun bir müddet zarfında Anayasayı hiçe sayarak dinsiz ve ahlâksız bir neslin türemesine sebep olan CHP genel başkanı ve devlet başkanı İsmet İnönü ile kabinesi erkânının fiillerinin hesabını vermeleri ve lâyık oldukları cezalara çarpılmaları hem kanunî ve hem de âdilâne bir hareket olur.
MENDERES İNÖNÜ’DEN HESAP SORSAYDI BUGÜN BU İHTİLAL OLMAZDI
Çoğunluğu teşkil eden tarafsızlarla bir kısım partililerin istedikleri ve bekledikleri de budur.
Sakıt DP idarecileri de iktidar mevkiine geçer geçmez CHP iktidar mesullerini hesaba çekmiş olsalardı bilahare kendileri de dürüst hareket etmek mecburiyetinde kalırlar ve bugünkü felâkete maruz kalmazlardı. CHP idarecileri de iktidar mevkiine geldikleri takdirde eski ve sakat programlarını takip etmekte ısrara cesaret edemezlerdi.
 ‘CHP UMUMÎ AHLÂKI İFSAT ETMİŞ OLAN BİR PARTİ’
Celâl Bayar’ı iktidardan indirip 30 sene zavallı milleti din ve mukaddesattan mahrum ederek inim inim inleten, mısır koçanından ve fındık kabuğundan mamul kuru taş gibi ekmeklerin karnesini kara borsadan tedarike mecbur etmiş ve umumî ahlâkı ifsat etmiş olan bir partinin lideri İsmet İnönü’yü onun yerine oturtmak gibi alelâde bir parti kavgası hâlini alarak ehemmiyet ve kutsiyetini zayi eder. Halk arasında ve tarih sahifelerinde alelâde günlük bir vukuat haberi olmaktan ileri geçemez.
‘SİZE HZ. ÖMER’İN ADALETİNİ TAVSİYE EDERİM’
Tarihlerde ebedî olarak kıymet ve ehemmiyetini muhafaza eden vakalar, evvel emirde halkın kalbinde kendiliğinden yer tutmuş olan vakalardır. Nitekim Hazreti Ömer (Radıyallahü anh)’ın hilâfeti esnasında gösterdiği emsalsiz adâlet hüsnü idaresi üzerinden asırlar geçmiş olmasına rağmen yalnız tarihte değil elân halkın kalbinde de tazeliğini muhafaza etmekte ve daha asırlarca da muhafaza edeceğinden asla şüphe edilemez.
‘İNÖNÜ HESAP VERMELİDİR’
Yukarıda arz edilen sebeplerden maada parti lideri İsmet İnönü ile parti idarecilerinin hesap vermelerini icap ettiren daha birçok meseleler de yok değildir.
Bunlardan birincisi, önümüzdeki seçimlerle iktidara geldikleri takdirde takip edecekleri hatt-ı hareketi göstermekte ve halkı şimdiden bedbinliğe sevk etmiş olması itibariyle çok mühimdir.
Şöyle ki; Ankara’da toplanmış olan Dil Kurumu Kongresi başkanlığına seçilen ve mahkeme kararıyla komünistliği sabit olan CHP iktidarının Maarif Vekili Hasan Ali Yücel’in Dil Kurumu başkanlığına seçilmesini müteakip kongreden aldığı ilk karar, Ezan-ı Muhammedi’nin (yine saltanatları zamanında olduğu gibi) Türkçe okunması olmuştur.
Bu karar, partinin iktidara geldiği takdirde takip edecekleri programın ilk habercisi olduğu gibi evvelki seyyielerinin hesabını vermeden iktidar mevkiine geldikleri takdirde zavallı milletimizin başına daha ne gibi felâketler yandıracaklarının inkâr kabul etmez bir delilidir.
Emekli Albay Seyfeddin Yılmaz
DEVAM EDECEK…
Mektup yaklaşık 60 sene önce yazılıp yollandı.
Seyfettin Albay’ın yazdıkları o günden bu yana pek değişmedi.
Neden?
Çünkü CHP’nin zulmeti bu ülkenin üzerinden hala da kalkmadı.
AK Parti ile birlikte gökte bir delik açılıp temiz hava alındı ama esas itibarıyla dini ve ahlakı duman eden CHP sisi ülkenin üzerinden çekilmedi.
CHP’yi tam olarak anlamayan sözde bir takım sağcılar, para ve makamla satılık yağcılar ve din cahili bir takım cemaatçiler CHP ile iş tutuyor.
“AK parti mescidimizi yıktı” deyip DİNİ YIKAN CHP’nin safında dindarlara ok atıyor.
Kim kiminle ise ahirette de onunla olur.
Sonuç itibarıyla; KİŞİ SEVDİĞİYLE BERABERDİR. Hayırda da şerde de…
METİN ÖZER /HABERVİTRİNİ

 

ŞOK MEKTUP… İNÖNÜ LOZAN’DA KATOLİK DİNİNİ KABUL ETTİ

• 30.10.2022

ŞOK MEKTUP… İNÖNÜ LOZAN’DA KATOLİK DİNİNİ KABUL ETTİ
Yunanistan’ın yenilmesini hazmedemeyen bir grup subay ihtilal yaparak yönetimi ele geçirdi. Kral Konstantinos tahttan çekildi.
İhtilalciler Yunan yöneticilerinin tamamını yargıladı. Bunların altısını idama mahkûm etti.
Türkiye Lozan’a galip devlet, Yunanistan ise mağlup devlet olarak gitti.
Gelin görün ki, bu manzara, Lozan masasında tersine döndü.
Türkiye yenilmiş Yunanistan ise zafer kazanmış olarak masadan kalktı.
CHP’liler ve Kemalistler ne kadar aksini iddia ederse etsin, Lozan savaşta zafer kazanmış Türkiye için bir hezimet olmuştur.
Öyle bir hezimet ki; 100 yıldır yediğimiz Lozan kazığını hala çıkaramadık.
Bugün bile İnönü’nün çaktığı bu kazığı sökmeye çalışıyoruz
Lozan’da hiç masaya getirmediğimiz 12 adaları 1947’de kaybettik.
1947’deki Paris anlaşmasına çağrıldığımız halde gitmeyince, 12 adalar Yunanistan’a gitti.
Lozan’da alma girişiminde dahi bulunmadığımız Kerkük Musul ile petrol zengini bir ülke olma şansını kaybettik.
Bu millet yıllarca fakir kaldıysa, bunun müsebbibi CHP ve İnönü’dür.
Lozan’da Kerkük ve Musul’a alsaydık, bugün petrol ihraç eden bir ülke olurduk.
Kayıplarımız bunlarla da sınırlı kalmadı.
Burnumuzun dibindeki Türk yurdu Batı Trakya’yı da Lozan’da kaybettik.
Batı Trakya’yı kaybettiğimiz içindir ki; Amerika bugün gelip Dedeağaç’a üs yaptı.
İpsala Gümrük Kapısı'ndan 30 dakika ve sadece 40 kilometre mesafedeki Türk şehri Dedeağaç’ı Yunan’a resmen hediye ettik.
Dedeağaç aslında öz be öz bir Türk şehridir.
1923 yılında; Dedeağaç’ta 11 bin 744 Türk, 10 bin 227 Bulgar, 4 bin 800 Rum, 253 Yahudi ve 449 Ermeni vardı.
Lozan’da görüşmeler sırasında Dedeağaç masaya gelince beklenmedik bir durum oldu.
Bulgaristan Başbakanı Stamboliyski Dedeağaç’ın Bulgar toprağı olması gerektiğini söyledi.
Stamboliyski bu talebi Yunanistan’ın Lozan Heyeti başkanı Venizelos’un sinirlenmesine neden olup şöyle dedi;
-“ Türklere mağlup olduk… Bulgarlara ne oluyor? Bulgarlar neden bizden toprak ister? Bulgaristan’a da mağlup olmadık ya!”
Adam; “Savaşı biz kaybettik Türkler kazandı, Dedeağaç’ı vereceksek Türkler alabilir” dedi.
Venizelos’un sinirle söylediği bu sözlerle bize gol pası verdi, bundan bile yararlanamadık.
O gün almadığımız Dedeağaç’a bugün Amerika geldi üs kurdu ve etrafımızı çevirdi.
Tek başına Dedeağaç skandalı bile Lozan’ın ne olduğunu anlatmaya yeter.
Bütün bu kayıplardan sonra; CHP ve Kemalistlerin Lozan’ı bir zafer gibi sunmaları, arsızlık ve yüzsüzlüktür.
Şehitlerin ve ülkesinin hakkını koruyamayan İnönü, hezimete rağmen kahraman ilan edildi.
CHP’liler Türkiye genelinde sözde Lozan zaferi şenlikleri düzenledi.
Türkiye’de bunlar yaşanırken;  Lozan’a matem havasında giden Yunan Heyeti başkanı Venizelos da ülkesinde kahraman gibi karşılandı.
Yunanlılar Lozan zaferinden dolayı günlerce kutlama yaptı.
İki kişi maç yaptığında; maçın sonunda ikisi de seviniyorsa birisi ahmaktır. Çünkü her maçtan bir galip çıkar.
Ahmak kim anlayın!
Lozan’daki kayıplar halktan gizlendi. Millete resmen masal anlatıldı.
CHP, TBMM’deki gizli Lozan oturumu tutanaklarının yayınlanmasını yasakladı.
Gerçeklerin üstü örtülerek, milletin bu büyük hezimeti görmesi engellendi.
İnönü daha yurda gelmeden CHP medyası her gün tam sayfa, İnönü’nün olmayan başarısını tefrika etti.
Yandaş yalaka yazarlar Lozan hezimetini zafer olarak takdim etti.
Gaza gelen ahali kahraman sandıkları İnönü’yü karşılamaya koştu.
Mekatip-i İptidaiye Muallimleri Cemiyeti tarafından bir karşılama programı hazırlandı. İnönü’yü Çatalca'da karşılamak üzere bir özel tren hazırlanmış ve bu trenle hareket etmeleri için 650 kişiye davetiye gönderilmişti.
Her vagonuna Millî Mücadele'nin önemli şehir ve zaferlerinin adının verildiği bu tren İstanbul’dan hareket etti.
Tren lokantasıyla beraber 18 vagondan oluşuyordu.
Sulh ismini taşıyan ilk vagon, İsmet Paşa'ya ayrılmıştı.
Lozan’ın sırrı İsmet İnönü için ayrılan vagonun adında gizliydi.
İnönü, trenin duraklarında toplanan halka kısa konuşmalar yaptı.
İnönü yaptığı konuşmada, “Sulh kazandı. Lozan’dan sulh ile dönüyoruz” dedi.
Vagonuna verdirdiği “sulh” isminin sırrı da bu idi.
Böyle rezalet ve böyle bir skandal olabilir mi?
Lozan’a zafer kazanmış bir devlet olarak gittik, sulh kazanmış bir devlet olarak geri geldik. Bir de üstüne kutlama yapıp buna seviniyoruz.
Tam bir ahmaklık.
İki devlet savaşmış biri galip gelmiş öteki mağlup olmuşsa, hangisi sulh ister?
Elbette savaşta yenilmiş olan Yunanistan sulh ister. Hatta sulh karşılığı pek çok taviz vermeye meyilli idi.
Gelin görün ki biz galip olarak sulh aldık, Yunanistan da mağlup olarak Batı Trakya’yı ve 12 adaları aldı.
Yetmedi, katlettiği on binlerce Türk için tazminat ödemekten kurtardı.
Yetmedi ülkesinde çıbanbaşı gördüğü Türkleri mallarına el koyup, Türkiye’ye yolladı.
Yetmedi Selanik’i ele geçiren Sebatay Yahudilerini Türkiye’ye postalayıp şehrini kurtardı.
Bize gönderdiği o 40 bin Sabetay ilerleyen dönemde bizim anamızı ağlattı. Bu Sabetaylar tam 100 sene Müslümanlarının başına bela oldu.
Yediğimiz kazıklar say say bitmez.
Türk milletine bütün bu kazıkları çakan İnönü; “Sulh kazandık” diyerek İstanbul’a geldi, hem de ‘Sulh’ isimli vagon ile.
İsmet İnönü ve arkadaşlarını getiren özel tren, 10 Ağustos 1923'de Sirkeci'ye ulaştı. Lozan heyeti on binlerce kişiden oluşan kalabalık tarafından büyük bir tezahüratla karşılandı.
İsmet İnönü trenden indiğinde ahali etrafını kuşattı.
İnönü’yü karşılayan beyaz elbiseli ve kanatlı bir genç kız "sulh perisini’ temsil ediyordu.
Vay anasını sayın seyirciler.
Verdiklerinden dolayı Yüce Divan’da yargılanması gereken İsmet İnönü, bir anda milli kahraman oluverdi.
Niçin? Galip devlet olarak SULH elde ettiği için.
Hezimetten 8 sene sonra 1931 yılında İnönü ve eşi Mevhibe Yunanistan’a gitti. Başbakan olarak ilk resmi yurtdışı ziyaretiydi. Yunanlılar kendisini görmek için alana koşturdu.
Nasıl koşturmasınlar?
Galip iken kendilerine bu kadar ikramda bulunan enayilerin kim olduğunu merak ediyorlardı.
İnönü arabadan indiğinde çılgınlar gibi alkışladılar. Adeta avuçları patladı.
Emin olun; Yunanlılar İnönü’ye Türkiye’deki karşılamadan daha fazla tezahüratta bulundu.
Heyecan o kadar yüksekti ki; Venizelos İnönü’nün karısı Mevhibe’yi koluna takıp koşturmaya başladı.
Eşini Venizelos’un kolunda gören İnönü, onların arkasında yürüyordu. Hem yürüyor hem de sevincini gösteren gülücükler atıyordu.
Venizelos’un Mevhibeyi koluna takıp turalaması, Başvekil İnönü’yü pek mutlu etmişti.
Sorarım size; “ Hangi namuslu erkek karısını düşmanının kolunda görünce mutlu olur?”
Dini ve imanı bir kenara bıraktım, işte CHP’nin namus anlayışı da budur vesselam...
İsmet İnönü Yunanlılara şöyle dedi; “Biz Venizelos’la çok sağlam bir bina inşa ettik. Bu yapı için çok iyi malzeme kullandık. Bu yapının kuruluşunda kullanılan harç, sağlamdır”
Şimdi sıkı durun...
Tarihleri biraz hızlı sardırayım…
1960 darbesi...
Emekli Albay Seyfeddin Yılmaz, 5 Temmuz 1960 tarihinde yani 27 Mayıs darbesinden çok kısa bir süre sonra Millî Birlik Komitesi Genel Sekreteri Albay M. Şükran Özkaya’ya bir mektup gönderdi...
Seyfettin Albay’ın amacı; yönetime el koyan meslektaşlarına bazı özel bilgiler verip, CHP ve İnönü’nün ihanetini anlatmaktı. Mektubunda şöyle dedi;
-Uzun zamanlar tarih encümenlerinde vazife gören merhum ve mağfur bir general ağabeyimizin anlatmış olduğu tüyler ürpertici bir malûmatı da kayd-ı ihtiyatla arz etmeyi faydalı görmekteyim.
Bu zât şöyle söylemiştir: “Bir gün Lozan muahede ve protokollerini tetkik ederken takriben şu mealde çok gizli bir protokol gördüm. ‘Türk hükümeti esas itibariyle Katolik dinini kabul etmeyi taahhüt eder. Fakat halkımızın din hususunda mutaassıp bulunmaları yüzünden tedricî olarak ve şimdilik laikliği kabul ile din tedrisatını men etmeyi kabul eder.’
Ahlâkından ve seciyesinden emin olduğum bu zatın sözlerine itimat etmekle beraber; kalbimde uyanan şüpheyi de bugüne kadar izale edemedim, idarenin Millî Komite’nin elinde olması dolayısıyla Lozan muahede ve protokolleri arasında böyle bir protokolün mevcut olup olmadığını komitenizce tetkik etmek mümkündür.
Hakikaten böyle bir protokol mevcut ise İslâm Türk Milletine karşı bundan daha büyük bir ihanet tasavvur edilemez,
Hakikatin anlaşılması protokolün tetkikine mütevakkıf olduğundan bu hususta fazla bir şey ilâvesine lüzum görmüyorum.
Buradan ben de Sayın Cumhurbaşkanı’na arz ediyorum.
Bu ülke için kanayan yara olan Lozan görüşmelerini tarihçilere ve araştırmacılara açın.
Seyfettin Albay’ın duyurduğu böyle bir belgenin olup olmadığını tetkik ettirin.
Varsa böyle bir belge, bu CHP’nin batışı olur.
METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

MUSTAFA KEMAL’İN SİLAH ÇEKTİĞİ CHP’Lİ MİLLETVEKİLİ

• 9.10.2022

Anayasadan, “Devletin dini İslam’dır” ibaresini çıkartıp Türk milletini dinsiz yapan CHP, şimdi kalkmış başörtüsüne özgürlük getirmeye çalışıyor.
Seçim sath-ı mailine gelince Kılıçdaroğlu’nun aklına başörtüsü ve Müslümanlar geldi.
Bu din istismarının babasıdır.
Gerçi CHP’nin dini yok ki, Din-i İslam için bir şey yapsın.
CHP kendisini din olarak görüyor.
CHP kendini din olarak gördüğü için; icraatlarını iman, rakiplerinin yaptıklarını da küfür görür.
AK Parti’nin eserlerini yıkacağının söylemesinin sebebi tamamen budur.
Onlara göre millete hayırlı bile olsa kendi yapmadıkları küfürdür.
CHP’liler partilerinin yaptığı bir eylemi savunmamayı, imansızlık sayar.
Onlar için CHP’nin icraatları her şartta savunulması gereken iman maddeleridir.
Örnek mi?
Lozan hezimeti…
Savaşta kazandıklarımızı masada verdiğimiz Lozan, CHP’liler için bir zaferdir.
Çünkü Lozan anlaşması CHP iktidarında gerçekleşmiş ve CHP tarafından imzalanmıştır.
Savaş meydanında şehitlerimizin kanıyla kazandığımız zaferi, Lozan’da CHP’liler sayesinde masada kaybettik.
Silahlı savaşı kazandık, silahsız savaşta yenildik.
Lozan’da kaybettiğimiz için hala 3 kuruşluk Yunanistan’la uğraşıyoruz.
Miçotakis üç gün önce Türkiye’nin Lozan anlaşmasını çiğnediğini söyledi.
Yunanistan Lozan’ı zafer kabul ediyor.
Biz de yenildiğimiz Lozan’ı biz kazandık sanıp yıldönümünde kutlama yapıyoruz.
CHP siyahı beyaz, beyazı siyah gösterme ustasıdır.
Biraz Lozan bilgisi vereyim…
Lozan görüşmelerine katılacak heyetin başında İnönü vardı. Bir kısmı mason bir kısmı Sabetay CHP’li yöneticiler heyette yer alıyordu.
CHP içerisinde büyük kesim, yönetim yanlısıydı. Bunlara birinci grup deniliyordu.
Bir de sayıları az da olsa muhalifler vardı. Bunlara da ikinci grup denilirdi.
Samimi muhaliflerin başında Trabzon Mebusu Ali Şükrü Bey vardı.
Aynı zamanda gazeteci de olan Ali Şükrü Bey, hem dindar hem de milliyetçiydi.
Ali Şükrü Bey Lozan heyetinin başında İsmet İnönü’nün bulunmasına şiddetle karşı çıkıyordu.
İnönü’nün dış politika ve diploması yönünün zayıf olduğunu, heyetindekilerin de benzer durumda olduğunu belirterek, tecrübeli bir heyet kurulmasını istedi. Ama dinlenmedi.
İnönü; petrol zengini Kerkük ve Musul’u, Kıbrıs’ta dâhil adaları İngilizlere, Batı Trakya’yı Yunanistan’a, Hatay’ı Birleşmiş milletlere teslim etti geldi.
İşin ilginç yanı dönüşünde büyük bir zafer kazanmış gibi on binlerce kişi tarafından alkışlarla kazandı.
CHP’yi anlamak için bu olay bile yeter.
CHP zihniyeti kendi hezimetini bile zafer gösterir. O günden bugüne değişmez hal budur.
Lozan’da nelerden olduk? Yazar Yavuz Bahadıroğlu madde madde şöyle sıraladı..
1. Kıbrıs, İngiltere ile aramızda tartışmalı bir konuydu. Hak bizimdi. Lozan’da İngiltere’ye terk ettik. İngiltere de Yunanistan’a hediye etti. Adada yaşayan Türklere ya İngiliz vatandaşlığına geçin ye de Türkiye’ye göçün şartı konuldu. (Lozan; 20. Madde)
2. Gemilerimizi kaybettik… Birinci Dünya Savaşı öncesinde İngiltere’ye sipariş edip parasını nakit ödediğimiz savaş gemilerine İngiltere haksız ve hukuksuz bir şekilde el koymuştu. Lozan’da bu gemilerin kurtarılması gerekiyordu. Gemileri de ödediğimiz parasını da ama İngiltere’ye bıraktık… (Lozan; Madde 58)
3. Mısır, Sudan ve Libya üzerindeki tüm hak ve ayrıcalıklarımızdan Lozan’da vazgeçtik. Buralar bugün bizim olsaydı petrol zenginiydik. (Lozan; Madde 17-22)
4.Batı Trakya Yunanistan’a verildi. (Lozan; Madde 1)
5. Boğazların kullanım hakkının 5 devletin kontrolüne bırakılmasına razı olduk. Kıyıdan itibaren 8 kilometrelik alana asker sokmamayı bile taahhüt ettik. (Boğazların kullanımına ait sözleşme Madde 1-6)
6.Ek protokolde, Türkiye ve Yunanistan karşılıklı olarak ülkelerinde Yunanlı, Rum ve Türkler için genel af ilan etti.
İşgal sırasında Anadolu’da katliam yapan, Osmanlı vatandaşı iken Osmanlı Devleti’ne ihanet eden binlerce Rum ve Yunanlı affedildi. [Madde 1-2-3-4].
7. Türk adaletini 5 yıl için Avrupalı yargıçların denetleyecek. (Madde 1-6)
8.İzmir ve havalisinde katliam yapan, İzmir’de taş taş üstünde bırakmayan Yunanistan’dan savaş tazminatı talep edilmeyecek.
9.Musul, Kerkük, Süleymaniye İngiltere’ye terk ediliyor. Elimizdeki petrolü İngilizlere teslim ettik. Kerkük ve Musul’da dünyanın en kaliteli petrolü çıkarılıyor. Abdülhamid Han’ın raporunda buranın önemi uzunu uzun anlatılıyor ama Lozan heyeti buna bile bakmamış.
10. Hatay BM’ye bırakıldı.
11. Ortodoks Patriği Ankara’nın ısrarına rağmen Türkiye’den atılamadı.
12. Lozan’da Limni adasını almayı “unuttuk” (Cemil Bilsel, Lozan, Cilt 2, sayfa 246.)
Sonuçta savaşı kazanmış bir devlet olarak oturduğumuz masadan İnönü ve CHP’liler sayesinde yenilmiş bir devlet olarak kalktık.
Lozan’da varılan bu anlaşmanın yürürlüğü girebilmesi için TBMM’de onaylanması gerekiyordu.
24 Temmuz 1923’te imzalanan Lozan Barış Antlaşmasına kadar, TBMM’de hararetli tartışmalar yapıldı.
Anlaşma maddelerini gören Ali Şükrü Bey adeta çıldırdı. Hem TBMM’de hem gazetesinde bu anlaşmayı imzalamanın vatana ihanet olduğunu söyleyecek kadar ileri gitti.
Ali Şükrü Bey TBMM’de şöyle dedi;
- Efendiler, düşmanların altı ay sonra iade etmiş olduğu bir toprak var mıdır? Yoktur.  
Hangi toprak bir daha iade edilmiştir? Musul’u bir sene sonraya bırakmak kaybetmek demektir… “Mehmetçiğin süngüsüyle kazanılan muazzam zafer, Lozan’da heba edildi…(21 Şubat 1923) (Sözde Kerkük ve Musul Türkiye’ye iade edilecekti. Bu asla gerçekleşmedi. Ali Şükrü Bey’in bu itirazında ne kadar haklı olduğu ortaya çıktı)
Ali Şükrü Bey, Lozan heyetinin Lort Curzon’un oyunlarına kurban gittiğini iddia ediyordu.
O kadar çok kürsüye çıkıp konuştu ki, Lozan muhalifleri arasında bulunan Rauf Bey (Orbay) bile dayanamayıp,  “Şükrü, yeter! Artık söz alma!’ diye bağırdı.
Ali Şükrü Bey; “Rauf! Ben bu işin fedaisiyim, anladın mı?” diyerek kürsüye yürüdü.
Ali Şükrü Bey’in konuşmaları en çok Mustafa Kemal’i sinirlendirdi.
Şükrü Bey tekrar söz isteyince Atatürk, “Bir haftadır söylüyorsunuz, memleketi zarardide (Zarara uğramış) gösteriyorsun. Maksadını nedir?” dedi.
Ali Şükrü Bey, maksadını anlatmak isterken, Mustafa Kemal tabancasını çekerek üzerine yürüdü.
Atatürk’ün TBMM’de tabancasını çekmesi üzerine, Ali Şükrü Bey de silahına sarıldı.
CHP’nin önde gelenleri araya girip, büyük bir skandalı son anda önledi.
Bu arada herkes Meclis’in ortasında birbirine bağırmakta olan mebusların etrafında toplanmıştı.
Ali Şükrü Bey, ‘kimseyi ithama hakkınız yoktur’ diye bağırıyor ve Sinop Mebusu Hakkı Hami Bey de ‘Meclis’te emniyet yok mudur?’ diye feryat ediyordu.
Meclis’te zabıt kâtipliği yapan rahmetli Mahir İz hatıralarını yazdığı, “Yılların İzi” isimli kitabında o günü şöyle anlatmış;
- Zabıt Müdürü Zeki Bey’in kulağıma, “Ali Şükrü Bey bu gece idam fetvasını eliyle imza etti” diye fısıldadı diye yazdı.
Zabıt müdürünün fısıltısı doğru çıktı.
Silah çekme vakasından kısa bir süre sonra Trabzon Mebusu Ali Şükrü Bey 27 Mart 1923’da ortadan kayboldu. İki gün süren aramadan sonra Çankaya Köşkü’nün arkasında Mühye Köyü yakınlarında bir çoban cesedini buldu.
İple boğularak vahşice katledilmişti.
Cesedin bulunduğu gün Topal Osman’ın bir adamı cinayeti kendisinin işlediğini ve emri de Topal Osman’ın verdiğini söyledi.
Ali Şükrü Bey’i katledenler bir taşla iki kuş vurup Topal Osman’dan da kurtulmak istemişti.
Kurulan tezgâhı anlayan Topal Osman yüz adamı ile Çankaya Köşkü’nü bastı.
Topal Osman’ın bir vukuat işleyeceğini düşünün Mustafa Kemal, Latife Hanımı da alarak Çankaya Köşkü’nden çıkıp Rauf Orbay’ın evine gitmişti.
Topal Osman ve adamları Atatürk’ün yatak odasını kurşunlarla delik deşik etti.
1 Nisan 1923 gecesi Papazın Bağı’nda kıstırılan Topal Osman Ağa yaralı olarak ele geçirildi.
Topal Osman, Muhafız Alayı Komutanı İsmail Hakkı Tekçe tarafından yaralı halde kafası kesilerek infaz edildi. Böylece konuşması önlenmiş oldu.
Ali Şükrü Bey’in ailesi katilin Topal Osman olmadığını iddia etti ama mesele kapatıldı.
Cenazeye katılanlar gerçek katilin İsmail Hakkı Tekçe olduğunu dillendirdi.
Ali Şükrü Bey’in katledilmesinden sonra TBMM Lozan anlaşmasını 213 kabul, 14 ret oyu ile tasdik etti. Ret oyu vermemesi için muhalif vekiller tek tek tehdit edilmişti.
İsmet İnönü’yü yanına aldığı Konya tren yolculuğunda Mustafa Kemal gazetecilere TBMM’deki gizli oturumdaki Lozan görüşmelerini şöyle anlattı;
“Gizli celselerde bir takım beyanatta bulunanlar oldu. Meclise gittim; dedim ki: ‘Efendiler! Ne istiyorsunuz? Karaağaç, Musul vesaire için harp mı edelim? Millet harpten usanmıştır. Takati kalmamıştır. Harp edemeyiz”
Vatan toprağı için 39 yaşında şehit edilen Ali Şükrü Bey’in cenazesine on binlerce insan katıldı.
Ali Şükrü Bey’in kabri Trabzon’da Boztepe’de bulunuyor.
Trabzon’da olup da bugüne kadar kabrine gidip bir Fatiha okumayanlar varsa, onlara tavsiyem bu güzel insan için acil kabrini ziyaret etsin.
Bir insan ancak değerini bilenin yanında kıymetlidir. 
Siz de Ali Şükrü Bey’e dua ederek kıymet verdiğinizi ve tarafınızı gösterin.

.

LAİK YOBAZLARIN CHP DİNİ

• 25.9.2022

CHP kurulduğunda yaptıkları ilk iş, ‘Devletin dini, İslam’dır’ ibaresini kaldırmak, yerine laikliği getirmek oldu.
Böylece; CHP için laiklik, dine dönüştü.
Geçen zamanda evrim geçirdiler.
Geçirdikleri evrimle; laiklikle CHP yer değiştirdi.
Bu kez, laikler için CHP din haline geldi.
CHP’yi din haline getirince, bu partiye oy vermeyi bir ibadet gibi görmeye başladılar.
Laikler, CHP’ye oy vermedikleri takdirde ahirette Mustafa Kemal tarafından hesaba çekileceğine inanıyor.
CHP’ye oy vermezlerse; imanlarının gidip, dinsiz kalacaklarını sanıyor.
Oy vermemek bir yana, sandığa gitmemeyi bile büyük günah görüyorlar.
Böyle gördükleri için de her seçim ve her şart altında CHP’den şaşmıyorlar.
Örnek mi?
En güzel örnek, Kemal Kılıçdaroğlu…
Kılıçdaroğlu CHP’nin başına geldiği 2010 yılından beri; 2 halk oylaması, 3 genel seçim, 2 yerel seçim ve bir cumhurbaşkanlığı seçimi kaybetti.
CHP’liler; Erdoğan’a karşı 8 seçim kaybeden Kılıçdaroğlu’na 9’uncu seçimde de oy vermeye hazırlanıyor.
Bir güzel örnek de İzmir.
Af buyurun İzmir’i B.k götürüyor, kimin umurunda.
Başkan CHP dininden olsun yeter.
Her yağmurda İzmir’i sel basıyor.
İzmirli dert edinmiyor.
İzmir Körfezinde kokudan geçilmiyor.
CHP’liler o pis havayı içine çekip, Soyer’e övgüler yağdırıyor.
Soyer kanalizasyonu içme suyu şebekesine bağlasa, emin olun bu İzmirliler asla rahatsız olmaz.
O pis suyu bardaklara koyup ‘Şerefe’ diye kafaya dikerler.
Başkanın CHP’li olması yeterli.
İzmirliler icraata değil dindaşlarına oy veriyorlar.
CHP’ye oy vermemeyi dinsizlik gibi gören bu güruhtan başka ne beklenir.
Önümüzde bir seçim var.
İzmir’in oyuna bakın, sözlerimin ispatını görürsünüz!
Ankara’nın Çankaya’sı, İstanbul’un Kadıköy, Şişli ve Beşiktaş’ı hep aynı kafa.
Yeter ki başkan CHP’li olsun.
Bizim Laikler icraat veya başarıya değil, din gibi gördükleri CHP’ye oy verir.
Son 50 yılın seçim sonuçlarına bakın.
10 Ekim 1965 seçimleri; CHP % 28.
2 Ekim 1969 seçimleri; CHP % 27.
6 Kasım 1983 seçimleri; CHP % 30.5.
29 Kasım 1987 seçimleri; CHP % 24.5.
20 Ekim 1991 seçimleri; Sosyal demokrat Halkçı Parti % 21.
24 Aralık 1995 seçimleri; CHP+DSP % 25.
18 Nisan 1999 seçimleri; DSP % 22. (CHP katılmadı)
3 Kasım 2002 seçimleri; CHP % 19.5.
22 Temmuz 2007 seçimleri; CHP % 20.8.
12 Haziran 2011 seçimleri; CHP % 25.9.
7 Haziran 2015 seçimleri; CHP % 24.9.
1 Kasım 2015 seçimleri; CHP % 25.3.
24 Haziran 2018 seçimleri; CHP % 22.6.
CHP yüzde 20-25 bandına demir atmış durumda.
50 yılda dünyada pek çok şey değişti. Değişmeyen CHP’nin oy oranı oldu.
Ne artıyor ne azalıyor. Yüzde 20-25 oranına demir atmış haldeler.
50 yıl önce CHP’ye oy verenler ölüp gitti.
Ölen CHP’lilerin eksikliğini, CHP dinine göre yetiştirdikleri çocukları aldı.
Bunların “Z kuşağı” dediği aslında o ölen CHP’li babaların çocukları.
Babaları sağlıklarında çocuklarını sıkı bir eğitimle CHP’ye iman ettirdi.
Bu çocuklar aynı babaları gibi; isme ve icraata bakmaksızın CHP’ye oy veriyor.
Babaların yerini bu çocuklar alınca, seçimlerde CHP’nin oyu ne artıyor ne de azalıyor.
Ha bu arada, CHP’ye oy verenler öyle cahil falan da değil.
Hepsi okumuş çocuklar.
Büyük kısmı üniversite mezunu, Öğretim görevlisi, Doktor, Avukat, İşadamı, yazar, çizer, tiyatrocu ve sanatçı.
Okumuşlar ama hepsi yobaz olmuş.
Parti değiştirmeyi din değiştirmek gibi görüyorlar.
Vücudunu teşhir etmekten başka bir meziyeti olmayan bir manken, AK Parti’ye oy verenlerle ilgili şöyle demişti, “Benim oyumla çobanın oyu nasıl bir olabilir?”
Aklı sıra AK Partilileri küçümsemişti.
Çoban dediklerinin oy verdiği o parti; SİHA yaptı, milli uçak yaptı, helikopter yaptı, Milli motor yaptı. Milli denizaltı ve uçak gemisi yaptı. Sayısız füze yaptı.
Yetmedi; yol yaptı, tünel yaptı, köprü yaptı, denizin altında araba geçirdi. Her şehire bir havalimanı yaptı, Metro yaptı ve hızlı tren yaptı. Bütün yurda muazzam hastaneler yaptı.
Şimdi dar gelirli vatandaşını ev sahibi yapıyor.
Senin oy verdiğin parti ne yaptı?
Heykel yaptı, musluk yaptı.
Daha önce yazmıştım…
Bunların bu körlüğünün nedeni kanlarına giren Laik yobaz virüsü.
Bu virüsün çok sinsi bir özelliği var.
Laik Yobaz Virüsü ilk önce beyinde din ve maneviyat duygusunun olduğu bölüme saldırıp, burasını tahrip eder.
Allah göstermesin bu virüs bir kere bulaştığı zaman, son nefese kadar yakanı bırakmaz.
Koronavirüs gibi maskeyle falan da kurtulamazsın.
Allah’tan bulaşıcılığı yok.
Laik yobaz virüsü, genetik bozuklukla oluşuyor.
Soydan geçiyor yani.
Direk beyne yerleşip kişinin yaşam kalitesini düşürüyor.
Virüs beyinde dolaşırken girdiği kısımları katılaştırıp, sertleştirir.
Laik Yobaz Virüsü taşıyanlara, “Beton kafalı” denilmesinin sebebi de budur.
Laik yobazlara bir bakın!
Kelime hazneleri çok dardır. Hemen hepsi benzer kelimeler kullanır.
Cumhuriyet, Atatürk, laiklik, barış, çağdaş, demokrat, ilericilik, yurttaş, özgürlük ve hakça düzen…
Kurdukları her cümlede bu 10 kelime, bir veya birkaç yerde geçer.
Laik Yobazlar Bir yere başkan seçildiklerinde, o yerin cadde ve sokak isimlerini de mutlaka bu 10 isimle değiştirir.
Park ve bahçelere; Nazım Hikmet, Yaşar Kemal, Zülfü Livaneli ismi vermeye bayılır.
Laik yobazlar; kendilerini ilerici, kendilerinden olmayanı gerici kabul eder.
İlericidirler ama özlemleri hep geçmişedir!
Laik Yobazlar İslam’ın olmazsa olmaz emri olan; namazı kılmaz, orucu tutmaz, zekâtı vermez ve hacca gitmez.
Buna karşılık dinen haram kılınan; içkiyi içer, zinayı yapar, örtünmez ve faiz yer.
Haksızlık etmeyelim, cenaze namazlarını kaçırmazlar.
Bir yakınları öldüklerinde işi gücü bırakıp camiye, pardon cami bahçesine koştururlar.
Cenaze namazı caminin içinde olsaydı muhtemelen buna da gelmezlerdi.
Laikler, laik olmayanların bastığı yere basmaktan pek hoşlanmaz.
Bir de çorapla dolaşmayı sevmezler. Bu yüzden caminin içi yerine dışını tercih eder.
Laikler; Allah’ın ‘yap’ dediklerini yapmaz, ‘yapma’ dediklerini eksiksiz yapar.
Bu haldeyken dindarların cehenneme, kendilerinin cennete gideceğine inanır.
Nedenini sorduğunuzda; “Bizim kalbimiz temiz. Biz hayvanları seviyoruz” der.
Laikler 50 yıldır depresyonda ve mutsuzdur.
Nasıl mutlu olsunlar?
Her seçimde kaybet, her seçimde kaybet.
Hemen hemen bütün CHP’liler, depresif moda girmiş durumda.
“Depresif mod” un belirtileri; Hayattan az keyif alma ya da hiç almama, Çevresinde olup bitenleri tam algılayamama. (Türkiye’nin doğalgaz keşfine, Milli uçak ve SİHA yapımına sevinmeme nedeni bu aslında) Bilişsel süreçlerde yavaşlama, Değersizlik ve suçluluk duyguları.
Adamlar haklı. Bir Tayyip Erdoğan’a bakıyorlar bir Kemal Kılıçdaroğlu’na bakıyorlar, efkârdan bir 70’lik rakı bitiriyorlar.
İnanın; bu ülkede üretilen rakının yüzde 90’ını CHP’liler tüketiyor.
Kılıçdaroğlu, “Aday olacağım” diye tutturunca laikleri gene bir karamsarlık sardı.
Rakı satışları resmen fırladı.
“Korkarım yine Erdoğan kazanacak o da Osmanlı’yı geri getirecek” demeye başladılar.
Şimdilerde rakı sofralarında; “Erdoğan tekrar kazanırsa ne yapacağız?” tartışmaları yapılıyor.
Büyük kısmı artık Türkiye’de yaşamayacağını söylüyor.
Laikler seçimden sonra BÜYÜK GÖÇE hazırlanıyor.
Arkanızdan su dökecek değiliz.
Gidişiniz olsun da dönüşünüz olmasın!

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

DEDESİ MUSEVİ MEZARLIĞINDA YATAN GENEL BAŞKAN

• 11.9.2022

Abdullah Gül olağandışı bir tesadüf eseri 2. Elizabeth’in öldüğü gün İngiltere’de çıktı.
Belli çevreler tarafından, ‘Kraliçe’nin Oğlu’ denilen Gül, İngiltere’de olduğunu gizleme gereği de duymadı.
Kraliçe öldüğü gün İngiltere’de olunca; kendisinin 2011 yılında paylaştığı bir görüntü yeniden gündeme geldi.
Yaptığı paylaşımda, kendisi, Ali Babacan ve Ahmet Davutoğlu türbanlı eşleriyle bir locada otururken görülüyor.
Gül o fotoğrafın altına şöyle yazmış; "Kraliçe bize, Müziğin kalbi konumunda olan Royal Albert Hall'de kendi locasını tahsis etti."
AK Parti’nin 3 muhafazakâr ismi yanlarına türbanlı eşlerini alarak Kraliçenin özel davetiyle Mozart’ı dinlemişler.
Bunu da bir büyük itibarmış gibi kamuoyuna duyurdular.
Ne büyük bir şeref!
Ali Babacan o tarihte Başbakan Yardımcısıydı. Davutoğlu da Dışişleri bakanıydı.
Kraliçe; AK Parti’nin iki bakanına ve bir eski Cumhurbaşkanına özel locasını bahşetmiş.
Görüyorsunuz değil mi?
Kraliçe; bugün Erdoğan’ı devirmek için harıl harıl çalışan bu üçlüyü taa o günlerde bilmiş.
Bu 3’lü; 2011’de AK Parti çınarının ağaçkakanı mıydı yoksa sonradan  evrim geçirip kuş mu oldular bilmek zor.
Sonuçta kraliçe ve adamları malını iyi biliyor. Sepetteki çürük elmaları daha çürümeden buldular.
Gül’ün paylaştığı fotoğrafta önemli bir eksik var.
İngiliz Temel (Karamollaoğlu) locada gözükmüyor.
Bu beni çok şaşırttı.
Kraliçe kendisini locaya davet etmemişse çok ayıp etmiş!
Bay Temel şu ana kadar Kraliçe için bir taziye de yayınlamadı.
Belki de Buckingham Sarayı’nın duvarına dayanmış ağlıyordur.
Şaka bir yana; Osmanlı’yı yıkan, Çıkardığı fitneyle Arapları bize düşman eden, kurduğu Vehhabilikle kutsal toprakları münafıklara teslim eden ve Müslümanlara zulmeden kraliçenin ölümüne üzülenin kanı bozuktur.
Değil Müslüman, insan bile değildir.
Kanı bozuk deyince…
Locanın has adamı Ali Babacan’a değinmek isterim.
Ben bu ülkede; birden bire ortaya çıkıp parlatılanlardan daima huylanmışımdır. Bu yüzden bir gözüm hep Babacan’ın üzerinde oldu.
Babacan parti kurduktan sonra sık sık Bahçeli’yi tenkit ediyordu.
İşte o günlerde Çakıcı’nın oğlu kendisine sert bir uyarı yaparak şöyle dedi;
- Ali Babacan denen, kader arkadaşı Sayın Devlet Başkanımıza (Erdoğan’a) ihanet eden bu devşirme Yahudi dönmesine şunu hatırlatmak isterim… ABD’de 41.state‘de kaldığını söylemektedir. Orada FBI adına ajanlık yapıp Türkiye Cumhuriyeti ile ilgili sürekli ABD derin devletine bilgi verdiğini bizler bilmekteyiz. Ali Babacan’ı AK Parti kurulduğu yıllarda Amerikan derin devleti AK Partinin içine yerleştirdi.
Vay babam vay…
Babacan, bu yenilir yutulmaz lafları hap gibi yuttu.
Bir daha da Bahçeli’nin yakınından bile geçmedi.
Biz Babacan’ı Ankaralı biliyoruz.
‘Bu Yahudilik meselesi nereden çıktı?’ biraz kurcalayayım dedim…
Hay kurcalamaz olaydım.
Ali Babacan'ın ismini taşıdığı dedesi, 1911 yılında Ankara’nın Şereflikoçhisar’a bağlı Parlasan köyünde doğdu.
Dede Babacan; Askerlik sonrası 1928 yılında katır ve develere yüklediği çeşitli tuhafiye mallarını köyler arasında dolaşıp satarak çerçilik yaptı. 
Ali Babacan 1911 yılının öncesine ilişkin bir bilgi vermemiş.
Onun vermediği bilgiyi; Türkiye’de Musevilere ve Sabetaylarla ilgili geniş bir çalışma ve kitapları olan Prof. Dr. Yalçın Küçük verdi.
Yalçın Küçük; Babacan ve Davutoğlu’nun, ‘Kırımlı Türk Yahudi’si olduğunu iddia etti.
Şimdi anladınız mı onlar niçin Kraliçe’nin locasındalar?
Bizim Ankaralı sandığımız Babacan, meğer Kırım Tatarı Karaymış.
Tıpkı Şirin Payzın gibi…
Yalçın Küçük şöyle dedi;
- Babacan adı çok, çok tipik bir Karay adıdır. Karaylar kullanır. İsterseniz Karay Türkleri deyin, isterseniz Karay Yahudileri deyin. Babacan ismi Karay Musevilerinin kullandığı bir isimdir. Babacan isminde bulunan Baba, İbranice de Tanrı demektir, Can ile birleşince “kurtarmak” fiilini çağrıştırmaktadır.
Yalçın Küçük’e göre Ali Babacan, bir kripto Yahudi’dir.
Yalçın Küçük bu iddiasını hem kitabında, hem de gazetedeki köşesinde yazdı.
Gel gör ki; Ali Babacan kendisini ne tekzip etti ne de yalanladı.
Tıpkı Oğul Çakıcı’ya yaptığı gibi sessiz kaldı.
Babacan'ın Musevi/Yahudi Karaim veya Karay Türklerine olan kültürel yakınlığı Litvanya’da ortaya çıktı.
Küçük ’ün Kırım Karay Musevi’si olduğunu iddia ettiği Babacan, Dışişleri Bakanı iken 2006 yılında Litvanya’ya gitti.
Babacan Vilnius’ta yaşayan Karay Türklerini ziyaret etmek için ısrar etti.
Yaklaşık 250 Karay Türkü /Musevi’siyle görüşen Babacan akrabalarıyla hasret giderdi.
Dışişleri Bakanı olduktan sonra 2008 yılında iki kez Ukrayna'nın başkenti Kiev'de temaslarda bulunan Ali Babacan; resmi programında yer almamasına rağmen Türkçe Gözleve, Rusça Evpatorya olarak bilinen şehre gitti.
Burada Karay Musevilerinin yattığı bir mezarlık bulunuyordu.
Karay Musevilerine ait mezarlıkta Babacan adının kazındığı dedelerinin mezarlarını ziyaret edip, kabirleri başında dua etti.
Büyük dedesi halen bu mezarlıkta bulunmaktadır.
Bir bilgi daha verelim.
Ali Babacan Dışişleri bakanı olduğu dönemde; New York’ta ‘Sefarad Yahudileri ’nin kültürel izleri isimli bir sergi açıldı. Sergide Türkiye’de bulunan Sefarad Yahudilerinin kültürlerini koruma zorlukları anlatılıyordu.
Dışişleri Bakanlığı Babacan’ın özel emri ile, Sefarad Yahudilerinin bu sergisi için yüksek miktarda ödeme yaparak sponsor oldu.
Gelelim şu Bilderberg toplantılarına…
Fikir babaları ve en büyük destekçileri ünlü Yahudi Rockefeller ve Rotschild aileleri olan ve 1954 yılında üst düzey bir Mason olan Joseph Retinger tarafından kurulan kulüp Bilderberg, dünyanın en gizemli organizasyonudur.
Derin Amerika’ya bağlı Bilderberg Toplantıları, dünya çapında etkin siyasi liderlerin yanı sıra iş dünyası, basın-yayın ve akademi çevrelerinin en önde gelen temsilci ve uzmanlarının bir araya gelmesiyle yapılan yaklaşık 120-150 kişinin katıldığı yıllık özel toplantılardır.
Toplantılara Amerika ve İsrail karşıtı olmayan kişiler davet ediliyor.
Toplantıda konuşulanların dışarıya sızdırılması kesinlikle yasak.
Babacan; 2003, 2004, 2005, 2007, 2008, 2009, 2012 ve 2013 yıllarında düzenlenen toplantılara “davet edilen” en seçkin Türk konumunda.
Bilderberg’in müdavimi olan Babacan, toplam sekiz kez davet edilerek bir rekor kırdı.
Parti kurduktan sonra bir vatandaş kendisine, “Derin Yahudi kuruluşu Bilderberg toplantılarında ne işin vardı?” şeklinde bir soru sordu.
Soruya, “Tayyip Bey gönderdi ben de gittim” diyerek cevap veren Babacan, bu konuyu da Erdoğan’a yıkmaya kalktı.
Bu toplantılara; İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, Dışişleri Bakanı Mevlut Çavuşoğlu veya başka bir AK Partili bakanın neden hiç davet edilmediğine bir açıklık getirmedi.
Ali Babacan; 2002 yılında 36 yaşındaydı, siyasette tecrübesi yoktu. Tayyip Erdoğan Babacan’ı Gül’ün tavsiyesiyle genç yaşta bakan yaptı. Ekonominin patronluğundan, Dışişleri bakanlığına kadar en kritik yerlere getirdi. Yetmedi Başbakan Yardımcısı yaptı.
AK Parti hükümetlerinde her kabinede görev alan tek isim, Ali Babacan’dı.
Bu nankör; kendisini bu görevlere getiren ve oğlu gibi gören Erdoğan’ı sırtından hançerlemeye kalktı.
Allah’tan bunu bile beceremedi ve kendisinin hain yüzü ortaya çıktı.
Kılıçdaroğlu 6’lı masaya aldığı Babacan’a ekonomide tek patronluk sözü verdi.
Şimdi CHP’nin kazanına odun taşıyor. Aslında CHP’ye değil ahiretteki kendi kazanına odun taşıyor.
Bütün bu yazdıklarımdan sonra bazılarınız aklına şu gelebilir; “Bu adam muhafazakâr, eşi türbanlı. Musevilikle ne ilgisi olabilir?”
Bilderberg ile ne işi varsa Musevilerle de o işi var. Bilderberg ile ne işi varsa CHP ile de o işi var.
SON SÖZ!
‘Her gördüğün sakallıyı deden, her gördüğün türbanlıyı müemmen’ sanma.
 

.

İBRANİ ŞİRİN PAYZIN’IN KOMÜNİST TEYZESİ…

• 4.9.2022

Türkiye’de bir grup var.
Malum gazetelerin köşe başlarına kurulmuşlar, fırsat kollar.
“Allah” dediğinde zıplar, “Din” dediğinde hoplarlar.
Topluca feryat edip, “Laiklik elden gidiyor” diye tepinirler.
Bunlara verilen görev bu.
Hep aynı tipler.
Geçenlerde bunun bir örneğini gördük.
İçişleri Bakanı Soylu, mezun olan subay ve astsubaylara konuşma yaparken; “Görevinize Allah rızası için abdestli çıkın. Ayet-el Kürsi okuyun" deyip, Askerlerimizi koruyacak formülü söyledi.
“Allah” lafzını duyan eski Türkiye artıklarının tüyleri diken diken oldu.
Onlardan birisi olan Şirin Payzın, “Bu nasıl olabilir. Soylu Türkiye’nin laik bir ülke olduğunu unutmuş.” Diye höykürdü.
Arkasından da bir gözdağı verdi; Sen önce oğlunla, şirketinle ilgili iddialara cevap ver.
Vay canına!
Müslüman bir ülkede; Peygamber ocağı Orduda, duaya bile tahammülleri yok.
Adı Şirin, Soyadı Payzın…
Dıştan bakınca senin benim gibi bir Türk ve Müslüman.
Tabi yersen…
Hanımefendi gerçekte ne Türk ne de Müslüman.
O bir İbrani… Ancak açık açık “Ben Yahudi’yim” demiyor.
Suret-i haktan görünüp;  milletin dinine ve imanına saldırıyor.
Bunlar utanmadan herkese dürüstlük dersi vermeye kalkar.
En büyük sahtekâr; gerçek dinini ve milliyetini saklayandır.
Sahtekârlık bunların geninde var… Babaları da dedeleri de böyleydi.
Şirin Hanım, “Bakanın İslami sözleri, bir Yahudi olarak beni rahatsız etti” dese, sorun olmayacak.
Biz de “Elbette, bir Yahudi İslami tavsiyelerden rahatsız olur” deyip kendisini ciddiye almayacağız.
Ama o öyle yapmıyor.
Bir Türk ve Müslüman bakanın İslami söylemlerinden rahatsız oluyor imajı veriyor.
Zaten sıkıntı da sorun da burada.
Bunlar bizden gözüküp, bizi içeriden vurmaya kalkıyor.
Şirin Payzın Türkiye’deki Yahudilerin çıkardığı Şalom Dergisine şöyle dedi;
- “Kazan Tatar’ı olan dedem, Bolşevik İhtilali sırasında Rusya’yı bırakarak tek başına Türkiye’ye geliyor. Ve önce İstanbul’da, ardından da Ankara’da sıfırdan yeni bir hayat kuruyor.”
Şu sözlerine bakınca, Şirin’i Kırım Türk’ü sanıyorsun.
Sözüne dikkat edin, “Türk’üm” demiyor ‘Kazan Tatar’ı diyor.
Peki, Kim bu Kazan Tatarları?
‘Kırım’ denildiğinde, biz Kırım Tatarlarını anlıyoruz, ama orada üç ayrı millet ve 3 ayrı halk var.
Bir tanesi Kırımskiye Tatarı yani Kırım Türkleri, ikincisi Karainler, üçüncüsü de Kırımçaklar.
Kırımçaklar; Türk dili konuşan ve Kırım'da yaşayan Rabbânî Yahudilerdir. Kırım Karayları ile birlikte yaşamışlardır.
19. Yüzyılda diğer Yahudilerden farklı olduklarını belirtmek amacıyla onlara, “Kırımçak” ismi verildi.  Daha önce kendilerine, "İsrail'in çocukları" manasına gelen “Srel Balaları” deniyordu.
Kırım Tatarları Kırımçaklara, ‘zuluflı çufutlar’ (favorili Yahudiler) ve Karaylara, ‘zulufsız çufutlar’ (favorisiz Yahudiler) diye hitap ederlerdi.
Kırımçaklar, net olarak Yahudi kabul edilir.
Karainler yani Karaylar, Karay inancı veya mezhebindendir. Karayiler Yahudiliğin bir koludur. İbraniler “Karaim” der; Batılılar, “Karaibler”, orada yaşayanlar, Türkler ve Ruslar ise “Karaim” derler.
Kırım Tatarlarının veya Kırımlı dediklerimizin önemli bir bölümü Karaim’dir. Bunlara ya “Karia” deriz veyahut “Karia Türkleri” deriz.
Şimdiki Başkanları Vladimir Örmeli ‘dir. Dini liderleri Davut Yel olup, Kiev'de ikamet etmektedir.
Bunlar “kara” sözcüğünden gelirler. “Kara” İbranicede “okumak” demektir. Bunlardan bildiğimiz bir kişi var, o da Refik Halit Karay’dır.
Kırım Tatarları ya da Kırımlılar, Karadeniz'in kuzeyindeki Kırım yarımadası olan Türk halkıdır…
1783'te Kırım Hanlığı ‘nın Rusya tarafından ilhak edilmesiyle birlikte Osmanlı Devleti'ne zorunlu göçe tabi tutulup kendi vatanlarında azınlığa düştüler.
SSCB'nin yıkılmasıyla sürüldükleri topraklardan Kırım'a geri dönen halk, Ukrayna'nın ana Müslüman topluluğunu oluşturdu.
Kırım’ı işgal eden Putin, şimdi bunları tekrar kendine bağlamaya çalışıyor.
AK Parti’nin hükümete getirip meşhur ettiği üç tane Kırımlı var. Ali Babacan, Cemil Çiçek ve Ahmet Davutoğlu.
Bunların; ‘Kırımçak’ mı, ‘Karay’ mı veya ‘Kırım Tatar’ı mı olduğunu sonraya bırakalım.
Davutoğlu ve Babacan’ın Erdoğan’ı devirmek için aynı anda harekete geçip, eş zamanlı partiler kurmasının sebebini siz zaten anlamışsınızdır.
Gelelim meselemize…
İşte bu Karay Yahudilerinden birisi de bizim Şirin Payzın Hanım.(Kırımçak olduğu da iddia ediliyor)
Şirin Payzın Şalom dergisine akrabalarıyla ilgili şöyle dedi; “Hem anne tarafında, hem de baba tarafında siyasetçiler var, üstelik epeyce karışık. Hem CHP’li var,  hem de İşçi Partili var. Büyük teyzem Behice Boran. Kısacası siyasetin içinde, siyasetle pekişmiş bir aileyiz.”
Bizim Şirin’cik meğer azılı komünist Behice Boran’ın yeğeniymiş.
Bugüne kadar hiç bahsetmedi. İlginç değil mi?
Kim bu Behice Boran?
Sabetayların ünlü okulu Robert Kolej'inde okumuş,  Amerikan Michigan Üniversitesi’nde özel bursla yetiştirilmiş bir azılı Komünist (Tabi yersen)…
Amerika’da yetiştirilen Behice Boran, Türkiye’de Komünist görüşlü Türkiye İşçi Partisi’nin genel başkanlığına kadar yükseldi.
1981'de vatandaşlıktan çıkarıldı. Yurt dışında iken TKP (Türkiye Komünist Partisi)  ile TİP'in (Türkiye İşçi Partisi) birleşme kararı aldıklarını duyurdu ve iki gün sonra da öldü.
Cenazesi, çoğu Sabetay’ın gömüldüğü Zincirlikuyu Mezarlığına defnedildi.
Ecevit de Robert Kolej'inden mezun olup Rockefeller Vakfı'nın bursu ile ABD'ye gitmişti.
Güzel ülkemin Sosyalist ve Komünistleri de Amerikan patentli…
Şirin Payzın’ın İbraniliği nasıl ortaya çıktı?
Türkiye’deki Sabetaylarla ilgili geniş araştırmaları bulunan Yazar Yalçın Küçük şöyle yazdı;
- Türkiye'de üç kadın bilirim. Halide Edip Adıvar, Sabiha Sertel ve Behice Boran. Üçü de İbrani.
Behice Boran’ın yeğeni olan bizim Şirin’cik meğerse yıllardır İbrani olduğunu saklamış.
Türk ve Müslüman ayakları yapıp; dinimize, imanımıza ve milletimize saldırdı.
Şirin Payzın, ne zaman dürüst olup gerçek kimliğini açıklayacaksın?
Şirin’in sakladığı tek sırrı, kökeni ve teyzesi değil elbette…
Bir de babası meselesi var.
Payzın babasıyla alakalı şöyle demiş;
- Babam da gazeteciydi, ama TRT’nin kuruluşundan sonra, yani 70’li yıllardan sonra TRT’de çeşitli kademelerde çalışmaya başladı. En son Dış Haberler Müdürü’ydü. Ekranlarda pek görünmedi.
Şirin hanım, bir kez de doğru söylesen!
Baban Nizam Payzın gerçek bir yalan makinasıydı.
Söylediğin gibi TRT’de değil, Cumhuriyet Gazetesi ve Hürriyet gazetelerinde çalışmıştı.
Baban, yalan haber yapmaktan yargılanmış bir gazeteciydi.
Şirin Payzın, senin baban demokrasiyi yıkan Başbakanı asan askeri darbecilere övgüler dizen birisiydi.
Menderes aleyhine Yalan ve uydurma haber yapan Nizam Payzın, 27 Mayıs darbesinden sonra cuntacıların özel olarak seçtiği tetikçi bir gazeteciydi.
Nizam Payzın; 1 Haziran 1960 tarihli Hürriyet gazetesinde, “27 Mayıs Cuma Sabahı her şey halloldu ve Türk Milleti İçin Yeni Bir Devir Başladı” başlıklı haberde, darbecileri yere göğe sığdıramadı.
Nizam Payzın’ın, Menderes’e olan düşmanlığının sebebi, ezanın tekrar Arapçaya döndürülmesiydi.
Nizam Payzın, gazetecilik hayatı boyunca CIA elemanı olarak tarif edildi.
Tıpkı baban gibi yalan haber yapmaktan sana da dava açıldı.
Sen de tıpkı baban gibi bu milletin dinine ve imanına düşman oldunuz.
İslamiyet’e düşmanlık sizin ailenizin geninde var.
Boş yere şirin görünmeye çalışma.
Teyzen Behice Boran’ın izinden gidip, PKK’lılara övgüler dizdin.
PKK’lı teröristleri aklamak için Kandil’e gidip hatıra fotoğrafları çektirdin ve hakkında terör örgütü propagandası yapma suçundan dava açıldı.
Mehmetçikle çatışmada öldürülen PKK’lı teröriste rahmet diledin.
Sıkışınca taktığınız Laiklik ve Kemalist maskeniz düştü, İbranilik yüzünüz ortaya çıktı.
Baban, Rahmetli Menderes’e ve millete çok çektirdi.
Sen ve senin soyun;  Erdoğan’a ve bu millete çektiremeyeceksiniz.
Payzın; Farsça ayağına pranga vurulmuş kimse demek.
Dedesi bu soy ismini alırken ‘Müslümanlar arasında esir haldeyiz” sinyali verdi.
Emin ol; biz ne seni ne de senin gibi dönmemiş dönmeleri zorla tutmuyoruz.
Eskiden bir devletiniz yoktu. Şimdi İsrail gibi bir devletiniz var.
Biz sizden memnun değiliz, siz de bizden memnun değilsiniz.
Bu durumda ayağındaki prangayı çözüp, İsrail’in dibine kadar yolunuz var.
Defolup gidin ülkemden, biz de kurtulalım siz de kurtulun!..
Yolun açık, bahtın kapalı olsun Şirin’cik…

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

ÇANKAYA KÖŞKÜ'NÜN SUİKASTÇİ GENERALİ : İSMAİL HAKKI TEKÇE

• 21.8.2022

ÇANKAYA KÖŞKÜ’NDE KELLE KESEN KARANLIK GENERAL
Ali Şükrü Bey cinayeti, Yeni cumhuriyetin ilk siyasi cinayetidir.
Cinayet zanlısı Topal Osman’ın vahşice katledilmesi Ankara’da endişe dolu günler yaşanmasına sebep oldu.
Endişe edenlerden birisi de Kazım Karabekir idi…
Kazım Karabekir günlüğüne şöyle not etmiş;
- Ne kötü tesadüftür ki, Ali Şükrü Bey’in ortadan kaybolması ve bunun da M. Kemal Paşa’nın muhafız taburu komutanı Topal Osman Ağa’nın bir cinayeti olarak yayılması, Ankara havasında bir samimiyetsizlik ve itimatsızlık uyandırmaya sebep oldu.
Yeni intihaba karar verildiği bir günde, Ankara’da matbaa açmış ve gündelik bir siyasî gazete çıkarmaya başlamış bulunan bir muhalif mebusun ortadan yok edilmesi çirkin olduğu kadar tehlikeli bir işti.
Muhalif mebuslar bu olayı doğrudan doğruya M. Kemal’den biliyorlar ve tevkif müzekkeresi çıkarmaya kadar da ileri gidiyorlardı.
2 Nisan sabahleyin ikamet ettiği daireden Başvekil Rauf Bey, Müdafaa-i Milliye Vekili Kâzım Paşa telefonla yaverime şunu yazdırmış:
-Bugün saat 6’dan beri Çankaya’da Gazi’nin köşkü civarında Muhafız taburuyla Osman Ağa taburu arasında müsademe (çatışma) başladı. Osman Ağa ve en kıymetli heyeti maktul düşmüş (öldürülmüş).
Gazi M. Kemal Lâtife Hanım ile birlikte istasyonda Rauf Bey’in yanında. İsmet ve Kâzım Karabekir Paşaların da gelmelerini istiyorlar.)
Derhal gittim. Muhafız Nizamiye taburunun kendi dairesini delik deşik ettiklerini anlattı.
‘Neticede Osman Ağa taburuyla anlaşır mı?’ diye endişe ediyorlardı. Kars’tan gönderdiğim bu bin kişilik Giresun taburunun sonunu böyle görmek beni çok müteessir etti.
14 Ocak günü trenle Bursa’dan ayrıldığımız gün Gazi M. Kemal’in Cevat Abbas Bey’e, Ali Şükrü Bey ve matbaası hakkında söylediği şiddetli sözler ve benim kendilerini teskinim gözlerimde canlandı.
Bu aralık Muhafız tabur komutanı İsmail Hakkı Bey geldi. Gazi M. Kemal, endişesini ona da söyledi ve ‘taburundan emin misin?’ diye sordu.
O da emin olduğunu söyledi.
Nihayet mesele birçok masumun ölümü ile neticelendi.
Ali Şükrü Bey’in cesedi de ertesi gün ortaya çıktı. Ali Şükrü Bey de telefon telleriyle boğulmuş ve ‘Çankaya’ gerilerinde bir yere gömülmüş.
4 Nisan’da Ali Şükrü Bey’in cenazesi İkinci Grup’un (Muhalifler) elleri üstünde Meclis kapısına getirildi ve ‘ikinci kurban gidiyor’ diye haykırışmalar oldu” (Sayfa 78, 79)
Ali Şükrü Bey ikinci kurban ise ilk kurban kimdi?
Oda Ali Şükrü Bey gibi Trabzon’un en önemli simalarından Yahya Kâhya idi…
Yahya Kâhya Trabzon kayıkçılar kethüdası yani kâhyasıdır.
Çoğunuz bu ismi direkt bilmese de gerçekleştirdiği eylemi ile yakından biliyorsunuz.
O günlerde Komünist Fırkası Başkanı Mustafa Suphi, Sovyetlerden 17 arkadaşıyla beraber Erzurum’a geldi.
Bolşevikler Türkiye’yi komünist yapması için yanına torba torba altın vermişlerdi.
Maksadı; Doğu ve Karadeniz bölgesinden başlayarak bütün Türkiye’ye Komünizmi yaymaktı.
Mustafa Suphi Buhara’da Türk subaylarını Bolşeviklere ihbar ederek tutuklatmıştı.
O sırada Erzurum'da bulunan Kazım Karabekir Paşa, Mustafa Suphi’nin bu hainliğinden haberdardı.
Mustafa Suphi ve beraberindeki 17 kişi 18 Ocak 1921 günü, Erzurum’a gitmek üzere Kars’tan trenle yola çıktı.
Komünistler 22 Ocak’ta Erzurum’a vardığında; kendilerini Muhafaza-i Mukaddesat Cemiyeti’nin örgütlediği eylemler bekliyordu.
Cemiyet’in 18 Ocak 1920 tarihinde yayınladığı bildiride şunlar yazılıydı:
- “Rusya’dan gelmiş, anası babası belirsiz, mazileri karanlık, cani iblislerin, Allah, Peygamber, Halife ve şeriat yok dediği, kadınlardan başlayarak namahremliği ortadan kaldıracak. Kadınların kamuya açık yerlere erkeklerle karışık girip çıkması, erkeklerle çalışması ve erkeklere hizmet etmesinin mecbur kılınacak.
Üç yaşından büyük çocuklar umumi depolarda toplanacak, cinayet ve diğer suçlara ait kanunları kaldıracak, çalışmayan ekmek yiyemeyecek. Başkırdistan, Taşkent ve Buhara’daki milyonlarca Müslümanın bütün servetlerinin, ırz ve namuslarının ellerinden alınması gibi buradakilerin de ırz ve namusları ellerinden alınacak.
Galeyana gelen ahali Komünistleri Erzurum’a sokmadı ve dekovil hattıyla Aşkale yakınlarındaki Karabıyık köyüne yollandılar.
Kazım Karabekir Paşa; "Suphi Yoldaş'ın yeri Türkiye değil Rusya'dır", diyerek, Rusya'ya iade etmek üzere hepsini Trabzon'a gönderdi.
Mustafa Suphi ve 17 adamını Trabzon’da dönemin ünlü kabadayısı Yahya Kâhya karşıladı.
Yahya Kâhya, Suphi Yoldaş'ı ve Buhara'dan beraberinde getirdiği on yedi arkadaşını Batum'a geri götürülmek üzere bir motora bindirip, hepsini denizin ortasında suya attırdı.
Yanında 3 bin kişi bulunan kabadayı Yahya Kâhya, bölgenin ünlü isimlerinden birisiydi.
Yahya Kâhya, Mustafa Suphi hadisesi nedeniyle Karabekir'in emriyle 1921'de tutuklanıp, Sivas'ta yargılandı ve beraat etti.
Yahya Kâhya Mustafa Suphi olayından bir yıl kadar sonra 3 Temmuz 1922'de faili meçhul bir cinayete kurban gitti.
Cinayeti Topal Osman'ın işlediği şayiası yayıldı. Zira olay yerinde aba zıbkalı iki kişi görüldüğünden bu iş Osman Ağa’ya nispet edildi.
Topal Osman bu cinayetle bir alakasının olmadığını söylese de hep zan altında kaldı.
İlerleyen zamanda Ali Şükrü Bey cinayeti de Topal Osman’ın üstünde kalınca, şüpheler daha da arttı.
Yıllar sonra hiç beklenmedik bir itiraf geldi.
Faili meçhul cinayete kurban giden Yahya Kâhya’nın katili, 55 yıl sonra ortaya çıktı.
İsmail Hakkı Tekçe ölümünden sonra yayınlanmak üzere bıraktığı hatıratında; Yahya Kâhya’yı aba zıbkalı iki kişiyle birlikte kendisinin öldürdüğünü itiraf etti.
4 Aralık 1977 tarihli Günaydın gazetesinde yayınlanan ‘General İsmail Hakkı Tekçe ‘nin anıları’nda olay şöyle anlatıldı;
- Ankara’dan Trabzon’a geldim. Yahya Kâhya’yı inceliyor ve takip ediyordum. Adamlarım Polathane’de (Akçaabat) benim talimatımı bekliyorlardı. Nihayet Soğuksu’ya gidip geldiğini tespit ederek adamlarımla pusu kurup işini bitirdik.
Böylece o yılların en çok konuşulan faili meçhul cinayeti çözüldü.
Fail Topal Osman değil Cumhurbaşkanlığı Muhafız Alayı Komutanı İsmail Hakkı Tekçe idi.
Çankaya Köşkü’nün bu karanlık generali, cinayeti Yahya Kâhya’nın konuşmaması için işlediğini anlattı. Emri verenin kim olduğunu açıklamadı.
İsmail Hakkı Tekçe hatıralarında yaralı yakaladığı Topal Osman’ı konuşturmak yerine neden kafasını kestiğine de değinmedi.
Peki, Ali Şükrü Bey’i de gerçekten Topal Osman mı öldürdü?
Tarihçi Teoman Alpaslan, “Topal Osman Ağa” isimli eserinde Ali Şükrü Bey cinayetin gerçek failinin İsmail Hakkı Tekçe olduğunu yazdı.
Alpaslan, asıl katilin İsmail Hakkı Tekçe olduğunu söyledi ve öldürme emrini verenin Mustafa Kemal Paşa ve çevresi olduğunu ima etti.
Alparslan kitabında şöyle dedi;
- “…Osman Ağa Ali Şükrü Bey’in öldürüleceğini bilseydi kesin olarak evine davet etmezdi. Ali Şükrü Bey Osman Ağa’nın evinden ayrıldıktan sonra birileri tarafından kaçırılıp, öldürülmüştür.
Osman Ağa’nın cinayetten sonradan haberdar olduğu kesindir. Çünkü cinayet işlendikten sonra son derece rahat bir şekilde Ankara’da dolaşmış, hatta Meclise bile gelmiştir…
Ali Şükrü Bey’i öldürenler arasında İsmail Hakkı Tekçe kesin olarak vardır. Yaralı yakalanan Osman Ağa’nın ‘bana tuzak kurdunuz’ yakınmaları üzerine kurşun yağmuruna tutan ve öldükten sonra da hırsını alamayan ve başını kesen İsmail Hakkı Tekçe’dir…
Bir kere düşünün; Osman Ağa yakalansaydı, Yahya Kâhya ve Ali Şükrü cinayetini işleyenin İsmail Hakkı Tekçe olduğunu açık olarak söyleyecekti. Bu nedenle İsmail Hakkı Tekçe Osman Ağa’nın vücudunu kurşun yağmuruna tutup, kafasını kesmiştir…”
İsmail Hakkı Tekçe, gözü kara komitacıdır. Aldığı emirleri hiç tereddüt etmeden bir robot gibi yerine getirmekte hiç tereddüt etmemiştir.
Kendisine selam vermeyen Meclis polislerinden Sabri Efendi’yi döve döve hastanelik eden İsmail Hakkı Tekçe, Bandırma Adalet gazetesi sahibi Bahriyeli Ali Kemal’e suikast düzenlediğini itiraf etti.
Bu karanlık general, dönemin pek çok faili meçhul suikastlarında bizzat yer aldı.
1975 yılında yalnız başına ölen Tekçe ’nin mezarında, tek bir İslami ibare bulunmuyor.

METİN ÖZER/HABERVİTRİN

.

LOZAN MUHALİFİ ALİ ŞÜKRÜ BEY TOPAL OSMAN TARAFINDAN ÖLDÜRÜLDÜ

• 7.8.2022

KARABEKİR’İN KAYIP GÜNLÜKLERİ!.
Kazım Karabekir konağı basılıp evindeki yazılı bütün kâğıtların götürülmesinden sonra aklı başına geldi ama geç kaldı.
Bir dönem omuz omuza çarpıştığı silah arkadaşlarının bir ajanmış gibi evini bastırması ve 40 çuval kitap ve günlüklerini almasının şokunu uzun süre üstünden atamadı.
Baktı ki CHP yönetimi ve onun emrindeki polisler kendisini rahat bırakmayacak, bu ablukadan çıkmak için harika bir yol buldu.
Karabekir’in üç kızı vardı. Emel ve Hayat adlı ikizler ile Timsal Karabekir.
Karabekir kızları olgunluğa erişince; günlüğündeki konuları tek tek ve uzun uzun anlatarak kızlarına ezberletti.
Önemli gün ve olayları yazmak yerine, onların kızlarının hafızasına yükledi.
Böylece günlüklerini CHP ve sivil polislerin hiç bulamayacağı bir yere yerleştirdi.
Hayat Karabekir Feyzioğlu, 1949 yılında evlendiği eşi Prof. Dr. Feyzi Feyzioğlu’nu 1983 yılında Ankara Esenboğa’da meydana gelen uçak kazasında kaybetti.
2000 yılında kardeşi Timsal Karabekir ve merhum ikizinin kızı Gülden Gazioğlu ile beraber Kazım Karabekir Vakfını kurdu.
Bu vakıf aracılığıyla Paşa’nın bütün kitaplarını bastılar.
Tabi herkes Kazım Karabekir’in kayıp günlüklerinin peşine düşmüştü.
Günlüklerin peşine düşen isimlerden birisi de Gazeteci Uğur Mumcu idi.
Uğur Mumcu 1990 yılında Karabekir’in kızlarından Hayat Hanım ile seri bir röportaj yaparak, bu günlükleri parça parça gün yüzüne çıkardı
Karabekir’in günlükleri 1990 yılı Haziran ayı içerisinde Cumhuriyet Gazetesi’nde yayınlandı.
Etkisi çok büyük oldu.
Resmi tarihi yerle bir eden günlükler, yalaka tarihçilerin yalanlarını da yüzüne çarptı.
Uğur Mumcu o seri yazısını daha sonra, “Kazım Karabekir Anlatıyor” adıyla kitaplaştırdı.
Karabekir Paşa günlüklerinde korkunç bir cinayeti not almış.
14 Ocak 1923 günü M. Kemal, Karabekir ve Fevzi Paşa ile trenle İzmir’e gider.
M. Kemal o gün çok öfkelidir. Öfkesinin nedeni de Trabzon Milletvekili Ali Şükrü Bey’in çıkaracağı gazete için Ankara’ya matbaa makinası getirmesidir.
Karabekir o günü şöyle not etmiş;
- Gazi M. Kemal pek asabi idi. Muhaliflerden Ali Şükrü Bey, (Ankara’ya matbaa makinası getirmiş. Tan adında bir gazete çıkaracakmış, siz hâlâ uyuyorsunuz) diye yaveri Cevat Abbas Bey’e verdi; veriştirdi. Ve (yakın, yıkın) diye çıkıştı.
Yalnız kalınca kendilerini teskin ettim. Bu tarzdaki beyanatının dışarıya aks edebileceğini ve pek de doğru olmadığını anlattım.
Bu sözlerden 2.5 ay sonra Trabzon Milletvekili Ali Şükrü Bey ortadan kayboldu. TBMM’de muhalif milletvekilleri adeta kıyamet koparttı.
Sonrasını Karabekir’den öğrenelim:
- “Ne kötü tesadüftür ki, bugün Trabzon mebusu Ali Şükrü Bey’in ortadan kaybolması ve bunun da M. Kemal Paşa’nın muhafız taburu komutanı Topal Osman Ağa’nın bir cinayeti olarak ortaya yayılması, Ankara havasında bir samimiyetsizlik ve itimatsızlık uyandırmaya sebep oldu.
Yeni intihaba karar verildiği bir günde, Ankara’da matbaa açmış ve gündelik bir siyasî gazete çıkarmaya başlamış bulunan bir muhalif mebusun ortadan yok edilmesi çirkin olduğu kadar tehlikeli bir işti.
Muhalif mebuslar, bu olaydan dolayı Gazi M. Kemal’in bir parmağı olduğunu dillendiriyorlar ve tevkif müzekkeresi çıkarmaya kadar da ileri gidiyorlardı.
Peki, bu Trabzon Mebusu Ali Şükrü Bey kimdir?
Ali Şükrü Bey; son derece dürüst, dinine ve milletine bağlı bir isimdi. Kendisi aynı zamanda gazeteci idi. Meclisteki muhalefet vekillerinin de önde gelen ismi idi.
 Mustafa Kemal’in önderliğindeki Birinci Grup'a muhalif milletvekillerinin toplandığı İkinci Grup'un liderlerinden biri oldu.
Mustafa Kemal’in Hâkimiyet-i Milliye gazetesine karşı Tan gazetesini yayımlamaya başladı.
Lozan görüşmelerinden sonra yapılan meclis oturumlarında; İsmet Paşa'nın hariciyeci olmadığı için Lozan'da acemice işler yaptığını ve TBMM'nin kendisine verdiği yetki sınırlarının dışına çıkarak müzakereleri sürdürdüğünü savundu.
Lozan'da devam eden müzakerelerin durumu hakkında TBMM'ye açıklanan resmi bilgiler ile dış kaynaklı haberler arasında çelişkileri dile getirdi.
Meclisin en aktif ismi olan Ali Şükrü Bey’in ağır eleştirileri hükümeti zor durumda bırakıyordu.
Ali Şükrü Bey; Halifeliğin ve Saltanatın kaldırılmasına şiddetle karşı çıkmış, Dinen haram kılınan içkinin yasaklanması için kanun teklifi vermişti.
Ali Şükrü Bey; 27 Mart 1923 günü ortadan kayboldu. Kaybolduğu iki gün sonra kardeşi Şevket (Doruker) Bey tarafından Başbakan Rauf Orbay’a bildirildi.
Mecliste Lozan’a dair sert tartışmaların yaşandığı bir zamanda Ali Şükrü Bey’in kaybolması, siyasi bir cinayete maruz kaldığı söylentisine sebep oldu.
Kaybolduktan üç gün sonra da cesedi Çankaya Köşkü yakınlarındaki Mühye Köyünde toprağa gömülmüş halde bulundu.
Yapılan soruşturmalar neticesinde Osman Ağa ve adamlarından Mustafa Kaptan’ın cinayetin faili olduğu bilgisine ulaşıldı.
Bunun üzerine Mustafa Kaptan tutuklandı. Mustafa Kaptan, cinayeti Osman Ağa’nın yaptırdığını itiraf etti.
Mustafa Kaptan; Ali Şükrü Bey’i Kuyulu Kahve’de otururken gördüğünü, Osman Ağa’nın ayağındaki kurşunun çıkarıldığını söylediğini ve birlikte yanına gitmeye onu ikna ettiğini belirtti…
Topal Osman’ın Saman Pazarı’ndaki evine götürüldüğünü, Yatakta bulunan Osman Ağa’nın karşısına oturtulan Ali Şükrü Bey’in kahve içtiği sırada arkasından saldırılıp Topal Osman ve sekiz adamı tarafından kementle boğulduğunu itiraf etti.
Topal Osman, bir saldırı geleceği öngörüsüyle köşkten ayrılıp Başbakan Rauf Bey’in dairesine geçmiş olan Mustafa Kemal’i köşkte bulamadı. Topal Osman’ın öfke ile kapıyı kırıp içeri girmesi ve önüne geleni parçalaması olayı tarihe Çankaya Köşkü Baskını olarak geçti.
Topal Osman’ın bu gücü nereden geliyordu?
Topal Osman aslında bir eşkıya idi.
Dosyasında işlenmemiş bir suç kalmamıştı. Dosyasındaki vukuatları şöyle idi;
Ordudan aldığı buğdayları Panço adındaki bir Rum ile birlikte 100 bin liralık sahte bir mazbata ile Giresun Nokta Kumandanlığına satarak halk ve devleti dolandırdı.
Rum ve Müslümanların arazilerini gasp ederek kendi ve akrabaları arasında pay etti.
60 bin lira değerindeki sığır ve koyunu gasp ederek Giresun'a getirip sattı.
Başkasının kente kasaplık hayvan sokmasını da engelleyerek fahiş fiyattan para kazandı, kardeşiyle birlikte hükümetin kentte banka kurmasını engelledi.
Topal Osman, Giresun Belediye Reisi Dizdarzâde Eşref Bey'in sağlık gerekçesiyle görevi iâde etmesi üzerine yasal bir yetkisi olmadan ve kimseye danışmadan kendisini belediye reisi ilan etti.
Savaştan sonra memleketine dönüp Giresun ve Samsun havalisinde Pontus çeteleri ile uğraştı ve bu konuda pek çok başarı elde etti. Mondros Mütarekesi’nin imzalanmasından sonra kendisini kimseye danışmadan Giresun belediye başkanı ilan etti.
İstanbul’da kurulan Divan-ı Harp mahkemesi, savaşta işlediği suçlar nedeniyle hemen yakalanması ve İstanbul'a getirilmesine karar verdi.
19 Mayıs 1919'da Osmanlı Devleti'nin ordu müfettişi olarak Samsun'a gelen Mustafa Kemal Paşa'nın görevlerinden birisi, Topal Osman'ı ve çetesini yakalayıp etkisiz hale getirmekti.
Kimi kaynaklara göre Topal Osman, Mustafa Kemal ile 29 Mayıs 1919’da Havza’da gizlice görüştü.  Bu tanışıklıktan sonra Mustafa Kemal Topal Osman’ı yanından bir daha ayırmadı.
Eşkıya olan Topal Osman zaman zaman muhalif isimlere uyarılar yaparak onların susturulmasını sağladı.
Dönelim meselemize…
Hakkında tutuklama kararı verilen Topal Osman; kendisini tutuklamaya gelen Muhafız Tabur Komutanı ve askerleriyle Çankaya Köşkü’nde çatışmaya girdi.
Çok sayıda asker hayatını kaybederken, Topal Osman 100 silahlı adamıyla Çankaya’da ‘Papaz’ın Bağı’na sığındı.
Teslim olmayı kabul etmeyen Topal Osman, 1 Nisan'ı 2 Nisan'a bağlayan gece Muhafız Taburu jandarmaları ile kendi adamları arasında yaşanan çatışmada yaralı olarak ele geçirildi.
Çıkan çatışmalarda yaralı olarak ele geçirilmiş ancak Muhafız Taburu Komutanı İsmail Hakkı Tekçe tarafından başı gövdesinden ayrılmak suretiyle kesilerek öldürüldü.
Yaralı olan Topal Osman’ın kaçma tehlikesi kalmamışken, sorgulanmadan infaz edilmesi pek çok şüpheyi de beraberinde getirdi:
Herkes Topal Osman’ın anlatacaklarını merak ederken, Muhafız Alayı Komutanı bu cinayeti işleme sebebini bile sormadan hemen oracıkta başını kesip temelli susturdu.
Başı kesilen Topal Osman alelacele gömüldü.
Ertesi gün Meclis şaşırtan bir karar verdi.
Hükûmet, olayın failinin Milis Topal Osman Ağa olduğuna hükmetti ve asılmasına karar verdi. Bu konuda da yazılı karar çıkartıldı.
Ancak ortada bir sorun vardı.
Topal Osman çoktan öldürülmüş ve gömülmüştü.
Bu durum anlatılınca; hükümetten, “ Mezarından çıkartıp asın karar böyle” denildi.
Yine bir sıkıntı vardı.
Topal Osman’ın asılmak için başı yerinde değildi…
Hükümet uzun görüşmeden sonra, “Karar verdik. Çaresiz asacağız. O zaman ayaklarından asın” emri verdi.
Mezarından çıkartılan Topal Osman; Ulus Meydanı'nda başı olmadan ayaklarından asıldı.
Kardeşlerinin M.Kemal ’den ricası üzerine Giresun’a nakledildi ve Kurban Dede mezarının yanında Giresun Kalesi’ne defnedildi.
Ölüsü, Atatürk’ün Giresun’u ziyaretinde verdiği emir üzerine 1925 yılında kalenin en yüksek tepesinde yaptırılan anıt mezara nakledildi.
Pek çok masumun kanına giren, sayısız cinayet işleyen ve insanların malına el koyan Topal Osman, korkunç bir ölümle cezasını buldu.
Herkese ders olacak ibretlik bir vaka…


METİN ÖZER/ HABERVİTRİNİ

KAZIM KARABEKİR’İN KİTAPLARI NEDEN YAKILDI?

• 31.7.2022

Cumhuriyet Halk Fırkasını kurduğunda, başka bir partinin olmaması eleştirilere neden oldu.
Bunun üzerine CHP’ye karşı sözde muhalif bir parti kurulmasına karar verildi.
Kazım Karabekir, M.Kemal ’in hem silah arkadaşı hem de yakın arkadaşıydı.
Kazım Paşa yapısı gereği biraz da saftı. Yeni parti için en ideal adamdı.
Kendisi de dine yatkın olan Kazım Karabekir’in başkanlığındaki Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası, kurulur kurulmaz görülmedik bir ilgi gördü.
CHP’nin din düşmanlığına ve zulmüne öfkeli olan halk, Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası’na koştu.
CHP karşıtları bu parti çatısı altında toplandı.
Sadece CHP karşıtları değil, pek çok CHP’li partisinden istifa edip Karabekir’in partisine kaydoldu.
CHP’nin kısa sürede eleman ve itibar kaybı, Mustafa Kemal ve İnönü’yü çileden çıkardı. Mustafa Kemal; sahada değil kâğıt üzerinde muhalif bir parti istemişti.
Beklemediği bir alaka gören Karabekir; partiyi emir ile kurduğunu unutup gerçek bir muhalefet lideri gibi açıklamalar yapmaya başlayınca, ipini de çekmiş oldu.
Mustafa Kemal Paşa, İzmir Valisi Kâzım (Dirik) Bey tarafından gönderilen ve kendisine karşı İzmir'de suikast düzenleneceği bilgisini içeren bir telgraf aldı.
15 Haziran 1926’da gelen bu telgrafta bahsi geçen mektupta adı geçenler teker teker tutuklandı.
Tutuklananlar arasında Kurtuluş Savaşı'nda yer alan; Kâzım Karabekir Paşa, Ali Fuat Paşa, Cafer Tayyar Paşa, Bekir Sami Bey, Rüştü Paşa, Refet Paşa ile eski maliye bakanı Cavit Bey de vardı.
Karabekir’e idam kararı çıkacağı gün subaylar mahkemeyi bastı. Uçaklardan ‘Karabekir suçsuzdur’ kâğıtları atıldı ve sonuçta ordunun bastırmasıyla beraat etti.
Beraat etmesine rağmen siyasetten uzaklaştırılarak inzivaya çekilmek zorunda bırakıldı. 
Konağında adeta ev hapsine alınan Kurtuluş Savaşı’nın Şark Orduları Komutanı Kazım Karabekir, pek dışarı çıkmıyordu.
Sivil polisler konağının dışında 24 saat gözcülük yapıyor, girenleri çıkanları rapor ediyordu.
Konağında bulunan Karabekir de boş durmuyordu.
Onun bir merakı daha sonra ortaya çıktı.
Kazım Karabekir Paşa, yaşadığı her günü ve olayları günlüğüne not etmişti.
Kitabı basılana kadar günlük tuttuğundan kimsenin haberi olmamıştı. En başta da Mustafa Kemal’in hiç bilgisi yoktu.
1930 yılında yeni cumhuriyetin kuruluşundan öncesini ve sonrasını belgeleriyle anlattığı “İstiklal Harbimiz” kitabı basıldı.
Kitap basıldığı anda Ankara’nın haberi oldu. Henüz mürekkebi bile kurumamıştı.
CHP’nin memurları Kâzım ve Ali Bey gece yarısı kitabı basan matbaanın sahibi Sinan Bey’in evine dayandılar.
“-Sen bir kitap basıyormuşsun.”
“-Evet, ama gizli kapaklı bir şey değil. Kâzım Karabekir’in hatıratı...”
Sinan beyi yaka paça Pangaltı’da Radyoevi karşısındaki 16 numaralı eve götürdüler.
Burası dönemin İstiklal Mahkemesi Reisi “Kel Ali” lakaplı Ali Çetinkaya’nın eviydi.
Mustafa Kemal’in yanından hiç ayrılmayan ve koruması gibi olan Kılıç Ali de oradaydı.
Kılıç Ali Sinan beye basmakta olduğu kitabın, “ Tehlikeli ve muzır” olduğunu söyledi.
Sinan Bey, “Ben okudum, zararlı bir şey görmedim.” diyecek oldu ama sesini kestiler.
Kılıç Ali kızdı: “Sen bilmezsin. Kâzım Karabekir bu kitabı Gazi Paşa’ya karşı yazdı. Biz bu adamı İstiklal Mahkemesi’nde asacaktık, ama Gazi Paşa müsaade etmedi”
İmha işini Sinop Mebusu Recep Zühtü üstlendi. O gece matbaaya gitti.
Kitapları çuvallara, çuvalları da itfaiye aracına yükleyip, Hocapaşa Hamamı’na gittiler.
Hamam sahibi “Bunca kitabı burada yakarsak bizim ızgaralar tıkanır” deyince Topkapı’daki tuğla harmanlarına yöneldiler. 3 bin nüsha kitap orada yakıldı.
Kitabı yakan CHP’liler tam matbaadan çıkacakken;  basılan ciltlerin beşer adedini Karabekir’in aldığını öğrendiler.
 Haziran’ın 4’ünü 5’ine bağlayan gece, sabahın 4’ünde, 100 polisle Paşa’nın Erenköy’deki köşkünü bastılar.
O günü anlatan Karabekir Paşa’nın kızı Hayat Karabekir şöyle dedi;
-“Sabahleyin çok erken, gürültülerle uyandık, iki kardeş bir odada yatardık. Odadan çıkıp, ne oluyor diye üç katlı evden aşağı inmeye çalıştık. Her katın merdiveni başında iki tane polis var. İnemezsiniz diyor. Sonra annem, ‘gelin çocuklar. Gelin, biz buradayız. Bugün aşağı kata inemezsiniz. Babanın evraklarını almaya gelmişler.’ dedi.
Evin içi polisle dolu. Bir çuvala babamın kitaplarının konulduğunu gördük…
Bir dolap vardı. Gelenler dolap olduğunu anlamazlardı. Babam en son bu dolabı açtı. “Bak evlâdım, burada kitaplar var. Hani bunu görememişsen, onun içine de bak. Mademki her tarafa bakıyordun, bunun içine de bak” dedi.
Galiba 40 çuval kadardı. 40 çuvalı gözümüzün önünde aldılar götürdüler.
Annem, böbrek hastası, yukarı kattaydık. Aşağıda büfede ilâcı kalmıştı onu bile vermediler.
Belgeleri götürmüşler, 5 tane kitabı kalmış babamın. O kitapları ararlarmış. Kitabın kaç tane basıldığını matbaadan öğrenmişler. Onu arıyorlar.
Polis müdürü ısrarla anneme sormuş. Annem bu 5 kitabı kendisinin yaktığını söylemiş.
Polis müdürü, “Bu devirde kitap yakılır mı?” deyince, annem, “Siz hepsini yaktınız, ben de beşini yaktım” dedi.  
Hiçbir zaman bulamadılar bu 5 kitabı.”
Yakılan Kitap, saklanabilen birkaç nüsha sayesinde 1951'de ortaya çıktı.
Kitabın yayınlanmaması için açılan davalar sonucunda ancak 1960 yılında basılabildi.
Karabekir´in arşivinde; yakın tarihimize ışık tutacak resmi tarihten çok farklı 39 defter bulundu.
1906-1948 yılları arasında neredeyse günü gününe tutulmuş günlüklerin 1932-1938 yıllarına rastlayan bölümleri, görünmez bir el tarafından yok edildi.
Günlüklerin; yakın tarihi yeniden yazdıracak 6 yıllık bölümünün başına ne geldiği bugünde tam olarak bilinmiyor.
Karabekir Paşa’nın yakılan kitabında; özellikle hilafet tartışmaları ve yeni yönetimin dini kaldırmaya yönelik çalışmalarıyla ilgili çarpıcı bilgilere ve anılara yer verilmişti.
Karabekir Paşa kitabında şöyle yazdı;
"... Ankara’da yeni bir hava esmeye başladı. ’İslâmlık, terakkiye mâni imiş’, ’Halk fırkası lâdini ve lâahlâkî olmalı imiş’  Türkiye, İslâm kaldıkça, Avrupa ve hele İngiltere müstemlekelerinin çoğu İslâm olduğundan, bize düşman kalacaklarmış. Sulh yapmayacaklarmış!"
10 Temmuz 1923 Ankara İstasyonu’ndaki kalem-i mahsus binası.
Mustafa Kemal Paşa: "Dini ve namusu olanlar kazanamaz, fakir kalmaya mahkûmdur. Önce din ve namus anlayışını değiştirmeliyiz. Partiyi, bunu kabul edenlerle kuvvetlendirmeli ve bunları çabuk zengin etmeliyiz." (Paşaların kavgası Sayfa : 183/ Kazım Karabekir)
Kâzım Karabekir: "Dinsiz ve ahlâksız bir millete hayat hakkı yoktur. Bu akide, bizi Bolşevikliğe götürür. Halkın asla hoşuna gitmeyecek, benim bile derin bir uçurum olarak gördüğüm bu formülü, zorla halka kabul ettirecek bir idare kurmaya gidiyorsunuz. Böyle yapmayınız. Milli birliğimiz sarsılır."
Karabekir, o yıllarda CHP yönetiminde dini tamamen ortadan kaldırmak isteyen bir ekip bulunduğunu anlattığı bölümde;
- "Ankara İstasyonu’ndaki kalem-i mahsus binasına gitmiştim. Mevcut azadan Tevfik Rüştü Bey ’Ben kanaatimi Meclis kürsüsünden haykırırım, kimseden korkmam’ dedi.
Ne konuştuklarını bilmediğim için sordum: ’Nedir o kanaat?’
Tevfik Rüştü Bey yerine, Mahmut Esat (Bozkurt) cevap verdi: ’İslâmlığın terakkiye mâni olduğu kanaati! İslâm kaldıkça yüzümüze kimsenin bakmayacağı kanaati!’
...Fethi Bey (Okyar) söze karışarak gayet mütehakkim bir eda ile dedi ki: ’Evet Karabekir, Türkler İslâmlığı kabul ettikten sonra böyle geri kaldılar. İslâm kaldıkça da geri kalmaya mahkûmdurlar.’
İşte Karabekir’in cevabı: Paşam... Millet Meclisini tekbirler, salâtlar arasında açtınız. İslâmlığın en yüksek din olduğunu hutbelerle de ilân ettiniz. Şimdi ne yüzle ve ne hakla, bir kanlı maceraya atılacağız!"
Karabekir, o günlerde, Ankara’nın Keçiören semtinde “Kubbeli Köşk” diye bilinen bir küçük köşkte kira ile oturuyordu.
19 Ağustos 1923 günü M. Kemal eşi Lâtife Hanım ve İsmet İnönü bu köşke yemeğe geldiler.
Yemekte tartışma çıktı Tartışma Karabekir ve İsmet İnönü arasındaydı. M. Kemal, tartışmayı sessizce izledi. Her hangi bir müdahalede bulunmadı.
Karabekir o yemeği şöyle anlattı;
İsmet Paşa bir inkılâp hamlesi teklif etti:
— Hocaları toptan kaldırmadıkça hiçbir iş yapamayız. Bugünkü kudret ve prestijimizle bugün bu inkılâbı yapmazsak hiçbir zaman yapamayız.
İlk Fethi Bey grubundan işittiğim bu yeni inkılâp zihniyetini İsmet Paşa da bir çırpıda tamamladı.
Bu üç şahsiyetin üç maddelik programı kulaklarımda tekrarlandı:
1 — İslâmlık terakkiye (Gelişmeye) manidir.
2 — Arap oğlunun yavelerini (Saçma sapan bilgilerini) Türklere öğretmemeli.
3 — Hocaları(Dini anlatan âlimleri) toptan kaldırmalı. (Sayfa 97, 98)
Kazım Karabekir'in başka bir kitabı olan "Paşaların Kavgası" kitabı sayfa 162.
19 Ağustos 1923'te Ankara istasyon binasında yapılan "İslamı Yok Etme" toplantısında, İsmet İnönü şöyle dedi;
- " Elimizde kuvvet varken hocaları ortadan kaldıralım. Bunu yaparsak, Gençliğin kafasını Allah ve peygamber gibi boş laflardan ve kavramlardan kurtarmış olacağız" 
Bu İnönü’yü bir de dindar diye bize yutturmaya kalktılar. Yazıklar olsun.
Karabekir; Terakkiperver Cumhuriyet fırkası ve yazdığı kitaplar sayesinde Kurtuluş savaşında birlikte omuz omuza savaştığı silah arkadaşları tarafından dışlandı, adeta kovuldu.
Bir devrim önce kendi evlatlarını yer.
Sonuç: Zalime yardım eden o zalimin zulmüne uğrar…

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

HİLAFETE YARDIM PARASIYLA KURULAN BİRA FABRİKASI

• 24.7.2022

Kurtuluş Savaşı’ndan zafer haberleri geldikçe, Hindistanlı Müslümanlar sokaklara dökülüyor ve toplu olarak dua ediyorlardı. Yollarda şükür kurbanları kesiyorlardı.
O tarihte Pakistan ve Bangladeş devlet olmadıkları için Hindistan çatısı altındaydı. ‘Hindistan Müslümanları’ deyince; Hindistan, Pakistan ve Bangladeş Müslümanları olarak anlayın.
Hindistan Müslümanları bu zaferleri kendi zaferleri gibi görüyordu.
Savaş kazanılıp Türkiye Cumhuriyeti kurulunca, bayram edip toplu duaya çıktılar.
Kısa bir süre sonra sevinçleri kursaklarında kaldı.
‘İşgalden kurtulsun’ diye yardım paraları gönderip, sabahlara kadar dua ettikleri Hilafetin temelli kaldırılacağına yönelik haberler gelmeye başladı.
Büyük zaferden sonra Başvekil İsmet İnönü İstanbul’u ziyaret ettiğinde, Halife’ye uğrama gereği bile duymadı. Bu dinen de yönetim olarak da nezaketsizlikti…
Bu haber İslam âleminde duyulunca, Hilafetin kaldırılacağına yönelik kaygılar arttı.
Halifeliğin merkezinin şehir değiştireceğine ve Konya’ya taşınacağına (İkdam gazetesi, 9 Teşrin-i sani 1923) dair çıkan haberle başlayan söylentiler, Halifenin istifa edeceği haberleri ile tartışmaların büyümesine sebep oldu.
Tanin Gazetesi 2 Aralık 1923 tarihli neşriyatında İnönü’nün Halifeyi ziyaret etmemesini şu sözlerle eleştirdi;
- Hilafet diye bir müesseseyi tanıyacaksak – ki tanıyoruz- hilafeti memleketimizde alıkoyacaksak – ki koyuyoruz ona layık olduğu derecede hürmet göstermeliyiz. Çünkü tabiidir ki, hilafeti tanımakla ve ona hürmetimizi istinatgâh olarak göstermekle bir menfaat-ı vataniye takip ediyoruz.
İşte bizim Ankara zimamdaranını kabahatli gördüğümüz noktalar korkaklık ve miskinlik ile mantıksızlık ile itham ettiğimiz cihetler bunlardır.
Ya hilafeti istemeyiz diyecekler ve memleketten çıkaracaklar yahut isteriz memlekette lazımdır ve faidelidir diyecekler ve ondan sonra da hiç olmazsa adab-ı muaşeretin icabeti dairesinde hürmet göstereceklerdir. Bundan başka çıkar yol yoktur” (Kaynak: Gamze Yaylagül)
Hilafetin kaldırılma konusu o günlerde Hindistan gazetelerinde bir numaralı mesele olarak manşetlerden düşmüyordu. Her yerde bu konu konuşuluyordu.
Hindistanlı Müslüman önderler İsmet İnönü’ye ithafen yazdıkları mektupta; halifeliğin İslam camiası için öneminden bahsettikten sonra halifeliğin kaldırılmaması için gözdağı verdi.
Bu mektup İnönü’nün eline geçmeden önce Türkiye’deki bazı gazetelerde yayınlandı.
İsmet İnönü’nün direktifi ile mektubu neşreden gazeteciler gözaltına alınıp, İstiklal Mahkemesi’nde yargılandı. ‘Hıyanet-i Vataniye’ kanunu çerçevesinde İngiliz ajanı olup olmadıklarının araştırılması istendi.
Konu Hindistan’daki Ecnebiler ve Şii’ler arasında tartışılmaya başlanınca; Hindistan Sünni birliği şöyle bir açıklama yaptı;
“Türkiye’nin şekli hükümeti meselesi tamimiyle Türk meselesidir ve münhasıran Türk milleti tarafından hal edilmesi lazım ve vaciptir.
Hilafet meselesi ise Sünni mezhebine mensup olan Müslümanlar dünyasını alakadar eder. Milyonlarca Sünni Müslümanlar arasında Hilafet meselesini Türkiye ile bilaitilaf hal ve tavsiyeye muktedir pek çok erbap akıl ve iktidar vardır ki bunlar gayri Sünni Müslümanlardan rey ve nasihat almak lüzumu hissetmezler. Sünni Müslüman dünyası kendi haricinde olanların Hilafet davasını müdafaa etmesini istemez” (İkdam, 11 Kânunuevvel, 1923- Gamze Yaylagül).
Hilafete son veren Kanun 3 Mart 1924 tarihinde kabul edilerek, halifelik kaldırıldı.
TBMM’deki görüşmenin neticesinde, “Hanedan erkânları hudut haricine çıkarılacak, kadınlardan isteyenler Türkiye dâhilinde kalabilecektir” kararı verildi.
Böylece halife dâhil bütün Osmanlı hanedanı sürgün edildi.
Hilafetin kaldırılıp halifenin sürülmesi Hindistan Müslümanları arasında inanılmaz bir şoka neden oldu. Ülkede resmen matem yaşandı.
Hilafetin kaldırılmasından 10 sene sonra, 1934’de Hindistanlı Müslümanlar ikinci bir şoka daha uğradı...
Hindistanlı Müslümanlar kurtuluş savaşı için 675 bin lira yollamıştı. Bunun 330 bin lirası savaş sırasında harcandı.
Elde kalan 445 bin lira ile ne yapıldı?
1. 250.000 liraya - İş Bankası kuruldu (Dörtte bir hisse)
2. 120.000 liraya – Gazi Orman Çiftliği kuruldu…
3. 65.000 liraya - İş Bankası'ndan Maden T.A.Ş. hisseleri alındı (çiftliklerde kullanıldı)
Cumhuriyet kurulduğunda sadece Osmanlı Bankası vardı.
M.Kemal 26 Ağustos 1924'te yerli bir bankaya ihtiyaç var diyerek, 1 milyon lira sermaye ile İş Bankası'nı kurdu. Bu paranın dörtte birini, yani 250.000 lirasını Atatürk verdi.
Bu para, Hindistan’dan yollanan yardım paralarının bir kısmı idi.
İş Bankası kurulunca, Mustafa Kemal Osmanlı Bankası’nda bulunan yardım paralarının kalanını ve kendi hesabını İş Bankası’na aktardı.
Tam o günlerde beklenmedik bir olay yaşandı.
Mısır Hidivi Abbas Hilmi Paşa, İngilizlerin ülkeyi ele geçirmesinden sonra ortada kaldı.
Mısır’a girmesi yasaklandı. Bu yasakla birlikte vatansız ve kimliksiz kaldı.
Türk vatandaşlığına geçmek için başvurdu ancak başvurusu reddedildi.
Kendisi çok zengindi. Beykoz sırtlarındaki Hidiv Kasrı’nın da sahibiydi. Abbas Hilmi Paşa,
Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığı karşılığı, 900.000 bin lira bağışlayacağını bildirdi.
Mustafa Kemal, Abbas Hilmi Paşa’nın Cumhuriyet Halk Fırkasına 900.000 lira bağışlaması karşılığı Türk Vatandaşlığına kabul etti. (Hasan Rıza Soyak, Atatürk'ten Hatıralar, C.2,s.686.)
Kısaca parayla Türk vatandaşı oldu. Olmakla kalmadı kendisine pasaport çıkartıldı.
Vatandaşlık için neredeyse bir İş Bankası bağışladı.
Abbas Hilmi Paşa'nın verdiği 900.000 liranın bir kısmı İş Bankası 2 numaralı hesaba yatırıldı. 2 numaralı hesap, Mustafa Kemal’in şahsi hesabıydı.
Bir kısmıyla da CHP adına İş Bankası'ndan hisse senetleri alındı.
Atatürk o zamanki adı Gazi Orman Çiftliği'nde bir bira fabrikası kurdurmaya karar verdi.
O yıllarda tek bir bira fabrikası vardı.
İsviçreli Bomonti kardeşlerin kurduğu Bomanti Bira fabrikası İstanbul’da idi…
Ankara'da üretilecek biranın Türkiye'ye dağıtılması oldukça zahmetli ve masraflı bir işti.
Atatürk, özel kalem müdürü Hasan Ziya Soyak aracılığıyla Danimarkalı uzmanlara meseleyi inceletti.
Uzmanlar, Gazi Orman Çiftliği'nde üretilen biranın fıçılarla İstanbul'a taşınıp Haydarpaşa'da şişelenmesi halinde, Bomonti ‘yle rekabet edeceği raporunu verdi.
Bir sorun daha vardı.
Bomonti Bira Fabrikası'nda Başvekil İsmet Paşa'nın epey yakını olan isimler vardı.
İsmet İnönü'nün eniştesi Kudüslü Abdürrezzak'ı Bomanti Bira Fabrikasının idare meclisindeydi.
Abdürrezzak, Ankara'da kurulacak bira fabrikasının kar etmeyeceğini İsmet İnönü'ye telkin etti. Başvekil İsmet İnönü’de bunları Mustafa Kemal’e anlattı.
Mustafa Kemal bu anlatılanlardan tatmin olmamış olmalı ki kendisi ayrı tahkikat yaptırdı.
Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri Hasan Rıza Soyak,
“Atatürk beni çiftliğe çağırdı. Bira fabrikasıyla ilgili İsmet İnönü’ye yalan yanlış bilgiler vermekle suçladı. Bende bunun doğru olmadığını İsmet Paşa’nın kendisi bizzat bu işe karşı dedim”
Bu görüşme sırasında Dâhiliye Bakanı Şükrü Kaya’da vardı. O da Mustafa Kemal’in bu görüşmesini Başvekil İnönü’ye aktarınca kıyamet koptu.
İnönü rakı ve şarabı sevmez ama viskiye bayılırdı. Ölçüsüz viski içerdi.
O gün akşam hükümet üyeleri Çankaya Köşküne davetliydi.
İsmet İnönü, bu toplantıya “viskiyi fazla kaçırmış" olarak geldi.
Sofrada bir ara bira fabrikasının durum bahis konusu olur... Ve İsmet İnönü birden alevlenip sarhoş kafayla M.Kemal’e, “Benim söylediklerimi başkalarından tahkike kalkışıyorsun. Etrafında bulunanlar benim aleyhimde tezviratta bulunuyorlar."  dedi.
İnönü’nün bu tavrına kızan Mustafa Kemal sabah Hasan Rıza Soyak’ı çağırıp bira fabrikasının derhal faaliyete geçirilmesi emrini verdi.
Bira fabrikası için İş Bankası’ndaki Hindistan Müslümanlarının yardım parasından 120 bin lirayı çekip kendisine teslim etti.
Hindistan Müslümanlarından Hilafetin kurtarılması için 675 bin lira yardım parası gelmişti. Bu yardım parasından Kurtuluş savaşında harcananlardan sonra 445 bin lira kalmıştı.
Bunun 250 bin lirası İş Bankası’nın kuruluşuna harcandı.
120 bin lirası da Bira fabrikasının kuruluşuna gitti. 65 bin lirası ile İş Bankası’ndan maden hissesi alındı.
Sonuçta Müslümanların parasıyla İş Bankası ve Bira fabrikası kuruldu.
Bira Fabrikasıyla ilgili olağanüstü reklamlar yapıldı.
Tekel Bira Fabrikası’nın açılışında, Mustafa Kemal Atatürk Kucağında manevi kızı Ülkü, Arjantin bira bardağıyla bol köpüklü birasını yudumlarken çekilen o ünlü resim o gün ortaya çıktı.
İlk bira fabrikası 1934 yılında ikincisi de 1937 de açıldı.
Helal parayla kurulan haram bira fabrikası bir türlü iflah olmadı.
1937 yılında TEKEL’e devredildi. Ardından da bira üretimi yerine viski üretmeye başladı. O da tutmayınca kapandı.
CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun, “Biz fabrikalar kurduk siz de sattınız” diye övündüğü fabrikalardan biri bu bira fabrikasıydı.
CHP ayıklara değil ayyaşlara çalışır.
Allah şerlerinden korusun.
Türkiye’de her kötülüğün mimarı olan CHP, rüşvetle vatandaşlığın da mucididir.
CHP, Abbas Hilmi Paşa'nın verdiği 900.000 bin lirayla kuruldu.
Mustafa Kemal’in öldüğünde vasiyeti gereği İş Bankası’ndaki 2 nolu hesabı açıldı.
2 numaralı hesabında bulunan; Bir milyon 519 bin 892 lira ile 114.891 adet hisse senedini CHP'nin denetimine ve yönetimine bıraktı.
CHP bugün hala bu parayı yiyor.
CHP’liler şimdi AK Parti hükümetinin Türkiye’ye yatırım yapan yabancılara vatandaşlık vermesini eleştiriyor.
Hatta bunu vatan hainliği sayıyor.
Abbas Hilmi Paşa’yı ne çabuk unuttunuz?
Aynaya bakın da utanın be… Ama nerede sizde utanacak yüz.

 

VAHDETTİN HAN’IN HACİZLİ NAAŞI BİR AY SALONUN ORTASINDA KALDI

• 17.7.2022

Osmanlı’nın Hıristiyan memleketlerce işgal edilmesi, dünyadaki cümle Müslümanı hüzne boğdu. Özellikle Hilafetin merkezinin işgali, İslam memleketlerini harekete geçirdi.
Osmanlı; Hindistan Müslümanları, Pakistan, Doğu Bangladeş, Singapur, Malezya, Endonezya, Türkistan Hanlıkları, Nijerya ve Kamerun'u hilafetten kendisine bağlamıştı.
Bu kutlu devlet, 64 ülkelik toprağı yüzlerce yıl sorunsuz idare etti.
Dünya Müslümanları bütün umutlarını İslam’ın son bağımsız devleti olan Osmanlıya bağlamıştı. Bunların da başında Hindistan Müslümanları geliyordu.
Hilafetin başkenti İstanbul işgal edilince, Hindistan Müslümanları harekete geçti.
Halifeliğin korunması için İngiltere'ye baskı yapmak üzere Hindistan Hilafet Komitesi ve Hindistan Hilafet Kongresi gibi dernekler kuruldu.
İzmir'in Yunanlılar tarafından işgalinden 10 gün sonra, Londra'da Hintli Müslümanlar ilk protesto mitingini düzenledi.
24 Mart 1921 günü, Hindistan'dan Londra'ya giden bir heyet, İngiltere Başbakanı Lloyd George ile görüşerek İngilizlerin İstanbul'dan çekilmelerini istedi.
Hint Müslümanları, İngilizler üzerindeki baskıyı artırmak için İngiliz mallarını satın almıyorlardı.
Bu sırada Delhi'de gönüllü asker toplayarak, İstanbul’da hilafeti korumak üzere 'Ankara Lejyonu' oluşturdular. Askerler toplanırken Londra’ya mesaj yolladılar;
-Trakya ve İstanbul’u teslim etmezseniz bu Lejyonları İstanbul’a göndeririz.
Bu beklenmedik destek İngilizleri ürküttü. Bu öfke dinmezse o lejyon bize yönelir korkusuyla hilafeti işgalden geri adım attılar.
İngilizleri baskı altına alan Hindistan Müslümanları, Kurtuluş savaşı için kıta genelinde büyük bir yardım kampanyası başlattı.
Katılım inanılmaz oldu. Hintli Müslümanlar ne var neyi yoksa hilafeti kurtarmak için verdi. Erkekler paralarını kadınlar ise bileziklerini yardım için komiteye teslim etti.
Yardım için kurulan Hindistan Hilafet Hareketi’ne adeta para yağdı.
Hint Müslümanları liderlerinden Mevlana Muhammed Ali, bir yardım komitesi kurmuştu.
Komite açtığı yardımları Ankara ve İzmir Sandığı adıyla topladı.
Ankara yardım fonu; askere silah ve mühimmat alımı.
İzmir fonu ise; halka ilaç, yiyecek ve giyecek yardımı içindi.
Kurtuluş savaşı sırasında şanlı ordumuzun bütün silah, mühimmat ve maaşları Hindistan Müslümanlarının parasıyla karşılandı.
Sadece askerler değil halkın; yiyecek, içecek ve ilaç ihtiyaçları yine bu yardımlar sayesinde görüldü.
Türkiye Cumhuriyeti;  Kemalist Laiklerin burun kıvırdığı bu Müslüman ülkelerin yardım paraları ve desteğiyle kuruldu.
Laik yazar ve tarihçiler bundan hiç söz etmezler.
Yardım eden Müslüman olunca; dilleri lal, gözleri kör, kulakları sağır olur.
Hindistanlı Müslümanlara ne ‘Allah razı olsun’ dediler, ne de dedirtirler.
Tıpkı Sultan Vahdettin Han’a dedirtmedikleri gibi...
“ Beni temsil ediyor. Onun sözü benim sözümdür” yazısıyla, Mustafa Kemal’i Anadolu’da işgale karşı isyan hareketi başlatmak üzere Samsun’a yollayan Vahdettin Han’dı.
Hanedanın gemisini emrine verip, yanına da 20 bin altın koyan da Vahdettin Han’dı.
Bütün bunlara rağmen bizim Kemalistler, kendisini İngiliz ajanı ve hırsız ilan etti.
Sahtekâr tarihçiler tarih kitaplarında; Vahdettin Han’ın İngiliz ajanı olduğunu ve Cumhuriyet Kurulunca kaçtığını yazdı.
İngiliz işgaline karşı milleti ayaklandırmak için kendisini görevlendirdiğini bizzat Mustafa Kemal açıkladı.
Bu alçakların “kaçtı” dedikleri Vahdettin Han, Cumhuriyet kurulduğunda İstanbul’da idi.
1924 tarihinde kabul edilen yasa ile bütün hanedan ile birlikte zorla sürgüne gönderildi.
“Hırsız” dedikleri Vahdettin Han sürgüne giderken hakkı olan maaşını bile almamış ve beş parasız yola çıkmıştı. Yanına sadece babadan kalma halı ve benzeri eşyaları almıştı.
Giderken isteseydi Yıldız Sarayının hazinelerini de yanına alırdı. Bırakın hazineyi yanına almayı, parmağındaki yüzüğünü çıkartıp masaya koyup gitti.
Vahdettin han kendisine yapılan ithamlara karşılık şöyle dedi;
- Bu yaştan sonra mezarıma padişah yazdırmak hevesinde değilim. Ben milletin ateşli külü üzerine oturdum. Saltanatın kuş tüyünden minderleri üzerine oturup gömülmedim. Eğer, akılane (Akıllıca), bi-garazane (kin ve garazsız) ve bi-tarafane (tarafsız) devleti idare edecek bir halefim olsaydı ömrümün son zamanına bu büyük yükü Vallahi, billahi ve Tallahi kabul etmezdim. Saltanat tahtı ile teneşir arasında ne kadar mesafe olduğunu bilirim. Bir tarafta taht, diğer tarafta tabut durur.
Zorla sürgüne yollanan Vahdettin Han için kızı, İtalya’nın San Remo kasabasında bahçeli bir ev kiraladı.
Sürgünden 1.5 sene sonra mali sıkıntıya düştü. Yiyecek içecekleri bile borçla almaya başladı.
16 Mayıs 1926’da evinde kalp krizinden vefat etti.
Sultan Vahdeddin, o gece kadınları, hazinedarlarını, odasına toplamış ve geç vakitlere kadar pek tatlı ve neşeli sohbetlere dalmışlardı. Sohbeti en hararetli yerinde kesip;
‘…Haydi, yatsı namazını kılınız da geliniz. Sohbetimize yine devam ederiz’ dedi ve eşi ve kızı namazlarını kılmak üzere çıktılar.
Bu esnada Sultan Vahdeddin, daima yanında bulunan ve hizmetlerine bakan son zevcesi Nevzat Hanım’a seslenerek; ‘…Biraz safram kabarıyor, bana bir tas getir’ dedi.
Nevzat Hanım, leğeni musluğa döküp ve acele ile odaya döndüğü zaman Sultan Vahdeddin’i uzandığı şezlongunda cansız buldu.
Son sultanın çilesi ölünce de bitmedi… Hatta daha da şiddetlendi.
Sultan Vahdeddin’in ölümü üzerine kıymetli evrak ve paralarını muhafaza ettiği küçük çekmecesi açıldığında;  içinden on yedi tane çeyrek Osmanlı altını ile taşları sökülmüş bir Hanedan-ı âli Osman nişanı bulundu. Başka bir serveti çıkmadı.
Bu paraları da tabutu ve cenaze masrafları için kullanılmasını vasiyet etmişti.
Vahdeddin Han’ın öldüğünü duyunca kapıya üşüşenlerin alacaklıların başında; mallarının parasını aylardan beri alamamış olan bakkal Steiner ile manav Morini vardı.
Steiner ile Morini’nin alacakları da dâhil olmak üzere bütün esnafa borç 60 bin liretti. Onların hemen arkasından icra memurları göründü.
Yerlerdeki İstanbul’dan getirilmiş halılardan bütün öteki eşyalara ve ev halkının şahsî mallarına kadar Manolya Villasında ne varsa her şey açık arttırma ile satılmak üzere haciz kapsamına kondu ve odalar mühürlendi.
Haciz yapılırken eşi görülmedik bir hadise yaşandı.
Vahdeddin Han’ın cenazesinin bulunduğu tabut, büyük salona indirildi. Salondaki eşyalarla beraber cenaze de haczedildi… Villa mühürlenip giriş çıkış yasaklandı.
1926’da bir sterlin 150 İtalyan liretiydi.
Vahdettin Han, bu hesapla yaklaşık 1000 sterlin borçlanmıştı.
Bugünün rakamıyla 20.600 lira.
3 kıtaya hâkim olmuş Osmanlı’nın son Sultanının Naaşı, 20 bin lira bulanamadığı için haczedildi. Haczedilmekle kalmadı, cesedi tabutta esir kaldı.
Yakınları Vahdettin Han’ın tabutunun odanın ortasında kaldığını Türk Büyükelçisine söyledi. Onlarda Türkiye’ye ilettiler ama Ankara ret cevabı verdi.
Bir baloda 1.300 şişe şampanya ve 4-5 bin şişe viskiye servet harcayan CHP’li İsmet İnönü, son Osmanlı padişahı için bir kuruş vermedi.
Padişahının cesedi parasızlıktan bir ay o evin ortasındaki tabutta yattı ve koktu.
Kızı ve damadı bir ay içerisinde oradan buradan borç alarak tabutu evden çıkartabildi. Vasiyeti olan Selahattin-i Eyyubi Camiinin bahçesine gömülmesi de, Türkiye tarafından kabul görmedi. Dirisini sürdükleri padişahın ölüsünü bile kabul etmediler.
İşte bu nedenle CHP’nin zulmü, bu memlekete zulmet olarak çöktü. Hala da temizlenmedi.
Çaresiz kalan ailesi, naaşını 15 Haziran 1926’da bir gemiyle Beyrut’a götürdü.
Bir ay tabutta bekleyen Vahdettin Han’ın naaşı tabutunda kokmuştu. Gemi kokudan dolayı tabutu açık havada tuttu. Tabut yağmur ve dalga yiyerek Lübnan’a geldi.
Lübnan’dan trenle Şam’a götürüldü.
Vahdettin Han Vefatından tam 47 gün sonra, 3 Temmuz 1926’da Suriye Şam’da Yavuz Selim Camii’nin bahçesine gömüldü…
Bu dünyaya çileli gelip çileli giden Vahdettin Han’dan geriye söylediği şu sözler kaldı;  “…Ben anlaşılmayı tarihçilere bıraktım. Memleketin parçalanmasına engel olamadıysam da, tüm kötülükleri üzerime çekerek ve Ankara’ya zaman kazandırarak bir nevi paratoner vazifesi gördüm.
Kemalist/ Laik tarihçiler, bu çilekeş sultanı; Vatan haini, İngiliz ajanı ve hırsız diye yaftaladı.
Tarih kitaplarına, “Cumhuriyet kurulunca ajanı olduğu İngilizlere kaçtı” iftirasını yerleştirdi.
Halen de pek çok kişi Vahdettin Han’ın kaçtığını sanır. Bunlar sahtekâr tarihçilerin yalanıydı.
Allah sizin belanızı versin…
Neyse konumuza dönelim…
Hilafet komitesi tarafından toplanan paraların Türkiye’ye gönderilmesinin nedeni hilafetin kurtarılmasıydı.
Hindistan Hilafet Komitesi; 26 Aralık 1921’den 12 Ağustos 1922 tarihine kadar toplam 675 bin 494 Türk Lirası ve 156 bin İngiliz sterlini Ankara’ya gönderdi. (Bu 156.000 sterlin daha sonra buhar oldu. Hiçbir yerde kaydı geçmedi.)
Bu paralar Mustafa Kemal’in emri ile Osmanlı Bankasında muhafaza edildi.
675 bin lira korkunç bir miktardı. Büyük bir bankayı satın alabilecek bir miktardı.
Hindistan’dan gelen yardım paraları Cumhurbaşkanlığı arşivinde şöyle yer alıyor;
-Hindistan Müslümanları, Milli Mücadele'ye destek olmak için 14 seferde toplam 675.000 lira yolladı. Büyük Taarruz öncesinde ordunun ihtiyaçlarını karşılamak için bu paranın 500.000 lirasını Milli Savunma Bakanlığı'na verildi.
500 bin liranın bir kısmı Büyük Taarruzdan önce askerin birikmiş maaşları ve birliklerin mühimmatları için harcandı.
Büyük Zafer'den sonra 500.000 liranın kullanılmayan 380.000 lirası Atatürk’e iade edildi.
Mustafa Kemal, gelen paranın 110 bin lirasını, Ankara hükümeti için harcadı.
Milli Mücadele sonrasında Atatürk'ün elinde; 380.000+65.000=445.000 lira kaldı.
(Cumhurbaşkanlığı Arşivi, A.III-10-a, Dos.44, F.47, F.10-23, Türk İstiklal Harbi, İdari Faaliyetler, C.VII, s. 175.)
METİN ÖZER /HABERVİTRİNİ

.

M.KEMAL VE İNÖNÜ ARASINDA SARHOŞ KAVGASI

• 3.7.2022

M.KEMAL VE İNÖNÜ ARASINDA SARHOŞ KAVGASI
Yalancı tarihçiler M. Kemal ile İnönü’yü, “Yedikleri içtikleri ayrı gitmezdi” diye yutturdu.
Bırakın birlikte yemeyi, İnönü M.Kemal ’in ünlü içki sofrasına bile nadiren çağrılırdı.
Hemfikir oldukları iki mesele vardı…
Birincisi; Osmanlı’nın yıkılıp hilafetin kaldırılması.
İkincisi; Dinin yok edilmesiydi.
Bunun dışındaki hemen hemen bütün konularda ters düştüler.
Başvekil İsmet İnönü 1936'da Faşizmi incelemek üzere İtalya'ya CHP Katib-i Umumisi (Genel sekreteri) Recep Peker'i gönderdi.
Recep Peker dönüşünde bir rapor yazarak faşizmi övdü ve bir "Faşist Konsey" kurulması gerektiğini yazdı.
Başvekil İnönü Faşist Konsey kurulmasına yönelik kanun hükmündeki kararnameyi imzalayıp, onay için Çankaya Köşkü’ne yolladı.
Riyâset-i Cumhur Kâtib-i Umûmisi (Cumhurbaşkanlığı özel kalem müdürü) Hasan Rıza Bey, yazdığı kitabında bu kararnamenin gelişini ve sonrasını şöyle anlattı;
- ”… Bir akşamüstü elime geçen bu evrakı biraz karıştırdıktan sonra, Atatürk’e götürdüm. Kısaca bizzat Başvekil tarafından verildiğini arz ettim. Misafirleriyle beraber, sofraya oturmak üzereydi, ”Kütüphanede masamın üstüne bırak sonra okurum’ buyurdu.
Ertesi sabah yanına gittiğimde çok sinirliydi. Beni görünce azarlar gibi sordu;
‘- …Bu zorbalar kimlerdir, onları kim seçecek?’
Şaşırmıştım, kekeledim, ‘ … Hangi zorbalar Paşam?’,
Bu kez daha sert ve yüksek sesle, ‘Sen, dün akşamüstü bana getirdiğin kâğıtları okumadın mı?’ dedi.
İnönü’nün Faşist Konsey kurma kararnamesi M. Kemal’i çileden çıkartmıştı.
Öfkelendiği bu olay üzerine alelacele İsmet Paşa ile Recep Bey ‘i Çankaya ‘ya çağırdı… Bir saatlik görüşmeden sonra kararnameyi Başvekile iade etti.
Bu olay basının kulağına gitti.
M.Kemal gazetecilere bilgiyi verdi;
- Başvekil (Başbakan) hazretleri anlaşılan yorgunluktan, önüne gelen raporları okumadan imzalıyor!
İnönü gazetelere yapılan açıklamaya çok bozuldu.
Kararnamenin iadesinden çok kendisine reva görülen duruma bozuldu.
Bakanlar Kurulu toplantısında bütün bakanların önünde çok istediği ‘Faşist Konseyi’ni Atatürk’ün incelemeden haksız olarak iptal ettiğini anlatıp, "Bu memleket sarhoş sofralarından mı idare edilecek?" deyiverdi.
Bazı bakanlar bu sözü anında Mustafa Kemal’e ulaştırdı.
İnönü’yü çağıran Mustafa Kemal ona hitaben;
"Ben sarhoşsam seni bu mevkilere getirenin de bir sarhoş olduğunu unutuyorsun!"
Uzun bir süredir Çankaya köşkünde hemen her gece sofra kuran Mustafa Kemal, bu sofrada içki içtiğini de zaten saklamıyordu.
Mustafa Kemal’in sofra arkadaşlarından bazıları şunlardı;
Falih Rıfkı Atay (Başyazar), Hakkı Tarık Us (Vakit Gazetesi Başyazarı) , Recep Peker (Halk Partisi Genel Sekreteri ), Şükrü Saraçoğlu (İnönü zamanında Başbakanlık yapmıştır), Şükrü Kaya (İçişleri Bakanı), Tevfik Rüştü Aras (Dışişleri bakanı), Atatürk’ün Selanik’ten beri arkadaşı, Ziya Gökalp, Mehmet Emin Yurdakul, Ali Kılıç, Yunus Nadi, Salih Bozok (Başyaver) ve Atatürk’ün Selanik’ten arkadaşı Yakup Kadri Karaosmanoğlu…
Akşamın erken saatlerinde başlayan sofra sohbetleri, gece yarısından çok sonralara ve bazen sabaha kadar sürerdi. Sofrasına hiç kimse davetsiz gelemezdi.
M.Kemal; sofrayı, sohbeti, içmeyi severdi.
İçkiye, özellikle de rakıya düşkünlüğünü kimseden saklamadı.
Sarayburnu gazinosunda, “Milletinin şerefine” içiyorum deyip şöyle devam etti;
- ‘Bana içki içiyor’ diyorlar. İçerim. Gençliğimden beri içerim. (Aydemir, C. 3, s. 480-481)
Bu sofrada bulunanlara; “Zevat-ı muteda” yani her zamanki kişiler deniliyordu.
O günlerde büyük bir skandal patladı.
M. Kemal’in sofrasının değişmez içkisi olan rakı, genellikle Galata’daki ‘Dimitrakopulo Biraderler ‘den alınırdı.
Üç yıldız düz rakı, yani anasonsuz rakı olan Duziko tercih edilirdi. Önceleri şişelenmiş şekilde ama okka ile satılırdı. Nihayetinde kilo ile satılmaya başlandı.
Dimitrakopulo kardeşlerden Çankaya Köşkü’ne sandık sandık içki taşınırdı.
İstanbul’dan Ankara’ya gidecek olan içkiler, özenle sandıklara konur ve trenle yollanırdı.
İçkilerin başına yolda bir şey gelmemesi için sandıklarının başına bir de polis verilirdi.
İlk başlarda ödemeler aksamadan yapılıyordu.
Alımlar artıp miktar çoğalınca, ödemeler de aksamaya başladı.
27 Nisan ve 11 Haziran 1933’te on sandık müskirat (içki) alındı ancak 568 liralık fatura bir ay boyunca ödenmedi.
Dimitrakopulo Biraderler, 13 Temmuz’da o sırada Dolmabahçe Sarayı’nda bulunan Hasan Rıza Bey’e; “Beyefendi, Mümkünse alacağımız olan 568 liranın tesviyesini (ödenmesini) rica ederim” deyip, nazik bir üslupla alacağını istedi.
568 lirayı o yıllarda bir servetti.
Haziran’da çekilen bu telgrafa rağmen bir ay boyunca bu içki borcu ödenmedi.
Dimitrakopulo bu kez yeni bir telgraf çekerek; “Hasan Rıza Bey, bugünlerde elimiz çok dardadır” diyerek sabırlarının tükenmekte olduğunu bildirdi.
Devletin düştüğü duruma bakın…
Tabi bu telgraflar fısıltı gazetesiyle anında kulaktan kulağa yayıldı ve bir anda Türkiye’nin en çok konuşulan konusu haline geldi.
Şimdi size o yıllarda Köşkteki sofralarda tüketilen içkilerin dökümünü vereyim. Böylece halkın neden bu konuyu konuştuğunu daha iyi anlarsınız.
Gazeteci Murat Bardakçı, “Atatürk’ün mutfağı” isimli bir kitap yazmak için Cumhurbaşkanlığına başvurdu.
Uzun uğraşlar sonucunda kitabı için sınırlı bir bölümü incelemek üzere özel izin koparttı.
Araştırmacılara kapalı olan, “Cumhurbaşkanlığı Atatürk Arşivi’nden elde ettiği belgelerin sadece bir kısmını kullanarak ‘Atatürk’ün mutfağı” isimli kitabını yazdı.
Bardakçının kitabının; 138,140, 161 ve 174’ncü sayfalarında Köşke alınan içkileri, miktarlarını ve fiyatlarını tek tek yazmış.
Ortaya rakamlar şaşkına çevirecek türden.
Şubat 1932 senesinin ilk haftasına ait bir liste:
2 Şubat: 18 şişe bira, 6 şişe rakı, 2 şişe şarap.
3 Şubat: 1 şişe rakı, 5,5 kilo rakı, 6 şişe bira.
4 Şubat: 2 şişe rakı, 18,5 kilo rakı, 7 şişe bira, 1 şişe konyak.
5 Şubat: 12 şişe bira, 2 şişe rakı, 12 şişe rakı (listede ayrı ayrı yazılı), 1 şişe konyak.
6 Şubat: 4 şişe bira, 16 şişe rakı, 10 şişe rakı.
7 Şubat: 3 şişe bira, 2 şişe rakı, 10 şişe rakı.
1 haftada toplam; 50 şişe bira, 85 şişe rakı, 2 şişe konyak, 2 şişe şarap.
29 Ocak ile 4 Haziran 1933 arasında
7787 lira 61 kuruş tutarında şampanya ve viski alındığı, CHP’ye gönderilen 133 sandık şampanya ile 4 sandık viski ve İsmet İnönü’ye yollanan 12 sandık şampanya ile 5 sandık viskiye 5547 lira 24 kuruş verildiği kayıtlıdır.
1934 Temmuz’u ile Kasım’ı arasında
Şampanya, viski ve rakıya Özel Kalem’in 3141 lira 54 kuruş, aynı senenin Eylül’ünde de CHP için alınan 83 sandık şampanya ile 4 sandık viskiye de 3394 lira 44 kuruş ödendiği kayıtlıdır.
27 Mart 1935’te 157 liralık viski alınmış.5 Ekim 1935’te, Dışişleri’ne gönderilen 2 sandık şampanya ile 1 sandık viskiye 117 lira ödenmiştir.
Fikir sahibi olmanız için şu bilgileri de verelim.
O tarihlerde düz memurlar aylık 25 lira, amiri 30 lira civarında maaş alıyordu.
Yaklaşık sekiz bin lira içki parası 200 memur maaşına denk geliyordu.
Çankaya, Reisicumhur ’un (M. Kemal’in) şahsı için Tekel’e her sene için 100 sandık şampanya ile 100 sandık viski getirtiyordu.
İnhisarlar Umum Müdürü (Tekel müdürü) 10 Ekim 1935’te Çankaya’nın özel kalemine gönderdiği yazıda; Cumhurbaşkanlığı’nın talimatı ile 100 sandık Cordon Rouge şampanya ile 100 sandık siyah etiketli Johnny Walker marka viski getirildiğini hatırlatıyor.
Bunların çoğu talep üzerine Ankara’ya gönderildikleri için ellerinde 14 sandık şampanya ile 3 sandık viski kaldığını söylüyor ve bir sonraki sene ne kadar şampanya ile viskiye ihtiyaç duyulacağının bildirilmesini rica ediyor.
Özel Kalem Müdürü Hasan Rıza Bey ertesi gün verdiği cevapta Atatürk’ün şahsı için bir sonraki sene de aynı marka şampanya ile viskiden yine 100’er sandık getirtilmesini istedi.
Diğer belgede; Konya Milletvekili ve CHP’nin Muhasip Üyesi Kazım Hüsnü Bey,  M. Kemal’in Özel Kalem Müdürü Hasan Rıza Bey’den, verilecek 10. Yıl Balosu için Tekel’den 1.300 şişe şampanya ve 4 sandık viski teminini rica etti.
1937 yılında bu millet ekmeğe muhtaç iken, CHP 1.300 şişe şampanya ile balo yapıyor.
İşte bunların halkçılığı böyle bir yalandır.
CHP’nin halkçılığı, söğüşledikleri halkın parasıyla ziftlenmek için bir maskedir.
Dün böyleydi, bugün de böyledir ve yarın da böyle olacaktır.

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

MASONLARLA MEYDAN SAVAŞI

• 26.6.2022

Mustafa Kemal’in masonlara düşman kesilmesi elbette bir sebebe dayanıyordu.
Masonları bitirmek için savaş gibi strateji geliştirdi.
Kendisi geride kalıp en yakını isimlerini sahaya sürdü.
Mahmut Esat Bozkurt ve dönemin CHP Genel sekreteri parti genel sekreteri Recep Peker, masonlarla savaşta cephenin en önündeydi.
Bu savaşta bir isim hiç ortada görünmedi.
O isim de Başvekil İsmet İnönü idi.
Her olayda başrolde yer alan İnönü, konu masonlar olunca topa girmedi.
İşin sırrı da buradaydı.
Mustafa Kemal, kökü dışarıda olan masonların kendi yerine İnönü’yü hazırladığına inanıyordu.
Masonlar; aşırı sert ve diktatör kabul ettikleri Atatürk’ün yerine, daha ılımlı ve uzlaşılabilir İnönü’yü kendilerine yakın görüyorlardı.
Kemalistlerin masonlarla savaşı çeşitli mecralarda 1935 yılına kadar devam etti.
Masonlar 1932 yılında Mustafa Kemal ve Kemalist hükümete karşı resmen gövde gösterisi yaptı.
İstanbul’da uluslararası masonik genel kurulu topladılar. Diğer adıyla konvan toplandı.
Bunun için farklı ülkelerin mason üstatları İstanbul’a geldi.
Bunlar Osmanlı’yı içeriden dışarıdan yıkan ekipti.
Masonların hâkim olduğu gazeteler bu toplantıları ballandıra ballandıra anlatıp, masonların nasıl birer iyi insan olduklarını yazdı.
Bununla da yetinmediler.
Şehir hatları vapurunu kiralayıp, vapurun her yanına dev masonluk işaretleri ve resimler koyarak toplantıya katılanlara boğaz turu yaptırdılar.
Kemalistlerle savaşta büyük darbe alan masonlar; Büyük Üstatları Mim Kemal Öke önderliğinde son bir gayretle Mustafa Kemal’i iknaya gitti.
1935 yılındaki ziyarette Mustafa Kemal’e Meşrik-i Azam olup bütün masonların başına geçmesini teklif ettiler.
Mim Kemal Reis-i Cumhur'a hitaben şöyle dedi:
- Efendimiz biz zaten maiyet-i devletindeyiz fakat siz Meşrik-i Azam'ımız (Mason Mahfillerinde ve Localarında En Üst Rütbeli Kişi.)  olursanız, bir pervane gibi etrafınızda dönüp dolaşırız.
Reis-i Cumhur Mustafa Kemal: "Peki, bir şey soracağım, bana cevap veriniz de sonra... Siz Avrupa'da hangi locaya bağlısınız ve Üstadınızın ismi nedir?” diye sordu.
Mim Kemal Öke bu soruya; "Biz Cenova'ya tabiyiz ve Reisimiz Barca Mişon cenaplarıdır." dedi. Bunun üzerine Mustafa Kemal onlara hitaben: "Haydi defolun buradan cehennem olun gidin. Yahudi uşakları!.. Bu gece sabaha kadar Türkiye'deki bütün locaları kapatmadığınız takdirde, yarın teşkil edeceğim, Divan'ı Harb-i Örfi'ye hepinizi verir ve astırırım. Haydi defolun karşımdan." diyerek onları kovdu. (İbrahim Arvas, tarihi hakikatler, s.71-72)
Büyük mason Üstadı Mim Kemal Öke önce Mustafa Kemal’in sonra da İnönü’nün özel doktoruydu.
Mustafa Kemal’in mason düşmanlığı onların inanç ve Yahudi bağlantısıyla ilgili değildi.
Masonların kendisine karşı bir darbe yapacağına inanıyordu.
3 sene sonra da korktuğu başına geldi.
1938 yılında şüpheli bir şekilde hayatını kaybetti ve İnönü Reis’i Cumhur olarak devletin başına geçti.
İşin bu yönünü diğer yazıya bırakıp devam edelim.
Atatürk’ten ağır hakaretler işiterek kovulan masonlar, o gece yıldırım hızıyla durumu İzmir, İstanbul ve Adana’daki localara haber verdi.
Sabah olmadan Türkiye’deki bütün localara sözde kapanma kararları aldırdılar. Kapanma belgelerini de daha kahvaltı sofrasından kalkmayan Atatürk’ün önüne koyup, asılmaktan kurtuldular.
Kapatma ile ilgili karar, şu ifadenin yer aldığı, 12 Ekim 1935 tarihli, tek cümlelik bir genelge tüm localara gönderildi;
- İlgili orundan (Makamdan) aldığımız buyruk üzerine cemiyetimizin toplantıları yeni bir buyruğa kadar tatil edilmiştir.
Mustafa Kemal’in emri ile mason derneklerini kapatmak için uzun süredir uğraşan CHP sekreteri Recep Peker, meclis kürsüsüne çıkıp şu müjdeyi verdi;
- Arkadaşlar! Bu günden itibaren Türkiye’de masonluk kalmamıştır… Bütün localar kapanmıştır.
Bu sözler üzerine meclis salonunda bir kıyamettir koptu. Alkışlar sevinç çığlıkları ve “Kahrolsun Yahudi Uşaklar” nidaları ile ortalık inledi.
İşin acı tarafına bakın ki, o alkış tufanını yapan CHP milletvekillerinin tamamına yakını masondu.
Yaptıkları alkış, attıkları naralarda takiyye idi.
Tıpkı mason derneklerinin kapatılması gibi…
Masonlar derneklerini asla kapatmadılar. Onlar kendi tabiri ile uykuya yattılar.
Toprağın üzerinden toprağın altına indiler.
Mason derneklerinin büyük kısmı gizli gizli faaliyetlerini hiç ara vermeden sürdürdü.
Uykuya yatış kararı, kendisi de bir mason olan dönemin İçişleri Bakanı Şükrü Kaya’nın çağrısı üzerine yapılan toplantıda alındı.
O toplantıya;  Süprem Konsey Başkanı (Grand Komandör) İsmail Hurşit, dönemin Mason Büyük Üstadı İstanbul Emlak Bankası direktörü Muhittin Omay, Fuat Süreyya Paşa, Mustafa Hakkı Nalçacı ve Muhip Nihat Kuran Ankara’ya geldi.
Ankara’da bulunan masonlardan; Danıştay Başkanı Reşat Mimaroğlu, CHP Milletvekili Rasim Ferit ve Ankara Valisi Nevzat Tandoğan’ın da katılımıyla bir toplantı yaptılar.
O toplantıda; devlet kendilerini kapatmadan, mason derneklerinin uykuya yatırılması kararı aldılar.
Mason Locaları kısa süre içinde birer birer uykuya yattı.
Bu şeytani bir hamleydi.
Aldıkları bir başka karar da mal varlıklarının CHP’nin Halkevlerine bağışlanmasıydı.
Halkevlerinin açılmasında adı geçen tanıdık isim, Mason İçişleri Bakanı Şükrü Kaya’ydı.
Uyanık masonlar aslında mallarını bir yere bağışlamıştı. Mallarına göz kulak olması için Halkevlerinin başındaki mason Şükrü Kaya’ya emanet etmişti.
1934 yılına gelindiğinde Halkevlerinin sayısı 103’e çıktı. Üye sayısı 55 bini bulan Halkevlerinde, bu süre içinde 2 milyona yakın kişi “eğitim” den geçirilmişti.
Halkevlerinde eğitime alınanlar dine ve Osmanlı’ya düşman olarak yetiştiriliyordu.
Bu eğitimler; dinsizlik üzerineydi ve eğitime alınan millete laiklik dersleri veriliyordu.
İslam dininin ilerlemeye engel olduğu anlatılıp;  batılı yaşam tarzı övülüyor, İçki ve zina teşvik ediliyordu.
İşte bugünün din düşmanı beton kafalı dinsiz laikleri, buradan yetişenler ve onların çocuklarıdır.
CHP’nin seçmen ve yönetici olan kemik kadrosu da bunlardır.
Başörtülü kadınlara saldıran, okulda namaz kılan öğrencilere höyküren, Kuran-ı Kerim okuyan devlet adamlarına saydıran ve Allah diyene çemkiren de bunlar.
Aranızda konuşurken; “Kim bunlar. Bunların dini imanı yok mu?” dediğiniz kişiler var ya, işte onlar da bu tezgâhtan standart ürün olarak çıkartılanlardır.
Zinayı aşk, fuhuşu eğlence gösteren, kendini teşhir edenleri cesur ilan eden de bunlar.
1935 yılında Atatürk'ün 'kökü dışarıda' olduğu gerekçesiyle kapattığı cemiyet, tüm mal varlığını CHP'ye devrederek (halkevleri) kendini gizledi.
Masonluk, sonuçta yasal kurulmuş bir dernekti, yasal bir derneğin de yasal bir süreç ile kapatılması gerekirdi.
Yasal bir süreç işletilmesine fırsat vermeyen Masonlar, kendilerini yerin altına attı.
Bu durum da karmaşaya sebep oldu.
Bu muğlaklıkta yeniden açılmalarını kolaylaştırdı.
Mustafa Kemal’in baskısıyla yeraltına inen mason dernekleri, CHP Genel Başkanı mason İsmet İnönü tarafından 1945'de yeniden açıldı.
Mason derneklerinin yeniden faaliyete geçmesi, Adnan Menderes’in Demokrat Partisi’nin önemli isimlerini rahatsız etti.
Bunlardan birisi de DP Afyon Milletvekili Gazi Yiğitbaşı idi.
Gazi Yiğitbaşı 1951 yılında cevaplaması isteğiyle dönemin İçişleri Bakanı Halil Özyürek’e ( Özyürek’te önde gelen masonlardandı) şu soruyu sordu;
- Mason cemiyetinin ifşa edilen bazı sırlarına göre; Allah, din, mukaddesat tanımadığı gibi, millet içerisinde de çeşitli sınıf imtiyazları oluşturduğu anlaşılmaktadır.
Beynelmilelci (Uluslararası), gizli, zararlı ve kökü dışarıda olduğundan dolayı evvelce Atatürk tarafından kapatılmış olan Masonluk cemiyetinin Halk Partisi Hükümetleri zamanında yeniden açılmasına neden izin edilmiştir.
Mason olan Özyürek şöyle cevap verdi;
-Arz ettiğim bu bilgiler dışında kökünün dışarıda olduğu, gizli ve zararlı Beynelmilelci bir cemiyet bulunduğu hakkında malûmat mevcut olmadığı gibi, Atatürk tarafından kapatıldığı hakkında bir kayıt yoktur. Yalnız evvelce arz ettiğim gibi üyelerinden birisi tarafından 1935 senesinde faaliyetinin tatil edildiğinden başka da bir bilgi bulunmamaktadır.
Bazı bakanların mason oldukları ve başkalarını mason olmaya tahrik ve teşvik ettikleri hakkında bir bilgimiz de yoktur.
Nerede olursa olsun bir Mason Cemiyetinin mutlaka ve behemehâl kökü hariçte olan bir merkeze bağlı olduğunu da bilmiyoruz.
Biz bunu mücerret bir cemiyet olarak tanıyoruz.
Bir mason, masonluğu ancak bu şekilde savunur.
Mustafa Kemal; mason derneklerini kapatarak, yurt dışındaki güçlerin hükümet üzerindeki ellerini kesmek istemişti.
Uykuya yatan masonlar;  ellerini ve parmaklarını değil sadece tırnaklarını kesti.
İnönü’nün sayesinde kestikleri tırnaklarını bileyerek yer altından yer üstüne çıktılar.
O hışımla da FETÖ darbesi de dâhil bütün darbelerde perde arkasında aktif rol alıp, keskinleştirdikleri tırnaklarını bu ülkenin milliyetçi muhafazakârlarına geçirdiler.
İşin acı tarafı da şu ki;
Dine ve millete zulümleri; düşmanı oldukları Atatürk’ün Kemalizm maskesiyle yaptılar.

.

CHP’NİN MASONLARI

• 19.6.2022

Cumhuriyet hükümetinin Sabetay – Mason ittifakı, kısa süre sonra çatırdamaya başladı.
Masonların ve Sabetayların CHP ve bürokraside köşe başlarını tutması, hem parti içerisinde hem de devlette rahatsızlıklara yol açtı.
Masonlarla bir kavga çıkması beklenirken, ilk kavga Sabetaylarla çıktı.
Bir Sabetay olan Karakaşzade Rüştü, kendi topluluğu Sabetay dönmelerinin içerisindeki bir grubun bu ülkeye düşman olduklarını devletine ihbar etti. Atatürk’e ve TBMM’ye mektup yazıp, “İçimizde bir grup bir türlü Türkiye ve Türklerle asimile olmuyor. Onlar yaşadıkları ülkede kendi nizamlarını kurmak istiyorlar. Onların Türklere asimilesi sağlanmalıdır. Bu yapılmadığı takdirde bu kesim Türk milletinin başına bela olacaktır.” dedi.
Bugün yaşadıklarımıza bakarak; Karakaşzade ’nin bu ihbarında ne kadar haklı olduğu ortaya çıktı.
Karakaşzade Rüştü’nün ihbar mektubuyla birlikte, gazetelerde Sabetaylarla Sabetay olmayanlar arasında karşılıklı hakaretlere varan yazılar çıkmaya başladı.
İş dallanıp budaklanınca, M.Kemal iki tarafa da haber gönderip İstiklal Mahkemesi tehdidiyle kavgayı noktaladı.
1925 yılından itibaren bu kez Masonluğa karşı tepkiler yükselmeye başladı.
Bu tepkiler dini açıdan gelen tepkiler değil, devletin ve iktidarın gücünü paylaşma tepkileriydi…
Masonlarla savaşı, M.Kemal ’in yakın adamlarından Mahmut Esat Bozkurt başlattı.
Kim bu Mahmut Esat Bozkurt?
1911 yılında İstanbul Hukuk Mektebini bitirdi, İsviçre’de (Lozan ve Freiburg Üniversiteleri) “Osmanlı Kapitülasyonları Rejimi” üzerine verdiği tezle Hukuk Doktoru unvanını kazan­dı.
Mahmut Esat, dönemin adliye bakanıdır.
Laik hukuk sisteminin ve Medeni kanunun mimarıdır. Bugün yürürlükte olan pek çok yasa onun elinden çıkmıştır.
1926 yılında Ege denizinde Türk gemisi “Bozkurt” ile Fransız gemisi “Lotus ”un çarpış­malarının Adalet Divanında görülen davasın­da Türk tarafını temsil etti.
Yaptığı sa­vunma sonucunda davayı kazandı. Bu ne­denle, daha sonra, Bozkurt soyadını aldı.
30 Kasım 1925’te kabul edilen yasayla tekke, zaviye ve türbeler kapatıldı; türbedarlıklar ile şeyhlik, dervişlik, müritlik, dedelik, seyitlik, çelebilik vb. birtakım unvanlar kaldırıldı.
Mahmut Esat, o dönemde kapatılmaya uğraşılan tekke ve zaviyelerle birlikte Mason derneklerini de kapattırmak için çaba harcıyordu.
Bu derneklerin, tekke ve zaviyeleri kapatan kanun kapsamında olmasını istiyordu.
Fevzi Çakmak, Şükrü Saraçoğlu ve Recep Peker’de kendisine tam destek verdi.
Bu ekibe karşı masonlar da mecliste son derece güçlü ve etkiliydi. Zira CHP’nin ağır toplarının büyük bir kısmı masondu.
Cumhuriyetten hemen sonra, CHP milletvekillerinin tamamına yakını mason olmak için başvurmuştu.
O kadar çok talep gelince: Masonlar ileride Başbakan veya bakan olma ihtimalini görmedikleri milletvekillerinin başvurularını geri çevirmeye başladı.
Masonlar;  Mahmut Esat’ın mason olmak için başvuruda bulunduğunu ancak bunun kabul edilmediğini açıkladı ve ardından şu bilgiyi verdi;
-  Mahmut Esat Bey masonluğa kabul edilmemesi kararına tepki göstererek; İzmir’de içkili olduğu bir akşam, Loca binası­na tabancası ile ateş etti.
Vaka polis tarafın­dan kapatıldı ama kendisi masonluk aleyhinde gazetelerde savaş başlattı.
Aynı yıl Atatürk’ün de hazır bulunduğu bir meclis oturumunda Mahmut Esat Bozkurt söz alarak mason localarının kapatılması talebini çok ağır ifadelerle ortaya koydu.
Esad Bozkurt’un masonlara saldırısı, Mustafa Kemal’in talimatıyla bir vazifeye dönüştü.
Mustafa Kemal mason derneklerinin kapatılması için Esat Bozkurt’u sahaya sürdü.
O yıllarda Masonların büyük üstatları CHP milletvekilleriydi.
Mason üstadı olan CHP’li bu milletvekilleri, Meclis’teki diğer mason vekiller tarafından büyük saygı görüyordu.
Bir dedikleri iki edilmiyor, istedikleri kanunları gündeme getiriyorlardı.
Mason CHP milletvekilleri, hükümetten çok bu üstatlarının sözünü dinliyordu.
CHP’de hiyerarşi tamamen bozulmuştu.
Atatürk elindeki gücü, başka bir gücün ele geçirmesinden veya kullanmasından uzun zamandır rahatsızlık duyuyordu.
Masonların kökünün dışarıda olması da ayrı bir sıkıntıydı.
Bu kesimden şahsına yönelik her an bir tehlike geleceğini inanıyordu.
Bu yüzden de tehdit olarak gördüğü masonları yok etmeye karar verdi.
Mahmut Esat Bozkurt'un 1931'deki yazılarıyla başlattığı kampanyayı, perde gerisinden bizzat Mustafa Kemal idare etti.
Mahmut Esat Bozkurt'un masonlarla ilgili bilgilenmesi için ona kitaplar veren Mustafa Kemal, “ Bunları güzelce mütalaa et, bir önergeyle Halk Partisi grup başkanlığına ver, grupta bunlara şiddetli hücum yap ve grupça mason derneklerinin kapanmasına önayak ol ” emri verdi.
Mahmut Esad Bozkurt aldığı emir üzerine gazetelerde makaleler yazıp, masonluğu yerden yere vurdu.
Masonluğa karşı ahaliden de destek almak amacıyla, şehirlerde konuşmalar yaptı.
Bununla da yetinmedi.
1931 ve 1932 yıllarında Anadolu, Hürriyet ve Yeni Asır gazetelerinde yayımlanan yazılarını, “Masonları dinleyiniz” isimli kitapta topladı.
Masonlar, Kemalist hükümetin yoğun saldırı ve bombardımanına uzun süre dayandı.
5 yıl süren gizli ve açık çaba ve çalışmalar, 1935 yılında sonuç verdi.
3 Kânunuevvel 1935’te muhittin Osman imzası ile İstanbul Valiliği’ne verilen bir beyanname ile masonluk faaliyetine son verildiği bildirildi.
Emniyeti Umumiye ’deki dosyasında bulunan malûmata göre, tatili faaliyet etmesini müteakip menkul ve gayrimenkul mallarını kendi rızasıyla Halk Partisine devri teslim ettiği görülüyor.
Kapatılma sırasında dönen oyunları ve kurulan tezgâhı da bir sonraki yazıya bırakalım.

O dönemin ünlü masonları şunlardı.
1925 yılında masonların büyük üstadı CHP Bilecik milletvekili Fikret Takiyeddin (Onuralp) idi.
Bu Mason; Havuz/Yavuz yolsuzluğunda rüşvet aldığını itiraf edince masonluktan kovuldu.
İki yıl sonra masonların büyük üstatlığına yine CHP İstanbul milletvekili (Sonra Gümüşhane milletvekili oldu) olan Edip Servet Tör getirildi.
1930’da Büyük Üstad seçilen ardından da seçime siyaset karıştığı için istifa eden Mehmet Servet Yesari de CHP’li idi. Sırayla yerine gelen Büyük Üstatlar, Atatürk’ün özel doktoru Büyük Üstad Mim Kemal (Öke), Büyük Üstad Mustafa Hakkı (Nalçacı), Büyük Üstad Muhittin Osman Omay CHP’ye yakın isimlerdi.
Masonlar sadece CHP’yi değil devleti de sarmıştı.
Ankara İstiklal Mahkemesinin mason reisi Dr. Reşit Galip gibi pek çok mason, kritik noktalara yerleştirilmişti.
Bunların en önemlileri şöyleydi…
Başbakan ve meclis başkanları;
Başvekil İsmet İnönü, Başbakan Fethi Okyar, Rauf Orbay ve Hasan Saka.
Refet Bele Paşa, Ali İhsan Sabis Paşa, Meclis Başkanı Kazım Özalp Paşa ve Abdülhalik Renda…
Bakanlar;
İçişleri Bakanları Şükrü Kaya ve Mehmet Cemil Ubaydın, Dışişleri Bakanları Bekir Sami Kunduh, Selim Sarper ve Tevfik Rüştü Aras, Sağlık Bakanları Rıza Nur, Adnan Adıvar, Refik Saydam, Behçet Uz, Milli Eğitim Bakanları Reşit Galip, Mustafa Necati, Hasan Ali Yücel, Ekonomi Bakanı Sırrı Bellioğlu.
Adalet Bakanı Hasan Menemencioğlu, Ticaret Bakanı, Adalet Bakanı Mümtaz Ökmen, Millî Savunma Bakanı Münir Birsel ve Hulusi Köymen, Çalışma Bakanı Mümtaz Tarhan, Ticaret Bakanı Zühtü Velibeşe, Millî Emniyet Başkanı Celal Tevfik Karasapan…
Milletvekilleri;  
Cevat Abbas, Atıf Bey, Edip Servet Tör, Yunus Nadi, Reşit Saffet Atabinen, Memduh Şevket Esendal, Hilmi Uran, Tevfik Fikret Sılay, Ahmet Ağaoğlu.
CHP Milletvekillerinin çoğu masondu. Tek tek isimlerini yazsak sayfalar yetmez.
Bürokratlar;
Başbakanlık Müsteşarı Ahmet Salih Korur, Ankara Valisi Nevzat Tandoğan ve Belediye Başkanı Süleyman Asaf İlbay, İstanbul Valileri Muittin Üstündağ, Lütfü Kırdar, Danıştay Başkanı Mustafa Reşat Mimaroğlu.
Hava Kuvvetleri Komutanı Zeki Doğan Paşa, Jandarma Genel Komutanı Galip Paşa, İstiklal Mahkemesi Başkanı Necip Ali Küçüka, Amiral Mehmet Ali Paşa, Münakalat Vekili Yümni Üresin Paşa, Yüksek Şura Üyesi Eşref Manas Paşa…
Dönemin bazı ünlü masonlarının isimlerini de aktaralım…
Gazeteci ve Yazar Şinasi.
Milli Şair ve Devlet Adamı Ziya Paşa.
Milli Şair Namık Kemal.
Millî Şair Mehmet Emin Yurdakul.
Yazar Mehmet Emin Bey.
Yazar ve Gazeteci Ahmet Rasim.
Yazar ve Gazeteci Hüseyin Cahit Yalçın.
Şair ve Noter Mithat Cemal Kuntay.
Yazar ve Gazeteci Ahmet Emin Yalman.
Yazar ve Öğretmen Reşat Nuri Güntekin.
Gazeteci Yazar Nail Güreli.
Müzisyen Şükrü Şenozan.
Ressam Ali Sami Boyar.
Sahne Sanatçısı İ.Galip Arcan.
Karikatürist Ramiz Gökçe.
Opera Sanatçısı Nurullah Şevket Taşkıran.
Piyanist Mithat Fenmen.
Sinema Sanatçısı Ayhan Işık.
Sahne ve sinema sanatçısı Zeki Alasya.
Sahne sanatçısı Ferdi Merter Fosforoğlu.
KAYNAK: Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Büyük Locası Resmi Web Sitesi.
Bunlar, adlarının açıklanmasına müsaade edilin kişiler. Bir de açıklanmayan gizli isimler var.
Masonların üzerine Türk ve Müslüman görünümlü Sabetay dönmelerini de ekleyin.
Memleket ne haldeydi anlayın!

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

M. KEMAL’E ATATÜRK ADINI VEREN ERMENİ

• 12.6.2022

İngilizlerin kontrolündeki Masonlar, Osmanlıyı içeriden çökertti.
Bunu yaparken de Sabetaylardan tam destek aldı.
Yahudiler tarafından dışlanan Sabetaylar, Masonlar ile adeta ikiz kardeş gibi oldu.
Sabetaylar ile Masonları birleştiren çimento ise laiklikti.
Sabetayların itirafçısı olan Ilgaz Zorlu, “Sabetayların dini laikliktir” dedi.
Günümüzde;  ister siyasetçi, ister gazeteci isterse de sanatçı kim, “Laiklik, laiklik” diye tutturuyorsa o kişide Masonluk veya Sabetaylık izi vardır.
Hiç tanımadığınız kimseleri bu iz sayesinde çok kolay keşfedebilirsiniz.
Dönelim meselemize…
Canlarını kurtarıp topraklarımızda yurt verdiğimiz bu Yahudiler, bu millete en büyük ihaneti yaptı.
Hem Osmanlı’yı sırtından vurdu, hem de kendilerini misafir eden Türk milletinin dinini yıkmaya kalktı.
Mason ve Sabetay ittifakına daha sonra Ermeniler de katıldı.
Bu ittifakın ilk hedefi, iktidarda bulunduğu 33 sene boyunca bir karış toprağımızı vermeyen Abdülhamid Han’ı tahttan indirmekti.
Her yerde karışıklıklar çıkarıp halkı isyana teşvik ettiler.
İsyan için en uygun şehirlerden birisi Selanik idi.
1909’da Selânik Hürriyet Meydanı’nda bir miting yapılarak halkı padişaha karşı kışkırttılar.
Mitinge katılan biraz Türk, Rum, Sırp, Arnavut, Bulgar, Makedon, Ermeni ve Yahudilerden oluşan 20-30.000 kişilik bir kalabalık, “Silâh başına arş İstanbul’a!” sloganı attı.
31 Mart Vakasını bastırma bahanesiyle iki taburu Yahudilerden geri kalanı Rum, Ermeni, Sırp, Bulgar, Arnavutlardan ve Makedonlardan oluşan Hareket Ordusu,  Selanik’ten trenle İstanbul’a gelip Sarayı kuşattı.
İç ve dış ihanet ile Sultan II. Abdülhamit Han tahttan indirildi.
Ne kadar acı değil mi?
Din ve Türk düşmanı gayrimüslimler bir olup İstanbul’a kadar geliyor, Ulu Sultan’ı tahttan indiriyor.
Ahali de maç seyreder gibi bu alçaklığı izliyor.
Dün ve bugün başımıza gelenler sebepsiz yere gelmiyor yani.
Abdülhamid Han’ı tahttan eden bu çete, daha sonra gözünü Osmanlı’ya dikti.
Sonuç itibarıyla Osmanlı yıkıldı ve yeni bir Cumhuriyet kuruldu.
Cumhuriyet ile birlikte de Cumhuriyet Halk Fırkası, yani Cumhuriyet Halk Partisi kuruldu.
Türk milletinin kâbusu, CHP’nin kurulmasıyla başladı.
CHP’nin kuruluş amacı dini yıkmaktı.
Partinin; plan, program ve tüzüğü buna ayarlanmıştı.
İlk iş olarak hilafeti kaldırdı. Ardından din işleri bakanlığı iptal edildi. Sonra dini mahkemeler kaldırılıp fes ve sarık giymek yasaklandı. Fötr şapka giyme mecburiyeti getirildi.
10 Nisan 1928’de İsmet İnönü ve 264 CHP milletvekilinin oyu ile Anayasa'da yer alan, "Türkiye Cumhuriyetinin resmi dini İslam'dır." cümlesi kaldırıldı.
Kısaca Türkiye Cumhuriyeti dinsiz yapıldı.
Devlet dinsiz yapılınca bu kez halkı dinsiz yapmak üzere yeni yasaklar ve yasalar getirildi.
1 Kasım 1928’de Osmanlıca ve Arapça yasaklandı. Latin harflerine geçildi.
Koca millet bir gecede zırcahil edildi. Devletin arşivi ve kitapları hükümsüz oldu.
1934 yılındaki çıkan soyadı kanununun altında da İsmet İnönü ve CHP milletvekillerinin imzası vardı.
İşte o günlerde gazeteci yazar Refik Ahmet Sevengil denilen dinsiz, Uyanış dergisinde şöyle yazdı;
 - Padişah ile beraber Allah’ı da hal’ettik. Sultanı da Allah’ı da tahttan indirdik (HAŞA)
Bakalım seni toprağın altında nasıl hallediyorlardır…
Bu kâfir bu sözlerinden sonra bırakın tepki görmeyi, CHP yönetimi tarafından iltifata uğradı.
Önce İstanbul Şehir Meclisi üyesi ardından ise CHP Tokat milletvekili yapıldı.
CHP’de kim İslam’a hakaret ediyorsa hızla yükseliyor, hayal bile edemeyeceği noktalara geliyordu.
Hal böyle olunca CHP’liler sürekli olarak dine saldırıyor, İslam’ın kutsallarını hedef alıyordu.
Bunlardan bazıları şöyle idi.
CHP’nin Başbakanı Saraçoğlu: "Din zehirdir. Dini içimizden tamamen yok etmek için bize 30 sene lazım."
CHP’li adalet Bakanı Mahmut Esat Bozkurt: "İslâm 14 asırlık sakat bir inançtır. İslâmiyet ilerlemeye engeldir. Bu dinle yürünmez, mahvoluruz. “
Eski Başbakanlardan Recep Peker: "Biz İttihadı Muhammedi’nin bu memleketteki hayat yıkıcı tesirlerini görmüş insanlar değil miyiz? Komünizm denen bir zehirden bünyeyi korumak için şeriat hayatının ikamesi ihtimalini tedbir diye düşünmek, bir öldürücü zehrin onun kadar öldürücü olan başka bir zehirle tedavi edileceğini zannetmekten ibarettir."
CHP milletvekili Falih Rıfkı Atay: "İslamiyet denince aklıma çorap kokusu gelir."
Kemalizm dini kitabını yazan Mehmet Şeref Aykut, "Yakılan ve ebediyen çöken Arap-Acem dini tahakkümdü. Ayet ve Hadis saymakta mana yoktur. İslam dini çökmüştür."
O yıllardaki CHP’nin önemli isimlerinin büyük bir kısmı dinsizdi.
Üstad Necip Fazıl: "CHP bir parti değil, Türke dinini, dilini ve özünü kaybettirmeye memur bir katliam müessesesidir." sözünü boş yere söylemedi.
CHP’nin; dini yıkma ve Türk’e özünü kaybettirme savaşının bir nedeni vardı.
Cumhuriyeti kuranlar;  Osmanlı’nın yıkılışı sırasında Mason-Sabetay ittifakından yardım ve destek almıştı.
Tabi her yardım ve desteğin bir faturası olur.
Hele hele bir Yahudi, babasına bile karşılıksız günahını bile vermez.
Bu desteğin karşılığı olarak devletin ve CHP’nin önemli noktalarına masonlar ve Sabetaylar geldi.
Onların talebiyle; 1924 yılında Yunanistan ile yapılan mübadele ile bu ülkeden gelen 500 bin Türk’ün arasına 30 bin civarındaki Selanikli Sabetay da gizlenerek Türkiye’ye getirildi…
Getirilen Sabetayların gençleri bürokrat yapıldı. Diğerlerine de Türkiye’nin en güzel yerleri olan İzmir’den İstanbul ve Trakya’ya kadar sahil şeridi verildi.
CHP milletvekilleri arasında çok sayıda Mason ve Sabetay vardı.
Bunlar kısa süre içerisinde köşe başlarını tuttular.
Nereye el atsanız karşınıza bunlar çıkıyordu.
Sadece devlet ve bürokrasi değil; medya, sanat, sinema ve eğitimi de ele geçirdiler.
Sabetay iken camiasını deşifre eden Ilgaz Zorlu, Sabetayların Türkiye’nin köşe başlarını nasıl ele geçirdiğini şöyle anlattı;
- "O dönemde önce basın ellerine geçti. Vatan Gazetesi Ahmet Emin Yalman’ın elindeydi. Yalman Yakubi’dir. Tan gazetesi Serteller’e aitti. Serteller Sabetaycıdır ve Kapancı koluna mensuptur. Ahmet Emin Yalman’ın yanında yetişen Abdi İpekçi’yi görüyoruz. İpekçi ailesi Sabetaydır. Daha sonra Hürriyet grubunu yönetti. Yakın zamana kadar Sabah Gazetesi, Akşam Gazetesi Sabetaycı idi…"
Cumhuriyet Gazetesi’nin sahibi  Yunus Nadi aynı zamanda bir Mason ve Karaim Yahudi’sidir. 
Cumhuriyet Gazetesi’nin esas yükselişi Millî Şef İnönü döneminde iki Yahudi şirketten aldığı destek sayesinde olmuştur.
Basın Sabetaycıların Türkiye’de etkinlik kazanmasında çok etkili oldu.
Siyaset ve medya desteğiyle Sabetaylar devletin kılcal damarlarına kadar girdi.
Durumu şöyle anlayın…
2015 FETÖ darbesinden hemen önce FETÖ’cüler nasıl devletin bütün birimlerini ele geçirmişse, o tarihte de Mason-Sabetay ekibi devleti ele geçirmişti.
Dini de, Türklüğü de ve devleti de bunlar şekillendiriyordu.
Düşünün ki; CHP’nin akıl, Kemalizm’in fikir babası olan Tekin Alp Yahudi idi.
Moiz Kohen adındaki bu Sabetay, Türkçülüğün el kitabını yazdı.
Sabetayların, Türkiye Cumhuriyeti’nin kritik noktalarına yerleşmesi, yabancıların da dikkatini çekti.
Özellikle Yahudiler bundan büyük sevinç duyup, hadsiz sözler söylemeye başladı.
İsrail devletinin ilk Cumhurbaşkanı Chaim Weizman, “Biz Yahudiler 20. Yüzyılda Orta Doğu’da yıkılmaz denen devleti yıkarak (Osmanlı) 2 tane devlet kurduk. Onlara öyle güzel sistem inşa ettik ki, Türkler bize Filistin’i vermeyen Abdülhamit’e en az 200 sene daha söverler!”
İsrail Cumhurbaşkanı Weizman, Abdülhamid Han’a söven Meral Akşener’i daha o günden bilmiş…
ABD eski Dışişleri Bakanlarından Yahudi asıllı Henry Kissinger tarafından da benzeri sözlerin telaffuz edildiği bazı kaynaklarda yer almaktadır.
İsrail’in ikinci Cumhurbaşkanı Yitzhak Ben-Zvi idi.
Osmanlı İmparatorluğu devrinde Galatasaray Lisesi'nde öğrenim gördü. Fanatik bir Siyonist idi.
Yitzhak Ben-Zvi denilen bu küstah, “Ben dünyada kurulan ilk Yahudi devletinin değil, ikinci Yahudi devletinin ikinci Cumhurbaşkanıyım. İlki Türkiye’dir” demişti.
Türkiye’deki Sabetay kadrolaşması üzerine Yahudi araştırmacı Prof. Uriel Heyd, “Yahudiler 20. Asrın ilk yarısında iki tane devlet kurdular, bunlar Türkiye ve İsrail’dir” deme cüretini gösterdi.
İşin ilginç yanı o tarihte yapılan bu açıklamaların hiç birisine ne tepki gösterildi ne de bir karşılık verildi.
Eski bakanlardan Süleyman Arif Emre de yazdığı Siyasette 35 Yıl isimli kitabında şöyle diyor;
-Uluslararası bir toplantıda bir sözcü, “Dünyada şu 4 ülkeyi Yahudiler doğrudan yönetmektedir; ABD, Fransa, Türkiye ve İsrail” dedi, salondaki Türk diplomatların hiç biri buna itiraz etmedi.
O yıllarda dikkat çeken bir isim de Hagop Martayan idi. Martayan, Türk Dil Kurumu'nun ilk genel sekreteriydi.
Türkiye’nin Türkçesi bu Ermeni vatandaşımıza emanet edildi.
1934'te kabul edilen Soyadı Kanunu'na dek kullandığı Martanyan soyadının yerine, Türkçenin geliştirilmesi için olan katkılarından dolayı Atatürk'ün önerdiği "Dilâçar" soyadını kullandı.
Kökenlerine o derece bağlıydı, soyadını değiştirmesine rağmen aslını ve adını asla değiştirmedi.
Mustafa Kemal’e “Atatürk” soyadını öneren de Ermeni Hagop Martayan’dı. Bilinen adıyla Agop Dilâçar’dı..
Agop Dilâçar, Türk Dil Kurumu'ndaki görevini ve dil çalışmalarını 1979'daki ölümüne kadar sürdürdü.
Agop; Gömültük (mezarlık), Kokusavar (Deodorant)  gök avrat (hostes), saklam (emanet), örteç (maske) yontu, kakınç gibi uydurukça kelimelerin de mucididir.
Agop, yaklaşık 50 yıllık görevi boyunca 40’a yakın Ermenice kelimeyi dilimize soktu.
Bunların büyük bir kısmı kullanılmazken aralarında; avanak, godoş, kaban, madımak, mor, moruk, mucur, pezevenk, tırtıl ve zangoç günlük yaşamda kullanılıyor.
Sizin de dikkat ettiğiniz gibi dilimize giren Ermenice kelimelerin büyük kısmı, küfür ve argo kelimeler.
Agop Dilâçar’ın Türkçe ’ye bunları neden soktuğu ise bir sır.
Sonuç itibarıyla demem şu ki;
Dinimizi dinsize, Türklüğümüzü Yahudi’ye, devletimizi Masona, dilimizi Ermeni’ye, medyamızı Sabetaya ve direksiyonu İngiliz’e teslim etmişiz.
Bu ekibin kıyım ve yıkımından bugünlere sağ salim çıkmak, Allahü teala’nın bize büyük bir ihsanıdır.
Yüce Allah Peygamber Efendimiz Aleyhissalatü Vesselam’a; “Ümmetini küffara karşı daima galip ederim” vaadini yerine gelmiş, din düşmanları yıkılıp giderken dini ayakta tutmuştur.
Bugünkü hal bu haldir.
Ya Rabbi!
Ümmet-i Muhammed’i muhafaza, Din ve millet Düşmanlarını kahreyle.

.

KEMALİZMİN AMENTÜSÜNÜ YAZAN YAHUDİ

• 5.6.2022

KEMALİZMİN AMENTÜSÜNÜ YAZAN YAHUDİ
10 Nisan 1928 yılında devleti dinsiz yapan CHP’nin esas hedefi, ahaliyi dinsiz yapmaktı.
Başta İnönü olmak üzere CHP yöneticileri bunu da açıkça söylüyorlardı.
CHP’nin Başbakanlarından Rüştü Saraçoğlu, “Din zehirdir. Türkiye’den dini tamamen atabilmek için bize 30 sene daha lazım.” Demişti.
30 sene, Türk milletini dinsiz yapmak için hazırlanan projelerin uygulanması için gereken zamandı.
CHP’liler öncelikle şunu düşünüyorlardı; “Dini ortadan kaldırdıktan sonra yerine öyle bir şey koyalım ki halk dağılmasın”
Bunun için de iki alternatif üzerinde durdular. Kemalizm veya Türkçülük.
Laiklik başta düşünülmüyordu.
Laikliği daha çok Sabetay Yahudileri savunuyordu.
Bugün laikliği din gibi gösterip bu millete dayatmaya çalışanlar da zaten bu Yahudilerdir.
Doğu Perinçek’in Kemalist Devrim kitabında Mustafa Kemal’in şu sözleri yer alıyor;
- İslâmlık devrini yapmış, fayda ve zararlarını ortaya koyarak eskimiş, ömrünü bitirmiş bir şeydir. O müesseseyi ne korumaya, ne de yeniden aşı yaparak gençleştirmeye niyetimiz yoktur. Zaten böyle bir teşebbüs, kurumuş bir ağaca hayat vermeye çalışmak gibi beyhudedir. Vahiy yoktur, Kur'an Muhammed'in düşüncelerinin ürünüdür. ( 3 Mart 1924)
İşte bu ve benzer konuşmaları işaret kabul eden CHP’li milletvekilleri, Kemalizm’i din yapmak için kollarını sıvadı.
Kemalizm’in kuruculularından Ahmet Ağaoğlu Mecliste şöyle dedi;
 - "Efendiler! Cumhuriyet, inkılap baştanbaşa bir dindir, bir imandır. (Milletvekilleri/Mebuslar 'Onda şüphe yok!' diye tezahürat yapıyorlar.) Bu dinin, bu imanın bir kitabı olacaktır, bir ibadeti olacaktır, dâhileri olacaktır, müminleri olacaktır…"
1936 yılında, Atatürk'ün de onayıyla, Kemalizm’i anlatmak için Edirne milletvekili Şeref Aykut’un kaleme aldığı "Kamâlizm" adlı kitapta şöyle denildi;
"Kamâlizm, dünya hayatı üzerine kurulu, prensiplerini ekonomik temeller üzerine kuran bir dindir."
Kısaca dinsiz bir din.
Ahireti reddeden sadece dünyada yaşama üzerine kurulmuş bir sistem.
Bu kitabı yazan zavallının dinin manasından bile bihaber olduğu anlaşılıyor.
Din; Allah’a inanıp ona iman etme yoludur.
Bu zırcahil; Kemalizm’i Allah’a inanmayan, ahireti kabul etmeyen bir ekonomik nizam olarak tanımlamış.
Bu tanımladığı şey din değil olsa olsa bir yönetim biçimi olur. Onun da adı din olmaz.
Neyse devam edelim..
CHP’liler tarafından o yıllarda tartışmaya açılan ve halka dayatılan Kemalizm’e göre İslam dini, Türk Milletinin sırtına yüktür.
Dinsiz olan eski Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel; "Menşei Sami olan Müslümanlık, aslında tabiatçı olan Türk kültürünü sarmış, bozmuş ve böyle unsurlarla özlüğünü kaybettirmiştir…"
Afet İnan "Vatandaş İçin Medeni Bilgiler" isimli kitabında şöyle der: "Türkler İslâm dinini kabul etmeden evvel de büyük bir millet idi. Bu dini kabul ettikten sonra, bu din; ne Arapların; ne ayrı dinde bulunan Acemlerin ve ne de sairenin Türklerle birleşip bir millet teşkil etmelerine tesir etmedi. Bilakis, Türk milletinin millî bağlarını gevşetti; millî hislerini, millî heyecanını uyuşturdu"
Görüyorsunuz değil mi? Bu zavallıların gerçekleri nasıl çarpıttığını…
Türk milleti İslam’la şereflendikten sonra şaha kalkmış, üç kıtaya hâkim olmuştur.
Alınmaz denilen İstanbul’u almış ve bütün dünyaya adaleti taşımıştır.
İslam’a yönelik bu saldırılar sürerken; 1931’de toplanan CHP üçüncü kongresinde Kemalizm, 6 ok diye bilinen ilkelerin bütünü olarak açıklandı.
CHP o gün yaptığı açıklama; Kemalizm’i bir din olarak değil bütün ilkelerin toplamı olarak lanse etti.
1931’deki CHP kongresinden sonra Gazetelerde hergün Kemalizm’i anlatan makaleler yayınlanıyordu.
Ardından Kemalizm üstüne kitaplarda basılmaya başlandı.
Ünlü Türkçü Tekin Alp 1936’da basılan kitabında Kemalizm’i din olarak tanımlayıp amentüsünü bile yayınladı.
Kemalizm’i din yapan Tekin Alp kimdir?
Tekin Alp, Munis Tekinalp takma adıyla yazdığı yazılarla tanınıyordu.
Kendisi gibi Türkçü olan Ziya Gökalp ile bir yakınlığı vardı.
Tekin Alp; yazdığı makalelerinde tıpkı Afet İnan gibi İslam’ı kötülüyor, İslam’ın Türklerin ayağına pranga olduğunu savunuyordu.
Osmanlı’nın Türk olmadığı gibi Türklüğü tamamen ortadan kaldırdığını söylüyordu.
Bunların hepsi çok büyük birer yalandır.
Türk Milleti en başta Zülkarneyn Aleyhisselam’a iman etmiş, 1928’de CHP kaldırana kadar asla dinsiz olmamıştır.
Türk milletinin en büyük başarıları bunların yalanlarının aksine İslam ile tanıştığı dönemlerdir.
Türkler ile Müslüman Araplar tarihte ilk kez 751 yılında ittifak oluşturdular.
Talas Irmağı kenarında gerçekleşen savaşta, Arap ve Türk orduları Çinlileri ağır bir yenilgiye uğrattı. Talas Savaşı, Türk-Müslüman ilişkilerinde ve Türklerin Müslümanlaşmasında bir dönüm noktası oldu.
Aramıza sızan bu ajanlar; Türk milletini İslam’dan önce çok büyük devlet olduklarını iddia ederken, bunun hangi yıllarda olduğunu asla açıklayamamıştır.
Bu tezler, Türk milletini İslamiyet’ten soğutmak için atılmış bir iftiradır.
Cumhuriyet dönemi Türkçülerinin tek derdi vardı, o da Din-i İslam.
O yıllardaki Türkçülerin büyük bir bölümü, azılı birer din düşmanıydı. Zaten onlar Türk değildi.
29 Mayıs-3 Haziran 1939 tarihleri arasında toplanan CHP 5.Büyük Kurultayında, Kazım Nami Duru, Kemalizm’in yeterince bilinmemesinden şikâyet edip şöyle bir serzenişte bulundu;
- ‘Kemalizm nedir? Görüyorum ki birçok yerlerde Kemalizm’in ne olduğunu bilenler yoktur. Hatta parti arkadaşlarımız arasında partimizin, Türkün amentüsü sayarak onu okumuş, hazmetmiş ve ona göre hareketi kendisine prensip ittihaz etmiş olanlar azdır.
Maatteessüf arkadaşlar, bunun üzerine hiç kitap yazılmamıştır.
O tarihe kadar aslında iki kitap yazılmıştı.
Birisi yukarıda anlattığım Şeref Aykut’un kaleme aldığı "Kamâlizm"  ve diğeri Kemalizm’in Amentüsü ve İlmihali isimli kitabı yazan Tekin Alp’ti.
Tekin Alp, 1928 yılında Mustafa Kemal’in bilgisi dâhilinde  "Türk'ün Yeni Amentüsü “nü kaleme aldı.
Kitabında Kemalizm’in amentüsü bölümünde şunları yazdı;
"…Türkiye için ahiret günü olmadığına iman ederim… İyilikle fenalığın insanlardan geldiğine, Türk ordusunun birliğine ve Gazi'nin, Allah'ın en sevgili kulu olduğuna kalbimin bütün hulusuyla şehadet ederim…"
" İnkılabın İlmihali” isimli bir konferanstaki sunumunda ise metni şöyleydi;
"İnanışlarımızı bir defa daha sıralayalım; dil ile ikrar, kalp ile tasdik edelim: Cumhuriyete inanıyoruz. Kayıtsız ve şartsız hâkimiyet milletindir. Milliyete inanıyoruz. Halka inanıyoruz. Devlete inanıyoruz. Laikiz. İnkılaba inanıyoruz."
Kemalistler yaptıkları bu yeminle CHP’nin altı okunu, imanın altı şartına dönüştürdüler.
Tekin Alp azılı bir din ve Osmanlı düşmanı idi…
Kemalizm’in amentüsü adlı kitabının her sayfasında İslam’a hakaret vardı.
Tekin Alp’e göre Şeriat,  ‘çöl hayatından mülhem kanunlardır. Kanunlar ve aynı zihniyet Türk milletini Garb (batı) kültüründen uzağa itmiştir”
Tekin Alp laiklik bahsine tahsis ettiği 11. Bölüme ‘ Kahrolsun Şeriat Hükümeti’ başlığını attı...
CHP’nin akıl, Kemalizm’in fikir babası olan Tekin Alp’in gerçek kimliğini açıklayalım…
Bu kişi tam manasıyla bir sahtekârdır.
Adı sahtedir. Soyadı sahtedir. Uyruğu sahtedir. Dini sahtedir. Türkçülüğü sahtedir.
Tekin Alp, Moiz Kohen adında bir Yahudi’dir.
1883’de Serez’de doğan Moiz Kohen, Musevi, İshak Kohen ’in dokuzuncu ve sonuncu çocuğudur. Babası Yahudi ve haham idi. Kendi de Selanik’te haham okulunda okudu.
Selanik’te Türkçü Ziya Gökalp’in de bulunduğu çevre ile arkadaşlık kurdu ve onlarla birlikte Türkçülük üzerine yazılar yazdı.
Tekinalp;  1944’te çıkan “Türk Ruhu” adlı kitabının 287’nci sayfasında, Ziya Gökalp’in “Türkçülüğün hakiki peygamberi” olduğunu iddia etti.
“Kemalizm” in Avrupa’da tanıtılması vazifesi verilen Moiz Kohen, sıkı bir Siyonist idi.
Anadolu’yu  “Siyon yurdu” yapmayı hedefleyen Yahudi asıllı Moiz Kohen, bir Türk adı alıp kendini gizleyerek Selanik’ten İstanbul’a geldi.
Alp Er ve Tekinalp sahte isimleriyle aramıza sızan bu Yahudi Ajan, CHP’nin ve Kemalizm’in akıl hocalarından birisi oldu.
O yıllarda Türkçülerin Üstadı kabul edildi.
Günümüzde bile bazı saf ülkücü, bu Yahudi’yi üstad olarak görür.
Moiz Kohen o kadar fanatik bir Yahudi idi ki hastalanınca, bir İslam memleketinin topraklarına gömülmemek için Fransa’ya gitti.
1961 yılında Fransa’nın Nice şehrinde öldü ve Yahudi mezarlığına gömüldü.
Bu münafığın habis bedeni, şehit kanlarıyla sulanmış bu toprakları kirletmedi (Elhamdülillah)
Bedeni topraklarımıza değmedi ama pisliği ve mikrobu hava yoluyla özellikle CHP’lilere bulaştı
CHP’liler bugün de Osmanlı’ya ve İslam’a saldırıyorlar.  
Sadece onlar mı? Onlarla iş tutanlarda Abdülhamid Han üzerinden ecdadımıza hücum ediyor.
Günümüzün ecdat düşmanları da tıpkı Sabetay Yahudileri gibi, Kemalizm’i kendine maske yapıyor.
İddia ediyorum!
Bugün; dinine, milletine, ecdadına hakaret eden bu soysuzların soyu karışıktır.
Bunların soy ağacını istesek; ya Yahudi ya da Ermeni çıkar.
Elinizden geleni ardınıza koymayın!
Et ile tırnak gibi olan Din-i İslam ve Türk milletini asla ayıramayacaksınız.
Kahrolsun içimizdeki hainler ve onların yerli işbirlikçileri.
Yaşasın İslam, Yaşasan vatan.
Yaşasın millet. Yaşasın ehlisünnet

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

CHP’NİN DİNİ

• 29.5.2022

Kılıçdaroğlu şöyle demiş, ”Biz CHP olarak dine karşı değiliz. Biz dinin siyasete alet edilmesine karşıyız”
Bu söz zaten Türkiye’deki bütün laiklerin atasözüdür.
Her sıkıştıklarında bu cümleyi kurarlar.
Laflarına baksan CHP’yi dindar bir parti bile sanırsın. Oysa bunların bütün işleri dini yıkmak üstünedir.
Bay Kılıçdaroğlu;
Dindar olduğunuz için mi millete dinini öğreten siyasetten bihaber bunca âlimi astınız?
Dindar olduğunuz için mi Kuran-ı Kerim’leri toplayıp köy meydanlarında yaktınız?
Dindar olduğunuz için mi Arapçayı yasaklayıp Türkçe ezan okuttunuz?
Dindar olduğunuz için mi milletin başından takkeyi sarığı çıkartıp Yahudi şapkası giydirdiniz?
Dindar olduğunuz için mi yolda dudakları oynayan insanları Salavat çekiyor diye hapse tıktınız?
Dindar Olduğunuz için mi Başörtülü kızların başörtülerini çeke çeke okullardan attınız?
CHP’liler ve Laikler dinin olmazsa olmaz emri olan; namazı kılmaz, orucu tutmaz, zekâtı vermez, örtünmez ve hacca gitmez.
Buna karşılık dinen haram kılınan; içkiyi içer, zinayı yapar ve faiz yer.
Kısaca; Allah’ın ‘yap’ dediklerini yapmaz, ‘yapma’ dediklerini eksiksiz yapar.
Kıldıkları tek namaz, bir dostları öldüğünde ayıp olmasın diye katıldıkları cenaze namazıdır.
Onu da yanlış kılar, ninelerinden gördükleri gibi namazda ellerini göğsünde bağlayıp rezil olurlar.
Bir de bu hallerine bakmaz, kendini dindarlardan bile daha Müslüman görür.
Hatta dindarların çoğunun cehenneme, kendinin cennete gideceğine inanır.
Ey CHP’liler ve laikler, kedi köpek sevmekle cennete gidilmez.
Cennete Allah’ı sevmekle gidilir.
Allah’ı seven;  Allah’ın ‘yap’ dediğini yapar, ‘yapma’ dediğini yapmaz.
Bırakın bu yalanı dolanı, dürüst olun mert olun.
Çıkın ortaya; Göğsünüzü gere gere, “Biz dindar da değiliz Müslüman da değiliz.” deyin.
Ey Müslüman görünen laikler;
Dinimiz, Kemalizm
Kıblemiz, Anıtkabir.
Kitabımız, Nutuk.
Marşımız, İzmir marşı.
Kutsal yerimiz, Rakı sofrası.
Bayramımız, Milli bayramlar.
İbadetimiz, eğlence.
Deyin…
Bunları da diyemiyorsanız kestirmeden, “Dinsizim” deyip ferahlayın.
Siz de rahatlayın biz de rahatlayalım.
Nedir bu çileniz arkadaş…
Yıllardır içinizdeki gerçeği haykıramadığınız için; bunalıyorsunuz, ıkınıyorsunuz, sıkılıyorsunuz.
Size de yazık bize de yazık.
Emin olun bunları itiraf ederseniz kimse size kızmaz. Hatta memnun olur…
Bize ne sizin dininizden, dinsizliğinizden?
Biz sizin ne olduğunuza değil, biz sizin bizden olmadığınız halde bizden görünmenize karşıyız.
Bırakın artık tiyatro oynamayı… Ayıp oluyor beyler...
Laiklerin bir kısmı zaten Sabetay…
Onların hayatı takiyye.
Nüfus cüzdanlarının din kısmında, ‘İslam’ yazar ama onlar İbrani’dir.
Nüfuslarında ‘Türk’ yazar, ama onlar Yahudi’dir.
Liderleri Sabetay Sevi’dir, onlar ‘Atatürkçüyüz” derler.
Devlet, “Değiştirebilirsiniz” dedi ama yine de bu bilgileri değiştirmediler.
Yalana devam yani.
Ilgaz Zorlu da Sabetaydı.
Arslan gibi gitti mahkemeye, “Ben Müslüman değil İbrani’yim, Türk değil Yahudi’yim. Nüfus cüzdanıma bunlar işlensin” dedi. İşlendi.
Bir Ilgaz Zorlu kadar olamadınız. Tanışmasam da Yahudi Ilgaz Zorlu’yu takdir ettim.
Kılıçdaroğlu, “Dindarın da güvencesi biziz, onlar da bizi seviyor” dedi.
Şimdi bakalım CHP dindarları nasıl korumuş dindarlar CHP’yi nasıl seviyormuş?
Aşağıda vereceğim isimler ve bilgiler tamamen devletin resmi kayıtlarından alınmıştır. Yalan dolan ve hayali değildir.
İşte devletin bire bir o kayıtları…
1928’de Arapça ve Osmanlıca yasaklandı ve Latin harflerinden uyarlanan Türkçe kabul edildi.
Bu yasaya uymayanlara ceza getirildi.
4 Ocak 1932 tarihinde yayınlanan bir talimatnamede; Arap harfleriyle eğitim yapmak için gizli veya aleni dershane açanlara, üç aya kadar hafif hapis veya 10 liradan 200 liraya kadar hafif para cezası hükme bağlandı.
1 Kasım 1935 ve 30 Kasım 1936 tarihleri arasında çeşitli illerde 35 kişi gizli bir surette Arap harfleri ile tedrisat yapmak suçundan yakalanıp 3 ay hapse mahkûm edildi.
1937 yılında Gaziantep’te 50 yaşlarındaki bir Kadının kendi evinde gizlice eski usul Arap harfleri ile çocuk okuttuğu haber alınmış ve suçüstü yakalanarak, aramada ele geçen kitaplarla birlikte mevcuden mahkemeye sevk edilmiştir.
Kadının evinde ele geçirilen suç unsuru kitaplar ve bazı eşyalar ise şunlardır: 3 adet Mevlut, 5 Tebareke cüzü, 25 Amme cüzü, 1 Kadesemiallah, 7 Kur’an- Kerim, 10 Elif Cüzü, 2 Minder, 1 sıra ve 1 sopa…
Benzer şekilde, Arapça namaz sûresi okutmak veya Arapça tedrisatta bulunmak suçundan 1938 yılı içerisinde; Çankırı’da iki gözü kör birisi, Kastamonu’da bir kadın, Isparta’da muhtelif şahıslar, Bursa’da bir şahıs, Rize’de 19, Erzurum’da ve Çorum’da bazı şahıslar hakkında işlem yapılmıştır.
19.3.1940 tarihinde İçel’de kılık ve kıyafetinden şüphe edilen Kayserili Ahmet İbiş adındaki şahıs, polis tarafından yakalanmıştır.
Sorgusunda açıkça rejim, devrimler ve Atatürk aleyhinde sözler söyleyen şahıs hakkında zabıt tutulmuş, şahıs Nakşi ve Kadiri Tarikatı’na mensup olduğunu itiraf etmiş, ancak yapılan doktor muayenesinde şuurunun bozuk olduğuna karar verilerek men-i muhakeme kararı verilmiştir.
Kocaeli Akça Camiinde 1 Ekim 1943 tarihinde kılınan Bayram namazından sonra vaaz veren Şevket Sezen “Muhitimiz laiktir, fakat din yoktur, mekteplerde ise din olmağı› gibi dine de alaka yoktur. Siz babalar evlatlarınıza evlerinizde din dersi öğretiniz, namaza ve camilere alıştırınız. Mesuliyet-i maneviye velilere aittir, sonunda siz mesul olursunuz” şeklinde sözler sarf etmesi üzerine adliyeye sevk edilmiştir.
Arapça ezan okuyan binlerce kişi hakkında tahkikat yapılmış bir kısmı hapse tıkılmıştır.
Onlardan bazı örnekler…
1941 yılında Arapça ezan okuyanlara getirilecek cezaları düzenleyen yasanın görüşülmesi esnasında söz alan, Rasih Kaplan'ın anlattığı bir olay bu insanları şaşkına çevirecek türden…
- Antalya’dayım. Savcı’nın yanında müftüyü gördüm. Hayret ettim. Çünkü Müftü Millî mücadelede çok çalışmış, karakterli bir arkadaşımızdır. Müftü gittikten sonra hayretle sordum.
Savcı dedi ki; “Birisi imam olmak istemiş, polis kaydında, uyuşturucu madde kullandığı görülmüş. Müftü, (Sen imam olamazsın) demiş.
İşte bu adam Savcı’ya bir ihbarname verip şöyle şikâyet etmiş; ‘Dün öğle namazında camiye gittim, müftü camide idi, müezzin Türkçe kameti getirdikten sonra müftü namaza başlamadı. Dikkat ettim dudaklar kıpırdıyordu, Arapça kamet getiriyordu.’
Savcı bu ihbar üzerine bunun üzerine takibata başlatıp, müftünün Arapça kamet getirip getirmediğini sorguladı.
Aynı yıl İstanbul Fatih’te yolda yürüyen bir kadının dudaklarını sürekli kıpırdattığını fark eden bir sivil polis, peşine takılarak ne dediğini duymaya çalıştı. Kadının sessizce Salavat okuduğunu işitince, yaka paça karakola götürüp mahkemeye çıkardı. Yasak olan salavat okumaktan 3 ay hapse mahkûm edildi.
Erzurum Vilayeti Hınıs kazasında Ramazanda imamlık yapmış olan Molla Ahmed Arapça sala verdikten sonra kaçmış, bir daha da kendinden haber alınamamıştır.
Silivri kazasının Seymen köyü ziraat memuru Behçet, Arapça kamet getirmekten 1 gün hapis cezasına çarptırılmıştır.
Yozgat'ın Boğazlıyan kazasında Büyük Camii'nde Bayram namazında Arapça tekbir getiren Ali Gence'nin kastı olmayıp yanlışlıkla ağzından kaçırdığına ikna olunarak, takibat icralarına mahal olmadığına karar verilmiştir
Karamürsel'in Ayazma köyün Boşnak asıllı Bekir (Duran) Çarşı camiinde Arapça ezan okumaktan dolayı adliye sevk edildi, ancak cezai ehliyeti olmadığından serbest bırakıldı. Şahıs Arapça ezan okumaya devam edince Bakırköy Akıl Hastanesi'ne sevk edildi.
Arapça ezan okumaktan Yusufeli kazasından Hüseyin, 'şuur bulanıklığı olduğuna yönelik doktor raporu ile serbest bırakılmıştır.
27.2.1939 tarihinde Yeni Foça kazasında camide olmadığı sırada, Kâzım adında bir şahıs Arapça ezan okurken sanığın Bahriye yüzbaşı iken akıl hastalığından emekliye ayrılmış bir deli olduğu anlaşıldığından serbest bırakılmıştır…
O yıllarda Arapça ezan ve salavat getirenleri gözaltına alırken, vicdan sahibi bazı doktorlar bunlara deli veya şuuru bulanık raporları vererek cezaevine girmesine engel oluyordu.
Bunun gibi binlerce örnekler var…
18 Temmuz 1945 tarihinde Millî Kalkınma Partisi'nin kuruluşuyla başlayan çok partili hayatla birlikte Türkçe ezan ve diğer uygulamalara karşı Türkiye genelinde açık direnişler başladı. Özellikle M. Kemal Pilavoğlu şeyhliğindeki Ticaniler bu işin öncülüğünü yapıyordu.
1949 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclis'inde beklenmedik bir eylem gerçekleştirdiler.
Meclis müzakerelerinin devam ettiği sırada; dinleyici locasında bulunan iki kişi ayağa kalkıp yüksek sesle Arapça ezan okuyarak, yasağı protesto etti.
Dış basına da yansıyan bu olay,  laik cumhuriyete karşı ilk sivil başkaldırıydı.
Gazeteler TBMM’de okunan Arapça ezanı;  "görülmemiş hadise” olarak yorumladılar.
CHP tarafından getirilen ve 18 yıl süren Arapça Ezan ve kamet yasağı, 1950 yılında rahmetli Adnan Menderes Hükümeti tarafından çıkarılan 5665 sayılı yasayla kaldırıldı.
Dine yasakları kaldıran Adnan Menderes 10 yıl sonra CHP’nin kışkırtmasıyla gelen 27 Mayıs darbesiyle zalimce asılarak şehit edildi.
Onu asanlar; tıpkı geçmişte âlimleri asanlar gibi acılar içinde hakir ve zelil olarak can verdi.
İşte CHP böyle bir din düşmanıydı. Şimdi kalkmış dindar numaraları yapıyor.
Bütün bunlara şahit olan Temel Karamollaoğlu din düşmanı zalimlerle ittifak kuruyor.
Anıtkabir’e gidip, “İmanımı tazeledim” diyen Akşener ile bu CHP’ye biat eden Bay Temel’e bu kadar hadiseden sonra ne demeli?
Ne diyelim!
Benim dinim bana, senin dinin sana…
Kim kiminle beraberse onunla haşrolunur.

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

İNÖNÜ 50 TON OSMANLI ARŞİVİNİ HANGİ ERMENİ’YE SATTI?

• 22.5.2022

10 Nisan 1928 yılında İnönü önderliğinde 264 CHP milletvekili, Türkiye Cumhuriyeti’ni dinsiz yaptı.
O gün bugündür Türkiye Cumhuriyeti’nin bir dini yok maalesef…
Devleti dinsiz yapan İsmet İnönü’nün tek hedefi bu değildi. İnönü ahalinin de dinsiz olmasını istiyordu.
Hedefe ulaşmak için gizli odalarda ince ince hesaplar yaptılar. Adım adım ilerlediler.
İşe hilafeti kaldırmakla başlanıldı.
Osmanlı Hilâfeti, 1924 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından feshedildi.
Türkler o güne kadar hilafet sayesinde bütün İslam âlemine, önderlik ve ağabeylik yapıyordu.
Onları koruyup kolluyor ve bir arada tutuyordu. Anlaşmazlıklarında hakem oluyordu.
Hilafet kaldırılınca, Türkiye’nin İslam memleketleriyle bütün bağı kesildi.
Bu karar sadece bizi değil bütün İslam âlemini etkiledi.
Hilafetin kaldırılmaması için dünyanın dört bir yanından Müslüman ulema Türkiye’ye gelip zamanın yönetimine adeta yalvardı, ama kimse dinlemedi.
Hilafetin kaldırıldığı gün başta Hindistan ve Pakistan Müslümanları olmak üzere bütün İslam âlemi gözyaşına boğuldu.
Başsız kalan Müslümanlar ne yapacaklarını bilemez oldu.
Her kafadan bir ses çıkmaya başladı.
Oluşan bu kargaşa ortamı sayesinde düşmanlıklar arttı ve nihayetinde bölündüler ve parçalandılar.
Onlar küçülünce, İngilizlerin ve batının sofrasında meze oldular.
CHP’nin pisliği sadece bize bulaşmadı, bütün İslam âlemine zarar verdi.
Bugün Ortadoğu coğrafyasında onlarca devletin olmasının tek nedeni, Türkiye’nin hilafeti kaldırmasıdır.
İsrail diye bir devletin kurulmasının nedeni de Türkiye’nin hilafeti kaldırmasıdır.
Kılıçdaroğlu ‘Helalleşme” diyor ya, emin olun CHP bugün helalleşmeye başlasa bin yıl sürer.
Bugün Filistin de Gazze’de Müslümanlar kırılıyorsa sebebi bizim CHP’dir.
Bugün Mekke ve Medine Vehhabilerin elinde ise, abartısız söylüyorum bunun müsebbibi CHP’dir.
Bugün Yemen’de siviller öldürülüyorsa, bunun da vebali CHP’nin boynunadır.
Aynı şekilde sürekli işgale uğrayan Afganistan, Irak ve Afrika ülkelerinde katledilen Müslümanların vebali de, Hilafetin kaldırılması için el kaldıran CHP Milletvekillerinin ve o partinin mensuplarınındır.
Biz ,“CHP’ye oy vermek büyük bir vebaldir” derken sadece ülkemizdeki zulümleri değil, cümle İslam âlemindeki zulümleri kastettik.
Üstad Necip Fazıl; "CHP bir parti değil, Türke dinini, dilini ve özünü kaybettirmeye memur bir katliam müessesesidir." Demişti.
Emin olun Üstad az söylemiş.
CHP sadece Türke değil bütün İslam âlemine; dinini, imanını, birliğini, toprağını ve hürriyetini kaybettirme müessesesidir.
CHP, İslam memleketlerini batıya peşkeş çektirme virüsüdür.
Bulaştığı yerde ne din ne de iman bırakır.  Allah muhafaza çok ağır din arazlarına sebep olur.
İsmet İnönü’nün de zaten gayesi vatanı düşmandan kurtarmak değil, İslamı ortadan kaldırmaktı.
Buyurun size bir örnek…
Silah arkadaşı Kazım Karabekir İsmet İnönü ile arasında geçen konuşmayı şöyle nakletti;
- "Türk milleti Müslüman olarak kalmaya devam ettiği müddetçe güvende olamayacaktır.
İngiltere ve batının dostluğunu kazanamayacaktır. Bulgarları kendimize örnek alalım."
(Kazım Karabekir'in "Paşaların Kavgası" kitabı sayfa 162)
Aynı kitapta 19 Ağustos 1923'te Ankara istasyon binasında (Ulus’taki Eski Meclis binası)  yapılan "İslamı Yok Etme" toplantısında, İsmet İnönü’nün şöyle dediği tarihe not edilmiş;
- " Elimizde kuvvet varken hocaları kaldıralım. Bunu yaparsak gençliğin kafasını Allah ve peygamber gibi boş laflardan ve kavramlardan kurtarmış oluruz." 
İsmet İnönü’nün İslam’a ve dine olan düşmanlığının tek şahidi Kazım Karabekir de değil.
1933 senesinde Türkiye'nin Sofya Büyükelçisi Tevfik Kamil. Yıllık iznine gelmiş.
Aile dostu olan Başbakan İsmet Paşa'yı ziyarete gitti. Sohbet ederlerken bir ara şöyle dedi; "Biraz da manevi gelişmeye hizmet etseniz."
Milli Şef büyükelçiye hiddetlendi : "Hala böyle şeyler mi düşünüyorsunuz. Biz 30 sene sonra Türk gençliğin kafasını Allah ve peygamber gibi boş laflardan ve kavramlardan kurtarmış olacağız."
Allah’a çok şükür ki; bu milletin sonraki nesilleri asla dinlerini unutmadığı gibi CHP’ye de iktidar yüzü göstermedi. Ancak sırtını dayadıkları askerlerin darbeleriyle iktidara gelebildiler.
Şimdi de iktidar olabilmek için Türkiye’yi yıkmak isteyen HDPKK’dan medet umuyorlar.
Çaresizlikten, PKK necasetinden medet umar hale geldiler.
Bu hal bile, CHP’nin nasıl bir kanalizasyon çukuruna düştüğünü gösteriyor.
Sadece PKK mı?
İnönü’nün yaptığı gibi gizli gizli İngilizlerle ve Amerika ile temasa geçtiler.
Neyse biz bugünü bırakıp meselemize dönelim.
İnönü bilinçli bir din düşmanıydı. 
Cumhuriyet’ten sonra getirilen bütün dini yasaklarda onun teklifi ve imzası vardı.
1925 yılında Hıyanet-i Vataniye Kanunu'nda değişiklik yapıldı.
Dini siyasete alet edenlere idam cezası verilmesi, ceza kanununa girdi.
Dini siyasete alet edenler bu bahaneyle asıldı ama siyasetin dine karışması serbest kılındı.
İşin doğrusun söylemek lazımsa, din bir şeye karışmadı esas CHP dine karıştı.
1925’de "Şapka Kanunu" yayınlandı, dini kıyafetler giymek yasaklandı.
Bu kanunla Yahudilerin milli şapkası olan fötr şapka giymek mecbur kılındı.
Bu kanun bütün dünyada alay konusu oldu.
Dönemin ünlü Fransız “La Presse” gazetesi, TBMM’nin aldığı bu şapka kanunuyla dalga geçip baş makalesinde şunları yazdı;
“Bir memlekette ki, hükümetin giymesini istediğini şapkayı giymeyeni asarlar, orada Cumhuriyet olur mu? Sizde (Türkiye’de) Millet Meclisi mi var?” (Kaynak: La Presse gazetesi, 9 Eylül 1928 nüshası)
Ve bir başkası…
”Şapka giyenler, her yerde külah giyenlerin karşısına çıktı. Hatta neredeyse baş giysisini değiştirecek yerde fes de ısrar edenlere veya şapka giymeyip başı açık dolaşanlara karşı dayak dâhil her türlü enerjik çarelere başvurulurdu. Birçok fırsatlarda sokaklarda, vapurda, gösteri salonlarında ”şapka”lar,”fes”lere hücum etti! Fes ve fesliler daima yenildi. Fesler şapkalılarca parçalandı, ayaklar altına alınıp ezildi veya denize atıldı.” (Kaynak: Paul Gentizon, M. Kemal ve Uyanan Doğu, sayfa 99, 100. Belgelerle gerçek tarih)
İşin acı tarafına bakın ki CHP, fötr şapka giymeyen onlarca garibanı da sokak ortasında astı.
Şapka Kanunu'na muhalefetten Sivas, Rize, Giresun, Maraş, Erzurum gibi illerde en az 78 kişi idam edildi, çok sayıda kişi hapis cezalarına mahkûm oldu ve sürgüne yollandı.
Bunların bir kısmı şapkaya karşı çıktığı için değil, alacak parası olmadığı için şapka giymemişti.
Bay Kemal, Bunlarla da helalleşecek misin?
1 Kasım 1928’de büyük bomba patladı:
Latin harflerinden uyarlanan Türk alfabesi kabul edildi.
Türk milleti yeni bir lisan ile bir gecede cahil edildi. Âlimle cahil, okumuşla okumamış eşitlendi,
Devletin arşivi, kütüphane ve evlerdeki bütün kitaplar bu kararla çöpe atıldı.
Koca Türk tarihi resmen yok edildi. Arapça ve Osmanlıca arşiv ve eserler yakılmaya başlandı.
Böyle bir kültür ve tarih katliamını işgal kuvvetleri bile yapmamıştı.
1931 yılında Türkiye'nin 600 yıllık askeri, siyasi ve iktisadi belgeleri, Maliye Bakanlığınca Latin alfabesine geçildiği, Osmanlı Türkçesi, Arapça ve Farsça yazılı belgelerin işlevini yitirdiği gerekçesi ile yakılmak istendi. Sonra bu kâğıtlardan para kazanabileceklerini düşünerek yakmaktan vazgeçtiler
Osmanlı’nın dağ gibi arşivi, gelir elde edilmesi amacıyla satışa çıkarıldı.
Askeri, mali, siyasi, hukuki, edebi, denizcilik ve bilim tarihi ile ilgili yaklaşık 30-50 ton arası değerli belge;  Sofya'da faaliyet gösteren Srnee Berger kâğıt fabrikasının sahibi İsviçre Asıllı Ermeni Berger ailesi tarafından, Maliye Arşivi'nden kâğıt hamuru yapılmak üzere Okkası 3 kuruştan satın alındı.
Oğuz Kaan’dan (Rahmetullahi Aleyh) Sultan Alparslan’a, Ertuğrul Gazi’den Vahdettin Hana büyük bir itinayla tutulan Türk Milletinin tarihini, balyalayıp 103 vagonla Bulgaristan’a yolladılar.
Osmanlı arşivinin yakılması veya satılmasını isteyen Maliye Bakanı, CHP’nin önemli isimlerinden Şükrü Saraçoğlu idi. Türk milletinin tarihini Bulgar’a satan bu adam sıkı Türkçü geçiniyordu.
Araştırmacı yazar Aytunç Altındal,  1942’de başbakan olan Saracoğlu’nun Kod adı Harem olan Amerikan Ajanı olduğunu belgeledi.
Saraçoğlu Millet Meclisi kürsüsünden, "din zehirdir!" diyebilecek kadar cüretkâr ve küstahtı.
30 sene içerisinde dini tamamen ortadan kaldıracaklarını söylüyordu, Yüce Allah onu ortadan kaldırdı. Hem de korkunç bir şekilde.
Ölüm anını gören bir hoca şöyle anlattı; “Adamın öyle korkunç, simsiyah, kömür gibi bir suratı var ki, bakılamıyor. Öyle bir ıstırap içinde, öyle bir bağırıyordu ki, heyecandan ben bir şey okuyamadım”
Arşivin satışını öğrenen Son Posta Gazetesi yazarı İbrahim Hakkı Konyalı, evrak satışının durdurulması için uğraştı, ama başarılı olamadı.
Satış izni veren İnönü tarihimizi yok etmeye çoktan karar vermişti.
Arşivin satışının durdurulması için Manisa Milletvekili Refik Şevket TBMM'ye önerge verdi.
Ortalığın karışacağını düşünen İnönü, Bu önerge üzerine genelge yayınlayarak arşivin geri kalanının satışını durdurdu.
Türk basınının tepkisi üzerine Bulgaristan Başkonsolosluğu'nda görevli Panço Doref, Sofya'daki Srnee Berger fabrikası tarafından satın alınan kâğıtların lüzumsuz kâğıt değil, önemli Osmanlı belgeleri olduğunu kendi hükümetine bildirdi.
Büyükelçi, gelen arşivin eritilip hamur edilmesinin ileride savaş sebebi bile olacağını belirtti.
İşin ciddiyetini fark eden Bulgar hükümeti; arşiv belgeleri Ermeni’nin fabrikasına ulaşmadan, Sofya Tren İstasyonu'nda el koydu.
Bu sayede Osmanlı arşiv belgeleri, hamur olmaktan kurtarıldı.
Gelen belgeler Bulgar yetkililer tarafından teker teker tasnif edildi. Bizim belgelerimizle bir Osmanlı enstitüsü kurdu.
Türkiye’de bile olmayan en büyük Osmanlı arşivi CHP ve İnönü sayesinde Bulgaristan’dadır.
Bugün, Bulgaristan Milli Kütüphanesi Nadir Eser Departmanı'nda Osmanlı Devleti'ne ilişkin bir milyona yakın arşiv belgesi bulunuyor.
Bunların büyük bir bölümü Osmanlı Türkçesi, geri kalanı ise Arapça ve Farsça belgelerdir. Kütüphanede; 191 adet kadı sicili, 720 maliye, 405 tımar defteri bulunuyor.
Özal döneminde, Türkiye’nin hafızası niteliğindeki bu arşivin getirilmesi için çok uğraşıldı ama başarılı olunamadı. Asılları yerine bir bölümünün kopyasını alabildik.
Çıldırmamak elde değil.
İşte bu yüzden yakın tarihimizi bilmemizi istemiyorlar.
CHP demek, yıkım demektir.
CHP demek, Bu milletin tarihine ve dinine düşmanlık demektir.
CHP’ye oy veren de destek veren de yaptıklarından ve yapacaklarından mesuldür.
Bay Temel, Kılıçdaroğlu’nun ayaklarına paspas ettiğin partin de sende bu vebale artık ortaksınız.
Babacan’a ve Davutoğlu’na sakın kızmayın.
Cenab-ı Allah bunları helak etmek için CHP’yi sebep kıldı.
Onlar da hırsının kurbanı olup kurtuluşu CHP’de sandı.
METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

SABETAYCILARIN KEMALİSTLERE YUTTURDUĞU LAİKLİK HAPI

• 15.5.2022

10 Nisan 1928 yılında "Türkiye Cumhuriyeti'nin Dini İslam'dır" ibaresi, İnönü’nün teklifi 264 CHP’li milletvekilinin oyu ile kaldırıldı.
Kaldırılış o kaldırılış…
2023 yılı itibarıyla Türkiye Cumhuriyeti resmi dini olmayan dinsiz bir ülkedir.
95 yıldır gelen iktidarlar 1924 anayasasından yer alan, “Türkiye Cumhuriyeti'nin Dini İslam'dır" ibaresini tekrar yerine koyamadı.
Bugün dünyada kime sorsanız Türkiye Cumhuriyeti’ni ‘Müslüman bir ülke’ olarak tanımlar. Gelin görün ki biz “Ülkemizin resmi dini İslam’dır” diyemiyoruz.
TBMM’nin 3. Dönem 1. Yasama Yılı 59'ncu birleşiminde Türkiye dinsiz yapıldı.
O gün yapılan oylamada 52 milletvekili karşı oy kullandı.
Bu tarihi oylama, TBMM tutanaklarında yer almıyor.
Kürsüye çıkan milletvekilleri lehte ve aleyhte ne gerekçe ile görüş bildirmişler?
Ret oyu verenler kimler?
3. Dönem 1. Yasama Yılı 59'ncu birleşiminin üzerine adeta örtü çekilmiş.
Bu konuda sadece Osmanlıca birkaç bilgi var ama tartışmalarla ilgili tutanaklar yok.
Bu konuda yazılmış bir tez ve kitap da bulamadım.
Buradan TBMM Başkanı Mustafa Şentop’tan rica ediyorum. 1928 yılının tutanaklarının tamamını Türkçe olarak yayınlayın.
Devletinin niçin dinsiz edildiğini milletin bilme hakkı var.
Buradan birkaç kelam da zamanın ahalisine söylemek isterim.
Türk milletinin tarihinde ilk kez devletinin dini olan İslam kaldırıldı. Birinizin gıkı çıkmadı.
3-5 kişi de olsa Meclis’in kapısına dayanıp, “Siz ne yapıyorsunuz?” diye soramadınız.
Ne oldu?
Onlarda öldü siz de öldünüz.
İpte sallanmak yerine tozlu çul yataklarda can verdiniz.
İpte ölseniz kahraman olurdunuz. Çulda ölüp hiç oldunuz.
Allah dinine sahip çıkmayan bu nesili, zaten iflah etmedi.
Hakir ve zelil kıldı.
O nesil gün yüzü görmedi. Bir kuru ekmeğe muhtaç kaldı.
At dışkısından arpa ayıklayacak hale düştü.
Tıpkı Nazım Hikmet’in Mehmetçik Memet şiirinde yazdığı gibi;
Pozantı’da bir dere içi, güneş yakıyor.
Gardıfen Kartallı Kazım bakıyor:
bir deri bir kemik Memet
düşmüş bıyıklar.
Memedin ayağında yarım çarıklar.
Memet yüzükoyun yatmış sayıklar.
Memet beygir fışkısından arpa ayıklar.
Arpayı götürüp derede yıkar.
Güneşte kurutup yiyecek Memet.
Dağ taş Memet dolu, dağ taş sevkiyat.
Ölüm Allahın emri, açlık olmasa fakat.
Neyse meselemize dönelim
1928 yılında yapılan bu değişiklikle devletin dini bölümü gitti, yeri boş kaldı.
9 sene böyle durumu idare ettiler.
Baktılar ki din kısmının boşta olması sıkıntı çıkartacak, bu kez yeni bir yol buldular.
CHP, 1937 yılında kendi partisinin altı okunu Anayasa soktu.
“Türkiye Cumhuriyeti; Cumhuriyetçi, Halkçı, Devletçi, Laik ve İnkılapçıdır” ifadesi Anayasaya girdi. 
Böylece Türkiye Cumhuriyeti, bir CHP Cumhuriyetine dönüştü.
İlerleyen yıllarda CHP ilkelerinin anayasa olması, itirazlara sebep oldu.
İnönü, 1950 yılında “Altı Ok ”un anayasadan çıkarılacağını açıkladı.
Söz vermesine rağmen, CHP’nin 6 okunu Anayasa’dan asla çıkartmadı.
İşin ilginç yanı, 1950 seçimlerinde İnönü’yü deviren Demokrat Parti’de bunu yapmadı.
27 Mayıs 1960 darbesini yapan ihtilalciler, 6 okun 5’ini anayasadan çıkardı.
Laiklik okunu ise anayasaya daha sağlam bir şekilde bir mızrak gibi sapladı.
Bu tarihten itibaren Laiklik, dinsiz devletin yeni dini hüviyetine büründü.
Laikliği anayasamıza sokanların sözüm ona amacı, dinin devlete karışmasını engellemekti.
Din devlete karışmadı ama devlet dine karıştı.
Zamanla birileri Laikliği din gösterip bunu da millete zorla kabul ettirmeye kalktı.
Müslümanlar baskı altında tutuldu. Bu ilke Müslümanların üzerinde bir kılıç gibi sallandı.
Laiklik gerekçe gösterilerek; ihtilaller yapıldı, muhtarılar verildi.
İnsanlar işkence gördü, hapislerde yattı. Başını açmayan kızlar, okuldan atıldı.
Halkının yüzde 95'i Müslüman olan bu ülkede neredeyse, ‘Allah’ demek suç sayıldı.
Bütün bunlar Laikliği din yapmak veya göstermek isteyen bir grubun çabasıyla oldu.
Kim bunlar?
Aramıza karışan Sabetaylar ve onların kontrolündeki din düşmanları.
Bu benim de iddiam da değil ayrıca… Bizzat kendileri itiraf etti.
Yahudi dönmesi Sabetay Ilgaz Zorlu şöyle dedi;
- Laiklik bir din değildir, fakat Sabetaycılar laikliği bir din haline getirdiler. Müslüman değildir Sabetaycılar... (Resmen Müslüman görünseler de Nüfus cüzdanlarında öyle yazsa da) Müslümanlığı hiç görmediler hiç yaşamadılar.
Bunlar hiçbir zaman İslam dinine inanmadı. Yahudi kabalizmine bağlı inançlarını sürdürdü. Laiklik bu insanlar için bir düşünce olarak hep var oldu. Bunu bir din haline getirdiler. Bana göre Sabetaycıların dini laikliktir.
Benzer bir açıklamayı da ünlü tarihçi İlber Ortaylı yaptı. Ortaylı, “Son yetmiş yılın laik gelişmeleri içinde Sabetaycılık, laisizmin en ateşli öncüleri ve uygulayıcısı olmuştur’’ dedi.
Laikliği din kabul eden Sabetaylar, Kemalist maskesiyle maalesef bu virüsü etraflarına da hızla yaydı.
Bunun için de ellerindeki medyayı kullandılar. Yetmedi devletin, partilerin ve ordunun içerisine sızdırdıkları adamlarını yararlandılar.
Sabetaycılar ve masonlar; ağırlıklı olarak CHP içerisinde faaliyet gösteriyordu.
Bu yüzden öncelikle CHP’ye ve CHP üzerinden devlete, “laiklik dini” hapı yutturdular.
Sabetayların laiklik hapını yutan, GERÇEKTEN HAPI YUTUP kısa sürede din düşmanı kesildi.
Bugün; Sanat, siyaset, ticaret, medya ve bürokrasideki laiklerin din düşmanı olmasının sebebi, Sabetayların laiklik hapıdır.
Hapı yutan Kemalistlerin İslam’a saldırma nedeni de budur.
Laiklik hapı, onların şuurlarını bulandırdı. Kökenlerini ve geçmişini unutturdu.
Hapın etkisiyle; Müslümanların kapılarına bıçaklarıyla dayanıp, kendilerini koyun gibi keseceklerini sanıyorlar.
Müslümanları; cahil, gerici, kültürsüz birer çoban gibi görüyorlar.
Kendilerini ise; ilerici, çağdaş, kültürlü ve eğitimli birer kişi kabul ediyorlar.
Kemalistlerin din hezeyanı öyle bir hale geldi ki; namaz kılan bir çocuğu bile düşman gibi görür oldular.
Sonuçta bir avuç Sabetay topluluğu; İslamiyet’i ve Müslümanları nasıl görüyorsa, CHP ve Kemalistlere de aynısını gördürmeyi başardı.
Sonunda öyle bir hale geldiler ki; Kudüs’te Yahudi askerleri Müslümanları ne gözle görüyorsa, bizim laiklerde bu ülkenin Müslümanlarını aynı gözle görmeye başladı.
4 gün önce İsrail askerleri kadın gazeteci  Şirin Ebu Akile’yi başından vurup öldürdü.
“Gazetecilik” deyince, “kadın hakları” deyince kıyamete kopartan bizim laik gazeteciler tek satır yazdı mı?
Yazmadı…
Niye?
Öldürülen Müslüman, öldüren Yahudi olunca dillerini yuttu.
Uğur Dündar, Yılmaz Özdil, Fatih Altaylı, Can Ataklı, Ertuğrul Özkök, İsmail Saymaz, Merdan Yanardağ, Emin Çölaşan, Emre Kongar, Can Dündar, Hasan Cemal, Güneri Civaoğlu, Hikmet Çetinkaya, Soner Yalçın ve Deniz Zeyrek niye sesiniz çıkmadı…
Ya Kadın hakları savunucusu Kemalist laik kadın yazarlara ne demeli?
Ruhat Mengü, Mine Kırıkkanat, Ayşegül Arslan, Özlem Gürses ve Işıl Özgentürk kadın meslektaşınız canice katledilmedi mi?
Niye ses vermiyorsunuz?
Hayrola! Biz bunu söyleyince sancınız mı tuttu?
O gazeteci İsrailli, öldüren Filistinli olsa buradan koro halinde çemkirirdiniz.
CHP’den bugüne kadar, İsrail’in hapse atıp işkenceyle öldürdüğü Filistinliler hakkında tek kelime duydunuz mu?
Duymadınız…
Şirin Ebu Akile’nin katledilmesine sessiz kalan CHP ve Laik medya; ‘Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti’ni isyan çıkartarak yıkmaktan’ mahkûm olan Osman Kavala için kıyamet koparttı…
Osman Kavala bir Sabetay Yahudi’si de onun için.
Osman Kavala Yahudi olmasa bu kadar tepinir miydiniz?
Osmanlı için padişahlara, CHP’yi yendiği için Menderes’e, vatansever diye Türkeş’e, din için Erbakan’a, Köşkte namaz kıldı diye Özal’a saldıranlar, bugün de Erdoğan’a ve Bahçeli’ye saldırıyor.
Devir değişse de saldırdıkları değişmez.
Bunlar isimlere değil; İslam’a ve Türk milletine düşmanlar.
Bunların ismi değişir ama kini değişmez.
Ey halkım anlayın artık.
Bilemezsin kim dost kim düşman.
Bazen tuttuğun eldir seni sırtından vuran.

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

TÜRKİYE’Yİ KİM DİNSİZ YAPTI?

• 8.5.2022

20 Ocak 1921 tarihinde kabul edilen ilk anayasanın (Teşkilat-ı Esasiye Kanunu) 2'nci maddesinde Türkiye Cumhuriyeti'nin dininin İslam olduğu yazıyordu.
1923’de Cumhuriyeti kuran ekip 1924’de yeni bir anayasa için kollarını sıvadı.
18 Temmuz 1923 günü Ankara İstasyonundaki binada Teşkilat-ı Esasiye ‘de yapılması düşünülen değişiklik müzakere ediliyordu.
Bu müzakerelere belli isimler çağrılmıştı.
Çağrılmayanlardan birisi de İstiklal Savaşı’nın önemli komutanı Kazım Karabekir’di.
Karabekir Paşa ne olduğunu merak edip Ankara İstasyonundaki binaya gitti.
Karabekir içeriye girdiğinde, haraketli bir şekilde yeni cumhuriyetin dininin ne olacağı tartışılıyordu.
Kendisi Sabetay yani Yahudi olan Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü Aras, büyük bir ısrarla Devletin dini kısmından İslam ibaresinin çıkartılması gerektiğini savunuyordu.
Aras, İslam dininin Türklerin değil Arapların dini olduğunu, Türkiye’nin Batılılaşmak istiyorsa bu dini terk etmesi gerektiğini iddia ediyordu.
Tevfik Rüştü Aras bu kanaatini her yerde haykıracağını söyleyince, Karabekir Paşa’nın tepesi attı;
-''Teşkilatı Esasiyede dinimizin İslâm olduğu yazılıdır Tevfik Rüştü Bey. Hangi kanaati haykıracaksın? Hıristiyanlığı mı?''
Cevap Yahudi Aras yerine Türkçü gözüken dönemin Adliye Vekili Mahmut Esad Bozkurt’tan geldi;
- Evet Hristiyanlığı. Çünkü İslâmlık terakkiye manidir. Bu dinle yürünmez mahvoluruz. Ve bize de kimse ehemmiyet vermez." 
Ne kadar acı değil mi?
Sözde Türkçü, Türk milletinin dininin Hıristiyanlık olmasını istiyor…
Bunun dedesi Sultan Abdülhamid Han’ın tahttan indirilmesi için İstanbul’a giden ekipte yer almıştı.
Kazım Karabekir söz alıp şöyle dedi:
- İslamlığın terakkiye mani olduğu Avrupalıların uydurmasıdır.
Bu meseleyi istediğiniz kadar münakaşa edebiliriz. Fakat münakaşaya tahammülü olmayan bir mesele varsa, din değiştirme gayretidir.
Netice İslam kalırsak mahvolmayız, fakat din değiştirme oyunu ile bizi kolay mahvedebilirler.
Hıristiyan Bizans'ı Müslüman Türk yıkmış ve yerine geçmiştir.
Fransızlar 1855’te Müslüman Osmanlı İmparatorluğu ile ittifak yaparak Hıristiyan Rus İmparatorluğuna karşı harp yaptılar.
Dünya Savaşında Almanya, Avusturya, Macaristan ve Bulgaristan yine Müslüman-Türk’le ittifak yaptılar.  Ve Hırıstiyan İtilaf Devletlerine karşı birlikte savaştılar. Yüzümüze kimse bakmaz ne demek?
Bu kez dönemin Başvekili Fethi Okyar söz alıp Karabekir’e sert karşılık verdi:
- Evet Karabekir… Türkler İslâmlığı kabul ettiklerinden böyle kaldılar. Ve İslâm kaldıkça da bu halde kalmaya mahkûmdurlar. Bunun için İslâm kalmayacağız…
Duyduklarından sonra Karabekir geri adım atmayıp daha da sertleşti ve şöyle dedi;
- Fethi bey, bu yabancı fikri şiddetle reddederim. Geri kalmamıza sebep din değildir. Fütühatçılık, temsil kudreti gösterememek, Avrupa’nın ilim ve irfan cephesiyle temassızlık, idarede istibdat gibi mühim sebepler vardır.
“İslamlık terakkiye manidir” fikrini de garip bulurum. Bu yabancı ve tehlikeli fikrin, aramızda da münakaşaya tahammül edemeyecek kadar taraftar bulmasından çok müteessir oldum.
Ben iddia ediyorum ki, Türk Milleti ne Hırıstiyan olur, ne de dinsiz kalır. Hakikat budur.
Bir milletin asırlardan beri, en mukaddes duygularını bir hamlede atabileceğine inanışınız objektif bir görüş değil, hayâlinizdir. Böyle bir harekete cüret, memlekette kanlı bir istibdat ile başlar ve İstiklal Harbinin birliğini de birbirine katar.
Böyle bir iç savaşın nasıl bitebileceğini de söyleyebilirim: Düşmanlarından kanı pahasına istiklâlini kurtaran Türk Milleti, hürriyetini kendi evlatlarına boğdurmayacak. Buna cüret edenlerin de hakkından gelecektir Fethi Bey…
Kazım Karabekir Paşa’nın bu sert sözleri ve milletin ayaklanacağını ima etmesi, herkesi suspus ettirdi.
Karabekir daha sonra Mustafa Kemal’e dönerek;
- Paşam, Bizi silah kuvvetiyle parçalayamayan düşmanlarımız görüyorum ki, bizi fikir kuvvetiyle mahvedecekler. Buna müsaade edecek misiniz?
Millet Meclisini tekbirler, sâlatlar arasında açtınız. İslamlığın en yüksek bir din olduğunu hutbelerle ilan ettiniz. Şimdi ne yüzle ve ne hakla bir kanlı maceraya atılacağız...
Bu tartışmaları kesmeden ve araya girmeden dinleyen TBMM Meclisi Başkanı Mustafa Kemal, Karabekir’in sözünü keserek, "Müzakereler çok hararetlendi, burada kesiyorum." dedi.
Kazım Karabekir’in “Devleti dinsiz ederseniz, halk ayaklanır” sözü ilerleyen günlerde çok tesirli oldu.
1924 Anayasası’nda “Devletin resmi dini İslam’dır” ibaresi korundu.
Korundu korunmasına ama içimizdeki Sabetayların ve din düşmanlarının çabaları durmadı.
Bu kez dinin temel eğitim yerleri olan tekkeler kapatılıp, din adamları İstiklal Mahkemeleri’nde birer birer asıldı.
İstiklal Mahkemeleri ile ahali sindirilirken, Şapka Kanunu ile batıya alıştırıldı.
1928 yılında, İsmet İnönü Malatya Mebusu olarak, 120 arkadaşıyla birlikte, Anayasanın Maddelerinin Tadiline Dair Teklif verdi.
İnönü’nün değiştirilmesini istediği maddelerden bir tanesi; Anayasa’nın 2 maddesinde yer alan “Türkiye Devleti’nin dini İslam’dır” hükmü idi.
10 Nisan 1928 tarihinde “Türkiye Devleti’nin dini İslam’dır” hükmü anayasadan çıkartıldı.  Milletvekillerinin yeminlerindeki “vallahi” kelimesi “namusum üzerine söz veririm” ifadesiyle değiştirildi.
Meclisin görevleri arasında yer alan “ahkâm-ı şer ’iyenin tenfizi” (dini hükümlerin yerine getirilmesi) maddesi anayasadan kaldırıldı.
İnönü ve 120 CHP’li vekilin teklifiyle, Türkiye Cumhuriyeti DİNSİZ bir devlet yapıldı.
Oylama yapıldığında TBMM’de toplam 316 milletvekili vardı.
Bu milletvekillerinden 264’ü, Dinsiz devlete kabul oyu verdi. Sadece 52 milletvekili teklifi reddetti.
Kısaca milletvekillerinin yüzde 84’ü, dinsizliğe el kaldırdı.
4 sene önce Karabekir Paşa’nın karşı çıkmasıyla ertelenen tasarı, 4 sene sonra 10 Nisan 1928 yılında hayata geçirildi.
Peki, o tarihte Karabekir Paşa ne durumda idi.
Karabekir Paşa, İzmir’de Mustafa Kemal’e suikast iddiasıyla İstiklal Mahkemesi’nde idam cezasıyla yargılanıyordu. Olaya karıştığına dair hakkında bir delil yok idi.
Buna rağmen hakkında tam idam kararı çıkacaktı ki, mahkeme salonunun üzerinden alçak uçuş yapan savaş uçaklarından, “Karabekir Paşa suçsuzdur” yazıları atıldı.
Askerler ayaklanmıştı…
Karar günü bir grup silahlı subay mahkemeyi basarak, Mahkeme Başkanı Kel Ali’yi tehdit etti.
Ordu Karabekir’in arkasında durunca, Atatürk ivedi olarak kendisini affetti.
Bu yapılanları hazmedemeyen Karabekir Paşa evine çekildi. Siyasetten elini eteğini tamamen çekti.
10 Nisan 1928 yılı Türk milletinin asla unutmaması gereken kara bir gün olarak tarihe geçti.
Atam Oğuz Kaan’dan bu yana İslam’ın bayraktarlığını yapan, 3 kıtaya İslam’ı yayan Türk milleti, 264 CHP’li vekil sayesinde resmen dinsiz yapıldı.
Kâğıt üzerinde devleti dinsiz yaptılar ama Türk milletinin gönlünden İslam’ı asla silemediler.
Türklük beden, İslam ise ruhtur.
Türk- İslam milliyetçiliği, ayrılmaz bir bütündür.
Tarih boyunca bu ikisini kimse birbirinden ayıramamıştır.
İslam’ın kılıcı ve kalkanı olan Selçuklu ve Osmanlı, “Nizam-ı Âlem” davasını, üç kıtaya taşıyıp, hüküm sürdü.
Bugün yeryüzünde Müslüman olmayan Türk olmadığı gibi, Müslüman olduktan sonra millî şuurunu kaybedip tarihte yok olan bir Türk Topluluğu da olmamıştır.
İslam, Türk milletine ışık olmuş, Türk milleti bu ışığı takip ettikçe hep yükselmiştir.
Anadolu topraklarını Müslüman Türk’e yurt yapan Sultan Alparslan, 26 Ağustos 1071’de, Malazgirt Meydanı’nda ordusuyla birlikte kıldığı cuma namazını müteakip, askerlerine dönerek “Ey mücahitler! Düşman ne kadar çok görünürse görünsün! Biz onlardan daha güçlüyüz. Çünkü biz Allah’a inanıyoruz...” dedikten sonra, toprak üzerinde secde ederek şöyle dua etti; “Ya Rabbi! Sana tevekkül ettim. Hazreti Peygamberimiz aşkına bize yardım et! Fikrimizle fiilimiz bir değilse bizi helak et!”.
Osmanlı Devleti’nin ikinci Padişahı Orhan Gazi, ‘Oğul’a Nasihat’ında, “Unutma ki, dünya saltanatı geçicidir. Lakin büyük bir fırsattır. Allah yolunda hizmet ve Peygamberimiz aleyhisselâmın şefaatine mazhariyet için, bu fırsatı iyi değerlendir!..” dedi.
Kızıl Elma, Türk’ün fetih hayalidir.
Türk’ün Kızıl elması,  i'lâ-yi kelimetullahı dünyaya yayma ülküsüdür.
i'lâ-yi kelimetullah; Allah'ın dinini ve Tevhîd inancının yüceltilip yaygınlaştırılması yolunda gösterilen gayret ve faaliyetlerdir. Gerekirse bunun için cihad etmektir.
Bu şanlı vazife, Atamız Oğuz Kaan’dan bugüne her Türk’e mirastır ve vasiyettir.
Bu kutlu vazifeyi bu milletin kalbinden kimse çıkartamadı, çıkaramaz da… Nitekim de öyle oldu.
Dönemin Dışişleri Bakanı Sabetay Yahudi’si Şükrü Saraçoğlu, Anayasa’dan İslam ifadesin çıkardıktan sonra, “Din zehirdir. İslam’ı milletin kalbinden tamamen söküp çıkarmak için daha 30 yıla ihtiyacımız var” demişti.
Fenerbahçe Stadına adı verilen Yahudi dönmesi çok fena yanıldı.
Onların anayasadan çıkardığı İslam’ı bu millet asla gönlünden çıkarmadı. Çıkarmadığı gibi 20 senedir de memleketi bir Müslüman partiye teslim etti.
Kendisi gibi dinsizler geriledi, astıkları Müslümanlar ilerledi.
Söz buraya gelmişken bazı cemaatlere ve partilere iki çift lafım var.
Son seçimlerde bir kısım cemaatler CHP’yi destekledi. O destekleriyle İstanbul ve Ankara gibi şehirler CHP’nin eline geçti.
O cemaatlerden birisi, CHP’ye geçişe sebep olarak, AK Parti’nin bir mescitlerini yıkmasını gerekçe gösterdi.
İyi de kardeşim!
AK Partili belediye ruhsatsız mescidini yıktı diye senin dinini yıkmaya kalkan CHP’ye geçmek de ne oluyor.
Müslüman kinine ve nefsine göre değil, hak ile batıla göre davranır.
Bir sözüm de Karamollaoğlu’na…
“Tayyip Bey parti kurarken gelip bize danışmadı” diye köpürttüğünüz kibiriniz, boyunuzu aştı.
DÜN DİNDAR İKEN BUGÜN KİNDAR OLDUNUZ.
Bu kin gözünüzü o kadar kör etti ki, düşmanınız olan CHP’nin ocağına düştünüz.
Bay Temel, bir koyun ömrü kadar bir ömrün ya var ya yok.
Yakışıyor mu size bu yaşta, CHP’nin tandırına tezek taşımak?
Dikkat edin de, ayağınız tökezleyip taze tezekle tandıra düşmeyesiniz!
Yanlış anlama olmasın.
Ben kimseye, “Gidip AK Parti’ye oy verin” demiyorum.
Ben, “Dini ve devleti yıkmaya çalışanlara oy vermeyin” diyorum.
Sonuç şu;
Dinin sahibi Yüce Allah’tır. Dinini koruyanda odur.
Kim bu dine saldırırsa, er veya geç belasını bulur.

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.

CHP’NİN ADALETİ! 10 YIL HAPSE İTİRAZ ETTİ, İDAM ETTİLER

• 1.5.2022

Şeyh Said isyanı sadece Şark’ı etkilemedi. Bu isyan Ankara’da yıkımı neden oldu
İsyanında en büyük zararı Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası gördü.
Cumhuriyet kurulduğunda, M.Kemal ’in partisi olarak bilinen CHP’nin rakibi yoktu.
Batı Türkiye’de çok partili bir demokrasi istiyordu.
Tek parti idaresini diktatörlük olarak görüyordu.
Bir iddiaya göre M. Kemal, tıpkı Komünist fırkasını kurdurduğu gibi yakın arkadaşlarına bu kez Terakkiperver Cumhuriyet Fırkasını kurdurdu.
Bütün amaç ve niyet; batıya karşı çok partili bir demokratik düzen görüntüsü vermekti.
CHP’nin dine bakışı ve batıya olan düşkünlüğünden rahatsız olanlar, büyük bir hızla yeni kurulan Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası şemsiyesi altına girdi.
Kısa sürede halkın teveccühü de bu partiye yöneldi.
CHP; ülke genelinde büyük bir hızla erimeye, TCF ise anormal bir şekilde yükselmeye başladı.
Bu durum M. Kemal için kabul edilemez bir durumdu.
M. Kemal; CHP Grup İdare Kurulu’nda yaptığı sert konuşmada, silah arkadaşı Kazım Karabekir’in kurduğu fırkanın kendisine karşı bir komplo olduğunu belirterek şöyle dedi;
- Efendiler! Sizi çok önemli bir meseleye karar vermek için topladım. Memlekette menfi tahrikât son haddini bulmuştur. İstanbul basını, TCF’nin dini siyasete alet eden propagandası şurada burada sinmiş olan mürtecilere cesaret vermektedir. Yer yer Cumhuriyet idaresi aleyhinde ağır isnatlar ve iftiralar yapılmaktadır.
Buradaki ağır isnatlardan maksat şu idi;
-Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ’nın bazı yöneticileri, dine uygulanan baskılardan ve batıya özentiden rahatsızlardı ve bu düşüncelerini açıkça söylemeye başlamışlardı.
Hatta gazetelere beyanat verip; CHP yönetiminin sarhoşluğu, zinayı ve ahlaksızlığı yaygınlaştırdığını, milleti dinsiz etmek istediğini söylüyordu.
Atatürk’te o gün zaten bu noktaya işaret ederek şöyle dedi;
- ‘Din elden gidiyor, aile hayatımız, binlerce yıllık geleneklerimiz birbiri ardınca yıkılıyor, bu gidişle Garp medeniyetini alacağız diye dinimizden olacağız’ yolundaki propagandaların tesirsiz kalacağını sanmak budalalık olur.
Benim görüşüme göre yakın bir zamanda bir ihtilal ile karşılaşmamız mümkündür.
Biz büyük bir inkılâp yaptık. Memleketi bir çağdan alıp yeni bir çağa götürdük. Birçok eski müesseseleri yıktık. Bunların
binlerce taraftarı vardır. Fırsat beklediklerini unutmamak lazım.
Mustafa Kemal konuşmasının sonunda bu düşüncedekilere karşı çok sert tedbirler istedi.
CHP grubu, M.Kemal ’in istediği taleplerin hiç birisini yerine getirmedi.
M.Kemal‘ in partisi CHP’ye söz geçirememesi. Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası’nı daha da güçlendirdi.
Batıya görüntü vermek için yakın arkadaşlarına kurdurduğu parti, kendi partisi CHP’nin üzerine çıkmıştı.
Emin olun o tarihte bir seçim yapılsa, TCF CHP’yi ezip milletvekilliğini silip süpürürdü.
M. Kemal bu meseleye bir çare ararken, Şarktaki Şeyh Sait isyanı adeta ilaç gibi geldi.
İsyan için çıkartılan Takrir-i Sükûn yasası ve kurulan İstiklal Mahkemeleri, hür basının ve muhalefet partisi TCF’nin susturulmasına sebep oldu.  
Meclis’te Takrir-i Sükûn yasası ve kurulan İstiklal Mahkemeleri kurulması tartışılırken, Ilımlı tavrıyla bilinen Başbakan Ali Fethi Bey, şöyle dedi;
-  “Bütün Şark illerinin valilerine, jandarma alay kumandanlarına ve polis müdürlerine şifreyle isyanın oralarda olup olmadığını sordum. Aldığım cevapların hepsi bu isyanın hiçbir vilâyet, kaza ve köylerinde emaresi ve aşarı (eserleri) bulunmadığı mahiyetindedir.
Bu isyan yalnız ve yalnız Şeyh Saîd ile Çapakçur halkının isyanıdır.
Binâenaleyh ben Allah’a, tarihe ve millete karşı elimi haksız kana boyayamam. Seve seve başvekâletten çekilirim.”
Ali Fethi Bey’in konuşmasından sonra söz alan İsmet İnönü şöyle dedi;
- Bu isyan şamildir ve müretteptir (umumidir ve tertiplenmiştir). Binâenaleyh beni iktidara getirirseniz ben İstiklâl Mahkemeleriyle Divan-ı Harp-i Örfîleri (sıkıyönetim mahkemelerini) kurar bunları asar, keser ve sürerim.
M.Kemal’ in baskısıyla Ali Fethi Bey elini kana bulamadan istifa etti. Yerine ise İnönü; asmak, kesmek ve sürmek için Başvekil koltuğuna oturdu.
Şeyh Said asıldıktan sonra; İsyana destek verdiği iddia edilen bâzı gazete ve dergiler kapatıldı. Bunlar Tevhîd-i Efkâr, İstiklâl, Son Telgraf, Sayfa gazeteleriyle Sebîlürreşad ve Aydınlık dergileriydi.
Bir müddet sonra bâzı muhalif gazeteciler de tutuklandı.
Velid Ebüzziya, Fevzi Lütfi Karaosmanoğlu, Eşref Edib, Sadri Ethem, Ahmed Emin Yalman, Suphi Nuri İleri, Ahmed Şükrü Esmer, İsmail Müştak Mayakon, Abdülkadir Kemali Öğütçü bunlar arasındaydı.
Şeyh Saîd Olayı ve olmayan İzmir Suikasti bahane edilerek çıkarılan Takrir-i Sükûn Kanunu’na dayanılarak; Cumhuriyet döneminde ilk muhalefet partisi Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası,  3 Haziran 1925’te kapatıldı.
Mustafa Kemal; Şeyh Said’in Terakkiperver Cumhuriyet Fırkasından cesaret aldığına inanıyordu.
Bu fırkanın tüzüğüne konulan, “TCF, DİNİ İNANIŞLARA SAYGILIDIR” ifadesi Atatürk’ü çok kızdırmıştı.
Bu kızgınlığını her fırsatta açıkça da bildirdi ve TCF’nin dini siyasete alet ettiğini söyledi…
Mustafa Kemal silah arkadaşı olan Terakkiperver Fırka kurucularını; Cumhuriyet düşmanlığı, saltanatçılık, halifecilik, İngiliz yandaşlığı, isyan kışkırtıcılığı ve vatan hainliği ile suçladı.
Bunların her biri idamlık suçtu.
Nitekim partinin önemli isimlerini ipe götüren kararlar da bu suçlamalara dayandı.
Şeyh Said isyanının hemen ardından gelen ve halen de tartışmalı olan İzmir Suikasti olayı, Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası kurucularının idam fermanı oldu.
14 Haziran 1926'da İzmir Suikastı sonrasında TCF KURUCUSU paşalar tutuklandı.
Onların en önemlisi Kazım Karabekir’di.
Karabekir gözaltına alındığı anı ve mahkemeyi şiirle anlattı;
Tam yüz kişiyle sarılmıştı evim. 
Cürüm ne imiş henüz yoktu haberim.
Jandarmalar, memurlar, kamyonlar, polisler, etrafı sarmışlar, köşkümü gözlerler.
Nihayet aldılar köşkümde. 
Bir sabah erken.
İki kere yapıldı bu merasim, iki gün arayla bana.
Acısını sormalı köşkte ağlayana.
Gidiyor İstiklal Harbi’ni kuran merasim-i mahsusla.
İzmir İstiklal Mahkemesine çifte polisle.
Ben çok acı hakikatler attım ortaya.
Mahkemeyi sarstım, fakat etraf kaya Ölü her şey.
Ve kımıldamıyor bir şey. 
Hükümet fırkası (CHP) muhakeme ediyor. 
Muhaliflerinin(Muhalefet Partisinin) mücrimini (suçunu) seçiyor.
Yargılanan isimler arasında ise Kazım Karabekir’in dışında Ali Fuat Cebesoy, Cafer Tayyar Eğilmez gibi bir dönemin kahraman Paşaları vardı.
Türk ordusunun güçlü paşalarının hain gibi sefil bir şekilde yargılanması, bazı subayları rahatsız etti.
Vazife başındaki bu subayların silahları ile mahkeme salonunu basıp hep bir ağızdan, “Kel Ali, Kel Ali...” diye bağırmaları üzerine ortalık karıştı.
“Kel Ali” diye bağırdıkları; Devrin İslam âlimlerini verdiği keyfi kararla darağacına gönderen İstiklal Mahkemeleri’nin zalim Başkanı Ali Çetinkaya idi.
Hiçbir hukuk bilgisi yokken mahkeme başkanlığına getirilen Çetinkaya, 1920-1927 yılları arasında Ankara İstiklâl Mahkemesi’nde verdiği idam kararlarıyla tam 2 bin 470 kişiyi astı. 
Silahlı subayların mahkemeyi basması, hem Kel Ali’yi hem de CHP’yi korkuttu.
İçlerinde Kâzım Karabekir ve Ali Fuat Paşa gibi İstiklal Savaşı'na katılanların da bulunduğu bu komutanlar, Mustafa Kemal’in "özel affı" ile idamdan kurtuldu.
Mahkeme kararınca Şükrü Bey, Sarı Efe Edip, Ziya Hurşit, Laz İsmail, Abidin Bey, Çopur Hilmi, Ayıcı Arif Bey, Hafız Mehmed, Gürcü Yusuf, Baytar Rasim ve Rüştü Paşa idam edildi.
Hapis cezası alanlar arasında ilk Başbakanlarımızdan Hamidiye Kahramanı Hüseyin Rauf Orbay, idam edilenler arasında ise Arif Bey, Ziya Hurşit, İsmail Canbulat ve Halis Turgut gibi dönemin önemli isimleri vardı.
İdamlıklardan Kara Kemal Bey kolluk kuvvetlerine teslim olmayıp intihar etti.
Asılanlardan birisi de İsmail Canbulat’dı.
Osman Canbulat önemli bir Osmanlı istihbaratçısıydı. İttihatçı Çerkez lakabıyla tanınıyordu. Bu suikast ile hiçbir alakasının olmadığını belirtip karar itiraz etti.
İstiklal Mahkemelerinde savunma ve avukat diye bir şey yoktu.
Şevket Süreyya Aydemir’in, “Bu mahkemelerde avukat bulundurmak, hatta şahit dinlemek gibi usullerle vakit kaybedilmediğini” yazdığı olay zuhur etti.
İsmail Canbulat bu cezayı hak etmediğini, karara itiraz edeceğini söyledi. Oysa istiklal mahkemesi, sanıklara avukat tutma hakkı vermediği gibi, üst mahkeme yolunu da baştan kapatmıştı.
Ne hikmet ise; İsmail Bey’in itirazı kabul gördü ve savunmaya çağrıldı.
İsmail Canbulat, savunmasını vermesinin ardından bu kez de idama mahkûm edildi.
Kendisi gibi 10 yıl hapse mahkûm edilen ve karara itiraz eden Halis Turgut için de idam kararı çıktı.
Böylece İzmir Suikasti Davasında asılanların sayısı 13’e çıktı.
İsmail Canbulat; kemendi boynuna geçirirken gözlüğünü çıkarmaya çalışan cellada "bırak gözlüğümü, sen işine bak" diye bağırarak ölüme gitti.
Mahkeme Başkanı Kel Ali’nin ağzından, “Zanlının idamına, şahitlerin bilahare dinlenmesine karar verildi” şeklinde dalga geçmeler bu kararlardan sonra çıktı.
İstiklal Mahkemeleri’nin müebbet hapse mahkûm ettiği Hüseyin Cahid Bey’in mahkemede söylediği şu söz, İstiklal Mahkemelerini tasvire kâfidir: “Böyle bir mahkemede hâkim olmaktan ise, mahkûm olmayı tercih ederim.”
İşte CHP’nin adaleti…
İnönü’nün dediği gibi.
Allah diyeni; asar, keser ve sürer.
Milleti düşman bilip, Kâfiri över.

METİN ÖZER/HABERVİTRİNİ

.