Türk Yüzyılı’na merhaba

1 Ocak 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:44

Sesli Dinle

 

A -

A +

Cumhuriyetin birinci asrını tamamlayıp, ikinci yüzyılına geçeceğimiz 2023 geldi çattı.

 

Dünyada güç dengelerinin yeniden harmanlandığı şu son çeyrekte, Erdoğan gibi kabiliyetli, dirayetli ve millî bir lidere denk gelmek, milletimize lütfedilmiş en büyük ihsan oldu.

 

Asırlarca dünyaya hükmeden muhteşem imparatorluğu elinden alınmış, onlarca yıl Batı’nın gadrine uğramış bir millet olarak sadece biz değil, bütün İslam âlemi ve Türk dünyası da şimdi yeniden dirilişin heyecanını yaşamakta.

***

Geçtiğimiz asır, Türkler nizam sağlamazsa dünyanın nasıl bir zulme uğrayacağının da acı tecrübeleri ile doldu.

 

İşte Afrika, Orta Doğu, Asya, Balkanlar…

 

Şükürler olsun ki, Sevgili Peygamberimizin övgüsüne mazhar olmuş bir millet olarak, düştüğümüz yerden yeniden doğrulmak nasip oldu.

 

Kaşgarlı Mahmud tarafından yazılan Dívan-u Lügat-it-Türk’te bahsedilen “Türk dilini öğreniniz. Çünkü Türklerin saltanatı uzun sürecektir” mealindeki hadis-i şerifte işaret edilen sırrı, bugün bir defa daha bütün hücrelerimizde hissetmekteyiz.

 

Bakın; biraz toparlandık, biraz güçlendik, 2022’de dünyayı büyük bir tahıl kıtlığından kurtardık… Hatta eşiğine geldiğimiz 3. dünya savaşını durdurduk belki de.

 

Bir sene evvelinde dünya eve hapsolmuşken, Batılı zengin ülkeler birbirlerinin maskelerini çalarken, biz uçaklar dolusu maske, aşı, solunum cihazları yolladık yoksul ülkelere.

 

Bunu Çin yapmaz karşılıksız…Keza Ruslar da…Lakin biz yaparız, gücümüzü de buradan alırız.

 

Üstelik, ayaklarımızdaki prangaları söktürmemek için kendi içimizden bize meydan okuyan sırtlanlara rağmen yaptık!

 

İşte, yine doğrulttuk başımızı, bir daha eğmemek üzere…

 

Türk Devletleri Teşkilatı da bu büyük dirilişin dünyaya ilanı oldu âdeta.

 

Asırlık hayaller birer birer gerçeğe dönüşürken, çöküş döneminin kapıya dayandığını gören Batı, 2023 seçiminde, son bir çabayla bizi içimizden avlamaya uğraşmakta.

 

Bu son çıkış onlar için…Nitekim hepsi bir ağızdan “Bu defa da durduramazsak…” feryadıyla haykırmakta.

 

Değil son yüzyıl, iki asrın fırsatını yakalayan bir millet, hilelerine kanarak kendini yeniden onların eşkıya düzenine teslim edecek mi?

 

Türk Yüzyılı yeniden başladı, artık ne yapsalar nafile…
*********

Gerçeğe dönüşen hayaller

Emeklilikte yaşa takılan milyonlar, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın müjdesiyle günlerdir bayram ediyor.

 

Sadece bu mu; ek göstergesi artırılan kamu görevlileri, kadroya alınan sözleşmeliler, KYK borç faizleri silinen ve burs ücreti artırılan öğrenciler, icra borcundan kurtulan milyonlar, büyük müjdelerin heyecanını yaşayan emekliler, elektrik ve doğalgaz giderleri düşürülen sanayiciler, hülasa hemen her kesim peş peşe açıklanan güzel haberlerle mutlu oluyor.

 

Büyük projeler de ardı ardına geliyor, sadece Karadeniz’de ulaştığımız rezervin büyüklüğü 1 trilyon dolar.

 

Adana, Gabar derken, özellikle terörden arındırılan bölgelerdeki petrol kuyularından çok sevindirici haberler ulaşıyor.

 

Başta savunma alanında olmak üzere, sanayide, teknolojide baş döndürücü gelişmeler oluyor.“Toplu iğne üretemiyoruz” derken uçak motoru yapar olduk, teknoloji devi Japonya bile bizden SİHA almayı planlıyor.

 

SİHA’dan çok ötesi, insansız jetlerimiz birer birer boy göstermeye başladı, verilmeyen F-35’in yerlisi MMU banttan çıktı, hatta motoru bile takıldı.

***

EYT gibi toplumu sevince boğan müjdelerle hükûmetin seçim öncesi popülizm yaptığını, geleceğimizi riske attığını iddia edenler ise Erdoğan’ın geçmişte attığı adımları unutuyor.

 

KEY ve nema diye bir derdimiz vardı, yıllar önce çözüldü.Profesyonel askerlik hayaldi, gerçek oldu.

 

Asgari ücretten vergi alınmaması da öyleydi, ama gerçeğe dönüştü.Hangi birini sayalım burada…

 

Sigortalıların ilacı eczaneden alabilmesi, üniversite harcının kaldırılması, fiş doldurmaya son verilmesi, TL’den sıfır atılması, okul kitaplarının bedava verilmesi, engelliye evde bakım, hatta bakana para verilmesi, kimsesiz çocukların eskisi gibi mezbelelik yurtlarda değil, ev ortamında büyümesi, her yere duble yol, her ile doğalgaz, hızlı tren, bedava sağlık hizmeti, ‘bıçak parası’ ödemeden yapılan ameliyat, Kürtçe konuşma serbestliği, IMF’siz Türkiye, CIA ve Mossad’dan kurtulmuş MİT…

 

Eski Türkiye’de bunların hepsi hayaldi; o gün bize sorsanız asla gerçekleşmezdi!

 

Ama kademe kademe hepsi oldu, olmaya da devam ediyor.

 

Geçmişte bunları yapan Erdoğan’dı, şimdikileri de Erdoğan yapıyor.

***

E elbet birileri de yaptırmamak, tökezletmek için elinden geleni ortaya koyuyor…

 

İpi dışarıdakilerin vazifesi o, milletin görev verdiği Erdoğan’ın da işi bu.Hülasa herkes kendine düşeni yapıyor.

***

Hatırlarsanız, bugün verilen EYT gibi müjdeleri, bundan yaklaşık bir buçuk sene evvel bu köşede, bu kardeşiniz yazmıştı.

 

Oysa o yazıda, EYT’den çok daha önemli olan, 2023 sonrası müjdeleri de aktarmıştım ama doğrudan cebi ilgilendirmediği için gölgede kaldı.

 

EYT çıktığına, diğer müjdeler de teker teker hayata geçtiğine göre, asıl güzel haberleri tekrarlayayım.2023 sonrası, Türkiye’nin prangalarından tamamen kurtulduğu ve bir daha asla geri döndüremeyecekleri bir dönem olacak.

 

Son 20 yıl sizi yanıltmasın; çünkü geçen bu süre, büyük altyapı eksiklerini tamamlama dönemiydi.

 

Kanal İstanbul dışında hemen hemen hepsi halloldu çok şükür.

 

Yani, yapılacak büyük projelerimiz kalmadı artık.

 

Bundan sonrası zenginleşme ve teknolojide, sanayide büyük ataklar yaparak, dünya sıralamasında ilk sıralara yerleşmek.

 

Karadeniz’de daha şimdiden bulduğumuz 1 trilyon dolarlık doğalgaz da olacakların müjdesi sadece.

 

Düşünün ki, cebimizdeki paranın yüzde 90’ı dışarıya, enerjiye gidiyor.Türkiye çok yakın zamanda kendi ihtiyacının tamamını karşılayacağı gibi, çok daha fazlasını dünyaya satacak.

 

Batılıların son asırda yaşadığı gibi refah istiyorsak, zenginlik istiyorsak, 2023’ü aşmaktan başka çaremiz yok.

 

Onlar da keyfi bizim gibi ülkelerin parasıyla sürüyordu zaten!

Sisteme bak, sisteme!

8 Ocak 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:44

Sesli Dinle

 

A -

A +

“Birlikte yöneteceğiz” dediklerinde, önce tabanlarının gazını almak için, laf olsun diye söylediklerini düşünmüştük oysa…

 

Sonra 300 sayfalık protokolden bahsetti içlerinden biri.Anladık ki ciddilerdi ama, kamuoyunun nabzını ölçüp, saçmaladıklarını fark edince vazgeçeceklerini zannediyorduk...

 

Meğer yine yanılmışız!“Altılı maşa”nın on saat süren onuncu toplantısına ev sahipliği yapan Ahmet Davutoğlu, ertesi sabah övünçle (!) anlattı yol haritalarını;

 

- Cumhurbaşkanı ister içeriden, ister dışarıdan olsun, genel başkanlar doğrudan karar süreçlerinin içinde cumhurbaşkanı kadar imza yetkisine sahip bulunacaklar.

 

Vay be!

 

Tarihte böyle bir sistemi niye şimdiye kadar kimse akıl edememiş ki!..

 

Şayet adayları kazanırsa, yüzde 50+1’den fazla oy alan cumhurbaşkanı kim olursa olsun, yüzde 1 oy alıp alamayacağı meçhul bu şahısların imzası olmadan adım atamayacakmış.

 

Niye?

 

Çünkü bunlar, ulu masanın yüce genel başkanları!İsmini bir-iki yıl öncesine kadar kimsenin bilmediği Gültekin Uysal gibi mesela…Kaset operasyonuyla CHP’nin başına geçirilen ama girdiği hiçbir seçimi kazanamayan Kemal Kılıçdaroğlu, Erdoğan sayesinde bakanlık, başbakanlık koltuğuna oturan Ali Babacan ve Ahmet Davutoğlu, cumhurbaşkanlığı adaylığı macerasında partisinden daha düşük oy alabilen Meral Akşener, oyunu yüzde 2’lerden öteye taşıyamayan Temel Karamollaoğlu…

 

İşte Türkiye’nin yeni ulu önderler grubu!

 

***

Bugüne kadar Türkiye’nin istikbaline, milletimizin huzur ve refahına yönelik bir tek somut proje ortaya koyamayan…

 

Lakin yan yana yürürlerken bile adımını diğer liderlerin önüne atan olursa kriz çıkaran, masa düzeni dahi olay olan, ortak metinlerde kullanılacak yazı fontunu, puntosunu, satır aralığını belirleyebilmeyi marifet olarak anlatan, haşa neredeyse kendilerine kutsiyet atfetme derecesine gelmiş bomboş insanlar, yüzde 50’den fazla oy alan cumhurbaşkanı üzerinde tahakküm kuracakmış!

 

Sisteme bak, sisteme!

 

Tam da ABD ile Sovyetler arasındaki soğuk savaş yıllarından kalma fıkradaki gibi…

 

Bilmeyene anlatayım;

 

***

Zamanın birinde Rus heyeti Amerika’yı ziyaret eder.

 

Amerikalılar onlara Ford fabrikasını gezdirerek yürüyen bantlardaki seri otomobil üretimini gösterir ve hava atarlar.

 

Ertesi yıl bu defa Amerikalılar Sovyet Rusya’yı ziyaret ettiklerinde, Ruslar da karşılık olarak onlara Moskova yakınlarındaki bir ayakkabı fabrikasını gezdirmeyi uygun görür, “Gelin bir de bizim fabrikalarımızın nasıl sistemli çalıştığını görün” derler.

***

Amerikalılar “Eh! Hem gezeriz, hem de gelmişken birer çift Rus botu alırız” deyip daveti kabul ederler.

 

Hep birlikte fabrikaya girdikten sonra karşılarına iki ayrı kapı belirir.

 

Üstlerinde tabela vardır; Kadın ayakkabıları - Erkek ayakkabıları.

 

Heyet, erkek ayakkabısı kapısını seçer ve hep birlikte ilerlerler.

 

Yol yine ikiye ayrılır; Kışlık ayakkabılar - Yazlık ayakkabılar.

 

Kışlık bölümüne saparlar, yol yine ikiye ayrılır; Bağcıklı ayakkabılar – Bağcıksız ayakkabılar.

 

Bağcıklı ayakkabı bölümüne saparlar, yol yine ikiye ayrılır; Spor ayakkabılar - İskarpinler…

***

 

Böyle birkaç uzun koridor ve birkaç yol ayrımı daha geçtikten sonra Amerikalılar bir bakarlar ki fabrikanın arka kapısından dışarıya çıkmışlar.

 

Gezi bitmiştir. Şaşırırlar;

 

- İyi ama, biz gelmişken birer çift de ayakkabı alacağımız bir reyon görmeyi bekliyorduk.

 

Rus rehber cevap verir;

 

- Boş verin ayakkabıyı, siz sisteme bakın, sisteme!

 

***

İzahı olmayanın mizahı olur.Sisteminizi anladık!

 

Lakin Türkiye’nin önünde ciddi meseleler var.

 

PKK, FETÖ, Doğu Akdeniz, Ege, Libya, Suriye, Ukrayna problemlerinde ortak kararınız ne olacak mesela?

 

Ve bir de İstanbul Sözleşmesi, LGBT projesi gibi küresel baskılara karşı duruşunuz ne olacak?

 

Ayrıca Türkiye’nin başlattığı büyük projelerde nasıl bir tavır takınacaksınız?

 

Bağımsız ekonomi, bağımsız dış politika, bağımsız savunma sanayii, bağımsız kalkınma modelleri gibi…

 

Boş lafları bıraksanız da biraz da bunları anlatsanız.
*************
“Düşük profilli Başbakan olmam” diyene bakın hele!

 

FETÖ’nün Bank Asya’sını devletin bankasına yamayarak kurtarmaya çalışan Ali Babacan belli boncuktu ama…

 

Bugün “maşalar” masasında kendilerine ‘kukla cumhurbaşkanı’ aradıklarını övünçle anlatan Ahmet Davutoğlu, Abdullah Gül’den sonra AK Parti tabanına en büyük hayal kırıklığını yaşatan isim oldu.

 

O Davutoğlu ki, Erdoğan ilk defa halkın verdiği oyla Cumhurbaşkanlığına seçildikten sonra, bizzat onun tarafından hem AK Parti Genel Başkanlığına, hem de Başbakanlık koltuğuna oturtulmuş kişiydi.

 

2014 yılında bir nevi atamayla çıktı o koltuğa.

 

Bileğinin gücüyle, yani seçimle gelmediği hâlde, daha ilk günden, halkın oyuyla seçilmiş Cumhurbaşkanı’na karşı “Başbakanlık yetkilerimi kimseyle paylaşmam” demeye başladı.

 

Herkes Cumhurbaşkanı Erdoğan ile uyumlu bir şekilde çalışacağını beklerken, o da Gül gibi tam aksine sürekli kriz çıkardı.

 

Bir yıl sonra, 7 Haziran 2015’te ilk defa AK Parti Genel Başkanı olarak seçime girdi.

 

AK Parti, kurulduğundan beri ilk defa o seçimde tek başına iktidar olacak oya ulaşamadı.

 

Hatırlarsınız; yine ilk defa Davutoğlu, AK Parti’ye CHP ve HDP ile koalisyon kurdurmaya kalkıştı.

 

Neyse ki, Cumhurbaşkanı Erdoğan bu oyunu bozdu ve 1 Kasım 2015’te tekrar seçime gidildi, böylece Türkiye -Ahmet Davutoğlu’na rağmen- koalisyon belasından kurtularak, yeniden istikrara kavuştu.

 

***

Bunlar kamuoyu önünde yaşanmasına, perde arkasında döndürmeye çalıştıkları dolaplar apaçık bilinmesine rağmen, 1 Kasım’daki ikinci seçimi kendi kazanmış pozlarına bürünen Davutoğlu, içeride CHP, dışarıda Merkel’le iş birliği yapıp, Erdoğan’ı devre dışı bırakma oyunlarına devam edince, nihayetinde kendini kapı önünde buldu.

 

Ne diyordu; Düşük profilli Başbakan olmam.

 

Şimdi ne diyor; Yüzde 50+1’le kim seçilirse seçilsin, bizim dediğimizi yapacak!

***

Madem yeri geldi, size Davutoğlu ve ekibi ile ilgili birkaç hatıramı aktarayım.

 

Henüz Dışişleri Bakanı iken kendisini bir defa yazı işlerimizde ağırlamıştık.“Off the record” diyerek, AK Parti iktidarının ilk yıllarında ABD Büyükelçiliğinden gelen talimatları ve bunları reddedince maruz kaldıkları baskıyı anlatmıştı.

 

Ne ilginç değil mi, şimdi kendisi o elçilikten çıkmayan ekiple aynı masada.

 

***

Bir de, 7 Haziran-1 Kasım 2015 seçimleri arasında şahit olduklarım var.

 

Kendisi CHP ile koalisyon kurmak için istikşafi görüşmeler yürütürken, yardımcısı bize ziyarete gelmişti.

 

“Sayın Bakan, ciddi ciddi CHP ile koalisyon kurmayı mı düşünüyorsunuz?” diye sorduğumda “Bıraksanız kuracağız ama bırakmıyorsunuz ki! Her gün manşetten sandığı gösteriyorsunuz” demişti.

 

CHP ve HDP ile kuracakları bir koalisyonun, AK Parti’nin sonu olacağını ve Türkiye’yi felakete götüreceğini söylediğimde ise “Ya seçime gittiğimizde koalisyon ortağı olacak oyu da bulamazsak o zaman ne yapacağız? Hepimiz ağır bedeller öderiz” dediğini asla unutmayacağım.

 

O gün bizzat şahit olmuştum ki, bu adamlar ne Erdoğan’ı anlamıştı, ne de Erdoğan’a umut bağlayan milyonları…

 

***

Yine o günlerden beni çok şaşırtan bir başka anekdot.

 

Star gazetesi yöneticileri ve yazarları ile birlikte, şimdi Davutoğlu’nun en yakınındaki kişilerden biri olan, o dönemin AK Parti İstanbul İl Başkanı Selim Temurci’ye konuktuk.

 

Yıldız Parkındaki Malta Köşkünde ağırladı bizi.

 

Hem Temurci, hem de o dönem Star’da yazan Ahmet Taşgetiren ile karşı karşıya geldiğimiz tartışmamızın konusu “liderlik” meselesiydi.

 

Taşgetiren ve Temurci, Davutoğlu’nun Başbakan olarak AK Parti’ye liderlik yapması, Erdoğan’ın geride kalması ve hiçbir kararına müdahale etmemesi gerektiğini savunurken, ne tuhaftır ki, biz de halkın Erdoğan’a karşı yeni bir lider arayışında olmadığını, tam aksine Putin-Medvedev gibi uyumlu bir çalışma yürütmesi gerektiğini anlatmaya çabalıyorduk.

 

O gün bir kere daha şahit olmuştum ki, bu adamlar ne Erdoğan’ı anlamıştı, ne de Erdoğan’a umut bağlayan milyonları…

 

***

Sonrasında olanlar, bizi ve endişelerimizi haklı çıkardı, -ki Davutoğlu’nun Başbakan iken Cumhurbaşkanı ile görüşmeden çıkar çıkmaz Almanya Şansölyesi Merkel’i arayarak bilgi paylaştığı gibi birçok iddia kulislere yansıdı.

 

Almanya Şansölyesi’nin o dönem sık sık Türkiye’yi ziyaret etmesi, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, Ahmet Davutoğlu’nu Başbakanlıktan uzaklaştırır uzaklaştırmaz Almanya’ya nasıl bir ders verdiğini hatırlarsanız, bu iddiaların altının çok da boş olmadığını anlarsınız.

 

Ucu dışarıya bağlı bu kavgadan bir yıl sonra FETÖ, Türkiye’de darbeye kalkıştı, Türkiye 2017’de “Başkanlık sistemi”ne geçti, 2018’den sonra da fiilî olarak yeni sisteme geçerek, saçma sapan liderlik kavgalarına son verdi.

 

O gün “Düşük profilli Başbakan olmam” diyenler, bugün güçlü profil olarak seçilecek cumhurbaşkanını “düşük profil” olarak kullanabilecekler mi?

 

Sizce var mıdır öyle bir enayi?

 

Olsa bile, millet oy verir mi?

Yer altı’ zenginliğimiz… Duayı da ihmal etmeyin

12 Ocak 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:44

Sesli Dinle

 

A -

A +

Düzgün itikat ve hâlis niyetle edilen dua, müminin silahıdır.

 

Yazının devamını okuyunca, birileri kalkıp “Bakın, Erdoğan’ın işi duaya kalmış” falan diyebilir… Desinler!

 

Dinle meselesi olduğu aşikâr siyasi figürlerin seçim zamanı türbe türbe, cami cami dolaşmasına bir şey söylemezler oysa.

 

Kim göstermelik, kim samimi el açar; o da bizim işimiz değil.

 

Bildiğimiz bir şey var ki, samimiyetle yapılan duanın sayısız faydası var.

 

En başta tövbeye vesile olur ve nefsi kırar…

 

Dinin temeli de nefse karşı gelmektir.

 

İslam büyükleri, bilinen bilinmeyen her bela ve sıkıntıya karşı dua tavsiye etmiştir...

 

Bu girizgâhı niye yaptım; şimdi oraya geleyim.

 

     ***

 

Her şey para-pul, makine, bina ve aletler değil…

 

Cenâb-ı Hak razı olsun, Cumhurbaşkanı Erdoğan son 20 yılda ülkemizi ve milletimizi büyük hizmetlere kavuşturdu.

 

Otomobil yapıyor, en ileri teknoloji…

 

Baraj yapıyor, en büyüğü…

 

Uçak yapıyor, en iyisi…

 

Hastane yapıyor, en özeli…

 

Havalimanı yapıyor, dünya gözdesi…

 

Köprü yapıyor, simgeler rekortmeni…

 

İyi bir Müslüman lider olmanın gereğini hakkıyla yerine getiriyor ve başta savaş aletleri olmak üzere, dünyaya parmak ısırtan muazzam başarılara imza atıyor.

 

Hazır ol cenge, ister isen sulh-u salâh.

 

     ***

 

Düne kadar “askerimizin ayağında üşütmeyen bot yok” diye üzülürken, kısa sürede geldiğimiz şu noktaya bakın; havada, karada, denizde birbiri ile koordineli, yapay zekâ insansız ordu.

 

Savunmanın yanı sıra ekonomi ve enerji gibi diğer alanlarda da adım adım tam bağımsız bir ülke olma yolunda ilerliyoruz şükürler olsun.

 

Bunun da nişanesi; Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, fethin sembolü Ayasofya’yı yeniden özgürlüğüne kavuşturması oldu.

 

Ne şanslı bir nesiliz…

 

Herkes son yüzyıla bakıyor ama, aslında milletçe asırlar sonra yeniden yükselişe geçtiğimiz bir döneme denk geldik.

 

Bu fırsat iyi değerlendirilmeli, kıymeti iyi bilinmeli.

 

İşte bu devrin kırılma noktası; 2023 geldi, çattı.

 

Birkaç ay sonra yapılacak seçim, sadece bizim değil, gelecek kuşakların da istikbalini belirleyecek.

 

Türkler yeniden zalim Batı’nın tahakkümü altına mı girecek, yoksa tekrar bir dev olarak mı yükselecek, hepsi önümüzdeki birkaç ay içinde belli olacak.

 

AK Parti danışmanları akıl etmişler midir bilmiyorum ama, yapılanlara ilave tavsiyelerim var.

 

Cihanı titreten ceddimizin yolundan eksiksiz gitmeyi ihmal etmeyin.

 

Elbette yukarıda saymaya çalıştığım başarılara imza atmak, milletimizin refahını artıracak iyileştirmeler yapmak müspet neticeler getirecektir.

 

Lakin, bu toprağın üstü kadar, altı da kıymetlidir.

 

Hem maddi, hem manevi iklim olarak.

 

En başta bahsettiğim fasla geleyim…

 

Şehitlerimizin kanlarıyla sulanan Anadolu, aynı zamanda peygamberlerin, başta Ebu Eyyub el Ensari (Eyüp Sultan) hazretleri olmak üzere, Eshab-ı kiram efendilerimizin ve büyük İslam âlimlerinin ebedî istirahatgâhıdır.

 

Sancaktar bir milletiz, büyük emanetlere sahibiz.

 

Gönül arzu eder ki, bu seçim döneminde ayak basılan her şehirde, sadece toprağın üzerindekilerle hemhâl olunmasın…

 

Misal; Hakkâri’ye gidildiğinde Seyyid Taha-yı Hakkâri hazretleri, Van’a varıldığında Seyyid Fehim Arvasî hazretleri, Bitlis’e geçildiğinde Seyyid Gavs-ı Hizanî (Sıbgatullah) hazretleri, Nevşehir’e ayak basıldığında Hacı Bektaş-ı Veli hazretleri unutulmasın.

 

Daha nice büyükler var bu topraklarda…

 

Ankara Bağlum’da medfun Seyyid Abdülhakim Arvasî hazretleri gibi, Anadolu’yu mayalayan o mübarek zâtlar da ziyaretlerde atlanmasın ki, cihanı titretecek bu kutlu yürüyüşte eksik kalmasın.

 

Onlar olmasa, 15 Temmuz işgal gecesi, Taksim’de şarap şişesini elinden atıp, tövbe getirdikten sonra abdestini alarak tankların önüne fırlayacak bir millet olur muyduk?

 

Bu damar, millî silahlarımızın en kıymetlisi.

Tam bağımsız ekonomi için; İzmir İktisat Kongresi

5 Şubat 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

Sesli Dinle

 

A -

A +

Binlerce yıllık birikimin değeri…

 

Türk devlet aklı, hiçbir adımı boşuna atmıyor.

 

Bugün üretimdeki artışa bağlı olarak ihracatta ve büyümede dünyadan pozitif ayrışmamızı sağlayan Türkiye Ekonomi Modeli de, değerini ileride çok daha iyi anlayacağımız büyük bir hamle oldu.

 

Önceki krizleri hatırlayın…

 

Eski Türkiye’de ekonomik kriz demek; başta dolar olmak üzere sıcak paranın katlanarak değerlenmesi, gecelik faizlerin yüzde 7.500’lere çıkması, buna bağlı olarak çarkların durması, fabrikaların boşalması, milyonların işsiz kalması, insanların ekmek parası bile bulamayacak hâle düşmesi demekti.

 

En iyi ihtimalle, işletmeler ayakta kalsa bile, aylarca çalışanlarına maaş ödeyemez duruma gelirdi.

 

Şimdi öyle mi?

 

Üstelik dünya, İkinci Cihan Harbi’nden bu yana en ağır ekonomik darboğaza girmiş ve zengin Avrupalı liderler “Bolluk devri sona erdi. Üzgünüz” açıklamaları yaparken…

 

Evet yine en büyük derdimiz enflasyon, bu özellikle en başta bizim gibi sabit gelirlilerin canını yakıyor ama onun da kademe kademe inişe geçtiğini görüyoruz.

 

Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati, “En kötü geride kaldı” dedi, nitekim bu rakamlara da yansıyor.

 

Ocak enflasyonu, asgari ücrete yapılan büyük artışın fiyatlara yansımasına rağmen son 11 ayın en düşüğü…

 

Bu bile enflasyondaki gevşemenin ve önümüzdeki sürecin çok daha iyi olacağının göstergesi.

 

***

 

Elbette her şey güllük gülistanlık değil, otomobil, konut gibi yatırımlara girmek şu dönem orta gelirli için zorlaştı, çünkü maliyetler çok arttı.

 

Çimento, demir gibi ana kalemlerde üreticiler harıl harıl yurt dışına çalışıyor...

 

Dünyanın eve kapandığı pandemi sonrası talep patlaması var, çip krizi gibi sebeplerle de birçok sektörde üretim yetişmiyor.

 

Bunun etkileri belki birkaç yıl daha sürecektir, çünkü problem sadece bizden kaynaklanmıyor.

 

Finans sahipleri için yeni bir fırsat kapısı oluşturan bu durum, ‘stokçuluk’ dediğimiz ek bir külfeti üzerimize yükleyerek, yurt içinde fiyatların daha da artmasına yol açıyor.

 

Bu olumsuzluklar bir yana, vatandaşın günlük hayatını sürdürmesinde bir sıkıntı olup olmadığını gözlemlemek içinse sokağa bakmak yeterli oluyor.

 

Eski krizler gibi kapanan AVM’ler, restoranlar, oteller, tatil köyleri yok, hepsi tıklım tıklım.

 

Zannetmeyin ki buraları dolduranlar yabancılar, tam aksine bizim vatandaşlarımız olduğunu görürsünüz zaten.

 

İşi duran yok gibi, aksine hiç olmadığı kadar işler yolunda çok şükür.

 

Türkiye, belki de ilk defa bir ekonomik krizi böyle bir tabloyla atlatıyor.

 

Hem de dünya küresel bir ekonomik krizden geçerken!

 

Nasıl oldu bu?

 

Sırrı Türkiye Ekonomi Modeli.

 

***

 

Geçenlerde fırsat oldu, Sayın Bakan Nebati’ye “Ya aksini yapsaydınız n’olurdu?” diye sordum.

 

Muhalefet, doları frenleyen Kur Korumalı Mevduatı (KKM) diline çok doluyor ya hani, oradan verdi örneği.

 

Hazine bugüne kadar KKM için 92,5 milyar lira para ödemiş vatandaşa.

 

Şayet KKM devreye alınıp doların önü kesilmese ne olurmuş biliyor musunuz?

 

Kurdaki 1 liralık artışın hazinenin brüt dış borçlanmasına getirdiği yük; yaklaşık 450 milyar lirayı buluyormuş.

 

Aradaki farka bakar mısınız?

 

Siz bir de dolar kuru neredeyse bir yıldır sabit kaldığı hâlde bugün yaşadıklarımıza bakarak, dolar da artsaydı hâlimiz ne olurdu, bunu düşünün.

 

***

 

Türkiye Ekonomi Modeli düşük faiz sebebiyle parayı üretime kanalize ettiği için ilk defa bir krizi öncekilerden çok daha rahat atlatıyoruz.

 

Bunun hazine açısından bir başka yararı var ki, o da kasadaki paranın faiz lobisine akmasının önüne geçmiş olması.

 

Misal; geçen sene bütçeden yüzde 13,7’lik payın faize gitmesi hesaplanırken, faiz indirimleri sayesinde bu rakam yüzde 10,6’ya düşürülmüş.

 

AK Parti’nin iktidara geldiği 2002 yılında bütçeden faize giden oran yüzde 43’tü, bir de buradan yapın mukayeseyi.

 

Eğer paranın bazı lobilere akmasının önü kesilmese, bir yandan çok büyük yatırımlara imza atarken, öbür taraftan vatandaşı rahatlatan ve üretimi-alım gücünü artıran vergi indirimleri, doğalgaz ve elektrik faturalarına yapılan sübvansiyonlar, teşvikler, hibeler, krediler, atamalar, EYT gibi ciddi maliyetleri karşılayacak gücü nereden bulabilirdi iktidar?

 

Kasada para olmadığını, dövizin patlayacağını iddia eden, Türkiye’ye IMF’nin yolunu gösteren, faizlerin artırılmasını salık veren muhalefete bir de bu açıdan bakmanızı tavsiye ederim.

 

***

 

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, hem vatandaşın refahını artırmak, hem de ülkemizin başta savunma, enerji, güvenlik ve dış politika olmak üzere, birçok alanda tam bağımsızlığa ulaşması için büyük atılımlara imza attı.

 

Sıra ekonomide, cebimize uzanan pis elleri kırmaya geldi –ki, Türkiye Ekonomi Modeli bu vizyonun en önemli adımı oldu.

 

Bugünlerde “Türkiye Yüzyılı” ismiyle müsemma Türkiye Cumhuriyeti’nin ikinci yüzyılına yaraşır bir hazırlık yapılmakta.

 

İzmir’de, 17 Şubat 1923’te cumhuriyetin ilanına aylar kala Kazım Karabekir Paşa başkanlığında İzmir İktisat Kongresi’nin yapıldığı bina, tam yüzyıl sonra benzer bir kongreye ev sahipliği yapmaya hazırlanmakta.

 

Şu tuhaflığa bakın ki, CHP’li belediyeler tarafından 1979 yılında yıkılıp yerine otopark yapılan bina, AK Parti hükûmeti tarafından aslına uygun olarak yeniden inşa edildi, son rötuşları yapılıyor.

 

17 Şubat’ta burada yine İktisat Kongresi toplanacak, aynı gün binanın açılışını da Cumhurbaşkanı Erdoğan yapacak.

 

Buradan verilecek mesaj ise sadece binanın yeniden inşası gibi sembolik olmayacak.

 

Bir asır önceki kongrede alınan kararların içeriği ile bugünkü ekonomi modelinin örtüşmesi daha anlamlı…

 

• Millî sanayiyi teşvik etmek, öncelikle millî kaynakları değerlendirmek.

• Çiftçiye ve yatırımcıya kredi vererek özel teşebbüsü desteklemek.

• Yabancı tekelleşmelere ve imtiyazlara son vermek, millî sanayiyi teşvik etmek.

• Küçük zanaatkârlıktan büyük işletmelere geçmek, teknik eğitimi geliştirmek.

• Gümrük tarifelerini millî sanayinin kalkınma ihtiyaçlarına göre düzenlemek…

Daha bunun gibi birçok başlık, bugün dünyanın ikinci cihan harbinden bu yana en derin küresel sarsıntı yaşadığı dönemde uygulamaya konulan Türkiye Ekonomi Modeli’nin taşıdığı önemi göstermekte.

 

Bu model sayesinde yatırım, istihdam, üretim ve ihracat rakamlarının cumhuriyet tarihinin en iyi seviyesine çıktığı bir dönemde, İzmir’de düzenlenecek kongre çok anlamlı bir mesaj olacak.

 

17 Şubat-4 Mart tarihleri arasında “Küresel Ekonomik Güç Olma Yolunda Türkiye” temasıyla yapılacak kongrede yüzü aşkın oturum düzenlenecek.

 

Elbette kendisine “İlk 10’da yer alma” hedefi koyan Türkiye’nin, değişen dünyaya iktisadi uyum ve öncülük etme vizyonu da bu oturumlarda tartışılacak.

 

Küresel salgın sonrası ekonomi paradigmasında yaşanan değişim, Asya’nın yükselişi, yapay zekâ, yenilik ekosistemi, sürdürülebilir finans, FinTech uygulamaları, Blockchain teknolojileri vs. vs.

 

Ülkemizden ve dünyadan 150’den fazla akademisyen, iş insanı, bürokrat, sivil toplum ve sektör temsilcileri kongrede konuşmacı olacak.

 

Elbette bunlar çok değerli…

 

Ama unutmayın ki, ülkemizin gelecek yüzyılda nerede, hangi statüde yer alacağına 14 Mayıs 2023’te milletimiz karar verecek.

İhanetleri aşa aşa…

30 Mart 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

Sesli Dinle

 

A -

A +

Sayın Erdoğan, 2010’dan bu yana hemen her konuşmasında 2023’ü işaret edip “Aşacağız” diyordu.

 

Bu arada önüne çıkan badireleri de aşması gerekiyordu tabii.

 

Siyasete çekilen kaset operasyonları, görüşme kayıtları sızdırılarak, devleti sıkıştırma çabaları…

 

     ***

 

MİT’e yapılanlar mesela…

 

Artık kamuoyu hiç konuşmuyor, hatta unutulup gitti maalesef.

 

Ülkemizin ordusuna, yargısına sızmış hainler, kendi istihbarat kurumumuzun Suriye’deki Türkmenlere yolladığı silah dolu tıra, köpeği oldukları ABD ve öteki Batı ülkeleri adına operasyon yaptı, hem de kendi topraklarımızda.

 

Siz hiçbir ülkede böyle rezalet duydunuz mu?

 

Bizde oldu.

 

2010’da FETÖ’nün kaset operasyonuyla CHP koltuğuna oturan ve şu an muhalif masanın Cumhurbaşkanı adayı olan kişi de var gücüyle bu ihanetin savunucusu oldu.

 

Sonra öğrendik ki, basın yoluyla bu ihanetin devamı için de aracılık yaptığına dair önemli ipuçları var kendisinin(!)

 

Nitekim eski gazeteci vekili Enis Berberoğlu’nu yaktı, kendisi siyasi pozisyonunun avantajıyla yargılanmaktan kurtuldu.

 

Bu da maalesef, siyasetçiye dokunamayan Türk adaletinin eksikliği.

 

     ***

 

FETÖ’nün, ele geçirmeye çalıştığı MİT’e yaptıkları sadece bu kadar mıydı?

 

'Tır'dan önce, müsteşara operasyon yapmışlardı hatırlayın.

 

Önce Hakan Fidan’ı, ardından aynı saatlerde ameliyata girecek olan Başbakan Erdoğan’ı tutuklama planı için harekete geçen, en son 2019’da Yunanistan’a kaçarken yakalanan FETÖ’cü savcı Sadrettin Sarıkaya’yı bugün konuşan yok ne yazık ki!

 

Geçenlerde sosyal medyada bir hesap hatırlatmış, altındaki yorumlara baktım…

 

Operasyonu çeken FETÖ’cüler “Bu hikâyeleri nereden uyduruyorsunuz?” diyor, kendini akıllı sanan bilumum cahil muhalif de peşlerinden gidiyor!

 

Hoş, nesine şaşırıyoruz; Pensilvanya ve siyasetteki ayakları(!) 15 Temmuz’u bile Erdoğan’ın kendi kendine yaptığını iddia etti, bu akılsız güruh o gün de aynısını yapıp, FETÖ’cülerin çanağından beslendi.

 

Bir ortadaki gerçekler var, bir de inatla görmek istemeyen zombiler!

 

Sosyal medyayı yönetenlerin, aklını alıp köleleştirdiği ilk modeller bunlar olsa gerek…

 

Teknolojiyle gelecekteki kuşakları tahakküm altına alacaklarına inanmakta zorlanıyoruz ya, işte apaçık canlı örnek.

 

Neyse...

 

     ***

 

Erdoğan, 2012’de ameliyata girdiğinde MİT Müsteşarı tutuklanmış, sağlam kalan tek yer ele geçirilmiş, gözünü açtığında Adnan Menderes gibi elleri kelepçelenmiş olacaktı.

 

Nitekim, FETÖ’cü savcı “Dönemin Başbakanı” ibaresi ile iddianamesini bile hazırlamıştı!

 

2013’teki Gezi ve 17/25 Aralık darbe girişimlerini biliyorduk ama 2014’te Erdoğan tarafından Başbakanlık koltuğuna oturtulan Ahmet Davutoğlu’nun, siyasi darbe peşinde olduğuna çok sonra uyandık.

 

     ***

 

7 Haziran 2015 seçimleri sonrası Davutoğlu-Kılıçdaroğlu ikilisini hatırlayın.

 

Önce konduramadık Davutoğlu’na…

 

Sonra baktık, ciddi ciddi iş tutuyor Kılıçdaroğlu’yla.

 

O Kılıçdaroğlu ki, MİT’e operasyonlar, Gezi, 17/25 darbe girişimleri ve ses kayıtları dâhil, FETÖ’nün siyasetteki sözcüsü hatta başaktörü olmuş, FETÖ’cülerle aynı cümleleri Meclis kürsüsünde okumuş, hatta yetmiyormuş gibi hazırladıkları ses kayıtlarını TBMM çatısı altında Türkiye’ye dinletmiş biriydi oysa!

 

Davutoğlu-Kılıçdaroğlu ikilisinin planını Erdoğan ve Bahçeli bozdu.

 

İktidar hesapları tutmayan CHP ve HDP ile ‘emir aldıkları odaklar’ misilleme yapıp, Türkiye’yi kan gölüne çevirdi.

 

     ***

 

Çukur-hendek olaylarını hatırlayın.

 

793 asker ve polisimiz şehit oldu.

 

Terör örgütünün bombalı tuzaklarında hayatını kaybeden sivillerle birlikte vefat sayısı 1200’ü aştı.

 

Bugünkü muhalefetin Cumhurbaşkanı adayı, Türkiye’yi fiilen bölmeyi amaçlayan çukur hendek kalkışmasında da devletin tam karşısında yer aldı.

 

Terörle mücadelede askerin-polisin elini güçlendirecek yasanın çıkmaması için CHP elinden geleni yaptı.

 

Bunları unutmayın ki, yarın ne yaşayacağınızı bilesiniz.

 

     ***

 

15 Temmuz’u hiç demeyin zaten…

 

O gece tank ve zırhlılarla yolları kesen FETÖ’cülerin, bugünkü Altılı Masa Cumhurbaşkanı adayı dışında hiç kimseye yol açtığını duydunuz mu?

 

Rivayet o ki, kendisi Yeşilköy’deki havalimanına indiğinde darbenin başladığını duyup şaşırmış…

 

Bir ara medyada “Gece olmayacak mıydı?” diye tepki verdiği anlatıldı, yazılıp-çizildi ama sonra bu bilgi de kayboldu.

 

Bu doğru olmasa bile, tankların kendisine yol açması yetmez mi?

 

Haydi bunu da boşverin…

 

Darbe bastırılınca, kendilerini aklamaya çalışan bukalemun örgüt FETÖ’cülerle ağız birliği yapıp “Kontrollü darbe” yalanını yayması az şey mi?

 

     ***

 

Bakın daha sınır ötesi operasyonlara, Libya, KKTC gibi ülkelerle yaptığımız millî anlaşmalara karşı gösterdiği tavra değinmedim bile.

 

Bunlara karşı Türkiye’nin millî menfaatleri, hem içeride, hem dışarıda gelişip güçlenmesi adına bütün gücünü ortaya koyan Erdoğan, badireleri aşa aşa şimdi büyük finale geldi.

 

İki taraf da söylüyor, hatta dünya medyası ve küresel aktörler de açık açık ifade ediyor;

 

2023 bir kader seçimi…

 

Neticesi sadece Türkiye’yi değil, dünya siyasetinin, ekonomisinin, ülkeler arası münasebetlerin gidişatını etkileyecek.

 

Türk Devletleri Teşkilatı, şimdiden ayakları titretmeye başladı, baksanıza.

 

Bakın, bu umutla Afrika ülkeleri bile kafa tutmaya başladı sömürgeci Batı’ya.

 

Buna karşılık Yunan da umutlandı; “Muhalefet kazanırsa artık endişe etmemize gerek olmayacak” diye konuşuyorlar.

 

Muhalefetin adayından en çok umutlanan ve sevinen ise açıklamalarından anladığımız kadarıyla Kandil’deki elebaşları.

 

Pensilvanya bile onlar kadar hoplamıyor, belli ki fena sıkışmışlar!

 

     ***

 

Her neyse…

 

Sonuçları sadece Türkiye için değil, dünya için bu kadar önemli bir seçime artık bir buçuk ay gibi bir zaman kaldı.

 

Erdoğan’ın da, rakibinin de bugüne kadar ne yaptığı ve ne yapacağı ortada.

 

Türkiye intihar mı eder, yoksa Türk asrını başlatacak mührü mü vurur, kendi bilir.

Bi’ gelsin, hepsini çözecek!

9 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:39

Sesli Dinle

 

A -

A +

2019 yerel seçimlerinde çok dil döktük…

 

“Bunlar HDP’ye kadro açacaklar, anlaştılar. Teröristleri, militanları ve ‘mezhepçi’ yandaşlarını belediyeye dolduracaklar” dedik.

 

Dinletemedik…

 

Vaatlerde öyle uçtular ki, geldiklerinin ertesi günü her yer sihirli değnek dokunmuş gibi bambaşka hâle dönüşecekti…

 

Sonucu gördük.

 

Mevcut CHP belediyelerinde bir tane büyük proje söyleyin, ne yapmışlar dört senede?

 

Bakın bahar geldi; bu zaman İstanbul’un her yeri, yolları, parkları rengârenk lalelerle bezenirdi.

 

Şimdi kaç yerde görebiliyorsunuz?

 

Onu bırakın güzelim dikey bahçeleri parçalayıp söküp attılar, “betona bakmak neyinize yetmiyor” diye!

 

En son geçenlerde güzelim metrobüslerin vinçlerle parçalanışını izledik içimiz yanarak.

 

Gık çıktı mı? Yok tabii ki... Onu AK Partili birisi yapsaydı da görseydiniz, ses nasıl yükselirdi?

***

Mühim olan bunlardan ders çıkarmak.

 

Sökülen dikey bahçeler yeniden dikilir yerine, otobüsler de alınır...

 

Lakin bu defa parçalanacak hedef belli; vatan.

Allah korusun, bunun fırsatını ele geçirirlerse telafisi olmayacak.

 

Kaç kere yazdık, 7’li masa ta 2018’de hazırladığı anayasa

taslağına almış bunu…

 

Gizli ortak HDP hariç, hepsi de altını imzalamış.

 

“Yerel yönetimlere özerklik” sözünü yerine getireceğini açıkça ilan eden Kemal Kılıçdaroğlu’nun HDP’ye, dolayısıyla Kandil’e verdiği sözlerde şunlar da var;

> Yurt içinde ve yurt dışında terör operasyonlarını durdurmak,

 

> Irak ve Suriye’de güvenli alan oluşturmak için girdiğimiz yerlerden çekilmek,

 

> Kandil’e çalışan belediye başkanlarının yerine kayyum atanmasına son vermek, kayyum atanan HDP’li başkanları göreve iade etmek.

 

***

İşte bu vaatler sebebiyle Kandil hop oturup hop kalkıyor, Kılıçdaroğlu’na destek, 7’li masaya taktik açıklamaları birbiri ardına geliyor.

 

Umut ve heyecanlı bekleyiş sadece Kandil’de değil elbet.

Türkiye’ye bela örgütlerin sahipleri de pek bir umutlu, pek bir mutlular adaylarından.

 

Neyse ki adayları, HDP kadar açık söylemese de, kendini açık etmeyi beceriyor!

 

Son katıldığı TV programında “Üç ay içinde vize sorununu bitireceğiz. Türkiye’de her vatandaş artık Avrupa Birliği’ne vizesiz girecek” demiş.

 

Böyle afili laflar etmek güzel (!)

 

Peki neyin karşılığında?

***

Yahu AB’ye üyeliği, Avrupa’ya vizesiz seyahati Recep Tayyip Erdoğan ve AK Parti istemedi mi sanki?

 

Çok uğraştı, çok da şey yaptı hatta.

 

Peki süreç nerede tıkandı?

 

PKK’ya ve FETÖ’ye dokunulduğunda.

 

Sonra Türkiye, bir ara göç meselesini vizesiz seyahati başlatmak için koz olarak kullanmıştı malum…

 

Buna karşın Avrupa Birliği, 2016’daki anlaşmada, vize serbestisi için neleri şart koşmuştu?

> Terörle mücadeleye son verilmesi,

 

> Türkiye’nin Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’ni tanıması.

 

Türkiye bu iki şartı yerine getirmediği, hatta aksini yaptığı için açılmadı o yol…

 

Ülkemi parçalatarak, millî davamı ve menfaatlerimi, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni satarak Avrupa’ya vizesiz gireceğime, hiç girmem daha iyi dedi, doğru da yaptı.

 

Ama belli ki Kemal Kılıçdaroğlu bu sözleri çoktan vermiş, kabul ettiği bu zelil şartları değil, karşılığında alacağı vizeyi övünerek anlatıyor bize yayında (!)

 

Bakın, sözü söz! Bay Kemal sözü! Bir yetki verin, bakın tek tek nasıl yapıyor hepsini

“Bu son seçim” diyorlar

16 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:39

Sesli Dinle

 

A -

A +

Türkler oylarını kullanana kadar Batılı liderler gergin durumda kalacakmış...

 

Kendileri böyle yazıyor.

 

“ABD, Avrupa, Orta Doğu ve Asya’daki jeopolitik ve ekonomik hesaplar bu seçime bağlı” diyorlar.

 

E doğru, zaten bu yüzden Erdoğan’dan kurtulmaya çalışıyorlar.

 

Hem “Bu seçimde muhalifler kazanmalı ki Batı dünyasının istedikleri olsun” yazıyor, hem de indirmek için -darbe dâhil- her yolu denedikleri Erdoğan’a “diktatör” yaftası yapıştırıyorlar.

 

Diktatörleri seçimle indirebilirlermiş gibi!

***

Bunun da saçmalığını keşfetmiş olmalılar ki, Batılı analistler bu defa “14 Mayıs Türkiye’deki son demokratik seçim olabilir” demeye getiren yorumlara başladılar.

 

Hem kendilerinin, hem de PKK ve FETÖ’nün açık desteğini alan adayları Kemal Kılıçdaroğlu kazanırsa Türkiye demokratik seçim yapmış olacak, yoksa değil!

 

Bak hele!

 

“Türkiye üzerindeki zorbalık gücümüzü, etkimizi tamamen kaybedeceğiz” diyemedikleri için, bu cümleyi keşfetmişler.

 

Onlar bu işlerde mahirdir, PKK’ya YPG derler, YPG’yi SDG yaparlar, sonra da “SDG’nin PKK’yla ilgisi yok” derler, biliyorsunuz.

 

Bunun gibi bir şey, “son seçim” yorumları da…

 

20 senedir seçim kazanan Erdoğan hiçbir seçimde yapmadığı neyi yapacak, niye yapacak?

 

Oysa asıl tehlike, tam tersinde…

***

AK Parti’nin ilk defa tek başına hükûmet kuramayacak duruma düştüğü 7 Haziran 2015’i hatırlayın.

CHP-HDP ile koalisyona kalkışan Davutoğlu çapsızlığının faturasını, seçimin hemen ertesi gün ülkemizi fiilen bölme eylemine girişen PKK hainliğini, 1 Kasım’da sandığı tekrar milletin önüne getirterek Cumhurbaşkanı Erdoğan önlemişti.

Tekrar ediyorum; nasıl önlemişti?

 

Milletin önüne sandığı getirerek.

 

Yazın kenara, Allah korusun bunların adayı Kemal Kılıçdaroğlu kazanacak olsa, 14 Mayıs sonrası 7 Haziran’dan bin beter olacak.

 

Çünkü hem Batı, hem de kukla örgütleriyle yaptıkları belli, yapacakları belli, vadettikleri belli, bunların Türkiye’yi nereye götüreceği belli.

 

Türkiye’yi kesinlikle bölmeyi hedefleyen ve en iyi ihtimal parlamenter sisteme dönüşle karar verme gücünü milletin elinden almayı hedefleyen tehdit, bu defa çok daha güçlü gelecek, ancak bu sefer işler 7 Haziran’dan farklı olacak.

Zira Türkiye’yi yeniden rayına döndürecek, milletin önüne sandığı tekrar getirerek istikrara dönüşü sağlayacak bir üst makam, yani cumhurbaşkanı olmayacak.

***

Erdoğan en tepedeyken aşağıda yaşanan badireler bir şekilde halloluyordu…

 

Erdoğan yokken, kim “Madem olmadı, millet karar versin, Türkiye rahatlasın” diyecek?

 

Dediklerinde milletin ne yapacağı belli değil mi!

 

2015 seçimleri en bariz örnek.

 

7 Haziran’da tek başına hükûmet kuramazken, beş ay sonraki 1 Kasım seçimlerinde AK Parti yüzde 50 ile iktidardı.

 

Toplumun, yaşayacağı pişmanlıkla seçimden birkaç gün sonra bile ne yapacağını bilirken, hem Batılı ülkeler, hem de onun kurduğu ittifak ile adayları bir daha seçim sandığını halkın önüne getirir mi?

 

Erdoğan varken geliyordu, yokken zor bulursunuz.

Çünkü Erdoğan’ın milletten başka desteğine ihtiyaç duyduğu bir güç, bir makam yoktu ki oradan icazet alsın…

Milletten icazetliydi, her başı dara düştüğünde millete gidiyordu.

 

Başka yerlerden icazet alan kuklalar da bunu yapar mı zannediyorsunuz?

 

Siz gelin, Batılıların “2023 son demokratik seçim olacak” açıklamasını bu açıdan da okuyun da, en azından bütün risklerini bilerek sandığa gitmiş olursunuz.

 

****************

 

AK Parti İstanbul’dan aday çıkarmasa…

Bu fikir 14 Mayıs’a değil…

 

Bir sonraki yıl yapılacak belediye başkanlığı için.

 

Sebebini de anlatacağım.

 

İBB Meclisinde AK Parti Grup Başkan Vekilliğini yürüten Esenler Belediye Başkanı Tevfik Göksu, CHP yönetimini paçavraya çevirmiş durumda.

 

Hem de belgeleriyle, çatır çatır, gözlerinin içine baka baka anlatıyor üç buçuk yıldaki rezalet durumu.

 

Bir tarafa CHP’nin vaatlerini koyuyor, öbür tarafa yaptıklarını… Pardon, yapmadıklarını.

 

Göksu geçenlerde CHP’nin en yüksek oranda gerçekleştirdiği tek maddeyi detaylarıyla anlattı; o da kadrolaşma!

 

N’olacak! CHP’den başka şey beklemezdik de, millete laf anlatamadık.

***

Vaatlerini tutup tutmamaları bir yana, asıl felaket önümüzdeki dönemde.

 

Denetim komisyonu başkanı rakamlarını açıklamış...

 

Büyükşehir Belediyesinin 35 yılda yaptığı 28 milyar liralık borç, CHP’nin yönetimindeki son 3,5 yılda üçe katlanarak 82 milyar liraya çıkmış.

 

Daha kötüsü bu yıl sonu itibarıyla 150 milyar liraya çıkması bekleniyormuş.

 

Vay babam vay!

 

Sadece İETT’nin 2019’da 725 milyon lira olan borcunu geçen sene 7 milyarın üzerine çıkarmayı başarmışlar.

 

Daha büyüğüne ise İSKİ’de imza atmışlar ki, CHP öncesi hiç borcu olmayan kurum bugün 13,7 milyar eksiye düşmüş.

 

Sorsan bir kılıf bulurlar elbet.

***

Seçim kampanyası boyunca “israf, israf” diye bağıranların vardığı yere bakın.

 

Ortada şöyle büyük hizmetler, yatırımlar falan olsa ne gam, öyle bir şey de yok.

 

Şimdi 2019’a dönüp, o dönem CHP’lilerin söylediklerine ve inandıklarına bakın…

 

Bir de bugün söylediklerine... Benzer vaatlerin, aynı kandırmacanın birebir tekrarı. Tuhaf olan, yine sözlerin tutulmayacağını, seçim sonrası hepsinin yine yalan olacağını bile bile aynı kitlenin buna inanması.

 

Peki bu CHP sevgisi nereden gelmektedir ve ilacı nedir?

***

CHP’nin geçmişini bilip, sadece siyasi parti olarak görmeyenler için anlaşılmaz olan bu işte…

 

Kronik CHP hastalarını tedavi mümkün değil elbet ama, kurtulma ümidi olanlara yapılacak şey, bir doz daha CHP vermek olabilir.

 

İyice anlayıncaya, tastamam ikna oluncaya, “Abi vallahi billahi bir daha tövbe” deyinceye kadar CHP ile baş başa bırakmak düşünülemez mi?

 

AK Parti çok büyük yatırımlar yaptı bu şehre, o yüzden CHP ilk döneminde yeterince anlaşılmamış olabilir.

 

Açılmayan tesisler, yapılmayan metrolar, yanan otobüsler, sökülen yeşillikler, çalışmayan merdivenler-asansörler henüz yeterince hissedilmemiş ki, bugün Türkiye’de Erdoğan-Kılıçdaroğlu arasında “Acaba hangisi kazanır?” tartışması yapılabiliyor.

 

14 Mayıs gündemdeyken bunu konuşmak belki saçma ama ben AK Parti olsam, İstanbul seçiminde çıkarmam aday filan…

 

Sen değil misin ki Binali Yıldırım gibi özellikle ulaşım konularında muazzam hizmetleri, projeleri olan bir adamı bir ‘hiç’e harcadın…

 

“Sevdiğinle haşrol, bir daha İstanbul’a aday maday koymuyorum” derim.

 

Ta ki, bu milleti “dönün”, “Bizi CHP’den kurtarın” diye yalvartıncaya kadar.

 

Ben derim de, siyaset demez elbet.

Büyük utanç

23 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:39

Sesli Dinle

 

A -

A +

Düşünün ki, Batı’da bir aday çıkacak ve DEAŞ’a, PKK’ya kendi toprakları üzerinde “özerk bölge” vadedecek.

 

Bu mümkün mü?

 

Üstelik bu örgütleri kendileri kurduğu ve himaye ettiği hâlde!

Bizde seçim yaklaşırken hemen her gün terör örgütleri Kemal Kılıçdaroğlu’na ve Millet İttifakı’na desteğini açıklayıp, oy istiyor.

 

İttifak’tan kimse bu örgüt elebaşlarına aksi yönde tek kelime cevap vermiyor, hatta partilerin üst yöneticilerinden aynı yönde açıklamalar geliyor.

 

Son örnek CHP’li Sezgin Tanrıkulu.

 

Her daim Kandil’in arkasında duran, buna rağmen CHP’de asla dokunulmayan Diyarbakır Milletvekili Tanrıkulu, HDP’nin ilan ettiği 11 maddelik “tutum belgesi” ile 30 Ocak’ta açıklanan ittifak masası ortak bildirisinin bire bir örtüştüğünü söylemiş.

 

Örtüştüğünü söylediği maddeler arasında terörle mücadelenin sona ermesi, özerklik, terör örgütüne destek verdikleri için HDP’li belediyelere atanan kayyumlara son verilmesi, ana dilde eğitim gibi maddeler yer alıyor.

 

Nitekim bunun teyidini CHP Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı adayları Kemal Kılıçdaroğlu ile CHP Grup Başkan Vekili Özgür Özel de yaptı.

 

Hem Kılıçdaroğlu, hem Özel, iktidara geldiklerinde terörle mücadele yasasının yumuşatılacağını söyledi.

Özerklik vaadini zaten defaatle dile getirmişlerdi.

***

Buna mukabil, terör örgütü elebaşlarının Kılıçdaroğlu’na destek beyanatları da birbirini izliyor.

 

Kandil’deki büyük başlardan Duran Kalkan, Kılıçdaroğlu’na destek istediği videosunda, “MİT bizi bitirecek. AK Parti’yi yıkın, bizi kurtarın” diyor.

 

PKK’nın Suriye’deki kolunun siyasi sözcülerinden Salih Müslim de “SİHA’lar sürekli tepemizde dolaşıyor. Erdoğan’dan kurtulursak iyi günler bizi bekliyor. Erdoğan giderse özgür olacağız” açıklamasıyla Kılıçdaroğlu’na destek istiyor.

Söyledikleri doğru, çünkü Kemal Kılıçdaroğlu seçilirse Suriye’den çekileceğimizin, dolayısıyla o bölgeyi tamamen terör örgütüne bırakacağımızın garantisini verdi.

Yani, ABD, AB ve İsrail’e açık açık “Orada devletinizi rahat rahat kurun” demeye getirdi.

 

Bunları topluma açık açık izah etmeyip, sadece karşılığında kendisine vadedilen 300 milyar doları reklama taşıdı.

Tıpkı “Avrupa’ya vizeyi kaldıracağım” vaadinde olduğu gibi.

 

Neyin karşılığında?

 

Oraya gelince doğrudan izahat yok.

 

Böyle satır aralarından çıkıyor ne demek istedikleri.

***

Ha! Bu arada Batı basınında “Erdoğan kaybederse CHP her istenileni yapacak” analizleri de devam ediyor.

Sonuncusu Alman Frankfurter Rundschau gazetesinde yayımlanmış.

 

Kaynak olarak da Kılıçdaroğlu’nun dış politika danışmanı Ünal Çeviköz’ün, daha önce bizim de bu köşede sıkça yer verdiğimiz beyanatları gösterilmiş.

 

Bunların yanında, Erdoğan’a ve Erdoğan seçmenlerine yönelik tehditler de sürüyor.

 

Pek çok CHP’li gibi, bu defa Kemal Kılıçdaroğlu’nun siyaset sahnesine taşıdığı TİP’li Sera Kadıgil Sütlü de “Sünni” vurgusuyla içindeki kin ve nefreti kusup “hesaplaşacağız” demiş.

 

Aynı tipler TRT Yargı kanalı kurup, AK Partilileri 27 Mayıs darbesinde olduğu gibi yargılamaktan bahsediyor.

Sadede gelelim.

***

Bunca şey ortadayken, bir de Erdoğan nefretiyle zombiye dönüştürdükleri kitleyi aldatmak için ekranlardan “Kemal Bey teröre prim vermez kardeşim” diyenler var!

 

Kandil, Pensilvanya ve bu örgütlerin sahipleri, hatta kendi partisinden isimler öyle demiyor oysa!

 

Ülkedeki bilumum terör örgütleri ve destekçileri Kemal Kılıçdaroğlu ile iktidara gelme hayali ile tutuşurken…

 

Bizim bugün “Acaba hangi aday kazanır?”ı tartışmamız, bu ülkeye utanç olarak yetmez mi?

 

**************

Jireskop

Jireskop, Türkçe adıyla düzdöner nedir, bilir misiniz?

Uzun uzun teknik detaylarını anlatmaya gerek yok; yön bulmaya, daha doğrusu yönü kaybetmemeye yarar.

 

Bağlı bulunduğu araç neye maruz kalırsa kalsın, o sabit kalır ve doğru yönden asla sapmaz.

 

Bu da gemi ve uçak gibi pek çok aracın doğru rotada bulunmasına ve menziline selametle ulaşmasını sağlar.

Şu an Türkiye de çok doğru bir rotada ve menziline ilerliyor.

Yapılanlar meydanda, varılacak yer ortada.

 

Toplum olarak jireskopumuz akl-ı selim olmalı.

 

Aklımızla dalga geçenlere verilecek en iyi cevapla…

***

Hatasız kul da olmaz, yönetici de, yönetim de.

 

Tayfanın, hatta kaptanın bazı hataları canınızı sıksa bile, önemli olan gemiyi doğru rotada götürüp götürmediği.

 

Türkiye’nin dış politika, enerji, savunma, sağlık gibi pek çok konuda geldiği nokta belli.

 

Türkiye Yüzyılı ile ortaya konan vizyon da ne kadar doğru yolda ilerlediğimizin tescili.

 

İşte Türk Devletler Teşkilatı.

 

Belki bir asırdır hayalini kurduğumuz birlik ve beraberlik yakalandı, kardeş ülkelerle kenetlenme yoluna girdik.

Öbür taraftan Akdeniz’de çok doğru bir yolda ilerliyoruz.

KKTC ve Libya, eli yüreğinde, 14 Mayıs’ı bekliyor.

 

Öbür tarafta Türk devletleri… Hatta Bosna, Afrika ve daha birçok mazlum coğrafya.

 

Enerji ve teknoloji, bir ülkenin zenginliğinde en önemli başlıklar, -ki biz bu yolda inanılmaz noktaya geldik, çok daha ilerisini göreceğiz.

 

Güçlenen savunmamızla dünya devlerine meydan okuyor, Rusya gibi stratejik iş birlikleriyle tarih sahnesine yeniden güçlü bir dönüş yapıyoruz.

 

Güçlü ve müreffeh bir ülke olmak istiyorsak, yüzüp yüzüp kuyruğuna getirdiğimiz bu mücadeleyi asla bırakmamalıyız.

Tarih yeniden bizi çağırıyor, yeter ki sudan bahanelerle doğru yönden sapmayalım.

 

****************

Ülkücüleri Oğan’a yönlendirme taktiği

Bazı illerden kulağıma gelen bir duyum bu.

 

Cumhur İttifakı’na kan kaybettirmek için kripto FETÖ’cülerin taktiği de olabilir bu.

 

İyi Parti’den uzak duran ülkücüleri cumhurbaşkanlığı seçiminde Sinan Oğan’a yönlendirmek için gizli gizli çalışanlar varmış.

 

Doğruluk derecesi nedir bilmiyorum ama ben MHP Genel Merkezini uyarmış olayım ki buna tedbir alınsın.

 

Oğan seçilemeyeceğine göre, bunun neticesinin kime yarayacağı belli.

Çalanlar’ ve ‘liyakatsizler’ bunları yapıyorsa…

30 Nisan 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:39

Sesli Dinle

 

A -

A +

Yüzyılın seçimi için artık son düzlüğe girdik sayılır.

 

Erdoğan’ın önce Yunanistan’a savaş açarak, sonra depremi bahane ederek sandığı erteleyeceğini iddia edenler, aslında bunu yapmasını en çok isteyenlerdi!

Cumhurbaşkanı -hep olduğu gibi- yine bütün hesaplarını altüst etti.

 

Özellikle son 15 yıldır sıkı sıkıya çalıştığı 2023 projeleri, birbiri ardına sahneye çıkıyor.

Ortaya konan devasa projeler, AK Parti ve Erdoğan liderliğinin 20 yıllık karnesi âdeta…

Her biri aylarca üzerinde konuşulması gereken başarılar, her gün birbiri ardına kamuoyuna duyuruluyor.

Sadece şu son bir ayda olanlara bakın;

• Yerli otomobilimiz Togg piyasaya sunuldu.
• TCG Anadolu SİHA gemimiz Deniz Kuvvetlerine teslim edildi.
• Devasa Kocaeli Şehir Hastanesi hizmete açıldı.
• İstanbul Finans Merkezi açıldı.
• Karadeniz gazı karaya çıktı.
• Çam Sakura Şehir Hastanesi metrosu açıldı.
• Millî uydumuz İMECE uzaya fırlatıldı.
• Onlarca yıldır en büyük şikâyetimiz olan “bor madenini işlemiyoruz, parayı başkası kazanıyor” derdini bitirecek Nadir Toprak Elementi Tesisi hizmete açıldı.
• Yerli tankımız Altay TSK’ya teslim edildi.
• Ankara-Sivas arasını 12 saatten 2 saate indiren Yüksek Hızlı Tren hattı açıldı.
• İlk nükleer enerji tesisimiz Akkuyu’ya törenle yakıt yüklendi, enerjide devler ligine yükselen Türkiye, resmî olarak nükleer tesise kavuştu.
• Avrupa’nın en büyük sağlık tesisi İzmir Bayraklı Şehir Hastanesi açıldı.
• Türk Yıldızlarının da kullanacağı, pilotlarımızın eğitim alacağı savaş jetimiz Hürjet ilk kez uçtu.
• Ağır Taarruz Helikopteri ATAK-2 ilk kez havalandı.
• GÖKBEY helikopterimiz yerli motorumuzla havalandı.
• Sırada Millî Muharip Uçak TFX ve insansız jet Kızılelma’nın hayalet uçak versiyonu Anka-3’ün sürprizleri var.

***

Görüldüğü üzere millî başarı bombardımanı altındayız…

Olanlar rüya gibi ve biz ne saymaya, ne yazmaya yetişebiliyoruz.

 

Geçmişte olsa, şunların her birini aylarca işlememiz, bütün detaylarıyla gururumuzu paylaşmamız gerekirken, daha birini anlatamadan ötekine geçmek zorunda kalıyoruz.

 

Üstelik bunca şeyi yaparken, bir yandan 11 şehrimizi yıkan deprem felaketinin hızla yaralarını sarıyor, sosyal konut ve devasa yatırımları da hız kesmeden devam ettiriyoruz.

Ha, bunun hemen öncesinde ekonomimize ağır darbe vuran pandemi felaketi ile boğuştuğumuzu, akabinde Rusya-Ukrayna savaşı ile sarsıldığımızı, buna rağmen piyasayı ve toplumu ekonomik yönden rahatlatmak için birçok kalemde vergi indirimleri yapıldığını, hazinenin EYT gibi ciddi maliyetleri göğüslediğini de hatırlatayım.

 

FETÖ aklıyla kumanda edilen muhalefete bakarsanız, iktidarda ‘hırsızlar’ ve ‘liyakatsizler’ var!

 

Peki hırsızlık varsa, bunca şey nasıl yapılıyor?

***

Madem ‘çalarak’ bunlar yapılabiliyorsa geçmişte siz neden yapmadınız?

 

Gelişmiş ülkelerin yüz senedir kullandığı yatırımları, otomobil, uçak gibi teknolojileri, otoyolları, köprüleri, hızlı trenleri, hastaneleri, savunma silahlarını neden AK Parti’ye bıraktınız?

“Liyakat” meselesine gelelim…

 

İktidar “liyakatli” kişilerle çalışmıyorsa bu teknoloji devrimini kiminle yapıyor?

 

Siz daha “liyakatli” iseniz yahut “liyakatli” kişilerle çalışıyorsanız, geçmişte siz neden yapmadınız?

***

Oysa “hırsız” ve “liyakat” FETÖ’nün propagandası.

Yani memleketin başına en büyük bela olan, sadece milletin parasını hortumlamakla kalmayıp, soruları bile çalan hırsız örgütün…

 

CHP iktidara gelir, sözü tutarsa bunlar işbaşına gelecek.

Peki “hain”in liyakatinden bahsedilebilir mi?

Görüyor musunuz şu absürt durumu?

 

FETÖ’yü kurtaracaksınız “hırsızlık” bitecek, PKK’ya isteklerini vereceksiniz “demokrasi” gelecek, Batı’nın ajanlarını serbest bırakacaksınız “özgürlüğe kavuşacağız” öyle mi?

İşin tuhafı, buna kanan ciddi bir kitlenin bulunması…

Akıl alası iş değil.

 

****************

“Yok canım, Kılıçdaroğlu yapmaz!” diyenlere…

Masanın adayına PKK ve FETÖ desteği daha görünür oldukça, muhalefetin borazanlığını yapan kalemşorların, sözde tarafsız yorumcuların sığındığı cümle bu…

Kemal Bey’i, Kemal Bey’den korumaya çalışıyorlar âdeta!

Neymiş, Kemal Kılıçdaroğlu gelirse teröre taviz vermezmiş…

***

Oysa görevde bulunduğu süreçte, aksini ispatlayan o kadar net bir duruşu var ki Kemal Bey’in!

 

Çukur hendek olaylarında HDP’nin arkasında duran, askerimizin-polisimizin elini güçlendiren terörle mücadele yasasına karşı çıkan, yıllardır açık açık YPG’yi terör örgütü olarak görmediğini, bölgesel özerk yönetimi getireceğini, ‘yargıya müdahale edip’ Selahattin Demirtaş’ı serbest bırakacağını, Suriye, Irak ve Libya’dan askeri çekeceğini, KHK’lıları kamuya geri döndüreceğini söyleyen Kılıçdaroğlu’na gösteriyorlar bu iyi niyeti!

 

FETÖ tankları 15 Temmuz gecesi Kemal Kılıçdaroğlu’na yol açmamış…

 

Öncesinde Kemal Bey FETÖ propagandasına siyasi

borazanlık yapmamış…

 

Kurmaylarını FETÖ’yü korumak için örgüt binalarının önünde yatırmamış...

 

15 Temmuz’un ardından FETÖ’yü aklamak için “kontrollü darbe” propagandası yapmamış gibi!..

***

Lafı şuraya getireceğim…

 

Kemal Bey’in kendisi bile bu kadar takiye yapma ihtiyacı duymayıp, Kandil’deki terör elebaşlarının ve FETÖ firarilerinin desteğine “Bir dakika” demezken ve sadece susarak süreci geçiştirirken…

 

Bunların canhıraş bir şekilde “Yok canım, Kemal Bey yapmaz” diye aklama çabasına girişmeleri ne tuhaf!

Yahu, size mi inanalım, Kemal Bey’e ve her şeyi ortaya döken en yakınındaki kurmaylarına mı?

 

***

Savunma sanayiine dokunmazmış!

Yeri gelmişken, aynı ağızların “Kemal Bey cumhurbaşkanı seçildiğinde millî savunma sanayiine dokunmaz, aksine teşvik eder” kandırmacasına da değinelim.

 

Ülkemiz, tam da Rus uçağını vurma hadisesi sonrası Suriye’de Rusya ile kriz yaşarken Patriot hava savunma sistemlerini söküp götüren NATO değil miydi?

 

Bizi açıkça hava savunmasız bir biçimde, Rusya ile karşı karşıya bıraktı NATO ve ABD.

 

Şayet Erdoğan ve Putin soğukkanlı davranmasa, tuzağı fark etmese bugün Ukrayna’nın yerinde biz vardık.

Şükürler olsun ki, iki lider Batı’nın oyununu gördü, bu tuzağı bozmakla kalmayıp, oyun kuranlara da ciddi bir ders verdi.

Bunların başında da Rusya’dan S-400 hava savunma sistemi almamız geliyordu.

 

Hatırlayın, bu hamle içeride en çok kimi çıldırtmıştı?

Elbette CHP’yi, HDP’yi, Kemal Bey’i ve iş birlikçilerini.

***

S-400 saldırı değil, savunma sistemi…

 

Batı vermiyor, madem öyle ‘kendi sistemimizi yapana kadar’ S-400 edindik diye Kemal Bey’in CHP’si çıldırıyor!

Yetmiyor aynı CHP, SİHA’ları, millî tankımız Altay’ı engellemek için demediğini bırakmıyor,

 

Sonra F-35 krizi yaşıyoruz ABD’yle, CHP yine S-400’ler üzerinden hükûmete yükleniyor, iktidara geldiklerinde depoya kilitleyeceklerini müjdeliyor (!)

 

Sadede gelelim…

 

ABD’ye rağmen Rusya’dan S-400 aldık diye çıldıran Kemal Bey’in CHP’sinden, bunların yerini dolduracak Hisar ve Siper millî füzelerimize yönelik bir tek cümle övgü duydunuz mu hiç?

S-400’den geri adım atmadık diye F-35 programından çıkarılmamıza kahrolan Kemal Bey’in CHP’sinden, hangardan çıkarılan ve motor çalıştıran 5. Nesil Millî Muharip Uçağımız TFX için minik bir kutlama ya da teşekkür işittiniz mi?

Gökbey helikopterimiz millî motorla havalanırken, ağır taarruz helikopterimiz Atak-2, Hürjet, Kızılelma havada süzülürken, bırakın tebrik etmeyi, CHP’lilerin yüzünde en ufak bir tebessüme şahit olanınız var mı?

 

Bu kadar anormal bir siyasi yapı karşımızda dururken, “Yok canım, yapmaz” demek ne kadar normal?

Neleri atlattık, bu da geçecek

14 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

Sesli Dinle

 

A -

A +

14 Mayıs 2023.

 

Sadece Türkiye’nin değil, dünyanın kilitlendiği o gün geldi çattı.

 

Seçim ikinci tura kalmazsa tarih kitapları, gelecekte bugünü kalın harfle yazacak.

 

Cumhuriyetin ikinci yüzyıla yelken açacağı…

 

Devletimizin ‘Türkiye Yüzyılı’ iddiasıyla ortaya koyduğu iradenin selametini işte bugün sandıkta milletimiz belirleyecek.

Herkes eteğindeki taşı döktü…

 

Kim, neyi hedefliyorsa, neyi vadediyorsa ortaya koydu.

 

Bugün artık karar verme vakti.

 

Önümüzdeki yüzyılda çocuklarımızın geleceği, ülkemizin güvenliği, milletimizin esenliği, halkımızın refahı…

 

3. Dünya Savaşı’nın ciddi risk olarak dillendirildiği tarihin bu kritik kavşağından selametle çıkmamız için bugün sandıkta yapacağımız tercih hayati önemde olacak.

***

Türkiye, son on yıldır bu seçime hazırlanıyordu.

Elbette önünü kesmek isteyenler de…

 

Mayıs 2013’te Gezi, akabinde 17/25 Aralık darbe girişimleri ile başlatılan süreç, işte tam da bugünü hedefliyordu.

 

Dahası, bu kararı bize bırakmadan, kendileri kesip atmayı istiyordu…

 

Başaramadılar.

 

Sonraki yıllarda yine hiç hız kesmeden saldırdılarsa da, muvaffak olamadılar.

 

Karanlık yüzlerini şu geçtiğimiz birkaç hafta içerisinde ayan beyan bir kere daha gördük.

 

Taşeron örgütlerin Kandil ve Pensilvanya’daki elebaşları ile yurt dışında pek çok ülkeye dağılan örgüt mensupları yine fütursuzca ülkemize-milletimize tehditler savurdu, hatta kaset operasyonları çekip, sandığı etkilemeye çalıştı.

 

Bu çirkin operasyon öyle noktaya ulaştı ki, bir cumhurbaşkanı adayı geri çekilmek durumunda kaldı.

 

Milletimiz haftalarca olan biteni takip etti…

 

Ve son sözü söyleyeceği vakit geldi.

***

Başkanlık sisteminde ikinci defa sandığa gidiyoruz.

 

Çıkan sonuç ne olursa olsun, milletimizin kararı olacaktır.

 

Elbette herkesin, o karara saygı duyma mecburiyeti vardır.

 

Bugün yapılan ilk turda yüzde 50+1 oyu alanın hiç tartışmasız seçileceği Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sistemi’nde tartışmaya yer yoktur.

 

Kazananı tebrik eder, ülkemiz için faydalı her çalışmasına destek oluruz.

 

Şayet adaylardan hiçbiri oyların yarısından bir fazlasını alamazsa 28 Mayıs’ta ikinci defa sandığa gideceğiz.

Türkiye’nin içinde bulunduğu bu hassas süreçte dileriz buna gerek kalmaz…

 

Şayet böyle bir durumda karşılaşırsak, birkaç haftadır tekrar yüzleştiğimiz o kirli odaklar, krizi tırmandırma fırsatını kaçırmayacaktır.

 

Tahminimiz, bugün neticeye ulaşılacağı yönündedir.

 

Değilse 28 Mayıs’taki ikinci tura sadece en çok oyu alan iki aday katılabileceği için, tablo o tarihte netleşecektir.

***

Hayati önemine binaen, zor, sıkıntılı ve gerilimli bir süreçte Türkiye.

 

Lakin güçlü demokrasi kültürümüz bunu da selametle atlatmayı başaracaktır.

 

Neleri atlattık, bu da geçecek ve Türkiye gemisi, rotasında emin adımlarla ilerleyecek.

Umudumuz ve beklentimiz budur.

 

*****************

Bir sonraki seçimde 50+1’den vazgeçilebilir mi?

Önceki akşam TV’lerin ortak yayınında TGRT Haber Genel Yayın Yönetmeni Ercan Seki, Cumhurbaşkanı’mıza bu soruyu sordu.

 

Erdoğan “Böyle bir düzenlemeye siyasi partiler katılırsa ben de olmasından yanayım” dedi.

 

Sebebi şu;

 

Ufak partiler, büyük partilerin üzerinde tahakküm kurdu.

Aslında Başkanlık sistemine geçişte beklentimiz bu değildi.

Ufak partiler kendiliğinden kaybolur, ABD’deki gibi iki partili sisteme geçiş yaparız, diye bekliyorduk ama tam tersi oldu.

Bunun en çarpıcı örneği; Millet İttifakı.

 

Masanın en büyük ortağı, mevcut sandalye dağılımının yarısından fazlasını, kendi oyunun onda birini alamayan partilere tahsis etmek durumunda kaldı.

 

Vadettiği bakanlık ve cumhurbaşkanlığı yardımcılığı sayısı da cabası.

***

Şahsen yüzde 50+1’i alabilecek bir adayın Türkiye’yi yönetmesi gerektiğini savunanlardanım.

 

Bu, aynı zamanda kutuplaşmanın azalması, çoğulcu demokrasi için de önemli bir fayda sağladı.

 

Lakin Türkiye’de siyaset kazanı öyle tuhaf işliyor ki, millet nezdinde esamisi okunmayan partiler, halktan alabilecekleri oyun çok çok ötesinde, hatta ülkenin yönetiminde söz sahibi olacak ölçüde bir role girişti.

 

Biz parlamenter sistemden bu yüzden kurtulmamış mıydık?

 

‘Sandıktan çıkmayan partiler, kirli pazarlıklarla milletvekili transferleri yaparak bizi yönetmesin’ değil miydi derdimiz?

 

Onlar ne yaptı etti, Başkanlık sisteminde de bir yolunu bulup, baş köşeye oturdu!

 

Başkanlık sisteminde, parlamenter sistemden farklı olan şu ki; bunların hepsi seçim sonrası değil, öncesinde ortaya döküldü.

Karşımıza çıkan bu tuhaf duruma çare bulmak lazım.

 

Saçma sapan partiler silinip gider derken, aksinin olmasına yeni dönemde çare bulunmalı ki, 2028’de de aynı saçmalıklarla uğraşmayalım.

PKK ve FETÖ destekçiliği yüzde 45 oyu nasıl aldı?

18 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

Sesli Dinle

 

A -

A +

Jandarma Uzman Çavuş Bayram Doğan.

 

Henüz 26 yaşındaydı…

 

Evlilik hayalleri kuruyordu.

 

Pırıl pırıl, tertemiz yüzlü bir gençti.

 

Şırnak Bestler Dereler bölgesinde PKK’lı teröristlerin kahpe saldırısında şehit düştü.

 

Cenazesi dün, benim de memleketim olan Tokat’ın Turhal ilçesinde gözyaşlarıyla defnedildi...

 

     ***

 

Jandarma Uzman Çavuş Serkan Ölmez.

 

Mersin Tarsusluydu.

 

İki evladı vardı.

 

Taha Kağan… 13 yaşında.

 

Kardeşi Ömer… Henüz 8’inde.

 

O saldırıda babaları Serkan da şehit oldu.

 

Ocağına ateş düştü.

 

Şehidimizin cenazesinde, evlatlarının gözyaşı aktı.

 

     ***

 

Uzman Çavuş Özcan İlhan.

 

Aydın’ın Efe delikanlısıydı.

 

Bir sene önce evlendiğinde ne de mutluydu.

 

O da aynı kalleş saldırıda şehit düştü.

 

Geriye, mutlu evliliğinden hüzne boğan kareler kaldı.

 

     ***

 

Uzman Çavuş Gafffar Mayik.

 

Çatışmada o da ağır yaralanmıştı.

 

Adıyamanlıydı ama, ailesi Şanlıurfa’da yaşıyordu.

 

Oğullarının yaralı olduğu haberini alan aile, acı haberi Şırnak’taki hastaneye giderken aldı.

 

Çocuklarının al bayrağa sarılı tabutuyla dönen aile, düşünün nasıl bir acı yaşadı!

 

     ***

 

Bir korucumuzla birlikte, beş şehidimizin acısı, annelerin, eşlerin, evlatların feryatları yüreklerimizi dağladı.

 

Şimdi, trajik soru şu?

 

Kaç kişinin gerçekten yüreği yandı, toplumun yüzde kaçı bu kahpeliği umursamadı?

 

Üzücü ama, çok çok acı bir soru bu…

 

Böyle meseleler siyasete alet edilmez, lakin ne hazindir ki siyaset bunu kendisine alet ettiği için sormak zorundayım.

 

Bu terör meselesini yekvücut olarak, asla taviz vermeden, verenlere göz açtırmadan, ne yapıp edip, kökünden kazımalıyız çünkü.

 

     ***

 

Şundan bir hafta öncesine gidelim…

 

Türkiye çok önemli bir seçimin arifesindeyken, Kandil’deki terör baronları apaçık, göstere göstere, hiç sakınmadan bir adaya desteklerini açıklıyor, ne yazık ki bu desteği alan aday da, kurduğu ittifak da bu desteği ‘sessiz teşekkür’ ile geçiştiriyordu.

 

Gizli pazarlıklar yapıldığı örgütün siyasi kolu tarafından alenen itiraf ediliyor, operasyonların duracağı, örgütün siyasi yüzlerinin serbest bırakılacağı, yerel özerklik şartı taleplerinin karşılanacağı kameralar önünde kararlılıkla vurgulanıyordu…

 

Yalan mı?

 

Hepsi video kayıtlarıyla gün gün ortada.

 

Hafta sonu sandıklar kuruldu, millet büyük çoğunlukla buna cevabını verdi.

 

Lakin acı olan şu ki, yüzde 45’lik bir kesim de bu çağrıları hiç umursamadan, işaret edilen adaya mührü bastı!

 

40 yıldır nice Bayram’ımızı, Serkan’ımızı, Özcan’ımızı, Gaffar’ımızı, Cevher’imizi şehit eden iğrenç bir örgütün apaçık desteği, onların umurunda olmadı!

 

Sadece bu örgüt de değil…

 

Devletimize gizli gizli sızmış CIA aparatı örgüt de yeni kaset operasyonları çekerek, aynı adayın arkasında durdu; bu da ayan beyan herkes tarafından görüldü.

 

Buna rağmen, o aday Türkiye’de yüzde 45 oy alabildi!

 

Yüzde 45 oy…

 

Bu tablo sizi ürkütmüyor mu?

 

     ***

 

Seçim gecesi yenildiklerini görünce üzülen yüzde 45’lik kesimin tepkilerine baktım, hayrete düştüm.

 

Yok efendim ekonomi kötüymüş de, depremde olanları görmüş de, buna rağmen halk neden Cumhurbaşkanımızın ve Cumhur İttifakı'nın yanında durmuş da!..

 

Almışlar ellerine kâğıtları-kalemleri, yok şuradan niye bu kadar oy gelmiş, buradan niye bu olmuş…

 

Bütün mesele terör örgütlerinin çanına ot tıkayan Erdoğan’ı devirip deviremedikleriymiş, onun ötesinde hiçbir tasaları yokmuş!

 

Yani ne PKK elebaşlarının mesajları, ne FETÖ’nün yeni kasetlerle tekrar başımıza musallat olma sevdası onlar için hiçbir anlam ifade etmiyormuş.

 

Gördüğümüz ürkütücü manzara aynen buydu.

 

     ***

 

Yüzde 45’lik dilimde yüzde 10 HDP/PKK desteğini anlayabiliyoruz…

 

Haydi bir o kadar da FETÖ destekçisi var sayalım…

 

Geriye kalan yüzde 25 neyin nesidir, bunu çözmek zor.

 

Belli ki, kırk senedir Çorum’a, Yozgat’a, Kahramanmaraş’a, Tokat’a, Adıyaman’a, Malatya’ya, Osmaniye’ye, Elâzığ’a, Amasya’ya…

 

Hemen her şehrimize düşen on binlerce ateş, belli ki bunların içine düşmemiş; varabildiğimiz netice budur.

 

Yüzde 45’in düştüğü tuzağa düşmeyen milleti Boğaz'daki yalısından aşağılayan tweetler atan ultra zengin güruhun, sosyete maymunlarının zaten böyle bir derdi yok, bunu biliyoruz…

 

Çünkü oralardan şehit cenazesinin kalktığını görmedik henüz!

 

Peki ya diğerleri!...

 

Demek ki onlar da sadece Antalya’da denize girmeyi, Bodrum’da güneşlenmeyi, Beyoğlu’nda kafa çekmeyi dert edinmiş, ötesinde hiçbir tasaları yokmuş.

 

Şikâyet ettikleri ekonomiyi de, depreme müdahaleyi de tartışırız ama, bunlar ‘ciddi tehditler’ söz konusu olmayınca konuşulacak mevzular.

 

Nitekim, deprem yalanlarının cevabını depremzede verdi işte, ona da çıldırıyor, hatta depremzede vatandaşlarımıza etmedikleri hakareti bırakmıyorlar…

 

Öyle öfkeliler ki, depremzede vatandaşlarımızı CHP’li belediyelerin konaklama tesislerinden bile kovuyorlar.

 

İkinci tur seçim olmasa, bakın daha neler yaparlardı.

 

Bu tavır, elbette insanlıklarının seviyesini, menfaatperestliklerini de ortaya koyuyor.

 

     ***

 

“Depremzedeye bunu yapandan teröre hassasiyet mi bekliyorsun?” diyecek olursanız, kusura bakmayın ama az-buz değil, yüzde 45’ten bahsediyoruz.

 

Depremzedeye hakareti yapan tabii ki bunların tamamı değil, yalnız “teröre karşı duruşa” gelince, durum farklı.

 

Bu insanların hepsi sandığa giderken Kandil’in desteğini de, oraya verilen vaatleri de biliyordu.

 

Aynı şekilde FETÖ’ye verilen vaatlerin ne olduğunu, kendi oylarıyla FETÖ’cü hainlerin yeniden devlet kadrolarına doldurulacağının bal gibi farkındaydı.

 

Buna rağmen, bile-isteye gidip, bu yönde oyunu kullandı.

 

Korkunç olan işte tam da bu.

 

     ***

 

Seçim öncesi çok yazdık, kafaları almıyorsa bir daha anlatalım.

 

PKK, “Niye iktidara oy verdi?” dediğiniz o insanların çocuklarını katlediyor, o insanların canını yakıyor.

 

Siz umursamayabilirsiniz fakat, onlar umursuyor.

 

Terörün ne olduğunu, neyi amaçladığını, kime hizmet ettiğini de gayet iyi biliyor.

 

Siz Boğaz'da kafa çekerken bunu dert edinmiyor olabilirsiniz ama, o insanlar teröre asla müsamaha göstermeyecek, sırf seçim kazanmak için teröre ‘güç’ vadedenlere de asla göz yummayacak.

 

Bunu 10 yıl önce bir defa denedi, o da teröristleri silah bırakma şartıyla masaya oturtmaktı, olmadı.

 

Zaten o günden sonra da gereği yapıldı, örgüt tükenme noktasına geldi.

 

Kandil’deki terör baronlarının “Bitiyoruz, sandıkta birleşip bizi kurtarın” feryatları da bunun teyidi oldu.

 

Nitekim birleştiniz de…

 

Seçim sonucunda bu da açıkça ortada.

 

Peki, canı yananların buna göz yumacağını, patatesi-soğanı gündem yaparak bunu kamufle edebileceğinizi mi zannediyordunuz ki, şimdi hiç utanmadan bir de bu insanları suçluyorsunuz?

 

Bu size ders olsun...

 

Ettiğiniz hakaretleri de alıp defolun.

 

Bu ülkenin sessiz çoğunluğu, artık ne eli kanlı teröristlere ve destekçilerine geçit verir ne de çocuklarını elinden çalan, yahut sınav sorularını çalarak çocuklarının devlet kadrolarına girmesine mâni olan, kalleş örgüte itaat etmeyenlere binbir ayak oyunuyla zulmeden FETÖ’ye…

 

Bu millet, ülkeyi PKK’ya teslim ettirmeyecek.

 

FETÖ’cülere ve arkasındaki ağababalarına siyasi darbe yaptırmayacak.

 

Fransız-İngiliz gazetelerine “Son Osmanlı Durduruldu” manşetleri attırmayacak.

 

O kapı bir daha asla aralanmayacak, bu böyle biline.

 

Batı uşaklığıyla “Diktatör, diktatör” diye bağırıyordunuz, buyurun işte sonuç!..

 

Siz hiç ikinci tura kalan diktatör gördünüz mü?

 

Canı yanan o insanlara hakaret edeceğinize, oturup şapkayı önünüze koyun ve “Biz ne yaptık?” diye kendinizi sorgulayın.

Her yol mubâh’ siyaseti

25 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

 

A -

A +

Çok seçim gördük de, böylesini ilk defa yaşıyoruz.

 

Başkanlık sisteminde ikinci tur tecrübemiz zaten ilk…

 

Neyse ki 2017 referandumunda kabul etmişiz de, bu sisteme geçmişiz.

 

Yoksa muhalefetin bu fırıldak siyasetini, parlamenter sistemde nasıl çözebilir ve başımıza bir çorap örmeden atlatabilirdik, düşünmek dahi istemiyorum.

 

     ***

 

“HDP masada yok” yalanını aylarca, hatta yıllarca gözümüzün içine baka baka tekrarladılar, oysa hep vardı.

 

Nitekim seçim yaklaştıkça birer birer dökülmeye, hatta bakanlıklar verilebileceğini dillendirmeye başladılar açıkça.

 

Malumun ilamıydı…

 

Zaten HDP de (yeni adıyla YSP) bunun karşılığında aday çıkarmadı, “Adayımız Kılıçdaroğlu” diye ulu orta ilan etti.

 

Kılıçdaroğlu’nun 14 Mayıs’taki ilk tur seçimlerinde HDP’nin güçlü olduğu illerden aldığı oy da bu ittifakı ispatladı.

 

Tek sıkıntıları şu ki, bu defa HDP’nin isteği, amaçlarına ulaşmalarına yetmedi.

 

Beklentileri, 2019 yerel seçimlerinde Ankara, İstanbul, İzmir gibi şehirlerde amaçlarına ulaştıkları gibi, yine HDP desteğiyle ilk turda hedefe varmalarıydı…

 

Bu şehirlerde yine aynı birlikteliği sağladılar ancak Anadolu’nun ve yurt dışındaki vatandaşlarımızın sağlam duruşu, terör ittifakına bu defa geçit vermedi.

 

Elbette sadece PKK’ya değil, umut vadedilen ve Kılıçdaroğlu’na desteğini yeni montaj kasetleriyle ortaya koyan FETÖ’ye de…

 

Sandıkta asıl dizaynı millet yaptı, Meclis çoğunluğunu yine emperyalizme karşı millî duruş sergileyen Cumhur İttifakı aldı.

 

     ***

 

Cumhurbaşkanlığı seçimi milim farkla ikinci tura kalınca, Kılıçdaroğlu da çark etmek zorunda kaldı.

 

FETÖ’nün kaset operasyonuyla koltuğa oturduğu 2010 yılından bu tarafa bir defa bile devletin ve milletin yanında millî duruş göstermeyen Sayın Kılıçdaroğlu, yediği tokadın acısıyla TERÖRÜ Bİ-Tİ-RE-CE-ĞİZ demeye başladı.

 

Oysa terör zaten bitiyor, görmüyor muyuz?

 

Kandil ile FETÖ, bundan dolayıdır ki Kılıçdaroğlu’na destek veriyor.

 

FETÖ’nün yaptığı, Kılıçdaroğlu’nun savunmadığı bir tek operasyon, darbe girişimi oldu mu hiç?

 

Öyle davranmasa, 15 Temmuz’da FETÖ’cüler niye tankları çekip yol açsınlardı kendisine?

 

Keza PKK/YPG’ye yapılan operasyonları hatırlayın…

 

Afrin’e ve Suriye’deki diğer bölgelere yapılan operasyonlara karşı çıkan kimdi?

 

2015’te çukur hendek kalkışması yapan PKK’yla mücadelede askerimizin-polisimizin elini rahatlatmak için Meclis’e getirilen yeni Terörle Mücadele Kanunu’na HDP ile birlikte karşı duran Kemal Beyin CHP’si değil miydi?

 

Şimdi terörü bitirecekmiş, öyle mi?

 

     ***

 

‘Amaca ulaşmak için her yol mubâh’ siyasetiyle rotasının değiştiğini iddia eden, Ümit Özdağ’ın desteğiyle milliyetçi oylara ulaşmayı hedefleyen Kılıçdaroğlu bu sözünde samimi olsa, HDP’den ve FETÖ’cülerden oy alabilir mi peki?

 

Asla…

 

Meselenin özü sadece teröre karşıymış gibi bir duruş göstermek de değil ayrıca…

 

Bence asıl kandırma da burada.

 

Mühim olan, bu örgütler üzerinden yeniden Türkiye’yi hizaya getirmeye çalışan Batı’ya karşı ülkemizin millî menfaatlerini savunmak ve pozisyonunu korumak.

 

Ümit Özdağ’la yaptıkları göstermelik yedi madde içinde ne Karabağ var, ne Türk Devletleri Teşkilatı, ne S-400’ler, ne Suriye’de kurduğumuz güvenli bölge, ne Irak, ne Libya, ne Akdeniz, ne Kıbrıs…

 

Karadeniz’de bulduğumuz gazın, Gabar’da çıkarmaya başladığımız petrolün devamı gelecek mi mesela?

 

Kıbrıs için emperyalistlerle dişe diş mücadele sürecek mi?

 

Batı’nın, Yunanistan üzerinden Akdeniz’deki haklarımızı yutma planları suya düşürülecek mi?

 

Suriye’de terör devletinin önünü kesmek için kalan yerlerde yeni operasyonlar yapılacak mı?

 

Savunma sanayiimize yeni hedefler eklenecek mi?

 

Fransa, İran ve Ermenistan’a karşı Zengezur Koridoru açılacak mı?

 

Rusya-Ukrayna savaşında NATO’nun baskısına boyun eğilecek mi?

 

İstanbul Finans Merkezi, amaçlandığı doğrultuda doğu-batı arasında merkez konuma yükseltilecek mi?

 

Trakya, Avrupa’nın gaz merkezi olacak mı?

 

FETÖ’cülerin devlet kadrolarına dönüşü engellenecek mi?

 

Bunların hiçbirisi yok o yedi madde içerisinde.

 

Sadece göstermelik bir cümle; Kayyum ataması yargı kararıyla devam edecek.

 

Bir de varsa yoksa “Suriyeliler gönderilecek.”

 

Tek meselemiz bunlar mı?

 

Sadece kayyum atayıp, Suriyelileri de gönderince çözülüyor mu bütün mesele?

 

Batı on binlerce tır silah vermekle kalmayıp, teröristlere helikopter tahsis etmiş, açık açık terör devleti kuruyorlar sınırımızda ama mutabakatta buna tek kelime atıf yok.

 

Bir tek belediyelere kayyum atayınca terörü bitirmiş mi olacağız? Böyle mi terör Bİ-TE-CEK?

 

     ***

 

Ülkemize en büyük kötülük olacak ‘parlamenter sisteme dönüş’ten başlayıp, buradan PKK’ya, FETÖ’ye ve bunların asıl sahiplerine umut vadetmeye uzanıp, en son Rusya’yla karşı karşıya gelmeye kadar vardırdılar işi…

 

Ümit Özdağ sadece birkaç meselede kâğıt üzerinde geri adım attırmış görünüyor Kılıçdaroğlu’na; o da sözünü tutarsa!

 

Nelerden döndüler, amaçlarına ulaşsalar bundan çark etmekten mi çekinecekler?

 

     ***

 

Terörü tamamen bitirmek, emperyalistlerin planlarını çöpe atmaksa maksat; Cumhur İttifakı bunu bihakkın yerine getiriyor zaten.

 

Büyük oyunu gören, millî ve yerli politikaların sürmesini isteyen vatandaşlarımız zoru başardı, ilk turda Meclis çoğunluğunu sağladı.

 

İlk tur hezimeti sonrası milliyetçi postuna bürünenlere, ‘amaca ulaşmak için her yolu mubâh görenlere’ son sözü söyleme vakti yaklaştı.

 

Yurt dışındaki vatandaşlarımız sandıklara yine yoğun bir katılımla vazifesini yaptı.

 

Şimdi sıra bizde.

 

Aynı sağlam iradeyi ikinci turda da göstererek Cumhurbaşkanlığı meselesini de çözme, emperyalistlerin planlarına gerekli cevabı verme vaktidir.

 

     ***
Son sözümüz, milliyetçi geçinen İyi Parti’ye olsun.
Partinizin kurucularından eski üyeniz Ümit Özdağ, Kılıçdaroğlu’na hiç değilse terör örgütleri ile ilgili birkaç madde imzalatarak, size ne demiş oldu?
Onun yapmadığı, eksik bıraktığı şu yukarıda saydığım hassasiyetlerle alakalı buyurun siz de millî bir duruş gösterin, bakalım yapabilecek misiniz?

Bir daha Gezi ve 27 Mayıs’lar olmaması için; 28 Mayıs

27 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

 

A -

A +

Yüzyılın seçiminde yarın final için sandık başına gidiyoruz.

Kaderin cilvesi, ikinci tur Cumhurbaşkanlığı seçimi öyle manidar bir tarihe denk geldi ki…

 

Bugün sosyal medyada, başta depremzedeler olmak üzere, kendilerinden olmayan herkesi en ağır hakaretlerle linç eden iç savaş kışkırtıcıları var ya!..

 

Onlar tam 10 yıl önce 28 Mayıs’ta sokağa inmişti.

HDP’li Sırrı Süreyya Önder, Gezi’de kepçelerin önüne yatarak ilk kıvılcımı yakmış, ardından FETÖ çadır yakma tahrikiyle olayları alevlendirmiş…

 

CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ‘mezhepçilik temelli’ bu kışkırtmaya öncülük etmiş…

 

Önce İstanbul, ardından Ankara gibi diğer şehirlerimiz haftalarca yakılıp yıkılmış…

 

Mısır’daki gibi sokak darbesiyle seçilmiş hükûmeti devirmeyi amaçlayan vandallar kepçelerle hükûmet binalarını yıkmaya yeltenmiş…

 

Bugün kalp işaretleriyle sevgi pıtırcığı rolüne bürünen Kılıçdaroğlu, olaylara müdahale eden polislerimizi “görevlerini yapmamaları için” günlerce tehdit etmiş…

 

Unutturmaya çalışsalar da, Burak Can Karamanoğlu gibi gençlerimiz sokağa inen teröristlerce şehit edilmiş,

 

En nihayetinde bunların, Batılı ajanlar tarafından İstanbul Havalimanı, Yavuz Sultan Selim Köprüsü, Avrasya Tüneli gibi stratejik yatırımları engellemek için sokağa salınmış çapulcular olduğu, kendi talepleriyle ortaya serilmişti.

     ***

Taksim’de Esad bayrağı açan, duvarlara “Zulüm 1453’te başladı” yazan zihniyetin kalkışmasında başaktörlerden olan Kemal Kılıçdaroğlu, yarın Cumhurbaşkanlığı seçiminde ikinci turda Erdoğan’a karşı yarışacak.

 

Şu ayıp bile bize yeter ya, neyse!

 

Mesele İslam’a, Türkiye’deki milliyetçi ve muhafazakâr çoğunluğa düşmanlık olunca, Erdoğan 5., hatta 6. nesil savaş uçağı yapmış; Türk Devletleri Teşkilatı kurup, Türk dünyasına karadan kesintisiz bağlantının yolunu açmış; terörü temizlediği dağlardan kaliteli petrol, denizlerimizden ilk defa büyük miktarda doğalgaz çıkarmış; sağlıkta, ulaşımda, sanayide, teknolojide büyük başarılara imza atıyormuş; bunların karşısında bütün terör örgütleri Kılıçdaroğlu’nu destekliyormuş falan, bunların hiç umurunda olmuyor demek ki!

 

Hassasiyeti olana sorarım;

 

O Kılıçdaroğlu ki, 2015’te PKK’nın çukur-hendek kalkışması, 2016’da FETÖ’nün 15 Temmuz işgal girişiminde de tavrını değiştirmemişti.

14 Mayıs’taki ilk turda tablo farklı mıydı sanki?

 

Aynısı, yarın yapacağımız ikinci turda da geçerli.

 

Bakın, 28 Mayıs seçiminin tarihsel bir önemi daha var…

 

CHP eliyle Başbakan Adnan Menderes ve iki bakanımızı idama götüren 27 Mayıs darbesinin de 63. yıl dönümüne tekabül ediyor.

Haydi hafızamızı tazeleyelim de, bakalım o günden bu yana CHP’de ne değişmiş…

     ***

30 Nisan 1959...

 

Dönemin CHP lideri İsmet İnönü Uşak’a gidecekti.

 

Bu ziyareti CHP’liler “Büyük Taarruz” diye şişiriyordu.

 

Sebeb-i hikmeti ziyaretten bir gün önce anlaşıldı.

 

İktidardaki Demokrat Parti’nin Uşak İlçe Başkanı, bir CHP’li tarafından öldüresiye dövüldü.

 

Ziyaret günü ortalık karıştı.

 

İnönü ile beraber Ankara’dan Uşak’a giden CHP’liler, DP il binasını taşladı.

 

Taşlara karşılık binadan bir bardak atıldı.

 

CHP’nin borazanı gazeteler, ertesi gün İsmet İnönü’nün taşlandığını, hatta yaralandığını yazdı.

 

Görgü şahitleri bu iddiayı yalanlasa ne fayda!

 

Amaca ulaşılmış, CHP mağdur postuna bürünmüştü.

     ***

Eski Türkiye’de üniversiteler en kullanışlı aparattı.

 

İdeolojik körlüğe sürüklenen gençler, her darbe öncesi mutlaka ayaklandırılırdı.

 

Demokrasiye geçişle birlikte, Cumhuriyet döneminin ilk darbesi 27 Mayıs öncesi de böyle oldu.

 

Darbeden bir ay önce öğrenciler hükûmete karşı sokağa döküldü.

CHP gazeteleri yine vazifesini tastamam yaptı;

 

“Polis öğrencilere ateş açtı, yüzlerce öğrenci öldü. Cesetler kuyulara saklandı. Bazılarının cesetleri yakıldı, hatta kıyma yapıldı…”

 

Oysa olaylarda iki kişi ölmüştü... Gezi gibi korkunç sokak kalkışmalarını organize edenler, belli ki ortalığı kan gölüne dönüştürmeyi istemiş, ancak amaçlarına ulaşamayınca bu yalanları uydurmak zorunda kalmıştı.

 

Provokasyonu yıllar sonra CHP’li Orhan Birgit bir röportajında itiraf edecek, “28-29 Nisan gençlik olaylarını ben organize ettim. CHP Gençlik Kollarının başındaydım” diyecekti. (Sizde de Erzurum çağrışımı yaptı mı?)

     ***

Darbe hazırlığı “cep”siz olmazdı.

 

Hele ki CHP gazetelerinde “yolsuzluk” iddialarıyla süslenmeden, asla!

 

Seçimde yenemedikleri iktidara güveni yok etmek için aslı astarı olmayan haberler üretildi.

 

İnönü döneminde tarlasındaki buğdayına bile el konup, ürünleri zorla silolarda çürütülen vatandaşın cebi Menderes döneminde para görmeye başlamıştı ama olsun!

 

Propaganda önemliydi!

 

Ekonominin iflas ettiği propagandası işleniyordu her gün gazetelerde.

“Menderes’in kasası yolsuzluk evrakı ve vesikalarla dolu”,

“Polatkan’a ait yolsuzluklar açıklandı”,

“Polatkan’ın zimmetinde 4 milyon lira çıktı”,

“Polatkan’a ait yolsuzluklar açıklandı. Suçu 12 milyon 500 bin liralık hisseye karşılık menfaat temini” manşetleri atılıyordu her gün.

 

Bunların hiçbiri ispat edilemedi ama kimin umurundaydı!

 

Bu yalanların hepsi, Yassıada’daki utanç yargılamalarına da malzeme olmuştu.

 

Üstüne ekledikleri, “Menderes 12 uçak dolusu altınla kaçmak isterken yakalandı” yalanı gibi.

 

(Hatırlayın, aynısı 15 Temmuz’da Erdoğan’ın kaldığı otelin yanındaki bir başka otelde de hazırlanmıştı. Hem de sahte altınlarla. Amaçlarına ulaşsalar, bu altınları Erdoğan’ın uçağına taşıyacak ve aynı senaryoyu tekrarlayacaklardı.)

     ***

Bunlar sivil ayak…

 

Ya askerî kanat!

 

Onlar da boş durmuyordu elbet.

 

Hem de daha ilk günden…

 

Menderes’in seçim kazandığı 14 Mayıs günü dört üst rütbeli komutan, koltuğu kaybeden İsmet İnönü’yü Çankaya Köşkü’nde ziyaret ederek bir emri olup olmadığını soruyor, İnönü de sırtlarını sıvazlayıp yolcu ediyordu.

 

Rekor oyla iki seçim kazanan Demokrat Parti’nin iktidarda kaldığı 10 yılda 11 cunta kuruluyor, altı darbe girişiminde bulunuluyordu.

Darbeden önceki son işaret, tarihe “9 Subay Olayı” olarak geçen darbe bildirisiydi.

 

Gereği yapılmadığı (yahut yapılamadığı) için o dokuz cuntacı, 27 Mayıs’ta bizzat görev aldı.

 

Darbecilerden biri de bugün Kılıçdaroğlu’nun yanında yer alan Ümit Özdağ’ın babası Kurmay Yüzbaşı Muzaffer Özdağ’dı.

 

Cuntanın başında emekliliğe sevk için zorunlu izne çıkarılan Cemal Gürsel, organizatörler arasında ise aynı zamanda CHP milletvekili olan emekli Albay Cemal Yıldırım vardı.

     ***

İçeride olanlar, dışarıdan bağımsız değildi tabii ki!

 

CHP medyası, nezaketi ve beyefendiliği ile nam salmış Menderes’e “diktatör” başlıkları atarken, yabancı basında “otoriterleşme” suçlamaları gırla gidiyor, 27 yıllık tek parti(!) iktidarının sahibi CHP ve lideri İsmet İnönü ise itinayla övülüyordu.

 

Darbeden dört gün önce ise okyanus ötesinden “Birlikte çalışmaya hazır ve istekliyiz” mesajı bile verilmişti.

 

İşte, Başbakan Adnan Menderes, bakanlar Fatin Rüştü Zorlu ve Hasan Polatkan’ın alçakça idam edildiği 27 Mayıs darbesinin altyapısı böyle hazırlanmıştı.

 

Aylarca süren işkencelerin ardından hunharca gerçekleştirilen idamdan 9 gün sonra Menderes'in evine gidilerek evin kapısına idam hükmünün bir sureti asılmış, idam edilirken kullanılan ip, idam gömleği, cellat, imam ve son gün yiyip içtiklerinin parası eşi Berin Menderes'ten alınmıştı.

 

Sonrasında da iktidara gelen her Başbakan; Menderes’in akıbeti hatırlatılarak “çizilen sınırların içinde tutulmaya” çalışılmıştı.

 

Ya bugün?

 

63 sene öncesi olanlara bakın, kararı siz verin.

     ***

Demokrasimizin kara günü 27 Mayıs 1960 darbesinin 63. yılında, merhum Adnan Menderes ve arkadaşlarına Allah’tan rahmet diliyorum.

 

Yarın sandığa giderken 27 Mayıs darbesini, Menderes’i, Zorlu’yu, Polatkan’ı, hatta aynı yoldan ilerlediği için şüpheli biçimde zehirlenerek şehit olan merhum Turgut Özal’ı da unutmayın.

Onlara kurulan tuzakların tamamını tek tek savuşturan, canı pahasına girdiği mücadelede 21 yılda çok büyük badireler atlatarak, Türkiye Yüzyılının kapısını sonuna kadar açmak için kararı milletimizin önüne koyan Erdoğan’ın yanında olun.

 

Zira 28 Mayıs’ı selametle atlattığımızda, 29 Mayıs sabahı da çok manidar bir tarih olacak…

 

Fatih Sultan Mehmed Han’ın İstanbul’u fethedişinin 570. yıl dönümünü çok daha anlamlı bir mesajla kutlayacağız.

 

Büyük Sultan bu fetihle nasıl bir çağ kapatıp, çağ açmışsa milletimizin kararı da yepyeni ve çok güçlü bir Türkiye’nin yeni yüzyıla selamına kapı açacak.

 

Bu mesaj, 10 sene evvel CHP’nin başını çektiği Gezi’de “Zulüm 1453’te başladı” yazıp, milletimize meydan okuyanlara da okkalı bir cevap olacak.

.

Yüzyılın zaferi

29 Mayıs 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

 

A -

A +

Terör örgütü PKK elebaşları, “Son umudumuz Kılıçdaroğlu” diyordu.

 

Firari FETÖ’cüler, “Biletlerimizi aldık, geliyoruz” mesajları paylaşıyordu.

 

DHKP/C gibi sol örgütler, tam siper Kılıçdaroğlu’nu destekliyordu.

 

Gezi’ci bilumum güruh, “Bu sefer indireceğiz” umuduyla yine yalan, küfür ne varsa boca ediyordu.

     ***

Bunlar maşaydı elbet…

 

Asıl kurguyu ağababaları yapıyordu.

 

Okyanus ötesinden “dostlarımızla kazanacağız” açıklamaları yapılıyordu.

 

Tetikçileri, ekonomimizi vurmak için kesintisiz operasyon gerçekleştiriyordu.

 

Suriye harekâtları, aralıksız terör operasyonları, pandemi, savaş, deprem felaketlerinde gösterilen başarıyı gölgelemek, savunma ve enerji gibi birçok alanda kaydedilen atılımı karalamak için her gün bir başka algı operasyonu yürütülüyordu.

 

İngiliz, Fransız, Alman, ABD’li, bütün Batı medyası içimizdeki sömürgeci uzantılarıyla aynı dili kullanarak iktidarı devirmeyi amaçlıyordu.

 

Abdülhamid Han’a, Menderes’e, Özal’a yaptıkları gibi, Erdoğan’a karşı da büyük bir kin ve nefretle saldırıyorlardı.

Jön Türk masaları yaklaşık bir asır sonra yeniden kurulmuş, maşalar “istibdat, hürriyet” diye bağırıyordu.

 

Dış politikamızı 180 derece tersine döndürmekten, NATO’ya kul köle olmaktan bahsediliyor; Batı adına Rusya’ya cephe açma vaatleri veriliyordu.

 

Ak ile kara, verilen mesajlarla, yapılan pazarlıklarla gün gibi ortadaydı.

 

Muhalif adayla Amerika’da, Londra’da gizemli toplantılar yapılıyor, uçuk vaatlerle karanlık yüzler perdelenmeye çalışılıyor, terör baronlarından gelen övgülere çıt çıkmıyor, milletimizin patates-soğan karşılığında ülkemizi bölme planlarına onay vereceği zannediliyordu.

 

Dün son defa hepsinin cevabını aldılar…

 

Şükürler olsun.

     ***

11 ilimizi yıkan deprem felaketi sebebiyle çok sıkıntılı bir dönemde gidilen 2023 seçimlerinin ilk turunda zaten Meclis’in çoğunluğunu AK Parti ve Cumhur İttifakı kazanmıştı.

 

Çok az farklı ikinci tura kalan Cumhurbaşkanlığı seçiminde de ipi, beklendiği şekilde yüzde 52 ile yine Cumhurbaşkanı Erdoğan göğüsledi.

 

Bu, 2002’den bu yana ülkemize çok büyük hizmetler yapan Cumhurbaşkanımızın, Anayasa gereği girdiği son seçimdi.

Erdoğan, 28 Şubat’ın karanlık günleri ve ülkemizi derinden sarsan 2001 ekonomik krizinden aldığı Türkiye’yi, 21 yılda bambaşka bir yere getirdi.

 

Şimdi Türkiye Yüzyılı vizyonuyla devasa projelerini hayata geçirmek için milletimizden 5 yıl daha yetki aldı.

 

Bir sonraki seçime gittiğimizde inşallah 5. nesil millî muharip uçağımız Kaan gökyüzünde uçuyor olacak.

 

İnsansız jetimiz Kızılelma, Anka-3, uzun menzilli füzelerimiz, Altay tankımız, SİHA gemisi TCG Anadolu’dan daha büyük gemimiz ordumuzun hizmetinde olacak.

 

Türkiye, teknolojide yakaladığı muazzam sıçrayışı uzaya da taşıyacak, kimsenin yan bakmaya cesaret dahi edemeyeceği bir ülke konumuna yükselecek.

 

Batı’nın, Türkiye’yi bölme, sınırımızda terör örgütüne devlet kurdurma hayalleri en az beş yıl daha suya düştü, -ki Türkiye bu süreçte daha da güçlenecek, hevesleri hepten kursaklarında kalacak inşallah.

 

Bugün sadece Türkiye’de değil, Kafkaslar’da, Balkanlar’da, Avrupa’da, Asya’da, Afrika’da, Orta Doğu’da kalbi bizimle çarpan, bizimle sevinen 1,5 milyar Müslüman var.

 

Onların dualarıyla, Batılıların “2023’te, dünyadaki en önemli seçim” dediği badireyi atlattık, Türkiye Yüzyılı’na yelken açtık.

 

Artık dünya buna göre şekillenecek.

 

Sadece Türkiye değil, Türk devletleri ile birlikte, kardeşlik bağlarımız da güçlenecek.

     ***

Milletimiz vazifesini yaptı, yeni yüzyıla mührünü vurdu.

 

Şimdi sıra yetki sahiplerinde.

 

Elbette önümüz dikensiz gül bahçesi değil…

 

Dünya yangın yeri...

 

Dev ekonomiler çöküşte.

 

Batı güç kaybederken, Doğu yeniden yükselişte.

 

Ancak bu bizim için büyük bir fırsat.

 

Üretim rakamlarımızdaki artış da, küresel bir aktör olarak yerimizin güçlenmesi de bunu göstermekte.

 

Dün, özellikle son 20 yıldaki bütün kazanımlarımızı kaybetme riskini bertaraf ettik.

 

Büyük Türkiye hedeflerimize ulaşmak için yolumuz dünden daha aydınlık artık.

 

Her ne kadar algı operasyonlarına kapılanların oranı bizleri üzse de, şu bilinmeli ki kazanan 85 milyondur.

 

Kaybeden ise Ayasofya’yı yeniden müzeye döndürme vaatleri verenler ile ülkemizi hizaya getirmek için kurulmuş terör örgütleri ve sahipleri oldu.

 

Bu zaferin, bugün İstanbul’un fethinin 570. yıl dönümüne denk gelmesi de tarihin cilvesi olsa gerek.

 

Şimdi yelkenleri şişirme zamanı.

 

Yeni yüzyıla yolculuğun hayırlı olsun Türkiye..

Türkiye çok değişecek

8 Haziran 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

Sesli Dinle

 

A -

A +

Batı, “2023’teki dünyanın en önemli seçimi Türkiye’de olacak” diyordu.

 

Kartların yeniden karıldığı, yeni bölüşümlerin yapıldığı ‘değişen dünya’da, kendilerine ayak bağı olan Erdoğan’ı iktidardan indirmek için özellikle son 10 yıldır bütün yolları denemişler, son kozları bu seçim kalmıştı…

 

Onu da tükettiler!

 

Üstün feraset sahibi Anadolu insanı, üzerine tekrar giydirilmek istenen deli gömleğini yırtıp attı...

 

Hem Meclis’te çoğunluğu yeniden Cumhur İttifakı’na verdi, hem de 21 yıldır ayakları Türkiye dışında hiçbir yere basmayan Cumhurbaşkanı Erdoğan’a anahtarı teslim etti.

 

Bundan sonrasını, yerli ve millî politikalarla Erdoğan’a daha güçlü bir alternatif oluşturmak yerine, terör örgütlerini yeniden diriltmeyi, millî politikalara sadık kalanları yargılamayı vadedip, başkalarına maşa olarak iktidara gelebileceklerini zannedenler düşünsün.

 

Büyük tehlikeyi atlattığımıza göre, şimdi önümüze bakma vaktidir.

 

     ***

 

Devletler, bireyler gibi hissî davranmaz.

 

Bize düşen ‘güvenilir’ insanları işbaşına getirmektir, onu da yaptık çok şükür.

 

Bundan sonrası, yetkilendirdiğimiz kişilerin işi.

 

Cumhurbaşkanı Erdoğan, şu an dünya liderleri arasındaki en tecrübeli isimlerden biri.

 

Avrupa, Merkel’in de gidişiyle bu konuda en büyük sıkıntıyı yaşayan bölge.

 

Yeni dünyada oyun kurucular ABD, Çin, Rusya ve Türkiye.

 

Neticeyi, önümüzdeki 5-10 yıl içerisinde işte bu ülkeler arasındaki gizli-açık “bilek güreşi” ve strateji belirleyecek.

 

Elbette iş birlikleri de olacak, çatışmalar da…

 

     ***

 

Cumhurbaşkanı Erdoğan gibi tecrübeli bir liderin, kritik atamalarda bunu dikkate aldığı çok açık.

 

Erdoğan, birilerinin dediği gibi hiç umulmadık bir anda şapkadan tavşan çıkarabilen, kıvrak politika değişiklikleri yapabilen bir lider.

 

Hiçbirisi tesadüfi değil; zamanın ve günün şartları neyi gerektiriyorsa hiç çekinmeden bunu yapan ve gerektiğinde risk alabilen bir kişilik.

 

Öyle olmasa, 21 yıldır bunca badireyi atlatıp, Türkiye’yi pek çok alanda nasıl ileri taşıyabilirdi?

 

28 Mayıs seçimlerinden hemen sonra, Batı’daki ‘yumuşama ve birlikte çalışma’ sinyali veren tavır değişikliğine karşı, Erdoğan’ın da yeni bir pozisyon aldığı çok açık.

 

Bunu özellikle ekonomide görüyoruz.

 

Nitekim en büyük ihracatı Avrupa Birliği ülkelerine yapıyoruz ve -tıpkı Çin’in yaptığı gibi- Batı’dan daha fazla yatırım çekmek istiyoruz.

 

Sadece Doğu’ya yaslanarak yol yürüyemeyiz…

 

Bu hem riskli, hem de Türkiye gibi stratejik konuma ve iş birliklerine sahip ülke için akılcılıktan uzak bir tavır olur.

 

İki kanatla uçmak zorundayız, tam da bunu yapıyoruz.

 

     ***

 

Ancak, ekonomide yeni adımlar atılırken, son iki yıldır izlenen ve “üretimi artırmayı hedefleyen” politikaya ters düşülmeyeceğini de zaman içerisinde görmüş olacağız.

 

Aksi, çarkları durdurmak olur ki, buna Erdoğan asla izin vermez, nitekim açıklanan hedeflerden de bunu görüyoruz.

 

Sonuç olarak, yöntemde değişiklikler yapılsa da, ana hedefler belli;

 

• Öncelikle pandemi ve deprem felaketinin sebep olduğu yüz milyarlarca dolarlık zararı hızlıca telafi etmek.

• Dünyanın içinde bulunduğu savaş ve çatışma ortamından Türkiye’yi en az zararla çıkarmak.

• Ekonomimizi, saldırıların başladığı 2013 öncesine döndürmek, üretimi ve ihracatı daha da artırmak.

• EYT ve maaş artışları gibi vatandaşın refahını artıran çözümlerin ardından, millî geliri 14-15 bin dolara yükseltecek hamleler gerçekleştirmek.

• Doğalgaz, petrol ve altın gibi yer altı zenginliklerimizin çoğaltılmasına yönelik çalışmalara daha da hız vermek.

• Bugüne kadar doğalgazı ve teknolojiyi sadece ithal edip tüketen Türkiye’yi, doğalgaz ve daha fazla yüksek teknoloji ürünü ihraç eden ülke konumuna taşımak.

• Kardeş Türk cumhuriyetleri, Orta Doğu ve Afrika ile stratejik ve ekonomik bağları daha da kuvvetlendirmek.

• Terörü, Suriye ve Irak sınırımızdaki tehditleri tamamen bertaraf etmek ve Suriye savaşının sebep olduğu göç yükünü hafifletmek.

• Türkiye’yi savunmada, teknolojide en ileri ülkeler düzeyine taşımak.

• Eğitimde geri kaldığımız, gençliğimizi tehdit eden meseleleri çözmek.

• Gerektiği kadar iş birliği yapan, ancak hiçbir ülke ya da güç merkezine hiçbir konuda bağımlı olmayan bir Türkiye inşa etmek.

     ***

 

Bunlar tastamam gerçekleştiğinde Türkiye çok değişecek.

 

En değerlisi de, -eğer başarabilirsek- sömürülmeyi ve başkalarına köle olmayı kabullenenleri tekrar kazanmamızı sağlayan ‘zihniyet devrimi’ olacak.

 

“Biz yapamayız” ön yargısı nasıl kırıldıysa bir gün bu da kırılır umudundayız.

 

Bunun için özellikle eğitim sistemimizin yeniden ele alınması lazım.

 

Özellikle de üniversitelerde.

 

“Önceliğimiz eğitim olacak” diyen Sayın Cumhurbaşkanımızın, göreve başlarken tekrarladığı ‘kucaklaşma’ mesajının temelinde de işte bu çaba vardır.

 

Ne yapıp edip, kendi ülkesine ve milletine hor bakan, özellikle de Batı’ya hayranlık besleyen kitleyi kazanmalıyız.

 

Erdoğan’ın çağrısına karşılık, inadına “düşmanlık” diyenlerin niyeti de bu normalleşmeyi önleme çabasıdır.

 

Siz düşünün, ya bunlar bir de iktidara gelseydi…

 

Şunların hangi birini, nasıl konuşacaktık!

Bu yazı “İyi ki…” diyen ve henüz diyemeyen CHP’li kitleye

11 Haziran 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:40

Sesli Dinle

 

A -

A +

İstanbul seçimlerinde yaptıkları gibi…

 

Bu defa da Kemal Kılıçdaroğlu seçilirse Türkiye’nin büyük bir değişimle çağ atlayacağını iddia ediyorlardı.

 

Oysa buna aslında kendileri de inanmıyor, “Sonra köpek gibi pişman olacağımızı biliyoruz ama…” cümleleri kuruyor…

Yine de CHP’lilik inadından vazgeçmiyor, yalana gönüllü taşeronluktan geri durmuyorlardı.

***

Pek çoğu inanmasa bile, yaydıkları şuydu; Kılıçdaroğlu seçilecek, ertesi gün Türkiye mükemmel bir yer olacaktı…

 

İstanbul’da olduğu gibi (!)

 

PKK ve FETÖ’nün olanca desteğini, bu örgütlere verilmiş vaatleri asla görmüyor, görmek istemiyorlardı.

 

Amerika’da, İngiltere’de, Almanya’da yapılan karanlık görüşmelere izahat getirilmemesinin de hiçbir ehemmiyeti yoktu onlar için.

 

Tıpkı ‘terör devleti rahatça kurulsun’ diye Suriye’den ve Irak’tan çekilme, terör operasyonlarına son verme beyanatlarına…

“Akdeniz’de, Ege’de NATO ne isterse onu yapacağız. S-400’leri depoya kaldıracağız” vaatlerine…

 

Türk dünyası, Orta Doğu ve Afrika ile bağların yeniden koparılacağı sinyallerine sustukları gibi…

 

Apaçık ‘ihanet’ sayılabilecek bütün vaatleri, açıklamaları ve Batı’dan yapılan “Son umudumuz Kılıçdaroğlu. O gelirse bölge yeniden bizim istediğimiz gibi şekillenecek” yorumlarını görmezden geliyorlardı.

***

Onlar görmüyordu ama, bu ülkenin binlerce yıllık ‘irfan’ sahibi Anadolu halkı, olan biteni dikkatle takip ediyordu.

Nitekim, 14 ve 28 Mayıs’taki seçimlerde gereğini yaptı.

Ülke o kadar büyük bir badireden döndü ki…

 

Şimdi kendileri de uyanmaya, “İyi ki…” demeye başladılar.

Düne kadar özellikle ‘dış tehlikeyi’ anlattığımızda bizimle alay etmeye kalkışan zevat, koltuktan inmeyeceğini görünce Kılıçdaroğlu’nun dışarıyla bağlantılı bir proje olduğunu, kaç seçim kaybederse kaybetsin koltuğu asla terk etmeyeceğini, bunun sebebinin de hem mezhepsel, hem de dış bağlantıların yürüttüğü proje olduğunu dillendirmeye başladı.

 

Suriye örneğiyle ne çok anlatmıştık oysa!

 

Tabii yıllardır uyarısını yaptığımız ‘CHP’nin ellerinden gittiğini’ de görmeye başladılar ufak ufak.

 

“Demokrasi, sevgi, aşk dili, şudur, budur… Bunların yalan olduğunu görüyoruz. İyi oluyor aslında böyle tanımamız insanları. Böyle mi yönetecektiniz bizi? Ya safmışız ya aptal. Bu yüzünü nasıl görememişiz” diye dövünüyorlar.

 

“Diktatör” diye dil uzattıkları Erdoğan’ın, her seçimi kazanmasına rağmen partiyi nasıl bir değişime ve dönüşüme tabi tuttuğunu anlayıp; asıl diktatoryanın CHP’de kurulduğunu söylemeye başladılar nihayet!

***

O zaman şimdi soralım;

 

Ya aşağıladığınız, hor gördüğünüz, senelerdir hakaret ettiğiniz sessiz çoğunluk, partiyi teslim ettiğiniz için bin pişman olduğunuz kişiye sizin aklınıza uyup ülkeyi teslim etseydi ne olurdu?

 

PKK ve FETÖ, daha kötüsü bunların sahipleriyle bir olup yüzde 47 oy verdirttiğiniz kişi ülkenin Cumhurbaşkanı seçilse, biz bugün nasıl bir Türkiye tablosuyla karşılaşacaktık?

 

Daha da ötesi, o kişiyi seçip, gerçek yüzüyle karşılaştığımızda –arkasındaki uluslararası güce rağmen- ülkeyi elinden nasıl kurtaracaktık?

 

En basit soru; Ukrayna-Rusya savaşında, -itiraf ettiği şekilde- doğrudan Rusya’ya cephe aldığında ne duruma düşecektik, düşünebiliyor musunuz?

 

Bunun daha Suriye’den, Irak’tan çekilmesi ve teröre alan açması var…

 

Akdeniz’den çekilip KKTC ve Libya ile birlikte Mavi Vatan’ın bütün enerji kaynaklarını kurtlara teslim etmesi var…

 

Azerbaycan ve diğer Türk cumhuriyetleri ile köprüleri atıp, Karabağ’ı yeniden Ermenilerin ve Fransızların kucağına atması var.

Başta savunma olmak üzere bütün teknoloji yatırımlarını çöpe atmayı, ‘İstanbul Finans Merkezi’ iddiasından vazgeçip, ekonomiyi yeniden IMF’ye teslim etmeyi, özerklik vaadi gereği ülkemizin fiilen bölünmesini saymıyorum bile.

 

Neyse, bunlar geride kaldı çok şükür.

***

Peki şimdi ne oluyor?

 

Seçim öncesi ülkemizin kan gölüne döneceği imasında bulunan, ancak Anadolu insanının feraseti sebebiyle amacına ulaşamayan Foreign Policy şimdi ne yazmış biliyor musunuz;

 

“Şartları artık Erdoğan belirliyor.

Rusları bir tek Erdoğan durdurabilir.

Erdoğan için ABD değil, Türkiye’nin çıkarları önemli.

Erdoğan, Avrupa’dan üç şey istiyor; Türkiye’nin ‘demokratik olmadığı’ ithamlarına son verilmesi, Avrupa piyasalarına Türk sermayesinin girişi ve Schengen bölgesine Türk vatandaşlarının vizesiz seyahat etmesi.

Avrupa bunları vermeye hazır”.

***

Gelin şimdi bir de ABD Genelkurmay Başkanı Milley’in ne dediğine bakalım.

 

O da isim vermeden Türkiye’yi işaret ediyor ve şunları söylüyor;

 

“Dünya artık tek kutuplu değil.

Bazı bölge ülkelerinin, kendi bölgelerinde oynadığı rolü artırmaya başlaması ve ön plana çıkması durumu daha karmaşık hâle getiriyor.

Üç süper gücün bulunduğu ortam, iki süper güçten çok daha zordur”.

 

Özetle demek istiyor ki; “Türkiye süper güç olacak”.

 

Ve belki başka ülkeler de aynı yola girecek, dolayısıyla dünyada kendi hâkimiyetleri azalacak.

***

ABD’nin eski Ankara Büyükelçisi James Jeffrey de seçim sonrası Türkiye-ABD ilişkilerinin seyrine ilişkin bir makale yazmış.

 

“Küresel durum o kadar tehlikeli ve Türkiye o kadar önemli ki, Biden yönetimi Cumhurbaşkanı Erdoğan’la doğrudan ilişki kurmak zorunda” diyor.

 

Bunlar, kendi ülkeleri ve konumları açısından duydukları endişeye dair yorumlar.

 

O zaman şimdi tekrar soralım; ya Kılıçdaroğlu kazansaydı!

Bugün, Kılıçdaroğlu’nun koltuktaki inadını, partide kurduğu diktatoryayı görerek “İyi ki…” diyenler, maalesef hâlen bu tehlikeyi görüp de “İyi ki…” demiyor, diyemiyor.

 

Çünkü ya fonlandıkları için bu tarafı görmezden geliyorlar yahut birilerinin dediği gibi ‘aptal’a yatmaya devam ediyorlar.

 

Dileriz bir gün bunları da görür ve ülkemizin-milletimizin menfaatleri için millî çizgide saf tutarlar.

 

Bundan sonrası onların derdi.

***

İyi ki yıllardır dünyayı iyi okuyan ve yön veren, bunu da Türkiye’deki muhalifler dışında bütün dünyanın gördüğü Recep Tayyip Erdoğan seçildi.

 

Nasıl ‘kurt’ bir siyasetçi olduğunu, yeni kabine ve bürokrasideki atamalarda da gösterdi.

 

İcraatlarıyla “küresel bir aktör” olduğunu çokça ispatlayan Erdoğan, yeni A Takımı’na daha çok ABD ve Batı ile problemi olmayan isimleri tercih etti.

 

Belli ki önümüzdeki süreçte ‘endişeleri giderip gerilimi azaltacak ve iş birliğini artıracak’ bir yol izleyecek Türkiye.

 

ABD ile arayı olabildiğince iyi tutarken, ABD’nin hegemonyası altındaki Avrupa ile ilişkilerde yeni bir ivme yakalanacak.

 

Unutmamak lazım ki; Türkiye, gerek konumu, gerekse ekonomik ve siyasi bakımdan Doğu ile Batı arasında bir köprü… Gücünü de en çok buradan alıyor.

 

Sadece Asya, Orta Doğu ve Afrika’nın değil, Batı’nın da bize ihtiyacı var… Bizim de Batı’ya…

 

Bir orta yol bulup, çalışmamız gerekiyor.

 

Tabii, şartlarımıza uyduğu kadarıyla…

 

Muhalefetin vadettiği şekilde, “Ne isterseniz” hazırız teslimiyetçiliğiyle değil yani!

 

Şartlarını Türkiye’nin belirlediği, ‘bölgesel güç’ olmaktan çıkıp, süper güç olma yoluna girdiğimiz Türkiye Yüzyılı başladı.

İyi ki…

Mazlumun ahı…

25 Haziran 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:38

Sesli Dinle

 

A -

A +

“Sizi Allah’a şikâyet edeceğim” diyen Suriyeli çocuğu hatırladınız mı?

 

Ya günlerdir ailesinin kursağından bir lokma geçmeyen babanın, “Biz kime ne yaptık ki?” sözleriyle döktüğü gözyaşını…

 

Rus bombaları altında katledilen mazlumları, kimyasal silahlarla çırpına çırpına can veren minik bedenleri, cesetleri kıyıya vuran Aylan bebek gibi yavruları.

 

Cesetlerin üst üste istiflendiği depoları, insanların diri diri gömüldüğü toplu mezarları…

 

Bu katliamın pek çoğunda -Esad’a kol kanat geren- Rusya’nın ve paralı askerleri Wagner’in merhametsiz parmağı vardı.

 

Batı ülkeleri ise İran’ın da mezhepçi saikle dâhil olduğu bu vahşeti görmezden gelerek, sadece ‘terör örgütleri’ üzerinden kendi planlarını uygulayarak, yıllardır süren katliama çanak tuttu.

 

Türkiye masada diplomatik çözüme uğraşmasa, gerektiğinde sahada gücünü ortaya koymasa daha kim bilir kaç milyon can yanacaktı.

Kader ağlarını ördü; şimdi Rusya, kendi paralı savaşçıları ile üstelik kendi topraklarında çarpışıyor.

 

Sebep her ne olursa olsun, ne ibretlik bir netice.

     ***

Dünyanın en karışık, en tehlikeli coğrafyasında, tam da merkezde oturuyoruz.

 

Bunu eski ABD Başkanı Obama, Beyaz Saray’da görüştüğü, o dönem Başbakan olan Erdoğan’ın yüzüne canlı yayında söylemişti.

Doğru; stratejik konumumuz, hep diri ve uyanık olmamızı gerektiriyor...

 

Ve elbette güçlü bir yönetimi ve liderliği de.

 

Önce Irak, peşinden Akdeniz’e kıyı ülkelerdeki Arap Baharı darbeleri ve Suriye derken, ateş en sonunda kuzeyimizdeki Ukrayna’ya sıçradı.

 

Suriye’deki iç savaştan mülteci yükü sebebiyle en fazla zararı gören, sınırında terör devleti tehdidiyle karşı karşıya kalan Türkiye, bir yandan bunlarla mücadele verirken, diğer taraftan kendi içinde de darbe girişimleri ve ihanetlerle boğuştu.

 

29 gün önceki seçimde yüzde 47 oy alabilen Kemal Kılıçdaroğlu’nu destekleyen HDP/PKK, daha sekiz yıl önce 22 şehir merkezimizi işgal edip, Suriye’de kurmaya çalıştıkları terör devletine katmak için askerimizle-polisimizle çatıştı.

 

Aynı adaya destek için yeni kaset kumpasları kuran FETÖ, yedi sene evvel ordudaki hainlerini devletimizin ve milletimizin üzerine saldı, ülkeyi işgale kalkıştı.

 

Başarsa, bugün İstanbul’un Batı yakasında başka bir devlet vardı; ülke kim bilir kaça bölünmüştü, güney sınırımıza yığınaklar bile yapılmıştı, Rabbim muhafaza etti.

 

Ve bu ihanet odaklarının desteklediği aday, daha bir ay kadar önce, maalesef yüzde 47 oy alabildi!

 

Kazansaydı, Türkiye bugün nasıl bir ülke olacaktı, neleri konuşuyor olacaktı?

     ***

Tesadüf müdür bilmem; Gezi olaylarında Erdoğan iktidarı devrilemeyince, benzer bir ayaklanmayla Mısır’da Mursi hedef alınmıştı.

 

Geçtiğimiz mayıs seçimlerinde yine Erdoğan kazanınca, bu defa Rusya karıştı, hedefe Putin oturdu!

 

Mursi, Erdoğan’la özellikle Akdeniz’deki kıta sahanlığı konusunda stratejik anlaşmalar imzalamıştı ve bölgeyi ilgilendiren hassas konularda derin iş birliği vardı.

 

Kıyı şeridinde büyük doğalgaz rezervleri keşfedilen Gazze ablukasının kırılması gibi mesela…

 

Aynı şekilde Putin de, girmeye mecbur bırakıldığı Ukrayna savaşı sonrası Türkiye ile iş birliği gücünü artırdı.

 

Bunlardan biri de Türkiye’yi doğalgaz merkezi yapma stratejisi oldu.

Ukrayna gibi güzelim ülke Batı ve küresel güçlerle hesaplaşmaya kurban giderken, eski şovmen lideri Zelensky’nin biat etmekten başka çaresi olmadığı görüldü.

 

Belli ki, Ukrayna’yı savaşa sürükleyenler, Rusya’nın hantal gücünün zaaflarını da iyi analiz etmişti.

 

Moskova yönetimi, bir haftada Kiev’i almayı planlarken, bataklığa düştü.

 

Anlaşma sağlayıp, ‘onurlu’ bir şekilde savaşı bitirmeyi istedi, ancak

Ukrayna’yı yem olarak kullananlar buna da müsaade etmedi.

 

Bu sebepledir ki, Türkiye’nin ara buluculuğundaki bütün görüşmeler neticesiz sona erdi.

 

Hem maddi, hem manevi yıpranan Rusya, son çare olarak kullanacağı nükleer silahları önceki haftalarda NATO sınırına yerleştirdi.

 

Polonya ile komşu Belarus’a sevk edilen nükleer silahlarla ilgili konuşan bir Rus yetkili, “1 Temmuz’dan itibaren silahları saklayacağımız depolar hazır. Bu, Avrupa’dan ve ABD’den çıkan seslere rağmen gerçekleşecek” diyordu…

 

1 Temmuz olmadan Rusya karıştı.

     ***

Putin, Ukrayna’daki ağır kayıpları gerekçe göstererek kendisine karşı darbeye girişen Wagner’in isyanını bastırabilecek mi, göreceğiz.

Nitekim, Wagner’e kısmi de olsa, halk desteği var.

 

Bir zamanlar Putin’in en yakın adamı olan Wagner’in kurucusu Prigojin’i ABD ve İngiliz istihbaratının desteklediği, hatta Wagner’in Ukrayna ile birlikte Rusya’ya karşı savaşacağı iddiaları bile dolaşıma girdi.

 

Bu kadarını bilmesek de, Rusya’da iç savaşın başladığı, Wagner’in ana hedefinin Putin’i devirmek olduğu aşikâr.

 

Kimi kaynaklara göre, Putin bu bahaneyle Wagner’i tasfiye ediyor.

"Onurlu çekilme" mümkün olmayınca, Putin başarısızlığın faturasını Wagner’e yıkma yoluna da gitmiş olabilir.

 

Bu tezlerin doğruluğunu önümüzdeki süreç gösterecek hepimize.

Denge merkezi Türkiye ise bu hadiseler karşısında her zamanki gibi temkinli bir şekilde gelişmeleri takip etmekte.

 

Cumhurbaşkanı Erdoğan, dün Rus mevkidaşı Putin’i arayarak, darbe girişimine karşı, meşru yönetime desteğini iletti.

 

Aslında ‘demokrasiden yana’ olduğunu iddia eden her ülke ve lideri aynı duruşu göstermeli ama, günümüz dünyasında hak getire!

Üçüncü Dünya Savaşı tehdidinin dozunu yükselten bütün bu gelişmeler, hassas bir politika gerektiriyor.

 

İşte bu yüzden Türkiye, yıllardır ne muhalefetin istediği gibi bütün gücüyle Batı’ya yaslanıp Rusya ile köprüleri atıyor, ne de birilerinin istediği şekilde bütünüyle Rusya’ya taraf olup Batı’ya düşman oluyor...

 

Biz Ukrayna’nın düşmesini de istemeyiz, Rusya’nın darbeyle küreselcilerin eline geçmesini de.

 

Dahlimiz olmayan güç savaşlarında ve enerji kavgalarında olan, milyonlarca mazluma oluyor, biz sadece buna üzülüyoruz; ülkemizi-milletimizi benzer tehlikelerden korumaya çalışıyoruz.

 

Wagner-Putin savaşına gelince…

 

Suriye’de, Ukrayna’da, Libya’da, Afrika’da, Kafkasya’da onca masumu katletmenin bir bedeli vardır.

 

Yanınıza kalacağını mı zannediyordunuz?

Türkiye Yüzyılı’nı mı soruyordunuz?

17 Eylül 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:36

Sesli Dinle

 

A -

A +

Seçimin ardından -pandemi, savaş ve deprem başta olmak üzere- ülkece uğradığımız ağır tahribatı gidermek için ekonomide kemer sıkma politikasına geçilmesi, bir süreliğine katlanmak zorunda kaldığımız acı reçete.

 

Biraz canımız yanacak ama, iyileşeceğiz.

 

Kontrolden çıkan piyasaları, doymak bilmeyen açgözlülüğü başka türlü dizginlemenin yolu kalmadı çünkü.

 

Buradan istismar çıkararak, sanki arkalarına aldıkları terör örgütleri ile birlikte iktidara gelseler üzerimize gökten para yağacakmış gibi poz kesenler “Bu muydu Türkiye Yüzyılı” propagandası yapmakta.

 

Madem öyle, iki önemli koridor üzerinden anlatalım Türkiye Yüzyılı’nın nasıl başladığını!

***

Son günlerde Ermenistan’da olanları görüyorsunuz.

 

44 gün süren 2. Karabağ Savaşında topraklarının büyük bir kısmını işgalden kurtaran Azerbaycan, Rusya ve Türkiye’nin öncülüğünde Ermenistan’la ateşkes anlaşması imzalamıştı.

 

Ermenistan’la varılan mutabakatın bir önemli ayağı da, Azerbaycan’ın Türkiye sınırında yer alan ancak Azerbaycan ana toprağı ile kopuk Nahçıvan bölgesine Zengezur Koridoru ile bağlantı kurulmasıydı.

 

Yapımı hızla devam eden bu koridorun açılması ile sadece Bakü’nün değil, Çin’e kadar bütün Türk dünyasının doğrudan Türkiye’ye, buradan da Avrupa’ya bağlanabilmesinin yolu açılmıştı.

 

Bu süreçte Türkiye, Rusya ve Azerbaycan arasındaki ılımlı politika etkili oldu.

 

Türkiye ve Azerbaycan, “kazan-kazan” formülüyle Ermenistan’ı da kalıcı barışı imzalama noktasına getirmişti ki, devreye İran ve Batılı dostları(!) girdi.

***

Ukrayna’da tökezleyen Rusya’nın zaafını fırsat bilerek Batı’nın güdümüne giren, hatta bugünlerde ABD ile ortak tatbikat bile yapan Paşinyan’ın ateşle oynadığını anlaması yakındır.

 

İran’ın ve Batılı ülkelerin silah yardımıyla gücünü dengeleyebileceğini düşünen Erivan’a, tıpkı Ukrayna’ya olduğu gibi, NATO üyeliğinin havuç olarak sunulacağı konuşulmakta ama, unutmasın ki Türkiye de bir NATO üyesi ve bizim onayımız olmadan bunun gerçekleşmesi rüya.

 

Gerek Azerbaycan, gerek Türkiye ve hatta Türk dünyası Zengezur’un

açılmasında kararlı.

 

Rusya da Paşinyan’ın attığı bu adıma en az bu kadar öfkeli.

 

Birileri Kafkaslarda savaşı yeniden kızıştırmak istiyorsa Türk devletleri buna çoktan hazırlıklı.

 

O koridor ya açılacak, ya açılacak…

 

Ve Türk dünyası ile Türkiye, bir asır sonra yeniden İran topraklarına girmeden doğrudan birbirine kavuşacak.

 

Bu hat, Türk ve Türkiye Yüzyılı’nın başlamasında en önemli ayaklardan biri olacak.

***

Şimdi gelelim, anlaşmalarını imzalayıp hazırlıklarını tamamladığımız, İran ile Batı’yı çıldırtan ikinci önemli ‘hat’a.

 

Basra Körfezi’nden başlayan ve adına Kalkınma Yolu dediğimiz hat, Irak’ı güneyden kuzeye geçerek Türkiye’ye ulaşmakta, buradan da elbette Avrupa’ya uzanmakta.

 

Birleşik Arap Emîrlikleri ve Katar başta olmak üzere, hem Orta Doğu’yu, hem de Pakistan ve Hindistan dâhil, Asya’yı Avrupa’ya ulaştıracak en kestirme yol, bu hat olacak.

 

Tıpkı Zengezur’da olduğu gibi, bu yolun açılmasından da rahatsız pek çok ülke var tabii.

 

İran kadar rahatsız bir ülke de Hindistan.

 

Pakistan’la Türkiye’nin kardeşliğine ve stratejik ortaklığına duyduğu öfke ile ev sahipliği yaptığı G20’de alternatif bir hat açıkladı.

 

Adına Hindistan-Orta Doğu-Avrupa Ekonomik Koridoru (IMEC) dedikleri hat, hiç de ekonomik değil, tam bir ham hayal.

 

Denizleri, Arap yarımadasını aşıp İsrail’e ulaşacaklarmış, İsrail’den sonra Akdeniz üzerinden ver elini Avrupa!

 

O kadar kolay olsa İsrail çıkardığı gazı Akdeniz’den Avrupa’ya ulaştırır,

EASTMED projeleri çöpe atılmaz, Türkiye ile uzlaşmanın yolları aranmazdı oysa.

 

Nitekim Hindistan’daki zirve dönüşü konu Cumhurbaşkanı Erdoğan’a soruldu, “Türkiyesiz koridor olmaz” dedi peşinen.

 

İşin varacağı yer ortada.

***

Birileri “Hani nerede Türkiye Yüzyılı?” diye sorarsa sadece bu iki koridoru anlatın, yeter.

Bütün tehditlere karşın Türkiye, hem Asya’yı, hem Orta Doğu’yu Batı ile buluşturan bir merkez olma yolunda ilerliyor, ki buna Rusya da dâhil.

İstanbul Finans Merkezinin, aynı zamanda dünya enerji fiyatlarının belirleneceği bir yer olacağı açıklanıyor.

Türkiye zayıf bir ülke ise onca tehdide rağmen, bunları nasıl yapabiliyor?

İçeride kurdukları ideolojiyi korumak için yalan üretmekten başka hiçbir becerileri olmayan vizyonsuz ittihatçılara bunları anlatmak zor elbet.

Muhalefetin ucuz gündemlerini boş verin, her şey daha yeni başlıyor

Güç her şeydir!

21 Eylül 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:36

Sesli Dinle

 

A -

A +

Pazar günkü yazıda, Bakü üzerinden Çin’e kadar uzanan, bütün Türk dünyasına doğrudan bağlanacağımız Zengezur Koridoru ile Basra Körfezi'ne kara ve demir yolu ile ulaşacağımız Kalkınma Yolu hattının önemine dikkat çekmiş, “Muhalefetin ucuz gündemlerini boş verin, her şey daha yeni başlıyor” demiştik.

 

İki gün sonra Azerbaycan ordusu, Karabağ’daki işgalci Ermeni çetelerine operasyon başlattı.

 

Nihayet 2. Karabağ Savaşında içimizde ukde kalan Hocalı gibi işgal altındaki toprakların da özgürlüğe kavuşmasının yolu açıldı.

 

Ve elbette Zengezur Koridoru'nun açılması konusunda, İran ve Batılı dostlarının(!) gazıyla sözünü tutmamakta direnen Ermeni lider Paşinyan da dersini aldı.

 

Güç ve kararlılık, oyunları böyle bozar.

 

     ***

 

Belli ki ABD ile yaptıkları tatbikattan, Fransa ile İran’ın kışkırtmasından cesaretle Azerbaycan mevzilerine yönelik terör saldırıları başlatan Ermeniler, New York’taki BM zirvesi öncesi uluslararası destek alacağını hesaplıyordu.

 

Fakat aynı gün, Azerbaycanlı gardaşlarımızdan okkalı bir ders aldılar.

 

Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan da BM kürsüsünden Ermenistan’a ve arkasına saklandığı ülkelere hak ettikleri cevabı verdi.

 

Dünyadaki adaletsizliği bir kere daha BM’den haykıran Erdoğan’ın, “Azerbaycan ve Ermenistan arasındaki görüşme sürecini başından beri destekledik. Ancak Ermenistan'ın bu tarihî fırsatı değerlendiremediğini görüyoruz. Ermenistan’ın başta Zengezur Koridoru’nun açılması olmak üzere, verdiği sözleri yerine getirmesini bekliyoruz. Karabağ Azerbaycan toprağıdır. Bunun dışında bir statünün dayatılması asla kabul edilemez. Tek millet, iki devlet şartıyla hareket ettiğimiz Azerbaycan’ın toprak bütünlüğünü koruma yönünde attığı adımları destekliyoruz” sözleri geniş yankı buldu.

 

     ***

 

Karabağ’daki gelişmelerde gerek Türkiye’nin, gerek Azerbaycan’ın Rusya ile ilişkilerde dengeyi gözetmesinin yararını da göz ardı etmemek gerek.

 

Yeri gelmişken, Rusya-Ukrayna savaşı patladığında “Vakit çekimser kalma vakti değildir” diyerek, peşinen Batı’nın güdümünde hareket etmemizi salık veren sözde milliyetçi(!) genel başkanların bugün ağızlarını açıp tek kelime edemediklerine dikkat çekmek isterim.

 

“Geldiğimizde dış politikayı 180 derece tersine çevireceğiz” vaadinde bulunan kuklalar, mayıs seçimlerinde bir kere daha yenildi; hem Türkiye, hem Türk dünyası rahat bir nefes aldı.

 

Hatta Afrika’dan Orta Doğu’ya kadar, on yıllardır baskı altında inim inim inleyen pek çok coğrafya da…

 

Şimdi dünya ticaretinden ve enerji paylaşımından hak ettiğimiz payı alma, dünya siyasetinde ise ‘küresel’ ölçekte söz sahibi olma zamanı.

 

Tamamen ABD’ye angaje olmuş, bağımlı, hareket alanı kısıtlı Avrupa’nın yeni dünya düzeninde işi zor; ayak seslerini Afrika’da yükselen tepkilerden duyuyoruz.

 

Yeniden ‘etkin’ güç olmalarının yolu Türkiye’den geçiyor ama, orada da bunu gerçekleştirebilecek liderliğin olmadığını görüyoruz.

 

Gerek Sayın Cumhurbaşkanımızın, gerek Cumhur İttifakı ortağı Sayın Devlet Bahçeli’nin verdiği mesajlara bakarsak, Türkiye’nin AB üyeliği konusunda geri adım atabileceğinin de işaretlerini alıyoruz.

 

Yol yok ise yeni yollar açma konusunda kararlıyız…

 

Türk dünyasına uzanan Zengezur Koridoru ve Güney Asya’dan Orta Doğu’ya kadar geniş bir coğrafyaya inen Kalkınma Yolu gibi mesela.

 

Güç var ise her şey olur…

 

Birileri nasıl ki yıllardır KKTC gibi meşru bir ülkeyi tanımazken, sınırımıza terör örgütlerini yığıp bir de devlet kurdurarak tanımaya hazırlanıyorsa…

 

Ve bu zorbalığı yaparken sadece elindeki güce güveniyorsa…

 

Bizim de güçlendikçe vereceğimiz hakkaniyetli cevaplar olacak.

 

Zamanı geldiğinde ve sırasıyla...

Eğitim dediğin…

24 Eylül 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Ekim 2023 19:36

Sesli Dinle

 

A -

A +

İngilizlerin ‘üniversite şehri’ Oxford’a gittiğimizde şu cümleyle övündüklerini duymak ilginçti;

 

“Burası Avrupa’nın medrese eğitimi veren ilk üniversitesidir…”

 

12. yüzyılda Selçukludan kopyalamışlar.

 

Bütün şehre yayılmış, bire bir eğitimin esas alındığı bir üniversite.

 

Bizde “Medrese eğitimine dönelim” desek kıyamet kopar!..

 

Ama onlar bu sistemi devam ettirmekte ve dünyada parmakla gösterilmekte.

 

Türklerin Oxford’da çocuklarını okutma umudu ise sadece doğduklarında göbek bağlarını (ileride bu okulda okusunlar batıl inancıyla) Oxford şehrine gömmekten öteye gitmemekte!

***

Başkaları tarafından kopyalanan bir medeniyetin sahipleriyken, ne yazık ki eğitimden adalete, sağlıktan tarıma, imardan kültüre kadar hep başkalarını kopyalayan bir hâle düşmüşüz.

 

Bakın, eğitimin içinden çıkamıyoruz bir türlü!

 

2002’den bu tarafa kesintisiz devam eden AK Parti hükûmetlerinde bile sistem bir türlü dikiş tutmadı.

 

İmtihanlara isim koymaktan alfabede harf, öğrenci ve velilerde sürekli değişen sistemi takip etme yorgunluğundan mecal kalmadı.

 

Eğitim ve öğretim hayatına bir sistemle başlayıp, o sistemle bitirmek herhâlde henüz hiçbir gencimize nasip olmadı.

Şimdi yine bir sürü ‘yüzeysel’ değişiklik yapılıyor, sınıfta kalma gibi pek çok eski uygulamaya dönüş sağlanıyor, falan filan…

Peki, bu değişiklikler gençlerimizde gördüğümüz, geleceğimiz adına endişe duyduğumuz problemlere köklü çözüm getiriyor mu?

Geçenlerde buna temas eden güzel bir makale okudum.

Akademisyen Ahmet Yaşar Zengin, mahallî bir gazetede yer alan makalesinde eğitimin bam teline dokunmuş âdeta.

“Eğitim fakültelerinde adabımuaşeret” başlıklı yazıyla sizi baş başa bırakayım, gerisinin yorumunu kendiniz yaparsınız zaten.

***

“Eğitim, sadece günümüzün sorunu değildir. Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren sorunu çözülemeyen iki konu vardır; Biri demokrasi, diğeri eğitimdir.

Anaokulundan üniversiteye kadar;

1. Okulların derslik sayıları artırıldı.
2. Her ile üniversite yapıldı.

Fiziki ihtiyaçlar karşılandı ama, öğretmen yetiştiren eğitim fakültelerinde sıkıntı devam ettiği için öğretmenlerin yetiştirilmesinde de sıkıntı var.

Eğitim fakültelerinde, öğretmen adaylarına ne veriliyor?

1. Lüzumlu veya lüzumsuz akademik bilgi veriliyor,
2. Bilgisayara bilgi yüklendiği gibi öğretmen adaylarına bilgi yükleniyor,
3. Öğretim görevlileri de öğretmen adaylarına bilgi yüklemekle övünüyor.

Eğitim fakültelerinde öğretmen adaylarına ne verilmiyor?

 

Bu sorunun cevabını bir anımla cevaplamak istiyorum:

***

Osmanlıdan kalan medrese kültürü, Trabzon’un Of ilçesinde de 90’lı yıllara kadar devam etti. Babam da Of ilçesinde medrese hocasıydı… Aynı zamanda Of Merkez Cami'nin fahri vaizliğini üstlenmişti…

 

Medresede yeni bir öğrenci grubu oluşmuştu. Beni de bu gruba dâhil etti. Eğitime başladık. 15 gün boyunca Kur’ân’dan, namazdan hiç bahsetmedi. Anlattığı konular:

1. Terbiye ile ilgili kurallar,

2. İnsan ve toplum ile iletişim adabı,

3. Büyüklerin yanında oturma adabı,

5. Dinleme adabı,

6. Konuşma adabı,

7. Helal ve haram ile ilgili bilgiler.

 

Kısacası adabımuaşeret kurallarını anlattı. 15 günün sonunda sınav yaptı. Sınavdan geçer not alanlar medresede öğrenci oldu. Sınavı geçemedim dolayısıyla öğrenciliğe kabul edilmedim.

 

İkinci 15 günlük adabımuaşeret sınavını geçtim medresede öğrenci olarak kabul edildim.

***

Ailenin verdiği eğitimi ve terbiyeyi devlet tamamlar.

 

Aileden adabımuaşeret kurallarını öğrenenler, medresenin adabımuaşeret sınavını geçerdi…

 

Liyakat sahibi olmanın, helal ve haramı bilmenin, becerikli olmanın temeli ailede başlar... Ailede öğretilen adabımuaşeret kurallarını okullar uygular veya takip eder.

 

Bu demektir ki; ahlaksız, liyakatsiz ve beceriksiz bir toplum yetişiyorsa aileler kadar, devlet de sorumludur.

***

Aradan yıllar geçti üniversitede hoca oldum. Osmanlı eğitimini araştırdım. İlimden önce Osmanlı eğitiminde:

1. Dinlemeyi öğrenmek ve öğretmek,

2. Okumayı öğrenmek ve öğretmek,

3. Konuşmayı öğrenmek ve öğretmek,

4. İletişimi öğrenmek ve öğretmek,

5. Helal ve haramı öğretmek,

6. Adabımuaşeret kurallarını öğrenmek ve öğretmek…

Osmanlı eğitim sisteminin disiplin anlayışı cumhuriyetin ilk yıllarında da uygulanıyordu. Neyse konumuza dönelim…

***

Osmanlı eğitiminde ilim sahibi olmak isteyenlere yukarıdaki altı maddeyi ihtiva eden bilgiler ısrarla öğretilirdi, sonra ilim tahsil ettirilirdi.

Yıllar sonra babama sordum:

 

- Medresede öğrenci olmak isteyenlere 15 gün boyunca niye adabımuaşeret kurallarını anlattın? Öğrenmek istemeyenleri, öğrenciliğe niye kabul etmedin?

 

- Adabımuaşeret kurallarını bilmeyenlerin kendisine, hocasına, büyüklerine, arkadaşlarına ilme, vatanına, dinine saygısı olmaz. Helal ile haramı bilmez. Bu nedenle adabımuaşeret kurallarını anlattım. İlim tahsil etmek istiyorsan adabımuaşeret kurallarını bileceksin ve uygulayacaksın. Terbiye olmadan ilmin kimseye faydası olmaz.

 

İmamlar, hocalar, öğretmenler, ilim adamları, adabımuaşeret kurallarını bilmezse;

1. Liyakati öğretemez,
2. Beceri kazandıramaz,  
3. İrfan sahibi yapamaz,
4. Helal ve haramı öğretemez,

Medresedeki eğitim sistemini babam uygulayarak öğretti.

Osmanlıdaki eğitim sistemini mesleğim gereği araştırdım. Günümüzdeki eğitim sisteminin eksiklerinden bazıları;

 

1. Öğretmen yetiştiren fakültelerde adabımuaşeret kuralları baraj ders olmalıdır.

2. Öğretmen yetiştiren fakültelerde öğretim elemanları, adabımuaşeret kurallarını öğretmen adaylarına benimsetmelidir.

3. Öğretmenler, adabımuaşeret kurallarını öğretmekte ısrar etmelidir.

İlköğretim okullarında ve liselerde öğretmenlerimizin; eğitim fakültelerinde öğretim görevlilerinin adabımuaşeret kurallarını anlatması, öğretmesi ve uygulaması zorunlu olmalıdır…

 

Sonuç:

 

İlköğretim, ortaöğretim ve eğitim fakültelerinde adabımuaşeret kuralları baraj ders olmalıdır.

Selam ve saygılarımla.

Türk Yüzyılı meydan okumaları

8 Ekim 2023 02:00 | Güncelleme: 8 Ekim 2023 01:17

Sesli Dinle

 

A -

A +

Karabağ, Suriye, Irak, Kıbrıs Türk Devleti…

 

Halkalar birleşiyor.

 

Azerbaycan’ın 30 yıl sonra Karabağ’ı işgalden kurtarması…

 

Ve yaklaşık bir asır sonra Zengezur Koridoru'nun yeniden açılması için Ermenistan’ın boyun eğmek zorunda kalması, hem İran’ı ve hem de Batı’yı çıldırttı.

 

Çin’i ve bütün Türk devletlerini Türkiye üzerinden kesintisiz Avrupa’ya bağlayacak güzergâhı engellemek için İran’ın bahanesi var.

 

Ermenistan üzerinden Gürcistan ve Avrupa’ya olan tek bağlantılarının, yeni Zengezur hattı ile bıçak gibi kesilecek olmasına öfkeliler.

 

     ***

 

Burada ortak bir formül arayışı olduğu, Cumhurbaşkanı’nın New York dönüşü yaptığı açıklamalardan rahatlıkla anlaşılıyor.

 

Dert sadece bu ise çözümünün mutlaka bulunacağı görülüyor, ancak bunu sadece bahane olarak öne sürdükleri, gerçekte daha büyük rahatsızlıkları olduğu muhakkak.

 

Kuzeyinde Türkiye öncülüğünde oluşan Turan Birliği, bunların başında geliyor.

 

Türk Devletleri Teşkilatı askerî, ekonomik, kültürel iş birliği geliştirerek, AB benzeri bir güç odağı hâline gelecek.

 

Bu ne İran’ın işine geliyor, ne de Batı ülkelerinin.

 

İşte bu yüzdendir ki, İran’ın Türkiye’ye karşı ittifak hâlinde olduğu ABD ve Fransa, Ermenistan’da yeni bir oyuna girişti.

 

Paşinyan’ı Zelenskiy gibi kullanıp, Erivan’ı silahlandırarak ve cesaretlendirerek, imzaladığı Zengezur sözünü bozmaya çabalıyorlar.

 

Ankara’da düzenledikleri saldırı da bunun parçasıydı.

 

     ***

 

Türkiye önce Irak’ın (İran sınırındaki terör yuvaları dâhil), ardından Suriye’nin kuzeyindeki terör hedeflerini vurarak, cevabını çok net verdi.

 

Vurulan her terörist -başta ABD olmak üzere- Batı’nın paralı askeridir.

 

Ayrıca vurulan her terör yuvası, bu ülkelerin üssü... Meseleye böyle bakmak lazım.

 

Türkiye, ilk defa Suriye’de ABD’nin PKK/YPG’li teröristler üzerinden işlettiği petrol tesislerini de imha etti ki, öfkesinin ve kararlılığının en çarpıcı göstergesi budur.

 

“Önüme durursanız, bizi hedef alırsanız sizi burada yaşatmam” mesajıdır bu.

 

Gücümüzü haklılığımızdan alıyoruz çünkü.

 

Sınırımıza terör devleti kurmaya çalışanlar, bu terör koridorunu Kuzey Irak’la birleştirerek yolumuzu kesme hayali kuranlar, cevaplarını aldılar, gerektiğinde daha da alacaklar.

 

Bir tek insansız hava aracımızı düşürmüş olmaları ise bizim onlara verdirdiğimiz zayiatın yanında devede kulak misali.

 

     ***

 

Geçen hafta da yazmıştık, mevzu sadece Zengezur Koridoru değil.

 

Ayrıca, Basra’ya kadar uzanan Kalkınma Yolu projesinin de startı verildi.

 

Güney Asya ve Orta Doğu için can damarı olacak bu proje, yine Türkiye üzerinden Avrupa’ya ulaşacak.

 

G-20’de ABD’nin baskısıyla alelacele açıklanan Hindistan-Orta Doğu-Avrupa Koridoru ise coğrafi engeller göz önüne alındığında hayal olarak kalacağı besbelli bir proje.

 

Bunlarla önümüzü kesemezler, terörle de kesemeyecekler.

 

Hava kuvvetlerimizin 140-150 kilometre derine inerek yaptıkları operasyonlar da bunun mesajıydı.

 

Nitekim Irak’la anlaştığımız Kalkınma Yolu’nun güvenliğini de birlikte sağlayacağız.

 

İşte biz bunları yaptıkça, birilerinin bu coğrafyada at oynatma imkânı zayıflayacak.

 

Bugün Fransa’nın Afrika’da yaşadıklarını, gün gelecek Arap Yarımadası'nda da yaşatacağız onlara.

 

Her şey sırasıyla…

 

Sıra demişken; KKTC için artık Kıbrıs Türk Devleti demenin sırasının da geldiğini hem Sayın Devlet Bahçeli, hem de KKTC Cumhurbaşkanı Ersin Tatar’ın açıklamalarından anlamış bulunuyoruz.

 

Batılı ülkelerin, “Siz KKTC’yi tanırsanız, biz de Karabağ’ı Ermeni toprağı olarak tanırız” tehdidi son buldu nitekim.

 

Türk Yüzyılı başlamıştır, Rabbim muvaffak eylesin.

 

 

 

***************

 

İstanbul’dan göç

EYT kanunlaştığında, İstanbul gibi deprem tehdidi yüksek ve ekonomik olarak yaşaması zor büyük şehirlerden geriye göçü teşvik etmek için “Memlekete dönüş kredisi” tavsiyesinde bulunmuştum.

 

O günlerde ses çıkmadı ama, arkadaşımız Yücel Kayaoğlu’nun aldığı kulis bilgilerine dayandırdığı “AK Parti’nin 4 maddelik İstanbul planı” haberinde bu konu da vardı.

 

16 milyondan fazla insanın yaşadığı İstanbul’dan özellikle emeklilerin memleketlerine dönüşü için uygun şartlarla ‘ev’ kredisi verilmesi, böylece emeklilerimizin kendi topraklarında daha düzgün şartlarda yaşaması önerisi masaya yatırılmış.

 

Dileriz bir an önce hayata geçirilir, zira kentsel dönüşümü bekleyecek olursak, korktuğumuzun başımıza gelmesi an meselesi.

 

İstanbul’u nüfus açısından rahatlatmak sadece deprem değil, pek çok açıdan çok elzem, çok çok mühim.

Harita nasıl değişecek?

12 Ekim 2023 02:00 | Güncelleme: 12 Ekim 2023 01:06

 

A -

A +

Yaklaşık bir yıl önceydi…

 

Gazetemizde Yılmaz Bilgen imzalı önemli bir dosya haber yayınlandı.

 

Konu, Suriye ve Irak’ta yaşanan süreç ile İsrail’in genişleme planlarının nasıl örtüştüğüydü.

 

Ha! Bir de İran’ın, -başta Suriye olmak üzere- bölgede yaptığı kıyımın, İsrail’in işini nasıl kolaylaştırdığı!

 

Acaba, Suriye’de olanların, İsrail istihbaratı ve Savunma Bakanlığı’na yakın internet sitelerinin yayınladığı Holly David Coridor (Davut Koridoru) projesi ile ilgisi var mıydı?

 

Suriye’den işgal ettiği Golan Tepelerine ‘iç savaş’ bahanesiyle temelli çöken Tel Aviv’in (ve elbette arkasındaki güçlerin) bundan sonraki adımlarının neler olabileceğine dair İsrail uzmanı araştırmacı Dr. Abdullah Manaz önemli bilgiler veriyordu.

 

Söylediği şuydu;

 

“Kürdistan ifadesi, Siyonistlerin Arz-ı Mevud emellerinin perdesidir. Buna bazen ‘Kürt koridoru’ bile dediler. Siyonistler, bu hayallerine ulaşmak için Ermeni ve Kürtleri kullanmayı temel strateji olarak benimsedi. Hatta İsrail, bu kapsamda Ermeni ve Kürtleri ‘kayıp 12. Yahudi Kabile sizsiniz’ yalanı ile farklı boyutlara taşıdı. İşte bu sebeple ASALA ve PKK aynı hedef için çalıştı. Buna Irak, İran ve Suriye’deki Kürtçü yapıları da dâhil etmek lazım. Şu an şartların olgunlaştığını düşündükleri için harekete geçtiler. Tel Aviv’den Golan, Suveyda, Tenef, Humus, Deyr ez-Zor hattından Haseke’ye ve oradan da Irak’a inecek Yahudi şeridini hayata geçirmeyi planlıyorlar. Amerika’nın Suriye’deki askerî yapılanması tam olarak bu koridor planına göre hazırlandı ve uygulanıyor."

 

     ***

 

Türkiye’nin eski Suriye Askerî Ataşesi, emekli Tümgeneral Esat Arslan da “Güneyden Türkiye sınırına inme ve daha sonra Bağdat’a genleşme hesapları yapıyorlar. Suriye’nin mevcut durumunu askerî açıdan fırsat olarak görüyorlar. Hatta şu an bu şeride yerleştirilecek Yahudilerin listesini çıkarıyorlar. Dera, Tenef, El Suhne Çölü, Deyr ez-Zor, Haseke ve Fırat-Dicle nehir boyu onlar için hayati önem taşıyor. Bu hat ünlü İngiliz ajanı Lawrence’in de çok ciddi mesai harcadığı bir proje” diyor ve Türkiye’de 15 Temmuz darbe girişimi önlenmese, projenin çok daha hızlı ilerleyeceğine dikkat çekiyordu.

 

Nitekim devletimizin, cevabını 15 Temmuz darbe girişiminden hemen sonra Suriye operasyonlarına başlayarak verdiğini hatırlatmak isterim.

 

Peki, İsrail, ABD eş güdümü ile tatbik etmeye çalıştığı koridordan vazgeçti mi?

 

Hayır, nitekim PKK terör örgütüne bir orduya yetecek kadar silah yardımı yapmaya devam ediyor. Hatta iş insansız hava araçları, helikopter vermeye kadar geldi.

 

Şu tesadüfe bakın ki, 1 Ekim’de Ankara’ya düzenlenen bombalı saldırının ardından Türkiye yine Suriye’deki teröristleri, yani yukarıdaki amaç için kullanılan paralı askerleri, sahiplerine ait petrol tesislerini vurdu…

 

Tam bir hafta sonra, 7 Ekim’de ise Hamas İsrail’i vurdu!

 

Üstelik en fazla saldırı beklentisi olunması gereken sembolik bir tarihte, yani Yom Kippur’un 50. yıl dönümünde.

 

Sonra öğrendik ki, meğer Mısır istihbaratı, öncesinde İsrail’i ‘büyük bir saldırı olabilir’ diye uyarmış ama kulak asmamışlar!

 

Hem ‘dünyanın en iyisi’ diye övülen MOSSAD uyumuş, hem de CIA gibi müttefikleri!

 

Hamas iki yıl boyunca bu saldırıya hazırlanmış, ne hikmetse uyanmamışlar!

 

Bu kadarı tesadüf olduğuna göre, İsrail Başbakanı Netanyahu’nun kısa süre önce New York’taki BM Genel Kurulu’nda gösterdiği Filistinsiz İsrail haritası da tesadüftür herhâlde!

 

     ***

 

Bu kadar tesadüf birleşince, İsrail’in 11 Eylül’ü oldu.

 

ABD’nin 11 Eylül’ü ile çokça benzeşir biçimde!

 

Demir Kubbe ile örülü, ‘kuş geçirmez’ denilen sınırı 7 Ekim sabahı baktık ki paramotorlu paraşütlerle onlarca Hamaslı geçiyor.

 

365 kilometrekarelik Gazze’yi avuç içine alan anlı-şanlı İsrail ise ortada yok!

 

Sonrası, dünyaya yayılan ‘sivillerin katledildiği’ dehşet görüntüleri.

 

     ***

 

Büyük planlar, haklı görülen ‘mucip sebep’lerle başlar.

 

Öyle olacak ki, “Durun, bu tuzak!” diyenlerin sayısı azalsın.

 

Hamas’ın ‘yüksek güvenlikli’ sınırı paramotorlarla, duvarları motosikletlerle aşması, sonrasında dünyaya yayılan sivil katliamı görüntüleri de öyle oldu.

 

Bunca yıldır İsrail tarafından çocuk-kadın demeden katledilen, insanlık tarihinin belki de en ağır zulmünü gören, evlerine, köylerine keyfî olarak el konulan, hapsedilen, insanlık dışı muamelelerle katledilen mazlum Filistinli siviller, bir günde ‘meşru hedef’ yapıldı dünya kamuoyunda.

 

Şimdi 2,5 milyon insanın elektriksiz, susuz, gıdasız ve ilaçsız sıkışıp kaldığı Gazze’ye her gün yüzlerce füze yağıyor, dünya sesini yükseltemiyor.

 

Peşinden kara harekâtı gelecek, belki Gazze de İsrail tarafından tamamen işgal edilecek.

 

Hatta İsrail Başbakanı Netanyahu’nun yaptığı açıklamalara bakılırsa bununla da kalınmayacak, ABD’nin desteğiyle Orta Doğu’nun haritası değişecek!

 

Muhtemeldir ki, Suriye ve Lübnan ilk etapta yutulacak iki ülke.

 

Nitekim vurmaya başladılar bile.

 

Ne oldu şimdi?

 

İsrail “Bu bizim 11 Eylül’ümüz” derken ne demek istiyormuş, belli oldu mu?

 

1967 yılının şartlarında, Mısır, Ürdün ve Suriye’nin doğrudan katıldığı, Irak, Suudi Arabistan, Sudan, Tunus, Fas ve Cezayir’in asker desteği verdiği savaşı sadece altı günde kazanan, hatta ilk yarım saatte doğrudan savaştığı üç ülkenin hava gücünü tamamen imha eden İsrail, Hamas’la mücadele edebilmek için mi ABD’yi desteğe çağırdı?

 

ABD’nin uçak gemilerini ve milyarlarca dolarlık mühimmatı sadece İran’ın saldırısını engellemek için mi yolladığını düşünüyorsunuz?

 

Dilerim yanılmazsınız.

 

Tarihinde sadece Müslümanlarla savaşan, iç karışıklığın çıktığı son dönemde Irak, Yemen, Suriye ve Lübnan’da 1,5 milyon Sünni Müslümanı katleden İran’dan bahsediyoruz üstelik.

 

Daha beş gün önce İsrail Gazze’yi vururken, onlar da İdlib’de Müslüman sivillerin üzerine bomba yağdırıyordu.

 

Siz İsrail olsanız, İran’ı ortadan kaldırır mısınız?

 

     ***

 

Ortada aklın ve mantığın almadığı bir durum varsa orada durup düşünmek lazım.

 

Bugün Filistinlilere yapılan zulmü ve soykırımı umursamayan alçaklar, yarın aynı zulmün kapısına dayanacağını idrak edemeyen ahmaklardır.

 

Ancak yukarıda bahsettiğimiz soruların cevabından emin olmadığı için uyaranları ‘İsrail yanlısı’ diye yaftalamak ise ancak bu amaca hizmet edenlerin işi olur.

 

Müslümanlar uyanık olmak zorunda.

 

Bakın, olan yine Gazzeli Müslüman kardeşlerimize, yıllardır görmediği zulüm, eziyet kalmayan insanlara oldu.

 

Hamas’ın bir yetkilisi açıklama yapmış; “İsrail saldıracaktı, ilk yumruğu biz attık” diyor.

 

Peki sonuç ne oldu?

 

Birileri bekliyor ki, Hamas uyduruk füzeleriyle İsrail’e diz çöktürsün!

 

Dilerim yanılan biz oluruz.
.

Beka tehlikesi var mıymış?

22 Ekim 2023 01:28 | Güncelleme: 22 Ekim 2023 01:28

 

A -

A +

Dünya ne korkunç bir yer…

 

Zayıfa yaşama hakkı olmayan; yalanın, ihanetin, kötülüğün kol gezdiği bir zaman dilimine düştük.

 

Dün Bosna’ydı, Karabağ’dı, Bağdat’tı, Musul’du, Türkistan’dı, Halep’ti, Somali’ydi, Beyrut’tu, Sana’ydı, Arakan’dı…

 

Bugün bir kere daha Gazze…

 

Yarın kim bilir hangi coğrafya!

 

Ve bu kızılca kıyamette, kötülerle daha kötüler arasında bir yol bulmak için mazlumların gösterdiği çaba…

 

***

 

Senelerdir Akdeniz’de huzura ulaşmak için verilen canlar…

 

Acımasızca işlenen, hesabı bile sorulmayan toplu katliamlar, açlığa mahkûm edilen, evlerinden-yurtlarından sürülen milyonlar…

 

Bunların hepsi, sözde ‘medeni’ çağda yaşananlar!

 

Şu gördüklerimiz; küresel bir proje olarak dinsizleştirilmeye çalışılan toplumlara, gerçeklerle bağı koparılan gençlere ibret olmalı.

 

Dava bilincini kaybeden, medeniyeti, tarihi ve kültürüyle bağını koparan, üzerine gelen felaketi göremez…

 

Sadece kendisine gösterilen umuda bel bağlar, risk ve tuzaklara tedbir alamaz, er ya da geç imha olur.

 

***

 

Biz Müslümanlar, biliyoruz ki ahir zamandayız.

 

Her gün, bir öncekinden beter olacak.

 

Ve bir gün kıyamet kopacak…

 

Dünya yok olacak.

 

Mahşer gününde mizan kurulacak…

 

Mazlumun hakkı, zalimden sorulacak.

 

O gün şehitlerden hesap sorulmayacak, hakiki iman sahibi müminler dışında kimse kurtulmayacak.

 

Yüce kitabımız Kur’ân-ı kerimde bunu bildiriyor âlemlerin sahibi Allahü teala.

 

Mescid-i Aksa’dan Mirac’a yükselen, kıyamete kadar olacak her şey kendisine gösterilen sevgililer sevgilisi Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi vesellem) de olacakları haber verdi; öteler ötesinden.

 

Bilene sürpriz yok; bunlar yaşanacak.

 

İşte Allahü tealanın emirlerine düşman tapınakçıların, evangelist Hristiyanların, siyonist Yahudilerin zulmü altındaki Kudüs, işte insanlığın bittiği Gazze.

 

Bize ‘Batı değerleri’ diye insanlık satmaya kalkışanların vahşi yüzleri de bir kere daha ortada.

 

Öldürdükleri binlerce minik yavruya “hayvan” diyerek alçalan aşağılık bir zihniyettir yüzümüze çarpan.

 

Zannetmeyin ki, bunlar Gazze’de kalacak.

 

7 Ekim’den bu tarafa her yazımda üstüne basıyorum…

 

‘Hamas’mış, ‘Hizbullah’mış, bunlar sadece oyuncak!

 

2010’dan bu tarafa etrafımızda oluk oluk Müslüman kanı akıtarak siyonistlere, evangelistlere alan açan –kimi Müslüman- ülkelere, bu sapkın zihniyete hizmet eden sözde Müslüman idarecilere bakın asıl…

 

Ne farkı vardı Halep’in, İdlib’in, Bağdat’ın, Musul’un Gazze’den?

 

Ya bölgede sağlam kalan tek ülke Türkiye’de olanlara ne demeli yıllardır?

 

Gezi olayları, dönemin Başbakanı, Cumhurbaşkanı Erdoğan, Beyaz Saray’daki kırmızı oda görüşmesinde yapılan tehditlere rağmen ısrarla “Gazze’ye gideceğim” dediği için başlatılmamış mıydı?

 

Sonrasında 17/25 Aralık yargı darbesi…

 

Peşine çukur-hendek kalkışması…

 

Ve nihayetinde 15 Temmuz işgal girişimi.

 

Kimdi bunları yapan ve yaptıran?

 

***

 

“Anadolu irfanı” deyince alaya alanlar, beka tehlikesinden bahsedince burun kıvıranlar…

 

Emri siyonist Yahudi’den alıp, lideri “Haçlı işgali çok da kötü bir şey değildir” diyen terör örgütünün peşinde gidenler…

 

İhanet örgütleriyle apaçık iş birliği yapan siyasiler ve maalesef bu ittifakı göre göre, Türkiye’yi yönetmeleri için oy vermekte beis görmeyen milyonlar…

 

Şuursuzluğun getireceği tehlikeyi daha net görebiliyor musunuz şimdi?

 

Hoş, “İyi ki” diyorsunuz ama, ya seçilselerdi?

 

Haydi söyleyin; Siyonistlere alan açmak için yıllardır açık ya da gizli çalışan ülkeler ve güneyimizdeki örgütler ile Suriye tezkeresine “Hayır” diyebilen partilerin ne farkı var?

 

Hele ki, “Türkiye ile İran savaşırsa, İran’ın yanında savaşırım” diyebilenlerin bu partilerin yönetiminde yer almasını…

 

Gazze’ye bugün bomba yağdıran el ile Suriye sınırımızda –ileride İsrail’e devredilmek üzere- terör devleti kurdurmaya çalışan elin aynı olduğunu görmeyen kaldı mı?

 

Şimdi daha iyi anlıyor muyuz “Seçilirsek askerimizi Suriye’den, Akdeniz’den çekeceğiz” açıklamalarını niye yaptıklarını?

 

Neyse ki Türkiye bu badireyi atlattı.

 

Lakin tehlike geçmedi, hatta daha büyüğü başladı.

 

Yüzyıl öncesinin planları, Akdeniz çevresinde el yükseltilerek tekrar sahaya sürüldü.

 

Bu iş burada bitmeyecek.

 

Gazze sadece ilk adım; erken davranmamız için kurulmuş bir tuzak.

 

***

 

Hamas’ın saldırısında İran’ın verdiği pası laf osun diye işaret etmedik.

 

“Şia’yı kuran Yahudi Abdullah ibn-i Sebe’dir, hedef şaşırtma sizi aldatmasın” diye boşuna demedik.

 

Nitekim, milattan evvel 570 senesinde bile Yahudilerin, ana vatanları Irak olan Keldaniler tarafından Filistin’den Mezopotamya’ya sürüldüklerini, şu tarihî bağa bakın ki, İranlılar tarafından kurtarılıp yeniden Filistin’e döndürüldüklerini de unutmamak lazım.

 

-Ki, Romalılar tarafından yeniden sürgün edilinceye kadar bu topraklarda kalmış ve Keldaniler tarafından yıkılan Süleyman Mabedi’nin enkazında ağlaşmışlardır.

 

Şimdi yine yapmaya çalıştıkları Mescid-i Aksa ve Kubbet-üs Sahra’yı yıkarak, kalan duvarında ağladıkları Süleyman Mabedi’ni oraya tekrar dikmek.

 

Amaçları bu kadar da değil…

 

Kısmen bizim topraklarımızı da içine alan Arz-ı Mevud’u hâkim kılmak, kendileri dışında “hayvan” gördükleri diğer bütün ırkları, inançları yok etmek ve dünyaya hükmetmek.

 

Vaziyet bu!

 

Bize düşen ise şu;

 

Hazır ol cenge, ister isen sulh-u salah.

Patras vakası ve ihanet mektubu

26 Ekim 2023 02:00 | Güncelleme: 26 Ekim 2023 01:10

 

A -

A +

Bir yerde Müslümanlar sıkıntı çekiyorsa orada mutlaka ‘ihanet’ vardır.

 

İşte Gazze…

 

7 Ekim’den bu tarafa sergilenen vahşeti, arka planda kimlerin, hangi hesaplarının yattığını aklımız ve bilgimiz yettiğince anlatmaya çalıştık.

 

Benzer tabloyu Irak’ta da gördük, Suriye’de de, Lübnan’da da, Arakan’da da, Yemen’de de…

 

Şimdi Gazze’de oluk oluk Müslüman kanı akmakta ve dünya sadece seyretmekte...

 

Hatta ‘medeni’ geçinen Batı ülkeleri, tam saha bu vahşete destek vermekte!

 

Bu ne ilk, ne de son…

 

Biz Müslümanlar, dinimizin emrettiği şekilde birlik ve beraberlik içinde bulunsak, üzerimize farz kılındığı biçimde -bize düşmanlık besleyenlere mukabele edecek- silah gücüne sahip olsak, bunları yapmaya kimse cesaret edemez… Ama nerdeee!

 

     ***

 

Tarihte buna benzer hadiselerle pek çok defa karşılaştık.

 

Ders alsaydık, gaflet tuzağına düşmeseydik, bu çaresizliği yaşamazdık.

 

Bugün içinde bulunduğumuz şu duruma bakın…

 

Gazze’de çocukların bir tonluk bombalarla katledildiği bu vahşetin hemen öncesinde, ülkemizde ‘Arap’ kamuflajıyla -bilinçli- olarak körüklenen Müslüman düşmanlığının, toplumumuzun bir kesimini, İsrail’in gönüllü askerlerine çevirmesine ne demeli!

 

Şimdi daha iyi anlayabiliyor muyuz; hem İsrail gizli servisi Mossad’la -deşifre olan- gizli toplantılar yapıp, hem de Türkiye’de Türkçülük taslayanların asıl hedefini!

 

Bakın, haftalardır İsrail’e ve arkasındaki güçlere karşı tek laf etmedikleri gibi, bir de üzerlerine bomba yağan masum Filistinlilere demediklerini bırakmıyorlar!

 

Yok "toprak satmışlar", yok "Osmanlı’yı satmışlar"…

 

Daha neler neler…

 

Zannedersiniz kendileri Osmanlı’ya sahip çıkmışlar!

 

Topraklarımızı parçalayıp yutan, milyonlarca soydaşımızı katleden ve sürgüne gönderen İngiliz, Fransız, İtalyan, Rus değildi sanki…

 

Kimi Batılı, kimi komünist katillerine âşık bir güruh türemiş ki, akıllara zarar.

 

Yeri geldi, bir okuyucumuzun paylaştığı “Patras vakası ve ihanet mektubu” başlıklı yazıya yer vermek istedim.

 

Görün, bakın ne hâldeyiz ve bu noktaya nasıl gelmişiz…

 

Bundan sonrası alıntıdır, "ibret alma" ümidiyle iyi okumalar…

 

     ***

 

Osmanlı Devleti'nin hoşgörüsünden faydalanıp, 400 yıl huzur içinde yaşayan, ticaretle zenginleşen Rumlar, Avrupa’nın da kışkırtması ile Etniki Eterya adında gizli bir teşkilat kurarlar.

 

Rumlar arasında isyan fikrini yayan Etniki Eterya'nın beyni, İstanbul'daki Fener Rum Patrikhanesi’dir.

 

Gaye, İstanbul'u ele geçirip, Fatih Sultan Mehmet Han'ın yıktığı Doğu Roma’yı yeniden kurmaktır.

 

Bu maksatla Rumlar teşkilatlandırılıp silahlandırılır.

 

Yıl 1821…

 

Mora Yarımadası'nda bulunan Patras Başpiskoposu Germanos, "Ey Yunan milleti! Artık uyanın, Türkleri öldürün" diyerek 25 Mart'ta isyan başlatır.

 

Rumlar, bölgedeki 50 bin Müslüman Türk'ü hunharca katleder, bebekler ana karnında süngülenir, kadınlar-kızlar dağa kaldırılır.

 

Bu hadiseler karşısında Avrupa basını Rumlara tam destek verir.

 

Osmanlı Sultanı II. Mahmud Han, tahkikat yaptırır.

 

Patriğin evine yapılan baskında ihanet delilleri ele geçirilir.

 

Patrik V. Gregorius'un isyanın baş planlayıcısı, patrikhanenin de ‘gerilla merkezi’ olarak çalıştığı tespit edilir.

 

Patrik Gregorius, halkı isyana teşvik etmek ve Devlet-i Âli Osmana ihanet suçundan idama mahkûm edilir.

 

Patriğin boynuna idam fermanı asılır; “...böyle bir devlete ihanetin cezası, elbette idam olmak lazım gelir...”

 

"Patrik Gregorius'un idam sehpasındaki son sözü şu olur: "Vazifemi yaptım!"

 

     ***

 

Papazlar, Gregorius'un idamından sonra "Türk büyüklerinden biri aynı yerde asılmadıkça yahut İstanbul tekrar Rumların eline geçmedikçe bu kapı asla açılmayacaktır" diye yemin ederler.

 

Patrik Gregorius'un asılması üzerine Avrupa basını âdeta kudurur.

 

Osmanlı Devleti ve Türkler aleyhine çok şiddetli bir propagandaya başlar.

 

Lord Byron, Victor Hugo, Beethoven ve daha nice yazar, şair, bestekâr, ressam, gazeteci Osmanlı aleyhine eserler yayımlayarak dünya kamuoyunda Türk düşmanlığı yaparlar.

 

Osmanlı payitahtında Rus sefiri olarak uzun yıllar görev yapan General Ignatiyef, hatıralarında Patrik Gregorius'un asılmadan önce amansız Osmanlı düşmanı Rus Çarı II. Aleksander'a ulaştırmak üzere kendisine verdiği mektubu açıklar.

 

Bu "İhanet Mektubu" Patrik Gregorius'un bizi çok iyi analiz ederek yaptığı direktifler istikametinde Batı'nın 200 yıldır bizim aleyhimizde nasıl sistematik ve kararlı bir şekilde çalışıp neticeye ulaştıklarını göstermesi açısından oldukça dikkate şayan, bir o kadar da ibret vericidir.

 

Patrik V. Gregorius'un Rus Çarı II. Aleksander'a yazdığı "İhanet Mektubu"nda özetle şu tespitler yer alır:

 

"Türkleri maddeten ezmek ve yıkmak mümkün değildir. Çünkü Türkler çok sabırlı, mukavemetli, gayet mağrur ve izzet-i nefis sahibidir. Bu hasletleri de dinlerine bağlılıklarından, kadere rıza göstermelerinden, ananelerinin kuvvetinden, devlet başkanlarına, kumandanlarına, büyüklerine olan itaatlerinden gelmektedir.

 

Türkler zekidirler ve kendilerini müspet yolda sevk ve idare edecek liderlere sahip oldukları müddetçe de çalışkandırlar. Gayet kanaatkârdırlar. Onların bütün meziyetleri, ahlaklarının sağlamlığından gelmektedir.

 

Osmanlı Devleti'ni tasfiye için harp meydanındaki zaferler kâfi değildir ve hatta sadece bu yolda yürümek, Türklerin haysiyet ve vakarını tahrik edeceğinden, hakikatlere nüfuz edebilmelerine sebep olabilir.

 

Bu sebeple; bir yolunu bulup Türklerin dinî inançlarını zaafa uğratın. Manevi bağlarını yok edin... Devlet başkanlarına karşı itaat duygusunu kırın... Âlimlere bağlılığı ortadan kaldırın... Aile bağlarını yok edin... Bunun da en kısa yolu, millî ve manevi ananelerine uymayan haricî fikirler ve davranışlara onları alıştırmaktır.

 

Maneviyatları sarsıldığı gün, Türkleri kendilerinden şeklen çok kuvvetli, kalabalık ve zahiren hâkim kuvvetler önünde zafere götüren asıl kudretleri sarsılacak ve maddi vasıtaların üstünlüğü ile yıkmak mümkün olabilecektir. Yapılacak olan, Türklere hissettirmeden bünyelerindeki bu tahribatı tamamlamaktır."

 

     ***

 

Patrikhane'nin orta kapısı Gregorius’un idamından bu yana kapalıdır ve işte bu yüzden "İntikam Kapısı" denmektedir.

 

Rumların 25 Mart 1821 yılında Mora Yarımadası'nda başlattıkları isyan, 1829 yılında Yunanistan'ın bağımsızlık kazanması ile neticelenir.

 

Mora, Yunan Devleti'nin kurulduğu yerdir. Bu sebeple isyanın başladığı gün olan 25 Mart, Yunanistan'da resmî tatil olup, millî bağımsızlık günü olarak kutlanır.

 

27 Mayıs 1996'da bir televizyon kanalına çıkan Patrik Bartholomeos'a sorulur;

 

-"Önünde bir Türk büyüğü asılmadıkça asla açılmayacağı söylenen bu kapıyı, Türk halkına karşı bir jest olması ve bu tür iddiaların gerçeği yansıtmadığını gösterme adına sembolik de olsa birkaç dakikalığına şöyle bir aralamaz mısınız?"

 

Patriğin cevabı çok kesin ve keskin olur:

 

-"Bunu benden önceki patrikler yapmadıkları gibi, ben dahi yapamam. Böyle bir şey asla söz konusu olamaz."

 

Birileri kinini de, dinini de olduğu gibi yaşıyor.

 

Biz ise Batı'nın istediği surette din, dil, tarih ve kültürümüzden uzaklaşıp/uzaklaştırılıp Batı'nın kültür, dil, örf, âdet ve ahlaksızlıklarını taklit ettik ve ediyoruz.

 

Bir ağaç, kökünden sökülünce ölür...

 

Biz de köklerimizden sökülünce manevi anlamda öldük.

 

Neticede kendi değerlerine yabancı, vatanını, milletini kötülemeyi, aşağılamayı, düşmanlık yapmayı vazife edinen insanlar türedi.

 

Batı, aleyhimizdeki bu faaliyetlerinde yalnız değildi.

 

İçimizdekilerden bazıları, bilerek ve isteyerek, birçoğu da gaflet ve dalaletinden dolayı bunlara taşeronluk yaparak 200 yıldır Patrik Gregorius'un talimatları doğrultusunda Batı ile paralel şekilde hareket etti ve neticeye ulaştılar. Bu iş birlikleri hâlen devam etmektedir.

 

Batı, son günlerde kendi derdine düşmüş, bizimle uğraşacak hâli pek kalmamış olsa da içimizdeki "İş birlikçileri" vazifelerini hiç aksatmadan eksiksiz yerine getiriyorlar.

 

Vesselam.

“Hamas ne yapsaydı?” diyenlere anlatamadığımız…

2 Kasım 2023 02:00 | Güncelleme: 2 Kasım 2023 09:37

Sesli Dinle

 

A -

A +

Azıcık aklı ve vicdanı olan, onlarca yıldır İsrailli haydutlar tarafından evleri-toprakları gasbedilen, ana yurtlarını terk etmeleri için pervasızca katledilen Filistinlilerin kendini savunma hakkını teslim eder.

 

Tarihin gördüğü göreceği en büyük vahşetin kurbanıdır Filistinliler.

 

Hem de 75 senedir…

 

Dünyanın gözleri önünde, çocuk-kadın demeden, görmedikleri zulüm kalmayan mazlum Filistin halkının elbette bu zulmü yapanlara karşı koyma hakkı vardır.

 

BM Genel Sekreteri Guterres’in dediği gibi; 7 Ekim saldırısı durduk yere yapılmadı.

 

Hamas’ın silahlı gücünün, İsrail’e saldırırken, yıllarca biriktirdikleri intikam duygusuyla hareket etmeleri, Filistinliler için ‘anlaşılabilir’ bir öfke.

 

Ayrıca…

 

İsrail’in aşılmaz denilen duvarlarının aşılması, ‘demir kubbe’ efsanesinin hiç beklenmedik bir anda etkisiz kalması, parmakla gösterilen İsrail istihbaratının Filistinli direnişçiler tarafından atlatılmış olması…

 

Bunların da yıllardır işkence altında yaşayan Filistinlilerin gururunu okşaması, “Hiç değilse bir tokat da biz attık” memnuniyetine yol açması mağdur halk açısından bakınca normal.

 

Lakin İsrail tarafından hiç beklenmeyecek bu ‘salıvermişlik’ görüntüsü, Hamas tarafında ise şimdiye kadar hiç görülmemiş ‘sivil katliamını tetikleyen taraf’ algısı hadiseye dışarıdan bakan birisi açısından epey garip bir hâl…

 

Hele hele Hamas açısından ‘sivillere saldıran taraf’ görüntüsüyle birlikte, -sonrasında olacakların hesap edilememesi- gibi bir ihtimal, hiçbir akıl terazisinde ağır basmaz.

 

     ***

 

İsrail, daha ilk günden “Bu bizim 11 Eylül’ümüz” dedi, ABD Başkanı Biden bunu ‘11 Eylül’ün 15 katı’ ile çarptı!

 

O gün bugündür aralıksız Gazze’deki masum sivilleri bombalıyorlar, hatta özellikle kadın ve çocukları hedef alıyorlar.

 

Gazze’de gerçek ölü sayısını kimse bilmiyor.

 

2,3 milyon insan haftalardır aç, susuz, elektriksiz, ilaçsız… Hatta internet ve uydu yayını bile kesildi ki, vahşetin gerçek yüzünü dünya göremesin.

 

İlk tokadı atmakla övünenlere sormalı; ne oldu şimdi?

 

     ***

 

7 Ekim’deki ‘sivillere saldırı’ görüntüsü olmasa, İsrail bu denli büyük bir vahşeti fütursuzca işleyebilir miydi?

 

Gazze’deki 2,3 milyon insanın tamamını Sina Çölü’ne sürme hedefini bu denli destekle gerçekleştirebilir miydi?

 

Onlarca yıldır sivilleri katledenlerin eline öyle bir koz verildi ki, Hamas’ın yönetiminde olmayan Batı Şeria’da bile 120’den fazla Filistinli yine İsrailli polisler ve silahlı Yahudi siviller tarafından katledildi, kimse bunun bile hesabını soramadı.

 

BM Genel Sekreteri dahi İsrail tarafından sınırdan sokulmadı, adamcağızın tepkisini ve feryadını kâle bile alan olmadı.

 

Günden güne anladık ki, burada pis bir oyun vardı.

 

Sadece İsrail’e değil, Batılı güçlere de tam istedikleri fırsatı verdi maalesef 7 Ekim saldırısı.

 

Akdeniz’e, uçak gemilerinden sonra şimdi de amfibi çıkarma gemisi yolladı ABD… Üzerinde 3 bin askerle.

 

Birileri ABD yığınağına gerekçe olarak “İran için” diyordu değil mi?

 

Akdeniz’e kıyısı olmayan İran’a mı gönderildi şimdi bu gemi?

     ***

 

İran ve güdümündeki Hizbullah, Gazze’ye kara saldırısı başladığında güya toplu saldırıya geçeceklerdi… Hani neredeler şimdi!

 

Tahran yönetimi açık açık “Başkası için savaşmayız” derken, Hamas yetkilisi Ebu Merzuk “İhanete uğradık” diye isyan etti.

 

Gazze tünellerinde gerçek direnişçiler İsrail’i püskürtürse, yine o zaman çıkarlar ortaya, kahraman edasıyla!

 

Peki, önce ABD’den, sonra İsrail Başbakanı Netanyahu’dan gelen “İran Hamas’ı destekliyor, ancak saldırı planlarının arkasında olduğu söylenemez” açıklamalarına ne demeli?

 

İran’ın Hamas’a etkisi var ise -ki var- 7 Ekim’de Hamas’ı ‘kendi bölgesel çıkarları’ için kullanmış olabilir mi?

 

Hem de nasıl…

 

En nihayetinde, bu saldırının hemen öncesinde Tahran yönetiminin Karabağ operasyonundan ne denli rahatsız olduğunu, hatta Azerbaycan’ı savaşla tehdit ettiğini gördük.

 

Aynı şekilde, Türkiye ve Azerbaycan’ın kararlılıkla açmaya yöneldiği Zengezur Koridorunu kendileri için stratejik tehdit olarak değerlendirdiklerini de unutmamak gerek.

 

Buna ilave olarak, Türkiye ve Irak’ın, Basra Körfezi'ni Avrupa’ya bağlayacak Kalkınma Yolu için anlaştığını, bunun hem İran, hem de Batı’yı epey rahatsız ettiğini de hatırlatayım.

 

Bu öyle bir rahatsızlıktı ki, Yeni Delhi’de eylül başında toplanan G-20 zirvesinde Hindistan-Orta Doğu-Avrupa koridorunun mutabakat zaptı imzalandı.

 

Hindistan’dan başlayan koridoru, Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan, Ürdün ve İsrail rotasını izleyerek, Akdeniz’den Avrupa’ya bağlamayı hayal ediyorlar.

 

Tesadüfe bakın ki, tam da bu anlaşmanın akabinde Gazze işgaline kapı aralayan 7 Ekim saldırısı oluyor!

 

Bu arada, İsrail’in, Gazze işgalini tamamlar tamamlamaz, Süveyş’e alternatif Ben Gurion Kanalının inşasına başlayacağı bilgisini de ekleyeyim.

 

     ***

 

Başa dönecek olursak…

 

Filistinli mazlumlar, hatta Filistinli direnişçiler 7 Ekim’deki saldırıda ‘yıllar yılı gördükleri zulmün karşılığı olarak’ elbette haklılık görebilir, onlara sözüm yok.

 

“Neden siviller hedef alındı?” tepkimize “Onlar da yıllardır sivil ayırt etmeksizin bizi öldürüyor” savunması yapıyorlar, onları anlayabilmemiz elbette zor ama mümkün.

 

Keşke ihanetlerle yıkılan Osmanlı hayatta kalsaydı yahut o gücümüzü muhafaza edebilseydik, onlara kimse dokunamazdı…

 

Bizden koparılan bütün topluluklar gibi, onlar da çok zulüm gördü ve biz onların imdadına yıllarca gerektiği şekilde yetişemedik.

 

Fakat, yeniden toparlanıp, coğrafyamızda kan kusturan vahşilerin elini kolunu yavaş yavaş bölgemizden kestiğimiz bu süreçte 7 Ekim saldırılarıyla birlikte kurulan büyük tuzağı fark etmemek de mümkün değil.

 

Cumhurbaşkanımızın dediği gibi; İsrail sadece piyon, arkada ABD ve Batılı paydaşları var.

 

Hatta İslam dünyasındaki kuklaları da tastamam vazifelerini yerine getiriyor!

 

     ***

 

7 Ekim’le ilgili soru işaretlerini komplo teorisi görüyorsanız; İsrail Başbakanı Netanyahu’nun 22 Eylül’de BM’de gösterdiği Filistinsiz İsrail haritasını dikkate almanızı öneririm.

 

Mısır istihbaratının “Üç gün önce Mossad’ı uyarmıştık” açıklamasını…

 

CIA’in sızdırdığı “Saldırı istihbaratını Başkan’la paylaşmıştık” bilgisini…

 

Netanyahu’nun önce yazıp, sonra sildiği ‘İsrail istihbaratının Hamas’ın saldırı hazırlığından bilgisi olduğu, ancak kendisini uyarmadığı’ paylaşımını…

 

En son New York Times’ın yayınladığı “Şin Bet’in Başkanı Ronen Bar, olağanüstü hareketliliği ve Hamas’ın saldırı amaçlı hazırlık yaptığının tespit edildiğini İsrailli üst düzey generallerle paylaştı’ haberini…

 

Bunca uyarı alarmına rağmen, İsrail sadece “ihmalkâr” davrandı, öyle mi?

 

Tıpkı ABD’nin 11 Eylül’ünde gördüğümüz gibi!

 

     ***

 

Bunca bilginin bize gösterdiği şudur;

 

Birileri Gazze’yi, hatta bütün Filistin’i İsrail’e peşkeş çekti, kurban etti.

 

Nasıl ki sınırımızda DEAŞ ve YPG terör örgütleri bir kurgu olarak sahneye sürülüp, akabinde büyük bir plan hayata geçirildiyse…

 

İsrail’e düşman kisvesi altında bazı ülkeler ve onların elinin uzandığı yapılar da piyon olarak kullanıldı.

 

Ülkesini, milletini savunmak için canını ortaya koyanlar, bu defa ihanetle yüzleşti.

 

“Peki ne olacak?” derseniz…

 

Bu oyun bozulacaksa, yine Türkiye bozacak.

 

Tıpkı Suriye’de, Irak’ta olduğu gibi!

 

Asıl hedef de, hakikat de er ya da geç görülür nasılsa.

Yargı değil, adalet yükselmeli

12 Kasım 2023 01:13 | Güncelleme: 12 Kasım 2023 01:15

 

A -

A +

Danıştay, Yargıtay, Anayasa Mahkemesi…

 

Yargımız yüksele yüksele öyle bir noktaya geldi ki, iş “Hangimiz daha yükseğiz” kavgasına dönüştü.

 

Ya adalet!

 

Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan, Yargıtay’ın 150. Yılı Sempozyumu’nda çok önemli bir cümle sarf etmişti.

 

Dediği şuydu;

 

“Eğer bir ülkede halk bunalmış ve ellerini semaya açarak adalet çığlığı atar hâle gelmişse oradaki yargı sisteminde sorun var demektir.”

 

Nitekim var…

 

Mesela ‘en yüksek yargı organı’ denilen Anayasa Mahkemesi’nin toplum vicdanını yaralayan kararları.

 

Hangi birini sayalım?

 

AYM’nin, MİT tırları ihanetine imza atan, kaçtığı Almanya’dan Türkiye düşmanlığını sürdüren Can Dündar’ı, henüz mahkeme süreci tamamlanmadığı hâlde ‘hak ihlali’ gerekçesiyle serbest bıraktırdığını ve kaçmasına sebep olduğunu hatırlıyor muyuz?

 

Ya bu karar görüşülürken bir AYM üyesinin “Kendimizi mahkeme yerine koyarak karar veremeyiz. Yargılama devam ediyor. Henüz iddianame bile okunmadı” dediği hâlde, Başkan Zühtü Aslan’ın “Bu işi bugün bitirmeliyiz, bugün karar vermeliyiz” dediğini!

 

Hepsi yedi yıl önceki o duruşmanın hemen akabinde yazıldı çizildi, yalanlayan da olmadı.

 

Hatta Zühtü Aslan’ın, daha sonra Can Dündar’ın tahliyesi için rapor yazan hâkimi AYM Genel Sekreterliği ile ödüllendirdiği ortaya çıktı, bu da gündemin gürültüsünde kayboldu gitti.

 

Sonra n’oldu?

 

Can Dündar kaçtı, üç yıl sonra ‘silahlı terör örgütüne üye olma, siyasi ve askerî casusluk’ suçlarından toplam 27 yıl, 6 ay hapis cezasına çarptırıldı ama artık ne fayda!

 

     ***

 

Hafızamızı tazelemeye devam edelim.

 

‘Barış Bildirisi’ adı altında terör örgütü PKK’ya destek veren akademisyenler vardı malum…

 

Alenen terör propagandası yapıp, devlete ‘katil’ diyorlardı.

 

Yargılanıp, ceza alınca hemen AYM’ye koştular.

 

Başkan Aslan’ın ‘ağır basan’ oyuyla onlara da ‘hak ihlali’ kararı verildi.

 

Yetmedi, üstüne bir de tazminat ödenmesine hükmedildi!

 

Bitti mi?

 

Elbette hayır.

 

-FETÖ’den 26 yıl hapis cezası alan bir mahrem imam, cezaevinde işkence gördüğü gerekçesiyle AYM’ye başvurdu. Anayasa Mahkemesi, hiçbir delil olmamasına rağmen, FETÖ üyesine 50 bin lira tazminat ödenmesine karar verdi.

 

-Aynı şekilde eski HDP Eş Genel Başkanları Selahattin Demirtaş ve Figen Yüksekdağ’ın başvurularında da ‘hak ihlali’ kararı alıp, tazminata hükmetti.

 

-İnönü Üniversitesi’nde terör örgütü PKK’nın İmralı’da tutuklu elebaşı için ‘önderimiz’ sloganı atan kişiye verilen cezayı ‘ifade özgürlüğünün ihlali’ sayıp tazminat kararı aldı.

 

-Ortaklık veya yönetim kurulunda terör örgütleriyle iltisaklı kişilerin bulunduğu medya kuruluşlarının lisans başvurularının reddedilmesi kuralını iptal etti.

 

-Kamuya personel alımında güvenlik soruşturulmasının kaldırılmasına karar verdi...

 

Görüyor musunuz yüce mahkememizin aldığı kararları.

 

2007 cumhurbaşkanlığı seçimindeki 367 garabeti uydurmalarını, o güne kadar olmayan bir şartı ortaya koyarak, vesayetin odağında nasıl bir görev ifa ettiklerini hatırlatmıyorum bile.

 

Sırf bu yüzden 2010 Anayasa değişikliği reformu yapıldı güya ama, AYM yine aynı AYM.

 

Anayasa Mahkememiz şimdi de Gezi darbe girişimi hükümlüsü Can Atalay için aldığı ‘hak ihlali’ kararı ve Yargıtay 3. Dairesi’nin, buna karşı yaptığı sert çıkışla gündemle.

 

VE SABIR TAŞTI!

Mevzuyu takip etmeyene anlatayım; Can Atalay’ın, Osman Kavala ve üç sanıkla birlikte yargılandığı Gezi davasında aldığı 18 yıl hapis cezası 28 Eylül’de Yargıtay 3. Ceza Dairesi’nce onanmıştı.

 

Problem şu ki; Nisan 2022’den bu yana cezaevinde tutuklu bulunan Atalay, bazı partilerin her seçimde bazı isimleri ‘dokunulmazlık’ zırhıyla kurtarmaya çalıştığı gibi, onamadan dört ay önceki 14 Mayıs seçimlerinde TİP’ten aday gösterilmiş ve hakkındaki karar henüz kesinleşmediği için, seçimde Hatay’dan milletvekili seçilmişti.

 

Başta CHP, TİP ve HEDEP gibi partiler Atalay’ın serbest bırakılmasını, yemin ederek TBMM’de göreve başlamasını savunurken, öte taraftan da AYM’ye ‘hak ihlali’ başvurusu yapıldı.

 

Ve AYM, her zamanki gibi tartışmalı bir karara imza atarak, Atalay için de ‘hak ihlali var, bırakılmalı’ dedi.

 

     ***

 

Bu kararın ardından, ilk defa Yargıtay’dan hiç beklenmedik bir hamle geldi.

 

Cezaları onayan Yargıtay 3. Ceza Dairesi, TBMM’ye gönderdiği yazıyla Can Atalay’ın milletvekilliğinin düşürülmesini talep ederken, yetkisini aştığı gerekçesiyle ihlal kararı alan Anayasa Mahkemesi üyeleri hakkında da suç duyurusunda bulunulmasına karar verdi.

 

Hukuki tartışmanın kilitlendiği noktada, AYM kararını haklı bulanlar ‘milletvekili dokunulmazlığını öngören’ anayasanın 83. maddesine dikkat çekerken, Yargıtay’ın çıkışını destekleyenler, 14. maddeye dikkat çekiyor.

 

14. maddede “Anayasada yer alan hak ve hürriyetlerden hiçbiri, devletin ülkesi ve bölünmez bütünlüğünü bozmayı ve insan haklarına dayanan demokratik ve laik cumhuriyeti ortadan kaldırmayı amaçlayan faaliyetler biçiminde kullanılamaz” deniyor.

 

Can Atalay’ın hüküm giydiği suç neydi;

 

-Türkiye Cumhuriyeti hükûmetini ortadan kaldırmaya teşebbüs.

 

     ***

 

Bu durumu hiç dikkate almadan sadece ‘dokunulmazlıktan yararlanma hakkı ihlal ediliyor’ diyen Anayasa Mahkemesi, elbette tartışma konusu olur.

 

AYM üyelerinin yargılanması ise Yüce Divan’la mümkün olacağından, Yüce Divan’ı da yine AYM üyeleri oluşturduğundan bu mümkün değil elbet.

 

Önemli olan, burada Yargıtay’ın yaptığı çıkış.

 

YETKİ KARMAŞASI BİTMELİ, YÜKSEK YARGI SADELEŞMELİ

Hazır yeri gelmişken, yeni Anayasa çalışmaları da gündemdeyken, gelin şu işi sil baştan yeniden ele alalım.

 

Gazetemizin Geniş Açı sayfasında aylar önce Ahmet Fehim ismiyle yayınlanan, hukukçu bir dostumuzun hazırladığı makalede, buna ilişkin önemli teklifler vardı.

 

Sadece problemleri anlatmayıp, yargı için ortaya konulan o çok önemli tespitlerle bitireyim yazıyı.

 

Şunları tavsiye ediyordu;

 

“Yargının birinci problemi, ikili yargı yapılanmasıdır; adli yargı ve idari yargı.

 

Bu ayrım derhâl ortadan kaldırılmalıdır.

 

İdare mahkemeleri ve vergi mahkemeleri kaldırılmalıdır. Tek bir yargı olmalı; adli yargı.

 

     ***

 

İkinci problem; mahkemeler kargaşasıdır. Vatandaş dava açarken, hangi mahkemede dava açacağını şaşırmakta. Bu ise görev, iş bölümü, yetki uyuşmazlıklarına ve davaların uzamasına sebep olmakta. Üçüncüsü; beşli yargı basamağı. Yerel mahkemeler, İstinaf, Yargıtay/Danıştay/, Anayasa Mahkemesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi. Bu beşli yapı, davaların uzamasında ana sebep.

 

Dördüncüsü; teknolojik altyapı yetersizliğidir.

 

Beşincisi; yetişmiş memur, hâkim, savcı eksikliği.

 

Altıncısı; adli posta teşkilatı, adli kolluk, adli dedektiflik sistemlerinin kurulmamış olması.

 

Yedincisi; ara buluculuk ve uzlaşma alanlarının dar tutulmasıdır.

 

     ***

 

Yüksek mahkemelerde de tam bir kargaşa hâkim…

 

Yargıtay, Danıştay, Anayasa Mahkemesi ayrımı kaldırılmalıdır. Temyiz mercii tek yer olmalıdır. Bu da Yargıtay olmalıdır.

 

Yargıtay’da yeterince daire sayısı olmalı ve bilgisayar teknolojisi ile aynı tür davaların temyizi, aynı daireye gitmelidir.

 

Ayrıca, Yargıtay’da tetkik hâkimliği sistemi kaldırılmalıdır.

 

Yargıtay daireleri üç kişiden oluşmalıdır. Yerelde bir kişinin verdiği kararı, Yargıtay’da üç kişi incelemeli ve verdikleri kararlar kesin olmalıdır. Tashihikarar sistemi olmamalıdır.

 

     ***

 

YÜCE DİVAN VE KANUNLAR NE OLACAK?

Anayasa Mahkemesi ve Danıştay kaldırılmalıdır.

 

Yargıtay CEZA GENEL KURULU aynı zamanda Yüce Divan sıfatını görmelidir.

 

YARGITAY HUKUK GENEL KURULU ise, kanunların, kanun hükmünde kararnamelerin, tüzüklerin, yönetmeliklerin, Anayasa’ya aykırılıklarını aynı zamanda diğer görevleri ile birlikte değerlendirmelidir.

 

Bireysel müracaat alanı netleştirilmeli, her şey, bireysel müracaat konusu olmamalı, bireysel müracaat konuları yeniden yargılama yapılmasına sonuç doğurmamalı ve sadece tazminata konu olabilmelidir.

 

Bireysel müracaatları, Yargıtay’da, daireler takip etmelidir. Böylece, yargı, yerel mahkeme ve temyiz merci olan Yargıtay ve bireysel müracaat ile sadeleştirilmelidir.”

 

.....

 

Bu yazının tamamını şu linkten okuyabilirsiniz;

 

https://www.turkiyegazetesi.com.tr/kose-yazilari/genis-aci-fikir-ve-tartisma/nasil-bir-yargi-reformu-638747

 

 

O-laf yüzsüzlüğün itirafıdır

16 Kasım 2023 02:00 | Güncelleme: 16 Kasım 2023 01:15

Sesli Dinle

 

A -

A +

Olaf Scholz…

 

Almanya Başbakanı…

 

Hani şu bize karşı hep terör örgütlerinin, darbecilerin ve vesayetçilerin yanında durup, bir de utanmadan ‘demokrasi, insan hakkı, ifade özgürlüğü’ gibi süslü ‘laf’larla karşımıza dikilen Almanya’nın!..

 

FETÖ’cü hainleri bağrına basıp, terör örgütü PKK’ya karşı kullanacağız diye bize silah satmayan Almanya’nın o janjanlı lafları, 5 bine yakın çocuğu kasıtlı olarak katleden Siyonist İsrail’in Gazze vahşetinde pul pul döküldü.

 

Tıpkı diğer Batılı devletlerde olduğu gibi.

 

Alman Şansölye, kasıtlı olarak haftalardır Gazzeli sivilleri bombalayan, haftalarca aç bırakıp, susuzluğa mahkûm eden İsrail yerine, insanlık dışı katliama karşı sesini yükselten Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ı hedef almış.

 

Olaf’a göre, Erdoğan’ın İsrail’e yönelik suçlamaları ‘saçma’ymış, İsrail bir demokrasi ülkesiymiş, hatta insan haklarına ve uluslararası hukuka bağlı, bu doğrultuda hareket eden bir ülkeymiş(!)

 

Bu sebeple İsrail’e yöneltilen suçlamalar absürtmüş, bu konuda da hiçbir şüpheye yer yokmuş(!)

 

‘O-laf’a ne denir şimdi!

 

İşte Batı’nın en net şekliyle insan hakları samimiyeti!

 

İnkârcılıkta, yalancılıkta, ahlaksızlıkta, ikiyüzlülükte son nokta.

 

Gerçekleri çarpıtmakta nereye kadar inebileceklerini Olaf Scholz’un ettiği laftan anlayabilir, bundan sonra da her ağızlarını açtıklarında yüzlerine çarpabiliriz böylece.

 

     ***

 

Biz de bu adamlardan bekliyoruz ki, yıllardır binlerce insanımızın hayatına kasteden terör örgütleriyle mücadelemizde bizi anlasın ve destek olsunlar!

 

İçimizdeki sömürge zihinliler zannediyor ki, bunların Türkiye karşıtlığında haklılık payı var(!)

 

“Dertleri dinimizle, milliyetimizle, bayrağımızla” dediğimizde alaya almaya kalkışan morfinliler, Batı’nın bugün Gazze’deki masumlara uygulanan vahşete karşı sergilediği ikiyüzlülüğe ne düşünüyor acaba?

 

Hoş, satılmış zihinlerden merhamet beklenmezmiş, giderek bundan da emin olmaya başladık.

 

Dün Alman istihbaratından, vakıflarından aldıkları fonlarla terör örgütlerine arka çıkanlar…

 

Bunların kışkırtmasıyla çevrecilik taslayıp, kendi devletlerine etmediklerini bırakmayanlar…

 

Casusların körüklediği İslamofobiye kapılmakta hiçbir beis görmeyip, kendi ülkesinde Müslüman düşmanlığı yapanlar...

 

Şimdi Gazze’deki Haçlı-Siyonist katliamına suspus, Batılı efendileri ne işaret ederse orada durmaktalar!

 

     ***

 

Bir ayı geçti, Gazze’ye ateş yağıyor…

 

Yan yana dizilmiş cansız çocuk ve kadınların görüntüleri her gün içimizi dağlıyor.

 

Hastanelerde prematüre bebekler ölüyor, morfinsiz ameliyatlar yapılıyor.

 

Gazze’de ne insan hakkı kaldı, ne çevre, ne de herhangi bir başka canlı…

 

Sokaklardan toplanamayan cenazeleri hayvanlar parçalıyor, sahipsiz kalan on binlerce çocuğun akıbeti belirsiz, feryatlar göğü deliyor.

 

Ama Türkiye’de bugüne kadar insan haklarını, çevreciliği, hayvan hakları savunuculuğunu kimseye bırakmayan güruhtan çıt çıkmıyor.

 

Nerede Gezi’ye dökülen tayfa, seslerini duyan var mı?

 

Hiç değilse bir duruş, bir sosyal medya paylaşımı…

 

Aralarından tek-tük ses edenleri kenara koyarsak, kahir ekseriyetin ortaya koyduğu bir duruş var mı?

 

Olmaz, çünkü Batı’nın ahlaksızlığı -tavır gösterenleri tenzih ederim- bunların da genine işlemiş.

 

Oysa, Batı da dâhil, pek çok ülkede ‘yönetimlerinin yasaklarına ve baskılarına rağmen’ sokaklara akan vicdanlı halklara baksalar, anlayacaklar içine düştükleri zilleti.

 

     ***

 

Bizim şimdi asıl şunu sorgulamamız lazım; sırf Müslüman oldukları için bebeklerin, çocukların ölümünü bile umursamayan bir kesim toplumumuzda nasıl türedi?

 

Zannetmeyin ki tavırları sadece Gazzeli yahut Suriyeli çocuklara; PKK’nın katlettiği kendi çocuklarımıza da kayıtsız kalan, katillerine sahip çıkan yine bu zihniyetti.

 

Diyarbakır Analarına olan tavırlarına bakın, oradan bile anlarsınız çürümüşlüklerini…

 

Kendi ülkesine en çok düşmanlık edeni, parçası olduğu milletine en çok hakaret edeni de alkışlayan, el üstünde güruh bu.

 

Sahi bunlar nerede, nasıl yetişti?

 

Olaf Scholz’un ikiyüzlülüğü ile bunlarınkini yan yana koyunca; aklıma Birinci Cihan Harbi geldi.

 

Düşünün; İttihatçıların yüzünden bu Almanlarla Dünya Savaşı’nda ittifak yapmışız, yetmemiş bir de ordumuzu teslim etmişiz!

 

Sonra da koskoca imparatorluğumuzu paramparça edip, Anadolu’yu zor kurtarmışız.

 

Yukarıda saydığım kitle de o günlerden miras kalmış olabilir mi?..

28 Şubatçılar ve İsrail benzerliği

26 Kasım 2023 01:08 | Güncelleme: 26 Kasım 2023 01:09

Sesli Dinle

 

A -

A +

İsrail’e 7 Ekim saldırısı Filistin’i yutmak için tezgâh mıydı?

 

Bence öyle.

 

Adında "İslam" geçen ülkelerin parmağıyla hem de…

 

Nitekim İran "ödülünü" aldı; üç ülkede bloke edilmiş olan 23 milyar doları serbest bırakıldı!

 

Şahsî fikrim bu yönde.

 

Lakin asıl mevzumuz bu değil…

 

7 Ekim sonrası hem İsrail’in, hem Batı’nın, hem de bunlara zihnini esir etmiş mankurtların tavrı.

 

     ***

 

Türkiye’deki darbe girişimlerinde de çokça karşılaştığımız üzere, büyük müdahalelere zemin hazırlamak için önce bir bahane gerekir.

 

7 Ekim gibi…

 

-Ki, Hamas’a yıkılan sivil katliamının büyük kısmını İsrailli helikopter pilotlarının yaptığı ortaya çıktı, hatta bunu İsrail basını bile yazdı ama bu saatten sonra ne fayda!

 

Ba’de harab’ül Gazze…

 

Bahane üretildikten sonraki süreç ise daha iğrenç.

 

İslam düşmanlarının, Siyonistlerin amaçlarına ulaşmak için fırsat bulduklarında neler yapabileceklerini Gazze gösterdi hepimize.

 

Daha önce Irak’ta, Suriye’de, Yemen’de, Arakan’da, Doğu Türkistan’da, Balkanlar’da yaptıkları gibi.

 

Hedef Müslümanlar olduğunda sınır tanımayacaklarının son örneğidir Gazze.

 

Dahası, ortada en ağır insanlık vahşeti dururken, İslam düşmanlarının nasıl ikiyüzlülük gösterdiğine bir kere daha şahit olduk gözlerimizle.

 

İsrail’in çocuk-kadın demeden sergilediği vahşet, buna karşın İslam düşmanlarının kör-sağır tavrı ve hatta gerçekleri aksi yönde çarpıtma gayreti, Türkiye’de Gezi’den bu yana izlediğimiz filmin de izahı gibiydi.

 

Hatta daha geriye gidersek, bir asırdan fazladır yaşadıklarımızın özeti.

 

27 Mayıs’ta, 12 Eylül’de, 28 Şubat’ta ülkemize ayar çeken elin de sahibini izah eder gibiydi Gazze’de gördüklerimiz.

 

Bir örnekle somutlaştırayım;

 

28 Şubat postmodern darbesini yapan paşalardan Çevik Bir’in “Türkiye’de nüfusun 5 milyonu olmasa ne olur?” sözünü hatırlayın ve alın bunu Gazze örneğiyle Türkiye’ye uyarlayın.

 

Aynı paşaların tank modernizasyonunu İsrail’e yaptırtmak için dönemin hükûmetine yaptıkları baskıyı…

 

Darbenin mimarlarından Çevik Bir’in yıllar sonra Middle East Quarterly isimli ABD dergisine yazdığı “İstikrar için formül: Türkiye artı İsrail” başlıklı makalede hükûmeti İsrail’le ilişkiler için yıktıkları, itirafını…

 

     ***

 

Bugün artık şunu çok daha net görüyoruz ki, Türkiye’de din düşmanı azınlık, öylesine kendiliğinden gelişmiş bir yapı değil.

 

Bunların devlet içinde belirli yerlere getirilmeleri de asla tesadüfen olmamış.

 

Yeşil sermaye adı altında kendilerinden olmayanı silindir gibi ezerken, FETÖ’cüleri Genelkurmay Karargâhı’nda ağırlamaları da asla tesadüf değilmiş.

 

Tuhaf olan, bizim onlardan PKK gibi terör örgütlerini bitirmelerini beklememizmiş.

 

Bir de onların çeşitli sloganlarla mankurtlaştırdığı kitlelerden insaf ve doğruları görmelerini beklemek!

 

Bugün Gazze’de yarısından fazlasını çocuklar ve kadınların oluşturduğu en az 16 bin kişi katledilmişken, Türkiye’de bu vahşeti umursamayan, hatta destekleyen yüzlerin kimler olduğuna iyi bakın, ne demek istediğimi daha iyi anlarsınız.

 

Hoş, onlara 40 yıldır başımıza bela olan PKK terör örgütü ile ittifak yapılmaması gerektiğini, bu terör örgütüne karşı hiç değilse Diyarbakır Anaları’nın yanında durmaları gerektiğini bile anlatamadık ki, Gazze’de durmaları gereken yeri anlatalım.

 

Algı, yalan, dezenformasyon en büyük becerileri…

 

Türkiye aleyhine her faaliyette başı çeken, tıpkı sahiplerinin yaptığı gibi gerçekleri çarpıtmakta usta karanlık yüzlerin, kimin ya da kimlerin elindeki kuklalar olduğu Gazze’deki kıyımın sonrasında artık daha net şekilde ortada.

 

Siyasetçi, sanatçı, gazeteci, bürokrat, diplomat fark etmez.

 

Bugün Gazze’deki insanlık kıyımına çıt çıkarmayanlar, yarın Türkiye karşıtlığı ve İslam düşmanlığı için bahane bulduklarında yine demokrasi, özgürlük, insan hakları falan diye ortaya çıkarsa o zaman onlara ne söyleyeceğimizi artık gayet iyi biliyoruz.

Bunlar mı milliyetçi?

31 Aralık 2023 02:00 | Güncelleme: 31 Aralık 2023 01:07

 

A -

A +

Bugün Türk-İslam ülküsünün fikir babası Seyyid Ahmet Arvasi Hoca'nın vefatının 35. sene-i devriyesi.

 

Merhum Alparslan Türkeş’in yakın dava arkadaşı, 12 Eylül darbecilerinin tutuklayıp işkence ettiği büyük fikir adamı Arvasi Hoca'nın, ülkücülüğün kodlarında derin izleri var.
Her şey zıddıyla kaimdir.

 

Şu tuhaflığa bakın ki, bir de kendisine ülkücü, milliyetçi diyen, lakin Arvasi Hoca'ya alabildiğine düşman bir güruh var.

 

Onlar sadece Arvasi Hoca'ya değil, İslam’a, yüce Peygamberimize, hatta bu yüce dinin bayraktarlığını yaptıkları için Selçukluya ve bilhassa Osmanlıya da düşmanlar ve bunu hiç gizlemiyorlar.

 

Dinsiz-imansız bu güruhun şu günlerdeki sosyal medya paylaşımlarına bakın; Hristiyanlar gibi yılbaşı kutlamayı, Noel ağacı süslemeyi Türklük geleneği diye yutturmaya, gençlerimizin imanını ifsat etmeye çalışıyorlar.
***
Bu çabalar yeni değil, asırlık mazisi bulunuyor.
Kimi Osmanlı döneminde topraklarımıza kabul edilen Yahudi kökenli azınlık kalıntıları, kimi sanayi devriminde Avrupa’ya gönderdiğimiz, lakin İngiliz’in, İskoç masonlarına teslim edip başımıza musallat ettiği belalar.

 

Vatanın gerçek evlatları savaşlarda şehit düşüp “Çanakkale geçilmez” dedirtirken, Çanakkale zaferinin üzerinden iki yıl geçmeden İngiliz’i İstanbul’a buyur edenlerdi bunlar.

 

Hayranlık duydukları İngiliz ve Yunan gibi yaşayan, lakin lafa gelince bu çamuru başkalarına atıp ‘Türklüğü, milliyetçiliği’ de kimseye bırakmayan ‘İslam düşmanı Türkçüler’ tekrar boy verdi son yıllarda…

 

Dinsizliğin kılıfı, özenle biledikleri Arap düşmanlığı oldu yine.

 

Suriyeliler dediler, Katar dediler, “Arap turist istemeyiz” dediler…

 

Dediler de dediler.

 

Mesela Suriyeliler geldi diye kızdılar ama, Suriyelileri kendi topraklarında ölmekle göç etmek arasında sıkıştıran İngiliz’e, ABD’ye, taşeronu PKK ve DEAŞ köpeklerine, Rusya’ya, Müslüman kasabı Esad’a, İran’a tek laf etmediler.

 

Onların düşmanı; sadece Sünni Müslümanlardı.
Türkiye’deki iktidara da temelde öfke ve nefretleri bundandı.
***
İşte bu sebepledir ki, kukla örgüt DEAŞ’la silahlı mücadele eden tek ülke Türkiye olduğu hâlde, ABD, İngiltere ve İsrail’le ağız birliği yapıp, kendi ülkelerini Suriye’de DEAŞ’a silah vermekle itham edecek ve ABD’nin sınırımıza devlet kurdurmaya çalıştığı terör örgütü PKK/YPG’yi açıktan destekleyecek kadar şirazeden çıktılar.

 

Hoş, bunu sadece ‘şirazeden çıkmakla’ tarif hafif kalır, düpedüz ihanetti yaptıkları.

 

Hem tarihte, hem de son dönemde Gezi’den bu tarafa göstere göstere sergiledikleri, hiçbir surette de geri adım atmadıkları gibi…

 

FETÖ’nün bütün darbe girişimlerini, 15 Temmuz gecesi müezzinleri dövecek kadar destekleyen yine bu azgın azınlıktı.

 

Sene oldu 2023, hiçbir şey değişmedi.
***
Sanki mayıs seçimlerinde yenilmemişler, milletten ağızlarının ortasına şamar yememişler gibi, var güçleriyle 31 Mart yerel seçimleri öncesi yeni provokasyonlara giriştiler.

 

Tabii işin tek ayağı seçimler değil, bir de bunların ağababalarının Gazze’de yürüttüğü soykırım var…

 

Gazze’de sürdürülen vahşetin Türkiye’de konuşulmasından, Türkiye’de tavır alınmasından son derece rahatsızlar.

 

İsrail eski Başbakanı Ehud Olmert’in, “Türkiye’deki Yahudi lobisi İsrail’deki lobiden daha güçlüdür” sözünü şimdi daha iyi anlayabiliyoruz sanki!

 

Ve bu pencereden bakınca, taşlar yerine daha iyi oturuyor gibi.

 

“One minute” dedikten sonra sıralı darbe girişimlerinin geldiğini defalarca anlattı Cumhurbaşkanı Erdoğan.
Partilere kaset operasyonları da aynı yıl, 2009’dan itibaren başladı zaten.

 

Peki, Gezi darbe girişimi ne zaman başlamıştı, onu hatırlayın…

 

Dönemin Başbakanı Erdoğan’ın, “Gazze’ye gideceğim” diye ısrar ettiği ABD ziyaretinin hemen ardından.
***
Bakın, aradan 10 sene geçti, Gazze’de olanları görüyorsunuz.

 

Tarihin gördüğü göreceği en büyük vahşetlerden birine gözlerimizle şahitlik ediyoruz.

 

Bombayla, mermiyle öleni şanslı görüyor artık Gazzeli…
Tekerlekli sandalyede köpeklere yedirilen hastalar, öldürülüp organları çalınan insanlar, kuvözde çürümeye terk edilen bebekler, mezarlarından çıkarılıp buldozerle ezilen cenazeler…

 

İnsanın işitmeye tahammül edemeyeceği barbarlığı yaşıyor Gazze’de milyonlarca Müslüman.

 

Bu zulmü yapanlar, bir de “Kız çocuk öldürmek artık beni kesmiyor. Bebek arıyorum, bulamıyorum” diye yakınırken, onların iş birlikçileri de ülkemizde bize futbol gibi abuk sabuk mevzuları konuşturmaya çabalıyor.

 

Tel Aviv’de Mossad’la görüştüğünü kabul eden, ancak görüşmenin içeriğini açıklayamayacağını söyleyenlerin başını çektiği güruh, “Bize ne Filistin’den”, “Filistin bizim davamız değil” propagandası ile Türklük ve milliyetçilik taslıyor.

 

İhanetlerine Atatürkçülüğü kılıf yapanların gözlerden kaçırdığı şey; Atatürk’ün Filistin’de bulunan 7. Ordu Komutanlığı yaptığı.

 

İşte, samimiyetsizliklerini ve ikiyüzlülüklerini şuradan anlayın ki, bunların, Filistin’i elimizden alan İngiliz’le ve orada devlet kurmaları sağlanan Yahudilerle iş birliği bugün de sadece Gazze’de, Kudüs’te değil, hemen yanı başımızda kurulmaya çalışılan taşeron İsrail devleti için de sürüyor.

 

Türklüğü, milliyetçiliği dilinden düşürmeyenlerin hiç PKK terör örgütüne karşı 5 senedir HDP önünde nöbet tutan Diyarbakır Analarına desteğe gittiğini gördünüz mü mesela?

 

Bunlar iş birlikçi olmasalar neden ABD’ye, İsrail’e borazanlık yapıp, kendi devletlerine karşı propaganda yürütsünler?

 

Neden YPG’yi terör örgütü görmediğini söyleyenlere seçim kazandırmaya çabalasınlar, neden Kandil’in partisi ile aynı sandığa oy versinler?

 

Ve en az Yahudiler, Evangelistler kadar neden İslamiyet’e ve Müslümanlara düşman olsunlar!
Ve bunlar Türk milliyetçisiymişler, öyle mi!

Ağababalarla bilek güreşi

1 Şubat 2024 02:00 | Güncelleme: 1 Şubat 2024 11:40

 

A -

A +

Yahudilerin, -ihanetler neticesinde- Osmanlı’dan koparılan Filistin’e taşınmaları ve Filistinlilerin topraklarını işgal etmeleri Birinci Dünya Savaşı sayesinde gerçekleşti.

 

İhanet edenler, bugün Osmanlı’ya kim düşman ise o gün de onlardı.

 

Çeyrek asır sonra…

 

İkinci Dünya Savaşı ile birlikte resmî Yahudi devleti İsrail’in kuruluşu gerçekleşti.

 

Osmanlı’nın iç ve dış düşmanları yine birlikteydi.

 

Şimdi Üçüncü Dünya Savaşı başladı yahut başlamak üzere…

 

Bu seferki hedef, İsrail’i, "vadedilmiş topraklar"ına genişletmek.

 

Ve Osmanlı’nın iç-dış düşmanları, yine ittifak hâlinde.

 

     ***

 

Türkiye içinde birileri, cüretkâr biçimde Türkiye Cumhuriyeti devletine meydan okuyorsa arkasında güvendiği birileri vardır.

 

Can düşmanımız FETÖ ve PKK gibi terör örgütleriyle seçim kazanmayı düşünebilecek kadar şirazeden çıkanlar…

 

PKK’nın sahiplerini memnun etmek için Irak ve Suriye’den çekilmeyi vadedenler…

 

Hatta ve hatta, PKK-HDP 800’e yakın şehit verdiğimiz çukur olaylarıyla özerkliğe kalkıştığında destek vermeye gidenler…

 

Suriye, Libya tezkerelerine “Hayır” deyip, FETÖ’yü devlet kadrolarına geri döndürme taahhüdünde bulunanlar işte onlardı.

 

Bu yüzden 15 Temmuz’da tanklar kendilerine yol açtı.

 

Her sandıkta terör örgütleriyle içli-dışlı hemhâl olmaları da aynı sahiplikten kaynaklıydı.

 

Bunlar, Siyonist Yahudiler, Filistin’in asli unsuru Filistinlilere nasıl bakıyorsa, Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisindeki Müslüman Türk milletine aynı gözle bakanlardı.

 

Şer ittifakına karşı Türkiye’yi ve Türk milletini müdafaa eden Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, püskürtülen her saldırı sonrası “Ağababalarınız gelsin” diye meydan okuması da bu yönde apaçık verilen bir mesajdı.

 

İşte şimdi o ağababalarla doğrudan bilek güreşi günleri yaklaştı.

 

     ***

 

Eminim şimdi pek çoğunuz son günlerde okyanus ötesi ile yakalanan olumlu havayı düşünüyorsunuzdur.

 

Evet, Türkiye’nin İsveç onayı ve buna karşılık ABD’nin F-16 taleplerimizi karşılama adımları gayet ılımlı bir süreç başlattı.

 

Özellikle de ABD’nin Suriye’den çekileceğini açıklaması…

 

Bunu biraz diplomasideki başarımıza sayalım, biraz da ABD’de yaklaşan ve Trump’ın kazanacağı öngörülen seçimlere.

 

Trump, “Üçüncü Dünya Savaşı’nı sadece ben engelleyebilirim” iddiasındaki bir aday.

 

Haklı da olabilir, göreceğiz gücü nereye kadar.

 

Şunu unutmamak lazım ki, bir değil, birkaç ayrı ABD var.

 

Ayrıca, İngiltere gibi, küreselciler gibi başka derin unsurlar…

 

Başta İsrail olmak üzere, kimse emelinden vazgeçmemişken, tatlı hülyalara dalmak akıllara zarar.

 

O sebeple, beni asıl ilgilendiren, devlet aklımızın zaman kazanma becerisi.

 

Ve giderek yükselen savaş tamtamları sesi.

 

     ***

 

Bakın, güney hattımız boyunca, hem de onlarca yıldır İsrail’in geleceği sınırların altyapısı hazırlanıyor.

 

Önce Irak’taki Kürt bölgesi ile bir bölümü yutmaya elverişli hâle getirildi.

 

Sonra Suriye’de, puzzle’ın Akdeniz’e uzanan bölümüyle birleştirilmeye çalışıldı.

 

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın güçlü liderliği, projenin önünü kesti.

 

Şimdilik…

 

“One minute”la Siyonistlere meydan okuyan, bu sebeple de 13-14 yıldır başına gelmedik kalmayan Erdoğan, bir taraftan bu küresel güçle mücadele ederken, öbür taraftan Türkiye’yi güçlendirmeye gayret ediyor.

 

Acı olan, tıpkı Birinci Dünya Savaşı öncesi Osmanlı’nın çökmesi için yapmadığını bırakmayan içerideki ihanet kollarının, bir asır sonra tastamam aynı vazifeyi ifa etmeleri.

 

En büyük becerileri de kendi ihanetlerini konuşturmayıp, bugün dünyayı etkileyen krizden aldığımız payın üzerinde tepinmeleri.

 

Bunların başında da ekonomi geliyor.

 

Yok İngiltere’de hayat şöyleymiş, yok ABD’de böyleymiş…

 

Osmanlı’yı parçaladıktan sonra kendilerine patron, efendi olarak belirledikleri ülkelerle onlarca yıl onların sömürgesine dönüştürdükleri Türkiye’yi mukayese ediyorlar, farkında değiller.

 

Ayrıca, ekonominin cumhuriyet tarihin en iyi seviyesine çıktığı dönemde Gezi olaylarını başlatan ve ekonomi çöksün diye sokak olaylarını körükleyen, bu niyetlerini de açık açık itiraf eden hainler, bugün bize ekonomiden dert şikâyet ediyor!

 

Elbette icra makamının kararları da eleştirilebilir ama bunu da insaf dairesinde yapmak gerekmez mi?

 

     ***

 

2020 yılının Şubat ayında Türkiye önce İdlib’de Esad hükûmeti ve arkasındaki ülkelerle savaştı, unuttunuz mu?

 

Bir ay sonra ne patladı?

 

Pandemi.

 

Bir seneyi aşkın süre, ufak esnafından devasa fabrikalara kadar iş yerlerimizi kapatıp evlerimize kapandığımızda işletmelerimizi kim ayakta tuttu, hayatta kalmamızı kim sağladı?

 

Devlet.

 

Aynı zamanda yeni yeni hastaneler yaptı ve bütün sağlık giderlerimizi de bedava karşıladı değil mi?

 

Yetmedi, muhalefetin yüzünden ülke ihanet çetesinin eline düşmesin diye EYT çıkarıldı, borçlar silindi, her kesime para yağdırıldı.

 

Doğru mu?

 

Tam bunun altından nasıl kalkacağız diye düşünürken, bir de 11 ilimizi vuran 6 Şubat depremleri oldu.

 

11 ilden bahsediyoruz yahu, bunların büyük kısmı neredeyse yerle yeksan oldu.

 

Hatay gibi, Malatya gibi koca şehirlerden söz ediyoruz.

 

Avrupa’da, Amerika’da olsa, devlet sigortasız bir tek evi yapmaz. Oysa bizim devletimiz vatandaşı mağdur etmemek için bunu da üstlendi.

 

     ***

 

Etrafımız ateş çemberine dönüşmüş, Dünya Savaşı çıkmasına ramak kalmış…

 

Hükûmet bir yandan ateş bize sıçramasın diye uğraşıyor, öbür taraftan bu tehlikeye geceli-gündüzlü hazırlık yapıyor, diğer yandan vatandaş ekonomik sıkıntı yaşayıp da götürüp ülkeyi hainlere teslim etmesin, düşmanı umutlandırmasın diye her kesimi memnun etmeye çalışıyor.

 

Rabbim Cumhurbaşkanımızın yardımcısı olsun, milletimizin ferasetini artırsın.

 

Şöyle bir dönemde Cenab-ı Hakkın ülkemize ve milletimize en büyük lütfu bu olsa gerek.

 

Şu süreçte, Ukraynalı kadıncağız gibi “Bir palyaçoyu seçtik, şimdi eğleniyoruz” demek de vardı.

 

Allah korusun!

Yeniden büyük Türk medeniyeti

4 Şubat 2024 02:00 | Güncelleme: 4 Şubat 2024 01:36

 

A -

A +

Önceki gün kaybettiğimiz Türk düşünce hayatımızın ve edebiyatımızın önemli ismi, mütefekkir Alev Alatlı şöyle diyordu bir konuşmasında;

 

“Ömrümün büyük kısmı yurt dışında geçti. Gördüm ki, biz iyi insanlarız.

 

Şunu hiç unutmayın; bu memlekette bir kilometrelik yol yoktur ki köleler yapmış olsun.

 

Bir cami yoktur ki köleler inşa etmiş olsun.

 

Bir saray yoktur ki kölelere yaptırmış olalım. Yok böyle bir şey.

 

Ne yaptıysak tırnaklarımızla kaza kaza yaptık. Cumhuriyetten sonra da böyleydi.

 

Herkesin petrolü, altını, gümüşü vardı, bizde yoktu.

 

Biz tırnaklarımızla kazarak yaptık. Bir yandan nüfuzumuzu artırdık, bir yandan bunları yaptık.

 

Aha da şimdi dönüp bakın, hiç olmaz zannettiğimiz bir sürü şeyi yapıyoruz.”

 

***

 

Alatlı, gönüllere dokunan “Her yasal hak helal değildir. Aslolan helalleşmek olmalıdır” dediği bir konuşmasında da, Türklerin bugün üstlendiği tarihî misyona şu cümlelerle dikkat çekiyordu;

 

“Kadım değerlerle rabıtası zedelenen özgürlüklerin şerden yana bükülmelerini önlemenin yollarını bulmak durumundayız.

 

Tarihin bize öğrettiği bir şey var…

 

İster en mükemmel yönetim sistemini, ister ekonomik kalkınmayı gerçekleştirmiş olsun, bir medeniyetin sevgi ve nefis terbiyesi dumura uğramış, manevi enerjisi tükenmişse o medeniyeti ne Birleşmiş Milletler tüzüğü, ne Helsinki beyannamesi, ne Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi mevzuatı, ne de en üstün silahlar kurtarabilir.

 

Sayın Cumhurbaşkanı’m, siz ‘Dünya 5’ten büyüktür’ dersiniz.

 

Galile etkisi derler, böyle bir kavram vardır.

 

Oligarşi hükümdar olduğunda umuma hitap eden, fakat umumun henüz üstünde düşünemediği, zihniyetini yansıtmayan sözlerin husumet çekmesi, bastırılmaya çalışılması usuldendir.

 

Siz ‘Dünya 5’ten büyüktür’ dediğinizde; biliyor musunuz, ‘Evrensel dolandırıcılığın hüküm sürdüğü zamanda gerçeği söylemek devrimciliktir’ diyen George Orwell ayağa kalkar, bu sefer de o alkışlardı.”

 

***

 

Türklerin dünya medeniyeti üzerindeki önemini, içimizdeki sömürgecilerin anlamamakta ısrar ettiği Batı’nın çirkin yüzünü Alev Alatlı gibi, ‘Türk Einstein’ olarak ünlenen Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu da anlatmıştı yıllarca.

 

“Dünyada en berbat şey, sömürge ruhlu olmaktır. Gönüller ve zihinler sömürgeleştiyse bir ülke için en büyük facia budur. Sömürge sisteminden kurtulursak Türkiye’nin bütün meseleleri çok kısa sürede düzelir” diyordu merhum Sinanoğlu.

 

2018 yılında kaybettiğimiz dünya ünlü bilim adamımız Prof. Dr. Fuat Sezgin de aynı noktaya işaret ediyor ve şunları söylüyordu;

 

“Türk aydınları, dini, ilerlemenin önündeki en büyük engel olarak kabul ettiler ve bu suretle din düşmanlığı yaptılar.

 

Yıllarca yaptığım çalışmalarla dinin, ilerlemenin önünde bir engel olmadığını görüyorum.

 

Müslümanlar, kendilerinden evvelki bilimleri geliştirdiler ve yeni bilimler kurdular.

 

Bugün Avrupa’da gelişmiş olan yeni bilimlerin kısmen temellerini attılar.

 

Müslümanlar dünyaya açılmasaydı Avrupa’nın bilimsel ve jeopolitik kaderi başka olurdu.

 

Bir Müslüman iyi şartlar içerisinde çok iyi çalışabilirse, çok büyük neticelere varabileceği inancı var bende.

 

Onun için milletimden, Türk milletinden, Müslümanlardan böylesi bir davranışa sahip olmalarını isterim.

 

Artık Türkler korkak ve taklitçi bir millet olmaktan kurtulmalıdır.

 

İşin ilginç tarafı, Müslümanların tarihte ne kadar büyük yerleri olduğuna önce Müslümanları inandıracaksın.

 

Bu da işimizin ne kadar zor olduğunu gösteriyor.

 

İslam medeniyetinin büyüklüğünü kendi insanımıza anlatmak, Batılılara anlatmaktan daha zor.”

 

***

 

Benzer cümleleri, bugün hayatta olan Nobel ödüllü bilim adamımız Prof. Dr. Aziz Sancar da sıkça dile getirmekte.

 

İşte bu sebepledir ki, Türkiye’de kendini sözde ‘aydın, ilerici’ olarak pazarlayan sömürgeciler bu kıymetli isimleri ağzına dahi almamakta.

 

Atatürkçülüğün arkasına saklanarak ‘sömürgeci kuklalığını’ gizlemeye çalışan güruh, son dönemde gerçek yüzlerini görünür kılmakta…

 

Gerek Türkiye içinde, gerek Suriye, Irak, Libya ve Azerbaycan’da Batılı efendilerine biatlarını ikrar eden…

 

Terör örgütleri ile seçim kazanıp ülke yönetmeyi düşünebilecek kadar şirazeden çıkanlar, bugün de Müslüman’a ve İslamiyet’e olan düşmanlıklarını, İsrail’in Gazze vahşetinde ayan beyan açık etmekte.

 

Kimi Türk milliyetçisi görünümlü Yahudi siyonist artıklarının da ‘Arap düşmanlığı’ kılıfı altında nereye hizmet ettiklerini gördük böylece.

 

Şimdi sadede gelebiliriz.

 

***

 

Gazze’deki vahşet ve soykırım, sadece içimizdeki sömürgeci uzantılarını değil, Batı medeniyetinin koca bir yalan olduğunu da bütün dünyaya apaçık gösterdi.

 

Cumhurbaşkanı’mızın “Dünya 5’ten büyüktür” dediği BM çatırdamaya başladı.

 

Diğer kurumlar da aynı akıbete uğrayacak.

 

Artık görülüyor ki, İkinci Dünya Savaşı sonrası kurdukları düzen, daha fazla ayakta kalamayacak.

 

Batı’nın hızlı çöküşü başlamıştır.

 

Buna karşın, Çin gibi pek çok ülke ekonomik olarak güçlense de, dünyada yeni bir medeniyet kurabilmesi mümkün değil.

 

İngiliz’in desteğiyle ayakta durabilen İslam ülkelerindeki krallıkların hâli zaten ortada.

 

İnsanlığın zifiri karanlığa saplandığı şu dönemde tarih bir kere daha bizlere ağır bir sorumluluk yüklüyor.

 

Zira bugün insanlığa umut olabilecek tek ve yegâne medeniyet var; mazlumların yeryüzündeki tek umudu Türkler.

 

***

 

Türkiye Yüzyılı derken, pek çok alanda koyduğumuz hedeflerin en tepesinde, insanlığı düştüğü çukurdan kurtaracak Türk medeniyetinin yeniden inşası olsa gerek.

 

Nitekim, Cumhur İttifakı’nın ortaya koyduğu iradede bunun açık beyanını görüyoruz.

 

Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkanı Sayın Devlet Bahçeli, son grup toplantısı konuşmasında şu vurguyu yaptı;

 

“Dünyaya istikamet verecek bir Türkiye’nin mimarisi ancak ve ancak Türk-İslam kültüründen feyzini alan ahlaki kucaklaşmayla mümkün. Bu kucaklaşmanın adı, Cumhur İttifakı’dır.”

 

Cumhurbaşkanı’mız Recep Tayyip Erdoğan, Diyanet Akademisindeki konuşmasında da bu farkındalığı daha açık cümlelerle anlattı;

 

-Biz, asırlar boyunca İ'la-yi Kelimetullah'ın sancaktarlığını yapma şerefine nail olmuş bir milletin mensuplarıyız.

 

Yaklaşık bin yıldır Türkler İslam'ı, İslam da Türkleri muhafaza etmiş, Türkler İslam'ın, İslam da Türklerin kılıcı olmuştur.

 

Tarih kitaplarına şöyle bir göz attığınızda karşınıza çıkacak hakikat şudur, Türk demek, aynı zamanda Müslüman demektir.

 

İslam'ı Türk'ten, Türk'ü de dini mübini İslam'dan koparan, ayrıştıran, arasına sahte duvarlar ören anlayışın bu topraklarla hiçbir illiyeti yoktur.

 

Çok açık ve net söylüyorum, İslam'ın gaza ruhunu taşımayan bir Türklük tanımı ve projesi, aslında Türk milletini müzeye kaldırma, folklorik bir öge hâline getirme teşebbüsleridir.

 

Burada gaye milletin mayasını bozmak, dışarıdan sarsamadıkları kaleyi içeriden çökertmek, mümkünse teslim almaktır. Kampanyanın ikinci kulvarında ise farklı maskeler altında sahnelenen şeriat düşmanlığı vardır.

 

Ülkemizde özellikle tek parti dönemiyle başlayan, daha sonra vesayet dönemlerinde artan kimliksizleştirme politikaları, bu toprakların nasıl vatan kılındığını bilmeyen, milletimizi millet yapan hasletlere bigâne olan, Türkiye'ye dair hiçbir tasavvuru, hiçbir hayali, hiçbir endişesi olmayan zihni ve kalbi sömürgeleştirilmiş bir güruh ortaya çıkarmıştır.

 

Bunlar bir kez olsun içinde yaşadığı toplumu, tarihi, inancı, kültürü ve kutsallarıyla anlamaya hiç uğraşmadılar. Bunun yerine Anadolu insanına başkalarının penceresinden bakarak aşağılamayı tercih ettiler. Hatta çoğu zaman özendikleri ve özendirildikleri Batı kadar bile kendi insanını tanıma gayreti göstermediler. Millete ait tüm kadim değerleri, gerilik emaresi olarak gördüler. Giydiği kılık kıyafetine göre insanımızı ayırdılar, ötekileştirdiler. Modernliği ilerlemeyi bir gardırobun iki kapağı arasına hapsettiler. Bu kadar basitler.

 

- Filistinli kardeşlerimize bu zalim İsrail'in neler yaptığını görüyorsunuz. Öyle bir nesil yetiştirmeliyiz ki işte Filistin'in düştüğü duruma biz düşmeyelim. Sizlerin gayretine, ülkemizin ve milletimizin olduğu kadar kardeş halkların da ihtiyacı var. Kaderini Türkiye'nin kaderiyle eş tutan, geleceğini milletimizin istikbaline bağlayan kardeşlerimizin sizlere ihtiyacı var. Avrupa ve Amerika'da habis bir ur gibi büyüyen İslam düşmanlığı, ırkçılık ve ayrımcılıkla mücadele eden vatandaşlarımızın sizlere ihtiyacı var. Daha adil ve yaşanılabilir bir dünyanın özlemiyle yaşayan tüm mahzun ve mazlum gönüllerin, sizlere sizlerin mücadelesine, çabasına ihtiyacı var.

 

***

 

İşte tarih, işte medeniyet, işte tarihimizin bizi çağırdığı görev…

 

Bu çağrıya ihanet eden, kendini karanlığa sürükler.
.

Hatay’ı kim kurtardı, kim kaybettirmeye çalıştı?

8 Şubat 2024 02:00 | Güncelleme: 8 Şubat 2024 00:54

 

A -

A +

Dünyada, yer sarsıntılarının ölçülebildiği tarihten bu yana, karada meydana gelmiş en büyük deprem felaketini bir yıl önce biz yaşadık.

 

Dokuz saat arayla önce 7,7, sonra 7,6 büyüklüğündeki iki çok şiddetli depremde yedi farklı fay kırıldı, -ki, bu depremlerin büyüklüğünü 7,9 ve 8,0 olarak veren de var.

 

Öyle dehşetli bir afetti ki bu, Türkiye yüzölçümünün yüzde 20’si, Türkiye nüfusunun da 20 milyonu etkilendi depremlerden.

 

26 bin enkaz vardı hemen müdahale edilmesi gereken?

 

Peki mümkün müydü?

 

     ***

 

Dünya standartlarına göre, bir bina için gereken arama kurtarma ekibi 25 kişiden oluşuyor.

 

Bu ekip aralıksız 24 saat çalışamayacağına göre, bunun üç katı personele ihtiyaç var… Yani her enkaz için 75 kişiye.

 

26 bin binaya aynı anda müdahale edilebilmesi için kaç arama kurtarma personeline ihtiyaç var bu durumda?

 

1 milyon 950 bin.

 

Resmî verilere göre tespit edilebilen dünyadaki toplam arama kurtarma personel sayısı ne biliyor musunuz?

 

750 bin.

 

Değil Türkiye, dünyadaki bütün ekipleri buraya yığsak bile, ihtiyaç duyulanın üçte birini ancak karşılayabiliyorduk.

 

Bitmedi…

 

Diyelim ki bütün ülkeler “Tamam” dedi ve harekete geçildi.

 

750 bin kişinin dünyanın dört bir yanından hemen afet bölgesine ulaşması mümkün müydü?

 

Türkiye bir sene önce tam da bugünlerde işte böylesine bir yıkım yaşadı.

 

Devlet daha ilk saatlerde uluslararası yardım çağrısı yaptı ve toplam 35 bin arama-kurtarma personeli, ilk gün enkaz başındaydı.

 

Gecikme yoktu ama yıkım çok fazlaydı, sayı yetmedi.

 

“Ordu neredeydi?” diyorlar ya hani…

 

Malatya’yı örnek vereyim; 2. Ordu, saat 05.45’te kurtarma çalışmasındaydı.

 

Yani depremden sadece bir buçuk saat sonra.

 

     ***

 

Kimileri 6 Şubat depremlerini, 1999’da Marmara’da meydana gelen 7,4’lük depremle mukayese ediyor ya hani!

 

Kahramanmaraş’taki depremler, uzmanların açıkladığına göre Kocaeli merkezli felaketin altı katı şiddetindeydi.

 

Dolayısıyla değil Türkiye’deki, sarsıntıların ölçülebildiği son bir asırda dünyada meydana gelen hiçbir depremle mukayese edilmesi mümkün değildi.

 

Ancak bizim muhalif kesim bunu da yaptı.

 

Kimi iktidar karşıtlığından, kimi Türkiye ile ilgili karanlık planların parçası olduğundan.

 

Şimdi burayı biraz açayım.

 

     ***

 

Dikkatinizi çekmiştir, deprem felaketinde muhalif kesimin sesi, en çok Hatay’da çıktı.

 

Zannetmeyin ki onca kara propaganda sadece CHP’li belediye yönetiminde olduğundandı.

 

Halkımız ve devletimiz, canhıraş biçimde canlarımızı kurtarmaya çabalarken, az önce altını çizdiğim azgın bir güruh (bütün muhalifleri tenzih ederim, onlar kendini bilir) depremin daha ilk saatlerinden itibaren Suriye tarafından gelen talimatla hareketlenmiş, depremden fırsatla Hatay’da bir başka plan için uğraşmaktaydı.

 

 

 

 

 

GEZİ BENZERİ BÖLÜCÜLÜK PLANI

 

 

 

Ne yapmaya çalıştıklarının ipucu, 2020’deki İdlib geriliminde Esad yönetiminin dile getirdiği “Hatay’ı geri alacağız” tehdidiydi.

 

O karanlık günlerde olan bitenin bir kısmını, arkadaşımız Yılmaz Bilgen, bölgeden topladığı bilgilerle gazetemizde haberleştirdi.

 

Şu kadarını biliyorduk ki, güvenlik kuvvetlerimiz sadece yıkılan şehirlerimizde değil, sınırımızda da teyakkuzdaydı.

 

Çünkü Hatay Samandağ’dan, mezhepçi saikle katliam için Esad’a desteğe giden Mihraç Ural gibi teröristler, depremi fırsata dönüştürüp Hatay’a başka bir emelle dönme peşindeydi.

 

Unuttukları şey, Türkiye’nin zayıf bir ülke olmadığıydı.

 

Nitekim daha ilk günden bölgeye gidip sahayı bizzat yöneten dönemin MİT Müsteşarı Hakan Fidan ve Millî Savunma Bakanı Hulûsi Akar’ın öncülüğünde, yardım bahanesi ile alana sızmak ve silah sokmak isteyen terörist gruplara karşı hızlıca tedbir alındı.

 

Kürt ve Alevi vatandaşları kışkırtarak Gezi benzeri isyan çıkarmaya çalışan ajanlar ve sahadaki uzantıları anlık müdahalelerle etkisiz kılındı.

 

Özellikle depremin ilk beş günü içerisinde yoğunlaşan sızma ve provokasyon girişimlerinin yanı sıra başta İsrail ekibi olmak üzere, yabancı arama-kurtarma ekiplerinin arasına gizlenmiş casusların tarihî eserleri çalma gibi pek çok faaliyetinin önüne geçildi.

 

Biliyorsunuz, bunca tedbire rağmen İsraillilerin çaldığı bir Tevrat’ın iadesi sağlandı.

 

     ***

 

Yine o acı günlerde, güvenlik uzmanlarının sıkça tekrarladığı “Topraklarınızı terk etmeyin” çağrılarını gündeme getirmiştik.

 

Aynı şekilde, toprak satışını engellemeye yönelik tedbirler de alındı, -ki, bu çok önemli bir müdahaleydi.

 

Bir taraftan ardı arkası kesilmeyen yalanlarla kara propaganda yürüterek halkı kışkırtmaya çalışanlar, öbür taraftan kilise, cemevi, karakol, cami gibi hassas noktalara sabotajlar düzenlemeye uğraşıyor, koordineli yağma hadiseleri ile toplumun sinir uçlarını tahrik ediyordu.

 

Varmayı istedikleri yer; önce bölgenin ıssızlaştırılması, ardından Hatay’ı terör koridoruna dâhil edecek bir kaos ve çatışmanın körüklenmesiydi ama ne yaptılarsa olmadı.

 

Amaçlarına ulaşsalar, terör koridorunu İskenderun Körfezi’ne uzatacaklardı.

 

     ***

 

Deprem bahanesiyle Antakya açıklarına yollanan uçak gemisi, şüpheli faaliyet yürüten helikopterler, daha neler neler…

 

Bugün belki unuttuk, belki o günlerde çok önemsemedik, lakin arama-kurtarma ekiplerimiz enkaz başında mücadele verirken, istihbarat ve güvenlik güçlerimiz de bunlarla uğraşmaktaydı.

 

Türkiye’yi terör örgütünün partisi ile birlikte yönetmek için seçim ittifakı yapanların, o gün kimin tarafında yer aldığını söylemeye gerek yok herhâlde.

 

Üzücü olan, içinde terörün olduğu bir ittifaka oy vermekten rahatsız olmayanların, Hatay’da dönen dolapları da fark etmemesi yahut umursamamasıydı.

 

Amaçlarına ulaşamadılar, ancak yine de propagandadan vazgeçmediler.

 

Şimdi Erdoğan’ı, kesip kırptıkları bir cümlesinden yola çıkarak Hatay’a yardım etmemekle suçluyorlar.

 

Neymiş, “Merkezî yönetim ile yerel yönetim el ele vermezse, dayanışma hâlinde olmazsa o şehre bir şey gelmez. Hatay’a geldi mi?” demiş.

 

Peki, bunun hemen öncesindeki cümlesi ne Erdoğan’ın?

 

Aynen şöyle; “Hatay kamu yatırımlarını noksansız alsa da, maalesef yereldeki vizyon eksikliği nedeniyle potansiyelini açığa çıkarmakta zorlanan bir şehrimiz.”

 

Cumhurbaşkanı’nın bu cümlesini es geçip, devamının üzerinde tepinerek, sanki Hatay’a devlet hiçbir şey yapmamış gibi algı yürütüyorlar.

 

Devlet Hatay’a çok şey yaptı…

 

Hem de onlara rağmen yaptı.

Millî değerlerden taviz vermeden…

22 Şubat 2024 02:00 | Güncelleme: 22 Şubat 2024 02:00

 

A -

A +

Enver Ağabey'i 11 sene evvel kaybettiğimizde, bir eski devlet adamının taziye mesajında şu yazıyordu;

 

“Millî değerlerinden taviz vermeden küresel bir vizyoner olmayı başaran Enver Ören Hakk’a yürüdü. Mekânı cennet olsun.”

 

Âmin.

 

     ***

 

Kısa ve öz, merhum Enver Ağabey'i en net özetleyen tespitlerden biriydi bu.

 

Tıpkı bugün Cumhurbaşkanımızın ifade ettiği gibi; bir ayağını kendi topraklarında tutup, diğer ayağıyla cihanı tarayan bir vizyonerdi Enver Ağabey.

 

O sabit ayakta Türkiye aşkı vardı…

 

Türk milletine duyulan sevda vardı...

 

Her ne olursa olsun, devletine bağlılık vardı……

 

Dine itaat, doğru İslamiyet’in öğrenilmesine gayret vardı…

 

Tarihe hürmet, doğruların anlatılmasında cesaret vardı.

 

     ***

 

Gazete, radyo, televizyon, haber ajansı, reklam ajansları, film şirketleri…

 

Cilt cilt ansiklopediler, kitaplar, dergiler, kasetler…

 

Enver Ağabey, ‘Millî değerlerden taviz vermeden” işte bu yayınların içini dolduruyordu.

 

28 Şubat’çı hainler, FETÖ’cülerle iş birliği yapıp, Anadolu sermayesi ile birlikte Enver Ağabey'i de hedeflerine koysa da, O ‘millî duruşundan’ asla taviz vermiyordu.

 

     ***

 

Türkiye’de İngiliz’in, emperyalistlerin, komünistlerin ve masonların başımıza bela ettiği bozuk akımlara, terör örgütlerine kapılanlar hariç, hemen her kesim, millî değerlerine sımsıkı sahip çıkar.

 

Hem inancına, hem de ülkesine ve milletine bağlı olan Enver Ağabey de bu akımların tehdidi altındaki milletimizi köklerine daha sıkı bağlamak için mücadele verdi bir ömür.

 

Ama bu, dünyaya kayıtsız kalmak anlamına gelmezdi.

 

Aksine, bütün yenilikleri takip etmek, mümkün olanı en kısa sürede Türkiye’ye getirmek de Enver Ağabey'in şiarıydı.

 

İlkleri böyle başardı.

 

Elden dağıtılan ilk gazete, en ücra yerlere kadar ulaşan ilk dağıtım ağı, ilk devre mülk kaplıcalar gibi, daha neler neler!

 

Üstelik bunca şeyi, ayağına çelme takmak için yapmadığını bırakmayan vesayetçilere, bugün bile devletimizin başına bela olan karanlık yapılara rağmen başardı.

 

Yayınladığı eserlerle dinini, kültürünü ve tarihini doğru biçimde öğrenip seven sayısız insan yetişmesine vesile oldu.

 

Ezilen, hor görülen nice Anadolu evladının meslek öğrenmesini, başta medya olmak üzere, birçok sektörde güç kazanmasını sağladı.

 

Attığı tohumlar öyle yeşerdi ki, vatan hainlerinin onca çabasına rağmen, diktiği devasa çınar sapasağlam ayakta kaldı.

 

Enver Ağabey, zor zamanlarda büyük engeller aştı.

 

Ve çok şükür ki, Türkiye bugün, Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın gayret ve dirayetiyle bu badirelerin çoğunu geride bıraktı.

 

Enver Ağabey'in tâ 80’li yıllarda hem kitap, hem sesli yayınlattığı Fezada İki Türk’ü Cumhurbaşkanımız gerçeğe dönüştürdü; ilk astronotumuz uzaya çıktı, ikincisi yolda.

 

İlk yerli millî muharip uçağımız KAAN dün ilk defa havalandı, göğsümüz kabardı.

 

Öncesinde insansız savaş jetimiz Kızılelma, insansız hayalet uçağımız Anka-3, pilotlu ilk uçağımız Hürkuş ve Hürjet, ilk helikopterimiz Gökbey, dünya savaş literatürünü değiştiren İHA ve SİHA’larımız gibi göklere tırmandı.

 

Merhum Enver Ağabey'in yıllarca işaret ettiği, yoluna ömrünü ve bütün imkânlarını feda ettiği Türkiye Yüzyılı başladı.

 

Dün havalanan beşinci nesilden daha üstün özelliklere sahip KAAN uçağımız da bunun müjdecisiydi.

 

     ***

 

Enver Ağabey belki bugünü göremedi ama, biliyordu bunun geleceğini.

 

Bütün mesele; ‘millî değerlerinden taviz vermeden küresel bir vizyoner’ olmaktı.

 

Enver Ağabey bir ömür böyle yaşadı…

 

Cumhurbaşkanımız da işte böyle başardı.

 

Hiç şaşırmıyorum; ikisinin de düşmanları aynıydı.

 

Rabbim Enver Ağabey'imizin mekânını cennet eylesin.

 

Cumhurbaşkanımıza da uzun ömürler versin, daha çok hayırlı hizmetler yapmasını nasip etsin

Hamas’ı bir gün İsrail’le kol kola görseniz ne dersiniz?

3 Mart 2024 02:00 | Güncelleme: 3 Mart 2024 12:25

 

A -

A +

“Durduk yere bu saçma fikir nereden çıktı?” diye düşünüyorsunuz değil mi!...

 

Anlatacağım.

 

***

 

28 Şubat zulmünü ve siyasi ayağında CHP’nin başı çektiği darbeci şebekenin yeni fırsat kolladığını analiz ettiğim önceki yazıda “Sanki onlar İsrail’di, millet Filistinliler” demiştim.

 

Darbecilerin İsrail adına hareket ettiklerini ‘tank modernizasyonu’ gibi baskılardan, hatta “Darbeyi İsrail’le iyi ilişkiler için yaptık” beyanatlarından zaten biliyorduk ama, sadece buna dikkat çekmek, bir ayağı eksik bırakıyordu.

 

Ona da şu cümleyle dikkat çekmiştim;

 

“Ankara Sincan’da düzenlenen Kudüs Gecesinin ardından aynı yerde yürütülen tanklar, milleti ‘birbirini besleyen göstermelik düşmanlar’ İran ile İsrail’in istihbarat oyunlarının tam ortasında, kendi ordusuyla karşı karşıya getirmişti.”

 

Şimdi burayı biraz daha açalım.

 

***

 

Söyleyeceklerimizin daha kolay anlaşılması için önce bugün Gazze’de olanları ve Gazze üzerinden Türkiye’de kimlerin, ne yapmaya çalıştığını doğru tahlil edersek, 28 Şubat’ta Filistinli muamelesi gören mütedeyyin Anadolu insanının ne büyük badireden geçtiğini daha kolay çözeriz.

 

İsrail’e bu vahşetin yolunu açan 7 Ekim karanlık saldırısının ardından Gazze’nin geldiği durumu görüyorsunuz.

 

İki milyondan fazla mazlum kardeşimiz bombaların, silahların altında aylardır aç, perişan.

 

Batı, 7 Ekim bahanesiyle, onlar için bir şey yapmamanın ötesinde, aksine İsrail’e her türlü yardımda bulunuyor.

 

Peki, İsrail’in bu hunharca soykırımına ve Filistin’in tamamını işgaline kılıf olan 7 Ekim’in üzerindeki perdeyi kaldırıp, cevapsız kalan soruları aydınlatabildik mi?

 

Hayır.

 

***

 

İsrail Başbakanı Netanyahu’nun, saldırıdan iki hafta önce, 22 Eylül’de BM’de gösterdiği Filistinsiz İsrail haritası…

 

Mısır istihbaratının “Üç gün önce Mossad’ı uyardık” açıklaması…

 

CIA’in sızdırdığı “Saldırı istihbaratını Başkan’la paylaşmıştık” bilgisi…

 

İsrail iç istihbarat birimi Şin Bet’in Başkanı Ronen Bar’ın, olağanüstü hareketliliği ve Hamas’ın saldırı amaçlı hazırlık yaptığını İsrailli üst düzey generallerle paylaştığı, ancak buna rağmen tedbir alınmadığı haberi…

 

İsrail’in saldırıdan iki gün önce, yani 5 Ekim’de sınırdaki komandoları çektiğini kabul etmesi, borsada günler öncesinden dikkat çekici satışlar yapıldığının ortaya çıkması…

 

İsrail tarafında asıl katliamı Hamas’ın değil, İsrailli pilotların yaptığı tespit edilmesine rağmen, dünya kamuoyunda oynanan tiyatro ve asıl tezgâhın, kurulan tuzağın görmezden gelinmesi…

 

Yıllardır zulüm altındaki Filistinli saf, temiz kardeşlerimizin 7 Ekim’de yaşadıkları ‘bir yumruk da biz attık’ hazzını anlamak elbet mümkün; lakin önemli olan netice değil mi?

 

Bakın, şimdi bunların hepsini unuttuk, sadece Gazze’deki vahşeti konuşur olduk.

 

***

 

Ya Gazze’de en çok efelenen İran’a ve ülkemizde hem İsrail, hem İran adına propaganda yapanlara, bunların Türk hükûmetine karşı siyasi ittifaklarına ne demeli?

 

Hamas’ın iki yıl önce filmini çektiği ve neredeyse birebir uyguladığı 7 Ekim saldırısı sonrası “Gazze’ye girerse İsrail’i vururuz” diye efelenen İran’ı çok sorguladık. Ne yaptı İran?

 

ABD ve İsrail önce Tahran’ın 7 Ekim’deki sorumluluğuna işaret etti, sonra ‘parmağı yok’ diye tevil etti.

 

O süreçte ne oldu da fikirleri 180 derece değişti?

 

Ve İran’ın, senelerdir bloke edilen 23 milyar dolarının tam da bu süreçte serbest bırakılması tesadüf müydü?

 

***

 

Siyonistlerin arzımevut olarak gördüğü coğrafyada yıllardır yüz binlerce Müslümanı katleden İran’ın, gerçekte kiminle ittifak hâlinde olduğunu Irak’ta Saddam sonrası aldığı paydan da görmüştük zaten.

 

Akabinde Suriye’de ve daha bölgedeki pek çok ülkede.

 

Türkiye’de üzerinde pek durulmayan mesele, içimizdeki İsrailciler kadar faal olan İrancılar.

 

Misal; 7 Ekim’le birlikte Gazze’de izlediğimiz filmi, 28 Şubat’ta biz yaşadık.

 

O gün İslam dinarı gösterip, Kudüs Gecesi organize edip, İsrail hizmetkârı darbecilere bahane oluşturanlar, bugün de Gazze için içi yanan vatandaşı kışkırtarak kendi ülkesini, yani Türkiye’yi İsrail’e mal satma gibi bahanelerle köşeye sıkıştırmaya çalışıyor.

 

Bugün Gazze’deki mazlumları İsrail’in namlusuna hedef yapan derin akıl, 27 yıl önce de mazlum Anadolu insanını İsrail uşaklarının namlusuna sürüyordu özetle.

 

Belki o günlerde pek çoğumuz anlayamıyorduk olan biteni…

 

Ama şimdi 28 Şubatçılarla aynı tarafta, hele hele 28 Şubat’ın ve 27 Mayıs’ın mimarı CHP ile kol kola yürüdüklerini görünce açılıyor gözümüzün önündeki perdeler.

 

Misal; düşünün ki aradan yıllar geçecek ve bir gün Hamas, İsrail’le kol kola girecek, siyonistlere karşı mücadele edenlere cephe alacak!

 

Bugün böyle bir şeyin olacağını tahayyül edebilir miyiz?

 

27 yıl önce biz de etmezdik.

 

Lakin, son birkaç yıldır şahit olduğumuz üzere, 28 Şubat’ın hedefindeki Refah Partisinin devamı olduğunu söyleyenlerin, 28 Şubat zihniyetiyle mücadele eden AK Parti’nin ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın karşısında CHP ve 28 Şubatçılarla ile birlikte saf tutması nasıl ve ne ile izah edilebilir?

 

Hele hele bunların, merhum Necmettin Erbakan’ın hapse atılmasını Erdoğan’ın engellediğini cümle âlem bilirken “Erdoğan hocamızı hapse attırmaya çalıştı” yalanını hiç utanmadan söyleyebilecek kadar ileri gitmesi sadece ‘siyasi hırs’ ile izah edilebilecek bir şey midir?

 

Üzülerek gördüğümüz şu ki, bunların meğer CHP ve 28 Şubatçılarla gerçek anlamda bir kavgaları yokmuş!

 

İzahı mümkün olmayan bu tablodan ibret alınacak yer; Gazze.

 

Ellerine fırsat geçtiğinde asgari ölçekte neler yapabileceklerini unutan varsa örnekleri 27 yıl öncesinde.

 

Acı söylüyorum, ağır söylüyorum, ama her şey ortada.

 

İran’dan aldıkları işaretle Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni savaşa sokmaya, Gazze üzerinden köşeye sıkıştırmaya çalışanların, aynı cümleleri bir kere bile İran aleyhine kurduklarını görmezsiniz.

 

Öyle bir samimiyetleri olsa, hiç değilse “Bize ne Gazze’den?” diyen içimizdeki İsrailcilerle seçim ittifakı yapmazlardı zaten.

 

Anlayana bu kadarı yeter deyip, sözü Necip Fazıl’ın dizeleri ile bitirelim.

 

Ne diyordu üstat;

 

Zindan iki hece, Mehmed’im lafta!

 

Baba katiliyle baban bir safta.

 

Bir de geri adam, boynunda yafta…

 

Hâlimi düşünüp yanma Mehmed’im!

Zenginlik mi istiyorsunuz?

21 Mart 2024 02:00 | Güncelleme: 21 Mart 2024 00:35

 

A -

A +

“İngiltere’de hayat şöyle, Amerika’da böyle… Biz niye onlar gibi zengin bir hayat yaşamıyoruz?” diyenlere kulak asmayın…

 

Koskoca cihan devletimizi parçalayıp, önce İngiliz’e, ardından ABD’ye sömürge yapanlar, utanmadan bir de ‘efendi’ belirledikleri ile aynı hayatı niye yaşamadıklarını sorguluyor!

 

Ben patronumla aynı refahı niye yaşamıyorsam sen de o sebeple yaşamıyorsun, ne var bunda anlamayacak?

 

Bakın, 18 Mart Çanakkale Zaferimizin 109. yıl dönümünü geride bıraktık.

 

İçimizdeki Batı kuklaları var ya…

 

Bunların dedeleri, 300 bin şehit verip, dünyaya “Çanakkale Geçilmez” dedirttikten iki yıl sonra sinsice bütün yolları açtı, İngiliz bırakın Çanakkale’yi geçmeyi, İstanbul’u bile işgal etti.

 

Sonra da bunlar kahraman edalarıyla ortalıkta dolaştı; bugün olmuş hâlen yüzleri kızarmıyor.

 

Diyeceğim o ki, bir imparatorluğun üç kıtaya yayılan onca toprağıyla birlikte bütün zenginliklerinin elinden alınmasına ve Batı’ya peşkeş çekilmesine aracılık et, sonra da “Ben niye çok zengin değilim?” diye sorgula…

 

Oh ne âlâ!

 

     ***

 

Şundan 11 sene evveline gidin…

 

Bunlar, ekonomimiz Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en iyi rakamlarındayken, Batı başkentlerinden aldıkları bir emirle Gezi olaylarını başlatıp, ekmeğimize kan doğrayanlardır…

 

Bunlar, o dönem alışveriş yapmayın ki, ekonomi dursun diyenlerdir…

 

Bunlar, döviz alın ki TL değer kaybetsin, ekonomi bozulsun, bu hükûmet gitsin diyenlerdir.

 

Batı köpekliği ruhlarına işlemiş bir güruhun, sermayesini milletin en zor yıllarında ülke kaynaklarını hortumlayarak (hortumlatılarak) oluşturmuş para babalarının derdinin sadece hükümet olmadığını, asıl gayelerinin ‘milletin eline geçen yetkileri’ geri almak olduğunu gayet iyi biliyoruz.

 

Mason localarının avucunun içindeki bu cenah, yıllardır deviremedikleri ‘Erdoğan’lı AK Parti iktidarı ve Cumhur İttifakına karşı bazı isimleri ‘Tanrının lütfu’ olarak görüyor ve istikbali o kişide arıyor olabilir.

 

Önemli olan milletin bu aldatmacaya kapılmaması…

 

İşte, beş sene önce ‘Her şey çok güzel olacak’ rüzgârıyla gerçekten kendi hayatı için iyi şeyler olacağına inananların, bugün düştüğü duruma bakın…

 

Para sayan onlar değil, kandıranlar… Üst üste istifledikleri balya balya paraları izliyorlar günlerdir.

 

-Ki bu değil devede kulak, tüy bile sayılmaz. Delege başına milyonlar dağıtıp kurultay kazanacak kadar kaynak nereden, nasıl sağlandı zannediyorsunuz?

 

     ***

 

Lafı uzatmayayım, milletçe ekonomik gidişattan endişeliyiz, üzüntülüyüz, daha fazlasını istiyoruz, bu normal.

 

Ama şunu da aklımızın ve vicdanımızın bir kenarında tutalım;

 

Pandemide 1,5 yıl hepimiz evimize kapandık, fabrikalar dâhil olmak üzere, hepimize devlet baktı, bizi ayakta ve hayatta tuttu, tedavimizi ücretsiz karşıladı…

 

İşler açılınca, Çin örneğindeki gibi üretimi ve ihracatı artırarak, ülkemize dışarıdan faiz geliri için gelecek sıcak parayı çekmek yerine, ticaretten elde edilmiş daha fazla döviz kazandırmayı hedefleyen Türkiye Ekonomi Modeli’ni uygulamaya koydu.

 

Niyet doğruydu ama, piyasa doğru değildi.

 

Bu süreç, 20 yıllık AK Parti iktidarının, Osmanlı’yı yıkıma götüren en az 200 senelik sistemin piyasa gücüyle belki en çetin yüzleşmesi oldu.

 

Hatırlar mısınız, o dönem Cumhurbaşkanımız ‘ekonomik özgürlüğümüzü de kazanmaktan’ söz ediyordu.

 

Yaptırdılar mı?

 

Cevap belli.

 

     ***

 

En nihayetinde bu işler cebe dokununca, vatandaş senin özgürlük mücadeleni falan dinlemez, çıktığın yerden indirir geri.

 

İşte bu yüzden hükûmet, vatandaşı memnun edecek ne varsa yapmaya çalıştı.

 

2023 seçimleri hayati önemdeydi…

 

Vatandaşın 2 bin liranın altındaki borçları mı silinmedi, sıralı aflar mı çıkarılmadı, her kesime yüksek zamlar mı dağıtılmadı…

 

Hatta 2,5 milyon kişiyi emekli edecek EYT meselesi bile 24 sene sonra çözüldü -ki, maliyeti akıllara zarar.

 

Memleketin bekasını tehlikeye atmamak için -Fransa’da Macron'un yaptığı gibi yapmayıp- olmayacak çözüm yollarına gidilse de bunun bedelinin ağır olacağı biliniyordu.

 

Bilinmeyen bir şey vardı ki, aynı gün gerçekleşecek 7,7 ve 7,6’lık iki büyük depremdi.

 

Bundan ötesini anlatmam gerekmiyor zahir...

 

     ***

 

Yazının başına dönecek olursak…

 

Evet, daha fazla zenginlik istiyoruz.

 

Ama bunun yolu Batı’ya kölelikten yahut onların kuklalarını işbaşına getirmekten geçmiyor.

 

Tam aksine…

 

Onlara rağmen terörü bitiren…

 

Onlara rağmen petrol kuyuları açabilen…

 

Onlara rağmen Akdeniz’deki haklarımızdan geri adım atmayan…

 

Onlara rağmen teknolojimizi geliştiren…

 

Onlara rağmen ihracatımızı büyüten…

 

Onlara rağmen yeni ticaret yolları kuran…

Onlara rağmen uçaklar üreten…

 

Onlara rağmen nükleer santraller kuran…

 

Onlara rağmen Afrika’ya, Asya’ya genişleyen…

 

Onlara rağmen savaş tuzaklarına düşmeyen…

 

Onlara rağmen havada, karada, denizde haklarını muhafaza eden ve kendi gücüyle büyümeye odaklanan idarecilere sımsıkı sarılmaktan geçiyor.

 

Gücünü sadece sizden alanlardan korkmayın…

 

Onların, aşamadıkları duvara bir sonraki hamlede daha kolay tırmanmak için bazen geri adım atmalarını da anlayışla karşılayın.

 

Zenginlik istiyorsanız, dönün geçmiş tecrübelerinize, o da olmadı etrafınızdaki ülkelerin hâline bakın.

 

Yoksa birileri balya sayar, siz sadece bakakalırsınız!..

O köprü ve tüp geçitler olmasaydı…

25 Nisan 2024 02:00 | Güncelleme: 24 Nisan 2024 23:54

 

A -

A +

20 milyar dolarlık ticaret hacmine sahip olacak bir proje...

 

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Basra Körfezi ve Umman Denizi çevresinde, Malezya, Endonezya ve Çin’in güney sınırlarından başlayarak, Hindistan, Pakistan, Suudi Arabistan gibi devasa ülkeleri de Avrupa’ya en kısa yoldan ulaştıracak Kalkınma Yolu’nun imzası için Bağdat’taydı.

 

Irak ve Türkiye’nin yanı sıra Birleşik Arap Emirlikleri ve Katar da proje ortağı olarak imza attı.

 

     ***

 

Nüfusun ve üretimin en yoğun olduğu bölgeden Batı’ya uzanan en kısa ve en verimli bu yolda, ticari mal yüklü konteynerler Basra limanından başlayarak Irak’ı boydan boya geçip Türkiye’ye varacak, hiçbir aktarmaya ihtiyaç duyulmadan Avrupa’ya ulaşacak.

 

Kalkınma Yolu’nun avantajı, süre tasarrufunun yanı sıra denizle kesişen tek engel olan İstanbul Boğazı'nda da trenle taşımacılığın mümkün olması.

 

Marmaray tüp geçişi bu imkânı hâlihazırda sağlıyor, ancak bundan sonraki süreçte asıl yoğunluk, Yavuz Sultan Selim Köprüsü üzerine inşa edilen raylı geçişte olacak.

 

Tek hat burası değil elbet.

 

İnşası devam eden Zengezur Koridoru sayesinde, doğrudan Bakü’ye ve oradan bütün Türk cumhuriyetlerinin yanı sıra Çin’in kuzeyine ve Rusya’ya uzanan ticaret yolu da artık daha aktif hâle gelecek.

 

Kuzey ve güneyden ülkemize bağlanacak bu hatların adı, doğrudan ‘kalkınma’dır.

 

Bu projelerin önündeki en büyük engel ise güvenlik.

 

     ***

 

Cumhurbaşkanımız, işte bu yüzden Irak’la güvenlik anlaşması imzaladı.

 

40 yıldan fazladır başımıza bela edilen terör örgütünün Irak’tan temelli sökülüp atılması için hazırlıklar yapıldı.

 

Kazan-kazan formülüyle yapılacak iş birliğine Irak’ın kuzeyindeki bölgesel Kürt yönetimi de dâhil edildi.

 

Kuzeyde önümüze engel teşkil eden Ermenistan, Karabağ savaşı sonrası hizaya gelmek zorunda kaldı.

 

Gelişmelerden en büyük rahatsızlığı duyan İran, Fransa gibi Avrupalı dostlarıyla engelleme çabasına girişse de, Türkiye’nin kararlı duruşu ve Bakü ile uluslararası hukuka uygun duruşu karşısında sinirden tırnaklarını kemirmekte.

 

Şimdilik tek yapabildiği, Gazze bahanesiyle içerideki siyasi maşalarını kullanarak, Türkiye’yi iç politikada köşeye sıkıştırma çabası… Lakin devletimiz de, milletimiz de büyük çoğunlukla bu oyunu görmekte.

 

“Birileri nasıl oluyor da CHP ile aynı safta hükûmete karşı yer alıyor?” diye soruyorsanız, cevabı işte burada.

 

     ***

 

Bütün bu tuzaklara karşı Türkiye’nin cevabı, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Bağdat’ta yaptığı meydan okuma oldu.

 

Bu yorumu biz değil, Batı medyası yapıyor.

 

Unutmamak lazım ki, Gazze’de yapılan soykırım ve işgalin temelinde de ülkelerin ticaret yolları ve enerji kaynaklarına ulaşma hırsı var.

 

ABD, Gazze’ye limanı şimdiden kurdu bile…

 

Dünya medyası uzunca bir süredir, Kızıldeniz’de Mısır’ın Süveyş tekelini kıracak Gorion kanalını işlemekte, -ki, projesi hazırlanan kanal, tam da Gazze’yi ortadan bölmekte.

 

Siyonistler, Batı ülkelerini enerji ve ticaret yollarından elde edecekleri kazançla aşağılık soykırım planlarına razı etmekte.

 

Hindistan’daki G-20 zirvesinde ABD’nin desteğiyle açıklanan yeni ticaret yolu Hindistan-Orta Doğu-Avrupa Koridoru projesi 2023 Eylül’ünde ilan edilmişti.

 

7 Ekim’deki Hamas saldırısının ardından Gazze işgali başladı; gerisini artık siz yorumlayın.

 

     ***

 

Ticaret yollarının bizim açımızdan önemine ve Türkiye’nin bu konuda yaptığı stratejik hamlelere dönecek olursak…

 

Misal; Hindistan’ın G-20’de açıkladığı proje, önce Umman Denizi, sonra Orta Doğu çöllerini karadan geçiş, ardından Akdeniz’de yeniden gemilere sevk gibi aktarma zorlukları sebebiyle kimsenin aklına yatmamakta ve uygulanabilirliği haklı olarak sorgulanmakta.

 

Hatta şimdiden bu projenin çöp olduğunu yorumlayanların sayısı hayli fazla.

 

Hele ki, Türkiye ve Irak ‘Kalkınma Yolu’ projesini hayata geçirdiğinde, neredeyse hiç şansı olmayan bir proje.

 

Bütün mesele, başta PKK olmak üzere, kimi İran’ın, kimi siyonistlerin kontrolündeki terör örgütlerine karşı güvenliğini sağlamak.

 

Burada elde edilecek başarı, gerek bölge ülkeleri, gerek Türkiye için yepyeni bir dönemin kapısını aralayacak.

 

Ne yapıp edip bunu başarmak zorundayız.

 

Dikkat edeceğimiz bir başka husus da içimizdeki uzantılar!

 

Yüzlerini son 10 senedir net biçimde açık ettiler.

 

     ***

 

Şimdi en büyük avantajımız olan Yavuz Sultan Selim Köprüsü'nü, Marmaray’ı, İstanbul Havalimanı’nı yaptırmamak için ne kadar uğraşmışlardı, hatırlıyor musunuz?

 

Gezi olaylarıyla günlerce Taksim’i yakıp yıkan, kepçelerle Dolmabahçe Başbakanlık Ofisi'ne yürüyüp, Erdoğan’ı devirmeye çalışanların taleplerinin en başında bu projelerin durdurulması geliyordu, biliyorsunuz.

 

11 sene sonra imza attığımız projelere bir de bu gözle bakın.

 

Ve o dönem, üçüncü köprü, Marmaray ve İstanbul Havalimanı’na en çok karşı çıkanın Almanya olduğunu, hatta Gezi’de fink atan Alman ajanlarının olayları nasıl organize ettiklerini hatırlayın.

 

Tesadüfe bakın ki, tam da Cumhurbaşkanı Erdoğan Bağdat’ta Kalkınma Yolu’na imza atarken, aynı gün Almanya Cumhurbaşkanı Steinmeier İstanbul’daydı ve Erdoğan sonrası Türkiye’nin cumhurbaşkanı olarak gördükleri İBB Başkanı ile dünyaya poz veriyordu!

 

Devletlerin birbirleriyle konuşma, mesaj verme biçimine artık alıştık.

 

Ülkelerin başına getirdikleri 'Zelensky’lerin ne yaptıklarını da acı örnekleriyle gördük.

 

Şunca şey ortadayken daha ne söyleyeyim!

 

Erdoğan olmasa, o köprü ve tüp geçitler yapılır mıydı?

 

O yatırımlar yapılmasa, bu ticaret yolları kurulur muydu
 

Müslümanlar paramparça