Bediüzzaman içtihad yapmış mıdır?

Süleyman Kösmene tarafından yazıldı.

SALI, 26 KASIM 2013 23:21

Ali Fuat Alatürk: “Bediüzzaman içtihad yapmış mıdır?” BEDİÜZZAMAN TECDİD VE İÇTİHAD YAPMIŞTIR Bediüzzaman Said Nursî (ra) dinde tecdid ve içtihad yapmıştır. Din hizmetinde, cihadda, gerektiğinde klâsik usûl üzere fıkıhta ve bilhassa iman ilimlerinde çok sayıda içtihad etmek ve fetva vermek suretiyle, içinde bulunduğumuz taassubu kırılmış, inancı sarsılmış, teslimiyeti yıkılmış, iffeti ve edebi kaybolmuş, ahlâkı ve ameli bozulmuş asırda kalplere imanı tahkikî olarak, ahlâkı amelî olarak perçinlemiştir.  Bizzat kendisi bu manayı ifade sadedinde diyor ki: “Bu durûs-u Kur’âniyenin dairesi içinde olanlar, allâme ve müctehidler de olsalar, vazifeleri, ulûm-u imaniye cihetinde, yalnız yazılan şu Sözlerin şerhleri ve izahlarıdır veya tanzimleridir. Çünkü, çok emârelerle anlamışız ki, bu ulûm-u imaniyedeki fetvâ vazifesiyle tavzif edilmişiz.”1 Keza Bediüzzaman, âhirzamanın en büyük fesadı zamanında, helâket ve felâket asrında, iman direğinin sarsıldığı ve deccalizmin küfrü ve sefaheti medeniyet saydığı bir zamanda gelmiş ve Kur’ân’ı asrın idrakine sunmuş, sünneti ihya etmiş, İslâm’ı ve imanı tecdid etmiştir. BEDİÜZZAMAN HÂKİMDİR VE HAKÎMDİR Bediüzzaman hâkimiyet ve hikmet sıfatlarını zatında toplanmıştır. Mahkûm iken hükmetmiştir. Bir defasında savcıya şöyle hitap ediyor: “Eğer korkunuz şahsımdan ise, elli bin nefer değil, belki bir nefer elli defa benden ziyade işler görebilir. Yani, odamın kapısında durup bana ‘Çıkmayacaksın’ diyebilir. Eğer korkunuz mesleğimden ve Kur’ân’a ait dellâllığımdan ve kuvve-i mâneviye-i imaniyeden ise, elli bin nefer değil, yanlışsınız, meslek itibarıyla elli milyon kuvvetindeyim, haberiniz olsun!”2 İslâm’ın, imanın, vahyin, ahlâkın, ibadetin kalplere nüfuz eden hükmünü, hikmetlerini ve faziletlerini, dağlar kuvvetinde hüccetler, deliller, keşfiyatlar ve bin tiryak kuvvetinde ilâçlarla3, tefekkür tadında altı bin sayfalık bir eserde yazmak suretiyle münkir filozoflara ve bid’akâr rejimlere meydan okumuştur. Keza, Risale-i Nur’da kalp ile aklı imtizaç ettirmek suretiyle, bin yıllık kelâm okulu ile tasavvuf mesleğini ve felsefenin hikmet yönünü hedefte birleştirmiş, her üç yoldan daha mükemmel biçimde Kur’ân’ın cadde-i kübrasını göstermiştir.4 Bütün bunlar ulum-u imaniyede içtihaddırlar. BEDİÜZZAMAN ZAMANIMIZIN İRŞAD KUTBUDUR Risale-i Nur, yalnız bölgesel bir tahribatı ve mahalli bir haneyi tamir etmiyor. Ve yalnız hususî bir kalbi ve has bir vicdanı ıslâha çalışmıyor.  Risale-i Nur, küllî bir tahribatı ve İslâmiyet’i içine alan ve dağlar büyüklüğünde taşları bulunan bir muhit kaleyi tamir ediyor. Bin seneden beri müfsit âletlerle hırpalanan kalb-i umumîyi, efkâr-ı âmmeyi ve vicdan-ı umumîyi, Kur’ân’ın i’câzıyla tedavi ediyor. Dünyayı saran ve yer küreyi sarsan deccalizm, süfyanizm ve inkâr-ı Ulûhiyet fırtınalarına karşı iman esaslarını delillendiriyor, temellendiriyor, ilmiyle ve tefekkürüyle imanı taklitten tahkike çıkarıyor. Risale-i Nur okundukça, kulağını açan herkese, imanın hadsiz mertebelerinde terakkî ve inkişaf veriyor, iman-ı kâmil kazandırıyor5 ve insanı, hakikî insaniyet-i kübra mertebesine çıkarıyor. RİSALE-İ NUR DÂVÂSI BİR EHL-İ BEYT MESLEĞİDİR Bediüzzaman gerek soy itibariyle, gerekse dâvâ ve meslek itibariyle hem Hazret-i Hasan (ra), hem de Hazret-i Hüseyin (ra) Efendilerimize dayanıyor. Dolayısıyla Risale-i Nur dâvâsı, Ehl-i Beyt mesleğinin asrımızdaki tezahürüdür. Bediüzzaman, Gavs-ı Azam Abdülkadir-i Geylani’den (ks) yaklaşık sekiz yüz yıllık bir aradan sonra Ferid makamına mazhar bir kutb-u azamdır, ümmetçe yolu gözlenen mehdi-yi muntazardır. Derslerinde herhangi bir şeyh silsilesine bağlı kalmadan doğrudan Kur’ân’dan tefeyyüz etmiş ve Resulullah Efendimiz’den (asm) talim eylemiştir. Bunlar mübalâğalı ifadeler değildir. Nitekim bizzat Bediüzzaman, kendi görevini, makamını ve vazifesini aynen şöyle tarif ediyor: (Nezaketi dolayısıyla bu görevleri üçüncü şahıs diliyle ifade ediyor) “Cenâb-ı Hak..…  Âhirzamanın en büyük fesadı zamanında, elbette en büyük bir müçtehid, hem en büyük bir müceddid, hem hâkim, hem mehdî, hem mürşid, hem kutb-u âzam olarak bir zât-ı nuranîyi gönderecek ve o zat da Ehl-i Beyt-i Nebevîden olacaktır.”6 Dipnotlar: 1- Mektubat, s. 413. 2- Mektubat,s. 74. 3- Şuâlar, s. 163. 4- Mektubat, s. 317. 5- Şuâlar, s. 163. 6- Mektubat, s. 425.

 

Her Soruya Cevap Vermek Hiç Kimseye Soru Sormamak

Ehl-i Kitap Kafirlerine Cennetlik diyenler!

Risalei Nur Talebelerine İbretlik Sorular

Said Nursi Sahte Mason din adamlarına tabi oldu

 

 

Mustafa Kaplan Bey, geçen haftaki bir yazısında “Risale-i Nurlara el atıldığını ve bazı değişiklikler yapıldığını” yazıyor ve haklı olarak sert bir şekilde de tenkit ediyordu.

Sakarya Üniversitesi hocalarından Sayın Dr. Alaaddin Yalçınkayada Cemaleddin Efgani isimli eserinde bu değişikliklerden birine dikkat çekiyor. Alaaddin Bey’in ifadeleri şöyle:

 

“İttihad-ı İslâm (İslâm birliği) ve Cemaleddin Efgani ile alâkalı, Said Nursi’nin de bazı görüşleri vardır. Said Nursi şöyle demektedir:

“… Ben bu ittihadın efradındanım(bireylerindenim) ve bu ittihadın tezahürüne (meydana gelmesine) teşebbüs edenlerdenim. Yoksa, sebebi iftirak (ayrılık sebebi) olan fırkalardan değilim.Elhasıl: Sultan Selim’e biat etmişim. Onun ittihad-ı İslâm’daki fikrini kabul ettim. Zira o Kürtleri ikazetti. Onlar da ona biat etti. Şimdiki Kürtler o zamanki Kürtlerdir. Bu meselede seleflerim(benden önce aynı düşüncede olanlar) Cemaleddin Efgani, Mısır Müftüsü merhum Muhammed Abduh, Ali Süavi, HocaTahsin Efendilerle Kemal Bey (Namık Kemal) ve Sultan Selim’dir.”

(Said Nursi, Tarihçe-i Hayat, TenvirNeşriyat, 1987, İstanbul, Yedinci Cinayet.)

 

Alaaddin Yalçınkaya devam ediyor:

“Said Nursi’nin bu konudaki görüşleri, arada küçük olmakla beraber farklı yorumlara sebep olabilecek diğer bir kaynakta şöyle nakledilmektedir:

 

“İşte ben bu ittihadın efradındanım ve bu ittihadın tezahürüne teşebbüs edenlerdenim. Yoksa sebeb-i iftirak olan fırkalardan, partilerden değilim. Elhasıl: Sultan Selim’e biat etmişim, onun ittihad-ı İslâm’daki fikrini kabul ettim. Zira o, vilayat-ı şarkıyeyi ikazetti, onlar da ona biat ettiler. Şimdiki şarklılar, o zamandaki şarklılardır. Bu meselede seleflerim; Şeyh Cemaleddin Efgani, allamelerden Mısır Müftüsü merhum Muhammed Abduh, müfrit âlimlerden Ali Süavi, Hoca Tahsin ve ittihad-ı İslâm’ı hedef tutan Namık Kemal ve Sultan Selim’dir ki…”

(Bediüzzaman Said Nursi, İki Mekteb-iMusibet’in Şehadetnamesi, Risale-i Nur Külliyatı’ndan, Aksi Seda Matbaası,Samsun, 1957, s 14-15)

 

Fark ortada. Birindeki “Kürt” kelimesidiğerinde “vilayat-ı şarkiye” olmuş. Bu durumda, insan “Yoksa Risale-i Nurlarda benzer şeyler yapıldı mı?” diye düşünmez mi? Demek ki, Mustafa Kaplan Bey feveranında yerden göğe kadar haklı…

 

Bir kelimenin değiştirilmesine bile bizzat Risale-i Nur’un yazarı şiddetle karşı. Bakın:

 

Mana daha güzelleşiyor diye Fihrist Risalesi’ne yapılan çok küçük bir ilaveye itiraz eden Said Nursi, şiddetli bir tokat aşkettikten sonra, “Titremeliydiniz. Ben dahi (Risale-i Nur’a) kalem karıştıramıyorum. Siz nasıl kalem karıştırırsınız!” demiştir. (ittihad.com.trsitesindeki 14 sahifelik metnin 6. sahifesi. Aynı cümle Sikke-i Tasdik-iGaybi’de de mevcut.)

 

1996 veya 97’de Aksaray Akgün Otel’de Risale-i Nur toplantısı yapılmıştı. Galiba Filistin’den gelen hatipdi; konuşması içinde “Said Nursi, üstadlarım Cemaleddin Efgani, Muhammed Abduh, Ali Süavi diyor” dedi. Konuşmaları anında tercüme eden Suat Yıldırım Hoca, hatibin bu cümlesini tercüme etmedi.Arkasından, Suriyeli Ramazan el Buti konuştu. İşe bakın ki, bir önceki hatibin söylediğini o da söylemesin mi… Suat Hocamız, Buti’nin o cümlesini de es geçti.Bendeniz, tercümede bazı yerleri niçin atladığını yazıp kâğıdı masaya bıraktım.Suat Hocamız cevap vermek mecburiyetinde kaldı ve “Efendim biz polemik olmasını istemiyoruz” dedi. Hoca kendine göre bu iki ismi yani Abduh ve Cemaleddin Afgani’yi Said Nursi’nin üstadıolarak göstermek istemiyordu. İyi de, Said Nursi kendisi bu isimleri vermekten çekinmemişse bize ne oluyor!..

Sizin anlayacağınız değerli okuyucular, böyle şeylere şahit oldukça, Mustafa Bey’e bir defa daha ‘haklısın’ demekten kendimizi alıkoyamıyoruz.

16 Mart 2006 Perşembe

(Ali Eren, Vakit)

Said Nursi ve 33 Ayet

  

 

 

“Risale-i Nur’un arkasında otuzüç âyât-ı Kur'aniye işârâtı ve Hazret-i İmam-ı Ali Radıyallahu Anh’in üç kerâmât-ı gaybiye ile ihbârâtı ve Gavs-ı A’zâm’ın sarahate yakın şehâdeti var. Ona hücûm, bunlara hücûmdur.”

Müdâfaalar, 104

-İslam tarihin'de Sahabe Efendilerimiz başta olmak üzere Müctehid mezhep imamlarımız, icazetli Alimlerimiz, irşad ehli değerli tasavvuf büyükleri gibi ceplerinden bin tane said nursi çıkartacak nice üstün şahsiyetler gelip geçmiştir, dikkat edilecek olursa hiç bir ehli sünnet Alimi kendilerinin veya yazdıkları kitapların Kur-an'ı Kerim'de geçtiğini iddia etmemiştir.(Kur-an'dan ve Risaleler'den başka kitap okumayan said nursi ve cemaatı bu kitaplardan bi haber yaşadıkları için onlara göre risale'lerden üstün kitap yoktur).Şeyhi, hocası olmayan üç ay medrese okumuş icazetsiz Said Nursi kendi yazdığı kitabı (ona göre yazmamış yazdırılmış) kutsallaştırılmak için hiç çekinmeden Kur-an ve İslam büyükleri alet edilmiş buda yetmezmiş gibi aba altından sopa gösterircesine "Ona hücûm, bunlara hücûmdur" diyerek Müslüman'ları Kur-an'ı Kerim, Hz Ali ve Gavsı Azam ile korkutmaya çalışmıştır. Said Nursi'nin rüya, ilham, sunuhat ve keşifleri sadece kendisini bağlar bunlar şeriat'ta delil olarak kabul edilemez. 
33 Ayetin risalei nuru işaret etmesi olayı ise tamamen Said Nursi'nin vehim ve hayellerden ibarettir. Delilleri ise ayetleri çarpıtarak yaptığı tevillerden başka bişey değil,(1) bu İslam ve akıl dışı iddialara inanan kardeşlerimize şunu soralım; Peygamber Efendimiz(s.a.v), sahabe efendilerimiz(r.a), müçtehid imamlarımız, yüzbinlerce Alim, fakih, evliya'nın hepsi Kur-an'ı okuduğu halde anlayamadı bu sırrı çözemedi ama Said Nursi yüzyıllarca sonra gelerek bu sırrı çözdü, öylemi?
Özetlersek, kendisini ve yazdığı risalei nur denen kitapları büyük göstermek için her yolu mübah sayan Said Nursi, Müslümanların Allah korkusunu Evliya sevgisini mükemmel bir şekilde suistimal etmeyi başarmıştır.  
Dipnot: 

(1)

 

Said Nursi'ye inen Risale-i Nur!

 

“Risailin Nur dahi ne şarkın malûmatından, ulûmundan ve ne de garbın felsefe ve fünunundan gelmiş bir mal ve onlardan iktibas edilmiş bir nur değildir. Belki semavî olan Kur'an'ın, şark ve garbın fevkindeki yüksek mertebe-i arşîsinden iktibas edilmiştir.”

Şualar, Birinci Şua, c. I, s. 833

“Risale-i Nur’un mesaili, ilim ile, fikir ile, niyet ile ve kasdi bir ihtiyarla değil; ekseriyet-i mutlaka ile, sunuhat, zuhurat, ihtirat ile oluyor.”

Kastamonu Lahikası, s. 233:

 

"Risale-i Nur, 20. asrın Müslümanlarını ve bütün insanlarını koyu bir fikir karanlıklarından ve müthiş delalet yollarından kurtarmak için müellifin kendi ihtiyari ile yazılmış değil, Cenab-ı Hakkın lisanı ile yazılmış bir eserdir.”

Rehberler, s. 141:

 

“Mübarek Sözler şübhesiz Kitabı Mübin'in nurlu lemeatıdır. İçinde izaha muhtaç yerler eksik olmamakla beraber küll halinde kusursuz ve noksansızdır”.

Barla Lahikası, Yirmi Yedinci Mektub ve Zeyilleri, c. II, 1415

 

“Kimin haddidir ki, bu Nurlarda yanlışlık bulsun. (...) Onun için bir harfe dokunmayı azîm bir günah işliyorum telâkki ediyorum.”

Barla Lahikası, 56

 

“Risale-i Nur bu asırda, bu tarihte bir “urvet-ül vüska”dır. Yani çok sağlam, kopmaz bir zincir ve bir “hablullah” yani Allah’ın ipidir.”

Şualar, On Birinci Şua, c. I, s. 985

 

“İslâmiyet güneşinin doğuşundan tam öndört asır sonra, senin gibi ulvî ve İlâhî ve arşî bir nurun tekrar ve yeniden, bahusus bu son asırda, hem Türk elinde ve hem de Türk dilinde doğması, acaba kimin hatır ve hayalinden geçerdi? Bu ne büyük bir ni’met bizlere ve bu asır halkı için ne bahtiyarlık Yârabbi!. "
Zülfikar Mecmuası, 433

 

 (...) benim gibi yarım ümmi ve kimsesiz (...) bulunan bir adam, (...) Risale-i Nur'a sahip değildir; ve o eser, onun hüneri olamaz, onunla iftihar edemez. Belki doğrudan doğruya Kur'an-ı Hakimin bu zamanda bir nevi mu'cize-i maneviyyesi olarak, rahmet-i ilahiyye tarafından ihsan edilmiştir. O adam, binler arkadaşiyle beraber, o hediye-i Kur'aniyeye el atmışlar. Her nasılsa birinci tercümanlık vazifesi, ona düşmüş.
 Onun fikri ve ilmi ve zekasının eseri olmadığına delil, Risale-i Nur'da öyle parçalar var ki; bazısı altı saatte, bazı iki saatte, bazı on dakikada yazılan risaleler var. Ben yemin ile te'min ediyorum ki: Eski Said'in (R.A.) kuvve-i hafızası da beraber olmak şartıyle, o on dakika işi, on saatte fikrim ile yapamıyorum; o bir saatlik risaleyi, iki gün istidadımla, zihnimle yapamıyorum, ve o bir günde altı saatlik risale olan "Otuzuncu Söz"ü ne ben ve ne de en müdakkik, dindar feylesoflar, altı günde o tahkikatı yapamazlar ve hakeza...
Şualar, 534-535, Birinci Şua/iki Acip Suale Cevaplar/işarat-ı Kur'aniye Hakkında Lahika; Sikke-i Tasdik-ı Gaybi, 68-69, Parlak Fıkralar ve Güzel Mektuplar/Bu aciz kardeşiniz, hem itiraz eden o eski dost zata, hem ehl-i dikkate ve sizlere beyan ediyorum ki (...); Kastamonu Lahikası, 179, Yirmiyedinci Mektubdan/Aziz, Sıddık, Risale-i Nur Şakirdleri Kardeşlerim.

işte ihtiyar ve şuurumun dairesi haricinde, mezkûr haletler ve sergüzeşt-i hayatım ve ulûmların enva'larındaki hilaf-ı adet ihtiyarsız tetebbuatım; böyle bir netice-i kudsiyeye müncer olmak için; kuvvetli bir inayet-i ilahiye ve bir ikram-ı Rabbani olduğuna bende şüphe bırakmamıştır.
Mektubat, 353-354; Sikke-i Tasdik-ı Gaybi, 267; Barla Lahikası, 12, Yirmisekizinci Mektub/Yedinci Risale Olan Yedinci Mes'ele/Altıncı işaret; Tarihçe-i Hayat, 190-191, Barla Hayatı/Yirmisekizinci Mektub'un Yedinci Mes'ele'si.

(...) Aynen bu ehemmiyetli hikmet içindir ki, bazı def'a haberim olmadan, ihtiyarım ve rızam olmadığı halde, ince hakaik-ı imaniye ve kuvvetli hüccetler, müteaddit risalelerde tekrar edilmiş. Ben çok hayret ediyordum: Neden bunlar bana unutturulmuş, tekrar yazdırılmıştır?
Sikke-i Tasdik-ı Gaybi, 36, Parlak Fıkralar ve Güzel Mektuplar/Aziz Kardeşlerim!

(...) Hatta, bir kısım Risaleleri ihtiyarım haricinde yazdığım gibi, Risale-i Nur'un ehemmiyetini zikretmekte ihtiyarsız hükmündeyim.
Şualar, 572; Sikke-i Tasdik-ı Gaybi, 124, Sekizinci Şua/Üçüncü Bir Keramet-i Aleviye/Bir ifade-i meram

 

Said Nursinin Risaleleri iradesi dışında yazdığına dair ifadeleri:

"Yazdırıldı"
Şualar, 219, Onbirinci Şua/Meyve Risalesi/Bu Onuncu Mes'eleye Bir Hatime Olarak iki Haşiye; Siracü'n-Nur, 62, Otuzbirinci Mektuptan Yirmialtıncı Lem'a/ihtiyarlar Hakkında/Onbirinci Rica; iman ve Küfür Muvazeneleri, 111, Meyve Risalesi'nden/Onuncu Mes'elenin Hatimesi Olarak iki Haşiye/Birincisi.

"Yazdırılmış"
Lemeat, 68, Mebhaslar/Kur'an, Kendi Kendini Himaye Edip Hakimiyetini idame Eder

"Yazdırılmadı"
Tarihçe-i Hayat, 398, Denizli Hayatı/Bu Fıkra Bir Casus Vasıtasiyle Resmi Memurların Eline Geçtiği için "Lahikaya" Girmiştir; asa-yı Musa, 82, Meyve Risalesi/Onbirinci Mes'elenin Haşiyesinin Bir Lahikasıdır/Salisen/Haşiye; Şualar, 236, Onbirinci Şua/Meyve Risalesi/On birinci Mes'elenin Haşiyesinin Bir Lahikasıdır/Saniyen/Haşiye; Siracü'n-Nur, 172, Denizli Müdafaası/Bu fıkra, resmi me'murların ellerine bir casusun eliyle geçtiği için buraya girdi.

"ihtiyarsız"
Sözler, 247, Yirminci Sözün ikinci makamı/iki Mühim Suale Karşı, iki Mühim Cevap/Birincisi/Haşiye; asa-yı Musa, 76, Meyve Risalesi/Onbirinci Mes'elenin Hatimesi; Mektubat, 85, Ondokuzuncu Mektub/Mu'cizat-ı Ahmediyye/Üçüncü Nükteli işaret/Haşiye; Zülfikar Mecmuası, 123, ikinci Zeyl/Yirminci Söz/iki Mühim Suale Karşı iki Mühim Cevap/Birincisi/Haşiye.

"Manen icbar edilmiyorum"
Kastamonu Lahikası, 15, Yirmiyedinci Mektubdan/Aziz, Tam Sıddık Kardeşlerim

"izin olmadığından yazılmadı"
Kastamonu Lahikası, 28, Yirmiyedinci Mektubdan/Manevi bir ihtar ile bir-iki ince mes'eleyi size yazıyorum

"ihtiyarım haricinde olarak uzun yazdırıldı. Hikmetini de anlamadık, belki bir hikmeti var diye öylece bıraktık"
Kastamonu Lahikası, 78, Yirmiyedinci Mektubdan/Küçük Hüsrev olan Feyzi'nin ve Emin'in suallerine bir cevab ve haşa hurafe tevehhüm edilen bir rivayetin bir mu'cize-i gaybiyyesidir

"Hakikattan haber aldım"
Kastamonu Lahikası, 115, Yirmiyedinci Mektubdan/Gayet Ehemmiyetlidir

"İrade ve ihtiyarım ile yazmadım"
Şualar, 83, Yedinci Şua/ ayetü'l-Kübra/Mühim Bir ihtar ve Bir ifade-i Meram/Beşincisi

"İhtiyarsız olarak te'lif edildiğinden"
Şualar, 151, Yedinci Şua/ayetü'l-Kübra/ihtar

"Beyana izin verilmedi"
Şualar, 480, Onbeşinci Şua/Elhüccetü'z-Zehra/Üçüncü Medrese-i Yusufiye'nin Tek Bir Dersinin Üçüncü Kısmı/Mukaddime.

"ihtiyarsız sevkedildim"
Şualar, 501, Onbeşinci Şua/Elhüccetü'z-Zehra/Elhüccetü'z-Zehra'nın ikinci Makamı/Dördüncü Kelime-i Kudsiye.

"Yazmaya izin verilmedi"
Sözler, 157, Ondördüncü Sözün zeyli

 

Farklı Dillerde Gelen Risaleler;

 

"Şu fıkra, Arabi geldiği için Arabi yazıldı..."
Sözler, 443, Yirmialtıncı Söz/Hatime.

"Şu Yirminci Pencerenin hakikatı, bir zaman Arabi bir surette şöyle kalbe gelmişti: (...)"
Sözler, 625, Otuzüçüncü Söz/Yirminci Pencere/Haşiye

"(...) Yani bu münacat, kalbe Farisi olarak tahattur ettiğinden Farisi yazılmıştır."
Sözler, 193; İman ve Küfür Muvazeneleri, 63, Onyedinci Söz/Kalbe Farisi Olarak Tahattur Eden Bir Münacat

 

***

İlham Nedir?
  Feyiz yoluyla kalbe ilka olunan mana.

  Kur'an-ı Kerim'de Allahu Teâlâ'nın arıya vahyettiği anlatılmaktadır (en-Nahl, 16/68). Bu vahiyle kastedilen ilhamdır. Yine Kur'an'da peygamber olmadığı bilinen şahıslara geldiği bildirilen vahiy ilham ile tefsir edilmiştir. Allah Hz. Musa'nın annesine "çocuğu emzir, başına gelecekten korktuğun zaman, onu suya bırak, korkma, üzülme biz şüphesiz onu sana döndüreceğiz ve peygamber yapacağız" (el-Kasas, 28/7). Bu ayet-i kerimedeki vahyin ilham olduğu kabul edilirse, ilhamın uykuda ve uyanık iken geldiği söylenebilir. Nitekim Allahu Teâlâ'nın Hz. İbrahim'e oğlunu kurban etmesini söylemesi uyku halindeki ilhama misaldir (Ramazan Efendi, Haşiye ala Şerhi'l-Akâid, s. 63).

İslâm akâidinde, ilim elde etme yolları arasında ilham kabul edilmemiştir. Kelâm âlimlerinin çoğu bu görüştedir. Ancak bu meseleyi Taftazanî (ö. 797/1395) şöyle yorumlamıştır: İlham herkes için bilgi vasıtası değildir. Başkasına karşı delil olarak kullanılmaya elverişli de değildir. İlham Kişinin kendisi için delil olabilir. Çünkü ilhamla ilim hasıl olduğu konusunda şüphe yoktur. Bu hususla ilgili hadisler mevcuttur. Bir çok seleften bununla ilgili haberler nakledilmiştir (Taftacanı, Şerhu'l-Akâid, terc. Süleyman Uludağ. s. 121).

Gazzalî, Razî ve Âmidî gibi bazı kelâmcılar nazar ve istidlal söz konusu olmaksızın ilhamla yakînî ve kat'î bilgilerin elde edileceğini kabul ederler. Ancak ilham zannedilen şey vahim olabilir. Şeytan'ın vesvesesi olabilir. Bunun için ilhamı vahim ve vesveseden ayırabilmek için onun dine uygunluğunu âyetlerle ve hadislerle kontrol etmek gereklidir. Bu şekilde kabul edilen ilham bile dinler ve mezhepler konusundaki tartışmalarda ölçü değildir (bk. İsmail Hakkı İzmirli, Yeni İlm-i Kelâm, I, 59).

Vahiy ile ilham arasındaki farklar şunlardır;
1. Vahiy yalnızca peygamberlere gelir. 
2. İlhamda melek gözükmez.
3. Kendisine ilham gelen kişi bunu gizleyebilir. Hatta gizlemesi daha güzeldir. Peygamber vahyi gizleyemez, 
4. Vahiyde kesinlik vardır. Peygamber vahyin, Allah'tan geldiğini kesin olarak bilir. İlham zannîdir (Zanna dayanır) (Zurkânî, Menâhilu'l-İrfân, Kahire 1954, I, 64).

 

Said Nursiye gelen Sunuhat, Zuhurat Nedir?

Sunuhat: Kalbe gelen manalar, doğuşlar.
Zuhurat: Gerçekleşeceği düşünülmeyen, hesapta olmayan, umulmadık, olağan dışı olgular.

Said Nursiye irade dışı gelen sunuhat ve zuhurat olarak bahsettiği şeylerin ilham olduğu açıkca meydandadır.

 

Risalei nurun Allahtan gelen ilham olduğunu kabul etmeyen şimdiki nurcular aşağıdaki satırda said nursi'yi müdafa eden şakirdinden acaba said nursiye dahamı yakınlar?

 

“Ey Risale-i Nur! Senin Hakkın dili, Hakkın ilhamı olup O’nun izni ile yazıldığına şüphe yoktur. Ben kimsenin malı değilim. Ben hiçbir kitaptan alınmadım, hiçbir eserden alınmadım. Ben Rabbani ve Kur’aniyim. Bir layemut’un eserinden fışkıran kerametli bir Nur’um.”  Müdafaalar s. 347

 

Peygamber olmayanlara gelen İlhamlar;
Yukarıda ki satırları iyi okuduğumuzda ilhamın Allah'tanmı yoksa şeytan'danmı geldiğini ayırt edebilmek için üstün bir takvaya ve üstün bir ilme sahip olup gelen ilhamı şeriat'a göre ölçmek lazımdır. İslam tarihinde hiç bir ehli sünnet alimi kendisine gelen ilhamı delil göstererek kitap yazmamıştır. Eğitim görmeyip kendi kendine kitap okuyan birinin ise Müçtehid - Fakih - Alim - Molla olması mümkün değildir, Said Nursi gibi icazeti, selahiyeti olmayan birinin şer'i bir konuda hüküm vermesi ise hem kendisi hem ona uyanlar için büyük zarardır, Peygamber Efendimiz bu konuda şöyle buyurmuştur;

Fetva vermeye en cüretli olanınız, Ateşe [girmeye] en cüretli olanınızdır 
[Darimi]

Bilmeden fetva verene, yerdeki ve gökteki melekler lanet ederler 
[İbni Lal, İbni Asakir]

İyi işe vesile olan, hayatında ve öldükten sonra da o işi yapanlar kadar sevap kazanır. Kötü işe ön ayak olana da, bu iş terk edilinceye kadar, bunun günahı yazılır. 
[Taberani]

“Nurcuların Savunması;"Peygamber Efendimiz de Ümmi değilmiydi? " 

Said Nursi'yi sevenlerinin onu savunmak için kullandığı soru cümlelerinden biridir bu, sorunun kendisi edebe muğayirdir, bu soru; O na geldiyse Said'e de gelir, O na verildiyse Said'e de verilir, O yaptıysa Saidde yapar vs. demeye gelirki İslam adabına aykırıdır, müslümanın Allah katındaki değeri Kur'an-ı Kerime ve Peygamber Efendimize ne kadar uyduğuna bağlıdır, uymak ile kıyas etmek aynı şey değildir

(Uymak; bağlı kalmak, tabi olmak // Kıyas; denk sayma, karşılaştırma). 

Peygamber Efendimiz bisetten önce Ümmi idi yani okuması yazması yoktu, Peygamber Efendimizin ümmi olmasının hikmetlerinden biri şudur; müşrik ve kitap ehlinin Peygamber Efendimize gelen vayhi "birilerinden eğitim aldıda söylüyor" iftiralarına maruz kalmaması içindi. Birisini Peygamber Efendimiz ile kıyaslamak yerine o kişinin Peygamber Efendimize ne kadar uyduğuna bakmak İslami ahlaka daha uygundur.

Cevap;
Peygamber Efendimizin ümmi olması , ümmetinden her ümmiye Allah katından ilim verileceği anlamına gelmez, İslam tarihinde ümmi olupta Veli olan zatlar vardır fakat bu zatlar kendilerinin ben Alimim diye tanıtmamıştır ve kendilerine gelen sunuhat, zuhurat, ihtirat göre değil şeriata göre yaşamışlardır, icazetli ilmi derin büyük Alimler ise Allaha karşı her zaman edebi gözetip mütavazi davranmışlardır. 

SONUÇ;
Yukarıda Said Nursi yazdığı "risale-i nur" denen kitaplar için; 

-Allah'ın ipi olduğunu,
-Cenab-ı Hakkın lisanı ile yazıldığını,

-Arş'dan indiğini, 
-İrade dışı yazdırıldığını, 
-Hiç bir esere benzemediğini, 
-Eksiksiz ve kusursuz olduğunu, 
-Bütün Müslümanların ve insanların kurtarıcısı olduğunu, 

-İslam'ın tekrar risale-i nur ile doğduğunu,
-Risalenin bir harfine bile dokunmanın günah olduğu gibi sunuhat, zuhurat, ihtirat adı altında kalbine gelen hayel ve vehimlere dayanan hiç bir şer-i delili olmayan iddialarda bulunmaktadır. Said Nursi Risale-i Nur'un izaha muçtaç olmadığını söylediği halde ona tabi olanlar onun yanlışlarını habire düzeltmek için uğraşmaktadır.

Allah'a karşı yalan uydurup iftira düzenden veya kendisine hiç bir şey vahyolunmamışken "Bana da vahy geldi" diyen ve "Allah'ın indirdiğinin bir benzerini de ben indireceğim" diyenden daha zalim kimdir? Sen bu zalimleri, ölümün 'şiddetli sarsıntıları' sırasında meleklerin ellerini uzatarak onlara: "Canlarınızı (bu kıskıvrak yakalanıştan) çıkarın, bugün Allah'a karşı haksız olanı söylediğiniz ve O'nun ayetlerinden büyüklenerek (yüz çevirmeniz) dolayısıyla alçaltıcı bir azabla karşılık göreceksiniz" (dediklerinde) bir görsen...
Enam 93

 

| ESK

 

Said Nursi; "Cehennemde olsa sonsuzluğu isterim"

 

Şuâlar, 193, Onbirinci Şuâ/Meyve Risalesi/Sekizinci Mes'elenin Bir Hülâsası/Birincisi; Âsâ-yı Mûsa, 37; Îman ve Küfür Muvazeneleri, 175, Meyve Risalesi/Sekizinci Mes'elenin Bir Hülâsası/Birincisi

(...) Bir zaman -küçüklüğümde- hayalimden sordum: "Sana bir milyon sene

ömür ve dünya saltanatı verilmesini fakat sonra ademe ve hiçliğe düşmesini mi

istersin? Yoksa, bâkî fakat âdi ve meşakkatli bir vücudu mu istersin?" dedim. Baktım,

ikincisini arzulayıp birincisinden "ah!" çekti. "Cehennem de olsa beka isterim."

dedi.

 

İşârâtü’l-İ’caz, 90, Mahiyet-i Küfür/Pekâlâ, o ebedî ceza hikmete muvafıktır; kabul ettik. Fakat merhamet ve şefkat-i İlâhiyeye ne diyorsun?

Vücudun, velev Cehennemde olsun, ademden daha hayırlı olduğu vicdanî bir

hükümdür. Zira adem, şerr-i mahz olduğu gibi, bütün musîbetve ma’siyetlerin de

merciidir. Vücut ise velev Cehennemde olsa, hayr-ı mahzdır. 

 

*******************

Said Nursi küçüklük hayellerini kitabına aldığına göre eski hayellerinden vazgeçmemiş. Cehennemi gülbahçesi, panayır yeri zanneden Said Nursiye ve hayranlarına Allahın (C.c) cehennem ile ilgili Ayetlerini hatırlatalım;

-Ayetlerimize karşı inkâra sapanları şüphesiz ateşe sokacağız. Derileri yanıp döküldükçe, azabı tadmaları için onları başka derilerle değiştireceğiz. Gerçekten, Allah, güçlü ve üstün olandır, hüküm ve hikmet sahibidir.(NİSA/56)

-Bunların üzerlerinin cehennem ateşinde kızdırılacağı gün, onların alınları, böğürleri ve sırtları bunlarla dağlanacak (ve:) "İşte bu, kendiniz için yığıp-sakladıklarınızdır; yığıp-sakladıklarınızı tadın" (denilecek).(TEVBE/35)

-(Böylesinin) Önünde cehennem vardır ve (orada) irinli sudan içirilecektir.(İBRAHİM/16)

-Orda kendileri için, 'kemikleri çatırdatan inlemeler' vardır. Onlar orda işitmezler de.(ENBİYA/100)

-İşte bunlar çekişen iki gruptur, Rableri konusunda çekiştiler. İşte o inkâr edenler, onlar için ateşten elbiseler biçilmiştir; başları üstünden de kaynar su dökülür.(HAC/19)

-Ne zaman ordan, sarsıcı-üzüntüden çıkmak isterlerse, oraya geri çevrilirler ve (onlara:) "Yakıcı azabı tadın" (denir).(HAC/22)

-Ateş, onların yüzlerini yalayarak yakar da onun içinde onlar, (etleri sıyrılmış olarak sırıtan) dişleriyle kalıverirler.(MÜ'MİNUN/104)

-Kızgın bir ateşe yollanırlar.(ĞAŞİYE/4)

-Kaynar bir kaynaktan içirilirler.(ĞAŞİYE/5)

-Onlar için (zehirli olan) dari' dikeninden başka bir yiyecek yoktur.(ĞAŞİYE/6)

 

-Elleri boyunlarına bağlı olarak, sıkışık bir yerine atıldıkları zaman, orada yok oluşu isteyip-çağırırlar.(FURKAN/13)

ve bir Hadis; 
“Cehennemliklerin azabı en hafif olanı iki ayağının altında ateş közü bulunan ve bunlarla beyni kaynayan kişidir” (Buhârî, Rıkak: 17; Müslim, İman: 27)

Cehennemde ebedi kalmaktansa yok olmanın kat kat daha iyi olcağını umarız akıl sahipleri anlamıştır.

 

Said-i Nursi'nin "Müslüman İseviler" iddiası ve kavramı bir TUZAKTIR...

 

 

Sual: "Hazret-i İsa, kıyamete yakın yeryüzüne inecek, teslis inancını kaldıracak, hakiki Hıristiyanlığı getirecek, Hıristiyanlıkla İslamiyet’i yaklaştıracak, böylece İsevi Müslümanlar ortaya çıkacaktır" deniyor. İsevi Müslüman olur mu? Yani ahir zamanda, iki dinli insanlar mı çıkacak?

CEVAP
Hayır, İsevi Müslüman veya Müslüman İsevi olamaz!

Sütlü idrar veya idrarlı süt denmez, ikisi de necistir. Bu ifade, Müşrik Müslüman veya Temiz necaset yahut Namuslu fahişe tabirine benziyor. Bunlardan biri kötü ise, ötekini de kötü eder. Biri necis ise veya kâfir ise ikisi de, aynı hükme girer.

Kâfirlik kelime oyunlarıyla gizlenmeye çalışılıyor. Süte idrar karıştırınca, bunu İdrarlı süt diye övmekle, İsevi Müslüman demek arasında ne fark vardır ki?

Bir Hıristiyan, İsevi Müslümanım veya Müslüman İsevi’yim demekle Müslüman olmuş olmaz. Dinine, putuna zarar vermez, dinden çıkmış olmaz. Yani bir gayrimüslim, ben Müslümanım dese de Müslüman olmuş olmaz. Fakat bir Müslüman şakadan bile, ben Hıristiyanım dese, onun kâfir olacağı fıkıh kitaplarında yazılıdır. Yani, Müslüman İsevi’yim diyen, kâfir olduğu gibi, Müslüman Musevi’yim diyen de kâfir olur.

Musevilik ve İsevilik hiç bozulmamış olsa bile yahut hakiki halini getirme imkânı olsa da, onlarla amel etmek caiz olmaz. Çünkü İslamiyet’in gelmesiyle, eski dinlerin hepsi nesh edildi yani yürürlükten kalktı. Eski dinlerin kiminde içki haram değildi, kiminde iç yağı haram idi. Kiminde yakın akraba ile evlenmek caiz idi. Bunların hepsi nesh edildi; yalnız İslamiyet ile amel etmek emredildi. Üç âyet-i kerime meali:

Allah indinde hak din yalnız İslam'dır. [Al-i İmran 19]

Bugün size dininizi ikmal ettim, üzerinize nimetimi tamamladım ve sizin için din olarak İslam’ı beğendim. [Maide 3]

İslam’dan başka din arayanın bulacağı din, asla kabul edilmez. [Al-i İmran 85]

Allahü teâlâ, hak dinin yalnız İslam olduğunu, İslam’ı beğendiğini ve İslam’dan başka dini kabul etmeyeceğini açıkça beyan ederken, Müslümanlığı, Hıristiyanlığa yaklaştırmak ne demektir?
İsa aleyhisselam, kıyamete yakın geldiğinde, İslamiyet’le hükmedecek yani bu ümmetten biri olarak, İseviliği tamamen kaldıracaktır.

İki hadis-i şerif meali şöyledir:
Allah’a yemin ederim ki, Meryem’in oğlu İsa, âdil bir hakem olarak aranıza inecek, haçı kıracak [Hıristiyanlığı kaldıracak], domuzu öldürecek [domuz etini yasaklayacak], İslam’dan başka her şeyi yasak edecektir. [Buhari]

İsa, inince İslamiyet’le hükmedecektir. O zaman Allahü teâlâ, Müslümanlardan başka herkesi helak edecektir. [Ebu Davud]

Buhari ile Ebu Davud, Kütüb-i sitteye dahil iki kıymetli hadis kitabıdır. Bu sahih hadis-i şeriflerde, (İslam’dan başka her şeyi yasak edecek, Müslümanlardan başka herkesi helak edecek) buyuruluyor. Musevilere, İsevilere dokunmayacak denmiyor ki.

Yukarıda bildirilen âyet-i kerimeler ile bu hadis-i şerifleri inkâr etmek, dini inkâr etmek olmaz mı?

Hazreti İsa İslamiyeti Yayacak
Sual: Hazret-i İsa gelince, hakiki Hıristiyanlığı mı yayacak?
CEVAP
Hayır. İsa aleyhisselam geldiği zaman, Hıristiyanlığı ortadan kaldıracak, bu ümmetin bir ferdi olarak İslamiyet’i yayacaktır. Bir hadis-i şerif meali şöyledir:
İsa, benim dinim üzerine gelir. [İ. Ahmed]

İslamiyet gelince, Hıristiyanlık ve önceki bütün dinler nesh edilmiş, yürürlükten kaldırılmıştır. Hakiki Hıristiyanlık da olsa, hakiki İncil ve Tevrat da bulunsa, bunlar artık geçerli değildir. Hakikisi geçerli olacak olsa idi, Allahü teâlâ, İslamiyet’i göndermez, (Hakiki İsevilik şudur, İsevi dinine devam edin) derdi. Böyle demeyip, (Hak din, yalnız İslamiyet’tir) buyurdu. (İslamiyet’ten başka din, kabul etmem) buyurdu. İslamiyet’in hükmünü ise, kıyamete kadar geçerli kıldı.

Hıristiyanlar, tahrif edilmeyen İncil’i bulsalar, aynen İsa aleyhisselamın bildirdiği gibi, ibadet etseler de, Muhammed aleyhisselamı hak peygamber ve Müslümanlığı hak din olarak kabul edip, Müslüman olmadıkları müddetçe, küfür üzere olurlar. Çünkü imanın altı şartından biri, bütün peygamberlere inanmaktır. Birini kabul etmeyen kâfir olur.

Hakiki Hıristiyan
Sual: Bir arkadaşa niçin Kiliseye gittiğini sordum, (Ben hak yolda olan, Peygamberimize inanan hakiki Hıristiyanlarla görüşüyorum, küfre karşı onlarla omuz omuza cihat ediyoruz) dedi. Hak yolda olan Hıristiyan olur mu?

CEVAP
Hakiki Yahudi gibi, hakiki Hıristiyan da gayri müslimdir, yani Müslüman değildir, şeksiz, şüphesiz kâfirdir. Resulullahın, sadece bir peygamber olduğunu kabul etmek yetmez; bildirdiklerinin hepsine de iman etmek şarttır. Resulullahı sevip, onun düşmanlarını sevmemek de, şarttır. Bir kimse Lenin veya Mao için, (O vardır, komünizmin büyük lideridir) dese; fakat komünizmi kabul etmese, komünistler için bunun önemi olmaz. Peygamber efendimizi kabul etmek demek, imanın altı şartını da kabul etmek demektir. Birini kabul etmeyen kâfir olur. Hıristiyanlar, Kur’an-ı kerimi de, Peygamber efendimizin bildirdiği İslamiyet’i de kabul etmiyor. Hak din yalnız İslamiyet’tir.

Bir âyet-i kerime meali:
İslam’dan başka din arayanın, o dini asla kabul edilmez. [Al-i İmran 85]

Bir hadis-i şerif meali de şöyledir:
Cennete ancak Müslüman girer. [Buhari]

Bu âyet-i kerime ve hadis-i şerife de, ancak Müslüman olan inanır, hakiki Hıristiyanlar inanmaz.

****

Ama Said Nursi meseleyi kelime oyunları ile nasıl aslından çıkarıyor, kaynağından okuyalım;

“Hem âlem-i insaniyette inkâr-ı uluhiyet niyetiyle medeniyet ve mukaddesat-ı beşeriyeyi zîr ü zeber eden Deccal komitesini, Hazret-i İsa Aleyhisselâm'ın din-i hakikîsini İslâmiyetin hakikatıyla birleştirmeye çalışan hamiyetkâr ve fedakâr bir İsevî cemaatı namı altında ve "Müslüman İsevîleri" ünvanına lâyık bir cem'iyet, o Deccal komitesini, Hazret-i İsa Aleyhisselâm'ın riyaseti altında öldürecek ve dağıtacak; beşeri, inkâr-ı uluhiyetten kurtaracak.”
Said Nursi, Mektubat 441, Yirmidokuzuncu mektup, yedinci kısım

Günümüz Türkçesiyle ve özetle diyor ki; "Şu anda da, Hz. İsa’nın Hristiyanlığa dönüşerek bozulmamış gerçek dini esaslarını bilen ve böyle inanan ve bu Hristiyanlıktan uzak gerçek(!) İsevilik inancına(!) sahip olup İnanç esaslarını İslamın esasları ile birleştirmeye çalışan bir fedakar ve kendilerine “Müslüman İseviler” demeye layık topluluk var.(ki yukarıda anlattığımız gibi böyle bir şey yok) İşte insanlığı bütün dinlerden ve Allah inancından uzaklaştırmaya çalışan Deccal ordularına karşı bu Müslüman İseviler(!) insanlığı, Allah’ı inkar yanlışından kurtaracak, Hz. İsa ile beraber bu Müslüman İseviler Deccal ordularını yenecekler…"

Baştan sona uydurma ve tuzak bu sözler.. Bu şekilde yazdığı bilinen tek bir muteber din alimi daha yok bu Ümmette.. İsmini ve eserlerini bildiğimiz binlerce ehl-i sünnet alimlerinden biri bile böyle bir uydurma bilgi sunmamışlar Müslümanlara.

 

Said Nursi ve TARİHİ GERÇEKLER

 

  İran kan ve vahşet çığlıklarına karışmış iken, Osmanlı Devleti’nin durumu İran’dan da beter bir vaziyetteydi. Fransız Devrimi’nden sonra Osmanlı tebaası altında yaşayan, üç kıtaya yayılmış uluslar bağımsızlık bayrağı açmışlardı.

Rusya ve Avrupa devletlerinin teşvikleriyle Yunanlılar Mora’da isyan ettirilmiş, yine Avrupa devletleri ve Rusya’nın baskısıyla Yunan devleti kurulmuştu.

Bu örneği gören Sırplar, Arnavutlar, Ermeniler, Araplar imparatorluğu parçalamak için yabancı devletlerin teşvikiyle bağımsızlık ayaklanmalarına kalkıştılar. Her taraftan çözülmeye başlayan imparatorluğu ayakta tutmaya çalışan padişah II. Abdülhamit, İslam Birliği doktrinini ortaya koyarakOsmanlı’yı parçalamak isteyen Fransa, İngiltere ve Rusya ile mücadele ediyordu.Bu yolda da gerektiği zaman tarikat şeyhlerine ve mollalara çeşitli tavizlervermek zorunda kalıyordu.

 

İngilizlerin ve Fransızların kışkırtmalarına karşılık Arap ve Kürtleri İslam Birliği gayesinde birleştirerek, Osmanlı halifesinin devletine ihan etetmelerini önlüyordu. İşte böyle bir dönemde Bitlis’te dünyaya gelen SaidiKürdi, aslında İran’dan göçen Sofi Mirza isimli birinin oğludur. Altı tane kardeşi vardır. Biraz büyüyen küçük Said, yakınlarındaki Tağ Köyü’nde MollaEmin Mehmet Efendi’nin medresesinde Kur’an dersleri almaya başladı. Bu sırada 9 yaşında bulunan Saidi Kürdi psikolojik sorunları bulunan kavgacı ve agresif bir yapıdaydı. Medresedeki arkadaşlarıyla her gün kavga ediyordu.

En sonunda kavga ettiği Mehmet isimli arkadaşından temiz bir dayak yerken,kendisini kurtarmak için orada gözüne ilişen bir balta sapını eline geçirir ve Mehmet’in kafasına vurur. Ardından Mehmet’in yere düşmesinden istifade ile  medreseden kaçar. Bir daha da medreseye dönmeye cesaret edemez…

Geçimsiz ve kavgacı olan Saidi Kürdi, Nurs köyünde okuyamamış, Hizan şeyhinin yaylasına giderek, Seyid Nur Mehmed’in tekkesine yazılmışsa da, oradanda geçimsizliği yüzünden kovulur. Bitlis bölgesindeki hiçbir tekke ve medreseyekabul edilmeyen kompleksli Said, 1888 yılında önce Van’ın Bahçesaray ilçesindeki Mir Hasan Veli medresesine gider… Fakat kendince ilmi çok ileri olan Saidi Kürdi kendi cehaletine bakmadan oradaki talebelerin eğitim düzeyini yeterli görmez ve Erzurum’a bağlı Beyazıt kasabasının medresesine gider… Burada Şeyh Ahmet Celali Efendi’nin yanında üç ay kadar tutunabilir.

 

Asya Yayınlarından çıkan, Saidi Nursi’nin hayatını anlatan kitabın 39. sayfasında bu dönem şöyle yorumlanır:

Herhangi bir kitabı eline alırsa kimseye müracaat etmeden kendi kendine anlardı. 24 saat zarfında Cenı’ııl Cevami, Şerha 1Mevakıf, îbnii 1Hacer gibi anlaşılması en zor kitapların 200 sahifesini kendi kendine anlamakşartıylamütalaa ederdi. O derece kendini ilme vermişti ki, dış dünya ilealakasını bütün bütün kesmişti.

Said’in bu fevkalade muvaffakiyetini; O’nun harika bir zeka ve hafızaya sahip olmasında son derece, çalışkan oluşunda, ilim tahsilinde takip ettiği metodun maksada en kısa yoldan götürme vasfını taşımasında ve onun inayeti ilahiyeye mazhariyetinde aramak gerekiyor.

  Buradaki gerçek dışı anlatımlardan da anlaşılacağı üzere Arapça’yı zor sökmüş olan kompleksli Said’in böylesine ağır bir dini kitabın 200 sayfasını 24 saatte ezberlemesi akıldışı görülüyor. Buradaki üç aylık tahsilden sonra alim kesilen yobaz, Bağdat yollarına düşer. Orada da mecnun gibi dolaşıp dönen yarım akıllıd erviş, Siirt’in Tillo kasabasına gider.

Erzurumlu İbrahim Hakkı’nın türbesi olan kasabada güya Kamusıt Okyanus adlı eseri ezberleyip, bitirir…

Bu dönemlerde peygamberi rüyalarında gördüğünü iddia ederek etrafındakilere üzerinde ermiş adam intibaı vermeye çalışır. Bir ara Mardin’e de gelen Saidi Kürdi, ilmi yetersizliğine bakmadan Mardin’deki hoca ve mollalarla ukalaca tartışmalara girerek Mardin halkının tepkisini üzerine çeker.

Halk Said’i tepeleyince Mardin mutasarrıfı olan Nadir Bey, Said’i jandarmalara tutuklattırarak halkın linç etmesinden kurtarır ve şehir dışına sürer.

 

Bu kovulma olayı Asya Yayınları’nın yayımladığı Saidi Nursikitabının 50. sayfasında şöyle anlatılıyor:

Mardinli bir çok kimselerden bizzat dinlediğimiz bir olay bakınızşöyle cereyan eder:

"Savur’un Ahmedi köyü yakınlarından geçerken, namaz vakti gelir. Molla Said namaz kılmak için kelepçelerin açılmasını ister. Fakat jandarmalar Molla Said’in belki de kaçmak isteyeceğinden korkarak kabul etmezler. Bunun üzerine meşhur Molla Said, demir kelepçelen çözerek yere bırakır ve pınardan abdest alıp jandarmaların hayret dolu bakışları arasında namazını kılar. Namazı müteakip jandarmalar: “Biz şimdiye kadar muhafızınız idik. Bundan sonra sizin hizmetkarınızız.” derler. Fakat Molla Said onların vazifelerini yapmasını ister…"

 

Van valisi Hasan Paşa’nın güya daveti üzerine Van’a gitmiş… Ayağındaki çarıkla diyar diyar gezen bir mecnunu vali neden davet etsin?

Van’da 1899-1901 İran ihtilaline kadar Babilerle ve İngiliz subaylarıyla ortak çalışmalar yapan Said, bu dönem içerisinde Şeyh Celaleddin Afgani’nin İran’dan kaçıp İstanbul’a gitmesine ve Abdülhamit’in himayesine girmesine kuryelik edecekti… Abdülhamit’in o günkü devlet politikası gereği “Teşkilatı Mahsusa”nın reisi olan Kuşçubaşı Mustafa Bey Erzincan 4. Ordu Komutanı Yahya Nüzhet Paşa ile yakın münasebetlerde bulunuyordu… 1 Mayıs 1896′da Türk Kaçar hanedanının şahı Nasirüddin Şah’a Bahailerin intikamını almak için yapılan suikastte Şeyh Cemalettin Afgani, İngiliz Hükümeti ve Bahaullah ile müştereken çalışıyordu… Saidi Kürdi, Şeyh Cemalettin Afgani’nin tetikçisi olan Kirmani’yi İran Türkiye hududunda karşılayıp İstanbul’a kadar ulaştıracaktı.

İstanbul’da Cemalettin Afgani’den ölüm fetvasını alan tetikçi Kirmani, hem Bahaullah’a hizmet edecek hem de İngilizler’in İran’da meşrutiyet devrimi operasyonunun hazırlayıcılarından olacaktı…

Said’in Bahaullah’ın hizmetine girdiği bu yıllar, Saidi Nursi’yi anlatan bütün kitaplarda kara bir delik gibidir. 1899′dan 1907 yılına kadar bu meczubun kimlerle işbirliği yaptığı veya kimlere hizmet ettiği muammadır. Sanki bilinmez.

Saidi Nursi 1907 yılının Kasım ayında birden ortaya çıkarak Abdülhamit’edilekçe verip Osmanlı devletinin doğuda medrese ve üniversite kurmasını talepeder. Tabii ki, bu olayın görünen yüzüdür. Dönemin İstanbul’u İngiltere ile Almanya’nın her türlü entrika ve istihbarat çalışmalarına sahne olan, karmaşık ilişkilerle çarpışmaların yaşandığı bir başkent görünümündeydi…

Aslında, İngiliz istihbaratının görevlendirdiği Molla Said, Almanya yanlısı İttihat Terakkici grup ve Abdülhamit’e karşı ihtilal hazırlıkları içindeydi…

Yıldız Askeri Mahkemesi’nde yargılanan Saidi Kürdi’nin, mahkeme başkanı Şakir Paşa’ya verdiği tutarsız ifadelerden dolayı Fizan’a sürülmesine karar verilmişken, mahkemenin kararını değiştirmesiyle tımarhaneye kapatılır…

 

Tımarhaneye kapatılan meczup, sanki Osmanlı Devleti’nin ona gücü yetmiyormuş gibi, sanki Abdülhamit isterse onu idam ettiremeyecekmiş gibi, zehirlendiğini iddia etmeye kalkışır.

 

Yıllarca İngilizlere hizmet eden ajan provakatör, tımarhaneden çıkar çıkmaz Abdülhamit’in en güçlü muhalifi İttihat ve Terakki Partisi’nin genel merkezi Selanik’e gider. Zaten dönem öyle bir dönemdir ki, masonlar, Alman, İngiliz ve Fransız işbirlikçileri hepsi bir saf olmuş Abdülhamit’i yıkmaya çalışıyorlardı.

İttihat Terakki ile omuz omuza çalışan Selanik masonlarının Üstadı Azam’ı Emanuel Karasso ile görüşen meczup, Abdülhamit’e karşı yapılacak ayaklanmanın, İslamcı kesim üzerindeki örgütlenmesini üstlenir.

 

Sanki bu günlerde bu olaya yakın dayanışmaları biz de izliyoruz… 28 Şubat kararlarına karşı Kürtçü, Şeriatçı ve Amerikancı, 2. Cumhuriyetçi,masonik dayanışmayı hepimiz ibretle teşhis ediyoruz…

 

23 Temmuz 1908′de nihayet ortak çabalar sonuçlarını verir ve Abdülhamit tahttan indirilir. 

 

 Meşrutiyet ilan edilir. Meşrutiyet’in ilanından üç gün sonra masonların tertiplediği Selanik Hürriyet meydanındaki mitingde hürriyet nutukları atanlardan birisini artık yakından tanıyoruz… Yani Saidi Kürdi’yi… (Bu mitingler sonucunda İngiliz devlet yönetim şekli olan meşrutiyet ilan edilmiştir.)

 

İran’daki hadiseleri anlattığımız bölümde yaşanan bazı olaylardaki benzerlik görülmüş olmalı… Hükümet sapık Babileri tasfiye etmiş ancak kısa bir süre sonra Babiler İngiliz gizli servisinin desteğiyle ülke çapında İttihat ve Terakki Partisi’nin bir benzeri olan Hürriyet Ocaklarını kurarak bir anda ülke çapında teşkilatlanmışlardı…

 

Bilindiği üzere Hür insan ifadesi ve insanlara Hürriyet bahşetme felsefesi, Babilerin kullandığı bir propaganda yöntemi idi. Birbirinden habersiz İran veTürk halkı aynı kanlı ellerin entrikaları sonucu meşrutiyet istekleri bahane edilerek tahrik ediliyordu. O dönem İran’da önce Bahai cemaati için kullanılan millet kelimesi dönemin propagandası sonucu Türk halkının diline pelesenk edilecekti…

 

Mustafa Kemal Atatürk’ün döneminde yeniden özümüze dönerek bir müddet ulus kelimesini kullandıysak da, Nurcuların payandası DP yönetimi sırasında, Nurcu propaganda sayesinde ulus kelimesi halkımıza unutturulmaya çalışıldı. Tekrardan Farsça olan millet kelimesi gündeme getirildi…

 

1908′de 2. Meşrutiyet ilan edildiği günlerde İran’daki İngiliz ve Bahai ihtilali son merhalesine gelmişti. Şubat 1908′de Tahran’da Kaçar hanedanının reisi Ali Şah’ın otomobili bombalandı. Şah yaralı kurtulurken, arabadaki yardımcıları öldüler. Olayın arkasında Kırım Yahudilerinden aslı Türk olan fakat İngilizlerle işbirliği yapan Şapşal Han çıktı. Neticede 3 Mayıs 1909′da Abdülhamid gibi Türk Kaçar Hanedanı da dayanamayıp meşrutiyeti ilan ediyordu…(O dönem Meşrutiyete yol vermeyen 2. Abdülhamit de bir Ermeni militanın arabasına attığı bombayla yaralanmış olması bir uluslararası teolojik komployuaçığa çıkarmaktadır.)

Buna rağmen İran Bahaileri hiçbir zaman eskisi gibi Bahai olduklarını açığa vurmadılar. Çünkü dindar İran halkının tepkisinden ve hücumundan korkuyorlardı…

 

Meşrutiyetin ilanından sonra Selanik’ten İstanbul’a dönen Saidi Nursi, kendini peygamber ilan eden Bahaullah’ın oğlu olup ve babasının ölümünden sonra Bahailerin lideri olan Abdülbaha’nm Mısır’daki temsilcisi Şeyh Bahid Efendi ile Abdülbaha’nın talimatlarını Ayasofya Camii’nin çayhanesinde aldıkları Nurcu kitaplarda bile kısmen geçiyor…

 

İttihat ve Terakki Partisi iktidara gelince bir numaralı İttihatçı kesilen Said, İttihat ve Terakki lehine cemiyette konuşmalar yapıyordu.

 

Bu arada ademi merkeziyet fikrini ortaya atan Prens Sabahattin ile İttihat Terakkiciler arasında çatışmalar meydana gelmeye başladı. Prens Sebahattin milliyetçilik ve devletçilik esaslarına karşı çeşitli saçma fikirler geliştirerek İttihat ve Terakki’nin milliyetçi fikirlerine karşı molla ve şeyhleri yanına çekmeye çalışıyordu. (Süleyman Demirel’in 1997 yılında Prens Sebahattin’in ademi merkeziyet fikirlerini evrensel bir ideoloji sunar gibi röportajlarında takdim etmesi sanırım tesadüf olarak kabul edilemez.) En önemlisi o dönem Osmanlı İmparartorluğu’nda 20 bine yakın tekke ve zaviye varlığıydı. Bu arada Osmanlı Devleti aynı anda 45 cephede birden savaşmak durumundaydı.

 

Kendisi ilmiye sınıfı olarak adlandırılan yüzbinlerce medrese talebesi savaştan kaçıyor, askere gitmiyordu. Ordu’nun asker ihtiyacını karşılamak için HarbiyeNezareti kötüye kullanıldığı gerekçesiyle ilmiye sınıfının askerlikten muaf tutulma imtiyazını kaldırdı. Yeni çıkan kanuna göre medrese talebeleri imtihana tabi tutulacak, içlerinde gerçekten din alimi olanlar imtihanı geçecek, askere gitmeyecekler, imtihanı veremeyenler ise derhal askere alınacaktı.

 

İngiliz Devleti Meşrutiyet’in ilanından sonra Almanya’ya yakınlık duyan İttihatçıların yönetimi ele geçirmesinden son derece rahatsızdı. İttihat veTerakki yönetimini devirmek için ajanlarını harekete geçirmiş, yeni provakasyon çalışmaları yaptırıyordu. Tabi İngilizlerin Lawrence kadar kıdemli ajanı olan Saidi Kürdi yine başroldeydi.

 

Harbiye Nezareti’nin medrese talebelerini askere alma kararından sonra 27 Şubat 1907 Cumartesi günü meczup Said, talebeleri ayaklandırarak halkı Beyazıt meydanına döktü. Arkasından Derviş Vahdeti isimli diğer bir fikirdaşıyla 5 Nisan 1909 tarihinde İttihadı Muhammediye Cemiyeti’ni kuruyordu.

 

Daha bir sene evvel İttihatçılara yaltaklanan İngiliz ajanı Said, bakınız artık ne diyordu:

"Meşrutiyeti, meşrutiyet unvanı ile telakki ve telkin ediniz. Daha yeni ve gizli ve dinsiz bir istibdat, pis eliyle o mübareki garazlarına siper etmekle lekelemesin. Hürriyeti, Şeriatın adabı ile kayıd altına alınız. Zira cahil insanlar ve halk, kayıtsız hür olsa, şartsız tam serbest olsa sefih ve itaatsiz olur, Adalet namazında kıbleniz dört mezhep olsun. Ta ki namaz sahih olsun."

 

  Yeni ve gizli ve dinsiz bir istibdat dediği İttihat ve Terakki Partisi’dir.Daha düne kadar yaltaklandığı zihniyete, İngilizlerin talimatıyla bir anda cephe alıyordu…

 

Abdülhamit Osmanlı’yı ayakta tutabilmek için Saidi Kürdi gibi mollalardan bir dönem istifade etse de, kullandığı meczupların yabancı ülkelerle işbirliği yaparak, İstanbul’da karışıklık çıkartmalarına müsaade edemezdi… Bunun sonucunda da önce Saidi Kürdi’yi bir müddet hafiyelerine izletecek sonra da tutuklattırıp Toptaşı Cezaevi’ne attıracaktı

Kaynak:http://serkanipard.blogcu.com/said-nursi-ve-tarihi-gercekler/9468837 

 

Said Nursi ve TARİHİ GERÇEKLER 2

Cuma Namazı Kılmayan Müceddidimiz(!)

Said Nursinin Hurafe İnançlarından; Hz Aliye Vahiy İnmesi

Üstad'dan Kelime Oyunları

Ehli Kitabın Kurtuluş için Dinlerini terk etmelerine gerek yokmu?   Said Nursi; “Kur'ân-ı Kerim, o cümlede ehl-i kitabı imana teşvik etmekle, onlara bir ünsiyet, bir sühulet gösteriyor. Şöyle ki: Ey ehl-i kitap! İslâmiyeti kabul etmekte size bir meşakkat yoktur; size ağır gelmesin. Zira size bütün bütün dininizi terk etmenizi emretmiyor. Ancak, itikadınızı ikmal ve yanınızda bulunan esasat-ı diniye üzerine bina ediniz diye teklifte bulunuyor...” (İşârâtü'l-İ'câz - Bakara Suresi, Ayet: 3 / (ebook olarak: İşârâtü’l-İ'câz - Bakara Suresi, Ayet: 3 – s 1173) / Risalei Nur   Teşvik; İsteklendirme, özendirme Ünsiyet; Ahbaplık, arkadaşlık. Sühulet; Naziklik Meşakkat; Güçlük, sıkıntı, zorluk, zahmet. Esasat-ı diniye; Dinin kökleri, temeli Bina; Yapı İkmal; Eksik bir şeyi tamamlama, daha iyi duruma getirme, bütünleme   ***   Said Nursi’nin sözlerinin günümüz Türkçesi; “Ey Yahudi ve Hıristiyan’lar İslama girmek iman etmek sizlere zor gelmesin, çünkü İslam şeriatı sizlere Yahudi’lik ve Hıristiyan’lık dinini bırakmanızı emretmiyor, sadece dininize fazladan birkaç inanç eklemeniz lazım diyor…”   Said Nursi’nin kendi kafasına göre hiçbir delil göstermeden İslam akaidi konusunda verdiği bu şazz fetvasından dönmemiştir. Onların kurtuluşu için yeterli bir yol gibi gösterilen eski dinlerini terk etmeden inanmak yine kâfirliktir, maalesef bu görüşe inanan bir Müslüman’ında imanı tehlikeye girmiştir, neden denirse çünkü böyle bir inanç Allah’ın ehli kitaba; “kâfir, düşman, ebedi Cehennemlik” dediği halde bunun aksini iddia etmektir. Eğer denirse ki “Said Nursi bu sözlerle onların kurtuluşunu kast etmiyor” diye ona denir ki “eski dininizi terk etmeden İslama girin” daveti ne içindir? Sözleri çarpıtmanın ne gereği var , İslam aleminde böyle şeyler söyleyen bir tane muteber Alim yoktur, helede Hıristiyanlık/Yahudilik üzerine İslam inancı bina etmek tam bir felakettir. “Hiç şüphesiz din, Allah katında İslam'dır” Ali İmran 19 .“Eğer onlar da sizin iman ettiğiniz gibi iman ederlerse doğru yola girmiş, hidayeti bulmuş olurlar…” Bakara 137. “Muhammed'in nefsi kudret elinde olan Allah'a yemin olsun ki bu ümmetten hiç bir kimsenin Yahudi veya Hıristiyan olduğunu duymak istemiyorum. Eğer böyle bir kişi Bana inanmadan önce ölürse o ancak cehennemliktir”. Müslim   Said Nursi’nin İslam adına konuşup ileri sürdüğü bu iddiayı bir de ehlisünnet Âlim’lerinin kaynaklarında ehli kitabın kurtuluşa ermesi için eski dinlerini bırakmaları gerekmi gerek değilmi inceleyelim; * Dürer’de zikredildiğine göre bugünki Yahudi ve Hıristiyanlar “La ilahe illallah Muhammedünrasulullah” deseler dahi Müslüman sayılmazlar. Onlara gerçekten kabul ediyor musunuz diye sorulduğunda, “sizin Peygamberiniz olarak kabul ediyoruz” derler. Bunların imanının kabul edilmesi için mensup oldukları dinden ayrılıp uzaklaşması gerekir. Şayet bir Hıristiyan “La ilahe illallah” kısmını söyler ve kendi dininden uzaklaştığını söylerse Müslümanlığı ile hüküm edilmez “ben Müslüman’ım” desede Müslüman sayılmaz. İslamın lügat manası teslimiyet demektir ki bu söz Müslüman olmasını gerektirmez. Ancak “ben sizin gibi Müslüman’ım” derse Müslüman’dır Ehli Sünnet İtikadı/s.91-92   Görüldüğü gibi her şey apaçıktır, Şeriat meydandadır her kim ne olursa olsun kimsenin bunu değiştirme yetkisi yoktur.  Bir Müslüman’ın, ehli kitabın dininin hak, onlarında cennete gideceğine, şehit olabileceğine, dinlerini terk etmelerine gerek olmadığına inanması kişinin kendi itikadını bozması bunun yanında kendini tasdik edenlerin de itikadını bozmasından ve dahası ehli kitabın imana gelmesine vesile olacağı yerde aksine ehli kitabın küfrüne razı ve onların bu küfrüne katkı da bulunmasından başka nedir? ESK   Said Nursi'nin Hayali İcazeti   Yaz olması dolayısıyla, ahali ve talebelerle birlikte Şeyhan Yaylâsına gittiler. Orada, biraderi Molla Abdullah ile birgün dövüşmüş. Tâgî Medresesi Müderrisi Mehmed Emin Efendi, küçük Said'e, "Niçin kardeşinin emrinden çıkıyorsun?" diye işe karışmış. Bulundukları medrese, meşhur Şeyh Abdurrahman Hazretlerinin olması dolayısıyla, hocasına şu yolda cevap verir: "Efendim, şu tekkede bulunmak hasebiyle, siz de benim gibi talebesiniz. Şu halde burada hocalık hakkınız yoktur" diyerek, gündüz vakti bile herkesin güçlükle geçebileceği cesîm bir ormandan geceleyin geçerek Nurşin'e gelir. 1 Ciddî bir şevk ile tahsili gözüne aldı ve bu niyetle nahiyeleri İsparit Ocağı dahilinde bulunan Tağ Köyünde Molla Mehmed Emin Efendi’nin medresesine gitti. Fakat fazla duramadı. Hâle-i fıtriyeleri icabı, daima izzetini koruması ve hattâ âmirâne söylenen küçük bir söze dahi tahammül edememesi; medreseden ayrılmasına sebeb oldu. Tekrar Nurs’a döndü. Nurs’da ayrıca bir medrese olmadığından dersini büyük biraderinin haftada bir defa sılaya geldiği günlere hasrederdi. Bir müddet sonra Pirmis Karyesine, sonra Hîzan şeyhinin yaylasına gitti. Burada da tahakküme tahammülsüzlüğü, dört talebe ile geçinmemesine sebeb oldu. 2   (...) Oradan kalkarak meşayih-i âzam mevkii bulunan Gaydâ kasabasına gelir. Orada dahi arkadaşı Molla Muhammed Efendi ile döğüşerek, Molla Muhammed’in hançer çekmesi üzerine gözüne iliştiği baltaya sarılır. O sırada diğer bir talebe başından yaralı düşünce, medrese hayatını terkle pederleri nezdine gelir. Ve pederlerine: "Ben artık büyümedikçe okumaya gitmem. Zira talebeler bütün benden büyüktürler. Onlara gücüm yetinceye kadar evde kalırım." der. Ve o kış ilkbahara kadar evde kalır. 3   Birkaç gün sonra Vastan kasabasına gittiyse de, orada tebdil-i hava için ancak bir ay kadar kaldı. Bilâhare, Molla Mehmed isminde bir zatın refakatinde Erzurum vilâyetine tâbi Bayezid'e hareket etti. Hakikî tahsiline işte bu tarihte başlar. Bu zamana kadar hep "Sarf" ve "Nahiv" mebâdileriyle meşgul olmuştu ve "İzhar"a kadar okumuştu. Bayezid'de Şeyh Muhammed Celâlî Hazretlerinin nezdinde yaptığı bu hakikî ve ciddî tahsili, üç ay kadar devam etmiştir. Fakat pek gariptir; zira Şarkî Anadolu usul-ü tedrisiyle, Molla Câmiden nihayete kadar ikmal-i nüsah etti. Buna da her kitaptan bir veya iki ders, nihayet on ders tederrüs etmekle muvaffak oldu ve mütebakisini terk eyledi. Hocası Şeyh Mehmed Celâlî Hazretleri niçin böyle yaptığını sual edince, Molla Said cevaben; "Bu kadar kitabı okuyup anlamaya muktedir değilim. Ancak bu kitaplar bir mücevherat kutusudur, anahtarı sizdedir. Yalnız sizden şu kutuların içinde ne bulunduğunu göstermenizin istirhamındayım. Yani bu kitapların neden bahsettiklerini anlayayım da, bilâhare tab'ıma muvafık olanlara çalışırım" demiştir. 4   “Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde(...)” 5   “(...) Medrese usulünce onbeş sene ders almakla okunan kitapları Resâil-in-Nur müellifi yalnız üç ayda tahsil etmiş”6 “Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine ve ledünniyat ve hakaik-ı eşyaya ve esrar-ı kâinata ve hikmet-i İlâhiyeye vâris kılınmıştır ki, şimdiye kadar böyle mazhariyet-i ulyâya kimse nail olmamıştır.” 7 “(...) alelusûl yirmi sene tahsili lâzım gelen ulûm ve fünunun zübde ve hülâsasını üç ayda tahsil ve ikmal etmiştir.” 8 “Evet, üç aylık bir tahsili bulunan ve kırk seneden beri Kur'an-ı Kerîm’den başka bir kitapla iştigal etmeyen, yüzotuzu Türkçe, onbeşi Arapça olan eserlerini te'lif ederken hiçbir kitaba müracaat etmediği, henüz hayatta olan kâtipleri tarafından şehâdet edilen, esasen kütüphanesi de bulunmayan, yarım ümmî bir zat (...)” 9   Yukarıdaki satırlarda Said nursinin sadece 3 aylık bir eğitim hayatının olduğu, Hocalarına ve diğer talebelere karşı saygısızlığını, onbeş senede okunacak kitapları üç ayda ezberlemek gibi akıl dışı söylemleri en önemliside kesinlikle bir icazeti olmadığı yani medrese bitirmediği anlaşılmaktadır, peki Said Nursi bu açığını nasıl kapatacaktır, medrese eğitimi almamış icazetsiz birinin Müslümanlara İmamlık Hocalık yada Şeyh’lik yapamayacağını biliyordu, onunda çaresini bulmuştur zaten kalbine gelen ilhamlara, sunuhata, zuhurata göre kitap yazıp hareket ettiği için İcazet olayınıda maneviyata dayandıracaktır böylece şakirdlerinin gözünü boyayacaktır.   Mevlana Halid Haretleri’nin (k.s) Halifesinin torunu Asiye hanım Mevlana Halid Hz’lerinin cübbesini emanet kalması için Muhammed Feyzi'nin aracılığıyla Said Nursi’ye gönderir , Said Nursi’ nin eline çok büyük bir fırsat geçmiştir bu Cübbe’yi manevi bir icazet alma merasimine çevirir, aşağıdaki sözlerinde bunu açıkça görebilirsiniz;   “İkincisi: Eski zamanda, on dört yaşında iken icâzet almanın alâmeti olan üstad tarafından sarık sardırmak, bir cübbe bana giydirmek vaziyetine mâniler bulundu. Yaşımın küçüklüğüyle, memleketimizde büyük hocalara mahsus kisve giymek yakışmadığı... Saniyen: O zamanda büyük âlimler, bana karşı üstadlık vaziyeti değil, ya rakip veyahut teslimiyet derecesine girdikleri için bana cübbe giydirecek ve üstadlık vaziyetini alacak kendilerine güvenenler bulunmadı. Ve evliya-yı azimeden dört beş zâtın vefat etmeleri cihetiyle, elli altı senedir icazetin zahir alâmeti olan cübbeyi giymek ve bir üstadın elini öpmek, üstadlığını kabul etmek hakkımı bugünlerde, yüz senelik bir mesafede Hazret-i Mevlânâ Zülcenâheyn Hâlid Ziyâeddin kendi cübbesini, o cübbeye sarılan bir sarıkla, pek garip bir tarzda bana giydirmek için gönderdiğini bazı emarelerle bana kanaat geldi. Ben de o mübarek ve yüz yaşında cübbeyi giyiyorum. Cenab-ı Hakka yüz binler şükrediyorum.” 10 (Kendini ulu bir makamda gören Said Nursi o zamanın bütün Alimlerinin kendisinden düşük yada rakip olduğunu için icazet alamadığını beyan etmektedir ve kitaplarının bir çok yerinde de kendini ve risalei nuru öven cümleler yer almaktadır, Kur-an’ı Kerimi hayatı boyunca okuduğunu söyleyen Said, ayette iblisin kibirlenip Rahmetten kovulduğunu hiç görmemiştir heralde! Said Nursinin kitaplara aldığı, okuttuğu bu sözler ile Tasavvuf ehlinin sekr halinde söyleği sözlerle bir alakası yoktur)   Mevlana Halid Hazretleri’nin cübbesini bir çok Alim giymiştir, Said Nursiden başka kimse bunu manevi bir icazet saymamıştır. Sözümün sonu; 1- İlmi eğitim almamış İcazeti olmayan kişiden Molla-Alim olmaz, 2- Silsilesi Hz Muhammede (sallallahu aleyhivesellem) ulaşan bir Şeyhe bağlanıp icazet almayan kişiden Mürşid olmaz, 3- Kamili mükemmil bir Şeyhin elinin altında nefis terbiyesi yapmamış kişiden Şeyh Mürşid yada Dini bir lider olmaz, 4- Kişide bu kriterler olmayıpta kendini Alim-Molla-Mürşid kendisine uyanları Hakka götüreceğini iddia ediyorsa o kişiden fayda değil zarardan başka hiçbirşey gelmez. “fefi’l-cenneti hâlidîne” âyetinin sırrıyle, "Risale-i Nur talebeleri, îman ile kabre gireceklerdir" tebşîratının (...)” Kastamonu Lâhikası, 47 Nur talebelerinin kabre iman ile gireceğine garanti veren Said için birinin “Said Nursi Mürşidlik yada Şeyhlik yada kurtarıcı bir Hoca rolünde bulunmadı” demesi gerçeklerle bağdaşmaz.   ***   [O mukallidin yüzlerce delili vardır. Yüzlerce laf eder. Ağzından yüzlerce söz çıkar. Fakat söylediği sözler, ruhsuzdur, cansızdır. Söyleyende can, kudret ve öz olmazsa, onun sözlerinin yaprağı, meyvesi nasıl olur? Şeriat ve tarikatta taklitçi olan kimseler, Peygamberlerin ve velilerin güzel sözlerinden birçok örnekler vererek, deliller getirerek, güzel konuşur, hoş laf eder. Onları, etrafında bulunanlara açıklar, yorumlar. Fakat dikkat edilecek olursa, onun sözlerinde asla ruh yoktur. O sözler, gönüllerde, ruhlarda iz bırakmaz. Çünkü o sözleri söyleyen, söylediklerini yaşamayan bir taklitçidir. Onun sözleri, gönülleri saf olanları kandırır. Biraz uyanık olan kimseler, o sözlerin ruhsuz, cansız olduğunu, gönülden söylenmediğini anlar, hisseder. Yani o sözler Hakk ehlinin kalbine tesir etmez. Ancak o sözleri söyleyen gibi, taklitçi olanlar, o laflardan hoşlanırlar. Tahir-ül Mevlevî  - Şerh-i Mesnevî]   ESK | Dipnot: 1 Tarihçe-i Hayat, 32, İlk Hayatı. 2 Tarihçe-i Hayat, 31, İlk Hayatı. 3 İctimâi Reçeteler I, 9, Tarihçe-i Hayat/Latife. 4 Tarihçe-i Hayat, 33-34, İlk Hayatı. 5 Şuâlar, 434, Ondördüncü Şua/Bediüzzaman’ın Afyon Mahkemesi Müdafaası ve Mektupları ve Nur Talebelerinin Afyon Mahkemesinde Yaptıkları Hakikatlı Müdafaalar/Ahmed Feyzi’nin Müdafaasıdır. 6 Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 78, Birinci Şua/İkinci Bir İhtar. 7 Şuâlar, 542, Onbeşinci Şua/Elhüccetü’z-Zehra/Risa le-i Nur Nedir?/Afyon Hayatı/Risale-i Nur Nedir? Bediüzzaman Kimdir? 8 Tarihçe-i Hayat, 34, İlk Hayatı. 9 Sözler, 703, Teşrin-i sâni (1950) de Ankara Üniversitesinde (...) bir konferanstır. 10 Kastamonıu Lâhikası - Mektup No: 65 Said Nursi Peygamber soyundan geliyor." iddiası!     Osmanlı Araştırmaları Vakfı Başkanı Prof. Dr. Ahmet Akgündüz Said- i Nursi ile ilgili bir basın toplantı düzenledi. Said'i Nursi'nin anne ve baba tarafından peygamber soyundan geldiğini iddia eden Akgündüz, bu iddiaya dayanak olarak elindeki belgeleri de örnek gösterdi.    " Anne Tarafından Şerif, Baba Tarafından Seyyid " (!) Düzenlenen basın toplantısında konuşan Osmanlı Araştırmaları Vakfı Başkanı Prof. Dr. Ahmet Akgündüz, Osmanlı Devleti'nin Yıldırım Beyazıt'tan beri Hz. Muhammed'in soyundan gelen aile üyelerini tespit etmek için ayrı bir bakanlık kurduğunu belirtti. Bakanlığın adının Nakibül Eşraflık olduğunu söyleyen Akgündüz, " Bütün ülkenin 36 büyük eyaletinde ve vilayet merkezlerinde Nakibül Eşraf isimli bölge müdürleri tayin etmiştir " dedi. Osmanlı Devleti'nin peygamberin soyundan gelenler için özel bir terminoloji geliştirdiğini de ifade eden Akgündüz, " Hz. Peygamberin nesli Hz. Ali ve onun hanımı Peygamberimizin kızı Hz. Fatma ile yoluyla devam etmiştir. İki tane oğlu vardır. Birisi Hz. Hasan diğeri de Hz. Hüseyindir. Osmanlı Devleti kayıt tutarken Hz. Hasan'ın neslinden gelenlere 'Şerif ' demiştir ve bunun çoğulu eşraftır. İkinci grup ise, Hz. Hüseyin'in neslinden gelenlerdir. Onlara Osmanlı Devleti ' Seyyid ' demiştir. Ama halk arasında hem Hz. Hasan hem de Hz. Hüseyin neslinden gelenlere ' Seyyid' dendiğini açıkça ifade etmemiz lazım " diye konuştu. Akgündüz " İster Osmanlı arşivlerindeki tapu tahrir defterleri başta olmak üzere bütün kaynaklar, ister Osmanlı'nın sicil arşivlerinde yaptığımız bütün araştırmalar, ister şeriye sicilleri, ister Bediüzzaman'ın doğduğu köyler ve mezar taşları ve kabirler üzerine yaptığımız araştırmalar ve neticede arşiv belgelerinin bize gösterdiği yol doğrultusunda, ulaştığımız Musul'daki arşivler Bediüzzaman'ın baba tarafından Abdülkadir Geylani'nin torunu Hz. Hasan'ın neslinden ve Şerif olduğunu ortaya çıkarmıştır " diye konuştu."Diğer taraftan annesi Nuriye Hanım'ın ise, Hz. Hüseyin'in neslinden ve Seyyid olduğu ortaya çıkmıştır. Bunu Osmanlı arşivlerindeki belgelerin tamamı desteklemektedir " dedi. Akgündüz Said- i Nursi'nin anne ve baba tarafından seceresini de bir slayt gösterisiyle anlattı.    " 35 Yıllık Bir Gayretin Sonucudur "  Bu iddiada kaynağının ne olduğu konusunda da konuşan Akgündüz " Cevabım çok açık. 35 yıllık bir gayretin sonucudur. Bediüzzaman'ın bütün şeceresinin Musul'da oduğunu Osmanlı arşivlerindeki belgelerden ortaya çıkardık " diye konuştu. En önemli belgenin Dr. Mahmud Said tarafından Musul'dan getirildiğini söyleyen Akgündüz, " Bu belge, Bediüzzaman'ın baba tarafından sülalesi olan, Hiyali Seyyidlerinin reisi Hamed Seyyid tarafından 1935 yılında hazırlanmış ve Nakibül Eşraf'a tasdik ettirilmiştir " şeklinde konuştu. Belgelerin elinde olduğunu da söyleyen Akgündüz, " Bütün şecerenin orijinalleri elimizdedir " dedi. Elindeki belgeyi gösteren Akgündüz, belgeyi arşiv uzmanlarına incelletiklerini ve uzmanların belgenin 80 - 100 yıllık olduğunu söylediğini iddia etti. Akgündüz, " Bütün kayıtlar ve ispatların tamamı elimizde " şeklinde konuştu.   ***   Kalbine gelen ilham ve sunuhatları şer-i delil sayan, iradesi dışı kitaplar yazdığını söyleyen Ehli sünnet inancından sapan Said Nursi’yi onlarca bozuk itikadına rağmen zorlama yorumlar, uydurma hatıralar, uydurma şahitler ve yeni nesil hocaların delil diye yamadığı alakasız şeylerle o nu yüceltme çabaları son hızla devam ediyor,   Said Nursi risalei Nurun bir yerinde hem Seyyid olduğunu bilmediği hemde menevi olarak kendini ehli beyt'ten (1) saydığını söylemiştir. Saidin bu hayellerini şakirdleri uydurma bir cifr hesabıyla güyya desteklemeye çalışmıştı(Maidetül Kur'an), bununlada yetinmeyen Nurcular anlaşılan şimdi işi tamamen kan bağına taşımak üzereler!   Her yeni basımla Risalei Nur’larda değişiklikler yapılmaktadır (ki Said Nursi Risalei Nurun bir harfine dokunmanın günah olduğu fetvasını vermişken 2) ,yaptıkları değişiklikler yetmediği için galiba onu yüceltmek için birde Seyyidlik ‘lik verecekler halbuki düne kadar babasının İran’dan geldiği bilinmekteydi!   Dipnot: 1- Emirdağ Lâhikası I, 262, Yirmiyedinci Mektuptan 2- Barla Lâhikası, 56 Yeni bir uydurma mı yoksa şok bir gerçek mi... ile akademidergisi Said Nursi'nin Hıristiyan Sevdası       http://www.sorularlasaidnursi.com sitesinde yukarıdaki bağlantıda olan "Batı dünyası Papayı mutlaka dinlemeli" adlı yazının son satırını buraya aktarıyoruz.   "Evet Batı dünyası maddî – manevî kurtuluşu için mutlaka Papa´yı dinlemeli…(1) Papa, Hz. İsa´nın ümmetinin kurtuluşu uğruna canını yollara dökerek dünyayı dolaşıyor.(2) Şu yollarda arzedilenlere insanlık adına hiçbir ferdin itirazı olabilir mi? Batı dünyası dinlemeli, diyoruz… Zîra Asya´yı ve bilhassa İslam alemini nurlandıran Kur´an-ı Kerîm ve Sünnet-i Nevebiye, bu hususları bin beşyüz seneden beri asırların mağara misal yüzlerinde çınlatıp – yankılatarak geliyor. Ayrıca her asra yine Kur´an ve Sünnetten yepyeni dersler veren İslam, zaten Papa´nın dediklerini uygulamakla mükellef.(3) Zamanımızın uygulama biçimini de yukardaki eserler ve atıfta bulunduğumuz Bediüzzaman Hz.leri gayet net bir şekilde bize izah ediyor. Risale-i Nur´u baştan sona kadar dikkatle bir kez inceleyen her insaf sahibi mutlaka bizimle aynı kanaate varacaktır." http://www.sorularlasaidnursi.com/diyalog/batida-islam/188-bati-dunyasi-papayi-mutlaka-dinlemeli.html http://img809.imageshack.us/img809/9848/20120606154205.png Yazı burada bitti. *****   - Başlıktada anlaşılacağı gibi batı için maddi ve manevi kurtuluşun  Papayı dinlemekle elde edileceğini savunan bir zihniyet , Papayı dinleyenin müslüman olmayacağıda aşikardır, maddi'yi anladıkta manevi kurtuluş nedir? bunlar İslamdan başka Hak din olmadığını bilmiyorlarmı !     (1) "Evet Batı dünyası maddî – manevî kurtuluşu için mutlaka Papa´yı dinlemeli"   - Batının Papayı dinleyipte kurtuluşa ermesi Neden bu Cemaati ilgilendiriyor? Hıristiyan'ların kurtuluşu Müslaman'ların kanı akacak demek değilmi? Haçlı seferleri güya insanlığın kurtuluşu içindi bunun içinde yüzbinlerce Müslümanı katletmedilermi ?   *****      (2) "Papa, Hz. İsa´nın ümmetinin kurtuluşu uğruna canını yollara dökerek dünyayı dolaşıyor."   - Nerde bu ümmet? Tanrı 3 tür diyen ümmetmi ? - Bunlar hiç Kur'an okumamışmı ? - Hz İsanın ümmetinden Peygamber Efendimizin zamanında bile bir tek kişi yoktu , ellerindeki incilde günümüzdeki gibi muharrefti, kendilerini Hz İsanın ümmeti zanneden (günümüzdeki gibi) hıristiyan'lar (nasraniler) mevcuttu.   *****    (3) "İslam, zaten Papa´nın dediklerini uygulamakla mükellef."    -Kendi dinine hakaret eden bir zihniyet ! Soru:Bu hıristiyan sevgisinin kaynağı nedir?  Cevap: Said Nursi       “İşte bu günde meydana çıkan bu dehşetli cereyanı (komünizm) ancak ve ancak Hıristiyanlık aleminin Müslümanlıkla ittihadı (birleşmesi) yani İncil Kur’an ile ittihad ederek…”(incil ile kuranı birleştirerek) Emirdağ Lahikası, c. 1, s. 62 / Risalei Nur “Şimdi ehl-i iman, değil Müslüman kardeşleriyle, belki Hıristiyanın dindar ruhanileriyle ittifak etmek  ve medar-ı ihtilaf meseleleri nazara almamak, niza etmemek gerekir. Çünkü, küfr-ü mutlak hücum ediyor.” Emirdağ Lahikası ,c. 1, s. 194 / Risalei Nur   -İttihad; birleşmek, birlik olmak. -İttifak; uyuşma, söz birliği etme  -Nazara almamak ; dikkate almamak -Medar-ı ihtilaf; anlaşmazlık, uyuşmazlık sebepleri -Kurtuluş için Kur-an'a yapışmak yani Allah'ın ipine yapışmak lazım, Kur-an ile muharref incili birleştirmek değil. Kuran ile İncili birleşsin diyen halktan birini ya döverler ya kovarlar ama nedense bunu söyleyen sözde Alim diye milyonlarca insan hiç sorgulama gereği duymuyor! Kuran ile İncil birleşsin diyen bir Hoca hayaldi gerçek oldu! Hıristiyan'ların elinde bulunan 4 incil'de birbirinden çelişkilidir ve Hz İsa'nın hayat hikayesini anlatan yanlışlarla dolu biyografi gibidirler, yüzyıllardır hıristiyan'lar bu dört muharref incile inanmıştır. Hıristiyan'ların ellerindeki İncil gerçek dahi olsa ona uymak caiz değildir.Yok efendim "o zamanda komunizm var"mış , komünizm sapkınlıkta hıristiyanlık doğru yolmu ki? Peygamber efendimizin zamanında da yer yüzü müşrikle dolu idi Peygamber efendimiz müşriklere karşı hıristiyan ve yahudi ile işbirliğimi yaptı? Dinden tavizmi verdi? -Said Nursi; "hıristiyanlarla olan aramızdaki ihtilafları dikkate almayın" diyor, "Kuran ile incil birleşsin" diyor! Tanrı üçtür diyen ve batıl dinleri uğruna hala yeryüzünün bir çok karesinde Müslüman kanı akıtan , kundakdaki bebeklere kadar sırf Müslüman evladı diye katleden Allah Peygamber düşmanlarını koruyun gözetin sarılın sevişin diyor! hemde kime karşı, başka Müslüman düşmanlarına karşı! Böyle bir tebliğ şeriatta ve İslam tarihinde görülmüşmü? bunun adına da maalesef tebliğ deniyor! "Efendim (İncil Kur’an ile ittihad ederek) demek incil Kuranı doğrulayacak demek " bindört yüz yıldır doğrulamamışta Said Nursi'nin sayesindemi doğrulayacakmış? Bu İslam dışı iddiaları aklamaya çalışanlar dahada battıklarının ne zaman farkına varacaklar. (İmam Rabbani Hz. leri; "ehli kitap ve müşrikler Allah düşmanı oldukları için onların hak ettikleri şey köpek gibi meclisten kovulmaktır.") “Müminler, kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah’ın dostluğunu bırakmış olur.” Ali İmran 28 "Ne Kitap ehlinden, ne de müşriklerden hiçbiri, size Rabbinizden bir hayır indirilsin istemez. Allah ise, üstünlüğü, rahmetiyle dilediğine mahsus kılar ve Allah çok büyük lütuf sahibidir."  Bakara 105   "Sen onların dinlerine uymadıkça, yahudi ve hristiyanlar senden kesinlikle hoşnut olacak değillerdir."   Bakara 120 "Celâlim için, sen o kitap verilmiş olanlara, bütün delilleri de getirsen, yine de senin kıblene tabi olmazlar, sen de onların kıblesine tabi olmazsın. Zaten onlar da birbirlerinin kıblesine tabi değiller. Celâlim hakkı için, sana gelen bunca ilmin arkasından sen tutar da onların arzu ve heveslerine uyacak olursan, o zaman hiç şüphesiz, sen de zâlimlerden olursun."  Bakara 145   *****   “Elbette şimdi fetret gibi karanlıkta kalan ve Hz. İsa’ya mensup Hıristiyanların mensuplarının çektikleri felaketler, onlar hakkında bir nevi şehadet denilebilir.” Kastamonu Lahikası, 114-115 / Risalei Nur   Fetret Devri; Lügatta; İki peygamber arasında peygambersiz geçen süre anlamına gelmektedir. Lügatta belirli bir zaman dilimi işaret edilmektedir, sırf lügat manasına bakarak ehli kitabın Cennete gideceğine yada Şehit olacağına fetva vermek gerçekten büyük iştir!  Fetret Devri; İslam ıstılahında ise; Hak Din adına hiç bir bilgi ulaşmamış, kendi aklını kullanarak puta tapmış, yada bir yaratıcısı olduğunu bilmiş kişiler söz konusudur.    Aradaki fark umarız anlaşılmıştır. Kısacası ehli kitap dediğimiz hıristiyan ve yahudiler için "bunlar Fetret devrinde yaşamıştır Cennetliktir" demek, Müslümanları saptırmak için yapılan kelime oyunlarıdır.      Ehli Kitabın fetret bahanesiyle Cennete gideceğine delil olarak İmam Hasan Eşarinin; “Peygamber gönderilmeden, tebliğ yapılmadan önce teklif yapılmaz” sözleri gösterilmektedir ama bu söz kendi aleyhlerinedir fakat farkında değildirler, çünkü Ehli Kitaba çok sayıda Peygamber gönderilmiştir. Ehli kitabın kendi elleriyle tahrif ettikleri Hak Din onların kurtuluşuna vesile değil aksine Cehenneme gideceklerine dair aleyhlerine delildir. Onları takip eden nesilleri içinde bu Fetret devri ile kurtuluş söz konusu değildir. Müceddid İmam Rabbani Hz’leri Fetret devrinde yaşayanların Cennete giremeyeceğini Cennete girmenin sadece Tevhid ehli iman sahiplerine mahsus olduğunu delilleriyle anlatmaktadır (Lütfen Bakınız; Mektubatı Rabbani 1. Cilt, 259. mektub). Allaha şirk koşan , Tanrı üçtür diyen,  İslamı kabul etmeyen  kafir yada müşriklerin Cennete gidemeyeceğini bilmek için ayrıca Alim olmak gerekmez bu temel itikad konularından biridir.Cennete gitmek bir yana Said Nursi bu şirk ehlini Şehit makamına yükseltiyor. Ne Said Nursi zamanı nede ondan önceki zaman Fetret devri değildir, İslam Asrı saadet devrinde ve ondan sonraki devirlerde , özellikle Osmanlı devrinde bütün Dünyaya yayılmıştır, bir kişinin çıkıpta Peygamber Efendimizden sonra Fetret devri vardı demesi onu çok gülünç duruma düşürür. Nurcu'ların "bu Said nursi'nin merhameti" demelerine denirki hiç kimse Hz. Allah’tan daha merhametli değildir.   *****       “Misyonerler ve Hıristiyan ruhanileri, hem nurcular çok dikkat etmeleri elzemdir. Çünkü, her halde şimal cereyanı; İslam ve İsevi dininin hücumuna karşı kendini müdafaa etmek fikriyle, İslam ve misyonerlerin ittifaklarını bozmaya çalışacak.” Emirdağ Lahikası, c. 1, s. 150 / Risalei Nur   -İsevi; anlam olarak Hz. İsanın yolundan gidenlere denir (isevi kelimesini o zamanda yaşayan putperestler ve yahudiler Hz İsaya inanlar için kullanıyordu), ehli kitabın Müslüman'lara Muhammed'i dediği kavildendir, ne Said zamanındaki, ne şimdiki, nede bundan sonraki zamanda yaşayacak İsevi yada Hıristiyanlar Hz İsa'ya iman etmiş kişiler değildir, Kuranı Kerime bakalım Hz İsaya mensup kişiler kimmiş?       "Nitekim İsa, onlarda inkârı sezince, dedi ki: "Allah için bana yardım edecekler kimdir?" Havariler: "Allah'ın yardımcıları biziz; biz Allah'a inandık, bizim gerçekten müslümanlarolduğumuza şahid ol" dediler." Ali İmran /52   -Evet ayette gördüğünüz gibi gerçekten Hz İsaya iman edenler kendilerine "Müslüman" diyorlar "isevi" değil , gerçeğin Saidin söylediği gibi olmadığını inadı bir kenara bırakıp düşünen her Müslüman rahatlıkla anlar,bunun aksini söylemek ise Kur-an'ı Kerim'e muhalefet etmektir, İttifak meselesine gelince olsa olsa kendisinin de dediği gibi hıristiyan ruhanileri ve nurcular ittifak etmiştir.Said nursi bir siyaset adamı yada bir asker olmadığına göre buradaki ittifakın kesinlikle bir dinler ittifakı olduğu anlaşılır, bu durumda Said Nursinin kendince İslam ile hıristiyanlığı birleştirdiği, yada bir gördüğü anlaşılır. Hristiyanlar ile ilgili bazı ayetler:   "Muhakkak ki, "Allah, ancak Meryemoğlu İsa Mesih'tir" diyenler kâfir olmuşlardır..."  Maide 17 "Andolsun, "Allah, Meryem'in oğlu Mesih'tir" diyenler elbette kâfir olmuşlardır..." Maide 72 "Allah, üçün üçüncüsüdür" diyenler elbette kâfir olmuşlardır..."  Maide 73     --Said ile Fethullah'ın öve öve bitiremediği Hıristiyan'ların inançları - İncilden Alıntılar--: Ne mübarektir barışçılar, çünkü onlar Allah’ın evladı diye anılacaklardır. [5/9 Matta] Göklerde olan babanın evladı olasınız. [5/45 Matta]   "Oğul" aynı Baba Allah'ın cevherindendir (İbranilere l;3)   Baba'dan çıkıp dünyaya gelmiştir (Yuhanna 16:28)   Şimdi de İsa Mesih'in Ruhu, bu "tek Kurtarıcı Baba" ile bir oluyor, kaynaşıyor, İsa Mesih Kurtarıcıdır (Luka 2:11; II Timoteos 1:10; I Timoteos 1:15.)   İsa şöyle dedi:Ben ve Baba biriz. (Yuhanna 10:30)     İsa, “Filipus” dedi, “Bunca zamandır sizinle birlikteyim. Beni daha tanımadın mı? Beni görmüş olan, Baba’yı görmüştür. Sen nasıl, ‘Bize Baba’yı göster’ diyorsun.”(Yuhanna-14)   Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz edin” (Matta-28)           -Görüldüğü gibi şimdiki ve eski hıristiyanların inançlarında değişen hiç bir şey yok, onlar hala kafirler.    *****   "Ey ehl-i kitap! İslâmiyeti kabul etmekte size bir meşakkat yoktur; size ağır gelmesin.Zira, size bütün bütün dininizi terk etmenizi emretmiyor. Ancak, itikadatınızı ikmal ve yanınızda bulunan esasat-ı diniye üzerine bina ediniz diye teklifte bulunuyor... (İşârâtü'l-İ'câz - Bakara Sûresi, Âyet: 3 / (ebook olarak:İşârâtü'l-İ'câz - Bakara Sûresi, Âyet: 3 – s 1173) / Risalei Nur   -Allah iman etmeyi tüm kullarına farz kılmış fakat iman etmeye zorlamamıştır, iman eden Müslümanın ise zorunlu olarak yapması gereken itikadi ve ameli kurallar vardır, İman etmeye zorlamamak demek gayri müslim'lerinde Cennete gideceği anlamına gelmez, Said Nursi Bakara süresinin 3. ayetinin tefsirini yaparken "İslamın" hıristiyanlara eski dinini terketmemesini sadece hıristiyanlığa birkaç inanç konusu eklenmesi gerektiğini söylüyor! İslam adına konuşup, İslam tarihinde hiç bir Alimden duyulmadık bir iddiada bulunuyor Peki gerçek böylemi? Kur'anı Kerime ve Hadislere danışalım.   "Eğer onlar da sizin iman ettiğiniz gibi iman ederlerse doğru yola girmiş, hidayeti bulmuş olurlar. Yok eğer yüz çevirirlerse onlar sadece ve sadece didişmenin içindedirler. Allah onlara karşı sana yeter. Ve O, işitendir, bilendir" Bakara/137   "Şüphesiz, kitap ehlinden ve müşriklerden inkâr edenler, içinde sürekli kalıcılar olmak üzere cehennem ateşindedirler. İşte onlar, yaratılmışların en kötüleridir." Beyyine/6   "Nefsimi elinde tutan Allah'a yemin ederim ki bu ümmetten biri veya Yahudi ve hıristiyan olan bir kişi beni dinlemez ve getirdiğimi kabul etmeden ölürse, kesinlikle cehennemlik olur." İmam Ahmed b. Hanbel, El-Müsned   "Ehl-i Kitap'a bir şey sormayınız. Çünkü onlar sapıtmış oldukları için sizi hidayete eriştiremezler. Eğer siz böyle yaparsanız, ya batıl sözü doğrular ya da doğru bir sözü yalanlamış olursunuz. Allah'a yemin olsun ki, eğer Musa bile hayatta olsaydı O'nun bile bana tâbi olmaktan başka yapacağı bir şey yoktu." İmam Ahmed b. Hanbel, El-Müsned "Muhammed'in nefsi kudret elinde olan Allah'a yemin olsun ki, eğer Musa peygamber sizin aranızda olsaydı da O'na tâbi olup Beni terk etseydiniz sizler bu halde kesinlikle sapı-tanlardan olurdunuz. Halbuki Musa (a.s) hayatta olup yaşasaydı O'nun bile Bana tâbi olmaktan başka yapabileceği bir şey yoktu".  Darimi - Sünen  Peygamber Efendimiz'e (s.a.v) başka Peygamberler (a.s) hayatta olsa dahi O'na uymaktan başka çaresi yok iken Said Nursi ve Diyalogcuların yaptığı din tahrif'lerinin en ufak haklı bir yanı yoktur. *****   “Hem âlem-i insaniyette inkâr-ı uluhiyet niyetiyle medeniyet ve mukaddesat-ı beşeriyeyi zîr ü zeber eden Deccal komitesini, Hazret-i İsa Aleyhisselâm'ın din-i hakikîsini İslâmiyetin hakikatıyla birleştirmeye çalışan hamiyetkâr ve fedakâr bir İsevî cemaatı namı altında ve "Müslüman İsevîleri" ünvanına lâyık bir cem'iyet, o Deccal komitesini, Hazret-i İsa Aleyhisselâm'ın riyaseti altında öldürecek ve dağıtacak; beşeri, inkâr-ı uluhiyetten kurtaracak.”  Mektubat 441, Yirmidokuzuncu mektup, yedinci kısım / Risalei Nur -Said Nursinin hiç bir delili olmayan çürük iddialarından biri daha,  madem ki Hz İsanın ümmeti farklı olcaktıda Peygamber efendimiz ve Kuran niye geldi? "..İmamınız (devlet reisiniz) kendinizden olduğu halde Meryem oğlu (İsa aleyhisselam) içinize indiği (imamınıza iktida ettiği) zaman acaba nasıl olursunuz?"buyurdu. (Sahih-i Müslim, 2/56 Sahih-i Buhari, 9/182) İbn-i Hacer Askalani de Fethü'l-Bari'de Mehdi'nin bu ümmetten olacağı (a.s.) onun arkasında namaz kılacağına dair hadisler tevatür etmiştir, der. (Sünen-i İbn Mace, 10/338)    Hz İsa Peygamber olduğu halde bu Ümmetten birinin arkasında namaz kılarken bu İsevi cemaatı nereden çıkar? Tabiki böyle bir şey yok Hz İsa Peygamber Efendimizin Ümmetinden olma şerefine kavuşacaktır ve O'nun Halifesi olarak görev yapacaktır bu hadislerde mütavatir'dir ama "müslüman iseviler" diye bir tabir hiç bir hadis kitabında yoktur.   ***** Ayet ve hadislerde görüldüğü gibi ehli kitap eski dinini tamamen terketmeden yani Müslüman olmadan kurtuluşa eremez.Konu itikad konusudur ve bunun aksine inanmak Ehli Sünnet vel Cemaat'ın dışına çıkmaktır, Peygamber Efendimiz buyuruyorki ; "Bir bid'at ehlinin namazı, orucu, haccı, umresi, cihadı, tevbesi, farzı, nafilesi ve hiçbir iyiliği kabul olmaz, hamurdan [yağdan] kıl çıkar gibi, dinden çıkması kolay olur." İbni Mace Ebubekir Sifil; "Mazlum hıristiyanlar ne Şehit nede Cennetliktir"     Soru: Üstad Said-i Nursi'nin şu sözünü nasıl anlamalıyız: "Hristiyanların mazlumları şehit olarak ölür."   Cevap: Said Nursi merhumun bu sözü, bildiğim kadarıyla Kastamonu Lahikası'nda (Mektup no: 75, s. 1615) geçmektedir. Oradaki ifadeleri şöyledir: "… Şiddet-i şefkat ve rikkatten, bu kışın şiddetli soğuğuyla beraber mânevî ve şiddetli bir soğuk ve musibet-i beşeriyeden biçarelere gelen felâketler, helâketler, sefaletler, açlıklar şiddetle rikkatime dokundu. Birden ihtar edildi ki:   "Böyle musibetlerde kâfir de olsa hakkında bir nevi merhamet ve mükâfat vardır ki, o musibet ona nispeten çok ucuz düşer. Böyle musibet-i semaviye mâsumlar hakkında bir nevi şehadet hükmüne geçiyor. "Üç dört aydır ki, dünyanın vaziyetinden ve harbinden hiçbir haberim yokken, Avrupa'da, Rusya'daki çoluk çocuğa acıyarak tahattur ettim. O mânevî ihtarın beyan ettiği taksimat bu elîm şefkate bir merhem oldu. Şöyle ki:  "O musibet-i semaviyeden ve beşerin zâlim kısmının cinayetinin neticesi olarak gelen felâketten vefat eden ve perişan olanlar, eğer on beş yaşına kadar olanlar ise, ne dinde olursa olsun şehit hükmündedir.Müslümanlar gibi büyük mükâfat-ı mâneviyeleri, o musibeti hiçe indirir. "On beşinden yukarı olanlar, eğer mâsum ve mazlum ise, mükâfatı büyüktür, belki onu Cehennemden kurtarır. Çünkü âhirzamanda madem fetret derecesinde din ve din-i Muhammedîye (a.s.m.) bir lâkaytlık perdesi gelmiş. Ve madem âhirzamanda Hazret-i İsâ'nın (a.s.) din-i hakikîsi hükmedecek, İslâmiyetle omuz omuza gelecek. Elbette şimdi, fetret gibi karanlıkta kalan ve Hazret-i İsa'ya (a.s.) mensup Hıristiyanların mazlumları çektikleri felâketler onlar hakkında bir nevi şehadet denilebilir. Hususan ihtiyarlar ve musibetzedeler, fakir ve zayıflar, müstebit büyük zâlimlerin cebir ve şiddetleri altında musibet çekiyorlar. Elbette o musibet onlar hakkında medeniyetin sefahetinden ve küfranından ve felsefenin dalâletinden ve küfründen gelen günahlara keffaret olmakla beraber, yüz derece onlara kârdır diye hakikatten haber aldım, Cenab-ı Erhamürrâhîmine hadsiz şükrettim. Ve o elîm elem ve şefkatten tesellî buldum." Konuyla ilgili bir diğer ifadesi de şöyledir: "… Ehl-i vukuf raporundan anlaşılıyor ki, Risale-i Nur, bize karşı bütün muarız tâifeleri mağlûp ediyor ki, Hüccetullahi'l-Bâliğa ve İhtiyar ve İhlâs Risalelerini tekrarla nazar-ı dikkati celb ediyorlar. Hem gayet sathî ve cevapları pek zâhir ve güya müteassıbane hocavâri tenkitleri ve hiç münasebeti olmayan ve hakikî mutabık olan meseleleri anlamadan "mâbeynlerinde tezat var" demeleri ve risalelerin yüzde doksanını tamamıyla çekinmeyerek tasdik ve takdirleri ve teslimleri Hücumat-ı Sitte Zeylinin pek şiddetli bir surette yeni icadlara fetva verenleri cerh ve tezyif etmesine mukabil, yalnız "nezahet-i lisaniye" demişler. Ve dinsizler tarafından öldürülen mazlum ve dindar Hıristiyanlar âhir zamanda bir nevi şehid olabilir dediğimi, baş açık namaz kılmak ve Türkçe ezan okumaya Zeylin şiddet-i hücumunu zıt göstermeleriyle iktifa etmeleri, kat'iyen onların Risale-i Nur'a karşı mağlûbiyetlerini gösteriyor kanaatini veriyor." (Onüçüncü Şua, 1022)   Bir insanın uhrevî akıbetini belirleyen yegâne kıstas sahih iman sahibi olup olmadığı ise ve dahi Hristiyanlar "teslis akidesi"ne müntesip bulunduğuna göre, ister mazlum, ister zalim olarak ölsün, küfür ve şirk üzere terk-i dünya edenlerin ebedî azaba düçar olacağını söylemek durumundayız. Eğer yukarıdaki iktibaslarda geçen "Hazreti İsa'ya mensup Hıristiyanlar" ve "dindar Hıristiyanlar" tabirleri (Necaşi örneğinde olduğu gibi) "şirk içinde olmayan ve Son Peygamber (s.a.v)'i hak Peygamber olarak tanıyan Hristiyanlar"ı anlatıyorsa,[ki bunlarada Müslüman denir] bu durumda bulunan herkesin kurtuluşu bahis konusudur. Tersinden söylersek, bir kişi veya topluluğun, Hristiyanlık, Yahudilik veya bir başka şirk itikadının müntesibi olarak ömür sürüp ahirete göçtüğü halde, sırf dünya hayatını şu veya bu biçimde geçirmiş olması dolayısıyla azaba veya mükâfata müstehak olduğunu söylemek mümkün değildir. Allah ve Resulü'nün talep ettiği/onayladığı sahih itikat olmadıkça uhrevî kurtuluş ve hele de "şehitlik" asla söz konusu olmaz.   Öte yandan ilk iktibasın son paragrafında geçen "… âhirzamanda madem fetret derecesinde din ve din-i Muhammedîye (a.s.m.) bir lâkaytlık perdesi gelmiş. Ve madem âhirzamanda Hazret-i İsâ'nın (a.s.) din-i hakikîsi hükmedecek…" ifadesinin burada hükme hiçbir etkisi yoktur. Zira ne "din-i Muhammedî"ye lakaytlık perdesi gelmiş olmasının, ne de ahir zamanda Hz. İsa (a.s)'ın "din-i hakikisi"nin (yani İslam'ın) hükmedecek olmasının, daha önce şirk içinde yaşayıp ölmüş bir topluluğun akıbetine etkisi olabilir. Bunun aksini açık bir şekilde bildiren bir ayet veya sahih hadisten haberdar olan biri varsa, işte meydan…   Milli Gazete - 20 Kasım 2004 Ebubekir Sifil Said-i Nursi kimdir? Said-i Nursi Hıristiyan Misyoneri miydi? Ya da gizli bir kardinal miydi? İslam alimi sıfatıyla meydana çıkmış ve sözde yüzlerce İslami eser yazmış birinin, Hıristiyanlar ve Hıristiyanlık hakkında bu kadar vahim hatalar içinde bulunabilmesi mümkün müdür? Said’in, kendisine inananları doğrudan küfre/ebedi cehenneme götürecek olan bu yazdıklarını hata ile yazmış olma ihtimali var mıdır? Bu gün dinler arası diyalog fitnesinin ülkemizdeki ayağının temel dayanak noktasının da Kur’an veya Sünnet değil de Said-i Nursi ve risaleleri olduğu düşünüldüğünde, acaba Said, ta o zamanlarda bu günkü fitnelerin temellerini mi atmıştır? Bunun için mi Fener Rum Patriği ile çok sıkı bir dostluğu olmuştur? Bunun için mi Said’in bazı yakın talebeleri ve bağlıları Masonik derneklerin kurucularından olmuştur? Bunun için mi Avrupa’da Risale-i Nur’u  bir Yahudi firması olan SHELL bastırmış ve ücretsiz dağıtmıştır?   İlmihal dersi almış bir Müslüman çocuğunun bile aldanmayacağı bu yanlış bilgileri Said ne maksatla söylemiştir, yazmıştır?  Hıristiyanların ruhban sınıfına mensup olanlarının evlenmediği gibi Said-i Nursi de evlenmedi. Bu yüzden mi “Benim has talebelerim evlenmesinler” dedi? “Has talebeleri” ifadesi ile kast ettiği kişiler gerçekte kimlerdi? Kendi gibi gizli kardinaller mi? Hal böyle olunca “Mezarının Vatikan’da olduğu” yönündeki iddialar da çok manidar değil mi? Acaba “has talebe”lerinden Fethullah Gülen de bunun için mi evlenmedi ve Vatikan’a yaptığı ziyaret sırasında bu yüzden mi “Vatikan’da ölmeyi düşledim.” Dedi? Bu yüzden mi Fethullah Gülen, günümüzde, İslam’ın en temel hükümlerini bile çeşitli taktiklerle inkar edip kaldırmaya çalışıyor ve her yaptığı Hıristiyanlara yarıyor? Bu yüzden mi “has talebe” Fethullah Gülen’in ABD’de onlarca yıldır ikamet ettiği villa bile Hıristiyan Misyonerlerin yaz kampı olarak kullandı bir villa? Bu yüzden mi Gülen’in dünyaya hizmet(!) gayesi ile dağıttığı gençlerin ellerinden hep Hıristiyan Cizvitler(Misyonerler) tuttular ve onların gittikleri ülkelerde hızla kurumsallaşmasına zemin hazırladılar? Bu yüzden mi her sene başka başka devletlerin emniyet ve istihbarat birimleri Gülen’in okullarını CIA ve ABD bağlantısı nedeni ile kapatıyorlar?   Hem biliyor musunuz, 1940-1950’lere kadar İslam aleminde “Nurculuk” diye bir akım, mezhep ya da meşrep yoktu? Bu “Nurculuk’u, deli raporlu Said eli ile Hıristiyan Misyonerleri mi kurdu? Yazarımız Harun Çetin’e ait olan aşağıdaki araştırmayı lütfen bu ön bilgileri göz önünde bulundurarak okuyup tahlil edin ve daha geniş bilgi için www.AkademiDergisi.com ’u  ya da www.gerceksaidinursi.blogspot.com’u ziyaret edin.  (Akademi Yönetimi)         RİSALE-İ NUR’DA HRİSTİYANLIĞA DAİR İFADELER             “Şiddet-i şefkat ve rikkatten, bu kışın şiddetli soğuğuyla beraber mânevî ve şiddetli bir soğuk ve musibet-i beşeriyeden bîçârelere gelen felâketler, helâketler, sefâletler, açlıklar, şiddetle rikkatime dokundu. Birden ihtar edildi ki: Böyle musibetlerde kâfir de olsa hakkında bir nevi merhamet ve mükâfat vardır ki, o musibet ona nisbeten çok ucuz düşer. Böyle musibet-i semâviye, mâsumlar hakkında bir nevi şehâdet hükmüne geçiyor. Üç-dört aydır ki, dünyanın vaziyetinden ve harbinden hiçbir haberim yokken Avrupa’da, Rusya’daki çoluk-çocuğa acıyarak tahattur ettim. O mânevî ihtarın beyan ettiği taksimat, bu elîm şefkate bir merhem oldu. Şöyle ki: O musibet-i semâviyeden ve beşerin zâlim kısmının cinayetinin neticesi olarak gelen felâketten vefat eden ve perişan olanlar eğer onbeş yaşına kadar olanlar ise; ne dinde olursa olsun şehid hükmündedir. Müslümanlar gibi büyük mükâfat-ı mâneviyeleri, o musibeti hiçe indirir.   Onbeşinden yukarı olanlar, eğer mâsum ve mazlum ise; mükâfatı büyüktür belki onu Cehennem’den kurtarır. Çünki, âhirzamanda mâdem fetret derecesinde din ve Dîn-i Muhammedî’ye (a.s.m.) bir lâkaydlık perdesi gelmiş. Ve mâdem âhirzamanda Hazret-i İsa’nın (a.s.) dîn-i hakikîsi hükmedecek, İslâmiyet’le omuz omuza gelecek. Elbette şimdi, fetret gibi karanlıkta kalan ve Hazret-i İsa’ya (a.s.) mensub Hristiyanların mazlumları çektikleri felâketler, onlar hakkında bir nevi şehâdet denilebilir. Hususan ihtiyarlar ve musibetzedeler, fakir ve zaifler, müstebid büyük zâlimlerin cebir ve şiddetleri altında musibet çekiyorlar. Elbette o musibet onlar hakkında medeniyetin sefâhetinden ve küfrânından ve felsefenin dalâletinden ve küfründen gelen günahlara keffaret olmakla beraber; yüz derece onlara kârdır, diye hakikattan haber aldım. Cenâb-ı Erhamürrâhimîne hadsiz şükrettim. Ve o elîm elem ve şefkatten teselli buldum.”[1]                 Mazlum da olsa mağdur da olsa, İslam’a ittiba etmeyen hiç kimsenin cennete gidemeyeceğini Allahu Teâlâ şöyle bildirmiştir: “Kendileri kâfir olmuş olan o ehli kitap ve müşrikler; gerçekten içerisinde ebedi kalıcılar olarak cehennem ateşindedirler. İşte sana! Onlar, yaratıkların en kötüsü ancak onlardır.”[2] Dünyada amelleri güzel de olsa, Müslüman olmayanların Cennet’e giremeyeceğini yine Hz.Kur’an bildirir:               “(...) Kâfir olarak ölenlerin bütün amelleri dünyada da ahirette de boşa çıkmıştır ve onlar ateş halkıdır, orada sürekli kalacaklardır.”[3]               “(...) İmanı tanımayıp küfre sapanın ameli boşa gitmiştir. Kendisi de ahirette kaybedenlerdendir.”[4]               “Küfredenler ise, yüzükoyun düşüş onların olsun! (Allah) onların amellerini boşa çıkarmıştır. Bu, onların, Allah’ın indirdiklerinden hoşlanmamaları sebebiyledir. Allah da onların amellerini heder etmiştir.”[5]               Ve Sahih-i Müslim’de geçen hadis-i şerifte şöyle buyrulur: “Muhammed’in canı, (kudret) elinde olan Zat’a yemin olsun ki; bu ümmetten Yahudi veya Hıristiyan herhangi bir kimse beni duyar da, sonra benimle gönderilen dine inanmadan ölürse, mutlaka cehennem ashabından olur.”[6] Cennete, kişinin dünyadaki iyilikleri ve hayırları değil imanı götürür.             Küçük yaşta ölen kâfir çocukları meselesi ise âlimler arasında tartışmalıdır. Lakin bu konuda en müşfik Ehl-i Sünnet âlimleri bile; ölen çocuğun ya toprak olacağı ya da Cennet’te hizmetçi olacağını söylemiştir. Sert veya müşfik hiçbir alim bu çocukların şehid olacağını söylememiştir. Ayrıca bu ‘on beş’ yaş kaidesini hangi kaynağa dayanarak ifade etmiş olduğunu anlayamadık? Zira kastettiği şey büluğ çağI ise bu her yöreye ve cinsiyete göre değişiklik arzeder. Böyle kesin hüküm çıkarılamaz.               Yukarı da gördüğünüz gibi, Said-i Nursi, buluğ çağını geçmişlere de müjdeler verir. Hâlbuki Kadı Iyaz (k.s.) diyor ki: “Kâfirlere amellerinin fayda vermeyeceğine, bunlardan dolayı sevap görmeyeceklerine, azapları da hafifletilmeyeceğine icma-ı ümmet mün'akıt olmuştur. Lâkin suçlarına göre küffarın azapları birbirinden şiddetli olacaktır.”[7]               Ayrıca İslam fıkhında şehadetin türleri de belirtilmiştir. Hadislerde de bu konu pek açık şekilde beyan edilmiştir.   “(...) Allah yolunda öldürülmekten başka yedi (çeşit daha) şehitlik vardır: Taundan ölen şehittir, boğularak ölen şehittir, karın ağrısıyla ölen şehittir, yanarak ölen şehittir, göçük altında kalarak ölen şehittir, doğum esnasında ölen kadın şehittir.”[8]   “Şehitler beş (nev'i)dir: Vebadan ölen, karın hastalığından ölen, suda boğulan, yıkık altında kalıp ölen, bir de Allah yolunda şehit olan."[9]   Ebu Davud’un bildirdiğine göre şehidler sekiz sınıftır ve en efdalleri Allah yolunda cihad ederlerken hayatlarını kaybedenlerdir.[10]                   Asr-ı Saadetten günümüze değin, Müslümanlar Hıristiyanlarla cihad etmiş ve pek çok şehit vermiştir. Ama Resulullah Efendimiz (s.a.v.), ne Hulefa-i Raşidin Efendilerimiz, ne de büyük İslam âlimleri Said-i Nursî’nin beyanına paralel söz sardetmemişlerdir. Şüphesiz bu iddia, şefkat ve merhamet adı altında temiz itikadımıza zarar verir.  Hıristiyanlara elbette acımalıyız, elbette onlara şefkat nazarıyla bakmalıyız, ama bu onların necat ehli oldukları için değil aksine olamadıkları içindir. İnsanlar arasında, en merhametli kim idi? Şüphesiz Muhammed Mustafa Efendimiz (s.a.v.)’di. O (s.a.v)’nun Medine’de bir Yahudi cenazesi geçerken ayağa kalktığını malumumuzdur. Lakin bu, Yahudileri –hâşâ- Cennet’e mi dâhil ettiğini gösteriyor? Şu da bir gerçek ki, yine Yahudi olan Benî Kurayzâ erkeklerini fitne ve fesada sebebiyet verdikleri için idam ettiren de Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’dir. Müslüman olan kişinin buradaki dengeyi anlayabilmesi lazımdır. Zira şu vak’a konumuza çok güzel ışık tutacaktır:               Hz. Ömer (r.a.), bir gün bir rahibin manastırı önünden geçerken durmuş ve beraberindekiler rahibe "Müminlerin emîri seni bekliyor" diye seslenmişler. Rahip çıktığı zaman, dünyayı terk edip fazla ibadet ettiği için benzinin solduğunu gören Ömer (r.a.) ağlamıştır. Bunun üzerine beraberindekiler Hz. Ömer’e:   -Bu Hıristiyan’dır, demişler. Ömer de:   -Hıristiyan olduğunu biliyorum ve o sebeple ona acıyorum. "O gün, öyle yüzler vardır ki, zillet içinde aşağılanmıştır. Çalışmış, boşuna yorulmuştur. Kızgın bir ateşe yollanırlar. Kaynar bir kaynaktan içirilirler." (Sûre-i Gaşiye/2-5) ayetlerini hatırladım da onun, bu kadar yorulduğu hâlde ateşe girmesine acıdım, demiştir.”[11]               Şu hadis-i şerife Said-i Nursî ve şakirtleri ne diyecek acaba: Ebu Burde (r.a.)’den, o da Ebu Musa (r.a.)’dan naklen rivayet etti. Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki: “Kıyamet günü geldiği zaman Allah Azze ve Celle, her bir Müslümana bir Yahudi veya Hristiyan verecek ve 'Bu, ateşten (cehennemden) kurtuluşun için fidyendir.' diyecektir.”[12]               Müslim’de muhtelif iki rivayeti daha hadisin vardır: "Allah, ölen her bir Müslüman kimsenin ateşteki yerine bir Yahudiyi veya Hristiyanı girdirecektir."[13] ve "Kıyamet gününde Müslümanlardan birtakım insanlar dağlar kadar günahlarla gelecekler, fakat Allah onların bu günahlarını mağfiret edecek ve onları (günahları) Yahudilere ve Hrisyanlara yükleyecektir."[14] Filhakika, Ömer b. Abdilaziz’in (hadisin ravilerindendir) ve İmam Şâfiî’nin, "Bu hadis, Müslümanlar için en ümit bahş hadistir." dedikleri rivayet olunur. Ki, İmam Nevevî, "Hadis, onların dedikleri gibidir. Çünkü, onda her Müslümanın bir fidyesi olacağına sarahat vardır. Fidye, umumî olarak zikredilmiştir." diyor. [15]               Said-i Nursî’nin yalnız Hıristiyanlara değil sahip oldukları devletlere karşı da sempatisi vardır:               “İki dehşetli harb-i umumînin ve şiddetli bir istibdad-ı mutlakın zuhuriyle beraber, bir davâya kırkbeş sene sonra şimalin İsveç, Norveç, Finlândiya gibi küçük devletleri Kur'an’ı mekteplerinde ders vermek ve komünistliğe, dinsizliğe karşı sed olmak için kabul etmeleri ve İngiliz’in mühim hatiplerinin bir kısmı Kur'an’ı İngiliz’e kabul ettirmeğe taraftar çıkmaları; ve Küre-i Arz’ın şimdiki en büyük devleti Amerika’nın bütün kuvvetiyle dîn hakikatlarına taraftar çıkması ve İslâmiyetle Asya ve Afrika’nın saadet ve sükûnet ve musalâha bulacağına karar vermesi ve yeni doğan İslâm devletlerini okşaması ve teşvik etmesi ve onlarla ittifaka çalışması, kırkbeş sene evvel olan bu müddeayı isbat ediyor, kuvvetli şahid olur.”[16]   Abdullah Tekhafızoğlu’nun bu konuyla yaptığı çalışmanın 366. sayfasında şu güzel ve düşündürücü değerlendirme mevcuttur:               “Said Nursî, adı geçen ülkelerde tek tek şahısların İslâm’la tanışıp hidayet bulmaları ile devlet ve hükûmetlerin faaliyetlerini birbirine karıştırmıştır. İsveç, Norveç, Finlandiya gibi ülkelerde komünistlik ciddî bir tehlike oluşturmamıştır. Komünizm; Arnavutluk, Bulgaristan, Romanya, Çekoslovakya, Yugoslavya gibi ülkelere ise ancak Sovyetler Birliği’nin 2. Dünya Savaşındaki askerî baskı ve zorlamaları ile girebilmiştir. Artık Batı Almanya ile Doğu Almanya birleşmiş, Avrupa’daki sosyalist ülkeler bu sistemden vazgeçmiş, böylece birçok yeni devlet ortaya çıkmıştır. Hristiyanlık bu ülkelerde tekrar gündeme gelmiş, haçlı ruhu hortlayarak Müslüman asıllı ulusların başına belâ olmuştur. Avrupa’nın ortasında Bosna Hersek’te Müslümanlar soykırıma uğradılar. Sovyetler Birliği’nin çöküşü ile orada da tekrar gündeme gelen Hristiyanlık, Ermeni zulmüyle Müslümanlara kan kusturmaya devam etmektedir. Rusya, Müslüman Çeçenlere hâlâ büyük zulümler uygulamaktadır.             Said Nursî, İngiltere’den de bahsetmektedir ki, yukarıda da belirtildiği gibi, orada bazı şahıslar İslâm ile müşerref olmuşlardır. Ama, İngiltere devlet olarak, asırlardır İslâm ve Müslümanların en büyük düşmanıdır. Yıllarca İslâm ülkelerini sömürmüş, Müslümanları Hristiyanlaştırmaya çalışmıştır. Hâlâ da bu faaliyetlerine birçoğu fakir olan Asya ve Afrika ülkelerinde, hatta Türkiye’de misyonerleri vasıtasıyla devam etmektedir. Müslümanlara yaptığı en büyük düşmanlık ise, Said Nursî’nin de hayatta olduğu bir tarihte, İslâm topraklarının ortasına İsrail gibi bir terörist Yahudi devletini kurması olmuştur. Keza, Amerika da bu işin en büyük ortağıdır. Bunlar yakın tarihin bilinen olaylarıdır ki, Amerika gibi zalim bir devleti, Said Nursî nasıl olmuş da "bütün kuvvetiyle din hakikatlarına taraftar çıkmış ve İslâmiyetle Asya ve Afrika’nın saadet ve sükûnet ve musalaha bulacağına karar vermiş, yeni doğan İslâm devletlerini okşamış ve teşvik etmiş ve onlarla ittifaka çalışmış" bir devlet olarak tavsif etmiştir, akıl almıyor. Oysa Amerika; Asya’yı, Afrika’yı ve en önemlisi Ortadoğu’yu karıştıran, barışı ve sükûneti önleyen, hatta oraları Müslüman kanına bulayan bir devlettir. Hâlen Filistin başta olmak üzere Ortadoğu’nun birçok ülkesinde Müslüman kanı, Hristiyanlar ve Yahudiler tarafından akıtılmaktadır ki, bunların en büyük destekçisi Amerika ve İngiltere’dir. "Okşadığı" devletlerden olan Irak’ın hâlinden hiç bahsetmeyelim.”               Bu güzel değerlendirmeden sonra, Said-i Nursi’nin aşağıdaki sözlerine kulak verelim: “BİR DERECE MAHREMDİR. (...) Hem Salâhaddin’in, Asâ-yı Musa’yı Amerikalıya vermesi münasebetiyle deriz: "Misyonerler ve Hıristiyan ruhanîleri, hem Nurcular, çok dikkat etmeleri elzemdir. Çünki, her halde şimâl cereyanı; İslâm ve İsevî dininin hücumuna karşı kendini müdafaa etmek fikriyle, İslâm ve misyonerlerin ittifaklarını bozmaya çalışacak. Tabaka-i avama müsaadekâr ve vücub-u zekât ve hürmet-i riba ile, burjuvaları avâmın yardımına dâvet etmesi ve zulümden çekmesi cihetinde müslümanları aldatıp, onlara bir imtiyaz verip, bir kısmını kendi tarafına çekebilir." Her ne ise, bu defa sizin hatırınız için kaidemi bozdum, dünyaya baktım. Said Nursî”[17]               Şu sözlere hayret etmeme imkânı var mıdır? Kimlerle ittifak? Misyonerlerle, yani Hıristiyanlığı yayanlarla. Afrika’da, Asya’da ve cümle İslam topraklarında parayla, kadınla, zorla, savaşla insanları kilise etrafında toplamak için uğraşanlara ittifak edilecek. Niçin? Kominizmle ve ateizmle mücadele için. Bakın, biz Müslümanlar, kâfir Hıristiyanlarla ittifak yapmadık, aynen Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’in yapmadığı gibi. Kominizm yıkılmadı mı? Hem de çok ileri görüşlü (!) Said-i Nursî’nin vefatından kısa bir süre sonra. Peki bu sefer, kafir Hıristiyanlar kimler üzerine yöneldi? Eskiden olduğu gibi, yine Müslümanlar üzerine. Fransa, Cezair Müslümanlarına katliam yaparken Said-i Nursî hayatta değil miydi? Nasıl bir düşüncedir bu?             “Yalnız kendi dindaşı, meslektaşı, kardeşi olanlarla samimi ittifak değil, Hıristiyanların hakiki dindar ruhanîleriyle de ittifak edilmelidir.”[18] Hangi “hakiki dindar ruhaniler?” Hz.Kur’an’ın bildirmediği, Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in açıklamadığı Hıristiyanlarla mı? Bin dört yüz boyunca hiç ama hiçbir âlimin, salihin ve arifin haberi mi yoktu acaba?  Biz biliyoruz ki, Hz. Kur’an; hıristiyana kâfir, Fahr-i Kâinat (s.a.v.) müşrik demiştir. Üzerine söz söylemek kimin haddine!             Dahası, Risale-i Nur’da, Hristiyanlığın evvela yenileceği yani asli hali olan İseviliğe döneceği ve daha sonra İslam ile beraber ateizm ve komünizme karşı savaşacağı belirtilir. Öyle ki, Hz. İsa Aleyhisselam’ın yeryüzüne tekrar indirildikten sonra, Hristiyanlığı aslî haline kavuşturacağı ve İslam’la omuz omuza olacağını yazmaktadır. Biz Said-i Nursî’nin bu konudaki ifadelerini birlikte yazdıktan sonra cevap kısmına geçelim:   “Ahirzamanda Hazret-i İsâ Aleyhisselâm gelecek, Şeriat-ı Muhammediye (A.S.M.) ile amel edecek" meâlindeki hadîsin sırrı şudur ki: Ahir zamanda felsefe-i tabiiyenin verdiği cereyan-ı küfrîye ve inkâr-ı Ulûhiyete karşı İsevîlik dîni tasaffi ederek ve hurafattan tecerrüd edip İslâmiyete inkılâb edeceği bir sırada, nasıl ki İsevîlik şahs-ı manevîsi, vahy-i semavî kılınciyle o müthiş dinsizliğin şahs-ı mânevîsini öldürür: öyle de; Hazret-i İsâ Aleyhisselâm, İsevîlik şahs-ı mânevîsini temsil ederek, dinsizliğin şahs-ı mânevîsini temsil eden deccalı öldürür. Yâni inkâr-ı Ulûhiyet fikrini öldürecek.”[19]               “(...) İşte böyle bir sırada, o cereyan pek kuvvetli göründüğü bir zamanda, Hazret-i İsâ Aleyhisselâmın şahsiyet-i mâneviyesinden ibaret olan hakikî İsevîlik dîni zuhur edecek, yâni Rahmet-i İlâhiyenin semasından nüzul edecek; hâl-i hâzır Hıristiyanlık dîni o hakikata karşı tasaffi edecek, hurâfattan sıyrılacak, hakaik-i İslâmiye ile birleşecek; mânen, Hıristiyanlık bir nevi İslâmiyete inkılâb edecektir.. Ve Kur'ana iktidâ edecek, o İsevîlik şahs-ı mânevîsi, tâbi’; ve İslâmiyet, metbu’ makamında kalacak. Dîn-i hak, bu ittihak neticesinde azîm bir kuvvet bulacaktır. Dinsizlik cereyanına karşı ayrı ayrı iken mağlûb olan İsavîlik ve İslâmiyet; ittihad neticesinde, dinsizlik cereyanına galebe edip dağıtacak istidadında iken, âlem-i semâvatta cism-i beşerîsiyle bulunan Şahs-ı İsâ Aleyhisselâm, o dîn-i hak cereyanın başına geçeceğini, bir Muhbir-i Sâdık, bir Kadîr-i Külli Şey’in va’dine istinad ederek haber vermiştir. Mâdem haber vermiş, haktır; mâdem Kadir-i Külli Şey’ va’detmiş, elbette yapacaktır.”[20]               “Hem âlem-i insaniyette inkâr-ı Ulûhiyet niyetiyle medeniyet ve mukaddesat-ı beşeriyeyi zîr ü zeber eden Deccal komitesini, Hazret-i İsâ Aleyhisselâm’ın dîn-ihakikîsini İslâmiyetin hakikatiyle birleştirmeye çalışan hamiyetkâr ve fedakâr bir İsevî cemaâti nâmı altında ve "Müslüman İsevîleri" ünvanına lâyık bir cem'iyet, o Deccal komitesini, Hazret-i İsâ Aleyhisselâm’ın riyaseti altında öldürecek ve dağıtacak; beşeri, inkâr-ı Ulûhiyetten kurtaracak.”[21]               “Hem Deccal’ın rejimine ve teşkil ettiği komitesine ve hükûmetine ait garip hâlleri ve dehşetli icraatı, onun şahsiyle münâsebetdâr rivâyet edilmesi cihetiyle mânası gizlenmiş. Meselâ, "O kadar kuvvetlidir ve devam eder: yalnız Hazret-i İsâ (a.s.) onu öldürebilir, başka çare olamaz." rivayet edilmiş. Yâni, onun mesleğini veyırtıcı rejimini bozacak, öldürecek; ancak semâvî ve ulvî hâlis bir din İsevîlerde zuhur edecek ve hakikat-ı Kur'aniye’ye iktida ve ittihad eden bu İsevî dinidir ki, Hazret-i İsâ Aleyhisselâm’ın nüzûlü ile o dinsiz meslek mahvolur, ölür. Yoksa onun şahsı bir mikrop, bir nezle ile öldürülebilir.”[22]               Şu husus herkesin malumudur ki, Hristiyanlık tahrif olmuştur, İncil tahrif edilmiştir ve yeniden ihyası mümkün değildir. Hakikatı kalmayan bir din nasıl aslına rücu eder? Hiç Kur’an’ın ve Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in beyanlarında böyle bir açıklama var mıdır? Yoktur. Şüphesiz, Hz. Resulullah Efendimiz (s.a.v.), peygamberlerin sonuncusudur ve İslâm’ın zuhurundan sonra da bir başka semavî din gelmeyecektir.               "Keza, 'biz Hıristiyanız' diyenlerden de söz almıştık. Onlar da kendilerine hatırlatılan şeylerin çoğunu unutmuşlardı. Biz de, onların arasına kıyamete kadar sürecek kin ve düşmanlığı soktuk. Allah (kıyamet günü), ne yapmış olduklarını onlara elbette haber verecektir. Ey kitap ehli! Kitaptan gizlemiş olduğunuz şeylerin çoğunu size açıklayan, çoğundan da vazgeçen Peygamberimiz size gelmiştir. Ayrıca size, Allah’tan bir nur ve apaçık bir Kitap da gelmiştir.”[23]               Said-i Nursî ve taraftarları, iddia ettikleri şeylerin teslis inancına inanmayan Hıristiyanlar için geçerli olduğunu söylerler. Bu ayrımı ne Kur’an ne Sünnet-i Nebevî ne Selef-i Salihinin akidesinde bulmak mümkün değildir. Hıritiyanlar arasında ancak şu ayrım vardır: Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’den öncekiler ve sonrakiler. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in bi’setinden sonra, O’nu ve getirdiklerini inkâr eden Hıristiyanlar küfr içindedirler.               Hıristiyanların yapmakla yükümlü oldukları tek vazife kayıtsız şartsız Müslüman olmaktır. Said-i Nursî’nin ifadesine göre, ‘kendi dinlerini İslam’la ikmal etmeleri’ hususu imkânsız ve Şeriat’e uymaz. Çürük temel üzerine sağlam bir bina yapılamaz.               Adiy b. Hatem (r.a.), Abdullah b. Selâm (r.a.); Allah Resulünün mümtaz sahabelerindendi. Bu zatlar, Hıristiyanlıktan İslam’a dönmüşler ve eskiye dair hiçbir şeyi İslam’la birleştirmemişlerdir. Hâlbuki onlar, Hıristiyanlığın aslına bugünkülerden daha yakındılar.               “Allah katında din, İslâm’dır. Kitap verilmiş olanlar, kendilerine ilim geldikten sonra sırf aralarındaki aşırılıktan ötürü, ayrılığa düştüler. Allah’ın ayetlerini inkâr edenbilsin ki, Allah hesabı çabuk görendir. Seninle tartışmaya girişirlerse, de ki: 'Ben de kendimi Allah’a teslim ettim, bana uyanlar da.' Kendilerine kitap verilenlere ve ümmîlere de ki: 'Siz de islâm oldunuz mu?' Eğer islâm olurlarsa doğru yolu bulurlar. Yok eğer dönerlerse, sana düşen, yalnız duyurmaktır. Allah, kullarını hakkıyla görmektedir.”[24]   “İslâm’dan başka bir din arayandan, (bu din) asla kabul edilmeyecektir. O, ahirette de hüsrana uğrayanlardan olacaktır.” [25]   “Ey kitap ehli, (gerçeği) gördüğünüz hâlde, niçin Allah’ın ayetlerini inkâr ediyorsunuz?”[26]             Said Nursî, Müslümanların komünizme karşı ancak Hristiyanlarla birleşmek suretiyle mücadele edebileceklerini zannederken, vefatından birkaç 10 yıl sonra komünizm tarih sahnesinden silinip gitmiştir. Hem de komünist olan o eski Hristiyanlar, bırakın İslâm’a tâbi olmayı tekrar asıllarına rücu etmiş ve tıpkı ataları gibi dünyanın dört bir tarafında Müslümanlara karşı yeni haçlı seferleri başlatmışlardır.   Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:   “Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki, muhakkak ileride Meryem oğlu İsa sizin içinize adaletli bir hakem olarak inecektir. O zaman o, haçı kıracak, domuzu öldürecek, cizyeyi kaldıracaktır. (...)”               Hadisi rivayet eden Ebu Hureyre (r.a.) şöyle derdi: “İsterseniz şu ayeti okuyunuz: "Kitap ehlinden hiç kimse hariç olmamak üzere, ölümünden evvel, andolsun ona (İsa’ya) mutlaka iman edecek, o da kıyamet günü kendileri aleyhine birşahit olacaktır" (Sûre-i Nisâ/159)[27]   Merhum Ahmed Davudoğlu Hoca bu hadisin izahında şöyle der:   “Onun indiğini duyunca hemen Yahudilerle Hristiyanlar peyder pey istikbale koşarak: "Biz senin ümmetindeniz" diyeceklerse de, Hz. İsa "Yalan söylüyorsunuz!" diyerek kendilerini paylayacak ve ashabının ancak muhacirler olduğunu söyleyerek, onların halifesini arayacak, onu namaz kıldırırken görünce geri çekilerek: "Sen namazı kıldır. Allah senden razı olmuştur. Ben emîr değil, ancak vezir olarak gönderildim!" diyecek, namazı her zamanki imam kıldıracaktır. (...)”   İsa (a.s.)’nın yeryüzüne indirilmesinin hikmeti babında Aynî şunları kaydetmektedir:   “Bu hususta birkaç vecih vardır: (...) Hz. İsa, Peygamberimiz (s.a.v.) ile ümmetinin sıfatlarını gördüğü vakit, bu ümmetten olmayı istemiş; Allah da duasını kabul ederek onu sağ bırakmıştır. Ahir zamanda Müslümanların umurunu yeniden tanzim etmek için yere indirilecek ve bu hadise Deccal’ın çıktığı zamana tesadüf ederek Deccal’ı tepeleyecektir.”[28]             Said-i Nursî: “…bazen de o, şahs-ı maneviyi bir hadime vermişler ve hadime mültefitane bakmışlar. Bu hakikatten anlaşılıyor ki sonra gelecek o mübarek zat, Risale-i Nur’u bir programı olarak neşir ve tatbik edecek ve o zatın ikinci vazifesi, şeriatı icra ve tatbik etmektir… O zatın üçüncü vazifesi Hilafet-i İslamiyye’yi İttihad-ı İslam’a bina ederek İsevi ruhanileriyle ittifak edip Din-i İslam’a hizmet etmekir.”[29]               Yani gelecek şahsın ilk vazifesi Said-i Nursî’nin kitaplarını neşretmek sonra Allah’ın emirlerini tatbik etmek. Said-i Nursî’nin emirleri Allah’ın emirlerinden evvel mi geliyor acaba? Ayrıca “Hilafet-i İslamiyye’yi İttihad-ı İslam’a bina etmek”ten bahsediyor. Madem Hilafet-i İslamiyye’yi ihya etmek istiyordu niçin, Sultan Abdülhamit Hân Hazretlerinin Panislamizm idealiyle tüm İslam dünyasını bir çatı altında toplamaya çalıştığını bilerek onu tahtından indirmek isteyen İttihat ve Terakki ile beraber hareket etmiştir? Emmanuel Karasso adlı bir Yahudinin kurmuş olduğu İttihat ve Terakki’ye üye olup, İslam Halifesine isyan bayrağı açmak nasıl oluyor da İttihad-ı İslam’a hizmet oluyor?               Said-i Nursî: “Kur’an size bütün dininizi terk etmenizi emretmiyor. Ancak itikatlarınızı ikmal ve yanınızda bulunan dinî esaslar üzerine bina ediniz, diye teklifte bulunuyor. Zira Kur’an ta’dil ve tekmil edicidir. Yalnız zaman ve mekânın değişmesi tesiriyle, tahavvül ve tebeddüle maruz olan füruat kısmında müessirdir.”[30]               Hz. Kur’an’ın böyle bir iddiada bulunmadığı ehl-i kitapla alakalı ayetlerle sabittir. Zira Hadid Sûresinin 22. ve Kamer Sûresinin 49. ayetlerinin işaretiyle, sahih hadislerle ve Cibril hadisi denen meşhur hadisle imanın altı şartı belirlenmiş ve bunlardan birinin eksikliği imanın eksikliği olmuştur. Ve sormak lazımdır Hıristiyanların yanında Allah’ın istediklerinden ne kalmıştır? Namaz mı, oruç mu, zekât mı? Hiç çürük temele sağlam bina inşa edilir mi? Allah, Muhammed Mustafa (s.a.v.)’dan önceki bütün dinleri ve kitapları nesh etmiş, hükümlerini kaldırmış, yalnız Hatemü’l Enbiya (s.a.v.)’ın getirdikleriyle yeni bir şeriat oluşturmuştur. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “O Rasül size ne verdiyse onu alın.”[31] Ayrıca madem ehl-i kitap cennete gidecek, Allah bizi niçin onlarla savaşma hususunda mükellef tutmuştur: “O kendilerine kitap verilmiş olan kimselerle savaşın ki, onlar ne Allah’a, ne de o son güne inanmazlar, Allah’ın ve Rasülünün haram ettiği şeyleri yasak görmezler, hak dini de din olarak kabul etmezler, ta ki onlar zelil kimseler halinde cizyeyi elden versinler!”[32]               “Risale-i Nur, yirminci asrın Müslümanlarını ve bütün insanları koyu bir fikir karanlıklarından ve müthiş dalâlet yollarından kurtarmak için müellifin kendi ihtiyariyle yazılmış değil, Cenab-ı Hakk’ın lisanîyle yazılmış bir eserdir.”[33]               Cenab-ı Hakk’ın lisanı yani kelamı vahiy değil midir? Vahiy ise, Kur’an ve Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’den sadır olan hadisler (vahy-i gayr-i metluv)’dir. Said-i Nursî’nin şu beyanatı da yukarıdaki sözleriyle aynıdır:   “Ey Risale-i Nur! Senin, hakkın dili, hakkın ilhamı olup O’nun izni ile yazıldığına şüphe yok. "Ben, kimsenin malı değilim. Ben hiçbir kitabdan alınmadım, hiçbir eserden çalınmadım. Ben Rabbânî ve Kur'ânîyim. Bir lâyemut’un eserinden fışkıran kerametli bir Nûr’um.”[34]   Said-i Nursî’nin talebeleri, peygamberlere istinâden söylenmiş bir hadis-i şerife onu mazhar kılmışlar ve bu da Risale-i Nur’da geçmektedir.   “(...) Böyle bir emr-i Hak vuku bulduğunda, seni nerede defn edeceğiz. Konya’da Hazret-i Mevlana’da mı? Civar-ı Hazret-i Eyyüb’de mi? yoksa Cennetü’l Mualla veya Cennetü’l Bâki’de mi? Bunu bize açıkça bildir.   Hayır Üstadım, gel biz seni Risale-i Nur tercümanı şahsiyetiyle gönlümüze gömelim. Her zaman seni orada görelim, görüşelim, her zaman sevelim ve sevişelim. Yahut bu ciheti ………………… Hâdis-i Âlîsine havale ederek, vasiyetnamenizde onun için mi beyan ve tasrih buyurmadınız.” [35] Noktalarla belirttiğimiz yere şu mealdeki hadis-i şerifin aslını koymuşlardır: “Allah, her peygamberi(n ruhunu), ancak defnedilmesi gereken yerde kabzeder.”[36]               Said-i Nursî, risalelerini Allah’tan inen kitaplarla mukayese etmiş ve Allah’a şöyle dua etmiştir: “Yâ Rabbî (…) Hazret-i Mûsa Aleyhisselâm’a denizi ve Hazret-i İbrahim Aleyhisselâm’a ateşi ve Hazret-i Dâvud Aleyhisselâm’a dağı, demiri ve Hazret-i Süleyman Aleyhisselâm’a cinni ve insi ve Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm’a şems ve kameri teshir ettiğin gibi, Risale-i Nur’a, kalbleri ve akılları musahhar kıl!”             Said-i Nursî, her insanın hatta çok büyük âlimlerin bile Risale-i Nur’u okumasının şart olduğunu bildirmekte, aksi takdir de çok büyük bir mahrumiyetle onları tehdid etmektedir. Okumayan âlimde enaniyet olacağından bahseden Said-i Nursî’de mi enaniyet vardır, yoksa bildikleri ilimleri ve takvaları ve yazdıkları eserlerle övünmemeleri hasebiyle Risale-i Nur okumayan âlimler de mi ucub ve kibir var, hakperest kişiler anlayacaktır.               “Hem şu hakikat zâhir ve bahirdir ki: Bir kimse allâme dahi olsa, Risale-i Nur’un ve müellifinin talebesidir; Risale-i Nur’u okumak zaruret ve ihtiyacındadır. Eğer gaflet ederse kendini aldatan enaniyetine boyun eğip, Risale-i Nur Külliyatını okumazsa büyük bir mahrumiyete düçâr olur.”[37]               Allah Teâlâ, Kur’an-ı Azimüşşan’da kıyametin vaktiyle alakalı şöyle buyurmuştur: “Kıyamet vakti yaklaştı. Allah’tan başka onun vaktini bilen de yok.” Böyle olduğu halde Said-i Nursî  “... Ve’l-ilmu indallahi lâ ya’lemu’l-gaybe illallâhu Hattâ ye’tiyallahu bu emrihi (şedde sayılır) fıkrası dahi, makam-ı cifrîsi bin beşyüz kırkbeş (1545) olup kâfirlerin başında kıyamet kopmasına îmâ eder… Bu îmalar gerçi yalnız bir tevafuk olduğundan delil olmaz ve kuvvetli değil, fakat birden ihtar edilmesi bana kanaat verdi. Hem kıyametin vaktini kat’î tarzda kimse bilmez; fakat böyle îmalar ile bir nevi kanaat bir gâlip ihtimal gelebilir.”[38]   |  Harun Çetin AkademiDergisi.com       [1]Kastamonu Lâhikası, 114-115, Yirmiyedinci Mektubdan/Gayet ehemmiyetlidir; Tarihçe-i Hayat, 290, Kastamonu Hayatı/ Üstad Bediüzzaman’ın İkinci Dünya Harbi Esnasında Yazdığı Mühim Bir Mektub [2] Sûre-i Beyyine/6 [3] Sûre-i Bakara/217 [4] Sûre-i Mâide/5 [5]Sûre-i Muhammed/8-9 [6] Müslim, İman:70, no:153 [7] Ahmed Davutoğlu, Sahîh-i Müslim Tercüme ve Şerhi, 2/246-247 [8] Ebû Dâvud, Cenâiz, 11/3111; Muvatta', Cenâiz, 12/36 [9] Buhārî, Cihâd, 30/45; Müslim, İmâre, 51/164 [10] Yeniel, Sünen-i Ebî Dâvud Terceme ve Şerhi, 11/478 [11] Hayatü’s Sahabe, M.Yusuf Kandehlevî, cilt:1 [12] Müslim, Tevbe, 8/49 [13] Müslim, Tevbe, 8/50 [14] Müslim, Tevbe, 8/51 [15] Ahmed Davudoğlu, Sahîh-i Müslim Tercüme ve Şerhi, 11/125-126 [16] Tarihçe-i Hayat, 88, İlk Hayatı/Arabî Hutbe-i Şamiye Eserinin Tercümesi/Birinci Kelime/Hâşiye; İctimâi Reçeteler II, 101 [17] Emirdağ Lâhikası I, 150, Yirmiyedinci Mektuptan/Bir Derece Mahremdir; Tarihçe-i Hayat, 473, Emirdağ Hayatı/Bir Derece Mahremdir [18] Lem’alar, 146 [19] Mektubat, 6, Birinci Mektub, Dört Sualin Muhtasar Cevabıdır [20]Mektubat, 53-54, Onbeşinci Mektub/İkinci Makam. [21]Mektubat, 417, Yirmidokuzuncu Mektup/Yedinci Kısım: İşârât-ı Seb'a [22] Şuâlar, 448; Siracü'n-Nûr, 234, Beşinci Şuâ [23]Sûre-i Maide/14-15 [24]Sûre-i Âl-i İmran, 19-20 [25]Sûre-i Âl-i İmran/85 [26]Sûre-i Âl-i İmran/70 [27] Buharî, Enbiyâ, 51/118; Müslim, Îmân, 71/242 [28] Ahmed Davudoğlu, Sahîh-i Müslim Tercüme ve Şerhi, 2/59-62 [29] Sikke-i Tasdik-i Gaybi, 2062 [30]İşaretü’l İ’caz/ Bakara Suresi’nin 4. Ayeti Tefsir [31] Sûre-i Haşr Suresi/7 [32] Sûre-i Tevbe Suresi/29 [33] Rehberler, 141, Gençlik Rehberi/Risale-i Nur Nedir? Ziver Gündüzalp kardeşimizin Konya Nur Talebeleri adına, Risale-i Nur hakkında görüşlerini ifade edip, Ankara Üniversitesi gençlerine gönderdiği bir konferanstır. [34] Müdâfaalar, 347, Afyon Müdâfâsı/Afyon MahkemesiKararnâmesinden/Sanıklardan Bilahere Yakalanmış Olduğundan, Bilirkişilere Tedkike Gönderilemeyen Sair Eserler ve Mektublardaki Suç Mevzuu Olan Yazıların Hulâsaları. Benzer ifadeler için bak. Şuâlar, 141, 523, 535, 545, 590; Mektubat, 361, 362; Sikke-i Tasdîk ı Gaybî, 68, 74; Kastamonu Lâhikası, 14, 179, 212; Âsâ-yı Mûsa, 118; Tarihçe-i Hayat, 579 [35] Siracü’n-Nûr, 253, Hasan Feyzi’nin Mersiyesi [36] Tirmizî, Cenâiz, 32/1023. Nitekim, Resulullah (s.a.v.) vefat ettiğinde, defin yeri hususunda ihtilâf edilmiş, Ebu Bekir (r.a.)’in bu hadisi hatırlatması üzerine, Peygamberimiz yatağının olduğu yere defnedilmiştir. [37] İctimâi Reçeteler II, 193, Hakikat Çekirdekleri/Hutbe-i Şâmiye’nin İkinci Zeylinin İkinci Kısmı/Üniversite Nur Talebeleri Namına Abdünnur [38] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, Birinci Şua 6 days ago, elvan koc tarafından yayınlandı Etiketler: Said-i Nursi masonluk gizli kardinal fethullah gülen bediüzzaman mı misyoner moon tarikatı gizli kardinallermüslüman iseviler nurculuk misyonerlik faaliyetleri Said'e göre Kur’an’daki bazı ayetler Risale-i Nur'u işaret ediyormuş Seyh Said   Said-i Nursi, Kur’an’daki bazı ayetlerin kendi eserlerine işaret ettiğini söyler. Ebced ve cifr hesabıyla ayetlerden kendi eserleri lehine yorum çıkarmak aslında büyük bir tehlikeye işarettir. ‘Hz. Kur’an-ı Azimüşşan, sanki indirilen son kitap değil de, başka bir kitabı müjdeleyecektir.’ manası çıkmaktadır. İşte birkaç misal:   “Bizi doğru yola ilet. Nimet verdiğin kimselerin yoluna (...)"[1]   “Ve müteaddit âyat-ı Kur'âniyede Sırât-ı Müstakîm kelimesi, bir mâna-yı remziyle Risalet-in-Nur’a mânaca ve cifirce îma etmesi remze yakın bir îma ile Risalet-in-Nur şâkirdlerinin tâifesi, âhirzamanda o tâife-i kübra-i a’zamın ahirlerinde bir hizb-i makbul olacağını işaret eder diye def'aten birden ihtar edildi.”[2]   "Elif, lâm, mîm. İşte bu Kitap, kendisinde şüphe yoktur; Allah’tan sakınanlar için bir rehberdir."[3]   “el-Kitâbu lâ raybe fîhi huden lilmuttekīn = Risale-i Nur’un mebde-i intişarı 1922-1921”[4] "(Melekler de) demişlerdi ki: '(Rabbimiz!) Seni tenzih ederiz. Senin bize öğrettiğinden başka bizim bilgimiz yoktur. Şüphesiz (her şeyi) bilen, hâkim olan ancak sensin." (Sure-i Bakara/32)   “Lâ ‘ilme lenâ illâ mâ ‘allemtenâ = 974 Risâletu’n-Nûr = Aslı ile, yani lam-ı tarifle 976”[5] "Rabbimiz, onlara kendi içlerinden, senin ayetlerini kendilerine okuyacak, onlara Kitabı ve hikmeti öğretecek, onları temizleyecek bir elçi gönder! Her zaman üstün gelen, her şeyi yerli yerince yapan yalnız sensin, sen!"[6]   “Meâl-i icmalîsi der ki: "Kur'an ve hikmet-i kudsiyeyi size bildiriyor. Sizi mânevî kirlerden temizlendiriyor." Bu âyetin küllî ve umumî mânasında Risale-in-Nur kasdî bir surette dahil olduğuna iki kuvvetli emâre var. (...) Âyetin makam-ı cifrîsi bin üçyüz iki ederek Risale-i Nur müellifinin Kur'an dersini aldığı tarihe tam tamına tevafuk ile remzen Kur'anın bâhir bir bürhanı olan Resâilin-Nur’a bakar.”[7]   "Nitekim kendi içinizden, size ayetlerimizi okuyan, sizi temizleyen, size Kitabı ve hikmeti ve bilmediklerinizi öğreten bir Elçi gönderdik."[8]   “Bu âyetin külli ve umumî mânasında Risale-i Nur kasdî bir surette dâhil olduğuna iki kuvvetli emâre var. (...)”[9]   “Kemâ erselnâ fîkum rasûlen minkum = 998-948 Risâletu’n-Nûr = 998-948”[10]   "Dinde zorlama yoktur. Hak yol, batıl yoldan ayrılmıştır. Tağutu inkâr eden ve Allah’a inanan, kopması mümkün olmayan en sağlam kulpa tutunmuş olur. Allah işitendir, bilendir."[11]   Başta "lâ ikrâhe fi’d-dîni kad tebeyyene’r-rüşdü" cümlesi, makam-ı cifrî ve ebcedî ile bin üçyüz elli (1350) tarihine parmak basar ve mânâ-yı işârî ile der: Gerçi o tarihte, dini dünyadan tefrik ile dinde ikraha ve icbara ve mücâhede-i dîniyeye ve din için silâhla cihada muarız olan hürriyet-i vicdan, hükümetlerde bir kanun-u esasî, bir düstur-u siyasî oluyor ve hükümet, "Lâik Cumhuriyet"e döner. Fakat ona mukabil mânevî bir cihad-ı dinî, îman-ı tahkikî kılıncıyla olacak. Çünki, dindeki rüşd-ü irşad ve hak ve hakikatı gözlere gösterecek derecede kuvvetli bürhanları izhar edip tebyîn ve tebeyyün eden bir nur Kur'an’dan çıkacak diye haber verip bir lem'a-i i’caz gösterir.   Hem, tâ "hâlidûn" kelimesine kadar Risale-i Nur’daki bütün muvazenelerin aslı, menbaı olarak aynen o muvazeneler gibi bir emâredir ki, o tarihte bulunan cihad-ı mânevî mübarezesinde büyük bir kahraman; Nur namında Risale-i Nur’dur ki, dinde bulunan yüzer tılsımları keşfeden onun mânevî elmas kılıncı, maddî kılınçlara ihtiyaç bırakmıyor.[12] “(Bu ayet) makam-ı cifrî ve ebcedî hesabiyle Risalet-ün-Nur’un tahakkukuna ve tekemmülüne ve parlak fütuhatına mânen ve cifren tam tamına tetâbuku bir emâredir ki, Risaletu’n-Nur bu asırda, bu tarihte bir "Urvetül-Vuska"dır. Yâni, çok muhkem, kopmaz bir zincir ve bir  "Hablullah"dır. "Ona elini atan yapışan necat bulur." diye mana-yı remziyle haber verir.”[13]               “Risale-i Nur ise, iman-ı Billâhın Kur'ânî bürhanlarından bu zamanda en nuranîsi ve en kuvvetlisi olduğu tahakkuk ettiğinden, bu "Urvetül-Vüska" külliyetinde hususî dâhil olduğuna te'yiden makam-ı cifrîsi bin üçyüz kırkyedi ederek Risaletün- Nur intişarının fevkalâde parlaması tarihine tam tamına tevafukla bakar. Ve bu ondördüncü asırda Kur'anın i’caz-ı mânevisinden neş'et eden bir urvet-ül-vüska ve zulümattan nura çıkaracak bir vesile-i nuraniye Risale-in-Nur olduğunu remzen bildirir.”[14]               "Allah, inananların dostudur. Onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. Kâfirlerin dostları da tağuttur. (O ise) onları aydınlıktan karanlıklara çıkarır. Onlar ateş halkıdır, orada ebedî kalacaklardır.”[15]               “Makam-ı cifrî ve ebcedî hesabiyle Risalet’ün-Nur’un ismine tam tamına tetâbuk eder.  "Allâhu veliyyullezîne âmenû" cümlesi hem mâna, hem cifr ile Risalet’ün-Nur’a bir remzi var. Şöyle ki: Bu nüktenin bâki kısmı şimdilik yazdırılmadığının sebebi, bir derece dünyaya, siyâsete temasıdır. Biz de bakmaktan memnuuz.”[16]               "(Ey Muhammed!) Onları hidayete erdirmek, senin üzerine borç değildir; fakat Allah, dilediği kimseye hidayet eder. (...)"[17]   “Velâkinnallâhe yehdî men yeşâu = 598, Risâle-i Nûr = 598”[18]   “Allah katında din, şüphesiz İslâm’dır. Kendilerine kitap verilenler, ancak kendilerine ilim geldikten sonra, sırf aralarındaki kıskançlık sebebiyle ihtilâfa düşmüşlerdir. Allah’ın ayetlerini inkâr eden bilsin ki, Allah hesabı çabuk görendir Eğer seninle münakaşaya girerlerse, (onlara) de ki: 'Ben, bana tâbi olanlarla birlikte Allah’a teslim oldum.' Kendilerine kitap verilenlere ve ümmîlere (cahil müşriklere) de de ki: 'Siz de (Allah’a) teslim oldunuz mu?' Eğer teslim olmuşlarsa (İslâm’a girmişlerse), gerçekten doğru yolu bulmuşlardır. Yok yüz çevirirlerse, sana düşen duyurup bildirme (tebliğ)dir. Allah, kulları hakkıyla görendir."[19] “İnne’d-Dîne ‘indallâhi’l-İslâm = 549; Resâili’n-Nûr = 548, lam-ı târifsiz 549 [20] "Ey insanlar! Size Rabbinizden bir burhan (açık ve kesin bir delil) geldi ve size apaçık bir nur indirdik."[21]               “O kudsî bürhan-ı İlâhînin bu zamanda parlak ve kuvvetli bir bürhanı olan Resailin- Nur’a dahi ikinci cümlesi olan: "enzelnâ ileykum nûran mubînen" adedi, iki tenvin vakıfta iki "elif" sayılmak cihetiyle beşyüz doksansekiz ederek aynen tam tamına Resail-in-Nur’a ve Risale-in Nur adedine tevafuk ile o semavî bürhan-ı kudsînin yerde bir bürhanı, Resâil-in-Nur olduğunu remzen haber veriyor.”[22]               "Ölüyken dirilttiğimiz, insanlar arasında kendisiyle yürüyeceği bir nur verdiğimiz kimse, karanlıklar içinde kalıp ondan çıkmayan kimse gibi olur mu? İşte, kâfirlere yapmış oldukları şeyler böyle cazip gösterilmiştir."[23]               “Bu âyetin remzi lâtifdir. Çünkü hem kuvvetli münâsebet-i mâneviye ile, hem cifirle efrad-ı kesiresi içinde hususî bir surette Risale-i Nur ve müellifine bakıyor. Şöyle ki, "meyten" kelimesi tenvin "nun" sayılmak cihetiyle beşyüz ederek "Said-ün- Nursî" adedi olan beşyüze tevafukla, işaret ediyor ki, "Said-ün-Nursî dahi meyyit hükmünde idi. Risalet-ün-Nur ile ihya edildi, onunla hayat buldu." Evet "eve men kâne meyten feahyeynâhu ve ce‘alnâ lehû nûran" deki tenvin "nun"durlar. Bin üçyüz otuzdört eder ki, o aynı zamanda (Arabî tarihle) Said umumî harpte maddî ve dehşetli bir mevtten dahi hârika bir tarzda kurtulması ve felsefe ve gafletten gelen mânevî ve şiddetli bir ölümden necat bulması ve Kur'an’ın âb-ı hayatiyle taze bir hayata girmesi tarihidir. Bu tevafuk-u mânevî ve muvafakat-ı cifriye delâlet derecesinde bir işarettir. Hem (...) bin ikiyüz doksandört eder ki, velâdetinin ve hayatının birinci senesidir. Demek bu cümle ile hayat-ı maddiyesine, evvelki cümle ile de hayat-ı mâneviyesine işâret eder.   Elhâsıl: Bu âyet müteaddit ve çok tabakalarından bir işarî tabakadan hem Risaletün- Nur’a, hem müellifine, hem bu ondördüncü asrın ibtidasına, hem ibtidasındaki Risalet-ün-Nur’un mebde’ine remzen, belki işâreten, belki delâleten bakar. (...) Bu âyette işaret ve beşaret-i Kur'aniyede ifade eder ki; Risale-i Nur dairesi içine girenler tehlikede olan îmanlarını kurtarıyorlar ve îmanla kabre giriyorlar ve cennete gidecekler diye müjde veriyor.”[24]   "Hatırlayın; hani siz sayıca azdınız ve yeryüzünde zayıf olup, insanların sizi yakalayıp tutmasından korkuyordunuz. İşte o, şükredesiniz diye sizi barındırdı, sizi yardımıyla destekledi ve size temiz şeylerden rızklar verdi."[25]   “İz entum kalîlun = 1362, Denizli cihad-ı ekberi = 1362”[26]   Fe âvâkum ve eyyedekum binasrihî = 598, Resâili’n-Nûr = 598”[27]   "Eğer yüz çevirirlerse, de ki: 'Allah bana yeter. Ondan başka ilâh yoktur. O, büyük arşın Rabbidir.'”[28]   “Makam-ı cifrîsi şeddeli "lâm"lar birer "lâm" şeddeli "kâf" bir "kâf" sayılmak cihetiyle bin üçyüz yirmidokuz ederek, harb-i umumînin başlangıcı zamanında Resail-in- Nur’un başlangıcı olan İşarat-ül-İ’caz tefsirinin tarih-i te'lifine tam tamına tevafuk eder.”[29]   "İsyan edenler cehennemdedirler. Orada, onların (ıstıraptan ileri gelen) ağlayışlı bir nefes alıp verişleri vardır."[30]   “Bu âyet dahi, Risale-i Nur’un muarızlarına ve düşmanlarına ve onların cereyanlarının mebdeine ve faaliyet devresine ve müntehasına cifir ile tevafuk ile işaret eder.”[31]   "Öyleyse emrolunduğun gibi doğru ol; (sen de) ve seninle beraber tövbe edenler de (hep doğru olun), aşırı gitmeyin! Zira o, yaptıklarınızı görmektedir."[32]   “Makam-ı cifrîsi bin üçyüz üç ederek... hem "Sûre-i Şûrâ"nın ikinci sahifesinde "vestekim kemâ umirte" ise, bin üçyüz dokuz ederek o tarihte umum muhatapları içinde birisine hususan Kur'an hesabına iltifat edip istikâmetle emreder ki, birinci tarih ise, Resâil-in-Nur müellifinin Risale-i Nur’u netice veren ulûmun tahsiline başladığı tarihtir. Ve ikinci âyetin tarihi ise, o müellifin hârika bir surette pek az bir zamanda ilimce tekamül etmesi, tahsilden tedrise başladığı ve üç ayda ve bir kış içinde onbeş senede medresece okunan yüz kitaptan ziyade okuduğu ve o zamanın o mühitte en meşhur ulemasının yanında o üç ayın mahsulü onbeş senesinin mahsulü kadar netice verdiği çok mükerrer imtihanlarla ve hangi ilimden olursa olsun her suale karşı cevab-ı savab vermekle isbat ettiği aynı tarihe tam tamına tevafukla remzen Risale-i Nur’un istikâmetine bir işarettir.”   “(...) fâ-yı atf hariç olarak "istekim kemâ umirte" makam-ı ebcedîsi bin üçyüz ikidir. Demek "istekim" deki emr-i has içinde bulunan hitâb-ı âmmın hadsiz müstakim efradları içinde, o bin üçyüz iki tarihinde bir ferdin bir cihette istikamet emrinin imtisali bir hususiyet kazanacak. Demek ondördüncü asırda Kur'an’dan iktibas edip, istikametsiz sakim yollar içinde sırat-ı müstakîmi gösterecek asârı neşreden bir adamı, o hadsiz efrad içinde dahil ediyor.   (...) o ni’mete bir şükür olarak derim ki; O bin üçyüz iki (1302) tarihi ise, -arabî tarih itibariyle olsa- Kur'an okumaya başladığım aynı tarihe tevafuk eder. Ve –rumî tarihi hesabiyle- ilme başladığım tarihe tevafuk eder. Öyle ise, o îma edilen ferd olabiliriz.”[33]   "Biz, her elçiyi kendi kavminin diliyle gönderdik ki, onlara (emredildikleri şeyleri) açıklasın. Allah dilediğini saptırır, dilediğini doğru yola iletir. O, azizdir, hikmet sahibidir."[34]   “Hattâ dördüncü âyette Risale-i Nur’un Türkçe olmasını tahsin eder. (...)   Makam-ı cifrîsiyle ve baştaki âyetin işaretleri karinesiyle, risalet ve nübüvvetin her asırda verâset naibleri, vekilleri bulunmak kaidesiyle, bir mâna-yı remzî cihetinde vazife-i irsiyetini yapan Risale-i Nur’u, efradı içine hususî bir iltifatla dâhil edip lisan-ı Kur'an olan Arabî olmayarak Türkçe olmasını takdir ediyor.”[35]   "Görmedin mi Allah nasıl bir benzetme yaptı: Güzel söz, kökü yerde sabit, dalları gökte olan güzel bir ağaç gibidir."[36]   "Kelimeten tayyibeten" kelimesi (tenvinler sayılır, şedde sayılmaz) bin onbirdir. (1011) Risalet-ün-Nur’iyyenin makamına üç farkla tevafuku ve "kelimeten tayyibeten" mübarek, güzel söz mâ’nasıyla Risalet-ün-Nur’un güzel sözlerine tetabuku "keşeceratin tayyibetin" şedde ve tenvinler sayılmazsa bin üçyüz kırkdört (1344) ederek tam tamına Risalet-ün-Nur’un zuhur ve intişarına ve yükselmesinin tarihine muvafakatı ve mâ’naca bir îma, belki bir remz, belki bir işarettir ki, kelimat-ı tayyibe olan Risalet-ün-Nur’un güzel sözleri bu âyetin bu asırda bir medar-ı nazarıdır.”[37]   "(...) De ki: Rabbimi tenzih ederim. Ben, elçi olan bir insandan başka neyim?"[38]   “Kul subhâne rabbî hel kuntu illâ beşeran rasûlen = 1879, Sevgilimizin (Said Nursî’nin) besmele-i hayatı 1879”[39]   "Orada, katımızdan kendisine bir rahmet verdiğimiz ve tarafımızdan kendisine bir ilim öğrettiğimiz kullarımızdan birini bulmuşlardı."[40]   “Ve ‘allemnâhu min ledunnâ ‘ilmen = 598, Resâili’n-Nûr = 598”[41] "Şehrin öbür yakasından bir adam koşarak gelip dedi ki: 'Ey Musa, ileri gelen bazı kimseler, seni öldürme konusunda aralarında görüşmektedirler! Hemen çık; gerçekten ben, sana öğüt verenlerdenim.'"[42] “Ve câe min aksa’l-Medîneti raculun yes'â kāle = Nur tercümanına aksâ-yı şarktan, Rus esaretinden firar edip İstanbul’a gelmesi tarihidir.”   "(Bu) Kitabın indirilmesi, aziz ve hikmet sahibi Allah tarafındandır."[43]   “Hem Sûre-i Zümer, hem Sûre-i Câsiye, hem Sûre-i Ahkaf’ın başlarında bulunan bu âyetler dahi yirmiikincideki âyetler gibi Risalet-ün-Nur’un ismine ve zâtına, hem te'lif ve intişarına bir mâna-yı remziyle bakıyorlar.”[44]   "Allah’a davet eden, salih amel işleyen ve 'Ben Müslümanım' diyen kimseden daha güzel sözlü kim vardır?"[45]   “Makam-ı cifrîsi (...) olmak üzere bin üçyüz yirmisekiz eder ki: O müthiş tarihte bir tâife ayağa kalkıp Cenab-ı Hakk’a halkı da’vet edeceğine işâret eder ki; o tarihte böyle bir da’vet ve Kur'an’ın tahsinine lâyık olacak güzel söz ise şimdilik Sözler namındaki Risâle-i Nur’un da’vet edici cüzleri başta görünüyor. "ahsenu kavlen" kelime-i kudsiyesinin tarihçesi daha ziyade güzel sözlü kim olabilir der. Demek birisi o tarihte gâyet güzel sözleriyle çıkacak. Sözlerin güzelliğiyle halkı teshir edecek. Bu hassa ise, bu zamanda Risâle-i Nur’un Sözler namında belâgatça ve hüsn-ü cemâlce ve te'sir ve teshîrce yüksek bir mertebede bulunan kelimâtları ve kuvvetli sözlerinde bulunur. Demek bu âyet mâna-yı işarisiyle de Risâle-i Nur’u tahsin eder.”[46]   "Ey iman edenler, seslerinizi Peygamber’in sesi üzerine yükseltmeyin! Farkına varmadan amellerinizin boşa gitmemesi için, birbirinize karşı bağırarak konuştuğunuz gibi, Peygamber’e karşı da bağırarak konuşmayın!”[47]   "Savti’n-Nebiyyi" 599, "Resâili’n-Nûri" 599’dur. Bu ayet-i kerimeye göre, Risale-i Nur’un sadâ-yı Muhammed (a.s.m.)’dan başka bir şey olmadığı ve sair her nev'i beyanların onun fevkine yükseltilmemesi ihtar olunmaktadır.”[48]   "Müşrikler hoş görmemesine karşın, dinini, bütün dinlere üstün kılmak için, Resulünü hidayetle ve hak dinle gönderen odur."[49]   “(...) bi’l-Hudâ ve Dîni’l-Hakki = 359, Sa‘îd Bedî‘u’z-Zaman = 359” [50]   "Ey örtüsüne bürünen!"[51]   “Yâ eyyuhe’l-Muzzemmil = 233, Kürdî = 234”[52]   Şaşılacak iş ki, beş vakit namazın kaçar rekât olduğunu Kur’an’da bulunmazken, Said-i Nursî, kendi adını, doğum tarihini, risalelerine olan işaretleri bulabilmiştir. Ayrıca zekâsının fevkaladeliğinden bahsedilen Said-i Nursî, başladığı hafızlığı tamamlayamaması da hayret vericidir. Ayrıca Hz.Ali (r.a.)’nin sözlerinde de kendine işaretler bulan Said-i Nursî, bakın neler yazmıştır:   “(...) İmam-ı Ali (r.a.) Kaside-i Celcelûtiyesinde sarahat derecesinde Risale-in- Nur’a bakmış ve ona işaret ederek demiş (...)”[53]   “Hazret-i Ali (r.a.) Ercüze’sinde ve Gavs-ı A’zam (r.a..) Kasidesinde Resaili’n- Nur’a kerametkârane işaret ettikleri vakit (...)”[54]   “Hz. Ali İbn-i Ebu Talib Keramullahü vechehü ihbarat-ı gaybiyeye ait şu kasidesinin bir kısmında Risale-i Nur şakirdlerine bilhassa baktığına müteaddit emareler var. O da Gavs-ı Geylanî gibi Risale-i Nur’un makbuliyetini imza ediyor ve alkışlıyor.”[55]   “İmam-ı Ali (r.a.) bir def'a "ekıd kevkebî" fıkrasiyle âhir zamanda Risale-i Nur’u dua ile Allahtan niyaz eder, ister ve bidayette oniki risaleden ibaret bulunduğundan, yalnız oniki Risalesine işaret ediyor. İkinci def'ada "tükādü Sirâcü’n-Nûri" fıkrasiyle daha sarih bir surette Risale-i Nur’u medih ve senâ ile göstererek tekemmülüne işareten, umum Sözleri ve Mektupları ve Lem'aları remzen haber verir.”[56]   “Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) "tükadü Sirâcü’n-Nûri" fıkrasiyle Risale-i Nur’u tarihiyle ve ismiyle ve mahiyetiyle ve esaslariyle ve hizmetiyle ve vazifesiyle gösterdikten sonra (...)”[57] “Celcelutiyye Said Nursî’ye Bedi’ demiş. Bundan daha güzel medh ve bundan daha a’lâ ve ezka bir vasıf mı olur?”[58]   “(...) bilâperva hükmediyoruz ki; Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) hem Risale-i Nur’dan, hem çok ehemmiyetli risalelerinden mâna-yı hakikî ve mecazî ile işârî ve remzî ve imai ve telvihi bir surette haber veriyor.”[59]   “Hazret-i Ali o mûcizevâri kerametiyle ve Hazret-i Gavs-ı A’zam (k.s.) o hârika keramet-i gaybiyesiyle sizlere (Risâle-i Nur şakirtlerine), sırr-ı ihlâsa binaen iltifat ediyorlar ve himayetkârâne teselli verip hizmetinizi mânen alkışlıyorlar.”[60]   “Evet Hazret-i Ali Radıyallahü Anh, "Kaside-i Celcelûtiye"de iki suretle Risâle-i Nur’dan haber verdiği gibi, "Âyetü’l-Kübrâ Risâlesi"ne işareten "vebi’l-âyeti’l-kübrâ eminnî mine’l-feceti" der. Ve bu işarette îmâ eder ki: "Âyetül Kübrâ" yüzünden ehemmiyetli bir musibet Risâle-i Nur talebelerine gelecek ve Âyetül Kübrâ hakkı için o "fecet" ve "musibetten şâkirdlerine eman ver," diye niyâz eder, o risâleyi ve menbaını şefaatçı yapar. (...)”[61]   “(...) Hz. Ali (r.a.) Ercüze ve Celcelûtiye’sinde Risale-i Nur’u alkışlıyor, haber veriyor ve müellifi ile konuşuyor, teselli ediyor.”[62]   “Hz. Ali’nin kasidesinde ebced hesabıyla, "bin üçyüz ellide Said-i Kürdî gelecektir" çıkıyor. Hülâgû’dan ve latin hurufundan ve İslâm deccalından ve bir kısım ulemâların yanlışlarından kat'i haber veren İmam-ı Ali o cümle ile biçare Said’e diyor: "Sen o zamana yetişeceksin. Cenab-ı Hak’tan muhafazanı niyaz eyle"[63]   “Demek İmam-ı Ali (r.a.) bütün ûlûmunun hazinesi olan Kur'an-ı Muciz-ül- Beyan’ın bir şu’le-i i’cazı olan Risale-i Nur’u Cenab-ı Hak’tan ahir zamanda Kur'an’a çelik bir sur ve parlak bir yıldız istemiş ve duası kabul olmuş.”[64]   “(...) İmam-ı Ali (r.a.) Kaside-i celcelûtiyesinde, Siracü’n-nur’dan sarahat derecesinde haber verdiği gibi, yine o kasidede Siracü’n-nur’un en nâmdar risalelerine parmak basıyor, adeta alkışlıyor (...).   İmam-ı Ali’nin (Radıyallahü anh) Âyet-ül-Kübrâ namını verdiği "Yedinci Şuâ"ı bitirdiğim aynı vakitte -îtikadımca bana acele bir mükâfat ve bir ücret olarak geceleyin Celcelûtiye’yi okudum. Birden bir ihtar-ı gaybî gibi kalbime denildi: İmam-ı Ali Radıyallahü anh Risale-i Nur ile çok meşguldür. Mecmuundan haber verdiği gibi kıymetdâr risalelerine de işaret derecesinde remzedip îma ediyor. Eğer sarîh bir surette gaybdan haber vermek (çok zararları bulunduğundan hikmete münafi olduğu cihetle) hikmet-i İlâhiye tarafından yasak olmasa idi tasrih edecekti.”[65]   “Hazret-i İmam-ı Ali Radıyallahu Anh ve Kerremallahu Vechehu, Kaside-i Celcelûtiye’sinde kerametkârane Risale-i Nur’dan haber verdiği yerde, Risale-i Nur’u "Siracinnur" ve "Siracissürc" namlariyle tesmiye ederek, Risale-i Nur’un üç ismine iki isim ilâve etmesi (...)”[66]   “İmam-ı Ali Siracün-Nur’dan haber verdikten sonra yine otuzüç ve bir cihetle otuziki adet Süryanice Esmâyı tadâd ederken Risale-i Nur’un en kuvvetli, en kıymetdar olan Mu’cizat-ı Kur'aniye Risalesine ve Otuzikinci Söz’e kuvvetli işaret ettiği gibi, sair risalelere de remzen veya îmâen veya telvihen bakar.”[67]   “İmam-ı Ali’nin (r.a.) Âyet-ül-Kübrâ namını verdiği, "Yedinci Şua" Risalesi’ni yazmakta çok zahmet çektiğime bir mükâfat-ı acile ve bir alâmet-i makbuliyet ve bir medâr-ı teşvik olarak bu keramet-i Celcelûtiye, inâyet-i İlâhiye tarafından verildiğine şüphem kalmamış.”[68]   “(...) Âyet-ül-Kübra risâlesinin öyle bir ehemmiyeti var ki; İmam-ı Ali (r.a.) keramat-ı gaybiyesinde bu risaleye, "Âyet-i Kübra" ve "Asâ-yı Mûsa" namlarını vermiş. Risale-i Nur’un risaleleri içinde buna hususî bakıp, nazar-ı dikkati celbetmiş. "Âyet-ül-kübra" nın bir hakikî tefsiri olan bu "Âyet-ül-kübra Risalesi", Hazret-i İmam’ın (r.a.) tâbirince, "Asâ-yı Mûsa" nâmında "Yedinci Şuâ" kitabıdır.”[69]   “İslâmlar içinde, dellâllar elinde teşhir suretinde gezdirmeye lâyık olan Risale-i Nur, maatteessüf gayet gizli perde altında intişar ve istitara mecbur olmasına işâreten İmam-ı Ali Radıyallahü Anh, iki def'a "sırran beyâneten" ve "sırran tenevveret" kelimeleriyle "sırran" yalnız gizli intişar edebilir. Müteaccibane haber veriyor.”[70]   “Hazret-i İmam-ı Ali Radıyallahü Anhü, bu fıkrada "bihi’n-nûru uhmidet" cümlesiyle diyor ki: Bin üçyüz ellidörtte (1354) Sirac-ün-Nur -yâni Risale-i Nurun nuru- ile dalâletin tecavüz eden narı inşâallah sönecek. (...) Evet cifirce "bihi’n-nâru uhmidet" bin üçyüz ellidört (1354) eder. Lillâhilhamd, Sirac-ün-Nurun El-Âyet-ül- Kübrâsı gibi çok risaleleri var. Her biri kuvvetli birer lâmba hükmünde sırat-ı müstakîmi gösterip İmam-ı Ali Radıyallahü Anhü’nün haberini tasdik ediyorlar.   (...) Saidin (r.a.) iki maruf lâkabına remzen ve ismen îma eden ve "kendini muhafaza et" emrini veren ve o tarihte herkesten ziyade müteaddit tehlikelere maruz bulunacağını telvih eden "Ercüze"nin âhirlerindeki: "fes'el limevlâke’l-azîmi’ş-şâni yâ müdriken lizâlike’z-zemâni bien yukîke şerra tilke’l-fitneti ve şerra kulli kurbetin ve mihnetin" fıkrasiyle diyor: "Ya Said-el-Kürdî! Bin üçyüz ellidört tarihine yetişirsen Mevlâyı Azîmden, o zamanın ve o asrın şerlerinden muhafazanı iste ve yalvar"   (...) Sonra İmam-ı Ali (r.a.) Sekine ile meşgul olan Said’e (r.a.) bakar, konuşur; akabinde "yâ müdriken lizâlike’z-zemâni" der. İki-üç yerde kuvvetli işaret ile Said (r.a.) ismini verdiği şâkirdine hitaben "Kendini Sekine ile dua edip muhafazaya çalış." "Yâ"-i nidâî’den sonra müteaddit karineler ve emâreler ile Said var. Demek ya Said (r.a.) "müdriken lizâlike’z-zemâni" olur. Bu fıkra nasılki "müdriken" kelimesiyle "Elkürdî" lâkabına hem lâfzan hem cifren bakar. Çünkü mimsiz "derken" Kürd kalbidir.   Mim ise, "lâm" ve "yâ" ye tam muvafıktır. Öyle de: Diğer bir ismi olan Bediüzzaman lâkabına dahi "ezzaman" kelimesiyle îma etmekle beraber bin üçyüz ellidört (1354) veya, bin üçyüz ellibeş (1355) makam-ı cifrîsiyle Said’in (r.a.) hakikat-ı hâlini ve hilâf-ı âdet vaziyetini ve hıfz u vikaye için kesretli duasını ve halvet ve inzivasını tamamiyle tâbir ve ifade ettiğinden sarahata yakın bir surette parmağını O’nun başına ve o kasidede teselli için basıyor. Ve burada da "bihi’n-nâru uhmidet" sırrına mazhar olan Risale-i Nur’u alkışlıyor.”[71]                   “Celcelûtiye, Süryanîce bedî’ demektir. Ve bedî’ mânasındadır. İbareleri bedî’ olan Risale-i Nur, Celcelûtiyede mühim bir mevki tutup ekser yerlerinde tereşşuhatı göründüğünden, Kasidenin ismi ona bakıyor gibi verilmiş. Hem şimdi anlıyorum ki: Eskiden beri benim liyakatım olmadığı halde bana verilen Bediüzzaman lâkabı benim değildir. Belki, Risale-i Nur’un mânevî bir ismi idi. Zâhir bir tercümanına âriyeten ve emaneten takılmış. Şimdi o emanet isim, hakikî sahibine iade edilmiş. Demek Süryanîce bedî’ mânasında ve Kasidede tekerrürüne binaen Kasideye verilen Celcelûtiye ismi, işârî bir tarzda bid'at zamanında çıkan Bediülbeyan ve Bediüzzaman olan Risale-i Nur’un hem ibare, hem mâna, hem isim noktalariyle bedîliğine münasebettarlığını ihsas etmesine ve bu isim bir parça Ona da bakmasına ve bu ismin müsemmasında Risale-i Nur çok yer işgal ettiği için hak kazanmış olduğunu tahmin ediyorum.”[72]               “Madem Celcelûtiye vahy yolu ile Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâma nâzil olmuştur. Ve Allâm-ül-Guyûbun ilmiyle ifade-i mâna eder. Hem madem Celcelûtiye mâna-yı mecazî ile o kasidenin hakikatını isbat eden Risale-i Nur’a sarîhan; ve onun onüç ehemmiyetli risalelerine işareten haber vermekle beraber Risale-i Nur müellifi ve bunun onüç ehemmiyetli vâkıat-ı hayatına îmaen, remzen, işareten mâna-yı mecazî ile haber veriyor.”[73]               “Hem madem Celcelûtiyenin aslı vahy’dir. Ve esrarlıdır. Ve gelecek zamana bakıyor; ve gaybî umur-u istikbaliyeden haber veriyor. Ve madem Kur'an itibariyle bu asır dehşetlidir ve Kur'an hesabiyle Risale-i Nur bu karanlık asırda ehemmiyetli bir hâdisedir. Ve madem serahat derecesinde çok karine ve emârelerle Risale-i Nur ve eczaları bu mevkie lâyıktırlar ve Hazret-i İmam-ı Ali’nin (r.a.) nazar-ı takdirine ve tahsinine ve onlardan haber vermesine liyakatları ve kıymetleri var. Ve mâdem Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) Sirac-ün-Nurdan, zâhir bir surette haber verdikten sonra ikinci derecede perdeli bir tarzda Sözlerden, sonra Mektuplardan, sonra Lem'alardan, Risalelerdeki gibi aynı tertip, aynı makam, aynı numara tahtında kuvvetli karinelerin sevkiyle kelâm delâlet ve Hazret-i İmam-ı Ali’nin (r.a.) işaret ettiğini isbat eylemiş.”[74]                   Kaynağı vahiy olduğu iddia edilen bir metnin (Resul-i Ekrem’den önceki vahiyleri dikkate almazsak), Cebrail (a.s.) vasıtasıyla Hz. Muhammed (s.a.v.)’e gelen ve onun emriyle yazılıp, tevatüren nakledilen Kur'an-ı Kerim’de ya da sabit hadislerde yer alması gerekir. Peki, vahiy olduğu iddia edilen bu "Celcelutiye Kasidesi" nerededir? Kur'an’da olmadığına göre, hangi hadis koleksiyonunda yer almaktadır? Bu kaside, sahih hadis kaynaklarında rivayet edilmesi bir yana, zayıf ya da mevzu hadisler arasında bile kendine bir yer bulamamıştır.   “Ben üveysî bir tarzda bir kısım ilm-i hakikatı Hüccet-ül-İslâm olan İmam-ıGazalî (k.s.)’den almıştım. Şimdi anlıyorum ki: İmam-ı Gazalî (k.s.) aynı dersi üveysî bir tarzda İmam-ı Ali (k.s.)’dan almıştır. Demek İmam-ı Ali (r.a.)’ın mühim bir şakirdi olan İmam-ı Gazalî (k.s.)’nin başı üstünde bu biçare talebesine şefkatkârane, tesellidarâne en sıkıntılı bir zamanda bakması acib değil, belki lâzımdır ve öyle olmakgerektir. Risale-i Nur’a üç fıkrasında kuvvetli işaret eden Hz. Ali (r.a.) nin Kaside-i Celcelûtiyesinin hiçbir cihetle tesadüfe hamledilemez.”[75]               “(...) Risale-i Nur mev'id-i Ahmedî (A.S.M.) ve müjde-i Haydarî (r.a..) ve beşaret ve teavün-ü Gavsî (k.s.) ve tavsiye-i Gazalî (k.s.) ve ihbar-ı Fârukî (k.s.)’dir.”[76]               “Evrad-ı Bahaiye"de bir sahifede ve uzun altı buçuk satırında, ondokuz def'a "nur nur nur" kelimeleri... Kat'î kanaatım geldi ki "Şâh-ı Nakşibend", "Gavs-ı A’zam" gibi Risale-i Nuru ve kudsî hizmetini keşfen müşahede edip tahsinkârane haber vererek ona işaret ediyorlar.”[77]             “Şu zamanda dellâl-ı Kur'an ve hâdim-i Furkan olan o zatın iki ismi ve iki lâkabı var. "Elkürdî" lâkabı ile "Molla Said" ismi, "ene limürîdî" fıkrasında zâhir görünüyor. "Nursî" lâkabiyle "Bediüzzaman Said" ismi "kün kādiriyyu’l-vakti" fıkrasında âşikâr görünüyor. Hattâ hizmet-i Kur'aniyede en mühim bir arkadaşı ve hâlis bir talebesi olan Hulûsi Beye "lillâhi muhlisan teîşu saîden sâdıkan bimuhabbeti" fıkrasında işaret olduğu gibi, diğer bir kısım talebelerine de işaretler var.”[78]     | Harun Çetin AkademiDergisi.com [1] Sûre-i Fatiha/6-7 [2] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 120; Kastamonu Lâhikası, 31 32 [3] Sûre-i Bakara/2 [4] Tılsımlar Mecmûası, 184 [5] Tılsımlar Mecmûası, 189 [6] Sûre-i Bakara/129 [7] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 87 [8] Sûre-i Bakara/151 [9] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 87-88 [10] Tılsımlar Mecmûası, 187 [11] Sûre-i Bakara/256 [12] Şuâlar, 235, Onbirinci Şua/Meyve Risalesi/On birinci Mes'elenin Haşiyesinin Bir Lahikasıdır. [13] Şuâlar, 236; Âsâ-yı Mûsa, 82, Birinci Şua/Meyve Risalesi/On birinci Mes'elenin Haşiyesinin Bir Lahikasıdır. [14] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 86-87. Birinci Şua/Dokuzuncu Âyet [15] Sûre-i Bakara/257 [16] Şuâlar, 236; Âsâ-yı Mûsa, 82, Birinci Şua/Meyve Risalesi/On birinci Mes'elenin Haşiyesinin Bir Lahikasıdır [17] Sûre-i Bakara/272 [18] Sûre-i Bakara/272 [19] Sûre-i Âl-i İmran/19 [20] Tılsımlar Mecmûası, 192 [21] Sûre-i Nisa/174 [22] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 89-90; Şuâlar, 551-552, Birinci Şua/Onbeşinci Âyet [23] Sûre-i En’am/122 [24] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 81-85; Şuâlar, 544-547, Birinci Şua/Beşinci Âyet [25] Sûre-i Enfal/26 [26]Tılsımlar Mecmûası, 183 [27] Tılsımlar Mecmûası, 183 [28] Sûre-i Tevbe/129 [29] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 90-91; Şuâlar, 552-553, Birinci Şua/Onyedinci Âyet [30] Sûre-i Hud/106 [31] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 83-84, Birinci Şua/Beşinci Âyet; Kastamonu Lâhikası, 51, Yirmiyedinci Mektubdan/”Evemen kâne meyten” Âyetinin Tetimmesi [32] Sûre-i Hud/112 [33]Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 199-200, Sekizinci Lem'a/Hazret-i Gavs’ın Keramet-i Gaybiyesini Te'yid Eden Bir Âyetin İşâratındaki Bir Nükte-i İ’caziyedir. [34]Sûre-i İbrahim/4 [35]Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 110, Birinci Şua/Dördüncü Âyet [36]Sûre-i İbrahim/24 [37]Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 120-121, Birinci Şua/Âhirzamandan Haber Veren Mühim Bir Hadis-i Şerif; Kastamonu Lâhikası, 32, Yirmiyedinci Mektubdan/ Âhirzamandan Haber Veren Mühim Bir Hadis-i Şerif [38] Sure-i İsra/ 93 [39] Tılsımlar Mecmûası, 187 [40] Sûre-i Kehf/65 [41] Tılsımlar Mecmûası, 189 [42] Sûre-i Kasas/20 [43] Sûre-i Zümer/1 [44] Tılsımlar Mecmûası, 192 [45] Sûre-i Fussilet/33 [46] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 111-112, Birinci Şua/Otuzuncu Âyet [47] Sûre-i Hucurat/2 [48] Tılsımlar Mecmûası, 188 [49] Sûre-i Saf/9 [50] Tılsımlar Mecmûası, 187 [51] Sûre-i Müzemmil/1 [52] Tılsımlar Mecmûası, 180 [53] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 75, Birinci Şua/İki Acib  Suale Karşı Def'aten Hatıra Gelen Garib Cevaptır /İkinci Bir İhtar [54] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 106, Birinci Şua/Yirmi dokuzuncu Ayet [55] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 168-169, On sekizinci Lem'a [56] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 138, Sekizinci Şua/Altıncı Remz [57] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 145, Sekizinci Şua/Sekizinci Remz/İkinci Sual/Üçüncüsü [58] Siracü’n-Nûr, 251, Hasan Feyzi’nin Mersiyesi [59] Şuâlar, 589, Sekizinci Şua/Yedinci Remz [60] Rehberler, 261, İhlâs Risalesi/Üçüncü Düsturunuz [61] Siracü’n-Nûr, s. 174-175 [62] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 164, Yirmisekizinci Lem'a/Keramet-i Aleviyenin Neticesi [63] Müdâfaalar, s. 124 [64] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, s.151-152, Yirmisekizinci Lem'a/İkinci Keramet-i Aleviye [65] Şuâlar, s.573; Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, s.125 [66] Şuâlar, s.33, İkinci Şua/Hâtime/Tevhidî Bir Münâcât ve Mukaddimesi [67] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 133 [68] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 124, Sekizinci Şua/Üçüncü Bir Keramet-i Aleviye/Bir İfade-i meram [69] Şuâlar, 83, Yedinci Şua/Mühim Bir İhtar ve Bir İfade-i Meram/Beşincisi [70] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 130 [71]Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 131-133, Sekizinci Şua/İmam-ı Ali’nin (Radıyallahü anhü) Risale-i Nura dair üçüncü BİR KERÂMETİDİR/Üçüncü Remz/üçüncüsü [72] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 142-143, Sekizinci Şua/İmam-ı Ali’nin (Radıyallahü anhü) Risale-i Nura dair üçüncü BİR KERÂMETİDİR/Yedinci Remz [73] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 136, Sekizinci Şua/İmam-ı Ali’nin (Radıyallahü anhü) Risale-i Nura dair üçüncü BİR KERÂMETİDİR/Beşinci Remz [74] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 141, Sekizinci Şua/İmam-ı Ali’nin (Radıyallahü anhü) Risale-i Nura dair üçüncü BİR KERÂMETİDİR/Yedinci Remz [75] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 152-153, Yirmisekizinci Lem'a/İkinci Keramet-i Aleviye/Yirmi Sekizinci Lem'anın Birinci Mes'elesi [76] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 152-153, Yirmisekizinci Lem'a/İkinci Keramet-i Aleviye/Yirmi Sekizinci Lem'anın Birinci Mes'elesi [77] Emirdağ Lâhikası I, 164, Yirmiyedinci Mektuptan/Bu günlerde rahatsızlık için "Evrad-ı Bahaiye"yi ezber değil, kitaba bakarak okudum [78] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 181-182, Sekizinci Lem'a/Şeyh-i Geylânî’nin, Fıkrasiyle Kerametkârane Verdiği Haber-i Gaybinin Tetimmesidir. 6 days ago, elvan koc tarafından yayınlandı Etiketler: Said-i Nursi harun çetin fethullah gülen said-i nursi mesih mi masonluk gizli kardinal fethullah gülen misyoner moon tarikatı gizli kardinaller risale-i nur misyonerlik faaliyetleri Sait Nursi Sobadan Konuşuyor !!!   “Her ihtimal var ki; mübarek soba, benim teessüratımı ve tazarruatımı dinliyen tek ve menfaatli arkadaşım bana haber veriyor ki: "Bu zindan ve hapishaneden gideceksin, bana ihtiyaç kalmadı..."  Şuâlar, 361-362, Ondördüncü Şua  (Said; sobayla konuşup sobadan alıyor haberi!!) Said Nursinin, Levhi Mahfuzdan Kur'an yazdırma iddiası !!!!   "(...) san’atkârların lâkaydlığı te'siriyle adem-i intizama mâruz kalan yerleri tanzim edip (...) 1 İşte tertîb-i Kur'an irşâd-ı Nebevîile; münteşir ve matbu’ Kur'anlar da, ilhâm-ı İlâhî ile olduğundan; Kur'an-ı Hakîm’in nakşında ve o hattında, bir nevî alâmet-i i’caz işareti var. Çünki ovaziyet, ne tesadüfün işi ve ne de fikr-i beşerin düşünüşüdür. Fakat bâzıinhiraf var ki, o da tab'ın noksanıdır ki; tam muntazam olsaydı, kelimeler tambirbiri üzerine düşecekti." 2 Said Nursî, o muhterem hattatları lâkaytlıkla; yazdıkları Mushafları da düzensizlikle itham etmektedir! Hattatların hatsanatında gösterdikleri başarı, yazılarındaki sanat hâlâ gözleri kamaştırmakta; el yazması Mushaflar müzayedelerde çok pahalı fiyatlarla alıcı bulmaktadır. Bir harfi, bir harekeyi yanlış yazmak korkusundan titreyen o insanları kayıtsızlıkla suçlamak, insafsızlığın ta kendisidir. Tabda noksanlık iddiasının da bir mesnedi yoktur. Daha önce özenle basılan Mushaflar, tevafuklu-mucizatlı Kur'an’a uymuyor diye Said Nursî tarafından noksanlık ve intizamsızlıkla itham edilmiştir ki, bununda hiçbir aklı selim sahibince kabulü mümkün değildir. Osman Keskioğlu hattatlar hakkında şunları der: Hattatlar Kur'an’ı en güzel şekilde yazmaya uğraşmış, bu uğurda sanatınen yüksek maharetini dökmüşlerdir. İbn Mukle (H.338/M.949)’den, Yakut Müsta‘simî (H.618/M.1221)’den tut da HafızOsman’a gelinceye kadar nice sanat parmakları oynamış, çıtır çıtır yazarak kelimeleri inci gibi Medine’de dizmişlerdir. Dillerde dolaşan bir söz vardır: Kur'an-ıKerim Mekke’de indi, Mısır’da okundu, İstanbul’da yazıldı. Bu söz, Türk hattatlarının bu sanattaki üstünlüğünü göstermeye kâfidir. Türk hattatları yazıya en güzel ve mükemmel şeklini vermişler, pek sanatkârane Kur'an’lar yazmakta âdeta sanat yarışına çıkmışlardır. Bugün şark ve garp kütüphanelerini süsleyen nice eserler, görenlerde hayranlık uyandırmaktadır. İçlerinde çeşit hatla yazılmışlar, altın hatla yazılı Mushaflar, altın yaldızlı Mushaflar var, bunların ekserisi Türk hattatlarının kaleminden çıkmıştır.3 SaidNursî bunlarla yetinmemiş, yazdıkları Kur'an’ın levh-i mahfuzdaki gibi olduğunuda söylemiştir: (...) (Kur'an’ın)Asr-ı Saadetten beri böyle hârika bir sûrette mu’cizeli olarak yazılmasınahiç kimse kadir olmadığı halde Risale-i Nur’un kahraman bir kâtibi olan Hüsrev’e"yaz!" emir buyurulmasıyle, Levh-i Mahfuzdaki yazılan Kur'an gibiyazılması(...) 4  Kuranı Kerimi Levhi Mahfuza bakarak yazdıracak biri olsaydı bu kişi hiç şüphesizki Hazreti Muhammed (S.A.V) olurdu - said nursi değil ! Dipnot: 1 Mektubat, 386, Yirmidokuzuncu Mektub/Mu’cizat-ıAhmediyye/Üçüncü Risale Olan Üçüncü Kısım/Dördüncü Nükte. 2 Mektubat, 167-168, Yirmidokuzuncu Mektub/Mu’cizat-ıAhmediyye/Onsekizinci İşaret 3 Osman Keskioğlu, Nüzûlünden Günümüze Kur'ân-ı KerîmBilgileri, TDV Yayınları, Ankara 1987, 141-142. 4 Âsâ-yı Mûsa, 85, Meyve Risalesi/Isparta’daki umum Risale-iNur Talebeleri namına Ramazan tebriki münasebetiyleyazılmış Said-i Nursi, neye ve kime hizmet etti? Niçin meşruti idare şeklini din gibi sahiplendi? Fethullah Gülen Said-i Nursi, Meşruti idare şeklini neden din gibi sahiplendi? Neden meşruti idare için gerekirse ümmetin yarısını feda etmeyi bile göze aldı? Said-i Nursi, ne hakla gayr-i müslimlerin devlet idareciliğine/memuriyete getirilmelerine cevaz verdi? Her kesimden her kesin “İngiliz ajanı” olduğunda ittifak ettiği Ali Suavi’yi neden inadına muteber bildi ve okuyucularına da böyle gösterdi? Ali Suavi, Osmanlı’da ilk defa Meşruti idareyi, Demokrasiyi, Türkçe ibadeti v.b. İngiliz İstihbaratının ürünü olan kavramları ve görüşleri savunduğu için mi Said de ısrarla onu “üstad” bildi? Neden Osmanlı’yı parçalayıp yıkmakla ve Hilafeti kaldırmakla görevli, İslam alimi ya da kanaat önderi sıfatıyla meydanda olan İngiliz ajanlarını, Said, hep inadına muteber bildi ve muteber gösterdi? Said, neye ve kime hizmet etti? Said, Afgani, Abduh, Reşit Rıza, Ali Suavi ve diğerleri… Hepsinin o kadar çok ortak noktaları var ki… Yoksa hepsi İngiliz İstihbaratının ve batı dünyasının görevlendirdiği kişiler miydi? Aynası iş ise kişinin, buyurun bakalım işine Said’in…     MEŞRUTİYET UĞRUNA ÜMMETİ FEDA EDEN RİSALELER             “… Ben bu ittihadın efradındanım (bireylerindenim) ve bu ittihadın tezahürüne (meydana gelmesine) teşebbüs edenlerdenim. Yoksa, sebebi iftirak (ayrılık sebebi) olan fırkalardan değilim. Elhasıl: Sultan Selim’e biat etmişim. Onun ittihad-ı İslâm’daki fikrini kabul ettim. Zira o Kürtleri ikaz etti. Onlar da ona biat etti. Şimdiki Kürtler o zamanki Kürtlerdir. Bu meselede seleflerim (benden önce aynı düşüncede olanlar) Cemaleddin Efgânî, Mısır Müftüsü merhum Muhammed Abduh, Ali Süavî, Hoca Tahsin Efendilerle Kemal Bey (Namık Kemal) ve Sultan Selim’dir.”[1] Said-i Nursî’nin örnek aldığı kişilere bakın ki, biri takiyye yapan Şii, diğeri de masonluğu Mısır’a ve el-Ezher’e sokan kişi Abduh’tur. Biz Cemaleddin Efgani ve Muhammed Abduh başlıklarında haklarında yeteri kadar bilgi verdik.             “Meşrutiyet doğru olursa, kaymakam ve vali reis değil belki ücretli hizmetkârdır. Farz ediniz ki, memuriyet bir nevi riyaset ve ağalıktır; gayr-i Müslimlerden üç bin adamı ağalığımıza, reisliğimize ortak ettiğimiz vakitte, İslam milletinden dünyanın her tarafında üç yüz bin adamın reisliğine yol açılır. Oralarda ki Müslümanlar da, o topraklarda kaymakam ve vali olabilirler. Biri kaybedip, bini kazanan zarar etmez.”[2]   İslam Devletinde yönetim işi kesinlikle gayr-i Müslimlere devredilemez. Hiçbir koşul bu kuralı değiştiremez. Allah Teala Hz. Kur’an’da yönetici olanların Müslüman olması gerektiğini şöyle vurgulamıştır: “Ey iman edenler! Allah’a itaat edin, Resulüne itaat edin ve sizden olup kendilerine otorite emanet edilmiş olanlara da itaat edin.”[3] Ve hadis-i şerifte şöyle buyruluyor: “Sizi Allah’ın Kitab’ı ile idare edecek Habeşli bir köle dahi başınıza getirilmiş olsa onu dinleyin ve ona itaat edin.”[4] Yani İslam devletinde büyük küçük fark etmez, bütün idareciler Müslüman olmalıdır.               Said-i Nursî, bir Meşrutiyet aşığıdır. Hatta o kadar âşıktır ki, İslam halifesine isyan edecek ve meşrutiyet yolunda “bu milletin yarısını feda edebilecek” derecededir. “Nurdan zarar gelmez… Gelirse, huffaşa gelir, murdar şeylere gelir. Meşrutiyetin gelmesi için, milletin yarısı bile feda olsa buna değer.”[5] İslam halifesini tahttan indirmek için bir de İslam milletinin yarısı kırdırılacak. Neden? Meşrutiyet gelsin için. “Her ne inşa ettim ise, üstadımız olan Meşrutiyet’ten öğrendim.” sözü de Said-i Nursi’ye aittir. Peki, niçin, emirü’l mü’minine isyan ediliyor, niçin halkın yani Müslümanların yarısı feda ediliyor? Din-i islam’da konumu kesin çizgilerle belirlenmemiş bir yönetim biçimini savunmak için. Peki, Said-i Nursî’nin bu davada arkadaşları kim? İslam düşmanı ittihat ve terakki üyeleri ve Sultan Abdülhamid Hân’ın düşmanları.               Said-i Nursî, İctimai Reçeteler adlı eserinde: “Asıl Şeriat’ın Malik-i Hakikisi (gerçek sahibi) hakikat ve Meşrutiyet’tir. Demek Meşrutiyet’i şer’i delillerle kabul ettim. Başka müzebzibler (şaşkınlar) gibi taklîdî ve hilaf-ı Şeriat kabul etmedim… İstibdat, zulüm ve tahakkümdür. Meşrutiyet, adalet ve Şeriattır. Padişah ne vakit Peygamberimizin emrine itaat etse ve yolunda gitse halifedir. Biz de ona, itaat edeceğiz. Yoksa zulmedenler, padişah da olsa hayduttur.”               Meşrutiyet, nasıl İslam’ın sahibi olabilir? Daha doğrusu Şeriat sanki Meşrutiyet demekmiş gibi vurgulanmıştır. Sultan Abdülhamit Han’a istibdat ve zulüm yaptı diyenler, O’nun kendisine suikast düzenleyen Ermeni’yi bile affettiğini neden akıllarına getirmezler? Halife Abdülhamit Han’a Peygamberimize itaat konusunda ders vermek sanırım Said-i Nursî’nin son görevi olsa gerek. Zira Sultan Abdülhamit Hân’ın İslam’ı yaşama ve koruma noktasında hiç kimse diyemez ki; “Şu yanlışlığı yapmıştır.” Nursî, İttihat ve Terakki’nin oyununa gelerek İslam’da olmayan bir mesele yüzünden Sultan’a haydut diyecek kadar ileri gitmiş, kendisi de: “Kim bana itaat ederse Allah’a itaat etmiş olur. Kim de bana isyan ederse Allah’a isyan etmiş sayılır. Benim yolumda giden idarecime itaat eden bana itaat etmiş olur, idarecime isyan eden bana isyan etmiş olur.”[6] hadis-i şerifinde buyrulduğu gibi yanlışı bulunmayan Halife’ye isyan etmiştir.  Ve Allah, Hz. Kur’an’da şöyle buyurmuştur: “Ey iman edenler! Allah’a itaat edin. Peygambere ve sizden olan ulü’l emre (idareciler) de itaat edin…”[7]                   Risale-i Nur’da şöyle geçmektedir: “Asya’nın ve Rumeli’nin köşelerinde medfun olan medeniyet-i kadime hayata başlamış; menfaati herkesin zararında arayan ve istibdatı arzu edenler; “ya leyleteni küntü türaba” demeye başladılar. Yeni Hükümet-i Meşrutamız mucize gibi doğduğu için inşallah bir seneye kadar; “tekaddeme filmehdi sabiyye” sırrına mazhar olacağız. Mütevekilane, sabrederek otuz sene suskunluk orucunun ki, azabsız cennet-i terakki ve medeniyet kapılarını bize açmıştır.”[8]               Asya’nın ve Rumeli’nin köşelerinde medfun olan medeniyet, Meşrutiyet hükümeti olan İttihat ve Terakki ile daha derinlere batmıştır. O devir, Meşrutiyet’i istemeyenler, Halife’nin bir hatası olmadığını gördükleri için isyan etmemişlerdir. Asıl “şaşkınlar” Yahudilerin oyununa gelenlerdir. Avrupa’da Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ile alakalı menhus piyesleri gösterimden kaldırtan, Theodor Herzl adlı bir Yahudi’nin milyonlarca altın karşılığında Filistin’den küçük bir toprak parçası istediği zaman, bu toprakların milletin toprağı olduğunu söyleyerek onu huzurundan kovan, çoğu idam cezalarını müebbede çeviren bir Halife’yi mi desteklemek şaşkınlık, yoksa iktidara gelir gelmez evvela Balkanlar, sonra Afrika ve daha nice toprakları koruyamayan “Meşrutiyet mucizesi”ni destekleyenler mi? Tarih bunu apaçık göstermiştir. Sultan Abdülhamid’in tahtta bulunduğu otuz üç sene zarfında, hiç kimse İslam aleyhinde neşriyat yapamamış, İstanbul’a gelerek Ehl-i Sünnet’i kirletmeye çalışan Cemaleddin Efgânî ve talebesi mason Abduh, Halife tarafından İstanbul’dan dışarı atılmış, Osmanlı toprakları ve gayrisindeki Müslümanların yaşadığı topraklar mektep ve medreselerle donatılmıştır. İttihat ve Terakki’nin hainleri dahi Sultan’ın açtığı mekteplerde eğitim görmüşlerdir. Said-i Nursî şurada haklı olabilir: “medeniyet kapılarını bize açmıştır.” Çünkü Meşrutiyetin getirdiği yenilgilerle “medeni” kâfirler Devlet-i Aliyye’yi istila etmişler ve böylece medeniyet kapıları açılmış ve sırtlan sürüsü yağmalama yapmıştır. İttihat ve Terakki döneminde muhalefetin mümkün olmadığını eski İttihatçılar söylemektedirler.               Sultan Abdülhamit Han’a darbe yapıp, ona iftira atanlardan olan Rıza Tevfik Bölükbaşı’nın, kendisinin de mensubu bulunduğu İttihat ve Terakkî’den yakınan ve Sultan’dan özür dileyen “Sultan Abdülhamit Hân’ın Ruhaniyetinden İstimdat” adlı şiirinden şu kıta pek düşündürücüdür: Padişah, hem zalim hem deli dedik, İhtilale kıyam etmeli dedik, Şeytan ne dediyse biz belî dedik, Çalıştık fitnenin intibahına.             Said-i Nursî, Abdülhamit Han’ın yaşadığı saraya da göz dikmiştir: “Menhus Yıldız’ı darülfunun et, ta Süreyya kadar âli olsun. Ve eski zebanîler yerine, melaike rahmeti yerleştir, ta cennet gibi olsun. Ve Yıldız’daki milletin servetini, milletin baş hastalığı olan cehaleti tedavi için millete iade et! Ve milletin mürüvvet ve muhabbetine itimad et. Zira senin idarene millet kefildir. Bu ömürden sonra ahireti düşünmek lazım. Şimdi düşünelim; Yıldız, eğlence yeri olmalı veya darülfunun olmalı. Ve içinde seyyahlar gezmeli veya ulema tedris etmeli! Ve gasbedilmiş olmalı veyahut hediye edilmiş olmalı… Hangisi daha iyidir?”[9]             Said-i Nursî, neden Sultan’ın ikamet ettiği sarayın mektep olmasını istemektedir? Acaba Osmanlı Devletinde mektep veya medrese yok muydu? Sadece Sultan Abdülhamit Han döneminde, Osmanlı topraklarında; 400’e yakın rüşdiye, 60’a yakın idadi ve üç kıtada yüzlerce medrese ve mektep yapılmıştır. Abdülhamit Han’ın eğitime verdiği önemi ve desteği görmek isteyenler “Sultan İkinci Abdülhamit Han Devri Osmanlı Mektepleri” (Çamlıca Basım Yayın) adlı eseri inceleyebilirler.   |  Harun Çetin AkademiDergisi.com [1] Tarihçe-i Hayat, Tenvir Neşriyat, 1987, İstanbul, Yedinci Cinayet [2] Bediuzzaman’ın Münazarat ve Şerhi, 191 [3] Sûre-i Nisa Suresi/ 59 [4] İbn-i Mace, Cihad:39; Tirmizi, Cihad: 27 [5] Münazarat, 10 [6] İbn-i Mace, Cihad:39 [7] Sûre-i Nisa Suresi/59 [8] Risale-i Nur’dan Nutuklar ve Makaleler, Tenvir Neşriyat, 6                                       [9] Divan-ı Harb-i Örfî, sh. 26-27                6 days ago, elvan koc tarafından yayınlandı Etiketler: II. abdülhamid han meşrutiyet Said-i Nursi ingiliz ajanları ali suavi masonluk Muhammede Abduh kripto yahudilerCemaleddin Afgani Tevafuklu Kur’an iddiası ve Said-i Nursi Risale-i Nur Said-i Nursî, talebesi Hüsrev Altınbaşak’a, Kur’an-ı Kerim yazdırıyor. Adı da Tevafuklu Kur’an. Neden buna ihtiyaç hissetti derseniz kendisi açıklıyor: “Yeni bir Mushaf yazdırıyoruz ki; en münteşir Mushafların aynı sahife, aynı satırlarını muhafaza etmekle beraber, san’atkârların lâkaydlığı te'siriyle âdem-i intizama mâruz kalan yerleri tanzim edip, tevafukatın hakikî intizamı inşâallah gösterilecektir ve gösterildi.”[1]               “İşte tertîb-i Kur'an irşâd-ı Nebevî ile münteşir ve matbu’ Kur'anlar da, ilhâm-ı İlâhî ile olduğundan; Kur'an-ı Hakîm’in nakşında ve o hattında, bir nevî alâmet-i i’caz işareti var. Çünki o vaziyet, ne tesadüfün işi ve ne de fikr-i beşerin düşünüşüdür. Fakat bâzı inhiraf var ki, o da tab'ın noksanıdır ki; tam muntazam olsaydı, kelimeler tam birbiri üzerine düşecekti.”[2]               Said-i Nursî; hattatları lâkaytlıkla; yazdıkları Mushafları da düzensizlikle itham etmektedir. Hâlbuki asırlarca yazılan Mushafların düzenleri arasında neredeyse hiçbir tasarım farklılığı bulunmamaktadır.               Osman Keskioğlu hattatlar hakkında şunları der: “Hattatlar Kur'an’ı en güzel şekilde yazmaya uğraşmış, bu uğurda sanatın en yüksek maharetini dökmüşlerdir. İbn Mukle (H.338/M.949)’den, Yakut Müsta‘simî (H.618/M.1221)’den tut da Hafız Osman’a gelinceye kadar nice sanat parmakları oynamış, çıtır çıtır yazarak kelimeleri inci gibi Medine’de dizmişlerdir. Dillerde dolaşan bir söz vardır: Kur'an-ı Kerim Mekke’de indi, Mısır’da okundu, İstanbul’da yazıldı. Bu söz, Türk hattatlarının bu sanattaki üstünlüğünü göstermeye kâfidir. Türk hattatları yazıya en güzel ve mükemmel şeklini vermişler, pek sanatkârane Kur'an’lar yazmakta âdeta sanat yarışına çıkmışlardır. Bugün şark ve garp kütüphanelerini süsleyen nice eserler, görenlerde hayranlık uyandırmaktadır. İçlerinde çeşit hatla yazılmışlar, altın hatla yazılı Mushaflar, altın yaldızlı Mushaflar var, bunların ekserisi Türk hattatlarının kaleminden çıkmıştır.”[3]               Yazılan bu Tevafuklu Kur’an’ın da, Levh-i Mahfuz’dakinin aynısı olduğunu da ifade ediyor Said-i Nursî: “(Kur'an’ın) Asr-ı Saadetten beri böyle hârika bir sûrette mu’cizeli olarak yazılmasına hiç kimse kadir olmadığı halde Risale-i Nur’un kahraman bir kâtibi olan Hüsrev’e "yaz!" emir buyurulmasıyle, Levh-i Mahfuzdaki yazılan Kur'an gibi yazılması…”[4]               Cahil bir Müslüman bile Levh-i Mahfuz’daki Kur’an-ı Kerim’in ahvalinden haberdar olmasa bile en azından, orada bulunan Kelam-ı Kadim’in harekesiz olduğunu bilebilir. Hâlbuki Tevafuklu Kur’an-ı Kerim harekeli ve surelerin isimleri de yazılı!   |  Harun Çetin AkademiDergisi.com   [1] Mektubat, s. 386, Yirmidokuzuncu Mektub/Mu’cizat-ı Ahmediyye/Üçüncü Risale Olan Üçüncü Kısım/Dördüncü Nükte [2] Mektubat, s. 167-168, Yirmidokuzuncu Mektub/Mu’cizat-ı Ahmediyye/Onsekizinci İşaret [3] Osman Keskioğlu, Nüzûlünden Günümüze Kur'ân-ı Kerîm Bilgileri, TDV Yayınları, Ankara 1987, 141-142 [4] Âsâ-yı Mûsa, 85, Meyve Risalesi/Isparta’daki umum Risale-i Nur Talebeleri namına Ramazan tebriki münasebetiyle yazılmış ve Onüç fıkra ile ta’dil edilmiş bir mektuptur. 6 days ago, elvan koc tarafından yayınlandı Etiketler: tevafuklu kur'an Said-i Nursi dinler arası diyalog harun çetin gizli kardinal fethullah gülen gizli kardinallerrisale-i nur nurculuk JUL 12     Bu nasıl bediüzzaman? Bediüzzaman olduğu iddia edilen Said-i Nursi, Kütüb-ü Sitte'yi dahi bilmiyor mu? Bediüzzaman Şamlı Hâfız Tevfik’in mektubu, Said Nursî tarafından Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî’ye alınmıştır ve orada şöyle bir ifade geçmektedir:   “(...) Ashab-ı Kütüb-ü Sitte’den İmam-ı Hâkim ‘Müstedrek’inde ve Ebu Dâvud ‘Kitab-ı Sünen’inde, Beyhakî ‘Şuab-ı İman’da tahriç buyurdukları: (...) Şamlı Hâfız Tevfik.”[1]               Hâlbuki Kütüb-i Sitte şu altı kaynaktan meydana gelmektedir: el-Buhārî ve Muslim’in el-Câmi‘u’s Sahîh’leri ile Ebû Dâvud, et-Tirmizî, en-Nesâ‘î ve İbn Mâce’nin es-Sunen’leri. Yani İmam-ı Hakim’in Müstedrek’i Kütüb-i Sitte’den değildir.  Risale-i Nur’da mevcut bu elim hataya ne denir bilmiyorum?  Said-i Nursî ve şakirtlerinin hadis ilimlerinde ne kadar ehliyetli oldukları görülmektedir.     | Harun Çetin AkademiDergisi.com 6 days ago, elvan koc tarafından yayınlandı Etiketler: Said-i Nursi kütüb-ü sitte harun çetin gizli kardinal fethullah gülen bediüzzaman mı gizli kardinaller nurculuk Said-i Nursi (Bediüzzaman) Hıristiyan Misyoneri miydi? Ya da gizli bir kardinal miydi? Said-i Nursi kimdir? Said-i Nursi Hıristiyan Misyoneri miydi? Ya da gizli bir kardinal miydi? İslam alimi sıfatıyla meydana çıkmış ve sözde yüzlerce İslami eser yazmış birinin, Hıristiyanlar ve Hıristiyanlık hakkında bu kadar vahim hatalar içinde bulunabilmesi mümkün müdür? Said’in, kendisine inananları doğrudan küfre/ebedi cehenneme götürecek olan bu yazdıklarını hata ile yazmış olma ihtimali var mıdır? Bu gün dinler arası diyalog fitnesinin ülkemizdeki ayağının temel dayanak noktasının da Kur’an veya Sünnet değil de Said-i Nursi ve risaleleri olduğu düşünüldüğünde, acaba Said, ta o zamanlarda bu günkü fitnelerin temellerini mi atmıştır? Bunun için mi Fener Rum Patriği ile çok sıkı bir dostluğu olmuştur? Bunun için mi Said’in bazı yakın talebeleri ve bağlıları Masonik derneklerin kurucularından olmuştur? Bunun için mi Avrupa’da Risale-i Nur’u  bir Yahudi firması olan SHELL bastırmış ve ücretsiz dağıtmıştır?   İlmihal dersi almış bir Müslüman çocuğunun bile aldanmayacağı bu yanlış bilgileri Said ne maksatla söylemiştir, yazmıştır?  Hıristiyanların ruhban sınıfına mensup olanlarının evlenmediği gibi Said-i Nursi de evlenmedi. Bu yüzden mi “Benim has talebelerim evlenmesinler” dedi? “Has talebeleri” ifadesi ile kast ettiği kişiler gerçekte kimlerdi? Kendi gibi gizli kardinaller mi? Hal böyle olunca “Mezarının Vatikan’da olduğu” yönündeki iddialar da çok manidar değil mi? Acaba “has talebe”lerinden Fethullah Gülen de bunun için mi evlenmedi ve Vatikan’a yaptığı ziyaret sırasında bu yüzden mi “Vatikan’da ölmeyi düşledim.” Dedi? Bu yüzden mi Fethullah Gülen, günümüzde, İslam’ın en temel hükümlerini bile çeşitli taktiklerle inkar edip kaldırmaya çalışıyor ve her yaptığı Hıristiyanlara yarıyor? Bu yüzden mi “has talebe” Fethullah Gülen’in ABD’de onlarca yıldır ikamet ettiği villa bile Hıristiyan Misyonerlerin yaz kampı olarak kullandı bir villa? Bu yüzden mi Gülen’in dünyaya hizmet(!) gayesi ile dağıttığı gençlerin ellerinden hep Hıristiyan Cizvitler(Misyonerler) tuttular ve onların gittikleri ülkelerde hızla kurumsallaşmasına zemin hazırladılar? Bu yüzden mi her sene başka başka devletlerin emniyet ve istihbarat birimleri Gülen’in okullarını CIA ve ABD bağlantısı nedeni ile kapatıyorlar?   Hem biliyor musunuz, 1940-1950’lere kadar İslam aleminde “Nurculuk” diye bir akım, mezhep ya da meşrep yoktu? Bu “Nurculuk’u, deli raporlu Said eli ile Hıristiyan Misyonerleri mi kurdu? Yazarımız Harun Çetin’e ait olan aşağıdaki araştırmayı lütfen bu ön bilgileri göz önünde bulundurarak okuyup tahlil edin ve daha geniş bilgi için www.AkademiDergisi.com ’u  ya da www.gerceksaidinursi.blogspot.com’u ziyaret edin.  (Akademi Yönetimi)         RİSALE-İ NUR’DA HRİSTİYANLIĞA DAİR İFADELER             “Şiddet-i şefkat ve rikkatten, bu kışın şiddetli soğuğuyla beraber mânevî ve şiddetli bir soğuk ve musibet-i beşeriyeden bîçârelere gelen felâketler, helâketler, sefâletler, açlıklar, şiddetle rikkatime dokundu. Birden ihtar edildi ki: Böyle musibetlerde kâfir de olsa hakkında bir nevi merhamet ve mükâfat vardır ki, o musibet ona nisbeten çok ucuz düşer. Böyle musibet-i semâviye, mâsumlar hakkında bir nevi şehâdet hükmüne geçiyor. Üç-dört aydır ki, dünyanın vaziyetinden ve harbinden hiçbir haberim yokken Avrupa’da, Rusya’daki çoluk-çocuğa acıyarak tahattur ettim. O mânevî ihtarın beyan ettiği taksimat, bu elîm şefkate bir merhem oldu. Şöyle ki: O musibet-i semâviyeden ve beşerin zâlim kısmının cinayetinin neticesi olarak gelen felâketten vefat eden ve perişan olanlar eğer onbeş yaşına kadar olanlar ise; ne dinde olursa olsun şehid hükmündedir. Müslümanlar gibi büyük mükâfat-ı mâneviyeleri, o musibeti hiçe indirir.   Onbeşinden yukarı olanlar, eğer mâsum ve mazlum ise; mükâfatı büyüktür belki onu Cehennem’den kurtarır. Çünki, âhirzamanda mâdem fetret derecesinde din ve Dîn-i Muhammedî’ye (a.s.m.) bir lâkaydlık perdesi gelmiş. Ve mâdem âhirzamanda Hazret-i İsa’nın (a.s.) dîn-i hakikîsi hükmedecek, İslâmiyet’le omuz omuza gelecek. Elbette şimdi, fetret gibi karanlıkta kalan ve Hazret-i İsa’ya (a.s.) mensub Hristiyanların mazlumları çektikleri felâketler, onlar hakkında bir nevi şehâdet denilebilir. Hususan ihtiyarlar ve musibetzedeler, fakir ve zaifler, müstebid büyük zâlimlerin cebir ve şiddetleri altında musibet çekiyorlar. Elbette o musibet onlar hakkında medeniyetin sefâhetinden ve küfrânından ve felsefenin dalâletinden ve küfründen gelen günahlara keffaret olmakla beraber; yüz derece onlara kârdır, diye hakikattan haber aldım. Cenâb-ı Erhamürrâhimîne hadsiz şükrettim. Ve o elîm elem ve şefkatten teselli buldum.”[1]                 Mazlum da olsa mağdur da olsa, İslam’a ittiba etmeyen hiç kimsenin cennete gidemeyeceğini Allahu Teâlâ şöyle bildirmiştir: “Kendileri kâfir olmuş olan o ehli kitap ve müşrikler; gerçekten içerisinde ebedi kalıcılar olarak cehennem ateşindedirler. İşte sana! Onlar, yaratıkların en kötüsü ancak onlardır.”[2] Dünyada amelleri güzel de olsa, Müslüman olmayanların Cennet’e giremeyeceğini yine Hz.Kur’an bildirir:               “(...) Kâfir olarak ölenlerin bütün amelleri dünyada da ahirette de boşa çıkmıştır ve onlar ateş halkıdır, orada sürekli kalacaklardır.”[3]               “(...) İmanı tanımayıp küfre sapanın ameli boşa gitmiştir. Kendisi de ahirette kaybedenlerdendir.”[4]               “Küfredenler ise, yüzükoyun düşüş onların olsun! (Allah) onların amellerini boşa çıkarmıştır. Bu, onların, Allah’ın indirdiklerinden hoşlanmamaları sebebiyledir. Allah da onların amellerini heder etmiştir.”[5]               Ve Sahih-i Müslim’de geçen hadis-i şerifte şöyle buyrulur: “Muhammed’in canı, (kudret) elinde olan Zat’a yemin olsun ki; bu ümmetten Yahudi veya Hıristiyan herhangi bir kimse beni duyar da, sonra benimle gönderilen dine inanmadan ölürse, mutlaka cehennem ashabından olur.”[6] Cennete, kişinin dünyadaki iyilikleri ve hayırları değil imanı götürür.             Küçük yaşta ölen kâfir çocukları meselesi ise âlimler arasında tartışmalıdır. Lakin bu konuda en müşfik Ehl-i Sünnet âlimleri bile; ölen çocuğun ya toprak olacağı ya da Cennet’te hizmetçi olacağını söylemiştir. Sert veya müşfik hiçbir alim bu çocukların şehid olacağını söylememiştir. Ayrıca bu ‘on beş’ yaş kaidesini hangi kaynağa dayanarak ifade etmiş olduğunu anlayamadık? Zira kastettiği şey büluğ çağI ise bu her yöreye ve cinsiyete göre değişiklik arzeder. Böyle kesin hüküm çıkarılamaz.               Yukarı da gördüğünüz gibi, Said-i Nursi, buluğ çağını geçmişlere de müjdeler verir. Hâlbuki Kadı Iyaz (k.s.) diyor ki: “Kâfirlere amellerinin fayda vermeyeceğine, bunlardan dolayı sevap görmeyeceklerine, azapları da hafifletilmeyeceğine icma-ı ümmet mün'akıt olmuştur. Lâkin suçlarına göre küffarın azapları birbirinden şiddetli olacaktır.”[7]               Ayrıca İslam fıkhında şehadetin türleri de belirtilmiştir. Hadislerde de bu konu pek açık şekilde beyan edilmiştir.   “(...) Allah yolunda öldürülmekten başka yedi (çeşit daha) şehitlik vardır: Taundan ölen şehittir, boğularak ölen şehittir, karın ağrısıyla ölen şehittir, yanarak ölen şehittir, göçük altında kalarak ölen şehittir, doğum esnasında ölen kadın şehittir.”[8]   “Şehitler beş (nev'i)dir: Vebadan ölen, karın hastalığından ölen, suda boğulan, yıkık altında kalıp ölen, bir de Allah yolunda şehit olan."[9]   Ebu Davud’un bildirdiğine göre şehidler sekiz sınıftır ve en efdalleri Allah yolunda cihad ederlerken hayatlarını kaybedenlerdir.[10]                   Asr-ı Saadetten günümüze değin, Müslümanlar Hıristiyanlarla cihad etmiş ve pek çok şehit vermiştir. Ama Resulullah Efendimiz (s.a.v.), ne Hulefa-i Raşidin Efendilerimiz, ne de büyük İslam âlimleri Said-i Nursî’nin beyanına paralel söz sardetmemişlerdir. Şüphesiz bu iddia, şefkat ve merhamet adı altında temiz itikadımıza zarar verir.  Hıristiyanlara elbette acımalıyız, elbette onlara şefkat nazarıyla bakmalıyız, ama bu onların necat ehli oldukları için değil aksine olamadıkları içindir. İnsanlar arasında, en merhametli kim idi? Şüphesiz Muhammed Mustafa Efendimiz (s.a.v.)’di. O (s.a.v)’nun Medine’de bir Yahudi cenazesi geçerken ayağa kalktığını malumumuzdur. Lakin bu, Yahudileri –hâşâ- Cennet’e mi dâhil ettiğini gösteriyor? Şu da bir gerçek ki, yine Yahudi olan Benî Kurayzâ erkeklerini fitne ve fesada sebebiyet verdikleri için idam ettiren de Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’dir. Müslüman olan kişinin buradaki dengeyi anlayabilmesi lazımdır. Zira şu vak’a konumuza çok güzel ışık tutacaktır:               Hz. Ömer (r.a.), bir gün bir rahibin manastırı önünden geçerken durmuş ve beraberindekiler rahibe "Müminlerin emîri seni bekliyor" diye seslenmişler. Rahip çıktığı zaman, dünyayı terk edip fazla ibadet ettiği için benzinin solduğunu gören Ömer (r.a.) ağlamıştır. Bunun üzerine beraberindekiler Hz. Ömer’e:   -Bu Hıristiyan’dır, demişler. Ömer de:   -Hıristiyan olduğunu biliyorum ve o sebeple ona acıyorum. "O gün, öyle yüzler vardır ki, zillet içinde aşağılanmıştır. Çalışmış, boşuna yorulmuştur. Kızgın bir ateşe yollanırlar. Kaynar bir kaynaktan içirilirler." (Sûre-i Gaşiye/2-5) ayetlerini hatırladım da onun, bu kadar yorulduğu hâlde ateşe girmesine acıdım, demiştir.”[11]               Şu hadis-i şerife Said-i Nursî ve şakirtleri ne diyecek acaba: Ebu Burde (r.a.)’den, o da Ebu Musa (r.a.)’dan naklen rivayet etti. Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki: “Kıyamet günü geldiği zaman Allah Azze ve Celle, her bir Müslümana bir Yahudi veya Hristiyan verecek ve 'Bu, ateşten (cehennemden) kurtuluşun için fidyendir.' diyecektir.”[12]               Müslim’de muhtelif iki rivayeti daha hadisin vardır: "Allah, ölen her bir Müslüman kimsenin ateşteki yerine bir Yahudiyi veya Hristiyanı girdirecektir."[13] ve "Kıyamet gününde Müslümanlardan birtakım insanlar dağlar kadar günahlarla gelecekler, fakat Allah onların bu günahlarını mağfiret edecek ve onları (günahları) Yahudilere ve Hrisyanlara yükleyecektir."[14] Filhakika, Ömer b. Abdilaziz’in (hadisin ravilerindendir) ve İmam Şâfiî’nin, "Bu hadis, Müslümanlar için en ümit bahş hadistir." dedikleri rivayet olunur. Ki, İmam Nevevî, "Hadis, onların dedikleri gibidir. Çünkü, onda her Müslümanın bir fidyesi olacağına sarahat vardır. Fidye, umumî olarak zikredilmiştir." diyor. [15]               Said-i Nursî’nin yalnız Hıristiyanlara değil sahip oldukları devletlere karşı da sempatisi vardır:               “İki dehşetli harb-i umumînin ve şiddetli bir istibdad-ı mutlakın zuhuriyle beraber, bir davâya kırkbeş sene sonra şimalin İsveç, Norveç, Finlândiya gibi küçük devletleri Kur'an’ı mekteplerinde ders vermek ve komünistliğe, dinsizliğe karşı sed olmak için kabul etmeleri ve İngiliz’in mühim hatiplerinin bir kısmı Kur'an’ı İngiliz’e kabul ettirmeğe taraftar çıkmaları; ve Küre-i Arz’ın şimdiki en büyük devleti Amerika’nın bütün kuvvetiyle dîn hakikatlarına taraftar çıkması ve İslâmiyetle Asya ve Afrika’nın saadet ve sükûnet ve musalâha bulacağına karar vermesi ve yeni doğan İslâm devletlerini okşaması ve teşvik etmesi ve onlarla ittifaka çalışması, kırkbeş sene evvel olan bu müddeayı isbat ediyor, kuvvetli şahid olur.”[16]   Abdullah Tekhafızoğlu’nun bu konuyla yaptığı çalışmanın 366. sayfasında şu güzel ve düşündürücü değerlendirme mevcuttur:               “Said Nursî, adı geçen ülkelerde tek tek şahısların İslâm’la tanışıp hidayet bulmaları ile devlet ve hükûmetlerin faaliyetlerini birbirine karıştırmıştır. İsveç, Norveç, Finlandiya gibi ülkelerde komünistlik ciddî bir tehlike oluşturmamıştır. Komünizm; Arnavutluk, Bulgaristan, Romanya, Çekoslovakya, Yugoslavya gibi ülkelere ise ancak Sovyetler Birliği’nin 2. Dünya Savaşındaki askerî baskı ve zorlamaları ile girebilmiştir. Artık Batı Almanya ile Doğu Almanya birleşmiş, Avrupa’daki sosyalist ülkeler bu sistemden vazgeçmiş, böylece birçok yeni devlet ortaya çıkmıştır. Hristiyanlık bu ülkelerde tekrar gündeme gelmiş, haçlı ruhu hortlayarak Müslüman asıllı ulusların başına belâ olmuştur. Avrupa’nın ortasında Bosna Hersek’te Müslümanlar soykırıma uğradılar. Sovyetler Birliği’nin çöküşü ile orada da tekrar gündeme gelen Hristiyanlık, Ermeni zulmüyle Müslümanlara kan kusturmaya devam etmektedir. Rusya, Müslüman Çeçenlere hâlâ büyük zulümler uygulamaktadır.             Said Nursî, İngiltere’den de bahsetmektedir ki, yukarıda da belirtildiği gibi, orada bazı şahıslar İslâm ile müşerref olmuşlardır. Ama, İngiltere devlet olarak, asırlardır İslâm ve Müslümanların en büyük düşmanıdır. Yıllarca İslâm ülkelerini sömürmüş, Müslümanları Hristiyanlaştırmaya çalışmıştır. Hâlâ da bu faaliyetlerine birçoğu fakir olan Asya ve Afrika ülkelerinde, hatta Türkiye’de misyonerleri vasıtasıyla devam etmektedir. Müslümanlara yaptığı en büyük düşmanlık ise, Said Nursî’nin de hayatta olduğu bir tarihte, İslâm topraklarının ortasına İsrail gibi bir terörist Yahudi devletini kurması olmuştur. Keza, Amerika da bu işin en büyük ortağıdır. Bunlar yakın tarihin bilinen olaylarıdır ki, Amerika gibi zalim bir devleti, Said Nursî nasıl olmuş da "bütün kuvvetiyle din hakikatlarına taraftar çıkmış ve İslâmiyetle Asya ve Afrika’nın saadet ve sükûnet ve musalaha bulacağına karar vermiş, yeni doğan İslâm devletlerini okşamış ve teşvik etmiş ve onlarla ittifaka çalışmış" bir devlet olarak tavsif etmiştir, akıl almıyor. Oysa Amerika; Asya’yı, Afrika’yı ve en önemlisi Ortadoğu’yu karıştıran, barışı ve sükûneti önleyen, hatta oraları Müslüman kanına bulayan bir devlettir. Hâlen Filistin başta olmak üzere Ortadoğu’nun birçok ülkesinde Müslüman kanı, Hristiyanlar ve Yahudiler tarafından akıtılmaktadır ki, bunların en büyük destekçisi Amerika ve İngiltere’dir. "Okşadığı" devletlerden olan Irak’ın hâlinden hiç bahsetmeyelim.”               Bu güzel değerlendirmeden sonra, Said-i Nursi’nin aşağıdaki sözlerine kulak verelim: “BİR DERECE MAHREMDİR. (...) Hem Salâhaddin’in, Asâ-yı Musa’yı Amerikalıya vermesi münasebetiyle deriz: "Misyonerler ve Hıristiyan ruhanîleri, hem Nurcular, çok dikkat etmeleri elzemdir. Çünki, her halde şimâl cereyanı; İslâm ve İsevî dininin hücumuna karşı kendini müdafaa etmek fikriyle, İslâm ve misyonerlerin ittifaklarını bozmaya çalışacak. Tabaka-i avama müsaadekâr ve vücub-u zekât ve hürmet-i riba ile, burjuvaları avâmın yardımına dâvet etmesi ve zulümden çekmesi cihetinde müslümanları aldatıp, onlara bir imtiyaz verip, bir kısmını kendi tarafına çekebilir." Her ne ise, bu defa sizin hatırınız için kaidemi bozdum, dünyaya baktım. Said Nursî”[17]               Şu sözlere hayret etmeme imkânı var mıdır? Kimlerle ittifak? Misyonerlerle, yani Hıristiyanlığı yayanlarla. Afrika’da, Asya’da ve cümle İslam topraklarında parayla, kadınla, zorla, savaşla insanları kilise etrafında toplamak için uğraşanlara ittifak edilecek. Niçin? Kominizmle ve ateizmle mücadele için. Bakın, biz Müslümanlar, kâfir Hıristiyanlarla ittifak yapmadık, aynen Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’in yapmadığı gibi. Kominizm yıkılmadı mı? Hem de çok ileri görüşlü (!) Said-i Nursî’nin vefatından kısa bir süre sonra. Peki bu sefer, kafir Hıristiyanlar kimler üzerine yöneldi? Eskiden olduğu gibi, yine Müslümanlar üzerine. Fransa, Cezair Müslümanlarına katliam yaparken Said-i Nursî hayatta değil miydi? Nasıl bir düşüncedir bu?             “Yalnız kendi dindaşı, meslektaşı, kardeşi olanlarla samimi ittifak değil, Hıristiyanların hakiki dindar ruhanîleriyle de ittifak edilmelidir.”[18] Hangi “hakiki dindar ruhaniler?” Hz.Kur’an’ın bildirmediği, Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in açıklamadığı Hıristiyanlarla mı? Bin dört yüz boyunca hiç ama hiçbir âlimin, salihin ve arifin haberi mi yoktu acaba?  Biz biliyoruz ki, Hz. Kur’an; hıristiyana kâfir, Fahr-i Kâinat (s.a.v.) müşrik demiştir. Üzerine söz söylemek kimin haddine!             Dahası, Risale-i Nur’da, Hristiyanlığın evvela yenileceği yani asli hali olan İseviliğe döneceği ve daha sonra İslam ile beraber ateizm ve komünizme karşı savaşacağı belirtilir. Öyle ki, Hz. İsa Aleyhisselam’ın yeryüzüne tekrar indirildikten sonra, Hristiyanlığı aslî haline kavuşturacağı ve İslam’la omuz omuza olacağını yazmaktadır. Biz Said-i Nursî’nin bu konudaki ifadelerini birlikte yazdıktan sonra cevap kısmına geçelim:   “Ahirzamanda Hazret-i İsâ Aleyhisselâm gelecek, Şeriat-ı Muhammediye (A.S.M.) ile amel edecek" meâlindeki hadîsin sırrı şudur ki: Ahir zamanda felsefe-i tabiiyenin verdiği cereyan-ı küfrîye ve inkâr-ı Ulûhiyete karşı İsevîlik dîni tasaffi ederek ve hurafattan tecerrüd edip İslâmiyete inkılâb edeceği bir sırada, nasıl ki İsevîlik şahs-ı manevîsi, vahy-i semavî kılınciyle o müthiş dinsizliğin şahs-ı mânevîsini öldürür: öyle de; Hazret-i İsâ Aleyhisselâm, İsevîlik şahs-ı mânevîsini temsil ederek, dinsizliğin şahs-ı mânevîsini temsil eden deccalı öldürür. Yâni inkâr-ı Ulûhiyet fikrini öldürecek.”[19]               “(...) İşte böyle bir sırada, o cereyan pek kuvvetli göründüğü bir zamanda, Hazret-i İsâ Aleyhisselâmın şahsiyet-i mâneviyesinden ibaret olan hakikî İsevîlik dîni zuhur edecek, yâni Rahmet-i İlâhiyenin semasından nüzul edecek; hâl-i hâzır Hıristiyanlık dîni o hakikata karşı tasaffi edecek, hurâfattan sıyrılacak, hakaik-i İslâmiye ile birleşecek; mânen, Hıristiyanlık bir nevi İslâmiyete inkılâb edecektir.. Ve Kur'ana iktidâ edecek, o İsevîlik şahs-ı mânevîsi, tâbi’; ve İslâmiyet, metbu’ makamında kalacak. Dîn-i hak, bu ittihak neticesinde azîm bir kuvvet bulacaktır. Dinsizlik cereyanına karşı ayrı ayrı iken mağlûb olan İsavîlik ve İslâmiyet; ittihad neticesinde, dinsizlik cereyanına galebe edip dağıtacak istidadında iken, âlem-i semâvatta cism-i beşerîsiyle bulunan Şahs-ı İsâ Aleyhisselâm, o dîn-i hak cereyanın başına geçeceğini, bir Muhbir-i Sâdık, bir Kadîr-i Külli Şey’in va’dine istinad ederek haber vermiştir. Mâdem haber vermiş, haktır; mâdem Kadir-i Külli Şey’ va’detmiş, elbette yapacaktır.”[20]               “Hem âlem-i insaniyette inkâr-ı Ulûhiyet niyetiyle medeniyet ve mukaddesat-ı beşeriyeyi zîr ü zeber eden Deccal komitesini, Hazret-i İsâ Aleyhisselâm’ın dîn-ihakikîsini İslâmiyetin hakikatiyle birleştirmeye çalışan hamiyetkâr ve fedakâr bir İsevî cemaâti nâmı altında ve "Müslüman İsevîleri" ünvanına lâyık bir cem'iyet, o Deccal komitesini, Hazret-i İsâ Aleyhisselâm’ın riyaseti altında öldürecek ve dağıtacak; beşeri, inkâr-ı Ulûhiyetten kurtaracak.”[21]               “Hem Deccal’ın rejimine ve teşkil ettiği komitesine ve hükûmetine ait garip hâlleri ve dehşetli icraatı, onun şahsiyle münâsebetdâr rivâyet edilmesi cihetiyle mânası gizlenmiş. Meselâ, "O kadar kuvvetlidir ve devam eder: yalnız Hazret-i İsâ (a.s.) onu öldürebilir, başka çare olamaz." rivayet edilmiş. Yâni, onun mesleğini veyırtıcı rejimini bozacak, öldürecek; ancak semâvî ve ulvî hâlis bir din İsevîlerde zuhur edecek ve hakikat-ı Kur'aniye’ye iktida ve ittihad eden bu İsevî dinidir ki, Hazret-i İsâ Aleyhisselâm’ın nüzûlü ile o dinsiz meslek mahvolur, ölür. Yoksa onun şahsı bir mikrop, bir nezle ile öldürülebilir.”[22]               Şu husus herkesin malumudur ki, Hristiyanlık tahrif olmuştur, İncil tahrif edilmiştir ve yeniden ihyası mümkün değildir. Hakikatı kalmayan bir din nasıl aslına rücu eder? Hiç Kur’an’ın ve Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in beyanlarında böyle bir açıklama var mıdır? Yoktur. Şüphesiz, Hz. Resulullah Efendimiz (s.a.v.), peygamberlerin sonuncusudur ve İslâm’ın zuhurundan sonra da bir başka semavî din gelmeyecektir.               "Keza, 'biz Hıristiyanız' diyenlerden de söz almıştık. Onlar da kendilerine hatırlatılan şeylerin çoğunu unutmuşlardı. Biz de, onların arasına kıyamete kadar sürecek kin ve düşmanlığı soktuk. Allah (kıyamet günü), ne yapmış olduklarını onlara elbette haber verecektir. Ey kitap ehli! Kitaptan gizlemiş olduğunuz şeylerin çoğunu size açıklayan, çoğundan da vazgeçen Peygamberimiz size gelmiştir. Ayrıca size, Allah’tan bir nur ve apaçık bir Kitap da gelmiştir.”[23]               Said-i Nursî ve taraftarları, iddia ettikleri şeylerin teslis inancına inanmayan Hıristiyanlar için geçerli olduğunu söylerler. Bu ayrımı ne Kur’an ne Sünnet-i Nebevî ne Selef-i Salihinin akidesinde bulmak mümkün değildir. Hıritiyanlar arasında ancak şu ayrım vardır: Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’den öncekiler ve sonrakiler. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in bi’setinden sonra, O’nu ve getirdiklerini inkâr eden Hıristiyanlar küfr içindedirler.               Hıristiyanların yapmakla yükümlü oldukları tek vazife kayıtsız şartsız Müslüman olmaktır. Said-i Nursî’nin ifadesine göre, ‘kendi dinlerini İslam’la ikmal etmeleri’ hususu imkânsız ve Şeriat’e uymaz. Çürük temel üzerine sağlam bir bina yapılamaz.               Adiy b. Hatem (r.a.), Abdullah b. Selâm (r.a.); Allah Resulünün mümtaz sahabelerindendi. Bu zatlar, Hıristiyanlıktan İslam’a dönmüşler ve eskiye dair hiçbir şeyi İslam’la birleştirmemişlerdir. Hâlbuki onlar, Hıristiyanlığın aslına bugünkülerden daha yakındılar.               “Allah katında din, İslâm’dır. Kitap verilmiş olanlar, kendilerine ilim geldikten sonra sırf aralarındaki aşırılıktan ötürü, ayrılığa düştüler. Allah’ın ayetlerini inkâr edenbilsin ki, Allah hesabı çabuk görendir. Seninle tartışmaya girişirlerse, de ki: 'Ben de kendimi Allah’a teslim ettim, bana uyanlar da.' Kendilerine kitap verilenlere ve ümmîlere de ki: 'Siz de islâm oldunuz mu?' Eğer islâm olurlarsa doğru yolu bulurlar. Yok eğer dönerlerse, sana düşen, yalnız duyurmaktır. Allah, kullarını hakkıyla görmektedir.”[24]   “İslâm’dan başka bir din arayandan, (bu din) asla kabul edilmeyecektir. O, ahirette de hüsrana uğrayanlardan olacaktır.” [25]   “Ey kitap ehli, (gerçeği) gördüğünüz hâlde, niçin Allah’ın ayetlerini inkâr ediyorsunuz?”[26]             Said Nursî, Müslümanların komünizme karşı ancak Hristiyanlarla birleşmek suretiyle mücadele edebileceklerini zannederken, vefatından birkaç 10 yıl sonra komünizm tarih sahnesinden silinip gitmiştir. Hem de komünist olan o eski Hristiyanlar, bırakın İslâm’a tâbi olmayı tekrar asıllarına rücu etmiş ve tıpkı ataları gibi dünyanın dört bir tarafında Müslümanlara karşı yeni haçlı seferleri başlatmışlardır.   Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:   “Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki, muhakkak ileride Meryem oğlu İsa sizin içinize adaletli bir hakem olarak inecektir. O zaman o, haçı kıracak, domuzu öldürecek, cizyeyi kaldıracaktır. (...)”               Hadisi rivayet eden Ebu Hureyre (r.a.) şöyle derdi: “İsterseniz şu ayeti okuyunuz: "Kitap ehlinden hiç kimse hariç olmamak üzere, ölümünden evvel, andolsun ona (İsa’ya) mutlaka iman edecek, o da kıyamet günü kendileri aleyhine birşahit olacaktır" (Sûre-i Nisâ/159)[27]   Merhum Ahmed Davudoğlu Hoca bu hadisin izahında şöyle der:   “Onun indiğini duyunca hemen Yahudilerle Hristiyanlar peyder pey istikbale koşarak: "Biz senin ümmetindeniz" diyeceklerse de, Hz. İsa "Yalan söylüyorsunuz!" diyerek kendilerini paylayacak ve ashabının ancak muhacirler olduğunu söyleyerek, onların halifesini arayacak, onu namaz kıldırırken görünce geri çekilerek: "Sen namazı kıldır. Allah senden razı olmuştur. Ben emîr değil, ancak vezir olarak gönderildim!" diyecek, namazı her zamanki imam kıldıracaktır. (...)”   İsa (a.s.)’nın yeryüzüne indirilmesinin hikmeti babında Aynî şunları kaydetmektedir:   “Bu hususta birkaç vecih vardır: (...) Hz. İsa, Peygamberimiz (s.a.v.) ile ümmetinin sıfatlarını gördüğü vakit, bu ümmetten olmayı istemiş; Allah da duasını kabul ederek onu sağ bırakmıştır. Ahir zamanda Müslümanların umurunu yeniden tanzim etmek için yere indirilecek ve bu hadise Deccal’ın çıktığı zamana tesadüf ederek Deccal’ı tepeleyecektir.”[28]             Said-i Nursî: “…bazen de o, şahs-ı maneviyi bir hadime vermişler ve hadime mültefitane bakmışlar. Bu hakikatten anlaşılıyor ki sonra gelecek o mübarek zat, Risale-i Nur’u bir programı olarak neşir ve tatbik edecek ve o zatın ikinci vazifesi, şeriatı icra ve tatbik etmektir… O zatın üçüncü vazifesi Hilafet-i İslamiyye’yi İttihad-ı İslam’a bina ederek İsevi ruhanileriyle ittifak edip Din-i İslam’a hizmet etmekir.”[29]               Yani gelecek şahsın ilk vazifesi Said-i Nursî’nin kitaplarını neşretmek sonra Allah’ın emirlerini tatbik etmek. Said-i Nursî’nin emirleri Allah’ın emirlerinden evvel mi geliyor acaba? Ayrıca “Hilafet-i İslamiyye’yi İttihad-ı İslam’a bina etmek”ten bahsediyor. Madem Hilafet-i İslamiyye’yi ihya etmek istiyordu niçin, Sultan Abdülhamit Hân Hazretlerinin Panislamizm idealiyle tüm İslam dünyasını bir çatı altında toplamaya çalıştığını bilerek onu tahtından indirmek isteyen İttihat ve Terakki ile beraber hareket etmiştir? Emmanuel Karasso adlı bir Yahudinin kurmuş olduğu İttihat ve Terakki’ye üye olup, İslam Halifesine isyan bayrağı açmak nasıl oluyor da İttihad-ı İslam’a hizmet oluyor?               Said-i Nursî: “Kur’an size bütün dininizi terk etmenizi emretmiyor. Ancak itikatlarınızı ikmal ve yanınızda bulunan dinî esaslar üzerine bina ediniz, diye teklifte bulunuyor. Zira Kur’an ta’dil ve tekmil edicidir. Yalnız zaman ve mekânın değişmesi tesiriyle, tahavvül ve tebeddüle maruz olan füruat kısmında müessirdir.”[30]               Hz. Kur’an’ın böyle bir iddiada bulunmadığı ehl-i kitapla alakalı ayetlerle sabittir. Zira Hadid Sûresinin 22. ve Kamer Sûresinin 49. ayetlerinin işaretiyle, sahih hadislerle ve Cibril hadisi denen meşhur hadisle imanın altı şartı belirlenmiş ve bunlardan birinin eksikliği imanın eksikliği olmuştur. Ve sormak lazımdır Hıristiyanların yanında Allah’ın istediklerinden ne kalmıştır? Namaz mı, oruç mu, zekât mı? Hiç çürük temele sağlam bina inşa edilir mi? Allah, Muhammed Mustafa (s.a.v.)’dan önceki bütün dinleri ve kitapları nesh etmiş, hükümlerini kaldırmış, yalnız Hatemü’l Enbiya (s.a.v.)’ın getirdikleriyle yeni bir şeriat oluşturmuştur. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “O Rasül size ne verdiyse onu alın.”[31] Ayrıca madem ehl-i kitap cennete gidecek, Allah bizi niçin onlarla savaşma hususunda mükellef tutmuştur: “O kendilerine kitap verilmiş olan kimselerle savaşın ki, onlar ne Allah’a, ne de o son güne inanmazlar, Allah’ın ve Rasülünün haram ettiği şeyleri yasak görmezler, hak dini de din olarak kabul etmezler, ta ki onlar zelil kimseler halinde cizyeyi elden versinler!”[32]               “Risale-i Nur, yirminci asrın Müslümanlarını ve bütün insanları koyu bir fikir karanlıklarından ve müthiş dalâlet yollarından kurtarmak için müellifin kendi ihtiyariyle yazılmış değil, Cenab-ı Hakk’ın lisanîyle yazılmış bir eserdir.”[33]               Cenab-ı Hakk’ın lisanı yani kelamı vahiy değil midir? Vahiy ise, Kur’an ve Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’den sadır olan hadisler (vahy-i gayr-i metluv)’dir. Said-i Nursî’nin şu beyanatı da yukarıdaki sözleriyle aynıdır:   “Ey Risale-i Nur! Senin, hakkın dili, hakkın ilhamı olup O’nun izni ile yazıldığına şüphe yok. "Ben, kimsenin malı değilim. Ben hiçbir kitabdan alınmadım, hiçbir eserden çalınmadım. Ben Rabbânî ve Kur'ânîyim. Bir lâyemut’un eserinden fışkıran kerametli bir Nûr’um.”[34]   Said-i Nursî’nin talebeleri, peygamberlere istinâden söylenmiş bir hadis-i şerife onu mazhar kılmışlar ve bu da Risale-i Nur’da geçmektedir.   “(...) Böyle bir emr-i Hak vuku bulduğunda, seni nerede defn edeceğiz. Konya’da Hazret-i Mevlana’da mı? Civar-ı Hazret-i Eyyüb’de mi? yoksa Cennetü’l Mualla veya Cennetü’l Bâki’de mi? Bunu bize açıkça bildir.   Hayır Üstadım, gel biz seni Risale-i Nur tercümanı şahsiyetiyle gönlümüze gömelim. Her zaman seni orada görelim, görüşelim, her zaman sevelim ve sevişelim. Yahut bu ciheti ………………… Hâdis-i Âlîsine havale ederek, vasiyetnamenizde onun için mi beyan ve tasrih buyurmadınız.” [35] Noktalarla belirttiğimiz yere şu mealdeki hadis-i şerifin aslını koymuşlardır: “Allah, her peygamberi(n ruhunu), ancak defnedilmesi gereken yerde kabzeder.”[36]               Said-i Nursî, risalelerini Allah’tan inen kitaplarla mukayese etmiş ve Allah’a şöyle dua etmiştir: “Yâ Rabbî (…) Hazret-i Mûsa Aleyhisselâm’a denizi ve Hazret-i İbrahim Aleyhisselâm’a ateşi ve Hazret-i Dâvud Aleyhisselâm’a dağı, demiri ve Hazret-i Süleyman Aleyhisselâm’a cinni ve insi ve Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm’a şems ve kameri teshir ettiğin gibi, Risale-i Nur’a, kalbleri ve akılları musahhar kıl!”             Said-i Nursî, her insanın hatta çok büyük âlimlerin bile Risale-i Nur’u okumasının şart olduğunu bildirmekte, aksi takdir de çok büyük bir mahrumiyetle onları tehdid etmektedir. Okumayan âlimde enaniyet olacağından bahseden Said-i Nursî’de mi enaniyet vardır, yoksa bildikleri ilimleri ve takvaları ve yazdıkları eserlerle övünmemeleri hasebiyle Risale-i Nur okumayan âlimler de mi ucub ve kibir var, hakperest kişiler anlayacaktır.               “Hem şu hakikat zâhir ve bahirdir ki: Bir kimse allâme dahi olsa, Risale-i Nur’un ve müellifinin talebesidir; Risale-i Nur’u okumak zaruret ve ihtiyacındadır. Eğer gaflet ederse kendini aldatan enaniyetine boyun eğip, Risale-i Nur Külliyatını okumazsa büyük bir mahrumiyete düçâr olur.”[37]               Allah Teâlâ, Kur’an-ı Azimüşşan’da kıyametin vaktiyle alakalı şöyle buyurmuştur: “Kıyamet vakti yaklaştı. Allah’tan başka onun vaktini bilen de yok.” Böyle olduğu halde Said-i Nursî  “... Ve’l-ilmu indallahi lâ ya’lemu’l-gaybe illallâhu Hattâ ye’tiyallahu bu emrihi (şedde sayılır) fıkrası dahi, makam-ı cifrîsi bin beşyüz kırkbeş (1545) olup kâfirlerin başında kıyamet kopmasına îmâ eder… Bu îmalar gerçi yalnız bir tevafuk olduğundan delil olmaz ve kuvvetli değil, fakat birden ihtar edilmesi bana kanaat verdi. Hem kıyametin vaktini kat’î tarzda kimse bilmez; fakat böyle îmalar ile bir nevi kanaat bir gâlip ihtimal gelebilir.”[38]   |  Harun Çetin AkademiDergisi.com       [1]Kastamonu Lâhikası, 114-115, Yirmiyedinci Mektubdan/Gayet ehemmiyetlidir; Tarihçe-i Hayat, 290, Kastamonu Hayatı/ Üstad Bediüzzaman’ın İkinci Dünya Harbi Esnasında Yazdığı Mühim Bir Mektub [2] Sûre-i Beyyine/6 [3] Sûre-i Bakara/217 [4] Sûre-i Mâide/5 [5]Sûre-i Muhammed/8-9 [6] Müslim, İman:70, no:153 [7] Ahmed Davutoğlu, Sahîh-i Müslim Tercüme ve Şerhi, 2/246-247 [8] Ebû Dâvud, Cenâiz, 11/3111; Muvatta', Cenâiz, 12/36 [9] Buhārî, Cihâd, 30/45; Müslim, İmâre, 51/164 [10] Yeniel, Sünen-i Ebî Dâvud Terceme ve Şerhi, 11/478 [11] Hayatü’s Sahabe, M.Yusuf Kandehlevî, cilt:1 [12] Müslim, Tevbe, 8/49 [13] Müslim, Tevbe, 8/50 [14] Müslim, Tevbe, 8/51 [15] Ahmed Davudoğlu, Sahîh-i Müslim Tercüme ve Şerhi, 11/125-126 [16] Tarihçe-i Hayat, 88, İlk Hayatı/Arabî Hutbe-i Şamiye Eserinin Tercümesi/Birinci Kelime/Hâşiye; İctimâi Reçeteler II, 101 [17] Emirdağ Lâhikası I, 150, Yirmiyedinci Mektuptan/Bir Derece Mahremdir; Tarihçe-i Hayat, 473, Emirdağ Hayatı/Bir Derece Mahremdir [18] Lem’alar, 146 [19] Mektubat, 6, Birinci Mektub, Dört Sualin Muhtasar Cevabıdır [20]Mektubat, 53-54, Onbeşinci Mektub/İkinci Makam. [21]Mektubat, 417, Yirmidokuzuncu Mektup/Yedinci Kısım: İşârât-ı Seb'a [22] Şuâlar, 448; Siracü'n-Nûr, 234, Beşinci Şuâ [23]Sûre-i Maide/14-15 [24]Sûre-i Âl-i İmran, 19-20 [25]Sûre-i Âl-i İmran/85 [26]Sûre-i Âl-i İmran/70 [27] Buharî, Enbiyâ, 51/118; Müslim, Îmân, 71/242 [28] Ahmed Davudoğlu, Sahîh-i Müslim Tercüme ve Şerhi, 2/59-62 [29] Sikke-i Tasdik-i Gaybi, 2062 [30]İşaretü’l İ’caz/ Bakara Suresi’nin 4. Ayeti Tefsir [31] Sûre-i Haşr Suresi/7 [32] Sûre-i Tevbe Suresi/29 [33] Rehberler, 141, Gençlik Rehberi/Risale-i Nur Nedir? Ziver Gündüzalp kardeşimizin Konya Nur Talebeleri adına, Risale-i Nur hakkında görüşlerini ifade edip, Ankara Üniversitesi gençlerine gönderdiği bir konferanstır. [34] Müdâfaalar, 347, Afyon Müdâfâsı/Afyon MahkemesiKararnâmesinden/Sanıklardan Bilahere Yakalanmış Olduğundan, Bilirkişilere Tedkike Gönderilemeyen Sair Eserler ve Mektublardaki Suç Mevzuu Olan Yazıların Hulâsaları. Benzer ifadeler için bak. Şuâlar, 141, 523, 535, 545, 590; Mektubat, 361, 362; Sikke-i Tasdîk ı Gaybî, 68, 74; Kastamonu Lâhikası, 14, 179, 212; Âsâ-yı Mûsa, 118; Tarihçe-i Hayat, 579 [35] Siracü’n-Nûr, 253, Hasan Feyzi’nin Mersiyesi [36] Tirmizî, Cenâiz, 32/1023. Nitekim, Resulullah (s.a.v.) vefat ettiğinde, defin yeri hususunda ihtilâf edilmiş, Ebu Bekir (r.a.)’in bu hadisi hatırlatması üzerine, Peygamberimiz yatağının olduğu yere defnedilmiştir. [37] İctimâi Reçeteler II, 193, Hakikat Çekirdekleri/Hutbe-i Şâmiye’nin İkinci Zeylinin İkinci Kısmı/Üniversite Nur Talebeleri Namına Abdünnur [38] Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, Birinci Şua 6 days ago, elvan koc tarafından yayınlandı Etiketler: Said-i Nursi masonluk gizli kardinal fethullah gülen bediüzzaman mı misyoner moon tarikatı gizli kardinallermüslüman iseviler nurculuk misyonerlik faaliyetleri Yarım Ümmi bir Bediüzzaman (!) olur mu? Biz yaptık oldu! Yarım Ümmi bir Bediüzzaman (!) olur mu? Biz yaptık oldu! Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde (...)10 Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine ve ledünniyat ve hakaik-ı eşyaya ve esrar-ı kâinata ve hikmet-i İlâhiyeye vâris kılınmıştır ki, şimdiye kadar böyle mazhariyet-i ulyâya kimse nail olmamıştır.11 (...) alelusûl yirmi sene tahsili lâzım gelen ulûm ve fünunun zübde ve hülâsasını üç ayda tahsil ve ikmal etmiştir.12 Evet, üç aylık bir tahsili bulunan ve kırk seneden beri Kur'an-ı Kerîm’den başka bir kitapla iştigal etmeyen, yüzotuzu Türkçe, onbeşi Arapça olan eserlerini te'lif ederken hiçbir kitaba müracaat etmediği, henüz hayatta olan kâtipleri tarafından şehâdet edilen, esasen kütüphanesi de bulunmayan, yarım ümmî bir zat (...)13 (...) Medrese usulünce onbeş sene ders almakla okunan kitapları Resâil-in-Nur müellifi yalnız üç ayda tahsil etmiş.14 Ciddî bir şevk ile tahsili gözüne aldı ve bu niyetle nahiyeleri İsparit Ocağı dahilinde bulunan Tağ Köyünde Molla Mehmed Emin Efendi’nin medresesine gitti. Fakat fazla duramadı. Hâle-i fıtriyeleri icabı, daima izzetini koruması ve hattâ âmirâne söylenen küçük bir söze dahi tahammül edememesi; medreseden ayrılmasına sebeb oldu. Tekrar Nurs’a döndü. Nurs’da ayrıca bir medrese olmadığından dersini büyük biraderinin haftada bir defa sılaya geldiği günlere hasrederdi. Bir müddet sonra Pirmis Karyesine, sonra Hîzan şeyhinin yaylasına gitti. Burada da tahakküme tahammülsüzlüğü, dört talebe ile geçinmemesine sebeb oldu.15 **** 10 Şuâlar, 434, Ondördüncü Şua/Bediüzzaman’ın Afyon Mahkemesi Müdafaası ve Mektupları ve Nur Talebelerinin Afyon Mahkemesinde Yaptıkları Hakikatlı Müdafaalar/Ahmed Feyzi’nin Müdafaasıdır. 11 Şuâlar, 542, Onbeşinci Şua/Elhüccetü’z-Zehra/Risa le-i Nur Nedir? ve Hakikatlar Muvacehesinde Risale-i Nur ve Tercümanı Ne Mahiyettedir Diye Bir Takriznâmedir; Bediüzzaman Said Nursî (Bundan sonra bu kitabı Tarihçei Hayat şeklinde göstereceğiz), 579, Afyon Hayatı/Risale-i Nur Nedir? Bediüzzaman Kimdir? 12 Tarihçe-i Hayat, 34, İlk Hayatı. 13 Sözler, 703, Teşrin-i sâni (1950) de Ankara Üniversitesinde (...) bir konferanstır. 14 Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 78, Birinci Şua/İkinci Bir İhtar. 15 Tarihçe-i Hayat, 31, İlk Hayatı. 10th September 2011, Akademi tarafından yayınlandı Etiketler: said-i nursi icazeti hayatı yarı cahil said nursi sözleri izle Said-i Nursi sünuhat said-i nursi tahsil hayatısaidi nursi filmi kimdir medreseden kaçan said-i nursi yarı cahil bediüzzaman bediüzzaman risale-i nur said nursiilham saıd nursı yarım ümmi bediüzzaman olur mu Her Kafasını attıranı vurmaya kalkan DELİ SAİD... Her Kafasını attıranı vurmaya kalkan DELİ SAİD... Yaz olması dolayısıyle, ahali ve talebelerle birlikte Şeyhan Yaylâsına gittiler. Orada, biraderi Molla Abdullah ile bir gün döğüşmüş. Tâğî Medresesi Müderrisi Mehmed Emin Efendi, Küçük Said’e: -Ne için kardeşinin emrinden çıkıyorsun? diye işe karışmış. Bulundukları medrese, meşhur Şeyh Abdurrahman Hazretlerinin olması dolayısıyle, hocasına şu yolda cevap verir: -Efendim, şu tekyede bulunmak hasebiyle, siz de benim gibi talebesiniz. Şu halde burada hocalık hakkınız yoktur! diyerek, gündüz vakti bile herkesin güçlükle geçebileceği cesim bir ormandan geceleyin geçerek Nurşin’e gelir. Tarihçe-i Hayat, 32, İlk Hayatı. ["Sel, yükseklere düşman olduğu gibi, ilim de kibirlenen öğrencilerin düşmanıdır." İlim, ancak tevazu göstermek ve dinlemek ile elde edilir. İmam-ı Gazali - İhya-i Ulumiddin] ____ (...) Oradan kalkarak meşayih-i âzam mevkii bulunan Gaydâ kasabasına gelir. Orada dahi arkadaşı Molla Muhammed Efendi ile döğüşerek, Molla Muhammed’in hançer çekmesi üzerine gözüne iliştiği baltaya sarılır. O sırada diğer bir talebe başından yaralı düşünce, medrese hayatını terkle pederleri nezdine gelir. Ve pederlerine: "Ben artık büyümedikçe okumaya gitmem. Zira talebeler bütün benden büyüktürler. Onlara gücüm yetinceye kadar evde kalırım." der. Ve o kış ilkbahara kadar evde kalır. İctimâi Reçeteler I, 9, Tarihçe-i Hayat/Latife. 10th September 2011, Akademi tarafından yayınlandı Etiketler: medrese okumayı beceremeyen said-i nursi hayatı sözleri Said-i Nursi izle sünuhat saidi nursi filmi kimdirbediüzzaman risale-i nur said nursi gerçek said-i nursi ilham hocasına edepsizlik eden said nursi saıd nursı vali vurmaya kalkan said-i nursi eli baltalı said-i nursi said-i nursi'nin gençlik yaşamı Said Nursi kendisinin Abdülhamid Han TarafındanTımarhaneye attırıldığını doğruluyor. Said Nursi kendisinin Abdülhamid Han TarafındanTımarhaneye attırıldığını doğruluyor. "Kırk sene evvel ehl-i siyaset, bana bir cinnet-i muvakkate isnadıyla tımarhaneye sevkettiler. Ben onlara dedim: Sizin akıllılık dediğinizin çoğunu ben akılsızlık biliyorum, o çeşit akıldan istifa ediyorum "  Şualar | On Üçüncü Şuâ | 303  "... nihayet rakiplerimin ifsadatıyla, merhum sultan hamid'in emriyle tımarhaneye kadar sürüklendim."  Şualar | On Dördüncü Şuâ | 426 10th September 2011, Akademi tarafından yayınlandı Etiketler: hayatı said nursi tımarhane akıl hastanesi sözleri Said-i Nursi izle sünuhat saidi nursi filmi kimdirAbdülhamid han said nursi'yi akıl hastanesine yatırdı mı deli said bediüzzaman risa Said-i Nursi ve Nurculuk bir ihanet projesiydi. Aynı Adnan Oktar projesi gibi.. Said-i Nursi ve Nurculuk bir ihanet projesiydi. Aynı Adnan Oktar projesi gibi..  Said-i Nursi ve Nurculuk bir proje idi. Yabancı istihbarat örgütlerinin ve Vatikan'ın ve de masonluğun kontrolünde bir proje... Aynı günümüzdeki Adnan Oktar projesi gibi... Adnan Oktar ile Said arasında o kadar çok benzer noktalar var ki... Artık Said-i Nursi'nin zır cahil biri olduğu, tescilli-raporlu bir deli olduğu bir çok ilmi meselede uydurma bilgiler yazıp söylediği, tartışmaya mahal vermeyecek şekilde net küfür ifadeleri yazdığı yada risalelerin çoğunu onun yazmadığı, ortada bir ekip çalışması olduğu, onun liderliğinde/piyonluğunda kurulan bu yeni cemaat eli ile ve uydurulan "Nurculuk" tabiri ile bundan onlarca yıl önce dinler arası diyalog ve "ortak din" projesinin/ihanetinintuşuna basıldığı, bu yüzden o risalelerde, 1. dünya savaşında bizimle harp ederken, bizim dinimize, vatanımıza ve canımıza kast etmiş iken geberttiğimiz  Hıristiyan askerleri için "şehid" ifadesinin kullanıldığı ve Said-iNursi(Said Okur)'nin bir sahtekar olduğu ispat edilmiştir. O'nun sahtekar olduğunu kabul edemeyenler bile en azından çeşitli İslam ve Türk düşmanı Kurumlar ve yapılanmalar tarafından kullanılan akıl sağlığı tam olarak yerinde olmayan biri olduğunu kabul etmek zorunda kalmışlardır. Meydana çıkan gerçekler, tarihi vesikalar, kendi yazdıkları, kendisi adına yazılanlar bu hususların tek tek ispatıdır.   Bir kaç sene sonra gerçekler daha net belgeler ve hatıralar ile her yerde, her sosyal platformda ve her blogdaherkesin önüne çıkacak ve inadi olarak bu sahtekarı savunanlar çok mahcup olacaklardır.Aynı şekli ile Adnan Oktar projesi de ele alındığında meydana çıkan gerçek şaşırtıcı değildir. Oktar'ın da hayatına ve iddia ettiği davasına dair hemen her şey yalan ve sahtekarlıktır. Adnan Oktar'ın da hiç bir ilmi tedrisatı yok. İslam dininin en temel ilmi meselelerinden bile mahrum birisi. Aynı Said gibi Adnan Oktar da tescilli/resmi evraklı bir akıl hastası. Hatta Adnan Oktar'ın akıl hastalığı devletimizin sivil ve askeri yedi ayrı hastanesi tarafından ayrı ayrı yedi kere tescil edilecek kadar sağlam. Konusunda uzman müslüman hekimler tarafından da gerekli raporlarla teşhis ve tesbit edilecek kadar sağlam ve net. Aynı Said-i Nursi de olduğu gibi bütün bu inanılmaz gerçeklere rağmen ortada Adnan Oktar/Harun Yahya adına basılıp yayınlanmış eserler var. Yine bir çok ilmi meselede, okuyucuyu küfre götürecek kadar yanlış bilgilerin kasıtlı olarak konulduğu ve üç yüzden fazla olduğu söylenilen bu eserlerin üç tanesini dahi Adnan Oktar yazmamış. Bu kadar kitabın içeriklerine vakıf olmasını geçtik, sözde kendisine ait olan sadece üç kitabından imtihana çekilse ve burada anlatılan meseleler kendisine sorulsa cevap veremeyeceğinden eminim. Nasıl mı eminim? Çünkü bunun da delili mevcut. İzledim; Çok izlenilen bir TV kanalının çok izlenilen bir tartışma programına Adnan Oktar'ı çıkartmışlar ve "Şimdi siz, Darwinizmi ve Materyalizmi bitirmeye ve bunun karşısına da Yaratılışçılığı koymaya çalışıyorsunuz. Bunun mücadelesini veriyorsunuz. Pekiyi, bana yaratılışın dinen ispatını söyler misiniz?" sorusuna Adnan Oktar mahcup aynı zamanda tedirgin bir gülümseme ile"Yaratılışın ispatı imandır. Adem ile Havva'dan geldik. Allahü Teala bunu Kur'an'da haber veriyor."şeklinde kaçamak bir cevap veriyor. Ama karşısındaki sunucu kurt mu kurt. Öyle bırakır mı adamı... Hemen tekrar soruyor "Pekiyi bu gerçeği haber veren bir sure/ayet ismi veremez misiniz?" diye.. Cevaba bakınız; "Ezberimde yok. Ezberimde yok. Belki Oktar'ın bilgisayarı bize bu konuda yardımcı olabilir."   Oktar dediği Oktar Babuna isimli kişi de aslında Adnan Oktar'ın emrinde değil, O'nu oynatan ekipte olan ve aynı Adnan Oktar gibi anadan ve babadan gizli Yahudi olan birisi... Bakın dönen fırıldağa şimdi siz. Bizim zengin gizli Yahudi ve Sabetayist Yahudi ailelerin uşakları, yaşadıkları hayatın monotonluğundan sıkılmış olacaklar ki "Mücahidlik" ve "Mehdilik" oyunu oynamaya başlamışlar. Hem de İsrail istihbaratı MOSSAD'ın ve bütün dünya mason teşkilatlarını yöneten, İsrail terör ve işgal devletini de yöneten Sanhedrin hahamlarının (Yetmişler Meclisi'nin) kontrolünde... Hani gelip gelip Adnan'ı öpüp duran o İsrail'li hahamlar var ya, işte onlar şu meşhur Mason pramidinin üstten alta doğru üçüncü sırasındalar. Yani kelli felli adamlar. Gerçi arada daha düşük rütbede adamlar gelmiyor değil İsrail'den. Bir bakıyorsunuz gece yarısı İsrail'in ekonomi bakan yardımcısının başkanlığında bir Yahudi heyeti, 20 Ağustos 2012'de bir gecelik gizli bir ziyaret için Türkiye'ye geliyorlar. Bir Adnan Oktar'ı bir de Nevzat Yalçıntaş'ı görüp gidiyorlar. Neyse ki istemeseler de basına yakalanıyorlar. Adnan malumunuz. Pekiyi Nevzat Yalçıntaş kim? Oğlunu Sabetaysilerin Şişli Terakki okullarında okutmuş ve son bir kaç senedir Sabetayist olmakla suçlanan biri...   Denk mi geldi ne? Mutlaka tesadüftür(!) diyorum.     Said-i Nursi eli ile daha çok Hıristiyanlar "Dost", "Kardeş", "Cennetlik", "Müttefik" hatta inanılmaz bir şekilde "Şehid" olarak kabullendirilmek istenirken, Adnan Oktar eli ile şu anda bütün bunlara ek olarak Yahudiler de bu ayara sokulmak isteniliyor bizim zihinlerimizde/kabullenişlerimizde. Hani Kur'an'ın bunca ayetinde Yahudilerin gerçekte ne oldukları haber verilmemiş ve biz Müslümanlar ısrarla ikaz edilmemiş olsa, uyacağız Adnan Oktar'ın söylediği kardeşlik türküsüne ve açacağız gözümüzü Nil'den Fırat'a kadar hakim Büyük İsrail Devleti'ne... "Olmaz canım o kadar da!" falan demeyin sakın. Bizden önceki kuşak da tam dört yüz sene bizim toprağımız olan Filistin'de bir Yahudi terör devleti kurulacağına ihtimal vermiyordu. Ne güzel de söylüyor kendisine ezberletilen türküyü Adnan Oktar; "Yahudiler bizim kardeşlerimiz. Tertemiz insanlar onlar. Peygamber soyu onlar. İsrail'e atom bombası atanın gök kubbeyi başına yıkarız." diye... Eh, insan gizli bir Yahudi olup İslam davasının içine sızınca söylese söylese böyle bir türkü söyler de biz Türkiyeli müslümanların bu ihanet türküsüne sessiz kalıp alkışlamarını beklemeleri de biraz hayalperestlik olmaz mı? Bir de kendisine ve kendisini oynatan tamamı Yahudi olduğu halde Müslüman gibi gözüken çetesine, tepki konulunca da kızıp soluğu yargıda alması ve dava açtığı kişilere daha şikayet dilekçelerinde bile türlü türlü iftiralar atması yok mu... Sevsinler, aman yesinler... Kedi canını senin. Ne hayali bir oyun kuruyorsun sen kendi çapında böyle? Bak benden söylemesi seni iyi motive etmişler de amiyane tabirle ifade etmek gerekirse epey de bir gazlamışlar. İnsan bu kadar aleni ve bu kadar yetersiz, birikimsiz bir ihanet projesine yetmiş küsür milyonluk bu Müslüman milletin tepkisiz kalacağına ve bu oyuna geleceğine inanabilir mi yahu? Değirmenin suyu nereden gelir belli değil. Dönen paranın, yapılan masrafların haddi hesabı yok. İlk dönemlerinde şantaj ve tehditten elde ettikleri devasa meblağlar da bu denli bir ihanet projesinin maliyetini karşılamada çok küçük kalır. Neyse ki şu her şeyi itiraf eden ve bir anda ülkemizi bambaşka bir gündeme sokan haham Tuncay Güney, bu konuya da açıklık getirmiş. Emniyetteki, gizli kameraya da çekilen ve bir haber kanalında da yayımlanan ifadesinde bir çok "Vayyy" diyeceğimiz gerçekleri anlatırken "Adnan Oktar'ı da İsrail finanse ediyor. Siyonizmin karşıtı gibi gözükürken aslında Siyonizme hizmet ediyor." diyor. Vayyy ki ne vaayyy şimdi. Desene 1999'da Adnan Oktar'a Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en büyük polisiye terör operasyonunu yapan devrin İçişleri Bakanı Sayın Sadettin Tantan meseleyi hiç abatmamış da yapılması gerekeni yapmış. Bir de "Adnan Oktar APO kadar tehlikeli biridir." diye basına açıklama yaptığı için kızıyorlardı adama... "E kardeşim peki Adnan Oktar ve suç örgütü, ihanet çetesi, bunca operasyonlardan ve davalardan nasıl kurtulmuş?" diye sorar gibi oldunuz değil mi? İşte meselenin burası tam bir Türk filmi... Ayrıca bir kitap hacminde incelenmesi gereken ve Türk hukuku denilen uygulamanın aslında Sabetayist guguku olduğunu tek başına ispat eden bir serüven. İşin bu tarafına da Müslüman hukukçularımız temas etsinler. Öyle tahmin edebiliyorum ki bütün mesaisi, bütün hedefi Adnan Oktar'ın ihanet davasına hizmet etmek olan aktif bin kişi var. Bunların tamamı da gizli Yahudiler ve Sabetayistler. Aralarında tesettürlüler, çok Müslüman bilinen, etraflarında böyle tanınan aileler var. Açılan sosyal medya sayfa ve profilleri, web siteleri, bloglar ve nihayet TV kanalı... Büyük emek ve maliyet bunlar. Başka cemaat yada akımlarda olduğu gibi gönüllülük ve hizmet anlayışı ile dönen bir sistem de değil bu. Tam bir emir komuta sistemi var. Görevlendirilmiş yüzlerce Sabetayist genç, sözde İslami sayfaların başlarındalar. Bazen tesettürü inkar ediyorlar. Bazen hak mezhepleri. Bazen"Peygamberimiz çırılçıplak kadınların arasına girer ve onlara sohbet ederdi." diyecek kadar alçaklaşıyorlar. Adileşiyorlar. Tabii onlar için sorun yok. Zaten İslam'a gerçekten inanmıyorlar. İnandıkları bozulmuş Tevrat ve Musevilik, onlara, istedikleri her kılığa girebilme ve Yahudi olmayan herkese akıllarına gelen her ama her şeyi yapabilme hürriyeti veriyor. Yaptıkları kansız, ahlaksız, zalimce ve hain hareketlerden ahirette asla hesaba çekilmeyeceklerine inanıyorlar. Bunlar tam takım gizli Yahudiler, Sabetayistler ve Masonlar.  Zaten A9 ismini verdikleri kanalın logosu bile masonik bir anlam taşıyor. Neyseki soy adı kanunu diye bir kanun çıkmış ülkemizde 1934 senesinde. Ve neyseki bu ahmak hainler isim ve soy isimlerinde bir takım şifreler kullanmayı tercih etmişler de şimdi gelişen iletişim teknolojisi ve özellikle de sosyal ağlar sayesinde bir kaç tıkla bütün şebeke ayın on dördü gibi karşımıza çıkıveriyor. Bakın nasıl da şifreler kullanmışlar. -el -al -men -man- -er -ar -berk -ül -gen -gan -us -sü gibi ekleri büyük ustalıkla şifre olarak kullanmışlar. Örneklendirelim sosyal medyada Adnan Oktar davası güden gerçek isimler ile. Gerçek hainler ile; Baran GürMANhttp://www.facebook.com/baran.gurman *** Erdem Ertüzün Hem -er'ler hem de -tüzün özenle seçilmiş şifreler. Tabii o da sağlam bir Adnan'cı... http://www.facebook.com/erdem.ertu   ***   Ar-man Pekin http://www.facebook.com/arman.pekin   ***   Eda Berk-Man http://www.facebook.com/eda.berkman*** Mina Berk-Men http://www.facebook.com/mina.berkmen     ***   Liste böyle uzayıp gidiyor. Buraya böylece yüzlerce aktif Adnancının isim ve profillerini, kullandıkları Sabetayist şifreleri ile koymak mümkün. Bir bakın Adnan'ın mücadelesini veren şahıslara sanal medyada bu gözle ve görün siz de devasa ihanet şebekesini... Nasip olursa önümüzdeki günlerde de Said isimli deli ve zır cahili bu millete Bediüzzaman olarak kabul ettiren Sabetayist-Kripto Yahudi-Masonik ve Yurt dışı istihbarat bağlantılı şebekeyi deşifre ederiz yine delillerimiz ile.   Siz siz olun, Akademi'de olun. Gerçekleri bulun ve bizim devletimizde, bizim topraklarımızda, bizden gözükerek bize bu denli büyük ihanetleri ve zulümleri eden bu hain güruhlardan hesap sorun.  En kalın ve en sağlam zincir, en zayıf halkası kadar sağlamdır. Hiç bir güç, halka rağmen, halkın tepkisine rağmen başarılı olamaz. Türk milleti bu hainleri nefesleri ile boğacaktır...   | Mehmet Fahri Sertkaya AkademiDergisi.com 19th January, Akademi tarafından yayınlandı Etiketler: deliüzzaman Said-i Nursi masonluk mossad said okur adnan oktar said nursi bediüzzaman sabetayistlerkripto yahudiler said-i nursi, said nursi, said okur, müceddid mi, şiiri, itirafnamesi DELİ SAİD SÖYLER SÖZÜ Deli Said söyler bu mühim sözü Nar-ı cehennemde hali pek kötü Dinle bak ne imiş hikayenin özü Deli Said inler durur, söyler durur. Ben bir Deli Said idim, gencecik biçare, İlim öğreneyim diye girdim de mektebe ne zor zanaat imiş ilim tahsili böyle Geçmedi medresede bi gündüz bi gece Günler geçmez, akşamlar olmaz, Okurum okurum kafam da almaz. Dönüp gitsen eve, o hiç olmaz Deli Said inler durur, söyler durur. Akranlarım su gibi eder ezber Ben akılsızda ezber ne gezer Bu işi bir taktik hareket çözer Deli Said inler durur, söyler durur. Aklettim ki bu iş böyle olmuyor Herkes anasından alim doğmuyor Okumadan da bak nasıl alim olunuyor Deli Said inler durur, söyler durur. Doksan gün oldu idi terk ettim mektebi Bir yol tutturdum da kandırdım herkesi Hikayemin bunda sonrası çok çok önemli Deli Said inler durur, söyler durur. "Mektep bilmem emme okudum ciltle kitap Her kim ne sorsa veririm güzelce cevap" Diye tutturdum sahtekarca bir yalan yol Son durak cehennem imiş, haberdar ol "İlim ehli isen olmalı mutlaka eserin yok mu Efendi, senin ilmi risalelerin!" Demesinler diye tutturdum bir yalan yol Son durak cehennem, sen de haberdar ol dinle evlad cehennemden gelen bu sesi İlim diye ben yazdım uydurma risaleleri Hem gavurlara bile dedim ki müslüman Hıristiyanları bile ettim ehl-i iman Bir bak var mı tarihte böyle alim kim gavurlara böyle halim selim ayet hadis hükümlerini bile çiğnedim Deli Said inler durur,söyler durur. Umumi harpte bizimle harbeden kafirleri şehid diye yazdım, okumadın mı risalemi Hele Cevşen denen şu uydurma şii zikrini Göklere çıkardım, hem yok tek bir mesnedi Her meseleye delil getirmekten aciz idim yoktu ki delil getirebilecek kadar ilmim Bu sorunu bir şekilde mutlaka çözmeliydim şeytan üfledi solumdan bi anda, irkildim Aman Allah'ım bu nasıl parlak fikir Böyle sinsilik şeytanın aklına gelir "her meselenin halli kalbime bildirilir" deyince, delil de işte böyle gelir Kimse demedi ki bu nasıl ilmi delil öyle ise herkes her şeye delil getirir Bu, peygamberlik iddiası gibi bi şeydir Evliyayız ya kim bizi eleştirebilir neticede tuttu bizim bu sinsi oyun millet de insan değil sanki koyun e kardeşim, bi kere de bilene sorun Deli Said inler durur, söyler durur. Bana haber geliyor falanca yıldızdan Gelecekten haberi alırım kömür sobasından Aynen böyle yazdım risaleme şaşırma inan Buna rağmen oldum mu bi de bediüzzaman Koca koca medreseliler düştüler peşime risalelerimi koydular Kur'an'ın yerine var mı risaleden başka bir şey ellerinde Peşimden sıra sıra cehenneme girerler de bütün suçu yıkarlar ben delinin üzerine Deli Said, sen de sözün fazla söyleme Samimi iman ehli, danışırlar alimlere Nice ahmağı da peşinden sürdün cehenneme Bunları okurlar da yine dönmezler istikamete | Deliüzzaman Said-i Nursi Said-i Nursi ve Nurculuk bir ihanet projesiydi. Aynı Adnan Oktar projesi gibi.. Said-i Nursi ve Nurculuk bir ihanet projesiydi. Aynı Adnan Oktar projesi gibi..  Said-i Nursi ve Nurculuk bir proje idi. Yabancı istihbarat örgütlerinin ve Vatikan'ın ve de masonluğun kontrolünde bir proje... Aynı günümüzdeki Adnan Oktar projesi gibi... Adnan Oktar ile Said arasında o kadar çok benzer noktalar var ki... Artık Said-i Nursi'nin zır cahil biri olduğu, tescilli-raporlu bir deli olduğu bir çok ilmi meselede uydurma bilgiler yazıp söylediği, tartışmaya mahal vermeyecek şekilde net küfür ifadeleri yazdığı yada risalelerin çoğunu onun yazmadığı, ortada bir ekip çalışması olduğu, onun liderliğinde/piyonluğunda kurulan bu yeni cemaat eli ile ve uydurulan "Nurculuk" tabiri ile bundan onlarca yıl önce dinler arası diyalog ve "ortak din" projesinin/ihanetinintuşuna basıldığı, bu yüzden o risalelerde, 1. dünya savaşında bizimle harp ederken, bizim dinimize, vatanımıza ve canımıza kast etmiş iken geberttiğimiz  Hıristiyan askerleri için "şehid" ifadesinin kullanıldığı ve Said-iNursi(Said Okur)'nin bir sahtekar olduğu ispat edilmiştir. O'nun sahtekar olduğunu kabul edemeyenler bile en azından çeşitli İslam ve Türk düşmanı Kurumlar ve yapılanmalar tarafından kullanılan akıl sağlığı tam olarak yerinde olmayan biri olduğunu kabul etmek zorunda kalmışlardır. Meydana çıkan gerçekler, tarihi vesikalar, kendi yazdıkları, kendisi adına yazılanlar bu hususların tek tek ispatıdır.   Bir kaç sene sonra gerçekler daha net belgeler ve hatıralar ile her yerde, her sosyal platformda ve her blogdaherkesin önüne çıkacak ve inadi olarak bu sahtekarı savunanlar çok mahcup olacaklardır.Aynı şekli ile Adnan Oktar projesi de ele alındığında meydana çıkan gerçek şaşırtıcı değildir. Oktar'ın da hayatına ve iddia ettiği davasına dair hemen her şey yalan ve sahtekarlıktır. Adnan Oktar'ın da hiç bir ilmi tedrisatı yok. İslam dininin en temel ilmi meselelerinden bile mahrum birisi. Aynı Said gibi Adnan Oktar da tescilli/resmi evraklı bir akıl hastası. Hatta Adnan Oktar'ın akıl hastalığı devletimizin sivil ve askeri yedi ayrı hastanesi tarafından ayrı ayrı yedi kere tescil edilecek kadar sağlam. Konusunda uzman müslüman hekimler tarafından da gerekli raporlarla teşhis ve tesbit edilecek kadar sağlam ve net. Aynı Said-i Nursi de olduğu gibi bütün bu inanılmaz gerçeklere rağmen ortada Adnan Oktar/Harun Yahya adına basılıp yayınlanmış eserler var. Yine bir çok ilmi meselede, okuyucuyu küfre götürecek kadar yanlış bilgilerin kasıtlı olarak konulduğu ve üç yüzden fazla olduğu söylenilen bu eserlerin üç tanesini dahi Adnan Oktar yazmamış. Bu kadar kitabın içeriklerine vakıf olmasını geçtik, sözde kendisine ait olan sadece üç kitabından imtihana çekilse ve burada anlatılan meseleler kendisine sorulsa cevap veremeyeceğinden eminim. Nasıl mı eminim? Çünkü bunun da delili mevcut. İzledim; Çok izlenilen bir TV kanalının çok izlenilen bir tartışma programına Adnan Oktar'ı çıkartmışlar ve "Şimdi siz, Darwinizmi ve Materyalizmi bitirmeye ve bunun karşısına da Yaratılışçılığı koymaya çalışıyorsunuz. Bunun mücadelesini veriyorsunuz. Pekiyi, bana yaratılışın dinen ispatını söyler misiniz?" sorusuna Adnan Oktar mahcup aynı zamanda tedirgin bir gülümseme ile"Yaratılışın ispatı imandır. Adem ile Havva'dan geldik. Allahü Teala bunu Kur'an'da haber veriyor."şeklinde kaçamak bir cevap veriyor. Ama karşısındaki sunucu kurt mu kurt. Öyle bırakır mı adamı... Hemen tekrar soruyor "Pekiyi bu gerçeği haber veren bir sure/ayet ismi veremez misiniz?" diye.. Cevaba bakınız; "Ezberimde yok. Ezberimde yok. Belki Oktar'ın bilgisayarı bize bu konuda yardımcı olabilir."   Oktar dediği Oktar Babuna isimli kişi de aslında Adnan Oktar'ın emrinde değil, O'nu oynatan ekipte olan ve aynı Adnan Oktar gibi anadan ve babadan gizli Yahudi olan birisi... Bakın dönen fırıldağa şimdi siz. Bizim zengin gizli Yahudi ve Sabetayist Yahudi ailelerin uşakları, yaşadıkları hayatın monotonluğundan sıkılmış olacaklar ki "Mücahidlik" ve "Mehdilik" oyunu oynamaya başlamışlar. Hem de İsrail istihbaratı MOSSAD'ın ve bütün dünya mason teşkilatlarını yöneten, İsrail terör ve işgal devletini de yöneten Sanhedrin hahamlarının (Yetmişler Meclisi'nin) kontrolünde... Hani gelip gelip Adnan'ı öpüp duran o İsrail'li hahamlar var ya, işte onlar şu meşhur Mason pramidinin üstten alta doğru üçüncü sırasındalar. Yani kelli felli adamlar. Gerçi arada daha düşük rütbede adamlar gelmiyor değil İsrail'den. Bir bakıyorsunuz gece yarısı İsrail'in ekonomi bakan yardımcısının başkanlığında bir Yahudi heyeti, 20 Ağustos 2012'de bir gecelik gizli bir ziyaret için Türkiye'ye geliyorlar. Bir Adnan Oktar'ı bir de Nevzat Yalçıntaş'ı görüp gidiyorlar. Neyse ki istemeseler de basına yakalanıyorlar. Adnan malumunuz. Pekiyi Nevzat Yalçıntaş kim? Oğlunu Sabetaysilerin Şişli Terakki okullarında okutmuş ve son bir kaç senedir Sabetayist olmakla suçlanan biri...   Denk mi geldi ne? Mutlaka tesadüftür(!) diyorum.     Said-i Nursi eli ile daha çok Hıristiyanlar "Dost", "Kardeş", "Cennetlik", "Müttefik" hatta inanılmaz bir şekilde "Şehid" olarak kabullendirilmek istenirken, Adnan Oktar eli ile şu anda bütün bunlara ek olarak Yahudiler de bu ayara sokulmak isteniliyor bizim zihinlerimizde/kabullenişlerimizde. Hani Kur'an'ın bunca ayetinde Yahudilerin gerçekte ne oldukları haber verilmemiş ve biz Müslümanlar ısrarla ikaz edilmemiş olsa, uyacağız Adnan Oktar'ın söylediği kardeşlik türküsüne ve açacağız gözümüzü Nil'den Fırat'a kadar hakim Büyük İsrail Devleti'ne... "Olmaz canım o kadar da!" falan demeyin sakın. Bizden önceki kuşak da tam dört yüz sene bizim toprağımız olan Filistin'de bir Yahudi terör devleti kurulacağına ihtimal vermiyordu. Ne güzel de söylüyor kendisine ezberletilen türküyü Adnan Oktar; "Yahudiler bizim kardeşlerimiz. Tertemiz insanlar onlar. Peygamber soyu onlar. İsrail'e atom bombası atanın gök kubbeyi başına yıkarız." diye... Eh, insan gizli bir Yahudi olup İslam davasının içine sızınca söylese söylese böyle bir türkü söyler de biz Türkiyeli müslümanların bu ihanet türküsüne sessiz kalıp alkışlamarını beklemeleri de biraz hayalperestlik olmaz mı? Bir de kendisine ve kendisini oynatan tamamı Yahudi olduğu halde Müslüman gibi gözüken çetesine, tepki konulunca da kızıp soluğu yargıda alması ve dava açtığı kişilere daha şikayet dilekçelerinde bile türlü türlü iftiralar atması yok mu... Sevsinler, aman yesinler... Kedi canını senin. Ne hayali bir oyun kuruyorsun sen kendi çapında böyle? Bak benden söylemesi seni iyi motive etmişler de amiyane tabirle ifade etmek gerekirse epey de bir gazlamışlar. İnsan bu kadar aleni ve bu kadar yetersiz, birikimsiz bir ihanet projesine yetmiş küsür milyonluk bu Müslüman milletin tepkisiz kalacağına ve bu oyuna geleceğine inanabilir mi yahu? Değirmenin suyu nereden gelir belli değil. Dönen paranın, yapılan masrafların haddi hesabı yok. İlk dönemlerinde şantaj ve tehditten elde ettikleri devasa meblağlar da bu denli bir ihanet projesinin maliyetini karşılamada çok küçük kalır. Neyse ki şu her şeyi itiraf eden ve bir anda ülkemizi bambaşka bir gündeme sokan haham Tuncay Güney, bu konuya da açıklık getirmiş. Emniyetteki, gizli kameraya da çekilen ve bir haber kanalında da yayımlanan ifadesinde bir çok "Vayyy" diyeceğimiz gerçekleri anlatırken "Adnan Oktar'ı da İsrail finanse ediyor. Siyonizmin karşıtı gibi gözükürken aslında Siyonizme hizmet ediyor." diyor. Vayyy ki ne vaayyy şimdi. Desene 1999'da Adnan Oktar'a Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en büyük polisiye terör operasyonunu yapan devrin İçişleri Bakanı Sayın Sadettin Tantan meseleyi hiç abatmamış da yapılması gerekeni yapmış. Bir de "Adnan Oktar APO kadar tehlikeli biridir." diye basına açıklama yaptığı için kızıyorlardı adama... "E kardeşim peki Adnan Oktar ve suç örgütü, ihanet çetesi, bunca operasyonlardan ve davalardan nasıl kurtulmuş?" diye sorar gibi oldunuz değil mi? İşte meselenin burası tam bir Türk filmi... Ayrıca bir kitap hacminde incelenmesi gereken ve Türk hukuku denilen uygulamanın aslında Sabetayist guguku olduğunu tek başına ispat eden bir serüven. İşin bu tarafına da Müslüman hukukçularımız temas etsinler. Öyle tahmin edebiliyorum ki bütün mesaisi, bütün hedefi Adnan Oktar'ın ihanet davasına hizmet etmek olan aktif bin kişi var. Bunların tamamı da gizli Yahudiler ve Sabetayistler. Aralarında tesettürlüler, çok Müslüman bilinen, etraflarında böyle tanınan aileler var. Açılan sosyal medya sayfa ve profilleri, web siteleri, bloglar ve nihayet TV kanalı... Büyük emek ve maliyet bunlar. Başka cemaat yada akımlarda olduğu gibi gönüllülük ve hizmet anlayışı ile dönen bir sistem de değil bu. Tam bir emir komuta sistemi var. Görevlendirilmiş yüzlerce Sabetayist genç, sözde İslami sayfaların başlarındalar. Bazen tesettürü inkar ediyorlar. Bazen hak mezhepleri. Bazen"Peygamberimiz çırılçıplak kadınların arasına girer ve onlara sohbet ederdi." diyecek kadar alçaklaşıyorlar. Adileşiyorlar. Tabii onlar için sorun yok. Zaten İslam'a gerçekten inanmıyorlar. İnandıkları bozulmuş Tevrat ve Musevilik, onlara, istedikleri her kılığa girebilme ve Yahudi olmayan herkese akıllarına gelen her ama her şeyi yapabilme hürriyeti veriyor. Yaptıkları kansız, ahlaksız, zalimce ve hain hareketlerden ahirette asla hesaba çekilmeyeceklerine inanıyorlar. Bunlar tam takım gizli Yahudiler, Sabetayistler ve Masonlar.  Zaten A9 ismini verdikleri kanalın logosu bile masonik bir anlam taşıyor. Neyseki soy adı kanunu diye bir kanun çıkmış ülkemizde 1934 senesinde. Ve neyseki bu ahmak hainler isim ve soy isimlerinde bir takım şifreler kullanmayı tercih etmişler de şimdi gelişen iletişim teknolojisi ve özellikle de sosyal ağlar sayesinde bir kaç tıkla bütün şebeke ayın on dördü gibi karşımıza çıkıveriyor. Bakın nasıl da şifreler kullanmışlar. -el -al -men -man- -er -ar -berk -ül -gen -gan -us -sü gibi ekleri büyük ustalıkla şifre olarak kullanmışlar. Örneklendirelim sosyal medyada Adnan Oktar davası güden gerçek isimler ile. Gerçek hainler ile; Baran GürMANhttp://www.facebook.com/baran.gurman *** Erdem Ertüzün Hem -er'ler hem de -tüzün özenle seçilmiş şifreler. Tabii o da sağlam bir Adnan'cı... http://www.facebook.com/erdem.ertu   ***   Ar-man Pekin http://www.facebook.com/arman.pekin   ***   Eda Berk-Man http://www.facebook.com/eda.berkman*** Mina Berk-Men http://www.facebook.com/mina.berkmen     ***   Liste böyle uzayıp gidiyor. Buraya böylece yüzlerce aktif Adnancının isim ve profillerini, kullandıkları Sabetayist şifreleri ile koymak mümkün. Bir bakın Adnan'ın mücadelesini veren şahıslara sanal medyada bu gözle ve görün siz de devasa ihanet şebekesini... Nasip olursa önümüzdeki günlerde de Said isimli deli ve zır cahili bu millete Bediüzzaman olarak kabul ettiren Sabetayist-Kripto Yahudi-Masonik ve Yurt dışı istihbarat bağlantılı şebekeyi deşifre ederiz yine delillerimiz ile.   Siz siz olun, Akademi'de olun. Gerçekleri bulun ve bizim devletimizde, bizim topraklarımızda, bizden gözükerek bize bu denli büyük ihanetleri ve zulümleri eden bu hain güruhlardan hesap sorun.  En kalın ve en sağlam zincir, en zayıf halkası kadar sağlamdır. Hiç bir güç, halka rağmen, halkın tepkisine rağmen başarılı olamaz. Türk milleti bu hainleri nefesleri ile boğacaktır...   | Mehmet Fahri Sertkaya AkademiDergisi.com 19th January, Akademi tarafından yayınlandı Etiketler: deliüzzaman Said-i Nursi masonluk mossad said okur adnan oktar said nursi bediüzzaman sabetayistler kripto yahudiler

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Cevşen Duası Nedir?

İmam Gazali Hz. celcelutiye ve Said Nursi

Said Nursi'nin Övdüğü Cevşen Nedir?

Said Nursi ve Cevşen

Cevşen Duası Nedir?

ELEŞTİREL AÇIDAN SAİD NURSÎ’NİN KELÂMΠGÖRÜŞLERİ