Ana Sayfa
Alt Sayfa
LİNKLER
İletişim
A--
FAYDALI SİTELER
ŞİMŞİRGİL-VİDEO
HAKİKAT KİTAPEVİ KİTAPLARI
NEDEN MÜSLÜMAN OLDULAR
MÜSLÜMAN NASIL OLUR
ANA BABA HAKKI
ESB EVLAT HAKKI
DİNDE ŞAHSİ GÖRÜŞ OLMAZ
KUTSAL EMANETLER
DİİNİMİZİSLAM.COM RADYO
DİNİ YIKMA GAYR.
HAK DİN İSLAM
VAHDETİ VUCUD VE ARABİ
TEMKİN VAKTİ
MÜZİKSİZ İLAHİLER
MÜZİK AFETİ
vahdeti vucud
FETRET EHLİ
SİGARA
TÜRK-İSLAM ÜLKÜSÜ
S.AHMET ARVASİ
TAM İLMİHAL
MEKTUBAT
FAİDELİ BİLGİLER
HAK SÖZÜN VESİKALARI
İSLAM AHLAKI
HERKESE LAZIM OLAN İMAN
ESHABI KİRAM*
KIYAMET AHİRET
KIYMETSİZ YAZILAR
CEVAP VEREMEDİ
İNG.CASUS İTİRAF
NAMAZ KİTABI
ŞEVAHİDİ NÜBÜVVE
MENAKIBI ÇİHARI GÜZİN
EVLİYALAR ANS.TEK
PADİŞAH ANNELERİ
MÜHİM SORULAR
E ÖREN
SE-
LI
===SOHBETLER===
SOHBETİN ÖNEMİ
M.A.D SOHBET 2001
M.A.D SOHBET 2002
M.A.D SOHBET 2003
M.A.D SOHBET 2004
M.A.D SOHBET 2005
M.A.D.SOHBET 2006
M.A.D.SOHBET 2007
M.A.D.SOHBET 2008
M.A.D.SOHBET 2009
M.A.D.SOHBET 2010
M.A.D.SOHBET 2011
M.A.D.SOHBET 2012
M.A.D.SOHBET 2013
M.A.D.SOHBET 2014
SOHBET 2015*
O ÜNLÜ ÖZEL
ünlü sohbet 2003-06
ünlü sohbet 2007-09
ünlü sohbet 2010-11
ünlü sohbet 2012-13
ünlü sohbet 2014-15
ÜNLÜ SOHBET 2016
ÜNLÜ SOHBET 2017*
ÜNLÜ SOHBET 2018
ÜNLÜ SOHBET 2019
ÜNLÜ SOHBET 2020
ÜNLÜ SOHBET 2021
ÜNLÜ SOHBET 2022
ÜNLÜ SOHBET 2023
ÜNLÜ SOHBET 2024
ÜNLÜ SOHBET 2025
1**
.M.3
SO
55
vi
2005
VİDEO-H İNANÇ
kk ehli sünnet
K ÖZELEŞTİRİ
HİKMET EHLİ ZATLAR
YOLUMUZU AYDINLATANLAR VİDEO
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2001
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2002*
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2003*
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2004
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2005
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2006
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2007
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2008
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2009
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2010
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 11
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2012
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2013
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2014
YOLUMUZ AYDIN 2015
YOLUMUZ AYDIN 2016
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 17
YOLUMUZ AYDINL 2018
YOLUMUZ AYDIN 2019
YOLUMUZU AYDINLATANLAR 2020
YOLUMUZU AYDIN 2021
YOLUMUZU AYDIN 2022
YOLUMUZU AYDIN 2023
YOLUMUZU AYDIN 2024
YOLUMUZU AYDIN 2025
ET
2006
VT-OSMANLI
VEHBİ TÜLEK GENEL
VEHBİ TÜLEK 2005
VEHBİ TÜLEK 2006
VEHBİ TÜLEK 2007
VEHBİ TÜLEK 2008
VEHBİ TÜLEK 2009
VEHBİ TÜLEK 2010
VEHBİ TÜLEK 2011
VEHBİ TÜLEK 2012
VEHBİ TÜLEK 2013
VEHBİ TÜLEK 2014
VEHBİ TÜLEK 2015
VEHBİ TÜLEK 2016
VEHBİ TÜLEK 2017
VEHBİ TÜLEK 2018
VEHBİ TÜLEK 2019
VEHBİ TÜLEK 2020
VEHBİ TÜLEK 2021
VEHBİ TÜLEK 2022
VEHBİ TÜLEK 2023
VEHBİ TÜLEK 2024
VEHBİ TÜLEK 2025
ÖZ
M.ORUÇ MENK.
M.ORUÇ 1994
M.ORUÇ 1995
M.ORUÇ 1996
M.ORUÇ 1997
M.ORUÇ 1998
M ORUÇ GB-1999
M ORUÇ GB 2000
M ORUÇ GB 2001
M ORUÇ GB 2002
M ORUÇ GB 2003
M ORUÇ GB 2004-05
G.BAHÇESİ 2006-07
G.BAHÇESİ 2008-10
M ORUÇ H SÖZLER
M ORUÇ HİKMETLER
M ORUÇ İMAN-EVLİLİK
M ORUÇ-İ AHLAKI
M ORUÇ-MEKTUBAT
D.DİYALOĞ M ORUÇ
N-
SA4
SALİM KÖKLÜ g
SALİM KÖKLÜ 22-24
M.SAİD ARVAS
C AHMET AKIŞIK G
C AHMET AKIŞIK*
İ. RABBANİ BUYURDU
R 8
R AYVALLI GENEL
R.AYVALLI 11-15
R.AYVALLI 15-18
R AYVALLI 19-24
AA*
HY-ESHABI KİRAM
HY-İMAN
HY-BESMELESİZ GENÇLİK
HY-EHLİSÜNNETYOLU
HY İNG.İSLAM DÜŞM
HY GENEL
HY-OSMANLI
HASAN YAVAŞ 15-16
HASAN YAVAŞ 17-21
HASAN YAVAŞ 22-24
306
AH-15
A 19
AHMET DEMİRB 11-15
AHMET DMİRBŞ 16-19
A DEMİRBAŞ 20-24
A -24
M-
5 A
H 1.ASIR ALİMLERİ-
H 2 ASIR ALİMLER *
H 3.ASIR ALİMLER*
H 4 ASIR ALİMLER-
H 5 ASIR ALİMLER**
H 6 ASIR ALİMLER
H 7 ASIR ALİMLER
H 8. ASIR ALİMLER
H 9. ASIR ALİMLERİ
H 10.ASIR ALİMLER
H 11.ASIR ALİMLERİ
H 12.ASIR ALİMLER
H 13 ASIR ALİMLERİ
ALİMLER ÖZEL 1
EVLİYALAR 1
EVLİYALAR 2
EVLİYALAR 3
H 5
R
X
===1.BÖLÜM===
EMRİ MAĞRUF
E-MAĞRUF-SÜ
FİTNE
CİHAD
CİHAD-ENFALDE
CİHAD YKS
C--
CR
ateizme cevap pdf
AKLIN DİNDEKİ YERİ
AKIL-FECRNET
FELSEFE NEDİR
İSLAMİYET NEDİR
İSLAM NAKİL DİNİDİR
VEHBİ İLİM-İLHAM-
DİNİMİZİ DOĞRU BİLMEK
DİİNİMİZİN ÖZELLİKLERİ
İLK İNSAN VAHŞİ DEĞİLDİ
HZ.İBRAHİMİN BABASI
HZ ADEM İLK PEYGAMBER
HIRSTIYANLIK
YAHUDİLİK
SEBATAYİZM
*GIPTA EDİLENLER
KEŞF
EHLİ KİTAP
EHLİ SÜNNET ...
E*
-- 2
222*
İ 2
==2.BÖLÜM===
İLMİN ÖNEMİ
İLİM-R.AYVALLI
ALİMİN ÖNEMİ
MÜÇDEHİD OLMAK
ALİMİN KÖTÜSÜ
İSLAM İLERLE DER
DİNİMİZ VE FEN
İSLAM VE BİLİM
OSMANLIDA BİLİM
MÜSLÜM. GERİ KALIŞI
MATBAA GEÇ GELMEDİ
MÜSLÜMAN İLİM ÖNCÜLERİ
HER KİTAP OKUNMAZ
İSLAM MEDENİYETİ
VAKIF KÜLTÜRÜ
B.OSM.TARİHİ
B.OSM TARİHİ 2
ANSİKLÖPEDİLER
EVLİYALAR ANSİKLÖPEDİSİ
REHBER ANSİKLÖPEDİSİ
İSLAM TARİİHİ ANSİKLÖPEDİSİ
OSMANLI TARİHİ ANS.
İSLAM MEDEN- PDF
AO-SELÇUK-PDF
AÖ-OSM-PDF
- 2

===3.BÖLÜM===
İMAN NEDİR 1
iman nedir 2
HİDAYET
İTİKAT-M ORUÇ
KELİMEİ TEVHİD
KOCAKARI İMANI
MİRAC-AKLIN BİTTİĞİ YER
İTİKAT CÜBBELİ
İMAN-FİRASETNET
TEVHİD-KELAM-FİRASET
TEVHİD-HAZNEVİ
ESMA ÜL HÜSNA
su-
-ALLAHA İMAN
ALLAHIN SIFATLARI
ALLAHI TANI-İLİM SAATİ
ALLAHIN YARATMASI
ALLAHA GÜVEN VE ISPAT
ALLAH SEVGİSİ
ALLAH SEVGİSİ-ŞİİR
ALLAH KORKUSU
ALLAH VE ADALET
ALLAHA ULAŞMAYI DİLEMEK
ALLAH GAYBI BİLİR BİLDİİRİR
A*.
HUBBU FİLLAH
-MELEKLERE İMAN
ŞEYTAN
KİTAPLARA İMAN
AHİRETE İMAN
AHİRETE İMAN*
AHİRET-İLMEDAVET
AHİRET-FİRASETNET
KABİR AZABI -ÖLÜM
KABİR ZİYARETİ
KABİR-İSLAMKALESİ
CENNET ŞU AN VAR
CENNET-CEHENNEM
CENNET-CEHENNEM 2
CENNET-FİRASET
CENNET-İLİMSAATİ
CENNET-FECR
CEHENNEM-FECR
CENNET-CEH-BİRİZBİZ
A.
KIYAMET ALAMETLERİ
KIYAMET ALAMETLERİ 2
K.ALEMETLERİ-ERRAHMAN
KIYAMET GÜNÜ
KIYAMET-FİRASET
KIYAMET-DERVİŞAN
KIYAMET ALAMETLERİ*
A...
HZ.İSA GELECEK 1A
HZ İSA GELECEK 1B
HZ İSA GELECEK 2
HZ 3
HZ MEHDİ GELECEK
HZ MEHDİ GELECEK 2
HZ.MEHDİ-TEBYANNET
MEHDİLİK KONUSU
MEHDİ TASLAKLARINA
DECCAL GELECEK
KADERE İMAN
KAZAYA RIZA
KADER-YÜMİT
KADER SAPIKLARI
KÜFRE DÜŞ.HALLER
ŞİRK VE KÜFR SÖZLER
ŞİRK-KÜFR SÖZLER 2
ŞEHİD OLMAK
GÜNAHKARIN DURUMU*
KELAM TARİHİ
CİNLER
RUH
İTİKAT-NESEFİ
İTİKAT-SADAKAT
İTİKAT-ES KALESİ
AKAİD-TAHAVİ
AKAİD-ENFALDE
AKAİD-HAKŞAİRİ.C
AKİDE-HALİS ECE
AKAİD-İSMAİLAĞA
AKAİD İHVAN
AKAİD-İHVAN-1*
AKAİD-BİRİZ BİZ
AKAİD-SÜNNETULLAH
AKAİD-A KALKAN
AkAİD-İSLAMHAYAT
AKAİD-FİRASET
AKAİD-İNCE.M*
AKAİD-HAZNEVİ
TAFTAZANİ KELAM
AKAİD.İLİMİRFAN-
AMENTÜ-MEDİNE
ALLAHIN GÖRÜLMESİ
site-iman
esi-feyyaz
4444
N 2
E M
AET

===4.BÖLÜM===
PEYGAMBERLERE İMAN
PEYGAMBERLERİN HAYATI
PEYGAMBERİMİZ
PEYGAMBRİMİZ 2
KAİNATIN EFENDİSİ 1
KAİNATIN EFENDİSİ 2
KAİNATIN EFENDİSİ 3
KAİNATIN EFENDİSİ 4
PEYGAMBERİMİİZİN HAYATI 1
PEYG.HAYATI SESLİ
peygamberimiz SES 2
SEVGİLİ PEYGAMBERİM
PEYGAMBER HASLETLERİ
peygamberim 2
peygamberim 3
PEYG.TARİHİ-BALLI
RESULUN ÇOK EVLENMESİ
PEYGAMBERİN MUCİZELERİ
PEYG.HZ MEHDİ ANL
PEYGAMBERİMİZE İFTİRA
MEVLİD
hz.muhammed ont 1
hz.muhammad ont 2
rahmet peygamberi o.n.t
nebiler o.n.t.2
nebiler o.n.t.
HADİSİ ŞERİFLER
İSLAMIN DOĞUŞU
M.MUSTAFA.C
KAİNATIN EFENDİSİ demek
HİCRET
KUTLU DOĞUM ALDATMACASI
NEBİHAYAT-İİMREHBERİ
ZÜLKARNEYN ALEYH.
SİYERİ NEBİ-SADAKAT
NEBİ HAYAT-HALVETİ
NEBİMİZ-TAHAVİ
NEBİ-R AYVALLI
K.E.salih SURUÇ 1
K.E.salih SURUÇ 2
peygamberimiz-hakşairi
PEYG TARİHİ- İLİMSAATİ*
PEYGAMBERLER TARİHİ
HZ.AYŞE ANNE YAŞI
ŞİİRLER
siyer
HİLYE
N----
ŞR
R-*
===5.BÖLÜM===
RESULULLAH AÇIKLADI
KURANA ABDETSİZ DOKUNULMAZ
KURAN OKU ÖĞREN
KURAN MUCİZESİ
kuran mucizeleri 2*
ATEİST DİYORKİ 1
ATEİST diyorki 2
ATEİSTLERE
YALNIZ KURAN DİYENLER
MEAL-TEFSİR OKUMAK
KURANIN ÖZELLİKLERİ
kuranın özellikleri 2
KURAN -İLMEDAVET
KURAN bilgileri
KURANI HERKES ANLAYABİLİRMİ?
İLK MEAL BASIMI
MEAL OKUMAK-T
MEAL OKUMAK -G
M.Ş.EYGİ-MEAL
KURAN VE TERCÜME
KURANDA MECAZLAR
kuranda tarih
kuranı anlayalım derken sapıtanlar
MEALCİLERE REDDİYE 1
MEAL SAVUNMALARI
KURAN İSLAMI SAFSATASI
K.FAZİLETİ-SEVDEDE
K.BİLİM-SEVDEDE
K.BİLİM-İLME DAVET
KURAN-ENFALDE
KURAN-MEDİNEVEB
KURAN -şenocak*
İSL.DÜŞÜNCESİ DEMEK
TEFSİR USULÜ
TEMEL TEFSİR İLİM
YASİNİ ŞERİF
TA KENDİSİ - AYETİ
SURELERİN FAZİLETİ
MODERNİZM
TAHAVİ-TEFS
TAHAVİ TEFS 2
N
**2
TS 4
===6.BÖLÜM===
EHLİ SÜNNET İTİKADI 1
EHLİ SÜNNET 2
EHLİ SÜNNET İTİKADI 3
ESİ-ESB
K.KERİM ESİ-M
EHLİ SÜNNET-MEDİNEVEB
E-SÜNNET-SÜNNETULLAH
E.SÜNNET-FİRASET
E-SÜNNET-SEVDEDE
SÜNNET NEDİR
SÜNNETDE DELİLDİR
sünnetde delildir 2
sünnetde delildir 3
SÜNNET DELİLDİR-İSL.KALESİ
SÜNNET-sadabat
EHLİ SÜNNET-ihvan
MATURUDİ tarihi
888
===7.BÖLÜM===-
EHLİ BEYT
ESHAB
ESHABIN HEPSİ MÜÇDEHİDDİR
ESHABI KİRAM
ESHABI KİRAM *
ESHABIN HAYATLARI
ESHAB-İHVANLAR
ESHAB-BİRİZ BİZ
HZ.EBUBEKİİR-FEDEK
HZ.MUAVİYE
MÜMİNLERİN İKİ GÖZBEBEĞİ
HZ ALİ İNCE SÖZLERİ
GADİRİ HUM OLAYI
İSLAMDA İLK FİTNE
HANIM SAHABİLER
NEVRUZ YALANI
ÖMER BİN ABDÜLAZİZ
EBU ZER HZ.
ar 3
460
***---
==8.BÖLÜM==
BİDAT NEDİR
BİDAT-GURABA
EBU HUREYRE R.A.
KUT DOĞUM BİDATİ
DİNDE REFORM 1
DİNDE REFORM M.O 2
DİYANET RFORM 3
DİYANET REFORM 2
REFORMCULARA ALDANMA
TASAVVUF SİFİL
DİYALOĞ TUZAĞI
D.DİYALOĞ 1
DİYALOG 2
EYGİ-DİYALOĞ
DOĞRUYU BULMAK
DİN ADAMI BÖLÜCÜ OLMAZ
HOPARLÖR BİDATI
ATASÖZLERİNİ DOĞRU ANLA
DİNİ TABİRLERİ BOZMAK
M FELSEFE
19 CULUK
HARİCİLER
HARİCİ-HAZNEVİ

VEH
===9*.BÖLÜM===
İNG.CASUSUNUN İTİRAFI
VEHHABİLİK
VEHHABİYE REDDİYE ALİM
VEHHABİYE REDDİYE
VEHHABİLER HIRISTIYAN GİBİ İNANIYOR
VEHHABİLİĞE EHLİ SÜNNETİN CEVABI
VEHHABİLİĞİN BAŞLANGICI
VEHH- CEVAP-SADAKAT
VEHHABİ-İHVANLAR
vehhabi red-ihvan
YOBAZ VE GENÇLİK
VEHHABİ-İSL.KALESİ
İBNİ SEBECİLİK
SELEFİLİK
GÜNAH İŞLEYEN KAFİR OLMAZ
RUH ÖLMEZ ÖLÜ İŞİTİR
ŞEFAAT VARDIR 1
şefat vardır 2
RESULULLAHI ÖĞMEK
KABİR ZİYERETİ
TÜRBE CAİZ
KANDİLLER UYDURMA DEĞİLDİR
MUCİZE KERAMET
MUCİZE KERAMET 2
mucize keramet 3
SEBEBPLERE YAPIŞMAK EMİRDİR
İNTİHAR ETMEK
HACILARA VERİLEN KİTAPLAR
TEVESSÜL-VESİLE
VESİLE-NAKŞNET
VESİLE-A.KALKAN
TEVESSÜL-İHVANLAR
KANDİL-İLİM SAATİ
RE ENKARNASYON YOK
BOZUK DİNLER
RECM VARDIR
DİNDE ZORLAMA YOK
MEZHEBE UYAN KAFİR DEĞİL
SAPITANLAR TR GG
ŞİRK NEDİR
BÖLÜCÜYE ALDANMA
EVLİYADAN YARDIM
KABİR-ÖLÜ-İSL.KALESİ
ŞEFAAT-İSL.KALESİ
İSTİĞASE-İSL.KALEİ
ŞİAYA CEVAP
ŞİAYA CEVAP-TAHAVİ
ŞİA-HAZNEVİ
ÖLÜLER İŞİTİR
istiğase-darusselam
459
Sİ-
==10.BÖLÜM==
==REDDİYELER==
REDDİYELER
SAPIKLARA REDDİYE
REDDİYELER-ihvan
SABATAYCILIK
İBNİ TEYMİYYE-İHVAN
ŞİA-İHVANLAR
S.N.1
SN3
ZAMANİ
SN REDDİYE
İSLAMA SUKASTLER
MEZHEPSİZLERİ TANI
mezhepsizlere cevap
MEZHEPSİLİK DİNSİZLİKTİR
SULTANA İSYAN
İKBAL-ABDUH
İBNİ TÜFEYL
S.ULUDAĞ
N. YILDIZ
İBNİ TEYMİYYE
KANDEHLEVİ-KARDAVİ
ALİ ŞERİATİ
KAYYIM -AFGANİ
SEYİD KUTUP
F.GÜLEN
BAYRAKLI-S.ATEŞ
HAMİDULAH
MEVDUDİ- CARULAH
SAPIKLIKLAR-İHVANLAR
MUSTAFA ÖZTÜRK
H.KARAMAN
abduh
-Fİ
İL
***İKİ AKİF
M.İSYANOĞLU
SAPIKLAR-İHVANLAR.
A.HULİSİ ve sapıklar
REŞİT RIZA
SAPIKLAR-İNCE.M
BAYINDIR-ŞERİATİ
sapıtanlar
M.ESED
YAŞAR NURi
İSMAİL GASPIRALI
hadis inkarına cevap
tarihselcilere cevap
mealcilere cevap
İSLAM ANS.EFGANI
İ TEYMİYYE-ESK
VEHHABİYE RED-ESK
DİYALOĞ-ESK
M OKUYAN
IŞIK KALEM
DOST KAZANMA KİTABI
REDDİYE 1
islamcılık
an
S----
ta
===11*.BÖLÜM===
TASAVVUF NEDİR
TASAVVUF NEDİR 2
TASAVVUFUN ÇIKIŞI
TASAVVUF DÜNYASI*
TAS-ESİ
T-İLİMİRFAN
TASAVVUF-KONDERN
TASAVVUF-MEDİNE
TASAVVUF-HAZNEVİ
TASAVVUF-İNFO
TASAVVUF TAHAVİ
TASAVVUF SADABAT
TASAVUFLAMELİF-PDF
TASAVVUF-F.ATLASI
TASAVVUF-GİKEV
SOHBET-HİKAYELER
TASAVVUF-NAKŞ
TASAVVUF-DERVİŞAN*
TASAVVUF TERİMLERİ
TASAVVUF-SÜNNETULLAH
TASAVVUF BAHÇESİ
TASAVVUF-HALVETİ-
TASAVVUF-İHVANLAR
TASAVVUF-ihvan*
TASAVVUF REYHANGÜL
TASAVVUF-CANDAMLA
TASAVVUF-ŞENOCAK
TASAVVUF-HACETN.COM
TASAVVUF-SADAKAT
TASAVVUF-İSLAMHAYAT*
TASAVVUF-HALİSECE
TASAVVUF-İLİMSAATİ
TASAVVUF İHVAN
TASAVVUF-İNCE.M.
TASAVVUF-İNCE.M 2
TASAVVUF-İNCE.M.3
TASAVVUF* FİRASET
TASAVVUF-İSL.KALESİ
TASAVVUF-halveti
TASAVVUF BAHÇESİ
TASAVVUF.İHSAN
KALPLERİN KEŞFİ
TABAKATI KUBRA HŞ
yusuf hakiki-tasavvuf risalesi
YUNUS TASAVVUF
VESVESE-İ DAVET
KİBİR
TASAVVUF sorular mc
TASAVVUF BAHÇ-NFK
tasavvuf risalesi*
osmanlıda tasavvuf
somuncu baba
NAZARİYAT
1313-
==12*.BÖLÜM====
TARİKAT
TARİKATLAR VE OSMANLI
TARİKAT MELHEMLU
RABITA
RABITA-NAKŞ
RABITA-İHVANLAR
TEVEKKÜL
İNSANI KAMİL 1
İNSANI KAMİL 2
İNSANLIK ŞEREFİ
ZENGİNLİK-FAKİRLİK
FAZİLET MEDENİYETİ*
ŞEYTAN HİLELERİ 1
ŞEYTAN HİLELERİ 2
ŞEYTAN-ÖSELMİŞ
SIKINTILARIN SEBEBİ
NEFS
NEFS-REYHANG
REŞEHAT
İHLAS -NİMET
SABIR*
TAKVA*
SEVGİYE DAİR
TÖVBE*
TÖVBE-SÜNNETULLAH
TÖVBE fecir
AF-FECR
AF-İSRAF
TEFEKKÜR
GIYBET
EDEP HAYA
DÜNYA NEDİR*
ŞÜKÜR
HASET
KÖTÜ HUYLAR
GÜZEL AHLAK
AHLAK-ENFALDE
*İSLAM AHLAKI
AHLAK BİLGİLERİ
AHLAK BİLGİLERİ 2
AHLAK-İLİMREHBERİ
DİNİN RUHA ETKİSİ
kimyayı saadet-site
VESVESE
TASAVVUF-ES KALESİ
EVLİYAYI TANIMAK
ALİM VE EVLİYALAR
131313-
llı
E 2
E 4
==13* BÖLÜM==
ZİKİR
ZİKİR-NAKŞ
ZİKİR- İHVANLAR
GÜLDEN BÜLBÜLE
GÜLDEN BÜLBÜLE 2
TEVECCUH SOHBETİ
AŞK MAHFİYET
DEDE PAŞA -REYHANİ
ÖLÜM-KABİR AZABI
ÖLÜM-KABİR-BİRİZBİZ
ÖLÜM İHVANLAR
EFGANİ-ALBANİ
RUH-BİRİZBİZ
MARİFETNAME
GÜNAH-FECR
KISSADAN HİSSE
Ö.NASUHİ BİLMEZ
RİSALE-İNCE.M
TEFEKKÜR-İSLAMİHSAN
NEFS-İLİMİRFAN
İKTİSAT
KISSA-HİSSSE
MÜ-
SU
15-
141414
====14*.BÖLÜM===
İSLAM ALİMLERİ
İMAMI AZAM COM
SİLSİLEİ ALİYE
İMAMI AZAM İKİ YILI
İMAMI AZAM-İ.ŞENOCAK
İMAMI AZAMIN BÜYÜKLÜĞÜ
İMAMI AZAM-FIKIH
İMAMI AZAM HADİS
İMAMI AZAM PDF
İMAMI AZAM PDF 2
İMAMI MATURUDİ
İMAMI EŞARİ
MATURUDİ-EŞARİ
MEZHEP İMAMLARI
HADİS ALİMLERİ
BÜYÜK ALİMLER
EBU YUSUF
İBNİ MACE
ABDULKADİRİ GEYLANİ
BİYOĞRAFİLER
S.ABDULHAKİM ARVASİ
H.HİLMİ IŞIK
HASAN HARAKANİ
MEVLANA HZ
MESNEVİ 1-2
MESNEVİ 3-4
M.HALİDİ BAĞDADİ
FAHREDDİNİ RAZİ
MUSTAFA SABRİ HOCA
İSKİLİPLİ ATIF HOCA
ZAHİD EL KEVSERİ
DİĞER ALİMLERİMİZ
ŞAHI.B.NAKŞİBENDİ HZ
MİNAHI HALİDİYE
İMAMI RABBANİ HZ.
HARİSİ MUHASİBİ
MOLLA CAMİ
İBNİKEMAL-BAKILANİ
M.İBNİ ARABİ
EBUSUUD-HADİMİ
AK ŞEMSEDDİN HZ
ÇANKIRI EVLİYALARI
ISLAH DE*

1515-
151515-
===15*.BÖLÜM=====
UYDURMA HADİS OLURMU
HADİS TARİHİ
HADİS ANS
HADİS USULÜ
1041 HADİS
RAMÜZ -99-70
HADİS-PDF
HADİS ARAMA
HADİS KİTAPLARI
İTTİFAK HADİSLERİ
kaynak hadisler ih
7 İMAM İTİFAK HADİSLER
uydurma sanılan hadisler
HADİS-ENFALDE
HADİS-İSLAMHAYAT
LULU MERCAN-İSLAMHAYAT
HADİS-HAKSANCAĞI
HADİS-DAMLALAR
HADİS-BALLICOM
RİYAZUS SALİHİN
S-HADİSLER-İHVANLAR
SAHHİ BUHARİ
İHYAİULUM
İMAMI GAZALİ
797
1616-
SI
===16*:BÖLÜM===
TÜRKLER VE MEZHEBİ
MEZHEPLER TARİHİ
MEZHEP. M.ORUÇ
MEZHEP DİĞER 1
MEZHEP DİĞER 2
MEZHEP GENEL
MEZHEP 1
MEZHEP 2-DELİL
MEZHEP 3 LÜZUM
MEZHEP 4 MEZHEP
MEZHEP 5 NAKİL
MEZHEP 7 TAKLİD
MEZHEP TAKLİDİ
MEZHEP 8
MEZHEP 9 KİTAP
MEZHEP 10-TARİHSEL
MEZHEP 11 SİZLER
MEZHEP 12
MEZHEP 13
MEZHEP MUHALİF
MEZHEP-İLME DAVET
MEZHEP-DAMLALAR
MEZHEP-İLMEDAVET
MEZHEP-İSL.KALESİ
MEZHEP A-ÜNLÜ
171717-
DE
P 6
===17*.BÖLÜM===
BESMELE
FIKIH İLMİ ÖNEMİ
FIKIHIN ÖNEMİ
FIKIH USUL TARİHİ
FIKIH USULÜ 2
FIKIH USULÜ
EDİLEİ ŞERRİYE
VATAN SEVGİSİ İMANDAN
SAKAL BİR TUTAMDIR
İÇDİHAD
MÜÇDEHİD
müçdehid 1
İCMA-KIYAS
içdihad-KIRKINCI
GAYRİMÜSLÜME BENZEMEK
NİYET-ARKADAŞ
EFALİ MÜKELLEFİN
FIKIH-ENFALDE
FIKIH-yusuf semmak
FIKIH-BALLI CIM
FIKIH-FİRASET
FIKIH-GURABA*
FIKIH-İHVANLAR
FIKIH-İLİMİRFAN
FIKIH-H.ECE
FIKIH USULÜ-
EMANET VE EHLİYET
EMANET VE EHLİYET *
MİRİ-MÜLK ARAZİ
MECELLE
SELAM VERMEK
fıkıh soruları
FERAİZ-İSKAT PROĞRAMI
RECM
CİN HAKKINDA
islammerkezi.com...
181818
19
1818--
===18 BÖLÜM===
KUTUBU SİTTE*
KUTUBU SİTTE İHAYAT
KUTUBU SİTTE BALLI
FETAVAİ HİNDİYYE
EBUSUUD FETVA
DURER
RUHUS-SALAT
MUCİZE-KERAMET
HAK-UKUBAT
MAKALELER-TAHAVİ
MAKALE DERYASI
310
1919**
191919**
===19 BÖLÜM===
İBADETLERİMİZ
ABDEST
ABDESTİN EDEPLERİ-K SİTTE-HŞ
ESB-ABDEST
ESB ADAK
ESB HOPARLÖR
ABDEST-İHVANLAR
ABDEST-BİRİZBİZ
ABDEST-SÜNNETULLAH
HAYZ-NİFAS
GÜSL-DİŞ DOLGUSU
DOLGUYA MUHALİFLER
İSTİKBALİ KIBLE
NAMAZIN ÖNEMİ
NAMAZIN KILINMASI
YOLCULUKDA NAMAZ
CUMA CEMAAT-ZUHR
SABAH NAMAZINA KALK
NAFİLE NAMAZLAR
TERAVİH-İTİKAF
NAMAZ-TAHAVİ
HASTALIKDA NAMAZ
HOPARLÖRLE NAMAZ
NAMAZDA VAKİT NİYET
NAMAZDA TADİLİ ERKAN
NAMAZ-İLİMSAATİ
NAMAZ-İHVANLAR*
NAMAZ-H.ECE
NAMAZ-ENFALDE
NAMAZ-FİRASTE
TEHARET
TEHARET-TAHAVİ
TAHARET-İHYA
TAHARET-ENFAL
TEHARET-FİRASET
SANDALYEDE NAMAZ
SÜNNET YERİNE KAZA
SÜNNET YERİNE KAZA 2
NAMAZDA İKİ NİYET
2020-
202020-
****20.BÖLÜM***
KAĞIT PARA İLE ZEKAT
ZEKAT
ZAKAT-TAHAVİ
ZEKAT-H.ECE
ZEKAT-İHVANLAR
ZEKAT-ENFALDE
ZEKAT-FİRASET
SB ZEKAT
O
ORUÇ
ORUÇ-TAHAVİ
ORUÇ-SÜNNETULLAH
ORUÇ-İHVANLAR
ORUÇ-GURABABL
ORUÇ-H.ECE
ORUÇ-FİRASET
ORUÇ-ERRAHMAN
ORUÇ-ENFALDE
RAMAZAN-FİRASET
K-
KURBAN
KURBAN-FİRASET
KURBAN-TAHAVİ
KURBAN-CANDAMLALARI
KURBAN-İHVANLAR
KURBAN-H.ECE*
ADAK
HAC-UMRE
ALIŞVERİŞ BİLGİLERİ
ALIMSATIM-HAZNEVİ
SİGARA HARAMMI
HAC-FİRASET
SARF
FAİZ-SİGORTA
FERAİZ-MİRAS
NELER YENİR
NELER KULLANILIR
TAKKE SARIK ÇARŞAF
NAZAR VARDIR
FAL-BÜYÜ
HARAC ZARURET
RESİM YAPMAK
LİAN KİTABI
212121-
21
2121
==21.BÖLÜM==
===DUA===
DUA ŞARTLARI
DUADA EL -KOMUT
365 GÜN DUA
DUA-İNCİMERCAN
DUA-İHVANLAR
DUA-REYHANG
DUA-İLİMSAATİ
DUA --SADAKAT
DUA-FECR
DUA-FİRASET
DUA-HAZNEVİ
DUA-İSLAMVEİHSAN
BAYRAM VE RAMAZAN
69
2222---
2222222
===22 BÖLÜM==
==AİLE BÖLÜMÜ==
EVLİLİK REHBERİ
KİMLERLE EVLENİLİR
EVLLİK VE AİLE NİKAH
NİKAH-İHVANLAR
TESETTÜR FARZDIR
EVLİLİK-SEVDEDE
HUZUR KAYN AİLE
AİLE-BALLICOM
KADIN-BİRİZBİZ
KADIN-SADABAT
AHVALÜ NİSA-İNCE.M
BABANIN KIZINA MEKTUBU
AİLE-FİRASET
KADIN AİLE-FİRASET
AİLE GENEL-FİRASET
YÜKSEK İSLAM AHLAKI
KADIN HAK VE HAYZ-FİRASET
AİLE-R AYVALLI
aile saadeti-ballı
AİLE-medine veb
kadının değeri
KADIN ŞAHİTLİK-MİRAS
s maraşlı genel
maraşlı hb genel
SEMA MARAŞLI DT
SEMA MARASLI 7
FATMA BARBAROS GENEL
EVLİLİK-İS HAYAT
LEKE TEMİZİĞİ
S MARAŞLI -F ATLASI
FU
nis*
202020
==23.BÖLÜM==
ÇOCUK EĞİTİMİ
ÇOCUK-FİRASET
ÇOCUK VE DİN-EVLATLIK
ÇOCUK-SADAKAT
ÇOCUK-BALLICOM
COCUK GELİŞİM
İZDİVAÇ VE MAHREMİYET
GÖRGÜ KURALLARI
İDERECİLİK BİLGİLERİ
TESETTÜR-TAHAVİ
80--
14-2
8--
===24-BÖLÜM====
EDEBİYAT KÖŞESİ
K.S.ÖREN
EDEBYAT-ENFALDE
SALİH BABA DİVANI
EDEBİYAT-H.ECE
NİYAZİ MISRİ
TÜRKÇENİN ÖNEMİ
TAM İLMİHAL ŞİİRLERİ
NECİP FAZIL ŞİİRLERİ
HÜDAİ DİVANI
DARÜL HARPTE BANKA
YT DİZİ
YT HATIRALAR
YK MTT
YK MTT 2
gö*
M***

****TARİH VE ÖNEMİ****
TARİH TANI
BATILILAŞMA İHANETİ
BİR DEVRİMİN ANATOMİSİ
TARİH OSMAN İHVAN
TARİHİ HAKİKATLER *
TARİHİ HAKİKATLER 1
TARİHİ HAKİKATLER 2
TÜRKLERİN İSLAMI KABULÜ
OSM KADIZADELİLER
CELALİLER
İSMAİL YAĞCİ*
İSMAİL YAĞCI 2001-02
İSMAİL YAĞCI 2003-04
İSMAİL YAĞCI 2005-06
İSMAİL YAĞCI 2007-09
İSMAİL YAĞCI 2010-12
601Ü
M 3
İBRAHİM PAZAN 23
METİN ÖZER 1
METİN ÖZER 2
METİN ÖZER 3
N*
M--*
AHMET ŞİMŞİRGİL
ŞİMŞİRGİL ESERLERİ
A ŞİMŞİRGİL GENEL TÜM
HZ MUHAMMED- A SİMŞİRGİL
ASR İHANETİ-ŞİMŞİRG
ŞİMŞİRGİL-İLMİ--PDF
ŞİMŞİRGİL-TARİH
PAZAR DİVANI-AŞ
CUMA DİVANI-AŞ
CUMA DİVANI 2017-18
CUMA DİVANI 2019
CUMA DİVANI 2020
CUMA DİVANI 2021-A
CUMA DİVANI 2021 B
CUMA DİVANI 2022*
CUMA DİVANI 2023
CUMA DİVANI 2024*
CUMA DİVANI 2025
CU024
ZEY
==F.BOL===
F BOL PAZAR Y
FUAT BOL-CHP 1
FBOL M CHP 19-18
AKINCI CHP
CHP Yİ KONUŞ
FUAT BOL CHP 2023*
FUAT BOL-TARİH
F BOL M 19-18
F BOL 2022
F BOL 2022-2
F BOL 2022 D
FUAT BOL 2023*
FUAT BOL2024
H
64
814
F b
EMEVİLER
ABDULHAMİD HAN
ABDULHAMİD DÜŞMANLIĞI
A.HAMİD-LOZAN-MUSUL
ABDULHAMİD OSM CNK
ABDULHAMİD HAN *
İSLAM TARİHİ-AŞ
İSLAM TARİH-MEDENİYET
TARİH-GENEL
TARİH SİTESİ.ORG*
TARİH VE MEDENİYET
TARİH- NUR DERGİSİ
İSLAM TARİHİ-ENFALDE
İSLAM TARİHİ- FİKİR ATLASI
TARİH-B-İSLAMCOM
TARİH İSLAM ANAHTARI
TARİH-TAHAVİ
MİMAR SİNAN
A.HAMİD NEDEN SESSİZ KALDI
TARİH -FİRASETNET
TARİH-HALİS ECE
TARİH-EMPOZE.HÜRREM
TARİH-BALLICOM
TÜRK DÜNYASI DERGİSİ
TARİH-SANALÜLKE
TARİH-İHVANLAR
TARİH-SADAKAT
TARİH-NAKŞ
TARİH-DAMLALAR
TARİHEYOLCULUK.ORG
TARİH YAZILARI
TARİH YAZILARI 2
TARİH YAZILARI 3
GEZİ NOTLARI
BİLİM TARİHİ
AB
===OSMANLI===
BİYOĞRAFİ NET
OSMANLIYI TANIMAK
**RAMAZAN AK TARİH
R.AYVALLI-OSMANLI
OSMANLI NASIL YIKILDI
OSMANLI PADİŞAHLARI*
OSMANLICANIN ÖNEMİ*
OSMANLI MEDRESELERİ
OSMANLIYA İFTİRA
OSMANLI 1*
OSMANLICA
OSMANLI 2**
OSMANLI KÜLÜBÜ*
OSMANLI-YÜMİT
OSMANLILAR.GEN.TR
BÜYÜK OSMANLI TARİHİ
OSMANLI HİKAYELERİ
OSMANLI HANEDANI
OSMANLI-ENFALDE
OSMANLI-HAKSANCAĞI
HZ OSMANIN ŞEHİD EDİLMESİ
OSMANLIDA İMAMLIK
OSMANLI İLİM-ENFAL
OSMANLI MEDENİYETİ-ENFAL
OSMANLICA SÖZLÜK
OSMANLI-enfal
SAKLI OSMANLI
İ.ANS BATILILAŞMA
BATININ İSLAMA BAKIŞI 1
ENDÜLÜSÜN FETHİ
SELÇUKLU TARİH
TARİH ENSTİTÜSÜ DER
TİMUR HAN
ARAP İHANETİ YALANI*
İSTANBUL VE FETİH
94 YILLIK TARTIŞMA
ARAPCA-İHVAN
DURSUN GÜRLEK GENEL
çanakkale-taha uğurlu
FAHREDDİN PAŞA
BATININ OYUNLARI
ALİ KEMAL TORUNU
GÜN TARİHİ
TÜRKTARİHİM.C
DEVRİALEM
Hİ-
Y.BÜLENT BAKİLER
HALİL ÖNÜR
HİLMİ DEMİR GENEL
HİLMİ DEMİR 1
HİLMİ DEMİR 18-21
o.k
E.
E B EKİNCİ ŞAHS
EB EKİNCİ GEN
EB EKİNCİ GENEL YENİ
E.B.EKİNCİ 2008-
E.B.EKİNCİ 2009
E.B.EKİNCİ 2010
E.B.EKİNCİ 2011
E.B.EKİNCİ 2012
E.B.EKİNCİ 2013
E.B.EKİNCİ 2014
E.B.EKİNCİ 2015
E.B.EKİNCİ 2016
E.B.EKİNCİ 2017
E.B.EKİNCİ 2018
E.B.EKİNCİ 2019
E.B.EKİNCİ 2021
E.B.EKİNCİ 2022
E.B.EKİNCİ 2023
E B EKİNCİ 2024
KU--
TG-M.FATİH ORUÇ
M.N. ÖZFATURA GENEL TÜM
MN.ÖZFATURA-CHP
M.N.ÖZFATURA 2001
MNÖFATURA-OSMANLI
MNÖFATURA-TÜRKLER
MNÖ.FATURA-DİYALOĞ
MNÖ FATURA-TEFEKKÜR
MN ÖFATURA-SU
MN ÖFATURA-MADEN
MN.ÖFATURA-ERMENİ
M.M.ÖZF-2016
MN ÖZFATURA -GENÇLER
İ.ÖZFATURA 2014
İRFAN ÖZFATURA 2
İRFAN ÖZFATURA 3
İRFAN ÖZFATURA GENEL
S--
AKINCI 1
AKINCI 2
ÖMER N YILMAZ 1
İBRAHİM YAVUZ
ALTINBAŞ A
UFUK COSKUN 1
UFUK COŞKUN 2
ufuk coşkun 2024
AH**
KENAN ALPAY
sabri gültekin
misafir yazar
Y*
M YÜKSEL-GENEL
M.YÜKSEL 2013
M.YÜKSEL 2014
M.YÜKSEL 2015-
M.YÜKSEL 2016
KÜ-
KEMAL SUNAL FİLMLERİ ZARARLARI
TG-*KAZIM K.YÜCEL
TG-HASAN ULU
TG-HAKKI ASLAN
NASIL BATTI RILDI
NİMETULLAH
VAHDET YAZAR
Y-
FE
YUSUF KAPLAN-TIME
Y KAPLAN 2007-8
Y KAPLAN 2009-10
Y KAPLAN 2011-12
Y KAPLAN 2013-14
Y KAPLAN 15-16
Y KAPLAN 2017
YUSUF KAPLAN 2018
YUSUF KAPLAN 2019
YUSUF KAPLAN 2020
YUSUF KAPLAN 2021
YUSUF KAPLAN 2022
YUSUF KAPLAN 2023
YUSUF KAPLAN 2024
Y KAPLAN ÖZEL
CE
Y.BAHADIROĞLU 2012
YAVUZ BAHADIR 2013
YAVUZ BAHADIR 2014
YAVUZ BAHADIR 2015
YAVUZ BAHADIR-2016 A
YAVUZ BAHADIR-2017 A
YAVUZ BAHADIROĞLU 2017 A
Y.B.TIME TÜRK VE 2016 B
22*
BELGELERGERÇEK TARİH GENEL
B.GERÇEKTARİH.C-1
B.GERÇEKTARİH.C 2
B.GERÇEKTARİH.C 3
BGERÇEKTARİH C 4
B.GERÇEKTARİH.C 5
B GERÇELTARİH C.6
B GERÇEKTARİH C.7
BG KONUŞUYOR
B G TARİH 1
B G TARİH 2
B G TARİH-DİYANET
BG T-HAFIZ
BGT VAHDETİN
BGT ŞALCI B
BGT CHP EKO
BGT KADIN
İNG DERVİŞ
ALİ ŞÜKRÜ CİNAYETİ
607
604
M.Ş.EYGİ 2005
M.Ş--EYGİ 16
M.Ş.EYGİ 19
M.Ş.EYGİ YD GENEL
4-2
M ***
M ARMAĞ İTTİFAK
M.ARMAĞAN 1997
M ARMAĞAN 2010
M ARMAĞAN 2011
M.ARMAĞAN 2012
M ARMAĞAN 2013
M.ARMAĞAN 2014
M.ARMAĞAN 2015
M ARMA 15-16 KİŞİ
M.ARMAĞAN Y-16
M.ARMAĞAN YŞ-17
M ARMA 2016 DT
M ARMA 2017-18 K
M ARMA 2021 MÜZEK
M ARMAĞAN-2022 AK
M ARMA 23-24 AKİT
M ARMAĞ 25
EC
M *A
RAHİM ER GENEL
RAHİM ER 2014
RAHİM ER 2015
RAHİM ER 2016
RAHİM ER 2017
RAHİM ER 2018
RAHİM ER 2019
RAHİM ER 2020
RAHİM ER 21-22
RAHİM ER 2023
RAHİM ER 2024
RA
E23
AFYON10
AFYON 16
AFYON 17
AFYON 18
EA
317
NERDE KALDIK E A
HİSAR 23
HİSAR 22-20
HİSAR 20-19
322
293
TURGAY GÜLER SESLİ
FUAT UĞUR
KADİR MISIROĞLU
NUREDDİN TAŞKESEN
KÜBRA DEĞİRMEN
MEHMET CAN
MEHMET KUMAŞ
MESİH-Ş SİMAVİ
A.DOĞAN İLBAY
B ACUN
MUSTAFA UZUN*
AF ARI-ALİ ERYIL
Ö SAPSAĞLAM*
ALTAN ÇETİN*
F SARRAFOĞLU
R AKBAY
ISLAHDE-PDF
333
MEKTEBİDERVİŞ
MD-KUDÜS
MD-ZALİMLER 1
MD-ZALİMLER 2
MD-A GEYLANİ
MD-FUTUHULGAYB
MD ŞEFAAT HAKTIR
MD İMAMLARIMIZ
MD H İMAMLARI
MD REDDİYE
MD AŞEREİ MÜBEŞER
MD NEFS VE ŞEYTAN
MD TAS VE TAR
MD MÜRŞİD
MD A SİLSİLE
MD İZ BIRAKANLAR
MD İZ BIRAKANLAR 2
MD İZ BIRAKANLAR 3
MD İZ BIRAKALAR 4
MD KÜTÜBÜ SİTTE 1
MD KÜTÜBÜ SİTTE 2
MD KÜTÜBÜ SİTTE 3
MD KÜTÜBÜ SİTTE 4
MD KÜTÜBÜ SİTTE 5
MD KÜTÜBÜ SİTTE 6
MD KÜTÜBÜ SİTTE 7
MD KÜTÜBÜ SİTTE 8
MD KÜTÜBÜ SİTTE 9
MD KÜTÜBÜ SİTTE 10
MD KÜTÜBÜ SİTTE 11
MD KÜTÜBÜ SİTTE 12
MD KÜTÜBÜ SİTTE 13
MD KÜTÜBÜ SİTTE 14
MD KÜTÜBÜ SİTTE 15
MD KÜTÜBÜ SİTTE 16
MD KÜTÜBÜ SİTTE 17
MD KÜTÜBÜ SİTTE 18
292
252
329
ANAYASA
KÜLLİYAT-COŞAN
İNTERNET HUKUKU
arapçanın önemi
SSK KANUN
MEB KANUN
MEMURLAR KANUNU
DARULHARP
SADAKAT.NET
SAHİHİ BUHARİ NAMAZ
SAHİHİ BUHARİ
İ.ŞENOCAK-GENEL*
NECATİ AKSU NET
SABRİTANDAOĞAN
İSLAM KÜLTÜR.COM
YAZAROKU ESK
KIRKINCI.COM
ERRAHMAN DE
-ENFAL kavram
enfal 1
kavramlar
ARAPÇA ÖĞREN
YEZİDİLİK
BİLGELİK ÖYKÜLERİ
LÜGAT-BALLI
320
297
298
296
SAĞLIK ÖĞÜTLERİ
SAĞLIK 1
SAĞLIK 2
SAĞLIK 3 KAZA
SAĞLIK 4
BASARI SIRLARI
BESLENME
BİTKİ TEDAVİ-FİRASET
CEMAL ABİ İLE DEMİR GİBİ
ŞİFALI BİTKİLER
prostata çözüm
BİYOLOJİ SÖZLÜĞÜ
erdal yeşilada-SAĞLIK
294
316
304
DİYANET-İHVANLAR
MENKİBELER-İHVAN
MUHARREF D.-İHVANLAR
TESBİTLER-İHVAN
MENKİBE-İHVANLAR
KAVRAM-İHVANLAR
TV DEŞİFRE-İHVANLAR
GÜNDEM-İHVANLAR
MENKİBELER-NAKŞ
NASİHATLER-yusuf semmak
GENEL-NASİHAT.ORG
NASİHATLER 2 Y semmak
zikr nakş
nefs nakş
rabıta nakş
İBRAHİM KİRAS GENEL
İBRAHİM KİRAZ-
HAYDAR ORUÇ DİR-POS
İSMAİL YAŞA DİR POS
AHMET TAŞGETİREN
287
286
288
291
CEMİL KOÇAK 2011
CEMİL KOÇAK 2012
CEMİL KOÇAK 2013
CEMİL KOÇAK 2014
CEMİL KOÇAK 2015
CEMİL KOÇAK 2016
285
284
M.ŞÜKRÜ HANİ 2010
M ŞÜKRÜ HANİ 2011
M ŞÜKRÜ HANİ 2012
M ŞÜKRÜ HANİ 2013
M ŞÜKRÜ HANİ 2014
M ŞÜKRÜ HANİ 2015
M ŞÜKRÜ HANİ 2016
M ŞÜKRÜ HANİ 17-18
282
AYŞE HÜR TARAF 2008
AYŞE HÜR TARAF 2009
AYŞE HÜR TARAF 2010
AYŞE HÜR TARAF 2011
AYŞE HÜR TARAF 2012
AYŞE HÜR RAD 2013
AYŞE HÜR RAD 2014
AYŞE HÜR RAD 2015
AYŞE HÜR RAD 2016
281
=İHYAORG.KİTAPLIK=
4 İNCİL FARKLI
HADİS TARİHİ
ATEİZM ELEŞTİRİSİ*
280
277
TAMER KORKMAZ GENEL
İBRAHİM KARAGÜL GEN
YÜCEL KOÇ GENEL
İSMAİL KAPAN GEN
K**
NUH ALBAYRAK GEN
NUH ALBAY TÜRKİYE 9-14
NUH ALBAY ST 15-16
NUH ALBAY ST 17-18
NUH ALBAY ST 19-20
NUH ALBAY ST 21-22
NUH ALBAYRAK 23-24
KA***
241
246
METİN HÜLAGU-G
M HÜLAGÜ 18
M HÜLAGU 21
M HÜLAGU 19-20
M HÜLAGU 22-23
mn
263
243
234
238
MURAT ÇETİN GENEL
MURAT ÇETİN DP
260
ÜZEYİR İLBAK DP
YUNUS EMRE ALTIN
ENES BAYRAK
HAZAR TÜRK
SESLİ MAKALE
TÜRK YÜZYILI RG
FİLİSTİNLİLER TOPRAK SATTIMI
İSMAİL ÖZ *
HAKAN ERDEM 2016
N GENÇ BİYO
240
F-BAKA-A İMR-NİSA
MAİD-ENAM-ARAF-ENFAL
TEVB-YNS-HUD-RAD-İB
HİC-NAHL-İSRA-KEHF-MRYM
TAHA-ENB-HAC-MÜMİNUN-NUR
FURK-ŞUARA-NEML-KAS-ANK
RUM-LKM-SEC-AHKF-MHMD
FTH-HUC-KHF-TUR-NECM-KMR
RHMN-VAKIA-HDD-MCDL-HŞR
MHTN-SAF-CUMA-MNFK-TEĞA-TLK
THRM-MÜLK-KLM-HKA-MARC-NUH
CİN-MÜZ-MÜD-KYM-İNS-MRS-NB
NZAT-ABS-TKVR-
ATİLA YAYLALI
220
221
C AHMET AKIŞIK
C AHMET AK 18
224
KEMAL KAYRA 18-20
KEMAL KAYRA 23
KEMAL KAYRA 24
232*
GENİŞ AÇI 2018
GENİŞ AÇI 2019
GENİŞ AÇI 2020
GENİŞ AÇI 2021
GENİŞ AÇI 2022
GENİŞ AÇI 23-24
223
N AY ÜNAL
M HASAN BULUT
NURUL İZAH.E.L
ARAP İSYANI
GUGUK KUŞLARI
215
217
212
211
210
209
208
207
206
205
204
203
24-
2
5
4
3
7
MEHMET CANN
MURAT ÇET
PSİKO TIĞLI
enver meryem cemile
vehbi kara- köy ens.
hz ömer semp-pdf
SEMA-DÖNMEK
cüveyni....
SIKINTI DUASI
SORULAR 1
ömer demirb
İRFAN ÖZFATURA
AYKIRIYMIŞ
İRAN -GÜLDAĞI
VAHD VUCUD MUD
DOĞ-GÜN İS TARH 1-7
SELÇUK ŞİA
KADIZADELİLER
nesefi t
mesnevi anevi
ahmet kavas
pdf moğol-zengi
yazıcı-mesut
Z KEVSERİ
KAL-ÇAKIRGİL 24
PDF HADİS
pdf açık öğr-hadis
PDF İRAN
PDF MESNEVİ
pdf moğol istila
PDF DİNİ TERİM SÖZL
PDF Ö NESEFİ TEFSİR
PDF KİTAP 1
TASAVVUF E S
PDF EMİR SULTAN
PDF SUFİ-SİYASET
PDF İSLAM HUKUKU
PDF KONEVİ-FATİHA
PDF İBNİ ARABİ
PDF N TOPÇU
PDF HZ AYŞE
PDF ABD.İBN MESUD
PDF KURTUBİ
PDF SUFFE ASHABI
PDF HZ ÖMER S
PDF SUYUTİ-MEHDİ
PDF İLİMLER
PDF FAHREDDİN RAZİ
PDF HZ OSMAN
PDF HARİCİLİK
PDF VEHHABİ
PDF ESİ
PDF CENNET CEH
PDF ZAHİD KEVSERİ
PDF ŞABANI VELİ
PDF MİRAS HUKUKU
PDF MATURUDİ
PDF İBNİ HALDUN
PDF MSP
PDF İHV MÜSLİM
PDF HANEFİ M
PDF SELEFİ
PDF ABDULHAMİDİ SANİ
PDF M HALİDİ BAĞDADİ
PDF İ VE TERAKKİ
PDF E.B.EKİNCİ
PDF NECİP FAZIL
PDF AVRASYA ETÜD
PDF İMAM MATURUDİ
PDF KADIZADEL,LER
PDF EMRİ MAĞRUF
PDF CİHAD
PDF KAVRAMLAR 2
PDF KAVRAMLAR
PDF HZ FATIMA
pdf PEYGAMBERİMİZ
PDF AHMET YESEVİ
pdf istiklal m.
pdf anadoluluculuk
PDF-YSSELİM ROMANI
PDF HACI BAYRAM VELİ
PDF MEVLANA
PDF AHİLİK
PDF GAZALİ
pdf gazali 2
pdf batıniler
PDF NİYAZİ MISRİ
pdf bedreddin ayni
pdf pezdevi
pdf ibni hümam
pdf yunus emre
pdf 31 mart vakası
PDF KAYI 10
PDF ABDULHAMİD HAN
PDF BUHARİHANLIK
OSMANLI KÜLTÜRÜ PDF
pdf osmanlı kültürü
PDF OSM.EDENİETİ
pdf osmanlıda adalet
pdf milliyetçilik 1
pdf osm milliyetçilik 2
islamcılık zyt brn bl2
pdf islamcılık 1
-İSLAMCILIK ARŞİVİ
osmanlıda batıcılık pdf
PDF OSM BATICILIK
ÖZAK İRŞAD 1-2
ÖZAK İRŞAD 3
ÖZAK Z KULUP
PDF COŞAN 1-2
PDF TÜRKÇÜLÜK
OSMANLIDA TASAVVUF 1
PDF TASAVVUF 1
H K YILMAZ
PDF A SELÇUKLU
PDF SELÇUKLU
PD.YABANCI OKULLAR
PDF EMRE AYDI
A İSKENDERİ
CÜNEYDİ BAĞDAD PDF
EBU HANİFE ÖZEL SAYISI
EBU HANİFE PDF 1
İ H A DERGİ
PDF KATILIM
PDF MODERN
==DERGİLER==
YASİN OKUMAK
YORUM -dergileri
DÜZCE HABER
MİSAK DERGİSİ
elmalı tefsir enfal 1-9
elmalı tefsir enf 10-28
elmalı tefsir enf 30-38
elmalı tefsir enf 39-58
elmalı tefsir enf 59-86
elmalı tefsir enf 87-114
İMAN-is hayat
mesnevi-i hayat
ehli sünnet- i hayat
kıssa-is hayat
g isla.-is hayat
A-
ruhus salat-ince
nezih itikat-ince
evlilik-ince
hayzı nisa-ince
tas-zikr-rabt-ince
hakayık-ince
risale-ince
risale-ince 2(seytan-nefs)
nimeti islam-ince
sohbetler-ince 1
sohbetler-ince 2
hikayeler-ince
riyazüs salihin-sadakat
fıkıh-sadakat
fetevai hindiyye-sadakat
b islam ilmihali-sadakat
bir bilene soralım-sad
vehhabilere cev.-sadakat
fıkıh ans-sadakat
nurul izah-sadakat
kutubu sitte-sadakat
sahihi buhari-sadakat
evliyalar ans.-sadakat
R---
TEBLİĞ YÖNTEMLERİ
İBRAHİM KİRAZ
M.BARDAKÇI 1
ALPER TAN
TÜRKİYE -A.AKGÜL
ULUS İLİŞKİL M ORTAK
AHMET VAROL-DIŞ POL
DIŞ İŞL 2
DIŞ İŞL 3
DIŞ İŞL 4
DIŞ IŞL 5
dış 5 yeni
B.PAKMAN WORDPTRES.COM
SN-TEKHAFIZ
f-İTİRAFLAR
AGET 1-4
İİİ..GÖLGESİ
IŞIK-UFUK
SUKUT ÇIĞLIĞI
BAHARI SOLUK
Z.ALTIN DİLİ
ÖRNEK HRK.
BUH.AN.İNS
YİT.CEN.DOĞ
BABANIN BABASI
ozan arifin refe şiiri
KİTAP-SÜNNET-KADER
ABDULHAMİD HAN

ABDÜLHAMİD HAN Osmanlı padişahlarının 34'üncüsü olan Sultan II. Abdülhamid Han aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olan bir zattı. Batılıların ve iç düşmanların asırlar boyunca devleti yok etmek için hazırladığı yıkıcı, sinsi planlarını sezip, önlerine aşılmaz bir set olarak dikildi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları yerli işbirlikçilerini, sahte kahramanları işbaşından uzaklaştırdı. İşte bu büyük zatın 10 şubat, 96. yıldönümü idi. Yıldönümü vesilesi ile Yıldız Üniversitesi ve İstanbul Medeniyet Üniversitesi işbirliği ile iki açık oturumdan oluşan etkinlik düzenlendi. İlk panel Abdülhamid'in sağlık politikasıyla ilgiliydi. Oturum başkanlığını yaptığım bu panelde konuşmacılar özet olarak şunları anlattılar: Prof. Dr. Hüsrev Hatemi; Abdülhamid'in çok iyi niyetli, sağlam karakterli ve vefalı bir insan olduğunu söyledi. Kendisinden çok devleti düşünürdü. 33 sene zalimlik yapmadan devleti ustalıkla idare etmişti. Ona atılan iftiralardan biri de pinti olduğuna dairdi. Bu çok çirkin bir suçlama olduğunu ifade etti. Aristokrat havada, halktan uzak yaşamamıştı. Atatürk'ün Abdülhamid'i küçümseyici veya kötüleyici bir sözünün olmadığını da ekledi. Prof. Dr. Nil Sarı ise Abdülhamid'in sağlık alanındaki eserlerinden söz etti ve bazılarının fotoğraflarını gösterdi. Abdülhamid 90 adet gureba hastanesi, 19 adet belediye hastanesi, 89 adet askeri hastane ayrıca eğitim hastaneleri, kadın hastaneleri, akıl hastaneleri açmıştı. Bu hastaneler ülkemizden Lübnan'a, Yemen'den İsrail'e, Makedonya'dan Suriye'ye, Yunanistan'dan Libya'ya, Suudi Arabistan'dan Irak'a pek çok yerleşim bölgesine yayılmıştı. Ayrıca eczaneler, hapishane, sağlık merkezleri, fakirler, acizler ve hacılar için misafirhane de pek çoktur. Müthiş bir sağlık hizmetidir bu. Maalesef tahttan düştükten sonra bu eserlerin isimleri değiştirilmiş, bazıları yıkılmış ve bir kısmı da başka alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. Kısacası bu büyük insan unutturulmak istenmiştir. Kasımpaşa, Haydarpaşa, Gülhane ve Mektebi Tıbbiye-i Şahane adlı eğitim ve üniversite hastanelerini açan da Abdülhamid olmuştur. Doç. Dr. Adem Ölmez ise Abdülhamid Han'ın özellikle eğitim, sağlık, ulaşım ve asayişe önem verdiğini anlattı. Zamanında yeni bulunan aşıları ülkeye getirmiş, aşı ve kuduz hastalığı üzerine merkezler kurmuş, Bimarhaneleri yani akıl hastanelerini ıslah etmiştir. Akıl hastalarına zincir kullanımını yasaklayarak bugün bile saldırgan hastalarda kullanılan gömleği yerine koymuştur. Dr. Şerif Esendemir konuşmasına Necip Fazıl'ın, "Abdülhamid'i anlamak her şeyi anlamak olacaktır." sözleriyle başladı. Abdülhamid'in tren yolları, bakteriyolojihane, cami ve mektepler yaptırdığını, çağına uygun yaşlılık politikası izlediğini, habitat yani biyosferi merkezi alan ekolojik politikaya önem verdiğini anlattı. Bunları dinlerken aklıma hep başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan çağrışım yaptı. O da ülkeye duble yollar, hızlı trenler, Marmaray, üçüncü boğaz köprüsü, çok sayıda havaalanı gibi sayılamayacak eserler hediye etti. Sağlık alanında yeni hastaneleri hizmete açtı. Sağlık hizmetlerini halka yaydı. Eğitim alanını pek çok üniversite, sayısız derslik ve binlerce yeni öğretmenle destekledi güçlendirdi. Kısacası Abdülhamid'in çağdaş bir takipçisiyle karşı karşıyayız. Abdülhamid Han'ı nasıl ki bir takım vicdansız, merhametsiz ve acımasız kişiler, iç ve dış düşmanların oyununa gelerek, maşası olarak bir saray darbesi ile düşürdülerse aynı komplo şu an başbakanımıza karşı düzenlenmektedirler. Bu ülkeye hizmet etmek bazılarının gözüne batmakta ve ellerinden geleni yapmaktadırlar. Rabbim Başbakanımızı korusunu2026
Sual: Bir kimsenin Ehl-i sünnet itikadında olup olmadığı nasıl bilinir? CEVAP: Bilinmesi çok kolaydır. Çünkü Ehl-i sünnet itikadı bellidir. Bunlara inanan Ehl-i sünnettir, inanmayan bid'at ehli veya kâfir olur. Ehl-i sünnet itikadında önemli olanlardan bazıları şunlardır: 1-Amentü'deki altı esasa inanmak. [Hayrın, şerrin ve her şeyin Allah'tan olduğuna inanmak. İnsanda irade-i cüziye vardır. İşlediği günahlardan mesuldür.] 2- Amel, imandan parça değildir. Yani ibadet etmeyen veya günah işleyen mümine kâfir denmez. [Vehhabiler, (amel imanın parçasıdır, namaz kılmayan ve haram işleyen kâfirdir) derler.] 3-İman artıp eksilmez. [Parlaklığı artıp eksilir.] 4-Kur'an-ı kerim mahluk [yaratık] değildir. 5-Allah mekândan münezzehtir. [(Allah gökte veya Arş'ta) demek küfürdür.] 6-Ehl-i kıble tekfir edilmez. [Vehhabiler, kendilerinden başka herkese kâfir derler.] 7-Kabir suali ve kabir azabı haktır. 8-Gaybı yalnız Allah bilir, dilerse enbiya ve evliyasına da bildirir. 9-Evliyanın kerameti haktır. 10-Eshab-ı kiramın hepsi cennetliktir. [Rafiziler, (Beşi hariç sahabenin tamamı kâfirdir) derler. Halbuki Kur'an'da, tamamı cennetlik deniyor.] (Hadid 10) 11-Ebu Bekr-i Sıddık, eshab-ı kiramın en üstünüdür. 12-Mirac, ruh ve bedenle birlikte olmuştur. 13- Öldürülen, intihar eden eceli ile ölmüştür. 14- Peygamberler günah işlemez. 15- Bugün için dört hak mezhepten birinde olmak. 16-Peygamberlerin ilki Âdem aleyhisselam, sonuncusu Muhammed aleyhisselamdır. [Vehhabiler, Hz. Âdem'in, Hz. Şit'in, Hz. İdris'in peygamber olduğunu inkâr ederler. İlk peygamber Hz. Nuh derler. Liderlerine resul [Peygamber] diyen bazı gruplar da, (Nebi gelmez, ama resul gelir) derler. Bunun için de Resulüm diyen zındıklar türemiştir.] 17-Şefaate, sırata, hesaba ve mizana inanmak. 18-Ruh ölmez. Kâfir ve Müslüman ölülerin ruhları işitir. 19-Kabir ziyareti caizdir. İstigase, yani Enbiya ve evliyanın kabirlerine gidip, onların hürmetine dua etmek ve onlardan yardım istemek caizdir. [Vehhabiler ise buna şirk derler. Bu yüzden sünnilere ve şiilere müşrik, yani kâfir derler.] 20-Kıyamet alametlerinden olan Deccal, Dabbet-ül-arz, Hz. Mehdi'nin geleceğine, Hz. İsa'nın gökten ineceğine, Güneş'in batıdan doğacağına ve bildirilen diğer kıyamet alametlerine inanmak. İmam-ı a'zam hazretleri (Kıyamet alametlerine tevilsiz inanmalı) buyuruyor. Bir hadis-i şerif meali: (Güneş batıdan doğmadıkça, Kıyamet kopmaz. O zaman herkes iman eder, ama iman artık fayda vermez.) [Buhari, Müslim] Güneşin batıdan doğmasını, (Avrupa Müslüman olacak) diye tevil etmek, İmam-ı a'zamın sözüne aykırıdır. Hiçbir İslam âlimi tevil etmemiştir. Hâşâ Resulullah, bilmece gibi mi söz söylüyor? Böyle tevil etmek, (elma dersem çık, armut dersem çıkma) demeye benzer. Nitekim (Salat, duadır, namaz diye bir şey yok) diyenler çıkmıştır. O zaman ortada din diye bir şey kalmaz. Bir de Avrupa Müslüman olunca, iman niye fayda vermesin? Güneş'in batıdan doğması, ilmen de mümkündür. Dinsizler itiraz eder diye zoraki tevile gitmek gerekmez. Allahü teâlâ, dünyayı şimdiki yörüngesinden çıkarır, başka yörüngeye koyar. Dönüşü değişince, Güneş batıdan doğmuş olur. 21- Ahirette Allahü teâlâ görülecektir. 22-Kâfirler Cehennemde sonsuz kalır ve azapları hafiflemez, hatta gittikçe artar. 23- Mest üzerine mesh caizdir. 24-Sultana isyan caiz değildir. (Bu bilgiler, Fıkhı ekber, Nuhbet-ül-leali, R. Nasihin, Mek. Rabbani, F. Fevaid'den alınmıştır.) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29

Harikaların mahiyeti
İnsanların bütün işleri, adet-i ilahiyye içinde meydana gelir. Allahü teâlâ, sevdiği insanlara ikram olmak için, adetini bozarak, sebepsiz şeyler yaratır. Bunlar enbiyadan meydana gelirse Mucize, evliyadan meydana gelirse Keramet, diğer müminlerden meydana gelirse Firaset, fâsıklardan meydana gelirse İstidraç, kâfirlerden zuhur ederse Sihir denir. Kur'an-ı kerimde birçok mucize ve keramet bildirilmiştir. Mesela: Hz. Davüd'ün elinde demir, hamur gibi yumuşardı. (Sebe 10), Cinler, kuşlar ve rüzgar Hz. Süleyman'ın emrinde idi. Erimiş bakır sel gibi aktı. (Sebe 12, Neml 17), Dağlar ve kuşlar Hz. Davüd'e boyun eğdi. (Enbiya 79), Hz. İbrahim'i ateş yakmadı. (Enbiya 69), Hz. İbrahim'in kestiği dört kuş dirildi. (Bekara 260), Hz. Yunus'u balık yuttuğu halde, zarar gelmeden kurtuldu. (Saffat 139-145), Hz. Musa'nın asası yılan olup, sihirbazların sihrini bozarak, gösterdikleri şeyleri yuttu (Taha 69, [Kâfirlerin sihir ile harika şeyler yaptığı bu ayetten de anlaşılmaktadır.], Hz. İsa beşikte iken konuştu. Elindeki çamurdan şekle üfleyince, canlı kuş oldu. Körleri iyi etti. Ölüleri diriltti. (Maide 110, A. İmran 49), Hz. Hızır'ın harikası, sepetteki pişmiş ölü balık canlandı. (Kehf 86) [Bazı âlimlere göre Hz. Hızır, nebi değil velîdir. Velî ise, gösterdiği harikalar mucize değil keramettir.], Ay ikiye ayrılınca, kâfirler, Resulullah için (Bize sihir yaptı) dediler. (Kamer 1,2), Resulullah, Mescid-i Aksa'ya ve bilinmeyen yerlere bir anda gidip geldi. Mirac hadisesi. (İsra 1), Vezir, Belkıs'ın tahtını göz açıp kapayıncaya kadar Hz. Süleyman'a getirdi. (Neml 40) [Hz. Süleyman'ın veziri peygamber olmadığı hâlde, bu kerameti göstermiştir.] Peygamberlerin, elinde meydana gelen mucizelerin yaratıcısı da Allahü teâlâdır. (Hz. İsa, ölüleri diriltirdi.) demekle ona yaratıcılık vasfı verilmiş olmuyor. Yine Allah yaratıyor. Nitekim, Allahü teâlâ, peygamberlerine verdiği mucizeleri bildirdikten sonra (Bunları yapan biziz) buyuruyor. (Enbiya 79) Cin suresinin son ayetlerinin tefsirinde (Allahü teâlâ bazı gaipleri, gizli sırları peygamberlerine bildirir, onların gaipten haber vermeleri mucizedir.) buyuruluyor. İslâm âlimleri de buyuruyor ki: Evliyanın kerameti, Peygamberin mucizelerinin devamıdır. (Şevahid-ün-nübüvve) Evliyayı inkar etmek, dinin bir hükmünü inkar etmek gibi küfürdür. (Hadika) Kalblerden geçenleri haber vermesi gibi evliyanın, kerameti sayılamayacak kadar çoktur. (İhya) (Falanca peygamber veya falanca velî, ölmüş tavuğu diriltti.) demekle, o nebi veya velîye yaratıcılık isnat edilmiş olmuyor. Sağ veya ölü bir velînin yardım etmesi de, yine Allahın izni ile oluyor. Şu meşhur menkıbeyi bilen çoktur: Ebu Hasan-ı Harkani hazretleri, sefere çıkan talebelerine, (Sıkışınca benden yardım isteyin) buyurur. Yolda talebelerini, eşkıya yakalar. Onlar, kurtulmaları için Allahü teâlâya duâ ederler; fakat kurtulamazlar. Bir talebe (Ya Ebel Hasan, imdat!) der. O talebeyi eşkıya göremez. Diğerlerinin nesi varsa alırlar. Seferden dönünce hocalarına, (Biz Allahtan yardım istediğimiz halde soyulduk. Ama şu arkadaş, sizden yardım isteyince kurtuldu. Bunun hikmeti nedir?) derler. O da, (Allahü teâlâ günahkârların duâsını kabul etmez. Arkadaşınız, benden yardım isteyince, onun duâsını Allahü teâlâ bana duyurdu. Ben de, (Ya Rabbi bu talebemi kurtar) dedim. Allahü teâlâ da kurtardı. Ben sadece duâ ettim. Kurtaran Allah idi.) dedi. (Tezkiret-ül-evliya)





.
Ölü, işitir ve yardım eder...
 
Müslüman ölü de, kafir ölü de işitir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah yolunda öldürülenleri ölü sanmayın, onlar, Rableri indinde diridir ve rızklandırılmaktadır.) [Al-i İmran 169] (Allah yolunda öldürülenler diridir, ama siz anlayamazsınız.) [Bekara 154] Şehidlerden üstün olan peygamberler de, elbette diridir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Her peygamber, kabrinde diri olup namaz kılar.) [Beyhekî] (Tanıdığının kabrine uğrayıp selam vereni ölü tanır, ona cevap verir.) [İ. Ebiddünya] (Ölü kabre konurken, onların ayak seslerini işitir.) [Buharî] (Ölüler yaptığınız iyi işlerinizi görünce sevinir, kötü işlerinize üzülürler.) [İ. Ebiddünya] Peygamber, şehid ve Müslüman her ölü işittiği gibi, kâfir olan ölü de işitir. Çünkü ruh ölmez. Peygamber efendimiz, Bedir'de bir çukura gömülü olan müşriklerin yanına varıp (Rabbinizin size vâdettiğine kavuştunuz mu?) buyurunca, Hz. Ömer, (Ya Resulallah leşlere mi söylüyorsun?) dedi. Cevaben buyurdu ki: (Siz beni onlardan daha iyi işitmezsiniz.) [Buharî] (Sen ölüye işittiremezsin) âyetinde, diri olup, gözü kulağı ve beyni olan kâfirler ölüye benzetiliyor, (Ölü kalblileri [kâfirleri] imana kavuşturamazsın) deniyor. (Ölülere, sağırlara işittiremezsin) buyurulduktan sonra, ancak iman edenlere işittirebileceği bildiriliyor. (Rum 52, 53) Fatır suresinin (Diri ile ölü [mümin ile kâfir] bir olmaz. Allah dilediğine işittirir. Sen kabirdekilere [inatçı kâfirlere] işittiremezsin [imana kavuşturamazsın]) mealindeki 22. ayet-i kerimesinde de, kâfirler, ölülere benzetilmiştir. (Beydavi) (Sen ölülere işittiremezsin, ancak ayetlerimize iman edeceklere işittirebilirsin) buyurulup, kâfirlerin işitmeyeceği, yani hakkı kabul etmeyeceği, ancak müminlerin işitecekleri bildirildi. (Neml 80, 81) (Kâfirlerin gözleri değil, göğüslerindeki kalbleri kördür) buyurulup, hakkı görmedikleri için kâfirlere kör denildiği bildiriliyor. (Hac 46) Ayrıca 2/18, 5/ 71, 6/ 50, 7/ 64, 10/ 42, 11/24, 13/16, 17/72, 27/ 66, 41/ 17, 43/40 ve daha başka ayet-i kerimelerde, kâfirler ölüye benzetilmiş, onların kör, sağır ve dilsiz oldukları yani hakkı görmedikleri, işitmedikleri, söylemedikleri dolayısıyla hidayete kavuşmadıkları bildirilmektedir. Buradaki işitmek, kabul etmek demektir. (Beydavi) Ölü işittiği için, ölüye telkin vermek sünnettir. (Deylemi) Hz. Mevlana da, (Ben ölünce, beni düşünün, imdadınıza yetişirim) buyurdu. Mektubat-ı Dehlevi'de (Ruhaniyetime teveccüh edin veya Mazhar-ı Canan'ın kabrine gidin! Ondan hasıl olan fayda, bin dirinin faydasından daha çoktur.) buyuruldu. İbni Kemalpaşazade'nin Hadis-i erbain'deki (Bir işinizde, sıkışıp bunalınca, kabirdekilerden yardım isteyin.) ve Deylemî'nin bildirdiği (Kabirdekiler olmasa, yeryüzündekiler yanardı.) hadis-i şerifleri de, Allahü teâlânın izni ile, ölülerin dirilere yardım ettiğini göstermektedir. (M. Nasihat)


.
Kasıtlı ve kasıtsız yapmak
 
Bazı cahillerin; bir namazı, uyuyarak, unutarak veya meşru bir mazeretle kazaya bırakmakla, tembellikle veya kasten terk etmeyi aynı kefeye koyduklarını işitiyoruz. Namazı kasten terk etmekle, meşru bir özürle terk etmenin cezası ve kazası aynı değildir. Sadece namaz değil, her işi, kasıtlı veya kasıtsız yapmak arasında çok fark vardır. Kasıtlı ve kasıtsız yapmak konusunda Kur'an-ı kerimden ve hadisi şeriflerden örnekler verelim: Bir işi kasten yapmak, taammüden, planlayarak, isteyerek yapmak demektir. Dinimizde adam öldürmek en büyük günahlardandır. Bunu taammüden, yani planlayarak öldürmek daha şiddetlidir. Bekara suresinin 178. âyet-i kerimesinde, kasten adam öldürenin, mahkemece, aynı cezaya çaptırılması bildirilmektedir. Bir mümini öldürmek büyük günah olduğu gibi, mümini mümin olduğu için öldürmek daha büyük günahtır. Bu konuda Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Bir mümini [mümin olduğu için] kasten öldürenin cezası, cehennemde sonsuz kalmaktır.) [Nisa 93] Fakat bir mümini kasten değil de, yanlışlıkla, kasıtsız öldürürse, cezası hafiftir. Varsa bir köle azat eder ve diyet verir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Bir mümini yanlışlıkla öldürenin, bir mümin köleyi azat etmesi ve öldürülenin ailesi bağışlamadıkça, diyet ödemesi gerekir.) [Nisa 92] Bir insan doğru zannederek yalan yere yemin edebilir. Bunu kasıtlı yapmadığı için günah olmaz. Fakat bir şeyi yapmayacağım diye yemin edip de, yaparsa yemin kefareti ödemesi gerekir. Bu konuda Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Allah, kasıtsız yeminlerinizden dolayı sizi sorumlu tutmaz. Ama kasıtlı yeminlerinizden dolayı sizi sorumlu tutar.) [Bekara 225] Hadis-i şeriflerden de birkaç örnek verelim. Besmelesiz kesilen hayvan yenmez. Ama besmele unutulmuşsa yenir. Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Besmele unutularak kesilen hayvan helaldir, Besmeleyi kasten terk etmedikçe tutulan av da yenir.) [Abd bin Hamîd] Ramazan orucunu kasten bozmanın cezası, kefareti ağırdır. Ama unutarak yiyip içmenin cezası yoktur. Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Oruçlu, unutarak bir şey yiyip içerse, kaza gerekmez.) [Dâre Kutni] Kasten hadis uydurmanın cezası da büyüktür. Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Kasten bana izafeten yalan söyleyen [hadis uyduran] cehennemdeki yerine hazırlansın.) [Buhârî] Kasıtlı ve kasıtsız yapmakla ilgili fıkıhta çok konu vardır. Mesela İbni Âbidin hazretleri diyor ki, (Özürsüz, çocuk almak haramdır. Ananın veya süt emen diğer çocuğun ölümüne sebep olan bir özür varsa, uzuvları teşekkül etmeden almak câiz olur.) Namazı kasten kılmamak çok büyük günahtır. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Namazı kasten terk eden, Allahın zimmetinden [korumasından] çıkar.) [İ. Ahmed] (Namazı kasten kılmayanın diğer amellerini Allahü teâlâ kabul etmez.) [İsfehani] (Namazı kasten terk eden kâfir olur.) [Taberânî] Bu kadar önemli bir ibadeti kasten terk etmekle, uyuyarak, unutarak kılmamak arasında çok fark vardır, mukayese bile kabul etmez, ikisi aynı kefeye konamaz. Uyumak, unutmak veya başka meşru bir mazeretle kazaya kalan namaz varken, sünnet veya nafile namaz kılmakta mahzur yoktur. Ama kasten terk edilmiş namazları varken, bunları kaza etmeden nafile kılamaz.


.
Şeytanın da elçileri vardır!
 
 
Bazı kimseler, kendilerine vahy geldiğini söylüyor. "Karıncaya, kargaya vahy geliyor da, bize niye gelmesin" diyorlar. Bir kısmı da, "Nebi gelmez ama, Resul gelir, biz resulüz" diyorlar. Vahy haber demektir. Deyim olarak da, Allahü teâlânın Cebrail aleyhisselam vasıtası ile peygamberlerine gönderdiği haber demektir. Vahy Peygamber efendimizin vefatı ile kesilmiştir. İmamı Rabbani hazretleri (Nübüvvet sona ermiş ve vahy kesilmiş, nihâyete ermiş ve din kemâl bulmuş ve nîmet tamam olmuştur.) buyuruyor. Kısas-ı enbiyâ kitabının 410. sayfasında diyor ki: Resûlullah hayatta iken, vahy geliyor ve ümmete teblîğ olunuyor idi. Ondan sonra artık vahy kesildi, hiç kimseye vahy gelmek ihtimali kalmadı. Vahy, iki türlüdür: 1-Vahy-i metlû, 2- Vahy-i gayri metlû Cebrâîl aleyhisselam, Allahü teâlâdan aldığı haberleri getirerek Peygambere okur. Bu vahyin kelimeleri de, mânaları da Allah'tan gelmiştir. Kur'an-ı kerim, vahy-i metlûdür. Vahy-i gayri metlû, Allahü teâlâ tarafından Peygamberin kalbine bildirilir. Peygamber; bu vahyi, kendi bulduğu kelimelerle yanındakilere söyler. Bu sözlere, Hadis-i kudsî denir. Vahy, yalnız Peygamberlerin kalblerine gelir. Evliyaya da gelmez. Meleklerin getirdikleri düşüncelere İlhâm denir. İlhâm Peygamberlerin ve sâlih Müslümanların kalblerine gelir. Allahü teâlâ, her hayvana bir şeyler öğretmiştir. Anne kuşlar, yavrularının acıktıklarını bilir, onlara yiyecek getirir. Bunu nereden biliyor? Allah öğretti tabii. Memeli hayvanlar da yavrularını emzirir. İpek böceği dut yaprağından ipek yapar. Kanguru tehlikeli anında yavrularına torbasına koyarak kaçar. Bunları onlara kim öğretti, elbette Allah öğretti. Yani her hayvana her insana bir şeyler öğretti. Bunun peygamberlere gelen vahy ile bir ilgisi yoktur. Bunlar için ilham olundu demek daha uygundur. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Rabbin bal arısına, "Dağlarda, ağaçlarda ve hazırlanmış kovanlarda yuva edin; sonra her çeşit üründen ye; sonra da Rabbinin işlemen için gösterdiği yollardan yürü" diye öğretti. Karınlarından insanlara şifa olan çeşitli renklerde bal çıkar. Düşünen bir millet için bunda ibret vardır.) [Nahl 68-69] Meallerde, tefsirlerde, (Allah arıya ilham etti, öğretti) ifadeleri geçiyor. Hiçbir âlim, (Arıya vahy geliyor, arı peygamberdir) dememiştir. Kur'anı kerimde karga ile ilgili âyet-i kerime şu mealdedir: (Allah, kardeşinin ölüsünü nasıl gömeceğini göstermek üzere, ona (Kabil'e) yeri eşeleyen bir karga gönderdi. (Kabil ise), "Bana yazıklar olsun! Kardeşimin ölüsünü örtmek için bu karga kadar olmaktan âciz kaldım" dedi de ettiğine pişman oldu.) [Maide 31] Kargaya bunu öğreten Allahü telâlâ, arıya da, diğer hayvanlara da çok şey öğretmiştir. (Vahy kesilmedi, kargaya da arıya da vahy geliyor, bana da vahy geliyor) demek çok yanlıştır. İnsanlara şeytandan vesvese gelir, melekten ilham gelir. Şeytandan gelen düşünceyi (Bana vahy geliyor) sanarak, "Ben Resulüm" diyen sapıklar çıkabilir. Şeytanın resullerine [elçilerine] itibar etmemelidir.


.
Yıldıza, aya ve güneşe tapmak
 
Bütün peygamberler, peygamberlikleri bildirilmeden önce de, günah işlemezler. Fakat istisnalar hariç, bütün Kur'an tercümelerinde, bütün meallerde, İbrahim aleyhisselamın, yıldıza, aya ve güneşe "Bu benim Rabbim" dediği yazılıdır. Böyle mealler yanlıştır. Hâşâ, İbrahim aleyhisselam gibi büyük bir peygamberin, müşrikler gibi (Güneş benim Rabbim) dediği zannedilir. Bu bakımdan Kur'an-ı kerim tercümelerinden, meallerden fıkh, akaid gibi ilimler öğrenilmez. Sonra âyetleri açıklamak herkesin işi değildir. Kur'an-ı kerime yanlış mana verdikleri için, hadis-i şerifle bildirilen 72 sapık fırka meydana çıkmıştır. Tefsir-i Mazhari'de, Enam suresinin 76-79. âyet-i kerimelerinin açıklaması şöyledir: İbrahim aleyhisselam, yıldızları, ay ve güneşi gösterip, Bu mu benim Rabbim diyerek bunlara tapanları ilzam etmek [susturmak] istemiştir. Beydavi tefsirinin Şeyhzade haşiyesinde de böyle bildirilmektedir. Mevcut Kur'an tercümeleri içinde bir iki tanesi ancak, yıldız, ay ve güneş için (Bu mu benim Rabbim?) şeklinde tercüme etmiştir. Tibyan, (Acaba Rabbim bu mu?) şeklinde tercüme yapılmıştır. Ancak Enam suresinin 76. âyetin açıklamasında tefsirlerden aldığı dört açıklama şöyledir: 1- İbrahim aleyhisselam, müşriklerin cehaletlerini bildirmek için böyle söylemiştir. 2- Müşriklerin yaptıkları şeyleri başlarına kakmak, doğruyu öğretmek niyetiyle (Bunun gibi şeyden Rab mı olur? Bu mu benim Rabbim?) demek istemiştir. 3- Müşriklerin aleyhine delil olması için, (Sizce benim Rabbim bu ha) demek istemiştir. 4- (Kavmim Rabbimin bu olduğunu söylüyor.) demek istemiştir. Bu dört açıklama da İbrahim aleyhisselamın, yıldız, ay ve güneş için (Bu benim Rabbim) demediğini, müşriklerden olmadığını açıkça göstermektedir. Ay veya güneş için Bu benim Rabbim demek şirktir. Hâlbuki peygamberler, şirk değil, günah bile işlemezler. (Feraid-ül-fevaid) Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (İbrahim ne Yahudi, ne de Hıristiyandı. O gerçekten Allahı tanıyan doğru bir müslümandı. Müşriklerden de olmadı.) [Al-i imran 67] (Andolsun ki bundan önce, İbrahim'e de rüşdünü [büluğa ermeden önce hidâyeti] verdik. [Onun buna ehil ve müstahak olduğunu] biliyorduk.) [Enbiya 51] Bu âyet-i kerimeler de İbrahim aleyhisselamın büluğa ermeden önce de, hidâyet üzere olduğunu, aya güneşe tapmadığını göstermektedir. (Beydavi) Kur'an tercümesi denilen kitapların ne kadar yanlış ve zararlı oldukları buradan da anlaşılmaktadır. Kelam, fıkıh ve tasavvuf gibi lüzumlu bilgileri Kur'an tercümesi denilen kitaplardan öğrenmemiz mümkün değildir. Hatta muteber tefsirlerden bile anlamamız mümkün olmaz. Lüzumlu bilgileri, nakli esas alan ilmihallerden öğrenmemiz gerekir.

.
Can çıkar huy çıkmaz mı?
 
Âlimler huyun değişip değişmemesi hakkın diyorlar ki: 1- Huy değişmez. Çünkü bir hadis-i şerifte, (Bir dağın yerinden ayrıldığını işitirseniz tasdik edin. Ama bir kişi huyunu değiştirmiştir derlerse tasdik etmeyin. Çünkü insanın yaratılışındaki huy devam eder.) buyuruluyor. Bu bakımdan portakal çekirdeğinden ceviz olmaz. Gazap, şehvet gibi insanın fıtratında olan şeyler yok edilemez. Onun için can çıkar huy çıkmaz denmiştir. 2- Huyun, insanla birlikte yaratılmış olanı değiştirilemez, sonradan hasıl olanı değişebilir. Evet gazap ve şehvet terbiye ile yok edilemez. Fakat dinimiz de bunların yok edilmesini değil, terbiye edilmesini emrediyor. Terbiye edilince de zararları önleniyor. Terbiye etmek başka, yok etmek başkadır. Nasihat ile insan terbiye edilebilir. Onun için Kur'an-ı kerimde, (Nasihat et, nasihat müminlere elbette fayda verir.) buyuruluyor. (Zariyat 55) (İnsan huyunu değiştiremez. Çünkü yaratılıştaki huy devam eder.) hadis-i şerifi, yaratılışta olan huyların değişmeyeceğini gösterir. Fakat, (Huyunuzu güzelleştirin,) (Herkes, Müslümanlığa elverişli olarak dünyaya gelir. Bunları sonra anaları babaları, gayri müslim ve îmansız yapar) hadis-i şerifleri de, huyun değişebileceğini gösterir. Evet portakal çekirdeğinden ceviz olmaz. Fakat bakıp, aşılanırsa, çekirdeksiz tatlı, iri portakal olur. Akılsız hayvanı bile ehlileştirmek, ona bazı alışkanlıklar kazandırmak mümkündür. Mesela av hayvanına, avını yememesi, tuttuğu avı getirmesi öğretilebiliyor. Akıllı insanın terbiyesi, huyunun değiştirilmesi ise daha kolaydır. 3- Huy sonradan elde edilir ve değiştirilebilir. Âlimlerinin çoğu bu üçüncü görüşü benimsemişlerdir. Onlara göre, (Çocuğu güzel terbiye, evladın babasındaki haklarındandır.), (Evladınıza ikram edin, onları edepli, terbiyeli yetiştirin!) (Çocuğu terbiye etmek, tonlarla sadakadan daha sevaptır.), (Hepiniz, bir sürünün çobanı gibisiniz. Çoban sürüsünü koruduğu gibi, siz de evinizde ve emriniz altındakileri cehennemden korumalısınız! Onlara Müslümanlığı öğretmezseniz, mesul olursunuz.) hadis-i şerifleri gösteriyor ki, insanlar iyiliğe elverişli olarak doğar. Sonra, nefsin kötü arzuları ve güzel ahlâkı öğrenmemek ve kötü arkadaşlarla düşüp kalkmak, çevrenin etkisiyle kötü huyları meydana getirir. İyi işleri yapmaya kendini zorlayan, güzel huyları elde edebilir. Mesela hat kabiliyeti olan, hiç hat ile uğraşmazsa, gizli kabiliyeti meydana çıkmaz. Fakat bu sanatla uğraşmaya çalışırsa, güzel yazı yazabilir. Güzel huyları itiyat hâline getirmek, güzel huylu olmayı kolaylaştırır. Cimri bir kimse, hayır yapmayı, tanıdıklarına ziyafet vermeyi âdet hâline getirirse, cimrilikten kurtulması mümkündür. İtiyat hâline gelen küçük günah da, büyük günah olabilir. Büyük günaha alışan da küfre düşebilir. Ahlâk değişmeseydi, peygamberlerin gelmesi, faydasız, lüzumsuz olurdu. Terbiye ve ceza usulleri abes olurdu. İlmin ve terbiyenin fayda sağladığı her zaman görülmüştür. Ancak, bazı huylar pek yerleşmiş, ruhun özelliği gibi olmuştur. Böyle huyları değiştirmek pek müşkül olur. Böyle ahlâk, en çok, cahil, kötü kimsede bulunur. Bunu değiştirmek için riyazet ve mücahede gerekir. Nefsin isteklerini yapmamaya Riyazet, nefsin istemediği şeyleri yapmaya Mücahede denir.

.
Zalimler iflah olmaz
İbrahim suresinin, (Allah, dilediğini saptırır, dilediğini de doğru yola iletir.) mealindeki 4. âyeti ile aynı anlamdaki diğer âyetleri delil getirip, "Bizim sapıklıkta kalmamız Allahın dilemesiyle olduğuna göre, Allahın bizleri, sapık, kâfir diye suçlaması uygun olur mu?" ve "Hayrı ve şerri Allah yarattığına göre, yaptığımız kötü işlerden niçin mesul oluyoruz?" diyenler de çıkıyor. Yani suçlarını Allaha yüklemeye çalışıyorlar. Kur'an-ı kerimi anlamak öyle kolay değildir. Öyle olsa idi, Allahü teâlâ, (Resulüm, Kur'an-ı kerimi insanlara açıkla) diye emretmezdi. Bazı âyetler, bazısını açıklar. Mesela buyuruluyor ki: (Allah, dilediğini saptırır, hakka yöneleni de doğru yola eriştirir.) [Rad 27] (Allah, iman edenleri dünya ve ahirette sapasağlam tutar, zalimleri ise saptırır.) [İbrahim 27] (Elbette zâlimler iflâh olmaz.) [Kasas 37] Demek ki, iflah olmayanlar yani kurtuluşa ermeyenler, zâlimler, hainler ve bunun gibi kötü kimselerdir. Allahü teâlâ, iyiliği ve kötülüğü, insanların irâde etmesi, dilemesi ile yaratır. Namaz kılana da, hırsızlık edene de mani olmaz. Onlara namaz kılma ve hırsızlık etme gücünü veren de Allahü teâlâdır. Allahü teâlâ, dilerse, bir kimseyi layık olmadığı halde, hidâyete kavuşturabilir. İyi kimseyi ise asla sapıklıkta bırakmaz. Zalim, hain bir kimseyi ise, adaletinin gereği olarak sapıklığa düşürür. Bir iyilik yapana on katı, yüz katı, bin katı sevap verebilir. Ama genelde bir günah işleyene bir ceza verir. Sevap ve günah işlemek, insanların irade-i cüziyesine bağlı kılınmıştır ki, buna kesb denir. Kesb kuldan, yaratmak Allahtandır. Allahü teâlâ, insanlara zorla günah işletmez. Haşa zorla günah işletse, yarın "Niye günah işledin?" diye sorar mı hiç? Diyelim ki, önümüzde iki tren yolu var. Garda da şunlar yazılıdır: (Sağ yoldaki trene binen, sonsuz mutluluk diyarı olan cennete gider. Sol yoldaki tren ise sonsuz azap diyarı olan cehenneme gider.) Yolcu, hür iradesiyle, gideceği yerin biletini alır. İstediği trene biner. Son istasyona varmadan, fikir değiştirebilir, dönüş yapabilir. Sağ yoldan giden trenden inip, sol yoldan giden trene binenler çıkabildiği gibi, sol yoldan giden trenden inip, sağ yoldan giden trene binenler de çıkabilir. Demek ki, insan serbesttir. İstediği trene binip, istediği diyara gidebilir. Ancak o, yaya değil, trenle gidiyor. Treni süren de birisi var. İnsanları mutluluk diyarına da, azap diyarına da götüren trendir. İşte iyi kötü dahil, bütün işleri Allah yaratır demek, kula o işi yapma gücünü Allah veriyor demektir. Bir benzinci bir arabaya benzin verse, araba da kaza yapsa, kaza yapanın, "Sen benzin vermeseydin ben kaza yapmazdım" demesi meşru mazeret sayılmaz. Kendi iradesi ile azap diyarına giden kimsenin, "Bu diyara tren seferi koymasaydınız, biz de buraya gelmezdik" diyerek, tren işletmesini suçlaması doğru olmaz. Çünkü bu trene hiç kimse zorla bindirilmemiştir. Herkes kendi arzusu ile, iradesi ile binmiştir. İnsan iradesini kullanarak, iyilik yaratılmasını isteyen, sevap; kötülük yaratılmasını isteyen, günah kazanır. Kur'anı kerimde de buyuruluyor ki: (İnsan, önceden ne hazırladığını görecektir.) [Tekvir 14] (Zerre kadar iyilik ve kötülük yapan, karşılığını görecektir.) [Zilzal 7,8] (Kıyamet günü adalet terazileri kurarız. Hiç kimse haksızlığa uğratılmaz. Hardal tanesi kadar iyilik eden, karşılığına kavuşur.) [Enbiyâ, 47] Allahü teâlânın nimetleri her an, iyilere de, kötülere de gelmektedir. Herkese malı da, hidâyete kavuşmayı da, fark gözetmeden göndermektedir. Fark, bunları kabul edip etmemek suretiyle, insanlardadır. Allahü teâlâ, kimseye haksızlık etmez. İnsanı felâkete sürükleyen, çirkin işleridir. Güneş, elma ve bibere aynı şekilde parladığı hâlde, elmayı kızartınca tatlılaştırır, biberi kızartınca acılaştırır. Tatlılık ve acılık güneşin ışıkları ile ise de, aralarındaki fark, güneşten değil, kendilerindendir.

.
Sabrın önemi ve çeşitleri
 
Sabır, acı şeyi yüzünü ekşitmeden içmektir. Yani, şikayet ve feryatta bulunmadan, hoşnutsuzluk göstermeden, gelen belâya katlanmaktır. Sabır, muhalefetten sakınmak, belâların acılığını yudum yudum tadarken, sakin olmak, geçimde fakirlik baş gösterince zengin görünmektir. Sabır, belâ gelince güzel edeple durmak, şikayetsiz olmak, belâda fânî, yok olmaktır. Sabır, afiyet gibi belâ ile de arkadaş ve dost olmak, onunla bulunmaktır. Sabretmek, kurtuluşa, başarıya sebep olan güzel huydur. Sabır, peygamberlerin hasletlerindendir. Bunun için atalarımız, (Sabır, acı ise de meyvesi tatlıdır), (Sabır selamettir), (Sabırla koruk helva olur) demişlerdir. Belâlara sabretmek, kurtuluşa sebeptir. Allahü teâlâ, buyuruyor ki: (Ey Resulüm, kâfirlerin eziyetlerine karşı, ululazm peygamberlerin sabrettikleri gibi sabret ve onlar hakkında azap için acele etme!) [Ahkaf 35] Bir farzı yapmak veya bir günahtan kaçınmak sabırsız ele geçmez. Çünkü, (iman nedir?) diye sorulduğunda Peygamber efendimiz, (Sabırdır) buyurdu. (Deylemî) Sabrın büyüklüğü ve fazileti sebebiyle Kur'an-ı kerimde yetmişten fazla yerde sabır ve sabredenlere verilecek sevaplar bildiriliyor. Allahü teâlâ buyuruyor ki (Sabredenlerin mükâfatını, yapmakta olduklarının daha güzeliyle vereceğiz.) [Nahl 96] (Ey iman edenler, Allahtan sabır ve namazla yardım isteyiniz. Allahü teâlâ elbette sabredenlerle beraberdir.) [Bekara 153] (Allah sabredenleri sever.) [İmran 146] (Sabredenlere, mükâfatları hesapsız verilir.) [Zümer 10] (Sabır ve namaz, yalnız Allahtan korkan müminlere kolay gelir.) [Bekara 45] (Sabredenlere [lutfumu, ihsanımı] müjdele!) [Bekara 155] (Eyyub'u, [mal ve canına gelen musibetlere] sabredici bulduk. O ne güzel kuldu, hep Allaha yönelir, Ona sığınırdı.) [Sad 44] (Sabretmekte yarışınız!) [A. İmran 200] Sabrın fazileti o kadar büyüktür ki, Allahü teâlâ, sabrı çok aziz eyledi. Herkes sabır nimetine kavuşamaz. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Sabır, Cennet hazinelerinden bir hazinedir.) [İ. Gazali] (Eğer sabır insan olsaydı, çok kerim ve cömert olurdu.) [Taberânî] (Hoşlanmadığın şeye sabır etmende büyük hayır vardır.) [Tirmizî] (Kimde şu üç şey varsa, dünya ve ahiretin hayrına kavuşmuş demektir: Kazaya rıza, belâya sabır, rahatlıkta duâ.) [Deylemî] Peygamber efendimiz, taş kaldırıp kuvvet denemesi yapanlara sordu: - Bu taşı kaldırmaktan daha zoru nedir? - Bildir ya Resulallah, dediler. - Öfkeli iken, öfkesini yener, sonra sabır yolunu tutarsa, sizin en ağır taş kaldıranınızdan daha kuvvetlidir. [T. Gafilin] Demek ki, belâların nimet olması, o belâya sabretmeye ve Allahü teâlânın gönderdiği kazaya razı olmaya bağlıdır. Belâ gelince feryat eden, önüne gelene Rabbini şikayet eden, nimetten mahrum kalır, azaba layık olur. Belâya sabır, peygamberlerin hasletlerindendir.


.
Neden tövbe etmiyorsun?"
 
İnsan, bir işin neticesinin iyi mi, kötü mü olacağını bilemez. Muhakkak şu işim olsun diye ısrar etmemeli, "Hayırlı ise olsun" demeli. Kur'an-ı kerim ve duâ, şartları gözetilerek okunursa, fayda verir. Okuyanın ve hastanın buna inanması gerekir. Kur'an-ı kerimin her harfi şifadır, dileklere devadır. Allahü teâlâ, (Kur'an-ı kerim, müminler için şifa ve rahmettir.) buyuruyor. Herhangi bir dileği olanlar şunları yapmalıdır: 1- İstiğfar okumalı. (Malım çok, ama çocuğum olmuyor. Ne yapayım) diyen kişiye, bir sahabi istiğfara devam etmesini söyledi. O da günde 700 defa istiğfar okurdu. Nihâyet on çocuğu oldu. Hasan-ı Basri hazretlerine, kıtlıktan, fakirlikten, çocuğunun olmadığından şikâyette bulunuldu. Hepsine de istiğfar etmesini söyledi. Sebebi sorulunca, Kur'an-ı kerimden üç âyet-i kerime okudu. Meali şöyle: (Çok affedici olan Rabbinize istiğfar edin ki, gökten bol yağmur indirsin; size, mal ve oğullar ile yardım etsin, sizin için bahçeler, ırmaklar versin.) [Nuh 10-12] Çocuklarını idarede sıkıntı çeken bir sahabiye Peygamber efendimiz, (Neden istiğfar etmiyorsun? Ben günde yüz defa istiğfar ederim.) buyurmuştur. İstigfar edileceği zaman yüz defa (Estağfirullah min külli ma kerihallah, Estagfirullahelazim ellezi la ilahe illa hüvel hayyel kayyume ve etubü ileyh) demeli ve manasını düşünerek söylemeli. Manası şöyledir: (Razı olmadığın şeylerden yaptıklarımı affet ve yapmadıklarımı yapmaktan koru. Kendisinden başka ilah bulunmayan hay, kayyum ve azim olan Allaha istiğfar eder ve günahlarıma pişman olup O'na sığınırım.) [Azim, zatı ve sıfatları kemalde, Hay, ezelî ve ebedi bir hayatla diri olan, Kayyum, zatı ile kaim olan, yarattığı her şeyi varlıkta durduran demektir.] 2- Dileğine kavuşmak için, iki rekat namaz kılıp, sevabını silsile-i aliyye denilen âlimlerin ruhuna hediye etmeli, bunların hürmeti için diye duâ etmeli. Mesela, "Ya Rabbi, hayırlı bir çocuk nasip eyle" diye duâ edip, "Bu duâmı silsile-i aliyye büyükleri hürmetine kabul eyle" demeli. (Mekatib-i şerife) Sabah ve yatsı namazından sonra silsile-i aliyyenin isimlerini, sonra Fatiha okuyarak ruhlarına gönderip, onları vesile ederek yapılan duâ kabul olur. Tecrübe edilmiştir. 3- Ayât-i hırz, usulüne uygun okunur ve yanında taşınırsa, murat hasıl olur. 4- Adakta bulunmalı. Mesela, (Şununla evlenirsem, sevabı Seyyidet Nefise hazretlerine olmak üzere, Allah için, üç Yasin okumak nezrim olsun) denince, bu dileğin kabul olduğu tecrübe edilmiştir. 5- Duâ izinli okunmalı! Bir hacetin hasıl olması için duâ okunurken, tesir etmesi, üstadın izni ile okumalı. Üstat vefat etmişse, kitabından öğrenip okumak da izin almak olur. İzin alan, izin verenin vekili olur. Vekilin okuması, üstat gibi tesirli olur. 6- Kör bir zat gelip, (Ya Resulallah! Allahü teâlâya duâ et, gözlerim açılsın) dedi. Peygamber efendimiz de, (Güzel bir abdest al! Sonra, "Ya Rabbi! Sana yalvarıyorum. Sevgili Peygamberin Muhammed aleyhisselamı araya koyarak, senden istiyorum. Ey çok sevdiğim Peygamberim Muhammed aleyhisselam, seni vesile ederek, Rabbime yalvarıyorum. Senin hatırın için kabul etmesini istiyorum. Ya Rabbi, bu yüce Peygamberi bana şefaatçi eyle! Onun hürmetine duâmı kabul et") duâsını okumasını söyledi. O da, abdest alıp duâ etti. Hemen gözleri açıldı. (Tirmizi)






.
Dua niçin kabul olmaz?
 
Şartlarına uygunsa dua kabul olur. Hadis-i şerifte, (Rabbiniz kerimdir, kendine açılan eli boş çevirmekten hayâ eder, edilen duayı kabul eder) buyuruldu. (Tirmizi) Duânın kabul olması için, şunlara riayet etmelidir: 1- Önce istiğfar okumalı, sadaka vermeli. Duâya, Euzü Besmele, hamd ve salevat ile başlamalı ve aynı şekilde bitirmeli. Allahü teâlâ, iki salevat arasında yapılan duayı kabul eder. 2- İmanı düzgün olmak. İtikadı bozuk olanın ve bid'at ehlinin duası kabul olmaz. (İbni Mace) 3- İhlaslı ve salih olmak. Kur'anı kerimde buyuruluyor ki: (İhlâslı olarak dua edin!) [Mümin 14, 65], (Allahü teâlâ, ancak takvâ sahiplerinin [salihlerin amellerini, duâlarını] kabûl eder) [Maide 27] 4- Farzları yapmak. Mesela namaz kılmayanın duası kabul olmaz. 5- Haramlardan sakınmak. Ebülleys-i Semerkandî hazretleri, (Haram yiyenin, gıybet edenin ve haset edenin duâsı kabul olmaz.) buyuruyor. Hadis-i şerifte de, (Duânın kabûl olması için, yenilen ve giyilen helâl olmalıdır.) buyuruluyor. (Tergîb-üs-salât 6- Evliyâyı vesîle ederek, duâ etmek. Buhârî'deki hadis-i şerifte, duânın kabul olması için, Peygamberleri ve salihleri vesîle etmek gerektiği bildirilmektedir. (Hısn-ül-hasîn) Mesela silsile-i aliyyenin isimleri okunup onların hürmetine dua edilmeli. 7- Duayı şuurlu yapmak. Kalb uyanık olmalı, ne söylediğinden haberi olmalıdır. Hadis-i şerifte, (Kabul edileceğine inanarak duâ edin, gafletle edilen duâ kabul olmaz.) buyuruldu. (Tirmizî) 8- İsmi a'zam ve esmai hüsna ile dua etmek. Hadis-i şerifte, (Hz. Yunus balığın karnında, Enbiyâ sûresinin 87. âyetini okuyup duâ etti. Bu âyeti okuyup duâ edenin, duâsı makbul olur.) buyuruldu. (Tirmizi) 9- Gıyaben dua etmek. (Mümin için, arkasından yapılan duâ kabûl olur. Bir melek, Allah bu iyiliği sana da versin der ve duâsı reddedilmez.) [İbni Ebi Şeybe] 10- Namazlardan sonra dua etmek. (Beş vakit namazdan sonra yapılan duâ kabûl olur.) [Buharî] 11- Acele etmemek. Duâyı, hiç olmazsa, yedi kere tekrar etmek. Hadis-i şerifte, (Duâm, kabul olmadı diye acele etme! Allahtan çok iste! Çünkü kerem sahibinden istiyorsun.) buyuruldu. (Buharî) 12- Belâ gelmeden önce duâ etmek. Hadis-i şerifte, (Sıkıntılı iken duâsının kabul edilmesini isteyen, rahat iken çok duâ etsin!) buyuruldu. (Tirmizî) 13- Yalvarmak. Hadis-i şerifte, (Allaha yalvararak edilen duâ kabul olur.) buyuruldu. (Ebu Ya'la) 14- Kıymetli vakitleri gözetmek. Cuma günü ve gecesi, öğle-ikindi arası, ezan ve ikamet arası, Regaib ve Berat gecesi, Bayram geceleri, Arefe günü, Ramazan gün ve geceleri, iftar zamanı, seher vakti gibi kıymetli zamanları ganimet bilmeli. Hadis-i şerifte, (Seherde yapılan duâ kabul olur.) buyuruldu. (Tirmizî) 15- Kıymetli halleri gözetmek. Aile ve vatandan uzakta iken, İhlas suresi okununca, hatim bitince, yağmur yağarken, oruçlu iken, kalbinde incelik hissedince duâ etmeli. Çünkü kalbdeki incelik, rahmetin giriş kapısının açık olduğuna işarettir. Hastanın, garibin duâsı makbuldür! Hadis-i şerifte, (Dertli müminin duâsını ganimet bil!) buyuruldu. (Ebuş-şeyh)


.
Keramet ve ledün ilmi
 
Kıyamet yaklaştıkça, insanlar dinden uzaklaşmaya başlamaktadır. Eskiden kerameti görülen evliya çoktu. Fakat dinden uzaklaştıkça evliya azaldı, kerametler görülmez oldu. Ledün ilmi unutuldu. Sapıklar çoğaldı, keramet inkâr edilmeye başlandı. Kerametin hak olduğuna Kur'an-ı kerimden örnekler: 1- Hz. Süleyman, "Sebe Melikesinin tahtını bana kim getirebilir?" dedi. Cinlerden bir ifrit: "Sen yerinden kalkmadan önce, onu getiririm, buna gücüm yeter" dedi. İlmi ledün [ilmi batın] sahibi olan vezir Asaf bin Berhiya ise, "Gözünü açıp kapamadan ben onu sana getiririm" dedi ve bir anda getirdi. (Neml 38-40) [Vezir de, cin de peygamber değildi. Vezir bu işi kerametle yapmıştı. Cin müslüman ise kerametle, kâfir ise sihirle yapacaktı.] 2- Hz. Meryem peygamber değildi. Kocasız çocuk doğurdu. Hz. Meryem mabette yaşar, yiyecekleri, kerametle hep yanında hazır olurdu. Kur'an-ı kerimde, (Hurma dalını kendine doğru silkele, taze hurma dökülsün.) buyuruldu. (Meryem 24) Hz. Zekeriya, Hz. Meryem'in yanında taze meyve ve yiyecekleri görünce hayret ederdi. İşte âyet-i kerime meali: (Rabbi Meryem'e hüsnü kabul gösterdi; onu güzel bir bitki gibi yetiştirdi. Zekeriya, onun yanına, mâbede her girişinde orada bir rızık görür, "Ey Meryem, bunlar sana nereden geliyor?" der; o da: Bunlar, Allah tarafından" diye cevap verirdi.) [Ali imran 37] 3- Eshâb-ı Kehf'in kerameti de meşhurdur. Eshab-ı kehf, yiyip içmeden, bir zarara uğramadan 309 yıl uykuda kaldıktan sonra uyanmışlardır. Kur'an-ı kerimde, (İşte bu, Allahın kudretini gösteren delillerden biridir. Uykuda oldukları halde sen onları uyanık sanırdın.) buyuruluyor. (Kehf 17, 18) 4- Hz. Musa'nın yanındaki gencin çantasındaki balık canlanıp suya gitmiştir: (Her ikisi, iki denizin birleştiği yere varınca balık şaşılacak şekilde denize gitmişti.) [Kehf 61- 63] 5- Kehf suresinin 63. âyetinden itibaren Hz. Musa ile ledün ilmi'ne sahip bir zatın kıssası anlatılır. Özetle şöyledir: (İkisi, [Hz. Musa ile bir genç] kendisine ilim verdiğimiz birini buldular. Musa ona, "Sana öğretileni [ledün ilmini] bana da öğretir misin?" dedi. O zat da: "Sen benim yaptıklarıma dayanamazsın" dedi. Sonra o zat, bindikleri gemiyi deldi. Hz. Musa, "Gemiyi içindekileri boğmak için mi deldin" dedi. Daha sonra, bir erkek çocuğunu öldürdü. Hz. Musa, "Masumu öldürdün, pek kötü bir şey yaptın" dedi.) Günahsız çocuğu öldürmek elbette çok büyük günahtır. Ama bunu yapan zat, kerametle biliyordu ki o çocuk, büyüyünce zâlim biri olacaktı. Onun yerine iyi bir çocuk verilmesi de istenmişti. Hz. Musa'ya "Ben sana, yaptığım işlere dayanamazsın demedim mi?" dedi. Demek ki o zat, Hz. Musa'nın dayanamayacağını da kerametle biliyordu. Hz. Musa'nın arkadaşı duvarları [kerametle] doğrultuverdi. O zat, Hz. Musa'ya bu işlerin hikmetini açıkladı. (Kehf 63-81) [Hz. Musa'nın arkadaşının [Hızır'ın] sahip olduğu ilme ilmi ledün deniyor. Bu ilmi ancak tasavvuf sahibi, keramet ehli evliya bilir, mezhepsizler bilmez.] Bir hadis-i şerifte buyuruldu ki: (İlmi ledün, sırrı ilahidir. Allah, onu salihlerden dilediğinin kalbine koyar.) [Deylemî]


.
Ruh başkasına geçmez
 
Dün, bâtıl inanç olan reenkarnasyondan bahsetmiştik. Bu batıl inanç, daha çok Hindu ve Budistlerde görülür. Ölen kimsenin ruhu başkasına geçmez. Geçtiğini bildiren hiçbir âyet veya hadis yoktur. Hiçbir âlim de böyle bir şey söylememiştir. Kur'an-ı kerimde ölüm ve dirilişle ilgili birçok âyet-i kerime vardır. Hiçbirinde ruhun başka bir insana veya başka bir mahluka geçtiğini gösteren bir ifade yoktur. Zaten Allahü teâlâ insanlara ruh hakkında kâfi bilgi vermemiştir. İsra suresinin (Sana ruh hakkında soranlara de ki, "Ruh Rabbimin işlerindendir, size az bir bilgi verilmiştir") mealindeki 85. âyeti de ruhun mahiyetini bilmenin imkânsız olduğunu gösteriyor. Bir de, (İki defa ölüp iki defa dirilmek) ifadesinden ruhun başka birisine geçtiğini ancak zındık söyler. Kur'an-ı kerimde buyuruldu ki: İlk insan çamurdan, sonrakiler, nutfeden yaratıldı. Nutfe kan pıhtısı, et olur, sonra can verilir. Herkes ölür, kıyamette dirilir. (Müminun 12-16), Bekara suresinin (Allah sizi ölü iken diriltti. Sonra öldürecek, sonra diriltecek, nihâyet Ona döndürüleceksiniz) mealindeki 28. âyetini, Beydavi ve diğer tefsirler şöyle açıklıyor: Çocuğun ana rahminde can verilmesinden önceki hali için ölü, can verilmesine de diriltme denmiştir. Yani insan, bir defa ana rahminde, bir de kabirden sonra diriltiliyor. İki ölü hali vardır. Biri ana rahmindeki canlılıktan önceki durumu, bir de kabirdeki hali. Yani hepsi iki ölüm, iki diriltmedir. Kâfirler ahirette (Ey Rabbimiz, bizi iki defa öldürdün, iki defa dirilttin) diyecekler. (Mümin 11), Ve dünyaya tekrar gönderilmelerini isteyecekler, iyi amel işleyeceklerini söyleyecekler. (Secde 12) Kendilerine dünyadan geldikleri bildirilerek istekleri reddedilecek (İbrahim 44) ve denecek ki: (Size, düşünebilenin düşünebileceği, öğüt alabileceği kadar ömür vermedik mi? Size, [peygamber, kitap, akıl, ihtiyarlık, ölüm gibi] uyarıcılar gelmedi mi?) [Fatır 37] (Kâfirlerden birine ölüm gelince, "Rabbim, beni geri çevir, ta ki, yapmadan bıraktığımı tamamlar, iyi iş işlerim" der. Hayır; bu söylediği boş laftır. Tekrar diriltilecekleri güne kadar arkalarında geriye dönmekten onları alıkoyan bir engel vardır.) [Müminun 99-100] Duhan suresinin 56. âyet-i kerimesinde (İnsan ilk ölümden başka bir ölüm tadmaz.) ifadesi, tek ölüm olduğunu açıkça gösteriyor. Kur'an-ı kerimde, (İki defa ölüp iki defa dirilmek) ifadesine benzeyen başka ifadeler de vardır. Mesela ikisi şöyledir: (Geceleyin sizi öldüren [ruhunuzu alan], gündüzün de ne işlediğinizi bilen; sonra belli ecel tamamlansın diye gündüzün sizi dirilten [uyandıran] Odur.) [Enam 60], Allah, eceli gelenlerin ölüm anında, eceli gelmeyenlerin de uyku esnasında ruhlarını aldığı ve bunda düşünenler için bir ders olduğu bildiriliyor. (Zümer 42) Bu iki âyet-i kerimede, insan uyurken ruhunu Allahü teâlânın aldığı açıkça bildiriliyor. Ruhunu almakla onu öldürmüş olmuyor. Şimdi hangi zındık, (Uyuyan ölür, ruhu başkasına geçer) diyebilir? Tek ölüm ve tek dirilişin olduğunu bildiren âyet-i kerimelerden üçü şöyledir: (İnsan önce bir şey değilken kendisini yarattığımızı düşünmez mi?) [Meryem 67] (Resulüm, senden önce de hiçbir beşere ebedilik vermedik. Şimdi sen ölürsen, sanki onlar ebedi mi kalacaklar, her canlı ölümü tadacaktır.) [Enbiya 34, 35] (Ölümden sonra elbette diriltileceksiniz" desen, kâfirler "bu sihir" derler.) [Hud 7]






.
Mutezilenin görüşleri
Kuru akılcı ve bid'at fırkalardan Mutezilenin görüşlerinden bazıları şunlardır: Sahabenin hepsinin âdil ve cennetlik olduğunu inkâr ederler. Halbuki Kur'an-ı kerimde, (Onların hepsine hüsnayı [Cenneti] vâdettik.) buyuruluyor. (Hadid 10) Mi'racı, diğer mucizeleri ve kerameti inkâr ederler. Kur'an-ı kerimde, kerametin hak olduğunu bildiren âyetlerden bazıları şunlardır: Ledün ilmine sahip bir zat, Belkıs'ın tahtını bir anda getirdi. (Neml 40) Hz. Meryem'e her zaman taze meyve ve yiyecek verilirdi. (Âl-i imran 37) Eshab-ı Kehf asırlarca, ölmeden uyudu. (Kehf 17, 18), (Cennette olanlara Allah görülmez.) derler. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Ahirette, yüzleri nurlu olarak, Rablerine, bakarlar.) [Kıyamet 22, 23] (Günah işleyen kâfir olur, amel imandan parçadır.) derler. Ehl-i sünnet itikadında, amel ile iman ayrıdır, günah işleyene kâfir denmez. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah şirki [küfrü] affetmez. Diğer bütün günahları ise, istediğini affeder.) [Nisa 48] (Kabir ziyaretinde, enbiya ve evliyadan yardım istemek caiz değil) derler. Hadis-i erbain'de (Bir işinizde, sıkışıp şaşırınca, kabirdekilerden yardım isteyin!) buyuruluyor. Kabir suâlini, kabir azabını inkâr ederler. Hadis-i şerifte, (Kabir azabı haktır.) buyuruldu. (Buharî) (Ölüye, duâ fayda etmez) derler. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Dirilerin duâları ile, ölülere çok rahmet verilir. Dirilerin, ölülere hediyesi, onlar için duâ ve istiğfar etmektir.) [Deylemî] (Sırat, mizan, şefaat diye bir şey yok) derler. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Kıyamette mizan, sırat, şehidi rahatsız etmez.) [Beyhekî] (Cehennem üzerine Sırat köprüsü kurulur.) [Buharî] (Büyük günah işleyenlere şefaat edeceğim.) [Nesâî] (Akıl, herkeste eşittir. Akıl şaşmaz bir hüccettir. Aklın beğendiği, güzel gördüğü şeylere farz, çirkin gördüğü şey ise haramdır. Din bildirmese de, akılla haramı ve farzları bilmek mümkündür) derler. Her ne kadar akıl, iyiyi kötüden ayıran bir kuvvet ise de, her işte ölçü olmaz. Allahü teâlâya ait bilgilerde akıl senet olmaz. Akıl, kendi başına dinin emir ve yasaklarını bilseydi, peygamberlere, âlimlere lüzum kalmazdı. Dinin hükümlerini duymayan, cezalandırılmaz. Bir ayet-i kerime meali: (Biz peygamber göndermedikçe kimseye azap etmeyiz.) [İsra 15] Eski milletlere mubah olan bazı şeyler, bizlere haram edilmiş, eskilere haram olan bazı şeyler de bizlere mubah kılınmıştır. Demek ki, bir şeyin farz veya haram oluşu, ancak dinin emri ile belli olur, akıl ile belli olmaz. Mesela eskiden sığır ve davar iç yağı haram idi, bizlere ise helaldir. (Enam 146)
17.07.2001
 
Cebriye denilen fırka
Cebriye [Mürciye] denilen dalalet fırkası (Bize imanı veren de ibadet ettiren de Allahtır. Allah her işi zorla yaptırır. İnsan kaderine mahkûmdur. Hiç kimse, işlediği günahtan mesul değildir) diyerek şu âyetleri delil olarak gösteriyor: (Allah, dilediğini hidayete kavuşturur, dilediğini dalalette bırakır.) [İbrahim 4] (Eğer rabbin dileseydi, yeryüzündeki insanların hepsi iman ederdi. O halde inanmaları için insanları zorlayacak mısın? Allahın izni olmadıkça, hiç kimse, iman edemez.) [Yunus-99,100] (Sizi de, yaptığınız işleri de yaratan Allahtır.) [Saffat 96] Muhammed Masum hazretleri buyuruyor ki: Hayır ve şerrin yaratılmasında, insanın irade ve ihtiyarının da tesiri vardır. İnsanın iradesine, dilemesine kesb denir. İnsanın yapmak istediği işi, Allahü teâlâ da dilerse, o şeyi yaratır. Demek ki, insanların yaptığı her hareket, her iş, insanın kesbi ve Allahü teâlânın yaratması iledir. İnsan istiyor Allah da yaratıyor. Cebriyye=Mürciye fırkası, insanın kesbini, iradesini inkâr ederek, (İnsan istese de, istemese de her hareketini, her işini Allah yaratır. İnsanın her işi, ağaç yapraklarının rüzgardan sallanması gibidir. Her şeyi Allah zorla yaptırıyor.) dediler. Böyle söylemek küfürdür. Elin titremesi başkadır. İsteyerek oynatması başkadır. Kur'an-ı kerimde buyuruldu ki: (İsteyen iman etsin, dileyen inkâr etsin. İnkârcılara cehennem ateşini hazırladık.) [Kehf 29] Allah zorla inandırırsa niye isteyen iman etsin, dileyen inkâr etsin diyecek ki? Demek ki Allah, insana bir irade verdi. İnanmak da inkâr etmek de insanın elindedir. Eğer Allah zorla küfre soksa veya zorla günah işletse, hâşâ zulmetmiş olmaz mı? Yarın ahirette kâfir, Allaha; "Hidayete kavuşturan sendin, dalalette, küfürde bırakan da sendin. Bana iman ettirmedin, beni dalalette bıraktın ben de küfür işledim, şimdi beni kendi yaptığın işten dolayı sorguya mı çekiyorsun?" demez mi? Allahü teâlâ hiç adaletsiz iş yapar mı? İnsanlara zulmeder mi? Kur'an-ı kerimde buyuruldu ki: (Allahü teâlâ, onlara zulmetmez. Onlar, kendilerine zulmediyorlar.) [Nahl 33] Bir Cebriyeci kendisine haksız saldırana kızar, ensesine bir tokat vursan, "ne yapıyorsun" der, ona "Kader böyle, bunları yapan Allahtır desen, sana hak verir mi? Cebriyeciler, (Kâfirler mâzurdur. Çünkü, işleri yapan Allahtır. Bunlar, mecburdur) diyorlar. Bu sözleri küfürdür. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Onları hesap mahallinde durdurun! Hesap olunacaklardır.) [Saffat 24] (Rabbin hakkı için, onların hepsini yaptıklarından dolayı sorguya çekeceğiz.) [Hicr 92, 93] (Zerre kadar hayır ve şer işleyen, karşılığını görür.) [Zilzal 7, 8] (Kişi önceden ne hazırladığını, ne getirdiğini görecektir.) [Tekvir 14] Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (Mürciye ve Kaderiyenin [Mutezilenin] İslamiyetten nasibi yoktur.) [Buhârî] (Allahü teâlâ Kaderiye ve Mürciyeye 70 Peygamber lisanı ile lanet etmiştir.) [Taberânî] (Kaderiye ve Mürciye, Kevser havuzunun başına varamaz ve cennete giremez.) [Ebu Davud]
18.07.2001
 
Bâtın ilmi [ledünni ilim]
Kehf suresinde ledün ilmi hakkında bahsedilen kıssa özetle şöyledir: Hz. Musa, "Ya Rabbi, benden âlim olan ve batın ilmini bilen zatı nerede bulurum?" diye sordu. Allahü teâlâ da, "Ya Musa, yola çık, çantana koyduğun balık canlanıp denize gittiği yerde, o zatı bulursun." buyurdu. Hz. Musa, Hz. Yuşa ile yola çıktı. Bir pınarın yanına oturdular. Bu pınar âb-ı hayat idi. Bu suya dokunan ölü canlanırdı. Bu sudan bir damla balığa değince, balık canlanıp denize gitti. Hz. Yuşa bunu gördü ise de söylemeyi unuttu. Hz. Musa sorunca, hatırlayıp balığın canlanıp denize gittiğini söyledi. Geri dönüp oraya gelince, o zatı gördüler. Hz. Musa, "Bana batın ilmini öğretir misin?" dedi. O zat, "Allahü teâlânın bana öğrettiği ilmin hepsini sen bilmezsin. Bilmediğin için de yaptıklarıma sabredemezsin." dedi. Hz. Musa, inşallah beni sabredenlerden bulursun." dedi. O zat, "Ya Musa, tuhafına gitse de, yaptıklarımdan bana bir şey sormayacaksın" dedi. Üçü bir gemiye bindiler. Gemiciler, bunların iyi kimseler olduklarını anlayarak para almadılar. O zat, geminin bir tahtasını söktü. İçeri su girmeye başladı. Hz. Musa, "Gemiciler, bize iyilik etti, para almadı. Sen de bunları denizde boğacaksın" dedi. O zat, "Hani bana karışmayacaktın?" dedi. Gemiden inince, sahilde oynayan çocukları gördüler. O zat, çocuklardan birini öldürdü. Hz. Musa, "Çocuğun günahı neydi?" demekten kendini alamadı. O zat, "Yine işime karıştın" dedi. Antakya'ya uğradılar. Kimse yemek vermedi. O zat, yıkılmak üzere olan bir binanın koca duvarını bir eli ile tutup doğrultuverdi. Hz. Musa, "Bunu ücretle yapsaydın, bir ekmek parası çıkarırdık" dedi. O zat, "Artık ayrılma zamanımız geldi. Çünkü üç defa işime karıştın" dedi. Hz. Musa, "Bunların hikmeti nedir?" dedi. O zat, "Bunları Allahın emri ile yaptım. Gemiciler on kardeşti. Geminin kazancı ile geçiniyorlardı. Bir derebeyi, sağlam gemileri zorla alıyordu. Bu geminin arızalı olduğunu duyunca almaktan vazgeçecekti. Biz de iyiliğe iyilik etmiş olduk. Günahsız çocuğa gelince, bunun ana babası salih idi. Çocuk büyüyünce, küfre zorlayarak onlara zulüm ve işkence edecekti. Bunun yerine neslinden 70 peygamber meydana gelecek hayırlı bir evlat vermesi için duâ ettim. Doğrulttuğum duvar, öksüzlere aitti. Babaları duvarın altına bir hazine saklamıştı. Duvarı düzeltmeseydim, yıkılıp hazine meydana çıkacak, eller alacaktı. Öksüzlere de bir iyilik etmiş olduk. Kur'an-ı kerimdeki bu kıssa, batın ilmine sahip keramet sahibi kimselerin bulunduğunu açıkça bildirmektedir. Cenab-ı Hakkın ihsanı boldur. Dilediğine bu ilmi verir, onu marifet sahibi yapar. Bahsedilen hazine, büyük bir altın levha olup üzerinde şöyle yazılı idi: "Ölümü bildiği hâlde gülüp neşelenen, kadere iman ettiği hâlde üzülen, rızka Allahın kefil olduğunu bildiği hâlde lüzumsuz zahmetlere giren, Kıyamette sorgu suâl varken gaflete dalan, fânî olduğunu bildiği hâlde, dünyaya bel bağlayan kimseye şaşmamak imkânsızdır."


Cennetlik olan insanlar
 
Eshab-ı kiramın bazısını, herhangi bir sebeple kötülemek birkaç bakımdan caiz değildir: 1- Eshab-ı kiram, Peygamber efendimizin arkadaşları ve dostlarıdır. O'nun dostlarını üzmek, O'nu üzmek demektir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Eshabım hakkında Allah'tan korkun! Onları kötülemeyin. Onları seven beni sevdiği için sever. Beni sevmeyen de onları sevmez. Onları inciten beni incitmiş olur. Beni inciten de Allahü teâlâyı incitmiş olur.) [Buharî] 2- Eshab-ı kiram, bizim ölülerimiz olduğu için kötü söz söylenmez. Çünkü (Ölülerinizi hayırla anın, iyiliklerini söyleyin, kötülüklerini açıklamayın) hadis-i şerifine aykırı olur. (Tirmizî) 3- Eshab-ı kiramın kusurları olsa bile, söylememek gerekir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Eshabımın kusurları, yanlış hareketleri olacaktır. Allahü teâlâ, benim hatırım için onların kusurlarını affedecektir.) [İbni Asakir] 4- Eshab-ı kiramın kusurunu söylemek fayda vermeyeceği gibi, aksine cehenneme gitmeye sebep olacağı için susmak gerekir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Eshabım arasında fitne çıkacak, Allahü teâlâ benimle olan sohbetlerinin hürmetine, fitnelere karışan Eshabımı affedecek, bunlara dil uzatanlar cehenneme gidecektir.) [Müslim] 5- Peygamber efendimiz, (Eshabımı kötülemeyin) buyurduğu için onların hiç birisi hakkında kötü söz söylenmez. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Eshabımı kötüleyen hariç, kıyamette, her müminin kurtulma ümidi vardır.) [Hakim] (Eshabımı kötüleyenler, Müslümanlıktan ayrılmış olur.) [Beyhekî] (Eshabımın ismini işitince, susun, şanlarına yakışmayan söz söylemeyin!) [Taberânî] (Eshabımı kötüleyenlere Allahü teâlâ lânet etsin.) [Taberânî] 6- Allahü teâlâ, onlardan razı olduğu ve onların kusurlarını affettiği ve hepsine cenneti söz verdiği için kötülemek caiz olmaz. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah onlardan razıdır.) [Tevbe 100], (Hepsine hüsnayı [cenneti] vâdettik.) [Hadid 10] 7- Araf ve Hicr surelerinde (Biz azimüşşan, onların kalblerindeki gıl ve gışşı nezettik) buyuruluyor. Yani kalblerindeki kin ve düşmanlık gibi şeyleri kökünden çıkarıp attık. Demek ki, hiçbir sahabi, başka bir sahabiye haset ve kin beslemez. Çünkü, hepsi Hakkulyakîn mertebesine ulaşmışlardır. Aralarındaki savaşlar ictihad sebebi ile idi. Her biri, kendi ictihadı ile hareket etmeye mecbur olduğundan, hiçbiri kötülenemez. Eshab-ı kiramdan birini kötülemek, (Allah onlardan razıdır.) mealindeki âyete inanmamak olur. (Tathir-ül-cenan) İmam-ı a'zam, (Eshab-ı kiramın hepsini hayırla anarız) buyurdu. İmam-ı Şafiî ve Ömer bin Abdülaziz de, Eshab-ı kiram arasındaki savaşlar hakkında (Allahü teâlâ, ellerimizi, bu kanlara bulaşmaktan koruduğu gibi, biz de, dilimizi tutup, bulaştırmayalım!) buyurdu. (M.Rabbani c.2, m.96) İmam-ı Gazalî hazretleri de (Dinimizi bize ulaştıran Eshab-ı kiramdır. Onlardan birini kötülemek, dini yıkmak olur.) buyurdu


.
Hz. İsa'nın gökten inmesi
 
Dün şu iki âyet-i kerimeyi bildirmiştim: (Allahın resulü Meryem oğlu İsa'yı öldürdük dedikleri için yahudileri, lânetledik. Halbuki onlar İsa'yı öldürmediler, asmadılar da, öldürülen kimse, kedilerine İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilâfa düşenler tam bir kararsızlık içinde; bu konuda zandan başka hiçbir bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmediler. Allah İsa'yı kendi nezdine kaldırmıştır.) [Nisa 157-158] Bu iki âyette, Hz. İsa'nın öldürülmediği, göğe kaldırıldığı açıkça, tevile fırsat kalmayacak şekilde, bildirilmektedir. Mezhepsizler, bu iki âyeti görmezlikten geliyor ve şu âyetleri de tevil etmeye çalışıyorlar: (Allah demişti ki: Ey İsa, seni vefat ettireceğim, seni nezdime yükselteceğim, seni inkâr edenlerden arındıracağım ve sana uyanları kıyamete kadar kâfirlerden üstün kılacağım. Sonra dönüşünüz bana olacaktır.) [Al-i İmran 55]. (Elbette onun [İsa'nın kıyamete yakın gökten inmesi], kıyametin yaklaştığını gösteren bilgidir. Sakın bunda şüphe etmeyin.) [Zuhruf 61] [Yarınki yazıda, bu âyetleri Ehl-i sünnet âlimlerinin nasıl tefsir ettikleri görülecektir.] En iyi tefsir elbette Resulullah efendimizinkidir. Bu husustaki hadis-i şeriflerden birkaçı şöyledir: (On alâmet çıkmadan kıyâmet kopmaz. Biri İsa'nın inmesidir.) [Müslim, E. Davud, Tirmizî, İ. Mâce, Nesai, İ. Ahmed, Taberani, İ. Hıbban, İ. Cerir] (Bu 9 muhaddisi inkâr eden mezhepsizlere ne denir) (İsa, âdil bir hakem olarak aranıza inecek, haçı kıracak, [Hıristiyanlığı kaldıracak] domuzu öldürecek, [domuz etini yasaklayacak] İslâmdan başka şeyi kabul etmiyecektir.) Ebu Hureyre der ki: "Nisa suresinin, (Kitap ehlinden hiç kimse yoktur ki, ölümünden önce onun [İsa'nın] hak peygamber olduğuna iman etmesin. Kıyamet gününde ise [İsâ] onlar aleyhine şâhitlik edecektir.) [mealindeki 159.] âyetini okuyun.) [Buhari Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] (İsa, inecek, İslâmiyet yolunda savaşacaktır. Yeryüzünde sükun emniyet meydana gelecektir. O kadar ki aslan deveyle, kaplan inekle ve kurt kuzuyla serbestçe dolaşacak, çocuklar yılanlarla oynayacaktır. İsa kırk yıl, yaşadıktan sonra ölecektir.) [Ebu Dâvud] (İsa benim yanıma gömülecektir.) [Tirmizî] (İsa gelince Deccal'ı öldürür.) [Müslim, İ. Ahmed, Taberani, Ruyani, Ziya el Makdisi] (Bir ümmet ki başında ben, sonunda İsa gelir. Allah onları hor etmez.) [Hâkim, Ebu Nuaym] (Ne mutlu İsa indikten sonraki hayata...) [E. Nuaym] (Ahir zamanda İsa indikten sonraki hayat ne güzeldir. Yağmur yağdırması için gökyüzüne, bitki bitirmesi için yeryüzüne izin verilir. Tohumu düz bir taşa ekersen yeşerir. Bir kişi aslanın yanından geçer aslan ona zarar vermez. Yılana basar da, onu sokmaz. İnsanlar arasında menfaat mücadelesi, karşılıklı haset ve kin olmaz.) [Ebû Said-en-Nakkaş] Bu kadar hadis-i şerifi inkâr edenlerin dili kurusa yeridir. (Devamı var)
20.08.2001
 
Hz. İsa gökten inecektir
Önce kolay bulunması bakımından Tibyan tefsirine bakalım: Nisa suresinin 157 ve 158. Âyeti tefsir edilirken, Hz. İsa'nın öldürülmediği, asılmadığı, öldürülenin ona benzetildiği ve Hz. İsa'nın ref edildiği, yani göğe kaldırıldığı bildirilmektedir. (Tibyan c.1,s.365), Al-i imran suresinin 55. âyetinin tefsirinde ise şöyle buyuruluyor: (Hz. İsa diri olarak göğe kaldırıldı. Buhari ve Müslim'in rivâyet ettiği hadiste, Hz. İsa, kıyamete yakın yere inecek, peygamber efendimizin şeriati ile hükmedecek, Deccal'ı, domuzu öldürecek ve haçı kıracaktır. Yeryüzünde 7 sene, başka bir rivâyette 40 sene kalacak ve vefat ederek cenaze namazı kılınacaktır. 40 sene dünyada kaldığı ömrü olabilir. Göğe kaldırılmadan önce 33, gökten indikten sonra da 7 sene kalacaktır. Toplamı 40'tır. (Tibyan c.1, s.233), Zuhruf suresi 61. Âyetinin tefsirinde ise şöyle buyuruluyor: İsa aleyhisselamın inmesi kıyamet alametidir. (Tibyan c.4, s.137) Türkçe meallerin en kıymetlisi kabul edilen Hasan Basri Çantay'ın mealinde, Nisa suresinin 157 ve 158. âyetinde diyor ki: Hz. İsa öldürülmedi, asılmadı, öldürülen ona benzetildi ve Hz. İsa göğe kaldırıldı. Bu Celaleyn tefsirinden alınmıştır. (Kur'an-ı hakim ve meali kerim c.1, s150), Al-i imran suresinin 55. âyetinin tefsirinde ise diyor ki: (O zaman Allah, şöyle demişti: Seni öldürecek olan onlar değil, benim. Seni kendime yükseltip kaldıracağım.) Dip notunda ise, (Hz. İsa, Nisa suresinin 157 ve 158. âyetine göre, düşmanları tarafından öldürülmemiş, Allah onu ruhu ve cesedi ile birlikte, yükseltip kaldırmıştır.) Buhari ve Müslim'deki, Kıyamete yakın ineceğini bildiren hadis-i şerif nakledilmiş ve "Bu hususta sahih başka haberler de var" denmektedir. (Kur'an-ı hakim ve meali kerim c.1, s.92) Zuhruf suresi 61. Âyetinin tefsirinde ise, Hz. İsa'nın inmesinin kıyamet alametlerinden olduğu bildirilmektedir. Dipnotta ise, bu bilgileri Beydavi, Celaleyn ve Medarik'ten aldığı bildirilmektedir. İbni Abbas hazretlerinin, (Hz. İsa'nın nüzulü (yere inmesi), kıyamet alametlerindendir) ifadesine de yer verilmiştir. Buhari ve Müslim'deki Hz. İsa'nın ineceğini bildiren hadis-i şerif de ilave edilmiştir. (Kur'an-ı hakim ve meali kerim c.3, s.900) Nisa suresinin 157 ve 158. âyetinin tefsiri, mezhepsizlerin tefsirlerinde de aynen bildiriliyor, (Hz. İsa ölmedi ve göğe kaldırıldı) deniyor. Reşit Rıza mezhepsizi ise, âyetleri tevil etmiş, "Hz. İsa öldü" demiştir. İmam-ı Kurtubi, El-camiu liahkamil Kur'an isimli eserinde diyor ki: Zuhruf süresi 61. âyetinde O muhakkak kıyamet bilgisidir, alametidir ondan şüphe etmeyin buyuruluyor. İbni Abbas, Mücahid, Dahhak, Elsediy ve Katade yine buyurdu ki. Deccal'ın da kıyamet alametlerinden olduğu gibi âyeti kerime Hz. İsa'nın çıkışını da kıyamet alametlerinden olduğunu bildirir. Çünkü Allahü teâlâ onu kıyametin kopmasından önce gökten indirecektir. İbni Abbas, Ebu Hüreyre, Katade, Malik bin Dinar ve Dahhak alamet olarak bildirdiler. İbni Mesud dedi ki: Rasulullah miraca çıkarken Hz. İsa'yı gördü. Hz. İsa (Kıyamet alameti Deccal'ın çıkmasıdır, ben inip onu öldüreceğim) dedi. Deccal çıktığı an Allahü teâlâ İsa'yı gönderir onu koklayan kâfirin nefesi kesilip ölür ve Deccal'ı öldürür. (Müslim, İbni Mace, Ebu Davud, İ. Ahmed, Taberani, Suyiti, İ. Münavi, Nevevi, Kenzil ummal, Mecmul zevaid)
21.08.2001
 
Deccal da gelecektir
En'am suresinin (Rabbinin bazı alametleri geldiği gün, iman etmemiş veya imanında hayır kazanmamış olana, imanı fayda vermez.) mealindeki 158. âyetini açıklayan Peygamber efendimiz buyurdu ki: (Şu üç şey ortaya çıkınca, iman etmemiş veya imanından hayır görmemiş olana, imanı fayda vermez: Güneşin batıdan doğması, Deccal ve Dabbetülarz.) [Müslim,Tirmizî, Beyheki] (Deccal doğu taraftan çıkar.) [Müslim Ebu Davud, Tirmizi, İ. Mâce, İ. Ahmed, İ. Ebi Şeybe, Hâkim] (Deccal'ın bir gözü kördür.) [Buharî, Müslim, Ebu Davud, Ebu Nuaym] (Deccal'ın boyu kısa, saçları kıvırcıktır.) [Ebu Dâvud] (Deccal mekke ve Medine'ye giremez.) [Buharî, Müslim, Muvatta, Tirmizi, İ. Ahmed] (Deccal'ın çocuğu olmaz.) [Ahmed] (Deccal, ilah olduğunu söyler.) [İ. Ebi Şeybe] (Âdem'den, kıyamete kadar Deccal'dan büyük fitne yoktur.) [Müslim] (Deccal, bir kimseyi öldürüp diriltecektir.) [Buhari, Müslim] (Miracta Deccal'ı da gördüm.) [Buhârî, Müslim, İ. Ahmed] (İsa inip Deccal'ı öldürecektir.) [Müslim, Ebu Dâvud] (İsa, Deccal'ı öldürdükten sonra iki kişi arasında düşmanlık kalmaz.) [Müslim] (Taybe, körüğün demirin pasını çıkardığı gibi Deccal'ı çıkarır.) [Buhari, Müslim, Tirmizi] (Her peygamber, ümmetini Deccal ile korkuttu.) [Buhari, Müslim] (İmanın aslından olan üç şey: Lâilâhe illallah diyene, günah işlediği için kâfir denmez. Cihad, Deccal'le savaşan bu ümmetin son ferdine kadar devam eder. Kadere iman.) [Ebu Dâvud] (Ümmetimden hak üzere devam edenler, Deccal'le de savaşırlar.) [Ebu Davud] (İsa, Deccal'le savaşırken, Mehdi, onunla beraber olacaktır.) [İ. Süyuti] (Yalancı Deccaller, sizin ve ceddinizin işitmediği şeyleri anlatırlar, onlardan sakının.) [Müslim] (Yedi şeyden önce amelde acele edin. Amel için neyi bekliyorsunuz, azdırıcı fakirliği ve zenginliği mi, ifsat edici hastalığı mı, aklınızı alacak ihtiyarlığı mı, âni ölümü mü, Deccal'ı mı, yoksa kıyameti mi bekliyorsunuz? Kıyamet ise hepsinden kötüdür.) [Tirmizi, Nesâî] (Deccal'ın fitnesinden Allah'a sığının!) [Müslim, Ebu Dâvud] (Kehf suresinin baş veya sonundan on âyet ezberleyen Deccal'ın şerrinden emin olur.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İ. Ahmed] (On alâmet çıkmadan Kıyâmet kopmaz. Biri Deccal'dır) [Müslim, E. Davud, Tirmizî, İ. Mâce] Peygamber efendimiz, (Deccal'ın son günleri o kadar kısa olur ki, sizden biriniz Medine kapısından çıkıp, tepesine varıncaya kadar, akşam olacaktır) buyurunca, (Ya Resûlullah, o kısa günlerde nasıl namaz kılacağız) dediler. Cevaben buyurdu ki: (O uzun günlerde takdir ettiğiniz gibi takdir edeceksiniz.) [İbni Mâce] Bu kadar hadis-i şerifi inkâr edenlere ne demek gerekir ki?
22.08.2001
Hazret-i Mehdi de gelecekti
İbni Hacer-i Mekki, (Alamat-i Mehdi), İmam-ı Süyutî, (El-bürhan) ve İmam-ı Şaranî (Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi) kitabında iki yüze yakın, Hz. Mehdi'nin alameti bildirilmektedir. Hz. Mehdi için hurafe demek, ilme ihanettir, kıyamet alametidir. Bu konudaki hadis-i şeriflerden birkaçı şöyledir: (Kıyamet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.) [Tirmizî, İ. Asâkir], (Yeryüzüne dört kişi malik oldu. İkisi mümin Zülkarneyn ile Süleyman idi. İkisi kâfir, Nemrud ile Buhtunnasar idi. Beşinci olarak, benim evladımdan biri yeryüzüne malik olacaktır.) [İ. Süyuti], (Eshab-ı kehf, Hz. Mehdi'nin yardımcıları olacak ve Hz. İsa bunun zamanında gökten inecektir.) [İ. Süyuti], (Mehdi'nin başı hizasında bir bulut olacaktır. Buluttan bir melek, "Bu Mehdi'dir, sözünü dinleyiniz" diyecektir.) [Ebu Nuaym] İmam-ı Rabbanî hazretleri de bu hadis-i şerifleri naklettikten sonra buyuruyor ki: (O halde insaf etsinler ki, bu alametler, Mehdi zannedilen kimselerde var mıdır?) [Mektubat 2/67] (Hz. Mehdi, sünneti diriltirken, bid'at işlemeye alışmış olan Medine'deki âlim, bid'atı güzel sandığı ve ibadet olarak yaptığı için Hz. Mehdi'nin emirlerine şaşarak "Bu adam bizim dinimizi yok ediyor" diyecektir. Hz. Mehdi bu âlimi öldürecektir.) [1/255], (Kıyâmet alâmetlerinin hepsi doğrudur. Güneş, batıdan doğacak, Hz. Mehdî ve Deccal çıkacak, Hz. İsa gökten inecek, Yecüc ve Mecüc yeryüzüne yayılacaktır.) [2/67] Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Horasan tarafından gelen siyah sancaklılara katılın. Onların içinde Allah'ın halifesi Mehdi vardır.) [Hâkim, İ. Ahmed Deylemî], (Nasıl helâk olur bir ümmet ki, başında ben, sonunda Meryem oğlu İsa ve ortasında da ehli beytimden Mehdi vardır.) [Hâkim, İ. Asâkir], (Şarktan çıkan bir grup, Mehdi'ye yardım ederler.) [İ. Mâce, Taberani], (Mehdi çıkınca, Allahü teâlâ ona rahmetini indirir.) [İ. Ahmed, Hâkim], (Mehdî bendendir, yeryüzünü hak ve adaletle doldurur.) [Ebu Davud], (Dünyayı küfür kaplamadıkça Mehdi gelmez.) [Mekt. Rabbani 2/68] (Mehdi gelince, bir bereket olacak, ümmetim rahat edecektir.) [İbni Ebi Şeybe], (Mehdi bizdendir. Allah onu bir gecede olgunlaştırır.) [İ. Mâce, İ. Ahmed], (İsa, Mehdi'nin arkasında namaz kılacaktır.) [İbni Hacer-i Mekki], (Mehdi, Kureyşten ve ehli beytimdendir.) [İ. Ahmed, Baverdi], (Mehdi benim soyumdandır.) [İbni Mace], (Mehdi evladı Fatıma'dandır.) [Ebu Davud, Hâkim], (Mehdi, emmim Abbasın soyundandır.) [İ. Asâkir, Dare Kutni], (Ya Abbas, senin soyundan bir genç dünyayı adaletle doldurur, İsa ile namaz kılar.) [Hatîb, İ. Asakir, Dare Kutni] [Burada tenakuz [çelişki] yoktur. Abdülkadiri Geylani hazretleri anne tarafından seyyid, baba tarafından şerif idi. Hz. Fatıma'nın soyundan bir genç, Hz. Abbas'ın soyundan biri ile evlenince, Hz. Mehdi de, her iki soydan da gelmiş olur.] Hz. Ali, oğlu Hasan'ı gösterip, "Bu oğlumun neslinden biri çıkacak, dünyayı adaletle dolduracaktır." buyurdu. (Ebu Davud)
23.08.2001
Kıyametin diğer alametleri
Kıyametin büyük alametleri ile ilgili bir hadis-i şerif şöyledir: (Şu alâmetler çıkmadan kıyamet kopmaz: Güneş batıdan doğar, üç yer batar, İsa iner, Duman, Dabbetül arz, Deccal, Yecüc Mecüc ve Aden'den bir ateş çıkar.) [Müslim] Hz. İsa'nın gökten inmesini, Deccal'ı ve Hz. Mehdi'yi bildirmiştik. Şimdi diğerlerini bildirelim: 1- Dabbet-ül-arz çıkar. Kur'an-ı kerimde, (O söz başlarına gelince, [Kıyamet yaklaşınca], yerden bir Dabbe [hayvan] çıkarırız, bu hayvan, onlara, insanların âyetlerimize hiç iman etmemiş olduklarını söyler.) buyuruldu. (Neml 82) Feraid-ül fevaid, Muhtasar-ı Tezkire-i Kurtubi, Megaribüz zaman ve Kavl-ül-muhtasar fî alâmât-il-Mehdiyyil muntazır isimli kitaplardaki bir hadis-i şerifte, (Dabbet-ül arz, Asa-i Musa ile mümine dokunur, alnına "cennetlik" yazılır, yüzü nurlanır. Kâfire, Mühr-ü Süleyman'ı vurur, "cehennemlik" yazılır, yüzü simsiyah olur.) buyuruldu. Bir hadis-i şerifte de buyuruldu ki: (Dabbetülarz, Asa-i Musa ile müminin yüzünü nurlandırır. kâfirin de mühürle burnunu mühürler. Mümin veya kâfir olduğu bilinir.) [Tirmizî] 2- Yecüc ve Mecüc çıkar. Kur'an-ı kerimde, (Yecüc ve Mecüc, set yıkılıp her tepeden akın ederler.) buyuruldu. (Enbiya 96), Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Yecüc ve Mecüc, Kıyametin ilk alametlerindendir. Yecüc ve Mecüc, dünyayı harap etmeye çalışırlar. Fırat ve Dicle'den içer, Taberiye gölünü kuruturlar. Beyti Makdise vardıklarında ise "Yerdekileri öldürdük, şimdi de göktekileri öldürelim" derler ve oklarını göğe doğru atarlar, oklar kan bulaşmış olarak geri dönünce, "Göktekileri de öldürdük" derler.) [İ. Cerir] 3- Duman çıkar. Kur'an-ı kerimde, (Gökten bir dumanın çıkacağı günü gözetle) buyuruldu. [Duhan 10], Hadis-i şerifte de, (Duman, mümine nezle gibi gelir, kâfire şiddetlidir.) buyuruldu. [Ebu Dâvud] 4- Güneş batıdan doğar. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Güneş batıdan doğmadıkça Kıyamet kopmaz. O zaman herkes iman ederse de fayda vermez.) [Buharî, Müslim] 5- Doğu, Batı ve Arabistan'da ay tutulur ve yer batması olur. (B. Arifin) 6- Kâbe yıkılır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Bir Habeşli Kâbe'yi yıkacaktır.) [Buharî, Müslim] 7- Sonuncu alamet, ateş çıkacak. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Hicaz'dan çıkan ateş, Basra'daki develerin boyunlarını aydınlatır.) [Müslim] İmam-ı a'zam hazretleri, (Yecüc ve Mecüc'ün ortaya çıkması, güneşin batıdan doğması, Hz. İsa'nın gökten inmesi, Deccal'ın ve diğer kıyamet alâmetlerinin hepsi aynen hadisi şerifte bildirildiği gibi, [tevilsiz olarak] zamanı gelince gerçekleşeceğine inanırız.) buyuruyor.



.Doğru iman nasıl olur?
 
İman, Amentü'de bildirilen altı esasa inanmaktır. Yani Allaha, meleklerine, gönderdiği mukaddes kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe, kadere, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna, öldükten sonra dirilmeye inanmaktır. İmanın sahih, makbul ve muteber olması yani Ehli sünnet olmak için gerekli şartlardan bazıları şunlardır: Allaha iman Allahü teâlâ, vacib-ül-vücud ve hakiki mabut ve bütün varlıkların yaratıcısıdır. Dünya ve âhiret âleminde bulunan her şeyi, maddesiz, zamansız ve benzersiz olarak yoktan var eden, ancak Allahü teâlâdır diye kesin inanmaktır. İmanın temeli hubb-i fillah buğdi fillahtır. Sevgi ve buğzu yalnız Allah için olmak. Allahü teâlânın düşmanlarını sevmek, insanı Allahtan uzaklaştırır. Düşmanlarından uzaklaşmadıkça, sevgiliye [Allaha] dost olunmaz. Tevekkül imanın şartıdır. (Eğer imanınız varsa Allaha tevekkül ediniz!) [Maide 23] (İhya) İmanda sabit olmak: Üç yıl sonra Hıristiyan olacağım diyen, o anda kâfir olur. İman konusunda kıyas olmaz, ictihad veya kıyas edip yanılan kâfir olur. Zaruri olarak ve icma ile bildirilmemiş olan iman bilgilerinde ictihad edip de yanılan, kâfir olmaz ise de, bid'at sahibi olur. Mukallidin imanı muteberdir. [Ana babasını, hocalarını taklit ederek, doğru itikada kavuşan kimsenin imanı sahihtir. Ancak, inceleyip araştırmadığı için, yani fen bilgilerini kısaca öğrenip, Allahü teâlânın varlığını düşünmediği için, günah işlemiştir. Fen bilgisini öğrenmemiş bir kimse, ana babadan, kitaptan öğrenerek iman ettiği, düşünerek kabul ettiği, aklını kullanarak inandığı için, istidlali terk etmiş sayılmaz diyen âlimler de vardır.] İbadetler, ameller imandan parça değildir. Yani ibâdet etmeyen veya katillik, gasp, zina gibi büyük günah işleyen müslümana kâfir oldu denilmez. İman artıp eksilmez. Yani iman edilmesi gereken şeyler yönünden artıp eksilmez, fakat yakîn ve tasdik yönünden parlaklığı, kuvveti artıp eksilir. Müminler, iman ve tevhid hususunda birbirlerine eşittir. Fakat amel itibariyle birbirlerinden farklıdır. Kendi imanından şüphe etmemek. İmanım var mı yok mu dememeli, elhamdülillah müslümanım demelidir. Bir müddet sonra, dinden çıkmayı niyet eden, o anda dinden çıkıp kâfir olur. İtikadını İslâm dininden almak. Resulullahın bildirdiği şekilde iman etmek. Can boğaza gelmeden iman etmek: Kâfirin son nefesteki imanı makbul değildir. Güneş batıdan doğmadan önce iman etmek: Güneş batıdan doğunca tövbe kapısı kapanır. Akıl bâlig olanın Allahı bilmemesi özür olmaz. Gayba iman etmek. (Bekara 3), Gaybı yalnız Allah bilir. Dilerse enbiya ve evliyasına da bildirir. Allah mekândan ve zamandan münezzehtir. [Necdiler ve selefiyeciler gibi Allah gökte veya Arş'ta demek küfürdür.] Allahü teâlâ, küçük günaha azap edebilir, büyük günahları affedebilir. Allahü teâlâ en faydalı olanı yaratmaya mecbur değildir. Allahü teâlâ ahirette cennetten görülecektir. Müminler, cennette iken, hiçbir şeye benzemeden Allahü teâlâyı görünce başka nimetleri unuturlar. Havf ve reca arasında olmak: Allahın azabından korkup, rahmetinden ümit kesmemek. Günah İşleyen, fakat tövbe etmeden mü'min olarak ölen kimseyi Allah dilerse ona cehennemde azap eder, dilerse affeder ve hiç azaba uğratmaz. Meleklere imanMelekler, kâfirlerin dediği gibi, Allahü teâlânın ortakları veya kızları değildir. Günah işlemezler. Meleklerde erkeklik dişilik yoktur. [Devamı var]

 
Kitaplara iman etmek
Allahü teâlânın peygamberlerine gönderdiği kitapların hepsi haktır, doğrudur. Yalan, yanlış yoktur. Kur'an-ı kerim kelam-ı ilâhidir, mahluk [yaratık] değildir. Kur'an-ı kerimdeki veya diğer din kitaplarındaki dini bir hükümden şüphe etmemek Helâl da haram da rızıktır. Herkes kendi rızkını yer, kimse kimsenin rızkını yiyemez. Haramı haram, helali helal bilmek. Harama helal, helale haram diyen kâfir olur. Elfâz-ı küfürden bir sözü, anlamını kabul etmese de söyleyen kâfir olur. [Yani şaka olarak veya güldürmek için söylese yine küfür olur. Mesela şakadan ben peygamberim dese küfür olur.] Sarhoş iken, elfazı küfrü söyleyene kâfir dememelidir. Bu kâinat sonradan yaratılmıştır. [Felsefeciler, bunu kabul etmiyor, kâinat böyle gelmiş, böyle gider diyerek kâfir oluyorlar.] Evliyanın kerameti haktır. (Avarif-ül-mearif) Mestler üzerine meshi caiz görmek. Küfrü gerektiren bir iş yapmamak: Mesela haç takmamalı, şakadan da, ben kâfirim dememeli. Dar-ül-islâmda fıskı bilinmeyen her imamın arkasında namaz kılmak. Ehl-i kıbleyi tekfir etmemek, yani namaz kılan müslümana işlediği günahlardan dolayı kâfir dememek. [Ehl-i kıble denilen kimsenin bir inanışı, manası çok açık olan kati bir delile zıt ise, küfür olur. Böyle bir kimse, namaz kılsa da, her ibâdeti yapsa da kâfir olur.] Tasavvufu inkâr etmemek. (Avarif-ül-mearif) Kabir ziyareti haktır. Vefat etmiş Enbiyadan ve evliyadan yardım istemek [tevessül] caizdir. (İrşad-üt-talibin, Et-tevessül-ü bin-Nebi...) Okunan Kur'an-ı kerimin ve verilen sadakanın sevabını ölülere göndermenin caiz olduğuna, bu sevapların ve duâların ölülere vasıl olarak, azaplarının azalmasına sebep olacağına inanmak. Peygamberlere iman Peygamber, yaratılışı, huyu, ilmi, aklı, zamanında bulunan bütün insanlardan üstün, kıymetli, muhterem bir zat demektir. Hiçbir kötü huyu, yoktur. Her Peygamberde yedi sıfatın bulunduğuna inanmak lâzımdır: Emanet, sıdk, tebliğ, adalet, ismet, fetanet ve emnül-azl. Yani Peygamberlikten azledilmez. Fetanet, çok akıllı, çok anlayışlı demektir Bütün peygamberler, peygamberlikten önce de sonra da günah işlemezler. Peygamberlerden sonra insanların en faziletlisi, Ebu Bekir, sonra sırası ile diğer üç halifedir. Eshab-ı kiramın hepsi cennetliktir. (Hadid suresi 10) Allahü teâlânın Eshab-ı kiramdan razı olduğu bildiriliyor. Onlardan birini kötülemek, bu âyet-i kerimelere inanmamak olur. (Tathir-ül-cenan) Mucizelere inanmak. Mirac mucizesi ruh ve bedenle birlikte olmuştur. Miracın Mescid-i aksaya kadar olan kısmını inkâr eden kâfir olur. Bundan sonrasına inanmayan ise, bid'at ehli, sapık olur. (Bahr-ür-raik) [Devamı var]
02.10.2001
Kader, hayır ve şer Allah'tandır
İnsanlara gelen hayır ve şer, fayda ve zararın hepsi, Allahü teâlânın takdir etmesi iledir. Kader, Allahü teâlânın ezelî ilmi ile, insanların ve diğer mahlukatın yapacağı işleri bilmesi ve dilemesidir. Bunun yaratılmasına kaza, ikisine birden kaza ve kader denir. Allahü teâlâ, dilediğini bir lütuf olarak hidayete ulaştırır. Dilediğini de adaletinin gereği olarak sapıklığa düşürür. Çünkü insanların işlerini Allahü teâlâ yaratır, fakat insana da irade-i cüziye vermiş, yaptığından sorumlu tutmuştur. Öldürülen de, intihar eden de eceliyle ölmüştür. Ecelsiz ölüm olmaz. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Hiç kimse, ecelinin önüne geçemez ve onu geciktiremez.) [Araf 34] İntihâr edenin namazı kılınır. (Dürr-ül-muhtâr) Dirilmeye ve ahiret gününe inanmak Öldükten sonra herkes dirilecektir. Kabir suali kabirde ruhun cesede iadesi ve kâfirler ile günahkâr müminler için kabir azabı vardır. Kabir azabı ruh ve bedene olacaktır. Buna inanmayan bid'at sahibi olur. [Hadis olsa da, olmasa da, kabir azâbına inanmam. Akıl ve tecrübe, bunu kabûl etmiyor, diyen ise kâfir olur.] Cennet ve Cehennem şu anda vardır. Cennette nimetler, cehennemde azap vardır. Cennet ve cehennem hiç yok olmaz. Müminlerin, cennete girmesi Allahın fazlındandır. Çünkü kimse ameliyle cenneti hak edemez. İnsanlar, dirilince hesâba çekileceklerdir. Ameller mizanda tartılacaktır. Peygamberler, âlimler ve salihler, günahkârlara şefaat edecektir. Peygamber efendimizin şefaati büyük günah işleyenleredir. Dağlar kadar büyük günahı olanlar da, az veya çok şefaate kavuşacaktır. Affa ve şefaate kavuşanlardan başka bütün günahkârlar, günahlarının cezalarını çekeceklerdir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Her peygamberin, müstecab [kabul olan] bir duâsı vardır. Ben duâmı, ümmetime şefaat etmek için ahirete sakladım.) [Buharî] Şefaati inkârdan sakınmalı. Çünkü hadis-i şerifte, (Şefaatime inanmayan, ona kavuşamaz) buyuruldu. (Şir'a) Günahkâr müminler, Cehennemde sonsuz kalmaz, kâfirler sonsuz kalır. (Bekara 81) Sırat köprüsü vardır. (Nuhbet-ül-Leali) [Köprü denilince, bilinen köprüler zannedilmemelidir! "İmtihan köprüsü" diyoruz. Hâlbuki imtihanın köprüye benzer tarafı yoktur. Sırat köprüsü de, bilinen köprülere veya imtihan köprüsüne hiç benzemez. Kıyamet alametlerine inanmak: Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Şu alâmetler çıkmadan kıyamet kopmaz: Güneş batıdan doğar, üç yer batar, İsa gökten iner, Duman, Dabbetül arz, Deccal, Yecüc Mecüc ve Aden'den bir ateş çıkar.) [Müslim] Hazret-i Mehdi'nin geleceğine inanmak da, Ehl-i sünnet itikadındandır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Kıyamet kopmadan önce, Allahü teâlâ, benim evladımdan birini yaratır ki, ismi benim ismim gibi, babasının ismi, benim babamın ismi gibi olur. Ondan önce dünya zulümle dolu iken, onun zamanında adaletle dolar.) [Tirmizî, İ. Asâkir] [Üç gündür devam eden bu bilgilerin hepsi, Fıkhı ekber, Emali, R. Nasihin, Mektubat-ı Rabbani, Feraidül fevaid kitaplarından alınmıştır. Başka kitaplardan alınanların ise kaynağı sonunda bildirildi.]


.
Fitne çıkarmak ve pasiflik
 
Mevdudici ve Kutupçu mezhepsiz fitneciler, Maide suresinin "Hz. Adem'in oğlu Kabil, kardeşi Habil'e "Seni öldüreceğim" dediği zaman, Habil, "Sen beni öldürmek için elini uzatsan da, ben seni öldürmek için elimi sana uzatmam, çünkü ben Allahtan korkarım" demiştir. mealindeki 27 ve 28. âyetlerinden dolayı Hz. Habil'i pasif ve korkak olarak vasıflandırıyorlar. Gazetelerde yayınlanan Fransız din uzmanı profesör Jacques Rollet'nin, (İslamiyette şiddet yok. Teröristler, El-Benna, S. Kutub, Mevdudi gibi insanların fikirlerini pratiğe döktüler ve bugünkü radikal gruplar oluştu) sözü de, mezhepsizlerin fitneci olduğunu göstermektedir. Halbuki Kur'anı kerimde, fitne kötülenmektedir. Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (Onlar öyle sapıklar ki, yeryüzünde fitne ve fesat çıkarırlar.) [Bekara 27] (Onlara; "Yeryüzünde fitne fesat çıkarmayın" dendiği zaman, "Biz ancak ıslâh edicileriz" derler.) [Bekara 11] (Fitne çıkarmak adam öldürmekten daha kötüdür.) [Bekara 217] (Kalblerinde eğrilik olanlar, fitne çıkarmak için, ayetleri kendilerine göre yorumlar.) [Ali imran 7] (Onlar fitne çıkarmak için can atarlar.) [Nisa 91] (Onlar yeryüzünde bozgunculuğa koşarlar; Allah ise bozguncuları sevmez.) [Maide 64] (Fitneden sakının.) [Enfal 25] (Kâfirler birbirinin dostları, yardımcılarıdır. Siz aranızda dostluk olmazsa yeryüzünde kargaşa, fitne ve büyük bozgun çıkar.) [Enfal 73] (Yeryüzünde fitne fesat çıkaranlara lânet olsun.) [Rad 26] Fitne, Müslümanlar arasında bölücülük yapmak, onları sıkıntıya, zarara, günaha sokmak, insanları isyana kışkırtmak demektir. (Hadika,Tarikat-ı Muhammediyye, Berika) Fitnenin birçok anlamı vardır. Kur'an-ı kerimden beş örnek verelim: 1- Günah: (Bizi fitneye düşürme, diyenlerin kendileri fitneye düşmüştür.) [Tevbe 49] 2- İmtihan: (Sana [Mirac'ta] gösterdiğimiz temaşayı halk için bir fitne [imtihan] yaptık.) [İsra 60] 3- Belâ: (Fitneden [belâdan] sakının!) [Enfal 25] 4- Eziyet: (Fitneye [eziyete, işkenceye] uğratıldıktan sonra hicret edip, ardından da sabrederek cihad edenlerin yardımcısı elbette Rabbindir.) [Nahl 110] 5- Anarşi: (Fitne çıkarmak, adam öldürmekten daha kötüdür.) [Bekara 191] Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Fitneden sakının! Söz ile çıkarılan fitne, kılıç ile çıkarılan fitne gibidir.) [İbni Mace] (Malı ve canı ile cihad eden, ortalığın karışık olduğu zaman bir kenara çekilip ibâdetini yapan ve kimseye zararı olmayan insan, mümin-i kâmildir.) [Hakim] (Ne mutlu fitneye karışmayana.) [Ebu Dâvud] (Olaylar, fitneler, zuhur edince, katil [öldüren] olmaktan kurtulup, maktul [öldürülen] olabilirsen ol!) [Ebu Nuaym] (Fitneciler saldırdığı zaman, "Beni öldürmek için sen bana elini uzatırsan da, seni öldürmek için ben sana elimi uzatmam" diyen Âdemin oğlu [Habil] gibi ol!) [Ebu Dâvud, Tirmizî] (Fitne zamanı evinizden ayrılmayın! Âdemin oğlu [Habil] gibi olun!) [Ebu Dâvud, Tirmizî] (Kıyamet yaklaştıkça fitneler çoğalır. Böyle zamanlarda kenarda kalan, ileri atılandan, oturan ayakta olandan, ayakta olan, yürüyenden, yürüyen de, koşandan hayırlıdır, evinizde oturun, fitneye karışmayın!) [Ebu Dâvud] (Fitne uykudadır, uyandırana Allah lânet etsin!) [İ. Rafii]






.
Şefaati inkâr etmek!
Bütün Ehl-i sünnet âlimleri, ittifakla, hepsi şefaati kabul etmişlerdir. Mutezile denilen sapık bir fırka ile aklını dinde ölçü sanan ahmaklar şefaati inkâr etmiştir. Halbuki Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allahü teâlâ, şefaat edene ve şefaat edilene izin vermedikçe, hiç kimse şefaat edemez. Kalblerindeki müthiş korku giderilince, [şefaat bekleyenlere şefaat edenlere] "Rabbiniz şefaat hakkında ne buyurdu?" diye soracaklar. Onlar [şefaat edenler] ise, "Hak olanı buyurdu [şefaate izin verdi"] diyecekler.) [Sebe 23] (O gün, kimse şefaat edemez. Ancak Rahmanın izin verdiği ve sözünden hoşlandığı kimse şefaat eder.) [Taha 109] (Rahmanın [Allahın] nezdinde söz ve izin alanlardan başkası şefaat edemez.) [Meryem 87] (Allahı bırakıp da, taptığı putlar şefaat edemez. Ancak hak dine inanıp ona şahitlik eden kimseler şefaat eder.) [Zuhruf 86] (Onlar, Allahın rızasına kavuşmuş olandan başkasına şefaat etmezler.) [Enbiya 28] (Sadece Allahın dilediği ve razı olduğu kimselere şefaat etmesi için izin verilen, göklerde nice melekler vardır.) [Necm 26] Yukarıdaki ayet-i kerimelerde, Allahın izni olmadan kimsenin şefaat edemeyeceği, ancak Allahın izin verdiklerinin bundan müstesna oldukları, yani ancak Allahın izni ile şefaat edecekleri bildirilmiştir. Allahın izni olmadan şefaat edilemeyeceğini bildiren birkaç ayet-i kerime şunlardır: (Bekara 255, Yunüs 3, Meryem 87, Zümer 44) Kâfirlere şefaatçi olmadığını ve putların şefaat edemeyeceğini gösteren ayetlerden bazıları: (Araf 53, Şuara 100, Rum 13, Secde 4, Yasin 23), (Şefaatçilerin şefaatleri, onlara [kâfirlere] fayda vermez.) [Müddessir 48] Putlarla ilgili ayet-i kerimeleri gösterip, (Resulullah müminlere şefaat edemez) demek, mezhepsizliğe has bir taktiktir. Duha suresinin, (Sen razı olana kadar, her dilediğini vereceğim) mealindeki 5. ayeti, Allahü teâlânın, Peygamberlerine bütün ilimleri, bütün üstünlükleri, ahkam-ı İslâmiyeyi, düşmanlarına karşı yardım ve ümmetine kıyamette her türlü şefaat ve tecelliler ihsan edeceğini va'd etmektedir. Bu ayet-i kerime gelince, Cebrail aleyhisselama bakıp, (Cehennemde bir müminin kalmasına razı olmam) buyurdu. Yine buyurdu ki: (O kadar çok kimseye şefaat ederim ki, Rabbim Allahü teâlâ, bana, "Razı oldun mu?" diye sorunca, "Evet razı oldum" derim.) [Beyhekî, Bezzar, Taberânî] Resulullahı vesile edenlerin, onun şefaati ile tövbelerinin kabul olunacağını şu ayet-i kerime de göstermektedir: (Nefislerine zulmedenler, sana gelip, Allahtan af diler ve Resulüm olarak sen de, onlar için af dilersen, Allahü teâlâyı, tövbeleri kabul edici ve merhamet edici bulurlar.) [Nisa 64] Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: ("Rabbin sana Makam-ı Mahmud'u verecek" [İsra 79.] ayetindeki "Makam-ı Mahmud", bana verilecek şefaat makamıdır.) [Tirmizî] (Her peygamberin duâsı kabul olur. Her peygamber, ümmeti için dünyada duâ etti. Ben ise, kıyamette ümmetime şefaat izni verilmesi için duâ ediyorum. Duâm Allahın izni ile kabul olacak. Müşrikler hariç, herkese şefaat edeceğim.) [Buharî]






.
Gaybı yalnız Allah bilir
 
Gayb, duygu organları ile veya hesap ile, tecrübe ile anlaşılmayan şey demektir. Gaybı ancak Allah bilir. O, Âlim-ül-gayb = gaybı bilen (Haşr 23) ve Allâmül-guyûb = gaybları en iyi bilendir. (Sebe 48) Bu konudaki birkaç ayet-i kerime meali şöyledir: (Allah'ın, gaybları en iyi bilen olduğunu hâlâ anlamadılar mı?) [Tevbe 78], (De ki: Gaybı bilmek Allaha mahsustur.) [Yunus 20], (Göklerin ve yerin gaybı Allah'a aittir.) [Hud 123, Nahl 77], (De ki: Göklerde ve yerde gaybı Allah'tan başka bilen yoktur.) [Neml 65, Hücurat 18] Gaybı Peygamberler de bilmez. Bu konudaki birkaç ayet-i kerime meali şöyledir: (Ben gaybı da bilmem.) [Enam 50, Hud 31], (Gaybın anahtarları Allah'ın yanındadır.) [Enam 59], (De ki: Eğer ben gaybı bilseydim elbette daha çok hayır yapmak isterdim.) [Araf 188] Gaybı cin de bilmez. Bir ayet-i kerime meali: (Cinler gaybı bilselerdi, zelil edici azap içinde kalmazlardı.) [Sebe 14] Falanca hoca, filanca falcı gaybı biliyor gibi şeyler söylemek küfür olur. Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Falcının, büyücünün veya başka birinin gaybdan [gelecekten] verdiği haberlere inanan, Kur'an-ı kerime inanmamış olur.) [Taberânî] Allahü teâlâ dilerse, peygamberlerine bazı gayblarını bildirir. Bu konudaki iki ayet meali şöyledir: (Allah size gaybı bildirmez; fakat dilediği peygamberine gaybı bildirir.) [Ali imran 179], (Allah gayba kimseyi muttali kılmaz; ancak dilediği peygamber müstesna. Çünkü her peygamberin önünden ve ardından gözcüler salar.) [Cin 26, 27] Bir gün Resulullahın devesi kayboldu. Münafıklar bunu fırsat bilip "Hani göklerden, cennetten, cehennemden bahsediyordu. Kaybolan devesinin yerini bile bilmiyor." dediler. Münafıkların bu sözü Resulullaha ulaşınca, (Vallahi ben ancak Rabbimin bana bildirdiklerini bilirim. Şu anda Rabbim, bana devemin nerede olduğunu bildirdi. Devem, şu anda falanca yerdedir) buyurdu. Tarif edilen yere gidip deveyi bir ağaca bağlı olarak buldular. (Mevahib) Peygamber efendimiz, arkasında olanları da görürdü. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Saflarınızı tamamlayın. Çünkü sizi arkamdan da görüyorum. Rükû ve secdeleri düzgün yapın, Allaha yemin ederim ki, sizi rükû ve secde yaparken arkamdan görüyorum.) [Müslim] Allahü telâlâ birçok gaybı Resulüne bildirmiştir. Peygamber efendimizin gaybdan, yani gelecekten haber verdiği hadis-i şeriflerden bazıları şöyledir: (Erkekler azalacak, kadınlar çoğalacak.) [Buharî], (Çalgı her yere yayılacak.) [Beyhekî], (Anarşi ve ölüm çoğalacak.) [İbni Mace], (İşler, ehli olmayana verilecek.) [Buharî], (Alimler, isteğe göre fetva verecek, harama helal diyecek.) [Deylemî], (Fuhuş yayılacak.) [Hakim], (Deprem, fitne, katillik artacak.) [Buharî], (Kötüler dünyaya hakim olacak.) [Tirmizî], (Allaha inanan olduğu sürece kıyamet kopmayacak.) [Müslim], (Kalbleriniz temiz olsa idi, siz de benim duyduklarımı duyardınız.) [İ. Ahmed, Taberani] Son hadis-i şerifte, kalbi temiz olanın gaybları bileceği söyleniyor. Bunun için Hz. Ömer, Medine'den İran'daki ordusunu görüp, komutanı Sariye'ye, "Dağa çekil" demiştir. (Ş. Nübüvve) Hz. Ömer'inki gibi başka evliyadan da birçok keramet görülmüştür. Kur'an-ı kerim bunu bildirmektedir. (Neml 38-40, Meryem 24, Ali imran 37, Kehf 17,18, 63-81) Netice: Allah dilediğine gaybı bildirir ve o da gaybdan haber verir. (Avarif-ül-mearif)


.
Dinimizde abes, lüzumsuz şeyleri yapmak, caiz değildir. Mesela boş ve lüzumsuz yere birşeyler karalamak, israf ve abestir. Burada birkaç israf vardır. Zaman, emek, enerji, kâğıt, kalem, mürekkep. Hepsinden mühimi de faydalı bir şeyle meşgul olunmamak... Eğer dünyadaki herkesin boşa harcadığı zaman, enerji ve emek hesaplansa, dünyada açlık ve yokluk içinde kıvranan milyonlarca insanın ihtiyaçlarına kâfi gelebilecek zaruri meta üretilebilirdi. İsrafın miktarı ne olursa olsun zararı büyüktür. Küçük sanılan şeyler, yan yana geldiği zaman büyük rakamlar, değerler ortaya çıkar. Damlaya damlaya göl olur, atasözünü duymuşuzdur. Dakikada on damla kaçıran bir musluk ayda 170 litre su akıtıyormuş. Malı, dinin ve mürüvvetin uygun görmediği yerlere dağıtmaya israf denir. Mürüvvet, faydalı olmak, iyilik yapmak arzusudur. Dine uymayan israf, haramdır. Mürüvvete uymayan israf tenzihen mekruhtur. Semavi dinlerin hepsinde Allahü teâlâ kötü bir huy olan israfı yasak etmiştir. Dinimizin boşu, abesi, haramı, israfı yasaklamasında insanların saadeti, refahı, adaleti ve her şeyi yatmaktadır. Dinimizde, cimriliğin, israftan daha çok kötülenmesi, israfın cimrilik kadar kötü olmadığını göstermez. Cimriliğin daha çok kötülenmesi, insanlardan çoğunun mal biriktirmeye meyilli olmasındandır. İsrafın kötülüğünü göstermek için, Allahü teâlâ buyuruyor ki: (Yiyin, için, fakat israf etmeyin! Allahü teâlâ israf edenleri elbette sevmez.) [Araf 31] (İsraf etme! İsraf edenler, şeytanların kardeşleridir.) [İsra 26,27] (Müsrifleri helâk ettik.) [Enbiya 9] (Mallarını israf edenlere bir şey vermeyin!) emri ile müsrifleri en kötü şekilde vasıflandırıp, (Mallarınızı sefihlere vermeyin!) buyuruyor. (Nisa 5) Ne israf etmeli, ne de kısmalıdır. Bunların ortasını bulmak ise makbuldür. Buna iktisat etmek denir. Cömertlik de malını iktisat ile kullanmaktır. Allahü teâlâ buyuruyor ki: (Cimri olma, israf da etme!) [İsra 29] Cömertleri överken de buyuruyor ki: (Onlar harcadıkları zaman ne israf ederler, ne de cimrilik. İkisi arasında orta bir yol tutarlar.) [Furkan 67] Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (İktisat eden sıkıntı çekmez.) [İ. Ahmed] (İktisat eden zenginleşir, israf edeni fakirleşir.) [Bezzar] (Yiyip için, giyinin ve tasadduk edin. Fakat israf ve kibirden sakının!) [Buharî] İsrafın zararları, israf edenlerin şeytana, Firavuna ve Hz. Lut'un kötü kavmine benzetilmesi ve Allahü teâlânın bunları sevmemesi ve bunlara sefih demesi ve ahirette azap çekmeleri, dünyada aşağı, muhtaç duruma düşmeleri ve pişman olmalarıdır. İsrafın kötü olmasının birinci sebebi, malın kıymetli olmasıdır. Mal, Allahü teâlânın verdiği bir nimettir. Ahireti kazanmak, mal ile olur. Dünya ve ahiret, mal ile intizam bulur, rahat olur. Hac, cihad sevabı mal ile kazanılır. Bedenin sıhhat, kuvvet bulması, mal ile olur. Başkasına muhtaç olmaktan insanı koruyan maldır. Sadaka vermek, akrabayı dolaşmak, fakirlerin imdadına yetişmek mal ile olur. Mescitler, okullar, hastaneler, yollar, çeşmeler, köprüler yaparak insanlara hizmet de mal ile olur. Peygamber efendimiz (İnsanların en iyisi, onlara faydası çok olanıdır.) buyuruyor. (Kudai) İnsanlara yardım etmek için çalışıp para kazanmak, nafile ibâdet etmekten daha çok sevaptır. Cennetin yüksek derecelerine mal ile kavuşulur. Mal kıymetli olunca, onu israf etmek elbette kötüdür.
 
28.10.2001
Allah çalışana verir
İslâm ilimleri iki kısımdır: Birincisi Din bilgileri, ikincisi Fen bilgileridir. İslâm âlimi olmak için her ikisini de öğrenmek gerekir. Din bilgilerini öğrenmek ve yapmak, her müslümana gerekir. Yani Farz-ı ayndır. Fen bilgilerinden gerekenleri yalnız bu işte meşgul olanların öğrenmeleri ve yapmaları gerekir. Yani Farz-ı kifaye'dir. Bu iki farzı yerine getiren millet, muhakkak ilerler. Medeni olur. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruldu ki: (Ahiret nimetlerini isteyene o nimetleri, dünya nimetlerini isteyen de dünya nimetlerini veririz.) [Şura 20] İstemek laf ile olmaz. Sebebe yapışmak, yani çalışmak gerekir. Allahü teâlâ, dünya nimetlerine ve ahiret nimetlerine kavuşmak için, çalışanlara dilediklerini vereceğini vâdediyor. Müslüman olsun, olmasın, beğendiği gibi çalışan herkese, vereceğini bildiriyor. Avrupalılar, Amerikalılar, Japonlar böyle çalıştıkları için dünya nimetlerine kavuşuyorlar. Ortaçağdaki Müslümanları, böyle çalıştıkları için, medeniyet rehberi olmuşlardır. Abbasilerin ve Osmanlıların son zamanlarında, iç ve dış düşmanların tesirleriyle, fen bilgilerini öğrenmekten ve öğretmekten, fen ve sanat üzerinde çalışmaktan mahrum edildiler. Bu sebeple muazzam devletleri çöktü. Din bilgisi, iman, ibâdet ve ahlâktan ibarettir. Bu üçünden biri noksan olursa, din bilgisi, tamam olmaz. Noksan olan şeyin faydası olmaz. Eski Romalılarda, Yunanlılarda ve Avrupa'daki, Asya'daki devletlerde fen bilgisi vardı. Fakat din bilgisi noksandı. Bunun için, fen ve teknikte nail oldukları nimetleri kötü yerlerde kullandılar. Bir kısım sanat eserlerini zevklerde, fuhuşlarda kullandılar. Bir kısmı da teknik vasıtalarını, insanlara zulüm, işkence yapmakta kullandı. Medeni olmaları şöyle dursun, parçalandılar, yıkıldılar, yok oldular. Belaların geliş sebebi İmam-ı Rabbanî hazretleri buyuruyor ki: Dertlerin, belâların gelmesine sebep günah işlemektir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Size gelen musibet, kendi ellerinizle işlediğiniz [günahlar] yüzündendir.) [Şura 30] (Sana gelen her iyilik, Allahü teâlânın [bir ihsanı olarak] gelmekte, her kötülük de [işlediğin günahlara karşılık olarak] kendinden gelmektedir.) [Nisa 79] Peygamber efendimiz buyurdu ki: Ümmetim şu on beş kötü hasleti işlediği zaman çeşitli belalara maruz kalır: 1- Ganimet, çarçur edilir, yerinde harcanmaz. 2- Emanet, emanete hıyanet edilir, ganimet kabul edilir. 3- Zekât cereme telakki edilir. [Vermek istenmez, hile yolları aranır.] 4- Erkek karısının sözünden çıkmaz. [Kılıbık olur.] 5- Ana babaya isyan edilir., sözlerine itibar edilmez. [Geri kafalı, bunak falan denir.] 6- Ana babaya sıkıntı verilir. 7- Kötü arkadaşlara uyulur. [Ayıp olur diye çeşitli günah işlenir.] 8- Camilerde yüksek sesle konuşulur. [Hutbeyi nutuk çeker gibi okumak da buna dahildir.] 9- Kötüler, ehli olmayanlar idareci olur. 10- Şerrinden, zararından korkulanlara ikram edilir. 11- İçki içenler çoğalır. 12- Erkekler haram olan ipeği giyer. 13- Şarkıcı kadınlar çoğalır. 14- Çalgı aletleri, müzik her yere yayılır. 15- Önceki âlimler kötülenir. (Tirmizî)
Kabir azabı 2002
Aklı ölçü alan Mutezile fırkası, kabir hayatını ve kabir azabını inkâr etmiştir. Ehl-i sünnet âlimleri ise, bunların var olduğunu vesikalarla bildirmişlerdir. Günümüzde de aklı ölçü alan bazı cahiller, kabir azabını inkâr ediyor. Kabir azabının varlığını bildiren vesikalar çoktur. İmam-ı a'zam hz. buyurdu ki: Mümin suresinin, (Onlar, sabah-akşam ateşe sokulurlar. Kıyametin kopacağı günde, "Firavn hanedanını azabın en çetinine sokun!" denilecek) mealindeki 46. ayeti, sabah-akşam görecekleri azap kabir azabını gösteriyor, bu ayetin devamında onların şiddetli azaba sokulacağı bildiriliyor. Yani birincisi kabir azabı, ikincisi ise cehennem azabıdır. (El-Kavlülfasl) İmam-ı Gazalî hz. de, (Bu ayet-i kerime kabir azabını gösteriyor) buyurdu. (İhya) Nuh suresinin, (Günahları yüzünden suda boğuldular, ardından da ateşe atıldılar.) mealindeki 25. âyetinde geçen "Feüdhılu" kelimesindeki F harfi, hiç ara verilmediğini gösterir. Yani (Suda boğulduktan hemen sonra kabirdeki azaba maruz kaldılar.) demektir. (El-Kavlülfasl) Ali imran suresinin, (Allah yolunda öldürülenleri [Şehitleri] ölü sanmayın! Bilakis onlar diridir) mealindeki 169. ayeti de, kabir hayatını bildirmektedir. (El-Kavlülfasl) İmam-ı Şaranî hz. buyuruyor ki: Taha suresinin 124. ayetindeki "Maişeten danken" kabir azabını bildiriyor. Çünkü hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Mümin kabrinde yemyeşil bir bahçe içindedir. Ayın 14'ü gibi aydınlatılır. "Feinne lehü maişeten danken" ayeti, kâfirlerin kabirde görecekleri azabı bildirir. 99 tinnin yılanı, kâfirleri kıyamete kadar kabrinde sokup azap eder.) [Tirmizî] Tekasür suresinin 3. ayetindeki, bu övünmenizin kötü akıbetini "İleride bileceksiniz!" demek, "Ölürken" demektir. 4. ayetindeki "Yine ileride bileceksiniz" ise "Kabirde" demektir. (Celaleyn, Medarik, M. Tezkire-i Kurtubi) Bekara suresinin, (Ölü iken sizi diriltti. Tekrar öldürecek ve tekrar diriltecek) mealindeki 28. ayetinde bildirilen, ikinci dirilme kabirde olacaktır. İmam-ı Nesefi de bu ayetin kabir azabı ve nimetine işaret ettiğini bildirmiştir. (Tefsiri Şeyhzade) İmam-ı Nesefi hz. Araf suresinin, (Orada yaşayıp, orada öleceksiniz, yine oradan dirilip çıkarılacaksınız.) mealindeki 25. ayetindeki "Orada"dan maksat kabir hayatıdır. Casiye suresinin, (Allah sizi diriltir, sonra öldürür.) mealindeki 26. ayetinde, diriltmenin kabirde olacağını bildiriyor. (Şeyhzade), Tevbe suresinin, (Onları iki defa azaba uğratacağız.) mealindeki 101. ayetindeki azabın birisi kabir azabıdır. (Kadi Beydavi) İmam-ı Süyutî'nin "Kabir azabı" ile ilgili Şerhussudur isminde müstakil bir eseri vardır. Buharî, Müslim ve diğer hadis kitaplarındaki kabir azabı ile ilgili hadisler nakletmiştir. Her hadis kitabında kabir azabı bildirilmektedir. Kabir azabını inkâr eden, bütün hadis kitaplarını ve Resulullahı inkâr etmiş olur. Hz. Aişe, (Ya Resulallah, bu ümmet, kabirde azap görecek, benim gibi zayıfların hali ne olacak?) diye suâl edince, Resulullah, İbrahim suresinin, (Allah, iman edenlere, dünya ve ahirette de sağlam sözlerinde sebat ihsan eder) mealindeki 27. ayeti okudu. (Bezzar) Bu ayette, kabir hayatının hak olduğu, müminlere sözlerinde sebat ihsan edildiği bildiriliyor. (Tefsir-i Celaleyn)


.
Hüsnü zan ve sui zan
 
 
Hüsnü zan, iyi, güzel fikir besleme, sui zan ise kötü fikir besleme demektir. Müslüman yaşlı ise, daha çok Allahü teâlâya hüsnü zan etmelidir. Yani (Ben çok günahkâr isem de, Allahü teâlâ beni affeder) diye ümit etmelidir! Hadis-i kudside buyuruldu ki: (Kulum beni nasıl zannederse, ona o şekilde muamele ederim.) [İ. Ahmed] (Yani Allah beni affeder diye ümit ediyorsa onu affeder. Allahtan ümidini kesmişse, ben mutlaka Cehennemliğim diyorsa Cehenneme gider.) Allahü teâlâya hüsnü zan etmenin ibâdet olduğunu düşünerek Allahın rahmetinin, affının bol olduğunu bilmelidir. Günahlarımız çok olsa da Allahü teâlânın affedebileceğini düşünmek hüsnü zan olur. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Ey günahı çok olan kullarım, Allahın rahmetinden ümidinizi kesmeyin! Allah günahların hepsini affeder. O sonsuz magfiret ve nihayetsiz merhamet sahibidir.) [Zümer 53] Ölüm döşeğinde (Korkuyorum; fakat Allahın rahmetinden ümidimi de kesmiyorum) diyen zata, Peygamber efendimiz buyurdu ki: (Müminin kalbinde korku ile ümit varsa, Allahü teâlâ, ona umduğunu verir, korktuğundan da emin eder.) [Tirmizî] Allahın rahmetinden ümidini kesmek çok tehlikelidir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Kötü zanda bulundunuz. Bu yüzden helake mahkum kavim oldunuz.) [Feth 12] (Rabbinize olan [ümitsizliğiniz, kötü] zannınız sizi helak etti.) [Fussilet 23] Allahü teâlâ, Hz. Davud'a (Beni sev, beni seveni sev ve beni kullarıma sevdir! Beni sevsinler) diye vahyetti. Hz. Davud, (Ya Rabbi bunu nasıl yapayım?) diye sordu. Allahü teâlâ, (Nimet ve ihsanlarımı onlara hatırlat, onlar benden ancak iyilik beklesinler) buyurdu. Kadı Yahya bin Eksem hazretleri vefat edince, rüyada görüp halini sordular. O da, (Allahü teâlâ bana, (Ey kötü ihtiyar) diye azarlayınca beni büyük bir korku kapladı. Ben de, "Ya Rabbi, böyle sorguya çekileceğimi bildirmediler" dedim ve ravilerin ismini sayarak, (Ben azimüşşan müslüman olarak saçı sakalı ağaran kuluma azab etmekten hayâ ederim) buyurduğunu bildirdiler, dedim. (Sen ve raviler sadıksınız. Ben de seni magfiret ettim) buyurdu. İnsanları Allahın rahmetinden ümitsizliğe düşüren, onlara hep zorluk gösteren kişiyle, kıyamette Allahü teâlâ, (Sen kullarıma rahmetimden ümit kestirdin. Bugün sen de rahmetimden mahrum kaldın) buyuracaktır. O hâlde her mümin, Allahü teâlânın azabından korkmalı, rahmetinden de ümidini kesmemeli! (İ. Gazali) Müminleri fâsık yani haram işleyici zannetmek, sui zan olur. Sui zan haramdır. Haram işlediğini öğrenerek, bilerek onu sevmemek, sui zan olmaz, Buğd-i fillah olur, sevap olur. Din kardeşinin ayıbını görünce, ona hüsnü zan etmeli, teviline çalışmalıdır. Onu düzeltmelidir. Kalbe gelen düşünce, sui zan olmaz, kalbin o tarafa kayması sui zan olur. Kur'an-ı kerimde buyuruldu ki: (Ey iman edenler, su-i zandan sakının! Zannın bazısı günahtır.) [Hucurat 12] Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: (Sui zan yanlış karar vermeye sebep olur.) [Müslim] İnsanları sui zandan kurtarmak için, kendisini töhmet altında bırakacak yerlerden, işlerden uzak durmalı. Dedikodulara kendisi sebep olduğu için onların işleyecekleri günaha ortak olur. Peygamber efendimiz hanımı ile konuşurken, oradan geçenlere, (Bu kadın hanımımdır) buyurdu. (Ya Resulallah, sizden de mi şüphe edilir) dediler. (Kan damarlarda dolaştığı gibi, şeytan da insana nüfuz eder, vesvese verir.) buyurdu. (Buharî) Bir adam, bir kadınla şüpheyi uyandıracak şekilde konuşurken Hz. Ömer, adamın yanına vardı. Adam (Bu, benim hanımım) dedi. Hz. Ömer, (Hanımınız ise, ne diye şüpheyi üzerinize çekecek şekilde konuşuyorsunuz?) buyurdu.
24.02.2002





.
Bir kâfir, şu üç sebeple müslüman olur: Allahın lütfu ile, kendi araştırması ile ve birine iyilik yapıp onun duâsına kavuşmakla. 1- Allahın lütfu ile: Allahü teâlâ, bir kimsenin hidayetini, yani müslüman olmasını dilemişse, o kimse, severek müslüman olur. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah, kimi doğru yola iletmek isterse, onun kalbini İslâma açar.) [Enam 125], (Allah, dilediğini hidayete kavuşturur.) [İbrahim 4] 2- Kendi araştırması ile: Hakkı, doğruyu bulmak gayreti ile, bütün dinleri inceler. İslâmiyetin güzelliğine hayran olup müslüman olur. Allahü teâlâ, İslâmiyeti doğru olarak öğrenmek isteyene, bunu nasip edeceğini vaat buyurmuştur. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Doğru yolu arayanları, saadete ulaştıran yollara kavuştururuz.) [Ankebut 69], (Allahü teâlâ, kendine kavuşmak isteyenlere, kavuşturan yolu gösterir.) [Şûra 13] Doğru yolu aramayıp, nefislerine uyarak îman etmeyenleri, azıp can yakanları, cehennemde sonsuz olarak yakacağını haber veriyor. İslâmiyeti işitmeyen çok kimse vardır ki, akl-ı selimleri olduğu için, bozulmuş, uydurulmuş dinlerin adamlarına aldanmamışlar, astronomide ve fen bilgilerinde ve bilhâssa tıp ilminde gördükleri nizâmlı ve harika olayların birbirlerine bağlantılarını düşünerek, yaratılışın sırlarını, bu hesaplı düzenin gerçeğini anlamak istemişlerdir. Bunlar yine akl-ı selimleri sayesinde, islâmiyetin bildirdiği güzel ahlâkın birçoğunu bulup, müslüman gibi yaşamış, kendilerine ve başkalarına faydalı olmuşlardır. Allahü teâlâ, Ankebût sûresinde vaat ettiği üzere, bunlar iman etmeye sebep olan rehberlere, kitaplara kavuşur (Ruh-ul-beyan 6. cüzün son âyeti) Rabbimiz vaadinden, yani verdiği sözden dönmez. Bunun için (Ya Rabbi! Sana inanıyorum, seni ve Peygamberlerini seviyorum. İslâm bilgilerini doğru olarak öğrenmek istiyorum. Bunu bana nasib et, beni, din düşmanlarına ve bid'at ehline aldanmaktan koru) diye duâ etmeli, istihare yapmalıdır. Cenab-ı Hak ona doğru yolu gösterir. Duâ ederken, duânın şartlarını gözetmelidir. Şartlarına uygun duâ edilince, duâ kabul olur. Duâ kabul olunca da, doğru olan, hak olan bulunmuş olur. 3- Birinin duâsına kavuşmakla: Birisinin duâsı ile müslüman olmuş çok kimse vardır. Hz. Ömer bunlardan biridir. Hz. Ömer okuduğu bir ayet için, "Hakikaten, ne kadar doğru" dedi. Eniştesi Habbab, "Müjde ya Ömer, Resulullah, (Ya Rabbi! Bu dini, Ebu Cehil ile veya Ömer ile kuvvetlendir) diye duâ etti. İşte bu devlet, bu saadet sana nasib oldu" dedi. (Tirmizî) Okuduğu ayet-i kerime, Ömer'in kalbindeki düşmanlığı sildi. Resulullah sevgisi ile yanmaya başladı. Hemen Resulullah nerede diye sordu. O gün, Resul-i ekrem, Hz. Erkam'ın evinde Eshabı ile sohbet ediyordu. Ömer'in kılıçla geldiği görüldü. Eshab-ı kiram, Resulullahın etrafını sardı. Hz. Hamza, "Ömer'den çekinecek ne var, o kılıcını çekmeden, ben onun başını yere düşürürüm" derken, Resulullah, (Yol verin, içeri gelsin) buyurdu. Hz. Cebrail, daha önce, Ömer'in iman ettiğini haber vermişti. Resulullah, onu tebessümle karşıladı. Ömer, Resulullahın önünde diz çöktü, kelime-i şehadet getirdi. Resulullahın duası kabul olmuştu. Herkes birisinin duasına kavuşmalıdır.
 
26.02.2002

.

Peygamberlerden sonra, insanların en iyileri Eshabı kiramdır. Eshab-ı kiramın üstünlüklerini bildiren âyet-i kerimelerden bazıları şunlardır: (Muhammed [aleyhisselam], Allahın peygamberidir, Onunla birlikte bulunanların [Eshabın] hepsi, kâfirlere karşı çetin ve birbirlerine karşı merhametlidir. Onları rükûya varırken, secde ederken görürsün. Allah'tan lütuf ve rıza isterler. Onların nişanları yüzlerindeki secde izidir. Bu, onların Tevrat'taki vasıflarıdır. İncil'deki vasıfları da şöyledir: Onlar filizini yarıp çıkarmış, gittikçe onu kuvvetlendirerek kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş bir ekine benzerler ki bu, ekicilerin de hoşuna gider. Allah böylece onları çoğaltıp kuvvetlendirmekle kâfirleri öfkelendirir. Allah inanıp iyi işler yapanlara mağfiret ve büyük mükâfat vâdetmiştir. [Feth 29] (Mekke'nin fethinden önce Allah için mal veren ve savaşanlara, fetihten sonra verenlerden ve savaşanlardan daha yüksek derece vardır. Bunların dereceleri eşit değildir. Hepsi için Hüsnayı [Cenneti] söz veriyorum.) [Hadid 10] (Mekkenin fethinden önce müslüman olanlar sonrakilerden daha kıymetlidir. Ama sonrakiler de cennetliktir. Hz. Ebu Bekir Mekke'nin fethinden önce, mal verip savaşlara katılanlar arasında idi. Bu ayet Hz. Ebu Bekr'in şanının çok yüksek olduğunu göstermektedir.) (Allah, [Eshab-ı kiramın] hepsine de en güzeli [cenneti] vâdetmiştir!) [Nisa 95] ([Resulullahın eshabı olan] sizler, insanların iyiliği için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz; iyiliği emreder, kötülükten men eder ve Allah'a inanırsınız.) [Âli İmran 110] (İyilik yarışında önceliği kazanan muhacirler ve ensar ile onlara [eshabı kirama] güzellikle tabi olanlar var ya, işte Allah onlardan razı olmuştur, onlar da Allah'tan razı olmuşlardır. Allah onlara, içinde ebedî kalacakları, zemininden ırmaklar akan cennetler hazırlamıştır. İşte bu büyük kurtuluştur. [Tevbe 100] (Resulüm sana Allahü teâlâ yetişir ve seni müminlerle [Eshabınla] destekler.) [Enfâl 62] İmam-ı Begavî, (Me'âlimüttenzîl) ismindeki tefsîr kitabında diyor ki: Câbir bin Abdullah dedi ki, Resûlullah, (Ağaç altında benimle sözleşenlerden hiçbiri Cehenneme girmez!) buyurdu. Bu sözleşmeye, (Bî'at-ür-rıdvân) denir. Çünkü, Allahü teâlâ, bu 1400 kişiden râzıdır. Kur'an-ı kerimde: (Ağaç altında, sana söz veren müminlerden, Allahü teâlâ elbette râzıdır) buyuruldu. (Feth 18) İbni Haceri Mekki hazretleri buyuruyor ki: Araf ve Hicr surelerinde (Biz azimüşşan, onların kalblerindeki gıl ve gışşı nezettik) buyuruluyor. Yani kalblerindeki kin ve düşmanlık gibi şeyleri kökünden çıkarıp attık. Demek ki, hiçbir sahabi, başka bir sahabiye haset ve kin beslemez. Çünkü, hepsi Hakkulyakîn mertebesine ulaşmışlardır. Aralarındaki savaşlar ictihad sebebi ile idi. Her biri, kendi ictihadı ile hareket etmeye mecbur olduğundan, hiçbiri kötülenemez. Eshab-ı kiramdan birini kötülemek, (Allah onlardan razıdır) mealindeki âyete inanmamak olur. (Tathir-ül-cenan) Allahü teâlânın sıfatları ebedîdir, sonsuzdur. Onlardan [eshabı kiramdan] razı olması da sonsuzdur. Artık bir daha sözünden dönmez, hep razıdır.


.
Seyyid Eyyub bin Sıddik (Menakıb-ı Çihar yar-i güzin) kitabında, 63. menkıbede diyor ki: Küfede Abdülmecid adında bir sapık vardı. İmam-ı Cafer Sadık hazretlerine sordu: - Eshab arasında, en üstün kimdir? - Ebu Bekir'dir. - Yâ Cafer, delilin nedir? - Allahü teâlâ, onun için, (Resulden sonra, ikinci) buyurdu. Bundan üstün şeref olmaz. - Ali, Resulün yatağında, kâfirlerden korkmadan, yatmadı mı? - Ebu Bekir bir şeyden korkmadan, Resulullahtan önce mağaraya girdi. - Yâ Cafer, kâfirlerden korkmasaydı, girmezdi. Allah, Resulüne haber verip, Ebu Bekr'e korkma dedi. - O, Resulullaha bir zarar gelirse diye korktu. Ayağını bir deliğe koydu. Yılan onu kaç kere ısırdı. Acısına katlanıp, Resulü rahatsız etmemek için, ayağını çekmedi. Resulü uyandırmamak için, hiç ses de çıkarmadı. Kendinden korksaydı, zehirlenerek, canını Resule feda etmezdi. - Maide suresinin (Rükuda iken sadaka verirler) mealindeki 58. ayeti ile övülen Ali'dir. - Aynı surenin (Allah, mürtedlerle cihad eden bir kavim getirir. Allahü teâlâ bunları sever) mealindeki 54. ayeti, Ebu Bekir-i Sıddik içindir ve daha çok yükseltmektedir. - (Mallarını, gece-gündüz, gizli-açık verenler) mealindeki ayet ile övülen Ali değil mi? - Velleyli suresine Ebu Bekir övülüyor. Çünkü, o, 40 bin altın verdi. Kendisine hiç bırakmadı. Allahü teâlâ, Resulüne Cebrail aleyhisselamı gönderip (Ben Ebu Bekir'den razıyım) buyurdu - Tevbe suresinin (Hacılara su vermeyi ve Mescid-i Haramı bina etmeyi, iman ve Allah yolunda cihadla bir mi tutuyorsunuz? Böyle değildir) mealindeki 20. ayeti ile övülen Ali'dir. - Hadid suresinin (Mekke'nin fethinden önce, sadaka verip, cihad eden ile, fetihden sonra veren ve cihad eden bir değildir. Önce olanın derecesi, daha yüksektir) mealindeki 10. ayet ile Ebu Bekir övülüyor. Ebu Cehil, Resulullaha vurmak isterken, Ebu Bekir yetişip, önledi. - Fakat Ali, hiç kâfir olmadı. - Allahü teâlâ, Tevbe suresinin, (Muhacir ve Ensarın önce gelenlerinden Allah razıdır. Onlara Cennette sonsuz nimetler vardır) mealindeki 101. ve Zümer suresinin (Doğru haberle gelen ve Ona inanan için Cennette, istedikleri her şey vardır) mealindeki 33. ayeti ile Ebu Bekr'in imanını övmektedir. Başkasının imanı, böyle övülmedi. Mekke'de, Resulullah, her ne söylerse, kâfirler, yalan söylüyorsun derken, Ebu Bekir, hemen yetişip, doğru söylüyorsun, ya Resulallah derdi. - Allahü teâlâ, (Uhud gazasında, şeytana uyup, dağılanlar) ayeti ile şikayet etmiyor mu? - Âyetin sonunu da oku! (Onların bu kusurlarını affettim) buyuruyor. - Ali'yi sevmek farzdır. (Yakınlarımı seviniz) ayeti ile bildirilenler, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin'dir. - Ebu Bekr'i de sevmek farzdır. Haşr suresi 10. ayetinde (Muhacir ve Ensardan sonra, kıyamete kadar gelen müminler, 'Ya Rabbi, bizi ve bizden önce gelen din kardeşlerimizi [Eshab-ı kiramı] affet' derler) buyuruldu. Hüseyni tefsirinde diyor ki; (Âlimler buyurdu ki; Eshab-ı kiramdan birini sevmeyen, bu ayette bildirilen müminlerden olmaz. Bu duadan mahrum olur). - Resulullah, (Hasan ve Hüseyin, cennet gençlerinin üstünüdür. Babaları daha üstündür) buyurdu. - Ebu Bekir için bundan daha iyisini buyurdu. Ceddim İmam-ı Ali buyurdu ki, Resulullahın huzurunda idim. Ebu Bekir'le Ömer geldi. Resulullah (Yâ Ali, bu ikisi, Cennet erkeklerinin en üstünüdür) buyurdu. (Devamı var)

.Bir gün, Hz. Ebu Bekir, Resulullahın evine geldi. İçeri girerken, Hz. Ali de geldi. Ebu Bekir geri çekilip, ya Ali, sen buyur dedi. - Ya Eba Bekir! Sen önce gir, her iyilikte önde olan sensin. - Sen önce gir ya Ali, Resulullaha daha yakın sensin. - Ben, senin önüne nasıl geçerim? Çünkü, Resulullahtan işittim, (Ümmetimden Ebu Bekir'den daha üstün bir kimse üzerine güneş doğmadı) buyurdu. - Kızını sana verdiği gün, (Kadınların en iyisini, erkeklerin en iyisine verdim) buyurma dı mı? - Senin için, (İbrahim aleyhisselamı görmek isteyen, Ebu Bekr'in yüzüne baksın) buyurdu. - Senin için de, (Âdem aleyhisselamın hilm sıfatını ve Yusüf aleyhisselamın güzel ahlakını görmek isteyen, Ali Mürtezaya baksın!) buyurdu. - Senin için, (Ya Rabbi! Beni en çok seven ve eshabımın en iyisi kim?) sualine Cenab-ı Hak (Ebu Bekir-i Sıddiktır) buyurmadı mı? - Senin için de, (İlmi birine veririm ki, Allahü teâlâ, onu sever. Ben de çok severim) buyurdu. - Ama senin için (Cennetin kapıları üzerinde, Ebu Bekir habibullah yazılıdır) buyurdu. - Senin için de, Hayberde, bayrağı verip (Bu bayrak, melik-i galibin, Ali'ye hediyesidir) buyurdu. - Senin için, (Ya Eba Bekir! Sen benim gören gözüm ve bilen gönlüm yerindesin) buyurdu. - Senin için de, (Kıyamette, Ali Cennet hayvanlarından birine binmiş olarak gelir. Cenab-ı Hak buyurur: "Ey Resulüm, baban İbrahim, ne güzel baba, kardeşin Ali ne güzel kardeştir) buyurdu. - Senin için, (Kıyamette, Cennet meleklerinin reisi olan Rıdvan, Cennetin anahtarlarını getirir. Bana verir. Sonra, Cebrail aleyhisselam gelip, ya Resulullah, Cennetin ve Cehennemin anahtarlarını, Ebu Bekr'e ver. O da istediğini Cennete göndersin der) buyurdu. -Senin için de, (Ali kıyamette benim yanımdadır. Havz ve Kevser yanında, benimledir. Sıratta benimledir. Cennette benimledir. Allahü teâlâyı görürken, benimledir.) buyurdu. - Senin için, (Ebu Bekr'in imanı, bütün müminlerin imanları toplamından daha ağırdır) buyurdu. - Senin için de, (Ben ilmin şehriyim. Ali, bunun kapısıdır) buyurdu. - Senin için, (Ben sadıklığın şehriyim. Ebu Bekir, bunun kapısıdır) buyurdu. - Senin için de, (Kıyamette, Ali güzel bir ata biner. Görenler bu hangi Peygamber der.) buyurdu - Senin için, (Ben ve Ebu Bekir, bir topraktanız. Tekrar bir olacağız) buyurdu. - Senin için de, (Hak teâlâ, Cennetin dört köşeni, dört kişi ile bezerim. Biri, peygamberlerin üstünü Muhammed aleyhiselam, biri, Allahtan korkanların üstünü Ali. Üçüncüsü, kadınların üstünü, Fatıma, dördüncü köşesindeki de temizlerin üstünü Hasan ile Hüseyin'dir) buyurdu. - Senin için (8 Cennet "Ey Ebu Bekir, sevdiklerinle birlikte Cennete gir" der) buyurdu. - Senin için de, (Ben bir ağaca benzerim. Fatıma gövdesi, Ali budağı, Hasan ve Hüseyin, meyvesidir) buyurdu. - Senin için, (Allahü teâlâ, Ebu Bekr'e çok rahmet etsin. O, kızını bana verdi. Hicrette bana yardım etti. Bilal-i Habeşiyi, benim için alıp azat etti) buyurdu... Resulullah, bunları içeriden dinlerken (Ey kardeşlerim, artık içeri girin! Cebrail aleyhisselam gelip dedi ki, Kıyamete kadar, birbirini övseler Allah yanındaki kıymetlerini anlatamazlar) buyurdu. İkisi birbirine sarılıp, Resulullahın huzuruna girdiler. (Menakıb-ı çihar yar-ı güzin)

.İmamı Cafer'le sapığın konuşmasına bugün de devam ediyoruz. Sapık, (Ya Cafer, Âişe mi üstün, Fatıma mı?) dedi. - Âişe, Resulullahın hanımı idi. Cennette, onun yanında olur. Fatıma da Ali'nin hanımı idi. Onun yanında olur. [Resulullahın makamı elbette daha yüksektir.] - Âişe, Ali ile savaşmadı mı?. - Ahzab suresinin (Resulullahı incitmeyiniz. Ondan sonra, zevcelerini nikahlamayınız. Bunların ikisi de büyük günahtır) mealindeki 53. ayeti için Beydavi ve Hüseyni tefsirlerinde diyor ki, bu ayet gösteriyor ki, Resulullah vefat ettikten sonra da, ona saygı için, hanımlarına da saygı gerekir. - Ebu Bekr'in halife olacağı Kur'anda var mı? - Hem Kur'anda, hem Tevrat'ta ve hem İncil'de vardır. Enam suresi, 165. ayetinde, (Allah, sizi yer yüzünün halifesi yaptı) buyuruluyor. Birbirinizin yerini tutarsınız. Nur suresi, 55. ayetinde de, (İman eden ve emirlerimi yapanlarınızı, yer yüzüne hakim kılacağımı söz veriyorum. İsrailoğullarını halife yaptığım gibi, sizi de, birbiriniz ardı sıra halife yapacağım) buyurdu. Beydavi ve Hüseyni diyor ki, bu ayet, gaybdan haber verip, Kur'an-ı kerimin, Allahü teâlânın kelamı olduğunu ve dört halifesinin haklı olduğunu göstermektedir. Feth suresinin, (Resulullah ve Onunla birlikte olanlar, birbirlerini her zaman ve çok severler ve her zaman kâfirlere düşman olurlar) mealindeki son ayetinde, bütün Eshab bildirilmekte ve Ebu Bekr'in şerefine işaret edilmektedir. Bu ayetin sonunda, (Eshabının misalleri Tevrat'ta ve İncil'de bildirildi) buyuruyor. Ceddim Ali'nin haber verdiği hadis-i şerifte, (Allahü teâlâ, hiçbir Peygamberine vermediği kerametleri bana verir. Kıyamette mezardan, önce kalkarım, Allahü teâlâ, dört halifeni çağır buyurur. Onlar kim derim. Ebu Bekir'dir buyurur. Yer yarılıp Ebu Bekir, herkesten önce mezardan çıkar. Sonra Ömer, sonra Osman, sonra Ali kalkar...) buyuruldu. Sapık (Bunlar da Kur'anda var mı?) dedi. - Zümer suresi, 69. ayetinde, (Peygamber ve bunların şahitleri, hesap için getirilir) buyuruldu. - Ya Cafer, üç halifeyi sevmezdim. Şimdi pişman oldum. Tövbem kabul olur mu? - Elbette bu tövbe, saadetine alamettir. Bu hal ile ahirete gitseydin, dinin boşa giderdi. Ebu Bekir-i Sıddık vefat edince, Medine'de herkes ağladı. Hz. Ali de ağlayarak geldi. Kapı önünde durup özetle dedi ki: (Ya Eba Bekir, sen, Resulullahın sevgilisi, arkadaşı, dert ortağı, sırdaşı ve müşaviri idin. Önce imana gelen sensin. Herkesten zengin, herkesten daha cömerttin. Resulullaha en yardımcı, sen idin. Hayır sahiplerinin birincisi sendin! Her iyilikte ilerideydin. Resulullahın huzurunda, senin derecen en yüksek idi. Ona en yakın, sen oldun. İkramda, ihsanda, güzel huylarda, boyda, yaşta, başta, Ona en çok benzeyen, sen oldun. Resulullaha herkes yalancı derken sen, doğru söylüyorsun, inandım dedin. Allahü teâlâ seni, Kur'an-ı kerimde (sıdk) ile şereflendirdi. Barışta, Resulullahın huzurunda, savaşlarda, Onun yanında idin. Onun ümmetinin halifesi, Onun dininin koruyucusu idin. Herkes şaşırdığı zaman, sen kükremiş aslan gibi ortaya çıktın. Herkes dağılırken, sen Resulullahın yolunu tuttun. Küfür ve mürtedlik ateşini söndürdün. Allahü teâlânın kaza ve kaderine razı olduk. Ya Eba Bekir! Resulullahtan ayrılık acısından sonra, bize senin vefatından daha acı bir musibet gelmedi. Münafıklara karşı, çok sert idin. Allahü teâlâ, seni Muhammed aleyhisselamın huzuruna kavuştursun! Bize, senden ayrılma acısı için sabırlar ve ecirler versin!) Hz. Ali'nin bu sözleri ile Feth suresinin son ayeti Eshab-ı kiramın, birbirlerini ne kadar çok sevdiklerini açıkça göstermektedir.


.
Eshab düşmanları diyor ki: (Bir hadisi Ali, imam-ı Hasen, imam-ı Hüseyn, Selman, Ebu Zer, Miktad ve Ammar bin Yaser rivayet ederse muteberdir, başkalarının sözüne itibar edilmez. Çünkü Peygamber, (Benden rivayet olunan hadisler, dört kimseden zahir olabilir. Onların beşincisi yoktur. Başkaları münafıktır) buyurdu. Bu münafıkları Müslümanlar başına getirdiler. Eshabın hiçbiri, Resulullaha sual soramazdı. Çünkü sual sormak ayetle yasak edilmişti. Yalnız Hz. Ali sorardı) CEVAP: Ehl-i sünnet âlimleri tefsir ve hadis bilgisini, dört halife içinden, en çok Hz. Ali'den almıştır. Çünkü, üç halife önce vefat etti. Hz. Ebu Bekir, ilk imana geldiği, dini yaymakla vakit geçirdiği, ahkam-ı islamiyeyi ve Müslümanların işlerini yapmaya uğraştığı için, kendinden gelen haberler az oldu. Bundan dolayı, Ehl-i sünnet âlimlerinin çoğu, bilgilerini Hz. Ali'den aldı. Hz. Ali: Benden istediğinizi sorunuz! Her ayet, gece mi, gündüz mü geldi, savaşta mı, barışta mı, ovada mı, dağda mı geldi bilirim buyurdu. Her ayetin ne için geldiğini bilirim. Her ayetin manasını sordum, öğrendim, ezberledim, anlatırım. Bana sorun buyurdu. İbni Mesud, (Kur'an-ı kerim, yedi harf, yani yedi lugat üzerine geldi. Her harfinin iç ve dış manaları vardır. Bu manaların hepsi Ali'dedir) buyurdu. Ehl-i sünnet âlimleri tefsir ve hadis-i şerif bilgilerini, İmam-ı Ali, Hz. Hasan, Hüseyin ve Selman ile Ebu Zer'den öğrendikleri gibi, Eshab-ı kiramın hepsinden de aldı. Hepsi yüksek idi, adil idi. (Mevduat-ül Ulum) Resulullahın vefatında, 124 bin Sahabi vardı, hepsi de adil idi. (Envar li-amel-il-ebrar) Eshab-ı kirama sövmek haramdır. Büyük günahtır. Çünkü,124 bin Eshab-ı kiramın hepsi müctehiddir. O savaşlarda, ictihadlarına uygun davranmaları vacib idi ve öyle yaptılar. İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: İmam-ı Hasan'ın ve İmam-ı Hüseyin'in nasıl şehid olduklarını ve Eshab-ı kiram arasındaki savaşları anlatmak, yazmak haramdır. Çünkü, Eshab-ı kiramdan herhangi birini kötülemeye, sevmemeye sebep olur. İslamiyeti sonradan gelenlere ulaştıran, onların hepsidir. Onlardan birini kötülemek, islamiyeti kötülemek, dini yıkmak olur. Müctehid her hadisle amel eder. Eshab-ı kiramın her sözü senettir. (Ravdatül-Ulema) İmam-ı azam hazretleri talebelerine buyurdu ki: Eshab-ı kiramdan birinin sözü, benim ictihadıma uymazsa, benimkini bırakın, sahabinin sözü ile amel edin! Hz. Ebu Bekir, Peygamberler hariç, insanların en üstünüdür. Müslümanlıktan önce de, Allahü teâlânın lütfu ile, putlara tapmadı. Bundan sonra, insanların en üstünü Hz. Ömer'dir, sonra, iyilikler hazinesi, hayâ, iman ve irfan kaynağı, Hz. Osman'dır. Bundan sonra, şaşılacak üstünlükler sahibi, Allahın aslanı Hz. Ali, sonra, en üstünleri Aşere-i mübeşşere, yani Cennet ile müjdelenen on kişi, sonra, Bedir gazasındaki 313 kişi üstündür. Sonra Uhud gazasındaki 700 kişinin hepsi, daha sonra da Biat-ür-rıdvan, yani ağaç altında söz veren 1400 kişi üstündür. Ondan sonra da diğer Eshab-ı kiramdır. Hepsi de cennetliktir. (Hadid suresi 10) Resul-i Ekrem efendimizin yolunda, can ve mallarını feda eden, Ona yardım eden Eshab-ı kiramın hepsinin isimlerini, saygı ile, sevgi ile söylemek vaciptir. Onların büyüklüğüne yakışmayan sözler söylemek asla caiz değildir. İsimlerini saygısızca söylemek sapıklıktır. Resulullahı sevenin, Onun Eshabının hepsini de sevmesi gerekir.


.
Selefiyye ve necdi denilen sapık fırka kâfirler için inen âyetleri Müslümanlara, Hurufiler ise, münafıklar için inen âyetleri, Eshabı kirama yüklüyorlar. Mesela, (Mücadele 8, Münafıkun 1, Muhammed 16 gibi) Bu iftiralara Hucec-i katiyye kitabı şöyle cevap veriyor: Önceleri, münafıkların sayısı çoktu. Sonra azaldı ve Resulullahın vefatına doğru, münafıklar, müminlerden ayırt edildiği. (A. İmran 179) da bildirilmiştir. Buhari'deki hadis-i şerifte de, (Demirci ocağı, demiri pasından ayırdığı gibi, Medine şehri de, münafıkları müminlerden ayırır) buyuruldu. Aşağıdaki âyetlerle övülen eshabı kiramı, münafıklarla aynı kefeye koymak çok çirkindir: (Sizler, en hayırlı ümmetsiniz.) [Âli İmran 110] (Eshabın hepsi, birbirlerine karşı merhametlidir.) [Feth 29] (Mekke'nin fethinden önce ve sonra Müslüman olanların hepsine de, Hüsnayı [Cenneti] söz veriyorum.) [Hadid 10] (Allah, Eshabın hepsine cenneti söz verdi.) [Nisa 95] (Allah, muhacir ve ensardan razı olmuş ve onlara cenneti hazırlamıştır.) [Tevbe 100] Mücadele suresi 8. Âyetinin bir kısmı münafıklar için, bir kısmı da Yahudiler için inmiştir. Âyette münafıkların gizli toplantı yaptıkları bildirildiği gibi, (Sana selam verdikleri zaman, Allahın, seni selamladığı gibi vermiyorlar) kısmı ile de Yahudiler azarlanmaktadır. Yahudiler, Resulullahın yanına geldikleri zaman, (Selamün aleyküm) yerine, (Samı aleyküm) derlerdi. Resulullah da (ve samı aleyküm) buyururdu. Bunun için, bu âyetin sonunda, (Yerleri Cehennemdir) buyuruldu. Münafıkun suresinin, (Münafıklar, sana geldiği zaman) mealindeki ilk âyeti münafık Abdüllah bin Selul ve arkadaşları için indiği bütün tefsirlerde yazılıdır. Muhammed suresinin (Onlardan, seni dinleyenler, yanından çıktıkları zaman...) mealindeki 16. âyeti, münafıklar için gelmiştir. Çünkü Allahü teâlâ, müminleri, münafıklardan ayırarak, âyetin sonunda, (Onların kalblerini Allah mühürledi...) buyurmuştur. Bundan sonraki âyette de Eshabı kiramı kurtuluş ile müjdeledi. Said bin Cübeyr, "Muhammed suresinin (Kalblerinde hastalık olanları gördün) mealindeki 20. âyeti, münafıkları açıkça göstermektedir" buyurdu. Huneyn gazvesindeki dağılmak da, kaçmak değil, bir harp oyunu idi. Her savaşta, buna benzer oyunlar olur. Sonra, bu dağılanlar, Eshab-ı kiramın büyükleri de değildi. Birkaç ay önce, Mekke'nin fethinde, azat edilmiş olan esirlerdi. Sonunun zafer olacağı belli idi. Hatta bu çekilmenin zafere yol açtığı, Tevbe suresinin, (Sonra, Resulüne ve müminlere sekine indirdi) mealindeki 20. âyeti ile bildirildi. Resulullah bunu bildiği için, o gün dağılanlara hiçbir şey söylemedi. Hiçbirine darılmadı. Eshabı kiram aleyhine indiği söylenen âyetler, üç halife için inip de Hz. Ali'nin bundan istisna edildiğini bildirmiyor. Eğer bu âyet, eshabı kiramı suçluyorsa, o zaman Hz. Ali de suçlanmış olur. [Görüldüğü gibi, sahabi düşmanlığı yapacağız diye Hz. Ali'ye de hücum ediyorlar ve haşa "Bir âyette eshabın tamamı övülüyor, bir âyette de suçlanıyor" diyerek Allahı tenakuzlu âyet göndermekle suçlamış oluyorlar.]


.
Hz. Yakub'un adı "İsrail" olduğu için, Yahudilere İsrail oğulları denildi. Hz. Musa Tur dağına gidince, bunlar dinden çıktı. Buzağıya taptı. Sonra pişman olup tövbe ettikleri için, Yahudi denildi. Yahudi, doğru yolu bulucu demektir. Yahudiler, Hz. Musa'ya çok eziyet etti. Sonra gelenleri, bin Peygamberi şehit etti. Hz. İsa ve annesine iftira ettiler. İncil'i tahrif ederek Hıristiyanlığı bozdular. Peygamber efendimizi zehirlediler. Hz. Osman zamanında, fitne çıkararak, Halifenin şehit edilmesine sebep oldular. İbni Sebeciliği, Hurufiliği meydana çıkarıp, Müslümanları parçalayıp, birbirine düşman ettiler. Yehovacılığı çıkarıp Hıristiyanları birbirine düşürdüler. Dinleri yok etmek için masonluğu kurdular. Yahudiler hakkındaki âyetlerden bazıları şunlardır: 1- Tevrat'ı değiştirdiler. (Bekara 79) 2- Peygamberleri öldürdüler. (Âl-i İmran 183) 3- Hz. İsa'yı öldüremediler. (Nisa, 157) 4- Fesat çıkardılar. Allaha cimri dediler. (Maide 64) 5- Hz. Meryem'e iftira ettiler. (Nisa 156) 6- İman edenlere en şiddetli düşmanlık edenler Yahudi ve müşriklerdir. (Maide 82) 7- Üzeyr Allahın oğludur dediler. (Tevbe 30) 8- Kıskançlık ve maddî çıkar yüzünden Kur'ana inanmadılar. (Bekara 146) 9- Çoğu iman etmeyecektir. (Bekara 100; Nisa 155) 10- Allahı inkârlarından dolayı lânete uğradılar. (Bekara 88-89) Kur'ana göre Hıristiyanlar 1- Meryem oğlu Mesih'e, Allah diyenler, kâfir olmuştur. (Maide 72) 2- Allah üç ilahtan biridir diyenler kâfir olmuştur. (Maide 73) 3- Meryem oğlu Mesih bir Peygamber, anası da sadık bir kadındır. (Maide 75) 4- İsa Mesih'e Allahın oğlu dediler. (Tevbe 30) 5- Yahudilere göre, Hıristiyanlar Müslümanlara daha yakındır. (Maide 82) Yahudi ve Hıristiyanların ortak yönleri: 1- Bilginlerini, rahiplerini Rabler edindiler. (Tevbe 31) 2- Yahudi bilginleri ve Hıristiyan rahipleri halkın mallarını yediler. (Tevbe, 34). 3- Allahın oğullarıyız dediler. (Maide 18) 4- Bile bile hakkı gizlediler. (Âl-i İmran 71) 5- Allah çocuk edindi diye iftira ettiler. (Bekara 116) 6- Allahın âyetlerini inkâr ettiler. (Âl-i İmran 70) 7- Allaha iftira ettiler. (Âl-i İmran 78) 8- Yahudi ve Hıristiyanlar, birbirinin dostlarıdır. (Maide 51) 9- Resulullah, dinlerine girmedikçe, Yahudi ve Hıristiyanlar ondan razı olmazlar. (Bekara 120) 10- Dinlerinde aşırı gittiler. (Nisa 171) 11- Kitaplarındaki bilgileri gizlediler. (Maide 15) 12- Ehli kitap, "Cennete ancak Yahudi ve Hıristiyanlar girecek" dediler. (Bekara 111) 13- Ehl-i kitap ve müşriklerden olan inkârcılar, cehennem ateşinde ebedi olarak kalırlar. İşte onlar, halkın en şerlileridir. (Beyyine 6) Bu âyeti kerimelerden açıkça anlaşılıyor ki, Yahudiler Tevrat'ı değiştirdiler. Hz. Musa'nın dini değişince Allahü teâlâ, İncil ile Hz. İsa'yı gönderdi. Hz. İsa'nın dini de bozulunca, İncil, inciller haline gelince, Allahü teâlâ, İslamiyeti göndermiştir. Yakında açıklayacağımız gibi, kâfir oldukları birçok âyet ile bildirilen Ehli kitabın da Cennete gideceğini söylemek ne büyük bir dalalettir.



.Daha önce açıkladığımız gibi, Hz. Musa'nın getirdiği din bozulunca ve Tevrat'ta değişiklikler yapılınca Allahü teâlâ, Hz. İsa'yı gönderdi. Musevilik böylece yürürlükten kalkmış oldu. İsevilik çok geçmeden bozuldu. Pavlos isimli bir Yahudi Hıristiyanlığı iyice bozdu. Ortaya birbirinden farklı inciller çıktı. Aralarında eleme yaparak incil sayısı dörde indirildi. Nihayet, bir daha değişmemek ve hep baki kalmak üzere İslam dini geldi. Bazı cahiller, "Yahudilik de, Hıristiyanlık da hak dindir, onlar da Allaha inanıyorlar. Onlar da cennete gidecektir" diyorlar. Hatta bu işte şahince davranan, ehli kitaba [Hıristiyan ve Yahudilere] kucak açan bir yazar, "Ehli kitapla iman birliğimiz var" diyecek kadar ileri gitti. Amentü'deki altı esasa inanmayanlarda iman birliği olur mu? Ehli kitap, bütün peygamberlere [mesela bizim peygamberimize] inanıyor mu ve bütün kitaplara [mesela Kur'anı kerime] inanıyor mu? Hatta onların Allaha inançları bile farklıdır. Hıristiyanlar teslise [üç tanrıya] inanırlar, Hz. İsa'ya Allahın oğlu dediler, Yahudiler de, Hz. Üzeyir'e Allahın oğlu dediler. Bu nasıl iman birliği ki? Kur'an-ı kerimde, Ehl-i kitabın kâfir olduğunu bildiren birkaç âyet şöyledir: (İbrahim ne Yahudi, ne de Hıristiyandı. O Allahı tanıyan doğru bir Müslüman idi.) [A. İmran 67] [Her peygamber gibi Hz. İbrahim de Müslüman idi. Ehli kitap hak olsa idi, böyle denmezdi.] ("Yahudi veya Hıristiyan olun ki, doğru yolu bulasınız" diyenlere de ki: "Aksine biz, hanif [doğru olan] İbrahim'in dinine uyarız.") [Bekara 135] [Demek ki doğru olmak için Hz. İbrahim'in dini olan İslam'a uymak gerekir.] (Yahudiler, Üzeyr'e, Hıristiyanlar da İsa'ya Allahın oğlu dediler. Daha önce kâfir olmuş kişilerin sözlerini taklit ediyorlar. Allah onları kahretsin.) [Tevbe 30] [Ehli kitap, diğer kâfirleri taklit ettikleri için kötülenmektedir.] (Ehl-i kitap [İslâm'a] iman edip, [kötülükten] sakınsalardı, kötülüklerini örter ve onları nimetleri bol cennete sokardık.) [Maide 65] [İslam'a inanmadıkları için iman etmiş olmazlar.] (Ey iman edenler, Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyin! Onlar, [İslâm düşmanlığında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51] [Ehli kitap kâfir olduğu için dost olmaz.] (Müminler, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allahın dostluğunu bırakmış olur.) [A. İmran 28] [Kâfirlere kucak açanlar da, Allahın dostluğunu bırakmış olur.] (Sen, onların dinine uymadıkça, Hıristiyanlar ve Yahudiler senden hoşnut olmazlar. De ki "Doğru yol, ancak Allahın yoludur.") [Bekara 120] [Yani, Ehli kitap, doğru yolda, [Allahın yolunda] değildir. Ehli kitabın bozuk dinine girmedikçe, Resulullahtan hoşnut olmazlar. Kiliseye gitmekle, Papa'nın elini öpmekle, Hıristiyanlar, Müslümanlardan hoşnut olmaz.] (İbrahim, İsmail, İshak, Yakub ve torunlarının Yahudi veya Hıristiyan olduğunu söyleyenlere de ki: Siz mi iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allahın bildirdiğini gizleyenden daha zâlim kim olur.) [Bekara 140] [Demek ki her peygamber Müslüman, Ehli kitap ise bâtıldır.]


.Bu konudaki âyeti kerimeleri dün bildirmiştim. Bugün de üç âyet daha bildirelim: [Ey habibim, Yahudi ve Hıristiyanlara] de ki: (Eğer Allahı seviyorsanız, bana uyun ki Allah da sizi sevsin.) [A. İmran 31] [Demek ki Ehli kitap olan Hıristiyan ve Yahudiler, Peygamber efendimize iman etmedikçe, Allah onları sevmez.] (De ki: "Ey Ehli kitap, gelin aramızda şu müşterek söze uyalım: "Ancak Allaha kulluk edelim, Ona şirk koşmayalım, Allahı bırakıp insanları Rabler edinmeyelim" Yine de, yüz çevirirlerse, "Şahid olun ki, biz Müslümanız" deyin!) [A. İmran 64] [Ehli kitap yani Yahudi ve Hıristiyanlar buna yanaşmadı, yani Müslüman olmadılar.] ([Senden önce peygamberlere] iman edenler, Yahudi, Hıristiyan ve sabiinlerden Allaha ve ahirete inanıp salih amel işleyenler için elbette Rablerinin katında mükâfatlar vardır.) [Bekara 62] [Hz. Musa zamanında, ona inanan Yahudiler ve Hz. İsa zamanında ona inan Hıristiyanlar, elbette cennete gidecektir. Çünkü, bütün peygamberler gibi, Hz. İbrahim gibi, Hz. Musa da, Hz. İsa da Müslüman idi.] Diğer dinler bozulduğu için Allahü teâlâ, en son olarak İslam dinini gönderdi. Başka dinleri kabul etmediğini açıkça şöyle bildirdi.: (Allah indinde hak din ancak İslâm'dır.) [A.İmran 19] (Sizin için din olarak İslâm'ı beğendim.) [Maide 3] (Kim İslâm'dan başka din ararsa, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [A.İmran 85] Bu konudaki birkaç hadisi şerif meali de şöyledir: (Cennete sadece Müslüman olan girer.) [Buharî, Müslim] (Beni duyup da iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan [ve her kâfir] elbette cehenneme girecektir.) [Hakim] (Yahudi ve Hıristiyanlara selam vermeyiniz!) [Müslim] (Ehli kitap size selam verdiği zaman, ve aleyküm deyin.) [Buharî] (Yahudi ve Hıristiyanlar sakal boyamaz. Onlara benzemeyin, boyayın!) [Müslim] (Saçlarınızı kırmızı veya sarıya boyayın, ehli kitaba muhalefet edin!) [İ. Ahmed] Peygamber efendimiz imanı şöyle tarif etmiştir: (İman; Allaha, meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahirete, ölüme, öldükten sonra dirilmeye, Cennete, Cehenneme, hesaba, mizana, kadere, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmaktır.) [Nesâî] Amentü'deki altı esastan birini inkâr eden kâfir olur. Sadece Allaha inandım demek kâfi değildir. Hıristiyan ve Yahudiler, bizim peygamberimiz dahil bütün peygamberlere inanmadıkça kâfirlikten kurtulamazlar. Yahudiler, Hz. İsa'ya, Hıristiyanlar da, Muhammed aleyhisselama inanmadıkları için kâfir oldular. Amentü'de bildirilen altı husustan birini, mesela kaderi inkâr eden, kâfir olur, bütün iyi amelleri yok olur. (R. Muhtar) Cenab-ı Hak buyurdu ki: (Onlardan kimi, ona [Muhammed aleyhisselama] iman etti, kimi de, ondan yüz çevirdi. Bunlara da çılgın ateşli cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr ederek kâfir olanları elbette ateşe atacağız.) [Nisa 55-56]



.Dört halifeyi ve peygamberleri
seven kişiye günah zarar vermez diyenlere kitaplardan naklen verdiğim bir cevaptan dolayı, Pendik'ten Garip Kul rümuzlu bir okuyucumuz, fıkıh kitaplarından aldığım bu yazının aşağıdaki âyetlere zıt olduğunu, dört halifeyi sevene günahın zarar vermeyeceğini bildiren bir mektup yollamış. Bizim gibi insanlar âyet ve hadislerden hüküm çıkaramaz. Mektubat'taki bir hadis-i şerifte, (Kur'anı kendi görüşüne göre açıklayan kâfir olur) buyuruluyor. Bunun için biz âyetten ve hadisten fıkhi hüküm çıkaramayız. Ehli sünnet âlimleri, kimi seversek sevelim, günah işlersek elbette günahların zarar vereceğini bildirmişlerdir. Alimlerimizin bildirdikleri âyetleri de yayınlamıştım. "Garip"in bildirdiği bir âyet meali şöyledir: (Tevbe edip iman eden ve salih amel işleyenlerin günahlarını sevaplara çeviririm. Allah çok affedici ve çok esirgeyicidir.) [Furkan 70] Ehli sünnet âlimleri, bu âyet-i kerimenin, Hz. Vahşi Müslüman olunca indirildiğini bildiriyorlar. Ayet-i kerimeden de açıkça anlaşılabileceği gibi, bir kâfir, küfrüne tövbe eder, Müslüman olursa, Allah onun bütün günahlarını affeder. Affetmekle bırakmaz, işlediği bütün günahları da sevaba çevirir. Bu rabbimizin büyük ihsanı ve rahmetidir. Müslüman olmuş kâfirlerin eski günahlarını söyleyerek onlara hakaret etmek bu bakımdan da asla caiz değildir. Kılıç korkusu ile Müslüman olmuş demek de yanlıştır. Çünkü dinimiz zahire, yani görünüşe göre hüküm verir. Müslümanım diyen Müslümandır. Savaşta la ilahe illallah diyen birisi öldürüldüğü zaman, Peygamber efendimiz, o kimseye, (La ilahe illallah diyen kimseyi niçin öldürdün) diye sormuş. O da (Kalben Müslüman olmamıştı, kılıç korkusu ile la ilahe illallah dediği için öldürdüm) diye cevap verdi. Bunun üzerine, (Kalbini yarıp da baktın mı?) diyerek o kimseyi azarlamıştı. "Garip"in bildirdiği bir âyet meali de şudur: (Allaha ve Resûlüne itaat edenler, Allah'ın kendilerine lütuflarda bulunduğu peygamberler, sıddıklar, şehidler ve salihlerle beraberdir. Bunlar ne güzel arkadaştır!) [Nisa 69] Elbette Allah ve Resulüne itaat eden salihler büyük mükafata kavuşacaktır. İtaat etmek günah işlememekle olur. Sevgi itaat demektir. İtaat olmadan sevgi olmaz. Sevginin derecesi, itaatteki sürat ile ölçülür. Günah işleyen itaat etmiş olamaz. İşlediği günahlarının da cezasını çeker. Garip kulun bildirdiği üç âyet meali de şöyledir: (Rabbinizin magfiretine ve takvâ sahipleri için hazırlanmış olup genişliği gökler ve yer kadar olan cennete koşun! Onlar bollukta ve darlıkta sarfederler, öfkelerini yenerler, insanların kusurlarını affederler. Allah iyilik edenleri sever. Onlar, bir kötülük yaptıklarında veya kendilerine zulmettiklerinde Allah'ı zikredip günahları için istiğfar ederler. Günahları da, Allah'tan başka kim bağışlayabilir ki! Bir de onlar, kötülüklerde bile bile ısrar etmezler.) [Ali imran 133-4-5] Bu âyetlerde de takva sahibi yani günahlardan kaçan kimsenin kavuşacağı nimetler ve istiğfar edenlerin günahlarının affolacağı bildiriliyor. Ne bu âyetlerde, ne de başka âyetlerde dört halifeyi, hatta Resulullahı sevene günah zarar vermez diye bir ifade yoktur. Namaz kılma, oruç tutma ve her günahı işle, ben Resulullahı seviyorum bana günah işlemez de, bu dinimize aykırıdır. Allahü teâlâ, (Zerre kadar şer yapan cezasını görecektir) buyuruyor. (Zilzal

.
Tavşan yemek helaldir. Çünkü, Peygamber efendimize tavşan eti kebabı hediye getirdiler. Eshabına, (Bunu yiyin) buyurdu (Mecma'ul-enhür) Tevrat'ta tavşan yenilmez, dediği için, yenilmez demek yanlıştır. Tevrat'a uymamız emredilmedi. Kur'an-ı kerim, Tevrat'ın çok emirlerini nesh etmiş, yürürlükten kaldırmıştır. Hem de bugün, doğru Tevrat hiçbir yerde yoktur. Yahudi İbni Sebe yolunda olan Hurufiler, onun gibi, tahrif edilmiş Tevrat'ı ölçü kabul ediyorlar. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Sizde bulunan Tevrat'ı, Allahın birliğinde ve azap ve sevap ve iman bilgilerinde doğrulayan Kur'ana inanın!) [Bekara 41] (O Kur'an haktır. O zamanda bulunan Tevrat'ı tasdik eder.) [Bekara 91] (Kur'anı hak olarak indirdik. Daha önceki kitapları tasdik edicidir) [Maide 48] İmam-ı Beydavi hazretleri buyuruyor ki: Bu ayetlerdeki, Kur'an-ı kerimin Tevrat'ı tasdik etmesi demek, Kur'an-ı kerimin, Tevrat'ın haber verdiği kitap olduğunu bildirmektir. Allahü teala, Hz. İsa'nın sözlerini bildirerek buyuruyor ki: (Benden önce Tevrat'ta bildirilmiş olanları tasdik edici geldim. Size haram edilmiş olanları helal etmek için geldim.) [Al-i İmran 50] Bu ayet-i kerime açıkça gösteriyor ki, Hz. İsa'nın İncili, Hz. Musa'nın Tevrat'ını hem tasdik etmekte, hem de, ondaki haramlardan bazılarını helal yapmaktadır. İşte bunun gibi Kur'an-ı kerim, Tevrat'ı tasdik ettiği gibi, Tevrat'taki helal ve haram hükümleri de değiştirmiştir. Yahudi İbni Sebe yolunda olan Hurufiler, âyet ve hadislere yanlış mana veriyorlar. Kur'an-ı kerime yanlış mana verenin kâfir olacağı hadis-i şerif ile bildirilmiştir. Mesela, Cuma suresinin, (Tevrat'a inanmayanlar, kitap yüklü merkep gibidir) mealindeki beşinci ayeti, tefsir kitaplarında, şöyle açıklanmaktadır: (Tevrat'ın ahkamını yüklenmeye emredilmiş iken, yalnız okuyup emir ve yasaklarına uymayan Yahudiler, ilim kitaplarını yüklenip, boşuna eziyet çeken merkebe benzer) Tevrat, Allahtan gelen kitaptır. Fakat, şimdi Yahudilerin ellerinde bulunan kitap gerçek Tevrat değildir. Çünkü Yahudiler, Allahın gönderdiği Tevrat'ı değiştirdiler. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allahın kitabındaki, [Tevrat'taki] kelimeleri değiştirdiler.) [Maide 15] (Yahudilerden bir kısmı, Tevrat'taki emirleri, yasakları değiştirirlerdi.) [Bekara 75] İmam-ı Taberani'nin rivayet ettiği (Yahudiler Tevrat'ı terk edip kendi yazdıkları kitaba uydular) hadis-i şerifi, şimdi Yahudilerin elinde bulunan Talmut, Mişna ve Gamara adındaki Tevratların, Hz. Musa'nın getirdiği kitap olmadığını haber vermektedir. En'am suresinin, (Yahudilere her tırnaklı hayvanı haram ettik. Koyunun ve sığırın iç yağını da haram ettik) mealindeki 146. ayeti, iç yağının Yahudilere haram olduğunu bildiriyor. Onlara haram olduğu için Müslümanlara da haram olur, demek yanlıştır.



. Selefiyiz diyen necdiler,
bir iş yapılırken sebebine yapışmaya, enbiyadan, evliyadan şefaat ve yardım istemeye şirk diyorlar. Halbuki bu şefaat ve yardım, Allahın yaratıcılığını inkâr etmek değildir. Bulut vasıtası ile Allahü teâlâdan yağmur beklemek, ilaç içerek Allahü teâlâdan şifa beklemek, bomba, füze, uçak kullanarak Allahü teâlâdan zafer beklemek gibidir. Bunlar sebeptir. Allahü teâlâ, her şeyi sebeple yaratmaktadır. Bu sebeplere yapışmak, şirk değil, dinin emridir. Peygamberler sebeplere yapıştılar. Allahü teâlânın zafer vermesi için, savaş vasıtaları yapıldığı gibi, Allahü teâlânın duâyı kabul etmesi için de, Peygamberin, Evliyanın ruhlarına gönül bağlanır. Allahü teâlânın elektromagnetik dalgalarla yarattığı sesi almak için radyo kullanmak, Allahı bırakıp bir kutuya başvurmak değildir. Çünkü, radyo kutusundaki aletlere o özellikleri, o kuvvetleri veren Allahtır. Allahü teâlâ, her şeyde, kendi kudretini gizlemiştir. Müşrik, puta tapar, Allahü teâlâyı düşünmez. Müslüman, sebeplere, mahluklara, tesir, hassa veren Allahü teâlâyı düşünür. İstediğini Ondan bekler. Geleni Allahü teâlâdan bilir. Müminler, (Yalnız Senden yardım isteriz) âyetini, (Ya Rabbi, dünyadaki arzularıma, ihtiyaçlarıma kavuşmak için maddi, fenni sebeplere yapışıyor ve bana yardım etmeleri için, sevdiğin kullarına yalvarıyorum. Bunları yaparken ve her zaman, dilekleri verenin, yaratanın yalnız sen olduğuna inanıyorum. Yalnız senden bekliyorum!) şeklinde anlarlar. Peygamber gibi evliya da, gaybı bilmez. Allahü teâlâ bildirirse, ancak onu söyler. Evliya, yoku var; varı da yok edemez. Kimseye rızık veremez, çocuk yapamaz, hastalığı gideremez. Kur'an-ı kerimde buyuruldu ki: (De ki, kendime fayda ve zarar vermeye gücüm yetmez. Ancak Allahın dilediği olur.) [Araf 188] Bunun için hacetini bizzat Evliyadan bekleyerek, Evliyaya adak yapmak caiz olmaz. Ancak şarta bağlı olarak evliyaya adak yapmak, kendisini, günahı çok, duâ etmeye yüzünün olmadığını düşünerek, mübarek birini vesile edip, onun hürmetine Allahü teâlâya yalvarmak şeklinde olursa mahzuru olmaz. Yine bu necdiler, "İlaç hastalığıma iyi geldi demek şirktir, Terörist çocuğu öldürdü demek de şirktir" diyorlar. Evet öldüren de dirilten de yalnız Allahtır. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Dirilten ve öldüren yalnız Odur) [Yunüs 56], (Ölüm zamanında insanı, Allah öldürüyor.) [Zümer 42] Azrail öldürdü, Azrail can aldı demek de mecazidir. Öldüren, hastaya şifa veren Allahtır. Çünkü Allahü teâlâ, (Hasta olduğum zaman ancak O bana şifa verir) buyuruyor. (Şuara 80) Cenab-ı Hak her şeyi sebep ile yaratıyor. İlaçsız da şifa verir ama, ilacı sebep kılıyor. Her şeyi yaratanın, şifa verenin Allahü teâlâ olduğunu bilen bir Müslümanın, (Aspirin başımın ağrısını giderdi), (Falanca falancayı öldürdü), (Azrail babamın canını aldı) veya (Doktor, hastayı iyileştirdi) demesi şirk ve günah değildir. Bu bir mecazdır. Böyle örnekler Kur'an-ı kerimde de çoktur: (Öldürmek için vekil yapılmış olan melek sizi öldürüyor.) [Secde 11] (Körlerin gözünü açar, baras hastalığını iyi eder ve Allahın izni ile ölüleri diriltirim.) [A. İmran 49] Birinci âyette Allahın izni ile meleğin öldürdüğü, ikinci âyette de Hz. İsa'nın ölüyü dirilttiği bildiriliyor. Evliya da Allahın izni ile kendisinden isteyene yardım ediyor. Allahü teâlânın kudretinden niye şüphe edilir ki?

.
Necdi denilen kimseler, (Peygamber mucize, evliya keramet gösterir demek şirktir. Çünkü insana yaratıcılık vasfı verilmiş olur. Bunun için peygamberin veya evliyanın kabrini ziyaret edip onlardan şefaat istemek, onların hürmetine dua etmek şirktir) diyorlar. Bu zihniyetteki insanlar eshabı kiramın kabirlerini yıkıp yerle bir etmişlerdir. Buharî'deki hadis-i şerifte, Benî İsrail'den gaibi bilen, keramet sahibi zatların bulunduğu ve bu ümmetten de Hz. Ömer'in onlar gibi keramet sahibi bir zat olduğu bildirilmektedir. Hz. Âdem, çok duâ etti ise de kabul olmadı. Peygamber efendimizi vesile ederek, Onun hürmeti için duâ edince duâsı kabul oldu. Allahü teâlâ, (Ya Âdem! Habibimin ismi ile, her ne isteseydin kabul ederdim, O olmasaydı seni yaratmazdım.) buyurdu. (Beyhekî) Hülasat-ül-kelam'da Resulullahı ve evliyayı vesile ederek duâ etmenin caiz olduğu bildiriliyor. Bu husustaki hadis-i şeriflerden birkaçı da şöyledir: (Ya Rabbi, senden isteyip de verdiğin zatların hatırı için, senden istiyorum.) [İbni Mace] (Çölde yalnız kalan kimse, bir şey kaybederse, "Ey Allahın kulları bana yardım edin!" desin; çünkü Allahü teâlânın, sizin göremediğiniz kulları vardır.) [Taberânî] (Hayvanı kaçan, "Ey Allahın kulları bana yardım edin, Allah da size acısın" desin!) [Hısn-ül hasin] (İbrahim Peygamber gibi 40 kişi her zaman bulunur. Onların bereketiyle gökten yağmur yağar, suya kavuşulur, yardım görülür ve zafere kavuşulur. Onların yerine yeni birisi gelmedikçe, içlerinden biri ölmez.) [Taberânî] Selefi görüşlü bazı kimseler, (Eğer Peygamberin, evliyanın yardım etmeye gücü yetseydi, Müslümanlar dünyada perişan olmazdı) diyerek Allahın peygambere ve evliyaya verdiği güçten şüphe ediyorlar. Biz Allahü teâlânın gücünün sonsuz olduğunda ve Onun peygamberlerine ve evliyasına verdiği güçlerden hiç şüphe etmiyoruz. (Allah, her şeye gücü yettiği halde, niye Müslümanlar böyle perişandır? Allahın gücü yetseydi, Müslümanlar perişan olmazdı) demek mi istiyorlar? Allahın yardım etmeyişinin de elbette sebepleri vardır. Evliyanın, peygamberin yardım etmesi de ancak Allahın izni ile olur. O izin vermezse nasıl yardım edebilir? O izin verince de kim mani olabilir? Necdinin bu yardımı inkâr etmesinin ne önemi vardır. Evliya, enbiya yaratıcı değildir. Allahü teâlâ istenilen şeyi onların hürmetine yaratır. Yani onlar vesiledir, sebeptir. Cenab-ı Hak, her şeyi yoktan yarattığı halde, yaratmasına bazı şeyleri sebep kılmıştır. Mesela Âdem aleyhisselamı ana babasız yaratmış, fakat çamuru vesile kılmıştır. Bütün çocukları yaratan da Allahü teâlâdır. Fakat çocukların yaratılması için, ana babayı vesile kılmıştır. Âdem aleyhisselamı yarattığı gibi, bütün insanları da ana babasız yaratabilirdi. Fakat ana babayı vesile kılmıştır. Onun âdeti böyledir. Onun için Kur'an-ı kerimde, (Allaha yaklaşmak için vesile arayınız) buyuruluyor. (Maide 35) Hadika'da (Ölülerden, ruhlardan bir şeyi isterken, yani sebeplere yapışırken; bu işleri sebeplerin değil, Allahü teâlânın yaptığına inanmalı) buyuruluyor. Sebebe yapışan kimse, dileğini Allahü teâlâdan bekliyor. Allahü teâlâdan çocuk isteyen kimsenin, sebeplere yapışması, yani evlenmesi gerekir. Evlenmeden (Ya Rabbi bana çocuk ver) denmez. Sebeplere yapışarak duâ etmelidir!





.Müslüman ölü de, kafir ölü de işitir
. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah yolunda öldürülenleri ölü sanmayın, onlar, Rableri indinde diridir ve rızıklandırılmaktadır.) [Al-i İmran 169] (Allah yolunda öldürülenler diridir, ama siz anlayamazsınız.) [Bekara 154] Şehidlerden üstün olan peygamberler de, elbette diridir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Her peygamber, kabrinde diri olup namaz kılar.) [Beyhekî] (Tanıdığının kabrine uğrayıp selam vereni ölü tanır, ona cevap verir.) [İ. Ebiddünya] (Ölü kabre konurken, onların ayak seslerini işitir.) [Buharî] (Ölüler yaptığınız iyi işlerinizi görünce sevinir, kötü işlerinize üzülürler.) [İ. Ebiddünya] Peygamber, şehit ve Müslüman her ölü işittiği gibi, kâfir olan ölü de işitir. Çünkü ruh ölmez. Peygamber efendimiz, Bedir'de bir çukura gömülü olan müşriklerin yanına varıp (Rabbinizin size vâdettiğine kavuştunuz mu?) buyurunca, Hz. Ömer, (Ya Resulallah leşlere mi söylüyorsun, onlar işitir mi?) dedi. Cevaben buyurdu ki: (Siz beni onlardan daha iyi işitmezsiniz.) [Buharî] (Sen ölüye işittiremezsin) âyetinde, diri olup, gözü kulağı ve beyni olan kâfirler ölüye benzetiliyor, (Ölü kalblileri [kâfirleri] imana kavuşturamazsın) deniyor. (Ölülere, sağırlara işittiremezsin) buyurulduktan sonra, ancak iman edenlere işittirebileceği bildiriliyor. (Rum 52, 53) Fatır suresinin (Diri ile ölü [mümin ile kâfir] bir olmaz. Allah dilediğine işittirir. Sen kabirdekilere [inatçı kâfirlere] işittiremezsin [imana kavuşturamazsın]) mealindeki 22. âyet-i kerimesinde de, kâfirler, ölülere benzetilmiştir. (Beydavi) (Sen ölülere işittiremezsin, ancak âyetlerimize iman edeceklere işittirebilirsin) buyurulup, kâfirlerin işitmeyeceği, yani hakkı kabul etmeyeceği, ancak müminlerin işitecekleri bildirildi. (Neml 80, 81) (Kâfirlerin gözleri değil, göğüslerindeki kalbleri kördür) buyurulup, hakkı görmedikleri için kâfirlere kör denildiği bildiriliyor. (Hac 46) Ayrıca 2/18, 5/ 71, 6/ 50, 7/ 64, 10/ 42, 11/24, 13/16, 17/72, 27/ 66, 41/ 17, 43/40 ve daha başka âyet-i kerimelerde, kâfirler ölüye benzetilmiş, onların kör, sağır ve dilsiz oldukları yani hakkı görmedikleri, işitmedikleri, söylemedikleri dolayısıyla hidâyete kavuşmadıkları bildirilmektedir. Buradaki işitmek, kabul etmek demektir. (Beydavi) Ölü işittiği için, ölüye telkin vermek sünnettir. (Deylemi) Hz. Mevlana da, (Ben ölünce, beni düşünün, imdadınıza yetişirim) buyurdu. Mektubat-ı Dehlevi'de (Ruhaniyetime teveccüh edin veya Mazhar-ı Canan'ın kabrine gidin! Ondan hasıl olan fayda, bin dirinin faydasından daha çoktur.) buyuruldu. İbni Kemalpaşa'nın Hadis-i erbain'deki (Bir işinizde, sıkışıp bunalınca, kabirdekilerden yardım isteyin.) ve Deylemî'nin bildirdiği (Kabirdekiler olmasa, yeryüzündekiler yanardı) hadis-i şerifleri de, Allahü teâlânın izni ile, ölülerin dirilere yardım ettiğini göstermektedir. (M. Nasihat)


Kibir,
kendini başkasından üstün görmektir. Yapıldığı yerlere göre üçe ayrılır: 1- Allahü teâlâya karşı kibirdir: Kibrin en kötüsü budur. Nemrud, Firavun böyle idi. İlahlık iddiasında bulundular. Bazı dinsizler de imanı, ibâdeti, namaz kılmayı aşağılık, gericilik sanarak kibirlenirler. Allahü teâlâ buyuruyor ki: (Büyüklenerek bana ibâdet etmeyenler alçalmış olarak cehenneme girecektir.) [Mümin 60] 2- Peygamberlere karşı kibirdir: Bazıları, peygamberleri kendileri gibi bir insan gördükleri için, kibirlenerek onlara uymayı kabul etmediler. Mesela Peygamber efendimiz için dediler ki: (Bu da sizin gibi bir insan. Kendiniz gibi bir insana itaat ederseniz, hüsrana uğrarsınız.) [Müminun 33, 34] 3- İnsanlara karşı kibirdir: Herhangi bir hususta kendini başkasından üstün gören kibirlidir. Kibrin sebepleri şunlardır: İlim, ibadet, soy, güzellik, kuvvet, servet, mevki, yakınların çokluğu. İlim: İlim silah gibidir. Düşman elinde zararı, dostun elinde faydası olur. Yani ilim, kibirlinin kibrini, tevazu ehlinin tevazuunu artırır. İlmi ile kibirlenmek, büyük felakettir. Hadis-i şerifte: (Âlimin afeti, kendini büyük görmesidir.) buyuruldu. (İ. Gazalî) İbadet: İbadeti sebebiyle kibirlenmek de büyük felakettir. Bunun için "Çok ibâdet edenin, kibirden kurtulması zor olur" buyurulmuştur. Soy: Soyu ile övünmek ahmaklıktır. Kabil, Hz. Âdem'in oğlu idi. Babasının Peygamber olması, bunu küfürden kurtaramadı. Hadis-i şerifte, (Atalarınız ile övünmeyi terkedin) buyuruldu. [Ebu Dâvud] Bir gün iki kişi birbirine üstünlük taslayarak biri, "Ben falancanın oğlu filanım. Ya sen kimsin?" dedi. Bunun üzerine Peygamber aleyhisselam buyurdu ki: (Hz. Musa'nın yanında iki kişi birbirine karşı övünmeye başladı. Biri ecdadını 9 göbek geriye doğru saydı. Allahü teâlâ, Hz. Musa'ya, "Ona söyle, iftihar ettiği 9 kişi Cehennemdedir. Kendi de onuncusudur" diye vahyetmiştir.) [İ. Ahmed] Güzellik: Bu daha çok kadınlarda görülür. Başkalarını ayıplamaya, küçük düşürmeye ve gıybete vesile olur. Hâlbuki güzellik, insanda kalıcı değildir, er-geç gider. Geçici olan şeyle kibirlenmek, ahmaklıktır. Kibredenin güzelliği, gübrelikte biten gül gibidir. Kuvvet: Kuvveti ile zayıflara üstünlük sağlar. Gücü, kuvveti ile kibretmek de, cahilliktir. Çünkü hayvanların kuvvetleri, insanlardan çok fazladır. Mesela bir insan fil kadar kuvvetli olamaz. Kaplan gibi koşamaz. Kuş gibi uçamaz. Hayvanlar, bir bakımdan insandan üstündür. Hayvanlarda da bulunan üstünlüklerle kibirlenmek elbette uygun olmaz. Servet: Çok zengin olmak da üstün olmayı gerektirmez. Karun'un çok malı vardı. Malı ile beraber kahrolup gitti. Geçici olarak sahip olunan servet ile, mal ile kibirlenmek, çok çirkindir. Mevki: Gelip geçici olan makam, mevki de üstünlük sebebi değildir. Birçok krallar, derebeyler, Firavunlar mevki sahibiydi. Hepsi gitti. Ancak iyilerin iyiliği, kötülerin kötülüğü söylenmektedir. Kötü birinin mevkii, makamı ile övünmesi neye yarar? Yakınların çokluğu: Akraba ve tanıdıklarının çokluğu ile üstünlük taslamak da yanlıştır. Bir kimsenin kendisi iyi değilse, bütün dünya onun akrabası olsa ne çıkar?

.Allahü teâlâ, bütün kitaplarda, kibri kötülemiş ve yasak etmiştir. Kur'an-ı kerimde de, (Allah, kibirli olanları elbette sevmez!) buyurmuştur. (Nahl 23) Aklı olan, kendini ve Rabbini tanıyan, hiç kibredebilir mi? İnsan aşağılığını, acizliğini, Rabbine karşı her an izhar etmek mecburiyetindedir. Bunun için her an her yerde aczini göstermesi, tevazu üzere bulunması gerekir. Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: (Allah rızası için tevazu edeni, [kendini, Müslümanlardan üstün görmeyeni] Allahü teâlâ yükseltir.) [Bezzar] Ehl-i sünnet âlimleri buyuruyorlar ki: Allahü teâlâ ilim gibi, kudret gibi bütün sıfatlarından kullarına biraz ihsan buyurmuştur. Fakat yalnız üç sıfatı kendine mahsustur. Bu üç sıfattan hiçbir mahlukuna vermemiştir. Bu üç sıfatı, kibriya, gani olmak ve yaratmak sıfatlarıdır. Kibriya, büyüklük, üstünlük demektir. Gani olmak, başkalarına muhtaç olmamak, her şeyi Ona muhtaç olmak demektir. İnsan ise ihtiyaç sahibidir. Allah yaratıcıdır, insan ise yaratıktır, fanidir. Bunun için kibirlenmek, Allahü teâlânın sıfatına, hakkına tecavüz etmek olur. Kula kibirlenmek yakışmaz. En büyük günahtır. Hadis-i kudside buyuruldu ki: (Azamet ve kibriya bana mahsustur. Bu iki sıfatta, bana ortak olmak isteyenlere, çok acı azap ederim.) [Müslim] Tevazu sahibi olabilmek için dünyaya niçin geldiğini, nereye gideceğini bilmek gerekir. İnsan, hiç yok idi. Önce bir şey yapamayan, hareket edemeyen bebek oldu. Şimdi de, her an hasta olmak, ölmek korkusundadır. Nihayet ölecek, çürüyecek ve toprak olacaktır. Dünya zindanında, her an, ne zaman azaba götürüleceğini beklemektedir. Ölecek, leş olacak, böceklere yem olacak, kabir azabı çekecek, sonra diriltilip kıyamet sıkıntılarını çekecektir. Cehennemde sonsuz yanmak korkusu içinde yaşayan kimseye tekebbür mü yakışır, tevazu mu? Kibir ne kadar kötü ise, tevazu da o kadar iyidir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Allah için affedenin şerefi artar, tevazu eden de yücelir.) [Müslim] (Kişi kibirlenince, iki melek, "Ya Rabbi bunu alçalt!" derler. Tevazu ederse, "Ya Rabbi bunu yükselt!" derler.) [Beyhekî] (Zillete düşmeyecek şekilde tevazu gösterene müjdeler olsun!) [Taberânî] (Allah, tevazu edeni yüceltir.) [Bezzar] (Şeref tevazudadır.) [İ. Ebiddünya] (Kişi tevazu edince, Allahü teâlâ, onu yedi kat göklere kadar yükseltir.) [Beyhekî] (Tevazu edin ki, Allah size rahmet etsin!) [İsfehani] (Mütevazı olana tevazu göster, kibirliye de kibirli görün.) [İ. Gazali] (Allahü teâlâ, tevazu üzere olmamı emretti. Hiç kimse büyüklenmesin!) [Ebu Dâvud] Bir menkıbe: Âbidin biri, ibâdet etmek üzere dağa çıkar. Bir gece rüyasında "Falan ayakkabıcıya git! Senin için duâ etsin" denir. Âbit dağdan iner, adamı bulur, ne iş yaptığını sorar. Adam, gündüzleri oruç tutup, ayakkabı işlerinde çalıştığını, kazandığı para ile ailesini geçindirdikten sonra fazlasını sadaka verdiğini söyler. Âbit, adamın güzel bir iş yaptığını anlar, fakat kendisinin dağda sırf ibâdetle meşgul olmasını daha iyi bulur ve tekrar ibâdetine döner. Yine gece rüyasında, (Ayakkabıcıya git ve ona, "Bu yüzündeki sararmanın sebebi ne?" diye sor) denir. Âbit, gidip sorar. Ayakkabıcı, "Kimi görürsem, bu kurtulacak da, ben helak olacağım der ve kendimden korkarım. Yüzümün sararması bundandır" der. İşte o zaman âbit, ayakkabıcının bu korku ve tevazu ile üstünlük kazandığını anlar.
.
Ölmek felaket değil, öldükten sonra başına gelecekleri bilmemek, tedbirini almamak felakettir. Dünya, zıll-i zâildir, yani yok olan bir gölge, bir görüntüdür. Aynadaki görüntü gibi. Bu görüntü ahiretin görüntüsüdür. Ahirette ne var, cennet, cehennem. İbadetlerimiz, iyiliklerimiz, cennetin dünyadaki görüntüsüdür. Günahlar, kötü yerler, karanlık sıkıntılı izbe yerler de Cehennemin görüntüsüdür. Cennetlik, Cennetlik işleri, Cehennemlik olan da Cehenneme götürücü işler yapar. Demiri çürüten, kendi pası olduğu gibi, insanı Cehennemlik eden de kendi günahlarıdır. Mıknatıs demiri nasıl kendine çekiyorsa, haramlar Cehenneme, ibâdetler Cennete çeker. Kıyamette nereye gitmek istiyorsak, ona göre hazırlık yapmalıyız. Ahirette Cennet ve Cehennemden başka yer yoktur. Cennete girmek için, doğru iman sahibi olmak ve dine uymak gerekir. Cehenneme götürücü tuzaklara yakalanmamalı. Bu tuzaklar şöyle bildiriliyor: (Dünya hayatı ancak bir laib [oyun], lehv [eğlence], ziynet [süs], aranızda tefahür [övünme] ve mal ve evlâdı çoğaltma isteğinden ibarettir.) [Hadid 20] Bunların bir tanesine yakalananın gönlü ölür. Çalışın ve nefislerinizi, içinde yer alacakları ölüm ötesi için hazırlayın. Önünüzde çözümü zorlaşan şeyleri Allah'ın ilmine havale edin. Öbür âleme geçmeden önce bir şey hazırlayın ki, oraya vardığınızda karşınıza çıksın. Çünkü Allahü teâlâ, buyuruyor ki: (O gün [kıyamette] herkes, dünyada ne hayır yapmışsa, onu karşısında hazır bulacak, ne kötülük yapmışsa, onlarla kendi arasında uzun bir mesafe olmasını arzu edecektir. Kullarına karşı şefkatli, esirgeyici olan Allah size kendinden korkmanızı emreder.) [Al-i imran 30] O halde, Allah'tan korkun, yani Onun emir ve yasaklarına riayet edin. Sizden önce gelip geçenlerden de ibret alın. Unutmayın ki, yarın küçük büyük bütün davranışlarınızın karşılığını bulacaksınız. Rızık mukadderdir. Yani herkesin rızkı bellidir, artmaz eksilmez, rızkını almadan dünyadan ayrılmaz. İsteyene helalden gelir, isteyene haramdan. Gelen miktar aynıdır. Ecel mukadderdir. Yani herkesin ömrü bellidir, uzamaz kısalmaz, vakti dolunca dünyadan ayrılır. Kaza ve kader, hayır ve şer, zaten imanın şartlarındandır. Peki, daha ne diye isyan ediyorsun, daha ne diye şükretmiyorsun? Rızkın belli, ömrün belli, başına gelenler Allah'tan. İster isyan et, ister şükret. Değişen bir şey yok. İsyan edenin yeri Cehennem, şükredeninki Cennet. Yani aynı şeyler için, ya Cennete gideceksin ya Cehenneme. Dünya misafirhanedir. Dünyayı ele geçirmek için ahireti vermek ve insanlara yaranmak için Allahü teâlâyı bırakmak ahmaklıktır. Göğsünü kıbleden çevirenin namazının bozulduğu gibi, yüzünü İslamiyet'ten çevirenin hem dünyası hem ahireti bozulur. Laf ile Müslümanlık olmaz. Dinin emir ve yasaklarına önem vermeyenin imanı gider. Önem vermemek, işlediği günaha üzülmemek demektir. Dinin en büyük düşmanı cehalettir. Cahillik Cehenneme götürür. Kıyamet derdini bilseydiniz, dünyada dert diye bir şey tanımazdınız. Bütün geçimsizlikler, ölümü unutmaktandır. Dini, nakli esas alan ehli sünnet âlimlerinin kitaplarından öğrenmeli, yoksa şeytanın oyuncağı, kötü din adamlarının kuklası oluruz. İnsanların çokluğu, istediklerini yapmaları, gafletleri, sakın seni de gaflete düşürmesin. Sen, tek olarak ölecek, tek olarak kabre girecek, tek olarak hesabını vereceksin. Sen unuttun ama unutulmadın.

.


En kıymetli peygamber, bizim Peygamberimizdir, en iyi eshab onun eshabı, en iyi ümmet de onun ümmeti yani bütün Müslümanlar. Eshab birbirinin dostu idi ve birbirini çok severdi. Kur'anı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Sizler, insanların iyiliği için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz; iyiliği emreder, kötülükten men eder ve Allah'a inanırsınız.) [Âli İmran 110] (İman edip de hicret edenler, Allah yolunda mal ve canları ile cihad edenler ve hicret eden eshabı barındırıp yardım edenler var ya, işte onlar birbirlerinin dostlarıdır.) [Enfal 72] (Muhammed aleyhisselam, Allahın Resulüdür, Onunla birlikte bulunanlar da, kâfirlere karşı şiddetli, çetin, fakat, birbirlerine karşı merhametlidir. Bunları çok zaman rüku ve secdede görürsün. Allahtan lütuf ve rıza isterler. Çok secde ettikleri yüzlerinden belli olur. Bu Onların Tevrat'taki vasıflarıdır. İncil'deki vasıfları da şöyledir: Onlar, ekine benzer. İnce bir filiz yerden çıkıp kalınlaşıp yükseldiği gibi, az ve kuvvetsiz oldukları halde, kısa zamanda etrafa yayılmaları, kâfirleri kızıp, öfkelendirdi.) [Feth 29] (Eshaba kızanın kâfir olduğu bu âyette de bildiriliyor.) (İnanıp iyi işler yapanlar, cennet ehlidir. Orada ebedî kalırlar. Onların altlarından ırmaklar akarken, kalplerinde kinden ne varsa hepsini çıkarıp atarız. Onlar derler ki: "Hidâyetiyle bizi bu nimete kavuşturan Allah'a hamdolsun! Allah bizi doğru yola iletmeseydi kendiliğimizden doğru yolu bulamazdık. Rabbimizin resulleri gerçeği getirmişler." Onlara: İşte size cennet; yapmış olduğunuz iyi amellere karşılık ona vâris kılındınız diye seslenilir.) [Araf 42-43] (Takvâ sahipleri, cennetlerde ve pınar başlarında olacak, onlara "Emniyet ve selâmetle girin" denilecektir. Biz, onların kalblerindeki kini söküp attık; onlar köşkler üzerinde karşı karşıya oturan kardeşler olacaklardır.) [Hicr 45-47] Ehl-i sünnet âlimleri, bu âyetleri de, delil getirerek, seçilmiş bir ümmet olan Eshabı kiramın birbirlerini çok sevdiklerini, birbirine karşı çok merhametli olduklarını, kalblerinde birbirlerine karşı en ufak kin bulunmadığını bildirmişlerdir. Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Eshâbımın hiçbirine dil uzatmayın. Yemin ederim ki, Uhud dağı kadar altın sadaka veren, eshâbımdan birinin bir avuç arpası kadar sevap alamaz.) [Ebu Davud] (Eshabımı seven, beni sevdiği için sever, sevmeyen de, beni sevmediği için sevmez.) [Buharî] (Eshab ve akrabamı sevip peygamberlik hakkımı koruyanları, Allahü teâlâ, dünya ve ahirette zararlardan korur. Onları incitenlere de azap eder.) [Taberânî] (Eshabımın ismini işitince susun, şanlarına yakışmayan söz söylemeyin!) [Taberânî] (Eshabım arasında çıkacak fitnelere karışanları, Allahü teâlâ benimle olan sohbetleri hürmetine affeder, sonra gelenler, bu fitnelere karışan Eshabıma dil uzatarak cehenneme gider.) [Müslim



.
Bid'at ve dalalet ehli, "Allahın, koyduğu bir hükmü, daha sonra değiştirmesi, akla uygun değildir, nesh yoktur" diyor. Bu, neshi bilmeyen cahillerin veya bildiği halde gerçekleri gizleyen hainlerin sözüdür. Bütün hak dinlerde, iman bilgileri yani Amentü'nün esasları bozulmadan önce aynı idi. İmanda değişiklik olmaz. İki âyet meali: (Kur'an, önce gelmiş olan kitapları tasdik edicidir.) [Bekara 97], (Tevrat'ı tasdik eden Kur'ana inanın!) [Bekara 41] Nesh, peygamber kıssaları ile cennet ve cehennemi bildiren âyetlerde olmaz. Yalnız, emir ve yasaklarda olur. Nesh; emir ve yasakları değiştirmek demek değil, bunların yürürlük zamanlarının bittiğini haber vermektir. Kur'an-ı kerim, Tevrat ve İncil'i nesh edip yürürlükten kaldırdı. (Beyan-ül-hak) Dinin emir ve yasakları tedrici olarak bildirildi. Mesela Bekara suresinin 219. âyetinde, önce içkinin büyük günahı yanında, bazı faydalarının da bulunduğu bildirildi. Daha sonra haram edildi. (Maide 91) Nesh hakkında iki âyet meali: (Biz, daha iyisini veya onun gibisini getirmeden bir âyeti nesh etmez veya unutturmayız.) [Bekara 106] (Ya bize bundan başka bir Kur'an getir, yahut onu değiştir diyenlere de ki, Onu kendiliğimden değiştiremem.) [Yunus 15] Demek ki nesh edilen ve unutturulan âyetler vardır. Hadis-i şerifle de olsa, nesh yine Allahın emri iledir. Çünkü Resulullahın dine ait sözleri vahiydir: (Onun sözü vahiyden başka değildir.) [Necm 5] Neshin çeşitleri şunlardır: 1- Âyetin, âyet ile neshi: Bekara suresinin 180. âyetinde, ölüm hastasının ana, baba ve yakınları için vasiyette bulunma şartı vardı. Nisa suresinin 11. âyetinde, herkesin ne kadar miras alacağı bildirilmiş ve böylece vasiyet şartı kaldırılmıştır. Nisa suresinin, (Yeminlerinizin bağladığı kimselere de hisselerini veriniz) mealindeki 33. ayetine göre, akraba olmayan iki kişi yeminleşir ve biri diğerine mirasçı olurdu. Ama Enfâl suresinin, (Yakın akrabalar vâris olmaya daha uygundur) mealindeki 75. ayeti ile neshedildi. (Ebu Davud) Nur suresinin, (Zina eden ancak zina edenle evlenebilir) mealindeki 3. âyeti, Nur suresi 32. âyeti ile ve İbni Mâce'nin bildirdiği (Önceki zina, nikâhı haram kılamaz) hadis-i şerifi ile nesh edildi. Dört mezhepte de, zina eden, zina etmeyenle ve zina etmeyen, zina edenle evlenebilir. (Cessas) 2- Âyetin, sünnet ile neshi: Bekara suresinin (Ölüm gelince, ana baba ve yakınlara vasiyet farzdır) mealindeki180. Âyeti, [Buhari'deki] (Vârise vasiyet yoktur) hadis-i şerifi ile nesh edildi. Zekât verilmesi bildirilen 8 sınıftan biri olan Müellefe-i kulub, iman etmesi veya kötülükleri önlenmek istenilen kâfirler ve yeni iman etmiş olan zayıf Müslümanlar idi. Hz. Ebu Bekir zamanında, Beyt-ül-mal emini olan Hz. Ömer, [Kütüb-i sittenin hepsinde bulunan] (Zekâtı Müslümanların zenginlerinden al, fakirlerine ver) mealindeki Muaz hadisini bildirip, (Müellefe-i kulub'a zekât verilmesini Resulullah nesh etti) dedi. Eshab-ı kiramın hepsi, bunu kabul etti. Nesh edilmiş olduğuna ve bunlara zekât verilmemesi gerektiğine icma hâsıl oldu. (R. Muhtar) 3- Sünnetin âyet ile neshi: Beyt-ül-makdis'e doğru namaz kılınırken, Bekara suresinin, (Yüzünü artık Mescid-i Haram [Kâbe] tarafına çevir) mealindeki 144. âyeti ile nesh edildi. 4- Sünnetin sünnet ile neshi: Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Kabir ziyaretini yasaklamıştım, bundan sonra ziyaret edin!) [İ. Mace], (Bazı âyetlerde olduğu gibi, hadislerimden de birbirini nesh eden olur.) [Deylemî]


.
Mezhepsizler, dindeki dört delilin ikisini kabul etmeyip Kitap ve Sünnet'ten başka delil yok diyorlar. Mezhepsizleri de geride bırakan türediler, Kitap ve Sünnet tabirine bile saldırıp, "Kur'andan başka bir sünnet adı altında din çıkarmak İslâmı yıkmaktır, Peygamber Kur'anı getirmekle işi bitmiştir, o bir postacıdır" diyerek Sünneti Kur'andan farklı bir şey gibi göstermeye çalışıyorlar. Yalnız Kur'an diyenler, kesinlikle Kur'anı kerime inanmıyorlar. İslamiyeti yıkmak için inanmış gibi görünüyorlar. Bunların başında İgnaz Goldziher, Shacht gibi Oryantalist denilen gayri müslimler gelir. Hıristiyanların çıkardığı bu akıma kapılıp biz de resulüz diyenlerden Hintli Mirza Gulam Ahmet ile Mısırlı Reşat Halife ve daha başka zındıklar vardır. Reşat Halifenin kurduğu on dokuzcular bâtıl dinini savunanlar da yalnız Kur'an diyor, Sünneti inkâr ediyorlar. Dindeki dört delilden üçü inkâr edilince, herkes kendi anladığını doğru kabul edecek ve böylece insan sayısı kadar din meydana gelecek, bir kaos yaşanacak ve nihâyet din yıkılacaktır. Fakat bu dini yıkmaya muvaffak olamayacakları Kur'an-ı kerimde bildirilmektedir: (Onlar, ağızları ile Allahın nurunu [Kur'an, Sünnet, icma ve kıyastan meydana gelen Allahın dinini] söndürmeye yelteniyorlar. Hâlbuki kâfirler istemeseler de, Allah nûrunu [dinini] tamamlayacaktır.) [Saf 8] Yalnız Kur'an diyenler, Kur'andaki İslam diyenler, utanmadan yalan söylüyorlar. Sözlerinde zerre kadar samimiyet yoktur. Kur'ana inanmalarında samimi olsalardı, âyetlere inanırlardı. Allah yalnız Kur'an mı diyor? Allahü teâlâ, (Resulüme uyun, onun bildirdiği her şeyi kabul edin, haram ettiklerinden sakının, Resule uyan bana uymuş olur. Ona isyan eden bana isyan etmiş olur. Onun sözleri vahye dayanır. Onun sözünü benim sözüme aykırı görenler ve Allahın yolu ile Peygamberin yolunu birbirinden ayırmak isteyenler kâfirdir) buyurmuyor mu? İşte âyet-i kerime mealleri: (Resulümün verdiğini alın, yasakladığından da sakının!) [Haşr 7] (O, [Resulüm] vahyden başkasını söylemez.) [Necm 3,4] (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulun!) [Araf 158, Nur 54] (Resule itaat eden, Allaha itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Allaha ve Resulüne karşı gelen, apaçık bir sapıklıktadır.) [Ahzab 36] (Allah ve Resulüne itaat eden cennete, isyan eden cehenneme gider.) [Nisa 13,13] (İhtilaflı bir işin hükmünü Allahtan [Kur'andan] ve Resulünden [Sünnetten] anlayın!) [Nisa 59] (O Peygamber, güzel şeyleri helal, çirkin şeyleri haram kılar.) [Araf 157] (Biz her peygamberi kendisine itaat edilsin diye gönderdik.) [Nisa 64] (Aralarında hüküm verilmek üzere Allaha ve Peygambere çağırıldıkları vakit: "İşittik, itaat ettik" demek, ancak müminlerin sözüdür, işte kurtuluşa erenler onlardır.) [Nur 51] (Allaha ve Resûlüne karşı gelen, bilsin ki, Allahın azâbı çok şiddetlidir.) [Enfâl 13] (Allaha ve Resulüne itaat edin! [uymayıp] yüz çeviren [kâfirdir] Allah da kâfirleri sevmez.) [A. İmran 32] (Allah ile resullerinin emirlerini birbirinden ayırıp ikisi arasında bir yol tutmak isteyen kâfirdir.) [Nisa 150,151] Kur'anda, (yalnız Kur'ana uyun) denmiyor, (Allaha ve resulüne uyun) deniyor. Resulünü devreden çıkaran, Kur'anın açıklaması olan hadisleri delil saymayan, Kur'anın ifadesi ile kâfir olur.

.
Allahü teâlâ, Resulüne Kur'anın açıklamasını, hüküm koymasını emredip, iman, itaat ve Kelime-i şehâdette de Resulünü kendisiyle birlikte bildiriyor: (Kur'anı insanlara açıklayasın diye sana indirdik.) [Nahl 44] (İhtilaflı şeyleri insanlara açıklayasın ve iman eden bir kavme de hidâyet ve rahmet olsun diye bu Kitabı sana indirdik.) [Nahl 64] (İhtilaflı bir işin hükmünü Allahtan [Kur'andan] ve Resulünden [Sünnetten] anlayın!) [Nisa 59] (Aralarındaki anlaşmazlıkta seni hakem tayin edip, verdiğin hükmü tereddütsüz kabullenmedikçe, iman etmiş olmazlar.) [Nisa 65] (Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince, artık inanmış kadın ve erkeğe, o işi kendi isteğine göre, tercih, seçme hakkı kalmaz.) [Ahzab 36] (O Peygamber, güzel şeyleri helal, çirkin şeyleri haram kılar.) [Araf 157] (Allaha ve ümmi nebi olan Resulüne iman edin!) [Araf 158] (Allaha ve Resulüne itaat edin!) [Enfal 20] (Resulullahta sizin için [uyulması gereken] güzel örnekler vardır.) [Ahzab 21] (Allaha ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirler için de çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] (Allah, dilediğine hikmeti verir. Hikmet verilene de, çok hayır verilmiştir.) [Bekara 269] (Size kitabı, hikmeti getiren ve bilmediklerinizi öğreten bir Resul gönderdik.) [Bekara 151] İmam-ı Şafiî, (Bu âyetteki hikmet, Sünnettir. Önce Kur'an, peşinden hikmet bildirilmiştir) buyurdu. (Risale s.78) Kur'an ile birlikte bir de hikmet [Sünnet] getirildiği, bu âyet ile de bildirildi. Dünkü yazıda, yalnız Kur'an diyenlerin, Kur'ana inanmadıklarını, Kur'an ve Sünneti kabul etmedikleri için kâfir olduklarını âyetlerle bildirmiştik. Bu konudaki hadis-i şerifler de şöyledir: (Cebrail aleyhisselam, Kur'an ile beraber açıklaması olan sünneti de getirmiştir.) [Darimi] (Bana Kur'anın misli kadar daha hüküm verildi.) [İ. Ahmed] (Yalnız Kur'andaki helal ve haramı kabul edin diyenler çıkar. İyi bilin, Peygamberin haram kılması, Allahın haram kılması gibidir.) [Tirmizî, Darimi] (Bana uyan cennete girer, bana isyan eden ise giremez.) [Buharî] (Bir zaman gelir "Kur'andan başka şey tanımam" diyenler çıkar) [E. Davüd] (Kur'ana ve sünnete uyan hiç sapıtmaz.) [Hakim] (Sünnetimden yüz çeviren benden değildir.) [Müslim] (Bir zaman gelir, beni yalanlayanlar çıkar. Bir hadis söylenince, "Resulullah böyle şey söylemez. Bunu bırak, Kur'andan söyle" der.) [Ebu Ya'la] (Sünnetimi öldürüp dini bozmaya çalışanlara lanet olsun) [Deylemî] (Ümmetim bozulunca, sünnetimi ayakta tutana şehit sevabı verilir.) [Hakim] (İhtilaflar çıkınca, sünnetime ve hulefa-i raşidinin sünnetine sımsıkı sarılın!) [Tirmizî] (Bize yalnız Kur'andan söyle) diyen birine, İmran bin Husayn hazretleri: (Ey ahmak! Mesela Kur'anda, namazların kaç rekat olduğunu bulabilir misin?) dedi. Hz. Ömer, farzların seferde kaç rekat kılınacağını Kur'anda bulamadık diyenlere, (Allahü teâlâ, bize, Resulullahı gönderdi. Kur'anda bulamadığımızı, ondan gördüğümüz gibi yaparız. O, seferde, 4 rekatli farzları iki kılardı) buyurdu. (Mizan-ül-kübra)



.
Hadis, kadim=eski kelimesinin zıttıdır, yani yeni demektir. Ayrıca söz ve haber anlamına da gelir. Kur'anı kerimde geçen bütün hadis kelimeleri, söz ve haber anlamındadır. Deyim olarak, Resulullahtan rivâyet edilen haberlere hadis denir. Hadis-i şerif, Resulullah efendimizin şerefli, mübarek sözleridir. Dini yıkmak isteyenler, önce alimlerden, mezheplerden başladılar, sonra da hadis-i şeriflere saldırdılar. Sahih de olsa hadis-i şerife düşmanlıklarını gizlemediler. Ama her Müslüman bilir ki, hadis-i şeriflere düşman olmak, (O, Resul vahiyden başka söylemez) buyuran Allaha düşmanlıktır. Bu Allah düşmanları, (Yalnız Kur'an) yaftası altında, hadislerden başlayarak İslamiyeti yıkmaya çalışıyorlar. Allahü teâlâ, Resulüne uymayı, kendine uymak olarak bildirmekte ve Resulün emri ile kendi emrini ayıranlara kâfir demektedir. İşte âyet-i kerimeler: (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Allah ve Resulüne itaat eden, en büyük kurtuluşa ermiştir.) [Ahzab 71] (Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden sakının!) [Haşr 7] (Resulüm de ki; "Bana uyun ki, Allah da sizi sevsin!") [Al-i İmran 31] (O, kendisine vahyedilenden başkasını söylemez.) [Necm 4] (Ona uyun ki, doğru yolu bulasınız!) [Araf 158] (De ki, "Allaha ve Peygambere itaat edin! Eğer [uymayıp] yüz çevirirlerse, [kâfir olurlar] Elbette Allah kâfirleri sevmez.) [A. İmran 32] (Allahın yolu ile, peygamberlerin yolunu birbirinden ayırmak isteyenler kâfirdir.) [Nisa 150,151] Bu âyetlere rağmen, 19'culuk dinini kuran Reşat Halife, hadislere savaş açmıştı. Onun izinden giden mezhepsizler, kasten söz anlamındaki hadis kelimesini sanki hadis-i şerif gibi göstermeye çalışıyorlar. Uygunsuz bir söz ifadesini, uygunsuz bir hadis diye tercüme ediyorlar. Hadis kelimesini söz olarak tercüme etmeyip hadis olarak söylüyorlar, mesela (Kur'andan sonra hangi söze inanacaklar?) âyetini, (Hangi hadise inanacaklar) diye değiştiriyorlar. Halbuki Kur'anda, hadis kelimesi bazen, Kur'an anlamında da kullanılıyor. O zaman hadis kelimesini, hadis-i şerif olarak göstermek, kendi aleyhlerine delildir. İşte âyet mealleri: (Bu hadise [söze=Kur'ana] inanmayanlar [helak olacakları için] arkalarından üzülerek neredeyse kendini harap edeceksin!) [Kehf 6] (Allah, hadislerin=sözlerin en güzelini bir kitap halinde indirdi.) [Zümer 23] (Şimdi siz bu hadise [söze=Kur'an'a] mı şaşıyorsunuz?) [Necm 59] (Alemlerin Rabbi tarafından indirilen bu Kur'an-ı kerime ancak temiz olanlar dokunabilir. Siz bu hadisi mi [sözü mü=Kur'anı mı] küçümsüyorsunuz? [Vakıa 77-81] Kur'an-ı kerimde levhel hadis, boş laf demektir. Âyet meali: (İnsanlardan öylesi var ki, herhangi bir ilmî delile dayanmadan Allah yolundan saptırmak ve sonra da onunla alay etmek için boş lafı satın alır.) [Lokman 6] Hadis düşmanları, buradaki boş lafa, hadis eğlencesi veya uydurma hadis demişlerdir. Bu hileye, bu oyuna gelmemelidir.


.
Kur'an'a inanmadıkları halde, (Yalnız Kur'an) diyen zındıklarla, On dokuzculuk bâtıl dinine sarılanlar, tesettürü inkâr ediyorlar. Halbuki Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Mümin kadınlara söyle, gözlerini sakınsınlar, ırzlarını korusunlar, görünen kısmı hariç, ziynetlerini göstermesinler, başörtülerini yakalarına kadar örtsünler!) [Nur 31] Bu âyette bazı hususlar açık değil. Mesela kadın, gözünü neden sakınacak, ırzını nasıl koruyacak, ziynetten maksat ne? Kına, sürme mi, altın, gümüş mü, küpe, kolye, bilezik mi? Bu hususlar tam açık değildir, bunlar hadis-i şerifle açıklanarak bildirilmiştir. Allahü teâlâ, (Resule itaat Allah itaattir) ve (Sana indirdiğim Kur'an'ı, anlamaları için insanlara açıkla) buyuruyor. (Nahl 44) Resulullahın açıklamaları ile âyetin manası şöyle oluyor: (Mümin kadınlara söyle, gözlerini [yabancı erkeklere bakmaktan] sakınsınlar, ırzlarını korusunlar, [el, yüz gibi] görünen kısmı hariç, [Kolye, küpe, bilezik, kına, sürme gibi] ziynetlerini [ve ziynet taktıkları baş, kulak, kol ve ayaklarını] göstermesinler, başörtülerini yakalarına kadar [saç, kulak ve gerdanlarını] örtsünler!) [Nur 31] (Celaleyn, Medarik) Mecmaul-enhür'deki, (Kadının [yüz ve iki eli hariç] bütün bedeni avrettir) hadis-i şerifi de tesettürü açıklıyor. Hz. Esma, ince elbise ile gelince, Resulullah baldızına bakmadı. Mübarek yüzünü çevirip (Ya Esma, bir kız, namaz kılacak yaşa gelince, yüz ve iki eli hariç, vücudunu erkeklere gösteremez) buyurdu. (Ebu Dâvud) Hz. Aişe de bildiriyor ki: (İlk muhacir kadınlara Allah rahmet etsin! Tesettür âyeti gelince, emri geciktirmemek için hemen peştamallarını yırtıp başlarını örttüler) buyurdu. (Buhari, Nesai) [Hz. İbrahim de, sünnet ol emrini geciktirmemek için, bıçak, doktor aramadan, hemen hazırdaki balta ile kendini sünnet etmişti.] Dinimizde iki çeşit kadın kıyafeti vardır. Hür ve cariye [köle] kıyafeti. Cariyeler başlarını örtmezlerdi, örtmek zorunda da değillerdi. Kapanma mecburiyeti hür kadınlara idi. Tesettür âyeti gelmeden önce hür kadınlar da başları açık gezerdi. Münafıklar, cariyelere sarkıntılık ederdi. Bu arada açık olan hür kadınlara da sataşırlardı. Olay duyulunca, (Biz bunu cariye sandık) derlerdi. Allahü teâlâ, (Hür kadınlar cariyeler gibi giyinmesinler, vücutlarını tamamen örtsünler, böylece cariye olmadıkları da meydana çıksın ve münafık erkekler tarafından da sarkıntıya maruz kalmasınlar) buyurdu. Bu âyetin meali şöyledir: (Ey Nebi, hanımlarına, kızlarına ve müminlerin kadınlarına [dışarı çıkarken] dış elbiselerini giymelerini söyle! Bu, onların tanınıp, eza görmemeleri için en uygun kıyafettir.) [Ahzab 59] Bazı mezhepsizler, "[Hayızdan kesilmiş, yaşlı kadınların saçlarını göstermeleri günah olmaz" diyorlar. Ama Kur'an'da buyuruluyor ki: (Evlenme arzusu bile kalmayan ihtiyar kadınların ziynetlerini [ziynet yerlerini, baş, kulak, boyun, kol ve ayaklarını] göstermemek şartı ile, dışa giydikleri [manto gibi] elbiselerini çıkarmalarında bir vebal yoktur. Ama sakınmaları daha iyi olur.) [Nur 60] Dikkat edilirse, kuyumcuda teşhiri, satılması serbest olan ziynetlerin bile kadında olunca, gösterilmesi yasaklanıyor. Müminlerin anneleri için bile, (Siz diğer kadınlar gibi değilsiniz, [yabancılarla] yumuşak konuşmayın, kalbinde fesat bulunanlar, kötü ümide kapılır. Evlerinizde oturun, eski cahiliye kadınları gibi açılıp saçılmayın) buyuruluyor. (Ahzab 32-33) Bu delillerden sonra, "İslamiyette tesettür yok" diyenlerin art niyetli olduklarında şüphe kalmaz.



.Yalnız Kur'an diyenlerle 19'culuk batıl dininde olanlar, Nur suresinin, (Mümin kadınlar, ziynetlerini göstermesinler, başörtülerini yakalarına örtsünler!) mealindeki 31. ayetinin yalnız ziynet takmayı yasakladığını, bir de sadece yaka kısmını örtmeyi emrettiğini söylüyorlar. Dün yeteri kadar açıklamıştık ama bir hususa daha değinmek istiyoruz. Nasreddin Hocanın kabri için, dört tarafı açık, ancak kapısında koca bir kilit var derler. O zaman kilidin ne kıymeti var. Deve kuşunun başını kuma sokarak saklandığını sanmasına benzemez mi? Bu zındıklara göre de, kadın her tarafını açacak, sadece yakasını kapatacak, böylece tesettür emrine uyacak, bu kadar gülünç, saçma iddia olur mu? İsra suresinin (Ana-babana öf deme) mealindeki 23. ayetini okuyan kimse, ana-babasına öf demese, fakat gözlerini çıkarsa, kulaklarını kesse, sopa ile dövse, sonra da (Ben öf demedim, Kur'an'ın emrine uydum) dese, bu zâlim, Kur'an'a uymuş mu olur? Kur'an-ı kerimde en hafif husus söyleniyor, daha ağırları elbette yasaktır. (Sana indirdiğim Kur'an'ı insanlara açıkla) emrine uyarak Resulullah efendimiz ayetleri açıklamıştır. Bu ayetin manası, (Ana-babanı üzme, hatta öf bile deme) demektir. (Beydavi) İsra suresinin, (Zinaya yaklaşmayın) mealindeki 32. ayeti de aynı anlamdadır. Kötü bir kimse, kötü bir kadınla aynı yatakta yatsa, zina hariç her şey yapsa, sonra da, (Kur'an zinaya yaklaşmayın) diyor, ben zina etmedim dese, günah işlememiş mi olur? Bu ayetin manası da açıklanmıştır. Zinaya yaklaşmayın demek, (Zinaya götürecek sebep, hareket ve işlerden sakının, yabancı kadınları düşünmeyin, onlarla konuşmayın, onlara bakmayın, onlarla tokalaşmayın, onları kucaklamayın, öpmeyin) demektir. Yabancı kadına bakmak zinaya götüren yollardan birisidir. Bunun için hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Yabancı kadını görüp, başını ondan çevirene Allah ibâdetin tadını duyurur.) [Hakim] (Harama bakmayan gözler, Cehennem ateşi görmez.) [İsfehani] (Kadına şehvetle bakanın, gözlerine erimiş kurşun dökülüp cehenneme atılacaktır.) [M. Enhür] (Avret yerini açana, başkasının avret yerine bakana Allah lânet etsin!) [Beyhekî] (Kadının yüz ve iki eli hariç bütün bedeni avrettir.) [Ebu Davud] Resulullahın bu açıklamasından sonra, (Başörtülerini yakalarına örtsünler) ayeti, vücudun tamamını örtsünler, boyun, yaka ve gerdan kısmını da kapatsınlar demektir. Bazı kadınlar eşarp taktıkları halde bu kısımları açık kalıyor. Hiçbir yer açık kalmasın demektir. Hz. Aişe de bildiriyor ki: (Tesettür ayeti gelince, muhacir kadınlar hemen peştamallarını yırtıp başlarını örttüler.) [Buharî] Herkes Kur'an-ı kerimden hüküm çıkarabilseydi, (Kur'an'ı insanlara açıkla) buyurulmaz ve hadis-i şerifler lüzumsuz olurdu. Kur'an-ı kerimin 17 yerinde Resulullaha (De ki, bana tâbi olun) buyuruluyor. Allahü teâlânın Resulüne tâbi olup O'nun bildirdiği şekilde tesettüre riayet etmelidir! Bir kadın açık gezse kâfir olmaz. Fakat kapanmanın lüzumsuz olduğunu söylerse kâfir olur. Günah ile küfür farklıdır. Herkesin bir tıp kitabı okuyarak, ilaç yapmaya, ameliyat etmeye kalkması cinayettir. Yalnız Kur'an diyerek Kur'an'dan hüküm çıkarmaya çalışmak da bundan daha büyük cinayettir. Yanlış ilaç kullanan sakat kalabilir, ölebilir. Fakat yanlış hüküm çıkaran imanını kaybedip, sonsuz azaba düşebilir. Hadis-i şerifleri bir tarafa atıp, Kur'an'a herkes el uzatınca dinin yıkılacağını, insan sayısınca din zuhur edeceğini zındıklar çok iyi bildiği için (Yalnız Kur'an) diyerek dini yıkmaya çalışıyorlar. Bu oyuna dikkat etmeliyiz.
 

.Yalnız Kur'an diyen zındıklar, "Kadının kapanması gerekmez" diyor. "Kadına çarşaf farzdır" diyenler olduğu gibi, "Çarşaf Hıristiyan rahibe kıyafetidir, giyilmez. Nitekim Abdülhamid Han çarşafı yasaklamıştı" diyenler de vardır. Dinimizdeki hükme bakalım: Kadınların vücut hatlarının belli olmayacak herhangi bir elbise ile örtünmesi farzdır. İslâm dini, kapanmayı emretmiş, ama belli bir örtü şekli bildirmemiştir. (Dürer-ül-mültekıte) Ahzab suresinde bildirilen cilbab, erkeğin de, kadının da giydiği bir elbise, bir gömlektir. Zevacir ve Berika'daki (Hayâ cilbabını [örtüsünü] çıkaranın [aleyhinde] söz etmek gıybet olmaz.) [Beyhekî] ve (Cilbabı [gömleği] haram olan erkeğin namazı kabul olmaz.) [Bezzar] mealindeki hadis-i şeriflerde cilbabın bir örtü olduğu açıkça görülmektedir. Cilbabın dış elbise olduğu tefsirlerde de yazılıdır: Cilbab, hımarın [tülbentin] üstüne örtülen ve göğse kadar inerek gömleğin ceybini [yakasını] boynu örten baş örtüsü. (Ebüssüud tefsiri) Cilbab, tek parça örtü. (Celaleyn) Cilbab, göğse kadar inen baş örtüsü. (Ruh-ul-beyan) Cilbab, milhafedir. (Beydavi) Cilbab, hımardan büyük örtü veya vücudunu örten dış elbise. (Kurtubi) Cilbab, bedeni baştan aşağı örten çarşaf, ferace, çar gibi dış giysi. (Elmalılı) Cilbab, dışa giyilen örtü. (Tibyan, A.Fikri Yavuz ve Hasan Basri Çantay'ın meali) Cilbab, milhafe, entari veya hımar. (El-Envar) [Milhafe= dış örtü ki buna ferace de denir.] Cilbab, feracedir. (Ö. Nasuhi Bilmen tefsiri) Nur suresinde, (Kadınlar, hımarlarını [başörtülerini] yakalarına örtsünler) buyuruluyor. Eğer cilbab çarşaf demek olsaydı, hımar denmezdi. Fıkıh kitapları cilbabın dış örtü olduğunu bildiriyor. Bir örnek: Hanıma verilmesi vacip olan nafaka, yemek, kisve ve meskendir. Kisve, hımar ve milhafedir. (Bahr) Tefsir, hadis ve fıkıhta cilbab dış örtüdür. Çarşafa bid'at denmez; çünkü adetteki değişiklik bid'at olmaz. Şalvar ve pantolon da böyledir. Çarşaf kelimesi, Farsça çader-şebden [gece örtüsü] bozularak Türkçe'ye girmiştir; tesettür için ev dışında giyilen üstlüktür. Tanzimatta hacca giden İranlılardan alınan çarşaf, önceleri bid'at sayılıp pek tutulmamışsa da, 1870'ten sonra yaygınlaştı. Daha sonra II. Abdülhamid Han, 4 Ramazan 1309 (2 Nisan 1892) tarihli bir emirle çarşafı yasakladı. (Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi) Yaşmak ile ferace giyilirken, 1872'de Subhi Paşanın Suriye valiliğinden dönüşünde ailesi Suriye'den getirdikleri çarşafla görününce, İstanbul'da çarşaf moda oldu. (Musahibzade Celal, Eski İstanbul Yaşayışı ) 1889'dan sonra açık feraceli iki paşa kızına birkaç külhanbeyi laf atıp feracelerini yırtınca, bu defa çarşafa rağbet arttı. Bid'at diyenler de giydi. (Sermed Muhtar Alus, Aylık Ansiklopedisi sayı 36) 1913'te yüz binlerce Balkan muhacirleri İstanbul'a Ortodoks kadınlarının giydiği siyah çarşafı ile gelmişti. Zamanla bu da İstanbul'a yayıldı. Hükümetin zaten uğraşacak hali yoktu, çarşafa mani olamadı. (M. Zeki Pakalın, Osmanlı Tarih Deyimler sözlüğü) 3 Ekim 1883'te Şeyhülislamın teklifi ve padişahın emriyle ferace dışında bir şey giymek yasaklandı. Daha sonra çarşaf da giyildi. O zamanki çarşaflar farklı idi. (Vakit. 4.10.1883)



.Bir yazar, Allah'ın rahmeti her şeyi kuşatmış diyerek mazlum Hıristiyanların cennete gideceklerini, hatta şehit olacaklarını bildiriyor, rahmet ayetlerini yazıyor, azap ayetlerinden hiç bahsetmiyor. İslamiyet, ifrat ve tefritten [aşırılıklardan] uzak bir dindir. Allah'ın rahmeti bol olduğu gibi azabı da şiddetlidir. Mümin havf ve reca arasında olmalıdır. Havf, Allah'tan korkmak, reca da Allah'ın rahmetini ümit etmek demektir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Havf ve reca [korku ile ümit] arasında bulunan mümin, umduğuna kavuşur, korktuğundan emin olur.) [Tirmizî] Hep Allah'ın azabından bahsedip insanları korkutmak doğru olmadığı gibi, hep Allah'ın rahmetinden bahsedip azabından hiç bahsetmemek de yanlıştır. Mümin, ikisi arasında olmalıdır! Yaşarken, havfı, ölürken recası daha fazla olmalıdır! Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Kullarıma haber ver ki, ben gafururrahim olduğum gibi, azabım da çok acı, çok şiddetlidir.) [Hicr 49-50] (Allah'ın azabı şiddetlidir.) [Bekara 211, Yunus 70, Ra'd 6,13, 34, Taha 127, Mü'min 22, Haşr 7] (Allah'ın azabının şiddetli olduğunu bilebilselerdi!) [Bekara 165] (Elbette azabım çok şiddetlidir.) [İbrahim 7] (İşte o gün, hükümranlık çok merhametli olan Allah'ındır. Kâfirler için de pek çetin bir gündür. O gün, zalim kimse ellerini ısırıp, "Vay başıma gelene, keşke Peygamberin yoluna uysaydım da falancayı [batıl yoldakini] dost edinmeseydim.) [Furkan 26-28] (Allah ve Resûlüne karşı gelen, bilsin ki Allah, azabı şiddetli olandır.) [Enfal13] (Kurtuluşa erenler, Allah'a ve Resulüne itaat edip Allah'tan korkan ve sakınanlardır.) [Nur 52] (İşlediklerinin cezası olarak, artık az gülüp, çok ağlasınlar.) [Tevbe 82] (Allah katında en kıymetliniz, O'ndan çok korkup sakınanınızdır.) [Hucurat 13] (Allah'tan nasıl korkmak gerekiyorsa, öylece korkun.) [A.İmran 102] (Sizden öncekilere de, size de Allah'tan korkmanızı tavsiye ettik.) [Nisa 131] Mü'minun suresinin, (Rablerinin huzuruna çıkacaklarından kalbleri korku ile çarpar) mealindeki 60. ayetinde bildirilen kimselerin hırsız mı, zani mi olduğu sorulunca, Peygamber efendimiz buyurdu ki: (Bunlar, namaz, oruç ve zekât gibi ibâdetlerini yerine getirdikleri hâlde "acaba ibâdetlerimiz kabul olmadı mı" diye korkan kimselerdir.) [Tirmizî] Yine buyurdu ki: (Allah korkusu, her hikmetin başıdır.) [Taberânî] Hıristiyanlara kucak açıp kiliselere gidip ayinlerine iştirak edenler, onların cennete gideceklerini, hatta mazlumlarının şehit olacaklarını söyleyenler, şu ayetleri bilmiyorlar mı? (Ey iman edenler, Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyin! Onlar, [İslâm düşmanlığında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51] (Müminler, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah'ın dostluğunu bırakmış olur.) [A. İmran 28] [Kâfirlere kucak açanlar da, Allah'ın dostluğunu bırakmış olur.] (Sen, onların dinine uymadıkça, Hıristiyanlar ve Yahudiler senden hoşnut olmazlar. De ki "Doğru yol, ancak Allah'ın yoludur.") [Bekara 120]



.Bazı kimseler, Allah kerim diyerek günah işliyorlar. Ş. Yahya Müniri hazretleri buyuruyor ki: Allahü teâlâ, kerim, rahim olduğu gibi, azabı da şiddetlidir. Bu dünyada, çoklarına fakirlik ve sıkıntı veriyor. Çok kerim ve rezzak olduğu hâlde, çiftçilik sıkıntısı çekmeyene ekmek vermiyor. Herkesi yaşatan O olduğu hâlde, yiyip içmeyen kimseyi yaşatmıyor, ilaç kullanmayan hastaya şifa vermiyor. Yaşamak ve mal sahibi olabilmek gibi dünya nimetlerinin hepsi için sebepler yaratmış, sebebine yapışmayana hiç acımayıp dünya nimetlerinden mahrum bırakmıştır. Ahiret nimetlerine kavuşmak da böyledir. Kâfirliği ve cahilliği, ruhu öldüren zehir yapmıştır. Tembellik de, ruhu hasta yapar. İlaç kullanılmazsa, ruh hastalanır, ölür. Küfrün ve cahilliğin tek ilacı, ilimdir. Tembelliğin ilacı da, namaz kılmaktır. Bir kimse, zehir yer ve (Allah rahimdir, rahmeti her şeyi kuşatmıştır, beni korur) derse, hastalanır, ölür. İshal olan müshil içerse, şeker hastası tatlı yerse, hastalık artar. "Allah'ın bizim ibâdetimize ihtiyacı yok. İbadet yapan, boşuna sıkıntı çekiyor" veya "Ben içki içersem, zina edersem Allah'a ne zararı olur ki" diyen de çıkıyor. Böyle yanlış düşünen kimse, perhiz yapmayan hastaya benzer. Bu hastaya doktor, perhiz tavsiye ediyor. Bu ise, (Perhiz yapmazsam doktora hiç zararı olmaz) diyerek, perhiz yapmıyor. Evet doktora zararı olmaz, fakat kendine zarar vermektedir. Doktor, kendine faydası olduğu için değil, onun hastalıktan kurtulması için, perhiz yapmasını tavsiye etmiştir. Doktorun tavsiyesine uyarsa şifa bulur, uymazsa ölür gider. Bazıları, dört delile aykırı olarak, "Mazlum olarak ölen Hıristiyanlara şehittir. Çünkü Allah'ın rahmeti her şeyi kuşatmıştır" diyorlar. Halbuki ayet-i kerimede, (Rahmetim her şeyi kaplamıştır) buyurulduktan sonra, ([Rahmetim] Allah'tan korkup, haramlardan kaçan, zekâtlarını veren ve ayetlerimize inananlar içindir) buyuruluyor. (Araf 156) Bundan sonraki ayette de, (Ümmi peygamberime (Resulullaha) uyanlar için buyuruyor. Bektaşi gibi yarısını gizlemekle, Hıristiyanlar cennete mi gidecektir? Onlar ayetlerimize (Kur'an'a) ve ümmi peygambere (Muhammed aleyhisselama) inanıyorlar mı? (Allah indinde hak din ancak İslâmdır.) [A.İmran 19] (İslâmdan başka din arayan, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [A.İmran 85] mealindeki ayetlere inanıyorlar mı? İnansalar zaten Hıristiyanlıkta kalmazlar. İnanmayan Hıristiyan kâfiri şehit olur mu hiç? Ehli sünnet âlimleri buyuruyor ki: Müslümana kâfir, kâfire Müslüman diyen kâfir olur. (Birgivi) Allah'ın 99 "Esma-i hüsna"sından biri de Kahhardır, istediğini kahreder. İki âyet meali şöyledir: (Bugün hükümranlık Kahhar olan tek Allah'ındır.) [Mümin 16], (Allah'ın kahrı da, cezası da pek şiddetlidir.) [Nisa 84], Esma-i hüsnadan biri de Müntekimdir, intikam alıcıdır. (A.İmran 4, Maide 95, İbrahim 47, Zümer 37), Peygamberimize, Kur'an'a inanmadıkları için mazlum olarak ölen Hıristiyanlardan intikam alacak, sonsuz olarak cehennemde bırakacaktır. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Cennete ancak Müslüman girer.) [Buhârî], (Bana inanmayan Yahudi ve Hıristiyan Cehenneme girecektir.) [Hakim] Cennete girmek için Müslüman olma şartı [Amentüdeki altı esas] vardır. Hıristiyanlar sizin istemenizle Cennete, bizim istememizle Cehenneme girmez. Hıristiyanlar Müslüman olmadıkları için Cehenneme girer. Müslüman olsun herkes girsin.
 



.Mektubatı Masumiyye'de buyuruluyor ki: Müminin kâfiri sevmesi üç türlü olur: 1- Onun küfrünü beğenir. Bunun için sever. Bu muhabbet yasaktır. Çünkü onun dininden razı olmuştur. Küfrü beğenen kâfir olur. Böyle muhabbet, imanı giderir. 2- Herkesle iyi geçinmek lazım olduğu için onlarla da iyi geçinilir. 3- İkisi ortasıdır. Onlara meyleder, yardım eder. Dininin bâtıl olduğunu bilerek, akrabalık, iş arkadaşlığı sebebi ile dostluk yapar. Bu sevgi küfre sebep olmaz ise de, caiz değildir. Çünkü bu sevgi, zamanla onun dinini beğenmeye sebep olur. Zaruretsiz gayrı müslimlerle beraber olmak, kiliselerine gitmek, âyinlerine katılmak caiz değildir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, [İslâma olan düşmanlıklarında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51] (Müminler, müminleri bırakıp da, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah'ın dostluğunu bırakmış olurlar.) [A. İmran 28] Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: (Bir kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur) [Taberânî] [Yani bir milletin, adete, tekniğe ait işlerini değil de, onların dinlerini, ibâdetlerini, günah olan işlerini seven kimseler, kıyamette onlarla birlikte Cehenneme giderler. Fenne ait işlerini ve günah olmayan adetlerini yapmak caiz ve lazımdır. Çünkü Fen, müminin kaybettiği malıdır, nerede bulursa alması lazımdır. Gayrı müslimlerle ticaret yapılır. Aldatılmaz, kötülük yapılmaz. Herkese olduğu gibi onlara da iyi davranılır. Müslüman olmaları için dua da edilir. Fakat onları kâfir iken şerefli kabul etmek câiz değildir. Cenab-ı Hak buyurdu ki (Kâfirleri dost edinenler, onların yanında izzet, şeref mi arıyorlar? Bilsinler ki, bütün izzet yalnızca Allaha aittir.) [Nisa 139] (İzzet ve şeref isteyen, bilsin ki, izzet ve şerefin hepsi Allah'ındır.) [Fatır 10] (Münafıklar, "Eğer bu savaştan Medine'ye dönersek, andolsun ki, şerefliler, alçakları oradan çıkaracak" diyorlardı. Oysa, şeref Allah'ın, Resulünün ve müminlerindir; ama münafıklar bunu bilmezler, anlamazlar.) [Münafikun 8] Hz. Ömer, kölesi ile nöbetleşe deveye biniyorlardı. Şam'a girerken deveye binme sırası köleye geldiği için, köle deve üzerinde idi. Şam ordusunun kumandanı olan Ebu Ubeyde bin Cerrah, bir heyetle karşılayıp, (Ya Halife! Böyle ne yapıyorsun? Bütün Şamlılar, bilhassa Rumlar, Müslümanların halifesini görmek için toplandılar. Sana bakıyorlar. Bu yaptığını beğenmezler.) der. Hz. Ömer buyurur ki: (Ya Eba Ubeyde, senin bu sözün, çok zararlıdır. İşitenler, şerefi, vasıtaya binip gitmekte ve süslü elbise giymekte sanacaklar. Şerefin, Müslüman olmakta olduğunu anlamayacaklar. Biz aşağı insanlardık. Allahü teâlâ Müslüman yapmakla bizleri şereflendirdi. Onun verdiği bu şereften başka şeref ararsak, Allahü teâlâ bizi yine zelil eder. Her şeyden aşağı eder. İzzet, İslâmdadır. İslâmın ahkâmına uyan, aziz olur. Bu ahkâmı beğenmeyip, izzeti, şerefi başka şeylerde arayan zelil olur.) Bir hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Allahü teâlâ, hakkı Ömer'in diline ve kalbine yerleştirmiştir.) [Tirmizi]

.Mezhepsizler değişiktir, kimi Mutezilenin, kimi Cebriyyenin, kimi Şianın, kimi Vehhabinin bazı fikirlerini, kimisi her gruptan bazı fikirleri benimsiyorlar. Fikirlerini benimsedikleri ve kaynak olarak gösterdikleri şahıslardan bazıları şunlardır: Ahmet Kadiyani; Behâullah, Beykiyef, C. Efgani, Ebul ala Mevdudi, Hasan el Benna, Hasan Sabbah, İbni Hazm, İbni Kayyimi Cezviyye, İbni Rüşd, İbni Sebe, İbni Teymiyye, İzmirli İsmail Hakkı, M. Şevkani, Muhammed Abduh, Muhammed bin Abdülvehhab Necdi, Makdisi, Muhammed Hamidullah, M. Ebu Zehra, Muhammed İkbal, Muhammed Sıddık Hasan Han, N. Elbani, Reşat Halife, Reşit Rıza, S. Kutup, Seyyid Sabık, Şeyh Bedrettin, Yusuf Kandehlevi, Yusuf Kardavi, Zuhayli vs. Mezhepsizleri tanımak için fikirlerini, inançlarını bilmek gerekir. Fikirlerinden bazıları şöyledir: Mezhep taassubu tabirini çok kullanırlar. İctihad kapısı açık derler, sapık görüşlerini ictihad gibi gösterirler. Telfıkı savunurlar. Mezhepleri birleştirmeye kalkarlar. Hangi mezhepteki hüküm akıllarına yatarsa onunla amel etmeye çalışırlar. Abduh gibi masonları mezhepler üstü müctehid kabul ederler. Mezhepler bid'attir, Sahabenin mezhebi mi vardı derler. İmamı a'zama, imamı a'zam demezler, Ebu Hanife derler. Eshabı kiramdan çoğunu kötülerler. [Halbuki hepsi cennetliktir. (Hadid 10) Bir kısmı, cin ve miracı inkâr eder. Bir kısmı mucizeleri, bir kısmı da kerameti inkâr eder. Cennette de Allahü teâlâ görülmez derler. Halbuki Kıyamet suresinin (Kıyamet günü ışıl ışıl parlayan yüzler, Rablerine bakacaklardır) mealindeki 22 ve 23. âyetlerini açıklayan Peygamber efendimiz, dolunaya bakıp buyurdu ki: (Rabbinizi de, [ahirette] böyle göreceksiniz.) [Buharî] Günah işleyen namaz kılmayan kâfirdir, amel imandan parçadır derler. Peygamberden, evliyadan yardım istemek şirktir, çünkü ölü işitmez derler. Halbuki Kur'an'da (Onlar ölü değildir) buyuruluyor. Hadis-i şerifte de, (Kâfir ölüsü de işitir) buyuruluyor. (Buhari) Kabir suâlini, kabir azabını inkâr ederler. Ölüye, duâ fayda etmez derler. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Dirilerin duâları sebebi ile, ölülere dağlar gibi çok rahmet iner.) [Deylemî] Sıratı, mizanı, şefaati inkâr ederler. Halbuki bunların hak olduğu ayet ve hadisle sabittir. İskata, telkine ve kabir azabına inanmazlar. Halbuki bu konularda da sahih hadisi şerifler vardır. Yalnız Kur'an derler, bazıları da Kitap, Sünnet derler, dindeki dört delili inkâr ederler. Bir çok hadis-i şerife uydurma damgasını basarlar, İsrailiyat derler. Halbuki hiçbir İslam âliminin kitabında uydurma hadis olmaz. İyi iş yapan Hıristiyan ve Yahudiler de cennete girecek derler. Halbuki Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (Bana iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan Cehenneme girecektir.) [Hakim] Kur'an değişmiştir derler. Halbuki (O'nu biz indirdik , biz koruruz) buyuruluyor. (Hicr 9) Namaz üç vakittir derler. Hadisi şerifte, (Namaz beş vakittir) buyuruluyor. (Buhari) Yanlış olarak, dinimize aykırı olarak İslami görüş, İslam düşüncesi, İslam felsefesi, İslamcı, Allah'ın mucizesi gibi tabirler kullanırlar.


.
Mucizeye, keramete inanmayan kimseler çoğalıyor. 19'culardan birisi, (Mısırlılar, özel mumyacılık bilgisiyle Firavunların cesedini mumyalayarak korumuşlardır. Firavun'un mumyalanmış cesedi bugün Kahire Müzesinde sergilenmektedir) diyerek Allah'ın mumyasız olarak ölmüş bir cesedi çürütmeyeceğine inanmıyor. Öteki Firavunlar mumyalanmıştır. Bu Firavun, mumyasız idi. Firavun'un bozulmamış cesedi de Kahire'de değil Londra'daki British Museum'da teşhir edilmektedir. Üç bin seneden fazla bir zaman önce ölen bu Firavun'un cesedi, mumyalanmış olarak değil, ibret-i alem için mumyasız olarak çürümeden korunmuştur. Tam bir ibret vesikası olarak vücudu hiç bozulmamış, etleri çürümemiş ve tüyleri dahi dökülmemiş şekilde ve secde eder vaziyette bulunmuştur. Çünkü Firavun ölürken secdeye kapanmıştı. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (İsrailoğullarını denizi yararak geçirdik, Firavun ve askerleri zulmetmek ve saldırmak üzere onları [yarılan denizde] takip etti. Firavun denizde boğulurken, "İsrailoğullarının inandığından başka ilah olmadığına iman ettim, ben de Müslüman oldum" dedi. Ona "Şimdi mi inandın, daha önce isyan eden bir bozguncu idin" dendi. [Denizde boğulan Firavuna Allahü teâlâ buyurdu ki:] Senden sonrakilere bir ibret teşkil etmesi için, bugün senin [denizdeki] cesedini [çürütmeden] çıkarıp [sahile] atacağız. Buna rağmen insanların çoğu ayetlerimizden gafildir) [Yunus 90,92] Firavun, eski Mısır hükümdarlarına verilen isimdir. Mısır'a hâkim olan 26 Firavun sülâlesi vardı. Her sülâlede çeşitli Firavunlar asırlarca hükümdarlık etti. Musa aleyhisselâm zamanındaki Firavun, [II. Ramses olduğu söylenir], 400 sene yaşamış ve ilahlık iddiasında bulunmuştu. Kendisine secde etmeyenlere ve Musa aleyhisselama inananlara işkence ve zulüm yaptı. Musa aleyhisselam, Firavun'u dîne davet etti. Firavun kabul etmedi. Yanındaki vezîri Haman'a sordu. O da; "Musa, büyük sihirbazdır. Bizi aldatıp, ülkemizi elimizden almak istiyor" dedi. Böylece Firavun'un îmana gelmesine mâni oldu ve îman eden hanımı Asiye'nin de şehit olmasına sebep oldu. Firavun, Musa aleyhisselamın mucizelerine inanmadı, kâfirlerin suları kan oldu, kurbağa yağdı, cilt hastalıkları oldu. Üç günlük karanlık devam etti. Firavun bu mucizeleri görünce korktu. Musa aleyhisselam ile ona inananların Mısır'dan gitmesine izin verdi. Sonra Firavun verdiği bu izne pişman oldu. Askerlerle peşlerine düştü. Denizde yollar meydana geldi. Musa aleyhisselam da, İsrailoğulları ile birlikte denize girdi. Firavun ve askerleri, bunları yakalamak üzere denize girip takip etmeye başladılar. Kızıldeniz'in Süveyş kısmına gelince, denizdeki yollar kapanıp, Firavun'un askerleri boğulmaya başladı, Firavun da aynı akıbete uğrarken, hemen secdeye kapanıp, iman ettim dediyse de, boğularak askerleri ile birlikte öldü. Firavun'un cansız cesedi asırlarca denizde kalmasına rağmen Allahü tealanın kudreti ile çürümedi. Ayette de bildirildiği gibi, cesedi üç bin sene sonra sahile atıldı. Burada bulunup İngiltere'ye götürüldü. 1983'te Zafer dergisi, Firavun'un müzedeki cesedinin resmini neşretmişti. Kur'an-ı kerim, Resulullahın bir mucizesi olduğu için, bu da Peygamber efendimizin bir mucizesidir.
.






.Hoca sanılan birisinin, (Âdem ve Havva ilk insan değildir. Biz, başka mahlûklardan türedik) demesi, akılla, mantıkla, ilimle bağdaşmaz. Herkes Hz. Âdem'in neslinden gelmiştir. Kur'an-ı kerimde, Allahü teâlâ, insanlara hitap ederken, (Ya benî Âdem'e=Ey Âdemoğulları) buyuruyor. [Araf 26, 27, 31, 35, Yasin 60] Bu husustaki âyet-i kerime mealleri şöyledir: (Rabbin, "Ben yeryüzünde bir halîfe yaratacağım" dediği zaman, melekler, "Yeryüzünde fesat çıkaracak, kan dökecek kimseler yaratacaksın?" dediler. "Ben sizin bilmediklerinizi bilirim" buyurdu. Adem'e bütün eşyaların isimlerini [neye yaradıklarını, ilmini, sanatını] öğretti, sonra meleklere, "Siz de biliyorsanız söyleyin" buyurdu. Melekler, "Senin bize öğrettiklerinden başka bizim bilgimiz yoktur" dediler. Âdem'e, "Her şeyin ismini [ne işe yaradığını] söyle buyurdu. Âdem de, hepsini söyleyince, Rabbin, "Ben göklerde ve yerde, görülmeyen, gizli açık her şeyi bilirim demedim mi" buyurdu.) [Bekara 30-33] (Allah, birbirinden gelme bir nesil olarak Âdem'i, Nuh'u, İbrahim ve İmrân ailesini âlemlere üstün kıldı.) [Âl-i İmran 33] (Ey Âdemoğulları, şeytan, ana-babanızı [Hz. Havva ile Hz. Âdem'i], cennetten çıkardığı gibi, sizi de aldatmasın.) [A'raf 27] (Rabbin, Âdemoğullarının [Âdemin] sulbünden neslini devam ettirmiştir.) [A'raf 172] (Sizi bir tek nefisten, candan [Âdem aleyhisselamdan], ondan da eşini [Havva validemizi] yaratan Allah'tır.) [A'raf 189, Zümer 6] İnsanlar bir kişiden, Hz. Âdem'den yaratılmıştır. (Nisa 1, Enam 98) İlk insan topraktan, nesli nutfeden yaratıldı. (Fatır 11, Hac 5, Kehf 37, Mümin 67) Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselamı yeryüzünün her tarafından alınan topraklardan yarattı. Bu sebeple neslinden, siyah, beyaz, esmer, kırmızı renkte olanlar olduğu gibi, bu renkler arasında bulunanlar da oldu. Kimi yumuşak, kimi sert, kimi de temiz oldu.) [Ebu Davud] (Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselamı yarattıktan sonra, "Git şu meleklere selam ver. İşte senin ve neslinin selamlaşması böyle olacaktır" buyurdu.) [Buhari] (Allah Cehennemdeki azabı en hafif olana "Dünyadaki her şey senin olsaydı, cehennemden kurtulmak için onları feda eder miydin?" buyurur. O da "Evet" der. "Sen Âdem'in sulbünde iken, çok az şey istedim, şirk etme dedim. Ama sen şirk ettin" buyurur.) [Hâkim] (Hz. Âdem'e kadar olan soyumda, zina eden hiç kimse yoktur. Hepsi temizdir.) [İbni Sa'd] (Hz. Âdem'den babama kadar hep nikahlı ana-babadan geldim.) [Deylemî] (Yecüc ve Mecüc de, Âdem aleyhisselamın sulbündendir.) [Beyheki] (Allahü teâlâ, Hz. Âdem'e bin çeşit sanat öğretip buyurdu ki: Evlat ve zürriyetin, bir sanatla rızkını talep etsin! Dini geçim vasıtası yapmasın!) [Hakim] (Hepiniz Âdem aleyhisselamın çocuklarısınız.) [Bezzar] Bu delillerden sonra, (Biz Âdem'den değil, maymundan, başka mahluktan geldik) diyerek insanlığı hazmedemeyene, gözü hayvanlıkta olana, kim, ne anlatabilir ki?






.

.Bazı okuyucular, bütün peygamberlerin peygamberlikleri bildirilmeden önce de, günah işlemedikleri malum iken, neden meallerde, Hz. İbrahim'in, yıldıza, aya ve güneşe "Bu benim Rabbim" dediği yazılı diye soruyorlar. Hiçbir peygamber, peygamberliğini tebliğ etmeden önce de günah işlemez, hele Allahü teâlâya şirk koşmaz. Müşrikler gibi (Güneş benim Rabbim) demez. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (İbrahim ne Yahudi, ne de Hıristiyandı. O gerçekten Allah'ı tanıyan doğru bir Müslümandı. Müşriklerden de olmadı.) [Al-i imran 67] (Andolsun ki bundan önce, İbrahim'e de rüşdünü [büluğundan önce hidayeti] verdik. [Onun buna ehil ve müstahak olduğunu] biliyorduk.) [Enbiya 51] Bu ayetler de Hz. İbrahim'in büluğundan önce de hidayet üzere olduğunu göstermektedir. (Beydavi) Durum böyle iken, İbrahim aleyhisselamın yıldıza, aya ve güneş taptığını söylemek, Kur'an-ı kerimdeki ifadeleri anlamamak demektir. Hemen bütün tercüme ve meallerde, yıldız, ay ve güneş için (Bu benim Rabbim) diye yazılmıştır. Hiçbir açıklama yapılmamıştır. Bu bakımdan Kur'an-ı kerim tercümelerinden fıkh, akaid gibi ilimler öğrenilmez. Tefsir-i Mazharide, Enam suresinin 76-79. ayetlerinin açıklaması şöyledir: İbrahim aleyhisselam, yıldızları, ay ve güneş gösterip: Bu mu benim Rabbim diyerek bunlara tapanları ilzam etmek istemiştir. Beydavi tefsirinin Şeyhzade haşiyesinde de böyle bildirilmektedir. Tibyanda (Acaba Rabbim bu mu?) şeklinde tercüme yapılmış. Bu ifadede bile şüphe var. Ancak tefsirlerden aldığı dört açıklama şöyledir: 1- İbrahim aleyhisselam, müşriklerin cehaletlerini bildirmek için böyle söylemiştir. 2- Müşriklerin yaptıkları şeyleri başlarına kakmak, doğruyu öğretmek için (Bunun gibi şeyden hiç Rab olur mu, bu mu benim Rabbim) demek istemiştir. 3- Müşriklerin aleyhine hüccet için, (Sizce benim Rabbim bu ha) demek istemiştir. 4- (Kavmim Rabbimin bu olduğunu söylüyor) demek istemiştir. Bu dört açıklama da Hz. İbrahim'in; yıldız, ay ve güneş için (Bu benim Rabbim) demediğini, yani müşriklerden olmadığını açıkça göstermektedir. Ay veya güneş için Bu benim Rabbim demek şirktir. Halbuki peygamberler, şirk değil, günah bile işlemezler. (Feraid) Bekara suresinin, (İbrahim, "ya Rabbi, ölüleri nasıl dirilttiğini bana göster" dediğinde, Rabbi "İnanmıyor musun" dedi. İbrahim, inanıyorum ama, kalbimin tatmin olması için görmek istedim, dedi) mealindeki 260. âyetinden dolayı da bazı sapıklar, (Bu ayet, Hz. İbrahim'in Allah'ın yaratmasından şüphe ediyordu) diyorlar. Halbuki yukarıdaki ayetlerde, İbrahim aleyhisselamın, büluğundan önce de rüşd sahibi, doğru bir Müslüman olduğu açıklanmıştı. Buna rağmen böyle söylemek, cahillik değil ise, art niyettir. Hz. İbrahime bu çeşit saldırılar olduğu gibi, İslamın iki göz bebeğinden birisi olan Hz. Ömer'e de İbni Sebeciler, (Ömer Hudeybiye'de, Resulullahın peygamberliğinden şüphe etmişti) diyebiliyorlar. Orada da, Hz. Ömer aynen, Hz. İbrahim gibi, Allah ve Resulüne olan teslimiyetini bildirmek için, (Ya Resulullah sen Allah'ın peygamberi değil misin? Biz hak, kâfirler bâtıl yolda değil mi?) mealindeki sözlerinden dolayı ona saldırıyorlar. Hz. Ömer, (Ya Resulallah, (Sen elbette Allah'ın resulüsün, bizim yolumuz elbette hak, kâfirler elbette bâtıl yoldadır. Zahiren aleyhimize görünen bu anlaşmada asla dinden taviz verilmemiştir) demek istediğini bütün Ehl-i sünnet âlimleri bildirmektedir. (Kurret-ül-ayneyn)


.
İslamiyet uğruna malını, canını, her şeyini ortaya koyup, herkes gizlice hicret ederken Hz. Ömer, hiç çekinmeden kahramanca ortaya çıkarak, (Anasını ağlatmak, karısını dul bırakmak isteyen varsa gelsin) diyerek düşmanlara meydan okumuştur. (Mir'ati kainat) Hz. Ömer, Medine'ye hicretle şereflenen, Allahın övdüğü muhacirlerden ve ilk iman edenlerdendir. Eshab-ı kiramın hepsi cennetlik idi. İşte bir âyet-i kerime meali: (Mekke'nin fethinden önce Allah için mal veren ve savaşanlar, daha sonra harcayıp savaşanlarla eşit değildir. Onların derecesi, sonradan Allah yolunda harcayan ve savaşanlardan daha yüksektir. Bununla beraber Allah hepsine de en güzel olanı [Cenneti] vâdetmiştir.) [Hadid 10] Ayet-i kerimede, sapıklara fırsat vermemek için, ve küllen vaadallahü husna buyuruluyor. Yani Allah hepsine Cenneti söz vermiştir buyuruluyor. Fazilet bakımından elbette, Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer gibi Mekke'nin fethinden önce Müslüman olup, bütün savaşlara katılanlar, Hz. İkrime, Hz. Vahşi gibi fetihten sonra Müslüman olanlardan üstündür. Ama hepsi de Cennetliktir. Allahü teâlâ, sadece Eshabı kiramın Cennetlik olduğunu bildirmekle kalmadı, o mübarek insanları sevip onların yolundan giden Müslümanlardan da razı olduğunu, onları da Cennete koyacağını bildirdi. İşte bir âyet-i kerime meali: (Muhacirlerin [Mekke'den hicret eden eshabın] ve Ensarın [Medine'de muhacir eshaba yardım edenlerin] önce gelenlerinden ve bunların yolunda gidenlerden Allah razıdır ve bunlar da, Allahtan razıdır. Allah bunlar için, altından ırmaklar akan Cennetler hazırladı. Bunlar Cennetlerde sonsuz olarak kalacaklardır.) [Tevbe 100] Allahü teâlânın zatı gibi sıfatları da sonsuzdur. Razı olması da sonsuzdur. Allah, Eshabdan birkaç sene razı oldu sonra vazgeçti denilemez. Allah sözünden dönmez. Allahü teâlâ, ağaç altında sözleşme yapılan Eshabdan da razı olduğunu bildirmiştir. İşte âyet-i kerime meali: (Ağaç altında, sana söz veren müminlerden, Allah razıdır. Kalplerinde olanı bilmiş, onlara güven duygusu vermiş ve onları pek yakın bir fetihle ödüllendirmiştir.) [Fetih 18] Hz. Ömer, ağaç altında söz verenlerden idi. Cabir bin Abdullah dedi ki, Resulullah, (Ağaç altında benimle sözleşenlerden hiçbiri Cehenneme girmez!) buyurdu. Bu sözleşmeye, (Biat-ür-rıdvan) denir. Çünkü, Allahü teâlâ, bunlardan razıdır. (İmam-ı Begavi Meâlimüttenzil) İbni Sebeciler, birkaç sahabi hariç hepsine kâfir diyorlar. Allahü teâlâ, sahabi düşmanlarına fırsat vermemek için, sadece Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer gibi cihad edenlerin değil, evlerinde oturanların da cennetlik olduğunu bildirmiştir. İşte âyet-i kerime meali: (Müminlerden, oturanlarla malları ve canları ile Allah yolunda cihad edenler bir olmaz. Allah, malları ve canları ile cihad edenleri, derece bakımından oturanlardan üstün kılmıştır. Bununla beraber Allah hepsine de en güzel olanı [Cennet] vâdetmiştir; ama cihad edenleri, oturanlardan çok büyük bir ecirle üstün kılmıştır.) [Nisa 95] Bu âyette de, "hepsi cennetliktir" buyuruluyor. (Devamı var)






.Hz. Ali, Hz. Ömer'i çok severdi. Ona kızı Ümmü Gülsüm'ü verdi. Hz. Ömer hakkındaki hadis-i şeriflerin çoğunu Hz. Ali bildirmiştir. Hz. Ömer de onu çok severdi. Birbirinin dostu idi. İşte âyet meali: (İman edip de hicret edenler, Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihad edenler ve [hicret eden eshabı] barındırıp yardım edenler var ya, işte onlar birbirlerinin dostlarıdır.) [Enfal 72] Eshabı kiramın birbirine karşı çok merhametli olduğunu bildiren bir âyet meali de şudur: (Muhammed aleyhisselam, Allahın Resulüdür ve Onunla birlikte bulunanların [Eshab-ı kiramın] hepsi, kâfirlere karşı çetin; fakat, birbirlerine karşı merhametli, yumuşaktır.) [Feth 29] Hz. Ömer'in görüşleri [ictihadları] çok isabetli idi. Makâm-ı İbrahim için, kadınların örtünmesi için ve Bedir gazasında alınan esirler için, içkinin haram edilmesi için Allahü teâlâ, Hz. Ömer'in sözüne uygun âyet göndermiştir. Hz. Ömer buyurdu ki: Vallahi Rabbim, bana şu üç şeyde de muvafakat etti; 1- Ya Resulallah, ne olaydı makam-ı İbrahimi namaz kılınacak yer yapsaydınız dedim. Hemen Bekara suresinin, (Makam-ı İbrahimi namazgah edinin) mealindeki 125. âyeti indi. 2- Dedim ki, ya Resulallah! Sizin yanınıza fâsıklar da geliyor. Ne olurdu ki müminlerin anneleri tesettüre girseydi. Hemen Allahü teâlâ hicab âyetini gönderdi. 3- Resulullahın bazı hanımları birbirleri ile niza etmişler. Bu olayı işitince gidip, [Resulullahın hanımı ve kendi kızı olan] Hafsa'ya dedim ki: "Resulullahı üzerseniz, Allahü teâlâ, ona sizden daha iyi hatunlar verir" Hemen Allahü teâlâ; Tahrim suresinin (Eğer o sizi boşarsa, Rabbi ona, sizden daha iyi hanımlar verebilir) mealindeki 5. ayetini gönderdi. (Mealim-üt-tenzil) Bedir'de alınan esirlere yapılacak muamele hakkında, Sahabe-i kiramın reyleri [ictihadları] farklı olmuştu. Ömer-ül Faruk ve Sad ibni Muaz esirleri öldürelim dedi. Diğer sahabiler ise, para karşılığı bırakalım demişlerdi. Server-i alem de, serbest bırakalım reyini kabul buyurup salıverdiler. Sonra, şu ayet gelerek birinci reyin doğru olduğu bildirildi: (Savaşta alınan esirleri mal karşılığı olarak salıvermek, hiçbir Peygambere yakışmaz. Yeryüzünde onların çoğunu öldürmek, zayıflamalarına sebep olur. Siz dünya malını istiyorsunuz. Allahü teâlâ ise, sevap kazanmanızı, Cennete ve nimetlere kavuşmanızı istiyor. Allah tarafından önceden verilmiş bir hüküm olmasaydı, aldığınız fidyeden dolayı size mutlaka büyük bir azap dokunurdu.) [Enfal 67,68] Bu ayetler indikten sonra Resulullah buyurdu ki: (Eğer azap geri çevrilmeseydi, Ömer ile Sad bin Muaz'dan başka kimse kurtulmazdı.) [Beydavi, Mealim-üt-tenzil] Daima görüşü [ictihadı] isabet ederdi. Bir gün, Müslümanlar arasında bulunan bir kişi ile bir Yahudi, bir hususta anlaşamadı. Yahudi davayı halletmek için, Resulullahın meclisi şeriflerine gelmek istedi. O kişi de Yahudilerin reisine gitmek istedi. Sonunda, Resulullahın katına geldiler. Yahudi o davada haklıydı, onun lehine hüküm verildi. Çıkınca, o kişi bu hükme razı olmayıp, (bir de Ömer'e gidelim) dedi. Hz. Ömer Yahudilere düşman olduğu için davayı kendisinin kazanacağını sanıyordu. Hz. Ömer'in huzuruna davayı halletmesi için geldiler. Yahudi, davayı anlattı. Hz. Ömer, onun münafık olduğunu anlayıp, (Olay böyle mi?) diye sordu. O kişi, evet, öyledir. Ama ben o hükme razı olmadım, sen hüküm veresin, dedi. Hz. Ömer; (Siz az bekleyin) buyurdu. Hemen içeriden kılıcını getirip münafığın boynunu vurdu, (Resulullahın hükmüne razı olmayanın hükmü budur) buyurdu. Bunun üzerine, Resulullah efendimiz, (Hak ile batılı ayırt edici Ömer'dir) buyurup, hak ile batılı ayıran anlamında "Faruk" lakâbını verdi ve Ömer-ül-Faruk denildi. ([M. Ç. Güzin) Yine buyurdu ki: (Allahü teâlâ, hakkı Ömer'in diline ve kalbine yerleştirmiştir, yani Ömer hiç yanılmaz.) [Tirmizi, Ebu Davud, İ. Ahmed, Hakim, Taberani, İbni Neccar, İ. Münavi] (Devamı var)


.
Hz. Ömer'in Cennetlik olduğu hadis-i şeriflerle de bildirilmiştir. Bunlardan birkaçı şöyledir: (Bu ümmetten Cennete ilk girecek olan Ebu Bekir ve Ömer'dir.) [Deylemî, İbni Neccar] (Enbiyadan sonra, Cennet ehlinin en üstünü Ebu Bekir ile Ömer'dir.) [Tirmizi, İbni Mace]. (Cennette yüksek derecedekileri, aşağıdakiler sizin ufuktaki yıldızları gördüğünüz gibi görürler. Ebû Bekir ve Ömer de o yüksek derecede olanlardandır.) [Tirmizî, İbni Mâce] (Ebu Bekir ve Ömer peygamberler hariç, Cennet ehlinin kâmil seyyidleridir.) [Tirmizî] (Miracda, Ömer'e verilecek olan köşkü gördüm.) [Buhari, Müslim] (Cennete girdim. Bir köşkte bir huri [Cennet kızı] gördüm. Sen kimin içinsin dedim. Ömer ibni Hattab için yaratıldım! dedi.) [Buhari, Müslim] (Ömer'in Cennetteki derecesi, Ebu Bekir hariç, ümmetimin hepsinden yüksektir.) [İbni Mace] (Ömer Cennet ehlinin ışığıdır.) [E. Nuaym, İ. Asakir] (Ömer Cennettedir.) [Tirmizi, İbni Mace, Taberani, İ. Asakir, Beyheki, Darekutni, Hakim, Ebu Nuaym, İbni Said] Hadis âlimleri söz birliği ile bildiriyorlar ki: Ebu Musel-Eşari dedi ki, Resulullah ile bir bahçede oturuyorduk. Birisi kapıya vurdu. Resulullah (Kapıyı aç ve gelene Cennetlik olduğunu müjdele) buyurdu. Kapıyı açtım. Ebu Bekir içeri girdi. Resulullahın müjdesini kendisine söyledim. Kapı yine vuruldu. (Kapıyı aç ve gelene Cennetlik olduğunu müjdele) buyurdu. Kapıyı açtım. Ömer içeri geldi. Ona da müjdeyi söyledim. Kapı yine vuruldu. (Kapıyı aç! Gelene Cennetlik olduğunu müjdele ve başına belalar geleceğini de söyle) buyurdu. Kapıyı açtım. Osman içeri girdi. Müjdeyi ve Allahü teâlânın kaderini kendisine söyledim. Allahü teâlâya hamd olsun. Kazalarda, belalarda ancak Allahü teâlâya sığınılır dedi. (Buhari, Müslim-Kurretül ayneyn) Hz. Ömer, bir cemaat ile Hz. Ali'ye gidip dedi ki: Ya Ali, sen Resulullahın (Ömer, ehli Cennetin ışığı ve İslamın nurudur) buyurduğunu işittin mi? Hz. Ali de, evet dedi. Hz. Ömer, dedi ki, o halde işittiğini yaz. Hz. Ali de mübarek eline kalem alıp, yazdı. Hz. Ömer o yazıyı alıp, oğluna verdi. Ben ölünce, bunu kefenime koy. Allahü teâlânın huzuruna bununla çıkayım dedi. (M. Ç. Güzin) Hatib bin Ebi Beltea, Saire isimli bir kadınla Mekke'deki müşriklere, Mekke'nin fethi için hazırlık yapıldığını bildiren bir mektup gönderdi. Vahiy ile durumu öğrenen Peygamber efendimiz, üç kişiye emretti. Kadına yetişip, mektubu istediler. Kadın (Bende mektup yok) dedi. (Resulullah yalan söylemez, mektubu çıkar. Yoksa...) diyerek tehdit edilince, kadın saçlarının arasındaki mektubu çıkarıp verdi. Mektup getirilince Peygamber efendimiz, Hz. Hatib'e niçin böyle yaptığını sordu. O da (Ben müminim. Mekke'de çoluk çocuğum var. Müşriklerin bir zararı dokunmasın diye bunu yazdım.) dedi. Hz. Ömer, (Ya Resulallah, izin ver şunun kellesini uçurayım) dedi. Fakat Peygamber efendimiz (Allahü teâlâ, Bedir gazasında bulunanlara "İstediğinizi yapın! Sizin her işinizi affettim" buyurdu. Bu da onlardandır) buyurunca, Hz. Ömer, Bedir gazasında bulunan bir sahabiye suizan ettiği için ağladı. Fakat böyle bir iş uygun olmadığı için, (Ey iman edenler, düşmanımı ve düşmanlarınızı dost edinmeyin) ayet-i kerimesi indi. (Mümtehine 1) [Mevahib-i ledünniyye] Hz. Ömer de Bedire ve bütün savaşlara katılan ve ayetlerle övülen bir sahabidir. (Devamı var)


.
Müta, dört mezhebde de haramdır, batıldır. Müta, şahitsiz olarak bir kadına belli para verip, belli zaman için [mesela bir saat, bir gün, on sene] beraber yaşamayı sözleşmek demektir. Mütanın haram olduğunu bütün Ehl-i sünnet âlimleri icma ile bildirdi. (Mizan-ül-kübra, İbni Abidin) Mütanın haram edildiğini bildiren hadis-i şerif, Buhari, Müslim, Tirmizi ve Muvatta'da yazılıdır. Bunu haber verenlerden biri de Hz. Ali'dir. İbni Sebe'nin, müta için Hz. Ömer'in ictihadı demesi de, çok yanlıştır. Çünkü, Eshab-ı kiramdan hiçbiri buna muhalefet etmedi ve icma hasıl oldu. Fetava-yi Hindiyye'de diyor ki: (Ücret karşılığı zina yapan fahişeye [genel evdeki kadına], İmam-ı a'zama göre had vurulmaz. İkisi de şiddetli tazir olunur ve tövbe edinceye kadar hapis olunur. İmameyne göre, ikisine de had cezası yapılır. Müta yapana da fahişe gibi had vurulmaz.) Fakat zinanın had cezası yapılmayan kısımları da haramdır. (Berika) Tefsir ve fıkıh kitapları diyor ki: Nisa suresinin (İstimta ettiğiniz kadınların ücretini verin) mealindeki 24. âyeti, müta için değil, nikahtaki mehir parasını vermek içindir. Beydavi tefsiri bu âyeti açıklarken buyuruyor ki: (Bu âyet, sahih olan nikahı bildiriyor, mütayı bildirmiyor. Mehir parasını emrediyor. Müta, önce mubahtı, sonra yasak edildi.) [Şeyhzade tefsiri c.2, s.26] Büyük âlim Burhaneddin-i Mergınani'nin Hidaye kitabının şerhi olan İnaye kitabında, Mevlana Ekmelüddin buyuruyor ki: Müta batıldır. Abdullah ibni Abbas'ın bildirdiği gibi, müta önceleri mubah idi. Fakat, hadis-i şerif ile, bunun yasak edildiğini, Eshab-ı kiram söz birliği ile bildirmektedir. Muhammed ibni Hanefiye dedi ki: (Babam imam-ı Ali buyurdu ki Hayber kalesi alındığı gün, Resulullah mütayı yasakladı. Eshab-ı kiramdan Rebi bin Meysere buyuruyor ki: "Hayber'i feth ettiğimiz gün, Resulullah, mütayı, üç gün helal etti. Ben, amcamla bir kadının kapısına geldik. Gayr-i müslim bir kadın kapıya çıktı, beni içeri aldı. O gece orada kaldım. Sabah olunca, Resulullahın sokaklarda, (Ey Müslümanlar, Resulullah müta nikahını yasak etti) diye ilan ettirdiğini duydum. Hepimiz mütadan vazgeçtik."Resulullah, hayatta iken, mütayı yasak ettiğini, Eshab-ı kiram, icma ile bildirmektedir. İcma, âyeti ve hadisi değiştirmez, âyetin ve hadisin değiştirildiğini haber verir. Cabir bin Zeyd diyor ki: Abdullah İbni Abbas da, ölmeden önce, mütanın yasak edildiğini söyledi. Böylece, icma hasıl oldu. İmam-ı Malik, Muvatta'da Hz. Ali'nin bildirdiği hadis-i şerifi yazmaktadır. Hz. Ali buyurdu ki: (Hayber kalesini aldığımız gün Resulullah eşek eti ile mütayı yasak etti.) [İnaye s. 231] İbni Mace'nin bildirdiği hadis-i şerifte, Hz. Ömer'in, (Fahr-i alem mütayı, üç kere helal, üç kere de haram etti. Vallahi, evli birinin, müta yaptığını işitirsem, onu recm eder, İslamiyetin emrini yerine getiririm) demesi, mütayı Hz. Ömer'in yasak ettiğini değil, Resulullahın yasak ettiğini, Onun yasakladığı şeyi yaptırmayacağını gösteriyor. Eshab-ı kiramın hepsi, halifenin bu sözünü destekledi. İbni Abbas hariç, hiç kimse tarafından itiraz olunmaması da, bunun önceden yasak edilmiş olduğunu herkesin bildiğini göstermektedir. Hz. Ali, Abdullah ibni Abbas'a, (Sen yanılıyorsun, Fahr-i alem, mütayı yasak etti) dedi. İmam-ı Ali'nin bu sözü üzerine, İbni Abbas da, sözünden dönmüş, mütanın sonradan haram edildiğini söylemiştir. (Buhari)


.
Büyük hadis âlimi, Süleyman bin Ahmed Taberani ve Süleyman bin Davud Tayalisi buyuruyor ki: Said bin Cübeyr bildiriyor: Abdullah ibni Abbas'a dedim ki: (Ben, hiçbir zaman, mütaya helal diyemem. Siz de, helal dememeli idiniz. Çünkü, böyle demekte ne gibi zararlar doğacağını biliyor musunuz? Sizin böyle, caiz demeniz, her yere yayılır da, herkes, bu sözünüzü, müta helal imiş diye, vesika olarak kullanabilir.) Abdullah ibni Abbas şöyle cevap verdi: (Bu sözümle, mütanın, her zaman herkese helal olacağını bildirmek istemedim. Ancak, zaruret olunca, zararı gidermek için caiz olur, dedim. Allahü teâlâ, zaruret olunca, zararı giderecek kadar leş, kan, domuz eti yemeye izin verdiği kadar, mütanın da caiz olacağını düşünerek söyledim.) Demek ki, icma hasıl olmadan önce Abdullah ibni Abbas da, müta her zaman, herkese caizdir dememiş, her haram olan şeyler gibi, zaruret olursa, zararı giderecek kadar caiz olur demiştir. Hadis âlimi İmam-ı Beyheki, Abdullah ibni Abbas'ın daha sonra bu sözden döndüğünü açıkça bildirmektedir. Abdullah ibni Abbas buyurdu ki: Müta önce helal idi. Fakat, Nisa suresinin, (Ananız, bacınız, kızınız ...... size haramdır) mealindeki 23. âyeti geldikten sonra, haram edildi. (Taberani, Beyheki) Müminun suresinin (Müminler, zevcelerinden ve cariyelerinden başka olan kadınlardan sakınırlar) mealindeki 6. âyeti, mütanın haram edildiğini açıkça gösteriyor. Çünkü, bu âyetten yalnız zevcelerin ve cariyelerin helal olup, başkalarının haram olduğu pek açıktır. Kendisine zevce de, cariye de denilemeyen, müta yapılmış bir kadınla buluşmanın helal olduğunu iddia etmek, Kur'an-ı kerimin açık olan emrine karşı durmak olur. Mütacı kadın bir erkeğe varis olmaz. Bu kadının, bu erkekten olan çocuğu da, bu adama varis olmaz. Öyle ise, bu kadın zevce değil, cariye de değildir. Resulullah efendimiz Eshabı kirama buyurdu ki: (Ey Müslümanlar, müta nikahına izin vermiştim. Fakat, şimdi bunu, Allah haram etti. Kimin yanında böyle kadın varsa, bıraksın ve ona verdiği malı geri almasın!) [Müslim, İbni Mace] Mütanın haram olduğunu, Hz. Ali başta olmak üzere, birçok Sahabi bildirmiştir. Hz. Ali, Abdullah ibni Abbas'a buyurdu ki: Resulullah, Hayber gazasında, müta ile eşek etini yasak etti. (Buhari) Yine Buhari ve Müslim'deki hadis-i şerifte Resulullahın, mütayı üç kere helal, sonra, üç kere de haram ettiği bildirilmektedir. Müta dört mezhebde de batıldır. (Mizan-ül-kübra) Bir hadis-i şerifte de buyuruldu ki: (Muvakkat [geçici] nikah harâmdır.) [İbni Kâni'] Mütacı İbni Sebe diyor ki: (Her şey aslında mubahtır. Yasak olmaları için âyet veya hadis gerekir) diyerek mütanın mubah olduğunu söylüyorlar. Bu sözün nikah ile ilişiği yoktur. İlme [dine] uymayan bir safsatadır. Çünkü Bekara suresinin, (Allah, yeryüzündeki herşeyi sizin için yarattı) mealindeki 29. âyeti, yiyecek, içecek ve giyecek maddelerinin hepsi helal olup, ancak âyet-i kerime veya hadis-i şerif ile istisna edilenler haram olur. İnsanların nefslerine ve ırzlarına dokunmanın haram olduğunu bu âyet göstermektedir. Ancak, istisna edilenler haramlıktan kurtulup helal olur ki, bu da, sahih nikah ile almaktır. (Elmalılı tefsiri s. 1328) [Yarın İbni Sebe'ye cevaplar]






.
İbni Sebe, Kur'an ve Sünnete Göre Müta isimli eserinde, Ehli sünnetin dört hak mezhebine, eshabı kirama ve islamın iki göz bebeğinden biri olan Hz. Ömer'e kinli boğa gibi saldırmaktadır. Müta zinasını hararetle savunuyor. Hz. Ömer'in, Resulullahın yasakladığını bildirmesine ateş püskürüyor. Bizzat Ömer yasakladı bunu diyor. Hz. Ömer ile Ehli sünnetin bunda ne menfaatleri vardır ki suçlanıyor? Hani dünya menfaati olsa çıkarını düşündü diye iftira edilebilir. Ama zinayı yasaklamasında ehli sünnetin ne yararı var ki? Hz. Ömer veya Ehli sünnet niye mubah olan bir şeyi yasaklasın ki? Bu, nakle olduğu gibi akla da aykırıdır. İbni Sebe (Ehli sünnetin anladığı müta bizimkinden farklıdır) diyerek şunları bildiriyor: 1- Mütada tarafların rızası şarttır diyor. CEVAP: Zinada da karşılıklı rıza yok mu? Karşılıklı rıza olması mütanın caiz olduğunu mu gösterir?. 2- Biri teklif edecek öteki de kabul edecek diyor. CEVAP: Sanki bu zinada yok mu? İcab ve kabulün bulunması mütayı meşru kılmaz. 3- Anne bacı gibi yakını olmamalı diyor. CEVAP: Zaten zina eden de anne bacı gibi yakını ile zina etmez. Bu da, mütanın meşru olduğunu göstermez. 4- Müslüman veya kitap ehli kadın olmalı diyor. CEVAP: Zinada da bu olabilir. Bu hüküm onun meşru olmasına delil olamaz. 5- Ücret ve süre belli olmalı diyor. CEVAP: Genelevde de ücret ve süre bellidir. Ücret ve sürenin belli olması mütayı meşru kılamaz. 6- İlişkiden sonra kadın ücreti hak eder diyor. CEVAP: Genelevde de böyledir. 7- Vaty olmaması gibi şart konabilir diyor. CEVAP: Böyle bir şart koymakla müta meşru olmaz. 8- Şahit şart değildir diyor. CEVAP: Zinada da şahit olmaz. Hemen dip not inerek, Malikilerde şahitsiz nikah caiz diyor. Bektaşi gibi devamını söylemiyor. Ama Malikilerde ilan şarttır, yani falanca ile filanca evlenmiştir diye herkese duyurmak şart. Mütada olduğu gibi iş bitince çekip gitmez. 9- Mütada kendi rızaları yeterli diyor. CEVAP: Bu mütayı nasıl mubah kılar ki? Zinada da, kumarda da iki tarafın rızası olur. Üç hak mezhepte velinin izni de şarttır. Hangi yönden bakılsa, müta zinadır. 10- Bir kusur için mütaya son verilebilir diyor. CEVAP: Zina edecek kimse de Nataşada AIDS, frengi gibi bir hastalık tespit ederse onunla zina etmez. Bu mütayı nasıl meşru kılar ki? 11- Mütada boşama yoktur diyor. CEVAP: Zinada da böyledir Ortada nikah yok ki boşama olsun. 12- Mütada miras yok diyor. CEVAP: Yani mütacı, kiralık kadınla birlikte iken kalbden ölse, kadın mirasa konamaz. Zinada da miras yoktur. Miras normal nikahta geçerlidir. 13- Mütada neseb hükümleri var diyor. CEVAP: Bu tamamen yalan. Hiçbir kaynağı yoktur. Eshabdan müta caiz iken müta yapanlar akşam kadın ile beraber olur, sabah elveda der çekip giderlerdi. Ertesi gün bir başkası gelip o kadınla birlikte olurlardı. Yani bir kadın bir ayda 30 erkekle müta yapabilirdi. O zaman bir çocuk olsa, bu 30 erkekten hangisinden olduğu nasıl bilinecek de miras sahibi olacaktır? Böyle yalanlarla müta zinasının meşru olduğu ispata çalışılmaktadır. Diyelim ki kadın gözetim altına alındı, kimse ile müta yaptırılmadı, birkaç ay sonra gebeliği meydana çıktı. Çocuğun nesebi de böylece tespit edildi. Şimdi bu müta caiz mi olur? (Devamı var)


.
14- İbni Sebe mütada iddet vardır diyor. CEVAP: Hiçbir kaynakta iddet yoktur. Kendisi de uydurma olsun bir kaynak yazmamıştır. Çünkü bir kadın, mütadan sonra başkası ile müta yapabiliyor, zaman sınırı yok. İddet nereden çıkıyor ki? Mütayı meşru sayabilmek için uydurulmuş koskoca bir yalan. 15- Müta hükümlerini tarafların bilmesi gerekir aksi takdirde onlara izin verilmez diyor. CEVAP: Müta şahitsiz yapılıyor, kimden izin alacaklar ki? Sanki Ehli sünnet mütayı bundan farklı biliyormuş. Bu şekilde olan müta zinadır. Resulullah haram etmiş, Hz. Ömer de bunu çok kimse bildiği için, Resulullahın emrine uygun olarak yasaklamıştır. Böylece icma hasıl olmuştur. Zaten kendisi de, imamiyye dışında bütün fukahanın icması olduğunu bildirmektedir. Ehli sünnetin dört mezhebi yani bütün âlimler, (Mütaya önce izin verildi sonra haram edildi) buyuruyorlar. İbni Sebe Ehli sünnetin icmasına ateş püskürerek diyor ki: (İcma var demek, korkunç ve dehşet verici bir itirazdır. Bu itirazı yapanlar, Allah ve Resulünün bir zamanlar zinaya izin verdiğini mi söylemek istiyorlar?) CEVAP: İbni Sebe, bir zamanlardan galiba haberi yok. Bir zamanlar içki içilmiyor muydu, faiz alınıp verilmiyor muydu, açık saçık gezilmiyor muydu? Bunlar yasaklandıktan sonra artık vazgeçilmedi mi? Önceki halleri için, Allah bir zamanlar içkiye, faize, tesettürsüzlüğe izin verdi mi denir? İçki ve kumar hakkında iki ayet meali şöyledir: (İçki ve kumarı soranlara de ki:"İkisinde hem büyük günah ve hem insanlara bazı faydalar vardır. Günahları faydasından daha büyüktür.) [Bekara 219] (Şeytan içki ve kumarla aranıza düşmanlık ve kin sokmak, sizi Allah'ı anmaktan ve namazdan alıkoymak ister. Artık bunlardan vazgeçin!) [Maide 91] İçki ve kumar haram edilmeden önce, günah değildi, öyle değil mi? Faiz de öyle değil miydi? Bir ayet meali şöyledir: (Allah, faizi haram kılmıştır. Bundan sonra Rabbinden gelen öğüde uyup da, faizden vazgeçenin geçmişteki günahları affedilir, yediği faizler geri alınmaz. Helal diyerek tekrar faize dönenler ise, cehennemliktir ve orada ebedi kalırlar.) [Bekara 275] Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Hükümsüz kıldığım ilk faiz, amcam Abbas'ın faizidir. Faizlerin hepsi hükümsüzdür.) [Müslim] Faiz haram edilmeden önce, Hz. Abbas haram işliyordu denebilir mi? Kız kardeşle evlenmek caiz midir? Elbette caiz değildir. Peki Allah ve Onun resulü Hz. Âdem, bunu emrettiği zaman zinaya mı izin verildi? Hüküm Allahındır. Bugün haram der ertesi gün helal eder, bugün helal der, yarın haram eder. Buna hangi Sebeci karışabilir ki? İç yağı Yahudilere haram idi. Sonra helal etti. Yani Allah dilediğini yapar. O helal dediği zaman helaldir, haram dediği zaman haramdır. Mütayı da, daha önce mubah etti, sonra haram etti. Daha öncekine zina demeye kimin hakkı var ki? Allahın emrini bildirmek niye korkunç ve dehşet verici bir itiraz olsun ki? Ehli sünnet âlimleri hiç dine aykırı bir şey yaparlar mı? (Devamı var)


.
Aklı başında olan hiç kimse mütayı reddetmez diyor. CEVAP: Demek ki bütün ehli sünnet âlimleri, dört hak mezhep mensuplarının aklı başında değil öyle mi? İbni Sebe'nin aklı başındadır, kasten islamı yıkmak için, zinayı meşrulaştırmak için bunu yapıyor. Zinadan uzak durmak isteyenleri de aklı başında değil diye suçluyor. Ehli sünnetin ileri sürdüğü itirazların hepsi boş ve çürüktür diyor. CEVAP: Ehli sünnetin bildirdiği âyet ve hadislere boş çürük diyebilmek için mutlaka müta sarhoşu olması gerekir! Yoksa namuslu bir ilim adamı milyonlarca ehli sünnet âlimine böyle çirkin ifadeler kullanamaz. İbni Sebenin müta sarhoşu olduğu bu sözlerinden de anlaşılmaktadır. Bir kadın, gayri müslim bir erkekle evlenmek istese, nikahın bütün şartları mevcut olsa, yine bu nikah caiz olmaz. Yani Müslüman kadın gayri müslimle evlenemez. Bunun gibi şartlarının bazıları tutsa bile, mütanın caiz olması gerekmez. Biz ahlaksız (fahişe) kadınlarla mütayı hoş karşılamayız diyor. CEVAP: Yani uygun ama hoş karşılanmıyormuş. Bununla mütanın mubah olduğu mu anlatılmak isteniyor? Hem 10-15 dakikalığına, saatliğine veya günlüğüne müta yapan, mesela 30 günde en az 30 ayrı mütacı ile birlikte olan kadın, nasıl ahlaklı olur? Namuslu bir kadın bile bu yolla fahişe olur. İbni Sebe diyor ki: Hanefilerden Kaşani'nin, bu âyet mütayı bildiriyorsa mensuh sayılır demesi, islami hassasiyetin (!) ifadesidir. CEVAP: (!) işareti dalga geçmeyi gösterir. Yani islami hassasiyeti yok, aman ne de hassasiyet demektir. Bir islam âlimi ile böyle dalga geçmek ancak Sebecilere has bir taktiktir. İbni Sebe mütanın helal olduğu zamanki hadis-i şerifleri bildiriyor, (Hz. Cabir, müta helal idi, fakat sonra Ömer bunu bize yasakladı. O yüzden bir daha yapamadık) dediğini yazıyor. CEVAP: İbni Sebe, bize yasakladı dedirirken sanki Hz. Ömer'in kendisine serbest idi intibaını vermeye çalışıyor. Bir kere Hz. Ömer mubah olan şeyi nasıl yasaklar ki? Diyelim ki yasak etti. Kur'anı kerimde (Kâfirlere karşı şiddetli ve birbirlerine karşı merhametli), (ve küllen va'adallahü husna) buyurulan yani (Hepsi için Hüsna [Cennet] söz verilen) eshabı kiram, hâşâ odun muydu, robot muydu, dilsiz şeytan mıydı, niye sustular? Hz. Ali hilafete geçince niye mütayı serbest bırakmadı? Hz. Ömer mezardan çıkacak diye korkuyor muydu yoksa? Hâşâ Hz. Ali korkak birisi mi idi? Bu ne rezalet?! Hz. Cabir, (Bize yasakladı, biz de yapmadık) demiş. Hz. Cabir o kadar korkak mıydı? (Sen bize Allah ve resulünün helal kıldığı şeyi nasıl yasaklıyorsun?) diyemedi mi? Hem Hz. Ömer Allahın emrettiği bir şeyi niye yasaklayacak ki? Bunda ne menfaati olacak ki? Âyetle ve hadislerle cennetlik olan Hz. Ömer'e bu ne çirkin iftira böyle? Biz de yapmadık ifadesinden, haram olduğunu biz de anladık artık bu işten elimizi çektik demektir. Başkaları hâşâ müta yapıyordu da Hz. Cabir niye yapamadı? Demek ki haram olduğunu bildiren hadisi şerifi duydu ki artık yapmadık diyor. Hâşâ Hz. Ömer'den bütün eshab korkuyordu diyelim, onun Sebeci bir Yahudi tarafından şehid edilmesinden sonra niye serbest edilmedi? İmamı a'zamlar, İmamı Şafiiler, İmamı Malikler, İmamı Ahmed bin Hanbeller de mi korktu? Onlar niye haram dediler? (Devamı var)
 
İbni Sebe diyor ki: Mütanın ravisi Mutarrif, ehli sünnete göre, Buhari ve Müslim'in ortak ravilerinden çok itimat edilen kimse ise de, bizce o sabıkalı bir ravidir. Zira İmam-ı Ali'ye nefret dolu olduğu biliniyor. Allahın resulü de Ali'ye yalnız münafıkların buğzedeceğini haber veriyor. Resulullahın münafık dediği kimsenin rivâyetine değer verilir mi? CEVAP: Burada müthiş iftiralar yapılıyor. Haşa Ehli sünnetin iki büyük İmamı Buhari ve İmam-ı Müslim, bir münafığın rivâyetini esas alıyorlarmış. Ehli sünnete göre bu münafık çok itimat edilen kimse imiş. Bu ne çirkin iftira böyle? Hz. Ali'ye nefret duyduğu ifadesi ne büyük yalan? Farklı ictihadlar kin ve nefret mi? Hz. Ali ile savaşan eshabı kiram için, nefret dolu idi mi demek lazım? Zaten İbni Sebecilere göre eshabın beşi hariç, hepsi mürteddir, münafıktır! Çünkü Hz. Ali'yi halife seçmediler, ona kin ve nefret duydular. Ama Allahü teâlâ, eshabı kiram için ne buyuruyor? (Onlar birbirine karşı çok merhametli) buyuruyor. (Feth 29) (Onlardan razıyım, onlara Cenneti hazırladım) buyuruyor. (Tevbe 100) Ve küllen va'adallahü husna (Hepsi için Hüsnayı [Cenneti] söz verdim) buyuruyor. (Hadid 10) İbni Sebe diyor ki: Ömer dedi ki: Kur'an ve Sünnette olduğu halde, hac mütasını yasaklıyorum. CEVAP: Hz. Ömer gibi, eshabı kiramın en üstünlerinden olan büyük zata bu iftirayı ancak bir Sebeci yapabilir. Dört mezhep âlimleri bildiriyor ki: Hz. Ömer Müta haccını yasaklamadı. Mekkeliler için, ifrad haccı daha sevaptır buyururdu. Haccın birçok nüsükünde, dört mezhep arasında da ihtilaflar vardır. Bunlar ictihad ayrılıklarıdır. İctihad ayrılıkları bid'at değildir. Resulullahın haccı nasıl yaptığını, Eshab-ı kiram, bütün ayrıntıları ile haber verdiler. Bazı işleri ne niyetle yaptığını anlamakta ihtilaf olmuştur. Şafii ve Maliki, Resulullahın haccı, (İfrad) idi dediler. Hz. Ömer ve Hz. Osman da bunu söylemişlerdir. (Kurret) Eshabı kiramın hepsi cennetlik ama Hz. Ömer, Ebu Bekri Sıddık hariç, hepsinden daha üstündür. Âyet ve hadisler övülen en güzide bir sahabidir. Allahü teâlâ buyuruyor ki: (Mekkenin fethinden önce Allah için mal veren ve savaşanlar, fetihten sonra mal veren ve savaşanlardan daha üstündür.) [Hadid 10] (Hz. Ömer fetihten önceki sahabilerdendir.) (Muhacirlerin ve Ensarın önce gelenlerinden ve bunların yolunda gidenlerden Allah razıdır. Bunlar cennette sonsuz kalırlar.) [Tevbe 100] (Hz. Ömer, bu muhacirlerin başta gelenlerindendir.) (Ağaç altında, söz veren müminlerden, Allah razıdır.) [Fetih 18] (Hz. Ömer söz verenlerdendir.) Birkaç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Allahü teâlâ bana söz verdi ki, kızlarını aldığım ve kızlarımı verdiğim aileler, Cennette benimle beraber olacaktır.) [Deylemî] (Resulullah, Hz. Ömer'in kızı Hz. Hafsa ile evlendi) (Benden sonra peygamber gelseydi, Ömer Peygamber olurdu.) [Tirmizi] Resulullah, ilk üç halife ile dağa çıktıkları zaman dağ sevinçten sallanınca buyurdu ki: (Ey dağ, sallanma, üstünde bir nebi, bir sıddık, iki de şehit [Ömer ve Osman] vardır.) [Buhari] (Devamı var)






.
Bazıları Allaha inanan herkesin cennete gideceğini sanıyor. Bu çok yanlıştır. Amentü'deki altı esastan birine inanmayanın imanı geçersizdir. Bunun için inanmak değil, doğru inanmak önemlidir. Âhirette kurtulmak, ibâdetin çok olmasına değil, doğru imana bağlıdır. İhlaslı ameli az da olsa, hatta hiç ameli olmasa, zerre kadar doğru imanı olsa yine cennete girer. Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Kalbinde zerre kadar imanı olan cehennemde kalmaz.) [Buhârî, Müslim] Dünyadan herkes ahirete yolculuk yapıyor. Herkes bir vasıtaya binip gidiyor. Bir vasıtaya binmek değil, doğru vasıtaya binmek önemlidir. Yanlış vasıtaya binen, istediği yere değil, vasıtanın gittiği yere gider. Kâbe'ye gitmek için niyet edip Paris'e giden uçağa binen, niyeti halis olsa da Kâbe'ye varamaz. Allahü teala, doğruyu azıcık merak edene, doğruyu arayana doğru yolu yani hakiki islamiyeti nasip edeceğine söz vermiştir. [Ankebut 69, Şûra 13], Allah sözünden dönmez. (Ali imran 9) Demek ki batıl yollardaki insanlar istemek bir yana merak bile etmiyorlar. Allahü teâlâ rızka kefildir ama imana kefil değildir. Doğru iman sahibi olmaya çalışmalıdır. İtikadı düzeltmeden önce ibâdet etmenin faydası olmaz. Doğru itikat, ehli sünnet itikadıdır. Doğru itikad 1 rakamı gibidir. İhlaslı ibadetler sağına konan sıfır rakamı gibidir. Bir sıfır konunca 10, iki sıfır konunca 100 olur. Sağına ne kadar 0 konursa değeri artar. 1 çekilirse hepsi 0 olur. İhlassız, yani riya ile yapılan ameller de, soldaki sıfır gibi yani 1 rakamının soluna konan sıfır gibi değersizdir. İtikat doğru olunca ibadetleri arttırmak, insanın gayretine, ihlasına, ilmine bağlıdır. İstediği kadar arttırır. Ancak, doğru itikadı, yani ehli sünnet itikadı yoksa ibadetlerinin hiç faydası olmaz, soldaki sıfır gibi değersizdir. Mutezile ve benzeri akılcı gruplara göre ibadetler amelden bir parçadır. Onlara göre günah işleyen ve farzları yapmayan kâfir olur, yani iman x amel diyorlar. Bunlardan birisi sıfır olursa netice de sıfır olur diyorlar. Yani imansız amel de amelsiz iman da makbul değil diyorlar. Ehli sünnet, Amelsiz iman makbul , imansız amel makbul değildir. Ehli sünnete göre amel x ihlas denebilir. Ancak amel işlemeden, (Param olsaydı şu fakire yardım ederdim diye ihlasla düşünen de, vermediği halde, amel işlemediği halde ihlaslı niyetinden dolayı sevaba kavuşur. Bir kimsenin ihlası ne kadar çoksa, amel ile çarpılınca netice büyük olur. Bizim ihlasımız 1 ise, bin fakire birer ekmek versek, 1x1000=bin sevap eder. Eshabı kiramın ihlası çok kuvvetli olduğu için, mesela onların ihlası 1 milyon olsun, bir fakire bir ekmek verse bir milyon sevap alır. Nitekim hadisi şerifte buyuruluyor ki: (Yemin ederim ki, bir kimse, Uhud dağı kadar altın sadaka verse, eshabımdan birinin bir avuç kadar arpa sadakasının sevabına kavuşamaz.) [Buhari] Eshabı kiramın imanları çok kuvvetli ve ihlasları çok fazla olduğu için böyle sevaplara kavuşuyorlar. Eshabı kiramdan biri diğerinden daha yüksek idi. Bunun için Hz. Ebu Bekr'in verdiği bir avuç hurmanın sevabı, diğer sahabeden birinin vereceği sevap arasında dağlar kadar fark vardır. Bir hadis-i şerifte de buyuruluyor ki: (Benden sonra, Eshabımın ihtilaf edecekleri meseleler hakkında suâl ettim. Rabbim bana "Senin eshabın benim yanımda gökteki yıldızlar gibidir. Bazısı diğerinden daha parlaktır. Onlardan birisine uyan hidayet üzerindedir" buyurdu.) [Deylemi]


.İbni Sebe, rafizi rivayetlere dayanarak diyor ki: Hz. Ali, (Ömer mütayı yasak etmeseydi, pek az kişi zina ederdi) demiştir. CEVAP: Kesinlikle aslı olmayan uydurma bir rivayettir. Hâşâ Hz. Ali, iktidara geçince, insanların zina etmeye devam etmesini mi istedi de müta zinasını serbest bırakmadı? Hz. Ali'ye bu iftirayı yapanlar, kendisi buna iktidarında göz yumduğu için zinayı teşvik etti demek istiyorlar. Yani, Hz. Ömer'in vefatından sonra kendisi halife iken, mütanın meşru olduğunu niye ilan edip herkese duyurmadı? Duyurdu da Ehli sünnet hâşâ Hz. Ali'ye düşman olduğu için, biz müta yapmayız mı dedi? Bu rafizi rivâyetlerinin yalan olduğu her yönü ile bellidir. İbni Sebe diyor ki: Ehli sünnete göre, İmamı Ali İbni Abbas'ı mütaya cevaz verdiği için ikaz ediyor ve Hayber hadisini okuyor. Halbuki İbni Abbas, ömür boyu mütaya cevaz veren seçkin bir sahabidir. CEVAP: Hz. Ali, İbni Abbas'ı ikaz ediyor, (Evet Resulullah daha önce mütaya cevaz vermişse de, sonra bunu haram kıldı) buyuruyor. İbni Abbas, onun bildirdiği bir hadise niye karşı çıkacak ki? Seçkin olmayan sahabi var mı? Allah hepsi cennetlik buyurmuyor mu? Cennetlik olmak seçkin olmak değil mi? İbni Abbas seçkin de Hz. Ömer seçkin değil mi? Üç halife seçkin değil mi? Ehli sünnetin bildirdiğine göre İbni Abbas, daha sonra gerçeği öğrenince görüşünden vazgeçiyor. Rafızi görüşlerini esas alıp da, ehli sünnetinkileri yok saymak Sebecilere mahsus bir Yahudi taktiğidir. İbni Sebe diyor ki: Hayber hadisini nakleden ez-zühri, Ehli sünnete göre, sika, sağlam bir hadis hafızı, rivâyetlerine güvenilen birisi ise de, biz o görüşte değiliz diyor. CEVAP: Bu iftirasına da, İbni ebil Hadid gibi rafiziyi de senet gösteriyor. Sebecilerin o görüşte olmaları ne yazar ki? Zaten biz onların görüşünde olsak idik, biz de Sebeci, rafızi olurduk. Biz Resulullahın sünnetine uyan, Ehl-i sünnetiz. Biz ne sadece Hz. Ali'nin şiasıyız, ne de sadece Hz. Ömer'in şiasıyız. Biz Resulullahın şiasıyız, yani bütün eshabı kiramın şiasıyız.. Resulullahın sünnetine tabiyiz. İşte bundan dolayı bize Ehl-i sünnet denildi. Şia taraftar demektir. Hz. Ali'nin şiasıyız diyerek, eshabı kirama kin ve nefret beslemek âyetleri inkârdır. Hıristiyanların Hz. İsa'yı seviyoruz diyerek Resulullahı inkâr etmeleri nasıl bâtıl ise, Hz. Ali'yi seviyoruz diyerek Eshabı kirama kin beslemek de bâtıl bir yoldur. İbni Sebecilerin Hz. Ali'yi seviyoruz demeleri, Hıristiyanların İsa'yı seviyoruz demesine benzer. Taşkınca severek, Ona, ilah diye tapınıyorlar. Halbuki, Hz. İsa böyle sevgi istemiyor. Hariciler Hz. Ali'ye düşmanlık etti, rafıziler de onu aşırı sevdi. İmam-ı Ahmed İbni Hanbel, imam-ı Ali'den şu hadis-i şerifi haber veriyor: Resulullah buyurdu ki: (Ya Ali, sen İsa gibisin! Yahudiler, Ona düşman oldu. Mübarek annesine iftira ettiler. Hıristiyanlar da, Onu aşırı yükselttiler. Ona yakışan dereceden daha yukarı çıkardılar. Allahın oğlu dediler.) [İ. Ahmed] Hz. Ali bu hadis-i şerifi haber verdikten sonra, (Benim yüzümden iki türlü insanlar helak oldu. Birisi, beni aşırı severek, bende olmayan şeyleri bana takarlar. Ötekiler de, bana düşman olup, birçok iftira yaparlar) buyurdu. Bu hadis-i şerif, haricileri, Yahudilere, Eshab-ı kirama düşmanlık eden rafızileri de Hıristiyanlara benzetmektedir. (Devamı var)


.İbni Sebe, El- Cessas gibisi uydurmaya dayandığı için cidden ayıp etmiştir, diyor. CEVAP: Cessas, İbni Sebe gibi söylemediği için ayıp ediyor. Dört mezhebin bütün âlimleri, müta zinasına hayır dedikleri için ona göre ayıp ediyorlar. Ayıp etmeyen tek ehli sünnet âlimi yoktur. Ne günlere kaldık ya Rabbi, "avrat kiralayanlar" ayıp etmiyor da, Ehli sünnet âlimleri ayıp ediyor! Aynı sayfada "Senet bakımından berbat bir rivayet" diyor. Rafizilerinki berbat değil de Ehli sünnetinki berbat öyle mi? İbni Sebe diyor ki: İbin Hacer Askalani bile büyük bir bunalım ve zorlama içinde. CEVAP: İbni Sebe'ye göre Ehli sünnet âlimleri içinde hiçbir tane insaflı, bunalım içinde olmayan, zorlama içine girmeyen kimse yoktur. İbni Sebe, Zeydiye'den mezhepsiz Şevkani'yi delil gösterip diyor ki: Önce insafa geliyor, akıl mantık çerçevesinde düşünüyor. Ancak bir de bakıyor ki, asırlardır kendine öğretilenlerle çelişecek. Hemen toparlanıyor. Gözünü kırpmadan gerçekleri inkâr ediyor. Taassup işte böyledir. CEVAP: Gerçekleri inkâr edene ve İbni Hacer Askalani hazretlerine iftira edene Allah lanet etsin. Bu büyük zat, İbni Sebeci mi de gerçekleri inkâr etsin? Sebecilere göre gerçekleri inkâr etmeyen tek ehli sünnet âlimi yoktur. Çünkü hepsi müta zinasına, avrat kiralamaya haram demiştir. Öyle ise onların insafı yoktur, gerçekleri inkâr ediyorlar. Vehhabiler, mezhepsizler Ehli sünnet âlimlerine taassup ehli diye saldırıyorlar. İbni Sebeciler de aynı alçaklığı yapıyorlar. İbni Sebe diyor ki: Doğuştan gelen bu duygu, cinsel arzu, şöyle ya da böyle [helal veya haram yoldan] mutlaka karşılanacaktır. CEVAP: Aynı cümleyi yiyip içmek için de kullanmak gerekir: Doğuştan gelen bu duygu, yiyip içme arzusu, şöyle ya da böyle [helal veya haram yoldan] mutlaka karşılanacaktır. Helal yol dururken bu ihtiyaçları niye haram yoldan karşılanması savunulur ki? Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (Nikâh, sünnetimdir. Sünnetimi yapmayan benden değildir. Evlenin. Zira ben, sizin çokluğunuzla diğer ümmetlere karşı iftihar ederim. Gücü yeten evlensin. Evlenemeyen oruç tutsun. Zira oruç bir enemdir.) [İ. Mâce] İbni Sebeci, Resulullahın bu sözü ile alay ederek diyor ki: Genç delikanlının cinsel duyguları bastırıyorsa bunu, oruç tutmakla avutamazsınız. CEVAP: Önlenmesi zor bile demiyor, avutamazsınız demekle, Resulullahla alay etmiş oluyor. İbni Sebe akli delilleri sıralıyor: Kadınlar erkeklere göre daha çok fazladır. Bir kadını ömür boyu kumalığa mahkum edemezsin diyor. CEVAP: Kumalık kötü mü? Resulullah niye kuma olacak hanımlarla evlendi? O kadar kadınla niye evlendi? Haşa bir tanesi ile müta yapardı. İbni Sebe diyor ki: Mütaya haram diyenlerin başında Ehli sünnet gelir. Tamamı bu görüştedir. Mutezile ile [şiilerden] Zeydiye ve zahiriler de aynı görüşü paylaşıyor. CEVAP: Bid'at fırkaları bir tarafa, Ehli sünnetin tamamı haram diyorsa haramdır. (Devamı var)


.İbni Sebe, mütada talak, miras yok diyen Ehli sünneti demagoji yapmakla itham ediyor. Müslümanla evlenen gayri müslim kadın da miras alamaz diyerek mütaya meşruluk arıyor. CEVAP: Dinimiz, kitap ehli kadınla evlenmeye izin veriyor, ama miras alamaz diyor. Bu ayrı bir hüküm, istisnai bir durumdur. Müslüman kadının namaz kılma zorunluluğu vardır, içki içemez. Ama Müslüman erkekle evli Hıristiyan kadın, namaz kılmaz, içki de içer, domuz da yer, kiliseye de gider. Bunlar ayrı bir hükümdür. Gayri müslim kadın miras alamaz ama, bu adamdan olan çocuğu miras alır. Müta caiz iken bile, mütacıdan doğan çocuğu da miras alamazdı. Mütada nikâh olmadığı için boşama da yok, kiralama var. Kira süresi sona erince kendiliğinden ayrılırlar. Halbuki nikâhta boşama vardır. İşte bir âyeti kerime meali: (Kadınları boşayacağınızda, onları, iddetlerini gözeterek boşayın.) [Talak 1] Boşama olmayınca nikâh da yoktur, iddet yoktur. Çünkü müta meşru değildir. İbni Sebe diyor ki: Hz. Aişe'nin mütanın caiz olmadığını söyleyip, ardından, Müminun suresinin (Müminler, zevcelerinden ve cariyelerinden başka olan kadınlardan sakınırlar) mealindeki 6. âyeti okuduğu rivayeti de suludur. Böylece onu Allaha ve Resulüne iftiracı veya ne dediğini bilmez konumuna iteceksiniz. Yahut bu rivayetin uydurma olduğunu söyleyip duvara çarpacaksınız. CEVAP: Görüldüğü gibi, mütacı, Ehli sünnet âlimlerinin nakillerine "sulu" tabirini kullanıyor, duvara çarpılacak rivayet diyor. Bütün Ehli sünnet âlimleri yalan, iftira, uydurma nakiller yapıyor, sadece İbni Sebeciler doğru söylüyor! Yazıklar olsun hakkı inkâr edenlere. Nisa suresinin, (Ananız, bacınız, kızınız ...... size haramdır) mealindeki 23. âyeti geldikten sonra, müta haram edildi. (Taberani, Beyheki) Müminun suresinin (Müminler, zevcelerinden ve cariyelerinden başka olan kadınlardan sakınırlar) mealindeki 6. âyeti, tevile imkân bırakmayacak şekilde mütanın haram edildiğini bildiriyor. Çünkü, bu âyette yalnız zevcelerin ve cariyelerin helal olup, başkalarının haram olduğu bildiriliyor. Kendisine zevce de, cariye de denilemeyen, mütacı [kiralık] bir kadınla buluşmanın helal olduğunu iddia etmek, Kur'an-ı kerimin açık olan emrine karşı durmak olur. Mütacı kadın bir erkeğe varis olmaz. Bu kadının, bu erkekten olan çocuğu da, bu adama varis olmaz. Öyle ise, bu kadın zevce değil, cariye de değildir. Bu âyetle de müta haramdır. (Hucec-i kat'iyye) İbni Sebe, Cabir bin Abdullah'tan, Resulullahın, (Müta kıyamete kadar haramdır) dediğini yazıyor. Birçok ehli sünnet âliminden naklen Resulullahın mütayı yasakladığını bildiriyor. Birisi şöyledir: Ebra bin Mabed el Cüheni, Mekke'nin fethinde, bir süre için izin verdi, sonra da buyurdu ki: (Ey insanlar, mütaya izin vermiştim, artık Allah bunu kıyamete kadar haram kıldı.) [İ. Ahmed, Müslim, Darimi, İbni Mace, Beyheki] Dikkat edin, beş tane hadis âlimi bunu naklediyor, mütacının kılı bile kıpırdamıyor. Çünkü ona göre, bütün hadis âlimleri, bütün fıkıh âlimleri de nakletse hiç önemi yok, "çal duvara, at çamura" diyor. Gerçekte de Ehli sünnet olan bütün hadis âlimleri, fıkıh âlimleri, kelam âlimleri, tefsir âlimleri mütanın haram olduğunda birleşmişlerdir. (Devamı var)


.Allahın ve Resulünün övdüğü sahabelere bakın nasıl kin kusuyor: Bir rivâyetin başında Ebu Hureyre'nin bulunması, onun reddedilmesi ve kaldırıp atılması için yeterlidir. CEVAP: Hz. Ebu Hüreyre, eshab-ı kiramın büyüklerinden, ileri gelenlerinden cennetlik bir zattır. Savaşta ve barışta Resulullahın yanından hiç ayrılmazdı. Hafızası çok kuvvetli olduğundan, çok hadis-i şerif ezberlemişti. Eshab-ı kiramdan ve Tabiinden 800'den fazla kimsenin, kendisinden hadis öğrendiğini Ehli sünnetin en kıymetli hadis kitabını hazırlayan İmamı Buhari hazretleri bildiriyor, Abdullah bin Ömer'den sonra en çok hadis bilen bu zattır. Eshabı kiramdan herhangi birine dil uzatmak ancak Sebecilere mahsus adi bir taktiktir. Eshabı kiramın hepsi cennetlik, hepsinden Allah razıdır. (Hadid suresi 10, Fetih 29, Tevbe 100) "Salebe hadisinde mütanın Hayber'de yasakladığı söyleniyor. Bu ise kesinlikle doğru değil, tarihi hakikatlere [yani sebeciliğe] tamamen aykırıdır. Bu yüzden kabul edilmesi imkânsız" diyor. CEVAP: Kabul edilmesi imkânsız denmez, (Kabul etmemiz imkânsız) demesi gerekir. Kabul edilmesi imkânsız olsa idi, binlerce İslam âlimi kabul eder mi idi? Ehli sünnetin tamamı kabul ediyor ya. Sahih rivâyetler mi önemli, tarihi hakikatler mi? Tarih de yine rivâyetlerden meydana geliyor. İbni Sebe bilerek veya bilmeyerek şu hususun üstünde yanlış olarak çok duruyor. Hayber'den sonra da müta yapıldığına göre, Hayber'de yasak edildi diyen kim olursa olsun asla kabul etmem diyor. Resulullah Hayber'den sonra da izin verip sonra yasakladıysa, ki öyle olmuştur, o zaman İbni Sebe'nin imkânsız dediği şey bal gibi olmuştur. Ehli sünnetin kütübi sitte denilen en kıymetli hadis kitaplarından olan İbni Mace için bakın ne diyor: İbni Mace hadisi, Ehli sünnetin sandığı gibi, sahih bir rivâyet değil, münker ve asılsızdır. CEVAP: Bundan önce de hafızası zayıf birisinden bu hadisi naklediyor diyor. Her raviye bir kulp takıyor, kimi Hz. Ali'ye yan bakardı, kimisi Emevi devletinde vazife aldı, kimisi, şişman, kimi zayıftı. Müfteri sarhoşa ne demeli? Farklı rivâyetleri bahane ediyor. Halbuki Resulullah üç kere izin veriyor üç kere yasaklıyor. İzin verme ve yasaklamalar çeşitli tarihlerde olduğu için, İbni Sebe diyor ki: Mekke'nin fethinde, mütayı ebedi olarak haram kılan bir peygamber, iki ay gibi kısa bir süre sonra buna izin verebilir mi? CEVAP: Bu ne terbiyesizlik böyle? Sen peygamberi sorguya mı çekiyorsun? İki ay sonra da yasaklayabilir iki gün sonra da yasaklayabilir. İki sene sonra da yasaklayabilir. Buna kim itiraz edebilir ki? Resulullahın haram etmesi vahye dayanır. Hangi mütacı Allahtan hesap sorabilir ki? Allah layüseldir, layüsel, yaptığı işlerden hesap sorulmayan, hükmü elinde olan, istediği gibi hareket eden demektir. Eskiden içki mubah idi, sonra niye yasakladın, iç yağı önceleri haram idi, niye mubah ettin demeye kimin hakkı vardır? Eskiden yakını ile evlenmek caiz idi, sonra bunu niye haram kıldın demeye hiç kimsenin hakkı olamaz. Ama İbni Sebe, Ehli sünneti suçlayabilmek için Peygamber bunu nasıl yapabilir diyerek kirli dilini gösteriyor. (Devamı var)






.İbni Sebe'ye göre; mütayı haram gören her islam âlimi, ya kör, ya sağır, ya basiretsiz, ya hafızası zayıf, ya zavallı, ya aklı başında değil, ya sarhoş, ya Hz. Ali'ye kin güdüyor, ya Şamlı veya yobaz. Sağlam tek sünni âlim yok. İki sünni âlim için bakın ne diyor: (Böylesine zavallı ve üzücü laflar eden El Cessas gibi, er-Razi gibi aklı başında olduğunu sandığımız âlimlere yakıştıramıyoruz. Çünkü bunlar gözleri perdelenmiş, basiretleri körleşmiş kimselerdir. ) CEVAP: Fahreddin Razi gibi büyük bir âlime, müfessire, zavallı, basiretsiz diyenin mutlaka kanı bozuktur. Peki bu âlimler ne demiş de böyle kin kusuyor? Demişler ki: (Ömer'in bu sözü, sahabe huzurunda Resulullahın haram kılıcı bir sünneti olmadan, söylemesi düşünülemediği gibi, sahabenin de sessiz kalması düşünülemez. Çünkü Resulullah söylemeden öyle bir şey söylemek söyleyeni küfre düşürdüğü gibi, dinleyip de itiraz etmeyenleri küfre sokar.) İbni Sebe bu sözler için bu iki âlime basiretsiz, zavallı, akılları başlarında yok gibi hakaretler savuruyor. Bu iki âlim ne kadar isabetli ve ne kadar mantıklı konuşmuşlar. Resulullahın hadisi olmadan kendi başına Hz. Ömer nasıl böyle bir şey yapabilir ki? Allahın Kur'anı kerimde övdüğü şanlı eshab, nasıl haksızlık karşısında dilsiz şeytan durumuna düşer ki? Hz. Ebu Bekir, (Ben Resulullahın yolundan ayrılırsam ne yaparsınız?) diye sorduğunda, o büyük ve şanlı kahramanlar, (Seni kılıcımızla düzeltiriz) demediler mi? Hz. Ömer yanlış iş yapacak da, (Kendi aralarında merhametli, kâfirlere karşı şiddetli) diyen Allahın övdüğü o aslanlar, susacak ve kılıçları ile düzeltmeyecekler, bu mümkün mü? Peki Hz. Ali niye kılıcını çekip de Hz. Ömer'i düzeltmedi? Niye ona kızını verdi? İbni Sebe, "O anda Hz. Ali yoktu. Sonra duydu" diyor. Diyelim ki öyle. O zaman niye kılıcını çekip de Hz. Ömer'i düzeltmedi. Bir Yahudi Hz. Ömer'i şehid etti de, Allahın aslanı bunu yapamaz mıydı? Demek ki Hz. Ali mütayı haram eden hadisi şerifi bildiği için ses çıkarmadı. Zaten Hz. Ali'nin mütaya haram dediğini kendisi de bildiriyor. Ama kansızlığından dolayı zayıftır, ravisi Şamlı idi gibi bahanelerle bunu reddediyor. Raviler Şamlı olsa da hepsi şanlı kimselerdir. İbni Sebe'nin böyle itirazları bana hep İblisin itirazını hatırlatıyor. İblis, (Ben Allaha isyan etmedim, ben Âdem'e secde etmedim) demişti. Hz. Âdem istikametinde secde etmemekle Allaha isyan etmişti. İbni Sebe de aynı mantıkla, aynı kafayla diyor ki: Biz Allahın resulüne değil, Ömer'e itiraz ediyoruz. CEVAP: Hz. Ömer, Resulullahın emrini tebliğ ediyor, kendiliğinden hüküm koymuyor ki. Dolayısıyla İbni Sebe, Resulullahın haram kıldığı mütayı kabul etmiyor. Hem savcı hem hakim rolünü oynuyor. Önce bu zayıf ve uydurma diyor, arkasından görüyorsun ya zayıf ve uydurma olan bir hadis senet olamaz diyor. Uydurma olduğunu sen söylüyorsun, kararı da sen veriyorsun. İbni Sebe'ninki şu mantık önermesine benziyor: Memeli hayvanlar uçmaz Yarasa da memelidir O halde o da uçmaz. İlk önerme yanlış olunca netice de yanlış oluyor. İbni Sebe diyor ki: Ehli sünnet doğru söylemez Ömer de Ehli sünnet O halde o da doğru söylemez. (Devamı var)


.İbni Sebe, yalnız Kur'an diyenler gibi, "Biz neshi kabul etmiyoruz" diyor. CEVAP: Kur'anı kerimde buyuruluyor ki: (Biz, daha iyisini veya onun gibisini getirmeden bir âyeti neshetmez veya unutturmayız.) [Bekara 106], (Ya bize bundan başka bir Kur'an getir, yahut onu değiştir diyenlere, de ki, Onu kendiliğimden değiştiremem.) [Yunus 5] [Ancak Allahın emri ile değiştirebilirim.] İki tane de hadis-i şerif bildirelim: (Kur'an âyetleri, birbirini nesh ettiği gibi, hadislerim de birbirini nesh eder.) [Deylemî] (Kabirleri ziyaret etmenizi yasak etmiştim, bundan sonra ziyaret edin!) [İ. Mace] Bu konuda birçok âyet ve hadis vardır. Mesela Resulullah, Beyt-ül-makdis'e doğru namaz kılarken, Bekara suresinin, (Yüzünü artık Mescid-i Haram tarafına çevir) mealindeki 144. âyeti ile neshedilip, kıble Kâbe olmuştur. Allaha ve Resulüne dün böyle diyordun bugün niye değiştirdin, çelişki içindesin mi denir? Allah öteki dinlerde haram olan bazı şeyi bu ümmete helal kılmış, helal olanları da haram kılmıştır. Hâşâ Allaha niye böyle yaptın denebilir mi? Mütayı da üç defa mubah kılmış, üç defa da yasaklamıştır. Buna çelişki denir mi? Din Allahın değil mi? İstediğini yapamaz mı? Kız kardeşinle evlen dese evlenmeyecek misin? Nitekim Âdem aleyhisselamın çocukları ikiz olmayan kız kardeşleri ile evlenmişlerdir. O zaman mubah kılmıştı, bugün ise yasakladı. Mütayı sonradan yasakladı diye Allah ve Resulü suçlanır mı? Bunu nakleden şanlı sahabe suçlanır mı? Resulullahın müta haramdır emrini bildiren Hz. Ömer'e kin kusulur mu? Sarhoş mütacı diyor ki: (Ömer'in oğlu Abdullah da, mütaya olumsuz bakıyor. Zaten Abdullah'a da bundan başkası yakışmaz. Çünkü o babasının oğlu.) CEVAP: Oğlu da babası gibi yalancının teki demek istiyor. Allah onlar seçilmiş bir ümmet diye övüyor, Tevrat'ta, İncil'de övüldüğünü bildiriyor, hepsi cennetlik buyuruyor. İbni Sebe ise babasının oğlu diyerek bir taşla iki kuş vurmaya, hem Hz. Ömer'i hem de oğlunu, iki güzide sahabiyi suçlamaya kalkıyor. Allahın övdüğü kimselere, Resulullahın kıymetli arkadaşlarına dil uzatanlara yazıklar olsun! İbni Sebe bir de müta zinasına karşı çıkan sahabe ve tabiine, hakaretler savurduğu gibi, iddia ediyor tabirini kullanıyor. Yani gerçek değil de öyle uyduruyor diyor. Bir örnek verelim: Şam uyruklu fukahadan sayılan mekhul da mütanın zina olduğunu iddia ediyor. CEVAP: Bir zamanlar TRT de, muhalefet konuşunca "şöyle iddia etti" derdi. Mütanın zina olmadığını söyleyen bir tek Ehli sünnet âlimi var mı? Hepsi de zina diyor. Had vurulup vurulmaması ayrı bir konu. Zina eden bekara da had vurulmaz, başka ceza verilir. İmam-ı Cafer Sadık'ın mütaya zina dediğini bildiriyor. Sonra bu sözü tevil ediyor. Ehli sünnetin kafasındaki mütaya zina demiştir diyor. Peki o yüce imam, mütanın şu şekli haram, şu şekli caiz diyemez miydi? Ehli sünnetin kafasındaki müta ile Sebecilerin mütası farklı değil ki. Sonra hiçbir delil göstermeden, (İmam Cafer'in mütayı zina kapsamına soktuğunu anlamak imkansızdır) diyor. Hani delil? O yüce imamın müta denilen zinaya mubah diyeceği hiç düşünülebilir mi? "Ehli sünnetin icmasını da kabul etmeyiz" diyor. CEVAP: Böylece, (Ümmetimin âlimleri yanlış bir şeyde, dalalette ittifak etmezler. İhtilaf olunca çoğunluğa uyun) buyuran Resulullahı da yalanlıyor. (İbni Mace) (Devamı var)






.İbni Sebe diyor ki: Ömer'in sözünün hüccet olduğu şu iki hadise dayandırılabilir: (Sünnetime ve benden sonraki raşid halîfelerin sünnetine tâbi olun) [İ. Ahmed, Darimi, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Mace, Hakim rivâyet etmiştir. Bu hadise bir diyeceğimiz yok, mesajı da doğru, isnadı da sahihtir.] CEVAP: Şimdiye kadar Ehli sünnet kitaplarındaki bütün hadislere birer kulp takmıştı. Bu hadise sahih demesine çok hayret ettik. Hemen altına bakınca, art niyeti meydana çıkıverdi. Diyor ki: (Ebu Bekr'in ve Ömer'in Kur'ana ve sünnete aykırı pek çok uygulamaları olduğu bir gerçek iken, Allah ve Resulü böyle kimseleri bize tavsiye eder mi, onlara uymamızı ister mi? Bu iman ve insafa sığar mı? Akıl mantık bunu kabul eder mi?) CEVAP: Sahih diye saydığın 6 hadis âlimi ve ehli sünnetin tamamı hulefai raşidinin 4 halife olduğunu ittifakla bildiriyor. Bu alimler iman ve insaf ehli değil mi? Yine aynı sakat mantık önermesi: Ömer kötüdür, Peygamber kötüyü övmez, O halde Peygamber Ömer'i övmez. İbni Sebe, önce Hz. Ömer'e kötü diyor, sonra peygamber kötülerin sünnetine uyun der mi diyor. Tam bir Yahudi taktiği. Hz. Ömer'e kötü diyen tek Ehli sünnet âlimi var mı? Allah onu övüyor. Sahabenin hepsine cenneti söz verdim diyor. İbni Sebe, (Benden sonra Ebu Bekir ile Ömer'e uyun) hadis-i şerifini naklettikten sonra, (Bu hadisi Ebu Hanife, İbni Ebi Şeybe, İ. Ahmed, Tirmizi, İbni Mace, Hakim Tahavi, İbni Sa'd rivâyet etmiştir) diyor. Devamında diyor ki: Resulullah, Ebu Bekir ile Ömer'e uyun dese bile bundan ne anlarsınız? Dine aykırı icraatta bulunsalar bile onlara uymak gerektiği çıkar mı? CEVAP: Kur'an-ı kerimde (Resulüme uyun) deniliyor. Şimdi buradan dine uygun olan sözüne uyun anlamı çıkar mı? Elbette, dine uygun emir verecek ki Allah (Resulüme uyun) buyuruyor. Hz. Ömer de dine uygun emir verecek ki, Resulullah, (Ömer'e uyun) buyurdu. Hâşâ Resulullah o kadar basiretsiz mi ki, dine aykırı emir verecek olana (uyun) buyursun. Ve ağzındaki baklayı çıkarıyor, (Ebu Bekir ile Ömer'e uyun sözü asılsızdır. Peygamber böyle çelişkili söz söylemez) diyor. CEVAP: Peki bu sekiz hadis âlimi yalan söylüyor öyle mi? Bu hadis âlimleri öteki hadisi de naklediyorlar, o zaman onlar da yalan olur. Yalancıların sözlerine inanılır mı? Aynı ravilerin rivayet ettiği öteki hadise nasıl sahih diyor? Tabii bu bir takıyyedir. Ehli sünnetin reisi ve en büyük imam olarak bilinen yani imamı a'zam olarak meşhur olan Numan bin Sabit de bu hadisi naklediyor. İmamı a'zam hazretlerine yalancı demek Ehli sünnete yalancı demektir. Zaten Yahudinin bütün gayesi de bu ya. Resulullah böyle demiş olsa bile diyor, demişse ki, dediğini kendisi de itiraf ediyor. Demek ki bu söz onların çok büyük bir insan olduğunu gösterir. Allaha ve Resulüne asla asi olmayacaklarını gösterir. Allah ve Resulüne asi olacaklarını Allah bilmez mi? Öyle ise niye onlara uyun buyuruyor? Demek ki onlar kendilerine uyulacak kimselerdir. Zaten sahabenin tamamı böyledir. Allah hepsini övüyor. Ama Sebeciler, (Allah o zaman öyle demişti ama sonradan sapıttılar, Hz. Ali'yi halife seçmedikleri için hepsi mürted oldu) diyorlar. Böylece Allaha da yalancı diyorlar. (Devamı var)






.İbni Sebe diyor ki: Gerek Ammar'ın ve gerekse İbni Mesud'un ilk iki halifeye hiç uymayan ters düşünce ve ictihadları var! O zaman biz kimi tercih edeceğiz? İbn Mesud mütaya evet diyor; Ömer ise hayır! Şimdi biz ne yapacağız!? CEVAP: Siz mi? Siz fitne çıkarmaya devam edeceksiniz. Fakat ehli sünnet biliyor ki İbni Mesud hazretleri de diğer sahabeler gibi mütanın caiz olduğunu bildirmişti. Haram edildiğini işitince, diğerleri gibi, o da haram dedi. Eğer başka farklı ictihadları varsa, her sahabinin farklı ictihadı olur. Bunun için hiç birisi kötülenemez. Çünkü ictihad etmek de, ictihad ederken yanılmak da günah değildir. Yanılan bile sevap alır. İbni Sebe diyor ki: Bize [Sebecilere] göre Peygamberler için ictihad diye bir şey söz konusu değildir! Ehli sünnete göre ise peygamberlerin de ictihadı olur. CEVAP: Eshab-ı kiramdan birinin bir husustaki ictihadı, Peygamberimizin ictihadından farklı olabilirdi. Fakat Resulullahın ictihadı hata üzere kalmazdı. Çünkü, Cebrail aleyhisselam gelerek, yanlış olan ictihadlar, Allahü teâlâ tarafından hemen düzeltilir, hak ile bâtıl birbirinden hemen ayrılırdı. Bedir'de alınan esirler hakkında, Sahabe-i kiramın ictihadları farklı olmuştu. Hz. Ömer ve Sad İbni Muaz esirleri öldürelim dedi. Diğer sahabiler ise, para karşılığı bırakalım demişlerdi. Server-i alem de, serbest bırakalım ictihadını kabul buyurup salıverdiler. Sonra, şu âyet gelerek birinci ictihadın doğru olduğu bildirildi: (Savaşta alınan esirleri mal karşılığı olarak salıvermek, hiçbir Peygambere yakışmaz. Yer yüzünde onların çoğunu öldürmek, zayıflamalarına sebep olur. Siz dünya malını istiyorsunuz. Allahü teâlâ ise, sevap kazanmanızı, Cennete ve nimetlere kavuşmanızı istiyor. Allah tarafından önceden verilmiş bir hüküm olmasaydı, aldığınız fidyeden dolayı size mutlaka büyük bir azap dokunurdu.) [Enfal 67, 68] Bu âyetler indikten sonra Resulullah buyurdu ki: (Eğer azap geri çevrilmeseydi, Ömer ile Sad bin Muazdan başka kimse kurtulmazdı.) [Beydavi] İbni Sebe yine yalan söyleyerek diyor ki: Ömer'in ictihadı Allahın hükmüne karşı ictihaddır. Nas varken ictihad olmaz. CEVAP: Nas varken ictihad eden kim? Hz. Ömer müta hakkında ictihad etmedi ki, Nassı bildirdi, yani Resulullahın emrini açıkladı. Resulullahın mütayı yasak ettiğine dair sayısız hadis var. Ama İbni Sebe'ye göre nakledenler de ya hafızası bozuk, ya Şamlı veya Emevi devletinde görev almıştır. Onun bir hadisi uydurma görmesi ile sahih bir hadis uydurma olmaz. İbni Sebe diyor ki: Ehli sünnet "Mütada özellikle kadın açısından onur kırıcı, aşağılayıcı bir durum vardır. Namus pazarlanıyor ve para karşılığı satılıyor. Bu ise namussuzluktur" diyor. Müta madem namussuzluktur; o halde Allah ve Resulü buna neden izin vermişti? CEVAP: Kişinin kız kardeşi ile evlenmesi çok çirkin ve çok günah değil mi? Peki hal böyle iken Allah ve resulü Hz. Âdem, bunu nasıl emretmişti? Demek ki Allah emrettiği zaman iyi, yasakladığı zaman da kötü olur. Şimdi birisi ehli sünnet olan bir insanın, anasına, bacısına, kızına yarım saatliğine müta teklifinde bulunsa, buna hangi ehli sünnet rıza gösterir? İbni Sebeci için bunlar önemli değil. Önemli olsa idi, müta zinasını [avrat kiralamayı] savunmak için koskoca kitap yazmazdı. (Devamı var)
İbni Sebe diyor ki: Hüsün ve Kubuh aklî mi, şer'î mi? İki görüş var: Aklî, yani bir şeyin iyi ya da kötü olduğu akıl ile bilinir. Allah bir şeyi emretmişse; o şey aslında güzel bir şey olduğu için emretmiştir. "Bir şeyi de yasaklamışsa; o şey zaten kötü olduğu için yasaklamıştır. Şia, Mutezile Matürîdî ekolü bu kanaatte. Hiç kuşku yok; doğrusu da bu. CEVAP: Hani (İctihad ictihadla nakzolunmaz) diyordun. Ne çabuk unuttun? Bir ictihadın doğru olduğunu ancak Allah bilir. Doğrusu kuşkusuz bu denmez. Matüridi tam öyle demiyor. İbni Sebe devam ediyor: Şer'î, yani bir şeyin iyi ya da kötü olduğu akıl ile bilinmez. Bir şey Allah tarafından emredildiği için iyi, yasaklandığı için kötüdür, çirkindir. CEVAP: Bu ictihad taraftarları diyor ki: Hz. Âdem zamanında Allah, kız kardeşle evlenmeyi emrettiği için o zaman bu iş iyi ve güzel idi, şimdi yasakladığı için kötü ve çirkindir. Aynen müta da böyle. Emredildiği zaman iyi idi, yasaklandığı için kötü oldu. İbni Sebe diyor ki: Kur'an'ın ruhuna ve akla tamamen aykırı olan bu görüşü ise; Ehli sünnetin çoğunluğunu oluşturan Eşarî ekolü benimsiyor. CEVAP: Yani Ehli sünnetin çoğu Kur'anın ruhuna aykırı hareket ediyor öyle mi? Hani ictihad ictihadla nakzedilmezdi? İbni Sebe Ehli sünnetin çoğunluğunu bu konuda da silip atıyor. Cessasa yine sataşarak diyor ki: el-Cessas, O gün zina değildi; sonra zina oldu derken; bu konuda kendi çizgisinin dışına çıktığının [Eşari'nin ictihadını kabul ettiğinin] farkında mıdır? CEVAP: Eşari Ehli sünnet değil mi? Ehli sünnetin iki imamı vardır. İsteyen müctehid, istediğine uyar. Bunun ayıplanacak nesi var ki? Müta sarhoşu diyor ki: Cessas, "Mütada, ırz ve namusun bir eşya gibi belli bir süreyle kiralanması doğru değildir" diyor. CEVAP: İbni Sebe, mugalata yaparak diyor ki: Kadını bir eşyaya benzeten, onun onurunu tümden rencide eden bu sözleri Cessas gibi ilim adamına yakıştıramadım doğrusu. CEVAP: Amma da demagoji... Eşyaya benzeten kim? Müta, satılık mala benziyor diyor. Kadını eşyaya benzetmekle ne alakası var. Cevap veremeyince böyle zırvalıyor işte. Yahut Resulullah daha önce niye cevaz verdi diyor? Onun cevabını da aldı. Bakalım şimdi ne iftiralar düşünüyor ki? Hepsi cennetlik olan Eshabı kiramdan Abdullah bin Ömer için de diyor ki: (Bu söz gerçekten ona aitse, Resulullaha iftira atmış demektir.) CEVAP: Eshabı kiramdan Resulullaha iftira eden birisi olur mu? Allah onları âyetlerle övüyor, hepsine cenneti vâdettim buyuruyor. Cennetlik insanlar için bu ifadeyi ancak sarhoş Sebeciler kullanır. Eğer Eshabı kiramdan biri kötülenirse Allah ve Resulü yalanlanmış olur. Müta zaten mübah önyargısı ile yola çıkan İbni Sebe diyor ki: (Allah ve Resulünün izin verdiği mütaya, Abdullah bin Abbas zina diyecek kadar edepsiz olabilir mi? Ancak bu rivâyeti ona isnat edenler cahil ve edepsizdir.) CEVAP: Ehli sünnetin tamamı mütaya zina diyor. Böylece İbni Sebe içindeki necaseti kusuyor. Abdullah bin Ömer'in ve Ehli sünnetin müta zinasını yasaklamakla ne menfaatleri olacak ki? Ama İbni Sebeciler, müta adı altında zinayı yaygınlaştırmakla Yahudiliğe hizmet etmiş olacaklar. Bir millet ahlaksız oldu mu yıkılması artık kolaydır. Sarhoş Yahudinin esas gayesi bu. (Devamı var)


.
(Yalnız Kur'an) diyerek Resulullahı dışlamaya çalışan zındıklarla, Mısırlı Reşat Halife'nin kurduğu "ondokuzculuk" dininde olanlar, Buhari'de, (Dininden dönüp mürted [kâfir] olanı öldürün) mealindeki sahih hadis-i şerif için, "Bu hadis Kur'ana aykırıdır. Çünkü Kur'anda dinde zorlama yoktur âyeti ile çelişmekte" diyerek Resulullahı suçlamaya kalkıyorlar. Önce şunu söyleyelim ki, bunlar, kesinlikle Kur'ana inanmıyorlar. İnansalar, Kur'an-ı kerimde Allahın, (Onu âlemlere rahmet olarak gönderdim, Beni seven ona tabi olur. Ona itaat bana itaattir. Onun getirdiklerini alın, yasak ettiklerinden sakının. O kendiliğinden konuşmaz) diye övdüğü peygamberinde hiç suç ararlar mı? Bunlar, Buhari'deki bir hadise uydurma diyoruz da diyemezler. Hadis, her bakımdan sahihtir. Çamur at izi kalır diyorlarsa, iyi bilinmeli ki, sadece Buhari'de değil, hiçbir hadis kitabında veya hiçbir Ehli sünnet âlimin kitabında uydurma hadis olmaz. Böyle suçlamalar, din düşmanlarının, dini bize ulaştıran eshâb-ı kirama ve Resulullaha itimadı sarsmak ve dolayısıyla müslümanları dinden uzaklaştırmak için uyguladıkları hain bir planın maddelerinden biridir. İslam devleti Hıristiyan ve Yahudilerin ibadetlerine karışmaz. Hiçbir baskı yapılmaz. Bu kaideler, Müslümanların ahlâkını ve milli birliğini bozulmaktan muhafaza eder. (Dinde zorlama yoktur) âyeti, başka dinde bulunan bir kimsenin zor ile Müslüman yapılamayacağını ifade etmektedir. (Allah yolunda göç edinceye kadar hiçbir kâfiri dost edinmeyin. Eğer yüz çevirirlerse onları yakalayın, bulduğunuz yerde öldürün) mealindeki Nisa suresinin 89. âyeti ise, islamiyeti kabul ettikten sonra, ondan yüz çevirip mürted olanların öldürülmesi gerektiğini bildirmektedir. Bir gayr-i müslim, zorla Müslüman yapılmaz. Müslümanlar hiçbir zaman, Hıristiyanların yaptıklarını yapmazlar. Yani maddi ve manevi kazançlar bahşederek veya müdür, profesör, dekan gibi unvanlar vererek bir insanı Müslüman yapmaya teşebbüs etmezler. İslamiyet tebliğ edilirken de, hiçbir zorlama ve tehdit yapılmamıştır. Düşmanlarla yapılan savaşı ise şahıslar değil, İslam devleti yapar. Bunu da her gayri müslimle değil, insanlara zulmeden zalim krallarla yapar. Müslüman olmaya kimse zorlanmaz. Çünkü Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Dinde zorlama yoktur.) [Bekara 256] Fert olarak hiç kimse asla öldürülmez. Ama ortada bir devlet varsa, devlet başkanının izni ve emri ile zalim krallara savaş açılabilir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Eğer sizden uzak durmaz, barış teklif etmez ve ellerini çekmezlerse onları yakalayın, rastladığınız yerde öldürün. İşte onlar için size apaçık yetki verdik.) [Nisa 91] (Fitne tamamen yok oluncaya kadar onlarla savaşın.) [Bekara 193, Enfal 39] (Onları [kâfirleri] bulduğunuz yerde öldürün.) [Bekara 191) (Haram aylar çıkınca müşrikleri bulduğunuz yerde öldürün; onları yakalayıp hapsedin ve onları her gözetleme yerinde oturup bekleyin. Eğer tövbe eder, namazı doğru kılar, zekâtı da verirlerse artık yollarını serbest bırakın.) [Tevbe 5] (Allah'a ve ahiret gününe inanmayan, Allah ve Resûlünün haram kıldığını haram saymayan ve hak dini kabul etmeyen kitap ehli, küçülüp cizye verinceye kadar savaşın.) [Tevbe 29] (Yakınınızda bulunan inkârcılarla savaşın; sizi kendilerine karşı sert bulsunlar.) [Tevbe 123] (İnandıktan sonra inkâr edip, inkârda aşırı gidenin tövbesi kabul edilmez.) [Ali imran 90]


.
Denize düşen, yılana sarılır. İbni Teymiyeci de yalana sarılıyor. Bir âyeti şöyle değiştirmiş: (Allah semadan bütün dünya işlerini idare eder.) [Secde 5] CEVAP: Vehhabi meali bile şöyle diyor: (Allah, gökten yere kadar her işi yönetir.) [Secde 5] İbni Teymiyeci, gökten yere kadar olanları idare etmeyi, gökten idare diye değiştiriyor. Bir âyeti de şöyle değiştirmiş: (Üstlerindeki Rablerinden korkarlar.) [Nahl 50] , Halbuki Diyanet'in mealinde şöyle deniyor: (Fevklerinde olan Rablerinden korkarlar ve emrolundukları şeyleri yaparlar.) [Nahl 50] Rablerinden korkan kim? Âyette geçen fevk ne demek? Fevk, rütbesi üstün demektir. Peygamberler insanların fevkindedir. Allah ise peygamberlerin de, meleklerin de fevkindedir. H. Basri Çantay, (Kahir ve hâkim olan Rablerinden korkarlar) diyor. Muteber tefsirlerde ise şöyle deniyor: Kendi güçlerinin üstünde olan Rablerinin gücünden korkarlar; çünkü helak edici azap gökten iner. Melekler, yeryüzünden yukarıda olmalarına rağmen korktuklarına göre yerdekilerin daha önce korkması lazım gelir. Burada meleklerin olduğunun delili, âyetteki (emrolundukları şeyleri yaparlar) ifadesidir. Meleklerin hepsi emre uyar, insanların hepsi emrolunana uymazlar. (Kurtubi) İbni Teymiyeci gökteki Allah diyerek şu âyeti de yazmış: (Göktekinin sizi yere geçirmesinden, taş yağmuruna tutmasından emin mi oldunuz?) [Mülk 16,17] CEVAP: Göktekinin kim olduğunu açıklamadan önce, şunu bildirelim. Nasıl Amerika ile Türkiye birbirinden farklı yer ise, dünya ile gök, gök ile Arş birbirinden çok farklıdır. Yedi kat sema vardır. Hepsinin üstünde Arş vardır. Hâşâ Allah Arş'ta ise, gökte demek doğru olur mu? Gökte denirse o zaman Arş'ta denir mi? Aralarında muazzam uzaklık vardır. Dünya, gezegenlere göre bile çok küçüktür. Hele göklere göre nokta bile değildir. Gökte olan bir şey, yerde niye olmasın ki? Bu tam bir tenakuzdur. Âyette bahsedilen gökteki kelimesi için Vehhabi meali bile Ehli sünnete uygun olarak diyor ki: (Âlemin tedbiri ile görevli olan meleklere, işaret bulunduğu belirtilmekle beraber, asıl fiili yaratan ve cezayı veren Cenabı Allahtır. Her şey onun izni ve emri ile meydana gelmektedir.) [S. 562] İmam-ı Beydavi ise, (Sizi yere batıracak veya sizi taş yağmuruna tutacak olan Allahın bu âlemin tedbirine müvekkel kıldığı melekten emin misiniz?) diye açıklıyor. Canımızı ölüm meleği Hz. Azrail aldığı halde, âyette buyuruluyor ki: (Allah, ölümüne hükmettiği kimselerin canını alır.) [Zümer 42], Allahü teâlâ, bu işi müvekkel kıldığı ölüm meleği ile yapar. İşte âyet meali: (Öldürmek için vekil yapılmış olan melek sizi öldürüyor.) [Secde 11] Canımızı alan da, gökten taş yağdıracak olan da Allahtır. Ama bunu meleklerine yaptırır. Görüldüğü gibi göktekine Allah demek ne kadar yanlıştır. İbni Teymiyeci, Firavun'a da sarılarak şu âyeti yazmış: (Firavun, Ey Haman, bana yüksek bir kule yap; belki göklerin yollarına erişirim de Musa'nın Tanrısı'nı görürüm! Doğrusu ben onu, yalancı sanıyorum, dedi. Böylece Firavun'a, yaptığı kötü iş süslü gösterildi ve yoldan saptırıldı. Firavun'un tuzağı tamamen boşa çıktı.) [Mümin 36/37] CEVAP: Firavun'un Allahı gökte sanması bir delil mi? Hem âyette, Firavun'un yaptığına kötü iş, yanlış iş deniyor. Yani Onun zannettiği gibi Allah gökte değil deniyor. Görüldüğü gibi İbni Teymiyecinin delil getirdiği âyetlerin hiç birisinde Allah gökte denmiyor. Gökte diyenin kâfir olacağını Ehli sünnet âlimleri açıkça bildiriyor. Bu âlimler, o âyetleri bilmiyor muydu da, Allaha mekan ittihaz edenleri tekfir eylediler?


.
Feraidül fevaid kitabında diyor ki: Allahü teâlânın zati sıfatları altıdır: 1- Vücud=Ezelden ebede kadar vardır. 2- Kıdem=Varlığının öncesi yoktur, ezelidir. 3- Beka=Varlığının sonu yoktur, ebedidir. 4- Vahdaniyet=Eşi, benzeri ve ortağı yoktur. 5- Kıyam bi-nefsihi=Mekana muhtaç değildir. Madde, mekan yok iken de, o vardı. 6- Muhalefetün lilhavadis=Yarattıklarına yani hiçbir mahluka benzemez. Allahın sübuti sıfatları ise sekizdir: 1- Hayat=Diridir, hayattadır. 2- İlim=Her şeyi bilicidir. 3- Sem=Her şeyi işiticidir. 4- Basar=Her şeyi görücüdür. 5- Kudret=Her şeye gücü yeter. 6- İrade=Dilediğini yapıcıdır. 7- Kelam=Konuşur. 8- Tekvin=Yaratıcıdır. Bu sıfatlar Kur'an-ı kerimde de bildirilmiştir. Allahü teâlâ hiçbir mahluka benzemez. Bir ayet-i kerime meali şöyledir: (Leyse ke mislihi şeyün=Onun benzeri hiçbir şey yoktur.) [Şura 11] Allahü teâlâ, noksan sıfatlardan münezzehtir, sıfatlarının hepsi kâmildir. Zaten Sübhaneke=Seni noksan sıfatlardan tenzîh eder, kemâl sıfatlar ile tavsif ederim demektir. Bir âyet-i kerime meali de şöyledir: (Sübhanekellahümme=Allahım, Seni noksan sıfatlardan tenzih eder, kemâl sıfatlar ile tavsif ederim.) [Yunus 10] Âyetlerde geçen Sübhanallah, Sübhanehü, sübhanellezi gibi kelimeler. Allahın hiçbir noksanı olmadığını, her bakımdan tam mükemmel olduğunu bildirir. Bir kimse, Allah, oturur, iner çıkar, yürür, eli ayağı vardır derse, Allahın bir şeylere muhtaç olduğunu söyleyerek insanlara benzetmiş olur. Müteşabih olan istiva kelimesi, oturmak anlamında kullanılırsa, hâşâ Allaha noksan sıfat izafe edilmiş olur. Arş'a oturdu demekle de, ikinci bir noksan sıfat daha verilmiş olur. Allahın mekana ve oturmaya ihtiyacı olur mu? O yarattıklarına nasıl benzer? Allahı bir mahluk gibi bildiren âyet ve hadisler var. Bunlar müteşabihtir, hiç yorum yapmadan öylece kabul edilir. Allahın sıfatlarına aykırı olarak tevil etmek asla caiz olmaz. Nitekim Kur'an-ı kerimde bildiriliyor ki: (Müteşâbih âyetleri, kalblerinde eğrilik olan kimseler, fitne çıkarmak, kendilerine göre yorumlamaya çalışırlar. Halbuki Onun tevilini ancak Allah bilir. Ulema-i rasihin, ona inandık; hepsi Rabbimiz tarafındadır, derler. Bu inceliği ancak aklıselim sahipleri düşünüp anlar.) [Ali imran 7] (Mevduat-ül-ulum ve Mektubat-ı Rabbani gibi eserlerde müteşabihatı ulema-i rasihin de anlar buyuruluyor.] Müteşabih bir âyet olan istiva kelimesini oturdu diye yanlış tevil edenlerin kalblerinde eğrilik olduğunu bu âyeti kerime açıkça bildirmektedir. Allahı Arş'a ve oturmaya muhtaç sanmak küfürdür. Hadis-i şerifte de, (Allah her türlü noksandan münezzehtir) buyuruluyor. (Müslim) Gökleri altı günde yaratmasının hikmetini bilmeyiz. Bir anda da yaratırdı. Çünkü Allah, Ol dediği zaman oluverir. Kur'an-ı kerimde bunu açıkça bildiriyor: Allah bir şeyin olmasını isterse, kün feyekün=Ol der, o da hemen oluverir. Kün feyekün geçen âyetler. (Bekara 117, Ali imran 47, Enam 73, Nahl 40, Meryem 35, Yasin 82, Mümin 68)









X
Bedir'de falanca filanca öldü gitti denilince, Allahü teâlâ buyurdu ki: (Allah yolunda öldürülenlere ölü demeyin. Bilâkis onlar diridir, ama siz bunu anlayamazsınız.) [Bekara 154] (Tibyan) Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Uhud'da şehit olan kardeşlerinizin ruhları yeşil kuşların karnındadır. Onlar cennetin ırmaklarından su içerler, meyvelerinden yerler ve Arş'ın gölgesinde istirahat ederler. Orada yaşanan hayatın güzelliklerini tadınca, (Allahın bize neler verdiğini kardeşlerimiz bilselerdi de cihattan çekinmeselerdi) dediler. Allah da, ben onlara, sizin halinizi bildiririm buyurdu.) [Müslim] İşte âyet meali: (Allah yolunda öldürülenleri ölü sanmayın, onlar, Rableri indinde diridir ve Allah'ın bol nimetinden sevinç içinde rızıklanırlar, arkalarından kendilerine ulaşamayanlara [henüz şehit olmamışlara, şehitlikte] korku olmadığını ve üzülmeyeceklerini müjdelemek isterler.) [Al-i İmran 169] İlk âyette, Allah yolunda öldürülenlere ölü demeyin, onlar diri diye ikaz ediliyor. İkinci âyette, bunların yiyip içtikleri de bildiriliyor. Şimdi Vehhabilere soruyoruz: Şehit mi üstün, yoksa Peygamber mi? Şehit sıradan biridir. Savaşta ölenin imanı varsa şehit olur. Attan düşüp ölen bile şehittir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Suda boğulan, yangında ve enkaz altında ölen şehittir.) [İbni Asakir], (Abdestli yatıp da ölen şehittir.) [Deylemi], (Mütteki müezzin, şehit gibidir. Ölürse kabrinde çürümez.) [Taberâni], (Allahtan sıdk ile ihlas ile şehitlik isteyen, yatağında ölse de, şehittir.) [Müslim] Allah yolunda ölen şehide ölü demek caiz değil iken, bütün ömrünü Allah yolunda geçiren Peygamberimize ölü demek nasıl caiz olur? Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Her peygamber, kabrinde diri olup namaz kılar.) [Beyhekî], (Toprak, peygamberlerin vücudunu çürütmez. Okunan salevatı, bir melek bana haber verir.) [İbni Mace] İki âyet-i kerime meali: (Peygamber, müminlere kendi canlarından üstündür.) [Ahzab 6], (Bütün dinlerden üstün kılmak üzere, Resulünü hidâyet ve hak din ile gönderen Odur.) [Fetih 28] Görüldüğü gibi, Peygamberimizin dini diğer dinlerden üstün olduğu gibi, kendi de herkesten üstündür. Bir hadis-i şerif meali: (Ben bütün insanların efendisiyim.) [Buhâri] Şehitlerin ruhu yaşar da, âlemlere rahmet olarak gönderilen Resulullahın ruhu yaşamaz mı? Kâfirin ruhu bile ölmez. Peygamberin Allah yanında bir şehit kadar da kıymeti yok mu? Şehit diri oluyor da, Peygamber niye diri olmasın? Şehit cennette rızıklanıyor da, Peygamber niye rızıklanmıyor? Peygamber hâşâ Allah yolunda değilse, şehit Allah yolunda nasıl olur? Peygamber diri olmazsa şehit nasıl diri olur? Peygamber işitmezse, şehit nasıl işitir? Halbuki şehidin, müslümanlığı da şehitliği de bu peygambere iman etmeye bağlıdır. Şehitler Allah yolunda da, hâşâ peygamberler, sıddıklar, âlimler şeytanın yolunda mı? Bu ne çirkin suçlama öyle? Resulullah şehit değil mi? Resulullah, son hastalığında, (Hayber'de yediğim zehirli etin acısını hâlâ hissediyorum. Zehrin tesirinden aort damarım, bıçak gibi kesiliyor) buyurdu. (Buhari) İbni Mesud hazretleri ve diğer Eshabı kiram, (O zehirli etin tesiriyle Resulullah şehit oldu) buyurdu. Peygamberlik şehitlikten üstündür. Fakat şehit olmak da bir nimettir. Allahü teâlâ Resulüne bu nimeti de vermek için son hastalığında bu zehrin etkisini göstermiştir. (M. Ledünniyye) Vehhabiler, "Şefaat ya Resulallah" diyenlere, (Yâ hacı, şirk şirk...) diyorlar. Onun ümmetinden olan şehide diri dedikleri halde, Resulullaha ölü demeleri ayet ve hadislere aykırıdır.

İmansız ölmemek için imanı muhafaza etmek gerekir. Bunun için şunlara riayet etmeli: 1- Gayba iman etmiş olmalı. Melekleri, Cenneti, Cehennemi gösterseler, gözümüzle gördüğümüz için, "Cennet, Cehennem vardır" demek iman olmaz. Gayri müslimlerin hepsi, ölürken Cenneti Cehennemi görüp, "İman ettik" diyecekler; fakat kabul olmayacaktır. Müminler övülürken, (Onlar gayba inanırlar) buyuruluyor. (Bekara 3) 2- Gaybı yalnız Allahü teâlânın bildiğine inanmaktır. Peygamber, melek, cin gaybı bilmez. Ancak Allahü teâlâ dilerse, bildirebilir. Bu bakımdan mucizeyi, kerameti inkâr etmek caiz değildir. 3- Haramı haram, helali helal bilmek. Harama helal, helale haram diyen kâfir olur. 4- Allahü teâlânın azabından emin olmamak ve gazabından çok korkmak gerekir. Kur'an-ı kerimde, Rabbin azabından korkanların, Onun azabından emin, garantili olmadığı bildiriliyor. (Mearic 27-28) 5- Bir insan ne kadar çok günah işlerse işlesin, kendini yüzde yüz Cehennemlik bilmemeli. Hadis-i kudside buyuruldu ki: (Kulum, göklere ulaşacak günah işlese; fakat rahmetimden ümidini kesmeyip, benden mağfiret dilerse, affederim.) [Tirmizî] Kur'an-ı kerimde de buyuruldu ki: (Ey günahı çok olan kullarım, Allahın rahmetinden ümidinizi kesmeyin! Allah günahların hepsini affeder. O sonsuz mağfiret ve nihayetsiz merhamet sahibidir.) [Zümer 53] 6- Hem Allahın azabından emin olmamalı, hem de Onun rahmetinden ümit kesmemeli! Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Mümin havf ve reca [korku ile ümit] arasında bulunursa, Allahü teâlâ, o kuluna ümit ettiğini verir ve korktuğundan onu emin kılar.) [Tirmizî] 7- Hubb-i fillah, buğd-i fillah üzere olmak. Yani sevdiğini Allah için sevmek, sevmediğini de Allah için sevmemektir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (İmanın temeli müslümanları sevmek ve kafirleri sevmemektir.) [İ. Ahmed] Cenab-ı Hak, Hz. İsa'ya buyurdu ki: (Yer ve göklerdeki bütün mahlukatın ibâdetlerini yapsan, dostlarımı sevmedikçe ve düşmanlarıma düşmanlık etmedikçe, hiç faydası olmaz.) [K. Saadet] Bugün birçok fırka, grup var. Hepsi doğru olan biziz, ötekiler yanlış yolda diyor. Bu konuda İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: [Tirmizî'nin bildirdiği] (Ümmetim 73 fırkaya ayrılır, 72'si cehenneme gider, yalnız bir fırkası kurtulur. Bu fırka, benim ve Eshabımın yolunda gidenlerdir) hadis-i şerif, 72 fırkanın cehennemde azap göreceğini fakat, cehennemde sonsuz kalacağını bildirmiyor. Sonsuz kalmak, imansızlar yani kâfirler içindir. 72 fırka, cehennemde itikatlarının bozukluğu kadar yanar. Yalnız Ehli sünnet cehennemden kurtulur. Bunlardan kötü iş yapanların günahları tövbe veya şefaat ile affolunmadı ise, bunlar da günahları kadar cehennemde kalırlar. (3/38) Ehl-i Sünnet itikadına uymayan bozuk, sapık inançlara bid'at ve dalalet yolları denir. Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiğine uymayan, her mana yanlıştır. Çünkü her sapık, Kur'ana ve hadise uyduğunu iddia eder. Kısa görüşü ile, bunlardan yanlış manalar çıkarır, doğru yoldan kayar. Allahü teâlâ, (Kur'an-ı kerimde verilen misaller, çok kimseyi saptırır, çok kimseyi de doğru yola iletir) buyurdu. (Bekara 26) , Ehl-i sünnet âlimlerinin anladıkları manalar doğrudur. Çünkü, bu manaları, Eshabı kiramdan ve Tabiinden almışlardır. Kurtuluş yolunu, yanlış yollardan ayıran onlardır. Onların hidayet ışıkları olmasaydı, bizler doğru yolu bulamazdık. İslâmiyeti bozulmaktan koruyan onların çalışmasıdır. Onlara uyan kurtulur. Onlara uymayan sapıtır, herkesi de sapıtmaya çalışır. (m. 286)

.Yalnız Kur'an, Kur'andaki din diyenlerin kâfir olduklarını bizzat Allahü teâlâ bildiriyor. Kendisi ile birlikte Resulüne uyulmasını, iman edilmesini, isyan edilmemesini, isyan edenlerin kâfir olduklarını bildiriyor. İşte âyet-i kerime mealleri: (Allaha ve Resulüne itaat edin!) [Enfal 20] (Sadece Allaha değil, Resulüne de itaat şarttır.) (Resule itaat eden, Allaha itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Resule uymak, Allaha uymak demektir.) (Allaha ve Resulüne karşı gelen, bilsin ki, Allahın azâbı çok şiddetlidir.) [Enfâl 13] (Sadece Allaha denmiyor, Resulüne de karşı gelen buyuruluyor.) (Allah ve Resulüne itaat eden cennete, isyan eden cehenneme gider.) [Nisa 13,14] (Sadece Allaha denmiyor, Resulüne de buyuruluyor.) (Allaha ve Resulüne karşı gelen, apaçık bir sapıklıktadır.) [Ahzab 36] (Sadece Allaha denmiyor, Resulüne de karşı gelen buyuruluyor.) (İhtilaflı bir işin hükmünü Allahtan [Kur'andan] ve Resulünden [Sünnetten] anlayın!) [Nisa 59] (O Peygamber, güzel şeyleri helal, çirkin, pis şeyleri haram kılar.) [Araf 157] (Haram etme yetkisini Allah, Resulüne de vermiştir.) (Aralarında hüküm verilmek üzere Allaha ve Peygambere çağırıldıkları vakit: "İşittik, itaat ettik" demek, ancak müminlerin sözüdür.) [Nur 51] (Mümin olan, sadece Allaha değil, Resulüne de uyar.) (Allaha ve Resulüne itaat edin! [uymayıp] yüz çeviren [kâfirdir] Allah da kâfirleri sevmez.) [A. İmran 32] (Demek ki sadece Allahtan değil, Resulünden de yüz çeviren kâfirdir.) (Allah ile resullerinin emirlerini birbirinden ayırıp ikisi arasında bir yol tutmak isteyen kâfirdir.) [Nisa 150,151] (Yalnız Allahın değil, Resulünün emrine uymayan da kâfirdir.) (Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince, artık inanmış kadın ve erkeğe, o işi kendi isteğine göre, tercih, seçme hakkı kalmaz.) [Ahzab 36] (Sadece Allah değil, Resulü de bir hüküm verince, kimsenin söz söylemeye hakkı kalmaz.) (Allaha ve ümmi nebi olan Resulüne iman edin!) [Araf 158] (Demek ki Resule de iman şart.) (Allaha ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirler için de çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] (Resulüne inanmayan da kâfirdir.) (Allah ve Resulüne itaat eden, en büyük kurtuluşa ermiştir.) [Ahzab 71] (Sadece Allaha inanan değil, resulüne de inanan kurtulmuştur.) Allahü teâlâ, Resulünü hep kendi ile beraber de bildirirken aşağıda ise sadece Resulünü bildiriyor: (Resulüm de ki; "Bana uyun ki, Allah da sizi sevsin!") [Al-i İmran 31], (Ona [Resulüme] uyun ki, doğru yolu bulasınız!) [Araf 158], (Onun sözü vahyden başka şey değildir.) [Necm 4], (Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden sakının!) [Haşr 7], (Kimi, ona [Resulüme] iman etti, kimi de, ondan yüz çevirdi. Bunlara çılgın ateşli cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr ederek kâfir olanları elbette ateşe atacağız.) [Nisa 55-56] (Resulünün hadislerinden yüz çeviren kâfirdir.), (Hayır, Rabbine andolsun ki ihtilaflarda seni hakem edip verdiğin hükmü tereddütsüz kabullenmeyen iman etmiş olmaz.) [Nisa 65] (İmanlı Resulullahın hükmüne razı olur.) Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Kur'andan başka şeye uymayız diyenler çıkacak.) [Ebu Dâvud], (Hadisi bırak, Kur'ana bak diyerek bana inanmayanlar çıkacak.) [Ebu Yala], (Kur'andan başka delil kabul etmem diyenler çıkacak.) [Ebu Dâvud], (Sünnetimden yüz çeviren benden değildir.) [Müslim], (Bana uyan cennete girer, isyan eden cennete giremez.) [Buharî]



Allahü teâlâ, herkesin rızkını ezelde takdir etmiş, ayırmıştır. Rızk değişmez, azalıp çoğalmaz. Kimse kimsenin rızkını yiyemez. Allahü teâlânın 99 isminden biri Rezzak'tır, her varlığın rızkını vericidir. Allahü teâlâ, (Herkesin rızkı bana aittir) buyuruyor. Rızk için Allahü teâlânın verdiği söze güvenmeli! Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Yeryüzündeki her canlının rızkı, Allaha aittir.) [Hud 6] Müslüman, Allahü teâlâ, çalışmayı emrettiği için çalışıp kazanır. Nefsinin kötü arzularına, zevklerine kavuşmak için çalışıp para kazanmak ve çalışırken, helali haramdan ayırmamak, başkalarının haklarına saldırmak, onlara olan borçlarını ödememek, suç işlemek, dünyaya düşkün olmayı gösterir. Dünyaya düşkün olmak, büyük günahtır. Allahü teâlâ emrettiği için çok çalışıp, çok kazanmak ve O'nun emrettiği gibi çalışıp, kazandığını, O'nun emrettiği yerlere sarf etmek, ibadet yapmak olur. Çok sevap olur. İnsanların ve hayvanların ecelleri ve nefeslerinin sayısı belli olduğu gibi, her insanın rızkı da bellidir. Rızık hiç değişmez. Azalmaz ve çoğalmaz. Kimse kimsenin rızkını yiyemez. Kimse kendi rızkını yiyip bitirmeden ölmez. Bu konudaki âyet-i kerimelerden birkaçının meali şöyle: (Birçok canlı, rızkını kendi elde edemez. Sizin de, onların da rızkını Allah verir.) [Ankebût 60] (Rabbin, rızkı dilediğine bol verir, dilediğine daraltır.) [İsrâ 30] Bir kimse, Allahü teâlâ emrettiği için çalışır, rızkını helal yoldan ararsa, ezelde belli olan rızkına kavuşur. Bu rızık, ona bereketli olur. Bu çalışmaları için de sevap kazanır. Eğer, rızkını Allahü teâlânın yasak ettiği yerlerde ararsa, yine ezelde ayrılmış olan o belli rızka kavuşur. Fakat, bu rızık ona hayırsız, bereketsiz olur. Rızkına kavuşmak için kazandığı günahlar da, onu felaketlere sürükler. İnsan, rızkını aradığı gibi, rızık da, sahibini arar. Çok fakirler vardır ki, zenginlerden daha iyi, daha mutlu yaşar. Allahü teâlâ kendisinden korkanlara, dinine sarılanlara, ummadıkları yerden rızık gönderir. Allahü teâlâ, insanları yaratırken, ömürleri gibi, rızıklarını da takdir etmiştir. Bu konudaki hadis-i şeriflerden bazıları şöyle: (Allahü teâlâ, müminin rızkını ummadığı yerden verir.) [İ. Hibban] (Rızık için üzülme, takdir edilen [ezelde ayrılan] rızık seni bulur.) [İsfehani] (Hiç kimse, takdir edilen rızkına kavuşmadıkça ölmez.) [Hakim] (Eceliniz sizi nasıl takip ederse, rızkınız da öylece takip eder.) [Taberani] (Allah korkusunu sermaye edinen, rızkına ticaretsiz ve sermayesiz kavuşur.) [Taberani] (Allaha tam tevekkül etseydiniz, sabah aç gidip, akşam tok dönen kuşlar gibi rızka kavuşurdunuz.) [Tirmizi] Helal rızka kavuşmak isteyen sebeplerine yapışmalı! Para kazanmak, malı arttırırsa da, rızkı arttırmaz. Rızık, mukadderdir. Yani ezelde ayrılmıştır. Rızık, maaşa, mala, çalışmaya bağlı değildir. Fakat Allah emrettiği için çalışmak lazımdır. Çünkü, Allahü teâlânın işleri, sebepler altında tecelli eder. Âdet-i İlâhiye böyledir. Fakat, bazen, sebebe yapışıldığı halde, iş hasıl olmayabilir. Yahut, sebepsiz de, hasıl olabilir. Zararın neresinden dönülürse kârdır. Rızk endişesiyle, harama el uzatmamalı ve şu hadis-i şeriflerin muhatabı olmamalıdır: (Bir zaman gelir yalnız para düşünülür, helal ve haram olması düşünülmez.) [Buhari] (Bir zaman gelir, insanın bütün kaygısı midesi olur, şerefi mal, kıblesi kadın, dini para olur. Böyle kimseler, halkın kötüleridir.) [Sülemi]





.
Mevlid, doğum zamanı demektir. Mevlid gecesi, Rebiul-evvel ayının 11. ve 12. günleri arasındaki gece, yani bu gecedir. Peygamber efendimizin doğum günü, bütün Müslümanların bayramıdır. Mevlid gecesinde, Peygamber efendimiz doğduğu için sevinen müminlerin günahları affedilir, pek çok sevap kazanır. Resûlullah efendimiz, mevlid gecelerinde eshab-ı kirama ziyafet verir, Dünya'ya teşrîfindeki ve çocukluk zamanındaki şeyleri anlatırdı. Hz. Ebu Bekir de, halife iken, eshab-ı kiramı toplar, Resûlullah efendimizin dünyayı teşrifindeki olağanüstü hâlleri konuşurlardı. Bu gece, Resûlullahın doğum zamanında görülen hâlleri, mucizeleri okumak, dinlemek, öğrenmek çok sevaptır. Bugün veya yarın oruç tutmakta mahzur yoktur. Tutulması iyi olur, sevap olur. İslâm âlimleri mevlid gecesine çok önem vermişlerdir. Hz. Mevlâna, (Mevlid okunan yerden belâlar gider) buyurmuştur. Mevlid gecesi, Kadir gecesinden sonra en kıymetli gecedir. Hatta, Mevlid gecesinin Kadir gecesinden de kıymetli olduğunu bildiren âlimler vardır. (Allah, bir kimseye söz ve yazı sanatı ihsan ederse, Resûlullahı övsün, düşmanlarını kötülesin!) hadis-i şerifine uyularak, asırlardır İslâm ülkelerinde mevlid kitapları yazılmış ve okunmuştur. Peygamber efendimizi öven çeşitli mevlid kasideleri vardır. Meşhur olan ve Türkiye'de her zaman okunan Mevlid kasidesini Süleyman Çelebi, 15. asırda yazmıştır. Bu kasidenin asr-ı saadetten sonra yazılması, bid'at olmasını gerektirmez. Çünkü Peygamber efendimizi övmek ibadettir. Her zaman Onu övücü kasideler, yazılar yazılabilir. Onları da okumak bid'at değil, sevap olur. Mevlid-i şerif okumak, Resûlullahın dünyaya gelişini, miracını ve hayatını anlatmak, Onu hatırlamak, Onu övmek demektir. Her müminin Resûlullahı çok sevmesi gerekir. Bu da zaten imanın gereğidir. Çok sevmek, kâmil mümin olmanın da alametidir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Beni ana-baba, evlad ve herkesten daha çok sevmeyen, mümin olamaz.) [Buhari] (Peygamberleri anmak, hatırlamak ibadettir.) [Deylemi] (Bu ibadeti, şiir olarak söylemek daha tesirli olur. Resûlullah efendimizin şairleri, camide, Resûlullahı övücü şiirler okurlardı.) (Bir şeyi çok seven, elbette onu çok anar.) [Deylemi] (Resulullahı seven de onu çok anar ve ona çok salevat getirir. ) Vehhabiler, mezhepsizler, Resulullahı öven ve ondan şefaat isteyen müslümanlara müşrik, yani puta tapan kâfir damgasını basıyorlar. Ülkemizde bunu açıkça söyleyemedikleri için, mevlide bid'at diyorlar. Resulullahı övmek bid'at olmaz. Çünkü Kur'an-ı kerimin birçok yerinde Resulullah övülmekte ve ona uymak emredilmektedir. Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107], (Biz seni bütün insanlara müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.) [Sebe, 28], (Rabbinin sana verdiği nimetlerle mecnun değilsin. Senin için bitmeyen, sonsuz mükâfat vardır. Elbette sen en büyük ahlâk üzeresin) [Kalem 2-4], (Rabbin sana [çok nimet] verecek, sen de razı olacaksın!) [Duha 5] (Allah ve melekleri, Resule salevat getiriyor, iman edenler, siz de salevat getirin) [Ahzab 56] Mevlidi, erkek kadın karışık olmadan, çalgı ve başka haram karıştırmadan, Allah rızası için okumak, salevat-ı şerife getirmek, tatlı şeyler yedirip içirmek, hayrat ve hasenat yapmak, böylece, o gecenin şükrünü yerine getirmek müstehaptır. (Ni'met-ül kübrâ, Hadika, M. Nasihat)


.Mecelle'de diyor ki: Zaruretler, memnu olanı mubah kılar. Yani yasak olan şeylerin, zaruret devam ettiği müddetçe yasaklığı kalkar. (Madde 21) Bazı kimseler, Mecelle'nin bu maddesini gerekçe gösterip, (Her ihtiyaç zarurettir. Zaruret karşısında da haramlar mubah olur) diyerek haramları mubah gibi işliyorlar. Zaruret nedir, ne değildir? Zaruret: Kendinin veya nafakasını vermesi gerekenlerin, aç, susuz, çıplak veya sokakta kalarak hasta olması demektir. (Eşbah) Zaruret, zor ile, başka şey yapmaya imkan olmadığı hallerde olur. (Kamus tercümesi) Görüldüğü gibi, insanı bir şey yapmaya zorlayan, insanın elinde olmayan semavi sebebe zaruret denir. Kısacası, dinimizin emrettiği veya yasakladığı bir işte, başka bir şey yapamama mecburiyeti zarurettir. Zarureti birkaç misal ile açıklayalım: Bir günlük yiyeceği olanın dilenmesi haramdır. Çalışmaktan aciz olup açlıktan ölecek kimse, ödünç arar. Ödünç veren olmazsa dilenir. Dilendiği halde, kimse bir şey vermezse, leş yiyebilir. 24 saat yemek yemeyen kimse açtır. Bu açlığı ihtiyaçtır. Çünkü ölecek bir durum yoktur. Böyle bir kimsenin leş yemesi haram olur. Burada görüldüğü gibi, zaruret, bütün kapıların kapanması halinde yapılacak son çaredir. Kullanılmadığı zaman helake sebep olan yasak şeyi kullanmak zaruret olur. Kullanılmaması sıkıntıya, meşakkate sebep olursa, ihtiyaç denir. Mesela günlerce aç kalıp yiyecek bir şey bulamayanın ölmeyecek kadar leş yemesi zarurettir. (Uyun-ül-Besair s.119) Ölmeyecek kadar yemek zaruret; fakat doyuncaya kadar yemek zaruret değildir. İmam-ı Rabbanî hazretleri buyuruyor ki: (İhtiyaç başka, zaruret başkadır. Zaruret halinde caiz olan şey, ihtiyaç olunca caiz olmaz. (İhtiyacı olana faiz haram olmaz) demek, Kur'an-ı kerimin emrini değiştirmek olur. Maide suresinin 3. âyet-i kerimesinde (femenidturra fi mahmasatin) buyuruluyor. [Mahmasa, açlıktan ölme halidir. Muztar, sıkışık, zaruret halinde olan çaresizliktir.] Âyet-i kerimenin meali, (ölüme sebep olan sıkışık hâle düşen) demek olur. Bu âyet-i kerime, zaruret halinde haramdan affolunacak özrü beyan buyurmaktadır. Faiz ile ödünç almak için her ihtiyaç özür olsaydı, faizin haram edilmesinin sebebi kalmazdı. Çünkü faiz ödemeyi ancak ihtiyacı olan kabul eder. İhtiyacı olmayan, açıktan para vermek istemez. Allahü teâlânın bu yasak emri, yersiz lüzumsuz olurdu. Allahü teâlânın kitabına böyle iftira edilemez. Helale haram, harama helal diyen kâfir olur. Her ihtiyaç zaruret sayılırsa, faizin haram olacağı yer kalmaz. Faizin haram edilmesi, abes, lüzumsuz bir emir olur. Hatta oruç kefaretini, yemin kefaretini ödemek niyetiyle, fakirleri doyurmak için faiz almak da caiz değildir.) [Müjdeci Mektublar 202] Öldürmek için silah çekene karşı kendini korumak, meşru müdafaa olur. (Mecelle şerhi) Saldırıya uğrayanın, kendisini korumak için, meşru savunmaya geçip, saldırganı zararsız hâle getirmesi caizdir. Ancak bir kimse, sırf korkutmak için (seni öldürürüm) derse, hemen onu öldürmeye kalkması caiz olmaz.





..
"Kelime-i tevhidin La ilahe illallah kısmını söyleyen, fakat Muhammedün Resulullah kısmını söylemeyen insanlara da merhametle bakmalı, çünkü ahirette onlar da Allahın sonsuz rahmetine kavuşacak" diyenler çıkıyor. Böyle inanan Müslüman olur mu, Cennete girer mi? CEVAP: Allahın rahmeti, dünyada herkesedir. Ahirette, gayri müslimlere zerresi yoktur. Allahü teâlâ, (Rahmetim her şeyi kaplamıştır) dedikten sonra, (Rahmetim, benden korkup, haramdan kaçan, zekatını veren ve Kur'ana inananlar içindir) buyuruyor. Daha sonra da resule iman edip uymamızı emrediyor. (Araf 156-158) Resulullaha inanmayan Müslüman olamaz, Cennete giremez. Böyle sözleri, din adamı kılığına giren misyonerler söylüyor. Kur'an-ı kerim baştan sona kadar Muhammed aleyhisselama iman edip uymayı emrediyor, uymayan Müslüman olamaz, kâfir olur buyuruyor. İşte bazı âyet-i kerime mealleri: (Allaha ve Resulüne itaat edin!) [Enfal 20] (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulun!) [Nur 54] (Allah ve Resulüne itaat eden, en büyük kurtuluşa ermiştir.) [Ahzab 71] (Resule itaat eden, Allaha itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (De ki, "Allaha ve Peygambere itaat edin! Eğer [uymayıp] yüz çevirirlerse, [kâfir olurlar] Elbette Allah kâfirleri sevmez.) [A. İmran 32] (Allah ile resullerinin arasında farklı bir yol tutmak isteyenler kâfirdir.) [Nisa 150, 151] (Biz her peygamberi kendisine itaat edilsin diye gönderdik.) [Nisa 64] (Allah ve Resulüne itaat eden cennete, isyan eden cehenneme gider.) [Nisa 13, 14] (Allaha ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirler için de çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] (Allaha ve Resulüne karşı gelen, apaçık bir sapıklıktadır.) [Ahzab 36] (Aralarında hüküm verilmek üzere Allaha ve Peygambere çağırıldıkları vakit: Müminler, "İşittik, itaat ettik" derler, işte kurtuluşa erenler bunlardır.) [Nur 51] (Allaha ve Resûlüne karşı gelen, bilsin ki, Allahın azâbı çok şiddetlidir.) [Enfâl 13] (Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince, artık inanmış kadın ve erkeğe, o işi kendi isteğine göre, tercih, seçme hakkı kalmaz.) [Ahzab 36] (O Peygamber, güzel, temiz şeyleri helal, çirkin, pis şeyleri haram kılar.) [Araf 157] (Resulümün verdiğini alın, yasakladığından da sakının!) [Haşr 7] (O, [Resulüm] vahyden başkasını söylemez.) [Necm 3, 4] Resulullah, Kur'an-ı kerimi açıklayarak, imanı şu şekilde tarif etmiştir: (İman; Allaha, meleklere, kitaplara, peygamberlere, âhiret gününe, ölüme, öldükten sonra dirilmeye, cennete, cehenneme, hesaba, mizana, kadere, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmaktır.) [Nesâî] Mümin olmak için bütün peygamberlere inanmak gerekir. Yahudiler ve Hıristiyanlar, diğer küfürleri bir yana, Muhammed aleyhisselama inanmadıkları için de kâfir oluyorlar. İbni Abidin hazretleri buyuruyor ki: İman edilecek şeylerden birine bile inanmayan kimse, (La ilahe illallah Muhammedün resulullah) dese de, Müslüman olmaz. Amentü'deki altı şeye inanan ancak Müslüman olur. (R. Muhtar) Resulullaha uymakla ilgili hadis-i şeriflerden birkaçı da şöyledir: (Allahtan başka ilah olmadığına ve benim de, Onun kulu ve resulü olduğuma şehadet eden, Cennete girer.) [Deylemî], (Allahın Rab, benim de peygamber olduğuma kesin olarak inanana, Cehennem haram olur.) [Hakim], (Beni duyup da iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan [ve diğer kâfirler] elbette cehenneme girecektir.) [Hakim], (Cennete sadece Müslüman olan girer.) [Buharî, Müslim]




.
İbni Teymiyeciler, "Felsefeciler'in nasslarla çatışan aklî delilleri onları tekfirden kurtarmadığı halde, tasavvuf ehlinin nasslarla çatışan keşifleri onları nasıl küfürden kurtarabiliyor" diyerek İbni Arabi hazretleri gibi bazı evliyayı tekfire yelteniyorlar. Bu mukayese doğru olur mu? CEVAP: Doğru olmaz. Mukayesenin doğru olması için müşterek benzerliklerin olması lazımdır. Dost ile düşman mukayese edilmez. Meselâ, Allahü teâlâ kâfirler için ölü buyuruyor. Kâfir ile mümin yani ölü ile diri mukayese edilir mi? Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Kâfirler, sağır, dilsiz, kör oldukları için doğru yola gelmezler.) [Bekara 18] (Körle gören [kâfir ile mümin] karanlıkla aydınlık [Bâtıl ile hak], gölge ile sıcak [cennetle cehennem] bir olmaz. Dirilerle ölüler de bir olmaz.) [Fatır 19] Yunan felsefecileri kâfirdir, tasavvuf ehli ise Allahın dostu, evliyasıdır. Evliya ile kâfir hiç mukayese edilir mi? Yunan felsefecileri, (Kâinat, Allah gibi, ezelî ve ebedidir, Allah cüzi olan şeyleri bilmez, cismani, bedeni bir haşr yoktur) gibi birçok düşünceleri yüzünden kâfir oluyorlar. İslâm filozofu denilen kimseler de, böyle düşünüyorsa, onlar da aynı hükme girer. İmam-ı Gazalî hazretleri, böyle düşünen din adamlarının da aynı hükme girdiğini (El münkız), (Tehafüt) ve (İlcam) da bildiriyor. Kâinatı ezelî ve ebedi bilen felsefecilerin küfre düştüklerini bildirdikleri için İmam-ı Gazalî ve İmam-ı Rabbanî hazretleri gibi Resulullahın vârisleri olan büyük âlimlere felsefeciler tarafından dil uzatılıyor. İbni Rüşd, felsefecileri savunmak için İmam-ı Gazali hazretlerini tenkit eden bir kitap bile yazmıştır. Felsefeci ve İbni Teymiyeci bir genç, (El-Gazzalinin uydurma hadisler üzerine bina ettiği bütün hükümler sapıklıktır, bu bakımdan onun eserlerini okuyan sapıtır) demişti. İmam-ı Gazali hazretlerini sevmeyenlerin daha çok felsefeciler ile İbni Teymiyeciler olduğu görülmektedir. Ne maksatla olursa olsun, o büyük zatı kötülemek asla caiz değildir. Çünkü büyük âlim İbni Hacer-i Mekki hazretleri, (İmam-ı Gazalînin yazılarında kusur bulan, ya hasetçidir veya zındıktır) buyuruyor. (El- i'lam bi-kavâti'il-islam) İbni Abidin hazretleri buyuruyor ki: İmam-ı Gazali, zamanının hüccet-ül-İslâmı ve âlimlerin en üstünü idi. Ona dil uzatan kimse, cahillerin en cahili, fâsıkların en kötüsüdür. (El-Ukud-üd-dürriyye) Kâtip Çelebi de diyor ki: Bütün din kitapları yok olsa, İmam-ı Gazalinin kitapları, bu boşluğu doldurabilir, hatta onun İhyâ kitabı bile kâfi gelir. Seyyid Abdülhakim efendi de, (İmam-ı Gazali'nin İhyâ kitabı, bütün âlimlerce doğru ve yüksektir. Bir gayri müslim, severek yapraklarını çevirirse, Müslüman olmakla şereflenir) buyuruyor. Tefsir, hadis, fıkıh, tarih, ahlâk ve tıb hakkında üç yüzden fazla eseri olan İmam-ı Süyutî hazretleri Tenbih-ul-gabi kitabında İbni Arabi'nin büyüklüğünü vesikalarla isbat etmektedir. Cinlere de fetva veren Ebüssüud efendi İbni Arabi'ye dil uzatılamaz diye fetva vermiştir. Fıkıh, tefsir, hadis ve tasavvufta çok derin âlim olan Abdülgani Nablüsi hazretleri, İbni Arabi gibi büyük bir evliyaya dil uzatanın cahil ve gafil olduğunu, bunların başında İbni Teymiye'nin geldiğini bildirmektedir. (Hadika) Tefsir, fıkıh, tasavvuf, tarih, nahv ve tıb üzerinde çok kitap yazan, ârifibillah ve kutb-i zaman olan İmam-ı Şaranî hazretleri buyurur ki: İbni Teymiye, tasavvufu inkâr eder, evliyaya dil uzatır. Böyle kitapları okumaktan, yırtıcı hayvandan kaçar gibi kaçmalıdır. İbni Teymiye ve onun yolunda giden sapıklar, İbni Arabi hazretlerine kâfir demişlerse de, âlimler, arifler onun büyük bir velî olduğunu bildirmiştir. (Kibrit-i Ahmer, El-yevakit, Tabakat)



.
Avrupa'dan bir okuyucumuz, Tevhid inancı diye Türkçeye çevrilen bir Vehhabi kitabını göndermiş. Kitabın yazarı İbni Hudayri diye birisidir. Bu kitabın 19 ve 20. sayfalarında ilk peygamber Hz. Nuh idi diyor. Ondan önce gelen İdris, Şit ve Âdem (aleyhimüsselam)ın peygamberliklerini inkâr ediyor. İdris aleyhisselam, Şit aleyhisselamın torunlarındandır. Hz. Şit, Hz. Âdem'in oğludur. Daha önce de İbni Baz'ın kitapları gönderiliyordu. İbni Baz'a da bu köşede gerekli cevaplar verilmişti. Keşf-üş-şübühât isimli kitaplarının başında da, (İlk peygamber Nuh'tur) deniyor. Hz. Nuh'tan önce gelen üç peygamber inkâr ediliyor. Şit aleyhisselamın peygamber olduğu hadis-i şerifle bildirilmiştir. Diğer ikisinin Kur'an-ı kerimde peygamber olarak isimleri geçmektedir. Bunları inkâr, Kur'an-ı kerimi inkâr olur. Kur'an-ı kerim tevili imkansız bir şekilde şöyle bildiriyor: (İdris de pek doğru bir insan, bir peygamberdi.) [Meryem 57] Her âyeti inkâr gibi, bu âyeti de inkâr küfürdür. Hz. İdris'in peygamber olduğu hadis-i şerif ile de sabittir. İşte iki hadis-i şerif meali: (Miracta, ikinci göğe vardık. Cibril, bekçisine "Kapıyı aç" dedi. Melek O'na dünya semasının bekçisininkine benzer sorular sordu. Hz. İdris'e uğradığımda bana şöyle dedi: "Merhaba ey salih Peygamber ve salih kardeş." Ben "Bu kim?" diye sordum. Cebrâil, "Bu İdris Peygamberdir" dedi.) [Buhari, Müslim, İ. Ahmed], (Resullerin ilki Âdem, sonuncusu ise Muhammed'dir. İsrail oğullarının nebilerinin ilki Musa ve sonuncusu İsa'dır. Kalem ile yazan ilk peygamber ise İdris'tir.) [Hakîmi Tirmizi] Âdem aleyhisselamın ilk insan ve ilk peygamber olduğu da bütün kitaplarda yazılıdır. Kur'an-ı kerimde de buyuruluyor ki: (Allah birbirinden gelme bir nesil olarak Âdem'i, Nuh'u, İbrahim ailesi ile İmrân ailesini [peygamber] seçip âlemlere üstün kıldı.) [Al-i imran 33], (İşte bunlar, Allahın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerden Âdem'in soyundan, Nuh ile birlikte [gemide] taşıdıklarımızdan, İbrahim ve İsrail'in soyundan, doğruya ulaştırdığımız ve seçkin kıldığımız kimselerdendir.) [Meryem 58] Âdem aleyhisselamın ilk peygamber olduğunu bildiren bir hadis-i şerif de şöyledir: (Peygamberlerin ilki Âdem aleyhisselamdır.) [Taberani] Ehl-i sünnet itikadı da böyledir. Nitekim Ehl-i sünnetin reisi ve Hanefi mezhebinin kurucusu İmam-ı a'zam hazretleri de buyuruyor ki: Peygamberlerin ilki Âdem aleyhisselam, sonuncusu Muhammed aleyhisselamdır. (Fıkhı ekber) Nebi ve resul nedir: Nebi, kendinden önce gelen Resulün dinini tebliğ eden peygamberdir. Her resul=nebidir; fakat her nebi resul değildir. Kitap gönderilen peygambere Resul denir. Yeni din getirmeyip, önceki dine davet eden peygamberlere Nebi denir. Peygamber Farsçadır, resul veya nebi anlamında kullanılır. Kur'an-ı kerimde bir resul için, nebi de denmesi onun resul olmadığını göstermez. Peygamber efendimize nebi de denmektedir. Kendilerine kitap verilen resullerden bazıları şunlardır: Hz. Musa, resul ve nebi idi. (Meryem 51, Araf 104, Zuhruf 46), Hz. İsa, resul ve nebi idi. (Nisa 157, Maide 75), Hz. Hud, Hz. Salih, Hz. Lut, Hz. Şuayb resul idi (Şuara 125, 143, 162, 178), Hz. Harun nebi idi. (Nisa 163, Meryem 53) [Hz. Musa devrinde, Museviliği tebliği etti.], Hz. Yahya nebi idi (A. İmran 39) [ Hz. İsa zamanında İseviliği tebliğ etti.]


.Hıristiyanlar niçin Allah'a baba diyorlar. Bir de Peygamber efendimizin dedelerinden olan Hz. İbrahim'in babasına kâfir denir mi? CEVAP: Kur'an-ı kerimde, Hz. Yakub'a, (Baban İbrahim, İsmail ve İshak) buyuruluyor. (Bekara 133) Bilindiği gibi, Hz.Yakub, Hz. İshak'ın oğludur. Hz. İsmail amcası, Hz. İbrahim ise dedesidir. Demek burada, amcaya da, dedeye de baba denmiştir. Hz. İbrahim'in babası Taruh olduğu halde, amcası ve üvey babası Azer için Kur'an-ı kerimde (İbrahim'in babası) ifadesi geçmektedir. (Enam 74) Hz. Âdem'e baba dendiği gibi, Hz. Nuh'a da ikinci baba denmektedir. Hadis-i şerifte, (Âdem ile Nuh arasında on baba vardır) buyuruldu. (Taberani) Resulullah, amcası Ebu Talib'e baba ve bunun hanımı Fatıma binti Esed'e anne demiştir. Bu hadis-i şeriflerle sabittir. Türkistan'da, hürmet edilen kimselere de baba denildiği, Reşehat kitabında yazılıdır. Çeşitli milletlerde, amcaya, üvey babaya, kayınpedere ve yardımsever zatlara baba demek âdettir. İnsanlara iyilik eden, onları himayesine alanlara mecaz olarak, baba adam veya fakir babası denir. Yaşlı kimselere de hürmeten baba denir. Eskiden tekke büyüğüne de baba denirdi. Bektaşi babası gibi. Bugün çete başlarına mafya babası denmektedir. Yaşlı kadınlara da, Ayşe ana, Fatma ana veya Hacı anne dendiği meşhurdur. Böyle söylemekle, yani baba demekle, o kimse bizim babamız olmadığı gibi anne dediğimiz kadın da annemiz olmaz. Bunlar hürmet için söylenir. Yine yaşlı kimselere, bir akrabalığımız olmadığı halde, Amca, dede, yaşlı kadınlara da, Teyze, nine deriz. Bunlar, gerçek anlamda değil, bir saygı ifadesidir. Kayınvalideye ve kayınpedere, Ana-baba demek ise pek normaldir. Ceddimiz, kayınvalideye ve kayınpedere, Hanım anne, Bey baba da demişlerdir. Hakiki ana baba ile karışmamaları için böyle söylemek daha iyidir. Bazı yerlerde kayınvalideye Cici anne de diyorlar. Bunlar mubah âdetlerdir. Günah olmayan âdetlere uymakta mahzur yoktur. Hatta mubah olan âdete uymamak şöhrete, kalb kırmaya sebep olursa böyle âdetlere uymak gerekir. (Hadika) Bugün bazı Hıristiyanlar, (Hepimiz Allah'ın çocuğuyuz. Allah hepimizin babasıdır. İncillerdeki Baba ve oğul kelimelerini böyle anlamak gerekir) diyorlar. Hıristiyanların çoğu ise, İncillerdeki baba kelimesini yanlış anladıkları için, hâşâ Allahü teâlâya İsa'nın babası demişlerdir. İncillerde baba, mübarek bir varlık ve oğul da sevgili bir kul demektir. Yani maksat, üç tanrı değildir. Baba ve oğul kelimelerinin kullanıldığı yerlerden çıkan mana şöyledir: (Her şeyin hakimi ve maliki Allahü teâlâ, Hz. İsa gibi sevgili bir kulunu insanlara peygamber olarak göndermiştir.) İncillerin eski İbranice nüshalarından yanlış tercüme edildiğini söyleyenler haklıdır. Zira İbranice'de Baba kelimesi, (Hürmete layık büyük bir şahsiyet) manasına da gelmektedir. Bunun için Kur'an-ı kerimde, Hz. İbrahim'in amcası olan Azer'e, (Azer denilen babası) denilmektedir. Oğul kelimesi de İbranice'de, kendisine son derece bir sevgi ile bağlı bulunduğu bir şahsı tasvir etmek için kullanılır. Matta İncilinin 5. babı, 9. âyetinde, (Ne mutlu barışçılara! Onlara Allah'ın oğlu denecektir) deniliyor. Burada Oğul kelimesi, (Allah'ın sevgili kulu) demektir. O halde, hakiki İncilde Baba, mübarek bir mevcut ve oğul da sevgili bir kuldur.


.Birçok kelimenin bir hakiki manası, bir de, kinaye mecaz manası olur. Kinaye, bir şeyi, açık anlamı başka olan kelimelerle anlatmaktır. Kur'an-ı kerimde mecazi ifadelerden başka, Müteşabih âyetler vardır. Bunlara görünen manayı vermek çok yanlış olur. Bilhassa Allahü teâlâ ile ilgili mecazlar, müteşabih olanlar daha önemlidir. Allahü teâlâ hiçbir yaratığa benzemez. Çünkü, Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Leyse ke mislihi şeyün=Onun benzeri hiçbir şey yoktur.) [Şura 11] (Sübhanekellahümme=Allah'ım, Seni noksan sıfatlardan tenzih, kemal sıfatlarla tavsif ederim.) [Yunus 10] Allahü teâlâ hiçbir şeye benzemezken benzediği sanılan âyetler de vardır. Birkaçı şöyledir: (Kıyamet günü yeryüzü Allah'ın kabzasında olur, gökler de sağ eliyle dürülür.) [Zümer 67] (Yahudiler, Allah'ın eli bağlıdır, dediler. Hayır, Allah'ın iki eli de açıktır.) [Maide 64] (Allah'ın eli onların ellerinin üzerindedir.) [Fetih 10] (Doğu da batı da Allah'ındır. Nereye dönerseniz Allah'ın yüzü oradadır.) [Bekara115] (Allah Arş'a istiva edendir. Nerede olsanız, O sizinle beraberdir.) [Hadid 4] Bu âyetlerde bildirilen el, yüz ifadeleri, bir mahlukun eli veya yüzü gibi sanılabilir. Halbuki Allah hiçbir mahluka benzemez. Benzemediğini de birinci âyette bildirdik. İstiva kelimesi oturmak sanılırsa Allah mahluklara benzetilmiş olur ve yukarıdaki âyetlere aykırı olur. Nerede olursanız sizinle beraberdir ifadesi de mecazidir. Çünkü O mekandan münezzehtir. Selefiler bu âyeti tevil ettikleri halde, ötekileri tevil etmiyorlar. Selefilere değil, Ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamalarına itibar etmeli. Açıklamasız tercümeler yanlış olur. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Kadınlara dokununca gusledin.) [Maide 6] (Cima için lems=dokunmak kelimesi kullanılmıştır. Bu haliyle yazılırsa kadına dokunanın gusletmesi gerektiği anlaşılır.) (Kanadını müminler için indir.) [Hicr 88] (Şefkat et, tevazu göster demektir. Sadece kanadını indir dememeli.) (Ellerini boynuna bağlama, büsbütün de açma.) [İsra 29] (Cimrilik etme, israfa da kaçma demektir. Açıklamasız yazmamalı.) (İbil'in nasıl yaratıldığına bakmazlar mı?) [Gasiye 17] (İbil deve demektir. İbil'in başka manalarını da düşünen bir Yahudi dönmesi, İbil'i yağmur yüklü bulut diye tercüme ederek Kur'anın manasını değiştirmeye çalışmıştır.) Rahman suresinin baş taraflarında vezn, mizan kelimeleri geçiyor. Piyasadaki bazı meallerde vezn=tartı, terazi diye tercüme edilmiştir. Vezn kelimesinin tartı, terazi olarak tercüme edilmesi hatalı olur. Ayette güneş ve ayın bir hesap, bir muvazene, bir denge, bir sistem, bir nizam üzere hareket ettikleri bildirilmektedir. Mümin, kâfir, fasık, salih, münafık gibi kelimeler aynen alınmalı, bundan sonra gerekli açıklamalar yapılabilir. Bunların yerine tercümesi diye uydurma bir kelime konursa manası bozulur. Mesela bir mezhepsiz, kâfirun suresindeki kâfir kelimesini nankör diye tercüme etmiştir. Bir başka mezhepsiz de salih kelimesini barışsever olarak tercüme etmiştir. Bir başka mezhepsiz de, Salat kelimesini dua diye tercüme etmiştir. Salat kelimesi dua anlamına gelirse de, birçok yerde namaz yerine kullanılmaktadır. Salat=dua diye yazan mezhepsizin mealini esas alan ve kendilerine mealciler denen bir grup türemiştir. Bunlara göre namaz diye bir şey yoktur. Biraz dua etmekle namaz kılınmış olur. Bu acı örnekler gösteriyor ki, Kur'anı kelime kelime tercüme etmek yanlış olduğu gibi, böyle yanlış tercümelerle amel etmeye kalkmak da çok yanlış olur.


.Tevil gereken Kinaye, Mecaz ifade eden birçok âyet vardır. Selefiler, hem ruh ölmez diyorlar, hem de Resulullah ölüdür, işitmez, şefaat ya Resulallah demek şirktir diyorlar. Mecazı bilmiyorlar. Bu konudaki bazı âyet-i kerime mealleri şöyledir: (Savaşta öldürülenleri siz değil, Allah öldürdü. Attığın zaman da, sen değil, Allah attı.) (Enfal 17) Birileri, ötekileri öldürüyor, Allah, ben öldürdüm diyor, Resulullah atıyor, sen atmadın ben attım buyuruyor. Aynen bunun gibi aşağıda da kabirdekilere sen değil, ben işittiririm buyuruyor. (Kâfirler, sağır, dilsiz, kör oldukları için doğru yola gelmezler.) [Bekara 18] (Kâfirler sağır, dilsiz ve kör oldukları için, akıl edemezler, düşünemezler.) [Bekara 171] Yani hakkı işitmedikleri için sağır, doğruyu söylemedikleri için dilsiz, gerçeği görmedikleri için kör, denilerek hidayete kavuşmadıkları bildirilmiştir. Buradaki işitmek, kabul etmek demektir. (Beydavi) (Bu dünyada kör olan, ahirette de kördür.) [İsra 72] (Bu âyette de yaşayan ve ölen kâfirlere kör deniyor. Yoksa dünyadaki körler ahirette kör olmayacaktır.) (Sağırlara işittiremezsin. Körleri ve sapıkları doğru yola eriştiremezsin.) [Zuhruf 40] Bu âyette işittiremezsin demek, sen hakkı kabul ettiremezsin demektir. Kabirlerdekilere işittiremezsin demek de, inatçı kâfirlere işittiremezsin, yani hakkı kabul ettiremezsin demektir. (Beydavi) (Körle gören [kâfir ile mümin] karanlıkla aydınlık [Bâtıl ile hak], gölge ile sıcak [cennetle cehennem] bir olmaz.Dirilerle ölüler de bir olmaz. Elbette Allah, dilediğine işittirir. Sen kabirdekilere [inatçı kâfirlere] işittiremezsin, sen sadece bir uyarıcısın.) [Fatır 19-22 Celaleyn] Bu âyette, kâfire kör, mümine gören, cennete gölge deniyor. Resulullah kabirdekilere ne söyleyecek de işittirecek? Haşa bu abesle iştigal olmaz mı? Haşa peygamberimiz cahil mi de kabirdekileri hidayete kavuşturmaya uğraşsın? Hemen âyetin devamında, (Sen sadece bir uyarıcısın), yani vazifen kâfirleri hidayete kavuşturmak değil, sadece tebliğdir buyuruluyor. Demek ki kabirdekilerden maksat, yaşayan inatçı kâfirlerdir. (Beydavi) (Kâfirlerin gözleri değil, göğüslerindeki kalbleri kördür.) [Hac 46] Burada kâfirlerin gözleri değil, basiretlerinin kör olduğu açıkça bildiriliyor. Yani öteki âyetleri de açıklamış oluyor. Yukarıdaki âyetlerde sadece onlar kör, sağır ve dilsiz diye geçiyordu. Bu âyette ise kör demek, maddi gözün olmadığı, kalblerinin kör olduğu yani kâfir oldukları bildiriliyor. O halde kör denilince baş gözü anlaşılmadığı gibi, ölü veya kabirdekiler denilince de, mezardaki ölü anlaşılmamalıdır. (Sen, ölülere işittiremezsin; arkalarını dönüp giden sağırlara da daveti duyuramazsın. Körleri sapıklıklarından vazgeçirip doğru yola getiremezsin; ancak âyetlerimize inananlara duyurabilirsin.) [Neml 80, 81 Rum 52, 53] Burada diri olup, gözü kulağı ve beyni olan kâfirler ölüye benzetiliyor, (Ölüleri [kâfirleri] imana kavuşturamazsın) deniyor. (Ölülere, sağırlara işittiremezsin) ifadesinden sonra, (Sen ancak âyetlerimize iman edeceklere işittirebilirsin) buyuruluyor. Kâfirlerin işitmeyeceği, yani hakkı kabul etmeyeceği, ancak iman edeceklerin işitecekleri, yani kabul edecekleri açıkça bildirilmektedir. Eğer gerçekten kabirdekilerden maksat ölü olsa idi, ölü de işitmeseydi iman edenlere işittirebilirsin ifadesi yersiz ve yanlış olurdu. Hem de kâfir ölü işitmez, mümin ölü işitir anlamı çıkardı. Halbuki Buhari'deki hadis-i şerifte, (Kâfir ölü de işitir) buyuruluyor.



.Okuyuculardan e-mailler geliyor. Hadis, icma, âlim, mezhep falan tanımayanlar çıkıyor. Yalnız Kur'an diyorlar ama Kur'ana da inanmıyorlar. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (O, kendisine vahyedilenden başkasını söylemez.) [Necm 4] (Allah'ın yolu ile, peygamberlerin yolunu farklı göstermek isteyenler kâfirdir.) [Nisa 150-1] Bunları kabul etmeyen Kur'ana inanmış sayılmaz. İbret vesikası olacak bir sapığın yazısı: Sayın hocam, şunu peşinen söyleyeyim ki ben hiçbir gruptan değilim. Bana hizbulKur'an derler. Kur'an ne diyorsa o benim yolumdur. Ben mezhep meşrep tanımam. Kur'ana aykırı kim ne söylerse ret ederim. Babam bile olsa teper atarım. İmam-ı a'zam dediğiniz Ebu Hanife olsun, İmam Buhari olsun, İmam Gazzali olsun Kur'ana aykırı ise hiçbirisini kabul etmem. Hatta Resulullah bile Kur'ana aykırı söylese asla kabul etmem. Rivayetleri sahih de olsa Kur'ana aykırı olan hiçbir hadisi kabul etmem. Mesela Buhari'de, aynı zamanda Müslim'de senedi sahih, rivayeti kuvvetli olmasına rağmen Kur'ana aykırı olan şu hadis naklediliyor. Resulullah kâfir ölülerine seslenmiş, Hz. Ömer de leşlere mi söylüyorsun demiş. Resulullah da, onlar sizden daha iyi işitir demiş. Bu rivayet istendiği kadar sahih olsun, isterse Resulullah bizzat benim yanımda söylesin, bu hadis Kur'ana aykırıdır. Birçok âlim bunu kitabına almışsa da hepsi Kur'ana aykırı hareket etmiştir. Çünkü Kur'anda, (Sen ölülere, kabirdekilere işittiremezsin) deniyor. Resulullah da diğer ölülerden farksızdır. O da ölüdür. Ona şefaat ya Resulallah diyen müşrik olur. Sahabe kabirleri yıkıldığı gibi, Resulullahın kabri de yıkılması gerekirdi. Çünkü onun kabrinden şefaat isteyip müşrik oluyorlar. Onun kabrini yıkmayanlar milletin müşrik olmasına sebep oldukları için sorumludur. Peki onlar sorumlu oluyor da sizler bu hadisleri nakletmekle sorumlu olmuyor musunuz? CEVAP: Sen inkâr etsen de, düşünce olarak tam selefi fikirlisin. Bunlara cevap vermek için bir kitap yazmak gerekir. Zaten bu konularda kitaplar da yazılmıştır. Kıyamet ve Ahiret kitabının Müslümana Nasihat kısmında vesikaları ile gerekli cevaplar verilmiştir. Dünkü yazımızda da yeterli cevap vardı. Dünkü yazıda deniyordu ki: (Körle gören [kâfir ile mümin] karanlıkla aydınlık [Bâtıl ile hak], gölge ile sıcak [cennetle cehennem] bir olmaz. Dirilerle ölüler de bir olmaz. Elbette Allah, dilediğine işittirir. Sen kabirdekilere [inatçı kâfirlere] işittiremezsin, sen sadece bir uyarıcısın.) [Fatır 19-22 Celaleyn] Bu âyette, kâfire kör, mümine gören, cennete gölge deniyor. Resulullah kabirdekilere ne söyleyecek de işittirecek? Hâşâ bu abesle iştigal olmaz mı? Hâşâ peygamberimiz cahil mi de kabirdekileri hidayete kavuşturmaya uğraşsın? Hemen âyetin devamında, (Sen sadece bir uyarıcısın), yani vazifen kâfirleri hidayete kavuşturmak değil, sadece tebliğdir buyuruluyor. Demek ki kabirdekilerden maksat, yaşayan inatçı kâfirlerdir. (Beydavi) Müfessirlerin şahı İmam-ı Beydavi'ye, en kıymetli iki hadis kitabı olan Buhari ve Müslim'e inanmayana söylenecek söz olmaz ki? Üç âyet meali: (Bu misalleri ancak âlimler anlar.) [Ankebut 43], (Bilmiyorsanız âlimlerden sorunuz.) [Nahl 43], (Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?) [Zümer 9] Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Âlimlere tâbi olun.) [Deylemi], (Âlimler vârislerimdir.) [Tirmizi], (Âlimler birer rehberdir.) [İ. Neccar]





Arş da sonradan yaratıldı
Hıristiyan taraftarı görünen Yahudiler, Hz. İsa'nın, göğe çıkıp, Allah'ın sağına oturduğu ve Allahü teâlânın gökte olduğu inancını Hıristiyanlığa sokmuşlardır. Hıristiyan İngilizler tarafından uydurulan selefi inanışına göre de tanrı gökte, Hz. Muhammed de sağ tarafında oturmaktadır. Kitabül-Arş isimli kitapta, "Allah Arş'a oturur, yanında Resulullaha da yer bırakır" deniyor. Hıristiyanlarla selefilerin böyle konularda birbirine benzemesi tesadüf değildir. Yahudiler Hıristiyanlığı bozdukları gibi, Hıristiyanlar da Müslümanlığı bozmaya uğraşıyorlar. İstisnasız Ehl-i sünnet âlimlerinin hepsi "Allah mekandan münezzeh" buyuruyor. İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: Ehl-i bâtıl, istiva, vech, yed gibi kelimeleri tevil etmedikleri için sapıtmışlardır. Allah'ın, Arş'ı istiva etmesi, Arş'ı hükmü altına alması demektir. (İlcam-ül-avam) M. Halid Bağdadi hazretleri buyuruyor ki: Müteşabih âyet ve hadisler, kısa veya uzun olarak, tevil olunur. Yani, Allah'a yakışacak mana verilir. Mesela, (Arş'a istiva eden Allah, nerede olursanız olun, sizinle beraberdir) mealindeki âyet için, bu âyette ne murat edilmişse, öylece inandım demeli. Allah'ın ilmi, bizim ilmimize, benzemez. Onun istivası da bizim istivamıza benzemez, beraber olması bizim beraber olmamıza benzemez demelidir. (İtikadname) Selefiler, bu âyetin, beraber olma kısmını tevil ettikleri halde, istiva kısmını tevil etmiyorlar. Böylece Allah'a mekan ve acizlik isnat ediyorlar. Allahü teâlâ hiçbir mahluka benzemez ve noksan sıfatlardan da münezzehtir. Beraber olma âyetini, bir kimsenin bir kimse ile beraber olması gibi zannetmek küfür olur. O zaman mahluka benzemiş olur. O her yerde demekle de, mekan isnat edilmiş olur. Allah'ın mekana ve oturmaya ihtiyacı olur mu? (O hiçbir şeye benzemez) mealindeki âyet nasıl inkâr edilir? İki âyet meali de şöyledir: (Onun benzeri hiçbir şey yoktur.) [Şura 11] (Allah'ım, Seni noksan sıfatlardan tenzih eder, kemal sıfatlar ile tavsif ederim.) [Yunus 10] İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Allah, zamanlı, mekanlı, cihetli değildir. Bir yerde, bir tarafta değildir. Zamanları, yerleri, cihetleri O yaratmıştır. Bir şey bilmeyen Onu Arş'ta veya gökte sanır. Arş da, Onun mahlukudur. Sonradan yaratılan bir şey, kadim olana yer olamaz. Allah, bildiğimiz, düşünebileceğimiz şeyler gibi değildir. Nasıl olduğu anlaşılamaz, düşünülemez. Hatıra gelen her şey yanlıştır. Allahü teâlâ, kâinatın ne içinde, ne de dışındadır. Çünkü kâinat, hayal mertebesinde yaratılmıştır. Kâinatın devamlı var görünmesi Allahü teâlânın kudreti ile oluyor. (2/67; 3/17) Bir kimse hayal kursa, hayalinde çeşitli işler yapsa, "Bu kimse, hayalinin içinde veya dışında denemez. Çünkü hayal gerçek değildir. Rüya gören de, rüyasının ne sağında, ne solundadır. Rüyasında yer, içer. Hatta rüyasında rüya bile görür. Allahü teâlânın kudreti ile hep devam etse, insan rüyayı gerçek bilir. Rüyadan başka hayat yok zanneder. (İnsanlar uykudadır. Ölünce uyanırlar) hadis-i şerifi, bu dünyanın bir rüyadan ibaret olduğunu bildirmektedir. Yalnız dünya değil, bütün gezegenler, Cennet, Cehennem ve her varlık, hayal mertebesinde yaratılmıştır. Allahü teâlânın kudreti ile devam etmektedir.


Dua ile kader değiş mi? "Allah yazdıysa bozsun" deyimindeki mana nedir? Dua etmeyi dilemek de kaderden mi? Kaderin ömrü nereye kadardır? Ezeli mi, yoksa ebedi mi? Kaderin de bir kaderi var mı? CEVAP: Önce kaza ve kader ile çeşitlerini bilmek gerekir. Kader, Allahü teâlânın, olacak şeyleri ezelde bilmesidir. Kaza, kaderde bulunan şeyleri, zamanı gelince yaratmasıdır. Yani kader, maaş bordrosu gibidir. Kaza ise, bu maaşın dağıtılmasıdır. Allahü teâlâ, herkesin ne yapacağını, nerede nasıl öleceğini bilir. Buna şans, kader, kısmet, baht, nasip, talih, yazgı, alınyazısı deniyor. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah, onların işlediklerini ve işleyeceklerini bilir.) [Bekara 255] Bir film tekrar tekrar gösterilse, bunu önceden seyretmiş birisi, ikinci, üçüncü defa seyrederken, (Başrolde oynayan oyuncu, attan düşüp ölecek) dese, o dediği için mi filmdeki oyuncu ölüyor, yoksa, söyleyen daha önce seyrettiği için mi biliyor? Takvimlere, bir yıl içinde güneşin ne zaman doğup, ne zaman batacağı, hesaplanarak yazılıyor. Güneş, takvimde bildirilen saatlerde doğup batar. Güneş, takvime öyle yazıldı diye bilinen saatlerde doğup batmaz. Takvime yazılması, güneşin doğmasına ve batmasına tesir etmez. Allahü teâlâ da insanların başlarına ne geleceğini bildiği için, bunları levh-i mahfuza yazmıştır. Bir âyet meali şöyledir: (Allah her canlının durduğu yeri ve sonunda bırakılacağı mekanı bilir. Hepsi açık bir kitapta [levh-i mahfuzda] dır.) [Hud 6] Kaderin değişeni de, değişmeyeni de vardır. Mesela değişmeyen ecele, ecel-i müsemma denir. Bir âyet-i kerime meali şöyledir: (Ecel bir an gecikmez ve vaktinden önce de gelmez.) [Araf 34] İnsanın işine göre, ömrü ve rızkı değişebilir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah, dilediğini siler, dilediğini değiştirmez. Ümm-ül-kitab [levh-i mahfuz] Ondadır.) [Ra'd 39] Ümm-ül kitap, ezeli olan kelam-ı İlahinin yazılı olduğu kitaptır. Melekler, bunu anlayamaz. Zamanlı değildir. Allah'tan başka, kimse bilmez. Hiç yok olmaz. Levh-i mahfuzda değişiklik olur. Bunu melekler görür. İnsanın, işine göre, ömrü ve rızkı değişir. İyiler kötü, kötüler iyi olarak değiştirilebilir. Bir başka âyet meali de şöyledir: (Herkesin ömrü ve ömürlerin kısalması elbette kitapta yazılıdır.) [Fatır 11] Değişebilen kaza kadere kaza-i muallak denir. Bir kimse, iyi amel yapıp duası kabul olursa, o kaza değişebilir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Kaza-i muallakı hiçbir şey değiştirmez. Yalnız dua değiştirir.) [Hakim] (Kader, tedbirle, sakınmakla değişmez. Ama kabul olan dua, bela gelirken korur.) [Taberani] (Sıla-i rahm ömrü uzatır.) [Taberani] Kaderin levh-i mahfuzda yazılması kazadır. Bir kimseye takdir edilen bela, kaza-i muallak ise, o kimsenin dua etmesi de takdir edilmişse, dua eder, kabul olunca belayı önler. Duanın belayı önlemesi de kaza ve kaderdendir. Şemsiye yağmura siper olduğu gibi, dua da belaya siper olur. Ecel-i müsemma değişmez ama; Ecel-i kaza değişebilir. Bir örnek: İki kişi, Hz. Davud'a birbirini şikayet etti. Azrail aleyhisselam gelip, (Bu iki kişiden birinin eceline bir hafta kaldı. İkincisinin ömrü de, bir hafta önce bitmişti; ama ölmedi) dedi. Hz. Davud, hayret edip sebebini sorunca cevaben dedi ki: (İkincisinin bir akrabası vardı. Buna dargın idi. Bu gidip onun gönlünü aldı. Bunun için Allahü teâlâ, bunun ömrünü 20 yıl uzattı.) [Levh-i Mahfuz ve Ümm-ül-kitab risalesi]


.Sokakta giyemediğimiz eski veya iş elbisesi ile veya pijama ile namaz kılmakta mahzur var mıdır? Namazdan sonra edilecek dualardan birkaçını yazar mısınız? CEVAP: İş elbisesi ile ve büyüklerin yanına çıkılamayacak elbise ile ve pis kokulu elbise ve çorap ile namaz kılmak mekruhtur. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Her namaz kılarken, ziynetli [temiz, sevilen, güzel] elbiselerinizi giyiniz.) [Araf 31] Bir hadis-i şerifte de buyuruluyor ki: (Namaz kılarken en iyi elbisenizi giyinin. Allah, kendisi için ziynetlenmeye, süslenmeye en layık olandır.) [Beyheki] Temiz ve bol pijama ile veya gecelikle namaz kılmak mekruh değildir. Namazdan sonra edilecek dua çoktur. Bir tanesini bildirelim. Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (Ya Muaz vallahi seni seviyorum, her namazdan sonra, şu duayı bırakmadan oku: Allahümme eınni alâ zikrike ve şükrike ve hüsni ibadetike.) [Nesai] (Ya Rabbi, seni zikretmeyi, sana şükredip güzel ibadet etmeyi bana nasip eyle) mealindedir. Taberani'de bildirilen, (Günde 25 kere, erkek ve kadın müminlere dua eden, kendisi için dünyaya rızık ihsan edilen ve duası kabul olanlardan olur) hadis-i şerifindeki müjdeye kavuşabilmek için aşağıda bildirilen duayı okumalıdır: (Günde 25 defa (Allahümmağfir li ve li-valideyye ve li-üstaziyye ve lil müminine vel müminat vel müslimine vel müslimat el ahya-i vel emvat bi-rahmetike ya erhamerrahimin) okuyan, abidlerden olur. Allahü teâlâ, bu kimsenin kalbinden kin ve hasedi çıkarır. Ona, bütün müminler adedince, sevap yazılır. Kıyamette, bütün müminler: Ya Rabbi, bu kulun bizim için, istiğfar okurdu. Sen de onu af eyle derler..) [Miftah-ün-necat] İçinde bulunduğumuz hale de şükretmek gerekir. Mesela şöyle demelidir: El-hamdülillahi alâ külli hâl sivel küfri ved-dalâl=Küfür ve dalalet hariç her halimize hamd olsun. Şöyle bir ifade de var: (El-hamdülillâhi alâ külli hâl ve E'ûzü billâhi min hâl-i ehlinnâr)=Her hâlükârda Allahü teâlâya hamd olsun. Cehennem ehlinin halinden Allahü teâlâya sığınırım.] ğ Resulullah'ın ümmeti Hz. Âdem'den beri binlerce peygamber, binlerce millet geldi. Onların içinde de iman edenler, cennete gidecekler vardır. Cennette bizim peygamberimizin ümmeti mi daha çoktur, yoksa diğer peygamberlerinki mi? CEVAP: Diğer peygamberlere inanan kimse çok az oldu. Hatta birçok peygambere bir kişi bile iman etmedi. Mesela Yahudiler, Hz. Musa'ya çok eziyet ettiler. Hz. İsa'yı öldürmeye kalktılar. Sonra gelenleri, bin Peygamberi şehid etti. Onun için diğer peygamberlerin iman eden ümmeti az idi. Kıyamete kadar peygamber efendimize iman edenlerin, diğer peygamberlere iman edenlerin toplamı kadar olduğu bildirilmiştir. Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Siz, ehl-i Cennetin yarısını teşkil edersiniz. Cennete ise Müslüman'dan başkası girmez. Siz ise müşriklere göre siyah öküzdeki beyazlık kadar veya kırmızı öküzdeki siyahlık kadarsınız.) [Buhari] Bu hadis-i şerif de Peygamberimizin ümmetinin, diğer peygamberlere iman eden ümmetlerin toplamı kadar olduğunu göstermektedir


.Kur'an-ı kerimde insanın yüklenmekten çekinmediği bildirilen emanet nedir? Mezheplere ve âlimlere itibar etmeyen bir yazar, benim düşünceme göre emanet mülk diyor. Doğrusu nedir? CEVAP: Ahzab suresinin, (Emaneti göklere, yere ve dağlara bildirdik. Onlar bunu yüklenmekten çekinip sorumluluktan korktular. Onu insan yüklenerek, nefsine zulmetti, o çok cahil yani sonunu bilemedi) mealindeki 72. âyet-i kerimesinden önceki âyette, (Allah ve Resulüne itaat edenler [emirleri ile yasaklarına uyanlar], büyük kurtuluşa [ebedi saadete] kavuşurlar) buyuruluyor. Bu emirlerle yasaklar, emanete benzetiliyor. Emaneti yerine vermek gerektiği, ibadetleri yapmanın önemi bildiriliyor. Emanete, akıl ve İslamiyet diyen âlimler de oldu. Çünkü, aklı olan İslamiyet'e uyar. İmam-ı Beydavi hazretleri buyuruyor ki: Bu emanete akıl da denilse, âyet-i kerime, ibadetleri yapmanın, beş vakit namaz kılmanın önemini bildirmektedir. Nisa suresinin 58. âyet-i kerimesindeki emanet kelimesini Allah'ın Resulü, ibadet olarak açıklayıp beş vakit namaz kılmayı emretmiştir. Müminun suresinin 8. âyetinde de, (O müminler, emanetlerine ve ahidlerine riayet ederler) buyuruluyor. Mearic suresinin 32. âyeti de aynı mealdedir. Her iki surede de ondan sonra gelen âyetlerde namaza riayetin önemi bildirilmektedir. Demek ki, Allahü teâlânın emir ve yasaklarına riayet eden, namaz kılan emanete riayet etmiş olur. Emanetin başka anlamları da vardır. Emanet ile ilgili hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Emanet zayi edilirse kıyamet yaklaşır. İşleri, ehli olmayana vermek, emaneti zayi etmektir.) [Buhari] (Dininizden ilk kaybedeceğiniz şey emanet, sonra namazdır.) [Z. Makdisi, Taberani] (Kadınlar size Allah'ın emanetidir. Sizin onların üzerinde, onların da sizin üzerinizde hakları vardır.) [İbni Cerir] (Fakirlik emanettir. Onu gizleyen ibadet etmiş olur. Fakirliğini açığa vuran da, din kardeşlerini borçlu çıkarmış olur.) [İbni Asâkir] (Sözleriniz emanettir. Çirkin bir sözü götürmek [laf taşımak] helal olmaz.) [Ebu Nuaym] (Kara şehidinin borç ve emanet hariç, bütün günahları affedilir. Deniz şehidinin ise bütün günahları affedilir.) [Ebu Nuaym] (Allahü teâlâ Âdem aleyhisselama, "Emaneti kabul eden olmadı, sen yüklenir misin?" buyurdu. O da, "Yüklenmenin mesuliyeti nedir" dedi. Allahü teâlâ da, "Emanete riayet edene sevap, etmeyene azap vardır" buyurdu. Âdem aleyhisselam, emaneti kabul edince Cennette öğleden ikindiye kadar kalabildi. Sonra İblis'in hilesi ile oradan çıkarıldı.) [Ebuş-şeyh] (Emanete riayet etmeyenin imanı, abdesti olmayanın namazı yoktur. Namazı olmayanın da dini yoktur. Namazın dindeki yeri, başın gövdedeki yeri gibi önemlidir.) [Taberani] (Vedalaşırken, emanetleri kaybolmayan Allah'a seni emanet ediyorum deyin.) [İbni Mace] (Şu altı şeyi koruyan Cennete girer: Namaz, zekat, emanet, namus, mide ve dil.) [Taberani] (Size iki emanet bırakıyorum: Allah'ın kitabı ve Ehl-i beytim.) [İ. Ahmed] (Hanımının cinsellikle ilgili sırlarını yaymak, emanete hıyanetin büyüklerindendir.) [Müslim] (Allah ve Resulünün, kendisini sevmesini isteyen kimse, emanete riayet etsin.) [Taberan


.Âl-i İmran ve Enfal sûresinde, (ve mekeru ve mekerallah, vallahü hayrül makirin)=(Allah mekr [hile] yapanların hayırlısıdır) buyuruluyor. Allah'ın hile yapması ne demektir? CEVAP: Mekr, hile yapmak, tuzak kurmak suretiyle zarar vermek demektir. Mekr-i ilahi, Allahü teâlânın mekr [hile] yapanların mekrini kendilerine çevirmesi, kötülüklerini, kurdukları tuzaklarını bozması, mekrlerine karşılık onları cezalandırması gibi anlamlara gelir. Cenab-ı hak, insanların yaptığı mekrden [hileden] münezzehtir, her istediğini yapmaya kadirdir, hâşâ hileye muhtaç değildir. Mekr-i ilahi, mekr yapanların mekrini bozmak suretiyle onlara mekrin kötülüğünü bildirmek ve bazılarının tövbelerine sebep olmak yönünden iyidir. Mekr-i ilahi için birkaç örnek: 1- Allahü teâlâ, Müslümanları, müşriklerin gözlerine az gösterdi. Onları Bedir'e getirdi Onlar da, müslümanlara hücum ettiler. Ama hezimete uğrayıp, öldürüldüler. Bu bir mekr-i ilahi idi. 2- Yahudiler, Hz. İsa'yı öldürmek için hile yaptılar. Allahü teâlâ da Hz. İsa'yı kurtarıp Yahudileri de felaketlere maruz bıraktı. Kralları Yahuda, Hz. İsa'yı öldürmek için evine bir münafık gönderdi. Hz. Cebrail ise daha önce gelip Hz. İsa'yı semaya kaldırdı. Münafık, Hz. İsa'yı bulamayınca dışarı çıktı. Cenab-ı hak o münafığı, Hz. İsa gibi gösterdi. Onlar da Hz. İsa sanıp o münafığı çarmıha gerip öldürdüler. Münafığı böyle cezalandırması da bir mekr-i ilahidir. 3- Müşrikler, fesat ocağı olan Dar-ün nedve'de toplanarak, her gün yayılan İslamiyet'i durdurmak için çareler arıyorlardı. Kimi, Peygamber efendimizi ölünceye kadar bir zindanda hapsetmek, kimi bir deveye bindirilip Mekke'deki yurdundan çıkarıp sürgün için planlar düşünüyorlardı. Ebu Cehil ise, her kabileden seçilecek gençler tarafından kılıçlarla bir anda öldürülmesini teklif etmişti. Böylece kim öldürdüye gideceği, belli birine düşmanlık beslenemeyeceği fikri beğenilmişti. O gece bu plan uygulanacaktı. Ama Cebrail aleyhisselam, durumu Resulullaha haber vermişti. O da yatağına Allah'ın arslanı Hz. Ali'yi yatırarak şerefli evinden ayrılıp, en güvendiği arkadaşı Hz. Ebu Bekir ile birlikte hicret etmişti. Bunları takip eden kişinin atının ayaklarının kumlara batması ve mağaranın kapısına örümceğin ağ yapması gibi mucizeler görülmüştü. Bir âyet meali şöyledir: (Habibim, hani kâfirler seni bağlayıp hapsetmek, öldürmek veya sürgün etmek için sana mekr ederken [tuzak kurarken] Allah da onlara mekr etti. [tuzaklarını boşa çıkardı.]) [Enfal30] 4- Mekrin, azap anlamı da vardır. Bir âyet meali şöyledir: (Hüsrana uğrayanlardan başkası mekr-i ilahiden [azab-ı ilahiden] emin olamaz.) [Araf 99] 5- Haram işlemeye sebep olan harika işlere de mekr veya istidrac denir. Mesela Firavun'un ömründe hiç başı ağrımamıştır. Dişlerinin arasına et ve yemek artıkları girip rahatsız olmaması için dişleri çok sık idi. Atı ile yokuştan inerken atının ön ayakları uzardı. Kendinde böyle haller görünce, "ben tanrıyım" demişti. "19'cu" bir kâfir de, buna benzer haller olduğu için, o da "ben peygamberim" demişti. 6- Mekrin istidrac manası da vardır. Yani Allahü teâlâ, bir kimseye bir müddete kadar hakkında hayırlı olmayan nimetler verir. Bunlar nimet gibi görünen musibetlerdir. Bir âyet meali şöyledir: (Kâfirler, kendilerine çok mal ve evlat vermekle, iyilik ettiğimizi mi sanıyorlar? Hayır; işin farkında değiller. Bunların nimet değil, musibet olduğunu anlayamıyorlar.) [Müminun 55-56] Demek ki, kâfirlere verilen dünyalıklar, hep felakettir. Şeker hastasına verilen tatlılar, helvalar gibidir. Onu bir an önce helake sürükler.


.Melekleri hep kanatlı kız şeklinde yapıyorlar. Kızlara melek ismini veriyorlar. Dört büyük meleğin ismini kızlara koymakta mahzur var mıdır? CEVAP: Melekleri kız şeklinde yapanlar, Hıristiyanlardır. Bir de onların etkisi altında kalan cahillerdir. Meleklerde erkeklik, dişilik yoktur. Melek ismini, kız çocuğuna değil de, erkek çocuğa koymak daha uygun olurdu. En azından melekleri kız sanma ihtimali ortadan kalkardı. Ama şimdi alışılmıştır. Erkeğe melek ismi koymak yadırganabilir. Ecdadımız, dört büyük meleğin ismini erkeklere koymuşlar, böylece onların kız olmadıkları intibaı yayılmış olmaktadır. Erkek çocuklarına Cebrail, Mikail, İsrafil ismini koymak uygun olur. Cennet meleklerinin en büyüğü Rıdvan'dır. Cehennem meleklerinin büyüğü de Malik'dir. Bunların ismi de erkek çocuğa konabilir. Kız çocuklarına da koymak caiz ise de, Hıristiyanlara benzememek için koymamalı. Azrail ismi de caizdir. Ancak diğer çocukların alay etmesine yol açabilir. Onun için Azrail ismini koymak uygun görülmemiştir. Melekler hakkında Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Ahirete inanmayanlar, meleklere dişilerin adlarını takıyorlar.) [Necm 27] (Rabbiniz oğulları size ayırdı da, kendisi için kız olarak melekleri mi edindi?) [İsra 40] (Putperestlere de ki: Kızlar Rabbinin de erkekler onların mı? Yoksa biz melekleri onların gözü önünde kız olarak mı yarattık?) [Saffat 149,150] ğ Meleklere iman Meleklere iman, şöyle olmalıdır: Melekler, Hayat sahibi, diri, nurani cisimler olup, akıl sahibidirler. Allahü tâlânın sevgili ve kıymetli kullarıdır, ortakları ve kızları değildir. Kâfirler, müşrikler, öyle zan ettiler. Allahü teâlânın emirlerine itaat ederler, isyan etmezler. Günah işlemezler. Erkek ve dişi değildir. Evlenmezler, doğurmazlar, çoğalmazlar, çocukları olmaz, yiyip içmezler. Allahü teâlâ, bunlardan bazılarını peygamber olarak seçmiştir. Diğer meleklere vahy [haber] götürmek görevi ile şereflendirmiştir. Peygamberlerin kitaplarını ve sayfalarını getiren de bunlardır. Mesela Enam suresini Cebrail aleyhisselam ile birlikte 70 bin melek getirmiştir. Bunlar hata etmez, unutmaz. Hile yapmaz, aldatmazlar. Bunların Allahü teâlâdan getirdikleri hep doğrudur, şüpheli, ihtimalli değildir. Kendilerine verilen emirleri yapmaktan başka işleri yoktur. En üstünleri 4 tanedir: Cebrail aleyhisselam: Vazifesi, Peygamberlere vahy getirmek, emir ve yasakları bildirmektir. İsrafil aleyhisselam: Sura üfürmekle vazifelidir. Birinci üfürmesinde hasıl olan sesi işiten, Allahü teâlâdan başka her diri ölecek, ikincisinde hepsi tekrar dirilecektir. Mikail aleyhisselam: Rızk gönderilmek, ucuzluk, bolluk, kıtlık, pahalılık ve her maddeyi hareket ettirmekle vazifelidir. Azrail aleyhisselam: İnsanların ruhunu almakla vazifelidir. Bunlardan sonra dört sınıf melek vardır. Hamele-i Arş denen melekler dört tanedir. Huzur-i ilahide bulunan meleklere, Mukarrebin denir. Azab meleklerinin büyüklerine Kerubiyan, rahmet meleklerine Ruhaniyan denir. Cennet meleklerinin büyüğünün adı Rıdvan, Cehennem meleklerinin büyüğünün adı Malik'tir. Cehennem meleklerine Zebani denir. İnsanların iki omuzunda bulunup, iyiliklerini ve kötülüklerini yazan Kiramen katibin ismindeki iki melek ile, cinden koruyan meleklere, Hafaza melekleri denir. Sayısı en çok olan mahluk meleklerdir.


.İmanın zirvesine çıkmak Hep Allah'ın varlığını ispat eden yazıları okumakla kolayca imanın zirvesine çıkabilir miyiz? CEVAP: O tip yazı okumakla imanın zirvesine çıkılmaz. Resulullah efendimiz, zirveye nasıl çıkılacağını bildirmiştir. Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Şunları yapmak imanı zirveye çıkartır: 1- Allah'ın hükmüne karşı sabretmek 2- Kaza ve kadere rıza göstermek 3- Tam tevekkül sahibi olmak 4- Allah'a tam teslim olmak.) [Ebu Nuaym] Şimdi bu dört maddeyi kısaca açıklayalım: Sabır: Bir farzı yapmak veya bir günahtan kaçınmak sabırsız ele geçmez. Resulullah efendimize (iman nedir?) diye sorulduğunda, (Sabırdır) buyurdu. (Deylemi) Sabır, acı ise de meyvesi tatlıdır. Üç hadis-i şerif meali: (Sabrın imandaki yeri, başın vücuttaki yeri gibidir.) [Deylemi] (Sabreden kuldan Allah razı olur.) [Deylemi] (Sabırlı ve ihlaslı Cennete gider.) [Taberani] Üç âyet-i kerime meali de şöyledir: (Sabredenlere mükafatları hesapsız verilir.) [Zümer 10] (Sabredenlere [ihsanımı] müjdele!) [Bekara 155] (Sabretmekte yarışınız!) [A. İmran 200] Hz. Hızır, (Günah işlememeye sabretmek sayesinde ledün ilmine kavuştum) buyurmuştur. Kadere rıza: Allah'tan gelen her şeye razı olmak büyük nimettir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Kadere rıza, saadet alametidir.) [Tirmizi] (Şu 3 şeyi yapan dünya ve ahiret hayrına kavuşur: Kazaya rıza, belaya sabır, rahatlıkta dua.) [Deylemi] (Şu 3 şeyi yapan 40 evliyadan biri olur: Kazaya rıza, haram işlememeye sabır, buğdi fillah.) [Deylemi] (Şu üç şey iman alametidir: Belaya sabır, nimete şükür, kazaya rıza.) [İhya] (Hak teala buyurdu: Kaza ve kaderime razı olmayan, beğenmeyen ve belaya sabretmeyen, benden başka Rab arasın!) [Taberani] (Ya Rabbi, beni kaza ve kaderine rıza gösteren, belana sabreden ve nimetlerine şükredenlerden eyle!) diye dua etmenin en güzel dualardan biri olduğu bildirilmiştir. Tevekkül: Tevekkül farzdır. Kur'an-ı kerimde buyuruldu ki: (İmanınız varsa Allah'a tevekkül edin.) [Maide 23] (Tevekkül edene Allah kâfidir.) [Talak 3] (Allah tevekkül edenleri sever.) [Al-i İmran 159] En büyük makam, Allahü teâlânın sevgisine kavuşmaktır. Hasbiyallah, Allah bana yetişir, kâfi gelir demektir. İbrahim aleyhisselam, ateşe atılırken, Hasbiyallah ve ni'mel vekil dedi ve kurtuldu. Allahü teâlâ, Davud aleyhisselama şöyle vahyetti: (Bir kul, kullara değil de bana ihlasla tevekkül ederse, herkes ona tuzak kursa, ona mutlaka bir çıkış kapısı açarım. Bir kul da bana değil mahluka güvenirse, bütün yükseliş sebeplerini keser ve çöküş yollarını kolaylaştırırım.) [İbni Asakir] Ağaca dayanma kurur, insana dayanma ölür. Allah'a teslimiyet: Teslim olmak, esir olmak, kul köle olmak demektir. Allah'a teslim olmak da Allah'ın kulu olmak ve onun her emrini yapmaya hazır beklemek demektir. Zaten Müslüman, Allah'a teslim olan insan demektir. Kur'an-ı kerimde de teslim olmak emredilir: (Biz sadece Allah'a teslim olduk deyin!) [Bekara 136] (Âlemlerin Rabbine teslim olarak namaz kılın.) [Enam 71, 72] Belkıs imanını bildirmek için, (Âlemlerin Rabbi olan Allah'a teslim oldum) dedi. (Neml 44) Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: (Şu beş şey imandandır: Allah'a teslimiyet, kaderine rıza, işini Allah'a havale etmek, ona güvenmek, musibete sabır.) [Bezzar] İşte bunları uygulayan imanın zirvesine çıkar.


.Kur'an-ı kerimde iyi işe aracılık edene bir pay verileceği bildiriliyor. Bu bir pay ne kadardır? CEVAP: Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (İyi ve kötü işe aracılık eden ondan bir pay alır. Allah her şeyin karşılığını verir.) [Nisa 85] (Allah, zerre kadar iyiliğin sevabını da kat kat artırır ve ayrıca büyük mükafat verir.) [Nisa 40] (Bir iyilik yapana on misli verilir; bir kötülük ise misli ile cezalandırılır; hiç kimseye haksızlık yapılmaz.) [Enam 160] Peygamber efendimizin bu konudaki hadis-i şeriflerinden bazıları şöyledir: (Hayra delalet edene [yol gösterene], o hayrı işleyen kadar sevap verilir.) [Buhari] (Hayra delalet eden onu yapan gibidir.) [Ebu Ya'la] (Kötülüğe delalet eden onu yapan gibidir.) [Deylemi] (Doğuda biri öldürülür de, batıda olan buna razı olursa, öldürme günahına ortak olur.) [İ. Gazali] (Dua edenle âmin diyen, Kur'an okuyanla dinleyen, hoca ile talebe sevapta ortaktır.) [Deylemi] (Dinimizde iyi bir çığır açana, bunun sevabı ile bununla amel edenlerin sevabı verilir, o çığırda [o yolda] gidenlerin sevabından da hiçbir şey eksilmez. Kötü bir çığır açana da, bunun günahı ile, bununla amel edenlerin günahı verilir, o yolda gidenlerin günahından da bir şey eksilmez.) [Müslim] Bu hadis-i şeriflerden, iyi veya kötü bir işe aracılık edene, o işi yapan kadar sevap veya günah verileceği anlaşılmaktadır. Ancak aynı iyiliği yapan aynı sevaba kavuşamaz. İnsanların durumlarına göre de değişir. İhlasına ve imanının kuvvetine göre değişir. Gençlikte veya ihtiyarlıkta, rahat veya sıkıntılı durumlarda daha az veya daha çok sevap alır. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Bir kimse, Uhud dağı kadar altın sadaka verse, eshabımdan birinin bir avuç kadar arpa sadakasının sevabına kavuşamaz.) [Buhari] (Fitne zamanında yapılan ibadet, benim yanıma hicret etmek gibi çok sevaptır.) [Müslim] (Fitne fesat yayıldığı zaman, sünnetime yapışana yüz şehid sevabı verilir!) [Hakim] (Çünkü fitne fesat zamanında İslamiyet'e uymak, kâfirlerle savaşmak gibi güç olacaktır.) (Rabbiniz, rahimdir. Bir iyilik yapmak isteyip de yapamayana, bir sevap verir. Yapana, on mislinden 700 misli veya daha fazla sevap verir. Kötülük yapmak isteyip de yapmayana bir sevap, yaparsa bir günah yazar, dilerse onu affeder.) [Taberani] Demek ki iyilik yapana veya iyiliğe aracı olana ondan yedi yüze kadar, hatta duruma göre daha çok sevap veriliyor. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:. Gençlikte, şehvetin, asabiyetin kapladığı anlarda, İslamiyet'in bir emrini yerine getirmek, ihtiyarlıkta yapılan aynı ibadetten çok üstün ve kıymetli olur. [Hele başka maniler de araya katılırsa, bunları dinlemeyip yapılan ibadetin sevabı o kadar çoktur ki, ancak Allahü teâlâ bilir.] Çünkü, engeller karşısında, ibadeti yapmak güçlüğü, sıkıntısı, o ibadetlerin, şanını, şerefini göklere çıkarır. Engel olmayarak, kolay yapılan ibadetler, aşağıda kalır. Bunun içindir ki, insanların yüksekleri, meleklerin yükseklerinden daha üstün olmuştur. Çünkü insan, engeller arasında ibadet ediyor. Melekler ise, engel olmadan emre itaat ediyor. Savaşta, askerin kıymeti artar ve savaşırken ufak bir hizmetleri, barış zamanındaki büyük gayretlerinden daha kıymetli olur. (3/35)



.
Allah'ın rahmeti her şeyi kuşattığına ve rahmeti gazabını geçtiğine göre, gayri Müslimleri de sevmek gerekmez mi? Rahmetinin sonsuzluğu karşısında Allah'ın azabından bahsetmek yanlış değil mi? CEVAP: İmanın esası buğdi fillah, hubbi fillahtır. Yani Allah dostlarını dost, Allah düşmanlarını düşman bilmektir. Gayri Müslimler Allah'ın düşmanıdır. Allah'ın düşmanlarını sevenin kâfir olacağına dair âyet ve hadis vardır. Allah'ın rahmeti bol olduğu gibi azabı da şiddetlidir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Elbette azabım çok şiddetlidir.) [İbrahim 7], (Kurtuluşa erenler, Allah'a ve Resulüne itaat edip Allah'tan korkan ve sakınanlardır.) [Nur 52] Allah'ın 99 "Esma-i hüsna"sından biri de kahhar'dır, istediğini kahreder. Bir âyet meali şöyledir: (Allah'ın kahrı da, cezası da pek şiddetlidir.) [Nisa 84] Esma-i hüsna'dan biri de Müntekim'dir, intikam alıcıdır. (Al-i İmran 4) Allahü teâlâ, Peygamberimize ve Kur'ana inanmayan Hıristiyanlar, mazlum olarak da ölse, onlardan elbette intikam alacak ve onları sonsuz olarak cehennemde bırakacaktır Hıristiyanlara kucak açarak kiliselere gidip âyinlerine iştirak edenler, şu âyetleri elbette biliyorlardır: (Ey iman edenler, Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyin! Onlar, [İslam düşmanlığında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51] (Müminler, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah'ın dostluğunu bırakmış olur.) [Al-i İmran 28] [Kâfirlere kucak açanlar da, Allah'ın dostluğunu bırakmış olur.] (Sen, onların dinine uymadıkça, Hıristiyanlar ve Yahudiler senden hoşnut olmazlar. De ki "Doğru yol, ancak Allah'ın yoludur.") [Bekara 120] Hıristiyan dostları, "Ehl-i kitap da yani Hıristiyan ve Yahudiler de Cennete gidecektir. Çünkü Allah'ın rahmeti her şeyi kuşatmıştır" diyorlar. Halbuki âyet-i kerimede, (Rahmetim her şeyi kuşatmıştır) buyurulduktan sonra, ([Rahmetim] Allah'tan korkup, haramlardan kaçan, zekatlarını veren ve âyetlerimize inananlar içindir) buyuruluyor. (Araf 156) Bundan sonraki âyette de, (Ümmi peygamberime [Resulullaha] uyanlar için) buyuruyor. Bektaşi gibi yarısını gizlemekle, Hıristiyanlar, Yahudiler cennete mi gidecektir? Onlar âyetlerimize ve ümmi Peygambere [Muhammed aleyhisselama] inanıyorlar mı? Elbette inanmıyorlar. İnanmayanlar kim olursa olsun kâfirdir. Kâfirleri seven de onlardan olur. Hak din bir tanedir. O da İslamiyet'tir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah indinde hak din ancak İslamdır.) [A. İmran 19], (İslamdan başka din arayan, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [Al-i İmran 85] Acaba Hıristiyanları sevenler, bu âyetlere inanıyorlar mı? İnanıyorlarsa, ne diye İslam'dan başka dine de kucak açıyorlar.? Onların cennete gideceğini nasıl söylüyorlar? La ilahe illallah demek yeter, Muhammedün Resulullah demeye gerek yok niye diyorlar? Ehl-i sünnet âlimleri (Müslümana kâfir, kâfire Müslüman diyen kâfir olur) buyuruyor. Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Mümine kâfir diyenin, kendisi kâfir olur.) [Buhari], (Cennete ancak Müslüman girer.) [Buhari], (Bana inanmayan Yahudi ve Hıristiyan Cehenneme girecektir.) [Hakim] Müslüman, Kur'an-ı kerim ve hadis-i şeriflere inanır ve İslam'dan başka din aramaz.



.Bir gayri Müslimin sorusu denilerek şu soruluyor: Âlemlere rahmet diyerek Peygamberinizi herkesten üstün biliyorsunuz. Fen adamlarından mesela Bill Gates'tenden mi üstündür? CEVAP: Bu soruyu bir Hıristiyan sormaz, soramaz. Çünkü Hıristiyan sadece sizin peygamber hak mı diye sorabilir. Hak peygamber ise çok şey yapabilir der. Çünkü, Hz. İsa ölüleri diriltmiş, körleri, tedavisi mümkün olmayan hastalıkları iyileştirmiştir. Bunun da Allah'ın kudretiyle olduğunu bilir. Bu soruyu ancak bir ateist sorabilir. O ise Peygamberimize değil Allah'a inanmıyor. Allah'a inansa, Allah'ın her şeye kadir olduğunu bilse, böyle aptalca soru sormaz. Başka bir ateist de, (Ben günlerce yıkanmasam başım kirlenir, bitler oluşur. Ben de bit yaratıcısıyım) diyor. Ateistler yaratmanın ne olduğunu bilmiyor. Yaratmak iki türlüdür: 1- Hiç yoktan var etmek. Mesela yerleri, gökleri; göklerdeki gezegenleri, yıldızları ayı güneşi, suyu, havayı, dağları, denizleri, madenleri, atomları, elektronları, molekülleri ve hareketlerini yani yoktan var edilen her şeyi Allahü teâlâ yaratmıştır. (Enam 101) Mucize, keramet, sihir de yoktan yaratmaktır. Allahü teâlâ, bir şeyi yaratmak istediği zaman ona ol der, hemen o var olur. (Yasin 82) 2- Yarattığı bir şeyden, başka bir şey yaratmak. Ögeleri, oksitleri, asitleri, bazları, tuzları birbiri ile birleştirerek, parçalayarak milyonlarla organik ve inorganik cisimler meydana getirmek suretiyle yaratmak. Bugün bilinen 105 basit cisim [element=eleman, öge] yok idi. Bunların hepsini sonradan var etti. Allahü teâlâ, Hz. Âdem'i topraktan (A. İmran 59), insanları nutfeden (Nahl 4), cinleri ateş alevinden (Rahman 15) canlıları sudan (Enbiyâ 30) yaratmıştır. İnsanların, hayvanların ve bitkilerin hareketlerini, işlerini de yaratan Allahü teâlâdır. (Saffat 96) Mesela bir tohumdan ağaç, ağaçtan da meyve yaratması böyledir. Demek ki, mevcut şeyleri, fiziko-şimik, fizyolojik veya metafizik kanunlarla, bir şekilden başka hassalı şekillere çevirmek de yaratmaktır. Allahü teâlânın âdeti şöyledir ki, her şeyi bir sebep, bir vasıta ile yaratmaktadır. Sebepleri yapan, var eden, bunlarda aktiflik, etki kuvveti yaratan da Odur. Cisimlerin fizik ve kimya özellikleri, fizik, kimya, biyoloji olayları, reaksiyonları, Onun yarattığı sebeplerdir. Elektrik, ısı, mekanik, ışık ve kimya enerjilerini ve tepkimeleri hasıl eden çeşitli kuvvet şekillerini sebep olarak yaratmıştır. Bu sebepleri, cisimleri yaratmasına vasıta kıldığı gibi, insan aklını, insan gücünü de, kendi yaratmasına vasıta kılmıştır. Mesela, kömürün tutuşma sıcaklığına kadar ısınarak yanma olayının başlamasına, bir kibrit alevi sebep olmakta ise de, kömürün oksitlenmesini, yanmasını yaratan Odur. Kibrit, yanma olayının yaratıcısı değildir. Bunun gibi, tuz asidi içinde, çinko eriyip, çinko klorür adında, yeni özellikte bir bileşik cisim meydana geliyor. Bu iyon şebekesini çinko atomları ve asit molekülleri yarattı denilemez. Çünkü, çinko klorür denilen iyon şebekesindeki, çinko ve klorür iyonlarının atomlardan meydana gelişindeki elektron değişiminde ve bunun sebeplerinde, iyonlar arasındaki çekme ve itme kuvvetlerinde, çinko ve asit bir şey yapmamıştır. Çinko klorürün meydana gelmesinde, insan seyirci kalmış, iyon şebekesini hasıl eden tepkimeyi, özellikleri, kuvvetleri, Allah yaratmıştır. Demek ki, insanın aklı ve gücü de, tabiat kuvvetleri gibi, Allah'ın önceden yarattığı maddeler, özellikler, kuvvetler, enerjiler arasındaki şartları, dengeleri değiştirerek, yeni bir dengenin, bir sistemin yaratılmasına bir sebep, bir araçtan başka bir şey değildir. Arşimet, bir kanun yaratmamış, daha önce var olan özellikler arasındaki bir bağlantıyı görebilmiştir. Evlenen de çocuk olmasına ortam hazırlıyor, yoksa çocuk yaratmıyor. Kirlenip başı bitlenen ateist de bit yaratmıyor. Megafon ve elektrik ampulü gibi aletlere son şeklini veren Edison, bunları yaratmamış, yapılmasına sebep olmuştur. Hepsini yaratan Allah'tır.



.
Bazı kimseler, hırsızların, hainlerin, ırz düşmanlarının, hatta gayri Müslimlerin bile affa kavuşacağını bildirip, azap âyetlerinden hiç bahsetmiyorlar. Allah'ın azabından bahsetmek yanlış mı? CEVAP: İslamiyet, ifrat ve tefritten [aşırılıklardan] uzak bir dindir. Allah'ın rahmetini de azabını da bildirmek gerekir. Çünkü Allahü teâlâ Kur'an-ı kerimde kendi bildiriyor. Bunu gizlemek, örtbas etmek ihanet olur. Ahirette kâfire af ve merhametin zerresi yoktur. Ebedi azap içinde kalacaklardır. Cennete girme şartı Müslüman olmaktır. Müslüman da havf ve reca arasında olmalıdır. Havf, Allah'tan korkmak, reca da Allah'ın rahmetini ümit etmek demektir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Havf ve reca arasındaki mümin, umduğuna kavuşur, korktuğundan emin olur.) [Tirmizi] Hep Allah'ın azabından bahsedip insanları korkutmak doğru olmadığı gibi, hep Allah'ın rahmetinden bahsedip azabından hiç bahsetmemek de Kur'an-ı kerime aykırıdır. Mümin yaşarken havfı, ölürken recası daha fazla olmalıdır! Allahü teâlânın rahmeti çoktur. İki âyet-i kerime meali şöyledir: (Ey günahta haddi aşanlar, Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin! Çünkü Allah, bütün günahları affeder. O, gafururrahimdir, affı, merhameti çoktur.) [Zümer 53], (Kötülük edip, nefsine zulmeden, mağfiret dilerse, Allah'ı gafururrahim bulur.) [Nisa 110] İki hadis-i şerif meali de şöyledir: (Hak teâlâ buyurdu: Kulun günahı göklere kadar yükselse, tövbe ederse affederim.) [Tirmizi], (Allahü teâlâ, kullarına bir kadının çocuğuna olan merhametinden daha merhametlidir.) [Buhari] Allahü teâlânın rahmeti böyle çok olduğu gibi azabı da şiddetlidir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Elbette azabım çok şiddetlidir.) [İbrahim 7], (Allah'ın kahrı da pek şiddetlidir.) [Nisa 84], (Kullarıma haber ver! Gafururrahim olduğum gibi, azabım da çok şiddetlidir.) [Hicr 49-50], (O gün gerçek hükümranlık Rahmanındır. Kâfirler için de pek çetin gündür.) [Furkan 26], (Allah'a ve Resulüne itaat edip Allah'tan korkup sakınanlar, kurtuluşa erenlerdir.) [Nur 52], (İşlediklerinin cezası olarak, artık az gülüp, çok ağlasınlar.) [Tevbe 82], (Rablerinin huzuruna çıkacaklarından kalbleri korku ile çarpar) [Müminun 60] Bu âyette bildirilenlerin hırsız mı, zani mi olduğu sorulunca, Peygamber efendimiz buyurdu ki: (Bunlar, namaz, oruç ve zekat gibi ibadetlerini yerine getirdikleri halde "acaba ibadetlerimiz kabul olmadı mı" diye korkan kimselerdir.) [Tirmizi] Şeyh Yahya Müniri hazretleri buyuruyor ki: Allahü teâlâ, kerim, rahim olduğu gibi, azabı da şiddetlidir. Bu dünyada, çoklarına fakirlik ve sıkıntı veriyor. Çok kerim ve Razzak olduğu halde, çiftçilik sıkıntısı çekmeyene mahsul vermiyor. Herkesi yaşatan O olduğu halde, yiyip içmeyen kimseyi yaşatmıyor, ilaç kullanmayan hastaya şifa vermiyor. Yaşamak ve mal sahibi olabilmek gibi dünya nimetlerinin hepsi için sebepler yaratmış, sebebine yapışmayana hiç acımayıp dünya nimetlerinden mahrum bırakmıştır. Ahiret nimetlerine kavuşmak da böyledir. Kâfirliği ve cahilliği, ruhu öldüren zehir yapmıştır. Tembellik de, ruhu hasta yapar. İlaç kullanılmazsa, ruh hastalanır, ölür. Tembelliğin ilacı da, namaz kılmaktır. Bir kimse, zehir yer ve (Allah rahimdir, rahmeti her şeyi kuşatmıştır, beni korur) derse, hastalanır, ölür. İshal olan müshil içerse, şeker hastası tatlı yerse, hastalık artar. O halde, Allahın bildirdiği sebeplere yapışmamız gerekir. "Allah'ın bizim ibadetimize ihtiyacı yok. İbadet yapan, boşuna sıkıntı çekiyor" veya "Ben içki içersem, zina edersem Allah'a ne zararı olur ki" diyen de çıkıyor. Böyle yanlış düşünen kimse, perhiz yapmayan hastaya benzer. Bu hastaya doktor, perhiz tavsiye ediyor. Bu ise, (Perhiz yapmazsam doktora hiç zararı olmaz) diyerek, perhiz yapmıyor. Evet doktora zararı olmaz, fakat kendine zarar vermektedir.



.
Gece kılınan Teheccüd namazı çok sevapmış. Ne zaman kılınır? Kazası olan da kılabilir mi? CEVAP: Teheccüd, gecenin üçte ikisi geçtikten sonra, sabah namazı girinceye kadar kılınan nafile bir namazdır. Teheccüd, uykuyu terk etmek demektir. Gece kılınan nafile namaz, gündüz kılınan nafile namazdan daha faziletlidir. Çünkü gece uyanmak nefse zor gelir. Hadis-i şerifte (İbadetin efdali zahmetli olanıdır) buyuruldu. (M. Felah, İbni Esir-Nihaye) (Amellerin kıymetlisi, az da olsa devamlı olanıdır) hadis-i şerifi, meşakkatli ibadeti ara sıra yapmaktansa, meşakkati az olanı devamlı yapmanın daha faydalı olduğunu bildirmektedir. (Beyheki) Gece namazı çok faziletlidir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Gece seherde kılınan iki rekat namaz, dünya ve içindekilerden daha kıymetlidir. Eğer meşakkat vermeseydi, gece namazını ümmetime farz kılardım.) [Deylemi] (Farzlardan sonra en faziletli namaz, gece namazıdır.) [Müslim] (Selamı yayar, açları doyurur, sıla-i rahimde bulunur, geceleri herkes uyurken namaz kılarsanız, selametle Cennete girersiniz.) [Tirmizi] (Müminin şerefi gece namazı kılmasındadır.) [Hatib] (Teheccüd, günahları affettiren salihlerin ameli olup, hastalıklara da şifa verir.) [Tirmizi] (Yatarken gece kalkmaya niyet eden, sabaha kadar uyuya kalsa, gece namazı kılmış gibi sevaba kavuşur, uykusu da kendisine sadaka olur.) [Nesai] (Kış, müminin baharıdır. Gündüzleri kısadır, oruç tutar, geceleri uzundur, ibadet eder.) [Beyheki] (Uyanacağını uman, vitri seherde kılsın! Çünkü o vakit rahmet melekleri hazır olur.) [Müslim] (Seherde yapılan dua kabul olur.) [Tirmizi] (Seher vakti Hak teâlâ buyurur: İstiğfar edeni affederim, isteyene istediğini verir ve duasını kabul ederim.) [Müslim] Allahü teâlâ iyileri överken, (Onlar seher vaktinde istiğfar eder) buyuruyor. (Zariyat 18) Hz. Yakub oğullarına, (Sizin için yakında [seherde] Rabbime istiğfar edeceğim) dedi. (Yusuf 98) Âl-i İmran suresinin 17. âyetinde, sabredenler, sadıklar, namaz kılanlar, zekat verenler ve seherde istiğfar edenler övülmektedir. Beş vakit namazı, tadil-i erkan ile ve cemaat ile eda etmeli! Teheccüd namazı kılmalı, seher vakitlerini istiğfarsız geçirmemeli, gaflete dalmamalı, ölümü ve ahireti düşünmeli, haramları bırakıp, ahirete yönelmeli. İş budur, bundan gayrisi hiçtir. (Mek. Masumiyye) Teheccüd namazı böyle faziletli olmakla beraber, nafiledir. Bir kimse, ömründe hiç teheccüd kılmasa, ahirette hiçbir ceza verilmez. Çünkü nafile namazdır. Ama farz namazın kazasını kılmayan büyük cezalara maruz kalacaktır. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Farzın yanında nafilenin hiç kıymeti yoktur. Deniz yanında, damla bile değildir. (1/29) Hanefi âlimlerinden Abdülhak-ı Dehlevi hazretleri buyurdu ki: Fütuh-ul-gayb kitabındaki (Farz namaz borcu olanın Allahü teâlâ, nafile namazlarını kabul etmez) hadis-i şerifi gösteriyor ki, farz borcu olanın, sünnetleri de kabul olmaz. Çünkü sünnetler de nafiledir. [Bu hadis-i şerif, Zahire-i Fıkh kitabında da vardır.] Gece kaza kılan hem kazasını öder, hem de teheccüd sevabına kavuşur. (Nevadir-i Fıkhıyye)



.
Selefi bir gencin bazı sualleri var. Bu genç diyor ki: Mülk suresinin, (Göktekinin sizi yere geçirmesinden, taş yağmuruna tutmasından emin mi oldunuz?) mealindeki 16. ve 17. âyetleri, Allah'ın gökte olduğuna kesin delildir. Bunun için Allah mekandan münezzeh demek yanlıştır. CEVAP: Bizi yere geçirecek, taş yağmuruna tutabilecek olan elbette Allah'tır. Ancak burada gökteki ifadesinden oradakinin Allah olduğunu söylemek yanlış olur. Mesela (Boğaz Köprüsü Demirel'in, Fatih Köprüsü ise Özal'ın eseridir) cümlesinden, bu köprüleri bizzat yapanların Demirel ve Özal olduğu anlaşılmaz. Başkaları yapmıştır, ama bunlar yaptırdığı için onlara nispet edilmiştir. Canları alan da Allahü teâlâdır. Fakat Azrail aleyhisselam vasıtası ile aldırır. Bize taş yağdıracak olan da Allah'tır. Fakat bunu bir melek vasıtası ile yapar. Bunun için gökteki denmiştir. Yani gökteki görevli melek demektir. İmam-ı Beydavi de, (Sizi yere batıracak veya sizi taş yağmuruna tutacak olan Allah'ın bu âlemin tedbirine vekil ettiği melekten emin misiniz?) diye açıklıyor. Genç diyor ki: Taha suresinin (Rahman, Arş'a istiva etmiştir) mealindeki 5. âyeti de açıkça Allah'ın Arş'ta oturduğunu göstermektedir. Onda değişiklik olmaz. Hep orada oturur. Selef âlimleri bu âyeti tevil etmemiş, aynen kabul etmiştir. Tevil etmek Kur'ana aykırıdır. CEVAP: Asıl tevil eden sensin. İstivaya, oturmak anlamı vermek tevildir. Selef âlimleri, (İstiva vardır, keyfiyetini bilemeyiz) buyurmuşlardır. Allah'a oturur demek, onu mahluka, insana benzetmek olur. O hiçbir şeye benzetilemez. Kur'an-ı kerimde, (Onun benzeri hiçbir şey yoktur) buyuruluyor. (Şura 11) [Görüldüğü gibi, onu bir şeye benzetmek bu âyete aykırı bir tevil olur.] Yine Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah Arş'a istiva edendir. Nerede olsanız, O sizinle beraberdir.) [Hadid 4] (Doğu da batı da Allah'ındır. Nereye dönerseniz Allah'ın yüzü oradadır.) [Bekara115] (Allah her şeyi kuşatmıştır.) [Nisa 126] (Allah göklerin ve yerin nurudur.) [Nur 35] Eğer bu âyetler tevil edilmezse, Allah hem Arş'ta, hem de her yerde olduğu anlaşılır. Onun için halef âlimler, cahillerin yanlış anlamaması için tevil etmek zorunda kalmışlardır Genç diyor ki: (Allah göktedir, Allah yer semasına inip kulların amelini seyreder) hadislerine ne diyeceksiniz? Bu hadisler açıkça Allah'ın gökte olduğunu göstermiyor mu? CEVAP: Yukarıdaki sözlerinle bu, tezat [çelişki] içindedir. Allah Arş'ta ise gökte olmaz. Sonra gök bir tane değildir. Kur'an-ı kerimde göklerin yedi kat olduğu bildirilir. Birinci kat, ikinci katın yanında nokta kadardır. İkinci kat, üçüncü katın yanında da böyledir. Her kat böyledir. En üstünde Arş vardır. Ehl-i sünnet âlimleri, istivayı, Allah Arş'a hükmeder diye açıklamışlardır. Peki Allah, Arş'ın hakimi de göklerin ve yerin hakimi değil midir. Hepsine hükmetmez mi? Niye sadece Arş'a istiva etti denmiştir de, göklere de istiva etti denmemiştir? Bunu bir örnekle açıklarsak kolay anlaşılır: Türkiye başbakandan sorulur demek, İstanbul, İzmir sorulmaz demek değildir. İstanbul valinin elinde denince, ayrıca Beşiktaş ve Fatih'i de söylemek gerekmez. Arş da, yer ve göklerden büyük olduğu için sadece Arş denmiştir. Ancak yine cahiller yanlış anlamasın diye hepsi de bildirilerek şöyle buyurulmuştur: (Göklerin, yerin ve Arş'ın Rabbi olan Allah onların vasıflandırdıklarından münezzehtir.) [Zuhruf 82] (Devamı var)
 
05.10.2003
Müteşabih âyetleri tevil etmek
Selefi gencin suallerini cevaplandırmaya bugün de devam ediyoruz. Selefi genç diyor ki: Allah Arş'ta istiva etmiştir, hep orada oturmaktadır, onda hiç değişiklik olmaz. Âyetler tevil edilmez aynen anlaşıldığı gibi söylenir. CEVAP: Gencin Allah'ta değişiklik olmaz demesi doğrudur. Ama bu onun oturma görüşünün yanlış olduğunu gösterir. Hâşâ Allah Arş'ta oturuyorsa, onda değişiklik olmayacağına göre hep orada oturuyor demektir. Ama birçok âyetin zahir manalarına göre, Allah'ın yerde, gökte ve kâinatın dışında olduğu da anlaşılıyor. Böyle olunca, Arş'ta olmadığı da anlaşılıyor. Şu âyetlere bakalım: (O, göklerde ve yerde tek Allah'tır.) [En'am 3] (O gökte ilahtır, yerde ilahtır. [veya gökteki ilah da, yerdeki ilah da Odur.]) [Zuhruf 84] Bu âyetlerden, hâşâ Allah'ın hem yerde ve hem de gökte olduğu anlaşılabilir. Böyle inanmak ise küfürdür. (O her şeyi kuşatmıştır.) [Fussilet 54] Bu âyetten de hâşâ, Allah'ın, kâinatın dışında olup her şeyi kuşattığı anlaşılıyor. Bu da küfürdür. (Allah göklerin ve yerin nurudur. Onun nuru, içinde ışık bulunan bir kandile benzer. O ışık bir cam fanus içindedir, fanus ise, inciye benzer parlak bir yıldız gibidir. Doğuya da batıya da nispet edilmeyen mübarek ağacın zeytininden çıkan yağ ile tutuşturulur. Bu yağ ateş değmese de ışık verecek aydınlıktadır. Bu nur üstüne nurdur. Allah dilediğini nuruna kavuşturur. Allah insanlara böyle temsiller getirir. O, her şeyi bilir.) [Nur 35] Bu âyette de hâşâ Allah'ın bir nur olduğu gökleri de yeri de aydınlattığı anlaşılıyor. Bir selefi de (Allah nur olduğuna göre, her yeri aydınlatıyor ve her yerdedir) demişti. Böyle bilmek de küfürdür. Bu âyetler tefsirlerde açıklanmıştır. Açıklamasız âyetleri okumak bu bakımdan da çok yanlış olur. Bu âyetler, gencin dediği gibi tevil etmeden, açıklamadan olduğu gibi anlaşılırsa, hâşâ Allah'ın hem yerde, hem gökte, hem Arş'ta, hem kâinatın dışında hem bir nur, bir ışık olduğu da anlaşılır. Gencin Arş'ta devamlı duruyor demesi bu âyetlere zıttır. Arş yaratılmadan önce hâşâ Allah nerede duruyordu? Oturmak, yorgunluk ve âcizlik değil midir? Hâşâ Allah âciz denir mi? Müteşabih âyetler tevil edilmez, keyfiyetini Allah bilir denir. Yanlış anlaşılmaması için mana verilecekse görülen manası verilmez. Şu âyetlere de bakalım: (Kıyamet günü yeryüzü Allah'ın avucunda olur, gökler de sağ eliyle dürülür.) [Zümer 67] (Allah'ın eli onların elleri üzerindedir.) [Fetih 10] Şura suresinin 11. âyetinde (O hiçbir şeye benzemez) buyuruluyor. Hâşâ Allah'ın avucu ve eli denince insana benzetilmiş olur. O hiçbir şeye benzemez âyetine göre onu insana benzeten, Arş'ta insan gibi oturuyor diyen kâfir olur. (İsa, Allah'ın resulü ve Meryem'e ulaştırdığı kelimesi ve ondan bir Ruhtur.) [Nisa 171] (Meryem'e ruhumuzdan üfledik.) [Tahrim 12] (Âdem'e şekil verip ruhumdan üflediğim zaman, secdeye kapanın.) [Hicr 29] Bu âyetlerden de, hâşâ Hz. İsa'nın ve Hz. Âdem'in Allah'ın ruhundan bir parça olduğu ve Allah'ın da insan gibi ruhu olduğu anlaşılabilir. Onun için Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği şekilde müteşabih âyetlerin keyfiyetini bilmeyiz demelidir.
06.10.2003
 
Kur'anda yedi şey bildirilir

 
Abdülaziz bin Baz tarafından yazılan "Akidet-üs-sahiha" adlı kitap "Doğru İnanç" ismi verilerek Türkçeye tercüme edilerek her yere dağıtılmaktadır. Bu kitapta, İstiva, Yed, Vech gibi müteşabih kelimelere, oturmak, el yüz gibi manalar vererek -hâşâ- Allahü teâlâyı cisim olarak bildiriyor. Müşebbihe fırkası gibi inanıyor. (Üstadımız ibni Teymiye de böyle söyledi) diyerek onun da Müşebbiheden olduğunu gizlemeye lüzum görmüyor. İbni Baz, âmâ [kör] bir zat idi. Bir ehl-i sünnet olan zatla ilmi münazara yapıyor. (Âyetleri tevil etmemek, olduğu gibi inanmak lazımdır) diye iddia edince, Sünni zat, artık taşı gediğine koyar: (İsra suresinin 72. âyetinde, (Bu dünyada kör olan, ahirette de kördür) buyuruluyor. O halde, sen ahirette kör olarak haşrolacaksın) der. İbni Baz cevap veremeyip hemen çıkıp gider. Bu âyette de kâfirlere kör deniyor. Yoksa dünyadaki körler ahirette kör olmayacaktır. Dünyada iman etmeyerek kör olan ve kör olarak ölen kimse, ahirette de kör [kâfir] olarak cehenneme gidecektir demektir. Kur'an-ı kerimde manası açık olan âyetlere Muhkem âyetler, manası açık olmayan, tefsire, izaha muhtaç olanlara Müteşabih âyetler adı verilir. Müteşabih olanlara açık manalarını vermek akla ve dine uygun olmazsa, uygun mana vermek, yani tevil etmek gerekir. Açık manalarını vermek günah olur. Âyetler gibi hadis-i şerifler de, muhkem ve müteşabih diye ikiye ayrılır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Kur'anda yedi şey bildirilir: Yasak, emir, helal, haram, muhkem, müteşabih ve misaller. Helali helal, haramı haram bilin, emredilenleri yapın, yasak edilenlerden sakının! Misal ve hikaye olanlardan ibret alın! Muhkem olanlara uyun! Müteşabih olanlara inanın!) [Hakim] Allah'ın sıfatlarına zıt olarak müteşabih âyet ve hadisleri tevil asla caiz olmaz. Bir âyet meali: (Müteşabih âyetleri, kalblerinde eğrilik olanlar, fitne çıkarmak için, kendilerine göre yorumlamaya çalışırlar. Halbuki Onun tevilini ancak Allah bilir.) [Al-i imran 7] Müteşabih bir âyet olan istiva kelimesini oturdu diye yanlış tevil ederek insanlara benzetenlerin kalblerinde eğrilik olduğunu bu âyet-i kerime açıkça bildirmektedir. Allah'ı Arşa ve oturmaya muhtaç sanmak küfürdür. Allah her türlü noksandan münezzehtir. (Yunus 10) (Körle gören [kâfir ile mümin] karanlıkla aydınlık [Bâtıl ile hak], gölge ile sıcak [cennetle cehennem] bir olmaz. Dirilerle ölüler de bir olmaz. Elbette Allah, dilediğine işittirir. Sen kabirdekilere [inatçı kâfirlere] işittiremezsin, sen sadece bir uyarıcısın.) [Fatır 19-22, Beydavi] Bu âyette, kâfire kör, mümine gören, cennete gölge deniyor. Resulullah kabirdekilere ne söyleyecek de işittirecek? Hâşâ bu abes, boş söz olmaz mı? Kabirdekileri niye hidayete kavuşturmaya uğraşsın ki? Hemen âyetin devamında, (Sen sadece bir uyarıcısın) [vazifen kâfirleri hidayete kavuşturmak değil, sadece tebliğdir] buyuruluyor. Kabirdekilerden maksat, yaşayan inatçı kâfirlerdir. (Beydavi) Gerçekten kabirdekilerden maksat ölü olsa idi, ölü de işitmeseydi iman edenlere işittirebilirsin ifadesi yanlış olur ve kâfir ölü işitmez, mümin ölü işitir anlamı da çıkardı. Halbuki Buhari'deki hadis-i şerifte kâfir ölü de işitir buyuruluyor. Selefiler, ibni Teymiye'nin yolunda iseler de, bu konuda ona da uymuyorlar. Çünkü ibni Teymiye diyor ki: Bedir'de çukurdaki kâfirlerin işitmelerini bildiren hadis-i şerif meşhurdur. Zaruri inanılması lazım gelen bilgilerdendir. [İnanmamak küfürdür.] (Kitab-ül-intisar-fil-imam-ı Ahmed)



.Ateist genç diyor ki: Din sağlıklı düşünmeye engeldir. İnsanı tevekkülcü, kaderci, kısmetçi yapar. CEVAP: İslamiyet'i bilmediğin için böyle rastgele konuşuyorsun. Tevekkül, kader, kısmet gibi şeyleri de bilmiyorsun. İslam âlimleri buyuruyor ki: Sebeplerin tesir etmesinin Allahü teâlâdan olduğunu bilen, tesiri Allahü teâlâdan bekleyen ve tecrübe edilmiş sebepleri kullanan kimse, Allahü teâlâya tevekkül etmiş, yalnız Ona güvenmiş olur. Tesir etmeyen, hayâli sebepleri kullanmak, tevekkül olmaz. Tesiri çok görülmüş olan sebepleri kullanmak gerekir. Ateş yakar, fakat, ateşe yakma kuvvetini veren, Allah'tır. Aç olan, bir şey yer; bu şeye doyurma kuvveti veren Odur. Gerektiği zaman, böyle sebepleri kullanmadığı için zarar gören kimse, Allah'a asi olur. Tecrübe edilmiş sebepleri kullanmak gerekir. Allahü teâlâ, istişareyi, yani bilenlere danışmayı emretti. Danışmak, sebebe yapışmaktır. Tevekkül sebeplere yapıştıktan sonra sonucu sabırla beklemektir. Tevekkül, iş yapmayıp tembel oturmak değildir. Bir işe başlamak ve başlanan işi başarmak için tevekkül gerekir. Güç bir işi başaramamak korkusunu gidermek için de tevekkül gerekir. Al-i İmran suresinin (Azmedip de bir işe başlayınca, Allah'a tevekkül et, Ona güven! Allah size yardım ederse, kimse size galip gelemez. Size yardım etmezse, kimse yardım edemez. O halde, müminler Allah'a tevekkül etsinler) mealindeki 159 ve160. âyetleri, tevekkül ile beraber çalışmayı ve çalışmada azmin de gerektiğini bildiriyor. Demek ki her Müslüman çalışacak, azmedecek ve sonra da güvenecektir. Tevekkül bir zaaf, bir âcizlik değil, tam aksine bir kuvvettir. Tevekkül edenin kaybedecek bir şeyi de yoktur. Hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Deveni sıkı bağla ve sonra Allah'a tevekkül et!) [İbni Asakir] Dinimiz, insanlara daima çalışmak, aklını doğru kullanmak, her türlü yeniliği öğrenmek, başarmak için her türlü meşru çareye başvurmayı emretmektedir. Bir Müslüman ancak herhangi bir işte aklını kullandığı, her çareye başvurduğu ve son derece de çalıştığı halde, bir başarıya ulaşamazsa, üzülmemeli ve bu sonucun, Allahü teâlânın kendisi için uygun gördüğü bir husus olduğunu kabul ederek kaderine razı olmalıdır. Yoksa hiçbir şey yapmadan, çalışmadan, öğrenmeden ve bilmeden yan gelip yatarak beklemek, İslamiyet'te yoktur. Böyle yapmak büyük günahtır. Ateistler tevekkülü böyle bir şey zannediyorlar. Bir âyet meali şöyledir: (İnsana, ancak dünyada çalışarak yaptığı işler fayda verir.) [Necm 39] İnsanlar, bazen her şeye başvurdukları ve çok çalıştıkları halde, istediklerine kavuşamazlar. İşte o zaman, bu işte kendi ellerinde olmayan bir kudret bulunduğunu ve bu kudretin insanların yaşamaları ve başarıları üzerinde etkili olduğunu ve onlara yön verdiğini kabul ederler. İşte kader kısmet budur. Bu aynı zamanda büyük bir teselli kaynağıdır. (Ben görevimi yaptım, ama ne yapayım ki kısmetim bu imiş) diyen bir Müslüman, bir işte başarısız olsa bile, ümitsizliğe kapılmaz ve büyük bir iç huzuru ile çalışmaya devam eder. Kur'an-ı kerimde buyuruldu ki: (Güçlükle beraber elbette bir kolaylık vardır. Öyleyse, bir işi bitirince diğerine teşebbüs et ve hacetini yalnız Rabbinden iste!) [İnşirah 5-8] Yani başarısızlıktan ümitsizliğe düşmeyip çalışmaya devam etmelidir. Dinimiz çalışmayı emrederken, Müslümanlara tevekkülcü ve kaderci diye saldırmak, İslamiyet'i bilmemekten ileri gelen fanatik bir durumdur.



.
Ateist genç diyor ki: Başını ve vücudunu açmak Kur'anda yoktur. Hele kol ve bacakları açmak asla Kur'anda yoktur. Buna rağmen kapanmak nasıl Allah'ın emri olur? CEVAP: Resulullah efendimiz, kapanma hükmü Kur'an-ı kerimde olmadığı halde mi emretti? Asırlardır Müslümanlar Kur'ana, sünnete uymuyorlar mı? Ne kadar basit bir görüş bu. Tesettürle ilgili âyet-i kerimeleri Peygamber efendimiz açıklamış, âlimler de bizlere bildirmiştir. Bu husustaki tartışmalar kasıtlıdır. Kur'an-ı kerimde genel olarak hükümler, kısa olarak bildirilmiştir. Bunları Peygamber efendimiz açıklamıştır. Çünkü Kur'an-ı kerimde, (İndirdiğim Kur'anı insanlara açıkla) buyuruluyor. (Nahl 44) Bir kimse, İsra suresinin (Ana babana öf deme) mealindeki 23. âyete bakarak, ana babasına öf demeden, sopa ile dövse, sonra da (Ben öf demediğim için, Kur'anın emrine uydum) dese, doğru olur mu? Bunun anlamı, (Ana babanızı üzmeyin, hatta onlara öf bile demeyin) demektir. (Beydavi) Bunun için tesettür âyetlerinden göğüs kısmını kapatıp başka yerleri açmak anlamı çıkmaz. Bu bakımdan Kur'an tercümesine bakmak çok yanlış olur. Herkes Kur'andan hüküm çıkarabilseydi, Peygamber gönderilmesi lüzumsuz olurdu. Dinimizin bir hükmünü öğrenmek için herkes Kur'an-ı kerime bakıp anlayamaz. Kur'an-ı kerim, hadis-i şeriflerle açıklanmıştır. Hadis-i şerifleri de anlamak büyük ilim işidir. Bunları da İslam âlimleri açıklamıştır. Onun için hiç kimseye Kur'an tercümesi okumasını tavsiye etmiyoruz. Tıp kitabı okuyarak, ilaç yapmak ve hastaya teşhis koymak yanlıştır. Kur'an tercümesinden hüküm çıkarmak bundan daha büyük yanlıştır. Çünkü yanlış ilaç öldürebilir; ama yanlış hüküm, imanı kaybettirip, sonsuz azaba düşürebilir. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Kur'anı kendi görüşü ile açıklayan, doğru olsa bile, muhakkak hata etmiştir.) [Nesai] Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: [yabancı erkeklere bakmaktan] sakınsınlar, ırzlarını korusunlar, [el, yüz gibi] görünen kısmı hariç, ziynetlerini [ziynet takılan yerlerini] göstermesinler, başörtülerini yakalarına kadar [saç, kulak ve gerdanlarını] örtsünler!) [Nur 31] Bu âyet-i kerimeden kadınların başörtüsü ile sadece yakasını örteceği, baş ve vücudunun diğer yerlerini örtmenin gerekmediği anlaşılabilir. Gözünü neden sakınacak, ırzını nasıl koruyacak, ziynetten maksat nedir? Kına, sürme, boya mıdır, altın, gümüş gibi ziynetler midir? Bu hususlar açık değildir, hadis-i şerifle bildirilmiştir. Bir âyet-i kerime meali de şöyledir: (Ey Nebi, hanımlarına, kızlarına ve müminlerin kadınlarına [dışarı çıkarken] cilbablarını [dış elbiselerini] giymelerini söyle! Bu, onların tanınıp, eza edilmemelerine daha uygundur.) [Ahzab 59] Bu tercümeye bakıp "Kadın, tanınıp eza edilmemesi için elbise giyer. Tanınıp eza edilmezse, çıplak gezebilir" diyenler çıkmıştır. Önemli olan Resulullahın açıklamasıdır. O buyuruyor ki: (Kadının [yüz ve iki elinden başka] bütün bedeni avrettir) [Mecmaul-enhür, El-mugni] Bu hadis-i şerifte kadının tesettürü açıkça, bildiriliyor. Kur'an-ı kerimin 17 yerinde Resulullaha (De ki, bana tâbi olun) buyuruluyor. Resulullaha tâbi olup Onun bildirdiği şekilde tesettüre riayet etmelidir! Resulullah efendimiz, baldızını, ince elbise ile görünce, (Ya Esma, bir kız, namaz kılacak yaşa gelince, yüz ve elleri hariç, vücudunu erkeklere gösteremez) buyurdu. (Ebu Davud) Hz. Âişe buyurdu ki: (İlk muhacir kadınlara Allah rahmet etsin! Tesettür âyeti inince, hemen peştamallarını yırtıp başlarını örttüler) buyurdu. (Buhari, Nesai)


...Ebu Hanife, imam arkasında Fatiha okumak tahrimen mekruh derken, İmam Şafii farz diyor. Peygamberin bile, haram etme, farz kılma yetkisi yokken, farz Allah'ın emri iken nasıl olur da bu âlimler, farzdır, haramdır diyebiliyorlar? CEVAP: Resulullahın ve müctehid âlimlerin yetkisi iyi bilinmediği için böyle garip sorular geliyor. Bir kimse suç işleyince, savcının isteği üzerine getirilip hakim tarafından ceza verilir ve hapse atılır. Hapse atanlar polis veya jandarmadır. Ama bunu savcının emri ile yapmaktadır. Hücreye konmuşsa gardiyan koymuştur. Şimdi gardiyana, jandarmaya veya polise, siz kim oluyorsunuz da beni hapse attınız diyemeyiz. Onlar savcının emrini uyguluyorlar. Savcı da kim oluyor denemez. O da kanun adına bunu yapıyor. Şu halde yetki kanundan geliyor. Ama bu yetki, polis ile, savcı ile, kullanılıyor. Polise, savcıya karşı gelen kanuna karşı gelmiş olur. Polis, savcı devletin ortakları değildir, devlete hizmet veren kişilerdir. Suç işledikleri takdirde onlar da cezalandırılır. Farz ve haram Allah'ın emri ile olur. Ancak Allah, bu yetkiyi Resulüne de vermiştir. Birkaç örnek verelim: 1- Kur'anı açıklamakta yetkilidir. Bir âyet meali: (Kur'anı insanlara beyan et!) [Nahl 44] (Beyan etmek, başka kelimelerle açıklamak demektir.) 2- Bir şeyi haram etme ve farz kılmada da yetkilidir. İşte bir âyet-i kerime meali: (O ümmî Peygamber, temiz şeyleri helal, pis, çirkin şeyleri haram kılar.) [Araf 157] Resulullah açıklama yetkisine dayanarak buyuruyor ki: (Peygamberin haram kılması, Allah'ın haram kılması gibi geçerlidir.) [Tirmizi] (Eğer meşakkat vermeseydi, gece namazını ümmetime farz kılardım.) [Deylemi] Şu halde, (Allah'tan başkası farz kılamaz, haram edemez) demek yanlıştır. 3- Resulullahın emrine uymak, ona itaat etmek farz, isyan etmek haramdır: (Resule itaat, Allah'a itaattir.) [Nisa 80] (Allah ve Resulüne itaat eden cennete, isyan eden cehenneme gider.) [Nisa 13,14] (Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince, artık inanmış kadın ve erkeğe, o işi kendi isteğine göre, tercih etme, seçme hakkı kalmaz.) [Ahzab 36] Allah'ın emrine olduğu gibi, Resulünün emrine de uymak şarttır. Peygamberin emrini kabul etmem, yalnız Kur'ana uyarım diyen kâfirdir. 4- İman konusunda da aynı yetkiye sahiptir. Resulullaha iman etmeyen kâfirdir: (Allah'a ve ümmi nebi olan Resulüne iman edin!) [Araf 158] (Allah'a ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirlere de çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] 5- İman gibi, Allah'ın emrine itaat ile Resulünün emrine itaat de aynıdır. Ben yalnız Allah'a [Kur'ana] uyarım, Resule [hadislere] uymam diyen kâfirdir. İşte bir âyet meali: (Allah ile resullerinin emirlerini birbirinden ayırıp ikisi arasında bir yol tutmak isteyen kâfirdir.) [Nisa 150,151] Allahü teâlâ, Resulüne böyle yetkiler verip, (Resulüme tâbi olun) buyurduğu gibi, Resulü de, âlimlere yetki verip (Âlimlere tâbi olun!) ve (Âlimler benim vârislerimdir) buyuruyor. Yani (Bana tâbi olduğunuz gibi, âlimlere de tâbi olun) buyuruyor. Peki vâris olan bu âlimler, hiç hata etmez mi? Hatta birinin ak dediğine öteki kara demiyor mu? Ne olacak şimdi? Resulullah onu da açıklamış, (Âlim ictihadında yanılırsa bir, isabet ederse iki sevap alır) buyurmuştur. (Buhari) Demek ki Resulullahın vârislerinin de ictihad etme, haram ve helal deme yetkileri vardır. Bugünkü âlim taslakları müctehid değildir. Onların sözleri dinde senet olmaz. Bu yüzden, Yusuf-i Nebhani hazretleri, (Bugün müctehidlik taslayanın ya aklı veya dini noksandır) buyurmuştur.


.Kur'an âyetlerini istediği gibi eğip bükerek yanlış anlamlar verip dini içten yıkmaya çalışan birisi, "Hayır Allah'tan ama şer Allah'tan değil. Şerri insan kendisi yaratır. Bunlar, şerrin Allah'tan olduğu inancını bir de Amentü'ye dahil etmişler. Âyet ve hadiste böyle bir şey yok. Eğer herkesin cennete veya cehenneme gideceğini Allah biliyorsa, o zaman bizi niçin sorumlu tutuyor? Nereye gideceğimizi biliyorsa, peki niye bize koskoca Kur'anı gönderdi? Niye emirler ve yasaklar bildirdi? Bu, dine iftiradır. Alın yazısı diye, kader diye bir şey yoktur, herkes kendi kaderini kendisi çizer" diyor. Lütfen bu konuyu âyet ve hadislerle açıklayın. CEVAP: Böyle ifadeler kullanan kimse, cahil, hatta sapık bile olamaz. Ancak azılı bir hain olur. Çünkü Kur'an-ı kerimde de, hadis-i şeriflerde de hayrın ve şerrin Allah'tan olduğu açıkça bildiriliyor. Şimdiye kadar gelen istisnasız bütün İslam âlimleri, (Hayır da şer de Allah'tan) demişlerdir. Şerrin Allah'tan olmadığı inancı Hıristiyanlık ile mutezile ve bazı sapık fırkaların görüşüdür. Hiçbir Ehl-i sünnet âlimi şer Allah'tan değildir dememiştir. Çünkü hiçbir âlim, Kur'an ve hadise aykırı konuşmaz. Kul kendi kaderini yaratamaz. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Kendilerine bir iyilik dokununca, "Bu Allah'tan" derler; başlarına bir kötülük gelince de "Bu senin yüzünden" derler. "Küllün min indillah=Hepsi Allah'tandır" de, bunlara ne oluyor ki bir türlü laf anlamıyorlar.) [Nisa 78] (Lut'un karısının azaba uğramasını takdir ettik.) [Hicr 60] (Yani kaderini öyle kötü yazdık) (Güzel âkıbet takdir ettiklerimiz [kaderi güzel olanlar] cehennemden uzak tutulur.) [ Enbiya 101] (Rabbin, kendi istediğini yaratır, dilediğini seçer. Onların seçim hakkı yoktur.) [Kasas 68] (Sizi de, işlerinizi de yaratan Allah'tır.) [Saffat 96] (Her şeyin yaratıcısı Allah'tır.) [Zümer 62, Mümin 62] Müfessirlerin şahı imam-ı Kadı Beydavi hazretleri bu âyet-i kerimeyi şöyle açıklıyor: (Hayrı, şerri, imanı, küfrü ve her şeyi yaratan ancak Allah'tır. Her şey Onun tasarrufu altındadır.) Peygamber efendimiz, Kur'an-ı kerimdeki imanla ilgili âyetleri açıklayıp buyuruyor ki: (İman, Allah'a, meleklere, kitaplara, peygamberlere, kıyamet gününe ve hayrın şerrin, Allahın takdiri ile olduğuna inanmaktır) [Buhari, Müslim] (Allah, "kadere, hayır ve şerrin takdirimle olduğuna inanmayan başka Rab arasın" buyurdu.) [Şirazi] (Bir kişi, kaderin, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmadıkça, mümin sayılmaz.) [Tirmizi] Görülüyor ki, (Hayır da şer de Allah'tandır) inancını Amentü'ye sokan Allah ve Resulüdür. Cebriye denilen sapık fırka da, bu âyetlere bakınca, (Bize günahları işleten Allah'tır, biz günahlardan sorumlu değiliz) demiştir. Elbette bu da yanlıştır. Ehl-i sünnete göre, insanda irade-i cüziye vardır. İşlediği günahlardan sorumludur. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: İman-küfür, hayır-şer, hidayet-dalalet, taat-günah, Allahü teâlânın yaratması olup, hepsi de Onun takdir ve iradesiyledir. Hak teâlâ sevabı ve günahı kulların ameline bağlı kılmıştır. İnsanı iradesine bırakmış, azabı ve sevabı, iradenin sarfına bağlı kılmıştır ki, buna kesb denir. Kesb, kuldan, yaratmak Allah'tandır. Kesb, kendi irademizle yaptığımız hareketlerdir. Allahü teâlânın yaratacağı şeyleri ezelde bilmesi, irade sıfatını yok etmediği gibi, kullarının yapacağı şeyleri de ezelde bilmesi, kulların irade ve ihtiyar sahibi olmalarına mani değildir. Allahü teâlânın emirler, yasaklar koyması, insanda kesb bulunduğu içindir. Eğer kesb olmasaydı, hâşâ bu emir ve yasaklar lüzumsuz olurdu. Azap ve nimet vaadleri hâşâ yanlış olurdu. Peygamberlerin ve kitapların gönderilmesi de yine bu şekilde hâşâ temelinden yersiz bir iş olurdu. Görülüyor ki bu azılı hainin maksadı dinleri temelinden yıkmaktır. (Devamı var)


.Dün, hayır ve şerrin Allah'tan olduğunu âyet ve hadislerle kısaca ispat etmiştik. Bugün ise, "Eğer herkesin cennete veya cehenneme gideceğini Allah biliyorsa, o zaman bizi niçin sorumlu tutuyor? Nereye gideceğimizi biliyorsa, peki niye bize koskoca Kur'anı gönderdi? Niye emirler ve yasaklar bildirdi? Alın yazısı diye, kader diye bir şey yoktur, herkes kendi kaderini kendisi çizer" savına cevap veriyoruz. CEVAP: Bu savların hepsinin cevabı Kur'an-ı kerimde vardır. İslam âlimleri açıklamıştır. Önce şunu soralım. Bir insanın cennete mi cehenneme mi gideceğini Allah bilmez mi? Bilmeyen Allah olur mu hiç? Kur'an-ı kerimdeki o kadar âyetler nasıl inkâr edilir? Bunun maksadı, (Çamur at, tutmazsa da iz bırakır) misali, belki bazı gafilleri avlarım diye böyle desteksiz atıyor. Önce kaderi anlatalım. Kader, Allahü teâlânın, olacak şeyleri ezelde bilmesidir. Kaza, kaderde bulunan şeyleri, zamanı gelince yaratmasıdır. Yani kader, maaş bordrosu gibidir. Kaza ise, bu maaşın dağıtılmasıdır. Allahü teâlâ, herkesin ne yapacağını, nerede nasıl öleceğini bilir. Buna şans, kader, kısmet, baht, nasip, talih, yazgı, alınyazısı deniyor. İşte âyet-i kerimeler: (Allah, onların işlediklerini ve işleyeceklerini bilir.) [Bekara 255], (Allah her şeyi bilir.) [Hucurat 16], (Yaratan hiç bilmez mi?) [Mülk 14], (Bütün canlıların rızkı ancak Allah'a aittir. Allah o canlıların karar kıldıkları yerleri de, emaneten durdukları yerleri [ana rahmindeki hallerini] de bilir. Hepsi açık bir kitapta [levh-i mahfuzda] dır.) [Hud 6] , (Yeryüzünde hiçbir olay ve başınıza gelen hiçbir musibet yoktur ki, biz onu yaratmadan önce, bir kitapta [levh-i mahfuzda] yazmış olmayalım. Elbette bu, Allah'a göre kolaydır.) [Hadid 22] Bu âyetleri açıklayan üç örnek verelim: 1- Bir film tekrar tekrar gösterilse, bunu önceden seyretmiş birisi, ikinci, üçüncü defa seyrederken, (Baş roldeki oyuncu, attan düşüp ölecek) dese, o dediği için mi filmdeki oyuncu ölüyor, yoksa, söyleyen daha önce seyrettiği için mi biliyor? Allahü teâlâ da ezeli ilmi ile kimin nerede nasıl öleceğini ve cennete mi cehenneme mi gideceğini elbette bilir. 2- Takvimlere, bir yıl içinde güneşin ne zaman doğup, ne zaman batacağı, hesaplanarak yazılıyor. Güneş, takvimde bildirilen saatlerde doğup batar. Güneş, takvime öyle yazıldı diye bilinen saatlerde doğup batmaz. Takvime yazılması, güneşin doğmasını ve batmasını etkilemez. Allahü teâlâ da insanların başlarına ne geleceğini bildiği için, bunları levh-i mahfuza yazmıştır. 3- Bir öğretmen, daha önceki birçok tecrübesine dayanarak, çok tembel bir öğrencisi için, (Bu öğrenci bu sınavı kazanamaz) diye bir deftere yazsa, yazılan yazı, o öğrencinin sınavını etkilemez. Öğrenci imtihanı kazanamayınca, (Sen deftere yazdığın için ben imtihanı kazanamadım) diye suçu öğretmene yüklemesi insafsızlık olmaz mı? Allahü teâlâ da, bir kâfirin, cehennemlik olduğunu bilmez mi hiç? Nitekim Allahü teâlâ Ebu Leheb'in kâfir olarak ölüp cehenneme gideceğini bildiği için, (Ebu Leheb alevli ateşte yanacak) buyurmuştur. (Leheb 3) Allahü teâlâ Ebu Leheb'in akıbetini Kur'an-ı kerimle bildirdi. Diğer insanlarınkini ise Levh-i mahfuza yazdı. İnsanların başlarına gelecek bütün işlerin levh-i mahfuzda yazılı olması onları o işleri yapmaya mecbur kılmaz. Seyyid Abdülhakim efendi hazretleri, (Kader, ilim-i mütekaddimdir, cebr-i mütehakkim değildir) buyuruyor. Yani kader, Allahü teâlânın ezelî ilmi ile kullarının başına gelecek işleri bilmesi demektir. Yoksa başına gelecek şeyleri onlara zorla yaptırması demek değildir. (Devamı var)






.Şer Allah'tan değildir, herkes kaderini kendisi yaratır" diyenlere bugün de cevap veriyoruz. Mektubat-ı Rabbani'de buyuruluyor ki: İmam-ı a'zam hazretleri, imam-ı Cafer-i Sadık hazretlerine sordu: - Allah, insanların istekli işlerini, onların arzusuna bırakmış mıdır? - Hayır, rübubiyetini, [yaratmak ve her istediğini yapmak büyüklüğünü] aciz kullarına bırakmaz. - O zaman kullarına, işleri zorla mı yaptırıyor? - O âdildir. Kuluna zorla günah işletip, sonra da Cehenneme sokmaz. - O halde, insanların, istekli hareketini kim yapıyor? - İşleri ne insanların arzusuna bırakmış, ne de kimseyi, o işleri yapmaya mecbur bırakmıştır. İkisi arası olagelmektedir. Yaratmayı kullarına bırakmadığı gibi, zorla da yaptırmaz. Mutezile'den Abdülcebbar Hemedani, Ehl-i sünnet âlimlerinden Ebu İshak İsferaini'ye sordu: - Allah, kötülüğü, günahı istemez ve yaratmaz. Bunları şeytan yaratmıyor mu? - Hayrı da, şerri de, her şeyi yalnız Allah yaratır. Başkası bir şey yaratamaz. - Allah kendine isyan edilmesini diler mi? - Allahü teâlâ, küfrü ve günahları dilemese ve yaratmasa, kul, zorla Ona isyan edebilir mi? Kul, irade-i cüziyyesi ile küfür, günah, kötülük yapmak ister. Allah da dilerse, onun istediğini yaratır. - Bir kimse hidayet istediği halde, Allah ona hidayet dilemese, ona kötülük etmiş olmaz mı? - Kulun hakkını vermemeyi dilemez, ama kendi hakkını almayı dilemeyebilir. Zerre kadar iyilik yapana karşılığını verir. Küfürden başka günahların çoğunu da affeder. Küfrü dilemesine gelince, Hak teâlâ âlimdir, ileride olacak her şeyi bilir. Hakimdir, her şeyin en iyisini yapar. Dilediği kuluna hidayet verir. Sapıklıktan dönmeyeceğini bildiği kulu da sapıklıkta bırakır. Bir âyet meali: (Dilediğini sapık yolda bırakır, dilediğine de, hidayet eder.) [Fatır 8] Allahü teâlâ, iyiliği ve kötülüğü, kulların irade etmesi, dilemesi ile yaratır. Kulun iradesi yaratmaya sebeptir. Müminler, irade-i cüziyyeleri ile imanı ve itaati dileyince, Allahü teâlâ da, diler ve yaratır. Kâfir, küfrü ve fasık, günahı dileyince, O da irade ederse, yaratır. Yalnız kulun dilemesi ile bir şey var olmaz. O da dileyince var olur. Allahü teâlâ dilemedikçe, bir sinek, kanadını kımıldatamaz. İnsanların yaptıkları bütün iyilikler ve kötülükler, hep Onun dilemesi ile oluyor. Kullar bir şey yapmak irade edince, O irade etmezse o iş olmaz. Var olmasını dilemediği şey, var olmaz. Var olursa, gücü yetmemek olur. Allahü teâlânın her şeye gücü yeter. Eshab-ı kiramdan bir zat, (Ya Resulallah, yaptığımız ve yapacağımız işler önceden takdir edilip yazıldığına göre, iş yapmanın ne önemi var) diye sual etti. Peygamber efendimiz, (Herkes, kendi işine hazırlanır) buyurdu. (Müslim, Tirmizi) Aynı suali soran Hz. Ömer'e de buyurdu ki: (Herkes önceden takdir edilmiş olan işlere hazırlanır. Saadet ehlinden olan, saadet için çalışır; şekavet ehlinden olan da şekavet için çalışır.) [Tirmizi] Aynı suali soran, başka birine de, Şems suresini okudu. İlgili kısmın meali şöyle: (İnsana iyilik ve kötülükleri [hayrı ve şerri] öğreten ve bu ikisinden birini tutmak için, ihtiyar [seçme hakkı, irade-i cüziyye] veren Allah'a and olsun ki, nefsini kötülüklerden temizleyen kurtuldu. Nefsini kötülükte bırakan, ziyan etti.) [Şems 7-10 Beydavi] İnsan, irade-i cüziyyesini kullanmakta serbesttir, mecbur değildir. Bu irade, iyiliğe kullanılırsa Allahü teâlâ iyilik, kötülüğe kullanılırsa, kötülük yaratır. (İrade-i cüziyye risalesi M. Akkermani) [Devamı var]


.
Bugün de, "Herkesin cennetlik veya cehennemlik olduğunu Allah bir yere yazmamıştır, alın yazısı, kader diye bir şey yoktur" iddiasına cevap veriyoruz... İnsanların başına gelecek olaylar, doğacakları, ölecekleri ve ne iş yapacakları gibi bütün bilgiler, levh-i mahfuz denilen bir kitaptadır. Bu kitaptaki bilgilere kader deniyor. Kader hakkında birçok âyet-i kerime vardır. Bazılarının meali şöyledir: (Allah, dilediğini siler, dilediğini değiştirmez. Ümm-ül-kitab [levh-i mahfuz] Ondadır.) [Rad 39] (Herkesin ömrü ve ömürlerin kısalması elbette kitapta yazılıdır.) [Fatır 11] {Kaza-i muallak, levh-i mahfuzda yazılıdır. Eğer o kimse, iyi amel yapıp duası kabul olursa, o kaza değişir. Hadis-i şerifte de, (Kader, tedbir ile, sakınmakla değişmez. Fakat kabul olan dua, o bela gelirken insanı korur) buyuruldu. (Taberani)} (Allah'ın bilgisi olmadan hiçbir dişi ne gebe kalır, ne doğurur. Bir canlıya verilen ömür ve ömrünün azaltılması da mutlaka bir kitaptadır.) [Fatır 11] (Göklerde ve yerde zerre miktarı bir şey, Ondan gizli kalmaz. Bundan daha küçük ve daha büyüğü de, apaçık kitaptadır.) [Sebe 3] Resulullah efendimiz, kaderle ilgili âyet-i kerimeleri açıklayarak buyuruyor ki: (Allah, ilk önce Kalem'i yaratıp, "Sonsuza kadar olacak olanı yaz" buyurdu.) [Tirmizi, Ebu Davud] (Her şey ezelde yazıldı. Allahın ilmine göre, kalem kurudu.) [Tirmizi] (Yani takdir son buldu ve kaleme yazacak bir şey kalmadı.) (Kaderi inkâr eden helak olur.) [Taberani] (Allahü teâlâ, "kadere, hayır ve şerrin benim takdirimle olduğuna iman etmeyen, benden başka Rab arasın" buyurdu.) [Şirazi] (Kadere iman, iman esaslarındandır.) [Tirmizi] (Kadere iman etmek, tevhidin nizamıdır.) [Deylemi] (Kaderi inkâr eden helak olur.) [Taberani] (Kadere inanmayan iman etmiş olmaz.) [Tirmizi] (Kadere inanmayan imanın gerçeğine erişmez.) [Nesai] (Kadere iman, imanın aslındandır.) [E. Davud] (Kaderi inkâr edenin İslam'dan nasibi yoktur.) [Buhari] İnsanların nerede doğup nerede ve nasıl ölecekleri de kaderdendir. Yani ezelde yazılmıştır. Bu konudaki âyet-i kerimelerden bazıları şöyledir: (Allah, insanlara zulümleri [günahları veya küfürleri] yüzünden hemen ceza verecek olsaydı, yeryüzünde canlı bırakmazdı. Ama onları takdir edilen bir müddete kadar erteler. Ecelleri gelince onu ne bir saat geciktirebilirler ne de öne alabilirler.) [Nahl 61] (Her ümmetin bir eceli vardır, gelince ne bir an geri kalır, ne de bir an ileri gider.) [Araf 34] (Bu ecele, ecel-i müsemma denir. Dua ile de gecikmez.) (Ölümü Allah'ın iznine bağlı olmayan hiç kimse yoktur.) [Al-i İmran 145] (Ölüm zamanını takdir eden ancak Allah'tır.) [Enam 2] (Evlerinizde kalsaydınız bile, öldürülmesi yazılmış [takdir edilmiş] olanlar, öldürülüp devrilecekleri yere giderlerdi.) [Al-i İmran 154] (Allah'ın emri mutlaka yerine gelecek, yazılmış bir kaderdir.) [Ahzab 38] Muhammed Masum-i Faruki hazretleri buyuruyor ki: Cebriyye fırkası, her şeyi Allah yaptığı için, insanlarda cüz'i irade, seçme hakkı yoktur diyerek, Mutezile fırkası da kaza ve kadere inanmayıp, doğru yoldan ayrılarak bid'at ehli oldular. Biri ifrata, diğeri tefrite düştü. İkisinin arasında kalan doğru yolu bulmak, Ehl-i sünnet âlimlerine nasip oldu. (2/83)






.
Eğer kimin cehenneme gideceğini Allah biliyorsa, niye emirler ve yasaklar bildirdi? Hayrı ve şerri Allah yaratıyorsa, şer işlerimizden niçin sorumlu oluyoruz? CEVAP: Hayır şer, Allahü teâlânın yaratması iledir. Sevap ve günah insanın irade-i cüz'iyyesine bağlı kılınmıştır ki, buna kesb denir. Kesb kuldan, yaratmak Allah'tandır. İki âyet-i kerime meali: (Allah insana iyilik ve kötülükleri [hayrı ve şerri] öğretmek ve bu ikisinden birini tutmak için, ihtiyar [irade-i cüz'iyye] vermiştir.) [Şems 7- Beydavi] (Zerre kadar iyilik ve kötülük yapan, karşılığını görecektir.) [Zilzal 7,8] Allahü teâlâ, insanlara zorla günah işletmez. Diyelim ki, önümüzde iki tren var. Garda şunlar yazılıdır: (Sağ yoldaki trene binen, sonsuz mutluluk diyarı olan cennete gider. Soldaki trene binen sonsuz azap diyarı olan cehenneme gider. Sağ yoldan gidenin bazı şeyler yapması ve bazı şeylerden kaçması gerekir. Mesela namaz, oruç gibi dinin emirlerine uyması ve günahlardan sakınması gerekir. Soldan giden ise, yol boyu sıkıntı görmez. Onun için hiçbir yasak yoktur. Hiçbir şey yapmaya da mecbur değildir. Ama yol bitince sonsuz sıkıntılara maruz kalacaktır.) Yolcu, hür iradesiyle, gideceği yerin biletini alır. İstediği trene biner. Son istasyona varmadan, fikir değiştirebilir, dönüş yapabilir. Sağ yoldan giden trenden inip, sol yoldan giden trene binenler çıkabildiği gibi, sol yoldan giden trenden inip, sağ yoldan giden trene binenler de çıkabilir. Görüldüğü gibi, insan serbesttir. İstediği trene binip, istediği diyara gidebilir. Ama onu götüren bir araç var. Tren götürüyor onu. Treni yürüten de birisi var. İnsanları mutluluk diyarına da, azap diyarına da götüren trendir. İşte bütün işleri, yani hayrı ve şerri Allah yaratır demek, kula o işi işleme gücünü veren Allah demektir. Örneğimizdeki tren olmasaydı, insan çok uzun olan bu yolculuğa çıkamazdı. Kendi irade-i cüz'iyyesi ile azap diyarına giden kimsenin, (Bu diyara tren seferi düzenlemeseydiniz, biz de buraya gelmezdik) diyerek, tren işletmesini suçlaması doğru olmaz. Çünkü bu trene hiç kimse zorla bindirilmediği gibi, üstelik binerken de, yolda da, son ana kadar gerekli ikazlar yapılmaktadır. Herkes, kendi arzusu ile işlediği hayır veya şerrin karşılığını görecektir. (Allah, dilediğini saptırır, dilediğini de doğru yola iletir) mealindeki âyeti gösterip, "Bizim sapıklıkta kalmamız Allah'ın dilemesiyle olduğuna göre, Allah'ın bizleri, sapık diye suçlamaya hakkı olmaz" ve "Hayrı ve şerri Allah yarattığına göre, yaptığımız kötü işlerden sorumlu olmayız" diyenler çıkıyor. Suçlarını Allah'a yüklemeye çalışıyorlar. Kur'an-ı kerimi anlamak öyle kolay değildir. Öyle olsa idi, Allahü teâlâ, (Resulüm, Kur'anı insanlara açıkla) diye emretmezdi. Bazı âyetler, bazısını açıklar. Bir âyet meali şöyledir: (Allah, iman edenleri dünya ve ahirette sapasağlam tutar, zalimleri ise saptırır.) [İbrahim 27] Demek ki, iflah olmayanlar yani kurtuluşa ermeyenler, zalimler, hainler ve bunun gibi kötü kimselerdir. Allahü teâlâ, iyiliği ve kötülüğü, insanların irade etmesi, dilemesi ile yaratır. Namaz kılana da, hırsızlık edene de mani olmaz. Onlara namaz kılma ve hırsızlık etme gücünü veren de Allahü teâlâdır. Allahü teâlâ, dilerse, bir kimseyi layık olmadığı halde, hidayete kavuşturabilir. İyi kimseyi ise asla sapıklıkta bırakmaz. Zalim, hain bir kimseyi ise, adaletinin gereği olarak sapıklığa düşürür. Bir iyilik yapana on katı, yüz katı, bin katı sevap verebilir. Ama genelde bir günah işleyene bir ceza verir. Sevap ve günah işlemek, insanların irade-i cüz'iyyesine bağlı kılınmıştır. Hâşâ Allahü teâlâ, insanlara zorla günah işletmez. Zorla günah işletse, yarın "Niye günah işledin?" diye sorar mı hiç?
 
Bir arkadaş "Hiçbir şey kendiliğinden olamayacağı için Allah'a inanıyorum, ama dinlere, peygamberlere, ahirete inanmıyorum" diyor. Buna ahiretin varlığını nasıl inandırabilirim? CEVAP: Arkadaş sözünde samimi değildir. Çünkü Nasreddin Hocanın, "doğduğuna inanıyorsun da öldüğüne niye inanmıyorsun" dediği gibi, "Ben öğrenciyim ama, öğretmene, derse, imtihana inanmam" denir mi? "Ben kanuna inanırım ama, savcıya, mahkemeye inanmam" denir mi? İstisnalar hariç, bütün fen adamları, bu kâinatın kendiliğinden var olmadığını, bir yaratıcısının bulunduğunu ittifakla bildirmişlerdir. Fen ne kadar ilerlerse ilerlesin, insanlar, bir karıncayı, bir kuşu, bir arpa tanesini yaratamaz. Akıllı ve bilgili bir kimse, kâinata bakınca, çok intizamlı yaratıldığını görür. Bunun kendiliğinden olmadığını anlar. Bir insan bir alet, bir makine yapınca bunun nasıl ve nerelerde kullanılacağına dair bir prospektüsünü [tarifesini] de yanına koyar. Yine de anlaşılması zor ise, kullanması için kurslar açar. Bir makine yanlış kullanılırsa elden çıkar. Her şeyin yaratıcısı olan Cenab-ı Allah da, insan denilen bu muazzam makineyi yaratıp başıboş bırakmamıştır. Bir âyet meali: (Sizi boş yere yarattığımızı mı sandınız?) [Müminun 115] Başıboş yaratılmayan insanın, ne yapması gerektiğini elçileri vasıtası ile, kitaplar göndererek bildirmiştir. Son elçi olan Muhammed aleyhisselama gönderilen kitabı ise Kur'an-ı kerimdir. Kur'an-ı kerim çok veciz olduğu için, Peygamber efendimiz bunu hadis-i şerifleri ile açıklamıştır. Hadis-i şerifler de, diğer insanların sözlerine göre veciz olduğu için, bizlerin kolayca anlayabilmesi için âlimler bunları açıklamıştır. Bu, doktor ve eczacının ilacı hastaya verirken, aç karnına-tok karnına, sabah akşam birer tane, suyla iç, sütle içme gibi tarifine benzetilebilir. Kur'an-ı kerimde insanın niçin yaratıldığı bildirilmiştir: (Cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.) [Zariyat 56] Allahü teâlâ, "Emrime uyan Cennete, uymayan ise Cehenneme gidecektir" buyurmuştur. İbadetlerin faydası Allahü teâlâya değil, herkesin kendinedir. Maaşla çalışan bir doktor, bir hastaya ilaç verse, ilacın doktora faydası yok diye o ilacı kullanmamak akla uygun değildir. Zehir içsem doktora ne zararı olur diyerek zehir içmesi de ahmaklıktır. İşte, günahlarımın Allaha bir zararı yok diyerek, her çeşit günahı işlemek akıllı insanın yapacağı iş değildir. Hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Akıllı kimse, Allaha ve Peygamberine inanan ve ibadetlerini yapandır.) [İ. Muhber] Öldükten sonra başına gelecekleri düşünmeyene, kendisini ebedi tehlikeye atana akıllı denebilir mi? Kur'an-ı kerimin çok yerinde, (Düşünmüyor musunuz?) diye ikaz edilmektedir. Hadis-i şerifte, (Aklı olmayanın dini de yoktur) buyurulmuştur. (Tirmizi) Her insanın yaptığı ibadetin faydası kendisinedir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Kim, [ibadetlerini yapar ve günahlarından] temizlenirse, faydası kendisinedir.) [Fatır 18] (Benim ibadetime Allah'ın ihtiyacı yok) diye, yanlış düşünen kimse, perhiz yapmayan hastaya benzer. Bu hastasına doktor, perhiz tavsiye ediyor. Bu ise, "Perhiz yapmazsam doktora hiç zararı olmaz" diyerek, perhiz yapmıyor. Evet doktora zararı olmaz, ama kendine zarar vermektedir. Doktor, kendine faydası olduğu için değil, onun hastalıktan kurtulması için, perhiz yapmasını tavsiye etmiştir. Doktorun tavsiyesine uyarsa, şifa bulur. Uymazsa ölür gider. Tabibin bundan hiç zararı olmaz. Bunun gibi, (Allahın benim ibadetime ihtiyacı yok) diyerek ibadetten kaçanlar da, Cehenneme gider





.Reşat Halife ve onun izinde gidenler, Kur'an-ı kerime itimadı sarsmak için Tevbe suresinin son iki âyeti fazla diyorlar. Kur'anın değiştiğini söyleyen kâfir olmaz mı? CEVAP: Böyle bir şeyi Müslüman yaparsa kâfir olur, kâfir zaten kâfirdir, tekrar kâfir olmaz. Emirler yasaklar Müslüman içindir. Önce Kur'an-ı kerimin bugünkü hale nasıl geldiğini bildirelim: Yemame savaşında, Kur'an-ı kerimi hıfzedenler [ezberleyenler] şehid olup azalmaya başlayınca, Hz. Ömer, halife Hz. Ebu Bekr'e, Kur'an-ı kerimin yazılıp Mushaf haline gelmesini tavsiye etti. Hz. Ebu Bekir de, Resulullahın kâtibi olan Zeyd bin Sabit'e sureleri ayrı ayrı yazdırdı. Sonra, Eshab-ı kiramın ittifakı ile bir heyet tarafından bir mushaf yazıldı. Hz. Osman zamanında bu mushaftan, 6 adet daha yazılarak vilayetlere gönderildi. Bugün bütün İslam ülkelerinde mevcut olan Kur'an-ı kerimlerin tertibi ve şekli bu mushafa tam uygundur. O zamandan beri de bir tek harfi değişmemiştir. (Mirat-ı kâinat) Kur'an-ı kerimin değiştiğini söylemek birkaç yönden küfür olur: 1- Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimi hiç kimsenin değiştiremeyeceğini ve bunu bizzat kendisinin koruyacağını bildiriyor: (Rabbinin sözü doğruluk ve adaletle tamamlandı. Onun sözlerini [Kur'anı] değiştirebilecek [hiçbir şey, hiçbir kuvvet] yoktur.) [Enam 115] (Kur'anı biz indirdik, elbette yine onu biz koruyacağız.) [Hicr 9] (Kur'an, eşi benzeri olmayan bir kitaptır. Ona önünden, ardından [hiçbir yönden, hiçbir şekilde] bâtıl gelemez [hiçbir ilave ve çıkarma yapılamaz. Çünkü] O, kâinatın hamdettiği hüküm ve hikmet sahibi Allah tarafından indirilmiştir.) [Fussilet 41-42] [Kur'anı Allah indirdiği için, onu bozabilecek birisinin çıkamayacağı açıkça bildiriliyor. Diyelim ki 19'cu, Tevbe suresindeki iki âyeti veya başka âyetleri çıkarıp "Tam Kur'an" diye bir kitap bastırsa, piyasaya sürülünce, hile meydana çıkar ve hiç itibar görmez.] Bu üç âyet-i kerimeye rağmen, Kur'an değişti demek çok büyük, çok çirkin bir iftira olur. 2- Kur'an-ı kerimi hâşâ Resulullah değiştirdi diyenler de çıkıyor. Bu, âlemlere rahmet olarak gönderilen son resul için çok çirkin iftiradır. Üzerinde durmak bile gerekmez. Bir âyet meali: (Eğer o [peygamber] bize atfen, [Kur'ana] bazı sözler katsaydı, biz onu kuvvetle yakalayıp şah damarını koparır, helak ederdik, hiçbiriniz de buna engel olamazdınız.) [Hakka 44-47] Resulullah değiştirdi diyen bu âyeti de inkâr etmiş olur. 3- Daha çok Rafıziler, "üç halife ile eshab değiştirdi" diyorlar. Üç halife, âyet-i kerimelerle övüldüğü gibi, eshabın tamamı da övülmektedir. Hepsinin cennetlik olduğunu bildiren bir âyet-i kerime meali: ([Eshab-ı kiramın] hepsine hüsnayı [Cenneti] vâdettik.) [Hadid 10] Hepsi cennetlik olan bu kıymetli insanlara nasıl iftira edilebilir ki? 4- Mucize olması bakımından da değiştirilemez. İki âyet meali şöyledir: (Kulumuza [peygambere] indirdiğimizden [Allah'tan geldiğinden] bir şüpheniz varsa, iddianızda doğru iseniz, Allah'tan gayri şahitlerinizi [bilginlerinizi] de yardıma çağırıp, haydi onun benzeri bir sure meydana getirin! Bunu yapamazsınız, asla yapamayacaksınız da.) [Bekara 23, 24] (De ki: Bu Kur'anın bir benzerini ortaya koymak üzere insanlar ve cinler toplanıp, birbirine destek de olsalar, yemin olsun ki yine de benzerini ortaya koyamazlar.) [İsra 88] (14 asırdır, din düşmanları, Allahı yalancı çıkarmak için uğraşmışsa da yapamadılar. 19'cular da bunu yapamaz.]






.
4  xxxxxxxxxxxxxxxx


Müslüman olduğunu söyleyen bir dönme diyor ki: (Kurban kesmek bir hayvan katliamıdır, hayvancıklara ölüm acısı çektirilmektedir. Allah, kurbana ve kana bu kadar aç olamaz. Ben dönme Müslümanım ama kurban kesenlerin dininden değilim.) Kurban kesmek âyet ve hadisle meşru kılınmış bir ibadet değil midir? CEVAP: Kurban, elbette âyet ve hadisle sabit meşru bir ibadettir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Başladığınız hac ve umreyi Allah için tamamlayın. [Elde olmayan sebeplerle] Alıkonursanız, kolayınıza gelen [deve,sığır veya davardan] bir kurban gönderin. Kurban, yerine ulaşıncaya kadar, başlarınızı tıraş etmeyin. İçinizde hasta olan veya başından rahatsız bulunan varsa fidye olarak ya oruç tutması, ya sadaka vermesi ya da kurban kesmesi gerekir. Güven içinde olursanız, hacca kadar umreden faydalanabilen kimseye kolayına gelen bir kurban kesmek, bulamayana, hac esnasında üç gün ve döndüğünüzde yedi gün, ki o tam on gündür, oruç tutmak gerekir.) [Bekara 196] (Allah'ın kendilerine rızık olarak verdiği dört ayaklı [Kurban olabilecek deve, sığır ve davar cinsinden] hayvanlar üzerine belirli günlerde [kurban kesme günlerinde] Allah'ın adını ansınlar. Bu kurbanlıklardan kendiniz de yiyin, yoksullara da verin.) [Hac 28] (Her ümmet için, Allah'ın kendilerine rızk olarak verdiği kurbanlık hayvanların üzerlerine O'nun adını anarak kurban kesmeyi meşru kıldık.) [Hac 34] (Kurbanlık deve ve sığırları Allah'ın size olan nişanelerinden kıldık. Onlarda sizin için hayır vardır. Şükredesiniz diye onları böylece sizin buyruğunuza verdik.) [Hac 36] (Ey iman edenler, Allah'ın hac âdetlerine, haram aya, kurbanlık hediyelere, [onlardaki] gerdanlıklara, Rablerinden gerek fazlını ve gerek rızasını arayarak Beyt-i Haram'ı kasdedip gelenlere sakın hürmetsizlik etmeyin.) [Maide 2] (Allah, hürmetli ev Kâbe'yi, hürmetli ayı, kurbanı, boynu tasmalı kurbanlıkları insanların faydası için ortaya koydu.) [Maide 97] ([Kesmek istediği oğlu için] ona büyük bir kurbanlık [koç] fidye verdik.) [Saffat 107] (O kâfirler, Mescid-i haramı ziyarete ve kurbanların yerlerine ulaşmasına mani oldular.) [Fetih 25] (Rabb'in için namaz kıl ve kurban kes.) [Kevser 2] Kurban kesmek -hâşâ- katliam olsa idi, Allah kurbanın meşru olduğunu bildirir miydi? Peygamber efendimiz vefat edene kadar kurban kesmiştir. Bu konudaki hadis-i şeriflerden üçü şöyledir: (Kurban kesmek, atalarınızdan İbrahim'in sünnetidir.) [Hakim] (Kurbanların en iyisi boynuzlu koçtur.) [İbni Mace] (Bayramda kurban kesmekten daha faziletli bir amel yoktur. Ancak sıla-i rahm bundan müstesnadır.) [Taberani] Bu dönmenin, her gün dünyanın her yerinde kasaplarda kesilen yüz binlerce hayvanı görmeyip, özellikle Kurban'a dil uzatması, Allah'ın emrini hayvan katliamı olarak göstermesi, kendisinin dönme değil, sinsi bir misyoner olduğunu göstermektedir.


Misyonerler ile onların oyununa gelenler, kâfirlere şefaat olmadığını ve putların şefaat edemeyeceğini bildiren âyetleri ele alıp, (peygamber de, melek de şefaat edemez) diyorlar. Şefaatin hak olduğu âyet ve hadislerle sabittir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (O gün, kimse şefaat edemez. Ancak Rahman olan Allah'ın izin verdiği ve sözünden hoşlandığı kimse şefaat eder.) [Taha 109], (Rahman olan Allah'ın nezdinde söz ve izin alanlardan başkası şefaat edemez.) [Meryem 87] (Bu iki âyette ancak Rahmanın izin verdikleri şefaat eder deniyor.) (Allah'ı bırakıp da, taptığı putlar şefaat edemez. Ancak hak dine inanıp ona şahitlik edenler şefaat eder.) [Zuhruf 86] (Putlar şefaat edemez, ama ehl-i hak şefaat eder deniyor.) (Allah, şefaat edene ve şefaat edilene izin vermedikçe, hiç kimse şefaat edemez, şefaati fayda vermez. Kalblerindeki müthiş korku giderilince, [şefaat bekleyenler, şefaat edenlere] "Rabbiniz şefaat hakkında ne buyurdu?" diye soracaklar. Onlar [şefaat edenler] ise, "Hak olanı buyurdu [şefaate izin verdi]" diyecekler.) [Sebe 23] (Burada da ancak Allah'ın izin verdikleri şefaat eder deniyor.) (Onlar, Onun [Allah'ın] rızasına kavuşmuş olandan başkasına şefaat etmezler.) [Enbiya 28] (Şefaat yetkisine sahip olanlar bile, ancak Allah'ın hoşnut olduklarına şefaat edebilirler. Yoksa kâfirlere şefaat edilmez.) (Sadece Allah'ın dilediği ve razı olduğu kimselere şefaat etmesi için izin verilen, göklerde nice melekler vardır.) [Necm 26] (Melekler de ancak, Allah'ın hoşnut olduğuna şefaat edebiliyor.) (Allah'ın izni olmadan kim şefaat edebilir?) [Bekara 255], (Allah'ın izni olmadan hiç kimse şefaatçi olamaz.) [Yunus 3] (Allah, şefaat edene ve şefaat edilene izin vermedikçe, hiç kimse şefaat edemez, şefaati fayda vermez.) [Sebe 23] (Bu üç âyet de ancak şefaatin Allah'ın iznine bağlı olduğunu gösteriyor.) (Bütün şefaatler Allah'ın iznine bağlıdır.) [Zümer 44] (Demek ki şefaat çeşidi de, şefaat ediciler de çoktur.) (Şefaat edicilerin [Peygamber, melek gibi...] şefaati, onlara [kâfirlere] fayda vermez.) [Müddesir 48] (Demek ki şefaat sadece günahkâr müminleredir, kâfirlere şefaat yoktur.) (O gün zalimler [kâfirler] için, müşfik bir dost, sözü dinlenecek şefaatçi de yoktur.) [Mümin 18] (Zalimlere şefaat yok deniliyor, müminlere denmiyor. Kâfir için dost ve şefaatçi yok demek, Müminler için dost ve şefaatçi var demektir. Mesela meleklerin müminler için dua ettiği bildirilmektedir. [Mümin suresi 7, 8, 9] Meleklerin duası elbette kabul olur.) Bütün müfessirler, muhaddisler ve fakihler gibi, dört mezhep imamı da şefaatin hak olduğunu bildirmiştir. Âlimlerin en büyüğü olan İmam-ı a'zam hazretleri de, (Peygamberler, âlimler ve salihler, günahkâr müminlere şefaat edecektir) buyurdu. (Fıkh-ı ekber) Aşağıdaki iki hadis-i şerif, böyle sinsi düşmanların meydana çıkacağını haber vermektedir. (Kâfirler, kâfirler için gelmiş olan âyetleri, Müslümanlara yükletirler.) [Buhari] (En çok korktuğum kişi, Müslüman görünüp de, Kur'anın anlamını değiştirendir.) [Taberani]


.
Bir kimse suç işleyince, savcının isteği üzerine getirilip hakim tarafından ceza verilir ve hapse atılır. Hapse atanlar polis veya jandarmadır. Ama bunu savcının emri ile yapmaktadır. Hücreye konmuşsa gardiyan koymuştur. Şimdi gardiyana, jandarmaya veya polise, siz kim oluyorsunuz da beni hapse attınız diyemeyiz. Onlar savcının emrini uyguluyorlar. Savcı da kim oluyor denemez. O da kanun adına bunu yapıyor. Şu halde yetki kanundan geliyor. Ama bu yetki, polis ile, savcı ile, kullanılıyor. Polise, savcıya karşı gelen kanuna karşı gelmiş olur. Farz ve haram Allah'ın emri ile olur. Allah, bu yetkiyi Resulüne de vermiştir) ifadesindeki benzetme için, "bunlar, adaletin sağlanmasında devletin ortaklarıdır, peygamberin haram etme yetkisine sahip olması ve müctehidin ictihad etme yetkisinin bulunması Allah'a ortak anlamına gelir" deniyor. Bu yanlış değil midir? CEVAP: Hem de ne yanlış. Cahilce bir benzetme. Savcı, hakim, polis devletin ortakları değildir. Devlete hizmet eden görevlilerdir. Bütün devlet memurları da böyledir. Bir savcı veya bir hakim suç işlese, o da cezalandırılır. Allahü teâlânın gönderdiği kanunlar da, elbette peygamberler, halifeler, kadılar ve müctehid âlimler tarafından tatbik edilir. Bunların görevlerini Allah ile ortak olmaları anlamına getirmek, dinimize ve Resulullah efendimize olan düşmanlıktan ileri gelmektedir. Hâşâ (Peygamber postacıdır, o sadece Kur'anı getirip bırakmıştır, başka görevi yoktur) iddiası, peygamberim diyen Reşat Halife ile onun yolunda gidenlerin sözüdür. Bir Müslüman böyle bir şey söyleyemez. Resule itaat ne demektir? (Resule itaat, Allah'a itaat demektir) mealindeki âyetler için, "Peygamberin bize getirdiği Kur'ana itaattir, yoksa onun kendisine itaat değildir, Peygamberin tanrısal niteliği yok, ona niye itaat edilsin. Buradaki itaat getirdiklerine itaat demektir" diye tevil ediliyor. Bu tevil ile de peygambere postacı denmek istenmiyor mu? CEVAP: Hâşâ, Peygamber efendimize tanrısal nitelik veren kimdir? Bu nasıl iftira öyle? Bu, misyonerlerin maşası 19'cuların iftirasıdır. Nitekim, Reşat Halife'ye peygamber diyen 19'cu biri, aynı iddiada bulununca, Sadreddin Hoca demişti ki: (Eğer, Allah'a itaat, Allah'ın âyetlerine itaat, Resule itaat de, onun Allah'tan getirdiği âyetlere itaat ise, hâşâ o zaman âyetin anlamı, (Allah'ın âyetlerine ve Allah'ın âyetlerine itaat edin) demek olur ki, çok abestir. Hâşâ Allah abes iş yapmaz.) Hâşâ onların dediği gibi olsa idi, Allah niye bu işe Resulünü defalarca karıştırsın ki? "Allaha itaat edin" veya "Allah'ın gönderdiği Kur'ana itaat edin" der, Resulüne de itaat ifadesini hiç kullanmazdı. Ahzab suresinin, (Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince..) mealindeki 36. âyet-i kerimesi de böyledir. Resulüne yetki vermeseydi, Resulünü hiç söylemezdi. Resulü bir şeye haram veya helal demişse, vahyin yetkisine dayanmaktadır. Köpeği, aslanı, ayıyı haram etmesi, namazın rekatlarını, namazı bozanları, orucu bozanları, zekat nisabını ve buna benzer çok şeyi bu yetkiye dayanarak bildirmektedir. Üç âyet-i kerime meali: (O, kendiliğinden konuşmaz. Onun [din ile ilgili] her sözü vahy iledir.) [Necm 3-4] (Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden sakının!) [Haşr 7] (İhtilafa düştükleri şeyi insanlara açıklaman için ve iman eden bir kavme de hidayet ve rahmet olsun diye bu kitabı sana indirdik.) [Nahl 64]


.
Köpek niçin daha çok kötüleniyor? CEVAP: Din kitaplarında hayvanlardan bahsedilmesi genellikle sıfatları yüzündendir. İnsanların bu sıfatlardan kaçması içindir. Yalnız köpek değil, birçok hayvan hakkında âyet, hadis ve atasözü vardır. Bunlardan köpek hakkında söylenenlerden bazıları: Kötü bir âlim, (Dilini sarkıtıp soluyan köpeğe) benzetilmiştir (Araf 176) Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Kendini başkalarından üstün tutanı, Allahü teâlâ alçaltır. Herkesin gözünde küçük olur. Hatta köpekten, domuzdan daha aşağı görünür.) [Beyheki] (Canlı resmi, köpek ve cünüp bulunan eve rahmet melekleri girmez.) [Nesai] İslam âlimleri buyuruyor ki: Şeytan, köpek gibidir; köpek kovalayınca kaçar, ama başka taraftan yine gelir. Nefis, kaplan gibidir; saldırması, ancak öldürmekle biter. Hocasını incitene darılmayan köpekten aşağıdır. Kendini, uyuz köpekten üstün bilen, büyüklerin feyzinden mahrum kalır, hatta kendini Frenk kâfirlerinden üstün bilenin Allahü teâlâyı tanıması haramdır. Nefis kâfirdir, köpekten aşağıdır, çünkü köpek Cehenneme girmeyecek. Hatta Kıtmir isimli köpek Cennete girecek. [Burada nefsin kötülüğü anlatılıyor.] Dağda yalnız yaşayan birisine, "Burada ne yapıyorsun" diye sorulunca, (Köpek çobanlığı yapıyorum) diye cevap verir. "Peki köpekler nerede" dedikleri zaman, (Benim nefsim köpek gibi ısırıcıdır. Kimseye zararı dokunmasın diye onu insanların arasından çıkardım) der. Köpeğin övüldüğü yerler de vardır: Köpek ekmek veren eli tanır. Köpek sahibini ısırmaz. Köpek bile yal yediği çanağa pislemez Komşu iti komşuya ürümez. Kadın düşmanlığını güler bildirmez Köpek dostluğunu ulur bildirmez. Kur'an-ı kerimde, koyun keçi gibi eti yenen, temiz hayvanlar da aşağılanıyor. Bu aşağılamak, onlar Cehennemliktir anlamında değildir. Onlar akılsız, gayesiz anlamındadır. Bir âyet meali: (Kâfirler hayvan [davar] gibidir, hatta daha aşağıdır.) [Furkan 44] Eşek de kötüleniyor: (En çirkin ses eşek sesidir.) [Lokman 19] (Onlar kitap yüklü eşeğe benzer.) [Cuma 5] (Aslandan ürkerek kaçan yabani eşeklere benzerler.) [Müddesir 50, 51] Maymun da kötüleniyor: (Onlara, aşağılık maymun olun dedik.) [Araf 166] Domuz da kötüleniyor: (Domuz eti haramdır.) [Maide 3] Yılanlar ve zararlı hayvanlar kötülenmiştir: (Namaz kılarken bile yılan ve akrebi öldürün.) [Tirmizi] (Yılan, akrep ve kuduz köpeği öldürmekte mesuliyet yoktur.) [Buhari] Övülen hayvanlar da var, yerilen de var. Akrep yılan, sokuculuğu ile, tilki kurnazlığı ile, koyun, kuzu uysallığı ile, kurt zalimliği ile, domuz pis olması ile, keçi ve katır inadı ile, deve kini ile meşhurdur. Sonuç olarak, insan hayvana benzememeli, yılan, akrep gibi sokucu olmamalı, köpek gibi ısırıcı, aslan, kaplan gibi parçalayıcı, kedi gibi nankör olmamalı deniyor. Köpek örneğinin çok olması aramızda çok bulunduğu içindir


.
Seyyid Emir Gilal hazretleri "Hiçbir ibadet, Allah korkusundan daha tesirli değildir. Allah'tan korkandan korkun. Allah'tan korkmayandan korkmayın" buyuruyor. Halbuki biz, "Kork Allah'tan korkmayandan, korkma Allah'tan korkandan" diye biliyoruz. Bizim bildiğimiz mi yanlış acaba? CEVAP: Sizin bildiğiniz de yanlış değildir. Sizinki de doğrudur. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Eğer iman etmişseniz, onlardan değil benden korkun!) [Al-i İmran 175] (İnsanlardan korkmayın, benden korkun!) [Maide 44] (Allah indinde en kıymetliniz, Ondan en çok korkanınızdır.) [Hucurat 13] (Allah'tan korkun ki, kurtuluşa eresiniz.) [Maide 100] (Allah'tan korkup sakınan kurtuluşa erer.) [Nur 52] (Allah'tan nasıl korkmak gerekiyorsa, öylece korkun.) [Al-i İmran 102] (Sizden öncekilere de, size de Allah'tan korkmanızı tavsiye ettik.) [Nisa 131] Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Allah korkusu her hikmetin başıdır.) [Taberani] (Allah'tan hakkıyla korksaydınız, cehilsiz ilme kavuşurdunuz.) [İbni Sünni] (Allah'tan korkandan, her şey korkar. Korkmayan ise, her şeyden korkar.) [Ebu-ş-şeyh] Allah'tan korkmak, bir zalimden korkmak gibi sanılmamalıdır. Bu korku, saygı ve sevgi ile karışık olan bir korkudur. Allah sevgisini kaybetmekten, Onu üzmekten çok korkmak gerekir. Kişinin, bilmediği şeyi gereği gibi sevmesi ve ondan korkması mümkün değildir. Allah'ı çok seven ve Onu iyi tanıyan, Allah'tan çok korkar. Allah'ı en iyi tanıyan da Peygamber efendimiz olduğuna göre, en çok korkan da elbette Odur. Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (İçinizde Allah'tan en çok korkan benim.) [Buhari] Peygamber efendimizden sonra Allah'tan en çok korkan elbette Onun ilimdeki vârisleridir. Yani Ehl-i sünnet âlimleridir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Allah'tan, kulları içinde, ancak âlimler [gereği gibi] korkar.) [Fatır 28] Emir Gilal hazretlerinin ifadesi bu âyet ve hadislere dayanmaktadır. Allah adamlarını, yani Allah'tan korkan salihleri üzmekten, onların sevgisini kaybetmekten çok korkmak lazımdır. Allah'tan korkmayan bizi sevse ne çıkar, sevmese ne kaybetmiş oluruz? Yani onu kaybedeceğiz diye fazla bir endişemiz olmaz. Kork Allah'tan korkmayandan, korkma Allah'tan korkandan sözü de, çok kıymetlidir. Allah'tan korkmayandan her türlü kötülük beklenebilir, onun bir zararı dokunmasın diye böyle kimselerden korkmak gerekir. Allah'tan korkandan ise ne bize ne başkalarına zarar gelir. Ondan bir zarar gelecek diye asla korkmayız. Malımızı çalmaz, hakkımızı yemez, ırzımıza göz dikmez, çünkü Allah'tan korkar. Görüldüğü gibi iki söz birbirine zıt değildir. Yani Allah'tan korkan salih Müslümanları üzmekten korkacağız, Allah'tan korkmayan fasık ve zalimlerden ise, bize zararları dokunur diye korkacağız. Allah'tan korkanların bize zararları dokunmayacağı için onlardan korkmayız. Allah'tan korkmayanların ise sevgilerini kaybedeceğiz diye bir korkumuz olmaz.


.
Günahların zararlarından ve kâfirlerin Cehenneme gireceklerinden bahsedilince (Allah ile kul arasına girilmez, Allah adına karar veremezsin) diye tepki gösteriyorlar. Dinin emrini bildirmek Allah adına karar vermek midir? CEVAP: Az da olsa, iyi niyetli bazı kimseler, Allah ile kul arasına girilmez sözünü, (Müslümanlıkta, Hıristiyanlıkta olduğu gibi, din adamlarının günah affetme yetkisi yoktur) anlamında kullanıyorlar. Ancak art niyetlilerin söylediği anlamda, yani dinin emirlerini bildirmeyin, bize hatırlatmayın anlamında kullanmak dinimize aykırıdır. Öyle olsaydı, Allahü teâlâ, insanlara dinin emrini tebliğ edici peygamberler ve kitaplar göndermezdi. İçki içen, hırsızlık eden ve her türlü kötülüğü işleyenler, kendilerini temize çıkarmak için (Allah ile kul arasına kimse giremez) sözüne sığınıyorlar. Allah ile kul arasına girilmesini bizzat Allahü teâlâ kendisi istemektedir. "De ki" diye başlayan birçok âyet vardır. Mesela, (içki içmeyin, namaz kılın, kumar oynamayın) gibi birçok emir vardır. Bir tanesinin meali şöyledir: (İnanan kullarıma söyle, namaz kılsınlar!) [İbrahim 31] Peygamber efendimiz de, (Şu günahları işleyen Cehenneme gider) buyuruyor. (Ebu Nuaym) Dinin emrini bildirmek din adamlarının görevidir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Erkek ve kadın bütün müminler, birbirlerinin velisidir [dost ve yardımcısıdır]; iyiliği emreder kötülükten alıkoyar; namaz kılar, zekat verir, Allah'a ve Resulüne itaat ederler. İşte bunlara Allah rahmet eder.) [Tevbe 71] (Oğlum, namazı doğru kıl, emr-i maruf ve nehy-i münker yap! Bunları yaparken gelecek sıkıntılara katlan, çünkü bunlar, azmi gerektiren [kesin farz olan] işlerdendir.) [Lokman 17] (Onların çoğu, günah, düşmanlık ve haram olan şeyleri yiyip içmekte yarışıyorlar. Din adamları ve âlimleri onları, günah olan sözlerinden ve haram olan şeyleri yiyip içmekten vazgeçirmeye çalışmaları gerekmez miydi? Ne kötü iş bu!) [Maide 62, 63] Demek ki Allahü teâlâ, dinin emirlerini tebliğ için din adamlarını, âlimleri mesul tutmaktadır. Bazen de; namaz kılmayan ve her türlü kötülüğü işleyene, (Allah'tan kork, namaz kılmamak büyük günahtır) dense, tepkisi artar ve daha fazla günah işler. "Cehennem ona yetişir" Konu ile ilgili birkaç âyet meali: (Ona [günahkâra] "Allah'tan kork" denilince gururu ona daha çok günah işletir. [Ceza ve azap olarak] Cehennem ona yetişir.) [Bekara 206] (Gizli açık her günahtan sakının. Çünkü günahkâr, cezasını mutlaka çeker.) [Enam 120] (İman edip iyi işler yapan, namaz kılan ve zekat verenlerin ecirleri Rableri katındadır. Onlara korku yoktur, üzülmezler de.) [Bekara 277] (Suçlulara, 'niye ateştesiniz' denilince, "Namaz kılmazdık" derler.) [Müddessir 41-43]






.
Bazı kimseler, Allahın birliğine ve Muhammed aleyhisselamın Onun elçisi ve Peygamberi olduğuna inanmayanların, yani kâfirlerin Cehenneme girmeyeceklerini söylüyorlar. Bu söz doğru mudur? CEVAP: Bir hoca Allahın birliğine ve Muhammed aleyhisselâmın Peygamber olduğuna inanmayanların Cehennemlik olduğunu anlatınca, esnaftan birkaç kişi geliyor, (Hocam biz sizin görüşünüze katılmıyoruz. Kâfirlerin de Cennete gireceğini bildiren başka hocalar vardır) diyorlar. Hoca, (Bu benim kendi görüşüm değildir, zaten hiç kimsenin kendi görüşü dinde senet olmaz. Bu Allah'ın, Kur'an-ı kerimde açıkça bildirdiği bir hükmüdür) diyor. Ama esnaflar, (Allah'ın açık bir hükmü olsa hiç öteki hocalar böyle söyler mi) diye itirazlarına devam ediyorlar. Cahillere cevap olması için bu yazıyı yazmak zorunda kaldık. Dinimizde dört delil var. Bunlardan kıyası fukahayı ve icma-i ümmeti kaldırmaya çalışıyorlardı, sadece Kitap ve Sünnet diyorlardı, son zamanlarda, Sünneti de devreden çıkarmaya çalıştılar. Sadece Kitap [Kur'an] kalmıştı. Demek şimdi Kur'an-ı kerime olan itimadı da sarsmaya çalışıyorlar. Müslüman olmayan herkesin ebedi Cehennemlik olacağı hükmü, bizim görüşümüz değil, yüce Allah'ın kesin emridir, âyet ve hadislerle sabittir. Bunu inkâr eden Müslüman kâfir olur. Bu konuda yüzden fazla âyet vardır. Birkaçının meali şöyledir: (Elbette, ehl-i kitaptan [Yahudi ve Hıristiyan] olsun, müşriklerden olsun bütün kâfirler Cehennem ateşindedir, orada ebedi kalırlar. Onlar yaratıkların en kötüsüdür.) [Beyyine 6] (Sizden dininden dönüp kâfir olarak ölenlerin yaptıkları [iyi] işler dünya ve ahirette boşa gider. Cehennemde devamlı kalırlar.) [Bekara 217] (Kâfirler için hazırlanmış olan ateşten sakının!) [Al-i İmran 131] (Allah'a ve Resulüne karşı isyan edip sınırlarını [dinin hükümlerini] aşanı Allah ebedi kalacağı bir ateşe sokar.) [Nisa 14] (Resule karşı gelip, müminlerin yolundan başka bir yola gideni, o yönde bırakır ve Cehenneme sokarız; orası ne kötü bir yerdir.) [Nisa 115] (İnkârcıları, zalimleri Allah asla affetmez, onları içinde ebedi kalacakları Cehennem yoluna iletir. Bu da Allah'a kolaydır.) [Nisa 169] (Allah, Meryem oğlu Mesîh'tir diyenler kâfir olmuştur. Allah, kendine ortak koşana Cenneti haram kılar; artık onun yeri ateştir ve zalimler için yardımcı yoktur.) [Maide 72] ([Allah, Şeytana] dedi ki: Yerilmiş ve rahmetten kovulmuş olarak, oradan çık, defol; and olsun ki sana uyanları ve sizin hepinizi Cehenneme dolduracağım.) [Araf 18] (Kâfirlerin akıbeti ateştir.) [Rad 35] (İçinde ebedî kalacağınız Cehenneme girin! Kibirlenenlerin yeri ne kötüdür.) [Nahl 29] (Biz, Cehennemi kâfirler için bir zindan yaptık.) [İsra/8] (Tartıları hafif gelip hüsrana uğrayanlar, Cehennemde ebedi kalır.) [Müminun 102, 103] (Allah'a ve Resûlüne inanmayan o kâfirler için çılgın bir ateş hazırladık.) [Fetih 13] (Ey Nebi, kâfirlerle [kılıç ile] ve münafıklarla [öğüt ve vesikalarla] cihad et, [öğüt de kâr etmezse] onlara sert davran. Onların gidecekleri Cehennem, ne kötü yerdir.) [Tahrim 9] (Cehennem, tagutları [kâfirleri] bekleyen yerdir.) [Nebe 21-22] (Facirler [kâfirler] Cehennemdedir.) [İnfitar 14] (Kâfirlere Cehennem ateşi vardır. Öldürülmezler ki ölsünler [de kurtulsunlar] Cehennem azabı da hafifletilmez. İşte biz, küfürde ileri gideni böyle cezalandırırız.) [Fatır 36]


.
Cennette herkes eşi ile beraber mi olacaktır? Peki o zaman iki defa evlenen kadının durumu nasıl olacak? Kocalarından birini daha çok seviyorsa, daha çok sevdiğini mi tercih edecektir? CEVAP: İkisi de Cennetlik olursa herkes genelde eşi ile olacaktır. Ümm-i Habibe validemiz, kocası öldükten sonra, birisi ile evlenen, ondan da ayrılıp başka bir erkekle evlenen kadın, ahirette bu üç kişiden hangisi ile evlenecek diye sorunca, Resulullah efendimiz, (Böyle bir kadın, serbesttir. Hangi kocası güzel huylu ise ahirette onunla olur. Güzel ahlak sahibi olan, dünya ve ahiret iyiliğine kavuşur) buyurdu. (Bostan-ül arifin) Demek ki, kadın, üç kişiden hangisini daha çok seviyorsa, onunla beraber olur. Üçünü de istemiyorsa, hiçbirisi ile beraber olmaz. Cennette üzüntü yoktur. Çocuk veya bekar olarak ölenler de Cennette evlenecektir. Herkes aynı yaşta olacaktır. Cennete gitmek için iyilerle beraber olmak gerekir. Peygamber efendimize, kimlerle beraber olmak gerektiği sorulunca buyurdu ki: (Gördüğünüzde sizlere Allah'ı hatırlatan, konuşması ilminizi artıran, ilmi, ahireti düşünmenize yarayan kimselerle beraber olun) [Ebu Ya'la] *** Münafık kime denir? CEVAP: Münafık, Müslüman görünen kâfir demektir. Kâfir namaz kılmaz, ama namaz kılar görünür. Münafıklarla ilgili hadis-i şerifler: (Münafıklar Kur'anı öğrenirler, ilim ehliyle mücadele ederler.) [Taberani] (Münafıklar ikindi namazını akşama doğru kılarlar.) [Hakim] (Münafıklarla bizim aramızdaki eman namazdır.) [Hakim] (Namaz aşikâre oldu, kabul ettiler [öyle göründüler] Zekat gizli oldu vermediler.) [Bezzar] (Yatsı ve sabah namazına münafık devam edemez.) [Hakim] (Bizimle münafıklar arasındaki alamet, yatsı ve sabah namazlarına gelmektir. Münafıklar her zaman bunu yapamazlar.) [Said bin Mansur] *** Doğru yolda olmak Her grup biz doğru yoldayız diyor. Halbuki 72 fırkanın sadece birisi doğru yoldadır. Doğru yolda olduğumuzu bilebilir miyiz? Yahut doğru olanı nasıl bulabiliriz? CEVAP: Ehl-i sünnet âlimleri diyor ki: Allahü teâlâ, İslamiyeti doğru olarak öğrenmek isteyene, bunu nasip edeceğine söz verdi. Allah sözünden dönmez. Bunun için, (Ya Rabbi, sana inanıyorum, seni ve Peygamberlerini seviyorum. İslam bilgilerini doğru olarak öğrenmek istiyorum. Bunu bana nasip et ve beni, yanlış yollara gitmekten koru) diye dua etmeli, istihare yapmalı! Cenab-ı Hak ona doğru yolu gösterir


.
Genç bir amire; yaşlı ve tecrübeli insanların itaati zor değil mi? Konuyu dinî açıdan açıklar mısınız? CEVAP: Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (Habeşli siyah bir köle de olsa, âmirinize itaat edin!) [Buhari] (Elleri kesik, sakat bir köle de olsa, âmirinize itaat edin!) [Müslim] (Sırtına vurup malını alsa da, âmirine itaat et!) [Buhari] Demek ki âmir, zenci de olsa, sakat da olsa, köle de olsa, cahil de olsa, kayıtsız şartsız itaat etmek gerekiyor. İsyan etmek ise kesinlikle yasaklanıyor. Kur'an-ı kerimde de mealen buyuruluyor ki: (Allah'a, Peygambere ve sizden olan âmirlere itaat edin!) [Nisa 59] Habeşi [zenci] cariye olan Ümmi Eymenin oğlu Üsame bin Zeyd, 18 yaşında iken, bir birliğe kumandan olmuştu, Babası Zeyd bin Harise de, köle idi. Hicretin 8. yılında, Şam civarında Mute denilen yerde Rum ordusu ile savaşırken İslam ordusunun komutanı olmuştu. Kur'an-ı kerimde ismi geçen tek sahabi budur. Hz. Ebu Bekir, halife iken, Eshab-ı kirama, (Resulullah, sizi Üsame'nin emrinde savaşa göndermişti. Şimdi yine savaşa hazır olun) dedi. O zaman Üsame 22 yaşında idi. Bazıları, (Asiler Medine'ye gelip halifeyi öldürebilirler. Üsame'yi değiştirseniz nasıl olur?) dediler. Hz. Ebu Bekir, (Resulullahın beğendiği komutanı değiştiremem) dedi. Üsame at üzerinde, halife ve Eshab yürüyerek, Medine'den dışarı çıktılar. Halife, Eshaba veda ederken (Size birinci nasihatim, Üsame'ye itaat etmenizdir) buyurdu. Hz. Üsame, Huzaa kabilesine gidip, mürtedleri öldürdü. Kırk gün sonra, zafer ile Medine'ye döndü. Demek ki âmir genç de olsa ona itaat şarttır. Yoksa, zahiren ona gösterilen itimatsızlık ve itaatsizlik, aslında onu vekil edene yapılmış olur. Bu işi beceremedi demenin, emaneti ehline veremedi demenin başka şeklidir. Emir önce gelir Bir yere girerken, benden yaşlı veya mevki bakımından daha büyük olan kapıyı açıyor, buyur diyor. Ben de olur mu hiç önce siz buyurun diyorum. Benim böyle yapmam uygun mudur? CEVAP: Uygun değildir. Geç deniyorsa geçilir, itiraz edilmez. İkincisi, El emrü fevkal edeb=emre uymak, saygı göstermekten önce gelir, kaidesine de aykırı hareket etmiş oluyorsunuz. Allah ile kul arasına girmek Bir arkadaş, "Hıristiyanlıkta Allah ile kul arasına papazlar giriyor. Müslümanlıkta Allah ile kul arasına kimse giremez" diyor. Bu arkadaşa nasıl bir cevap vermek gerekir? CEVAP: Dinimizde kul ile Allah arasına girilmez diye bir kural yoktur. Papazlar günah affetmede Allah adına hareket ediyorlar. Dinimizde böyle bir şey yoktur. Allah adına günah affetmek yok. Yoksa Allah'ın emrini kullarına tebliğ etmek vardır. Suç işleyenleri cezalandırmak vardır. Kur'an-ı kerimde birçok âyet var. Şu suçu işleyene şu cezayı verin diye. Eğer bu Allah ile kul arasına girmekse evet dinimizde kul ile Allah arasına girilir. Girilmesini Allah emrediyor.






.
Takvanın dindeki önemi nedir? CEVAP: Takva, Allah'a inanıp, onun emir ve yasaklarına riayet etmek, yani Allah'tan korkup haramlardan sakınmak demektir. Takva ehli şüpheli işlerden de sakınırsa vera' sahibi olur. Helal malın fazlasından, şüphelilere düşme korkusu ile mubahların çoğunu terk etmeye ve dünya sevgisinden sakınmaya Zühd denir. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Dünyada felaketlerden, ahirette azaptan kurtulmak için iki şey gerekir. Emirlere sarılmak ve yasaklardan sakınmak! Bu ikisinden en büyüğü, daha lüzumlusu, ikincisidir ki, buna Vera' ve Takva denir. İnsanların meleklerden daha üstün olabilmesi, vera' sayesindedir. Vera' ve takva üzere olmak, her şeyden daha lüzumludur. (m. 76) Vera' hakkında hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (İmanın esası vera'dır.) [Hatib] (Dinimizin direği vera'dır.) [Beyheki] (Hiçbir şey, vera' gibi olamaz!) [Tirmizi] (Vera', amellerin efendisidir.) [Taberani] (İman insanı vera' sahibi yapar.) [Deylemi] (Vera', şüpheli şeylerden kaçmaktır.) [Taberani] (Dinimizdeki en hayırlı şey vera'dır.) [Hakim] (Vera' güzeldir, âlimlerde daha güzeldir.) [Deylemi] (Dininiz ancak vera' ile ayakta kalır.) [Mekt. Masumiye] (Vera' sahibi imamla kılınan namaz kabul olur, onunla oturmak ibadet, onunla sohbet sadaka olur.) [Deylemi] (Vera' ehli imamla kılınan iki rekat namaz, vera'sızla kılınan bin rekattan efdaldır.) [Ebu Nuaym] (Şu üç şey bulunan kimsenin imanı kâmildir: Herkesle iyi geçinen güzel ahlâk, kendini haramlardan alıkoyan vera', cehlini örten hilm.) [Nesai] (Farzları eda et ki, insanların en âbidi olasın, haramlardan kaç ki, insanların en vera' ehli olasın, Allah'ın senin için yaptığı taksime razı ol ki, insanların en zengini olasın.) [İbni Adiy] Takva hakkında Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Cennet, takva sahipleri için hazırlanmıştır.) [Al-i İmran 133] (Allah indinde en şerefliniz, takva ehli olanınızdır.) [Hücurat 13] (Allah, ancak takva ehlinin [ibadetlerini] kabul eder.) [Maide 27] Peygamber efendimiz de buyuruyor ki: (Takva, imanın elbisesidir.) [Deylemi] (Takva, her hayrı içine alır.) [Ebu Ya'la] (Takva ehli hesap vermeden Cennete girer.) [Taberani] (Her şeyin esası vardır. İmanın esası da vera' [takva]dır.) [Hatib] (Üstünlük takva iledir. Başka bakımdan üstünlük yoktur.) [Taberani] (Ahirette, Allah'a yakın olanlar, vera' ve zühd sahipleridir.) [İbni Lal] (Zühd ile vera' her gece kalbleri dolaşır, iman ve hayâ bulunan kalblere yerleşir, böyle olmayan kalblerde durmaz, geçip giderler.) [İ. Gazali] (İlmiyle amil olmayan âlim, vera'ı olmayan da abid olamaz. Zahid değilse vera' sahibi olamaz.) [Askeri]





.
Selefi itikadlı bir genç, (Mezhep imamlarının yolundan gitmek, ataların yolundan gitmektir. Âyetlere rağmen ataların yolundan gitmek şirktir) diyor. Bu yanlış değil mi? CEVAP: Elbette yanlıştır. Kâfirler için inen âyetleri, müslümanlara yüklemektedir. Bu âyetler kâfir atalar içindir. Konu ile ilgili âyetler şunlardır: (Onlara, "Allah'ın indirdiğine uyun" dendiği zaman, "Hayır, biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye uyarız dediler. Ya ataları bir şey anlamamış, doğruyu bulamamışlarsa? Kâfirlerin hali, bağırıp çağırmak dışında bir şey duymayan, yine de haykıran kişiye benzer. O kâfirler sağır, dilsiz ve kör oldukları için akıl edemezler.) [Bekara 170, 171] (Kâfirler Allah'a karşı yalan uydururlar ve çoğu da akıl etmez. Onlara, "Gelin Allah'ın indirdiği Kitaba ve Resule uyun" denildiğinde, "Atalarımızın yolu bize yeter" derler; ya ataları bir şey bilmeyen ve doğru yolda olmayan kimseler idiyse?) [Maide 103, 104] Bu iki âyet de müşrikler için inmiştir. (Allah'a ve resulüne uyun) denilince, biz atalarımız gibi putlara taparız diyorlar. Bu ataların mezhep imamları ile hiç ilgisi yoktur. Putperestler, Hud peygambere dediler ki: (Sen bize tek Allah'a kulluk etmemiz ve atalarımızın taptıklarını [putları] bıraktırmak için mi geldin? Eğer sözünde sadık isen, tehdit ettiğin azabı getir.) [Araf 70] Kâfirler, Peygamberlere dediler ki: (Siz de bizim gibi bir insansınız. Siz bizi atalarımızın taptığı şeylerden [putlardan] döndürmek istiyorsunuz.) [İbrahim 10] (Bu da aynen sizin gibi bir insandır. Size üstün ve hâkim olmak istiyor. Eğer Allah isteseydi, elbette [peygamber olarak] melekleri gönderirdi. Biz atalarımızdan böyle [bir Allah'a ibadet etmek diye] bir şey duymadık.) [Müminun 24] Hz. İbrahim putlara tapanlara dedi ki: (Atalarınızın ve sizin neye taptığınızı şimdi gördünüz mü? Taptığınız putlar benim düşmanımdır. Dostum ancak âlemlerin Rabbidir.) [Şuara 75-77] (Musa, kâfirlere apaçık mucizelerimizle gelince: [Kâfirler], "Bu uydurma bir sihirdir. Önceki atalarımızdan böyle [tek ilaha ibadet etmek diye] bir şey işitmedik" dediler.) [Kasas 36] (Onlar [kâfirler] atalarını sapıklıkta buldular ve peşlerinden koşup gittiler.) [Saffat 69, 70] Görüldüğü gibi bu âyetler müşrikler, putperestler için gelmiştir. Müslümanlar, Resulullahın vârisleri olan âlimlere uyarsa, müşriklere uymuş olmaz. Eğer Müslümanların ataları doğru yolda ise elbette uymak gerekir. Nitekim Yakub aleyhisselam, ölürken oğullarına sordu: (Benden sonra kime kulluk edeceksiniz?) Oğulları dediler ki: (Senin ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın ilahı olan tek Allah'a kulluk edeceğiz.) [Bekara 133] Hz. Yusuf da dedi ki: (Atalarım İbrahim, İshak ve Yakub'un dinine uydum.) [Yusuf 38] Demek ki atalarımız Müslüman ise, müşrik değil ise, onlara uymamız lazımdır. Hz. Yusuf müslüman olan atalarının yolundan gittiğine göre, biz de müslüman atalarımızın, yani mezhep imamlarımızın, ehl-i sünnet âlimlerinin yolundan gitmeliyiz. Bir hadis-i şerifte de buyuruluyor ki: (Ahir zamanda bazıları, sizin ve atalarınızın yolundan ayrılıp, sünnetimden uzak kalacaklar, onlardan uzak durun.) [Müslim


.
Vatan sevgisi imandandır hadisi uydurma mıdır?
CEVAP: Art niyetli kimseler İslam âlimlerine olan itimadı sarsmak için, iyi niyetli kimseler de buradaki maksadı anlamadıklarından dolayı böyle hadisleri uydurma sanıyorlar. Halbuki her dilde, çok zaman zarf söylenir, mazruf anlaşılır. Mazruf, zarfın içindeki demektir. Mesela soba yanıyor dediğimiz zaman, sobanın kendisi değil içindeki odun, kömür, gaz yanıyor demektir. Yoksa sobanın kendisi değildir. Bu sınıf tembel dendiği zaman, sınıftaki öğrencilerin tembel olduğu anlaşılır. Böyle örnekler Kur'an-ı kerimde de vardır: (Köy halkına sor) yerine, (vese'lil karye=köye sor) ifadesi kullanılmıştır. (Yusuf 82) Zâlim köylüler manasına (Karye-tiz-zâlim=zâlim köy) ifadesi kullanılmıştır. (Nisa 75) Vatanını seven herkese mümin denmez. Fakat mümin vatanını sever. Yani, vatanını sevmek mümin olmanın alametlerindendir. (Temizlik imandandır) buyuruluyor. Yani müminin alametlerinden biri de temiz olmaktır. Fakat her temiz olana mümin denmez. Kâfirlerden de temiz olanlar çıkar. (Hayâ imandandır) buyuruluyor. Yani, imanlı olmanın alametlerinden biri de hayâlı olmaktır. Fakat her hayâlı olana mümin denmez. (Arabı sevmek imandandır) buyuruluyor. Her Arabı değil, Müslüman olan Arabı sevmek gerekir. Ebu Cehil de, Ebu Leheb de Arab idi. Halbuki bu Arabları seven kâfir olur. Vatan sevgisi de böyledir. Müslüman olan vatan sevilir. Vatanın Müslümanlığı, halkının Müslümanlığı demektir. Vatanını sevmek, taşını, toprağını değil, oradaki Müslümanları, yakınlarını, akrabalarını sevmek demektir. (Vatan sevgisi imandandır) hadis-i şerifi, İslâm âlimlerinin en büyüklerinden ve ikinci bin yılın müceddidi olan İmam-ı Rabbanî hazretlerinin, Mektubat kitabının 155. mektubunda ve evliyanın büyüklerinden Mevlana Celaleddin Rumi hazretlerinin Mesnevi'sinde vardır. Uydurma sanılan hadisler Aşağıdaki hadislere de uydurma deniyor. Bunlar hangi kitaplarda vardır? CEVAP: Hiç birisi uydurma değildir. Kaynakları karşılarına yazılmıştır. (Yarın ölecekmiş gibi ahirete ve hiç ölmeyecekmiş gibi dünya işlerine çalışınız!) [İbni Asakir] (Dünyanızı düzeltmeye çalışın! Yarın ölecekmiş gibi de ahiret için amel edin.) [Deylemi] (Ahir zamanda bazı kimseler, mescitlerde dünyadan konuşacaklar, dünya kelamı söyleyecekler. Onlarla beraber olmayın!) [İbni Hibban] (Kırk gün ihlâsla Allah'a kulluk edenin, kalbinden diline hikmet pınarları akar.) [Ebu Nuaym, Ebuş-şeyh, İ.Gazali] (Hayvanların otu yediği gibi, mescitte konuşmak da sevapları yer, yok eder.) [İ.Gazali] (Ümmetimden iki sınıf iyi olursa, insanlar da iyi olur: Yöneticiler ve âlimler.) [İ.Gazali] (Gülerek günah işleyen, ağlayarak Cehenneme gider.) [Ebu Nuaym] (Eğer benim bildiğimi bilseydiniz, az güler çok ağlardınız) hadis-i şerifi ise başta Buhari olmak üzere Kütüb-i sittede mevcuttur. Gülmek ve ağlamak konusunda Kur'an-ı kerimde de buyuruluyor ki: (Az gülsünler, çok ağlasınlar!) [Tevbe 82] ..... NOT: Seçim boyası abdeste ve gusle mani değildir.






.Yabancı bir yazar, "Müslümanlıktan daha kıymetli olan hanif dinidir. Hanif dinine uymak gerekir" diyor. Hanif ne demektir? CEVAP: Hanif, doğru inanan, hak yolda olan, İslamiyet'e sarılan, Allah'ı bir bilen demektir. Ebu Hanife de kelime olarak hanif babası, doğrunun babası demektir. Baba kelimesi Türkçe'de maksadı tam anlatamıyor, yerine konacak tam bir kelime de yok. Fakat para babası, fakir babası ifadelerinde baba kelimesi daha iyi anlaşılıyor. O halde hanif babası, hakiki Müslümanların babası, hak yolda söz sahibi kimse demektir. Kur'an-ı kerimde de aşağıda bildirildiği gibi, Hz İbrahim, hanif bir Müslümandı. Yoksa onun dini İslamiyet'ten ayrı bir din değildi. Zaten bütün peygamberler, itikad olarak aynı şeyi bildirmişlerdir. İnsanlar sonradan bozmuşlardır. İtikadda ayrılık olmaz. Bir âyet meali şöyledir: (Allah, Nuh, İbrahim, Musa ve İsa'ya emrettiklerini size de din olarak emretmiştir.) [Şura 13] Dinlerdeki imanı farklı gibi göstermek yanlıştır. Fakat, kalb ile, beden ile yapılması ve sakınılması lazım olan şeyleri farklı olduğundan, Müslümanlıkları da ayrıdır. Mesela Musa aleyhisselamın dininde iç yağı yemek haram idi. Adamın biri, Kur'an uydurma söz değildir anlamındaki âyetteki söz kelimesinin Arapça'sını almış, Kur'an uydurma hadis değildir diye tercüme etmiş. Başka biri de hanif kelimesini din olarak almış, herkes hanif dinine girmelidir diyor. Âyetlere de istediği yanlış anlamlar vermiş. Verdiği anlamlar şöyle: {"De ki: Hayır, biz Hanif olan İbrahim'in dinindeniz."} Âyetin tam ve doğru meali şöyledir: (Yahudiler ve Hıristiyanlar Müslümanlara "Yahudi veya Hıristiyan olun ki, doğru yolu bulasınız" dediler. Onlara de ki: "Biz, doğru olan İbrahim'in dinine uyarız. O, müşriklerden değildi.) [Bekara 135] Görüldüğü gibi hanif kelimesinin Türkçesi kasten yazılmamıştır. Yine yazmış ki: {"İbrahim, ne Yahudi, ne Hıristiyan'dı; o Hanif dinindendi." } Âyetin tam ve doğru meali şöyledir: (İbrahim, ne Yahudi, ne de Hıristiyandı; o, doğru [Allah'ı bir tanıyan] bir Müslümandı, müşriklerden de değildi.) [Al-i İmran 67] (Dikkat edilmişse, o Müslümandı ifadesini çıkarıp yerine "o hanif dininden idi" demiş. Yine yazmış ki: {"De ki Allah gerçekçidir. O halde, İbrahim'in dini olan Hanif'liğe uyun." } Âyetin tam ve doğru meali şöyledir: (De ki: "Allah doğru söyledi. O halde doğru olan, [Allah'ı bir bilen] İbrahim'in dinine uyun. O, müşriklerden değildi.) [Al-i İmran 95] (Dikkat edilirse burada da âyet saptırılıyor, İbrahim'in dini olan haniflik deniyor. Doğru olan İbrahim ifadesi değiştirilmiş.) Yine yazmış ki: {"Kim vardır ki, ondan daha güzeli var olsun? İyilik halinde, tam bir ihlas ile kendini Allah'a teslim etmiş (Yaratan ile barışmış) ve Allah'ın indindeki en güzel din olan İbrahim'in dini Hanif'liğe tâbi olmuştur. Allah İbrahim'i dost edinmiştir." } Âyetin tam ve doğru meali şöyledir: (İyilik eden bir kimse olarak kendini tam bir ihlasla Allah'a teslim eden ve İbrahim'in tevhid dinine uymuş olandan daha güzel din sahibi kimdir? Allah, İbrahim'i dost edinmiştir.) [Nisa 125] Burada da haniflik dini bir şey yoktur. (Devamı var)

Yabancı yazar yine yazmış ki: {"Ben her dinden vazgeçip, yüzümü Hanif olarak o gökleri ve yeri yaratan Allah'a döndüm."} Âyetin tam ve doğru meali şöyledir: (Ben, bir müvahhid olarak, yüzümü o gökleri ve yeri yaratmış olan Allah'a çevirdim. Ben müşriklerden değilim.) [Enam 79] Her dinden vazgeçip diye bir şey yok. Âyetin yukarısında aya, güneşe, yıldızlara tapmadığını bildiriyor. Ben müşriklerden değilim diyor, hâşâ ben Müslüman değilim demiyor. Allahü teâlâ, (İbrahim doğru Müslümandı) buyuruyor. (Al-i İmran 67) Yine yazmış ki: {"De ki: Rabbim beni İbrahim'in doğru yoluna dosdoğru olan Hanif dinine iletti."} Âyetin doğru meali şöyledir: (De ki: Beni, Rabbim, doğru yola iletti; O, öyle bir din ki, gayet sağlam ve devamlı, İbrahim'in Hakka yönelmiş tevhid dini.) [Enam 161] Burada da hanif dini diye bir şey yok. Tevhid dini, doğru din ifadesi var. Kasten hanif kelimesinin Türkçe'sini yazmıyor. Yine yazmış ki: {"De ki: Ayrıca yüzünü Hanif dininden ayırma ve sakın ortak koşanlardan olma" } Âyetin doğru meali şöyledir: (Yüzünü tevhid dinine döndür, sakın müşriklerden olma.) [Yunus 105] Hanif dini diye ayrı bir din burada da yok. Dikkat edilirse hep müşriklerden değildi, tek ilaha inanırdı anlamında söyleniyor. Yine yazmış ki: {"Doğrusu İbrahim Hakk'a yönelen bir kurucuydu. O Hanif idi."} Âyetin doğru meali şöyledir: (İbrahim Allah'a itaat eden, ona yönelen bir ümmet [önder] idi.) [Nahl 120] Burada Hanif dini diye bir şey yok. Hz. İbrahim'in dinini tek hak din gibi göstermeye çalışıyor. Yine yazmış ki: {"Halbuki, onlar yalnızca Hanif olmak üzere, dini sadece Allah'a has (özgün kılarak, mezhep imamlarına, şeyhlere, kullara vb. has kılmayarak), Allah'ı bilmekle, salatı ikame etmekle ve zekat vermekle emrolunmuşlardı. En dosdoğru ve gerçekçi din de işte bu Haniflik'tir." } Burada foyası meydana çıkıyor! Mezhebe, tasavvufa düşmanlığını açıkça bildiriyor. Bir de namaz demiyor salat diyor. Mealci gruplar, namaz diye bir şey yok salat dua demektir diyorlar. Bu da aynısını mı söylemek istiyor ki? Âyetin doğru meali şöyledir: (Halbuki onlar, doğruya yönelip, dini yalnız Allah'a has kılarak O'na kulluk etmek, namazı kılmak ve zekatı vermekle emrolunmuşlardı. Doğru olan din budur.) [Beyyine 5] Burada da Hanif dini diye bir şey yok. Yine yazmış ki: {"Sen artık yüzünü hakka yönelmiş Hanif dinine dön ki, Haniflik Allah'ın mayasıdır. İnsanları o maya üzerine yaratmıştır. Allah'ın yaratışında hiçbir değiştirme ve değişiklik bulunmaz. İşte en doğru ve en sağlam din Haniflik'tir."} Âyetin doğru meali şöyledir: (Hakka yönelip Allah'ın insanlara yaratılışta verdiği dine [İslama] sarıl. Zira Allah'ın yaratışında değişme yoktur; işte doğru din [İslam] budur.) [Rum 30] Burada da, Hanif dini diye bir şey yok. Bu âyette de Allah'ın gönderdiği dinlerin itikadda değişmeyeceği bildiriliyor. Yine yazmış ki: {"Allah katından geri çevrilmez gün gelmezden önce, yüzünü Hanif dinine çevir." } Âyette Hanif diye bir kelime yok. Kayyim kelimesi var. O da doğru demektir. Burada iyice açık vermiştir. Her doğru anlamındaki kelimeye Hanif denirse ortada Kur'an, din diye bir şey kalmaz. Âyetin doğru meali şöyledir: (Allah'ın geri çevrilemeyecek o günü gelmeden önce, yüzünü doğru dine [İslamiyet'e] çevir.) [Rum 43] (Yarın: Hak din yalnız İslamdır)






.
Dünkü yazımızda yabancı bir yazarın, hak dinin Müslümanlıktan farklı "Hanif" diye bir din olduğunu söylediğini bildirmiştik. Şimdi hak dinin yalnız İslam olduğunu âyet-i kerimelerle bildiriyoruz: (Elbette Allah katında [hak] din, İslam'dır. Kendilerine kitap verilenler [Hıristiyan ve Yahudiler] gerçeği bildikten sonra, aralarındaki ihtiras yüzünden, [İslamiyet hakkında] ihtilafa düştüler. Allah, âyetlerini inkâr edenin cezasını vermekte çok çabuk hesap görücüdür.) [Al-i İmran 19] Bu âyette Allah katında gerçek dinin Müslümanlık olduğu tevil edilemeyecek kadar açıktır. (Kim, İslamiyet'ten başka bir din ararsa, iyi bilsin ki, o din asla kabul edilmeyecek ve o, ahirette en büyük zarara uğrayacaktır.) [Al-i İmran 85] İslam'dan başka hanif manif diye bir din uyduranlar büyük zarara uğrayacaktır. (Eğer seninle tartışmaya girişirlerse, "Ben bana uyanlarla birlikte kendimi Allah'a verdim" de. Kendilerine Kitap verilenlere ve müşriklere, "Siz İslamı kabul ettiniz mi?" de, şayet İslamı kabul ederlerse, doğru yola girmiş olurlar, yüz çevirirlerse, sana yalnız tebliğ etmek düşer. Allah kullarını [hakkıyla] görür.) [Al-i İmran 20] Bu âyette de doğru olan dinin İslam olduğu bildiriliyor. (İbrahim de bu dini kendi oğullarına vasiyet ettiği gibi Yakub da, "Oğullarım, Allah [razı olduğu] dini [İslam'ı] sizin için seçti. O halde [ölüm gelmeden önce Müslüman olun ve] ancak Müslüman olarak ölün" dedi) [Bekara 132] Dikkat edilirse, falanca din mensubu olarak değil, Müslüman olarak ölün buyuruluyor. Müslümanın eğrisi de, doğrusu da olur. Doğru Müslüman elbette iyisidir. Hanif doğru demektir. Hanif Müslüman doğru Müslüman demektir. Türkçe'si ne ise onu söylemek gerekir. Uydurma söz yerine uydurma hadis demek gibi kasten hanif kelimesinin Türkçe'sini yazmamak art niyetli olmayı gösterir. (İsa, küfürlerini sezince, "Allah yolunda bana kim yardımcı olacak" dedi. [imanlı] Havariler, "Biz, Allah yolunda yardımcıyız; Allah'a inandık, sen şahit ol, biz Müslümanız" dediler.) [Al-i İmran 52] Hz. Âdem'den beri gelen bütün hak dinlerin Müslümanlık olduğu bu âyette de görülmektedir. Yahudiler: İbrahim Yahudi'dir ve biz onun dinine bağlıyız, demeleri üzerine şu âyet nazil olmuştur: (De ki, "Ey Ehl-i kitap, "ancak Allah'a kulluk etmek, O'na bir şeyi eş koşmamak, Allah'ı bırakıp birbirimizi rab edinmemek üzere, bizimle sizin aranızda ortak bir söze gelin" Eğer yüz çevirirlerse, "Şahit olun, biz Müslümanız" deyin.) [Al-i İmran 64] Âyette geçen ortak söz, imanın altı esasıdır. Biri noksan olursa o kimse Müslüman olamaz. Âyetin sonunda, enna müslimun=Bizler Müslümanlarız deniyor. O halde Müslüman olmayan, ortak söze gelmiş olamaz. Hz. İbrahim'in Yahudi veya Hıristiyan olmadığı, bütün peygamberler gibi Müslüman olduğu şu âyette de açıkça bildiriliyor: (İbrahim, ne Yahudi, ne de Hıristiyandı; o, doğru [Allah'ı bir tanıyan] bir Müslüman idi; müşriklerden de değildi.) [Al-i İmran 67] (Devamı var)






.
Tek hak dinin Müslümanlık olduğunu bildiren âyetlerden bazıları: ([İbrahim ve İsmail dedi ki:] Rabbimiz, ikimizi Müslüman kıl, hem de soyumuzdan Müslüman bir ümmet meydana getir.) [Bakara 128] (O, meleklerle peygamberleri ilah edinmenizi de size emretmez. Siz Müslüman olduktan sonra, size küfrü emreder mi?) [Al-i İmran 80] Müslümanlıktan başka dinin küfür olduğu bildiriliyor. (Ey inananlar, ancak Müslüman olarak ölün.) [Al-i İmran 102] ([Yusuf aleyhisselam dedi ki:] Canımı Müslüman olarak al.) [Yusuf 101] (Ey Rabbimiz, Müslüman olarak canımızı al.) [Araf 126] Bu âyetlerde, başka din üzerine değil ancak Müslüman olarak ölmek emrediliyor. (Bugün size dininizi kemale erdirdim, size olan nimetimi tamamladım ve size din olarak İslâm'ı beğendim.) [Maide 3] İslamiyet son dindir ve Allah ancak İslam dininden razıdır mealindedir. (Ben Müslümanların ilkiyim.) [Enam 163] Resulullah, kavminin ilk Müslümanıdır. (Allah doğru yola koymak istediğinin kalbini İslam'a açar.) [Enam125] Doğru yol İslam'dır. (Bana Müslüman olmam emrolundu.) [Yunus 72] Her peygamber Müslüman'dır. [Firavun] "İsrail oğullarının inandığı ilaha ve ondan başka ilah olmadığına iman ettim. Ben de Müslümanım" dedi.) [Yunus 90] İsrail oğullarının inandığı din de Müslümanlıktır. (Artık Müslüman olacak mısınız?) [Enbiya 108], (Kâfirler, [cehennemde] keşke biz de Müslüman olsaydık diyecekler.) [Hicr 2] Kurtuluş ancak Müslümanlıktadır. (Allah, Müslüman olmanız için nimetler veriyor.) [Nahl 81] Nimetler Müslüman içindir. (De ki: Müslüman olmakla emrolundum.) [Neml 91] Müslüman olmak emrediliyor. (Ondan [Kur'an gelmeden] önce kendilerine kitap verilenler de [Musevi ve İseviler de] iman ederler. Onlara [Kur'an] okunduğu zaman, "Ona iman ettik. Çünkü o Rabbimizden gelmiş bir gerçektir. Esasen biz daha önce de Müslüman idik" derler.) [Kasas 52, 53] Hz. Musa ve Hz. İsa'nın o zamanki dinine mensup olanların da Peygamberimizin ümmeti gibi Müslüman olduğu bildirilmektedir. (Müslüman erkeklere ve Müslüman kadınlara... Allah büyük mükafat hazırlamıştır.) [Ahzab 35] Demek ki mükafat ancak Müslümanlaradır. (Allah'a davet eden ve salih amel işleyip 'Ben Müslümanım' diyenden daha güzel sözlü kim olabilir?) [Fussilet 33] Gerçek Müslüman olandan daha iyisi yoktur. (Âyetlerimize inanıp Müslüman olan kullarım! Bugün size korku yoktur. Eşlerinizle cennete girin. Orada ikram görüp sevindirileceksiniz.) [Zuhruf 69, 70] Cennete ancak Müslüman girer. (Havariler, "Biz iman ettik, gerçek Müslüman olduğumuza şahid ol" demişlerdi.) [Maide 111] (Musa dedi ki: "Ey kavmim, eğer Allah'a inanıp, halis Müslüman olmuşsanız, ona güvenin.) [Yunus 84] (Biz Kur'anı Müslümanlara hidayet, rahmet ve müjde olarak indirdik.) [Nahl 89] (Size Müslüman adını veren O'dur.) [Hac 78] Hz. Süleyman dedi ki: (Bana Müslüman olarak gelin.) [Neml 31] Melike dedi ki: (Biz daha önce Müslüman olmuştuk.) [Neml 42] (Sen ancak âyetlerimize inanan Müslümanlara işittirebilirsin.) [Neml 81] (Ben gerçek Müslümanlardanım.) [Ahkaf 15] (Biz Müslümanları suçlular gibi yapar mıyız?) [Kalem 35]


.
Dört hak mezhebin, dört imamına tâbi olmanın vacib olduğu söyleniyor. Bunun delili nedir? CEVAP: Dinimizde dört delil vardır. Mezhebe uymak bu dört delilden birisinde varsa mesele yoktur. Dört mezhebe uymak, bir değil dört delilde de vardır: 1- Hicri birinci asırdan, bugüne kadar, yani 14 asır bütün Müslümanlar, bu dört imamı taklit etmişler. Bunlara itaat etmekte icma hasıl olmuştur. 'İcma'ya uymak ise vacibdir. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Ümmetim [in âlimleri] dalalet olan bir şeyde icma yapmaz!) [İ.Ahmed] (Allahü teâlânın rızası, icmadadır. Cemaatten ayrılan, Cehenneme gider.) [İbni Asakir] (Cemaatten ayrılan, yüzüstü Cehenneme düşer.) [Taberani] (Ümmetim [in âlimleri], hiçbir zaman dalalette icma yapmazlar. İhtilaf olunca sivad-i a'zama [âlimlerin ekseriyetinin bildirdiği yola] tâbi olun!) [İbni Mace] Şu halde ilk asırdan beri dört mezhepten birine uymakta icma hasıl olmuştur. 2- Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (O gün, her fırkayı imamları ile çağırırız!) [İsra 71] Kadi Beydavi hazretleri, bu âyeti (Her ümmeti peygamberleri ve dinde uydukları imamları ile çağırırız) şeklinde açıklamıştır. Ruh-ul beyan ve Tefsir-i Hüseyni'de ise, (Herkes mezhebinin imamı ile çağırılır. Mesela "Ya Şafii" veya "Ya Hanefi" denir) şeklinde açıklanmaktadır. Bu açıklamalar da, dört hak mezhebden birine uymanın vacib olduğunu göstermektedir. Yine Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Müminlerin [itikad ve ameldeki] yolundan ayrılan Cehenneme gider.) [Nisa 115] Medarik tefsirinde bu âyetin açıklamasında, (Kitab ve sünnetten ayrılmak gibi icmadan da ayrılmak caiz değildir) buyuruluyor. Beydavi tefsirinde ise, aynı âyet-i kerimenin açıklamasında (Bu âyet, icmadan ayrılmanın haram olduğunu göstermektedir. Müminlerin yolundan ayrılmak haram olunca, bu yola uymak da vacip olur, şart olur) buyuruluyor. İmam-ı Şarani hazretleri buyuruyor ki: (Tasavvuf büyükleri ve fıkıh âlimleri, kendilerine uyanlara şefaat ederler. Ruh teslim ederken, kabirde Münker ve Nekir sual ederken ve Haşirde, Neşirde, Hesapta, Sıratta yanında bulunurlar. Onu unutmazlar. Tasavvuf büyükleri, kendilerine uyanları, bütün korkulu yerlerde kolladıkları gibi, müctehid imamlar da korurlar. Bunlar, mezhep imamlarıdır. Bu ümmetin bekçileridir. Sevin ey kardeşim! Dört mezhep imamlarından dilediğini taklit et de saadete kavuş!) [Mizan-ül-kübra] Görülüyor ki, kıyamette, herkes mezhep imamının ismi ile çağrılacaktır. İmam, kendisini taklit edene, şefaat edecektir. Dört mezhep imamlarının her biri böyle yüksek idi. Bir âyet meali şöyledir: (Bana inabet edenin yoluna uy!) [Lokman 15 ] Bu dört büyük imamın, bu inabet yolunda oldukları icma ile bildirilmiştir. (Devamı var)






.Dün, dört mezhebe uymakla ilgili iki delil bildirilmişti. Bugün ise iki delil daha bildirilecektir: 3- Bir âyet meali: (Hidayet yolunu öğrendikten sonra, Resule uymayıp müminlerin yolundan ayrılanı, saptığı yola sürükleyip çok kötü bir yer olan Cehenneme sokarız!) [Nisa 115] İmam-ı Şafii, (İcmaın delil olduğunu gösteren bu âyet, müminlerin yolundan ayrılmayı haram ettiği için, bu yola uymak vacib olur) buyuruyor. Müfessir Abdullah Nesefi, bu âyeti açıklarken, (İcmaın delil olduğunu ve icmadan ayrılmanın da caiz olmadığını bu âyet göstermektedir) buyuruyor. (Medarik) İmam-ı Kadi Beydavi, (Bu âyet, icmadan ayrılmanın haram olduğunu gösteriyor. Müminlerin yolundan ayrılmak haram olunca, bu yola uymak vacib olur) buyuruyor. (Tefsir-i Beydavi) Gerçek âlimler, (Bir mezhebi taklit etmek vaciptir. Mezhepsiz olmak büyük günahtır) buyuruyor. Âlimlerin bu ittifakından ayrılmak, bu âyetten ayrılmak olur) dediler. Bir âyet meali şöyledir: (Siz, insanlar için en hayırlı ümmetsiniz. İyiyi emreder, kötüyü men edersiniz) [Âl-i İmran 110] 4- Kur'an-ı kerimde buyuruldu ki: (Bilmiyorsanız, zikir ehline [âlimlere] sorun!) [Nahl 43] Bu âyet, ibadet ve işlerin nasıl yapılacağını bilmeyenlerin, bilenlerden sorup öğrenmelerini emretmektedir. Herkesten değil, âlimlerden sorup öğrenmek emir olunmaktadır. Bunun için, bir kimse, yapacağı şeyi, Kur'an ve hadiste arayamaz, taklit ettiği mezhebin müctehidinden sorup öğrenmesi lâzım olur. Yahut mezhebinin âlimlerinin kitaplarından okuyup öğrenir. Sorup, öğrendiğine göre yapan, o müctehidi taklit etmiş olur. Müctehidin sözüne uymayıp inkâr ederse, mezhepsiz olur. Âyetteki zikir ehli mezhep imamı demektir. Çünkü hadis-i şerifte bildiriliyor ki: (Cihad, oruç, namaz, zekat ve hac ibadetini yapanlar içinde ecri daha büyük olan zikir ehlininkidir.) [İ.Ahmed] İbni Merdeveyh Ebu Bekr Ahmed'in bildirdiği ve Enes bin Malik'in haber verdiği hadis-i şerifte, (Namaz kılan, oruç tutan, hac ve gaza eden; eğer imamını beğenmezse, o münafıktır. Onun imamı, zikir ehlidir) buyuruldu. Demek ki, âyetteki Ehl-i zikir, ulema-i rasihin ve dört mezhebin imamlarıdır. (Ancak âlim olanlar anlar) ve (Ey akıl sahipleri, ibret alın!) mealindeki âyetler, dört mezhep imamlarının üstünlüklerini göstermektedir. Ahmed bin Muhammed Tahtavi hazretleri buyuruyor ki: (Kur'an-ı kerimdeki (Allahın ipi)nden maksat, cemaattır. Cemaat da, fıkıh ve ilim sahipleridir. Fıkıh âlimlerinden bir karış ayrılan dalalete düşer. Sivad-ı a'zam, fıkıh âlimlerinin yoludur. Fıkıh âlimlerinin yolu da, Resulullahın ve Hulefa-i raşidinin yoludur. Bu yoldan ayrılanlar, Cehenneme gider. Allahü teâlânın rahmeti, Ehl-i sünnet vel cemaat fırkasında bulunanlara, gazabı da bu yoldan ayrılanlaradır. Fırka-i naciye, bugün dört mezhebde toplanmıştır. Bu dört mezheb, Hanefi, Maliki, Şafii ve Hanbeli'dir. Bu dört hak mezhebden birine uymayan, bid'at ehli olup Cehenneme gider.) [Tahtavi] Bugün dört mezhebden başkasına uymak caiz değildir. (Hadika) İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Mezhebden ayrılmak, mezhepsiz olmak ilhaddır. (Mebde ve Mead) [İlhad, doğru yoldan ayrılmaktır.]


.
Ben hem mehdiyim, hem de resulüm, yani peygamberim. 14 asırdan beri İslam âlimlerinin ittifakla bildirdikleri bütün farzlar değişmiştir. Şimdiye kadar gelen bütün İslam âlimlerinin bildirdiklerinin hepsi yanlıştır. Yalnız benim Kur'andan anladığım doğrudur. Mesela Amentü'de 14 asırdır öğretilen hayır şer Allah'tandır ifadesi yanlıştır. Yalnız hayır Allah'tandır, şer Allah'tan değildir. Delilim Nisa suresi 79. âyetidir" diyen zatın görüşlerinde doğruluk payı var mıdır? CEVAP: Hiç doğruluk payı olur mu? Hain değilse delinin tekiymiş. Hâşâ onun dediği doğru olursa, bütün İslam âlimleri ve 14 asırdır yaşanan Müslümanlık yanlış olmuş olur. Hayır Allah'tan olup da şer Allah'tan olmazsa, şerli kimseler, Allah'a (Niye bana hayır vermedin de falancalara çok hayır verdin, bu haksızlık nedir?) demezler mi? İnsan hayrı da şerri de cüzi iradesiyle kendisi işler. Ama ikisinin de yaratıcısı Allah'tır. İşte âyet-i kerime meali: (Zerre kadar iyilik yapan, onun mükafatını görecek, zerre kadar kötülük yapan da onun cezasını görecektir.) [Zilzal 7, 8] Bu âyet, kendi irade-i cüziyemizle hayır ve şer işlediğimizi gösteriyor. Öyle olmasa, iyilik işleyen Cennete, kötülük işleyen Cehenneme gönderilmez. Hayrı ve şerri işlememize izin veren yani hayrı ve şerri yaratan yine Allahü teâlâdır. İki âyet meali şöyledir: (Allah dilediğini saptırır, dilediğini de doğru yola iletir.) [İbrahim 4] (Sizi de, işlerinizi de yaratan Allah'tır.) [Saffat 96] (Her şeyin yaratıcısı Allah'tır.) [Zümer 62, Mümin 62] Kadı Beydavi hazretleri bu âyeti, (Hayrı, şerri, imanı, küfrü ve her şeyi yaratan ancak Allah'tır. Her şey Onun tasarrufu altındadır) diye açıklıyor. Şimdi Nisa suresine bakalım: (Kendilerine bir iyilik dokununca, "Bu Allah'tan" derler; başlarına bir kötülük gelince de "Bu senin yüzünden" derler. "Küllün min indillah=Hepsi Allah'tandır" de, bunlara ne oluyor ki bir türlü laf anlamıyorlar.) [Nisa 78] Âyette tevile ihtiyaç kalmadan, hepsi Allah'tandır ifadesi geçiyor. İyilik de kötülük de, hayır da şer de Allah'tandır. Allah'tan başka yaratıcı olur mu hiç? Elbette hepsi Allah'tandır. Bundan sonraki âyette ise şöyle buyuruluyor: (Sana ne iyilik gelirse Allah'tan, kötülük ise kendindendir.) [Nisa 79] Hâşâ bu âyet bir önceki âyete zıt değil ki! Bir insana kötülük gelirse, bu kendi günahı sebebiyledir. Ama onun yaratıcısı yine Allah'tır. İşte bir âyet meali: (Başınıza gelen herhangi bir musibet, kendi ellerinizle işlediğiniz [günahlar] yüzündendir. [Bununla beraber] Allah çoğunu affeder [musibete maruz bırakmaz]) [Şura 30] Kötülük kendindendir demek, kul günahı işleyince Allah onu, günahı sebebiyle belaya maruz bırakıyor demektir. Yoksa kul kötülüğü kendisi yaratıyor demek değildir. Resulullah efendimiz, imanla ilgili âyetleri açıklıyor, Kur'an-ı kerimden sonra en sağlam kitap olan Buhari ve Müslim'de (İman, Allah'a, meleklere, kitaplara, peygamberlere, kıyamet gününe ve hayrın şerrin, Allah'ın takdiri ile olduğuna inanmaktır) buyuruyor. Yine buyuruyor ki: (Kaderin, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmayan, mümin değildir.) [Tirmizi]



.
Müslümanlık iddiasında olanlar çeşitli gruplara ayrılmıştır. Kimisi dinimizin temel kaidelerini sorgulamaya başlamıştır. Altı olan imanın şartını beşe indirenler, yediye çıkaranlar olmuştur. Peygamberim diyenler çıkmıştır. Şer Allah'tan değil diyenler türemiştir. Bize günahı Allah işletiyor diyenler vardır. Aşağıdaki âyetlere Ehl-i sünnet âlimleri nasıl anlam vermişlerdir? CEVAP: Ayetlerin açıklaması karşısındadır: (Allah dilediğini saptırır, dilediğini hidâyete erdirir.) [İbrahim 4, Fatır 8] Allah dilediğini saptırdığına göre, şer Allah'tan değil diyenler yanlış yoldadır. Bu âyete dayanarak cebriye, Allah bize zorla günah işletir diyor ki o da yanlıştır. Allah hiç kimseye zulmetmez, zorla günah işletmez. Günahı da sevabı da herkes kendi irade-i cüziyesi ile işler. (Rabbin, dilediğini yaratır, dilediğini seçer. Onların seçim hakkı yoktur.) [Kasas 68] Külli iradenin Allah'ın kudretinde olduğu bildiriliyor. Kullarına verdiği irade-i cüziye hariç, hiç kimse bir şey yaratamaz. Tek yaratıcı Allah'tır, hayrı da şerri de o yaratır. (Allah dilediğini bağışlar, dilediğine azap eder.) [Bekara 284] Dilediğine azap eder demek, layık olana azap eder demektir. Yoksa Allah zerre kadar haksızlık yapmaz. (Nisa 40, Kehf 49) (Allah dilediğini yardımı ile destekler.) [Al-i İmran 13] Layık olanları destekler. (De ki: Mülkün sahibi olan Allah'ım, sen mülkü dilediğine verir, dilediğinden geri alırsın. Dilediğini yüceltir, dilediğini de alçaltırsın.) [Al-i İmran 26] Yine layık olanları alçaltıp yükseltir. (Elbette Allah dilediğini hesapsız rızıklandırır.) [Al-i İmran 37] Layık olanlara verir. (Yeryüzü Allah'ındır, kullarından dilediğini ona vâris kılar.) [Maide128] Layık olanlara verir. (O, yıldırımlar gönderip onlarla dilediğini çarpar.) [Rad 13] Bunu da layık olanlara yapar. (Allah kimi hor ve hakir kılarsa, artık onu değerli kılacak bir kimse yoktur.) [Hac 18] Layık olanları hor kılar. (Allah dilediğini nuruna kavuşturur.) [Nur 35] Layık olanlara verir. (Allah, dilediğini yaratır; dilediğine kız, dilediğine erkek çocukları verir.) [Şura 49] İyilerin hakkında hayırlı ne ise ona onu bahşeder. (Onları durdurun! Sorguya çekileceklerdir.) [Saffat 24] Bu âyette, Cebriye fırkasının yanlışlığı ortaya konmaktadır. Kendi irade-i cüziyesi ile günah işleyenler sorguya çekilecektir. Hâşâ Allah zorla günah işletseydi sorguya çeker miydi hiç? (Herkesi sorguya çekeceğiz.) [Hicr 92] Herkes yaptığının karşılığını görecektir. (Zerre kadar hayır ve şer işleyen, karşılığını görür.) [Zilzal 7, 8] Bu âyette, Allah'ın günah işletmediği, hayrı da şerri de insan kendi iradesi ile işlediği açıkça bildiriyor. (Herkes [iyi kötü] ne getirmişse, onu görecektir.) [Tekvir 14] Bu âyette, herkesin kendi iradesi ile günah veya sevap işlediği bildiriliyor. Kul kendi iradesi ile imanı küfrü seçmeseydi, günah ve sevap işlemeseydi, hâşâ peygamberler, Cennet, Cehennem lüzumsuz olurdu. Allah'ın niye yaptın diye kullarına hesap sorması da yersiz olurdu.






.
Kur'an herkes için inmiştir. Onun için âlime, ilim sahibi olmaya ihtiyaç yoktur. Âlim olmasa Kur'an anlaşılmaz mı? CEVAP: Anayasa da herkes içindir; ama kanunlar, tüzükler olmadan anayasa ile memleket idare edilebilir mi? Kanunları da ancak hukukçular anlayabilir. Hasta olan avukata değil doktora gider. İlmin, âlimin önemi nasıl inkâr edilebilir. Kur'an-ı kerimi herkes kolayca anlasa idi, Peygambere ihtiyaç kalmazdı. Hadis-i şerifler, Kur'an-ı kerimin açıklaması mahiyetindedir. Hakiki âlimler de, hadis-i şerifleri açıklamışlardır. Arapça bilen herkese âlim denmez. Hakiki âlim, Kur'an-ı kerimi, hadis-i şerifleri açıklayan yetkili, yüksek insandır. Çok ilmi olduğu halde, hakkı bâtıldan ayıramayan, hakiki âlim değildir. Yetmiş iki sapık fırkanın önderleri de derin âlim idi, hakkı bâtıldan ayıramadıkları için dalalete düşmüşlerdir. Şu halde, âlim çok bilen değil, hakkı bâtıldan ayıran din uzmanlarıdır. Bunlar peygamberlerin vârisleri, vekilleridir. İctihadlarında isabet etmeseler de yine sevap alırlar. Bunlara uyanlar da kurtulur. Dinimiz âlimleri övmektedir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Bilmiyorsanız ehl-i zikre [âlimlere] sorun!) [Nahl 43] Demek ki bilmeyen insanlar da var ki, Allahü teâlâ, bilenlere sormamızı emrediyor. (Bu örnekleri ancak âlimler anlar.) [Ankebut 43] Herkes her örnekten anlamaz. Âlimler, kıymetli insanlar ki, ancak âlimler anlar deniyor. (Gökleri ve yeri yaratması, dil ve renklerinizin farklı olması da O'nun [kudretini gösteren] alâmetlerindendir. Elbette bunda âlimler için ibretler vardır.) [Rum 22] Ancak âlimler ibretle bakıp, yaratılıştaki hikmetleri anlayabilir. (Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?) [Zümer 9] Şu halde bilenler [âlimler] kıymetlidir. (Allah'tan en çok korkan ancak âlimlerdir.) [Fatır 28] (Allah'tan en çok korkan benim) hadis-i şerifi Allah'tan korkmanın derecesini gösteriyor. (Buhari) (Kendilerine güven veya korku ile ilgili bir haber geldiğinde onu hemen yayıverirler. Halbuki onu peygambere ve aralarındaki yetkililere [âlimlere] götürselerdi, onlardan sonuç çıkarmaya gücü yetenler, onu anlarlardı.) [Nisa 83] Âyette geçen ülül-emrin=yetkilinin âlim demek olduğu tefsirlerde yazılı. Peygamber efendimiz de, (Ülül-emr, fıkıh âlimleridir) buyurdu. (Darimi) Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Âlimin mürekkebi, şehidin kanı ile tartılır, âlimin mürekkebi, ağır gelir.) [İ.Neccar] (Âlimler peygamberlerin vârisidir.) [Ebu Davud, İ.Mace, Tirmizi] (Âlimler [hak yolu gösteren] birer rehberdir.) [İ. Neccar] (Âlimlere uyun! Onlar, dünya ve ahiretin ışıklarıdır.) [Deylemi] (Âlimler olmasaydı, insanlar helak olurdu.) [İ.Maverdi] (Bilmediklerinizi salih âlimlerden sorup öğrenin!) [Taberani] (Âlim, Allahın güvendiği kimsedir.) [Deylemi] (Salih âlim ile nebi arasında bir derece fark vardır. O da nebilik makamıdır.) [R.Nasıhin]


.
Kendilerine Selefî diyen bazı gençler, mezarlıkta Kur'an okumak caiz değil diyorlar. Kabristanda Kur'an okumak sünnet değil midir? CEVAP: Evet sünnettir. Muteber eserlerde bilgiler şöyledir: Kabristanda oturup Kur'an okumak caizdir. (Halebi-yi kebir s. 496) Ahmed bin Hanbel buyurdu ki: (Kabristana girince, Fatiha, Kul-euzüler ve İhlas surelerini okuyun! Sevabını ölülere gönderin! Sevabı hepsine vasıl olur.) Hadis-i şerifte, (Bir kimse, kabristandan geçerken, 11 kere İhlas suresi okuyup sevabını ölülere hediye ederse, kendisine ölüler adedince sevap verilir) buyuruldu. (Etfal-ül müslimin-İmam-ı Birgivi) Kabristanda Kur'an okumak sünnettir. (Seyyid Ahmed Tahtâvi) Mezarlıkta Kur'an okuyup, sevabını ölülere hediye etmeli. (Fetava-yı Hindiye c.5, s.350) Kabristanda, yüksek sesle veya yavaş Mülk suresi veya diğer sureler okunabilir. (Zahire) Ölünün Kur'an sesini duyarak rahatlamasını niyet eden kimse, yüksek sesle okur. (Haniyye) Salihlere dua etmeli Salih arkadaşlarımız var. Fakat ben onların çoğunu sevemiyorum. Her birisinin bir kusurunu görüyorum. Kimileri ile konuşmuyorum. Onları sevmemem günah olur mu? CEVAP: Elbette günah olur. Çünkü hubb-i fillah, buğdi fillah imanın esasıdır. Salihleri sevmeli, fâsık ve fâcirleri sevmemeli. Başkalarının kusurunu görüp onlardan kendini üstün görmek kibirdendir. Kibir her hayra manidir. Bu hastalıktan kurtulmaya çalışmalı. Bilhassa sevmediğimiz salihlere özel dua etmeliyiz. Kur'an-ı kerimde iyilerin ettiği dua şöyle bildiriliyor: (Rabbimiz, bizi ve bizden önce gelip geçmiş mümin kardeşlerimizi affet; kalblerimizde, mümin kardeşlerimize karşı hiçbir kin bırakma!) [Haşr 10] Bu âyet-i kerimede bildirildiği gibi, sevmediğimiz salih arkadaşlara böyle dua etmeliyiz. Boşanma hakkını almak Resmi muamele bittikten sonra, dini nikah yaparken, boşanma hakkını kadın da alabilir mi? CEVAP: Kâdıhan fetvasında diyor ki: Erkek nikah yaparken, (Boşanmak senin elinde olmak üzere, seni nikah ettim) derse, nikah sahih olup, boşanmak hakkı kadının elinde olmaz. Fakat, önce kadın, (İstediğim zaman, boşanma hakkı elimde olmak üzere sana nikahlandım) der, erkek de, kabul ettim derse, hem nikah sahih olur, hem de, boşanmak kadının elinde olur. Nimet-i İslam kitabında da diyor ki: Bir kadın, kendini bir erkeğe nikah ederken, (Ne vakit istersem, kendimi senden boşamak üzere...) diyerek, şart ederse, erkek de, nikah yapılırken, bu şartı kabul ettim derse, böyle şartlı nikah sahih olur ve kadın da boşanmak hakkına mâlik olur. Kalbin niyeti Öğle namazını kılarken ikindiye niyet ettim, bir sakıncası var mıdır? CEVAP: Hangi namazı kıldığını bilmek ve ona göre niyet etmek farzdır. Öğleyi kılarken ikindiye niyet edilirse namaz sahih olmaz. Niyet kalb ile olur. Bir kimse, öğleyi kılmaya başlarken, kalb ile öğlenin farzını kıldığını bilse, fakat dil ile ikindi dese kalbe itibar edilir, dile itibar edilmez. Bu namaz sahih olur.






.Bazı kimseler, kiliseye gidip âyinlere katıldığımız için, onlarla yakınlık ve dostluk kurduğumuz için bizi eleştiriyorlar. Eğer kâfirleri sevmek yasak olsaydı, onlara hoşgörüde bulunmak yasak olsaydı dinimiz kitaplı kâfirlerle evlenmeye izin vermezdi. Çünkü insanın hanımını sevmemesi mümkün değil. Yoksa Ehl-i kitapla evlenmek yasak mı? CEVAP: Ehl-i kitap zimmi ise tenzihen mekruh, harbi ise tahrimen mekruhtur. Bugün zimmi olan Ehl-i kitap yoktur. Hepsi harbidir. Tahrimen mekruh olsa da caizdir. Ancak evlenmekle kâfiri sevmeyi aynı kefeye koymak ne kadar yanlıştır. İnsan muzu da sever ama bunu yemek için sever. Gayri müslim kızın kara kaşını, kara gözünü sevebilir. Dinini sevmesi asla caiz olmaz. Muhammed Masum hazretleri buyurdu ki: Kâfirleri sevmemek Kur'an-ı kerimde açıkça emredilmiştir. Kur'ana uymak ise farzdır. Kâfirleri sevmenin haram olduğunu bildiren âyet-i kerimelerden birkaçının meali şöyledir: (Allaha ve kıyamet gününe iman edenler; babaları, kardeşleri ve akrabası olsa da, Allahın ve Resulünün düşmanlarını sevmez.) [Mücadele 22] (Demek ki babası da olsa kâfir sevilmez.) (Kâfirleri dost edinen, Allahın dostluğunu bırakmış olur.) [Al-i İmran 28] (Yahudileri ve Hıristiyanları dost edinmeyin, sevmeyin!) [Maide 54] (Ey iman edenler, benim ve sizin düşmanınız olanları dost edinmeyin.) [Mümtehine 1] (Kâfirlerle, münafıklarla cihad et! Onlara sert davran, düşmanlık yap!) [Tevbe 73] Eshab-ı kiram (Kâfirlere gazap ederler, birbirlerine merhametlidirler) diye övülüyor. (Feth 29) Hakiki imana kavuşmak Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Allahın düşmanlarını düşman bilmeyen, hakiki iman etmiş olmaz. Müminleri Allah için seven ve kâfirleri düşman bilen, Allahın sevgisine kavuşur.) [İ.Ahmed] (Allahın dostunu seven, düşmanını düşman bilenin imanı kâmil olur.) [Ebu Davud] (İsyan edenlere düşmanlık ederek, Allaha yaklaşın!) [Deylemî] (Bir kavmi sevip de onlarla dostluk kuran, kıyamette onlarla haşrolur.) [Taberani] (Kâfirlerle mal, can ve dilinizle cihad edin!) [R.Muhtar] (Kâfirleri sevmek cihad değildir.) Halife Hz. Ömer'e, (Hireli bir Hıristiyan var. Çok zeki, yazısı da çok güzel, bunu kendine kâtip yap) dediler. Kabul etmedi. Aşağıdaki âyeti okuyup, (Mümin olmayan birini dost edinemem) dedi. Ebu Musel Eşari hazretleri anlatır: Halife Ömer'e (Hıristiyan katibim çok işe yarıyor) dedim. "Niçin bir Müslüman kâtip almadın? (Ey müminler, Yahudi ve Hıristiyanları sevmeyin) âyetini işitmedin mi sen?" dedi. Ben de, "Onu dini için değil, kâtipliği için aldım" dedim. "Allahü teâlânın hakir ettiğine ikram etme! Onun zelil ettiğini aziz eyleme! Allahın uzaklaştırdığına yaklaşma" dedi. "Ama Basra'yı onunla idare edebiliyorum" dedim. "Hıristiyan ölürse ne yapacaksan, şimdi onu yap! Hemen onu değiştir" dedi


.
Kiramen Katibin melekleri insanların günah ve sevaplarını yazıyorlar. Kişi o günahına tövbe etmiş olabilir veya aynı mezhepteki başka bir âlime göre o şeyi işlemek caiz olabilir. Bu işlerde bir karışıklık olmaz mı, bu yazdıkları şeyler hesap gününde de aynen geçerli mi olacak? Yeniden gözden geçirilmesi söz konusu mudur? CEVAP: Her işte karışıklık, yanlışlık olabilir ama Allahü teâlânın işinde asla karışıklık ve yanlışlık olmaz. Karışık ve yanlış iş yapan nasıl ilah olabilir? Melekler, bir şey üzerine, harf ile yazmaz. Bilgileri, zihnimizde topladığımız gibi, bir yere toplarlar. Kolay anlaşılması için günümüzden örnek verelim. Yaptığımız bütün işler "kamera"ya alınıyor. Hesap günündeki canlı yayında bütün detayları ile gösteriliyor. Bu filmleri kendimiz de seyredeceğiz. Hiç kimsenin itiraz edecek hali kalmayacak, herkesin içinde rezil olacaktır. Hem yapılanları aynen göreceğiz, hem de uzuvlarımız da, cansız şeyler de lehimize veya aleyhimize şahitlik edecektir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (O gün, dilleri, elleri ve ayakları onların yaptıkları her şeye şahitlik edecektir.) [Nur 24] (Nihayet oraya vardıkları zaman kulakları, gözleri ve derileri yaptıkları şeyler hakkında onların aleyhinde şahitlik ederler.) [Fussilet 20] (Derilerine, "Niçin aleyhimize şahitlik ettiniz" diye sorarlar. Derileri de, "Her şeyi konuşturan Allah, bizi de konuşturdu. Sizi hiç yok iken de o yarattı, yine ona döndürülüyorsunuz" derler.) [Fussilet 21] (Gözleriniz, kulaklarınız ve derilerinizin aleyhinize şahitlik edeceğinden korkmuyor, kötü işlerden çekinmiyordunuz. Allah'ın, yaptıklarınızın çoğunu bilmeyeceğini sanıyordunuz. [Dirilmeye inanmıyordunuz.]) [Fussilet 22] (O gün onların ağızlarını mühürleriz; yaptıklarını bize elleri anlatır, ayakları [ve bütün uzuvları] da şahitlik eder.) [Yasin 65] Tövbe ettiğimiz günahlar beyaz sayfa olarak görülecektir. Kendimize bile burada ne günah işlediğimiz hatırlatılmayacaktır. Kendimiz de unutacağız, bilemeyeceğiz. Allahü teâlânın sevgili kulu olarak ölürsek, yaptığımız çirkin işlerin hiçbirisi, hiç kimseye gösterilmeyecektir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (O gün, Allah, Peygamberini ve iman edip onunla beraber olanları rezil etmez.) [Tahrim 8] Peygamber efendimiz, hesap defterleri [kamera ile çekilen filmler] benim elimde olsun, hiç kimse görmesin diyecek, (Ya Rabbi, ümmetimin kusurlarını hiç kimsenin duymaması için onların hesaplarını bana ver!) diye ricada bulunacak, Allahü teâlâ da, (Onlar senin ümmetin ise, benim de kullarımdır. Ben onlara senden daha merhametliyim. Hiç kimse kusurlarını görmeden, hesaplarını gizli görürüm) buyuracaktır. Böyle kullardan olmak için, itikadımızı düzelttikten sonra günahlardan sakınıp ibadetlerimizi doğru yapmaya çalışmamız gerekir. Doğru itikadı, doğru ibadetin nasıl yapılacağını öğrenmek için de Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye kitabını okumayı tavsiye ederiz.


.
Meşhur bir ateist "Kur'an çelişkilerle doludur, Allah kelamı olsa, bir yerde ben, bir yerde biz, bir yerde o diye söylemez. Mesela Fatiha'da âlemlerin Rabbi diye üçüncü şahıs olarak söylüyor" diyor. Böyle diyenlere nasıl bir cevap vermeliyiz? CEVAP: Bu ateistin ifadeleri, din düşmanlığından çok, onun cahilliğini göstermektedir. Fatiha bir duadır. Müminlerin nasıl dua etmesi gerektiği bildirilmektedir. Meali şöyledir: Âlemlerin Rabbi, ceza gününün tek sahibi, rahman ve rahim olan Allaha hamd olsun. Ey Rabbimiz, sana kulluk eder ve yalnız senden yardım dileriz. Bizi nimet verdiğin kimselerin doğru yoluna ilet, gazaba uğrayanlarla sapıtanların yolundan uzak tut... Kur'anda ben, biz, o gibi ifadelerin kullanılışı hakkında İsmail Hakkı Bursevi hazretleri buyuruyor ki: Sultanların dört türlü konuşma tarzı vardır: 1- Ben yaptım der. 2- Biz yaptık der. 3- Kendinden bahsetmeden (Şunlar emredildi) der. 4- Yalnız unvanı ile (Sultanınız size şunu emretti, şunlar size yasak kılındı) der. Üçüncü şahıs olarak o diye de bildirir. Allahü teâlânın, bazen ben, bazen biz demesi, halkın aşina olduğu sultanlara mahsus bir hitap tarzıdır. O, sultanlar sultanıdır. Yukarıdaki gibi dört tarzla da hitap etmiştir. Kur'an-ı kerimden üçer örnek verelim: 1- "Ben" dediğine örnekler: Yalnız benden korkun. (Bekara 40) Ben tövbe edenin tövbesini kabul ederim. (Bekara 160) Kullarım beni sorarlarsa, bilsinler ki ben, onlara yakınım. Benden isteyenin, bana dua edenin duasını kabul ederim. (Bekara 186) 2- "Biz" dediğine örnekler: Biz, şükredenlerin mükafatını vereceğiz. (Al-i İmran 145) Biz, kâfirler için perişan edici bir azap hazırladık. (Nisa 37) Biz, cehennemi kâfirler için bir zindan yaptık. (İsra 3- Kendinden bahsetmeden verdiği emirlere örnekler: Oruç size farz kılındı. (Bekara 183) Evli kadınlarla evlenmeniz de haram kılındı. (Nisa 24) Namaz, müminlere belirli vakitlerde farz kılınmıştır. (Nisa 103) 4- Üçüncü şahıs olarak bildirdiğine örnekler: Allah ki sizi yarattı. (Rum 40) O Rab ki, yeri sizin için bir zemin, göğü de bir tavan yaptı. (Bekara 22) O, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattı. (Bekara 29) Allahü teâlânın "Ben" demesi yüce zatına göre, "Biz" demesi, isim ve sıfatlarına göredir. İsim ve sıfatlarının çokluğu zatının birliğine zıt değildir. Çünkü isim ve sıfatların hepsi, zata aittir. (Ruh-ul-beyan c.1, s.37)


.
Ehl-i sünnet âlimleri bid'at ehline zalim, sapık gibi şeyler söylemişler, kâfir dememişlerdir. 72 dalalet fırkasına bile kâfir denmez. Çünkü ehli kıble tekfir edilmez, yani kâfir denmez. Ehl-i kıble ne vakit kâfir olur? CEVAP: Din kitapları bu konuda diyor ki: 1- İmam-ı a'zam ve imam-ı Şafii, Ehl-i kıble olana kâfir denilmez buyurdu. Bu söz, Ehl-i kıble olan, günah işlemekle kâfir olmaz demektir. 72 fırka, Ehl-i kıbledir. İctihad yapılması caiz olan açıkça anlaşılamayan delillerin tevillerinde yanıldıkları için, bunlara kâfir denilmez. Fakat, zaruri olan ve tevatür ile bildirilmiş olan din bilgilerinde ictihad caiz olmadığı için, böyle bilgilere inanmayan, sözbirliği ile kâfir olur. Çünkü, bunlara inanmayan, Resulullaha inanmamış olur. İman demek, Resulullahın Allahü teâlâ tarafından getirdiği, zaruri olarak bilinen bilgilere inanmak demektir. Bu bilgilerden birine bile inanmamak küfür olur. (Milel-nihal tercümesi) 2- Zaruri din bilgilerinden veya iman edilecek şeylerden birine bile inanmayan, La ilahe illallah Muhammedün resulullah dese de, kâfir olur. (Redd-ül Muhtar) 3- 72 bid'at fırkası, Ehl-i kıble olduğu için, bunlara kâfir denmez. Fakat bunların, dinde inanması zaruri olan şeylere inanmayanları kâfir olur. (Mekt. Rabbani 2/67, 3/38) 4- Meşhur bir farzı inkâr eden kimse, namaz kılsa da kâfir olur. (Berika) 5- Her namaz kılana ehl-i kıble denmez. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Yalan söyleyen, sözünde durmayan ve emanete hıyanet eden, Müslüman olduğunu söylese, namaz kılsa, oruç tutsa da münafıktır.) [Buhari] 6- İmanın 6 şartından birine inanmayan, namaz kılsa da kâfirdir. (Eşiat-ül-lemeat) Başka ülkeye gitmek Beyim beni, Avustralya'ya götürmek istiyor. Burada çok tanıdıklarımız var. Durumumuz da iyidir. Ben de tanımadığım gayri müslim ülkeye beni götürme diye itiraz ediyorum. Yakınlarım beyine itiraz etmek günahtır diyorlar. Burada itiraz hakkım yok mu, yani götürme beni demem günah mıdır? CEVAP: Bu konuda itiraz etmeniz günah olmaz. Hindiyye'de (Zamanımızda, erkek, hanımı istemezse, onu başka memlekete götüremez) diyor. Bu bakımdan bir zaruret yoksa götürmemeli, huzursuzluğa sebep olmamalıdır. Orada rahat edecekseniz zaten siz de itiraz etmezsiniz. Böyle işlerde anlaşarak karar vermelidir. Abdest âyeti Bir arkadaş "Kuran'da abdest alırken ayakların meshedilmesi emrediliyor. Namaz vakitleri de üç olarak bildiriliyor. Şimdiki tatbikat yanlıştır" diyor. Böyle bir şey var mı? CEVAP: Namaz üç vakittir, ayaklarınızı mesh edin diye bir âyet yoktur. Abdest âyetinin meali şöyledir: (Ey inananlar, namaza kalktığınızda yüzlerinizi, dirseklere kadar ellerinizi, başlarınızı meshedip topuk kemiklerine kadar ayaklarınızı yıkayın.) [Maide 6] Peygamber efendimiz 23 sene abdest aldı, bir defa çıplak ayaklarına mesh ettiği vaki değildir. Mestlerine mesh ettiği ise vakidir. Bu konuda birçok sahih hadis vardır. Kur'an-ı kerimi Resulullah efendimizden daha iyi anlayan kim vardır ki? Binlerce sahabi gelmiş binlerce tabiin onlardan görmüş ve binlerce kitap yazılmıştır. Hiç bir kitapta ayaklar mesh edilir diye yazmıyor. Kur'anda üç vakit namaz var demek de yanlıştır. Peygamber efendimiz 23 sene beş vakit namaz kılmıştır. Bu konuda da sayısız sahih hadis vardır. Muteber kitaplardan nakil yapmayanlara itibar etmemelidir.


.
Bir Vehhabi hoca diyor ki: "(De ki: Ey kitap ehli, dininizde aşırı gitmeyin. Daha önce sapmış birçoklarını da saptırmış ve böylece doğru yolu kaybetmiş bir kavmin heva ve heveslerine uymayın.) [Maide 77] âyeti ile (Hıristiyanların Meryem oğlu İsa'yı aşırı övdükleri gibi beni aşırı övmeyin. Ben Allah'ın kulu ve Resulüyüm) hadisi gösteriyor ki: Peygamberi veya salihleri aşırı derecede sevmek şirktir. Çünkü insanlar, peygamber ve salihlerin kendilerine şefaat edeceklerine inanıyorlar, onları yaratıcı bilip kabirlerine giderek kendilerine yardım etmeleri için dua ederek müşrik oluyorlar." Bu hocanın dediklerinde gerçek payı var mıdır? CEVAP: Âyet ve hadisten çıkarılan mana yanlıştır. Bunları incelersek, yanlışlıkları kolayca meydana çıkar. Tefsirlere bakıyoruz. (Ey kitap ehli aşırı gitmeyin) demek, (Peygambere Allah veya Allah'ın oğlu demeyin) demektir. (Kurtubi) Bir âyet meali şöyledir: (Yahudiler, Üzeyr'e, Hıristiyanlar da İsa'ya Allahın oğlu dediler. Daha önce kâfir olmuş kişilerin sözlerini taklid ediyorlar. Allah onları kahretsin.) [Tevbe 30] Bildirilen âyetten bir sonraki âyet, bunun açıklaması mahiyetindedir. (İsrail oğullarından inkâr edenler, Davud'un ve Meryem oğlu İsa'nın diliyle lanetlenmişlerdi. Bu, isyanları ve aşırı gitmelerindendi.) [Maide 78] Bu âyetten önceki âyetler de aynı manadadır. (İsa'ya, Allah diyenler kâfirdir. Halbuki Mesih, "Rabbim ve Rabbiniz olan Allaha kulluk edin" demiştir. "Allah üçün üçüncüsü" diyenler de kâfirdir.) [Maide 72, 73] (Meryem oğlu Mesîh ancak bir resûldür.) [Maide 75] Görüldüğü gibi aşırı gitmek, peygambere Allah veya Allah'ın oğlu demektir. Nitekim hadis-i şerif de bunu açıklıyor. (Hıristiyanların Hz. İsa'yı övdükleri gibi, beni övmeyin) buyuruluyor. Hıristiyanlar nasıl övüyorlar? (O Allah'tır, Allahın oğludur) diyorlar. Resulullahın, Hz. Ali'ye buyurduğu da aynıdır: (Ya Ali, sen İsa gibisin! Yahudiler, ona düşman olup annesine iftira ettiler. Hıristiyanlar da, Onu aşırı yükselttiler. Ona yakışan dereceden daha yukarı çıkardılar.) [İ. Ahmed] Demek ki aşırı gitmek, bir kimseyi olduğundan fazla övmektir. Mesela Hz. Ali'ye peygamber demek, peygambere ilah demek aşırı gitmektir. Peygambere ilah demeden onu aşırı sevmenin hiç mahzuru olmaz. Hatta aşırı sevmek dinimizin emridir. Peygamber efendimizi, çoluk çocuğumuzdan, hatta canımızdan çok sevmeliyiz. Çünkü onu sevmek farzdır. Eshab-ı kiram canlarını siper ettiler, ok yağmuruna hedef oldular. Hz. Ebu Bekir Resulullaha bir zarar gelir diye ayağını yılan deliğine kapadı. Demek ki Resulullahı çok sevmek şarttır. Çünkü Resulullahı sevmek imanın esaslarındandır. (İman, Allah ve Resulünü her şeyden daha çok sevmektir.) [İ.Ahmed] (İslam'ın esası, beni ve Ehl-i beytimi sevmektir.) [İbni Asakir] (Beni ana baba, evlat ve herkesten daha çok sevmeyen kimse, mümin olamaz.) [Buhari] (Allah ve Resulünü her şeyden çok seven imanın lezzetini duyar.) [Taberani] Hiçbir müslüman, Peygamberi, evliyayı yaratıcı bilmez, şu isteğimi yarat demez. Müslüman'a müşrik yani kâfir diyenin kendisi kâfir olur.


.
Bütün meallere baktım, Araf suresinin 51. âyetinde, Allahü teâlâ, su ve yiyecek isteyen cehennemdeki kâfirlere, (Onlar dünyada bugünleri unuttukları gibi, biz de bugün onları unuturuz) buyuruyor. Allah unutur mu? CEVAP: Hâşâ Allahü teâlâ unutmaz. (Taha 52) Böyle âyetler çoktur. Mesela Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allaha yardım ederseniz, O da size yardım eder.) [Muhammed suresi 7] (Biz de bugün sizi unuttuk.) [Secde suresi 14] Kur'an tercümelerinden, meallerden din öğrenilmez. Yanlış anlamalara sebep olur. İslam âlimlerinin açıklaması ile birlikte okumalıdır. Fıkıh kitapları Kur'an-ı kerimin tefsirleridir. Allaha yardım demek, Allahın dinine yardım, yani İslamiyet'e hizmet demektir. İslamiyet'e hizmet ise, Allahü teâlânın, Resulünün ve âlimlerin bildirdiği şekilde yapılırsa hizmet olur. Sorduğunuz âyetteki unutmak ise, unutulmuş muamelesi görürsünüz, size yardım edilmez anlamındadır. Sünnete riayet Biz Şafiiler, 1- Vacib olmayıp sünnet olduğu için kurban kesmiyoruz. 2- Kazamız olduğu için sünnet ve hatta kaza namazı kılmıyoruz. 3 - Takke sarığın yerini tutmadığı için başı açık namaz kılıyoruz. Bu yaptıklarımız doğru mudur? CEVAP: Biz Şafiiler demekle herkesi suçlamak yanlış olur. Bazı Şafiiler demeli idi. Çünkü biz hep görüyoruz ki, Şafiilerden kurban kesen, kaza namazı kılan ve takke kullanan çoktur. 1- Kurban, Hanefi hariç diğer üç mezhepte sünnettir. Ama sünnet de olsa durumu iyi olan Şafiilerin kurban kesmesi gerekir. Resulullahı seven sünnetine de uymaya çalışmalıdır. 2- Bazı Şafiiler gerçekten bilmiyor, kazası olanın sünnet kılması haram diyerek, sadece farzı kılıyor. Kazası olan Şafiilerin, sünnet kılması haram olunca, boş oturması elbette haram olur. Bir an önce kazalarını kılıp bitirmelidirler. 3- Takke elbette sarığın yerini tutmaz. Sarık takkeye tercih edilir. Ancak Peygamber efendimiz, takke ile gezmiş, takke ile namaz kılmıştır. Yani takke giymek sünnete aykırı değil, sünnettir. Şafii ve Hanefi arasında fark yoktur. Sarık sarma imkanı olmayanın takke ile namaz kılması bid'at gibi görülmemelidir. İftitah tekbiri Namaza dururken, çok defa tekrar etmeme, uğraşmama rağmen Allahü ekber diyemiyorum. Özürlü olduğum için Allahü kebir veya Tebarekallah desem sahih olur mu? CEVAP: (Anlatılışa göre fetva verilir) diye bir söz var. Allahü ekber diyemiyorum dediğinize göre nakil yapıyoruz. Dört mezhepte ve bütün âlimlerce, iftitah tekbirine başlarken Allahü ekber denir. Allahü kebir ifadesine diğer üç mezhebin âlimleri muhaliftir. Ama sizin özrünüz var. Allahü kebir, Allahü azim veya Allahü celil demenizde mahzur olmaz. Tebarekallah, La ilahe illallah veya sübhanallah deseniz de olur. Hatta Allah'ın kendisinde ortak olmayan sıfatlarını da söylemeniz caiz olur. Mesela, Ya Rahman, Ya Halik, Ya Razzak, Ya Allah gibi kelimelerle de namaza başlamanız caizdir. (Halebi, Dürer, Tahtavi)


.
Bâtın ilmi diye bir ilim var mıdır? Arapça batn=karın yani insanın içi demektir. Bu bakımdan bâtın ilmi veya bâtıni ilim diye bir ilimden bahsetmek doğru olur mu? Bâtın ilmi varsa, Kur'an ve sünnetten delil verebilir misiniz? CEVAP: Her kelimenin tek manası olmaz. Bâtın kelimesi de öyledir. Bâtın esmai hüsnadan, yani Allahü teâlânın isimlerindendir. Kur'an-ı kerimde, (O evveldir, âhirdir, zâhirdir ve bâtındır, O, her şeyi bilendir) buyuruluyor. (Hadid 3) Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Din bilgisi iki kısımdır: 1- Kalbde olan faydalı ilimler. 2- Dil ile anlatılan zahiri ilimler.) [Hatib, Süyuti] (Elbette Kur'anın zahiri ve bâtıni manası vardır.) [İbni Hibban] (Bâtın ilmi, Allahü teâlânın esrarından bir sır, hikmetlerinden bir hükümdür. Allah onu kullarından dilediğinin kalbine bırakır.) [Deylemi, Süyuti, Münavi] (Zahir ve bâtın ilminde âlim olanlar, enbiyanın vârisleridirler.) [M. Nasihat] (Öyle ilimler vardır ki, çok gizlidir. Bunları, ancak marifet sahipleri bilir.) [M. Nasihat] Taha suresinin (Rabbim ilmimi arttır de) mealindeki 114. âyeti, bâtın ilminin artmasını istemek olduğu tefsirlerde bildirilmektedir. Abdulgani Nablusi hazretleri buyuruyor ki: İmam-ı Malik buyurdu ki: (İlmi zahire malik olan, ilmi bâtına kavuşabilir. Zahir bilgisi olan kimse, ilmi ile amel ederse, Allahü teala, ona bâtın bilgisi ihsan eder.) Ali bin Muhammed Vefa'nın ârifane sözlerine şaşırıp kalan imam-ı Ömer Bülkini, bunları nereden öğrendin deyince, Bekara suresindeki, (Allah'tan korkun! Allahü teâlâ, kendinden korkanlara bilmediklerini öğretir) mealindeki 282. âyeti okudu. Ebu Talib-i Mekki buyurdu ki: (İlmi zahir ile ilmi bâtın, birbirlerinden ayrılmazlar. Beden ile kalbin birlikte bulunması gibidirler. Bâtın ilimleri, arifin kalbinden kalblere akar.) (Âlimler, Peygamberlerin vârisleridir) hadis-i şerifi ile bildirilen âlimler, bildikleri ile amel eden, takva sahibi olan, Peygamberlerdeki ilimlerin hepsine kavuşan hakiki âlimlerdir. İmam-ı Münavi, İmam-ı Gazali'den naklen bildiriyor ki: Ahiret bilgisi iki türlüdür: Biri keşifle hasıl olur. Buna (İlmi mükaşefe=İlmi bâtın) denir. Bütün ilimler, bu ilme kavuşmak için sebeplerdir. İkincisi (İlmi muamele)dir. İlmi bâtından nasibi olmayanın imansız gitmesinden korkulur. Bundan nasip almanın en aşağısı, bu ilme inanmaktır. Bid'at ehline bâtın ilmi nasip olmaz. Bâtın bilgisi, temiz kalblerde hasıl olan bir nurdur. (Öyle ilimler vardır ki, çok gizlidirler. Bunları, ancak marifet sahipleri bilir) hadis-i şerifi, bâtın ilimlerini göstermektedir. Allahü teâlânın emir ve yasaklarını doğru yapabilmek için herkese lâzım olan İlmi hal bilgileri öğrenilip amel edilince, ilmi bâtın hasıl olabilir. (Hadika) [Devamı var]






.
Abdulgani Nablusi hazretleri buyuruyor ki: İlmi bâtından habersiz olanlar, tasavvuf kitaplarını okuyunca, âriflerin sözlerini küfür ve sapıklık sanıyorlar. Anlamadıkları marifet bilgilerine inanmıyorlar. İbni Arabi, Abdülkadir Geylani, Mevlana Celaleddin Rumi, Seyyid Ahmed Bedevi, İmam-ı Şarani ve İmam-ı Busayri gibi tasavvuf büyüklerine dil uzatıyorlar. Bâtın bilgilerine inanmayan, Muhammed aleyhisselamın dininin sırlarına inanmamış olur. Böyle kimseye bid'at ehli ve sapık denir. (Hadika) Süleyman aleyhisselam, "Sebe Melikesinin tahtını bana kim getirebilir?" dedi. Cinlerden bir ifrit: "Sen yerinden kalkmadan önce onu getiririm, buna gücüm yeter" dedi. İlmi ledün [ilmi bâtın] sahibi olan vezir Asaf bin Berhiya ise, "Gözünü açıp kapamadan ben onu sana getiririm" dedi ve bir anda getirdi. (Neml 38-40) [Vezir de, cin de peygamber değildi. Vezir bu işi kerametle yapmıştı. Cin müslüman ise kerametle, kâfir ise sihirle yapacaktı.] Kehf suresinde ledün [bâtın] ilmi hakkında bahsedilen kıssa özetle şöyledir: Hz. Musa, "Ya Rabbi, bâtın ilmini bilen zatı nerede bulurum?" diye sordu. Allahü teâlâ da, "Ya Musa, yola çık, çantana koyduğun balık canlanıp denize gittiği yerde, onu bulursun" buyurdu. Hz. Musa, Hz. Yuşa ile yola çıktı. Bir pınarın yanına geldiler. Bu pınar âb-ı hayat idi. Bu suya dokunan ölü canlanırdı. Bu sudan bir damla balığa değince, balık canlanıp denize gitti. Hz. Musa, denilen yerdeki zatı görüp ona, "Bana bâtın ilmini öğretir misin?" dedi. O zat, "Allah'ın bana öğrettiği ilmin hepsini sen bilmezsin. Bu yüzden de yaptıklarıma sabredemezsin" dedi. Hz. Musa, "İnşallah beni sabredenlerden bulursun" dedi. O zat, "Ya Musa, tuhafına gitse de, yaptıklarımdan bana bir şey sormayacaksın" dedi. O zat, ücretsiz bindikleri gemiyi delince, günahsız çocuğu öldürünce ve bir duvarı ücretsiz yapınca Hz. Musa sebebini sordu. O zat, "Gemiciler on kardeşti. Geminin kazancı ile geçiniyorlardı. Bir derebeyi, sağlam gemileri gasp ediyordu. Bu geminin arızalı olduğunu duyunca almaktan vazgeçecekti. Biz de iyiliğe iyilik ettik. Günahsız çocuğun ana babası salih idi. Çocuk büyüyünce, küfre zorlayıp ana babasına zulüm ve işkence edecekti. Bunun yerine neslinden 70 peygamber meydana gelecek hayırlı bir evlat vermesi için dua ettim. Doğrulttuğum duvar, yetimlere aitti. Babaları duvarın altına bir hazine saklamıştı. Duvarı düzeltmeseydim, yıkılıp hazine meydana çıkacak, başkaları alacaktı. Yetimlere de bir iyilik etmiş olduk. Musa aleyhisselama ilmi bâtından bahseden o zatın evliyadan Hz. Hızır olduğu bildirilmiştir. Kur'an-ı kerimdeki bu iki kıssa, bâtın ilmine sahip keramet ehlinin bulunduğunu açıkça bildirmektedir. İlmi bâtın, ilmi zahirden ayrılmaz. Her ikisine kavuşanlara, Ulema-i rasihin denir. Hz. Ebu Hüreyre, (Resulullahtan iki ilim aldım. Birisini size bildirdim. İkincisini bildirmedim, çünkü anlayamazsınız) dedi. Birincisi, İlm-i zahir, ikincisi İlm-i bâtın'dır. Bunu ancak, evliya ve sıddıklar bilir.


.
Üç sorum var: 1- Cennete Müslüman olmayanlar da girecek mi? Mesela dindar bir Hıristiyan mı, yoksa ibadetlerini yapmayan, günahlar içinde yüzen fâsık bir Müslüman mı daha üstündür? 2- Hıristiyan kendi dinini daha üstün bildiği için Müslüman olmuyor. Böyle bir Hıristiyan Cennete girmeyecek mi? 3- Kendisine bire bir anlatılmadığı için İslamiyet'i bilmeyen bir Hıristiyan Cennete girmeyecek mi? CEVAP: 1- Allah indinde hak din bir tanedir. O da İslamiyet'tir. Müslüman olmayan herkes kâfirdir. Hiçbir kâfirin ibadeti geçerli sayılmaz. Allahü teâlâ onlardan faydalı iş yapmayı değil, önce İslamiyet'e iman etmelerini istemektedir. İmansız ibadetin kıymeti olmaz. Bu konularda Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah indinde hak din ancak İslâm'dır.) [Al-i İmran 19] (Sizin için din olarak İslâm'ı beğendim.) [Maide 3] (İslâm'dan başka din arayanın bulacağı din asla kabul edilmeyecektir.) [Al-i İmran 85] (Ey iman edenler, Yahudileri de, Hıristiyanları da dost edinmeyin! Onlar birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardandır. Allah, [gayri Müslimleri dost edinerek kendilerine] zulmeden kavme hidayet etmez.) [Maide 51] (Kendi dinlerine uymadıkça, Yahudilerle Hıristiyanlar senden asla hoşnut olmaz.) [Bekara 120] (Kâfirlerin [iyi olarak] yaptığı bütün işler, kıyamette boşa gidecektir.) [Tevbe 17] Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Cennete ancak Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim] (Beni duyup da iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan, mutlaka Cehenneme girecektir.) [Hakim] Âyet-i kerimede de bildirildiği gibi gayri Müslimlerin bütün iyi amelleri ve ibadetleri boşa gidecektir. Eğer günahkâr Müslüman iman ile ölürse, günahlarının cezasını çektikten sonra Cennete gidecektir. Müslüman olmanın önemi buradan da anlaşılmaktadır. 2- Hıristiyan veya başka bir din mensubunun kendi dinini üstün bilmesinin ne önemi olur ki? Allah'ın o dini tasdik etmesi gerekir. Allahü teâlâ da İslam'dan başka dini kabul etmiyor. Yukarıda da bildirildiği gibi Müslüman olmayan herkes Cehenneme gidecektir. 3- Bugün dünyada Müslüman dinini duymayan kimse yoktur. Olduğunu kabul edelim. Bu konuda din kitaplarında bildiriliyor ki: Dağda, ormanda, mağarada veya çölde yaşayıp da dinden haberi olmayanlar, imanlı olmadıkları için Cennete girmezler. Allah'ı, Cenneti, Cehennemi duymadığı ve inkâr etmediği için Cehenneme de girmezler. Dirildikten sonra hesaba çekilip, varsa günahları kadar mahşer yerinde azap çekeceklerdir. Herkesin hakkı verildikten sonra, bütün hayvanlar gibi, bunlar da yok edilecekler, bir yerde sonsuz kalmayacaklardır. (Mektubat-ı Rabbanî, Feraid-ül fevaid, Tac) Dağda, çölde yaşayıp da Peygamberleri işitmemiş olana Şahik-ul-cebel denir. Bunlar mazurdur. Peygamber gelmemiş hükmündedir. Bunların, peygamberlere inanmaları, emrolunmadı. Bunlar için Kur'an-ı kerimin (İsra) suresinin on beşinci âyetinde, (Peygamber göndermeden önce, azap yapmayız) buyuruldu. (İsbat-ün-nübüvve) İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Akıl ile Allahü teâlânın varlığını, birliğini bilmek gerektiğini söyleyenler olmuştur. Allahü teâlâ, aklı, hakkı bâtıldan ayırmak için yaratmışsa da, hak yol bildirilmedikçe akıl, bunu yalnız başına bulamaz. Peygamberleri duymamış kimse, ahirette kabahati kadar mahşer yerinde azap görecek, herkesin hakkı verildikten sonra, bütün hayvanlar gibi yok edilecektir. (1/259)


.
Sual: Reşat Halife'ye peygamber diyen bir genç diyor ki: "Din kitapları, Hz. Muhammed'in her peygamberden üstün olduğunu yazsa da, bu Kur'ana aykırıdır. Peygamberlerden biri diğerinden üstün değildir. İşte âyetler: Bekara (2/136) Nebilerin hiç biri arasında ayrım yapmayız. Bekara (2/285) Elçilerin hiç birisi arasında ayırım yapmayız. Nisa (4/152) Elçiler arasında hiçbir ayrım yapmayanların ödülleri elbette verilecektir. Enam (6/50) De ki: Allah'ın hazineleri benim yanımda demiyorum, gaybı da bilmem, melek de değilim. Bu âyetler varken bir elçi diğerinden üstündür diyemem. Bana göre, Reşat Halife en üstündür ama âyetler buna engeldir." Bu gencin dediği doğru mudur? CEVAP: Tamamen yanlıştır. Muhammed aleyhisselamdan sonra artık peygamber gelmeyeceği âyet ve hadis-i şeriflerle sabittir. Genç, Resulullah efendimizi öven hiçbir âyeti almamış. (Resuller arasında ayrım yapmayız) âyeti, (Yahudi ve Hıristiyanlar gibi, Peygamberlerden bazısını kabul edip, bazısını inkâr ederek ayrım yapmayız, hepsi de peygamberdir) demektir. Çünkü Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Resullerden kimisini kimisine üstün kıldık.) [Bekara 253] (Nebilerden bazısını bazısından üstün kıldık.) [İsra 55] "19'cu" bu âyetleri yazmamakla hakkı gizleyemez. Her resul, kendi milletine geldi, ama Resulullah bütün âlemlere [insan ve cinlere] geldi. Allahü teâlâ, bütün peygamberlere (Ya Âdem, Ya Musa, Ya İsa) diyerek ismi ile hitap ederken, Muhammed aleyhisselama, (Ya eyyühennebiyyu, ya eyyüherresul) diye özel hitap ediyor. Bu hitap şekli de Onun diğer peygamberlerden üstün olduğunu göstermektedir. Fatiha suresinde bildirdiği gibi Allahü teâlâ (Âlemlerin Rabbi)dir. Resulullah da âlemlerden üstün olduğu için, (Rabbüke), (Rabbike) yani (Senin Rabbin) buyuruluyor. (Bekara 30, Saffat 180) (Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107] (Hangi elçi âlemlere rahmet olarak gönderildi? Bu rahmet, yalnız insanlar için değil, bütün mahluklar içindir. Hatta kâfirler bile faydalanır. Nitekim (Sen içlerinde bulunduğun sürece, Allah onlara [kâfirlere] azap etmez) buyuruluyor. (Enfal 33) (De ki, ey insanlar, ben, Allah'ın hepiniz için gönderdiği Resulüyüm.) [Araf 158] (Her elçi bir millete gelmiş iken Muhammed aleyhisselam bütün insanlara gelmiştir.) (Âlemlere [Cin ve insanlara ilâhi azap ile] korkutucu [uyarıcı] olarak Furkanı [Kur'anı] kuluna [Muhammed aleyhisselama] indiren [Allah'ın şanı]ne yücedir.) [Furkan 1] (Biz seni bütün insanlara müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.) [Sebe 28] (Rabbinin sana verdiği nimetlerle mecnun değilsin. Senin için bitmeyen, sonsuz mükâfat vardır. Elbette sen en büyük ahlâk üzeresin.) [Kalem 2-4] (En büyük ahlak sahibi başka nebi var mı?) (Rabbin sana [çok nimet] verecek, sen de razı olacaksın!) [Duha 5] (Razı olana kadar nimet verecek. Başka hangi peygambere bu nimetler veriliyor?) (Allah ve melekleri, Resule salevat getiriyor, iman edenler, siz de salevat getirin.) [Ahzab 56] (Başka hangi peygambere bu makam veriliyor?) Fetih suresinin, (Bütün dinlerden üstün kılmak üzere, Resulünü hidayet ve hak din ile gönderen Odur) mealindeki 28. âyeti de Resulünün getirdiği dinin ve kendisinin en üstün olduğunu göstermektedir.


.
Sual: Misyonerlerle onların yandaşları, Resulullahın okur yazar olduğunu, Kur'anı kendi yazdığını, birçok âyetin Tevrat ve İncil'den alındığını söylüyorlar. Peygamberimiz, okuma yazma biliyor muydu? CEVAP: Resulullah efendimizin okuma yazma bilmediği âyet-i kerimelerle, hadis-i şeriflerle ve tarihî olaylarla sabittir. Resulullah ümmi idi, yani kitap okumamış, yazı yazmamış, kimseden bir ders görmemiş idi. Mekke'de doğup, büyüyüp, belli kimseler arasında yetişip, seyahat etmemiş iken, Tevrat'ta ve İncil'de ve Yunan ve Roma devirlerinde yazılmış kitaplarda bulunan bilgilerden, hadiselerden haber verdi. İslamiyet'i bildirmek için, Müslümanlara mektuplar yazdırıp yolladı. Hicretin altıncı senesinde Rum, İran ve Habeş hükümdarlarına ve diğer padişahlara mektuplar gönderdi. Kur'an-ı kerimi kâtiplerine yazdırdı. Batılılar, Peygamber efendimizin bu bilgileri, papazlardan ve daha başka kimselerden öğrendiğini söyleyebilmeleri için onun okur yazar olduğunu söylüyorlar. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Sen bundan [Kur'an-ı kerim indirilmeden] önce, bir yazı, bir kitap okumadın, elinle de yazı yazmadın. Böyle olsaydı, bâtıl yoldakiler şüpheye düşerlerdi.) [Ankebut 48] (Yanlarındaki Tevrat ve İncil'de [ismini ve sıfatını] yazılı buldukları ümmi nebi olan o Resule [Muhammed aleyhisselama] tâbi olanlara o Peygamber iyiliği emreder, onları kötülükten men eder, onlara temiz şeyleri helâl, pis şeyleri haram kılar.) [Araf 157] (Allah'a ve Onun ümmi nebi olan Resulüne uyun ki doğru yolu bulasınız.) [Araf 158] Sahihi Buhari'de şöyle bildirilmiştir: Resulullah, peygamberliği bildirilmeden önce sahih rüyalar görürdü. Gördüğü rüyalar gündüz aynen çıkardı. Çoğu geceleri Hira dağındaki mağarada ibadet ile geçirirdi. Ramazan ayında bir gün Hira dağındaki mağarada ibadet ile meşgul iken, bir kimse [Cebrail aleyhisselam] geldi. Elinde ipekten bir örtü vardı. Resulullah efendimiz şöyle buyurmuştur: (O kimse bana "Oku" dedi. (Ben okuma bilmem) dedim. Elindeki örtüyü başımın üzerine koydu. Başımı ve yüzümü örttü. Sonra o örtüyü başımdan kaldırdı ve "Oku" dedi. Ben yine (okuma bilmem) dedim. Yine önceki gibi, Alak suresinin (İnsanı bir "alak"tan [döllenmiş yumurtadan] yaratan Rabbinin adıyla oku! Oku, insana bilmediklerini öğreten ve kalemle yazdıran Rabbin en büyük kerem sahibidir) [mealindeki] âyet-i kerimeleri okudu. Ondan işittiklerim kalbime tamamen yerleşti.) [Bundan sonra oku dendiği zaman öğrendiklerini aynen tekrarlamıştır.] Resulullah efendimiz ile Kureyş arasındaki antlaşmayı Hz. Ali yazdı. Antlaşmanın başına Bismillahirrahmanirrahim ve Muhammedün Resulullah yazdı. O sırada henüz iman etmemiş olan Süheyl bin Amr dedi ki: (Bizim kitabımıza göre ben Rahmanı bilmem, onun yerine Bismike Allahümme yaz. Muhammedün Resulullah yerine de Muhammed bin Abdullah yaz. Eğer biz Onun Peygamberliğini kabul etseydik, zaten Onunla savaşmazdık.) Eshab-ı kiram ile Süheyl arasında konuşmalar devam ederken, Resulullah efendimiz buyurdu ki: - Ya Ali, Onu sil, Süheyl'in dediği gibi yaz. Hz. Ali, edebinden silmeye eli varmadı. Resulullah efendimiz, (Silinecek yeri bana gösterin de orasını sileyim) buyurdu. Gösterdiler ve orasını sildi. (Şevahid-ün nübüvve)






.
Sual: Müslüman erkek ve kadın gayri müslimle evlenebilir mi? CEVAP: Müslüman erkek kitapsız kâfirlerle evlenemez. Kitaplı kâfir kadınla yani Hıristiyan ve Yahudilerle evlenmesi caiz ise de, tahrimen mekruhtur, harama yakındır. Zimmi ile evlenmesi tenzihen mekruhtur. (Hindiyye) İslam idaresi altında zimmi olarak yaşayan kitap ehli kadın ile evlenmek tenzihen mekruh idi. Zimmi olmayan kendi memleketinde yaşayan gayri Müslimlere harbi kâfir denir. Bugün yer yüzünde zimmi kâfir yoktur. Onun için bugün kitap ehli kadınla evlenmek tahrimen mekruhtur. Zaruretsiz evlenmemelidir. Müslüman kadın, kitapsız kâfirle evlenemediği gibi, ister harbi olsun, ister zimmi olsun hiçbir kitap ehli kâfirle de evlenemez. Evlenmeye karar verdiği zaman kâfir olur. (Redd-ül muhtar) Konu ile ilgili âyet-i kerimelerden üçünün meali şöyledir: (Kitap ehli [Yahudi ve Hıristiyan] kadınlarla evlenmeniz helaldir.) [Maide 5] (İmanlı kadınların kâfirlerle evli kalmaları helal değildir.) [Mümtehine 10] (İman etmedikçe, müşrik [dinsiz, putperest] kadınlarla evlenmeyin. İmanlı bir cariye, beğendiğiniz, imrendiğiniz müşrik bir kadından elbette daha üstündür. Kadınlarınızı da, iman edinceye kadar müşrik erkeklerle evlendirmeyin! Mümin bir köle, müşrik bir erkekten elbette daha üstündür.) [Bekara 221] Müşrik ile evlenmek Sual: Bir erkek, dinsiz bir kadınla evlenmeye niyet edince, bir kadın da, Müslüman olmayan bir erkekle evlenmeye karar verince, niye hemen imanı gidiyor? Sadece haram işlemiş olmuyor mu? Haram işleyene kâfir denir mi? CEVAP: Haram ile küfür farklıdır. Allah'ın emrini yapmamak veya yasak ettiğini yapmak haramdır. Ancak Allah'ın emrini beğenmemek, onu yanlış görmek küfürdür. Bu inceliği iyi anlamalıdır. Kur'an-ı kerimde evlenmesi yasak edilen kadınlar şunlardır: (Ana, kız, bacı, hala, teyze, kardeş kızı, süt anne, süt kardeş, kayın valide, üvey kız, gelin ve iki kız kardeşi nikâhında bulundurmak.) [Nisa 23] (Müşrik kadın.) [Bekara 221] Burada bildirilen kadınlarla zina eden büyük günah işlemiş olur, fakat kâfir olmaz. Ancak bunlarla evlenmek caizdir diyen kimse, Allah'ın emrini beğenmemiş olur, hafife almış olur. Kâfir olması, zina yapmasından dolayı değil, Allah'ın emrini yanlış kabul ederek evlenmeyi meşru kabul etmesindendir. Nikâh tazelemek Sual: Nikâh nasıl tazelenir? CEVAP: Nikâh tazelemek, yeniden nikâh kıymak demektir. Hanefi'ye göre nikâh tazelemek çok kolaydır. Hanımdan nikâhı kıymak üzere vekalet aldıktan sonra, iki erkek şahit yanında, (Öteden beri, nikâhlım olan hanımımı, onun tarafından vekaleten ve tarafımdan asaleten kendime nikâh ettim) denir. Böylece nikâh tazelenmiş olur.
Sual: Uydurma hadis olmaz diyorsunuz. Unutmayın bizim iki katımız olan Hıristiyan âlemi bile birçok hadisin uydurma olduğunu söylüyor. Bu kadar insanları hiçe mi sayıyorsunuz? CEVAP: Biz uydurma hadis olmaz demedik. Hakiki İslam âlimlerinin kitaplarında uydurma hadis olmaz dedik. Diğer yandan, İslamiyete inanmayan Hıristiyanların, bazı hadisler hakkındaki sözlerinin ne önemi var? Sahih dedikleri hadis var mı ki? İkincisi Hıristiyanlar, bizim iki katımız kadar değil. Öyle bile olsa ne önemi var? Hıristiyanlardan sayıca fazla Çinli ile Japon var. Hepsi Budist. Bir sürü dinsiz insan da var. Hepsi Hıristiyanların iki katından fazladır. Ama Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Yeryüzündeki insanların çoğuna uyarsan, seni Allah yolundan saptırırlar.) [Enam 116] Sual: Çelişkili hadislere bir örnek vereyim. Kur'anda Allah kullarına yapamayacakları hiçbir işi vermeyeceğini söylüyor. Buna rağmen sizin hadislerinize göre ise; Hz. Muhammed Mirac'a çıktığında Allah ile namaz hakkında bir pazarlığa giriyor. Ümmetim bu kadarını yapamaz 50 vakit namaz sayısını azalt demiyor mu? Hiç böyle şey olur mu? CEVAP: Bekara suresinin sonunda buyuruluyor ki: (Rabbimiz, bizden öncekilere yüklediğin gibi, bize de ağır yük yükleme. Rabbimiz, bize gücümüzün yetmeyeceği şeyi taşıtma.) [Bekara 286] Bu âyet de gösteriyor ki önceki ümmetlere çok ağır yükler yüklenmişti, Peygamber efendimizin hürmetine bu ümmete kaldıramayacağı yükler verilmemiştir, dileseydi öteki ümmetlere yüklediği gibi bize de yüklerdi. Bu Resulullahın ümmetine Allah'ın bir ihsanıdır. Sonra 50 vakit emretse yapılamaz mı idi? Beş vakte indirildiği halde her Müslüman kılabiliyor mu? Beş vakti severek kılan 50 vakti de kılabilirdi. Ama kolaylık olması için beşe indirilmiştir. Bu husus Buhari ve Müslim gibi İslam dininin en sahih iki hadis kitabında bildirilmektedir. Pazarlığa girmiyor, bu senin gibi hadis düşmanlarının bir iftirasıdır. Allah'a yalvarıyor istirham ediyor, rica ediyor. Niye pazarlık kelimesini kullanıyorsun? Sizin hadisler diyorsun. Sen Müslüman değil misin, misyoner misin veya "19'cu" musun? Sen hadislere inanmıyor musun? Kur'an-ı kerimde baştan sona kadar Resulüme uyun onun sözlerine tâbi olun buyuruluyor. Bir de niye Peygamber efendimiz demiyorsun da Hz. Muhammed diyorsun? Sen hangi dindensin? Sual: Hz. Musa'nın akıl vermesi ile, Hz. Muhammed'in Allah'tan böyle bir teklifte bulunması normal olabilir mi hiç? Çelişki değil mi? CEVAP: Namazlarda olsun namazlardan sonra olsun Allah'a dua etmiyor muyuz? Ya Rabbi kazadan beladan koru diye dua etmiyor muyuz? Şunu ver bunu ver demiyor muyuz? Peygamber efendimizin de istemesi normal değil mi? Musa aleyhisselam tecrübesine göre tavsiye ediyor. Önceki ümmetlere çok ağır yükler yüklendiğini biliyordu. Bunun çelişki neresindedir? Sonra bu hadis-i şerif İslam tarihinde en kıymetli iki hadis kitabında vardır. Bütün İslam âlimlerinin onayladığı iki kitap. Asırlardır gelen bütün İslam âlimleri, bütün mezhep imamları bunu onaylamıştır. Ancak yeni türediler ve misyonerlerin oyuncakları buna itiraz etmişlerdir. Bunda itiraz olunacak ne var ki? Buna itiraz etmek bütün İslam âlimlerini bir kalemde silip atmak demektir. Halbuki Allahü teâlâ (Bilmiyorsanız zikir ehline=âlimlere sorun) buyuruyor. (Âlimler çok kıymetli insanlar) buyuruyor. Kendi aklını âlimlerin ilminden ve aklından üstün mü biliyorsun?


.
Sual: Kendisinin hem mehdi hem de resul olduğunu söyleyen birisi, (Hayır Allah'tan şer ise nefsimizdendir. Allah kula bela göndermez. Bela kendi nefsimizdendir) diyor. Şerri de, belayı da yaratan Allah değil midir? Bütün peygamberler niçin belaya maruz kalmıştır? CEVAP: Şer Allah'tan değil diyenler, Hıristiyanlarla Mutezile fırkasıdır. Amentü'deki (Hayrıhi ve şerrihi minallahi...) ifadesi, hayrın da şerrin de Allah'tan olduğunu bildiriyor. 14 asırdır gelen bütün âlimler, böyle bildirmişlerdir. İslam âlimleri Kur'anı bilmiyorlardı da şimdiki türediler mi biliyor? Allahü teâlâ belayı iki sebepten gönderir: 1- Günahsız olan Peygamberlere gönderdikleri bela, onların derecelerinin yükselmesine sebep olur. 2- Günahkâr müminlere, günahları yüzünden gönderir. Bir âyet meali şöyledir: (Size [günahkâr müminlere] gelen her musibet, kendi ellerinizle işleyip kazandıklarınız [günahlar] yüzündendir. [Bununla beraber Allah] birçoğunu da affeder, [musibete uğratmaz.]) [Şûra 30 Kadı Beydavi ile Celaleyn] Demek ki Allahü teâlâ, belayı, kötülükleri bize ceza olarak göndermektedir. Cehennemde de çeşitli belalar, azaplar gönderecektir. Ama bunu gönderen yine Allah'tır, cezayı hak eden de kuldur. Bir âyet meali de şöyledir: (Kendilerine bir iyilik dokununca, "Bu Allah'tan" derler; başlarına bir kötülük gelince de "Bu senin yüzünden" derler. "Küllün min indillah=Hepsi Allah'tandır" de, bunlara ne oluyor ki bir türlü laf anlamıyorlar.) [Nisa 78] İyilik gelince Allah'tan, kötülük gelirse senin yüzünden diyenleri Allah ikaz ediyor: Küllün min indillah=Hepsi Allah'tandır buyuruyor. Bundan sonraki âyette ise şöyle buyuruyor: (Sana gelen her iyilik, Allah'ın [bir ihsanı, bir nimeti olarak] gelmekte, her kötülük de [işlediğin günahlara karşılık olarak] kendinden gelmektedir. [Hepsini yaratan, gönderen Allahü teâlâdır.]) [Nisa 79] (Parantez içindekiler yine Kadı Beydavi, Celaleyn, Medarik gibi muteber tefsirlerden alınmıştır.) Birinci âyette iyilik de, kötülük de Allah'tan olduğu bildiriliyor. İkinci âyette, iyiliği kötülüğü gönderiş sebebi açıklanıyor. Birkaç âyet meali de şöyledir: (Lut'un karısının azaba uğramasını takdir ettik.) [Hicr 60] (Yani kaderini öyle kötü yazdık. Onun işleyeceği günahları bildiği için kaderini böyle kötü yazmıştır.) (Rabbin, kendi istediğini yaratır, dilediğini seçer. Onların seçim hakkı yoktur.) [Kasas 68] (Sizi de, işlediğiniz [iyi, kötü] amelleri de yaratan Allah'tır.) [Saffat 96] (Her şeyin yaratıcısı Allah'tır.) [Zümer 62, Mümin 62] Kadı Beydavi şöyle açıklıyor: (Hayrı, şerri, imanı, küfrü ve her şeyi yaratan ancak Allah'tır. Her şey Onun tasarrufu altındadır.) Peygamber efendimiz, imanla ilgili âyetleri açıklayıp buyuruyor ki: (İman, Allah'a, meleklere, kitaplara, peygamberlere, kıyamet gününe ve hayrın şerrin, Allah'ın takdiri ile olduğuna inanmaktır) [Buhari, Müslim] (En kıymetli iki hadis kitabındaki bu hadis-i şerifi inkâr eden Müslüman ise dinden çıkar, gayri Müslim ise, itikadına bir zarar gelmez.) (Allah, "kadere, hayır ve şerrin takdirimle olduğuna inanmayan başka Rab arasın" buyurdu.) [Şirazi] (Bu kudsi hadis de şerrin Allah'tan olduğunu bildiriyor.) (Kaderin, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmayan mümin değildir.) [Tirmizi] (Demek ki, şer Allah'tan değil diyen mümin değildir.)


.
Sual: Kimisi, kötü birisi ile evleniyor, o kötü de kötülük yapınca, "Ne yapayım kaderim böyle imiş" diyor. Kimisi gaza basıyor son sürat giderken kaza yapıyor. "Ben ne yapayım alnımın yazısı böyle imiş" diyor. Kimisi hırsızlık ediyor, mahkum oluyor. "Ne yapayım benim kaderim böyle kötü imiş" diyor. Kimisi, zararlı şeyler yiyip içiyor, hastalanıp felç oluyor. "Ne yapalım kaderin önüne geçilmez" diyor... Bu örnekleri çoğaltmak mümkün. Bu insanların suçu kadere yüklemeleri doğru mudur? CEVAP: Elbette yanlıştır. Evet, kaderinde bunlar var idi ama bunlara kendisi sebep olmuştur. Çünkü kader, Allahü teâlânın, olacak şeyleri ezelde bilmesidir. Kaza, kaderde bulunan şeyleri, zamanı gelince yaratmasıdır. Buna üç örnek verelim: 1- Bir film defalarca gösterilse, bunu önceden seyretmiş birisi, ikinci, üçüncü defa seyrederken, (Baş roldeki oyuncu, attan düşüp ölecek) dese, o dediği için mi filmdeki oyuncu ölüyor, yoksa, söyleyen daha önce seyrettiği için mi biliyor? Allahü teâlâ da ezeli ilmi ile kimin nerede nasıl öleceğini ve Cennete mi Cehenneme mi gideceğini elbette bilir. 2- Takvimlere, bir yıl içinde güneşin ne zaman doğup, ne zaman batacağı, hesaplanarak yazılıyor. Güneş, takvimde bildirilen saatlerde doğup batar. Güneş, takvime öyle yazıldı diye bilinen saatlerde doğup batmaz. Takvime yazılması, güneşin doğmasını ve batmasını etkilemez. Allahü teâlâ da insanların başlarına ne geleceğini bildiği için, bunları Levh-i mahfuza yazmıştır. 3- Bir öğretmen, daha önceki birçok tecrübesine dayanarak, çok tembel bir öğrencisi için, (Bu öğrenci bu sınavı kazanamaz) diye bir deftere yazsa, yazılan yazı, o öğrencinin sınavını etkilemez. Öğrenci imtihanı kazanamayınca, (Sen deftere yazdığın için ben imtihanı kazanamadım) diye suçu öğretmene yüklemesi yanlış olur. Allahü teâlâ yanlış iş yapmaz. Herkes yaptığından sorumludur. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah, onlara zulmetmez. Onlar, kendilerine zulmediyorlar.) [Nahl 33] (Herkesi yaptıklarından dolayı sorguya çekeceğiz.) [Hicr 92, 93] (Zerre kadar hayır ve şer işleyen, karşılığını görür.) [Zilzal 7,8] Kiliseyi tamir etmek Sual: Almanya'da çalışıyorum. Kilise'nin elektrik ve başka tamir işlerini yapmamız gerekiyor. Bir mahzuru var mıdır? Bir arkadaşım da, arabası ile meşrubat taşıyor, bazen de içki taşıttırıyorlar. İçki taşıması günah olur mu? CEVAP: Kilise tamirinde çalışmak mekruh değildir. Çünkü, bu işin kendisi günah değildir. (Bezzaziyye) İbni Abidin hazretleri buyuruyor ki: Ücret ile kâfirin şarabını taşımak, kilise tamir etmek ve Hıristiyana zünnar gibi küfür alametlerini satmak İmam-ı a'zama göre caizdir. (Reddül muhtar 5/251)






.
Sual: İmam-ı Cafer-i Sadık, Ebu Hanife'nin hocası olduğu halde; neden İmam-ı Ebu Hanife'nin mezhebi hak oluyor da, onun hocasının mezhebi hak olmuyor? CEVAP: Hak değil diyen kim? İmam-ı Cafer-i Sadık hazretlerinin kendisi de hak, yolu da hak, ictihadları da haktır. Çünkü bütün mübarek dedeleri gibi Ehl-i sünnettir. İmam-ı a'zam hazretleri, ömrünün son yıllarında Cafer-i Sadık hazretlerinin sohbetinde bulunduktan sonra, (Bu iki sene olmasaydı, Numan helak olurdu), yani (Hakiki imana kavuşamazdım) buyurmuştur. İmam-ı Cafer-i Sadık hazretleri Sünni'dir. "12 İmam"ın hiç birisi Sebeci, Rafizi veya Vehhabi değildir. Hepsi de Sünni'dir, yani Resulullahın yolundadır. Sünni demek, sünnete uyan, yani Resulullahın yolunda olan demektir. Tamamı Cennetliktir... Şia, Hz. Ali'nin taraftarı demektir. Sünniler Hz. Ali'yi ve Resulullahın diğer eshabını sever, ayrım yapmaz. Çünkü hepsinin Cennetlik olduğunu bilir. Kur'an-ı kerimdeki, eshab-ı kiramın tamamının Cennetlik olduğunu bildiren âyetlerden birisinin meali şöyledir: (Mekke'nin fethinden önce Allah için mal verip savaşanlar, daha sonra harcayıp savaşanlarla eşit değildir. Onların derecesi, sonradan Allah yolunda harcayan ve savaşanlardan daha yüksektir. Bununla beraber Allah onların hepsine hüsnayı [en güzel olanı, yani Cenneti] söz vermiştir.) [Hadid 10] Şimdi soruyoruz: İmam-ı Cafer Sadık hazretlerinin, babası Muhammed Bakır hazretlerinin, oğlu Musa Kazım hazretlerinin, torunu Ali Rıza hazretlerinin mezheplerine niye uymuyorsunuz? Yine biz cevap verelim. Çünkü onların toplanmış bir mezhepleri yoktu. Onun için bu mübarek zatların mezhebine uyan yoktur. Ehl-i beyt sevilmez mi? Musa Kazım ve dedesi Muhammed Bakır'ın tedvin edilmiş mezhepleri olmadığı gibi, diğer Sünni âlimlerin de mezhepleri tedvin edilmiş değildi. Mesela imam-ı Sevri de büyük bir âlimdir, İmam-ı a'zam ayarında bir âlimdir ama mezhebi tedvin edilmediği için onun mezhebine uyulmamıştır. Hz. Ali'nin Hz. Ömer'in de mezhepleri vardı, ama tedvin edilmediği için bir sistem halinde olmadığı için onların mezheplerine uyamıyoruz. Hak mezheplerin dört mezheple sınırlandırılmış olması bundandır. Peki İmam-ı Cafer hazretlerinin mezhebi tedvin edilse idi, Müslümanlar İmam-ı a'zamın hocasının mezhebini inkâr mı ederdi? Bu hiç mümkün mü? Ehl-i beyti sevmeyen Sünni olamaz. Çünkü Resulullahı seven onun akrabalarını da, torunlarını da arkadaşlarını da, hanımlarını da sever.


.
Sual: İmanı şöyle tarif ediyorsunuz:
"İman, Muhammed aleyhisselamın, peygamber olarak bildirdiği şeyleri, tahkik etmeden, akla, tecrübeye ve felsefeye danışmaksızın, tasdik ve itikat etmektir, inanmaktır. Akla uygun olduğu için tasdik ederse, aklı tasdik etmiş olur, resulü tasdik etmiş olmaz. Veya, resulü ve aklı birlikte tasdik etmiş olur ki, o zaman peygambere itimat tam olmaz. İtimat tam olmayınca, iman olmaz. İman, Amentüdeki 6 esasa kesin olarak inanmaktır. Çünkü iyiler övülürken, (Onlar gayba inanır) buyuruluyor." Bu tarif, Kur'ana zıttır, Bekara suresinin 62. âyetine aykırıdır. İman sadece Allah'a ve ahirete olması gerekir. Bu tarifin Muhammedi tavırla hiçbir alakası yoktur. CEVAP: (Muhammedi) ifadesi uygun değildir. Bu, Peygamber efendimizin Allah'ın Resulü olduğuna inanmayan, Kur'anın Allah'ın kelamı değil, Muhammed aleyhisselamın sözü olduğunu savunan müsteşriklerin ve misyonerlerin ifadesidir. İman edilmesi gereken hususlar sadece Bekara 62'de mi bildiriliyor? Diğer âyetleri niye gizliyorsunuz? Güneş balçıkla sıvanmaz. İman sadece Allah'a ve ahirete değil, Amentüdeki altı esasa inanmaktır. Bekara suresinin 3. âyetinde, gayba inanmak, görmeden inanmak övülüyor. İmanın altı şartı da gayba inanmaktır. Çünkü hiç birisini görmüş değiliz. Peygamberlerden sonra bütün insanların en üstünü olan Hz. Ebu Bekir bu üstünlüğe kavuşup nasıl Sıddık lakabını aldı biliyor musunuz? (Allah ne diyorsa doğrudur, Allah'ın resulü ne diyorsa doğrudur) demesi yüzünden bu dereceye yükselmiştir. Kâfirler, (Muhammed, Ebu Bekir'e galiba sihir yapmış, çünkü görmeden inanıyor, bir anda onun Mirac'a gidip geldiğini tasdik ediyor) diye hayrette kaldılar. Peygamber efendimiz, aşağıda bildirilen iman ile ilgili âyetleri açıklayarak imanı şöyle tarif etti: (İman; Allah'a, meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahiret gününe, [yani Cennete, Cehenneme, hesaba, mizana], kadere, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna ölüme, öldükten sonra dirilmeye, inanmaktır.) [Buhari, Müslim, Nesai] Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Asıl iyilik; Allah'a, ahirete, meleklere, kitaplara, nebilere inanmaktır.) [Bekara 177] (Onlar gayba [Allah'a, meleklere, kıyamete, kaza ve kadere görmeden] inanırlar.) [Bekara 3] (Onlar, sana indirilene, senden önceki kitaplara ve ahirete iman ederler.) [Bekara 4] Bu üç âyette, Allah'a, ahirete, meleklere, kitaplara, nebilere ve gayba inanmak bildiriliyor. (Allah, onların işlediklerini ve işleyeceklerini bilir.) [Bekara 255] (Ölümü Allah'ın iznine bağlı olmayan hiç kimse yoktur.) [Al-i İmran 145] (Ölüm zamanını takdir eden ancak Allah'tır.) [Enam 2] Bu üç âyet de takdirin Allah tarafından olduğunu bildirmekte kadere iman etmeyi göstermektedir. (Kendilerine bir iyilik dokununca, "Bu Allah'tan" derler; başlarına bir kötülük gelince de "Bu senin yüzünden" derler. "Küllün min indillah=Hepsi Allah'tandır" de, bunlara ne oluyor ki bir türlü laf anlamıyorlar.) [Nisa 78] (Bu âyet de hayır ve şerrin Allah'tan olduğunu bildirmektedir.)

Sual: Bekara suresinin 62. âyeti ne demek istiyor? Müslüman olmayanlar da Cennete gidecek midir? CEVAP: Müslüman olmayanın, getirdiği din kabul edilmiyor ki, işlediği salih amel kabul edilsin. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: ([Senden önce peygamberlere] iman edenler, Yahudi, Hıristiyan ve sabiinlerden Allah'a ve ahirete inanıp salih amel işleyenler için elbette Rablerinin katında mükâfatlar vardır.) [Bekara 62, Maide 69] [Hz. Musa zamanında, ona inanan Yahudiler ve Hz. İsa zamanında ona inanan Hıristiyanlar, elbette Cennete gidecektir. Çünkü, bütün peygamberler gibi, Hz. İbrahim gibi, Hz. Musa da, Hz. İsa da Müslüman idi.] Diğer dinler bozulduğu için Allahü teâlâ, en son olarak İslam dinini gönderdi. Başka dinleri kabul etmediğini açıkça şöyle bildirdi: (Allah indinde hak din ancak İslam'dır.) [Al-i İmran 19] (Kim İslam'dan başka din ararsa, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [A.İmran 85] Bu konudaki iki hadis-i şerif meali de şöyledir: (Cennete sadece Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim] (Beni duyup da iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan elbette Cehenneme girecektir.) [Hakim] Hıristiyan ve Yahudiler, bizim peygamberimiz dahil bütün peygamberlere inanmadıkça kâfirlikten kurtulamazlar. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Onlardan kimi, ona [Muhammed aleyhisselama] iman etti, kimi de, ondan yüz çevirdi. Bunlara da çılgın ateşli Cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr ederek kâfir olanları elbette ateşe atacağız.) [Nisa 55-56] (İbrahim ne Yahudi, ne de Hıristiyandı. O Allah'ı tanıyan doğru bir Müslüman idi.) [Al-i İmran 67] [Her peygamber gibi Hz. İbrahim de Müslüman idi. Ehl-i kitap hak olsa idi, böyle denmezdi.] (Yahudiler, Üzeyr'e, Hıristiyanlar da İsa'ya Allah'ın oğlu dediler. Daha önce kâfir olmuş kişilerin sözlerini taklit ediyorlar. Allah onları kahretsin.) [Tevbe 30] [Ehl-i kitap, diğer kâfirleri taklit ettikleri için kötülenmektedir.] (Ehl-i kitap [İslam'a] iman edip, [kötülükten] sakınsalardı, kötülüklerini örter ve onları nimetleri bol Cennete sokardık.) [Maide 65] [İslam'a inanmadıkları için iman etmiş olmazlar.] (Ey iman edenler, Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyin! Onlar, [İslam düşmanlığında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidâyet etmez.) [Maide 51] [Ehl-i kitap kâfir olduğu için dost olmaz.] (Müminler, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah'ın dostluğunu bırakmış olur.) [Al-i İmran 28] [Kâfirlere kucak açanlar da, Allah'ın dostluğunu bırakmış olur.] (Sen, onların dinine uymadıkça, Hıristiyanlar ve Yahudiler senden hoşnut olmazlar. De ki "Doğru yol, ancak Allah'ın yoludur.") [Bekara 120] [Yani, Ehl-i kitap, doğru yolda, [Allah'ın yolunda] değildir. Ehl-i kitabın bozuk dinine girmedikçe, Resulullahtan hoşnut olmazlar. Kiliseye gitmekle, Papa'nın elini öpmekle, Hıristiyanlar, Müslümanlardan hoşnut olmaz.]


.Sual: Son günlerde İbrahimî dinler diye bir şey söyleniyor. Din kitaplarında böyle bir tabir var mı? CEVAP: Böyle bir tabir yoktur. Sadece semavî dinler tabiri geçer. Bunlar Hıristiyanlığı ve Yahudiliği hak din gibi göstermeye çalışan misyonerlerin sinsi bir oyunudur. İbrahimî dinler diye milleti toptan gayri Müslim yapmaya çalışıyorlar. Allahü teâlânın, İslamiyet'i göndererek yürürlükten kaldırdığı bozuk dinleri [Hıristiyanlıkla Yahudiliği] yürürlüğe koymaya ve ehli kitab denilen gayri müslimleri müslüman göstermeye gayret ediyorlar. Allahü teâlâ, o dinler bozulduğu için, son olarak İslam dinini göndermiştir. O dinler bozulmamış bile olsa, sonraki gelen din önceki dini nesh eder, yürürlükten kaldırır. Onun için Hıristiyanlığı, Yahudiliği hak din gibi göstermeye çalışmakta bir art niyet yoksa, misyonerlerin tuzağına düşmekten başka şey değildir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (İbrahim, ne Yahudi, ne de Hıristiyan idi; o, Allah'ı bir tanıyan doğru bir Müslüman idi; müşriklerden de değildi.) [Al-i İmran 67] Allah böyle buyuruyor, misyonerlerin uşakları, Hıristiyanlık ve Yahudilik için, İbrahimî din diyor. İbrahim aleyhisselam Hıristiyan veya Yahudi mi idi? Değilse ne diye ona böyle iftira ediliyor? İbrahimî dinler perdesi altında gayri müslimlere kucak açanlar, şu âyete de aykırı hareket etmiş olur: (Kendi dinlerine uymadıkça, Yahudilerle Hıristiyanlar senden asla razı olmazlar.) [Bekara 120] Şimdiki Yahudi ve Hıristiyanlar, Muhammed aleyhisselama inanmadıkça, yani Müslüman olmadıkça ebedi Cehennemliktir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Cennete ancak Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim] (Beni duyup da Peygamber olduğumu kabul etmeyen Yahudi ve Hıristiyan, mutlaka Cehenneme girecektir.) [Hakim] Müslüman olan Allah'a inanır. Allahü teâlâ Kur'an-ı kerimde buyuruyor ki: (Allah indinde hak din ancak İslam'dır.) [Al-i İmran 19] (Yahudilik ve Hıristiyanlık denmiyor) (Sizin için din olarak İslam'ı beğendim.) [Maide 3] (Yahudilik ve Hıristiyanlık denmiyor) (İslam'dan başka din arayan, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [Al-i İmran 85] [Bu âyete rağmen İbrahimî din diye başka bir din nasıl aranır?] (Allah'a ve onun ümmi nebi olan Resulüne iman edin, ona uyun ki doğru yolu bulasınız.) [Araf 158] (Muhammed aleyhisselama iman etmeyen, Ona uymayan Yahudi ve Hıristiyanlar cehennemliktir.) (De ki, "Allah'a ve Peygambere itaat edin! Eğer [uymayıp] yüz çevirirlerse, [kâfir olurlar] Elbette Allah kâfirleri sevmez.) [Al-i İmran 32] (Allah ile resullerinin arasında farklı bir yol tutmak isteyenler kâfirdir.) [Nisa 150,151] (Allah'a ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirler için de çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] (Allah'a ve Resulüne karşı gelen, bilsin ki, Allah'ın azabı çok şiddetlidir.) [Enfal 13] (Kimi, ona [Resulüme] iman etti, kimi de, ondan yüz çevirdi. Bunlara da çılgın ateşli Cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr ederek kâfir olanları elbette ateşe atacağız.) [Nisa 55-56] (Allah'a itaat edin, Peygambere itaat edin. İşlerinizi boşa çıkarmayın.) [Muhammed 33]


.Sual: Hanif, ayrı bir din değil ise, kuru kuruya sadece "doğru" demek ise, neden Hz. İbrahim'e, (O müşriklerden değildi) deniyor? Diğer Elçiler müşrik miydi? Hz. Muhammed'e de, (Sakın müşriklerden olma) deniyor. Peki Allah onda bir eğrilik mi gördü de öyle söylüyor? CEVAP: Hanif kelimesini bir din olarak göstermek için ne numaralar yapılıyor öyle? İbrahim aleyhisselama sadece müşriklerden değildi denmiyor. O Hıristiyan ve Yahudi de değildi deniyor. Sebebi ise, Hıristiyanlar da, Yahudiler de o bizdendi, dedikleri için öyle deniyor. O müşrikti diyenlere de cevap veriliyor. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (İbrahim, ne Yahudi, ne de Hıristiyan idi; fakat o, Allah'ı bir tanıyan doğru bir Müslüman idi; müşriklerden de değildi.) [Al-i İmran 67] (İbrahim, İsmail, İshak, Yakub ve torunlarının Yahudi veya Hıristiyan olduğunu söyleyenlere de ki: Siz mi iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allahın bildirdiğini gizleyenden daha zâlim kim olabilir? Allah yaptıklarınızdan gâfil değildir.) [Bekara 140] Bu âyet de gösteriyor ki, hiçbir peygamber Yahudi ve Hıristiyan değildi, hepsi Müslüman idi. Hanif diye ayrı bir din sahibi değillerdi. Hepsi Müslüman idi. Hz. Âdem'den beri gelen bütün peygamberler Müslüman idi. (Kâfirler, Allahın emirleri ile Resullerinin emirlerini birbirinden ayırmak istiyor. [Yahudiler] bir kısmına [Musa ve daha öncekilere] inanırız. Bir kısmına [İsa ve Muhammed'e] inanmayız. [Hıristiyanlar ise, İsa Allahın oğlu diyor.] Bu inanışları ve dinleri kıymetsizdir. Hepsi kâfirdir, hepsine çok acı azaplar hazırladık. Bütün peygamberlere iman edip, hiçbirini diğerinden ayırmayan [Müslümanlar] ise, Allahın mükafatına kavuşacaktır.) [Nisa 150-152] Bu âyette de Allahın emri ile peygamberlerin emirlerinin ayrı olmadığı, aynı olduğu, birisi hanif [doğru] ötekilerin eğri olmadığı, hepsine iman gerektiği bildirilmektedir. Resulullaha bildirilenlerin bir kısmı onun şahsında ümmetine hitaptır. Birkaçı şöyledir: (Yüzünü tevhid dinine döndür, sakın müşriklerden olma.) [Yunus 105] Hâşâ Peygamber efendimiz, müşriklerden mi olacaktı da böyle emredildi? (Allah'ı bırakıp da sana fayda veya zarar vermeyecek şeylere tapma.) [Yunus 106] Hâşâ Peygamber efendimiz, putlara mı tapacaktı da böyle söylenmiştir? (Eğer bunu yaparsan, o takdirde sen mutlaka zalimlerden olursun.) [Yunus 106] (Eğer o [peygamber] bize atfen, [Kur'ana] bazı sözler katsaydı, biz onu kuvvetle yakalayıp şah damarını koparır, helak ederdik, hiçbiriniz de buna engel olamazdınız.) [Hakka 44-47] Hâşâ Peygamber efendimiz, Kur'anı mı değiştirecekti de böyle hitap ediliyor? (Yeryüzünde savaşırken, düşmanı yere sermeden esir almak [alınan esirleri mal karşılığı olarak salıvermek] hiçbir peygambere yaraşmaz. Siz geçici dünya malını istiyorsunuz, Allah ise, ahireti kazanmanızı istiyor.) [Enfal 67] Hâşâ Peygamber efendimiz, geçici dünya malı mı istiyordu? Şu halde (İbrahim müşriklerden değildi) demek, o hanif diye ayrı bir dinden idi demek değildir. Eskiden ehli kitabın âlimleri de bu kadar cahil değildi, böyle cahilce şeyleri gündeme bile getirmezlerdi, İslam âlimlerine cevap veremeyip, sadece biz böyle inanıyoruz derlerdi. Şimdi böyle cahilce sözleri müslümanlar söylemeyeceğine göre, bunları din cahili misyonerler uyduruyor!


.Sual: Misyonerlere aldanan bir genç, "Yalnız Allah'a uymak gerekir. Beşer hata eder. Hatalıya uyan doğruyu bulamaz. Peygamber de beşerdi. Bir tek hadisin bile sahih olduğu söylenemez. Hadisten kaynak olmaz. Kur'an eksik değildir. Allah bir şeyi eksik bırakmamıştır. Peygamber açıklama adı altında Kur'anın eksiğini tamamlayamaz?" diyor. Buna nasıl bir cevap verebiliriz? CEVAP: Misyonerler, çeşitli isimler altında Müslümanlığa saldırıyorlar. Maalesef kendilerine taraftar da bulabiliyorlar. Bunlar kıyamet alametidir. İnsanlar bozulacak, herkes dinsizleşecek ve ondan sonra kıyamet kopacaktır. Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (Allah diyen bir Müslüman kaldığı müddetçe kıyamet kopmaz.) [Müslim] Böyle sözleri söyleyenler Kur'ana da inanmıyorlar ki. Kur'an-ı kerimde, yalnız Allaha uyun denmiyor, resulüne de uyulması emrediliyor. İşte âyet-i kerimeler: (De ki, bana uyun ki, Allah da sizi sevsin, günahlarınızı affetsin. De ki, Allaha ve resulüne uyun! [uymayıp] yüz çevirirlerse, [kâfir olurlar] Elbette Allah kâfirleri sevmez.) [Al-i İmran 31, 32] (Allah ve Resulüne itaat eden Cennete, isyan eden Cehenneme gider.) [Nisa 13,14] (İhtilaflı bir işin hükmünü Allah'tan [Kur'andan] ve Resulünden [Sünnetten] anlayın!) [Nisa 59] (Biz her peygamberi kendisine itaat edilsin diye gönderdik.) [Nisa 64] (Resule itaat eden, Allaha itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Allah ile resullerinin arasında farklı bir yol tutmak isteyenler kâfirdir.) [Nisa 150,151] (O ümmî Peygamber, temiz şeyleri helâl, pis, çirkin şeyleri haram kılar.) [Araf 157] (Ona uyun ki, doğru yolu bulasınız!) [Araf 158] (Allaha ve Resulüne itaat edin!) [Enfal 20] (Allaha ve Resulüne karşı gelen, bilsin ki, Allahın azâbı çok şiddetlidir.) [Enfal 13] (İhtilafa düşülen şeyleri açıklayasın diye bu kitabı sana indirdik.) [Nahl 64] (Kur'anı insanlara açıklayasın diye sana indirdik.) [Nahl 44] (Aralarında hüküm verilmek üzere Allaha ve Peygambere çağırıldıkları vakit, Müminler, "İşittik, itaat ettik" derler, işte kurtuluşa erenler bunlardır.) [Nur 51] (Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince, artık inanmış kadın ve erkeğe, o işi kendi isteğine göre seçme hakkı kalmaz. Allaha ve Resulüne karşı gelen, apaçık sapıklıktadır.) [Ahzab 36] (O, [Resul] vahyden başka söylemez.) [Necm 3,4] (Resulümün verdiğini alın, yasakladığından da sakının!) [Haşr 7] Peygamberin haram kılması Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Kur'andan başka şeye uymayız diyenler çıkacak.) [Ebu Davud] (Hadisi bırak, Kur'ana bak diyerek bana inanmayanlar çıkacak.) [Ebu Ya'la] (Kur'andan başka delil kabul etmem diyenler çıkacak.) [Ebu Davud] (Sünnetimden yüz çeviren benden değildir.) [Müslim] (Bana uyan Cennete girer, isyan eden Cennete giremez.) [Buhari] (Peygamberin haram kılması, Allahın haram kılması gibidir.) [Tirmizi]


.Sual: Misyonerlere aldanan bir genç diyor ki: Hz. Muhammed gaybı bilmezdi. Şu âyetler onun gaybı bilmediğini gösteriyor: "De ki, ben size, Allah'ın hazineleri benim yanımda demiyorum. Gaybı da bilmem. Size, ben bir meleğim de demiyorum. Ben, sadece bana vahyedilene uyarım." (Enam 50) "Gaybın anahtarları Allah'ın yanındadır; onları Ondan başkası bilmez." (Enam 5) "De ki: gaybı ancak Allah bilir." (Yunus 20) "De ki, göklerde ve yerde, Allah'tan başka kimse gaybı bilmez." (Neml 65) "Allah gaybı kimseye bildirmez." (Cin 26) Bu âyetler açıkça gösteriyor ki, peygamberin gelecek hakkında söyledikleri şeyler yanlıştır, gelecekten haber veren hadislerin hepsi uydurmadır, gerçekle asla ilgisi yoktur. CEVAP: Misyonerler, 19'cular, Vehhabilerin bir kısmı, Hansçılar, hep aynı şeyi söylerler. Cin suresindeki 26. âyeti yazıp 27. âyeti gizlerler. Âyetin tamamı şöyledir: (Allah gaybı herkese bildirmez; ancak dilediği resul müstesna, [Mucize olarak ona bildirir.] Çünkü her peygamberin önünden ve ardından gözcüler [melekler] salar.) [Cin 26, 27] (Beydavi) Peygamber efendimizin bildirilen gaybları bildiğini bildiren iki âyet meali de şöyledir: (Allah, müminleri bulunduğu şu durumda bırakmaz, temizi pisten ayırır. Allah size gaybı da bildirmez. Ama Allah Resullerden dilediğini seçip, ona gaybı bildirir. Artık Allah'a ve resullerine inanın, eğer iman eder, müttaki olursanız sizin için de çok büyük bir ecir vardır.) [Al-i İmran 179] (O, gaybın bilgilerini [vahy ile bildirilen gizli şeyleri sizden] esirgemez.) [Tekvir 24] Resulullahın gaybdan verdiği haberler çoktur. Bir gün Resûlullahın devesi kayboldu. Münafıklar bunu fırsat bilip, (Hani göklerden, Cennetten, Cehennemden bahsediyordu. Kaybolan devesinin yerini bile bilmiyor) dediler. Münafıkların bu sözü Resulullaha ulaşınca, (Vallahi ben ancak Rabbimin bana bildirdiklerini bilirim. Başkasını bilmem. Şu anda Rabbim, bana devemin nerede olduğunu bildirdi. Devem, şu anda falanca yerdedir) buyurdu. Tarif edilen yere gidip, deveyi bir ağaca bağlı olarak buldular. (Mevahib-i ledünniyye) "Şahid olarak Allah yeter" Kur'an-ı kerimde buyuruyor ki: (De ki, ey insanlar, ben, Allah'ın hepiniz için gönderdiği Resulüyüm.) [Araf 158] (Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107] (Biz seni bütün insanlara müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.) [Sebe 28] (Kimi, ona [Resulüme] iman etti, kimi de, ondan yüz çevirdi. Bunlara çılgın ateşli Cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr ederek kâfir olanları elbette ateşe atacağız.) [Nisa 55-56] (Allah, Peygamberini, hidayet ve hak din ile gönderdi. İslâm dinini, diğer dinler üzerine üstün kıldı. [Ey Resulüm senin hak] Peygamber olduğuna şahid olarak Allah yeter.) [Feth 28] Resulullah, mucize olarak kıyamet alametlerini, mesela Hz. İsa'nın, Hz. Mehdi'nin, Deccal'in geleceklerini ve hadis-i şerifleri inkâr edecek sapıkların da çıkacağını bildirmiştir. İki hadis-i şerif meali: (Bir zaman gelecek, beni yalanlayanlar çıkacaktır. "Hadisi bırak, Kur'ana bak" diyeceklerdir.) [Ebu Ya'la] (Allahın kitabının dışında uyacağımız bir şey yok diyenler çıkacaktır.) [Ebu Davud]


.Sual: Bir misyoner, "Kur'an'da, peygamber de olsa, birine uymanın, onu taklit etmenin haram olduğu, böyle kimselerin taklitçi maymuna benzetildiği bildiriliyor" diyor. Böyle bir âyet var mı? CEVAP: Misyoner inanmadığı Kur'an'dan ne anlar? Elbette tamamen yalan ve iftiradır. Kur'an-ı kerim, baştan sona kadar, iyileri taklit etmeyi, onlara tâbi olmayı [uymayı] emretmektedir. Hakkı taklit düşmanları, bâtılda birbirini taklit ediyor, birinin dinimize yaptığı iftiraya öteki sarılıyor, maymun gibi taklit ediyorlar. Mesela, (Kur'an uydurma bir söz değildir) âyetini, (Kur'an uydurma bir hadis değildir) diyerek, hadis-i şeriflere dil uzatıyorlar. Önce maymunla ilgili âyetleri bildirdikten sonra bu konuya dönelim. Kibirlenerek Allah'ın emrini dinlemeyen kâfirler, maymun haline çevrilmiştir, üç gün sonra da helak edildiği bütün muteber tefsirlerde bildirilmektedir. Allahü teâlânın sadece maymun değil, domuz haline, taş haline getirdiği kâfirler de olmuştur. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Cumartesi günü [balık avından men edilmişken] içinizden [bu emri çiğneyerek] azgınlık edenleri biliyorsunuz. Onlara "Aşağılık birer maymun olun" dedik; [Maymuna çevrilen bu insanlar üç gün sonra öldü.] Bunu [bu olayı] önündekilere [o zaman hazır olanlara] ve ardındakilere [sonradan geleceklere] ibret verici bir ceza örneği ve Allah'a karşı gelmekten sakınanlara bir öğüt olsun diye yaptık.) [Bekara 65-66 Beydavi] (Tâ ki onlar [balık avcıları] edilen öğütleri unutunca, biz de kötülükten alıkoyanları kurtardık, zulmedenleri ise, çıkardıkları fesatlar yüzünden şiddetli azaba maruz bıraktık. Böylece onlar kibre kapılıp yasak kılınan şeylerden vazgeçmeyince, biz de onlara, aşağılık maymunlar olun, dedik. [Maymun haline geldiler]) [Araf 165, 166 Beydavi] (De ki: Allah katında yeri bundan daha kötü olanı size haber vereyim mi? Onlar, Allahın lânetleyip gazap ettiği, aralarından maymunlar, domuzlar ve tâğuta tapanlar çıkardığı kimselerdir. İşte bunlar, mevki bakımından daha kötü olan ve doğru yoldan sapmış bulunanlardır.) [Maide 60] Bu âyetlerin hangisi taklidi, iyilere uymayı yasaklıyor? Allahü teâlâ, herkesi peygamberlere, âlimlere, iyilere uymayı, onları taklit etmeyi emrediyor. Bu konudaki âyetlerden bazısı şöyledir: (Hidayet yolunu öğrendikten sonra, Resule uymayıp müminlerin [itikadi ve ameli] yolundan ayrılanı, saptığı yola sürükleyip çok kötü bir yer olan Cehenneme sokarız!) [Nisa 115] {Bu âyette Resulün ve müminlerin yolundan ayrılmak kötüleniyor. Demek ki müminlerin yoluna uymak gerekiyor.} (Bilmiyorsanız, zikir ehline [âlimlere] sorun.) [Nahl 43] {Bilenlere uyulması emrediliyor.} (İyilik yarışında önceliği kazanan muhacirler ve ensar ile onlara güzellikle tâbi olanlar, onların yolunda gidenlerden [onları taklit edenlerden] Allah razı olmuştur, onlar da Allah'tan razı olmuştur. Allah bunlar için, sonsuz kalacakları cenneti hazırladı. [Tevbe 100] {Bu âyette de Eshaba uyanlar övülüyor, onlar da cennetlik deniyor. Tâbiin, Eshab-ı kirama uydukları için yüksek bir şerefe kavuştular. Onlardan sonra gelenler de onlara uydukları, onları taklit ettikleri için Tebe-i tâbiin şerefine yükseldiler.} (Devamı var)



.
Musa o kimseye, "Sana öğretilenden, doğruyu bulmama yardım edecek bir bilgi öğretmen için sana tâbi olayım mı" dedi.) [Kehf 66] {Dikkat edilirse Allah'ın en büyük Resullerinden biri olan Hz. Musa, ismi bile bildirilmeyen birinden ledünni ilmi öğrenmek için yardım istiyor, ona tâbi olmak istiyor. O kimse de diyor ki: ("Eğer bana tâbi olacaksan, o konuda bilgi verinceye kadar hiçbir şey hakkında bana soru sorma" dedi.) [Kehf 70] {O kimse, yüce peygamber Musa aleyhisselama itirazsız taklit et diyor. Allah da bunu övüyor.} (Allah buyurdu ki: [Ya Musa] Seni kardeşinle destekleyeceğiz ve size öyle bir kudret vereceğiz ki, âyetlerimiz [mucize yardımlarımız] sayesinde onlar size erişemeyecekler. Siz ve size tâbi olanlar üstün geleceksiniz.) [Kasas 35] {Bu âyette de Hz. Musa'ya tâbi olanlar müjdeleniyor.} (Sizden herhangi bir ücret istemeyen bu kimselere tâbi olun, çünkü onlar hidayete ermiş kimselerdir.) [Yasin 21] {Bu âyette de hidayete erenlere tâbi olmak emrediliyor.} ([Dünyada] İman edenlere ve nesilleri de iman edip kendilerine uyanlara, [ahirette] nesillerini kavuştururuz, [onları da, baba ve dedeleri gibi cennete koyar ve derecelerini yükseltiriz.] Bununla beraber [baba ve dedelerinin] amellerinden hiç bir şey eksiltmeyiz. Herkes kazancına bağlıdır, [iyi amel işlerse kurtulur, değilse helak olur.]) [Tur 21] {Bu âyette imanlı atalarına, dedelerine uyanların da dedeleri gibi cennete gidecekleri bildiriliyor. İyilere tâbi olmanın iyiliği bildiriliyor.} Hz. Yakup, ölürken oğullarına sordu: (Benden sonra kime kulluk edeceksiniz?) dedi. Oğulları dediler ki: (Senin ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın ilahı olan tek Allah'a kulluk edeceğiz.) [Bekara 133], Hz. Yusuf da dedi ki: (Atalarım İbrahim, İshak ve Yakub'un dinine uydum.) [Yusuf 38] {Demek ki atalar Müslüman ise, müşrik değil ise, onlara uymak lazımdır. Hz. Yusuf Müslüman olan atalarının yolundan gittiğine göre, biz de Müslüman atalarımızın, yani Resulullahın, eshab-ı kiramın ve ehl-i sünnet âlimlerinin yolundan gitmeliyiz.} Bir hadis-i şerifte de buyuruluyor ki: (Ahir zamanda, sizin ve atalarınızın yolundan ayrılıp, sünnetimden uzak kalacak olanlardan uzak durun.) [Müslim] Kötülere uymak elbette kötüdür. Misyoner, Şeytana ve Firavuna uymakla Resulullaha uymayı aynı görüyor ve taklidin kötülüğü ile ilgili şu âyetleri örnek veriyor: (Allah, [İblise] sen ve sana uyanlarla cehennemi dolduracağım dedi.) [Sad 84, 85] (Firavun'a uyanları, ders alsınlar diye, yıllarca kuraklık ve ürün kıtlığı ile cezalandırdık.) [Araf 130] {Bu iki âyet de, kötüyü taklit etmenin zararını bildiriyor.} Kötüyü, yanlışı ve batılı taklit, ne kadar zararlı ise, iyiyi, doğruyu ve hakkı taklit de o kadar faydalıdır. Bir kimsenin bütün ilimlerde üstat, bütün işlerde uzman olması mümkün müdür? Hastanın, kendisini ameliyat edecek bir operatör doktora ihtiyacı olur. Herkesin, hem kimyager, hem doktor, hem mühendis gibi ihtisas isteyen her mesleğin uzmanı olması düşünülebilir mi? O halde, bir kimse, bir işte uzman olsa da, ihtisası dışındaki başka bir işin uzmanına uyması gerekir. Bir saate, bir radyoya ihtiyacı olan, "Taklit haramdır, hiç kimsenin yaptığını kullanmam" diyemez. Herkesin rehber, taklit edilen kimse olmasını istemek ateşin üşütmesini, buzun ısıtmasını istemek gibi eşyanın tâbiatına aykırıdır. Uzun tecrübelerden sonra çeşitli aletler yapılmış, çeşitli kurallar bulunmuş, çeşitli ilimler sistemleştirilmiştir. "Taklitçi olmamak için bunları kullanmam" diyen, deli değilse, muhakkak haindir.



.
Sual: Dini anlayabilmek için, başkalarının (Peygamberin, sahabenin ve âlimlerin) aklı /gözü /kabulü ile değil, kendi aklımızla idrake çalışmalıyız. Allah her kula iyiyi kötüden seçip ayırt edebilme yetisi (furkan) vermiştir. Bu yetiyi kullanmayıp Peygamber, sahabe ve âlimlerin aklı ölçü olmamalıdır. Allah aklını kullanmayanları kötülemiyor mu? CEVAP: Bu ne kadar yanlış bir görüş. Resulullahı ve âlimleri ölçü almamak Kur'an-ı kerimi kabul etmemek demektir. Çünkü Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Anlaşamadığınız bir işin hükmünü Allah'a [Kur'ana] ve Resulüne [Sünnete] arz edin!) [Nisa 59] {Âlimlerin sünnete bakması ayıplanacak şey mi? Allah'ın emri değil mi?] (Bunun hükmünü Resule ve ülül-emre [âlime] sorsalardı, öğrenirlerdi.) [Nisa 83] {Ülül-emrin âlim demek olduğu tefsirlerde yazılıdır. Resulullah da (Ülül-emr, fıkıh âlimleridir) buyurdu. (Darimi)} (Bu misalleri ancak âlim olanlar anlar.) [Ankebut 43] {Demek ki herkes Kur'an-ı kerimi anlayamıyor, ancak âlimler anlıyor. Âlimleri rehber edinmek niye ayıplanıyor ki? (Bilmiyorsanız âlimlere sorun!) [Nahl 43] {Bilmeyenin âlimlere sorması Allah'ın emridir.} (Allah'tan en çok korkan ancak âlimlerdir.) [Fatır 28] {Çünkü âlim Allah'ı en iyi tanıyor ki, ondan korkuyor. Allah'tan korkmak büyük mertebedir. Resulullah, (Allah'tan en çok ben korkarım) buyurdu. (Buhari) Bu âyet ile bu hadis-i şerif âlimin değerinin ne kadar yüce olduğunu göstermektedir.} (Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?) [Zümer 9] {Demek ki akıl herkeste ölçü olmuyor, bilen de bilmeyen de var. Resulullahın ve âlimlerin yanında kendi aklımızın ne önemi var? Öyle olsa idi akıl sayısı kadar din olurdu. Nitekim aklına göre Kur'anı yorumlamaya çalışanlar, sayısız grup ve fırkanın meydana çıkmasına sebep olmuşlardır. Âlimlere uyan, bilenlere soran aklını kullanmış olur. Yüzme bilmeden, herkes yüzüyor, onlar da insan diyerek deryanın ortasına atlayan kimse, çok geçmeden boğulur. Herkes haddini bilmelidir.} Hangi şeyin hak, hangi şeyin bâtıl, hangi şeyin iyi, hangisinin kötü olduğu da ancak, dinin bildirmesiyle anlaşılır. İnsanların iyi veya kötü demesiyle, bir şey iyi veya kötü olmaz. Çünkü birisine göre iyi olan bir şey, diğerine göre kötüdür. Mesela evlilikte nikah, Müslümanlara göre, lüzumlu ve iyi ise de, bazı ateistlere göre saçmadır! Bu bakımdan akıllı kimdir? Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: Akıllı kimdir? (Akıllı olan, Allaha ve Resulüne inanıp ibadetlerini yapar.) [İbni Muhber] (Akıllı, nefsini hesaba çeken ve ölümden sonrası için amel edendir.) [Tirmizi] (Allah indinde en kıymetliniz, akılca en üstün olanınızdır.) [İ. Gazali] Akıl bir ölçü aletidir. Allahü teâlâya ait bilgilerde ölçü olmaz. Akıl, insandan insana değiştiği için, bazı insanlar dünya işlerinde isabet ettiği halde, bazıları yanılabilir. Aklın belli bir sahası vardır. Bunun dışındakileri ölçmeye, anlamaya gücü yetmez. Akıl insanlar arasında eşit olarak bulunmaz. En yüksek akıl ile en aşağı akıl arasında binlerce dereceleri vardır. Şu halde "Aklın yolu birdir" demek çok yanlıştır. Her işte ve hele dini işlerde akla güvenilemez. Din işleri, akıl üzerine kurulamaz. Çünkü akıl, bir kararda kalmaz. En akıllı denilen kimse, din işlerinde değil, uzman olduğu dünya işlerinde bile, çok hata eder. Çok yanılan bir akla nasıl güvenilebilir?



.Sual: Misyonerlere aldanan bir genç diyor ki: "Zavallı Müslümanlar Eshab-ı kehfin 309 yıl uyuduğunu sanıyor. Aç susuz yıllarca uyunabilir mi? Nuh'un gemisi de eskilerin masallarından başka değildir. Çünkü nasıl bir devasa gemi ki, bütün insanlar ve bütün hayvanlar bu gemiye sığabilsin? Bunların yiyecek stokları vesaire de zaten mümkün değildir. Gemi, bizim Titanicten çok daha teknik donanımlı olsa da, o su ile mücadele edemez. Zavallı Müslümanlar böyle masallarla uyutulmaktadır." Bu olaylar gerçek değil midir? CEVAP: Misyoner Allah'ın kudretine ve mucizeye, keramete inanmadığı için böyle saçmalıyor. Binlerce yıl önce ölmüş insanları Allah diriltmeyecek mi? Kemikleri diriltip insan yapan Allah, insanları 300 veya beş yüz sene uyutamaz mı? Allah'ın kudretinden şüphe edilir mi hiç? Eshab-ı kehf, yiyip içmeden, bir zarara uğramadan yıllarca uykuda kaldıktan sonra uyanmışlardır. Kur'an-ı kerimde, (İşte bu, Allahın kudretini gösteren delillerden biridir. Uykuda oldukları halde sen onları uyanık sanırdın) buyuruluyor. (Kehf 17, 18) Hz. Nuh'un gemisi de Allah'ın kudretini gösteren bir olaydır. O gemi Allah'ın nezaretinde sulara gark olmadan yüzmüştür. İşte âyet-i kerime: (Onu, tahtadan yapılmış, mıhla çakılmış bir gemiye bindirdik; inkâr edilmiş olan Nuh'a mükafat olarak verdiğimiz gemi nezaretimiz altında yüzüyordu. Onu bir ibret olarak bıraktık, ibret alan yok mudur?) [Kamer 13-15] Misyonerin dediği gibi bütün insanlar ve bütün hayvanlar gemiye alınmamıştı. Hayvanlardan sadece birer çift, insanlardan da Müslüman olan çok az insan binmişti. Hatta bir ihtiyar kadın, gemiye binmeyi unutmuştu da Allah onu korumuştu. Allah dilerse gemi ile de, gemisiz de korur. Allahü teâlâ bütün peygamberlere çeşitli mucizeler vermiştir. Mesela Hz. Davud'un elinde demir hamur gibi yumuşardı. Cinler, kuşlar ve rüzgar Hz. Süleyman'ın emrinde idi. (Sebe 10,12 Enbiya 79, 81, Sad 18, 36-38, Neml 17), Hz. İbrahim'i ateş yakmadı. Hz. Yunus'u balık yuttu, ölmedi. (Maide 110, Meryem 28- 30), Hz. İsa, çamurdan yaptığı şekle üfürünce, bir hayvan meydana geldi. (Al-i İmran 4) Mirac mucizesi: Allahü teâlâ, Resulünü gece bir anda mescid-i Aksa'ya götürdü. (İsra 1) Cenneti, Cehennemi ve bilinmeyen yerleri gezdirdi. Hepsi bir anda oldu. Ay'ın ikiye ayrılma mucizesi: Kâfirler, (Peygamber isen Ayı ikiye ayır) dediler. Resulullah dua edince, Ay ikiye bölündü. Kâfirler, (Bize sihir yaptı) diyerek inanmadılar. (Kamer 1,2) Ağaçlar selam verdi Muhammed aleyhisselamın; parmaklarından bir orduya yetecek su aktı, ağaçlar kendisine selam verdi, elinde çakıl taşları zikretti, zehirli kebap, "Beni yeme, zehirliyim" dedi, put ve hayvanlar onunla konuştu. Bunun gibi bin kadar mucizesi görüldü. Gelecekte olacak şeyleri de haber verdi. Allahü teâlâ, mucizeleri bildirdikten sonra buyuruyor ki: (Bunları yapan biziz.) [Enbiya 79] Başka bir âyet meali de şöyledir: (De ki: Mucizeler Allahın kudreti ve iradesi ile olur.) [Ankebut 50] Fil suresinde Ebrehe'nin ordusunu imha edilişi bildiriliyor. Bu da Allahın kudreti ile oldu. Belkıs'ın tahtı göz açıp yumuncaya kadar Hz. Süleyman'ın sarayına getirildi. (Neml 40) Eshab-ı kehfin yıllarca uyumasını veya Hz. Nuh'un gemisini inkâr etmek, Allah'ın kudretini inkâr etmek olur. Kâfir İblis'in, yaptığı harikalar çoktur. Ona da bu imkanı Allah vermiştir. Şeytanın yaptıklarına inanıp da, Peygamberlerin gösterdikleri mucizeleri inkâr etmek Şeytanın yolunda olmayı göstermez mi?


.Sual: Hayyam'ın tenkit edilen şiirleri yanında Çok şarap içiyor diye çoktur beni ayıplayan Sarhoş etseydi her günah bulunmazdı ayık insan. Şiirinin hoş olduğu bildiriliyor. Burada açıkça şaraba helal denmiyor mu? CEVAP: Hayyam, öteki şiirlerinde şaraba helal diyor ama, bu şiirinde şaraba helal demiyor. "Şarap günahtır, ama diğer günahlar da şarap gibi sarhoş etseydi, ayık insan kalmazdı" diyor. Burada hoşa giden, şarap içmek değil, günah işleyenlerin sarhoş olmasıdır. Namaz kılmamak, oruç tutmamak, zekât vermemek, hacca gitmemek gibi farzların terki ile meydana gelen günahlar, şarap içmekten daha büyük günahtır. Çünkü din kitaplarında diyor ki: Haramdan kaçmanın sevabı, farzları yapmanın sevabından daha fazladır. Farzları yapmamanın günahı, haram işlemek günahından daha çoktur. İçki içen sadece bir haram işlemiş olur. Namaz kılmayan ise, namaz kılmama günahı yanında, farzı terk etme günahı da vardır. İki günah işlemektedir. Diğer bütün farz ve günahlar da böyledir. Düşünmeli, gıybetçiler, laf taşıyanlar, açık gezenler, hırsızlar, hainler, kibirliler, zaniler, bid'at ehli olanlar ve diğer günahları işleyenler, sarhoş olup yamuk yumuk yürüselerdi, gerçekten ortada ayık insan bulmak zor olurdu. Eski ümmetlerden, günah işleyenlerin sabahleyin kapısına bu şu günahı işledi diye yazılırmış. İşlediğimiz günahlar bizi sarhoş etseydi, halimiz nice olurdu? Yahut günah işleyince hemen bizi cezalandırsaydı dünyada kaç kişi kalabilirdi ki? Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Eğer Allah, yaptıkları yüzünden insanları hemen cezalandırsaydı, yer yüzünde hiçbir canlı kalmazdı. Fakat Allah, onları belli bir süreye kadar erteler.) [Fatır 45] Allahü teâlâya hamd olsun ki, günahlarımız yüzünden bizi hemen cezalandırmıyor, tevbe etmemize imkan veriyor ve günahlarımızı başkalarına göstermiyor. Ruhullah Sual: İsa aleyhisselama niçin Ruhullah deniyor? CEVAP: Allahü teâlâ öyle dediği için ruhullah deniyor. Ayrıca kelimetullah da deniyor. Musa aleyhisselama de kelimullah dendiği gibi. Allahü teâlâ yoktan yaratır. Toprağı, nuru, ateşi yoktan yarattı. Ama âdeti şöyledir ki, her şeyi bir sebeple yaratıyor. Mesela Âdem aleyhisselamı topraktan, Melekleri nurdan, cinleri ateşten yarattı. İsa aleyhisselamı babasız olarak ruh üfürülerek yarattı. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (İffetini korumuş olan Meryem'e ruhumuzdan üfledik; onu ve oğlunu cümle âlem için bir ibret kıldık.) [Enbiya 91] (Ruhumuzdan üfledik) ifadesi sadece İsa aleyhisselam için değil, Âdem aleyhisselam için de kullanılmıştır. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Ona [Âdem'e] şekil verip ona ruhumdan üflediğim zaman, siz hemen ona [doğru] secdeye kapanın!) [Hicr 29] (Rabbin meleklere şöyle demişti: Ben çamurdan bir insan yaratacağım. Onu yapıp ruhumdan ona üflediğim zaman ona [doğru] secdeye kapanın.) [Sad 71-72] (Onu [çamurdan şeklini] tamamlayıp şekillendirdi, ona kendi ruhundan üfledi.) [Secde 9] (Allah nezdinde İsa'nın durumu, Âdem'in durumu gibidir. Allah onu topraktan yarattı. Sonra ona ol dedi ve oluverdi.) [Al-i imran 59]



.
Sual: Nur mahluktur. Allah için nur demek küfür olur mu? CEVAP: Allah için ışık anlamında nur denmez. Çünkü nuru, ışığı da O yaratmıştır, yani mahluktur. Mahluk halık olamaz. Bir şeye benzeterek Allah'ı tarif etmek caiz olmaz. Nur suresindeki, (Allahü nurus semavat-ı vel-erd) âyetinde geçen nur kelimesinin tevilini bilmeden Allah'a nur demenin yanlış olduğu, imam-ı Gazali hazretlerinin Mişkat-ül envar kitabında açıklanmaktadır. En-nur esmai hüsnadandır. Bu bilinen nur, ışık anlamında değildir. Âlemleri nurlandıran anlamındadır. Allah'ın bir ismi Nur olduğu gibi peygamberimizin bir ismi de Nur'dur. Bu Allah için kullanılan nur gibi değildir. Bu parlaklık, ışık anlamındadır. Âlimlerin nur hakkındaki açıklamaları şöyledir: O yerin ve göğün ışık kaynağı olan güneş, ay ve yıldızları yaratan ve yönetendir. Bütün gezegenlerdeki nuru yaratan Allah'tır. Onlara ışık olan değildir. Arşın etrafındaki nurlardan bir kıvılcım dünyaya gelse dünya yanıp kül olur. Nur, gözle görünen şeylerin görülmesini sağlayan bir keyfiyettir. Bu manada Allahü teâlâya nur denmez. Ancak mecaz olarak kullanılır. Mesela, nurlandıran [aydınlatan] kitap=doğru yola götüren kitap demektir. Allah da, gökleri ve yeri nurlandıran yani yer ve gökleri emri altında bulunduran demektir. Mesela, kültürlü bir kimseye, kavminin nuru [aydını] denir. Arapça'da beni nurlandırdın, Türkçe'de ise beni aydınlattın denir. Yani beni bilgilendirdin demektir. Işık ile göz arasındaki ilişkiden dolayı göze de nur denir. Sonra basirete de nur denir; çünkü onunla anlayış daha güçlü olur. Nur kelimesi ile ilgi bazı âyet mealleri şöyledir: (Allah, göklerin ve yerin nurudur.) [aydınlatıcısıdır] [Nur 35] (Allah'ın nur vermediği kimse nur [münevver] olmaz.) [Nur 40] (Allah inananların dostudur, onları zulmetten [küfürden] nura [hidayete] çıkarır. [Küfrün zulmetinden imanın nuruna kavuşturur.] İnkârcıların dostları tağutlardır. Onları nurdan [imandan] zulmete [küfre] sürükler.) [Bekara 257] (Size rabbinizden apaçık bir nur [Kur'an] geldi.) [Nisa 174] (Size Allah'tan bir nur [peygamber] ve apaçık bir kitap [Kur'an] gelmiştir.) [Maide 15] (Hamd, gökleri ve yeri yaratan, zulmeti [geceyi, küfrü, cehaleti] ve nuru [gündüzü, imanı, ilmi] var eden Allah'a mahsustur.) [Enam 1] Dirilerle ölüler bir olmaz... (Körle gören [kâfirle mümin, âlimle cahil] zulmetle nur [bâtıl ile hak], gölge ile sıcak [Cennetle Cehennem] bir olmaz. Dirilerle ölüler de bir olmaz. Elbette Allah, dilediğine işittirir. Sen kabirdekilere [inatçı kâfirlere] işittiremezsin, sen sadece bir uyarıcısın.) [Fatır 19-22] (Yer [mahşer yeri] Rabbinin nuru [adaleti] ile aydınlanır.) [Zümer 69] (Allah'a ve resulüne inananlara, rableri katında nurları ve ecirleri vardır.) [Hadid 19] (Ey inananlar, Allah'tan sakının, resulüne inanın ki, Allah size rahmetini iki kat etsin; size ışığında yürüyeceğiniz bir nur versin.) [Hadid 28] (Allah'ın nurunu [dinini] ağızlarıyla [şiirdir, sihirdir gibi kötü söz ve iftiralarla] söndürmek isterler. Kâfirler istemese de, Allah nurunu, [dinini] tamamlayacaktır.) [Saf 8] Görüldüğü gibi nur kelimesinin çeşitli manaları vardır. Mahluk anlamında Allah'a nur denmez.


.Sual: (Ruhun Allah'a ulaştırılmasına inanmak imandır. İmanın şartı 7'dir. Şer Allah'tan değil, nefstendir) demek doğru mudur? CEVAP: Şer nefsten demek, Allah'ın yaratıcılık sıfatına ortak olanlar var demektir. Allah, günahlarımız sebebiyle bize bela gönderiyor, belayı biz yaratmıyoruz, biz cezaya layık oluyoruz, Allah da ceza veriyor. Allah kullarına zulmetmez. Allah şöyle buyuruyor: (Kendilerine bir iyilik dokununca, "Bu Allah'tan" derler; başlarına bir kötülük gelince de "Bu senin yüzünden" derler. "Küllün min indillah=Hepsi Allah'tandır" de, bunlara ne oluyor ki bir türlü laf anlamıyorlar.) [Nisa 78] Sual: İman hadisinin Arapça'sının sonunda Allah'a ölmeden önce ulaşmak ifadesi yok mu? Türkçe'ye çevirenler bunu ilave etmemiş mi? CEVAP: Yalanın böylesi de hiç görülmemiştir. Ölmeden önce Allah'a ulaşılmaz. İman hadisinin Arapça'sı şöyledir: (Amentü billahi ve Melaiketihi ve Kütübihi ve Rüsülihi vel Yevmil-ahiri ve bil Kaderi hayrihi ve şerrihi minallahi teâlâ vel-basü badelmevti hakkun Eşhedü en La ilahe illallah ve Eşhedü enne Muhammeden abdühu ve resulühü) [Buhari, Müslim, Nesai] Şerrihi minellahi teâlâ=Şer de Allah'tandır deniyor. Bu meşhur hadis nasıl inkâr edilir ki? Türkçe'si de şu: (İman ettim ben Allah'a ve meleklere ve kitaplara ve peygamberlere ve ahiret gününe, [yani Cennete, Cehenneme, hesaba, mizana] ve kadere, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna ve ölüme, öldükten sonra dirilmeye.) [Buhari, Müslim, Nesai] Allah'a kavuşmak ne demek? Sual: Yunus 7-8'de, (Eğer kişi Allah'a ulaşmayı dilemezse ateşe gider) denmiyor mu? CEVAP: Tefsir âlimleri Allah'a kavuşmanın ne demek olduğunu şöyle açıklıyorlar: [Dirilmeyi inkâr edip, hesap için] Bize kavuşmayı ummayanlar, [ahiretten gâfil olduklarından dolayı] dünya hayatına razı olup [dünyayı ahirete tercih ederek] bununla rahatlayanlar ve âyetlerimizden [Yaratanın varlığını gösteren delillerden] gâfil olanlar, işledikleri [günahlar] yüzünden Cehenneme gideceklerdir.) [Yunus 7-8] (Öldükten sonra Allah'a kavuşmayı inkâr, dirilmeyi inkârdır. Ölmeden önce Allah'a kavuşulmaz.) Sual: Nisa 79'da hayır Allah'tan, şer nefsinizdendir buyuruluyor mu? CEVAP: Hâşâ nefsimiz yaratıcı değildir, şerri de yaratamaz, hayrı da. Her şeyin yaratıcısı yalnız Allah'tır. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Her şeyin yaratıcısı Allah'tır.) [Zümer 62, Mümin 62], (Sizi de, işlerinizi de yaratan Allah'tır.) [Saffat 96], (Rabbin, kendi istediğini yaratır, dilediğini seçer. Onların seçim hakkı yoktur.) [Kasas 68] Belayı gönderen kim? Kul belayı hak ederse, Allah da ona bela gönderir. İşte bir âyet meali: (Başınıza gelen bir bela, kendi ellerinizle işledikleriniz yüzündendir. [Bununla beraber] Allah çoğunu affeder.) [Şura 30] (Demek ki bela, günahlarımız yüzünden gönderiliyor. Ama gönderen yine Allah'tır. Âyetin devamında, Allah çoğunu affeder deniyor. Demek ki belayı gönderen Odur, çoğunu da affediyor.) (Sana gelen her iyilik, Allahın [bir ihsanı olarak] gelmekte, her kötülük de [günahlarına karşılık olarak] kendinden gelmektedir.) [Nisa 79] (Bundan önceki âyette, Şerri de Allah yaratır buyuruluyor. Bu âyette ise, günahlarınız yüzünden kötülük geliyor buyuruluyor. Ama gönderen, kötülüğü yaratan yine Allah'tır. Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Kaderin, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmayan mümin değildir.) [Tirmizi]



.
Sual: Seher vaktinin önemi nedir ve nasıl hesaplanır? CEVAP: Seher vakti gecenin son altıda biridir. Yani güneşin batışından imsak vaktine kadar olan zamanın son altıda biridir. Mesela akşam 16.30'da, imsak da 5.30'da oluyorsa, gecenin tamamı 11 saat demektir. Bunun altıda biri 1 saat 50 dakika eder. 5.30'dan çıkarılınca 3.40 kalır. Saat 3.40'dan saat 5.30'a kadar seher vakti demektir. Yaz ve kış bu vakit azalıp çoğalır. Teheccüd namazını ve vitri seher vaktinde kılmak iyidir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Gecenin sonunda uyanamayacağından korkan, gecenin evvelinde vitri eda etsin! Sonra yatsın! Gece sonunda uyanacağını ümit eden, vitri o zaman kılsın! Çünkü gecenin sonundaki kalkmakta rahmet melekleri hazır olur.) [Müslim] (Gece seher vaktinde ve namazlardan sonra yapılan dua kabul olur.) [Tirmizi] (Seher vakti Allahü teâlâ buyurur ki: İstiğfar eden yok mu, onu mağfiret edeyim. İsteyen yok mu, istediğini vereyim, duasını kabul edeyim.) [Müslim] Seher vakti, dua ve istiğfarların kabul olduğu zamandır. Ramazan ayında sahur için kalkınca seher vaktinde kalkılmış olur. Bu vakitte dua etmeyi ganimet bilmelidir! Allahü teâlâ iyileri överken, (Onlar seher vaktinde istiğfar eder) buyuruyor. (Zariyat 18) Hz. Yakub, oğullarına, (Sizin için yakında [seher vakti] Rabbime istiğfar edeceğim) dedi. (Yusüf 98) Al-i İmran suresinin 17. âyetinde, sabredenler, sadıklar, namaz kılanlar, zekat verenler ve seher vakitlerinde istiğfar edenler övülmektedir. Hepsinden sonra, istiğfar edenlerin bildirilmesi, insanın her ibadetini kusurlu görüp, daima istiğfar etmesi içindir. Fırsat ganimettir. Ömrü faydasız işlerle geçirmemeli, Hak teâlânın rızasına uygun şeylere sarf etmeli! Beş vakit namazı, tadil-i erkan ile ve cemaat ile eda etmeli! Teheccüd namazı kılmalı, seher vakitlerini istiğfarsız geçirmemeli, gaflet uykusuna dalmamalı, ölümü ve ahireti düşünmeli, haram olan dünya işlerinden yüz çevirip, ahiret işlerine yönelmeli! Zaruri olan dünya kazancı ile meşgul olup, diğer vakitleri, ahireti imar etmekle meşgul olmalıdır!. (Mek.Masumiyye) Sahurda bereket vardır Sahura kalkmadan oruç tutmakta mahzur yoktur. Yani günah değildir. Ancak sahura kalkmak çok sevaptır. Bir yudum su içmek için de olsa, sahura kalkmalıdır! Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Sahura kalkın, sahurda bereket vardır.) [Buhari] (Sahurda yemek yiyerek, oruç tutmanıza yardımcı olun!) [Beyheki] (Sahur yemeğine kalkmak, Allah'ın size bağışladığı berekettir, bunu kaçırmayın!) [Nesai] (Yedikleri helal olmak şartı ile hesaba çekilmeyecek üç kişi; oruçlu, sahur yemeği yiyen ve Allah yolunda nöbet tutandır.) [Nesai] (Bir lokma olsa da sahur yemeği yiyin! Çünkü onda bereket vardır.) [Deylemi] (Müminin sahurunun hurma ile olması ne güzeldir.) [Ebu Davud] (Allahü teâlâ, sahura kalkanlara rahmet eder.) [Taberani] Sahur yemeklerinin fazileti çoktur, Sahur yemeği için sual ve hesap yoktur.



..5xxxxxxxxx


Sual: Müslüman olduğunu söyleyen bir dönme diyor ki: "Kurban kesmek bir hayvan katliamıdır, hayvancıklara ölüm acısı çektirilmektedir. Ben dönme Müslümanım ama kurban kesenlerin dininden değilim." Kurban kesmek âyet ve hadisle meşru kılınmış bir ibadet değil midir? CEVAP: Kurban, elbette âyet ve hadisle sabit meşru bir ibadettir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Başladığınız hac ve umreyi Allah için tamamlayın. [Elde olmayan sebeplerle] Alıkonursanız, kolayınıza gelen [deve, sığır veya davardan] bir kurban gönderin. Kurban, yerine ulaşıncaya kadar, başlarınızı tıraş etmeyin. İçinizde hasta olan veya başından rahatsız bulunan varsa fidye olarak ya oruç tutması, ya sadaka vermesi ya da kurban kesmesi gerekir. Güven içinde olursanız, hacca kadar umreden faydalanabilen kimseye kolayına gelen bir kurban kesmek, bulamayana, hac esnasında üç gün ve döndüğünüzde yedi gün, ki o tam on gündür, oruç tutmak gerekir.)[Bekara 196] (Allah'ın kendilerine rızk olarak verdiği dört ayaklı [Kurban olabilecek deve, sığır ve davar cinsinden]hayvanlar üzerine belirli günlerde [kurban kesme günlerinde]Allah'ın adını ansınlar. Bu kurbanlıklardan kendiniz de yiyin, yoksullara da verin.)[Hac 28] (Her ümmet için, Allah'ın kendilerine rızk olarak verdiği kurbanlık hayvanların üzerlerine Onun adını anarak kurban kesmeyi meşru kıldık.)[Hac 34] (Kurbanlık deve ve sığırları Allah'ın size olan nişanelerinden kıldık. Onlarda sizin için hayır vardır. Şükredesiniz diye onları böylece sizin buyruğunuza verdik.)[Hac 36] (Ey iman edenler, Allah'ın hac âdetlerine, haram aya, kurbanlık hediyelere, [onlardaki]gerdanlıklara, Rablerinden gerek fazlını ve gerek rızasını arayarak Beyt-i Haram'ı kastedip gelenlere sakın hürmetsizlik etmeyin.)[Maide 2] (Allah, hürmetli ev Kâbe'yi, hürmetli ayı, kurbanı, boynu tasmalı kurbanlıkları insanların faydası için ortaya koydu.)[Maide 97] ([Kesmek istediği oğlu için] ona büyük bir kurbanlık[koç] fidye verdik.) [Saffat 107] (O kâfirler, Mescid-i haramı ziyarete ve kurbanların yerlerine ulaşmasına mani oldular.)[Fetih 25] (Rabb'in için namaz kıl ve kurban kes.) [Kevser 2] ? Allahü teala bildiriyor Kurban kesmek hâşâ katliam olsa idi, Allah kurbanın meşru olduğunu bildirir miydi? Peygamber efendimiz vefat edene kadar kurban kesmiştir. Bu konudaki hadis-i şeriflerden üçü şöyledir: (Kurban kesmek, atalarınızdan İbrahim'in sünnetidir.) [Hakim] (Kurbanların en iyisi boynuzlu koçtur.) [İbni Mace] (Bayramda kurban kesmekten daha faziletli bir amel yoktur. Ancak sıla-i rahm bundan müstesnadır.)[Taberani] Bu dönmenin, her gün dünyanın her yerinde kasaplarda kesilen yüz binlerce hayvanı görmeyip, özellikle Kurban'a dil uzatması, Allah'ın emrini hayvan katliamı olarak göstermesi, kendisinin dönme değil, sinsi bir misyoner olduğunu göstermektedir. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29





.
Sual: Bazıları, ataların dini diyerek dinimize saldırdıkları gibi, ceddimizi kötülemek maksadı ile, deyimlerde, atasözlerinde de kusur arıyorlar. Kasten kötüye tevil ediyorlar. Özellikle şu iki söz için hırsızlığı, haramı teşvik ediyor diyorlar. Yağmur yağarken küpünü doldur Üzümünü ye bağını sorma Bu iki söz haramı teşvik ediyor mu? CEVAP: Ceddimiz dinsiz, imansız kimseler değildi. Niye haramı teşvik edici sözler söylesinler ki? Her söz kötüye yorumlanırsa kötü mana çıkar. Ne diye onların bildirmek istedikleri mana değil de kötüye yorumlanır ki? Her sapığın, her misyonerin, her cahilin dini bozmak, tarihle irtibatı kesmek için yaptıkları iftiralara inanmamalı, bu tuzaklara düşmemeli. Kur'an âyetlerini bile kötüye yorumlayanlardan Allahü teâlâ şikayet ederek buyuruyor ki: (Kalblerinde eğrilik olanlar, fitne çıkarmak için, âyetleri kendilerine göre tevil ederler.) [Al-i İmran 7] (Yağmur yağarken küpünü doldur) deyimi güzel bir sözdür. Elinde imkan varken fırsatları değerlendir, sonra pişman olma demektir. Yaşlanmadan gençliğin, hastalanmadan sağlığın ve ölmeden önce hayatın kıymetini bil demektir. Gafil olma, ölmeden, imkanın varken ahiret için azık topla demektir. Kışın ihtiyacını yazdan tedarik et demektir. Yazın güneş varken güneşlen demektir. Sular kesilmeden su kaplarını doldur demektir. Sebzeler ucuzken turşu, konserve gibi şeyler yap, ileride lazım olur demektir. Sakla sarı samanı gelir zamanı demektir. Yağmur Allah'ın rahmetidir. Allah'ın rahmeti ile kabını doldur demenin hırsızlıkla haramla ne ilgisi vardır. (Üzümünü ye, bağını sorma) sözü de, çok güzel bir söz. Üzümünü ye, bağını sorma demek, üstüne gerekmeyen şeylere karışma, her şeye burnunu sokma, faydasız, lüzumsuz işlerle meşgul olma demektir. Önemli olan, bir nimetin gelmesidir, nereden geldiğini bilmek lüzumsuz demektir. Size bir salkım üzüm verdiler. Bu üzüm acaba yerli mi? İzmir'den mi geldi, yoksa Manisa'dan mı diye sormak lüzumsuzdur. Burada üzüm denmiş, ama her şey için bu kural geçerlidir. (Yemişini ye ağacını sorma) da demişlerdir. Bu söz, ecdat düşmanlarının iddia ettiği gibi, (Üzümün haram olup olmadığını sorma) demek değildir. Zaten bunu sormak tecessüse girer, haramdır. Size bir muz verseler, acaba bunu çaldın mı, haram parayla mı aldın denir mi? Bir ahmak dese bile tecessüs etmiş olur, haram işlemiş olur, kalb kırması da ayrı haram. Bir bardak süt verseler, bunu acaba hangi inekten sağdılar, sarı inekten mi, yoksa siyah inekten mi diye sormak yersiz olmaz mı? Bu sözlerin hırsızlıkla haramla bir ilgisi yoktur. Ne diye ceddimizin bildirdiği deyimlere, atasözlerine suizan ediliyor ki? *** Cemaatle kılmak için Sual: Farz namazını yalnız kılarken cemaatle namaz kılınmaya başlansa ne yaparız? CEVAP: Birinci rekatı kılıyorsak, secdeden önce ise, hemen selam verip onlara uyarız. İkinci rekatı kılıyorsak, o rekatı tamamlayıp yani iki rekat kılıp selam verdikten sonra imama uyarız. Üçüncü rekatı kılıyorsak, hemen selam verip cemaate uyarız. Dördüncü rekatı kılıyorsak, namazı tamamlarız. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29



.
Bugün tıp iki kısma ayrılıyor: 1-Hijyen, sağlığı korumak, 2-Therapeutique=terapötik, hastaları iyi etmektir. Bunlardan birincisi önce gelmektedir. İnsanları hastalıklardan korumak, sağlam kalmayı sağlamak, tıbbın birinci vazifesidir. Hasta insan, iyi edilse de, çok kere, arızalı, çürük kalır. İşte İslamiyet, tıbbın birinci vazifesini, hijyeni garanti etmiştir. Bu, Müslüman hiç hasta olmaz demek değildir. Temizliğe itina eden bir Müslüman, sağlam kalır, kolay kolay hasta olmaz demektir. Zamanımızdaki bazı Müslümanların temizliğe riayet etmediklerini gösteren Batılılar, bu suçu dinimize yüklüyorlar. Halbuki İslamiyet'te temizliğin önemi büyüktür. (Temizlik imandandır) buyurulmuştur. Eshab-ı kiramdan sonra gelen ve Tabiin adını alan Müslümanlardan bazıları Eshab-ı kirama, (Allahü teâlâ Kur'an-ı kerimde sizi çok sevdiğini bildirip övmektedir. Bunun sebebi nedir?) dediklerinde, (Biz temizliğe de çok dikkat ederdik)diye cevap verdiler. Müslümanlar, camilere, evlere ayakkabı ile girmez. Yere serili döşemeler tozsuz, temiz olur. Her Müslüman'ın evinde banyo bulunur. Vücutları, elbiseleri, çamaşırları, yemekleri hep temiz olur. Temiz olunca da mikrop ve hastalık bulunmaz. Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimin çeşitli yerlerinde,(Allah tövbe edenleri ve temiz olanları sever)buyuruyor. (Bekara 222) Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Müslümanlık temizlik dinidir. Temiz olun! Cennete ancak temiz olan girer.) [Deylemi] (Mümin pis olmaz.) [Buhari] (Her şeyi iyi temizleyin! Temizlik imana, iman da Cennete götürür.) [Taberani] (Temizlik imanın yarısıdır.) [Müslim] (Namazın anahtarı temizliktir.) [Tirmizi] (Ağzınızı temizleyin, ağzınız Kur'an-ı kerim yoludur.) [Ebu Nuaym] (Cuma günü yıkanın, misvak kullanın ve güzel koku sürünün.) [Buhari] (Yemekten önce ve sonra el yıkamak, zenginliğe yol açar, fakirliği giderir.) [Ebuş-şeyh] (Evinin hayrını isteyen, yemekten önce ve sonra, elini ve ağzını yıkasın!) [İbni Ebi Şeybe] (Elbiselerinizi yıkayın, fazla kıllarınızı temizleyin, dişlerinizi misvakla temizleyin, temiz, güzel giyinin! Nezafet sahibi olun!) [İbni Asakir] (Tırnaklarınızı kesip gömün! Ağzınızdaki yemek kırıntılarını temizleyin ve misvak kullanın! Yanıma, dişleri sarı, ağzı kokar vaziyette gelmeyin!) [Taberani] (Kap kacak yıkamak, evi temiz tutmak, zenginliğe sebep olur.)[Hatib] Peygamber efendimiz, yanına gelen birisine, (Tırnakların kuş tırnağı gibi uzamış, içi pislik doludur) buyurarak, temiz olmasını emretmiştir. (Taberani) Sinekteki panzehir!.. (Sinek bir kaba konarsa, onu tamamen kabın içine batırsın ve sonra çıkarıp atsın) hadis-i şerifi,sineğin mikrop taşıyıcı olduğuna dikkat çekmekte ve sineğin bir kanadında şifa, diğer kanadında ise hastalık olduğunu bildirmektedir. Bu da Peygamber efendimizin bir mucizesidir. Sineğin bir yanında mikrop, diğer yanında ise, o mikrobu sterilize edecek, panzehir görevini yapan bir ilaç taşıdığı günümüz tıp araştırmalarının ortaya koyduğu bir gerçektir. Bu meseleyi inceleyen fen adamları, "Sineğin sırtına bastığımız zaman mikroskopla gördük ki, bir kısım mikro varlıklar sağa sola koşuyorlar. Bunların sterilize edici elemanlar olduklarını anladık" diyorlar


.
Hadice-tül-kübra: Resulullahın ilk hanımıdır. Çok zengin ve âlime ve akıllı idi. Bütün malını Resulullaha bağışladı. 24 yıl çok iyi hizmet etti. Bir kere incitmedi. İlk imana gelen hür kadındır. Resulullah, vefatına kadar, her zaman kendisini överdi. Hatta bir gün, evde överken, Âişe validemiz dayanamayıp "Cenab-ı Hak size ondan daha iyisini verdi" dedi. (Hayır, herkes bana yalancı dediği günlerde, o bana inandı. Herkes bana eziyet ederken, o bana yâr oldu) buyurdu. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Cennet kadınların en üstünü Hüveylid'in kızı Hatice, Muhammed'in kızı Fâtıma, İmran'ın kızı Meryem ve Müzahim'in kızı Âsiye'dir.) [İ.Ahmed, Taberani, Hakim] İmran kızı Meryem: İsa aleyhisselamın annesidir. Davud aleyhisselam soyundan olan İmran ile Hunne'nin kızı idi. Allahü teâlâ, buna babasız olarak İsa aleyhisselamı verdi. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Allahü teâlâ beni Cennette İmran kızı Meryem ve Müzahim kızı Âsiye ile nikahladı.) [İ.Sünni] Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Rabbi Meryem'e hüsnü kabul gösterdi; onu güzel bir bitki gibi yetiştirdi. Zekeriyya'yı da onun bakımı ile görevlendirdi. Zekeriyya, onun yanına, mâbede her girişinde orada bir rızık bulur ve "Ey Meryem, bu sana nereden geliyor?" der; o da: Bu, Allah tarafındandır. Allah, dilediğine sayısız rızık verir, dedi.) [Al-i İmran 37] (Melekler dediler ki: Ey Meryem! Allah seni seçti; seni tertemiz yarattı ve seni bütün dünya kadınlarına tercih etti, hepsinden üstün tuttu.) [Al-i İmran 42] (İffetini korumuş olan Meryem'e ruhumuzdan üfledik; onu ve oğlunu cümle âlem için bir ibret kıldık.)[Enbiya 91] (İmran kızı Meryem, gönülden itaat edenlerdendi.)[Tahrim 12] Bazı âlimler de, Hz. Meryem'in bütün kadınların en üstünü olduğunu bildirmişlerdir. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Cennet kadınlarının seyyideleri İmran kızı Meryem'den sonra Fatıma, Hatice ve Firavun'un ailesi Âsiye'dir.)[Taberâni, Hâkim] (Fatıma, İmran kızı Meryem hariç Cennet kadınlarının üstünüdür.)[Hâkim] Müzahim kızı Âsiye: En üstün kadınlardan biridir. Bir âyet meali şöyledir: Ona "Betül" dendi (Allah, inananlara Firavun'un karısını [Âsiye'yi]örnek gösterir: O, "Rabbim, katından bana Cennette bir ev yap; beni Firavun'dan ve onun [kötü]işlerinden koru; beni zalim milletten kurtar" demişti.)[Tahrim 11] İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Ehl-i sünnet âlimleri buyurdu ki; İlimde ve ictihadda Hz. Âişe, Hz. Fatıma'dan üstündür. İlimde ve ictihadda Hz. Âişe, zühd ve dünyadan kesilmekte ise, Hz. Fatıma daha ileridir. Bunun içindir ki, Hz. Fatıma'ya Betülyani çok temiz demişlerdir. Hz. Âişe Eshab-ı kirama İslamiyet'i öğretirdi. (c. 2, m.67) Resulullahın torunlarından Seyyid Abdülkadir-i Geylani hazretleri ise, (Hz. Âişe, bütün kadınlardan daha üstündür) buyurdu.


.
Sual: Kuzman ismindeki bir sahabi, savaşta katledilince Eshab Cennetliktir dedi, Resulullah (Hayır o Allah için değil kahraman desinler diye çarpıştı, o yüzden şehit değildir) buyurdu. Eshabın hepsi Cennetlik değil midir, sahabi nasıl şehit olmaz? Sonra sahabi nasıl kahraman desinler diye savaşır? CEVAP: Evet sahabenin tamamı Cennetliktir. Hepsi de savaşta ölürse şehit olur. Kuzman veya Kazman, sahabiden değil idi. Münafık idi. Şevahid-ün-nübüvve kitabında diyor ki: Eshab-ı kiram Uhud Savaşına gidince, Kuzman gitmedi. Kadınlar, (Anlaşılan senin bizden farkın yok) dediler. Bu söz onun nefsine çok dokundu. Gidip savaşa katıldı. Müthiş bir şekilde savaşıyor, (Kaçıp âleme rezil olmaktansa savaşıp ölmek daha iyi) diyordu. Öyle savaştı ki, müşriklerden yedi kişi öldürdü. Kendisi de yaralandı. Eshab-ı kiramdan bazıları onu savaş sırasında yaralı halde görüp (şehitlik sana afiyet olsun) dediler. Bunun üzerine Kuzman şöyle dedi: (Ben din için savaşmadım.Kureyş'in galip gelerek hurma bahçelerini harap etmelerinden korktuğum için ve daha başka sebeplerle savaştım)dedi. Yaraları çok acı veriyordu, kılıcını göğsüne dayayıp intihar etti. Sahabeden bazıları onun durumunu bilmedikleri için Resulullaha Kuzman müşriklerden yedi kişi öldürüp şehit oldu, dediler. Resulullah (O Cehennem ehlidir) buyurdu. Sonra Kuzman'ın gerçek niyetini açıklayıp, "Ben Allah'ın Resulüyüm, Allahü teâlâ bana dilediklerini bildirir" buyurdu. Bundan sonra Eshab-ı kirama dönüp "Allahü teâlâ bu dini facirlerle de elbette kuvvetlendirir" buyurdu. (Şevahid-ün-nübüvve) Nefs Cennete girmez Sual: Cennette nefs olmadığı bildiriliyor. Halbuki (Ey mutmaine olan nefs! Sen ondan, o da senden razı olarak Rabbine dön! Benim kullarımın arasına katıl, Cennetime gir!) (Fecr 27-30) mealindeki âyet, nefsin de Cennete gireceğini göstermiyor mu? Bir de Allah ne diye benim kullarım diyor? Allah'tan başkasının da mı kulu var? Nefsin Allah'tan razı olması ne demek? CEVAP: Nefs, kelimesinin birçok manası var. Burada ruh, can, insan anlamındadır. Bildiğimiz nefs değildir. Bunun için doğru anlamı şöyle olur: (Ey huzura kavuşan ruh, sen ondan, o da senden razı olarak rabbine dön! Benim [salih] kullarımın arasına katılıp Cennetime gir!)[Fecr 27-30] (Sen ondan, o da senden razı olarak) demek, imanlı olduğun için Allah senden razıdır. Sana da Cennette öyle nimetler verecek ki sen de Allah'tan razı olacaksın demektir. Benim kullarım ifadesi bir tabirdir. Benim adamım, benim sağ kolum gibi. Cenab-ı Hak, şeytana diyor ki: (Benim kullarıma senin hakimiyetin yoktur.) [İsra-65] İyiler de kötüler de Allahü teâlânın kulu olduğu hâlde salih kimseler için (Benim kulum) buyuruyor. Demek ki Rabbimizin (Benim kulum)dediği salih kimselerdir. Paraya, kötü arzularına kul olanlar için de buyuruyor ki: (Hevasını ilah edinenler...)[Casiye 23] Cenab-ı hak bunlar için benim kulum buyurmuyor, bunlar hevasının kulu buyuruyor. Onları Allah yarattığı halde başkalarını ilah edinmiş, onlara tapıyorlar. Bunlar nefs-i mutmaine değildir.






.
Bütün kitaplara iman şarttır. Özellikle de, (Sana indirilene [Kur'ana]) buyuruluyor. (Bekara 4) Peygamberimize uymayı bildiren birçok âyet vardır. Üçünün meali şöyledir: (Allah'a ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirler için de çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] {Demek ki sadece Allah'a inandım demek yetmiyor, Resulüne de inanmayan kâfir oluyor. Kitap ehli, Allah'ın Resulüne inanıyor mu?} (Allah'a ve Resulüne karşı gelen, bilsin ki, Allah'ın azabı çok şiddetlidir.)[Enfal 13] {Allah'ın, (Hak din ancak İslam'dır), (Resulüme inanıp ona uyun) emirlerine tâbi olmayan Allah ve Resulüne karşı gelmiş olur. Böyle kâfirler için de Allah'ın azabı şiddetlidir.} (Kimi, ona [Resulüme] iman etti, kimi de, ondan yüz çevirdi. Bunlara da çılgın ateşli Cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr ederek kâfir olanları elbette ateşe atacağız.) [Nisa 55-56] {Bu âyette de, Allah'ın Resulüne inanmayanların kâfir oldukları ve çılgın Cehennem ateşine layık oldukları bildiriliyor. Böyle kâfirleri savunanlara ne denir ki?} Ehl-i kitapla Allah inancında da ittifakımız yok. Çünkü Hıristiyanlar teslise [üç tanrıya] inanırlar, Hz. İsa'ya Allah'ın oğlu dediler, Yahudiler de, Hz. Üzeyr'e Allah'ın oğlu dediler. Bu nasıl iman birliği ki? Kur'an-ı kerimde,Ehl-i kitabın kâfir olduğunu bildiren birkaç âyet şöyledir: (İbrahim ne Yahudi, ne de Hıristiyan'dı. O Allah'ı tanıyan doğru bir Müslüman idi.) [Al-i imran 67] [Her peygamber gibi Hz. İbrahim de Müslüman idi. Ehl-i kitap hak olsa idi, böyle denmezdi.] (Yahudiler, Üzeyre, Hıristiyanlar da İsa'ya Allah'ın oğlu dediler. Daha önceki kâfirlerin sözlerini taklit ediyorlar. Allah onları kahretsin.) [Tevbe 30] [Ehl-i kitap, diğer kâfirleri taklit ettikleri için lanetlendi.] (Sen, onların dinine uymadıkça, Hıristiyanlar ve Yahudiler senden hoşnut olmazlar. De ki "Doğru yol, ancak Allah'ın yoludur.") [Bekara 120] [Yani, Ehl-i kitap, doğru yolda, [Allah'ın yolunda] değildir. Ehl-i kitabın bozuk dinine girmedikçe, Resulullahtan hoşnut olmazlar. Kiliseye gitmekle, papanın elini öpmekle, Hıristiyanlar, Müslümanlardan hoşnut olmaz.] (İbrahim, İsmail, İshak, Yakub ve torunlarının Yahudi veya Hıristiyan olduğunu söyleyenlere de ki: siz mi iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allah'ın bildirdiğini gizleyenden daha zâlim kim olur?) [Bekara 140] [Demek ki her peygamber Müslüman, Ehl-i kitap ise bâtıldır.] (De ki: "Ey Ehl-i kitap, gelin aramızda şu müşterek söze uyalım: "Ancak Allah'a kulluk edelim, Ona şirk koşmayalım, Allah'ı bırakıp insanları Rabler edinmeyelim" Yine de, yüz çevirirlerse, "Şahit olun ki, biz Müslüman'ız" deyin!) [Al-i İmran 64]{Ehl-i kitap buna yanaşmadı, yani Müslüman olmadılar.} İmana davet ediliyorlar! (Ehl-i kitap [İslâm'a] iman edip, [kötülüklerden] sakınsalardı, kötülüklerini örter ve onları nimetleri bol Cennete sokardık.) [Maide 65] {Ehl-i kitap hak olsa idi, imana davet edilmezdi.} (Ey iman edenler, Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyin! Onlar, [İslâm düşmanlığında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allah, [kâfirleri dost edinip kendine] zulmedenlere hidâyet etmez.) [Maide 51] {Ehl-i kitap hak olsa idi, onlara dost olana kâfir denmez idi.} Netice:Ehl-i kitap, Kur'an-ı kerimi ve Muhammed aleyhisselamı kabul etmedikleri için kâfirdir. Bütün kâfirler de Cehenneme gidecektir. Bunun aksini söyleyen, cahil değilse hain veya sinsi misyonerdir.


.
Sual: Konevi'nin 40 hadis kitabındaki, (Kim Allah için olursa, Allah onun için olur) hadisi sahih midir? CEVAP: Bunu sormak, ilkokul talebesine matematik profesörünün yaptığı bir işlemi kontrol ettirmekten çok daha abestir. Sadreddin Konevi hazretlerinin bizim kadar bilgisi yok mu? Kitabına uydurma hadis alacak kadar gâfil ve cahil mi? O hadis-i şerif şu manadadır: (Kimin maksadı Allah rızası olursa, Allah da, onu maksadına kavuşturur.) Kur'an-ı kerimde, buna benzer âyetler vardır. Birkaçı şöyledir: (Rabbinden korkan [günahlardan kaçan] kimselerden [ibadetlerini kabul etmek suretiyle]Allah razıdır. Onlar da, [umduklarından daha fazlasına kavuştukları için] Allah'tan razıdır.) [Beyyine 8] (Beni zikredin ki, ben de sizi zikredeyim.) [Bekara 152] Yani, Beni ibadetle ananı, ben de rahmetle anarım, bana dua edenin duasını kabul ederim, dünyada beni hatırlayanı, ben de ahirette hatırlarım, rahat iken beni hatırlayanı, ben de onu sıkıntılı iken hatırlar, yardım ederim. (Allah'a yardım ederseniz, O da size yardım eder.)[Muhammed suresi 7] Yani siz Allah'ın dinine hizmet etmek için çalışırsanız, Allah da, düşmanlarınıza karşı size yardım eder. (Allah, kendisine yardım edenlere yardım eder.)[Hac 40] Kendisine yardımdan maksat dinine hizmet etmektir. Yani Allah yolunda çalışanın yardımcısı Allah'tır. Kulunun azıcık bir gayretine çok mükâfatlar ihsan eder. Bire on verir. Hatta bire yedi yüz ve daha fazla da verir. (Bekara 261) Bu konuda çok kudsi hadis-i şerif vardır. Bazıları şöyledir: (Ey Âdemoğlu, bana gelmek için ayağa kalkarsan, ben de sana doğru yürürüm. Bana doğru yürürsen, ben de sana doğru koşarım.) [İ. Ahmed] (Sevdiğim kulumun gören gözü, işiten kulağı, tutan eli, yürüyen ayağı, konuşan dili olurum. İstediğini veririm.) [Beyheki] (Bana bir karış yaklaşana, ben bir arşın yaklaşırım. Bir arşın yaklaşana, bir kulaç yaklaşırım. Yürüyerek gelene, koşarak yaklaşırım.) [Buhari] (Beni taatımla zikredin. Ben de sizi mağfiretimle zikredeyim. Beni muti olarak zikredeni mağfiret ederim. Beni asi olarak ananı da, azabımla anarım.) [Deylemi] Unutursan nankörsün! (Beni zikrettikçe şükürde, unuttukça küfürdesin.) [Hatîb] {Yani nankörsün} (Beni kimse yokken zikredeni ben melekler içinde zikrederim. Beni cemaat içinde zikredeni, ben de onlardan daha hayırlı ve büyük bir toplulukta zikrederim.) [Taberani] (Ey Adem oğlu eğer bana bir karış yaklaşırsan ben sana bir arşın yaklaşırım. Eğer bana bir arşın yaklaşırsan, ben de sana bir kulaç yaklaşırım. Eğer bana yürüyerek gelirsen ben sana koşarak gelirim.) [İbni Şâhîn] (Ey Âdem oğlu kızdığın zaman beni zikret ki, gazaplandığım zaman seni affımla anarak helâk olunanlar arasında seni helâk etmeyeyim.) [İbni Şâhîn] (Kulum, benim zikrimle dudakları kıpırdadıkça ben onunla beraberim.) [Buhari] Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29






.
Sual: Yahudilerle Hıristiyanların kâfir olduğunu, hatta onları dost edinenlerin de kâfir olacağını bildiren âyetler hakkında bir hoca efendiye sorduk. O da, "Kâfir olan Yahudi ve Hıristiyanlar, Asr-ı saadetteki kitap ehli idi. Şimdikiler, Cennete gidecektir. Çünkü dinsizliği yok etmek için onlarla omuz omuza çalışıyoruz" dedi. Buna rağmen, siz hâlâ gayri Müslim olan ehl-i kitabın Cehenneme gideceğini nasıl söyleyebilirsiniz? CEVAP: Zırva tevil götürmez diye demek ki böyle sözler için söylenmiş. Şimdiki Hıristiyanların çoğu müşrik olup, kestikleri hayvan bile yenmez. Bir kimsenin, mümin olup Cennete gidebilmesi için imanın altı esasının hepsine de inanması gerekir. Birine bile inanmayan kâfirdir. Hıristiyanlar, imanın altı esasından kaçına inanıyorlar? İmanın altı esası şunlardır: 1-Allah'ın varlığına, bir olduğuna ve ortağının bulunmadığına inanmak. [Hıristiyanların Allah inancı bile yanlıştır. Eflatun'un uydurduğu teslis [trinite]=üç tanrı fikrine inanıyorlar. Baba tanrı, oğul tanrı, kutsal ruh gibi değişik üç tanrıya inanıyorlar. Hz. İsa böyle sözler söylememiştir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Allah, "Ey İsa, insanlara 'Beni ve anamı Allah'tan başka iki ilah bilin" diye sen mi dedin?" diye sorunca, o da, "Hâşâ, seni tenzih ederim. Bu söz bana yakışmaz" dedi.)[Maide 116] (İsa dedi ki: "Allah, benim de, sizin de Rabbinizdir.") [Zuhruf 63, 64] (İsa'ya, Allah diyenler kâfirdir. Halbuki Mesih, "Rabbim ve Rabbiniz olan Allah'a kulluk edin" dedi. "Allah üçün üçüncüsü" diyenler de kâfirdir.)[Maide 72, 73] Bir de tanrı gökte diyorlar. Bu da küfürdür. Böylece bu birinci maddeye inanmamış oluyorlar.] 2-Meleklerin varlığına, onlarda erkeklik ve dişilik olmadığına inanmak. [Hıristiyanlar, melekleri kız olarak kabul ediyorlar. Hatta "Onlar tanrının kızlarıdır" diyorlar. Melekleri kız olarak bildikleri için meleklere imanları da yanlıştır. Kur'an-ı kerimde, (Allah ile birlikte başka ilâh edinen Cehenneme atılır. Rabbiniz oğulları size ayırdı da kendisi için kız olarak melekleri mi edindi? Elbette vebali çok büyük söz ediyorsunuz) buyuruluyor. (İsra 39, 40) Bu âyet-i kerime, birinci ve ikinci maddeye yanlış inanan Hıristiyanların kâfir olduklarını açıkça gösteriyor.] Semavi kitaplara inanmak 3-Semavi kitapların hepsine inanmak. [Halbuki Ehl-i kitap, Kur'ana inanmaz. Kur'anda, (Âyetlerimize ancak kâfirler inanmaz) buyuruluyor. (Ankebut 47). Bir âyet meali de şöyledir: (Ey ehl-i kitap, resulümüz [Muhammed aleyhisselam] kitaptan gizlediğiniz şeyleri açıklamak üzere geldi. Size Allah'tan bir nur ve apaçık bir kitap geldi.)[Maide 15] Kitaplara imanları da yanlıştır. Kur'ana inanmadıkları için de kâfir oluyorlar.] (Devamı var) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29






.
4-Bütün peygamberlere inanmak. [Onlar, Muhammed aleyhisselama inanmazlar. Peygamberlerden bazısını kabul edip, bazısını inkâr ederek ayrım yapanlar kâfirdir. (Bekara 285) Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Kimi, ona [Resulüme] iman etti, kimi de, ondan yüz çevirdi. Bunlara da çılgın ateşli Cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr ederek kâfir olanları elbette ateşe atacağız.)[Nisa 55-56] (Allah'a ve Onun ümmi nebi olan Resulüne iman edin, Ona tâbi olun ki doğru yolu bulasınız.)[Araf 158] Bir hadis-i şerifte de, (Bana iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan, mutlaka Cehenneme girecektir) buyuruldu. Peygamberlere imanları da yanlıştır. Muhammed aleyhisselamı hak peygamber bilip ona tâbi olmadıkları için kâfir oluyorlar.] 5-Hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmak. [Onlar, "Tanrı kötülükleri takdir etmez" derler. Acaba, takdir etmeyen, üç tanrıdan hangisi?!.] 6-Öldükten sonra dirilmeye, ahirete, Cennet ve Cehenneme inanmaktır. [Hıristiyanlar, İsa gökte krallık kuracak diyerek Cennete de inanmıyorlar. Bu altıncı maddeye aynen Müslümanlar gibi inansalar bile, diğer maddelere İslamiyet'in bildirdiğinin zıddına inandıkları için kâfir oluyorlar.] Kur'anda kâfir olarak bildirilen Hıristiyanların eski Hıristiyan olduğu, yenilerinin Cennetlik oldukları nasıl söylenebilir ki? Bu, Kur'anda mümin olarak bildirilen Müslümanların eski Müslüman olduğunu, yenilerinin Cehennemlik olduğunu iddia etmeye benziyor. Yahut Kur'anda bildirilen hususların ilk Müslümanlar veya ilk kâfirler için olduğunu, sonrakiler için bu hükümlerin geçersiz olduğunu iddia etmeye benziyor. Her ikisi de İslam'ı tanımıyorum demenin başka şeklidir. Yeni Hıristiyanlar imanın bu altı şartına inanıyorlar mı da Cennetlik olsunlar? Cennetlikse hepsine inanmıştır, tövbe edip Müslüman olmuştur, buna artık Hıristiyan denmez. Hıristiyansa kâfirdir, Allah ve Resulünün düşmanıdır, buna Müslüman denmez. Yeni Hıristiyanların eskilerden farkı nedir? Farkları şirkte daha ileri gitmeleri değil midir? (Hıristiyanlarla dinsizliği yenmek için omuz omuza çalışıyoruz) diyorlar. Misyonerlerle omuz omuza çalıştıkları doğrudur. Bütün Müslümanları Hıristiyan yapmak için omuz omuza çalışıyorlar. Allah indinde hak din Allahü teâlâ, kitap ehli gayri müslimlerle dinsizliği yok etmek için bile olsa, onlarla omuz omuza çalışmayı istemiyor. Onların Müslüman olmasını istiyor. Müslüman olana kadar onlarla mücadele etmeyi emrediyor. Bir âyet meali şöyledir: (Allah'a ve ahiret gününe inanmayan, Allah ve Resulünün haram kıldığını haram saymayan ve hak dini [İslamiyet'i] kendilerine din olarak kabul etmeyen kitap ehli [Yahudi ve Hıristiyanlar] ile, küçülerek boyun büküp kendi elleriyle cizye verinceye kadar savaşın.)[Tevbe 29] Ehl-i kitap Allah'ın âyetlerini gizliyordu. Şimdi o hoca efendiye ne oluyor da Allah'ın âyetlerini Ehl-i kitap gibi gizliyor? Allah'ın âyetlerini kim gizler? Niçin bu bildiğimiz âyetleri gizlemeye çalışıyor? Hak olan sadece İslam dinidir. Bu husustaki iki âyet-i kerime meali şöyledir: (Allah indinde hak din ancak İslam'dır.) [Al-i İmran 19] (Kim İslam'dan başka din ararsa, bilsin ki, bulacağı o din, asla kabul edilmez.) [A.İmran 85]






.
Sual: Bir ilahiyatçı yazar, "Dinin emri ayrı, Arap âdetleri ayrı şeydir. Arabistan çok sıcak olduğu için orada yaşayan insanlar, sıcaktan korunmak amacıyla örtünmüşlerdir. Bu İslamiyet öncesi Arapların bir âdetidir, dinle alakası yoktur. Sonra dinin emri olsa bile Kur'andaki bazı hükümler günümüzde artık geçerli değildir. Toplumun şartlarına göre bazı hükümler değiştirilir" diyor. Tesettür Arap âdeti midir? CEVAP: Söylediklerinin hepsi yanlıştır. Birincisi, Dünyanın her yerinde sıcaktan rahatsız olanlar açılıyorlar. Arabistan'da ise, kapandıklarını söylemek tuhaf değil mi? İkincisi, Arap âdeti demek çok yanlış. Çünkü Araplar, İslamiyet'ten önce, Kâbe'yi bile çıplak tavaf ediyorlardı. Yani açıklık ve hayâsızlık meşhur idi. İslamiyet gelince açık gezmeyi yasakladı. Üçüncüsü, Kur'an-ı kerim ve hadis-i şerif ile bildirilen hükümler zamanla değişmez. Âdete ait olan hükümler zamanla değişebilir. Tesettür emri âdet değil, dinin bir hükmüdür. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Mümin kadınlara söyle: [Yabancı erkeklere bakmaktan] sakınsınlar, ırzlarını korusunlar, [el, yüz gibi] görünen kısmı hariç, ziynetlerini [Saç ve gerdan gibi ziynet takılan yerleri] göstermesinler, başörtülerini yakalarına kadar [saç, kulak ve gerdanlarını] örtsünler!) [Nur 31] Bu âyet-i kerimeden kadınların başörtüsünü sadece yakasına örteceği, baş ve vücudunun diğer yerlerini örtmenin gerekmediği anlaşılabilir. Gözünü neden sakınacak, ırzını nasıl koruyacak, ziynetten maksat nedir? Kına, sürme boya mıdır, altın, gümüş gibi ziynetler midir? Bu hususlar açık değildir, hadis-i şerifle bildirilmiştir. Bir âyet-i kerime de şöyledir: (Ey Nebi, hanımlarına, kızlarına ve müminlerin kadınlarına [dışarı çıkarken] cilbablarını [dış elbiselerini] giymelerini söyle! Bu, onların tanınıp, eza edilmemelerine daha uygundur.)[Ahzab 59] Bu tercümeye bakıp, "Kadın, tanınıp eza edilmemesi için dış elbise giyer. Tanınıp eza edilmezse, çıplak gezebilir" diyenler çıkmıştır. Bu âyetleri Resulullahın nasıl açıkladığına bakmalıdır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Kadının [yüz ve iki elinden başka] bütün bedeni avrettir.) [Mecmaul-enhür, El-mugni] "De ki, bana tâbi olun" Bu hadis-i şerifte kadının tesettürü açıkça, bildiriliyor. Kur'an-ı kerimin 17 yerinde Resulullaha (De ki, bana tâbi olun) buyuruluyor. Allahü teâlânın Resulüne tâbi olup Onun bildirdiği şekilde tesettüre riayet etmelidir! Hz. Esma, ince elbise ile gelince, Resulullah baldızına bakmadı. Mübarek yüzünü çevirip buyurdu ki: (Ya Esma, bir kız, namaz kılacak yaşa gelince, yüz ve elleri hariç, vücudunu erkeklere gösteremez.) [Ebu Davud] Hz. Âişe validemiz de buyurdu ki: (İlk muhacir kadınlara Allah rahmet etsin! Tesettür âyeti inince, hemen futalarını yırtıp başlarını örttüler.) [Buhari, Nesai] Kur'anı kendi görüşüne göre tefsir edip tesettür farzını inkâr etmek küfürdür. Bir kadın açık gezse kâfir olmaz. Fakat kapanmanın lüzumsuz olduğunu söylerse kâfir olur.


.
Sual: Bir misyoner, "Siz, Tanrının ismi anılınca hiç umursamıyorsunuz da, peygamberinizin ismi geçince hemen salevat okuyorsunuz. Allah aşkına şunu yap dense, yapmıyorsunuz da, peygamber aşkına dense hemen yapıyorsunuz" diyor. Buna ne demeliydim? CEVAP: Misyonere, "Biz Peygamberimize sizin gibi tanrı mı dedik, tanrının oğlu mu dedik? Putunu yapıp boynumuzda mı taşıdık? Putunun önünde günah mı çıkarttık? Kendi gözünüzdeki merteği görmüyor, bizim gözümüzde saman çöpü arıyorsunuz" demeliydiniz. Müslüman, Resulullahı, Allah'ın emri olduğu için sever. Biz, Allahü teâlâyı sevdiğimiz için, Resulünü seviyoruz. Müslüman, niye haramlardan kaçar? Niye namaz kılar, niye oruç tutar? Peygamberi sevdiği için mi, yoksa Allah'ı sevdiği için mi? Elbette Allah'ı sevdiği için. Allah, Resulü için habibim diyor, onu çok seviyor, bizim de sevmemizi ve ona uymamızı istiyor. Bir âyet meali şöyledir: (Resulüm de ki; Allah'ı seviyorsanız, bana uyun. Bana uyanları Allah sever!) [Âl-i İmran 31] Allah'ın sevgisi ile peygamberin sevgisi farklı olmadığı gibi, Allah'ın emri ile, Peygamberin emri de ayrı değildir. Bunu ayrı gösterenler kâfirdir. Bir âyet meali şöyledir: (Allah'ın emirleri ile, peygamberlerinin emirlerini birbirinden ayırmak isteyenler kâfirdir.) [Nisa 150-151] Müslüman, sadece Allah'ın resulünü değil, diğer Müslümanları da sevmesi gerekir. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Müminleri Allah için seven ve kâfirleri Allah için düşman bilen, ancak o zaman Allahü teâlânın sevgisine kavuşur.) [Mektubat-ı Masum Faruki 3/58] İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Cenab-ı Hak, Kur'an-ı kerimde Resulüne itaat etmenin kendisine itaat etmek olduğunu bildiriyor. O halde, Resulüne itaat edilmedikçe, Ona itaat edilmiş olmaz. Bunun pek kesin ve çok kuvvetli olduğunu bildirmek için de (Muhakkak böyledir) buyurdu. Bazı doğru düşünmeyenlerin bu iki itaati birbirinden ayrı göstermelerine meydan vermedi. (1/152) Sultan Mahmud-i Gaznevî, birkaç adamını, Şeyh Ebül-Hasen-i Harkanî hazretlerine gönderip onu yanına çağırmıştı. "Eğer gelmek istemezse, (Allah'a, Resulüne ve sizden [Müslümanlardan] olan âmirlere itaat edin) mealindeki âyeti okuyun" demişti. Şeyh hazretleri de gelmek istemeyince, kendisine bu âyeti okudular. O ise, (Allah'ın itaatine o kadar çok dalmış bulunuyorum ki, Resule itaat etmekten hayâ ediyorum. Âmire itaate vakit nerede?) dedi. Şeyh hazretlerinin [sekr halindeki] bu sözü, Allahü teâlânın itaatini, Resulünün itaatinden ayrı bildiğini göstermektedir. Şeriatın, tarikatın ve hakikatin bütün basamaklarında, Resulullaha itaat, Allahü teâlâya itaattir. Resulullaha itaat ile olmayan Allaha itaat, dalalettir, sapıklıktır. Bir meczub... Mehene şehrinin şeyhi, üstad Ebu Saîd-i Ebül Hayr ile otururken, Horasan'daki seyyidlerin büyüklerinden Seyyid Ecel de yanlarında idi. Bir meczup içeri girdi. Şeyh hazretleri, onu, Seyyidin üst yanına oturttu. Sonra seyyide dönerek, (Size olan saygımız, Resulullahı sevdiğimiz içindir. Bu meczubu ise, Allahü teâlâyı sevdiğimiz için yüksek tutuyoruz) dedi. Allahü teâlânın sevgisi ile, Resulullahın sevgisini ayıran böyle sözleri doğru yolun büyükleri uygun görmez. Allah sevgisinin, Resulullaha olan sevgiden çok olmasının, tarikat sarhoşluğundan ileri geldiğini bilirler. Böyle sözlere izin vermezler. (1/153) [Devamı var]





.
Sual: Misyoner, "Siz Müslümanlar Allah ismi ile peygamberin ismini ayırmaz, yan yana söylersiniz" diyor. Buna ne diyebiliriz? CEVAP: Allahü teâlâ öyle emrettiği için, ikisini birlikte söylüyoruz. Allahü teâlâ, imanda da, itaatte de kendi isminin yanında bildirmiştir. Bu husustaki bazı âyet-i kerime mealleri şöyledir: (Allah'a ve ümmi nebi olan Resulüne iman edin ve uyun ki doğru yolu bulun.) [Araf 158] (Allah ve Resulüne itaat eden, en büyük kurtuluşa ermiştir.)[Ahzab 71] (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.)[Nisa 80] (De ki, "Allah'a ve Peygambere itaat edin! Eğer [uymayıp] yüz çevirirlerse, [kâfir olurlar] Elbette Allah kâfirleri sevmez.) [Al-i İmran 32] (Allah ve Resulüne itaat eden Cennete, isyan eden Cehenneme gider.) [Nisa 13,14] (Allah'a ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirler için çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] (Allah'a ve Resulüne karşı gelen, bilsin ki, Allah'ın azabı çok şiddetlidir.)[Enfal 13] (Allah'a ve Resulüne itaat edin ki rahmete kavuşturulasınız.) [Al-i İmran 132] (Allah'a ve Resulüne itaat edenler, Allah'ın kendilerine lütuflarda bulunduğu nebiler, sıddıklar, şehidler ve salihlerle beraberdir.) [Nisa 69] (Senin şanını, şöhretiniyücelttik.) [İnşirah 4] Bu âyetin tefsirinde deniyor ki: Ezan, ikamet, teşehhüt, hutbe gibi yerlerde benimle beraber adını andırıp şanını yücelttim. (Celâleyn) Senin ismini doğuda, batıda, yeryüzünün her yerinde yükselttim. (Savi tefsiri) [Batıya doğru, bir tul derecesi gidilince, namaz vakitleri 4 dakika gecikiyor. Her 28 km gidişte, aynı vaktin ezanı birer dakika sonra tekrar okunuyor. Böylece, yer yüzünün her yerinde, her an ezan okunmakta, Muhammed aleyhisselamın ismi, Allah'ın ismi ile beraber her an, her yerde işitilmektedir.] Öyle bir yükseltme ki, Allahü teâlâ, kendi ismini Habibinin ismi ile birlikte andırdı, ona itaati kendisine itaat olarak gösterdi, meleklerin ona salât etmesini, müminlerin salevât getirmesini emretti, ismiyle değil, hep resulüm, habibimgibi güzel sıfatlarla onu andı (Beydâvî) Cenab-ı Hak Resulünün nâmını dünya ve ahirette yükseltti. Hiçbir şehadet getiren, hiçbir namaz kılan yoktur ki şehadet kelimesini ve Resulullahın mübarek adını zikretmiş olmasın. (Katâde) (Allahü tealâ buyurdu ki: "Ben anıldıkça habîbim sen de benimle birlikte anılmak suretiyle şanını yükselttim.) [Ebû Ya'lâ, İbni Hibban] "Siz de salevat getirin" Sadece habibine uymayı da bildiriyor ve onu övüyor: (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulun!)[Araf 158, Nur 54] (Resulümün verdiğini alın, yasakladığından da sakının!) [Haşr 7] (O, kendiliğinden konuşmaz. Onun [din ile ilgili] her sözü vahy iledir.) [Necm 3-4] (Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107] (Rabbinin sana verdiği nimetlerle mecnun değilsin. Senin için bitmez, tükenmez, sonsuz mükafat vardır. Elbette sen en büyük ahlâk üzeresin)[Kalem 2-4] (Sen razı oldum diyene kadar Rabbin sana[çok nimet] verecek!) [Duha 5] (Allah ve melekleri, Resule salevat getiriyor, iman edenler, siz de salevat getirin.) [Ahzab 56] Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29



.
Sual: Bir ilahiyatçı, "Kur'anda bütün insanların Âdem ile Havva'dan yaratıldığı şeklinde bir söylem yoktur. Allah, ilk hücreyi yaratıp bütün canlıları bu hücreden yaratmıştır. Değişik kıtalarda insanların evrimleşerek yaratılış aşamalarına gelindiğinde Allah, kudreti ile çeşitli insanlar yaratmış olabilir. Bir tek ana babadan gelindi denirse, kan gruplarının ve deri renklerinin farklılığı izah edilemez. Hiç iki kişiden dört kan grubu meydana çıkar mı? İki insandan siyah, beyaz, sarı renkli çocuklar olur mu? Âyetlerde, insanın aşamalardan geçip evrimleşerek yaratıldığı bildirilmektedir" diyerek hem insan oğlunun Hz. Âdem'den geldiğini inkâr etmekte, hem de evrimden söz etmektedir. Bu adama nasıl bir cevap verilebilir? CEVAP: Bu tiplere göre sanki Peygamber efendimiz hiç dünyaya gelmedi, hiçbir âyeti açıklamadı. Kasten Resulullahın açıklamalarına hiç yer verilmemektedir. Sanki bu dinin sahibi, peygamberi yok. Her kafadan bir sesin çıkması normal mi? Ne diye Resulullahın açıklaması ve vârisleri olan müfessir âlimlerin nakli alınmaz ki? Şimdi Kur'an-ı kerime bakalım: (Sizi bir tek candan yaratan, ondan da eşini var eden, ikisinden de birçok erkek ve kadın yaratan Rabbinizden korkun.)[Nisa 1] (Sizi bir tek candan [Âdem'den], ondan da eşini [Havva'yı] yaratan Allah'tır.) [Araf 189] (Ey insanlar, sizi, bir erkekle bir kadından yarattık. Birbirinizle tanışmanız için milletlere ve kabilelere ayırdık.) [Hucurat 13] (Allah, birbirinden gelme bir nesil olarak Âdem'i, Nuh'u, İbrahim ve İmran ailesini seçip âlemlere üstün kıldı.) [Âl-i İmran 33] (Ey Âdemoğulları, şeytan, ana-babanızı, Cennetten çıkardığı gibi, sizi de aldatmasın.) [Araf 27] [İlk ana babamızın Hz. Âdem ile Hz. Havva olduğunu kâfirler dahil herkes bilir.] (Rabbin, Âdem Oğullarının sırtlarından zürriyetlerini çıkardı.) [Araf 172] (Allah indinde İsa'nın durumu, Âdem'in durumu gibidir. Allah onu [Âdem'i] topraktan yarattı. Sonra ona ol dedi ve oluverdi.) [Âl-i İmran 59] Allahü teâlâ, insanlara hitap ederken buyuruyor ki: (Ya benî Âdem'e=Ey Âdemoğulları) [Araf 26, 27, 31, 35, 172] (Bu âyetler de herkesin Hz. Âdem'in neslinden geldiğini göstermektedir.) (Velekad keremnâ benî Âdem'e=Âdemoğullarını şerefli kıldık) [İsra 70] Bu âyet de, insanların Hz. Âdem'den geldiğini göstermektedir. İlk insan çamurdan, nesli, nutfeden yaratıldı; nutfe, çeşitli devrelerden sonra et, kemik ve insan haline geldi. (Müminun 12-14, Secde 7-9, Hac 5, Mümin 67) Yazar, bu devrelere, evrim aşaması diyor. İlk resül... Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Hepiniz Âdem'in evladlarısınız.) [Ebu Davud, Tirmizi] (Resullerin ilki Âdemdir.) [Hâkim] (Âdem, Allah ile konuşan bir peygamberdir.) [Beyheki] (Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselamı yeryüzünün her tarafından alınan topraklardan yarattı. Bu sebeple neslinden, siyah, beyaz, esmer, kırmızı renkte olanlar olduğu gibi, bu renkler arasında bulunanlar da oldu. Kimi yumuşak, kimi sert, kimi de temiz oldu.) [Ebu Davud] (Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselamı yarattıktan sonra, "Git şu meleklere selam ver. İşte senin ve neslinin selamlaşması böyle olacaktır" buyurdu.) [Buhari, Müslim] (Yarın: Kan grupları) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29



.
Sual: Bazı mücahitlerin isyan edip öldürülmesi fitne olarak gösteriliyor. Halbuki Allah'tan başkasından korkmak asla caiz değildir. Çünkü Kur'an diyor ki: Yalnız benden korkun. (Bekara 40) İnsanlardan korkmayın, benden korkun. (Maide 44) Eğer iman etmişseniz, onlardan değil benden korkun. (Al-i İmran 175) Bu âyetler gösteriyor ki, kanunlardan korkmak ve kaçmak Kur'ana aykırıdır. Kaçmaya hicret demek de korkaklığın başka adıdır. Müslüman hapse girmekten ve şehit olmaktan asla korkmaz. Hz. Musa'nın Kıpti'yi öldürüp kaçması, Hz. Zekeriya'nın Yahudilerden kaçıp ağaca saklanması, Hz.Yunus'un kaçıp gemiye binmesi, Müslümanların Mekke'yi terk edip Medine'ye gitmesi ve Hendek Harbinde hendek kazıp siperlenmeleri uygun değildir. Eshab-ı Kehfin, mağaraya kaçmayıp, çarpışmaları gerekirdi. Halbuki kimseden korkmamak Kur'anın emridir. Hakkı söylemek için kimseden korkmamak gerekir. Müslümanların haksızlıklara isyan etmesi cihattır, fitne olmaz! CEVAP: Bu tip sualleri de yazmak fitnedir. Ancak gün geçtikçe, bu tip sualler artıyor. Kur'andan başka kaynak olmaz diyenler çoğalıyor. Bunlar kıyamet alametleridir. Böyle sözler bir Müslümanın ağzından çıkmaz. Bunlar misyonerlerin İslamiyet'i yıkmak için hazırladıkları oyunlardır. Müslümanlar bu oyuna gelmemelidir. Dinimize göre, Peygamberlerin ismet sıfatı vardır, onlar günah işlemezler. Peygamber efendimizin hicreti Allahü teâlânın emri ile oldu. Eshab-ı kiramın hicreti de Peygamber efendimizin emri ile oldu. Peygamber efendimizin dine ait emirleri vahye dayanır. Resulullahın emri de Allah'ın emri demektir. Çünkü Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulun!) [Araf 158] (De ki, Allah'ı seviyorsanız bana uyun.) [Al-i İmran 31] (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Biz her peygamberi ancak Allah'ın izniyle itaat edilsin diye gönderdik.) [Nisa 64] Diğer peygamberleri de günah işlemekle suçlamak, Müslüman'ım diyen kimseye yakışmaz. Tehlikelerden kaçmak, dinimizin emridir. İbni Abidin hazretleri de buyuruyor ki: Savaşınca, ölüneceği, savaşmayınca esir olunacağı biliniyorsa, savaşılmaz. Müslümanların helâkinden korkulursa, kâfirlere mal verip barış yapılır. Sultanın, zalimin; ölüm ile, hapis ile, işkence ile korkutarak emrettiği günahı işlemek mubah, hatta farz olur; yapmamak günah olur. (Redd-ül-muhtar) Eshab-ı kehfin, mağaraya kaçmaları, yanlış olsa idi, Allahü teâlâ onları övmezdi. (Kehf 10-15) Eshab-ı kiramın hicreti de övülüyor: (Hicret edenlerle Ensar ve onların yolunda gidenlerden Allah razıdır.) [Tevbe 100] Hırsızlardan, hainlerden ve zalimlerden korkmamak cihad değildir. Atalarımız, (Kork Allah'tan korkmayandan) demişlerdir. Kükremiş bir aslanın karşısına çıkmak, ağaçları deviren bir selin önüne durmak, soğuk kış günü çıplak gezmek, bir kişinin binlerce zalime meydan okuması, kendini tehlikeye atmak olur, caiz olmaz. (Devamı var)


.İslam âlimleri buyuruyor ki: Cihadı devlet yapar.
Devlete yardım etmek farz olur. Fertlerin beğenmediği şeyleri kendi elleriyle düzeltmeye kalkmaları cihad değil, çapulculuk olur, fitne olur. Hiçbir İslâm âlimi devlete, halifeye isyan etmemiştir. İmam-ı Rabbani iftiraya uğradığı için hapse mahkum olmuştur. İmam-ı Ahmed bin Hanbel ise, (Kur'an mahluktur) demediği için dövülmüştür. İmam-ı a'zam, (Kadılık yapamam) dediği için dövülerek şehit edilmiştir. Hazret-i Yusuf da iftiraya kurban gittiği için zindana düşmüştür. Dinimizde emîr olan zata isyan yoktur.Din kitaplarında, emîre isyan etmenin haram olduğu bildirilmektedir. Abdülgani Nablüsi hazretleri buyuruyor ki: Fitne, Müslümanlar arasında bölücülük yapmak, onları sıkıntıya, zarara, günaha sokmak, insanları isyana kışkırtmak demektir.(Hadika) İmam-ı Birgivi hazretleri de, fitneyi böyle tarif etmiştir. (Tarikat-ı Muhammediyye) Muhammed Hadimi hazretleri de fitneyi benzeri şekilde tarif ettikten sonra buyuruyor ki: Fitne çıkarmak haramdır. Kur'an-ı kerimde, fitne çıkaranların Cehenneme atılacağı ve fitne çıkarmanın adam öldürmekten daha kötü olduğu ve hadis-i şerifte de, fitne çıkarana Allahü teâlânın lanet edeceği bildirilmektedir. (Berika) Fitne önemli olduğu için, halifeye, devlete isyan etmemek ve yine itikat konusu olmamasına rağmen, bid'at ehline benzememek için, mest üstüne mesh etmek, Ehl-i sünnet itikadı arasına konmuştur. Fitne hakkındaki hadis-i şeriflerden bazıları şöyledir: (Fitneden sakının! Söz ile çıkarılan fitne, kılıç ile çıkarılan fitne gibidir.) [İbni Mace] (Fitne zamanında kendi işinize bakın, başkalarının işine karışmayın!)[Nesai, Ebu Davud] (Fitneler çıkınca, katil olmaktan kurtulup, maktul olabilirsen ol!) [Ebu Nuaym] (Fitne zamanı saldırganlar, evinize girdikleri zaman, [Maide suresinin 28. âyetinde bildirildiği gibi]" Beni öldürmek için sen bana elini uzatırsan da, seni öldürmek için ben sana elimi uzatmam" diyen Âdem aleyhisselamın oğlu Habil gibi ol!) [Ebu Davud, Tirmizi] (Allahü teâlâ da, Resulü de, kâfir olan Kabil'e (Ben sana el uzatmam) dediği için Habil'i övüyor.) (Fitne zamanı evlerinizden ayrılmayın! Oklarınızı kırın, yaylarınızı kesin! Âdem aleyhisselamın oğlu Habil gibi olun!) [Ebu Davud, Tirmizi] (Kıyamet yaklaştıkça fitneler çoğalır. Böyle zamanlarda kenarda kalan, ileri atılandan, oturan ayakta olandan, ayakta olan, yürüyenden, yürüyen de, koşandan hayırlı olduğu için evinizde oturun, fitneye karışmayın!)[Ebu Davud] İsyan etmediler!.. İslam âlimleri, bu hadis-i şeriflere uydukları için fitneden uzak kalmışlar, hiç birisi halifeye isyan etmemiştir. Halifeye isyan etmemek, halifeden korkulduğu için değil, dinin emrine uyulması içindir. Ahmak mezhepsizler ise, isyan etmiş, birçok Müslüman kanı dökülmesine sebep olmuştur. Üstelik İslamiyet'in bir anarşi dini gibi gösterilmesine yol açmışlardır. İslamiyet aleyhine kanunların çıkmasına da sebep olmuşlardır. Kendileri de ya hapse mahkum olmuş veya öldürülmüştür. Fitne demek, bir söz veya bir işten dolayı Müslümanların ve Müslümanlığın zarar görmesidir. Şahsi olarak bizim zarar görüp görmemizin önemi yoktur. Yani biz zarar görmesek bile veya bu zarara razı olsak bile vebalden kurtulamayız. Bizim yüzümüzden diğer Müslümanlara ve Müslümanlığa zarar gelmemelidir.


.
Sual: Ateistler, "İslamiyet sıcak bölgede olduğu için insanlar ateş ile korkutulmuştur. Kutuplarda gelseydi, soğuk azaplardan bahsedilirdi. Şimdi din kitaplarında niye soğukla azaptan bahsedilmiyor" diyorlar. Bazı kimseler de "Şeytan ateşten yaratıldığı için Cehennem ateşi onu yakamaz, onun için şeytan, açıkça meydan okuyor"diyorlar. Yine bir zat da, "Kâfir, yaptığı kötü amellerle cezayı hak etmiş ise de, bu amellerinin cezasını çektikten sonra, zamanla ateş ile ülfet peyda eder ve artık ateş ona azap edemez" diyor. Bu konuda dinimizin hükmü nedir? CEVAP: Önce şunu bilmek gerekir. Allah'ın kudreti sonsuzdur. Kudreti sınırlı olan ilah olamaz. Allah kâfirlere azap etmekten aciz değildir. Kâfirlerin azapları hafiflemez, aksine artar. Bu konudaki âyetlerden birkaçının meali şöyledir: (Onların azapları hiç hafifletilmez.)[Bekara 86] (Allah'ın, meleklerin ve bütün insanların lâneti kâfir olarak ölenlerin üzerinedir. Lanette temelli kalırlar, azapları da hafifletilmez ve geciktirilmez.) [Bekara 162] (Orada temelli kalırlar, azapları hafifletilmez ve geciktirilmez.) [Al-i İmran 88] (Onların azapları hafifletilmez ve tehir de edilmez.) [Nahl 85] (Kâfirler öldürülmez ki ölsünler, Cehennem azabı da biraz olsun hafiflemez.) [Fatır 36] (Ateşte olanlar, Cehennemin bekçilerine, "Rabbinize yalvarın da hiç değilse bir gün, azabımızı hafifletsin" derler. Halbuki kâfirlerin yalvarması boşunadır.)[Mümin 49,50] (Orada devamlı kalırlar, azapları hafifletilmez, kurtuluş ümitleri de yoktur.) [Zuhruf 75] Cehennem azabı sadece ateş değildir. Birçok azap çeşitleri vardır. Bazıları şöyledir: 1-Soğukla azap, 2-Yılan ve akreplere sokturmak, 3-Başa topuzlarla vurmak, 4-Aç bırakmak, 5- Zakkum yedirmek, 6-Vücutlarını büyültmek, 7-İrinli su içirmek, 8- Gayya kuyusuna atmak. 9- Uçurumlardan yuvarlamak, 10-Zifiri karanlıkta azap, 11-Pis kokulara maruz bırakmak, 12-Azapları her gün artırmak. 13- Sonsuza kadar katlanarak azap etmek. Kadızade Ahmed efendi buyuruyor ki: Cehennemde bir yere Zemherir denir, yani, soğuk Cehennemdir. Soğukluğu pek şiddetlidir. Bir an dayanılmaz. Kâfirlere, bir soğuk bir sıcak, sonra soğuk, sonra sıcak Cehenneme atılarak, azap yapılacaktır. (Amentü şerhi) Cehennemde çok soğuk Zemherir azapları bulunduğu, Kimya-i saadet ve Dürret-ül-fahire kitabında yazılıdır. Buhari, Müslim, İbni Mace ve diğer hadis kitaplarında, yazın sıcaklığı sıcak Cehennemin nefesinden, kışın soğukluğu da Zemherir Cehennemin nefesinden olduğu bildiriliyor. Reşahat kitabında deniyor ki: Zemherir denilen soğuk Cehennemin azabı çok şiddetlidir. Ateş ateşi yakar! İlk insan topraktan, diğer insanların bedenleri toprak maddelerinden meydana geldi. Ama insan, et ve kemiktir, toprak değildir. Şeytan da ateş ve havadan yaratılmışsa da ateş ve hava değildir. (Eşbah) Allahü teâlânın, şeytana soğuk Cehennemde de, sıcak Cehennemde de azap etmeye gücü yeter. Demir testere demiri kestiği gibi, ateş de ateşi yakar. Bugün fen ilmine vakıf olanlar, cisimlerin elementlerden meydana geldiğini bilir. Mesela, yanıcı hidrojen gazı ile yakıcı oksijen gazının terkibiyle su meydana gelir. Su ise, kendini meydana getiren oksijen ve hidrojene hiç benzemez. İnsan topraktan, şeytan ateş ve havadan yaratıldığı halde, yaratılış maddelerine benzemez. (Devamı var) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29






.
Kur'an-ı kerimin birçok yerinde, (Ve hüve ala külli şey'in kadir=Onun her şeye gücü yeter) buyuruluyor. İki âyet meali şöyledir: (Göklerin ve yerin hükümranlığının Allah'ın olduğunu elbette bilirsin. O dilediğine azap eder, dilediğini bağışlar. Allah her şeye kadirdir.)[Maide 40] (Allah, sana bir sıkıntı verirse, Ondan başkası gideremez. Sana bir iyilik verirse, onu başkası engelleyemez. O, her şeye kadirdir.)[Enam 17] Cehennem azapları çeşit çeşittir. Kur'an-ı kerimde buyuruluyor ki: (Yakıtı insan ve taş olan ateşten sakının. O ateş kâfirler için hazırlanmıştır.) [Bekara 24] (Zakkum ağacı, günahkârların yemeğidir. O, karınlarda maden eriyiği gibi, suyun kaynaması gibi kaynar. "Suçluyu yakalayın, Cehennemin ortasına sürükleyin, sonra başına azap olarak kaynar su dökün" denir.) [Duhan 43-50] (Elbette zakkum ağacından yiyeceksiniz. Karınlarınızı onunla dolduracaksınız; kaynar sudan içeceksiniz; susamış develerin suya saldırışı gibi içeceksiniz. İşte ceza gününde onlara sunulacak ziyafet budur!) [Duhan 52-56] (Cehennemde ona irinli su içirilir! O suyu yudumlar, ama yutamaz. Ölüm [öldürücü azap]ona her yönden gelirse de, ölüp kurtulamaz, arkasından çetin bir azap gelir.) [İbrahim16,17] (Âyetlerimizi inkâr edenleri ateşe sokarız; onların derileri yandıkça, daha fazla acı duymaları için derilerini değiştiririz. Allah güçlü ve hakîmdir!) [Nisa 56] {Onların derileri değişmese de Allah'ın azap etmeye gücü yeter. Ancak yeni deriler yaratarak azap edecektir.} (Onların azaplarını kat kat artıracağız.) [Nahl 88] {Cennette, müminlere nimetleri her gün kat kat artırıldığı gibi, Cehennemde de kâfirlere her gün azapları katlanır. Katlanarak çoğalan azaplar sonsuza kadar böyle devam eder. Bu Allah için güç bir şey değildir. Ol demesi yeterlidir.} (Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insan ve taş olan ateşten koruyun.) [Tahrim 6] {Düşünün, taşı yakan ateş, deri ile ülfet mi kurar?} Bu âyeti dinleyen bir genç, bu nasıl taş diye sorunca,Resulullah, (O taşlardan biri bir dağ üstüne konsa, bütün dağlar [bütün dünya] kül olur) buyurdu. (İbni Ebiddünya) İlham senet değildir! Yukarıdaki âyet-i kerimeleri açıklayan hadis-i şeriflerden bazıları şöyledir: (Cehennemliklere ateş dokununca, yakıp kömür eder.)[Müslim] (Cehennemde yılanın soktuğu kimse, 70 yıl acısını çeker.) [İ. Ahmed, Taberani, Hakim] (Eğer dünyaya Cehennemden bir kıvılcım gelse, doğu batı her yeri yakardı.) [Taberani] (Cehennemin demir topuzu ile, bir dağa vurulsa, dağ parçalanır kül haline gelir.) [Hakim] Yukarıdaki âyet ve hadisler, Allahü teâlânın her şeye gücü yeteceğini, azap etmekten aciz olmadığını, kâfirlere artırarak sonsuza kadar çeşitli şekillerde azap edeceğini göstermektedir. Bazı şeylere güç yetiremeyen, ilah olamaz. "Deri ateşle ülfet eder, artık ateş yakmaz" sözü eğer ilhamla söylenmemişse büyük bir sapıklık olur. İlhamla söylenmişse söyleyen mazur olur, ancak ona inananlar felaketten kurtulamaz. Çünkü ilham dinde senet değildir.






.
Sual: İslam ve müslüman düşmanlarını dost edinenler, onlar gibi olur deniyor. Ama onları Müslüman yapmak için, onlarla olan dostluğumuz; sağlam imanımıza ne zarar verir? diyenlere ne demeli? CEVAP: Sağlam imanları olsaydı böyle yapmazlardı. Bu, namaz kılmayanın, 'kalbim çok temiz' demesine benziyor. Çünkü Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Ey iman edenler, kafirleri dost edinmeyin! Onlar, [İslam düşmanlığında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen onlardanolur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51] (Müminler, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah'ın dostluğunu bırakmış olur.) [Âl-i İmran 28] (Kâfirlere ve münafıklara karşı cihad et, onlara karşı sert davran.) [Tevbe 73] ([Eshab-ı kiram] kâfirlere karşı çetin, kendi aralarında merhametlidir.) [Fetih 29] (Gayri müslimleri dost ve yardımcı edinmeyin.)[Nisa 89] (Ey iman edenler, müminleri bırakıp da kâfirleri dostlar edinmeyin. [Onları dost edinerek] Allah'a, aleyhinizde apaçık bir delil mi vermek istiyorsunuz?)[Nisa 144] (Sizin dostunuz ancak Allah, Onun peygamberi ve namaz kılan, zekat veren ve rüku eden müminlerdir.) [Maide 55] Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (İmanın efdali hubb-i fillah, buğd-i fillah, yani Allah için sevgi, Allah için buğzdur.)[Taberani] (İmanın temeli, Müslümanları sevmek ve kâfirleri sevmemektir.) [İ.Ahmed] (Hz. Cebrail gibi ibadet etseniz, Müslümanları Allah için sevmedikçe ve kâfirleri Allah için kötü bilmedikçe, hiç bir ibadetiniz, hayrat ve hasenatınız kabul olmaz!) [Ey Oğul İlmihali] (Üç şey imanın lezzetini artırır: Allah ve Resulünü her şeyden çok sevmek, kendisini sevmeyen Müslüman'ı Allah rızası için sevmek, kâfirleri sevmemektir.) [Taberani] Cenab-ı Hak, Hz. İsa'ya buyurdu ki: (Yer ve göklerdeki bütün mahlukatın ibadetlerini yapsan, dostlarımı sevmedikçe ve düşmanlarıma düşmanlık etmedikçe, hiç faydası olmaz.) [K.Saadet] İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Muhammed aleyhisselama tam ve kusursuz tâbi olabilmek için, Onu tam ve kusursuz sevmek lazımdır. Tam ve olgun sevginin alameti de, Onun düşmanlarını düşman bilmektir. İslamiyet'i beğenmeyenleri sevmemektir. Sevgiye gevşeklik sığmaz. İki zıt şeyin sevgisi bir kalbde, bir arada yerleşemez. İki zıt şeyin, aynı anda bir araya gelmesi, mümkün değildir.(1/165) Allahü teâlâyı sevmenin en büyük alameti, Müslümanları sevmek, gayri Müslimleri sevmemektir, yani Onun dostlarını sevmek ve düşmanlarını sevmemektir. (1/22) [Devamı var]


.
Sual: Bazıları, "Kur'an der ki: (Beni zikir için/beni anmak için namaz kıl Taha 14), (Allah'ı çok zikredin/çok anın Ahzab 41) Namaz zikirdir yani Allah'ı anmadır. Bir kimse, çıplak da olsa, hayzlı da olsa, cünüp de olsa, Al?lah'ı anma olan temel öğe düşmez. Hiçbir şey, hiçbir durum namaza engel olamaz" diyorlar. Namaz için abdeste ve gusle ihtiyaç yok mu denmek isteniyor? CEVAP: Müslüman böyle iddiada bulunamaz, ancak münafık veya misyoner bulunabilir. Allah'ı an da nasıl anarsan an, çıplak, hayzlı ve cünüp olmak fark etmez denildiğine göre, namaza inanılmadığı anlaşılıyor. Maksat ise dini bozmaktır. Evet namaz Allah'ı anmaktır ama her Allah'ı anma işi namaz değildir. Bunun için, "Allah'ı anmak için gusle, abdeste ihtiyaç olmadığına göre, namaz da Allah'ı anmaktır, namaz için de gusle, abdeste ihtiyaç yoktur" demek, sinsi bir şekilde dini bozmaya çalışmak demektir. Dinimizde namaz kılmak için gerekli şartlar bildirilmiştir. 1- Hadesten taharet şartı: Cünüp olanın ve hayzı bitenin gusletmesi, su yoksa teyemmüm etmesi, abdestsiz olanın da abdest alması şarttır. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Cünüpken, gusledene kadar namaza yaklaşmayın.)[Nisa 43] (Ey iman edenler, namaz için yüzlerinizi, ellerinizi dirseklerinize kadar yıkayın, başlarınızı meshedip, topuklara kadar ayaklarınızı yıkayın. Eğer cünüp oldunuz ise, gusledin.) [Maide 6] Hadesle ilgili çok hadis-i şerif vardır. Bazıları şöyledir: (Abdestsiz kılınan namaz sahih olmaz.)[Buhari, Müslim, Tirmizi, Ebu Davud] (Temizlenmeden [abdestsiz, gusülsüz]kılınan namazı Allahü teâlâ kabul etmez.)[Müslim] (Dua rahmetin, abdest namazın, namaz da Cennetin anahtarıdır.) [Deylemi] (Kadın hayızlı iken namazı bırakır, hayzı bittikten sonra özür kanı devam ederse yıkanır, namazını kılar, orucunu da tutar. Fakat her namaz vakti girince abdest alır.)[Daremi] (Cebrail aleyhisselam, ilk vahyi getirince, abdesti ve namazı öğretti.)[Dare Kutni] (İki melek birinin kabrine gelip, ona şiddetli bir darbe vurdular. Kabir ateşle doldu. Adam bayıldı. Ayılınca, meleklere, "Neden bana vurdunuz" dedi . Melekler, "Sen temiz olmadığın halde namaz kıldın ve mazlûm birine imkanın varken yardım etmedin" dediler.)[Taberani] Deliller çok açık 2- Necasetten taharet: Elbisenin ve namaz kılınacak yerin temiz olması şarttır. (Hindiye) Bir âyet meali şöyledir: (Elbisen de temiz olsun.) [Müddessir 4] 3- Setri avret: Kadınların el ve yüz hariç her yerini namazda örtmeleri farzdır. (Redd-ül muhtar) Bir âyet meali: (Her secde edişinizde ziynetli[temiz, güzel] elbiselerinizi giyinin.) [Araf 31] 4- Vakit: Namaz vakti girmeden kılınmaz. Vaktin girmesi şarttır. (Halebi) Bir âyet meali şöyledir: (Namaz, müminlere belli vakitlerde farz kılındı.) [Nisa 103] 5- Niyet: Namaz kılacağına niyet etmek de şarttır. (Dürer) Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Niyetsiz ibadet makbul olmaz.) [Deylemi] 6- İstikbali kıble: Bir âyet meali şöyledir: (Yüzünü mescid-i haram tarafına dön. Siz de nerede bulunursanız bulunun, yüzünüzü o tarafa döndürün.)[Bekara 144] Bu deliller açıkça gösteriyor ki, bildirilen şartlara riayet etmeden kılınan namaz sahih olmaz.






.
Sual: (Kıyamet günü, tanıdığım çok kimseyi havuzumdan uzaklaştırırlarken, ben, bunlar benim eshabım derim. Fakat, "Senden sonra, onlar neler yapmıştır neler" diye bir ses gelir) mealindeki hadis, sahabenin çoğunun kâfir olduğunu göstermiyor mu? CEVAP: Hiç birinin kâfir olduğunu göstermez. Hadis-i şerifler ehl-i sünnet âlimlerinin açıklamaları olmadan okunursa insan dinden çıkabilir. Bu hadis-i şerife açıklamasız bakan birisi, bir kısım eshab-ı kiramın küfre düştüğüne inanıp, hepsinin cennetlik olduğunu bildiren âyet-i kerimeleri inkâr ederek dinden çıkar. Yahut âyet-i kerimelere bakıp, sahih olan bu hadisi inkâr ederek dinden çıkar. Zaten din düşmanlarının maksadı da bu, (Âyetten, hadisten dinini öğren) sözleri ile herkesi dinden çıkarmaya çalışıyorlar. Bu tehlikeli tuzağa düşmemelidir. Eshab-ı kiramın hepsi Cennetliktir. Allahü teâlâ, hepsinden razı olduğunu, hepsini Cennete koyacağına söz verdiğini Kur'an-ı kerimde defalarca bildirmiştir. Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (Ağaç altında, sana söz veren müminlerden [1400 kişi olan Eshabından], Allah razıdır. Kalblerinde olanı bilmiş, onlara güven duygusu vermiş ve onları pek yakın bir fetihle ödüllendirmiştir.)[Fetih 18] (Mekke'nin fethinden önce Allah için mal verip savaşanlar, daha sonra harcayıp savaşanlarla eşit değildir. Onların derecesi, sonradan Allah yolunda harcayan ve savaşanlardan daha yüksektir. Bununla beraber Allah [Eshabın] hepsine de en güzel olanı [Cenneti] vaad etti.) [Hadid 10] (Muhacirlerin [Mekke'den hicret eden eshabın] ve Ensarın [Medine'de muhacir eshaba yardım edenlerin] önce gelenlerinden ve bunların yolunda gidenlerden Allah razıdır ve bunlar da, Allah'tan razıdır. Allah bunlar için, altından ırmaklar akan Cennetler hazırladı. Bunlar Cennetlerde sonsuz olarak kalacaklardır.)[Tevbe 100] ([Habibimin Eshabı olan] sizler, en hayırlı ümmetsiniz.) [Âli İmran 110] (Allah'a ve ahirete inanan bir toplumun [Eshab-ı kiramın] babaları, oğulları, kardeşleri, yahut akrabaları da olsa, Allah'a ve Resûlüne düşman olanlarla dostluk etmez. İşte onların [Eshab-ı kiramın] kalbine Allah, iman yazıp katından bir ruh ile onları destekledi. Onları içlerinden ırmaklar akan cennetlere sokacak, orada ebedî kalacaklardır.) [Mücadele 22] Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Eshabımın hiçbirine dil uzatmayın! Onlara dil uzatan Allah'a dil uzatmış olur.)[Buhari] (Eshabımı kötüleyene Allah lanet etsin.) [Taberani, Beyheki, Hakim] (Eshabım, cin ve insanların hepsinden üstündür.)[Bezzar] (Beni gören Müslüman [Eshab] Cehenneme girmez.) [Taberani] (Eshabımdan herhangisine uyarsanız, Allahü teâlânın sevgisine kavuşursunuz.) [Beyheki] (Gökteki yıldızlar gibi olan Eshabımın hangisine uyarsanız, hidayete kavuşursunuz.) [Darimi, Beyheki, İbni Adiy, İ.Münavi] (Rabbim bana vahyetti ki: "Eshabın gökteki yıldızlar gibidir. Bazısı bazısından daha parlaktır. Onlardan birine uyan hidayet üzeredir") [Deylemi] (Devamı var)


.
Dünkü yazıda Eshab-ı kiramın hepsinin Cennetlik olduğu âyet ve hadislerle bildirilmişti.] Bu kadar hadis-i şerifi ve âyet-i kerimeyi görmeyip de, tevil gerektiren bir hadis-i şerifi bahane ederek Eshab-ı kiramı suçlamak Müslüman olan hiç kimseye yakışmaz. Sualdeki o hadis-i şerif, Müslüman görünen münafıkları bildiriyor. Dinimiz zahire göre hükmeder. Birisi ben Müslümanım derse o Müslüman kabul edilir. Resulullahın (Bunlar eshabımdı) buyurması bundan dolayıdır. Diğer yandan, gaybı Allah'tan başkası bilmez. Allahü teâlâ bildirmedikçe, Resulullah onların içinde münafık, zındık olduklarını elbette bilemez. Ancak bildirdiklerini bilir. Eshab-ı kiramın tamamının cennetlik olduğunu bildirmiştir. Eshab arasında bulunan sahabi sanılan birkaç kimsenin Resulullah zamanında mürtedolduğu, hadis-i şerifle bildirildi. Bunlar Eshablık şerefine dahil değildir. Bunlar, Beni Hanif ve Beni Sakif gibi kabilelerden elçi olarak gelip, Müslüman olduklarını söyleyip gidenlerden idi. Deve ve Sıffin savaşlarında Hz. Ali'nin yanında bulunup, sonra harici olan Harkus bin Zübeyr de onlardandır. Salih işler yapan ve kâfirlerle cihad eden Eshabın hepsinin imanla vefat ettiklerinde, Ehl-i sünnet âlimleri sözbirliğine varmıştır. Deve ve Sıffin olaylarında her iki tarafta bulunan Sahabiler, hep böyle idi. İki gruptan hiç biri diğerine kâfir demedi. Hz. Ali, (Onlar bizim kardeşlerimiz)buyurdu. İbni Hacer-i Mekki hazretleri buyuruyor ki: Eshab-ı kiramın hepsini adil, salih, evliya, âlim, müctehid bilmek her Müslüman'a lazımdır. Kur'an-ı kerimde, (Allah onlardan razı, onlar da Allah'tan razıdır) buyuruluyor. Onlardan birini kötülemek, bu âyete inanmamak olur. (Savaık-ul muhrika) Allahü teâlâ, Eshab-ı kiramdan razı olduğunu bildiriyor. Allah'ın sıfatları sonsuzdur. Onlardan razı olması sonsuzdur. Allahü teâlânın bunlardan razı olması değişmez. Sonradan mürted olacak, kâfir olacak kimseden Allahü teâlâ razı olmaz. Bu bakımdan Allahü teâlânın razı olduğu Eshabdan hiçbiri mürted, münafık olmaz. Münafıklar, Eshabdan değildir. Münafıklardan birkaçının, imansızlıklarını açıklamaları, Eshab-ı kiramın sonradan mürted olması demek değildir. Salebe de münafık iken, Müslüman görünmüş, namaz kılmıştır. Sonradan zekatı inkâr edince münafıklığı meydana çıktı. Daha önce Müslüman göründüğü için kendisine (sahabi iken mürted oldu) denilmiştir. Yoksa aşağıdaki âyette bildirildiği gibi, hakiki imana kavuşan, asla mürted olmaz. Senaullah-i Dehlevi hazretleri buyuruyor ki: Tasavvufta Fena makamına kavuşan, elbette imanla ölür. Bekara suresinin (Allah, imanınızı zayi etmez)mealindeki 143. âyeti ve (Allahü teâlâ, [Fena makamına kavuşan evliya] kulların imanlarını geri almaz)hadisi, hakiki imanın geri alınmayacağını göstermektedir. (İrşad-üd-talibin) Evliyanın bile imanı gitmez, yani mürted olmazken, evliyadan daha yüksek olan sahabi asla mürted olmaz. Allah onları mürted etmez. Allah onlardan razıyım, onlara Cenneti söz verdim buyurdu. Allah hiç sözünden döner mi? Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Allah asla sözünden dönmez.)[Al-i İmran 9, Zümer 20, Rad 31, Rum 6]


.
Sual: Bazıları Hz. Âdem'in ilk peygamber olduğunu inkâr ediyorlar.
Oğlu Kabil'in cehennemlik olması, Hz. Âdem'in ilk Resul olduğunun başka bir delili değil midir? CEVAP: Elbette öyledir. Allah'ın emrini kabul etmeyen Kabil'in, cehennemlik olması, babasının peygamber olduğunu göstermektedir. Çünkü Allahü teâlâ bir peygamber gönderip, dinini bildirmeden insanları mesul tutup, yaptıklarından dolayı cehenneme atmaz. Bir âyet meali: (Biz, [helal ve haramları bildiren] bir resul göndermeden önce azap etmeyiz.) [İsra 15] Hz. Âdem gibi, İdris aleyhisselamın da peygamberliğini inkâr edenler var. Hz. İdris, Şit peygamberin torunlarından, kendisine 30 suhuf indirilen bir peygamberdir: (İdris de doğru bir nebidir.)[Meryem 56] Üç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Miraç'ta, ikinci gökte iken Cebrâil, "Bu İdris Peygamberdir" dedi.)[Buhari, Müslim], (Resullerin ilki Âdem, sonuncusu Muhammed'dir. Kalemle yazan ilk nebi İdris'tir.)[Hakîm], (Nebilerin ilki Âdem aleyhisselamdır.)[Taberani] Hz. Âdem, ilk peygamberdir. İki âyet meali: (Allah birbirinden gelme bir nesil olarak Âdem'i, Nuh'u, İbrahim ailesi ile İmran ailesini [peygamber]seçip âlemlere üstün kıldı.) [Al-i İmran 33], (İşte bunlar, Allah'ın kendilerine nimetler verdiği nebilerden Âdem'in soyundan, Nuh ile birlikte [gemide]taşıdıklarımızdan, İbrahim ve İsrail'in soyundan, doğruya ulaştırdığımız ve seçkin kıldığımız kimselerdendir.) [Meryem 58] Resullerin ilki Âdem, sonuncusu Muhammed'dir [aleyhimesselam] (İmam-ı a'zam - Fıkh-ı ekber) ? Kabil'in katil olması Sual: Hz. Âdem'in oğlu Kabil, niçin kardeşi Habil'i öldürdü? CEVAP: Hz. Havva bir kız, bir erkek doğururdu. Kabil ile doğan kız [Eklima] çok güzeldi. Kabil bununla evlenmek istedi. Hz. Âdem, (Allah'ın emri böyle. Sen Eklima ile evlenemezsin. Eğer bana inanmazsan, Habil ile Allah'a birer kurban kesin, hanginizin kurbanı kabul olursa Eklima ile o evlenir. Sürü sahibi Habil, bir koç, çiftçi olan Kabil de, bir demet buğday başağı ortaya koydu. Kabul olan kurbanı gökten bir ateş inip yakardı. Gökten inen ateş, Habil'in kurbanını yaktı. Başak demetine bir şey olmadı. Kabil, buna kızıp, Habil'i öldürdü. Bu olay Kur'an-ı kerimde mealen şöyle bildiriliyor: (Onlara, Âdem'in iki oğlunun gerçek olan haberini anlat: Hani birer kurban takdim etmişlerdi de, birisinden kabul edilmiş, diğerinden ise kabul edilmemişti. [Kurbanı kabul edilmeyen Kabil, kıskançlık yüzünden, kardeşi Habil'e], "Andolsun seni öldüreceğim" dedi. Diğeri de dedi ki: "Allah ancak takvâ sahiplerinden kabul eder. Andolsun ki sen, öldürmek için bana elini uzatsan da ben öldürmek için sana el uzatacak değilim. Ben, âlemlerin Rabbi olan Allah'tan korkarım. Sen, hem benim günahımı hem de [beni öldürmek, Allahü teâlâya ve babamıza isyan ederek işlediğin] kendi günahını yüklenip ateşe atılacaklardan olursun, zalimlerin cezası işte budur." Bunun üzerine, [Kabil, bir insan nasıl öldürülür bilmiyordu, ilk insan öldürülecekti. İblis'in, bir kuşun başına taş vurarak öldürdüğünü görüp] nefsine uyup kardeşini [başına taş ile]öldürerek, hüsrana [cehenneme giderek büyük zarara] uğrayanlardan oldu. [Kabil, ölünün gömüleceğini bilmiyordu.] Allah, kardeşinin ölüsünü nasıl gömeceğini göstermek üzere, ona [ölü kargayı gömmek için] yeri eşeleyen bir karga gönderdi. [Kabil]"Bana yazıklar olsun! Kardeşimin ölüsünü gömmek için bu karga kadar olmaktan aciz kaldım" dedi.) [Maide 27-30]


.
Sual: İnsanlığa birçok hizmet veren kâfirlerin iyi işleri, keşifleri, nazarı itibara alınacak mı? Yoksa topluma büyük zulümleri olan bir kâfir ile aynı kefeye mi konacaktır? CEVAP: Hayır aynı kefeye konmaz.Sekiz Cennet, yedi Cehennem vardır. Cennettekilerin, ihlaslarına ve amellerine göre dereceleri farklıdır. Peygamberlerle, şehitlerle sıradan bir Müslümanın derecesi aynı değildir. Cehennemdeki kâfirlerin durumu da böyledir. Firavun gibi ilahlık davası güdüp yeni doğan masum çocukları kesen bir zalim ile, kendisinden başka hiç kimseye zararı olmamış, topluma çeşitli hizmetler veren bir kâfirin durumu aynı değildir. Cehennem 7 tabakadır. Her birinin azabı üstündekinden daha şiddetlidir. (Feraid-ül-fevaid) 1. tabaka: Adı Cehennem'dir, azabı en hafiftir. Burada, günahkâr Müslümanlar azap görür. 2. tabaka: Adı Sair'dir. Ateşi ve azabı şiddetlidir. Burada, Yahudiler azap görür. 3. tabaka: Adı Sekar'dır. Bu daha şiddetlidir. Burada Hıristiyanlar azap görür. 4. tabaka: Adı Cahim'dir. Burada, güneşe, yıldızlara tapanlar azap görür. 5. tabaka: Adı Hutame'dir. Burada Mecusiler, Budistler, Brehmenler azap görür. 6. tabaka: Adı Lazy'dir. Ateistler, müşrikler, dinsizler azap görür. 7. tabaka: Adı Haviye'dir. En şiddetlisidir. Burada münafık ve mürtedler azap görür. Her tabakadaki kâfirlerin de azabı farklıdır. Aynı tabakada olan cömert bir kâfir ile zalim bir kâfirin azabı aynı değildir. Her kâfir, zulmünün derecesine göre farklı azap görür. Yerleri aynı olmasına rağmen azapları farklı olur. Zalim kâfir, diğer kâfirlere göre azabı daha şiddetli hisseder. Cennet nimetleri de böyledir. Derecesi yüksek olan daha çok faydalanır. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Dünyada İslamiyet'in yalnız suretine kavuşanlar, Cennetin de yalnız suretine kavuşacaklar, yalnız onun zevkini, tadını alacaklardır. Dünyada İslamiyet'in hakikatine kavuşanlar, Cennetin de hakikatine kavuşacaklardır. Cennetin yalnız suretine ve yalnız hakikatine kavuşanlar, aynı nimetlerden mesela aynı meyvesinden yedikleri halde, farklı lezzet duyacaklardır. Resulullahın zevceleri, müminlerin anneleri olup, Cennette Resulullahın yanında bulunacaklar, aynı meyveyi yiyecekler, fakat, farklı tad alacaklardır. Duydukları lezzet, hep aynı olsa idi, müminlerin annelerinin, bütün insanlardan [Peygamberlerden de] daha üstün olmaları lazım gelirdi. (2/50) "Rüzgârın savurduğu küller gibi" Cehennemden kurtulmak yalnız Müslümanlara mahsustur. Kâfirlerin iyi işleri, ne kadar çok olursa olsun, onları Cehennemden kurtaramaz ve azaplarını hafifletemez. Birkaç âyet meali şöyledir: (Kâfirlerin faydalı işleri fırtınalı bir günde rüzgârın savurduğu küller gibidir. Ahirette o işlerin hiç faydası olmaz.) [İbrahim 18] (Deki: Size en çok ziyana uğrayanları haber verelim mi? Onlar dünya hayatında iyi işler yaptıklarını sandıkları halde, çabaları boşa giden kimselerdir. İşte onlar, Rablerinin âyetlerini ve Ona kavuşmayı (dirilmeyi, hesabı, ceza ve mükafat) inkâr eden, bu yüzden amelleri boşa giden kimselerdir. Onlar için, kıyamet günü, hiçbir terazi tutmayız. [İyilikleri ile kötülüklerini ölçmeyiz çünkü amelleri boşa gitmiştir, tartıya girecek makbul şeyleri kalmamıştır.]) [Kehf 103, 104, 105] (Kâfirlerin iyi işleri engin çöllerde görünen seraba benzer. Susayan kimse onu uzaktan su sanır. Ama, yanına varınca, umduğunu bulamaz.) [Nur 39] (Devamı var)


.
Sual: Kur'anda (Allah'a kavuşmayı inkâr eden kâfir olur) deniyor. Allah'a kavuşmak nedir? CEVAP: Allah'a kavuşmanın ne demek olduğunu Resulullah ve Onun vârisleri şöyle açıklıyor: Allah'a kavuşmayı inkâr etmek, dirilmeyi inkârdır, Cenneti, Cehennemi, yani ahireti inkârdır. Allah'ın manevi huzuruna çıkmayı inkârdır. Likaullah [Allah'a kavuşmak] ile ilgili bazı âyet mealleri: Köşeli parantez içindeki açıklamalar Beydavi, Celaleyn, Medarik, Kurtubi gibi muteber eserlerden alınmıştır. (Allah'a [Rahmetini umup azabından korkarak, Onun rızasına] kavuşmak isteyen, bilsin ki Allah'ın tayin ettiği o vakit [ahiret] elbette gelecektir.) [Ankebut 5] (Kavuşma günü ahirettir.) (Ey insan, sen Rabbine çalışıp çabalarsın, sonunda [ahirette] Ona kavuşacaksın.) [İnşikak 6] (Hayır ve şer ne yaptıysan kıyamette onların karşılığına kavuşacaksın [Beydavi]) (Denilir ki: Bugüne [kıyamet gününe] kavuşacağınızı unuttuğunuz [inkâr ettiğiniz] gibi, biz de bugün [Kıyamet günü] sizi unuturuz [Cezalandırırız]. Yeriniz ateştir, yardımcılarınız da yoktur. [Sizi cehennem azabından hiç kimse kurtaramaz]) [Casiye 34] (Bugüne kavuşmayı unutmanızın [inanmayışınızın] cezasını şimdi görün. İşte biz de sizi unuttuk [Azaba maruz bıraktık], yaptıklarınıza karşılık ebedi azabı tadın!) [Secde 14] (Ahiret gününe kavuşmayı inkârın, dirilmeyi inkâr olduğu bildiriliyor. ) (Allah'a kavuşmayı [ahireti] yalanlayanlar, gerçekten hüsrana uğramışlardır. Kıyamet günü ansızın gelince onlar, günahlarını sırtlarına yüklenmiş olarak, "Dünyada yaptığımız kusurlardan dolayı yazıklar olsun bize" derler. Bakın yüklendikleri günah ne kötüdür.) [Enam 31] ("[Ölüp] toprakta kaybolduğumuz zaman, gerçekten biz yeniden yaratılacak mıyız" derler. Doğrusu onlar Rablerine kavuşmayı [dirilmeyi, ahireti] inkâr ediyorlar.) [Secde 10] (Allah'a kavuşmayı inkârın, dirilmeyi inkâr olduğu bildiriliyor.) (Sabır ve namazla Allah'a sığınıp yardım isteyin; Rablerine kavuşacaklarına, Ona döneceklerine inanan ve Allah'tan korkanlardan başkasına namaz elbette ağır gelir.) [Bekara 45, 46] (Allah'tan geldik, Ona döneceğiz) âyetinde olduğu gibi, burada da Ona dönmekten kasıt dirilmektir, Ona kavuşmak da manevi huzuruna çıkmaktır.) "İnananlara müjdele" (İstikbal [ahiret] için hazırlıklı olun, Allah'tan sakının. Ona, hiç şüphesiz kavuşacağınızı [dirilerek manevi huzuruna çıkacağınızı] bilin, bunu inananlara müjdele.) [Bekara 223] (Eğer Allah insanlara, hayrı tez istedikleri gibi, şerri de acele verseydi, elbette onların ecelleri bitirilmiş olurdu. Fakat bize kavuşmayı ummayanları [ahireti inkâr edenleri] biz, azgınlıkları içinde bocalar bir halde bırakırız.) [Yunus 11] (Rabbinize kavuşacağınızı kesin olarak bilesiniz.) [Rad 2] (Diriliş ve ahiret hayatı var.) (Allah'ın âyetlerini ve Ona kavuşmayı inkâr edenler, rahmetimden ümitlerini kesenlerdir. Onlar için acıklı azap vardır.) [Ankebut 23] (İnsanların çoğu, Rablerine kavuşmayı [ahireti] gerçekten inkâr ediyorlar.) [Rum 8] (Rabbine [Ahirette Onun rızasına] kavuşmayı arzu eden kimse, salih amel işlesin ve Rabbine kullukta hiçbir şeyi ortak koşmasın.) [Kehf 110] (Devamı var) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29


.
Sual: Bir genç, "Allah kullarını yaptıklarıyla cezalandıran konumundan münezzehtir. O cezalandırıcı değil, rahmet edicidir, yoksa hangimiz bir saniye göz açabiliriz" diyor. Allah dünyada insanları cezalandırmaz mı, sadece öldükten sonra mı cezalandırır? CEVAP: Elbette dünyada da cezalandırır ve cezalandırdığı da Kur'an-ı kerimde bildiriliyor. Azap âyetleri, rahmet âyetlerinden daha çoktur. Kâfirler, Hz. Nuh'a (Madem Allah cezalandırıyor, haydi bizi cezalandırsın) demişlerdir. (Hud 32) Daha sonraki âyetlerde ise, inananların gemiye alındığı, inanmayanları ise Allah'ın suda boğduğu bildiriliyor. Allahü teâlâ ibret olsun diye birçok milletleri cezalandırıp helak ettiğini bildirmiştir. Bu konudaki bazı âyet mealleri: (O kâfirleri dünyada da, ahirette de en şiddetli azap ile cezalandıracağım.) [Al-i İmran 56] (Kendilerine yapılanöğütleri unutunca, biz kötülükten men edenleri kurtardık ve zalimleri, Allah'a karşı gelmelerindenötürü şiddetli azaba uğrattık.) [Araf 165] (Melekler dediler: Ey Lut, biz Rabbinin elçileriyiz. Onlar sana dokunamaz. Gece ailenle yola çık. Azap emrimiz gelince oranın altını üstüne getirdik; üzerlerine taş yağdırdık.) [Hud 81,82] (Onlara kendilerinden öncekilerin, Nuh, Ad ve Semud kavimlerinin, İbrahim kavminin, Medyen halkının ve altüst olan şehirlerin haberi ulaşmadı mı?)[Tevbe 70] (Seni yalancı sayıyorlarsa bil ki, onlardan önce Nuh milleti, Ad, Semud, İbrahim milleti, Lut milleti ve Medyen halkı da peygamberlerini yalancı saymış ve Musa da yalanlanmıştı. Ama Ben, kâfirlere önce bir süre tanıdım, sonra da onları yakalayıverdim. Beni tanımamak nasılmış görsünler. Nice beldelerin halkını haksızlık yaparken yok ettik. Artık çatıları çökmüş, kuyuları yıkık, sarayları bomboş kalmıştır.) [Hac 42-45] (Ad'ı, Semud'u, Res halkını ve daha birçok kâfirleri yerle bir ettik.) [Furkan 38] (Eyke halkı ve Tübba kavmi de, resullerini yalanladılar da, azabım gerçekleşti.) [Kaf 14] (Önce Ad milletini, Semud milletini yok eden, pek azgın olan Nuh kavmini helâk eden, Lut milletinin beldelerini yere batıran Odur.) [Necm 50-53] (Rabbin onları azap kırbacından geçirdi. Çünkü Rabbin hep gözetlemededir.) [Fecr 13-14] İbretlik bir ceza! (Cumartesi günü [balık avından men edilmişken]içinizden [bu emri çiğneyerek] azgınlık edenleri biliyorsunuz. Onlara "Aşağılık birer maymun olun" dedik; [Maymuna çevrilenler üç gün sonra öldü] Bu olayı önündekilere [o zamankilere]ve ardındakilere [sonra geleceklere]ibret verici bir ceza örneği ve Allah'a karşı gelmekten sakınanlara bir ders olsun diye yaptık.) [Bekara 65,66] (Firavun ailesini, ders alsınlar diye, yıllarca kuraklık ve ürün kıtlığına uğrattık.) [Araf 130] Diğer peygamberlere inanmayanlar dünyada çeşitli belaya maruz kaldıkları halde, Peygamber efendimizin rahmet olması sebebiyle, cezalar genelde ahirete tehir edilmiştir. Onun hürmetine bu ümmete dünyada hemen ceza verilmiyor. Bir âyet meali şöyledir: (Sen aralarında bulundukça, o kâfirlere azap etmem.) [Enfal 34] (Devamı var) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29



.
Kâfirler Resulullah ile alay ederek, (Rabbine söyle de, bize çabuk azap göndersin) diyorlardı. Allahü teâlâ, kâfirlerden müminler dünyaya getirmeyi ezelde takdir buyurduğu için, (O kâfirlere azap etmem) buyurdu. Enfal suresinin, (İstiğfar ettikleri için Allah onlara azap yapmaz) mealindeki 33. âyeti için, (onlardan, istiğfar edecek olan çocuklar dünyaya geleceği için, onlara azap etmem demek) olduğunu, âlimler bildiriyor. Bu ümmet seçilmiştir. Bir âyet meali: (Siz, insanların iyiliği için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz.) [Al-i İmran 110] Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Allah'tan gafil olmayın. Huşulu gençler, rüku eden ihtiyarlar, otlayan hayvanlar, emzikteki çocuklar olmasaydı, üzerinize azap üstüne yağardı.) [Beyheki, Taberani] (Ümmetim, merhamete kavuşmuştur, Onlara ahirette azap yoktur. Dünyadaki depremler, belalar, fitneler günahlarına kefaret olur.) [Hakim] (Allah, bir ümmeti [müstahak oldukları] azaba uğratmamışsa, gıda maddeleri pahalanır, ömürleri kısalır, tüccarları ticaret edemez, yağmurları azalır ve başlarına şerli kimseler musallat olur.) [Deylemî] (Allahü teâlâ özel bir kesimin kötü ameli yüzünden genel bir azap vermez. Şayet toplum, gücü yettiği halde, özel kesime aldırmaz ise, hepsine azap eder.) [Taberani] (Depremler olur. 10, 20 veya 30 bin kişi ölür. Allah, bu ölümü müminlere rahmet, kâfirlere ise azap kılar.) [İ.Asakir] Peygamber efendimiz,(Ümmetimde günahlar zuhur ettiğinde, Allahü teâlâ onlara genel bir azap verir) buyurunca, "O zaman onların içinde salihler olmaz mı?" diye soruldu. Buyurdu ki: (Evet olur. Azap herkese isabet eder. Fakat salihler, Allahü teâlânın affına ve rızasına kavuşur.) [İ. Ahmed] (Allahü teâlâ, kullara bela murat ettiğinde, çocuklar ölür. Kadınlar doğurmaz ve içlerinde rahmete şayan biri yoksa, başlarına bela gelir.) [Şirazi] Ölünceye kadar bela! (Müminin kendine, çocuğuna ve malına, hiç günahı kalmayıncaya kadar bela gelir, bu Allah'a mülaki oluncaya [ölünceye] kadar devam eder.) [Tirmizi] (Kul, ameliyle kendisine takdir edilen mertebeye ulaşamıyorsa, Allahü teâlâ ona, ailesine veya malına bela verir ve o belalara sabretmeyi de verir ki ezelde onun için takdir ettiği dereceye nail olsun.) [Buhari] (Şüphe edilen altın, ateşle muayene edildiği gibi, insan da bela ile imtihan olur.) [Taberani] Bela günahsız olanlara da gelir. Allah indinde derecesi daha yüksek olana daha çok, daha şiddetli bela gelir. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (En şiddetli belaya duçâr olanlar, Peygamberler, sonra fazilet derecesine göre onları takip edenlerdir. Kişi dindarlığı derecesinde belaya duçâr olur. Eğer kişi dininde kuvvetli ise onun belası da şiddetli olur. Eğer dini gevşek ise belası da ona göre olur. Bela, kula öyle yapışır ki, günahı kaldığı müddetçe onu bırakmaz.) [Tirmizi]



.Sual: Kur'anda (Hadisler uydurmadır) diye bir âyet varmış. Böyle bir şey var mı? Hadis, kadim [eski] kelimesinin zıttıdır, yani yeni demektir. Ayrıca söz ve haber anlamına da gelir. Kur'an-ı kerimde geçen bütün hadis kelimeleri, söz ve haber anlamındadır. Deyim olarak, Resulullahtan rivayet edilen haberlere hadis denir. Hadis-i şerif, Resulullah efendimizin şerefli, mübarek sözleridir. Dini yıkmak isteyenler, önce âlimlerden, mezheplerden başladılar, sonra da hadis-i şeriflere saldırdılar. Sahih de olsa hadis-i şerife düşmanlıklarını gizlemediler. Ama her Müslüman bilir ki, hadis-i şeriflere düşman olmak, (O, Resul vahiyden başka söylemez) buyuran Allah'a düşmanlıktır. Bu Allah düşmanları, (Yalnız Kur'an) yaftası altında, hadislerden başlayarak İslamiyet'i yıkmaya çalışıyorlar. Allahü teâlâ, Resulüne uymayı, kendine uymak olarak bildirmekte ve Resulün emri ile kendi emrini ayıranlara kâfir demektedir. İşte âyet-i kerime mealleri: (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Allah ve Resulüne itaat eden, en büyük kurtuluşa ermiştir.) [Ahzab 71] (Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden sakının!) [Haşr 7] (Resulüm de ki: "Bana uyun ki, Allah da sizi sevsin!" ) [Al-i İmran 31] (O, kendisine vahyedilenden başkasını söylemez.) [Necm 3,4] (Ona uyun ki, doğru yolu bulasınız!) [Araf 158] (De ki, "Allah'a ve Peygambere itaat edin! Eğer [uymayıp] yüz çevirirlerse, [kâfir olurlar] Elbette Allah kâfirleri sevmez.) [Âl-i İmran 32] (Allah'ın yolu ile, resullerin yolunu farklı göstermek isteyenler kâfirdir.) [Nisa 150,151] Bu âyetlere rağmen, hadislere savaş açıldı. Mezhepsizler, kasten söz anlamındaki hadis kelimesini sanki hadis-i şerif gibi göstermeye çalışıyorlar. Uygunsuz bir söz ifadesini, uygunsuz bir hadis diye tercüme ediyorlar. Hadis kelimesini söz olarak tercüme etmeyip hadis olarak söylüyorlar, mesela (Kur'andan sonra hangi söze inanacaklar?) âyetini, (Hangi hadise inanacaklar)diye değiştiriyorlar. Halbuki Kur'anda, hadis kelimesi bazen, Kur'an anlamında da kullanılıyor. O zaman hadis kelimesini, hadis-i şerif olarak göstermek, kendi aleyhlerine delildir. İşte âyet mealleri: ? "Lehv-el hadis" (Bu hadise [söze yani Kur'ana] inanmayanlar[helak olacakları için] arkalarından üzülerek neredeyse kendini harap edeceksin!)[Kehf 6] (Allah, hadislerin [sözlerin] en güzelini bir kitap halinde indirdi.) [Zümer 23] (Şimdi siz bu hadise[söze, yani Kur'ana] mı şaşıyorsunuz?) [Necm 59] (Âlemlerin Rabbi tarafından indirilen bu Kur'an-ı kerime ancak temiz olanlar dokunabilir. Siz bu hadisi mi [sözü mü yani Kur'anı mı] küçümsüyorsunuz?) [Vakıa 77-81] Kur'an-ı kerimde lehv-el hadis, boş laf demektir. Bir âyet meali: (İnsanlardan öylesi var ki, herhangi bir ilmî delile dayanmadan Allah yolundan saptırmak ve sonra da onunla alay etmek için boş lafı satın alır.) [Lokman 6] Hadis düşmanları, buradaki boş lafa, hadis eğlencesi veya uydurma hadis demişlerdir. Bu hileye, bu oyuna gelmemelidir.


.Sual: İbrahim suresinin, (Allah, dilediğini saptırır, dilediğini de doğru yola iletir) mealindeki 4. âyeti ile aynı anlamda âyetler vardır. Bunları nasıl anlamalıyız? CEVAP: Kur'an-ı kerimi anlamak öyle kolay değildir. Öyle olsa idi, Allahü teâlâ, (Resulüm, Kur'anı insanlara açıkla) diye emretmezdi. Bazı âyetler, bazısını açıklar. Mesela buyuruluyor ki: (Allah, dilediğini saptırır, hakka yöneleni de doğru yola eriştirir.) [Rad 27] (Allah, iman edenleri dünya ve ahirette sağlam tutar, zalimleri ise saptırır.) [İbrahim 27] (Elbette zalimler iflah olmaz.) [Kasas 37] Demek ki, iflah olmayanlar yani kurtuluşa ermeyenler, zalimler, hainler ve bunun gibi kötü kimselerdir. Allahü teâlâ, iyiliği ve kötülüğü, insanların irade etmesi, dilemesi ile yaratır. Namaz kılana da, hırsızlık edene de mani olmaz. Onlara namaz kılma ve hırsızlık etme gücünü veren de Allahü teâlâdır. Allahü teâlâ, dilerse, bir kimseyi layık olmadığı halde, hidayete kavuşturabilir. İyi kimseyi ise asla sapıklıkta bırakmaz. Zalim, hain bir kimseyi ise, adaletinin gereği olarak sapıklığa düşürür. Bir iyilik yapana on katı, yüz katı, bin katı sevap verebilir. Ama genelde bir günah işleyene bir ceza verir. Sevap ve günah işlemek, insanların irade-i cüziyesine bağlı kılınmıştır ki, buna kesb denir. Kesb kuldan, yaratmak Allah'tandır. Allahü teâlâ, insanlara zorla günah işletmez. Hâşâ zorla günah işletse, yarın "Niye günah işledin?" diye sorar mı hiç? Diyelim ki, önümüzde iki tren yolu var. Garda da şunlar yazılıdır: (Sağ yoldaki trene binen, sonsuz mutluluk diyarı olan Cennete gider. Sol yoldaki tren ise sonsuz azap diyarı olan Cehenneme gider.) Yolcu, hür iradesiyle, gideceği yerin biletini alır. İstediği trene biner. Son istasyona varmadan, fikir değiştirebilir, dönüş yapabilir. Sağ yoldan giden trenden inip, sol yoldan giden trene binenler çıkabildiği gibi, sol yoldan giden trenden inip, sağ yoldan giden trene binenler de çıkabilir. Zerre kadar iyilik yapan... Demek ki, insan serbesttir. İstediği trene binip, istediği diyara gidebilir. Ancak o, yaya değil, trenle gidiyor. Treni süren de birisi var. İnsanları mutluluk diyarına da, azap diyarına da götüren trendir. İşte iyi kötü dahil, bütün işleri Allah yaratır demek, kula o işi yapma gücünü Allah veriyor demektir. Bir benzinci bir arabaya benzin verse, araba da kaza yapsa, kaza yapanın, "Sen benzin vermeseydin ben kaza yapmazdım" demesi meşru mazeret sayılmaz. Kendi iradesi ile azap diyarına giden kimsenin, "Bu diyara tren seferi koymasaydınız, biz de buraya gelmezdik" diyerek, tren işletmesini suçlaması doğru olmaz. Çünkü bu trene hiç kimse zorla bindirilmemiştir. Herkes kendi arzusu ile, iradesi ile binmiştir. İnsan iradesini kullanarak, iyilik yaratılmasını isteyen, sevap; kötülük yaratılmasını isteyen, günah kazanır. Kur'an-ı kerimde de buyuruluyor ki: (İnsan, önceden ne hazırladığını görecektir.) [Tekvir 14] (Zerre kadar iyilik ve kötülük yapan, karşılığını görecektir.) [Zilzal 7, 8]


Sual: Selefiyiz diyenler, (Sen ölülere işittiremezsin) âyetini delil getirerek, Resulullah ölüdür, işitmez, şefaat ya Resulallah demek şirktir diyorlar. Ruhun ölmediği, şehitlere ölü denmeyeceği, onların diri oldukları, Allah'ın onları rızıklandırdığı, yiyip içtikleri Kur'an'da apaçık yazılı iken, şehitlerden üstün olan Peygamberimizi nasıl ölü kabul ediyorlar? Nasıl o işitmez diyebiliyorlar? CEVAP: İngiliz casusunun itiraflarına göre, selefiyeciler dinimizi İngilizlerden öğrenmiştir. İngilizlerin kurdurduğu dinde böyle iddiaların olması yadırganmamalıdır. (Sen ölülere işittiremezsin) demek, (Sen kâfirleri imana kavuşturamazsın) demektir. Bunun gibi, kinaye, mecaz ifade eden birçok âyet vardır. Bazıları şöyledir: (Kâfirler sağır, dilsiz ve kör oldukları için, akıl edemezler, düşünemezler.) [Bekara 171] (Kâfirler sağır, dilsiz ve kör değildir. Hakkı işitmedikleri için sağır, doğruyu söylemedikleri için dilsiz, gerçeği görmedikleri için kör, denilerek hidayete kavuşmadıkları bildirilmiştir.) (Beydavi) (Kâfirler, sağır, dilsiz, kör oldukları için doğru yola gelmezler.Yahut, onların hali, karanlıkta, gök gürlemesi ve şimşek arasında gökten boşanan sağanağa tutulup, yıldırımlardan ölüm korkusu ile parmaklarını kulaklarına tıkayana benzer. Allah kâfirleri [ilim ve kudretiyle]çepeçevre kuşatmıştır.) [Bekara18, 19] (Kâfirler, burada da sağır, dilsiz ve körler ile karanlıkta korku içinde yaşayanlara benzetilmiştir.) (Bu dünyada kör olan, ahirette de kördür.)[İsra 72] (Bu âyette de, yaşayan ve ölen kâfirlere kördeniyor. Yoksa dünyadaki körler ahirette kör olmayacaktır.) (Bir bela gelmez zannettiler de, kör ve sağır kesildiler. Sonra Allah tövbelerini kabul etti. Fakat çoğu yine kör ve sağır oldu. Allah onların yaptıklarını görmektedir.) [Maide 71] (Kâfirlerin küfrü, kör ve sağır kesilmekle ifade ediliyor.) (Kendilerine Rablerinin âyetleri hatırlatılınca, onlara karşı kör ve sağır davranmazlar.) [Furkan 73] (Tövbe eden müminler, kör ve sağır davranmazlar, yani hakkı işiterek ve doğruyu görerek hakka bağlanırlar.) (Celaleyn) (İşte bu kâfirler, Allah'ın lanetlediği, sağır ve kör ettiği kimselerdir.)[Muhammed 23] (Hakkı işitmedikleri için sağır, gerçeği görmedikleri için kör denmekte ve böyle inatçı kâfirler lanetlenmektedir. Yoksa normal sakat olan kör ve sağır kimse lanetlenmez.) (Âyetlerimizi yalanlayanlar karanlıklarda kalan sağır ve dilsizlerdir.) [Enam 39] (Kâfirlerin küfür karanlığında kaldıkları, hakkı işitmedikleri ve söylemedikleri bildiriliyor.) (Şeyhzade) (De ki: Ben sizi ancak vahiy [Kur'an]ile uyarıyorum. Ama, sağırlar [kâfirler],bu çağrıyı duymazlar.) [Enbiya 45] (Bu âyette de kâfirlerin sağır oldukları hakkı işitmedikleri, yani kabul etmedikleri açıklanıyor.) (Hazin) (Rabbiniz size basiret [kalb gözü, idrak kabiliyeti]vermiştir. Artık kim hakkı görürse faydası kendisine, kim de kör olursa zararı kendinedir.) [Enam 104] (Hakkı görmemeye körlük deniyor.) (Onu [Nuh'u]yalanladılar. Biz de onu ve gemidekileri kurtardık. Âyetlerimizi yalanlayanları ise, suda boğduk. Çünkü onlar kör bir kavim idi.) [Araf 64] (Kâfirler, hakkı görmedikleri için, kör deniyor.)


.[Kâfirler]yeryüzünde dolaşmadılar mı? [helak edilen yerleri, o yerlerin harabelerini görüp ibret almadılar mı?] Eğer [ibretle]dolaşsalardı elbette düşünecek kalbleri ve işitecek kulakları olurdu. Ama gerçek şu ki, gözleri değil, göğüslerindeki kalbleri kördür.) [Hac 46] (Kâfirlerin gözleri değil, göğüslerindeki kalblerinin kör olduğu, yani kâfirlerin gözleri değil, basiretlerinin kör olduğu bildiriliyor. Öteki âyetleri de açıklamış oluyor. Yukarıdaki âyetlerde onlar kör, sağır ve dilsiz deniyordu. Bu âyette ise kör demek, maddi gözün olmadığı, kalblerinin kör olduğu yani kâfir oldukları bildiriliyor. O halde kör denilince baş gözü anlaşılmadığı gibi, ölü veya kabirdekiler denilince de, mezardaki ölü anlaşılmaz.) (Bu iki zümrenin [kâfir ve müminin] durumu, körle sağır ve görenle işiten gibidir. Bunların hali hiç eşit olur mu? Hâlâ ibret almıyor musunuz?) [Hud 24] (Bu âyette de kâfirlerin kör ve sağır oldukları, yani hakkı göremeyip işitmedikleri bildiriliyor.) (Sağırlara işittiremez, körleri ve sapıkları doğru yola eriştiremezsin.) [Zuhruf 40] (Sen işittiremezsin demek, sen hakkı kabul ettiremezsin demektir.) (Beydavi) (Savaşta öldürülenleri siz değil, Allah öldürdü. Attığın zaman sen değil, Allah attı.) [Enfal 17] Savaşta mücahitler düşmanı öldürüyor, Allah, ben öldürdüm diyor, Resulullah ok atıyor, sen atmadın ben attım buyuruyor. Aşağıda da kabirdekilere sen değil, ben işittiririm buyuruyor. (Körle gören [kâfir ile mümin] karanlıkla aydınlık [Bâtıl ile hak], gölge ile sıcak[cennetle cehennem] bir olmaz. Dirilerle ölüler de bir olmaz. Elbette Allah, dilediğine işittirir. Sen kabirdekilere[kâfirlere] işittiremezsin, sen sadece bir uyarıcısın.) [Fatır 19-22 Celaleyn] (Bu âyette, kâfire kör, mümine gören, cennete gölge deniyor. Resulullah kabirdekilere ne söyleyecek de işittirecek? Hâşâ bu abes, boş söz olmaz mı? Kabirdekileri niye hidayete kavuşturmaya uğraşsın ki? Hemen âyetin devamında, (Sen sadece bir uyarıcısın), yani vazifen kâfirleri hidayete kavuşturmak değil, sadece tebliğdir buyuruluyor. Demek ki kabirdekilerden maksat, yaşayan inatçı kâfirlerdir. (Beydavi) (Sen, ölülere işittiremezsin; arkalarını dönüp giden sağırlara da daveti duyuramazsın. Körleri sapıklıklarından vazgeçirip doğru yola getiremezsin; ancak âyetlerimize inananlara duyurabilirsin.)[Neml 80, 81 Rum 52, 53] (Burada diri olup, gözü kulağı ve beyni olan kâfirler ölüye benzetiliyor, (Ölüleri [kâfirleri] imana kavuşturamazsın) deniyor. (Ölülere, sağırlara işittiremezsin)ifadesinden sonra, (Sen ancak âyetlerimize iman edeceklere işittirebilirsin)buyuruluyor. Kâfirlerin işitmeyeceği, yani hakkı kabul etmeyeceği, ancak iman edeceklerin işitecekleri, yani kabul edecekleri açıkça bildirilmektedir. Eğer gerçekten kabirdekilerden maksat ölü olsa idi, ölü de işitmeseydi iman edenlere işittirebilirsin ifadesi yersiz ve yanlış olurdu ve kâfir ölü işitmez, mümin ölü işitir anlamı çıkardı. Halbuki Buhari'deki hadis-i şerifte (Kâfir ölü de işitir)buyuruluyor. (Bir şeyi çok sevmek insanı kör ve sağır eder.) [İbni Mace] (Bu hadis-i şerifte de, baş gözü kör olur, kulağı sağır olur demek değildir. Gerçekleri göremez, doğru nasihatleri duyamaz demektir. Bu kadar vesikadan sonra, Resulullah efendimize hâlâ (O ölüdür işitmez, şefaat ya Resulallah demek şirktir) diyenlere yazıklar olsun.

.Sual: Bir ateist, (Kemikleri çürüyüp toprak olmuş bir ceset tekrar dirilmez. Dirilecek demek eskilerin masallarıdır) diyor. Buna nasıl bir cevap verebiliriz? Bu konuda âyet yok mudur? CEVAP: Müslümanlar nasıl ki Müslüman atalarının yolunda ise, ateistlerin de dinsiz atalarının yolunda olduğu yukarıdaki sorudan anlaşılmaktadır. Bakın onların bir atası da aynı şeyi savunmuş: Bir kâfir, eline bir insan kemiği alır, Resulullah efendimizin yanına gelir, kemiği ufalayıp üfledikten sonra, meydan okurcasına (Ölülerin, dirileceğini söylüyorsun. Bu çürümüş kemik, nasıl dirilir?)diye sorar. Resulullah efendimiz, (Elbette, kâinatı yoktan yaratan Allahü teâlâ, onu canlandırır, seni de öldürüp, diriltir ve Cehenneme sokar)buyurur. (Beydavi, Hakim) Sonra şu mealdeki âyetler iner: (İnsan bilmez mi ki, biz onu bir damla nutfeden yarattık. O [inkârcı], apaçık düşman kesilip kendi yaratılışını düşünmeden bize örnek getirmeye kalkışarak "şu çürümüş kemikleri kim diriltir" der. De ki: Onları ilk defa yaratan diriltecektir.) [Yasin 77-79] Bu konuda çok âyet var, ateist âyete inanmaz; ama biz yine de bazılarını bildirelim: (İnkârcılar, "Biz ve atalarımız, toprak olduktan sonra dirilecek miyiz? And olsun ki, bu tehdit, bize olduğu gibi, daha önce atalarımıza da yapılmıştı. Bu, öncekilerin masallarından başka bir şey değildir" dediler.) [Neml 67, 68] (İlk yaratışta âcizlik mi gösterdik? [diriltmekten niçin âciz kalalım] Onlar dirilteceğimizden niye şüphe ederler ki?) [Kaf 15] (Gökleri ve yeri yaratan Allah'ın, onların benzerlerini de [kendilerinin aynı olan insanları da] tekrar yaratmaya kadir olduğunu düşünemiyorlar mı? Allah onlar için elbette belli bir ecel tayin etmiştir. Buna rağmen zalimler, inkârlarında direnirler.) [İsra 99] (Bizi kim diriltir derler. De ki, sizi ilk defa yaratan diriltir. [Alaylı bir tarzda] başlarını sallayıp "Ne zaman" derler. De ki, yakındır.) [İsra 51] (Ey insanlar, eğer öldükten sonra dirilmekten şüpheniz varsa, [bilin ki] biz, sizi [Âdem'den, Âdem'i de] topraktan, sonra nutfeden [spermadan] sonra alekadan [embriyodan]sonra yapısı belli belirsiz bir et parçasından yarattık. Dilediğimizi belli bir süreye kadar rahimlerde tutarız. Sonra bir bebek olarak çıkartırız, sonra sizi, olgunluk çağına erişmeniz için bırakırız. Kiminiz öldürülür, kiminiz de önceki bilgisinden sonra, ömrünün en verimsiz çağına ulaştırılır ki bilirken bilmez hale gelir. Yeryüzünü de kupkuru, ölü bir halde görürsün; ama biz onun üzerine yağmur indirince, harekete geçer, kabarır ve her çeşit, çift çift bitki bitirir. Bütün bunlar gösteriyor ki, Allah elbette haktır, ölüleri o diriltir ve o her şeye kadirdir. Kıyamet de şüphesiz gelecek ve muhakkak Allah kabirlerdekileri de diriltecektir.)[Hac 5-7] (O gün yer yarılıp, halk kabirlerinden süratle çıkar. Bunları diriltip toplamak bizim için kolaydır.)[Kaf 44] (İnsan, kendisinin kemiklerini bir araya toplayamayız mı sanıyor? Evet, biz onu, parmak uçlarına varıncaya kadar bütün incelikleriyle, yeniden yaratmaya kadiriz.) [Kıyamet 3, 4] (Bilindiği gibi herkesin parmak izi farklıdır. Bu daha yakın zamanda keşfedildi. Allahü teâlâ, hepinizde farklı olan parmak uçlarınızdaki çizgilere kadar aynen yaratmaya gücümüz yeter buyuruyor.) > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29


Sual: Bazen içimde dua etme arzusu doğuyor. Her seferinde dua etmemde mahzur var mıdır? CEVAP: Dua etmekte mahzur olmaz. İmam-ı rabbani hazretleri buyuruyor ki: İstemek, kavuşmanın müjdecisidir. Yanıp yakılmak da, kavuşmanın başlangıcı demektir. Büyükler (Vermek istemeseydi, istek vermezdi) buyuruyor. (m.61) Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Dua etme arzusu gelince, dua edin. Çünkü bu, duanın kabul olacağına alamettir.) [Tirmizi] (Allah birine dua etmesini takdir etmişse, kabul etmeyi de takdir etmiştir.) [Ebu Nuaym] On gece Sual: Fecr suresinde, (Fecre, on geceye yemin olsun) buyuruluyor. On gece ne demektir? CEVAP: Zilhicce ayının on gecesidir. (Beydavi, Celaleyn) İbni Abbas hazretlerine göre on geceden murat, Zilhiccenin ilk on gecesidir. O günler hac amelleriyle iştigâl günleridir. (Hazin) İki hadis-i şerif meali şöyledir: (Fecr sûresindeki on gün, kurban ayının ilk on günüdür.)[Hâkim] (Allah indinde zilhiccenin ilk on günündeki amellerden daha kıymetlisi yoktur.) [Tirmizi] On geceden murat, Ramazanın son on gecesi veya Muharremin ilk on günüdür. (Medarik) Boşamaktan vazgeçmek Sual: Sitedeki yazı şöyle: Bir kimse, hanımına "seni boşadım" dese, sonra, şakadan boşamaktan vazgeçtiğini bildirse, boşamaktan vazgeçmiş olur. Hadis-i şerifte, (Üç şeyin şakası da, ciddisi gibi sahihtir. Nikah, boşamak, boşamaktan vazgeçmek) buyuruldu. Boşamaktan vazgeçince, yine üç talak baki mi, yoksa birisi gitmiş olur mu? CEVAP: Şakadan boşayınca da bir talak vermiş oluyor, iki talak kalıyor. Rici talakta erkek, iddet zamanı içinde, söz ile veya fiilen, eski nikaha dönebilir. Yani hanımı istemese de, nikah yapmadan evliliğe devam eder. Tekrar almak için, Hanefi ve Maliki'de şahide lüzum olmadan, (Önceki nikaha döndüm) demesi yetişir. Yahut, önceki nikaha dönmek niyeti ile öpmesi veya şehvetle elinden tutması da yetişir. Nikah tazelenmiş olur. Şafii ve Hanbeli'de ise, iki şahit yanında, (Önceki nikaha döndüm) demesi lazımdır. Fakat, velinin bulunması ve izin vermesi gerekmez. Özür dilemek Sual: Bana dargın bir arkadaş, gelip özür diledi. Özründe samimi olmadığını sanıyorum. Özrünü kabul etmek zorunda mıyım? CEVAP: Samimi olmasa bile özrünü kabul etmek gerekir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Özür dilemek üzere gelen din kardeşiniz, niyetinde samimi olmasa da, özrünü kabul edin. Özür kabul etmeyen Kevser havuzunun başında yanıma gelemez.) [Hâkim] (Müslüman kardeşinin özrünü kabul etmemek günahtır.) [Ebu Davud] (Özrü kabul etmeyen, özür dileyenin günahını yüklenmiş olur.) [İbni Mace]



.
Sual: Allah'tan korkmak yerine onu sevmek gerekmez mi? CEVAP: Allah'tan korkmak, bir zalimden korkmak gibi değildir. Bu korku, saygı ve sevgi ile karışık olan bir korkudur. Çok sevilen bir şeyi kaybetmekten, elbette korkmak gerekir. Birkaç âyet meali: (Eğer iman etmişseniz, onlardan değil, benden korkun!) [Al-i İmran 175] (Sizden öncekilere de, size de Allah'tan korkmanızı emrettik.) [Nisa 131] (Allah indinde en kıymetliniz, Ondan en çok korkandır.) [Hücurat 13] (Allah'tan korkup sakınan kurtuluşa erer.) [Nur 52] Bu konudaki hadis-i şeriflerden bazıları şöyledir: (Aklın çokluğu, Allah korkusunun çokluğu ile belli olur.) [İ. Muhber] (Allah korkusu, her hikmetin başıdır.) [Taberani] (Allah'tan hakkıyla korksaydınız, cehilsiz ilme kavuşurdunuz.) [İbni Sünni] (Allah'tan korkandan, her şey korkar, korkmayan ise, her şeyden korkar.) [E.Şeyh] (Allah kendisinden korkanı her şeyden korur.) [Cami-us-sagir] (Allah korkusundan ağlayan, Cehenneme girmez.) [Nesai] (Allah korkusu ile ürperenin, ağaçtan yaprak dökülür gibi, günahları dökülür.) [Beyheki] Kalbinde Allah korkusu bulunmayan kalbler harap olmuştur. Allah'tan korkmanın alameti, kendini hasta görüp, ölüm korkusuyla dinin müsaade etmediği bütün isteklerinden kaçınmaya çalışmaktır. Kişinin, bilmediği şeyi gereği gibi sevmesi ve ondan korkması mümkün değildir. Allah'ı çok seven ve Onu iyi tanıyan, Allah'tan çok korkar. Allah'ı en iyi tanıyan da Peygamber efendimiz olduğuna göre, en çok korkan da elbette Odur. Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (İçinizde Allah'tan en çok korkan benim.) [Buhari] Resulullahtan sonra Allah'tan en çok korkan onun vârisleri, yani âlimlerdir. Bir âyet meali: (Allah'tan, kulları içinde, [gereği gibi]ancak âlimler korkar.) [Fatır 28] Çocuklarımıza Allah korkusunu öğretmeye çalışmak, en başta gelen vazifemiz olmalıdır. Bunun için önce Allah sevgisi olmalı. Bunun elde edilmesi için de Peygamber efendimizin sevgisi verilmeli. Bu olursa, her nimetin anahtarı ele geçmiş olur. Bu saadet anahtarına kavuşmanın en kestirme yolu da, İmam-ı Rabbani hazretleri gibi büyük zatları sevmek, eserlerini okuyup, itikadını onların bildirdiği şekilde düzeltmektir. Cuma gününün özelliği Sual: Cumanın özelliği nedir? Niye kıymetlidir? CEVAP: Cuma müminlerin bayramıdır. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Allah katında günlerin efendisi Cumadır. O kurban ve Ramazan bayramı günlerinden de faziletlidir. Cuma gününde şu beş özellik vardır: 1- Hz. Âdem o gün yaratıldı. 2- O gün yeryüzüne indirildi. 3- O gün vefat etti. 4- O günde öyle bir an vardır ki, günah veya akrabalarla ilişkiyi kesme konularında olmamak şartıyla kul Allah'tan bir şey isterse Allah mutlaka onu verir. 5- Kıyâmet o gün kopacaktır. Allah'a yakın hiç bir melek, hiçbir gök, hiçbir yer yoktur, hiçbir rüzgar, hiçbir dağ ve taş yoktur ki, Kıyametin kopmasına sahne olacağı için Cuma gününün heybetinden korkmasın.) [Buhari, İ. Ahmed] > Tel: 0 2


.Sual: Misyonerlerle düşüp kalkan gençler, (Köpek, yılan, kartal gibi bütün hayvanlar helaldir. Domuzdan başka hiçbir hayvan haram değildir. Domuzun da yağı, derisi ve gerisi helaldir. Hiçbir hadise inanılmaz) diyorlar. Peygamber efendimiz 23 yıl dini tebliğ etmedi mi? 23 yıl içinde neyin haram, neyin helal olduğunu bildirmedi mi? Köpeğin helal olduğunu bildiren hiçbir kitap var mıdır? Bunlar Peygamber efendimizin bildirdiklerine niye inanmıyorlar? CEVAP: Bir hayvan leş ise, eti pis, yağı ve kanı temiz olmaz. Kur'an'da açıkça yazmıyor diye domuzun pisliğine helal denir mi hiç? Bunların hadis-i şeriflere inanmamalarının birkaç sebebi olabilir: 1-Resulullahın yalan veya yanlış söyleyeceğini sanmış olabilirler. Peygamber efendimizin doğru, emin olduğu bir çok âyet ile bildiriliyor. Hâşâ Allah'ın helal ettiklerine haram demiş olsaydı, Allah müdahale etmez miydi? İşte bir âyet meali: (Eğer o [peygamber]bize atfen, bazı sözler uydursaydı, biz onu kıskıvrak yakalayıp can damarını koparır, helak ederdik, hiçbiriniz de buna engel olamazdınız.)[Hakka 44-47] Demek ki, Peygamber efendimizin Kur'an-ı kerime aykırı bir şey söylemediği, bu âyet-i kerime ile de sabittir. Şu halde, Resulullah efendimizin haram ettiği her şey Kur'ana uygundur.Ona uymak Kur'ana uymak olur. Birkaç âyet-i kerime meali: (İhtilaflı bir işin hükmünü öğrenmek için Kur'ana ve Sünnete bakın!)[Nisa 59] (İhtilaflı şeyleri insanlara açıklayasın diye bu Kitabı sana indirdik.)[Nahl 44, 64] (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulun!) [Araf 158, Nur 54] (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.)[Nisa 80] (O nebi, güzel şeyleri helal, çirkin şeyleri haram kılar.)[Araf 157] 2-Eshab-ı kiramın yalan söylediğini sanıyorlardır. Eshab-ı kiram Tevrat'ta, İncil'de ve Kur'an-ı kerimde övülmüş, her birinin Cennetlik olduğu açıkça bildirilmiştir. Bir âyet meali şöyledir: (Mekke'nin fethinden önce Allah için mal verip savaşanlar, daha sonra mal verip savaşanlarla eşit değildir. Onların derecesi, sonradan Allah yolunda harcayıp savaşanlardan daha yüksektir. Fakat Allah hepsine de en güzel olanı [Cenneti] vaad etti.) [Hadid 10] Âyet-i kerimede, sapıklara fırsat vermemek için, ve küllen vaadallahü husna buyuruluyor. Yani Allah her birine Cenneti söz vermiştir buyuruluyor. Fazilet bakımından, Mekke'nin fethinden önce Müslüman olanlar, daha sonra Müslüman olanlardan elbette üstündür. Ama hepsi de Cennetliktir. Hepsinin Cennetlik olduğuna dair başka bir âyet-i kerime meali: (Muhacirlerin ve Ensarın [Muhacir eshaba yardım edenlerin] önce gelenlerinden ve bunların yolunda gidenlerden Allah razıdır ve bunlar da, Allah'tan razıdır. Allah bunlar için, altından ırmaklar akan Cennetler hazırladı. Bunlar Cennetlerde sonsuz olarak kalacaklardır.)[Tevbe 100] 3-Resulullah da, Eshab da doğru söyledi. Ama hadis âlimleri yalan söylemiş sanabilirler. Âlimlere itimat etmemizi Allah bildiriyor. (Bilmiyorsanız âlimlere sorun)buyuruyor. (Nahl 43) Peygamber efendimiz de buyuruyor ki: (Âlimlere tâbi olun.) [Deylemi], (Alimler, Peygamberlerin vârisleridir.) [Tirmizi], (Âlimler rehberdir.)[İ.Neccar] Bu iddia sahipleri başka dinden olabilirler. Müslümanmış gibi gözüküp müslümanların itikadlarını bozmak istiyorlardır. Geriye, başka ihtimal kalmadı zaten.


.xxxxx


x6.

Sual: Fakirlikten kurtulmak, borçları ödemek için bir dua var mı? CEVAP: İki hadis-i şerif meali şöyledir: (Günde yüz kere, La ilahe illallah, el-melikül hakkul mübin, Muhammedün Resulullah, sadikul vâdül emin diyen, fakirleşmez, zenginleşir, kabirde kendisine yoldaş olur, Cennetin kapısını da açmış olur.) [Hatîb] (Ya Muaz, sana bir dua öğreteyim mi? Bu duayı okursan dağ gibi borcun da olsa, Allah sana onu ödetmeyi nasip eder. De ki: (Allahümme malikel mülki tü'til mülke men teşâü ve tüzillü men teşâü ve tenziul mülke mimmen teşaü ve tüızzu men teşâü ve tüzillü men teşâü bi yedikel hayr, inneke alâ külli şey'in kadîr. Tülicul leyle fin nehar ve tülicün nehare fil leyli, tühricul hayye minel meyti, ve tühricul meyyite minel hayyi ve terzu men teşau bi gayri hisab. [Bu Âl-i imran suresinin 26-27. âyetleridir.] Ya Rahmaned- dünya vel ahireti, Tü'ti minhüma men teşaü ve temneu minhüma men teşaü, ferhamni rahmeten tuğnini, biha an rahmeti men sivak.) [Tenbihül Gafilin, Hâkim] Dört mezhebe uygun abdest almak Sual: Abdest alırken dört mezhebe uymaya da, niyet etmek uygun olur mu? CEVAP: İyi olur. Zaten Hanefi mezhebine uygun, yani farz, sünnet ve müstehablarına uyarak abdest alan kimse, diğer üç mezhebe de uymuş olur. Mesela abdest alırken: 1- Niyet Hanefi'de sünnet, diğer üç mezhepte farzdır. 2- Besmele çekmek, Hanefi'de sünnet, Hanbeli'de farzdır. 3- Ağza, burna su vermek, Hanefi'de sünnet, Hanbeli'de farzdır. 4- Başın tamamını meshetmek, Hanefi'de sünnet, Maliki ve Hanbeli'de farzdır. 5- Tertip yani sıra ile yıkamak, Hanefi'de sünnet, Şafii ve Hanbeli'de farzdır. 6- Müvalat, yani ara vermeden yıkamak Hanefi'de sünnet, diğer üç mezhepte farzdır. 7- Delk, yani uzuvları ovmak, Hanefi'de sünnet, Maliki'de farzdır. Görüldüğü gibi, Hanefi'ye uygun abdest alan, yani farz, sünnet ve müstehablarına da riayet eden diğer mezheplere göre de abdest almış olur. Anlamadan Kur'an okumak Sual: Bazıları "Anlamadan Kur'an okumanın faydası olmaz, insanın namazda okuduğunu anlaması gerekir, onun için Kur'an'ın tercümesini okumalı"diyorlar. Anlamadan Kur'an okumak ve namazda tercümesini okumak caiz midir? CEVAP: İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: (İmam-ı Ahmed bin Hanbel, Allahü teâlânın, (Anlayarak da, anlamayarak da Kur'an okuyan benim rızama kavuşur) buyurduğunu bildirdi.) [İhya] Namazda Kur'an'ın tercümesini okumalı demek, ibadetlerin ne demek olduğunu bilmemektir. Namazı, insanın kendisi tertip etmedi. Her ibadetin nasıl yapılacağını Allahü teâlâ Resulüne bildirdi. O da, bunları öğrendiği gibi Eshabına bildirdi. Din imamlarımız bunların hepsini Eshab-ı kiramdan öğrenerek bildiriyorlar ki: Namazda okunacak Kur'an'ın, Allah kelamı olması gerekir. Tercümeleri Allah kelamı olmaz. Namaz dışında her Müslüman, kendi dili ile de, dua edebilir. (Fetava-i fıkhiyye) > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29


.Sual: Zikir nedir? Kur'an'da geçen zikir kelimeleri değişik anlamlara mı geliyor? CEVAP: Zikir, zihinde tutmak, hatırlamak, anmak gibi manalara gelir. Kur'an-ı Kerim'de ise, kitap, Kur'an, Allah'ı anmak, namaz, şeref gibi manalara gelir. Kitap manasına gelenler: (Sana tarafımızdan bir zikir [kitap] verdik.) [Taha 99] (Sen ancak zikre [Kur'ana] uyan ve görmeden Rahman'dan korkanı uyarabilirsin.) [Yasin11] (Kâfirler zikri [Kur'anı] işittikleri zaman, gözleriyle [nazarla] seni devireceklerdi.) [Kalem 51] (Eğer bilmiyorsanız ehli zikre [kitabı bilen âlimlere] sorun.) [Nahl 43] (Zikirden [Tevrat kitabından] sonra Zebur'da da, yeryüzüne salih kullarımın mirasçı olduğunu yazmıştık.) [Enbiya105] Anmak manasına gelenler: (Kalbler ancak zikrullah [Allah'ı anmak] ile huzur bulur.) [Rad 28] (Allah'a ve ahiret gününe [inanıp] kavuşmayı arzulayanlar ve Allah'ı çok zikredenler [ananlar] için Resulullah elbette güzel bir örnektir.) [Ahzab 21] (Rahmân'ı zikirden [anmaktan] yüz çevirene, yanından ayrılmayan bir şeytan musallat ederiz.) [Zuhruf 36] (Şeytan galebe edip onlara zikrullahı [Allah'ı anmayı] unutturdu.) [Mücadele 19] (Biz senin zikrini yükseltmedik mi?) [İnşirah 4] (Senin zikrini kendi zikrim kıldım, seni [Resulullahı] zikreden beni zikretmiş olur. İmanın sahih olması için benim zikrimin seninkiyle beraber olmasını sağladım) [İbni Ata] Zikirle ilgili birkaç hadis-i şerif meali: (Kur'an okumak ve zikir imanı kuvvetlendirir.) [Deylemi] (Zikrin efdali, la ilahe illallah, duanın efdali de elhamdülillah demektir.) [Tirmizi] (Zikirde "La ilahe illallah" demekten efdali yoktur.) [Taberani] (En iyi zikir, gizli yapılandır.) [İ. Ahmed] (Zikir, sadakadan da hayırlıdır.) [Ebuşşeyh] Namaz manasına gelenler: (Namaz, münker ve fahşadan [edepsizlikten, akla ve dine uymayan her türlü kötülükten, her türlü günahtan] alıkoyar. Çünkü zikrullah [Namaz kılmak] elbette en büyüktür. [En büyük ibadettir]) [Ankebut 45] (Zikrullah, namazdır. Namaz diğer ibadetlerden daha büyüktür. (Beydavi) (Onlar ayakta, otururken, yanları üzerine yatarken Allah'ı zikrederler.) [Al-i İmran 191] (Namazı, gücü yeten ayakta kılar, ayakta kılmaktan aciz olan oturarak kılar, bundan da aciz olan, yatarak ima ile kılar demektir. (Bahr-ür-raık) Şeref manasına gelenler: (Size öyle muazzam bir kitap indirdik ki, bütün zikriniz [?şerefiniz] ondad?ır.) [Enbiya 10] (O zikirle [ş?erefle] dolu Kur'an hakkı? için.) [Sad 1] (Bu Kur'an sana da, ümmetine de zikirdir [şereftir], ileride [kı?yamette, hükümlerine riayet edip etmediğinizden] sorumlu olacaks?ını?z.) [Zuhruf 44] >> Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29


.Sual: Bir genç, "Kur'anı anlamak için âlim olmaya gerek yok herkes anlar, çoban da anlar. Atalarınızın yani mezhep imamlarının, âlimlerin yolundan gitm
eyi bırakın da, Kur'an okuyun. O gayet açıktır" diyor. Kur'anı herkes anlar mı? Buna nasıl cevap vermeli? CEVAP: Kur'an-ı kerimi ancak Peygamber efendimiz anlamıştır. Ehli olan âlimler ise ancak ilimleri nispetinde anlar. Herkes anlayabilseydi, Allahü teâlâ peygamber göndermezdi. Binlerce, milyonlarca hadis-i şerife lüzum kalmazdı. Herkes Kur'anı anlasaydı, kapalı olanları açıklayabilselerdi ve Kur'an-ı kerimden hüküm çıkarabilselerdi, Allahü teâlâ (Resulüm sadece sana vahiy olunanı tebliğ et yeter, açıklamana gerek yok) derdi. Ama öyle demiyor, şöyle buyuruyor: (Bu Kitabı, insanların ihtilafa düştükleri şeyi açıklayasın diye sana indirdik.) [Nahl 64] (İndirdiğimi insanlara beyan edesin.) [Nahl 44] Beyan etmek, âyetleri, başka kelimelerle ve başka suretle anlatmak demektir. (Anlaşamadığınız işin hükmünü Allah'a [Kur'ana] ve Resulüne [Sünnete] arz edin!) [Nisa 59] Siz şimdi o gence aşağıdaki soruları sorun: 1- Kur'anı çoban anlayabiliyor da, niye âlim olanlar anlayamadı? Hani herkes anlıyordu? 2- Niye mezhep imamları, muhaddisler ve müfessirler anlayamadı da sen anladın? Peşlerinden gitmeyin diyerek, niye onların anlamadığını söylüyorsun? 3- Mademki herkes anlar daha niye âlimlerin anladığına itiraz ediyor ki? 4- Kur'anı herkes anlasaydı, çeşitli gruplar çıkar mıydı? [Demek ki herkes Kur'anı farklı anlıyor.] 5- Peygamber efendimizin açıklamasından niye korkuluyor? Resulullaha olan düşmanlık neyin nesidir? Allahü teâlâ, (sadece Kur'ana uyun, sadece bana itaat edin) demiyor. Şöyle buyuruyor: (Allah'a ve Onun Resulüne iman edin, ona uyun ki doğru yolu bulasınız.) [Araf 158] (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Peygamberin emrine uyun, nehyettiğinden sakının.) [Haşr 7] 6- (Kur'anı çoban bile anlar, âlim olmaya gerek yok) diyerek Kur'ana inanmadığını açıkça söylemiş olmuyor musun? Niye ilmi ayağa düşürüyorsun? Ehliyetli ile ehliyetsiz, âlim ile cahil, bilenle bilmeyen bir midir? Allahü teâlâ âlimleri övüyor, onlara sorun buyuruyor. Birkaç âyet meali şöyledir: ? "Âlimlere sorun!" (Allah'tan en çok korkan âlimlerdir.) [Fatır 28] (Verdiğimiz bu misalleri ancak âlim olanlar anlar.) [Ankebut 43] (Bilmiyorsanız âlimlere sorun.) [Nahl 43] (Eğer onun hükmünü Resule veya ülül-emre [âlimlere] sorsalardı, öğrenirlerdi.) [Nisa 83] (Her ilim sahibinin üstünde bir âlim vardır.) [Yusuf 76] 7- Bu âyetlere rağmen, âlimlere, mezhep imamlarına düşmanlık neden? Kur'an-ı kerime el ve dil uzatmamalı, işi ehline bırakmalıdır. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Kur'anı kendi görüşü ile açıklayan, doğru olsa bile, muhakkak hata etmiştir.) [Nesai] (Kur'ana ehliyeti olmadan mana veren, Cehennemde azap görecektir.) [Tirmizi] (Kur'anı kendi görüşüne göre tefsir eden kâfir olur.) [Deylemi, M.Rabbani] ---


.Sual: Kur'anı herkes anlayamaz diyorsunuz. Halbuki Yusuf suresinin ikinci, Fussilet suresinin 44. âyetinde herkesin anlayacağı açıkça bildirilmiyor mu? CEVAP: Hayır bildirilmiyor. Yusuf suresinin, (Anlayabilmeniz içi
n, Kur'anı Arapça olarak indirdik) mealindeki ikinci âyet-i kerimesi, tefsirlerde özetle şöyle açıklanıyor: (Kur'an-ı kerimi herhangi bir lisan ile değil, en geniş, en açık olan Arapça olarak indirdik. Eğer iyi düşünürseniz, bu Kitabın ulviyetini, kendisinin bir şaheser, sözlerinin, bütün insanlığa hitap ettiğini görür, Müslüman olmayı en büyük bir vazife, en yüksek bir saadet telakki edersiniz. Ey Araplar, Kur'an-ı kerim, sizin dilinizle indi. Edebiyatçıların, şairlerin sözlerine benzemediğini gördünüz. Bunun insan sözü olmadığını, İlâhi bir kelam olduğunu düşünürseniz, anlarsınız.) Demek ki âyetteki anlamak, bunun ilâhi kelam olduğunu anlamaktır. Yoksa ahkâmını anlamak değildir. Eğer öyle olsaydı, Allahü teâlâ, (Resulüm, Kur'anı insanlara açıkla) buyurmazdı. (Nahl 44) Fussilet suresinin, (Eğer biz Kur'anı yabancı bir dil ile gönderseydik, "âyetleri tafsilatlı şekilde açıklanmalıydı. Araplar için, Arapça olmayan bir kitap mı olur" derlerdi. De ki: O Kur'an, inananlar için doğru yolu gösteren bir rehber ve şifadır. İnanmayanların ise, kulaklarında bir ağırlık vardır ve Kur'an onlara kapalıdır. Sanki onlara uzak mesafeden bağırılıyor da Kur'anın ne söylediğini anlamıyorlar) mealindeki 44. âyetin açıklaması da şöyledir: Kur'an-ı kerim, [Çince, Yunanca, Rusça değil de], sizin lisanınızda, yani Arapça'dır. Siz Arap olduğunuza göre, ifadelerinin vecizliğinden, şaheserliğinden bu Kur'anın ilâhi bir kelam olduğunu anlarsınız. Yoksa, (Arapça bildiğinize göre, Kur'anın hükümlerini de anlarsınız) denmiyor. Âyetin devamında, inanmayanların, [ve yalnız Kur'an diyen zındıkların] Kur'anı sağırlar gibi duymadıkları ve anlayamadıkları bildiriliyor. Zaten herkes Kur'andaki aynı şeyi doğru olarak anlasaydı, 72 bid'at fırkası meydana çıkmazdı. İmanı, farzları ve haramları öğrenmek farzdır. Bunlar, ancak fıkıh kitaplarından öğrenilir. Fıkhı, âlimler, âyet ve hadislerden çıkarmışlardır. (Hadika) Resulullah açıkladı... İmam-ı Şarani hazretleri buyuruyor ki: Namazların kaç rekat olduğunu, bayram ve cenaze namazlarının nasıl kılınacağını, zekat nisabını, orucun ve haccın farzlarını, hukuk bilgilerini, Resulullah açıklamasaydı Kur'an-ı kerimden anlamak mümkün değildi. İmran bin Husayn hazretleri, (Bize yalnız Kur'andan söyle) diyene, (Ey ahmak, Kur'andan her şeyi anlamak mümkün mü? Mesela namazların kaç rekat olduğunu bulabilir miyiz?) buyurdu. Hz. Ömer'e de, (Farzların, seferde kaç rekat kılındığını Kur'anda bulamadık) dediler. Cevaben, "Biz, Kur'anda bulamadığımızı, Resulullahtan gördüğümüz gibi yapıyoruz. O, seferde dört rekatlık farzları, iki rekat olarak kılardı" buyurdu. (Mizan-ül-kübra) Zaten, bizim gibilerin, dini öğrenmek için, tefsir ve hadis okuması uygun değildir. Çünkü Kur'an ve hadisi yanlış anlamak veya şüphe etmek imanı giderir. Bu inceliği iyi bilen Hz. Ebu Bekir buyurdu ki: (Kur'anı kendi görüşümle tefsire kalkarsam, beni hangi yer taşır, hangi gök gölgeler.) [Ş


.
.
Sual: Bekara, 63, 242, Nisa 82, Kehf 54, Zuhruf 3. âyetleri düşünen kimselerin Kur'anı anlayacaklarını açıkça bildirmiyor mu? CEVAP: Bildirilen âyetlere bakalım: (Akıl edesiniz diye, onu Arapça bir Kur'an yaptık.) [Zuhruf 3] Burada vurgulanması, düşünülmesi gereken şey, Kur'an niye Arapça indi? Arapça'nın diğer dillere göre bir özelliği vardır. Maksadı en iyi şekilde anlatabilen bir dildir. Bu âyetin tefsiri şöyledir: Kur'an-ı kerimi herhangi bir dil ile değil, en geniş, en açık, en ahenkli olan Arapça olarak indirdik. Eğer iyi düşünürseniz, bu Kitabın ulviyetini, kendisinin bir şaheser, sözlerinin, bütün insanlığa hitap ettiğini görür, Müslüman olmayı en büyük bir vazife, en yüksek bir saadet telakki edersiniz. Ey Araplar, Kur'an-ı kerim, sizin dilinizle indi. Edebiyatçıların, şairlerin sözlerine benzemediğini gördünüz. Bunun insan sözü olmadığını, İlâhi bir kelam olduğunu düşünürseniz, anlarsınız. Demek ki âyetteki akıl etmek, bunun ilâhi kelam olduğunu anlamaktır. Yoksa ahkâmını anlamak değildir. Ahkamını herkesin anlaması mümkün değildir. Eğer öyle olsaydı, (Ey Resulüm, Kur'an-ı kerimi insanlara açıkla) buyurulmazdı. (Nahl 44) (Hani [Tevrat ile amel edeceğinize dair] sizden sağlam söz almıştık; Tur dağını da, üstünüze kaldırıp, "Size verdiğimiz kitaba kuvvetle sarılın, içindekilerden gafil olmayın, onları hatırlayın" demiştik.) [Bekara 63] (Akıl edesiniz diye Allah size âyetlerini böyle açıklamaktadır.) [Bekara 242] Bundan önceki âyetlere bakıyoruz. Evlenme, boşanma ile ilgili bilgiler veriliyor. Kimlerle evlenilir, kimlerle evlenilmez gibi birçok husus Kur'an-ı kerimin çeşitli yerlerinde bildiriliyor. Allahü teâlâ, (Ne yapmanız gerektiği bildiriliyor. Bu emirlere uyun) buyuruyor. (Hâlâ Kur'anı düşünüp anlamaya çalışmıyorlar mı? Eğer o, Allah'tan başkası tarafından indirilseydi, mutlaka onda birçok çelişki bulunurdu.) [Nisâ 82] "Anlayamadınız mı?" Bu âyette Kur'an-ı kerimi Resulullahın yazmadığı, Allah tarafından indirildiği vurgulanmak isteniyor. Allah tarafından indiğini hâlâ anlayamadınız mı deniyor. Yoksa âyetlerden herkes hüküm çıkarabilir denmiyor. (Biz bu Kur'anda insanlar için misallerin her çeşidini açıkladık. Ama insan cedele [münakaşaya] çok düşkündür.) [Kehf 54] Bundan önceki âyetlerde, müşriklerin Cehenneme gideceği, son pişmanlığın fayda vermeyeceği gibi örnekler veriliyor. Allahü teâlâ, (Biz size ahirette nelerle karşılaşacağınızı açıkça bildiriyoruz, ama insanoğlu düşmanlıkta çok ileri gidiyor) buyuruyor. Bu dünyadan sonra Cennetin Cehennemin olduğu açıkça bildiriliyor. Yoksa Kur'anda her şey açıktır, çoban da her şeyi anlar, istediği gibi hüküm çıkarır denmek istenmiyor. >> Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29






.
Sual: Bazıları, Kur'anda geçen her hidayet kelimesini, ruhun ölmeden önce Allah'a ulaşması olarak tarif ediyorlar. Bu manada bir âyet veya hadis var mıdır? Allah'a ulaşmak ne demektir? CEVAP: Hayır, o manada bir âyet ve hadis yoktur. Hiçbir İslâm âlimi de, böyle bir şey söylememiştir. Hidayet; doğru yol, hak yol, İslamiyet demektir. Zıttı dalalettir. Hakkı hak, bâtılı bâtıl olarak görüp doğru yola girmek. Dalaletten ve bâtıl yoldan uzaklaşmak, iman etmek, Müslüman olmak demektir. Esma-i hüsnadan olan Hâdi ve Mehdi, hidayet eden, doğru yola ileten demektir. Allah'a ulaşmak diye bir tabir yok, Allah'a kavuşmak tabiri vardır. Bu da ölmeden önce ruhun Allah'a ulaşması değildir. Tefsir âlimleri Allah'a kavuşmayı şöyle açıklıyorlar: [Dirilmeyi inkâr edip, hesap için] Bize kavuşmayı ummayanlar, [ahiretten gafil oldukları için] dünya hayatına razı olup [dünyayı ahirete tercih ederek] bununla rahatlayanlar ve âyetlerimizden [Yaratanın varlığını gösteren delillerden] gafil olanlar, işledikleri [günahlar] yüzünden Cehenneme gideceklerdir.) [Yunus 7-8] (Öldükten sonra Allah'a kavuşmayı inkâr, dirilmeyi inkârdır.) Hidayet kelimesi geçen âyetlerden bazılarının mealleri: (İnne hüdallahi hüvel hüda=Allah'ın hidayet yolu [İslamiyet] doğru yolun tâ kendisidir.) Bu âyetin Türkçe'ye uygun tercümesi şöyledir: (Doğru yol, ancak Allah'ın yoludur.) [Bekara120] (İnnelhüda, hüdallahi=Doğru yol, şüphesiz Allah'ın yoludur.) [Al-i İmran 73] (Ülaikellezine, hedahümullahü=İşte onlar, Allah'ın hidayete eriştirdiği [doğru yola ulaştırdığı] kimselerdir.) [Zümer 18] (Vellezine-h-tedev zadehüm hüda=Hidayete erenlerin [Doğru yola girenlerin] Allah hidayetlerini artırır.) [Muhammed 17] (Ve men yü'min billahi yehdi kalbehü=Kim Allah'a inanırsa, Allah onun kalbini hidayete [doğruluğa] ulaştırır.) [Tegabün 11] (Ve yezidullahüllezine-h-tedev hüda=Allah, hidayete [imana] kavuşanların hidayetini artırır.) [Meryem 76] (Vallahü yehdi men yeşâü ila sıratım müstekîm=Allah dilediğini doğru yola hidayet eder [eriştirir.]) [Bekara 213] (Seyehdihim=Onları hidayete erdirir [doğru yola kavuşturur.]) [Muhammed 5] (Hedena li heda ve ma künna li nehtedi=Eğer Allah bize hidâyet vermeseydi kendiliğimizden hidayete kavuşamazdık.) [Araf 43] (Ülaikellezine-ş-terev-üd-dalalete bil hüda=Onlar doğruluk yerine sapıklığı satın alanlardır.) [Bekara 175] (İnneke la tehdî men ahbebte velakinnallahe yehdî men yeşâü=Sen sevdiğini hidayete eriştiremezsin [Müslüman yapamazsın], Allah ise, dilediğine hidayet verir.) [Kasas 56] (Vallahü la yehdil kavmezzalimin=Allah zalimleri hidayete kavuşturmaz.) [Tevbe 9] (Leyse aleyke hüdahüm=Onları hidayete erdirmek senin vazifen değildir.) [Bekara 272] Hidayetle ilgili birkaç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Eshabım gökteki yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsanız, hidayete [doğru yola] kavuşursunuz.) [Darimi, Beyheki, İbni Adiy, Münavi] (Rabbim vahyetti ki: Ey Resulüm Eshabın gökteki yıldızlar gibidir. Bazısı daha parlaktır. Onlardan birine uyan hidayet üzeredir.) [Deylemi] (Birinin hidayetine [imana gelmesine] sebep olan Cennete girer.) [Buhari] (Hidayete kavuşturmak, dalaletten uzaklaştırmak için çalışan salih âlimlerin sohbetinde bulunun.) [İ. Maverdi]






.
Sual: İki âyet meali şöyledir: (Nebilerden [Yalnız Allah'a kulluk ve ümmetlerini buna davet edeceklerine dair] söz almıştık. Senden, Nuh, İbrahim, Musa ve Meryem oğlu İsa'dan misak [sözüne sâdık olan o resullerden, ahitlerinde duracaklarına dair sağlam söz] aldık.) [Ahzab 7] (O, Dîni doğru tutun [Allah'ı bir tanıyın, ona itaat edin, peygamberlerine, kitaplarına, âhiret gününe inanın, mümin ve Müslüman olun], ayrılığa düşmeyin diye dinden [iman esaslarından] Nuh'a emrettiğini sana da [senin ümmetine de] din olarak emretti. İbrahim'e, Musa'ya ve İsa'ya vahyedilenleri, sizin için de din kıldı.) [Şura 13] Bu âyetler, bu beş peygambere gelen dinin aynı olduğunu ve ülülazm peygamberlerin beş olduğunu, Hz. Âdem'in ülülazm peygamber olmadığını göstermiyor mu? CEVAP: Hayır. Sadece iki âyet alınmaz. Bir âyet, başka âyetlerle açıklanabilir. Bu âyet-i kerimeler, her peygamberin getirdiği dinin, iman esasları yönünden aynı olduğunu gösteriyor. Yani diğer dinler kötü insanlar tarafından bozulmadan önce Amentü'nün esasları bütün dinlerde aynı idi. Seçilmişlerden olan Hz. Âdem ile ilgili üç âyet-i kerime meali: (Allah, Âdem'i, Nuh'u, İbrahim ve İmran ailesini âlemlere seçkin kıldı.) [Al-i İmran 33] (Âdem'e bütün isimleri öğretti, sonra eşyayı meleklere gösterdi. "Eğer sözünüzde samimi iseniz bunların isimlerini bana söyleyin" dedi.) [Bekara 31] (Sizi yarattık, sonra şekil verdik, sonra meleklere, "Âdem'e secde edin" dedik; İblis'ten başka hepsi secde etti, o secde edenlerden olmadı.) [Araf 11] Bu âyet-i kerimelerde, Hz. Âdem'in âlemlere tercih edilenler arasında, meleklerden daha üstün olduğu, Meleklerin kendisine secde ettiği ve eşyanın mahiyetini bildiği açıklanıyor. Kur'an-ı kerimde, Peygamber gönderilmeyen kavme azap yapılmayacağı ve Hz. Âdem'in oğlu Kabil'in Cehennemlik olduğu bildiriliyor. Bu âyet-i kerimeler de Hz. Âdem'in peygamber olduğunu göstermektedir. Hz. Âdem ile ilgili birkaç hadis-i şerif meali: (Resullerin ilki Âdem ve sonuncusu Muhammed'dir. Benî İsrail nebilerinin ilki Musa ve sonuncusu İsa'dır.) [Hakîm-i Tirmizi] (Âdem, Allahü teâlâ ile konuşan bir nebidir.) [Hâkim, Beyheki] (Allahü teâlâ, Âdem'i kudret eliyle Cuma günü yaratıp ruhundan nefhetti.) [Müslim] (Allah'ın indinde günlerin seyyidi Cumadır, Kurban ve Ramazan Bayramı gününden de kıymetlidir. Cuma gününün beş hasletinden biri; Allahü teâlâ, Âdem'i Cuma günü yarattı. Dünyaya o gün indirildi, o gün vefat etti.) [Buhari, İ. Ahmed] (Musa, "Ya Rabbi, Âdem sana nasıl şükretti?" dedi. Allahü teâlâ buyurdu ki: "Başına gelenin benden olduğunu bildi. Bu onun şükrü oldu.") [Hakîm-i Tirmizi] (Allahü teâlâ Âdem'e her şeyin sanatını öğretti. Cennet meyvelerinden ona rızık verdi. Dünya meyveleri bozulur, Cennet meyveleri bozulmaz.) [Taberani] (Her gün üç kere, "Selâvatullahi alâ Âdeme" diyenin bütün günahları affolur ve Cennette Âdem aleyhisselama arkadaş olur.) [Deylemi] (Âdem ile Musa Rableri nezdinde münazara etti, Âdem Musa'ya galip geldi.) [Buhari, Müslim] Hz. Âdem ülülazm bir peygamberdir. (İtikadname, Ahlak-i alai) >> Tel: 0 212 - 454 38 20 Fa


.
Bir okuyucunun kabir azabıyla alakalı sorusunu cevaplandırmaya bugün de devam ediyoruz. 4- İmam-ı Şarani hazretleri, (Taha suresinin 124. âyetindeki "Maişeten danken" kabir azabını bildiriyor) buyurdu. Hadis-i şerifte de buyuruldu ki: (Mümin, kabrinde yeşil bir bahçe içindedir. Ayın on dördü gibi parlar. "Feinne lehü maişeten danken" âyeti, kâfirlerin kabirde görecekleri azabı bildirir.) [Tirmizi] 5- Tekasür suresi üçüncü âyetteki, (Bu övünmenizin kötü akıbetini "İleride bileceksiniz") demek, "Ölürken" demektir. 4. âyetindeki "Yine ileride bileceksiniz" ise "Kabirde" demektir. (Celaleyn, Medarik, M. Tezkire-i Kurtubi) 6- (Ölü iken sizi diriltti. Tekrar öldürecek, tekrar diriltecek) [Bekara 28] İmam-ı Nesefi, "Bu âyet kabir azabını bildiriyor" dedi. İkinci dirilme kabirde olacaktır. (Şeyhzade) 7- (Orada yaşayıp, orada öleceksiniz, yine oradan dirilip çıkarılacaksınız.) [Araf 25] İmam-ı Nesefi hazretleri, "Orada"dan maksat "kabir" olduğunu bildiriyor. (Şeyhzade) 8- (Allah sizi diriltir, sonra öldürür.) [Casiye 26] İmam-ı Nesefi, bu âyette bildirilen diriltmenin kabirde olacağını bildiriyor. (Şeyhzade) 9- (Onları iki defa azaba uğratırız.) [Tevbe 101] Bu âyette bildirilen azabın biri kabir azabıdır. (Beydavi) 10- Kabir azabı ile ilgili bazı hadis-i şerif mealleri: (Kabir azabı haktır.) [Buhari] (Cuma günü ölen, kabir azabından kurtulur.) [Ebu Nuaym] (Kabir, ya Cennet bahçesi veya Cehennem çukurudur.) [Tirmizi] (Kabir azabının çoğu, üzerine idrar sıçratmaktan olacaktır.) [İbni Mace, Nesai] (Sadaka, kabir azabından korur.) [Beyheki] (Tebareke suresini okumak kabir azabından korur.) [İbni Mürdeveyh] (Cuma günü ölen mümine kabir azabı olmaz.) [Tirmizi, Ebu Nuaym] (Kovuculuk, kabir azabına sebep olur.) [Beyheki] (Şehid kabir azabından emindir.) [İbni Mace, Beyheki, imam-ı Ahmed] (Rüyamda, birini kabir sıkarken gördüm. Namazı gelip onu kurtardı.) [Hakim] (Cuma gecesi "Fâtiha" ve 15 kere "İzâ zülzilet" okuyarak iki rekat namaz kılan, kabir azabından emin olur.) [Deylemi] (Fisebilillah gözcü olarak vefat eden, kabir azabı görmez.) [İ. Ahmed] (Kabir azabından Allah'a sığının.) [Müslim, Nesai, İ.Ahmed] (Gizleyebilseydiniz, kabir azabını işitmeniz için dua ederdim.) [Müslim, Nesai] (99 tinnin yılanı, Kıyamete kadar, kâfire kabrinde azap eder.) [Tirmizi, Ebu Ya'la] (Kabre konan mümin ise, kabri hoş kokularla doldurulur, kâfir ise, başına demir tokmakla vurulur.) [Buhari, Müslim] (İnsanların ihtiyaçlarını görenler kabir azabından emindirler.) [Taberani] İbni Ömer, (Yerden boynu zincirli birinin çıktığını, bir adamın bunu dövdüğünü, zincirli adamın yerde kaybolduğunu, böylece toprağa girip çıktığını gördüm) dedi. Resulullah, ona, (O Ebu Cehil'dir, kıyamete kadar kabrinde böyle azap çeker) buyurdu. (Taberani)


.
Sual: Anam babam gayri müslim idi. Şimdi öldüler. (Ya Rabbi, anama babama rahmet eyle, onları affet) diye dua etmem caiz midir? CEVAP: Kâfire mağfiret duasında bulunmak küfürdür. Çünkü kâfirlerin hiç affolmayacağı, ebedi Cehennemde kalacağı Kur'an-ı kerimde açıkça bildirilmektedir. Onların affı için dua etmek Allahü teâlânın emrine inanmamak olur. Kâfirler için dua etmek yasaklanmıştır. Bir âyet-i kerime meali: (Cehennemlik oldukları [Kâfir olarak öldükleri] açıkça belli olduktan sonra, akraba da olsa, nebinin de, müminlerin de, müşrikler için af dilemeleri doğru değildir.) [Tevbe 113] Yaşayan gayri müslimlerin hidayete ermeleri için dua edilir. Peygamber efendimiz, kâfirlerin hidayete kavuşmaları için dua etmiştir. Kâfirlerin yok olması için dua et denildiğinde Resulullah efendimiz, (Ben lanet etmek için gönderilmedim. Ya Rabbi, bunlara hidayet et. Tanımıyorlar, bilmiyorlar) dedi. Başka bir zaman da, (Ya Rabbi, bu dini, Ömer bin Hattab ile yahut Amr bin Hişam [Ebu Cehil] ile kuvvetlendir) buyurmuştur. Hz. Ömer bu dua sebebiyle Müslüman olmuştur. Hazret-i Ebu Hüreyre anlatır: (Annem müşrik bir kadın idi. Ne kadar İslam'a davet ettiysem de kabul etmedi. Resulullah efendimize gittim, (Ya Resulallah, dua edin de anneme iman nasip olsun, hidayete kavuşsun) dedim. Dua buyurdu. Ben de anneme müjde vermek için eve gittim. Evin kapısı kilitli idi. Su seslerinden guslettiğini anladım. Annem az sonra elbisesini giyip kapıyı açtı, şehadet getirerek Müslüman olduğunu bildirdi. Hemen koşarak Resulullahın huzuruna gittim. (Müjde ya Resulallah, annem Müslüman oldu) dedim. Sonra, (Ya Resulallah, bir dua daha edin de, beni ve annemi bütün Müslümanlar sevsin, biz de bütün Müslümanları sevelim) dedim. Resulullah bunun için de dua buyurdu. Hiçbir mümin yoktur ki, benim adımı işitsin de beni sevmemiş olsun.) (Şevahid-ün-nübüvve) Bu olay gösteriyor ki, Hz. Ebu Hüreyre'yi sevmeyenlerin Müslümanlıklarından şüphe edilir. Hiçbir müminin Cehenneme girmemesi için dua etmek caiz değildir. Çünkü, sapık günahkâr, bid'at ehlinden bir kısmı günahları sebebiyle mutlaka Cehennemde azap görecekler, şefaat yahut başka bir sebeple çıkacaklardır. Bu bakımdan öyle dua etmemelidir. Ama (Bütün Müslümanlara, bütün müminlere rahmet eyle, onları affet) diye dua etmekte mahzur yoktur. Böyle dua edilmesi âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerle bildirilmiştir. Bir âyet-i kerime meali: (Ey Rabbimiz, herkesin hesaba çekileceği gün, beni, ana babamı ve bütün müminleri affet.) [İbrahim 41] İki hadis-i şerif meali de şöyledir: (Erkek ve kadın müminlere dua eden, bütün mümin sayısınca sevap alır.) [Taberani] (Sizin amelleriniz ölü akrabanıza duyurulur. Durumunuz iyi ise sevinirler, günahkâr iseniz şöyle dua ederler: Ya Rabbi bize nasıl hidayet ettinse, onlara da hidayet etmeden canlarını alma.) [Hakim]


.
Sual: Bazıları, yalnız Kur'an sloganı ile, "Peygambere Kur'an harici başka bilgi verilmedi. Vahiy haricindeki sözleri senet olamaz" diyerek peygambersiz bir din meydana çıkarmak istiyorlar. Kur'anda Peygamber efendimize Kur'an harici bilgi verildiğine dair âyet yok mudur? CEVAP: Çok âyet var. Kur'an, yalnız Allah'a değil, Resulüne itaati de şart koşuyor: (Allah'a ve Resulüne itaat edin!) [Al-i İmran 32] (Resulullahta sizin için [uyulması gereken] güzel örnekler vardır.) [Ahzab 21] Allahü teâlâ, Resulünü kendi ile beraber bildirirken şu âyetlerde de sadece Resulünü bildiriyor: (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulasınız!) [Araf 158] (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden sakının!) [Haşr 7] (İhtilaflarda seni hakem edip verdiğin hükmü kabullenmeyen iman etmiş olmaz.) [Nisa 65] Resulullahın Kur'an dışındaki, dini hükümlere ait bütün sözleri de, vahye dayanır. Bir âyet meali: (Resul, kendi arzusuyla konuşmaz. Onun [dini hükümlere ait her] sözü vahiydir.) [Necm 3, 4] Demek ki dini emir ve yasaklarda hüküm bildiren her sözü vahiyledir. Birkaç örnek verelim: Birinci örnek: Bir âyet-i kerime meali: (Hani, Allah size, iki taifeden [Kervan veya Kureyş ordusundan] birinin sizin olacağını vaat etmişti. Siz de kuvvetsiz olanın [kervanın] sizin olmasını istiyordunuz. Oysa, suçluların hoşuna gitmese de, hakkı ortaya çıkarmak ve batılı yıkmak için, Allah hakkı ortaya koymak ve [Kureyş ordusunu yok edip] kâfirlerin kökünü kesmek istiyordu.) [Enfal 7] Kervan kaçarak kurtuldu. Fakat Kureyş ordusu birkaç misli çok olmasına rağmen Bedir'de yenildi. Allahü teâlâ daha önce bunu bildirdiğini söylüyor. Halbuki daha önce böyle bir şey söylediği Kur'an-ı kerimde yok. Demek ki, Peygamber efendimize vahiy ile bildirdi. İkinci örnek: Bir âyet-i kerime meali de şöyle: (Hani siz Rabbinizden yardım istemiştiniz de, O da, "Ben peş peşe gelen bin melek ile size yardım edeceğim" diyerek bu duanızı kabul etmişti.) [Enfal 9] Allahü teâlâ, (Bin melekle size yardım edeceğim) dediğini bildiriyor. Bunu Kur'an-ı kerimde daha önce bildirmediğine göre, Kur'andan ayrı olarak Resulullaha vahiy ile bildirdiği ortaya çıkıyor. Üçüncü örnek: Peygamber efendimiz Hz. Hafsa'ya gizlice bir söz söylemişti. Tefsirlerde bu gizli sözün Hz. Ebu Bekir'in halife olacağına dair olduğu bildiriliyor. O da, bunu, mahzur yok diye Hz. Âişe'ye anlattı. Allahü teâlâ da bunu Resulüne bildirdi. İşte âyet-i kerime meali: (Peygamber, hanımlarından birine [Hz. Hafsa'ya] gizlice bir söz söylemişti. O, bunu [Hz. Âişe'ye] haber verince, Allah da Resulüne durumu bildirdi, o da bir kısmını açıkladı, bir kısmını da söylemedi. Hanımı [Hafsa], "Bunu sana kim haber verdi?" dedi, o da, "Bana, her şeyi bilen ve her şeyden haberdar olan Allah haber verdi" dedi.) [Tahrim 3] Allahü teâlâ, Hz. Hafsa'nın sözünü Resulüne bildirdiğini söylüyor. Ama bu Kur'anda yok. Demek ki, Allahü teâlâ, Kur'andan başka da, Resulüne vahiy ile bildiriyor. (Devamı var) --------------------------------- Tel: 0 212 - 454 3



.
Dördüncü örnek: Bir âyet-i kerime meali şöyle: (Siz [Hayber'den gelen] ganimetleri almak için giderken, [Hudeybiye Seferinden] geri bırakılanlar, "Biz de sizin arkanızdan gelelim" diyecekler. Onlar [böyle söylemekle] Allah'ın [Hudeybiye Seferine katılmayan bedevileri, bundan böyle başka bir sefere çıkarma] emrini değiştirmelerini isterler. De ki: "Bizim arkamıza asla gelemezsiniz. Allah, daha önce böyle buyurdu." Bunun üzerine de "Hayır, siz bizi çekemiyorsunuz" diyeceklerdir. Halbuki onlar pek az söz anlayan kimselerdir.) [Fetih 15] Burada Bedevilerin Hayber Savaşına katılmalarının yasaklandığı, bu savaşa sadece Hudeybiye'de bulunanların katılacağı, bunun da, Resulullaha daha önce bildirildiği belirtiliyor. Kur'anda bunu bildiren bir âyet yoktur. Bu da gösteriyor ki, Resulullaha Kur'an harici vahiy de gelmektedir. Kur'an-ı kerimde hikmet ile ilgili birçok âyet vardır. Bir tanesinin meali şöyledir: (Size kitabı, hikmeti getiren ve bilmediklerinizi öğreten bir Resul gönderdik.) [Bekara 151] İmam-ı Şafii hazretleri, (Bu âyetteki hikmet, Sünnettir) buyurdu. (Risale s.78) Sünnetler de, Kur'an gibi vahiy iledir. Dinimizdeki dört delilin ikincisidir. Üç hadis-i şerif meali: (Cebrail aleyhisselam, Kur'an ile beraber açıklaması olan sünneti de getirmiştir.) [Darimi] (Bana Kur'anın misli kadar daha hüküm verildi.) [İ. Ahmed] (Ben size ancak Allah'ın emrettiğini emrediyor, nehyettiğini nehyediyorum.) [Taberani] Kur'an dışı gelen iki vahiy de şöyledir: Bir gün Resulullah efendimizin devesi kayboldu. Münafıklar bunu fırsat bilip, "Hani göklerden, Cennetten, Cehennemden bahsediyordu. Kaybolan devesinin yerini bile bilmiyor" dediler. Münafıkların bu sözü Resulullaha ulaşınca, (Vallahi ben ancak Rabbimin bana bildirdiklerini bilirim. Şu anda Rabbim, bana devemin nerede olduğunu bildirdi. Devem, şu anda falanca yerdedir) buyurdu. Tarif edilen yere gidip deveyi bir ağaca bağlı olarak buldular. (Mevahib-i ledünniyye) (Üzeyr'in ve Zülkarneyn'in Peygamber olup olmadığını bilmiyorum. Hz. Cebrail gelinceye kadar, oturulacak yerlerin en iyisi ve en kötüsünün ne olduğunu soranlara "bilmiyorum" dedim. Cebrail de, "bilmiyorum" dedi. Nihayet Allahü teâlâ bildirdi ki, "Oturulacak yerlerin en iyisi camiler, en kötüsü de sokaklardır.") [Ebu Davud] Gayb bilgilerini de tebliğ etti Resulullah, bütün emir ve yasakları mesela namazın ve diğer ibadetlerin farzlarını, sünnetlerini, müfsitlerini vahiy ile bildirmiş, hiçbir şeyi gizli bırakmamıştır. İşte iki âyet-i kerime meali: (Eğer O [Peygamber] bize atfen, [Kur'ana] bazı sözler katsaydı, biz onu kuvvetle yakalayıp şah damarını koparır, helak ederdik, hiçbiriniz de buna engel olamazdınız.) [Hakka 44-47] (O gayb hakkında cimri değildir.) [Tekvir 24] Müfessirler bunu şöyle açıklıyor: (Gaybdan, kimsenin bilmediği vahiyle bildirilen bilgileri ümmetine açıklamak hususunda cimrilik yapmaz, hepsini bildirir. Allah'ın bildirdiklerini niye gizledin diye töhmet altında bırakılamaz, itham edilemez.) Bu gayb bilgilerini de Resulullah ümmetine tebliğ etmiştir. Namazın farzları, nasıl kılınacağı, diğer ibadet bilgileri hep bu gayb bilgilerdendir. Bunları -hâşâ- bildirmemesi mümkün mü? Bir âyet meali: (Ey Resulüm, Rabbinden sana indirileni tebliğ et. Eğer bunu yapmazsan Onun elçiliğini yapmamış olursun.) [Maide 67] > (Devamı var) -


.
Sual: (Peygamber efendimizin Kur'an dışındaki sözleri de vahye dayanır) deniyor. Az da olsa, ictihada dayanan sözleri yok mudur? CEVAP: Evet vardır. Bazı sözlerine, Allahü teâlâ, yanlış diyor ve affettiğini bildiriyor. Tevbe suresinin, 43. âyetinde mealen, (Hay Allah seni affetsin [iyiliğini versin; mazeretinde] doğ
ru olanlar ile, yalancı olanlar belli olmadan, niçin onlara izin verdin?) buyuruldu. Demek ki ictihadla söyledikleri de var. Eshab-ı kiram, Resulullahın Kur'an-ı kerim dışındaki mübarek sözlerini anlamak için, (Ya Resulallah, bu vahiy mi, yani Allahü teâlânın kesin emri mi, yoksa kendi ictihadınız mı?) diye sorarlardı. Peygamber efendimiz de, vahiyse vahiy, değilse kendi ictihadı olduğunu bildirirdi. İctihad makamına varmış bulunan yüksek kimseler, kendi ictihadlarına göre hareket etmek mecburiyetindedir. Başka müctehidlerin ictihadlarına tâbi olamazlar. Hatta Peygamberlerin zamanlarında da, sahabeden biri, kendi Peygamberinin ictihadına uymayan ictihadda bulunursa, kendi ictihadına göre hareket ederdi. Peygamberler de ictihad ederlerdi. Fakat ictihadlarında hata ederlerse, Allahü teâlâ, derhal Cebrail aleyhisselamı göndererek, hataları vahiy ile düzeltilirdi. Yani Peygamberlerin ictihadları hatalı kalmazdı. Mesela, Bedir Gazasında alınan esirlere yapılacak şey için, Server-i âlem bazı Sahabe-i kiram ile birlikte bir türlü, Hz. Ömer ise, başka türlü ictihad etmişti. Sonra, âyet-i kerime gelerek, Allahü teâlâ, Hz. Ömer'in ictihadının doğru olduğunu bildirdi. Peygamber efendimiz tarafından böyle ictihadla söylenenler, dini emir ve yasaklara ait hüküm ise, düzeltildiği için, neticede Peygamber efendimizin söyledikleri vahiy oluyor, yani son söylediği vahiy oluyor. Âyet âyeti nesh edebiliyor, hadis hadisi nesh edebiliyor, hadis âyeti nesh edebiliyor. Bunlar da vahiy ile oluyor, yani dine ait bir hüküm vahiy ile oluyor. Vahiysiz dine ait hüküm yoktur. İctihadda Eshab-ı kiramdan biri, Peygamber efendimize uymayabilirdi. Fakat bu ahkam, Peygamber efendimiz zamanında hatalı ve şüpheli olamazdı. Çünkü, Cebrail aleyhisselam gelerek, yanlış olan ictihadlar, Allahü teâlâ tarafından hemen düzeltilir, hak ile bâtıl birbirinden hemen ayrılırdı. Peygamber efendimizin vefatından sonra meydana çıkarılan ahkam ise, böyle değildir. Bunun için, vahiy zamanında ictihad olunan ahkamı, hem yapmak, hem de inanmak lazımdır. Düzeltildiği için Resulullahın yanlış olan, vahye dayanmayan bir ictihadı yoktur. Hepsi vahye dayanır. "Hepsinden razıyım" Peygamber efendimizin zamanında eshab-ı kiramın ictihadı bile hatalı olmuyor, hemen vahiy gelip düzeltiliyor, düzeltilmiş hâli vahiy oluyordu. [Buradan, (Her birine Cenneti vaat ettim, Hepsinden razıyım, onlar da benden razıdır) mealindeki âyet-i kerimelerle ve, (Eshabım gökteki yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsanız, hidayete kavuşursunuz) mealindeki hadis-i şerifle methedilen Eshab-ı kiramın derecesini de anlamalıdır. Bu yüzden mezhep imamlarımız da onlardan gelen her haberi senet kabul etmiş, bunlara uymayan ictihadlarını bile hemen terk etmişlerdir.] Önemli olan neticedir. Bunun için Peygamber efendimiz, (Yemin ederim ki, ben size ancak Allahü teâlânın emrettiğini emrediyor, nehyettiğini nehyediyorum) buyuruyor. (Taberani) Bu hadis-i şerif de gösteriyor ki, hüküm bildiren sözleri vahiyledir, yanlış olma ihtimali yoktur. ------ Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29


.
Sual: Hacıların Hacer-i esvede el sürmeleri, ondan bir yarar beklemeleri, şefaat ummaları putun şefaati ile aynı değil mi? Şirk değil mi bunlar? CEVAP: Hacer-ül esved denilen taş, Cennetten gelmiştir. O taşı oraya Allahü teâlâ koydurdu. Hz. Ömer, tavaf ederken, Hacer-i esvede karşı, (Sen bir taşsın, bir şey yapamazsın! Ama Resulullah öptüğü için, sünnet olduğu için seni öpüyorum) dedi. Hz. Ali, bunu işitince, Resulullahın, (Hacer-ül esved, kıyamette insanlara şefaat eder) buyurduğunu ben işittim dedi. Hz. Ömer, Hacer-ül esvedin Cennetten geldiğini ve onun şefaat edeceğini elbette biliyordu. Böyle söylemesi, Hz. Ali'nin o hadis-i şerifi nakletmesi ve dindeki bir hükmün vesika haline gelmesi içindi. Canlıyı konuşturan ve bazılarına şefaat yetkisi veren Allahü teâlâ, hayvanları ve cansızları konuşturamaz mı? Onlara şefaat yetkisi veremez mi? Kur'an-ı kerimde de canlı-cansız her varlığın tesbih ettiği bildiriliyor. Fakat biz anlamıyoruz diye -hâşâ- Kur'an-ı kerimi mi inkâr etmek gerekir? Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Yedi kat gök ve yer ve bunların içindekiler, Allah'ı tesbih eder. Hiçbir varlık yok ki, Onu hamd ile tesbih etmesin. Fakat onların tesbihini anlayamazsınız!) [İsra 44] (Göktekiler, yerdekiler, kanatlarını çırparak uçan kuşlar, Allah'ı hep tesbih ederler.) [Nur 41] (Göklerde ve yerde ne varsa, hepsi Allahü teâlâyı tesbih etmektedir.) [Hadid 1] Allahü teâlâ dilerse taş da konuşur, ağaç da konuşur, hayvan da konuşur. Bütün mahlukat Allah'ı zikrediyor. Onlara zikir etme kuvvetini veren Allahü teâlâ onları konuşturamaz mı, onlara şefaat izni veremez mi? Hacer-ül esvedle ilgili çok hadis-i şerif vardır. Bazıları şöyledir: (Hacer-ül esved, tazim ve sıdk ile istilam edenin lehinde şahitlik eder. Riya ve alay ile istilam edenin de aleyhine şahitlik eder.) [Tirmizi] (Hacer-ül esved, kıyamette insanlara şefaat eder.) [İbni Hibban] (Zulmetle kararmasaydı, Hacer-ül esvede dokunup da iyi olmayan dertli kalmazdı.) [Beyheki] (Resulullah, Hacer-ül esvedi istilâm ettiklerinde, onu öper ve yüzünü sürerdi.) [İbni Mace] (Hacer-ül esvede el sürmek günahları döker.) [Nesai] (Hacer-ül esved kardan daha beyazdı, insanların günahları onu kararttı.) [Taberani] (Allah'a yemin ederim ki, kıyamette Hacer-ül esved, gören gözleri ve konuşan dili olduğu halde, kendisine ihlâs ile el sürüp öpenin cennetlik olduğuna şahit edecektir.) [Tirmizi] Allahü teâlâ dilerse... Şefaati inkâr edenler bile kendi kitaplarında diyor ki: (Gökler Allah'tan korkar, Allah göklerde his yaratır. Anlarlar, Kur'anda, yerlerin ve göklerin tesbih ettikleri bildirildi. Resulullahın avucuna aldığı taş parçalarının tesbih ettiklerini ve mescitteki Hannane denilen direğin inlediğini ve yemeğin tesbih ettiğini Eshab işittiler. Buhari'de, İbni Mesud diyor ki: Yediğimiz yemeğin tesbih sesini işitirdik... Ebu Zer diyor ki: Resulullah, avucuna taş parçaları aldı. Bunların tesbih sesleri işitildi... Resulullahın hutbe okurken dayandığı odunun inlemesi haberi sahihtir.) [Feth-ül-mecid s. 200, 201] Netice: Allahü teâlâ dilerse taş da konuşur, ağaç da konuşur, hayvan da konuşur. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29






.Sual: "Peygamberimizin yaşadığı zaman ve şartlarla ilgili boyutu yöresel olup, evrensel değildir. Bunun için Peygamberimizin kendi örf-âdetleri ve o zamanki uygulamaları din açısından bizi bağlamaz" demek caiz midir? CEVAP: Bizi bağlamaz sözü çok çirkin ve nahoştur. Çünkü İmam-ı Rabbani hazretleri buyurdu ki: Peygamber efendimizin âdet olarak yaptığı şeyleri yapmamak bid'at değildir. Bunları yapıp yapmamak, ülkelerin ve insanların âdetlerine bağlı olup, dinî hükümler değildir. Her ülkenin âdeti başka başkadır. Hatta bir ülkenin âdeti zamanla değişir. Bununla beraber, âdete bağlı şeylerde de [Bir mazeret yoksa] Resulullaha tâbi olmak, dünya ve ahirette insana çok şey kazandırır ve çeşitli saadetlere yol açar. (Mekt. 2/55) Bu din edep dinidir. Sualdeki çirkin ifadede her ne kadar örf ve âdetler kastediliyorsa da, Allahü teâlâya ve Onun âlemlere rahmet olarak gönderdiği Resulüne karşı edebi muhafaza etmeli. Muhatap şu veya bu zât değil, Allah ve Resulüdür. Âyet-i kerimelerde mealen buyuruluyor ki: (Resulullahta sizin için [uyulması gereken] güzel örnekler vardır.) [Ahzab 21] (Resulüm, kendi arzusu ile konuşmaz. Onun [dini hükümlere ait her] sözü vahiydir.) [Necm 3, 4] (Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107] (Resulüm de ki; "Bana uyun ki, Allah da sizi sevsin!") [Al-i İmran 31] Böyle yüce bir Peygamberin, sünnet-i zevaid olarak yaptıkları, giyiniş şekli, yürümesi, konuşması, sakal bırakması, sarık sarması, sağdan başlaması gibi âdetleri bizi bağlamaz demek çirkin bir söz değil midir? Peygamber efendimiz ümmi idi Sual: Hristiyan misyonerleri ile bazı ateistler, (İslam Peygamberi okur yazar idi, Kur'andaki olayların bir kısmı, Hristiyan papazlarından, bir kısmı da Sümerlerden alınmıştır) diyorlar. Peygamberimiz ümmi değil miydi? CEVAP: Batılılar ve onların izinde giden ateistler; Peygamber efendimizin bu bilgileri, başkalarından öğrendiğini söyleyebilmeleri için, ümmi olduğunu inkâr etmeye çalışıp, Onun okur yazar olduğunu söylüyorlar. Peygamber efendimizin ümmi olduğu pek meşhurdur. Bütün bilgileri vahiy ile Allahü teâlâdan öğrendi. Kur'an-ı kerimde de mealen buyuruluyor ki: (Sen bundan [Kur'an-ı kerim indirilmeden] önce de, bir yazı, bir kitap okumadın, elinle de yazı yazmadın. Böyle olsaydı, bâtıl yoldakiler şüpheye düşerlerdi.) [Ankebut 48] (Müşrikler, Kur'anı başkasından öğrenmiş veya önceki semavi kitaplardan almış derlerdi. Yahudiler de, Onun vasfı Tevrat'ta ümmi olarak bildirilmiştir, bu ise ümmi değil diye şüpheye düşerlerdi.) (Yanlarındaki Tevrat ve İncil'de [ismini ve sıfatını] yazılı buldukları ümmi nebi olan o Resule [Muhammed aleyhisselama] tâbi olanlar.) [Araf 157] (Allah'a ve onun ümmi nebi olan Resulüne [Muhammed aleyhisselama] uyun ki doğru yolu bulasınız.) [Araf 158] İlk âyet inip (Rabbinin ismi ile oku) buyurulunca, Peygamber efendimizin, (Ben okuma bilmem) dediği meşhurdur. --


.
Sual: Sünnetin delil olduğuna dair İmam-ı Şafii'nin bir yazısı varmış. Bu yazı nasıldır? CEVAP: Çok yazısı vardır. Birinin özeti şöyledir: Kur'an-ı kerimin açıklaması olan sünnete önem vermeyen biri, İmam-ı Şafii hazretlerine der ki: - Kur'anın bir kelimesini inkâr eden kâfir olur. Öyleyse neden, herhangi bir emir hakkında; âyet yok iken "bu farzdır" nasıl denebilir? Şu halde biz bazı hadisleri kabul etmesek ne lazım gelir? İmam Şafii, Kur'anda geçen Hikmet'in sünnet demek olduğunu ispat ettikten sonra der ki: - Allahü teâlâ buyuruyor ki: (Resule itaat eden Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Hayır Rabbine andolsun ki anlaşmazlıklarda seni hakem kılıp verdiğin hükmü hiçbir sıkıntı duymadan tam manasıyla kabullenmedikçe iman etmiş olmazlar.) [Nisa 65] Demek ki, Allah'ın hükmünden ayrı olarak, Resulullahın hükmü de vardır. Bir âyet meali: (Peygamber size neyi verdiyse onu alın, neyi yasakladıysa ondan da sakının!) [Haşr 7] Bu âyet de, Resulullahın emir ve nehyine sarılmanın farz olduğunu bildiriyor. İmam Şafii, Kur'anda bulunan genel hükümlerden sünnet ile özel hükümlerin çıkarıldığını bildirir: - Namaz kılmanın genel emrinden hayızlı kadınların hariç bırakılması, zekata bazı malların tâbi tutulması, vasiyetin feraiz âyetleriyle nesh edilmesi, miras âyetlerinin bütün ana, baba ve çocuklara şamil olduğu halde, kâfir olanlarına miras verilmeyeceği gibi istisnalara sünnet ile açıklık getirilmiştir. İnsaf ehli olan zat, sünnetin de delil olduğunu kabul eder. Ama yine bazı sorular sorar. Der ki: - Peki sünnet ile kesin bir haram nasıl mubah kılınabilir? - Şu yanındaki adamın kanına ve malına kimse dokunamaz. İki salih şahit, "Bu kişi falancayı öldürdü ve elindeki malını aldı ve işte şu mal da gasbettiği maldır" dese, bu durumda ne yapılır? - Kısas olarak öldürülür, malı da asıl sahibinin vârislerine dağıtılır. - Peki bu şahitlerin yalan söyleme veya yanılma ihtimali var mıdır? - Elbette vardır. - Kesinlikle dokunulmaz olan can ve mal, ne diye kesin olmayan iki şahidin sözü ile mubah oldu? - Çünkü şahitliği kabul etmek de dinin emridir. - Peki Kur'anda katillikte şahitliğin kabulünü gösteren bir âyet var mı? - Hayır, Allah'ın diğer emirlerinden kıyas ederek bunu çıkarıyorum. - Şahitlerin hakiki hallerine yalnız Allah vakıf olduğu halde, zahire göre onları kabul ettin. Biz de muhaddisten zapt, hıfz, adalet, tek kalmama gibi şartları arıyoruz. Yani iki şahitten beklenenden daha fazlasını hadis âliminden istiyoruz. Ancak bu şartlara haiz hadisler delil oluyor. (El Ümm) [Sen iki şahit ile, bu şahitlerin yanılma ve yalan söyleme durumları da olabildiği halde, bunlara inandın hüküm verdin, bir cana kıydın. Allahü teâlâ Kur'an-ı kerimde defalarca (Resulüme uyun, getirdiklerini alın, yasak ettiklerinden kaçının, O kendiliğinden konuşmaz, sözleri vahye dayanır. Sizi sevmemi istiyorsanız Ona tâbi olun, Onun yolu ile benim yolumu ayıranlar kâfirdir) buyuruyor. Sünneti delil almak için, Allah'ın emri ve şahitliği yetmiyor mu?] ------ Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.
Sual: Mirac rüyada oldu diyorlar. Peygamberimiz uyanıkken olmadı mı? CEVAP: Rüyada olanlar da oldu. Ancak meşhur İsra olayı uyanıkken oldu. Namaz da o gece beş vakit olarak farz oldu. İsra suresinin ilk âyet-i kerimesinin meali şöyledir: (Kuluna [Muhammed aleyhisselama] bir gece bazı âyetlerimizi [Allahü teâlânın kudret ve azametine delâlet eden nice harika olayları] göstermek için, onu Mescid-i Haram'dan [Mekke'den], çevresini mübarek kıldığımız Mescid-i Aksa'ya [Kudüs'e] götüren Allah, her türlü noksan sıfatlardan münezzehtir. Her şeyi hakkıyla işiten, hakkıyla gören Odur.) [İsra 1] Âyet-i kerimede geçen İsra kelimesi, gece yürümek anlamındadır. İsra kelimesi, rüya için kullanılmaz. Uyanık iken, yürümek manasına kullanılır. Yine aynı surede mealen buyuruluyor ki: (İsra gecesi, sana, o temaşayı [o gece gösterdiğimiz olayları] ve Kur'anda lanetlenen [Cehennemdeki Zakkum isimli] ağacı da, yalnız insanlara bir fitne [imtihan] yaptık. [Miracı ve zakkum ağacını inkâr ettiler.] Bizim ikazımız, ancak onların taşkınlıklarını artırıyor.) [İsra 60] İmtihan rüyada olmaz, uyanıkken olur. Peygamber efendimizin anlattığı rüya olsaydı, hiç kimse tuhaf karşılamaz, kâfirler, hep birlikte isyan etmez, Müslüman görünen münafıklar, böyle şey olmaz demezlerdi. Onları Müslüman sananlar da, bunları mürted oldu zannettiler. Onun için bazı kitaplarda, (Mirac olayı, birçok kişinin mürted olmasına sebep oldu) diye yazar. Mirac, inançları sarsan bir olay olmasaydı, Hz. Ebu Bekir de, inkâr fırtınası içinde, Resulullahın Miracını tasdik etmezdi. Allahü teâlâ, bu tasdikinden dolayı Resulü Muhammed aleyhisselam vasıtası ile ona Sıddık ismini verdi. Burada sıddık, sözünde ve imanında çok doğru olan demektir. Ebu Bekri Sıddık, Resulullahın Miracını ilk tasdik edenlerden olduğu için yüksek derecelere kavuştu, Peygamberlerden sonra insanların en üstünü oldu. Allah'a ve Resulüne iman edip, onların sözünü tasdik etmek müminlerin alametlerindendir. Bir âyet meali: (Müminler, "İşittik, itaat ettik [Allah ve Resulünün sözlerini beğendik, kabul ettik]" derler, işte kurtuluşa erenler bunlardır.) [Nur 51] İsra suresinin 60 âyet-i kerimesinde bildirilen fitne [imtihan] hâlâ devam ediyor, aklını ölçü alan Mutezile kafalı kimseler, böyle bir mucizeye akıl erdiremedikleri için, Miracı bir türlü kabul edemiyorlar. Evet olay çok büyüktür, bir mucizedir, insanların yapması imkansızdır, ama bunu Allahü teâlâ yapıyor. Onun kudretinden hiç şüphe edilir mi? Miraca gidip gelme olayı bir anda oldu. Geldiğinde, mübarek yatakları henüz sıcak idi. Gelince, nasıl gidip geldiğini anlattı. Burak'la Mescid-i Aksa'ya gittiğini, oradan gökleri geçerek Cenneti, Cehennemi ve daha başka yerleri gezdiğini söyledi. Dönüşte yolda, develi yolcular gördüğünü, bir devenin ürküp yıkıldığını söyledi. (İnşallah çarşamba günü Mekke'ye gelirler) buyurdu. (Devamı var)


.
Kâfirler, Mirac olayını işitince inkâr edip, "Akla zıttır, mümkün değildir" dediler. "Bu iş burada bitti, mal, mülk, saltanat verdik, davasından vazgeçiremedik. Ama artık ondan kurtulduk" diye sevinçlerinden oynamaya başladılar. Birkaçı hemen Hz. Ebu Bekir'in evine geldi. Çünkü onun akıllı, tecrübeli, hesaplı bir tüccar olduğunu biliyorlardı. Kapıya çıkınca hemen sordular: "Ey Ebu Bekir, sen çok kere Kudüs'e gittin geldin, iyi bilirsin. Mekke'den Kudüs'e gidip gelmek ne kadar zaman sürer" dediler. Hz. Ebu Bekir, "İyi biliyorum, bir aydan fazla" dedi. Kâfirler bu söze sevindiler. "Akıllı, tecrübeli adamın sözü böyle olur" dediler. Gülerek, alay ederek ve Hz. Ebu Bekir'in de kendi kafalarında olduğuna sevinerek, "Senin efendin, Kudüs'e bir gecede gidip geldiğini söylüyor, artık iyice sapıttı" diyerek, Hz. Ebu Bekir'e sevgi, saygı ve güven gösterdiler. Hz. Ebu Bekir, Resulullahın mübarek adını işitince "Eğer O söyledi ise, inandım. Bir anda gidip gelebilir. O, gerçek söyler. Yalan konuşmaz" diyerek içeri girdi. Kâfirler şaşkına dönüp, "Vay canına, Muhammed ne yaman büyücü imiş. Ebu Bekir'e sihir yapmış" dediler. Hz. Ebu Bekir hemen, Resulullahın yanına geldi. Büyük kalabalık arasında yüksek sesle, "Ya Resulallah! Miracınız mübarek olsun! Allah'a sonsuz şükürler ederim ki, bizleri, senin gibi büyük Peygambere hizmetçi yapmakla şereflendirdi. Parlayan yüzünü görmekle, kalbleri alan, ruhları çeken tatlı sözlerini işitmekle nimetlendirdi. Ya Resulallah! Senin her sözün doğrudur, inandım. Canım sana feda olsun" dedi. Kâfirler bu hâle çok kızdı. Müminlerin kuvvetli imanına hayret ettiler. Resulullah daha önce Mescid-i Aksa'yı görmemişti, bunu kâfirler de biliyordu. Resulullahı mahcup etmek için, imtihan ettiler: "Sen Kudüs'e gittim diyorsun. Söyle bakalım! Mescidin kaç kapısı, kaç penceresi var?" Resulullah hepsine cevap verirken, Hz. Ebu Bekir, "Öyledir ya Resulallah, aynen öyledir ya Resulallah" derdi. Çünkü Hz. Ebu Bekir, tüccardı, Kudüs'ü Mescid-i Aksa'yı iyi biliyordu, çok gidip gelmişti. Kâfirlerin kendileri de oraları çok iyi biliyorlardı. Bu bakımdan kâfirler, "Yanlış söylüyorsun" diyemiyorlar, inat için dahi olsa, Resulullahın cevaplarını inkâr edemiyorlardı. Resulullah, edebinden, hayâsından karşısındakinin yüzüne bile bakmazdı. Mescid-i Aksa'nın kaç penceresi olduğunu bilmiyordu. Daha sonra bu olayı şöyle anlattı: (Mescid-i Aksa'da etrafıma bakmamıştım. Sorduklarını görmemiştim. Kureyş beni yalanlayınca, o anda Cebrail aleyhisselam, Mescid-i Aksa'yı gözümün önüne getirdi. [Televizyon gibi] görüyor, sayıyordum. Sorularına, hemen cevap veriyordum.) [Buhari] Çarşamba günü Resulullahın bahsettiği kervan Mekke'ye geldi. Kervandakiler, fırtına eser gibi olduğunu, bir devenin yıkıldığını söylediler. Bu hâl müminlerin imanını kuvvetlendirirken, kâfirlerin düşmanlığını artırdı. Âyetlerin inmesi, mucizelerin görülmesi müminlerin imanlarını kuvvetlendirdiği gibi, kâfirlerin de düşmanlıklarını artırırdı. İki âyet meali: (Müminler, Allah anılınca kalbleri ürperen, âyetler okununca, imanları artan [kuvvetlenen] ve yalnız Rablerine dayanıp güvenen kimselerdir.) [Enfal 2] (Rabbinden indirilen âyetler, kâfirlerin çoğunun azgınlığını ve küfrünü artırır.) [Maide 64]


.
Sual: Selefiyim diyen bir arkadaş, "Ölü olmayan ve yiyip içen sadece şehitlerdir. Bekara suresinin, (Fisebilillah [Allah yolunda] öldürülenlere ölü demeyin. Bilâkis onlar diridir, ama siz bunu anlayamazsınız) mealindeki 154. âyeti ve Âl-i İmran suresinin, (Allah yolunda öldürülenleri ölü sanmayın, onlar, Rableri indinde diridir ve Allah'ın bol nimetinden sevinç içinde rızıklanırlar, arkalarından kendilerine ulaşamayanlara [henüz şehit olmamışlara, şehitlikte] korku olmadığını ve üzülmeyeceklerini müjdelemek isterler) mealindeki 169. ayeti şehitler içindir. Peygamber ölüdür, çürüyüp toprak olmuştur, işitmez, şehitler gibi diri değildir. Bu bakımdan, "Şefaat ya Resulallah" demek şirktir" diyor. Peygamber şehitten üstün değil mi? Şehit işitir de peygamber işitmez mi? CEVAP: Elbette Peygamber, şehitten üstündür. Resulullah ise, bütün evliyadan, ulemadan ve diğer enbiyadan [Peygamberlerden] üstündür. Dini de diğer dinlerden daha üstündür. Eshabı yani arkadaşları da diğer peygamberlerin eshabından üstündür. Ümmeti de diğer ümmetlerden üstündür. Şehitlerin ruhu yaşıyor da, âlemlere rahmet olarak gönderilen Resulullahın ruhu yaşamıyor mu? Ruh ölmez, kâfirin ruhu bile ölmez. Peygamberin Allah yanında bir şehid kadar da kıymeti yok mu? Şehid diri oluyor da, Peygamber niye diri olmasın? Şehid Cennette rızıklanıyor da, Peygamber niye rızıklanmıyor? Allahü teâlâ şehide böyle ikram ediyor da Peygamberine ikram etmez mi? Allah'ın Peygamberi şehitten yani ümmetinden birisinden üstün değil mi? Şehid olan Hz. Ömer'den, Hz. Ali'den, Hz. Hamza'dan, Hz. Cafer-i Tayyar'dan üstün değil mi? Peygamber hâşâ Allah yolunda değilse, şehid Allah yolunda nasıl olur? Peygamber diri olmazsa şehid nasıl diri olur? Peygamber işitmezse, şehid nasıl işitir? Halbuki şehidin, Müslümanlığı da şehitliği de bu peygambere iman etmeye bağlıdır. Şehitler Allah yolunda da, hâşâ Peygamber, başka yolda mı? Bu ne çirkin suçlama öyle? Resulullah şehid değil mi? Resulullah, son hastalığında, (Hayber'de yediğim zehirli etin acısını hâlâ hissediyorum. Zehrin tesirinden aort damarım, bıçak gibi kesiliyor) buyurdu. (Buhari) Resulullahın dini, bütün dinlerden üstündür. Bir âyet meali: (Bütün dinlerden üstün kılmak üzere, Resulünü hidayet [doğruluk rehberi olan Kur'an] ve hak din [İslamiyet] ile gönderen Odur.) [Fetih 28] Eshabı hepsinden üstündür, hepsi Cennetliktir. Bir âyet meali: (Allah, hepsine husnayı [Cenneti] vadetmiştir!) [Nisa 95] Ümmeti de diğer ümmetlerden üstündür. Bir âyet meali: (Siz, insanların için en hayırlı ümmetsiniz.) [Al-i İmran 110] Allah yolunda ölen şehide ölü demek caiz değil iken, bütün ömrünü Allah yolunda geçiren Resulullaha ölü demek nasıl caiz olur? Üç hadis-i şerif meali: (Her Peygamber, kabrinde diri olup namaz kılar.) [Beyheki, Ebu Ya'la] (Toprak, Peygamberlerin vücudunu çürütmez.) [İbni Mace] (Kabrimin yanında okunan salevatı işitirim.


.
Sual: Kur'anda, Allah bir şeyin olmasını isterse, kün feyekün = ol der, o da hemen oluverir deniyor. Bekara 117, Enam 73, Nahl 40, Yasin 82'de, Kün feyekün ifadesi geçiyor. Hadid suresinin, (O, gökleri ve yeri altı günde yarattı) deniyor. Hani Allah ol deyince oluyordu? Niye yeri ve gökleri altı günde yaratmıştır? CEVAP: İki bilgiyi de Kur'an'dan aldınız. İkisini de bildiren Allahü teâlâdır. Hikmeti bildirilmese bile, biz anlamasak bile olduğu gibi inanmak lazım. Müslümanın yapması gereken de, müslümana yakışan da budur. Allahü teâlâ bir şeyi, sebeplerle de yaratır, araya hiçbir sebep koymadan da yaratır. İnsanı yaratırken ana babayı sebep kılmıştır. Hz. Âdemi yaratırken ana babayı sebep kılmamış toprağı sebep olarak yaratmıştır. Hz. İsa'yı yaratırken sadece annesini sebep kılmıştır. Hz. Havva'yı yaratırken, ana babayı, toprağı sebep kılmamış, sadece Hz. Âdem'in varlığını sebep kılmıştır. Allahü teâlâ dilediği zaman ol der, anında yaratır, dilerse sebeplerle belirli bir vakitte yaratır. Mesela çocuğu Allahü teâlâ yaratır. Çocuğun dünyaya gelmesi 9 ay kadar bir zaman alır. Niye bir anda yaratmıyor denir mi? Peygamberlerine ihsan ettiği mucizeler de bir anda olur. Musa aleyhisselama denizin anında yarılıp, ortadan yol alıp gitmesi, Peygamber efendimizin işaretiyle Ay'ın ikiye ayrılması gibi. Allahü teâlâ dilediği gibi yaratır, istediği zaman ve istediği şekilde yaratır. Layüseldir, yani kimse ona hesap soramaz. Her şeyin hikmetini de bildirmemiştir, öylece inanmak lazım. Yatsı mekruh vakte girince Sual: Zaruri sebeplerle, yani dini bir mazeretle yatsı gecikip mekruh vakte girince, 4+3 formülünü uyguluyoruz. Yani sadece farzla vitri kılıyoruz. Cemaate yetişince de, ikindinin sünnetini kılmadığımız gibi, gayri müekkede olan yatsının sünnetini de kılmıyoruz. Doğru mudur? CEVAP: Yanlıştır. Bir kere son sünnet mekruh vakte girmiyor, imsak vaktine kadar kılınır. Vitir de mekruh vakte girmiyor, o da imsak vaktine kadar kılınır. Yatsının ilk sünneti de mekruh vakte girmiyor. 4+3 formülü yanlıştır. Dini hususlarda böyle şeyler uydurmamalı, vakit müsaitse 4+4+2+3 şekliyle kılmalı, yani sünnetleri terk etmemelidir. Yatsının sünneti farzdan sonra da kılınır. İkindinin sünneti gibi değildir. İkindinin farzından sonra sünnet ve nafile kılınmaz. Ama yatsının farzından sonra kılınır. Zaruri durumlar hariç, namazları mekruh vakte bırakmak caiz olmaz. Yatsıyı gece yarısından sonra kılmak tahrimen mekruhtur. Namaz, mazeretsiz böyle mekruh olarak kılınınca, sadece borç ödenmiş olur, sevap hasıl olmaz, yahut çok az sevabı olur. Namazı vakti girince hemen kılmalı, zaruretsiz mekruh vakte bırakmamalıdır. ? Şehit olur Sual: Kanser, verem, kolera, bronşit, ishal gibi iç hastalıklarından ölen Müslüman şehid midir? CEVAP: Evet şehid sevabına kavuşur. Sadece iç hastalıkları değil başka hastalıklardan ölen Müslümanlar da şehid olur. Mesela sara, bulaşıcı ve ateşli hastalıklardan ölenler de şehittir. Hatta ameliyat edilirken ölen de şehittir.


.
Sual: Peygamber ile tevessül, kabir ve benzerleri ile teberrük etmek şirk değil mi? CEVAP: Eshab-ı kiramın hepsi ana babalarını, çocuklarını, ailelerini, o Servere feda etmişlerdi. Ona olan imanları, ihlasları o kadar çoktu ki, Mübarek saçlarını, sakal kesintilerini yere düşmeden kapışırlar, bir kılını taşımayı, hazinelerden kıymetli bilirlerdi. Abdülhak-ı Dehlevi hazretleri (Görülünce, Allah'ı hatırlatan her şey, Onun şeairidir) buyurdu. Bir âyet meali: (Safa ve Merve, Allah'ın şeairindendir.) [Bekara 158] Allah'ın şeairi, yalnız Safa ve Merve tepeleri veya yalnız Arafat, Müzdelife ve Mina gibi yerler değildir. Allah'ın şeairleri çoktur. Mekke-i mükerreme şehrinde, Mescid-i haramın yanında bulunan Safa ve Merve ismindeki iki tepecik arasında, İsmail aleyhisselamın annesi, gidip geldiği için, bu iki tepecik, Allahü teâlânın şeairi oluyor. O mübarek anneyi hatırlamaya sebep oluyorlar da, bütün mahlukların en üstünü ve Allah'ın sevgilisi Muhammed aleyhisselamın doğduğu, büyüdüğü, ibadet ettiği, hicret ettiği, namaz kıldığı, vefat ettiği yerler ve mübarek türbesi ve Eshabının yerleri niçin şeairden olmasın? Allah'ın şeairinin büyükleri dörttür: Kur'an, Kâbe, Resulullah ve namaz. (Huccetullahil-baliga) Allahü teâlânın şeairini sevmek, Kur'anı, Peygamberi ve Kâbe'yi sevmek demektir. Hatta, Allahü teâlâyı hatırlatan her şeyi sevmektir. Evliyayı sevmek de böyledir. (Eltaf-ül-kuds s.30) Bir hadis-i şerif meali: (Evliya görülünce, Allah hatırlanır.) [İbni Ebi Şeybe] Bu hadis de gösteriyor ki, evliya da, Allahü teâlânın şeairindendir. Evliyayı tazim için, türbe yapmak caizdir. (Camiul fetava) Birçok âyet-i kerime, Resulullahı tazim etmektedir. Eshab-ı kiram Resulullahın eserleri ile teberrük ederlerdi. Abdest alırken kullandığı su ile, mübarek teri ile bereketlenirlerdi. Gömleği, asası, kılıcı, nalınları, bardağı, yüzüğü ile ve kullanmış olduğu her şeyle bereketlenirlerdi. Ümm-i Seleme validemizin yanında mübarek sakalından bir kıl vardı. Hasta gelince, kılı suda bırakır. Sonra çıkarıp bu suyu ona içirirdi. Mübarek kadehine su koyar, şifa için içerlerdi. İmam-ı Buhari'nin kabrinden misk kokusu duyulurdu. Bereketlenmek için toprağından alıp götürürlerdi. Hiçbir âlim buna mani olmazdı. Hadis ve fıkıh âlimleri, bunlara izin vermiştir. (Üsul-ül-erbea fi terdidil vehhabiyye) Resulullaha çok hizmet etmekle şereflenen Enes bin Malik, bir sakal-ı şerifle defnolunmasını vasiyet etti. Kabirde, Allah'ın huzuruna sakal-ı şerif ile birlikte çıkmak istedi. (Buhari) Sakal-ı şerif hürmetine... Resulullahın fazilet ve bereketlerinden birisi de şudur ki, Halid bin Velid, başında sarığı arasında bir sakal-ı şerif taşırdı. Bunu taşıdığı her muharebede zafer kazanırdı. Halid, mübarek bir kılı sebebi ile muradına kavuşuyor da, Resulullahın mübarek zat-ı şerifini vesile ederek Allahü teâlâdan dilekte bulunanlar kavuşmaz olur mu? (Şifa-i şerif) İki hadis-i şerif meali: (Bir müminin kabrini ziyarette: Ya Rabbi, Muhammed aleyhisselamın hürmetine, buna azap yapma denirse, Allah, kıyamete kadar azâbını durdurur.), (Bir müminin kabrini ziyaret ederken, Allahümme innî es'elüke-bi-hurmet-i Muhammed aleyhisselam en lâ tü'azzibe hâzelmeyyit derse, o ölünün azabı kıyamete kadar kalkar.) [Etfâl-ül-müslimîn İmâm-ı Birgivî) İmam-ı Münavi, (Ey Allah'ım, Rahmet Peygamberi olan Resulünle sana yöneliyor ve senden istiyorum) hadisini açıklarken diyor ki: İmam-ı Sübki dedi ki: Peygamber ile onun Rabbine tevessül etmek güzeldir. Seleften ve haleften İbni Teymiyye hariç hiç kimse bunu mekruh görmedi. (Redd-ül muhtar) >


.
Sual: Mucize ve keramet ile istidrac ve sihir arasındaki fark nedir? Allahü teâlâ, kâfire bu kuvveti niçin verdi? Bunlar birbirinden nasıl ayırt edilir? CEVAP: İslâm âlimleri buyuruyor ki: Allahü teâlâ, her şeyi bir sebep altında yaratmaktadır. Bu sebeplere, iş yapabilecek tesir, kuvvet vermiştir. Bu kuvvetlere, tabiat kuvvetleri, fizik, kimya ve biyoloji kanunları diyoruz. Bir iş yapmamız, bir şeyi elde etmemiz için, bu işin sebeplerine yapışmamız lazımdır. İnsanların bütün hareketleri, işleri, Allahü teâlânın bu âdeti içinde meydana gelmektedir. Allahü teâlâ, sevdiği insanlara, iyilik, ikram olmak için ve azılı düşmanlarını da "aldatmak" için, bunlara, âdetini bozarak, sebepsiz harika şeyler yaratıyor. [İslamiyet'e uyanların nefisleri temizlenir, düşmanlıkları kalmaz. Açlık çeken, sıkıntılı yaşayan kâfirlerin nefisleri ise zayıflar. Kötülük yapamaz. Bunun için, papazlarda da harikulade işler hasıl olur.] Harikalar beş çeşittir: 1- Peygamberlerden, meydana gelen harikalara (Mucize) denir. 2- Evliyadan meydana gelen harikalara (Keramet) denir. 3- Evliya olmayan müminlerden meydana gelen harikalara (Firaset) denir. 4- Fasıklardan, günahı çok olanlardan zuhur edenlere (İstidrac) denir. Allahü teâlânın aldatarak, nimet şeklinde gösterdiği musibetlerdir. Onları derece derece, yavaş yavaş Cehenneme götürür. 5- Kâfirlerden zuhur edenlere ise (Sihir), yani büyü denir. İbni Hacer-i Hiytemi hazretleri diyor ki: Sihir ile, birinin kolunu kesip, sonra yapıştırmak, kendi ağzına, bedenine bıçak, kama sokup çıkarmak gibi gösteriler yapan tarikatçılar, bu gösterilerine keramet derse, kadı tarafından öldürülür. Başka şekilde yapıyorsa, ağır cezalandırılır. (Fetava-yı hadisiyye) Allahü teâlânın, bir kulun bütün muradını yerine getirmesi, her istediğini vermesi, harikalar göstermesi, onun Allahü teâlâ katında makbul bir kul olduğunu göstermez. Bunlar, bazı kullarına iyilik ve ihsandır. Bazılarına da istidracdır. Allahü teâlâ, mealen (Onları derece derece aşağı indiriyoruz, helake sürüklüyoruz; ama onlar bunu bilmiyorlar) buyurdu. (Araf 182) [Birbiri ardınca kendilerine nimetler gelir, onlar bunu bir lütuf sanırlar da şımarırlar. İşte o zaman üzerlerine Allah'ın azabı hak olur (Beydavi) Onlar her günah işledikçe biz de nimetimizi yenileriz demektir. (Dahhak)] Evliya, keramet ile meşgul olmaz ve onunla öğünmez. Fakat istidrac sahibi olan kimse, bu durumu, güzel haller zan eder. Bunların aldatma olduğunu anlamaz. Kendini azab-ı ilahiden emin bulur. Kötü akıbetten sakınmaz. [Firavun'un dişlerinin arası açık değildi, yemek kırıntıları girip rahatsız etmezdi. Ömründe bir kere başı ağrımamıştı. Bunları kendinden bilip tanrılık iddiasında bulundu.] Velinin keramete ihtiyacı yoktur. Kalbin zikre alışması yanında, kerametin hiç kıymeti yoktur. Keramet sahibi olmak, derecenin yüksek olmasını bildirmez. Harikalar gösteren kimsede İslamiyet'e kıl ucu kadar aykırılık var ise, onunki keramet değil istidracdır. Salih biri, keramet ile istidracı ayırabilir. Harika gösteren biri ile konuşunca, kalbinde, dünya sevgisi azalıp, Allahü teâlâya bağlılığı artarsa onun, keramet sahibi olduğunu anlar. Eğer böyle olmazsa, istidrac sahibidir. Evliyanın sözleri ile, kalbinde bir değişiklik duymayan kimsenin ruhu hasta, basireti, yani kalb gözü kördür, duygusuzdur.


.
Sual: Hadisler olmadan Kur'anla amel edebilir miyiz? CEVAP: Hadis-i şerifler olmadan Kur'an-ı kerimle amel etmek mümkün olmadığı gibi, mezhepler olmadan da hadis-i şeriflerle amel etmemiz mümkün olmaz. İmam-ı Şarani hazretleri buyuruyor ki: İmam-ı Beyheki Delail kitabında şöyle rivayet eder: Eshab-ı kiramdan İmran bin Husayn (Radıyallahü anh), şefaatle ilgili bazı hadisler nakleder. Oradakilerden biri der ki: - Siz hadisler bildiriyorsunuz, fakat biz bunlarla ilgili Kur'anda bir şey bulamıyoruz. İmran bin Husayn hazretleri buyurur ki: - Sen Kur'anı okudun mu? - Evet. - Kur'anda sabah namazının farzının iki, akşamınkinin üç, öğle, ikindi ve yatsının farzının ise dört rekat olduğuna rastladın mı? - Hayır. - Peki bunları kimden öğrendiniz? Bizden [Eshab-ı kiramdan] öğrenmediniz mi? Biz de Resulullahtan öğrenmedik mi? Peki Kur'anda kırk koyunda bir koyun, şu kadar devede şu kadar, şu kadar paraya şu kadar dirhem zekat düştüğüne rastladın mı? - Hayır. - Öyleyse bunları kimden öğrendiniz? Bizden öğrenmediniz mi? Biz de Resulullahtan öğrenmedik mi? Hac suresinde (Eski evi [Kâbe'yi] tavaf etsinler) âyetini okumadınız mı? Peki orada Kâbe'yi yedi defa tavaf edin diye bir ifadeye rastladınız mı? - Hayır. - Allahü teâlânın Kur'anda şöyle buyurduğunu duymadınız mı? (Peygamber size neyi verdiyse onu alın, size neyi yasakladıysa ondan sakının.) [Haşr 7] Hz. İmran daha sonra buyurur ki: Sizin bilmediğiniz bizim Resulullahtan öğrendiğimiz daha çok şey vardır. (Mizan) Bir âyet-i kerime meali: (Size, âyetlerimizi okuyacak, sizi her kötülükten arıtacak, size kitabı ve hikmeti öğretecek ve bilmediklerinizi bildirecek aranızdan, bir resul gönderdik.) [Bekara 151] İmam-ı Şafii hazretleri, (Bu âyetteki hikmetten maksat, Resulullahın sünnetidir. Önce Kur'an zikredilmiş, peşinden hikmet bildirilmiştir) buyuruyor. Kur'an-ı kerim açıklamasız öğrenilseydi, Peygamber efendimize, (tebliğ et yeter) denilirdi, ayrıca (açıkla) denmezdi. Halbuki, açıklanması da emredilmiştir. İki ayet meali şöyledir: (Kur'anı insanlara açıklayasın diye sana indirdik.) [Nahl 44] (Biz bu Kitabı, hakkında ihtilafa düştükleri şeyi insanlara açıklayasın ve iman eden bir kavme de hidayet ve rahmet olsun diye sana indirdik.) [Nahl 64] Bu âyetler, açıklamayı gerektiren âyetlerin bulunduğunu gösterdiği gibi, bunu açıklamaya Resulullahın yetkisi olduğunu da göstermektedir. Kur'an-ı kerimde her bilgi vardır. Ancak açık değildir. Resulullah bunları vahiy ile öğrenmiş ve ümmetine bildirmiştir. İki hadis-i şerif meali de şöyledir: (Bana Kur'anın misli kadar daha hüküm verildi.) [İ. Ahmed] (Cebrail aleyhisselam, Kur'an ile beraber açıklaması olan sünneti de getirdi.) [Darimi]


.
Sual: "Delilini bilmeden bir âlime, bir mezhebe tâbi olmak caiz değildir,
haramdır, bâtıldır" diyorlar. Cahil bir kimse, delilden ne anlar ki? CEVAP: M. Hadimi hazretleri buyuruyor ki: Dindeki dört delil, müctehidler içindir. Bizim için delil, mezhebimizin bildirdiği hükümdür. Çünkü bizler, âyet ve hadisten hüküm çıkaramayız. Mezhebin bir hükmü, âyete, hadise uymuyor gibi görünse de yanlış değildir. Çünkü âyet ve hadis ictihad isteyebilir, başka bir âyet veya hadisle değişmiş olabilir veya bilmediğimiz bir tevili vardır. (Berika s. 94) Resulullahın getirdiklerinin hepsine, hikmetlerini, delillerini anlamasak bile, iman ve tasdik etmemiz gerektiği gibi, mezhep imamlarımızdan gelen bilgilere de, delillerini anlamasak bile, iman ve tasdik etmemiz gerekir. Tabiin, Eshab-ı kiramı taklit ederler, delillerini hiç sormazlardı. Bilmeyenin bilenden sorması dinin emridir. Bir âyet meali: (Bilmiyorsanız, zikir ehline sorun.) [Nahl 43] Seferde birinin başına bir taş isabet etti ve başını yaralayıp kemiğini kırdı. Uyurken de ihtilam oldu. Arkadaşlarına, (Teyemmüm edebilir miyim?) diye sordu. Onlar da, (Hayır, su varken teyemmüm olmaz) dediler. O da gusledince öldü. Durumu Resulullaha anlattıklarında buyurdu ki: (Bilmiyorlarsa sorsaydılar ya; cahilliğin ilâcı sormaktır, ona teyemmüm etmek kâfi gelirdi. Yarasına da bir bez parçası koyar, üzerine mesheder ve vücudunun öteki kısımlarını da yıkardı.) [Ebu Davud] Bu hadis-i şerif de, yukarıda bildirilen âyet-i kerime de, bilenlere sorulmasını, onlara tâbi olunmasını emrediyor. Bir âyet meali de şöyledir: (Bunun hükmünü peygambere ve ülül-emre sorsalardı, öğrenirlerdi.) [Nisa 83] Âyet-i kerimede geçen "ülül-emr"in âlim demek olduğu tefsirlerde yazılıdır. Üç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Ülül-emr, fıkıh âlimleridir.) [Darimi] (Âlimlere tâbi olun!) [Deylemi] (Bilmediklerinizi salih âlimlerden sorup öğrenin!) [Taberani] Zerre iman Sual: Hiçbir iyilik ve ibadeti olmayan günahlar içinde yüzen bir kimse, ihlasla kelime-i şehadeti söylese ve o hâl üzere ölse cennete gider mi? CEVAP: Günahlar içinde yüzüp ibadetten uzak kimsenin imanla ölmesi çok zordur. Ancak imanla ölebilirse, günahlarının cezasını çektikten sonra elbette Cennete gider. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Kalbinde zerre kadar imanı olan kişi ateşten çıkar.) [Buhari, Müslim, Tirmizi] İbadeti ve iyiliği küçük görmemelidir. Basit sandığımız bir iyilik kurtuluşumuza sebep olabilir. Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Ömründe hiç hayır yapmayan bir Müslüman, [başka Müslümanların ayağına batmasın diye] bir dikeni yoldan kaldırdı. Onun bu işi, Allah indinde makbul oldu ve Cennete gitti.) [Ebu Davud] >


.
Sual: Ben bir sünnete uyunca, bid'at ehli "Herkes böyle yapıyor, Mekke'de bile hoparlörle ibadet ediliyor, onların hepsi yanlış yolda da, sadece sen mi doğru yoldasın" diyorlar. Her yerde kötü işlerin, bid'atin rağbet görmesinin, iyi işlerin, Allah'ın emirlerinin öcü gibi gösterilmesinin sebebi nedir? CEVAP: Alimler azalıp cahiller çoğalacağı için, insanlar bozulup gün günü aratacağı için, kıyamet kötüler üzerine kopacağı için çoğunluğa uyuluyor. Beş hadis-i şerif meali şöyledir: (Her asır, önceki asırdan daha bozuk olur. Böylece Kıyamete kadar hep bozulur.) [Tezkire-i Kurtubi muhtasar, Hadika] (İnsanların en hayırlısı, en iyisi benim asrımda bulunanlar [Eshab-ı kiram]dır. Onlardan sonra en iyileri, onlardan sonra gelenler [tabiin]dir. Onlardan sonra da en iyiler onlardan sonra gelenler [tebe-i tabiin]dir. Artık bundan sonra yalanlar yayılır.) [Buhari] (Sonra gelenler, önceki âlimleri cahillikle suçlar.) [İ.Asakir] (Kötüler iyi, iyiler kötü gösterilmedikçe, kıyamet kopmaz.) [Haraiti] (Bu din garip olarak başladı, sonu da garip olur.) [Tirmizi] Bu devirde herkese inanmak yanlıştır. İyilik, güzellik, hak gibi hususlar, her zaman çoğunluğun bulunduğu yerde olmaz. Mesela Çin'in, Japonya'nın nüfusu çoktur. Dinleri Budizm'dir. İnsanların çoğu Budist diye, Budizm'in doğru olduğu söylenemez. Dünyada gayrı müslimler, Müslümanlardan daha fazla. Azınlıkta kaldığı için (Müslümanlık hak din değildir) denemez. Çünkü on âyet meali şöyledir: İnsanların çoğuna uyan sapıtır. (Enam 116); Halkın çoğu kâfirdir. (Nahl 83), Çoğu fasıktır. (Maide 49), Çoğu müşriktir. (Rum 42), Çoğu iman etmez. (Rad 1), Çoğu inkârcıdır. (İsra 89), Çoğu gafildir. (Yunus 92), İslamiyet'in hak ve doğru olduğunu çoğu bilmez. (Rum 30), İnananlar azdır. (Sad 24), Şükredenler azdır. (Sebe 13) (Herkes öyle diyo) demekle, çoğunluk dinde ölçü olmaz. Şaraptan yapılan sirkeye herkes haram dese de sirke helaldir. Dinde çoğunluğa uymak değil, hakka, doğruya uymak gerekir. Herkes dinsizleşse, Allah diyen kalmasa da tek başına Allah demeli. Herkes açık gezse de kapanmalı. Herkes ibadetlerde hoparlör sünnet dese de, sünnet olmadığını, bid'at olduğunu bilmeli. Dünyanın çoğunluğu, zina suç değildir dese de, haram olduğunu bilmeli. Herkes, (Bir kereden bir şey olmaz) dese de, bir kere de olsa günah işlememeli. Hoparlör bid'atine güzel demek ne kadar çirkindir. İbadetlere bid'at sokmakla daha güzel ibadet edilmiş olmaz. (İbadetleri bizim gibi yapmayanlar, bizden değildir) hadis-i şerifini düşünerek, ibadetlere bid'at karıştırmaktan çok sakınmalıdır! Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Bid'atten sakının; çünkü her bid'at dalalettir.) [İbni Asakir] Üzüm suyu, şarap haline gelince haram oluyor. İmamın sesi, kasete, teybe alınca, mikrofon hoparlör ile uzaklara duyurulunca, ses nakli olmuyor, özelliği değişiyor. Bu işin uzmanları diyor ki: Mikrofon, ses enerjisini elektrik enerjisine dönüştürür. Hoparlör ise, elektrik enerjisini ses enerjisine dönüştürür. Mikrofonla hoparlör arasında ses nakli olmuyor, sesi yükseltmiyor, bir enerji dönüşümü oluyor. Mikrofona karşı konuşan insanın sesi, önce elektrik enerjisine dönüşüyor. Buradan hoparlöre giden elektrik sinyalleri tekrar sese dönüşüyo



.
Sual: Kimisi, semavi dinlerin hepsinin hak olduğunu, onların da Cennete gideceklerini söylüyor. Semavi dinler bozulmadı mı? Yalnız Müslümanlığın hak din olduğuna dair âyet ve hadis yok mu? CEVAP: Semavi dinler hiç bozulmamış olsaydı bile, onlarla amel edilmez. Onlar nesh edildi, yani yürürlükten kalktı. Bunları nesh eden ise Allahü teâlâdır. Bu konuda www.dinimizislam.com sitesinde yeterli bilgi vardır. Üç âyet-i kerime meali şöyledir: (Allah indinde hak din ancak İslâm'dır.) [Al-i İmran 19] (Sizin için din olarak İslâm'ı beğendim.) [Maide 3] (İslâm'dan başka din arayanın bulacağı din asla kabul edilmez.) [Al-i İmran 85] Üç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Cennete ancak Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim] (Beni duyup da iman etmeyen Yahudi ve Hristiyan, mutlaka Cehenneme girecektir.) [Hakim] (Ancak rab olarak Allah'a, din olarak İslâm'a, resûl olarak Muhammed aleyhisselama inanıp razı olan, beğenen kimse Cenneti hak eder.) [Müslim Nesai] Bugün herhangi bir kâfirin imana gelmesi için, Kelime-i şehadeti söylemesi ve imanın altı şartını bildiren Amentü'ye inanması lazımdır. Birini bile kabul etmese Müslüman olamaz. Arşullah=Allah'ın Arşı Sual: Bir kitapta okudum. (Şunlar Allahü teâlânın Arş'ında gölgelenir) deniyor. Buradan başka Arşların da olacağı anlamı çıkar mı? CEVAP: Çıkmaz. Mesela (Allahü teâlâ, salih Müslümanları Cennetine koyar, kâfirleri de Cehennemine koyar) dense, başka Cennet ve Cehennem olduğu anlaşılmaz. Yerler gökler, yıldızlar hepsi Allah'ındır. Arş'a, Arşullah=Allah'ın Arşı denmesi, Arş'ın değerinin yüceliğini göstermektedir. Kur'an-ı kerimde Mekke'nin Rabbi diye geçer. Allahü teâlânın âlemlerin, herkesin rabbi olduğu bildirildiği halde, Rabbike [Senin Rabbin] ifadesi vardır. Senin Rabbin demek, âlemlerin Rabbinden ayrı değildir. Senin Rabbin ile Mekke'nin Rabbi ifadesindeki Rab, farklı değildir. Farklı olmadığı hâlde niçin ayrı ifade kullanılmıştır? Allahü teâlâ mekândan münezzehtir. Kâbe, kıymetli, şerefli yer olduğu için Beytullah, yani Allah'ın evi denmiştir. Arş da çok kıymetli, şerefli olduğu için Arş'ın Rabbi denmiştir. Allahü teâlâ, Mekke-i mükerremeyi emniyetli kıldı. Orada kan dökülmez. Av hayvanları avlanmaz ve yaş bitkiler koparılmaz. Bunun için bu şerefli beldeden bahsederken, Mekke'nin Rabbi denmiştir. Üveylerin evlenmesi Sual: Üvey abimle, üvey ablam evlenebilir mi? Yani babamın hanımı ölünce, dul bir kadınla evlendi. Bu kadının bir kızı var. Babamın da ölen karısından bir oğlu var. Bu oğlan bu kız ile evlenebilir mi? CEVAP: Evlenebilir. Çünkü hiç akrabalığı yoktur. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


Sual: Peygamberimiz, okuma yazma biliyor muydu? CEVAP: Resulullah ümmi idi, yani kitap okumamış, yazı yazmamış, kimseden bir ders görmemiş idi. Mekke'de doğup, büyüyüp, belli kimseler arasında yetişip, seyahat etmemiş iken, Tevrat'taki, İncil'deki, Yunan ve Roma devirlerinde yazılmış kitaplardaki bilgilerden, olaylardan haber verdi. İslamiyet'i bildirmek için, Müslümanlara yazdırdığı mektupları, Rum, İran ve Habeş hükümdarlarına ve diğer padişahlara gönderdi. Kur'an-ı kerimi kâtiplerine yazdırdı. Batılılar, zaten (İslam Peygamberi) ifadesiyle Peygamberimize inanmadıklarını, Onu Peygamber olarak kabul etmediklerini bildiriyorlar. Peygamber efendimizin bu bilgileri, başkalarından öğrendiğini savunabilmeleri için de, Onun okuryazar olduğunu söylüyorlar. Tevrat ve İncil'e ait bilgileri seyahat ettiği yerlerdeki papazlardan öğrendiğini iddia edebilmek için bu iftiraya başvuruyorlar. Misyonerlere uşaklık eden bazı bid'at ehli de buna inanıyor. Halbuki Peygamber efendimizin ümmi olduğu, yani okuryazar olmadığı pek meşhurdur. Bütün bilgileri vahiy ile Allahü teâlâdan öğrendi. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Sen bundan [Kur'an-ı kerim indirilmeden] önce, bir yazı, bir kitap okumadın, elinle de yazı yazmadın. Böyle olsaydı, bâtıl yoldakiler şüpheye düşerlerdi.) [Ankebut 48] (Müşrikler, Kur'anı başkasından öğrenmiş veya önceki semavi kitaplardan almış derlerdi. Yahudiler de, Onun vasfı Tevrat'ta ümmi olarak bildirilmiştir, bu ise ümmi değil diye şüpheye düşerlerdi.) (Yanlarındaki Tevrat ve İncil'de [ismini ve sıfatını] yazılı buldukları ümmi nebi olan o Resule [Muhammed aleyhisselama, iman edip] tâbi olanlara [çeşitli nimetler vereceğiz]. O resul, onlara iyiyi emreder, onları kötülüklerden alıkoyar, temiz ve hoş şeyleri kendilerine helâl kılar, murdar ve kötü şeyleri de üzerlerine haram kılar, sırtlarından ağır yükleri indirir, üzerlerindeki zincirleri kırar, [yapılması güç ağır teklifleri kaldırır kolaylarını emreder], işte o vakit Ona iman eden, Ona kuvvetle saygı gösteren, Ona yardımcı olan ve Onun peygamberliği ile birlikte indirilen nuru izleyen kimseler var ya, işte onlar saadete, kurtuluşa erenlerdir.) [Araf 157] (De ki: "Ey insanlar, elbette ben, göklerin ve yerin hükümranı, kendisinden başka ilah bulunmayan, dirilten ve öldüren Allah'ın, hepiniz için gönderdiği resulüyüm. Allah'a ve Onun ümmi nebi olan Resulüne uyun ki, doğru yolu bulasınız.) [Araf 158] Allahü teâlânın böyle bildirmesi, ümmî olduğu [okuryazar olmadığı] halde kendisinin bütün ilimlerin zirvesinde bulunmasından dolayıdır. Resul denmesi Allah'a göre, Nebi denilmesi de kullarına göredir. Yani O, Allah'ın elçisi olmak bakımından Resul, halka Hakkın emirlerini tebliğ etmesi yönüyle de Nebi'dir. (Beydavi) Alak suresinin birinci âyetinde ikra=oku buyurulup, üçüncü âyetinde tekrar oku buyurulması, ben okumak bilmem demesinden dolayıdır. (Beydavi) [Devamı var]

.Sahih-i Buhari'de şöyle bildirilmiştir: Resulullah, peygamberliği bildirilmeden önce sahih rüyalar görürdü. Gördüğü rüyalar gündüz aynen çıkardı. Çoğu geceleri Hira Dağındaki mağarada ibadet ile geçirirdi. Ramazan ayında bir gün Hira Dağındaki mağarada ibadet ile meşgul iken, bir kimse [Cebrail aleyhisselam] geldi. Elinde ipekten bir örtü vardı. Resulullah efendimiz şöyle buyurdu: (O kimse bana "Oku" dedi. (Ben okuma bilmem) dedim. Elindeki örtüyü başımın üzerine koydu. Başımı ve yüzümü örttü. Sonra o örtüyü başımdan kaldırdı ve "Oku" dedi. Ben yine (Okuma bilmem) dedim. Yine önceki gibi, Alak suresindeki (İnsanı bir "alak"tan [döllenmiş yumurtadan] yaratan Rabbinin adıyla oku! Oku, insana bilmediklerini öğreten ve kalemle yazdıran Rabbin en büyük kerem sahibidir) [mealindeki] âyet-i kerimeleri okudu. Ondan işittiklerim kalbime tamamen yerleşti.) [Ayet-i kerimedeki oku, öğrendiklerini, duyduklarını tekrar et anlamındadır.] Resulullah efendimiz ile Kureyş arasındaki antlaşmayı Hazret-i Ali yazdı. Antlaşmanın başına Bismillahirrahmanirrahim ve Muhammedün Resulullah yazdı. O sırada henüz iman etmemiş olan Süheyl bin Amr dedi ki: (Bizim kitabımıza göre ben Rahmanı bilmem, onun yerine Bismike Allahümme yaz. Muhammedün Resulullah yerine de Muhammed bin Abdullah yaz. Eğer biz Onun Peygamberliğini kabul etseydik, zaten Onunla savaşmazdık.) Eshab-ı kiram ile Süheyl arasında konuşmalar devam ederken, Resulullah efendimiz buyurdu ki: - Ya Ali, Onu sil, Süheyl'in dediği gibi yaz. Hazret-i Ali'nin, edebinden silmeye eli varmadı. Resulullah efendimiz, (Silinecek yeri bana gösterin de orasını sileyim) buyurdu. Gösterdiler ve orasını sildi. (Şevahid-ün nübüvve) Bu vesikalara rağmen, bid'at ehli bile olsa, Müslüman olan bir kimse, Resulullah okur yazardı diyemez. Kâfirlerin demesinin zaten bir kıymeti yok. Yılanın zehir saçmasına benzer. Seven, sevdiği iledir Sual: Mezhep imamlarımızın yani İmam-ı a'zam, İmam-ı Malik, İmam-ı Şafii, İmam-ı Ahmed hazretlerinin yolunda olup, bu yoldan kıl ucu kadar ayrılmayan, Ehl-i sünnet âlimlerini seven ve onların yolunda giden muhakkak kurtuluşa kavuşur mu? CEVAP: İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Doğru yolda gidenleri sevmek, onlarla tanışmak ve görüşmek ve onlar gibi olmaya özenmek ve o büyüklerin sözlerini işitmek ve kitaplarını okumak, Allahü teâlânın nimetlerinin en büyüklerindendir ve Onun ihsanlarının en kıymetlilerindendir. Muhbir-i sadık, yani hep doğru söyleyici olan Muhammed aleyhisselam, (El mer'ü mea men ehabbe) buyurdu. Yani, kişi, dünyada ve ahirette sevdiği ile beraber olur. Bunun için, din büyüklerini seven kimse, onlar ile beraber olur. Onların Allahü teâlâya manevi olan yakınlığında, onlar gibi olur. Allahü teâlâ, bu yolun büyüklerine olan sevginizi arttırsın! Onlara bağlılık arzusunu, ömrünüzün sermayesi yapsın! Bu büyükleri seven, onlarla beraber olur. Onlarla beraber olan, şaki olmaktan [küfürden ve günah işlemekten] korunmuş olur. (2/36, 1/203) ------


.Sual: Birileri çıkmış (Allah ismini söylememiş, ama zıddını da ifade etmemişse kitap ehlinin kestiği yenir. Mutlaka besmele çekmiş olması, yahut kendi dillerinde Allah'ın ismini söylemiş olması şart değildir) diyor. Besmelesiz kesilen hayvan leş olmaz mı? CEVAP: Evet, leş olur. Bir âyet-i kerime meali: (Leş, akıcı kan, pis hınzır ve Allah'tan başkasının adı ile kesilmiş olan hayvanları yemek haramdır.) [Enam 145] Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Besmele ile attığın ok ile avladığını ye, av köpeğini de besmele ile salmışsan ve talimli köpek ise, yersin. Köpek talimsiz ise yetişip kesersen yersin.) [Müslim] Besmele kasten terk edilirse, leş olur. Unutulursa özür olur, mahzuru olmaz. İki hadis-i şerif meali: (Hayvan keserken, Allah'ın ismini söylemek gerekir. Eğer besmele unutulursa yerken söylemek yeter.) [Beyheki] (Hayvanı keserken, besmele ile beraber tekbir de getirin.) [Taberani] (Besmele ile beraber tekbir getirmek, Bismillahi Allahü ekber demektir.) Fetava-yı Hindiyye'de diyor ki: Müslümanın veya ehli kitap olan kâfirin, Allahü teâlânın ismini veya bir sıfatını, herhangi bir dil ile söyleyerek, kestiği yenir. Söylemezse, hayvan leş olur. (Zebaih bahsi) Rükün nedir? Sual: Kitaplarda, (Avret uzuvlarından herhangi birinin dörtte biri, bir rükün açık kalırsa, namaz bozulur, bir rükünde, eli üç kere kaldırırsa, namazı bozulur) deniyor. Rükün nedir? Ne kadar zamandır? CEVAP: Namazın içindeki farzlara Rükün denir. Bir âyet okumak, rüku ve iki secde, son rekatta oturmak, birer rükündür. Bir rükünde, üç kere Sübhanallah diyecek kadar avret yeri açılırsa namaz bozulur. Kaç rekat kıldığını şaşırıp, namaz içinde düşünmesi, sonraki rüknün veya vacibin, bir rükün zamanı kadar gecikmesine sebep olursa, bu arada, âyet ve tesbih okusa bile, secde-i sehv gerekir. Düşünmek, farzı veya vacibi geciktirince, secde-i sehv lazım olur. Mesela, son rekatta oturunca düşünürse, selam vermesi gecikirse, secde-i sehv lazım olur. Fazla okuduğu salevat ve dua, sünnet olarak değil, düşünce, dalgınlık sebebi ile olduğu vakit, vacibin gecikmesi secde-i sehvi gerektirir. Başka bir namazı kılıp kılmadığını veya dünya işlerinden herhangi birini düşünürse, bir rüknün gecikmesine sebep olsa bile, secde-i sehv lazım olmaz. Haşr suresinin sonu Sual: Tam İlmihal'de, Haşr suresinin sonunu okuyanların ahiret şehidi olacağı bildiriliyor. Haşr suresinin sonu denince, sondan kaç âyet anlaşılır? CEVAP: Hüvallahüllezi... diye başlayan üç âyet anlaşılır. Üçten fazla, beş veya daha fazla âyet okumak daha sevab olur.


.Sual: Bazı evliyanın imanı geri alınmaz diyorlar. Sahabe de böyle mi? Bir de, büyük zatlar bir talebesini severse, o talebenin sevgisi hep devam edermiş, geri alınmazmış, bunlar doğru mu? CEVAP: Senaullah-i Dehlevi hazretleri buyuruyor ki: Tasavvufta Fena makamına kavuşan, elbette imanla ölür. Bekara suresinin (Allah, imanınızı zayi etmez) mealindeki 143. âyeti ve (Allahü teâlâ, [Fena makamına kavuşan evliya] kulların imanlarını geri almaz) hadisi, hakiki imanın geri alınmayacağını göstermektedir. (İrşad-üd-talibin) Evliyanın bile imanı gitmez, yani mürted olmazken, evliyadan daha yüksek olan sahabi asla mürted olmaz. Allahü teâlâ, Onlardan razı olduğunu, hepsine Cenneti söz verdiğini bildiriyor. Allah hiç sözünden döner mi? Kur'ân-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Hepsine Cenneti söz verdim. Ben onlardan razıyım.) [Hadid 10, Fetih 18, 29, Tevbe 100, Maide 119, Mücadele 22, Beyyine 8] Allahü teâlânın sıfatları ebedidir, sonsuzdur. Eshab-ı kiramdan razı olması da sonsuzdur. İki âyet-i kerime meali şöyledir: (Allah asla sözünden dönmez.) [Al-i İmran 9, Zümer 20, Rad 31] (Allah vaadinden dönmez.) [Rum 6] Allahü teâlâ sözünden dönmeyeceği için, Eshab-ı kiramdan hiçbiri, sonradan kâfir olmamıştır. İmam-ı Rabbani hazretleri de bir mektuba verdiği cevapta buyuruyor ki: Allahü teâlâyı istediğinizi bildiren mektubunuz geldi. İstemek, kavuşmanın müjdecisidir. Büyükler buyuruyor ki: (Vermek istemeseydi, istek vermezdi.) Kâmil ve mükemmil bir zat ele geçerse, bütün arzuları, istekleri, onun eline bırakmalı, ölü yıkayıcının elinde teneşirdeki cenaze gibi olmalıdır. Önce Fena-fişşeyh'dir. Bu Fena, sonra Fillah haline döner. [Tasavvuf yolunun sonuna ermiş ve başkalarını da erdirmek için geri dönüp, herkes gibi görünen, bir kâmil bulunca, ona teslim olmalı. Önce, kendini onda yok etmeli, yani kendine değil, ona uymalı. Böyle olan kimse, yavaş yavaş, Allahü teâlâda yok olur. Yani kendi arzuları aradan kalkıp, Allahü teâlânın iradesi ile hareket eder. Kendi iradesi kalmaz.] (1/61) Murad-ı Münzevi hazretleri buyuruyor ki: Muhabbet çalışmakla kazanılmaz. Onu büyükler verir. Her kime muhabbet yani sevgi verilmişse, bir daha geri almazlar. Yine buyuruluyor ki: Büyükler, daha sonra gemiden atacaklarını baştan hiç gemiye almazlar. Gemi sahile çıkınca içindeki iyi kötü herkes sahile çıkar. Hatta gemideki fareler bile. ? İmam arkasında hata Sual: İmam ile namaz kılarken, imam secdeden doğruldu zannederek başımı kaldırdım, baktım ki imam daha secdede. Tekrar secdeye gittim. Yani benimki üç secde oldu. Bir de yine dalgınlıkla, imam selam vermeden önce selam verdim. Sonra baktım imam daha okuyor. Bekleyip imamla birlikte selam verdim. Namazım sahih oldu mu? Secde-i sehv yapmam gerekiyor muydu? CEVAP: İmamla yapılan hatalarda secde-i sehv gerekmez. Namazınız sahih olmuştur. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.Sual: Din ne demektir? İslamiyet'e sırat-ı müstakim yani doğru yol denir mi? CEVAP: Elbette, İslamiyet sırat-ı müstakimdir. Din, insanları sonsuz saadete götürmek için Allahü teâlâ tarafından gösterilen yol demektir. Din ismi altında insanların uydurduğu yollara din denmez. Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselamdan beri, her bin senede, bir Peygamber vasıtası ile, insanlara bir din göndermiştir. Bütün Peygamberler, hep aynı imanı söylemiş, hepsi ümmetlerinden aynı şeylere iman etmeyi istemişlerdir. Yani bütün Peygamberler Müslüman idi. Fakat, kalb ile, beden ile yapılması ve sakınılması lazım olan şeyleri başka başka olduğundan, Müslümanlıkları da ayrıdır. Mesela namaz vakitleri kiminde az kiminde çok idi. Bazı şeyler kiminde haram, kiminde helal idi. Her din, kendisinden önce gelen dini nesh etmiş, yani değiştirmiştir. En son gelen ve her dini değiştiren ve dinlerin hepsini kendinde toplamış olup, kıyamete kadar hiç değişmeyecek olan din, Muhammed aleyhisselamın dinidir. Bugün, Allahü teâlânın sevdiği, beğendiği din de, bu ahkam ile kurulmuş olan İslam dinidir. Sırat-ı müstakim, sadece İslamiyet'tir. Üç âyet-i kerime meali şöyledir: (Allah indinde hak din ancak İslam'dır.) [Al-i İmran 19] (Sizin için din olarak İslam'ı beğendim.) [Maide 3] (İslam'dan başka din arayanın bulacağı din, asla kabul edilmez.) [Al-i İmran 85] Doğru yol İslamiyet sırat-ı müstakimdir. Kur'an-ı kerimde otuzdan fazla yerde, İslamiyet için, sırat-ı müstakim [doğru yol] ifadesi geçer. Bunlardan bazıları şöyledir: (Doğu da Allah'ın, batı da. O, dilediğini doğru yola [İslamiyet'e] iletir.) [Bekara 142] (Allah'ın Kitabına sarılan elbette doğru yola [İslamiyet'e] kavuşur.) [Al-i İmran 101] (Allah, kendisine inanan ve Kitabına sarılanları rahmetine ve bol nimetine kavuşturur, onları kendisine götüren doğru yola [İslamiyet'e] ulaştırır.) [Nisa 175] (Allah, rızasını gözetenleri onunla, selamet yollarına eriştirir ve onları, iradesiyle karanlıklardan aydınlığa çıkarır, doğru yola [İslamiyet'e] iletir.) [Maide 16] (İşte Rabbinin doğru yolu [İslamiyet] budur. Biz, âyetlerimizi, düşünen bir topluluk için beyan ettik.) [Enam 126] (İşte benim doğru yolum [İslamiyet] budur; ona uyun. Sizi bu yoldan ayıracak başka yollara uymayın. Kötülüklerden sakınmanız için Allah size bunları emretti.) [Enam 153] (Allah, iman edenleri, doğru bir yola [İslamiyet'e] iletir.) [Hac 54] (Resulüm, elbette sen, onları doğru yola, [İslamiyet'e] çağırıyorsun.) [Müminun 73] (Kur'an-ı Hakim'e and olsun ki, sen doğru yol [İslamiyet] üzere gönderilmiş Peygamberlerdensin.) [Yasin 2-4] (Ey Resulüm, elbette sen, doğru bir yola [İslamiyet'e] çağırıyorsun.) [Şura 52]


.Sual: 14 asırdır gelen İslam âlimleri, hidayet kelimesini doğru yol olarak tercüme etmişlerdir. Halbuki hidayet, dünyada Allah'a ulaşmak demek değil midir? CEVAP: Asla öyle değil. Burada, bütün İslâm âlimleri hâşâ hidayet kelimesine yanlış mana vermekle suçlanmaktadır. Halbuki Allahü teâlâ, (Bilmiyorsanız âlimlere sorun) buyuruyor. (Nahl 43) Peygamber efendimiz, (Âlimler, benim ve diğer Peygamberlerin vârisleridir) buyuruyor. (Tirmizi) Bugüne kadar, hiçbir İslam âlimi, hidayet kelimesini Allah'a ulaşmak olarak bildirmemiştir. Dört mezhebin kurucusu İmam-ı a'zam, İmam-ı Malik, İmam-ı Şafii, İmam-ı Ahmed gibi büyük âlimler, mezhepteki büyük âlimler, mesela İmam-ı Gazali, İmam-ı Rabbani, İmam-ı Ebu Yusuf, İmam-ı Muhammed, İmam-ı Nevevi gibi âlimler, Seyyid Abdülkadir-i Geylani, Cüneyd-i Bağdadi gibi yüzlerce kerameti görülen velilerden hangisi, hidayet kelimesi için Allah'a ulaşmaktır demiştir? Hangi müfessir tefsirinde hidayet kelimesini, Allah'a dünyada ulaşmak diye bildirmiştir? Binlerce âlimden biri gösterilemez. İslam âlimlerine düşmanlığın sebebi nedir? Sebebi hidayeti İslamiyet olarak bildirmeleri ve dinin emir ve yasaklarını aynen Resulullahın bildirdiği gibi açıklamaları değil mi? Niye İslam âlimleri ölçü alınmıyor da, doğru yoldan ayrılmış, dalalete düşmüş kimseler ölçü alınıyor? Bugüne kadar İslam dini eksik mi geldi? Bazı din cahilleri de "hocamız gelene kadar İslamiyet eksikti o tamamladı" diyorlar. 1400 yıldır İslamiyet eksik mi geldi? Hâşâ Allahü teâlâ mı eksik bildirdi? Hâşâ, Peygamber efendimiz mi eksik bildirdi, eksik mi açıkladı? Hidayet yol demek değildir. Yani sebil ve sırat demek değildir. Köprü falan değildir. Hidayet=İslamiyet demektir. İslamiyet ise Allahü teâlânın gösterdiği doğru yol demektir. Onun için hidayete doğru yol deniyor. Zıddı da, dalalettir, sapıklıktır. Hidayet; Hakkı hak, bâtılı bâtıl olarak görüp doğru yola girmek, dalâletten ve bâtıl yoldan uzaklaşmak, iman etmek, Müslüman olmak demektir. Hidayet, Allah'ın istediği dindir, Allah'ın istediği yoldur. Yol kelimesi bunu güzel açıkladığı için bütün İslam âlimleri yol olarak bildirmişlerdir. Piyasadaki doğru ve yanlış bütün mealler hidayete, doğru yol anlamını vermişlerdir. Yani İslamiyet demişlerdir. Ulaşmak diye bir ucube meydana getirmemişlerdir. Hidayet İslamiyet'e girme, İslamiyet'i kabul etmek demektir. İslamiyet ise doğru yoldur. O halde hidayet doğru yol demektir. İki âyet-i kerime meali: (Sen sevdiğini hidayete erdiremezsin. Allahü teâlâ dilediğine hidayet verir.) [Kasas 56] (Allah, kime hidayet etmek isterse, onun göğsünü İslamiyet için genişletir.) [Enam 125] İki hadis-i şerif meali de şöyledir: (Allahü teâlâ, beni âlemlere rahmet ve hidayet için gönderdi.) [Ebu Nuaym] (Hidayet benim elimde değildir. Şeytan da Allahü teâlânın yasak kıldığı şeyleri süslü, cazip gösterir. Saptırmak da onun elinde değildir.) [İ.Adiy] > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29


.Sual: Kur'anda Allah'ın iki eli tabiri geçmektedir. Bu, Allah'ın bizim gibi elinin olduğunu göstermez mi? CEVAP: Asla göstermez. Çünkü Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Onun benzeri hiçbir şey yoktur, O hiçbir şeye benzemez.) [Şura 11] Onun eli, ayağı, gözü var demek, yaratıklara benzetmek olur. 'Yed'den muradın keyfiyetini Allah bilir demekle yetinmelidir. Çünkü düşündüğümüz, hayal ettiğimiz her şey mahluktur, yaratıktır. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Bildiğimiz, hatırımıza, hayâlimize gelen, duygu organlarımıza etki eden her şey mahluktur. Çünkü, insanın bildiği, hissettiği her şey, kendi eseridir. Bizim, Allahü teâlâyı tenzîh etmemiz, bir şeye benzemez dememiz bile benzetmek olur. (2/9) Arapça'daki yed ile ilgili deyimlerden bazıları şöyledir: Yed-i tula [uzun el], büyük ilme sahip kimse demektir. Yed-i beyza [beyaz el, parlak el], keramet, harikulade hâl demektir. [Musa aleyhisselam elini koynundan çıkarınca, mucize olarak elinden ışıklar çıkmıştı. Bu deyim oradan kalmıştır.] Yed-i kudret [kudret eli], Allahü teâlânın tasarrufu demektir. Yed-ullah [Allah'ın eli], Allahü teâlânın yardımı, kudreti demektir. Yed-i emin [emin el], güvenilir kimse olarak seçilen zat. Bu deyimlerde de görüldüğü gibi yed=el kelimesi hakiki manasında değil, deyim manasında kullanılmaktadır. Az da olsa Arapça bilen bir kimse, Allah'ın iki eli var diyemez. Çünkü Kur'an-ı kerimde, bir elim, iki elim ve ellerim tabiri geçiyor. Arapça'da iki ele yedeyn veya yedan denir. İkiden fazla olursa Eydin veya eyadi denir. Yediy=elim, yedeyye=iki elim demektir. Kur'an-ı kerimde Allahü teâlâ için hem bir el, hem iki el, hem de ikiden fazla el, yani eller tabiri geçiyor. Hâşâ Allah'ın eli bir mi, iki mi, daha mı fazla? Bunlar, hakiki el manasıyla hiç alakası olmayan deyimlerdir. (Yedullahi fevka eydihim=Allah'ın eli onların elleri üstündedir.) [Fetih 10] (Bunun açıklaması aşağıda yapılmıştır.) (... lima halaktü bi yedeyye=İki elimle yarattığıma...) [Sad 75] (Bunun açıklaması da aşağıda yapılmıştır.) (Vessemae beynena ha bi eydin=Biz ellerle bina ettik.) [Zariyat 47] Burada Allahü teâlâ kendisi için ben demiyor biz diyor, semayı elimle bina ettim demiyor, ellerle bina ettik diyor. Her ikisi de çoğul. Hâşâ Allah'ın yardımcıları, ortakları mı var? Şu âyet-i kerime de aynı anlamdadır: (Dâvüde zel eydi=Eller sahibi Davud) [Sad 17] Davud aleyhisselamın ikiden fazla eli mi vardı da böyle buyuruluyor. Güçlü idi, marifetleri çoktu demektir. Yarınki yazıda açıklaması vardır. (Devamı var) > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.
El kelimesinin Arapça'da çeşitli manaları vardır: 1- Hakiki manasında kullanılanlara örnekler: İki âyet-i kerime meali: (Firavun "ellerinizi ayaklarınızı çaprazlama kesip, sonra hepinizi asacağım" dedi.) [Araf 124] (Kadınlar, Yusuf'u görünce kendi ellerini kestiler.) [Yusuf 31] 2- Bir şeye sahip olmak manasında kullanılanlara örnek: İki âyet-i kerime meali: (Elinde nikah akdi bulunan erkek...) [Bekara 237] (De ki: Size Allah'ın hazineleri elimdedir, demiyorum.) [Enam 50] 3- Kuvvet, güç manasında kullanılanlara örnekler: Dört âyet-i kerime meali: (Hükümranlık elinde bulunan Allah, yüceler yücesidir.) [Mülk 1] (Allah birini fitneye düşürmek isterse, senin elinden bir şey gelmez.) [Maide 41] (Onlar Allah'ı gereği gibi değerlendiremediler. Bütün yeryüzü, kıyamet günü Onun avucundadır; gökler Onun sağ eliyle [kudretiyle] dürülmüş olacaktır. O, müşriklerin ortak koşmalarından yüce ve münezzehtir.) [Zümer 67] (Bu âyetteki sağ elden muradın, kudret olduğu Beydavi, Celaleyn, Medarik gibi birçok tefsirde bildiriliyor.) (Mülkün sahibi olan Allah'ım! Mülkü dilediğine verir; dilediğinden çekip alırsın; dilediğini aziz, dilediğini zelil edersin; her iyilik yalnız senin elindedir.) [Al-i İmran 26] İki hadis-i şerif meali de şöyledir: (Dengeler Allah'ın elindedir. Dilediğini yükseltir, dilediğini zelil eder. Âdemoğlunun kalbi de Rahmanın iki parmağı arasındadır. Dilediğini saptırır, dilediğini dinde sabit kılar.) [Deylemi] (Allahü teâlâ buyurdu ki: Her iş benim elimdedir. Gece ve gündüzü ben döndürürüm.) [Buhari, Müslim] 4- Yardım, dostluk, rahmet anlamında olanlara örnekler: Bir âyet-i kerime meali: (Allah'ın eli [yardımı, dostluğu] onların [biat edenlerin] ellerinin [yardımlarının, dostluklarının] üzerindedir.) [Fetih 10] (Biat edenlere mükâfatını verecek olan ancak Allahü teâlâdır demektir.) Birkaç hadis-i şerif meali: (Cömertlerin kusurunu affedin. Çünkü o sürçtükçe Allahü teâlâ onun elinden tutar [Ona yardım eder].) [Beyheki, Haraiti] (Sıkıntı ve musibet zamanlarında kendi elini Allah'ın tutmasını isteyen, bollukta çok dua etsin.) [Hâkim] (Allah'ın elini tutması, ona yardım etmesidir.) (Allah'ın eli cemaat üzerindedir.) [İ.Asakir] (Burada elden maksat rahmettir.) (Allah'ın eli müezzinin başı üstündedir.) [Hatib] (Burada da, elden maksat rahmettir.) (Üstteki el, alttaki elden [Veren el alan elden] hayırlıdır.) [Buhari, İ. Ahmed] (Eller tasarrufta üçtür. Allah'ın eli en üsttedir, sonra veren el gelir, en altta isteyenin eli vardır.) [Ebu Davud] (Devamı var.) > Tel:

.5- Vasıtalı vasıtasız yaratmak anlamında kullanılanlar: Bir âyet-i kerime meali: (Ey İblis, iki elimle [vasıtasız] yarattığıma secde etmekten seni men eden nedir?) [Sad 75] İki elimle demekten maksat ana ve baba gibi hiçbir vasıta olmadan yaratmaktır. (Beydavi) Âdem aleyhisselâma şeref bahş etmek için de, iki el tabiri kullanılmıştır. Yoksa, bütün mahlukatı vasıtalı veya vasıtasız yaratan, elbette Allahü teâlâdır. (Celaleyn) İmam Münavi, İbni Kemal ve diğer İslam âlimlerinden naklen buyuruyor ki: Yed [el] kelimesi, güç ve kuvvetten mecaz ve teşbihtir. İki âlem vardır, bu iki âlemin tek idare edicisi manasındadır. Yani Melekut âlemini de, şehadet âlemini de ben idare ederken, niçin emrime uyup secde etmedin demektir. (Cami-us sagir Feydul kadir şerhi) 6- Nimet anlamında kullanılanlar: Dört âyet-i kerime meali şöyledir: (Elini boynuna bağlayıp asma.) [İsra 29] [Cimrilik etme demektir.) (Münafık erkeklerle münafık kadınlar, ellerini yumarlar [cimridirler]) (Tevbe 67) (Ellerimizle onlar için enam [deve, sığır ve davar] yarattığımızı görmüyorlar mı?) [Yasin 71] (Doğan bir dana veya bir kuzu için, ellerimizle yarattık demek, kudretimizle yarattık demektir.) (Yahudiler, Allah'ın eli bağlıdır [sıkıdır, cimridir] dediler. Hayır, Allah'ın iki eli [dünyada ve ahirette her çeşit nimeti] de açıktır; nasıl dilerse, öyle infak eder, öyle verir.) [Maide 64] İki el denmesinden maksat vurgu içindir; lebbeyk [iki defa hazırım, hazır vaziyetteyim] kelimesi gibi yani layık olan ve olmayana da nimetleri çoktur, boldur. [Müslim'deki] (Allah'ın iki eli de sağdır) hadis-i şerifinde, iki ele de sağ el demek, vurgu içindir, kuvvetlendirmek içindir. Yoksa maddi olarak elin ikisine de sağ el denmez. Dolayısıyla âyetin devamında (dilediği gibi dilediğine rızk verir) buyuruluyor ki, layık olana da olmayana da dünyada bol rızık verebilir anlamındadır. (Tefsir-i Kurtubi) Bir hadis-i şerif meali: (Allahü teâlâ sadakayı sağ eline alır ve büyütür.) [Dare Kutnî] (Sadakayı sağ eline almak tabiri de vurgu içindir, onu kabul edip bol sevab vermek demektir.) 7- Güç, güçlü olmak anlamında: Dört âyet-i kerime meali: (Ellere sahip kulumuz Davud) [Sad 17] (Güç ve kuvvete sahip Davud demektir. İbadet yönüyle güçlü idi, bir gün oruç tutar bir gün yerdi. Elleriyle demiri de hamur gibi yoğururdu.) (Elleri ve gözleri olan kullarımız İbrahim, İshak ve Yakub.) [Sad 45] (Burada ellerden kasıt, güç ve kuvvet sahibi olmaları, gözlerden kasıt da, basiret sahibi olmaları demektir.) (Göğü, elimizle [kudretimizle] biz kurduk.) [Zariyat 47] (Lütuf Allah'ın elindedir, onu dilediğine verir.) [Hadid 29] (Devamı var) >Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.8- İrade, arzu manasında kullanılanlara örnekler: Dört âyet-i kerime meali: (Başınıza gelen herhangi bir musibet, kendi ellerinizle [kendi iradenizle, kendi arzunuzla] işledikleriniz [günahlar] yüzündendir.) [Şura 30] (Elleriyle [kendi iradeleri ile] yaptıkları [kötü amel] yüzünden başlarına bir musibet geldiği vakit halleri nasıl olur?) [Nisa 62] (Kendi elleriyle öne sürdükleri [iradeleriyle işledikleri günahlar] yüzünden başlarına bir kötülük gelirse işte o zaman insanı nimetlerin hepsini unutan bir nankör olarak görürsün.) [Şura 48] (Rabbinin âyetleri kendisine hatırlatılmışken onlardan yüz çeviren ve iki elinin öne sürdüklerini [akıbetini düşünmeyip kendi iradeleri ile önceden yaptıkları günahları] unutan kimseden daha zâlimi var mıdır?) [Kehf 57] Hadis-i şeriflerde yed kelimesi Yed=el kelimesi, deyim olarak hadis-i şeriflerde çok kullanılır. Bazılarının meali şöyledir: (Eşcinsellik çoğaldığında, Allah halktan elini çeker [rahmetini keser] ve onların hangi vadide helâk olduklarına bakmaz.) [Taberani] (Allah'ın eli [rahmeti] cemaatle beraberdir.) [Müslim, Ebu Davud] (Ne mutlu hayrın anahtarı elinde olana. Şerrin anahtarı elinde olana da yazıklar olsun.) [İbni Mace, Hakîm] (Zühd, Allah'ın elindekine kendi elindekinden fazla bağlanmaktır.) [Beyheki] (Sadaka verin. Zira verdiğiniz sadaka, alanın eline geçmeden, Allah'ın eline geçer de, onu sizden birinin bir tayı veya deve yavrusunu büyüttüğü gibi büyütüp, kıyamette onu kendisine verir.) [Müslim] (Eli geniş olan evlensin, eli dar olan da oruç tutsun. Çünkü oruç tutmak şehveti sakinleştirir.) [Nesai] (Hacer-i Esvede elini süren, Rahmân'ın eline elini sürmüş gibi olur.) [İbni Mâce] (Nefsim elinde olan Allah'a yemin ederim ki, benim bildiğimi siz bilseydiniz, az güler çok ağlardınız .) [Tirmizi] (Namaz ve eliniz altındakiler hakkında Allah'tan korkun.) [Hatib] (Her namaz vakti girince, şöyle seslenen bir melek vardır: Ey Âdemoğulları, kendi elinizle tutuşturduğunuz sizi yakacak olan ateşi namazla söndürmek için kalkın.) [Taberani] (Devamı var) > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com



.
Sual: Nafile namaz kılınması mekruh olan vakitler nelerdir? CEVAP: 1- İmsak vaktinden sonra, güneş doğana kadar olan vakitte, yani sabah namazının farzından önce ve sonra nafile namaz kılınmaz. Sabahın farzından önce sadece sabahın sünneti kılınır. Farzdan sonra sabahın sünneti de kılınmaz. 2- İkindi namazının farzı kılındıktan sonra, güneş batana kadar nafile kılınmaz. 3- Güneş batımından, akşam namazının farzı kılınana kadar nafile kılınmaz. Bu vakitlerin haricinde her zaman nafile kılınır. Şu hallerde de farz ve nafile namaz kılmak mekruhtur: 1- Hatib minbere çıkınca. 2- Hutbe okunurken. 3- Hutbe bitiminden namaza başlanana kadar. 4- Cemaatle namaz için ikamet okunacağı sıra ve ikamet okunurken. 5- İmam namaza durunca. Kaza namazı kılınmayan vakitler Sual: Kaza namazı her zaman kılınabilir mi? CEVAP: Şu üç vakit hariç, her zaman kaza kılınır. Kaza namazı kılınmayan üç vakit şöyledir: 1- Güneşin doğmasından itibaren 50 dakika geçene kadar. 2- Güneş, öğle üzeri tam tepedeyken, öğleye 20 dakika kalınca kaza kılınmaz. 3- Akşama 40 dakika kaldıktan sonra kaza kılınmaz. O günün ikindisi kılınır. Kaza kılınması mekruh olan vakitlerde nafile de kılınmaz. Kalblerden geçenleri bilmek Sual: Kalblerden geçeni ancak Allah bilir diye bir âyet var mı? CEVAP: Evet birçok âyet-i kerime vardır. Birkaçının meali şöyledir: (İnsanı ben yarattım ve nefsinin kendisine fısıldadığını [ne düşündüğünü] bilirim ve ben ona şah damarından daha yakınım.) [Kaf 16] (Allah onların kalblerinin gizlediklerini de, açığa vurduklarını da bilir.) [Neml 74] (Elbette Allah kalblerin içindekini hakkıyla bilir.) [Al-i İmran 119] (Allahü teâlâ, kalblerinizde ne varsa hepsini bilir.) [Al-i İmran 154] (Onlar, ağızlarıyla, kalblerinde olmayanı söylüyorlardı. Halbuki Allah, onların kalblerinde gizlediklerini elbette bilir.) [Al-i İmran 167] (Onların kalblerinde olanı Allah bilir.) [Nisa 63] (Allah kalblerde olanı bilir.) [Enfal 43, Zümer 7, Tegabün 4] (Allah kalblerde olanı bilendir.) [Hud 5] (Sözlerinizi gizleseniz de, açığa vursanız da birdir; O, kalblerde olanı bilir. Yaratan hiç bilmez mi?) [Mülk 13,14] Kalblerden geçeni yalnız Allahü teâlâ bilir. Bir de Onun bildirdiği enbiya ve evliya, Onun bildirdiği kadar bilir. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com



.
Sual: Şöyle iki hadis var: (Hiç kimse, başkasının günahını çekmez.) [Hakim] (Ölü, yakınlarının kendisine bağırarak ağlamasından azap duyar.) [Buhari] Bunlar birbirine zıt değil mi? CEVAP: İki hadis-i şerif de sahihtir, birbirine zıt değildir. Birinci hadis-i şerif şu âyet-i kerimenin mealidir: (Hiç kimse, başkasının günahını çekmez.) [Necm 38, İsra 15] İkinci hadis-i şerif ise, Kur'an-ı kerimden sonra en sahih kaynak olan Buhari'de var. Kaynak olarak, iki hadis-i şerife de itiraz etmek mümkün değildir. Bir kimse, ölü için feryat ederek ağlayınca, ölü rahatsız oluyor, sıkıntı çekiyor. Ama ağlayanın günahını ölü çekmiyor. Ağlayan ölüye sadece sıkıntı veriyor. Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Ölünün kemiğini kırmak, onu diri iken kırmak gibi ona acı verir.) [Ebu Davud, İbni Mace] Bir kimse, ölünün kemiğini kırarsa, ölüye eziyet etmiş olur. Ölü kemiğini kıranın günahı, ölüye yüklenmiyor. Ölüye eziyet veriliyor. Feryat ederek ağlayan da, ölüye eziyet veriyor. Bu bakımdan iki hadis-i şerif birbirine zıt değildir. Kıbleye saygı Sual: Arkamız kıbleye gelecek şekilde oturmak veya kıbleye karşı ayak uzatmak caiz midir? Eski camilerde vaaz kürsüsünün arkası kıbleye gelmiyordu, yeni camilerde arkaya gelecek şekilde yapılıyor. Bu uygun mudur? CEVAP: Muteber din kitaplarımızdaki bilgiler şöyledir: Yatarken ve otururken kıbleye karşı ayak uzatmak mekruhtur. Kıbleye ve Mushaf'a karşı ayak uzatmak mekruhtur. Tuvalette kıbleyi öne veya arkaya getirmemelidir. Mushaf'ı kıbleye karşı oturarak okumalı. Ezanı başından sonuna kadar Kıbleye karşı okumak sünnettir. Bunların istisnaları da vardır: İmamın, oturduğu yerde kıbleye karşı kalması mekruhtur. Cemaate dönmesi veya sağa, sola dönüp oturması lazımdır Kabir ziyaret ederken, kıbleyi arkada bırakıp, kabirde yatanın yüzüne karşı oturup selam vermek müstehabdır. (İhya) Harflerin okunuşu Sual: Dat harfini, ZE, Tı harfini DAL, kaf harfini de GAYIN gibi okuyanlar var. Bu doğru mudur? CEVAP: Dat harfini ze veya zı olarak okumak yanlış olduğu gibi dal harfi gibi okumak da yanlıştır. Mahrecine uygun olarak DAT olarak okumalı ZAT olarak okumamalıdır. Mesela velazzallin dememeli, veladdallin demelidir. Tı harfini dal gibi okumamalı. Mesela Sıradal müstekıym dememeli, Sıratal müstekıym demeli. Şeydanırraciym dememeli, Şeytanırraciym demeli. Yani şeydan değil, şeytan demelidir. Kaf harfini g gibi okumamalı, k gibi okumaya çalışmalı. Mesela, Gul huvallahü ehad dememeli, Kul huvallahü ehad demelidir. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com
 

Sual: Cennette evlilik var mıdır? CEVAP: Evet vardır, ama nasıl olduğunu bilemeyiz. Çünkü orada nefs yoktur. Dünyada olan şeyler, birer görüntüdür. Her görüntünün, bir de aslı olur. Asıl olmadan görüntü meydana gelmez. Dünyadaki şeylerin hepsinin asılları, gerçekleri, Cennette vardır. Çocuk veya bekâr olarak ölenler de, Cennette evlenecektir. Herkes, aynı yaşta olacaktır. İki hadis-i şerif meali şöyledir: (Cennet nimetleri ile, dünyadakiler arasında yalnız isim benzerliği vardır.) [Beyheki] (Cennette işitilmeyen ve hayâl bile edilemeyen nimetler vardır.) [Müslim] Evliliğin de hakikisi, orada olacaktır. Herkese eşi, çok güzel görünecektir. Benim eşimden daha güzeli, daha yakışıklısı yok diyecektir. Orada diğer zevkler gibi, evlilik zevkleri her gün artacaktır. Sonsuza kadar böyledir. Cennette evliliğin olacağı, âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerle sabittir. Bu konudaki âyet-i kerime meallerinden bazıları şöyledir: (Bunun yanı sıra biz onları, sürmeli gözlü hûrilerle evlendiririz.) [Duhan 54] (Yanlarında güzel bakışlarını yalnız onlara tahsis etmiş, iri gözlü eşler vardır. Onlar, gün yüzü görmemiş bembeyaz yumurta gibidir.) [Saffat 48, 49] (Biz ceylan gözlüleri, defterleri sağdan verilenler için yeniden yarattık; onları bakire, eşlerine düşkün ve hepsini aynı yaşta kıldık.) [Vakıa 35-38] (İçlerinde huyu güzel, yüzü güzel kızlar vardır.) [Rahman70] Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki: (Rabbine itaat edip, kocasının hakkını ödeyen, ona hıyanet etmeyen kadınla şehid arasında, bir derece fark kalır. Kocası güzel ahlâklı bir mümin ise, onun kocası olur. Kocası uygun birisi değilse, Cennette Allahü teâlâ onu bir şehidle evlendirir.) [Taberani] (Şehid, Cennette bir huri ile evlendirilir.) [İ. Ahmed] (Cennet kızlarından biri dünyaya gelse, yerle gök arası güzel koku ile dolar ve ikisinin arasını aydınlatırdı.) [Buhari, Müslim] Cemaat sevabı Sual: Bir kimse, herhangi bir sebeple bazen camiye gidemese, evinde cemaat yaparak namazı kılsa, cemaat sevabından mahrum kalır mı? CEVAP: Herhangi bir sebeple camiye gidemeyen eğer, evinde cemaatle kılarsa cemaat sevabına kavuşur. Özürsüz camiye gitmeyip evinde cemaatsiz, yani yalnız kılarsa, cemaat sevabından mahrum kalır. İslam Ahlakı kitabındaki bir hadis-i şerifte (Özürsüz, evinde [yalnız] namaz kılan kişinin borcu ödenir, namazının sevabı noksan kalır) buyuruluyor. Ancak camideki imamın itikadı düzgün değilse, bid'at ehli ise veya fasık ise, elbette evde kılmak gerekir. Cemaat sevabı alacağım derken, namazdan da olmamalıdır.





.
Sual: Hidayet nedir? CEVAP: Hidayet; Hakkı hak, bâtılı bâtıl olarak görüp, doğru yola girmek, doğru yola iletmek, dalâletten ve bâtıl yoldan uzaklaşmak, iman etmek, Müslüman olmak, yol gösterici, Kur'an, tevhid, doğru yolu gösterme, Allahü teâlânın razı olduğu yolda bulunma, Onun, insanın kalbinden her sıkıntıyı çıkarıp, yerine rahatlık, genişlik verip, kendi emir ve yasaklarına uymada tam bir kolaylık ihsan etmesi ve kulun rızasını, kendi kaza ve kaderine tâbi eylemesi demektir. Hidayet ile ilgili bazı ayet-i kerimelerin mealleri aşağıdadır. Parantez içindekiler, tefsir kitaplarında yazılı olan manalardır. (Rabbimiz, her şeye bir özellik veren, sonra hidayet eden [doğru yola eriştiren]dir.) [Taha 50] (Onların hepsini [İbrahim'i, İshak'ı ve Yakub'u], emrimizle hidayeti [doğru yolu; İslamiyet'i] gösterecek imamlar [rehberler] kıldık.) [Enbiya 73] (Allah, dilediğini doğru yola hidayet eder, iletir.) [Bekara 213] ([İman edip] hidayete erenlerin [Müslümanların] hidayetlerini [İslamiyet'e uymalarını, Allahü teâlâ] artırmış, onlara kötülükten sakınma çarelerini ilham etmiştir [açıklamıştır].) [Muhammed 17] (Allah'a inananın kalbini, Allah, hidayete [doğruluğa, İslamiyet'e] erdirir.) [Tegabün 11] (Altlarından ırmaklar akan Cennet ehli, "Allah'a hamd olsun ki, bizi, hidayeti ile [Müslüman yaparak] buna kavuşturdu. Eğer Allah bize hidayet vermeseydi [Müslüman yapmasaydı], kendiliğimizden bu yolu bulamazdık" derler.) [Araf 43] (De ki: "Cebrail'e düşman olan, Allah'a düşmandır." Çünkü o, Kur'anı, Allah'ın izniyle, kendinden önce gelen kitapları doğrulayıcı, bir hidayet [yol gösterici] ve müminler için müjdeci olarak senin kalbine indirmiştir.) [Bekara 97] (Biz, hidayeti [Kur'anı] dinleyince, Ona iman ettik.) [Cin 13] (Allah, [kâfirleri dost bilip kendine] zulmedenlere hidayet etmez [doğru yola iletmez]) [Maide 51] (Dilediğini sapıklıkta bırakır, dilediğine de, hidayet eder [İslamiyet'e kavuşturur.]) [Fatır 8] (Allah, dilediğine hidayet verir [İslamiyet'e ulaştırır], dilediğini dalalette bırakır.) [İbrahim 4] (İhtilaflı şeyleri insanlara açıklayasın ve iman eden bir kavme de hidayet [doğru yolu gösterici rehber] ve rahmet olsun diye bu Kitabı sana indirdik.) [Nahl 64] (Hidayetten [İslamiyet'ten] uzak kalan, elbette en büyük ziyana uğrayacaktır.) [Yunus 45] (Hidayet ancak Allah'ın hidayetidir. [Doğru yol, ancak Allah'ın yoludur.]) [Bekara120] (İşte onlar, Allah'ın hidayet verdiği [İslamiyet'e kavuşturduğu] kimselerdir.) [Zümer 18] (Allah, hidayete erenlerin [iman edenlerin, Müslüman olanların], hidayetlerini [İslamiyet'e bağlılıklarını] artırır.) [Meryem 76, Muhammed 17] (Onları hidayete erdirir [imana kavuşturur].) [Muhammed 5] (Onlar hidayet [doğru yol] yerine dalaleti [sapıklığı, küfrü] satın alanlardır.) [Bekara 175] (Sen sevdiğini hidayete erdiremezsin [Müslüman edemezsin], Allah, ancak hidayeti dilediğine verir.) [Kasas 56] (Allah, Peygamberini, hidayet [tevhid] ve hak din [İslamiyet] ile gönderdi.) [Feth 28] >


.2- Kıyametin büyük alametlerinden birisi de, Hazret-i İsa'nın gökten inmesidir. Al-i İmran suresinin 55. âyetinin tefsirinde şöyle buyuruluyor: Hazret-i İsa diri olarak göğe kaldırıldı. Buhari ve Müslim'in rivayet ettiği hadis-i şerife göre, Hazret-i İsa, kıyamete yakın yere inecek, Peygamber efendimizin şeriatı ile hükmedecektir. (Tibyan tefsiri 1/233) Zuhruf suresi 61. âyetinin tefsirinde deniyor ki: Hazret-i İsa'nın inmesi kıyamet alametidir. (Tibyan tefsiri 4/137) Nisa suresinin 157 ve 158. âyetinde Celaleyn tefsirinde bildiriliyor ki: Hazret-i İsa, öldürülmedi, asılmadı, öldürülen ona benzetildi ve o, göğe kaldırıldı. (Kur'an-ı hakim ve meal-i kerim 1/150) Aynı kitapta, Al-i İmran suresinin 55. âyetinin tefsirinde ise diyor ki: (O zaman Allah, şöyle demişti: Ey İsa, seni onlar değil, [ecelin gelince] ben öldüreceğim, seni kendime yükselteceğim ve seni inkârcılardan temizleyeceğim.) Dip notunda ise deniyor ki: (Hazret-i İsa, Nisa suresinin 157 ve 158. âyetine göre, düşmanları tarafından öldürülmemiş, Allah onu ruhu ve cesedi ile birlikte, yükseltip kaldırmıştır.) Buhari ve Müslim'deki kıyamete yakın ineceğini bildiren hadis-i şerif nakledilip "Bu hususta sahih başka haberler de var" deniyor. (Kur'an-ı hakim ve meal-i kerim 1/92) Zuhruf suresi 61. âyetinin tefsirinde ise, Hazret-i İsa'nın inmesinin kıyamet alametlerinden olduğu, bu bilgileri Beydavi, Celaleyn ve Medarik'ten alındığı bildirilmektedir. Buhari ve Müslim'deki hazret-i İsa'nın ineceğini bildiren hadis-i şerif de ilave edilmiştir. (Kur'an-ı hakim ve meal-i kerim 3/900) Birkaç hadis-i şerif meali şöyledir: (İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak, [Hıristiyanlığı kaldıracak] domuzu öldürecek, [domuz etini yasaklayacak] İslam'dan başka şeyi yasaklayacaktır.) [Buhari, Müslim] (İsa gökten inmedikçe kıyamet kopmaz.) [Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Mace, Nesai, İ. Ahmed, Taberani, İ. Hibban, İ. Cerir] (Nasıl helak olur bu ümmet ki, başında ben, sonunda Meryem oğlu İsa ve ortasında da ehl-i beytimden Mehdi vardır.) [Hakim, İ. Asakir] (İsa, yere inince evlenecek, bir oğlu olacak, kırk yıl kadar yaşayıp ölecek ve benim yanıma defnedilecektir.) [Tirmizi, Mevahib] (Benim dinim üzerine İsa gelir, Deccal'ı öldürür, sonra kıyamet kopar.) [İ. Ahmed] (İsa, inince İslamiyet ile hükmedecektir. O zaman Allahü teâlâ, Müslümanlardan başka herkesi helak edecektir. Sonra yeryüzünde sükun emniyet meydana gelecektir. O kadar ki, aslan deveyle, kaplan inekle ve kurt kuzuyla serbestçe dolaşacak, çocuklar yılanlarla oynayacaktır. İsa ölünce cenazesini Müslümanlar kaldıracaktır.) [Ebu Davud] (İsa benim yanıma gömülecektir.) [Tirmizi] Bu âyet-i kerime ve hadis-i şerifler karşısında, falanca Hazret-i İsa'dır veya manen gelecektir demek, tevil götürmeyen bir zırvadır. Veya biz bunlara inanmıyoruz demenin başka şeklidir. (Devamı var.) > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 -


.Sual: Bazı kimseler, (Hazret-i İsa gelince, dindar Hıristiyanlarla beraber olup, hakiki Hıristiyanlığı yayacak) diyorlar. Böyle bir şey var mıdır? CEVAP: Bu tamamen yanlıştır. Böyle şeyleri misyonerler veya onlara aldananlar uyduruyor, Müslümanlar bu tuzağa düşmemeli. "Dindar Hıristiyan" tabiri de yanlıştır. Eğer kendi bâtıl dinlerine olan bağlılık kast ediliyorsa, o zaman dindar Mecusi, dindar putperest demeye benziyor. Putperestin dindarı nasıl olur ki? Batıl olan bir dine çok bağlı anlamında bu kelime kullanılmaz. Aşırı bağlı veya fanatik denir. Hıristiyanlık nesh edildiğine [yani Allahü teâlâ tarafından hükmü yürürlükten kaldırıldığına] göre, artık hakiki Hıristiyanlık, dindar Hıristiyan, İsevi Müslüman gibi tabirler kullanılmaz. Onlar, Müslüman olmadıkça, gayri müslimdir. Hak olan, sadece İslam dinidir. Allahü teâlâ Müslümanlıktan başka dini kabul etmiyor. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Allah indinde hak din ancak İslam'dır.) [Al-i İmran 19] (Sizin için din olarak İslam'ı beğendim.) [Maide 3] (İslam'dan başka din arayan bilsin ki, bulacağı din, asla kabul edilmez.) [A. İmran 85] Diğer taraftan, İsa aleyhisselamın, kendisine tanrı diyen Hıristiyanlarla, yani gayri müslimlerle beraber olması düşünülemez. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Allah, yâ İsa, insanlara, 'beni ve anamı Allah'tan başka iki ilah bilin' diye söyledin mi diye sordu, o da, "Hâşâ seni tenzih ederim. Bu söz bana yakışmaz" dedi.) [Maide 116] (İsa, ben Allah'ın resulüyüm. Benden önce gelen Tevrat'ı doğrulayıcı, benden sonra gelecek Ahmed isimli Peygamberi müjdeleyici olarak geldim dedi.) [Saf 6] (Yahudiler, Üzeyir'e, Hıristiyanlar da İsa'ya Allah'ın oğlu dediler. Daha önce kâfir olmuş kişilerin sözlerini taklit ediyorlar. Allah onları kahretsin.) [Tevbe 30] (İsa'ya Allah diyen, kâfir oldu. Halbuki Mesih, "Rabbim ve Rabbiniz olan Allah'a kulluk edin" dedi. "Allah üçün üçüncüsü" diyenler de kâfirdir.) [Maide 72, 73] Hazret-i İsa, İslamiyet'i yaymak, Hıristiyanlığı yıkmak üzere gelecektir. Üç hadis-i şerif meali: (İsa, benim dinim üzerine, İslamiyet'i yaymak üzere gelir.) [İ. Ahmed] (İsa inince İslamiyet ile hükmedecektir. O zaman Allahü teâlâ, Müslümanlardan başka herkesi helak edecektir. İsa ölünce, cenazesini Müslümanlar kaldıracaktır.) [Ebu Davud] (İsa, âdil bir hakem olarak gökten inecek, haçı kıracak [Hıristiyanlığı yok edecek], domuzu öldürecek [Hıristiyanların, etini helal bilerek yedikleri domuzu yasaklayacak], İslam'dan başka şeyi yasaklayacaktır.) [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Ebi Şeybe] Bu hadis-i şerifler gösteriyor ki, İsa aleyhisselam, Hıristiyanların kendisine ve annesine iftira edenlerin haklarından gelecektir. Peygamber efendimizin bildirdiği gibi, Hazret-i İsa, Müslümanlıktan başka her şeyi yasaklayacaktır.



.
Sual: Allahü teâlânın birliği nasıl ispat edilebilir? CEVAP: Allahü teâlânın varlığı ve birliği, ilmî ve aklî yollar ile de ispat edilmiştir. Kelam âlimleri, aklî yollarla eseri görüp, müessirin [buna tesir eden, bunu yapanın] var olduğunu bildirmişlerdir. Hukema, yani fen bilgilerine de vakıf olan hikmet ehli âlimler ise, ilmî usule göre, müessirin kudretini görerek, her şeyi bunun yaptığını bildirmişlerdir. Allahü teâlânın var ve bir olduğunu gösteren delillerden bazıları şöyledir: 1- Bir âyet-i kerime meali: (Eğer yer ile gökte, Allah'tan başka ilahlar olsaydı, bunlardaki nizam bozulur, karma karışık olurdu.) [Enbiya 22] Bu âyet-i kerimenin işareti, kâinatın yaratıcısının iki olduğu farz edilse, bu iki yaratıcının işleri, birbirinden, ya farklı veya aynı olur. Birbirinden farklı olursa, âlem bozulur. Yani gökler ve yerin bu özel düzeninden çıkmasını ve yok olmasını veya birbirine zıt şeylerin aynı anda bir araya toplanmasını gerektirir. Mesela, iki ilahtan birisi, bir insanın hareketini, diğeri de o anda hareket etmeyip oturmasını dilese, ilah oldukları için kudretleri o insana tesir edince, iki zıttın birleşmesini gerektirir. Bu ise, mümkün değildir. Çünkü, iki zıt şeyin, aynı anda bir araya gelmesi, mümkün değildir. Yani, o insan, aynı anda hem hareketli, hem hareketsiz olamaz. Ya hareketli veya hareketsizdir. İki ilahın bir konudaki işi farklı olursa, birisi bu iş şöyle olsun, öteki de hayır böyle olsun derse, o işte ikisinden birisinin istediği olursa ikisinden birisinin âcizliğini gösterir. Âcizlik ise, yaratılma alametidir. Bu ise, ilahlığa yakışmaz. Sonradan yaratılan ilah olamaz. 2- Kâinatın yaratıcısının hâşâ iki olduğu farz olunsa, ikisinden biri, dilediğini yapmakta ya yeterli olur veya olmaz. Birisi, yaratıcı olarak, dilediğini yapmakta yeterli ise, ikinci ilahın gereksiz ve fazla olması gerekir. Bu ise, noksanlıktır. Noksan olan ise, ilah olamaz. Eğer ikinci ilah, dilediğini yapmakta yeterli gelirse, birinci ilahın yok olması veya atıl olması gerekir. Atıl olan, ilah olur mu hiç? Atıl, iş yapmaz, işe yaramaz demektir. 3- İki ilah olduğu farz edilse, ya birbirine muhtaçtır, ya değildir. Yahut biri diğerine muhtaç olup, diğeri ona muhtaç değildir. Eğer ikisi birbirine muhtaç ise, ikisinin de noksan olması gerekir. Noksan olan ise, ilah olamaz. İkisi birbirine muhtaç değilse, ikisi de ilah olamaz. Her biri, diğerine göre, fazla ve lüzumsuzdur. Bu da, ilahlık vasfına zıttır. Çünkü ilah, her şeyin kendisine, her an muhtaç olduğu ve her şeye kâfi olan bir varlık olup, buna ihtiyaç duyulmaması olamaz. Biri diğerine muhtaç ise, muhtaç olan ilah olamaz. Sadece muhtaç olmayanın ilah olması yani ilahın bir olması lazım gelir. Bu âlemin mutlak bir yaratıcısı vardır. O, bu âlemi yaratmayı dilemiş ve yaratmıştır. Eğer o dilemeseydi, yaratmasaydı hiçbir şey var olamazdı. Hiçbir şey, kendi kendine var olamaz. Her şeyi mutlak bir yaratan vardır. Kalem, kendi kendine yazmaz. Yazması için, mutlaka bir sebep lazımdır. Bu sebep ise, herkesin bildiği gibi, katiptir. Katipsiz kalemin yazması nasıl mümkün değil ise, bir yaratıcı olmadan, âlemin var olması da, mümkün değildir.


.Sual: Bazıları, "Domuzun sadece eti haramdır, yağı, derisi ve gerisi haram değildir, ayrıca, (Hayvan derisi dabağlanınca temiz olur) hadisine istinaden domuzun derisi dabağlanınca temiz olur, elbise, kemer, cüzdan yapılabilir, derisi üzerinde namaz kılınabilir" diyorlar. Bu doğru mudur? CEVAP: Domuzun sadece eti pis, yağı, derisi ve gerisi temiz olur mu? Âyet-i kerimede (Domuzun idrarı necis) diye bir ifade yok diye, domuzun idrarı da temiz mi kabul edilir? Bu tür iddiaları din cahilleri yapmaktadır. Domuzun her şeyi haramdır, derisi dabağlansa da, temiz olmaz. Genelde, her şeyin bir istisnası olur. İstisnalar kaideyi bozmaz. Birkaç örnek verelim: 1- Bütün mucizeler mahluktur ama, istisna olarak Kur'an-ı kerim, mahluk olmayan mucizedir. 2- Herkes bir ana babadan dünyaya gelir, ama hazret-i Âdem ile Hazret-i Havva validemiz, ana babasız dünyaya gelmiştir. 3- Hazret-i İsa da babasız yaratılmıştır. 4- Âyet-i kerimede Cehennemde kâfirlerin azaplarının hiç hafiflemeyeceği bildiriliyor. Ancak Ebu Leheb, Resulullah efendimizin dünyaya geldiğini müjdeleyen cariyesini sevincinden dolayı azat etmişti. Bunun için, her yıl, o gece, azabı hafifler. 5- Kur'an-ı kerimde (Meyte ve kan size haram kılındı) buyuruluyor. (Maide 3) Meyte kesilmeden öldürülen hayvan demektir. Hadis-i şerifte, (Size iki meyte ve iki kan helal kılındı. İki meyte balıkla çekirgedir, iki kan ise, karaciğerle dalaktır) buyuruldu. (İbni Mace) Demek ki boğazından kesilmediği halde balık ve kan olduğu halde dalak yenir. 6- Kadınla erkek yan yana, cemaatle namaz kılsa erkeğin namazı bozulur. Ama Kâbe'de bozulmaz. Bu Kâbe'ye mahsus bir istisnadır. (Dürr-ül-muhtar) 7- Müslüman ve fakir olmak şartı ile, öğrenciye zekat verilir. Zengin öğrencilerden biri istisnadır. Cami-ul-fetava'da bildirilen hadis-i şerifte, (İlim [din ilmi] öğrenmekte olanın kırk yıllık nafakası olsa da, buna zekat vermek caizdir) buyuruldu. (Redd-ül muhtar) 8- Köpekler, ahirette toprak olacaklardır. İstisna olarak Kıtmir isimli köpek cennete girecektir. 9- Herkes miras hakkına sahiptir. Ancak kâfir ise, miras alamaz. Bir hadis-i şerif meali: ([Çok yakını olsa da] Müslüman kâfire, kâfir de Müslümana mirasçı olamaz.) [Buhari] (Mesela gayri müslim bir kadının kocası Müslüman ise, miras alamaz. Müslüman bir babanın oğlu, mürted olsa, miras hakkına sahip olamaz.) Bunlar birer istisna olduğu gibi, dabağlanan deriler temiz olmasına rağmen domuz derisi istisnadır. Din kitaplarında deniyor ki: Domuz, yılan, fare ve insan derisi dabağlanmakla temiz olmaz. (Redd-ül muhtar) Domuz ve yılan derisi, dabağlansa da temiz olmaz. (Halebi, Hidaye, Hindiyye) İmam-ı a'zam, "Domuz derisi dabağlansa da temiz olmaz" dedi. (Mizan-ül-kübra) Yılan derisi ile domuz derisi dabağlanmakla temiz olmaz. (Mezahibil Erbea) Hınzırın [domuzun] derisi dabağlanmakla temiz olmaz. (Nimet-i İslam) Şafii'de, köpek ve domuz derileri dabağlanmakla temiz olmaz. (Misbah-un-necat)



.
Sual: Ehl-i beyti ve Eshab-ı kiramı kötüleyenlerin Cehenneme gideceğini bildiren hadisler için, (Peygamberimiz insanları tehdit ederek, lanetleyerek bir gerçeği dile getirmez, bunlar hep safsatadır) deniyor. Bu hususlar âyet ve hadisle sabit değil mi? CEVAP: Dinin emirlerine safsata diyen, eğer mümin ise kâfir olur. Diğer Peygamberler kavmine beddua etmiş ise de bizim Peygamberimiz, hepsinin helak olması için genel bir beddua etmemiştir. Ama İslamiyet'i temelinden yıkmaya sebep olabilecek bazı işlerin sahipleri için beddua ve lanet etmiştir. Mesela bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Eshabımı kötüleyene Allah lanet etsin.) [Taberani, Beyheki, Hakim] (Çünkü Eshab-ı kiram kötülenirse, İslamiyet yıkılır. Dinimizi bize onlar ulaştırdı, Kur'an-ı kerimi onlar topladı, onlar bastırdı. Onlara itimat kalmayınca din yıkılır.) Allahü teâlâ da, gerçekleri dile getirmek için tehdit etmiştir. İşte birkaç âyet-i kerime meali: (Allah'a ve Resulüne inanmayan [kâfir olur,] kâfirler için çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] (Allah'a ve Resulüne karşı gelen, bilsin ki, Allah'ın azabı çok şiddetlidir.) [Enfal 13] (Bir mümini kasten [Sırf mümin olduğu için] öldürenin cezası, ebedi Cehennemde kalmaktır. Allah ona gazap etti, onu lanetledi ve onun için büyük bir azap hazırladı.) [Nisa 93] (Allah'a verdiği sağlam sözde durmayanlara, akrabalık bağlarını kesenlere ve yeryüzünde bozgunculuk çıkaranlara lanet olsun, kötü yurt [Cehennem] onlaradır.) [Rad 25] Görüldüğü gibi, Allahü teâlâ tehdit ediyor, Cehennemle korkutuyor, lanet ediyor. Bunlara nasıl safsata denir ki? İslam âlimlerinin kitaplarında uydurma hadis olmaz. Çünkü onlar uydurma hadis nakletmenin büyük vebalini bilirler. Mesela şu hadis-i şerif, hadis kitaplarında bulunur: (Benim ağzımdan yalan konuşmak, başka birinin ağzından yalan konuşmaya benzemez. Bilerek benim ağzımdan yalan söyleyen [hadis uyduran] Cehennemdeki yerine hazırlansın.) [Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, İbni Mace, Hatib] Resulullahın vârisi olan âlimlerin bildirdikleri hadis-i şeriflerden bazılarının mealleri şöyledir: (Âdetler ibadetlere karıştırılır ve Eshabıma dil uzatıldığı zaman, doğruyu bilenler herkese bildirsin! Doğruyu bilip de, gücü yettiği halde bildirmeyene lanet olsun.) [Ebu Nuaym, Deylemi] (Eshabımı sevmeyen beni sevmiş olamaz. Onları inciten beni incitmiş olur. Beni inciten de Allahü teâlâyı incitmiş olur.) [Buhari] (Allahü teâlâ, bana insanların en iyilerini eshab ve Eshar, [zevce, kayınpeder, kayınvalide, kayınbirader gibi akraba] olarak ayırdı. Bunlara sövenlere lanet olsun.) [Hakim] (Kıyamette bir idareci, Cehennem köprüsü üzerinde durdurulur. Köprü şiddetle sarsılarak kemiklerini ayırır. Eğer o, âdil ise köprüden geçer ve ecri iki misline çıkar. Şayet zâlim ise köprüden Cehennemin içine düşer.) [Taberani] (Mehrini vermemek niyetiyle bir kadınla evlenen, zani [zina eden] olarak ölür. Ödememek niyetiyle, bir şey satın alan da, hain olarak ölür, hainin yeri de Cehennemdir.) [Taberani] Bunları bilen bir Müslüman, (Peygamberimiz insanları tehdit ederek bir gerçeği dile getirmez, bunlar hep safsatadır) diyemez. Diyebilen ise, maksatlıdır veya cahildir. >


.Sual: Mevlid okumaya bazıları bid'at diyor, doğru mu? CEVAP: Mezhepsizler, Resulullah efendimizi öven ve ondan şefaat isteyen Müslümanlara müşrik damgasını basıyorlar. Bunu açıkça söyleyemedikleri için, mevlide bid'at diyorlar. Resulullahı övmek bid'at olmaz. Bu övgüden ancak Allah'ı ve Onun Resulünü sevmeyen rahatsız olur. Çünkü Allahü teâlâ Onu övmektedir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Biz seni, âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107] (Biz seni, bütün insanlara müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.) [Sebe 28] (Senin için bitmeyen, sonsuz ecir vardır. Elbette sen, en büyük ahlak üzeresin.) [Kalem 3-4] (Rabbin sana [çok nimet] verecek, sen de razı olacaksın!) [Duha 5] (Allah ve melekleri, Resule salevat getiriyor, iman edenler, siz de salevat getirin.) [Ahzab 56] Erkek-kadın karışık olmadan, çalgı ve başka haram karıştırmadan, Allah rızası için okumak, salevat-ı şerife getirmek, tatlı şeyler yedirip içirmek, hayrat ve hasenat yapmak, böylece, o gecenin şükrünü yerine getirmek müstehabdır. (Ni'met-ül kübrâ, Hadika, M. Nasihat) Mevlid, doğum zamanı demektir. Doğum gününe önem vermeyi, Hristiyanlar, Müslümanlardan öğrenmişlerdir. Mevlid okumak kıymetli bir ibadet olduğu konusunda İslam âlimleri çok kitap yazdı. Bunlardan 10 tanesi, 'Keşf-üz-zünun'da bildiriliyor. Mesela İbni Hacer-i Hiytemi'nin En-Nimet-ül-kübra isimli mevlid kitabı ile imam-ı Süyuti'nin Erreddü ala men enkere kıraetel mevlid-in-Nebi kitabı meşhurdur. Mevlid okumak sevabdır Sual: İmam-ı Şarani'nin mevlid cemiyetlerine, büyük bid'at, İbni Abidin'in de, ölünün arkasından 7, 40. ve 52. geceler tertip etmeye bid'at dediği ve bu gecelerde mevlid okutmanın ölüye işkence olacağı söyleniyor. Mevlit okumak niye bid'at olsun ki? CEVAP: Ne İmam-ı Şarani hazretlerinin kitaplarında, ne de İbni Abidin hazretlerinin kitaplarında böyle bir ifadeye rastlamadık. Böyle ifadeler olsa bile, bunlar Mevlid-i şerifin bid'at oluğunu göstermez. O geceleri tayin ederek ölü için Kur'an okumak da günahtır. Dinimizde 7, 40 ve 52. gece diye bir şey yoktur. Bayram günleri oruç tutmak da günahtır. Suç oruçta değil, orucu, oruç tutulması haram olan bir günde tutmaktır. Kabahat mevlidde veya Kur'anda değil, bunları yanlış yerde okumaktadır. İbni Âbidin hazretleri buyuruyor ki: Minarede yakılmak için yağ adamak batıldır. Seyyid Abdülkadir'e yağ adarlar da, minarenin doğu tarafına yakılır. Bundan daha çirkini de, minarelerde mevlid okutmayı nezrederler. Halbuki bu mevlide çalgı katıyorlar, şarkı ve oyun gibi şeyler karıştırıyorlar. (Redd-ül muhtar) Şu halde, o zamanki mevlidlerde de, bugünkü bazı mevlidlerde olduğu gibi teganni ve uygunsuz şeyler de varmış. Onun için, bu iki büyük âlime isnat edilen yazılarda, mevlid kötülenmiyor, haram işlenen mevlid cemiyetleri kötüleniyor. Bugün de, mevlidlere bid'at karıştırılıyor. Kadın erkek beraber oturup dinliyorlar. Böyle mevlid okumak uygun değil demek, Mevlidin kendisi kötü anlamına gelmez. Mevlid okumak, Resulullah efendimizi övmektir ve ibadettir. ------- Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com



.
Sual: Yeis ve ümitsizlik halinde, yani ölmek üzere iken günahlardan veya küfürden tövbe edilse, kabul olur mu? CEVAP: Son nefeste Müslümanın tövbesi sahih olur; ama, kâfirin imana gelmesi sahih olmaz. Yani onun son andaki tövbesi geçerli olmaz. (S. Ebediyye) Yeis hali, ölürken ahiret hallerinin keşfidir. Yani ölürken Cenneti Cehennemi gösterirler. Kâfire, "inansaydın işte şu Cennete gidecektin" derler. Bu halde iken bile Müslümanın tövbesi kabul olur. Ama kâfirin iman etmesi kabul olmaz. Firavun, ölürken bunları gördü ve iman etti ise de, bu andaki iman muteber değildir. Üç âyet-i kerime meali: (Kötülükleri işleyip dururken, ölüm gelince; "Şimdi tövbe [iman] ettim" diyenler ile kâfir olarak ölenlerin tövbesi [imanı] makbul değildir.) [Nisa 18] (Firavun boğulacağı an, "İsrailoğullarının inandığından başka ilah olmadığına inandım, artık ben de Müslüman oldum" dedi. Ona, "Şimdi mi inandın, daha önce baş kaldırmış ve bozgunculuk etmiştin" dendi.) [Yunus 90, 91] (Artık o çetin azabımızı [azap meleklerini] gördükleri zaman, Allah'a inandık derler. Fakat o zaman inanmaları bir fayda vermez.) [Mümin 84] Üç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Güneş batıdan doğmadan, tövbe edenin tövbesi [imanı] kabul olur.) [Müslim] (Can boğaza gelmeden kulun tövbesini [imanını] Allahü teâlâ kabul eder.) [Tirmizi] (Ölmeden bir saat önce [can boğaza gelmeden], tövbe edenin tövbesi [imanı] kabul olur.) [İ. Ahmed] Belaya sevinmek Sual: Tedbir aldıktan, doğru sebebe yapıştıktan sonra irademiz dışında gelen belaya isyan etmek günah deniyor. Peki, böyle bir belaya sevinmek de günah mıdır? CEVAP: Sevinmek günah olmaz. Hazret-i Ömer buyurdu ki: Bana bir bela gelirse, üç türlü sevinirim: 1- Belayı Allahü teâlâ göndermiştir. Sevgili gönderdiği için tatlı olur. 2- Allahü teâlâya, bundan daha büyük bela göndermediği için şükrederim. 3- Allahü teâlâ, insanlara boş yere, faydasız bir şey göndermez. Bir belaya karşılık, ahirette çok nimetler ihsan eder. Dünya belaları az, ahiretin nimetleri ise, sonsuz olduğundan, gelen belalara sevinirim. İmanda vesvese Sual: Bazen imanla ilgili çok vesvese oluyor. Allah var mı, Cennet Cehennem gerçek mi gibi. Ne yapmalıyım? CEVAP: Öyle vesvese gelince, (Ben Allah ve Resulüne iman ettim) diyerek şu duayı okumalı: (Allahümmme ya mukallibel kulub sebbit kalbi alâ dinik=Ey kalbleri çeviren Rabbim, kalbimi dinin üzerine sabit kıl.) Bu duayı her zaman okumak iyi olur. O şüpheler, imandan ileri geliyor demektir. Meyveli ağaç taşlanır. Şeytan imanlı olanla uğraşır, imansızla uğraşmasına sebep yok. Kalbdeki bu düşünceler dile gelmedikçe, dil ile de söylemedikçe mahzuru olmaz. Bu tür vesveseleri dikkate almamalıdır. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


..Sual: Bazı kimseler, (Peygamberler, şehidler, melekler ve başkaları asla şefaat edemez) diyorlar. Şefaat hakkında âyet yok mu? CEVAP: Çok âyet-i kerime vardır. Kâfirlere şefaat olmadığını ve putların şefaat edemeyeceğini bildiren âyetleri ele alıp, (Hiç kimse şefaat edemez) diyorlar. Kâfirlere şefaat yok demek, müminlere şefaat yok demek değildir. Putlar şefaat edemez demek de, Peygamberler ve salihler şefaat edemez demek değildir. Şefaat haktır. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (O gün, kimse şefaat edemez. Ancak Rahman olan Allah'ın izin verdiği ve sözünden hoşlandığı kimse şefaat eder.) [Taha 109] (Rahman olan Allah'ın nezdinde söz ve izin alanlardan başkası şefaat edemez.) [Meryem 87] (Bu iki âyette Allahü teâlânın izin verdikleri şefaat edecek, başkaları edemez diye açıkça yazıyor.) (Allah'ı bırakıp da, taptığı putlar şefaat edemez. Ancak hak dine inanıp, ona şahitlik edenler şefaat eder.) [Zuhruf 86] (Putlar elbette şefaat edemez. Ama hak yoldakiler şefaat edecektir.) (Allah, şefaat edene ve şefaat edilene izin vermedikçe, hiç kimse şefaat edemez, şefaati fayda vermez. Kalblerindeki müthiş korku giderilince, [şefaat bekleyenler, şefaat edenlere] "Rabbiniz şefaat hakkında ne buyurdu?" diye soracaklar. Onlar [şefaat edenler] ise, "Hak olanı buyurdu [şefaate izin verdi]" diyecekler.) [Sebe 23] (Allah'ın izin verdiklerine şefaat eder deniyor.) (Onlar, Onun [Allah'ın] rızasına kavuşmuş olandan başkasına şefaat etmezler.) [Enbiya 28] (Şefaat yetkisine sahip olanlar bile, ancak Allah'ın razı olduğu kimselere şefaat edebilirler.) (Sadece Allah'ın dilediği ve razı olduğu kimselere şefaat etmesi için izin verilen, göklerde nice melekler vardır.) [Necm 26] (Demek ki melekler de ancak, Allah'ın razı olduklarına şefaat edebiliyor, Allahü teâlâ kâfirlerden razı olmadığı için onlara şefaat yoktur, kimse şefaat edemez.) (Allah'ın izni olmadan kim şefaat edebilir?) [Bekara 255] (Bu, Allah'ın izni ile şefaat eder demektir.) (Allah'ın izni olmadan hiç kimse şefaatçi olamaz.) [Yunus 3] (Şefaat Allah'ın iznine bağlıdır.) (Bütün şefaatler Allah'ın iznine bağlıdır.) [Zümer 44] (Demek ki çok şefaat edecekler vardır ki, hepsi de Allahü teâlânın iznine bağlıdır.) Kâfirlere şefaatçi olmadığını ve putların şefaat edemeyeceğini gösteren âyetleri, ehl-i bid'at Müslümanlara yüklemeye çalışıyorlar, Peygamberler de şefaat edemez diyorlar. Şefaate sadece iman ehli kavuşacak, kâfirler şefaatten mahrum kalacaklardır. Birkaç âyet-i kerime meali: (Artık şefaat edicilerin [Peygamber, melek, şehid vs.'nin] şefaati, onlara [kâfirlere] fayda vermez.) [Müddesir 48] (O gün zalimler [kâfirler] için, müşfik bir dost, sözü dinlenecek şefaatçi de yoktur.) [Mümin 18] (Âyette, zalimlere şefaat yok deniliyor, müminlere denmiyor. Zalim kelimesinin tefsir ilmindeki anlamı, kâfirler demektir.) (Kâfir için dost ve şefaatçi yok) demek, (Müminler için dost ve şefaatçi var) demektir. Mesela Mümin suresinin 7, 8 ve 9. âyetlerinde, meleklerin müminler için dua ettiği bildirilmektedir. Bütün müfessirler, muhaddisler ve fakihler gibi, dört mezhep imamı da şefaatin hak olduğunu bildirmişlerdir. Mesela, Ehl-i sünnet alimlerinin reisi olan İmam-ı a'zam hazretleri, (Peygamberler, âlimler ve salihler, günahkârlara şefaat edecektir) buyurdu. (Fıkh-ı ekber) > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.
Sual: Ateist diyor ki: 1 gün dünyanın kendi etrafındaki 24 saatlik bir dönüşünden meydana geldiğine göre, dünya yaratılmadan önce böyle bir dönüş olamayacağından, bu zamanı gün olarak hesaplamak mümkün mü? CEVAP: Dünya günü, ahiret günü farklı olduğu gibi, Allahü teâlânın indinde, gün de farklıdır. Burada bildirilen gün için, işin uzmanı, müfessir İmam-ı Razi hazretleri, (Burada gün demek, devir demektir, hâl demektir) buyuruyor. Allahü teâlâ için zaman mefhumu yoktur. Ol denince her şey olur. Burada, ol ifadesindeki günü, 24 saat olarak algılamak yanlıştır. Birçok âyette de, ol denince her şey olur buyuruluyor. İşte birkaç âyet-i kerime meali: (O [Allahü teâlâ], bir şeyi yaratmak istediği vakit, ona ol der, o da hemen olur.) [Bekara 117] (O, gökleri ve yeri hak ve hikmet ile yaratandır. Ol dediği gün, her şey oluverir.) [Enam73] (Bir şeyin olmasını isteyince, ona sadece ol deriz, o da, hemen oluverir.) [Nahl 40] (O, bir şey yaratmak isteyince, ol der, hemen oluverir.) [Yasin 82] (Dirilten, öldüren Odur. Bir şeye karar verirse ol der, o da oluverir.) [Mümin 68] (Allah'ın bir evlat edinmesi, olur şey değildir. O, bundan münezzehtir. Bir işe hükmettiği zaman, ona sadece ol der ve hemen olur.) [Meryem 35] Hazret-i Meryem, (Ya Rabbi, bana bir erkek eli değmediği halde, nasıl çocuğum olur) dedi. Allahü teâlâ da, (Allah dilediğini yaratır. Bir işe hükmedince ona sadece ol der; o da oluverir) buyurdu. (Âl-i İmran 47) (Allah nezdinde İsa'nın durumu, Âdem'in durumu gibidir. Allah onu topraktan yarattı. Sonra ona ol dedi ve oluverdi.) [Al-i İmran 59] Bin yıl, 50 bin yıl Sual: Ateist diyor ki: İlk iki âyette, Ahiret yılı, dünya yılına göre, bin yıl denirken, üçüncü âyette 50 bin yıl deniyor. Bu çelişki değil mi? (Resulüm) Senden, başlarına acele azap getirmeni istiyorlar. Allah sözünden asla caymaz. Rabbinin katında bir gün, saydıklarınızdan bin yıl gibidir. (Hac 47) Gökten yere kadar, olan bütün işleri Allah düzenler, sonra, işler sizin hesabınıza göre bin yıl kadar tutan bir gün içinde Ona yükselir. (Secde 5) Melekler ve Ruh (Cebrail), oraya, miktarı (dünya senesi ile) elli bin yıl olan bir günde yükselip çıkar. (Mearic 4) CEVAP: Zerre çelişki yoktur. Anlamaktan aciz olana ne denir ki? Birinci âyette, Allah katında bir gün, size göre bin yıl gibidir deniyor. İkinci âyette de, birinci âyetteki gibi bildiriliyor. Üçüncü âyet, tamamen farklı bir konudan bahsediyor. Cebrail, oraya 50 bin yıllık yolu bir günde alır deniyor. Yani yolun uzunluğu bildiriliyor. İlk iki âyette bahsedilen, yer değildir. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.
Sual: Ateist diyor ki, cinler kulluk için mi yaratıldı yoksa Cehennem için mi? İşte çelişkili âyetler: Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etmeleri, ibadet etmeleri için yarattım. (Zariyat 56) Biz cin ve insanların çoğunu Cehennem için yarattık. Onların kalpleri var, anlamazlar; gözleri var, görmezler; kulakları var, işitmezler. Onlar hayvanlar gibidir; hatta daha da aşağıdır. İşte asıl gafil onlardır. (Araf 179) CEVAP: Sadece cinler mi, insanlar da aynı ifadede geçiyor. Cinleri de, insanları da kulluk etmeleri yani ibadet etmeleri için yarattığı bildiriliyor. İkinci âyette ise, Allahü teâlâ, ezeli ve ebedi ilmi ile biliyor ki, cinlerin ve insanların çoğu iman etmeyecekler, Cehenneme gidecekler. Burada cin ve insanların kâfirleri bildiriliyor. Kalbleri olduğu halde anlayamazlar, gözleri olduğu halde göremezler. Neyi göremezler? Ay, yıldız, güneş gezegenler var. Bunlar boşa mı yaratıldı? Bunları kim yarattı? İnsanı yoktan kim yarattı? Öküzün trene baktığı gibi, aya, güneşe bakar da, ibret almazlar deniyor. Gerçekleri işitmezler, okunan ezanları işitmezler. Hayvan gibidirler, hatta daha da aşağıdırlar deniyor. Güneş, şimdiki yerinden çok uzakta olsa idi, soğuktan her yer donardı. Şimdikinden çok yakın olsa idi, bu sefer de her yer yanardı. Hayat olmazdı. Bunları tam yerine kimin koyduğunu düşünmeyenin, hayvandan farkı ne ki? Bu iki âyette özetle deniyor ki: Biz insanları da, cinleri de kulluk etmeleri için yarattık; ancak çoğu kâfir olacağı ve kulluk etmeyeceği için Cehenneme gidecektir. Burada hiçbir çelişki yoktur. Dünya işlerinde de böyle değil mi? Mesela devlet, (Bütün okulları eğitim öğretim için açtık. Ama şu notu alamayanlar sınıfta kalır, şu kadar yıl üst üste sınıf da kalan da okuldan atılır) diyor. Şimdi, hani öğrenciye eğitim verecektin, niye okuldan attın denir mi? Bu iki söz arasında çelişki aranır mı? Arayan olursa, çelişki onun aklında olmaz mı? Müşriklere hakaret! Sual: Ateist, şu iki âyetin birbiri ile çelişkili olduğunu bildiriyor: Müşriklerin taptığı putlara sövmeyin ki; sonra onlar da haddi aşarak Allah'a söverler. (En'am 108) Ey iman edenler, müşrikler pis olduğu için, mescid-i harama [Kâbe'ye] yaklaşmasınlar. (Tevbe 28) CEVAP: Ateist, müşriklere pis demekle onlara sövülmüyor mu, hakaret edilmiyor mu diyor. Müşrik, kâfir demektir. Onlara çeşitli âyetlerde, hepiniz Cehennemliksiniz deniyor. Müşriklerin halleri, kâfirlikleri ve itikat olarak, pis oldukları bildiriliyor. Birinci âyette putlarına sövmeyin deniliyor. Yani müşriklerin putlarına sövmek başka şey, müşriklerin hâlini tarif etmek, akıbetlerini bildirmek başka şey. Hâlleri, müşriklik yani kâfirlik ve pisliktir. Akıbetleri yani gidecekleri yer Cehennemdir. Dünya işinde bile, kendileri de, mesela kötü kadına fahişe diyorlar, geneleve koyuyorlar. Adam öldürene katil diyorlar, cezaevine atıyorlar. Her ne kadar bu tabirler hakaret gibi gözükse de, bunlara hakaret için fahişe, katil demiyorlar, durumlarını bildirip, layık oldukları yere gönderiyorlar. Görüldüğü gibi, burada da, çelişki yoktur. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38


.
Sual: Ateist diyor ki: Aşağıdaki birinci âyette, Yahudi ve Hristiyanlar Cennete gidecek denirken, diğer iki âyette, Cehenneme gidecekleri bildiriliyor. Bu açık bir çelişki değil mi? İman edenler, Yahudi, Hristiyan ve Sabiinlerden Allah'a ve ahirete inanıp salih amel işleyenler için elbette Rablerinin katında mükâfatlar vardır. (Bekara 62, Maide 69) İslam dininden başka din isteyenlerin, dinlerini Allah kabul etmez. Bunlar ahirette en büyük zarara uğrayacaklardır. (Al-i İmran 85) Yahudiler, Üzeyir'e, Hristiyanlar da İsa'ya Allah'ın oğlu dediler. Daha önce kâfir olmuş kişilerin sözlerini taklit ediyorlar. Allah onları kahretsin. Nasıl da, [haktan bâtıla] döndürülüyorlar! (Tevbe 30) CEVAP: Yahudi, Hristiyan ve Sabiinlerden, kendi Peygamberleri zamanında inanıp salih amel işleyenler, elbette Cennete gidecektir. Her Peygamberin kavminden, kendi zamanında iman edenler elbette Cennete gider. Çelişki bunun neresindedir? O âyetin meali şöyledir: ([Senden önce Peygamberlerine] iman edenler, Yahudi, Hristiyan ve Sabiinlerden, Allah'a ve ahirete inanıp, salih amel işleyenler için, elbette Rablerinin katında mükâfatlar vardır.) [Bekara 62] Hazret-i Musa zamanında ona inananlar ve Hazret-i İsa zamanında ona inananlar, elbette Cennete gidecektir. Çünkü, bütün Peygamberler gibi, Hazret-i İbrahim gibi, Hazret-i Musa da, Hazret-i İsa da Müslüman idi. Sonra, bunların bildirdikleri dinler tahrif edildi. Kıyametteki üç grup Sual: Ateist diyor ki: Kıyamette insanların üç sınıf olacağı Vakıa suresinde bildirilirken, Beled suresinde iki sınıf olacağı bildiriliyor. Bu çelişki değil mi? Kıyamet koptuğunda, kimini alçaltacak ve kimini yükseltecek olan o hadisenin yalan olmadığı, ortaya çıkacaktır. Ey insanlar! Yer sarsıldıkça sarsıldığı, dağlar ufalandıkça ufalanıp da toz duman haline geldiği zaman, siz de üç sınıf olursunuz. İyi işler işlediklerini belirtmek için, amel defterleri sağdan verilenler; ne mutlu o sağcılara! Kötülük işlediklerini belirtmek üzere, amel defterleri soldan verilenler; ne yazık o solculara! Sabikun [iyilik işlemekte önde olanlar], karşılıklarını almakta da önde olanlardır. Naim Cennetlerinde, Allah'a en çok yaklaştırılmış olanlar işte bunlardır. (Vakıa 1-12) İşte bunlar amel defterleri sağdan verilenlerdir. Âyetlerimizi inkâr edenler, işte onlar amel defterleri sollarından verilenlerdir. Onların cezası üzerlerine kapıları sımsıkı kapatılmış bir ateştir. (Beled 18-20) CEVAP: Vakıa suresinde, sağcılar, solcular ve sabikun diye üç sınıfa ayrılıyor. Sağcıların Cennete, solcuların Cehenneme gideceği bildiriliyor. Sabikun denilen, sağcılardan daha ileride, daha yüksek derecede olanların da, Cennete gideceği bildiriliyor. Beled suresinde ise, sadece sağcılar ve solculardan bahsediliyor. Sabikundan bahsedilmemiştir. Bahsetmemek çelişki olur mu? Eğer, bir âyette sağcılar Cennete denirken, başka bir âyette Cehenneme gidecek dense idi, o zaman çelişki olurdu. Bir şeyden hiç bahsedilmemesi çelişki olamaz. Ne olur? Sadece çamur atmak olur. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks:


.
Sual: Ateist diyor ki: Kur'anda Cennet ve Cennetler diye geçiyor. Bu bir çelişkidir. İşte âyetler: Erkek veya kadın, iman edip yararlı işler işlerse, işte onlar Cennete girer. (Nisa 124) Rablerine karşı gelmekten sakınanlar ise, bölük bölük Cennete götürülür. (Zümer 73) Allah'a ve Peygamberlerine inananlar için hazırlanmış olup, genişliği gökle yerin genişliği kadar olan Cennete girmek için yarışın. (Hadid 21) Aşağıdakiler de çoğuldur: Allah'a ve Peygamberine itaat edeni içlerinden ırmaklar akan Cennetlere koyacaktır, orada temelli kalırlar, büyük kurtuluş budur. (Nisa 13) Rableri onlara, tarafından bir rahmet ve hoşnutluk ile, kendileri için, içinde tükenmez nimetler bulunan Cennetleri müjdeler. (Tevbe 21) İman edip de güzel davranışlarda bulunanlar için, Allah'ın vaadi gereğince, devamlı kalacakları ve nimetleri bol Cennetler vardır. (Lokman Bu çelişkilere cevap verilebilir mi? CEVAP: Çelişki diye bir şey yok ki, neyine cevap verilsin ki? Cümlenin gelişine ve salih amel işleyenlerin durumuna göre, tekil veya çoğul kullanılmıştır. Türkçe'de de böyle ifadeler vardır. Mesela, (oğlum üniversiteyi kazandı) denir. Halbuki birçok üniversite, yüksek okul vardır. Burada vurgulanan onun üniversiteyi kazanmasıdır. Önemli olan artık onun üniversiteli olmasıdır. Aldığı puana göre, gidebileceği üniversiteyi araştırması, seçmesi, kayıt yaptırması bundan sonra gelir. Yani üniversiteyi kazandı diye, gel istediğine kayıt yaptır denmiyor, puanına göre şunlara gidebilirsin deniyor. (Anarşistler cezaevine atıldı, yakalanan fahişeler geneleve gönderildi) denince, atılan veya gönderilen yerde bir ev değil, birçok ev vardır. Tekil kullanılması çoğul olmasına mani teşkil etmez. (Türkiye'deki cezaevleri, genelevler, ıslah edilmeli) denince de çoğul kullanmak gerekir. Bir de, Anadolu'dan bir kimse, İstanbul'daki Bakırköy'e, Şişli'ye ve Üsküdar'a gelecek olsa, gideceği yerlerin hepsini teker teker saymaz, (Ben İstanbul'a gidiyorum) der. Böyle söylemekle İstanbul'un herhangi bir ilçesine gideceği anlaşılır. Eğer özel bir durum varsa, (Ben Üsküdar'a gidiyorum) da diyebilir. Buradan da, İstanbul'a gitmediği anlamı çıkmaz. Kur'an-ı kerimde de salih kimselerin durumuna göre, Firdevs ve Adn Cennetlerinden de bahsedilir. Arapça'da Cennet, bahçe demektir. İyi kimselerin durumuna, ibadetine ve ihlasına göre, bir değil, birkaç Cennet verilecektir. Peygamber efendimiz âyetleri açıklamış, yedi Cehennem ve sekiz Cennetin bulunduğunu hadis-i şeriflerle bildirmiştir. Cennet kelimesini tekil veya çoğul kullanmanın, çelişki ile ne alakası vardır ki? Çoğul tekil kullanılmış demek, öküz altında buzağı aramak demektir. > Tel: 0 212 - 454 3


.
Sual: Ateist diyor ki: Bir âyette, her şeyin Allah'a itaat ettiği bildirilirken, diğer âyetlerde İblis'in itaat etmediği bildiriliyor. Bu bir çelişkidir. İşte âyetler: Göklerde ve yerde olanlar, hep Onundur. Hepsi, Ona boyun eğmiştir. (Rum 26) Önce sizi [ruhlarınızı] yarattık, sonra size şekil verdik [cisimlerinizi yarattık], sonra da meleklere Âdem'e secde edin diye emrettik. İblis'in dışındakiler secde ettiler. O secde etmedi. (Araf 11) CEVAP: İtaat etmeyen milyonlarca insan var iken, (Hepsi ona boyun eğmiştir) denir mi? Demek buradaki boyun eğmek insanlarla ilgili değildir. Ay, güneş, yıldızlar, gezegenler boyun eğerek belli yörüngelerde hareket etmektedir. Tabiat kanunu denilen olaylarda mevcut olan her şey, Rabbimize boyun eğer. Burada boyun eğenlerin insan olduğu bildirilmiyor. Nasıl bildirilir ki, sayısız insan dinsizdir. İblis'in secde etmemesi, henüz dünyada tek insan yok iken, insanlığın başlangıcında meydana gelmiştir. Melekler ve İblis imtihana tâbi tutulmuştur. Melekler imtihanı kazanmış, İblis kaybetmiştir. Şimdi artık ne İblis, ne de melekler imtihan içinde değildir. Melekler günah işlemez. Şimdi imtihan içinde olan, insanlar ve cinlerdir. İnsanlar da, cinler de, itaat edip etmeyeceklerine dair imtihan için, serbest bırakılmıştır. Serbest bırakılmazsa imtihanın önemi kalmaz. Yine bir ateist diyor ki: Sual: Allah, insanların ne yapacağını, Cennete veya Cehenneme gideceğini ezeli ilmi ile bilir diyorsunuz. Bildiğine göre, ne diye cin ve insanları imtihan ediyor? Bir öğretmen, öğrencisinin durumunu iyi biliyorsa imtihana ne gerek var? CEVAP: Öğretmen öğrencisini imtihan etmeden sınıfta bıraksa, öğrenci, (Ben çalışmıştım, eğer imtihan etseydin, elbette bilirdim) diyebilir. Böyle söyleyip itiraz etmemesi için, imtihan ediliyor. Bir öğretmen, öğrencisinin sınıfta kalacağını yüzde yüz bilse de, (Sen zaten bilmiyorsun, imtihana girmene gerek yok) demez. Allahü teâlâ da, imtihan etmeden de kullarının ne yapacağını, elbette bilir. Ama, bir kimse, henüz suç işlemeden cezalandırılsa, (Suçum yokken, cezalandırılmam uygun değildir) demez mi? Suç işleyenle işlemeyen belli olsun diye, emir ve yasaklar konmuştur. Ahirette hiç kimse, ben haksızlığa uğratıldım diye herhangi bir bahane ileri süremeyecektir. Bir âyet-i kerime meali: (Allah isteseydi sizleri, tek bir ümmet [hepsini Müslüman] yapardı. Fakat, imtihan edip itaat edeni isyan edenden ayırmak istedi.) [Maide 48] Demek ki, Allahü teâlâ insanları imtihan etmektedir. Onlara akıl gibi büyük silah verip, en mükemmel bir rehber olan Kur'an-ı kerimi ve en büyük yol gösterici olarak son Peygamberini göndermiş, emir ve yasaklarını bildirmiş, bunlara göre hareket etmeleri için de, insanlara irade ve ihtiyar [seçme hakkı] vermiştir. İki âyet-i kerime meali şöyledir: (De ki: Ey insanlar, size Rabbinizden hak [Kur'an] gelmiştir. Artık hidâyeti kabul eden, ancak kendi faydası için kabul etmiş, sapıtan da, kendi aleyhine sapıtmış olur.) [Yunus 108] (İsteyen iman etsin, dileyen inkâr etsin. İnkârcılara Cehennem ateşini hazırladık.) [Kehf 29] Görüldüğü gibi, Allahü teâlâya itaat etmeyenler de, bir imtihan içinde bulunuyorlar. Bir âyet meali: (7 kat gök ve yer ve bunların içindeki varlıklar, Allah'ı tesbih eder. Allah'ı hamd ile tesbih etmeyen hiçbir varlık yoktur. Ama siz onların tesbihini anlayamazsınız.) [İsra 44] İnsan da, bir varlık değil mi? Ama ateistler zikretmez. Demek ki, bu âyette de, insandan başka varlıklar kastediliyor. Bu kadar basit bir ifadeyi, ateist anlayamaz. Çünkü Allahü teâlâ, (İnkârcılar Allah'a karşı yalan uydururlar, çoğu da akıl etmez) buyuruyor. (Maide 103) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com



.
Sual: Ateist diyor ki: Allah'ın kanunları değişmez diye birçok âyet var. Çelişkili olarak, biz hükümleri değiştiririz diye de âyetler var. Madem daha iyisini getirecektir, neden onu baştan getirmemiştir? Ya da, benzerini getirmeye neden gerek görmüştür? İşte âyetler: Allah'ın kanununda asla bir değişiklik bulamazsın. (Ahzab 62, Fetih 23, Fatır 43) Benim katımda söz değişmez ve ben kullara asla zulmedici değilim. (Kaf 29) Kanunlarının değişeceğini bildirdiği âyetler de şunlar: Herhangi bir âyetin hükmünü yürürlükten kaldırır veya unutturursak, onun yerine daha hayırlısını veya onun benzerini getiririz. (Bekara 106) Allah, dilediğini siler, dilediğini değiştirmez. Ana kitap Ondadır. (Ra'd 39) CEVAP: Ateist, şapla şekeri karıştırıyor! Kur'ân-ı kerimde Allah'ın kanunu diye sünnetullah tabiri geçer. Bir hükmün yürürlüğe konulması veya yürürlükten kaldırılması ayrı, Allah'ın kanunu ayrıdır. Allah'ın kanunu tabiri, şimdi tabiat kanunu denen şeylerdir. Yer çekimi, dünyanın ve gezegenlerin dönüşü gibi kanunlardır, bir de, imanla ilgili hususlardır. Allahü teâlâ Hazret-i Âdem'den beri gelen bütün Peygamberlere aynı imanı bildirmiştir. Bu bakımdan, her Peygamber Müslüman idi. Hiç değişiklik yoktur. İslamiyet'ten önceki dinlerin, kötü insanlar tarafından bozulması, ayrı şeydir. Bunun üzerine Allahü teâlâ en son ve kıyamete kadar baki olmak üzere, önceki iman esaslarına da imanı içinde bulunduran İslamiyet'i göndermiş ve sadece buna imanı emretmiştir. Ama amele ait hususlarda değişiklik olmuştur. Mesela, iç yağı Yahudilere haram idi, Müslümanlara helal kılındı. İçki daha önce serbest idi, Müslümanlara haram kılındı. Bunlar, amele ait hükümlerdir. (Biz bir âyetin hükmünü kaldırırsak...) âyeti, amele ait hükümler için geçerlidir. Bunlar, değişmeyen kanunlar değildir. (Benim katımda söz değişmez) âyetinde bildirilen, Allah'ın sözünden dönmemesi, bir sefer razı olduğundan rızasını geri almaması, Cennete ve Cehenneme gideceklerin vasfı gibi değişmez şeylerdir. Kâfirler her devirde Cehennemlik idi, iman edenler her devirde Cennetlik idi. Değişmeyen bunlardır. Yahudilere, Cumartesi günü avlanmak haram idi. Müslümanlara, bunu serbest bıraktı. Bunlar imanla ilgili hususlar değildir. Amele ait farklı hükümler bildirilmiştir. Ateist, bunları bilmediği için, üç farklı âyeti, aynı kefeye koymaktadır. (Allah dilediğini siler) âyeti ise, bunlardan tamamen farklıdır. Kaza kader ile ilgilidir. İnsanların başına gelecek olaylar, doğacakları, ölecekleri ve ne iş yapacakları gibi bütün bilgiler, levh-i mahfuzdadır. Bu kitaptaki bilgilere, kader deniyor. Kader hakkında, birçok âyet-i kerime vardır. Birinin meali şöyledir: (Herkesin ömrü ve ömürlerin kısalması elbette kitapta yazılıdır.) [Fatır 11] Alın yazısı iki türlüdür: Birisi dua ile, sadaka vermekle, iyilik etmekle değişir. Birisi ise asla değişmez. Kaderin değişeni de, değişmeyeni de olur. Değişmeyen ecele, ecel-i müsemma denir. Bir âyet-i kerime meali: (Her ümmetin bir eceli vardır, gelince ne bir an geri kalır, ne de bir an ileri gider.) [Araf 34] (Bu ecele, ecel-i müsemma denir. Dua ile de gecikmez.) İnsanın işine göre, ömrü ve rızkı değişebilir. (Allah, dilediğini siler, dilediğini değiştirmez. Ümm-ül-kitab Ondadır) mealindeki âyet, değişenleri bildirmektedir. Ecel-i müsemma değişmez. Değişeni de, değişmeyeni de, Allahü teala, yine ezeli ilmi ile bilir. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.
Sual: Ateist diyor ki: İlk iki âyette canları ölüm meleğinin aldığı bildirilirken, üçüncü âyette, Allah'ın aldığı yazılıdır. Bu çelişki değil mi? Size vekil kılınan [görevlendirilen] ölüm meleği canınızı alacaktır. (Secde 11) Melekler onların yüzlerine ve arkalarına vurarak canlarını alırken durumları nasıl olacak? (Muhammed 27) Allah, öleceklerin ölümleri gelince, ölmeyeceklerin de uykuları esnasında canlarını alır. Ölmelerine hükmettiği kimselerinkini tutar, diğerlerini bir süreye kadar salıverir. Elbette düşünenler için, bunda alınacak ibretler vardır. (Zümer 42) Canları Allah mı alıyor, yoksa melekler mi? CEVAP: Vekilin asıl gibi olduğunu, ateist de iyi bilir! Burada hiçbir çelişkinin olmadığını bilmesine rağmen, sırf çamur atayım, iz bırakır felsefesi ile bunu yapıyor. Bir mahkeme veya bir kral, bir mahkuma ölüm cezası verse, cezayı bizzat kral infaz etmez, cellat bu işi yapar. Her ne kadar öldüren cellat ise de, emri veren bunun sorumlusudur. Esas öldüren, mahkeme veya kraldır. Demirel, başbakan iken, Erbakan'ı vekil bırakarak yurt dışına çıkmıştı. O da bazı tayinler yapmıştı. Gazeteciler, Demirel'e (Erbakan bilseniz ne tayinler yaptı, şimdi ne yapacaksınız) dediler. Demirel gazetecilerin oyununa gelmemek için, (Vekil asıl gibidir. Ne yaparsa, benim adıma yapmıştır, ben yaptım onları) dedi. Belki de, gizlice, yapılanların hesabını sormuştur, o ayrı. Ne olursa olsun, o tayinler başbakanın emri ile olmuştur. Padişah, savaşa bazen hiç katılmaz. Çadır veya saraydan idare eder, savaş kazanılınca, padişah savaşı kazandı denir. Kaybederse, yine ona mal edilir. Burada çelişki aramak, ne kadar abes olur. Ateiste, âyetlerde çelişki aradığın için, (Allah senin canını alsın) desek, bizzat Allah almaz. Görevlendirdiği meleklerine aldırır. Neticede, canı yine Allah almış oluyor. Her şeyi yapan ve yaratan, Allahü teâlâdır. İnsanların canlarını, melekleri vasıtası ile alıyor. Allah bunun canını aldı denince, elbette ölüm meleğinin aldığını bilmeyen kimse yoktur. Birinci âyette, ölüm meleği tekil olarak kullanılıyor. İkinci âyette, çoğul olarak melekler tabiri geçiyor. Müslümanların ruhunu Azrail aleyhisselam alıyor, kâfirlerin canını ise Azrail aleyhisselamın emrindeki melekler alıyor. Kâfirlerin canı, şiddetli şekilde alınır. Mümininki ise, tereyağından kıl çeker gibi alınır. Allahü teâlâ, Azrail aleyhisselama, (Dostlarımın canını kolay al, düşmanlarımınkini de güç al) buyurdu. (Miftah-ül cenne) Ateist bu kudsi hadisi duysa, ahmaklığından yine sevinir, gördün mü kâfirlerin canını da Azrail alıyormuş der! Emrindeki meleklere aldırınca, yine kendi almış sayılır. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com





.
Sual: Ateist diyor ki: Aşağıdaki âyetler çelişkilidir. Aynı surede hem istisna var, hem de yok. Esas çelişki ise, zinanın ispat edilmesi için, 4 şahidin ne şekilde bulunacağıdır. Evet, 4 şahit nasıl bulunacaktır? Namuslu kadınlara zina isnat edip de, sonra [bu durumu ispat için] dört şahit getiremeyenlere seksen değnek vurun; sonsuz olarak onların şahitliğini kabul etmeyin. Onlar, fasıkların ta kendileridir. Ama bundan sonra, tövbe edip düzelenler, bundan istisnadır. Çünkü, Allah çok bağışlayıcı ve çok merhametlidir. (Nur 4, 5) Namuslu, kötülüklerden habersiz mümin kadınlara zina isnadında bulunanlar, dünya ve ahirette lânetliktir. Onlar için çok büyük bir azap vardır. Kendi dilleri, elleri ve ayakları, yapmış olduklarına şahitlik ettikleri gün, onlar büyük azaba uğrayacaklardır. O gün, Allah onlara hak ettikleri cezaları verecek ve onlar Allah'ın apaçık gerçek olduğunu anlayacaklardır. (Nur 23, 24 ,25) Bu iki âyet birbiri ile çelişkili değil mi? CEVAP: Kesinlikle bu âyetlerde ve başka âyetlerde çelişki yoktur, olması da imkânsızdır. Birinci âyette, (İftira edenlere gerekli cezayı verin, şahitliklerini de kabul etmeyin. Ama tövbe edip düzelenler bundan istisnadır) deniyor. Yani, tövbe ederlerse şahitliklerini kabul edin deniyor Aşağıdaki âyetlerde ise, (İftira edenler lanetliktir, onlar ahirette cezalarını bulacaklardır) deniyor. Bu iki âyetin neresi çelişkilidir? En azılı kâfir bile, tövbe ederse affa uğrar. Ama tövbe etmeyen kâfirler, ebedi Cehennemliktir. Bu günahı işleyen, Müslüman ise, o da ahirette cezasını çekecektir. Burada en ufak bir çelişki yoktur. Güya, asıl çelişki dediği de, dört şahidin nasıl bulunacağı imiş. Kur'an-ı kerimde, (Zekat verin) emri var, ama nasıl verileceği kaçta kaç verileceği bildirilmemiştir. Resulullah efendimiz bunu açıklamıştır. Kur'anda (Namaz kılın) emri vardır. Ancak namazların kaç rekat olacağı, nasıl kılınacağı, namazı bozan şeyler Kur'an-ı kerimde açıkça bildirilmemiştir. Bunları da, Resulullah efendimiz açıklamıştır. Bugün, dünyadaki anayasalarda da, her hüküm detaylı şekilde açıklanmaz. İsmi anayasadır. Yasalarla, tüzüklerle açıklanır. Kur'an-ı kerim de, İslamiyet'in anayasası gibidir, hadis-i şeriflerle açıklanmıştır. Hadis-i şerifleri de, yetkili âlimler açıklamıştır. Anayasalarda, trafik cezaları şudur diye yazmaz. Yasalara havale eder. Anayasa detay kitabı olmadığı gibi, Kur'an-ı kerim de detay kitabı değildir. Detayına inmemiştir diye çelişki var demek, çamur atmaktan başka şey değildir. Dört şahidin nasıl bulunacağının açıklanmamasına çelişki denmez. Belki de ateist, İslamiyet'te şahitlerin vasıfları, kimlerin şahit olacağı detaylı şekilde açıklandığını bildiği için, eksik diyemeyip çelişki demiştir. Ama, bu iddiası da yine, komik olmuştur. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinim


.Sual: Ateist diyor: Bekara suresinde, önce yerin yaratıldığı, Naziat suresinde ise, göklerin önce yaratıldığı bildiriliyor. Bu bir çelişki değil mi? O, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattı. Sonra semaya yöneldi, onu yedi kat olarak yaratıp düzenledi. (Bekara 29) Sizi yaratmak mı daha güç, yoksa gökyüzünü yaratmak mı, ki onu Allah bina etti. Onu yükseltti, düzene koydu. Gecesini kararttı, gündüzünü ağarttı. Ondan sonra da yerküreyi döşedi. Yerden suyunu ve otlağını çıkardı. Dağları, sağlam bir şekilde yerleştirdi. (Naziat 27-32) CEVAP: Bekara suresinde bildirildiği gibi, önce yerküre, sonra gökler yaratıldı. Naziat suresinde de bildirildiği gibi otların, suların, dağların düzenlenmesi, yani yerleşime müsait hale getirilmesi ise göklerden sonra oldu. Yani en ufak bir çelişki yoktur. Her ilmin uzmanı olur. Tefsir ilminin uzmanları da aynı şeyi bildiriyorlar. Bu uzmanlar diyor ki: Yer, göklerden önce yaratıldı. Fakat henüz yerleşime, oturmaya müsait değildi. (İmam-ı Razî, Tefsiri Ebüssüûd ve Medârik) Konu ile, az da olsa irtibatı olan, şu bilgileri de verelim. Meal yazarlarından Hasan Basri Çantay şöyle diyor: (Müfessirler, bu âyetteki dehâ lâfzının "Allah yeri yerleşime uygun hâle getirdi" anlamına geldiğini bildirmişlerdir. Nitekim başta Beydavi olduğu halde müfessirler de, buna ve yerin bu yuvarlaklığına işaret etmişlerdir. Dehâ kelimesi dünyanın oval olduğunu göstermektedir. Dahy ve dahv kelimelerinde, yayıp döşemek anlamı da vardır. Çünkü Arapça sözlüklerde görüyoruz ki, o kelimenin mekân ismi olan medhâ deve kuşunun yumurtladığı yer demektir. Bundan mekanlık alâmetini alınca, aslı olan dahv, dahy kalır ki onun anlamı da, deve kuşu yumurtası olur. Nitekim bazı Arap ülkelerinde, deve kuşu yumurtasına dahiv denir. Ahteri sözlüğünün müellifi Mustafa bin Şemsettin o eserinin 380. sayfasında der ki: Dahy, bir nesneyi yayıp döşemek, Naziat suresinin 30. âyeti olan (Hakkın vel arda ba'de zâlike dehahâ) kavli de bundandır ki, döşeyip yaydı demektir. Deve kuşunun yumurtladığı yer de, Medha-n neâme dir. Bu lügat, dal harfinde olduğu halde, orada Mim harfini ilgilendiren Medhâ'dan, hem o âyeti zikrettikten sonra bahsetmesi, kelimenin o asıldan gelmiş olduğunun açık bir delilidir. Okyanus, Sıhâh-ı cevheri gibi sözlüklerde, Medhâ, yine aynı manâda olmak üzere, zikredilmiştir. 968 Hicri tarihte ölen Afyonlu Mustafa bin Şemsettin, dünyânın bir deve kuşu yumurtası gibi oval olduğunu bildirmiştir. Bunu üç asır önce açıklamıştır. Bu manâya göre âyet-i kerîmenin meali şöyle oluyor: Cenâb-ı Hak, göklerin kuruluşundan ve tanziminden sonra da, yeri bir deve kuşu yumurtası haline yani oval şekle getirdi.) (H.B.Ç.) Bu açıklamadan da anlaşıldığı gibi, yerküre var idi, göklerin tanziminden sonra yer küre oval şekilde tanzim edilmiştir. Hiçbir tenakuz olmadığını, bu da göstermektedir. >


.Sual: Ateist diyor ki: Kur'andaki çelişkileri örtmek için şu âyet söylenir hemen: Sana Kitabı indiren Odur. Kur'anın bazı âyetleri muhkemdir ki, bunlar Kitabın esasıdır. Diğerleri de müteşabihtir. Müteşabih âyetleri, kalblerinde eğrilik olan kimseler, fitne çıkarmak için, kendilerine göre yorumlamaya çalışırlar. Halbuki Onun tevilini ancak Allah bilir. Ulema-i rasihin [ilimde yüksek dereceye ulaşan âlimler], ona inandık; hepsi Rabbimiz tarafındandır, derler. Bu inceliği ancak selim akıl sahipleri düşünüp anlar. (Al-i İmran 7) CEVAP: Müteşabih âyetlerin, çelişkilerle ne ilgisi var? Çelişki denilenlerin hepsini, teker teker açıkladık. Müteşabih, sözlükte manası bulunamayan, sezip düşünülemeyen, örneği görülemeyen gerçeklerin teşbih ve temsiller ile anlatıldığı âyet-i kerimelerdir. Mesela Ha mim, Elif lam mim âyetlerinin anlamının ne olduğunu, insanlar bilemez. Bir hadis-i şerif meali: (Kur'anda yedi şey bildirilir: Yasak, emir, helal, haram, muhkem, müteşabih ve misaller. Helali helal, haramı haram bilin! Emredilenleri yapın, yasak edilenlerden sakının! Misal ve anlatılan olaylardan ibret alın! Muhkem olanlara uyun, müteşabih olanlara inanın!) [Hakim] Birçok kelimenin, bir hakiki manası, bir de, kinaye mecaz manası olur. Kinaye, bir şeyi, açık anlamı başka olan kelimelerle anlatmaktır. Kur'an-ı kerimde mecazi ifadelerden başka, müteşabih âyetler vardır. Bunlara, görünen manayı vermek çok yanlış olur. Özellikle Allahü teâlâ ile ilgili mecazlar, müteşabih olanlar daha önemlidir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Leyse kemislihi şeyün [Onun benzeri hiçbir şey yoktur].) [Şura 11] (Sübhanekellahümme [Allah'ım, Seni noksan sıfatlardan tenzih, kemal sıfatlarla tavsif ederim].) [Yunus 10] Allahü teâlâ hiçbir şeye benzemez. Ancak, benzediği sanılan âyetler de vardır. Birkaçı şöyledir: (Kıyamette yeryüzü Allah'ın kabzasında olur, gökler de sağ eliyle dürülür.) [Zümer 67] (Yahudiler, Allah'ın eli bağlıdır, dediler. Hayır, Allah'ın iki eli de açıktır.) [Maide 64] (Allah'ın eli onların ellerinin üzerindedir.) [Fetih 10] (Doğu da, batı da Allah'ındır. Nereye dönerseniz Allah'ın yüzü oradadır.) [Bekara115] (O, gökleri ve yeri altı günde yaratan, sonra Arş'a istiva edendir. Nerede olsanız, O sizinle beraberdir.) [Hadid 4] (Allah, yerin ve göklerin nurudur.) [Nur 35] Bu âyetlerde bildirilen el, yüz ifadeleri, bir mahlukun eli veya yüzü gibi sanılabilir. Halbuki Allah hiçbir mahluka benzemez. İstiva kelimesi, oturmak sanılırsa Allah mahluklara benzetilmiş olur ve yukarıdaki âyetlere aykırı olur. (Nerede olursanız sizinle beraberdir) ifadesi de, mecazidir. Çünkü O, mekandan münezzehtir. Son âyette, Allah nur sanılır. Halbuki nur da yaratıktır. (Devamı var) > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com



.Kur'anda tevil gereken kinaye, mecaz ifade eden birçok âyet vardır. Birkaç örnek daha verelim: Cima için, lems [dokunmak] kelimesi kullanılmıştır. (Kadınlara dokununca gusledin, su yoksa teyemmüm edin.) [Maide 6] Kadınlar için, libas [giysi] kelimesi kullanılmıştır. (Kadınlar size, siz de onlara libassınız.) [Bekara 187] (Ellerini boynuna bağlama, büsbütün de açma.) [İsra 29] (Cimrilik için elleri bağlama, israf için de açma kelimesi kullanılmıştır) Resulullaha, (Vahfid cenaheke lil müminin), yani mealen, (Kanadını müminler için indir) buyuruluyor. (Hicr 88) [Resulullahın kanadı mı var? Bu ifade de mecazdır, yani şefkat et, tevazu göster demektir.] (Körle gören [kâfir ile mümin], karanlıkla aydınlık [bâtıl ile hak], gölge ile sıcak [Cennetle Cehennem] bir olmaz. Dirilerle ölüler de, bir olmaz. Elbette Allah, dilediğine işittirir. Sen kabirdekilere [inatçı kâfirlere] işittiremezsin, sen sadece bir uyarıcısın.) [Fatır 19-22] Zalim köylüler için, (zalim köy) denmiştir. (Nisa 75) (Köy halkına sor) yerine, (köye sor) denmiştir. (Yusuf 82) Böyle ifadeler Türkçe'de de vardır. Mesela, (Şu sınıf tembel, şu sınıf çalışkandır) denir. Burada, sınıftan maksat öğrencilerdir. (Soba yanıyor) denince, sobanın kendisi değil içindeki odun, kömür yanıyor demektir. Kur'an-ı kerim ve hadis-i şerifler, Kureyş lügatı ve lehçesi iledir. Kelimelere, 1400 yıl önce, Hicaz'da kullanılan mânâları vermek gerekir. Zamanla değişip, bugün kullanılan mânâları vermek, yanlış olur. Zıllullah için, Allah'ın gölgesi diyorlar. Âlimler, zıl [gölge] kelimesine himaye, koruma gibi manalar vermiştir. Mesela, (Ali, Veli'nin gölgesinde geçiniyor) denince, Ali'nin, Veli'nin himayesinde olduğu anlaşılır. Müteşabih olanlara, açık mânâlarını vermek akla ve dine uygun olmazsa, uygun mânâ vermek, yani tevil etmek gerekir. Açık mânâlarını vermek, günah olur. Tevilsiz, yanlış anlaşılacak bazı hadisler: (Allah, gölgesinden başka hiçbir gölgenin bulunmadığı kıyamette, yedi sınıf insanı kendi gölgesinde gölgelendirir.) [Buhari] (Burada gölge, himaye demektir.) (Allah, gece sabaha doğru yer semasına iner.) [Buhari] (Rahmeti iner.) (Üç sınıf kimseye, Allah güler.) [Taberani] (Gülmek, razı olmaktır.) (Cennet, kılıçların gölgesi altındadır.) [Müslim] (Düşmanla savaşan mümin, Cennete gider.) (Din, kılıçların gölgesi altındadır) hadis-i şerifi ise, (Din, devletin himayesi ile yayılır) demektir. Nasıl ki, Beytullah [Allah'ın evi] kelimesini, hâşâ Allah'ın barındığı ev olarak anlamıyorsak, gölge, el, yüz, istiva gibi kelimeleri de böyle anlamak gerekir. (Cennet anaların ayakları altındadır.) [Müslim] (Cennet, Müslüman ana babanın rızasındadır.) (Namazı kasten terk eden, kâfirdir.) [Taberani] (Namazın farz olduğuna inanıp, tembellikle kılmayana kâfir denmez.) (Mümin, zina ederken, şarap içerken ve hırsızlık ederken mümin değildir.) [Müslim] (Bunlar bu halde iken kâmil mümin değildir.) > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.Sual: Ateistler, kendi aralarında âyetlerde çelişki aramışlar. Bazı âyetlerin çelişkili olduğunu iddia ediyorlar. Ateist diyor ki: İnsanın yaratılışı hakkında Kur'anda, çamurdan, topraktan, sudan vs. denilerek on çeşit farklı ifade vardır. Bunlar çelişki değil mi? İşte âyetler: 1- Döllenmiş yumurta: O, insanı alekadan yarattı. (Alak 2) [Aleka'yı, embriyo, döllenmiş yumurta veya kan pıhtısı olarak tercüme edenler oluyor.] 2- Nutfeden; O insan, akıtılan meninin içinden bir nutfe [sperm] değil miydi? (Kıyamet 37), Rahimlere atılan meniden insanı yaratan siz misiniz, yoksa biz mi? (Vakıa 58-59), O, insanı bir damla nutfeden [spermden] yarattı. (Nahl 4), Biz insanı katışık bir nutfeden [sperm ile ovumun birleşmesinden] yarattık. (İnsan 2) 3- Sudan: Her canlıyı sudan yarattığımızı görüp düşünmediler mi? (Enbiya 30), Allah, her dabbeyi [her hayvanı, her canlıyı] sudan yarattı. (Nur 45), Sudan bir insan yaratıp onu nesep ve sıhriyete dönüştüren O'dur. (Furkan 54) 4- Topraktan: Allah nezdinde İsa'nın durumu, Âdem'in durumu gibidir. Allah onu topraktan yarattı. Sonra ona ol dedi ve oluverdi. (Al-i İmran 59), Sizi topraktan yaratması, O'nun [varlığının] delillerindendir. (Rum 20), O sizi yerden [topraktan] yarattı. Ve sizi o yerde yaşattı. (Hud 61), Sizi yerden [toprakta] yarattık; yine sizi o yere [toprağa] döndüreceğiz. (Taha 55) 5- Balçıktan: Biz insanı, kuru çamurdan, şekillenmiş balçıktan yarattık. (Hicr 26), O sizi çamurdan yarattı. (Enam 2), Biz insanı süzme çamurdan yarattık. (Müminun 12), O, insanı, pişmiş [tuğla gibi] bir balçıktan yarattı. (Rahman 14) 6- Toprak ve meni: Allah sizi topraktan, sonra meniden yarattı. (Fatır 1), Yarattığı her şeyi güzel yaratan ve insanı yaratmaya bir çamurdan başlayan Odur. Sonra onun zürriyetini, değersiz, hakir bir sudan [meniden, spermden] üretti. (Secde 7, 7- Topraktan, nutfeden, alekadan: Ey insanlar, eğer öldükten sonra dirilmekten şüpheniz varsa, [bilin ki] biz, sizi topraktan, sonra nutfeden [spermden] sonra alekadan [embriyodan] sonra yapısı belli belirsiz bir et parçasından yarattık. (Hac 5), Sizi topraktan, sonra nutfeden, sonra alekadan [embriyodan] yarattı. (Mümin 67), Allah sizi topraktan, sonra nutfeden [spermden] yarattı. (Fatır 11) 8- Aşamalardan geçerek: Sizi merhalelerden [aşamalardan] geçirerek O yarattı. (Nuh 14) 9- Tek nefisten: O, sizi bir tek nefisten [Âdem'den] yarattı. (Enam 98, Zümer 6), Sizi, bir erkekle bir dişiden yarattık. (Hücurat 13) 10- Yoktan yarattı: İnsan düşünmez mi ki, o hiçbir şey değil iken, biz onu yoktan yarattık. (Meryem 67) CEVAP: Ateist bunları meallere bakarak yazmış. Halbuki bu, ilim işidir. Arapça'nın inceliklerini ve tefsir ilmini bilmek ve Resulullah efendimizin bu âyetleri nasıl açıkladığına vâkıf olmak gerekir. Her zaman yazıyoruz, meallerden din öğrenilmez. Tıp kitabı okumakla, doktor olup ameliyat yapılmaz. Anayasa kitabını okuyan, hukukçu olamaz, anayasayı da anlayamaz. Yüzme bilmeyen birinin eline bir tahta verip, okyanusun ortasına bırakarak, tarif edildiği gibi, sen burada yüzmeyi öğren denmez. Mealden dinin hükümleri öğrenilmez. > DevamI var ---------- Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0



.Sual: Ateist diyor ki: Tanrı, inanmıyorsan bir bilene sor der. Bir bilen kim ki? Gökleri, yeri ve ikisinin arasındakileri altı günde yaratan, sonra Arş'a istivâ eden (ona hükmeden) Rahmân'dır. Bunu bir bilene sor. (Furkan 59) CEVAP: Bir bilene sor diye tercüme edilen kısmın, âyetteki orijinali, (Fes'el bihi habira) ifadesidir. Habir=haberdar olan, bilen veya her şeyi bilen demektir. Bir bilen diye tercüme edilince, yanlış anlaşılabiliyor. Meal yazanların meşhurlarından Elmalılı Hamdi Yazır, şöyle tercüme etmiş: Gökleri yeri ve ikisinin arasındakileri altı günde yaratan, sonra Arş'a hükmeden Rahman'dır. Haydi ne dileyeceksen, o her şeyden haberdar olandan [Rahman'dan] dile. (Furkan 59) Eski İstanbul müftüsü, Ali Fikri Yavuz'un tercümesi de şöyledir: O Allah'tır ki, göklerle yeri ve aralarında olanları altı günde yarattı; sonra Arş'ın üzerinde hükümran oldu. O Rahman'dır. Artık bu yaratma işlerini, her şeyi bilenden [Habîr'den] sor. (Furkan 59) Tercümenin birinde, her şeyden haberdar olandan sor, ötekinden ise, her şeyi bilenden sor diye tercüme edilmiş ki, ikisi de aynı anlamdadır. Yani, bu yaratılışları, ancak Allahü teâlâ bilir demektir. Yine, meal yazanların meşhurlarından olan Hasan Basri Çantay'ın meali de, şöyledir: O, gökleri ve yeri, aralarında olan şeyleri altı günde yaratan, sonra [emri] Arş üzerinde hükümran olandır. Rahman'dır [rahmeti umumidir]. Bunu, [Onun sıfatlarından] haberdar olana sor. (Furkan 59) Bu tercüme, ikisinden farklıdır. Parantez içine aldığı, (onun sıfatlarından) ifadesi manayı değiştiriyor. Manasını değiştirse de, yine yukarıdakilere benzemektedir. Allahü teâlânın sıfatlarını iyi bilenler, bunu ancak anlayabilir gibi bir mana çıkıyor. Burada yanlış veya çelişkili bir durum yoktur. Bunun neresi tenkit ediliyor ki? İzinsiz bakmak Sual: İş yerinde bilgi-işlem sorumlusuyum. Başkasının yazısına, bilgisayarına izinsiz bakmak, caiz olmadığına göre, benim bakmam da günah olur mu? CEVAP: Bir ihtiyaç olmadan bakmak, günah olur. İş gereği ihtiyaç varsa, ihtiyaç kadar bakılabilir. Zekat vermek ve almak Sual: Kirada üç evi olan zekat verir mi? Vermezse zekat alabilir mi? CEVAP: Ev, zekat nisabına dahil değilse de, kurban nisabına dahildir. Kurban nisabına malik olanın da, zekat alması haram olur. (Redd-ül-muhtar) Besmeleyi unutmak Sual: Yemeye, içmeye, abdest almaya başlarken, besmeleyi unutan, başladıktan sonra, besmele çekse, sünnet yerine gelir mi? CEVAP: Yemeğe başlarken, besmele çekmeyi unutan, sonra çekse de, baştan çekilmiş sayılır. Ama, abdeste başlarken unutulunca, sonra besmele çekilse de, baştan çekilmiş sayılmaz. (Nimet-i İslam) >>> Tel: 0 212 -



.Sual: Ben namaz kılmıyorum, ama hiç günah da işlemiyorum. İçki içmem, kumar oynamam, hırsızlık etmem ve başka günahları da işlemem. Üstelik, çok sadaka veririm, yoksulları gözetirim. Bunlar yetmez mi? CEVAP: Namaz kılmamak, çok büyük günahtır. Hırsızlık etmekten, kumar oynamaktan, içki içmekten daha büyük günahtır. Birçok hadis-i şerifte, kasten namaz kılmamanın küfür olduğu bildirildi. Amel imandan parça olmadığı halde, namaz konusunda ittifak hasıl olmadı. Namazın, imandan olduğunu bildiren âlimler de oldu. Bu bakımdan namaz kılmamak, çok büyük tehlikedir. Bir insan her türlü kötülüğü işlese, namaz kılmaya devam etse, namazı doğru olarak kılsa, kötülüklerin çoğunu, hatta tamamını terk eder. Çünkü bir âyet-i kerime meali şöyledir: (Namaz, münker ve fahşadan [edepsizlikten, selim akla ve dine uymayan her türlü kötülükten, her türlü günahtan] alıkoyar.) [Ankebut 45] Namaz kılmanın fazileti çok büyüktür. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Namaz, her hayrın, her iyiliğin anahtarıdır.) [Taberani] (Namaz kılan, kıyamette kurtulacak, kılmayan perişan olacaktır.) [Taberani] Namaz kılmayan, bütün dünyadaki yoksulları doyursa, her köye, her mahalleye cami, çeşme yaptırsa, namaz kılmamanın günahı bunların hepsinden fazla olur. Sadaka vermek, yoksul doyurmak, çeşme yaptırmak, nafile ibadettir. Farz sevabının yanında, denizde damla gibi bile değildir. Milyarlarca nafile, iki rekat farz namazın sevabına ulaşamaz. Allah bin kere razı olsun Sual: (Allah bin kere razı olsun) demek küfür olur mu? Çünkü Eshab-ı kiram kitabında, (Allahü teâlâ, Eshab-ı kiramdan razı olduğunu bildiriyor. Allahü teâlânın sıfatları ebedidir, sonsuzdur. Onlardan razı olması da sonsuzdur. Bunlardan razı olması değişmez) deniyor. Allah bin kere razı olsun denince, Allah'ın razı olma sıfatının sanki değişeceği anlaşılıyor. Bu ise küfürdür. Şu halde, (Allah bin kere razı olsun) demek caiz mi? CEVAP: Caizdir, mahzuru yoktur. Kimse o manada söylemez, tekit [vurgulamak] için; yani işin önemini bildirmek için söylenir. Bu husus Kur'an-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde de vardır. Eshab-ı kiram için bir kere Cennetlik dense yetmez miydi? Ama Allahü teâlâ birçok âyette, onların Cennetlik olduğunu bildiriyor. (Hepsine Cenneti söz verdim. Ben onlardan razıyım, onlar da benden razıdır) buyuruyor. (Hadid 10, Fetih 18, 29, Tevbe 100, Maide 119, Mücadele 22, Beyyine Daha başka surelerde de bu husus açıklanıyor. Sonuç olarak Allah bin kere razı olsun demenin mahzuru yoktur. Böyle söyleyenin, bu işe çok sevindiğini gösterir. Hak sahipleri Sual: Müslümanlara karşı hareket tarzımız nasıl olmalı? CEVAP: Her Müslümanı yani din kardeşimizi görünce, (Benim mutlu olmam, Cennete gitmem bunun kalbini kazanmak ve duasını almakla olabilir) demeli ve ona iyilik ederek, duasını almaya çalışmalı. Kendini, üzerinde hakkı olanların esiri, kölesi bilmelidir. Özellikle, anne babanın ve dinimizi doğru olarak öğreten hocanın, üzerimizde hakkı olur. Bu hususa, daha çok dikkat etmek gerekir. -------- Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com



.Sual: Bazı kitaplarda şöyle bir menkıbe anlatılıyor: (Nemrut, İbrahim aleyhisselamı ateşe attığı zaman, Allahü teâlâ ateşi gülistan eyledi. Bahçeler meydana geldi, ağaçlarda kuşlar ve bülbüller öttü. Havuzlar peyda olup, içlerinde balıklar yüzdü.) Kur'anda ise, sadece ateşin İbrahim aleyhisselamı yakmadığı yazılı. Bu menkıbenin izahı nasıldır? CEVAP: Nemrut'un adamları, İbrahim aleyhisselamı yanmakta olan büyük ateşe attılar. Allahü teâlâ, o anda ateşin yakma özelliğini kaldırdı. İbrahim aleyhisselam ateşin üzerinde yürüyüp gitti, ateş yakmadığı gibi, ısıtmadı bile. Ateş olduğu halde yakmadı. Menkıbede bildirilenlerin hepsi oldu. Şanlıurfa'da İbrahim aleyhisselamı ateşe attıkları mancınık ile, göl ve balıklar hâlâ duruyor. Balıkların zehirli olduğu söylendiği için, kimse göldeki balıkları yemiyor. "Tarlanız" tabiri Sual: Kur'anda (Kadınlar sizin tarlanız) diye bir âyet varmış. Bu ne demektir? CEVAP: Bildirdiğiniz âyet-i kerimenin meali şöyledir: (Kadınlarınız sizin [evlat yetiştiren ekin] tarlanızdır. O halde [evlat yetiştirmek üzere tohum ekilen tarlanıza], dilediğiniz gibi [arzu ettiğiniz şekilde, gece gündüz] gelin. Kendiniz için önden iyi ameller gönderin [hayırlı evlatlar yetiştirin]. Bir de Allah'tan korkun ve bilin ki, elbette Allah'ın huzuruna varacaksınız. İman edenlere [Cenneti] müjdele.) [Bekara 223] Bu âyette, çocuk yetiştirilmekten bahsediliyor. Bir önceki âyette kadınlarınıza meşru yoldan yaklaşın deniyor. Bu âyette de, tarla deniyor. Ürün yetiştiren demektir. Tarlaya tohum ekilen yer bellidir. Başka yerden tohum ekilse ürün alınmaz. Bu âyetin iniş sebebi tefsirlerde şöyle bildiriliyor: Yahudilerin, (Kadına arka taraftan ön tarafa yaklaşılırsa, çocuk şaşı olur) demeleri üzerine, Allahü teâlâ da, öyle bir şeyin olmadığını bildiriyor. Şehvetle bakmak Sual: Yabancı kadına şehvetle bakmak haram, ihtiyaç olmadan şehvetsiz de bakmak, mekruh deniyor. Şehvetle bakmak ne demektir? CEVAP: Kötü gözle bakmak, cinsel istekle, cinsel arzu ile bakmak demektir. Göze çarpmak günah değil, isteyerek bakmak günahtır. İmanı kurtarmak Sual: (Emirlerin onda birini yapan kurtulur) hadisindeki maksat, on farzdan birini yapan kurtulur demek midir? CEVAP: Maksat, imanı kurtarmaktır. İmanını kurtaran, kurtulmuş olur. İmanı muhafaza etmek için, emir ve yasaklara uymak ve küfre düşmekten çok korkmak lazımdır. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com

Sual: Asr suresinde, (Asra yemin olsun, insan muhakkak zarardadır. Ancak iman edip salih amel işleyenler, bir de hakkı ve sabrı tavsiye edenler zararda değildir) deniyor. Buradaki hak ve sabırdan kasıt nedir? CEVAP: Önce şunu bildirelim. İmam-ı Şafii hazretleri buyuruyor ki: Kur'anda başka hiçbir sure nazil olmasaydı, kısa olan şu Asr suresi bile, insanların dünya ve ahiret saadetlerini temine yeterdi. Çünkü bu sure Kur'an-ı kerimin bütün ilimlerini içine alıyor. Ebu Huzeyfe hazretleri, (Eshab-ı kiram birbirleriyle karşılaşınca Asr suresini okumadan ve selam vermeden ayrılmazlardı) buyuruyor. (Taberani, Beyheki) Bu surede, insanların mutlaka hüsrana [zarara] uğrayacakları bildiriliyor; sonra da, iman edenler, salih amel işleyenler, hakkı ve sabrı tavsiye edenler istisna ediliyor. Yani, önce imanın önemi bildiriliyor. Doğru imana sahip olmayan kurtulamaz. Doğru iman, ehl-i sünnet itikadıdır. Sonra da, salih amel işleyenler buyuruluyor. Salih amel, ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği şekilde ibadet etmektir. Dört hak mezhepten birine uymaktır. Hak; dinimizin bildirdiği hakikatler, yani İslamiyet'in tamamıdır. Sabır; ibadet etmekte ve günahtan kaçınmakta sebat sahibi olmaktır. Yani, Allahü teâlânın emirlerini yapmakta ve yasaklarından kaçmakta sabırlı olmaktır. Hakkı ve sabrı tavsiye; emr-i maruf ve nehy-i münkerde bulunmak, bunları yaparken gelecek sıkıntılara, fakirliğe, hastalığa ve her çeşit musibete sabretmektir. Evlilikte yaş farkı Sual: İslam Ahlakı'nda, (Genç kızları, koca kimselere vermemeli. Fesada sebep olur) deniyor. Kızların kendilerinden yaşça büyük olan erkeklerle evlendirilmemesi mi kast ediliyor? CEVAP: Hayır. Bu ifade, genç kızlar ihtiyar erkeklerle evlendirilmemeli, mesela 15-20 yaşındaki genç bir kızla, 60-70 yaşındaki ihtiyar evlendirilirse, fitneye sebep olur demektir. Yoksa, erkeğin kızdan büyük olmasının mahzuru olmaz, hatta iyi olur. Erkeğin olgun ve oturaklı olması tercih edilir. Orta namaz Sual: Kur'anda, (Namazları ve orta namazını kılın) deniyor. Namazları kılın denince bütün namazlar anlaşılmaz mı? Niye orta namaz denmiştir? CEVAP: Orta namaz, ikindi namazıdır. Genelde bu vakitte insanlar gâfil olurlar. Bundan dolayı, geciktirip de, mekruh vakte bırakılmamasına dikkat edilmesi için ikaz ediliyor. Baldız ve yenge Sual: Sadece baldızım ve yengemle beraber cemaatle namaz kılabilir miyim? CEVAP: Baldız ve yenge, dinen yabancı kadındır. Yabancı kadınla halvet haramdır. Yani bir odada yalnız kalınamaz. Onun için onlarla beraber namaz kılmak da caiz olmaz. Ancak cami gibi, mescit gibi herkese açık yerlerde kapısını kilitlemeden, cemaatle namaz kılmak caiz olur. Çünkü böyle yerlerde halvet olmaz.


.Sual: Musa Carullah, (Fıkıh kitapları yazılırken, ibadetlerde azabı ve sevabı esas tutarak İslamiyet'i sosyal bir din olmaktan mahrum bırakmışlar. Şu çok günah diyecek yerde, ibadetlerin faydalarını, hikmetlerini anlatsalardı, sevab ve azap yerine akıl ve zekâyı koysalardı, İslamiyet sosyal bir din olmaktan mahrum olmazdı) diyor. Bu sözde doğruluk payı yok mu? CEVAP: Musa Carullah reformcudur, dini değiştirmek istiyor. Onun sözünün hiç önemi olmaz. İbadetlerin dünyevi faydalarını, hikmetlerini, Allahü teâlâ kasten bildirmedi. O zaman faydasını anlayıp emri yapınca, Allah'ın emri için değil, o ibadetin faydası için yapılmış olur. Bu da ibadet olmaz. İslamiyet'e uymaya, ibadet etmek denir. Müslümanlar, Allahü teâlâ emrettiği için, vazifeleri olduğu için ibadet eder. İslamiyet'in emirlerinde ve yasaklarında, kulların dünyaları ve ahiretleri için nice faydalar bulunmakla beraber, ibadet ederken Allahü teâlânın emri olduğunu, kulluk vazifesi olduğunu niyet etmek, düşünmek lazımdır. Böyle düşünmeden yapılan iş, ibadet olmaz. Din ile ilişiği olmayan basit bir iş olur. Mesela namaz kılan kimse, Allahü teâlânın emrini yerine getirmeyi ve kulluk vazifesini yapmayı niyet etmeyip, namazın bir jimnastik, beden terbiyesi olduğunu düşünerek kılarsa namazı sahih olmaz. İbadet yapmış olmaz. Spor yapmış olur. Oruç tutanın da, yalnız mideyi dinlendirmeyi, perhiz yapmayı düşünmesi, orucun sahih ve makbul olmamasına sebep olur. İbadetleri âdetten ayırmak için, dünya menfaatlerini yani ibadetlerin ne gibi bize dünya faydası getireceğini düşünmemek şarttır. Allah için ve ahiret menfaati için yapılan şeyler, ibadet olur. Dünya menfaati için yapılan şeyler, âdet sayılır. İbadet etmek, dünya menfaatleri üzerine kurulmaz. Üç âyet-i kerime meali: (Ahiret için çalışanların kazançlarını artırırız. Dünya menfaati için çalışanlara da, [sağlık, para, şöhret gibi] dünya nimetlerini veririz; fakat ahirette bunların eline bir şey geçmez.) [Şura 20] (Menfaatleri ve lezzetleri çabuk geçen, tükenen dünyayı isteyenlerden, dilediğimize, istediğimizi veririz. Ahiret menfaatleri için çalışan müminlerin mükâfatları boldur.) [İsra 18,19] (Yalnız dünya için yaşamak, eğlenmek isteyenlerin çalışmalarının karşılığını, hiçbir şey esirgemeden [sağlık, para, makam, şöhret gibi] bol bol veririz. Bunlara ahirette yalnız Cehennem ateşi vardır. Emekleri hep boşa gider. Yalnız dünya için yaptıkları işlerine, ahirette bir karşılık verilmez.) [Hud15, 16] Üç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Her iyilik, niyetine göre değerlendirilir.) [Buhari] (Allah'tan başkası için, kim ne işlediyse, karşılığını git ondan iste denilecektir.) [İbni Mace] (Allahü teâlâ, ahiret için yapılan iyiliklere dünyada da mükâfat verir; fakat yalnız dünya için yapılan işlere, ahirette hiç mükâfat vermez.) [F. Bilgiler] (Devamı var)


.Sual: Hazret-i İbrahim, ateşe atılırken, (Hasbiyallahü ve ni'mel vekil) demiş. Bu ne demektir? CEVAP: (Allah bana yetişir. O, güvenilip dayanılan ne güzel vekil) demektir. Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (Sana hile yapmak isterlerse, Allah sana kâfidir.) [Enfal 62] ([Ey resulüm, senden] yüz çevirirlerse, de ki: "Hasbiyallahü lâ ilahe illa hüve aleyhi tevekkeltü ve hüve Rabb-ül arşil azîm"=Allah bana kâfidir, Ondan başka ilah yoktur, ben sadece Ona güvenir, Ona dayanırım. O büyük Arş'ın sahibidir.) [Tevbe 129] (Tevekkül edene Allah kâfidir.) [Talak 3] (Allah kuluna kâfi değil mi?) [Zümer 36] (De ki: Hasbiyallahü aleyhi yetevekkel-ül-mütevekkilün=Bana Allah yeter, güvenip dayanacaklar, ancak Ona güvenip dayanırlar.) [Zümer 38] (Allah'a dayan; vekil olarak Allah sana yeter.) [Nisa 81] (Allahü teâlâ, tevekkül edenleri elbette sever.) [Al-i İmran 159] (Müminlere, "Düşmanlarınız, size karşı asker topladı; onlardan sakının" denildiğinde bu, onların imanlarını artırdı ve "Hasbünallahü ve ni'mel vekil" dediler.) [Al-i İmran 173] Bu konudaki birkaç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Hasbiyallahü ve ni'mel vekil sözü, her korku için bir emniyettir.) [Deylemi] (Sabah akşam 7 kere, "Hasbiyallahü lâ ilahe illahü, aleyhi tevekkeltü ve hüve Rabb-ül arşil azîm" okuyan, dünya ve ahiret sıkıntısından kurtulur.) [İbni Sünni] (Sıkıntılı iken "Hasbünallahü ve ni'mel-vekîl" deyin!) [İbni Mürdeveyh] (Tedbir al, buna rağmen bir işe gücün yetmezse, "Hasbiyallahü ve ni'mel vekîl" de!) [Buhari] (Hasbiyallah, "Allah bana yeter"; hasbünallah ise, "Allah bize yeter, bize kâfidir" demektir.) (Her namazdan sonra, [dua ederken] şu on cümleyi söyleyenin duaları kabul olur: 1- Dinim için Allah bana kâfidir. 2- Dünyam için Allah bana kâfidir. 3- [İki cihan] endişelerim için Allah bana kâfidir. 4- Haset eden için Allah bana kâfidir. 5- Bana haksızlık eden için Allah bana kâfidir. 6- Kötülük etmek isteyen için Allah bana kâfidir. 7- Ölüm anında Allah bana kâfidir. 8- Kabirde Allah bana kâfidir. 9- Mizanda Allah bana kâfidir. 10- Sıratta Allah bana kâfidir. Kendisinden başka hiçbir ilah olmayan Allah bana kâfidir. Ona tevekkül eder, Ona yalvarırım.) [Nevadir-il Usul, Hâkim-i Tirmizi] Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29


.Sual: Niye bazı iyi kimseler dünyada çok sıkıntı çekmiştir? CEVAP: İslam âlimleri buyuruyor ki: Dünya, zevk, lezzet yeri değildir. Esas zevk yeri ahirettir. Dünya ile ahiret, birbirinin tersidir. Birini sevindirmek, ötekinin gücenmesine sebep olur. Yani, birinde zevk aramak, ötekinde elem çekmeye sebep olur. O halde, dünyada nimetler, lezzetler içinde yüzenler, bu nimetlerin şükrünü yapmazlarsa, ahirette çok acı çekerler. Bunun gibi, dünyada tehlikelerden sakındığı, çalıştığı halde, çok acı çeken mümin, ahirette çok lezzete kavuşur. Dünyanın ömrü, ahiretin uzunluğu yanında, deniz yanında bir damla kadar bile değildir; hatta sonu olan, sonsuzla mukayese edilemez. Bunun için dostlarına merhamet ederek, sonsuz nimetlere kavuşmaları için, dünyada birkaç gün sıkıntı çektiriyor. Bu sıkıntıları nimet bilmelidir. İki hadis-i şerif meali şöyledir: (Allahü teâlâ buyurdu ki: "Kimin bedenine, evladına veya malına bir musibet gelir, o da güzelce sabrederse, kıyamette ona hesap sormaya hayâ ederim.) [Hâkim] (Allahü teâlâ, bir kulunu severse [daha büyük nimetlere kavuşması için] bardaktan boşanırcasına, üstüne musibet, bela yağdırır.) [İ. Süyuti] Eğer bu kul, gelen belaya sabrederse mükâfatı hesap edilemeyecek kadar çok olur. İki âyet-i kerime meali şöyledir: (Sabredenlerin mükâfatını, yaptıklarının daha güzeliyle vereceğiz.) [Nahl 96] (Andolsun, sizi biraz korku, biraz açlık, mal, can ve mahsulün eksilmesiyle imtihan edeceğiz. Ey Habibim, sabredenlere [lütfumu, ihsanımı] müjdele!) [Bekara 155] Sıkıntının lezzeti Sual: Sıkıntılardan zevk alan olur mu? CEVAP: İslam âlimleri buyuruyor ki: Belalar, sıkıntılar, cahil için sıkıntı ise de, evliyaya, sevdiklerinden gelen her şey tatlı gelir. Nimetlerden lezzet aldıkları gibi, belalardan da lezzet duyarlar. Hatta bela, sadece sevgilinin arzusu olup, kendi istekleri karışmadığı için daha tatlı gelir. Nimetlerde bu lezzet bulunamaz; çünkü nimetlerde, nefislerinin istekleri de vardır. Bela gelince, nefisleri ağlamakta, inlemektedir. Bu büyükler, belayı nimetten daha çok sever. Bela bunlara, nimetten daha tatlı gelir. Bunların dünyadan aldıkları lezzet, belalardan, musibetlerden gelmektedir. Dünyada dert ve bela olmasaydı, bunların gözünde, dünyanın hiç değeri olmazdı. Dünyanın acı olayları olmasaydı, onu boş, abes görürlerdi. Belaya sabrettikleri için de, büyük nimetlere kavuşacaklardır. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com



.Sual: İnciller bütün dillere çevrilirken, niçin Kur'an Arapça öğretilir ve ibadetlerde Arapça okunur? Her Türk'ün okuyabileceği, Türkçe bir Kur'an yazmak günah mıdır? CEVAP: Kur'an-ı kerimi, dili Arapça olanlar bile tam anlayamaz. Hatta âlimlerin en büyükleri olan Eshab-ı kiram bile, âyetlerin manalarını Resulullaha sorarlardı. Bir hadis-i şerif meali: (Kur'an, Allah'ın metin ipidir. Manalarının hepsi anlaşılmaz.) [İbni Mace] Yusuf suresinin, (Biz Kur'anı Arapça olarak indirdik, umulur ki, siz onu anlarsınız) mealindeki 2. âyet-i kerimesi, tefsirlerde özet olarak şöyle açıklanıyor: Biz Kur'anı herhangi bir dil ile değil, en geniş, en açık, en âhenkli olan Arap diliyle indirdik. Eğer iyi düşünürseniz, bu Kitabın ulviyetini, kendisinin bir şaheser, hükümlerinin, etkili sözlerinin, bütün insanlığa hitap ettiğini görürsünüz. Bugüne kadar birçok edebiyatçının, şairin sözünü dinlediniz. Hiçbirisine benzemediğini, insan sözü olmadığını, ilahi bir kelam olduğunu düşünürseniz, anlarsınız. Demek ki âyetteki anlamak, bunun ilahi kelam olduğunu anlamaktır. Yoksa ahkâmını anlamak değildir. Eğer öyle olsaydı, (Ey Resulüm, Kur'anı insanlara açıklaman için indirdik) mealindeki âyet-i kerimeye zıt olurdu. (Nahl 44) Bugüne kadar gelen bütün edebiyatçılar, Kur'an-ı kerimin nazmına ve manasına, aciz ve hayran kaldılar. Bir âyetin benzerini söyleyemediler. İcazı ve belagati, insan sözüne benzemiyor. Bir kelime çıkarılsa veya eklense, lafzındaki ve manasındaki güzellik bozuluyor. Nazmı, Arap şairlerinin şiirlerine benzemiyor. Çok veciz olup, bitmez tükenmez manalarının bulunduğu, bütün manaları bildirilse bile, yazmak için kâğıt ve mürekkep bulunamayacağı bizzat Kur'anda bildiriliyor. Bir âyet-i kerime meali: (De ki, Rabbimin [ilmini, hikmetini bildiren] sözleri için, denizler mürekkep olsa, bir o kadar daha deniz ilave edilse, denizler tükenir, Rabbimin sözleri tükenmez.) [Kehf 109 - Beydavi] Kur'an-ı kerim çok vecizdir. Kur'anın diğer kitaplardan önemli bir farkı da, onun bir edebiyat mucizesi olmasıdır. Şiirde ve edebiyatta zirveye çıkan Mekkeli müşrikler, bu yüzden Kur'ana, bir nazım dediler. Bu vasıftaki Kur'anın edebi kıymeti kaybolmadan, hiçbir dile tercümesi mümkün değildir. Bunun için, bizzat Kur'an meydan okuyor: (De ki: Bu Kur'anın bir benzerini ortaya koymak üzere, insanlar ve cinler toplanıp birbirine destek de olsalar, yemin olsun ki, yine de benzerini ortaya koyamazlar.) [İsra 88] Müşrikler mucize isteyince de, buyuruldu ki: (Kur'an gibi [eşsiz] bir kitabı sana indirmemiz, [mucize olarak] yetmez mi?) [Ankebut 51] Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com -


.Sual: Âl-i İmran suresinin 67. âyetinde, (İbrahim, ne Yahudi, ne de Hıristiyan'dı; o, Allah'ı bir tanıyan doğru bir Müslümandı; müşriklerden de değildi) deniyor. Bütün peygamberler Müslüman olduğuna göre, Hazret-i Musa ve Hazret-i İsa'nın dini de İslam mıydı? CEVAP: Bütün Peygamberler, hep aynı imanı söylemiş, hepsi ümmetlerinden aynı şeylere iman etmelerini istemişlerdir. Fakat dinleri, yani kalble, bedenle yapılması ve sakınılması lazım olan şeyleri başka başka olduğundan, İslamlıkları, Müslümanlıkları da ayrıdır. (S. Ebediyye) Eski dinlerde, dinin adı, gönderilen peygamberin adıyla söylenirdi. Mesela, Hazret-i Musa'nın dinine Musevilik, Hazret-i İsa'nın dinine İsevilik denirdi. Her peygamber, bir bölgeye, bir kavme gelirdi. O bölgenin, o kavmin peygamberi olurdu. İslamiyet ise, cihanşümul [evrensel] olarak geldi. Bir bölgeye, bir ırka değil, bütün insanlığa, bütün dünyaya geldi. İslam kelimesinin anlamı Allah'a teslim olmak, boyun eğmek demektir. Müslüman da, kelime anlamı itibariyle, Allahü teâlâya kayıtsız şartsız teslim olan kimse demektir. Bundan dolayı bütün hak dinler, asılları itibarıyla İslam'dır ve Hazret-i Âdem'den kıyamete kadar gelip geçmiş bütün müminler de Müslüman'dır. Hak din İslam'dır Sual: Musa peygambere inanana Musevi, İsa peygambere inanana İsevi deniyor da, niçin Muhammed peygambere inanana Muhammedi denmiyor da, Müslüman deniyor? CEVAP: Diğer dinler, belli bir kavme, belli bir bölgeye gönderilmiştir ve belli bir zaman yürürlükte kalmıştır. İslamiyet ise, cihanşümul [evrensel] bir din olup, bütün insanlığa gönderildiği ve hükümleri de kıyamete kadar geçerli olduğu için, gönderilen peygamberin ismiyle bildirilmemiştir. Muhammed aleyhisselamın getirdiği dine İslamiyet dendi. Önceki dinlerin hiç biri bozulmamış olsaydı bile, nesh edildiği, yani yürürlükten kaldırıldığı için, artık o dinlerin hiçbirisiyle amel etmek caiz olmaz. İki âyet-i kerime meali: (Allah indinde hak din yalnız İslam'dır.) [Al-i İmran 19] (Kim İslam'dan başka din ararsa, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [Al-i İmran 85] Usul ve füru Sual: Usul ve füru nedir? Farzlar ve haramlar için, füruat denir mi? CEVAP: Hanefi mezhebinin âlimleri, itikatta İmam-ı Mâtüridi'ye tabi olmuşlardır; çünkü İmam-ı Mâtüridi, usul ve füruda, İmam-ı a'zamın mezhebindedir. Usul, itikat demektir. Füru, ahkâm-ı islamiyye demektir. (Milel ve Nihal) Açıkça bildirilen farzlara ve haramlara inanmak, mesela içkinin, kumarın, domuz etinin haram olduğuna, beş vakit namazın, orucun, zekâtın, tesettürün farz olduğuna inanmak da usuldendir, füruat değildir. Bunların farz veya haram olduklarını inkâr etmek, küfür olur. İmam-ı Şafii hazretleri, (Usul bilgileri; kitap, sünnet ve icma-i ümmettir. Bunlara inanmak şarttır) buyurdu. (Mizan-ül-kübra) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com -


.Sual: Milletine hizmet eden ateistler ve diğer kâfirler Cehenneme girmeyecek mi? CEVAP: Müslüman olmayanların yani bütün kâfirlerin Cehenneme gireceğini Allahü teâlâ bildiriyor. Bunu günlük işlerdeki örneklerle açıklayalım: Mesela, Türkistanlı bir Türk profesör Türkiye'ye gelse, Türk vatandaşlığına kabul edilmediği sürece, ilim adamı olsun, Edison gibi bilim adamı olsun, Türk vatandaşına tanınan haklardan faydalanamaz. Mesela oy kullanamaz, milletvekili olamaz; çünkü T.C. vatandaşı değildir. Vatandaş olmayan, bu haklara sahip olamaz. Allahü teâlâ da Cennete girmek için, Müslüman olma şartını koymuştur. Hacca veya başka ülkelere giderken pasaport istenir, pasaportu olmayan o ülkeye sokulmaz. İman pasaportu yani Müslüman olmayan da, ister Nobel ödülü alsın, ister elektrik ampulünü bulsun, ister her yere yol, çeşme, cami yaptırsın, onun hiçbir iyiliğine sevab verilmez ve Cennete giremez. Cennetin sahibi Allahü teâlâ, Cennete girmek için, faydalı iş yapmayı değil, iman şartını koymuştur. Müslüman değilse, iyi işleri faydasızdır. Ama Müslüman çok günahkâr olsa, hatta günah işlerken, zulmen öldürülse şehid olur. (Fetava-i Hayriyye, Redd-ül Muhtar) Kâfirin hiçbir iyiliğine sevab verilmez. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Ahirette Cehennemden kurtulmak, yalnız Muhammed aleyhisselama uyanlara mahsustur. Dünyada yapılan bütün iyilikler ve keşifler, Onun yolunda bulunmak şartıyla ahirette işe yarar. Ona uymayanın yaptığı her iyilik dünyada kalır, ahiretinin yıkılmasına sebep olur. (1/184) İyi işlere, ibadetlere sevab verilebilmesi için, düzgün iman sahibi olmak gerekir. Bid'at ehli bile, Müslüman olduğu halde, ibadetlerine sevab alamaz. Nerede kaldı ki, gayrimüslimler, iyiliklerine sevab alıp da Cennete girsin. Bir profesör, insanlığa faydalı çok eserler yapsa; fakat çeşitli insanları suçsuz yere öldürse, hırsızlık etse, yaptığı iyiliklere bakılmadan, bulunduğu devletin kanunlarına göre cezası neyse verilir. Hak teâlâ da, imansızlıktan, yani küfürden başka günahları, dilerse affedeceğini; fakat gayrimüslim olmayı asla affetmeyeceğini bildirmektedir. Müslüman olmayan herkes gayrimüslimdir; gayrimüslimin de yaptığı hiçbir iyiliğin, Allah katında kıymeti yoktur. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Allah, şirki [her çeşit kâfirliği] affetmez.) [Nisa 48] (Kâfir olarak ölenlerin işleri, dünyada da, ahirette de boşa gider.) [Bekara 217] (Kâfirlere ahirette yalnız Cehennem vardır. Emekleri boşa gider.) [Hud 16] Üç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Cennete ancak Müslüman girer.) [Buhari] (İmanı olmayan Cennete girmez.) [Tirmizi] (Bana inanmayan Yahudi ve Hıristiyan, mutlaka Cehenneme girecektir.) [Hâkim] Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www


.Sual: Peygamber için niye kâinatın efendisi deniyor? Kâinatın efendisi ve tek hâkimi, onu yaratan Allah değil midir? Peygamber de olsa, bir insanı bu kadar yüceltmek uygun mu? CEVAP: Kâinatın efendisi demek, yaratılmışların en üstünü demektir. Peygamber efendimizi öven, yücelten bizzat Allahü teâlâdır. Üç âyet-i kerime meali şöyledir: (Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107] (Senin için bitmeyen, sonsuz mükâfat vardır. Elbette sen en büyük ahlâk üzeresin.) [Kalem 2-4] (Biz seni bütün insanlara müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik; fakat insanların çoğu bunu bilmez.) [Sebe 28] Hiçbir Müslüman, âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber efendimizin övülmesinden rahatsız olmaz. Rahatsız olmak Müslüman olmamanın alametidir. Resule uymak gerekmez mi? Sual: Bazı kimseler, (Biz sadece Allah'a uyarız, Resulüne uymak zorunda değiliz) diyorlar. Bu doğru bir hareket midir? CEVAP: Resulüne uymayan, Allahü teâlâya uymuş sayılmaz. Yalnız Kur'an diyenler, kesinlikle samimi değildir. Çünkü Kur'anda Resulüne uyulması emredilen çok âyet-i kerime vardır Birkaçının meali şöyledir: (Allah'a ve Resulüne itaat edin!) [Al-i İmran 32] (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulasınız!) [Araf 158] (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Allah'a ve Resulüne karşı gelen, apaçık bir sapıklıktadır.) [Ahzab 36] (Allah ile Resullerinin emirlerini birbirinden ayırıp ikisi arasında bir yol tutmak isteyen kâfirdir.) [Nisa 150, 151] Sahihayn diye meşhur ve din-i İslam'ın iki temel hadis kitabı olan Buhari ve Müslim'deki bir hadis-i şerif de şöyledir: (Bana uyan, Allah'a uymuş, bana asi olan da, Allah'a asi olmuş olur.) [Buhari, Müslim] Görüldüğü gibi, yalnız Kur'an diyerek Resule uymayanların sahtekâr olduklarını, Allah ve Resulü bildirmektedir. Sana âşık olmuşam Sual: Mevlid kitabında, (Habibim sana âşık olmuşam) ifadesini, bazı kimseler uygun bulmuyor, hatta, Hıristiyanları seven bazı kimseler, o kısmı değiştirip okuyorlar. Bunun dinen mahzuru var mıdır? CEVAP: Sevginin kuvvetli olmasına aşk denir. Aşk denilince illa şehevî aşk anlaşılmamalıdır. Kitap okuma aşkı olur, parayı sevme aşkı olur. Allah aşkı olur, hocayı sevme aşkı olur, dine hizmet etme aşkı olur. Ana babaya yardım etme aşkı olur. Olur da olur... Mevlidde bildirilen aşk, Allahü teâlânın habibini [sevgilisi olan Muhammed aleyhisselamı] sevdiğini bildiriyor. Elbette Allahü teâlâ habibini her şeyden, herkesten çok seviyor. Allah için niye seviyor ki denmez. Yani mevliddeki ifade çok yerindedir. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 -


.Sual: Sayısız iyilikleri, cami yaptırmak gibi ibadetleri ve insanlığa büyük hizmetleri olan çok cömert bir kâfir, zulüm ve işkence görüp, mazlum olarak öldürülse, Cennete gitmez mi? CEVAP: Cennete girmenin şartlarının ne olduğunu, Allahü teâlâ açıkça bildirdi. Cennete gitmenin şartı imanlı, yani Müslüman olmaktır. İmanlı olmayan, yani kâfir olan Cennete giremez. Kâfirlerin gideceği ve sonsuz kalacağı yer Cehennemdir. Sayısız âyet-i kerimeden birkaçının meali şöyledir: (Kâfirlerin cami yapmaları ve diğer bütün [iyi] işleri boşa gidecek, Cehennemde sonsuz kalacaklar.) [Tevbe 17] (İmansızın ameli boşa gider.) [Maide 5] (Ehl-i kitap [Yahudi ve Hıristiyan] olsun, müşrik olsun, bütün kâfirler Cehennem ateşindedir, orada ebedi kalırlar.) [Beyyine 6] Üç hadis-i şerif meali de şöyle: (Cennete ancak Müslüman girer.) [Buhari] (İmanı olmayan Cennete girmez.) [Tirmizi] (Bana inanmayan Yahudi ve Hıristiyan, mutlaka Cehenneme girer.) [Hâkim] Şu halde, bir kâfir haksız olarak, işkenceyle, zulümle öldürülse, bütün dünyaya hizmet etse, Cennete giremez. Bazıları da, (Çok temiz olan, yalan dolan bilmeyen, hırsızlık etmeyen, yol köprü, çeşme gibi insanlığa hizmet eden kâfirler de var. Bunlar da mı Cennete girmeyecek?) diyorlar. Cennete girmenin çaresini, yolunu, Cennetin, Cehennemin ve kâinatın sahibi olan Allahü teâlâ bildirdi. Bizim istememizle kimse Cennete veya Cehenneme girmez. Zengin fakir, zenci beyaz, köylü şehirli, kadın erkek, temiz kirli, tembel çalışkan, cimri cömert, cahil bilgin, zalim mazlum benzeri hiçbir ayrım yapılmaz. Sadece imanlı ve imansız ayrımı yapılır. Yani Müslüman olan Cennete girer, ebedi nimetlere kavuşur. İmansız olan da, Cehenneme gider, ebedi azaba maruz kalır. KİLİSE ALLAH'IN EVİ DEĞİL Sual: Cami de, kilise ve havra da Allah'ın evidir denebilir mi? CEVAP: Kiliseler ve havralar Allah'ın değil, şeytanın evidir. Allahü teâlâya, Onun istediği gibi ibadet edilen yere, Allah'ın evi denir. Mesela Kâbe'ye Beytullah, yani Allah'ın evi denir. Hadis-i şerifte, (Camiler, Allah'ın evidir) buyuruldu. (Hâkim) Kilisede namaz kılınmaz ve Kur'an-ı kerim okunmaz; çünkü kilisede şeytanlar toplanır. Kilise putlardan temizlenirse, namaz kılmak mekruh olmaz. (Redd-ül Muhtar) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com


.Sual: İman etmenin, örtünmenin, namaz, oruç, zekât, hac gibi ibadetlerin Allah'a ne faydası var da emretti? İçki, kumar, faiz, zina, yalan, hırsızlık gibi günahların, Allah'a ne zararı var da yasakladı? CEVAP: Kendisine fayda ve zararı olduğu için değil, bize fayda ve zararı olduğu için emir ve yasaklar koydu. Emir ve yasaklar koymakla kullarını şereflendirdi. (Mektubat-ı Rabbani) Hadis-i kudside buyuruluyor ki: (Öncekileriniz, sonrakileriniz; küçükleriniz, büyükleriniz; dirileriniz, ölüleriniz; insan ve cinleriniz; en mütteki, itaatli birer kulum olsanız, büyüklüğüm artmaz. Aksine hepiniz, bana karşı duran, Peygamberlerimi aşağılayan birer düşmanım olsanız, ilahlığımdan bir şey eksilmez. Allahü teâlâ, sizden ganidir, Ona hiçbiriniz lazım değildir. Siz ise, var olmanız ve varlıkta kalabilmeniz için her şeyinizle, hep Ona muhtaçsınız.) [Müslim] Birkaç âyet-i kerime meali: (Salih amelin, ibadetin faydası, bunu yapanadır.) [Fussilet 46] (Kim, [ibadet edip günahlardan] temizlenirse, faydası kendinedir.) [Fatır 18] (Herkes, kendisi için cihad eder, faydası kendinedir.) [Ankebut 6] (Rabbiniz size idrak kabiliyeti verdi. Hakkı görenin faydası kendine, kör olanın zararı kendinedir.) [Enam 104] (Burada kör olmak, İslamiyet'in bildirdiği gerçekleri görmeyip kâfir olmak demektir.) (Zerre kadar iyilik ve kötülük eden karşılığını görecektir.) [Zilzal 7, 8] (Kimse kimsenin günahının cezasını çekmez.) [İsra 15] (Allah'ın benim ibadetime ihtiyacı yoktur, benim işlediğim günahlar da Ona zarar vermez) diyen kimse, ilaç kullanmayan hastaya benzer. Doktor ona, perhiz ve ilaç tavsiye ediyor, zehirli gıdayı yasak ediyor. Hasta ise, (Perhiz yapmazsam, zehirli gıdayı yersem veya ilaç kullanmazsam, doktora hiç zararı olmaz) diyerek, perhiz yapmasa, zehirli gıdayı yese veya ilaç kullanmasa, bunların doktora zararı olmaz; ama kendine zararı olur. Doktor, kendine faydası olduğu için değil, onun hastalıktan kurtulması için bunları tavsiye etmiştir. Doktorun tavsiyesine uyarsa şifa bulabilir, uymazsa ölüp gidebilir. İşte, (Allah'ın benim ibadetime ihtiyacı yoktur, benim işlediğim günahlar ona zarar vermez) diyerek, iman etmeyen, ibadetlerden kaçan, günahlara dalan kimse de, Cehenneme gider. İmanlı ölen günahkârlar, er geç Cennete girer. Ancak ibadet etmeyen, günaha devam edenlerin, imanlı ölmeleri çok zordur. İbadetler imanı muhafaza eder. Günahlar imanın sönmesine yol açabilir. Bunun için, günahlardan sakınmalı ve ibadetleri bırakmamalıdır. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Mevlid okumaya bazıları bid'at diyor doğru mu? CEVAP: Mezhepsizler, Resulullah efendimizi öven ve ondan şefaat isteyen Müslümanlara müşrik damgasını basıyorlar. Bunu açıkça söyleyemedikleri için, mevlide bid'at diyorlar. Resulullahı övmek bid'at olmaz. Bu övgüden ancak Allah'ı sevmeyen rahatsız olur; çünkü Allahü teâlâ Onu övmektedir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Biz seni, âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107] (Biz seni, bütün insanlara müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.) [Sebe 28] (Senin için bitmeyen, sonsuz ecir vardır. Elbette sen en büyük ahlak üzeresin.) [Kalem 3-4] (Rabbin sana [çok nimet] verecek, sen de razı olacaksın!) [Duha 5] (Allah ve melekleri, Resule salât ediyor, iman edenler, siz de salevat getirin.) [Ahzab 56] Erkek kadın karışık olmadan, çalgı, müzikli ilahi ve başka haram karıştırmadan, Allah rızası için okumak, salevat-ı şerife getirmek, tatlı şeyler yedirip içirmek, hayrat ve hasenat yapmak, böylece, o gecenin şükrünü yerine getirmek müstehabdır. (Ni'met-ül kübrâ, Hadika, M.Nasihat) MEVLİD OKUMAK SEVABDIR Sual: (İmam-ı Şarani, mevlid cemiyetlerine büyük bid'at, İbni Abidin de, ölünün arkasından 7, 40 ve 52. geceler tertip etmek bid'attir diyor. Bu gecelerde mevlit okutmak ölüye işkence olur) deniyor. Mevlid okumak niye bid'at oluyor ki? CEVAP: Ne İmam-ı Şarani hazretlerinin kitaplarında, ne de İbni Abidin hazretlerinin kitaplarında böyle bir ifadeye rastlamadık. Böyle ifadeler olsa bile, bunlar Mevlidi şerifin bid'at olduğunu göstermez. O geceleri tayin ederek, ölü için Kur'an okumak da günahtır. Dinimizde 7., 40. ve 52. gece diye bir şey yoktur. Bayram günleri oruç tutmak da günahtır. Suç oruçta değil, orucu, oruç tutulması haram olan bir günde tutmaktır. Kabahat mevlidde veya Kur'an okumakta değil, bunları yanlış yerde okumaktadır. İbni Abidin hazretleri buyuruyor ki: Minarede yakılmak için yağ adamak batıldır. Seyyid Abdülkadir'e yağ adarlar da, minarenin doğu tarafına yakılır. Bundan daha çirkini de, minarelerde mevlid okutmayı nezrederler. Hâlbuki bu mevlide çalgı katıyorlar, şarkı ve oyun gibi şeyler karıştırıyorlar. (Redd-ül muhtar) O günkü mevlidlerde de, bugünkü bazı mevlidlerde olduğu gibi teganni ve uygunsuz şeyler varmış. Onun için bu iki büyük âlime isnat edilen yazılarda, mevlid kötülenmiyor, haram işlenen mevlid cemiyetleri kötüleniyor. Bugün bile mevlidlere bid'at karıştırılıyor. Kadın erkek beraber oturup dinliyorlar. Böyle mevlid okumak uygun değil demek, Mevlidin kendisi kötü anlamına gelmez. Mevlid, Resulullah efendimizi övmektir ve ibadettir. Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimi


.Misyoner: İsa, babasız doğdu. Tanrının biricik oğlu ve kuzusu idi. Bu yüzden ona tapıyoruz. Tanrı, Tevrat'tan sonra, İsa Mesih vasfına büründü. Baba tanrıdan, oğul tanrı oldu. Sonra da, İsa Mesih oldu yani şimdi, İsa Mesih'ten başka tanrı yoktur. CEVAP: Babasız olmak, tanrı olmayı mı gerektirir? Âdem aleyhisselam da, Havva validemiz de hem anasız, hem babasız dünyaya gelmiştir. Onlara niye tanrı demiyorsunuz? Kur'an-ı kerimde mealen buyuruldu ki: (Allah indinde, İsa'nın durumu, Âdem'in durumu gibidir. Allah onu topraktan yarattı. Sonra da "ol" dedi ve oluverdi.) [Al-i İmran 59] Misyoner: Tanrı, İsa'yı niye babasız yarattı? CEVAP: Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselamı ve Havva validemizi anasız babasız yarattığı gibi, İsa aleyhisselamı da öyle dilemiş, öyle yaratmış, hikmetini açıkça bildirmemiştir. Belki de, her şeye gücü yettiğini, kudretinin sonsuzluğunu göstermek için böyle yarattı. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Meryem oğlunu ve annesini de [kudretimize] bir alamet kıldık.) [Müminun 50] (Irzını iffetle koruyan Meryem ve oğlunu, herkes için bir ibret kıldık.) [Enbiya 91] İnsanları imtihan etmek için olabilir. Bir yetimi, ahir zaman Peygamberi yapmıştır. Yetim olduğu için de, inanmayan olmuştur. Bu bir imtihandı. Hazret-i İsa da, babasız doğunca iftira edip inanmayanlar, imtihanı kaybettiler. Babasız olduğu için, siz de, (Çocuk babasız olmaz, babası tanrıdır) diyorsunuz, yani siz de bu imtihanı kaybettiniz. Babasız doğmak, kişiyi insanlıktan çıkarıp ilah yapsaydı, hem anasız hem de babasız yaratılan Âdem aleyhisselamla Havva validemizi de, ilah bilip bunlara daha çok tapmanız gerekmez miydi? Misyoner: Biz Kur'ana inanmayız ama Kur'anda diyor ki: (Ve "Allah elçisi Meryem oğlu İsa'yı öldürdük" demeleri yüzünden [onları lânetledik.] Hâlbuki onu ne öldürdüler, ne de astılar; fakat [öldürdükleri] onlara İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilâfa düşenler bundan dolayı tam bir kararsızlık içindedirler; bu hususta zanna uymak dışında hiçbir [sağlam] bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmediler. Bilâkis Allah onu [İsa'yı] kendi nezdine kaldırmıştır. Allah izzet ve hikmet sahibidir.) [Nisa 157-158] (Devamı var) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 w


.3- Hazret-i Ebu Hüreyre'nin çok hadis rivayet etme sebeplerinden birisi de, Resulullah efendimizden naklettiği hadisleri halka öğretmeyi, ilmi gizlemenin günahından kurtulmak için, bunu kendine vazife kabul ediyordu. (Buhari) Sahabe içinde hadisi en iyi bilen, hadis alma ve rivayet etmede diğerlerinden daha üstün bir duruma gelmişti. İbni Ömer, onun cenaze namazında, (Resulullahın hadisini muhafaza eden) diyerek onu övmüştür. Ayrıca, (Ebu Hüreyre, Resulullahın sohbetine en fazla devam eden ve onun hadislerini en iyi ezberleyen zattır) derdi. (Tirmizi) Yine kendisi anlatır: Bekara 159, Al-i İmran 187. âyetleri olmasa idi, hiç hadis rivayet etmezdim. (Buhari) Bu iki âyet-i kerimenin mealleri şöyledir: (İndirdiğimiz açık delilleri ve hidayeti gizleyenler var ya, işte onlara hem Allah lanet eder, hem de bütün lanet ediciler lanet eder.) [Bekara 159] (Allah, kendilerine kitap verilenlerden, "Onu mutlaka insanlara açıklayacaksınız, onu gizlemeyeceksiniz" diyerek söz almıştı. Onlarsa, bunu kulak ardı ettiler, onu az bir dünyalığa değiştiler. Yaptıkları alışveriş ne kadar kötü!) [Al-i İmran 187] Üç hadis-i şerif meali: (İlmini gizleyen, hazineyi gömüp, kimseye yardım etmeyene benzer.) [Taberani] (İlmini gizleyene, denizdeki balıklardan, gökteki kuşlara kadar her şey lanet eder.) [Darimi] (İlmini gizleyen kimseye, kıyamette ateşten gem vurulur.) [İbni Mace, Taberani] İşte bu sebeplerden dolayı, Hazret-i Ebu Hüreyre, ilmini gizlemeyip yaymıştır. > İFTİTAH TEKBİRİNİ AYAKTA ALMAK Sual: İmama rükûda yetişmek için, acele tekbir alıp, rükûa gidince tekbiri bitiren, o rekâta yetişmiş olur mu? CEVAP: İftitah tekbirini ayakta almak şarttır. Eğilirken alınırsa imama uyulmuş olmaz. O namaz sahih olmaz. İftitah tekbirini ayakta alıp, sonra imamla rükûda bir an beraber kalınca, hem namaz sahih olmuş olur, hem de o rekâta yetişmiş olunur. Rekâta yetişeceğim diye eğilirken tekbir alınmamalı. Rekâta yetişemese de, imama uyması sahih olmalı. İmama uymak sahih olmazsa, namaz da sahih olmaz. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com - www.mehmetali


.Sual: (Birine rastladım, tesadüfen Ali'yle karşılaştım demek şirktir; çünkü günlük işleri de yaratan Allah'tır. Öldüren Allah olduğu gibi, karşılaştıran da Allah'tır. Tesadüfen karşılaştım denince, Allah'ın yaratması inkâr edilmiş olur) deniyor. Buna göre, Ali'ye rastladım demek, kaderi inkâr mıdır, şirk midir? CEVAP: Akılla din olmaz. Dinimizde, İslam âlimlerinin sözleri geçerlidir. Ali'ye rastladım veya tesadüfen karşılaştım demenin şirkle hiçbir ilgisi yoktur. Aksini bildiren hiçbir İslam âlimi yoktur. Bu, bid'at fırkalarından cebriye ve selefiyecilerin bâtıl görüşüdür. Mesela, (Falanca anarşist, falancayı öldürmüş) denildiği zaman, selefiler ve cebriyeciler, (Tevbe et müşrik oldun) diyorlar. Sebebi sorulunca, şu mealdeki âyet-i kerimeleri söylüyorlar: (Dirilten ve öldüren, yalnız Odur.) [Yunus 56] (Allah, öleceklerin ölümleri gelince, ölmeyeceklerin de, uykuları esnasında canlarını alır. Ölmelerini dilediği kimselerinkini tutar, diğerlerini bir süreye kadar salıverir. Elbette düşünenler için, bunda alınacak ibretler vardır.) [Zümer 42] Kur'an-ı kerimde çelişki olmadığına göre, aşağıdaki âyet-i kerimelere ne diyecekler? (Öldürmek için vekil yapılmış olan melek, sizi öldürüyor.) [Secde 11] (Melekler, onların yüzlerine ve arkalarına vurarak, canlarını alırken durumları nasıl olacak?) [Muhammed 27] (Davud, Calut'u öldürdü.) [Bekara 251] Görüldüğü gibi, canları alan, öldüren Allah olduğu halde, Ali, Veli'yi öldürdü deniyor. Bunu bizzat Allahü teâlâ söylüyor. Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselamın oğlunun [Kabil'in], kardeşini [Habil'i] öldürdüğünü de bildiriyor. (Maide 30) (Sizi de işlerinizi de yaratan Allah'tır) mealindeki âyet-i kerimeye göre, (Anarşist, suçsuz bir çocuğu öldürdü) diye söyleten de Allah'tır. Eğer öyle söylemek şirkse, hâşâ şirki de, Allah işletmiş olur. Bunun da, ne kadar saçma olduğu meydandadır. Bilmeden, Müslüman'a müşrik damgasını basmamalıdır. Resulullah efendimiz, Bedir Savaşında, yerden bir avuç toprak, kum alıp müşrik askerlerinin üzerine doğru attı. Kum tanelerinin her biri, düşman askerlerinin gözüne bir bela ve hezimet şimşeği gibi geldi. Müşrikler derhal perişan oldu. Bu mucize hakkında inen âyet-i kerime meali şöyledir: (Savaşta öldürülenleri siz değil, Allah öldürdü. Attığın zaman da, sen değil, Allah attı.) (Enfal 17) [Devamı var] Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Bir felsefeci, (İlah diye bir şey yoktur. La ilahe illallah, "İlah yoktur, Allah vardır" demektir) diyor. Böyle söylemek uygun mu? CEVAP: Uygun değildir; çünkü Allahü teâlâ, ilahtır. İlah, her şeyi yoktan var eden ve her an varlıkta durduran demektir. (Ş. Nübüvve) La ilahe illallah demek, ilah yok demek değil, Allah'tan başka ilah yoktur demektir. La ilahe=ilah yoktur, illallah=ancak Allah vardır diye cümle bölünürse, yukarıdaki gibi yanlış anlaşılır. Kelime kelime değil, cümle olarak ele almak gerekir. İlah elbette vardır. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Yahudiler Allah'ı bırakıp hahamlarını, Hıristiyanlar da rahiplerini ve Meryem oğlu İsa'yı Rab edindiler. Hâlbuki onlara ancak, tek ilaha kulluk etmeleri emrolundu. Ondan başka ilah yoktur.) [Tevbe 31] (Allah'la birlikte, bir ilah daha tanıma.) [İsra 22] (De ki: Bana, ilahınızın sadece Allah olduğu vahyedildi.) [Enbiya 108] Bu âyet-i kerimelerde de, Allahü teâlânın tek ilah olduğu bildirilmektedir. Ayrıca, her namazda okuduğumuz Sübhaneke'nin sonunda, (ve la ilahe gayrüke) deniyor. Buradaki gayrüke, "senden gayrı" demektir. (La ilahe gayrüke) ifadesiyse, (Senden başka ilah yoktur) demektir. Yani, ilah sadece sensin demektir. İlah yok demek, yaratıcı yoktur, Allah yoktur demek olur. TAPMAK NE DEMEK? Sual: Tapmak, tapınmak ne demektir? Allah'a tapmak ifadesi yanlış mıdır? CEVAP: Yanlış değildir. Tapmak, tapınmak; ibadet etmek demektir. Tapmak ifadesi, Allah'a da, putlara da, ibadet etmek anlamında da kullanılır. Mesela, (Kimi puta tapar, kimi Allah'a) dendiği gibi, (Kimi Allah'a ibadet eder kimi de puta) denebilir. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: İster elimizle yapmış olalım, ister aklımız ve hayalimizle meydana getirelim, yaptığımız şeylerin hepsi, yaratıktır, yani Allahü teâlânın mahlûklarıdır. Hiçbirinin tapınmak için değerleri yoktur. Tapılmaya hakkı olan, yalnız Allahü teâlâdır. (2/9) Üçüncü cild, 44. mektuptaki beyitse şöyledir: Allah'a kulluk ederim, taptığım dergâh bir, Bir lahza ayrılmadım tevhidden, Allah bir! Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Kişisel gelişimle ilgili yazılarda, kitaplarda, (Kendinize güvenin) deniyor. Kendine güvenmek, uygun mu? CEVAP: Müslüman, nefsine [kendine] değil, Allahü teâlâya güvenmelidir. Yani her konuda, elinden geldiği kadar çalışmalı, sebeplere yapışmalı; fakat sebeplerin tesirini Allahü teâlâdan beklemelidir. Tevekkül de, bu demektir. Bir hadis-i şerif meali: (Allahü teâlâ, yalnız Rabbine güvenenin her dilediğini verir ve bütün insanları buna yardımcı yapar.) [F. Bilgiler] Ebu Muhammed Abdullah Raşi, buyuruyor ki: Allahü teâlâ ile insan arasında olan en büyük perde, kendine veya kendisi gibi aciz olan bir kula güvenmesidir. (Mektubat-ı Masumiyye) İslamiyet, tevekkülü emreder, tembelliği men eder. Bir hadis-i şerif meali: (Deveni bağla ve sonra Allahü teâlâya tevekkül et!) [İbni Asakir] Bu hadis-i şerif, hem tevekkül etmek, hem de çalışmak lazım olduğunu açıkça bildiriyor. Tevekkül, Allah'tan yardım bekleyerek, güçlükleri yenmek demektir. Bir âyet-i kerime meali: (Bir işe başladığın zaman, Allahü teâlâya tevekkül et, Ona güven!) [Âl-i İmran 159] Bu âyet-i kerime, tevekkülle beraber, yalnız çalışmak değil, çalışmanın üstünde olan, azmin de gerekli olduğunu gösteriyor. Demek ki, her Müslüman çalışacak, azmedecek, sonra da, Allahü teâlâya güvenecektir. Tevekküle inanmayanlar, tevekkülden alınan kuvvet ve cesaretin yerini boş bırakmamak için, "kendine güvenmek" ifadesiyle, bu ihtiyacı karşılamaya çalışıyorlar. Bu da gösteriyor ki, tevekkül edilecek, güvenilecek bir yer lazımdır. O da, sadece Allahü teâlâdır. Bir âyet-i kerime meali: (De ki: Allah dilemedikçe, kendime hiçbir fayda ve zarar getirmeye, kâdir değilim.) [Araf 188] Bu âyet-i kerime ve daha nice benzerleri varken, tevekkülü kaldırarak, kendine güvenmek diye bir şey aramak yanlıştır. Kendine güvenmek, tevekkülün tersi ve tevekkülü bozan bir şeydir. Bundan başka egoistliğe, kendini beğenmeye yol açar. Tevekkülde, başkasının yardımına güvenmeyip, yalnız Allah'a sığınarak çalışmak inancı bulunduğundan, kendine güvenmekten beklenilen kuvvetten kat kat fazla kuvvet hâsıl olmaktadır. Kendine güvenen, kimsesizdir. Tevekkül eden Müslümanın, kendi çalışmasından başka, Allah'ı vardır. Bu tükenmez kaynaktan kuvvet almaktadır. Tevekkül eden Müslüman, hem bütün kuvvetiyle çalışmakta; hem de, kazancını kendinden bilmek gibi egoistliğe düşmemektedir. (F. Bilgiler) Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dini


.ual: Yazarın birisi, (Mukabele okumak ve dinlemek uygun değildir. Kur'anı okuyanın ve dinleyenin anlaması şarttır. Papağan gibi okumak, fayda yerine zarar verir) diyor. Her milletten Müslüman olanlar var. Kur'anı herkesin anlaması mümkün olmadığına göre, Arapça bilmeyenlerin Kur'an okuması günah mıdır? CEVAP: Kur'an-ı kerimi, lisanı Arapça olanlar bile anlayamaz; hatta evliyanın ve ulemanın en büyükleri olan Eshab-ı kiram bile, âyetlerin manalarını Resulullaha sual ederdi. Bir hadis-i şerif meali: (Kur'an-ı kerim Allahü teâlânın metin [sağlam] ipidir. Manalarının hepsi anlaşılmaz. Çok okumak ve dinlemekle eskimez.) [İbni Mace] Kur'an-ı kerimin, çok veciz olup, bitmez tükenmez manalarının bulunduğu, bütün manaları bildirilse bile, yazmak için kâğıt ve mürekkep bulunamayacağı bizzat Kur'an-ı kerimde bildirilmektedir: (De ki, Rabbimin [ilmini, hikmetini bildiren, hayrete düşüren] sözleri için, denizler mürekkep olsa, bir o kadar daha deniz ilave edilse, denizler tükenir, Rabbimin sözleri tükenmez.) [Kehf 10] Demek ki, her Arapça bilen, Kur'an-ı kerimi anlayamaz. İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: İmam-ı Ahmed bin Hanbel, Cenab-ı Hakkın, (Anlayarak da anlamayarak da Kur'an-ı kerim okuyan, benim rızama kavuşur) buyurduğunu bildirmektedir. (İhya) İslam âlimlerinin en büyüklerinden, Hanbeli mezhebinin reisi İmam-ı Ahmed hazretleri böyle buyururken, hâlâ herkesin Kur'an-ı kerimi anlayarak okuması gerektiğini söylemek ne büyük gaflettir! BERAT GECESİNDE Sual: Berat gecesinde kaderimiz tekrar mı yazılıyor? CEVAP: Hayır. Kader, ezelde Levh-i mahfuzda yazılmıştır. Sonradan bir şey yazılmaz. Yani, Levh-i mahfuzda olacak değişiklikler ve ömürlerin artması ve kısalması da, ezelde yazılmıştır. Allahü teâlânın ezeldeki ilmi nasılsa, Levh-i mahfuzdaki değişiklikler, ona uygun olur. (Tefsir-i Hazin) Allahü teâlâ, ezelde, hiçbir şey yaratmadan önce, her şeyi takdir etti, diledi. Bunlardan, bir yıl içinde olacak her şeyi, Berat gecesinde meleklere bildirir. (S. Ebediyye) ZEKÂTI FAZLA VERMEK Sual: Bir kimse, zekâtını yanlış hesaplayıp, bir altın zekât vermesi gerekirken iki altın verse, fakire verdikten sonra tekrar hesaplasa, bir altın vereceğini anlasa, ikinci yıl vereceği zekâta bu bir altını mahsup edebilir mi? CEVAP: Evet, edebilir. > Tel: 0 212 - 454 38 20 Faks: 0 212 - 454 38 29 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Su­al: (Kur­ban kes­mek hay­van kat­li­amı­dır, on­la­ra ölüm acı­sı çek­ti­ril­mek­te­dir. Tan­rı, kur­ba­na ve ka­na bu ka­dar aç ola­maz. Ben kur­ban ke­sen­le­rin di­nin­den de­ği­lim) de­ni­yor. Kur­ban kes­mek âyet ve ha­dis­le meş­ru kı­lın­mış bir iba­det de­ğil mi­dir? CE­VAP: El­bet­te âyet ve ha­dis­le sa­bit­tir. Kur'an-ı ke­rim­de mea­len bu­yu­ru­lu­yor ki: (Baş­la­dı­ğı­nız hac ve um­re­yi Al­lah için ta­mam­la­yın. [Bir ma­ze­ret­le] alı­ko­nur­sa­nız, ko­la­yı­nı­za ge­len bir kur­ban gön­de­rin. Kur­ban, ye­ri­ne ula­şın­ca­ya ka­dar, baş­la­rı­nı­zı tı­raş et­me­yin. İçi­niz­de has­ta olan ve­ya ba­şın­dan ra­hat­sız bu­lu­nan var­sa fid­ye ola­rak ya oruç tut­ma­sı, ya sa­da­ka ver­me­si ya da kur­ban kes­me­si ge­re­kir. Gü­ven için­de olur­sa­nız, hac­ca ka­dar um­re­den fay­da­la­na­bi­len kim­se­ye ko­la­yı­na ge­len bir kur­ban kes­mek, bu­la­ma­ya­na, hac es­na­sın­da üç gün ve dön­dü­ğü­nüz­de ye­di gün ki, o tam on gün­dür, oruç tut­mak ge­re­kir.) [Be­ka­ra 196] (Al­lah'ın ken­di­le­ri­ne rızk ola­rak ver­di­ği dört ayak­lı [kur­ban­lık] hay­van­lar üze­ri­ne be­lir­li gün­ler­de [kur­ban bay­ra­mın­da] Al­lah'ın adı­nı an­sın­lar. Bu kur­ban­lık­lar­dan ken­di­niz de yi­yin, yok­sul­la­ra da ve­rin.) [Hac 28] (Hep­si­ni da­ğıt­mak ve­ya hep­si­ni ev­de bı­rak­mak da ca­iz­dir.) (Her üm­met için, Al­lah'ın ken­di­le­ri­ne rızk ola­rak ver­di­ği kur­ban­lık hay­van­la­rın üzer­le­ri­ne Onun adı­nı ana­rak kur­ban kes­me­yi meş­ru kıl­dık.) [Hac 34] (Kur­ban­lık de­ve ve sı­ğır­la­rı Al­lah'ın si­ze olan ni­şa­ne­le­rin­den kıl­dık. On­lar­da si­zin için ha­yır var­dır. Şük­re­de­si­niz di­ye on­la­rı böy­le­ce si­zin buy­ru­ğu­nu­za ver­dik.) [Hac 36] (Ey iman eden­ler, Al­lah'ın hac âdet­le­ri­ne, ha­ram aya, kur­ban­lık he­di­ye­le­re, [on­lar­da­ki] ger­dan­lık­la­ra, Rab­le­rin­den ge­rek faz­lı­nı ve ge­rek rı­za­sı­nı ara­ya­rak Beyt-i Ha­ram'ı kas­te­dip ge­len­le­re sa­kın hür­met­siz­lik et­me­yin!) [Mai­de 2] (Al­lah, hür­met­li ev olan Kâ­be'yi, hür­met­li ayı, kur­ba­nı, boy­nu tas­ma­lı kur­ban­lık­la­rı in­san­la­rın fay­da­sı için or­ta­ya koy­du.) [Mai­de 97] (Rab­bin için na­maz kıl ve kur­ban kes!) [Kev­ser 2] Kur­ban kes­mek hâ­şâ kat­li­am ol­say­dı, Al­la­hü teâ­lâ kur­ba­nın meş­ru ol­du­ğu­nu bil­di­rir miy­di? Pey­gam­ber efen­di­miz ve­fat ede­ne ka­dar kur­ban kes­miş­tir. Bir ha­dis-i şe­rif mea­li şöy­le­dir: (Kur­ban kes­mek, ata­la­rı­nız­dan İb­ra­him'in sün­ne­ti­dir.) [Hâ­kim] Her gün dün­ya­nın her ye­rin­de ka­sap­lar­da ke­si­len yüz bin­ler­ce hay­van gö­rül­me­yip, özel­lik­le Kur­ban'a dil uza­tıl­ma­sı, Al­lah'ın em­ri­nin hay­van kat­li­amı ola­rak gös­te­ril­me­si, art ni­ye­tin ürü­nü­dür. >> Tel: 0 212 -


.Bugün de, Reşit Rıza'nın, (Son peygamberden sonra yaşayan gayrimüslimlerden, Allah'a, ahiret gününe iman eden ve salih amel işleyenleri de kurtuluşa ereceklerdir) sözüne cevap veriyoruz: Amentü'de bildirilen imanın şartı altıdır. Bunlardan birini bile kabul etmeyen nasıl kurtuluşa erer ki? Peygamber efendimiz, Buhari ve Müslim gibi en sahih iki hadis kitabında, (Cennete sadece Müslüman olan girer) buyuruyor. Reşit Rıza, Müslüman olması şart değil diyerek, Resulullah efendimizi yalanlıyor. Peygamberlere inanma, melekleri inkâr et, kitapları kabul etme, imanın diğer şartlarını hiçe say ve kurtuluşa er! Bu kadar saçmalık olur mu? Reşit Rıza'nın amentüsünde, salih amel de geçiyor. Kime göre salih amel? Kur'an-ı kerimi iman esasları arasından çıkarınca, dört hak mezhepten birine uymayınca, neye göre salih amel işleyeceksin? Dört mezhepten birine uymadıkça dine uygun sahih namaz kılınamaz. Sonra, imanı olmayanın amelini, Allahü teâlâ kabul eder mi? Mezhepsiz Reşit Rıza'nın böyle saçma inançlarını gündeme getirip savunmak kadar büyük tehlike var mıdır? Amentü'deki altı esasa inanmayan, mümin olamaz. İslamiyet'ten başka hak din yoktur. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Allah indinde hak din ancak İslam'dır.) [Âl-i İmran 19] (Kim İslam'dan başka din ararsa, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [Âl-i İmran 85] (Kimi, ona [Muhammed aleyhisselama] iman etti, kimi ondan yüz çevirdi. Bunlara da çılgın ateşli Cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr edip kâfir olanları elbet ateşe atacağız.) [Nisa 55, 56] (Yahudiler Üzeyr'e, Hıristiyanlar da İsa'ya Allah'ın oğlu dediler. Daha önce kâfir olmuş kişilerin sözlerini taklit ediyorlar. Allah onları kahretsin.) [Tevbe 30] (Ehl-i kitap, diğer kâfirleri taklit ettikleri için kötülenmektedir.) (Ey iman edenler, Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyin! Onlar, [İslam düşmanlığında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51] (Ehl-i kitap, kâfir olduğu için dost olmaz.) (Sen, onların dinine uymadıkça, Hıristiyanlar ve Yahudiler senden hoşnut olmaz. De ki: Doğru yol, ancak Allah'ın [bildirdiği İslamiyet] yoludur.) [Bekara 120] (Yani, Ehl-i kitap, doğru yolda, [Allah'ın yolunda] değildir. Ehl-i kitabın bozuk dinine girmedikçe, Resulullahtan hoşnut olmazlar.) Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Beni duyup da, bana inanmayan Yahudi ve Hıristiyanlar, elbet Cehenneme girecektir.) [Müslim] Tel: 0 212 - 454 38 20 www.


.6- (Hadisler mucize değil; ama veciz sözlerdir) deniyor. Hadis-i şeriflerin lafızları, âyet-i kerimeler gibi mucize değildir; fakat Peygamber efendimizin dine ait sözleri vahiy mahsulüdür. Gelecekte olacak şeyleri bildirmiş, birçok mucize söz söylemiştir. Mesela, kıyametin büyük ve küçük alametlerini bildirmiş, küçük alametlerin çoğu meydana çıkmıştır. Bunlar mucizedir. Mezhepsizler daha ileri giderek, (Kur'an varken sünnete ihtiyaç yok!) diyorlar. Böylece hadis-i şerifleri inkâra kalkışıyorlar. Hâlbuki Kur'an-ı kerimin birçok yerinde, (Allah'a ve Resulüne tâbi olun, itaat edin!) buyuruluyor. Üç âyet-i kerime meali: (Allah'a ve Onun ümmi nebi olan Resulüne iman edin, Ona tâbi olun ki, doğru yolu bulasınız.) [Araf 158] (De ki, Allah'a ve Resulü'ne itaat edin! [İtaat etmeyip] yüz çevirenler [kâfir olanlar], bilsinler ki, Allah, kâfirleri sevmez.) [Âl-i İmran 32] (Allah ve Resulüne itaat edin.) [Enfal 1] Niçin, (Yalnız Allah'a itaat edin) denmiyor da, (Allaha ve resulüne itaat edin) buyuruluyor? Resulullahın bildirdiklerine uymak, haram ettiklerinden kaçmak, emrettiklerine tâbi olmak için böyle buyuruluyor. Bir hadis-i şerifte de buyuruluyor ki: (Peygamberin haram kılması, Allah'ın haram kılması gibidir.) [Tirmizi] Yalnız Allahü teâlâya değil, Resulüne de itaat edilmesi emrediliyor: (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] Demek ki, Resulullahın hadis-i şeriflerine uymak, Allah'a uymaktan başka değildir. 7- (Âlimler peygamber değil ki, onların da hatası olur) deniyor. Böylece âlimlerin sözlerinde hata vardır, onlara uymak gerekmez gibi bir intiba verilmeye çalışılıyor. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Âlim, ictihadında hata ederse bir, isabet ederse iki sevab alır.) [Buhari] O halde, âlimin hatası da dinde senettir. Onun hata ettiği de, bizce bilinemeyeceği için, Resulullahın vârisleri olan âlimlerin hata ettiğini söylemek yanlış olur. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Ulema, enbiyanın vârisidir.) [Tirmizi] Âlimlerin sözleri dinde senet ki, Kur'an-ı kerimde onlar övülüyor: (Verdiğimiz bu misalleri ancak âlim olanlar anlar.) [Ankebut 43] (Bilmiyorsanız âlimlere sorun.) [Nahl 43] (Allah'tan en çok korkan âlimlerdir.) [Fatır 28] Peygamberlerin vârislerine dil uzatmak, vârisin sahibi olan Peygambere dil uzatmak olur. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Su­al: Ate­ist di­yor ki: Araf su­re­si­nin 11. âye­tin­de, Al­lah, biz ya­rat­tık di­yor. Bir­den çok ilah mı var­dır? CE­VAP: Bu âyet-i ke­ri­me­nin mea­li şöy­le­dir: (Si­zi ya­rat­tık, son­ra şe­kil ver­dik, son­ra me­lek­le­re, "Âdem'e sec­de edin" de­dik; İb­lis'ten baş­ka hep­si sec­de et­ti, o sec­de eden­ler­den ol­ma­dı.) [Araf 11] Bu­ra­da­ki ve di­ğer âyet­ler­de­ki, ya­rat­tık, şe­kil ver­dik gi­bi ifa­de­ler için, baş­ka ya­ra­tı­cı­lar da var san­mak yan­lış­tır. Bü­yük­lü­ğü­nü, her şe­ye ma­lik, hâ­kim ol­du­ğu­nu bil­dir­mek için, ben ye­ri­ne biz di­yor. Me­se­la Re­su­lul­la­ha hi­ta­ben, (Biz sa­na Kev­se­ri ver­dik) bu­yur­du. Ve­ri­len şey, ve­re­nin bü­yük­lü­ğü­ne gö­re kıy­met ve bü­yük­lük ka­za­nır. Ve­re­nin ve ve­ri­len şe­yin kıy­me­ti­nin bü­yük­lü­ğü­nü bil­dir­mek için, (Biz sa­na Kur'an-ı azi­mi ver­dik) bu­yu­ru­yor. (Hicr 87) Türk­çe'de bi­le, bir ki­şi, (Biz şöy­le ya­pa­rız, ada­mın ağ­zı­nı yır­ta­rız) di­ye­bi­li­yor. Bu­nun ço­ğul­la ala­ka­sı yok­tur. AL­LAH BED­DU­A EDER Mİ? Su­al: Ate­ist di­yor ki: Ne­den Al­lah, Kur'an­da, la­net ol­sun, Al­lah kah­ret­sin gi­bi ifa­de­ler kul­la­nı­yor? CE­VAP: Kah­ret­mek, Arap­ça­da bir de­yim­dir. Bi­ri­si­ni kö­tü­le­mek, ya­ni onun çok kö­tü bi­ri­si ol­du­ğu­nu bil­dir­mek için, Al­lah kah­ret­sin de­nir. Kur'an-ı ke­rim, o hal­kın li­sa­nıy­la in­di. Baş­ka tür­lü bil­di­ril­se an­la­şıl­maz. Hal­kın li­sa­nıy­la söy­le­nir­se an­la­şı­lır. Kah­ret­sin ke­li­me­si­ni, şim­di an­la­şı­lan gi­bi, he­lak et­sin ma­na­sın­da an­la­mak yan­lış olur. Al­la­hü teâ­lâ he­lak eder­se, kim en­gel ola­bi­lir ki? Za­ten o ma­na­da kah­ret­tik­le­ri­ni, (fi­lan kav­mi he­lak et­tik, ye­rin di­bi­ne ge­çir­dik) di­ye ay­rı­ca de­fa­lar­ca bil­dir­mek­te­dir. Al­la­hü teâ­lâ, bir­çok âye­tin­de, din düş­man­la­rı­na la­net et­miş, ya­ni o kul­la­rın rah­met­ten uzak ol­du­ğu­nu bil­dir­miş­tir. Ba­zı­la­rı şöy­le­dir: (Al­lah'ın lâ­ne­ti, in­kâr eden­le­rin üze­ri­ne ol­sun.) [Be­ka­ra 89] (Biz, ki­tap­ta açık­ça be­lirt­tik­ten son­ra, in­dir­di­ği­miz açık de­lil­le­ri ve hi­da­ye­ti giz­le­yen­ler var ya, iş­te on­la­ra, hem Al­lah la­net eder, hem de bü­tün la­net edi­ci­ler la­net eder.) [Be­ka­ra 159] (Ya­hu­di­ler, Al­lah'ın eli sı­kı de­dik­le­ri için, la­net on­la­ra.) [Mai­de 64] (Ya­hu­di­ler Üzeyr'e, Hı­ris­ti­yan­lar da İsa'ya Al­lah'ın oğ­lu de­di­ler. Da­ha ön­ce kâ­fir ol­muş ki­şi­le­rin söz­le­ri­ni tak­lit edi­yor­lar. Al­lah on­la­rı kah­ret­sin.) [Tev­be 30] (Al­lah'ın la­ne­ti za­lim­le­rin üze­ri­ne ol­sun!) [Araf 44] (Boz­gun­cu­la­ra la­net ol­sun.) [Rad 25] (Al­lah ve Re­su­lü­nü in­ci­ten­le­re Al­lah, dün­ya­da ve ahi­ret­te lâ­net et­miş­tir.) [Ah­zab 57] * * * ÖNEM­Lİ NOT: Zil­hic­ce­nin son gü­nü ve Mu­har­re­min bi­rin­ci gü­nü [28 ve 29 Ara­lık ta­ri­hin­de] oruç tu­tan, o yı­lın ta­ma­mın­da oruç tut­muş gi­bi se­va­ba ka­vu­şur. (Ey Oğul İl­mi­ha­li) Tel: 0 212


.Su­al: Ate­ist di­yor ki: Ah­zab su­re­si 50. âyet­te, Pey­gam­be­re, ku­zen­le­riy­le ev­len­me­nin he­lal kı­lın­dı­ğı bil­di­ri­li­yor. Hâl­bu­ki bi­lim, ak­ra­ba ev­li­li­ği­ne kar­şı çı­kı­yor. Kur'an­la bi­lim ça­tı­şı­yor mu? CE­VAP: Gü­nü­müz­de de ak­ra­ba ev­li­li­ği ya­pı­lı­yor; ama on­lar­dan sa­kat do­ğan­la­ra çok az rast­la­nı­yor. Ak­ra­ba ol­ma­dı­ğı hâl­de de, sa­kat do­ğan­lar olu­yor. O za­man, ya­ban­cıy­la ev­len­mek, bi­lim­le ça­tı­şı­yor den­mez. Di­ni­miz­de, ku­zen­le ev­len­mek ten­zi­hen mek­ruh­tur. Bir ha­dis-i şe­rif­te bu­yu­ru­lu­yor ki: (Ku­zen­ler­le ev­le­nin­ce, ço­cuk­la­rı za­yıf, has­ta­lık­lı ola­bi­lir.) [İh­ya] De­mek ki, Pey­gam­ber efen­di­miz de bu­nu tav­si­ye et­mi­yor. Al­la­hü teâ­lâ ona he­lal kıl­mış­sa, kim ne di­ye­bi­lir ki? Hük­mü ko­yan odur. Haz­ret-i Âdem za­ma­nın­da fark­lı kız kar­deş­ler­le ev­len­me­yi em­ret­miş­ti. Ya­ra­tan em­re­din­ce, ya­ra­tı­lan ne di­ye­bi­lir ki? KA­DIN­LA­RI DÖV­MEK Su­al: Ate­ist di­yor ki: Al­lah, Kur'an­da, ni­ye (ka­dın­la­rı dö­vün) di­yor? CE­VAP: Bir ka­rın­ca­yı hat­ta bir buğ­day ta­ne­si­ni ya­rat­mak­tan aciz in­san, kâ­ina­tı ya­ra­tan yü­ce Rab­bi­mi­zin em­ri­ni han­gi hak­la sor­gu­la­ya­bi­lir ki? Âye­tin bir kıs­mı­nı de­ğil ta­ma­mı­nı al­mak ge­re­kir. Bu âyet-i ke­ri­me­nin mea­li şöy­le­dir: (Er­kek­ler, ka­dın­lar üze­ri­ne hâ­kim­dir [ai­le re­isi­dir]. Çün­kü Al­la­hü teâ­lâ, ba­zı kul­la­rı­nı, ba­zı hu­sus­lar­da ba­zı­sın­dan üs­tün ya­rat­mış­tır. Hem de er­kek­ler, ken­di mal­la­rı­nı, on­lar için sarf eder­ler. Ka­dın­la­rın iyi­le­ri, Al­la­hü te­âlâ­ya ita­at eder ve ko­ca­la­rı­nın hak­la­rı­nı gö­ze­tir­ler. Ko­ca­la­rı ha­zır ol­ma­dık­la­rı za­man, on­la­rın na­mus­la­rı­nı ve mal­la­rı­nı, Al­lah'ın yar­dı­mıy­la ko­rur­lar. Hı­ya­net et­me­sin­den kork­tu­ğu­nuz ka­dın­la­ra, ka­rı ko­ca hak­la­rı­nı öğ­re­tin ve tat­lı söz­ler­le na­si­hat edin, on­la­rı ya­ta­ğı­nız­dan ayı­rın. Yi­ne de, us­lan­maz ise­ler, ha­fif dö­vün! Us­la­nır­lar­sa, on­la­rı üze­cek şey yap­ma­yın, ken­di­le­ri­ni in­ci­te­cek ba­ha­ne ara­ma­yın.) [Ni­sa 34] Gö­rü­lü­yor ki, ma­la ve na­mu­sa hı­ya­net et­me­yen ka­dın­la­rı döv­mek de­ğil, on­la­rı hiç­bir su­ret­le üz­mek ca­iz de­ğil­dir. Na­mu­sa ve ma­la ha­in­lik eden­le­re, her ka­nun, ağır ce­za ver­mek­te­dir. İs­la­mi­yet, ka­dın­la­ra çok kıy­met ve­rip, çok acı­dı­ğı için, ha­in olan­la­rı­nı, ka­nun pen­çe­si­ne dü­şür­me­den ön­ce, ha­fif vur­mak­la ıs­lah edil­me­le­ri­nin de, tec­rü­be olun­ma­sı­nı em­ret­mek­te­dir. Bir ha­dis-i şe­rif­te bu­yu­rul­du ki: (Bir er­kek, ha­nı­mı­nı dö­ver­se, kı­ya­met­te onun da­va­cı­sı ben olu­rum.) [R. Na­sı­hin] Dün­ya iş­le­rin­de­ki ku­su­ru için, döv­mek şöy­le dur­sun, acı, sert bi­le söy­len­mez. (S. Ebe­diy­ye) > Tel: 0 212 - 454 38 20


.Su­al: Ate­ist di­yor ki: Âyet-el kür­si'de, (Al­lah'ın kür­sü­sü) ol­du­ğu bil­di­ri­li­yor. Bu­nun an­la­mı ne­dir? CE­VAP: O âye­tin mea­li şöy­le­dir: (Gök­ler­de ve yer­de ne var­sa hep­si Onun­dur. Onun iz­ni ol­ma­dan kim şe­fa­at ede­bi­lir? On­la­rın [kul­la­rın] geç­miş­te ne iş­le­dik­le­ri­ni ve ge­le­cek­te ne iş­le­ye­cek­le­ri­ni bi­lir. Kul­lar ise, Onun di­le­di­ği ka­da­rın­dan baş­ka, il­min­den hiç­bir şey kav­ra­ya­maz­lar. Onun kür­sü­sü [sal­ta­na­tı, kud­re­ti] gök­le­ri ve ye­ri kap­la­dı. Gök­le­ri ve ye­ri ko­ru­mak, gö­zet­mek, Ona hiç zor­luk ver­mez. O, çok yü­ce ve çok bü­yük­tür.) [Be­ka­ra 255] Âye­tin de­va­mın­da, (Gök­le­ri, ye­ri ko­ru­yup gö­zet­mek ona zor­luk, ağır­lık ver­mez) bu­yu­ru­lu­yor. De­mek ki kür­si, bu işi ko­ru­yup gö­zet­me kud­re­ti­dir. Ya­ni onun sal­ta­na­tı, gü­cü, kud­re­ti de­mek­tir. HAZ­RET-İ NUH'UN GE­Mİ­Sİ Su­al: Ate­ist di­yor ki: Nuh'un ge­mi­si­ne, 6 mil­yon hay­van tü­rü, her tür­den de bi­rer çift na­sıl sığ­dı? CE­VAP: Bu hay­van tür­le­ri için­de, bit, pi­re, si­nek gi­bi kü­çük hay­van­lar ço­ğun­luk­tay­dı. Bü­yük hay­van­lar bil­di­ği­miz hay­van­lar­dır. On­la­rın sa­yı­sı da yü­zü geç­mez. Ge­mi çok bü­yük­tü, ay­lar­ca, hat­ta yıl­lar­ca imal edil­di. 6 de­ğil, 12 mil­yon hay­van tü­rü­nü bi­le içi­ne ala­cak ka­pa­si­te­dey­di. İB­LİS ME­LEK Mİ, CİN Mİ? Su­al: Ate­ist di­yor ki: Kehf su­re­si 50. âyet­te, İb­lis için, hem me­lek, hem de cin de­ni­yor. Bu na­sıl müm­kün olu­yor? CE­VAP: Öy­le yaz­mı­yor. O âyet-i ke­ri­me­nin mea­li şöy­le­dir: (Me­lek­le­re, Âdem'e sec­de edin de­miş­tik. İb­lis'ten baş­ka hep­si sec­de et­miş­ti. O, cin­ler­den idi. Rab­bi­nin em­ri­nin dı­şı­na çık­tı. ) [Kehf 50] Ateş­ten ya­ra­tı­lan İb­lis, nur­dan ya­ra­tı­lan me­lek­le­re ho­ca­lık edi­yor­du. Me­lek­ler top­lu­lu­ğun­da ol­du­ğu için, (Bu top­lu­lu­ğa, sec­de edin em­ri ver­dik, cin ta­ife­sin­den olan İb­lis, sec­de et­me­di) de­ni­yor. ZA­LİM­LER VE Hİ­DA­YET Su­al: Ate­ist di­yor ki: Mai­de su­re­si 51. âye­tin­de, (Al­lah, za­lim­ler top­lu­lu­ğu­na hi­da­yet ver­mez) de­ni­yor. Ta­if, za­lim­ler top­lu­lu­ğuy­du. Pey­gam­be­ri taş­la­mış­lar­dı; fa­kat Al­lah on­la­ra hi­da­yet ver­di. Bu te­zat de­ğil mi? CE­VAP: Za­lim­ler top­lu­lu­ğu­na, zu­lüm­le­ri de­vam eder­ken hi­da­yet ver­mez; ama zul­mü bı­ra­kın­ca za­lim ol­mak­tan kur­tu­lur. Zul­mü bı­rak­tı­lar, tev­be et­ti­ler, taş­la­dı­ğı­mı­za piş­man ol­duk de­di­ler, af di­le­di­ler ve Müs­lü­man ol­mak­la şe­ref­len­di­ler. Bir ate­ist de, yıl­lar­ca Al­lah'a kar­şı ta­kın­dı­ğı tav­rı bı­ra­kır­sa, iman eder­se, o da te­miz bir Müs­lü­man olur.


.Su­al: Ate­ist di­yor ki: Kur'an­da, (Ora­ya ya­ni Kâ­be'ye gi­ren em­ni­yet­te olur) de­ni­yor. Ab­dul­lah bin Zü­beyr, Kâ­be'nin için­de en­kaz al­tın­da ka­la­rak öl­dü. Bu apa­çık bir çe­liş­ki de­ğil mi? CE­VAP: Ab­dul­lah bin Zü­beyr, Kâ­be için­de en­kaz al­tın­da öl­me­di. Hac­cac ta­ra­fın­dan şe­hid edil­di. Öl­müş ol­sa da fark et­mez. (Ora­ya gi­ren gü­ven­de olur) de­mek, (Ora­ya gi­re­ne gü­ven ve­rin) de­mek­tir. Böy­le âyet-i ke­ri­me­ler çok­tur. Me­se­la şu âyet-i ke­ri­me­ye ben­zer: (Hac­da ka­dı­na yak­laş­mak, gü­nah iş­le­mek ve kav­ga et­mek yok­tur.) [Be­ka­ra 197] Bu ise, (Ha­nı­mı­nı­za yak­laş­ma­yın, gü­nah iş­le­me­yin ve kav­ga et­me­yin) de­mek­tir. (Be­nim evi­me gi­ren gü­ven al­tın­da­dır) di­yen bir kim­se, bu sö­züy­le, sö­zü geç­ti­ği kim­se­le­re; (Bun­dan vaz­ge­çin, ona iliş­me­yin. Ben ona eman ver­dim ve siz de do­kun­ma­yın) de­mek ol­du­ğu gi­bi, iş­te Al­la­hü te­âlâ­nın, (Ora­ya gi­ren emin olur) em­ri de böy­le­dir. Pey­gam­ber efen­di­miz Mek­ke'yi fet­he­der­ken bu­yur­du ki: (Ebu Süf­yan'ın evi­ne gi­ren emin olur, öl­dü­rül­mek­ten kur­tu­lur.) [Müs­lim] Haz­ret-i Ebu Süf­yan, Mek­ke'ye gi­dip müş­rik­le­ri İs­lam'a da­vet et­ti. İs­lam or­du­su­nun, şeh­re gir­mek üze­re ol­du­ğu­nu ha­ber ver­di. (Müs­lü­man olan­lar ve be­nim evim­le Mes­cid-i ha­ra­ma sı­ğı­nan­lar ha­riç, her­kes kı­lıç­tan ge­çi­ri­le­cek­tir) de­di. Bu iki ye­re sı­ğı­nan­lar kur­tul­du. Ama di­ye­lim, bi­ri çık­sa, Kâ­be'ye gi­re­ni de, Ebu Süf­yan haz­ret­le­ri­nin evi­ne gi­re­ni de öl­dür­se, Re­su­lul­la­hın sö­zün­de çe­liş­ki mi olur? Bu söz, (Biz ora­ya gi­re­ni öl­dür­me­yiz) de­mek­tir. Bu âyet-i ke­ri­me­de de, (Ora­ya gi­ren öl­dü­rül­mez, emin olur) de­ni­yor. Ya­ni söz din­le­yen Müs­lü­man­lar ora­ya gi­re­ni öl­dür­mez de­mek­tir. Ora­da ken­di­si öle­bi­lir ve­ya za­li­min bi­ri­si ora­ya sı­ğı­na­nı öl­dü­re­bi­lir. Bun­lar fark­lı şey­ler­dir. Âyet-i ke­ri­me­ler­de çe­liş­ki ara­mak gü­ne­şi bal­çık­la sı­va­ma­ya kalk­ma­ya ben­zer.SÜN­NET OL­MAK Su­al: Sün­net ol­mak hak­kın­da ha­dis var mı­dır? CE­VAP: Evet, var­dır. Bir ha­dis-i şe­rif şöy­le­dir: (Fıt­ri sün­net beş­tir: Sün­net ol­mak, ka­sık­la­rı te­miz­le­mek, tır­nak kes­mek, kol­tuk al­tı­nı te­miz­le­mek ve bı­yık­la­rı kı­salt­mak.) [Bu­ha­ri] SÜN­NET OL­MAK Su­al: Çok gü­nah iş­li­yor, piş­man olu­yo­rum. Ken­di ken­di­me aca­ba ben iman­sız mı­yım di­yo­rum. İman­lı ol­du­ğu­mu gös­te­ren net bir öl­çü yok mu? CE­VAP: Na­maz kıl­mak, ki­şi­nin iman­lı ol­du­ğu­nun ke­sin ala­me­ti­dir. Şu ha­dis-i şe­rif de, iman için bir öl­çü­dür: (İyi­lik edin­ce se­vi­nen, gü­nah iş­le­yin­ce üzü­len ger­çek mü­min­dir.) [Tir­mi­zi, Hâ­kim] Da­ha son­ra, iş­le­di­ği gü­na­ha üzül­mek de, iman ala­me­ti­dir. Tel: 0 212


.Su­al: Kö­le­li­ği ya­sak­la­yan âyet ve­ya ha­dis var mı? CE­VAP: Di­ni­miz­de kö­le­lik yok­tur. Kö­le­lik İs­la­mi­yet'ten ön­ce var­dı. Ya­ni kö­le­li­ği İs­la­mi­yet ge­tir­me­di. Di­ni­miz, bu var olan kö­le­li­ğe ait hü­küm­le­ri bil­dir­di ve ted­ri­ci ola­rak kal­dı­rıl­ma­sı için, ge­rek­li hü­küm­ler koy­du. Yu­nan ve Ro­ma'da gö­rü­len kö­le­li­ğin kal­dı­rıl­ma­sı­nı teş­vik edi­ci, mev­cut kö­le­le­re de iyi dav­ra­nıl­ma­sı­nı bil­di­ren, âyet-i ke­ri­me me­al­le­rin­den ba­zı­la­rı şöy­le­dir: (Yan­lış­lık­la bir adam öl­dü­re­nin, bir kö­le azat et­me­si ge­re­kir.) [Ni­sa 92] (Ye­min ke­fa­re­ti, on fa­ki­ri ye­dir­mek, giy­dir­mek ve­ya bir kö­le azat et­mek­tir.) [Mai­de 89] (Bir mal kar­şı­lı­ğı kö­le­lik­ten kur­tul­mak is­te­yen­le­re yar­dım edin.) [Nur 33] (Sa­vaş­ta alı­nan esir­le­re iyi­lik edin ve­ya fid­ye ala­rak bı­ra­kın.) [Mu­ham­med 4] (Ce­la­leyn tef­si­rin­de de­ni­yor ki: İyi­lik edin de­mek, esir­le­ri kar­şı­lık­sız ola­rak ser­best bı­ra­kın de­mek­tir. Fid­ye'den mak­sat da, mal­la ve­ya esir­le­ri mü­ba­de­le et­mek su­re­tiy­le ser­best bı­ra­kın de­mek­tir.) Sa­vaş­ta alı­nan esir­ler, fid­yey­le de ser­best bı­ra­kıl­maz­sa, ca­nı­mı­zı ve ma­lı­mı­zı al­ma­ya ge­len bu düş­man­la­ra, (İs­ter­se­niz kö­le ola­rak ka­la­bi­lir­si­niz) de­ni­yor­du. Ka­bul eden­ler de kö­le olu­yor­du. Ca­na kast eden böy­le bir düş­ma­nı öl­dür­me­yip, ken­di rı­za­sıy­la kö­le ola­rak kul­lan­mak nor­mal de­ğil mi­dir? Şim­di, sa­vaş gi­bi kö­le­li­ğin şek­li de de­ğiş­ti. Ül­ke­le­ri iş­gal edi­len, kül­tür­le­ri bo­zu­lan, yer üs­tü ve yer al­tı kay­nak­la­rı sö­mü­rü­len mil­let­ler yok mu? Bu­gün dün­ya­da ek­mek pa­ra­sı için kö­le­lik ya­pan­lar az mı? Müs­lü­man­lar, nor­mal in­sa­nı kö­le et­mi­yor­du. Va­ta­na, ca­na, ma­la ve na­mu­sa kas­te­den düş­man, esir alı­nın­ca, o da ra­zı olur­sa, kö­le ka­bul edi­li­yor­du. Bu­nun­la be­ra­ber, di­ni­miz, kö­le­yi azat et­mek için çe­şit­li yol­lar koy­muş ve kö­le azat et­me­yi iba­det ola­rak bil­dir­miş­tir. Me­se­la, ra­ma­zan oru­cu­nu ve­ya ye­mi­ni­ni bo­za­nın; bu­nun ke­fa­re­ti ola­rak, bir kö­le azat et­me­si ge­re­kir. Böy­le­ce kö­le azat edi­lin­ce, kö­le­lik ken­di­li­ğin­den kalk­mış olur. Di­ni­mi­zin kö­le­ye ver­di­ği hak­kı, gay­ri­müs­lim­ler ken­di hal­kı­na ta­nı­yor mu? Zen­ci ca­ri­ye olan Üm­mi Ey­men'in oğ­lu Üsa­me bin Zeyd, 18 ya­şın­day­ken, bir bir­li­ğin ko­mu­ta­nıy­dı. Ba­ba­sı Zeyd bin Ha­ri­se de, kö­ley­di. Rum or­du­suy­la sa­va­şır­ken, İs­lam or­du­su­nun ko­mu­ta­nıy­dı. Re­su­lul­lah, Zeyd bin Ha­ri­se'yi azat edin­ce, ana ba­ba­sı bu­nu al­ma­ya gel­di­ler. On­lar­la git­me­ye ra­zı ol­ma­dı. (Ben yi­ne Re­su­lul­la­ha hiz­met ede­ce­ğim) de­di. Kö­le hak­kıy­la il­gi­li bir­kaç ha­dis-i şe­rif şöy­le­dir: (Azat edi­len kö­le­nin her uz­vu için, azat ede­nin o uz­vu, Ce­hen­nem­den kur­tu­lur.) [Bu­ha­ri] (Kö­le­ye ye­di­ği­niz­den ye­di­rin, güç iş ver­me­yin ve onu hiç üz­me­yin.) [Ebu Da­vud] (Kö­le­si­ne kö­tü dav­ra­nan Cen­ne­te gi­re­mez.) [Tir­mi­zi] Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com


.Su­al: Ken­di is­te­ği­miz­le ya­ra­tıl­ma­dı­ğı­mı­za gö­re, Al­lah'a şük­ret­me­miz ge­re­kir mi? CE­VAP: Hiç yok­tan ya­ra­tıl­dı­ğı­mız için şü­kür ge­rek­ti­ği gi­bi, şu hu­sus­lar­dan do­la­yı da şü­kür ge­re­kir: 1- Al­la­hü teâ­lâ, bi­zi bir taş, bir bit­ki ve­ya bir hay­van ola­rak de­ğil de, in­san ola­rak ya­rat­tı­ğı için, 2- Müs­lü­man bir ül­ke­de doğ­du­ğu­muz için, [Gay­ri­müs­lim bir ül­ke­de dün­ya­ya gel­sey­dik, araş­tı­rıp iman et­me­miz çok zor olur­du. Müs­lü­man ül­ke­de doğ­ma­mız, Al­la­hü te­âlâ­nın bir ih­sa­nı­dır.] 3- Müs­lü­man ül­ke­de doğ­du­ğu hâl­de, din­siz olan bir­çok ki­şi gi­bi ol­ma­dı­ğı­mız için, 4- Müs­lü­man ai­le­den dün­ya­ya ge­lip, on­lar bi­zi Müs­lü­man ola­rak ye­tiş­tir­di­ği için, 5- Bo­zuk çev­re­nin et­ki­sin­de kal­ma­dan, ima­nı­mı­zı mu­ha­fa­za et­ti­ği­miz için, 6- Mu­sa aley­his­se­lam gi­bi bü­yük bir pey­gam­ber, bu üm­met­ten ol­mak için du­a et­miş­tir. Bir pey­gam­be­rin bi­le is­te­yip de ka­vu­şa­ma­dı­ğı ni­me­te, biz ka­vuş­tu­ğu­muz için, 7- Ül­ke­miz­de ve dün­ya­da, in­san­la­rın ço­ğu, na­maz kıl­mak­tan mah­rum­dur. Na­maz kıl­mak, Al­la­hü te­âlâ­nın ku­lu­nu ken­di­si­ne mu­ha­tap seç­me­si, hu­zu­ru­na ka­bul et­me­si de­mek­tir. Mil­yon­lar­ca, mil­yar­lar­ca in­san ara­sın­dan, bi­zi mu­ha­tap ka­bul et­ti­ği, bi­ze yap, yap­ma di­ye emir­ler ver­di­ği ve her gün beş se­fer, hu­zu­ru­na ka­bul et­ti­ği için, 8- Her ül­ke­de bid'at eh­li grup­lar var. Bid'at­ler iba­det gi­bi iş­le­ni­yor. Bid'at eh­li ol­ma­dı­ğı­mız için, 9- Ce­hen­nem­den kur­tu­la­ca­ğı bil­di­ri­len, Ehl-i sün­net vel ce­ma­at fır­ka­sın­da ol­du­ğu­muz için, 10- İs­lam âlim­le­ri­ni ta­nı­ma­yı, sev­me­yi, ki­tap­la­rı­nı oku­yup di­ni­mi­zi öğ­ren­me­yi ve yay­ma­yı bi­ze na­sip et­ti­ği için de çok şük­ret­mek ge­re­kir. Ne ka­dar çok şük­ret­sek, yi­ne la­yı­kıy­la şük­ret­miş ola­ma­yız. Çün­kü Al­la­hü te­âlâ­nın ni­met­le­ri, ih­san­la­rı say­mak­la bit­mez. Bir âyet-i ke­ri­me mea­li şöy­le­dir: (Al­lah'ın ni­met­le­ri­ni say­ma­ya kalk­sa­nız, bi­ti­re­mez­si­niz.) [Nahl 18] Bir be­yit: Vü­cu­dun her zer­re­si, gel­se de di­le Şük­rün bin­de bi­ri­ni, ya­pa­maz bi­le. Bun­ca ni­met­le­re şük­re­di­yor mu­yuz? Ni­met için­de yü­zen, şük­rü ko­lay ha­tır­la­ya­maz. Bir âyet-i ke­ri­me mea­li de, şöy­le­dir: (Kul­la­rım için­de hak­kıy­la şük­re­den az­dır.) [Se­be 13] Şük­ret­me­mek nan­kör­lük­tür. Al­la­hü teâ­lâ, (Şük­re­der­se­niz, ni­met­le­ri­mi ar­tı­rı­rım. Nan­kör­lük eder­se­niz, aza­bım çok şid­det­li­dir) bu­yu­ru­yor. (İb­ra­him 7) Şük­ret­mek için İs­lam'a uy­mak ge­re­kir. İs­lam'ın emir ve ya­sak­la­rı­na uyan şük­ret­miş olur.


.Su­al: Kur'an-ı ke­rim­de ge­çen Hiz­bul­lah, ne de­mek­tir? CE­VAP: Hiz­bul­lah, Mü­ca­de­le su­re­sin­de Es­hab-ı ki­ram için kul­la­nıl­mış çok önem­li bir ta­bir­dir. Mai­de su­re­sin­dey­se, Al­lah'ı, Re­su­lü­nü ve mü­min­le­ri dost edi­nen­ler için kul­la­nıl­mış­tır. İki­si de ay­nı an­lam­da­dır. (Al­lah dos­tu, Al­lah ta­raf­ta­rı, Al­lah'ın fır­ka­sı, Al­lah'ın di­ni­ne yar­dım eden­ler, Al­lah için ça­lı­şan­lar) gi­bi an­lam­la­ra ge­lir. Mü­ca­de­le su­re­sin­de­ki o âyet-i ke­ri­me­nin mea­li şöy­le­dir: (Al­lah'a ve ahi­ret gü­nü­ne ina­nan bir mil­le­tin, ba­ba­la­rı, oğul­la­rı, kar­deş­le­ri ya­hut ak­ra­ba­la­rı da ol­sa, Al­lah'a ve Re­su­lü­ne düş­man olan­lar­la dost­luk et­ti­ği­ni, on­la­rı sev­di­ği­ni gör­mez­sin. On­lar öy­le zat­lar ki, Al­lah kalb­le­ri­ne ima­nı [mer­me­re ka­zı­nır gi­bi] yaz­mış ve on­la­rı ken­din­den bir ruh­la, bir kuv­vet­le des­tek­le­miş­tir. On­la­rı, alt­la­rın­dan ır­mak­lar akan Cen­net­le­re so­ka­cak, ora­da son­suz ka­la­cak­lar­dır. Al­lah on­lar­dan ra­zı­dır, on­lar da On­dan ra­zı­dır. İş­te on­lar Al­lah'ın hiz­bi­dir. İyi bil ki, kur­tu­lu­şa ula­şa­cak olan­lar, Al­lah'ın hiz­bi­dir.) [Mü­ca­de­le 22] Es­hab-ı ki­ram, Müs­lü­man ol­ma­yan en ya­kın­la­rı­nı bi­le sev­me­miş­ler, on­la­ra Al­lah için düş­man ol­muş­lar­dır. Harb­de, en ya­kın­la­rıy­la sa­vaş­mış­lar­dır. Me­se­la, Uhud Sa­va­şın­da, Ebu Ubey­de bin Cer­rah, ba­ba­sı Cer­rah'ı, Mu­sab bin Umeyr kar­de­şi Ubeyd bin Umeyr'i öl­dür­dü. Ömer bin Hat­tab, da­yı­sı As bin Hi­şâm bin Mu­gıy­re'yi öl­dür­dü. Ali bin Ebi Ta­lib de, am­ca ço­cuk­la­rı­nı öl­dür­dü. Re­su­lul­lah izin ver­sey­di, Ebu Be­kir Sıd­dık da ken­di oğ­lu­nu öl­dü­re­cek­ti. Ra­dı­yal­la­hü an­hüm=Hep­sin­den Al­la­hü tea­la ra­zı ol­sun. (Ha­zin) Ne bü­yük saa­det bu! Al­la­hü teâ­lâ, Es­hab-ı ki­ra­mı Hiz­bul­lah ola­rak övü­yor, üs­te­lik on­lar­dan ra­zı ol­du­ğu­nu bil­di­ri­yor. Al­la­hü te­âlâ­nın sı­fat­la­rı ebe­di­dir, son­suz­dur. Es­hab-ı ki­ram­dan ra­zı ol­ma­sı da son­suz­dur. Ar­tık bir da­ha sö­zün­den dön­mez, hep ra­zı­dır. Bir âyet-i ke­ri­me mea­li: (Al­lah as­la sö­zün­den dön­mez.) [Al-i İm­ran 9, Zü­mer 20, Rad 31] Yi­ne hep­si­nin is­tis­na­sız Cen­net­lik ol­du­ğu da şöy­le bil­di­ri­li­yor: (Hep­si­ne de, Cen­ne­ti söz ver­dim.) [Ni­sa 95, Ha­did 10] Böy­le övü­len Cen­net­lik zat­la­rı ten­kit et­mek, ne ka­dar çok yan­lış olur. Al­lah dost­la­rı­nı dost bil­mek, ima­nın esas­la­rın­dan­dır. Al­lah'ın dost­la­rı ve Cen­net­lik olan Es­hab-ı ki­ra­mı sev­me­yen­le­rin, iman­la­rı­nın ne du­rum­da ol­du­ğu­nu, bu âyet-i ke­ri­me­ler açık­ça gös­ter­mek­te­dir. >> Tel: 0


.[İf­rat, tef­rit ve va­sa­ta ör­nek ver­me­ye de­vam edi­yo­ruz.] 5- Havf, Al­lah'tan kork­mak, re­ca da Al­lah'ın rah­me­ti­ni ümit et­mek de­mek­tir. Al­lah'ın rah­me­tin­den ümit kes­mek ve­ya Al­lah'tan kork­ma­yıp, ken­di­ni ga­ran­ti Cen­net­lik bil­mek if­rat­tır. Bir ha­dis-i şe­rif mea­li: (Her is­te­di­ği­ni ya­pıp, rah­me­te ka­vu­şa­ca­ğı­nı ümit eden ah­mak­tır.) [Tir­mi­zi] Bir âyet-i ke­ri­me mea­li: (Rab­bi­nin rah­me­tin­den an­cak sa­pık­lar ümit ke­ser.) [Hicr 56] Va­sat yol ise, iki­si ara­sın­da ol­mak­tır. Bir ha­dis-i şe­rif mea­li: (Havf ve re­ca [kor­kuy­la ümit] ara­sın­da­ki mü­min, um­du­ğu­na ka­vu­şur, kork­tu­ğun­dan emin olur.) [Tir­mi­zi] 6- Ki­bir­len­mek if­rat, aşı­rı te­va­zu [te­mel­luk] tef­rit­tir. Te­va­zu ise va­sat­tır. Ken­din­den aşa­ğı olan­la­ra kar­şı te­va­zu gös­ter­mek iyi ise de, bu­nun if­ra­ta kaç­ma­ma­sı, ya­ni aşı­rı ol­ma­ma­sı ge­re­kir. Aşı­rı olan te­va­zu­a, te­mel­luk de­nir. Te­mel­luk, an­cak üs­ta­da ve âli­me kar­şı ca­iz­dir. Baş­ka­la­rı­na kar­şı ca­iz de­ğil­dir. Bir ha­dis-i şe­rif mea­li: (Te­mel­luk, Müs­lü­man ah­la­kın­dan de­ğil­dir.) [İ. Ma­ver­di] 7- Haz­ret-i İsa'yı aşı­rı sev­mek if­rat, sev­me­mek tef­rit­tir. Haz­ret-i İsa'ya Tan­rı ve Tan­rı'nın oğ­lu di­yen Hı­ris­ti­yan­lar if­rat­ta­dır, onu sev­me­yip, ana­sı­na if­ti­ra eden Ya­hu­di­ler ise, tef­rit­te­dir. Bir âyet-i ke­ri­me mea­li: (Ya­hu­di­ler, ha­ham­la­rı­nı; Hı­ris­ti­yan­lar da ra­hip­le­ri­ni ve İsa'yı rab edin­di­ler. Hâl­bu­ki an­cak tek ila­ha kul­luk et­me­le­ri em­ro­lun­du.) [Tev­be 31] (Ya­hu­di­ler, Üzeyr'e, Hı­ris­ti­yan­lar da, İsa'ya Al­lah'ın oğ­lu de­di­ler.) [Tev­be 30] Di­ni­mi­zin bil­dir­di­ği gi­bi, İsa aley­his­se­la­mı, Al­lah'ın ku­lu ve re­su­lü bil­mek ise, va­sat yol­da ol­mak­tır. 8- Haz­ret-i Ali'ye de ay­nı aşı­rı­lı­ğı gös­te­ren­ler ol­du. Haz­ret-i Ali'yi sev­me­yen ha­ri­ci­ler [Ye­zi­di­ler] tef­rit eh­li­dir. Haz­ret-i Ali'ye pey­gam­ber ve­ya ilah di­yen ib­ni Se­be­ci­ler, if­rat­ta­dır. Ehl-i sün­net ise, Haz­ret-i Ali'yi ken­di­nin ve Re­su­lul­la­hın bil­dir­di­ği gi­bi se­ver, bu ise va­sat yol­dur. Haz­ret-i Ali an­la­tır: Re­su­lul­lah bu­yur­du ki: (Yâ Ali, Sen İsa gi­bi­sin! Ya­hu­di­ler, ona düş­man ol­du­lar. Mü­ba­rek an­ne­si Mer­yem'e if­ti­ra et­ti­ler. Hı­ris­ti­yan­lar da, Onu aşı­rı yük­selt­ti­ler. Ona ya­kı­şan de­re­ce­den da­ha yu­ka­rı çı­kar­dı­lar.) [İ. Ah­med] Haz­ret-i Ali bu ha­dis-i şe­ri­fi bil­dir­dik­ten son­ra, (Be­nim yü­züm­den iki aşı­rı grup in­san he­lak olur. Bi­ri, be­ni aşı­rı se­ve­rek, ben­de ol­ma­yan şey­le­ri ba­na ta­kar­lar. Öte­ki­ler de, ba­na düş­man olup, bir­çok if­ti­ra ya­par­lar) bu­yur­du. Bu ha­dis-i şe­rif­te, ha­ri­ci­ler Ya­hu­di­le­re, İb­ni Se­be­ci­ler de Hı­ris­ti­yan­la­ra ben­ze­til­miş­tir. (De­va­mı var)


.Sual: (Müminin silâhı, sabır ve duadır) hadisindeki sabır ve dua, silah olarak nasıl kullanılır? CEVAP: Silah, daha çok savunma aracıdır. Dua ve sabırla kötü şeyler önlendiği gibi, iyi şeyler de ele geçer. Sıkıntılı şeylerden kurtulmak için, rahat ibadet edebilmek ve haramlardan kaçmak için, sabrederek dua etmek gerekir. Her ikisine de birkaç örnek verelim: SABIR SİLAHININ FAYDALARI Bir farzı yapmak veya bir günahtan kaçınmak, sabırsız ele geçmez. Resulullah efendimize (İman nedir?) diye sorulduğunda, (Sabırdır) buyurdu. (Deylemi) Sabır acı ise de, meyvesi tatlıdır. Beş âyet-i kerime mali: (Sabredenlere mükâfatları hesapsız verilir.) [Zümer 10] (Sabredenlere [ihsanımı] müjdele!) [Bekara 155] (Allah sabredenlerle beraberdir.) [Bekara 153] (Allah sabredenleri sever.) [Âl-i İmran 146] (En güzel şekilde sabret!) [Mearic 5] Birkaç hadis-i şerif meali: (Sabreden kuldan Allah razı olur.) [Deylemi] (Sabırlı ve ihlâslılar, hesaba çekilmeden Cennete girer.) [Taberani] (En faziletli amel, sıkıntıya sabretmektir.) [Tirmizi] (Sevmediklerinize sabretmedikçe, sevdiklerinize kavuşamazsınız.) [İ. Maverdi] (Sabır üç çeşittir: 1- Belaya sabır, 2- Din bilgilerini öğrenirken ve ibadetlerini yaparken sabır, 3- Günah işlememek için sabır. Belaya sabredene 300, ibadet yapmaya sabredene 600, günah işlememeye sabredene ise 900 derece ihsan edilir.) [Ebu-ş-şeyh] DUA SİLAHININ FAYDALARI Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Kaza-i muallâkı hiçbir şey değiştirmez. Yalnız dua değiştirir.) [Hâkim] (Kader tedbirle değişmez; ama kabul olan dua, bela gelirken korur.) [Taberani] (Dua 70 türlü kazayı önler. Ömrün bereketini artırır.) [Tirmizi] (Dua belayı önler.) [Deylemi] (Dua edenin, ya günahı affolur veya hemen hayırlı karşılığını görür yahut ahirette mükâfatını bulur.) [Deylemi] Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com



.Sual: İyilik yapmak ve yapılan iyiliği hatırlatmak günah olur mu? CEVAP: İyilik yapmak değil, hatırlatmak maskesi altında yapılan iyiliği başa kakmak günahtır. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Allahü teâlâ şu üç kişinin yüzüne bakmaz, onlar için acıklı bir azap vardır: 1- Eteklerini yerde sürüyerek yürüyen kibirli kimse, 2- Verdiği bir şeyi başa kakan kimse, 3- Yalan yere yeminle malını satan kimse.) [Müslim, Nesai] (Allahü teâlâ, kıyamette, şu dört kişiye, rahmetle nazar etmez: 1- Ana babasına âsi olan, 2- Ettiği iyiliği başa kakan, 3- Devamlı içki içen, 4- Kaderi inkâr eden.) [İ. Adiy] (Allahü teâlâ şu üç kimseye buğzeder: 1- Başa kakana, 2- Kibirlenene, 3- Çok yemin eden esnafa.) [Hâkim] (Hilekâr, cimri ve yaptığı iyilikleri başa kakan kimse cennete giremez.) [Tirmizi] (Cennetin kokusu beş yüz yıllık yerden duyulur. Yaptığını başa kakan, anaya babaya asi olan ve içkiye devam eden cennetin kokusunu duyamaz.) [Taberani] (Allahü teâlânın verdiği malı, gizli ve aşikâre Hak yoluna harcayan ve yaptığı iyilikleri başa kakmayan, müminlerin en kıymetlisi olur.) [İ. Ahlakı] İki âyet-i kerime meali de şöyledir: (Yaptığın iyiliği çok görerek, başa kakma!) [Müddessir 6] (Medarik tefsiri) (Mallarını Allah yolunda harcayıp, daha sonra verdiklerini başa kakmayanların, kalb kırmayanların, Rableri yanında mükâfatları vardır. Onlar için hiçbir korku ve üzüntü yoktur.) [Bekara 262] BÜYÜKLER KİMDİR? Sual: Dini yazılarda (Büyükler böyle buyurdu) deniyor. Büyükler kimdir? CEVAP: Dini yazılarda büyükler denince, genelde evliya zatlar ve âlimler anlaşılır. Eğer bu sözü İmam-ı Rabbani gibi tasavvuf silsilesi olan zatlar söylemişse, onlar da hocalarını kast ediyorlardır. Ev içindekilerden bahsedilirse, ana baba ve dedeler kast edilir. "PAPAZ OLDUK" DEMEK Sual: Biriyle tartışınca veya kavga edince, "papaz olduk" deniyor. Böyle söylemek küfür mü? CEVAP: Kavga ettik, birbirimizi kırdık anlamında söylemek küfür değilse de, uygun olmaz; çünkü şakadan bile, ben papazım, ben Hıristiyan'ım demek küfür olur. Bazı kimseler kâfir olan yani Müslüman bile olmayan papazları takva sahibi kimseler olarak bildiriyorlarsa da, Allahü teâlâ Müslümanları papaz olmaktan korusun. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Âlimlerin birisinin ak dediğine, öteki âlim kara diyor. Kusursuz insan olmaz. Âlimler de, insan olduğuna göre, onların da hatası niçin olmasın? Onların sözleri niye dinde senet oluyor? CEVAP: (Müctehid bir âlim, hata etmez) dense yanlış olmaz; çünkü birinin ak dediğine, ötekinin kara deme yetkisini, onlara dinimiz vermiştir. Burada kastedilen, günümüz yazarları ve profesörleri değil, yetkili âlimler, müctehidlerdir. Âlimin ictihadı hatalı bile olsa senettir. Allahü teâlâ ahirette onun ictihadına göre amel edip etmediğimizi soracaktır. Hanefîlere Hanefî mezhebindeki hükümlere, Şafiîlere de Şafiî mezhebindeki hükümlere uyup uymadığı sorulacaktır. Dinimizde âlimlerin yeri büyüktür. Üç âyet-i kerime meali: (Bilmiyorsanız âlimlere sorun!) [Nahl 43] (Bu misalleri ancak âlim olanlar anlar.) [Ankebut 43] (Bunun hükmünü Resule ve ülül-emre [âlimlere] sorsalardı, öğrenirlerdi.) [Nisa 83] Âyet-i kerimede geçen ülül-emrin âlim demek olduğu tefsirlerde yazılıdır. Peygamber efendimiz de, (Ülül-emr, fıkıh âlimleridir) buyurdu. (Darimi) Hadis-i şeriflerde ise buyuruldu ki: (Âlimler, Peygamberlerin vârisleridir) [Tirmizi, İbni Mace, Ebu Davud] (Ümmetimin âlimleri, benî İsrail'in peygamberleri gibidir.) [İmam-ı Yâfiî, İmam-ı Rabbani, Abdülgani Nablusi, Neşr-ül-mehasin] (Âlimlere tabi olun! Çünkü onlar, dünya ve ahiretin ışıklarıdır.) [Deylemi] (Âlimler, kurtuluş yolunu gösteren birer rehber ve kılavuzdur.) [İ. Neccar] (Âlimler olmasaydı, insanlar helak olurdu.) [İ. Maverdi] (Bilmediklerinizi salih [âlim]lerden sorup öğrenin!) [Taberani] Peki, bu kadar kıymetli olan âlimler hata ederse ne olacak? Dinimiz, onların hatasına uyanların da kurtulacağını bildirmiştir. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Âlim, ictihadında hata ederse bir, isabet ederse iki sevap alır.) [Buhari] Sevab olan bir şey için mezhepsizlerin hata demesi çok yanlıştır. Böyle farklı ictihadlar da Allahü teâlânın bir rahmetidir. Nitekim bir hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Ümmetimin [âlimlerin] ihtilafı [farklı ictihadları] rahmettir.) [Beyheki, İ. Münavi, İbni Nasr, Deylemi] (Devamı var) > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Ateist diyor ki: Bir âyette yirmi Müslüman iki yüz kişiye bedel. Bir âyette de yüz Müslüman bin kişiye bedel. Yani bire on. Başka bir âyette yüz Müslüman iki yüz kişiye bedel. Bu bir çelişki değil mi? İşte âyetler: Ey Nebi, müminleri savaşa teşvik et! Sizden sabırlı yirmi kişi, iki yüz kişiye galip gelir. Yüz kişiniz de, bin kâfire galip gelir; çünkü onlar hakkı ve işin neticesini düşünmeyen anlayışsız bir toplumdur. (Enfal 65) Allah, sizde bir zaaf olduğunu bilip, yükünüzü şimdi hafifletti. [Bire ondan bire ikiye indirdi.] O halde, azimli, sabırlı yüz kişiniz, iki yüz düşmana, bin kişiniz de, Allah'ın izniyle iki bin düşmana galip gelir. Allah sabredenlerle beraberdir. (Enfal 66) CEVAP: İki âyet arasında çelişki yoktur. Ateistin anlamayıp çelişki var sanması, anlayışsızlığından ileri geliyor. Allahü teâlâ, birinci âyette kâfirler için, (Çünkü onlar hakkı ve işin neticesini düşünmeyen anlayışsız bir toplumdur) buyuruyor. Anlayışsız olan, ne anlar ki? Önceleri Müslümanların sayısı azdı; çoğalınca Allahü teâlâ onların yüklerini hafifletti. Bire ondan bire ikiye indirdi. Müslüman ordunun, kendisinden iki misli çok olan düşmanla savaşabileceğini bildirdi. (Beydavi tefsiri) Nitekim Bedir Savaşında, üç yüz küsur Müslüman, atlı, silahlı, malzeme ve mühimmat bakımından çok üstün olan binden fazla düşmana galip gelmiştir. Bir âyet-i kerime meali: (Allah'ın izniyle, ne kadar küçük topluluk, büyük topluluğa galip gelmiştir. Allah sabredenlerle beraberdir.) [Bekara 249] YOL LEVHASI OLMAK Sual: İnsanlarla emr-i maruf için tartışıyorum, hiç birisine hakkı kabul ettiremiyorum. Dediklerimi kolayca kabul ettirmenin bir yolu yok mudur? CEVAP: Münakaşayla, tartışmayla hiç kimseye hak yolu kabul ettiremeyiz. Hidayete kavuşturan Allahü tealadır. Bizim yapacağımız şey, doğru yazılmış bir din kitabını vermektir. O büyük âlimlerin mübarek sözleriyle hakkı kabul etmezse, bizim sözümüzü nasıl kabul eder? Biz, yol gösteren trafik levhası gibi olmalıyız, büyüklerin sözlerini yani kitaplarını, kendi sözümüze tercih etmeliyiz. Sadece doğru kitapları göstermeli, gerisine karışmamalıyız. > Tel: 0 212 - 454 38 20 w


.Sual: Ansiklopedilerde özetle deniyor ki: (Milyarlarca yıl önce, bütün kâinat bir tek parçadan ibaretti. Bu tek parçanın ortasında büyük bir patlama oldu ve bu tek parça birçok parçalara ayrıldı. Parçaların her biri başka bir yöne doğru gidiyordu. Nihayet, bu parçaların bazıları birbirleriyle birleşerek çeşitli gezegenler ve ayrı ayrı galaksiler meydana getirdiler. Bu galaksiler uzayda kendi yörüngelerinde dönmeye ve yüzmeye devam ettiler. Dünya, içinde güneşin de bulunduğu bir galaksidedir. Kâinatta sayılamayacak kadar çok galaksi vardır. Kâinat, gittikçe genişleyen bir sistemdir. Galaksiler yavaş yavaş dünyadan uzaklaşmaktadır; çünkü kâinat genişlemektedir.) Ateistler bu genişlemenin kendiliğinden olduğunu, her şeyi olduğu gibi bunu da Allah'ın yapmadığını söylüyorlar. Bunlara nasıl bir cevap vermelidir? CEVAP: Ateist, âyete, hadise inanmaz. Ona ne söylesek faydasızdır. Ateist, bir galaksiyi veya gezegeni veya bir güneşi yaratamadığı halde, kâinatı yoktan var edene inanmaz. Bir böcek, bir bitki bile yaratamaz. Var olan her aletin bir yapanı elbette vardır. Hiçbir şey kendiliğinden olamaz. Ansiklopedide bildirilen hususları yapan Allahü teâlâdır. Orada, (Bütün kâinat bir tek parçadan ibaretti) deniyor. O parça nereden geldi? Kendiliğinden mi oldu? Eğer kâinat genişliyorsa genişleten de Odur, daralıyorsa daraltan da Odur. Onun emri olmadan sinek kanadını kımıldatamaz. Her şeyi yaratan Allahü teâlâdır. Yerde ve göklerde bulunan bütün varlıkları, maddeleri, cisimleri, özellikleri, olayları, kuvvetleri, kanunları, bağlantıları yaratan, yalnız Odur. Ondan başka yaratıcı yoktur. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Her şeyi yaratan Allah'tır.) [Zümer 62] (Sizi de, yaptığınız işleri de yaratan Allah'tır.) [Saffat 96] (Her şeyin yaratıcısı olan Rabbiniz Allah'tır.) [Mümin 62] (Allah, her şeyin yaratıcısıdır. O birdir.) [Rad 16] (Her şeyi O yaratmıştır.) [Enam 101] (Yaratmak Ona mahsustur.) [Araf 54] Enbiya suresi, 30. âyetinde de mealen, (İnkâr edenler, gökler ve arz küresi birbirlerine yapışıkken, onları ayırdığımızı bilmezler mi?) buyurulmuştur. Demek oluyor ki, Allahü teâlâ, fen adamlarının ancak 50-60 sene önce meydana çıkarabildikleri dünyanın yaratılışını, bundan 1400 yıl önce insanlara bildirmiştir. Hiçbir şey bildirmese de, yine her şeyi yaratan Odur. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: İstişare edecek salih, güvenilir kimsesi olanın, istişareyi bırakıp istihare yapması uygun mu? CEVAP: Bir işin, hakkımızda hayırlı olup olmadığını anlamak için rüyaya yatmaya istihare denir. Bir işi ehline sormaya da istişare denir. İstişare sünnettir; hatta Resulullaha farzdı. Hâlbuki elbette vahiyle öğrenebilirdi. Cebrail aleyhisselamdan Allahü teâlânın muradını sorup öğrenebilirdi veya bizzat kendisi devamlı istihare yapabilirdi; ama Allahü teâlâ istişare yapmasını emretti. Bir âyet-i kerime meali şöyledir: (Bir iş yapacağın zaman arkadaşlarınla istişare et!) [Al-i İmran 159] İyi kimseler övülürken de, (İstişare ederek iş yaparlar) buyuruluyor. (Şura 38) İnsan, malını, güvendiği kimseye bıraktığı gibi, doğru söyleyeceğine emin olduğu kimseyle istişare eder, danışır. Meşveret [danışmak], insanı pişman olmaktan koruyan bir kale gibidir. Meşveret olunacak kimsenin, insanların halini, zamanın ve memleketin şartlarını bilmesi lazımdır. Buna, siyaset bilgisi denir. Bundan başka, aklı, fikri kuvvetli, ileriyi gören, hatta sıhhati yerinde olması gerekir. Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Salih olan âlimlerle istişare edin!) [Taberani] (İstişare, pişmanlığa karşı kaledir.) [İ. Maverdi] (İstişare eden, pişman olmaz.) [Taberani] (Yapacağı işi ehliyle istişare edene, o işin en güzeli nasip olur.) [Taberani] (Akıllıya danışıp onu dinleyen doğruyu bulur, dinlemeyen pişman olur.) [İ. Maverdi] (Tedbirli kimse, işinin ehli olana danışıp, ona göre hareket eder.) [Ebu Davud] Hazret-i Âdem, (İşlerinizi istişareyle yapın. Eğer ben, yasak meyve konusunda meleklerle istişare etseydim, musibete maruz kalmazdım) buyuruyor. Hazret-i Ömer de, (Allah'tan korkanlarla istişare edin) buyurmuştur. Demek ki, işin ehli olanla istişare, istihareden üstündür, yani istişare şartları varken istihare yapılmaz. Ancak, danışacak salih, güvenilir bir zatı tanımayan, istihare yapmalıdır. KABRİN DERİNLİĞİ Sual: Kadınların kabrini, erkeklerin kabrinden, daha derin kazmak gerekir mi? CEVAP: Hayır. Genelde, kadın için olsun, erkek için olsun, kabri derin kazmak iyidir. Derinliğinin, insanın göğsüne kadar, hatta insan boyu kadar olması iyidir. (Cami-ul-fetava) YATALAK ANNEYE HİZMET Sual: Annesi yatalak hasta olan erkek kimsenin, annesinin altını temizlemesinde mahzur var mıdır? CEVAP: Böyle hizmetleri bir kadına yaptırmalıdır. İmkân olmazsa, mecburen oğlu da yapar. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Bir genç, Hud suresi 88. âyetindeki, (Başarım ancak Allah'tandır) ifadesinden, başarıyı Allah'ın verdiğini, başarılı olmak için çalışmak gerekmediğini söyledi. Başarılı olmak için çalışmak gerekmez mi? CEVAP: Âyet veya hadislerden böyle hüküm çıkarmak çok yanlış olur. İyiyi de, kötüyü de, hayrı da, şerri de yaratan Allah'tır. Kul, hayır veya şer ister, Allahü teâlâ da dilerse kul, irade-i cüziyyesi ile onu işler. Allah izin vermezse kul, hayrı da, şerri de işleyemez. Onun için Peygamberimiz, (Hayır da, şer de Allah'tandır) buyurmuştur. Yoksa kimseye, zorla hayır veya şer işletmez. Öyle olsa, şer işleyen kimse, (Falancaya hayır işlettin, bana niye şer işlettin?) der. Cebriye fırkası, hayrı da, şerri de Allah zorla işletir der. Mutezile ise, hayra da, şerre de Allah karışmaz, ikisini de kul yaratır der. Bunun ikisi de yanlıştır. Doğru olan Ehl-i sünnet itikadıdır. Başarı Allahü teâlâdan olduğu gibi, Allah'tan olmayan hiçbir şey yoktur. İki âyet-i kerime meali: (Sizi de, işlerinizi de yaratan Allah'tır.) [Saffat 96] (Her şeyin yaratıcısı Allah'tır.) [Zümer 62] İki hadis-i şerif meali de şöyledir: (Bütün işler Allahü teâlâdandır; hayır olanı da, şer olanı da.) [Taberani] (Allahü teâlâ buyurur ki: "Ben âlemlerin Rabbiyim, hayrı da, şerri de ancak ben tayin ederim.") [İ. Neccar] Her şeyde olduğu gibi, başarı da Allah'tandır. Müslümanın başarılı olmak için çalışması gerekir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Allahü teâlâ, hayır murat ettiğini, iyi işler yapmakta başarılı kılar.) [Hâkim] (Herkes, kendisi için mukadder olan neyse, o işte başarılı olur.) [Taberani] (Allah sabredeni başarılı kılar.) [Hâkim] İmam-ı Rabbani hazretleri de buyuruyor ki: Bütün insanların ihtiyaçlarını gidermek için Cenâb-ı Hak size başarılar vermiştir. Allahü teâlâ başarılarınızı arttırsın. (1/25) Evinden çıkarken Âyet-el-kürsi'yi okuyan, her işinde muvaffak olur ve hayırlı işler başarır. (İslam Ahlakı) Başarmak için çalışanın emeğini, Rabbimiz boşa çıkarmaz. İki âyet-i kerime meali: (Biz, iyiliğe çalışanların ecrini, mükâfatını zayi etmeyiz.) [Araf 170] (İnsana, ancak dünyada çalışarak yaptığı işler fayda verir.) [Necm 39] Bu kadar vesikaya rağmen, başarmak için çalışılmaz demek, cahillik olur. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com


.Sual: Seferi imam, iki rekât kılması gereken farzı dört kılarsa, kendisinin ve cemaatin namazı sahih olur mu? CEVAP: Seferi olan imam, ikinci rekâtta teşehhüdü okuduktan sonra, yanılıp üçüncü rekâta kalksa ve namazı dörde tamamlasa, imamın ve ona uyan seferilerin namazı sahih olur. Mukimlerin namazı sahih olmaz, çünkü imamın son iki rekâtı nafile olur. Nafile kılana, farz kılanlar uyamaz. Seferi imam, ikinci rekâtta teşehhüdü okuyup, üçüncü rekâta kalkınca, seferi olan cemaat kalkmayıp selam verse, namazları sahih olur. İmama uyup dört rekât kılan seferilerin namazlarıysa, mekruh olur. Mukimlerin namazı ise hiç sahih olmaz. ALLAH SALEVAT GETİRİR Mİ? Sual: Ahzab suresi 56. âyette, Allah'ın, peygambere salevat getirdiği yazıyor. Allah salevat getirir mi hiç? CEVAP: O âyet-i kerimenin meali şöyledir: (Allah ve melekleri, Nebiye salât ederler. Ey müminler, siz de, ona salât edin.) [Ahzab 56] Salât, dua, övme, rahmet, şefaat gibi anlamlara gelir. Bu âyet-i kerimede Allahü teâlânın, Peygamber efendimizi övdüğü, ona rahmet ettiği bildiriliyor. Meleklerin salâtı ise, ona duadır. Müminlerinki ise, onun şefaatini talep etmektir. ÖLÜM HÂLİ Sual: Ölmek üzere olan hasta, nasıl yatırılır? CEVAP: Ölmek üzere olan bir hasta, sağ yanı üzere yatırılıp, yüzü kıbleye çevrilir. Böyle yatırmak sünnettir. Baş altına bir şey koyarak, ayakları kıbleye doğru, sırtüstü yatırmak da caizdir. Böylece yüzü kıbleye karşı olur. Bunlar güç olursa, kolayına gelecek şekilde yatırmak da caiz olur. HASTAYA TELKİN Sual: Ölüm hâli yaklaşan hastaya, kelime-i tevhid nasıl telkin edilir? CEVAP: Hastanın durumuna göre La ilahe illallah denebilir, ancak Muhammedün Resulullah da demek iyi olur. FARZI GECİKTİRMEK Sual: (İkindi namazını mazeretsiz akşama 5-10 dakika kalana kadar geciktirmek haramdır, ama bir dakika kalsa bile, hemen kılınması farzdır) deniyor. Haramla farz çakışınca, haramdan kaçmak, yani namazı tehir edip akşamdan sonra kılmak gerekmiyor mu? CEVAP: Burada haramla farz çakışmıyor. İkindiyi o vakte kadar geciktirmek haramdır. O vakte kadar kılınmamış olan ikindinin farzını kılmak farzdır, kılmamak haramdır. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com



.
Gizli işlenmiş bir günahı açığa vurmak ayrıca günahtır. İbni Âbidin hazretleri, (Günahını açığa vurmak, ayrıca günah olur. Gizli yapılan günahı başkalarına anlatmak da günahtır) buyuruyor. Günahtan el çekemeyen kimse, kötü örnek olmamak için günahını gizlemelidir. Oruç tutmayan, orucunu gizli yemelidir. Açıktan yemesi ayrıca günah olur. Gizli yapılması istenen ibadet, nafile ibadetlerdir. Nafile ibadetler açıktan yapılınca riya karışma tehlikesi vardır. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Farzlar yapılırken araya riya karışmaz. Nafile ibadetlerdeyse, gösteriş çok olur. Bunun için, zekâtı açıktan verip iftiradan kurtulmalı. Sadakayı ise gizli vermeli ki, kabul olma ihtimali fazla olur. (2/82) Nafile ibadetleri gizli yapmak daha iyidir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Gizli sadaka daha iyidir.) [Bekara 271] (Rabbinizi gizli, sessiz çağırın.) [Araf 55] (Rabbini, içinden zikret!) [Araf 205] Birkaç hadis-i şerif meali şöyledir: (Kıyamette, Allahü teâlânın himayesine aldığı yedi kişiden biri, sağ elinin verdiğini sol eli bilmeyecek kadar, sadakayı gizli verendir.) [Buhari] (Sadakayı gizli vermek Cennet hazinesidir.) [Hatib] (Sadakayı gizli vermek iyilik hazinesidir.) [Taberani] (Farzlar hariç, evde kılınan namaz, mescidimde kılınandan üstündür.) [İ. Abidin] (Farzlar hariç, namazı evde kılın; evde kılınan namaz daha hayırlıdır.) [Buhari] (Tenhada kılınan nafile namazın sevabı, herkesin yanında kılınandan 25 kat daha fazladır.) [İ. Ahmed] (Hafaza meleklerinin işitmediği zikir, işittiklerinden 70 kat daha sevabdır.) [Beyheki] (Allah'ı gizlice zikredin!) [İbni Mübarek] FAVORİYİ UZATMAK Sual: S. Ebediyye'de, (Erkeklerin yanak üzerine saç uzatarak kadınlara benzemeleri haramdır) deniyor. Favori uzatmak da haram mıdır? CEVAP: Favori uzatmak uygun değilse de, favori uzatan, kadınlara benzemiş olmaz, orası sakal kısmıdır. Sakalı o şekilde uzatmak caiz değildir. Bunun için de, favoriyi kulağın ortasından daha fazla uzatmamalı. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Bir kimse, Amentü'de bildirilen imanın altı şartına inandığı halde, Allah dostlarını sevmese, Allah düşmanlarına muhabbet beslese, kâfir mi olur? CEVAP: Amentü'ye inanmanın geçerli olması için, çok önemli iki şart vardır: 1- Hubb-i fillah ve buğd-i fillah: Hubb, sevmektir, dostluktur. Hubb-i fillah, sevdiğini Allah için sevmek, Allah için dost olmaktır. Buğd, sevmemektir, düşmanlıktır. Buğd-i fillah, sevmediklerini Allah için sevmemek, Allah için düşmanlık etmektir. Bu konudaki birkaç hadis-i şerif meali: (Allah'ın düşmanlarını düşman bilmeyen, hakiki iman etmiş olmaz. Müminleri Allah için seven ve kâfirleri düşman bilen, Allah'ın sevgisine kavuşur.) [İ. Ahmed] (Din, Allah için sevmek ve Allah için buğz etmektir.) [Ebu Nuaym, Hâkim] (İmanın esası, en sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-i fillah, yani Allah için sevgi, Allah için buğzdur.) [Ebu Davud, İ. Ahmed, Taberani] Eshab-ı kiram, hubb-i fillah, buğd-i fillah üzere idi. İki âyet-i kerime meali: (Allah'ın Resulüyle birlikte bulunanların [Eshab-ı kiramın] hepsi, kâfirlere karşı çetin, fakat birbirlerine karşı merhametli, yumuşaktır.) [Feth 29] (Allah onları [Eshab-ı kiramı ve diğer salihleri] sever, onlar da Allah'ı severler; müminlere karşı yumuşak, kâfirlere karşı onurlu ve şiddetlidir; Allah yolunda savaşırlar, hiç kimsenin kınamasından korkmazlar. Bu, Allah'ın bir lütfudur, onu dilediğine verir.) [Maide 54] 2- Gayba iman etmek: İmanda esas olan, gayba inanmaktır. Gayba iman, Resulullah'ın, Peygamber olarak bildirdiği İslam dinini, akla, tecrübeye ve felsefeye uygun olup olmadığına bakmadan tasdik etmek yani kabul edip, beğenerek inanmaktır. Üç âyet-i kerime meali: (O müttekiler ki, gayba [Resulümün bildirdiklerine, görmeden] inanırlar, namaz kılarlar ve kendilerine verdiğimiz mallardan [zekât ve her türlü hayır hasenat için] harcarlar.) [Bekara 3] (Allah'ın dinine ve Resullerine gayba inanıp yardım edenleri belirlemek için...) [Hadid 25] (Sen ancak görmeden Rablerinden korkanları ve namaz kılanları uyarırsın.) [Fatır 18] Bir hadis-i şerif meali de şöyle: (Allahü teâlâ, hayır murat ettiği kulunun kalb gözünü açar, kul da gayba inanır.) [Deylemi] Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dini


.Sual: Falanca zatın hürmetine diyerek, Allah'tan bir şey istenmez mi? CEVAP: Elbette istenir. Vasıtaya, sebebe yapışmak dinin emridir. Cennetin eşiğini öpmeye yemin eden kişiye, Peygamber efendimiz, (Ana babanın kabirlerini öp, yeminin yerine gelir) buyurdu. (Kifaye) Allahü teâlâdan başkasını tazim etmenin caiz olduğu, âyet-i kerime ve hadis-i şerifle, Selef-i salihin'in sözleri ve işleriyle sabittir. Hac suresinin 32. âyetinde mealen, (Kim Allahü teâlânın şeairini tazim ederse, bu, kalblerin takvasındandır) buyuruldu. Bunun için, Allahü teâlânın şeairini tazim etmek vacib oldu. Şeair, nişanlar, alametler demektir. Bekara suresinin, (Safa ve Merve, Allahü teâlânın şeairindendir) mealindeki 158. âyeti gösteriyor ki, Safa ve Merve'den başka da şeair vardır. Şah Veliyullah-ı Dehlevi hazretleri buyuruyor ki: Allah'ın şeairinin en büyükleri, Kur'an-ı kerim, Kâbe-i muazzama, Peygamber ve namazdır. (Huccetullah-il-baliğa) Şah Veliyullah-ı Dehlevi hazretleri buyuruyor ki: Allahü teâlânın şeairini sevmek demek, Kur'an-ı kerimi, Peygamberi, Kâbe'yi ve Allahü teâlâyı hatırlatan her şeyi, evliyayı sevmektir. (Eltaf-ül-kuds) Bekara suresinin, (Meleklere, "Âdem'e karşı secde edin" dediğimiz zaman, secde ettiler. Yalnız İblis secde etmedi) mealindeki 34. âyet-i kerimesi, Hazret-i Âdem'e tazim olunmasını emrediyor. Şeytan, (Allah'tan başkasına tazim edilmez) diyerek, bu emri dinlemedi. Hazret-i Yusuf'un ana babası ve kardeşleri de kendisine secde ederek saygı gösterdiler. Allah'tan başkasına saygı, tazim putçuluk olsaydı, Allahü teâlâ, sevdiği kullarını anlatırken bununla övmezdi. Eshab-ı kiramdan hicri bin yılına kadar, evliya çoktu. Herkes bunları ziyaret ederek bereketlenir, dualarını alırdı. Cansız eşya ile bereketlenmeye lüzum kalmazdı. Hiçbir âlim buna mani olmadı. (Ed-dürer-üs-seniyye) Hazret-i Ebu Bekir'in kızı Hazret-i Esma, Peygamber efendimizin hayattayken giydiği bir cübbe çıkarıp, (Şifa bulmaları için, bunu hastalara giydiriyoruz) dedi. (Müslim) Peygamber efendimiz abdest aldığı zaman, Eshab-ı kiram, onun abdest suyuna dokunmak ve düşen bir kılını almak için yarışırlar ve bununla bereketlenirlerdi. O da bu hareketlerini kabul buyururdu. Hatta mübarek başını tıraş ettiği zaman, bereketlenmek için, mübarek saçını, Eshabı arasında paylaştırmasını Ebu Talha hazretlerine emrederdi. (Buhari) Yağan yağmur hürmetine diye de dua etmek caizdir. Rahmet-i ilahiyye alametidir. Günahsız bebekler hürmetine diye dua etmek de caizdir. Yenilen yemekler ve nimetler hürmetine demek de caizdir. Bunların hepsinde mazruf önemlidir. Mazruf, zarf içindeki mana demektir. Vasıtalar söylenerek, Allahü teâlâdan istenmektedir. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: (Kur'anın hedefi herkesi Müslüman yapmak değildir) demek yanlış değil mi? CEVAP: Çok yanlıştır. Cihad, bütün insanları iman etmeye çağırmak, bu çağrıyı işitmelerine ve kabul etmelerine mani olanlarla devletin savaşmasıdır. (Dürr-ül-muhtar) Cihadı emreden âyet-i kerimelerden birkaçının meali şöyledir: (Ey müminler, Allah yolunda cihad edin ki, kurtuluşa eresiniz.) [Maide 35] (İman edip de hicret edenlerin ve Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihad edenlerin, Allah katında dereceleri daha üstündür. Kurtuluşa erenler de işte onlardır.) [Tevbe 20] (Mal ve canlarını feda ederek din düşmanlarıyla, Allah rızası için cihad eden Müslümanlar, oturup ibadet edenlerden üstündür. Hepsine de Cenneti söz verdim.) [Nisa 95] (Ey Nebi, kâfirlerle [silahla] ve münafıklarla [öğütle, delille, belgeyle] cihad et, [öğüt de kâr etmezse] onlara sert davran! Onların gidecekleri Cehennem, ne kötü yerdir.) [Tevbe 73,Tahrim 9] (Savaştan geri kalan münafıklar, mallarıyla, canlarıyla Allah yolunda cihad etmekten hoşlanmayıp, "Bu sıcakta savaşa gidilir mi?" dediler. Onlara, Cehennem ateşinin daha sıcak olduğunu söyle! Keşke bunu anlayabilselerdi.) [Tevbe 81] (Gerçek müminler, Allah yolunda cihad eder, kötülenip kınanmaktan korkmaz.) [Maide 54] (Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, hanımlarınız, aşiretiniz, [hısım, akraba ve yakınlarınız] kazandığınız mallar, kesada uğramasından korktuğunuz ticaret ve meskenler, size Allah'tan, Resulünden ve Allah yolunda cihad etmekten daha sevgiliyse, Allah'ın emri gelinceye kadar bekleyin! Allah fasıklar güruhunu hidayete erdirmez.) [Tevbe 24] (Hafif ve ağırlıklı olarak [kuvvetli-zayıf, genç-yaşlı, zengin-fakir, yaya-atlı, silahlı-silahsız, hepiniz] savaşa çıkın, malınızla, canınızla Allah yolunda cihad edin! Bu sizin için daha iyidir.) [Tevbe 41] (Allah içinizden cihad edenleri belli etmeden, sabredenleri ortaya çıkarmadan, Cennete gireceğinizi mi sandınız?) [Âl-i İmran 142] (Hakiki müminler, Allah ve Resulüne iman ettikten sonra, imanlarında şüpheye düşmeyip Allah yolunda malları ve canlarıyla cihad edenlerdir.) [Hücurat 15] (Allah'a ve Resulüne iman edip, malınızla, canınızla Allah yolunda cihad etmenizin, sizin için çok hayırlı olduğunu bilmelisiniz.) [Saf 11] Bir hadis-i şerif de şöyledir: (Cihadla emrolundum. "La ilahe illallah" dedirtene kadar, onlarla savaşırım.) [Siyer-i kebir] > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com



.Sual: (Kıyamete kadar lanetliksin) mealindeki âyet, İblis'in kıyamete kadar lanetlik olup, ondan sonra lanetlik olmadığını mı gösteriyor? CEVAP: Hayır. İblis sonsuz olarak lanetliktir. (Şu güne kadar) ifadesi iki şekilde kullanılıyor: Birincisi o güne kadar, o gün dâhil olmayan kullanış şekli. İkincisi, o güne kadar, o gün de dâhil olan kullanış şekli. Dâhil olmayan kullanış şekline birkaç örnek: Genelde herkes bu anlamda kullanıyor. Yaygın şekli budur. Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (Eğer [Yunus Peygamber], Allah'ı tesbih edenlerden olmasaydı, tekrar diriltilecek güne kadar balığın karnında kalırdı.) [Saffat 143-144] (Mahşere kadar kalırdı demektir.) (Sen onları bırak, kendilerine söz verilen güne [Kıyamete] kavuşuncaya kadar batıla dalıp, oynaya dursunlar.) [ Zuhruf 83] (Kıyamete kadar batılda kalsınlar, kıyamette onları Cehenneme atacağız demektir.) (Darda kalan borçluya, eli genişleyinceye kadar mühlet verin.) [Bekara 280] (Eli genişleyince de, yine mühlet vermek gerekmez.) Dâhil olan kullanış şekline birkaç örnek: Bu kullanış şekli çok azdır. Üç âyet-i kerime meali: (Ey İsa, sana uyanları kıyamete kadar kâfirlerden üstün kılacağım.) [Âl-i İmran 55] (Kıyamette de üstün olacaklar. Yani kıyamet de buna dâhildir.) (Abdest alırken, dirseklere kadar yıkayın!) [Maide 6] (Dirsekler de buna dâhildir.) (Din gününe [kıyamete] kadar lanetliksin) [Hicr 35, Sad 78] (Kıyamette de lanetliksin, sonsuz olarak Cehennemliksin demektir.) Hasan-i Berki hazretleri, öleceği zaman buyurdu ki: Bana bağlı olanların affolunacakları müjdesini aldım. Daha fazla istedim. Sana inananlar mağfurdur denildi. Daha ziyadesini istedim. Seni işitip de sevenler, kıyamete kadar affedildi buyuruldu. (S. Ebediyye) [Bunlar, sadece dünyada affedildi, ahirette affedilemez demek değildir. Kıyamete kadar affedildi demek, kıyamette de affedildi demektir.] Yine, (Resulullah efendimiz, Kıyamete kadar ümmetinin başına gelecek olan şeylerin hepsini haber verdi) buyuruluyor. Bu, kıyametten haber vermedi, Cennete veya Cehenneme gidecekleri haber vermedi demek değildir. Onları da bildirdi demektir. (Devamı var) Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalide


.Sual: (İmanda ittifak halinde olduğumuz Yahudilerle Hristiyanlar, dinsizliğe karşı bizim dostumuzdur) deniyor. Gayrimüslimlerden dost olur mu? CEVAP: Müminlerin dostlarının kimler olduğunu, Allahü teâlâ mealen şöyle bildiriyor: (Sizin dostunuz ancak, Allah ve Resulüyle, namazlarını kılan, zekâtlarını veren ve Allah'ın emirlerine boyun eğen müminlerdir.) [Maide 55] (Ey iman edenler, Yahudileri de, Hristiyanları da dost edinmeyin! Onlar, [İslam'a olan düşmanlıklarında] birbirinin dostudur. Onları dost edinen de, onlardan [kâfir] olur. Allahü teâlâ, [kâfirleri dost edinip, kendine] zulmedenlere hidayet etmez.) [Maide 51] (Kâfirleri dost edinen, Allah'ın dostluğunu bırakmış olur.) [Âl-i İmran 28] ÂLEMLERE RAHMET Sual: (Yaratılması ve kendisi değil, sadece peygamberliği rahmettir) denilerek, Enbiya suresinin, (Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik) mealindeki 107. âyetinin, (Âlemlere bir rahmet olmak için, seni elçi gönderdik) diye tevil edilmesi caiz midir? CEVAP: Asla caiz değildir. (Kendisi değil, peygamberliği rahmettir) denilerek Resulullahın kendisinin, önemli bir şahsiyet olmadığı belirtiliyor. Bir insan, vasıflarıyla değer kazanır. Peygamberliği rahmet olunca kendisi niye rahmet olmasın ki? Peygamberlik sıradan birine mi verilmiş de, böyle söyleniyor? Âyet-i kerimede açıkça, (Seni rahmet olarak gönderdik) buyuruluyor. Kendisi rahmet olarak gelince, peygamberliği de elbette rahmet olur. İbni Abbas hazretleri, bu âyetin tefsirinde, (Muhammed aleyhisselam, bütün insanlara rahmettir) buyurmuştur. (Kurtubi) SADAKALLAHÜL-AZÎM DEMEK Sual: (Kur'an-ı kerim okuduktan sonra, sadakallahül-azîm demek bid'attir. Çünkü manası, en doğrusunu Allah bilir demektir) deniyor. Bu yanlış değil mi? CEVAP: Sadakallah, Allah doğru söyledi demektir. Sadaka Resulullah, Resulullah doğru söyledi demektir. Sadakallahül-azîm, (Azîm olan, büyük olan Allah doğru söyledi) demektir. Kur'an-ı kerim Allahü teâlânın sözü olduğuna göre, Allah doğru söyledi demek, bid'at olmaz. Asırlardır âlimlerimiz böyle söylemişlerdir. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: (Kur'an ezberlemek veya okuyup hastaya üflemek için indirilmedi) demek yanlış değil mi? CEVAP: Eğer cümleye "sadece" kelimesi ilave edilmezse, yani, (Kur'an, sadece ezberlemek veya sadece okuyup şifa maksadıyla üflemek için indirilmedi) denmezse, çok yanlış olur. Allahü teâlâya iftira olur. Kur'an-ı kerim bunları yapmak için de indirildi. Peygamber efendimiz, okunmasını, ezberlenmesini, okunup hastalara üflenmesini teşvik ederken, bunlar için gönderilmedi demek, ya art niyetten veya cahillikten kaynaklanır. Bu zihniyetteki mezhepsizler, (Herkes Kur'anın mealini okusun, anlasın ve kendi anladığına uysun!) diyorlar. Hâlbuki piyasadaki birbirini tutmayan mealleri okumakla, Kur'an-ı kerimin gerçek mânâsı anlaşılmaz. Bunları okuyan sadece, tercüme edenin bilgi derecesine göre anladıklarını okumuş olur. O kimsenin fikirlerinin esiri olur. Kur'an-ı kerimi aslından okumak, ezberlemek, çok büyük bir nimettir, her harfi şifadır. Bir âyet-i kerime meali: (Kur'an-ı kerim, müminler için şifa ve rahmettir.) [İsra 82] Bu konulardaki birkaç hadis-i şerif meali de şöyledir: (İlaçların en iyisi Kur'an-ı kerimdir.) [İbni Mace] (Kur'an-ı kerimden şifa beklemeyen, şifaya kavuşamaz.) [Deylemi] (Fatiha ile Âyet-el kürsiyi okuyana, o gün nazar değmez.) [Deylemi] (Sabah-akşam İhlâs ve Muavvizeteyn'i [iki Kul Euzü'yü] üçer defa oku! Bunlar, bütün belaları, âfetleri, sıkıntıları ve istemediğin şeyleri giderir.) [Tirmizi] (Kur'an-ı kerimi okuyup ezberleyin! Allahü teâlâ içinde Kur'an-ı kerim bulunan kalbe, azab etmez.) [Şir'a Şerhi] (Hafızasında Kur'an-ı kerimden bir şey bulunmayan, harap bir eve benzer.) [Tirmizi] ESKİ ÜMMETLERİN DİNİ Sual: Okuduğum kitaplarda, (Bütün peygamberlerin getirdiği dinin esaslarında imanla ilgili şeyler aynıydı, fakat şeriatları farklıydı) deniyor. Bir de, (Hazreti Musa'nın şeriatı, hazret-i İsa'nın şeriatı) deniyor. Şeriat ne demektir? Şeriata karşı olmak günah olmuyor mu? CEVAP: Her peygamberin, Allahü teâlâ tarafından getirdiği dinin, amele ait hükümlerine şeriat denir. Mesela namaz kılmak, oruç tutmak, zekât vermek, hacca gitmek, nikâh, talak, miras ve alışveriş bilgileri gibi hükümlerdir. Bunlar her peygamberin dininde, az veya çok farklıydı. Şeriata karşı olduğunu söylemek, (Ben Allah'ın emirlerine karşıyım, namaza karşıyım, oruca karşıyım) demektir. Cahillikle böyle söz söylememelidir. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com


.Sual: (Şansım olsaydı anam beni kız olarak doğururdu) demek doğru mu? Allah indinde, kız olarak doğmak, erkek olarak doğmaktan daha üstün mü oluyor? CEVAP: Kız ve erkek ayırımı yapmak yanlıştır. Dinimizde netice önemlidir. Bir kimse, kâfir çocuğu olarak doğar, Müslüman olur ve imanla ölürse Cennete gider ve büyük nimete kavuşur. Bir kimse de, Müslüman olarak doğar, kâfir olur ve küfür üzerine ölürse Cehenneme gider ve sonsuz azaba maruz kalır. Demek ki, kadın veya erkek olarak doğmak önemli değil, önemli olan imanla ölmektir. Kâfir olduktan sonra, kız olmuş, erkek olmuş ne fark eder? Mısır kralları Firavunlar vardı. İman etmeyenlerin hepsi Cehenneme gitti. Nice köleler ve cariyeler ise, imanlı öldükleri için Cennetlik oldular. Demek ki, (Kral mı üstün, köle mi üstün) diye sormak da yanlış olur. Dinimizde Müslüman olan üstündür. İki Müslüman arasında ise, takvası çok olan daha üstündür. İki âyet-i kerime meali şöyledir: (Ey insanlar! Sizi, bir erkekle bir kadından yarattık. Birbirinizle tanışmanız için milletlere, kabilelere ayırdık. Allah indinde en üstününüz, takvada en ileri olandır.) [Hücurat 13] (Mümin bir köle, müşrik olan hür bir erkekten elbette daha üstündür.) [Bekara 221] (Zenci mi üstün, beyaz ırktan olan mı üstündür?) demek de yanlıştır. Zenci, beyazdan üstün olabilir. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Arap'ın aceme [Arap olmayana], Acem'in Arap'a üstünlüğü olmadığı gibi, kırmızının karaya, karanın kırmızıya üstünlüğü yoktur. Hiçbir milletin diğerine üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak takva iledir.) [İbni Neccar] (Acem, yalnız İranlı değil, Arap olmayan herkes demektir. Türk de, Alman da acemdir.) (Fransız mı üstün, İngiliz mi üstün?) diye de sorulmaz. Hangisi Müslümansa o üstündür. İkisi de Müslümansa, hangisi takva ehliyse o daha üstündür. (Zengin mi üstün, fakir mi üstün?) diye de sorulmaz. Fakir sabrederse, zenginden üstündür. Zengin şükrediyor, fakir sabredemiyorsa, zengin fakirden üstündür. Âlim, cahilden üstündür, ama âlim cimriyse, cahil daha üstündür. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Allah katında cömert bir cahil, cimri âlimden daha üstündür.) [Dare Kutni] Demek ki, dindeki üstünlük, ırkla, cinsiyetle, mal ve rütbeyle değil, iman edip takva sahibi olmakla mümkün olur. ALLAH'I ANMAK Sual: İbadet edebilmek, Allah'tan bir nimet midir? Şükretmek gerekir mi? CEVAP: Her şey Allahü teâlâdandır. Nimetlerine şükretmek gerekir. Mesela Allahü teâlâyı anmak da bir ibadettir. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Allah'ı anmak, Allah'ın bir nimetidir. Onun şükrünü eda edin!) [Deylemi] > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Otobüs, tren, uçak, gemi gibi bir vasıtaya binince hangi duaları okumalıdır? CEVAP: Şu duaları okumalıdır: 1- Âyet-el kürsi'yi okumalıdır. Âyet-el kürsi, âyetlerin seyyididir, efendisidir. Onu okuyandan şeytan kaçar, melekler o kişinin kazadan beladan korunması için dua ederler. 2- (Bismillâhillezi lâ yedurru ma'asmihi şey'ün fil erdı ve lâ fissemâi ve hüves-semî'ul alîm) duasını üç kere okuyan her türlü kazadan beladan ve nazar değmesinden emin olur. 3- Hud suresinin 41. âyet-i kerimesini okumalı. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Gemiye binince, Besmeleyle, Hud suresinin 41. âyetini okuyan, boğulmaktan emin olur.) [Taberani] Bu âyet-i kerimeyi, [otobüs, tren, uçak gibi] her vasıtaya binerken okuyan kazadan, beladan emin olur. Yine bir hadis-i şerifte, gemiye binince, Zümer suresinin 67. âyet-i kerimesini okuyanın boğulmaktan emin olacağı bildirilmiştir. (Kurtubi) İMAMIN SESSİZ OKUMASI Sual: İmam, sesli okunacak namazlarda, Fatiha'nın yarısını sessiz okuduktan sonra hatırlasa, sesli okumaya baştan mı yoksa kaldığı yerden mi başlaması gerekir? CEVAP: Baştan başlaması daha iyi olur. Secde-i sehv de yapmaz. Tamamını sessiz okusaydı, secde-i sehv gerekirdi. SAFLARI DÜZELTMEK Sual: Resulullah, namazdan önce safları düzeltmek için değnekle işaret etmiş midir? CEVAP: Evet. ÇOCUKLARIN AVRET YERİ Sual: Büluğa ermemiş olan çocukların, bakılması caiz olmayan avret mahalli neresidir? CEVAP: Konuşmaya başlamamış olan küçük çocukların avret mahalli, yalnız seveteyn yani ön ve arka avret yeridir. Konuşan çocukların avret yerlerine, lüzumsuz olarak bakmak mekruhtur. Erkek çocukların, 10 yaşına kadar, kızların ise gösterişli oluncaya kadar kaba avret yerlerine, bundan sonra, bütün avret yerlerine bakmak caiz değildir. (S. Ebediyye) ABDEST SUYU Sual: Abdest suyunu ağaç dibine dökmekte mahzur var mıdır? CEVAP: Hiç mahzuru yoktur. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


. Hazret-i Ali, (Onlar bizim kardeşimiz) derken, bir yazarın, (Ben falanca sahabiyi sevmem) demesi, Allah'ı, Resulullah'ı ve Hazret-i Ali'yi yalanlamak olmaz mı? Onları sevmediği için Resulullah'a düşmanlık etmiş olmaz mı? Nitekim İbni Hacer-i Mekki hazretleri, (Sahabe-i kiramdan birini kusurlu bilmek ve kötülemek, Mücadele suresinin (Allah, onların hepsinden razıdır. Onlar da, Allah'tan razıdırlar) mealindeki 22. âyet-i kerimesine inanmamak olur) buyuruyor. (Sava'ik-ul-muhrika) Bir âyet-i kerime meali daha: (Mekke'nin fethinden önce Allah için mal veren ve savaşan Eshab-ı kiramın dereceleri, fetihten sonra Allah için mal veren ve savaşan Eshab-ı kiramdan daha yüksektir. Hepsinin derecesi eşit değildir, fakat hepsi için Hüsnayı [Cenneti] söz veriyorum.) [Hadid 10] Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com


.Dün Eshab-ı kiramın üstünlüğünü bildiren âyet-i kerimeleri bildirmiştik. Bugün de hadis-i şeriflerle İslam âlimlerinin sözlerini bildiriyoruz. İbni Hacer-i Mekki hazretleri buyuruyor ki: Hicr suresinde, (Biz onların kalblerindeki kin ve düşmanlığı temizledik) buyuruluyor. Demek ki, hiçbir sahabi, başka bir sahabiye haset ve kin beslemez, çünkü hepsi Hakk-ul-yakin mertebesine ulaşmıştır. Aralarındaki savaşlar ictihad sebebiyle idi. Her biri, kendi ictihadıyla hareket etmeye mecbur olduğundan, hiçbiri kötülenemez. Onları kötülemek, (Allah onlardan razıdır) mealindeki âyete inanmamak olur. (Tathir-ül-cenan) Allahü teâlânın sıfatları ebedidir, sonsuzdur. Eshab-ı kiramdan razı olması da sonsuzdur. Kur'an-ı kerimde mealen, (Allah asla sözünden dönmez) buyuruluyor. (Âl-i İmran 9, Zümer 20, Rad 31) İmam-ı Rabbani hazretleri de, (Eshab-ı kiramın hepsi, sonra gelen Müslümanların hepsinden daha üstündür) buyuruyor. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Her şeyin temeli vardır. Müslümanlığın temeli Eshabımı ve Ehl-i beytimi sevmektir.) [İ. Neccar] (Eshabıma dil uzatmakta Allah'tan korkun! Benden sonra onları kötü emellerinize alet etmeyin! Onları seven, beni sevdiği için sever. Beni sevmeyen de onları sevmez. Onları inciten beni incitmiş olur. Beni inciten de Allahü teâlâyı incitmiş olur.) [Buhari] (Beni gören Müslüman [Eshabım], Cehenneme girmez.) [Taberani] (Eshabımı kötüleyenler çıkacak. Bunlar, Müslümanlıktan ayrılacaklardır.) [Beyheki] (Eshabımı kötüleyen hariç, Kıyamette herkesin kurtulma ümidi vardır.) [Hâkim] Kusurlarından dolayı Eshab-ı kirama dil uzatmayı, bizzat Resulullah efendimiz yasaklamıştır. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Eshabımın kusurlarından bahsetmeyin, onlardan soğuyabilirsiniz. Eshabımın iyiliklerinden bahsedin ki, kalbleriniz onlara ısınsın!) [Deylemi] (Resulullah'a inanan onun emrini tutmaz mı?) (Eshabımın kusurları olacaktır. Allahü teâlâ, onları bana bağışlayacak, kusurlarını affedecektir.) [İbni Asakir] (Eshabım arasında fitne çıkacak, o fitnelere karışanları, Allahü teâlâ benimle olan sohbetleri hürmetine af ve mağfiret edecektir. Sonra gelenler, bu fitnelere karışan Eshabıma dil uzatarak Cehenneme girecektir.) [Müslim] Allah'ın ve Resulünün, (Onların hepsi Cennetliktir) buyurduğu Eshaba dil uzatmaktan, çok sakınmalıdır. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: (Hristiyanlar kâfirdir, ateistler dinsizdir) diyerek insanlar Cehenneme yollanıyor. Bir insanı yargılayıp, onu Cehenneme göndermeye hangi yetkiye dayanarak karar veriliyor? CEVAP: Hiç kimsenin böyle bir yetkisi yok. Cehenneme gönderen de yok. Sadece dinin emri bildiriliyor. Müslümanların Cennete, kâfirlerin Cehenneme gideceğini bildiren Allahü teâlâdır. Acaba bundan niye alınan çıkar ki? Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (Kâfirlerin akıbeti ateştir.) [Rad 35] (Kâfir olarak ölenlerin yaptıkları [iyi] işler dünya ve ahirette boşa gider.) [Bekara 217] ([Allah, İblise] dedi ki: Seni ve sana uyanları Cehenneme atacağım.) [Araf 18] (Biz Cehennemi kâfirler için bir zindan yaptık.) [İsra 8] (Allah'a ve Resûlüne inanmayan o kâfirler için çılgın bir ateş hazırladık.) [Fetih 13] (Cehennem, tağutları [kâfirleri] bekleyen yerdir.) [Nebe 21-22] (Kötülükleri kendilerini çepeçevre kuşatanlar Cehennemliktir.) [Bekara 81] (İnkârcıların [kâfirlerin] malları da, evlatları da Allah indinde bir fayda sağlamaz. [Onları cezadan kurtaramaz.] Onlar Cehennem yakıtıdır.) [Al-i İmran 10] (İnkârcılara de ki: Mağlup olacak ve Cehenneme sürüleceksiniz.) [Al-i İmran 12] (Âyetlerimizi inkâr edip kâfir olanları ateşe sokacağız.) [Nisa 56] (Âyetlerimizi yalanlayıp büyüklük taslayanlar, Cehennemliktir.) [Araf 36] (Âyetlerimizi bozmak için tartışanlar, fesat çıkaranlar, Cehennemliktir.) [Hac 51] (Allah kâfirleri lanetlemiş ve onlara çılgın bir ateş hazırlamıştır.) [Ahzab 64] (Biz, kâfirler için zincirler, demir halkalar ve alevli bir ateş hazırladık.) [İnsan 4] (Allah, Meryem oğlu Mesîh'tir, diyenler kâfirdir. Allah, kendine ortak koşana Cenneti haram kılar. Artık onun yeri ateştir.) [Maide 72] (Elbette, Ehl-i kitaptan [Yahudi ve Hristiyan] olsun, müşriklerden olsun, bütün kâfirler Cehennem ateşindedir, orada ebedi kalırlar.) [Beyyine 6] Bu âyet-i kerimeleri, ancak kâfirleri dost bilenler inkâr eder. *** Sual: Hastayı ziyaret farz mıdır? CEVAP: Hasta ziyareti sünnet, hastanın kimsesi yoksa vacibdir. Sual: Islık çalmak, uygun mudur? CEVAP: Sesini duyurmak için caizdir. Sebepsiz çalmak, uygun değildir. Sual: Somya veya sert yatak üzerinde, namaz kılmak caiz midir? CEVAP: Evet, caizdir. Sual: Namazda sünnetlerden biri terk edilse, mesela takkesiz kılınsa, o namazı iade vacib midir? CEVAP: Vacib değil, sünnettir. >


.Bozuk kitap:6 Reformcu diyor ki: (Mezhebe, meşrebe yer vermedim, eski âlimleri dikkate almadım. Eski bilgileri yeni etiketiyle pazarlamadım, onun için eski âlimlerden örnek almadım. Çağa uymaya çalıştım.) CEVAP: Bu reformcu yazar, kendisinin de itiraf ettiği gibi, dört hak mezhepten ve Ehl-i sünnet âlimlerinden hiç kaynak vermemiş, ancak Ehl-i sünnet olmayan İbni Teymiye, Şevkani gibileri örnek almış. Yani Ehl-i sünnet âlimlerinin yazılarını değil de, eski sapıkların yazılarını yeni etiketiyle pazarlıyor. Eski âlimleri tenkit eden çağımızdaki sapıklara kurtuluş simidi gibi sarılmış, onlardan örnekler vermiş. Kendisinin de çekinmeden söylediği gibi, kitabı Hanefî mezhebine veya dört hak mezhepten birine göre yazmamıştır. Kendi görüşü ayrı bir ekol olarak bildiriliyor. Yani böylece, kendi anladığına göre yeni bâtıl bir mezhep ortaya çıkarmış oluyor. Müslümanların, asırlardır tâbi oldukları dört mezhebi bırakıp da kendi mezhebine girmelerini istiyor. İslam âlimlerine saldırıyor. Eğer Kur'ana ve Sünnet'e uygun yazsaydı, eski âlimleri senet kabul eder, onların hükümlerini bildirirdi. Kur'an-ı kerimde bu âlimler övülüyor: (Bilmiyorsanız ehl-i zikre [âlimlere] sorun!) [Nahl 43] (Bu reformcu, âlimlere sormuyor. Kendi görüşünü Kur'anın hükmü gibi anlatıyor.) (Allah'tan en çok korkan ancak âlimlerdir.) [Fatır 28] (Bu reformcu, Allah'tan korkan âlimlerin verdiği hükümleri değil de, kendi görüşleriyle, zamanımızdaki mezhepsizlerin görüşlerini esas alıyor. (Bunun hükmünü Peygambere ve ülül-emre [âlimlere] sorsalardı, öğrenirlerdi.) [Nisa 83] (Bu reformcu, âlimlere sorsaydı, yani eski âlimlere uysaydı, dört hak mezhepten birine göre yazardı. Kur'anın emrine uymadığı pek açıktır.) Hadis-i şeriflerde ise buyuruldu ki: (Ülül-emr, fıkıh âlimleridir.) [Darimi] (Reformcu yazarın hafife aldığı fıkıh âlimlerinin, yukarıdaki âyet-i kerimede bildirilen ülül-emr oldukları, bu hadis-i şerifle de bildirilmiştir.) (Âlimler, Peygamberlerin vârisleridir) [Tirmizi, İbni Mace, Ebu Davud] (Ümmetimin âlimleri, benî İsrail'in peygamberleri gibidir.) [İmam-ı Yâfiî, İmam-ı Rabbani, Abdülgani Nablusi, Neşr-ül-mehasin] (Âlimlere tâbi olun! Çünkü onlar, dünya ve ahiretin ışıklarıdır.) [Deylemi] (Âlimler, kurtuluş yolunu gösteren birer rehber ve kılavuzdur.) [İ. Neccar] (Âlimler olmasaydı, insanlar helak olurdu.) [İ. Maverdi] (Bilmediklerinizi salih [âlim]lerden sorup öğrenin!) [Taberani] Kur'an ve Sünnet'e uysaydı, bunların bildirdiği âlimlere uyardı. Bunlara uymayıp kendi görüşünü esas aldığı için, kitap çok bozularak deforme olmuştur. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com -

Bozuk kitap: 7 Reformcu diyor ki: (Her ne kadar dört mezhepteki âlimlerin hepsi oruç kefareti var diyorlarsa da, ben araştırdım. Kitap ve Sünnet'te böyle bir bilgiye rastlamadım. Benimle aynı görüşte olan yazarlar da vardır.) CEVAP: Dinde reformcu, oruç kefaretini kaldırmak için yazar dediği yamukları gösteriyor. Dört mezhebin âlimlerine niye itibar etmiyor ki? Geceden niyetli orucunu kasten bozana kefaret gerektiği, din kitaplarının hepsinde yazılıdır. Kütüb-i sitte isimli meşhur altı hadis kitabından Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi ve Nesai'de mevcuttur. En kıymetli bu beş hadis kitabına inanmayan, eğer cahil değilse, art niyetli bir reformcudur. Hazret-i Ebu Hüreyre'nin rivayet ettiği bu hadis-i şerif şöyledir: Bir kimse, Resulullah'a gelerek, (Helak oldum yâ Resulallah) dedi. Resulullah ne olduğunu sordu. O da Ramazan orucunu kasten bozduğunu söyledi. Peygamber efendimiz, bir köle azat etmesini emretti. Kölesi olmadığını söyleyince, aralıksız iki ay oruç tutmasını emretti. Bunu da yapamayacağını söyleyince, fakir doyurmasını emretti. İslam âlimleri de, geceden niyetli orucunu mazeretsiz kasten bozan kimsenin, kefaret olarak varsa bir köle azat etmesini, yoksa peş peşe 60 gün oruç tutmasını, herhangi bir sebeple oruç da tutamazsa, 60 fakiri doyurmasını bildirmişlerdir. (Redd-ül-muhtar) Resulullah'ın bildirdiği hükmü kabul etmeyen, Allahü teâlânın emrini kabul etmemiş olur, çünkü Kur'an-ı kerimde mealen, (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur) buyuruluyor. (Nisa 80) "İSLAM DÜŞÜNCESİ" DEMEK Reformcu diyor ki: (Şefaat düşüncesi, Kur'an'ın ahiret düşüncesine ve İslam düşüncesine aykırıdır.) CEVAP: Düşünce, bir iş için bir insan tarafından düşünülen çare veya kıyaslanan neticedir, bir görüştür ve mahlûktur. İslam düşüncesi veya şefaat düşüncesi demek çok yanlıştır. İslam âlimleri, (Düşünce yaratıktır, insanda olur, bu sıfatı Allah'a, İslamiyet'e vermek küfürdür) buyuruyorlar. İslamiyet, Allahü teâlânın bildirdiği hak dindir, bir düşünce, bir görüş değildir. Mezhepsizler, İslamiyet'i bir düşünce olarak kabul ettikleri için reform yapmaya çalışıyorlar. Allah'ın dinini hâşâ düzeltmeye, eksik kalan yerleri tamamlamaya gayret ediyorlar. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Bugün sizin için dininizi ikmal eyledim. Üzerinize olan nimetimi tamamladım ve size din olarak İslamiyet'i vermekle razı oldum.) [Maide 3] Mezhepsizler tamamlanmış dinin neresini düzeltecekler ki? Bozmaya düzeltmek, yıkmaya yapmak diyorlar. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.
.Bozuk kitap: 8 Reformcu diyor ki: (Fazlurrahman'ın bildirdiği gibi, Kur'an, şefaat düşüncesini reddeder, ama Sünnî âlimler, şefaatin hak olduğu iddiasından geri kalmamıştır.) CEVAP: Sünnî âlimler dediğine göre, kendisinin Sünnî olmadığını ima ediyor. Fazlurrahman'ı senet gösteriyor da, İmam-ı a'zamın, İmam-ı Şâfiî'nin, İmam-ı Gazali'nin, İmam-ı Mâlik'in, İmam-ı Ahmed bin Hanbel'in ve diğer Ehl-i sünnet âlimlerinin hiçbirinin sözünden niye bahsetmiyor? Ehl-i sünnet âlimlerine olan aşırı düşmanlığını hiç gizlemiyor. Eskiden Vehhabiler şefaati inkâr ederlerdi. Şimdi onların lider durumunda olanları bile şefaati hak bilirken, günümüz mezhepsizlerinin inkâr etmesi gerçekten de tuhaftır. (Bu kitabımda, Kitap ve Sünnet esas alınmıştır) dediği halde, diğer hususlarda olduğu gibi, şefaat hususunda da tamamen Kitap ve Sünnet'e aykırı görüşler bildiriyor. Kâfirlere şefaat edilmeyeceğini bildiren âyet-i kerimeleri alıp, müminlere de şefaat edilmeyeceğini söylemesi, kendisinin ne kadar sinsi bir reformcu olduğunu göstermektedir. Bir hadis-i şerif meali: (Kâfirler, kâfirler için gelmiş olan âyetleri, Müslümanlara yükletirler.) [Buhari] Şefaati inkâr etmek büyük sapıklıktır. Birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (O gün, kimse şefaat edemez. Ancak Rahman olan Allah'ın izin verdiği ve sözünden hoşlandığı kimse şefaat eder.) [Taha 109] (Rahman olan Allah'ın nezdinde söz ve izin alanlardan başkası şefaat edemez.) [Meryem 87] (Müfessirler, bu iki âyet-i kerimeyi açıklayıp, "Allahü teâlânın izin verdikleri şefaat edecek, başkaları edemez" buyuruyorlar.) (Sadece Allah'ın dilediği ve razı olduğu kimselere şefaat etmesi için izin verilen, göklerde nice melekler vardır.) [Necm 26] (Melekler de, ancak, Allah'ın hoşnut olduklarına şefaat edebiliyor.) (Bütün şefaatler Allah'ın iznine bağlıdır.) [Zümer 44] (Çok şefaat edecekler var ki, hepsi de Allahü teâlânın iznine bağlıdır.) İki hadis-i şerif meali: (Kıyamette ilk şefaat eden ben olacağım.) [Müslim] (Kıyamette Peygamberler, sonra âlimler ve şehidler şefaat eder.) [İbni Mace, Deylemi] Bütün müfessirler, muhaddisler ve fakihler gibi, dört mezhep imamı da, şefaatin hak olduğunu bildirmişlerdir. Bu âlimlerin en büyüğü olan İmam-ı a'zam hazretleri de, (Peygamberler, âlimler ve salihler, günahkârlara şefaat edecektir) buyurdu. (Fıkh-ı ekber) Ne diye hadis-i şeriflerle, İmam-ı a'zam ve diğer mezhep imamları gibi büyük zatların sözleri alınmıyor da, Fazlurrahman gibi sapıkların sözü Nass gibi alınıyor? > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com



.
Bozuk kitap: 9 Reformcu diyor ki: (İmanın şartı altı demek yanlıştır. Kur'anda böyle bir ifade yoktur.) CEVAP: Bu reformcu, (Kitap ve Sünnet'e göre yazdım) dediği halde, burada sadece Kur'an diyor. Elbette Kur'an-ı kerimin detayları Sünnet ile açıklanmıştır. Yazarın yalan söylediği, Sünnet'e de itibar etmediği anlaşılıyor. Kur'an-ı kerimi Resulullah efendimiz açıklamıştır. Bu delili bildirmeden, imanın şartı altı değil demesi dehşet vericidir. Sahihayn ismi verilen, din-i İslam'ın iki temel kitabındaki hadis-i şerif nasıl inkâr edilir? Sahih hadisleri inkâr etmesi, affedilir cinsten değildir. Bu meşhur hadis-i şerifin meali şöyledir: (İman; Allah'a, meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahiret gününe, kadere, hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna, ölüme, öldükten sonra dirilmeye inanmaktır. Allah'tan başka ilah olmadığına ve benim Onun kulu ve resulü olduğuma şehadet etmektir.) [Buhari, Müslim, Nesai] Böyle mütevatir sahih hadisleri inkârın küfür olduğu âlimlerimizce bildirilmektedir. Bu reformcu, sadece İslam âlimlerine değil, hadis-i şeriflere de açıkça savaş açıyor. Aslında Kur'an-ı kerime inandığı da samimi değildir, çünkü Kur'an-ı kerimde birçok yerde Resulullah'a uyulması emrediliyor. Mesela Haşr suresinin, (Resulümün verdiğini alın, yasakladığından da sakının!) mealindeki yedinci âyetine uymayanın, Resulullah'ın sözlerini senet kabul etmeyenin, (Kur'ana inanıyorum) demesi nasıl doğru olur? YAMUKLAR ÖVÜLÜYOR Yine diyor ki: (İbni Teymiyye'nin, Fazlurrahman'ın da belirttiği gibi, şefaat görüşü Kur'ana ve Sünnet'e aykırıdır.) CEVAP: Resulullah efendimizin şefaat hakkındaki hükümlerini görüş olarak kabul edip, İbni Teymiyye'nin sözünü senet gibi alıyor. Vehhabilerin lideri İbni Baz için de merhum diyor. Vehhabiliği tenkit eden tek kelime yok, ama Ehl-i sünnette çok hatalar bulduğunu söylüyor. Nerede sapık varsa onu övüyor. Dört mezhebin dev liderlerinden hiç bahsetmiyor. Abduh ve Efgani gibi mason reformculara hayran olan felsefeci İkbal'i övüyor. Mason Efgani için, (Çağdaş İslam görüşünün büyük düşünürü) demesi yazarın zihniyetini açıkça ortaya koymaktadır. Sayısız İslam âlimi dururken Roger Garaudy de, senet gibi gösteriliyor. Fazlurrahman ile İzzetbegoviç'e olan hayranlığını da gizleyemiyor, Efgani, Şeriatî ve Makdisî'den nakiller yapıyor, ama nedense İmamı a'zam, İmam-ı Rabbani ve İmam-ı Gazali gibi dev şahsiyetlere hiç önem vermiyor. Takdir edici tek kelime yok. Hadis ve fıkıh âlimi İmam-ı Şa'rani hazretlerini, Kur'ana aykırı konuşmakla suçluyor. Bu büyük zata, sırf İbni Teymiyye'yi tenkit ettiği için saldırıyor. Tel: 0 212 - 454 38 20


.Bozuk kitap: 42 Reformcu diyor ki: (Ölüm meleğine Azrail denmesi yanlıştır. Bu konuda âyet ve hadis yoktur.) CEVAP: Bu yanlış fikri Vehhabiler de söylüyor. Bu reformcunun her fırka ve mezhepten bazı sivri görüşlere sahip olduğu anlaşılıyor. Bu konudaki üç hadis-i şerif meali: (Azrail aleyhisselamın kişinin canını alması, bin kılıç darbesinden şiddetlidir.) [Ebu Nuaym] (Ey insanlar, ben de bir insanım. Pek yakında Allahü teâlânın elçisi olan Azrail gelebilir ve ben de onun davetine icabet edebilirim.) [İ. Ahmed] (Bütün hayvanların ecelleri tesbihlerine bağlıdır. Tesbihleri bitince Allahü teâlâ onların ruhunu kabzeder. Azrail aleyhisselamın bu kabzla alakası yoktur.) [Beyheki] Peygamber efendimiz, Secde suresinin, (De ki: Size vekil kılınan [görevlendirilen] ölüm meleği canınızı alacak, sonra Rabbinize döndürüleceksiniz) mealindeki 11. âyet-i kerimesini açıklayarak ölüm meleğinin Azrail olduğunu bildirmiştir. İmam-ı Kurtubi hazretleri de, bu âyeti açıklarken (Ölüm meleğinin adı Azrail'dir, manası da Allah'ın kulu demektir) buyuruyor. Naziat suresinin, (İşleri tedbir eden, yöneten melekler...) mealindeki beşinci âyeti açıklanırken de şu hadis-i şerifi bildiriliyor: (Dünya işlerini dört melek idare eder: Cebrail, Mikail, İsrafil ve ölüm meleği Azrail.) [Kurtubi] Hazret-i Fatıma anlatır: Babam Resulullah'ın başucunda beklerken, aniden kapıya bir kimse geldi. (Esselamü aleyke yâ ehl-el beyt! İçeri girmeme izin var mı? Resulullah'ın yanına varayım) dedi. (Ey Allah'ın kulu, şu anda Resulullah'ı ziyarete kimseye izin yok) dedim. (Yâ Fatıma, beni men etme, benim içeri girmem lazım) dedi. Gelen Azrail aleyhisselam idi. (Şevahid-ün nübüvve) Azrail aleyhisselamla birlikte kapıya gelen Cebrail aleyhisselam içeri girdi. Azrail aleyhisselamın kapıya geldiğini, girmek için izin beklediğini söyledi. Resulullah izin verdi. O da içeri girip selamdan sonra Allahü teâlânın emrini bildirdi. Cebrail aleyhisselam, (Yâ Resulallah, Mele-i âlâ sizi bekliyor) dedi. Bunun üzerine, Fahri âlem, (Yâ Azrail, gel de vazifeni yap) buyurdu. O da, Resulullah'ın mübarek ruhunu alıp, âlâ-yı illiyyine ulaştırdı. (Tezkiye-i ehl-i beyt) > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Bozuk kitap: 45 Reformcu yazar, (Kabir azabı yoktur) diyor. CEVAP: Kabir azabının varlığını bildiren vesikalardan bazıları şöyledir: İmam-ı a'zam buyurdu ki: Mümin suresinin, (Onlar, sabah akşam ateşe sokulurlar. Kıyametin kopacağı günde, "Firavun hanedanını azabın en çetinine sokun!" denilecek) mealindeki 46. âyet-i kerimesindeki sabah akşam görecekleri azap, Kıyamet'ten öncedir. Âyetin devamında, onların şiddetli azaba sokulacağı bildiriliyor. İlki kabir azabı, ikincisi Cehennem azabıdır. (El-Kavl-ül fasl) İmam-ı Gazali de, (Bu âyet-i kerime, kabir azabını gösteriyor) buyurdu. (İhya) Nuh suresinin, (Günahları yüzünden suda boğuldular, ardından da ateşe atıldılar) mealindeki 25. âyet-i kerimesinde geçen Fe-üdhılu kelimesindeki Fe edatı, hiç ara verilmediğini gösterir. Yani (Suda boğulduktan hemen sonra kabirdeki azaba maruz kaldılar) demektir. Bu da kabir azabını bildirmektedir. Âl-i İmran suresinin, (Allah yolunda öldürülenleri [şehidleri] ölü sanmayın! Bilakis onlar diridir) mealindeki 169. âyet-i kerimesi de, kabir hayatını bildirmektedir. (El-Kavl-ül fasl) İmam-ı Şarani buyuruyor ki: Taha suresinin 124. âyet-i kerimesindeki (Mâişeten danken) ifadesi, kabir azabını bildiriyor, çünkü hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Mümin, kabrinde yemyeşil bir bahçe içindedir. Ayın on dördü gibi aydınlatılır. "Feinne lehü mâişeten danken" âyeti, kâfirlerin kabirde görecekleri azabı bildirir. 99 tane "tinnin" denilen yılan, kâfirleri kıyamete kadar kabrinde sokup azap eder.) [Tirmizi] Bekara suresinin, (Ölüyken sizi diriltti. Tekrar öldürecek ve tekrar diriltecek) mealindeki 28. âyetinde bildirilen ikinci dirilme kabirde olacaktır. İmam-ı Nesefi de, bu âyet-i kerimenin kabir azabına ve kabir nimetine işaret ettiğini bildirmiştir. (Tefsir-i Şeyhzade) İmam-ı Nesefi buyurdu ki: Araf suresinin, (Orada yaşayıp, orada öleceksiniz, yine oradan dirilip çıkarılacaksınız) mealindeki 25. âyetindeki oradan maksat kabir hayatıdır. (Şeyhzade) Casiye suresinin, (Allah sizi diriltir, sonra öldürür) mealindeki 26. âyeti, diriltmenin kabirde olacağını bildiriyor. (Şeyhzade) Tevbe suresinin, (Onları iki defa azaba uğratacağız) mealindeki 101. âyetindeki azabın birisi kabir azabıdır. (Kadi Beydavi) > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Bozuk kitap: 49 Reformcu diyor ki: (İbrahimî dinlerin hedefi, statükonun değişmesidir.) CEVAP: İbrahimî dinler tâbiri günümüzde, bazılarınca, Hristiyanlık ve Yahudilik için kullanılıyor. Nesh edilmiş bu dinleri dolaylı şekilde övmekten maksat nedir? Ne diye, İslamiyet bunu istiyor denmiyor da Yahudiliğin ve Hristiyanlığın propagandası yapılıyor? İslam dini noksan mıdır? Kitabın neresine bakarsanız bakın, hep Ehl-i sünnet dışı görüşlere yer veriliyor. Gerçi yazar da, ben Ehl-i sünneti savunuyorum demiyor zaten. Hiçbir fırkaya mensup değilim diyor. Her ne kadar, (Fırkasızlığı, grupsuzluğu, mezhepsizliği ve bağımsızlığı savunuyorum) diyorsa da, özellikle Mutezile ile asrımızdaki yamukları savunuyor. Yani onun fırkası, grubu veya mezhebi, bu sapıkların fırkasıdır. BÂTIL DİNLERE ÖVGÜ Yine diyor ki: (İslam, yalnız kendisinin hak din olduğunu asla söylemez. Bunu da, Yahudilere, Hristiyanlara ve diğer din mensuplarına kabul ettirmek istemez.) CEVAP: Bu söz, cahillikle veya gafletle söylenmiş olamaz. Bunda kasıt ve art niyet vardır. Bilerek, bu konudaki âyet ve hadisleri nasıl inkâr ediyorlar ki? İki âyet-i kerime meali şöyledir: (Allah indinde hak din, yalnız İslam'dır.) [Âl-i İmran 19] (İslam'dan başka din arayan, iyi bilsin ki, bulacağı o din asla kabul edilmez.) [Âl-i İmran 85] Reformcu sözünü pekiştirmek için, (Kur'anın üslubu ile Tevrat ve İncil'in üslubu arasında fark yoktur) diyor. Böylece bu dinlerin nesh edilmediğini, Ehl-i kitabın da hak olduğunu söylüyor. EHL-İ KİTABA HAK DEMEK Yine diyor ki: (İslamiyet, sadece kendisinin hak olduğunu bildiren bir din değildir, Yahudilik ve Hristiyanlığı da hak kabul eder.) CEVAP: İster Ehl-i kitap olsun, ister kitapsız olsun bütün gayrimüslimlerin Cehennemlik olduğu Kitap ve Sünnet'te sabittir. Bir âyet-i kerime meali şöyledir: (İster, Ehl-i kitabdan [Yahudi ve Hristiyan] olsun, ister müşriklerden olsun bütün kâfirler elbette Cehennemdedir, orada ebedi kalırlar. Onlar yaratıkların en kötüsüdür.) [Beyyine 6] Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Cennete sadece Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim] Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: İbni Sebeciler, kâfirlerin Müslüman olmasını niçin kabul etmiyorlar? Hazret-i Ömer ve Hazret-i Vahşi, Müslüman ve sahabi oldukları hâlde niye onların aleyhine konuşup lanet ediyorlar? CEVAP: Kur'an-ı kerime inanmadıklarından dolayı lanet ediyorlar. Onlar Eshab-ı kiramın hemen hepsine düşmanlık ediyorlar. Kur'an-ı kerimi Eshab-ı kiram topladığı için, onlara inanmıyorlar. (Sahabenin hepsi cennetliktir) âyetini Eshab uydurdu diyorlar. Âyetlere inanmayana ne dense kâr etmez. Bizim sözümüz, onlara değil, onların etkisinde kalan saf Müslümanlaradır. Bir kâfir Müslüman olursa, ona hâlâ kâfir gözüyle bakılamaz. Bir âyet-i kerime meali: (Tevbe edip iman edenlerin ve salih amel işleyenlerin günahlarını sevablara çeviririm. Allah çok affedici ve çok esirgeyicidir.) [Furkan 70] Bu âyetin Hazret-i Vahşi için indiği, Hadika'da bildiriliyor. Demek ki, bir kâfir Müslüman olunca, bütün günahları sevaba çevriliyor. Allahü teâlânın affı ve mağfireti boldur. Mülk Onundur, dilediğine, dilediği kadar ihsan eder. Hazret-i Ömer, bir müşrik iken, Müslüman ve sahabi olunca, en yüksek derecelere çıktı. Medine'ye hicretle şereflenen, Allahü teâlânın övdüğü muhacirlerden ve ilk iman edenlerden biri oldu. Bir âyet-i kerime meali: (Muhacirlerin ve Ensarın önce imana gelenlerinden ve onların yolunda gidenlerden Allah razıdır. Onlar da Allah'tan razıdır. Allah, onlar için cennetler hazırladı.) [Tevbe 100] Mekke fethedilince, Vahşî, Mekke'den kaçtı. Bir zaman uzak yerlerde kaldı. Sonra pişman olup, kimliğini bildirmeden Medine'de mescide gelip, (Ya Resulallah! Bir kimse Allah'a ve Resulüne düşmanlık yapsa, en çirkin günahı işlese, sonra pişman olup iman etse, bunun cezası nedir?) dedi. Resulullah, (İman eden affolur, kardeşimiz olur) buyurdu. (Ya Resulallah! Ben iman ettim. Allah'ı ve Resulünü her şeyden çok seviyorum. Ben Vahşî'yim) dedi. Resulullah, Vahşî adını işitince, Hazret-i Hamza'nın şehid edilmiş hâli gözünün önüne geldi. Ağlamaya başladı. Vahşî, öldürüleceğini anlayarak kapıya doğru yürüdü. Eshab-ı kiram kılıçlarına sarılmış, işaret beklerken, Cebrail aleyhisselam geldi. (Devamı var) > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


. Sual: Allah'a şükretmek ne demektir, nasıl yapılır? CEVAP: İmam-ı Rabbani hazretleri (Allah'a şükretmek, Ona inanıp, emir ve yasaklarına riayet etmekle olur) buyuruyor. (3/41) Bir âyet-i kerime meali de şöyle: (Ya Musa, sana verdiğim emir ve yasaklara sarıl da, şükredenlerden ol!) [Araf 144] Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Bir nimet için Elhamdülillah diyen, nimetin şükrünü eda etmiş olur.) [Beyheki] Kur'an-ı kerimde üç şey, üç şeyle beraber bildirildi. Biri yapılmazsa, ikincisi kabul olmaz. 1- Resulullah'a itaat edilmedikçe, Allahü teâlâya itaat edilmiş olmaz. 2- Ana, babaya şükredilmedikçe, Allahü teâlâya şükredilmiş olmaz. 3- Zekât verilmedikçe, namazlar kabul olmaz. (Tefsir-i Mugni) Şükreden kurtulur. Bir âyet-i kerime meali: (Allah'a iman edip, nimetlerine şükrederseniz, size niçin azap etsin?) [Nisa 147] Şükredenin kazancı nedir? İki âyet-i kerime meali: (Şükrederseniz elbette nimetimi artırırım.) [İbrahim 7] (Biz şükredenlerin mükâfatını vereceğiz.) [Âl-i İmran 145] Şükür bu kadar önemliyken, şükredenler azdır. Bir âyet-i kerime meali: (Kullarım içinde hakkıyla şükreden azdır.) [Sebe 13] Yine İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: İslam'ın beş şartını yerine getiren, nimetlere şükretmiş olur. Şükreden de, Cehennem azabından kurtulur. Salih amel, İslam'ın beş şartıdır. İslam'ın bu beş temelini, bir kimse hakkıyla kusursuz yaparsa, Cehennemden kurtulur; çünkü bunlar, salih işler olup, günahlardan ve çirkin şeylerden korur. Bir âyet-i kerime meali: (Kusursuz kılınan bir namaz, insanı kötü işlerden korur.) [Ankebut 45] (1/304) Şükrün önemi hakkında üç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Nimete kavuşunca şükreden, belaya uğrayınca sabreden, haksızlık yapınca af diler, zulme uğrayınca bağışlarsa, emniyet ve hidayet üzere olur.) [Taberani] (Müminin her işi, hayırdır. Nimet gelince şükreder, hayra kavuşur. Bela gelince de sabreder, yine hayra kavuşur.) [Müslim] (Şu üç şey iman alametidir: Belaya sabır, nimete şükür, kazaya rıza.) [İhya] SÜNNET DERİSİNİN ALTI Sual: Sünnet olmamış kimsenin, gusülde sünnet derisinin altını yıkaması farz mıdır? CEVAP: Hayır. Farz değil, müstehabdır. (S. Ebediyye) > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dini


.Sual: Bebeklerde görülen ümmü sıbyan hastalığı için hangi duayı okumak gerekir? CEVAP: Bu hastalıktan korunmak için, 22 Besmele, bir Fatiha, bir Âyet-el-kürsi, bir İhlâs, bir Felak, bir Nas sureleriyle, Kalem suresinin 51. ve 52. âyetlerini bir kâğıda İslam harfleriyle yazdıktan sonra, muska hâline getirerek bebeğin üstüne asmalıdır. İslam harfleriyle yazılmış orijinali www.dinimizislam.com sitemizde mevcuttur. Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Yeni doğan çocuğun sağ kulağına ezan, sol kulağına da ikamet okunursa, "Ümmü sıbyan" hastalığından korunmuş olur.) [Beyheki] Zülcenahayn Sual: Bir kitapta, Seyyid Abdülhakim Efendi için zülcenahayn tabiri geçiyor. Bu ne demektir? CEVAP: Cenah, kelime olarak kanat demektir. Cenahayn, iki kanatlı, iki özelliği olan demektir. "Zü" sahip demektir. Kelime olarak, iki kanat sahibi demektir. Istılahta ise, hem fıkıh, tefsir, hadis gibi zahiri ilimlerde, hem de marifette yani tasavvufta yüksek dereceye ulaşmış âlim demektir. Mürşid-i kâmiller de, ictihad derecesinde yüksek âlim oldukları için, hem ilim, hem de marifet sahibi yani zülcenahayn idiler. *** Sual: Tevbe suresinin 34. âyetinde, (Altın ve gümüşü biriktirip Allah yolunda infak etmeyene çok acı bir azap vardır) deniyor. Burada, para biriktirmek yasaklanmıyor mu? CEVAP: Peygamber efendimiz, Kur'an-ı kerimi açıklamıştır. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Zekâtı verilen mal, kenz değildir.) [Ebu Davud] (Kenz, biriktirip saklanan mal, define demektir.) Müslümanın malında, zekâttan başka, kimsenin hiçbir hakkı yoktur. Resulullah efendimiz, (Malda zekâttan başka hak yoktur) buyurdu. (Ahkâm-üs-sultaniyye) *** Sual: Teyemmümü toprakla yapmak şart mıdır? Başka bir şeyle teyemmüm yapılmaz mı? CEVAP: Kum, kireç ve taş gibi toprak cinsinden temiz bir şeyle, mesela kiremitle veya sırsız yani cilasız mermerle de yapılabilir. *** Sual: Bir şeyine lades tutuşmak caiz olur mu? CEVAP: Hayır, caiz olmaz, kumar olur. *** Sual: Ezanla alay etmek küfür müdür? CEVAP: Evet. *** Sual: Diğer kitap yazanların aksine, niye kaynakları dipnota değil de, hemen yazıdan sonra koyuyorsunuz? CEVAP: Genelde İslam âlimleri hep öyle yazdıkları için onlara uygun yazıyoruz. Dipnotta kaynakları 1, 2, 3 gibi sıralamak, Avrupalıların usulüdür. İhtiyaç olunca âdette onlara uymanın mahzuru olmaz, ama kendi büyüklerimiz varken ne diye Avrupalıları taklit edelim? > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.sual: Ehl-i beyt için, cennetlik demek caiz midir? CEVAP: Ehl-i beyt, Resul-i ekremin zevceleri, çocukları ve torunlarıdır. Hazret-i Ali de bunlardandır. Bazı âlimlere göre, Ehl-i beyt, sadece bunlardan ibaret değildir. Resulullah'ın bütün zevceleri, kıyamete kadar Resulullah'ın torunları olan seyyidler ve şerifler, Ehl-i beyte dâhildir. Hazret-i Fatıma'nın kızları da, Ehl-i beyte dâhildir. Bir hadis-i şerif şu mealdedir: (Rabbim söz verdi ki, kızlarıyla evlendiğim ve kızlarımı verdiğim aileler, Cennette benimle beraberdir.) [Deylemi] Hazret-i Ömer, sırf Ehl-i beytle akraba olmak şerefine kavuşmak için, Hazret-i Fatıma'nın kızı Hazret-i Ümm-ü Gülsüm'le evlenmiştir. Hazret-i Ömer, Eshab-ı kiramdan ve Aşere-i mübeşşereden olmasaydı, sırf bu akrabalık sebebiyle yine cennetlikti. Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Allahü teâlâ, Fâtıma ve nesline Cehennemi haram kıldı.) [Hâkim, Taberani] Bir âyet-i kerime meali de şöyledir: (Ey Ehl-i beyt, Allah sizlerden ricsi [kusurları, günahları] giderip, sizi tam bir taharetle temizlemek irade ediyor.) [Ahzab 33] (Kusurları ve günahları yok edilince, cennetlik olurlar.) Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretleri, (Ehl-i beyt, asi [günahkâr] olsalar da, onları sevmek gerekir. Bunları sevmek, kalble, bedenle ve malla yardım yapmakla olup bunlara riayet ve hürmet etmek, imanla ölmeye sebep olur) buyurdu. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Ehl-i beyti seveni Hak teâlâ sever, buğz edene de buğz eder.) [İbni Asakir] (İslam'ın esası, bana ve Ehl-i beytime sevgidir.) [İbni Asakir] (Her şeyin temeli var. İslam'ın temeli, Eshabımı ve Ehl-i beytimi sevmektir.) [İ. Neccar] (Ehl-i beytime buğzeden, yüzüstü Cehenneme atılır.) [İ. Ahmed] (Allah'ı seven beni sever; beni seven de Ehl-i beytimi sever.) [Tirmizi] (Vallahi, Ehl-i beytimi sevmeyenin kalbine iman girmez.) [İ. Ahmed] (Eshabımı, ezvacımı ve Ehl-i beytimi seven, Cennette benimle olur.) [Ramuz] (Şu üç hürmeti gözetenin, dini ve dünyası muhafaza edilir, yoksa hiçbir şeyi korunmaz: İslam'a, Peygambere ve onun nesline hürmet.) [Taberani] [İslam'a hürmet, dinin emirlerine riayet etmektir. Peygambere hürmet, sünnetine uymaktır. Nesline hürmet seyyidlere, şeriflere hürmettir.] > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam


.Sual: Bir yazıda, (Âhirette hatır gönül dinlenmez, para pul geçmez) deniyor. Peki, âhirette peygamberler, âlimler, melekler, şehidler şefaat etmeyecek mi? CEVAP: Şefaat ayrı bir konudur. Burada kul hakkından bahsediliyor. Bir hadis-i şerif meali: (Üzerinde kul hakkı olan, ölmeden önce ödeyip helalleşsin! Çünkü âhirette altının, malın [paranın pulun] değeri olmaz. O gün, hak ödeninceye kadar, kendi sevaplarından alınır, sevabları olmazsa, hak sahibinin günahları buna yüklenir.) [Buhari] O yazıdaki hususla hadis-i şerifte bildirilen hususlar aynıdır. İmansızlara hiçbir şefaat yoktur. İki âyet-i kerime meali şöyledir: (Artık şefaat edicilerin [peygamberlerin, meleklerin, salihlerin, şehidlerin] şefaati, onlara [kâfirlere] fayda vermez.) [Müddesir 48] (O gün zâlimlerin, ne dostu, ne de şefaatçisi vardır.) [Mümin 18] Görüldüğü gibi, imansızlar için, âhirette hatır gönül geçmiyor. İmanı varsa, elbette şefaat hakkı olanların, hatırı gönlü yani şefaati geçerlidir. İmanlı olup da üzerinde kul hakkı varsa, yine para pul veya hatır gönül geçmiyor. Kul hakkı için, ya kendi sevabından veriyor veya hak sahibinin günahlarını yükleniyor. Kul hakkı olmazsa, diğer günahlar için şefaat hakkı elbette vardır. NAMAZDAN ÇIKMAK Sual: Sabah namazının farzını kılarken, güneşin doğmasından korkup, Salli Barik'leri okumadan selam verenin namazı sahih olur mu? CEVAP: Evet, sahih olur. Kendi isteğiyle namazdan çıkmak, İmam-ı a'zama göre farz, İmameyn'e göre ise farz değildir. Bir kimse, namazın sonunda teşehhüd miktarı oturduktan sonra, kasten namaza aykırı bir iş yapsa, mesela gülse, konuşsa, yiyip içse, söz birliğiyle namazı tamam olur. Fakat elde olmadan abdesti bozulsa İmameyn'e göre namaz tamam olmuş olur. İmam a'zama göre ise, hemen abdest alıp kendi isteğiyle namazdan çıkması gerekir, aksi takdirde namazı bâtıl olur. Bir kimse, son oturuşta teşehhüd miktarı oturduktan sonra, namazdan çıkmadan önce namaz vakti çıksa, mesela güneş doğsa veya başka bir namaz vakti girse, İmameyn'e göre, namaz tamamdır. İmam-ı a'zama göre ise, namaza kendi isteğiyle son vermediği için bozulmuş olur. Bu iki kavilden hangisinin müftabih olduğu hususunda farklı kaviller vardır. (Halebî) İhtiyaç olunca, İmameyn'in kavliyle amel edilirse, namaz sahih olur. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Âhirete inandığı hâlde, (Peşin, veresiye gibi olmaz. Peşin elbette iyidir. Sen bu dünyada bana bulgur ver, ben sana âhirette pirinç veririm. Sen bana tavuk ver, ben sana ahirette kaz veririm) diyenler oluyor. Böyle söylemek uygun mudur? CEVAP: Bu, âhirete inanmayan ateistlerin, şeytani bir kıyasıdır. İnanan kimse böyle söylememelidir. Onlar kibirlenip âhiretlerini satıyorlar. Hâlbuki dünya fani, âhiret bâkîdir. Sonsuz olan, geçici olana değişilir mi? Hattâ dünyadaki geçici bir altın vazo, âhiretin, ebedi kalacak olan toprak vazosuyla mukayese edilir mi hiç? Bu konuda birkaç âyet-i kerime meali şöyledir: (İşte onlar, âhireti verip dünya hayatını satın alan kimselerdir.) [Bekara 86] (Sizin yanınızdaki [dünya malı] tükenir. Allah katındaki rahmet hazineleri bâkîdir.) [Nahl 96] (Allah katında olan daha hayırlıdır.) [Kasas 60] (Âhiret daha hayırlı ve bâkîdir.) [Alâ 17] (Dünya hayatı, aldatıcı bir zevkten başka bir şey değildir.) [Âl-i İmran 185] (Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın!) [Lokman 33] Ateist, (Peşin veresiyeden iyidir) sözüne kendisi de inanmaz, çünkü ticarette gelecek on lira elde etmek için, peşin bir lira verir ve bunu yaparken hiç de, (Peşin, veresiyeden daha iyidir) diyerek bu alışverişi terk etmez. Bir de doktor, bir ateisti, bazı meyve ve yemeklerden menederse, o derhâl gelecek hastalığın korkusundan dolayı onları terk eder. İşte görüldüğü gibi, ateist de peşini terk edip veresiyeye razı olur. Her tüccar, ticaret için yolculuk yapar. Yollarda, seferde peşin olarak yorulur. Bütün bunu veresiye olan bir kâr ve istirahat için yapar. Eğer gelecek olan on lira, hâlihazırdaki bir liradan daha iyiyse, o zaman dünya lezzeti, müddeti bakımından âhiret müddetine kıyas edilirse, ateistin kıyasının ne kadar yanlış olduğu meydana çıkar. Çünkü insan dünyada yüz yıl hattâ bin yıl yaşasa, sonsuzun yanında bu bin yıl hiçtir. İşte âhirete iman eden bir kimse, sonsuz nimeti elde etmek için, sonsuza göre kısa bir anı terk etmiş gibidir. Bir de nimetlerin kalitesine bakılırsa, dünya lezzetlerini sıkıntıyla karışık ve bulanık olarak görür, âhiret lezzetlerini ise berrak görür. Bu bakımdan (Peşin, veresiyeden daha iyidir) sözü yanlıştır. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com


.Sual: (Kur'anı ve onun Peygamberini dışlayarak tevhid inancına ve salih amele ulaşmak imkânsız gibi olduğu için, bir kısmı hak yolda ise de, bugün Ehl-i kitabın büyük çoğunluğu, tevhitten veya salih amelden uzaklaşmıştır) diyenler oluyor. Ehl-i kitap bâtıl yolda değil midir? CEVAP: Ehl-i kitab, tek bir yaratıcıya inansa da, salih ameller işlese de, mesela namaz kılsa, oruç tutsa ve cami yapsa da, Müslüman olmadıkça hiç faydası olmaz. İşte bir âyet-i kerime meali: (Kâfirlerin cami yapmaları ve [hayır olarak yaptıkları] diğer bütün amelleri, boşa gidecek, Cehennemde sonsuz kalacaklar.) [Tevbe 17] Müslümana kâfir diyenin kendisi kâfir olduğu gibi, kâfire de Müslümandır, cennetliktir demek küfürdür. İslamiyet gelince, önceki bütün dinler yürürlükten kalktı. Hiç değişmemiş, bozulmamış bile olsa, artık bunlarla amel etmek caiz değildir. Üç âyet-i kerime meali de şöyledir: (İslam'dan başka din arayan, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [Âl-i İmran 85] (Kimi, ona [Muhammed aleyhisselama] iman etti, kimi ondan yüz çevirdi. Bunlara da çılgın ateşli Cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr edip kâfir olanları ateşe atacağız.) [Nisa 55, 56] (Elbette, ehl-i kitab [Yahudi ve Hristiyan] veya müşrik olan bütün kâfirler Cehennem ateşindedir, orada ebedi kalırlar. Onlar yaratıkların en kötüsüdür.) [Beyyine 6] Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Beni duyup da, bana iman etmeyen Yahudi ve Hristiyan, Cehenneme girecektir.) [Müslim] YALANDAN HRİSTİYAN OLMAK Sual: Avrupa'da yaşıyoruz. Hristiyan olan Müslümanlara para ve imkân veriliyor. Sırf bu imkânlardan faydalanmak için, yalandan Hristiyan olduğumuzu bildirsek bir mahzuru olur mu? Bunun gibi ateistlerin içinde ateist görünmekte sakınca var mıdır? CEVAP: Çok sakınca vardır, çünkü bu işte bir zaruret yoktur. İbadetini gizlemek ayrı, kâfir görünmek ayrıdır. Din kitaplarında, (Şakadan, "Ben kâfirim" dese, kâfir olur) buyuruluyor. Yani bu işin şakası bile olmuyor. Hattâ (Ehl-i kitap olmak, ateist olmaktan iyidir) demek bile küfürdür. Allah'ın kötü dediğine iyi demek Allah'ın sözünü kabul etmemek oluyor. Bu bakımdan şakadan da olsa, maddi menfaat için de olsa, Hristiyan veya ateist görünmemeli. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com


.Sual: Bazı hocalar, Vehhabilik, Mutezile gibi sapık mezheplerin yanında, bazı mezhepsizleri de tenkit ediyor. Tenkitlerinde, kiminin (Cehennem ebedî değil) dediğini, kiminin mason Abduh'u övdüğünü, kiminin kendisini Mehdi sandığını, kiminin kaderi, kabir azabını ve şefaati inkâr ettiğini, kiminin Hristiyanları Cennete sokmaya çalıştığını, kiminin de, Kur'an-ı kerimdeki bazı âyetlere tarihsel dediğini bildiriyor. Bu tenkitleri yerinde midir? CEVAP: Dine aykırı konuşan kimseleri tenkit etmek, elbette yerindedir. Tenkit etmezse, o zaman suç işlemiş olur. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Ortalık karıştığı, yalanlar yazıldığı, âdetlerin ibadetlere karıştırıldığı ve Eshabıma dil uzatıldığı zaman, doğruyu bilenler herkese bildirsin! Allahü teâlânın, meleklerin ve bütün insanların laneti, doğruyu bilip de, gücü yettiği hâlde bildirmeyene olsun!) [Deylemi] Bu hocalar, bu hadis-i şeriflerin gereğini yerine getirmeye çalışıyor. Aynı konuların bir kısmını kısaca bildirelim: 1- Hazret-i Mehdi gelmemiştir. Hiç kimse kendinin veya hocasının Mehdi olduğunu söyleyemez, çünkü Mehdi'nin birçok alametleri vardır. Bu alametler günümüzde hiç kimsede yoktur. Hazret-i Mehdi'nin adı Muhammed, babasının adı Abdullah ve kendisi seyyid olacaktır. Gökten bir meleğin, (Bu Mehdi'dir) diyeceği hadis-i şerifle sabittir. Daha birçok alametleri vardır. 2- İmanın altı esasından biri kadere imandır. Kaderi inkâr eden kâfir olur. Kader hakkında birçok âyet-i kerime vardır. Birkaçının meali şöyledir: (Ölüm zamanını takdir eden ancak Allah'tır.) [Enam 2] (Yaptıkları küçük büyük her şey, satır satır kitaplarda yazıldı.) [Kamer 52, 53] (Biz, her şeyi kaderle yarattık.) [Kamer 49] (Göklerde ve yerde zerre miktarı bir şey, Ondan gizli kalmaz. Bundan daha küçük ve daha büyüğü de, apaçık kitaptadır.) [Sebe 3] Birkaç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Kadere inanmak, iman esaslarındandır.) [Ebu Davud, Tirmizi] (Kaderi inkâr edenin İslam'dan nasibi yoktur.) [Buhari] (Âhir zamanda kaderi inkâr edenler çıkacaktır.) [Tirmizi] (Kaderi inkâr edene, bütün peygamberler lanet eder.) [Taberani] (Kadere, hayra ve şerre inanmayan iman etmiş sayılmaz.) [Tirmizi] (Devamı var) Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com -


.3- Kabir azabını inkâr eden, Ehl-i sünnet olamaz. Bir hadis-i şerifte, (Kabir azabı haktır) buyuruldu. (Buhari) İmam-ı a'zam hazretleri buyurdu ki: Mümin suresinin (Onlar, sabah akşam ateşe sokulurlar. Kıyametin kopacağı günde, "Firavun hanedanını azabın en çetinine sokun!" denilecek) mealindeki 46. âyet-i kerimesindeki, sabah akşam görecekleri azap, Kıyametten öncedir. Âyetin devamında onların şiddetli azaba sokulacağı bildiriliyor. Birincisi kabir azabı, ikincisi Cehennem azabıdır. (El-Kavl-ül-fasl) İmam-ı Gazali hazretleri de, (Bu âyet kabir azabını gösteriyor) buyurdu. (İhya) İmam-ı Süyûti hazretleri, kabir azabıyla ilgili Şerh-us-sudur isminde müstakil bir eser yazarak, Buhari, Müslim ve diğer hadis kitaplarındaki kabir azabıyla ilgili hadis-i şerifleri nakletmiştir. Her hadis kitabında kabir azabı bildirilmektedir. Kabir azabını inkâr eden, bütün hadis kitaplarını inkâr etmiş olur. Ehl-i sünnetin dışında kalır. 4- İbni Teymiyye gibi Cehennem ebedî değil denmesi, Kur'an-ı kerime aykırıdır. Birçok âyet-i kerimede Cennet ve Cehennemin ebedî olduğu bildiriliyor. (Bekara 25, Âl-i İmran 116, Maide 85, Enam 128, Tevbe 68, Hud 107) 5- Ehl-i kitab olan Yahudi ve Hristiyanların Cennete gideceğini söylemek Kur'an-ı kerime de hadis-i şeriflere de aykırıdır. Bir âyet-i kerime meali: (Elbette, ehl-i kitab [Yahudi ve Hristiyan] veya müşrik olan bütün kâfirler Cehennem ateşindedir, orada ebedi kalırlar.) [Beyyine 6] Bir hadis-i şerif meali de şöyledir: (Beni duyup da, bana inanmayan Yahudi ve Hristiyan, Cehenneme girecektir.) [Müslim] 6- Kur'an-ı kerime tarihsel diyen, hükmü kalmadı diyen, Ehl-i sünnetten çıkmakla kalmaz, kâfir olur. Bir âyet-i kerime meali: (Bugün, dininizi ikmal ettim. Size olan nimetlerimi tamamladım ve sizin için din olarak İslam'ı seçtim, beğendim, razı oldum.) [Maide 3] İslamiyet'ten başka din aramak kâfirliktir. Allah başkasını kabul etmez. Bir âyet-i kerime meali: (İslam'dan başka din arayan, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [Âl-i İmran 85] BORÇLUNUN YARDIMI Sual: Borçlu biri, dini yayan yani farz olan emr-i maruf görevini yapan yerlere yardım edebilir mi? CEVAP: Taksitli borçları varsa, yardım etmenin hiç mahzuru olmaz. Günü gelmiş âcil borçlar varsa imkân nispetinde ödemeye çalışmalı. Bir kısmını da, emr-i maruf için harcar.

.Sual: Derslere çalışılan veya imtihana girilecek günlerde oruç tutmamak uygun mudur? CEVAP: Oruç tutmak, derslere, imtihana engel olmaz. Bilakis destek olur. Mide çok doyarsa insanın kafası o kadar çalışmaz. Aç olanın zekâsı keskin, anlayışı kuvvetli olur. Ders için oruç tutmamak haram olur. Ramazan günü oruç tutmak büyük nimettir. Bu nimetten mahrum kalmamalı, oruç tutmayı ganimet bilmelidir. Bir hadis-i şerifte, (Ramazanda bir gün oruç tutmayan, onun yerine bütün yıl oruç tutsa, o bir günkü sevaba kavuşamaz) buyuruldu. (Tirmizi) (KUR'ANDA VAR MI?) DEMEK Sual: Dinimizi bilmeyen veya art niyetli kimselere, bir hadis-i şerif söyleyerek bir şey haram dense, mesela (Dövme yaptırmak haram) dense, (Bu konuda âyet var mı?) diyorlar. Hâşâ Peygamber efendimiz, Kur'ana aykırı mı söylüyor? CEVAP: Her şeyi Kur'anda açıkça bulmak zordur. Sahih-i Müslim'de bildiriliyor ki: İbni Mesud hazretleri, (Dövme yapan ve yaptırana lanet olsun) mealindeki hadis-i şerifi rivayet edince, Ümmü Yakub isimli yaşlı bir kadın, "Ben Kur'anı okudum, ama böyle bir lanet yok" dedi. İbni Mesud hazretleri, "Dikkatli okusaydın mutlaka görürdün" diyerek şu mealdeki âyet-i kerimeyi okudu: (Resulullah'ın size verdiklerini alın, yasakladıklarından sakının!) [Haşr 7] Birkaç âyet-i kerime meali de şöyledir: (Allah'a ve Resulüne itaat edin!) [Al-i İmran 32] (Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince, artık inanmış kadın ve erkeğe, o işi kendi isteğine göre tercih etme, seçme hakkı kalmaz.) [Ahzab 36] (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulasınız!) [Araf 158] (Resule itaat eden, Allah'a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (Resulüm, kendi arzusuyla konuşmaz. Onun [din işlerine ait] sözü vahiydir.) [Necm 3, 4] AYAKLARI BÜKEMEMEK Sual: Ayakta namaz kılamayıp, secde de edemeyip, ayaklarını bükemeyende olduğu gibi, bükebilenin de, ayaklarını kıbleye karşı uzatması gerekir mi? CEVAP: Ayaklarını bükemeyen, kıbleye karşı uzatarak kılar, fakat bükebilen, ayaklarını altına toplar. Mazeretsiz kıbleye doğru ayak uzatmak mekruh olur. Bükemeyen için mekruh olmaz. Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com

Sual: İslamcı denilen kimseler, tâğutu sadece (Allah'ın koyduğu ölçüler dışında ölçüler koyan kimse) diye tarif ediyorlar. İslam âlimleri tâğutu nasıl tarif etmişlerdir? CEVAP: İki âyet-i kerime meali şöyledir: (Dinde [Cizye vermeyi kabul eden Ehl-i kitabı Müslüman olsunlar diye] zorlama yoktur. Artık hak bâtıldan, doğruluk sapıklıktan, imanla küfür birbirinden ayrılmıştır. O hâlde kim tâğutu [şeytanı, putları, sihirbazları, kâhinleri, insanları tuğyana yani, günaha, isyana sevk edenleri] reddedip Allah'a inanırsa, kopmayan en sağlam kulpa [Müslümanlığa] yapışmıştır. Allah hakkıyla işiten ve kemaliyle bilendir.) [Bekara 256] (Urvet-ül vüska=Sağlam kulp, Resulullah efendimizdir. Şifa-i şerif) (Kendilerine kitap verilmiş olanlar, cibt ve tâğuta iman ediyorlar, sonra da kâfirler için: "Bunlar, Allah'a iman edenlerden daha doğru yoldadır" diyorlar.) [Nisa 51] Cibt ve tâğut adlarında iki puta inanıyorlar. Cibt, put, haç, kâhin gibi manalara da gelir. Allah'ın haram kıldığı her şeydir. Tâğut ise, insanları azdıran her şeydir. Yahudilerin ileri gelenlerinden bir zümre Mekke'ye giderek müşriklere, (Müslümanlara karşı düşmanlık ilân edeceğiz, ama peygamberleri, size bizden daha yakın olduğu için ileride belki anlaşıp bizi yalnız bırakmanızdan korkuyoruz) dediler. Müşrikler de Yahudilere karşı buna benzer bir itimatsızlık gösterince, güya teminat olmak üzere, müşriklerin cibt ve tâğut adlarındaki putlarına secde ettiler. İmam-ı Kurtubî hazretleri buyuruyor ki: Tağut, put ve şeytan demektir. Enes bin Malik hazretleri, (Tağut, Allahü teâlâdan başka, kendisine ibadet edilen her şeydir) buyurmuştur. Hazret-i Ömer de, (Tağut, şeytandır) buyurmuştur. Tağut, tuğyan kelimesiyle aynı kökten türemiştir, insanı azdıran her şeydir. El-Cevherî, (Tağut, kâhin, şeytan veya sapıklıkta başı çeken kimsedir) demiştir. (Cami-ul-ahkâm) EVLATLIK YABANCIDIR Sual: Mutezile kafalı bir yazar, (Evlat edinilen çocuk, evlatlık alan karı kocaya mahrem olur) diyor. Evlatlık yabancı değil mi? CEVAP: Elbette yabancıdır. Evlatlığı mahrem ve kendi öz evladı gibi bilmek, cahiliye âdetlerindendir. İslamiyet bu âdeti kaldırmıştır. Bir âyet-i kerime meali: (Allah, evlatlıklarınızı öz oğullarınız kılmadı.) [Ahzab 4] --------- Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


.Sual: Hoparlör de mizmar yani çalgı aleti olduğuna ve ibadetlerde çalgı kullanmak da küfür olduğuna göre, ilahi okurken hoparlör kullanmak da küfür olmaz mı? CEVAP: Hoparlör, çalgı olarak kullanıldığı gibi, konuşmaları iletmek için de kullanılıyor. Günah işlerde kullanılmadığı zaman, ibadete haram karıştırılmış olmaz. Mesela, davul çalgıdır. Davulu sofra gibi kullanıp, üzerinde yemek yense, davul çalma günahı olmaz. Çalgı olarak kullanılmış sayılmaz. Davul derisinin günahı olmaz, onu çalgı olarak kullanmak günahtır. Davulu su kırbası olarak, su tulumu olarak kullanmak günah değildir. İçki konmuş bir şişe, yıkanıp su konsa hiç mahzuru olmaz. Bunun gibi, zurnalar birbirine bağlanıp su akıtılsa içilen suya mizmar, çalgı karışmış olmaz. Radyolarda hiç müzik çalınmasa ve dine aykırı şey yapılmasa, radyonun, hoparlörün suçu ne ki? Dine uygun şeyler, dinî bilgiler verilse, gayet uygundur, günah değildir. Bunun için din kitaplarımızda da şöyle bildiriliyor: İslam âlimleri fennin bulduklarını hep iyi karşılamıştır. Radyo, televizyon ve hoparlörle, her yerde faydalı yayınlar yapılması sevabdır, fakat ibadetleri, hoparlörle yapmak caiz değildir. (S. Ebediyye) 73 FIRKA HADİSİ Sual: (Ümmetim 73 fırkaya ayrılacak, biri Cennete, doğru yoldan ayrılan 72'si ise Cehenneme gidecek) hadis-i şerifi için, (Bu, istismara çok açık bir sözdür. Buna göre, her fırka kendisinin kurtulan fırka olduğunu iddia eder) deniyor. Böyle söylemek uygun mu? CEVAP: Hadis-i şerif için öyle söylemek çok çirkindir. Herkes zaten kendi fırkasının kurtulan fırka olduğunu iddia etmese o fırkada bulunmaz. Aynı manada âyet-i kerime de vardır: (Her fırka, doğru yolda olduğunu sanarak sevinmektedir.) [Müminun 53, Rum 32] Yukarıdaki hadis-i şerifin devamında, (Kurtuluş fırkasında olanlar, benim ve Eshabımın gittiği yolda bulunanlardır) buyurulmuştur. İmam-ı Rabbanî hazretleri buyuruyor ki: Peygamber efendimiz, kendini söyledikten sonra, Eshab-ı kiramı da söylemesine lüzum olmadığı hâlde, bunları da söylemesi, (Benim yolum, Eshabımın gittiği yoldur. Kurtuluş yolu, yalnız Eshabımın gittiği yoldur) demektir. Eshab-ı kiramın yolunda giden, elbette Ehl-i sünnet vel cemaat fırkasıdır. Cehennemden kurtulan fırka, yalnız bunlardır. (1/80) > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com -


.Sual: (Kâfirler âhirette de iman etmeyecekler, pişman olmayacaklar. Cehennem azabı da kâfirlere zarar vermeyecek, zamanla ateşe alışacaklardır) diyenler oluyor. Bu görüşler dinimize aykırı değil midir? CEVAP: Elbette aykırıdır. Kıyamet günü herkes gerçekleri görecek ve kâfirler, dünyada iman etmediklerine çok pişman olacaklardır. (Bizi dünyaya gönderin, iyi ameller işleyeceğiz) diyeceklerdir. Kendilerine, (Siz dünyadan gelmiyor musunuz?) diye cevap verilecek. Şiddetli azabı görünce, (Keşke toprak olsaydık) diyeceklerdir. (Nebe 40, Secde 12, İbrahim 44) (Kâfirler âhirette pişman olmaz) diyenler bu âyetleri inkâr etmiş olurlar. Kâfirlerin azaplarının hiç eksilmeyeceği, hattâ artacağı, çok pişman olacakları Kur'an-ı kerimde açıkça bildirilmiştir. (Bekara 86,162; Al-i İmran 88; Nahl 85; Fatır 36; Mümin 49,50; Zuhruf75) [Bu âyet-i kerimeler nasıl inkâr edilir ki?] SALAT-İ TEFRİCİYYE Sual: Bir abla emr-i maruf niyetiyle önüne gelene, (Sen şu zamana kadar, şu kadar salat-i tefriciyye okuyacaksın, şu kadar Yasin-i şerif okuyacaksın, şu kadar kelime-i tevhid çekeceksin, duası yapılacak) diyor. İstemeyerek almak zorunda kalıyoruz. Çok verdiği için okuyamadığımız da oluyor. Emr-i vaki ile böyle şey yapması doğru mudur? CEVAP: Elbette doğru olmaz. Sadece (Şunlar okunacak, isteyen istediği kadar alabilir) denir. Kimse mecbur tutulmaz. Salat-i tefriciyye duası, salevattır, okumakta mahzur olmaz, ancak kitaplarımızda aynı maksatla okunan çok dua var. İlla bunu okutmaya çalışmak da doğru olmaz. KADINLARA BENZEMEK Sual: Erkeklerin, konuşmalarıyla, hâl ve hareketleriyle kadınlara benzemeleri günah olur mu? CEVAP: Evet, günah olur. Şarkı türkü söyleyen ve kadın gibi davranan erkekler, tevbe edinceye kadar tazir edilir. (Hindiyye) SİGARAYA SABIR Sual: Açlık ve susuzluğa sabreden nefsiyle cihad sevabı aldığı gibi, sigarasızlığa sabreden de cihad sevabı alır mı? CEVAP: Nefsiyle mücadele eden, cihad-ı ekber sevabına kavuşur. > Tel: 0 212 - 454 38 20 www.dinimizislam.com - www.mehmetalidemirbas.com


. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX


XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX



Zamana, asra uygun tefsir yapmak

 
A -
A +
Cahil, ahmak kimseler, kısa akılları ile yeni tefsir yaparız diyorlar. Tefsir yapabilmek için çok şartlar vardır.
 
Sual: Bazı kimseler “zamanımıza, asrımıza uygun olarak yeniden tefsir yapmak lazımdır” diyorlar. Böyle asra, zamana göre tefsir olur mu?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Şevâhid-ül-hak kitabında deniyor ki:
“Zamanımıza, asrımıza uygun tefsir lazımdır sözü doğru değildir. Tefsir âlimleri, Resûlullah efendimizden ve Eshâbından gelen haberleri yazarak tefsir yaptılar. Bunların tefsirleri her asra uygundur ve kâfidir. Kur’ân-ı kerimin emirleri, her asırdaki her insan için aynıdır. Önceki asırlar için başka, sonraki asırlar için başka manası yoktur. Kur’ân-ı kerime inanan ve uymak isteyen bir Müslüman, her aradığını, mevcut tefsirlerde bulur. İslâmiyete uymayan bir zındık, bozuk isteklerini, bu tefsirlerde elbette bulamaz. Aklımıza ve asrın isteklerine uygun tefsir yapmak caiz değildir. Cahil, ahmak kimseler, kısa akılları ile yeni tefsir yaparız diyorlar. Tefsir yapabilmek için çok şartlar vardır. Bu şartların başında, (Zamanların en iyisi, benim zamanımdır. Ondan sonra hayırlısı, benim asrımdan sonra gelen asırdır. Sonra da, ondan sonra gelen asırdır) hadis-i şerifi ile övülmüş olunan asırlarda bulunmak lazımdır.
Tefsir âliminin, nâsih ve mensûh olan âyet-i kerimeleri de bilmesi lazımdır. Kur’ân-ı kerimde yüzdokuz adet nesh edici âyet bulunduğu, Hadîkada yazılıdır. Şimdi, kendi görüşleri ile tefsir kitabı yapanlarda bu şartların hiçbiri yoktur. Fikirleri bozuyor, Ehl-i sünnet âlimlerine karşı geliyorlar. Ehl-i sünnet olduklarını bildirerek, bozuk inanışlarını her yere yayıyorlar. Ehl-i sünnet olan din adamları bunları okuyunca, bozuk olduklarını hemen anlıyor. Zındık olduklarını, ehl-i sünnet olmadıklarını Müslümanlara anlatıyorlar. Fakat cahiller, eğriyi doğrudan ayıramayıp aldanmaktadırlar.” Hadîkada bildirilen;
(Ümmetim, kötü din adamlarından çok zarar görecektir) hadis-i şerifi, böyle bozuk din adamlarını haber vermektedir.
           ***
Sual: Herhangi bir kimseye belli bir malı satın almak için vekil olan kimse, aynı malı vekil olduğu kimse için değil de kendisi için satın alabilir mi?
Cevap: Belli bir malı satın almaya vekil olan kimse, o malı kendisi için satın alamaz. Kendim için aldım dese bile, sahibinin olur. Sahibi yanında iken, kendisi için aldığı mal, vekilin olur


.

Asra uygun tefsir olur mu?

 
A -
A +
Asrın isteklerine uygun tefsir yapmak caiz değildir. Bazı cahil kimseler, yeni tefsir yaparız diyorlar!..
 
Sual: Zamanımıza, asrımıza uygun olarak yeniden tefsir yapmak lazımdır diyenler oluyor. Böyle asra, zamana göre tefsir olur mu?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Şevâhid-ül-hak kitabında deniyor ki:
“Zamanımıza, asrımıza uygun tefsir lazımdır sözü  doğru değildir. Tefsir âlimleri, Resûlullah efendimizden ve Eshabından gelen haberleri yazarak tefsir yaptılar. Bunların tefsirleri her asra uygundur ve kâfidir. Kur’ân-ı kerimin emirleri, her asırdaki her insan için aynıdır. Önceki asırlar için başka, sonraki asırlar için başka manası yoktur. Kur’ân-ı kerime inanan ve uymak isteyen bir Müslüman, her aradığını, mevcut tefsirlerde bulur. İslamiyete uymayan bir zındık, bozuk isteklerini, bu tefsirlerde elbette bulamaz. Aklımıza ve asrın isteklerine uygun tefsir yapmak caiz değildir. Cahil, ahmak kimseler, kısa akılları ile yeni tefsir yaparız diyorlar. Tefsir yapabilmek için çok şartlar vardır. Bu şartların başında, (Zamanların en iyisi, benim zamanımdır. Ondan sonra hayırlısı, benim asrımdan sonra gelen asırdır. Sonra da, ondan sonra gelen asırdır) hadis-i şerifi ile övülmüş olunan asırlarda bulunmak lazımdır.
Tefsir âliminin, nâsih ve mensûh olan âyet-i kerimeleri de bilmesi lazımdır. Kur’ân-ı kerimde yüzdokuz adet nesh edici âyet bulunduğu, Hadîkada yazılıdır. Şimdi, kendi görüşleri ile tefsir kitabı yapanlarda bu şartların hiçbiri yoktur. Fikirleri bozuyor, Ehl-i sünnet âlimlerine karşı geliyorlar. Ehl-i sünnet olduklarını bildirerek, bozuk inanışlarını her yere yayıyorlar. Ehl-i sünnet olan din adamları bunları okuyunca, bozuk olduklarını hemen anlıyor. Zındık olduklarını, Ehl-i sünnet olmadıklarını Müslümanlara anlatıyorlar. Fakat cahiller, eğriyi doğrudan ayıramayıp aldanmaktadırlar.” Hadîkada bildirilen;
(Ümmetim, kötü din adamlarından çok zarar görecektir) hadis-i şerifi, böyle bozuk din adamlarını haber vermektedir.
Sual: Kur’ân-ı kerime, yanan muma, elektrik lambasına karşı namaz kılmanın dinen bir mahzuru var mıdır?
Cevap: Mushafa, kılınca, muma, kandile, lambaya, aleve, tabanca gibi harp aletlerine ve yatan, uyuyan kimseye karşı namaz kılmak mekruh değildir. Çünkü bunlara tapınılmamıştır. Mecusiler, ateşe tapar, aleve tapmaz. Alevli ateşe karşı namaz kılmak da mekruh olur.


.

Âyet-i kerime ve hadîs-i kutsi

 
A -
A +
Allahü teâlânın, emir ve yasaklarını, Peygamberlerine bildirmesine 'Vahiy' denir.
 
Sual: Âyet-i kerime ile hadîs-i kutsi arasında ne fark vardır?
Cevap: Allahü teâlânın, emir ve yasaklarını, Peygamberlerine bildirmesine Vahiy denir. Vahiy, iki türlüdür: Cebrâîl aleyhisselam, Allahü teâlâdan aldığı haberleri getirerek Peygambere okur, buna, Vahy-i metlû denir. Bu vahyin kelimeleri de, manaları da Allahtan gelmiştir. Kur’ân-ı kerimdeki âyetler, vahy-i metlûdur. Vahyin ikinci kısmı, Vahy-i gayr-i metlûdur. Bu vahiy, Allahü teâlâ tarafından Peygamberin kalbine bildirilir. Peygamber aleyhisselam, bu vahyi, kendi bulduğu kelimelerle yanındakilere söyler. Bu sözlere, Hadîs-i kutsi denir. Hadîs-i kutsinin kelimeleri, Peygamberdendir. Peygamberin aleyhisselam kelimeleri de, manaları da kendinden olan sözlerine, Hadîs-i şerif denir.
           ***
Sual: Bir Müslüman, kendi mezhebinde güç olan bir emri, bir ibadeti, başka bir mezhebi taklit ederek yapabilir mi?
Cevap: Bir ibadeti, bir işi yapmak için, dört mezhepten birini taklit etmeye niyet etmek, o mezhebe uyarak yapmak lazımdır. Dört mezhebin her birinde, bir işin yapılması için, bir kolay yol, bir de güç yol vardır. Birinci yola Ruhsat, ikincisine Azimet yolu denir. Kuvvetli, hâli elverişli olanın, azimet ile amel etmesi efdaldir. Güç olan işi yapmak, nefse daha ağır gelir. Nefsi daha çok ezer, zayıflatır. İbadetler, nefsi zayıflatmak, kırmak için emrolundu. Çünkü nefis, insanın da, Allahın da düşmanıdır. Onu zayıflatarak azmasını önlemek lazımdır. Fakat, büsbütün öldürülmez, çünkü, bedenin hizmetçisidir. Zayıf, hasta, sıkışık hâlde olan kimsenin, ibadetlerinde, işlerinde azimet yolunu terk etmesi, ruhsat yolu ile yapması lazımdır. Kendi mezhebinin ruhsat yolu ile yapması da güç olursa, diğer üç mezhepten birini taklit ederek yapması caiz olur.
           ***
Sual: Din adı altında her türlü günahı işleyenlerin ve insanları kendileri gibi olmaya çağıranların bu kötülüklerini söylemek, onlar hakkında kötü düşünmek mi olur?
Cevap: 'Kalbimiz temizdir' diyerek haramları, çirkin ve kötü şeyleri yapanları, iyi niyetle yapılan her şey hayır ve ibadet olur diyenleri, açıkça günah işleyenleri ve Müslümanları aldatarak kendilerine adam, taraftar toplayanları sevmemek, bunlara uymamak lazımdır. Bunların fasık olduklarını söylemek, sû-i zan olmaz.


..

Ateistin iftirasına cevap

 
A -
A +

Dinimizde iyi Müslüman olmak için hanımıyla iyi geçinmek şarttır. Kur'an-ı kerimde de mealen, (Onlarla iyi, güzel geçinin!) buyuruluyor.

Sual: Bir ateist, (Hanımları dövmek gerektiğini bildiren hadisler var) diyerek Müslümanlığı tenkit ediyor. Bu, yalan değil mi?

CEVAP: 
Elbette yalandır. Ateist, Allah'a inanmadığı ve Ondan korkmadığı için her çeşit yalanı söylemekten çekinmez. Çünkü onda günah mefhumu yoktur. Kendine maddî bir zarar gelmeyeceğini bildiği sürece yalan üretmekten korkmaz.

Dinimizde iyi Müslüman olmak için hanımıyla iyi geçinmek şarttır. Kur'an-ı kerimde de mealen, (Onlarla iyi, güzel geçinin!) buyuruluyor. (Nisa 19)

Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki:
(Bir mümin, hanımının kötü huyuna kızmasın! Onun iyi huyu da olur.) [Müslim]
(Kadın, zayıf yaradılışlıdır. Zayıflığını susarak yenin! Evdeki kusurlarını görmeyin!) [İbni Lal]
(Müslümanların iman yönünden en üstünü, ahlakı en güzel olanı, hanımına, en iyi, en lütufkâr davranandır.) [Tirmizî]
(Müslümanların en iyisi, en faydalısı, hanımına en iyi, en faydalı olandır. Sizin aranızda hanımına karşı en iyi, en hayırlı, en faydalı olan benim.) [Nesâî]
(Hanımını dövenin, Kıyamette hasmı ben olurum. Hanımını döven, Allah ve Resulüne âsi olur.) [R. Nasıhîn]
(Kadınlarınızı üzmeyin! Onlar, Allahü teâlânın sizlere emanetidir. Onlara yumuşak olun, iyilik edin!) [Müslim]
(Hanımına güler yüzle bakan erkeğin defterine bir köle azat etmiş sevabı yazılır.) [R. Nasıhîn]
(Hanımıyla iyi geçinip şakalaşanı Allahü teâlâ sever, rızklarını artırır.) [İ. Lâl]
(Hanımının kötü huylarına katlanan erkek, belalara sabreden Eyyüb aleyhisselam gibi mükâfatlara kavuşur.) [İ. Gazâlî]
(Kendi yediğinden hanımına da yedir, kendi giyindiğin gibi ona da giydir, ona yüzünü ekşitme, kaşını çatma ve dövme!) [Ebu Davud]
(Allah'ın kulları olan kadınları dövmeyin!) [İbni Mace, Dârimî]

HİTAP, ÂMİRE OLUR

Başka bir ateist de, bu hadisleri okuyunca, (Erkekler için "Hanımını dövme, hanımına şunu al, bunu al" deniyor, erkek muhatap alınıyor. Hanıma, "Kocanı dövme!" denmiyor. Demek ki erkeklerin bu yetkisi vardır) demişti. Âmirsiz toplum olmaz. Dinimizde ailenin reisi yani âmiri erkektir. Onun için görevler erkeğe, yani âmire veriliyor, hitap da elbette âmire olur.


.

Zamana, asra uygun tefsir yapmak

 
A -
A +
Cahil, ahmak kimseler, kısa akılları ile yeni tefsir yaparız diyorlar. Tefsir yapabilmek için çok şartlar vardır.
 
Sual: Bazı kimseler “zamanımıza, asrımıza uygun olarak yeniden tefsir yapmak lazımdır” diyorlar. Böyle asra, zamana göre tefsir olur mu?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Şevâhid-ül-hak kitabında deniyor ki:
“Zamanımıza, asrımıza uygun tefsir lazımdır sözü doğru değildir. Tefsir âlimleri, Resûlullah efendimizden ve Eshâbından gelen haberleri yazarak tefsir yaptılar. Bunların tefsirleri her asra uygundur ve kâfidir. Kur’ân-ı kerimin emirleri, her asırdaki her insan için aynıdır. Önceki asırlar için başka, sonraki asırlar için başka manası yoktur. Kur’ân-ı kerime inanan ve uymak isteyen bir Müslüman, her aradığını, mevcut tefsirlerde bulur. İslâmiyete uymayan bir zındık, bozuk isteklerini, bu tefsirlerde elbette bulamaz. Aklımıza ve asrın isteklerine uygun tefsir yapmak caiz değildir. Cahil, ahmak kimseler, kısa akılları ile yeni tefsir yaparız diyorlar. Tefsir yapabilmek için çok şartlar vardır. Bu şartların başında, (Zamanların en iyisi, benim zamanımdır. Ondan sonra hayırlısı, benim asrımdan sonra gelen asırdır. Sonra da, ondan sonra gelen asırdır) hadis-i şerifi ile övülmüş olunan asırlarda bulunmak lazımdır.
Tefsir âliminin, nâsih ve mensûh olan âyet-i kerimeleri de bilmesi lazımdır. Kur’ân-ı kerimde yüzdokuz adet nesh edici âyet bulunduğu, Hadîkada yazılıdır. Şimdi, kendi görüşleri ile tefsir kitabı yapanlarda bu şartların hiçbiri yoktur. Fikirleri bozuyor, Ehl-i sünnet âlimlerine karşı geliyorlar. Ehl-i sünnet olduklarını bildirerek, bozuk inanışlarını her yere yayıyorlar. Ehl-i sünnet olan din adamları bunları okuyunca, bozuk olduklarını hemen anlıyor. Zındık olduklarını, ehl-i sünnet olmadıklarını Müslümanlara anlatıyorlar. Fakat cahiller, eğriyi doğrudan ayıramayıp aldanmaktadırlar.” Hadîkada bildirilen;
(Ümmetim, kötü din adamlarından çok zarar görecektir) hadis-i şerifi, böyle bozuk din adamlarını haber vermektedir.
           ***
Sual: Herhangi bir kimseye belli bir malı satın almak için vekil olan kimse, aynı malı vekil olduğu kimse için değil de kendisi için satın alabilir mi?
Cevap: Belli bir malı satın almaya vekil olan kimse, o malı kendisi için satın alamaz. Kendim için aldım dese bile, sahibinin olur. Sahibi yanında iken, kendisi için aldığı mal, vekilin olur.


.

"Kendi görüşünü beğenen sapıtır!"

 
A -
A +

"Kendi görüşünü beğenen sapıtır, yolunu şaşırır. Aklını kâfi gören, aklım bana yeterlidir diyen, ayağı kayar ve düşer, insanlara karşı kibirlilik gösteren, hor ve hakîr olur."

Kibriyâ, büyüklük sıfatı, Allahü teâlâya mahsustur. İnsan, nefsini ne kadar aşağılarsa, Allahü teâlâ indinde kıymeti o kadar yükselir. Kendine kıymet verenin, Allahü teâlâ katında kıymeti olmaz. Kibrin zararını bilmeyen kimse için âlim demek, yalan olur. İnsanın ilmi arttıkça, Allahü teâlâdan korkması artar, günah işlemeye cesaret edemez. Hadîd sûresinin 23. âyetinde meâlen; (Allahın size verdiği nimetlerle şımarmayınız! Kaybettiğiniz maldan ötürü üzülmeyiniz! Allah, kendini beğenen kibirli kimseleri sevmez) buyurulmuştur.

İnsan deyince, insanın nefsi anlaşılır. Herkes 'ben' deyince nefsini bildirmektedir. Nefsini beğenen kimse ise, muhakkak helâka, felâkete düçâr olur. Kendini beğenen kimse, hep ben, ben der. Toplantılarda baş tarafta bulunmak ister. Her türlü sözünün kabul olunmasını ister. Hadîs-i kudsîde; (Nefsini, düşmanın bil! Çünkü o, bana düşmandır) buyuruldu.

Hazreti Ali, oğlu hazreti Hüseyin'e nasihat olarak buyurur ki:
"Ey oğul! Sana gizlide ve açıkta Allahü teâlâdan korkmayı, doğruyu söylemeyi, zenginlikte ve fakirlikte iktisatlı olmayı, dosta düşmana adâletli davranmayı, çalışkan olmayı, darlıkta ve genişlikte Allahü teâlânın takdîrine rızâ göstermeyi tavsiye ederim.

İstemediğin bir şeyin sonu Cennet ise, buna şer denmez. Hoşuna giden bir şeyin sonu Cehennem ise, buna da hayır denmez.

Ey oğul? Bil ki, kim kendi ayıbına bakarsa, başkalarının ayıbı ile uğraşmaz. Allahü teâlânın taksimine râzı olan kimse, kaybettiği şeyden dolayı üzülmez.

Azgınlık ve taşkınlık kılıncını çekenin, kendisi öldürülür. Kim başkasının kuyusunu kazarsa, oraya kendisi düşer. Başkasının perdesini yırtanın, kendi çoluk çocuğunun gizli şeyleri ortaya çıkar. Kendi hatasını unutan, başkasının hatasını büyük görür.

Denize dalan boğulur. Kendi görüşünü beğenen sapıtır, yolunu şaşırır. Aklını kâfi gören, aklım bana yeterlidir diyen, ayağı kayar ve düşer, insanlara karşı kibirlilik gösteren, hor ve hakîr olur. Nefsinin arzu ve isteklerini terk eden, hür olur. Hasedi bırakanı, insanlar sever."

İmâm-ı Gazâlî hazretleri bir talebesine hitaben buyurur ki: "İlim öğrenmekten maksadın eğer dünya menfâatlerini toplamak, Müslümanlara büyüklük göstermek idi ise, sana yazıklar olsun! Çok aldanmışsın. Yok eğer maksadın, Muhammed aleyhisselâmın dînine yardım etmek, ahlâkını temizlemek ve nefsini kırmak idi ise, sana müjdeler olsun!"

Netice olarak, İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin buyurduğu gibi: "İyi kul, sâhibinin yaptıklarından râzı olan, onları beğenen kuldur. Kendi isteklerini beğenen kimse, kendine kuldur."


.

Kur'ân-ı kerîmden din öğrenmek

 
A -
A +

İmam-ı Şa'rânî hazretleri buyur?du ki: "Hadîs-i şerîfler, Kur'ân-ı kerîmi açıklamaktadır. Mezheb imâmları, sünneti açıklamışlardır. Din âlimleri de, mezheb imâmlarının sözlerini açıkladılar."

Resûlullah efendimiz, abdestin nasıl alınacağını bildirmeseydi, nasıl abdest alınacağını Kur'ân-ı kerîmden çıkaramazdık. Namazların kaç rekat olduklarını ve orucun, haccın, zekâtın hükümlerini, nisâb miktarlarını, şartlarını, farzlarını ve sünnetlerini, Kur'ân-ı kerîmden çıkaramazdık. Kur'ân-ı kerîmde mücmel, kapalı olarak bildirilen hükümlerin hepsi böyledir. Bu konuda Abdülvehhâb-ı Şa'rânî hazretleri buyuruyor ki:
"Hadîs-i şerîfler, Kur'ân-ı kerîmi açıklamaktadır. Mezheb imâmları, sünneti açıklamışlardır. Din âlimleri de, mezheb imâmlarının sözlerini açıkladılar. Kıyâmete kadar da böyle olacaktır. Hadîs-i şerîfler olmasaydı, suları, tahâreti, namazların kaç rekat olduklarını, rükû ve secdede okunacak tesbîhleri, bayram ve cenaze namazlarının nasıl kılınacağını, zekât nisâbını, orucun, haccın farzlarını, nikâh bilgilerini, hiçbir âlim, Kur'ân-ı kerîmde bulamaz ve öğrenemezdi. İmrân bin Hasîn hazretlerine birisi;
-Bize yalnız Kur'ân'dan söyle deyince;
-Ey ahmak! Kur'ân-ı kerîmde, namazların kaç rekat olduğunu bulabilir misin? dedi. Hazret-i Ömer'e;
-Farzların seferde kaç rekat kılınacağını Kur'ân-ı kerîmde bulamadık dediklerinde;
-Allahü teâlâ, bize, Muhammed aleyhisselâmı gönderdi. Biz, Kur'ân-ı kerîmde bulamadıklarımızı, Resûlullahtan gördüğümüz gibi yapıyoruz. O, seferde, dört rekat farzları iki rekat kılardı. Biz de öyle yaparız buyurdu.
Din imâmlarının hiçbir sözü, İslâmiyetin dışında değildir. Çünkü her biri hem hakîkatte, hem de dinin hükümlerinde âlimdirler.
Resûlullah efendimiz Kur'ân-ı kerîmde icmâlen yâni kısa ve kapalı olarak bildirilenleri açıklamasaydı, Kur'ân-ı kerîm kapalı kalırdı. Resûlullah efendimizin vârisleri olan mezheb imâmlarımız da, hadîs-i şerîflerde mücmel, kapalı olarak bildirilenleri açıklamasalardı, sünnet-i nebeviyye kapalı kalırdı. Böylece, her asırda gelen âlimler, Resûlullah efendimize tâbi olarak, mücmel, kapalı olanları açıklamışlardır. Allahü teâlâ, Nahl sûresinin 44. âyetinde meâlen; (İnsanlara indirdiğimi onlara beyân edesin) buyurdu. Beyân etmek, Allahü teâlâdan gelen âyetleri, başka kelimelerle anlatmak demektir. Ümmetin âlimleri de, âyetleri beyân edebilselerdi ve Kur'ân-ı kerîmden hüküm çıkarabilselerdi, Allahü teâlâ Peygamberine, sana vahiy olunanları tebliğ et der, beyân etmesini emretmezdi."
Netice olarak dinimizi, fıkıh, nakli esas alan ilmihâl kitaplarından öğrenmeliyiz. İbâdet ve kazanç ilimlerini öğrenmek farzdır. Daha fazlasını öğrenmek efdaldir. Fıkıh öğrenmeyip, hadîs, tefsîr öğrenmek, iflâs alâmetidir.


.

İctihat, bir yorum değildir

 
A -
A +
İctihat, gücü, kuvveti yettiği kadar, zahmet çekerek, uğraşarak çalışmak demektir.
 
Sual:İctihat,birkimseninkendiyorumu,kendianladığı,kendidüşüncesimidirveherkesyapabilirmi?

Cevap: İctihat, kişinin kendi anladığı, düşündüğü bir yorum, bir görüş değildir. İctihat, gücü, kuvveti yettiği kadar, zahmet çekerek, uğraşarak çalışmak demektir. İctihattan maksat, âyet-i kerimelerden ve hadis-i şeriflerden, manaları açıkça anlaşılmayanları, açıkça bildiren diğer hükümlere kıyas ederek, benzeterek, bunlardan yeni hükümler çıkarmaya uğraşmak, çalışmak demektir. Mesela anaya, babaya itaati emreden âyet-i kerimede mealen; (Onlara,öfsıkıldımdemeyin!) buyuruluyor. Bu âyette, ana, babayı dövmekten onlara sövmekten bahsedilmiyor. Âyeti kerimede, yalnız bunların en hafîfi olan öf kelimesi açıkça bildirildiğine göre, müctehitler, dövmenin, sövmenin ve hakaret etmenin elbette haram olacağını ictihat etmişlerdir.

Yine mesela, Kur’ân-ı kerimde şarap içmek yasak edilmiş, başka içkiler bildirilmemiştir. Şarabın haram olmasının sebebi, hamr kelimesinden de anlaşılacağı üzere, aklı karıştırdığı, giderdiği içindir. Bundan dolayı müctehitler, şarabın haram olmasındaki sebep, herhangi bir içkide bulunsa haramdır, diye ictihat etmişler.

Her sarhoş eden şeyin haram olduğunu emir buyurmuşlardır. Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerimde, ictihat ediniz! diye emrediyor. Birçok âyet-i kerimelerden, ilimleri derin olan yüksek derecedeki âlimlerin ictihat ile emir olundukları anlaşılmaktadır. O hâlde, ehliyeti, liyakati ve ilimde ihtisası tam olanların, yani manaları açıkça anlaşılmayan âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerin içlerinde saklı bulunan hüküm ve meseleleri, anlayabilecek kuvvet ve kudrette olanların ictihat etmesi farzdır.

           ***

Sual:Dinimizininanılmasınıveyapılmasınıemrettiğişeyleriöğrenmemek,insanınimanınıgiderirmi?

Cevap: İman edilecek şeyleri ve farzlardan, haramlardan meşhur olanları, lüzumu kadar öğrenmek herkese farzdır. Bunları öğrenmemek, haramdır, günahtır. İşitip de, öğrenmeye ehemmiyet vermemek ise küfür olur yani imanı giderir.

           ***

Sual:TekbircümlesöylemekleMüslümanolankimse,tekbirsözsöylemekledindençıkarmı?

Cevap: Bir Müslüman, imanın yok olmasına sebep olacağı söz birliği ile bildirilmiş olan şeyleri bilerek söyler veya yaparsa, imanı gider.


.

Kur’an-ı kerimdeki bilgiler

 
A -
A +
Mevdû'ât-ül-ulûmda deniyor ki: “Kur’an-ı kerimdeki bilgiler üç kısımdır. Birincisini, Allahü teâlâ hiçbir kuluna bildirmemiştir."
 
Sual:Kur’an-ıkerimdebildirilenleri,herkesinanlaması,bilmesimümkünmüdür?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Mevdû'ât-ül-ulûmda deniyor ki:
“Kur’an-ı kerimdeki bilgiler üç kısımdır:
Birincisini, Allahü teâlâ hiçbir kuluna bildirmemiştir. Kendisini, isimlerini ve sıfatlarını kendinden başka kimse bilemez.
İkinci kısım bilgileri, yalnız Muhammed aleyhisselama bildirmiştir. Bu yüce Peygamberden ve Onun vârisi olan râsih âlimlerden başka kimse bunları anlayamaz. Müteşâbih âyetler böyledir.
Üçüncü kısım bilgileri, Peygamberine bildirmiş ve ümmetine öğretmesini emir buyurmuştur. Bu ilimler de ikiye ayrılır:
Birinciler, geçmiş insanların hâllerini bildiren Kısas ve dünyada, ahirette yaratmış olduğu ve yaratacağı şeyleri bildiren haberler Ahbardır. Bunlar, ancak Resulullah efendimizin bildirmesi ile anlaşılır. Akıl ile, tecrübe ile anlaşılamaz.
Üçüncü kısım bilgilerin ikincileri, akıl, tecrübe ve Arabi ilimler ile anlaşılabilir. Kur’an-ı kerimden ahkam, hüküm çıkarmak ve fen bilgilerini anlamak böyledir.
           ***
Sual:Cemaatlenamazkılarkenimamın,arkasındakikadın ve erkekbütüncemaatedeimamolmayaniyetetmesilazımmıdır?
Cevap: İmamın, erkeklere imam olmaya niyet etmesi lazım değildir. Fakat imam, imam olmaya niyet etmezse, cemaat ile kılmak sevabına kavuşamaz. İmam olmaya niyet ederse, bu sevaba da kavuşur. Yalnız kılan kimseye, sonra başkasının gelip uyması caizdir. Cemaatin “Uydum hazır olan imama” diye de, niyet etmesi lazımdır. İmamın, “Kadınlara imam olmaya” niyeti lazımdır. Cemaatin imamı tanıması, bilmesi şart değildir. İmam tekbir söylerken, ona uymaya niyet etmeli ve hemen namaza durmalıdır. İmam, yerinde durunca, ona uymaya niyet edip, namaza beraber başlamak da iyidir.
           ***
Sual:Kur’an-ıkerimdekiâyetvesûresayılarıbellimidir,belliisemiktarlarınekadardır?
Cevap: Kur’ân-ı kerimde 114 sûre ve 6236 âyet vardır. Âyetlerin sayısının 6236'dan az veya daha çok olduğu da bildirildi ise de, bu ayrılıklar, büyük bir âyetin, birkaç küçük âyet sayılmasından veya birkaç kısa âyetin, bir büyük âyet, yahut sûrelerin evvelindeki Besmelelerin bir veya ayrı ayrı âyet sayılmasından ileri gelmiştir. Bu hususta Bostân-ül-ârifîn kitabında geniş bilgi vardır.


.

Kur’an-ı kerimin Mushaf haline gelmesi

 
A -
A +
Halife hazret-i Ebû Bekir, ezber bilenleri toplayıp ve yazılı olanları getirtip bir heyete, bütün Kur’an-ı kerimi, kâğıt üzerine yazdırdı.
 
Sual: Kur’an-ı kerim, bugün elimizdeki şekli ile mi geldi yoksa daha sonra  toplanıp bu şekilde oldu?
Cevap: Cebrâîl aleyhisselam her sene bir kerre gelip, o ana kadar inmiş olan Kur’an-ı kerimi, Levh-il-mahfûzdaki sırasına göre okur, Peygamber efendimiz dinler ve tekrar ederdi. Ahirete teşrif edeceği sene, iki kere gelip, tamamını okudular. Muhammed aleyhisselam ve Eshab-ı kiramdan çoğu, Kur’an-ı kerimi tamamen ezberlemişti. Bazıları da, bazı kısımları ezberlemiş, birçok kısımlarını yazmışlardı. Muhammed aleyhisselam, ahirete teşrif ettiği sene, halife hazret-i Ebû Bekir, ezber bilenleri toplayıp ve yazılı olanları getirtip bir heyete, bütün Kur’an-ı kerimi, kâğıt üzerine yazdırdı. Böylece, Mushaf denilen bir kitap meydana geldi. Otuzüçbin Sahabi bu Mushafın her harfinin, tam yerinde olduğuna söz birliği ile karar verdi. Sûreler belli değildi. Üçüncü halife hazret-i Osman, hicretin 25. senesinde, sûreleri birbirinden ayırdı. Yerlerini sıraladı. Altı tane daha Mushaf yazdırıp, Bahreyn, Şam, Mısır, Kufe, Yemen, Mekke ve Medine’ye verdi. Bugün, bütün dünyada bulunan mushaflar, hep bu yedisinden yazılıp, çoğalmıştır. Aralarında bir nokta farkı bile yoktur.
           ***
Sual: İnsan veya hayvan necasetini, gübre olarak kullanmakta, alıp satmakta bir mahzur var mıdır?
Cevap: İnsan necasetini yalnız başına satmak ve insandan ayrılan her şeyi satmak haramdır. Hepsini gömmek lazımdır. İnsan necasetini yalnız başına da kullanmak caiz değildir. Toprak veya başka şeyle karışık satmak ve kullanmak sahihtir. Hayvan gübresi, yalnız olarak da satılır ve kullanılır. Diğer üç mezhep imamı, hayvan gübresi satmak da caiz değildir dedi.
           ***
Sual: Bir kimse, abdesti yokken, gece yatakta, yattığı yerden ezberinden Kur’an-ı kerimi okuyabilir mi?
Cevap: Kur’an-ı kerimi her zaman  abdestsiz tutmak haramdır fakat ezberden okumak caizdir. Yatağa abdestli girmek sünnettir. Şir'at-ül-islâm şerhinde deniyor ki:
“Kur’an-ı kerimi yatakta, yatarak ezberden abdestsiz de okumak caizdir ve sevaptır. Fakat, başını yorgandan dışarı çıkarmalı ve bacakları bitiştirmelidir.”
           ***
Sual: Şehvetlenip mezi gelirse, abdest bozulur mu?

Cevap: Vedi, mezi çıkınca dört mezhepte de abdest bozulur. Hanbelide gusül abdesti de lazım olur.

Hadis-i şeriflerden din öğrenmek

 
A -
A +
Ehl-i sünnet âlimlerinin, mezhep imamlarımızın bildirdiği hadis-i şeriflere ve bunlardan anladıkları manalara uymamız lazımdır.
 
Sual: Bir kimsenin hadis-i şerifleri okuyarak ve bu hadislere uyarak, dinini öğrenmesi, yaşaması mümkün değil midir?
Cevap: Mazhar-i Cân-ı Cânân hazretleri, konu ile alakalı olarak, bir talebesine hitaben buyuruyor ki:
Yavrum, hadis-i şeriflere nasıl uyulur? Bunu bildirmek için, Muhammed Hayât hazretleri bir kitap yazmıştır. Bu kitapta diyor ki: Hüseyn bin Yahyâ Buhârî Zendevistî, Ravdat-ül-ulemâ kitabında buyuruyor ki; İmam-ı a'zam hazretleri, talebesine; “Resulullahın hadis-i şerifini ve Eshâb-ı kiramın sözünü görünce, benim ictihadımı bırakınız, onlara uyunuz!” buyurdu. Bir kere de; “Sahih hadisler benim mezhebimdir” buyurdu. Hadis ilminde âlim, mütehassıs olan, nâsih ve mensûh hadisleri ayırabilen, kuvvetli ve zayıf hadisleri anlayabilen bir kimse, sahih hadislere uyarsa, Hanefî mezhebinden çıkmaz. Mezhep reisinin sözünü yapmış olur. Hatta, böyle bir âlim, sahih hadislere uymazsa, İmâm-ı a'zam hazretlerinin sözünü dinlememiş olur. Herkes bilir ki, hadis-i şeriflerin hepsini birlikte bilen, işiten, hiçbir âlim yoktur. Nitekim, İmâm-ı a'zam hazretleri “Hadis-i şerifi görünce, benim sözümü bırakınız!” buyurdu. Hatta, bu ümmetin en âlimleri olan ve ömürlerini, Resûlullah efendimizin hizmetinde geçirmiş olan Eshab-ı kiramdan hiçbiri de, bütün hadis-i şerifleri işitmiş değildi. Hadis-i şerife uymak, her mümine vaciptir. Mezhep imamlarından, belirli birine uymak vacip değildir. Her Müslüman, ameldeki dört mezhepten dilediği mezhebe uymakta serbesttir. Ehl-i sünnet âlimlerinin, mezhep imamlarımızın bildirdiği hadis-i şeriflere ve bunlardan anladıkları manalara uymamız lazımdır. Fetâvâ-yı Hindiyyede diyor ki; “Fıkıh öğrenmeyip, hadis öğrenen, dinde iflas eder yani dini gider. İlmi, emin olan, salih kimselerden öğrenmelidir.” Dinini doğru olarak öğrenmek isteyen, fıkıh kitaplarını okumalıdır.
           ***
Sual: Bir kimse, dinin emir ve yasaklarını öğrenmez, öğrenmeye ve bunlara uymaya ehemmiyet vermezse imanı gider mi?
Cevap: Erkek olsun, kadın olsun, her insanın, her sözünde, her işinde, Allahü teâlânın emirlerine, yani farzlara ve yasak ettiklerine, haramlara uyması lazımdır. Bir farzın yapılmasına, bir haramdan sakınmaya ehemmiyet vermeyenin imanı gider, kâfir olur.


.

Dinimizi, Kur’an ve hadisten öğrenmek

 
A -
A +
Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Kur'ân-ı kerimden kendi aklı ile kendi düşüncesi ve bilgisi ile mana çıkaran kâfir olur."
 
Sual: Dinimizi doğrudan âyet ve hadislerden öğrenmek mümkün olabilir mi?
Cevap: Kendi hastalığını ve kalbindeki hastalığın ilacını bilmeyen cahil bir kimsenin, hadis-i şeriflerden kendine uygun olanları seçip alması imkânsız gibidir. İslâm âlimleri, kalp, ruh mütehassısları olup, herkesin bünyesine uygun ruh ilaçlarını, hadis-i şeriflerden seçerek söylemiş ve yazmışlardır. Peygamber efendimiz, dünya eczahanesine yüzbinlerce ilaç hazırlayan baştabip olup, evliya ve âlimler de, bu hazır ilaçları, hastaların dertlerine göre dağıtan, emrindeki yardımcı tabipler gibidir. Hastalığımızı bilmediğimiz, ilaçları tanımadığımız için, yüzbinlerce hadis-i şerif içinden, kendimize ilaç aramaya kalkarsak, alerji, aksi tesir hasıl olarak, cahilliğimizin cezasını çeker, fayda yerine zarar görürüz. Bunun için hadis-i şerifte;
(Kur'ân-ı kerimden kendi aklı ile kendi düşüncesi ve bilgisi ile mana çıkaran kâfir olur) buyuruldu. Bunun için din büyüklerinin, Peygamber efendimizden ve Eshâb-ı kiramdan alarak yaptıkları tefsirlere aykırı tefsir yazanlar ve bunları okuyanlar, çok büyük tehlike içindedirler. Mezhepsizler, bu inceliği anlayamadıkları için;
“Herkes Kur'an ve hadis okumalı, dinini bunlardan kendi anlamalı, mezhep kitaplarını okumamalıdır” diyerek, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarının okunmasını yasak ediyorlar. Böylece insanların İslâm dinini doğru olarak öğrenmelerine mani oluyor ve fayda yerine zarar veriyorlar.
Allahü teâlânın gönderdiği kitaba Kur'ân-ı kerim, Muhammed aleyhisselamın sözlerine Hadis-i şerif denir. Kur'ân-ı kerim ve hadis-i şerifleri bize açıklayan büyük din âlimleri de vardır.
“Böyle âlimlere lüzum var mı? İnsan iyi bir Müslüman olmak için İslâm dininin kitabı olan Kur'ân-ı kerimi okuyarak ve hadis-i şerifleri inceleyerek doğru yolu bulamaz mı?” diyenler ve bu din rehberlerine kıymet, ehemmiyet vermeyenler de vardır. Halbuki bu, çok yanlıştır. Zira, din esasları hakkında hiçbir bilgisi olmayan kimse, bir rehber olmadan Kur'ân-ı kerimin ve hadis-i şeriflerin derin manasını anlayamaz. Bu sebeple, din ve iman işlerinde, Kur'ân-ı kerimin ve hadis-i şeriflerin manalarını anlayabilmek için, büyük din âlimlerinin eserlerinden faydalanmak gerekmektedir.


.

Müslüman, ihtilalci, asi olmaz

 
A -
A +
Müslümanlar ihtilal yapmaz, fitne ve fesat çıkarmaz. Zalim olan hükümete, devlete de isyan etmek günahtır. 
 
 
Sual: Elimde “Cihan Sulhu” diye bir kitap var, yazarı da Seyyit Kutup. Bu kitapta; “Müslümanlar ihtilalci olur. Zulüm, haksızlık yapan hükümete, devlete karşı ihtilal yapar” deniyor. Gerçekten Müslüman böyle mi olmalıdır?
Cevap: Müslümanlar ihtilal yapmaz, fitne ve fesat çıkarmaz. Zalim olan hükümete, devlete de isyan etmek günahtır. Kanunlara, emirlere karşı gelmek, cihat olmaz, fitne çıkarmak olur. Seyyit Kutup, Mevdûdî ve bunlara aldananlar, Hac suresinin 39. ayetine yanlış mana verdikleri için, bu felakete düşmüşlerdir. Bu ayette mealen;
(Müminlere saldıran zalimlerle cihat etmeye izin verildi) buyuruldu. Mekke’de müşrikler, Müslümanlara zulüm edince, bunlarla dövüşmek için, tekrar tekrar izin istediler. İzin verilmedi. Medine’ye hicret edilince, bu ayet gelerek, yeni kurulan İslâm devletinin, Mekke’deki zalimlerle cihat yapmasına izin verildi. Bu âyet-i kerime, Müslümanların, zalim hükümete, devlete isyan etmeleri için değil, insanların İslâm dinini işitmelerine, Müslüman olmalarına mani olan zalim devletlerle cihat yapması için, İslâm devletine izin vermektedir. Siyer-i kebîr kitabındaki hadis-i şeriflerde;
(Emire isyan eden kimseye Cennet haramdır.)
(Adil ve zalim, her emirin emri altında cihat ediniz!) buyuruldu. Kitaplarda yazılı olan cihat, başka memleketlerdeki kafirlerle harp etmek demektir. İbni Adî hazretlerinin Kâmil ve Beyhekînin Şüa-bül-îmân kitabında bildirdikleri hadis-i şerifte;
(Bozuk bir işi düzeltemediğiniz zaman, sabrediniz! Allahü teâlâ onu düzeltir) buyurulduğunu yazmaktadır.
Bu hadis-i şerif, kanunlara karşı gelmeyi, ihtilal yapmayı değil, meşru yollardan nasihat verip sabretmeyi emir buyurmaktadır. Tirmizîde ve Taberânîde bildirilen hadis-i şerifte;
(Cihadın en kıymetlisi, zalim sultan yanında, doğru yolu gösteren bir söz söylemektir) buyuruldu. Âlimlerin gücü yettiği kadar devlet adamlarına, emr-i ma'rûf yapması lazımdır. Fakat emr-i ma'rûf yaparken, fitne çıkmamasına çok dikkat etmelidir. Görülüyor ki, Müslümanlar ihtilal yapmaz, zulme, haksızlığa da teslim olmaz. Meşru yollardan hakkını arar. Devletin meşru emirlerine uymak, her Müslümana vaciptir. Hiç kimsenin haram olan emirleri yapılmaz. Fakat, buna isyan da edilmez, fitne çıkarılmaz.


.

İtikadı bozuk olan Cehenneme gider

 
A -
A +
Zaruri ve söz birliği ile bildirilmemiş olan itikattan ayrılanlar, kâfir olmazlar, bidat sahibi olurlar.
 
 
Sual: İtikadında, iman ve inanışında bozukluk olanlar, Cehennemde sonsuz olarak mı kalırlar?
Cevap: Müslümanların 73 fırkaya ayrılacakları Peygamber efendimiz tarafından haber verilmiştir. Nitekim hadis-i şerifte;
(Benî İsrâil yetmişiki millete ayrıldı. Benim ümmetim de yetmişüç millete ayrılacaktır. Bunlardan yetmişikisi Cehenneme gidecek, yalnız biri kurtulacaktır. Bunlar, benim ve Eshâbımın yolunda olanlardır) buyuruldu.
İsrâil oğulları, Yahudiler, dinde yetmişiki fırkaya ayrıldı, Müslümanlar da, dinde yetmişüç fırkaya yani çok fırkalara ayrılacaktır. Bunların hiçbiri kâfir değil ise de, Cehennemde uzun zaman kalacaklardır. Çünkü “Yalnız Benim ve Eshâbımın itikadında olan ve bizim gibi ibadet eden fırka Cehenneme girmeyecektir” buyurulmuştur.
İtikat bilgilerinde ictihad ederken, Resûlullah efendimizin ve Eshâb-ı kiramın itikatlarından ayrılan din âlimleri, dinde zaruri ve söz birliği ile bilinen itikattan ayrılırlarsa, kâfir olurlar. Bunlara Mülhid denir. Bunların müşrik oldukları, Bahrde ve Hindiyyede yazılıdır. Zaruri ve söz birliği ile bildirilmemiş olan itikattan ayrılırlarsa, kâfir olmazlar, itikatta bidat sahibi olurlar. Bunlara Ehl-i kıble de denir.
Amel ve ibadet bilgilerinde ictihad ederken de, zaruri ve söz birliği ile bilinen ibadetlere inanmayan kâfir olur. Fakat, zaruri ve söz birliği ile bildirilmemiş olan ibadetlerden ayrılan âlimler, eğer müctehid iseler, sevap kazanırlar. Müctehid değilseler, amelde bidat sahibi, mezhepsiz olurlar. Çünkü müctehid olmayanın ictihad etmesi caiz değildir. Bunun, bir müctehidin mezhebini taklit etmesi lazımdır. Hadis-i şerifte;
(Lâ ilâhe illallah diyen kimseye, günah işlediği için kâfir demeyiniz! Buna kâfir diyenin kendisi kâfir olur) buyuruldu.
İtikadı bozuk olmadığı için, Cehenneme girmeyecek olan kimse, yaptığı günahlar sebebi ile Cehenneme girebilir. Eğer salih yani günahına tövbe etmiş yahut af veya şefaate kavuşursa, Cehenneme hiç girmez. Zaruri olarak yani cahillerin de bildiği ve söz birliği ile bildirilmiş olan bir inanışı veya bir işi inkâr eden, kâfir ve mürted olacağı için, 'lâ ilâhe illallah' dese ve her ibadeti yapsa, her günahtan da sakınsa bile, buna 'lâ ilâhe illallah ehli' ve 'ehl-i kıble' denmez.


.

“Ümmetim, yetmişüç fırkaya ayrılacaktır”

 
A -
A +
Bu ümmet yetmişüç millete ayrılacak, bunlardan yalnız birisi Cehennemden kurtulacaktır.
 
 
Sual: Müslümanların çeşitli fırkalara ayrılacağını Peygamber efendimiz biliyor muydu?
Cevap: Resûlullah efendimiz ümmetinin başına gelecekleri bildirirken;
(Benî İsrail yetmişiki millete ayrıldı. Ümmetim de, yetmişüç fırkaya ayrılacaktır. Bunlardan yalnız bir fırka kurtulacak, diğerlerinin hepsi Cehenneme gidecektir) buyurdu. Eshâb-ı kiram;
-O hangisidir ya Resûlallah, deyince;
-Benim ve Eshâbımın yolunda olanlardır buyurdu. Bu hadis-i şerifi, imam-ı Tirmizi hazretleri, Abdullah bin Ömer hazretlerinin haber verdiğini bildiriyor. İmâm-ı Ahmed'in ve Ebû Dâvud hazretlerinin naklettiklerine göre de;
(Bunlardan yetmişikisi Cehennemde, geri kalan biri Cennettedir. Bu da, bir cemaattir) buyurdu.
Bu hadis-i şerifte bildirilen tek kurtuluş fırkasını ve bunların Cennete girmeye sebep olan itikatlarını arayıp bulmak, bunların itikadına uymayan sapık fırkalardan sakınmak lazımdır. Bu suretle Cehennemin ateşinden kurtulmaya çalışmalıdır. Abdülkadir-i Geylânî hazretleri, ikinci hadiste bildirilen Cemaati ve birinci hadis-i şerifi şöyle açıklamaktadır:
“Müminin Sünnete ve Cemaate tabi olması lazımdır. Sünnet Resûlullahın gösterdiği yoldur. Cemaat de, Hulefâ-i râşidîn denilen dört halife zamanlarındaki Eshâb-ı kiramın söz birliği yaptığı şeylerdir. Müslümanın, bidat sahiplerinin çoğalmalarına mâni olması, onlara yaklaşmaması lazımdır.” Ahmed ibni Hacer-ül-Heytemî hazretleri Savâık-ul-muhrika kitabında;
“Ehl-i sünnet itikadından ayrılanlara Mübtedi denir. Bunlar, birinci asırda ortaya çıkmaya başladılar” demektedir. Feth-ul-cevâd kitabında da diyor ki:
“Mübtedi, Ehl-i sünnetin söz birliği ile bildirmiş olduğu itikada uymayan kimsedir. Bu söz birliğini Ebül'Hasen Eş'arî ve Ebû Mansûr Ma'türîdî hazretleri ile bunların yolunda olan âlimler bildirdiler.” Şâfii âlimlerinden Ahmed Şihâbüddîn Kalyûbî Mısrî, Kenz-ür-râgıbîn hâşiyesinde diyor ki:
“Ebül-Hasen Eş'arînin ve Ebû Mansûr Ma'türîdînin bildirdiklerinden ayrılan kimse Sünni değildir. Bu iki imam Resûlullah efendimizin ve Eshâbının yolundadırlar.”
Bütün bunlardan anlaşılıyor ki, bu ümmet yetmişüç millete ayrılacak, bunlardan yalnız birisi Cehennemden kurtulacaktır. Her müminin bu bir fırkayı arayıp bulması ve bunlara tabi olması vaciptir.


.

Mezhep ne demektir?

 
A -
A +
Mezhep demek, Kur'ân ve Sünnet yolu demektir. Bir mezhep imamına uyan, Kur'ân-ı kerime ve Resulullah efendimize uyduğuna iman etmektedir.
 
Sual: Mezhep ne demektir, İslâmiyetten ayrı bir şey midir, ayrı değilse, bir mezhebe uymak şart mıdır?
Cevap: Mezhep; gitmek, takip etmek, gidilen yol anlamındadır. Mutlak müctehid denilen dinde söz sahibi âlimlerin, Müslümanların yapmaları gereken hususlarla ilgili olarak dinî delillerden, Kur'ân-ı kerim, hadis-i şerifler ve İcmâdan hüküm çıkarma usulleri ve çıkarıp bildirdikleri hükümlerin hepsine, mezhep denir.
Mezhep demek, Kur'ân ve Sünnet yolu demektir. Bir mezhep imamına uyan, Kur'ân-ı kerime ve Resulullah efendimize uyduğuna iman etmektedir.
Mezhep imamları bile, Kitabın yani Kur’ân-ı kerimin ve Sünnetin yani hadis-i şeriflerin manasını Eshâb-ı kiramdan öğrenmiş ve bu doğru manaya göre ictihad etmişlerdir. Bu doğru manayı ve doğru ictihadı beğenmemek, Muhammed aleyhisselama inanmamak olur ki bu da zındıklıktır.
Peygamber efendimiz ve Eshâbının yolu olan Ehl-i sünnetin yüzlerce mezhebinden bugün dört tanesi kitaplara geçmiş olup, diğerleri kısmen unutulmuştur. Bu dört mezhep; Hanefî, Şâfiî, Mâlikî ve Hanbelî mezhepleridir. Müctehid olmayanların bütün hareketlerinde ve ibadetlerinde bir müctehide tabi olması yani bu dört mezhepten birinde bulunmasının lazım olduğu, Tahtâvîde bildirildiği gibi, Hamdullah Decvî, Muhammed Bâvâ Viltorî de bildirmektedir.
Her Müslümanın; bir ibadet, bir iş yaparken dört mezhepten birine uyması lazımdır. Dört mezhepten birine tabi olmak için bu mezhebin fıkıh bilgilerini iyi öğrenmek lazımdır. Bu da o mezhepte yazılmış olan fıkıh ve ilmihal kitaplarından öğrenileceğini, Muhammed Abdurrahmân Silhetî hazretleri bildirmektedir.
Dört mezhebin itikatları yani imanları birdir, ayrılıkları yoktur. Dördü de Ehl-i sünnet itikadında, inanışındadır. Ehl-i sünnet itikadında olmayanlara bidat ehli dendiği, Tahtâvîde yazılıdır.
Dört mezhepten birine uymak, Kur'ân-ı kerime ve Resulullah efendimize uymaktır. Çünkü, mezhep imamları Kur'ân-ı kerimde açıkça bildirilen hükümleri, Peygamber efendimizin Kur'ân-ı kerim ile ilgili açıklamalarını bildirdikleri gibi, Kur'ân-ı kerimde ve hadis-i şeriflerinde açıkça bildirilmeyen hususların hükümlerini de yine Kur'ân-ı kerim ve hadis-i şeriflerin ışığı altında ortaya koyduklarını Abdülganî Nablûsî hazretleri bildirmektedir


.

Eshâb-ı kiramın yolunda birleşmeli

 
A -
A +
Eshâb-ı kiramın hepsi, Kur'ân-ı kerimi, Resulullah efendimizden öğrendiler. Öğrendiklerini, gittikleri yerlere yaydılar.
 
 
Sual: Zamanımızda Müslümanlar paramparça olmuş durumdadır. Herkes birleşmeli diyor, peki nerede birleşmelidir?
Cevap: Allahü teâlânın, kullarına merhameti pek çoktur. Bütün insanların dünyada rahat ve huzur içinde yaşamalarını ve öldükten sonra da, nimetler, lezzetler içinde sonsuz kalmalarını istiyor. Bu saadetlere kavuşabilmek için iman etmelerini, Müslüman olmalarını, Peygamberi Muhammed aleyhisselamın ve Onun Eshâbının yolunda birleşmelerini, birbirlerini sevmelerini, yardımlaşmalarını emrediyor. Peygamber efendimiz;
(Karanlık gecelerde, yıldızlar yol gösterdikleri gibi, Eshâbım da, saadet yolunu göstermektedirler. Herhangisinin sözlerine tabi olursanız, saadete kavuşursunuz) buyurdu.
Eshâb-ı kiramın hepsi, Kur'ân-ı kerimi, Resulullah efendimizden öğrendiler. Öğrendiklerini, gittikleri yerlere yaydılar. Resulullah efendimizden işittiklerine kendi düşüncelerini karıştırmadılar. İslam âlimleri, Eshâb-ı kiramdan işittiklerini kitaplara yazdılar. Bu âlimlere Ehl-i sünnet âlimleri denir. Sonradan gelen ve kendilerini âlim zannedenlerden bazıları, eski Yunan filozoflarından, Yahudilerden, Hristiyanlardan ve bilhassa İngiliz casuslarının yalanlarından ve kendi zamanlarındaki fen bilgilerinden, kafalarında hasıl olan düşüncelerini ekleyerek, yeni din bilgileri ortaya çıkardılar. İslam âlimi olarak konuşup, İslâmiyeti içeriden yıkmaya çalıştılar. Bunlara Zındık denir. Bunlardan manaları açık olan âyetleri ve hadis-i şerifleri değiştirenler Kâfir oldu. Manaları açık olmayanlara yanlış mana verenlere Bidat fırkaları denildi. Müslüman ismini taşıyan birçok bozuk bidat fırkası meydana geldi. İngilizler, bundan istifade ederek, küfür ve bidat fırkaları meydana çıkararak, hakiki Müslümanlığı yok etmeye çalışıyorlar.
           ***
Sual: Âyet ve hadislerde geçen şirk, her çeşit küfür, inkâr anlamında mıdır?
Cevap: Küfrün, inkârın çeşitleri vardır. Hepsinin de en kötüsü, en büyüğü şirktir. Bir kötülüğün her çeşidini bildirmek için, çok kere, bunların en kötüsü söylenir. Bunun için, âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerde bulunan şirk kelimesinden, her çeşit küfür manası anlaşılır. Nisâ suresinin kırksekiz ve yüzonaltıncı âyet-i kerimelerinde, müşrikin hiç affedilmeyeceği bildirildi.


.

Kur'ân-ı kerimden hüküm çıkarmak

 
A -
A +
“Kur'ân-ı kerimden hüküm çıkarmak, herkesin yapabileceği bir şey değildir. Müctehid imamlar bile, hükümlerin hepsini çıkaramamışlardır."
 
 
Sual: Zamanımızda çok kimse, “Herkes Kur’andan okur, anlar ve amel eder” diyor. Gerçekten herkes Kur’andan hüküm çıkarabilir mi?
Cevap: Mısırlı mezhepsiz Reşîd Rızâ, El-muhâverât ismindeki kitabında, Ehl-i sünnet mezhebine ve fıkıh kitaplarına saldırmış ve Diyanet İşleri eski Başkanlarından Hamdi Akseki, bu zararlı kitabı Arabiden Türkçeye tercüme etmiş Mezâhibin telfîkı ve İslâmın bir noktaya cemi yani İslâmda Birlik ve Fıkıh Mezhepleri ismini verip, 1916’da İstanbul’da bastırmıştır. Bunlar ve benzeri mezhepsizlerin yazıları dikkatle okunursa, sapık düşüncelerini ve bölücü görüşlerini, çürük mantık zincirleri ve yaldızlı kelimelerle süsleyerek Müslümanları aldatmaya çalıştıkları hemen görülür. Cahiller, bu yazıları mantık, akıl çerçevesinde, ilme dayanıyor sanarak inanır, arkalarına takılırlar ise de, ilim ve keskin görüş sahipleri, asla bunların tuzaklarına düşmez. Müslümanları sonsuz felakete sürükleyen mezhepsizlik tehlikesine karşı, Yusuf Nebhânî hazretleri Huccet-ul-lahi alel-âlemîn kitabında buyuruyor ki:
“Kur'ân-ı kerimden hüküm çıkarmak, herkesin yapabileceği bir şey değildir. Müctehid imamlar bile, Kur'ân-ı kerimdeki hükümlerin hepsini çıkaramamışlardır. Resulullah efendimiz, hadis-i şerifleri ile açıklamıştır. Kur'ân-ı kerimi, ancak Resulullah efendimiz açıkladığı gibi, hadis-i şerifleri de, yalnız Eshâb-ı kiram ve müctehid imamlar anlayabilmişler ve açıklamışlardır.
Allahü teâlâ, müctehid imamlara akli ve nakli ilimleri, idrak, anlama kuvveti, keskin zihin, ziyade, çok akıl ve daha nice üstünlükler ihsan eylemiştir. Bu üstünlüklerin başında, takva, haramlardan sakınmak gelmektedir. Bundan sonra, kalplerindeki nur-u ilahi gelmektedir. Müctehid imamlar, bu üstünlükler yardımı ile, Allahü teâlânın ve Resulullah efendimizin kelamlarından onların muratlarını anlamışlar, anlayamadıklarını Kıyâs ile bildirmişlerdir. Dört mezhep imamının her biri, kendi reyi, görüşü ile konuşmadığını bildirmiş ve talebelerine; 'Sahih hadise rastlarsanız, benim sözümü bırakın. Resulullahın hadisine uyun!' demiştir. Mezhep imamları, bu sözü, kendileri gibi müctehid olan derin âlimlere söylemişlerdir. Bu âlimler, dört mezhebin delillerini bilen, tercih ehli olanlardır.”


.

Kur’ânın manasını öğrenmek isteyen

 
A -
A +
Kelam-ı ilâhiden, murâd-ı ilâhiyi, yalnız Muhammed aleyhisselam anlamış, Eshâbına bildirmiştir.
 
Sual: Kur’ân-ı kerimde bildirilenleri anlamak ve öğrenmek için ne yapmalıdır?
Cevap: Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerimi, sevgili Peygamberine, Cebrâil ismindeki melek ile, yirmiüç senede gönderdi. Vefatından sonra, hazret-i Ebu Bekir’in emri ile, bir araya toplandı ve bu kitaba Kur’ân-ı kerim ve Mushaf denildi. Kur’ân-ı kerimin hepsi, Arabi’dir. Manasını herkes anlayamaz. Kelam-ı ilâhiden, murâd-ı ilâhiyi, yalnız Muhammed aleyhisselam anlamış, Eshâbına bildirmiştir. Muhammed aleyhisselamı gören Müslümana Sahâbi, hepisine Eshâb denir. Eshâb-ı kiram, Resûlullah Efendimizden öğrendiklerinin hepsini, talebelerine bildirdi. Bunlar da, açıklayarak, binlerce kitaplarında yazdılar. Bunlara Ehl-i sünnet âlimleri denir. Dört mezhep imamları ve imam-ı Ahmet Rabbânî, Muhammed Masûm hazretleri, Ehl-i sünnet âlimleridirler. Görülüyor ki, Kur’ân-ı kerimin manasını doğru olarak öğrenmek isteyenin, Ehl-i sünnet âlimlerinin Fıkıh ve İman kitaplarını ve imam-ı Rabbânî hazretlerinin Mektûbât kitaplarını okuması lazımdır. İman kitaplarında, kalp ile inanılacak bilgiler yazılıdır. Fıkıh kitaplarında, beden ile yapılacak işler, ibadet, muamelat bilgileri yazılıdır.
           ***
Sual: Vekalet nedir, birisine nasıl vekalet verilir, nasıl vekil yapılır ve haberci diye kime denir?
Cevap: Vekalet, bir kimsenin, bir işi yapmak için, başkasını kendi yerine koyması, başkasına iş havalesi demektir. Yerine geçirilen başka kimseye Vekil denir. Vekil edene Sahip denir. Bir kimsenin sözünü başkasına götürene Resül veya Haberci denir.
Birini vekil yapmak, icap ve kabul ile olur. Yani “Seni vekil yaptım” ve “Kabul ettim” sözleri veya yazıları ile olur. Vekil, cevap vermeden, işi yapmaya başlasa, kabul etmiş olur. İş habersiz yapıldıktan sonra, sahibinin, izin verdim demesi ile de, vekil etmiş olur. Kiracı kira ile, kiradaki malı tamir etmeye vekil yapılabilir.
           ***
Sual: Bir konuda vekil olan kimse, bir başkasını aynı konuda vekil edebilir mi?

Cevap: Vekil, sahibinden ayrıca izin almadıkça veya “istediğini yap” diyerek “Umûmî vekil” edilmedikçe, başkasını kendine vekil yapamaz. Yalnız, zekât vermek için olan vekil, izinsiz olarak başkasını, o da başkasını vekil yapabilirler. İkinci vekil, doğrudan doğruya sahibin vekili olur.


.

Kur’ân-ı kerimi, hadisler açıklamıştır

 
A -
A +
“Sünnet, yani hadis-i şerifler, Kur’ân-ı kerimi açıklamaktadır. Mezhep imamları, sünneti açıklamışlardır..."
 
Sual: Kur’ân-ı kerimi, Peygamber efendimizin sözleri yani hadis-i şerifler olmadan anlamak mümkün müdür?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Mîzân-ül-kübrâda buyuruluyor ki:
“Sünnet, yani hadis-i şerifler, Kur’ân-ı kerimi açıklamaktadır. Mezhep imamları, sünneti açıklamışlardır. Din âlimleri de, mezhep imamlarının sözlerini açıkladılar. Kıyamete kadar da böyle olacaktır. Sünnet, yani hadis-i şerifler olmasaydı, sular, taharet, namazların kaç rekat oldukları, rüku ve secdede okunacak tesbihleri, bayram ve cenaze namazlarının nasıl kılınacağını, zekât nisabını, orucun, haccın farzlarını ve nikâh, hukuk bilgilerini, hiçbir âlim, Kur’ân-ı kerimde bulamaz ve öğrenemezdi. İmrân bin Husayn hazretlerine birisi;
-Bize yalnız Kur'ândan söyle, deyince;
-Ey ahmak! Kur’ân-ı kerimde, namazların kaç rekat olduğunu bulabilir misin? dedi. Hazret-i Ömer’e;
-Farzların seferde kaç rekat kılınacağını Kur’ân-ı kerimde bulamadık, dediklerinde;
-Allahü teâlâ, bize, Muhammed aleyhisselamı gönderdi. Biz, Kur’ân-ı kerimde bulamadıklarımızı, Resûlullah efendimizden gördüğümüz gibi yapıyoruz. O, seferde, dört rekat farzları iki rekat kılardı. Biz de, öyle yaparız, buyurdu.
Din imamlarının hiçbir sözü, İslâmiyetin dışında değildir. Çünkü her biri, hem hakikatte, hem de ahkam-ı islamiyyede âlimdirler.”
           ***
Sual: Doğum zamanı yaklaşmış hamile bir kadın vefat ederse, bu kadının karnı yarılıp çocuğu almanın mahzuru olur mu?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Eşbâhda deniyor ki:
“Çocuğun yaşayacağı ümit edildiği zaman, çocuğu anasının karnından çıkarmak için, ölmüş olan anasının karnını yarmak caiz olur. İmâm-ı a'zam Ebû Hanîfe hazretleri, bu sebeple, bir kadının karnının yarılmasını emretmiş, kurtarılan çocuk, çok yaşamıştır.”
           ***
Sual: Bir uzvu mesela parmağı kopan bir kimse, bunun yerine madenden, plastikten yapılmış parmak takabilir mi?
Cevap: El, ayak, parmak, burun, diş, göz, kalp ve başka uzuvlar bozulunca, kopunca yerlerine maden, plastik koymak, diri ve ölü insandan organ nakletmenin caiz olduğu, Hindistan âlimlerinin yayınladığı El-muallim dergisinin 1406 nüshasında yazılıdır. Çünkü bir organı kurtarmak, hayatı kurtarmak gibi zaruridir. Diri insanın organını, etini yemek caiz değildir. Kanını nakletmek caizdir.


.

Kur'ân-ı kerim, en büyük mucizedir

 
A -
A +
Peygamber efendimiz, kimseden bir  şey öğrenmediği hâlde, pek fasih, yani açık ve tatlı konuşurdu.

Sual: Peygamberimizin ümmi olması, Kur’an-ı kerimin bir mucize olmasının delili midir?
Cevap: Peygamber efendimiz, kimseden bir  şey öğrenmediği hâlde, pek fasih, yani açık ve tatlı konuşurdu. Bunun için; (Bana cevâmi'ul kelim) verildi, buyurdu. Cevâmi'ul kelim, az kelime kullanarak, çok şey anlatmak demektir. Resulullah efendimizin kimseden bir şey okumadığı, öğrenmediği hususunda Kur'ân-ı kerimde, Ankebût suresinin 48. âyetinde mealen;
([Ey Muhammed aleyhisselâm! Bu Kur'ân-ı kerim sana indirilmeden önce] Sen bir kitaptan okumuş ve elinle onu yazmış değildin. Eğer öyle olsaydı müşrikler [Kur'ân-ı kerimi, başkasından öğrenmiş veya önceki semavi kitaplardan almış] derlerdi. [Yahudiler de, Onun vasfı Tevrat'ta ümmi olarak bildirilmiştir, bu ise ümmi değil diye şüpheye düşerlerdi]) buyurulmuştur.
Allahü teâlâ, Muhammed aleyhisselama en büyük mucize olarak Kur'ân-ı kerimi vahiy etmiştir. Müşrikler, semadan bir kitap indirilmesini veya bir dağı altına çevirmesini istiyorlardı. Bu husus Ankebût suresinin 50. ve 51. âyetlerinde mealen;
(Müşrikler, ne olur Rabbinden [Muhammed aleyhisselamın nübüvvetine delalet eden İsa aleyhisselamın sofrası, Musa aleyhisselamın asası gibi] mucizeler indirilmiş olsaydı dediler. [Ey habibim] Sen onlara de ki, mucizeler Allahü teâlânın kudreti ve iradesi ile olur. [Ne zaman ve nasıl isterse öyle yaratır. Bunları yapmak benim elimde değildir.] Doğrusu ben ancak Onun azabını size tebliğ edici, haber vericiyim. Kur'ân gibi bir kitabı sana indirmiş olmamız, onlara [mucize olarak] yetmez mi? Bunda, inanan kavim için, rahmet ve nasihat vardır) buyurulmuştur.
Muhammed aleyhisselamın en büyük mucizesi, Kur'ân-ı kerimdir. “Bu kitabı Muhammed yazmıştır” diyebileceklere karşı da, Allahü teâlâ, Ankebût suresinin 48. âyetinde cevap vermiş, böyle şüphelere mahal bırakmamıştır. Allahü teâlâ, Muhammed aleyhisselamın böyle bir kitabı yazacak kudrette olmadığını ve Kur'ân-ı kerimin kendisi tarafından vahiy edildiğini teyit etmektedir. Muhammed aleyhisselamı Peygamber olarak seçerken, Onun bilhassa ümmi, yani okuma yazma öğrenmemiş olmasını bildirmiş ve bu sebepten Kur'ân-ı kerimin ancak Allahü teâlâ tarafından vahiy edilebileceğinin anlaşılmasını istemiştir.


.

Kur’ân-ı kerimin yazılıp, toplanması

 
A -
A +

Muhammed aleyhisselam ve Eshab-ı kiramdan çoğu, Kur’ân-ı kerimi tamamen ezberlemişti...

Sual: Âyet-i kerimeler, Peygamber efendimiz zamanında bir araya getirilip kitap hâline gelmiş mi idi yoksa vefatlarından sonra mı kitap hâline getirildi?
Cevap: Cebrâil aleyhisselam, Peygamber efendimize her sene bir kere gelip, o ana kadar inmiş olan Kur’ân-ı kerimdeki âyetleri, Levh-il-mahfûzdaki sırasına göre okur, Peygamber efendimiz de dinler ve tekrar ederdi. Resulullah efendimiz ahireti teşrif edeceği sene, Cebâil aleyhisselam iki kere gelip, tamamını okudular. Muhammed aleyhisselam ve Eshab-ı kiramdan çoğu, Kur’ân-ı kerimi tamamen ezberlemişti. Eshab-ı kiramdan bazıları da, bazı kısımları ezberlemiş, birçok kısımlarını yazmışlardı. Muhammed aleyhisselam, ahireti teşrif ettiği sene, halife hazret-i Ebu Bekir, ezber bilenleri toplayıp ve yazılı olanları getirtip bir heyete, bütün Kur’ân-ı kerimi, kâğıt üzerine yazdırdı. Böylece, Mushaf denilen bir kitap meydana geldi. Otuzüç bin Sahabi bu Mushafın her harfinin, tam yerinde olduğuna söz birliği ile karar verdi. Sûreler belli değildi. Üçüncü halife hazret-i Osman, hicretin 25. senesinde, sûreleri birbirinden ayırdı. Yerlerini sıraladı. Altı tane daha Mushaf yazdırıp, Bahreyn, Şam, Mısır, Kufe, Yemen, Mekke ve Medine’ye verdi. Bugün, bütün dünyada bulunan mushaflar, hep bu yedisinden yazılıp, çoğalmıştır. Aralarında bir nokta farkı bile yoktur.
           ***
Sual: Kur’ân-ı kerimdeki sûre ve âyetlerin sayılarında farklılık var mıdır?
Cevap: Kur’ân-ı kerimde 114 sûre ve 6236 âyet vardır. Âyetlerin sayısının 6236'dan az veya daha çok olduğu da bildirildi ise de, bu ayrılıklar, büyük bir âyetin, birkaç küçük âyet sayılmasından veya birkaç kısa âyetin, bir büyük âyet, yahut sûrelerin evvelindeki Besmelelerin bir veya ayrı ayrı âyet sayılmasından ileri gelmiştir. Bu hususta Bostân-ül-ârifînde geniş bilgi vardır.
           ***
Sual: Peygamberlerin de kendi aralarında üstünleri var mıdır varsa bunlar hangi peygamberlerdir?
Cevap: Muhammed aleyhisselam Habibullahtır, İbrahim aleyhisselam Halilullahtır, Musa aleyhisselam Kelimullahtır, İsa aleyhisselam Ruhullahtır, Âdem aleyhisselam Safiyyullahtır ve Nuh aleyhisselam Neciyyullahtır. Bu altısı, diğer Peygamberlerden daha üstündür, bunlara Ülül'azm denir. Hepsinin üstünü, Muhammed aleyhisselamdır.


.

Kur'ân-ı kerim, indiği gibi kalmıştır

 
A -
A +
Kur'ândan olup da çıkarılmış veyahut Kur'ândan olmayıp da sonradan katılmış tek bir kelime yoktur.
 
Sual: Kur’ân-ı kerimde, indirildiğinden itibaren, herhangi bir değişme olmuş mudur?
Cevap: Kur'ân-ı kerimin, hadis-i şeriflerden ve başka ilahi kitaplardan bir ayrılığı ve üstünlüğü de, bugüne kadar indiği gibi, değişmemiş olarak kalmıştır. Harfleri ve noktaları bile değişmemiştir demek yetişmiyor. Çünkü Kur'ân-ı kerimdeki kelimelerin çeşitli okunuşundan başka, bu kelimelerin uzun, kısa, açık, kapalı, kalın, ince gibi okunmaları da, Resûlullah efendimizin bildirdiği ve okuduğu gibi kalmıştır.
İlm-i kırâet denilen ve pek çok kitabı olan büyük bir ilme ve İslâm âlimlerinin bu yoldaki çalışmalarına, hizmetlerine bakıp da şaşmamak elde değildir. Kur'ândan olup da çıkarılmış veyahut Kur'ândan olmayıp da sonradan katılmış tek bir kelime yoktur. Çünkü, İslâm âlimleri, Kur'ân-ı kerime dokunulmaması, ufak bir şüphenin bile ona yaklaşamaması için, çok sağlam bir esas koymuşlardır. Yani, Kur'ân-ı kerimin her asırda söz birliği ile gelmesi şarttır. Eshâb-ı kiramdan bugüne kadar, her asırda, yalan üzerinde söz birliği yapacakları düşünülemeyen yüz binlerce hafız vasıtası ile bizlere gelmiştir. Sanki bir an durmayan coşkun bir nehir gibi ebediyete doğru akıp gitmektedir.
Bugün İslâm düşmanlarının yeryüzünü kapladığı bir zamanda bile, elhamdülillah, dünyanın her tarafında, Allah kitabının her kelimesi, her noktası birbirine benzemektedir.
Kur'ân-ı kerimin ne kadar çok sağlam olduğu şundan da anlaşılır ki, Eshâb-ı kiramın büyüklerinden bazıları bildirdiği hâlde, tevatür yani söz birliği hâlini almayan okuma şekilleri, ne kadar kuvvetli olsa bile, Kur'ândan olmak için kâfi görülmemiştir. Mesela, yemin kefaretini bildiren (üç gün oruç) âyet-i kerimesini, Abdullah ibni Mesud hazretleri, (üç gün arka arkaya oruç) olarak bildirmiş ve bunu fıkıh âlimleri vesika bilerek, kefaret orucunun üç gün, mütetâbi'ât olarak, yani art arda tutulması lazım olmuştur. Fakat Abdullah ibni Mesud hazretleri, Eshâb-ı kiramın büyüklerinden, çok güvenilir ve çok sağlam bir zat olmakla beraber, sözünde yalnız kaldığı için, Mütetâbi'ât kelimesi Kur'ân-ı kerime girememiştir. İhtiyat olunarak bu kelimenin manası alınmış ve yine ihtiyat olunarak Kur'ân-ı kerime sokulmamıştır. Bunlara Kırâet-i şâzze denir.


.

Kelâm ilminin çıkış sebebi

 
A -
A +

Kelâm âlimlerinin İslâmı yeni kabul edenlere, eski dinlerinin niçin yanlış olduğunu mantıki bir tarzda ispat etmeleri icap ediyordu...

 
Sual: Dinî ilimlerden kelam ilmine dil uzatanlar oluyor ve sonradan çıkmıştır diyorlar. Gerçekten bu ilim sonradan mı çıkmıştır ve doğuş sebebi ne idi?
Cevap: Kur'ân-ı kerimdeki âyetler iki kısımdır. Bunların bir kısmının manası açıktır ki bunlara Muhkem âyetler ismi verilir. Bir kısmının manası ise, açıkça anlaşılmaz. Bunlar, ayrıca tefsire, izaha muhtaçtır. Bu ayetlere Müteşâbih âyetler adı verilir. Hadis-i şerifler de, muhkem ve müteşâbih olmak üzere iki kısımdır. Bunları tefsir etmek, açıklamak mecburiyeti, İslâm dininde İctihad müessesesinin kurulmasına sebep olmuştur. Peygamber efendimiz de, bizzat ictihad yapmıştır. Onun ve Eshab-ı kiramın yaptıkları ictihadlar, İslam bilgilerinin temelidir. İslam dinini yeni kabul eden kavimlerin, kendi dinlerine göre mukaddes saydıkları şeylerin İslâm dinindeki hükmünün ne olduğunu, İslâm dininin bunlar hakkında nasıl hükmettiğini sordukları zaman, İslâm âlimleri bunlara cevaplar vermişlerdir. Bunlardan itikat, iman ile ilgili meselelerin hâlledilmesi, cevap verilmesinden Kelâm ilmi meydana gelmiştir. Kelâm âlimlerinin İslâmı yeni kabul edenlere, eski dinlerinin niçin yanlış olduğunu mantıki bir tarzda ispat etmeleri icap ediyordu. Kelâm âlimleri bu meseleleri çözmek için çok uğraştılar. Birçok hakikatler ve çok kıymetli mantık ilmi ortaya çıktı. Bir yandan da, yeni Müslüman olanlara Allahü teâlânın var ve bir olduğunu, ebedi, sonsuz, doğmamış ve doğurmamış olduğunu, onların anlayacağı tarzda anlatmak ve şüphelerini ortadan kaldırmak icap ediyordu. Kelâm âlimleri bu işte çok muvaffak oldular. Bu mukaddes vazifeyi yapmakta, Müslüman fen adamları da, kelam âlimlerine yardımcı oldular. Mesela, yıldızlara kudsiyet veren Sâbii ve Veseniye ismindeki putperestleri, bu yanlış itikattan uzaklaştırmak için, mantık ve astronomi âlimi Yakup bin İshak El-Kindî senelerce uğraşarak, sonunda onlara, düşüncelerinin yanlış olduğunu vesikalarla ispat etmiştir.
           ***
Sual: Namaz kılmanın farz olduğuna inanmak, imanın şartı mıdır, eğer öyle ise buna inanmayan bir kimsenin imanı gider mi?
Cevap: Namaz kılmak, imanın şartı değil ise de, namaz kılmanın farz olduğuna inanmak, imanın şartıdır. Bu sebeple namazın farz olduğuna inanmayanın imanı gider.


.

İslam dininde felsefe var mıdır?

 
A -
A +
İslam âlimlerine filozof demek, bunları küçültmek olur. İslam âlimlerinin hiçbiri filozof değildir.
 
 
Sual: Felsefe ne demektir, İslâm dini bir felsefe midir daha doğrusu, İslâm dininde felsefe var mıdır?
Cevap: Felsefe, herhangi bir konu üzerinde insanların akıl ve mantık yolu ile incelemeler ve araştırmalarla elde ettikleri neticelere verilen isimdir. Kısaca;
“Her şeyin aslını arama ve ne için var olduğunun sebebini bulma” manasına gelir. Felsefe, Yunanca Filozofiya, hikmet sevgisi demektir ve derin düşünme, arama, kıyaslama ve tetkik esaslarına dayanır. Felsefe ile meşgul olanların, hem ruh, hem de fen bilgilerinde çok derin bilgi sahibi olması gerekir. Fakat, bir insan ne kadar ilmi olursa olsun, yanlış düşünebilir veya yaptığı araştırmalardan yanlış neticeler çıkarabilir. İşte bunun içindir ki, felsefe, hiçbir zaman kesin neticeler vermez. Ayrıca her felsefenin bir de zıddı vardır. Onun için, bu karşılığı zıt görüşü de incelemek, her iki düşünceyi karşılaştırmak lazım olur. Birçok felsefi düşüncelerin zamanla değişebileceği unutulmamalıdır. O hâlde, felsefi düşünceler, hiçbir zaman kesinlik taşımaz.
Yalnız akla uyup, yalnız ona güvenip, aklın ermediği şeylerde yanılan kimse, felsefecidir. Aklın erdiği şeylerde ona güvenen, aklın ermediği, yanıldığı yerlerde, Kur’ân-ı kerimin ışığı altında akla doğruyu gösteren yüksek insanlar da, İslâm âlimleridir. O hâlde, İslâmiyette felsefe yoktur, İslâm felsefesi, İslâm filozofu yoktur. Felsefenin üstünde olan İslâm ilimleri ve felsefecilerin üstünde olan İslâm âlimleri vardır. İslam âlimleri, zamanlarına kadar olan fen bilgilerini okuyup ve seksen ilmi iyi öğrendikten sonra, İslâmiyetin gösterdiği yolda, kalplerini açarak, nefislerini temizleyerek, aklın erişemediği bilgilerde de, âyet ve hadislerle doğruyu bulmuşlar, hakikate varmışlardır. İslam âlimlerine filozof demek, bunları küçültmek olur. İslam âlimlerinin hiçbiri filozof değildir. Zaten filozof, İslâm âlimi olamaz ve İslâm filozofu diye de bir şey yoktur. Çünkü İslâmiyette felsefe yoktur. Ehl-i sünnet âlimlerinin felsefe ile hiç alakaları yoktur. Çünkü onlar, felsefecilerden çok yüksektirler.
Ehl-i sünnet âlimlerine göre, İslâm bilgilerinin ölçüsü, sadece insan aklı, insanın düşüncesi değil, muhkem olan yani manaları açık olan âyet-i kerimeler ve hadis-i şeriflerdir.

İmanın gitmesine sebep olan hâller

 
A -
A +

İmanı olduğu hâlde, imanının gitmesine sebep olan kırk kadar hâl vardır...

 
Sual: İmanın gitmesine sebep olan söz ve hâller var mıdır, varsa nelerdir?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Miftâh-ul-Cennet kitabında deniyor ki:
“İmanı olduğu hâlde, ileride imanının gitmesine sebep olan şeyler kırk kadardır:
1-Bidat sahibi yani itikadı bozuk olmak. 2-Zayıf yani amelsiz iman. 3-Dokuz uzvunu doğru yoldan çıkarmak. 4-Büyük günah işlemeye devam etmek. 5-Nimet-i İslâma şükrünü kesmek. 6-İmansız gitmekten korkmamak. 7-Zulmetmek. 8-Sünnet üzere okunan ezanı dinlememek. 9-Anaya babaya âsi olmak. Onların İslâmiyete uygun, mubah olan emirlerini sert sözle reddetmek. 10-Doğru olsa bile, çok yemin etmek. 11-Namazda tadil-i erkanı terk etmek. Tadil-i erkan, hiç hareket etmeden sübhanallah diyecek kadar durmaktır. 12-Namazı ehemmiyetsiz sanıp, öğrenmesine ve çoluk çocuğuna öğretmeye ehemmiyet, önem vermemek. 13-Şarap ve fazlası sarhoş eden her içkiyi, az da olsa, içmek. 14-Müminlere eziyet etmek. 15-Yalan yere evliyalık ve din bilgisi satmak. Ehl-i sünnet bilgilerini öğrenmeyip, kendini din adamı olarak tanıtmak. 16-Günahını unutmak, küçük görmek. 17-Kibirli olmak, yani kendisini beğenmek. 18-Ucub, yani ilim ve amelim çoktur demek. 19-Münafıklık, ikiyüzlülük. 20-Hased etmek, din kardeşini çekememek. 21-Devletin ve üstadının İslâmiyete muhalif olmayan sözünü yapmamak. 22-Bir kimseyi tecrübe etmeden, iyi demek. 23-Yalanda ısrar etmek. 24-Ulemadan kaçmak, ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okumamak. 25-Bıyıklarını sünnet miktarından ziyade fazla uzatmak. 26-Erkekler ipek giymek. 27-Gıybet etmekte ısrar etmek. 28-Kâfir de olsa, komşusuna eziyet etmek. 29-Dünya umuru, işleri için, çok gadaba gelmek, sinirlenmek. 30-Faiz almak ve vermek. 31-Öğünmek için elbisesinin kollarını ve eteklerini fazla uzatmak. 32-Sihirbazlık, büyü yapmak. 33-Salih olan mahrem akrabayı ziyareti terk etmek. 34-Allahü teâlânın sevdiği kimseyi sevmemek ve İslâmiyeti bozmak için uğraşanları sevmek. 35-Mümin kardeşine üç günden fazla kin tutmak. 36-Zinaya devam etmek. 37-Livatada bulunup, tövbe etmemek. 38-Ezanı fıkıh kitaplarının bildirdikleri vakitlerde ve sünnete uygun okumamak. 39-Haram işleyeni görüp de, gücü yettiği hâlde, tatlı dil ile menetmemek. 40-Nasihat vermek hakkına sahip olduklarına nasihat etmemek.


.

İtikadı bozuk olana mezhepsiz denir

 
A -
A +
Âyet-i kerimeleri ve hadis-i şerifleri yanlış anladığı için inanmamak bidat olur.
 
Sual: Âyet ve hadisleri kendi anladığına göre yorumlayan bir kimsenin imanı tehlikeye girer mi?
Cevap: Ehl-i sünnet itikadına uymayan bir inanış sahibine Mezhepsiz denir. Mezhepsiz, eğer Kur’ân-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde açıkça bildirilmiş olan bir şeye inanmamış veya şüphe etmiş ise, Küfür olur. Açık olarak bildirilmemiş şüpheli olan delilleri tevil ederek yanlış mana vermiş ise, Bidat olur. Dünyanın yaratıldığına inanmamak, böyle gelmiş, böyle gider demek, küfürdür. Cennette, müminlerin Allahü teâlâyı göreceğine inanmamak bidattir. Âyet-i kerimeleri ve hadis-i şerifleri yanlış anladığı için inanmamak bidat olur. “Böyle şey olmaz. Aklım kabul etmez” diyerek tahkir ederse, yine kâfir olur. Bidat hakkındaki hadis-i şerifler, Hadîka, Berîka ve Eşi'at-ül-leme'ât’da mevcuttur.
Küfre sebep olan bir şey söylemedikçe ve yapmadıkça Ehl-i kıbleye, yani namaz kılana Kâfir denmez. Fakat, Kur’ân-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde açıkça bildirilen ve Müslümanların asırlar boyunca inandığı bir şeye uymayan söz ve işte bulunan bir kimse, bütün ömrünce namaz kılsa, her ibadeti yapsa da, buna Kâfir denir. Mesela bir kimse, Allahü teâlâ zerreleri, yaprak sayısını, gizlileri bilmez dese, kâfir olur. Hazret-i Ebû Bekir ile hazret-i Ömer’den başka sahabiyi, dinî bir sebeple kötüleyen, bidat sahibi olur. Bir harama mubah, helal diyen kimse, bunu, bir âyete veya hadis-i şerife dayanarak söylüyorsa, kâfir olmaz. Âyet ve hadise dayanmadan, kendi görüşü, keyfi için söylüyorsa, kâfir olur. Hazret-i Ebû Bekir ve hazret-i Ömer’in hilafete seçilmeleri haklı değildi demek, bidattir. Hilafete hakları yok idi demek ise küfürdür.
           ***
Sual: Namazda okunan âyetleri, sûreleri, şarkı kalıplarına uyarak okuyan kimsenin arkasında kılınan namaz sahih olur mu?
Cevap: Elhan ederek yani namazda okuduklarını musiki perdelerine uyarak, teganni eden ve namazı vaktinden evvel kıldıran imam arkasında kılınan namazı iade etmenin lazım olduğu, Halebî-i kebîr sonunda yazılıdır.
           ***
Sual: Kimlerin eli öpülür, Kur’ân-ı kerimi ve ekmeği öpmenin mahzuru olur mu?
Cevap: Âlimin, ana ve babanın eli öpülür. Başkasının eli öpülmez. Herhangi bir arkadaş ile karşılaşınca elini öpmek haramdır. Kur’ân-ı kerimi, ekmeği öpmek de caizdir.


.

İman, bildirilenlere inanmaktır

 
A -
A +
Din bilgileri, felsefe ile ölçülmeye kalkışılırsa, filozofa inanılmış olup, Peygambere inanılmış olmaz.
 
Sual: Dinin inanılmasını emrettiği şeyleri, deneyerek veya akıl ile araştırarak mı öğrenip inanmalı yoksa Peygamberimizin bildirdiği gibi mi inanmalıdır?
Cevap: Dinin bildirdiği inanılması lazım şeyler için, tecrübi ilimlere danışıp, tecrübeye uygun ise, inanır, tecrübe ile ispat edemeyince, inanmaz veya şüpheye düşerse, o zaman, tecrübesine inanmış olup, Resulullah efendimize inanmamış olur ki, böyle iman, kâmil, olgun değil, zaten bu iman da olmaz. Çünkü iman parçalanamaz, az ve çok olmaz.
Din bilgileri, felsefe ile ölçülmeye kalkışılırsa, bu sefer filozofa inanılmış olup, Peygambere inanılmış olmaz. Evet, Allahü teâlânın var olduğunu, Muhammed aleyhisselamın, Allahın Peygamberi olduğunu anlamakta, aklın, felsefi ve tecrübi ilimlerin yardımı büyüktür. Fakat, bunların yardımı ile Peygambere inanıldıktan sonra, Onun bildirdiği şeylerin her biri için akla, felsefeye ve tecrübi ilimlere danışmak doğru olmaz. Çünkü, akıl, tecrübe ve felsefe yolu ile elde edilen birçok bilgilerin, zamanla değişmekte, yenileri bulununca, eskilerinin atılmakta olduğunu gösteren misaller, literatürlerde az değildir. O hâlde iman, Resulullah efendimizin, Allahü teâlâ tarafından, Peygamber olarak, bütün insanlara getirdiği ve bildirdiği emirlerin hepsine itimat etmek, güvenmek ve inanmaktır. Bu emirlerin, bilgilerin herhangi birine inanmamak veya şüphe etmek küfürdür, inkârdır. Çünkü, Resulullah efendimize inanmamak veya itimat etmemek, güvenmemek, Resulullah efendimize yalancı demek olur. Yalancılık kusurdur ve kusuru olan kimse, Peygamber olamaz.
İman demek, Nasslarda, yani, Kur’ân-ı kerimde ve icmâ ile ve zaruri olarak bilinen hadis-i şeriflerde açıkça bildirilen şeylerin hepsine, inanmak demektir. Burada icmâ demek, Eshâb-ı kiramın söz birliği demektir. Bir şeyi, Eshâb-ı kiram, söz birliği ile bildirmedi ise, Tâbiinin söz birliği bu şey için icmâ olur. Tâbiin de bu şeyi söz birliği ile bildirmedi ise, Tebe-i tâbiinin söz birliği ile bildirmeleri, bu şey için icmâ olur.

İman; Muhammed aleyhisselamın, Peygamber olarak bildirdiği şeyleri, akla, tecrübeye ve felsefeye danışmaksızın, tasdik ve itikat etmektir, inanmaktır. Akla uygun olduğu için tasdik ederse, aklı tasdik etmiş, Resulü tasdik etmiş olmaz.


.

Akıl, nakil ile çatışırsa

 
A -
A +
Din bilgileri, nakil ile anlaşılır. Bunların kaynağı, Kur'ân-ı kerim ile hadis-i şeriflerdir.
 
 
Sual: Bazı reformistler; “Peygamberimiz; (Akıl ile nakil çatışırsa, akla uymalıdır) buyuruyor. Dinin ihtiyaca göre değiştirilebileceği buradan anlaşılmaktadır” diyorlar. Gerçekten din ihtiyaca göre değiştirilebilir mi?
Cevap: Aklın gösterdiği bir hakikat, hiç değişmez. Aklın gösterdiği delil ile, naklin değiştirilebileceğini, İslâm âlimleri bildirmektedir. Naklin bildirdiğini değiştirmeye sebep olacak delili ortaya koymak, mantık ilminden haberi olmayan reformcuların aklı ile olamaz. Resulullah efendimiz, İslâm bilgilerini fen ve din bilgileri diye ikiye ayırdı. Din bilgileri, nakil ile anlaşılır. Bunların kaynağı, Kur'ân-ı kerim ile hadis-i şeriflerdir.
His organları ile anlaşılan şeyler sınırlıdır. His organlarımız ile anlayamadığımız şeyleri, akıl ile bulur, anlarız. Aklın da bir sınırı vardır. Bu sınırın dışında olan bilgileri, akıl anlayamaz. Cennette, Cehennemde olan şeyler, ibadetlerin nasıl yapılacağı ve din bilgilerinin çoğu böyledir. Akıl bunlara eremez. Bu bilgilerde akıl ile nakil çatışırsa, nakle uyulur, aklın yanıldığı anlaşılır.
Kur'ân-ı kerimde dört şey bildirilmektedir: İman, Ahkâm, Kısas ve Ahbâr. İnanılması lazım olan bilgilerde hiç değişiklik olamaz. Her Peygamberin, her ümmetin inanışları arasında hiç ayrılık yoktur. İkincisi olan ahkâm, Allahü teâlânın emirleri ve yasaklarıdır. Bunlarda değişiklik olabilir. Fakat, bu değişikliği yalnız Allahü teâlâ yapmış ve Peygamberleri ile değiştirmiştir. Kısas, geçmiş insanların, ümmetlerin hâllerini, yaşayışlarını anlatmak demektir. Ahbâr, geçmişte olmuş ve gelecekte olacak şeyler demektir. Kısas ve haberlerde değişiklik olmaz. Din bilgileri arasında birbirleri ile çatışır gibi olanları görülürse, bunlar yine akla uydurulmaz. Birbirlerine uydurulmaya çalışılır. Akla düşen, böyle bilgileri, açıkça anlaşılabilene uygun anlamaktır.
İslam ilimlerinin ikincisi olan fen bilgileri, his organları ve bu organlara yardımcı aletlerle inceleyerek, hesap ederek ve deneyerek anlaşılan bilgilerdir. Bunların hepsi akıl, zekâ ile yapılır. Hepsinde akla güvenilir. Nakil ile fen bilgisinde çatışma olduğu zaman, akla uyulur. Yani nakil, akla uygun olarak açıklanır. Reformcunun işitmiş olduğu hadis-i şerif, işte bunu açıklamaktadır.


.

Medreseler müşterisiz bırakıldı

 
A -
A +
Masonlar, medreseleri parasız, ilimsiz bırakmakla kalmayıp, talebe ismi yerine softa adını yaymışlardı!..
 
Sual: Reformcu Musa Beykiyef; “Bugün medreselerde okuyanların çoğu oradaki ilimlerin ilk basamağında kalmıştır. Tembel, cahil ve mutaassıptırlar. Bundan da maksatları, Müslümanları sömürmektir. Bu hocalar, fikren ve ahlaken cahil oldukları hâlde, din âlimi kılığındadırlar. Şimdi medreselerde İslamiyetten bir şey kalmadı. Din, edeb ve Kur'ân öğretmek için yapılmış olan minberlerin, Müslümanları aldatmaktan başka vazifeleri kalmadı” diyor. Bu sözlerin gerçeklik payı var mıdır?
Cevap: Kazanlı reformcu Beykiyef bu sözleri söylediği zaman, dünyanın hangi yerinde Müslümanlık kalmış ise, onun beğenmediği medreselerde kalmış idi. Şimdi ise, programlarının başında dini kökünden yok etmek yazılı bulunan komünist Rusya’da, bu koca reformcunun gözüne batan o medreselerden, o camilerden hiçbiri kalmadı. Dinde reformcuların, her bakımdan gerici dedikleri din adamları halkı soymakta da, onlardan geridedirler. Hayatları kanaat üzere geçtiğinden, halktan istifadeleri azdır.
Birinci Cihan Harbinin, dört sene içinde, köylerde cenaze yıkayacak hoca bırakmadığı görülünce, cahil dedikleri hocaların bile lüzumsuz ve faydasız olmadığı anlaşıldı. Sultan Vahîdeddîn hân zamanında İstanbul’daki medreselere, liselerde okunan derslerden birçoğu konulduğu hâlde, ihtiyacı eskisi kadar da karşılayacak din adamı yetişmediği görülmüştü. Vaktiyle Molla Fenârîler, Molla Hüsrevler, Ebûssu'ûdlar, İbni Kemâller, Gelenbevîler yetiştirmiş olan bu ilim yuvaları maalesef yok edilmişti. Masonlar, medreseleri parasız, ilimsiz bırakmakla kalmayıp, talebe ismi yerine softa adını yaymışlardı. Bu kadar bozgunculuk, bu kadar bakımsızlık içinde medreselerden yine din düşmanlarını az çok susturacak ilim adamı yetişmesi şaşılacak şeydir. Bunu da mesleğin yüksekliğindeki feyiz ve berekete bağlamak lazım gelir.
Medreselerden yetişen din adamları, resmî dillerle kendilerine yapılan hakarete dayanamayarak, haysiyet ve şereflerini korumak için, başka iş sahalarına sarılmışlardır. Bir kısmı da, hakaretlere aldırmamış, dinî ve millî ananelerine sarılarak bir nefis mücahedesi içinde yaşamışlardır. Müşterisiz kalan mal hâline getirilen ve ilimden, fenden mahrum bırakılan medreselerde ilim adamı olamayacağı açıkça meydandadır


.

İslâmiyet bozulmadı ki düzeltilsin!..

 
A -
A +
Geri kalmanın sebebi, Müslümanların, dinin emirlerini yerine getirmekte gevşek davranmalarıdır.
 
Sual: Kendisini din adamı tanıtan Reformcu Mûsâ Beykiyef, gençleri aldatabilmek için; “Zamanımıza göre, dinimizde de yenilikler yapılmalıdır. Dinde bulunmayan birçok şeyler, hurafeler, sonradan İslâmiyete karışmıştır. Bunları temizlemek, dinimizi ilk zamanındaki doğru, temiz hâline getirmek lazımdır” diyor. İslâm dininin böyle bir şeye ihtiyacı var mıdır?
Cevap: Müslümanlarda, birkaç yüz seneden beri bir duraklama, hatta gerileme olduğu meydandadır. Bu gerilemeyi görerek, İslâmiyetin bozulduğunu söylemek, çok haksız ve pek yanlıştır. Geri kalmanın sebebi, Müslümanların dine sarılmamaları, dinin emirlerini yerine getirmekte gevşek davranmalarıdır. İslâm dinine, başka dinlerde olduğu gibi, hurafeler karışmamıştır. Cahillerin yanlış inanışları ve konuşmaları olabilir. Fakat bunlar, İslâmın temel kitaplarında bildirilenleri değiştirmez. Bu kitaplar, Resulullah efendimizin sözlerini ve Eshâb-ı kiramdan gelen haberleri bildirmektedir. Hepsi, en salahiyetli âlimler tarafından yazılmıştır. Bütün İslâm âlimlerince söz birliği ile beğenilmiştir. Asırlar boyunca, hiçbirinde hiçbir değişiklik olmamıştır. Cahillerin sözlerinin, kitaplarının ve dergilerinin hatalı olması, İslâmiyetin temel kitaplarına kusur ve leke kondurmaya sebep olamaz.
Bu temel kitapları her asrın modasına, gidişine göre değiştirmeye kalkışmak, her zaman için yeni bir din yapmak demek olur. Böyle değişiklikleri, Kur'ân-ı kerime ve hadis-i şeriflere uydurarak yapmaya kalkışmak, Kur'ân-ı kerimi ve hadis-i şerifleri bilmemenin, İslâmiyeti anlamamanın alametidir. İslâmın emirlerinin, yasaklarının zamana göre değişeceğini sanmak, İslâm dininin hakikatine inanmamak olur. Bir âyet-i kerimede mealen;
(Müminler ma'rûf olan şeyleri emreder) buyuruldu. Kur'ân-ı kerime, İslâmiyete saygısızca saldıran aşırı reformculardan Ziya Gökalp ve benzerleri, bu âyet-i kerimedeki ma'rûf kelimesine, örf, âdet diyerek, İslâmiyeti âdete, modaya göre değiştirmeye kalkıştılar. Bunların dediği gibi, İslâmiyet âdetlere yer verseydi, daha başlangıcında cahil Arapların kötü âdetlerini yasak etmez ve Kâbe’nin içine kadar girmiş bulunan putperestliği hoş görürdü. Âyet-i kerimedeki Ma'rûf kelimesi, İslâmiyetin kabul ettiği iyilikler demektir.


.

Ehl-i sünnet itikadında olanın alametleri

 
A -
A +
Eshâb-ı kiramdan hiç birine kötü söz söylememek, Ehl-i sünnet itikadındandır. 
 
 
Sual: Ehl-i sünnet itikadında olan bir Müslümanın bilinen, belli alametleri var mıdır?
Cevap: Miftâh-ul-Cennet kitabında konu ile alakalı olarak deniyor ki:
“Ehl-i sünnet olanların, on alameti vardır:
1-O kimse cemate müdavemet yani devam eder. 2-İtikadı veya fıskı, küfre varmayan imama uyar. 3-Mest üzerine meshi caiz görür. 4-Eshâb-ı kiramdan hiç birine kötü söz söylemez. 5-Devlete isyan etmez. 6-Dinde bigayr-i hakkın mücadele, münakaşa etmez. 7-Dinde, şek, şüphe etmez. 8-Hayrı ve şerri, Allahü teâlâdan bilir. 9-İlhâdı, küfrü belli olmadıkça ehl-i kıbleyi tekfir etmez. 10-Dört halifeyi sair, diğer Eshâb üzerine tercih eder.”
           ***
Sual: Oturduğu veya yaşadığı yerde dinini yaşamakta zorluk çekenler ne yapmalıdırlar?
Cevap: Bu konuda Kenz-i mahfî kitabında deniyor ki:
“Cehalet yani bidat ve fısk çoğalan yerlerde oturmak nehiy olundu. Dinini muhafaza için hicret eden Cennet ile müjdelendi. Bir mahallede salih, arif kimse kalmayıp, fesat ve bidat artınca, başka mahalleye hicret etmek veya böyle bir şehirden başka şehre hicret etmek vacib olur. Bütün şehirlerde, Müslümanlara saldırılıyorsa, başka İslâm memleketine hicret edilir. Böyle bir idare yoksa, insan haklarına riayet edilen, ibadet etmek serbest olan bir memlekete yerleşmek lazım olur. Zira onların arasında bulunan, gelecek belaya ortak olur. Enfâl sûresinin 25. âyet-i kerimesinde mealen; (Zulmedenlere ve etmeyenlere birlikte gelen fitne ve beladan korkunuz, sakınınız) buyuruldu.”
           ***
Sual: Bir kimsenin mutlak iman ile öleceğini söylemek, dinen uygun mudur?
Cevap: Bir kimsenin mutlak iman ile öleceğini söyleyebilmek için, o kimse hakkında âyet veya hadis olması lazımdır. Zira bir kimsenin mümin veya kâfir olarak öleceği, son nefeste belli olur. Birçok kimse, bütün ömrünce kâfir kalıp, sonunda imana kavuşur. Bütün ömrü iman ile geçip, sonunda tersine dönen de olur.
           ***
Sual: Bir kimse, camide Kur’ân-ı kerim okurken vakit girse, bu kimse, o vaktin namazını kılmadan, camiden çıkabilir mi?
Cevap: Camide olan kimsenin, ezan okununca, bu namazı cemaat ile kılmadan, özürsüz olarak dışarı çıkması tahrimen mekruhtur. Belli bir cami cemaatine devam âdeti ise, oraya, mahallesindeki veya iş yerindeki caminin cemaatine gitmesi ise özür olur.


.

İtikatları bozuk olanların durumu

 
A -
A +
Cehennem ateşinde sonsuz azapta kalmak, imanı olmayanlar yani kâfirler içindir. 
 
Sual: İtikadında, imanında bozukluk olanlar, inkâr edenler gibi, sonsuz olarak mı Cehennemde kalacaktır?
Cevap: Konu ile alakalı olarak İmâm-ı Rabbânî hazretleri Mektûbât kitabında buyuruyor ki:
“Hadîs-i şerifte bu ümmetin yetmişüç fırkaya ayrılacağı, bunlardan yetmişiki fırkanın Cehenneme gidecekleri bildirildi. Bu hadîs-i şerif, yetmişiki fırkanın Cehennem ateşinde azap göreceklerini bildiriyor. Cehennemde sonsuz kalacaklarını bildirmiyor. Cehennem ateşinde sonsuz azapta kalmak, imanı olmayanlar yani kâfirler içindir. Yetmişiki fırka, itikatları bozuk olduğu için Cehenneme girecekler ve itikatlarının bozukluğu kadar kalacaklardır. Yetmişüçüncü olan bir fırkanın itikadı bozuk olmadığı için, Cehennem ateşinden kurtulacaklardır. Bu bir fırkada bulunanlar arasında kötü iş yapmış olanlar varsa ve bu kötü işleri tövbe ve istiğfar veya şefaat ile af olunmadı ise, bunların da günahları kadar Cehennemde kalmaları caizdir. Yetmişiki fırkada olanların hepsi Cehenneme girecektir. Fakat hiçbiri Cehennemde sonsuz kalmayacaktır. Bir fırkada bulunanların hepsi Cehenneme girmeyecektir. Bunlardan yalnız kötü iş yapanlar Cehenneme girecektir. Cehenneme girecekleri bildirilmiş olan yetmişiki bidat fırkaları, Ehl-i kıble oldukları için, bunların hepsine kâfir dememelidir. Fakat bunların, dinde inanması zaruri lazım olan şeylere inanmayanları ve Ahkâm-ı islamiyyeden her Müslümanın işittiği, bildiği şeyleri tevilini bilmeden reddedenleri kâfir olur. Ehl-i sünnet âlimleri bildiriyor ki: 'Bir Müslümanın bir sözünden veya bir işinden yüz şey anlaşılsa, bunlardan doksandokuzu küfre sebep olsa ve biri Müslüman olduğunu gösterse, bu bir şeyi anlamak, onu küfürden kurtarmak lazımdır.' Her şeyin doğrusunu Allahü teâlâ bilir. En sağlam söz Onun sözüdür.”
           ***
Sual: Doğumdan sonra gelen akıntının belli bir zamanı var mıdır?
Cevap: Nifas, lohusa demektir. Elleri, ayakları, başı belli olan düşükte gelen kan da nifastır. Nifas zamanının azı yoktur. Kan kesildiği zaman, gusül edip namaza başlar. En çok zamanı kırk gündür. Kırk gün tamam olunca, kan kesilmese de, gusül edip, namaza başlar. Kırk günden sonra gelen kan, istihâza, özür olur. Maliki ve Şafii mezhebinde nifasın azami müddeti altmış gündür.


.

Tefsirden din bilgisi öğrenmek

 
A -
A +
Fıkıh kitapları varken, din bilgilerini tefsirlerden öğrenmeye kalkışmak, nafile ibadet olur.
 
Sual: Zamanımızda çok kimse, dinini Kur’ândan öğren diye yazıyor ve anlatıyor. Gerçekten bir kimse, İslâmiyetin emir ve yasaklarını Kur’ân tefsirlerinden öğrenip bulması, hükümleri çıkarması mümkün müdür?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Hadîkada buyuruluyor ki:
“Ehl-i sünnet itikadını ve farzları, haramları öğrenmek farzdır. Bunları öğretmek ve kendine lazım olandan başka fıkıh bilgilerini öğrenmek ve Kur’ân-ı kerimin tefsirini, hadîs ilmini öğrenmek farz-ı kifayedir. Fıkıh bilgileri, Kur’ân-ı kerimden ve hadîs-i şeriflerden öğrenilmesi farz olan bilgilerdir. Fıkıh kitabı okuyan mukallitler, âyetten ve hadîsten hüküm çıkarmak ihtiyacından kurtulur. Farz-ı kifaye olanları bilen, yapan var iken, bunları öğrenmek müstehab olur. Bunları yapmak nafile ibadet olur. Yalnız, cenaze namazı böyle değildir. Velisi kılınca, başkalarının tekrar kılması caiz olmaz. Namaz kılacak kadar Kur’ân-ı kerim ezberleyen kimsenin, boş zamanlarında daha çok ezberlemesi, nafile namaz kılmasından daha çok sevap olur. İbadetlerinde ve günlük işlerinde lazım olan fıkıh bilgilerini öğrenmesi ise, bundan daha çok sevap olur. Lüzumundan fazla fıkıh bilgilerini öğrenmek de, nafile ibadetlerden daha sevaptır. Lüzumundan fazla fıkıh bilgisi öğrenirken, tasavvuf bilgilerini ve Allahü teâlâya arif olanların sözlerini ve hâl tercümelerini öğrenmesi de müstehab olur. Bunları okumak, kalpte ihlası arttırır. Fıkıh bilgilerini, derin âlimler, âyet-i kerimelerden ve hadîs-i şeriflerden çıkarmışlardır. Bunlar, ancak fıkıh kitaplarından ve fıkıh âlimlerinden öğrenilir.”
Görülüyor ki, tefsir okumak farz-ı kifayedir. Fıkıh kitapları varken, din bilgilerini tefsirlerden öğrenmeye kalkışmak, nafile ibadet olur. Farz-ı ayın olan fıkıh kitaplarını okumayı bırakıp, nafile olan tefsir okumak, caiz değildir. Zaten, bizim gibi mukallitlerin, tefsirden fıkıh bilgisi öğrenmesi imkânsızdır. Cehenneme gidecekleri bildirilen yetmişiki fırkanın âlimleri, tefsirlerden yanlış mana anladıkları için, sapıttılar. Âlimler sapıtınca, bizim gibi cahillerin tefsirden ne anlayabileceğini düşünmelidir! Doğru yazılmış tefsirleri okuyan cahiller, böyle felakete düşerse, dinde reformcuların tefsir adındaki kitaplarını okuyan acaba ne olur?


.

Din sahibi olmak

 
A -
A +
Allah için çalışan her Müslüman, büyük bir aşk ve fedakârlıkla hareket eder.
 
Sual: Din sahibi olmak, dini her şeyin üstünde tutmak, milliyet ve kavmiyet fikrinden daha üstün değil midir?
Cevap: Resûlullah efendimize "İslâmiyet nedir?" diye sorulduğunda;
(Müslümanlık, Allahü teâlânın emirlerini büyük bilmek ve Allahü teâlânın mahluklarına acımaktır) buyurmuştur. Resûlullah efendimizin bu hadîs-i şerifte gösterdiği ışıklı yolda ilerleyen insanlar, hangi kavimden, milletten, dinden olursa olsun, Allahın kullarının haklarına dokunmanın, ahirette büyük suç olacağını bilirler. Bunlardan kimseye zarar gelmeyeceğini tarihî vesikalar açıkça göstermektedir. İslâmiyette şahısların ve cemiyetin menfaatlerine çalışılmakla beraber, Müslümanların gayesi, bu menfaatlerden daha üstün ve ilahi bir şeydir. Menfaati düşünmek, lâzım ise de, bunu her gayenin üstünde görmek ayıp, kusur ve bir egoistlik olduğu gibi, dinden ayrı olan milliyet hissini her şeyin üstünde görmekle de, bu egoistlikten kurtulamaz. Böyle olan milliyet hissi ile hareket eden kimse, kendinin de o milletin içinde olduğunu düşünmüş, bunun için az çok egoistçe hareket etmiştir. Müslümanları harekete getiren maksat ise daha temiz ve necibdir. Her şeyin üstünde olarak, din için, Allah için çalışan her Müslüman, büyük bir aşk ve fedakârlıkla hareket eder. Milletinin yükselmesi daha kolay ve sağlam olur. Başka milletlere de zararı dokunmaz. Müslüman, her adımını Allah için atan, her hesabını Allah için yürüten bir insan demektir. Böyle bir insanın ne kendine, ne de başkasına zararı olamaz. Hâlbuki, dini ve Allahı bırakıp da, dinden ayrı olan milliyeti düşünenler, başka milletlere karşı, hakka ve adalete bağlı davranmayabilirler. Din sahibi olmak, Fransızların; “Chacun pour soi et Dieu pour tous”, "Herkes kendi menfaatini kollar ama Allah her kulunu kollar" atasözünde olduğu gibi herkes için faydalı olmaktır.
           ***
Sual: Camilerin temizlenmesine yardım etmek de sevap mıdır?
Cevap: Bu konuda Eyyühel-veled kitabında deniyor ki:
“Cami temizliğine elinden geldiği kadar yardım et! Çok büyük sevap sahibi olursun. Resûl aleyhisselâm buyurdu ki: (Bir ümmetim cami temizlese, benimle beraber dörtyüz gazâ, dörtyüz kere hac etmiş, benimle dörtyüz rekat namaz kılmış, dörtyüz kere oruç tutmuş ve dörtyüz kul âzâd etmiş gibi, Hak teâlâ o kula sevap ihsan eder.)


.

İslâmiyeti doğru öğrenmek için

 
A -
A +
Din âlimi bulunmazsa, İslâmiyet, din cahillerinin elinde oyuncak olur!
 
Sual: Müslümanlar, iman bilgilerinde ve diğer dinî konularda şüpheye düşerse nasıl hareket etmelidir, böyle bir duruma düşmemek için ne yapmalıdırlar?
Cevap: Dinimizin bildirdiği bir şeyde şüpheye düşen kimse, "Allahü teâlâ ve Onun Peygamberi, bu şey ile neyi bildirmek istemişse, öylece iman ettim, inandım" demelidir. Hemen, şüphesini giderecek bir din âlimi aramalıdır. İlmine ve dine bağlılığına güvenilir, zeki, arif, haramlardan kaçınan, din bilgilerinin inceliklerini bilen, müşkülleri çözebilen bir zatı arar, bulur. Bundan aldığı cevap, şüphesini giderince, artık öylece iman eder. Böyle bir zatı aramak farzdır. Tesadüfe bırakmayıp, hemen aramalıdır. Bulamazsa, bulup da, şüpheden kurtulamazsa, "Allahü teâlânın ve Resûlünün dilediği gibi inandım" demeli ve şüphesinin giderilmesi için, Allahü teâlâya dua etmelidir.
İşte, bunun için, her şehirde, müşkülleri çözebilen bir zatın bulundurulması farz-ı kifâyedir. Felsefecilerin iftiralarını, fen ve felsefe bilgileri ile karşılayabilen, fen adamı geçinenlerin itirazlarını, fenni metotlara dayanarak çözebilen, kâfirlerin yanlış sözlerini, dinlerindeki bozuk yerleri ispat ederek, reddedebilen, doğru yoldan ayrılmış olanların, fitne ve fesat ateşlerini söndürebilen, dünya tarihini iyi anlamış, matematik bilgisi kuvvetli ve İslâm bilgilerinin derinliklerine ermiş bir din âlimi bulundurmak lazımdır. Vaktiyle İslâm devletleri böyle âlim yetiştiriyordu. Böyle bir din âlimi bulunmazsa, İslâmiyet, din cahillerinin elinde oyuncak olur. İstedikleri gibi din kitapları yazar, gençlerin dinsiz yetişmesine sebep olurlar.
Bir memlekette, İslâmiyetin yerleşmesi için, her şeyden önce, hakiki din âlimi yetiştirmek lazımdır. Din âlimi bulunmazsa, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını yaymaya çalışmalıdır. Bu kitaplar bulunmazsa, din cahilleri, din adamı şekline girip, kitap yazarak, dersler vererek milletin dinini, imanını çalarlar.
           ***
Sual: Bir kimse, Kâbe’nin kendisine secde etse, imanına bir zarar gelir mi?
Cevap: Bu konuda İbni Âbidînde buyuruluyor ki:
“Namaz kılarken kıbleye dönmek farzdır. Namaz, Kâbe cihetine, yönüne dönerek Allah için kılınır. Secde yalnız Allah için ve Kâbe’ye karşı yapılır, Kâbe için yapılmaz. Kâbe için secde eden, kâfir olur.”


.

İngilizlerin İslâm düşmanlığı

 
A -
A +
“Hilafet-i islâmiyenin bir an evvel kaldırılması, İngilizlerin birinci düşüncesidir..."
 
Sual: İngilizlerin bilhassa İslâm dinini bozma konusunda çok uğraştıkları söyleniyor. Bu söylentilerin gerçekle bir ilgisi var mıdır?
Cevap: Bu konuda Abdürreşîd İbrahim Efendi, 1910’da İstanbul’da basılan Türkçe "Âlem-i İslâm" kitabının ikinci cildinde, "İngilizlerin İslâm düşmanlığı" yazısının bir yerinde diyor ki:
“Hilafet-i islâmiyenin bir an evvel kaldırılması, İngilizlerin birinci düşüncesidir. Kırım muharebesine sebep olmaları ve burada Türklere yardım etmeleri, hilafeti mahvetmek için bir hile idi. Paris Anlaşması, bu hileyi ortaya koymaktadır. 1923'te yapılan Lozan Anlaşmasında yaptıkları tekliflerde İngilizler, bu düşmanlıklarını açıkça göstermişlerdir. Her zaman Müslümanların başına gelen felaketler, hangi perde ile örtülürse örtülsün, hep İngilizlerden gelmiştir. İngiliz siyasetinin temeli, İslâmiyeti yok etmektir. Bu siyasetin sebebi, İslâmiyetten korkmalarıdır. Müslümanları aldatmak için, satılmış vicdansızları kullanmaktadırlar. Bunları İslâm âlimi, kahraman olarak tanıtırlar. Sözümüzün hülasası, İslâmiyetin en büyük düşmanı İngilizlerdir.”
İngilizler, yüzyıllardır İslâm memleketlerini kana boyamakla kalmamış, İskoç masonları, binlerce Müslümanı ve din adamlarını aldatarak, mason yapmış, insanlığa yardım, kardeşlik gibi laflarla, seve seve dinden çıkmalarına, mürted olmalarına sebep olmuştur. İslâmiyeti büsbütün yok etmek için, bu mürted masonları maşa olarak kullanmışlardır. Böylece, Mustafa Reşit Paşa, Ali Paşa, Fuat Paşa, Mithat Paşa, Talat Paşa, Cemal Paşa ve Enver Paşa gibi masonları, İslâm devletlerinin yıkılmalarında kullanıldıkları gibi, Cemaleddin-i Efgânî ve Muhammed Abduh gibi masonlar ve yetiştirdikleri çömezler de, İslâm bilgilerini bozmaya, yok etmeye alet olmuşlardır. Bu mason din adamlarının yazdıkları yüzlerce yıkıcı, bozucu din kitapları arasında Mısırlı Reşîd Rızâ'nın Muhâverât kitabı, Arabiden çeşitli dillere tercüme edilerek, İslâm memleketlerine dağıtılmakta, Müslümanların dinlerini ve imanlarını bozmaya çalışmaktadırlar. Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okumamış, anlayamamış birkaç genç din adamının da bu akıntıya kapılarak felakete sürüklendikleri ve başkalarının da felaketlerine sebep oldukları maalesef görülmektedir.


.

Dinimizi doğru öğrenmek için

 
A -
A +
Dinini, imanını kurtarmak için çare arayanın, Ehl-i sünnet âlimlerine başvurması lazımdır.
 
Sual: Bir kimse, dinini doğru olarak öğrenmek için kime veya nereye müracaat etmesi gerekir?
Cevap: Hasta olan bir kimse, polise, avukata, öğretmene değil, o hastalığın mütehassısı olan bir doktora başvurur. Dinini, imanını kurtarmak için çare arayanın da, avukata, öğretmene değil, din mütehassısı olan Ehl-i sünnet âlimlerine başvurması lazımdır.
Din âlimi olmak için de, zamanın fen bilgilerini iyi bilmek, ayrıca ihtisası olmak, Kur'ân-ı kerimi ve manalarını ezberden bilmek, binlerce hadîs-i şerifi ve manalarını ezbere bilmek, İslâmın yirmi ana ilminde mütehassıs olmak ve bunların kolları olan seksen ilmi iyi bilmek, bu ilimlerde ictihad derecesine yükselmek, dört mezhebin inceliklerini kavramış olmak, tasavvufun en yüksek derecesi olan Vilâyet-i hassa-i Muhammediyye denilen olgunluğa erişmiş olmak lazımdır.
Kendi hastalığını ve kalbindeki hastalığın ilacını bilmeyen cahillerin hadîs-i şeriflerden kendine uygun olanları seçip alması imkânsız gibidir. İslâm âlimleri, kalp, ruh mütehassısları olup, herkesin bünyesine uygun ruh ilaçlarını, hadîs-i şeriflerden seçerek söylemişler ve yazmışlardır. Peygamber efendimiz, dünya eczanesine yüz binlerce ilaç hazırlayan baştabip olup, evliya ve âlimler de, bu hazır ilaçları, hastaların dertlerine göre dağıtan, emrindeki yardımcı tabipler gibidir. Hastalığımızı bilmediğimiz, ilaçları tanımadığımız için, yüz binlerce hadîs-i şerif içinden, kendimize ilaç aramaya kalkarsak allergie, aksi tesir hasıl olarak, cahilliğimizin cezasını çeker, fayda yerine zarar görürüz. Bunun için hadîs-i şerifte;
(Kur'ân-ı kerimden kendi aklı ile kendi düşüncesi ve bilgisi ile mana çıkaran [din büyüklerinin, Peygamber efendimizden ve Eshâb-ı kiramdan alarak yaptıkları tefsirlere aykırı uydurma tefsir yazan] kâfir olur) buyuruldu.
Mezhepsizler, bu inceliği anlayamadıkları için;
“Herkes Kur'ân ve hadîs okumalı, dinini bunlardan kendi anlamalı, mezhep kitaplarını okumamalıdır” diyerek, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarının okunmasını yasak ediyorlar. Bu kitaplardaki bilgilere, Allahü teâlâya inanmamaktır, Ona ortak koşmaktır, diyecek kadar sapıtıyorlar. Böylece insanların İslâm dininin tam esasını öğrenmelerine mâni oluyor ve fayda yerine zarar veriyorlar.


.

İslamiyetteki cihad emri

 
A -
A +
“İslam dininin emrettiği cihad, zalim ve vahşice bir hareket değildir."
 
Sual: Zamanımızda cihad adı altında çok kan dökülmekte ve Müslümanlar da kan dökücü olarak tanıtılmaktadır. Dinimizde cihad emri var mıdır, varsa mahiyeti nasıldır?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Diyâ-ül Kulûb kitabında deniyor ki:
“İslam dininin emrettiği cihad, zalim ve vahşice bir hareket değildir. Müslümanların cihada hazırlanması, zalimlerin, İslam memleketlerine saldırmalarına mâni olmak ve milletleri, zalim devletlerin işkencelerinden kurtarmak içindir. Cihad, hakkı, doğruyu kabulden kaçınan zalimleri, inatçıları güç ve kuvvet ile terbiye etmek, Allahü teâlânın ismini yükseltmek ve İslamın güzel ahlakını her yere yaymak için yapılır. Cihadın edepleri ve farzları vardır ki şunlardır:
1-Harpten önce, uygun bir lisanla, kâfirlere İslam dinini kabul etmeleri teklif olunur. Eğer kabul ve iman ederlerse, müminler zümresine dâhil olup, müminlerle kardeş olurlar.
2-Eğer, kâfirler, bu nimeti, kendilerine uygun görmeyip; (Biz babalarımızı böyle yapıyor bulduk) mealindeki, Şu'arâ suresinin 74. âyetinde bildirilen dalalet içerisinde kalmak isterlerse, dinlerini değişdirmeleri için zorlama ve baskı yapılmaz. İslam memleketinde, kendilerinin mallarını, ırzlarını ve canlarını korumak ve kendi ibadetlerini yapmak karşılığında ve onların sosyal hizmetleri için harcanmak üzere, senede az bir cizye ödemek şartı ile sulh yapmaya ve vatanlarında kalmaya davet olunurlar. Eğer bunu kabul ederlerse, dinleri Müslümanların dini gibi serbest olur. Irzları, kanları ve malları da aynen bir Müslümanın ırzı, kanı ve malı gibi, devletin himayesinde olur. Müminlerle beraber güzelce geçinirler.
3-Eğer, kâfirler, ikinci hâli de kabul etmeyip, müminlerle harp etmeye kalkışırlarsa, İslamiyette bildirilen adalet ve usul üzere, onlarla cihad yapılır.
İslamiyetin, cihad hususunda, uyulmasını emrettiği adalet ve insaf yolu budur. Müslümanların ve Hıristiyanların tarihlerini ve şimdiye kadar yaptıklarını, bir teraziye koyup, insaf ile hüküm etmelerini, akıl ve idrak ehlinin vicdanlarına havale ederiz.
İslam dininin süratle yayılması, zorla ve dünya malına tamah etmek gibi sebeplerden olmamıştır. İslamiyetin süratle yayılması, hakiki ve en son din oluşu, hakiki ve umumi bir adaleti emretmesi sebebiyledir.”


.

Akıl, nakil ile çatışırsa

 
A -
A +
Akıl ile nakil çatışırsa, nakle uyulur, aklın yanıldığı anlaşılır.
 
Sual: Bazı reformistler; “Peygamberimiz; (Akıl ile nakil çatışırsa, akla uymalıdır) buyuruyor. Dinin ihtiyaca göre değiştirilebileceği buradan anlaşılmaktadır” diyorlar. Gerçekten din ihtiyaca göre değiştirilebilir mi?
Cevap: Aklın gösterdiği bir hakikat, hiç değişmez. Aklın gösterdiği delil ile, naklin değiştirilebileceğini, İslam âlimleri bildirmektedir. Naklin bildirdiğini değiştirmeye sebep olacak delili ortaya koymak, mantık ilminden haberi olmayan reformcuların aklı ile olamaz. Resulullah Efendimiz, İslam bilgilerini fen ve din bilgileri diye ikiye ayırdı. Din bilgileri, nakil ile anlaşılır. Bunların kaynağı, Kur'ân-ı kerim ile hadis-i şeriflerdir.
His organları ile anlaşılan şeyler sınırlıdır. His organlarımız ile anlayamadığımız şeyleri, akıl ile bulur, anlarız. Aklın da bir sınırı vardır. Bu sınırın dışında olan bilgileri, akıl anlayamaz. Cennette, Cehennemde olan şeyler, ibadetlerin nasıl yapılacağı ve din bilgilerinin çoğu böyledir. Akıl bunlara eremez. Bu bilgilerde akıl ile nakil çatışırsa, nakle uyulur, aklın yanıldığı anlaşılır.
Kur'ân-ı kerîmde dört şey bildirilmektedir: İman, Ahkâm, Kısas ve Ahbâr. İnanılması lazım olan bilgilerde hiç değişiklik olamaz. Her Peygamberin, her ümmetin inanışları arasında hiç ayrılık yoktur. İkincisi olan ahkâm, Allahü teâlânın emirleri ve yasaklarıdır. Bunlarda değişiklik olabilir. Fakat, bu değişikliği yalnız Allahü teâlâ yapmış ve Peygamberleri ile değiştirmiştir. Kısas, geçmiş insanların, ümmetlerin hâllerini, yaşayışlarını anlatmak demektir. Ahbâr, geçmişte olmuş ve gelecekte olacak şeyler demektir. Kısas ve haberlerde değişiklik olmaz. Din bilgileri arasında birbirleri ile çatışır gibi olanları görülürse, bunlar yine akla uydurulmaz. Birbirlerine uydurulmaya çalışılır. Akla düşen, böyle bilgileri, açıkça anlaşılabilene uygun anlamaktır.
İslam ilimlerinin ikincisi olan fen bilgileri, his organları ve bu organlara yardımcı aletlerle inceleyerek, hesap ederek ve deneyerek anlaşılan bilgilerdir. Bunların hepsi akıl, zekâ ile yapılır. Hepsinde akla güvenilir. Nakil ile fen bilgisinde çatışma olduğu zaman, akla uyulur. Yani nakil, akla uygun olarak açıklanır. Reformcunun işitmiş olduğu hadis-i şerif, işte bunu açıklamaktadır.


.

Medreseler müşterisiz bırakıldı!..

 
A -
A +
 
Molla Fenârîler, Ebûssuûdlar yetiştirmiş olan bu ilim yuvaları maalesef yok edilmişti.
 
Sual: Reformcu Musa Beykiyef; “Bugün medreselerde okuyanların çoğu oradakı ilimlerin ilk basamağında kalmıştır. Tembel, cahil ve mutaassıptırlar. Bundan da maksatları, Müslümanları sömürmektir. Bu hocalar, fikren ve ahlaken cahil oldukları hâlde, din âlimi kılığındadırlar. Şimdi medreselerde İslamiyetten bir şey kalmadı. Din, edep ve Kur'ân öğretmek için yapılmış olan minberlerin, Müslümanları aldatmaktan başka vazifeleri kalmadı” diyor. Bu sözlerin gerçeklik payı var mıdır?
Cevap: Kazanlı reformcu Beykiyef bu sözleri söylediği zaman, dünyanın hangi yerinde Müslümanlık kalmış ise, onun beğenmediği medreselerde kalmış idi. Şimdi ise, programlarının başında dini kökünden yok etmek yazılı bulunan komünist Rusya'da, bu koca reformcunun gözüne batan o medreselerden, o camilerden hiç biri kalmadı...
Dinde reformcuların, her bakımdan 'gerici' dedikleri din adamları halkı soymakta da, onlardan geridedirler! Hayatları kanaat üzere geçtiğinden, halktan istifadeleri azdır. Birinci Cihan Harbi'nin, dört sene içinde, köylerde cenaze yıkayacak hoca bırakmadığı görülünce, cahil dedikleri hocaların bile lüzumsuz ve faydasız olmadığı anlaşıldı.
Sultân Vahîdeddîn hân zamanında İstanbul'daki medreselere, liselerde okunan derslerden birçoğu konulduğu hâlde, ihtiyacı eskisi kadar da karşılayacak din adamı yetişmediği görülmüştü. Vaktiyle Molla Fenârîler, Molla Hüsrevler, Ebûssuûdlar, İbni Kemâller, Gelenbevîler yetiştirmiş olan bu ilim yuvaları maalesef yok edilmişti.
Masonlar, medreseleri parasız, ilimsiz bırakmakla kalmayıp, talebe ismi yerine 'softa' adını yaymışlardı. Bu kadar bozgunculuk, bu kadar bakımsızlık içinde medreselerden yine din düşmanlarını az çok susturacak ilim adamı yetişmesi şaşılacak şeydir. Bunu da mesleğin yüksekliğindeki feyiz ve berekete bağlamak lazım gelir.
Medreselerden yetişen din adamları, resmî dillerle kendilerine yapılan hakarete dayanamayarak, haysiyet ve şereflerini korumak için, başka iş sahalarına sarılmışlardır. Bir kısmı da, hakaretlere aldırmamış, dinî ve millî ananelerine sarılarak bir nefis mücahedesi içinde yaşamışlardır. "Müşterisiz kalan mal" hâline getirilen ve ilimden, fenden mahrum bırakılan medreselerde ilim adamı olamayacağı açıkça meydandadı


.

Dini, âyet ve hadisten mi öğrenmelidir?

 
A -
A +
"Her yüz senede bir müceddid zahir olur. Ümmetimin işlerini yeniler."
 
Sual: Bazı kimseler; (Bir işte anlaşamazsanız, bu işin hükmünü Allahtan ve Resûlullahtan anlayınız!) âyetini delil göstererek, herkes âyetten ve hadisten dinini öğrenir diyorlar. Gerçekten bu âyeti böyle mi anlamak gerekiyor?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Redd-i vehhâbî kitabında deniyor ki:
“Nisâ suresinin ellisekizinci âyet-i kerimesinde meâlen;
(Bir işte anlaşamazsanız, bu işin hükmünü Allahtan ve Resûlullahtan anlayınız!) buyuruluyor. Bu âyet-i kerime;
(Bir işte anlaşamazsanız, bu işin nasıl yapılacağını, âlim olanlarınız Allahın kitabından ve Resulullahın sünnetinden anlasınlar. Âlim olmayanlarınız ise, âlimlerin anladıklarına uyarak yapsınlar) demektir.
Görülüyor ki, bu âyet-i kerime, mezheb imamlarını taklit etmeyi, onlara tabi olmayı emretmektedir. İbni Hümâm, Feth-ul-kadîr kitabında diyor ki:
“Müftinin müctehid olması lazımdır. İctihad derecesine yükselmiş âlim olmayan din adamı müfti olamaz. Müctehid olmayan din adamı müfti yapılırsa, bunun müctehitlerin bildirdiklerini okuyup, öğrenip, bunları söylemesi lazımdır.” Kifâye kitabında deniyor ki:
“Müctehid olmayan din adamı, bir hadis işitince, bu hadisten kendi anladığına uyarak amel edemez. Müctehitlerin âyet-i kerimelerden ve hadis-i şeriflerden anlayarak, öğrenerek verdikleri fetva ile amel etmesi lazımdır. Böyle yapmazsa, vacibi terk etmiş olur.” Takrîr kitabında da böyle yazılıdır. Mekâtîb-i şerîfe kitabında buyuruluyor ki:
“Hadis-i şerifte; (Her yüz senede bir müceddid zahir olur. Ümmetimin işlerini yeniler) buyuruldu. Mesela, sultanlar içinde Ömer bin Abdül'Azîz, din bilgilerinde İmâm-ı Şafii, tasavvufta Ma'rûf-i Kerhî, esrar, sır bilgilerinde İmâm-ı Muhammed Gazâlî, feyiz vermekte ve harikalar, kerametler göstermekte, Abdülkâdir Geylânî, hadis ilminde Celâlüddîn-i Süyûtî, tarikat, hakikat ve akait bilgilerinin inceliklerini açıklamakta ve kalplere akıtmakta İmâm-ı Ahmed Rabbânî müceddid-i elf-i sânî, müceddid idiler. Hepsi, İslâmiyetin yayılmasına, kuvvetlenmesine hizmet ettiler.”
            ***
Sual: Abdesti, namaz vakti girmeden mi almak gerekir?
Cevap: Halebî-yi sagîrde; abdesti, namaz vakti girmeden önce almanın müstehab olduğu bildirilmektedir. Özür sahiplerinin ise, vakit girdikten sonra alması lazımdır.


.

Dinin emirleri sorgulanamaz

 
A -
A +
Allahın dünya ve ahiretteki kanunlarına dil uzatmaya insanın bir hakkı yoktur!
 
Sual: Allahü tealanın bildirdiği emir ve yasakları niçin böyledir, niçin şöyledir diyerek sorgulamak, uygun olur mu?
Cevap: Zamanımız insanları, dünya menfaatlerini ele geçirmek için, çok ince düşünüyor ve çalışıyor, didiniyorlar da, sonsuz bir saadet ve felaket karşısında bulunduklarına inanmaya ehemmiyet vermiyorlar. Bunu hiç düşünmüyorlar. Allahü teâlâ insanlara akıl verdi. Buna karşılık, onlara faydalı vazifeler yükletti. Bunları bildirmek için, Peygamberler gönderdi. İnsan dünyadaki hayat mücadelesini ve yaşama kanunlarını bilmezse, yahut bilip de onlara göre çalışmaz ise, zararını gördüğü gibi, bu kanunları koyan Allahın daha çok bir ehemmiyetle emrettiği din ve ahiret kanunlarını bilmemek, bilse de, bunlara uymamak da, elbette zararlı olur. Sefil ve sıkıntıda yaşayanları niçin yarattı, onların ne kabahati vardır demek yersiz olduğu ve onlara bir fayda vermediği gibi; “Ahirette azap çektireceği insanları niye yarattı?” demenin de, faydası yoktur. Dünyaya gelmesi ve ölmesi kendi elinde olmayan insanın, Allahın dünya ve ahiretteki kanunlarına dil uzatmaya ne hakkı vardır? Ancak, bu kanunlara uymakla saadete kavuşabilir.
Sual: Allahü tealaya iman etmeden, inanmadan yapılan iyi amellerin, işlerin ahirette faydası olmaz mı?
Cevap: Allahü teâlâya inanarak ve Onun emri olduğu için değil de, başka sebeple yapılan iyi işler, yani imansız olan ameller, kıymetsizdir. Amelsiz olan iman ise, kıymetli ve faydalıdır. Müslümanlar, ahirette azap çekmek ihtimalinden kurtulmak için, İslamiyetin ahkamını, hükümlerini yerine getirirler. Hele, dünyada saadete kavuşmaları, bu ahkamı, hükümleri yapmakla olur. Amel, imanın şartı değilse de, imanın kemalinin, olgunlaşmasının şartıdır. İman bir bakımdan, ilimdir. Dünyada her terakki, ilerleme ve saadet, ilimden bekleniyor da, ahirette kuvvetli ilme dayanan iman sebebi ile insanın saadete kavuşmasına niçin şaşılıyor? Bu kadar kıymetli olan imanı ehemmiyetsiz zannetmemelidir. Bunu, kazandıracağı ebedî, sonsuz mükafatın büyüklüğüne karşı küçümseyenler, ele geçirmekle şereflenmemiş olan zavallılardır.
Sual: Kötülüklerin en kötüsü nedir?
Cevap: Kitaplarda, küfür bahsinde kötülüklerin en kötüsü, Allahü teâlâya inanmamak, dinsiz olmaktır deniyor.


.

Dinin emirlerinde adaletsizlik yoktur

 
A -
A +
Gündüz ve gece müddetleri birbirinden farklı olan memleketlerde tutulan orucun mükafatı...
 
Sual: Papazlar başta olmak üzere, bazı Müslüman görünen kişiler, kutuplardaki gündüz ve gecenin zaman zaman farklı olması sebebiyle, İslamiyetin emirlerinde adalet yoktur, kutuplardakiler daha uzun oruç tutuyorlar, adalete aykırıdır demektedirler. Bunlara nasıl bir cevap vermelidir?
Cevap: Gündüz ve gece müddetleri birbirinden farklı olan memleketlerde, diğer memleketlerden birkaç saat fazla oruç tutanlar, amelleri nisbetinde ilahi mükafatlara mazhar olacakları için, adalet-i ilahiyyeye asla zıt olamaz.
Kutuplarda, birkaç ay devamlı gece, birkaç ay devamlı gündüz olur. Böyle yerlerde oruç tutanlar için, bir külfet yoktur. İslam dininde güçlük olmadığını ve bir kişiye, yapamayacağı, takat getiremeyeceği şey teklif edilmediğini, Allahü teâlâ Kur’ân-ı kerimde açıkça bildirmiştir. Mesela, abdestte yıkanması emredilen, farz olan uzuv dörttür. Bir kimsenin iki ayağı kesik olsa abdest azası üçe iner. Bir kimse, ayakta namaz kılmaya gücü yetmezse, oturarak namazını kılabilir. Buna da gücü yetmezse, ima ile kılabilir. Ramazan ayında, Müslümanlara oruç tutmak farzdır. Fakat, bir kimse hasta olsa veya üç günlükten daha uzak bir yere sefere çıksa, oruç tutmak farzı üzerinden muvakkaten, geçici olarak kalkar. Daha sonra, müsait bir vaktinde tutamadığı oruçlarını kaza eder.
Gece ve gündüz müddetleri, iki üç ay ve daha fazla devam eden, kutup memleketlerinde olanlar da oruç tutarlar. Böyle memleketlerde ve gündüzleri, yirmidört saatten daha uzun olan günlerde, oruca saat ile başlanır ve saat ile bozulur. Gündüzü böyle uzun olmayan en yakın bir şehirdeki Müslümanların zamanına uyulur. Eğer oruç tutmazsa gündüzleri uzun olmayan yere gelince kaza eder. Ay'a giden Müslüman da sefere, yani yolculuğa niyet etmemişse veya orada ikamet etmeye niyet ederse, aynı şekilde oruç tutar.
          ***
Sual: İslamiyetin imanı giderir dediği küfür alametleri ve haram diye bildirdikleri, Müslümanlar arasında yayılınca küfür ve haram olmaktan çıkar mı?
Cevap: Haram işleyenler çoğalır, haramlar âdet hâline gelirse, yine helal olmazlar. Küfür alametleri de, âdet olur, Müslümanlar arasına yayılırsa, İslam âdeti olmaz, küfür alameti olmaktan çıkmazlar. Sadece mubah olan âdetlerde ve fen bilgilerinde zamana uyulur.


.

İslamiyeti yok etmek isteyenler

 
A -
A +
İslamiyetin yok edilmesine sebep olanlar iki kısma ayrılmaktadır...
 
Sual: Zamanımızda İslamiyetin yok edilmesine, elden çıkmasına sebep olanlar, nasıl bir yol takip etmektedirler?
Cevap: İslamiyetin yok edilmesine, elden çıkmasına sebep olanlar iki kısma ayrılmaktadır:
Birincileri, düşmanlıklarını açıklayan kâfirler olup, bunlar bütün silahlı kuvvetleri, propaganda vasıtaları ve siyasi oyunları ile, İslamiyeti yıkmaya uğraşıyorlar. Müslümanlar, bunları biliyor ve onlardan üstün olmaya çalışıyor.
İkinci kısımda bulunanlar ise, kendilerine Müslüman ismini ve süsünü verip, din adamı tanıttırıp, Müslümanlığı, kendi akılları ile, keyiflerine ve şehvetlerine uygun bir şekle çevirmeye uğraşıyor, Müslümanlık ismi altında, yeni, uydurma bir din kurmak istiyorlar. Hile ve yalanları ile, sözlerini isbat etmeye, yaldızlı, yaltakcı yazılarla, Müslümanları aldatmaya çalışıyorlar. Müslümanların çoğu bunları, bazı sözlerinden ve İslamiyeti yıkıcı davranışlarından seziyor ise de, çok kurnaz idare edildikleri için, birçok sözleri revaç bulup, Müslümanlar arasında yerleşiyor. İslamiyeti, istedikleri, planladıkları şekle çevirmeye çalışıyorlar.
Bazıları da; “Bu asırda yaşayabilmemiz için, milletçe, topluca Batılılaşmalıyız” diyor. Bu sözün iki manası vardır:
Birincisi, batılıların fende, tecrübede, sanatta, imar ve refah vasıtalarında bulduklarını öğrenmek, yapmak, bunlardan istifadeye çalışmaktır ki, bunu İslamiyet, zaten emretmektedir. Fen bilgilerini öğrenmenin farz-ı kifaye olduğu, kitaplarda bildirilmiştir. Resulullah efendimiz, bir hadis-i şerifte;
(Hikmet yani fen ve sanat, müminin kaybettiği malıdır. Nerede bulursa alsın!) buyurdu. Fakat bu, Batı'ya uymak değil, ilmi, fenni onlarda bile arayıp almak ve onların üstünde olmaya çalışmaktır.
İkinci manada Batılılaşmak ise, ecdadımızın doğru ve mukaddes yolunu bırakıp, Batı'nın bütün âdetlerini, ahlaksızlıklarını ve hepsinden daha acı olarak, dinsizliklerini ve putlarını alıp, camileri kilise şekline sokmak, Müslümanlığa gericilik dini, Kur’ân-ı kerime "çöl kanunu", puta tapmaya, modern ve medeni din demek ve İslamiyeti bırakıp, Hristiyanlığa dönmeye, "dinde reform" ismini vermektir.
Bu millet, ne bugün, ne de, onların ümitle bekledikleri günlerde, bu manada asla garblılaşmayacak ve dinsiz olmayacaktır.


.

Müslümanlar uyanık olmalıdır

 
A -
A +
Casus Hempher: "Asıl vazifem lisan ile Kur'ân ve İslamiyeti öğrenmekti."
 
Sual: Müslümanların zayıf ve güçsüz kalması, İslamiyetten uzaklaşıp, birbirlerine düşmeleri mi olmuştur?
Cevap: İngilizler, İslamiyeti yok etmek ve Müslümanları içeriden yıkmak için yetiştirdikleri casuslarını, Müslüman kılığında bilhassa Osmanlı devletinin içine gönderiyorlardı. Bunlardan birisi de Hempher’dır. Hempher, hatıratında, kendisi gibi Müslüman devletlere gönderilen casuslardan ancak dördünün Londra'ya dönebildiğini anlattıktan sonra diyor ki:
“Sekreter, ilk birkaç raporumdan sonra, dördümüzün raporlarının tetkik edilmesi için, bir toplantı yaptı. Arkadaşlarım, vazifeleriyle alakalı raporlarını teslim ettikten sonra, ben de raporumu verdim. Benimkinden bazı kısımlarını not ettiler. Nazır, sekreter ve toplantıya katılanların bir kısmı, çalışmalarımı takdir ettiler. Fakat, yine de üçüncü sıradaydım. Birinciliği arkadaşım George Belcoude, ikinciliği ise Henry Franse kazanmıştı.
Türkçe ve Arabi lisanları ile Kur'ân-ı kerim ve ahkam-ı islamiyyeyi çok iyi öğrenmiştim. Fakat, nazırlığa Osmanlı Devleti'nin zayıf noktalarını gösterecek bir rapor hazırlamayı başaramamıştım. İki saat süren toplantıdan sonra, sekreter bu başarısızlığımın sebebini sordu. Ben de;
-Asıl vazifem lisan ile Kur'ân ve İslamiyeti öğrenmekti. Bunun haricindeki işlere fazla vakit ayıramadım. Fakat, bu sefer sizi memun edeceğim dedim. Sekreter;
-Şüphesiz sen muvaffak oluyorsun. Fakat, birinci olmanı isterdim dedi ve şöyle devam etti:
-Ey Hempher, gelecek seferki vazifen ikidir:
1-Müslümanların zayıf noktaları ile, onların vücutlarına girip, mafsallarını ayırmamızı sağlayacak noktaları tespit etmektir. Zaten, düşmanı yenmenin yolu da budur.
2-Bu noktaları tespit edip, dediğimi yaptığın zaman yani Müslümanların arasını açıp, onları birbirine düşürebildiğin zaman en başarılı ajan olacak ve nazırlık madalyasını kazanmış olacaksın.”
            ***
Sual: Bir kimse, ben kaybolanları, çalınanları bilirim dese, bu kimsenin imanına bir  zarar gelir mi?
Cevap: Bir kimse; “Ben çalınanları ve kaybolanları bilirim” dese, bunu söyleyen ve buna  inanan kâfir olur. Bana cin haber veriyor dese, yine kâfir olur. Peygamberler ve cinniler dahi gaybı bilmezler. Gaybı, ancak Allahü teâlâ bilir ve bir de Onun bildirdikleri bilir


.

Öncelik dinin doğru öğretilmesidir

 
A -
A +
İslamın temeli, imanı, farzları, haramları öğrenmek ve öğretmektir.
 
Sual: Bir Müslüman için, farz olmayan nafile ibadet yapması mı yoksa insanların dinlerini doğru olarak öğrenmeleri için çalışması mı daha efdaldir.
Cevap: İslamın temeli, imanı, farzları, haramları öğrenmek ve öğretmektir. Allahü teâlâ, Peygamberleri bunun için göndermiştir. Gençlere bunlar öğretilmediği zaman, İslamiyet yıkılır, yok olur. Allahü teâlâ, Müslümanlara Emr-i ma'rûf yapmayı emrediyor. Yani benim emirlerimi, bildiriniz, öğretiniz diyor ve Nehy-i anilmünker emrediyor. Yani yasak ettiğim haramları bildiriniz ve yapılmasına razı olmayınız, diyor. Peygamber Efendimiz buyuruyor ki: (Birbirinize Müslümanlığı öğretiniz. Emr-i ma'rûfu bırakır iseniz, Allahü teâlâ, en kötünüzü başınıza musallat eder ve dualarınızı kabul etmez.) Yine buyurdu ki: (Bütün ibadetlere verilen sevap, Allah yolunda gazaya verilen sevaba göre, deniz yanında bir damla su gibidir. Gazanın sevabı da, emr-i ma'rûf ve nehy-i anilmünker sevabı yanında, denize nazaran bir damla su gibidir.) 
İbni Âbidînde; “Fıkıh âliminin Müslümanlara sağladığı faydanın sevabı, cihat sevabından çoktur” buyuruluyor.
Sual: Kaplıca ve hamamlarda, bazen havuzun veya kurnanın su ile dolu olduğu oluyor. Bu su ile abdest ve gusül alınabilir mi? 
Cevap: Hamama giren kimse, kurnayı veya havuzu dolu görse, içine necaset bulaştığını bilmedikçe, o su ile abdest alır ve gusül edebilir. Su akıtıp, kurnayı taşırmaya lüzum yoktur.
Sual: Gayr-i müslimlerin ibadet maksadı ile kullandıkları şeyleri, bir Müslümanın kullanması mahzurlu mudur?
Cevap: Kâfirlerin ibadetlerini, ibadet olarak yapmak, mesela kiliselerinde çaldıkları org gibi çalgıları ve çanları camilerde çalmak ve İslamiyetin kâfirlik alameti saydığı şeyleri, zaruret olmadan kullanmak küfür olur, imanı giderir.
Sual: Yaprak, ağaç dalı gibi şeyler, su içinde olsa, bu su ile abdest veya gusül alınabilir mi?
Cevap: Bu konuda Kudûrî şerhinde deniyor ki: “Bir suya, temiz şeyler karışsa, su ismi değişmedikçe, rengi dönse bile, onunla abdest alınır.”
Sual: Cemaatle dört rekatli farz bir namaz kılınırken, imam ikinci rekatte oturmazsa, cemaat ne yapar?
Cevap: Dört rekatli farz namazın, ikinci rekatinde, imam oturmazsa, cemaat de oturmaz. Namazın sonunda secde-i sehv yapılır.


.

Hadis-i şerifi rehber edinmek

 
A -
A +
"Bütün bu hadislerden bir tanesini seçip kendimi ona uydurdum."
 
Sual: Bir Müslümana, hayatı boyunca kendisine rehberlik eden hadis-i şerifler var mıdır?
Cevap: Bu konuda İmâm-ı Şiblî hazretleri buyuruyor ki:
“Dörtyüz hocadan ders okudum. Bunlardan dört bin hadis-i şerif öğrendim. Bütün bu hadislerden bir tanesini seçip kendimi ona uydurdum, çünkü kurtuluşu ve saadet-i ebediyyeye kavuşmayı bunda buldum ve bütün nasihatleri hep bunun içinde gördüm. Seçtiğim hadis-i şerifte, Peygamber efendimiz bir Sahabiye buyuruyor ki:
(Dünya için, dünyada kalacağın kadar çalış! Âhıret için, orada sonsuz kalacağına göre çalış! Allahü teâlâya, muhtaç olduğun kadar itaat et! Cehenneme dayanabileceğin kadar günah işle!)
Sual: Bir dükkânı kiralayan kimse, kiraladıktan sonra, bir müddet o dükkânda iş yapmasa, yine kirasını öder mi?
Cevap: Bir dükkânı kiralayıp teslim alan kimse, bir müddet iş yapmayıp, dükkân kapalı kalsa, kirayı yine tam vermesi lazımdır.
Sual: Bir yeri, dükkânı senelik olarak kiralayıp böyle sözleşme yapmanın mahzuru olur mu?
Cevap: Bir yeri kiralarken, bir senelik olmak üzere, her aylığı şu kadar liraya olarak kiralamak caiz olduğu gibi, senelik olarak toptan söylemek de caizdir.
Sual: Bir kimse, kiraladığı yerde, kira sözleşmesi anında söylediği işi değiştirirse, mülk sahibi, o sözleşmeden vazgeçebilir mi?
Cevap: Kiracı, bir dükkânı kiralarken yapacağı işi söyleyip sonra bu işi veya sanatını değiştirir, iflas eder yahut başka şehre yerleşirse kira akdi, sözleşmesi fesih yani geçersiz olur.
Sual: "Bir haftada yaparsan şu kadar para, iki haftada bitirirsen şu kadar para veririm" diye bir usta ile pazarlık yapmak uygun olur mu?
Cevap: Terziye kumaş verip, bir haftada dikersen yüz lira, iki haftada dikersen elli lira veririm demek, İmâmeyne göre caizdir. Dükkânda terzilik yaparsan, kirası yüz lira, demircilik yaparsan ikiyüz lira demek de caizdir.
Sual: Parçalanarak öldürülmüş olan bir kimsenin, sadece bedeninin yarısı bulunsa bunun cenaze namazı kılınır mı?
Cevap: Bir kimsenin cesedi ortasından biçilmiş, bölünmüş olsa, yalnız bedenin yarısı bulunsa, o yarım bedenin cenaze namazı kılınmaz.
Cesedi, parça parça olmuş ve her parçası başka bir yerde olan meyyitin de cenaze namazı kılınmaz. Fakat, o parçaları bir araya getirseler, cenaze namazı kılınır.


.

Hadislerle bildirilen ilimler

 
A -
A +
"Tekrar edilmişlerden başka, on bin kadar hadis-i şerif vardır."
 
Sual: Hadis-i şerifler hangi ilimleri içine almakta ve ana hatları ile bunlar nelerdir?
Cevap: Ehl-i sünnet âlimleri; tekrar edilmişlerden başka, on bin kadar hadis-i şerif vardır. Tekrar edilenleri de sayarsak, milyonu aşmaktadır buyuruyor. Bütün bu hadis-i şerifler, oniki ilmi bildirmektedirler ki bunlar şöyle bildirilmiştir: 1- Kitabullaha, Kur’ân-ı kerime ve sünnete yapışmak. 2- İslamın beş şartı, zikirler ve ihsan, yani kalb bilgileri. Tasavvuf, bu ihsanı elde etmektir. 3- Mu'âmelâttır. Nafaka için ticaret, sanat ve ziraat bilgileri ve sosyal haklar bunun içindedir. 4- İyi ahlak bildirilmekte ve övülmektedir. 5- Köle azat etmek. 6- Faydalı olan ameller ve Eshâb-ı kirâmın üstünlükleri. 7- Peygamberlerin ve mühim kimselerin tarihi. 8- Kıyamete kadar olacak mühim olaylar. 9- Kıyamet hâlleri. Haşir, neşir, Cennet ve Cehennem. 10- Resûlullahın hayatı. 11- Kur’ân-ı kerimi okumak ve tefsir etmek. 12- Melekler, şeytanlar, tababet, tıp gibi çeşitli ilimler...
İslamiyet, Eshab-ı kiramın ve Tabiinin yani, Eshab-ı kiramı görenlerin iman ettikleri ve yaptıkları şeylerdir. Bunlar zamanında bulunmayıp, sonradan ortaya çıkan din bilgileri, Müslümanlık değildir. (Benim ve Eshâbımın yolunda olunuz!) hadis-i şerifi, bunu göstermektedir.
Resûlullah efendimizden başlayarak, Eshab-ı kirama ve Tabiine ve kalbden kalbe akarak ta zamanımıza kadar gelen feyizler ise İslamiyette vardır. Buna İhsan ismi verilmiştir ki sonradan Tasavvuf denildi.
İslamiyetten olan şeyler, ihlas ile, temiz niyetle yapılırsa, kıymetli olurlar. Nefsin arzularına kavuşmak ve şöhret için, meşhur olmak için olurlarsa, Allahü teâlâdan uzaklaştırırlar, Cehenneme sürüklerler.
Sual: Şartlarına uyularak yapılan her ibadet, her amel kabul olur mu?
Cevap: Bir amelin, bir ibadetin sahih olması başkadır, kabul olması da başkadır. İbadetlerin sahih olmaları için, kendilerine mahsus olan şartları, farzları vardır. Bu şartlardan biri noksan olursa, o ibadet sahih olmaz. Yani o ibadet yapılmamış olur. Cezasından, azabından da kurtulamaz. Sahih olup da, kabul olmayan ibadet için azab yapılmaz ise de, o ibadetin sevabına kavuşamaz. İbadetin kabul olması için, önce sahih olması, sonra bildirilen şartların da bulunması lazımdır. Kul hakkı da bu şartlara dâhildir.


.

Kur’ân-ı kerimde bildirilen konular

 
A -
A +
 
Kur’ân-ı kerimde beş ilim vardır. Bunları sırasıyla bildirelim...
 
Sual: Kur’ân-ı kerimde ana hatları ile bildirilen temel konular nelerdir?
Cevap: Kur’ân-ı kerimde beş ilim vardır ki bunlar sırasıyla şöyledir: 1- Mahlukları, yaratılanları inceleyerek, Allahü teâlânın var olduğunu ve bir olduğunu anlamayı göstermektedir. Fen bilgileri bu kısımdadır. 2- Tarihi inceleyerek, iman edenlerin, İslamiyete uyanların mesut olduklarını, imansızların ise dünyada azap içinde yaşadıklarını anlatmaktadır. 3- Ahiretteki nimetleri ve azapları bildirerek, imanlı olmaya teşvik etmektedir. 4- Dünyada ve ahirette saadete kavuşmak için, nasıl yaşamak lazım olduğunu öğretmektedir. 5- Müşriklerle, münafıklarla, Yahudilerle, Hıristiyanlarla ve yetmişiki fırkadaki sapık Müslümanlarla nasıl geçinileceği bildirilmektedir.
Sual: Bir kimsede, imanın devamlı kalabilmesi için ne yapılması gerekir?
Cevap: Bu konu Mızraklı İlmihal kitabında şöyle bildirilmektedir:
“İmanın, bizde bâki kalıp çıkmamasının şartı ve sebebi altıdır: 1- Biz gayba iman eyledik. Bizim imanımız gaybadır, zahire değildir. Zira biz, Allahü teâlâyı, gözümüzle göremedik. Lakin görmüş gibi inandık, iman ettik. Bundan asla şüphemiz yoktur. 2-Yerde ve gökte, insanda ve cinde, meleklerde ve Peygamberlerde, gaybı bilen yoktur. Gaybı ancak Allahü teâlâ bilir ve dilediklerini dilediklerine bildirir. Gayb demek, duygu organları ile veya hesap, tecrübe ile anlaşılmayan demektir. Gaybı ancak Onun bildirdikleri bilir. 3- Haramı haram bilip, itikat etmek, inanmak. 4- Helali helal bilip, böyle itikat etmek, inanmak. 5- Allahü teâlânın azabından emin olmayıp, daimâ korkmak. 6- Her ne kadar günahkâr olsa da, Allahü teâlânın rahmetinden ümit kesmemek... Bu altı şeyden birisi, bir kimsede bulunmasa da, beşi bulunsa, yahut birisi bulunsa da, beşi bulunmasa, o kimsenin imanı ve İslamı sahih değildir.”
Sual: Ezanı bildirildiği şekilde okumamak ve uygun okunan ezanı dinlememek de günah olur mu?
Cevap: Kitaplarda; ezanı fıkıh kitaplarının bildirdikleri vakitlerde ve sünnete uygun okumamak ve sünnete uygun okunan ezanı işitince saygı göstermemek, büyük günahlardandır diye bildirilmektedir.
Sual: Doğru da olsa her zaman çokça yemin etmek mahzurlu mudur?
Cevap: Kitaplarda; doğru olsa bile, çok yemin etmenin büyük günahlardan olduğu bildirilmektedir.


.

Din bilgilerini doğru öğrenmek için

 
A -
A +
Ehl-i sünnet âlimlerinin bulunmadığı yerlerde, din cahilleri milletin imanını çalarlar!
 
Sual: Müslümanlar, iman bilgilerinde ve diğer dinî konularda şüpheye düşerse nasıl hareket etmelidir ve böyle bir duruma düşmemek için ne yapmalıdırlar?
Cevap: Dinimizin bildirdiği bir şeyde şüpheye düşen kimse, "Allahü teâlâ ve Onun Peygamberi, bu şey ile neyi bildirmek istemiş ise, öylece iman ettim, inandım" demelidir. Hemen, şüphesini giderecek bir din âlimi aramalıdır. İlmine ve dine bağlılığına güvenilir, zeki, ârif, haramlardan kaçınan, din bilgilerinin inceliklerini bilen, müşkilleri çözebilen bir zatı arar, bulur. Bundan aldığı cevap, şüphesini giderince, artık öylece iman eder. Böyle bir zâtı aramak farzdır. Tesadüfe bırakmayıp, hemen aramalıdır. Bulamazsa veya bulup da, şüpeden kurtulamazsa, "Allahü teâlânın ve Resulünün dilediği gibi inandım" demeli ve şüphesinin giderilmesi için, Allahü teâlâya dua etmeli, yalvarmalıdır. İşte, bunun için, her şehirde, müşkilleri çözebilen bir zâtın bulundurulması farz-ı kifâyedir. Felsefecilerin iftirâlarını, fen ve felsefe bilgileri ile karşılayabilen, fen adamı geçinenlerin itirazlarını, fennî metotlara dayanarak çözebilen, kâfirlerin yanlış sözlerini, dinlerindeki bozuk yerleri isbat ederek, reddedebilen, doğru yoldan ayrılmış olanların, fitne ve fesat ateşlerini söndürebilen, dünya tarihini iyi anlamış, matematik bilgisi kuvvetli ve İslam bilgilerinin derinliklerine ermiş bir din âlimi bulundurmak lazımdır. Vaktiyle İslam devletleri böyle âlim yetişdiriyordu. Böyle bir din âlimi bulunmazsa, İslamiyet, din cahillerinin elinde oyuncak olur. İstedikleri gibi din kitapları yazar, gençlerin dinsiz yetişmesine sebep olurlar. Bir memlekette, İslamiyetin yerleşmesi için, her şeyden önce, hakiki din âlimi yetiştirmek lazımdır. Din âlimi bulunmazsa, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını yaymaya çalışmalıdır. Bu kitaplar bulunmazsa, din cahilleri, din adamı şekline girip, kitap yazarak, konferanslar, dersler vererek milletin dinini, imanını çalarlar.
Sual: Herkese ve küçük yaşta ölen çocuklara da kabir suali var mıdır?
Cevap: Bu konuda Sirâc kitabında deniyor ki:
“Bütün insanlara kabir suali olacağını, Ehl-i sünnet âlimleri söz birliği ile bildirmektedir. Sabî iken ölene de cenâb-ı Hak, cevap vermesini ilham edecektir.” İbni Abdül-Berr ve imâm-ı Süyûtî hazretleri de;
“Mümin ve münafık olan ehl-i kıbleye sual vardır” buyurmuştur. Hazret-i Ömer'e kabir suali olduğu ve verdiği cevabı bildiren haberler, kitaplarda mevcuttur.


.

Herkes Kur’ânı anlayabilir mi?

 
A -
A +
Ehl-i sünnet olmayan, Arabiyi çok iyi bilse de, Kur’ân-ı kerimi doğru anlayamaz.
 
 
Sual: Herkesin Kur’ânı anlayabileceği söyleniyor. Gerçekten Kur’ân-ı kerimi herkes anlayabilir mi?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Hâce Muhammed Pârisâ hazretleri, Tuhfet-üs-sâlikîn kitabında, İmam-ı Gazâlî hazretlerinden alarak buyuruyor ki:
“Üç kimse, Kur’ân-ı kerimin manasını anlayamaz: Birincisi, Arabiyi iyi bilmeyen ve tefsir okumamış olan cahil. İkincisi, büyük bir günaha devam eden fasık. Üçüncüsü, itikat bilgilerinden birini yanlış anlayıp, anladığına uymadığı için, hak sözü kabul etmeyen bidat sahibi.”
Ehl-i sünnet itikadından ayrılmak büyük günahtır. Bunun için bidat sahibi olan Kur’ân-ı kerimin manasını anlayamaz. Çünkü bidatin zulmeti kalbi karartır. Görülüyor ki, Ehl-i sünnet mezhebinde olmayan, Arabiyi çok iyi bilse de, Kur’ân-ı kerimi doğru anlayamaz. Yanlış anladıklarını yazarak, herkesi felakete sürükler.
Sual: Bir sıkıntı, ihtiyaç olduğu zaman, başlanmış oruç bozulabilir mi?
Cevap: İhtiyaç, sıkıntı olunca, orucu bozmak caiz olur. Bahr-ür-râıkda deniyor ki:
“Bir ibadete başlayınca, bunu özür olmadan bozmak haramdır. Farz olan orucu bozmak için sekiz özür vardır: Hastalık, sefere çıkmak, ikrah yani zalimin zorlaması, kadının hamile olması, çocuk emzirmek, açlık, susuzluk ve ihtiyarlık.”
Sual: Erkeklerin, kadınlar gibi her renkte elbise giymelerinin, dinimiz açısından bir mahzuru var mıdır?
Cevap: Erkeklerin de her renk elbise giymeleri caiz ise de, kırmızı, sarı elbise giymeleri tenzihen mekruh denildi. Başlık ve takkenin kırmızı ve sarı renklerde dahi mekruh olmadığı söz birliği ile bildirildi. Resulullah efendimizin ayakkabısının siyah olduğu, Şir'at-ül-islâm şerhinde yazılıdır.
Sual: Namaz kılarken ceketi, gömleği giymeden omuza alarak bu şekilde namaz kılmanın mahzuru olur mu?
Cevap: Elbiseyi giymeyip, omuzlarına alarak namaz kılmak mekruhtur.
Sual: İmamlık yapmayı ve din bilgisi öğretmeyi, ücret karşılığında yapmanın dinimizce mahzuru var mıdır?
Cevap: Ezan okumak, imamlık yapmak, Kur’ân-ı kerim ve mevlid okumak, din bilgisi öğretmek için ücret almak caiz değil ise de, imamlık, müezzinlik ve ilim öğretmek için ücret almaya izin verilmiştir.
Sual: Namazda kıraat olarak Kur’ânın tercümesi okunabilir mi?
Cevap: Kıraatte, Kur’ân-ı kerimin tercümesini okumak caiz değildir.


.

Dini öğretmek mi, nafile ibadet yapmak mı?

 
A -
A +
İslamın temeli, imanı, farzları, haramları öğrenmek ve öğretmektir.
 
Sual: Bir Müslüman için, nafile ibadet yapması mı yoksa insanların dinlerini doğru olarak öğrenmeleri için çalışması mı daha efdaldir.
Cevap: İslamın temeli, imanı, farzları, haramları öğrenmek ve öğretmektir. Allahü teâlâ, Peygamberleri bunun için göndermiştir. Gençlere bunlar öğretilmediği zaman, İslamiyet yıkılır, yok olur. Allahü teâlâ, Müslümanlara Emr-i ma'rûf yapmayı emrediyor. Yani benim emirlerimi, bildiriniz, öğretiniz diyor ve Nehy-i anilmünker emrediyor. Yani yasak ettiğim haramları bildiriniz ve yapılmasına razı olmayınız, diyor. Peygamber efendimiz buyuruyor ki: (Birbirinize Müslümanlığı öğretiniz. Emr-i ma'rûfu bırakır iseniz, Allahü teâlâ, en kötünüzü başınıza musallat eder ve dualarınızı kabul etmez.) 
Yine buyurdu ki: (Bütün ibadetlere verilen sevap, Allah yolunda gazaya verilen sevaba göre, deniz yanında bir damla su gibidir. Gazanın sevabı da, emr-i ma'rûf ve nehy-i anilmünker sevabı yanında, denize nazaran bir damla su gibidir.) İbni Âbidînde; “Fıkıh âliminin Müslümanlara sağladığı faydanın sevabı, cihat sevabından çoktur” buyuruluyor.
Sual: Namaz kılarken namazın içindeki sünnetleri terk etmenin hükmü nedir?
Cevap: Namaz kılarken namazın sünnetlerinden birini terk etmek mekruhtur.
Sual: Cemaatle namaz kılarken, saflarda cemaatin aynı hizada mı durması gerekir?
Cevap: Cemaat ile namaz kılarken safları düz yapmaya dikkat etmelidir. Saftan ileride ve geride durmamalıdır. Herkes, bir hizada durmaya çalışmalıdır. Peygamber efendimiz, önce safları düzeltir, ondan sonra namaza dururdu ve; (Safları düzeltmek, namaz kılmanın bir parçasıdır) buyururdu.
Sual: Kadınların ve erkeklerin saçlarını boyamalarının, ellerine kına gibi boya yapmalarının, dinen bir mahzuru olur mu?
Cevap: Erkeklerin saçını sakalını siyahtan başka renge boyaması caizdir. Siyaha boyamaya da caiz diyen olmuştur. Elini ayağını, tırnağını boyaması ise caiz değildir. Çünkü kadınlara benzemek olur. Kadınların, yabancı erkeklere göstermemek şartı ile ve abdestte, gusülde yıkamaya mâni olmayan boya ile boyamaları caizdir.
Sual: İçinde ölmüş balık bulunan su ile abdest ve gusül alınabilir mi?
Cevap: Suda yaşayan balık, yengeç, su kurbağası, suda ölünce, bu su ile abdest ve gusül caizdir


.

Din gayreti zayıflıyor mu?

 
A -
A +
"Sözün kısası, İslam dininin icapları, âdetleri tahkir ediliyor, hakarete uğruyor..."
 
Sual: Zamanımızda Müslüman olduğunu söyleyenlerde din gayreti yok gibidir, önceki asırlarda da böyle olanlar olmuş mudur?
Cevap: Dört asır önce yaşamış olan İmâmı Rabbânî hazretleri de bu hâlden şikâyet ederek buyuruyor ki:
“Biliniz ki, Allahü teâlânın merhametine çok muhtaç olan bu kul, Peygamber gönderilmesi lazım olduğuna ve Kur’ân-ı kerimde isimleri bildirilen yirmibeş Peygambere inanmakta ve son Peygamberin getirdiği dine uymakta, zamanımız insanlarının gevşekliklerini ve bunun yaygınlaştığını üzülerek gördüm. Hatta, Hindistanda öyle oldu ki, mevki sahibi, güçlü kimselerden bazısı, İslamiyete tam uyan salih Müslümanlara işkence ediyorlar. Peygamberlerin sonuncusunun mübarek ismini alaya alanlar ve analarının, babalarının koydukları mübarek isimleri uydurma isimlerle değiştirenler türedi. Kurban Bayramında, Müslümanın kesmesi vacib olan sığırın kesilmesi Hindistan'da yasak edildi. Camiler yıkılıyor veya müze, depo yapılıyor. İslam mezarlıkları, oyun yeri, çöplük yapılıyor. Kâfirlerin kiliseleri, eski eser diyerek onarılıyor. Onların ibadetleri, bayram günleri, Müslümanlarca da kutlanıyor... Sözün kısası, İslam dininin icapları, âdetleri tahkir ediliyor, hakarete uğruyor. Yahut, büsbütün terk ediliyor. Bunlara gericilik deniyor. Kâfirlerin, dinsizlerin âdetleri, bozuk dinleri, ahlaksızlıkları, hayâsızlıkları övülüyor. Bunların yayılmasına çalışılıyor. Hint kâfirlerinin bozuk, iğrenç kitapları, romanları, şarkıları Müslümanların diline çevrilerek piyasaya sürülüyor. Böylece, İslam dininin, İslamın güzel ahlakının yok edilmesine çalışılıyor. Bunun sonucu olarak, Müslümanların imanları gevşemekte, inanmayanlar, inkâr edenler türemektedir. Hatta din adamları da, bu afete yakalanmakta, felakete sürüklenmektedirler.”
Sual: Namaz kılınması mekruh olan vakitlerde, cenaze namazı da kılınmaz mı?
Cevap: Güneş batarken, yalnız o günün ikindi namazının farzı kılınır. İmâm-ı Ebû Yusuf hazretlerine göre, cuma günü güneş tepede iken, nafile namaz kılmak mekruh olmaz. Bu kavil zayıftır. Namaz kılması mekruh olan üç vakitte önceden hazırlanmış cenazenin namazı, secde-i tilâvet ve secde-i sehiv de caiz değildir. Hazırlanması bu vakitlerde biten cenazenin namazını, bu vakitlerde kılmak caiz olur


.

Dinin öğrenilmesindeki yol

 
A -
A +
 
 
Hadis-i şerifte buyuruldu ki: ''İlim hazinedir. Anahtarı, sorup öğrenmektir.''
 
Sual: Din bilgilerinin öğrenilmesinde takip edilecek yol nasıldır, herkes doğrudan Kur’ân veya hadisten öğrenebilir mi?
Cevap: Allahü teâlâ, Resulullah efendimizi, Kur'ân-ı kerimi tebliğ etmek, öğretmek için gönderdi. Eshab-ı kiram, Kur'ân-ı kerimdeki bilgileri Resulullah efendimizden, din âlimleri de, Eshâb-ı kiramdan öğrendiler. Bütün Müslümanlar da, din âlimlerinden ve bunların kitaplarından öğrendiler. Hadis-i şeriflerde;
(İlim hazinedir. Anahtarı, sorup öğrenmektir.)
(İlim öğreniniz ve öğretiniz!) 
(İlim öğretmek günahlara keffarettir) buyuruldu.
Sual: Namazın ilk rekatinde sübhaneke, Euzü ve Besmele okunmaktadır. Bunları okumak farz mıdır?
Cevap: Namazda, ilk rekatte, imam olsun, cemaat olsun ve yalnız olsun,  Sübhaneke okumak sünnettir. İmamın ve yalnız kılanın, Euzü ve Besmele okuması da sünnettir. Fatihayı ve Fatihadan sonra, üç âyet, yahut, üç âyet kadar uzun bir âyet okumak vacip, sünnetlerin ve vitrin her rekatinde, yalnız kılarken farzların iki rekatinde, ayakta, kıyamda, Kur’ân-ı kerimden bir âyet okumak farzdır.
Sual: Domuz yağından yapılan sabun kullanılabilir mi?
Cevap: Necasetli yağ, leşin ve necis hayvanın, domuzun yağı, sabun yapılınca temiz olur. Bütün kimyevi değişmeler böyledir.
Sual: Her Müslümanın, yapacağı iş veya ibadetlerin, dine uygun olup olmadığını bilmesi lazım mıdır?
Cevap: Müslüman olduğunu söyleyen bir kimsenin, yapacağı her işin, İslamiyete uygun olup olmadığını bilmesi lazımdır. Bilmiyorsa, bir Ehl-i sünnet âliminden sorarak veya bu âlimlerin kitaplarından okuyarak öğrenmesi lazımdır. İş, İslamiyete uygun değilse, günah veya küfürden kurtulamaz.
Sual: Kur’ân-ı kerimdeki sure ve âyetlerin sayılarında farklılık var mıdır?
Cevap: Kur’ân-ı kerimde 114 sure ve 6236 âyet vardır. Ayetlerin sayısının 6236'dan az veya daha çok olduğu da bildirildi ise de, bu ayrılıklar, büyük bir âyetin, birkaç küçük âyet sayılmasından veya birkaç kısa âyetin, bir büyük âyet, yahut surelerin evvelindeki Besmelelerin bir veya ayrı ayrı âyet sayılmasından ileri gelmiştir. Bu hususta Bostân-ül-ârifînde geniş bilgi vardır.
Sual: Kitaplarda 'ayağa giyilen mest' deniyor. Mest nasıl bir şeydir?
Cevap: Mest, ayağın yıkaması farz olan yerini örten, su geçirmez ayakkabı demektir.


.

Kur’ân tercümesi, Kur’ân değildir!

 
A -
A +
Allahü teâlâ buyurdu ki: "Muhammed aleyhisselama, bu Kur'ânı Arabî dil ile indirdim."
 
 
Sual: Kur’ânın tercümelerine Kur’ân diyerek okuyup sevap bekliyenler oluyor. Gerçekten bu tercümeler Kur’ân yerine geçer mi?
Cevap: Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerimde;
(Benim kitabım arabîdir) buyuruyor ve;
(Muhammed aleyhisselama, bu Kur'ânı Arabî dil ile indirdim) buyuruyor.
O hâlde, Allahü teâlânın melek ile indirdiği kelimelerin, harflerin ve manaların toplamı Kur'ândır. Böyle olmayan kitaplara, Kur’ân-ı kerim denemez. Bu kitaplara Kur'ân diyen Müslümanlıktan çıkar, kâfir olur. Başka dile, hatta Arabiye çevrilirse, Kur'ân açıklaması denir. Manası bozulmadan da, bir harfi bile değişince, Kur'ân olmaz. Hatta hiçbir harfi değişmeden, okunmasında ufak değişiklik yapılırsa, Kur'ân denmez. Rıyâd-ün-nâsıhînde buyurulyor ki:
“Arabî gramer şartlarına uyan ve manayı değiştirmeyen, fakat bazı kelimeleri hazret-i Osman'ın topladığına benzemeyen Kur’ân-ı kerime Kırâet-i şâzze denir. Bunu namazda da, başka yerde de okumak caiz değildir, günahtır. Kırâet-i şâzzeyi, Eshâb-ı kiramdan birkaçı okumuş, fakat söz birliği olmamıştır. Eshâb-ı kiramdan birinin okuduğu bildirilmeyen bir okumaya Kırâet-i şâzze denmez. Din âlimlerinden hiçbirinin okumadığı şekilde okumak, manayı ve kelimeleri bozmasa bile, küfürdür.”
Kur’ân-ı kerimin başka dillere yapılan çevirmelerine Kur'ân denmez. Bunlara, Kur’ân-ı kerimin meâli, yani açıklaması denir. Bunlar, mütehassıs olan ve iyi niyetli, halis Müslümanlar tarafından hazırlanmış ise, Kur’ân-ı kerimin manasını anlamak için okunabilir. Buna bir şey denmez. Bunlar, Kur'ân diye okunamaz. Bunları, Kur'ân diye okumak, sevap olmaz, günah olur. Müslümanlar, Kur’ân-ı kerimi, Allahü teâlânın indirdiği gibi okumalıdır. Manasını bilmeden okumak da sevaptır. Manasını anlayarak okumak, elbette daha çok sevap ve daha iyidir.
İbni Hacer-i Mekkî hazretleri, Fetâvâ-i fıkhiyye kitabında buyuruyor ki:
“Kur’ân-ı kerimi Arabiden başka harf ile yazmak ve başka dile tercüme edip, Kur’ân-ı kerim yerine bunu okumak, söz birliği ile haramdır. Selmân-ı Fârisî hazretleri Fâtihayı İranlılara Farisi harflerle yazmadı. Tercümesini de yazmadı. Fâtiha suresinin Farisi tefsirini yazdı. Kur’ân-ı kerimi Arabiden başka harf ile yazmak ve böyle yazılmış Kur'ânı okumak haramdır.”


.

Kur’ândaki bilgiler ve tefsir

 
A -
A +
İmâm-ı Nesefî hazretleri "Kendi aklı ve görüşleri ile bozuk tefsir yapanlar beş türlüdür" buyuruyor...
 
 
Sual: Kur’ânda hangi bilgiler vardır ve âyetleri yanlış açıklayanların hepsi aynı mıdır yoksa aralarında çeşitlilik var mıdır?
Cevap: Bu konda Mevdû'ât-ül-ulûm kitabında buyuruluyor ki:
“Kur’ân-ı kerimdeki bilgiler üç kısımdır:
Birincisini hiçbir kuluna bildirmemiştir. Kendisini, isimlerini ve sıfatlarını kendinden başka kimse bilemez.
İkinci kısım bilgileri, yalnız Muhammed aleyhisselâma bildirmiştir. Bu yüce Peygamberden ve Onun vârisi olan râsih âlimlerden başka kimse bunları anlayamaz. Müteşâbih âyetler böyledir.
Üçüncü kısım bilgileri, Peygamberine bildirmiş ve ümmetine öğretmesini emir buyurmuştur. Bu ilimler de ikiye ayrılır:
Birinciler, geçmiş insanların hâllerini bildiren Kısas ve dünyada, âhırette yaratmış olduğu ve yaratacağı şeyleri bildiren haberler Ahbârdır. Bunlar, ancak Resulullahın bildirmesi ile anlaşılır. Akıl ile, tecrübe ile anlaşılamaz.
Üçüncü kısım bilgilerin ikincileri, akıl, tecrübe ve Arabi ilimler ile anlaşılabilir. Kur’ân-ı kerimden ahkam, hüküm çıkarmak ve fen bilgilerini anlamak böyledir. İmâm-ı Nesefî hazretleri Akâidde buyuruyor ki: “Arabi ilimlere göre mana verilir. İsmaili sapıkları gibi, başka manalar vermek, ilhad ve küfür olur.
Kendi aklı ve görüşleri ile bozuk tefsir yapanlar beş türlüdür:
1-Tefsir için lazım olan bilgileri bilmeyen cahillerdir.
2-Müteşâbih âyetleri tefsir edenlerdir.
3-Sapık fırkalardakilerin, zındıkların ve dinde reformcuların, bozuk düşünce ve isteklerine uygun tefsir yapanlardır.
4-Delil ve senet ile iyi anlamadan tefsir yapanlardır.
5-Nefse ve şeytana uyarak yanlış tefsir yapanlardır.”
Sual: Riya, gösteriş yapmak mı demektir?
Cevap: Riya, bir şeyi olduğunun tersine göstermektir. Kısaca, gösteriş demektir. Ahıret amellerini yaparak ahıret yolunda olduğunu göstererek, dünya arzularına kavuşmak demektir. Kısaca, dünya kazancına dini alet etmektir. İbadetlerini göstererek, insanların sevgisini kazanmaktır.
Sözleri veya ibadetleri riya ile olan kimsenin, din bilgisi varsa, buna Münafık denir. Din bilgisi yoksa, buna Din yobazı denir. Fen bilgisi olmayıp, kendisini fen adamı tanıtıp, Müslümanları aldatmaya çalışan İslam düşmanlarına Zındık veya Fen yobazı denir. Din yobazlarına ve fen yobazlarına aldanmamalıdır


.

Kadere iman, ilerlemeye mâni midir?

 
A -
A +
Osmanlıların çökmesine, yeni türeyen yobazlar, dinde reformcular sebep oldu!
 
Sual: Bazı dinde reformcular; “Avrupa kıtası küçük ve çok kalabalık ve toprağı fakir olduğundan Avrupalılar yaşayabilmek için, tabiatla çarpışmaya, fen ve sanatta ilerlemeye mecbur oldu. Muhtaç olan Avrupalıların birbiri ile dövüşmesi de, buna sebep oldu. Afrika'da sıcak havalar insanları gevşetti. Ekvator ormanlarındaki bol ve çeşitli meyveler tembelliğe sebep oldu. Asya'da, Afrika'nın kızgın çölleri ve Avrupa'nın buzlu dağları olmadığı için, Asyalılar rahat yaşadılar. Hayatı kazanmak için kolay çalıştılar. Asya kıtası medeniyetin beşiği oldu. Demek ki, şarklı, doğulu bir millet de çalışabilir, yükselebilir. Osmanlıların geri kalmasını, şarklı olmasında, iklimde aramamalıdır. Dinde, kaza ve kader anlayışında aramalıdır” diyorlar. Bunun gerçeklik payı var mıdır?
Cevap: Osmanlıların kaza ve kaderi yanlış anladıklarını, insanların kendilerine kıymet vermeyip, hadiselere teslim olduklarını bir an için kabul etsek bile, çöküntüyü meydana getiren sebepler başkadır. Bunu kısaca şöyle açıklayalım:
Müslümanların hadiselere, olaylara teslim olmasını hoş görmeyenler, gözlerini açar açmaz, milletin bu hâlinden istifade ederek, onları aldatmaya, mevki ve menfaat kapışmaya koyuldular. Onlar memleketin yükselmesi için çalışsalardı, itaate ve teslimiyete alışmış diyerek kötüledikleri bu millet, onlara da teslim olur, itaat eder ve yükselmekte güçlük çekilmezdi. Görülüyor ki, kabahat millette değil, milleti doğru yola sürüklemeyen, koltuk sahibi reformistlerdedir.
Milletin uyanması elbette lazımdır. Fakat, koca bir millet, hep birden, birdenbire uyanamaz ya. Önce uyananlar, iyi yolda çalışmadılar. Yalnız kendilerini düşündüler. Kötülüklere alet oldular. Geri kalanlar uyanmadan, biz kendi keyfimize, kendi kazancımıza bakalım dediler. Bizden sonra ne olursa olsun, yeter ki, post, makam elden gitmesin diyerek sandalyelerini, koltuklarını sağlamlaştırmak için, milletin gözünün kapalı kalmasına, uyumasına çalıştılar. Milletin uyanmasına, yükselmesine mâni bir iken iki oldu.
Halk, gaflet uykusundan uyanmaya mı, yoksa açıkgözlerin uyutmasından kurtulmaya mı çalışacağını şaşırdı! Osmanlıların çökmesine, eskiden kalma uyuyanlar değil, yeni türeyen yobazlar, dinde reformcular sebep oldu!


.

Kendi aklına uyan sapıtır!

 
A -
A +

Sual: Kendi aklına uyarak âyet ve hadislere mana veren, bidat sahibi mi olur yoksa bunun imanı mı gider?

 

Cevap: Bidat itikadı, imanın bozuk ve sapık olmasıdır. Müslümanların çoğu, bu kötü hastalığa yakalanmışlardır. His organları ile anlaşılamayan, hesap ile ulaşılamayan şeylerde akıl yürütmek ve aklın yanıldığı şeylere inanmak, insanı bu hastalığa sürükler. Her Müslümanın, itikatta mezhebin iki imamından birine, yani Mâtürîdî veya Eş'arî mezhebine tabi olması lazımdır. Bu iki imamdan birini taklid etmek, insanı bu hastalıktan kurtarır. Çünkü, Ehl-i sünnet âlimleri, aklın ermediği bilgilerde, yalnız Kur’ân-ı kerime ve hadis-i şeriflere uymuşlar, akıllarını yalnız bu ikisinin manalarını arayıp bulmakta ve anlamakta kullanmışlardır. Bu manaları, Eshab-ı kiramdan, Onlar da, Resulullahdan öğrenmişler ve öğrendiklerini kitaplarına yazmışlardır.

 

Kur’ân-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde açıkça bildirilmiş olan bir şeye inanmayan veya şüphe eden, kâfir olur. Açık olarak bildirilmemiş, şüpheli olan emirlere yanlış mana vermek bidat olur. Kur'ândan, hadisten yanlış mana çıkarana, bidat sahibi denir. Kendi anladıklarına, düşüncelerine Kur'ân, hadis diyene, zındık denir. Bu yanlış anladığına inanan, bidat sahibi olur. Böyle şey olmaz, aklım kabul etmez derse, kâfir olur. Bir harama mubah diyen kimse, bir âyete veya hadis-i şerife dayanarak söylüyorsa, kâfir olmaz, bidat sahibi olur. Hazret-i Ebu Bekir ile hazret-i Ömer'in hilafete seçilmeleri haklı değildi demek bidattir. Hilafete hakları yok idi demek ise küfürdür.

 

Sual: Meşhur olmak, dünyalık toplamak için vaaz vermenin, nasihat yapmanın, dindeki yeri nedir?

 

Cevap: Şöhret için, meşhur olup tanınmak için vaaz vermek, nasihat etmek, kitap yazmak riya olur. Vaaz, emr-i ma'rûf ve nehy-i münker demektir. Münakaşa etmek, başkalarından üstün görünmek ve övünmek için ilim öğrenmek de, riya olur. Dünyalık elde etmek, yani mal, mevki elde etmek için ilim öğrenmek de, riya olur. Riya ise haramdır. Allahü teâlâ için olan ilim, Allahü teâlâdan korkmayı arttırır. Kendi ayıplarını görmeye sebep olur. Şeytanın aldatmasına mâni olur. İlmini dünya kazancına, mala ve mevkiye kavuşmaya vasıta eden din adamlarına, ulemâ-i sû, yani kötü din adamları denir.


.

Tefsirden din bilgisi öğrenmek

 
A -
A +

Sual: Zamanımızda çok kimse, "dinini Kur’ândan öğren" diye yazıyor ve anlatıyor. Gerçekten bir kimsenin, İslamiyetin emir ve yasaklarını Kur’ân tefsirlerinden öğrenip bulması, hükümleri çıkarması mümkün müdür?

 

Cevap: Konu ile alakalı olarak Hadîkada buyuruluyor ki:

 

“Ehl-i sünnet itikadını ve farzları, haramları öğrenmek farzdır. Bunları öğretmek ve kendine lazım olandan başka fıkıh bilgilerini öğrenmek ve Kur’ân-ı kerimin tefsirini, hadis ilmini öğrenmek farz-ı kifayedir. Fıkıh bilgileri, Kur’ân-ı kerimden ve hadis-i şeriflerden öğrenilmesi farz olan bilgilerdir.

 

Fıkıh kitabı okuyan mukallitler, âyetten ve hadisten hüküm çıkarmak ihtiyacından kurtulur. Farz-ı kifaye olanları bilen, yapan var iken, bunları öğrenmek müstehab olur. Bunları yapmak nafile ibadet olur. Yalnız, cenaze namazı böyle değildir. Velisi kılınca, başkalarının tekrar kılması caiz olmaz.

 

Namaz kılacak kadar Kur’ân-ı kerim ezberleyen kimsenin, boş zamanlarında daha çok ezberlemesi, nafile namaz kılmasından daha çok sevap olur. İbadetlerinde ve günlük işlerinde lazım olan fıkıh bilgilerini öğrenmesi ise, bundan daha çok sevap olur.

 

Lüzumundan fazla fıkıh bilgilerini öğrenmek de, nafile ibadetlerden daha sevaptır. Lüzumundan fazla fıkıh bilgisi öğrenirken, tasavvuf bilgilerini ve Allahü teâlâya arif olanların sözlerini ve hâl tercümelerini öğrenmesi de müstehab olur. Bunları okumak, kalbde ihlası arttırır. Fıkıh bilgilerini, derin âlimler, âyet-i kerimelerden ve hadis-i şeriflerden çıkarmışlardır. Bunlar, ancak fıkıh kitaplarından ve fıkıh âlimlerinden öğrenilir.”

 

Görülüyor ki, tefsir okumak farz-ı kifayedir. Fıkıh kitapları varken, din bilgilerini tefsirlerden öğrenmeye kalkışmak, nafile ibadet olur. Farz-ı ayın olan fıkıh kitaplarını okumayı bırakıp, nafile olan tefsir okumak, caiz değildir.

 

Zaten, bizim gibi mukallitlerin, tefsirden fıkıh bilgisi öğrenmesi imkânsızdır. Cehenneme gidecekleri bildirilen yetmişiki fırkanın âlimleri, tefsirlerden yanlış mana anladıkları için, sapıttılar. Âlimler sapıtınca, bizim gibi cahillerin tefsirden ne anlayabileceğini düşünmelidir! Doğru yazılmış tefsirleri okuyan cahiller, böyle felakete düşerse, dinde reformcuların tefsir adındaki kitaplarını okuyan acaba ne olur?


.
.

.


.

. .
 

Bugün 786 ziyaretçi (1061 klik) kişi burdaydı!


Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol